z 579 stránek
Titulus




Praefatio








Acta genuina annorum 805-1197











































































































































































































































































































































Acta spuria annorum 800-1195



















































































































Diplomatum litterarumque destinatarii



Diplomatum epistolarumque auctores





Concordantia RBM



Index nominum



























































































Compendia indicis

Glossarium















Addenda et emendanda


Hoc volumine continentur

- s. 214: ...11158—1169.] 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhmens IV, I, pag. 352,...
- s. 216: ...10 Autographum in membrana scriptum exstat in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae (A). Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhm. IV. I. pag. 353 not....
- s. 268: ...octb. 23. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre...
- s. 285: ...313. 285 Autographum, in membrana scriptum, in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 5 Appendix synoptica... continens iuxta temporis seriem anacaephalaeosim...
- s. 285: ...ſcc. 1186./ Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 35 312. a) eodem atramento ex ,Grutouo‘ corr....
- s. 290: ...1188./ 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Appendix synoptica... num. 7 (reg.). — Dobner, Annal....
- s. 291: ...octob. 12. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Paoli, Dell' origine ed istituto del s. m....
- s. 293: ...320. 293 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 5 Appendix synoptica... num. 6 (reg.). — Dobner,...
- s. 296: ...1189 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 20 Appendix synoptica... num. 8 (reg.). — Dobner,...
- s. 302: ...novb. 12. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre...
- s. 303: ...12. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général ... des...
- s. 314: ...tabulario capituli metropol. Pragensis, alterum (A)) in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae 10 asservatur. Berghauer, Protomartyr poenitentiae pag. 222 (fragm. ex A)....
- s. 423: ...XIII fere exeuntis in membrana exaratum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 10 15 Appendix synoptica... continens iuxta temporis seriem...
Název:
Codex diplomaticus et epistolaris Regni Bohemiae. Tomus I, Inde ab a. DCCCV usque ad a. MCXCVII
Autor:
Friedrich, Gustav
Rok vydání:
1904–1907
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
579
Počet stran předmluvy plus obsahu:
X+569
Obsah:
- I: Titulus
- V: Praefatio
- 1: Acta genuina annorum 805-1197
- 332: Acta spuria annorum 800-1195
- 447: Diplomatum litterarumque destinatarii
- 450: Diplomatum epistolarumque auctores
- 455: Concordantia RBM
- 458: Index nominum
- 549: Compendia indicis
- 550: Glossarium
- 565: Addenda et emendanda
- 567: Hoc volumine continentur
upravit
Strana I
CODEX DIPLOMATICUS ET EPISTOLARIS REGNI BOHEMIAE IUSSU COMITIORUM REGNI BOHEMIAE EDIDIT GUSTAVUS FRIEDRICH. TOMUS I INDE AB A. DCCCV. USQUE AD A. MCXCVII. PRAGAE MCMIV—MCMVII. SUMPTIBUS COMITIORUM REGNI BOHEMIAE. SNERI. TYPIS ALOIS
CODEX DIPLOMATICUS ET EPISTOLARIS REGNI BOHEMIAE IUSSU COMITIORUM REGNI BOHEMIAE EDIDIT GUSTAVUS FRIEDRICH. TOMUS I INDE AB A. DCCCV. USQUE AD A. MCXCVII. PRAGAE MCMIV—MCMVII. SUMPTIBUS COMITIORUM REGNI BOHEMIAE. SNERI. TYPIS ALOIS
Strana II
Strana III
CODEX DIPLOMATICUS ET EPISTOLARIS REGNI BOHEMIAE
CODEX DIPLOMATICUS ET EPISTOLARIS REGNI BOHEMIAE
Strana IV
Strana V
PRAEFATIO. IT diplomata, quae ad Bohemiae antiquitatem pertinent, ederentur, historicorum nostrorum iam pridem vota erant cupidissima. Quod desiderium complu- res viri docti, qui saeculis praeteritis historiae patriae studio se dederunt, collectis atque editis multis sane eius generis monumentis explere conati sunt. Sed omnes tales veteres collectiones declarant auctores suos recta via ac ratione non esse progressos et potius spicilegia quaedam sunt, plerumque in fortuna posita. Ratione quadam Gelasius Dobner usus est, sed quae vir doctissimus protulit, a generali Bohemiae codice diplomatico multum abhorret. Collectionis, quae omnia Bohemiae diplomata complecteretur, edendae Franciscus Pelzel primus consilium cepit. Sed „Diplomatarium Bohemo-Moravicum“, quod edere sibi pro- positum erat, haud ultra primos apparatus progressum est, quamquam regia Societas scientiarum Bohemica auctori praesidio atque auxilio se futuram esse promisit. Tempus ad codicem diplomaticum Bohemiae perficiendum magis opportunum venit anno MDCCCXXXI, quo Franciscus Palacký, celeberrimus patriae historiographus, ipse ad talem collectionem condendam accessit, sine qua historiam aetatis Pře- myslidarum enarrari non posse persuasum sibi habuit. Itaque vir summus codice diplomatico, quem apparabat, omnia diplomata omnesque epistulas, quae ad res Bohemiae inde ab antiquissimis temporibus usque ad initium regni Caroli IV. illustrandas spectarent, complecti decrevit. Qui viginti fere annos primum ipse, deinde Caroli J. Erben et Wenceslawi W. Tomek opera adiutus diligentissime in tabulariis ac bibliothecis diplomata atque epistulas opus illud confecturus describebat. Sed ad extremum consilio collectionis huius in vulgus edendae de- stitit. Optime enim intellegebat critica studia, quae ante editionem subeunda essent, multorum annorum laborem requirere, quem tamen suscipere nec potuit nec voluit, cum toto animo ad opus suum potissimum, historiam patriae perscribendam, inten- deret. Codicis diplomatici vicem ad tempus exhibere debuit liber, qui inscriptus est „Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae“. Cuius operis volumen primum complectens annos DC-MCCLII Carolus J. Erben, qui antea in exemplis colligendis et conficiendis Francisci Palacký administer et socius fuit,
PRAEFATIO. IT diplomata, quae ad Bohemiae antiquitatem pertinent, ederentur, historicorum nostrorum iam pridem vota erant cupidissima. Quod desiderium complu- res viri docti, qui saeculis praeteritis historiae patriae studio se dederunt, collectis atque editis multis sane eius generis monumentis explere conati sunt. Sed omnes tales veteres collectiones declarant auctores suos recta via ac ratione non esse progressos et potius spicilegia quaedam sunt, plerumque in fortuna posita. Ratione quadam Gelasius Dobner usus est, sed quae vir doctissimus protulit, a generali Bohemiae codice diplomatico multum abhorret. Collectionis, quae omnia Bohemiae diplomata complecteretur, edendae Franciscus Pelzel primus consilium cepit. Sed „Diplomatarium Bohemo-Moravicum“, quod edere sibi pro- positum erat, haud ultra primos apparatus progressum est, quamquam regia Societas scientiarum Bohemica auctori praesidio atque auxilio se futuram esse promisit. Tempus ad codicem diplomaticum Bohemiae perficiendum magis opportunum venit anno MDCCCXXXI, quo Franciscus Palacký, celeberrimus patriae historiographus, ipse ad talem collectionem condendam accessit, sine qua historiam aetatis Pře- myslidarum enarrari non posse persuasum sibi habuit. Itaque vir summus codice diplomatico, quem apparabat, omnia diplomata omnesque epistulas, quae ad res Bohemiae inde ab antiquissimis temporibus usque ad initium regni Caroli IV. illustrandas spectarent, complecti decrevit. Qui viginti fere annos primum ipse, deinde Caroli J. Erben et Wenceslawi W. Tomek opera adiutus diligentissime in tabulariis ac bibliothecis diplomata atque epistulas opus illud confecturus describebat. Sed ad extremum consilio collectionis huius in vulgus edendae de- stitit. Optime enim intellegebat critica studia, quae ante editionem subeunda essent, multorum annorum laborem requirere, quem tamen suscipere nec potuit nec voluit, cum toto animo ad opus suum potissimum, historiam patriae perscribendam, inten- deret. Codicis diplomatici vicem ad tempus exhibere debuit liber, qui inscriptus est „Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae“. Cuius operis volumen primum complectens annos DC-MCCLII Carolus J. Erben, qui antea in exemplis colligendis et conficiendis Francisci Palacký administer et socius fuit,
Strana VI
VI PRAEFATIO. anno MDCCCLV iuris publici fecit. Reliqua tria Regestorum volumina, quae diplo- matum excerpta usque ad annum MCCCXLVI continent, postea Josephus Emler edidit. Quo modo rerum Bohemiae scriptoribus, ut omnium fere, quae adhuc servantur, diplomatum excerpta saltem usque ad Johannis regis obitum cognoscere possent, facultas oblata est. Regestis ipsis in lucem emissis, Codicis diplomatici editio haud quidem supervacanea aut inutilis facta est. Ad quod opus conficiendum Josephus Emler, de fontibus rerum patriae aperiendis optime meritus, anno MDCCCLXXVI denuo accessit, qui collectione sua diplomata epistulasque usque ad annum MCCCCxx complecti in animo habuit. Quo duce et magistro, communibus Musei regni Bohemiae et Societatis historicorum bohemicae (,Historický spolek5) sumptibus a discipulis per viginti fere annos in tabulariis tam vernaculis quam externis diplomata studiose describebantur, quae Codici diplomatico insererentur. Qua in opera imprimis viri docti Venceslai Schulz, qui tabulario Musei regni Bohemiae praefectus est, merita omni laude digna sunt. Sed omne hoc studium in novis, quas dixi, curis consumptum efficere non potuit, ut opus tam diu cupideque ab omnibus rerum patriae scriptoribus exspectatum ad optatum finem perduceretur, quoniam Emler, qui unus huic negotio satis facere potuit, aliis studiis distrahebatur, quippe qui et Regesta continuaret idque „Fontes rerum Bohemicarum“ publici iuris faceret. Cum autem anno MDCCCLXXXXVI gravi morbo implicitus tribus annis post fata sua complevisset, Jaroslaus Čelakovský, collega eius, ne opus, quod totiens apparatum temporis iniquitate iterum atque iterum irritum factum est, rursus haereret, operam dedit. Cuius viri doctissimi summae industriae simulque singu- lari liberalitati Caroli Adámek, qui est in numero eorum, qui a comitiis electi res regni Bohemiae administrant, imprimis magnae gratiae agendae sunt, quod anno MDCCCLXXXXVII, quo centesimus natalis Francisci Palacký, historiographi nobilissimi, celebratus est, comitia regni Bohemiae sumptus non mediocres decre- verunt, ut opus a tot viris frustra coeptum tandem ad finem perduceretur. Ubi aestate anni, quem dixi, a summo regni consilio iussus munus Codicem hunc diplomaticum edendi suscepi, confestim perspexi, me nequaquam posse contentum esse eo, ut diplomata iam ab aliis congesta typis exprimenda curarem, sed totum laborem mihi de integro ab initio ac fundamento inchoandum esse. Quam ob rem iam tum mihi persuasum fuit me facere non posse, quin ipse nova studia in tabulariis et bibliothecis facerem, idque non solum in iis, in quibus nihildum operis huius conficiendi causa actum est, verum etiam in iis, quibus iam historici, qui antea materiam conquirere coeperunt, usi sunt. Quod ad res, quae Codice hocce continebuntur, pertinet, cum consilio historicorum, qui ad hoc delecti erant, constituimus, ut — quemadmodum olim Regesta — sic hoc opus omnia diplomata, epistulas, acta complecteretur, quibus res atque publicae et privatae rationes iuris regni Bohemiae eiusque incolarum illustrantur. De tempore interim statuimus, ut annus Moccx finem faceret.
VI PRAEFATIO. anno MDCCCLV iuris publici fecit. Reliqua tria Regestorum volumina, quae diplo- matum excerpta usque ad annum MCCCXLVI continent, postea Josephus Emler edidit. Quo modo rerum Bohemiae scriptoribus, ut omnium fere, quae adhuc servantur, diplomatum excerpta saltem usque ad Johannis regis obitum cognoscere possent, facultas oblata est. Regestis ipsis in lucem emissis, Codicis diplomatici editio haud quidem supervacanea aut inutilis facta est. Ad quod opus conficiendum Josephus Emler, de fontibus rerum patriae aperiendis optime meritus, anno MDCCCLXXVI denuo accessit, qui collectione sua diplomata epistulasque usque ad annum MCCCCxx complecti in animo habuit. Quo duce et magistro, communibus Musei regni Bohemiae et Societatis historicorum bohemicae (,Historický spolek5) sumptibus a discipulis per viginti fere annos in tabulariis tam vernaculis quam externis diplomata studiose describebantur, quae Codici diplomatico insererentur. Qua in opera imprimis viri docti Venceslai Schulz, qui tabulario Musei regni Bohemiae praefectus est, merita omni laude digna sunt. Sed omne hoc studium in novis, quas dixi, curis consumptum efficere non potuit, ut opus tam diu cupideque ab omnibus rerum patriae scriptoribus exspectatum ad optatum finem perduceretur, quoniam Emler, qui unus huic negotio satis facere potuit, aliis studiis distrahebatur, quippe qui et Regesta continuaret idque „Fontes rerum Bohemicarum“ publici iuris faceret. Cum autem anno MDCCCLXXXXVI gravi morbo implicitus tribus annis post fata sua complevisset, Jaroslaus Čelakovský, collega eius, ne opus, quod totiens apparatum temporis iniquitate iterum atque iterum irritum factum est, rursus haereret, operam dedit. Cuius viri doctissimi summae industriae simulque singu- lari liberalitati Caroli Adámek, qui est in numero eorum, qui a comitiis electi res regni Bohemiae administrant, imprimis magnae gratiae agendae sunt, quod anno MDCCCLXXXXVII, quo centesimus natalis Francisci Palacký, historiographi nobilissimi, celebratus est, comitia regni Bohemiae sumptus non mediocres decre- verunt, ut opus a tot viris frustra coeptum tandem ad finem perduceretur. Ubi aestate anni, quem dixi, a summo regni consilio iussus munus Codicem hunc diplomaticum edendi suscepi, confestim perspexi, me nequaquam posse contentum esse eo, ut diplomata iam ab aliis congesta typis exprimenda curarem, sed totum laborem mihi de integro ab initio ac fundamento inchoandum esse. Quam ob rem iam tum mihi persuasum fuit me facere non posse, quin ipse nova studia in tabulariis et bibliothecis facerem, idque non solum in iis, in quibus nihildum operis huius conficiendi causa actum est, verum etiam in iis, quibus iam historici, qui antea materiam conquirere coeperunt, usi sunt. Quod ad res, quae Codice hocce continebuntur, pertinet, cum consilio historicorum, qui ad hoc delecti erant, constituimus, ut — quemadmodum olim Regesta — sic hoc opus omnia diplomata, epistulas, acta complecteretur, quibus res atque publicae et privatae rationes iuris regni Bohemiae eiusque incolarum illustrantur. De tempore interim statuimus, ut annus Moccx finem faceret.
Strana VII
PRAEFATIO. VII Totum opus explebit sex volumina, quorum hoc primum continet omnia quae adhuc servata sunt diplomata et epistulas inde ab anno Dcccv usque ad finem anni MCLXXXXVII, id est ad initium regni Přemysli Otakari I. Tempora voluminum, quae sequentur, definita sunt tempore regni singulorum regum Bohemiae. Secun- dum igitur volumen diplomata aetatis, qua Premysl Otakarus I. regnavit, id est aa. MCLXXXXVIII—MCCXXX complectetur. Tertium volumen diplomata, quae habemus ex aetate Venceslai I regis, id est ex aa. MCCXXX—MCCLII, continebit. Volumen quartum complectetur diplomata regni Premysli Otakari II, id est annorum MCCLII—MCCLXXVIII. Quintum volumen diplomata explebunt, quae sunt ex aetate inde a Přemyslo Otakaro I mortuo usque ad annum, quo Henricus de Carinthia a regno Bohemiae remotus est, id est ex aa. MCCLXXVII—MCCCX. Ultimum, sextum volumen continebit primam totam et criticam editionem omnium formulariorum, quae e Premyslidarum ad nostram aetatem pervenerunt. In editione adornanda eadem fere secutus sum praecepta, quae vir doctis- simus Theodorus de Sickel ad diplomata imperatorum et regum in Monumentis Germaniae historicis edenda constituit. Omnia singulorum voluminum diplomata divisa sunt in partes duas. Pars prior genuina complectitur diplomata insertis etiam iis, quae quamquam dubi- tationes quasdam afferunt, tamen quoniam falsa esse certis argumentis satis demonstrare non possumus, subditicia esse pro certo affirmare non audeamus. Quibus quidem omnibus praescripta est nota: „Dubiae fidei.“ Altera pars ea diplomata atque epistulas continet, quae posteriore quadam aetate subdita esse manifestum est, sed quae temporis nota vel materia ipsa ad eam revocare si- mulat aetatem, qua hoc amplectitur volumen. Quibus omnibus praemittitur nota „falsum“ unaque saeculum, quo subdita sunt, adscribitur. At non omnia, quae exstant adulterina quaecunque ad hanc aetatem spectant diplomata operi meo intexere placuit. Illa enim, quae novissima aetate conficta itaque ad antiquarum rerum gestarum veram cognitionem prorsus inutilia et potius nocitura esse, nemo est quin videat, omnino reieci. Continet igitur altera huius voluminis pars ea tantummodo acta spuria, quae iam antiquis temporibus subdita sunt ob eamque rem quibusdam in quaestionibus historicis persolvendis aliquid saltem consilii praebere possunt, praesertim cum in ipsis conficiendis nonnumquam diplomata vera aut aliae quaedam memoriae haud dubiae fidei adhibitae fuerint. Uni cuique diplomati brevis summa, „regestum“ quam vocant, inscripta est. Locorum nomina, quae in regesto reperiuntur, quoad fieri potest, formam quae nostra usurpatur aetate habent, exceptis iis locis, quorum nomen nunc inveniri non potest aut quae iam non exstant. Si res ita se habet, forma nominis, quam diploma ipsum exhibet, etiam in regesto posita est. Sub regesto ad dex- tram, ubi et quando diploma datum sit, proprio versu, more qui nunc est, commemoratur. Si in nota temporis locus vel dies omissus est, pro iis quae pesunt simplex lineola — ponitur. Quod si diploma aut epistula notis chrono-
PRAEFATIO. VII Totum opus explebit sex volumina, quorum hoc primum continet omnia quae adhuc servata sunt diplomata et epistulas inde ab anno Dcccv usque ad finem anni MCLXXXXVII, id est ad initium regni Přemysli Otakari I. Tempora voluminum, quae sequentur, definita sunt tempore regni singulorum regum Bohemiae. Secun- dum igitur volumen diplomata aetatis, qua Premysl Otakarus I. regnavit, id est aa. MCLXXXXVIII—MCCXXX complectetur. Tertium volumen diplomata, quae habemus ex aetate Venceslai I regis, id est ex aa. MCCXXX—MCCLII, continebit. Volumen quartum complectetur diplomata regni Premysli Otakari II, id est annorum MCCLII—MCCLXXVIII. Quintum volumen diplomata explebunt, quae sunt ex aetate inde a Přemyslo Otakaro I mortuo usque ad annum, quo Henricus de Carinthia a regno Bohemiae remotus est, id est ex aa. MCCLXXVII—MCCCX. Ultimum, sextum volumen continebit primam totam et criticam editionem omnium formulariorum, quae e Premyslidarum ad nostram aetatem pervenerunt. In editione adornanda eadem fere secutus sum praecepta, quae vir doctis- simus Theodorus de Sickel ad diplomata imperatorum et regum in Monumentis Germaniae historicis edenda constituit. Omnia singulorum voluminum diplomata divisa sunt in partes duas. Pars prior genuina complectitur diplomata insertis etiam iis, quae quamquam dubi- tationes quasdam afferunt, tamen quoniam falsa esse certis argumentis satis demonstrare non possumus, subditicia esse pro certo affirmare non audeamus. Quibus quidem omnibus praescripta est nota: „Dubiae fidei.“ Altera pars ea diplomata atque epistulas continet, quae posteriore quadam aetate subdita esse manifestum est, sed quae temporis nota vel materia ipsa ad eam revocare si- mulat aetatem, qua hoc amplectitur volumen. Quibus omnibus praemittitur nota „falsum“ unaque saeculum, quo subdita sunt, adscribitur. At non omnia, quae exstant adulterina quaecunque ad hanc aetatem spectant diplomata operi meo intexere placuit. Illa enim, quae novissima aetate conficta itaque ad antiquarum rerum gestarum veram cognitionem prorsus inutilia et potius nocitura esse, nemo est quin videat, omnino reieci. Continet igitur altera huius voluminis pars ea tantummodo acta spuria, quae iam antiquis temporibus subdita sunt ob eamque rem quibusdam in quaestionibus historicis persolvendis aliquid saltem consilii praebere possunt, praesertim cum in ipsis conficiendis nonnumquam diplomata vera aut aliae quaedam memoriae haud dubiae fidei adhibitae fuerint. Uni cuique diplomati brevis summa, „regestum“ quam vocant, inscripta est. Locorum nomina, quae in regesto reperiuntur, quoad fieri potest, formam quae nostra usurpatur aetate habent, exceptis iis locis, quorum nomen nunc inveniri non potest aut quae iam non exstant. Si res ita se habet, forma nominis, quam diploma ipsum exhibet, etiam in regesto posita est. Sub regesto ad dex- tram, ubi et quando diploma datum sit, proprio versu, more qui nunc est, commemoratur. Si in nota temporis locus vel dies omissus est, pro iis quae pesunt simplex lineola — ponitur. Quod si diploma aut epistula notis chrono-
Strana VIII
VIII PRAEFATIO. logicis omnino caret, annus, qui ex argumento ipso colligi potest, uncinis rectis [l inclusus sub regesto indicatur. Inscriptionem prooemium sequitur, in quo gravissima quaeque, quae ad diploma intellegendum spectant, adnotationibus exponuntur. Quae quidem adno- tationes plerumque in tres articulos divisae sunt. Primo articulo, qua forma et ubi diploma servatum sit, ostenditur. In iis diplomatibus, quorum servatur adhuc autographum, hoc loco sine singulari quadam causa apographorum, cuiuscunque sunt generis, nulla fit mentio. Eo, quod sequitur prooemii articulo libri, in quibus diploma iam typis exscriptum est, commemorantur. Nonnumquam, si opus est, etiam alios libros, qui ad diploma referentur, hoc loco nominavi. In ponti- ficum Romanorum litteris similibusque externis diplomatibus, quae iam saepissime typis expressa sunt, non nisi eas, quae necessariae visae sunt, editiones adnotavi. Sed in aliis diplomatibus, imprimis in vernaculis, ut indicem eorum quae typis expressa sunt, exemplarium quam uberrimum darem, summa ope nisus sum. Ubicunque editores posteriores verba prioris editionis repetunt, res signo = notata est. Tertio prooemii articulo de scriba, ad quem diploma referendum est, aliaque, quae ad diploma recte tam aestimandum quam intellegendum utilia sunt, exponuntur. Cum regesta tum adnotationes, de quibus modo egi, typis cursivis exscri- bendas curavi, quibus etiam in adnotationibus criticis omnia, quae ipse de meo addidi, expressa sunt. Prooemium diplomatum vel epistularum verba ipsa diligenter recensita sequuntur. Diplomata, quorum autographa vel apographa autographorum instar delineata adhuc servantur, tali modo typis reddere conatus sum, ut ea, quae illorum formae propria sint, quantum sine nimia arte fieri potuit, sub oculos subiciantur. Quare varia signa adhibui, quae quid significent, paucis hic exponere liceat. Verba, quae in autographis scripta sunt litteris longioribus, duobus crucum ordinibus hunc in modum includi: žIn nomine sancte et individue trinitatis ž. Similiter si in autographo crux initio posita est, eodem loco etiam in editione mea ponitur. Alia signa, quae in diplomatibus interdum reperiuntur, litteris maiusculis, uncinis rotundis inclusis, denotavi. Itaque (C.) chrismon, (M.) mono- gramma, (S. R.) signum recognitionis, (R.) rota cum sententia papae, (B. V.) bene valete intellegendum est. Si in autographo singulae diplomatis partes sepa- ratim divisae sunt, eaedem etiam in editione accurate servantur. Sed inutile esse videbatur, ubi in autographo singuli versus finem habeant, indicare. Qua in re satis esse arbitror, si trium primorum versuum fines denotentur; quod binis lineis rectis Il factum est. Diplomatum atque epistularum verba summa cura ex autographis ipsis descripsi, quae nisi iam supersunt, ad optima confugi apographa; atqui ea in re non solum quae ratio inter exemplum et autographum deperditum intercederet examinavi, verum etiam qua cognatione singula inter se tenerentur apographa,
VIII PRAEFATIO. logicis omnino caret, annus, qui ex argumento ipso colligi potest, uncinis rectis [l inclusus sub regesto indicatur. Inscriptionem prooemium sequitur, in quo gravissima quaeque, quae ad diploma intellegendum spectant, adnotationibus exponuntur. Quae quidem adno- tationes plerumque in tres articulos divisae sunt. Primo articulo, qua forma et ubi diploma servatum sit, ostenditur. In iis diplomatibus, quorum servatur adhuc autographum, hoc loco sine singulari quadam causa apographorum, cuiuscunque sunt generis, nulla fit mentio. Eo, quod sequitur prooemii articulo libri, in quibus diploma iam typis exscriptum est, commemorantur. Nonnumquam, si opus est, etiam alios libros, qui ad diploma referentur, hoc loco nominavi. In ponti- ficum Romanorum litteris similibusque externis diplomatibus, quae iam saepissime typis expressa sunt, non nisi eas, quae necessariae visae sunt, editiones adnotavi. Sed in aliis diplomatibus, imprimis in vernaculis, ut indicem eorum quae typis expressa sunt, exemplarium quam uberrimum darem, summa ope nisus sum. Ubicunque editores posteriores verba prioris editionis repetunt, res signo = notata est. Tertio prooemii articulo de scriba, ad quem diploma referendum est, aliaque, quae ad diploma recte tam aestimandum quam intellegendum utilia sunt, exponuntur. Cum regesta tum adnotationes, de quibus modo egi, typis cursivis exscri- bendas curavi, quibus etiam in adnotationibus criticis omnia, quae ipse de meo addidi, expressa sunt. Prooemium diplomatum vel epistularum verba ipsa diligenter recensita sequuntur. Diplomata, quorum autographa vel apographa autographorum instar delineata adhuc servantur, tali modo typis reddere conatus sum, ut ea, quae illorum formae propria sint, quantum sine nimia arte fieri potuit, sub oculos subiciantur. Quare varia signa adhibui, quae quid significent, paucis hic exponere liceat. Verba, quae in autographis scripta sunt litteris longioribus, duobus crucum ordinibus hunc in modum includi: žIn nomine sancte et individue trinitatis ž. Similiter si in autographo crux initio posita est, eodem loco etiam in editione mea ponitur. Alia signa, quae in diplomatibus interdum reperiuntur, litteris maiusculis, uncinis rotundis inclusis, denotavi. Itaque (C.) chrismon, (M.) mono- gramma, (S. R.) signum recognitionis, (R.) rota cum sententia papae, (B. V.) bene valete intellegendum est. Si in autographo singulae diplomatis partes sepa- ratim divisae sunt, eaedem etiam in editione accurate servantur. Sed inutile esse videbatur, ubi in autographo singuli versus finem habeant, indicare. Qua in re satis esse arbitror, si trium primorum versuum fines denotentur; quod binis lineis rectis Il factum est. Diplomatum atque epistularum verba summa cura ex autographis ipsis descripsi, quae nisi iam supersunt, ad optima confugi apographa; atqui ea in re non solum quae ratio inter exemplum et autographum deperditum intercederet examinavi, verum etiam qua cognatione singula inter se tenerentur apographa,
Strana IX
PRAEFATIO. IX ut explorarem non parvam curam adhibui. Neque in verbis diplomatum atque epistularum describendis quidquam immutavi, quo autographorum vel exempla- rium scriptura aliquo modo corrumperetur. In compendiis tantum atque maius- culis usurpandis alia ratione usus sum. Pro compendiis enim tota verba exscripsi, maiusculas autem, quibus notarii sine ulla lege ac non constanter utebantur, nisi enuntiatorum initio et in nominibus propriis non dedi. Nonnulla, quae orthographiae propria sunt in vetustis membranis, typis singularibus denotavi, ut E caudatam (e) aut vocales, quae signum accentus aut litteras superscriptas ferunt. Si in autographo aut apographo syllabae tia, tio etc. c littera pro t littera scriptae sunt, aut si nonnumquam ibi ypsilon positum est, ubi iota esse debebat (ex. gr. ,ymmo*), hanc quoque scripturam retinere placuit. Sed in u et v litteris aliter rem institui. Nam ubi vocalis significanda est, forma u utor, ubi autem consonans indicari debet, formam v adhibeo. In nominibus propriis vero ne hanc quidem mutationem faciendam esse decrevi ob eamque rem in iis utramque notam eodem prorsus modo atque in manu scriptis repperitur ubi- cumque posui, ut in voce: ,Uencezlavs'. Duplicem w litteram, quae in diplo- matum autographis vel exemplaribus pro syllaba vu nonnumquam scribitur, non retineo, sed sic ut pronuntiatur scribo, velut ,Wlpes' transscripsi ,Vulpes'. Sed in personarum et locorum nominibus ne hanc quidem scripturam antiquam mutavi. In locum ſ oblongae omnibus locis s rotundam substitui. Numerorum notas easdem atque in autographis vel exemplaribus manu scriptis scriptae sunt adhibeo, itaque vim non ix etc. scribo. Quin etiam in diplomatibus, quorum adhuc autographa servata sunt, describendis tam accurate procedere volui, ut etiam ea, in quibus scribam errorem commisisse manifestum sit, recipienda esse constitui. Quod tamen cum feci, errorem iam in autographo ipso reperiri nomi- natim adnotavi. Contra in diplomatibus, quorum apographa sola ad nostram aetatem delata sunt, ubi errores ad posteriorem quendam librarium manifesto revocantur, in diplomatis verbis correctam posui formam, depravata lectione in adnotatione tantum allata. In adnotationibus etiam de rasuris et emendationibus omnibus, quae in manu scriptis reperiuntur, mentionem subieci. Similiter etiam aliae mutationes, quae interdum in diplomatum autographis occurrunt, in ad- notationibus afferuntur et si quid postea in iis additum est, ibidem comme- moratur. Quas omnes adnotationes, quae sunt de diplomatum verbis, minus- culis cursivis designavi; alias quae ad materiam spectant, numerorum notis arabicis denotavi. Si diplomatis, cuius autographum ad nos non pervenit, aliquot servata habemus apographa, in editione mea omnibus, quae conquirere potui, apographis usus sum. Qua in re pro fundamento illud posui apographum, quod ad auto- graphum ipsum referri pro certo affirmari potest. Cuius modi si deest apographum, diplomatis verba omnibus exemplis, quae inspicere potui, adhibitis restitui. In lectionibus autem recipiendis id quod sermonis uniuscuiusque auctoris, dictator
PRAEFATIO. IX ut explorarem non parvam curam adhibui. Neque in verbis diplomatum atque epistularum describendis quidquam immutavi, quo autographorum vel exempla- rium scriptura aliquo modo corrumperetur. In compendiis tantum atque maius- culis usurpandis alia ratione usus sum. Pro compendiis enim tota verba exscripsi, maiusculas autem, quibus notarii sine ulla lege ac non constanter utebantur, nisi enuntiatorum initio et in nominibus propriis non dedi. Nonnulla, quae orthographiae propria sunt in vetustis membranis, typis singularibus denotavi, ut E caudatam (e) aut vocales, quae signum accentus aut litteras superscriptas ferunt. Si in autographo aut apographo syllabae tia, tio etc. c littera pro t littera scriptae sunt, aut si nonnumquam ibi ypsilon positum est, ubi iota esse debebat (ex. gr. ,ymmo*), hanc quoque scripturam retinere placuit. Sed in u et v litteris aliter rem institui. Nam ubi vocalis significanda est, forma u utor, ubi autem consonans indicari debet, formam v adhibeo. In nominibus propriis vero ne hanc quidem mutationem faciendam esse decrevi ob eamque rem in iis utramque notam eodem prorsus modo atque in manu scriptis repperitur ubi- cumque posui, ut in voce: ,Uencezlavs'. Duplicem w litteram, quae in diplo- matum autographis vel exemplaribus pro syllaba vu nonnumquam scribitur, non retineo, sed sic ut pronuntiatur scribo, velut ,Wlpes' transscripsi ,Vulpes'. Sed in personarum et locorum nominibus ne hanc quidem scripturam antiquam mutavi. In locum ſ oblongae omnibus locis s rotundam substitui. Numerorum notas easdem atque in autographis vel exemplaribus manu scriptis scriptae sunt adhibeo, itaque vim non ix etc. scribo. Quin etiam in diplomatibus, quorum adhuc autographa servata sunt, describendis tam accurate procedere volui, ut etiam ea, in quibus scribam errorem commisisse manifestum sit, recipienda esse constitui. Quod tamen cum feci, errorem iam in autographo ipso reperiri nomi- natim adnotavi. Contra in diplomatibus, quorum apographa sola ad nostram aetatem delata sunt, ubi errores ad posteriorem quendam librarium manifesto revocantur, in diplomatis verbis correctam posui formam, depravata lectione in adnotatione tantum allata. In adnotationibus etiam de rasuris et emendationibus omnibus, quae in manu scriptis reperiuntur, mentionem subieci. Similiter etiam aliae mutationes, quae interdum in diplomatum autographis occurrunt, in ad- notationibus afferuntur et si quid postea in iis additum est, ibidem comme- moratur. Quas omnes adnotationes, quae sunt de diplomatum verbis, minus- culis cursivis designavi; alias quae ad materiam spectant, numerorum notis arabicis denotavi. Si diplomatis, cuius autographum ad nos non pervenit, aliquot servata habemus apographa, in editione mea omnibus, quae conquirere potui, apographis usus sum. Qua in re pro fundamento illud posui apographum, quod ad auto- graphum ipsum referri pro certo affirmari potest. Cuius modi si deest apographum, diplomatis verba omnibus exemplis, quae inspicere potui, adhibitis restitui. In lectionibus autem recipiendis id quod sermonis uniuscuiusque auctoris, dictator
Strana X
X PRAEFATIO. quem vocant, proprium est, subtiliter examinavi. Quodsi omnia alia subsidia, quae manu scripta sunt, me prorsus defecerunt, exemplaria iam pridem typis exscripta eodem modo atque apographa adhibui. In verbis diplomatum variis signis criticis, si opus erat, usus sum. Si mem- brana, qua diploma scriptum est, corrupta nonnulla verba desunt et si quo modo lacuna expleri potest, eius modi supplementa uncinis rectis [l includuntur. Qua in re quo adiumento usus sim, in adnotatione dico. Quodsi voces, quae locis rimosis perierant, nullo modo supplere potui, tria vel quinque puncta eo loco posui et quanta in autographo aut exemplo lacuna fuerit, commemoravi. Quae quidem puncta etiam ibi a me posita sunt, ubi librarii incuria in exemplaribus manu scriptis quaedam omissa sunt, quae coniectura consequi nullo pacto potui. Tum uncinis formae«) ea diplomatum pars inclusa est, quam posteriore demum aetate interpolatam esse persuasum mihi habeo. Denique asteriscos nonnumquam adhibui, qui quid significent, aliquot verbis exponendum esse videtur. Interdum diplomatum auctores in opere suo conficiendo prioribus actis eo modo usi sunt, ut ex illis quaedam ad verbum describerent; quod si ita factum esse cognovi, illa, quae ad verbum deprompta sunt, quo magis conspicua fierent, typis minutis exprimenda curavi. Verba, quae ex priore diplomate quodam deprompta sunt, formis tantum paullulum immutatis, litteris minutis latius dispositis denotavi. Ubi diplomatis auctor, cum e diplomate priore quaedam describeret — sive errore ductus, sive abbreviandi causa — aliquod verbum omisit, asteriscum eo loco posui. Sicubi verbum omissum est, sine quo constructio aut sententia recte stare non potest, in adnotatione, quae necessaria sunt, supplevi. Sin iam prioris diplomatis scriba ipse per errorem aliquo verbo omisso effecit, ut sensus aut constructio corrumperetur, eo loco, ubi eiusmodi verbum esse debet, duo asterisci ponuntur atque in adnotatione, quoad fieri potest, verba omissa adduntur. Diplomatum verba iis quas explicavi legibus conformata, ubi necesse est adnotatio sequitur, qua quo modo diploma sigillo sit instructum commemoratur. Qua quidem in re compendium S. I. sigillum impressum, S. P. sigillum pendens D. deperditum, F. fractum significat. Praeterea si opus est, post diplomatis verba uberiorem sigillorum descriptionem appono. De iis, quae hoc primo Codicis diplomatici Bohemiae volumine continentur, pluribus verbis scribere necesse non est, quoniam iam conspectus personarum tam illarum, ad quas litterae ac diplomata data sunt, quam illarum, quae diplo- mata vel litteras dederunt (v. pag. 447—454), omnia hac de re suppeditare possunt Complectitur autem hoc volumen litteras et privilegia pontificum, diplomata regum atque imperatorum Romanorum, diplomata regum et ducum Bohemiae, chartas e epistulas episcoporum, abbatum, aliorum. Quae quidem omnia hic ad verbum edita sunt, exceptis illis diplomatibus epistulisque extraneis, e quibus tantum res ad Bohemiam spectantes excerpsi, ut sunt illa plurima diplomata imperatorum in quibus duces aut episcopi Bohemiae et Moraviae testes afferuntur.
X PRAEFATIO. quem vocant, proprium est, subtiliter examinavi. Quodsi omnia alia subsidia, quae manu scripta sunt, me prorsus defecerunt, exemplaria iam pridem typis exscripta eodem modo atque apographa adhibui. In verbis diplomatum variis signis criticis, si opus erat, usus sum. Si mem- brana, qua diploma scriptum est, corrupta nonnulla verba desunt et si quo modo lacuna expleri potest, eius modi supplementa uncinis rectis [l includuntur. Qua in re quo adiumento usus sim, in adnotatione dico. Quodsi voces, quae locis rimosis perierant, nullo modo supplere potui, tria vel quinque puncta eo loco posui et quanta in autographo aut exemplo lacuna fuerit, commemoravi. Quae quidem puncta etiam ibi a me posita sunt, ubi librarii incuria in exemplaribus manu scriptis quaedam omissa sunt, quae coniectura consequi nullo pacto potui. Tum uncinis formae«) ea diplomatum pars inclusa est, quam posteriore demum aetate interpolatam esse persuasum mihi habeo. Denique asteriscos nonnumquam adhibui, qui quid significent, aliquot verbis exponendum esse videtur. Interdum diplomatum auctores in opere suo conficiendo prioribus actis eo modo usi sunt, ut ex illis quaedam ad verbum describerent; quod si ita factum esse cognovi, illa, quae ad verbum deprompta sunt, quo magis conspicua fierent, typis minutis exprimenda curavi. Verba, quae ex priore diplomate quodam deprompta sunt, formis tantum paullulum immutatis, litteris minutis latius dispositis denotavi. Ubi diplomatis auctor, cum e diplomate priore quaedam describeret — sive errore ductus, sive abbreviandi causa — aliquod verbum omisit, asteriscum eo loco posui. Sicubi verbum omissum est, sine quo constructio aut sententia recte stare non potest, in adnotatione, quae necessaria sunt, supplevi. Sin iam prioris diplomatis scriba ipse per errorem aliquo verbo omisso effecit, ut sensus aut constructio corrumperetur, eo loco, ubi eiusmodi verbum esse debet, duo asterisci ponuntur atque in adnotatione, quoad fieri potest, verba omissa adduntur. Diplomatum verba iis quas explicavi legibus conformata, ubi necesse est adnotatio sequitur, qua quo modo diploma sigillo sit instructum commemoratur. Qua quidem in re compendium S. I. sigillum impressum, S. P. sigillum pendens D. deperditum, F. fractum significat. Praeterea si opus est, post diplomatis verba uberiorem sigillorum descriptionem appono. De iis, quae hoc primo Codicis diplomatici Bohemiae volumine continentur, pluribus verbis scribere necesse non est, quoniam iam conspectus personarum tam illarum, ad quas litterae ac diplomata data sunt, quam illarum, quae diplo- mata vel litteras dederunt (v. pag. 447—454), omnia hac de re suppeditare possunt Complectitur autem hoc volumen litteras et privilegia pontificum, diplomata regum atque imperatorum Romanorum, diplomata regum et ducum Bohemiae, chartas e epistulas episcoporum, abbatum, aliorum. Quae quidem omnia hic ad verbum edita sunt, exceptis illis diplomatibus epistulisque extraneis, e quibus tantum res ad Bohemiam spectantes excerpsi, ut sunt illa plurima diplomata imperatorum in quibus duces aut episcopi Bohemiae et Moraviae testes afferuntur.
Strana XI
PRAEFATIO. XI Itaque huius tomi paginas percurrenti facile apparebit hoc volumine eandem fere materiam contineri, quae in num. 1—439 primi Regestorum Bohemiae volu- minis et supplementis, quae ad ea spectant, in brevius contracta et abbreviata iam edita est. Sed numerorum concordantia, quam infra pag. 455 sqq. dedi, ostendit me ex illis, quae in Regestis sunt, non pauca omisisse, alia vero addi- disse. Diplomatum, quae in Regestis Bohemiae quidem reperiuntur, quae vero a me praetermissa sunt, duo sunt genera. Primum illa diplomata extranea, in quibus de Slavis Bavariam, Austriam, alias terras finitimas incolentibus mentiones fiunt. Quae quidem cum ad Bohemiae res non spectent, collectioni huic ea inserere inutile esse existimavi. Alterum genus diplomatum, consulto quae omisi, ea efficiunt diplomata, quae recentissima aetate subdita e Moraviae Codice diplo- matico in Regesta Bohemiae pervenerunt. Quorum auctor non sine causa Antonius Boczek, primus Codicis illius editor, habetur. Sed quamquam iam antea multi et docti viri satis multa Codicis, quem dixi, diplomata novissime subdita esse osten- derunt, tamen facere non possum, quin affirmem, mihi demum contigisse, ut omnia talia diplomata subditicia cognoscerem iisque remotis, turpissimis men- daciis tandem finem imponerem, quibus antiqua patriae historia diu depravata esset. Quae deminutio centum numeris additis quodam modo compensatur, qui tamen maxima ex parte regesta tantum diplomatum imperatoriorum continent, in quibus duces aut episcopi Bohemiae testes afferuntur. Minimam partem eorum, quae addidi, diplomata et epistulae efficiunt, quae neque totae neque contractae ad hoc tempus in lucem emissae erant. Sed etiam ibi, ubi in opere meo diplo- mata atque epistulas iam prius editas exscribo, et plura et meliora subsidia manu scripta atque ii, qui ante me ad tale opus agressi sunt, inveni et in usum editionis huius converti. Quae cum ita sint, plerumque in iis quoque diplomatibus, quae iam typis vulgata erant, meliores et rectiores lectiones praebere potui atque ante me factum est. Operum, in quibus diplomata typis exscribuntur, introductionibus nonnum- quam intexta est etiam dissertatio de cancellaria et notariis, a quibus diplomata confecta sunt. Sed operis huius, quo tam diversae originis chartae in unum colliguntur, peculiaris natura, quominus usum hunc servare possim, prohibet. Itaque ne de cancellaria quidem ducum regumque Bohemiae hoc loco agendum esse videtur; quam quidem rem eo magis excusationem habituram esse spero, quod rei accuratius pleniusque pertractandae propediem occasio mihi dabitur in commentariis, quibus imaginum delectum prosecuturus sum, quem sub titulo „Acta regum Bohemiae selecta phototypice expressa“ operi meo addere libet. Magni denique momenti in huiusmodi operibus sunt indices, quibus tota materia collecta ac constricta perspicitur. Quam ob rem volumini huic duo indices addidi, quorum primus personarum et locorum nomina, alter vocabula rara ac singularia continet. In priori indice illa personarum et locorum nomina, quae sine lege ad scribarum arbitrium libidinemque in diplomatibus variis formis scri-
PRAEFATIO. XI Itaque huius tomi paginas percurrenti facile apparebit hoc volumine eandem fere materiam contineri, quae in num. 1—439 primi Regestorum Bohemiae volu- minis et supplementis, quae ad ea spectant, in brevius contracta et abbreviata iam edita est. Sed numerorum concordantia, quam infra pag. 455 sqq. dedi, ostendit me ex illis, quae in Regestis sunt, non pauca omisisse, alia vero addi- disse. Diplomatum, quae in Regestis Bohemiae quidem reperiuntur, quae vero a me praetermissa sunt, duo sunt genera. Primum illa diplomata extranea, in quibus de Slavis Bavariam, Austriam, alias terras finitimas incolentibus mentiones fiunt. Quae quidem cum ad Bohemiae res non spectent, collectioni huic ea inserere inutile esse existimavi. Alterum genus diplomatum, consulto quae omisi, ea efficiunt diplomata, quae recentissima aetate subdita e Moraviae Codice diplo- matico in Regesta Bohemiae pervenerunt. Quorum auctor non sine causa Antonius Boczek, primus Codicis illius editor, habetur. Sed quamquam iam antea multi et docti viri satis multa Codicis, quem dixi, diplomata novissime subdita esse osten- derunt, tamen facere non possum, quin affirmem, mihi demum contigisse, ut omnia talia diplomata subditicia cognoscerem iisque remotis, turpissimis men- daciis tandem finem imponerem, quibus antiqua patriae historia diu depravata esset. Quae deminutio centum numeris additis quodam modo compensatur, qui tamen maxima ex parte regesta tantum diplomatum imperatoriorum continent, in quibus duces aut episcopi Bohemiae testes afferuntur. Minimam partem eorum, quae addidi, diplomata et epistulae efficiunt, quae neque totae neque contractae ad hoc tempus in lucem emissae erant. Sed etiam ibi, ubi in opere meo diplo- mata atque epistulas iam prius editas exscribo, et plura et meliora subsidia manu scripta atque ii, qui ante me ad tale opus agressi sunt, inveni et in usum editionis huius converti. Quae cum ita sint, plerumque in iis quoque diplomatibus, quae iam typis vulgata erant, meliores et rectiores lectiones praebere potui atque ante me factum est. Operum, in quibus diplomata typis exscribuntur, introductionibus nonnum- quam intexta est etiam dissertatio de cancellaria et notariis, a quibus diplomata confecta sunt. Sed operis huius, quo tam diversae originis chartae in unum colliguntur, peculiaris natura, quominus usum hunc servare possim, prohibet. Itaque ne de cancellaria quidem ducum regumque Bohemiae hoc loco agendum esse videtur; quam quidem rem eo magis excusationem habituram esse spero, quod rei accuratius pleniusque pertractandae propediem occasio mihi dabitur in commentariis, quibus imaginum delectum prosecuturus sum, quem sub titulo „Acta regum Bohemiae selecta phototypice expressa“ operi meo addere libet. Magni denique momenti in huiusmodi operibus sunt indices, quibus tota materia collecta ac constricta perspicitur. Quam ob rem volumini huic duo indices addidi, quorum primus personarum et locorum nomina, alter vocabula rara ac singularia continet. In priori indice illa personarum et locorum nomina, quae sine lege ad scribarum arbitrium libidinemque in diplomatibus variis formis scri-
Strana XII
XII PRAEFATIO. buntur, sub una forma collegi, quae princeps omnino habenda esse videtur, quod vel autographis comprobata est vel saepissime occurrit. Ad quam quidem formam reliquae eiusdem nominis lectiones discrepantes, suo loco ad litterarum ordinem dispositae, revocantur. Plures eiusdem nominis personae secundum dignitatem suam in ordinem redactae sunt, ita ut primum personae ecclesiasticae deinde laici recenseantur. Praeterea etiam, ubi opus erat, nominum formae bohemicae et germanicae, quibus nunc utimur, indici insertae sunt iisque forma antiqua, sub qua loci quaerendi sunt, apponitur. Alter index — rerum et verborum — quo volumen hoc concluditur, non solum omnia rara ac singularia vocabula, verum etiam quicquid vocum ac phrasium ad patriae instituta perspicienda ullius mo- menti esse videbatur, continet. Tabulariorum et bibliothecarum praefectis et magistratibus, qui thesauros curae suae commissos singulari benignitate et benevolentia permiserunt ut inspi- cerem iisque ad opus meum conficiendum uterer, gratias ago quam maximas. Praeterea grates ago amicis et collegis, qui vario modo in hoc Codice diplo- matico edendo me adiuverunt. Inter quos hii viri docti insigniter mihi aderant Johannes Gebauer iun., Venceslaus Kratochvil Vindobonensis, Adolphus L. Krejčík Trebonensis, Camillus Krofta, Venceslaus Novotný, Ignatius Vysoký Pragenses; quorum omnium est, munere meo si qua cum laude perfunctus ero. Quod extremum est, lectores rogo, ne obliviscantur, mihi — quamquam iam ante me a multis, quos grata piaque memoria usque prosequar, satis in ea re elaboratum est — cum haec antiquissima diplomata nostra recenserem, sae- pissime summas difficultates superandas fuisse. Itaque si qua in re a me erratum viri harum rerum periti reppererint (quod in locorum nominibus explicandis facillime accidere potuit) eos rogo, ut aut ignoscere mihi aut in rectam viam me reducere velint, sed ita, ut Ennianum illud admonet: ,Erranti comiter monstrat viam." PRAGAE mense iulio MCMVII. GUSTAVUS FRIEDRICH.
XII PRAEFATIO. buntur, sub una forma collegi, quae princeps omnino habenda esse videtur, quod vel autographis comprobata est vel saepissime occurrit. Ad quam quidem formam reliquae eiusdem nominis lectiones discrepantes, suo loco ad litterarum ordinem dispositae, revocantur. Plures eiusdem nominis personae secundum dignitatem suam in ordinem redactae sunt, ita ut primum personae ecclesiasticae deinde laici recenseantur. Praeterea etiam, ubi opus erat, nominum formae bohemicae et germanicae, quibus nunc utimur, indici insertae sunt iisque forma antiqua, sub qua loci quaerendi sunt, apponitur. Alter index — rerum et verborum — quo volumen hoc concluditur, non solum omnia rara ac singularia vocabula, verum etiam quicquid vocum ac phrasium ad patriae instituta perspicienda ullius mo- menti esse videbatur, continet. Tabulariorum et bibliothecarum praefectis et magistratibus, qui thesauros curae suae commissos singulari benignitate et benevolentia permiserunt ut inspi- cerem iisque ad opus meum conficiendum uterer, gratias ago quam maximas. Praeterea grates ago amicis et collegis, qui vario modo in hoc Codice diplo- matico edendo me adiuverunt. Inter quos hii viri docti insigniter mihi aderant Johannes Gebauer iun., Venceslaus Kratochvil Vindobonensis, Adolphus L. Krejčík Trebonensis, Camillus Krofta, Venceslaus Novotný, Ignatius Vysoký Pragenses; quorum omnium est, munere meo si qua cum laude perfunctus ero. Quod extremum est, lectores rogo, ne obliviscantur, mihi — quamquam iam ante me a multis, quos grata piaque memoria usque prosequar, satis in ea re elaboratum est — cum haec antiquissima diplomata nostra recenserem, sae- pissime summas difficultates superandas fuisse. Itaque si qua in re a me erratum viri harum rerum periti reppererint (quod in locorum nominibus explicandis facillime accidere potuit) eos rogo, ut aut ignoscere mihi aut in rectam viam me reducere velint, sed ita, ut Ennianum illud admonet: ,Erranti comiter monstrat viam." PRAGAE mense iulio MCMVII. GUSTAVUS FRIEDRICH.
Strana 1
1. Constitutio de negotiatoribus, qui ad partes Slavorum et Avarorum pergunt, e capitulari missorum in Theodonis villa dato. /805 exeunte]. Boretius, Capitularia regum Francor. in Monum. Germ. Leg. sectio II, tom. I, pag. 122, num. 44. (Codices mss., in quibus capitulare exstat, enumerantur ibid. pag. 120). — Erben, Reg. I, pag. 7. num. 16. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 6, num. 8. 10 De anno et loco, quo capitulare hoc editum fuerit, docent illa, quae in cod. bibl. national. Paris. 9654 fol. 17. et Vaticano inter Palatinos 582 fol. 19.v inscribuntur: Ad Theotonem villam ſ= Thionville, Diedenhofen) fuit datum in anno V imperii ante natale domini." . . .. (VII.) De negotiatoribus, qui partibus Sclavorum et Avarorum pergunt, quousque procedere cum suis negotiis debeant,1 id est: partibus Saxoniae usque ad Bardaenowic,? ubi praevideat Hredi; et ad Schezla,s ubi Madalgaudus prae- videat; et ad Magadoburg4 praevideat Aito; et ad Erpesfurt5 praevideat Madal- 15 gaudus; et ad Halazstats praevideat item Madalgaudus; ad Foracheim" et ad Breembergas et ad Ragenisburg" praevideat Audulfus, et ad Lauriacum 10 War- narius. Et ut arma et brunias non ducant ad venundandum.11 Quod si inventi fuerint portantes, ut omnis substantia eorum auferatur ab eis, dimidia quidem pars partibus palatii, alia vero medietas inter iamdictos missos et inventorem 20 dividatur. 25 1. 1) Regiones infra descriptae in regni finibus orientalibus sitae sunt et ita dicuntur, ut a semptemtrione, id est Albis ostio, capitularis auctor incipiat et meridiem versus ad Danubium et Anasum (Enns) confluentes procedat. — 2) Hodie Bardowiek. — 3) Schesel prope Celle. — 1) Magdeburg. — 3) Erfurt. — 6) Hodie non exstat, sed situm fuit prope Bamberg. — 7 Forchheim. — 3) Pfreimt. — 5) Regensburg. — 10) Lorch prope Enns. — 11) Similiter iam Karoli Magni capitulare Haristallense anno 779 mense martio datum, cap. 20 vetat: „De brunias, ut nullus foris nostro regno vendere praesumat.“
1. Constitutio de negotiatoribus, qui ad partes Slavorum et Avarorum pergunt, e capitulari missorum in Theodonis villa dato. /805 exeunte]. Boretius, Capitularia regum Francor. in Monum. Germ. Leg. sectio II, tom. I, pag. 122, num. 44. (Codices mss., in quibus capitulare exstat, enumerantur ibid. pag. 120). — Erben, Reg. I, pag. 7. num. 16. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 6, num. 8. 10 De anno et loco, quo capitulare hoc editum fuerit, docent illa, quae in cod. bibl. national. Paris. 9654 fol. 17. et Vaticano inter Palatinos 582 fol. 19.v inscribuntur: Ad Theotonem villam ſ= Thionville, Diedenhofen) fuit datum in anno V imperii ante natale domini." . . .. (VII.) De negotiatoribus, qui partibus Sclavorum et Avarorum pergunt, quousque procedere cum suis negotiis debeant,1 id est: partibus Saxoniae usque ad Bardaenowic,? ubi praevideat Hredi; et ad Schezla,s ubi Madalgaudus prae- videat; et ad Magadoburg4 praevideat Aito; et ad Erpesfurt5 praevideat Madal- 15 gaudus; et ad Halazstats praevideat item Madalgaudus; ad Foracheim" et ad Breembergas et ad Ragenisburg" praevideat Audulfus, et ad Lauriacum 10 War- narius. Et ut arma et brunias non ducant ad venundandum.11 Quod si inventi fuerint portantes, ut omnis substantia eorum auferatur ab eis, dimidia quidem pars partibus palatii, alia vero medietas inter iamdictos missos et inventorem 20 dividatur. 25 1. 1) Regiones infra descriptae in regni finibus orientalibus sitae sunt et ita dicuntur, ut a semptemtrione, id est Albis ostio, capitularis auctor incipiat et meridiem versus ad Danubium et Anasum (Enns) confluentes procedat. — 2) Hodie Bardowiek. — 3) Schesel prope Celle. — 1) Magdeburg. — 3) Erfurt. — 6) Hodie non exstat, sed situm fuit prope Bamberg. — 7 Forchheim. — 3) Pfreimt. — 5) Regensburg. — 10) Lorch prope Enns. — 11) Similiter iam Karoli Magni capitulare Haristallense anno 779 mense martio datum, cap. 20 vetat: „De brunias, ut nullus foris nostro regno vendere praesumat.“
Strana 2
2 NUM. 2, 3. 807 INIT.? — 817 MENSE IUL. 2. Karoli Magni capitula de causis diversis; inter alia de expeditione, si fieret in partes Hispaniae, Avariae vel Bohemiae vel Soraborum. [807 init.?] Traditur in codicibus: A) bibl. nat. Paris. 9654. fol. 20 v; B) bibl. Vaticanae inter Palatinos 5 582. fol. 23.v Boretius, Capitularia regum Francorum (Monum. Germ. hist. Legum sect. II) I. pag. 135, num. 49. — Erben, Reg. I. pag. 7, num. 17 (ex edit. Pertzii in Mon. Germ. III. pag. 149). — Mählbacher, Reg. d. Kaiserreichs I. pag. 173, num. 419; Dobenecker, Reg. Thuringiae I. pag. 24, num. 81. Anno fere 807 capitula adscribenda esse, ordo probat, quo capitula in codicibus recensentur. 10 Volumus atque iubemus, ut comites nostri propter venationem et alia ioca placita sua non dimittant nec ea minuta faciant, sed ad exemplum, quod nos cum illis placitare solemus, sic et illi cum suis subiectis placitent et iustitias faciant. Et de singulis capitulis, quae eis praecepimus, per semet ipsos considerare studeant, ut nihil praetermittatur ab eis, quae vel infra patriam vel foras patriam in hoste faciendum iniungimus. Si partibus Hispaniae sive Avariae“ solatium ferre fuerit necesse praebendi, tunc de Saxonibus quinque sextum praeparare faciant. Et si partibus Beheim fuerit necesse solatium ferre, duo tercium praeparent. Si vero circa Surabisb 20 patria defendenda“ necessitas fuerit, tunc omnes generaliter veniant. — 15 3. Ludovicus Pius imperator imperium suum inter filios suos Lotharium, Pip- pinum et Ludovicum dividit. Aquisgrani 817 mense iul. 25 E cod. ms. bibl. nationalis Parisiensis num. 2718, fol. 76. Boretius, Capitularia regum Francor. (Mon. Germ. Leg. sect. II) I, pag. 270, num. 136. — Erben, Reg. I, pag. 7, num. 18. — Vide et. Palacký, Dějiny 3 I, I, pag. 121, nota 61. In nomine domini dei et salvatoris [nostri lesu Christi Hludowicus, divina Cum nos in dei nomine anno 30 ordinante providentia imperator augustus].“ incarnationis domini octingentesimo septimo decimo, indictione decima annoque imperii nostri quarto, mense iulio, Aquisgrani palatio nostro more solito sacrum conventum et generalitatem populi nostri propter ecclesiasticas vel totius imperii 2. a) ita B; ,avaritiae' corr. ,avaratiae' A. — b) ,Sorabis' corr. A. — c) ,deferendis' A; ,defe- renda' B. 3. a) Loco verborum uncis inclusorum legitur in codice: ,et caet.' Inscriptionem e constitutione proxime post edita supplevit Boretius. 35
2 NUM. 2, 3. 807 INIT.? — 817 MENSE IUL. 2. Karoli Magni capitula de causis diversis; inter alia de expeditione, si fieret in partes Hispaniae, Avariae vel Bohemiae vel Soraborum. [807 init.?] Traditur in codicibus: A) bibl. nat. Paris. 9654. fol. 20 v; B) bibl. Vaticanae inter Palatinos 5 582. fol. 23.v Boretius, Capitularia regum Francorum (Monum. Germ. hist. Legum sect. II) I. pag. 135, num. 49. — Erben, Reg. I. pag. 7, num. 17 (ex edit. Pertzii in Mon. Germ. III. pag. 149). — Mählbacher, Reg. d. Kaiserreichs I. pag. 173, num. 419; Dobenecker, Reg. Thuringiae I. pag. 24, num. 81. Anno fere 807 capitula adscribenda esse, ordo probat, quo capitula in codicibus recensentur. 10 Volumus atque iubemus, ut comites nostri propter venationem et alia ioca placita sua non dimittant nec ea minuta faciant, sed ad exemplum, quod nos cum illis placitare solemus, sic et illi cum suis subiectis placitent et iustitias faciant. Et de singulis capitulis, quae eis praecepimus, per semet ipsos considerare studeant, ut nihil praetermittatur ab eis, quae vel infra patriam vel foras patriam in hoste faciendum iniungimus. Si partibus Hispaniae sive Avariae“ solatium ferre fuerit necesse praebendi, tunc de Saxonibus quinque sextum praeparare faciant. Et si partibus Beheim fuerit necesse solatium ferre, duo tercium praeparent. Si vero circa Surabisb 20 patria defendenda“ necessitas fuerit, tunc omnes generaliter veniant. — 15 3. Ludovicus Pius imperator imperium suum inter filios suos Lotharium, Pip- pinum et Ludovicum dividit. Aquisgrani 817 mense iul. 25 E cod. ms. bibl. nationalis Parisiensis num. 2718, fol. 76. Boretius, Capitularia regum Francor. (Mon. Germ. Leg. sect. II) I, pag. 270, num. 136. — Erben, Reg. I, pag. 7, num. 18. — Vide et. Palacký, Dějiny 3 I, I, pag. 121, nota 61. In nomine domini dei et salvatoris [nostri lesu Christi Hludowicus, divina Cum nos in dei nomine anno 30 ordinante providentia imperator augustus].“ incarnationis domini octingentesimo septimo decimo, indictione decima annoque imperii nostri quarto, mense iulio, Aquisgrani palatio nostro more solito sacrum conventum et generalitatem populi nostri propter ecclesiasticas vel totius imperii 2. a) ita B; ,avaritiae' corr. ,avaratiae' A. — b) ,Sorabis' corr. A. — c) ,deferendis' A; ,defe- renda' B. 3. a) Loco verborum uncis inclusorum legitur in codice: ,et caet.' Inscriptionem e constitutione proxime post edita supplevit Boretius. 35
Strana 3
817 MENSE IUL. — 847 OCTOB. 12. NUM. 3, 4. 3 nostri utilitates pertractandas congregassemus et in his studeremus, ... actum est, ut et nostra et totius populi nostri in dilecti primogeniti nostri Hlutharii electione vota concurrerent. Itaque taliter divina dispensatione manifestatum placuit et nobis et omni populo nostro, more solemni imperiali diademate coronatum, nobis et consortem et successorem imperii, si Dominus ita voluerit, communi voto constitui. Ceteros vero fratres eius, Pippinum videlicet et Hludowicum, aequivocum nostrum, communi consilio placuit regiis insigniri nominibus et loca inferius denominata constituere, in quibus post decessum nostrum sub seniore fratre regali potestate potiantur iuxta inferius adnotata capitula, quibus, quam 10 inter eos constituimus, conditio continetur..... Cap. I. Volumus, ut Pippinus habeat Aquitaniamb et Wasconiam et markam Tolossanam totam et insuper comitatos quatuor.... II. Item Hludowicus, volumus, ut habeat Baioariam et Carentanos et Beheimos et Avaros atque Sclavos, qui ab orientali parte Baioariae sunt, et insuper duas 15 villas dominicales ad suum servitium in pago Nortgaoe: Luttraof et Ingoldesstat." III. Volumus, ut hi duo fratres, qui regis nomine censentur, in cunctis ho- noribus intra suam potestatem distribuendis propria potestate potiantur, tantum ut in episcopatibus et abbatiis ecclesiasticus ordo teneatur et in ceteris honoribus dandis honestas et utilitas servetur. 5 20 4. Ludovicus Germanicus Privinae duci beneficium a se collatum in heredi- tatem donat, exceptis illis, quae ad ecclesiam Salisburgensem pertinent. Ratisbonae 847 octob. 12. 30 35 Diploma quidem deperditum est, rem gestam vero ,De conversione Bagoariorum et Caran- tanorum libellus' c. 12. his verbis enarrat: „Pervenit ergo ad notitiam Hludowici piissimi regis, quod Priwina benevolus fuit erga dei servitium et suum; quibusdam fidelibus suis saepius ammonentibus, concessit illi in proprium totum, quod prius habuit in beneficium, exceptis illis rebus, quae ad episcopatum Juvavensis ecclesiae viderentur pertinere. ... Isti fiebant prae- sentes: nomine Liuphrammus archiepiscopus, Erchanbertus episcopus IFrisingensis], Erchan- fridus episcopus [Ratisbonensis], Hartwigus episcopus [Pataviensis], Karolomannus, Hludo- wicus, Ernust, Ratpot, Werinheri, Pabo, Fritilo, Tacholf, Deotrih, Waninc, Gerolt, Liutolt, Deo- theri, Wolfregi, Jezi, Egilolf, Puopo, Adalperht, Megingoz, item Adalperht, Odalrih, Pernger, Managolt. Actum loco publico in Reganespurc, anno domini 848, indictione XI, sub die IIII idus octobris.“ Monum. Germaniae, SS. XI. pag. 13. = Pastrnek, Dějiny slovanských apoštolů pag. 270 sq. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 22, num. 31. — De tempore vide Mühlbacher, Regesten des Kaiserreichs I, pag. 531, num. 1347d. De Privina, a Moimaro, duce Moravorum, expulso, cf. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches I, pag. 33, 298, II. 176 sq., 380. 3. b) Aequitaniam' prima manu cod. 1) Lauterhofen et Ingolstadt. 25 40
817 MENSE IUL. — 847 OCTOB. 12. NUM. 3, 4. 3 nostri utilitates pertractandas congregassemus et in his studeremus, ... actum est, ut et nostra et totius populi nostri in dilecti primogeniti nostri Hlutharii electione vota concurrerent. Itaque taliter divina dispensatione manifestatum placuit et nobis et omni populo nostro, more solemni imperiali diademate coronatum, nobis et consortem et successorem imperii, si Dominus ita voluerit, communi voto constitui. Ceteros vero fratres eius, Pippinum videlicet et Hludowicum, aequivocum nostrum, communi consilio placuit regiis insigniri nominibus et loca inferius denominata constituere, in quibus post decessum nostrum sub seniore fratre regali potestate potiantur iuxta inferius adnotata capitula, quibus, quam 10 inter eos constituimus, conditio continetur..... Cap. I. Volumus, ut Pippinus habeat Aquitaniamb et Wasconiam et markam Tolossanam totam et insuper comitatos quatuor.... II. Item Hludowicus, volumus, ut habeat Baioariam et Carentanos et Beheimos et Avaros atque Sclavos, qui ab orientali parte Baioariae sunt, et insuper duas 15 villas dominicales ad suum servitium in pago Nortgaoe: Luttraof et Ingoldesstat." III. Volumus, ut hi duo fratres, qui regis nomine censentur, in cunctis ho- noribus intra suam potestatem distribuendis propria potestate potiantur, tantum ut in episcopatibus et abbatiis ecclesiasticus ordo teneatur et in ceteris honoribus dandis honestas et utilitas servetur. 5 20 4. Ludovicus Germanicus Privinae duci beneficium a se collatum in heredi- tatem donat, exceptis illis, quae ad ecclesiam Salisburgensem pertinent. Ratisbonae 847 octob. 12. 30 35 Diploma quidem deperditum est, rem gestam vero ,De conversione Bagoariorum et Caran- tanorum libellus' c. 12. his verbis enarrat: „Pervenit ergo ad notitiam Hludowici piissimi regis, quod Priwina benevolus fuit erga dei servitium et suum; quibusdam fidelibus suis saepius ammonentibus, concessit illi in proprium totum, quod prius habuit in beneficium, exceptis illis rebus, quae ad episcopatum Juvavensis ecclesiae viderentur pertinere. ... Isti fiebant prae- sentes: nomine Liuphrammus archiepiscopus, Erchanbertus episcopus IFrisingensis], Erchan- fridus episcopus [Ratisbonensis], Hartwigus episcopus [Pataviensis], Karolomannus, Hludo- wicus, Ernust, Ratpot, Werinheri, Pabo, Fritilo, Tacholf, Deotrih, Waninc, Gerolt, Liutolt, Deo- theri, Wolfregi, Jezi, Egilolf, Puopo, Adalperht, Megingoz, item Adalperht, Odalrih, Pernger, Managolt. Actum loco publico in Reganespurc, anno domini 848, indictione XI, sub die IIII idus octobris.“ Monum. Germaniae, SS. XI. pag. 13. = Pastrnek, Dějiny slovanských apoštolů pag. 270 sq. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 22, num. 31. — De tempore vide Mühlbacher, Regesten des Kaiserreichs I, pag. 531, num. 1347d. De Privina, a Moimaro, duce Moravorum, expulso, cf. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches I, pag. 33, 298, II. 176 sq., 380. 3. b) Aequitaniam' prima manu cod. 1) Lauterhofen et Ingolstadt. 25 40
Strana 4
NUM. 5, 6. 852 OCTOB. 3. — 853 IAN. 18. 5. Capitula concilii Maguntini, in quibus inter alia de exordio fidei chri- stianae in Moravia dicitur. Maguntiae 852 oct. 3. Cod. ms. bibl. regiae Bambergensis A. I. 35 signatus, fol. 48 (A.). Boretius et Krause, Capitularia regum Francorum (Mon. Germ. hist. Leg. sect. II) II, pag. 185 et 189. — Mühlbacher, Reg. d. Kaiserreichs unter d. Karolingern I, num. 1360 a. Canon Hludowici regis. Anno dominicae incarnationis DCCCLII,a in- dictione XV, regis vero orthodoxi atque gloriosi et vera clementiae dignitate praecipui Hludowici anno XVIII, mense octobre, die tertio, ex voluntate atque precepto eiusdem serenissimi principis sancta synodus habita est in civitate Magontia, metropoli Germaniae, presidente Rabono, venerabili eiusdem civitatis archiepiscopo, cum ceteris episcopis orientalis Frantiae et Baioariae atque Sa- xoniae . . . . et reliquis aecclesiastici ordinis viris, presbiteris videlicet, monachis atque diaconibus, a quibus statutum est haec synodalium decreta gestorum, 15 quorum capita subter adnexab sunt. —— [11.] De homocidio. — Albgis, qui uxorem Patrichi publice auferens ad extremos fines regni duxit in rudem“ adhuc christianitatem gentis Maraensium et crimine adulterii ecclesiam Christi diffamavit, communi consilio decernimus, ut iussu regis in exilium missus iuxta sacrorum canonum statuta1 penitentiam 20 pleniter agat, id est: III annos cum pane et aqua et leguminibus atque holeribus, exceptis precipuis festivitatibus, et postea IV annos alios per singulas ebdo- madas III dies similiter abstineat et III quadragesimas, nisi infirmitatis nimia hoc illum prohibeat ita inplere, et deposito militari cingulo omni tempore vitae absque coniugio permaneat.... 10 25 6. Ludovicus Germanicus confirmat monasterio sancti Emmerammi Ratisbonae possessionem bonorum a Willihelmo comite collatorum, quae sita sunt infra duo flumina, „id est inter Agastam1 et Nardinam2, a locis videlicet, ubi ipsa in Danubium fluunt, usque ad loca, ubi de venis in amnes derivantur, et ita usque 30 in Nortuualt in hanc partem silvae sine termini conclusione." Ratisbonae 853 ian. 18. Urkundenbuch des Landes ob der Enns II. pag. 16, num. 12. — Erben, Reg. I, pag. II, num. 27. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 24, num. 35. — Mühlbacher, Reg. d. Kaiser- reichs unter d. Karolingern I, pag. 537, num. 1363. 5. a) DCCCL' superscript. ,I‘ A. — b) ,adnecta‘ A. — c) ,inouã‘ in marg. adnot. A. 1) Cfr. Conc. Ancyr. c. 19, Mansi II, col. 526.; Wasserschleben, Bussordnungen p. 378. 6. 1) Aist. — 3) Naarn. 35
NUM. 5, 6. 852 OCTOB. 3. — 853 IAN. 18. 5. Capitula concilii Maguntini, in quibus inter alia de exordio fidei chri- stianae in Moravia dicitur. Maguntiae 852 oct. 3. Cod. ms. bibl. regiae Bambergensis A. I. 35 signatus, fol. 48 (A.). Boretius et Krause, Capitularia regum Francorum (Mon. Germ. hist. Leg. sect. II) II, pag. 185 et 189. — Mühlbacher, Reg. d. Kaiserreichs unter d. Karolingern I, num. 1360 a. Canon Hludowici regis. Anno dominicae incarnationis DCCCLII,a in- dictione XV, regis vero orthodoxi atque gloriosi et vera clementiae dignitate praecipui Hludowici anno XVIII, mense octobre, die tertio, ex voluntate atque precepto eiusdem serenissimi principis sancta synodus habita est in civitate Magontia, metropoli Germaniae, presidente Rabono, venerabili eiusdem civitatis archiepiscopo, cum ceteris episcopis orientalis Frantiae et Baioariae atque Sa- xoniae . . . . et reliquis aecclesiastici ordinis viris, presbiteris videlicet, monachis atque diaconibus, a quibus statutum est haec synodalium decreta gestorum, 15 quorum capita subter adnexab sunt. —— [11.] De homocidio. — Albgis, qui uxorem Patrichi publice auferens ad extremos fines regni duxit in rudem“ adhuc christianitatem gentis Maraensium et crimine adulterii ecclesiam Christi diffamavit, communi consilio decernimus, ut iussu regis in exilium missus iuxta sacrorum canonum statuta1 penitentiam 20 pleniter agat, id est: III annos cum pane et aqua et leguminibus atque holeribus, exceptis precipuis festivitatibus, et postea IV annos alios per singulas ebdo- madas III dies similiter abstineat et III quadragesimas, nisi infirmitatis nimia hoc illum prohibeat ita inplere, et deposito militari cingulo omni tempore vitae absque coniugio permaneat.... 10 25 6. Ludovicus Germanicus confirmat monasterio sancti Emmerammi Ratisbonae possessionem bonorum a Willihelmo comite collatorum, quae sita sunt infra duo flumina, „id est inter Agastam1 et Nardinam2, a locis videlicet, ubi ipsa in Danubium fluunt, usque ad loca, ubi de venis in amnes derivantur, et ita usque 30 in Nortuualt in hanc partem silvae sine termini conclusione." Ratisbonae 853 ian. 18. Urkundenbuch des Landes ob der Enns II. pag. 16, num. 12. — Erben, Reg. I, pag. II, num. 27. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 24, num. 35. — Mühlbacher, Reg. d. Kaiser- reichs unter d. Karolingern I, pag. 537, num. 1363. 5. a) DCCCL' superscript. ,I‘ A. — b) ,adnecta‘ A. — c) ,inouã‘ in marg. adnot. A. 1) Cfr. Conc. Ancyr. c. 19, Mansi II, col. 526.; Wasserschleben, Bussordnungen p. 378. 6. 1) Aist. — 3) Naarn. 35
Strana 5
855 MART. 17. — 860 FEBR. 20. NUM. 7, 8. 5 7. Controversiae inter Annonem episcopum Frisingensem et Odalscalcum epi- scopum Tridentinum de vineis apud Pauzanam habitae descriptio, in qua de exercitu Baiovariorum, a rege Ludovico Germanico in Bohemiam misso, com- 5 memoratur. Aibling 855 mart. 17. 10 Meichelbeck, Hist. Frisingensis tomi I pars 2, pag. 350, num. 702. — Fontes rer. Austriac. sect. II, tom. 31, pag. 16. — Erben, Reg. I. pag. 12, num. 28. — Vid. Mühlbacher, Reg. d. Kaiserreichs I, pag. 541, num. 1370b ; Dümmler, Gesch. d. ostfränk. Reiches I, pag. 388, nota 3. 15 20 Quodam tempore, dum turbida res agitabatur in episcopatu Frisinge, con- tigit deo donante plebem elegisse sibi Annonem episcopum,1 quod domnus rex Ludovvicus assensit, talemque votum benigne suscepit, illumve statuit feliciter regere sanctum ovile. Tunc temporis Odalschalc Triente episcopus? per malorum suasionem ad Pauzanam3 vinearum sancte Marie invasionem fecit iniuste. Quibus sibi subactis, ut locus obtulit, dono dei optissimus rex Ludovvicus in- terea ad Eipilingun4 dies quadragesimales frequentabat, misit aciem Baiovva- riorum in Poemanios, quorum ductor Ernst comes exstitit, episcopis simul comi- tantibus. Tum demum reversi cum rumore non minimo, ut moris est, confluebant ad regem".... Actum ad Eipilingen 4 XVI kalendas aprilis anno incarnationis domini DCCCLV, indictione III. 8. Ludovicus Germanicus monasterio Altahae Inferiori (Niederaltaich) omnia, quae dux Privina ei donavit, confirmat petente abbate Otgario. 25 Ratisbonae 860 febr. 20. 30 Monum. Boica XI. pag. 119, num. 13; cf. ibid. XXVIII, I, pag. 52, num. 37 (ex auto- grapho tabularii regni Bavariae Monachi) = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 28, num. 39. = Erben, Reg. I, pag. 12, num. 29 (exc.) — Mühlbacher, Regesten d. Kaiserreichs I, pag. 556. num. 1401; cf. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches II. pag 24, nota I; Monum. Germ SS. XI. pag. 13, nota 58 et pag. 14 nota 65. . .. Briuuinus, fidelis dux noster, veniens in procerum nostrorum presentiam, postulavit serenitatem nostram, ut de rebus proprietatis sue, quas ei in proprie- tatem concessimus, liceret ei partem aliquam ob memoriam eius dare ad sanctum Mauricium et ad monasterium nostrum Altaha, cui tempore illo Otgarius abba 35 preesse videbatur et rector; cuius petitioni libenti animo assensum prebentes, 7. a) In sequentibus describitur litis de praefatis vineis processus et definitio. 1) 854—875. — 1) 855—864. — s) Bozen. — *) Aibling ap. Rosenheim in Bavaria.
855 MART. 17. — 860 FEBR. 20. NUM. 7, 8. 5 7. Controversiae inter Annonem episcopum Frisingensem et Odalscalcum epi- scopum Tridentinum de vineis apud Pauzanam habitae descriptio, in qua de exercitu Baiovariorum, a rege Ludovico Germanico in Bohemiam misso, com- 5 memoratur. Aibling 855 mart. 17. 10 Meichelbeck, Hist. Frisingensis tomi I pars 2, pag. 350, num. 702. — Fontes rer. Austriac. sect. II, tom. 31, pag. 16. — Erben, Reg. I. pag. 12, num. 28. — Vid. Mühlbacher, Reg. d. Kaiserreichs I, pag. 541, num. 1370b ; Dümmler, Gesch. d. ostfränk. Reiches I, pag. 388, nota 3. 15 20 Quodam tempore, dum turbida res agitabatur in episcopatu Frisinge, con- tigit deo donante plebem elegisse sibi Annonem episcopum,1 quod domnus rex Ludovvicus assensit, talemque votum benigne suscepit, illumve statuit feliciter regere sanctum ovile. Tunc temporis Odalschalc Triente episcopus? per malorum suasionem ad Pauzanam3 vinearum sancte Marie invasionem fecit iniuste. Quibus sibi subactis, ut locus obtulit, dono dei optissimus rex Ludovvicus in- terea ad Eipilingun4 dies quadragesimales frequentabat, misit aciem Baiovva- riorum in Poemanios, quorum ductor Ernst comes exstitit, episcopis simul comi- tantibus. Tum demum reversi cum rumore non minimo, ut moris est, confluebant ad regem".... Actum ad Eipilingen 4 XVI kalendas aprilis anno incarnationis domini DCCCLV, indictione III. 8. Ludovicus Germanicus monasterio Altahae Inferiori (Niederaltaich) omnia, quae dux Privina ei donavit, confirmat petente abbate Otgario. 25 Ratisbonae 860 febr. 20. 30 Monum. Boica XI. pag. 119, num. 13; cf. ibid. XXVIII, I, pag. 52, num. 37 (ex auto- grapho tabularii regni Bavariae Monachi) = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 28, num. 39. = Erben, Reg. I, pag. 12, num. 29 (exc.) — Mühlbacher, Regesten d. Kaiserreichs I, pag. 556. num. 1401; cf. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches II. pag 24, nota I; Monum. Germ SS. XI. pag. 13, nota 58 et pag. 14 nota 65. . .. Briuuinus, fidelis dux noster, veniens in procerum nostrorum presentiam, postulavit serenitatem nostram, ut de rebus proprietatis sue, quas ei in proprie- tatem concessimus, liceret ei partem aliquam ob memoriam eius dare ad sanctum Mauricium et ad monasterium nostrum Altaha, cui tempore illo Otgarius abba 35 preesse videbatur et rector; cuius petitioni libenti animo assensum prebentes, 7. a) In sequentibus describitur litis de praefatis vineis processus et definitio. 1) 854—875. — 1) 855—864. — s) Bozen. — *) Aibling ap. Rosenheim in Bavaria.
Strana 6
6 NUM. 8, 9, 10. 860 FEBR. 20. — 861 MART. 12. — 864. decrevimus ita fieri. Dedit itaque Briuuinus, fidelis dux noster, cum consensu et licentia nostra ad prefatum monasterium sancti Mauricii martyris Christi de sua proprietate in suo ducatu, quicquid habuit ad Salapiugiti infra terminos istos: in orientem ultra Salam fluviolum usque in Slougenzin marchan et Stresmaren, et sic sursum per Salam usque Uualtungesbah et sic inde usque in Hrabagiskeit et ad Chirihstetin. Postea vero predictus fidelis abba noster Otgarius deprecatus est celsitudinem nostram, ut easdem res per nostre auctoritatis preceptum con- firmassemus. Cuius petitioni ob honorem dei et sancti Mauricii militis Christi et bonum illius servitium libenti animo assensum prebuimus.... Data X ka- lendas marcii, anno Christo propitio XXVIII regni domni Hludouuici serenissimi 10 regis in orientali Francia. Actum Reganesburc civitate regia, in dei nomine fe- liciter amen. 9. Kocelus, comes de Slavis, omnia quae habuit in villa Wampaldi dicta, ec- clesiae Frisingensi donat. Ratisbonae 861 mart. 12. 15 Meichelbeck, Hist. Frising, tomi I pars 2, pag. 353, num. 710. — Cf. Monum. Germ. SS. XI, pag. 13, nota 58; Dümmler, Gesch. d. ostfränk. Reiches II. pag. 24. In nomine domini nostri Jesu Christi. Declaratum est commorantibus cunctis, quod quidam comes de Sclavis nomine Chezul omnem rem, quam habuit 20 prope Pilozsvve in villa, quae dicitur Wampaldi, cum territoriis et vineis, pratis et silvis ad haec pertinentibus cum omni integritate in capsam sanctae Mariae firmiter tradidit, ut aevis temporibus inconvulsum permaneat ad Frisingas, ubi electus dei Corbinianus corpore quiescit. Hoc factum est anno incarnationis domini DCCCLXI, indictione VIII, in loco regali publico Ratispona in XII. ka- 25 lendas aprilis.1 10. Nicolaus I papa ad Ludovici Germanici regis mandata a Salomone, epi- scopo Constantiensi, relata per litteras respondens, regi prosperam adversus Rastislaum, principem Moraviae, expeditionem exoptat. 1864./ 30 9. 1) Idem „Chózil, humillimus comes, de haereditate sua tradidit ad s. Emmerammum [Ratis- bonael in proprietatem ad Stromogin, quantum Gundpoldus habuit in proprietatem et beneficium in villa nuncupante Reginuuartesdorf et in Rosdorf;“ Pez, Thesaurus anecdot. noviss. I, pars 3 col. 233 (ex Anamodi lib. I traditionum sanct-Emmerammensium 35 cap. L); Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 33, num. 46; Erben, Reg. I. pag. 14, num. 34. In litteris Gundbatonis diaconi, tempore Carlomanni, regis Bavariae (876—880) con- fectis, „Chezil dux“ iam mortuus commemoratur; Pez, l. l. col. 218.
6 NUM. 8, 9, 10. 860 FEBR. 20. — 861 MART. 12. — 864. decrevimus ita fieri. Dedit itaque Briuuinus, fidelis dux noster, cum consensu et licentia nostra ad prefatum monasterium sancti Mauricii martyris Christi de sua proprietate in suo ducatu, quicquid habuit ad Salapiugiti infra terminos istos: in orientem ultra Salam fluviolum usque in Slougenzin marchan et Stresmaren, et sic sursum per Salam usque Uualtungesbah et sic inde usque in Hrabagiskeit et ad Chirihstetin. Postea vero predictus fidelis abba noster Otgarius deprecatus est celsitudinem nostram, ut easdem res per nostre auctoritatis preceptum con- firmassemus. Cuius petitioni ob honorem dei et sancti Mauricii militis Christi et bonum illius servitium libenti animo assensum prebuimus.... Data X ka- lendas marcii, anno Christo propitio XXVIII regni domni Hludouuici serenissimi 10 regis in orientali Francia. Actum Reganesburc civitate regia, in dei nomine fe- liciter amen. 9. Kocelus, comes de Slavis, omnia quae habuit in villa Wampaldi dicta, ec- clesiae Frisingensi donat. Ratisbonae 861 mart. 12. 15 Meichelbeck, Hist. Frising, tomi I pars 2, pag. 353, num. 710. — Cf. Monum. Germ. SS. XI, pag. 13, nota 58; Dümmler, Gesch. d. ostfränk. Reiches II. pag. 24. In nomine domini nostri Jesu Christi. Declaratum est commorantibus cunctis, quod quidam comes de Sclavis nomine Chezul omnem rem, quam habuit 20 prope Pilozsvve in villa, quae dicitur Wampaldi, cum territoriis et vineis, pratis et silvis ad haec pertinentibus cum omni integritate in capsam sanctae Mariae firmiter tradidit, ut aevis temporibus inconvulsum permaneat ad Frisingas, ubi electus dei Corbinianus corpore quiescit. Hoc factum est anno incarnationis domini DCCCLXI, indictione VIII, in loco regali publico Ratispona in XII. ka- 25 lendas aprilis.1 10. Nicolaus I papa ad Ludovici Germanici regis mandata a Salomone, epi- scopo Constantiensi, relata per litteras respondens, regi prosperam adversus Rastislaum, principem Moraviae, expeditionem exoptat. 1864./ 30 9. 1) Idem „Chózil, humillimus comes, de haereditate sua tradidit ad s. Emmerammum [Ratis- bonael in proprietatem ad Stromogin, quantum Gundpoldus habuit in proprietatem et beneficium in villa nuncupante Reginuuartesdorf et in Rosdorf;“ Pez, Thesaurus anecdot. noviss. I, pars 3 col. 233 (ex Anamodi lib. I traditionum sanct-Emmerammensium 35 cap. L); Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 33, num. 46; Erben, Reg. I. pag. 14, num. 34. In litteris Gundbatonis diaconi, tempore Carlomanni, regis Bavariae (876—880) con- fectis, „Chezil dux“ iam mortuus commemoratur; Pez, l. l. col. 218.
Strana 7
864. — 867. — 869 POST FEBR. 14. NUM. 10, 11, 12. Baluzii Miscellanea (ed. Mansi) I, pag. 401. = Mansi Conc. ampl. coll. XV. pag. 454. = Migne, Patrolog. lat. 119, pag. 872. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 27, num. 37. — Erben, Reg. I. pag. 14, num. 33. — Jaffé, Reg. pontif. 2 I. num. 2758. 5 Hartzheim, Concil. Germ. II. pag. 432 perperam documenti huius fidem negabat. — Conf. etiam Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches II, pag. 85, 86, not. 1; Bretholz, Gesch. Mähr. I. pag. 67. XI. Quoniam nuntias, quod fidelis rex 1 dispositum habeat venire Tullinam? et deinde pacem cum rege Vulgarorums confirmare et Rastitium4 aut volendo aut nolendo sibi obedientem facere,5 oramus omnipotentem deum, ut angelus, 10 qui fuit cum Jacob patriarcha, sit quoque cum ipso et cum omnibus suis et bene disponat iter eius, et cum pace et gaudio revertatur ad propria. 11. 15 Nicolaus I papa Constantinum et Methodium auditis eorum laboribus Romam accersit. /867.] Litterae deperditae; vid. Transl. s. Clementis c. 8 (Pastrnek, Děj. slovanských apoštolů pag. 243); Vita Methodii c. 6. (Pastrnek op. cit. pag. 226); Jaffé, Reg. pont. 2 num. 2888; Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 32, num. 43. — Cf. Analecta iuris pontificii X, pag. 74; Dümmler, Gesch. d. ostfrank. Reiches II, pag. 186. 20 12. (DUBIAE FIDEI.) 25 Hadrianus II papa Rostislavo, Sventopulco et Kocelo Methodium com- mendat; linguae slovenicae usum in sacris concedit; excommunicat eos, qui litteras linguae eorum vituperant. /869 post febr. 14/. Epistolae huius translatio slovenica exstat in Vita Methodii c. VIII. (Codices mss. enu- merat Pastrnek, Dějiny slovanských apoštolů Cyrilla a Methoda pag. 9 sq.) 30 Erben, Reg. I. pag. 14, num. 35 (ex editione Pauli J. Šafařík, Památky dřevn. písemnictví Jihoslovanů pag. 5) = Goetz, Gesch. d. Slavenapostel, pag. 52. — Jaffé, Reg. pontif. 2 I. num. 2924. — Damus ex editione Vitae Methodii a v. d. Pastrnek op. cit. pag. 228 re- cognita. Epistola nec vitiis nec suspicione caret. Quae fides ei sit adhibenda, inter viros doctos haud constat. Palacký, Dějiny3 I. I, pag. 139, nota 84 pro genuina eam habet. Similiter Dummler in Archiv f. Kunde österr. Gesch. XIII, (1854) pag. 182. et Rački in Arkiv za jugoslav. povjest. I, pag. 281 sq. de sinceritate eius non esse dubitandum censent. Falsam 35 10. 1) Ludovicus Germanicus. — 2) Tuln oppidum Austriae inferioris. — 3) nomine Bogoris. 1) Principem Moraviae. — 5) Expeditio haec contra Rastislaum facta est mense augusto a. 864, v. annal. Fuld. in Mon. Germ. SS. I, pag. 378; ed. Kurze pag. 62.
864. — 867. — 869 POST FEBR. 14. NUM. 10, 11, 12. Baluzii Miscellanea (ed. Mansi) I, pag. 401. = Mansi Conc. ampl. coll. XV. pag. 454. = Migne, Patrolog. lat. 119, pag. 872. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 27, num. 37. — Erben, Reg. I. pag. 14, num. 33. — Jaffé, Reg. pontif. 2 I. num. 2758. 5 Hartzheim, Concil. Germ. II. pag. 432 perperam documenti huius fidem negabat. — Conf. etiam Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches II, pag. 85, 86, not. 1; Bretholz, Gesch. Mähr. I. pag. 67. XI. Quoniam nuntias, quod fidelis rex 1 dispositum habeat venire Tullinam? et deinde pacem cum rege Vulgarorums confirmare et Rastitium4 aut volendo aut nolendo sibi obedientem facere,5 oramus omnipotentem deum, ut angelus, 10 qui fuit cum Jacob patriarcha, sit quoque cum ipso et cum omnibus suis et bene disponat iter eius, et cum pace et gaudio revertatur ad propria. 11. 15 Nicolaus I papa Constantinum et Methodium auditis eorum laboribus Romam accersit. /867.] Litterae deperditae; vid. Transl. s. Clementis c. 8 (Pastrnek, Děj. slovanských apoštolů pag. 243); Vita Methodii c. 6. (Pastrnek op. cit. pag. 226); Jaffé, Reg. pont. 2 num. 2888; Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 32, num. 43. — Cf. Analecta iuris pontificii X, pag. 74; Dümmler, Gesch. d. ostfrank. Reiches II, pag. 186. 20 12. (DUBIAE FIDEI.) 25 Hadrianus II papa Rostislavo, Sventopulco et Kocelo Methodium com- mendat; linguae slovenicae usum in sacris concedit; excommunicat eos, qui litteras linguae eorum vituperant. /869 post febr. 14/. Epistolae huius translatio slovenica exstat in Vita Methodii c. VIII. (Codices mss. enu- merat Pastrnek, Dějiny slovanských apoštolů Cyrilla a Methoda pag. 9 sq.) 30 Erben, Reg. I. pag. 14, num. 35 (ex editione Pauli J. Šafařík, Památky dřevn. písemnictví Jihoslovanů pag. 5) = Goetz, Gesch. d. Slavenapostel, pag. 52. — Jaffé, Reg. pontif. 2 I. num. 2924. — Damus ex editione Vitae Methodii a v. d. Pastrnek op. cit. pag. 228 re- cognita. Epistola nec vitiis nec suspicione caret. Quae fides ei sit adhibenda, inter viros doctos haud constat. Palacký, Dějiny3 I. I, pag. 139, nota 84 pro genuina eam habet. Similiter Dummler in Archiv f. Kunde österr. Gesch. XIII, (1854) pag. 182. et Rački in Arkiv za jugoslav. povjest. I, pag. 281 sq. de sinceritate eius non esse dubitandum censent. Falsam 35 10. 1) Ludovicus Germanicus. — 2) Tuln oppidum Austriae inferioris. — 3) nomine Bogoris. 1) Principem Moraviae. — 5) Expeditio haec contra Rastislaum facta est mense augusto a. 864, v. annal. Fuld. in Mon. Germ. SS. I, pag. 378; ed. Kurze pag. 62.
Strana 8
8 NUM. 12. 869 POST FEBR. 14. vero esse putat Ginzel, Gesch. d. Slavenapostel, pag. 8 et J. Friedrich, Ein Brief d. Ana- stasius bibliothecarius, in Sitzungsber. d. bayer. Akad. 1892 pag. 411. Veritatem fusius defendit Snopek, List papeže Hadriana II (extr. ex Sborník Velehradsky VI). Spuriam esse demonstrat Goetz l. l. pag. 53 sq., cuius sententiae repugnat Nachtigall in Arch. f. slav. Philol. XX (1898) pag. 130. — Recentissime ea, quae Vondrák in Casop. Musea kr. Cesk. LXXI (1897) pag. 340 sq. et. Arch. f. slav. Philol. XX, pag. 141 sq. contra epi- stolae huius auctoritatem profert, refellit Jagié, Zur Entstehungs-Gesch. d. Rirchenslav. Sprache (Denkschr. d. kais. Akad. Wien XLVII, 1902) pag. 21 sq. Vide etiam Pastrnek in Český časop. historický VII. (1901) pag. 35 sq. — De aetate epistolae conf. Dümmler 1. 1. pag. 182. ЯЙндрианъ сепискоупъ ин рабъ BO- жьн къ Ростиславоу и Сватеплъкоу и Коцьлю. слава въ кышьнинуъ вогоу H Hà 36MÁH мнръ, в YAOBKU EX h BA4- говоменые акс © васъ AOVKOBLNAIA CA"hI- шагом ъ, нын® же жАдатомЪ съ KE- ланыемь HO MOAHTBOHK каАШего ради съъпасеный, како IECTh BhR3ABHFAR FOC- noAk срьдьца каша искати IEFO H NO- казалъ BAM'h, KO HE T'RKRMO B'ÉPOHR H'h H BAAPRIHMH A"ÉAUI AOCTOHTh CAOV- жити вогоу; вЖра 6% Без дЖлъ Мрьтва ICT'h, H OT'RHAAAURT A ти, иже CA мьнАТЪ Бога 3HAMAUITE, à A'ÉAhI CA iero OTRMÉTAKKT AB. HE T'hKhMO EO OV сего скАТИТЕЛЬСКАЮГо стола Просисте сучнтела нъ ин оу БлаговЖрьнаюго ц’- сара Михаила. да посъла BAMh Baa- женаюего философа Константина и съ вратромь, доньдеже лы HE Aocnk- XOMm. она же оуЕЖдЖЕъша апостоль- скаюго стола A OCTOKAUTA ВАША Страны крем KAHOHA HE C'ATROPHCTE HHYk- соже, нъ къ нам придосте и скАТА- его Климента мешти несжшта. мы же трьгоубж радость принмъвше оулм'ы- слиуомъ истытавъше посълати Ме- водыа, скаштьше н съ. оученнк'ы, сына же нашего, на страны BAUIA, MAXKA же съврьшена разоумомь н прако- вЖрьна, да вы оучнтъ, мкоже IECTE 12. ) Luc. II, 14. — *) Jacob. II, 26. Hadrianus episcopus et servus dei Rostislavo et Sventopulco et Kocelo. Gloria in altissimis deo et in terra pax, in hominibus bona voluntas.! Quia de vobis spiritualia audivimus, nunc autem sitiebamus cum desiderio et precibus vestrae salutis gratia, quomodo exper- gefecit dominus corda vestra, ut eum quaereretis, et monstravit vobis non so- lum fide, verum etiam bonis operibus oportere deo servire; fides enim sine operibus mortua est,? et falluntur ii, qui putent, se deum cognoscere, in ope- ribus autem ab eo desciscunt. Non enim lantum apud hunc sacerdotalem thro- num rogastis doctorem, sed etiam apud pium imperatorem Michaelem. Et misit vobis beatum philosophum Constan- tinum cum fratre, cum nobis potestas deesset. Illi vero cum cognovissent ad apostolicam sedem pertinere vestras partes, contra canonem nihil fecerunt, sed ad nos venerunt simul sancti Cle- mentis reliquias ferentes. Nos autem triplici gaudio repleti statuimus re con- siderata mittere Methodium, postquam eum cum discipulis ordinavimus, filium autem nostrum, in partes vestras, virum perfectum intellectu et orthodoxum, ut vos edoceret, sicuti rogastis, interpre- tans libros in linguam vestram, per 10 20 25 30 35 40
8 NUM. 12. 869 POST FEBR. 14. vero esse putat Ginzel, Gesch. d. Slavenapostel, pag. 8 et J. Friedrich, Ein Brief d. Ana- stasius bibliothecarius, in Sitzungsber. d. bayer. Akad. 1892 pag. 411. Veritatem fusius defendit Snopek, List papeže Hadriana II (extr. ex Sborník Velehradsky VI). Spuriam esse demonstrat Goetz l. l. pag. 53 sq., cuius sententiae repugnat Nachtigall in Arch. f. slav. Philol. XX (1898) pag. 130. — Recentissime ea, quae Vondrák in Casop. Musea kr. Cesk. LXXI (1897) pag. 340 sq. et. Arch. f. slav. Philol. XX, pag. 141 sq. contra epi- stolae huius auctoritatem profert, refellit Jagié, Zur Entstehungs-Gesch. d. Rirchenslav. Sprache (Denkschr. d. kais. Akad. Wien XLVII, 1902) pag. 21 sq. Vide etiam Pastrnek in Český časop. historický VII. (1901) pag. 35 sq. — De aetate epistolae conf. Dümmler 1. 1. pag. 182. ЯЙндрианъ сепискоупъ ин рабъ BO- жьн къ Ростиславоу и Сватеплъкоу и Коцьлю. слава въ кышьнинуъ вогоу H Hà 36MÁH мнръ, в YAOBKU EX h BA4- говоменые акс © васъ AOVKOBLNAIA CA"hI- шагом ъ, нын® же жАдатомЪ съ KE- ланыемь HO MOAHTBOHK каАШего ради съъпасеный, како IECTh BhR3ABHFAR FOC- noAk срьдьца каша искати IEFO H NO- казалъ BAM'h, KO HE T'RKRMO B'ÉPOHR H'h H BAAPRIHMH A"ÉAUI AOCTOHTh CAOV- жити вогоу; вЖра 6% Без дЖлъ Мрьтва ICT'h, H OT'RHAAAURT A ти, иже CA мьнАТЪ Бога 3HAMAUITE, à A'ÉAhI CA iero OTRMÉTAKKT AB. HE T'hKhMO EO OV сего скАТИТЕЛЬСКАЮГо стола Просисте сучнтела нъ ин оу БлаговЖрьнаюго ц’- сара Михаила. да посъла BAMh Baa- женаюего философа Константина и съ вратромь, доньдеже лы HE Aocnk- XOMm. она же оуЕЖдЖЕъша апостоль- скаюго стола A OCTOKAUTA ВАША Страны крем KAHOHA HE C'ATROPHCTE HHYk- соже, нъ къ нам придосте и скАТА- его Климента мешти несжшта. мы же трьгоубж радость принмъвше оулм'ы- слиуомъ истытавъше посълати Ме- водыа, скаштьше н съ. оученнк'ы, сына же нашего, на страны BAUIA, MAXKA же съврьшена разоумомь н прако- вЖрьна, да вы оучнтъ, мкоже IECTE 12. ) Luc. II, 14. — *) Jacob. II, 26. Hadrianus episcopus et servus dei Rostislavo et Sventopulco et Kocelo. Gloria in altissimis deo et in terra pax, in hominibus bona voluntas.! Quia de vobis spiritualia audivimus, nunc autem sitiebamus cum desiderio et precibus vestrae salutis gratia, quomodo exper- gefecit dominus corda vestra, ut eum quaereretis, et monstravit vobis non so- lum fide, verum etiam bonis operibus oportere deo servire; fides enim sine operibus mortua est,? et falluntur ii, qui putent, se deum cognoscere, in ope- ribus autem ab eo desciscunt. Non enim lantum apud hunc sacerdotalem thro- num rogastis doctorem, sed etiam apud pium imperatorem Michaelem. Et misit vobis beatum philosophum Constan- tinum cum fratre, cum nobis potestas deesset. Illi vero cum cognovissent ad apostolicam sedem pertinere vestras partes, contra canonem nihil fecerunt, sed ad nos venerunt simul sancti Cle- mentis reliquias ferentes. Nos autem triplici gaudio repleti statuimus re con- siderata mittere Methodium, postquam eum cum discipulis ordinavimus, filium autem nostrum, in partes vestras, virum perfectum intellectu et orthodoxum, ut vos edoceret, sicuti rogastis, interpre- tans libros in linguam vestram, per 10 20 25 30 35 40
Strana 9
15 20 25 30 40 869 POST FEBR. 14. — 873 ANTE MAI. 14. NPOCHAH, ¢'hKA3AWA K'RHHT"BI Eh. bAS"BIK"R BALU 0 E&CEMOY L9 K "REB HOYIEM OY IHHOY HCHIABHb, H C'h CRATOK MŁUJEIK JEK'LUJE Ch CAOVKREOKR H KPhIUTEHRIEMb, IdKOXK€ 1€cTh $HA0codm Havas BoHeTaHTHHS, EOKRIEWR EAAPOA kTRHR H 34 MOAHTE'MI cBATalEro KAnmenTa, Takoxke xe Aure HH'h K'ATO R'B3MOKETR AOCTOHHO H DAEOE'kQRHO C'RhKASATH, CEATÓ H EAATO- CAOBAIENO EQTOMB H HAMH H EBCCHR Ka- OOAHKHIEER H ATIOCTOABCKOER LLOBKTRERER ERAH, A4 EHCTe oVAOER 34noE'kAH EO- KbbA HAE'BIKAH. Cb KE IEAHHR XPAHHTE OE'RI4AH, AA HA MALIH NPkB'ki€ Yh TEATS ANOCTOA'h H IEBAHTEALIE. PHmLcK'h, Ta4e GAoRKHRCK MI, AA CA HCTARHHT"h. K'RHHOKE - HOIE CAOEO, f4KO E'RCKEAAAT'A TOCMOAR ERCH bÀ3'HILH, H AOYTOHAG ERCH E'R3T'A4- COAHRT"h bAS'BIK'h! QASAHMKH'NI EGAHUBId BO?KhIA, IdKOXX€ AACT'h HAV CRAT'MH AOYX'h OTRRKWTARATH. AIITE KE KbTO OT'k C'BEB AW'HIHY"h. EAM". OYIHTGÁR H SE- UJ UITHHY "h. CAOV X"BI H OT"& HCTHH'NI STR- EQAUITAHRU/THHY"S HÀ EAAAH, HASBHET"h AfB3HAE'R HHAKO QASEQAUITATH E"k, AAA K'BHHT'MI bAS'MKA EAllerO, A4 EXACTA OTRAÁNEHL HR TRKRMO B'h CA A AHR IPBK'BEE, AOHBAE CA HCIIpAEHT" ; TH EO CA'T"h EARLIH 4 H€ ORBILA, bA2K6 AOCTOHT"R OTB NAOA'K Hy"h 3HATH H X AHHTH HY"b. E'H KE "AAA E'ASAKEAKCHAH, nocAOY- IIAHT€ OYYEHRK BOKhE H HE OTRPHNKTE KA34Mhid lBK'BERHAIETO, A4 CA OBpA- WITETE HCTHHRHH NOKAOHHTEAE KOXKAH, OThUOY HAWEMOY HUEECHCKOVIEMOY CB BhC'kMH CEAT'BIHMH, AMHHL. NUM. 12, 13. 9 totum ecclesiasticum ordinem pleniter, etiam cum sancta missa, id est cum liturgia, et baptismo, quemadmodum coepit philosophus Constantinus, divina gratia et cum invocatione sancti Cle- mentis, eodem modo autem si quis alius potuerit digne et orthodoxe inter- pretari, sanctum et benedictum sit a deo et a nobis et ab omni catholica et apo- stolica ecclesia, ut facile praecepta di- vina discatis. Hunc unum servate morerm, ut in missa primo legant apostolum et evangelium Romane, dein Slovenice, ut expleatur verbum scripturae: Quia laudabunt dominum omnes gentes,? at- que alio loco: Omnes loquentur linguis variis magnalia dei, prout dedit illis sanctus spiritus respondere.* Si quis vero ex congregatis apud vos docto- tibus et iis, qui scabunt aures et a ve- ritate avertunt in errores, ausus fuerit aliter seducere vos, vituperans libros linguae vestrae, sit excommunicatus, sed tantum in iudicium datus ecclesiae, do- nec se correxerit. Isti enim sunt lupi, non autem oves, quos convenit a fru- ctibus eorum cognoscere 5 et cavere ab iis. Vos autem, filii carissimi, audite praecepta dei nec repudiatis institu- tionem ecclesiae, ut inveniamini veri adoratores dei, patris nostri caelestis, cum omnibus sanctis, amen. 13. Johannes VIII papa Ludovico Germanico regi exponit, Pannoniam dioe- cesim apostolicae sedi fuisse deputatam. [873 ante mai. 14]. 12. *) Psalm. CXVI, 1. — *) Apost. II, 11 et 4. — *) Matth. VII, 15—16.
15 20 25 30 40 869 POST FEBR. 14. — 873 ANTE MAI. 14. NPOCHAH, ¢'hKA3AWA K'RHHT"BI Eh. bAS"BIK"R BALU 0 E&CEMOY L9 K "REB HOYIEM OY IHHOY HCHIABHb, H C'h CRATOK MŁUJEIK JEK'LUJE Ch CAOVKREOKR H KPhIUTEHRIEMb, IdKOXK€ 1€cTh $HA0codm Havas BoHeTaHTHHS, EOKRIEWR EAAPOA kTRHR H 34 MOAHTE'MI cBATalEro KAnmenTa, Takoxke xe Aure HH'h K'ATO R'B3MOKETR AOCTOHHO H DAEOE'kQRHO C'RhKASATH, CEATÓ H EAATO- CAOBAIENO EQTOMB H HAMH H EBCCHR Ka- OOAHKHIEER H ATIOCTOABCKOER LLOBKTRERER ERAH, A4 EHCTe oVAOER 34noE'kAH EO- KbbA HAE'BIKAH. Cb KE IEAHHR XPAHHTE OE'RI4AH, AA HA MALIH NPkB'ki€ Yh TEATS ANOCTOA'h H IEBAHTEALIE. PHmLcK'h, Ta4e GAoRKHRCK MI, AA CA HCTARHHT"h. K'RHHOKE - HOIE CAOEO, f4KO E'RCKEAAAT'A TOCMOAR ERCH bÀ3'HILH, H AOYTOHAG ERCH E'R3T'A4- COAHRT"h bAS'BIK'h! QASAHMKH'NI EGAHUBId BO?KhIA, IdKOXX€ AACT'h HAV CRAT'MH AOYX'h OTRRKWTARATH. AIITE KE KbTO OT'k C'BEB AW'HIHY"h. EAM". OYIHTGÁR H SE- UJ UITHHY "h. CAOV X"BI H OT"& HCTHH'NI STR- EQAUITAHRU/THHY"S HÀ EAAAH, HASBHET"h AfB3HAE'R HHAKO QASEQAUITATH E"k, AAA K'BHHT'MI bAS'MKA EAllerO, A4 EXACTA OTRAÁNEHL HR TRKRMO B'h CA A AHR IPBK'BEE, AOHBAE CA HCIIpAEHT" ; TH EO CA'T"h EARLIH 4 H€ ORBILA, bA2K6 AOCTOHT"R OTB NAOA'K Hy"h 3HATH H X AHHTH HY"b. E'H KE "AAA E'ASAKEAKCHAH, nocAOY- IIAHT€ OYYEHRK BOKhE H HE OTRPHNKTE KA34Mhid lBK'BERHAIETO, A4 CA OBpA- WITETE HCTHHRHH NOKAOHHTEAE KOXKAH, OThUOY HAWEMOY HUEECHCKOVIEMOY CB BhC'kMH CEAT'BIHMH, AMHHL. NUM. 12, 13. 9 totum ecclesiasticum ordinem pleniter, etiam cum sancta missa, id est cum liturgia, et baptismo, quemadmodum coepit philosophus Constantinus, divina gratia et cum invocatione sancti Cle- mentis, eodem modo autem si quis alius potuerit digne et orthodoxe inter- pretari, sanctum et benedictum sit a deo et a nobis et ab omni catholica et apo- stolica ecclesia, ut facile praecepta di- vina discatis. Hunc unum servate morerm, ut in missa primo legant apostolum et evangelium Romane, dein Slovenice, ut expleatur verbum scripturae: Quia laudabunt dominum omnes gentes,? at- que alio loco: Omnes loquentur linguis variis magnalia dei, prout dedit illis sanctus spiritus respondere.* Si quis vero ex congregatis apud vos docto- tibus et iis, qui scabunt aures et a ve- ritate avertunt in errores, ausus fuerit aliter seducere vos, vituperans libros linguae vestrae, sit excommunicatus, sed tantum in iudicium datus ecclesiae, do- nec se correxerit. Isti enim sunt lupi, non autem oves, quos convenit a fru- ctibus eorum cognoscere 5 et cavere ab iis. Vos autem, filii carissimi, audite praecepta dei nec repudiatis institu- tionem ecclesiae, ut inveniamini veri adoratores dei, patris nostri caelestis, cum omnibus sanctis, amen. 13. Johannes VIII papa Ludovico Germanico regi exponit, Pannoniam dioe- cesim apostolicae sedi fuisse deputatam. [873 ante mai. 14]. 12. *) Psalm. CXVI, 1. — *) Apost. II, 11 et 4. — *) Matth. VII, 15—16.
Strana 10
10 NUM. 13, 14. 873 ANTE MAI. 14. Fragmenta in card. Deusdedit Collectione canonum lib. I, c. 193, in cod. Vatic. 3833. fol. 39.v (V). — Fragm. 2. exstat etiam in Collect. Britannica in cod. ms. s. XII. Musaei Britan. Add. 8873, Joh. VIII epist. 15 (B.), et in cod. capituli Olomucensis saec. XII. num. 205 fol. 67 (O). Timon, Imago antiquae Hungariae, pag. 142. — Fejér, Cod. dipl. Hung. I. pag. 186. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 34, num. 49. = Erben, Reg. I, pag. 15, num. 37. — Martinucci, Deusdedit Coll. can. pag. 130. — Wattenbach, Beiträge z. Gesch. d. christl. Kirche in Mähren und Böhmen, pag. 49. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 2970. — Cf. Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, pag. 60, num. I; Dummler, Gesch. des ostfrank. Reichs, II. pag. 380. 5 10 Johannes episcopus dilecto filio Hludovico glorioso regi. «Inter cetera: Multis ac variis manifestisque prudentia tua poterit indiciis comprehendere, Pan- nonicam diocesim ab olim apostolice sedis privilegiis fuisse“ deputatam, si apud excellentiam tuam iustitia dei locum,b sicut decet, invenerit.“ Hoc enim synodalia gesta indicant, hoc ystorię conscriptę demonstrant. Verum quia quibusdam ho- stilium turbationum simultatibus illuc ab apostolica sede non est diu ex more directus antistes, hoc apud ignaros venit in dubium. Et infra: Nemo autem de annorum numerod resultandi sumat fomentum, quia sanctę Romanę, cui deo auctoree servimus, ęcclesię privilegia, que in firma beati Petri stabilitatis" petra suscepit, nullis temporibus angustantur," nullis reg- 20 norum particionibus' preiudicantur." Sed et venerande Romanę leges divinitus! per oram piorum principum promulgatę rerum eius pręscriptionem" non nisi post C annos admittunt. 15 14. Johannes VIII papa Carolomanno, Ludovici Germanici regis filio, Methodium 25 episcopum, restituto sedi Romanae Pannoniensium episcopatui praefectum, com- mendat. [873 ante mai. 14/. Fragmentum in card. Deusdedit Collectione canonum lib. I, c. 194 in cod. Vaticano 3833, fol. 39. v (V). Timon, Imago ant. Hung. pag. 143. = Fejer, Cod. dipl. Hung. I, pag. 196 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 36, num. 52. = Erben, Reg. I, pag. 16, num. 39. = Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anhang I, pag. 57. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 253. — Martinucci, Deusdedit Coll. can., pag. 130. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2971. — Conf. Dummler Gesch. d. ostfrank. Reichs II pag. 381. 30 13. a) ,fuisse‘ deest V. — b) ,de illo cum‘ V. — c) ,invenerit' in loco raso. V. — d) ,num. annor.' O. — e) ,re‘ superscriptum est. V. — f) ,Rom. ęccl., cui deo auct. serv." O. — g) ,in firmę petrę stab." V. — h) ,angustatur' O. — i) ,partionibus. V. — k) ,preiudi- catur' O. — 1) corr. ex ,divině' V. — m) ,per ora — pręscriptionem' in marg. add. in V. — n) ,proscriptionem' O. 35
10 NUM. 13, 14. 873 ANTE MAI. 14. Fragmenta in card. Deusdedit Collectione canonum lib. I, c. 193, in cod. Vatic. 3833. fol. 39.v (V). — Fragm. 2. exstat etiam in Collect. Britannica in cod. ms. s. XII. Musaei Britan. Add. 8873, Joh. VIII epist. 15 (B.), et in cod. capituli Olomucensis saec. XII. num. 205 fol. 67 (O). Timon, Imago antiquae Hungariae, pag. 142. — Fejér, Cod. dipl. Hung. I. pag. 186. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 34, num. 49. = Erben, Reg. I, pag. 15, num. 37. — Martinucci, Deusdedit Coll. can. pag. 130. — Wattenbach, Beiträge z. Gesch. d. christl. Kirche in Mähren und Böhmen, pag. 49. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 2970. — Cf. Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, pag. 60, num. I; Dummler, Gesch. des ostfrank. Reichs, II. pag. 380. 5 10 Johannes episcopus dilecto filio Hludovico glorioso regi. «Inter cetera: Multis ac variis manifestisque prudentia tua poterit indiciis comprehendere, Pan- nonicam diocesim ab olim apostolice sedis privilegiis fuisse“ deputatam, si apud excellentiam tuam iustitia dei locum,b sicut decet, invenerit.“ Hoc enim synodalia gesta indicant, hoc ystorię conscriptę demonstrant. Verum quia quibusdam ho- stilium turbationum simultatibus illuc ab apostolica sede non est diu ex more directus antistes, hoc apud ignaros venit in dubium. Et infra: Nemo autem de annorum numerod resultandi sumat fomentum, quia sanctę Romanę, cui deo auctoree servimus, ęcclesię privilegia, que in firma beati Petri stabilitatis" petra suscepit, nullis temporibus angustantur," nullis reg- 20 norum particionibus' preiudicantur." Sed et venerande Romanę leges divinitus! per oram piorum principum promulgatę rerum eius pręscriptionem" non nisi post C annos admittunt. 15 14. Johannes VIII papa Carolomanno, Ludovici Germanici regis filio, Methodium 25 episcopum, restituto sedi Romanae Pannoniensium episcopatui praefectum, com- mendat. [873 ante mai. 14/. Fragmentum in card. Deusdedit Collectione canonum lib. I, c. 194 in cod. Vaticano 3833, fol. 39. v (V). Timon, Imago ant. Hung. pag. 143. = Fejer, Cod. dipl. Hung. I, pag. 196 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 36, num. 52. = Erben, Reg. I, pag. 16, num. 39. = Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anhang I, pag. 57. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 253. — Martinucci, Deusdedit Coll. can., pag. 130. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2971. — Conf. Dummler Gesch. d. ostfrank. Reichs II pag. 381. 30 13. a) ,fuisse‘ deest V. — b) ,de illo cum‘ V. — c) ,invenerit' in loco raso. V. — d) ,num. annor.' O. — e) ,re‘ superscriptum est. V. — f) ,Rom. ęccl., cui deo auct. serv." O. — g) ,in firmę petrę stab." V. — h) ,angustatur' O. — i) ,partionibus. V. — k) ,preiudi- catur' O. — 1) corr. ex ,divině' V. — m) ,per ora — pręscriptionem' in marg. add. in V. — n) ,proscriptionem' O. 35
Strana 11
873 ANTE MAI. 14. NUM. 14, 15, 16. 11 Johannes episcopus glorioso viro Karolomanno, dilecti filii nostri Hludoici regis filio. «Inter cetera: Itaque reddito ac restituto nobis Pannoniensium episcopatu," liceat predicto fratri nostro Methodio, qui illic a sede apostolica ordinatus est, secundum priscam consuetudinem libere que sunt episcopi gerere. 5 15. Johannes VIII papa Kocelo comiti (principi Pannoniae) scribit excommuni- catione teneri eos, qui uxores suas dimiserint vel ad alias illis viventibus mi- graverint. /873 ante mai. 14/. 10 Fragmentum in cod. ms. saec. XII capituli metrop. Olomucensis num. 205, fol. 67 (0). Adest etiam in Coll. Britannica, Joh. VIII epist. 16. (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 36, num. 52. — Wattenbach, Beitrage, pag. 49. — Erben, Reg. I, pag. 15, num. 36. — Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anh. I, pag. 57. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2972. Gozili comiti. Porro" eos, qui uxores suas dimiserunt velb ad alias illis" viventibus migraverunt nupcias, tam diu cum consentaneis eorum excommunicamus, quousque posterioribus remotis priores penitendo receperint. Sicut enim nupcie a deo, ita divorcium a diabolo est teste sancto Augustino repertum. Quod enim coniunxit deus, homo non separet.1 Precipue cum hec pessima consuetudo ex 20 paganorum more remanserit, quorum in talibus non alius nisi ipse diabolus erat magister et auctor." 15 16. Johannes VIII papa Mutimiro, duci Slavoniae, scribit de presbyteris vagis, contra canones officia peragentibus. Hortatur, ut ad Pannoniensem dioecesim 25 reverti studeat. /873 ante mai. 14/. Fragmenta, quorum primum praebet Collect. Brit. in cod. ms. Mus. Britan. saec. XII Addit. 8873 inter Joh. VIII epist. 17. (B). Alterum exstat in Deusdedit Coll. can. lib. I, c. 194 in cod. ms. Vatic. 3833 fol. 39.v (V). 30 Timon. Im. ant. Hung. pag. 143 (fragm. 2) = Fejér, Cod. dipl. Hung. I, pag. 196 = Erben, Reg. I. pag. 16, num. 40. — Starine, Izd. Jugoslav. Akademija znanosti i umjetnosti XII (1880), pag. 212 (fragm. I). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 2973. — Conf. Neues Archiv V. pag. 321; Dummler, Die pannon. Legende (Archiv ƒ. österr. Gesch. XIII.) pag. 43, n. 6. 35 14. a) ,episcopatum' V. 15. a) In O. haec inscriptio praecedit: Idem ſsc. Joh. VIIIJ Cozili comiti de his, qui uxores suas dimiserunt vel ad alias illis viventibus migraverunt — b) ,vel' deest in O. — c) illis ad alias O. — d) apud Boczek l. l. perperam hic additur: ,Ex concilio III apud Rauennam'; quae verba ad aliam litteram, non ad hanc pertinent. 1) Matth. XIX, 6.; Marc. X, 9.
873 ANTE MAI. 14. NUM. 14, 15, 16. 11 Johannes episcopus glorioso viro Karolomanno, dilecti filii nostri Hludoici regis filio. «Inter cetera: Itaque reddito ac restituto nobis Pannoniensium episcopatu," liceat predicto fratri nostro Methodio, qui illic a sede apostolica ordinatus est, secundum priscam consuetudinem libere que sunt episcopi gerere. 5 15. Johannes VIII papa Kocelo comiti (principi Pannoniae) scribit excommuni- catione teneri eos, qui uxores suas dimiserint vel ad alias illis viventibus mi- graverint. /873 ante mai. 14/. 10 Fragmentum in cod. ms. saec. XII capituli metrop. Olomucensis num. 205, fol. 67 (0). Adest etiam in Coll. Britannica, Joh. VIII epist. 16. (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 36, num. 52. — Wattenbach, Beitrage, pag. 49. — Erben, Reg. I, pag. 15, num. 36. — Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anh. I, pag. 57. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2972. Gozili comiti. Porro" eos, qui uxores suas dimiserunt velb ad alias illis" viventibus migraverunt nupcias, tam diu cum consentaneis eorum excommunicamus, quousque posterioribus remotis priores penitendo receperint. Sicut enim nupcie a deo, ita divorcium a diabolo est teste sancto Augustino repertum. Quod enim coniunxit deus, homo non separet.1 Precipue cum hec pessima consuetudo ex 20 paganorum more remanserit, quorum in talibus non alius nisi ipse diabolus erat magister et auctor." 15 16. Johannes VIII papa Mutimiro, duci Slavoniae, scribit de presbyteris vagis, contra canones officia peragentibus. Hortatur, ut ad Pannoniensem dioecesim 25 reverti studeat. /873 ante mai. 14/. Fragmenta, quorum primum praebet Collect. Brit. in cod. ms. Mus. Britan. saec. XII Addit. 8873 inter Joh. VIII epist. 17. (B). Alterum exstat in Deusdedit Coll. can. lib. I, c. 194 in cod. ms. Vatic. 3833 fol. 39.v (V). 30 Timon. Im. ant. Hung. pag. 143 (fragm. 2) = Fejér, Cod. dipl. Hung. I, pag. 196 = Erben, Reg. I. pag. 16, num. 40. — Starine, Izd. Jugoslav. Akademija znanosti i umjetnosti XII (1880), pag. 212 (fragm. I). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 2973. — Conf. Neues Archiv V. pag. 321; Dummler, Die pannon. Legende (Archiv ƒ. österr. Gesch. XIII.) pag. 43, n. 6. 35 14. a) ,episcopatum' V. 15. a) In O. haec inscriptio praecedit: Idem ſsc. Joh. VIIIJ Cozili comiti de his, qui uxores suas dimiserunt vel ad alias illis viventibus migraverunt — b) ,vel' deest in O. — c) illis ad alias O. — d) apud Boczek l. l. perperam hic additur: ,Ex concilio III apud Rauennam'; quae verba ad aliam litteram, non ad hanc pertinent. 1) Matth. XIX, 6.; Marc. X, 9.
Strana 12
12 NUM. 16, 17, 18. 873 ANTE MAI. 14. Montemero duci 1 Johannes VIII." Presbiteri illic absoluti et vagi ex omni loco adventantes quedam ecclesiastica contra canones officia peragunt, immo numerosa, cum sint acephali, scelera contra dei precepta committunt. Idem Montemero duci" Sclavanię. Inter cętera: Quapropter ammonemus te, ut progenitorum tuorum secutus morem, quantum potes, ad Pannoniensium re- verti studeas diocesin. Et quia illic iam deo gratias a sede beati Petri apostoli episcopus2 ordinatus est, ad ipsius pastoralem recurras sollicitudinem. 5 17. Johannes VIII papa Adalvino, archiepiscopo Salisburgensi, praecipit, ut Methodium dioecesi Pannonicae restituat. /873 ante mai. 14.] 10 Fragmentum in Collect. Britannica in cod. Mus. Brit. Addit. 8873 saec. XII. Johannis VIII epist. 19. Ewald in Neues Archiv der Gesellsch. f. alt. deutsche Gesch. V. pag. 301 = Miklosich et Rački, Novo nadjeni spomenici, in Starine jugoslav. akademije znanosti i umj. XII. 15 pag. 213. = Časopis Musea král. Českého LV, (1881) pag. 292. = Emler, Reg. IV, pag. 706, num. 1761. = Pastrnek, Dějiny slovanských apoštolů Cyrilla a Methoda, pag. 249. Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2975. Aluino archiepiscopo.1 Ne mireris, quia diximus, te agente sedem a fratre nostro Methodio recipiendam, quia profecto dignum est, ut tu, qui 20 fuisti eius auctor deiectionis, sis officii conmissi causa receptionis. 18. Johannes VIII papa Paulo, episcopo Anconitano, legato suo in Germaniam et Pannoniam, mandat, ut coram rege Ludovico ius sedis apostolicae in dioe- cesim Pannonicam defendat; Adalvinum, archiepiscopum Salisburgensem, et Her- 25 manricum, episcopum Pataviensem, de illegali contra Methodium episcopum procedendi modo arguat; cum Methodio ad Sventopulcum proficiscatur. /873 ante mai. 14./ Fragmenta in Collectione Britannica, Joh. VIII ep. 20, in cod. ms. s. XII Musaei Britan- nici: Add. 8873 signato, et in cardinalis Deusdedit Collectione canonum lib. I cap. 195 30 in cod. Vatic. lat. 3833 fol. 39v. 16. a) „VII' B. — b) ,ducis Clavanię‘ V. 1) Slavoniae. — 1) Methodius. 17. 1) Salisburgensi 859—873. Dies obitus eius est 14 mai 873, teste Auctuario Garstensi, Mon. Germ. SS. IX, 565 et Necrol. Salisburg., Mon. Boica XIV, 365 sq. Conf. 35 Dummler, Die Pannonische Legende vom h. Methodius, in Archiv f. Kunde österr. Geschichtsqu. XIII, pag. 192.
12 NUM. 16, 17, 18. 873 ANTE MAI. 14. Montemero duci 1 Johannes VIII." Presbiteri illic absoluti et vagi ex omni loco adventantes quedam ecclesiastica contra canones officia peragunt, immo numerosa, cum sint acephali, scelera contra dei precepta committunt. Idem Montemero duci" Sclavanię. Inter cętera: Quapropter ammonemus te, ut progenitorum tuorum secutus morem, quantum potes, ad Pannoniensium re- verti studeas diocesin. Et quia illic iam deo gratias a sede beati Petri apostoli episcopus2 ordinatus est, ad ipsius pastoralem recurras sollicitudinem. 5 17. Johannes VIII papa Adalvino, archiepiscopo Salisburgensi, praecipit, ut Methodium dioecesi Pannonicae restituat. /873 ante mai. 14.] 10 Fragmentum in Collect. Britannica in cod. Mus. Brit. Addit. 8873 saec. XII. Johannis VIII epist. 19. Ewald in Neues Archiv der Gesellsch. f. alt. deutsche Gesch. V. pag. 301 = Miklosich et Rački, Novo nadjeni spomenici, in Starine jugoslav. akademije znanosti i umj. XII. 15 pag. 213. = Časopis Musea král. Českého LV, (1881) pag. 292. = Emler, Reg. IV, pag. 706, num. 1761. = Pastrnek, Dějiny slovanských apoštolů Cyrilla a Methoda, pag. 249. Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2975. Aluino archiepiscopo.1 Ne mireris, quia diximus, te agente sedem a fratre nostro Methodio recipiendam, quia profecto dignum est, ut tu, qui 20 fuisti eius auctor deiectionis, sis officii conmissi causa receptionis. 18. Johannes VIII papa Paulo, episcopo Anconitano, legato suo in Germaniam et Pannoniam, mandat, ut coram rege Ludovico ius sedis apostolicae in dioe- cesim Pannonicam defendat; Adalvinum, archiepiscopum Salisburgensem, et Her- 25 manricum, episcopum Pataviensem, de illegali contra Methodium episcopum procedendi modo arguat; cum Methodio ad Sventopulcum proficiscatur. /873 ante mai. 14./ Fragmenta in Collectione Britannica, Joh. VIII ep. 20, in cod. ms. s. XII Musaei Britan- nici: Add. 8873 signato, et in cardinalis Deusdedit Collectione canonum lib. I cap. 195 30 in cod. Vatic. lat. 3833 fol. 39v. 16. a) „VII' B. — b) ,ducis Clavanię‘ V. 1) Slavoniae. — 1) Methodius. 17. 1) Salisburgensi 859—873. Dies obitus eius est 14 mai 873, teste Auctuario Garstensi, Mon. Germ. SS. IX, 565 et Necrol. Salisburg., Mon. Boica XIV, 365 sq. Conf. 35 Dummler, Die Pannonische Legende vom h. Methodius, in Archiv f. Kunde österr. Geschichtsqu. XIII, pag. 192.
Strana 13
873 ANTE MAI. 14. NUM. 18. 13 Ewald in Neues Archiv, V. pag. 302. = Starine XII, pag. 213. = Casopis Mus. kr. Česk. LV, (1881) pag. 290. = Emler, Reg. IV. pag. 706, num. 1762. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 249. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 2976. — Conf. Dummler, Gesch. des ost- frank. Reichs, II. pag. 380. Paulo episcopo 1 Johannes VIII. Ipse nosti, o gloriosissime rex,2 quod Pannonica diocesis apostolice sedi sit subiecta, licet bellica clades eam ad tempus ab illa subtraxerit et gladius ad horam hostilis subduxerit. Verum reddita ęc- clesiis pace, reddi debuerunt et iura, que cum pace reddita tirannicus unicuique furor ademerat; id ipsum sancto papa Leone in decretis canonicis, cum de reinte- grando nuptiarum federe scribserat, innuente et dicente: remotis malis, que hostilitas intulit, unicuique id, quod legitime habuit, reformetur. Nam" non solum inter Italiam ac ceteras Hesperie provincias, verum etiam intra totius Illyricib fines consecrationes, ordinationes et dispositiones apostolica sede patrare antiquitus consuevit, sicut nonnulla regesta et conscriptiones“ syno- 15 dales atque ipsarum quoque plurima ęcclesiarum in his positarum monimenta demonstrant.“ Item.)d Porro si de annorum numero quis forte causatur, sciat Ludouicus rex,e quia' inter christianos et eos, qui sunt unius fidei «, numerus certus affixus est. Ceterum ubi paganorum et incredulorum furor in causa est, quantalibet prętereant tempora, iuri non preiudicat ęcclesiarum, que corporalia nescientes arma, solum dominum et propugnatorem suum, quando ei placuerit misereri, patienter expectant. Verum si annorum prolixitas in talibus impedit, ergo deus ipse reprehendendusk est, qui post CCCC et XXX annos filios Israhel de duris- sima servitute Pharaonis et fornace ferrea liberavit, sed et ipse per se redemptor, 25 qui hominum! genus post tot annorum millia de inferni claustris eripuit." Item.) Dic ergo eis: ,Ego quidem ad sedem eius, qui per tresm vim pertulit annos, recipiendam, non ad iudicium super diocesim destinatus sum sub- eundum. Et certe secundum decretalia instituta prius eum reinvestiri convenit ministerio" episcopi et postmodum ad racionem adduci, ut scilicet vestitus iuribus 10 20 5 30 35 40 18. a) ,Nam — demonstrant' in Coll. Brit. deest; exstat in cardinalis Deusdedit Collect. canon. lib. I, c. 195 (cod. Vatic. 3833, fol. 39v) sub titulo: Johannes episcopus. Com- monitorium Paulo episcopo fungenti scod. Vat. fugienti] legatione in Germaniam et Pan- noniam. Inter cętera': (Vide etiam Gratiani Decr. C. XVI. qu. 3, c, 14; Ivonis Decr. VIII, c. 223; Mansi, Conc. XVII, 264, = Migne, Patrol. 126, p. 654; Wattenbach, Bei- träge z. Gesch. d. christl. Kirche in Mähr. u. Böhmen, pag. 48; Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 35, num. 50 = Erben, Reg. I, pag, 16, num. 38). — b) ,hyllici‘ cod. Vat. — c) ,conscriptione cod. Vat. — d) §Et infra) cod. Vat. — e) ,Lud. rex om. cod. Vat. —1) ,quod cod. Vat. — g) ,unius fidei sunt cod. Vat. — h) ,que — claustris eripuit" in Coll. Brit. deest. — i) ,placiverit cod. Vat. — k) ,reprehendus' cod. Vat. — 1) ,omnium" cod. Vat. — m) ,per te‘ cod. Brit. — n) ,ministerio‘ om. cod. Brit. 1) Anconitano. — 1) Ludovice. — 3) sc. Adalvino archiepiscopo Salisburg, et Herman- rico ep. Pataviensi.
873 ANTE MAI. 14. NUM. 18. 13 Ewald in Neues Archiv, V. pag. 302. = Starine XII, pag. 213. = Casopis Mus. kr. Česk. LV, (1881) pag. 290. = Emler, Reg. IV. pag. 706, num. 1762. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 249. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 2976. — Conf. Dummler, Gesch. des ost- frank. Reichs, II. pag. 380. Paulo episcopo 1 Johannes VIII. Ipse nosti, o gloriosissime rex,2 quod Pannonica diocesis apostolice sedi sit subiecta, licet bellica clades eam ad tempus ab illa subtraxerit et gladius ad horam hostilis subduxerit. Verum reddita ęc- clesiis pace, reddi debuerunt et iura, que cum pace reddita tirannicus unicuique furor ademerat; id ipsum sancto papa Leone in decretis canonicis, cum de reinte- grando nuptiarum federe scribserat, innuente et dicente: remotis malis, que hostilitas intulit, unicuique id, quod legitime habuit, reformetur. Nam" non solum inter Italiam ac ceteras Hesperie provincias, verum etiam intra totius Illyricib fines consecrationes, ordinationes et dispositiones apostolica sede patrare antiquitus consuevit, sicut nonnulla regesta et conscriptiones“ syno- 15 dales atque ipsarum quoque plurima ęcclesiarum in his positarum monimenta demonstrant.“ Item.)d Porro si de annorum numero quis forte causatur, sciat Ludouicus rex,e quia' inter christianos et eos, qui sunt unius fidei «, numerus certus affixus est. Ceterum ubi paganorum et incredulorum furor in causa est, quantalibet prętereant tempora, iuri non preiudicat ęcclesiarum, que corporalia nescientes arma, solum dominum et propugnatorem suum, quando ei placuerit misereri, patienter expectant. Verum si annorum prolixitas in talibus impedit, ergo deus ipse reprehendendusk est, qui post CCCC et XXX annos filios Israhel de duris- sima servitute Pharaonis et fornace ferrea liberavit, sed et ipse per se redemptor, 25 qui hominum! genus post tot annorum millia de inferni claustris eripuit." Item.) Dic ergo eis: ,Ego quidem ad sedem eius, qui per tresm vim pertulit annos, recipiendam, non ad iudicium super diocesim destinatus sum sub- eundum. Et certe secundum decretalia instituta prius eum reinvestiri convenit ministerio" episcopi et postmodum ad racionem adduci, ut scilicet vestitus iuribus 10 20 5 30 35 40 18. a) ,Nam — demonstrant' in Coll. Brit. deest; exstat in cardinalis Deusdedit Collect. canon. lib. I, c. 195 (cod. Vatic. 3833, fol. 39v) sub titulo: Johannes episcopus. Com- monitorium Paulo episcopo fungenti scod. Vat. fugienti] legatione in Germaniam et Pan- noniam. Inter cętera': (Vide etiam Gratiani Decr. C. XVI. qu. 3, c, 14; Ivonis Decr. VIII, c. 223; Mansi, Conc. XVII, 264, = Migne, Patrol. 126, p. 654; Wattenbach, Bei- träge z. Gesch. d. christl. Kirche in Mähr. u. Böhmen, pag. 48; Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 35, num. 50 = Erben, Reg. I, pag, 16, num. 38). — b) ,hyllici‘ cod. Vat. — c) ,conscriptione cod. Vat. — d) §Et infra) cod. Vat. — e) ,Lud. rex om. cod. Vat. —1) ,quod cod. Vat. — g) ,unius fidei sunt cod. Vat. — h) ,que — claustris eripuit" in Coll. Brit. deest. — i) ,placiverit cod. Vat. — k) ,reprehendus' cod. Vat. — 1) ,omnium" cod. Vat. — m) ,per te‘ cod. Brit. — n) ,ministerio‘ om. cod. Brit. 1) Anconitano. — 1) Ludovice. — 3) sc. Adalvino archiepiscopo Salisburg, et Herman- rico ep. Pataviensi.
Strana 14
14 — NUM. 18, 19. 873 ANTE MAI. 14. per annum et dimidium resumptis, ad diffiniendam causam suam accedat.' Porro si Aluinus° cum Hermerico iudicium cum episcopo nostro MethodioP inire voluerit, dic ad eos: �Vos sine canonica sententia dampnastis episcopum ab q apostolica sede missum, carceri mancipantes et colaphis affligentes et a sacro ministerio separantes et a sede tribus annis pellentes. Apostolicam sedem per ipsum triennium plurimis missis et epistolis proclamantem non estis ad iudicium convenire dignati, quod profecto semper subterfugere curastis. Et nunc sine sede apostolica iudicium vos querere simulatis, cum ego ad hoc missus sim, ut tanto vos tempore a divinis ministeriis separem, quanto vos eundem venerabilem virum a ministerio sacro cessare coegistis, et ipse tanto tempore credito sibi episcopatu inconcusso ac sine questione fruatur, quanto constat illum vobis facientibus eo fuisse privatum. Sicque demum si habueritis in invicem, conveniatiss et coram sede apostolica pars audiatur et iudicetur utraque; presertim cum inter archi- episcopos causa versetur et conveniens non sit, ut inter utrumque alius nisi patriarcha iudex inveniatur. Nam et in negotiis minorum sacri canones ad sedem, 15 ubi est maior auctoritas, partes destinare probantur'. Item: Ne suscipias occasionem excusationis prohibentem te vel fratrem nostrum Methodium transire ad Pentepulcum, sive bella pretendant4 sive ini- micicias“ congerant." Qui enim sancti Petri sunt, pacifici sunt, et quocumque ierint, bellis a proximorum utilitate minime coercentur. Ceterum previde ac de separacione coniugatorum maximam curam assumas, ita ut qui a suscepcione sedis apostolice litterarum separati sunt, inculpate re- ducant priores uxores iniuncta convenienti penitencia, dimissis quas postmodum sunt sortiti. Quod si noluerint, extra ecclesiam eos facito una cum his, qui eos in communionem recipiunt, donec emendent que admiserunt. De percussoribus vero Lazari monachi, vide, ut secundum apostolorum ca- nones a vobis iudicium proferatur. 5 10 20 25 19. Johannes VIII papa Hermanrico, Pataviensi episcopo, mandat, ut cum epi- scopis Paulo et Methodio Romam veniat et criminum in Methodium commis- sorum rationem reddat; interim eum suspendit. /873 ante mai. 14/. 30 Apographum ex registro in Collectione Britannica Joh. VIII ep. 21; cod. ms. Musaei Britannici (Add. 8873) saec. XII in. fol. 125. (B). 18. °) Aluinum‘ cod. Brit. — P) ,Metholio' cod. Brit. — q) ab‘ deest in cod. Brit. — ") ,simu- 35 lastis' cod. Brit. — s) ,conveniastis' cod. Brit. — t) ,sine‘ cod. Brit. — u) ,inimicias« cod. Brit. — v) ,cogerant’ cod. Brit. *) Adalvinus et Hermanricus.
14 — NUM. 18, 19. 873 ANTE MAI. 14. per annum et dimidium resumptis, ad diffiniendam causam suam accedat.' Porro si Aluinus° cum Hermerico iudicium cum episcopo nostro MethodioP inire voluerit, dic ad eos: �Vos sine canonica sententia dampnastis episcopum ab q apostolica sede missum, carceri mancipantes et colaphis affligentes et a sacro ministerio separantes et a sede tribus annis pellentes. Apostolicam sedem per ipsum triennium plurimis missis et epistolis proclamantem non estis ad iudicium convenire dignati, quod profecto semper subterfugere curastis. Et nunc sine sede apostolica iudicium vos querere simulatis, cum ego ad hoc missus sim, ut tanto vos tempore a divinis ministeriis separem, quanto vos eundem venerabilem virum a ministerio sacro cessare coegistis, et ipse tanto tempore credito sibi episcopatu inconcusso ac sine questione fruatur, quanto constat illum vobis facientibus eo fuisse privatum. Sicque demum si habueritis in invicem, conveniatiss et coram sede apostolica pars audiatur et iudicetur utraque; presertim cum inter archi- episcopos causa versetur et conveniens non sit, ut inter utrumque alius nisi patriarcha iudex inveniatur. Nam et in negotiis minorum sacri canones ad sedem, 15 ubi est maior auctoritas, partes destinare probantur'. Item: Ne suscipias occasionem excusationis prohibentem te vel fratrem nostrum Methodium transire ad Pentepulcum, sive bella pretendant4 sive ini- micicias“ congerant." Qui enim sancti Petri sunt, pacifici sunt, et quocumque ierint, bellis a proximorum utilitate minime coercentur. Ceterum previde ac de separacione coniugatorum maximam curam assumas, ita ut qui a suscepcione sedis apostolice litterarum separati sunt, inculpate re- ducant priores uxores iniuncta convenienti penitencia, dimissis quas postmodum sunt sortiti. Quod si noluerint, extra ecclesiam eos facito una cum his, qui eos in communionem recipiunt, donec emendent que admiserunt. De percussoribus vero Lazari monachi, vide, ut secundum apostolorum ca- nones a vobis iudicium proferatur. 5 10 20 25 19. Johannes VIII papa Hermanrico, Pataviensi episcopo, mandat, ut cum epi- scopis Paulo et Methodio Romam veniat et criminum in Methodium commis- sorum rationem reddat; interim eum suspendit. /873 ante mai. 14/. 30 Apographum ex registro in Collectione Britannica Joh. VIII ep. 21; cod. ms. Musaei Britannici (Add. 8873) saec. XII in. fol. 125. (B). 18. °) Aluinum‘ cod. Brit. — P) ,Metholio' cod. Brit. — q) ab‘ deest in cod. Brit. — ") ,simu- 35 lastis' cod. Brit. — s) ,conveniastis' cod. Brit. — t) ,sine‘ cod. Brit. — u) ,inimicias« cod. Brit. — v) ,cogerant’ cod. Brit. *) Adalvinus et Hermanricus.
Strana 15
873 ANTE MAI. 14. NUM. 19, 20. 15 Ewald in Neues Archiv V, pag. 303 = Starine XII, pag. 214. = Časopis Musea král. Čcsk. LV, (1881) pag. 293. = Emler, Reg. I, pag. 707 num. 1763. = Pastrnek, Dějiny slovanských apoštolů, pag. 251. — Jaffé, Reg. Pontif. 2 num. 2977. 5 10 15 20 Hemerico episcopo1 Johannes VIII. Ad deflendam pravitatem tuam nonnisi fontem lacrimarum ut propheta Jeremias sufficere credimus. Cuius enim ut non dicamus episcopi, secularis cuius, quin“ immo tyranni seviciam temeritas tua non excessit, vel bestialem feritatem non transcendit, fratrem et coepiscopum nostrum Methodium carceralibus penis afficiens et sub divo diutius acerrima hiemis et nimborum immanitate castigans atque ab ecclesię sibi commisse regi- mine subtrahens, et adeo in insaniam veniens, ut in episcoporum concilium tractum equino flagello percuteres, nisi prohibereturb ab aliis. Sunt, rogo, hec episcopi, cuius nimirum dignitas, si excesserit, maiora constituit“ crimina? O epi- scopum episcopo talia inferentem, et ad hoc apostolice sedis manu sacrato et ed latere destinato! Nolumus tamen nunc exagitare, que gesseris, ne cogamur indifferenter promulgare quod convenit. Verum dei omnipotentis et beatorum principum apostolorum Petri et Pauli atque nostre mediocritatis auctoritate in- terim communione Christi misteriorum et consacerdotum tuorum tee privamus ; et nisi cum presenti Paulo venerabili episcopo? vel cum eodem sanctissimo fratre nostro Methodio Romam, cum ipso audiendus, occurreris, non deerit iusta dampnatio, ubi talis et tanta fuerit inventa presumptio; nec pondus apostolice sedis auctoritatis frustrabitur, ubi tam gravis molis pravitatum immensitas con- probabitur. 20. Johannes VIII papa Methodio, ecclesiae Pannoniensis archiepiscopo, per 25 Paulum, episcopum Anconitanum, legatum suum, litteris directis interdicit, ne in lingua Slavica missarum sollemnia celebret. /873.] 30 Litterae haec deperditae sunt. Mentio earum fit in epistola Johannis VIII papae ad Me- thodium a. 879 iun. 14 missa (vide infra num. 23), ubi dicitur: Unde iam litteris nostris per Paulum episc. Anconitanum tibi directis prohibuimus, ne in ea (sc. sclavina) lingua sacra missarum sollempnia celebrares.' — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 37, num. 54. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2978. — De tempore v. Ginzel, Gesch. der Slavenapostel, pag. 61, n. 2. 35 19. a) ,quam‘ B. — b) ita B; melius fore ,prohibereris' censet Ewald; quam correcturam non esse necessariam, putat Bretholz, Gesch. Mährens I, pag. 84, nota 2. — c) ita scripsit Emler pro,consitunt' codicis; Ewald lectionem, ,consistunt' proponit. — d) ,e“ deest B. — e) ,te‘ omittit B. 1) Hermanrico episc. Pataviensi; sedit c. 865—874 dec. 26. (Dummler). — 2) Anconitano.
873 ANTE MAI. 14. NUM. 19, 20. 15 Ewald in Neues Archiv V, pag. 303 = Starine XII, pag. 214. = Časopis Musea král. Čcsk. LV, (1881) pag. 293. = Emler, Reg. I, pag. 707 num. 1763. = Pastrnek, Dějiny slovanských apoštolů, pag. 251. — Jaffé, Reg. Pontif. 2 num. 2977. 5 10 15 20 Hemerico episcopo1 Johannes VIII. Ad deflendam pravitatem tuam nonnisi fontem lacrimarum ut propheta Jeremias sufficere credimus. Cuius enim ut non dicamus episcopi, secularis cuius, quin“ immo tyranni seviciam temeritas tua non excessit, vel bestialem feritatem non transcendit, fratrem et coepiscopum nostrum Methodium carceralibus penis afficiens et sub divo diutius acerrima hiemis et nimborum immanitate castigans atque ab ecclesię sibi commisse regi- mine subtrahens, et adeo in insaniam veniens, ut in episcoporum concilium tractum equino flagello percuteres, nisi prohibereturb ab aliis. Sunt, rogo, hec episcopi, cuius nimirum dignitas, si excesserit, maiora constituit“ crimina? O epi- scopum episcopo talia inferentem, et ad hoc apostolice sedis manu sacrato et ed latere destinato! Nolumus tamen nunc exagitare, que gesseris, ne cogamur indifferenter promulgare quod convenit. Verum dei omnipotentis et beatorum principum apostolorum Petri et Pauli atque nostre mediocritatis auctoritate in- terim communione Christi misteriorum et consacerdotum tuorum tee privamus ; et nisi cum presenti Paulo venerabili episcopo? vel cum eodem sanctissimo fratre nostro Methodio Romam, cum ipso audiendus, occurreris, non deerit iusta dampnatio, ubi talis et tanta fuerit inventa presumptio; nec pondus apostolice sedis auctoritatis frustrabitur, ubi tam gravis molis pravitatum immensitas con- probabitur. 20. Johannes VIII papa Methodio, ecclesiae Pannoniensis archiepiscopo, per 25 Paulum, episcopum Anconitanum, legatum suum, litteris directis interdicit, ne in lingua Slavica missarum sollemnia celebret. /873.] 30 Litterae haec deperditae sunt. Mentio earum fit in epistola Johannis VIII papae ad Me- thodium a. 879 iun. 14 missa (vide infra num. 23), ubi dicitur: Unde iam litteris nostris per Paulum episc. Anconitanum tibi directis prohibuimus, ne in ea (sc. sclavina) lingua sacra missarum sollempnia celebrares.' — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 37, num. 54. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2978. — De tempore v. Ginzel, Gesch. der Slavenapostel, pag. 61, n. 2. 35 19. a) ,quam‘ B. — b) ita B; melius fore ,prohibereris' censet Ewald; quam correcturam non esse necessariam, putat Bretholz, Gesch. Mährens I, pag. 84, nota 2. — c) ita scripsit Emler pro,consitunt' codicis; Ewald lectionem, ,consistunt' proponit. — d) ,e“ deest B. — e) ,te‘ omittit B. 1) Hermanrico episc. Pataviensi; sedit c. 865—874 dec. 26. (Dummler). — 2) Anconitano.
Strana 16
16 NUM. 21. 873 ANTE M. SEPT. 21. Johannes VIII papa Annonem, episcopum Frisingensem, ut sui contra Me- thodium illegalis agendi modi sine mora rationem reddat, Romam vocat; alioquin post mensem septembrem eum communione privat. /873 ante m. sept.] 5 Apographum ex registro in Collectione Britannica, Joh. VIII. ep. 22; cod. ms. Musaei Bri- tannici (Add. 8873) saec. XII in. fol. 125.v (B). Ewald in Neues Archiv V, pag. 304. = Starine XII. pag. 215. = Casopis Mus. kr. Česk. LV. (1881), pag. 294. = Emler, Reg. IV. pag. 707, num. 1764. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 252. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2979. 10 Ad aetatem huius epistolae confer Neues Archiv V. pag. 319. Audacia tua et presumptio non Annoni“ episcopo1 Johannes VIII. solum nubes, sed et ipsosb celos transcendit. Usurpasti enim tibi vices apostolice sedis et quasi patriarcha de archiepiscopo tibi iudicium vindicasti; immo, quod est gravius, fratrem tuum Methodium archiepiscopum, legatione apostolice sedis 15 ad� gentes fungentem, tyrannice magis quam canonice tractans, nec presbiterorum, qui penes te reperti sunt, iudicasti dignum consensu. Quod non nisi in contu- meliam sedis apostolice perpetrasti. Quin etiam petente illo, sacris canonibus edocentibus, ipsius sancted sedis iudicium concedi minime permisisti, sed in eum cum sequacibus tuis et sociis quasi sententiam protulistie a divi- 20 nisque celebrandis! officiis illum sequestrans carceri mancipasti. Insuper et cum proprium sancti Petri hominem esse te diceres, ut patrimonii in Germania siti curam gereres, istius fratris et coepiscopi, quin potius et missi nostri, de quo nobis maior cura debebatur, vincula et insecutiones non solum ut fidelis minime nunciasti, sed Rome, cume super eo interrogareris a nostris, te illum nosse men- 25 tiendo negasti, cum cunctarum afflictionum sibi a vestratibus illatarum ipse in- centor, ipse instigator, immo ipse fueris auctor. De quibus omnibus nisi adeo fuerit eiusdem venerandi episcopi conditioh sana effecta, ut ipse possit omnem suam oblivioni propter deum iniuriam tradere, Romam rationem redditurus in- differenter occurre. Alioquin post mensem septembrium tamdiu communicandi 30 nullam habeas omnino licentiam, quamdiu non obediendo tuam erga nos osten- deris pertinaciam. 21! a) Anni‘ B. — b) ipso‘ B. — c) ,adf‘ B. — d) Ewald hic addit ,Romane‘, quod autem mihi supervacaneum esse videtur. — e) ,pertulisti' B. — f) ,divinis celebrandisque' B. — g) ,cum‘ omittit B. — h) ,contricio' B. 1) Frisigensi, 854—875. 35
16 NUM. 21. 873 ANTE M. SEPT. 21. Johannes VIII papa Annonem, episcopum Frisingensem, ut sui contra Me- thodium illegalis agendi modi sine mora rationem reddat, Romam vocat; alioquin post mensem septembrem eum communione privat. /873 ante m. sept.] 5 Apographum ex registro in Collectione Britannica, Joh. VIII. ep. 22; cod. ms. Musaei Bri- tannici (Add. 8873) saec. XII in. fol. 125.v (B). Ewald in Neues Archiv V, pag. 304. = Starine XII. pag. 215. = Casopis Mus. kr. Česk. LV. (1881), pag. 294. = Emler, Reg. IV. pag. 707, num. 1764. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 252. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 2979. 10 Ad aetatem huius epistolae confer Neues Archiv V. pag. 319. Audacia tua et presumptio non Annoni“ episcopo1 Johannes VIII. solum nubes, sed et ipsosb celos transcendit. Usurpasti enim tibi vices apostolice sedis et quasi patriarcha de archiepiscopo tibi iudicium vindicasti; immo, quod est gravius, fratrem tuum Methodium archiepiscopum, legatione apostolice sedis 15 ad� gentes fungentem, tyrannice magis quam canonice tractans, nec presbiterorum, qui penes te reperti sunt, iudicasti dignum consensu. Quod non nisi in contu- meliam sedis apostolice perpetrasti. Quin etiam petente illo, sacris canonibus edocentibus, ipsius sancted sedis iudicium concedi minime permisisti, sed in eum cum sequacibus tuis et sociis quasi sententiam protulistie a divi- 20 nisque celebrandis! officiis illum sequestrans carceri mancipasti. Insuper et cum proprium sancti Petri hominem esse te diceres, ut patrimonii in Germania siti curam gereres, istius fratris et coepiscopi, quin potius et missi nostri, de quo nobis maior cura debebatur, vincula et insecutiones non solum ut fidelis minime nunciasti, sed Rome, cume super eo interrogareris a nostris, te illum nosse men- 25 tiendo negasti, cum cunctarum afflictionum sibi a vestratibus illatarum ipse in- centor, ipse instigator, immo ipse fueris auctor. De quibus omnibus nisi adeo fuerit eiusdem venerandi episcopi conditioh sana effecta, ut ipse possit omnem suam oblivioni propter deum iniuriam tradere, Romam rationem redditurus in- differenter occurre. Alioquin post mensem septembrium tamdiu communicandi 30 nullam habeas omnino licentiam, quamdiu non obediendo tuam erga nos osten- deris pertinaciam. 21! a) Anni‘ B. — b) ipso‘ B. — c) ,adf‘ B. — d) Ewald hic addit ,Romane‘, quod autem mihi supervacaneum esse videtur. — e) ,pertulisti' B. — f) ,divinis celebrandisque' B. — g) ,cum‘ omittit B. — h) ,contricio' B. 1) Frisigensi, 854—875. 35
Strana 17
879 IUN. 14. NUM. 22. — 17 22. Johannes VIII. papa Svatoplukum, ducem Moraviae, hortatur, caveat, ne a praeceptis ecclesiae Romanae deducatur. Methodium, archiepiscopum ab Hadriano II. ordinatum, ob disseminatos errores Romam a sese vocatum esse 5 nuntiat. /879 iun. 14.] 10 Apographum in registro Johannis papae VIII. in tabulario Vaticano fol. 77v, epist. 201. (V). Mansi, Concilior, amplissima collectio XVII, pag. 132. — Dobner, Annales Hagec. III. pag. 186. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 40, num. 58. — Erben, Reg. I, pag. 16, num. 41. — Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anhang I, pag. 59. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 3267. — Conf. Dammler, Gesch. des ostfrank. Reichs III. pag. 192; Jagič, Zur Ent- stehungsgesch. der Kirchenslavischen Sprache (Denkschr. d. Kais. Akad. d. Wiss. Wien, XLVII, 1902) I, pag. 33. Scire vos volumus, quia nos, qui per dei gratiam Zvuentapu de Maravna.“ 15 beati Petri, apostolorum principis, vicem tenemus, pio amore vos quasi karis- simos filios amplectimurb et paterna dileccione amamus nostrisque assiduis pre- cibus vos omnes Jesu Christo domino commendamus orantes semper pro vobis, ut deus omnipotens, qui corda vestra inluminavit et ad viam veritatis perduxit, in bonis operibus confirmet et usque ad finem in recta fide bonaque accione decoratos vos atque incolumes dignetur perducere. Quod autem, sicut Johanne,“ presbytero vestro, quem nobis misistis, referente didicimus, in recta fide dubitetis, monemus dileccionem vestram, ut sic teneatis, sic credatis, sicut sancta Romana ecclesia ab ipso apostolorum principe didicit, tenuit et usque in finem sęculi tenebit atque per totum mundum cottidie sanctę fidei verba recteque predica- cionis semina mittit, et sicut antecessores nostros, sanctos videlicet sedis apo- stolice pręsules, parentes vestros ab inicio docuissee cognoscitis. Si autem aliquis vobis, vel episcopus vester vel quilibet sacerdos, aliter adnunciare aut predicare presumpserit, zelo dei accensi omnes uno animo unaque voluntate doctrinam falsam abicite, stantes et tenentes tradicionem sedis apostolicę. Quia 30 vero audivimus, quia Methodius vester archiepiscopus, ab antecessore nostro, Adriano scilicet papa, ordinatus vobisque directus, aliter doceat, quam coram sede apostolica se credere verbis et litteris professus est, valde miramur. Tamen propter hoc direximus illi,1 ut absque omni occasione ad nos venire procuret, quatenus ex ore eius audiamus, utrum sic teneat et credat, sicut promisit, aut 35 non. Data ut suprag [i. e. XVIII kalendas iulii, indiccione XII].h 20 25 40 22. a) Inscriptio caracteribus maiusculis rubricatis alia, ut videtur, manu scripta. Scrip- turam huius tituli ex codice depinxit Palacký, Lit. Reise nach Italien, in tabula. — b) ,amplectamur: V. — c) ,et supra lineam suppletum V. — d) correctum ex ,Johannis', littera ,e“ alia manu alio atramento superscripta V. — e) prima,s' supra lineam ad- scripta V. — f) ,autem' superscriptum V. — 8) ,Data ut s. caracteribus maiusculis scriptum V. — h) datum hoc supplevimus ex epist. 198. (Jaffé 2 num. 3264). 1) Vide litteras proxime sequentes.
879 IUN. 14. NUM. 22. — 17 22. Johannes VIII. papa Svatoplukum, ducem Moraviae, hortatur, caveat, ne a praeceptis ecclesiae Romanae deducatur. Methodium, archiepiscopum ab Hadriano II. ordinatum, ob disseminatos errores Romam a sese vocatum esse 5 nuntiat. /879 iun. 14.] 10 Apographum in registro Johannis papae VIII. in tabulario Vaticano fol. 77v, epist. 201. (V). Mansi, Concilior, amplissima collectio XVII, pag. 132. — Dobner, Annales Hagec. III. pag. 186. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 40, num. 58. — Erben, Reg. I, pag. 16, num. 41. — Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anhang I, pag. 59. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 3267. — Conf. Dammler, Gesch. des ostfrank. Reichs III. pag. 192; Jagič, Zur Ent- stehungsgesch. der Kirchenslavischen Sprache (Denkschr. d. Kais. Akad. d. Wiss. Wien, XLVII, 1902) I, pag. 33. Scire vos volumus, quia nos, qui per dei gratiam Zvuentapu de Maravna.“ 15 beati Petri, apostolorum principis, vicem tenemus, pio amore vos quasi karis- simos filios amplectimurb et paterna dileccione amamus nostrisque assiduis pre- cibus vos omnes Jesu Christo domino commendamus orantes semper pro vobis, ut deus omnipotens, qui corda vestra inluminavit et ad viam veritatis perduxit, in bonis operibus confirmet et usque ad finem in recta fide bonaque accione decoratos vos atque incolumes dignetur perducere. Quod autem, sicut Johanne,“ presbytero vestro, quem nobis misistis, referente didicimus, in recta fide dubitetis, monemus dileccionem vestram, ut sic teneatis, sic credatis, sicut sancta Romana ecclesia ab ipso apostolorum principe didicit, tenuit et usque in finem sęculi tenebit atque per totum mundum cottidie sanctę fidei verba recteque predica- cionis semina mittit, et sicut antecessores nostros, sanctos videlicet sedis apo- stolice pręsules, parentes vestros ab inicio docuissee cognoscitis. Si autem aliquis vobis, vel episcopus vester vel quilibet sacerdos, aliter adnunciare aut predicare presumpserit, zelo dei accensi omnes uno animo unaque voluntate doctrinam falsam abicite, stantes et tenentes tradicionem sedis apostolicę. Quia 30 vero audivimus, quia Methodius vester archiepiscopus, ab antecessore nostro, Adriano scilicet papa, ordinatus vobisque directus, aliter doceat, quam coram sede apostolica se credere verbis et litteris professus est, valde miramur. Tamen propter hoc direximus illi,1 ut absque omni occasione ad nos venire procuret, quatenus ex ore eius audiamus, utrum sic teneat et credat, sicut promisit, aut 35 non. Data ut suprag [i. e. XVIII kalendas iulii, indiccione XII].h 20 25 40 22. a) Inscriptio caracteribus maiusculis rubricatis alia, ut videtur, manu scripta. Scrip- turam huius tituli ex codice depinxit Palacký, Lit. Reise nach Italien, in tabula. — b) ,amplectamur: V. — c) ,et supra lineam suppletum V. — d) correctum ex ,Johannis', littera ,e“ alia manu alio atramento superscripta V. — e) prima,s' supra lineam ad- scripta V. — f) ,autem' superscriptum V. — 8) ,Data ut s. caracteribus maiusculis scriptum V. — h) datum hoc supplevimus ex epist. 198. (Jaffé 2 num. 3264). 1) Vide litteras proxime sequentes.
Strana 18
18 NUM. 23, 24. 879 IUN. 14. 23. Johannes VIII. papa Methodium, ecclesiae Pannoniensis archiepiscopum, evocat, quod et profiteri doctrinam falsam dicatur et contra praeceptum suum, per Paulum, episcopum Anconitanum, missum, in procurandis sacris non Latina nec Graeca, sed barbara id est Slavica lingua utatur. /879 iun. 14./ 5 Apographum in registro Johannis papae VIII. in tabulario Vaticano, fol. 77v—78, epist. 202. (V.) Mansi, Concil. ampl. coll. XVII, pag. 133. — Balbin, Misc. hist. Boh. dec. I. lib. VI. pag. 1. — Dobner, Annales Hagec. III. pag. 184. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 39, num. 57. — Erben, Reg. I, pag. 17, num. 42. — Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anh. I, pag. 58 = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů pag. 253. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 3268. 10 a Predi- Reverentissimo Methodio archiepiscopo Pannoniensis ecclesię. cacionis tue doctrinis populumb domini, tibi quasi spiritali pastori commissum, salvare instruereque cum debeas, audivimus, quod non ea, que sancta Romana 15 ecclesia ab ipso apostolorum principe didicit et cottidie predicat, tu docendo doceas et ipsum populum in errorem' mittas. Unde his apostolatus nostri litteris tibi iubemus, ut omni occasione postposita ad nos de presenti venire pro- cures, ut ex ore tuo audiamus et cognoscamus, utrum sic teneas et sic predices, sicut verbis et litteris te sanctę Romanę ecclesię credere promisisti, aut non, veraciterd cognoscamus doctrinam tuam. Audimus etiam, quod missas cantes in barbara, hoc est in Sclavina lingua, unde iam litteris nostris, per Paulum, epi- scopum Anconitanum, tibi directis, prohibuimus, ne in ea lingua sacra missarum sollempnia celebrares,1 sed vel in Latina vel in Greca lingua, sicut ecclesia dei toto terrarum orbe diffusa et in omnibus gentibus dilatata cantat. Predicare vero aut sermonem in populo facere tibi licet, quoniam psalmista omnes ammonet dominume gentes laudare,2 et apostolus ,omnis', inquit, ,lingua confiteatur, quia dominus Jesus in gloria est dei patris'.3 Data ut supra8 [i. e.: XVIII kalendas iulii, indictione XII]. 20 25 24. 30 Johannes VIII. papa Svatopluko, principi Moraviae, Methodium, orthodoxum repertum confirmatumque ecclesiae Moravensis archiepiscopum, commendat. Praeter Wichingum, Nitriensem episcopum ab ipso consecratum, alterum quoque 23. a) Inscriptio caracteribus maiusculis rubricatis alia, ut videtur, manu scripta V. — b) ex ,populi' ab ipso scriptore corr. V. — c) ,errore‘ V. — d) ante ,veraciter aliquid 35 excidisse videtur, scilicet ,et' vel simile. — e) ,m' in fine in loco raso scr. V. — f) alia, ut videtur, manu et alio atramento correctum ex ,inquid' genuine posito V. — 8) ,Data ut supra‘ caracteribus maiusculis scriptum. 1) Vide sup. num. 20. Cf. Dummler, Gesch. des ostfrank. Reichs, II, pag. 382 n. 1. — *) Cf. Psalm. CXVI, I. — 3) Philipp. II. II. 40
18 NUM. 23, 24. 879 IUN. 14. 23. Johannes VIII. papa Methodium, ecclesiae Pannoniensis archiepiscopum, evocat, quod et profiteri doctrinam falsam dicatur et contra praeceptum suum, per Paulum, episcopum Anconitanum, missum, in procurandis sacris non Latina nec Graeca, sed barbara id est Slavica lingua utatur. /879 iun. 14./ 5 Apographum in registro Johannis papae VIII. in tabulario Vaticano, fol. 77v—78, epist. 202. (V.) Mansi, Concil. ampl. coll. XVII, pag. 133. — Balbin, Misc. hist. Boh. dec. I. lib. VI. pag. 1. — Dobner, Annales Hagec. III. pag. 184. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 39, num. 57. — Erben, Reg. I, pag. 17, num. 42. — Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anh. I, pag. 58 = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů pag. 253. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 3268. 10 a Predi- Reverentissimo Methodio archiepiscopo Pannoniensis ecclesię. cacionis tue doctrinis populumb domini, tibi quasi spiritali pastori commissum, salvare instruereque cum debeas, audivimus, quod non ea, que sancta Romana 15 ecclesia ab ipso apostolorum principe didicit et cottidie predicat, tu docendo doceas et ipsum populum in errorem' mittas. Unde his apostolatus nostri litteris tibi iubemus, ut omni occasione postposita ad nos de presenti venire pro- cures, ut ex ore tuo audiamus et cognoscamus, utrum sic teneas et sic predices, sicut verbis et litteris te sanctę Romanę ecclesię credere promisisti, aut non, veraciterd cognoscamus doctrinam tuam. Audimus etiam, quod missas cantes in barbara, hoc est in Sclavina lingua, unde iam litteris nostris, per Paulum, epi- scopum Anconitanum, tibi directis, prohibuimus, ne in ea lingua sacra missarum sollempnia celebrares,1 sed vel in Latina vel in Greca lingua, sicut ecclesia dei toto terrarum orbe diffusa et in omnibus gentibus dilatata cantat. Predicare vero aut sermonem in populo facere tibi licet, quoniam psalmista omnes ammonet dominume gentes laudare,2 et apostolus ,omnis', inquit, ,lingua confiteatur, quia dominus Jesus in gloria est dei patris'.3 Data ut supra8 [i. e.: XVIII kalendas iulii, indictione XII]. 20 25 24. 30 Johannes VIII. papa Svatopluko, principi Moraviae, Methodium, orthodoxum repertum confirmatumque ecclesiae Moravensis archiepiscopum, commendat. Praeter Wichingum, Nitriensem episcopum ab ipso consecratum, alterum quoque 23. a) Inscriptio caracteribus maiusculis rubricatis alia, ut videtur, manu scripta V. — b) ex ,populi' ab ipso scriptore corr. V. — c) ,errore‘ V. — d) ante ,veraciter aliquid 35 excidisse videtur, scilicet ,et' vel simile. — e) ,m' in fine in loco raso scr. V. — f) alia, ut videtur, manu et alio atramento correctum ex ,inquid' genuine posito V. — 8) ,Data ut supra‘ caracteribus maiusculis scriptum. 1) Vide sup. num. 20. Cf. Dummler, Gesch. des ostfrank. Reichs, II, pag. 382 n. 1. — *) Cf. Psalm. CXVI, I. — 3) Philipp. II. II. 40
Strana 19
880 MENSE IUN. NUM. 24. 19 Methodii suffraganeum constitui iubet. Concedit, ut divina officia Slavica lingua recitari possint, dummodo evangelium honorificentiae causa latine prius recitetur. 880 mense iun. 5 Apographum in registro Johannis VIII. papae in tabulario Vaticano, fol. 990 — 100v, epist. 257. (V). 10 15 Mansi, Concil. ampl. coll. XVII, pag. 181. — Balbin, Misc. hist. Boh. dec. I. lib. VI. pag. 2. — Pessina, Mars Moravicus, pag. 213. — Dobner, Annales Hagec. III. pag. 190. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 42, num. 59. — Erben, Reg. I. pag. 17, num. 43. — Jireček, Cod. iur. Bohemici I, pag. II, num. 4. — Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anhang I, pag. 59. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 255. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 3319. — (Specimen scripturae huius epistolae ex Registro Vatic. depinxit Palacký, Italienische Reise, in tabula). Conf. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches III, pag. 193; Bretholz, Gesch. Mährens I. pag. 88; Friedrich, Ein Brief des Anastasius bibliothecarius, Sitzungsber. d. bayer. Akad. d. Wiss. Hist. Cl. 1892, 411—412. Goetz, Gesch. d. Slavenapostel, pag. 58 sq. epistolam hanc falsam esse iniuste iudicavit: Lapôtre, L'Europe et le Saint-Siège à l'époque carolin- gienne, pag. 125 veram esse censet. De sinceritate eius non esse dubitandum, exponit Jagić, Zur Entstehungsgesch. der kirchenslavischen Sprache (Denkschr. d. kais. Akad. d. Wiss. Wien, XLVII, 1902) I. pag. 34. sq. Dilecto filio Sfentopulcho glorioso comiti.“ Industrię tuę notum esse vo- 20 lumus, quoniam confratre nostro Methodio, reverentissimo archiepiscopo sanctę ecclesię Marabensis, unab cum Semisisno, fideli tuo, ad limina sanctorum apo- stolorum Petri et Pauli nostramque pontificalem pręsenciam veniente atque sermone lucifluo referente, didicimus“ tue devocionis sinceritatem et tocius po- puli tui desiderium, quod circa sedem apostolicam et nostram paternitatem ha- betis. Nam divina gracia inspirante contemptis aliis sęculi huius principibus, beatum Petrum, apostolici ordinis principem vicariumque illius, habere patronum et in omnibus adiutorem ac defensorem pariter cum nobilibus viris fidelibus tuis et cum omni populo terrę tuę amore fidelissimo elegisti,d et usque ad finem sub ipsius et vicarii eius defensione colla summittens, pio affectu cupis auxiliante 30 domino utpote filius devotissimus permanere. Pro qua scilicet tanta fide ac de- vocione tua et populi tui apostolatus nostri ulnis extensis te quasi unicum filium amore ingenti amplectimur et cum omnibus fidelibus tuis paternitatis nostrę gremio veluti oves domini nobis commissas recipimus vitęque pabulo clementer nutrire optamus, atque nostris assiduis precibus omnipotenti te domino commen- 35 dare studemus, quatenus sanctorum apostolorum suffragantibus meritis et in hoc sęculo adversa omnia superare et in celesti postmodum regione cum Christo deo nostro valeas triumphare. Igitur hunc Methodium, venerabilem archiepiscopum vestrum, interrogavimus coram positis fratribus nostris episcopis, si orthodoxę 25 40 24. a) Inscriptio litteris maiusculis rubricatis alia, ut videtur, manu scripta V. — b) alio atramento correctum ex ,unu‘ V. — c) sequitur adhuc ,ut, sed cassatum V. — d) alio atramento correctum ex ,eligisti' V.
880 MENSE IUN. NUM. 24. 19 Methodii suffraganeum constitui iubet. Concedit, ut divina officia Slavica lingua recitari possint, dummodo evangelium honorificentiae causa latine prius recitetur. 880 mense iun. 5 Apographum in registro Johannis VIII. papae in tabulario Vaticano, fol. 990 — 100v, epist. 257. (V). 10 15 Mansi, Concil. ampl. coll. XVII, pag. 181. — Balbin, Misc. hist. Boh. dec. I. lib. VI. pag. 2. — Pessina, Mars Moravicus, pag. 213. — Dobner, Annales Hagec. III. pag. 190. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 42, num. 59. — Erben, Reg. I. pag. 17, num. 43. — Jireček, Cod. iur. Bohemici I, pag. II, num. 4. — Ginzel, Gesch. der Slawenapostel, Anhang I, pag. 59. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 255. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 3319. — (Specimen scripturae huius epistolae ex Registro Vatic. depinxit Palacký, Italienische Reise, in tabula). Conf. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches III, pag. 193; Bretholz, Gesch. Mährens I. pag. 88; Friedrich, Ein Brief des Anastasius bibliothecarius, Sitzungsber. d. bayer. Akad. d. Wiss. Hist. Cl. 1892, 411—412. Goetz, Gesch. d. Slavenapostel, pag. 58 sq. epistolam hanc falsam esse iniuste iudicavit: Lapôtre, L'Europe et le Saint-Siège à l'époque carolin- gienne, pag. 125 veram esse censet. De sinceritate eius non esse dubitandum, exponit Jagić, Zur Entstehungsgesch. der kirchenslavischen Sprache (Denkschr. d. kais. Akad. d. Wiss. Wien, XLVII, 1902) I. pag. 34. sq. Dilecto filio Sfentopulcho glorioso comiti.“ Industrię tuę notum esse vo- 20 lumus, quoniam confratre nostro Methodio, reverentissimo archiepiscopo sanctę ecclesię Marabensis, unab cum Semisisno, fideli tuo, ad limina sanctorum apo- stolorum Petri et Pauli nostramque pontificalem pręsenciam veniente atque sermone lucifluo referente, didicimus“ tue devocionis sinceritatem et tocius po- puli tui desiderium, quod circa sedem apostolicam et nostram paternitatem ha- betis. Nam divina gracia inspirante contemptis aliis sęculi huius principibus, beatum Petrum, apostolici ordinis principem vicariumque illius, habere patronum et in omnibus adiutorem ac defensorem pariter cum nobilibus viris fidelibus tuis et cum omni populo terrę tuę amore fidelissimo elegisti,d et usque ad finem sub ipsius et vicarii eius defensione colla summittens, pio affectu cupis auxiliante 30 domino utpote filius devotissimus permanere. Pro qua scilicet tanta fide ac de- vocione tua et populi tui apostolatus nostri ulnis extensis te quasi unicum filium amore ingenti amplectimur et cum omnibus fidelibus tuis paternitatis nostrę gremio veluti oves domini nobis commissas recipimus vitęque pabulo clementer nutrire optamus, atque nostris assiduis precibus omnipotenti te domino commen- 35 dare studemus, quatenus sanctorum apostolorum suffragantibus meritis et in hoc sęculo adversa omnia superare et in celesti postmodum regione cum Christo deo nostro valeas triumphare. Igitur hunc Methodium, venerabilem archiepiscopum vestrum, interrogavimus coram positis fratribus nostris episcopis, si orthodoxę 25 40 24. a) Inscriptio litteris maiusculis rubricatis alia, ut videtur, manu scripta V. — b) alio atramento correctum ex ,unu‘ V. — c) sequitur adhuc ,ut, sed cassatum V. — d) alio atramento correctum ex ,eligisti' V.
Strana 20
20 NUM. 24. 880 MENSE IUN. fidei symbolum ita crederet et inter sacra missarum sollempnia caneret, sicuti sanctam Romanam ecclesiam tenere et in sanctis sex universalibus synodis a sanctis patribus secundum evangelicam Christi dei nostri auctoritatem promul- gatum atque traditum constat. Ille autem professus est, se iuxta evangelicam et apostolicam doctrinam, sicuti sancta Romana ecclesiae docet et a patribus traditum est, tenere et psallere. Nos autem illum in omnibus ecclesiasticis doctrinis et utilitatibus f orthodoxum et proficuum esse repperientes, vobis iterum ad regendams commissam sibi ecclesiam" dei remisimus. Quem veluti pastorem proprium ut digno honore et reverencia letaque mente recipiatis, iubemus, quia nostrę apostolice auctoritatis pręcepto eius archiepiscopatus' ei privilegium con- firmavimus et in perpetuum deo iuvante firmum manere statuimus, sicuti anteces- sorum nostrorum auctoritate omnium ecclesiarum dei iura et privilegia statuta et firmata consistunt. Ita sane, ut iuxta canonicam tradicionem omnium nego- ciorum ecclesiasticorum curam habeat ipse et ea velut deo contemplante dis- penset; nam populus domini illi commissus est et pro animabus eorum hic 15 redditurus erit racionem. Ipsum quoque presbiterum nomine Uuichinus, quem nobis direxisti, electum episcopum consecravimus sancte ecclesię Nitrensis; quem suo archiepiscopo in omnibus obędientem, sicuti sancti canones docent, esse iubemus. Et volumus, ut pariter cum ipsius archiepiscopi consensu et pro- videncia et alterum nobis apto tempore utilem presbiterum vel diaconem dirigas, quem similiter in alia ecclesia, in qua episcopalem curam* noveris esse neces- sariam, ordinemus episcopum, ut cum his duobus a nobis ordinatis episcopis pręfatus archiepiscopus vester iuxta decretum apostolicum per alia loca, in quibus episcopi honorifice debent et possunt existere, postmodum valeat ordinare. Presbiteros vero diacones seu cuiuscunque ordinis clericos, sive Sclauos, sive cuiuslibet gentis, qui intra provincię tue fines consistunt, pręcipimus esse sub- iectos et obedientes in omnibus iam dicto confratri nostro, archiepiscopo vestro, ut nichil omnino pręter eius conscienciam agant. Quod si contumaces et inobę- dientes existentes scandalum aliquod aut scisma facere presumpserint, et post primam et secundam ammonicionem se minime correxerint, quasi zizaniorum seminatores ab ecclesiis et finibus vestris auctoritate nostra precipimus esse procul abiciendos secundum auctoritatem capitulorum, que illi dedimus, vobis direximus. Litteras denique Sclaviniscas, a Constantino quondam philosopho reppertas, quibus deo laudes debite' resonent, iure laudamus, et in eadem lingua Christi domini nostri preconia et opera enarrentur, iubemus. Neque enim tribus tantum, sed omnibus linguis dominum laudare auctoritate sacra monemur, 35 5 10 20 25 30 24. e) correctum ex ,sanctam Romanam ecclesiam' per aliam manum,m' sublatis V. ƒ) Palacký, Italien. Reise, pag. 15 ,veritatibus' legendum esse censet. — 8) aliena manu correctum ex ,regendum‘ V. — h) secunda ,e' superscripta V. — i) sequ. ,ut', sed cassatum V. — j) ,c' ab ipso scriptore superscriptum V. — k) ,c' superscripta V. — 1) aliena manu ex ,devite' corr. V. 40
20 NUM. 24. 880 MENSE IUN. fidei symbolum ita crederet et inter sacra missarum sollempnia caneret, sicuti sanctam Romanam ecclesiam tenere et in sanctis sex universalibus synodis a sanctis patribus secundum evangelicam Christi dei nostri auctoritatem promul- gatum atque traditum constat. Ille autem professus est, se iuxta evangelicam et apostolicam doctrinam, sicuti sancta Romana ecclesiae docet et a patribus traditum est, tenere et psallere. Nos autem illum in omnibus ecclesiasticis doctrinis et utilitatibus f orthodoxum et proficuum esse repperientes, vobis iterum ad regendams commissam sibi ecclesiam" dei remisimus. Quem veluti pastorem proprium ut digno honore et reverencia letaque mente recipiatis, iubemus, quia nostrę apostolice auctoritatis pręcepto eius archiepiscopatus' ei privilegium con- firmavimus et in perpetuum deo iuvante firmum manere statuimus, sicuti anteces- sorum nostrorum auctoritate omnium ecclesiarum dei iura et privilegia statuta et firmata consistunt. Ita sane, ut iuxta canonicam tradicionem omnium nego- ciorum ecclesiasticorum curam habeat ipse et ea velut deo contemplante dis- penset; nam populus domini illi commissus est et pro animabus eorum hic 15 redditurus erit racionem. Ipsum quoque presbiterum nomine Uuichinus, quem nobis direxisti, electum episcopum consecravimus sancte ecclesię Nitrensis; quem suo archiepiscopo in omnibus obędientem, sicuti sancti canones docent, esse iubemus. Et volumus, ut pariter cum ipsius archiepiscopi consensu et pro- videncia et alterum nobis apto tempore utilem presbiterum vel diaconem dirigas, quem similiter in alia ecclesia, in qua episcopalem curam* noveris esse neces- sariam, ordinemus episcopum, ut cum his duobus a nobis ordinatis episcopis pręfatus archiepiscopus vester iuxta decretum apostolicum per alia loca, in quibus episcopi honorifice debent et possunt existere, postmodum valeat ordinare. Presbiteros vero diacones seu cuiuscunque ordinis clericos, sive Sclauos, sive cuiuslibet gentis, qui intra provincię tue fines consistunt, pręcipimus esse sub- iectos et obedientes in omnibus iam dicto confratri nostro, archiepiscopo vestro, ut nichil omnino pręter eius conscienciam agant. Quod si contumaces et inobę- dientes existentes scandalum aliquod aut scisma facere presumpserint, et post primam et secundam ammonicionem se minime correxerint, quasi zizaniorum seminatores ab ecclesiis et finibus vestris auctoritate nostra precipimus esse procul abiciendos secundum auctoritatem capitulorum, que illi dedimus, vobis direximus. Litteras denique Sclaviniscas, a Constantino quondam philosopho reppertas, quibus deo laudes debite' resonent, iure laudamus, et in eadem lingua Christi domini nostri preconia et opera enarrentur, iubemus. Neque enim tribus tantum, sed omnibus linguis dominum laudare auctoritate sacra monemur, 35 5 10 20 25 30 24. e) correctum ex ,sanctam Romanam ecclesiam' per aliam manum,m' sublatis V. ƒ) Palacký, Italien. Reise, pag. 15 ,veritatibus' legendum esse censet. — 8) aliena manu correctum ex ,regendum‘ V. — h) secunda ,e' superscripta V. — i) sequ. ,ut', sed cassatum V. — j) ,c' ab ipso scriptore superscriptum V. — k) ,c' superscripta V. — 1) aliena manu ex ,devite' corr. V. 40
Strana 21
880 MENSE IUN. — 881. MART. 23. NUM. 24, 25. 21 5 10 que pręcipit dicens: ,Laudate dominum omnes gentes et collaudate eum omnes populi'.1 Et apostoli repleti spiritu sancto locuti sunt omnibus linguis magnalia dei.2 Hinc et Paulus cęlestis quoque tuba insonat monens: ,Omnis lingua confi- teatur, quia dominus noster Jesus Christus in gloria est dei patris.' De quibus eciam linguis in prima ad Corinthios epistola satis et manifeste nos ammonet, quatenus linguis loquentes ecclesiam dei ędificemus." Nec sane fidei vel doctrinę aliquid obstat sive missas in eadem Sclavinica lingua canere sive sacrum evan- gelium vel lecciones divinas novi et veteris testamenti bene translatas et inter- pretatas legere aut alia horarum officia omnia psallere, quoniam qui fecit tres linguas principales, Hebream scilicet, Grecam et Latinam, ipse creavit et alias omnes ad laudem et gloriam suam. Iubemus tamen, ut in omnibus ecclesiis terre vestrę propter maiorem honorificenciam evangelium latine legatur et post- modum Sclavinica lingua translatum in auribus populi latina verba non intelli- gentis adnuncietur, sicut in quibusdam ecclesiis fieri videtur. Et si tibi et iudi- 15 cibus tuis placet missas latina lingua magis audire, precipimus, ut latine mis- Datam mense iunio, indictione XIII. sarum tibi sollemnia celebrentur. 25. Johannes VIII. papa Methodium archiepiscopum propagandae fidei studiosum laudat, molestiisque affectum consolatur. Svatopluko principi praeter id, quod 20 litteris ad eundem datis contineatur, quidquam a se mandatum esse negat. 881 mart. 23. Apographum in registro Johannis VIII. papae in tabulario Vaticano fol. 110—I10, v epist. 278 (V). Mansi, Concil. ampl. coll. XVII, pag. 199. — Balbin, Misc. hist. Boh. dec. I. lib. VI. pag. 4. — Dobner, Annales Hagec. III, pag. 206. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 44, num. 60. — Erben, Reg. I. pag. 18, num. 44. = Ginzel, Gesch. der Slavenapostel, Anhang I, pag. 62. — Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 258. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 3344. — Conf. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches III, pag. 197. Methodio archiepiscopo pro fide.“ Pastoralis sollicitudinis tuę curam, 30 quam in lucrandis animabus fidelium domino deo nostro exhibes, approbantes, et orthodoxę fidei te cultorem strenuum existere contemplantes, nimis in eodem domino iocundamur et ei inmensas laudes et gratias agere non cessamus, qui te magis ac magis in suis mandatis accendat et ad sancte suę ecclesię profectum ab omnibus adversitatibus clementer eripiat. Verum auditis per tuas litteras 25 35 24. m) „Data — XIII' caracteribus maiusculis scriptum V. 1) Psalm. CXVI, I. — 2) Cf. Act. apost. II. II. — 5) Philipp. II. II.— 3) Cf. I. Cor. XIV. 4. 25. a) ,Meth. — fide‘ caracteribus maiusculis rubricatum. (Huius inscriptionis scripturam ex registro depinxit Palacký, Italienische Reise, in tab.)
880 MENSE IUN. — 881. MART. 23. NUM. 24, 25. 21 5 10 que pręcipit dicens: ,Laudate dominum omnes gentes et collaudate eum omnes populi'.1 Et apostoli repleti spiritu sancto locuti sunt omnibus linguis magnalia dei.2 Hinc et Paulus cęlestis quoque tuba insonat monens: ,Omnis lingua confi- teatur, quia dominus noster Jesus Christus in gloria est dei patris.' De quibus eciam linguis in prima ad Corinthios epistola satis et manifeste nos ammonet, quatenus linguis loquentes ecclesiam dei ędificemus." Nec sane fidei vel doctrinę aliquid obstat sive missas in eadem Sclavinica lingua canere sive sacrum evan- gelium vel lecciones divinas novi et veteris testamenti bene translatas et inter- pretatas legere aut alia horarum officia omnia psallere, quoniam qui fecit tres linguas principales, Hebream scilicet, Grecam et Latinam, ipse creavit et alias omnes ad laudem et gloriam suam. Iubemus tamen, ut in omnibus ecclesiis terre vestrę propter maiorem honorificenciam evangelium latine legatur et post- modum Sclavinica lingua translatum in auribus populi latina verba non intelli- gentis adnuncietur, sicut in quibusdam ecclesiis fieri videtur. Et si tibi et iudi- 15 cibus tuis placet missas latina lingua magis audire, precipimus, ut latine mis- Datam mense iunio, indictione XIII. sarum tibi sollemnia celebrentur. 25. Johannes VIII. papa Methodium archiepiscopum propagandae fidei studiosum laudat, molestiisque affectum consolatur. Svatopluko principi praeter id, quod 20 litteris ad eundem datis contineatur, quidquam a se mandatum esse negat. 881 mart. 23. Apographum in registro Johannis VIII. papae in tabulario Vaticano fol. 110—I10, v epist. 278 (V). Mansi, Concil. ampl. coll. XVII, pag. 199. — Balbin, Misc. hist. Boh. dec. I. lib. VI. pag. 4. — Dobner, Annales Hagec. III, pag. 206. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 44, num. 60. — Erben, Reg. I. pag. 18, num. 44. = Ginzel, Gesch. der Slavenapostel, Anhang I, pag. 62. — Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 258. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 3344. — Conf. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches III, pag. 197. Methodio archiepiscopo pro fide.“ Pastoralis sollicitudinis tuę curam, 30 quam in lucrandis animabus fidelium domino deo nostro exhibes, approbantes, et orthodoxę fidei te cultorem strenuum existere contemplantes, nimis in eodem domino iocundamur et ei inmensas laudes et gratias agere non cessamus, qui te magis ac magis in suis mandatis accendat et ad sancte suę ecclesię profectum ab omnibus adversitatibus clementer eripiat. Verum auditis per tuas litteras 25 35 24. m) „Data — XIII' caracteribus maiusculis scriptum V. 1) Psalm. CXVI, I. — 2) Cf. Act. apost. II. II. — 5) Philipp. II. II.— 3) Cf. I. Cor. XIV. 4. 25. a) ,Meth. — fide‘ caracteribus maiusculis rubricatum. (Huius inscriptionis scripturam ex registro depinxit Palacký, Italienische Reise, in tab.)
Strana 22
22 NUM. 25, 26. 881 MART. 23. — 885. variis casibus vel eventibus tuis, quanta conpassione tibi condoluerimus, ex hoc advertere poteris, in quo te coram nobis positum sanctę Romanę ecclesię doctrinam iuxta sanctorum patrum probabilem tradicionem sequi debere monuimus et tam symbolum quam rectam fidem a te docendam et prędicandam subdimus." Nostrisque apostolicis litteris glorioso principi Sphentopulcho,1 quas ei asseris fuisse delatas, hoc ipsum significavimus, et neque alię littere nostre ad eum directe sunt, neque episcopo illi? palam vel secreto aliud faciendum iniunximus et aliud“ a te peragendum decrevimus. Quanto minus credendum est, ut sacra- mentum hab eodem episcopo exhigeremus, quem saltem levi sermone super hoc negocio allocuti non fuimus. Ideoque cesset ista dubietas et deo cooperante, sicut evangelica et apostolica se habet doctrina, orthodoxę fidei cultum fidelibus cunctis inculca, ut de labore tui certaminis domino Jesu Christo fructum afferas abundantem et gracia eius remuneratus mercedem recipias competentem. Ceterum de aliis temptacionibus, quas diverso modo perpessus es,d noli tristari, quin pocius hoc secundum apostolum omne gaudium prorsus exhistima; quia si deus pro te, nemo esse poterit contra te.4 Tamen cum deo duce reversus fueris, quicquid inhormiter adversum te est commisum, quicquid iam dictus episcopuse contra suum ministerium in te exercuit, utramque audienciam coram nobis discussam adiuvante domino legitimo fini trademus et illius pertinaciam( iudicii nostri sen- tencia corripere non omittemus. Datas X kalendas aprelis, indictione XIIII. g 20 5 10 15 26. Stephanus papa V. Svatopluko, regi Moraviae, protectorem se eius semper fore pollicetur. De trinitate fusius exponit. Wichingum episcopum commendat. Docet ieiunium quibus diebus servandum sit. Methodii superstitionem respuit. Ne divina officia in lingua Slavica celebrentur, interdicit. /885]. 25 Apographum manu saec. XI scriptum in cod. ms. saec. X monasterii S. Crucis in Valle nemorosa (Heiligenkreuz in Austria Inferiore) num. 217 (C). Wattenbach, Beitrage zur Gesch. der christl. Kirche in Mähren und Böhmen, pag. 43. = Migne, Patrolog. lat. 129, pag. 801. = Erben, Reg. I. pag 20. num. 49. (extr.) — Brandl, 30 Cod. dipl. Mor. VII, pag. 704, num. 9. = Ginzel, Gesch. d. Slavenapostel, Anhang I. pag. 63. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 260. Admodum de hac epistola a scriptoribus dubitatum est. Primus de veritate eius iam Wattenbach op. l. pag. 29 dubitavit, quem alii (Erben, Budinger, Rački) secuti sunt. Ab 25. b) ita V.; Assemanus, Kalendaria ecclesiae univ. III. pag. 159 legit: ,subdidimus'. — c) correctum ex,aliut' V, — d) ,est V. — e) sic pro,dictis epistolis' codicis corrigendum proponit Assemanus l. l. — 1) ,pertinacia V. — 8) ,Data — XIIII' caracteribus maiusculis scriptum. 1) Vide superius num. 24. — 7) Wichingo, episcopo Nitrensi. — *) Cf. Jacob. I. 2: Omne gaudium existimate, fratres mei, cum in tentationes varias incideritis'. — 4) Cf. Rom. 40 VIII, 31: �Si deus pro nobis, quis contra nos? 35
22 NUM. 25, 26. 881 MART. 23. — 885. variis casibus vel eventibus tuis, quanta conpassione tibi condoluerimus, ex hoc advertere poteris, in quo te coram nobis positum sanctę Romanę ecclesię doctrinam iuxta sanctorum patrum probabilem tradicionem sequi debere monuimus et tam symbolum quam rectam fidem a te docendam et prędicandam subdimus." Nostrisque apostolicis litteris glorioso principi Sphentopulcho,1 quas ei asseris fuisse delatas, hoc ipsum significavimus, et neque alię littere nostre ad eum directe sunt, neque episcopo illi? palam vel secreto aliud faciendum iniunximus et aliud“ a te peragendum decrevimus. Quanto minus credendum est, ut sacra- mentum hab eodem episcopo exhigeremus, quem saltem levi sermone super hoc negocio allocuti non fuimus. Ideoque cesset ista dubietas et deo cooperante, sicut evangelica et apostolica se habet doctrina, orthodoxę fidei cultum fidelibus cunctis inculca, ut de labore tui certaminis domino Jesu Christo fructum afferas abundantem et gracia eius remuneratus mercedem recipias competentem. Ceterum de aliis temptacionibus, quas diverso modo perpessus es,d noli tristari, quin pocius hoc secundum apostolum omne gaudium prorsus exhistima; quia si deus pro te, nemo esse poterit contra te.4 Tamen cum deo duce reversus fueris, quicquid inhormiter adversum te est commisum, quicquid iam dictus episcopuse contra suum ministerium in te exercuit, utramque audienciam coram nobis discussam adiuvante domino legitimo fini trademus et illius pertinaciam( iudicii nostri sen- tencia corripere non omittemus. Datas X kalendas aprelis, indictione XIIII. g 20 5 10 15 26. Stephanus papa V. Svatopluko, regi Moraviae, protectorem se eius semper fore pollicetur. De trinitate fusius exponit. Wichingum episcopum commendat. Docet ieiunium quibus diebus servandum sit. Methodii superstitionem respuit. Ne divina officia in lingua Slavica celebrentur, interdicit. /885]. 25 Apographum manu saec. XI scriptum in cod. ms. saec. X monasterii S. Crucis in Valle nemorosa (Heiligenkreuz in Austria Inferiore) num. 217 (C). Wattenbach, Beitrage zur Gesch. der christl. Kirche in Mähren und Böhmen, pag. 43. = Migne, Patrolog. lat. 129, pag. 801. = Erben, Reg. I. pag 20. num. 49. (extr.) — Brandl, 30 Cod. dipl. Mor. VII, pag. 704, num. 9. = Ginzel, Gesch. d. Slavenapostel, Anhang I. pag. 63. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 260. Admodum de hac epistola a scriptoribus dubitatum est. Primus de veritate eius iam Wattenbach op. l. pag. 29 dubitavit, quem alii (Erben, Budinger, Rački) secuti sunt. Ab 25. b) ita V.; Assemanus, Kalendaria ecclesiae univ. III. pag. 159 legit: ,subdidimus'. — c) correctum ex,aliut' V, — d) ,est V. — e) sic pro,dictis epistolis' codicis corrigendum proponit Assemanus l. l. — 1) ,pertinacia V. — 8) ,Data — XIIII' caracteribus maiusculis scriptum. 1) Vide superius num. 24. — 7) Wichingo, episcopo Nitrensi. — *) Cf. Jacob. I. 2: Omne gaudium existimate, fratres mei, cum in tentationes varias incideritis'. — 4) Cf. Rom. 40 VIII, 31: �Si deus pro nobis, quis contra nos? 35
Strana 23
885. NUM. 26. 23 10 ipso Wichingo contra Methodium sibi invisissimum eam fuisse confictam censebat Ginzel l. l. pag. 10, opinionis suae rationibus iam antea in Zeitschr. fur gesammte kathol. Theologie VII (1856) pag. 345 sq. (Kirchenhist. Schriften II, pag. 24 sq.) fusius expo- sitis. Id ipsum etiam Hergenröther, Photius, Patriarch v. Constantinopel, II, pag. 628 latissime demonstrabat. Sed non recte videntur iudicasse illi viri doctissimi: nam ea quae epistola hac continentur, cum commonitorio papae, legatis in Moraviam missis dato, (v. infra num. 27), ita concordant, ut de sinceritate eius dubitari non possit. Vid. etiam Dummler, Gesch. des ostfrank. Reiches III, pag. 254, n. 4; Ewald in Neues Archiv V, pag. 408, nota 5; Martinov, Saint Méthode, apôtre des Slaves et les lettres des souverains pontifes, conservés au British Museum, Revue des questions historiques XXVIII (1880) pag. 369 sq., ubi etiam de tempore, quo haec epistola scripta sit, tractatur; Goetz, Gesch. der Slavenapost. pag. 42 sq. — Bretholz, Gesch. Mährens I. pag. 97; Jagič, Zur Ent- stehungsgesch. der kirchenslav. Sprache, I, pag. 49; Pastrnek, l. l. pag. 18. 20 25 30 Stephanus" episcopus, servus servorum dei, Zuentopolco regi Sclavorum. 15 Quia te zelo fidei sanctorum apostolorum principi, Petro videlicet regni celestis clavigero, omni devocione devovisti, eiusque vicarium pre cunctis huius flucti- vagi seculi principibus principalem patronum elegisti, eiusque te cum primatibus ác reliquo terre populo tuicioni pariter commisisti: continuis precibus deum bo- norum omnium largitorem exoramus, ut ipsius muniaris suffragio, in cuius manub sunt omnia iura regnorum, quatenus eius vallatus auxilio et intervencionibus apostolorum principum Petri et Pauli et a diabolicis muniaris insidiis et corporali sospitate lęteris, ut anima et corpore tutus, ab eterno iudice bonis operibus de- coratus, perpetua felicitate doneris. Nos eciam, qui eius vicariacione fungimur, debitam solicitudinem pro té gerentes, in quocumque indigueris negocio, in his que ad salutem tuam pertinent, deo auxiliante protectorem invenies in omnibus. Quem ob fidei dignitatem cum omnibus tuis fidelibus, nulla terrarum obsistente intercapidine, spiritualibus ulnis quasi presentem amplectimur amore ut spiri- tualem filium. Igitur quia orthodoxe fidei anhelare te studiose“ audivimus, et certo indicio ex hoc agnoscimus, quod ad matrem tuam, sanctam videlicet Romanam ęcclesiam, recurrere voluisti," que capude est omnium ęcclesiarum, collato sibi privilegio in beato Petro principe apostolorum, cui suas oves verus pastor com- misit dicens: ,Tu es Petrus et super hanc petram edificabo ęcclesiam et porte inferi non prevalebunt adversus eam‘?, portas inferi ora orthodoxam fidem blas- femancium appellans; que auctore Christo omnes hereses destruxit et vacillantes omnes in fide solidavit creatoris sui munita auxilio, dicente domino nostro Jesu Christo: �Simon, ecce satanas expetit vos, ut cribraret sicut triticum; ego autem 35 40 26. a) In cod. praefigitur inscriptio literis maiusculis scripta: Epistola Stephani pape ad Zventopolcum scod.: „abtveno. polcvm'] regem.“ — b) ,manu“ addidit Wattenbach. — c) ,studio‘ corrigendum esse proponit Wattenbach. — d) ,volusti' C. — e) ita C. 1) Praeter epistolam nostram solum Regino ad a. 890, 894; Widukind l. I, c. 19; Cosmas l. I. c. 10, 14. titulum regium Svatopluko attribuit. — 2) Matth. XVI, 18.
885. NUM. 26. 23 10 ipso Wichingo contra Methodium sibi invisissimum eam fuisse confictam censebat Ginzel l. l. pag. 10, opinionis suae rationibus iam antea in Zeitschr. fur gesammte kathol. Theologie VII (1856) pag. 345 sq. (Kirchenhist. Schriften II, pag. 24 sq.) fusius expo- sitis. Id ipsum etiam Hergenröther, Photius, Patriarch v. Constantinopel, II, pag. 628 latissime demonstrabat. Sed non recte videntur iudicasse illi viri doctissimi: nam ea quae epistola hac continentur, cum commonitorio papae, legatis in Moraviam missis dato, (v. infra num. 27), ita concordant, ut de sinceritate eius dubitari non possit. Vid. etiam Dummler, Gesch. des ostfrank. Reiches III, pag. 254, n. 4; Ewald in Neues Archiv V, pag. 408, nota 5; Martinov, Saint Méthode, apôtre des Slaves et les lettres des souverains pontifes, conservés au British Museum, Revue des questions historiques XXVIII (1880) pag. 369 sq., ubi etiam de tempore, quo haec epistola scripta sit, tractatur; Goetz, Gesch. der Slavenapost. pag. 42 sq. — Bretholz, Gesch. Mährens I. pag. 97; Jagič, Zur Ent- stehungsgesch. der kirchenslav. Sprache, I, pag. 49; Pastrnek, l. l. pag. 18. 20 25 30 Stephanus" episcopus, servus servorum dei, Zuentopolco regi Sclavorum. 15 Quia te zelo fidei sanctorum apostolorum principi, Petro videlicet regni celestis clavigero, omni devocione devovisti, eiusque vicarium pre cunctis huius flucti- vagi seculi principibus principalem patronum elegisti, eiusque te cum primatibus ác reliquo terre populo tuicioni pariter commisisti: continuis precibus deum bo- norum omnium largitorem exoramus, ut ipsius muniaris suffragio, in cuius manub sunt omnia iura regnorum, quatenus eius vallatus auxilio et intervencionibus apostolorum principum Petri et Pauli et a diabolicis muniaris insidiis et corporali sospitate lęteris, ut anima et corpore tutus, ab eterno iudice bonis operibus de- coratus, perpetua felicitate doneris. Nos eciam, qui eius vicariacione fungimur, debitam solicitudinem pro té gerentes, in quocumque indigueris negocio, in his que ad salutem tuam pertinent, deo auxiliante protectorem invenies in omnibus. Quem ob fidei dignitatem cum omnibus tuis fidelibus, nulla terrarum obsistente intercapidine, spiritualibus ulnis quasi presentem amplectimur amore ut spiri- tualem filium. Igitur quia orthodoxe fidei anhelare te studiose“ audivimus, et certo indicio ex hoc agnoscimus, quod ad matrem tuam, sanctam videlicet Romanam ęcclesiam, recurrere voluisti," que capude est omnium ęcclesiarum, collato sibi privilegio in beato Petro principe apostolorum, cui suas oves verus pastor com- misit dicens: ,Tu es Petrus et super hanc petram edificabo ęcclesiam et porte inferi non prevalebunt adversus eam‘?, portas inferi ora orthodoxam fidem blas- femancium appellans; que auctore Christo omnes hereses destruxit et vacillantes omnes in fide solidavit creatoris sui munita auxilio, dicente domino nostro Jesu Christo: �Simon, ecce satanas expetit vos, ut cribraret sicut triticum; ego autem 35 40 26. a) In cod. praefigitur inscriptio literis maiusculis scripta: Epistola Stephani pape ad Zventopolcum scod.: „abtveno. polcvm'] regem.“ — b) ,manu“ addidit Wattenbach. — c) ,studio‘ corrigendum esse proponit Wattenbach. — d) ,volusti' C. — e) ita C. 1) Praeter epistolam nostram solum Regino ad a. 890, 894; Widukind l. I, c. 19; Cosmas l. I. c. 10, 14. titulum regium Svatopluko attribuit. — 2) Matth. XVI, 18.
Strana 24
24 — NUM. 26. 885. rogavi pro te, ne deficiatƒ fides tua, et tu aliquando conversus confirma fratres tuos'.3 Quis, rogo, nisi insipiens in tantum audeat blasphemie baratrums mergi, ut Petri fidem infamet? pro quo verbum dei in duobus naturis existens, quod natura servi autem natura contulit deitatis. Tuam devocionem amplectimur, vo- lentem discere ut prudenciam tuam digna attollamus laude, que non alibi vagari, sed ipsam,' que caput est, studuit consulere, a qua eciam omnes ecclesię sum- pserunt exordium. Verumptamen fundamentum fidei, super quod suam Christus constituit ęcclesiam, istud est: Tres certe persone subsistentes, patris et filii et spiritus sancti, coęterne sibi sunt et coequales. Et istarum trium personarum una est deitatis natura, una substancia, una divinitas, una maiestas. In quibus personis 10 discrecio est, non confusio, distinccio, non separacio. Distinccionem dico, quia alia est persona patris, alia filii, alia spiritus sancti. Pater enim a nullo, filius a patre, spiritus sanctus ab utroque, unîus eiusdemque substancię, cuius pater et filius est. Et hec sancta trinitas unus et verus deus est, que nec inicio incipit aut fine clauditur, nec loco comprehenditur, nec tempore variatur. Pater enim solus de alio non est et ideo solus ingenitus appellatur, filius autem de patre sempiternus filius et ideo genitus dicitur, spiritus vero sanctus patris et filii est spiritus sine ullo intervallo, ubi nulla tempora queque habent prius vel posterius sunt cogitanda; et ideo nec ingenitus nec genitus, sed procedens dicitur, nec duo patres nec duo filii credantur. Quod filii sit spiritus, apostolus et evange- lista' testatur: �Si quis spiritum Christi non habet, hic non est eius',4 et Paulus apostolus, quod patris filiique sit spiritus testatur: �Vos autem non estis in carne, sed in spiritu; si tamen spiritus dei habitat in vobis'.5 Et iterum, ut patris sit spiritus, lucidissime distinguit dicens: ,Quod si spiritus eius, qui suscitavit Jesum a mortuis, habitat in vobis, vivificabit et mortalia corpora vestra'.“ Ut vero filii 25 sit spiritus, idem Paulus testatur: �Quoniam autem estis filii dei, misit deus spiritum filii sui in corda vestra clamantem abba pater."7 Ut a patre procedat, ipsa veritas dicit: �Spiritus, qui a patre procedit, ille me clarificavit'.s Ut a filio procedat, eadem veritas testatur: ,Ille me clarificabit, quia de meo accipiet." Absit enim, ut spiritus sanctus credatur de patre in filium et de filio ad sancti- 30 ficandam creaturam quasi quibusdam gradibus procedere, sed quemadmodum de patre ita et de filio simul procedit.m Quis enim negabit esse spiritum sanctum vitam, et cui vita pater, vita sit filius? Sicut pater vitam habet in semet ipso, sic dedit et filio vitam habere in semet ipso. Hęc tibi de multis pauca dixisse sufficiant, que te absque ambiguitate lingua confiteri et corde oportet credere, sed non ultra vires examinare; quia si solis corporei" radio oculorum retun- 5 15 20 35 26. f) ,dificiat' C. — 8) ,blaspemie baratum“ C. — h) ita C. — i) ,ipsum‘ C. — j) ,deitas natura‘ C. — k) ,eius deque‘ C. — 1) ,inevangelista‘ C. — m) ,procedat' C. — n) ,quia solis corpore radio' C. 3) Luc. XXII, 31, 32. — ") Rom. VIII, 9. — 5) ibid. — 9) Rom. VIII. II. — 3) Galat. 40 WV. 6. — 3) Cf. Joh. XV, 26. — 9) Joh. XVI, 14.
24 — NUM. 26. 885. rogavi pro te, ne deficiatƒ fides tua, et tu aliquando conversus confirma fratres tuos'.3 Quis, rogo, nisi insipiens in tantum audeat blasphemie baratrums mergi, ut Petri fidem infamet? pro quo verbum dei in duobus naturis existens, quod natura servi autem natura contulit deitatis. Tuam devocionem amplectimur, vo- lentem discere ut prudenciam tuam digna attollamus laude, que non alibi vagari, sed ipsam,' que caput est, studuit consulere, a qua eciam omnes ecclesię sum- pserunt exordium. Verumptamen fundamentum fidei, super quod suam Christus constituit ęcclesiam, istud est: Tres certe persone subsistentes, patris et filii et spiritus sancti, coęterne sibi sunt et coequales. Et istarum trium personarum una est deitatis natura, una substancia, una divinitas, una maiestas. In quibus personis 10 discrecio est, non confusio, distinccio, non separacio. Distinccionem dico, quia alia est persona patris, alia filii, alia spiritus sancti. Pater enim a nullo, filius a patre, spiritus sanctus ab utroque, unîus eiusdemque substancię, cuius pater et filius est. Et hec sancta trinitas unus et verus deus est, que nec inicio incipit aut fine clauditur, nec loco comprehenditur, nec tempore variatur. Pater enim solus de alio non est et ideo solus ingenitus appellatur, filius autem de patre sempiternus filius et ideo genitus dicitur, spiritus vero sanctus patris et filii est spiritus sine ullo intervallo, ubi nulla tempora queque habent prius vel posterius sunt cogitanda; et ideo nec ingenitus nec genitus, sed procedens dicitur, nec duo patres nec duo filii credantur. Quod filii sit spiritus, apostolus et evange- lista' testatur: �Si quis spiritum Christi non habet, hic non est eius',4 et Paulus apostolus, quod patris filiique sit spiritus testatur: �Vos autem non estis in carne, sed in spiritu; si tamen spiritus dei habitat in vobis'.5 Et iterum, ut patris sit spiritus, lucidissime distinguit dicens: ,Quod si spiritus eius, qui suscitavit Jesum a mortuis, habitat in vobis, vivificabit et mortalia corpora vestra'.“ Ut vero filii 25 sit spiritus, idem Paulus testatur: �Quoniam autem estis filii dei, misit deus spiritum filii sui in corda vestra clamantem abba pater."7 Ut a patre procedat, ipsa veritas dicit: �Spiritus, qui a patre procedit, ille me clarificavit'.s Ut a filio procedat, eadem veritas testatur: ,Ille me clarificabit, quia de meo accipiet." Absit enim, ut spiritus sanctus credatur de patre in filium et de filio ad sancti- 30 ficandam creaturam quasi quibusdam gradibus procedere, sed quemadmodum de patre ita et de filio simul procedit.m Quis enim negabit esse spiritum sanctum vitam, et cui vita pater, vita sit filius? Sicut pater vitam habet in semet ipso, sic dedit et filio vitam habere in semet ipso. Hęc tibi de multis pauca dixisse sufficiant, que te absque ambiguitate lingua confiteri et corde oportet credere, sed non ultra vires examinare; quia si solis corporei" radio oculorum retun- 5 15 20 35 26. f) ,dificiat' C. — 8) ,blaspemie baratum“ C. — h) ita C. — i) ,ipsum‘ C. — j) ,deitas natura‘ C. — k) ,eius deque‘ C. — 1) ,inevangelista‘ C. — m) ,procedat' C. — n) ,quia solis corpore radio' C. 3) Luc. XXII, 31, 32. — ") Rom. VIII, 9. — 5) ibid. — 9) Rom. VIII. II. — 3) Galat. 40 WV. 6. — 3) Cf. Joh. XV, 26. — 9) Joh. XVI, 14.
Strana 25
885. NUM. 26. 25 ditur intuitus, quanto magis ineffabilis deitatis claritate terrena mens retunditur. Hanc fidem a domino in apostolos et ab° apostolis fundatam sancta catholica et apostolica Romana tenet ecclesia; quam tu ut firmiter teneas, monemus, exo- ramus et testificamus. In qua et Wichingum, venerandum episcopum et caris- simum confratrem, ęclesiastica doctrina eruditum repperimus, et ideo eum vobis ad regendam sibi commissam a deo ęcclesiam remisimus, quia fidelissimump eum" tibi et pro te satis solicitum in omnibus agnovimus. Quem veluti spiri- tualem patrem et proprium pastorem digno honore et debita reverencia sincera mente recipite, tenete et amplectimini, quia in eo exibitum honorem Christo conferitis, ipso dicente: �Qui vos recipit, me recipit. Et qui me recipit, recipit eum, qui me misit'.10 Ipse itaque omnium ęcclesiasticorum negociorum" et s offi- ciorum habeat curam et dei timorem pre oculis habens dispenset eadem, quia et pro his et pro animabus commissi sibi populi ipse redditurus erit districto iudici racionem. De ieiunio itaque scias a lege, prophętis et ab ipso domino in evangelio approbatum. Moyses namque ut legem acciperet, quadraginta diebus et noctibus ieiunavit. Hęlias, qui celum orando clausit, ut non plueret annos tres et menses sex, et rursus orando aperuit, et celum dedit pluviam et terra dedit fructum suum,' quadraginta diebus et noctibus ieiunavit. Auctor et ipse legis, Jesus Christus dominus noster, quadraginta diebus et noctibus ieiunavit. Si quis vero ieiunium reprobat, reprobet et oracionem et blasphemet esse malum demones eici, dicente domino: ,Hoc genus non eicitur nisi in oracione et ieiunio'. 11 Preceptum quippe est ieiunare, sed quibus diebus sit ieiunandum quibusve pran- dendum, precepto domini vel apostolorum non est diffinitum asercione, sed antiqua patrum consuetudine tenet“ ęcclesia, quia et priorum instituta et con- 25 suetudo maiorum pro lege tenenda sunt. Quarta feria ieiunandum est, quia con- siderato evangelio quarta sabbati Judei consilium inierunt, ut Jesum dolo tenerent et occiderent. Sexta autem sabbati recte ieiunio deputatur propter dominice pas- sionis reverenciam. Sabbato quoque nihilominus ieiunandum est propter reno- vandam memoriam rei geste, quia discipuli dominum humane intellegentes eo 30 die in sepulchro quiescentem" doluerunt. Quintam vero feriam quidam arbitrati sunt esse dissolutam, quia eo die reconciliacio sit penitencium, et eo die sanctum crisma conficitur, et eo die redemptor cum discipulis cenavit et eis sacramentum sui corporis et sanguinis tradidit, eo die videntibus discipulis ad cęlos ascendit. Dominicus certe dies propter resurreccionis gloriam et adventum* sancti spiritus 35 lęticie consecratus est. Duos qui remanent, proprio unius cuiusque relinquamus arbitrio; in quibus id observandum censeo, ut qui manducat, non manducantem non spernat, et qui non manducat manducantem non iudicet, ut quicquid agimus, 5 10 15 20 40 26. o) ,ab‘ om. C. — p) correctum ex, ,fidelissimus' C. — q) ,cum‘ C. — 1) ,ci‘ super- scriptum C. — s) ,et' addidi, deest C. — t) ,sum‘ C. — u) ,tent' C. — v) ,quie- sentem' C. — x) ,adventus' C. — y) ,quicquro‘ C. 16) Matth. X, 40. — 11) Matth. XVII, 20.
885. NUM. 26. 25 ditur intuitus, quanto magis ineffabilis deitatis claritate terrena mens retunditur. Hanc fidem a domino in apostolos et ab° apostolis fundatam sancta catholica et apostolica Romana tenet ecclesia; quam tu ut firmiter teneas, monemus, exo- ramus et testificamus. In qua et Wichingum, venerandum episcopum et caris- simum confratrem, ęclesiastica doctrina eruditum repperimus, et ideo eum vobis ad regendam sibi commissam a deo ęcclesiam remisimus, quia fidelissimump eum" tibi et pro te satis solicitum in omnibus agnovimus. Quem veluti spiri- tualem patrem et proprium pastorem digno honore et debita reverencia sincera mente recipite, tenete et amplectimini, quia in eo exibitum honorem Christo conferitis, ipso dicente: �Qui vos recipit, me recipit. Et qui me recipit, recipit eum, qui me misit'.10 Ipse itaque omnium ęcclesiasticorum negociorum" et s offi- ciorum habeat curam et dei timorem pre oculis habens dispenset eadem, quia et pro his et pro animabus commissi sibi populi ipse redditurus erit districto iudici racionem. De ieiunio itaque scias a lege, prophętis et ab ipso domino in evangelio approbatum. Moyses namque ut legem acciperet, quadraginta diebus et noctibus ieiunavit. Hęlias, qui celum orando clausit, ut non plueret annos tres et menses sex, et rursus orando aperuit, et celum dedit pluviam et terra dedit fructum suum,' quadraginta diebus et noctibus ieiunavit. Auctor et ipse legis, Jesus Christus dominus noster, quadraginta diebus et noctibus ieiunavit. Si quis vero ieiunium reprobat, reprobet et oracionem et blasphemet esse malum demones eici, dicente domino: ,Hoc genus non eicitur nisi in oracione et ieiunio'. 11 Preceptum quippe est ieiunare, sed quibus diebus sit ieiunandum quibusve pran- dendum, precepto domini vel apostolorum non est diffinitum asercione, sed antiqua patrum consuetudine tenet“ ęcclesia, quia et priorum instituta et con- 25 suetudo maiorum pro lege tenenda sunt. Quarta feria ieiunandum est, quia con- siderato evangelio quarta sabbati Judei consilium inierunt, ut Jesum dolo tenerent et occiderent. Sexta autem sabbati recte ieiunio deputatur propter dominice pas- sionis reverenciam. Sabbato quoque nihilominus ieiunandum est propter reno- vandam memoriam rei geste, quia discipuli dominum humane intellegentes eo 30 die in sepulchro quiescentem" doluerunt. Quintam vero feriam quidam arbitrati sunt esse dissolutam, quia eo die reconciliacio sit penitencium, et eo die sanctum crisma conficitur, et eo die redemptor cum discipulis cenavit et eis sacramentum sui corporis et sanguinis tradidit, eo die videntibus discipulis ad cęlos ascendit. Dominicus certe dies propter resurreccionis gloriam et adventum* sancti spiritus 35 lęticie consecratus est. Duos qui remanent, proprio unius cuiusque relinquamus arbitrio; in quibus id observandum censeo, ut qui manducat, non manducantem non spernat, et qui non manducat manducantem non iudicet, ut quicquid agimus, 5 10 15 20 40 26. o) ,ab‘ om. C. — p) correctum ex, ,fidelissimus' C. — q) ,cum‘ C. — 1) ,ci‘ super- scriptum C. — s) ,et' addidi, deest C. — t) ,sum‘ C. — u) ,tent' C. — v) ,quie- sentem' C. — x) ,adventus' C. — y) ,quicquro‘ C. 16) Matth. X, 40. — 11) Matth. XVII, 20.
Strana 26
26 NUM. 26, 27. 885. in gloria dei faciamus. Ieiunium scilicet, quod quatuor temporum dicitur, antiqui patres celebrandum non frustra" sanxerunt, dicente psalmista: ,Benedicam do- minum in omni tempore', 12 ut singulis quibusque temporibus anni humiliemus animam in ieiunio. Primi itaque aa mensis ieiunium dominus in exodo, quarti, septimi et decimi ieiunium per Zachariam prophętam celebrari precepit, ut b omni tempore de misericordia confidamus penitendo. Hęc tibi de ieiunio pauca dixisse sufficiant, quamvis plurima dici possent eius misteria, que nunc exponere non est temporis. Hoc tamen ieiunium deo pre ceteris acceptabile credito: dis- solve colligaciones impietatis, solve fasciculos c deprimentis, dimitte eos qui confracti sunt liberos, et omne onus disrumpe. Quod his adornandum est moni- libus: �Frange esurienti panem tuum et egenos vagosque induc in domum tuam‘.13 Has scias deo acceptabiles lampades, quibus ieiunium adornandumdd est cotidie, ut deo sit placitum. Methodium ee namque supersticioni, non edificacioni, con- tencioni, non paci insistentem audientes, plurimum mirati sumus,If et si ita est, ut es audivimus, supersticionem eius penitus abdicamus. Anathema vero pro con- temnenda catholica fide qui indixit, in caput redundabithh eius. Tu autem et po- pulus tuus sancti spiritus iudicio eritis innoxii, si tamen fidem, quam Romana prędicat ęcclesia, tenueritis“ inviolabiliter. Divina autem officia et sacra misteria ac missarum solemnia, que idem Methodius Sclavorum lingua celebrare pre- sumpsit, quod ne ulterius faceret supra sacratissimum beati Petri corpus iura- mento firmaverat, sui periuriikk reatum perhorrescentes, ne ullo " modo deinceps mm a quolibet presumatur, dei nostraquenn apostolica auctoritate sub anathematis vinculo interdicimus; excepto quod ad simplicis populi et non intelligentis ędificationem attinet, si evangelii vel apostoli exposicio ab eruditis eadem lingua annuncietur,°o et largimur et exortamur et ut frequentissime fiat monemus, ut 25 omnis lingua laudet deum et confiteatur ei.14 Contumaces autem et inobedientes contencioni et scandalo insistentes, post primam et secundam admonicionem, si se minime correxerint, quasi zizaniorum seminatores ab ęcclesie gremio abici sancimus, et ne una ovis morvida totum gregem contaminet, nostro vigore refrenari et a vestris finibus procul excludi precipimus. 10 15 20 30 27. Stephanus V. papa Dominicum episcopum ac Johannem et Stephanum pres- byteros ad Slavos euntes instruit, quomodo se apud Svatoplukum, ducem Moraviae, 26. z) ,nefrustra‘ C. — aa) ,taque‘ C. — bb) sequ. ,qui' C. — cc) ,fasculos' C. — dd) ,ado- mandum‘ C. — ee) nomini huic in cod. praefigitur crux fortasse iam manu librarii 35 ipsius facta. — ff) ,mirabilem Et C. — g) ,ut' deest C., addidit Wattenbach. — hh) ,renundabit C. — ii) ,tenuentis' C. — kk) ,super iurii‘ C. — Ul) ,perhorpescentes nullo‘ C. — mm) ,dinceps C. — nn) ,namque nostraque' C. — 00 ,annuncetutur' C. 11) Psalm. XXXIII, 2. — 13) Isaiae LVIII, 7. — 14) Conf. Philipp. II, II.
26 NUM. 26, 27. 885. in gloria dei faciamus. Ieiunium scilicet, quod quatuor temporum dicitur, antiqui patres celebrandum non frustra" sanxerunt, dicente psalmista: ,Benedicam do- minum in omni tempore', 12 ut singulis quibusque temporibus anni humiliemus animam in ieiunio. Primi itaque aa mensis ieiunium dominus in exodo, quarti, septimi et decimi ieiunium per Zachariam prophętam celebrari precepit, ut b omni tempore de misericordia confidamus penitendo. Hęc tibi de ieiunio pauca dixisse sufficiant, quamvis plurima dici possent eius misteria, que nunc exponere non est temporis. Hoc tamen ieiunium deo pre ceteris acceptabile credito: dis- solve colligaciones impietatis, solve fasciculos c deprimentis, dimitte eos qui confracti sunt liberos, et omne onus disrumpe. Quod his adornandum est moni- libus: �Frange esurienti panem tuum et egenos vagosque induc in domum tuam‘.13 Has scias deo acceptabiles lampades, quibus ieiunium adornandumdd est cotidie, ut deo sit placitum. Methodium ee namque supersticioni, non edificacioni, con- tencioni, non paci insistentem audientes, plurimum mirati sumus,If et si ita est, ut es audivimus, supersticionem eius penitus abdicamus. Anathema vero pro con- temnenda catholica fide qui indixit, in caput redundabithh eius. Tu autem et po- pulus tuus sancti spiritus iudicio eritis innoxii, si tamen fidem, quam Romana prędicat ęcclesia, tenueritis“ inviolabiliter. Divina autem officia et sacra misteria ac missarum solemnia, que idem Methodius Sclavorum lingua celebrare pre- sumpsit, quod ne ulterius faceret supra sacratissimum beati Petri corpus iura- mento firmaverat, sui periuriikk reatum perhorrescentes, ne ullo " modo deinceps mm a quolibet presumatur, dei nostraquenn apostolica auctoritate sub anathematis vinculo interdicimus; excepto quod ad simplicis populi et non intelligentis ędificationem attinet, si evangelii vel apostoli exposicio ab eruditis eadem lingua annuncietur,°o et largimur et exortamur et ut frequentissime fiat monemus, ut 25 omnis lingua laudet deum et confiteatur ei.14 Contumaces autem et inobedientes contencioni et scandalo insistentes, post primam et secundam admonicionem, si se minime correxerint, quasi zizaniorum seminatores ab ęcclesie gremio abici sancimus, et ne una ovis morvida totum gregem contaminet, nostro vigore refrenari et a vestris finibus procul excludi precipimus. 10 15 20 30 27. Stephanus V. papa Dominicum episcopum ac Johannem et Stephanum pres- byteros ad Slavos euntes instruit, quomodo se apud Svatoplukum, ducem Moraviae, 26. z) ,nefrustra‘ C. — aa) ,taque‘ C. — bb) sequ. ,qui' C. — cc) ,fasculos' C. — dd) ,ado- mandum‘ C. — ee) nomini huic in cod. praefigitur crux fortasse iam manu librarii 35 ipsius facta. — ff) ,mirabilem Et C. — g) ,ut' deest C., addidit Wattenbach. — hh) ,renundabit C. — ii) ,tenuentis' C. — kk) ,super iurii‘ C. — Ul) ,perhorpescentes nullo‘ C. — mm) ,dinceps C. — nn) ,namque nostraque' C. — 00 ,annuncetutur' C. 11) Psalm. XXXIII, 2. — 13) Isaiae LVIII, 7. — 14) Conf. Philipp. II, II.
Strana 27
885. NUM. 27. 27 5 gerere debeant. Quod ad fidei symbolum, spiritum sanctum a patre et filio pro- cedentem dici edocet. Usum linguae Slavicae in sacris a Methodio introductum interdicit. De ieiuniis exponit. Quem Methodius constituerit successorem (Go- razdum) ab officio suspendit. /885 10 Fragmenta in Coll. Brit. in cod. ms. saec. XII Mus. Britan. Addit. 8873 inter Stephani V epist. num. 31 (B). Ewald in Neues Archiv V, pag. 408. = Starine XII. pag. 220. = Casop. česk. Mus. LV (1881) pag. 295. = Emler, Reg. IV. pag. 708, num. 1765. = Pastrnek, Dějiny slov. apošt., pag. 259. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 3408. De tempore v. Martinov l. l.; cf. Neues Arch. VI. pag. 470, 471; Casop. česk. Mus. LV, pag. 304. Vide etiam Dümmler, Gesch. d. ostfr. Reiches III, pag. 255; Jagič, Glagolitica (Denkschr. d. kais. Akad. Wien XXXVIII) pag. 6. Commonitorium Dominico episcopo, Johanni et Stephano [presbyterils a 15 euntibus ad Sclavos." Cum deo propitio ingressi Sclavorum“ fines fueritis, tanta vos ornate modestia, ut vestri vestrorumque hominumd actus exemplum religionis prebeant rudi populo, habentes pre oculis monentem dominum, ,ut videant vestra opera bona et glorificent patrem vestrum, qui in celis est.1 Cum veneritis ad ducem patrię,2 dicite ei: Visitant vos apostolorum principes, beatus Petrus regni celestis claviger et Paulus doctor gentium. Domnus autem Stephanus, sanctissimus pontifex sancte catholice et apostolice Romanę ęcclesię et universalis papa, spiritalis videlicet pater vester, visitat vos et mandat vobis amabilem paternitatem. Amplectitur enim vos spiritaliter et diligit sicut unicum et caris- simum filium. Omnes sanctissimi episcopi, presbyteri et diaconi cum reliquo 25 clero sancte Romane ęcclesię optant vobis salutem; habent enim assidue vestri memoriam in suis deo dignis orationibus apud beatissimorum apostolorum prin- cipum limina. Omnis honorabilis senatus a Deo conservande Romane urbis cum reliquo cetu fidelis populi mandant vobis salutes; desiderant enim omni pros- peritate vos in Christi dei nostri fide pollere et seculi gloria gaudere. Primo die hec dixisse sufficiant, et si de patrie salute interrogaverint, que ad honorificentiam pertinent christiane religionis, ęcclesie honoris, decentie impe- rialis, prudenter respondete. Item. Spiritus sanctus a patre et filio, nec ingenitus dicitur, ute duo patres, nec genitus, ut duo filii, sed procedens dicitur. Si dixerint: Prohibitum est 35 af sanctis patribus simbolo addere aliquid vel minuere, dicite: Sancta Romana ecclesia custos est et confirmatrix sanctorum dogmatum, quia in catholica fide principis apostolorum vicaricatione in nullo vacillat ipso dicente Domino: �Simon, 20 30 40 27. a) ita scripsit Ewald pro.,....... s' codicis; potest legi etiam [diaconijs'. — b) ,ad Scalituos'; ad Sclavos‘ in margine additum B. — c) ,clavorum' B. — d) ,omnium‘ B. — e) ,ne“ B. — f) ,a‘ omiss. in B. 1) Matth. V, 16. — 2) Subintelligitur Svatopluk.
885. NUM. 27. 27 5 gerere debeant. Quod ad fidei symbolum, spiritum sanctum a patre et filio pro- cedentem dici edocet. Usum linguae Slavicae in sacris a Methodio introductum interdicit. De ieiuniis exponit. Quem Methodius constituerit successorem (Go- razdum) ab officio suspendit. /885 10 Fragmenta in Coll. Brit. in cod. ms. saec. XII Mus. Britan. Addit. 8873 inter Stephani V epist. num. 31 (B). Ewald in Neues Archiv V, pag. 408. = Starine XII. pag. 220. = Casop. česk. Mus. LV (1881) pag. 295. = Emler, Reg. IV. pag. 708, num. 1765. = Pastrnek, Dějiny slov. apošt., pag. 259. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 3408. De tempore v. Martinov l. l.; cf. Neues Arch. VI. pag. 470, 471; Casop. česk. Mus. LV, pag. 304. Vide etiam Dümmler, Gesch. d. ostfr. Reiches III, pag. 255; Jagič, Glagolitica (Denkschr. d. kais. Akad. Wien XXXVIII) pag. 6. Commonitorium Dominico episcopo, Johanni et Stephano [presbyterils a 15 euntibus ad Sclavos." Cum deo propitio ingressi Sclavorum“ fines fueritis, tanta vos ornate modestia, ut vestri vestrorumque hominumd actus exemplum religionis prebeant rudi populo, habentes pre oculis monentem dominum, ,ut videant vestra opera bona et glorificent patrem vestrum, qui in celis est.1 Cum veneritis ad ducem patrię,2 dicite ei: Visitant vos apostolorum principes, beatus Petrus regni celestis claviger et Paulus doctor gentium. Domnus autem Stephanus, sanctissimus pontifex sancte catholice et apostolice Romanę ęcclesię et universalis papa, spiritalis videlicet pater vester, visitat vos et mandat vobis amabilem paternitatem. Amplectitur enim vos spiritaliter et diligit sicut unicum et caris- simum filium. Omnes sanctissimi episcopi, presbyteri et diaconi cum reliquo 25 clero sancte Romane ęcclesię optant vobis salutem; habent enim assidue vestri memoriam in suis deo dignis orationibus apud beatissimorum apostolorum prin- cipum limina. Omnis honorabilis senatus a Deo conservande Romane urbis cum reliquo cetu fidelis populi mandant vobis salutes; desiderant enim omni pros- peritate vos in Christi dei nostri fide pollere et seculi gloria gaudere. Primo die hec dixisse sufficiant, et si de patrie salute interrogaverint, que ad honorificentiam pertinent christiane religionis, ęcclesie honoris, decentie impe- rialis, prudenter respondete. Item. Spiritus sanctus a patre et filio, nec ingenitus dicitur, ute duo patres, nec genitus, ut duo filii, sed procedens dicitur. Si dixerint: Prohibitum est 35 af sanctis patribus simbolo addere aliquid vel minuere, dicite: Sancta Romana ecclesia custos est et confirmatrix sanctorum dogmatum, quia in catholica fide principis apostolorum vicaricatione in nullo vacillat ipso dicente Domino: �Simon, 20 30 40 27. a) ita scripsit Ewald pro.,....... s' codicis; potest legi etiam [diaconijs'. — b) ,ad Scalituos'; ad Sclavos‘ in margine additum B. — c) ,clavorum' B. — d) ,omnium‘ B. — e) ,ne“ B. — f) ,a‘ omiss. in B. 1) Matth. V, 16. — 2) Subintelligitur Svatopluk.
Strana 28
28 NUM. 27, 28. 885. — 888. ecce Sathanas expetiit vos, ut cribraret quasi triticum; ego autem rogavi pro te, ut non deficiat fides tua, et tu aliquando conversus confirma fratres tuos'.3 Hec omnes herrantes ad fidem duxit ecclesia et vacillantes roboravit, non immutando sancta dogmata, sed aut non intelligentibus aut male sentientibus exponendo." Cap. XII. Missas et sacratissima illa ministeria,« que Sclavorum lingua idem Methodius celebrare presumpsit, quamvis decessoris suih temporibus, domni vi- delicet Johannis sanctissimi pape, iuraverit, se ea ulterius non presumere, apo- stolica auctoritate, ne aliquo modo presumatur, penitus interdicit. Veruntamen si aliquis Sclavorum lingua tam doctus invenitur, ut post sacratissimam evan- gelicam, apostolicam lectionem eius explicationem doctus sit dicere ad ędi- ficationem eorum, qui non intelligunt, et laudat, si fiat, et concedit et approbat. Cap. XIII. De veneratione ieiuniorum firmiter tenete," sicut in sua decrevit epistola,5 quia assidue pro viribus ieiunare laudabile est, corpori etiam consulere, naturale; et festis diebus largiori papulo corpus sobrie reficere peccato non in- putatur, si tamen cum gratiarum actione et corpus reficitur et salubre poculum 15 anime ministratur. Cap. XIIII.! Successorem,6 quem Methodius sibimet contra omnium san- ctorum patrum statuta constituere presumpsit, ne ministret,m nostra apostolica auctoritate interdicite, donec suam nobis presentiam exhibeat et causam suam viva voce exponat. 5 10 20 28. Arnolfus rex ministeriali suo, nomine Heimoni, potestatem iudicii in orien- talibus partibus in pago Grunzuuiti dicto concedit, probante Aribone comite terminali, statuitque: „si forsan de Marauorum regno aliquis causa iustitiae supervenerit, si tale quidlibet est, quod ipse Heimo vel advocatus eius corri- 25 gere ſneſquiverit,a iudicio eiusdem comitis potenter finiatur“. [888. Autographum membr. laceratum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi (A). Kleimayrn, Juvavia, Anh. pag. 118 (minus recte ad a. 898). — (Hormayr), Taschenbuch für d. vaterland. Gesch. 1813, pag. 36, 37, 73. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 58, num. 87. = Erben, Reg. I, pag. 22, num. 53. — Mühlbacher, Reg. d. Kaiserreichs unter d. Karoling. I, 30 pag. 665, num. 1751; cf. Dümmler, Gesch. d. ostfrank. Reiches III, pag. 487; Bretholz, Gesch. Mährens I, pag. 55. 27. g) ,misteria' potius legendum esse mihi quidem videtur; cf. epist. papae proxime prae- cedentem sub finem, pag. 26. lin. 18. — h) ,decessoris nostri sui B. — i) ,evangelicam“ in margine B. — k) ,tenere‘ B. — 1) „IIII' erronee B. — m) ,ministrat‘ B. 3) Luc. XXII, 31. 32. — *) Quae subsequuntur capitula XII, XIII, XIV, dempta sunt e constitutionibus, quas papa legatis suis verbotenus exponendas commisit; quare de se in persona tertia loquitur. — 5) Vide epistolam Stephani papae V. praecedentem (num. 26. pag. 25 sq.). — 5) i. e. Gorazdum. 28. a) litterae ne' destructae sunt. A. 35 40
28 NUM. 27, 28. 885. — 888. ecce Sathanas expetiit vos, ut cribraret quasi triticum; ego autem rogavi pro te, ut non deficiat fides tua, et tu aliquando conversus confirma fratres tuos'.3 Hec omnes herrantes ad fidem duxit ecclesia et vacillantes roboravit, non immutando sancta dogmata, sed aut non intelligentibus aut male sentientibus exponendo." Cap. XII. Missas et sacratissima illa ministeria,« que Sclavorum lingua idem Methodius celebrare presumpsit, quamvis decessoris suih temporibus, domni vi- delicet Johannis sanctissimi pape, iuraverit, se ea ulterius non presumere, apo- stolica auctoritate, ne aliquo modo presumatur, penitus interdicit. Veruntamen si aliquis Sclavorum lingua tam doctus invenitur, ut post sacratissimam evan- gelicam, apostolicam lectionem eius explicationem doctus sit dicere ad ędi- ficationem eorum, qui non intelligunt, et laudat, si fiat, et concedit et approbat. Cap. XIII. De veneratione ieiuniorum firmiter tenete," sicut in sua decrevit epistola,5 quia assidue pro viribus ieiunare laudabile est, corpori etiam consulere, naturale; et festis diebus largiori papulo corpus sobrie reficere peccato non in- putatur, si tamen cum gratiarum actione et corpus reficitur et salubre poculum 15 anime ministratur. Cap. XIIII.! Successorem,6 quem Methodius sibimet contra omnium san- ctorum patrum statuta constituere presumpsit, ne ministret,m nostra apostolica auctoritate interdicite, donec suam nobis presentiam exhibeat et causam suam viva voce exponat. 5 10 20 28. Arnolfus rex ministeriali suo, nomine Heimoni, potestatem iudicii in orien- talibus partibus in pago Grunzuuiti dicto concedit, probante Aribone comite terminali, statuitque: „si forsan de Marauorum regno aliquis causa iustitiae supervenerit, si tale quidlibet est, quod ipse Heimo vel advocatus eius corri- 25 gere ſneſquiverit,a iudicio eiusdem comitis potenter finiatur“. [888. Autographum membr. laceratum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi (A). Kleimayrn, Juvavia, Anh. pag. 118 (minus recte ad a. 898). — (Hormayr), Taschenbuch für d. vaterland. Gesch. 1813, pag. 36, 37, 73. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 58, num. 87. = Erben, Reg. I, pag. 22, num. 53. — Mühlbacher, Reg. d. Kaiserreichs unter d. Karoling. I, 30 pag. 665, num. 1751; cf. Dümmler, Gesch. d. ostfrank. Reiches III, pag. 487; Bretholz, Gesch. Mährens I, pag. 55. 27. g) ,misteria' potius legendum esse mihi quidem videtur; cf. epist. papae proxime prae- cedentem sub finem, pag. 26. lin. 18. — h) ,decessoris nostri sui B. — i) ,evangelicam“ in margine B. — k) ,tenere‘ B. — 1) „IIII' erronee B. — m) ,ministrat‘ B. 3) Luc. XXII, 31. 32. — *) Quae subsequuntur capitula XII, XIII, XIV, dempta sunt e constitutionibus, quas papa legatis suis verbotenus exponendas commisit; quare de se in persona tertia loquitur. — 5) Vide epistolam Stephani papae V. praecedentem (num. 26. pag. 25 sq.). — 5) i. e. Gorazdum. 28. a) litterae ne' destructae sunt. A. 35 40
Strana 29
890 ANTE MART. 19. — 900. NUM. 29, 30. 29 29. Stephanus V. papa Svatoplukum, ducem Moraviae, rogat, Arnolfum regem interpellet, ut urbe Roma domum sancti Petri visitet et Italicum regnum, a malis christianis et imminentibus paganis ereptum, ad suum opus restringendo dignetur 5 tenere. /890 ante mart. 19.] 10 Epistolae huius deperditae mentio fit in Annal. Fuldens. ad a. 890, ubi de colloquio Ar- nolfi regis cum Zuentibaldo duce Moravorum, mediante quadragesima [19. mart.] in loco. qui vulgo appellatur Omuntesberch, habito, narratur; Mon. Germ. SS. I. pag. 407. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 50, num. 71. — Erben, Reg. I, pag. 20, num. 48. — Cf. Dammler, Gesch, d. ostfrank. Reiches III, pag. 338. 30. Theotmarus, archiepiscopus Juvaviensis, eiusque suffraganei episcopi Ba- variae apud Johannem IX. papam queruntur in Moravorum terra, quae prius 15 Pataviensi episcopo subiecta erat, unum archiepiscopum et tres episcopos creatos esse; Moravorum criminationes a se amoliri conantur. /900]. Apographum in cod. ms. saec. XII. bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 1051 (olim theol. 406) fol. 79—82v (A). 20 25 Magna bibliotheca veterum patrum XVI. Paris. 1654, pag. 610 (A5). — Gewoldus, Chron. monast. Reicherspergensis, Append. pag. 33, (ex cod. quondam monast. Reichersperg. B). = Harduin, Acta concilior. VI. pars I, col. 126 et 483. = Mansi, Collect. concil. XVIII, pag. 206. — Lünig, Spicil. eccles. cont. I, pag. 680. = Dobner, Annal. Hagec. III, pag. 343. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 60, num. 91. = Erben, Reg. I, pag. 22, num. 54. = Ginzel, Gesch. d. Slavenapostel, Anhang, pag. 68, num. 7. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 274. — Confer Dümmler, Gesch. des ostfränk. Reiches III, pag. 511 sq.; Palacký, Dějiny 3 I, I. pag. 167, not. 128; Bretholz, Geschichte Mährens I, pag. 10I. Summo" pontifici et universali pape, nonb unius urbis, sed tocius orbisb domno, Johanni, Romanę sedis magnifico gubernatori. Humillimi paternitatis 30 vestrę filii Theotmarus Juuauensis ęcclesię archiepiscopus, Uualdo Frisingensis, Erchanbaldus Eistatensis,“ Zacharias Sebanensis,d Tuto e Radisponensis, Richarius Patauiensis ęcclesię episcopus necnon et universus clerus populusque christianus per totam Noricam, que et Bauuaria conversatur, f prosperum in salvatore nostro provectum, catholice pacis augmentum et regnum optamus aeternum. Ante- 35 cessorum vestrorum decretis et catholicorum« patrum institutis plenissime in- struimur, in omnibus nostro sacerdotali ministerio obstantibus et adversantibus" 40 30. a) Litteris maiusculis scriptum. Praecedit lemma: „Epistola Theotmari episcopi' A. — b) ,non — orbis' om. A°. — c) ,Erch. Eist.“ om. A'. „Erchenpaldvs Eystatensis' B. — d) ,Saebonensis' B. — e) ,Tvtto‘ B. — f) ,vocatur‘ A’. — g) ,sanctorum‘ A. — h) ,aver- santibus' A.
890 ANTE MART. 19. — 900. NUM. 29, 30. 29 29. Stephanus V. papa Svatoplukum, ducem Moraviae, rogat, Arnolfum regem interpellet, ut urbe Roma domum sancti Petri visitet et Italicum regnum, a malis christianis et imminentibus paganis ereptum, ad suum opus restringendo dignetur 5 tenere. /890 ante mart. 19.] 10 Epistolae huius deperditae mentio fit in Annal. Fuldens. ad a. 890, ubi de colloquio Ar- nolfi regis cum Zuentibaldo duce Moravorum, mediante quadragesima [19. mart.] in loco. qui vulgo appellatur Omuntesberch, habito, narratur; Mon. Germ. SS. I. pag. 407. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 50, num. 71. — Erben, Reg. I, pag. 20, num. 48. — Cf. Dammler, Gesch, d. ostfrank. Reiches III, pag. 338. 30. Theotmarus, archiepiscopus Juvaviensis, eiusque suffraganei episcopi Ba- variae apud Johannem IX. papam queruntur in Moravorum terra, quae prius 15 Pataviensi episcopo subiecta erat, unum archiepiscopum et tres episcopos creatos esse; Moravorum criminationes a se amoliri conantur. /900]. Apographum in cod. ms. saec. XII. bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 1051 (olim theol. 406) fol. 79—82v (A). 20 25 Magna bibliotheca veterum patrum XVI. Paris. 1654, pag. 610 (A5). — Gewoldus, Chron. monast. Reicherspergensis, Append. pag. 33, (ex cod. quondam monast. Reichersperg. B). = Harduin, Acta concilior. VI. pars I, col. 126 et 483. = Mansi, Collect. concil. XVIII, pag. 206. — Lünig, Spicil. eccles. cont. I, pag. 680. = Dobner, Annal. Hagec. III, pag. 343. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 60, num. 91. = Erben, Reg. I, pag. 22, num. 54. = Ginzel, Gesch. d. Slavenapostel, Anhang, pag. 68, num. 7. = Pastrnek, Dějiny slov. apoštolů, pag. 274. — Confer Dümmler, Gesch. des ostfränk. Reiches III, pag. 511 sq.; Palacký, Dějiny 3 I, I. pag. 167, not. 128; Bretholz, Geschichte Mährens I, pag. 10I. Summo" pontifici et universali pape, nonb unius urbis, sed tocius orbisb domno, Johanni, Romanę sedis magnifico gubernatori. Humillimi paternitatis 30 vestrę filii Theotmarus Juuauensis ęcclesię archiepiscopus, Uualdo Frisingensis, Erchanbaldus Eistatensis,“ Zacharias Sebanensis,d Tuto e Radisponensis, Richarius Patauiensis ęcclesię episcopus necnon et universus clerus populusque christianus per totam Noricam, que et Bauuaria conversatur, f prosperum in salvatore nostro provectum, catholice pacis augmentum et regnum optamus aeternum. Ante- 35 cessorum vestrorum decretis et catholicorum« patrum institutis plenissime in- struimur, in omnibus nostro sacerdotali ministerio obstantibus et adversantibus" 40 30. a) Litteris maiusculis scriptum. Praecedit lemma: „Epistola Theotmari episcopi' A. — b) ,non — orbis' om. A°. — c) ,Erch. Eist.“ om. A'. „Erchenpaldvs Eystatensis' B. — d) ,Saebonensis' B. — e) ,Tvtto‘ B. — f) ,vocatur‘ A’. — g) ,sanctorum‘ A. — h) ,aver- santibus' A.
Strana 30
30 NUM. 30. 900. Romanum appellare pontificem, ut quod ad unitatem concordię et ad custodiam pertinet disciplinę, nulla dissensione violetur, sed ab ipso summa provisione decernatur. Nequaquam enim credimus, quod coacti cottidie' audimus, ut de illa sancta et apostolica sede, que nobis sacerdotalis mater est dignitatis et origo christianę religionis, profluxeritk quippiam perversitatis, sed doctrina et auctoritas ecclesiastice rationis. Sed venerunt, ut ipsi promulgaverunt, de latere vestro tres episcopi, videlicet Johannes archiepiscopus, Benedictus et Danihel episcopi, in terram Sclauorum,' qui Marauim dicuntur, que regibus nostris et populo nostro, nobis quoque cum habitatoribus suis subacta fuerat, tam in cultu christianę religionis, quam in tributo substantię secularis, quia exinde primum imbuti et ex paganis christiani sunt facti. Et iccircon Patauiensis episcopus civitatis, in cuius diocesi sunt illius terre populi, ab exordio christianitatis eorum, 1 quando voluit et debuit, illuc nullo obstante intravit et synodalem cum suis et etiam ibi inventis° conventum frequentavit et omnia, que agenda sunt, potenter egit,p et nullus ei in faciem restitit. Etiam et nostri comites illi terre confines placita secularia illic continuaverunt et, que corrigenda sunt, correxerunt, tributa tulerunt, et nulli eis restiterunt usque dum incrassante" corda eorum diabolo, christianitatem abhorrere et omnem iustitiam detractarer belloque lacessere et obsistere sevissime cęperunt, adeo ut via episcopo et predicatoribus illos non esset, sed libitu suo egerunt que voluerunt. Nunc vero, quod nobis grave videtur et incredibile, in augmentum iniurię iactitant se magnitudine pecunię egisse,“ vos" eosdem prefatos episcopos ad se direxisse et in eodem Patauiensi episco- patu talia egisse,y qualia de illa apostolica sede numquam audivimus* exisse, neque canonum decreta sanxisse, ut tantum scisma una pateretur ęcclesia. Est enim unus episcopatus in quinque divisus. Intrantes enim predicti in nomine vestro, ut ipsi dixerunt, episcopi, ordinaverunt in unoz eodemque episcopatu unum archiepiscopum, si in alterius episcopatu archiepiscopus aa esse potest, et tres episcopos eius suffraganeos absque scientia archiepiscopi et consensu epi- scopi, in cuius fuerunt diocesi, cum in concilio Africano capit. XX. decretum sit, ut plebes, que in diocesibus ab episcopis retinentur, que numquam episcopos 30 habuerunt, nonnisibb cum voluntate eius episcopi, a quo tenentur, proprios ac- cipiant rectores id estc episcopos. Et dd item in eodem concilio cap. LXV, ee ut plebes, que numquam habuerunt proprios episcopos, nisi ex concilio plenario uniuscuiusque ff provintie et primatis atque consensu eius, ad cuius diocesim 10 15 20 25 30. i) ,quotidie' A. B. — k) ,x‘ eod. atramento ex,e‘ corr. A. — 1) ,Slauinorum‘ A. 35 — m) Moraui' A'. — n) ,idcirco‘ A', B. — o) ,viventibus' A. — P) ,peregit' A'. — q) ,incessante' B. — r) ,detrectare‘ A’, B. — 5) ,illuc‘ A. — t) ,iustitiae' A°. — u) id egisse‘ B. — v) ,vos — talia egisse‘ om. B. — x), audivimus om. A’. — y) ,autem‘ A, A. — z) ,in nostro‘ A’. — aa) ,archiepiscopium‘ A, B. — bb) ,nec nisi A'.— cc) ,rectores et‘ A'. — dd) om. A. — ce) ,cap. 45' A. — ff) ,unius cuius' B. 1) Cf. Dümmler, Gesch. d. ostfr. Reiches II, pag. 178, nota 6. 40
30 NUM. 30. 900. Romanum appellare pontificem, ut quod ad unitatem concordię et ad custodiam pertinet disciplinę, nulla dissensione violetur, sed ab ipso summa provisione decernatur. Nequaquam enim credimus, quod coacti cottidie' audimus, ut de illa sancta et apostolica sede, que nobis sacerdotalis mater est dignitatis et origo christianę religionis, profluxeritk quippiam perversitatis, sed doctrina et auctoritas ecclesiastice rationis. Sed venerunt, ut ipsi promulgaverunt, de latere vestro tres episcopi, videlicet Johannes archiepiscopus, Benedictus et Danihel episcopi, in terram Sclauorum,' qui Marauim dicuntur, que regibus nostris et populo nostro, nobis quoque cum habitatoribus suis subacta fuerat, tam in cultu christianę religionis, quam in tributo substantię secularis, quia exinde primum imbuti et ex paganis christiani sunt facti. Et iccircon Patauiensis episcopus civitatis, in cuius diocesi sunt illius terre populi, ab exordio christianitatis eorum, 1 quando voluit et debuit, illuc nullo obstante intravit et synodalem cum suis et etiam ibi inventis° conventum frequentavit et omnia, que agenda sunt, potenter egit,p et nullus ei in faciem restitit. Etiam et nostri comites illi terre confines placita secularia illic continuaverunt et, que corrigenda sunt, correxerunt, tributa tulerunt, et nulli eis restiterunt usque dum incrassante" corda eorum diabolo, christianitatem abhorrere et omnem iustitiam detractarer belloque lacessere et obsistere sevissime cęperunt, adeo ut via episcopo et predicatoribus illos non esset, sed libitu suo egerunt que voluerunt. Nunc vero, quod nobis grave videtur et incredibile, in augmentum iniurię iactitant se magnitudine pecunię egisse,“ vos" eosdem prefatos episcopos ad se direxisse et in eodem Patauiensi episco- patu talia egisse,y qualia de illa apostolica sede numquam audivimus* exisse, neque canonum decreta sanxisse, ut tantum scisma una pateretur ęcclesia. Est enim unus episcopatus in quinque divisus. Intrantes enim predicti in nomine vestro, ut ipsi dixerunt, episcopi, ordinaverunt in unoz eodemque episcopatu unum archiepiscopum, si in alterius episcopatu archiepiscopus aa esse potest, et tres episcopos eius suffraganeos absque scientia archiepiscopi et consensu epi- scopi, in cuius fuerunt diocesi, cum in concilio Africano capit. XX. decretum sit, ut plebes, que in diocesibus ab episcopis retinentur, que numquam episcopos 30 habuerunt, nonnisibb cum voluntate eius episcopi, a quo tenentur, proprios ac- cipiant rectores id estc episcopos. Et dd item in eodem concilio cap. LXV, ee ut plebes, que numquam habuerunt proprios episcopos, nisi ex concilio plenario uniuscuiusque ff provintie et primatis atque consensu eius, ad cuius diocesim 10 15 20 25 30. i) ,quotidie' A. B. — k) ,x‘ eod. atramento ex,e‘ corr. A. — 1) ,Slauinorum‘ A. 35 — m) Moraui' A'. — n) ,idcirco‘ A', B. — o) ,viventibus' A. — P) ,peregit' A'. — q) ,incessante' B. — r) ,detrectare‘ A’, B. — 5) ,illuc‘ A. — t) ,iustitiae' A°. — u) id egisse‘ B. — v) ,vos — talia egisse‘ om. B. — x), audivimus om. A’. — y) ,autem‘ A, A. — z) ,in nostro‘ A’. — aa) ,archiepiscopium‘ A, B. — bb) ,nec nisi A'.— cc) ,rectores et‘ A'. — dd) om. A. — ce) ,cap. 45' A. — ff) ,unius cuius' B. 1) Cf. Dümmler, Gesch. d. ostfr. Reiches II, pag. 178, nota 6. 40
Strana 31
900. NUM. 30. 31 eadem plebs pertinebat, episcopos es minime accipiant. In decretis papę Leonis cap. XV scriptum est: ,Nulla ratio sinit, ut inter episcopos habeantur, qui a provintialibus episcopis cum metropolitani iudicio non consecrantur'. Item capit. XLVIIII: ,ut hh si indignis quibusque et longe extra sacerdotale meritum constitutis pastorale fastigium et gubernatio ęcclesiae detur, non est hoc con- sulere populis, sed nocere, nec prestare regimen, sed augere discrimen'. Et in eodem capitulo post pauca inquit :“ ,Difficile est, ut bono peragantur exitu, que malo sunt inchoata principio'. Et in decreto papę Cęlestini antecessoris vestri cap. XVII continetur: „Ne alicui locus concedatur sacerdoti in alterius iniuriam'. Antecessor 10 vester Zuentibaldo duce impetrante, Vvichingum consecravit episcopum et ne- quaquam in illum antiquum Patauiensem episcopatum eum!k transmisit, sed in quandam" neophitam gentem, quam ipse dux bello domuitmm et ex paganis christianosnn esse patravit. Cum autem eisdem Sclavis o locus familiaritatispy apud legatos vestros dabatur, accusabant q et diffamabant nos in multis et verbis 15 mendacibus instabant, quia nemo eis vera respondebat, dicentes nos cum Francis et Alamannis" scandalum et discordiam habuisse, cum hoc falsum esse ex hoc convincitur, quia amicissimi nostri sunt et caritativiss cooperatores, et etiam cum ipsis impacatos esse accusabant. Quod non nostra culpa exigente, sed sua protervia" faciente, ita fatemur esse, quia quando christianitas illis cepit vilescere 20 et insuper debitum tributum senioribus nostris regibus et principibus eorum solvere respuerunt, belloque resistere et gentem nostram ceperunt lacessere, orta est seditio inter illos. Et quoniam armis sibi eos defenderunt uu et in servitium redegerunt, v iccirco xx iure proprio tributarios habere debueruntw et debent, et sive velint, sive nolint, regno nostro subacti erunt.= Quapropter oportet 25 vos ab alto speculari et moderaminis temperiem pre omnibus tenere, ne peior pars confortetur et melior infirmetur. Progenitores namque serenissimi senioris nostri Hludouuici,“ videlicet imperatoresb et reges ex christianissimo Francorum genere“ prodierunt, Moimariid vero Sclauie a paganis et ethnicis venerunt. Illif potentia imperiali Romanam rem publicam sublimaverunt, isti damnaverunt.« Illi christianum regnum confortaverunt, istih infirmaverunt. Illi toto mundo spec- tabiles apparuerunt,h isti latibulis et urbibus occultati fuerunt. Illorum consilio apostolica' sedes pollebat, istorum persecutione christianitas dolebat. In omnibus 5 30 35 40 30. gg) ,episcopos‘ om. A. — hh) deest B. — ii) deest B missum. — kk) deest A“ — 1l) ,quantum‘ A, ,quadam‘ B. — mm) ,domuit bello‘ B. — nn) christianos nost A. — o0) corr. ex ,Scliuos' A ; �Slauis' A', �Schlauis' B. — Pp) ,familiaritis' A; ,familiaris' A. — qq) ,accusabant nos' B. — rr) ,Alemanis' A'. „Alemannis' B. — ss) ,caritative‘ A, B. — tt) ,potentia' A. — uu) ,si eos defenderint A. — vv) ,redegerint' A; redigerunt' B — xx) ,idcirco‘ A'. B. — yy) ,debuerint' A. — z2) ,fuerunt‘ A; ,fuerint' A. — a) Hlu- douici‘ A', ,Lvdovvici‘ B. — b) ,es' ex ,is eod. atramento corr. A.; ,imperatoris' B. — c) ,christianissima Fr. gne‘ A; "gente‘ A. B. — d) Morauii‘ A. — e) ,Slaui‘ A'. „Schlaui“ B. — f) ,Illis‘ A. — 8) ,damnarunt' A. — h) ,isti — apparuerunt' deest A, — i) ,aplolica‘ A.
900. NUM. 30. 31 eadem plebs pertinebat, episcopos es minime accipiant. In decretis papę Leonis cap. XV scriptum est: ,Nulla ratio sinit, ut inter episcopos habeantur, qui a provintialibus episcopis cum metropolitani iudicio non consecrantur'. Item capit. XLVIIII: ,ut hh si indignis quibusque et longe extra sacerdotale meritum constitutis pastorale fastigium et gubernatio ęcclesiae detur, non est hoc con- sulere populis, sed nocere, nec prestare regimen, sed augere discrimen'. Et in eodem capitulo post pauca inquit :“ ,Difficile est, ut bono peragantur exitu, que malo sunt inchoata principio'. Et in decreto papę Cęlestini antecessoris vestri cap. XVII continetur: „Ne alicui locus concedatur sacerdoti in alterius iniuriam'. Antecessor 10 vester Zuentibaldo duce impetrante, Vvichingum consecravit episcopum et ne- quaquam in illum antiquum Patauiensem episcopatum eum!k transmisit, sed in quandam" neophitam gentem, quam ipse dux bello domuitmm et ex paganis christianosnn esse patravit. Cum autem eisdem Sclavis o locus familiaritatispy apud legatos vestros dabatur, accusabant q et diffamabant nos in multis et verbis 15 mendacibus instabant, quia nemo eis vera respondebat, dicentes nos cum Francis et Alamannis" scandalum et discordiam habuisse, cum hoc falsum esse ex hoc convincitur, quia amicissimi nostri sunt et caritativiss cooperatores, et etiam cum ipsis impacatos esse accusabant. Quod non nostra culpa exigente, sed sua protervia" faciente, ita fatemur esse, quia quando christianitas illis cepit vilescere 20 et insuper debitum tributum senioribus nostris regibus et principibus eorum solvere respuerunt, belloque resistere et gentem nostram ceperunt lacessere, orta est seditio inter illos. Et quoniam armis sibi eos defenderunt uu et in servitium redegerunt, v iccirco xx iure proprio tributarios habere debueruntw et debent, et sive velint, sive nolint, regno nostro subacti erunt.= Quapropter oportet 25 vos ab alto speculari et moderaminis temperiem pre omnibus tenere, ne peior pars confortetur et melior infirmetur. Progenitores namque serenissimi senioris nostri Hludouuici,“ videlicet imperatoresb et reges ex christianissimo Francorum genere“ prodierunt, Moimariid vero Sclauie a paganis et ethnicis venerunt. Illif potentia imperiali Romanam rem publicam sublimaverunt, isti damnaverunt.« Illi christianum regnum confortaverunt, istih infirmaverunt. Illi toto mundo spec- tabiles apparuerunt,h isti latibulis et urbibus occultati fuerunt. Illorum consilio apostolica' sedes pollebat, istorum persecutione christianitas dolebat. In omnibus 5 30 35 40 30. gg) ,episcopos‘ om. A. — hh) deest B. — ii) deest B missum. — kk) deest A“ — 1l) ,quantum‘ A, ,quadam‘ B. — mm) ,domuit bello‘ B. — nn) christianos nost A. — o0) corr. ex ,Scliuos' A ; �Slauis' A', �Schlauis' B. — Pp) ,familiaritis' A; ,familiaris' A. — qq) ,accusabant nos' B. — rr) ,Alemanis' A'. „Alemannis' B. — ss) ,caritative‘ A, B. — tt) ,potentia' A. — uu) ,si eos defenderint A. — vv) ,redegerint' A; redigerunt' B — xx) ,idcirco‘ A'. B. — yy) ,debuerint' A. — z2) ,fuerunt‘ A; ,fuerint' A. — a) Hlu- douici‘ A', ,Lvdovvici‘ B. — b) ,es' ex ,is eod. atramento corr. A.; ,imperatoris' B. — c) ,christianissima Fr. gne‘ A; "gente‘ A. B. — d) Morauii‘ A. — e) ,Slaui‘ A'. „Schlaui“ B. — f) ,Illis‘ A. — 8) ,damnarunt' A. — h) ,isti — apparuerunt' deest A, — i) ,aplolica‘ A.
Strana 32
32 NUM. 30. 900. his iuvenculus rex noster, nulli predecessorum suorum secundus, nulli estk in- ferior, sed' secundum virtutem á Deo sibi datam sancte Romanae ęcclesiaem et vobis summo patrin cum omnibus regni sui principibus adiutor optat esse for- tissimus. Omne namque regnum divinitus sibi commissum ad dei servitium suumque adiutorium unum vult et operatur. Unde et pace viget et concordia gratulatur atque, ad vestram paternitatem sicut patres sui se pertinere laetatur. Quod nos prefati Sclaui° criminabantur cum Ungariis fidem catholicam violasse et per canem seu lupum aliasque nefandissimas et ęthnicas res sacramenta et pacem egisse atque, ut in Italiam transirent, pecuniam dedisse, si vobis coram posito ratio inter nos agitaretur, ante deum, qui cuncta novit antequam fiant, et coram vobis, qui vicem eius apostolicam tenetis, eorump falsitas manifestaretur et nostra innocentia probaretur. Quia enim christianis nostris longe a nobis po- sitis semper imminebant et persecutione nimia affligebant, donavimus illis nullius pretiosę pecuniam substantię, sed tantum nostra linea vestimenta, quatenus ali- quotiens eorum feritatem mulceremus? et ab eorum persecutione quiescere face- remus. Talia namque, ut prescripsimus, iuxta malitiam cordis sui argumentantes et pontifices vestros ad iniuriam nostram incitantes adeo, ut directa nobis epistola quasi ab apostolica sede hęc omnia improperabant et diversas iniurias ingerebant atque inter alia divino gladio feriendos dignos dicebant. Impletur enim in nobis, quod quidam sapiens ait: ,Justus tulit crimen iniqui'. Ipsi enim crimen, quod nobis falso semel factum imposuerunt, multis annis peregerunt. Ipsi Ungariorum“ non modicam multitudinem ad se sumpserunt et more eorum capita suorum pseudochristianorum penitus detonderunt et super nostros“ christianos immi- serunt, atque ipsi supervenerunt, et alios captivos duxerunt, alios occiderunt, alios per ima" carcerum fame et siti perdiderunt, innumeros* vero exilio deputaverunt et nobiles viros ac honestas mulieres in servitium redegerunt; aecclesias dei in- cenderunt et omnia ędificia deleverunt, ita ut in tota Pannonia nostra maxima provintia, tantum una non appareat ęcclesia, prout episcopi a vobis destinati, si fateri velint, enarrare possunt, quantos dies transierunty et totam terram deso- latam viderunt.z Quando vero Ungarios aa Italiam intrasse comperimus, pacificari 30 cum eisdem Sclauis, bb teste communi c deo, multum desideravimus, promittentes eis propter deum omnipotentem ad perfectumdd indulgere omnia mala contra nos nostrosque facta ee et omnia reddere, que de suis nostros constaret habere, quatenus ex illis securos nos facerent et tam diu spatium darent, quam diu 5 10 15 20 25 30. k) ,nulli et' A'; ,sec. nul. est deest B. — 1) ,sed' deest B. — m) corr. ex ,romanã 35 ęcclam‘ A. — n) ,pontifici‘ B. — o) �Slaui‘ A'. �Schlaui‘ B. — p) ,et eorum‘ A. — q) ,quat. eor. aliq. virilitatem mulc.“ A': ,quatenus aliquatenus eor. fer. moliremus' B. — r) ,quiesceremus' B. — s) ,Vngarorum‘ A', B. — t) ,detruderunt' A. — u) ,nos‘ B. — v) ,pessima' A': „ferina‘ B. — x) ,innumerosos‘ A. — y) ,transierint A. — z) ,vi- derint' A. — aa) ,Vngaros' A, B. — bb) ,Slauis' A'; �Schlauis' B. — cc) ,communi“ 40 deest B. — dd) ,profectum‘ A'. — ee) ,acta‘ B. — If) ,redderent B.
32 NUM. 30. 900. his iuvenculus rex noster, nulli predecessorum suorum secundus, nulli estk in- ferior, sed' secundum virtutem á Deo sibi datam sancte Romanae ęcclesiaem et vobis summo patrin cum omnibus regni sui principibus adiutor optat esse for- tissimus. Omne namque regnum divinitus sibi commissum ad dei servitium suumque adiutorium unum vult et operatur. Unde et pace viget et concordia gratulatur atque, ad vestram paternitatem sicut patres sui se pertinere laetatur. Quod nos prefati Sclaui° criminabantur cum Ungariis fidem catholicam violasse et per canem seu lupum aliasque nefandissimas et ęthnicas res sacramenta et pacem egisse atque, ut in Italiam transirent, pecuniam dedisse, si vobis coram posito ratio inter nos agitaretur, ante deum, qui cuncta novit antequam fiant, et coram vobis, qui vicem eius apostolicam tenetis, eorump falsitas manifestaretur et nostra innocentia probaretur. Quia enim christianis nostris longe a nobis po- sitis semper imminebant et persecutione nimia affligebant, donavimus illis nullius pretiosę pecuniam substantię, sed tantum nostra linea vestimenta, quatenus ali- quotiens eorum feritatem mulceremus? et ab eorum persecutione quiescere face- remus. Talia namque, ut prescripsimus, iuxta malitiam cordis sui argumentantes et pontifices vestros ad iniuriam nostram incitantes adeo, ut directa nobis epistola quasi ab apostolica sede hęc omnia improperabant et diversas iniurias ingerebant atque inter alia divino gladio feriendos dignos dicebant. Impletur enim in nobis, quod quidam sapiens ait: ,Justus tulit crimen iniqui'. Ipsi enim crimen, quod nobis falso semel factum imposuerunt, multis annis peregerunt. Ipsi Ungariorum“ non modicam multitudinem ad se sumpserunt et more eorum capita suorum pseudochristianorum penitus detonderunt et super nostros“ christianos immi- serunt, atque ipsi supervenerunt, et alios captivos duxerunt, alios occiderunt, alios per ima" carcerum fame et siti perdiderunt, innumeros* vero exilio deputaverunt et nobiles viros ac honestas mulieres in servitium redegerunt; aecclesias dei in- cenderunt et omnia ędificia deleverunt, ita ut in tota Pannonia nostra maxima provintia, tantum una non appareat ęcclesia, prout episcopi a vobis destinati, si fateri velint, enarrare possunt, quantos dies transierunty et totam terram deso- latam viderunt.z Quando vero Ungarios aa Italiam intrasse comperimus, pacificari 30 cum eisdem Sclauis, bb teste communi c deo, multum desideravimus, promittentes eis propter deum omnipotentem ad perfectumdd indulgere omnia mala contra nos nostrosque facta ee et omnia reddere, que de suis nostros constaret habere, quatenus ex illis securos nos facerent et tam diu spatium darent, quam diu 5 10 15 20 25 30. k) ,nulli et' A'; ,sec. nul. est deest B. — 1) ,sed' deest B. — m) corr. ex ,romanã 35 ęcclam‘ A. — n) ,pontifici‘ B. — o) �Slaui‘ A'. �Schlaui‘ B. — p) ,et eorum‘ A. — q) ,quat. eor. aliq. virilitatem mulc.“ A': ,quatenus aliquatenus eor. fer. moliremus' B. — r) ,quiesceremus' B. — s) ,Vngarorum‘ A', B. — t) ,detruderunt' A. — u) ,nos‘ B. — v) ,pessima' A': „ferina‘ B. — x) ,innumerosos‘ A. — y) ,transierint A. — z) ,vi- derint' A. — aa) ,Vngaros' A, B. — bb) ,Slauis' A'; �Schlauis' B. — cc) ,communi“ 40 deest B. — dd) ,profectum‘ A'. — ee) ,acta‘ B. — If) ,redderent B.
Strana 33
900. — 903—906. NUM. 30, 31. 33 Longobardiam nobis intrare et res sancti Petri defendere, populumque christianum divino adiutorio redimere liceret. Et nec ipsum ab eis obtinere gg potuimus. Et post tanta maleficia habent h beneficia et sunt falsi accusatores, qui semper fu- ere christianorum persecutores. Si quis in toto mundo aliorsum nos oberrasse et iusticię restitisse probare “ conetur, veniat presens, et eum ludificasse, nosquekk de hac re sentietis " purissimos esse. Idcirco singuli omnesque ammonendo mm precamur, ne ullo modo alicui falso de nobis aliquam suspitionem referenti cre- duli sitis, antequam oportunitas exigat, nn ut huius rei gratia missus de vestra celsitudine nobis aut a nostra parvitate directus appareat vobis. Communis ge- mitus et generalis dolor angustat, quos Germania et tota tenet Norica, quod unitas ęcclesię co dividitur scissura. Est pp enim, ut premisimus, unus episcopatus in quinque divisus.pp Ideo si quid fraus maligni oq Sclauorum" calliditate ad- duxerat, ss iustitia avertat, “ vosque ex alto virtute uu induti et apostolica potestate armati, iuxta prophetam, quod fractum est, alligate; quod infirmum, consolidate; 15 quod abiectum reducite,2 ut deinceps populus et fidei integritate gratuletur et sancta ęcclesia tranquilla devotione lętetur. Theotmarus, indignus archiepiscopus et apostolicarum rerum procurator promptissimus. Pecuniam vestro iuri debitam propter infestam paganorum sevitiam nec per 20 mev perferre nec per alios poteram * transmittere; vy sed quia dei gratia liberata est Italia, quantocius 2a potero, vobis transmisero." Precatur nostra humilitas, ut dignetur vestra sublimitas respondere per singula transmissa" cum epistola. 5 10 25 Alme pater mundi, dignus pre‘ nomine Petri, nomine quem sequeris, utinam virtute sequaris, sisque tuis famulis protector verus et ipsosd commendes domino, celo qui presidet alto. 31. Testimonium de theloneis in marchia orientali persolvendis cum ab aliis, tum a Slavis, qui de Rugis vel Boemanis mercandi causa venerint, ex iussione 30 Ludovici W, regis Franciae orientalis, per testes iuramento constrictos editum. [Raffelstetten 903—906.) 35 30. gg) ,optinere‘ A. — 1h) ,haberent B. — ii) ,probare‘ deest Al. — kk) ,et nos' A". — U) ,sen- tientes' A. — mm) ,admonendo‘ A’, B. — nn) ,exigatur' A'. — 00) ,unica ecclesia' A. — Pp) ,Est — divisus' deest A'. — qq) ,trans maligna' A'. — 1r) ,Slauorum' A', ,Schlauorum' B — ss) ,adduxerit' A', — tt) ,avertas' A': �vertat‘ B. — uu) ,virtute ex alto‘ B. — vv) ,se‘ A. — xx) ,poterat' A'. — yy) ,nec per me poteram nec per alios transmittere' B. — 22) ,quando citius' B. — a) ita A: ,transmitto' A': transmittam' B. — b) ,ad trans- missa' A'. — c) ,pro‘ B. — d) ,impos' B. 2) Cf. Ezech. XXXIV. 4, 16.
900. — 903—906. NUM. 30, 31. 33 Longobardiam nobis intrare et res sancti Petri defendere, populumque christianum divino adiutorio redimere liceret. Et nec ipsum ab eis obtinere gg potuimus. Et post tanta maleficia habent h beneficia et sunt falsi accusatores, qui semper fu- ere christianorum persecutores. Si quis in toto mundo aliorsum nos oberrasse et iusticię restitisse probare “ conetur, veniat presens, et eum ludificasse, nosquekk de hac re sentietis " purissimos esse. Idcirco singuli omnesque ammonendo mm precamur, ne ullo modo alicui falso de nobis aliquam suspitionem referenti cre- duli sitis, antequam oportunitas exigat, nn ut huius rei gratia missus de vestra celsitudine nobis aut a nostra parvitate directus appareat vobis. Communis ge- mitus et generalis dolor angustat, quos Germania et tota tenet Norica, quod unitas ęcclesię co dividitur scissura. Est pp enim, ut premisimus, unus episcopatus in quinque divisus.pp Ideo si quid fraus maligni oq Sclauorum" calliditate ad- duxerat, ss iustitia avertat, “ vosque ex alto virtute uu induti et apostolica potestate armati, iuxta prophetam, quod fractum est, alligate; quod infirmum, consolidate; 15 quod abiectum reducite,2 ut deinceps populus et fidei integritate gratuletur et sancta ęcclesia tranquilla devotione lętetur. Theotmarus, indignus archiepiscopus et apostolicarum rerum procurator promptissimus. Pecuniam vestro iuri debitam propter infestam paganorum sevitiam nec per 20 mev perferre nec per alios poteram * transmittere; vy sed quia dei gratia liberata est Italia, quantocius 2a potero, vobis transmisero." Precatur nostra humilitas, ut dignetur vestra sublimitas respondere per singula transmissa" cum epistola. 5 10 25 Alme pater mundi, dignus pre‘ nomine Petri, nomine quem sequeris, utinam virtute sequaris, sisque tuis famulis protector verus et ipsosd commendes domino, celo qui presidet alto. 31. Testimonium de theloneis in marchia orientali persolvendis cum ab aliis, tum a Slavis, qui de Rugis vel Boemanis mercandi causa venerint, ex iussione 30 Ludovici W, regis Franciae orientalis, per testes iuramento constrictos editum. [Raffelstetten 903—906.) 35 30. gg) ,optinere‘ A. — 1h) ,haberent B. — ii) ,probare‘ deest Al. — kk) ,et nos' A". — U) ,sen- tientes' A. — mm) ,admonendo‘ A’, B. — nn) ,exigatur' A'. — 00) ,unica ecclesia' A. — Pp) ,Est — divisus' deest A'. — qq) ,trans maligna' A'. — 1r) ,Slauorum' A', ,Schlauorum' B — ss) ,adduxerit' A', — tt) ,avertas' A': �vertat‘ B. — uu) ,virtute ex alto‘ B. — vv) ,se‘ A. — xx) ,poterat' A'. — yy) ,nec per me poteram nec per alios transmittere' B. — 22) ,quando citius' B. — a) ita A: ,transmitto' A': transmittam' B. — b) ,ad trans- missa' A'. — c) ,pro‘ B. — d) ,impos' B. 2) Cf. Ezech. XXXIV. 4, 16.
Strana 34
34 NUM. 31. 903—906. Apographum in cod. traditionum ecclesiae Pataviensis ab Ottone de Lonsdorf intra annos 1254—1265 composito, qui nunc in tabulario generali regni Bavariae Monachi sub nr. 203 servatur, fol. 58 v. Boretius et Krause, Capitularia regum Francorum (Monum. Germ. Leg. sectio II) tom. II, pag. 249, num. 253. — Erben, Reg. I, pag. 26, num. 58 (ex Monum. Boic. XXVIII, 2, pag. 203, num. 4). — Cfr. Gengler, Beitrage zur bayer. Rechtsgesch. I, pag. 96 sqq. Quo tempore haec inquisitionis notitia facta sit, accurate dici non potest. Cum autem Burchardus, qui in ea occurrit, primum a. 903 aug. 12 episcopus Pataviensis nominetur (Dummler, Pilgrim v. Passau, pag. 145) et Theotmarus archiepiscopus in proelio a. 907 m. iulio contra Hungaros commisso diem supremum obierit (v. Dummler, Gesch. d. ostfrank Reichs III, pag. 548 not. I), inquisitionem intra a. 903—906 habitam esse constat. Cfr. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches III, pag. 531, not. 4; Mühlbacher, Regesten des Kaiserreichs unter den Karolingern, pag. 728, num. 1961 a. 5 10 Noverit omnium fidelium orthodoxorum, presentium scilicet ac futurorum, industria, qualiter questus clamorque cunctorum Bawariorum, episcoporum vide- 15 licet, abbatum ac comitum, omniumque, qui in orientales partes iter habebant, ante Hlodowicum regem venerant, dicentes se iniusto theloneo et iniqua muta constrictos in illis partibus et coartatos. Ille vero secundum morem antecessorum regum hoc benignis auribus audiens, Arboni marchioni2 precepit, quatenus cum iudicibus orientalium, quibus hoc notum fieret, investigaret ad iura thelonica 20 modumque thelonii exploraret; nuntios suos Theotmarum archiepiscopum,' Pur- chardum, Pataviensis ecclesie presulem, et Otacharium comitem 4 dedit, ut hoc in suo loco iuste legitimeque corrigerent. Et isti sunt, qui iuraverunt pro theloneo in comitatu Arbonis: Walto vicarius, Durinc vicarius, Gundalperht, Amo, Gerpreht, Pazrich, Diotrich, Aschrich, Arbo, Tunzili, Salacho, Helmwin, Sigimar, Gerolt, Ysac, Salaman, Humperht, item Humperht, Engilschalh, Azo, Ortimuot, Ruothoh, Emilo, item Durinc, Reinolt, Eigil vicarius, Poto, Eigilo, Ellinger, Otlant, Gund- pold, item Gerolt, Otperht, Adalhelm, Tento, Buoto, Wolfker, Rantolf, Kozperht, Graman, Heimo. Isti et ceteri omnes, qui in hiis tribus comitatibus5 nobiles fuerunt, post peractum iuramentum interrogati ab Arbone marchione in presentia 30 Theotmari archiepiscopi et Purchardi, presulis Pataviensis ecclesie, residente cum eis Otachario comite in ipso placito in loco, qui dicitur Raffoltestetun,“ retulerunt loca theolonio et modum theolonei, qualiter temporibus Hludwici" et Karlomanni ceterorumque regum iustissime exolvebatur. 25 31. 1) Germ. Maut', v. Brunner, Rechtsgesch. II, pag. 239, not. 35. — 1) Cfr. Dummlér 35 in Archiv f. Kunde österr. Gesch.-Qu. X, pag. 49. — 5) Salisburgensem 873—907. — 1) Filium Aribonis? ofr. Hormayr, Herzog Luitpold, pag. XXXII ; Gengler, German. Rechtsdenkmäler, pag. 386, not. 6. — 5) Id est marchia orientali; ofr. Zarncke in Be- richte der Sachs. Gesellsch. d. Wiss. VIII (1856) pag. 178. — 6) Raffelstetten; erat vicus inter Zizelau et Enns. — 7 Sc. Germanici, qui dicitur, eiusque filii regis Baiu- 40 wariae.
34 NUM. 31. 903—906. Apographum in cod. traditionum ecclesiae Pataviensis ab Ottone de Lonsdorf intra annos 1254—1265 composito, qui nunc in tabulario generali regni Bavariae Monachi sub nr. 203 servatur, fol. 58 v. Boretius et Krause, Capitularia regum Francorum (Monum. Germ. Leg. sectio II) tom. II, pag. 249, num. 253. — Erben, Reg. I, pag. 26, num. 58 (ex Monum. Boic. XXVIII, 2, pag. 203, num. 4). — Cfr. Gengler, Beitrage zur bayer. Rechtsgesch. I, pag. 96 sqq. Quo tempore haec inquisitionis notitia facta sit, accurate dici non potest. Cum autem Burchardus, qui in ea occurrit, primum a. 903 aug. 12 episcopus Pataviensis nominetur (Dummler, Pilgrim v. Passau, pag. 145) et Theotmarus archiepiscopus in proelio a. 907 m. iulio contra Hungaros commisso diem supremum obierit (v. Dummler, Gesch. d. ostfrank Reichs III, pag. 548 not. I), inquisitionem intra a. 903—906 habitam esse constat. Cfr. Dummler, Gesch. d. ostfrank. Reiches III, pag. 531, not. 4; Mühlbacher, Regesten des Kaiserreichs unter den Karolingern, pag. 728, num. 1961 a. 5 10 Noverit omnium fidelium orthodoxorum, presentium scilicet ac futurorum, industria, qualiter questus clamorque cunctorum Bawariorum, episcoporum vide- 15 licet, abbatum ac comitum, omniumque, qui in orientales partes iter habebant, ante Hlodowicum regem venerant, dicentes se iniusto theloneo et iniqua muta constrictos in illis partibus et coartatos. Ille vero secundum morem antecessorum regum hoc benignis auribus audiens, Arboni marchioni2 precepit, quatenus cum iudicibus orientalium, quibus hoc notum fieret, investigaret ad iura thelonica 20 modumque thelonii exploraret; nuntios suos Theotmarum archiepiscopum,' Pur- chardum, Pataviensis ecclesie presulem, et Otacharium comitem 4 dedit, ut hoc in suo loco iuste legitimeque corrigerent. Et isti sunt, qui iuraverunt pro theloneo in comitatu Arbonis: Walto vicarius, Durinc vicarius, Gundalperht, Amo, Gerpreht, Pazrich, Diotrich, Aschrich, Arbo, Tunzili, Salacho, Helmwin, Sigimar, Gerolt, Ysac, Salaman, Humperht, item Humperht, Engilschalh, Azo, Ortimuot, Ruothoh, Emilo, item Durinc, Reinolt, Eigil vicarius, Poto, Eigilo, Ellinger, Otlant, Gund- pold, item Gerolt, Otperht, Adalhelm, Tento, Buoto, Wolfker, Rantolf, Kozperht, Graman, Heimo. Isti et ceteri omnes, qui in hiis tribus comitatibus5 nobiles fuerunt, post peractum iuramentum interrogati ab Arbone marchione in presentia 30 Theotmari archiepiscopi et Purchardi, presulis Pataviensis ecclesie, residente cum eis Otachario comite in ipso placito in loco, qui dicitur Raffoltestetun,“ retulerunt loca theolonio et modum theolonei, qualiter temporibus Hludwici" et Karlomanni ceterorumque regum iustissime exolvebatur. 25 31. 1) Germ. Maut', v. Brunner, Rechtsgesch. II, pag. 239, not. 35. — 1) Cfr. Dummlér 35 in Archiv f. Kunde österr. Gesch.-Qu. X, pag. 49. — 5) Salisburgensem 873—907. — 1) Filium Aribonis? ofr. Hormayr, Herzog Luitpold, pag. XXXII ; Gengler, German. Rechtsdenkmäler, pag. 386, not. 6. — 5) Id est marchia orientali; ofr. Zarncke in Be- richte der Sachs. Gesellsch. d. Wiss. VIII (1856) pag. 178. — 6) Raffelstetten; erat vicus inter Zizelau et Enns. — 7 Sc. Germanici, qui dicitur, eiusque filii regis Baiu- 40 wariae.
Strana 35
903—906. NUM. 31. 35 5 [I.] Naves vero, que ab occidentalibus partibus, postquam egresse sint silvam Patavicam, et ad Rosdorf8 vel ubicumque sedere voluerint et mercatum habere, donent pro theloneo semidragmam, id est“ scoti? I; si inferius ire voluerint ad Lintzam, de una navi reddant III semimodios, id est“ III scafilos 1° de sale. De mancipiis vero et ceteris aliis rebus ibi nichil solvant, sed postea licentiam se- dendi et mercandi habeant usque ad silvam Boemicam, ubicunque voluerint. 10 25 [II.] Si aliquis de Bawaris sal suum ad propriam domum suam transmittere voluerit, gubernatore navis hoc adprobante cum iuramento, nichil solvant, sed securiter transeant. [III.] Si autem liber homo aliquis ipsum legittimum mercatum transierit nichil ibi solvens vel loquens 11 et inde probatus fuerit, tollatur ab eo et navis et substantia. Si autem servus alicuius hoc perpetraverit, constringatur ibidem, donec dominus eius veniens dampnum persolvat, et postea ei exire liceat. [IV.] Si autem Bawari vel Sclavi istius patrie 12 ipsam regionem intraverint 15 ad emenda victualia cum mancipiis vel cavallis vel bobus vel ceteris suppellecti- libus suis, ubicunque voluerint in ipsa regione sine theloneo emant, que neces- saria sunt. Si autem locum mercati ipsius transire voluerint, per mediam plateam transeant sine ulla constrictione; et in aliis locis ipsius regionis emant sine the- loneo, que potuerint. Si eis in ipso mercato magis conplaceat mercari, donent 20 prescriptumb theloneum et emant, quecunque voluerint et quanto melius potuerint. [V.] Carre autem salinarie, que per stratam legittimam Anesim 13 fluvium transeunt, ad Urulam 14 tantum unum scafil plenum exsolvant et nichil amplius exsolvere cogantur. Sed ibi naves, que de Trungowe 15 sunt, nichil reddant, sed sine censu transeant. Hoc de Bawaris observandum est. [VI.] Sclavi vero, qui de Rugis 16 vel de Boemanis mercandi causa exeunt, ubicunque iuxta ripam Danubii vel ubicunque in Rotalariis 17 vel in Reodariis 18 loca mercandi optinuerint, de sogma 19 una de cera duas massiolas,2° quarum utraque scoti unum valeat; de onere unius hominis massiola una eiusdem precii; 30 35 31. a) ,idem‘ cod. — b) ,perscriptum' cod. s) Inter Pataviam et Lintzam, prope Aschach. — 3) De hoc nummo confer Soetbeer in Forschungen z. deutsch. Gesch. II, pag. 357. — 10) I. e. ,Scheffel cfr. Schade, Althochd. Wörterb. II2 s. v. scaphil. — 11) Cfr. Waitz, Verfassungs- Gesch. IV,2 pag. 71. — 13) Cfr. Gengler, Beiträge z. deutsch. Rechtsgesch. pag. 98, not. 3. — 13) Enns. — 16) Url, qui rivus ex sinistra parte in Ipsam flumen (Ips) se effundit. — 15) Traungau. — 16) De Russia; cfr. Budinger, Österr. Gesch. I, pag. 157. nota 1; Gengler, Beitrage pag. 98 nota 4; Dummler, Gesch. d. ostfränk. Reiches III, pag. 533, nota I. — 17) Incolae regionis circa fluvium Rot (Rotthal). — 16) Incolae regionis circa locum Ried; Mon. Boica XXXII, 2, pag. 415 sq. — 15) Ita vel sagma, sauma; onus quod mulus portare potest. — 30) Massiola, parva massa; modus quidam cerae. 40
903—906. NUM. 31. 35 5 [I.] Naves vero, que ab occidentalibus partibus, postquam egresse sint silvam Patavicam, et ad Rosdorf8 vel ubicumque sedere voluerint et mercatum habere, donent pro theloneo semidragmam, id est“ scoti? I; si inferius ire voluerint ad Lintzam, de una navi reddant III semimodios, id est“ III scafilos 1° de sale. De mancipiis vero et ceteris aliis rebus ibi nichil solvant, sed postea licentiam se- dendi et mercandi habeant usque ad silvam Boemicam, ubicunque voluerint. 10 25 [II.] Si aliquis de Bawaris sal suum ad propriam domum suam transmittere voluerit, gubernatore navis hoc adprobante cum iuramento, nichil solvant, sed securiter transeant. [III.] Si autem liber homo aliquis ipsum legittimum mercatum transierit nichil ibi solvens vel loquens 11 et inde probatus fuerit, tollatur ab eo et navis et substantia. Si autem servus alicuius hoc perpetraverit, constringatur ibidem, donec dominus eius veniens dampnum persolvat, et postea ei exire liceat. [IV.] Si autem Bawari vel Sclavi istius patrie 12 ipsam regionem intraverint 15 ad emenda victualia cum mancipiis vel cavallis vel bobus vel ceteris suppellecti- libus suis, ubicunque voluerint in ipsa regione sine theloneo emant, que neces- saria sunt. Si autem locum mercati ipsius transire voluerint, per mediam plateam transeant sine ulla constrictione; et in aliis locis ipsius regionis emant sine the- loneo, que potuerint. Si eis in ipso mercato magis conplaceat mercari, donent 20 prescriptumb theloneum et emant, quecunque voluerint et quanto melius potuerint. [V.] Carre autem salinarie, que per stratam legittimam Anesim 13 fluvium transeunt, ad Urulam 14 tantum unum scafil plenum exsolvant et nichil amplius exsolvere cogantur. Sed ibi naves, que de Trungowe 15 sunt, nichil reddant, sed sine censu transeant. Hoc de Bawaris observandum est. [VI.] Sclavi vero, qui de Rugis 16 vel de Boemanis mercandi causa exeunt, ubicunque iuxta ripam Danubii vel ubicunque in Rotalariis 17 vel in Reodariis 18 loca mercandi optinuerint, de sogma 19 una de cera duas massiolas,2° quarum utraque scoti unum valeat; de onere unius hominis massiola una eiusdem precii; 30 35 31. a) ,idem‘ cod. — b) ,perscriptum' cod. s) Inter Pataviam et Lintzam, prope Aschach. — 3) De hoc nummo confer Soetbeer in Forschungen z. deutsch. Gesch. II, pag. 357. — 10) I. e. ,Scheffel cfr. Schade, Althochd. Wörterb. II2 s. v. scaphil. — 11) Cfr. Waitz, Verfassungs- Gesch. IV,2 pag. 71. — 13) Cfr. Gengler, Beiträge z. deutsch. Rechtsgesch. pag. 98, not. 3. — 13) Enns. — 16) Url, qui rivus ex sinistra parte in Ipsam flumen (Ips) se effundit. — 15) Traungau. — 16) De Russia; cfr. Budinger, Österr. Gesch. I, pag. 157. nota 1; Gengler, Beitrage pag. 98 nota 4; Dummler, Gesch. d. ostfränk. Reiches III, pag. 533, nota I. — 17) Incolae regionis circa fluvium Rot (Rotthal). — 16) Incolae regionis circa locum Ried; Mon. Boica XXXII, 2, pag. 415 sq. — 15) Ita vel sagma, sauma; onus quod mulus portare potest. — 30) Massiola, parva massa; modus quidam cerae. 40
Strana 36
36 NUM. 31, 32. 903—906. — 950 IUL. 16. si vero mancipia vel cavallos vendere voluerit, de una ancilla tremissam I, de cavallo masculino similiter, de servo saigam21 I, similis de equa. Bawari vero vel Sclavi istius patrie ibi ementes vel vendentes nichil solvere cogantur. [VII.] Item de navibus salinariis, postquam silvam [Boemicam]“ transierint, in nullo loco licentiam habeant emendi vel vendendi vel sedendi, antequam ad Eperaespurch22 perveniant. Ibi de unaquaque navi legittima, id est quam tres homines navigant, exsolvant de sale scafil III, nichilque amplius ex eis exigatur, sed pergant ad Mutarun 23 vel ubicunque tunc temporis salinarium mercatum fuerit constitutum;" et ibi similiter persolvant, id est" III scafil de sale nichilque plus; et postea liberam ac securam licentiam vendendi et emendi habeant sine ullo banno comitis vel constrictione alicuius persone; sed quantocunque meliori precio venditor et emptor inter se dare voluerint res suas, liberam in omnibus habeant licentiam. [VIII.] Si autem transire voluerint ad mercatum Marahorum, iuxta esti- 15 mationem mercationis tunc temporis exsolvat solidum I de navi et licenter transeat; revertendo autem nichil cogantur exsolvere legittimum.e [IX.] Mercatores, id est“ Iudei et ceteri mercatores, undecunque venerint de ista patria vel de aliis patriis, iustum theloneum solvant tam de mancipiis, quam de aliis rebus, sicut semper in prioribus temporibus regum fuit. 10 5 20 32. Otto I, Romanorum rex, monasterio sancti Emmerammi Ratisbonae curtem regalem in villa Niuchinga (Neuching) et in villa Helphendorph cum omnibus appenditiis et adiacentiis donat. „Beheim suburbio Niuunburg“ 1 950 iul. 16. 25 Monum. Germ. Diplomata I, pag. 207, num. 126 (ex autogr. in tabulario generali regni Bavariae Monachi). — Erben, Reg. I. pag. 28, num. 63. 31. c) ita supplevit Zarncke in Ber. d. Sachs. Ges. d. Wiss. VIII, pag. 178; in cod. locus octo fere litteris vacuus relictus est. — d) ,constitu cod. — e) ,exsolvere. Legit- timi mercatores‘ etc., coniecit Waitz, Verfassungs-Gesch. IV2 pag. 72, not. 1. 11) Duodecima pars aurei solidi; cf. Soetbeer, l. l. pag. 329 sq.; pag. 356 sq. — "1) Ebersburg, vicus quondam situs prope Mautern; v. Zarncke l. l. pag. 175. — 13) Mautern apud Danubium in circulo Krems. 32. 1) Verisimillime castrum Boleslav Antiqua (Stará Boleslav); v. Palacký, Dějiny 3 I, I, pag. 241, nota 229; Jireček, Antiquae Boemiae topographia historica, pag. II; Pa- 35 mátky archaeol. a místopisné VII. pag. 438. 30
36 NUM. 31, 32. 903—906. — 950 IUL. 16. si vero mancipia vel cavallos vendere voluerit, de una ancilla tremissam I, de cavallo masculino similiter, de servo saigam21 I, similis de equa. Bawari vero vel Sclavi istius patrie ibi ementes vel vendentes nichil solvere cogantur. [VII.] Item de navibus salinariis, postquam silvam [Boemicam]“ transierint, in nullo loco licentiam habeant emendi vel vendendi vel sedendi, antequam ad Eperaespurch22 perveniant. Ibi de unaquaque navi legittima, id est quam tres homines navigant, exsolvant de sale scafil III, nichilque amplius ex eis exigatur, sed pergant ad Mutarun 23 vel ubicunque tunc temporis salinarium mercatum fuerit constitutum;" et ibi similiter persolvant, id est" III scafil de sale nichilque plus; et postea liberam ac securam licentiam vendendi et emendi habeant sine ullo banno comitis vel constrictione alicuius persone; sed quantocunque meliori precio venditor et emptor inter se dare voluerint res suas, liberam in omnibus habeant licentiam. [VIII.] Si autem transire voluerint ad mercatum Marahorum, iuxta esti- 15 mationem mercationis tunc temporis exsolvat solidum I de navi et licenter transeat; revertendo autem nichil cogantur exsolvere legittimum.e [IX.] Mercatores, id est“ Iudei et ceteri mercatores, undecunque venerint de ista patria vel de aliis patriis, iustum theloneum solvant tam de mancipiis, quam de aliis rebus, sicut semper in prioribus temporibus regum fuit. 10 5 20 32. Otto I, Romanorum rex, monasterio sancti Emmerammi Ratisbonae curtem regalem in villa Niuchinga (Neuching) et in villa Helphendorph cum omnibus appenditiis et adiacentiis donat. „Beheim suburbio Niuunburg“ 1 950 iul. 16. 25 Monum. Germ. Diplomata I, pag. 207, num. 126 (ex autogr. in tabulario generali regni Bavariae Monachi). — Erben, Reg. I. pag. 28, num. 63. 31. c) ita supplevit Zarncke in Ber. d. Sachs. Ges. d. Wiss. VIII, pag. 178; in cod. locus octo fere litteris vacuus relictus est. — d) ,constitu cod. — e) ,exsolvere. Legit- timi mercatores‘ etc., coniecit Waitz, Verfassungs-Gesch. IV2 pag. 72, not. 1. 11) Duodecima pars aurei solidi; cf. Soetbeer, l. l. pag. 329 sq.; pag. 356 sq. — "1) Ebersburg, vicus quondam situs prope Mautern; v. Zarncke l. l. pag. 175. — 13) Mautern apud Danubium in circulo Krems. 32. 1) Verisimillime castrum Boleslav Antiqua (Stará Boleslav); v. Palacký, Dějiny 3 I, I, pag. 241, nota 229; Jireček, Antiquae Boemiae topographia historica, pag. II; Pa- 35 mátky archaeol. a místopisné VII. pag. 438. 30
Strana 37
973. NUM. 33. 37 33. 5 Piligrimus, episcopus Laureacensis, de opera sua in Hungarorum gente convertenda ad Benedictum VI. papam defert eumque rogat, ut pallium archi- episcopale sibi concedat; catholicae fidei symbolum addit, quam se tenere et docere affirmat. 19737. Exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis saec. XII num. 1051 fol. 85—88v (A). Gewoldus, Chron. mon. Reichersperg. Append. pag. 24 (e cod. ms. mon. Reichersperg. B) = Lünig, Teutsches Reichsarchiv XVII, spicil. eccl. II, pag. 766, num. 13. = Hansiz, Germania sacra I. pag. 21I. = Ludewig, Script. rer. Germanic. II. pag. 365. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 89, num. III. = Erben, Reg. I, pag. 30, num. 70. — Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II pag. 71I, num. 6. — Confer Dümmler, Pilgrim v. Passau, pag. 38—43 et Gesch. d. ostfrank. Reiches III, 515, nota I. Ordinis" ac nominis carismate prerogato sanctę Romanę sedis universali 15 Benedicto pontifici Piligrimus, sanctę Lauriacensis ęcclesię humilis servitor, fide- Notum fieri dignetur vobis, summe litatem precum devotumque servitium. sacerdotum presul, quod super omne animi mei desiderium nunc delectarer et apostolorum visitare limina vestraque optabili perfrui presentia et ea a facie ad faciem, que litteris et internuntiorum committo indiciis, sanctissimę paternitati vestrę coram ratiocinari,b nisi quod a neophyta Ungrorum“ gente huc ire pro- hibeor, apud quam fędere pacto sub occasione pacis fidutiam sumpsimus operam exercere predicationis. Cuius enim terror gentis ex longo tempore etiam aliarum provintiarum predicatoribus meę diocesis hactenus aditum clausit, ad quas nihi- lominus presentis oportunitas temporis ire me vocavit. Quibus deus omnipotens, quid solita sua pietate semper dispersa congregat, aperire dignatus est ianuam cordis sui diu clausam, ut discisso velamine duricię suę depositaque ferina cru- delitate, leni iugo domini colla submittant. A qua ergo prefata Ungrorume gente multis precibus ipse invitabar venire aut missos meos in opus evangelii illuc dirigere. Ad quos dum transmitterem satis idoneos viros ex monachis canonicisque presbyteris! atque de singulis ęcclesiasticiss gradibus clericos et vita omnique conversatione illorum sic ordinata, quemadmodum in gestis Anglorum didici, tantum divina gratia suis institutionibush fructum statim ministravit, ut ex eisdem nobilioribus Ungris' utriusque sexus catholica fide imbutos atque sacro lavacro ablutos circiter* quinque millia Christo lucrarentur. Christiani autem, quorum maior 35 pars populi est, qui ex omni parte mundi illuc tracti sunt captivi, quibus num- 20 25 30 10 40 33. a) litteris maiusculis scr.; praecedit lemma: Epistola Piligrimi' A. — b) ,rationari' B. — c) ,Ungarorum‘ B. — d) quoniam‘ B. — e) �Vngarorum‘ B. — f) ,presbyteros' A; cano- nicosque presbyteros' B. — 8) corr. ex ,ecclesiasticos' A. — h) ,suis. instit.' deest B. — i) ,Vngaris' B, — k) ,circa‘ B. 1) Cf. Dummler, Pilgrim v. Passau, pag. 170 nota 3.
973. NUM. 33. 37 33. 5 Piligrimus, episcopus Laureacensis, de opera sua in Hungarorum gente convertenda ad Benedictum VI. papam defert eumque rogat, ut pallium archi- episcopale sibi concedat; catholicae fidei symbolum addit, quam se tenere et docere affirmat. 19737. Exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis saec. XII num. 1051 fol. 85—88v (A). Gewoldus, Chron. mon. Reichersperg. Append. pag. 24 (e cod. ms. mon. Reichersperg. B) = Lünig, Teutsches Reichsarchiv XVII, spicil. eccl. II, pag. 766, num. 13. = Hansiz, Germania sacra I. pag. 21I. = Ludewig, Script. rer. Germanic. II. pag. 365. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 89, num. III. = Erben, Reg. I, pag. 30, num. 70. — Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II pag. 71I, num. 6. — Confer Dümmler, Pilgrim v. Passau, pag. 38—43 et Gesch. d. ostfrank. Reiches III, 515, nota I. Ordinis" ac nominis carismate prerogato sanctę Romanę sedis universali 15 Benedicto pontifici Piligrimus, sanctę Lauriacensis ęcclesię humilis servitor, fide- Notum fieri dignetur vobis, summe litatem precum devotumque servitium. sacerdotum presul, quod super omne animi mei desiderium nunc delectarer et apostolorum visitare limina vestraque optabili perfrui presentia et ea a facie ad faciem, que litteris et internuntiorum committo indiciis, sanctissimę paternitati vestrę coram ratiocinari,b nisi quod a neophyta Ungrorum“ gente huc ire pro- hibeor, apud quam fędere pacto sub occasione pacis fidutiam sumpsimus operam exercere predicationis. Cuius enim terror gentis ex longo tempore etiam aliarum provintiarum predicatoribus meę diocesis hactenus aditum clausit, ad quas nihi- lominus presentis oportunitas temporis ire me vocavit. Quibus deus omnipotens, quid solita sua pietate semper dispersa congregat, aperire dignatus est ianuam cordis sui diu clausam, ut discisso velamine duricię suę depositaque ferina cru- delitate, leni iugo domini colla submittant. A qua ergo prefata Ungrorume gente multis precibus ipse invitabar venire aut missos meos in opus evangelii illuc dirigere. Ad quos dum transmitterem satis idoneos viros ex monachis canonicisque presbyteris! atque de singulis ęcclesiasticiss gradibus clericos et vita omnique conversatione illorum sic ordinata, quemadmodum in gestis Anglorum didici, tantum divina gratia suis institutionibush fructum statim ministravit, ut ex eisdem nobilioribus Ungris' utriusque sexus catholica fide imbutos atque sacro lavacro ablutos circiter* quinque millia Christo lucrarentur. Christiani autem, quorum maior 35 pars populi est, qui ex omni parte mundi illuc tracti sunt captivi, quibus num- 20 25 30 10 40 33. a) litteris maiusculis scr.; praecedit lemma: Epistola Piligrimi' A. — b) ,rationari' B. — c) ,Ungarorum‘ B. — d) quoniam‘ B. — e) �Vngarorum‘ B. — f) ,presbyteros' A; cano- nicosque presbyteros' B. — 8) corr. ex ,ecclesiasticos' A. — h) ,suis. instit.' deest B. — i) ,Vngaris' B, — k) ,circa‘ B. 1) Cf. Dummler, Pilgrim v. Passau, pag. 170 nota 3.
Strana 38
38 NUM. 33. 973. quam soboles suas licuit nisi furtive domino consecrare, modo certatim nullo obstante timore offerunt eos baptizare et gratulantur omnes tanquam de peregri- natione sua in patriam reducti, quod christiano more oratoria audent construere et licentia percepta linguam ligatam in laudem salvatoris presumunt solvere. Ipsi enim barbari mira omnipotentis dei operante clementia, quorum licet adhuc gentilitate sint quidam detenti, nullum tamen ex illorum subditis vetant baptizari nec sacerdotibus inhibent' quocunque libet proficisci, sed ita concordes sunt pagani cum christianis tantamque ad invicem habent familiaritatem, ut illic Esaye videaturm impleri prophetia: ,Lupus et agnus pascentur simul. Leo et bos com- edent paleas'.? Factum est ergo, ut pene cuncta Ungrorum" natio sit prona ad percipiendum fidem sanctam, sed et alię Sclauorum° provintię ad credendum promptę. Et est ibi messis quidem multa, operarii autem pauci. Unde? quoque visum est iam necessarium esse, quatinus sanctitas vestra illic iubeat aliquos ordinari episcopos, quia et quondam Romanorum Gepidarumque tempore proprios septem antistites eadem orientalis Pannonia habuit et Mesia, meę sanctę Lauria- censi, cui ego indignus ministro, ęcclesię subiectos; quorum etiam quatuor, usque dum Ungrie regnum Bauuariorum invaserunt, sicut presenti cognitum est ętati, in Marauia manserunt. Quod nimirum grave ac valde onerosum est mihi- ut tot pontificii parrochias solus predicando circueam, quibus necessitate et adiutorii inopia cogor nonnunquams meam subtrahere presentiam. Ecce domi- 20 norum amantissime,' huiusmodi ęcclesiasticis mancipatus officiis detineor, et ne fecissem moram sepe dicte gentis conversioni, ire et prosterni ad vestra sanctis- sima vestigia distuli. Legatos autem meos, presentium scilicet portitores, ad vestram destinavi serenitatem, quos audire dignetur queso clementia vestra et eorum meisque mixtim precibus prebere assensum, quatinus pallium infulam quoque “ 25 pontificalem, quod speciale munus honoris ab hac sede tantum dirigitur metro- politanis, quod etiam mei predecessores a gloriosis huius principalis cathedre primatibus accipere soliti erant, michi vero hoc ipsum benigno animo per illos dirigere dignetur, pariterque etiam privilegia apostolice auctoritatis meę ęcclesię, per eosdem missos meos vestris presentata sacris obtutibus, more predecessorum vestrorum roborari supplico et confirmari, ut hac apostolica sanctione et bene- dictione munitus, mihi commissi populi gubernationem canonice exsequi valeam et vestris rationibus in die iudicii* imputetur, quod in illis finibus ex paganis nova ęcclesia domino lucratur. Quoniam varię ac perversę hereticorum sectę timendę sunt, quos sepe contigit deprehendi alios, quibus presunt, errore suo corrumpere, quos agnitione orthodoxę veritatis debuerant illustrare, ut hęc tam 5 10 15 30 35 33. 1) ,invident B. — m) ,videatur Isaiae' B. — n) ,Vngarorum‘ B. — °) ,Schlauorum‘ B. — P) ,Inde B. — q) �Vngari' B. — r) ,mei pontificii' B. — s) ,nunquam‘ A, B. — 1) ,ama- tissime‘ B. — u) ,infulamque‘ B. — v) commissam‘ A. — x) ,in d. iud. rat.“ B. — y) ,Quondam' B. 3) Isaiae LXV, 25. 40
38 NUM. 33. 973. quam soboles suas licuit nisi furtive domino consecrare, modo certatim nullo obstante timore offerunt eos baptizare et gratulantur omnes tanquam de peregri- natione sua in patriam reducti, quod christiano more oratoria audent construere et licentia percepta linguam ligatam in laudem salvatoris presumunt solvere. Ipsi enim barbari mira omnipotentis dei operante clementia, quorum licet adhuc gentilitate sint quidam detenti, nullum tamen ex illorum subditis vetant baptizari nec sacerdotibus inhibent' quocunque libet proficisci, sed ita concordes sunt pagani cum christianis tantamque ad invicem habent familiaritatem, ut illic Esaye videaturm impleri prophetia: ,Lupus et agnus pascentur simul. Leo et bos com- edent paleas'.? Factum est ergo, ut pene cuncta Ungrorum" natio sit prona ad percipiendum fidem sanctam, sed et alię Sclauorum° provintię ad credendum promptę. Et est ibi messis quidem multa, operarii autem pauci. Unde? quoque visum est iam necessarium esse, quatinus sanctitas vestra illic iubeat aliquos ordinari episcopos, quia et quondam Romanorum Gepidarumque tempore proprios septem antistites eadem orientalis Pannonia habuit et Mesia, meę sanctę Lauria- censi, cui ego indignus ministro, ęcclesię subiectos; quorum etiam quatuor, usque dum Ungrie regnum Bauuariorum invaserunt, sicut presenti cognitum est ętati, in Marauia manserunt. Quod nimirum grave ac valde onerosum est mihi- ut tot pontificii parrochias solus predicando circueam, quibus necessitate et adiutorii inopia cogor nonnunquams meam subtrahere presentiam. Ecce domi- 20 norum amantissime,' huiusmodi ęcclesiasticis mancipatus officiis detineor, et ne fecissem moram sepe dicte gentis conversioni, ire et prosterni ad vestra sanctis- sima vestigia distuli. Legatos autem meos, presentium scilicet portitores, ad vestram destinavi serenitatem, quos audire dignetur queso clementia vestra et eorum meisque mixtim precibus prebere assensum, quatinus pallium infulam quoque “ 25 pontificalem, quod speciale munus honoris ab hac sede tantum dirigitur metro- politanis, quod etiam mei predecessores a gloriosis huius principalis cathedre primatibus accipere soliti erant, michi vero hoc ipsum benigno animo per illos dirigere dignetur, pariterque etiam privilegia apostolice auctoritatis meę ęcclesię, per eosdem missos meos vestris presentata sacris obtutibus, more predecessorum vestrorum roborari supplico et confirmari, ut hac apostolica sanctione et bene- dictione munitus, mihi commissi populi gubernationem canonice exsequi valeam et vestris rationibus in die iudicii* imputetur, quod in illis finibus ex paganis nova ęcclesia domino lucratur. Quoniam varię ac perversę hereticorum sectę timendę sunt, quos sepe contigit deprehendi alios, quibus presunt, errore suo corrumpere, quos agnitione orthodoxę veritatis debuerant illustrare, ut hęc tam 5 10 15 30 35 33. 1) ,invident B. — m) ,videatur Isaiae' B. — n) ,Vngarorum‘ B. — °) ,Schlauorum‘ B. — P) ,Inde B. — q) �Vngari' B. — r) ,mei pontificii' B. — s) ,nunquam‘ A, B. — 1) ,ama- tissime‘ B. — u) ,infulamque‘ B. — v) commissam‘ A. — x) ,in d. iud. rat.“ B. — y) ,Quondam' B. 3) Isaiae LXV, 25. 40
Strana 39
973. NUM. 33. 39 pestifera de me amputetur suspitio, solemne symbolumz catholice fidei, quam ipse teneo ac doceo, vestro apostolatui profitendum salubre censeo.' Confiteoraa et credo sanctam atque ineffabilem trinitatem, patrem et filium et spiritum sanctum, unum deum naturaliter esse; unius substantię, unius nature, unius maie- statis et virtutis. Et patrem quidem non genitum, non factum, sed ingenitum profiteor; fons ergo et origo ipse est tocius trinitatis. Pater namque ineffabili substantia filium genuit, nec tamen aliud quam quod ipse est genuit: deus deum, lux lucem. Filium quoque de substantia patris sine initio ante secula natum bb nec tamen factum fateor. Igitur non sicut filius a patre ita pater a filio est, quia 10 non pater a filio, sed filius a patre generationem accepit; filius ergo deus de patre, pater autem deus, sed deus non de filio. Si enim pater fuit, semper habuit filium, cuius pater esset, deus, et ob hoc filium de patre natum sine initio con- fiteor. Spiritum etiam sanctum, qui est tertia in trinitate persona, unum atque equalem cum deo patre et filio credo esse deum; unius substantię, unius quoque 15 nature, nec tamen genitum vel creatum, sed a patre filioque procedentem, am- borum esse spiritum. Nec enim procedit de patre in filium, nec de filio tantum procedit ad sanctificandam creaturam, sed ab utrisque procedere monstratur, quia caritas sive sanctitas amborum esse cognoscitur, et nec patris tantum, nec filii tantum, sed simulc patris et filii spiritus dicitur.da In relativis vero perso- 20 narum nominibus pater ad filium, filius ad patrem, spiritus sanctus ad utrosque refertur. Que cum relative tres persone dicantur, una tamen natura vel substantia creditur, nec sicut tres personas ita tres substantias predico, sed unam sub- stantiam, tres autem personas. Quod enim pater est, non ad alium, sed ad filium et quod filius est non ad se, sed ad patrem est; similiter spiritus sanctus non ad se, sed ad patrem et filium relative refertur in eo, quod spiritus patris et filii predicatur. In hac ergo sancta trinitate tres personas, ee unum deum con- fiteor. Ergo non ipsum, qui est pater, dico esse ff filium vel spiritum sanctum, nec ipsum filium patrem aut spiritum sanctum fateor, vel eum qui est spiritus sanctus, patrem vel filium dicere valeo; sed quod pater est, hoc esse filium, hoc esse spiritum sanctum sine ulla ambiguitate pronuntio. Personas enim dis- tinguo, non naturam deitatis separo. Tres ergo illas unius atque inseparabilis nature personas sicut non confundo, ita separabiles nullatenus predico, cum nulla ante aliam, nulla post aliam, nulla sine alia vel extitisse vel quippiam operasse aliquando credatur; inseparabiles enim inveniuntur et in eo, quod sunt, 35 et in eo, quod faciunt. Habet enim pater eternitatem sine nativitate, filius eterni- 5 25 30 40 33. z) ex ,symbolem‘ eod. atramento corr. A. — aa) litteris maiusculis scriptum A. — bb) ,nat. ante saec.' B. — cc) ,similiter' B. — dd) ,spiritus dei B. — ee) ex ,persone" eod. atram. corr. A. — ff) ,etiam' B. 1) Quae subsequitur confessio, in breviorem formam redacta est symboli ab undecimo concilio Toletano (a. 675) constituti repetitio; of. Hahn. Bibliothek d. Symbole 3 pag. 342, num. 28.
973. NUM. 33. 39 pestifera de me amputetur suspitio, solemne symbolumz catholice fidei, quam ipse teneo ac doceo, vestro apostolatui profitendum salubre censeo.' Confiteoraa et credo sanctam atque ineffabilem trinitatem, patrem et filium et spiritum sanctum, unum deum naturaliter esse; unius substantię, unius nature, unius maie- statis et virtutis. Et patrem quidem non genitum, non factum, sed ingenitum profiteor; fons ergo et origo ipse est tocius trinitatis. Pater namque ineffabili substantia filium genuit, nec tamen aliud quam quod ipse est genuit: deus deum, lux lucem. Filium quoque de substantia patris sine initio ante secula natum bb nec tamen factum fateor. Igitur non sicut filius a patre ita pater a filio est, quia 10 non pater a filio, sed filius a patre generationem accepit; filius ergo deus de patre, pater autem deus, sed deus non de filio. Si enim pater fuit, semper habuit filium, cuius pater esset, deus, et ob hoc filium de patre natum sine initio con- fiteor. Spiritum etiam sanctum, qui est tertia in trinitate persona, unum atque equalem cum deo patre et filio credo esse deum; unius substantię, unius quoque 15 nature, nec tamen genitum vel creatum, sed a patre filioque procedentem, am- borum esse spiritum. Nec enim procedit de patre in filium, nec de filio tantum procedit ad sanctificandam creaturam, sed ab utrisque procedere monstratur, quia caritas sive sanctitas amborum esse cognoscitur, et nec patris tantum, nec filii tantum, sed simulc patris et filii spiritus dicitur.da In relativis vero perso- 20 narum nominibus pater ad filium, filius ad patrem, spiritus sanctus ad utrosque refertur. Que cum relative tres persone dicantur, una tamen natura vel substantia creditur, nec sicut tres personas ita tres substantias predico, sed unam sub- stantiam, tres autem personas. Quod enim pater est, non ad alium, sed ad filium et quod filius est non ad se, sed ad patrem est; similiter spiritus sanctus non ad se, sed ad patrem et filium relative refertur in eo, quod spiritus patris et filii predicatur. In hac ergo sancta trinitate tres personas, ee unum deum con- fiteor. Ergo non ipsum, qui est pater, dico esse ff filium vel spiritum sanctum, nec ipsum filium patrem aut spiritum sanctum fateor, vel eum qui est spiritus sanctus, patrem vel filium dicere valeo; sed quod pater est, hoc esse filium, hoc esse spiritum sanctum sine ulla ambiguitate pronuntio. Personas enim dis- tinguo, non naturam deitatis separo. Tres ergo illas unius atque inseparabilis nature personas sicut non confundo, ita separabiles nullatenus predico, cum nulla ante aliam, nulla post aliam, nulla sine alia vel extitisse vel quippiam operasse aliquando credatur; inseparabiles enim inveniuntur et in eo, quod sunt, 35 et in eo, quod faciunt. Habet enim pater eternitatem sine nativitate, filius eterni- 5 25 30 40 33. z) ex ,symbolem‘ eod. atramento corr. A. — aa) litteris maiusculis scriptum A. — bb) ,nat. ante saec.' B. — cc) ,similiter' B. — dd) ,spiritus dei B. — ee) ex ,persone" eod. atram. corr. A. — ff) ,etiam' B. 1) Quae subsequitur confessio, in breviorem formam redacta est symboli ab undecimo concilio Toletano (a. 675) constituti repetitio; of. Hahn. Bibliothek d. Symbole 3 pag. 342, num. 28.
Strana 40
40 NUM. 33, 34. 973. — 976 APR. 28. tatem cum nativitate, spiritus vero sanctus eternitatem processionis a patre et filio sine nativitate. De his ergo tribus personis sola filii persona hominem verum sine peccato pro liberatione generis humani ex Maria virgine novo ordine novaque nativitate assumpsit.88 Novo ordine, quia invisibilis in divinitate, visi- bilis hh monstratur in carne; nova autem nativitate est genitus, quia incorrupta virginitas et virilem coitum nescivit et foecunda“ per spiritum sanctum carnis materiam ministravit. Dei enim filius non personam hominis accepit, sed naturam ; naturam enim nostram in unitatem suę persone assumpsit, et idcirco filius dei et filius hominis unus est Christus. In eo namque, quod filius est dei, equalis est patri et in eo, quod est filius hominis, minor est patre. Qui etiam, ex quo homo est, pro delictis nostris passionem sustinuit mortique addictus et cruci, veram carnis mortem accepit, tertia quoque die virtute propria suscitatus de sepulchro resurrexit.k Hoc ergo exemplo capitis nostri in hac carne, qua nunc sum et moveor, resurrecturum me credo. Idem autem dominus ac salvator noster peracto resurrectionis suę triumpho, paternam sedem repetiit, á qua per divinitatem numquam recessit. Inde in finem seculorum venturus iudicabit vivos et mortuos reddetque singulis, prout gessit quisque in corpore, sive bonum sive malum. Aecclesiam sane catholicam precio sui sanguinis redemptam cum eo credo in perpetuum" regnaturam. Credo et confiteor unum baptisma in remissionem omnium peccatorum. Hanc ergo fidem professionis meę inviolatam me retinere 20 et ab ea numquam deviare promitto. Qualiter ergo ex prelibata fide idiotas eru- dire debeam et ipse in suscepta novitiorum ęcclesia conversari, rescripto paterni- tatis vestrę cautius mm flagito ut merear edoceri. Memet ipsum enim iterum iterumque sanctitatis vestre fidei precibusque subnixe commendo commenda- tumque nn perpetualiter fore inhianter desidero.nn Dignam autem vestrę sublimi- 25 tatis memoriam, quam tota per orbem frequentat ęcclesia, ego cum omnibus mihi subditis votis et orationibus celebrare non desisto. Quicquid etiam humani servicii, quod vestram deceat magnitudinem, ex me conferri possit, totum et ex toto pro libitu voluntatis vestrę liberaliter expendere, pater dilectissime, satago. 5 10 15 34. 30 Willigisus, archiepiscopus Maguntinus, auctoritate sedis apostolicae, assti- pulantibus quoque assessoribus suis, venerabilibus episcopis Spirensi, 1 Wormatiensi, Pragensi,3 Moraviensi,“ pro manifesto paricidio Gozmarum (cantorem Aschaffen- 33. g8) ,sumpsit B. —hh) ,invisibilis' B. — i) ,facunda‘ B. — kk) ,resurrexit' deest B. — u) ,perpetuo‘ B. — mm) ,cautus‘ B. — nn) ,commendatumque — desidero' deest B. 34. 1 Balderico 970—987. — 1) Annone 950—978. — 5) Ditmaro 975—982. — 3) Nomen ignoratur; an idem sit, de quo Cosmas, Chron. Boh. lib. II, c. 21 annotavit: „Fertur autem, quod fuisset in Moravia ante tempora Severi quidam episcopus, ut reor, nomine Wracen“? 35
40 NUM. 33, 34. 973. — 976 APR. 28. tatem cum nativitate, spiritus vero sanctus eternitatem processionis a patre et filio sine nativitate. De his ergo tribus personis sola filii persona hominem verum sine peccato pro liberatione generis humani ex Maria virgine novo ordine novaque nativitate assumpsit.88 Novo ordine, quia invisibilis in divinitate, visi- bilis hh monstratur in carne; nova autem nativitate est genitus, quia incorrupta virginitas et virilem coitum nescivit et foecunda“ per spiritum sanctum carnis materiam ministravit. Dei enim filius non personam hominis accepit, sed naturam ; naturam enim nostram in unitatem suę persone assumpsit, et idcirco filius dei et filius hominis unus est Christus. In eo namque, quod filius est dei, equalis est patri et in eo, quod est filius hominis, minor est patre. Qui etiam, ex quo homo est, pro delictis nostris passionem sustinuit mortique addictus et cruci, veram carnis mortem accepit, tertia quoque die virtute propria suscitatus de sepulchro resurrexit.k Hoc ergo exemplo capitis nostri in hac carne, qua nunc sum et moveor, resurrecturum me credo. Idem autem dominus ac salvator noster peracto resurrectionis suę triumpho, paternam sedem repetiit, á qua per divinitatem numquam recessit. Inde in finem seculorum venturus iudicabit vivos et mortuos reddetque singulis, prout gessit quisque in corpore, sive bonum sive malum. Aecclesiam sane catholicam precio sui sanguinis redemptam cum eo credo in perpetuum" regnaturam. Credo et confiteor unum baptisma in remissionem omnium peccatorum. Hanc ergo fidem professionis meę inviolatam me retinere 20 et ab ea numquam deviare promitto. Qualiter ergo ex prelibata fide idiotas eru- dire debeam et ipse in suscepta novitiorum ęcclesia conversari, rescripto paterni- tatis vestrę cautius mm flagito ut merear edoceri. Memet ipsum enim iterum iterumque sanctitatis vestre fidei precibusque subnixe commendo commenda- tumque nn perpetualiter fore inhianter desidero.nn Dignam autem vestrę sublimi- 25 tatis memoriam, quam tota per orbem frequentat ęcclesia, ego cum omnibus mihi subditis votis et orationibus celebrare non desisto. Quicquid etiam humani servicii, quod vestram deceat magnitudinem, ex me conferri possit, totum et ex toto pro libitu voluntatis vestrę liberaliter expendere, pater dilectissime, satago. 5 10 15 34. 30 Willigisus, archiepiscopus Maguntinus, auctoritate sedis apostolicae, assti- pulantibus quoque assessoribus suis, venerabilibus episcopis Spirensi, 1 Wormatiensi, Pragensi,3 Moraviensi,“ pro manifesto paricidio Gozmarum (cantorem Aschaffen- 33. g8) ,sumpsit B. —hh) ,invisibilis' B. — i) ,facunda‘ B. — kk) ,resurrexit' deest B. — u) ,perpetuo‘ B. — mm) ,cautus‘ B. — nn) ,commendatumque — desidero' deest B. 34. 1 Balderico 970—987. — 1) Annone 950—978. — 5) Ditmaro 975—982. — 3) Nomen ignoratur; an idem sit, de quo Cosmas, Chron. Boh. lib. II, c. 21 annotavit: „Fertur autem, quod fuisset in Moravia ante tempora Severi quidam episcopus, ut reor, nomine Wracen“? 35
Strana 41
976 APR. 28. — CCA. 987. NUM. 34, 35. 41 burgensem) ab officio et beneficio deponit et tonsuratum coenobio, quod est Nuenstat, ad poenitentiam transmitit. Maguntiae 976 apr. 28. 5 Gudenus, Cod. Dipl. Mogunt. I. pag. 352, num. 129 (ex libro primo registri litterarum eccl. Magunt. saec. XIV, in tabulario reg. Würzburgensi) =Dobner, Annal. Hagec. W. pag. 245 (exc.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 96, num. 113. — Erben, Reg. I, pag. 31. num. 72 — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 119, num. 13. — Cf. Dummler, Pilgrim v. Passau pag. 175, n. 12. 35. 10 Henricus II, dux Baioariorum, possessiones episcopatus Pataviensis in marchia orientali enumerat simulque Bohemorum colonorum in Austria et ter- minorum Moraviae mentionem facit. (ccа. 987) 15 Exstat in codice antiquissimo episc. Pataviensis et in cod. III traditionum Patav. fol. 129v—130v in tabulario generali regni Bavariae Monachi. Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 99, num. 114. — Erben, Reg. I, pag. 32, num. 74 (ex Monum. Boic. XXVIII, 2, pag. 86, num. 116 et pag. 208, num. 7). — Acta Austriae in- ferioris I: Codex canonicor. s. Ypoliti I, pag. 3, num. 2. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. 82, pag. 456. et Pekař in Český časop. hist. X, pag. 55. 20 Monumentorum Boicorum editores l. l. pag. 210 notitiam hanc non esse coaevam, sed exiens saeculum XII redolere censent; attamen in dubium revocare, quod continet, vix possumus. 30 Notum sit cunctis presentibus scilicet et futuris, qualiter Heinricus, strenuus Baioariorum dux, in marca Liutbaldi marchionis, congregatis omnibus tam epi- 25 scopis quam comitibus primoribusque cum plebibus regni, publico placito habito populum terminalem pro facienda generaliter omnibus iusticia iurare fecit, quod iure uniuscuiusque proprium esset de illis prediis, que tunc sub ditione tene- bantur dominica, et quid episcopatuum aut abbatiarum familie deberent marchioni, inter cetera autem que ad sanctum Stephanum prothomartirem sedemque Pata- viensem iuste legaliterque pertinere deberent.... Deinde hec loca ad sedem Pataviensis ecclesie attinere sub proposita iusiuratione firmabant tempore ponti- ficatus et presentia Pilgrimi episcopi: . ...Persnicha1 sicut Willihelmus in pro- prium possidebat, quod tempore presenti Boemani insidendo arabant;2 deinceps Liliunhova3 iuxta Tullonam, Egilinsteti, Zeizmannestetin et Abbatestetin 4 cum 35 40 35. 1) Perschling. — 1) Hic Erben adnotavit: Memoratu digna de colonis Slavis est eiusdem ducis Henrici constitutio, edita a L. B. Hormayr in annalibus literar. Viennens. (Wiener literar. Jahrbücher) XXXIX, Intelligenzblatt 36, nec non coloniis slavicis, boicis et saxonicis in orientalibus partibus eiusdem dissertatio: Die Sachsen in Innerösterreich,' in den Beitragen zur Preisfrage des Erzherzogs Johann, in iisdem annal. literar. Vien. XL, Intelligenzbl. — 2) Frauenhofen a Tulln ad meridiem. — 1) Abstetten a Tulln ad occidentem.
976 APR. 28. — CCA. 987. NUM. 34, 35. 41 burgensem) ab officio et beneficio deponit et tonsuratum coenobio, quod est Nuenstat, ad poenitentiam transmitit. Maguntiae 976 apr. 28. 5 Gudenus, Cod. Dipl. Mogunt. I. pag. 352, num. 129 (ex libro primo registri litterarum eccl. Magunt. saec. XIV, in tabulario reg. Würzburgensi) =Dobner, Annal. Hagec. W. pag. 245 (exc.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 96, num. 113. — Erben, Reg. I, pag. 31. num. 72 — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 119, num. 13. — Cf. Dummler, Pilgrim v. Passau pag. 175, n. 12. 35. 10 Henricus II, dux Baioariorum, possessiones episcopatus Pataviensis in marchia orientali enumerat simulque Bohemorum colonorum in Austria et ter- minorum Moraviae mentionem facit. (ccа. 987) 15 Exstat in codice antiquissimo episc. Pataviensis et in cod. III traditionum Patav. fol. 129v—130v in tabulario generali regni Bavariae Monachi. Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 99, num. 114. — Erben, Reg. I, pag. 32, num. 74 (ex Monum. Boic. XXVIII, 2, pag. 86, num. 116 et pag. 208, num. 7). — Acta Austriae in- ferioris I: Codex canonicor. s. Ypoliti I, pag. 3, num. 2. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. 82, pag. 456. et Pekař in Český časop. hist. X, pag. 55. 20 Monumentorum Boicorum editores l. l. pag. 210 notitiam hanc non esse coaevam, sed exiens saeculum XII redolere censent; attamen in dubium revocare, quod continet, vix possumus. 30 Notum sit cunctis presentibus scilicet et futuris, qualiter Heinricus, strenuus Baioariorum dux, in marca Liutbaldi marchionis, congregatis omnibus tam epi- 25 scopis quam comitibus primoribusque cum plebibus regni, publico placito habito populum terminalem pro facienda generaliter omnibus iusticia iurare fecit, quod iure uniuscuiusque proprium esset de illis prediis, que tunc sub ditione tene- bantur dominica, et quid episcopatuum aut abbatiarum familie deberent marchioni, inter cetera autem que ad sanctum Stephanum prothomartirem sedemque Pata- viensem iuste legaliterque pertinere deberent.... Deinde hec loca ad sedem Pataviensis ecclesie attinere sub proposita iusiuratione firmabant tempore ponti- ficatus et presentia Pilgrimi episcopi: . ...Persnicha1 sicut Willihelmus in pro- prium possidebat, quod tempore presenti Boemani insidendo arabant;2 deinceps Liliunhova3 iuxta Tullonam, Egilinsteti, Zeizmannestetin et Abbatestetin 4 cum 35 40 35. 1) Perschling. — 1) Hic Erben adnotavit: Memoratu digna de colonis Slavis est eiusdem ducis Henrici constitutio, edita a L. B. Hormayr in annalibus literar. Viennens. (Wiener literar. Jahrbücher) XXXIX, Intelligenzblatt 36, nec non coloniis slavicis, boicis et saxonicis in orientalibus partibus eiusdem dissertatio: Die Sachsen in Innerösterreich,' in den Beitragen zur Preisfrage des Erzherzogs Johann, in iisdem annal. literar. Vien. XL, Intelligenzbl. — 2) Frauenhofen a Tulln ad meridiem. — 1) Abstetten a Tulln ad occidentem.
Strana 42
42 NUM. 35, 36. CCA. 987. — 991 MAI. 1. omnibus iure ad se respicientibus; postmodum autem a septem collibus ab oc- cidente civitatis Zeizenmure5 sursum ad australem plagam Chunihohestorf“ et sic usque in cacumen montis Comageni" et ita usque ad Hangentenstein8 et ita ultra Danubium usque ad Marevinos terminos? in latum et sursum in longum usque ad Mochinle10 et Trebinse 11 et utramque ripam fluminis Danubii infra iam dictum terminum.... 5 36. Otto III rex tertiam partem census, fisco regio singulis annis de Bohemia bersolvendi, ecclesiae archiepiscopali Magdeburgensi donat. Merseburg 991 mai 1. 10 Autographum membr. in tabulario regio Berolinensi (A). Monum. Germ. hist. Dipl. II, pars 2, pag. 478, num. 71. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 100, num. 115 (reg.) — Erben, Reg. I. pag. 33, num. 76. — Stumpf, Reg. 942. (C) 1 In nomine sanctae et individuae trinitatis. Otto dei gratia rex. Om- nium fidelium nostrorum tam praesentium quam et futurorum piae devotioni 15 notum sit, quomodo nos il ob interventum dilectae genitricis nostrae, Theophanu videlicet imperatricis augustae, ac votum et amorem cari fidelisque nostri Gisal- harii, Magadaburgensis ecclesiae venerabilis archiepiscopi, i qui sępius pio animo devotum nobis exhibuit servitium, ad ecclesiam sancti Mauricii martiris, quae in praelibata Magadaburg civitate videtur constructa et in eius honore conse- 20 crata, Il dedimus tertiam partem nostri census, qui nostro regio fisco per sin- gulos annos persolvi debet de tota Boemia, in qualicumque re sit, sive in auro seu argento vel pecoribus aut in aliis aliquibus rebus magnis sive parvis, ea videlicet ratione, ut sicut duae partes praedicti census omnibus annis sub regiam potestatem colliguntur, ita deinceps praefatus Gisalharius, Magadaburgensis ec- 25 clesiae honorandus archipraesul, suique successores tertiam partem census de omni Boemia, ut superius iam dictum est, in auro et argento vel pecoribus aut aliis rebus maioribus sive minoribus sub suum ius recipiant, et quod eis bonum et aptum videatur, ad suum et ecclesiae, cui praesident, usum per hanc nostrae donationis et auctoritatis concessionem liberam dehinc sine obstaculo et contra- 30 dictione alicuius personae faciendi quod velint potestatem habeant, ut memoria 35. 5) Zeiselmauer vicus in distr. polit. Tullnensi. — 6) Königstetten a Tulln ad orientem. — 7) Wienerwald. — 5) Mons inter Greifenstein et Höflein supra Danubium. — 5) Fines Moravorum ad Maracham et Taiam fluvios in septentrionali parte Danubii infra et supra montem Mannhard (Monum. Boica XXVIII, 2 pag. 210, nota). — 10) Nöchling in sinistra Danubii ripa. — 11) Trübensee in districtu Kirchberg. a) Hic post ,parvis' et inferius post ,habeatur' notarius primum litteras proxime se- quentes sine ullo intervallo posuit, sed postea delevit et ad novorum enuntiatorum initia significanda iusto spatio adhibito eas iterum scripsit. 36. 35
42 NUM. 35, 36. CCA. 987. — 991 MAI. 1. omnibus iure ad se respicientibus; postmodum autem a septem collibus ab oc- cidente civitatis Zeizenmure5 sursum ad australem plagam Chunihohestorf“ et sic usque in cacumen montis Comageni" et ita usque ad Hangentenstein8 et ita ultra Danubium usque ad Marevinos terminos? in latum et sursum in longum usque ad Mochinle10 et Trebinse 11 et utramque ripam fluminis Danubii infra iam dictum terminum.... 5 36. Otto III rex tertiam partem census, fisco regio singulis annis de Bohemia bersolvendi, ecclesiae archiepiscopali Magdeburgensi donat. Merseburg 991 mai 1. 10 Autographum membr. in tabulario regio Berolinensi (A). Monum. Germ. hist. Dipl. II, pars 2, pag. 478, num. 71. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 100, num. 115 (reg.) — Erben, Reg. I. pag. 33, num. 76. — Stumpf, Reg. 942. (C) 1 In nomine sanctae et individuae trinitatis. Otto dei gratia rex. Om- nium fidelium nostrorum tam praesentium quam et futurorum piae devotioni 15 notum sit, quomodo nos il ob interventum dilectae genitricis nostrae, Theophanu videlicet imperatricis augustae, ac votum et amorem cari fidelisque nostri Gisal- harii, Magadaburgensis ecclesiae venerabilis archiepiscopi, i qui sępius pio animo devotum nobis exhibuit servitium, ad ecclesiam sancti Mauricii martiris, quae in praelibata Magadaburg civitate videtur constructa et in eius honore conse- 20 crata, Il dedimus tertiam partem nostri census, qui nostro regio fisco per sin- gulos annos persolvi debet de tota Boemia, in qualicumque re sit, sive in auro seu argento vel pecoribus aut in aliis aliquibus rebus magnis sive parvis, ea videlicet ratione, ut sicut duae partes praedicti census omnibus annis sub regiam potestatem colliguntur, ita deinceps praefatus Gisalharius, Magadaburgensis ec- 25 clesiae honorandus archipraesul, suique successores tertiam partem census de omni Boemia, ut superius iam dictum est, in auro et argento vel pecoribus aut aliis rebus maioribus sive minoribus sub suum ius recipiant, et quod eis bonum et aptum videatur, ad suum et ecclesiae, cui praesident, usum per hanc nostrae donationis et auctoritatis concessionem liberam dehinc sine obstaculo et contra- 30 dictione alicuius personae faciendi quod velint potestatem habeant, ut memoria 35. 5) Zeiselmauer vicus in distr. polit. Tullnensi. — 6) Königstetten a Tulln ad orientem. — 7) Wienerwald. — 5) Mons inter Greifenstein et Höflein supra Danubium. — 5) Fines Moravorum ad Maracham et Taiam fluvios in septentrionali parte Danubii infra et supra montem Mannhard (Monum. Boica XXVIII, 2 pag. 210, nota). — 10) Nöchling in sinistra Danubii ripa. — 11) Trübensee in districtu Kirchberg. a) Hic post ,parvis' et inferius post ,habeatur' notarius primum litteras proxime se- quentes sine ullo intervallo posuit, sed postea delevit et ad novorum enuntiatorum initia significanda iusto spatio adhibito eas iterum scripsit. 36. 35
Strana 43
991 MAI. 1. — 993 MAI. 31. NUM. 36—38. 43 5 10 nostri nominis et beatae memoriae avi nostri Ottonis eiusque equivoci nostri videlicet genfitorils, " imperatorum scilicet augustorum, in praefata Magadaburgensi ecclesia semper habeatur. Et " ut haec nostrae donationis [aucltoritas praesenti ac futuro tempore firma stabilisque permaneat, hoc nostrae dominationis prae- ceptum inde conscriptum sigilli nostri impressione signari iussimus, manuque propria, ut infra videtur, corroboravimus. Signum domni Ottonis (MF) gloriosissimi regis. i Hildibaldus episcopus et cancellarius vice Uuilligisi archicapellani re- cognovi. Data kal. mai anno dominice incarnationis DCCCCXCI, indictione IIII, anno autem tercii Ottonis regnantis octavo.“ Actum Mersaburg; feliciter amen. Sigillum ex cera flavei coloris impressum, cuius descriptionem accuratissimam praebet Foltz, Die Siegel d. deutschen Könige u. Kaiser aus d. sachs. Hause, in Neues Archiv III, pag. 36 inter sig. Ottonis III num. 2. 15 37. Edictum Boleslai, ducis Bohemiae, de separandis coniugiis illegalibus infra parentelam coniunctis, de ecclesiis aedificandis et decimis colligendis. 992. 20 25 Ex codice ms. saec. XII monasterii s. Crucis in Valle nemorosa, num. 217. Wattenbach, Beitrage z. Gesch. der christl. Kirche in Mähren und Böhmen, pag. 50. = Erben, Reg. I. pag. 33, num. 77. = H. G. Voigt, Adalbert v. Prag, pag. 268, nota 245. Anno dominice incarnationis DCCCCLXXXXII, domino Johanne XV papa in sacratissima sede beati Petri apostoli, imperante domino Ottone III rege au- gusto, ortante dei nutu domino episcopo II. sancte Pragensis ecclesię Adalberto monacho, dux Bolezlaus presentibus omnibus primatibus suis dedit prefato epi- scopo secundum statuta canonum separare ea coniugia, que infra parentelam contra sacram legem coniuncta“ esse reperirentur, necnon etiam ecclesias per loca opportuna construendi et decimas congregandi licentiam dedit. 38. 30 Johannes XV. papa monasterium Brevnoviense, conditum ab Adalberto, episcopo Pragensi, tuendum suscipit et varia ei largitur privilegia, abbati vero mitrae, chirothecarum, sandaliorum, mappillae, balteique usum concedit. Reate 993 mai 31. 35 36. b) Membrana destructa. — c) Genuine notarius numerum nota exprimere voluit, sed nota „VI‘ quam iam posuit, statim inter scribendum deleta, numerale secundum can- cellariae consuetudinem plane exscripsit. 37. a) ,conincta' cod.
991 MAI. 1. — 993 MAI. 31. NUM. 36—38. 43 5 10 nostri nominis et beatae memoriae avi nostri Ottonis eiusque equivoci nostri videlicet genfitorils, " imperatorum scilicet augustorum, in praefata Magadaburgensi ecclesia semper habeatur. Et " ut haec nostrae donationis [aucltoritas praesenti ac futuro tempore firma stabilisque permaneat, hoc nostrae dominationis prae- ceptum inde conscriptum sigilli nostri impressione signari iussimus, manuque propria, ut infra videtur, corroboravimus. Signum domni Ottonis (MF) gloriosissimi regis. i Hildibaldus episcopus et cancellarius vice Uuilligisi archicapellani re- cognovi. Data kal. mai anno dominice incarnationis DCCCCXCI, indictione IIII, anno autem tercii Ottonis regnantis octavo.“ Actum Mersaburg; feliciter amen. Sigillum ex cera flavei coloris impressum, cuius descriptionem accuratissimam praebet Foltz, Die Siegel d. deutschen Könige u. Kaiser aus d. sachs. Hause, in Neues Archiv III, pag. 36 inter sig. Ottonis III num. 2. 15 37. Edictum Boleslai, ducis Bohemiae, de separandis coniugiis illegalibus infra parentelam coniunctis, de ecclesiis aedificandis et decimis colligendis. 992. 20 25 Ex codice ms. saec. XII monasterii s. Crucis in Valle nemorosa, num. 217. Wattenbach, Beitrage z. Gesch. der christl. Kirche in Mähren und Böhmen, pag. 50. = Erben, Reg. I. pag. 33, num. 77. = H. G. Voigt, Adalbert v. Prag, pag. 268, nota 245. Anno dominice incarnationis DCCCCLXXXXII, domino Johanne XV papa in sacratissima sede beati Petri apostoli, imperante domino Ottone III rege au- gusto, ortante dei nutu domino episcopo II. sancte Pragensis ecclesię Adalberto monacho, dux Bolezlaus presentibus omnibus primatibus suis dedit prefato epi- scopo secundum statuta canonum separare ea coniugia, que infra parentelam contra sacram legem coniuncta“ esse reperirentur, necnon etiam ecclesias per loca opportuna construendi et decimas congregandi licentiam dedit. 38. 30 Johannes XV. papa monasterium Brevnoviense, conditum ab Adalberto, episcopo Pragensi, tuendum suscipit et varia ei largitur privilegia, abbati vero mitrae, chirothecarum, sandaliorum, mappillae, balteique usum concedit. Reate 993 mai 31. 35 36. b) Membrana destructa. — c) Genuine notarius numerum nota exprimere voluit, sed nota „VI‘ quam iam posuit, statim inter scribendum deleta, numerale secundum can- cellariae consuetudinem plane exscripsit. 37. a) ,conincta' cod.
Strana 44
44 NUM. 38. 993 MAI 31. Apographum insertum confirmationi regis Premizlai Ottakari I datae Pragae 1224 iul. 24, cuius autographum in tabulario monasterii Brevnoviensis asservatur (B). Paprocký, Diadochos l. I pag. 349 (plura ibi omissa sunt) = Tres discursus iuris trium celeberrimor. in curia Romana advocatorum I. Ant. Flavii de Sanctis, II. Josephi de Pro- speris, III. Dominici Ursaya in causa praetensae exemptionis pro revimo et cels mo S. R. I. principe archiep. Pragensi contra rev mum abbatem Brzevnoviensem (Pragae 1752 et 1756), Appendix pag. I. — Ludewig, Reliquiae manuscr. omnis aevi diplomatum VI. pag. 53, num. 29. — Ziegelbauer, Epitome hist. monast. Brevnoviensis, pag. 17 et 252. — Dobner, Monum. hist. Boemiae VI. pag. 6, num. 3 (reg.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 104, num. 119. = Migne, Patrol. lat. 137, pag. 847. — Erben, Reg. I, pag. 35, num. 80. — Jaffé, Reg. pontif. Roman.2 num. 3849. — Schramm, Reg. z. Gesch. d. Benedictinerabtei Břevnov-Braunau, in Studien u. Mitth. aus d. Benedictinerorden III, pars I. pag. 68. 5 10 Autographum bullae in papyro scriptum adhuc saeculo XIV in monasterio Brevnoviensi exstitisse, docent ea, quae in Pulkavae Chron. Bohemiae prima recensione cap. 24 leguntur: ,Eodem tempore pius pontifex lAdalbertus) supplicavit domino apostolico, ut monasterium Brewnowiense, quod ipse suo studio in Boemia construxerat, ut pius pater sub manu sua te- neret et omnia predia et decimas vel qualescunque eiusdem domus collaciones sua auctoritate confirmaret. Cuius supplicacioni dominus apostolicus libenter assensum prebuit et pro suo ro- gatu privilegium conscribi iussit, quod more solito sigillo suo auctorisavit. Quod privilegium, licet sit vetustate consumptum et in iuncis marinis conscriptum, tamen cum summa reverencia in eodem monasterio usque hodie pro testimonio servatur.' (Fontes rer. Bohem. V, pag. 28). Bullae fides non satis est explorata. Saeculo XVII, cum inter archiepiscopum Pragensem et Otmarum Danielem Zincke, abbatem Brevnoviensem, (1770—1738) causa de exemptione ageretur, bullam spuriam esse demonstrabant advocati archiepiscopi; v. Tres discursus iuris ... Veritatem bullae defendit Ziegelbauer op. cit. pag. 20 sq.; cf. et. Dobner, Annal. Hagec. IV. pag. 390. Erben l. l. eam cruce signavit, cum sibi quidem post multam an- norum seriem, verumtamen vel e litteris iustis vel secundum relata fide digna conscripta esse videretur. Similiter Tomek in Časopis Musea král. Českého 1859, pag. 175 bullam spuriam et saeculo XIII ineunte demum ex memoriis antiquis confectam esse putat. Loewenfeld in nova Regestorum pontificum editione genuinam esse iudicavit. — Nota temporis vitiose ,pontificatus nostri deo propitio anno XV‘ dicit, cum Johannem solum annos X, menses VII sedisse constet. Verba autem ,Script. p. m. Stephani scriniarii s. R. eccl., quae nisi ex vera tabula depromi nequiverunt, notam temporis non fictam, sed transscribentis errore tantum depravatam esse probant. Nec tamen totum bullae argu- mentum ab omni suspicione liberum esse crediderim, cum ea, quae hic de correctionis po- testate super omnia s. Benedicti claustra in Boemia posterius construenda et de liberta- tibus a Boleslao duce concessis scribuntur, posteriore aetate interpolata esse mihi vide- antur. Denique etiam ea, quae de decimis provinciae Litomericensis. Belinensis et Deci- nensis bulla dicit, dubitationem quandam mihi afferunt. Johannes episcopus servus servorum dei, dilectis filiis Anastasio abbati et 40 conventui venerabilis monasterii sanctorum Christi Benedicti, Bonifacii et Alexii Solet sedes in Brevnov" sito caritatem et fidem pacemque perpetuam. apostolica piis desideriis clementer annuere et honestis petencium precibus fa- vorem benivolum impertiri. Cum igitur monasterium vestrum in ducatu Boemie 20 25 30 35 15 38. a) „Brevnovensi' B. 45
44 NUM. 38. 993 MAI 31. Apographum insertum confirmationi regis Premizlai Ottakari I datae Pragae 1224 iul. 24, cuius autographum in tabulario monasterii Brevnoviensis asservatur (B). Paprocký, Diadochos l. I pag. 349 (plura ibi omissa sunt) = Tres discursus iuris trium celeberrimor. in curia Romana advocatorum I. Ant. Flavii de Sanctis, II. Josephi de Pro- speris, III. Dominici Ursaya in causa praetensae exemptionis pro revimo et cels mo S. R. I. principe archiep. Pragensi contra rev mum abbatem Brzevnoviensem (Pragae 1752 et 1756), Appendix pag. I. — Ludewig, Reliquiae manuscr. omnis aevi diplomatum VI. pag. 53, num. 29. — Ziegelbauer, Epitome hist. monast. Brevnoviensis, pag. 17 et 252. — Dobner, Monum. hist. Boemiae VI. pag. 6, num. 3 (reg.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 104, num. 119. = Migne, Patrol. lat. 137, pag. 847. — Erben, Reg. I, pag. 35, num. 80. — Jaffé, Reg. pontif. Roman.2 num. 3849. — Schramm, Reg. z. Gesch. d. Benedictinerabtei Břevnov-Braunau, in Studien u. Mitth. aus d. Benedictinerorden III, pars I. pag. 68. 5 10 Autographum bullae in papyro scriptum adhuc saeculo XIV in monasterio Brevnoviensi exstitisse, docent ea, quae in Pulkavae Chron. Bohemiae prima recensione cap. 24 leguntur: ,Eodem tempore pius pontifex lAdalbertus) supplicavit domino apostolico, ut monasterium Brewnowiense, quod ipse suo studio in Boemia construxerat, ut pius pater sub manu sua te- neret et omnia predia et decimas vel qualescunque eiusdem domus collaciones sua auctoritate confirmaret. Cuius supplicacioni dominus apostolicus libenter assensum prebuit et pro suo ro- gatu privilegium conscribi iussit, quod more solito sigillo suo auctorisavit. Quod privilegium, licet sit vetustate consumptum et in iuncis marinis conscriptum, tamen cum summa reverencia in eodem monasterio usque hodie pro testimonio servatur.' (Fontes rer. Bohem. V, pag. 28). Bullae fides non satis est explorata. Saeculo XVII, cum inter archiepiscopum Pragensem et Otmarum Danielem Zincke, abbatem Brevnoviensem, (1770—1738) causa de exemptione ageretur, bullam spuriam esse demonstrabant advocati archiepiscopi; v. Tres discursus iuris ... Veritatem bullae defendit Ziegelbauer op. cit. pag. 20 sq.; cf. et. Dobner, Annal. Hagec. IV. pag. 390. Erben l. l. eam cruce signavit, cum sibi quidem post multam an- norum seriem, verumtamen vel e litteris iustis vel secundum relata fide digna conscripta esse videretur. Similiter Tomek in Časopis Musea král. Českého 1859, pag. 175 bullam spuriam et saeculo XIII ineunte demum ex memoriis antiquis confectam esse putat. Loewenfeld in nova Regestorum pontificum editione genuinam esse iudicavit. — Nota temporis vitiose ,pontificatus nostri deo propitio anno XV‘ dicit, cum Johannem solum annos X, menses VII sedisse constet. Verba autem ,Script. p. m. Stephani scriniarii s. R. eccl., quae nisi ex vera tabula depromi nequiverunt, notam temporis non fictam, sed transscribentis errore tantum depravatam esse probant. Nec tamen totum bullae argu- mentum ab omni suspicione liberum esse crediderim, cum ea, quae hic de correctionis po- testate super omnia s. Benedicti claustra in Boemia posterius construenda et de liberta- tibus a Boleslao duce concessis scribuntur, posteriore aetate interpolata esse mihi vide- antur. Denique etiam ea, quae de decimis provinciae Litomericensis. Belinensis et Deci- nensis bulla dicit, dubitationem quandam mihi afferunt. Johannes episcopus servus servorum dei, dilectis filiis Anastasio abbati et 40 conventui venerabilis monasterii sanctorum Christi Benedicti, Bonifacii et Alexii Solet sedes in Brevnov" sito caritatem et fidem pacemque perpetuam. apostolica piis desideriis clementer annuere et honestis petencium precibus fa- vorem benivolum impertiri. Cum igitur monasterium vestrum in ducatu Boemie 20 25 30 35 15 38. a) „Brevnovensi' B. 45
Strana 45
993 MAI 31. NUM. 38. 45 5 10 15 30 primum et novella sit plantacio, sicut venerabili fratre nostro Adalberto, Pragensi episcopo, fundatore eiusdem,1 referente intelleximus, et dignum existat, ut idem monasterium, quod in temporalibus et in spiritualibus per dei misericordem providenciam iam ex parte florere dicitur, per sedem apostolicam honoretur, ipsius dilecti fratris nostri Adalberti, Pragensis episcopi, precibus inclinati, vobis, ut tu, fili abbas, et alii, qui pro tempore eidem monasterio pre- fuerint, mitra, cyrotecis, sandaliis, mappula baltheoque uti possitis, auctoritate presentium indulgemus; «et ut ecclesia vestra dignior seu maior aliis mo- nasteriis habeatur, decernimus ipsam caput esse et magistram in correctione ac reformatione regularis discipline super omnia claustra ordinis sancti Bene- dicti post hec in Boemia construenda primumque locum post Pragensem episcopum tibi Anastasio abbati tuisque successoribus canonice succedentibus super omnes et in omnibus concedimus habere.) Ad hec monasterium vestrum sub beati Petri et nostra protectione ponentes, omnes ecclesias vestras, villas, agros, silvas, casas, servos et ancillas, decimas quoque trium provinciarum Lvtomiricensis, Belinensis, Dechinensis et omnium hominum eiusdem mona- sterii a memorato fratre nostro Adalberto, episcopo Pragensi, cuius amore hec scribimus, monasterio vestro rationabiliter collatas tam in veteribus cultis quam in novalibus in posterum excollendis vobis et hiis, qui vobis successerint, aucto- 20 ritate apostolica confirmamus. Preterea volumus et pro divino amore firmiter precipimus, ut dux, quisquis fuerit, ipsum sanctum monasterium patremque mo- nasterii cum omnibus ad illud pertinentibus «et libertates a nobili duce Bo- lezlao, viro catholico, eidem liberaliter indultas) ita custodiat, diligat, manu- teneat, ut presentis vite prosperitatem desideret et in futuro velit a benignissimo 25 conditore nostro eterne beatitudinis bravium accipere. Post obitum vero abbatis nemo ibidem abbatem instituat, nisi quem ipsa congregatio communiter et con- cordi assensu elegerit, et tunc Pragensi episcopo, si catholicus fuerit, liceat auctoritate nostra ipsum electum caritatis officio consecrare, symonie scrupulo quolibet hinc inde penitus excluso. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam nostre concessionis seu confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pavli, apostolorum eius, se noverit incursurum atque cum Jvda, qui suspensus medius crepuit, et cum omnibus reprobis eterne dampnationi per- petuo subiacere. Qui vero custodierint et observare voluerint, que premissa et 35 40 38. 1) Quae sanctus Adalbertus monasterio Brevnovensi donaverit, Pulkavae Chron. Bohemiae prima recensio his verbis narrat: Beatus quoque Adalbertus de suo patri- monio contulit eidem quam plura, scilicet villas Brziestie et Wikanie [Bříství et Vykáň in distr. pol. Ceský Brod] et alias villas et possessiones multas. Insuper famulos et servitores, scilicet pistores, sutores, coquos necnon famulos ad calefaciendas stubas aliosque operatores diversorum operum, que longum esset per singula enarrari. Et hec omnia, ut perpetud eidem monasterio ipsi et heredes eorum subservirent (Fontes rer. Bohem. V, pag. 27.
993 MAI 31. NUM. 38. 45 5 10 15 30 primum et novella sit plantacio, sicut venerabili fratre nostro Adalberto, Pragensi episcopo, fundatore eiusdem,1 referente intelleximus, et dignum existat, ut idem monasterium, quod in temporalibus et in spiritualibus per dei misericordem providenciam iam ex parte florere dicitur, per sedem apostolicam honoretur, ipsius dilecti fratris nostri Adalberti, Pragensis episcopi, precibus inclinati, vobis, ut tu, fili abbas, et alii, qui pro tempore eidem monasterio pre- fuerint, mitra, cyrotecis, sandaliis, mappula baltheoque uti possitis, auctoritate presentium indulgemus; «et ut ecclesia vestra dignior seu maior aliis mo- nasteriis habeatur, decernimus ipsam caput esse et magistram in correctione ac reformatione regularis discipline super omnia claustra ordinis sancti Bene- dicti post hec in Boemia construenda primumque locum post Pragensem episcopum tibi Anastasio abbati tuisque successoribus canonice succedentibus super omnes et in omnibus concedimus habere.) Ad hec monasterium vestrum sub beati Petri et nostra protectione ponentes, omnes ecclesias vestras, villas, agros, silvas, casas, servos et ancillas, decimas quoque trium provinciarum Lvtomiricensis, Belinensis, Dechinensis et omnium hominum eiusdem mona- sterii a memorato fratre nostro Adalberto, episcopo Pragensi, cuius amore hec scribimus, monasterio vestro rationabiliter collatas tam in veteribus cultis quam in novalibus in posterum excollendis vobis et hiis, qui vobis successerint, aucto- 20 ritate apostolica confirmamus. Preterea volumus et pro divino amore firmiter precipimus, ut dux, quisquis fuerit, ipsum sanctum monasterium patremque mo- nasterii cum omnibus ad illud pertinentibus «et libertates a nobili duce Bo- lezlao, viro catholico, eidem liberaliter indultas) ita custodiat, diligat, manu- teneat, ut presentis vite prosperitatem desideret et in futuro velit a benignissimo 25 conditore nostro eterne beatitudinis bravium accipere. Post obitum vero abbatis nemo ibidem abbatem instituat, nisi quem ipsa congregatio communiter et con- cordi assensu elegerit, et tunc Pragensi episcopo, si catholicus fuerit, liceat auctoritate nostra ipsum electum caritatis officio consecrare, symonie scrupulo quolibet hinc inde penitus excluso. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam nostre concessionis seu confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pavli, apostolorum eius, se noverit incursurum atque cum Jvda, qui suspensus medius crepuit, et cum omnibus reprobis eterne dampnationi per- petuo subiacere. Qui vero custodierint et observare voluerint, que premissa et 35 40 38. 1) Quae sanctus Adalbertus monasterio Brevnovensi donaverit, Pulkavae Chron. Bohemiae prima recensio his verbis narrat: Beatus quoque Adalbertus de suo patri- monio contulit eidem quam plura, scilicet villas Brziestie et Wikanie [Bříství et Vykáň in distr. pol. Ceský Brod] et alias villas et possessiones multas. Insuper famulos et servitores, scilicet pistores, sutores, coquos necnon famulos ad calefaciendas stubas aliosque operatores diversorum operum, que longum esset per singula enarrari. Et hec omnia, ut perpetud eidem monasterio ipsi et heredes eorum subservirent (Fontes rer. Bohem. V, pag. 27.
Strana 46
46 NUM. 38—40. 993 MAI. 31. — 1000. conscripta in presenti sunt privilegio, a misericordissimo domino deo nostro delictorum suorum veniam et vitam consequi mereantur eternam. BENe VALETE. Scriptum per manum Stephani, scriniarii sancte Romane ecclesie. Datum Reate per manum Dominici, episcopi Sabinensis, II kalendas iunii, indictione VI, incarnationis dominice anno DCCCCXCIII, pontificatusb nostri deo propicio anno XV, mense VIII. 5 39. Otto III., Romanorum rex, terminos episcopatus Misnensis describens men- tionem facit finium Bohemiae. Frankonofurt dec. 6—996. 10 Monum. Germ. Diplomata II, pag. 595, num. 186 (ex autogr. tabularii reg. Dresdensis). Dies et locus notae temporis ad annum 995 pertinent. .... Misnensi episcopatui terminum posuimus nominando fines et deter- minationes locorum sicut infra tenetur: ubi caput et fons aquae, quae dicitur 15 Odera, inde quasi recta via usque ad caput Albiae, inde deorsum in occidentalem partem, ubi divisio et confinium duarum regionum Behim et Nisenin, ibidem ultra Albiam et per silvam in occidentalem partem usque ad caput Mildae et sic deorsum ambas plagas eiusdem fluminis scilicet prope occidentalem ripam Ro- chilinze! et sic usque dum Milta intrat in Albiam, nec non ob hoc diximus in 20 occidentali plaga, quia multae villae pertinent ad orientales urbes, et sic sursum et ultra provinciam Nizizi ad eundem terminum sine dubio nec non in altera parte Lusizi et Selboli et sic usque ad civitatem Zulbiza,? illam videlicet infra eundem terminum et inde in aquam, quae dicitur Odera, et sic Odera sursum usque ad caput eius. —— Datum VIII. idus decemb. anno dom. inc. DCCCCXCVI, 25 indictione VIIII, anno vero tercii Ottonis regnantis XIII, actum in Franconofurt; feliciter amen. 40. Boleslaus III., dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis in Ostrov, quod pater suus fundare coepit, quasdam villas et homines donat. 1000. 30 Traditur in privilegio regis Premislai Otakari I. anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur. 38. b) cum inferior pars chartae autographi verisimillime vitiata esset, sequentia trans- scribentis errore corrupta sunt. Quae in hunc fere modum corrigenda sunt: deo 35 propitio pontificatus domni Johannis summi pontificis et universalis XV pape in sacra- tissima sede beati Petri apostoli VIII." 39. 1 Rochlitz. — 1) Zulpich.
46 NUM. 38—40. 993 MAI. 31. — 1000. conscripta in presenti sunt privilegio, a misericordissimo domino deo nostro delictorum suorum veniam et vitam consequi mereantur eternam. BENe VALETE. Scriptum per manum Stephani, scriniarii sancte Romane ecclesie. Datum Reate per manum Dominici, episcopi Sabinensis, II kalendas iunii, indictione VI, incarnationis dominice anno DCCCCXCIII, pontificatusb nostri deo propicio anno XV, mense VIII. 5 39. Otto III., Romanorum rex, terminos episcopatus Misnensis describens men- tionem facit finium Bohemiae. Frankonofurt dec. 6—996. 10 Monum. Germ. Diplomata II, pag. 595, num. 186 (ex autogr. tabularii reg. Dresdensis). Dies et locus notae temporis ad annum 995 pertinent. .... Misnensi episcopatui terminum posuimus nominando fines et deter- minationes locorum sicut infra tenetur: ubi caput et fons aquae, quae dicitur 15 Odera, inde quasi recta via usque ad caput Albiae, inde deorsum in occidentalem partem, ubi divisio et confinium duarum regionum Behim et Nisenin, ibidem ultra Albiam et per silvam in occidentalem partem usque ad caput Mildae et sic deorsum ambas plagas eiusdem fluminis scilicet prope occidentalem ripam Ro- chilinze! et sic usque dum Milta intrat in Albiam, nec non ob hoc diximus in 20 occidentali plaga, quia multae villae pertinent ad orientales urbes, et sic sursum et ultra provinciam Nizizi ad eundem terminum sine dubio nec non in altera parte Lusizi et Selboli et sic usque ad civitatem Zulbiza,? illam videlicet infra eundem terminum et inde in aquam, quae dicitur Odera, et sic Odera sursum usque ad caput eius. —— Datum VIII. idus decemb. anno dom. inc. DCCCCXCVI, 25 indictione VIIII, anno vero tercii Ottonis regnantis XIII, actum in Franconofurt; feliciter amen. 40. Boleslaus III., dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis in Ostrov, quod pater suus fundare coepit, quasdam villas et homines donat. 1000. 30 Traditur in privilegio regis Premislai Otakari I. anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur. 38. b) cum inferior pars chartae autographi verisimillime vitiata esset, sequentia trans- scribentis errore corrupta sunt. Quae in hunc fere modum corrigenda sunt: deo 35 propitio pontificatus domni Johannis summi pontificis et universalis XV pape in sacra- tissima sede beati Petri apostoli VIII." 39. 1 Rochlitz. — 1) Zulpich.
Strana 47
1000. NUM. 40. 47 Piter, Thesaurus absconditus in agro seu monasterio Brzevvnoviensi pag. 152 = Boczek Cod. dipl. Mor. I, pag. 106, num. 120 = Erben, Reg. I. pag. 36, num. 84 et 85. — Dobner, Annal. Hagec. IV. pag. 456. 5 10 Scriptum hoc praecepti vigorem non sibi vindicare potest, nil est enim nisi simplex relatio a monasterio ipso in perpetuam rei memoriam facta. Relationis exordium annum 1000 adfert, sed eam serius, post Lamberti abbatis et Theadagi episcopi († 1017 iun. II) mortem conscriptam esse, ipso dicendi modo proditur. — Privilegium regis Otakari, cui in- seritur, falsum quidem esse constat (cf. Emler, Die Kanzlei d. böhm. Könige Přemysl Ottokars II u. Wenzels II, in Abhandl. d. kgl. böhm. Gesellsch. d. Wiss. VI Folge, 9 Bd., Nro. 2, pag. 6), sed de veritate scripti, quod proponimus, non est cur dubitemus. 15 25 30 Gracia dei dux Bolezlaus, filius Anno dominice incarnationis millesimo. sevi Boleslay, per omnia vere katholicus, amore fidei inflamatus, postquam multa ecclesiis dei utilia ordinavit seque viam universe carnis ingressurum persensit, fervens in spiritu caritatis locum quendam servis dei per quosdam nobiles in- venit et eum in honore sancti Johannis Baptistel et aliorum sanctorum confirmari precepit, preficiens ei quendam bone vite virum nomine Lantbertum, ordinis sancti Benedicti monachum ab Altaensi monasterio' evocatum, vere Israelitam, in quo dolus non erat; quem filio suo tercio Boleslao, satis industri viro, licet invali- tudine corporis attactus, sollicite coram primatibus suis commendavit et eum 20 abbatem vocari et esse precepit. Igitur glorioso duce Boleslao ex hac luce sub- tracto,3 filius eius tercius Boleslaus, paterni precepti non immemor, predictum abbatem piis moribus ornatum tunc temporis episcopo Theadago commendavit et in sui presencia, prout pater postulaverat, eum ordinari precepit atque loci ipsius situm et amplitudinem in sui curam suscepit et, ut post patuit, omnium bonorum inceptor et stabilitor per semitam iusticie ardenter cucurrit, et ne quis tam boni propositi a diabolo deceptus destructor in futurum existeret, Pragensis ecclesie presulem adiit, hoc ipsum perpetuo anathemate cum Juda traditore et eius sequacibus innodandum esse peciit, cunctis tunc presentibus acclamantibus: amen. Hec sunt ville et alia bona, que contulit bone memorie Boleslaus dux: Wodochoty,4 Zaiecye,5 Blasin 6 cum circuitu silve. De familia autem has villas Sazawa,' Sedlce,8 Myechinicy." Piscatores autem Drazowichich,10 Trebani,11 Laho- wicyh.12 35 40 40. 1) In Ostrov apud Davle. — 2) Nieder-Altaich in Bavaria. Cf. Auctuarium Ekkehardi Altah. ad ann. 1010: Boleslaus dux Boemorum fundat monasterium in Ostrow, cui pre- fecit abbatem primum nomine Lambertum de Altha inferiori.' (Mon. Germ. SS. XVII pag. 363). — 1) Obiit a. 999, febr. 7; Cosmae Chron. Boh. l. I, c. 33. — 4) Vodo- chody distr. pol. Roudnice (Raudnitz). — 5) Zaječí vicus ap. Neveklov, distr. pol. Benešov (Beneschau). — 6) Blažim distr. pol. Benešov. — 3 Sázava vicus ubi fl. Sá- zava Moldaviae influit, distr. pol. Smíchov. — 6) Sedlec ap. Beroun. — 3) Měchenice prope Zbraslav, distr. pol. Smíchov. — 10 Dražov, germ. Drasow, distr. pol. Příbram. 11) Třebáň Hlásná, germ. Vorder-Třebaň, distr. pol. Hořovice. — 13) Lahovice vicus — prope Zbraslav, distr. pol. Smíchov.
1000. NUM. 40. 47 Piter, Thesaurus absconditus in agro seu monasterio Brzevvnoviensi pag. 152 = Boczek Cod. dipl. Mor. I, pag. 106, num. 120 = Erben, Reg. I. pag. 36, num. 84 et 85. — Dobner, Annal. Hagec. IV. pag. 456. 5 10 Scriptum hoc praecepti vigorem non sibi vindicare potest, nil est enim nisi simplex relatio a monasterio ipso in perpetuam rei memoriam facta. Relationis exordium annum 1000 adfert, sed eam serius, post Lamberti abbatis et Theadagi episcopi († 1017 iun. II) mortem conscriptam esse, ipso dicendi modo proditur. — Privilegium regis Otakari, cui in- seritur, falsum quidem esse constat (cf. Emler, Die Kanzlei d. böhm. Könige Přemysl Ottokars II u. Wenzels II, in Abhandl. d. kgl. böhm. Gesellsch. d. Wiss. VI Folge, 9 Bd., Nro. 2, pag. 6), sed de veritate scripti, quod proponimus, non est cur dubitemus. 15 25 30 Gracia dei dux Bolezlaus, filius Anno dominice incarnationis millesimo. sevi Boleslay, per omnia vere katholicus, amore fidei inflamatus, postquam multa ecclesiis dei utilia ordinavit seque viam universe carnis ingressurum persensit, fervens in spiritu caritatis locum quendam servis dei per quosdam nobiles in- venit et eum in honore sancti Johannis Baptistel et aliorum sanctorum confirmari precepit, preficiens ei quendam bone vite virum nomine Lantbertum, ordinis sancti Benedicti monachum ab Altaensi monasterio' evocatum, vere Israelitam, in quo dolus non erat; quem filio suo tercio Boleslao, satis industri viro, licet invali- tudine corporis attactus, sollicite coram primatibus suis commendavit et eum 20 abbatem vocari et esse precepit. Igitur glorioso duce Boleslao ex hac luce sub- tracto,3 filius eius tercius Boleslaus, paterni precepti non immemor, predictum abbatem piis moribus ornatum tunc temporis episcopo Theadago commendavit et in sui presencia, prout pater postulaverat, eum ordinari precepit atque loci ipsius situm et amplitudinem in sui curam suscepit et, ut post patuit, omnium bonorum inceptor et stabilitor per semitam iusticie ardenter cucurrit, et ne quis tam boni propositi a diabolo deceptus destructor in futurum existeret, Pragensis ecclesie presulem adiit, hoc ipsum perpetuo anathemate cum Juda traditore et eius sequacibus innodandum esse peciit, cunctis tunc presentibus acclamantibus: amen. Hec sunt ville et alia bona, que contulit bone memorie Boleslaus dux: Wodochoty,4 Zaiecye,5 Blasin 6 cum circuitu silve. De familia autem has villas Sazawa,' Sedlce,8 Myechinicy." Piscatores autem Drazowichich,10 Trebani,11 Laho- wicyh.12 35 40 40. 1) In Ostrov apud Davle. — 2) Nieder-Altaich in Bavaria. Cf. Auctuarium Ekkehardi Altah. ad ann. 1010: Boleslaus dux Boemorum fundat monasterium in Ostrow, cui pre- fecit abbatem primum nomine Lambertum de Altha inferiori.' (Mon. Germ. SS. XVII pag. 363). — 1) Obiit a. 999, febr. 7; Cosmae Chron. Boh. l. I, c. 33. — 4) Vodo- chody distr. pol. Roudnice (Raudnitz). — 5) Zaječí vicus ap. Neveklov, distr. pol. Benešov (Beneschau). — 6) Blažim distr. pol. Benešov. — 3 Sázava vicus ubi fl. Sá- zava Moldaviae influit, distr. pol. Smíchov. — 6) Sedlec ap. Beroun. — 3) Měchenice prope Zbraslav, distr. pol. Smíchov. — 10 Dražov, germ. Drasow, distr. pol. Příbram. 11) Třebáň Hlásná, germ. Vorder-Třebaň, distr. pol. Hořovice. — 13) Lahovice vicus — prope Zbraslav, distr. pol. Smíchov.
Strana 48
48 NUM. 41—43. 1002 NOV. 1. — 1010 APR. 19. 41. Henricus II. rex donat Henrico, marchioni (Austriae), praedium suum inter flumina „Durran Liezniccham! et Triezniccham2 et insuper XX hobas inter Chambam? et Maraaho4 eligendas ubicunque eius desideret optatio." Haselbach 1002 nov. 1. 5 Monum. Germ. Diplomata III, pag. 25, num. 22 (ex autogr. tabularii c. r. aulici Vindo- bonensis). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 107, num. 121 (reg.) — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII, pag. 456; Thausing in Forschungen z. deutsch. Gesch. IV. pag. 358. 42. 10 Heinricus II. rex monasterio sanctae Mariae! in Pataviensi urbe con- structo concedit et corroborat inter alia partem thelonei, quam in eadem civi- tate habuit, cum toto tamen Boemiensi theloneo eiusque utilitate in integrum. Ratisbonae 1010 april. 19. Monum. Germ. Dipl. III. pag. 251, num. 214 (ex autogr. tabularii regni Bavariae Mo- 15 nachi). — Erben, Reg. I, pag. 37, num. 87 (e Monum. Boic. XXVIII, I, pag. 418). 43. (DUBIAE FIDEI.) Heinricus II. rex Eilikae, abbatissae monasterii sanctae Mariae Pataviae, concedit atque largitur „portionem silve, que vocatur Nortuuald in comitatu Adalberonis — in longitudine a fonte fluminis, quod dicitur Ilzisa1 sursum usque ad terminum predicte silve, qui separat duas terras Baioariam videlicet et Boemiam et ita usque ad fontem fluvii, qui dicitur Rotala2; in latitudine vero per decursus eorundem fluminum, scilicet Ilzise et Rotile, usque ad fluvium Danubii —, quicquid eiusdem silve his finibus inclusum est.“ Ratisbonae 1010 april. (19).s 20 25 Monum. Germ. Diplom. III, pag. 253, num. 217 (ex instrumento manu saec. XI exeunt. vel XII in. in forma diplomatis autographi confecto). — Erben, Reg. I. pag. 37, num. 88. (e Monum. Boic. XXVIII, 9, pag. 421). Quae fides descriptioni terminorum, quam hic damus, adhibenda sit, incertum est: vide 30 Bresslau in Neues Archiv XXII. pag. 178 sq. 41. 1) Die Dürre Liesing, fl. Austriae Inferioris. — 1) Die Triesting, fl. Austriae Inferioris. 1) Der Kamp, fl. Austriae Inf. in sinistra Danubii ripa. — 1) Die March; boh. Morava. 42. 1) Kloster Niedernburg. 43. 1) Die Ilz fl. Bavariae inferioris (Niederbayern) in sinistra Danubii ripa. — 3) Die Rodl, fl. Austriae superioris in sinistra Danubii ripa. — 3) Instrumentum perperam ,data IIII kal. mai /= 28 april.] indicat. 35
48 NUM. 41—43. 1002 NOV. 1. — 1010 APR. 19. 41. Henricus II. rex donat Henrico, marchioni (Austriae), praedium suum inter flumina „Durran Liezniccham! et Triezniccham2 et insuper XX hobas inter Chambam? et Maraaho4 eligendas ubicunque eius desideret optatio." Haselbach 1002 nov. 1. 5 Monum. Germ. Diplomata III, pag. 25, num. 22 (ex autogr. tabularii c. r. aulici Vindo- bonensis). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 107, num. 121 (reg.) — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII, pag. 456; Thausing in Forschungen z. deutsch. Gesch. IV. pag. 358. 42. 10 Heinricus II. rex monasterio sanctae Mariae! in Pataviensi urbe con- structo concedit et corroborat inter alia partem thelonei, quam in eadem civi- tate habuit, cum toto tamen Boemiensi theloneo eiusque utilitate in integrum. Ratisbonae 1010 april. 19. Monum. Germ. Dipl. III. pag. 251, num. 214 (ex autogr. tabularii regni Bavariae Mo- 15 nachi). — Erben, Reg. I, pag. 37, num. 87 (e Monum. Boic. XXVIII, I, pag. 418). 43. (DUBIAE FIDEI.) Heinricus II. rex Eilikae, abbatissae monasterii sanctae Mariae Pataviae, concedit atque largitur „portionem silve, que vocatur Nortuuald in comitatu Adalberonis — in longitudine a fonte fluminis, quod dicitur Ilzisa1 sursum usque ad terminum predicte silve, qui separat duas terras Baioariam videlicet et Boemiam et ita usque ad fontem fluvii, qui dicitur Rotala2; in latitudine vero per decursus eorundem fluminum, scilicet Ilzise et Rotile, usque ad fluvium Danubii —, quicquid eiusdem silve his finibus inclusum est.“ Ratisbonae 1010 april. (19).s 20 25 Monum. Germ. Diplom. III, pag. 253, num. 217 (ex instrumento manu saec. XI exeunt. vel XII in. in forma diplomatis autographi confecto). — Erben, Reg. I. pag. 37, num. 88. (e Monum. Boic. XXVIII, 9, pag. 421). Quae fides descriptioni terminorum, quam hic damus, adhibenda sit, incertum est: vide 30 Bresslau in Neues Archiv XXII. pag. 178 sq. 41. 1) Die Dürre Liesing, fl. Austriae Inferioris. — 1) Die Triesting, fl. Austriae Inferioris. 1) Der Kamp, fl. Austriae Inf. in sinistra Danubii ripa. — 1) Die March; boh. Morava. 42. 1) Kloster Niedernburg. 43. 1) Die Ilz fl. Bavariae inferioris (Niederbayern) in sinistra Danubii ripa. — 3) Die Rodl, fl. Austriae superioris in sinistra Danubii ripa. — 3) Instrumentum perperam ,data IIII kal. mai /= 28 april.] indicat. 35
Strana 49
1019 AUG. 29. — 1024 POST MAI 13. NUM. 44, 45. 49 44. 5 Berngerus, episcopus Pataviensis, oratorium, quod Guntharius1 quidam servus dei et heremita longe ab habitatione hominum in Nordwalde2 a funda- mentis in honore sancti Johannis Baptistae construxit,3 dedicat in honore sanctae ac victoriosissimae Crucis et sanctae dei genitricis Mariae et praecipue sancti Johannis praecursoris Christi. 1019 aug. 29. 10 Piter, Thesaurus absconditus, pag. 59. — Monum. Boica XI, pag. 142, num. 28 et XXVIII. 2, pag. 210, num. 8. = Erben, Reg. I, pag. 38, num. 92. — Dobenecker, Reg. Thuringiae I, pag. 142, num. 662. 45. 15 Hizzo, episcopus Pragensis, cum aliis suffraganeis ecclesiae Maguntinae Benedicto VIII papae supplicat pro Aribone, archiepiscopo Maguntino, cui honor pallii iniuste erat interdictus. [1024 post mai 13.) Hartzheim, Concilia Germ. III, pag. 63 = Jaffé, Bibl. rer. Germ. III, pag. 362, num. 25 = Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. 5 II. pag. 708. — Will, Reg. archiep. Maguntin. I. pag. 153, num. 21. 25 30 35 40 45. 44. 1) De eodem Gunthero in codice traditionum monasterii Inferioris Altahae (Nieder- Altaich) haec leguntur: ,Sanctus Guntherius monachus factus est anno MVI. MVIII he- remum inhabitare cepit, ibique construxit cellam in Rinchnah, quam dedicari a Berngero Patauiensi episcopo procuravit anno MXIX. Post hec ipsius beati Gvntharii peticione Hein- ricus tercius tradidit cellam memoratam ecclesie Altahensi sub Rachmvndo abbate anno MXL. Post hec vixit V annos et in ulteriori heremo, que Preznich vocatur, moritur ac per Prezizlavum ducem sepeliendus deducitur ad monasterium Prevnovvense.“ (Monum. Boica XI pag. 26, num. 9). — Vide etiam Palacký, Dějiny3 I, I, pag. 307, 308: Hirsch, Jahrb. d. deutsch. Reichs unter Heinrich II. tom. II, pag. 33—41; Steindorff. Jahrb. d. deutsch. Reichs unter Heinrich III, tom. I, pag. 95 sq., 107 n. 8, 289; Do- benecker, op. cit. I, pag. 136, num. 629 ; Grauert, Rom und Günther der Eremit?, in Historisches Jahrbuch XIX (1898), pag. 249—287. — 7) De silva Nordwalde, silva Nordica sive Bohemica fusius disseruit Hormayr in annot. 4 orationis suae academicae de Liutpoldo duce Austriae. 1831. — 3) I. e. Rinchnach a Passau ad septemtriones. Chunradus II, imperator Romanorum, ecclesiae huic territorium quoddam dedit, cuius termini in diplomate Augustae 1029 ian. I. dato accuratius describuntur; v. Monum. Boica XI. pag. 144, num. 30 et XXIX, I. pag. 23, num. 330 = Erben, Reg. I. pag. 39, num. 94. Postea Heinricus III rex eandem ecclesiam monasterio s. Mauricii (Nieder- Altaich) donavit; v. diploma eius datum Augustae 1040, ian. 17 (ed. in Monum. Boic. XI. pag. 146, num. 31 et XXIX. I, pag. 62, num. 350 = Erben, Reg. I. pag. 43, num. 105), de quo uberius disseruit Steindorff, l. l. pag. 388. 1) Scilicet: Burchardo Wormatiensi, Udalrico Curiensi, Werinhario Argentinensi, Eber- hardo Bambergensi, Waltero Spirensi, Wiggero Vardensi, Meginhardo Wirzeburgensi. Heimone Constantiensi, Godehardo Hildesheimensi, Heriberto Rubilocensi, Branthone Halberstatensi episcopis. 20
1019 AUG. 29. — 1024 POST MAI 13. NUM. 44, 45. 49 44. 5 Berngerus, episcopus Pataviensis, oratorium, quod Guntharius1 quidam servus dei et heremita longe ab habitatione hominum in Nordwalde2 a funda- mentis in honore sancti Johannis Baptistae construxit,3 dedicat in honore sanctae ac victoriosissimae Crucis et sanctae dei genitricis Mariae et praecipue sancti Johannis praecursoris Christi. 1019 aug. 29. 10 Piter, Thesaurus absconditus, pag. 59. — Monum. Boica XI, pag. 142, num. 28 et XXVIII. 2, pag. 210, num. 8. = Erben, Reg. I, pag. 38, num. 92. — Dobenecker, Reg. Thuringiae I, pag. 142, num. 662. 45. 15 Hizzo, episcopus Pragensis, cum aliis suffraganeis ecclesiae Maguntinae Benedicto VIII papae supplicat pro Aribone, archiepiscopo Maguntino, cui honor pallii iniuste erat interdictus. [1024 post mai 13.) Hartzheim, Concilia Germ. III, pag. 63 = Jaffé, Bibl. rer. Germ. III, pag. 362, num. 25 = Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. 5 II. pag. 708. — Will, Reg. archiep. Maguntin. I. pag. 153, num. 21. 25 30 35 40 45. 44. 1) De eodem Gunthero in codice traditionum monasterii Inferioris Altahae (Nieder- Altaich) haec leguntur: ,Sanctus Guntherius monachus factus est anno MVI. MVIII he- remum inhabitare cepit, ibique construxit cellam in Rinchnah, quam dedicari a Berngero Patauiensi episcopo procuravit anno MXIX. Post hec ipsius beati Gvntharii peticione Hein- ricus tercius tradidit cellam memoratam ecclesie Altahensi sub Rachmvndo abbate anno MXL. Post hec vixit V annos et in ulteriori heremo, que Preznich vocatur, moritur ac per Prezizlavum ducem sepeliendus deducitur ad monasterium Prevnovvense.“ (Monum. Boica XI pag. 26, num. 9). — Vide etiam Palacký, Dějiny3 I, I, pag. 307, 308: Hirsch, Jahrb. d. deutsch. Reichs unter Heinrich II. tom. II, pag. 33—41; Steindorff. Jahrb. d. deutsch. Reichs unter Heinrich III, tom. I, pag. 95 sq., 107 n. 8, 289; Do- benecker, op. cit. I, pag. 136, num. 629 ; Grauert, Rom und Günther der Eremit?, in Historisches Jahrbuch XIX (1898), pag. 249—287. — 7) De silva Nordwalde, silva Nordica sive Bohemica fusius disseruit Hormayr in annot. 4 orationis suae academicae de Liutpoldo duce Austriae. 1831. — 3) I. e. Rinchnach a Passau ad septemtriones. Chunradus II, imperator Romanorum, ecclesiae huic territorium quoddam dedit, cuius termini in diplomate Augustae 1029 ian. I. dato accuratius describuntur; v. Monum. Boica XI. pag. 144, num. 30 et XXIX, I. pag. 23, num. 330 = Erben, Reg. I. pag. 39, num. 94. Postea Heinricus III rex eandem ecclesiam monasterio s. Mauricii (Nieder- Altaich) donavit; v. diploma eius datum Augustae 1040, ian. 17 (ed. in Monum. Boic. XI. pag. 146, num. 31 et XXIX. I, pag. 62, num. 350 = Erben, Reg. I. pag. 43, num. 105), de quo uberius disseruit Steindorff, l. l. pag. 388. 1) Scilicet: Burchardo Wormatiensi, Udalrico Curiensi, Werinhario Argentinensi, Eber- hardo Bambergensi, Waltero Spirensi, Wiggero Vardensi, Meginhardo Wirzeburgensi. Heimone Constantiensi, Godehardo Hildesheimensi, Heriberto Rubilocensi, Branthone Halberstatensi episcopis. 20
Strana 50
50 NUM. 46—48. 1012—1037. Epistola verisimillime scripta est in synodo, quam in locum dictum Hosteti iuxta Mogum [Höchst am Mainſ in vigilia ascensionis Domini i. e. 13 mai 1024 ab Aribone convocatam fuisse, scimus ex epistola eius Meginhardo I. episcopo Wirzeburgensi missa (ap. Jaffé. Bibl. rer. Germ. III, pag. 358, Epist. Mogunt. num. 23); cf. Hirsch-Bresslau, Jahrb. d. d. deutsch. Reichs unter Heinrich II, tom. III, pag. 288. 46. Odalricus, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis in Ostrov quaedam in villis Svojšice, Nahoruby et Pořešice confert. 11012— 1037./ Traditur in privilegio Premislai Otakari I regis anno 1205 ian. 17. dato, cuius autographum 10 spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 152. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 116, num. 131. = Erben, Reg. I, pag. 42, num. 100. De fide scripti, quod nihil est nisi simplex relatio ad perpetuam rei memoriam in ipso monasterio conscripta, non est dubitandum, quamquam privilegium, in quo traditur, spu- 15 rium est. Odalricus pie memorie dux oracionis causa ad“ Ostrowiense cenobium hec donaria tradidit verbis interpositis, ut si umquam quis hominum ab hoc mona- sterio hec auferre moliretur, eterno vinculo cum Juda avaro et impio anatematis plecteretur : Swoysicyh,I Nahorubyech,2 Poryesichyh.3 20 47. Engildeo, nobilis vir, cum coniuge sua Gundrade episcopatui Pataviensi tradit talem proprietatem, qualem habuit inter fluvios Dumilicha1 et Sabinicha" a termino Danubii usque ad Sclauinicum3 terminum. 1037, dec. 5. 25 Monum. Boica XXVIII, 2, pag. 84, num. 109 (e cod. antiquissimo traditionum eccl. Pata- viensis) = Erben, Reg. I. pag. 42, num. 101. 48. Bretislaus I., dux Bohemiae, beato Procopio, in abbatem coenobii Sazaviensis electo, partem fluminis Sazavae cum pratis et silva circumiacente, a patre suo 30 Odalrico donatam, confirmat eique terram quandam et villam Skramníky et unum stagnum addit. ſpost 1037./ 46. a) ,ab‘ A. 1) Svojšice, germ. Swuschitz, vicus in distr. polit. Blatná. — 3) Nahoruby vicus, distr. 35 polit. Benešov. — 3) Pořešice vicus, distr. polit. Sedlčany. 47. 1) Diembach. — 1) Sarmingbach. — 3) I. e. Bohemicum; annotavit Erben.
50 NUM. 46—48. 1012—1037. Epistola verisimillime scripta est in synodo, quam in locum dictum Hosteti iuxta Mogum [Höchst am Mainſ in vigilia ascensionis Domini i. e. 13 mai 1024 ab Aribone convocatam fuisse, scimus ex epistola eius Meginhardo I. episcopo Wirzeburgensi missa (ap. Jaffé. Bibl. rer. Germ. III, pag. 358, Epist. Mogunt. num. 23); cf. Hirsch-Bresslau, Jahrb. d. d. deutsch. Reichs unter Heinrich II, tom. III, pag. 288. 46. Odalricus, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis in Ostrov quaedam in villis Svojšice, Nahoruby et Pořešice confert. 11012— 1037./ Traditur in privilegio Premislai Otakari I regis anno 1205 ian. 17. dato, cuius autographum 10 spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 152. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 116, num. 131. = Erben, Reg. I, pag. 42, num. 100. De fide scripti, quod nihil est nisi simplex relatio ad perpetuam rei memoriam in ipso monasterio conscripta, non est dubitandum, quamquam privilegium, in quo traditur, spu- 15 rium est. Odalricus pie memorie dux oracionis causa ad“ Ostrowiense cenobium hec donaria tradidit verbis interpositis, ut si umquam quis hominum ab hoc mona- sterio hec auferre moliretur, eterno vinculo cum Juda avaro et impio anatematis plecteretur : Swoysicyh,I Nahorubyech,2 Poryesichyh.3 20 47. Engildeo, nobilis vir, cum coniuge sua Gundrade episcopatui Pataviensi tradit talem proprietatem, qualem habuit inter fluvios Dumilicha1 et Sabinicha" a termino Danubii usque ad Sclauinicum3 terminum. 1037, dec. 5. 25 Monum. Boica XXVIII, 2, pag. 84, num. 109 (e cod. antiquissimo traditionum eccl. Pata- viensis) = Erben, Reg. I. pag. 42, num. 101. 48. Bretislaus I., dux Bohemiae, beato Procopio, in abbatem coenobii Sazaviensis electo, partem fluminis Sazavae cum pratis et silva circumiacente, a patre suo 30 Odalrico donatam, confirmat eique terram quandam et villam Skramníky et unum stagnum addit. ſpost 1037./ 46. a) ,ab‘ A. 1) Svojšice, germ. Swuschitz, vicus in distr. polit. Blatná. — 3) Nahoruby vicus, distr. 35 polit. Benešov. — 3) Pořešice vicus, distr. polit. Sedlčany. 47. 1) Diembach. — 1) Sarmingbach. — 3) I. e. Bohemicum; annotavit Erben.
Strana 51
1037—1051 OCT. 25. NUM. 48—50. 51 5 10 15 Confirmationis et donationis huius memoriam monachus Sazaviensis, Cosmae continuator, his verbis tradit: ,Facta ergo celebri promotione ſbeati Procopii ad abbatiam coenobii Saza- viensis) Bracizlaus primo quidem donationem, quam pater suus eidem patri ſsc. Procopio) adhuc ante susceptionem abbatiae fecerat, flumen videlicet subterfluens a Milobuz usque ad speluncam, quae vulgo Zacolnica dicitur, cum pratis et silva circumiacente, principali corrobo- ravit auctoritate. Dein etiam hanc eandem donationem supervenientibus heredibus et eam suo iuri usurpative vendicare molientibus, nolens paterna cassare statuta, semet opposuit, litem di- remit, et eidem patri Procopio omnem utilitatem in aqua et silva a praedictis terminis redonavit, agros vero et prata ex utraque parte adiacentia sub testimonio et confirmatione filii sui Wra- tizlai et principum suorum DC denariorum pretio redemit et abbati Procopio scriptis et legi- timis testibus reconsignavit. Ad extremum quoque ex propria largitione terram, quae circa est, usque ad silvam Strnounic necon villam Zcramnik' et unum stagnum et structuram lignorum ad piscandum, centum denariis comparatam, eidem abbati et suis successoribus pro remedio animae suae in perpetuum possidenda contradidit.' (Fontes rer. Bohem. II, pag. 244). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 128, num. 142. — Erben, Reg. I, pag. 47, num. 114. — Cur Erben l. l. relationem hanc anno cc. 1052 adscripserit, nescio. Annus fundationis monasterii Sazaviensis incertus est; cf. Palacký, Dějiny3 I, I, pag. 290, nota 284 et Krásl, Sv. Prokop, pag. 83. 49. 20 Severus, episcopus Pragensis, una cum multis Germaniae et Italiae episcopis synodo generali, iussu Henrici III. regis Papiae congregatae, interest. 1046 oct. 25. 25 Monum. Germ. Legum sect. IV: Constitutiones et acta publ. I, pag. 94, num. 48 (ex apogr. s. XVI. bibl. capit. Veronensis). — Cf. Steindorff, Jahrb. d. deutsch. Reichs unter Heinrich III, tom. I, pag. 307. 50. 30 Heinricus III., Romanorum imperator, ecclesiae in Hainburg1 donat „de- cimum mansum rectamque fructuum decimationem totius regionis in finibus Un- garorum gladio ab hostibus2 adquisitae in pago Osterriche, in comitatu “ ex una parte Danubii inter Fiscaha3 et Litacha,“ ex altera autem inter Strachtin" et ostia Fiscahas usque in Maraha" . . . . et tertiam partem utilitatis ullo modo de eadem urbe (Hainburg) provenientis cum omnibus pertinentiis.“ Hainburg 1051 oct. 25. 35 40 48. 1) Skramníky, vicus a Český Brod (germ. Böhmisch Brod) ad orientem. 50. a) in autographo spatium pro nomine supplendo vacuum relictum. 1) Ad Danubium supra Pressburg. — 1) I. e. ab Ungaris, cf. Steindorff, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinrich III, tom. I, pag. 180 sq.; II, pag. 159, nota I. — 1) Die Fischa. — 1) Die Leitha. — 5) Strachotín, germ. Tracht, distr. polit. Hustopeč, germ. Auspitz; v. Thausing in Forschungen z. deutsch. Gesch. IV, pag. 363. — Meiller, Verzeichniss von Oertlichkeiten in Oesterr. unter d. Enns, pag. 167 hic Streipfing vel Stripfing (ab Angern ad meridiem) dici suspicatur. Pekař l. l. Strachtin rivi cuiusdam incerti nomen esse putat. — 5) Morava, germ. die March.
1037—1051 OCT. 25. NUM. 48—50. 51 5 10 15 Confirmationis et donationis huius memoriam monachus Sazaviensis, Cosmae continuator, his verbis tradit: ,Facta ergo celebri promotione ſbeati Procopii ad abbatiam coenobii Saza- viensis) Bracizlaus primo quidem donationem, quam pater suus eidem patri ſsc. Procopio) adhuc ante susceptionem abbatiae fecerat, flumen videlicet subterfluens a Milobuz usque ad speluncam, quae vulgo Zacolnica dicitur, cum pratis et silva circumiacente, principali corrobo- ravit auctoritate. Dein etiam hanc eandem donationem supervenientibus heredibus et eam suo iuri usurpative vendicare molientibus, nolens paterna cassare statuta, semet opposuit, litem di- remit, et eidem patri Procopio omnem utilitatem in aqua et silva a praedictis terminis redonavit, agros vero et prata ex utraque parte adiacentia sub testimonio et confirmatione filii sui Wra- tizlai et principum suorum DC denariorum pretio redemit et abbati Procopio scriptis et legi- timis testibus reconsignavit. Ad extremum quoque ex propria largitione terram, quae circa est, usque ad silvam Strnounic necon villam Zcramnik' et unum stagnum et structuram lignorum ad piscandum, centum denariis comparatam, eidem abbati et suis successoribus pro remedio animae suae in perpetuum possidenda contradidit.' (Fontes rer. Bohem. II, pag. 244). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 128, num. 142. — Erben, Reg. I, pag. 47, num. 114. — Cur Erben l. l. relationem hanc anno cc. 1052 adscripserit, nescio. Annus fundationis monasterii Sazaviensis incertus est; cf. Palacký, Dějiny3 I, I, pag. 290, nota 284 et Krásl, Sv. Prokop, pag. 83. 49. 20 Severus, episcopus Pragensis, una cum multis Germaniae et Italiae episcopis synodo generali, iussu Henrici III. regis Papiae congregatae, interest. 1046 oct. 25. 25 Monum. Germ. Legum sect. IV: Constitutiones et acta publ. I, pag. 94, num. 48 (ex apogr. s. XVI. bibl. capit. Veronensis). — Cf. Steindorff, Jahrb. d. deutsch. Reichs unter Heinrich III, tom. I, pag. 307. 50. 30 Heinricus III., Romanorum imperator, ecclesiae in Hainburg1 donat „de- cimum mansum rectamque fructuum decimationem totius regionis in finibus Un- garorum gladio ab hostibus2 adquisitae in pago Osterriche, in comitatu “ ex una parte Danubii inter Fiscaha3 et Litacha,“ ex altera autem inter Strachtin" et ostia Fiscahas usque in Maraha" . . . . et tertiam partem utilitatis ullo modo de eadem urbe (Hainburg) provenientis cum omnibus pertinentiis.“ Hainburg 1051 oct. 25. 35 40 48. 1) Skramníky, vicus a Český Brod (germ. Böhmisch Brod) ad orientem. 50. a) in autographo spatium pro nomine supplendo vacuum relictum. 1) Ad Danubium supra Pressburg. — 1) I. e. ab Ungaris, cf. Steindorff, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinrich III, tom. I, pag. 180 sq.; II, pag. 159, nota I. — 1) Die Fischa. — 1) Die Leitha. — 5) Strachotín, germ. Tracht, distr. polit. Hustopeč, germ. Auspitz; v. Thausing in Forschungen z. deutsch. Gesch. IV, pag. 363. — Meiller, Verzeichniss von Oertlichkeiten in Oesterr. unter d. Enns, pag. 167 hic Streipfing vel Stripfing (ab Angern ad meridiem) dici suspicatur. Pekař l. l. Strachtin rivi cuiusdam incerti nomen esse putat. — 5) Morava, germ. die March.
Strana 52
52 NUM. 51, 52. 1052 OCT. 7. — 1037—1055. Monum. Boica XXIX, I, pag. 103, num. 377 (ex autogr. tabularii generalis regni Bavariae Monachi) = Erben, Reg. I. pag. 46, num. 113 (frgm.) — Stumpf, Reg. num. 2415. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. 82, pag. 461, 463; Pekař in Český časop. hist. X (1904) pag. 56. 51. Severus, episcopus Pragensis, cum aliis Germaniae et Italiae episcopis translationi sancti Wolfgangi, episcopi Ratisbonensis, adest. Ratisbonae 1052 oct. 7. Notae s. Emmerammi in Mon. Germ. Script. XVII, pag. 572: Anno ab incarnatione do- mini MLII dompno papa Leone nono et Baldingo sal. Balduino), Juvavensis ecclesie archi- episcopo, aliisque episcopis, Gebehardo scilicet Ratisponensis ęcclesię antistite et Severo Pra- gensis ecclesię episcopo et Hunperto sanctę Rufine ecclesię sseu Silvae Candidae) presule et Otkero, Perusine ecclesie episcopo et Gebehardo, Eistetensis ecclesię, qui postea papa effectus est, episcopo, simulque patriarcha Dominico Gradensis ecclesie presentibus et imperatore Hein- rico tercio ... translatum corpus sancti Wolfkangi episcopi. Translationem ,nonis octobris‘ 15 factam esse, annotat ibidem Jaffé ex necrologio s. Emmerammi ms. saec. XII. — Stein- dorff, Heinrich III, tom. II pag. 183 nomina hic exhibita e serie testium instrumenti de hac translatione confecti desumpta esse putat. 10 52. Bretislaus I., dux Bohemorum, monasterium sancti Johannis Baptistae in 20 Ostrov dotat. 11037—1055). Donationis memoria traditur in privilegio Premislai Otakari I regis, 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 130, num. 146. 25 — Erben, Reg. I, pag. 50, num. 119. De memoriae huius fide confer ea, quae superius ad num. 40 et 46 adnotavimus. Brecyslaus bone indolis tyro, postquam sedem paterni ducatus obtinuit, hec dona deo“ et sancto Johanni Baptiste in b Ostrow pro remedio anime sue suorumque parentum tradidit Cvsowicyh1 debitores mellis. Capellam quoque in 30 spelunca sancti Johannis Baptiste2 huic loco addidit. Insuper et custodes ipsius ecclesie Chrustimichich 3 et Nuncycyh ;4 villam cum hospitibus Sedlce.5 Item aliam capellam in Veliz6 cum omnibus apendiciis suis dedit; piscatores 52. a) ,do' sine titulo A. — b) ,in‘ addidi. Košovice vicus a Votice ad occidentem distr. polit. Sedlčany. — 2) Sv. Jan pod Skalou, 35 germ. St. Johann unter dem Felsen, apud Beroun, distr. polit. Hořovice. — 3) Chruste- nice vicus ab Unhošt ad meridiem distr. polit. Smíchov. — 4) Nučice vicus ab Unhošt ad meridiem. — 5) Sedlec vicus a Beroun ad septemtriones. — 6) Velis apud vicum Kublov prope Křivoklát (Pürglitz). — 7 Dražov vicus, distr. polit. Příbram.
52 NUM. 51, 52. 1052 OCT. 7. — 1037—1055. Monum. Boica XXIX, I, pag. 103, num. 377 (ex autogr. tabularii generalis regni Bavariae Monachi) = Erben, Reg. I. pag. 46, num. 113 (frgm.) — Stumpf, Reg. num. 2415. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. 82, pag. 461, 463; Pekař in Český časop. hist. X (1904) pag. 56. 51. Severus, episcopus Pragensis, cum aliis Germaniae et Italiae episcopis translationi sancti Wolfgangi, episcopi Ratisbonensis, adest. Ratisbonae 1052 oct. 7. Notae s. Emmerammi in Mon. Germ. Script. XVII, pag. 572: Anno ab incarnatione do- mini MLII dompno papa Leone nono et Baldingo sal. Balduino), Juvavensis ecclesie archi- episcopo, aliisque episcopis, Gebehardo scilicet Ratisponensis ęcclesię antistite et Severo Pra- gensis ecclesię episcopo et Hunperto sanctę Rufine ecclesię sseu Silvae Candidae) presule et Otkero, Perusine ecclesie episcopo et Gebehardo, Eistetensis ecclesię, qui postea papa effectus est, episcopo, simulque patriarcha Dominico Gradensis ecclesie presentibus et imperatore Hein- rico tercio ... translatum corpus sancti Wolfkangi episcopi. Translationem ,nonis octobris‘ 15 factam esse, annotat ibidem Jaffé ex necrologio s. Emmerammi ms. saec. XII. — Stein- dorff, Heinrich III, tom. II pag. 183 nomina hic exhibita e serie testium instrumenti de hac translatione confecti desumpta esse putat. 10 52. Bretislaus I., dux Bohemorum, monasterium sancti Johannis Baptistae in 20 Ostrov dotat. 11037—1055). Donationis memoria traditur in privilegio Premislai Otakari I regis, 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 130, num. 146. 25 — Erben, Reg. I, pag. 50, num. 119. De memoriae huius fide confer ea, quae superius ad num. 40 et 46 adnotavimus. Brecyslaus bone indolis tyro, postquam sedem paterni ducatus obtinuit, hec dona deo“ et sancto Johanni Baptiste in b Ostrow pro remedio anime sue suorumque parentum tradidit Cvsowicyh1 debitores mellis. Capellam quoque in 30 spelunca sancti Johannis Baptiste2 huic loco addidit. Insuper et custodes ipsius ecclesie Chrustimichich 3 et Nuncycyh ;4 villam cum hospitibus Sedlce.5 Item aliam capellam in Veliz6 cum omnibus apendiciis suis dedit; piscatores 52. a) ,do' sine titulo A. — b) ,in‘ addidi. Košovice vicus a Votice ad occidentem distr. polit. Sedlčany. — 2) Sv. Jan pod Skalou, 35 germ. St. Johann unter dem Felsen, apud Beroun, distr. polit. Hořovice. — 3) Chruste- nice vicus ab Unhošt ad meridiem distr. polit. Smíchov. — 4) Nučice vicus ab Unhošt ad meridiem. — 5) Sedlec vicus a Beroun ad septemtriones. — 6) Velis apud vicum Kublov prope Křivoklát (Pürglitz). — 7 Dražov vicus, distr. polit. Příbram.
Strana 53
1037—1055. — CCА. 1057. NUM, 52—55. 53 5 Drazowycyh,7 custodes eiusdem ecclesie Otrocynyewsy,8 Cyrninye? terram ad quatuor aratra. Circuitum quoque silve, quod dicitur Zaton, 10 et capellam beati Johannis Baptiste cum omnibus ad eam pertinentibus. Domaslicyh 11 civitate eciam ebdomadam thelonei contulit cum capella beati Jacobi apostoli cum omnibus appendiciis suis. 53. Heinricus III., Romanorum imperator, donat „cuidam Haderico tres mansos regales ex beneficio ipsius, duos videlicet iacentes inter Movriberg1 silvam et fluvium, qui dicitur Bvlka,2 tertium vero ultra eundem fluvium Bvlka iacentem 10 in marchia Boemia in comitatu Adelberonis." Ratisbonae 1055 mart. 3. Meiller, Regesten z. Gesch. d. Markgr. u. Herzoge Oesterreichs aus d. Hause Babenberg, pag. 7, num. 17 (ex autogr. tabularii monast. Zwettlensis) = Erben, Reg. I, pag. 50, num. 120 (frgm.) — Stumpf, Reg. num. 2464. 15 54. Heinricus III., Romanorum imperator, ecclesiae sancti Stephani Pataviae „locum cuiusdam vici Poumgartun 1 nominatum cum omni utilitate, quae contra Boemos quoquo modo haberi et conquiri poterit, omnem terram intra subscriptos terminos inclusam, id est vallem ipsam Poumgartuntal2 dictam sursum usque 20 ad definitas notas Ungaricorum terminorum, deorsum usque ad praedium Henrici comitis, exinde in directum usque ad stratam Lauentenburch' ducentem, ipsamque usque ad predium Richuini“ in proprium tradit. Berstadt 4 1056 iul. 10. 25 Monum. Boica XXIX, I, pag. 129, num. 391 (ex autogr. tabularii generalis regni Bavariae Monachi) = Erben, Reg. I, pag. 51, num. 123 (frgm.) — Stumpf, Reg. num. 2504. — Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberg. pag. 202. — Cf. Budinger, Oesterr. Gesch. pag. 449. Vide et. Steindorff, Heinrich III, tom I, pag, 109 nota 6. 55. Spitigneus II., Bohemiae dux, ecclesiam collegiatam Litomericensem ad 30 sanctum Stephanum fundat eique varia bona et proventus donat. ſcirca 1057.] 35 52. s) Otročin vicus ap. Křivoklát (Parglitz). — 3) Černín vicus prope Beroun. 10) Zátoň, germ. Ottau, vicus prope Krumlov (Krumau). — 11) Domažlice, germ. Taus. 1) Mailberg in finibus Moraviae infra Znojmo, germ. Znaim. — 2) Pulka fl. Austriae 53. Inferioris in dextra fluminis Dyje (germ. Thaia) ripa. 54. 1) Herren-Baumgarten. - 2) Baumgartenthal. — 3) Lundenburg, bohemice Břeclav. — *) Inter Frankfurt et Giessen.
1037—1055. — CCА. 1057. NUM, 52—55. 53 5 Drazowycyh,7 custodes eiusdem ecclesie Otrocynyewsy,8 Cyrninye? terram ad quatuor aratra. Circuitum quoque silve, quod dicitur Zaton, 10 et capellam beati Johannis Baptiste cum omnibus ad eam pertinentibus. Domaslicyh 11 civitate eciam ebdomadam thelonei contulit cum capella beati Jacobi apostoli cum omnibus appendiciis suis. 53. Heinricus III., Romanorum imperator, donat „cuidam Haderico tres mansos regales ex beneficio ipsius, duos videlicet iacentes inter Movriberg1 silvam et fluvium, qui dicitur Bvlka,2 tertium vero ultra eundem fluvium Bvlka iacentem 10 in marchia Boemia in comitatu Adelberonis." Ratisbonae 1055 mart. 3. Meiller, Regesten z. Gesch. d. Markgr. u. Herzoge Oesterreichs aus d. Hause Babenberg, pag. 7, num. 17 (ex autogr. tabularii monast. Zwettlensis) = Erben, Reg. I, pag. 50, num. 120 (frgm.) — Stumpf, Reg. num. 2464. 15 54. Heinricus III., Romanorum imperator, ecclesiae sancti Stephani Pataviae „locum cuiusdam vici Poumgartun 1 nominatum cum omni utilitate, quae contra Boemos quoquo modo haberi et conquiri poterit, omnem terram intra subscriptos terminos inclusam, id est vallem ipsam Poumgartuntal2 dictam sursum usque 20 ad definitas notas Ungaricorum terminorum, deorsum usque ad praedium Henrici comitis, exinde in directum usque ad stratam Lauentenburch' ducentem, ipsamque usque ad predium Richuini“ in proprium tradit. Berstadt 4 1056 iul. 10. 25 Monum. Boica XXIX, I, pag. 129, num. 391 (ex autogr. tabularii generalis regni Bavariae Monachi) = Erben, Reg. I, pag. 51, num. 123 (frgm.) — Stumpf, Reg. num. 2504. — Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberg. pag. 202. — Cf. Budinger, Oesterr. Gesch. pag. 449. Vide et. Steindorff, Heinrich III, tom I, pag, 109 nota 6. 55. Spitigneus II., Bohemiae dux, ecclesiam collegiatam Litomericensem ad 30 sanctum Stephanum fundat eique varia bona et proventus donat. ſcirca 1057.] 35 52. s) Otročin vicus ap. Křivoklát (Parglitz). — 3) Černín vicus prope Beroun. 10) Zátoň, germ. Ottau, vicus prope Krumlov (Krumau). — 11) Domažlice, germ. Taus. 1) Mailberg in finibus Moraviae infra Znojmo, germ. Znaim. — 2) Pulka fl. Austriae 53. Inferioris in dextra fluminis Dyje (germ. Thaia) ripa. 54. 1) Herren-Baumgarten. - 2) Baumgartenthal. — 3) Lundenburg, bohemice Břeclav. — *) Inter Frankfurt et Giessen.
Strana 54
54 NUM. 55. СCА. 1057. Exstat in tabulario capituli Litomericensis in triplici forma: prima in membrana manu saec. XI scripta (A), altera confirmationi Premislai Otacari I anno 1218 datae inserta est (B) ; tertiam formam instrumentum autographi instar manu, ut videtur, saec. XIV in. confectum praebet (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 134, num. 151 (reg.) — Erben, Reg. I, pag. 51, num. 124 (ex C cum lectionibus variis B). — Imaginem phototypicam A vide in tabula dissertationi nostrae O zakladací listině kapit. Litoměřické (Rozpravy České Akademie 1901) adnexa. Imaginem formae C aeri incisam dedit Dobner, Annal. Hagec. V. ad pag. 352. 5 Dobner l. l. formam C genuinam esse, formam A mandatum, ad iudices provinciarum aliosque missum, esse perperam iudicavit. Post quem Palacký, Kritická úvaha i výklad základných listin kollegiatního chrámu Litoměřického (in Časop. Česk. Musea 1836 pag. 323 sq. = Radhost II, pag. 188 sq. = Drobné spisy II, pag. 123 sq.) formam C spu- riam et saec. XIII demum ex antiquioribus quibusdam scriptis compositam esse declaravit; formam vero B relationem antiquam de ecclesiae Litomericensis fundatione, saeculo XI. confectam, esse censebat. Recentissime dissertatione nostra superius laudata formam A temporis aequalem esse memoriam fundationis ecclesiae Litomericensis, formam vero B bonorum eiusdem ecclesiae conscriptionem saeculo XII exeunte confectam, formam C saec. XIV ineuntis falsum esse probavimus. Vide etiam Český časopis hist. VIII, (1902) pag. 158—173. — Quo anno ecclesia Litomericensis fundata sit, haud constat. Slavik, Observatio hist. in pervetustum diploma Spitignei II (ms. tabularii capituli Litomericensis) memoriam antiquam secutus, anno 1057 fundatam esse dicit; cf. Frind, Kirchengesch. Böhm. I, pag. 131, nota 3. Annum 1058 compilator Vokounianus nominat (Fontes rer. Bohem. III, pag. 468 nota o), eiusque testimonium Dobner l. l. 351 adprobat. 10 15 20 A. В. Cum domino volente Spitignevs “ clarissimus ac religiosissimus dux ęccle- siam venerabilem in Christi nomine sanctissimęque virginis Marię ac Ste- phani proto martyris aliorumque san- ctorum construxisset, familiam hanc b ad eandem predictam ęcclesiam pro re- medio animę suę tali tenore est largitus, ut ab omnibus terrenis negociis libera existeret, nisi tantum preposito et fra- tribus eiusdem ecclesię cuncta faceret necessaria. Igitur de omni arte ab om- nibus suis civitatibus, sicut ad principis decet ministerium, de familia destinavit virum cum uxore et filiis filiabusque Cum domino volente Spitignevs a claris- 25 simus ac religiosissimus dux ecclesiam venera- bilem in Christi nomine sanctissimeque virginis Marie ac Stephani protomartyris aliorumque san- ctorum construxisset, familiam hanc ad eandem predictam ecclesiam pro remedio anime sue tali 30 tenore est largitus, ut ab omnibus terrenis ne- gociis libera existeret, nisi tantum preposito fra- tribus que eiusdem ecclesie cuncta faceret neces- saria. Igitur de omni arte a quibusdam pro- vinciis, sicut* b principis decet ministerium, de 35 ministerialibus destinavit virum cum uxore et filiis filiabusque ad unam quamque pertinentem artem. Villas * XIIII hospitibus integras, sex vero * aratoribus cum omnibus necessariis, sci- 55. A a) ,Spitignevs' litteris maiusculis scriptum. — b) ,h“ eod. atramento supra lineam scriptum. 55.B a) ,Spitignevs' litteris maiusculis 40 scriptum. — b) scribae errore hic ,ad ommissum fuit;,a' iam scriptum erasum est.
54 NUM. 55. СCА. 1057. Exstat in tabulario capituli Litomericensis in triplici forma: prima in membrana manu saec. XI scripta (A), altera confirmationi Premislai Otacari I anno 1218 datae inserta est (B) ; tertiam formam instrumentum autographi instar manu, ut videtur, saec. XIV in. confectum praebet (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 134, num. 151 (reg.) — Erben, Reg. I, pag. 51, num. 124 (ex C cum lectionibus variis B). — Imaginem phototypicam A vide in tabula dissertationi nostrae O zakladací listině kapit. Litoměřické (Rozpravy České Akademie 1901) adnexa. Imaginem formae C aeri incisam dedit Dobner, Annal. Hagec. V. ad pag. 352. 5 Dobner l. l. formam C genuinam esse, formam A mandatum, ad iudices provinciarum aliosque missum, esse perperam iudicavit. Post quem Palacký, Kritická úvaha i výklad základných listin kollegiatního chrámu Litoměřického (in Časop. Česk. Musea 1836 pag. 323 sq. = Radhost II, pag. 188 sq. = Drobné spisy II, pag. 123 sq.) formam C spu- riam et saec. XIII demum ex antiquioribus quibusdam scriptis compositam esse declaravit; formam vero B relationem antiquam de ecclesiae Litomericensis fundatione, saeculo XI. confectam, esse censebat. Recentissime dissertatione nostra superius laudata formam A temporis aequalem esse memoriam fundationis ecclesiae Litomericensis, formam vero B bonorum eiusdem ecclesiae conscriptionem saeculo XII exeunte confectam, formam C saec. XIV ineuntis falsum esse probavimus. Vide etiam Český časopis hist. VIII, (1902) pag. 158—173. — Quo anno ecclesia Litomericensis fundata sit, haud constat. Slavik, Observatio hist. in pervetustum diploma Spitignei II (ms. tabularii capituli Litomericensis) memoriam antiquam secutus, anno 1057 fundatam esse dicit; cf. Frind, Kirchengesch. Böhm. I, pag. 131, nota 3. Annum 1058 compilator Vokounianus nominat (Fontes rer. Bohem. III, pag. 468 nota o), eiusque testimonium Dobner l. l. 351 adprobat. 10 15 20 A. В. Cum domino volente Spitignevs “ clarissimus ac religiosissimus dux ęccle- siam venerabilem in Christi nomine sanctissimęque virginis Marię ac Ste- phani proto martyris aliorumque san- ctorum construxisset, familiam hanc b ad eandem predictam ęcclesiam pro re- medio animę suę tali tenore est largitus, ut ab omnibus terrenis negociis libera existeret, nisi tantum preposito et fra- tribus eiusdem ecclesię cuncta faceret necessaria. Igitur de omni arte ab om- nibus suis civitatibus, sicut ad principis decet ministerium, de familia destinavit virum cum uxore et filiis filiabusque Cum domino volente Spitignevs a claris- 25 simus ac religiosissimus dux ecclesiam venera- bilem in Christi nomine sanctissimeque virginis Marie ac Stephani protomartyris aliorumque san- ctorum construxisset, familiam hanc ad eandem predictam ecclesiam pro remedio anime sue tali 30 tenore est largitus, ut ab omnibus terrenis ne- gociis libera existeret, nisi tantum preposito fra- tribus que eiusdem ecclesie cuncta faceret neces- saria. Igitur de omni arte a quibusdam pro- vinciis, sicut* b principis decet ministerium, de 35 ministerialibus destinavit virum cum uxore et filiis filiabusque ad unam quamque pertinentem artem. Villas * XIIII hospitibus integras, sex vero * aratoribus cum omnibus necessariis, sci- 55. A a) ,Spitignevs' litteris maiusculis scriptum. — b) ,h“ eod. atramento supra lineam scriptum. 55.B a) ,Spitignevs' litteris maiusculis 40 scriptum. — b) scribae errore hic ,ad ommissum fuit;,a' iam scriptum erasum est.
Strana 55
15 20 25 30 35 40 CCA. 1057. NUM. 55. 55 A. ad unam quamque artem pertinentem. Villas guogue XIIII hospitibus deputatas, VI vero servientibus ac aratoribus cum omnibus necessariis, scilicet silvis ac aratris condonavit. Vineas quoque duas cum vinitoribus, quanti suíficerent ad excollendas eas, dedit. Puellas opera- trices XXX. Equas quoque centum cum campo magno, totidemque oves ; vaccas autem XXX et LXX sues. Vias duas, unam per silvam ad Hlmecs! octava ebdomada accipiendam predicte con- cessit ecclesie ; alteram per aquam Vzthi,? que duci pertinuit, addidit. In ipsa vero civitate, qua prefata collocata est ec- clesia, quicunque huius patrie incole sal vel alia quelibet per aquam advehunt, II partes preposito, terciam vero fra- tribus acomodavit. De parva navicula XV denarios, cuiuscunque sit, servi vel liberi, precepit dari. De magna autem II mensuras, preter illos, qui sal duci debent, et ipsos eciam medietatem per- solvere iussit. Hospitum autem naves naviculasque sic ordinavit, ut de ma- xima nave I[ mensuras magnas, de me- diocri unam, de parva, quot mensure sint, tot denarios persolverent. Rusticos vero de ipsa civitate XII, de Belina? totidem ordinavit. Illos autem, qui pro- B. licet filiis^ ac aratris ecclesiam ditavit. Vi- neas quoque duas cum vinitoribus, quanti suffi- cerent ad excollendas eas, dedit. Puellas XXX ope- ratrices. Equas quoque C cum campo eis desti- nato, totidemque oves, vaccas autem XXX et LXX sues. Vias vero duas, unam per silvam » Hulmez ! decimam 4 ebdomadam accipiendam predicte concessit ecclesie, alleram quoque per aquam Vsti,* que duci pertinuit, addidit. In ipsa vero civitate, irl qua prefata collocata est ecclesia, alec^ sive alia queque per aquam adveunt, II partes pre- quicunque huius patrie incole sal posito, terciam qu e fratribus accomodavit. De parva navicula XV denarios, cuiuscunque sint,/ servi aut liberi, dari precepit. De magna autem duas mensuras preter illos, qui sal duci debent, et ipsos eciam medietatem persolvere iussit. Hospitum autem naves naviculasque sic ordinavit, ut de maxima nave duas magnas mensuras, de mediocre unam, de parva quot mensure « tot denarii per- solverentur. Rusticos vero de Lutomericensi provincia XII, de Belinensi * totidem ordinavit, Illos autem, qui proprie omni anno mel ex ortis solvere debent, VI constituit. Ex hiis igitur, que prediximus, videlicet vendicione hospitum £ et de tributis nec non de viis et de apiariis + tercia pars sine offensione fratribus decreta est. Insu- per eciam de grege equarum uno quoque anno poledrus pro tunica unicuique eorum destinatus est. Legalis autern decimacio ab hominibus ecclesie 56.8 c) ita B vice ,silvis'. — 4) ,decimam' in loco raso obscuriore atramento alia, posterior, ut videtur, manus scripsit. — e) ,alec' in loco raso alia posterior, ut videtur, manus obscuriore atramento scripsit. — f) ita B. — 8) genuine ,ospitum* scriba posuit, postea autem ‚h‘ eodem atramento addidit. 55. ') Chlumec, Chlum, germ. Kulm, a Chabafovice (germ. Karbitz) ad septemtriones, distr. pol. Ustí n. Labem (germ. Aussig). — *) Usti n. Labem, germ. Aussig. — *) Bilina oppidum Bohemiae septemtrionalis, distr. polit. Teplice (germ. Teplitz).
15 20 25 30 35 40 CCA. 1057. NUM. 55. 55 A. ad unam quamque artem pertinentem. Villas guogue XIIII hospitibus deputatas, VI vero servientibus ac aratoribus cum omnibus necessariis, scilicet silvis ac aratris condonavit. Vineas quoque duas cum vinitoribus, quanti suíficerent ad excollendas eas, dedit. Puellas opera- trices XXX. Equas quoque centum cum campo magno, totidemque oves ; vaccas autem XXX et LXX sues. Vias duas, unam per silvam ad Hlmecs! octava ebdomada accipiendam predicte con- cessit ecclesie ; alteram per aquam Vzthi,? que duci pertinuit, addidit. In ipsa vero civitate, qua prefata collocata est ec- clesia, quicunque huius patrie incole sal vel alia quelibet per aquam advehunt, II partes preposito, terciam vero fra- tribus acomodavit. De parva navicula XV denarios, cuiuscunque sit, servi vel liberi, precepit dari. De magna autem II mensuras, preter illos, qui sal duci debent, et ipsos eciam medietatem per- solvere iussit. Hospitum autem naves naviculasque sic ordinavit, ut de ma- xima nave I[ mensuras magnas, de me- diocri unam, de parva, quot mensure sint, tot denarios persolverent. Rusticos vero de ipsa civitate XII, de Belina? totidem ordinavit. Illos autem, qui pro- B. licet filiis^ ac aratris ecclesiam ditavit. Vi- neas quoque duas cum vinitoribus, quanti suffi- cerent ad excollendas eas, dedit. Puellas XXX ope- ratrices. Equas quoque C cum campo eis desti- nato, totidemque oves, vaccas autem XXX et LXX sues. Vias vero duas, unam per silvam » Hulmez ! decimam 4 ebdomadam accipiendam predicte concessit ecclesie, alleram quoque per aquam Vsti,* que duci pertinuit, addidit. In ipsa vero civitate, irl qua prefata collocata est ecclesia, alec^ sive alia queque per aquam adveunt, II partes pre- quicunque huius patrie incole sal posito, terciam qu e fratribus accomodavit. De parva navicula XV denarios, cuiuscunque sint,/ servi aut liberi, dari precepit. De magna autem duas mensuras preter illos, qui sal duci debent, et ipsos eciam medietatem persolvere iussit. Hospitum autem naves naviculasque sic ordinavit, ut de maxima nave duas magnas mensuras, de mediocre unam, de parva quot mensure « tot denarii per- solverentur. Rusticos vero de Lutomericensi provincia XII, de Belinensi * totidem ordinavit, Illos autem, qui proprie omni anno mel ex ortis solvere debent, VI constituit. Ex hiis igitur, que prediximus, videlicet vendicione hospitum £ et de tributis nec non de viis et de apiariis + tercia pars sine offensione fratribus decreta est. Insu- per eciam de grege equarum uno quoque anno poledrus pro tunica unicuique eorum destinatus est. Legalis autern decimacio ab hominibus ecclesie 56.8 c) ita B vice ,silvis'. — 4) ,decimam' in loco raso obscuriore atramento alia, posterior, ut videtur, manus scripsit. — e) ,alec' in loco raso alia posterior, ut videtur, manus obscuriore atramento scripsit. — f) ita B. — 8) genuine ,ospitum* scriba posuit, postea autem ‚h‘ eodem atramento addidit. 55. ') Chlumec, Chlum, germ. Kulm, a Chabafovice (germ. Karbitz) ad septemtriones, distr. pol. Ustí n. Labem (germ. Aussig). — *) Usti n. Labem, germ. Aussig. — *) Bilina oppidum Bohemiae septemtrionalis, distr. polit. Teplice (germ. Teplitz).
Strana 56
56 NUM. 55. A. prie omni anno mel ex ortis debent, VI constituit. Ex his ergo, que predi- ximus, videlicet vendicionibus hospitum et de tributis de viis et apiariis, immo cunctis quecunque huic ecclesie data sunt, tercia pars sine offensione fratribus decreta est. Insuper eciam de grege equarum per unum quemque annum poledrus pro tunica unicuique eorum destinatus est. Legalis eciam decimacio ab hominibus huic ecclesie pertinentibus non alii nisi preposito et fratribus per- solvatur." Nomina villarum : Cressicsi,* Prenee,5Popouo,® Zassadee," Trebesicsi,8 Repcicsi,? Tinecs,!? Malseu,!! Breza,!? Ptacicsi,!? Lubesevicsi,!* Hvcsci,!5 «Bv- souici,! Hotsov.4!" Fratribus* autem CCA. 1057. B. huic pertinentibus nulli alii nisi preposito cum fratribus persolvatur. Hec sunt nomina vil- larum, quas supra diximus: Cresici,* Pirne,* Zazade,' Trebesici,? Repcici? Tinez,'" <Ze- dlze,^!? Dubech!?- Popouo,* Ptachichi,'? <Zlatina,?°> Huchi,'* Lubessouichi.'* <No- mina villarum, in quibus rustici, qui mel solvunt atque ministeriales, qui mi- nisteria una quaque ebdomada exhibent, notati? sunt. In Lutomericensi pro- vincia Wzasadi/ * Hoc campanarius cum terra, Cozel vinitor cum terra, Ztoyan vinitor cum terra, Zvan vinitor cum terra. Preter hos sutores, pellifices albi et nigri, fabri, carpentarii, calefactores stube. Sunt eciam in eadem villa hospites quam plures. Pocraticih ?! Dalese vinitor 55.4 c) sequitur spatium 23 mm con- tinens. — d) ,Bvsouici, Hotsov' alio pallido atramento alia, ut videtur, manu ín loco raso correctum. — e) ,Fratribus — adiacentibus' alia manu fortase saec. XIII ineuntis alio pallido atramento in loco raso scriptum. 55. B ^) |l' ead. manus eodem atramento superscripsit. — i) ita B. — 3) N° pallido atramento ex simplici ‚V‘ correctum. “) Křešice vicus a Litoméfice (Leitmeritz) ad orientem. — *) Brna, germ. Birnai, vicus prope Usti nad Labem (Aussig). — *) Hodie non exstat. — ") Zásada antea vicus apud Litoméfice, nunc pars eiusdem oppidi. — *) An Travčice, germ. Drabschitz, vicus apud Litoméfice, hic dicatur, incertum est. — *) Řepčice Horní, germ. Ober-Rzepsch, vicus prope Litoméfice. — "% Týnec Horní, germ. Ober- Tenzel, ap. Litoměřice. — '') Utrum Malecov, germ. Malschen, distr. polit. Usti nad Labem (Aussig), an Malić, germ. Malitschen, distr. polit. Litoméfice, hic dicatur, diiudicare nequeo. — '*) Březí, germ. Presei, vicus ab Usti nad Labem (Aussig), ad meridiem et orientem. — '*) Hodie non exstat; Frind, Kirchengesch. Bóhm. I, pag. 133 nota 3 hic vicum Praskovice alias Prackovice (a Lovosice ad septemtriones) dici suspicatur ; culus sententiam adprobare non possum. — "'*) Libésice, germ. Lib- schitz, vicus a Bilina ad meridiem et occidentem. — '*) Chout, germ. Kautz, a Bi- lina versus meridiem, distr. polit. Teplice (Teplitz). — '*) Bohusovice, germ. Bau- schowitz, vicus a Litoméfice ad meridiem. — '') Fortasse Chotěšov, germ. Cho- tésau, a Litomélice ad meridiem, distr. polit. Roudnice (Roudnitz) ; Palacký Chodžov al. Chożov prope Louny (Laun) esse putat. — '* Sedlec, germ. Selz, vicus a Lito- měřice versus orientem. — '*) An Dubice, germ. Dubitz, ab Ústí n. L. (Aussig) versus meridiem sit, nescio. — *) Slatina, vicus a Libochovice ad septemtriones. — ”") Pokratice, vicus a Litoměřice ad septemtriones. 10 15 20 25 30 35 40 49
56 NUM. 55. A. prie omni anno mel ex ortis debent, VI constituit. Ex his ergo, que predi- ximus, videlicet vendicionibus hospitum et de tributis de viis et apiariis, immo cunctis quecunque huic ecclesie data sunt, tercia pars sine offensione fratribus decreta est. Insuper eciam de grege equarum per unum quemque annum poledrus pro tunica unicuique eorum destinatus est. Legalis eciam decimacio ab hominibus huic ecclesie pertinentibus non alii nisi preposito et fratribus per- solvatur." Nomina villarum : Cressicsi,* Prenee,5Popouo,® Zassadee," Trebesicsi,8 Repcicsi,? Tinecs,!? Malseu,!! Breza,!? Ptacicsi,!? Lubesevicsi,!* Hvcsci,!5 «Bv- souici,! Hotsov.4!" Fratribus* autem CCA. 1057. B. huic pertinentibus nulli alii nisi preposito cum fratribus persolvatur. Hec sunt nomina vil- larum, quas supra diximus: Cresici,* Pirne,* Zazade,' Trebesici,? Repcici? Tinez,'" <Ze- dlze,^!? Dubech!?- Popouo,* Ptachichi,'? <Zlatina,?°> Huchi,'* Lubessouichi.'* <No- mina villarum, in quibus rustici, qui mel solvunt atque ministeriales, qui mi- nisteria una quaque ebdomada exhibent, notati? sunt. In Lutomericensi pro- vincia Wzasadi/ * Hoc campanarius cum terra, Cozel vinitor cum terra, Ztoyan vinitor cum terra, Zvan vinitor cum terra. Preter hos sutores, pellifices albi et nigri, fabri, carpentarii, calefactores stube. Sunt eciam in eadem villa hospites quam plures. Pocraticih ?! Dalese vinitor 55.4 c) sequitur spatium 23 mm con- tinens. — d) ,Bvsouici, Hotsov' alio pallido atramento alia, ut videtur, manu ín loco raso correctum. — e) ,Fratribus — adiacentibus' alia manu fortase saec. XIII ineuntis alio pallido atramento in loco raso scriptum. 55. B ^) |l' ead. manus eodem atramento superscripsit. — i) ita B. — 3) N° pallido atramento ex simplici ‚V‘ correctum. “) Křešice vicus a Litoméfice (Leitmeritz) ad orientem. — *) Brna, germ. Birnai, vicus prope Usti nad Labem (Aussig). — *) Hodie non exstat. — ") Zásada antea vicus apud Litoméfice, nunc pars eiusdem oppidi. — *) An Travčice, germ. Drabschitz, vicus apud Litoméfice, hic dicatur, incertum est. — *) Řepčice Horní, germ. Ober-Rzepsch, vicus prope Litoméfice. — "% Týnec Horní, germ. Ober- Tenzel, ap. Litoměřice. — '') Utrum Malecov, germ. Malschen, distr. polit. Usti nad Labem (Aussig), an Malić, germ. Malitschen, distr. polit. Litoméfice, hic dicatur, diiudicare nequeo. — '*) Březí, germ. Presei, vicus ab Usti nad Labem (Aussig), ad meridiem et orientem. — '*) Hodie non exstat; Frind, Kirchengesch. Bóhm. I, pag. 133 nota 3 hic vicum Praskovice alias Prackovice (a Lovosice ad septemtriones) dici suspicatur ; culus sententiam adprobare non possum. — "'*) Libésice, germ. Lib- schitz, vicus a Bilina ad meridiem et occidentem. — '*) Chout, germ. Kautz, a Bi- lina versus meridiem, distr. polit. Teplice (Teplitz). — '*) Bohusovice, germ. Bau- schowitz, vicus a Litoméfice ad meridiem. — '') Fortasse Chotěšov, germ. Cho- tésau, a Litomélice ad meridiem, distr. polit. Roudnice (Roudnitz) ; Palacký Chodžov al. Chożov prope Louny (Laun) esse putat. — '* Sedlec, germ. Selz, vicus a Lito- měřice versus orientem. — '*) An Dubice, germ. Dubitz, ab Ústí n. L. (Aussig) versus meridiem sit, nescio. — *) Slatina, vicus a Libochovice ad septemtriones. — ”") Pokratice, vicus a Litoměřice ad septemtriones. 10 15 20 25 30 35 40 49
Strana 57
CCA. 1057. NUM. 55. 57 A. В. 5 10 15 20 in predicta ecclesia commorantibus ad- dimus circuitum silvę ante urbem cum agris ibidem adiacentibuse et pod- uine. cum terra, Cecen vinitor cum terra, Dras vinitor cum terra. Sitinichih 22 Bachuha vinitor cum terra. Naboschi 23 Mach car- pentarius cum terra. Trebutichich 24 ru- stici duo: Rozroy et frater eius Ostas cum terra. Ternovas 25 terra fabri no- mine Cis. Nuchnicih 26 Malic cum terra et aliam habens Lucove. Copisteh 27 terra hospitalis ad aratrum. Raduyne 28 Hotese rusticus cum terra. Yscri 29 Cen rusticus cum terra. Naztranem 30 Cacuca rusticus cum terra. Peschaz 31 Bikůt ru- sticus cum terra et alia Zernozecheh 32 terra rusticalis. Lubohovaz 33 Jurata pi- scator cum terra. Zalezleh 34 Ostas ru- sticus cum terra et aliam habens Pros- miceh.35 Natlenik s6 hospitalis terra ad aratrum. Nauulconine 37 rusticus cum terra ad aratrum. Lucoucih 38 Platiuoy sutor niger cum terra, et aliam habet Raduyne.39 Dlascouicih 40 rusticus Roz- roy cum terra ad II aratra. Hotesoue 41 25 55. A f) ,et poduine' alia manus posterior (s. XIII) in loco raso addidit. 30 35 40 55.B k) ,eni' in spatio vacuo relicto alia, ut videtur, manus addidit. — 1),cũ! alia manus minoribus litteris su- perscripsit. 21) Žitenice, germ. Schüttenitz, vicus a Litoměřice ad septemtr. et orientem. — 21) Locus ignotus. Frind, l. l. pag. 139 vicum hunc in valle Boschke' dicto inter Litoměřice et Trno- vany situm fuisse putat.—24) Třeboutice, vicus a Litoměřice versus orientem. — 25) Trno- vany, vicus a Litoměřice ad septemtr. et orientem. — 26) Nučnice (Velké), germ. Gross- Nutschnitz, a Litoměřice ad merid. et orientem. — 23) Kopisty německé, vicus quondam a Litoměřice ad meridiem, ubi nunc Terezín, germ. Theresienstadt, situm est. — 28) Ra- dujeň, Radoň, vicus a Štětí, germ. Wegstadtl, ad septemtriones. — 15) Locus ignotus. Prius nomen hoc minus recte ,Uscrit legebatur, quod Erben, Reg. pag. 795 Usti explicandum esse putat. Frind l. l. pag. 139 Ouštěk, germ. Auscha, interpretatur. — 30) Locus ignotus. — *1) An Píšťany, vicus a Litoměřice ad occidentem? — 132) Žerno- seky Velké, germ. Gross-Czernosek, vicus a Litoměřice occidentem versus. — 31) Libo- chovany, vicus a Litoměřice ad septemtr. et occidentem. — 34) Fortasse Zálezly a Litoměřice ad septemtriones. — 35) Prosmyky, vicus a Litoměřice ad occidentem. — 36) Fortasse Tlučeň, germ. Tlutzen, vicus a Litoměřice ad septemtr. et occidentem. *7) Hodie non exstat. — 35) Lukavice, germ. Lukowitz, vicus ab Ouštěk, germ. Auscha, ad septemtr. et occidentem. —"5) vide not. 28. — “) An Dlažkovice prope Lovosice? — 41) Chotěšov, germ. Chotěschau, a Libochovice ad septemtr. et orientem.
CCA. 1057. NUM. 55. 57 A. В. 5 10 15 20 in predicta ecclesia commorantibus ad- dimus circuitum silvę ante urbem cum agris ibidem adiacentibuse et pod- uine. cum terra, Cecen vinitor cum terra, Dras vinitor cum terra. Sitinichih 22 Bachuha vinitor cum terra. Naboschi 23 Mach car- pentarius cum terra. Trebutichich 24 ru- stici duo: Rozroy et frater eius Ostas cum terra. Ternovas 25 terra fabri no- mine Cis. Nuchnicih 26 Malic cum terra et aliam habens Lucove. Copisteh 27 terra hospitalis ad aratrum. Raduyne 28 Hotese rusticus cum terra. Yscri 29 Cen rusticus cum terra. Naztranem 30 Cacuca rusticus cum terra. Peschaz 31 Bikůt ru- sticus cum terra et alia Zernozecheh 32 terra rusticalis. Lubohovaz 33 Jurata pi- scator cum terra. Zalezleh 34 Ostas ru- sticus cum terra et aliam habens Pros- miceh.35 Natlenik s6 hospitalis terra ad aratrum. Nauulconine 37 rusticus cum terra ad aratrum. Lucoucih 38 Platiuoy sutor niger cum terra, et aliam habet Raduyne.39 Dlascouicih 40 rusticus Roz- roy cum terra ad II aratra. Hotesoue 41 25 55. A f) ,et poduine' alia manus posterior (s. XIII) in loco raso addidit. 30 35 40 55.B k) ,eni' in spatio vacuo relicto alia, ut videtur, manus addidit. — 1),cũ! alia manus minoribus litteris su- perscripsit. 21) Žitenice, germ. Schüttenitz, vicus a Litoměřice ad septemtr. et orientem. — 21) Locus ignotus. Frind, l. l. pag. 139 vicum hunc in valle Boschke' dicto inter Litoměřice et Trno- vany situm fuisse putat.—24) Třeboutice, vicus a Litoměřice versus orientem. — 25) Trno- vany, vicus a Litoměřice ad septemtr. et orientem. — 26) Nučnice (Velké), germ. Gross- Nutschnitz, a Litoměřice ad merid. et orientem. — 23) Kopisty německé, vicus quondam a Litoměřice ad meridiem, ubi nunc Terezín, germ. Theresienstadt, situm est. — 28) Ra- dujeň, Radoň, vicus a Štětí, germ. Wegstadtl, ad septemtriones. — 15) Locus ignotus. Prius nomen hoc minus recte ,Uscrit legebatur, quod Erben, Reg. pag. 795 Usti explicandum esse putat. Frind l. l. pag. 139 Ouštěk, germ. Auscha, interpretatur. — 30) Locus ignotus. — *1) An Píšťany, vicus a Litoměřice ad occidentem? — 132) Žerno- seky Velké, germ. Gross-Czernosek, vicus a Litoměřice occidentem versus. — 31) Libo- chovany, vicus a Litoměřice ad septemtr. et occidentem. — 34) Fortasse Zálezly a Litoměřice ad septemtriones. — 35) Prosmyky, vicus a Litoměřice ad occidentem. — 36) Fortasse Tlučeň, germ. Tlutzen, vicus a Litoměřice ad septemtr. et occidentem. *7) Hodie non exstat. — 35) Lukavice, germ. Lukowitz, vicus ab Ouštěk, germ. Auscha, ad septemtr. et occidentem. —"5) vide not. 28. — “) An Dlažkovice prope Lovosice? — 41) Chotěšov, germ. Chotěschau, a Libochovice ad septemtr. et orientem.
Strana 58
58 NUM. 55. CCA. 1057. A. B. hospitalis terra ad duo aratra. Brennaz42 Jacob nutritor equorum cum terra. In provincia Belinensi 43 na Vzti 44 Crisan, cui campus qui dicitur Breznik datus fuit; quem pro remocione dux prefatus sibi adoptavit, predicto ministeriali in villa eadem terram rusticalem ad aratrum mutuavit. Poruc piscator cum terra in eadem villa. Ternovaz 45 Tesec custos apum cum terra ad aratrum. Co- stelech,46 Conoiedi,47 Tribrusco,48 Du- brauiz 49 dimidia villa. Copist 5° rusticus cum terra. In provincia Bolezlauensim 51 Hotetoue52 Zikac faber habens terram 15 ad aratrum. Brizak 53 Iztbezza minister habens terram ad aratrum. Bozni 54 Damianus cocus habens terram ad ara- trum. In Satcensi55 provincia Hotsoue56 Preztan campanarius habens terram ad 20 aratrum. Lescah 57 Deton custos apum habens terram ad aratrum. Lubne 58 Prauez carpentarius habens terram ad aratrum. In provincia Boyzensi 59 Dra- zouicih 6° Radek custos apum cum filio 25 Zuoyen et cum terra omnibusque ap- 5 10 55. 55.B m) „Bolezlaü“ B. 41) Brňany a Litoměřice ad meridiem. — 41) vide not. 3. — **) Ústí n. L., germ. Aussig. — 45) Trnovany, germ. Turn, prope Teplice (Teplitz). — “*) Utrum Kostelec prope Libochovice an Kostelec, germ. Weisskirchen, apud Ouštěk (Auscha) hic di- catur, diiudicare nequeo. — "1) Konojedy ab Ouštěk (Auscha) ad septemtriones. — 45) Tříbrsko, hodie Třebutičky, germ. Trzebutschka, prope Ouštěk (Auscha). — 45) For- tasse Doubravice, germ. Tauberwitz, vicus a Litoměřice ad septemtr. et orientem. — 30) Kopisty, germ. Kopitz, vicus a Bilina ad occidentem prope Most (Brüx). — *1) Boleslav Stará, germ. Alt-Bunzlau, oppidum in dextra Albiae ripa. — 1) Cho- 35 těsehov, germ. Kuttental, vicus prope Nové Benátky (Neu-Benátek). — 51) Dřísy, vicum prope Brandýs n. L. (Brandeis a. d. Elbe) hic dici suspicatur Frind l. l. pag. 140. — 54) Boseň, germ. Bosin, vicus prope Mnichovo Hradiště (Münchengrätz). — 85) Žatec, germ. Saaz, oppidum in dextra fl. Ohře (germ. Eger) ripa. — 56) Cho- těšov, germ. Kotěschau, vicus prope Žatec: — 57) Lešky, germ. Leschkau, vicus non 40 longe a Podbořany (Podersam). — 58) Fortasse Hlubany, germ. Lubau, vicus prope Podbořany. — 59) De hac provincia vide Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 245 et 402. 80) Dražejovice, germ. Dražowitz, vicus apud Sušice (Schüttenhofen). 30 —
58 NUM. 55. CCA. 1057. A. B. hospitalis terra ad duo aratra. Brennaz42 Jacob nutritor equorum cum terra. In provincia Belinensi 43 na Vzti 44 Crisan, cui campus qui dicitur Breznik datus fuit; quem pro remocione dux prefatus sibi adoptavit, predicto ministeriali in villa eadem terram rusticalem ad aratrum mutuavit. Poruc piscator cum terra in eadem villa. Ternovaz 45 Tesec custos apum cum terra ad aratrum. Co- stelech,46 Conoiedi,47 Tribrusco,48 Du- brauiz 49 dimidia villa. Copist 5° rusticus cum terra. In provincia Bolezlauensim 51 Hotetoue52 Zikac faber habens terram 15 ad aratrum. Brizak 53 Iztbezza minister habens terram ad aratrum. Bozni 54 Damianus cocus habens terram ad ara- trum. In Satcensi55 provincia Hotsoue56 Preztan campanarius habens terram ad 20 aratrum. Lescah 57 Deton custos apum habens terram ad aratrum. Lubne 58 Prauez carpentarius habens terram ad aratrum. In provincia Boyzensi 59 Dra- zouicih 6° Radek custos apum cum filio 25 Zuoyen et cum terra omnibusque ap- 5 10 55. 55.B m) „Bolezlaü“ B. 41) Brňany a Litoměřice ad meridiem. — 41) vide not. 3. — **) Ústí n. L., germ. Aussig. — 45) Trnovany, germ. Turn, prope Teplice (Teplitz). — “*) Utrum Kostelec prope Libochovice an Kostelec, germ. Weisskirchen, apud Ouštěk (Auscha) hic di- catur, diiudicare nequeo. — "1) Konojedy ab Ouštěk (Auscha) ad septemtriones. — 45) Tříbrsko, hodie Třebutičky, germ. Trzebutschka, prope Ouštěk (Auscha). — 45) For- tasse Doubravice, germ. Tauberwitz, vicus a Litoměřice ad septemtr. et orientem. — 30) Kopisty, germ. Kopitz, vicus a Bilina ad occidentem prope Most (Brüx). — *1) Boleslav Stará, germ. Alt-Bunzlau, oppidum in dextra Albiae ripa. — 1) Cho- 35 těsehov, germ. Kuttental, vicus prope Nové Benátky (Neu-Benátek). — 51) Dřísy, vicum prope Brandýs n. L. (Brandeis a. d. Elbe) hic dici suspicatur Frind l. l. pag. 140. — 54) Boseň, germ. Bosin, vicus prope Mnichovo Hradiště (Münchengrätz). — 85) Žatec, germ. Saaz, oppidum in dextra fl. Ohře (germ. Eger) ripa. — 56) Cho- těšov, germ. Kotěschau, vicus prope Žatec: — 57) Lešky, germ. Leschkau, vicus non 40 longe a Podbořany (Podersam). — 58) Fortasse Hlubany, germ. Lubau, vicus prope Podbořany. — 59) De hac provincia vide Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 245 et 402. 80) Dražejovice, germ. Dražowitz, vicus apud Sušice (Schüttenhofen). 30 —
Strana 59
CCA. 1057. NUM. 55. 59 15 20 5 Ex his ergo omnibus quicunque diabolo suadente aliquid minoraverit penas cum eodem eternas sustinebit. Amen. Amen. Amen. Des villa Desecripi62 datus est 10 quidam homo nomine Zlaton cum filiis et fratre ad legem eiusdem ęcclesię. Quod testificantur Blag comes, Matuvs, Petrus, Dama, Zvda, Sbor, Suoiata, Turdmir, Crivecs, Johannes pincerna, Zasin, Buda, Zagor comes, Krec vil- licus.« Nominah rusticorum, qui sunt de ista civitate: Gosten, Idzenik, Ot- tassa, Maur, Mali, Dobrac cum fratre Bozen, Bic, Svd. Hęc“ autem Christo volentę addita sunt:....* dedit bonum patrimonium, Groznata circuitum Ceaslau, Lagouicih 83 Henricus dux terram, quam Sdęszlavs dędęrat ęi. Guclinvs Bocu- dicih 64 dedit terram. Pauel dal gest В. pendiciis. Siuohoschi 61 Quetek cocus cum terra. Ad ipsum vero castrum Luto- mericense sunt pistores et molendinarii, quorum nomina sunt hec: Stromata, Nerad. Ex hiis * omnibus quicunque diabolo suadente aliquid minoraverit, penas cum eodem eternas in perpetuum paciatur. Amen." A. 30 35 40 55.4 g) „De villa — villicus‘ alia manus addidit, quae primae manus scrip- turam imitari conata est. — h) ,No- mina — Svd“ alia manus posterior alio atramento in loco raso scripsit. Vestigiis prioris scripturae diligen- ter investigatis, hic genuine scrip- tum fuisse puto:.....d...g... ass . . . patrimonium [circulitum Csaslau, Laſglouicih Henrſiclus dux terram, quam Sdislaus dederat ei, Gucslinſus] Pocudicih terra[m], Vlah de Dolan etiam dedit animatsores...“ — i) ,Hęc — Sedlatu‘ in dorso membrance alia manus saec. XIII scripsit. — k) spatium fere 55 mm. continens erasum. — 61) Živhošt, Žiwohoust, vicus apud Neveklov, distr. polit. Benešov (Beneschau). 61) Locus ignotus. — 63) Lahovice apud Zbraslav. — 6) Pokutice, germ. Pokatitz, vicus apud Kadaň (Kaaden). 25 55.B n) ,Amen‘ litteris maiusculis scrip- tum.
CCA. 1057. NUM. 55. 59 15 20 5 Ex his ergo omnibus quicunque diabolo suadente aliquid minoraverit penas cum eodem eternas sustinebit. Amen. Amen. Amen. Des villa Desecripi62 datus est 10 quidam homo nomine Zlaton cum filiis et fratre ad legem eiusdem ęcclesię. Quod testificantur Blag comes, Matuvs, Petrus, Dama, Zvda, Sbor, Suoiata, Turdmir, Crivecs, Johannes pincerna, Zasin, Buda, Zagor comes, Krec vil- licus.« Nominah rusticorum, qui sunt de ista civitate: Gosten, Idzenik, Ot- tassa, Maur, Mali, Dobrac cum fratre Bozen, Bic, Svd. Hęc“ autem Christo volentę addita sunt:....* dedit bonum patrimonium, Groznata circuitum Ceaslau, Lagouicih 83 Henricus dux terram, quam Sdęszlavs dędęrat ęi. Guclinvs Bocu- dicih 64 dedit terram. Pauel dal gest В. pendiciis. Siuohoschi 61 Quetek cocus cum terra. Ad ipsum vero castrum Luto- mericense sunt pistores et molendinarii, quorum nomina sunt hec: Stromata, Nerad. Ex hiis * omnibus quicunque diabolo suadente aliquid minoraverit, penas cum eodem eternas in perpetuum paciatur. Amen." A. 30 35 40 55.4 g) „De villa — villicus‘ alia manus addidit, quae primae manus scrip- turam imitari conata est. — h) ,No- mina — Svd“ alia manus posterior alio atramento in loco raso scripsit. Vestigiis prioris scripturae diligen- ter investigatis, hic genuine scrip- tum fuisse puto:.....d...g... ass . . . patrimonium [circulitum Csaslau, Laſglouicih Henrſiclus dux terram, quam Sdislaus dederat ei, Gucslinſus] Pocudicih terra[m], Vlah de Dolan etiam dedit animatsores...“ — i) ,Hęc — Sedlatu‘ in dorso membrance alia manus saec. XIII scripsit. — k) spatium fere 55 mm. continens erasum. — 61) Živhošt, Žiwohoust, vicus apud Neveklov, distr. polit. Benešov (Beneschau). 61) Locus ignotus. — 63) Lahovice apud Zbraslav. — 6) Pokutice, germ. Pokatitz, vicus apud Kadaň (Kaaden). 25 55.B n) ,Amen‘ litteris maiusculis scrip- tum.
Strana 60
60 NUM. 55—58. 1055—1061. A. Ploscouicih 65 zemu. Wlah dal gęst Dolas 66 zemu bogu i suiatemu Sce- panu se duęma dusnicoma! Bogucęa a Sedlatu S. 56. Spitigneus, dux Bohemorum, monasterio sancti Johannis Baptistae in Ostrov villam Třebenice et quosdam homines in villa Jirčany donat. 11055—1061./ Memoriam donationis praebet privilegium Premislai Otakari I. regis, anno 1205 ian. 17 10 datum, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur. Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 135, num. 154. — Erben, Reg. I. pag. 54, num. 126. De memoriae huius fide confer ea, quae superius ad num. 40 et 46 adnotavimus. Inter hec Spitigneus, dux Bohemorum, villam Trebenicyh1 pro remedio 15 anime sue suorumque addidit, Hercaz2 eciam quosdam homines, qui ter in anno scutellas et cetera utensilia solvant. 57. Nicolaus II. papa Spitigneo II., duci Bohemiae, licentiam portandi mitram pro censu annuo centum librarum argenti concedit. 11059—1060.] 20 Litterae ipsae deperditae sunt, sed testimonium huius concessionis exstat in card. Deus- dedit Coll. can. lib. III, c. 150, Cod. ms. saec. XII bibl. Vatic 3833 fol. 92; ubi haec le- guntur: ,„Item in quodam tumulo fita cod. vice ,tomulo' Lateranensi inter cetera: Speciocneus, dux Boemię, accepit licentiam a papa Nicolao sibi portandi mitram et promisit se daturum omni anno C libras argenti de terra sua sub nomine census' — Dobner, Annales Hagec. V. pag. 359. — Martinucci, Deusdedit Coll. can. pag. 333. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 4452. — Cf. Palacký, Dějiny I, 1, pag. 317; Bachmann, Gesch. Böhmens I, pag. 246. — Dobner, Kritischer Beweis, dass die Mütze (Mitra), welche der römische Pabst Alexander II dem böhm. Herzog Wratislaw verliehen, nichts anderes als eine Chormütze oder sogenannte 30 bischöfliche Chorkappe gewesen sei (in Born, Abhandlungen einer Privatgesellschaft in Böhmen III, pag. 131 sq.) Vide etiam Krofta in Český časop. hist. X. pag. 32 not. 1. 25 58. Heinricus I., Romanorum rex, cuidam servienti suo, „Otnant dicto, partem cuiusdam silvae infra hos terminos constitutam, videlicet ubi Swrbahal fluit in 35 Crumbanaba,2 et sursum ubi oritur Crumbanaba, et ubi oritur Swrbaha, et inde 55. A 1) ,mat eod. atramento superscriptum. 65) Ploškovice, germ. Ploschkowitz, vicus a Litoměřice ad septemtr. et orientem. — 66) I. e. in Dolany. 56. 1) Třebenice a Zbraslav ad meridiem, distr. polit. Smíchov. — 2) Jirčany Dolní, vicus 40 a Jilové (germ. Eilau) ad septemtriones, distr. polit. Král Vinohrady (Kgl. Weinberge). 58. 1) Höllbach, alias etiam Schwurbach, fl. Bavariae septemtrionalis. — 1) Die Fichtel- Naab (krumme Waldnaab) fl. Bavariae.
60 NUM. 55—58. 1055—1061. A. Ploscouicih 65 zemu. Wlah dal gęst Dolas 66 zemu bogu i suiatemu Sce- panu se duęma dusnicoma! Bogucęa a Sedlatu S. 56. Spitigneus, dux Bohemorum, monasterio sancti Johannis Baptistae in Ostrov villam Třebenice et quosdam homines in villa Jirčany donat. 11055—1061./ Memoriam donationis praebet privilegium Premislai Otakari I. regis, anno 1205 ian. 17 10 datum, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur. Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 135, num. 154. — Erben, Reg. I. pag. 54, num. 126. De memoriae huius fide confer ea, quae superius ad num. 40 et 46 adnotavimus. Inter hec Spitigneus, dux Bohemorum, villam Trebenicyh1 pro remedio 15 anime sue suorumque addidit, Hercaz2 eciam quosdam homines, qui ter in anno scutellas et cetera utensilia solvant. 57. Nicolaus II. papa Spitigneo II., duci Bohemiae, licentiam portandi mitram pro censu annuo centum librarum argenti concedit. 11059—1060.] 20 Litterae ipsae deperditae sunt, sed testimonium huius concessionis exstat in card. Deus- dedit Coll. can. lib. III, c. 150, Cod. ms. saec. XII bibl. Vatic 3833 fol. 92; ubi haec le- guntur: ,„Item in quodam tumulo fita cod. vice ,tomulo' Lateranensi inter cetera: Speciocneus, dux Boemię, accepit licentiam a papa Nicolao sibi portandi mitram et promisit se daturum omni anno C libras argenti de terra sua sub nomine census' — Dobner, Annales Hagec. V. pag. 359. — Martinucci, Deusdedit Coll. can. pag. 333. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 4452. — Cf. Palacký, Dějiny I, 1, pag. 317; Bachmann, Gesch. Böhmens I, pag. 246. — Dobner, Kritischer Beweis, dass die Mütze (Mitra), welche der römische Pabst Alexander II dem böhm. Herzog Wratislaw verliehen, nichts anderes als eine Chormütze oder sogenannte 30 bischöfliche Chorkappe gewesen sei (in Born, Abhandlungen einer Privatgesellschaft in Böhmen III, pag. 131 sq.) Vide etiam Krofta in Český časop. hist. X. pag. 32 not. 1. 25 58. Heinricus I., Romanorum rex, cuidam servienti suo, „Otnant dicto, partem cuiusdam silvae infra hos terminos constitutam, videlicet ubi Swrbahal fluit in 35 Crumbanaba,2 et sursum ubi oritur Crumbanaba, et ubi oritur Swrbaha, et inde 55. A 1) ,mat eod. atramento superscriptum. 65) Ploškovice, germ. Ploschkowitz, vicus a Litoměřice ad septemtr. et orientem. — 66) I. e. in Dolany. 56. 1) Třebenice a Zbraslav ad meridiem, distr. polit. Smíchov. — 2) Jirčany Dolní, vicus 40 a Jilové (germ. Eilau) ad septemtriones, distr. polit. Král Vinohrady (Kgl. Weinberge). 58. 1) Höllbach, alias etiam Schwurbach, fl. Bavariae septemtrionalis. — 1) Die Fichtel- Naab (krumme Waldnaab) fl. Bavariae.
Strana 61
1061 FEB. 13. — ANTE 1067 DEC. 9. NUM. 58, 59. 61 5 ubi oritur Trewina," et deorsum“ Trewina usque in illam viam, quae procedit de Egire4 et per eandem viam usque in Swrbaha, et deorsum Swrbaha usque in Crumbanaba in comitatu Heinrici comitis, in pago Nortgove, et in marchia Napurg sitam, cum omnibus pertinentiis .. . et cum omni debito, quod incolae illius marchiae ad Napurg de toto praedio eiusdem Otnandi in praefata marchia hactenus soliti erant persolvere,“ in proprium dat atque tradit. Ratisbonae 1061 febr. 13. 10 Autographum in tabulario generali regni Bavariae Monachi (A). Monum. Boica XXIX, I, pag. 148, num. 400 = Erben Reg. I, pag. 54, num. 128. (frgm.) — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 5, num. 8. — Stumpf, Reg. num. 2591. — Nomina ex- plicat Chl. Frh. v. Reitzenstein in Archiv f. Oberfranken VIII, pag. 13 sq. 59. 15 Severus, episcopus Pragensis, apud papam intercedit pro clerico quodam reo et poenitente. [1031 iun. 29—1067 dec. 9.] 20 Apographum in cod. ms. saec. XI bibliothecae reg. Monacensis num. 4605 (quondam Benedictoburano) fol. 18v—19. Pez, Thesaurus anecdotorum VI, ps. I, col. 245, num. 59. (ad an. cc. 1067) = Erben, Reg. I. pag. 55, num. 132, (ad a. cc. 1065) — Jos. Truhlář in Časopis Musea kr. Českého LIX (1885) pag. 266. 25 30 Domno apostolico1 mihi in eternum patrono Seuerus, humilis episcopus Pragensis ęcclesię, cordis ex medulla quicquid in se valet servitus ulla. Igitur quia ab urbe longe positi sumus, indigemus sepe vestri consilii adiutorio; et ideo quod presentia corporali perficere non valemus, decet nos vel infimis apicibus intimare, quod vestrę paternitati volumus patefacere. Etenim clericus iste, etsi iam" presbyterii fuerat consecratus ordine, sed suadente diabolo humani generis inimico grave commisit peccatum, voluntarię et lacrimabiliter est manifestum. Et timuit enim miser homo quod fecit et ex toto corde poenitentię locum que- sivit. Quem statim vestrę almitati vestroque medicamini sanandum direximus. Fuerat quippe isdem prefatus clericus hoc anno infra menia urbis Rome tempore paschali requirens a vobis penitentiam sibi dari. Sed quia eius verbis fuistis in- credulus, idcirco eum vobis, ut iustum est, cum testimonio litterali transmittimus, quob vestro iudicio et misericorditer sanetur et penitentia a nobis sibi iniuncta 35 58. a) ,deosum‘ A. 3) Trebnitzbach (apud Redwitz). — 4 Eger. Non flumen, sed locum hic significari putat Gradl 1. l. a) etiam‘ cod. — b) ,quo' supra lineam eodem atramento correctum pro ,ut' genuine posito. 1) Alexandrum II hic dici, cur censeat Pez eumque secutus Erben, nescio. 59.
1061 FEB. 13. — ANTE 1067 DEC. 9. NUM. 58, 59. 61 5 ubi oritur Trewina," et deorsum“ Trewina usque in illam viam, quae procedit de Egire4 et per eandem viam usque in Swrbaha, et deorsum Swrbaha usque in Crumbanaba in comitatu Heinrici comitis, in pago Nortgove, et in marchia Napurg sitam, cum omnibus pertinentiis .. . et cum omni debito, quod incolae illius marchiae ad Napurg de toto praedio eiusdem Otnandi in praefata marchia hactenus soliti erant persolvere,“ in proprium dat atque tradit. Ratisbonae 1061 febr. 13. 10 Autographum in tabulario generali regni Bavariae Monachi (A). Monum. Boica XXIX, I, pag. 148, num. 400 = Erben Reg. I, pag. 54, num. 128. (frgm.) — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 5, num. 8. — Stumpf, Reg. num. 2591. — Nomina ex- plicat Chl. Frh. v. Reitzenstein in Archiv f. Oberfranken VIII, pag. 13 sq. 59. 15 Severus, episcopus Pragensis, apud papam intercedit pro clerico quodam reo et poenitente. [1031 iun. 29—1067 dec. 9.] 20 Apographum in cod. ms. saec. XI bibliothecae reg. Monacensis num. 4605 (quondam Benedictoburano) fol. 18v—19. Pez, Thesaurus anecdotorum VI, ps. I, col. 245, num. 59. (ad an. cc. 1067) = Erben, Reg. I. pag. 55, num. 132, (ad a. cc. 1065) — Jos. Truhlář in Časopis Musea kr. Českého LIX (1885) pag. 266. 25 30 Domno apostolico1 mihi in eternum patrono Seuerus, humilis episcopus Pragensis ęcclesię, cordis ex medulla quicquid in se valet servitus ulla. Igitur quia ab urbe longe positi sumus, indigemus sepe vestri consilii adiutorio; et ideo quod presentia corporali perficere non valemus, decet nos vel infimis apicibus intimare, quod vestrę paternitati volumus patefacere. Etenim clericus iste, etsi iam" presbyterii fuerat consecratus ordine, sed suadente diabolo humani generis inimico grave commisit peccatum, voluntarię et lacrimabiliter est manifestum. Et timuit enim miser homo quod fecit et ex toto corde poenitentię locum que- sivit. Quem statim vestrę almitati vestroque medicamini sanandum direximus. Fuerat quippe isdem prefatus clericus hoc anno infra menia urbis Rome tempore paschali requirens a vobis penitentiam sibi dari. Sed quia eius verbis fuistis in- credulus, idcirco eum vobis, ut iustum est, cum testimonio litterali transmittimus, quob vestro iudicio et misericorditer sanetur et penitentia a nobis sibi iniuncta 35 58. a) ,deosum‘ A. 3) Trebnitzbach (apud Redwitz). — 4 Eger. Non flumen, sed locum hic significari putat Gradl 1. l. a) etiam‘ cod. — b) ,quo' supra lineam eodem atramento correctum pro ,ut' genuine posito. 1) Alexandrum II hic dici, cur censeat Pez eumque secutus Erben, nescio. 59.
Strana 62
62 NUM. 59, 60. ANTE 1067 DEC. 9. — 1073. precepto auctoritatis vestre confirmetur, ita ut non desperet propter magnitudinem criminis, sed aspiciat salutem latronis in hora“ mortis Christi misericordiam con- sequentis.2 60. Alexander papa II. Vratislao, duci Bohemorum, significat, se legatos in 5 Bohemiam missurum esse, qui eum cum fratre episcopo reconcilient. 11073.) Pez, Thesaurus anecd. VI, I. pag. 246, num. 60 (ex cod. quodam membr. in 8°. biblioth. S. Emmerammi Ratisbonae manu coaeva scripto, qui nunc latet) = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 41I. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 141, num. 163. = Migne, Patrol. lat. tom. 146. pag. 1366. = Erben, Reg. I pag. 58, num. 139. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4696. Meyer v. Knonau, Jahrb. Heinrich IV. u. V., tom. II, pag. 192, epistolam hanc ad annum 1073 pertinere putat. Erben l. l. eam anno 1071 asscripsit. 10 Alexander episcopus servus servorum dei, carissimo in Christo filio W., Boemiorum inclyto duci, salutem et apostolicam benedictionem. Nobilitatis tuae cor et animum ea devotione erga reverentiam sanctae Romanae ecclesiae insti- tutum esse cognovimus, ut habita in te plena dilectione causis tuis, quotiens ad nos referuntur, quantum iustitia comitante valemus, nostrae apostolicae auctori- tatis curam undique impendere cupiamus. Itaque de lite, quae inter te et fratrem tuum2 episcopum protracta est, et pro qua compescenda iam aliquotiens utrique scripsimus, valde soliciti sumus. Et quanquam officii nostri sit per universam ecclesiam pacem et concordiam cum dei adiutorio seminare, tamen inter vos foedus amicitiae tanto ardentius convenire cupimus, quanto germanum odium non modo vestris honoribus, verum etiam saluti periculosius obesse perpendimus, praesertim cum utriusque quaerimonias et de extinguenda lite vestra deprecatorias 25 meminerimus saepe nos accepisse litteras. Unde sicut per nuntios tuos te desi- derare intelleximus, in partes illas ad haec et caetera negotia pertractanda idoneos mittere legatos destinavimus, quos si opitulante deo illuc usque venire contigerit, iam nunc te commonitum esse volumus illorum consiliis ac decretis sic adquie- scere, sic favere, prout nostrae erga te benivolentiae debito et exequendis ec- 30 clesiae dei utilitatibus congruit. Praeterea sicut carissimum filium te ammonemus, ut humanae conditionis memor cogites, quam haec vita fragilis est et incerta, buidve in futuro examine districto iudici omnes conscientias tuas perscrutanti responsurus sis et hos honores caducos et transitorios ita gerere ac transire studeas, ut pro his incomparabiles divitias et indeficientem regni dei gloriam 35 20 15 59. c) ,h‘ eodem, ut videtur, atramento supra lineam adscriptum. 1) Epistolae huic alia in codice praecedit, qua neque auctor neque is ad quem mittitur, nominatim adfertur. Truhlář, qui primus eam l. l. edidit, etiam hanc epistolam a Severo episcopo scriptam esse opinatur. Quae quidem viri docti sententia haud quaquam verisimilis esse videtur; quam ob rem epistolam libro nostro intexere non placuit. 1) Wratizlao II. — 1) Jaromirum alias Gebhardum episc. Pragensem. 60. 40
62 NUM. 59, 60. ANTE 1067 DEC. 9. — 1073. precepto auctoritatis vestre confirmetur, ita ut non desperet propter magnitudinem criminis, sed aspiciat salutem latronis in hora“ mortis Christi misericordiam con- sequentis.2 60. Alexander papa II. Vratislao, duci Bohemorum, significat, se legatos in 5 Bohemiam missurum esse, qui eum cum fratre episcopo reconcilient. 11073.) Pez, Thesaurus anecd. VI, I. pag. 246, num. 60 (ex cod. quodam membr. in 8°. biblioth. S. Emmerammi Ratisbonae manu coaeva scripto, qui nunc latet) = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 41I. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 141, num. 163. = Migne, Patrol. lat. tom. 146. pag. 1366. = Erben, Reg. I pag. 58, num. 139. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4696. Meyer v. Knonau, Jahrb. Heinrich IV. u. V., tom. II, pag. 192, epistolam hanc ad annum 1073 pertinere putat. Erben l. l. eam anno 1071 asscripsit. 10 Alexander episcopus servus servorum dei, carissimo in Christo filio W., Boemiorum inclyto duci, salutem et apostolicam benedictionem. Nobilitatis tuae cor et animum ea devotione erga reverentiam sanctae Romanae ecclesiae insti- tutum esse cognovimus, ut habita in te plena dilectione causis tuis, quotiens ad nos referuntur, quantum iustitia comitante valemus, nostrae apostolicae auctori- tatis curam undique impendere cupiamus. Itaque de lite, quae inter te et fratrem tuum2 episcopum protracta est, et pro qua compescenda iam aliquotiens utrique scripsimus, valde soliciti sumus. Et quanquam officii nostri sit per universam ecclesiam pacem et concordiam cum dei adiutorio seminare, tamen inter vos foedus amicitiae tanto ardentius convenire cupimus, quanto germanum odium non modo vestris honoribus, verum etiam saluti periculosius obesse perpendimus, praesertim cum utriusque quaerimonias et de extinguenda lite vestra deprecatorias 25 meminerimus saepe nos accepisse litteras. Unde sicut per nuntios tuos te desi- derare intelleximus, in partes illas ad haec et caetera negotia pertractanda idoneos mittere legatos destinavimus, quos si opitulante deo illuc usque venire contigerit, iam nunc te commonitum esse volumus illorum consiliis ac decretis sic adquie- scere, sic favere, prout nostrae erga te benivolentiae debito et exequendis ec- 30 clesiae dei utilitatibus congruit. Praeterea sicut carissimum filium te ammonemus, ut humanae conditionis memor cogites, quam haec vita fragilis est et incerta, buidve in futuro examine districto iudici omnes conscientias tuas perscrutanti responsurus sis et hos honores caducos et transitorios ita gerere ac transire studeas, ut pro his incomparabiles divitias et indeficientem regni dei gloriam 35 20 15 59. c) ,h‘ eodem, ut videtur, atramento supra lineam adscriptum. 1) Epistolae huic alia in codice praecedit, qua neque auctor neque is ad quem mittitur, nominatim adfertur. Truhlář, qui primus eam l. l. edidit, etiam hanc epistolam a Severo episcopo scriptam esse opinatur. Quae quidem viri docti sententia haud quaquam verisimilis esse videtur; quam ob rem epistolam libro nostro intexere non placuit. 1) Wratizlao II. — 1) Jaromirum alias Gebhardum episc. Pragensem. 60. 40
Strana 63
1073. NUM. 60—62. 63 5 non amittas. Inter omnia vero et prae omnibus hoc hortamur, hoc rogamus, ut ecclesias et monasteria, quae in tua potestate sunt posita, ab iniuriis protegas et ut ii, qui ad sacrosancta mysteria electi sunt, caste et religiose deo serviant, quantum possis studium ac diligentiam habeas. Plura tibi in scriptis miserimus, nisi quod futuros legatos ea melius viva voce indicaturos esse putavimus. 61. Alexander II. papa Vratislao, duci Bohemiae, usum mitrae concedit. 11061—10733. 10 Litterae concessionis huius deperditae sunt; exstat solum mentio in litteris Gregorii VII. Romae 1073 decb. 17 datis. Vide inferius num. 64. 62. 15 Gregorius VII. papa Vratislaum II., ducem Bohemiae, et eius fratres col- laudat, quod Bernardum et Gregorium, legatos apostolicos, bene receperint. Quibus ut Jaromir, episcopus Pragensis, obtemperet, eos niti vult. Laurenti 1073 iul. 8. 20 25 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. II—12. Lib. I, ep. 17. Harduinus, Acta conciliorum VI. pars I. pag. 1208. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 422. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 143, num. 166. — Erben, Reg. I. pag. 59, num. 141. — Jaffé, Bibl. rer. German. II (Monumenta Gregoriana), pag. 29. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 4788. Gregorius" episcopus servus servorum dei, Wratizlao, Boemię duci, et fra- tribus suis 1 salutem et apostolicam benedictionem. Quia ob devotionem et reve- rentiam beatorum apostolorum Petri et Pauli, principum apostolorum, legatos nostros, Bernardum videlicet et Gregorium, qui ab hac sancta et apostolica sede ad vestras partes directi sunt,2 debitę caritatis benivolentia suscepistis et eos, ut vestram condecet magnificentiam, honorifice tractatis, omnipotenti deo gratias agimus. Proinde nostrę benivolentię vobis vicem rependimus. Quoniam enim antecessorum nostrorum neglegentia et patrum vestrorum, qui hoc fieri postulasse debuissent, agente incuria, apostolice sedis nuntii ad partes vestras 35 62. a) ,Gregorius' caracteribus maiusculis rubricatum. Epistolae huic inscriptio rubricata praefixa est: Duci Boemie XVII.“ — b) ,Petri', Pauli' caracteribus maiusculis scriptum. 1) Conrado et Ottoni. — 2) Quomodo legati partes suas perfecerint, Cosmas, Chron. Boh. lib. II, cap. 30 refert. Qui quoniam unum tantum legatum novit (quem in c. 29 Rudolphum apocrisiarium et consilarium Gregorii papae nominat) multi rerum Bohe- micarum scriptores binas tuum in Bohemiam venisse legationes deputant. Sed Krofta, Kurie a církevní správa zemi českých v době předhusitské, in Český časop. hist. X (1904), pag. 32 sq. recto haud dubie iudicio usus, Cosmam falsum legato nomen attri- buisse quaeque de Rudolpho traderet, aut ad Bernardum et Gregorium legatos aut ad alterum ex iis referendum esse demonstravit. 30
1073. NUM. 60—62. 63 5 non amittas. Inter omnia vero et prae omnibus hoc hortamur, hoc rogamus, ut ecclesias et monasteria, quae in tua potestate sunt posita, ab iniuriis protegas et ut ii, qui ad sacrosancta mysteria electi sunt, caste et religiose deo serviant, quantum possis studium ac diligentiam habeas. Plura tibi in scriptis miserimus, nisi quod futuros legatos ea melius viva voce indicaturos esse putavimus. 61. Alexander II. papa Vratislao, duci Bohemiae, usum mitrae concedit. 11061—10733. 10 Litterae concessionis huius deperditae sunt; exstat solum mentio in litteris Gregorii VII. Romae 1073 decb. 17 datis. Vide inferius num. 64. 62. 15 Gregorius VII. papa Vratislaum II., ducem Bohemiae, et eius fratres col- laudat, quod Bernardum et Gregorium, legatos apostolicos, bene receperint. Quibus ut Jaromir, episcopus Pragensis, obtemperet, eos niti vult. Laurenti 1073 iul. 8. 20 25 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. II—12. Lib. I, ep. 17. Harduinus, Acta conciliorum VI. pars I. pag. 1208. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 422. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 143, num. 166. — Erben, Reg. I. pag. 59, num. 141. — Jaffé, Bibl. rer. German. II (Monumenta Gregoriana), pag. 29. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 4788. Gregorius" episcopus servus servorum dei, Wratizlao, Boemię duci, et fra- tribus suis 1 salutem et apostolicam benedictionem. Quia ob devotionem et reve- rentiam beatorum apostolorum Petri et Pauli, principum apostolorum, legatos nostros, Bernardum videlicet et Gregorium, qui ab hac sancta et apostolica sede ad vestras partes directi sunt,2 debitę caritatis benivolentia suscepistis et eos, ut vestram condecet magnificentiam, honorifice tractatis, omnipotenti deo gratias agimus. Proinde nostrę benivolentię vobis vicem rependimus. Quoniam enim antecessorum nostrorum neglegentia et patrum vestrorum, qui hoc fieri postulasse debuissent, agente incuria, apostolice sedis nuntii ad partes vestras 35 62. a) ,Gregorius' caracteribus maiusculis rubricatum. Epistolae huic inscriptio rubricata praefixa est: Duci Boemie XVII.“ — b) ,Petri', Pauli' caracteribus maiusculis scriptum. 1) Conrado et Ottoni. — 2) Quomodo legati partes suas perfecerint, Cosmas, Chron. Boh. lib. II, cap. 30 refert. Qui quoniam unum tantum legatum novit (quem in c. 29 Rudolphum apocrisiarium et consilarium Gregorii papae nominat) multi rerum Bohe- micarum scriptores binas tuum in Bohemiam venisse legationes deputant. Sed Krofta, Kurie a církevní správa zemi českých v době předhusitské, in Český časop. hist. X (1904), pag. 32 sq. recto haud dubie iudicio usus, Cosmam falsum legato nomen attri- buisse quaeque de Rudolpho traderet, aut ad Bernardum et Gregorium legatos aut ad alterum ex iis referendum esse demonstravit. 30
Strana 64
64 NUM. 62, 63. 1073 IUL. 8. — CCA. SEPT. raro missi sunt, quidam vestrorum hoc quasi novum aliquid existimantes et non considerantes sententiam domini dicentis: ,qui vos recipit, me recipit,3 et ,qui vos spernit, me spernit,'4 legatos nostros contemptui habent; ac proinde, dum nullam eis ' debitam reverentiam exhibent, non eos, sed ipsam veritatis sententiam spernunt.d Unde, ut clarius luce patet, eius veritatis sententiam ad cumulum suę damnationis adeo ine se exagerant, ut merito, dum pusillos domini scandalizant, molas asinarias collo' suspensas, in profundum perditionis, nisi resipuerint, pro- labantur.5 Quorum frater vester Jarmir, Bragensis episcopus, olim noster amicus, his nostris legatis, Bernardos scilicet et Gregorio,s ut auditu percepimus, in tantum rebellis extitit, ut, si ita est sicut dicitur, Symonis magi vestigia contra apostolorum principem imitatus fuisse videatur. Quapropter rogamus nobilitatis vestrę prudentiam, ut et nostros legatos et fratrem vestrum predictum episcopum conveniatis et per vos et ex parte nostra fratrem vestrum attentius hortemini, quatenus legatorum nostrorum monitis debite obędientię aurem inclinet, et quicquid iustitię sibi suggesserint.....,h vel ex eis preiudicio pregravari, nulla sibi ab 15 hac ecclesia audientia denegabitur. Si vero neutrum horum facere acquieverit, et sententiam legatorum nostrorum de suspensione sui officii in eum promul- gatam firmabimus et durius contra eum scilicet usque ad internitiem gladium apostolice indignationis evaginabimus; sicque fiet, ut ipse et per eum plures alii experiantur, quantum huius sedis auctoritas valeat. Inviti enim ad hoc com- pellimur, neque audemus huiusmodi presumptionem dissimulare. Per Ezechielem nanque* prophetam sub interminatione nostri interitus impellimur dicentem: ,Si non annuntiaveris iniquo iniquitatem suam, ipse iniquus in iniquitate sua mo- rietur, sanguinem autem eius de manu tua requiram';" et alibi: �Ve illi, qui pro- hibet ab eo, qui peccat et incorrigibilis perseverat'." Vos autem et de his et de aliis! sic agite, utm et temporalis vobis gloria a domino augeatur et perpetue beatitudinis habundantiam per interventum apostolorum perenniter possidere pos- sitis. Data Laurenti VIII idus iulii, indictione XI. 5 10 20 25 63. Sigifridus I., archiepiscopus Maguntinus, Gregorio VII. papae constituto 30 gratulatur. Queritur, quod Alexander II. papa, ipsius auctoritate neglecta, Jaro- mirum, episcopum Pragensem, excommunicaverit. Excusat valetudinem causae esse, cur Romam non accedat. [1073 c. septb.] 62. c) ,eis' deest in cod., addidit Jaffé. — d) ,spernant' cod. — e) ,in‘ deest in cod. — 35 1) ,collo‘ ex ,colla' iam in cod. correctum. — g) ,Bernardum‘ — ,Gregorium' cod. — h) hic quaedam excidisse patet, quare puncta interposui. — i) ita cod. pro inter- necionem'. — k) ita cod. — 1) ,de his et aliis et aliis' cod. — m) ,ut' deest in cod. 5) Matth. X. 40. — 4) Luc. X, 16. — 5) Cf. Matth. XVIII, 6. — *) Cf. Ezech. III, 18; XXXIII, 8. — 7) Haec unde sint, nescio. 40
64 NUM. 62, 63. 1073 IUL. 8. — CCA. SEPT. raro missi sunt, quidam vestrorum hoc quasi novum aliquid existimantes et non considerantes sententiam domini dicentis: ,qui vos recipit, me recipit,3 et ,qui vos spernit, me spernit,'4 legatos nostros contemptui habent; ac proinde, dum nullam eis ' debitam reverentiam exhibent, non eos, sed ipsam veritatis sententiam spernunt.d Unde, ut clarius luce patet, eius veritatis sententiam ad cumulum suę damnationis adeo ine se exagerant, ut merito, dum pusillos domini scandalizant, molas asinarias collo' suspensas, in profundum perditionis, nisi resipuerint, pro- labantur.5 Quorum frater vester Jarmir, Bragensis episcopus, olim noster amicus, his nostris legatis, Bernardos scilicet et Gregorio,s ut auditu percepimus, in tantum rebellis extitit, ut, si ita est sicut dicitur, Symonis magi vestigia contra apostolorum principem imitatus fuisse videatur. Quapropter rogamus nobilitatis vestrę prudentiam, ut et nostros legatos et fratrem vestrum predictum episcopum conveniatis et per vos et ex parte nostra fratrem vestrum attentius hortemini, quatenus legatorum nostrorum monitis debite obędientię aurem inclinet, et quicquid iustitię sibi suggesserint.....,h vel ex eis preiudicio pregravari, nulla sibi ab 15 hac ecclesia audientia denegabitur. Si vero neutrum horum facere acquieverit, et sententiam legatorum nostrorum de suspensione sui officii in eum promul- gatam firmabimus et durius contra eum scilicet usque ad internitiem gladium apostolice indignationis evaginabimus; sicque fiet, ut ipse et per eum plures alii experiantur, quantum huius sedis auctoritas valeat. Inviti enim ad hoc com- pellimur, neque audemus huiusmodi presumptionem dissimulare. Per Ezechielem nanque* prophetam sub interminatione nostri interitus impellimur dicentem: ,Si non annuntiaveris iniquo iniquitatem suam, ipse iniquus in iniquitate sua mo- rietur, sanguinem autem eius de manu tua requiram';" et alibi: �Ve illi, qui pro- hibet ab eo, qui peccat et incorrigibilis perseverat'." Vos autem et de his et de aliis! sic agite, utm et temporalis vobis gloria a domino augeatur et perpetue beatitudinis habundantiam per interventum apostolorum perenniter possidere pos- sitis. Data Laurenti VIII idus iulii, indictione XI. 5 10 20 25 63. Sigifridus I., archiepiscopus Maguntinus, Gregorio VII. papae constituto 30 gratulatur. Queritur, quod Alexander II. papa, ipsius auctoritate neglecta, Jaro- mirum, episcopum Pragensem, excommunicaverit. Excusat valetudinem causae esse, cur Romam non accedat. [1073 c. septb.] 62. c) ,eis' deest in cod., addidit Jaffé. — d) ,spernant' cod. — e) ,in‘ deest in cod. — 35 1) ,collo‘ ex ,colla' iam in cod. correctum. — g) ,Bernardum‘ — ,Gregorium' cod. — h) hic quaedam excidisse patet, quare puncta interposui. — i) ita cod. pro inter- necionem'. — k) ita cod. — 1) ,de his et aliis et aliis' cod. — m) ,ut' deest in cod. 5) Matth. X. 40. — 4) Luc. X, 16. — 5) Cf. Matth. XVIII, 6. — *) Cf. Ezech. III, 18; XXXIII, 8. — 7) Haec unde sint, nescio. 40
Strana 65
1073 CCA. SEPT. NUM. 63. 65 Apographum in codice epistolari Udalrici Babenbergensis: in cod. ms. saec. XII. bibl. caes. aulicae Vindobonensis num. 398 fol. 53v—54v (V), in cod. ms. saec. XII. monasterii Zwettlensis num. 283, pag. 88—91 (Z) et in cod. ms. saec. XII. bibliothecae Guelferbytanae num. 1024 fol. 33—34 (G). 5 J. G. Eccard, Corp. hist. medii aevi II num. 130. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 420. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 145, num. 168. = Erben, Reg. I, pag. 60, num. 143. — Jaffé, Bibl. rer. German. V. pag. 84, num. 40. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 197, num. 81. 10 15 20 Epistola haec notis omnibus chronologicis caret. Erben l. c. eam anni 1073 spatio definit. Jaffé vero, cui verba epistolae Gregorii VII papae, anno 1074 mart. 18 datae (infra num. 68): ,in littteris tuis, quas de causa Jaromiri Pragensis et Johannis Moraviensis episco- porum nobis direxisti,“ ad epistolam nostram spectare videbantur, eam circa mensem fe- bruarium anni 1074 scriptam esse coniicit. Quam opinionem non sine iusta ratione Dünzel- mann, Die chronologischen Noten des Registrum Gregorii VII, in Forschungen zur deutschen Gesch. XV, pag. 523 confutat et epistolam circa mensem septembrem anni 1073 confectam esse demonstrat. Eum approbat Beyer, Uber die Datierung einiger Briefe im Registrum Gregorii VII und im Codex Udalrici, in Forschungen zur deutsch. Gesch. XXI pag. 413 et Meyer v. Knonau, Jahrb. Heinr. W u. Heinr. V. tom. II, pag. 303, n. 201. Eandem fere aetatem proponit Kröger, Gesch. Böhmens von 1041—1086, pag. 46, nota 3, qui eam non ante mensem augustum anni 1073 scriptam esse censet. — Conf. etiam Palacký, Dějiny 3 I, 1, pag. 329; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. III 5 pag. 1130; Bretholz, Gesch. Mährens I, pag. 208, nota 1. Reverentissimo patri novo Gregorio,“ sacerdocio primę sedis apostolice in- fulato, S.,1 Moguntine dispensator ecclesię, sedulam benivolentię servitutem et 25 debitam obediencię subiectionem. Semper quidem desiderio desiderabamus, eum apostolice sedis presulem esse, qui vita et moribus, verbis etb exemplis ad sa- lutem preesset et prodesset sanctę dei“ ecclesię. Nunc vero, quoniamd melliflui facti sunt cęli, solito dulcius distillantes rorem gratię dei, divina miseratio votis nostris solito cumulatius satisfecit et eum, quem maxime optabamus, eidem“ sanctę Romanę ecclesię prefecit, qui nobis semper dexter stetit in omnibus ne- gociis, numquam nobis defuit vel nostris. Unde totis precordiorum medullis gratias agimuss deo altissimo, qui cathedram Petri, caputh scilicet ecclesiarum, vestro, mi reverende pater, illustravit et ornavit sacerdocio; humili supplicatu orantes et deprecantes, ut, qui primicias! apostolatus vestri perfudit oleo leticie pre participibusk vestris,2 gratiam et pacem multiplicet ecclesię suę cunctis! diebus vestris. Optamus autem promereri, ut peculiarem gratiam apud vos obtineamus et a vestra paternitate specialem nobis provenire clementiam, non solum ea ca- 30 35 40 83. a) ,Gregorio reverentissimo patri novo‘ G. — b) ,et omiss. V, Z. — c) ,dei' omiss. G. — d) ,quando‘ G. — e) ,eundem‘ G. — f) ,in V. Z. — 8) ,agamus‘ G. — h) ,capud V. i) ,ordinavit' G. — j) ,miticias' G. — k) ,pi‘ ead. manu superscr. V. — 1) ,suę cunctis“ omiss. G. 1) Sigifridus I. 1060—1084. — 2) Cf. Hebr. 1, 9: ,unxit te deus — oleo exultationis prae participibus tuis."
1073 CCA. SEPT. NUM. 63. 65 Apographum in codice epistolari Udalrici Babenbergensis: in cod. ms. saec. XII. bibl. caes. aulicae Vindobonensis num. 398 fol. 53v—54v (V), in cod. ms. saec. XII. monasterii Zwettlensis num. 283, pag. 88—91 (Z) et in cod. ms. saec. XII. bibliothecae Guelferbytanae num. 1024 fol. 33—34 (G). 5 J. G. Eccard, Corp. hist. medii aevi II num. 130. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 420. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 145, num. 168. = Erben, Reg. I, pag. 60, num. 143. — Jaffé, Bibl. rer. German. V. pag. 84, num. 40. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 197, num. 81. 10 15 20 Epistola haec notis omnibus chronologicis caret. Erben l. c. eam anni 1073 spatio definit. Jaffé vero, cui verba epistolae Gregorii VII papae, anno 1074 mart. 18 datae (infra num. 68): ,in littteris tuis, quas de causa Jaromiri Pragensis et Johannis Moraviensis episco- porum nobis direxisti,“ ad epistolam nostram spectare videbantur, eam circa mensem fe- bruarium anni 1074 scriptam esse coniicit. Quam opinionem non sine iusta ratione Dünzel- mann, Die chronologischen Noten des Registrum Gregorii VII, in Forschungen zur deutschen Gesch. XV, pag. 523 confutat et epistolam circa mensem septembrem anni 1073 confectam esse demonstrat. Eum approbat Beyer, Uber die Datierung einiger Briefe im Registrum Gregorii VII und im Codex Udalrici, in Forschungen zur deutsch. Gesch. XXI pag. 413 et Meyer v. Knonau, Jahrb. Heinr. W u. Heinr. V. tom. II, pag. 303, n. 201. Eandem fere aetatem proponit Kröger, Gesch. Böhmens von 1041—1086, pag. 46, nota 3, qui eam non ante mensem augustum anni 1073 scriptam esse censet. — Conf. etiam Palacký, Dějiny 3 I, 1, pag. 329; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. III 5 pag. 1130; Bretholz, Gesch. Mährens I, pag. 208, nota 1. Reverentissimo patri novo Gregorio,“ sacerdocio primę sedis apostolice in- fulato, S.,1 Moguntine dispensator ecclesię, sedulam benivolentię servitutem et 25 debitam obediencię subiectionem. Semper quidem desiderio desiderabamus, eum apostolice sedis presulem esse, qui vita et moribus, verbis etb exemplis ad sa- lutem preesset et prodesset sanctę dei“ ecclesię. Nunc vero, quoniamd melliflui facti sunt cęli, solito dulcius distillantes rorem gratię dei, divina miseratio votis nostris solito cumulatius satisfecit et eum, quem maxime optabamus, eidem“ sanctę Romanę ecclesię prefecit, qui nobis semper dexter stetit in omnibus ne- gociis, numquam nobis defuit vel nostris. Unde totis precordiorum medullis gratias agimuss deo altissimo, qui cathedram Petri, caputh scilicet ecclesiarum, vestro, mi reverende pater, illustravit et ornavit sacerdocio; humili supplicatu orantes et deprecantes, ut, qui primicias! apostolatus vestri perfudit oleo leticie pre participibusk vestris,2 gratiam et pacem multiplicet ecclesię suę cunctis! diebus vestris. Optamus autem promereri, ut peculiarem gratiam apud vos obtineamus et a vestra paternitate specialem nobis provenire clementiam, non solum ea ca- 30 35 40 83. a) ,Gregorio reverentissimo patri novo‘ G. — b) ,et omiss. V, Z. — c) ,dei' omiss. G. — d) ,quando‘ G. — e) ,eundem‘ G. — f) ,in V. Z. — 8) ,agamus‘ G. — h) ,capud V. i) ,ordinavit' G. — j) ,miticias' G. — k) ,pi‘ ead. manu superscr. V. — 1) ,suę cunctis“ omiss. G. 1) Sigifridus I. 1060—1084. — 2) Cf. Hebr. 1, 9: ,unxit te deus — oleo exultationis prae participibus tuis."
Strana 66
66 NUM. 63. 1073 CCA. SEPT. ritate, quam universali debetis ecclesię, sed etiam eo gratię privilegio, quod semper sancta sedes vestra Moguntinę impendit ecclesię ut pia mater speciali filię. Hac ergom freti gratia, in omnibus, que nobis obviant, ad vos" recurrimus, et quicquid nobis adversatur, ad vos" velut membra ad caput referrimus. Unde humiliter inclinamus"* vestrę sanctitati, quod sub antecessore vestro pię recorda- tionis papa A.3 contigit nos, ut salva reverentia dixerimus, iniuste preiudicium pati et inclementer deturbatos esse ab eo iure, quod sacri canones et patrum scita metropolitanis iubent servari. Denique eidem sanctissimo patri de fratre et suffraganeo nostro Pragensi episcopo" sinistra relatione suggestum est et, me ignorante, ab inimicis apud eum accusatus est. Unde et hactenus° insolitum abp eo exiit edictum, ut eundem fratrem et coepiscopum nostrum, nec inter fratres suos canonice? prius auditum, nec canonice ad se vocatum, nec inobe- dientię culpa denotatum, non solum ab officio suo suspenderit, sed etiam rebus et reditibus suę ecclesię omnino spoliaverit et exstruserit; ita ut missis nunciis publice nunciari fecerit ins clero et populo, ut eum quasi excommuni- catum habentes nichil, quod episcopi esset, vel quererent vel acciperent ab eo." Quod factum si apostolicam deceat mansuetudinem, si decretorum servet aucto- ritatem, vestram non preterit sanctitatem.' Debuit namque iuxta decreta canonum ad nos primum causa deferri et ille,“ ad concilium vocatus, intra provinciam inter fratres suos audiri. Ego vero et fratres mei deberemus ad apostolicam sedem velut ad caput nostrum referre, si tanta res esset, ut per nos nec posset nec deberet terminari. Nunc autem frater noster et coepiscopus, á sede sua vagus et profugus et, ut diximus, rebus et reditibus ecclesię suę iniuste spoliatus et exstrusus, indignum patitur preiudicium; et omnibus fratribus et coepiscopis nostris magnum inde provenit scandalum, et episcopale nomen et officium, quod apud deum et homines sanctum est, intolerabile patitur obprobium. Porro ecclesia illa iam multis diebus pastorali caret amministratione et, vivente pastore vidua, episcopali vacat benedictione; nisi quod episcopus ille,6 qui expulsionis et perturbacionis huius auctor est, eius sibi usurpat officium et, quod omnibus conciliis et decretis maxime cautum est, consecrando et confirmando eundem 30 circuit episcopatum. Quod maxime ob hoc periculosum est, quod gens illa catholice fidei novella est plantatio et nondum radicata et fundata in christi- anismo, et facile ad antiquum paganismi revolabit errorem, si inter pastores suos tantam viderit durare dissensionem. Quapropter ego et omnes fratres mei, vestigiis vestre sanctitatis affusi, oramus et obsecramus ..... primum ecclesię 35 5 10 15 20 25 63. m) ,igitur‘ G. — n) ,ad vos om. G. — n*) an,indicamus corigendum sit? — o) ,actenus' G. — p) ,ex' G. — q) ,canonice‘ om. G. — r) ,suspendit — spoliavit et extrusit' G. — s) ,in‘ om. G. — t) Quae subsequuntur, in G desunt. — u) ,ille om. V. — v) Quam- quam in codd. (V, Z) lacuna non est, excidisse tamen hoc loco quaedam verba patet. 3) Alexandro II. — 4) Jaromiro (Gebhardo). — 5) Conf. Cosmae Chron. Lib. II. cap. 30. (Fontes rer. Boh. II, pag. 106). — *) Johannes episcopus Olomucensis. 40
66 NUM. 63. 1073 CCA. SEPT. ritate, quam universali debetis ecclesię, sed etiam eo gratię privilegio, quod semper sancta sedes vestra Moguntinę impendit ecclesię ut pia mater speciali filię. Hac ergom freti gratia, in omnibus, que nobis obviant, ad vos" recurrimus, et quicquid nobis adversatur, ad vos" velut membra ad caput referrimus. Unde humiliter inclinamus"* vestrę sanctitati, quod sub antecessore vestro pię recorda- tionis papa A.3 contigit nos, ut salva reverentia dixerimus, iniuste preiudicium pati et inclementer deturbatos esse ab eo iure, quod sacri canones et patrum scita metropolitanis iubent servari. Denique eidem sanctissimo patri de fratre et suffraganeo nostro Pragensi episcopo" sinistra relatione suggestum est et, me ignorante, ab inimicis apud eum accusatus est. Unde et hactenus° insolitum abp eo exiit edictum, ut eundem fratrem et coepiscopum nostrum, nec inter fratres suos canonice? prius auditum, nec canonice ad se vocatum, nec inobe- dientię culpa denotatum, non solum ab officio suo suspenderit, sed etiam rebus et reditibus suę ecclesię omnino spoliaverit et exstruserit; ita ut missis nunciis publice nunciari fecerit ins clero et populo, ut eum quasi excommuni- catum habentes nichil, quod episcopi esset, vel quererent vel acciperent ab eo." Quod factum si apostolicam deceat mansuetudinem, si decretorum servet aucto- ritatem, vestram non preterit sanctitatem.' Debuit namque iuxta decreta canonum ad nos primum causa deferri et ille,“ ad concilium vocatus, intra provinciam inter fratres suos audiri. Ego vero et fratres mei deberemus ad apostolicam sedem velut ad caput nostrum referre, si tanta res esset, ut per nos nec posset nec deberet terminari. Nunc autem frater noster et coepiscopus, á sede sua vagus et profugus et, ut diximus, rebus et reditibus ecclesię suę iniuste spoliatus et exstrusus, indignum patitur preiudicium; et omnibus fratribus et coepiscopis nostris magnum inde provenit scandalum, et episcopale nomen et officium, quod apud deum et homines sanctum est, intolerabile patitur obprobium. Porro ecclesia illa iam multis diebus pastorali caret amministratione et, vivente pastore vidua, episcopali vacat benedictione; nisi quod episcopus ille,6 qui expulsionis et perturbacionis huius auctor est, eius sibi usurpat officium et, quod omnibus conciliis et decretis maxime cautum est, consecrando et confirmando eundem 30 circuit episcopatum. Quod maxime ob hoc periculosum est, quod gens illa catholice fidei novella est plantatio et nondum radicata et fundata in christi- anismo, et facile ad antiquum paganismi revolabit errorem, si inter pastores suos tantam viderit durare dissensionem. Quapropter ego et omnes fratres mei, vestigiis vestre sanctitatis affusi, oramus et obsecramus ..... primum ecclesię 35 5 10 15 20 25 63. m) ,igitur‘ G. — n) ,ad vos om. G. — n*) an,indicamus corigendum sit? — o) ,actenus' G. — p) ,ex' G. — q) ,canonice‘ om. G. — r) ,suspendit — spoliavit et extrusit' G. — s) ,in‘ om. G. — t) Quae subsequuntur, in G desunt. — u) ,ille om. V. — v) Quam- quam in codd. (V, Z) lacuna non est, excidisse tamen hoc loco quaedam verba patet. 3) Alexandro II. — 4) Jaromiro (Gebhardo). — 5) Conf. Cosmae Chron. Lib. II. cap. 30. (Fontes rer. Boh. II, pag. 106). — *) Johannes episcopus Olomucensis. 40
Strana 67
1073 CCA. SEPT. — DEC. 17. NUM. 63, 64. 67 5 rationes nec non maligni huius temporis inclamare inportunitates. Habebam quoque de quibusdam agere vobiscum ipse presens, que nec litteris intexere nec nuncio, etiam alicui fidelissimo, habeo aperire. Quapropter presentes fratres cum litteris meę excusationis ad vos dirigo, qui vobis suggerant: quod ad vos non veni, non esse temeritatis, sed inevitabilis et supremę necessitatis. Noverit autem sancta paternitas vestra, quod non est homo in terra me vobis fidelion et ad omne preceptum vestrum implendum devotior; nec adventum meum ad vos aliquod posset negocium retardare, si tantum iuvarer virium valitudine. etc." 64. 10 Gregorius VII. papa Vratislao II, duci Bohemiae, asserit mitrae usum ab Alexandro II. concessum. Negotia a legatis suis non confecta curae sibi fore spondet. Romae 1073 dec. 17. 15 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 24. Lib. I, ep. 38. Harduinus, Acta concil. VI, ps. I. pag. 1226. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 425. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 144, num. 167. — Erben, Reg. I, pag. 59, num. 142. — Jireček, Cod. iuris Bohem. I, pag. 19, num. II. — Jaffé, Bibl. rer. Germanic. II, pag. 56. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4812. 25 30 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, duci Boemię, salutem 20 et apostolicam benedictionem. Longa iam temporis intervalla transacta sunt, ex quo et nobilitas tua beato Petro, b apostolorum principi, non modice devotionis animum spopondit et studium, et tibi in apostolica sede inter ceteros principes larga benignitas, pre multis etiam singularis et egregia fuit astricta caritas. Cuius rei fidem et indicium ex benivolentia domni et antecessoris nostri Alexandri b papę satis percepisse potes, qui petitionibus tuis nonnunquam sine sua et filiorum sanctę Romane ecclesię sollicitudine et labore condescendit et ad signum intimę dilectionis, quod laice personę tribui non consuevit, mitram quam postu- lasti direxit. Neque vero nos in nostris temporibus tantę dilectionis gratiam providente domino labefactari volumus; immo, si quid est, in quo comitante iustitia firmius conglutinari valeat, hoc nostra apud deum sollicitudo impetrare valde desiderat. At te quidem, erga apostolicam reverentiam quam sis in votis constans, quam in promissis perseverans, non modo pro dignitate, verum etiam pro salute tua fideliter oportet adtendere; scriptum est enim: "Vovete et reddite'. Que autem illa" vel qualia sint, a tui ipsius conscientia satis te commonitum 35 63. x) in sequentibus archiepiscopus papam rogat, ut contra Thuringos sibi succurrat. 64. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolam praecedit haec inscriptio rubricata: XXXVIII. V. duci Boemie.“ — b) caracteribus maiusculis scriptum. — c) sci- licet: promissa. 1) Psal. LXXV. 12.
1073 CCA. SEPT. — DEC. 17. NUM. 63, 64. 67 5 rationes nec non maligni huius temporis inclamare inportunitates. Habebam quoque de quibusdam agere vobiscum ipse presens, que nec litteris intexere nec nuncio, etiam alicui fidelissimo, habeo aperire. Quapropter presentes fratres cum litteris meę excusationis ad vos dirigo, qui vobis suggerant: quod ad vos non veni, non esse temeritatis, sed inevitabilis et supremę necessitatis. Noverit autem sancta paternitas vestra, quod non est homo in terra me vobis fidelion et ad omne preceptum vestrum implendum devotior; nec adventum meum ad vos aliquod posset negocium retardare, si tantum iuvarer virium valitudine. etc." 64. 10 Gregorius VII. papa Vratislao II, duci Bohemiae, asserit mitrae usum ab Alexandro II. concessum. Negotia a legatis suis non confecta curae sibi fore spondet. Romae 1073 dec. 17. 15 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 24. Lib. I, ep. 38. Harduinus, Acta concil. VI, ps. I. pag. 1226. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 425. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 144, num. 167. — Erben, Reg. I, pag. 59, num. 142. — Jireček, Cod. iuris Bohem. I, pag. 19, num. II. — Jaffé, Bibl. rer. Germanic. II, pag. 56. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4812. 25 30 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, duci Boemię, salutem 20 et apostolicam benedictionem. Longa iam temporis intervalla transacta sunt, ex quo et nobilitas tua beato Petro, b apostolorum principi, non modice devotionis animum spopondit et studium, et tibi in apostolica sede inter ceteros principes larga benignitas, pre multis etiam singularis et egregia fuit astricta caritas. Cuius rei fidem et indicium ex benivolentia domni et antecessoris nostri Alexandri b papę satis percepisse potes, qui petitionibus tuis nonnunquam sine sua et filiorum sanctę Romane ecclesię sollicitudine et labore condescendit et ad signum intimę dilectionis, quod laice personę tribui non consuevit, mitram quam postu- lasti direxit. Neque vero nos in nostris temporibus tantę dilectionis gratiam providente domino labefactari volumus; immo, si quid est, in quo comitante iustitia firmius conglutinari valeat, hoc nostra apud deum sollicitudo impetrare valde desiderat. At te quidem, erga apostolicam reverentiam quam sis in votis constans, quam in promissis perseverans, non modo pro dignitate, verum etiam pro salute tua fideliter oportet adtendere; scriptum est enim: "Vovete et reddite'. Que autem illa" vel qualia sint, a tui ipsius conscientia satis te commonitum 35 63. x) in sequentibus archiepiscopus papam rogat, ut contra Thuringos sibi succurrat. 64. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolam praecedit haec inscriptio rubricata: XXXVIII. V. duci Boemie.“ — b) caracteribus maiusculis scriptum. — c) sci- licet: promissa. 1) Psal. LXXV. 12.
Strana 68
68 NUM. 64, 65. 1073 DEC. 17. — 1074 IAN. 31. esse putamus. Causas vero et negotia, que, in partibus illis ad audientiam dis- cussionemque legatorum nostrorum? perlata, peccatis impedientibus congrua de- terminatione diffiniri non poterant, sicut officii nostri cura nemine nos rogante compellit, ad eum, quem iustitia postulaverit, finem adiuvante domino perducere procurabimus. Porro que ipsi inde statuerunt, interim, donec ad nos negotia perferantur, immota manere volumus atque apostolica auctoritate precipimus. Deus autem omnipotens, qui bonorum omnium dator et auctor est, talem vos in votis vestris et actibus esse faciat, ut, cum ante celestes iudices, videlicet Petrumb et Paulum,b in futuro examine veneritis, nulla vos in illorum oculis, nisi que remuneratione digna sit, conscientia denotare vel ostentare valeat. Data 10 Rome XVI kalendas ianuarii, indictione XII. 5 65. Gregorius VII. papa Jaromiro, episcopo Pragensi, significat, Vratislao II, duci Bohemiae, quid mandaverit, eumque die XIII m. aprilis Romae esse iubet. Episcopatus Moraviensis possesiones interim tangi vetat. 15 Romae 1074 ian. 31. Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano, fol. 27. Lib. I, ep. 44. Harduinus, Acta Concilior. VI. ps. I, pag. 1230. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 429. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 148, num. 170. — Erben, Reg. I, pag. 61, num. 145. — Jaffé, Bibl. rer. German. II, pag. 62. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4821. Gregorius“ episcopus, servus servorum dei, Jeromiro, Bragensi episcopo." Quamquam inobędientia tua et culpa, quam in contemptu legatorum sanctę Ro- manę ecclesię perpetrasti, preces tuas, te absente et nondum parato satisfacere, recipi non meruerit, tamen ne ex apostolica, licet iusta, districtione absentationis tuę moram vel occasionem diutius defendere possis, necessitatem, qua te urgeri in epistola tua conquestus es, et impedimentum ad nos veniendi removere de- crevimus. Itaque presenti auctoritate tibi restituimus et tenenda concedimus, que- cunque a legatis nostris, Bernardo videlicet et Gregorio, preter episcopaleb of- ficium tibi interdicta sunt, quoniam te, expoliatum rebus ecclesię tuę, inopia rerum necessariarum obędientiam debitę satisfactionis non posse exequi, sicut supra diximus, conquerendo excusas. Atque hoc idem fratri tuo Wratizlao duci per epistolam nostram notificavimus, ammonentes eum, ut de consuetis decimis et redditibus ecclesię tuę nihil in potestate sua tibi denegari patiatur aut subtrahi. Ammonemus igitur et ex parte apostolorum Petri et Pauli“ et nostra per eos 20 25 30 64. 1) Bernardi et Gregorii, diac. eccl. Rom.; v. supra num. 62. 65. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. — b) corr. ex, epalé titulo posteriore eraso. — c) nomina caracteribus maiusculis scripta. 1) Nota salutationem non inconsulte ac fortuito ommissam. 35
68 NUM. 64, 65. 1073 DEC. 17. — 1074 IAN. 31. esse putamus. Causas vero et negotia, que, in partibus illis ad audientiam dis- cussionemque legatorum nostrorum? perlata, peccatis impedientibus congrua de- terminatione diffiniri non poterant, sicut officii nostri cura nemine nos rogante compellit, ad eum, quem iustitia postulaverit, finem adiuvante domino perducere procurabimus. Porro que ipsi inde statuerunt, interim, donec ad nos negotia perferantur, immota manere volumus atque apostolica auctoritate precipimus. Deus autem omnipotens, qui bonorum omnium dator et auctor est, talem vos in votis vestris et actibus esse faciat, ut, cum ante celestes iudices, videlicet Petrumb et Paulum,b in futuro examine veneritis, nulla vos in illorum oculis, nisi que remuneratione digna sit, conscientia denotare vel ostentare valeat. Data 10 Rome XVI kalendas ianuarii, indictione XII. 5 65. Gregorius VII. papa Jaromiro, episcopo Pragensi, significat, Vratislao II, duci Bohemiae, quid mandaverit, eumque die XIII m. aprilis Romae esse iubet. Episcopatus Moraviensis possesiones interim tangi vetat. 15 Romae 1074 ian. 31. Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano, fol. 27. Lib. I, ep. 44. Harduinus, Acta Concilior. VI. ps. I, pag. 1230. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 429. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 148, num. 170. — Erben, Reg. I, pag. 61, num. 145. — Jaffé, Bibl. rer. German. II, pag. 62. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4821. Gregorius“ episcopus, servus servorum dei, Jeromiro, Bragensi episcopo." Quamquam inobędientia tua et culpa, quam in contemptu legatorum sanctę Ro- manę ecclesię perpetrasti, preces tuas, te absente et nondum parato satisfacere, recipi non meruerit, tamen ne ex apostolica, licet iusta, districtione absentationis tuę moram vel occasionem diutius defendere possis, necessitatem, qua te urgeri in epistola tua conquestus es, et impedimentum ad nos veniendi removere de- crevimus. Itaque presenti auctoritate tibi restituimus et tenenda concedimus, que- cunque a legatis nostris, Bernardo videlicet et Gregorio, preter episcopaleb of- ficium tibi interdicta sunt, quoniam te, expoliatum rebus ecclesię tuę, inopia rerum necessariarum obędientiam debitę satisfactionis non posse exequi, sicut supra diximus, conquerendo excusas. Atque hoc idem fratri tuo Wratizlao duci per epistolam nostram notificavimus, ammonentes eum, ut de consuetis decimis et redditibus ecclesię tuę nihil in potestate sua tibi denegari patiatur aut subtrahi. Ammonemus igitur et ex parte apostolorum Petri et Pauli“ et nostra per eos 20 25 30 64. 1) Bernardi et Gregorii, diac. eccl. Rom.; v. supra num. 62. 65. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. — b) corr. ex, epalé titulo posteriore eraso. — c) nomina caracteribus maiusculis scripta. 1) Nota salutationem non inconsulte ac fortuito ommissam. 35
Strana 69
1074 IAN. 31. NUM. 65, 66. 69 5 10 apostolica tibi auctoritate precipimus, ut nullis excusationibus absentiam tuam ulterius defendens, in ramis palmarum? apostolica adire limina non pretermittas, cognoscens fratrem tuum a nobis esse commonitum, ut Johannem, Moravensem episcopum, itidem ad nos venire commoneat et ex sua parte tales ad nos nuntios dirigat, quibus in nostra possimus examinatione diffinire dissensionum causas. Interim vero de possessionibus Moravensis episcopatus nihil te tangere volumus et precipimus, ne et ipse aliqua molestiarum excusatione presentiam suam con- spectui nostro subtrahat. Prescriptum vero terminum adventus tui tu ipse ita mature fratri tuo duci indicare curato, ut Moravensem episcopum et suos le- gatos una tecum ad apostolicam sedem dirigere possit. Data Rome II ka- lendas februarii, indictione XII. 66. Gregorius VII. papa Vratislao II., duci Bohemiae, mandat, ut Jaromiro, episcopo Pragensi, Romam vocato, omnia per legatos apostolicos adempta 15 praeter episcopale officium restituat. Monet, ut cum eodem Romam vel ipse adeat vel episcopum Moraviensem legatosque mittat. Romae 1074 ian. 31. Apographum exstat in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 27 v—28. Lib. I. ep. 45. 20 Harduinus, Acta Concil. VI. ps. I, pag. 1231 = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 429 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 147, num. 169. — Erben, Reg. I, pag. 61, num. 144. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II. pag. 63. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4822. 25 30 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, duci Boemiorum, sa- lutem et apostolicam benedictionem. Frater tuus Jeromirus, Bragensis episcopus, conqueritur, se expoliatum ecclesię suę rebus, inopia rerum necessariarum pro reddenda ratione eorum, que sibi intenduntur, ad apostolicam sedem venire non posse. Quod quamquam eius inobędientia et tergiversatio valde promeruerit, tamen, ne hanc" absentationis suę occasionem pretendere possit, volumus atque preci- pimus, ut in integrum sibi restituantur, quecunque a legatis nostris, Bernardo videlicet et Gregorio, preter episcopale officium interdicta sunt, et preter ea, pro quibus Johannes Moravensis super eum clamat episcopus. Qua in re tuam maxime admonemus prudentiam, ut de consuetis decimis vel redditibus ecclesię nihil ei in tua potestate denegari patiaris aut subtrahi, nec aliquam sibi contra- rietatem facias, per quam, ut ad nos venire non possit, impedimenta sibi ob- sistere iterum conqueratur. Eo autem tempore, quo ipse, sicut per epistolam 35 65. d) ,dissensionum causas' supra lineam addidit manus alia. 2) = april. 13. 66. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae praefigitur inscriptio rubricata: XLV. V. duci Boemię“ — b) ,n' superscriptum. — c) genuine ,epalë, sed titulus posterior cancellatus.
1074 IAN. 31. NUM. 65, 66. 69 5 10 apostolica tibi auctoritate precipimus, ut nullis excusationibus absentiam tuam ulterius defendens, in ramis palmarum? apostolica adire limina non pretermittas, cognoscens fratrem tuum a nobis esse commonitum, ut Johannem, Moravensem episcopum, itidem ad nos venire commoneat et ex sua parte tales ad nos nuntios dirigat, quibus in nostra possimus examinatione diffinire dissensionum causas. Interim vero de possessionibus Moravensis episcopatus nihil te tangere volumus et precipimus, ne et ipse aliqua molestiarum excusatione presentiam suam con- spectui nostro subtrahat. Prescriptum vero terminum adventus tui tu ipse ita mature fratri tuo duci indicare curato, ut Moravensem episcopum et suos le- gatos una tecum ad apostolicam sedem dirigere possit. Data Rome II ka- lendas februarii, indictione XII. 66. Gregorius VII. papa Vratislao II., duci Bohemiae, mandat, ut Jaromiro, episcopo Pragensi, Romam vocato, omnia per legatos apostolicos adempta 15 praeter episcopale officium restituat. Monet, ut cum eodem Romam vel ipse adeat vel episcopum Moraviensem legatosque mittat. Romae 1074 ian. 31. Apographum exstat in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 27 v—28. Lib. I. ep. 45. 20 Harduinus, Acta Concil. VI. ps. I, pag. 1231 = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 429 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 147, num. 169. — Erben, Reg. I, pag. 61, num. 144. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II. pag. 63. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4822. 25 30 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, duci Boemiorum, sa- lutem et apostolicam benedictionem. Frater tuus Jeromirus, Bragensis episcopus, conqueritur, se expoliatum ecclesię suę rebus, inopia rerum necessariarum pro reddenda ratione eorum, que sibi intenduntur, ad apostolicam sedem venire non posse. Quod quamquam eius inobędientia et tergiversatio valde promeruerit, tamen, ne hanc" absentationis suę occasionem pretendere possit, volumus atque preci- pimus, ut in integrum sibi restituantur, quecunque a legatis nostris, Bernardo videlicet et Gregorio, preter episcopale officium interdicta sunt, et preter ea, pro quibus Johannes Moravensis super eum clamat episcopus. Qua in re tuam maxime admonemus prudentiam, ut de consuetis decimis vel redditibus ecclesię nihil ei in tua potestate denegari patiaris aut subtrahi, nec aliquam sibi contra- rietatem facias, per quam, ut ad nos venire non possit, impedimenta sibi ob- sistere iterum conqueratur. Eo autem tempore, quo ipse, sicut per epistolam 35 65. d) ,dissensionum causas' supra lineam addidit manus alia. 2) = april. 13. 66. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae praefigitur inscriptio rubricata: XLV. V. duci Boemię“ — b) ,n' superscriptum. — c) genuine ,epalë, sed titulus posterior cancellatus.
Strana 70
70 NUM. 66—68. 1074 IAN. 31. — MART. 18. nostram commonitus est, apostolicam sedem adire debuerit, te quoque, si fieri posset, presentem fore maxime cuperemus. Quod si rerum aut temporis eventus prohibuerit, nobilitatem vestram multum admonemus, ut episcopum Moravensem presentiam suam nobis exhibere commoneatis, et preterea de vestris fidelibus tales ad nos nuntios dirigatis, cum quibus rerum veritated solerti indagatione perquisita et undique explorata, favente divina clementia omnes dissensionum causas abscidere et, quicquid equum fuerit, determinata sententia statuere va- leamus. Data Rome II kalendas februarii, indictione XII. 67. Gregorius VII. papa Ottonem et Conradum, Vratislai II, Bohemiae ducis. 10 fratres, ne ecclesiae Olomucensi iniurias inferant, hortatur. Romae 1074 mart. 18. Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 34.v Lib. I. ep. 59. Harduinus, Acta concilior. VI. ps. I, pag. 1240 — Balbin, Miscell. hist. Boh. dec. I, lib. VI. pag. 10, num. 7. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 430. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 149, num. 171. — Erben, Reg. I pag. 62, num. 146. — Jaffé, Bibl. rer. Germanic. II. pag. 78. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4836. 15 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Ottoni et Chuonrado, fratribus Wratizlai, ducis Boemiorum, salutem et apostolicam benedictionem. Meminisse debet nobilitas vestra, quod de causa Olomucensis ecclesię iam ante apostolica monita accepistis, ne iustitiam eius aliqua occasione minueretis neque molestan- tibus eam aliquod adiutorium preberetis. Nunc iterum vos ammonemus et paterna caritate rogamus, ne aliquam contrarietatem eidem ecclesię faciatis, sed pro re- verentia sanctę Romanę ecclesię, cuius apostolicis privilegiis munita est, amorem et pię devotionis studia erga illam exhibeatis, et, quantum vestre potestatis est, iura et pertinentias eius a vobis et vestris inviolata conservari studeatis. Hec enim est causa, in qua et divinę remunerationis gloriam et apostolorum certa presidia ac nostrę dilectionis plenitudinem vobis lucrari et aptissime possitis astringere. Sin autem, quod non optamus, aliter feceritis, procul dubio hęc eadem vobis corrumpere et in contrarium, quod absit, vertere poteritis. Data Rome XV kalendas aprilis, indictione XII. 20 25 30 68. Gregorius VII. papa Sigifridum, archiepiscopum Maguntinum, tum de ne- gligentia obiurgat, quod litis inter Jaromirum Pragensem et Johannem Mora- 66. d) ,veritate‘ in loco raso scriptum. 67. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae sequens inscriptio rubricata praefigitur: ,O. et C. fratribus ducis Boemie LVIIII." 35
70 NUM. 66—68. 1074 IAN. 31. — MART. 18. nostram commonitus est, apostolicam sedem adire debuerit, te quoque, si fieri posset, presentem fore maxime cuperemus. Quod si rerum aut temporis eventus prohibuerit, nobilitatem vestram multum admonemus, ut episcopum Moravensem presentiam suam nobis exhibere commoneatis, et preterea de vestris fidelibus tales ad nos nuntios dirigatis, cum quibus rerum veritated solerti indagatione perquisita et undique explorata, favente divina clementia omnes dissensionum causas abscidere et, quicquid equum fuerit, determinata sententia statuere va- leamus. Data Rome II kalendas februarii, indictione XII. 67. Gregorius VII. papa Ottonem et Conradum, Vratislai II, Bohemiae ducis. 10 fratres, ne ecclesiae Olomucensi iniurias inferant, hortatur. Romae 1074 mart. 18. Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 34.v Lib. I. ep. 59. Harduinus, Acta concilior. VI. ps. I, pag. 1240 — Balbin, Miscell. hist. Boh. dec. I, lib. VI. pag. 10, num. 7. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 430. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 149, num. 171. — Erben, Reg. I pag. 62, num. 146. — Jaffé, Bibl. rer. Germanic. II. pag. 78. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4836. 15 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Ottoni et Chuonrado, fratribus Wratizlai, ducis Boemiorum, salutem et apostolicam benedictionem. Meminisse debet nobilitas vestra, quod de causa Olomucensis ecclesię iam ante apostolica monita accepistis, ne iustitiam eius aliqua occasione minueretis neque molestan- tibus eam aliquod adiutorium preberetis. Nunc iterum vos ammonemus et paterna caritate rogamus, ne aliquam contrarietatem eidem ecclesię faciatis, sed pro re- verentia sanctę Romanę ecclesię, cuius apostolicis privilegiis munita est, amorem et pię devotionis studia erga illam exhibeatis, et, quantum vestre potestatis est, iura et pertinentias eius a vobis et vestris inviolata conservari studeatis. Hec enim est causa, in qua et divinę remunerationis gloriam et apostolorum certa presidia ac nostrę dilectionis plenitudinem vobis lucrari et aptissime possitis astringere. Sin autem, quod non optamus, aliter feceritis, procul dubio hęc eadem vobis corrumpere et in contrarium, quod absit, vertere poteritis. Data Rome XV kalendas aprilis, indictione XII. 20 25 30 68. Gregorius VII. papa Sigifridum, archiepiscopum Maguntinum, tum de ne- gligentia obiurgat, quod litis inter Jaromirum Pragensem et Johannem Mora- 66. d) ,veritate‘ in loco raso scriptum. 67. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae sequens inscriptio rubricata praefigitur: ,O. et C. fratribus ducis Boemie LVIIII." 35
Strana 71
1074 MART. 18. NUM. 68. 71 viensem episcopos curam antea non egerit, tum de arrogantia, quod eiusdem causae, cum ad apostolicam sedem delata sit, diiudicationem affectet. Romae 1074 mart. 18. 10 15 20 25 30 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 34v—35.v Lib. I, ep. 60. Coletius, Concil. XII, pag. 280 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 150, num. 172. — Erben, Reg. I, pag. 62, num. 147. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 78. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 200, num. 95. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4837. Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Sigifredo, Maguntino archiepi- scopo, salutem et apostolicam benedictionem. Pervenit ad aures nostras quędam de te indigna relatio, cui nequaquam fidem adhibuissemus, nisi quod in litteris tuis, quas de causa Jeromiri Bragensis et Johannis Moraviensis episcoporum nobis direxisti, idem in animum tuum te induxisse intelleximus; videlicet ut ne- gotium, quod ipsi habent ad invicem, totiens iam ad apostolicam delatum au- dientiam, a nostro iudicio ad examen tui arbitrii transferretur. Qua in re quo- niam evidenter apparet, quam parum consultores tui iura apostolice auctoritatis intelligant vel adtendant, fraternitatem tuam, ut nobiscum canonicas traditiones et decreta sanctorum patrum percurrat, invitamus; in quibus presumptionis suę fastum denuo recognoscens, culpam in se ipsa neglegentię pariter deprehendat et ausus. Nam, cum primum Johannes, Marovensisb episcopus, ecclesię, cui preest, iura defendere volens multis iniuriis ac contumeliis, flagellis etiam, ut audivimus, afficeretur et tamen iustitiam non posset consequi, tua religio nullam inde solicitudinem, nullam in discutienda causa fatigationem suscepisse dinoscitur. Verum, postquam apostolica sedes, accepta prefati episcopi queri- monia, sępe per epistolas, aliquotiens etiam per legatos, causam iusto fine“ determinare et litem compescere desudaverat, tunc demum evigilans sollertia tua negotium animadvertit, suis hoc discussionibus referendum esse iudicavit: et fratrem, per apostolica suffragia ad portum iustitię et quietis enatantem, in profundum credo renovande contentionis et laborum retrahere voluisti. Quam- quam igitur hinc officii tui incuria illinc suscepta adversus apostolicam sedem, accusante te, arrogantia merito in te commoveri deberemus, utentes tamen apo- stolica mansuetudine, placido te ammonemus affatu,d ne ulterius tam inordinata, tam inconsulta presumas; apostolica iudicia, non dico tibi, sed nec ulli patri- archarum aut primatum retractandi licentiam fore existimes; ne contra sanctę Ro- manę ecclesię iurae quicquam tibi attribuere vel moliri cogites, sine cuius ha- 35 bundanti clementia nec in loco quidem tuo, ut tu ipse nosti, subsistere potes. Nos etenim adiuvante deo per auctoritatem beati Petri, sicut iam diu in apo- 40 68. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae haec inscriptio rubri- cata praefixa est: „Maguntino archiepiscopo. LX.“ — b) ita cod. — c) genuine ,fině', sed abbrev. signum cassatum. — d) ita correxit Jaffé; ,affectu' cod. — e) ,iura‘ sup- plevi.
1074 MART. 18. NUM. 68. 71 viensem episcopos curam antea non egerit, tum de arrogantia, quod eiusdem causae, cum ad apostolicam sedem delata sit, diiudicationem affectet. Romae 1074 mart. 18. 10 15 20 25 30 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 34v—35.v Lib. I, ep. 60. Coletius, Concil. XII, pag. 280 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 150, num. 172. — Erben, Reg. I, pag. 62, num. 147. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 78. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 200, num. 95. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4837. Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Sigifredo, Maguntino archiepi- scopo, salutem et apostolicam benedictionem. Pervenit ad aures nostras quędam de te indigna relatio, cui nequaquam fidem adhibuissemus, nisi quod in litteris tuis, quas de causa Jeromiri Bragensis et Johannis Moraviensis episcoporum nobis direxisti, idem in animum tuum te induxisse intelleximus; videlicet ut ne- gotium, quod ipsi habent ad invicem, totiens iam ad apostolicam delatum au- dientiam, a nostro iudicio ad examen tui arbitrii transferretur. Qua in re quo- niam evidenter apparet, quam parum consultores tui iura apostolice auctoritatis intelligant vel adtendant, fraternitatem tuam, ut nobiscum canonicas traditiones et decreta sanctorum patrum percurrat, invitamus; in quibus presumptionis suę fastum denuo recognoscens, culpam in se ipsa neglegentię pariter deprehendat et ausus. Nam, cum primum Johannes, Marovensisb episcopus, ecclesię, cui preest, iura defendere volens multis iniuriis ac contumeliis, flagellis etiam, ut audivimus, afficeretur et tamen iustitiam non posset consequi, tua religio nullam inde solicitudinem, nullam in discutienda causa fatigationem suscepisse dinoscitur. Verum, postquam apostolica sedes, accepta prefati episcopi queri- monia, sępe per epistolas, aliquotiens etiam per legatos, causam iusto fine“ determinare et litem compescere desudaverat, tunc demum evigilans sollertia tua negotium animadvertit, suis hoc discussionibus referendum esse iudicavit: et fratrem, per apostolica suffragia ad portum iustitię et quietis enatantem, in profundum credo renovande contentionis et laborum retrahere voluisti. Quam- quam igitur hinc officii tui incuria illinc suscepta adversus apostolicam sedem, accusante te, arrogantia merito in te commoveri deberemus, utentes tamen apo- stolica mansuetudine, placido te ammonemus affatu,d ne ulterius tam inordinata, tam inconsulta presumas; apostolica iudicia, non dico tibi, sed nec ulli patri- archarum aut primatum retractandi licentiam fore existimes; ne contra sanctę Ro- manę ecclesię iurae quicquam tibi attribuere vel moliri cogites, sine cuius ha- 35 bundanti clementia nec in loco quidem tuo, ut tu ipse nosti, subsistere potes. Nos etenim adiuvante deo per auctoritatem beati Petri, sicut iam diu in apo- 40 68. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae haec inscriptio rubri- cata praefixa est: „Maguntino archiepiscopo. LX.“ — b) ita cod. — c) genuine ,fině', sed abbrev. signum cassatum. — d) ita correxit Jaffé; ,affectu' cod. — e) ,iura‘ sup- plevi.
Strana 72
— 72 NUM. 68, 69. 1074 MART. 18. stolica sede decretum est, inter prefatos episcopos litem iuste decidere et Olo- mucensi/ ecclesię, que sui iuris sunt, decernere et corroborare procurabimus. Data Rome XV kalendas aprilis, indictione XII. 69. Gregorius VII. papa Vratislao II, duci Bohemiae, promittit se ecclesiae cuidam [fortasse Vissegradensij, cum perfecta fuerit, reliquias et privilegia ex- petita concessurum esse. Addit de litteris ad Sigifridum, archiepiscopum Magun- tinum, missis. Romae 1074 mart. 18. 5 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 35.v Lib. I. ep. 61. Harduinus, Acta concil. VI, ps. 1, pg. 1242. —Balbin, Miscell. hist. Bohem. dec. I. lib. VI. pag. 10, num. 8. = Dobner, Annales Hagec. V, pag. 436. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 151, num. 173. — Erben, Reg. I. pag. 63, num. 148. — Jaffé, Bibl. rer. German. II. pag. 80. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 200, num. 96. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 4838. 10 15 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, duci Boemię, sa- lutem et apostolicam benedictionem. Quoniam, afflatus igne divino, studia de- votionis erga sanctam et apostolicam ecclesiam habere cepisti, silere nos caritas in te diffusa non patitur, quin ardorem divinę servitutis de die in diem ferventius te concipere frequenti exortatione moneamus. Illa etenim vota apud deum premia merentur et gloriam, que per gradus bonorum operum ad cacumen plenitudinis tendunt et semper in bono desideria ampliora concipiunt. Quapropter, karissime fili in Christo, bona, que deo inspirante mens et devotio tua proposuit, ad ef- fectum perfectionis extendere stude, quatenus apostolica benivolentia nulla tibi labefactata segnicię pro meritis tuis ampliori semper te dilectione comprehendat. De reliquiis et privilegio, unde nos rogasti, cum nuntiis tuisb finita et perfecta ecclesia! consecrationis consilium a nobis quesierit, voluntati tuę satisfacere be- nigne procurabimus. Sigifredum vero archiepiscopum Moguntinum de presum- ptione, quam in causa Jeromiri, Bragensis episcopi, habuit, per epistolam nostram" duriter increpavimus, interdicentes ei, ne ulterius se huiusmodi ineptia“ et fatui- tate occupare incipiat. Adtamen, si quid adversusd te temerario iudicio fecerit, preventu apostolice auctoritatis tutus atque defensus, donec iterum ad te nostra 20 25 30 69. f) super ,Olomucensi' scripsit alia manus ,id est Marovensi'. 69. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae haec inscriptio rubri- cata praefixa est: Duci Boemie LXI. — b) ,missis' excidisse censet Jaffé. — c) ita corr. Jaffé; ,inertia‘ cod. — d) corr. ex ,adversum'. 1) Dobner eumque secutus Erben ecclesiam Wissegradensem hic dici putat; v. et. Tomek, Dějepis města Prahy I,2 pag. 32, not. 18. — 1) Vide epistolam praecedentem, num. 68. 35
— 72 NUM. 68, 69. 1074 MART. 18. stolica sede decretum est, inter prefatos episcopos litem iuste decidere et Olo- mucensi/ ecclesię, que sui iuris sunt, decernere et corroborare procurabimus. Data Rome XV kalendas aprilis, indictione XII. 69. Gregorius VII. papa Vratislao II, duci Bohemiae, promittit se ecclesiae cuidam [fortasse Vissegradensij, cum perfecta fuerit, reliquias et privilegia ex- petita concessurum esse. Addit de litteris ad Sigifridum, archiepiscopum Magun- tinum, missis. Romae 1074 mart. 18. 5 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 35.v Lib. I. ep. 61. Harduinus, Acta concil. VI, ps. 1, pg. 1242. —Balbin, Miscell. hist. Bohem. dec. I. lib. VI. pag. 10, num. 8. = Dobner, Annales Hagec. V, pag. 436. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 151, num. 173. — Erben, Reg. I. pag. 63, num. 148. — Jaffé, Bibl. rer. German. II. pag. 80. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 200, num. 96. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 4838. 10 15 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, duci Boemię, sa- lutem et apostolicam benedictionem. Quoniam, afflatus igne divino, studia de- votionis erga sanctam et apostolicam ecclesiam habere cepisti, silere nos caritas in te diffusa non patitur, quin ardorem divinę servitutis de die in diem ferventius te concipere frequenti exortatione moneamus. Illa etenim vota apud deum premia merentur et gloriam, que per gradus bonorum operum ad cacumen plenitudinis tendunt et semper in bono desideria ampliora concipiunt. Quapropter, karissime fili in Christo, bona, que deo inspirante mens et devotio tua proposuit, ad ef- fectum perfectionis extendere stude, quatenus apostolica benivolentia nulla tibi labefactata segnicię pro meritis tuis ampliori semper te dilectione comprehendat. De reliquiis et privilegio, unde nos rogasti, cum nuntiis tuisb finita et perfecta ecclesia! consecrationis consilium a nobis quesierit, voluntati tuę satisfacere be- nigne procurabimus. Sigifredum vero archiepiscopum Moguntinum de presum- ptione, quam in causa Jeromiri, Bragensis episcopi, habuit, per epistolam nostram" duriter increpavimus, interdicentes ei, ne ulterius se huiusmodi ineptia“ et fatui- tate occupare incipiat. Adtamen, si quid adversusd te temerario iudicio fecerit, preventu apostolice auctoritatis tutus atque defensus, donec iterum ad te nostra 20 25 30 69. f) super ,Olomucensi' scripsit alia manus ,id est Marovensi'. 69. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae haec inscriptio rubri- cata praefixa est: Duci Boemie LXI. — b) ,missis' excidisse censet Jaffé. — c) ita corr. Jaffé; ,inertia‘ cod. — d) corr. ex ,adversum'. 1) Dobner eumque secutus Erben ecclesiam Wissegradensem hic dici putat; v. et. Tomek, Dějepis města Prahy I,2 pag. 32, not. 18. — 1) Vide epistolam praecedentem, num. 68. 35
Strana 73
1074 MART. 18. — APR. 16. NUM. 69, 70. 73 legatio perferatur, pro nihilo ducas magisque sibi ad periculum quam tibi fu- turum esse non ambigas. De cetero apostolicis benedictionibus semper te munitum esse gaudeas. Data Rome XV kalendas aprilis, indictione XII. 70. 5 Gregorius VII. papa Vratislao II., duci Bohemiae, Jaromirum, episcopum Pragensem, de iniuriis in Johannem, Moraviensem episcopum, purgatum, com- mendat, eique praeposituram et castrum sancti Venceslai restitui vult. Episco- porum de possessione quadam litem scribit in futura synodo compositum iri, ad quam legatos mitti a duce cupit. Romae 1074 apr. 16. 10 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 43v — 44:v Lib. I. ep. 78. Harduinus, Acta concil. VI, pars I, pag. 1254. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 432. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 152, num. 174. — Erben, Reg. I. pag. 63, num. 149. — Jaffé, Bibl. rer. German. II. pag. 98. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4859. Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, Boemiorum duci, salutem et apostolicam benedictionem. Frater tuus Jarmirus, Bragensis episcopus, ad apostolorum limina veniens conspectui nostro ea qua oportuit se humilitate presentavit, et de obiectis sibi quedam confitens congruam inde satisfactionem obtulit, quedam vero denegavit et in hunc modum se purgando removit: vide- licet, quod ipse Johannem, Marovensem episcopum, non percusserit neque ser- vientes eiusdem episcopi decapillari aut barbas eorum abradi preceperit, aut oc- casione subterfugiendi synodum indutias per legatum suum petierit. Nostrę igitur dilectioni plene reconciliatum, et restituto sibi omni episcopali officio, ad pro- priam sedem cum litteris nostris et apostolico cum sigillo remisimus; com- mendantes eum tuę nobilitati, ut, omni inter vos odio et inimica emulatione sublata, fraterno corde eum diligas et episcopalem in eo dignitatem, sicut dignum est, veneranter inspicias, et quecunque iuris ecclesię sibi commissę sunt vel quo- libet modo ad eum iuste pertinent, tam tu ipse ei concedas quam omnes, qui sub tua potestate sunt, sine contradictione sibi reddere facias. De causa vero, que inter eum et Marovensem episcopum tam diu protracta est, propter illius absentiam ita statuimus, ut in futura synodo ambo episcopi aut ipsi ad nos ve- niant aut tales nuntios mittant, quibus presentibus et causam ex utraque parte rationabiliter exponentibus, nos sine omni ulterius dilatione puram super hac re iustitię diffinitionem inferre et contentionem eorum decidere deo favente pos- 35 simus. Ubi etiam legatos tuos interesse multum cupimus, quatenus et ipsi tua vice ad indagationem veritatis nos adiuvent et testes nostrę diffinitionis existant. 20 25 30 15 70. a) Rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae haec inscriptio rubricata praefigitur: ,Duci Boemie. LXXVIII.“
1074 MART. 18. — APR. 16. NUM. 69, 70. 73 legatio perferatur, pro nihilo ducas magisque sibi ad periculum quam tibi fu- turum esse non ambigas. De cetero apostolicis benedictionibus semper te munitum esse gaudeas. Data Rome XV kalendas aprilis, indictione XII. 70. 5 Gregorius VII. papa Vratislao II., duci Bohemiae, Jaromirum, episcopum Pragensem, de iniuriis in Johannem, Moraviensem episcopum, purgatum, com- mendat, eique praeposituram et castrum sancti Venceslai restitui vult. Episco- porum de possessione quadam litem scribit in futura synodo compositum iri, ad quam legatos mitti a duce cupit. Romae 1074 apr. 16. 10 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 43v — 44:v Lib. I. ep. 78. Harduinus, Acta concil. VI, pars I, pag. 1254. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 432. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 152, num. 174. — Erben, Reg. I. pag. 63, num. 149. — Jaffé, Bibl. rer. German. II. pag. 98. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4859. Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, Boemiorum duci, salutem et apostolicam benedictionem. Frater tuus Jarmirus, Bragensis episcopus, ad apostolorum limina veniens conspectui nostro ea qua oportuit se humilitate presentavit, et de obiectis sibi quedam confitens congruam inde satisfactionem obtulit, quedam vero denegavit et in hunc modum se purgando removit: vide- licet, quod ipse Johannem, Marovensem episcopum, non percusserit neque ser- vientes eiusdem episcopi decapillari aut barbas eorum abradi preceperit, aut oc- casione subterfugiendi synodum indutias per legatum suum petierit. Nostrę igitur dilectioni plene reconciliatum, et restituto sibi omni episcopali officio, ad pro- priam sedem cum litteris nostris et apostolico cum sigillo remisimus; com- mendantes eum tuę nobilitati, ut, omni inter vos odio et inimica emulatione sublata, fraterno corde eum diligas et episcopalem in eo dignitatem, sicut dignum est, veneranter inspicias, et quecunque iuris ecclesię sibi commissę sunt vel quo- libet modo ad eum iuste pertinent, tam tu ipse ei concedas quam omnes, qui sub tua potestate sunt, sine contradictione sibi reddere facias. De causa vero, que inter eum et Marovensem episcopum tam diu protracta est, propter illius absentiam ita statuimus, ut in futura synodo ambo episcopi aut ipsi ad nos ve- niant aut tales nuntios mittant, quibus presentibus et causam ex utraque parte rationabiliter exponentibus, nos sine omni ulterius dilatione puram super hac re iustitię diffinitionem inferre et contentionem eorum decidere deo favente pos- 35 simus. Ubi etiam legatos tuos interesse multum cupimus, quatenus et ipsi tua vice ad indagationem veritatis nos adiuvent et testes nostrę diffinitionis existant. 20 25 30 15 70. a) Rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. Epistolae haec inscriptio rubricata praefigitur: ,Duci Boemie. LXXVIII.“
Strana 74
v 74 NUM. 70, 71. 1074 APR. 16. — SEPT. 22. Terram vero, unde inter episcopos lis est, Moravensem episcopum interim tenere decrevimus. Preter hęc supra memoratus frater tuus conqueritur super te, ut de prepositura et castro sancti Wenzlai1 debitam sibi potestatem et iustitiam penitus auferas. Unde excellentiam tuam paternis affectibus rogamus et ammonemus, ut, si te iniurias ei in hac re irrogare cognoscis, respectu divini timoris, cui rationem de factis tuis in districto iudicio redditurus es, gratuita bonitate tua ad iustitiam redeas et fratri, que sua sunt, sine omni contrarietate dimittas. Sin vero clamor eius inter vos sedari nequeat, in prefato termino future synodi" legatos tuos vel hac de causa ad nos transmittere non praetermittas, quatenus, inquisita et per- cognita veritate ex utraque parte, quod iustum fuerit valeamus decernere et ali- 10 quando fraterna pace et concordia vos opitulante deo coniungere. Data Rome XVI kalendas maii, indictione XII. 71. Gregorius VII. papa Jaromirum, episcopum Pragensem, graviter reprehendit, quod fide fracta et contra suum praeceptum bona quaedam occupaverit, de quibus inter eum et Johannem, episcopum Moraviensem, lis est; quae episcopo Moraviensi reddi iubet. Hortatur, ne pacem cum Vratislao II. duce conciliatam perturbet, utque cum episcopo Moraviensi Romam aut ipse veniat aut legatos mittat. Romae 1074 sept. 22. 15 20 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 53v—54v Lib. II, ep. 6. Harduinus, Acta concil. VI. ps. I. pag. 1266. = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 440. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 155, num. 176, = Erben, Reg. I, pag. 64, num. 150. — Jaffé, Bibl. rer. German. II, pag. 118. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4879. Gregorius“ episcopus, servus servorum dei, Geromiro, ' Bragensi episcopo, 25 quod non meretur, salutem et apostolicam benedictionem. Venientem te hoc anno ad apostolicam sedem, apostolica utentes mansuetudine, multo benig- nius multoque mitius, quam facta tua mererentur, suscepimus atque tracta- vimus. Sed tu more tuo malum pro bono reddens, contempta nostra caritate et apostolica auctoritate, contra interdictum nostrum de bonis et rebus, unde inter te et Johannem, episcopum Marovensem, lis est, te intromittere ausus es et, quod valde nobis molestum est, nostra concessione te id fecisse, mentitus es. Nos equidem meminimus sic decrevisse: ut episcopus Marovensis terram et 30 71. 70. b) ,synodus cod. 1) Jireček in Památky archeologické VIII, pag. 56, sicut iam antea Dobner, Annales Hagec. V. pag. 448 sq., minus recte sub hoc nomine castrum Podivin in Moravia suspi- catur; quam sententiam contemnit Kröger, Gesch. Böhmens vom Friedensschluss Breti- slavs, pag. 50, n. 1: Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 99, n. I castrum Pragense hic dici censet. a) ,Gregorius' rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine sinistro alia, ut videtur, manus adnotavit: Bragensi episcopo‘. — b) ita in cod. genuine scriptum erat, quod manus quaedam posterior in ,Geboardo‘ mutavit. — c) ,te suscepimus cod. 35 40
v 74 NUM. 70, 71. 1074 APR. 16. — SEPT. 22. Terram vero, unde inter episcopos lis est, Moravensem episcopum interim tenere decrevimus. Preter hęc supra memoratus frater tuus conqueritur super te, ut de prepositura et castro sancti Wenzlai1 debitam sibi potestatem et iustitiam penitus auferas. Unde excellentiam tuam paternis affectibus rogamus et ammonemus, ut, si te iniurias ei in hac re irrogare cognoscis, respectu divini timoris, cui rationem de factis tuis in districto iudicio redditurus es, gratuita bonitate tua ad iustitiam redeas et fratri, que sua sunt, sine omni contrarietate dimittas. Sin vero clamor eius inter vos sedari nequeat, in prefato termino future synodi" legatos tuos vel hac de causa ad nos transmittere non praetermittas, quatenus, inquisita et per- cognita veritate ex utraque parte, quod iustum fuerit valeamus decernere et ali- 10 quando fraterna pace et concordia vos opitulante deo coniungere. Data Rome XVI kalendas maii, indictione XII. 71. Gregorius VII. papa Jaromirum, episcopum Pragensem, graviter reprehendit, quod fide fracta et contra suum praeceptum bona quaedam occupaverit, de quibus inter eum et Johannem, episcopum Moraviensem, lis est; quae episcopo Moraviensi reddi iubet. Hortatur, ne pacem cum Vratislao II. duce conciliatam perturbet, utque cum episcopo Moraviensi Romam aut ipse veniat aut legatos mittat. Romae 1074 sept. 22. 15 20 Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 53v—54v Lib. II, ep. 6. Harduinus, Acta concil. VI. ps. I. pag. 1266. = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 440. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 155, num. 176, = Erben, Reg. I, pag. 64, num. 150. — Jaffé, Bibl. rer. German. II, pag. 118. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4879. Gregorius“ episcopus, servus servorum dei, Geromiro, ' Bragensi episcopo, 25 quod non meretur, salutem et apostolicam benedictionem. Venientem te hoc anno ad apostolicam sedem, apostolica utentes mansuetudine, multo benig- nius multoque mitius, quam facta tua mererentur, suscepimus atque tracta- vimus. Sed tu more tuo malum pro bono reddens, contempta nostra caritate et apostolica auctoritate, contra interdictum nostrum de bonis et rebus, unde inter te et Johannem, episcopum Marovensem, lis est, te intromittere ausus es et, quod valde nobis molestum est, nostra concessione te id fecisse, mentitus es. Nos equidem meminimus sic decrevisse: ut episcopus Marovensis terram et 30 71. 70. b) ,synodus cod. 1) Jireček in Památky archeologické VIII, pag. 56, sicut iam antea Dobner, Annales Hagec. V. pag. 448 sq., minus recte sub hoc nomine castrum Podivin in Moravia suspi- catur; quam sententiam contemnit Kröger, Gesch. Böhmens vom Friedensschluss Breti- slavs, pag. 50, n. 1: Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 99, n. I castrum Pragense hic dici censet. a) ,Gregorius' rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine sinistro alia, ut videtur, manus adnotavit: Bragensi episcopo‘. — b) ita in cod. genuine scriptum erat, quod manus quaedam posterior in ,Geboardo‘ mutavit. — c) ,te suscepimus cod. 35 40
Strana 75
1074 SEPT. 22. NUM. 71, 72 75 alia, de quibus inter vos discordia erat, usque ad futuram synodum cum omni pace et quiete tenere deberet. Hoc in litteris nostris 1 fratri tuo duci2 expresse significavimus. Hoc tu ut nullatenus impedires, in manum nostram promittendo firmasti, sed ut verbum inde mutaremus hoc, cum multum instares, neque pre- cibus neque pretio impetrare potuisti. Porro in novissimis quasi quasdam novas querelas super fratre tuo Wratizlao duce, quod fraudulenter te fecisse nunc cognoscimus, afferens, videlicet eum de quodam castro sancti Venzlai et de pre- positura iustitiam tuam tibi contradicere, hoc tantum effecisti, ut eum in epistola nostra moneremus, quatenus, si se iniuriam tibi fecisse cognosceret, pro nostro, immo pro amore dei, quod equum esset, inde faceret. Hac igitur occasione et de nobis mendacium finxisti et nostra decreta subvertisti. Sed queso, non eru- bescis aut non times, quod pro talibus causis non solum ordinis tui periculum tibi imminet, sed ex fraterno odio nec christianitatis quidem in te suscepta gratia manet? Precipimus ergo tibi ex parte beati Petrid et nostra apostolica auctoritate, ut castrum, quod tam fraudulenter cępisti, et alia omnia, que in lite sunt, pre- fato Marovensi episcopo reddas, et tu ad difiniendam causam, sicut statutum est, aut ipse Romam venias aut idoneos legatos mittas; atque hoc ita tempestive Marovensi episcopo notifices, quatenus et ipse pariter se vel legatos suos ad iter preparare valeat. Preterea, sicut nobis relatum est, pacem, que inter te et 20 fratrem tuum ducem convenit, multis modis perturbare non desinis, precipue cum suos absque canonica culpa et legali iudicio excommunicas. Quod quidem tibi maxime periculosum est, quoniam, sicut beatus Gregorius dicit, qui insontes ligat, sibi ipsi potestatem ligandi atque solvendi corrumpit. Unde te ammonemus, ut anathematis gladium nunquam subito neque temere in aliquem vibrare pre- sumas, sed culpam uniuscuiusque diligenti prius examinatione discutias. Et si quid est, quod inter te et homines sępefati fratris tui emerserit, cum eo in primis, ut suos ad iustitiam compellat, fraterne et amicabiliter agas; et si equitatem tibi denegaverit, aut temeritatem suorum aliqua dissimulatione contra te, quod non credimus, intumescere sine vindicta permiserit, nobis indicare non te pigeat; et 30 prestante domino huius querele occasionem sollicitis ammonitionibus sine mora decidere procurabimus. Data Rome X kalendas octobris, indictione XIII. 5 10 15 25 72. Gregorius VII. Vratislao II, duci Bohemiae, gratias agit, quod sub nomine census centum marcas argenti miserit. De suis ad Jaromirum episcopum litteris 35 nuntiat. Monet, ut bona episcopo Moraviensi ablata restitui cogat. Romae 1074 sept. 22. 71. d) Petri caracteribus maiusculis scriptum. 1) Vide litteras proxime praecedentes. — 2) Vratislao II.
1074 SEPT. 22. NUM. 71, 72 75 alia, de quibus inter vos discordia erat, usque ad futuram synodum cum omni pace et quiete tenere deberet. Hoc in litteris nostris 1 fratri tuo duci2 expresse significavimus. Hoc tu ut nullatenus impedires, in manum nostram promittendo firmasti, sed ut verbum inde mutaremus hoc, cum multum instares, neque pre- cibus neque pretio impetrare potuisti. Porro in novissimis quasi quasdam novas querelas super fratre tuo Wratizlao duce, quod fraudulenter te fecisse nunc cognoscimus, afferens, videlicet eum de quodam castro sancti Venzlai et de pre- positura iustitiam tuam tibi contradicere, hoc tantum effecisti, ut eum in epistola nostra moneremus, quatenus, si se iniuriam tibi fecisse cognosceret, pro nostro, immo pro amore dei, quod equum esset, inde faceret. Hac igitur occasione et de nobis mendacium finxisti et nostra decreta subvertisti. Sed queso, non eru- bescis aut non times, quod pro talibus causis non solum ordinis tui periculum tibi imminet, sed ex fraterno odio nec christianitatis quidem in te suscepta gratia manet? Precipimus ergo tibi ex parte beati Petrid et nostra apostolica auctoritate, ut castrum, quod tam fraudulenter cępisti, et alia omnia, que in lite sunt, pre- fato Marovensi episcopo reddas, et tu ad difiniendam causam, sicut statutum est, aut ipse Romam venias aut idoneos legatos mittas; atque hoc ita tempestive Marovensi episcopo notifices, quatenus et ipse pariter se vel legatos suos ad iter preparare valeat. Preterea, sicut nobis relatum est, pacem, que inter te et 20 fratrem tuum ducem convenit, multis modis perturbare non desinis, precipue cum suos absque canonica culpa et legali iudicio excommunicas. Quod quidem tibi maxime periculosum est, quoniam, sicut beatus Gregorius dicit, qui insontes ligat, sibi ipsi potestatem ligandi atque solvendi corrumpit. Unde te ammonemus, ut anathematis gladium nunquam subito neque temere in aliquem vibrare pre- sumas, sed culpam uniuscuiusque diligenti prius examinatione discutias. Et si quid est, quod inter te et homines sępefati fratris tui emerserit, cum eo in primis, ut suos ad iustitiam compellat, fraterne et amicabiliter agas; et si equitatem tibi denegaverit, aut temeritatem suorum aliqua dissimulatione contra te, quod non credimus, intumescere sine vindicta permiserit, nobis indicare non te pigeat; et 30 prestante domino huius querele occasionem sollicitis ammonitionibus sine mora decidere procurabimus. Data Rome X kalendas octobris, indictione XIII. 5 10 15 25 72. Gregorius VII. Vratislao II, duci Bohemiae, gratias agit, quod sub nomine census centum marcas argenti miserit. De suis ad Jaromirum episcopum litteris 35 nuntiat. Monet, ut bona episcopo Moraviensi ablata restitui cogat. Romae 1074 sept. 22. 71. d) Petri caracteribus maiusculis scriptum. 1) Vide litteras proxime praecedentes. — 2) Vratislao II.
Strana 76
76 NUM. 72. 1074 SEPT. 22. Apographum in registro Gregorii VII. in tabulario Vaticano fol. 44v —45. Lib. II, ep. 7. Harduinus, Acta concil. VI, ps. 1, pag. 1268. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 439. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 154, num. 175. — Erben, Reg. I, pag. 65, num. 151. — Jaffé, Bibl. rer. German. II, pag. 119. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4880. Gregorius“ episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, duci Boemiorum, sa- lutem et apostolicam benedictionem. Pervenit ad nos nuntius vester, qui magne devotionis et fidelitatis vestrę exhibitionem nobis retulit et, que beato Petro b sub nomine census misistis, videlicet centum marchas argenti ad mensuram vestri ponderis, fideliter presentavit. Quod quidem gratanter accepimus; sed ca- ritatem vestram multo ardentius amabiliusque, quasi quibusdam animi brachiis ad vos usque porrectis, amplectimur, qui mentem vestram et desiderium magis ac magis erga reverentiam apostolice sedis accendi perpendimus. Beatus autem Petrus,' quem vos diligitis et cui celsitudinem potentię vestrę humiliatis, copiosa vobis procul dubio retributionis munera preparabit et suo vos munimine tam in presenti quam futuro seculo lętificabit. De cetero grates vobis habemus, quod obędientes nostris monitis, cum fratre vestro Geromiro, Bragensi episcopo, pacem fecistis; quem nos quidem hoc in anno apostolice sedi presentatum longe miseri- cordius quam sua mereretur culpa tractavimus. Verum ille, indebitam nobis vicem rependens, mox ut domum reversus est, sicut nos non dubia relatione cogno- vimus, de castro quodam 1 et aliis rebus, unde litem habet cum Johanne, Maro- vensi episcopo, contra interdictum nostrum et contra sui ipsius in manus nostras datam promissionem etiam de nobis mentiendo, quasi id sibi concesserimus, se intromittere ausus est. De quo mendacio et fraude quod et qualiter paucis eum corripiendo preceperimus, in transmisso tibi exemplo litterarum,? quas ei dire- ximus, plene cognoscere potes. Unde et tuam nobilitatem ex parte beati Petri b et nostra apostolica auctoritate rogamus et precipiendo monemus, ut nequaquam eum de tanta deceptione ulterius gaudere sinas. Sed nisi ipse, sicut ipse in lit- teris nostris iussus est, castrum et alia, que in lite sunt, Marovensi episcopo sine mora reddat, tua eum virtute eicias et restitutis omnibus iam sępe dicto Marovensi episcopo, ipsum et bona ecclesię, cui preest, pro amore dei et red- emptione animę tuę ab iniuriis et impiorum hominum oppressione defendas. Hoc autem ea spe et intentione tibi procurandum mittimus, ut omnipotens deus te et honores tuos divina virtute defendat et, suffragante beato Petrob apostolo, a peccatorum tuorum te absolutum vinculis ad gaudia ęterna perducat. Data Rome X kalendas octobris, indictione XIII. 10 15 20 25 30 5 35 72. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine adnotatur: Duci Boe- miorum.“ — b) nomen caracteribus maiusculis scriptum. 1) Podivin in Moravia. — 1) Vide epistolam praecedentem (num. 71).
76 NUM. 72. 1074 SEPT. 22. Apographum in registro Gregorii VII. in tabulario Vaticano fol. 44v —45. Lib. II, ep. 7. Harduinus, Acta concil. VI, ps. 1, pag. 1268. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 439. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 154, num. 175. — Erben, Reg. I, pag. 65, num. 151. — Jaffé, Bibl. rer. German. II, pag. 119. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4880. Gregorius“ episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, duci Boemiorum, sa- lutem et apostolicam benedictionem. Pervenit ad nos nuntius vester, qui magne devotionis et fidelitatis vestrę exhibitionem nobis retulit et, que beato Petro b sub nomine census misistis, videlicet centum marchas argenti ad mensuram vestri ponderis, fideliter presentavit. Quod quidem gratanter accepimus; sed ca- ritatem vestram multo ardentius amabiliusque, quasi quibusdam animi brachiis ad vos usque porrectis, amplectimur, qui mentem vestram et desiderium magis ac magis erga reverentiam apostolice sedis accendi perpendimus. Beatus autem Petrus,' quem vos diligitis et cui celsitudinem potentię vestrę humiliatis, copiosa vobis procul dubio retributionis munera preparabit et suo vos munimine tam in presenti quam futuro seculo lętificabit. De cetero grates vobis habemus, quod obędientes nostris monitis, cum fratre vestro Geromiro, Bragensi episcopo, pacem fecistis; quem nos quidem hoc in anno apostolice sedi presentatum longe miseri- cordius quam sua mereretur culpa tractavimus. Verum ille, indebitam nobis vicem rependens, mox ut domum reversus est, sicut nos non dubia relatione cogno- vimus, de castro quodam 1 et aliis rebus, unde litem habet cum Johanne, Maro- vensi episcopo, contra interdictum nostrum et contra sui ipsius in manus nostras datam promissionem etiam de nobis mentiendo, quasi id sibi concesserimus, se intromittere ausus est. De quo mendacio et fraude quod et qualiter paucis eum corripiendo preceperimus, in transmisso tibi exemplo litterarum,? quas ei dire- ximus, plene cognoscere potes. Unde et tuam nobilitatem ex parte beati Petri b et nostra apostolica auctoritate rogamus et precipiendo monemus, ut nequaquam eum de tanta deceptione ulterius gaudere sinas. Sed nisi ipse, sicut ipse in lit- teris nostris iussus est, castrum et alia, que in lite sunt, Marovensi episcopo sine mora reddat, tua eum virtute eicias et restitutis omnibus iam sępe dicto Marovensi episcopo, ipsum et bona ecclesię, cui preest, pro amore dei et red- emptione animę tuę ab iniuriis et impiorum hominum oppressione defendas. Hoc autem ea spe et intentione tibi procurandum mittimus, ut omnipotens deus te et honores tuos divina virtute defendat et, suffragante beato Petrob apostolo, a peccatorum tuorum te absolutum vinculis ad gaudia ęterna perducat. Data Rome X kalendas octobris, indictione XIII. 10 15 20 25 30 5 35 72. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine adnotatur: Duci Boe- miorum.“ — b) nomen caracteribus maiusculis scriptum. 1) Podivin in Moravia. — 1) Vide epistolam praecedentem (num. 71).
Strana 77
1074 SEPT. 22. — 1074—1075. NUM. 73, 74. 77 73. 5 Gregorius VII. papa Johannem, episcopum Moraviensem, ab episcopo Pra- gensi iniuriis affectum, consolatur. Addit de epistolis suis ad Jaromirum et Vratislaum missis. Romae 1074 sept. 22. Apographum in registro Gregorii VII. in tabulario Vaticano fol. 55. Lib. II, ep. 8. Harduinus, Acta concil. VI, ps. I, pag. 1266. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 442. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 157, num. 177. — Erben, Reg. I, pag. 66, num. 152. — Jaffé, Bibl. rer. German. II, pag. 121. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4881. 15 25 30 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Johanni, Marovensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem. Caritatem tuam, frater, erga nos promptam et sinceram esse cognoscentes, debitas tibi grates rependimus tuisque fatigatio- nibus fraterno corde compassi sumus. Scimus equidem, quanta fraude Bragensis episcopus te circumvenit. Qui tamen non solum ad tuas,' sed, de nobis men- tiendo et quasi ex nostra concessione rapacitatem suam roborando, ad nostras etiam iniurias patenter erupit. Qua de re quam graviter commoti simus vel quid inde censuerimus, hic nuntius tuus viva voce tibi indicare poterit et tu ipse in litteris, quas duci, et exemplo litterarum, quas eidem episcopo misimus, pleniter cognoscere potes. Et tu quidem nimis simpliciter egisti, quod nos contra decreta 20 nostra surgere et sententiam nostram tam leviter mutare putasti, qui“ ea omnia, que inter te et illum in lite sunt, usque ad futuram synodum et totius dissen- sionis vestre discussionem tuis possessionibus decrevisse, presensd intellexeras. Nunc igitur apostolica auctoritate iussus atque suffultus, castrum et si que alia" prefatus episcopus tibi abstulit, sine mora repetas. Illum nanque admonuimus, firmiterque tibi ea omnia sine contradictione reddere precepimus. Ducem vero rogavimus, ut, si episcopus nobis non obędiret, eum de castro expelleret et, restitutis tibi omnibus, pro amore dei te et bona ecclesię, cui prees, deo adiu- vante defenderet. Hoc enim indubitanter scias, quia neque in hac neque in alia re ad defensionem iustitię tuę apostolica tibi, providente deo, sollicitudos deerit vel auctoritas. Omnipotens deus in tua sacerdotali vigilantia et officio sibi gratum Data Rome X kalendas sacrificium et tibi statuat ęternę felicitatis premium. octobris, indictione XIII. 10 74. Sigifridus I., archiepiscopus Maguntinus, omnibus suffraganeis et abbatibus 35 provinciae suae, quomodo legati apostolici contra clericos concubinarios proces- 40 73. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine dextro adnotatur: „Marovensi episcopo‘ — b) ex ,suas' iam in cod. corr. — c) an,quem' vel ,qui nos' corri- gendum sit, dubitat Jaffé. — d) Kröger, Gesch. Böhmens von 1041—1086, pag. 49 nota 2 ,presens‘ in ,prorsus‘ corrigere vult. — e) ,si qua aliqua“ cod. — I) sequitur iterum ,ut' in cod. — g) in cod. sequitur ,nont.
1074 SEPT. 22. — 1074—1075. NUM. 73, 74. 77 73. 5 Gregorius VII. papa Johannem, episcopum Moraviensem, ab episcopo Pra- gensi iniuriis affectum, consolatur. Addit de epistolis suis ad Jaromirum et Vratislaum missis. Romae 1074 sept. 22. Apographum in registro Gregorii VII. in tabulario Vaticano fol. 55. Lib. II, ep. 8. Harduinus, Acta concil. VI, ps. I, pag. 1266. = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 442. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 157, num. 177. — Erben, Reg. I, pag. 66, num. 152. — Jaffé, Bibl. rer. German. II, pag. 121. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4881. 15 25 30 Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Johanni, Marovensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem. Caritatem tuam, frater, erga nos promptam et sinceram esse cognoscentes, debitas tibi grates rependimus tuisque fatigatio- nibus fraterno corde compassi sumus. Scimus equidem, quanta fraude Bragensis episcopus te circumvenit. Qui tamen non solum ad tuas,' sed, de nobis men- tiendo et quasi ex nostra concessione rapacitatem suam roborando, ad nostras etiam iniurias patenter erupit. Qua de re quam graviter commoti simus vel quid inde censuerimus, hic nuntius tuus viva voce tibi indicare poterit et tu ipse in litteris, quas duci, et exemplo litterarum, quas eidem episcopo misimus, pleniter cognoscere potes. Et tu quidem nimis simpliciter egisti, quod nos contra decreta 20 nostra surgere et sententiam nostram tam leviter mutare putasti, qui“ ea omnia, que inter te et illum in lite sunt, usque ad futuram synodum et totius dissen- sionis vestre discussionem tuis possessionibus decrevisse, presensd intellexeras. Nunc igitur apostolica auctoritate iussus atque suffultus, castrum et si que alia" prefatus episcopus tibi abstulit, sine mora repetas. Illum nanque admonuimus, firmiterque tibi ea omnia sine contradictione reddere precepimus. Ducem vero rogavimus, ut, si episcopus nobis non obędiret, eum de castro expelleret et, restitutis tibi omnibus, pro amore dei te et bona ecclesię, cui prees, deo adiu- vante defenderet. Hoc enim indubitanter scias, quia neque in hac neque in alia re ad defensionem iustitię tuę apostolica tibi, providente deo, sollicitudos deerit vel auctoritas. Omnipotens deus in tua sacerdotali vigilantia et officio sibi gratum Data Rome X kalendas sacrificium et tibi statuat ęternę felicitatis premium. octobris, indictione XIII. 10 74. Sigifridus I., archiepiscopus Maguntinus, omnibus suffraganeis et abbatibus 35 provinciae suae, quomodo legati apostolici contra clericos concubinarios proces- 40 73. a) nomen rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine dextro adnotatur: „Marovensi episcopo‘ — b) ex ,suas' iam in cod. corr. — c) an,quem' vel ,qui nos' corri- gendum sit, dubitat Jaffé. — d) Kröger, Gesch. Böhmens von 1041—1086, pag. 49 nota 2 ,presens‘ in ,prorsus‘ corrigere vult. — e) ,si qua aliqua“ cod. — I) sequitur iterum ,ut' in cod. — g) in cod. sequitur ,nont.
Strana 78
78 NUM. 74, 75. 1074—1075. — 1075 MART. 2. serint, nuntiat et mandat, ut sacerdotes, qui concubinas suas non dimiserint, ad se mittantur. 11074—1075./ Concilia Germaniae (ed. Hartzheim) III, pag. 175 (ex apographo e vetusto quodam cod. ms. bibliothecae metropol. Maguntinae ab Schannatio descripto, H) = Dobner, Annal. Hagec. V, pag. 456 (frgm.) = Moser, Gesch. der pabstlichen Nuntien in Deutschland. I, pag. 540. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 161, num. 181, = Erben, Reg. I, pag. 67. num. 154. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 203, num. 109. 5 Hefele, Conciliengesch. V. 2. ed. pag. 53, encyclicam hanc aut ad papam non perlatam aut ab eo saltem non approbatam esse, optimo haud dubie iudicio arbitratur. — Vide 10 etiam Binterim, Pragmatische Gesch. der deutschen Concilien III. pag. 435. Sigefridus, Moguntinus archiepiscopus, episcopis et aliis ecclesiarum prae- latis, in provincia sua constitutis, salutem in eo, sine quo salus esse non potest. Placuit domino papae, ut mitteret quosdam de curia pro reformando ecclesiarum statu et maxime manifesta cohabitatione mulierum clericis prohibenda. Illi autem diligenter executi, quod eis iniunctum fuerat, quibusdam per suspensionem aliis per excommunicationem praeceperunt, ut concubinas dimitterent et ulterius non admitterent; sed parum in aliquibus profecerunt. Nos igitur videntes, quod oc- casione huius mandati facti sunt plurimi transgressores, scandalumque, quod exinde ortum est, et infamiam clericorum, quae secuta est, significavimus domino 20 papae. Unde ipse nobis dedit in mandatis, ut, quia multitudo est in causa, propter quam detrahendum est severitati, talibus misericorditer consulamus. Inde est, quod mandamus vobis, qui subditos habetis, ut quemcunque invene- ritis cauteriatam" habentem conscientiam eo, quod tali vitio laboraverit et con- cubinas a se non removerit, eum ad nostram praesentiam transmittatis, ne in- 25 digne accedens ad altare dei iudicium sibi manducet et bibat. Interdicimus enim, sicut nobis iniunctum est, cum tali auctoritate apostolica dispensare. 15 75. Gregorius VII. papa Johannis Moraviensis et Jaromiri Pragensis episco- porum litem discernit ea lege, ut bona, de quibus inter eos contentio erat, per 30 medium dividantur, donec alteruter causam documentis clariorem demonstraverit. Romae 1075 mart. 2. Apographum in registro Gregorii VII. in tabulario Vaticano fol. 78 v—79. Lib. II, ep. 53. Harduinus, Acta concil. VI. ps. I. pag. 1302. — Balbin, Miscell. hist. Bohem., decad. I lib. VI, pag. 8, num. 6. = Dobner, Annales Hagec. V, pag. 447. = Boczek, Cod. dipl. 35 Mor. I. pag. 158, num. 178. — Lünig, Cod. Germaniae dipl. I. pag. 955. — Erben, Reg. I. pag. 67, num. 155. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 171. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4934. 74. a) ,cautilatam' H.
78 NUM. 74, 75. 1074—1075. — 1075 MART. 2. serint, nuntiat et mandat, ut sacerdotes, qui concubinas suas non dimiserint, ad se mittantur. 11074—1075./ Concilia Germaniae (ed. Hartzheim) III, pag. 175 (ex apographo e vetusto quodam cod. ms. bibliothecae metropol. Maguntinae ab Schannatio descripto, H) = Dobner, Annal. Hagec. V, pag. 456 (frgm.) = Moser, Gesch. der pabstlichen Nuntien in Deutschland. I, pag. 540. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 161, num. 181, = Erben, Reg. I, pag. 67. num. 154. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 203, num. 109. 5 Hefele, Conciliengesch. V. 2. ed. pag. 53, encyclicam hanc aut ad papam non perlatam aut ab eo saltem non approbatam esse, optimo haud dubie iudicio arbitratur. — Vide 10 etiam Binterim, Pragmatische Gesch. der deutschen Concilien III. pag. 435. Sigefridus, Moguntinus archiepiscopus, episcopis et aliis ecclesiarum prae- latis, in provincia sua constitutis, salutem in eo, sine quo salus esse non potest. Placuit domino papae, ut mitteret quosdam de curia pro reformando ecclesiarum statu et maxime manifesta cohabitatione mulierum clericis prohibenda. Illi autem diligenter executi, quod eis iniunctum fuerat, quibusdam per suspensionem aliis per excommunicationem praeceperunt, ut concubinas dimitterent et ulterius non admitterent; sed parum in aliquibus profecerunt. Nos igitur videntes, quod oc- casione huius mandati facti sunt plurimi transgressores, scandalumque, quod exinde ortum est, et infamiam clericorum, quae secuta est, significavimus domino 20 papae. Unde ipse nobis dedit in mandatis, ut, quia multitudo est in causa, propter quam detrahendum est severitati, talibus misericorditer consulamus. Inde est, quod mandamus vobis, qui subditos habetis, ut quemcunque invene- ritis cauteriatam" habentem conscientiam eo, quod tali vitio laboraverit et con- cubinas a se non removerit, eum ad nostram praesentiam transmittatis, ne in- 25 digne accedens ad altare dei iudicium sibi manducet et bibat. Interdicimus enim, sicut nobis iniunctum est, cum tali auctoritate apostolica dispensare. 15 75. Gregorius VII. papa Johannis Moraviensis et Jaromiri Pragensis episco- porum litem discernit ea lege, ut bona, de quibus inter eos contentio erat, per 30 medium dividantur, donec alteruter causam documentis clariorem demonstraverit. Romae 1075 mart. 2. Apographum in registro Gregorii VII. in tabulario Vaticano fol. 78 v—79. Lib. II, ep. 53. Harduinus, Acta concil. VI. ps. I. pag. 1302. — Balbin, Miscell. hist. Bohem., decad. I lib. VI, pag. 8, num. 6. = Dobner, Annales Hagec. V, pag. 447. = Boczek, Cod. dipl. 35 Mor. I. pag. 158, num. 178. — Lünig, Cod. Germaniae dipl. I. pag. 955. — Erben, Reg. I. pag. 67, num. 155. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 171. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4934. 74. a) ,cautilatam' H.
Strana 79
1075 MART. 2. — APR. 17. NUM. 75, 76. 79 Gregorius“ episcopus, servus servorum dei. Quoniam ad memoriam sem- perque dilucidandam causarum negotiorumque veritatem nihil aptius, nihil dura- bilius quam scripturarum paginas estimamus, qualiter lis et discordia, que inter confratres nostros, videlicet Johannem, Moravensem episcopum, et Geboardum Bragensem, de quibusdam decimis et curtibus diu pertractata est, tandem per pactionis convenientiam in apostolica sede determinata sit, per litteras nostras non modo presentibus, sed et futuris notum fieri volumus. Hęc enim causa, cum in secundo nostri pontificatus anno, residentibus una nobiscum in basilica Salvatoris multis fratribus, convocatis etiam et coram positis supra dictis epi- scopis, ad audientiam nostram et totius ibidem congregati concilii perlata sit, diu et multum inquisita atque rimata, tanta ambiguitate et perplexionibus in- voluta videbatur, ut ad sinceram veritatis et iustitię explorationem per ea, que tunc adhibita sunt indicia, perduci non posset. Verum, ne illorum altercatio absque pacis interventu diutius aut fraterna odia aut aliqua periculosa hinc vel 15 illinc studia accenderet, cum consilio fratrum nostrorum causam ita ex ęquo di- rimi constituimus, ut omnia, de quibus inter eos contentio foret, per medium dividerentur, et hic unam, ille alteram partem interim absque omni inquietudine tenerent, donec si apertiora indicia sive scripto aut congruis testibus invenire possent, diligentissime investigarent. Ad quod faciendum, ne forte suscitande litis infinita alterutri daretur occasio, terminum quoque eis decem annorum pre- fiximus, ut qui certis approbationibus ad iustitiam se pertingere posse confidit, infra prelibatum terminum proclamandi et consequendi ius ecclesię suę licentiam et potestatem habeat; et si alterum horum vel utrosque, quod non optamus, interim obire contigerit, successores eorum in eadem pactione et constitutione permanere debeant. Ex ea autem parte, ab qua prefatus terminus aut sub silentio aut non ostensa veritatis et iustitię, propter quam clamet, approbatione trans- ductus fuerit, nullus deinceps locus, nulla proclamandi occasio aut super hac re renovandę questionis licentia supersit. Hoc igitur modo prenominatos episcopos in nostra presentia pacificatos, et prescriptę diffinitioni gratum, ut videbatur, ad- 30 hibentes assensum, ad propria cum apostolica benedictione et fraterna caritate dimisimus. Hoc ab omnibus inviolatum et perpetuo inconcussum fore apostolica auctoritate precipimus atque sancimus. Data Rome VI nonas martii, indi- ctione XIII. 5 10 20 25 76. 35 Gregorius VII. papa Vratislaum II., ducem Bohemiae, rogat, ut Friderico nepoti aut patrimonium aut aliud beneficium tribuat. Monet, pacem colat, ma- ximeque cum Pragensi et Olomucensi episcopis. Romae 1075 apr. 17. 40 75. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine sinistro alia manus ad- notavit: ,Moravensi et Bragensi episcopis'. — b) ,a‘ addidit Jaffé.
1075 MART. 2. — APR. 17. NUM. 75, 76. 79 Gregorius“ episcopus, servus servorum dei. Quoniam ad memoriam sem- perque dilucidandam causarum negotiorumque veritatem nihil aptius, nihil dura- bilius quam scripturarum paginas estimamus, qualiter lis et discordia, que inter confratres nostros, videlicet Johannem, Moravensem episcopum, et Geboardum Bragensem, de quibusdam decimis et curtibus diu pertractata est, tandem per pactionis convenientiam in apostolica sede determinata sit, per litteras nostras non modo presentibus, sed et futuris notum fieri volumus. Hęc enim causa, cum in secundo nostri pontificatus anno, residentibus una nobiscum in basilica Salvatoris multis fratribus, convocatis etiam et coram positis supra dictis epi- scopis, ad audientiam nostram et totius ibidem congregati concilii perlata sit, diu et multum inquisita atque rimata, tanta ambiguitate et perplexionibus in- voluta videbatur, ut ad sinceram veritatis et iustitię explorationem per ea, que tunc adhibita sunt indicia, perduci non posset. Verum, ne illorum altercatio absque pacis interventu diutius aut fraterna odia aut aliqua periculosa hinc vel 15 illinc studia accenderet, cum consilio fratrum nostrorum causam ita ex ęquo di- rimi constituimus, ut omnia, de quibus inter eos contentio foret, per medium dividerentur, et hic unam, ille alteram partem interim absque omni inquietudine tenerent, donec si apertiora indicia sive scripto aut congruis testibus invenire possent, diligentissime investigarent. Ad quod faciendum, ne forte suscitande litis infinita alterutri daretur occasio, terminum quoque eis decem annorum pre- fiximus, ut qui certis approbationibus ad iustitiam se pertingere posse confidit, infra prelibatum terminum proclamandi et consequendi ius ecclesię suę licentiam et potestatem habeat; et si alterum horum vel utrosque, quod non optamus, interim obire contigerit, successores eorum in eadem pactione et constitutione permanere debeant. Ex ea autem parte, ab qua prefatus terminus aut sub silentio aut non ostensa veritatis et iustitię, propter quam clamet, approbatione trans- ductus fuerit, nullus deinceps locus, nulla proclamandi occasio aut super hac re renovandę questionis licentia supersit. Hoc igitur modo prenominatos episcopos in nostra presentia pacificatos, et prescriptę diffinitioni gratum, ut videbatur, ad- 30 hibentes assensum, ad propria cum apostolica benedictione et fraterna caritate dimisimus. Hoc ab omnibus inviolatum et perpetuo inconcussum fore apostolica auctoritate precipimus atque sancimus. Data Rome VI nonas martii, indi- ctione XIII. 5 10 20 25 76. 35 Gregorius VII. papa Vratislaum II., ducem Bohemiae, rogat, ut Friderico nepoti aut patrimonium aut aliud beneficium tribuat. Monet, pacem colat, ma- ximeque cum Pragensi et Olomucensi episcopis. Romae 1075 apr. 17. 40 75. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine sinistro alia manus ad- notavit: ,Moravensi et Bragensi episcopis'. — b) ,a‘ addidit Jaffé.
Strana 80
80 NUM. 76, 77. 1075 APR. 17. Apographum in registro Gregorii VII. in tabulario Vaticano fol. 89 v—90. Lib. II, ep. 71. Balbin, Miscell. l. VIII, pag. 3. — Harduinus, Acta concil. VI, ps. I, pag. 1316. = Dobner, Annales V, pag. 450. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 159, num. 179. — Erben, Reg. I, pag. 68, num. 156. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 193. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4953. Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, Boemiorum duci, salutem et apostolicam benedictionem. Fredericus,1 nepos vester et Romane ec- clesię fidelis, nos humillimis precibus flagitavit, quatinus tue nobilitatis pru- dentiam rogaremus, ut beneficium, quod sibi pater suus? reliquid,b eum permit- teretis habere et in omni pacis quietudine possidere. Cuius supplicibus orationibus flexi nobilitatis vestrę serenitatem obnixe rogamus, ut, si scitis eum habere iustitiam, tum quia os tuum et caro est, ductus proprietate sanguinitatis, tum quia ad refugium apostolice miserationis confugit, aut beneficium illud sibi red- datis, aut concambium tribuatis, quod sibi sit acceptabile et tui condeceat generis dignitatem. Quodsi iustitiam non videtur habere, rogamus tamen, ut pro caritate et reverentia beati Petri, apostolorum principis, cuius presidia humiliter postulavit, aliquod sibi beneficium, quo possit honeste vivere, tribuatis. Non pigeat itaque nobilitatem tuam in hoc nostras preces audire beatumque Petrum in hoc tibi debitorem facere, quoniam nos parati sumus favere tibi, in quibus possumus iustitia duce. Preterea monemus, ut studeatis terram vestram et vestri honoris regimen firmissimę pacis federe undique premunire, scilicet ut nullius litis scan- 20 dalum in tuo regimine versari permittas, precipue inter te et fratres tuos, et Bragensem? et Holomucensem4 episcopum; quoniam sicut, qui discordie et litibus vacant, procul dubio diaboli sunt filii, sic qui paci dant operam,“ filii dei vocantur, ipsa veritate attestante, que ait: ,Beati pacifici, quoniam filii dei voca- buntur'.5 Omnipotens deus mentem tuam illuminet sicque te faciat per bona 25 transire temporalia, ut merearis adipiscid ęterna. Data Romee XV kalendas maii,e indictione XIII. 5 10 15 77. Gregorius VII. papa Bohemos ad pacem, castitatem, beneficentiam, hospi- talitatem, decimas dandas honorandasque ecclesias adhortatur. 30 Romae 1075 apr. 17. Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 90. Lib. II, ep. 72. 76. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine sinistro haec inscriptio rubricata adiecta est: Boemiorum duci. LXXI.“ — b) ita cod. — c) ,opera“ cod. — d) ,addipisci' cod. — e) ex ,XVIII kl. iunii.' iam in cod. correctum. 1) postea II patriarcha Aquiliensis, de quo vide Palacký, Dějiny3 I. I, pag. 322, nota 325 et Meyer v. Knonau, Jahrbucher Heinrich W u. Heinr. V. tom. II. pag. 459 nota 18 et tom. III, pag. 582 nota 72. — 7) Spytihněv II dux Bohemiae. — 3) Jaro- mirum. — * Johannem I. — 1) Matth. V. 9. 35
80 NUM. 76, 77. 1075 APR. 17. Apographum in registro Gregorii VII. in tabulario Vaticano fol. 89 v—90. Lib. II, ep. 71. Balbin, Miscell. l. VIII, pag. 3. — Harduinus, Acta concil. VI, ps. I, pag. 1316. = Dobner, Annales V, pag. 450. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 159, num. 179. — Erben, Reg. I, pag. 68, num. 156. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 193. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4953. Gregorius" episcopus, servus servorum dei, Wratizlao, Boemiorum duci, salutem et apostolicam benedictionem. Fredericus,1 nepos vester et Romane ec- clesię fidelis, nos humillimis precibus flagitavit, quatinus tue nobilitatis pru- dentiam rogaremus, ut beneficium, quod sibi pater suus? reliquid,b eum permit- teretis habere et in omni pacis quietudine possidere. Cuius supplicibus orationibus flexi nobilitatis vestrę serenitatem obnixe rogamus, ut, si scitis eum habere iustitiam, tum quia os tuum et caro est, ductus proprietate sanguinitatis, tum quia ad refugium apostolice miserationis confugit, aut beneficium illud sibi red- datis, aut concambium tribuatis, quod sibi sit acceptabile et tui condeceat generis dignitatem. Quodsi iustitiam non videtur habere, rogamus tamen, ut pro caritate et reverentia beati Petri, apostolorum principis, cuius presidia humiliter postulavit, aliquod sibi beneficium, quo possit honeste vivere, tribuatis. Non pigeat itaque nobilitatem tuam in hoc nostras preces audire beatumque Petrum in hoc tibi debitorem facere, quoniam nos parati sumus favere tibi, in quibus possumus iustitia duce. Preterea monemus, ut studeatis terram vestram et vestri honoris regimen firmissimę pacis federe undique premunire, scilicet ut nullius litis scan- 20 dalum in tuo regimine versari permittas, precipue inter te et fratres tuos, et Bragensem? et Holomucensem4 episcopum; quoniam sicut, qui discordie et litibus vacant, procul dubio diaboli sunt filii, sic qui paci dant operam,“ filii dei vocantur, ipsa veritate attestante, que ait: ,Beati pacifici, quoniam filii dei voca- buntur'.5 Omnipotens deus mentem tuam illuminet sicque te faciat per bona 25 transire temporalia, ut merearis adipiscid ęterna. Data Romee XV kalendas maii,e indictione XIII. 5 10 15 77. Gregorius VII. papa Bohemos ad pacem, castitatem, beneficentiam, hospi- talitatem, decimas dandas honorandasque ecclesias adhortatur. 30 Romae 1075 apr. 17. Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 90. Lib. II, ep. 72. 76. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine sinistro haec inscriptio rubricata adiecta est: Boemiorum duci. LXXI.“ — b) ita cod. — c) ,opera“ cod. — d) ,addipisci' cod. — e) ex ,XVIII kl. iunii.' iam in cod. correctum. 1) postea II patriarcha Aquiliensis, de quo vide Palacký, Dějiny3 I. I, pag. 322, nota 325 et Meyer v. Knonau, Jahrbucher Heinrich W u. Heinr. V. tom. II. pag. 459 nota 18 et tom. III, pag. 582 nota 72. — 7) Spytihněv II dux Bohemiae. — 3) Jaro- mirum. — * Johannem I. — 1) Matth. V. 9. 35
Strana 81
1075 APR. 17. — 1077 IUN. 11. NUM. 77, 78. 81 5 10 15 20 25 Balbin, Miscell. I, lib. VIII, pag. 2. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 160, num. 180.— Erben, Reg. I, pag. 68 num. 157. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 194. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4954. Gregorius“ episcopus servus servorum dei, universis in Boemia constitutis maioribus atque minoribus salutem et apostolicam benedictionem. Ex conside- ratione sedis, cuius licet indigni administrationem gerimus, debitores sicut scitis sumus fidelibus et infidelibus: fidelibus, ut quod bene proponunt perseveranter teneant; infidelibus, ut ad creatorem suum, credendo et preterita facinora peni- tendo," convertantur. Unde, quia relatione episcoporum patrię vestrę limina apo- stolorum visitantium accepimus, quosdam vestrum per viam mandatorum dei incedere, quosdam vero non nullis periculis male vivendo subiacere, studuimus vos paterna caritate commonere, quatenus et boni meliores fiant et, qui reprehen- sibiliter vivunt, inreprehensibiles se exhibeant. Primum scilicet vos exhortamur," ex toto corde et ex tota anima et ex omni virtute vestra deum et proximum sicut vosmet ipsos diligere: pacem, sine qua nemo deum videbit, inter vos con- stituere; non solum clericos, sed et laicos castitatem servare; decimas deo, a quo tam vitam quam vitę sustentationem suscipitis, fideliter dare; ecclesiis vestris debitum honorem impendere; elemosinis atque hospitalitati devote insi- stere. Hęc et hiis similia, que ad salutem animarum vestrarum pertinent, licet pontifices vestros sufficienter scire vobisquee insinuare non ignoremus, tamen quia verba nostra ex reverentia beati Petrif constat vos carius atque avidius recipere, ipsa vestra audiendi aviditas, que ab aliis dari possunt, nos documenta dare compellit, ut tanto sollicitius vobis debitum reddamus exhortationis, quanto beatum Petrum in eadem nostra exhortatione devotius adtenditis. Vos igitur, dilectissimi, carnalia desideria fugite, ad celestia et semper duratura patrię cę- lestis gaudia mentes erigite; beatum Petrum, cui a deo potestas principaliter et in terra et in cęlos ligandi atque solvendi data est, devotissimi servitii fidelitate debitorem vobish facite, quatenus post dissolutionem terrenę habitationis nostrę, cui cotidie volentes nolentesque propinquatis, nec multo post in vermes et cinerem redigendi, eius prestantissimum ante districtum iudicem patrocinium sentiatis. Data Rome XV kalendas maii, indictione XIII. 30 78. Henricus W., Romanorum rex, Sigehardo, patriarchae Aquilegiensi, et ec- clesiae eius comitatum Istriae in perpetuam proprietatem donat, petente Bertha 35 40 77. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine dextro rubricata inscriptio adiecta est haec: Universis in Boemia constitutis maioribus atque minoribus. LXXII." — b) ,puniendo‘ cod., correxit Jaffé. — c) ,visitatium' cod. — d) ,exhortamur omissum in cod. — e) ,vobis' cod.; Jaffé corrigit: ,ac vobis'. — f) ,Petri caracteribus maiusculis scriptum. — 8) ,et in c.“ in cod. excidisse videtur; addidit Jaffé. — h) vobis addidit Jaffé. — i) ex XVII kl. iunii' iam in cod. correctum.
1075 APR. 17. — 1077 IUN. 11. NUM. 77, 78. 81 5 10 15 20 25 Balbin, Miscell. I, lib. VIII, pag. 2. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 160, num. 180.— Erben, Reg. I, pag. 68 num. 157. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 194. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 4954. Gregorius“ episcopus servus servorum dei, universis in Boemia constitutis maioribus atque minoribus salutem et apostolicam benedictionem. Ex conside- ratione sedis, cuius licet indigni administrationem gerimus, debitores sicut scitis sumus fidelibus et infidelibus: fidelibus, ut quod bene proponunt perseveranter teneant; infidelibus, ut ad creatorem suum, credendo et preterita facinora peni- tendo," convertantur. Unde, quia relatione episcoporum patrię vestrę limina apo- stolorum visitantium accepimus, quosdam vestrum per viam mandatorum dei incedere, quosdam vero non nullis periculis male vivendo subiacere, studuimus vos paterna caritate commonere, quatenus et boni meliores fiant et, qui reprehen- sibiliter vivunt, inreprehensibiles se exhibeant. Primum scilicet vos exhortamur," ex toto corde et ex tota anima et ex omni virtute vestra deum et proximum sicut vosmet ipsos diligere: pacem, sine qua nemo deum videbit, inter vos con- stituere; non solum clericos, sed et laicos castitatem servare; decimas deo, a quo tam vitam quam vitę sustentationem suscipitis, fideliter dare; ecclesiis vestris debitum honorem impendere; elemosinis atque hospitalitati devote insi- stere. Hęc et hiis similia, que ad salutem animarum vestrarum pertinent, licet pontifices vestros sufficienter scire vobisquee insinuare non ignoremus, tamen quia verba nostra ex reverentia beati Petrif constat vos carius atque avidius recipere, ipsa vestra audiendi aviditas, que ab aliis dari possunt, nos documenta dare compellit, ut tanto sollicitius vobis debitum reddamus exhortationis, quanto beatum Petrum in eadem nostra exhortatione devotius adtenditis. Vos igitur, dilectissimi, carnalia desideria fugite, ad celestia et semper duratura patrię cę- lestis gaudia mentes erigite; beatum Petrum, cui a deo potestas principaliter et in terra et in cęlos ligandi atque solvendi data est, devotissimi servitii fidelitate debitorem vobish facite, quatenus post dissolutionem terrenę habitationis nostrę, cui cotidie volentes nolentesque propinquatis, nec multo post in vermes et cinerem redigendi, eius prestantissimum ante districtum iudicem patrocinium sentiatis. Data Rome XV kalendas maii, indictione XIII. 30 78. Henricus W., Romanorum rex, Sigehardo, patriarchae Aquilegiensi, et ec- clesiae eius comitatum Istriae in perpetuam proprietatem donat, petente Bertha 35 40 77. a) rubro colore caracteribus maiusculis scriptum. In margine dextro rubricata inscriptio adiecta est haec: Universis in Boemia constitutis maioribus atque minoribus. LXXII." — b) ,puniendo‘ cod., correxit Jaffé. — c) ,visitatium' cod. — d) ,exhortamur omissum in cod. — e) ,vobis' cod.; Jaffé corrigit: ,ac vobis'. — f) ,Petri caracteribus maiusculis scriptum. — 8) ,et in c.“ in cod. excidisse videtur; addidit Jaffé. — h) vobis addidit Jaffé. — i) ex XVII kl. iunii' iam in cod. correctum.
Strana 82
82 NUM. 78, 79. 1077 IUN. 11. — 1078 FEBR. 3. regina et nonnullis familiaribus suis, inter quos etiam Gebehardus, episcopus Pragensis, et Vratislaus, dux Bohemiae, nominantur. Norimbergae 1077 iun. 11. Tangl in Archiv f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XI, pag. 273, nota 155. — Stumpf, Reg. 2802. Eadem die Henricus rex Sigehardo patriarchae etiam marchiam Carniolae donavit alio diplomate (ap. Tangl l. l. pag. 274, nota 156; Stumpf, Reg. 2803), in quo iidem petentes occurrunt. Utrumque diploma Gebehardus, Pragensis episcopus et cancellarius, vice Sige- fridi archicancellarii recognovit; cf. Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. I u. V. tom. III, pag. 42, not. 69. 5 79. 10 Otto, dux Moraviae, una cum uxore sua Euphemia monasterium sancti Stephani (Gradicense) prope Olomuc fundat eique possessiones et reditus di- versos assignat. 1078 febr. 3. Apographum vidimatum, anno 1769 oct. 6 ex authentico descriptum, in tabulario terrae 15 Moraviae Brunnae, in codice chartaceo collectionis Cerronianae II Nr. 121 signato, qui inscribitur „Diplomatarium Moraviae IV,“ fol. 1—2 (B). — Apographum confirmationi Premislai Otacari II regis, anno 1270 aug. 21 datae, insertum, cuius exemplar praebet M. Siebenaicher, Historica relatio de conditoribus ... monast. Gradicensis, cod. ms. tabu- larii terrae Brunnae fol. 18v (C). — Transsumptum vidimatum, ex antiquo Libro privile- 20 giorum monasterii Gradicensis anno 1756 iun. 2 extractum, in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi (D). — Copia simplex saec. XVIII in tabulario terrae Moraviae Brunnensi, collect. Boczekii num. 3820 bis (E). Zu Recht-Gegründete Justification deren von Seiten des Klosterstifts Hradisch s. ord Praemonstrat. innhabenden Beneficiorum curatorum ſs. l., anno 1760; ex autographo) fol. E 2 (F.) — Piter, Thesaurus absconditus, pag. 184 (G) = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 473. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 162, num. 182 = Erben, Reg. I, pag. 69, num. 160. Boczek I. l. apographo e codice saec. XIII monasterii Gradicensis a Friebek descripto se usum esse affirmat; quod autem non satis probabile est, cum non nisi editionem Dob- 30 nerii repetat, scribendi tantum ratione in scribarum antiquorum orthographiam immutata — De privilegii fide non esse dubitandum demonstrat Teige, Zpráva o pramenech dějin kláštera Hradištského (Věstník kr. České společnosti nauk 1893, XII) pag. 22 sq. Quae sententia tantum de breviore illa forma valet, quam Piter l. l. primus publici iuris fecit. Alteram vero eamque longiorem formam, quae in apographis B—E et in editione principi (F) exstat, verbis ,Nakel — sub omni consuetudine sua‘ interpositis serius esse amplificatam iam Dudik, Mährens allg. Gesch. II, pag. 392, not. I, recte agnovit. Quae interpolatio ex additamento adulterino litteris donationis Venceslai, ducis Moraviae, anno 1126 datis, (v. num. II0.) subiecto, ad verbum descripta est, qua de causa minoribus typis imprimenda erat. — Monasterii fundationem iam anno 1077 inceptam esse Annales Gradicenses et Opatovicenses his verbis tradunt: Anno MLXXVII pater patrie, Otto, dux Morauie, cum * coniuge grata, nomine Eufemia, hoc in tempore construxit mona- sterium * prope urbem Olomuc sancti * Stephani in honore pro eterne 25 35 40
82 NUM. 78, 79. 1077 IUN. 11. — 1078 FEBR. 3. regina et nonnullis familiaribus suis, inter quos etiam Gebehardus, episcopus Pragensis, et Vratislaus, dux Bohemiae, nominantur. Norimbergae 1077 iun. 11. Tangl in Archiv f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XI, pag. 273, nota 155. — Stumpf, Reg. 2802. Eadem die Henricus rex Sigehardo patriarchae etiam marchiam Carniolae donavit alio diplomate (ap. Tangl l. l. pag. 274, nota 156; Stumpf, Reg. 2803), in quo iidem petentes occurrunt. Utrumque diploma Gebehardus, Pragensis episcopus et cancellarius, vice Sige- fridi archicancellarii recognovit; cf. Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. I u. V. tom. III, pag. 42, not. 69. 5 79. 10 Otto, dux Moraviae, una cum uxore sua Euphemia monasterium sancti Stephani (Gradicense) prope Olomuc fundat eique possessiones et reditus di- versos assignat. 1078 febr. 3. Apographum vidimatum, anno 1769 oct. 6 ex authentico descriptum, in tabulario terrae 15 Moraviae Brunnae, in codice chartaceo collectionis Cerronianae II Nr. 121 signato, qui inscribitur „Diplomatarium Moraviae IV,“ fol. 1—2 (B). — Apographum confirmationi Premislai Otacari II regis, anno 1270 aug. 21 datae, insertum, cuius exemplar praebet M. Siebenaicher, Historica relatio de conditoribus ... monast. Gradicensis, cod. ms. tabu- larii terrae Brunnae fol. 18v (C). — Transsumptum vidimatum, ex antiquo Libro privile- 20 giorum monasterii Gradicensis anno 1756 iun. 2 extractum, in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi (D). — Copia simplex saec. XVIII in tabulario terrae Moraviae Brunnensi, collect. Boczekii num. 3820 bis (E). Zu Recht-Gegründete Justification deren von Seiten des Klosterstifts Hradisch s. ord Praemonstrat. innhabenden Beneficiorum curatorum ſs. l., anno 1760; ex autographo) fol. E 2 (F.) — Piter, Thesaurus absconditus, pag. 184 (G) = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 473. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 162, num. 182 = Erben, Reg. I, pag. 69, num. 160. Boczek I. l. apographo e codice saec. XIII monasterii Gradicensis a Friebek descripto se usum esse affirmat; quod autem non satis probabile est, cum non nisi editionem Dob- 30 nerii repetat, scribendi tantum ratione in scribarum antiquorum orthographiam immutata — De privilegii fide non esse dubitandum demonstrat Teige, Zpráva o pramenech dějin kláštera Hradištského (Věstník kr. České společnosti nauk 1893, XII) pag. 22 sq. Quae sententia tantum de breviore illa forma valet, quam Piter l. l. primus publici iuris fecit. Alteram vero eamque longiorem formam, quae in apographis B—E et in editione principi (F) exstat, verbis ,Nakel — sub omni consuetudine sua‘ interpositis serius esse amplificatam iam Dudik, Mährens allg. Gesch. II, pag. 392, not. I, recte agnovit. Quae interpolatio ex additamento adulterino litteris donationis Venceslai, ducis Moraviae, anno 1126 datis, (v. num. II0.) subiecto, ad verbum descripta est, qua de causa minoribus typis imprimenda erat. — Monasterii fundationem iam anno 1077 inceptam esse Annales Gradicenses et Opatovicenses his verbis tradunt: Anno MLXXVII pater patrie, Otto, dux Morauie, cum * coniuge grata, nomine Eufemia, hoc in tempore construxit mona- sterium * prope urbem Olomuc sancti * Stephani in honore pro eterne 25 35 40
Strana 83
1078 FEBR. 3. NUM. 79. 83 retribucionis munere contemptoribus mundi deo ad serviendum, auro et argento et omnibus ornamentis bene ditatum‘ (Fontes rer. Bohem. II, pag. 390). Qua in relatione ea, quae typis distinctis expressimus, ex Ottonis ducis privilegio deprompta sunt. In nomine sancte" et individue trinitatis. Otto dei gracia idb quod est. 5 Prudencia antiquorum sapientum et consuetudo obtinuit, ut, si quisquam cuius- libet persone in propria patria quid stabilire velit quidve stabile fore decreverit, id sub principum et episcoporum atque abbatum omniumque comitum cetero- rumve“ nobilium testimonio debeat memorie commendare et sub huiusmodi cyrographo." Quam consuetudinem racionabilem considerans, ego dux Otto hoc scriptum fieri postulavi ad recordacionem et confirmacionem presentis temporis et futuri. Omnibus ergo christianis, presentibus, absentibus et futuris, notum esse desidero, quod ego pro eterne retribucionis munere cum mea mihie grata coniuge, Eufemia' nomine, monasterium domino cooperante construxi in honores salva- toris nostri dominih Jesu Christi et sancti prothomartyris Stephani1 situm prope- urbem' Olomuc secundum prefatam consuetudinem, idque utrique dotavimus iuxta nostrum posse, ego ex mea possessione, ipsa vero ex propria dote, agris, pascuis, pratis, silvis, aratoribus, vinitoribus, bobus, ovibus, porcis, iumentis et ceteris subsequentibus necessariis. Hec sunt autem nomina villarum, quas dedimus sancto Stephano in obsequium! ibi deo serviencium fratrum: Prima, que cognominatur Kisselowici,m2 secunda Roschin,"3 tercia Gaychyn,°4 quarta Ugezd Lasene,p5 quiq terminatur rivulo Lodinica.6 Preterea data est curia, que vocaturs Uzobren,‘7 cum sibi adiacentibus villis sub omni tributo et consuetudine, sicut antea solvebat sue domine. Data est et silva, que vocatur Lubochca.“ Nakelv" ea condicione, ut qui eam inhabitare deliberant, tributum et decimas beato w Stephano 25 solvant, ceteris vero ad imperium ducis bella exercentibus sive urbem aut pontem parantibus seu qualibet necessitatex laborantibus, quod prefati cenobii pater iusserit, faciant. Ustyn' ad tria aratra, 10 15 20 30 35 40 79. a) ,sanctae‘ C. ubi etiam inferius semper ,ae' pro simplici ,e' ponitur. — b) ,gr. etc. id' B, C, E, F. — c) ,ceterorumque‘ G; ,coeterorumque‘ C, ubi etiam inferius,coeteris scribitur. — d) ,chyrographo‘ C. — e) ,michi‘ B, E. — 1) ,Euphemia‘ C, G. — g) ,no- mine' B—F. — h) ,domini nostri‘ G. — 1) ,urbem deest B—F. — j) ,Olomucz‘ C; ,Olo- mucen' B, E, F: ,Olomucem‘ D : ,Olomucens‘. G. — k) ,bubus‘ D, G. — 1) ,obsequio‘ B, F. G. — m) „Kisselowiczi' E, F: „Kysselowiczi‘ B; „Kselovicz‘ C; Kseloviczi‘ D. — n) Roshin‘ B; �Rochchin‘ G. — o) ,Gayczin‘ B—F; Haychyn‘ G. — p) Vgezd' C; ,Lassene‘ C, D. — q) ,quae‘ C, G. — r) ,Lodynicza‘ G. — s) ,nominatur' G. — 1) ,Vzo- brent G; Uzroben‘ B. — u) „Luboczka‘ G. — v) ,Nackel' B, F: „Nakel — omni con- suetudine sua' deest G. — w) ,sancto' C, E. — *) ,quaelibet necessaria' C. 1) Hradiště, alias Hradisko, germ. Hradisch. — 3) Kyselovice, vicus a Kroměříž (Kremsier) ad septemtr. — 3) Fortasse Roštín, a Zdounky ad meridiem, distr. pol. Kroměříž. — 4) Hejčín, germ. Hatschein, vicus prope Olomouc. — 3) Fortasse Lašťany, a Sternberg meridiem versus. — 6) Loděnice. — 3 Usobrno, germ. Hausbrunn, a Je- vičko (Gewitsch) ad merid. et orientem, distr. polit. Moravská Třebová (Mährisch- Trübau). — *) Náklo, germ. Nakel, vicus prope Litovel (Littau). — *) Ustin ab Olomouc occidentem versus.
1078 FEBR. 3. NUM. 79. 83 retribucionis munere contemptoribus mundi deo ad serviendum, auro et argento et omnibus ornamentis bene ditatum‘ (Fontes rer. Bohem. II, pag. 390). Qua in relatione ea, quae typis distinctis expressimus, ex Ottonis ducis privilegio deprompta sunt. In nomine sancte" et individue trinitatis. Otto dei gracia idb quod est. 5 Prudencia antiquorum sapientum et consuetudo obtinuit, ut, si quisquam cuius- libet persone in propria patria quid stabilire velit quidve stabile fore decreverit, id sub principum et episcoporum atque abbatum omniumque comitum cetero- rumve“ nobilium testimonio debeat memorie commendare et sub huiusmodi cyrographo." Quam consuetudinem racionabilem considerans, ego dux Otto hoc scriptum fieri postulavi ad recordacionem et confirmacionem presentis temporis et futuri. Omnibus ergo christianis, presentibus, absentibus et futuris, notum esse desidero, quod ego pro eterne retribucionis munere cum mea mihie grata coniuge, Eufemia' nomine, monasterium domino cooperante construxi in honores salva- toris nostri dominih Jesu Christi et sancti prothomartyris Stephani1 situm prope- urbem' Olomuc secundum prefatam consuetudinem, idque utrique dotavimus iuxta nostrum posse, ego ex mea possessione, ipsa vero ex propria dote, agris, pascuis, pratis, silvis, aratoribus, vinitoribus, bobus, ovibus, porcis, iumentis et ceteris subsequentibus necessariis. Hec sunt autem nomina villarum, quas dedimus sancto Stephano in obsequium! ibi deo serviencium fratrum: Prima, que cognominatur Kisselowici,m2 secunda Roschin,"3 tercia Gaychyn,°4 quarta Ugezd Lasene,p5 quiq terminatur rivulo Lodinica.6 Preterea data est curia, que vocaturs Uzobren,‘7 cum sibi adiacentibus villis sub omni tributo et consuetudine, sicut antea solvebat sue domine. Data est et silva, que vocatur Lubochca.“ Nakelv" ea condicione, ut qui eam inhabitare deliberant, tributum et decimas beato w Stephano 25 solvant, ceteris vero ad imperium ducis bella exercentibus sive urbem aut pontem parantibus seu qualibet necessitatex laborantibus, quod prefati cenobii pater iusserit, faciant. Ustyn' ad tria aratra, 10 15 20 30 35 40 79. a) ,sanctae‘ C. ubi etiam inferius semper ,ae' pro simplici ,e' ponitur. — b) ,gr. etc. id' B, C, E, F. — c) ,ceterorumque‘ G; ,coeterorumque‘ C, ubi etiam inferius,coeteris scribitur. — d) ,chyrographo‘ C. — e) ,michi‘ B, E. — 1) ,Euphemia‘ C, G. — g) ,no- mine' B—F. — h) ,domini nostri‘ G. — 1) ,urbem deest B—F. — j) ,Olomucz‘ C; ,Olo- mucen' B, E, F: ,Olomucem‘ D : ,Olomucens‘. G. — k) ,bubus‘ D, G. — 1) ,obsequio‘ B, F. G. — m) „Kisselowiczi' E, F: „Kysselowiczi‘ B; „Kselovicz‘ C; Kseloviczi‘ D. — n) Roshin‘ B; �Rochchin‘ G. — o) ,Gayczin‘ B—F; Haychyn‘ G. — p) Vgezd' C; ,Lassene‘ C, D. — q) ,quae‘ C, G. — r) ,Lodynicza‘ G. — s) ,nominatur' G. — 1) ,Vzo- brent G; Uzroben‘ B. — u) „Luboczka‘ G. — v) ,Nackel' B, F: „Nakel — omni con- suetudine sua' deest G. — w) ,sancto' C, E. — *) ,quaelibet necessaria' C. 1) Hradiště, alias Hradisko, germ. Hradisch. — 3) Kyselovice, vicus a Kroměříž (Kremsier) ad septemtr. — 3) Fortasse Roštín, a Zdounky ad meridiem, distr. pol. Kroměříž. — 4) Hejčín, germ. Hatschein, vicus prope Olomouc. — 3) Fortasse Lašťany, a Sternberg meridiem versus. — 6) Loděnice. — 3 Usobrno, germ. Hausbrunn, a Je- vičko (Gewitsch) ad merid. et orientem, distr. polit. Moravská Třebová (Mährisch- Trübau). — *) Náklo, germ. Nakel, vicus prope Litovel (Littau). — *) Ustin ab Olomouc occidentem versus.
Strana 84
84 NUM. 79. 1078 FEBR. 3. Stychowicziy 1° ad I, Sarowiczi1| ad I, Gradcane,1a Tieseticzi, z1' Zlobiczi,i' Bezmirow, Obiedkowiczi,1e Luboss," Popowiczi, cc a Zele- Celcziczi aa17 ad Iaratrum, Prusi"' ad II, Sussiczi" ad I, Bunoviczi, bb 10 chowiczi,3 Zadlowiczi ; “ Topolaz dd " ad II, Tesalczi,2 Zirowiczi ee 27 ad I aratrum, Scennicze, ff 28 Gnevotine" ad Iaratrum, Rusca,3 Wrzesoviczi, gg 31 Uneticzi," Chomutowiczi hh “ ad Iaratrum sub omni consuetudine sua.) Datus est etiam de Olsaua “34 sextus denarius et de ponte Bratislauiekk 35 civitatis sextus denarius, de via vero, que ducit ad Poloniam iuxta civitatem Gradecz, "36 sextus denarius et de moneta decimus denarius. Data sunt et duo vivaria piscium, nomen unius mm Wydomann et nomen alterius Tekalecz.oo De familia vero Suda cum filio, Tesatapp cum filio, Milei cum filiis, Krziscen %q cum filio, Bezen" cum tribus filiis, Miross ss cum fratre Ostoi, duo molentes, 10 duo pistores, duo coqui,“ duo stubarum calefactores, duo fabri, duo sutores, duo scutellarum et cyphorum“ artifices, duo figuli, duo operarii.v Et hoc sciendum est, quia ex hiis,* quos enumeravimus, alii servi, alii sunt precio intro- ducendi. Quatuor piscatores, septem aratra cum aratoribus; hiix omnino intro- ducendi sunt precio, et pro capite singulorum dandum est precium trecentorum 15 denariorum ea condicione, ut, si aliquando velit aliquis eorum de servitute exire, reddat precium, quod datum est pro se, et alius ex eo precio introducatur eodem 5 79. y) ,Stychowicz' C. — z) ,Tuseticzi C, D. E. — aa) ,Czelcziczi‘ B. — bb) ,Bunowizci' C. — cc) ,Popoviczi‘ C. — dd) ,Topolan‘ C. — ee) ,Ziroviczi‘ C. — fi) ,Sceumizce' C. — gg) ,Wrzesovicze‘ C. — hh) �Chomutoviczi' C. — i) ,Olsana‘ B.—F; ,Obzawa‘ G. — kk) ,Bratislavie“ B; ,Brecyslave‘ G. — u) ,Hradech‘ G. — mm) ,uni B, F. — nn) Wi- donia' B—F. — 00) ,Tekaletz‘ G. — pp) ,Tessaca‘ G. — qq) ,Krzisten‘ C; „Kryscen' G. — 1) ,Busen‘ G. — ss) ,Myros‘ G; ,Mnoss‘ [Mn alio obscuriore atramento in loco raso correctum] E; Amoss' B, F. — tt) ,coci‘ G. — uu) ,scyphorum‘ C, D, E; ,cyffonum' G. — vv) ,apparii' G; correcturam ,apiarii' proponit Dobner. — xx) ,hist — ,hi‘ C. 10) Stichovice a Prostějov (Prossnitz) ad occid. — 11) Žárovice a Prostějov (Pross- nitz) ad occid. — 12) Hradčany prope Brodek (Prödlitz) distr. pol. Prostějov. — 15) Těšetice ab Olomouc versus occid. — 1) Zlobice a Kroměříž ad occid. — 15) Bez- měrov a Kroměříž ad septemtr. et occid. — 16) Obědkovice a Kojetín ad septemtr. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 17) Čelčice a Kojetín ad septemtr. et occid., distr. pol. Přerov. — 18) Prusy a Přerov meridiem et orientem versus. — 19) Sušice a Přerov ad septemtr. et or. — 10) Bohuňovice, germ. Boniowitz, ab Olomouc ad sep- temtr., distr. pol. Sternberg. — 21) Libuše a Sternberg ad meridiem et occid. — 21) Popovice prope Přerov. — 23) Fortasse Želechovice prope Unčov, distr. pol. Litovel (Littau). — 24) Fortasse Žadlovice apud Loštice, a Mohelnice (Müglitz) meridiem 35 versus. — 25) Topolany ab Olomouc ad occid. — 26) Tážaly ab Olomouc ad meridiem. — 21) Fortasse Žeravice a Přerov ad septemtr. et occid. — 16) An Senice (Gross- Senitz) a Litovel ad meridiem? — 23) Hněvotin, germ. Nebotein, ab Olomouc occi- dentem versus. — 36) Fortasse Hruška a Kojetín ad occidentem. — 31) Březovice. Qui vicus huius nominis hic dicatur, diiudicare nequeo. Villas ,Rusca et ,Wrezouici' monasterio Gradicensi Otto dux iunior (III) dedit pro anima filiae suae Svatavae († cc. 1151) teste privilegio Vladislai I regis, Pragae 1160, iun. 16 dato. — 31) Locus ignotus. — 31) Chomoutov, germ. Chomotau, ab Olomouc ad septemtr. — 36) Olšava fluvius in sinistra fluminis Morava (March) ripa. — 35) Břeclav, germ. Lundenburg, oppidum in finibus Austriae Inferioris. — »6) Hradec, germ. Gratz, oppidulum Silesiae ab Opava (Troppau) ad meridiem. 20 25 30 40 45
84 NUM. 79. 1078 FEBR. 3. Stychowicziy 1° ad I, Sarowiczi1| ad I, Gradcane,1a Tieseticzi, z1' Zlobiczi,i' Bezmirow, Obiedkowiczi,1e Luboss," Popowiczi, cc a Zele- Celcziczi aa17 ad Iaratrum, Prusi"' ad II, Sussiczi" ad I, Bunoviczi, bb 10 chowiczi,3 Zadlowiczi ; “ Topolaz dd " ad II, Tesalczi,2 Zirowiczi ee 27 ad I aratrum, Scennicze, ff 28 Gnevotine" ad Iaratrum, Rusca,3 Wrzesoviczi, gg 31 Uneticzi," Chomutowiczi hh “ ad Iaratrum sub omni consuetudine sua.) Datus est etiam de Olsaua “34 sextus denarius et de ponte Bratislauiekk 35 civitatis sextus denarius, de via vero, que ducit ad Poloniam iuxta civitatem Gradecz, "36 sextus denarius et de moneta decimus denarius. Data sunt et duo vivaria piscium, nomen unius mm Wydomann et nomen alterius Tekalecz.oo De familia vero Suda cum filio, Tesatapp cum filio, Milei cum filiis, Krziscen %q cum filio, Bezen" cum tribus filiis, Miross ss cum fratre Ostoi, duo molentes, 10 duo pistores, duo coqui,“ duo stubarum calefactores, duo fabri, duo sutores, duo scutellarum et cyphorum“ artifices, duo figuli, duo operarii.v Et hoc sciendum est, quia ex hiis,* quos enumeravimus, alii servi, alii sunt precio intro- ducendi. Quatuor piscatores, septem aratra cum aratoribus; hiix omnino intro- ducendi sunt precio, et pro capite singulorum dandum est precium trecentorum 15 denariorum ea condicione, ut, si aliquando velit aliquis eorum de servitute exire, reddat precium, quod datum est pro se, et alius ex eo precio introducatur eodem 5 79. y) ,Stychowicz' C. — z) ,Tuseticzi C, D. E. — aa) ,Czelcziczi‘ B. — bb) ,Bunowizci' C. — cc) ,Popoviczi‘ C. — dd) ,Topolan‘ C. — ee) ,Ziroviczi‘ C. — fi) ,Sceumizce' C. — gg) ,Wrzesovicze‘ C. — hh) �Chomutoviczi' C. — i) ,Olsana‘ B.—F; ,Obzawa‘ G. — kk) ,Bratislavie“ B; ,Brecyslave‘ G. — u) ,Hradech‘ G. — mm) ,uni B, F. — nn) Wi- donia' B—F. — 00) ,Tekaletz‘ G. — pp) ,Tessaca‘ G. — qq) ,Krzisten‘ C; „Kryscen' G. — 1) ,Busen‘ G. — ss) ,Myros‘ G; ,Mnoss‘ [Mn alio obscuriore atramento in loco raso correctum] E; Amoss' B, F. — tt) ,coci‘ G. — uu) ,scyphorum‘ C, D, E; ,cyffonum' G. — vv) ,apparii' G; correcturam ,apiarii' proponit Dobner. — xx) ,hist — ,hi‘ C. 10) Stichovice a Prostějov (Prossnitz) ad occid. — 11) Žárovice a Prostějov (Pross- nitz) ad occid. — 12) Hradčany prope Brodek (Prödlitz) distr. pol. Prostějov. — 15) Těšetice ab Olomouc versus occid. — 1) Zlobice a Kroměříž ad occid. — 15) Bez- měrov a Kroměříž ad septemtr. et occid. — 16) Obědkovice a Kojetín ad septemtr. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 17) Čelčice a Kojetín ad septemtr. et occid., distr. pol. Přerov. — 18) Prusy a Přerov meridiem et orientem versus. — 19) Sušice a Přerov ad septemtr. et or. — 10) Bohuňovice, germ. Boniowitz, ab Olomouc ad sep- temtr., distr. pol. Sternberg. — 21) Libuše a Sternberg ad meridiem et occid. — 21) Popovice prope Přerov. — 23) Fortasse Želechovice prope Unčov, distr. pol. Litovel (Littau). — 24) Fortasse Žadlovice apud Loštice, a Mohelnice (Müglitz) meridiem 35 versus. — 25) Topolany ab Olomouc ad occid. — 26) Tážaly ab Olomouc ad meridiem. — 21) Fortasse Žeravice a Přerov ad septemtr. et occid. — 16) An Senice (Gross- Senitz) a Litovel ad meridiem? — 23) Hněvotin, germ. Nebotein, ab Olomouc occi- dentem versus. — 36) Fortasse Hruška a Kojetín ad occidentem. — 31) Březovice. Qui vicus huius nominis hic dicatur, diiudicare nequeo. Villas ,Rusca et ,Wrezouici' monasterio Gradicensi Otto dux iunior (III) dedit pro anima filiae suae Svatavae († cc. 1151) teste privilegio Vladislai I regis, Pragae 1160, iun. 16 dato. — 31) Locus ignotus. — 31) Chomoutov, germ. Chomotau, ab Olomouc ad septemtr. — 36) Olšava fluvius in sinistra fluminis Morava (March) ripa. — 35) Břeclav, germ. Lundenburg, oppidum in finibus Austriae Inferioris. — »6) Hradec, germ. Gratz, oppidulum Silesiae ab Opava (Troppau) ad meridiem. 20 25 30 40 45
Strana 85
1078 FEBR. 3—5. NUM. 79, 80. 85 ordine. Date sunt et decem vacce cum bubulco, centum porci cum subulco, du- cente oves cum duobus opilionibus et filiis eorum, quatuor vinitores cum filiis suis, quadraginta eque cum tribus emissariis et cum duobus agazonibus per nos.w Quod vero remanet in potestate uxoris mee Eufemie" in omni sub- stancia vel suppellectili" et ex sua dote, sic vult dividere: si fuerit ei filius cum ista" filia, que nunc est, Bohuslaua" nomine, post mortem eius mediam partem dividant inter se, altera vero pars fiat sancto Stephano pro remedio anime sue; si autem filius deerit, etd Bohuslaua“ viro tradita fuerit, cum armentis et ovibus et ceteris animalibus eorumque pastoribus et cum vinitoribus et aratoribus et reliquis variis opibus habeat totum sanctus Stephanus. Ut autem mee conces- sionis donum sequenti evo permaneat inconvulsum, nominatim attestari feci testi- monio aliquorum: Wratizlaof duce, Johannes episcopo, abbatibus: Megi- nardo, h 37 Vito,38 capellanis: Zwatoboro, Benedicto, Petro, Benedicto, comi- tibus: Zmulo,' Preda, Milota, Bozeporo et aliorum, quorum nomina commemorare longum est. Istis autem testibus de prenominata facultate testimonium perhiben- tibus, si quis aliquid subtrahere presumpserit, sit anathematizatus m dei omnipotentis anatematem et sancti prothomartiris" Stephani et Johannis8 episcopi, eiusdem ec- clesie dedicatoris, excommunicatione. Acta" sunt hec anno incarnationis do- minice millesimo septuagesimo octavo, epacta? IIII,q concurrente VII, indiccione I. 20 Hoc autem privilegium Johanni, s primo eiusdem ecclesie" abbati, datum est III nonas februarii in consecratione ecclesie. Amen. 5 10 15 80. 25 Vratislaus, dux Bohemorum, fundationem monasterii sancti Stephani (Gra- dicensis) prope Olomuc confirmat additque ei villam Uherce. 1078 febr. 5. 30 35 40 Exstat in transsumpto capituli Olomucensis dd. Olomucii 1527 nov. 27, quod insertum est originali confirmationi Ferdinandi III dd. Lincii 1645 dec. 18, in tabulario terrae Moraviae Brunnae, pag. 3—4 (BI); idem transumptum capit. Olomucensis exstat adhuc in apo- grapho simplici saec. XVII, quod in tabulario iam dicto, Collect. Cerroni II, num. 121, fol. 219 sq. asservatur (B2). Aliud apographum in Siebenaicher, Historica relatio (ms. eiusdem tabularii) fol. 20. continetur. (D). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 186 (C). = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 475. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 164, num. 183. = Erben, Reg. I, pag. 70, num. 161. — Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského pag. 23. 79. vy) ,per nost ommissum G. — zz) ,Ephemie' (sine dubio typi errore pro ,Euphemie") G; „Evphemie‘ C. — a) ,supellectili' C, D. G. — b) ,ista‘ deest G. — c) Bohuslava" B—E; ,Bohuzlawa‘ G. — d) ,quando‘ G. — e) ,antiquorum‘ B—F. — f) ,Wratislao" B—F. — g) ,Joanne“ — ,Joannis‘ — Joanni‘ C. — h) ,Maynrado‘ G. — i) ,Swatoboro" B—F. — k) ,Pcero‘ B, E, F; ,Procero‘ C, D. — 1) ,Zmilo‘ G. — m) ,anatematizatus‘ — ,anathemate‘ C. — n) ,protomartyris' C. — o) ,Data‘ G. — P) ,epactarum‘ G. — q) ,IIII. deest C. — r) ,loci' G. »7) Břevnoviensi abbate (1043—1089). — 5) Abbate Sazaviensi, sancti Procopii successore.
1078 FEBR. 3—5. NUM. 79, 80. 85 ordine. Date sunt et decem vacce cum bubulco, centum porci cum subulco, du- cente oves cum duobus opilionibus et filiis eorum, quatuor vinitores cum filiis suis, quadraginta eque cum tribus emissariis et cum duobus agazonibus per nos.w Quod vero remanet in potestate uxoris mee Eufemie" in omni sub- stancia vel suppellectili" et ex sua dote, sic vult dividere: si fuerit ei filius cum ista" filia, que nunc est, Bohuslaua" nomine, post mortem eius mediam partem dividant inter se, altera vero pars fiat sancto Stephano pro remedio anime sue; si autem filius deerit, etd Bohuslaua“ viro tradita fuerit, cum armentis et ovibus et ceteris animalibus eorumque pastoribus et cum vinitoribus et aratoribus et reliquis variis opibus habeat totum sanctus Stephanus. Ut autem mee conces- sionis donum sequenti evo permaneat inconvulsum, nominatim attestari feci testi- monio aliquorum: Wratizlaof duce, Johannes episcopo, abbatibus: Megi- nardo, h 37 Vito,38 capellanis: Zwatoboro, Benedicto, Petro, Benedicto, comi- tibus: Zmulo,' Preda, Milota, Bozeporo et aliorum, quorum nomina commemorare longum est. Istis autem testibus de prenominata facultate testimonium perhiben- tibus, si quis aliquid subtrahere presumpserit, sit anathematizatus m dei omnipotentis anatematem et sancti prothomartiris" Stephani et Johannis8 episcopi, eiusdem ec- clesie dedicatoris, excommunicatione. Acta" sunt hec anno incarnationis do- minice millesimo septuagesimo octavo, epacta? IIII,q concurrente VII, indiccione I. 20 Hoc autem privilegium Johanni, s primo eiusdem ecclesie" abbati, datum est III nonas februarii in consecratione ecclesie. Amen. 5 10 15 80. 25 Vratislaus, dux Bohemorum, fundationem monasterii sancti Stephani (Gra- dicensis) prope Olomuc confirmat additque ei villam Uherce. 1078 febr. 5. 30 35 40 Exstat in transsumpto capituli Olomucensis dd. Olomucii 1527 nov. 27, quod insertum est originali confirmationi Ferdinandi III dd. Lincii 1645 dec. 18, in tabulario terrae Moraviae Brunnae, pag. 3—4 (BI); idem transumptum capit. Olomucensis exstat adhuc in apo- grapho simplici saec. XVII, quod in tabulario iam dicto, Collect. Cerroni II, num. 121, fol. 219 sq. asservatur (B2). Aliud apographum in Siebenaicher, Historica relatio (ms. eiusdem tabularii) fol. 20. continetur. (D). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 186 (C). = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 475. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 164, num. 183. = Erben, Reg. I, pag. 70, num. 161. — Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského pag. 23. 79. vy) ,per nost ommissum G. — zz) ,Ephemie' (sine dubio typi errore pro ,Euphemie") G; „Evphemie‘ C. — a) ,supellectili' C, D. G. — b) ,ista‘ deest G. — c) Bohuslava" B—E; ,Bohuzlawa‘ G. — d) ,quando‘ G. — e) ,antiquorum‘ B—F. — f) ,Wratislao" B—F. — g) ,Joanne“ — ,Joannis‘ — Joanni‘ C. — h) ,Maynrado‘ G. — i) ,Swatoboro" B—F. — k) ,Pcero‘ B, E, F; ,Procero‘ C, D. — 1) ,Zmilo‘ G. — m) ,anatematizatus‘ — ,anathemate‘ C. — n) ,protomartyris' C. — o) ,Data‘ G. — P) ,epactarum‘ G. — q) ,IIII. deest C. — r) ,loci' G. »7) Břevnoviensi abbate (1043—1089). — 5) Abbate Sazaviensi, sancti Procopii successore.
Strana 86
86 NUM. 80. 1078 FEBR. 5. In nomine sancte et individue" trinitatis patris, filii et spiritus sancti. Gratia dei dux Boemorumb Wratislaus omnibus in Christo fidelibus tam presentibus quam futuris. Pax, charitas et salus a deo patre omnipotente et domino Jesud Promulgandum Christo filio eius et spiritu sancto in perpetuum multiplicetur.e totius christiane religionis etati in commune omnium notitie tradimus, et ut quode nostris sit actum temporibus non lateat, literis" memorie commendamus. Denique Ottone, nostro videlicet fratre charissimo proprioque germano, Morauie provincie principe, nos requirente, ut eius, quam in honorek Christi et beati prothomartyris Stephani erexerat, dedicationi interessemus ecclesie in suburbio Olomucensis civitatis, consensum prebuimus ibique cum summa fraternitatis dili- 10 gentia" honorifice receptim et habiti sumus. Unde eius annuentes precibus per hanc, quam a deo nobis provectioris etatis et dignitatis hereditarie datam possi- demus potestatem, dominii nostri decreto" confirmationem abbatie in iam pre- fata ecclesia, quam ut diximus ipse" tam proprie pro remedio anime quam con- iugis suep dilecte, Euphemie" nominate, construxerat rebusque optime ex propriis 15 ditaverat, statuimus. Quapropter coram deo vivo et vero sub testimonio totius Christi ecclesie cum ipsius episcopo provincie, Johannes dicto, placita obclu- sione per apostolici iuris sibi attinentem dignitatem, et tam clericis quam laicis faventibus per hunc nostrum principalem institutum' obtestamur omnes nostros successores vel terrae primates et universum populum nunc et in posteris“ retro 20 temporibus nostro principatui subiacentem nulli eorum quoquo modo licere hec, que a nobis sanctione sancte ecclesie concessa sunt, refringere vel in quoquam convelli." Si quis autem temerator huius rei aut contemptor extiterit, eternis condemnationibus subiaceat innodatus et sanctos dei, quorum reliquie ibidem requiescunt, sibi in presenti et in* futura vita sciat contrarios et in inferno in- 25 ferioriy concremandusz suam cum Juda proditore portionem defleat perpetuo. Huius aa quoque propositi nostri modum supra sanctumbb dicte ecclesie altare manuscriptum posuimus, spondentes, quod ipsius fraternitate poscente promi- simus cuncta inibi pertinentia sue coniugi et soboli inviolabiliter perpetuo“ pos- sidenda servare. Nos autem ecclesie, quantumdd ex nostra parte, addimus villam, 30 que vocatur Vgerczy, ee 1 tria aratra cum aratoribus duobus, decem equos. Rei 80. a) ,sanctae et individuae' BI, B2, D, ubi etiam inferius semper ,ae' pro simplici ,e" ponitur. — b) ,Bohemorum‘ C. D. — c) ,char. a deo et salus a patre omnipotente' D. — d) ,d. nostro Jesv‘ D. — e) ,multipliciter' C. — 1) ,communi‘ D. — g) ,quid' D. — h) ,his lit." D. — 1) ,provincie' deest D. — 1) ,requirente‘ deest BI, B2, C. — k) ,ho- 35 norem‘ D. — 1) diligencia' B1, B2. — m) ,suscepti‘ C. - n) ,decretum' B1, B2, C; ,decretum et' D. — o) ,ipse‘ om. D. — P) ,suae‘ deest D. — q) Evphemiae‘ D; ,Eu- femiae‘ B1, B2. — r) ,episcopi' B1, B2, C, D. — s) ,Joanne‘ B1, B2, D. — t) ,insti- tutum' deest C. — u) imposteris' BI, B2. — v) ,in quocunque convellere‘ D. — x) ,in" om. C. — y) ,inferiore‘ D. — 2) ,condemnandus' C. — aa) ,Huis‘ D. — bb) ,sanctorum" B1, B2, C. — cc) ,perpetim' BI—D. — da) ,quam‘ D. — ee) ,Vgezty' B1, B2;,Ugetztes' C. 1) Ubi vicus hic situs sit nescio.
86 NUM. 80. 1078 FEBR. 5. In nomine sancte et individue" trinitatis patris, filii et spiritus sancti. Gratia dei dux Boemorumb Wratislaus omnibus in Christo fidelibus tam presentibus quam futuris. Pax, charitas et salus a deo patre omnipotente et domino Jesud Promulgandum Christo filio eius et spiritu sancto in perpetuum multiplicetur.e totius christiane religionis etati in commune omnium notitie tradimus, et ut quode nostris sit actum temporibus non lateat, literis" memorie commendamus. Denique Ottone, nostro videlicet fratre charissimo proprioque germano, Morauie provincie principe, nos requirente, ut eius, quam in honorek Christi et beati prothomartyris Stephani erexerat, dedicationi interessemus ecclesie in suburbio Olomucensis civitatis, consensum prebuimus ibique cum summa fraternitatis dili- 10 gentia" honorifice receptim et habiti sumus. Unde eius annuentes precibus per hanc, quam a deo nobis provectioris etatis et dignitatis hereditarie datam possi- demus potestatem, dominii nostri decreto" confirmationem abbatie in iam pre- fata ecclesia, quam ut diximus ipse" tam proprie pro remedio anime quam con- iugis suep dilecte, Euphemie" nominate, construxerat rebusque optime ex propriis 15 ditaverat, statuimus. Quapropter coram deo vivo et vero sub testimonio totius Christi ecclesie cum ipsius episcopo provincie, Johannes dicto, placita obclu- sione per apostolici iuris sibi attinentem dignitatem, et tam clericis quam laicis faventibus per hunc nostrum principalem institutum' obtestamur omnes nostros successores vel terrae primates et universum populum nunc et in posteris“ retro 20 temporibus nostro principatui subiacentem nulli eorum quoquo modo licere hec, que a nobis sanctione sancte ecclesie concessa sunt, refringere vel in quoquam convelli." Si quis autem temerator huius rei aut contemptor extiterit, eternis condemnationibus subiaceat innodatus et sanctos dei, quorum reliquie ibidem requiescunt, sibi in presenti et in* futura vita sciat contrarios et in inferno in- 25 ferioriy concremandusz suam cum Juda proditore portionem defleat perpetuo. Huius aa quoque propositi nostri modum supra sanctumbb dicte ecclesie altare manuscriptum posuimus, spondentes, quod ipsius fraternitate poscente promi- simus cuncta inibi pertinentia sue coniugi et soboli inviolabiliter perpetuo“ pos- sidenda servare. Nos autem ecclesie, quantumdd ex nostra parte, addimus villam, 30 que vocatur Vgerczy, ee 1 tria aratra cum aratoribus duobus, decem equos. Rei 80. a) ,sanctae et individuae' BI, B2, D, ubi etiam inferius semper ,ae' pro simplici ,e" ponitur. — b) ,Bohemorum‘ C. D. — c) ,char. a deo et salus a patre omnipotente' D. — d) ,d. nostro Jesv‘ D. — e) ,multipliciter' C. — 1) ,communi‘ D. — g) ,quid' D. — h) ,his lit." D. — 1) ,provincie' deest D. — 1) ,requirente‘ deest BI, B2, C. — k) ,ho- 35 norem‘ D. — 1) diligencia' B1, B2. — m) ,suscepti‘ C. - n) ,decretum' B1, B2, C; ,decretum et' D. — o) ,ipse‘ om. D. — P) ,suae‘ deest D. — q) Evphemiae‘ D; ,Eu- femiae‘ B1, B2. — r) ,episcopi' B1, B2, C, D. — s) ,Joanne‘ B1, B2, D. — t) ,insti- tutum' deest C. — u) imposteris' BI, B2. — v) ,in quocunque convellere‘ D. — x) ,in" om. C. — y) ,inferiore‘ D. — 2) ,condemnandus' C. — aa) ,Huis‘ D. — bb) ,sanctorum" B1, B2, C. — cc) ,perpetim' BI—D. — da) ,quam‘ D. — ee) ,Vgezty' B1, B2;,Ugetztes' C. 1) Ubi vicus hic situs sit nescio.
Strana 87
78 FEBR. 5. — 1080 IAN. 2. NUM. 80, 81. 87 5 autem obfirmande gratia If testes adnotavimus, quorum nomina sunt haec: Zua- tobor, ge Breunouensishh abbas Meynardus“ et Vitus abbas,i Benedictus, Petrus, Ben," Preda,mm etun alii, commemorare nomina quorum longum est. Hec charta scripta est anno dominice incarnationis millesimo septuagesimo octavo, nonas februarii.2 81. 10 Gregorius VII. papa Vratislaum II., ducem Bohemiae, cum excommunicatis conversantem vituperat. Vetat linguam Slavicam in procurandis sacris adhiberi. De legatis a se mittendis addit. Romae 1080 ian. 2. Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 178—179. Lib. VII. ep. II. 15 20 25 Harduinus, Acta concilior. VI. ps. I. pag. 1434. = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 481. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 166, num. 187. — Erben, Reg. I, pag. 70, num. 162. — Jireček, Cod. iuris Bohemici, I, pag. 20, num. 12. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 392. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 5151. — Cf. Palacký, Dějiny 3 I. 1, pag. 355; Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. W u. Heinr. V. tom. III, pag. 324 sq. num. 157. Gregorius" episcopus servus servorum dei. Wratizlao, Boemiorum duci, sa- lutem et apostolicam benedictionem. Huiusmodi salutationis nostrę consue- tudinem, scilicet apostolice benedictionis, eam 1 tibi mittentes, non sine hesi- tatione modo servavimus, propterea quod videris excommunicatis ipse commu- nicare. Quicunque enim bona ecclesiarum invadunt, id est sine certa licentia episcoporum vel abbatum diripiunt vel ab aliqua persona accipiunt, non solum ab apostolica sede hoc tempore, verum etiam a multis sanctis patribus, sicut in scriptis eorum repperimus,........b Verum utcunque se res habeat, saluti tue interne“ providere non modo ex antiqua tui dilectione monemur, verum etiam ex suscepti honoris immo laboris intuitu profecto compellimur, eoque magis, quod multorum profectui tua sublimitas esse potest exemplum. Neque enim hoc 30 35 40 80. ff) ,gratia obfirmantes' B1—C. — g8) ,Swatobor‘ C, D. — hh) ,Bruunensis' BI; �Brnu- nensis B2 ubi,u‘ et ,e‘ correxit alia manus alio atramento: Brunensis' C. — ü) ,Me- guardus' B,1 B,2 ,Maynradus' C. -- kk) ,addimus et rei obfirmandae gratia testes adno- tavimus, quorum nomina sunt haec ; in villa quae vocatur Ugerczy tria aratra cum aratoribus duobus, decem equos donavimus; testes Swatobor, Brunensis abbas Marquardus et Vitus abbas...“ D. — U) ,Ben‘ deest D. — mm),Praeda' BI, B2; ,Breda‘ D. — nn) item" BI, B2, C. 2) Autographum privilegii huius sigillo ducis, in membrance latere sinistro impresso. munitum fuisse, exordium transsumpti a capitulo Olomucensi, anno 1527 facti, refert; vide Teige, Zpráva pag. 25. 81. a) caracteribus maiusculis rubro colore scriptum. Praefigitur litterae rubricata in- scriptio haec: ,Duci Boemiorum.“ — b) Hic ,condemnantur' vel simile excidisse patet, quare puncta interposui. — c) an ,eterne' corrigendum? Jaffé. 1) Scilicet salutationem.
78 FEBR. 5. — 1080 IAN. 2. NUM. 80, 81. 87 5 autem obfirmande gratia If testes adnotavimus, quorum nomina sunt haec: Zua- tobor, ge Breunouensishh abbas Meynardus“ et Vitus abbas,i Benedictus, Petrus, Ben," Preda,mm etun alii, commemorare nomina quorum longum est. Hec charta scripta est anno dominice incarnationis millesimo septuagesimo octavo, nonas februarii.2 81. 10 Gregorius VII. papa Vratislaum II., ducem Bohemiae, cum excommunicatis conversantem vituperat. Vetat linguam Slavicam in procurandis sacris adhiberi. De legatis a se mittendis addit. Romae 1080 ian. 2. Apographum in registro Gregorii VII in tabulario Vaticano fol. 178—179. Lib. VII. ep. II. 15 20 25 Harduinus, Acta concilior. VI. ps. I. pag. 1434. = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 481. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 166, num. 187. — Erben, Reg. I, pag. 70, num. 162. — Jireček, Cod. iuris Bohemici, I, pag. 20, num. 12. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. II, pag. 392. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 5151. — Cf. Palacký, Dějiny 3 I. 1, pag. 355; Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. W u. Heinr. V. tom. III, pag. 324 sq. num. 157. Gregorius" episcopus servus servorum dei. Wratizlao, Boemiorum duci, sa- lutem et apostolicam benedictionem. Huiusmodi salutationis nostrę consue- tudinem, scilicet apostolice benedictionis, eam 1 tibi mittentes, non sine hesi- tatione modo servavimus, propterea quod videris excommunicatis ipse commu- nicare. Quicunque enim bona ecclesiarum invadunt, id est sine certa licentia episcoporum vel abbatum diripiunt vel ab aliqua persona accipiunt, non solum ab apostolica sede hoc tempore, verum etiam a multis sanctis patribus, sicut in scriptis eorum repperimus,........b Verum utcunque se res habeat, saluti tue interne“ providere non modo ex antiqua tui dilectione monemur, verum etiam ex suscepti honoris immo laboris intuitu profecto compellimur, eoque magis, quod multorum profectui tua sublimitas esse potest exemplum. Neque enim hoc 30 35 40 80. ff) ,gratia obfirmantes' B1—C. — g8) ,Swatobor‘ C, D. — hh) ,Bruunensis' BI; �Brnu- nensis B2 ubi,u‘ et ,e‘ correxit alia manus alio atramento: Brunensis' C. — ü) ,Me- guardus' B,1 B,2 ,Maynradus' C. -- kk) ,addimus et rei obfirmandae gratia testes adno- tavimus, quorum nomina sunt haec ; in villa quae vocatur Ugerczy tria aratra cum aratoribus duobus, decem equos donavimus; testes Swatobor, Brunensis abbas Marquardus et Vitus abbas...“ D. — U) ,Ben‘ deest D. — mm),Praeda' BI, B2; ,Breda‘ D. — nn) item" BI, B2, C. 2) Autographum privilegii huius sigillo ducis, in membrance latere sinistro impresso. munitum fuisse, exordium transsumpti a capitulo Olomucensi, anno 1527 facti, refert; vide Teige, Zpráva pag. 25. 81. a) caracteribus maiusculis rubro colore scriptum. Praefigitur litterae rubricata in- scriptio haec: ,Duci Boemiorum.“ — b) Hic ,condemnantur' vel simile excidisse patet, quare puncta interposui. — c) an ,eterne' corrigendum? Jaffé. 1) Scilicet salutationem.
Strana 88
88 NUM. 81. 1080 IAN. 2. tibi relinquitur vel dicere vel cogitare: ,Meum non est, alienam vitam vel mores in spiritualibus exquirere sive distringere; procul dubio nanqued tantorum reus existis, quantorum vias ab interitus precipitio poteras volense reflectere. Illud quoque vigili mente pertractes, oportet: ne honorem tuum divino honori seu pe- cuniam preponas iustitię; neu, quod in te cinerem a subdito, tibi consimili, fieri non sine gravi animadversione patereris, in creatorem tuum et omnium presumi equanimiter feras. Indubitanter etenim non dei sed diaboli membra et falsi chri- stiani convincuntur, qui suas iniurias persecuntur usque ad sanguinem, et dei contumelias negligunt usque ad oblivionem. Divitias autem, potentia tua quas habet, non ob meritum datas, sed ob sollicitudinem putare debet sibi commissas. 10 Denique non tantum secularibus honeri/ videtur inopia, quantum spirituales viros gravant divitię, simul etiam diffusa potestas. Perpendunt quippe, si ille, cui una ovis sub necis suę conditione committitur, non solum centum eodem pacto non cuperet recipere, verum etiam illam, ne aliquo casu dispereat, haud sine timore sollicitus est observare, quod sibi tanto sit inremissius vigilandum magisque timendum, quanto super plures curam seu potestatem accipiunt. His ita perspectis, ad maiorem te mentis vigilantiam presentis seculi fugacitas in- vitat; et cum illud, quod in hac luce magis diligitur, vita scilicet presens, ad occasum furtim festinet, profecto, quo magis ad districti examinis diem propin- quas, eo amplius ad ęterna promeditanda et adipiscenda te sana ratio mittit. 20 Hec itaque nostra monita sive mandata volumus immo iubemus, ut ante suę mentis oculos excellentia tua sępius ponat et crebrius legendo, audiendo medi- tetur; non quod elegantius scripta nequeas in sanctorum paginis invenire, sed quia hęc ad te specialiter ex nobis, immo ex beato Petro missa sunt, et ista frequentius recogitando poteris deo propitiante ad potiora cognoscenda exur- 25 gere. Quia vero nobilitas tua postulavit, quode secundum Sclavonicam linguam apud vos divinum celebrari annueremus officium, scias nos huic petitioni tue nequaquam posse favere. Ex hoc nempe sępe volventibus liquet, non immerito sacram scripturam omnipotenti deo placuisse quibusdam locis esse occultam:2 ne, si ad liquidum cunctis pateret, forte vilesceret et subiaceret despectui aut, prave intel- 30 lecta a mediocribus, in errorem induceret. Neque enim ad excusationem iuvat, quod quidam religiosi viri hoc, quod simpliciter populus querit, patienter tu- lerunt seu incorrectum dimiserunt; cum primitiva ecclesia multa dissimulaverit, que a sanctis patribus postmodum, firmata christianitate et religione crescente, subtili examinatione correcta sunt. Unde, ne id fiat, quod a vestris imprudenter 35 exposcitur, auctoritate beati Petri inhibemus, teque ad honorem omnipotentis dei huic vane temeritati viribus totius resistere precipimus. De legato autem nostro, quem mitti ad se devotio tua poposcit, noveris item, nos preces tuas ad presens commode efficere minime potuisse. Tamen in hoc anno divina favente 5 15 81. d) ita cod. — e) ,nolens' perperam corrigit Jaffé. — I) ita cod. — g) ,quo‘ cod. 1) Coniuge sic: Ex hoc nempe scripturam occultam esse placuisse deo, liquet.' 40
88 NUM. 81. 1080 IAN. 2. tibi relinquitur vel dicere vel cogitare: ,Meum non est, alienam vitam vel mores in spiritualibus exquirere sive distringere; procul dubio nanqued tantorum reus existis, quantorum vias ab interitus precipitio poteras volense reflectere. Illud quoque vigili mente pertractes, oportet: ne honorem tuum divino honori seu pe- cuniam preponas iustitię; neu, quod in te cinerem a subdito, tibi consimili, fieri non sine gravi animadversione patereris, in creatorem tuum et omnium presumi equanimiter feras. Indubitanter etenim non dei sed diaboli membra et falsi chri- stiani convincuntur, qui suas iniurias persecuntur usque ad sanguinem, et dei contumelias negligunt usque ad oblivionem. Divitias autem, potentia tua quas habet, non ob meritum datas, sed ob sollicitudinem putare debet sibi commissas. 10 Denique non tantum secularibus honeri/ videtur inopia, quantum spirituales viros gravant divitię, simul etiam diffusa potestas. Perpendunt quippe, si ille, cui una ovis sub necis suę conditione committitur, non solum centum eodem pacto non cuperet recipere, verum etiam illam, ne aliquo casu dispereat, haud sine timore sollicitus est observare, quod sibi tanto sit inremissius vigilandum magisque timendum, quanto super plures curam seu potestatem accipiunt. His ita perspectis, ad maiorem te mentis vigilantiam presentis seculi fugacitas in- vitat; et cum illud, quod in hac luce magis diligitur, vita scilicet presens, ad occasum furtim festinet, profecto, quo magis ad districti examinis diem propin- quas, eo amplius ad ęterna promeditanda et adipiscenda te sana ratio mittit. 20 Hec itaque nostra monita sive mandata volumus immo iubemus, ut ante suę mentis oculos excellentia tua sępius ponat et crebrius legendo, audiendo medi- tetur; non quod elegantius scripta nequeas in sanctorum paginis invenire, sed quia hęc ad te specialiter ex nobis, immo ex beato Petro missa sunt, et ista frequentius recogitando poteris deo propitiante ad potiora cognoscenda exur- 25 gere. Quia vero nobilitas tua postulavit, quode secundum Sclavonicam linguam apud vos divinum celebrari annueremus officium, scias nos huic petitioni tue nequaquam posse favere. Ex hoc nempe sępe volventibus liquet, non immerito sacram scripturam omnipotenti deo placuisse quibusdam locis esse occultam:2 ne, si ad liquidum cunctis pateret, forte vilesceret et subiaceret despectui aut, prave intel- 30 lecta a mediocribus, in errorem induceret. Neque enim ad excusationem iuvat, quod quidam religiosi viri hoc, quod simpliciter populus querit, patienter tu- lerunt seu incorrectum dimiserunt; cum primitiva ecclesia multa dissimulaverit, que a sanctis patribus postmodum, firmata christianitate et religione crescente, subtili examinatione correcta sunt. Unde, ne id fiat, quod a vestris imprudenter 35 exposcitur, auctoritate beati Petri inhibemus, teque ad honorem omnipotentis dei huic vane temeritati viribus totius resistere precipimus. De legato autem nostro, quem mitti ad se devotio tua poposcit, noveris item, nos preces tuas ad presens commode efficere minime potuisse. Tamen in hoc anno divina favente 5 15 81. d) ita cod. — e) ,nolens' perperam corrigit Jaffé. — I) ita cod. — g) ,quo‘ cod. 1) Coniuge sic: Ex hoc nempe scripturam occultam esse placuisse deo, liquet.' 40
Strana 89
1080 IAN. 2. — 1085 IUN. 15. NUM. 81—83. 89 5 clementia tales procurabimus invenire personas, que et negociis vestris valeant utiliter deputari et necessitudines vestras plenius cognoscentes ad notitiam nostram deducere. Ut ergo tute possimus ad vos legatos nostros dirigere, ne- cesse arbitramur et volumus, ut filium nostrum Fredericum3 et hunc Felicem" ad nos iterum studeas aut horum alterum mittere, quatinus ita possint, quo destinabimus, secure venire. Data Rome IIII nonas ianuarii, indictione III. 82. Heinricus IV., Romanorum rex, cuidam fideli suo, Chitele dicto, tres villas in pago Chutici,1 in comitatu Ekberti II, marchionis Misniae, donat, petente Berta 10 coniuge sua, Sigifrido episcopo Augustensi et Vratislao duce Bohemorum. Ratisbonae 1081 mart. 18. 15 20 Apographum autographi instar manu s. XII delineatum in tabulario regio Dresdensi. Stumpf, Acta imperii adhuc inedita (Reichskanzler tom. III) pag. 77, num. 74. — Imago phototypica ap. Sybel et Sickel, Kaiserurkk, in Abbildungen, fasc. II, tab. 25. — Stumpf, Reg. 2828. De notis temporis et diplomatis fide confer ea, quae commentatus est Posse, Die Mark- grafen v. Meissen u. das Haus Wettin, pag. 188, not. 102. (= Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. I, pag. 101 not. 102). — Bresslau in Kaiserurkk. in Abbild. Text, pag. 36—37, diplomatis argumentum adulteratum esse censet. Cum autem notae tem- poris et petentium nomina ex iusto quodam documento Heinrici IV depromptae sint, ex- cerptum nostrum hic intexere placuit. — Vide etiam Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. IV. u. Heinr. V. tom. III, pag. 350 sq. et not. 5. 83. Vratislaus, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov 25 villas Krňany, Všetice et Nové Sedlo donat. [1061—1085 iun. 153. Memoria donationis traditur in privilegio Premislai Otakari I regis anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). 30 Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 189, num. 204 — Erben, Reg. I, pag. 81, num. 177. De fide memoriae cf. ea, quae superius ad num. 40 et 46 adnotavimus. Wratislaus, dux Bohemorum, succedens in paternum solium, non medio- criter cepit insudare, qualiter locum beati Johannis Baptiste, quod est Ostrow, dilataret, et ob memoriam sui antecessorumque suorum multa utilia in diversis 35 81. 1) Filium Spitignei II, ducis Boh. — *) Serius episcopum Misnensem. 82. 1) De pago Chutici vid. Cod. dipl. Sax. I Hauptth., tom. I. pag. 189.
1080 IAN. 2. — 1085 IUN. 15. NUM. 81—83. 89 5 clementia tales procurabimus invenire personas, que et negociis vestris valeant utiliter deputari et necessitudines vestras plenius cognoscentes ad notitiam nostram deducere. Ut ergo tute possimus ad vos legatos nostros dirigere, ne- cesse arbitramur et volumus, ut filium nostrum Fredericum3 et hunc Felicem" ad nos iterum studeas aut horum alterum mittere, quatinus ita possint, quo destinabimus, secure venire. Data Rome IIII nonas ianuarii, indictione III. 82. Heinricus IV., Romanorum rex, cuidam fideli suo, Chitele dicto, tres villas in pago Chutici,1 in comitatu Ekberti II, marchionis Misniae, donat, petente Berta 10 coniuge sua, Sigifrido episcopo Augustensi et Vratislao duce Bohemorum. Ratisbonae 1081 mart. 18. 15 20 Apographum autographi instar manu s. XII delineatum in tabulario regio Dresdensi. Stumpf, Acta imperii adhuc inedita (Reichskanzler tom. III) pag. 77, num. 74. — Imago phototypica ap. Sybel et Sickel, Kaiserurkk, in Abbildungen, fasc. II, tab. 25. — Stumpf, Reg. 2828. De notis temporis et diplomatis fide confer ea, quae commentatus est Posse, Die Mark- grafen v. Meissen u. das Haus Wettin, pag. 188, not. 102. (= Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. I, pag. 101 not. 102). — Bresslau in Kaiserurkk. in Abbild. Text, pag. 36—37, diplomatis argumentum adulteratum esse censet. Cum autem notae tem- poris et petentium nomina ex iusto quodam documento Heinrici IV depromptae sint, ex- cerptum nostrum hic intexere placuit. — Vide etiam Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. IV. u. Heinr. V. tom. III, pag. 350 sq. et not. 5. 83. Vratislaus, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov 25 villas Krňany, Všetice et Nové Sedlo donat. [1061—1085 iun. 153. Memoria donationis traditur in privilegio Premislai Otakari I regis anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). 30 Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 189, num. 204 — Erben, Reg. I, pag. 81, num. 177. De fide memoriae cf. ea, quae superius ad num. 40 et 46 adnotavimus. Wratislaus, dux Bohemorum, succedens in paternum solium, non medio- criter cepit insudare, qualiter locum beati Johannis Baptiste, quod est Ostrow, dilataret, et ob memoriam sui antecessorumque suorum multa utilia in diversis 35 81. 1) Filium Spitignei II, ducis Boh. — *) Serius episcopum Misnensem. 82. 1) De pago Chutici vid. Cod. dipl. Sax. I Hauptth., tom. I. pag. 189.
Strana 90
90 NUM. 83, 84. 1085 POST IUN. 15. locis contulit, id est: villam Chrynany,I aliam quoque villam Wsetycyh,? villam quoque, que“ dicitur Nouesedlo.' 84. Wezilo, archiepiscopus Maguntinus, apud Clementem III antipapam excusare conatur Vratislaum, regem Bohemiae et Poloniae, quod titulum regis assum- pserit. [1085 post iun. 15./ 5 Pez, Thesaurus anecdot. VI, I, col. 288, num. 73 (e codice ms. quondam bibl. s. Emme- rammi Ratisbon, nunc deperdito). = Dobner, Annales Hagec. V, pag. 507. = Bielowski, Monum. Poloniae hist. I. pag. 374. (ad a. c. 1087). = Erben, Reg. I, pag. 71, num. 165. 10 — Will., Reg. archiep. Magunt. I, pag. 222, num. 17. De tempore cf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. III,5 pag. 1181, qui epistolam hanc primus recte explicavit. Vide etiam Lewicki, Wratyslaw II czeski królem polskim (Spra- wozdanie c. k. gimnazyum v Przemyślu 1876) pag. 7 sq.; Meyer v. Knonau, Jahrbücher d. deutsch. Reiches unter Heinr. IV. u. Heinr. V. tom. IV, pag. 167 nota 12, 13, Domno venerabili C.1 ac vere sanctissimo primae sedis antistiti W.,? id quod est gratia dei, debitam ut summo sacerdoti subiectionem et sedulam ut tanto patri devotionem. Altissimus ille dominorum“ dominus, qui coelestis militiae ordines ita disposuit, ut alter alteri praeemineat et ad obsequium conditoris minor dignitas maiori pareat, ipse in ecclesia sua ita distinxit coelos suos opera digitorum suorum, ut sicut stella differt ab stella in claritate, ita alter alterum praecedat excellentiae dignitate. Hanc autem graduum officiorumque diversitatem ita ad unam reducit concordiam unitas charitatis, ut sicut in sanctis angelis ita et hic non sit invidia imparis claritatis. Quia ergo idem altissimus vos, mi re- verende pater, constituit in hac arce praelationis, ut vice magni illius Petri sitis 25 caput totius ecclesiasticae potestatis, iure se vobis inferior omnis ordo submittit, merito membrorum articulata connexio vobis ut capiti obedit. Unde noverit ex- cellentia vestra, quam intimo affectu nos respicimus sanctissimum apostolatum vestrum et peculiari reverentia, et ut vestrae sanctitatis auctoritas inter seculi turbines incolumi tranquillitate componatur, cottidianam deo orationum et suppli- cationum offerimus instantiam. Significavit autem nobis rex Boloniorum,3 ut ita 15 20 30 84. 83. a) ,que ab ipso scriptore suppletum A. 1) Krňany prope Neveklov, distr. pol. Benešov (Beneschau). 1) Všetice prope Ne- veklov. — 1) Ubi vicus hic quaerendus sit, nescio, a) ,deorum‘ Pez. 1) Clementi III. — 2) Wezilo archiep. Magunt. (1084—1088). Pez eumque secuti ceteri editores sigillo W. Wratislaum, Bohemiae regem, significari perperam suspicantur. — 3) Köhncke, Wibert von Ravenna, pag. 115, nota I hic ,rex Boemiorum' corri- gendum esse putat. Quae emendatio supervacanea est, cum Wratislaum, regem Bo- hemiae, etiam titulum regis Poloniae accepisse illa acclamatio doceat, quam Cosmas 40 lib. II, c. 38 refert: ,Wratizlao regi tam Boemico tam Polonico, magnifico et pacifico, a deo coronato vita, salus et victoria. (Font. rer. Boh. II, pag. 118). 35
90 NUM. 83, 84. 1085 POST IUN. 15. locis contulit, id est: villam Chrynany,I aliam quoque villam Wsetycyh,? villam quoque, que“ dicitur Nouesedlo.' 84. Wezilo, archiepiscopus Maguntinus, apud Clementem III antipapam excusare conatur Vratislaum, regem Bohemiae et Poloniae, quod titulum regis assum- pserit. [1085 post iun. 15./ 5 Pez, Thesaurus anecdot. VI, I, col. 288, num. 73 (e codice ms. quondam bibl. s. Emme- rammi Ratisbon, nunc deperdito). = Dobner, Annales Hagec. V, pag. 507. = Bielowski, Monum. Poloniae hist. I. pag. 374. (ad a. c. 1087). = Erben, Reg. I, pag. 71, num. 165. 10 — Will., Reg. archiep. Magunt. I, pag. 222, num. 17. De tempore cf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. III,5 pag. 1181, qui epistolam hanc primus recte explicavit. Vide etiam Lewicki, Wratyslaw II czeski królem polskim (Spra- wozdanie c. k. gimnazyum v Przemyślu 1876) pag. 7 sq.; Meyer v. Knonau, Jahrbücher d. deutsch. Reiches unter Heinr. IV. u. Heinr. V. tom. IV, pag. 167 nota 12, 13, Domno venerabili C.1 ac vere sanctissimo primae sedis antistiti W.,? id quod est gratia dei, debitam ut summo sacerdoti subiectionem et sedulam ut tanto patri devotionem. Altissimus ille dominorum“ dominus, qui coelestis militiae ordines ita disposuit, ut alter alteri praeemineat et ad obsequium conditoris minor dignitas maiori pareat, ipse in ecclesia sua ita distinxit coelos suos opera digitorum suorum, ut sicut stella differt ab stella in claritate, ita alter alterum praecedat excellentiae dignitate. Hanc autem graduum officiorumque diversitatem ita ad unam reducit concordiam unitas charitatis, ut sicut in sanctis angelis ita et hic non sit invidia imparis claritatis. Quia ergo idem altissimus vos, mi re- verende pater, constituit in hac arce praelationis, ut vice magni illius Petri sitis 25 caput totius ecclesiasticae potestatis, iure se vobis inferior omnis ordo submittit, merito membrorum articulata connexio vobis ut capiti obedit. Unde noverit ex- cellentia vestra, quam intimo affectu nos respicimus sanctissimum apostolatum vestrum et peculiari reverentia, et ut vestrae sanctitatis auctoritas inter seculi turbines incolumi tranquillitate componatur, cottidianam deo orationum et suppli- cationum offerimus instantiam. Significavit autem nobis rex Boloniorum,3 ut ita 15 20 30 84. 83. a) ,que ab ipso scriptore suppletum A. 1) Krňany prope Neveklov, distr. pol. Benešov (Beneschau). 1) Všetice prope Ne- veklov. — 1) Ubi vicus hic quaerendus sit, nescio, a) ,deorum‘ Pez. 1) Clementi III. — 2) Wezilo archiep. Magunt. (1084—1088). Pez eumque secuti ceteri editores sigillo W. Wratislaum, Bohemiae regem, significari perperam suspicantur. — 3) Köhncke, Wibert von Ravenna, pag. 115, nota I hic ,rex Boemiorum' corri- gendum esse putat. Quae emendatio supervacanea est, cum Wratislaum, regem Bo- hemiae, etiam titulum regis Poloniae accepisse illa acclamatio doceat, quam Cosmas 40 lib. II, c. 38 refert: ,Wratizlao regi tam Boemico tam Polonico, magnifico et pacifico, a deo coronato vita, salus et victoria. (Font. rer. Boh. II, pag. 118). 35
Strana 91
1085 POST IUN. 15. — POST IUL. 13. NUM. 84, 85. 91 dicamus salva vestri reverentia, immo humiliter implorat familiari devotione, quia offendisset vestrae serenitatis clementiam magis hac sola nominis simplicitate, quam alicuius importunitatis conscientia. Et quia sperat nostrae humilitatis se- dulitatem speciali respectu erga vos profuturam sibi et utilem, desiderio desi- derat nos pro eo porrigere dignam satisfactionis excusationem. Intimamus itaque paternitati vestrae de eodem supplici vestro, nostro filiolo, quia quicquid in hac re factum est, ex praecepto filii vestri, domni imperatoris, et totius regni consensu et astipulatione definitum est. Nec immerito. Quis enim in praesenti tribulatione se opposuit tot et tantis periculis pro imperiali incolumitate, pro regni sublimi- tate, pro singulari vestrae apostolicae sedis reverentia et stabilitate? Omnis ordo, omnis dignitas, omnis denique religio inimicorum pedibus attrita fuisset, nisi eius fideli ac fiduciali constantia in omnibus et prae omnibus viriliter restitisset. Pater sancte, hoc cogitate, id adtendite, et in hoc concordant omnia iudicia, quia si copia suppeteret, ipsum fore dignissimum ampliori honore et gratia. Non ergo loquatur dominus noster contra servum suum durius vel aspere, quia utilis est ipse deo et ecclesiae necnon domno imperatori ac vestrae excellentiae. Im- ploramus igitur vestram benivolentiam, ut huius rei negotium in nostram depo- natis diligentiam. Quia ecce coram deo utilem et obedientem vobis et ecclesiae vestrae habebitis eum in omni vestri beneplacito. Qui vos praevenit in bene- 20 dictione dulcedinis, ponat super vos coronam aeternae beatitudinis. 5 10 15 85. 25 Hartwicus, archiepiscopus Magdeburgensis, Vratislao regiam dignitatem congratulatur eumque rogat, ne Bennonem episcopum, in synodo Maguntina damnatum, in sedem Misnensem recipi patiatur. [1085 post iul. 13.) Pez, Thesaurus anecdotor. VI, I, col. 289, num. 74. = Dobner, Annales Hagec. V, pag. 535. = J. Chr. Adelung, Directorium, pag. 70, num. 189 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 178, num. 196. = Erben, Reg. I, pag. 77, num. 174. = Cod. dipl. Saxoniae regiae Il Hauptth., I, pag. 40, num. 36 = Cod. Sax. regiae I Hauptth., I, pag. 347, num. 158. 30 De tempore epistolae cf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaisz.5 III, pag. 1181. Circa mensem iulium vel augustum anni 1086 scriptam esse putat Langer, Bischof Benno von Meissen, in Mitth. d. Vereins f. Gesch. d. St. Meissen I fasc. 5, pag. 20. Cf. Meyer von Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. W. u. V., tom. W. pag. 166 nota II et pag. 53 nota 97. 35 Domno W.,1 regi gloriosissimo, armis et fide erga imperatorem nostrum, quodque his excellentius est, pietate erga deum praestantissimo, H.,2 dei gratia Magadaburgensis archiepiscopus, manu domini auxiliari et brachio eius confir- 85. 1) Wratislao. — 1 Hartwicus, prius abbas Hersfeldensis, anno 1085 iul. 13 in archi- episcopum consecratus.
1085 POST IUN. 15. — POST IUL. 13. NUM. 84, 85. 91 dicamus salva vestri reverentia, immo humiliter implorat familiari devotione, quia offendisset vestrae serenitatis clementiam magis hac sola nominis simplicitate, quam alicuius importunitatis conscientia. Et quia sperat nostrae humilitatis se- dulitatem speciali respectu erga vos profuturam sibi et utilem, desiderio desi- derat nos pro eo porrigere dignam satisfactionis excusationem. Intimamus itaque paternitati vestrae de eodem supplici vestro, nostro filiolo, quia quicquid in hac re factum est, ex praecepto filii vestri, domni imperatoris, et totius regni consensu et astipulatione definitum est. Nec immerito. Quis enim in praesenti tribulatione se opposuit tot et tantis periculis pro imperiali incolumitate, pro regni sublimi- tate, pro singulari vestrae apostolicae sedis reverentia et stabilitate? Omnis ordo, omnis dignitas, omnis denique religio inimicorum pedibus attrita fuisset, nisi eius fideli ac fiduciali constantia in omnibus et prae omnibus viriliter restitisset. Pater sancte, hoc cogitate, id adtendite, et in hoc concordant omnia iudicia, quia si copia suppeteret, ipsum fore dignissimum ampliori honore et gratia. Non ergo loquatur dominus noster contra servum suum durius vel aspere, quia utilis est ipse deo et ecclesiae necnon domno imperatori ac vestrae excellentiae. Im- ploramus igitur vestram benivolentiam, ut huius rei negotium in nostram depo- natis diligentiam. Quia ecce coram deo utilem et obedientem vobis et ecclesiae vestrae habebitis eum in omni vestri beneplacito. Qui vos praevenit in bene- 20 dictione dulcedinis, ponat super vos coronam aeternae beatitudinis. 5 10 15 85. 25 Hartwicus, archiepiscopus Magdeburgensis, Vratislao regiam dignitatem congratulatur eumque rogat, ne Bennonem episcopum, in synodo Maguntina damnatum, in sedem Misnensem recipi patiatur. [1085 post iul. 13.) Pez, Thesaurus anecdotor. VI, I, col. 289, num. 74. = Dobner, Annales Hagec. V, pag. 535. = J. Chr. Adelung, Directorium, pag. 70, num. 189 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 178, num. 196. = Erben, Reg. I, pag. 77, num. 174. = Cod. dipl. Saxoniae regiae Il Hauptth., I, pag. 40, num. 36 = Cod. Sax. regiae I Hauptth., I, pag. 347, num. 158. 30 De tempore epistolae cf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaisz.5 III, pag. 1181. Circa mensem iulium vel augustum anni 1086 scriptam esse putat Langer, Bischof Benno von Meissen, in Mitth. d. Vereins f. Gesch. d. St. Meissen I fasc. 5, pag. 20. Cf. Meyer von Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. W. u. V., tom. W. pag. 166 nota II et pag. 53 nota 97. 35 Domno W.,1 regi gloriosissimo, armis et fide erga imperatorem nostrum, quodque his excellentius est, pietate erga deum praestantissimo, H.,2 dei gratia Magadaburgensis archiepiscopus, manu domini auxiliari et brachio eius confir- 85. 1) Wratislao. — 1 Hartwicus, prius abbas Hersfeldensis, anno 1085 iul. 13 in archi- episcopum consecratus.
Strana 92
92 NUM. 85, 86. 1085 POST IUL. 13. — 1086 APR. 29. mari. Ex quo primum virtutum tuarum notitia tanquam suavissimo odore afflati sumus, semper occasionem quaerentes fuimus, qua studium nostrum erga tuum obsequium probaremus. Interim placuit deo pro earundem virtutum merito adiu- torium super potentem ponere et electum de plebe sua exaltare. Et nos revelata divinitus nobis auricula, cum Samuele implevimus cornu nostrum oleo exulta- tionis ad unguendum electum domini prae participibus suis.3 Parati quidem fuimus, sed cum non admissi, tractare supervacuum putavimus. Hoc autem pro certo sciat dignitas tua, quia extremi non sumus inter eos, qui fastigium virgae tuae honorant et qui pro statu regni tui deum assiduis precibus interpellant. Notum autem facimus excellentiae tuae, Benonem, quondam Misinensem epi- scopum, sed in synodo Mongontina" damnatum, ad nos venisse perhibentem se a domno papa reconciliatum esse. Cuius verbis intendere indignum duximus, tum quia nullum certae reconciliationis signum a domno apostolico attulerit, tum propter Felicem tuum, immo nostrum, qui eius sedi iam canonice successit. Et nunc audivimus eundem Benonem per suos fautores modis omnibus conari de improviso antiquae surrepere sedi. Quapropter tuae sit providentiae conatum eius anticipare, nec dare cornu peccatori, ne eo reprobato, qui ob gratiam tui est inthronizatus,5 ille recipiatur, qui iustis ex causis in Mogontina synodo est damnatus.' Pistorem, super quo nos rogasti, misimus tibi cum instrumentis suis et munusculis nostris, quae tuae dignitati quidem non sunt congrua, sed tamen 20 secundum paupertatem nostram pensanda. De caetero pro salute tua et pro sta- bilitate regni tui levantes orationem ad dominum, dicimus assidue: �Domine, 7 salvum fac regem et exaudi nos in die, qua invocaverimus te." 5 10 15 86. Henricus IV., Romanorum imperator, episcopatus Moraviae cum Pragensi 25 episcopatu reconciliationem confirmat et antiquos episcopatus Pragensis terminos accurate perscribit. Ratisbonae 1086 apr. 29. Apographum autographi instar manu saec. XII delineatum in tabulario generali regni Bavariae Monachi (B). Alterum apographum imperfectum exstat apud Cosmam, Chron. 30 Boh. lib. II, cap. 37 (C.) Goldast. De regni Bohemiae...iuribus ac privilegiis ... commentarii (Frankf. 1627) App. pag. 18 (ex C). — Lünig, Teutsches Reichsarchiv, VIb pars spec. continuatio I. Fort- setzg. 1, pag. 230, num. 231 (ex C). — Balbin, Miscell. hist. Boh. dec. I, lib. VI. pag. II, 85. " Cf. Hebr. I. 9: unxit te deus ... oleo exultationis prae participibus tuis. 35 — 1) 1085 exeunte mense aprili et ineunte maio habita; v. Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag, 220, num. 7.; cf. Meyer v. Knonau op. l. IV, pag. 21 sq. et 548 sq. 5) I. e. Felix. — 5 I. e. Benno. Petitio haec frustra fuit, nam Bennonem iam ante annum 1088 ad episcopatum suum reversum esse patet ex Cosmae Chron. lib. II. c. 40. — 3) Psalm. XIX, 10. 40
92 NUM. 85, 86. 1085 POST IUL. 13. — 1086 APR. 29. mari. Ex quo primum virtutum tuarum notitia tanquam suavissimo odore afflati sumus, semper occasionem quaerentes fuimus, qua studium nostrum erga tuum obsequium probaremus. Interim placuit deo pro earundem virtutum merito adiu- torium super potentem ponere et electum de plebe sua exaltare. Et nos revelata divinitus nobis auricula, cum Samuele implevimus cornu nostrum oleo exulta- tionis ad unguendum electum domini prae participibus suis.3 Parati quidem fuimus, sed cum non admissi, tractare supervacuum putavimus. Hoc autem pro certo sciat dignitas tua, quia extremi non sumus inter eos, qui fastigium virgae tuae honorant et qui pro statu regni tui deum assiduis precibus interpellant. Notum autem facimus excellentiae tuae, Benonem, quondam Misinensem epi- scopum, sed in synodo Mongontina" damnatum, ad nos venisse perhibentem se a domno papa reconciliatum esse. Cuius verbis intendere indignum duximus, tum quia nullum certae reconciliationis signum a domno apostolico attulerit, tum propter Felicem tuum, immo nostrum, qui eius sedi iam canonice successit. Et nunc audivimus eundem Benonem per suos fautores modis omnibus conari de improviso antiquae surrepere sedi. Quapropter tuae sit providentiae conatum eius anticipare, nec dare cornu peccatori, ne eo reprobato, qui ob gratiam tui est inthronizatus,5 ille recipiatur, qui iustis ex causis in Mogontina synodo est damnatus.' Pistorem, super quo nos rogasti, misimus tibi cum instrumentis suis et munusculis nostris, quae tuae dignitati quidem non sunt congrua, sed tamen 20 secundum paupertatem nostram pensanda. De caetero pro salute tua et pro sta- bilitate regni tui levantes orationem ad dominum, dicimus assidue: �Domine, 7 salvum fac regem et exaudi nos in die, qua invocaverimus te." 5 10 15 86. Henricus IV., Romanorum imperator, episcopatus Moraviae cum Pragensi 25 episcopatu reconciliationem confirmat et antiquos episcopatus Pragensis terminos accurate perscribit. Ratisbonae 1086 apr. 29. Apographum autographi instar manu saec. XII delineatum in tabulario generali regni Bavariae Monachi (B). Alterum apographum imperfectum exstat apud Cosmam, Chron. 30 Boh. lib. II, cap. 37 (C.) Goldast. De regni Bohemiae...iuribus ac privilegiis ... commentarii (Frankf. 1627) App. pag. 18 (ex C). — Lünig, Teutsches Reichsarchiv, VIb pars spec. continuatio I. Fort- setzg. 1, pag. 230, num. 231 (ex C). — Balbin, Miscell. hist. Boh. dec. I, lib. VI. pag. II, 85. " Cf. Hebr. I. 9: unxit te deus ... oleo exultationis prae participibus tuis. 35 — 1) 1085 exeunte mense aprili et ineunte maio habita; v. Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag, 220, num. 7.; cf. Meyer v. Knonau op. l. IV, pag. 21 sq. et 548 sq. 5) I. e. Felix. — 5 I. e. Benno. Petitio haec frustra fuit, nam Bennonem iam ante annum 1088 ad episcopatum suum reversum esse patet ex Cosmae Chron. lib. II. c. 40. — 3) Psalm. XIX, 10. 40
Strana 93
1086 APR. 29. NUM. 86. 93 5 num. 9 (ex C). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 172, num. 192 (ex C). — Köhler, Cod. dipl. Lusatiae sup. I. pag. 13, num. 6 (ex C). — Erben, Reg. I, pag. 73, num. 167 (ex C). — Jireček, Cod. iuris Bohem. I, pag. 21, num. 13 (ex C). — Stumpf, Acta imperii (= Reichskanzler III), pag. 79, num. 76 (ex B) = Kalousek, Druhá kopie cís. listiny dané 29 dub. 1086 in Zprávy o zasedání kr. České spol. nauk, 1883, pag. 114. 10 15 20 25 30 De diplomate inter viros doctos ambigitur. Fidem negat Bachmann, Cosmas und die Ur- kunde K. Heinrichs IV, in Mittheil. d. Instit. f. österr. Gesch. XXI, 1900, pag. 209 sq., qui diploma a Jaromiro episcopo confectum esse perperam contendit. — Gravior non- dumque ad finem perducta est controversia de antiquorum episcopatus Pragensis finium descriptione, quae Cosma auctore ex antiquo quodam documento a Jaromiro episcopo in synodo Maguntiae anno 1085 prolato recepta est. Descriptionis huius veritatem primus in dubitationem vocavit Bandtkie, Erläuterung d. Urk. K. Heinr. IV über d. Vereinigung d. Bisthumer Prag u. Olmütz 1086, in Schlesisch. Provinzbl. 1831, pag. 395. Documentum a Jaromiro prolatum, ad quod finium descriptio est revocanda, falsum esse demonstrat etiam Dummler, Piligrim v. Passau, pag. 174 sq. Cuius quidem sententiam novis additis argumentis receperunt Zeissberg, Miseco I (Mieczyslaw), der erste christliche Beherrscher der Polen, in Arch. ƒ. österr. Gesch. XXXVIII, pag. 25 sq. et Loserth, Der Umfang d. böhm. Reiches unter Boleslav II, in Mitth. d. Instit. f. österr. Gesch. II, 1881, pag. 15 sq. Quae Loserth contra diploma protulit, refutat Kalousek, O rozsahu říše české za Boleslava II. in Sborník historický I, 1883, pag. I sq. et 97 sq., ubi etiam locorum nomina, quae in diplomate occurrunt, optima adhuc ratione explicantur. [Aliam nominum interpretationem dedit Palacký, Dějiny,3 I, 1, pag. 252, nota 245/. Gravissima commentationis suae argumenta Kalousek etiam germanice prosecutus est in Sitzungs-Ber. d. kgl. böhm. Ges. d. Wiss. 1883, pag. 26. Nuper Bretholz, Mähren und das Reich H. Boleslavs II, in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII (1895) pag. 137 sq., descriptionem finium narrationi cuidam de vita s. Adalberti depromptam esse putavit; cuius opinionem contemnit Kalousek in Český časop. hist. II (1896), pag. 47. Quae postea viri docti contra finium descriptionem protulerunt, confutat Ka- lousek, Kontroversy souvislé se založením biskupství Pražského, in Český časopis hist. I. pag. 75 sq. et O listině císaře Jindřicha z roku 1086, ibid. VIII, pag. 257 sq. Tamen Pot- kański, Przywilej z 1086 roku, in Kwartalnik histor. XVII, 1903, pag. I sq., denuo de- scriptionem nullo modo genuinam esse posse probare conatur. Commentationum, quae ad controversiam referuntur, uberiorem conspectum dedit Pekař, K sporu o zakládací listinu biskupství Pražského, in Český časop. hist. X. pag. 45 sq.; qui sub finem descriptionis illam partem, quae sit a verbis „Inde ad orientem“ ex Jaromiri episcopi falso originem ducere iudicat. 35 In nomine sanctę et individuę trinitatis. Henricus,“ divina favente clementia Romanorum tercius ' imperator augustus. Regio nomini et imperatorię dignitati congruere novimus, ut ęcclesiarum dei utilitatibus ubique opitulantes dampna vel iniurias earum, quacumque necesse fuerit, propulsemus. Quapropter universis 40 dei nostrique“ fidelibus tam futuris quam presentibus notum esse volumus, qua- liter nosterd Bragensise episcopus Gebehardvs" sepe confratribus suis et co- episcopis ceterisque principibus nostris ac novissime nobis conquestus est, quod Bragensis episcopatus, qui ab] inicio per totum Boemię ac Marauię ducatum unusg et integer constitutus et tam a papa Benedicto quam a primo Ottone a 45 86. a) litteris maiusculis scriptum B. — b) ,tercius deest C. — c) ,nostrique regni' C. — d) ,fidelis noster‘ C. — e) ,Pragensis' C. — f) ,Moravię‘ C. — 8) ,unu‘ B.
1086 APR. 29. NUM. 86. 93 5 num. 9 (ex C). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 172, num. 192 (ex C). — Köhler, Cod. dipl. Lusatiae sup. I. pag. 13, num. 6 (ex C). — Erben, Reg. I, pag. 73, num. 167 (ex C). — Jireček, Cod. iuris Bohem. I, pag. 21, num. 13 (ex C). — Stumpf, Acta imperii (= Reichskanzler III), pag. 79, num. 76 (ex B) = Kalousek, Druhá kopie cís. listiny dané 29 dub. 1086 in Zprávy o zasedání kr. České spol. nauk, 1883, pag. 114. 10 15 20 25 30 De diplomate inter viros doctos ambigitur. Fidem negat Bachmann, Cosmas und die Ur- kunde K. Heinrichs IV, in Mittheil. d. Instit. f. österr. Gesch. XXI, 1900, pag. 209 sq., qui diploma a Jaromiro episcopo confectum esse perperam contendit. — Gravior non- dumque ad finem perducta est controversia de antiquorum episcopatus Pragensis finium descriptione, quae Cosma auctore ex antiquo quodam documento a Jaromiro episcopo in synodo Maguntiae anno 1085 prolato recepta est. Descriptionis huius veritatem primus in dubitationem vocavit Bandtkie, Erläuterung d. Urk. K. Heinr. IV über d. Vereinigung d. Bisthumer Prag u. Olmütz 1086, in Schlesisch. Provinzbl. 1831, pag. 395. Documentum a Jaromiro prolatum, ad quod finium descriptio est revocanda, falsum esse demonstrat etiam Dummler, Piligrim v. Passau, pag. 174 sq. Cuius quidem sententiam novis additis argumentis receperunt Zeissberg, Miseco I (Mieczyslaw), der erste christliche Beherrscher der Polen, in Arch. ƒ. österr. Gesch. XXXVIII, pag. 25 sq. et Loserth, Der Umfang d. böhm. Reiches unter Boleslav II, in Mitth. d. Instit. f. österr. Gesch. II, 1881, pag. 15 sq. Quae Loserth contra diploma protulit, refutat Kalousek, O rozsahu říše české za Boleslava II. in Sborník historický I, 1883, pag. I sq. et 97 sq., ubi etiam locorum nomina, quae in diplomate occurrunt, optima adhuc ratione explicantur. [Aliam nominum interpretationem dedit Palacký, Dějiny,3 I, 1, pag. 252, nota 245/. Gravissima commentationis suae argumenta Kalousek etiam germanice prosecutus est in Sitzungs-Ber. d. kgl. böhm. Ges. d. Wiss. 1883, pag. 26. Nuper Bretholz, Mähren und das Reich H. Boleslavs II, in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII (1895) pag. 137 sq., descriptionem finium narrationi cuidam de vita s. Adalberti depromptam esse putavit; cuius opinionem contemnit Kalousek in Český časop. hist. II (1896), pag. 47. Quae postea viri docti contra finium descriptionem protulerunt, confutat Ka- lousek, Kontroversy souvislé se založením biskupství Pražského, in Český časopis hist. I. pag. 75 sq. et O listině císaře Jindřicha z roku 1086, ibid. VIII, pag. 257 sq. Tamen Pot- kański, Przywilej z 1086 roku, in Kwartalnik histor. XVII, 1903, pag. I sq., denuo de- scriptionem nullo modo genuinam esse posse probare conatur. Commentationum, quae ad controversiam referuntur, uberiorem conspectum dedit Pekař, K sporu o zakládací listinu biskupství Pražského, in Český časop. hist. X. pag. 45 sq.; qui sub finem descriptionis illam partem, quae sit a verbis „Inde ad orientem“ ex Jaromiri episcopi falso originem ducere iudicat. 35 In nomine sanctę et individuę trinitatis. Henricus,“ divina favente clementia Romanorum tercius ' imperator augustus. Regio nomini et imperatorię dignitati congruere novimus, ut ęcclesiarum dei utilitatibus ubique opitulantes dampna vel iniurias earum, quacumque necesse fuerit, propulsemus. Quapropter universis 40 dei nostrique“ fidelibus tam futuris quam presentibus notum esse volumus, qua- liter nosterd Bragensise episcopus Gebehardvs" sepe confratribus suis et co- episcopis ceterisque principibus nostris ac novissime nobis conquestus est, quod Bragensis episcopatus, qui ab] inicio per totum Boemię ac Marauię ducatum unusg et integer constitutus et tam a papa Benedicto quam a primo Ottone a 45 86. a) litteris maiusculis scriptum B. — b) ,tercius deest C. — c) ,nostrique regni' C. — d) ,fidelis noster‘ C. — e) ,Pragensis' C. — f) ,Moravię‘ C. — 8) ,unu‘ B.
Strana 94
94 NUM. 86. 1086 APR. 29. imperatore sic confirmatus est, postea sineh antecessorum suorum suoque' con- sensu sola dominantium potestate subinthronizatok intra terminos eius novo epi- scopo divisus esset et imminutus. Qui' cum Mogontięm coram legatis aposto- lice sedis, presentibus nobis ac" plerisque regni nostri obtimatibus, eandem que- rimoniam intulisset, ab archiepiscopis Wezelino“ Mogontino, Sigewino a Colo- niensi, Eilberto“ Treuerensi, Liemaro“ Bremensi, ab episcopis quoque Theode- rico“ Wirdinensi, Conrado“ Traiectensi, Vdalrico“ Eistetensi, Ottone“ Ratispo- nensi cum assensu laicorum: ducis Boemiorum Wratizlai et fratris eius Cvnradi, ducis Friderici,a ducis Liudaldi, palatini comitis Rabodonis“ et omnium, qui ibidem convenerant, primitiva illa parrochia cum omni terminorum suorum am- bitu Bragensi sedi est adiudicata.° Termini autem eius occidentem versus hii sunt. Tugust! que tendit ad medium fluminis Chub,2 Zedlza et Lusanę et Dazana, Liutomerici, Lemuzi usque ad mediam silvam, qua Boemia limitatur. Deinde ad aquilonem hi sunt termini: Pssouane, Chrouati et altera Chrowati, Zlasane, Tre- bouane, Pobarane, Dedosize usque ad mediam silvam, qua Milcianorum? oc- currunt termini. Inde ad orientem hos fluvios habet terminos: Bug' scilicet et Ztir 4 cum Gracouua5 civitate provintiaque, cui Uuag“ nomen est, cum omnibus regionibus ad predictam urbem pertinentibus, que Gracouua est. Inde Ungrorum limitibus additis usque ad montes, quibus nomen est Triti," dilatata procedit. Deinde in ea parte, que meridiem respicit, addita regione Morowia usque ad flu- 20 men, " cui nomen est Wag, et ad mediam silvam,' cui nomen est More,a 8 et eiusdem montis eadem parrochia tendit, qua Bauuaria limitatur. Mediantibus itaque nobis et communi principums aspirante suffragio peractum est, ut dux Boemie Wrati- zlavs" et frater eius Cvonradvs" supradicto Bragensi episcopo fratri suo par- rochiam iudiciario ordine requisitam ex integro reprofiterentur et redderent. Proinde nos rogatu“ eiusdem episcopi racionabiliter inducti, Bragensis episcopatus redintegrationem nostrę imperialis auctoritatis edicto illi et succesoribus eius confirmamus et stabilimus, inviolabiliter decernentes, ne ulla post hac cuiuslibet condicionis persona vel ulla societas hominum Bragensi ęcclesię quicquam sui iuris in“ prenotatis terminis alienare presumat. Cuius redintegrationis et confir- 30 5 10 15 25 86. h) ,sine deest C. — i) ,suoque' deest C. — k) ,h' eod. atramento superscriptum B. — 1) in loco raso correctum ex,Quod' B. — m) ,Mogontinę' B. ſubi,ę‘ ex,o' corr.]: Maguntię' C. — n) ,ac' ead. manu superscriptum B. — o) ,adiud‘ in loco raso B. — P) ,c‘ ex ,i' eod. atram. corr. B. — q) ,fluvium‘ C. — r) ,medias silvas' B. — 5) ex ,principiu' ra- dendo corr. B. — t) ,rogati‘ B. — u) im' B. 1) Domažlice, germ. Taus. — 2) Chamb, boh. Chub vel Kouba, fl. Bavariae. — De sequentium provinciarum Bohemiae situ vide ea, quae disserit Kalousek in Sbornik historický I (1883), pag. 98 sq. — 3) Bug, fl. Galiciae. — 1) Styr, fl. Galiciae orien- talis. — 5) Krakov, germ. Krakau, urbs Galiciae. — 6) Regio apud Váh, germ. Waag, fl. Hungariae, qui ap. Komárno (Komorn) Danubio influit. — 7) Tatry, germ. Tatra, 40 montes Hungariae septentr. — 5) Montes ap. Mailberg in Austria Inferiore, a flu- mine Bulka meridiem versus. 35
94 NUM. 86. 1086 APR. 29. imperatore sic confirmatus est, postea sineh antecessorum suorum suoque' con- sensu sola dominantium potestate subinthronizatok intra terminos eius novo epi- scopo divisus esset et imminutus. Qui' cum Mogontięm coram legatis aposto- lice sedis, presentibus nobis ac" plerisque regni nostri obtimatibus, eandem que- rimoniam intulisset, ab archiepiscopis Wezelino“ Mogontino, Sigewino a Colo- niensi, Eilberto“ Treuerensi, Liemaro“ Bremensi, ab episcopis quoque Theode- rico“ Wirdinensi, Conrado“ Traiectensi, Vdalrico“ Eistetensi, Ottone“ Ratispo- nensi cum assensu laicorum: ducis Boemiorum Wratizlai et fratris eius Cvnradi, ducis Friderici,a ducis Liudaldi, palatini comitis Rabodonis“ et omnium, qui ibidem convenerant, primitiva illa parrochia cum omni terminorum suorum am- bitu Bragensi sedi est adiudicata.° Termini autem eius occidentem versus hii sunt. Tugust! que tendit ad medium fluminis Chub,2 Zedlza et Lusanę et Dazana, Liutomerici, Lemuzi usque ad mediam silvam, qua Boemia limitatur. Deinde ad aquilonem hi sunt termini: Pssouane, Chrouati et altera Chrowati, Zlasane, Tre- bouane, Pobarane, Dedosize usque ad mediam silvam, qua Milcianorum? oc- currunt termini. Inde ad orientem hos fluvios habet terminos: Bug' scilicet et Ztir 4 cum Gracouua5 civitate provintiaque, cui Uuag“ nomen est, cum omnibus regionibus ad predictam urbem pertinentibus, que Gracouua est. Inde Ungrorum limitibus additis usque ad montes, quibus nomen est Triti," dilatata procedit. Deinde in ea parte, que meridiem respicit, addita regione Morowia usque ad flu- 20 men, " cui nomen est Wag, et ad mediam silvam,' cui nomen est More,a 8 et eiusdem montis eadem parrochia tendit, qua Bauuaria limitatur. Mediantibus itaque nobis et communi principums aspirante suffragio peractum est, ut dux Boemie Wrati- zlavs" et frater eius Cvonradvs" supradicto Bragensi episcopo fratri suo par- rochiam iudiciario ordine requisitam ex integro reprofiterentur et redderent. Proinde nos rogatu“ eiusdem episcopi racionabiliter inducti, Bragensis episcopatus redintegrationem nostrę imperialis auctoritatis edicto illi et succesoribus eius confirmamus et stabilimus, inviolabiliter decernentes, ne ulla post hac cuiuslibet condicionis persona vel ulla societas hominum Bragensi ęcclesię quicquam sui iuris in“ prenotatis terminis alienare presumat. Cuius redintegrationis et confir- 30 5 10 15 25 86. h) ,sine deest C. — i) ,suoque' deest C. — k) ,h' eod. atramento superscriptum B. — 1) in loco raso correctum ex,Quod' B. — m) ,Mogontinę' B. ſubi,ę‘ ex,o' corr.]: Maguntię' C. — n) ,ac' ead. manu superscriptum B. — o) ,adiud‘ in loco raso B. — P) ,c‘ ex ,i' eod. atram. corr. B. — q) ,fluvium‘ C. — r) ,medias silvas' B. — 5) ex ,principiu' ra- dendo corr. B. — t) ,rogati‘ B. — u) im' B. 1) Domažlice, germ. Taus. — 2) Chamb, boh. Chub vel Kouba, fl. Bavariae. — De sequentium provinciarum Bohemiae situ vide ea, quae disserit Kalousek in Sbornik historický I (1883), pag. 98 sq. — 3) Bug, fl. Galiciae. — 1) Styr, fl. Galiciae orien- talis. — 5) Krakov, germ. Krakau, urbs Galiciae. — 6) Regio apud Váh, germ. Waag, fl. Hungariae, qui ap. Komárno (Komorn) Danubio influit. — 7) Tatry, germ. Tatra, 40 montes Hungariae septentr. — 5) Montes ap. Mailberg in Austria Inferiore, a flu- mine Bulka meridiem versus. 35
Strana 95
1086 APR. 29. — 1087. NUM. 86—88. 95 5 mationis auctoritas ut omni evo stabilis et inconvulsa permaneat, hanc cartam inde conscribi," quam, sicut infra apparet, manu propria roborantes inpressione sigilli nostri iussimus insigniri. 1 Signum* domni Henrici tercii Romanorum imperatoris augusti. à (M. et S. sp.) 1 Herimannus cancellarius vice Wezelonis" archicancellarii recognovitz i (S. R. aa ). Data III kalendas maii, anno ab incarnatione domini MLXXXVI, indic- tione VIII, anno autem domini Henrici, regni quidem XXXII, imperii vero III. Actum bb Ratispone in Christi nomine feliciter amen. 10 87. Clemens III antipapa episcopatus Pragensis antiquos terminos ab Hen- rico WV imperatore definitos confirmat. [1086]. 15 20 Bullam hanc deperditam Cosmas, Chron. Boh. lib. II, c. 38 his verbis commemorat: ,Simi- liter eodem anno Heinrico imperatore demandante et Maguntino archiepiscopo Wezlone inter. veniente per legatos apostolici, qui eidem interfuerunt concilio si. e. Maguntinensi), domnus Clemens papa secundum praedictos terminos suo privilegio corroborat Pragensem episcopatum, id efflagitante et suggerente Gebehardo episcopo per suum capellanum nomine Albinum, quem cum legatis apostolici ex Maguntia hac de eadem causa miserat Romam'. (Fontes rer. Bohem. II. pag. 118). — Erben, Reg. I, pag. 74, num. 168. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 5325 88. 25 Benedictus, abbas Scotorum Ratisbonae, Vratislaum, regem Bohemiae, in bellum proficiscentem suis suorumque piis votis pro fausto expeditionis exitu prosequitur. 11087./ Pez, Thesaurus anecd. VI. I, col. 290, num. 75 (ex cod. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon, nunc deperdito) = Dobner, Annales Hageciani V. pag. 571 (extr.) = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 186, num. 201 ; = Erben, Reg. I, pag. 81, num, 178. 30 35 Dobner eumque secuti ceteri editores epistolam hanc anno 1091 vel 1090 scriptam esse censent, quam opinionem etiam Dudik, Gesch. Mährens II. pag. 447 approbat. Sententia haec autem vitiosa est, cum expeditio, cuius in epistola mentio fit, nulla alia esse possit quam illa aestate anni 1087 contra Egbertum, marchionem Misniae, suscepta (cf. Giese- brecht Gesch. d. deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 1181). Expeditionem Wratislai in Moraviam contra Conradum ducem anno 1090 factam hoc loco suspicari, plane impossibile est, cum illo anno Benedictus abbas iam mortuus esset (v. Wattenbach in Zeitschr. f. christl. Archaologie und Kunst I, pag. 28). — Vide etiam Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. W u. Heinr. V, tom. W, pag. 173, not. 21. 40 86. v) ,conscripsi' B. — x) ,Signum — recognovit deest C. — y) ,Mezedonis' B. — z) ,recon- signavit' B. — aa) signo recognitionis litteris maiusculis inscriptum est: Ydea Eeri- manni kankelarii." — bb) Actum — amen‘ deest C.
1086 APR. 29. — 1087. NUM. 86—88. 95 5 mationis auctoritas ut omni evo stabilis et inconvulsa permaneat, hanc cartam inde conscribi," quam, sicut infra apparet, manu propria roborantes inpressione sigilli nostri iussimus insigniri. 1 Signum* domni Henrici tercii Romanorum imperatoris augusti. à (M. et S. sp.) 1 Herimannus cancellarius vice Wezelonis" archicancellarii recognovitz i (S. R. aa ). Data III kalendas maii, anno ab incarnatione domini MLXXXVI, indic- tione VIII, anno autem domini Henrici, regni quidem XXXII, imperii vero III. Actum bb Ratispone in Christi nomine feliciter amen. 10 87. Clemens III antipapa episcopatus Pragensis antiquos terminos ab Hen- rico WV imperatore definitos confirmat. [1086]. 15 20 Bullam hanc deperditam Cosmas, Chron. Boh. lib. II, c. 38 his verbis commemorat: ,Simi- liter eodem anno Heinrico imperatore demandante et Maguntino archiepiscopo Wezlone inter. veniente per legatos apostolici, qui eidem interfuerunt concilio si. e. Maguntinensi), domnus Clemens papa secundum praedictos terminos suo privilegio corroborat Pragensem episcopatum, id efflagitante et suggerente Gebehardo episcopo per suum capellanum nomine Albinum, quem cum legatis apostolici ex Maguntia hac de eadem causa miserat Romam'. (Fontes rer. Bohem. II. pag. 118). — Erben, Reg. I, pag. 74, num. 168. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 5325 88. 25 Benedictus, abbas Scotorum Ratisbonae, Vratislaum, regem Bohemiae, in bellum proficiscentem suis suorumque piis votis pro fausto expeditionis exitu prosequitur. 11087./ Pez, Thesaurus anecd. VI. I, col. 290, num. 75 (ex cod. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon, nunc deperdito) = Dobner, Annales Hageciani V. pag. 571 (extr.) = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 186, num. 201 ; = Erben, Reg. I, pag. 81, num, 178. 30 35 Dobner eumque secuti ceteri editores epistolam hanc anno 1091 vel 1090 scriptam esse censent, quam opinionem etiam Dudik, Gesch. Mährens II. pag. 447 approbat. Sententia haec autem vitiosa est, cum expeditio, cuius in epistola mentio fit, nulla alia esse possit quam illa aestate anni 1087 contra Egbertum, marchionem Misniae, suscepta (cf. Giese- brecht Gesch. d. deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 1181). Expeditionem Wratislai in Moraviam contra Conradum ducem anno 1090 factam hoc loco suspicari, plane impossibile est, cum illo anno Benedictus abbas iam mortuus esset (v. Wattenbach in Zeitschr. f. christl. Archaologie und Kunst I, pag. 28). — Vide etiam Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. W u. Heinr. V, tom. W, pag. 173, not. 21. 40 86. v) ,conscripsi' B. — x) ,Signum — recognovit deest C. — y) ,Mezedonis' B. — z) ,recon- signavit' B. — aa) signo recognitionis litteris maiusculis inscriptum est: Ydea Eeri- manni kankelarii." — bb) Actum — amen‘ deest C.
Strana 96
96 NUM. 88, 89. 1087. Clarissimo regi W.,1 regali diademate adornato, Benedictus Christi pere- grinorum servus, caeterique omnes, qui sunt Radispone peregrini, cuncta prae- sentis vitae prospera et futurae sine fine mansura praemia. Verba legationis tuae dulcissimae gratanter suscepimus et libenter quae postulasti implere decrevimus. Semper quidem, ut decet, pro tua tuorumque salute votiva ac fida ab omnibus fit oratio, sed modo, cum te in expeditionem cum exercitu exire, gentium quoque feritatem contra te insanire audivimus, super impensum solitum nostrae devo- tionis hoc facere decrevimus: totum psalterium ab omnibus cottidie implere, missam etiam ad hoc pertinentem communiter celebrare, sed et crucem cum le- tania portare, ieiunium quoque ab omnibus praeter infirmos tribus diebus in sep- 10 timana implere. Et haec diligenter fieri decrevimus, donec auxiliante Christo do- minus noster victor cum gaudio revertatur in pace. Deum, charissime, qui tibi tribuit honorem, time atque eius mandata, ut possis, custodi. Judas Machabeus cum perfecte timebat dominum, cum paucis superabat gentes. Gedeon quoque tribuens honorem deo cum tricentis tantum viris Madianitas usque ad interne- 15 cionem pene prostravit. 5 89. Monasterii Hersfeldensis monachi, ad inopiam redacti et ab hostibus de- vastati, a rege Vratislao auxilium et elemosynam petunt. 11087.] 20 Pez, Thesaurus anecd. VI. 1. col. 292, num. 77 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito). = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 573 (extr.) = Erben, Reg. I, pag. 82, num. 181. Epistolam hanc cur ad ann. 1091 posuerint Dobner et Erben l. l., nescio. Mihi quidem sub finem anni 1087 scripta esse videtur, cum verisimillimum sit, depopulationes, quae in 25 ea commemorantur, bello Henrici IV contra Egbertum marchionem Misniae hoc anno factas esse. Conf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 624. — Langer in Mitth. d. Vereins f. Gesch. d. Stadt Meissen I, fasc. 5, pag. 24, nota 42 epistolae au- ctorem eundem Hartwicum esse putat, qui epistolam num. 85 scripsit. Quam sententiam approbare non possum. 30 Regi glorioso 1 paupercula et misera Herveldensis congregatio orationes suas assiduas, deo utinam acceptas. Consideratis virtutibus tuis, quod erga im- peratorem nostrum et omnem rem publicam exstitisti fidelis, propter quod et ,unxit te deus, deus tuus, oleo exultationis prae participibus tuis,“2 in spem in- ducti sumus non sine fructu consolationis pandere tibi nostras afflictiones. Ecce 35 enim hac, quam nosti et cui saepe numero interfuisti, bellicae tempestatis rabie paulatim attriti, ad nihilum iam sumus omnino redacti, dum in confinio positi utriusque tumultuantis populi utrobique sumus depopulatione expositi." Hac ne- 88. 1) Vratislao. 89. a) ,expositi' addidit Pez. 1) Vratislao. — 2) Hebr. I. 9. 40
96 NUM. 88, 89. 1087. Clarissimo regi W.,1 regali diademate adornato, Benedictus Christi pere- grinorum servus, caeterique omnes, qui sunt Radispone peregrini, cuncta prae- sentis vitae prospera et futurae sine fine mansura praemia. Verba legationis tuae dulcissimae gratanter suscepimus et libenter quae postulasti implere decrevimus. Semper quidem, ut decet, pro tua tuorumque salute votiva ac fida ab omnibus fit oratio, sed modo, cum te in expeditionem cum exercitu exire, gentium quoque feritatem contra te insanire audivimus, super impensum solitum nostrae devo- tionis hoc facere decrevimus: totum psalterium ab omnibus cottidie implere, missam etiam ad hoc pertinentem communiter celebrare, sed et crucem cum le- tania portare, ieiunium quoque ab omnibus praeter infirmos tribus diebus in sep- 10 timana implere. Et haec diligenter fieri decrevimus, donec auxiliante Christo do- minus noster victor cum gaudio revertatur in pace. Deum, charissime, qui tibi tribuit honorem, time atque eius mandata, ut possis, custodi. Judas Machabeus cum perfecte timebat dominum, cum paucis superabat gentes. Gedeon quoque tribuens honorem deo cum tricentis tantum viris Madianitas usque ad interne- 15 cionem pene prostravit. 5 89. Monasterii Hersfeldensis monachi, ad inopiam redacti et ab hostibus de- vastati, a rege Vratislao auxilium et elemosynam petunt. 11087.] 20 Pez, Thesaurus anecd. VI. 1. col. 292, num. 77 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito). = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 573 (extr.) = Erben, Reg. I, pag. 82, num. 181. Epistolam hanc cur ad ann. 1091 posuerint Dobner et Erben l. l., nescio. Mihi quidem sub finem anni 1087 scripta esse videtur, cum verisimillimum sit, depopulationes, quae in 25 ea commemorantur, bello Henrici IV contra Egbertum marchionem Misniae hoc anno factas esse. Conf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 624. — Langer in Mitth. d. Vereins f. Gesch. d. Stadt Meissen I, fasc. 5, pag. 24, nota 42 epistolae au- ctorem eundem Hartwicum esse putat, qui epistolam num. 85 scripsit. Quam sententiam approbare non possum. 30 Regi glorioso 1 paupercula et misera Herveldensis congregatio orationes suas assiduas, deo utinam acceptas. Consideratis virtutibus tuis, quod erga im- peratorem nostrum et omnem rem publicam exstitisti fidelis, propter quod et ,unxit te deus, deus tuus, oleo exultationis prae participibus tuis,“2 in spem in- ducti sumus non sine fructu consolationis pandere tibi nostras afflictiones. Ecce 35 enim hac, quam nosti et cui saepe numero interfuisti, bellicae tempestatis rabie paulatim attriti, ad nihilum iam sumus omnino redacti, dum in confinio positi utriusque tumultuantis populi utrobique sumus depopulatione expositi." Hac ne- 88. 1) Vratislao. 89. a) ,expositi' addidit Pez. 1) Vratislao. — 2) Hebr. I. 9. 40
Strana 97
1087. — CC. 1088. NUM. 89, 90. 97 cessitate compulsi, quicquid in thesauris domus domini invenimus, vitae consulendo totum iam consumpsimus, dum arcam dei, quam calcitrantes boves inclinaverant, ecclesiam videlicet, cui deo auctore deservimus, retinere cupimus, dum divinas excubias non sponte relinquimus, dum inviti militiae nostrae abdicamus. Qua- propter cum fiducia ad thronum gratiae tuae accedimus, ut misericordiam con- sequamur et tuae liberalitatis beneficio alicuius supplementi gratiam in moni- mentum benivolentiae tuae in auxilio opportuno inveniamus. Paratus est hanc vicissitudinem remunerare digna remuneratione, qui et praedictis virtutibus tuis tibi contulit sceptrum regni et sedem gloriae, adiutorium super potentem po- 10 nendo et electum de plebe sua exaltando. 5 90. 15 Wezilo, archiepiscopus Maguntinus, Vratislao, Poloniae (et Bohemiae) regi, significat imperatorem ei favere; cui ut fidem servet, hortatur. Monet, ne Sa- xoniae episcopis fidat, rogatque, ut fratri episcopo reconcilietur. ſcc. 1088./ 20 Pez, Thesaurus anecdot. VI, 1, col. 296, num. 81 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emme- rammi Ratisbon. nunc deperdito). = Dobner, Annales Hagec. V. pag, 527. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 177, num. 195. = Bielowski, Monum. Poloniae hist. I, pag. 364 (ad an. cc. 1074). = Erben, Reg. I, pag. 74, num. 169. — Will, Reg. archiep. Magunt. I. pag. 223, num. 20. 25 Epistolam hanc primus recte explicavit Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 1182. — Vide etiam Lewicki, Wratysław II czeski królem polskim, (Sprawozdanie c. k. gimna- zyum v Przemyšlu 1876) pag. 10 sq. — Epistola haec anno 1088 scripta esse videtur, cum colloquium regis cum episcopis Saxoniae, cuius in ea mentio fit, eodem tempore veri- simillime habitum sit, quo Vratislaus (teste Cosmae Chron. lib. II, c. 40) iterum cum suo exercitu Misniam intravit. Cf. Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. IV. u. Heinr. V., tom. IV., pag. 207 not. 27. 35 Glorioso Boloniorum regi W, a 1 tam venerando quam desiderabili, W.," gratia dei quod est, dilectionem, quam pater unanimi filio, et orationis iuge sacri- 30 ficium cum intima devotione et servitio. Si cardo rerum vestrarum sub pacis e tranquillitatis versatur iocunditate, nec malignantium improbitas obnubilat animi vestri serenitatem aliqua laesione, gaudemus cum amicis vestris omnibus, et si quid veri de nobis possumus promittere, specialiter etiam prae omnibus promit- timus. Significatum est autem nobis per legationis vestrae dulcedinem, quasi dominus noster imperator commutasse videatur erga vos affectum animi sui et qualitatem, nec ea serenitate vos arrideat eius clementia, ut possitis sperare de eo consuetae gratiae et saluti viciniora. Hoc equidem ecce coram deo nec scimus nec ullo modo persentire possumus, sed illud sub Christi testimonio liquido 40 90. a) ,O° Pez. Correxit Giesebrecht. — b) ,promittimus' addidi. — c) ,comutasse' Pez. 1) Vratislao. — 1) Wezilo, archiepiscopus Maguntinus.
1087. — CC. 1088. NUM. 89, 90. 97 cessitate compulsi, quicquid in thesauris domus domini invenimus, vitae consulendo totum iam consumpsimus, dum arcam dei, quam calcitrantes boves inclinaverant, ecclesiam videlicet, cui deo auctore deservimus, retinere cupimus, dum divinas excubias non sponte relinquimus, dum inviti militiae nostrae abdicamus. Qua- propter cum fiducia ad thronum gratiae tuae accedimus, ut misericordiam con- sequamur et tuae liberalitatis beneficio alicuius supplementi gratiam in moni- mentum benivolentiae tuae in auxilio opportuno inveniamus. Paratus est hanc vicissitudinem remunerare digna remuneratione, qui et praedictis virtutibus tuis tibi contulit sceptrum regni et sedem gloriae, adiutorium super potentem po- 10 nendo et electum de plebe sua exaltando. 5 90. 15 Wezilo, archiepiscopus Maguntinus, Vratislao, Poloniae (et Bohemiae) regi, significat imperatorem ei favere; cui ut fidem servet, hortatur. Monet, ne Sa- xoniae episcopis fidat, rogatque, ut fratri episcopo reconcilietur. ſcc. 1088./ 20 Pez, Thesaurus anecdot. VI, 1, col. 296, num. 81 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emme- rammi Ratisbon. nunc deperdito). = Dobner, Annales Hagec. V. pag, 527. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I. pag. 177, num. 195. = Bielowski, Monum. Poloniae hist. I, pag. 364 (ad an. cc. 1074). = Erben, Reg. I, pag. 74, num. 169. — Will, Reg. archiep. Magunt. I. pag. 223, num. 20. 25 Epistolam hanc primus recte explicavit Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 1182. — Vide etiam Lewicki, Wratysław II czeski królem polskim, (Sprawozdanie c. k. gimna- zyum v Przemyšlu 1876) pag. 10 sq. — Epistola haec anno 1088 scripta esse videtur, cum colloquium regis cum episcopis Saxoniae, cuius in ea mentio fit, eodem tempore veri- simillime habitum sit, quo Vratislaus (teste Cosmae Chron. lib. II, c. 40) iterum cum suo exercitu Misniam intravit. Cf. Meyer v. Knonau, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinr. IV. u. Heinr. V., tom. IV., pag. 207 not. 27. 35 Glorioso Boloniorum regi W, a 1 tam venerando quam desiderabili, W.," gratia dei quod est, dilectionem, quam pater unanimi filio, et orationis iuge sacri- 30 ficium cum intima devotione et servitio. Si cardo rerum vestrarum sub pacis e tranquillitatis versatur iocunditate, nec malignantium improbitas obnubilat animi vestri serenitatem aliqua laesione, gaudemus cum amicis vestris omnibus, et si quid veri de nobis possumus promittere, specialiter etiam prae omnibus promit- timus. Significatum est autem nobis per legationis vestrae dulcedinem, quasi dominus noster imperator commutasse videatur erga vos affectum animi sui et qualitatem, nec ea serenitate vos arrideat eius clementia, ut possitis sperare de eo consuetae gratiae et saluti viciniora. Hoc equidem ecce coram deo nec scimus nec ullo modo persentire possumus, sed illud sub Christi testimonio liquido 40 90. a) ,O° Pez. Correxit Giesebrecht. — b) ,promittimus' addidi. — c) ,comutasse' Pez. 1) Vratislao. — 1) Wezilo, archiepiscopus Maguntinus.
Strana 98
98 NUM. 90, 91. CC. 1088. — 1085 — 1089 IUN. 26. confirmamus, quia paucos aut nullum habet in imperio, quem maiori respiciat gratia et dilectionis privilegio. Unde monemus vestram dilectionem, ut et vos parem ei referatis fidei et veritatis vicissitudinem, apud deum et homines de- bitam conservetis ei perseverantiae stabilitatem. Quod autem invitastis nos ad sollemne charitatis vestrae tripudium, attulit nobis cum summa gratiarum actione exultationem et gaudium. Sed non sunt ea tranquillitatis tempora, ut vel velint vel possint carere nostri" regni negotia. Si vero visitaverit nos in pacis lenitate oriens ex alto, cum omni devotione veniemus ad vos sub obtentu vestri honoris et dei servitio. Relatum est etiam nobis, quia colloquium habueritis cum seducto- ribus illis Saxonum non episcopis, sed vere apostatis, qui simulata pacis con- 10 ditionee conantur infigere aculeum durae deceptionis. Monemus itaque diligentiam vestram, ne in promissione eorum aliquam habeatis certitudinis fiduciam, quia summa amentia est in eorum verbis spem habere, quorum perfidia tociens de- ceptus sis. Audivimus quoque, quia inter vos et fratrem vestrum episcopum sit aliqua dissensionis macula;4 et quantum iocunditatis priorum legatio, tantum 15 tristitiae attulit nobis huius amaritudinis infamia. Rogamus et obsecramus in do- mino Jesu, ut divino terrore et nostra ammonitione sopiatur inter vos omne dissensionis scandalum, donec nos sequestra pace aliquod devotionis et studii adhibeamusf consilium. Faciat et perficiat in vobis deus cepta sua, adaugeat et cumulet in vobis dona sua. Neque enim hoc perficere magnum est omnipotenti 20 dexterae, quae supra quam petimus aut intelligimus potens est et facere. 91. Vratislaus, rex Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov di- versa vestimenta et villas Stašov et Žiňany confert. 11085—1089 iun. 26/. 25 Memoria donationis traditur in privilegio Premislai Otakari I regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur, (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 189, num. 204. — Erben, Reg. I, pag. 81, num. 177. De memoriae huius fide cf. ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. 30 Hic Wratislaus postposito nomine ducis, rex apellatus, multa ecclesie pre- fate donaria dedit, casulas et pallia et alium ornatum in diversos usus; villam eciam Stasowye 1 dedit, insuper et Zyniasa 2 terram plus quam ad decem aratra cum silva. Qui rex, ut prudens homo, precavens in futurum, ne quis emulus 90. d) Cave hoc pronomen coniungas cum sequenti genitivo. — e) Ita correxi; ,pace con- 35 ditionis' scripsit Pez. — f) ,adhibemus' Pez. 1) Jaromirum. — 1) Conf. Cosmae Prag. Chron. lib. II, c. 41. 91. a) ,Zymas' A. 1) Stašov apud Hořovice. — 1) Žiňany prope Benešov.
98 NUM. 90, 91. CC. 1088. — 1085 — 1089 IUN. 26. confirmamus, quia paucos aut nullum habet in imperio, quem maiori respiciat gratia et dilectionis privilegio. Unde monemus vestram dilectionem, ut et vos parem ei referatis fidei et veritatis vicissitudinem, apud deum et homines de- bitam conservetis ei perseverantiae stabilitatem. Quod autem invitastis nos ad sollemne charitatis vestrae tripudium, attulit nobis cum summa gratiarum actione exultationem et gaudium. Sed non sunt ea tranquillitatis tempora, ut vel velint vel possint carere nostri" regni negotia. Si vero visitaverit nos in pacis lenitate oriens ex alto, cum omni devotione veniemus ad vos sub obtentu vestri honoris et dei servitio. Relatum est etiam nobis, quia colloquium habueritis cum seducto- ribus illis Saxonum non episcopis, sed vere apostatis, qui simulata pacis con- 10 ditionee conantur infigere aculeum durae deceptionis. Monemus itaque diligentiam vestram, ne in promissione eorum aliquam habeatis certitudinis fiduciam, quia summa amentia est in eorum verbis spem habere, quorum perfidia tociens de- ceptus sis. Audivimus quoque, quia inter vos et fratrem vestrum episcopum sit aliqua dissensionis macula;4 et quantum iocunditatis priorum legatio, tantum 15 tristitiae attulit nobis huius amaritudinis infamia. Rogamus et obsecramus in do- mino Jesu, ut divino terrore et nostra ammonitione sopiatur inter vos omne dissensionis scandalum, donec nos sequestra pace aliquod devotionis et studii adhibeamusf consilium. Faciat et perficiat in vobis deus cepta sua, adaugeat et cumulet in vobis dona sua. Neque enim hoc perficere magnum est omnipotenti 20 dexterae, quae supra quam petimus aut intelligimus potens est et facere. 91. Vratislaus, rex Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov di- versa vestimenta et villas Stašov et Žiňany confert. 11085—1089 iun. 26/. 25 Memoria donationis traditur in privilegio Premislai Otakari I regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur, (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 189, num. 204. — Erben, Reg. I, pag. 81, num. 177. De memoriae huius fide cf. ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. 30 Hic Wratislaus postposito nomine ducis, rex apellatus, multa ecclesie pre- fate donaria dedit, casulas et pallia et alium ornatum in diversos usus; villam eciam Stasowye 1 dedit, insuper et Zyniasa 2 terram plus quam ad decem aratra cum silva. Qui rex, ut prudens homo, precavens in futurum, ne quis emulus 90. d) Cave hoc pronomen coniungas cum sequenti genitivo. — e) Ita correxi; ,pace con- 35 ditionis' scripsit Pez. — f) ,adhibemus' Pez. 1) Jaromirum. — 1) Conf. Cosmae Prag. Chron. lib. II, c. 41. 91. a) ,Zymas' A. 1) Stašov apud Hořovice. — 1) Žiňany prope Benešov.
Strana 99
1085—1089 IUN. 26. — 1090 M. SEPT. NUM. 91, 92. 99 5 prosperitate habita hec perverteret, Jaromiro, suo fratri, tunc temporis Pragensi episcopos id iniunxit, ut astantibus primatibus Bohemorum necnon et omni plebe eternali vinculo omnes malivolos necnon et destructores ecclesiastice uti- litatis innecteret et cum Juda traditore eterno igne puniendos diabolo com- mitteret. 92. Fraternitas sancti Jacobi monasterii Scotorum Ratisbonae Vratislao, regi Bohemiae, obsequia divina pro anima filii eius nuper defuncti pollicetur. Inopiam suam regia sublevet largitate, rogat. Nuntio suo in Poloniam misso conductum 10 expetit. [1090 m. sept.] 15 Pez, Thesaurus anecd. VI, I, col. 291, num. 76 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito) ; = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 531 (extr.). = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 184, num. 199. = Erben, Reg. I, pag. 81, num. 179. = Bielowski, Monum. Poloniae I, pag. 373 nota 4. 20 Giesebrecht, Gesch. der deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 1181 epistolam hanc sub finem anni 1087 scriptam esse putat. Cum autem ecclesiae s. Jacobi anno 1089 feb. I nondum fiat mentio (v. Wattenbach in Zeitschr. f. christl. Archaol. und Kunst, I, pag. 28), et Vra- tislai filius, defunctus, quem epistola commemorat, tantum Boleslaus, dux Olomucensis, esse possit, quem a. 1090 aug. II obiisse scimus (v. Cosmae Chron. lib. II, c. 43, Fontes rer. Boh. II, pag. 124), epistola haec circa mensem septembrem anni 1090 scripta esse vi- detur. Eandem aetatem proponit Erben l. l. 25 30 35 Christianae pacis amatori, clarissimo regi“ W.,1 humillima fraternitas sub levi iugo Christi infra ecclesiam sancti Jacobi2 militans propriam ac devotam orationem simulque aeterni regni participationem. Cupientes per Christi vestigia incedere, cuius vinculis vocatione nostra obligati sumus, cuiusque praecepta se- quentes etiam orare pro inimicis conamur, quae tamen, teste deo, maxime pro vobis solventes die noctuque pro corporis vestri sanitate atque stabilitate regni vestri et maxime incolumitate animae deo omnipotenti supplicare nitimur. Di- lectum vero filium vestrum,' qui nuper peregrinosam vitam iusto dei iudicio transmutavit in aeternam, quomodo illum a paterna caritate vestra, quae inter vos apud deum in sempiternum servabitur, separare possumus? Unde pro certo vos scire cupimus, quicquid orationibus, vigiliis, missarum solemnitatibus, ele- mosynarum largitione et pauperum cura omnibusque, quibus humana fragilitas creatorem suum potest placare,b ad perpetuam salutem sibi partim nobiscum omni tempore implorare. Super haec vero ad suae aeternae felicitatis augmentum 40 91. 5) 1068—1089 iun. 26. 92. a) ,regi addidi. — b) ,placere‘ errore typographi Pez. 1) Vratislao. — 3) Ratisbonae, de qua vide ap. Wattenbach l. l. — 3) Boleslaum, ducem Olomucensem.
1085—1089 IUN. 26. — 1090 M. SEPT. NUM. 91, 92. 99 5 prosperitate habita hec perverteret, Jaromiro, suo fratri, tunc temporis Pragensi episcopos id iniunxit, ut astantibus primatibus Bohemorum necnon et omni plebe eternali vinculo omnes malivolos necnon et destructores ecclesiastice uti- litatis innecteret et cum Juda traditore eterno igne puniendos diabolo com- mitteret. 92. Fraternitas sancti Jacobi monasterii Scotorum Ratisbonae Vratislao, regi Bohemiae, obsequia divina pro anima filii eius nuper defuncti pollicetur. Inopiam suam regia sublevet largitate, rogat. Nuntio suo in Poloniam misso conductum 10 expetit. [1090 m. sept.] 15 Pez, Thesaurus anecd. VI, I, col. 291, num. 76 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito) ; = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 531 (extr.). = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 184, num. 199. = Erben, Reg. I, pag. 81, num. 179. = Bielowski, Monum. Poloniae I, pag. 373 nota 4. 20 Giesebrecht, Gesch. der deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 1181 epistolam hanc sub finem anni 1087 scriptam esse putat. Cum autem ecclesiae s. Jacobi anno 1089 feb. I nondum fiat mentio (v. Wattenbach in Zeitschr. f. christl. Archaol. und Kunst, I, pag. 28), et Vra- tislai filius, defunctus, quem epistola commemorat, tantum Boleslaus, dux Olomucensis, esse possit, quem a. 1090 aug. II obiisse scimus (v. Cosmae Chron. lib. II, c. 43, Fontes rer. Boh. II, pag. 124), epistola haec circa mensem septembrem anni 1090 scripta esse vi- detur. Eandem aetatem proponit Erben l. l. 25 30 35 Christianae pacis amatori, clarissimo regi“ W.,1 humillima fraternitas sub levi iugo Christi infra ecclesiam sancti Jacobi2 militans propriam ac devotam orationem simulque aeterni regni participationem. Cupientes per Christi vestigia incedere, cuius vinculis vocatione nostra obligati sumus, cuiusque praecepta se- quentes etiam orare pro inimicis conamur, quae tamen, teste deo, maxime pro vobis solventes die noctuque pro corporis vestri sanitate atque stabilitate regni vestri et maxime incolumitate animae deo omnipotenti supplicare nitimur. Di- lectum vero filium vestrum,' qui nuper peregrinosam vitam iusto dei iudicio transmutavit in aeternam, quomodo illum a paterna caritate vestra, quae inter vos apud deum in sempiternum servabitur, separare possumus? Unde pro certo vos scire cupimus, quicquid orationibus, vigiliis, missarum solemnitatibus, ele- mosynarum largitione et pauperum cura omnibusque, quibus humana fragilitas creatorem suum potest placare,b ad perpetuam salutem sibi partim nobiscum omni tempore implorare. Super haec vero ad suae aeternae felicitatis augmentum 40 91. 5) 1068—1089 iun. 26. 92. a) ,regi addidi. — b) ,placere‘ errore typographi Pez. 1) Vratislao. — 3) Ratisbonae, de qua vide ap. Wattenbach l. l. — 3) Boleslaum, ducem Olomucensem.
Strana 100
100 NUM. 92—93. 1090 SEPT. — OCT. ex intimo cordis nostri affectu centum missarum sollemnia privatim celebrari, totidemque psalteriorum modulationes fieri in conventu nostro constituimus, ita quoque, ut deo catervulam nostram incolumem indivisamque servante, ante diem natalis domini haec vota expleamus. Quia igitur omnipotens deus nostram pau- pertatem multociens per vos respexit, in quo etiam post deum omnis spes et salus nostra est posita, qua de spe modo confortati aures tantae sublimitatis obnixis precibus titillare praesumimus, quatenus thesaurum vestrae largitatis le- vigando nostram necessitatem aperiatis, pii redemptoris memoriam tenendo, qui ait: �Quod uni ex minimis istis fecistis, mihi fecistis.“ Valete et super Christi pauperes, quibus hoc anno omnia necessaria huius vitae omnino desunt, miseri- 10 corditer respicite. Quid plura? Omnem misericordiam et gratiam in vobis spe- ramus. Per ipsam deprecamur vos, ut per domnum Albinum,5 fidelem vestrum, regali vestro praecepto pacifice nostrum nuntium in Poloniam“ deducere et re- ducere dignemini. 93. 15 Monachus quidam G. Vratislao, Bohemiae regi, preces pro filio eius de- functo indicat eumque ad pacem hortatur. [1090 sept. vel oct.] Pez, Thesaurus anecd. VI. I, col. 295, num. 80 (ex cod. ms. quondam s. Emmerammi Ratisb. nunc deperdito). = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 532. = Boczek, Cod. dipl. 20 Morav. I, pag. 186, num. 200. = Erben, Reg. I, pag. 82, num. 180. Pez l. l. epistolam hanc a beato Gunthero scriptam esse male putat, cum propter titulum regium Vratislao attributum eiusque filii defuncti (Boleslai ducis Olomucensis, † 1090 aug. II) mentionem epistola non ante mensem septembrem anni 1090 scripta esse possit; quo tempore b. Guntherus iam multos ante annos mortuus erat. Cf. Giesebrecht, Gesch. 25 d. deutsch. Kaiserz. III,5 pag. 1181. Veteranus ille inclusus G.,1 amiculus gloriosissimi regis W.,2 novos fructus sibi amoris semper et dilectionis. Caritatem, quam a prima vestrae visionis cognitione inter nos deus coniunxerat, in vobis iam video exstinctam. Cum enim dilecti gnati vestris obitum undique partibus nostris etiam ipso loco, in quo demoror, deo 30 instigante ad memoriam animae illius per nuntium bene intimare procurastis, mihique ullam amoris ammonitionem mandare dedignastis. Sed tamen anima filii ut vita et anima patris adhaerebit mihi teste deo, ne videar adulando fallere, quod haec ipsa erga vestram perpetuam salutem ardendo in me succenditur, ita ut vestri memoria cottidie post dominum imperatorem nostrum in conspectu dei 35 inprimis a me recitetur. Idcirco rogo et obsecro vos, ne parvam ammonitionem, 92. c) ,Poleniam' cod. teste Pez. 1) Matth. XXV, 40. — 5) Capellanum episcopi Pragensis Gebhardi; v. Cosm. Chron. lib. II, c. 38. 93. 1) Nomen hoc explicare nescio. — 1 Vratislai. — 3) Boleslai ducis Olomucensis. 40
100 NUM. 92—93. 1090 SEPT. — OCT. ex intimo cordis nostri affectu centum missarum sollemnia privatim celebrari, totidemque psalteriorum modulationes fieri in conventu nostro constituimus, ita quoque, ut deo catervulam nostram incolumem indivisamque servante, ante diem natalis domini haec vota expleamus. Quia igitur omnipotens deus nostram pau- pertatem multociens per vos respexit, in quo etiam post deum omnis spes et salus nostra est posita, qua de spe modo confortati aures tantae sublimitatis obnixis precibus titillare praesumimus, quatenus thesaurum vestrae largitatis le- vigando nostram necessitatem aperiatis, pii redemptoris memoriam tenendo, qui ait: �Quod uni ex minimis istis fecistis, mihi fecistis.“ Valete et super Christi pauperes, quibus hoc anno omnia necessaria huius vitae omnino desunt, miseri- 10 corditer respicite. Quid plura? Omnem misericordiam et gratiam in vobis spe- ramus. Per ipsam deprecamur vos, ut per domnum Albinum,5 fidelem vestrum, regali vestro praecepto pacifice nostrum nuntium in Poloniam“ deducere et re- ducere dignemini. 93. 15 Monachus quidam G. Vratislao, Bohemiae regi, preces pro filio eius de- functo indicat eumque ad pacem hortatur. [1090 sept. vel oct.] Pez, Thesaurus anecd. VI. I, col. 295, num. 80 (ex cod. ms. quondam s. Emmerammi Ratisb. nunc deperdito). = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 532. = Boczek, Cod. dipl. 20 Morav. I, pag. 186, num. 200. = Erben, Reg. I, pag. 82, num. 180. Pez l. l. epistolam hanc a beato Gunthero scriptam esse male putat, cum propter titulum regium Vratislao attributum eiusque filii defuncti (Boleslai ducis Olomucensis, † 1090 aug. II) mentionem epistola non ante mensem septembrem anni 1090 scripta esse possit; quo tempore b. Guntherus iam multos ante annos mortuus erat. Cf. Giesebrecht, Gesch. 25 d. deutsch. Kaiserz. III,5 pag. 1181. Veteranus ille inclusus G.,1 amiculus gloriosissimi regis W.,2 novos fructus sibi amoris semper et dilectionis. Caritatem, quam a prima vestrae visionis cognitione inter nos deus coniunxerat, in vobis iam video exstinctam. Cum enim dilecti gnati vestris obitum undique partibus nostris etiam ipso loco, in quo demoror, deo 30 instigante ad memoriam animae illius per nuntium bene intimare procurastis, mihique ullam amoris ammonitionem mandare dedignastis. Sed tamen anima filii ut vita et anima patris adhaerebit mihi teste deo, ne videar adulando fallere, quod haec ipsa erga vestram perpetuam salutem ardendo in me succenditur, ita ut vestri memoria cottidie post dominum imperatorem nostrum in conspectu dei 35 inprimis a me recitetur. Idcirco rogo et obsecro vos, ne parvam ammonitionem, 92. c) ,Poleniam' cod. teste Pez. 1) Matth. XXV, 40. — 5) Capellanum episcopi Pragensis Gebhardi; v. Cosm. Chron. lib. II, c. 38. 93. 1) Nomen hoc explicare nescio. — 1 Vratislai. — 3) Boleslai ducis Olomucensis. 40
Strana 101
1090 SEPT. — 1090—1091. NUM. 93, 94. 101 quam iustus iudex vobis digne promerenti intulit, indigne suscipiatis, nam ,quem diligit dominus, castigat," sed semper de parvis maiora vobis appropiare ti- meatis. Valete et iam in ultimo aetatis tempore pacem firmate et vigilate, ut pulsanti domino possitis aperire. 5 94. 10 Clemens III antipapa Vratislaum, principem Bohemiae, monet, ut tandem suam auctoritatem sequatur debitamque oblationem sibi mittat. Quemdam, ut episcopus constitueretur, iam antea commendatum, denuo commendat. Se de ea re cum imperatore egisse negat. ſcc. 1090—1091.] 15 Pez, Thesaurus anecdotorum novissimus VI. I. col. 286, num. 72 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito) = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 524, = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 174, num. 193. — Cod. dipl. Saxoniae regiae II. Hauptth., I, pag. 39, num. 35 = I. Hauptth. I, pag. 346, num. 157 (fragm.) ; = Erben, Reg. I, pag. 75, num. 171. = Migne, Patrolog. lat. 148, pag. 831. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 5324. 20 Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 1181 epistolam anno 1084 vel 1085 scriptam esse censet. Anno 1090 vel 1091 attribuendam esse accuratius exposuit Langer, Exkurs uber d. Brief des Gegenpapstes Klemens an Wratislav v. Böhmen, in Mitth. d. Vereins f. Gesch. d. Stadt Meissen I, fasc. 5, pag. 31—38. Qui recto haud dubie iudicio usus alteram epistolae partem ad episcopatum Pragensem, Gebehardo episcopo mortuo (1089 iun. 26) vacantem, referri suspicatur. C.1 episcopus, servus servorum dei, W.,2 glorioso principi Boemiorum ac dilectissimo filio, salutem et apostolicam benedictionem. Tuam, dilectissime fili, prudentiam credimus nosse, quantis dolis, quantis fraudibus adversarius noster 25 diabolus humanum genus exagitet, quantis versutiis eam, quam inter angelos et inter deum et primum hominem seminavit, discordiam cottidie inter christianos seminare laboret. Ut enim tibi veritatem fateamur, plurima iam saepius nobis de te sunt relata, quae adversum dilectionem tuam animum nostrum, quod deus avertat, incitarent. Sed ipse cordium inspector est testis, nolle nos super tua dignitate aliud quam deceat vel credere vel audire, et quod in omnibus te et desideravimus et desideramus prosperari. Tuus tantum animus, unde dolemus, unde ingemiscimus, non ea se erga nos caritate, ea, qua deceret, devotione ha- bere videtur, cum, nescimus quo nostro peccato, qua nostra erga tuam dilectionem offensione, debitam beati Petri oblationem“ contra omnium praedecessorum nostrorum religiosissimam institutionem et exhibitionem tanto tempore deti- nueris' et multotiens inde a nobis paterna affectione ammonitus, vel nos vel nostra mandata parvi pendens, prorsus neglexeris. Sed talia tibi forsan sunt re- 30 35 40 93. 4) Hebr. XII. 6. 94. a) ,oblationem‘ addidi. — b) ,detinueritis' Pez. 1) Clemens III. — 1) Vratislao.
1090 SEPT. — 1090—1091. NUM. 93, 94. 101 quam iustus iudex vobis digne promerenti intulit, indigne suscipiatis, nam ,quem diligit dominus, castigat," sed semper de parvis maiora vobis appropiare ti- meatis. Valete et iam in ultimo aetatis tempore pacem firmate et vigilate, ut pulsanti domino possitis aperire. 5 94. 10 Clemens III antipapa Vratislaum, principem Bohemiae, monet, ut tandem suam auctoritatem sequatur debitamque oblationem sibi mittat. Quemdam, ut episcopus constitueretur, iam antea commendatum, denuo commendat. Se de ea re cum imperatore egisse negat. ſcc. 1090—1091.] 15 Pez, Thesaurus anecdotorum novissimus VI. I. col. 286, num. 72 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito) = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 524, = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 174, num. 193. — Cod. dipl. Saxoniae regiae II. Hauptth., I, pag. 39, num. 35 = I. Hauptth. I, pag. 346, num. 157 (fragm.) ; = Erben, Reg. I, pag. 75, num. 171. = Migne, Patrolog. lat. 148, pag. 831. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 5324. 20 Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz.5 III, pag. 1181 epistolam anno 1084 vel 1085 scriptam esse censet. Anno 1090 vel 1091 attribuendam esse accuratius exposuit Langer, Exkurs uber d. Brief des Gegenpapstes Klemens an Wratislav v. Böhmen, in Mitth. d. Vereins f. Gesch. d. Stadt Meissen I, fasc. 5, pag. 31—38. Qui recto haud dubie iudicio usus alteram epistolae partem ad episcopatum Pragensem, Gebehardo episcopo mortuo (1089 iun. 26) vacantem, referri suspicatur. C.1 episcopus, servus servorum dei, W.,2 glorioso principi Boemiorum ac dilectissimo filio, salutem et apostolicam benedictionem. Tuam, dilectissime fili, prudentiam credimus nosse, quantis dolis, quantis fraudibus adversarius noster 25 diabolus humanum genus exagitet, quantis versutiis eam, quam inter angelos et inter deum et primum hominem seminavit, discordiam cottidie inter christianos seminare laboret. Ut enim tibi veritatem fateamur, plurima iam saepius nobis de te sunt relata, quae adversum dilectionem tuam animum nostrum, quod deus avertat, incitarent. Sed ipse cordium inspector est testis, nolle nos super tua dignitate aliud quam deceat vel credere vel audire, et quod in omnibus te et desideravimus et desideramus prosperari. Tuus tantum animus, unde dolemus, unde ingemiscimus, non ea se erga nos caritate, ea, qua deceret, devotione ha- bere videtur, cum, nescimus quo nostro peccato, qua nostra erga tuam dilectionem offensione, debitam beati Petri oblationem“ contra omnium praedecessorum nostrorum religiosissimam institutionem et exhibitionem tanto tempore deti- nueris' et multotiens inde a nobis paterna affectione ammonitus, vel nos vel nostra mandata parvi pendens, prorsus neglexeris. Sed talia tibi forsan sunt re- 30 35 40 93. 4) Hebr. XII. 6. 94. a) ,oblationem‘ addidi. — b) ,detinueritis' Pez. 1) Clemens III. — 1) Vratislao.
Strana 102
102 NUM. 94, 95. СC. 1090—91. — 1085 IUN. 15—1092. lata, est enim hodie terra perversis delatoribus plena, quae tuae menti sinistram, ut videtur, de nobis iniecere suspicionem, et falsitati credulus tam inlicite retinendi debita“ qualemcunque adeptus es occasionem. Sed deus novit, qua- litercunque te erga nos habueris, nos semper te corde puro dilexisse et tuam modis omnibus prosperitatem exoptasse. Aufer itaque, dilectissime fili, omnem de animo tuo, si qua est, contrarietatis rubiginem et eam, quam nos erga te, tu quoque erga nos habeas dilectionis sinceritatem. Quia vero de sanctae Romanae ecclesiae iniuria cum salute animae nostrae silere non possumus, adhuc te pa- terne admonemus, rogamus etiam et obsecramus, charitative quoque consulimus, ne beati Petri debitam oblationem ulterius retineas, ne videlicet ipsam retinendo eius iram in te exasperes, sine quo aperiente nemo regnum valet intrare coe- lorum; sed sicut decet debita eam reverentia dirige, ut ipsum tibi pacatum va- leas invenire. Praeterea non credimus a tua excidisse memoria, quod dilectionem tuam et per literas et per nuntium tuum plurimum postulavimus. Obnixe ro- gavimus super quodam dilectissimo filio nostro,' tibi equidem fidelissimo et satis noto, celsitudinem tuam interpelantes, ut in illa re, quam postulabamus, nostrae voluntati assensum praeberes. Sed nihil nobis de hac ipsa re postea, unde plu- rimum miramur, remandasti. Et ipse quidem iam magnifice, sicut dignus est, foret locatus, nisi hac fuisset exspectatione detentus, quo, deus novit, fideliorem tibi non poteris invenire. Hoc autem tuae sit notum dignitati, quod cum domino 20 imperatore, karissimo filio nostro, de re ista nondum quicquam egimus, quoniam tuae certitudinem voluntatis hactenus expectavimus. De hoc vero certissimus existas, quod si hoc unum nostri causa, nostro rogatu feceris, quicquid a nobis deinceps me et te dignum petieris, impetrabis. Quicquid igitur de hac re sedet tuo animo, utrum videlicet nostris tam dignis, quod non diffidimus, assentiaris petitionibus, nos quantocyus effice certos. Nolumus enim tantum virum, tam utilem ecclesiastico regimini, tali amodo suspendio detineri. Novo quoque si- gillo, utpote evidentiori has litteras idcirco insigniri praecipimus, ut tua etiam dignitas evidentissimum tuae concessionis signum, aliquod videlicet admirationis novum in novo, quem petimus, episcopo eligendo et constituendo mittere dignetur. 30 10 15 25 95. Anonymus quidam misericordiam Wratislai regis efflagitat. [1085 iun. 15—1092.] Pez, Thesaurus anecd. VI, I, col. 294 num. 79 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito). = Erben, Reg. I, pag. 83, num. 182. 35 94. c) ita correxi, ,inlicita“ Pez. 3) Hic Felicem, postea episcopum Misnensem, dici fere omnes perperam coniectabant; cf. Langer l. cit.
102 NUM. 94, 95. СC. 1090—91. — 1085 IUN. 15—1092. lata, est enim hodie terra perversis delatoribus plena, quae tuae menti sinistram, ut videtur, de nobis iniecere suspicionem, et falsitati credulus tam inlicite retinendi debita“ qualemcunque adeptus es occasionem. Sed deus novit, qua- litercunque te erga nos habueris, nos semper te corde puro dilexisse et tuam modis omnibus prosperitatem exoptasse. Aufer itaque, dilectissime fili, omnem de animo tuo, si qua est, contrarietatis rubiginem et eam, quam nos erga te, tu quoque erga nos habeas dilectionis sinceritatem. Quia vero de sanctae Romanae ecclesiae iniuria cum salute animae nostrae silere non possumus, adhuc te pa- terne admonemus, rogamus etiam et obsecramus, charitative quoque consulimus, ne beati Petri debitam oblationem ulterius retineas, ne videlicet ipsam retinendo eius iram in te exasperes, sine quo aperiente nemo regnum valet intrare coe- lorum; sed sicut decet debita eam reverentia dirige, ut ipsum tibi pacatum va- leas invenire. Praeterea non credimus a tua excidisse memoria, quod dilectionem tuam et per literas et per nuntium tuum plurimum postulavimus. Obnixe ro- gavimus super quodam dilectissimo filio nostro,' tibi equidem fidelissimo et satis noto, celsitudinem tuam interpelantes, ut in illa re, quam postulabamus, nostrae voluntati assensum praeberes. Sed nihil nobis de hac ipsa re postea, unde plu- rimum miramur, remandasti. Et ipse quidem iam magnifice, sicut dignus est, foret locatus, nisi hac fuisset exspectatione detentus, quo, deus novit, fideliorem tibi non poteris invenire. Hoc autem tuae sit notum dignitati, quod cum domino 20 imperatore, karissimo filio nostro, de re ista nondum quicquam egimus, quoniam tuae certitudinem voluntatis hactenus expectavimus. De hoc vero certissimus existas, quod si hoc unum nostri causa, nostro rogatu feceris, quicquid a nobis deinceps me et te dignum petieris, impetrabis. Quicquid igitur de hac re sedet tuo animo, utrum videlicet nostris tam dignis, quod non diffidimus, assentiaris petitionibus, nos quantocyus effice certos. Nolumus enim tantum virum, tam utilem ecclesiastico regimini, tali amodo suspendio detineri. Novo quoque si- gillo, utpote evidentiori has litteras idcirco insigniri praecipimus, ut tua etiam dignitas evidentissimum tuae concessionis signum, aliquod videlicet admirationis novum in novo, quem petimus, episcopo eligendo et constituendo mittere dignetur. 30 10 15 25 95. Anonymus quidam misericordiam Wratislai regis efflagitat. [1085 iun. 15—1092.] Pez, Thesaurus anecd. VI, I, col. 294 num. 79 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito). = Erben, Reg. I, pag. 83, num. 182. 35 94. c) ita correxi, ,inlicita“ Pez. 3) Hic Felicem, postea episcopum Misnensem, dici fere omnes perperam coniectabant; cf. Langer l. cit.
Strana 103
1085 IUN. 15.—1092. NUM. 95, 96. 103 Rex aeterne deus, qui constas finis et ortus rerum cunctarum per te bene dispositarum, des Wratizlao regi, super omnia claro, ut felix vivat, sibi cuncta nocentia vincat. 15 Salutis, domine, et honoris vestri statum dei dispositione ad sui placitum pro- telari. Nemo, nemo me fidelius divinum potest sufragium deprecari. Vix, domine, quod salva vestri gratia dico, adhuc prorupi, qui haec, licet vestri claritate indigna, nunc vobis composui. Saepe namque litteras meas, tum ad vestri laudem, tum pro mei necessitate, vobis obtuli, nunquam tamen, non dico aliquem fructum, 10 sed nec condignum inde responsum habui. Sed tamen pro vero scio non tantum vestri magnificentiam esse culpandam, quantum, ut aperte dicam, recitatorum invidiam vituperandam, qui sedulo meam vobis subiiciendo pueritiam contendunt mihi detrahere erga vestri" misericordiam. Sim puer, ut ipsos fucose susurrare audio, at deo, qui linguas infantium facit disertas, eo magis grates referro, quod sui dono eruditus ego puer in praesentia ipsorum senum deo et vobis servire non erubesco. Sed ne vos, domine, multis verbis teneam, si cura vobis est de meo servitio, nulli libentius servio, ad quod maxime impellit me cognati mei dilectio, a quo, nisi summa inpulsus necessitate, invitus me separabo. Quid plura? 5 Vos infinitae capiatis gaudia vitae. 20 96. Lambertus, episcopus Cracoviensis, a Vratislao, rege Bohemiae, petit, ut le- gatis suis ad archiepiscopum Coloniensem proficiscentibus salvum praebeat con- ductum. [1085 iun. 15—1092.] 25 Pez, Thesaurus anecdot. VI, 1, col. 293, num. 78 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito), = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 528 (fragm.). = Bielowski, Monum. Poloniae hist. I. pag. 372 (ad. a. 1079—1082). = Erben, Reg. I, pag. 75, num. 170. (extr. ad ann. cc. 1086). Gloriosi nominis, vitae quoque non ingloriosioris regi Boemiae,1 L.2 Cra- 30 coviensis episcopus, summi regis gratiam et ab ipso vitam, salutem atque vi- ctoriam. Etenim ,domini est terra et plenitudo eius',s etenim ,domini est regnum et ipse dominabitur gentium.“ Singulis terris, singulis regnis reges et dominos praefecit in iudicium, quorum quidam sanae mentis in iudicio regnant et iustitia, quidam vero in mentis elatione et in rapina. Sed quia tua, domine rex, nil aliud exercet vigilantia nisi subiectorum vocetur providentia, quia iudicas pauperes domini in iudicio, calumniatorem quemlibet humiliando, non est princeps, non 35 95. a) ita Pez; an ,gratiae vestrae' corrigendum sit? 96. 1) Vratislao. — 1) Lambertus 1082 110I. — 3) Psal. XXIII, I. — *) Psal. XXI, 29.
1085 IUN. 15.—1092. NUM. 95, 96. 103 Rex aeterne deus, qui constas finis et ortus rerum cunctarum per te bene dispositarum, des Wratizlao regi, super omnia claro, ut felix vivat, sibi cuncta nocentia vincat. 15 Salutis, domine, et honoris vestri statum dei dispositione ad sui placitum pro- telari. Nemo, nemo me fidelius divinum potest sufragium deprecari. Vix, domine, quod salva vestri gratia dico, adhuc prorupi, qui haec, licet vestri claritate indigna, nunc vobis composui. Saepe namque litteras meas, tum ad vestri laudem, tum pro mei necessitate, vobis obtuli, nunquam tamen, non dico aliquem fructum, 10 sed nec condignum inde responsum habui. Sed tamen pro vero scio non tantum vestri magnificentiam esse culpandam, quantum, ut aperte dicam, recitatorum invidiam vituperandam, qui sedulo meam vobis subiiciendo pueritiam contendunt mihi detrahere erga vestri" misericordiam. Sim puer, ut ipsos fucose susurrare audio, at deo, qui linguas infantium facit disertas, eo magis grates referro, quod sui dono eruditus ego puer in praesentia ipsorum senum deo et vobis servire non erubesco. Sed ne vos, domine, multis verbis teneam, si cura vobis est de meo servitio, nulli libentius servio, ad quod maxime impellit me cognati mei dilectio, a quo, nisi summa inpulsus necessitate, invitus me separabo. Quid plura? 5 Vos infinitae capiatis gaudia vitae. 20 96. Lambertus, episcopus Cracoviensis, a Vratislao, rege Bohemiae, petit, ut le- gatis suis ad archiepiscopum Coloniensem proficiscentibus salvum praebeat con- ductum. [1085 iun. 15—1092.] 25 Pez, Thesaurus anecdot. VI, 1, col. 293, num. 78 (ex cod. ms. quondam bibl. s. Emmerammi Ratisbon. nunc deperdito), = Dobner, Annales Hagec. V. pag. 528 (fragm.). = Bielowski, Monum. Poloniae hist. I. pag. 372 (ad. a. 1079—1082). = Erben, Reg. I, pag. 75, num. 170. (extr. ad ann. cc. 1086). Gloriosi nominis, vitae quoque non ingloriosioris regi Boemiae,1 L.2 Cra- 30 coviensis episcopus, summi regis gratiam et ab ipso vitam, salutem atque vi- ctoriam. Etenim ,domini est terra et plenitudo eius',s etenim ,domini est regnum et ipse dominabitur gentium.“ Singulis terris, singulis regnis reges et dominos praefecit in iudicium, quorum quidam sanae mentis in iudicio regnant et iustitia, quidam vero in mentis elatione et in rapina. Sed quia tua, domine rex, nil aliud exercet vigilantia nisi subiectorum vocetur providentia, quia iudicas pauperes domini in iudicio, calumniatorem quemlibet humiliando, non est princeps, non 35 95. a) ita Pez; an ,gratiae vestrae' corrigendum sit? 96. 1) Vratislao. — 1) Lambertus 1082 110I. — 3) Psal. XXIII, I. — *) Psal. XXI, 29.
Strana 104
104 NUM. 96—98. 1085 IUN. 15—1092.—1100. est potens, cuius non obtineas favores et gratiam, cuius vota et supplicationes non procedant ad impetrandam“ tibi eiusdem rei perseverantiam. Quarum suppli- cationum fiducia animatus a te, rex, ut tuus, me obtinere quiddam non magnum optavi, nil quidem mihi, sed tibi, nil meis meritis confidens, sed tuae, rex be- nignissime, liberalitati. Hoc enim anno tua gratia nostram legationem prospere direxisti ad archiepiscopum Coloniensem, indeque redeuntem" ad nos cum nostra legationem ipsius, ipso deprecante, eadem tua gratia remisisti non minus pro- spere. Nunc autem utriusque causa, immo utriusque prece, rex benigne, rogaris, istis legatis conductum dare, et ut de me sileam, archiepiscopi tantae dignitatis, tam illustris vitae viri causa, quia potes et regem decet, dirigas via prosperata. 10 5 97. Conradus, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov villam Kravsko in provincia Znoimensi et praedium Zahoregewici et villam Chrabercyh' in Bohemia donat. [1092 ian. 20 — sept. 6]. 15 Traditur in privilegio Premislai Otakari I. regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius auto- graphum spurium in tabulario Trebonensi asservatur. Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 590. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 190, num. 205. — Erben, Reg. I, pag. 84, num. 185. De memoriae fide confer ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. 20 Post decessum vero Wratislay, bone memorie Bohemorum regis, Conradus principatum fraternum obtinuit, qui deo et sancto Johanni Baptiste in Ostrow pro adipiscenda eterna requie hec beneficia addidit: Krawsco 1 in provincia Znoy- mensi, ubi habetur de terra plus quam ad quadraginta aratra, insuper et silvam addidit; in Bohemia autem predium Zahoregewicy2 et villam Chrabercyh.? 25 98. Bretislaus II., dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov capellam sancti Petri et partem fluminis Blanice donat. [1092—1100]. Memoriam donationis praebet privilegium Premislai Otakari I regis, anno 1205 ian. 17 30 datum, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 41. — Erben, Reg. I, pag. 84, num. 188. De memoriae huius fide confer ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. 96. a) ,impetranda‘ Pez. — b) ,redentem' errore typographi Pez. 97. 1) Kravsko a Znojmo (Znaim) ad septemtr. et occidentem. — 2) Haec villae ubi quae- rendae sint, nescio. 35
104 NUM. 96—98. 1085 IUN. 15—1092.—1100. est potens, cuius non obtineas favores et gratiam, cuius vota et supplicationes non procedant ad impetrandam“ tibi eiusdem rei perseverantiam. Quarum suppli- cationum fiducia animatus a te, rex, ut tuus, me obtinere quiddam non magnum optavi, nil quidem mihi, sed tibi, nil meis meritis confidens, sed tuae, rex be- nignissime, liberalitati. Hoc enim anno tua gratia nostram legationem prospere direxisti ad archiepiscopum Coloniensem, indeque redeuntem" ad nos cum nostra legationem ipsius, ipso deprecante, eadem tua gratia remisisti non minus pro- spere. Nunc autem utriusque causa, immo utriusque prece, rex benigne, rogaris, istis legatis conductum dare, et ut de me sileam, archiepiscopi tantae dignitatis, tam illustris vitae viri causa, quia potes et regem decet, dirigas via prosperata. 10 5 97. Conradus, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov villam Kravsko in provincia Znoimensi et praedium Zahoregewici et villam Chrabercyh' in Bohemia donat. [1092 ian. 20 — sept. 6]. 15 Traditur in privilegio Premislai Otakari I. regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius auto- graphum spurium in tabulario Trebonensi asservatur. Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 590. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 190, num. 205. — Erben, Reg. I, pag. 84, num. 185. De memoriae fide confer ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. 20 Post decessum vero Wratislay, bone memorie Bohemorum regis, Conradus principatum fraternum obtinuit, qui deo et sancto Johanni Baptiste in Ostrow pro adipiscenda eterna requie hec beneficia addidit: Krawsco 1 in provincia Znoy- mensi, ubi habetur de terra plus quam ad quadraginta aratra, insuper et silvam addidit; in Bohemia autem predium Zahoregewicy2 et villam Chrabercyh.? 25 98. Bretislaus II., dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov capellam sancti Petri et partem fluminis Blanice donat. [1092—1100]. Memoriam donationis praebet privilegium Premislai Otakari I regis, anno 1205 ian. 17 30 datum, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 41. — Erben, Reg. I, pag. 84, num. 188. De memoriae huius fide confer ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. 96. a) ,impetranda‘ Pez. — b) ,redentem' errore typographi Pez. 97. 1) Kravsko a Znojmo (Znaim) ad septemtr. et occidentem. — 2) Haec villae ubi quae- rendae sint, nescio. 35
Strana 105
1092—1100. — 1107 MAI. NUM. 98—100. 105 Hoc eciam pie memorie viro! de hac vita subtracto, Brecislaus iunior, id est filius regis Wratizlay, in ducatum succedit; qui eciam monasterio Ostrowiensi pro anima sua suorumque omnium dedit capellam sancti Petri,2 apostolorum principis, cum terra ad quatuor aratra et partem fluminis de Blanycye.“ 5 99. Fridericus et fratres eius Hartwicus et Udalricus et Bertholdus, filius Liutgardae, monasterio in Altaha Superiore (Ober-Altaich) aequali parte tradunt „silvam ultra Heimpreitisperg sitam CC mansus in latitudine et in longitudine usque ad marcham Boemaniam, a Wigilinesriet usque in aquam, que dicitur 10 Pebarha“. 11100—11057. Monum. Boica XII, pag. 24, num. 7 (e cod. traditionum monast. Altahae Sup.) = Erben, Reg. I, pag. 85, num. 191. 15 Quo tempore donatio haec facta sit, ex eo cognosci potest, quod traditionibus sub Egi- none abbate (1100—1105) factis inserta est. 100. Nemoj quinque villas suas, totam familiam et quidquid habet, post uxoris suae mortem capitulo Vissegradensi legat. [1100—1107 maiſ. 20 Traditur in confirmatione Soběslai II, ducis Bohemiae, sine anno, cuius autographum in tabulario capituli Vissegradensis asservatur (A). Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissegradensis ecclesiae, pag. 148. — Erben, Reg. I. pag. 85, num. 190. 25 Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 70 donationem hanc anni 1105 vel 1104 spatio definit; Erben l. l. eam circiter annum 1102 factam esse putat. Quorum sententiae rationem quam habeant, non satis perspicio. 30 In nomine sanctę trinitatis eiusdemque individuę unitatis. Notum sit om- nibus presentibus et futuris, quod ego Nemoy 1 sanus corpore, retractans in animo meo de futura vita, in presentia Boriuoy ducis et episcopi Hermanni et Blagonis comitis, Mutine atque Bosey et multorum aliorum necnon fratrum Wissegra- densis ęcclesię, omnem substanciam meam post mortem meam, scilicet V villas Crenuc,2 Vrascov,' Hraberci,4 Scrisin,5 Libin,“ totam familiam, et quicquid habeo, 35 98. a) ,Blanyeye‘ A. 1) I. e. Conrado I, † 1092 sept. 6. — 3) apud Putim, distr. pol. Písek. 100. 1) De genere Vršovici, † 1108; it. Mutina et Bosey; v. Cosmae Chron. lib. III, cap. 23. — 3) Cernuc ap. Velvary, distr. pol. Slané (Schlan). — 3) Vražkov a Roudnice ad meridiem. — 1) Chrabřec, al. Chraberce ap. Louny. — 5) Fortasse Křesín ap. Libochovice, distr. pol. Roudnice. — 6) Libyně, germ. Hoch-Libin, distr. pol. Pod- bořany (Podersam).
1092—1100. — 1107 MAI. NUM. 98—100. 105 Hoc eciam pie memorie viro! de hac vita subtracto, Brecislaus iunior, id est filius regis Wratizlay, in ducatum succedit; qui eciam monasterio Ostrowiensi pro anima sua suorumque omnium dedit capellam sancti Petri,2 apostolorum principis, cum terra ad quatuor aratra et partem fluminis de Blanycye.“ 5 99. Fridericus et fratres eius Hartwicus et Udalricus et Bertholdus, filius Liutgardae, monasterio in Altaha Superiore (Ober-Altaich) aequali parte tradunt „silvam ultra Heimpreitisperg sitam CC mansus in latitudine et in longitudine usque ad marcham Boemaniam, a Wigilinesriet usque in aquam, que dicitur 10 Pebarha“. 11100—11057. Monum. Boica XII, pag. 24, num. 7 (e cod. traditionum monast. Altahae Sup.) = Erben, Reg. I, pag. 85, num. 191. 15 Quo tempore donatio haec facta sit, ex eo cognosci potest, quod traditionibus sub Egi- none abbate (1100—1105) factis inserta est. 100. Nemoj quinque villas suas, totam familiam et quidquid habet, post uxoris suae mortem capitulo Vissegradensi legat. [1100—1107 maiſ. 20 Traditur in confirmatione Soběslai II, ducis Bohemiae, sine anno, cuius autographum in tabulario capituli Vissegradensis asservatur (A). Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissegradensis ecclesiae, pag. 148. — Erben, Reg. I. pag. 85, num. 190. 25 Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 70 donationem hanc anni 1105 vel 1104 spatio definit; Erben l. l. eam circiter annum 1102 factam esse putat. Quorum sententiae rationem quam habeant, non satis perspicio. 30 In nomine sanctę trinitatis eiusdemque individuę unitatis. Notum sit om- nibus presentibus et futuris, quod ego Nemoy 1 sanus corpore, retractans in animo meo de futura vita, in presentia Boriuoy ducis et episcopi Hermanni et Blagonis comitis, Mutine atque Bosey et multorum aliorum necnon fratrum Wissegra- densis ęcclesię, omnem substanciam meam post mortem meam, scilicet V villas Crenuc,2 Vrascov,' Hraberci,4 Scrisin,5 Libin,“ totam familiam, et quicquid habeo, 35 98. a) ,Blanyeye‘ A. 1) I. e. Conrado I, † 1092 sept. 6. — 3) apud Putim, distr. pol. Písek. 100. 1) De genere Vršovici, † 1108; it. Mutina et Bosey; v. Cosmae Chron. lib. III, cap. 23. — 3) Cernuc ap. Velvary, distr. pol. Slané (Schlan). — 3) Vražkov a Roudnice ad meridiem. — 1) Chrabřec, al. Chraberce ap. Louny. — 5) Fortasse Křesín ap. Libochovice, distr. pol. Roudnice. — 6) Libyně, germ. Hoch-Libin, distr. pol. Pod- bořany (Podersam).
Strana 106
106 NUM. 100—103. 1100—1110 SEPT. 18. dimitto uxori meę, quam diu permanserit in viduitate. Si vero nupserit vel mo- rietur, postea sint omnia mea fratribus Wissegradensibus pro anima mea. Et ut istud firmum sit, predictus dux et episcopus firmaverunt; et quicunque infregerit, ab eodem episcopo sub anathemate sciat esse se conculcatum in secula secu- lorum. Amen.“ Hęc est autem familia, que perpetue libertati donata est: Tutana, Bogumila, Radohna, Bratrohna, Wratena, Vbicest, Decana. 5 101. Henricus V, Romanorum rex, monasterio sancti Floriani1 donationem Ep- ponis de Windberg, scilicet „allodia inter Bosenbac et Ebresbac2 usque ad ter minos Boemie et predium, quod dicitur Cella ad Movhile,3“ confirmat. Juxta Pataviam 1108 nov. 4. Urkundenbuch d. Landes ob d. Enns II, pag. 127, num. 91. — Stumpf, Reg. num. 3033 10 102. Svatopluk, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov villam Bojanovice donat. [1107—1109 sept. 21]. 15 Traditur in privilegio Premislai Otakari I regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 193, num. 213. — Erben, Reg. I. pag. 87, num. 196. 20 De memoriae huius fide confer ea, quae superius ad num. 40 et 46 adnotavimus. Swathopluch, dei gracia Bohemorum ducatum cum obtinuisset, pro abso- lucione suorum peccaminum Boyanowicyh 1 villam contulit deo“ et beato Johanni Baptiste, Ostrow, perpetualiter possidendam. 103. 25 Udalricus, episcopus Pataviensis, ecclesiam in Gramastetten1 a nobili quodam Udalrico et coniuge eius Ottilia fundatam esse attestatur, eiusque ter- minos sic describit: „Primum a capite Rotilich? usque dum idem rivulus Ro- 100. a) Amen' literis maiusculis scriptum A. 101. 1) Ab Linz ad meridiem et orientem. — 2) Pesenbach, alias Tiefenbach, et Ebresbach 30 fl. Austriae Superioris ex sinistra Danubii ripa. — 3) Kl. Zell, vicus in fluminis Gross-Mühl sinistra ripa. 102. a) ,do' sine abbreviationis signo A. 1) Bojanovice a Zbraslav ad meridiem et occidentem, distr. pol. Smíchov. 103. 1) Ab Linz ad septemtr. et occid. — 1) Kl. Rodel. 35
106 NUM. 100—103. 1100—1110 SEPT. 18. dimitto uxori meę, quam diu permanserit in viduitate. Si vero nupserit vel mo- rietur, postea sint omnia mea fratribus Wissegradensibus pro anima mea. Et ut istud firmum sit, predictus dux et episcopus firmaverunt; et quicunque infregerit, ab eodem episcopo sub anathemate sciat esse se conculcatum in secula secu- lorum. Amen.“ Hęc est autem familia, que perpetue libertati donata est: Tutana, Bogumila, Radohna, Bratrohna, Wratena, Vbicest, Decana. 5 101. Henricus V, Romanorum rex, monasterio sancti Floriani1 donationem Ep- ponis de Windberg, scilicet „allodia inter Bosenbac et Ebresbac2 usque ad ter minos Boemie et predium, quod dicitur Cella ad Movhile,3“ confirmat. Juxta Pataviam 1108 nov. 4. Urkundenbuch d. Landes ob d. Enns II, pag. 127, num. 91. — Stumpf, Reg. num. 3033 10 102. Svatopluk, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov villam Bojanovice donat. [1107—1109 sept. 21]. 15 Traditur in privilegio Premislai Otakari I regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 153. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 193, num. 213. — Erben, Reg. I. pag. 87, num. 196. 20 De memoriae huius fide confer ea, quae superius ad num. 40 et 46 adnotavimus. Swathopluch, dei gracia Bohemorum ducatum cum obtinuisset, pro abso- lucione suorum peccaminum Boyanowicyh 1 villam contulit deo“ et beato Johanni Baptiste, Ostrow, perpetualiter possidendam. 103. 25 Udalricus, episcopus Pataviensis, ecclesiam in Gramastetten1 a nobili quodam Udalrico et coniuge eius Ottilia fundatam esse attestatur, eiusque ter- minos sic describit: „Primum a capite Rotilich? usque dum idem rivulus Ro- 100. a) Amen' literis maiusculis scriptum A. 101. 1) Ab Linz ad meridiem et orientem. — 2) Pesenbach, alias Tiefenbach, et Ebresbach 30 fl. Austriae Superioris ex sinistra Danubii ripa. — 3) Kl. Zell, vicus in fluminis Gross-Mühl sinistra ripa. 102. a) ,do' sine abbreviationis signo A. 1) Bojanovice a Zbraslav ad meridiem et occidentem, distr. pol. Smíchov. 103. 1) Ab Linz ad septemtr. et occid. — 1) Kl. Rodel. 35
Strana 107
1110 SEPT. 18. — 1118 MAI.—IUN. NUM. 103—105. 107 5 tilam' influat et sic per Chonzanwisa et Pertinolssperch usque ad ripam Da- nubii. Secundo vero contra meridiem usque ad terminum ecclesie Buchnsowe]. Tercio vero supra montem contra orientem5 usque Hasilbach.6 Quarto quoque a ripa predicti fluminis Danubii contra septentrionem usque ad marcham Boe- 7 micam." 1110 sept. 18. Monum. Boica XXVIII, 2, pag. 269, num. 47. = Erben, Reg. I, pag. 88, num. 198. — Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 129, num. 92. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII (1895), pag. 446. 10 104. Udalricus, episcopus Pataviensis, monasterii sancti Floriani possessiones con- firmat, inter quas „predium quoque domni Epponis in Windiperge cum omnibus adtinentiis, aquis scilicet et pratis, pascuis et silvis, que usque ad terminos Boemie protenduntur ad fluvium, qui Wultha1 vocatur. Pataviae 1113 iun. 26. 15 Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 146, num. 99. 105. Adelbertus I, archiepiscopus Maguntinus, Ottonem I, episcopum Bamber- gensem, monet, ut ad concilium Fridislariense a Cunone, episcopo Praenestino, 20 celebrandum veniat, eique mandat, ut litteras suas etiam Pragensi ac Mora- viensi episcopis dirigat. [1118 mai—iun.] 25 E codice Udalrici Babenbergensis: in cod. ms. saec. XII bibl. caes. reg. aulicae Vindo bonensis num. 398 fol. 119v — 120 (V) et in cod. ms. saec. XII monasterii Zwetlensis num. 283 pag. 262 (Z). J. G. Eccard, Corp. hist. medii aevi II, num. 291. — Concilia Germaniae III. pag. 271 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 198, num. 222. — Erben, Reg. I, pag. 91, num. 203. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. V, pag. 323, num. 187. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 256, num. 69. — Conf. Jack, Bamb. Urk.-Ausz. in: Ber. d. hist. Ver. z. Bamberg VIII, pag. 23. 30 Reverentissimo Babenbergensium episcopo1 A.,2 Moguntine sedis minister indignus, fraternę dilectionis et orationis inviolabile pignus. Quod proxime domnus Prenestinus,3 Romanę ecclesię legatus, nobis apostolica auctoritate de- 35 103. 1 Gross-Rodel fl., qui apud Ottensheim Danubio influit. — *) Puchenau a Linz ad occid. — 5) Pöstlingberg? — O Haselgraben. — 7) i. e. terminos Bohemiae, vide Hasenöhrl 1. l. pag. 451. 1) Vltava, germ. Moldau. 1) Ottoni I. 1103—1139. — 1) Adelbertus I. 1110—1137. — 5 Cuno, episcopus Prae- nestinus. 104.
1110 SEPT. 18. — 1118 MAI.—IUN. NUM. 103—105. 107 5 tilam' influat et sic per Chonzanwisa et Pertinolssperch usque ad ripam Da- nubii. Secundo vero contra meridiem usque ad terminum ecclesie Buchnsowe]. Tercio vero supra montem contra orientem5 usque Hasilbach.6 Quarto quoque a ripa predicti fluminis Danubii contra septentrionem usque ad marcham Boe- 7 micam." 1110 sept. 18. Monum. Boica XXVIII, 2, pag. 269, num. 47. = Erben, Reg. I, pag. 88, num. 198. — Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 129, num. 92. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII (1895), pag. 446. 10 104. Udalricus, episcopus Pataviensis, monasterii sancti Floriani possessiones con- firmat, inter quas „predium quoque domni Epponis in Windiperge cum omnibus adtinentiis, aquis scilicet et pratis, pascuis et silvis, que usque ad terminos Boemie protenduntur ad fluvium, qui Wultha1 vocatur. Pataviae 1113 iun. 26. 15 Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 146, num. 99. 105. Adelbertus I, archiepiscopus Maguntinus, Ottonem I, episcopum Bamber- gensem, monet, ut ad concilium Fridislariense a Cunone, episcopo Praenestino, 20 celebrandum veniat, eique mandat, ut litteras suas etiam Pragensi ac Mora- viensi episcopis dirigat. [1118 mai—iun.] 25 E codice Udalrici Babenbergensis: in cod. ms. saec. XII bibl. caes. reg. aulicae Vindo bonensis num. 398 fol. 119v — 120 (V) et in cod. ms. saec. XII monasterii Zwetlensis num. 283 pag. 262 (Z). J. G. Eccard, Corp. hist. medii aevi II, num. 291. — Concilia Germaniae III. pag. 271 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 198, num. 222. — Erben, Reg. I, pag. 91, num. 203. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. V, pag. 323, num. 187. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 256, num. 69. — Conf. Jack, Bamb. Urk.-Ausz. in: Ber. d. hist. Ver. z. Bamberg VIII, pag. 23. 30 Reverentissimo Babenbergensium episcopo1 A.,2 Moguntine sedis minister indignus, fraternę dilectionis et orationis inviolabile pignus. Quod proxime domnus Prenestinus,3 Romanę ecclesię legatus, nobis apostolica auctoritate de- 35 103. 1 Gross-Rodel fl., qui apud Ottensheim Danubio influit. — *) Puchenau a Linz ad occid. — 5) Pöstlingberg? — O Haselgraben. — 7) i. e. terminos Bohemiae, vide Hasenöhrl 1. l. pag. 451. 1) Vltava, germ. Moldau. 1) Ottoni I. 1103—1139. — 1) Adelbertus I. 1110—1137. — 5 Cuno, episcopus Prae- nestinus. 104.
Strana 108
108 NUM. 105—106. 1118 MAI.—IUN. — POST 1124 FEBR. 2. nuntiaverat, nostra quoque diligencia, per omnia Romanę auctoritati“ subdita, solerter impleverat, denuntians et vobis sub eadem auctoritate et nostra, uti ad concilium Colonię celebrandum4 vestra veniret presentia. Sed quia hoc nescio qua pretermissum fuit negligentia, eadem quidem, que et ceteris eiusdemb con- cilii neglectoribus, vobis quoque iniuncta esset sententia, scilicet vel divini officii suspensio vel a communione corporis et sanguinis dominici formidanda inter- dictio, nisi nostrę peticionis diligentia hoc prevenisset et eximia sanctitatis vestrę reverentia, ne id fieret, apud ecclesiam promeruisset. Quibus simul concurren- tibus causis et cooperantibus, hoc tandem obtinuimus, ne quid severitatis vestra subiret dilectio, cuius hactenus in ecclesia valuisset devotio. Dignum nimirum arbitratus sum in omnibus honori vestro et reverentię parcendum et pro posse loco et tempori providere et consulere, cum sanctitatis vestre beata dilectio magno se devotę caritatis nobis obligaverit munere. De cetero, sicut in man- datum accepimus, denuntiamus, ut ad concilium, V kal. augusti5 Fridislarię á predicto legato celebrandum,“ indubitanter veniatis, ne huius etiam mandati 15 neglector effectus, austerioris sententię decretum, peticione mea nil amplius pre- valente, vobis inducatis. Preterea ducem F.7 et C.s fratrem eius et G.3 palatinum et reliquos complices eorum in predicto concilio excommunicatos noveritis. Lit- áeras etiam nostras rogamus, ut fratribus nostris, Pragensi 10 scilicet et Morauiensi 11 episcopis, dirigatis. 10 20 106. Gerbirga, ducissa Bohemiae, praedium in Grie, quod a fratre suo, Leo- poldo III, marchione Orientali, accepit, una cum ecclesia ad Burg monasterio Gottwicensi donat. [Post 1124 febr. 2]. 25 Donationem hanc privilegium Henrici II, ducis Austriae, Vindobonae 1171 mai I datum his verbis commemorat: �Praedium autem, quod olim fuerat Waldonis in Grie,' postea Liu- poldus marchio tradidit sorori suae Gerbirge,' ductrici Bohemiorum, eius rogatu delegans illud in manu Gebehardi, comitis de Piugen, tali pacto, ut quo ipsa petisset, praedium idem dele- garet. Quod et fecit. Nam delegavit illud super altare sanctae Mariae in monte Kotwico," 30 106. 105. a) ,ta‘ ead. manu superscr. V. — b) ,eisdem' V. Z. — c) ,Frideslarie' Z. *) De concilio hoc, mense maio anno 1118 habito, v. Theogeri vita II. c. 13 14, Mon. Germ. SS. XII, pag. 472 sq.; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. 5 III., pag. 906. — 5) 28 iulii 1118. — *) De hac synodo v. Gesta abbatum Tru- donens. XI. c. 2. Mon. Germ. SS. X, pag. 3.; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. 35 Kaiserz.5 III, pag. 1230; Will, Reg. archiep. Magunt. I pag. 257, num. 73. — 7) Fridericum II, ducem Sueviae. — 5) Conradum, postea III regem. — *) Godefridum, comitem de Calw, comitem palat. Rheni. — 15) Hermanno, 1110—1122. — 11) Johanni II. 1104—1126. 1) Fortasse in regione apud Kottes prope Durnstein. — 1) Natae c. 1080, Bořivoii II. 40 ducis Bohemiae († 1124 febr. 2), coniugi. — 5) Göttweig, monast. ord. s. Benedicti in Austria Inferiore, a Mautern ad meridiem.
108 NUM. 105—106. 1118 MAI.—IUN. — POST 1124 FEBR. 2. nuntiaverat, nostra quoque diligencia, per omnia Romanę auctoritati“ subdita, solerter impleverat, denuntians et vobis sub eadem auctoritate et nostra, uti ad concilium Colonię celebrandum4 vestra veniret presentia. Sed quia hoc nescio qua pretermissum fuit negligentia, eadem quidem, que et ceteris eiusdemb con- cilii neglectoribus, vobis quoque iniuncta esset sententia, scilicet vel divini officii suspensio vel a communione corporis et sanguinis dominici formidanda inter- dictio, nisi nostrę peticionis diligentia hoc prevenisset et eximia sanctitatis vestrę reverentia, ne id fieret, apud ecclesiam promeruisset. Quibus simul concurren- tibus causis et cooperantibus, hoc tandem obtinuimus, ne quid severitatis vestra subiret dilectio, cuius hactenus in ecclesia valuisset devotio. Dignum nimirum arbitratus sum in omnibus honori vestro et reverentię parcendum et pro posse loco et tempori providere et consulere, cum sanctitatis vestre beata dilectio magno se devotę caritatis nobis obligaverit munere. De cetero, sicut in man- datum accepimus, denuntiamus, ut ad concilium, V kal. augusti5 Fridislarię á predicto legato celebrandum,“ indubitanter veniatis, ne huius etiam mandati 15 neglector effectus, austerioris sententię decretum, peticione mea nil amplius pre- valente, vobis inducatis. Preterea ducem F.7 et C.s fratrem eius et G.3 palatinum et reliquos complices eorum in predicto concilio excommunicatos noveritis. Lit- áeras etiam nostras rogamus, ut fratribus nostris, Pragensi 10 scilicet et Morauiensi 11 episcopis, dirigatis. 10 20 106. Gerbirga, ducissa Bohemiae, praedium in Grie, quod a fratre suo, Leo- poldo III, marchione Orientali, accepit, una cum ecclesia ad Burg monasterio Gottwicensi donat. [Post 1124 febr. 2]. 25 Donationem hanc privilegium Henrici II, ducis Austriae, Vindobonae 1171 mai I datum his verbis commemorat: �Praedium autem, quod olim fuerat Waldonis in Grie,' postea Liu- poldus marchio tradidit sorori suae Gerbirge,' ductrici Bohemiorum, eius rogatu delegans illud in manu Gebehardi, comitis de Piugen, tali pacto, ut quo ipsa petisset, praedium idem dele- garet. Quod et fecit. Nam delegavit illud super altare sanctae Mariae in monte Kotwico," 30 106. 105. a) ,ta‘ ead. manu superscr. V. — b) ,eisdem' V. Z. — c) ,Frideslarie' Z. *) De concilio hoc, mense maio anno 1118 habito, v. Theogeri vita II. c. 13 14, Mon. Germ. SS. XII, pag. 472 sq.; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. 5 III., pag. 906. — 5) 28 iulii 1118. — *) De hac synodo v. Gesta abbatum Tru- donens. XI. c. 2. Mon. Germ. SS. X, pag. 3.; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. 35 Kaiserz.5 III, pag. 1230; Will, Reg. archiep. Magunt. I pag. 257, num. 73. — 7) Fridericum II, ducem Sueviae. — 5) Conradum, postea III regem. — *) Godefridum, comitem de Calw, comitem palat. Rheni. — 15) Hermanno, 1110—1122. — 11) Johanni II. 1104—1126. 1) Fortasse in regione apud Kottes prope Durnstein. — 1) Natae c. 1080, Bořivoii II. 40 ducis Bohemiae († 1124 febr. 2), coniugi. — 5) Göttweig, monast. ord. s. Benedicti in Austria Inferiore, a Mautern ad meridiem.
Strana 109
POST 1124 FEBR. 2. — ANTE 1125 FEBR. 27. NUM. 106—108. 109 5 adiiciens et ecclesiam, quae dicitur ad Purch,“ praesente Regimaro, Pataviensi episcopo, et Nanzone eiusdem loci abbate.“ Huius traditionis testes hi sunt aure tracti: Chunradus de Ro- ningin, Dietricus de Leichelingen, Abrammus de Pleinchipach, Weinhart de Zelkingen, Die- poldus de Chagere, Rudolfus, Regingerus, Herduricus, Rudbertus, Reginhardus. Felicis autem memoriae Gerbirch postmodum induta sanctimoniae habitu sub obedientia conversata est ab- batis de Kottwico, ubi mox obiens' sepulta quiescit in domino.' Hormayr, Wien's Gesch. I, Urkundenb. pag. XXXI, num. II. — Meiller, Reg. z. Gesch. d. Markgr. u. Herz. aus d. Hause Babenberg, pag. 17, num. 32 = Erben, Reg. I, pag. 91, num. 204. — Cf. Juritsch, Gesch. d. Babenberger, pag. 136. 10 107. Gerbirga, ducissa Bohemiae, praedium Voitsau et Dankholz cum silva, quod a fratre suo Leopoldo III, marchione Orientali, impetravit, monasterio Gott- wicensi donat. [Post 1124 febr. 2.] 15 (Hormayr) Archiv f. Geschichte, Statistik etc. XIX (1828) pag. 628, num. 215 (ex cod. traditionum mon. Gottwic.) — Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberger, pag. 17, num. 33. = Erben, Reg. I, pag. 91, num. 205. 25 Noverint tam presentis evi fideles quam loco eorum successuri heredes, quod Liupoldus marchio rogatu sororis sue Gerbirge, ductricis de Boemia, dele- 20 gavit in manus Gebehardi, comitis de Puigin, predium Vogitisawa [et] Dan- cholvisa1 cum omni silva, sicut quondam Waldonis fuerat, ea videlicet ratione, ut ipse delegaret, quo predicta matrona petisset. Idem vero Gebehardus, rogante eadem ductrice tradidit ad altare sancte Marie prenominatum predium post eius obitum fratribus hic deo famulantibus in usum, presente Reginmaro, Pataviensis ecclesie episcopo, adiiciens et ecclesiam, quam ipsa construxerat in predicto loco, his testibus adhibitis: Rudolfo, Regingero et filio eius Rengingero, Heindinrico, Rudberto, Reginhardo. Investiture b Rudolfus, Reginhardus. 108. Richza, ducissa Bohemiae, monasterio Reichenbacensi praedium superius 30 et inferius Aspach liberorum suorum consensu donat. [Ante 1125 febr. 27.) Monum. Boica XIV, pag. 41I, num. 6 (ex libro traditionum mon. Reichenbacensis saec. XII.) et XXVII pag. 8, num. 6. = Erben, Reg. I, pag. 91, num. 206. Bona facta auctoritate debent confirmari, nam de occultis iudicare et de 35 incertis diffinire, utrumque est difficile. Quapropter notum esse volumus omnibus 106. *) Burg a Kottes ad septemtrionem; v. Meiller l. l. pag. 212 nota 127. — 5) Obiit 1125 febr. 5. — *) 1142 ian. 13 aut iun. 8. a) ,Dancholtis' corrigendum esse putat Meiller, l. l. pag. 213, nota 128. — b) Scilicet 107. testes. 40 1) Voitsau et Dankholz villae inter Kottes et Burg.
POST 1124 FEBR. 2. — ANTE 1125 FEBR. 27. NUM. 106—108. 109 5 adiiciens et ecclesiam, quae dicitur ad Purch,“ praesente Regimaro, Pataviensi episcopo, et Nanzone eiusdem loci abbate.“ Huius traditionis testes hi sunt aure tracti: Chunradus de Ro- ningin, Dietricus de Leichelingen, Abrammus de Pleinchipach, Weinhart de Zelkingen, Die- poldus de Chagere, Rudolfus, Regingerus, Herduricus, Rudbertus, Reginhardus. Felicis autem memoriae Gerbirch postmodum induta sanctimoniae habitu sub obedientia conversata est ab- batis de Kottwico, ubi mox obiens' sepulta quiescit in domino.' Hormayr, Wien's Gesch. I, Urkundenb. pag. XXXI, num. II. — Meiller, Reg. z. Gesch. d. Markgr. u. Herz. aus d. Hause Babenberg, pag. 17, num. 32 = Erben, Reg. I, pag. 91, num. 204. — Cf. Juritsch, Gesch. d. Babenberger, pag. 136. 10 107. Gerbirga, ducissa Bohemiae, praedium Voitsau et Dankholz cum silva, quod a fratre suo Leopoldo III, marchione Orientali, impetravit, monasterio Gott- wicensi donat. [Post 1124 febr. 2.] 15 (Hormayr) Archiv f. Geschichte, Statistik etc. XIX (1828) pag. 628, num. 215 (ex cod. traditionum mon. Gottwic.) — Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberger, pag. 17, num. 33. = Erben, Reg. I, pag. 91, num. 205. 25 Noverint tam presentis evi fideles quam loco eorum successuri heredes, quod Liupoldus marchio rogatu sororis sue Gerbirge, ductricis de Boemia, dele- 20 gavit in manus Gebehardi, comitis de Puigin, predium Vogitisawa [et] Dan- cholvisa1 cum omni silva, sicut quondam Waldonis fuerat, ea videlicet ratione, ut ipse delegaret, quo predicta matrona petisset. Idem vero Gebehardus, rogante eadem ductrice tradidit ad altare sancte Marie prenominatum predium post eius obitum fratribus hic deo famulantibus in usum, presente Reginmaro, Pataviensis ecclesie episcopo, adiiciens et ecclesiam, quam ipsa construxerat in predicto loco, his testibus adhibitis: Rudolfo, Regingero et filio eius Rengingero, Heindinrico, Rudberto, Reginhardo. Investiture b Rudolfus, Reginhardus. 108. Richza, ducissa Bohemiae, monasterio Reichenbacensi praedium superius 30 et inferius Aspach liberorum suorum consensu donat. [Ante 1125 febr. 27.) Monum. Boica XIV, pag. 41I, num. 6 (ex libro traditionum mon. Reichenbacensis saec. XII.) et XXVII pag. 8, num. 6. = Erben, Reg. I, pag. 91, num. 206. Bona facta auctoritate debent confirmari, nam de occultis iudicare et de 35 incertis diffinire, utrumque est difficile. Quapropter notum esse volumus omnibus 106. *) Burg a Kottes ad septemtrionem; v. Meiller l. l. pag. 212 nota 127. — 5) Obiit 1125 febr. 5. — *) 1142 ian. 13 aut iun. 8. a) ,Dancholtis' corrigendum esse putat Meiller, l. l. pag. 213, nota 128. — b) Scilicet 107. testes. 40 1) Voitsau et Dankholz villae inter Kottes et Burg.
Strana 110
110 NUM. 108—110. ANTE 1125 FEBR. 27. — POST 1126 FEBR. 18. tam futuris quam presentibus, qualiter Richza, ducissa de Boemia, 1 liberorum suorum consensu predium superius et inferius Aspach tradidit sancte Marie in Richinbach2 et per manum Dietpaldi marchionis delegavit ad usum fratrum inibi deo famulantium in perpetuum. Testes sunt huius donationis Pertholdus de Schwarzinburch, Adalpertus de Holinsteine, Fridericus de Luttenbach, Rudolfus de Craine, Adelger de Wenenbach, Eberhardus de Gingen, Adalpertus de Hohen- walte, Volmar de Wurmrisne, Rudegerus de Rumtingen, Arinwicus de Wocilin- dorf, Ludewicus de Napurch, Otto de Kambe et filius eius Otto, Riwinus de Voheburch, Gotefridus de Weterenvelt et Regenboto frater eius, Adalpertus de Suzinbach, Otto de Rumtingen, Isinrich de Wichildorf et filius eius Pertholdus et frater eius de Hameringen, Megingoz de Welstingen, Dietpaldus de Kaben- dorf, Ulricus de Vilungen, Wolfram de Taeskingen et frater eius Cunradus, Per- tholdus et Immo de Pomtingen, Witoldus de Turdelingen, Rupertus de Smidingen, Rahewinus de Kazpach et alii quam plures. 5 10 109. 15 Reginmarus, Pataviensis episcopus, donationes ad monasterium sancti Flo- riani a nobilibus viris Hermanno de Kazelsdorf et Adelberone de Griezbach factas confirmans „terminos Boemiensium“ commemorat. Pataviae 1125. Monum. Boica XXIX, 2, pag. 20, num. 32. = Erben, Reg. I. pag. 92, num. 207. — Ur- 20 kundenb. d. Landes ob d. Enns II. pag. 163, num. 110. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII. pag. 448. 110. Venceslaus, dux Moraviae, monasterio Gradicensi villam Kyjov pro re- medio animae patrui sui Ottonis II donat. [Post 1126 febr. 18.) 25 Traditur in confirmatione Premislai Otakari II regis, anno 1270 aug. 21 data, cuius apo- graphum praebet Siebenaicher, Historica relatio de conditoribus ...mon. Gradicensis, cod. ms. saec. XVII in tabulario terrae Moraviae Brunnae, fol. 93v—94 (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 200, num. 225= Erben, Reg. I. pag. 93, num. 209. — 30 Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského, pag. 28, 52. Quae post,damnetur' sequuntur, ex privilegio Vladislai I regis, Pragae 1160 iun. 16 dato, ad verbum fere descripta sunt, ex quo efficitur, villas ibi nominatas non a duce Ven- 108. 1) Filia Henrici I comitis de Berg, Vladislai I, ducis Bohemiae, uxor; obiit 1125, febr. 27. Palacký, Dějiny 3 I, I, pag. 398 Vladislaum ducem duas huius nominis coniuges habuisse minus recte putat; vide Teige in Památky archaeologické XIII. pag. 229 et Mayer in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XXXVI (1898), pag. 434 sq. — 1) Reichenbach a Ratisbona ad septemtr. et orientem. 35
110 NUM. 108—110. ANTE 1125 FEBR. 27. — POST 1126 FEBR. 18. tam futuris quam presentibus, qualiter Richza, ducissa de Boemia, 1 liberorum suorum consensu predium superius et inferius Aspach tradidit sancte Marie in Richinbach2 et per manum Dietpaldi marchionis delegavit ad usum fratrum inibi deo famulantium in perpetuum. Testes sunt huius donationis Pertholdus de Schwarzinburch, Adalpertus de Holinsteine, Fridericus de Luttenbach, Rudolfus de Craine, Adelger de Wenenbach, Eberhardus de Gingen, Adalpertus de Hohen- walte, Volmar de Wurmrisne, Rudegerus de Rumtingen, Arinwicus de Wocilin- dorf, Ludewicus de Napurch, Otto de Kambe et filius eius Otto, Riwinus de Voheburch, Gotefridus de Weterenvelt et Regenboto frater eius, Adalpertus de Suzinbach, Otto de Rumtingen, Isinrich de Wichildorf et filius eius Pertholdus et frater eius de Hameringen, Megingoz de Welstingen, Dietpaldus de Kaben- dorf, Ulricus de Vilungen, Wolfram de Taeskingen et frater eius Cunradus, Per- tholdus et Immo de Pomtingen, Witoldus de Turdelingen, Rupertus de Smidingen, Rahewinus de Kazpach et alii quam plures. 5 10 109. 15 Reginmarus, Pataviensis episcopus, donationes ad monasterium sancti Flo- riani a nobilibus viris Hermanno de Kazelsdorf et Adelberone de Griezbach factas confirmans „terminos Boemiensium“ commemorat. Pataviae 1125. Monum. Boica XXIX, 2, pag. 20, num. 32. = Erben, Reg. I. pag. 92, num. 207. — Ur- 20 kundenb. d. Landes ob d. Enns II. pag. 163, num. 110. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII. pag. 448. 110. Venceslaus, dux Moraviae, monasterio Gradicensi villam Kyjov pro re- medio animae patrui sui Ottonis II donat. [Post 1126 febr. 18.) 25 Traditur in confirmatione Premislai Otakari II regis, anno 1270 aug. 21 data, cuius apo- graphum praebet Siebenaicher, Historica relatio de conditoribus ...mon. Gradicensis, cod. ms. saec. XVII in tabulario terrae Moraviae Brunnae, fol. 93v—94 (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 200, num. 225= Erben, Reg. I. pag. 93, num. 209. — 30 Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského, pag. 28, 52. Quae post,damnetur' sequuntur, ex privilegio Vladislai I regis, Pragae 1160 iun. 16 dato, ad verbum fere descripta sunt, ex quo efficitur, villas ibi nominatas non a duce Ven- 108. 1) Filia Henrici I comitis de Berg, Vladislai I, ducis Bohemiae, uxor; obiit 1125, febr. 27. Palacký, Dějiny 3 I, I, pag. 398 Vladislaum ducem duas huius nominis coniuges habuisse minus recte putat; vide Teige in Památky archaeologické XIII. pag. 229 et Mayer in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XXXVI (1898), pag. 434 sq. — 1) Reichenbach a Ratisbona ad septemtr. et orientem. 35
Strana 111
POST 1126 FEBR. FEBR. 18. — 1130. NUM. 110—111. 111 ceslao datas, sed aliquanto post acquisitas fuisse. Villae Hruška et Březovice, eodem pri- vilegio teste, ab Ottone III, duce Moraviae, demum pro anima filiae suae Svatavae († cc. 1151) donatae sunt. 5 15 Anno incarnationis dominicae MCXXVI, epacta XXV, indictione IV, duo- decimo calendas martii Otto Il, dux Moraviae, paterno nomine nuncupatus, in proelio! peremptus est. Cuius fratris filius, nomine Wenceslaus, amore coelestis patriae accensus, cum omni clero atque primatibus suis pro remedio animae patrui sui deo militantibus in monasterio sancti Stephani, quod est in Gradisch, forum cum villa Kigiow" et duo aratra, duos etiam equos necnon novem indomitas 10 equas et emissarium dedit. Quae si quis subtrahere aut impugnare aut quocunque modo violare praesumpserit, perpetuo anathemate Jesu Christi damnetur. «Nakel" ea conditione, ut qui eam inhabitare deliberant, tributum et decimas sancto Stephano solvant. Coeteris vero ad imperium ducis bella exercentibus sive urbem aut pontem parantibus seu * quamlibet necessitatem laborantibus, * quod prefati coenobii pater iusserit, faciant. Vstyn“ ad tria aratra, Cythowicz' ad octo, Sarowicz ad octo, Hradczane, Tieseticzi, a* Zlobicze,10 Bezmirow,11 Obiedkovicze,1 Kelczicze! ad octo aratra, Prusci" ad duo *, Susiczi'“ ad octo, 23 Bunovicze,1 Luboss,17 Popovicze,18 Zelechouiczy," Sadloviczy,2° Topolan" ad duo *, Tasalky, Zieroviczy2 ad octo aratra, Stemnice,“ Gnevotiene"5 ad octo aratra, Rusca, Wrzesovicze,37 Uneticzy," Chomutoviczy29 ad octo aratra sub omni consuetudine sua). 20 111. Sobieslaus I, Bohemiae dux, in ecclesia Vissegradensi a se restituta novos tres canonicatus fundat, eiusque redditibus antiquis confirmatis novos addit et quae praepositus et decanus canonicis persolvere debeant, constituit. 1130. 30 35 40 110. a) ,Zusczeticze‘ A: correxi ex priviligio Ottonis ducis Moraviae (supra num. 79). 1) apud Chlumec, germ. Kulm; vide monach. Sazav. contin. Cosmae, Fontes rer. Bohem. II. pag. 256. — 7) Hradiště apud Olomouc (Olmutz). — 1) Kyjov. germ. Gaya, oppidum a Brunna versus meridiem et orientem. — 4) Náklo, germ. Nakel, prope Litovel (Littau). — 5) Ustin ab Olomouc versus occidentem. — 3) Stichovice a Prostějov (Prossnitz) versus occid. — 7 Žárovice a Prostějov versus occid. — 3) Hradčany prope Brodek (Prödlitz), distr. pol. Prostějov. — *) Těšetice ab Olomouc versus occid. 10) Zlobice, a Kroměříž (Kremsier) versus occid. — 11) Bezměrov, a Kroměříž versus septemtr. et occid. — 13) Obědkovice, a Kojetin versus septemtr. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 13) Čelčice a Kojetín versus septemtr. et occid., distr. pol. Přerov. — 14) Prusy, a Přerov versus merid. et or. — 15) Sušice, a Přerov ad septemtr. et or. — 15) Bohuňovice, germ. Boniowitz, ab Olomouc versus septemtr., distr. pol. Sternberg. — 17) Libuše, a Sternberg versus merid. et occid. — 13) Popovice prope Přerov. — 13) Fortasse Želechovice prope Unčov, distr. pol. Litovel (Littau). — 20) Fortasse Žadlovice apud Loštice, a Mohelnice (Müglitz) ad meridiem. — 31) Topo- lany ab Olomouc versus occid. —21) Tážaly ab Olomouc versus meridiem. — 13) For- tasse Žeravice a Přerov ad septemtr. et occid. — 24) An Senice, germ. Gross-Senitz, a Litovel versus merid.? — 25) Hněvotin, germ. Nebotein, ab Olomouc versus occid. — 26) Fortasse Hruška a Kojetín versus occid. — 37) Březovice. Qui vicus huius nominis hic dicatur, diiudicare nequeo. — 28) Vicus ignotus. — 25) Chomoutov, germ. Chomotau, ab Olomouc ad septemtriones. 25
POST 1126 FEBR. FEBR. 18. — 1130. NUM. 110—111. 111 ceslao datas, sed aliquanto post acquisitas fuisse. Villae Hruška et Březovice, eodem pri- vilegio teste, ab Ottone III, duce Moraviae, demum pro anima filiae suae Svatavae († cc. 1151) donatae sunt. 5 15 Anno incarnationis dominicae MCXXVI, epacta XXV, indictione IV, duo- decimo calendas martii Otto Il, dux Moraviae, paterno nomine nuncupatus, in proelio! peremptus est. Cuius fratris filius, nomine Wenceslaus, amore coelestis patriae accensus, cum omni clero atque primatibus suis pro remedio animae patrui sui deo militantibus in monasterio sancti Stephani, quod est in Gradisch, forum cum villa Kigiow" et duo aratra, duos etiam equos necnon novem indomitas 10 equas et emissarium dedit. Quae si quis subtrahere aut impugnare aut quocunque modo violare praesumpserit, perpetuo anathemate Jesu Christi damnetur. «Nakel" ea conditione, ut qui eam inhabitare deliberant, tributum et decimas sancto Stephano solvant. Coeteris vero ad imperium ducis bella exercentibus sive urbem aut pontem parantibus seu * quamlibet necessitatem laborantibus, * quod prefati coenobii pater iusserit, faciant. Vstyn“ ad tria aratra, Cythowicz' ad octo, Sarowicz ad octo, Hradczane, Tieseticzi, a* Zlobicze,10 Bezmirow,11 Obiedkovicze,1 Kelczicze! ad octo aratra, Prusci" ad duo *, Susiczi'“ ad octo, 23 Bunovicze,1 Luboss,17 Popovicze,18 Zelechouiczy," Sadloviczy,2° Topolan" ad duo *, Tasalky, Zieroviczy2 ad octo aratra, Stemnice,“ Gnevotiene"5 ad octo aratra, Rusca, Wrzesovicze,37 Uneticzy," Chomutoviczy29 ad octo aratra sub omni consuetudine sua). 20 111. Sobieslaus I, Bohemiae dux, in ecclesia Vissegradensi a se restituta novos tres canonicatus fundat, eiusque redditibus antiquis confirmatis novos addit et quae praepositus et decanus canonicis persolvere debeant, constituit. 1130. 30 35 40 110. a) ,Zusczeticze‘ A: correxi ex priviligio Ottonis ducis Moraviae (supra num. 79). 1) apud Chlumec, germ. Kulm; vide monach. Sazav. contin. Cosmae, Fontes rer. Bohem. II. pag. 256. — 7) Hradiště apud Olomouc (Olmutz). — 1) Kyjov. germ. Gaya, oppidum a Brunna versus meridiem et orientem. — 4) Náklo, germ. Nakel, prope Litovel (Littau). — 5) Ustin ab Olomouc versus occidentem. — 3) Stichovice a Prostějov (Prossnitz) versus occid. — 7 Žárovice a Prostějov versus occid. — 3) Hradčany prope Brodek (Prödlitz), distr. pol. Prostějov. — *) Těšetice ab Olomouc versus occid. 10) Zlobice, a Kroměříž (Kremsier) versus occid. — 11) Bezměrov, a Kroměříž versus septemtr. et occid. — 13) Obědkovice, a Kojetin versus septemtr. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 13) Čelčice a Kojetín versus septemtr. et occid., distr. pol. Přerov. — 14) Prusy, a Přerov versus merid. et or. — 15) Sušice, a Přerov ad septemtr. et or. — 15) Bohuňovice, germ. Boniowitz, ab Olomouc versus septemtr., distr. pol. Sternberg. — 17) Libuše, a Sternberg versus merid. et occid. — 13) Popovice prope Přerov. — 13) Fortasse Želechovice prope Unčov, distr. pol. Litovel (Littau). — 20) Fortasse Žadlovice apud Loštice, a Mohelnice (Müglitz) ad meridiem. — 31) Topo- lany ab Olomouc versus occid. —21) Tážaly ab Olomouc versus meridiem. — 13) For- tasse Žeravice a Přerov ad septemtr. et occid. — 24) An Senice, germ. Gross-Senitz, a Litovel versus merid.? — 25) Hněvotin, germ. Nebotein, ab Olomouc versus occid. — 26) Fortasse Hruška a Kojetín versus occid. — 37) Březovice. Qui vicus huius nominis hic dicatur, diiudicare nequeo. — 28) Vicus ignotus. — 25) Chomoutov, germ. Chomotau, ab Olomouc ad septemtriones. 25
Strana 112
112 NUM. 111. 1130. Apographum autographi instar manu saec. XII exaratum in tabulario capituli Vissegra- densis (A). Pontanus, Bohemia pia, pag. 71 (frgm.) — Hammerschmid, Gloria et maiestas ... Wisse- gradensis ecclesiae, pag. 135. — Berghauer, Protomartyr poenitentiae, pag. 214 (frgm.) — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 204 (frgm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 201, num. 228 (reg.) — Erben, Reg. I, pag. 93 num. 211. Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 de hoc diplomate adnotavit: Suspectum quamquam saec. XII satis eleganter scriptum.“ Quae quidem viri docti sententia haud in omnibus partibus probanda esse mihi videtur. Diplomatis non quidem genuina forma, sed eius apographum archetypi instar circa saec. XII medium confectum servatur, de quo Sobieslai II ducis sigillum dependet Nihil autem invenio, quod ex eis, quae diplomate constituantur, suspicionem afferre videatur: verba tantum ,Et ne armarii custos — habeant respectum‘ an genuina sint, dubitationem movent. — De ecclesia Vissegradensi a Sobieslao duce renovata beneficiisque donata Cosmae continuator, canonicum dico Vissegradensem, ad a. 1129 his verbis rettulit: ,Quam [sc. ecclesiam] Sobieslaus... renovavit et renovatam in melius auxit, quia parietes de- pingi fecit, coronam auream in ea suspendit, quae ponderat XII marcas auri, argenti vero LXXX, aes et ferrum sine numero, pavimentum pollitis lapidibus exornavit, porticus in circuitu addidit, laquearia in lateribus duobus affixit, tegulis summi- tatem totam cum tectis cooperuit, claustrum et omnes officinas cooperiri iussit; insuper et ca- nonicos eiusdem ecclesiae multiplicavit, stipendiis, praediis aliisque bonis augmentavit' (Fontes 20 rer. Boh. II, pag. 207). Cuius verba typis distinctis expressa, mirum quantum Sobieslai diplomatis initium in memoriam revocant, qua quidem re diplomatis fides manifestius comprobari videtur. Cf. Teige in Věstník kr. české společnosti nauk 1889, pag. 316. * In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum sit cunctis tam modernis quam posteris in unitate fidei congregatis et congregandis,] quod ego Sobezlavs,“ dei 25 gratia Boemorum monarcha, utile et salubre animę meę ducens priorum patrum monimenta renovare, inter ceteras] regni mei ęcclesias, quarum eciam mihi non modica cura fuit, in secreto cordis mei deliberavi patris mei, regis videlicet Wra- tizlai, monasterium ] in Wisegrad civitate situm, ad magnam vilitatem, aut pre- decessorum meorum incuria, aut, quod magis est credibile, prepositorum eiusdem 30 loci negligencia, redactum, illud inquam monasterium summa vigilancia curavi emendare et xeniis, quantis debui quantisve potui, exornare. Nam ut de pictura parietum et pavimento politis lapidibus ornato et superiori operimento aliisque, que intus et exterius pro absolucione criminum et spe futurę vitę addidi, taceam, co- rona ex auro et argento facta faciem templi decoravi, altaria palliis crucibusque 35 tam aureis, quam argenteis exornavi, sacrarium diversis libris ditavi. Deinde con- fidens multiplicatis intercessoribus facilius posse veniam culparum mearum a deo consequi, statui, ut decanus, cui cura fratrum regenda est, duplicem semper pre- bendam habeat. Insuper eciam tres fratres in eadem congregacione addidi. Pro quorum complendis stipendiis decrevi dimidiam partem fratribusb vię Pracha- 40 10 15 5 111. a) literis maiusculis scriptum A. — b) ,fratribus“ eadem manu supra lineam sup- pletum A.
112 NUM. 111. 1130. Apographum autographi instar manu saec. XII exaratum in tabulario capituli Vissegra- densis (A). Pontanus, Bohemia pia, pag. 71 (frgm.) — Hammerschmid, Gloria et maiestas ... Wisse- gradensis ecclesiae, pag. 135. — Berghauer, Protomartyr poenitentiae, pag. 214 (frgm.) — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 204 (frgm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 201, num. 228 (reg.) — Erben, Reg. I, pag. 93 num. 211. Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 de hoc diplomate adnotavit: Suspectum quamquam saec. XII satis eleganter scriptum.“ Quae quidem viri docti sententia haud in omnibus partibus probanda esse mihi videtur. Diplomatis non quidem genuina forma, sed eius apographum archetypi instar circa saec. XII medium confectum servatur, de quo Sobieslai II ducis sigillum dependet Nihil autem invenio, quod ex eis, quae diplomate constituantur, suspicionem afferre videatur: verba tantum ,Et ne armarii custos — habeant respectum‘ an genuina sint, dubitationem movent. — De ecclesia Vissegradensi a Sobieslao duce renovata beneficiisque donata Cosmae continuator, canonicum dico Vissegradensem, ad a. 1129 his verbis rettulit: ,Quam [sc. ecclesiam] Sobieslaus... renovavit et renovatam in melius auxit, quia parietes de- pingi fecit, coronam auream in ea suspendit, quae ponderat XII marcas auri, argenti vero LXXX, aes et ferrum sine numero, pavimentum pollitis lapidibus exornavit, porticus in circuitu addidit, laquearia in lateribus duobus affixit, tegulis summi- tatem totam cum tectis cooperuit, claustrum et omnes officinas cooperiri iussit; insuper et ca- nonicos eiusdem ecclesiae multiplicavit, stipendiis, praediis aliisque bonis augmentavit' (Fontes 20 rer. Boh. II, pag. 207). Cuius verba typis distinctis expressa, mirum quantum Sobieslai diplomatis initium in memoriam revocant, qua quidem re diplomatis fides manifestius comprobari videtur. Cf. Teige in Věstník kr. české společnosti nauk 1889, pag. 316. * In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum sit cunctis tam modernis quam posteris in unitate fidei congregatis et congregandis,] quod ego Sobezlavs,“ dei 25 gratia Boemorum monarcha, utile et salubre animę meę ducens priorum patrum monimenta renovare, inter ceteras] regni mei ęcclesias, quarum eciam mihi non modica cura fuit, in secreto cordis mei deliberavi patris mei, regis videlicet Wra- tizlai, monasterium ] in Wisegrad civitate situm, ad magnam vilitatem, aut pre- decessorum meorum incuria, aut, quod magis est credibile, prepositorum eiusdem 30 loci negligencia, redactum, illud inquam monasterium summa vigilancia curavi emendare et xeniis, quantis debui quantisve potui, exornare. Nam ut de pictura parietum et pavimento politis lapidibus ornato et superiori operimento aliisque, que intus et exterius pro absolucione criminum et spe futurę vitę addidi, taceam, co- rona ex auro et argento facta faciem templi decoravi, altaria palliis crucibusque 35 tam aureis, quam argenteis exornavi, sacrarium diversis libris ditavi. Deinde con- fidens multiplicatis intercessoribus facilius posse veniam culparum mearum a deo consequi, statui, ut decanus, cui cura fratrum regenda est, duplicem semper pre- bendam habeat. Insuper eciam tres fratres in eadem congregacione addidi. Pro quorum complendis stipendiis decrevi dimidiam partem fratribusb vię Pracha- 40 10 15 5 111. a) literis maiusculis scriptum A. — b) ,fratribus“ eadem manu supra lineam sup- pletum A.
Strana 113
1130. NUM. 111. 113 5 15 ticih1 habendam et dimidiam preposito; dimidiam partem fructuum et vini Sitinicih? fratribus et dimidiam preposito; dimidiam partem indomitarum ęquarum Gogo- licihs fratribus et dimidiam preposito; dimidiam partem salis na Tristenici“ fra- tribus et dimidiam preposito; dimidiam partem lignorum“ sub Deuïn5 fratribus et dimidiam preposito. Naulum vero na Otauę“ totum fratribus habendum as- signo." Et cum secundum predecessorum meorum instituta decimam marcam de annuo tributo idem fratres in his civitatibus habeant, videlicet Prage,7 Wisegrad," Satcsi,9 Sedlcih,1° Lutomericih,11 Beline,12 Dacsine,13 Bolezlaui,1“ Camenci, 15 Gradci,16 Opocsne,17 Hrudimi,18 Kurimi,19 Pilzni,20 Lubici,11 Wratne,22 egoe ele- 10 mosinarum expensa et eorum prece confidens posse salvari, addo eis in tribus his provinciis Rokitnah,23 Csazlaui,24 Hinone 25 eciam decimam marcam annui tributi. Decerno eciam et generacionum generacionibus sciendum et observandum relinquo, quod idem fratres singuli singula habeant aratra cum aratoribus et uxoribus et liberis eorum, de quibus nullus in aliqua causa habeat se intromittere. Decano vero constituo duo aratra habenda Wirseuicih 25 scilicet, ubi etiam po- meria duo horreo iuncta ipsi dedi, et Wirbcsaz.27 Reliquarum vero nomina vil- larum hęc sunt: Gosteni 28 villa trium fratrum, Bezne 29 duorum, Vinori30 duorum, Bascsi"1 duorum, Janiseuicih 32 duorum, Hualach 3s unius, Gouoricse '4 unius, Dubcsi 35 unius, Nawrutici 36 unius. Et ne hi boves, qui sunt dos eiusdem ęc- 20 25 30 35 40 111. c) ,ig‘ eodem atramento ex,ut' correctum A. — d) quae subsequuntur, alio atramento, sed eadem manu scripta sunt. — e) sequitur locus rasus unius literae spatium con- tinens. — f) ,mar eadem manu supra lineam adscriptum A. 1) Prachatice a Pisek versus merid. et occid. — 1) Žitenice, germ. Schüttenitz, prope Litoměřice (Leitmeritz). — 3) Ouholice in sinistra Moldaviae ripa a Velvary versus orientem. — 4) Trstenice, nunc Loučná, fluvius apud Pardubice in Albiam influens — 5) Děvín, arx quondam supra Zlichov (distr. pol. Smichov) sita; vide Tomek in Časopis českého musea 1846, pag. 730. — 6) Otava flumen, qui apud Zvíkov (germ. Klingenberg) Moldaviae influit. — 3) Praha, germ. Prag. — 5) Vyšehrad. — *) Žatec, germ. Saaz. — 10) Sedlec, germ. Zettlitz, prope Karlovy Vary (Karlsbad). — 11) Lito- měřice, germ. Leitmeritz. — 11) Bílina a Žatec versus septemtr. et orientem. — 13) Děčín, germ. Tetschen, a Litoměřice versus septemtr. — 14) Boleslav Mladá, germ Jung-Bunzlau. — 15) Kamenec, arx provincialis, ubi quaesita vel quaerenda sit, v. Památky archaeologické VI, pag. 144. — 10) Králové Hradec, germ. Königgratz. — 17) Opočno a Král. Hradec versus septemtr. et orientem. — 13) Chrudim. — 13) Kouřim, distr. pol. Kolín. — 20) Plzenec, germ. Pilsenetz. — 21) Libice, distr. pol. Poděbrady. — 21) Vratno, arx provincialis, ubi quaerenda sit, nescitur. — 15) Rokytensko pristinum provinciae Raconicensis nomen; v. Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 243. — 24) Čáslav a Praga versus orientem. — 21) Chýnov, distr. pol. Tábor. — 25) Vršovice prope Pragam. — 23) Vrbčany prope Kouřim, distr. polit. Kolín. — 13) Hostín a Velvary versus orientem, distr. pol. Slané. — 19) Bezno, distr. pol. Boleslav Mladá. — 30) Vinoř a Karlín (Karolinenthal) versus septemtr. et orientem. — 31) Bašť, distr. pol. Karlín. — 31) Jenšovice, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth). — 33) Chvaly, distr. pol. Karlín. — *)) Fortasse Hovořovice, alias Hovorčeves, a Brandýs versus occid. et merid. — 35) Dubeč a Praga versus orient., distr. pol. Český Brod. — 36) Vrutice, germ. Webrutz, prope Štětí, distr. pol. Dubá (Dauba). 45
1130. NUM. 111. 113 5 15 ticih1 habendam et dimidiam preposito; dimidiam partem fructuum et vini Sitinicih? fratribus et dimidiam preposito; dimidiam partem indomitarum ęquarum Gogo- licihs fratribus et dimidiam preposito; dimidiam partem salis na Tristenici“ fra- tribus et dimidiam preposito; dimidiam partem lignorum“ sub Deuïn5 fratribus et dimidiam preposito. Naulum vero na Otauę“ totum fratribus habendum as- signo." Et cum secundum predecessorum meorum instituta decimam marcam de annuo tributo idem fratres in his civitatibus habeant, videlicet Prage,7 Wisegrad," Satcsi,9 Sedlcih,1° Lutomericih,11 Beline,12 Dacsine,13 Bolezlaui,1“ Camenci, 15 Gradci,16 Opocsne,17 Hrudimi,18 Kurimi,19 Pilzni,20 Lubici,11 Wratne,22 egoe ele- 10 mosinarum expensa et eorum prece confidens posse salvari, addo eis in tribus his provinciis Rokitnah,23 Csazlaui,24 Hinone 25 eciam decimam marcam annui tributi. Decerno eciam et generacionum generacionibus sciendum et observandum relinquo, quod idem fratres singuli singula habeant aratra cum aratoribus et uxoribus et liberis eorum, de quibus nullus in aliqua causa habeat se intromittere. Decano vero constituo duo aratra habenda Wirseuicih 25 scilicet, ubi etiam po- meria duo horreo iuncta ipsi dedi, et Wirbcsaz.27 Reliquarum vero nomina vil- larum hęc sunt: Gosteni 28 villa trium fratrum, Bezne 29 duorum, Vinori30 duorum, Bascsi"1 duorum, Janiseuicih 32 duorum, Hualach 3s unius, Gouoricse '4 unius, Dubcsi 35 unius, Nawrutici 36 unius. Et ne hi boves, qui sunt dos eiusdem ęc- 20 25 30 35 40 111. c) ,ig‘ eodem atramento ex,ut' correctum A. — d) quae subsequuntur, alio atramento, sed eadem manu scripta sunt. — e) sequitur locus rasus unius literae spatium con- tinens. — f) ,mar eadem manu supra lineam adscriptum A. 1) Prachatice a Pisek versus merid. et occid. — 1) Žitenice, germ. Schüttenitz, prope Litoměřice (Leitmeritz). — 3) Ouholice in sinistra Moldaviae ripa a Velvary versus orientem. — 4) Trstenice, nunc Loučná, fluvius apud Pardubice in Albiam influens — 5) Děvín, arx quondam supra Zlichov (distr. pol. Smichov) sita; vide Tomek in Časopis českého musea 1846, pag. 730. — 6) Otava flumen, qui apud Zvíkov (germ. Klingenberg) Moldaviae influit. — 3) Praha, germ. Prag. — 5) Vyšehrad. — *) Žatec, germ. Saaz. — 10) Sedlec, germ. Zettlitz, prope Karlovy Vary (Karlsbad). — 11) Lito- měřice, germ. Leitmeritz. — 11) Bílina a Žatec versus septemtr. et orientem. — 13) Děčín, germ. Tetschen, a Litoměřice versus septemtr. — 14) Boleslav Mladá, germ Jung-Bunzlau. — 15) Kamenec, arx provincialis, ubi quaesita vel quaerenda sit, v. Památky archaeologické VI, pag. 144. — 10) Králové Hradec, germ. Königgratz. — 17) Opočno a Král. Hradec versus septemtr. et orientem. — 13) Chrudim. — 13) Kouřim, distr. pol. Kolín. — 20) Plzenec, germ. Pilsenetz. — 21) Libice, distr. pol. Poděbrady. — 21) Vratno, arx provincialis, ubi quaerenda sit, nescitur. — 15) Rokytensko pristinum provinciae Raconicensis nomen; v. Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 243. — 24) Čáslav a Praga versus orientem. — 21) Chýnov, distr. pol. Tábor. — 25) Vršovice prope Pragam. — 23) Vrbčany prope Kouřim, distr. polit. Kolín. — 13) Hostín a Velvary versus orientem, distr. pol. Slané. — 19) Bezno, distr. pol. Boleslav Mladá. — 30) Vinoř a Karlín (Karolinenthal) versus septemtr. et orientem. — 31) Bašť, distr. pol. Karlín. — 31) Jenšovice, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth). — 33) Chvaly, distr. pol. Karlín. — *)) Fortasse Hovořovice, alias Hovorčeves, a Brandýs versus occid. et merid. — 35) Dubeč a Praga versus orient., distr. pol. Český Brod. — 36) Vrutice, germ. Webrutz, prope Štětí, distr. pol. Dubá (Dauba). 45
Strana 114
114 NUM. 111. 1130. clesię, pereant, pro restauracione eorundem assigno eis a villico Pragensi annu- atim in festo beati Martini VIII marcas denariorum accipiendas. Ut autem animam matris meę, que ex hac corrupcione feliciter transiens in eodem monasterio se iussit tumulari, animasque fratrum meorum scilicet Bolezlai“ et Bracsizlai“ eorundem canonicorum oracionis participes facerem, reditum quendam, Senacsin 37 nomine dictum, cum tribus aratris et omnibus appendiciis, scilicet hospitibus, ędificiis, terris cultis et incultis, viis et inviis, pratis, pascuis, silvis aridis et vi- rentibus, venacionibus, molendinis, piscacionibus et cum omni utilitate in ius eorundem fratrum tradendo firmo et firmando trado. Prepositus quoque eiusdem loci, sicut ab antiquis institutum est, LII servicia ex debito solvat eis, hoc tamen sub examine et sub hac certitudine, ut ęstivo tempore vaccam sterilem, que vulgari locucione ialouica dicitur, XII quoque pullos gallinarum et VI porcellos, excepto si que ex benivolencia velit addere, et lagenam medonis continentem X et VII iusticias aliamque cervisię eiusdem quantitatis in uno quoque servicio expendat. Brumali etiam tempore pro vacca duos porcos triennes eis ministret.g Et ne armarii custos circa suum ministerium tardus aliquando vel piger in- veniatur, campanarios et custodes eiusdem monasterii sui dumtaxat iuris esse confirmo,8 ita ut in omnibus causis [aldh nullam quantumlibet potentem personam preter eum solum habeant respectum; et terram in villa, que dicitur Kbel,3s ad unum aratrum sufficientem cum VI bobus et semine attinere ad cuſsltodiam " censeo, hac tamen sub condicione, ut quivis custos pro ea fratribus servicium annuatim persolvat. Pomerium in suburbio, ubi ęstivo tempore habeant, si spa- ciari velint, cum duobus his servis Ian et Bogumil eisdem fratribus trado. Qua- dragesimali tempore una quaque ebdomada LXXX nummos pro piscibus a suo preposito accipiant, ęstivo etiam totidem, sed eo dumtaxat mense, si quo forte preclarior festivitas feria VI evenerit; quod si non fuerit, dimidium tanti. Terram in Wirseuic26 et ortos in Neosuetl,39 quos frater meus Bracizlavs" in dotem capellę, que in honore beate Marie Magdalene est constructa, sub anathemate tradidi, idem fratres perpetuo iure possideant. Camenci 15 decimum nummum in vendicionibus, ut antiquitus est institutum, habent habeantque. Et ut ea, que statui et in presenti carta scribi iussi, nullum finem habeant, super altare et reliquias sanctorum apostolorum Petri“ atque Pauli“ sigilli mei inpressione confirmo, ea maxime pro causa, ut si quis dei inimicus mandatorumque eius contemptor hoc divellere voluerit, sciat se ab omnipotente deo in perpetuum condempnatum et cum cetibus sanctorum nil commune habiturum, sed cum 35 diabolo suo deceptore inextinguibilis gehennę incendio eternaliter concremandum. Anno ab incarnacione domini millesimo CXXX sunt hęc acta sub Lothario rege Teutonicorum eiusdem nominis tercio, sub christianissimo duce Sobezlao," 10 15 20 25 30 111. g) sequitur foramen sutura coniunctum A. — h) membrana laesa A. 37) Fortasse Senetín prope Kutná Hora (Kuttenberg.) — 6) Kbely a Karlin versus 40 septemtr. et orientem. — 33) Nusle prope Pragam.
114 NUM. 111. 1130. clesię, pereant, pro restauracione eorundem assigno eis a villico Pragensi annu- atim in festo beati Martini VIII marcas denariorum accipiendas. Ut autem animam matris meę, que ex hac corrupcione feliciter transiens in eodem monasterio se iussit tumulari, animasque fratrum meorum scilicet Bolezlai“ et Bracsizlai“ eorundem canonicorum oracionis participes facerem, reditum quendam, Senacsin 37 nomine dictum, cum tribus aratris et omnibus appendiciis, scilicet hospitibus, ędificiis, terris cultis et incultis, viis et inviis, pratis, pascuis, silvis aridis et vi- rentibus, venacionibus, molendinis, piscacionibus et cum omni utilitate in ius eorundem fratrum tradendo firmo et firmando trado. Prepositus quoque eiusdem loci, sicut ab antiquis institutum est, LII servicia ex debito solvat eis, hoc tamen sub examine et sub hac certitudine, ut ęstivo tempore vaccam sterilem, que vulgari locucione ialouica dicitur, XII quoque pullos gallinarum et VI porcellos, excepto si que ex benivolencia velit addere, et lagenam medonis continentem X et VII iusticias aliamque cervisię eiusdem quantitatis in uno quoque servicio expendat. Brumali etiam tempore pro vacca duos porcos triennes eis ministret.g Et ne armarii custos circa suum ministerium tardus aliquando vel piger in- veniatur, campanarios et custodes eiusdem monasterii sui dumtaxat iuris esse confirmo,8 ita ut in omnibus causis [aldh nullam quantumlibet potentem personam preter eum solum habeant respectum; et terram in villa, que dicitur Kbel,3s ad unum aratrum sufficientem cum VI bobus et semine attinere ad cuſsltodiam " censeo, hac tamen sub condicione, ut quivis custos pro ea fratribus servicium annuatim persolvat. Pomerium in suburbio, ubi ęstivo tempore habeant, si spa- ciari velint, cum duobus his servis Ian et Bogumil eisdem fratribus trado. Qua- dragesimali tempore una quaque ebdomada LXXX nummos pro piscibus a suo preposito accipiant, ęstivo etiam totidem, sed eo dumtaxat mense, si quo forte preclarior festivitas feria VI evenerit; quod si non fuerit, dimidium tanti. Terram in Wirseuic26 et ortos in Neosuetl,39 quos frater meus Bracizlavs" in dotem capellę, que in honore beate Marie Magdalene est constructa, sub anathemate tradidi, idem fratres perpetuo iure possideant. Camenci 15 decimum nummum in vendicionibus, ut antiquitus est institutum, habent habeantque. Et ut ea, que statui et in presenti carta scribi iussi, nullum finem habeant, super altare et reliquias sanctorum apostolorum Petri“ atque Pauli“ sigilli mei inpressione confirmo, ea maxime pro causa, ut si quis dei inimicus mandatorumque eius contemptor hoc divellere voluerit, sciat se ab omnipotente deo in perpetuum condempnatum et cum cetibus sanctorum nil commune habiturum, sed cum 35 diabolo suo deceptore inextinguibilis gehennę incendio eternaliter concremandum. Anno ab incarnacione domini millesimo CXXX sunt hęc acta sub Lothario rege Teutonicorum eiusdem nominis tercio, sub christianissimo duce Sobezlao," 10 15 20 25 30 111. g) sequitur foramen sutura coniunctum A. — h) membrana laesa A. 37) Fortasse Senetín prope Kutná Hora (Kuttenberg.) — 6) Kbely a Karlin versus 40 septemtr. et orientem. — 33) Nusle prope Pragam.
Strana 115
1130. — 1131. NUM. 111—114. 115 filio regis Wratizlai,a nonodecimo monarcha Boemorum, ex quo christianitas in Boemia exordium sumpsit, his testibus presentibus: Meginardo, Pragense de- cimo presule, et Sdicone, septimo Olomucense, qui apostolica auctoritate hoc decretum confirmarunt, Johanne eiusdem monasterii preposito. 5 Sigillum Sobieslai II ducis ex cera alba confectum, non integrum, appendet ex scidula membranae. 112. Lotharius III, Romanorum rex, monasterio Indersdorfensil donationem praedii, Indersdorf in episcopatu Frisingensi confirmat, praesente inter alios ,Odalrico, 10 duce Boemie." Ratisbonae 1130 ſm. iun. vel iul.], 15 Monum. Boica X, pag. 234, num. 2 (ex autogr. in tabulario gener. regni Bavariae Mo- nachi); v. et XXIX, I. pag. 258. = Erben, Reg. I, pag. 95, num. 212. — Stumpf, Reg. num. 3251. De tempore cf. Bernhardi, Lothar v. Supplinburg, pag. 265 nota 22 et 23, qui diploma hoc in mensem iulium reponendum esse putat. — Vide etiam, quae Cosmae continuator canon. Vissegradensis ad a. 1130 refert. Fontes rer. Boh. II, pag. 207. 113. Rudolfus de Perge! filiae suae Richinzae eiusque marito Adelrammo de 20 Waldekke donat „omnia predia sua in Windebergea sita, culta et inculta et quod vulgo ibi nuncupatur Waldmarch, incipiens ab Engilboltesdorfs et tendens per aquam dictam Ruzischemuchel4 ... per silvestria loca usque ad Pehaim geschait." ſc. 1130]. 25 Zahn, Urkundenb. d. Herz. Steiermark I, pag. 142, num. 130. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII, pag. 444. 114. 30 Adalbertus I, archiepiscopus Maguntinus, Henrico II, episcopo Olomucensi, concedit, ut sedem episcopalem ex vetere ecclesia (sancti Petri) in alium locum transferat. [Ante 1131 iun. 30.J. 35 113. 112. 1) Inter Augsburg et Freising. — 1) I. e. Soběslao I, qui etiam in annal. Erphesfurd. (Mon. Germ. Script. VI. pag. 537) et in Ottonis Frising. Gest. Friderici I, c. 16 et 20 Udalricus appellatur. 1) Perg in Austria Superiore ap. Schwertberg. — 1) Windberg in Austria Super. apud Helfenberg. — 5) Engersdorf ap. Windberg. — 5) Böhm. Mühl, fl. a Linz ad septemtr. et occid.
1130. — 1131. NUM. 111—114. 115 filio regis Wratizlai,a nonodecimo monarcha Boemorum, ex quo christianitas in Boemia exordium sumpsit, his testibus presentibus: Meginardo, Pragense de- cimo presule, et Sdicone, septimo Olomucense, qui apostolica auctoritate hoc decretum confirmarunt, Johanne eiusdem monasterii preposito. 5 Sigillum Sobieslai II ducis ex cera alba confectum, non integrum, appendet ex scidula membranae. 112. Lotharius III, Romanorum rex, monasterio Indersdorfensil donationem praedii, Indersdorf in episcopatu Frisingensi confirmat, praesente inter alios ,Odalrico, 10 duce Boemie." Ratisbonae 1130 ſm. iun. vel iul.], 15 Monum. Boica X, pag. 234, num. 2 (ex autogr. in tabulario gener. regni Bavariae Mo- nachi); v. et XXIX, I. pag. 258. = Erben, Reg. I, pag. 95, num. 212. — Stumpf, Reg. num. 3251. De tempore cf. Bernhardi, Lothar v. Supplinburg, pag. 265 nota 22 et 23, qui diploma hoc in mensem iulium reponendum esse putat. — Vide etiam, quae Cosmae continuator canon. Vissegradensis ad a. 1130 refert. Fontes rer. Boh. II, pag. 207. 113. Rudolfus de Perge! filiae suae Richinzae eiusque marito Adelrammo de 20 Waldekke donat „omnia predia sua in Windebergea sita, culta et inculta et quod vulgo ibi nuncupatur Waldmarch, incipiens ab Engilboltesdorfs et tendens per aquam dictam Ruzischemuchel4 ... per silvestria loca usque ad Pehaim geschait." ſc. 1130]. 25 Zahn, Urkundenb. d. Herz. Steiermark I, pag. 142, num. 130. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII, pag. 444. 114. 30 Adalbertus I, archiepiscopus Maguntinus, Henrico II, episcopo Olomucensi, concedit, ut sedem episcopalem ex vetere ecclesia (sancti Petri) in alium locum transferat. [Ante 1131 iun. 30.J. 35 113. 112. 1) Inter Augsburg et Freising. — 1) I. e. Soběslao I, qui etiam in annal. Erphesfurd. (Mon. Germ. Script. VI. pag. 537) et in Ottonis Frising. Gest. Friderici I, c. 16 et 20 Udalricus appellatur. 1) Perg in Austria Superiore ap. Schwertberg. — 1) Windberg in Austria Super. apud Helfenberg. — 5) Engersdorf ap. Windberg. — 5) Böhm. Mühl, fl. a Linz ad septemtr. et occid.
Strana 116
116 NUM. 114, 115. 1131. Apographum in codd. mss. saec. XII in bibl. capituli metrop. Olomucensis num. 205 fol. 202 (A) et num. 202 fol. 225v (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I., pag. 203, num. 230. = Jaffé, Bibl. rer. Germanic. II (Monum. Moguntina), pag. 397, num. 49. — Erben, Reg. I, pag. 95 num. 213. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 294, num. 243. — Vide etiam Friedrich, Monum. palaeogr. Bo- hemiae tab. 2. 5 A.,1 dei gratia Magontinus archiepiscopus et apostolice sedis legatus, H. a2 dilecto in Christo fratri Morauiensi episcopo, salutem. Translationem, illam" immo utilem commutationem, quam fraternitas tua facere intendit, pro qua et nos consuluit, idcirco nobis honestam et necessariam assumimus, quia et ratio eam 10 non reprehendit et canonica auctoritas eam fieri posse non contradicit. Qua- propter, in Christo dilecte frater, pię petitionib tuę debitę caritatis assensum prebentes mandamus et mandando consulimus, ut quod fieri oportet, fiat com- muni assensu fratrum tuorum et in ęcclesia, á qua recedendum pro suis an- gustiis et nimia eius parvitate“ videtur, divini officii celebratio, prout deo dicato 15 loco expedit, á tua sollicitudine provideatur. 115. Henricus II, episcopus Olomucensis, pontificalem sedem Olomucensem ab ecclesia sancti Petri ad ecclesiam sancti Venceslai ibidem transfert eiusque pos- sessiones consignari facit. [Post 1131 iun. 30.) 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Olomucensis (A). — Exstat etiam apographum in Libro privil. eccl. Olomuc. saec. XIV in tabulario eodem, E I 27 signato, fol. 17—18 (B), et in alio Libro privil. eiusdem eccl. s. XIV. qui in tabu- lario archiepiscopali Cromezirensi asservatur, fol. CI sq. num. 15 (C). 25 Wekebrod, Mährens Kirchengeschichte (Brünn 1814) I, pag. 142. — Richter, Augustini Olomuc. episcoporum Olomucensium series, Appendix, pag. 279. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 204, num. 231. = Erben, Reg. I, pag. 95, num. 214. — Locorum commentarium inde a verbis ,He sunt ville' edidit Lechner in Zeitsch. des Vereins f. Gesch. Mährens und Schlesiens II, pag. 127, ex C. — Imaginem lapidi incisam dedit Richter, Die altesten 30 Original-Urkunden der Olmützer erzbischöflichen Kirche in Steindruck und historisch ge- würdiget (Olmütz 1831). Diploma notis chronologicis omnino caret, sed nihil obstat, quominus paulo post diem 30. iunii 1131 scriptum esse censeamus, qua die sancti Venceslai ecclesiae dedicationem factam esse annales Gradicenses et Opatovicenses referunt (Fontes rer. Bohem. II, pag. 394.) 35 — Bonorum conscriptionem maximam partem alia quaedam eiusdem temporis manus (B) scripsit, inter singulas partes spatio relicto, quo bona postea acquirenda inscriberentur. (Singulae voces, quae aliquot manibus recentioribus post suppletae sunt, annotationibus 114. a) H' om. B. — b) ,peticioni' B. — c) ,parutate‘ B. 1) Adelbertus I. — 1) Heinrico. — 3) sedis episcopalis ex ecclesia sancti Petri in ec- 40 clesiam sancti Venceslai. Conf. diploma proxime sequens.
116 NUM. 114, 115. 1131. Apographum in codd. mss. saec. XII in bibl. capituli metrop. Olomucensis num. 205 fol. 202 (A) et num. 202 fol. 225v (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I., pag. 203, num. 230. = Jaffé, Bibl. rer. Germanic. II (Monum. Moguntina), pag. 397, num. 49. — Erben, Reg. I, pag. 95 num. 213. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 294, num. 243. — Vide etiam Friedrich, Monum. palaeogr. Bo- hemiae tab. 2. 5 A.,1 dei gratia Magontinus archiepiscopus et apostolice sedis legatus, H. a2 dilecto in Christo fratri Morauiensi episcopo, salutem. Translationem, illam" immo utilem commutationem, quam fraternitas tua facere intendit, pro qua et nos consuluit, idcirco nobis honestam et necessariam assumimus, quia et ratio eam 10 non reprehendit et canonica auctoritas eam fieri posse non contradicit. Qua- propter, in Christo dilecte frater, pię petitionib tuę debitę caritatis assensum prebentes mandamus et mandando consulimus, ut quod fieri oportet, fiat com- muni assensu fratrum tuorum et in ęcclesia, á qua recedendum pro suis an- gustiis et nimia eius parvitate“ videtur, divini officii celebratio, prout deo dicato 15 loco expedit, á tua sollicitudine provideatur. 115. Henricus II, episcopus Olomucensis, pontificalem sedem Olomucensem ab ecclesia sancti Petri ad ecclesiam sancti Venceslai ibidem transfert eiusque pos- sessiones consignari facit. [Post 1131 iun. 30.) 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Olomucensis (A). — Exstat etiam apographum in Libro privil. eccl. Olomuc. saec. XIV in tabulario eodem, E I 27 signato, fol. 17—18 (B), et in alio Libro privil. eiusdem eccl. s. XIV. qui in tabu- lario archiepiscopali Cromezirensi asservatur, fol. CI sq. num. 15 (C). 25 Wekebrod, Mährens Kirchengeschichte (Brünn 1814) I, pag. 142. — Richter, Augustini Olomuc. episcoporum Olomucensium series, Appendix, pag. 279. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 204, num. 231. = Erben, Reg. I, pag. 95, num. 214. — Locorum commentarium inde a verbis ,He sunt ville' edidit Lechner in Zeitsch. des Vereins f. Gesch. Mährens und Schlesiens II, pag. 127, ex C. — Imaginem lapidi incisam dedit Richter, Die altesten 30 Original-Urkunden der Olmützer erzbischöflichen Kirche in Steindruck und historisch ge- würdiget (Olmütz 1831). Diploma notis chronologicis omnino caret, sed nihil obstat, quominus paulo post diem 30. iunii 1131 scriptum esse censeamus, qua die sancti Venceslai ecclesiae dedicationem factam esse annales Gradicenses et Opatovicenses referunt (Fontes rer. Bohem. II, pag. 394.) 35 — Bonorum conscriptionem maximam partem alia quaedam eiusdem temporis manus (B) scripsit, inter singulas partes spatio relicto, quo bona postea acquirenda inscriberentur. (Singulae voces, quae aliquot manibus recentioribus post suppletae sunt, annotationibus 114. a) H' om. B. — b) ,peticioni' B. — c) ,parutate‘ B. 1) Adelbertus I. — 1) Heinrico. — 3) sedis episcopalis ex ecclesia sancti Petri in ec- 40 clesiam sancti Venceslai. Conf. diploma proxime sequens.
Strana 117
POST 1131 IUN. 30. NUM. 115. 117 accuratius significantur.) Conscriptionis potissima pars, quantum quidem ad manum B referenda est, necesse scripta sit ante sigillum diplomati impressum, quod ,p' litera vocis ,nuper' in linea extrema partim sigillo obtegitur. Etiamsi igitur conscriptio non iam ex anno 1131 proveniret, tamen contendere possumus potissimam eius partem, manu B ex- aratam, bonorum ecclesiae Olomucensis eam continere conditionem, quae quidem ante Hen- ricum II episcopum mortuum († 1150 iun. 25) fuerit. — Cf. Bretholz, Gesch. Mährens I, pag. 267 not. 2. — Locorum nomina explicat Richter, Die altesten Original-Urk., pag. II sq et Sedláček in Časopis Matice Moravské XXX (1906) pag. 169 sq. C. 1 In nomine sanctę et individuę trinitatis. I Heinricus," dei gratia Olo- mucensis ęcclesię episcopus, omnibus ortodoxis catholice ęcclesię filiis.“ Cum 10 uniuscuiusque fidelis pia erga deum devotio vigilantis animi desiderio decorem domus dei et locum habitationis glorię suę diligere debeat, cum omnem ho- minem, qui templum dei et habitaculum sancti spiritus esse desiderat, ut ei placeat, cui se probavit, non que sua sunt, sed que Jesu Christi, querere diligenter opor- teat, non immerito nos eo devotius eoque studiosius ęcclesię dei utilitatibus in- 15 vigilare debemus, quo celsiorem ex dispensatione divina in mensa domini regi- minis locum susce pimus, ne, qui plus ceteris, ut beatus ait Gregorius, in hoc seculo accepisse aliquid cernimur, ab auctore mundi gravius inde iudicemur. Nulli enim, nulli dubium est, ab eo, cui plus committitur, plus exigi et donis adauctis donorum rationes adaugeri. Sed quoniam iuxta vocem apostolil velle 20 adiacetd homini, perficere autem bonum non invenitur, nisi divinę pietatis ha- bundantia, que vota supplicum excedit et merita, bonam voluntatem excitando et perficere concedendo gratiam pro gratia largiatur, benedictus deus, qui suę vir- tutis efficatiam in nobis operando ad perficiendum, quod devoto versabatur in pectore, et voluntatem nobis attulit et facultatem non abstulit. Caritate quippe dei, que in cordibus fidelium per spiritum sanctum, qui datus est nobis, diffun- ditur, nobis in Christo dilectissimus et vere ęcclesię catholice filius dux Uacezlaus decenter inflammatus, ęcclesiam beati Petri in civitate Olomuc sitam, que eiusdem provintię ęcclesiarum mater erat, pro sui parvitate ad capiendum populum con- fluentem non sufficere conspiciens, eamque, que pontificalis sedis fastigio super alias polleret, minus aptam esse, utpote verus dei cultor, perpendens, beati Uacezlai martyris ęcclesiam, quam in predicta civitate pater eius fundaverat, sed morte prepeditus imperfectam reliquerat, communicato nobiscum et cum omnibus terrę primatibus consilio, cum iam egritudine detineretur, cum omnibus appen- ditiis per nostre humilitatis manus deo omnipotenti hostiam placentem obtulit 35 eamque, ut perficiendam in curam nostram, si quid de eo humanitus accidisset, susciperemuse et perfectam ac episcopalis sedis dignitate decoratam omnium 5 25 30 40 115. a) Heinricus' caracteribus maiusculis scriptum A. — b) in ,epst p ex ,b' eodem atra- mento corr. A. — c) in fine primae lineae spatium 65 mm continens vacuum re- lictum A. — d) sequitur ,m' erasum; loco literae ,h' in proxima voce scriba genuine p' posuit, quod autem statim inter scribendum erasit. A. — e) ,s' in initio verbi eodem atramento correctum loco ,a' literae errore scribentis genuine positae. A. 1) Cf. Rom. VII, 18: ,Nam velle adiacet mihi, perficere autem bonum non invenio'.
POST 1131 IUN. 30. NUM. 115. 117 accuratius significantur.) Conscriptionis potissima pars, quantum quidem ad manum B referenda est, necesse scripta sit ante sigillum diplomati impressum, quod ,p' litera vocis ,nuper' in linea extrema partim sigillo obtegitur. Etiamsi igitur conscriptio non iam ex anno 1131 proveniret, tamen contendere possumus potissimam eius partem, manu B ex- aratam, bonorum ecclesiae Olomucensis eam continere conditionem, quae quidem ante Hen- ricum II episcopum mortuum († 1150 iun. 25) fuerit. — Cf. Bretholz, Gesch. Mährens I, pag. 267 not. 2. — Locorum nomina explicat Richter, Die altesten Original-Urk., pag. II sq et Sedláček in Časopis Matice Moravské XXX (1906) pag. 169 sq. C. 1 In nomine sanctę et individuę trinitatis. I Heinricus," dei gratia Olo- mucensis ęcclesię episcopus, omnibus ortodoxis catholice ęcclesię filiis.“ Cum 10 uniuscuiusque fidelis pia erga deum devotio vigilantis animi desiderio decorem domus dei et locum habitationis glorię suę diligere debeat, cum omnem ho- minem, qui templum dei et habitaculum sancti spiritus esse desiderat, ut ei placeat, cui se probavit, non que sua sunt, sed que Jesu Christi, querere diligenter opor- teat, non immerito nos eo devotius eoque studiosius ęcclesię dei utilitatibus in- 15 vigilare debemus, quo celsiorem ex dispensatione divina in mensa domini regi- minis locum susce pimus, ne, qui plus ceteris, ut beatus ait Gregorius, in hoc seculo accepisse aliquid cernimur, ab auctore mundi gravius inde iudicemur. Nulli enim, nulli dubium est, ab eo, cui plus committitur, plus exigi et donis adauctis donorum rationes adaugeri. Sed quoniam iuxta vocem apostolil velle 20 adiacetd homini, perficere autem bonum non invenitur, nisi divinę pietatis ha- bundantia, que vota supplicum excedit et merita, bonam voluntatem excitando et perficere concedendo gratiam pro gratia largiatur, benedictus deus, qui suę vir- tutis efficatiam in nobis operando ad perficiendum, quod devoto versabatur in pectore, et voluntatem nobis attulit et facultatem non abstulit. Caritate quippe dei, que in cordibus fidelium per spiritum sanctum, qui datus est nobis, diffun- ditur, nobis in Christo dilectissimus et vere ęcclesię catholice filius dux Uacezlaus decenter inflammatus, ęcclesiam beati Petri in civitate Olomuc sitam, que eiusdem provintię ęcclesiarum mater erat, pro sui parvitate ad capiendum populum con- fluentem non sufficere conspiciens, eamque, que pontificalis sedis fastigio super alias polleret, minus aptam esse, utpote verus dei cultor, perpendens, beati Uacezlai martyris ęcclesiam, quam in predicta civitate pater eius fundaverat, sed morte prepeditus imperfectam reliquerat, communicato nobiscum et cum omnibus terrę primatibus consilio, cum iam egritudine detineretur, cum omnibus appen- ditiis per nostre humilitatis manus deo omnipotenti hostiam placentem obtulit 35 eamque, ut perficiendam in curam nostram, si quid de eo humanitus accidisset, susciperemuse et perfectam ac episcopalis sedis dignitate decoratam omnium 5 25 30 40 115. a) Heinricus' caracteribus maiusculis scriptum A. — b) in ,epst p ex ,b' eodem atra- mento corr. A. — c) in fine primae lineae spatium 65 mm continens vacuum re- lictum A. — d) sequitur ,m' erasum; loco literae ,h' in proxima voce scriba genuine p' posuit, quod autem statim inter scribendum erasit. A. — e) ,s' in initio verbi eodem atramento correctum loco ,a' literae errore scribentis genuine positae. A. 1) Cf. Rom. VII, 18: ,Nam velle adiacet mihi, perficere autem bonum non invenio'.
Strana 118
118 NUM. 115. POST 1131 IUN. 30. ęcclesiarum matrem constituere studeremus, humiliter postulavit; quod etiam eius fidei devotio apud deum, cui omnia possibilia sunt, sicut videtur, obtinuit. Prefato namque duce religiosissimo vocante domino viam universę carnis in- gresso, tam ex eius impensis, quam ex ceterorum fidelium oblationibus, additis etiam propriis pro posse nostro facultatibus, nos eandem dei ęcclesiam et per- ficere et perfectam rebus necessariis ac utilibus exornare, quantum divina an- nuere dignata est clementia, elaboravimus,f quam etiam consensu ac permissu domini metropolitani nostri Adelberti, sanctę Magontinę ęcclesię archiepiscopi," assensu etiam ducis Sobezlai, pontificalis sedis dignitate decoratam, ceterarum in eadem provintia ęcclesiarum matrem constituimus, in priori vero ęcclesia deo sedula exhibituros obsequia quatuor canonicos ordinavimus. Ut autem hec lau- dabilis ac venerabilis egregii ducis largitio et nostre humilitatis ordinatio rata et inviolabilis in posterum permaneat, auctoritate dei omnipotentis et beati Petri, apostolorum principis, confirmavimus et, ut eandem tam domini universalis pape Innocentii quam domini Magontini archiepiscopi auctoritas potestate a deo sibi tradita roboraret et eiusdem contemptores vinculo anathematis innodaret, roga- vimus et impetravimus. Et quoniam priora ęcclesię nostrę privilegia partim ve- tustate consumpta, partim bellorum tumultibus aliisve occasionibus amissa sunt, in huius scripti nostri serie, que vel predecessorum nostrorum vel nostris sunt acquisita temporibus, cuncta, que in villis vel possessionibus ad eandem per- tinent ecclesiam, denotari volumus, ut ęcclesia dei et ea, que notata sunt, in- concussa deo favente deinceps possideat, et in his, que vel adhuc ei acquiri domino largiente poterunt, vel que necdum ab iniustis possessoribus, si qui tales sunt, vendicari potuerunt, huius scripti preiudicium non sentiat. Hęs sunt ville ad Olomucensem ęcclesiam pertinentes: Vduba3 tota villa, 25 Biscupici4 tota, Tucapi5 tota, Nemilaze terra sufficiens unoh aratro, Ta- salech 7 I, Virouaz 8 II, Velpridech? II, Nenacunicih 10 tota, Dirsouicih 11 II, Sa- rouicih 12 II, Melouicih 13 tota, Glubocaz 14 II, Rostinicih 15 I, Nemyiaz 16 I, De- 5 10 15 20 115. 1) ex ,elabolavimus' eodem atramento correctum A. - g) quae subsequuntur usque Guzoue II (inclus.) alio clarioris coloris atramento alia manus coaeva (B) scriptura 30 in codicibus usitata scripsit. — h) ,un‘ eadem manu ex ,ara‘ corr. A. 1) Vide epistolam proxime praecedentem. — 3) Dub ab Olomouc (Olmütz) ad meri- diem. — *) Biskupstvo prope Olomouc interpretatur Sedláček in Časop, Mat. Mor. XXX, 1906, pag. 169. — 5) Tučapy prope Dub. — *) Nemilany, germ. Nimlau, inter Olomouc et Dub. — 7) Tážaly inter Olomouc et Dub. — 8) Věrovany apud To- vačov (Tobitschau), distr. pol. Přerov (Prerau), — 3) Ubi villa haec sita fuerit, incertum est. Brodek, vicum apud Kokory in distr. pol. Přerov hic dici perperam putat Richter. — 10) Nenakonice prope Dub. — 11) Držovice prope Prostějov. — 11) Žárovice prope Plumlov (Plumenau), distr. pol. Prostějov. — 13) Fortasse Me- dlovice prope Švabenice, distr. pol. Vyškov (Wischau). 14) Hlubočany, germ. 40 Hobitschau, a Vyškov ad meridiem. — 15) Rostěnice, germ. Rosternitz, a Vyškov versus meridiem. — 16) Nemojany a Vyškov versus merid. et occid. 35
118 NUM. 115. POST 1131 IUN. 30. ęcclesiarum matrem constituere studeremus, humiliter postulavit; quod etiam eius fidei devotio apud deum, cui omnia possibilia sunt, sicut videtur, obtinuit. Prefato namque duce religiosissimo vocante domino viam universę carnis in- gresso, tam ex eius impensis, quam ex ceterorum fidelium oblationibus, additis etiam propriis pro posse nostro facultatibus, nos eandem dei ęcclesiam et per- ficere et perfectam rebus necessariis ac utilibus exornare, quantum divina an- nuere dignata est clementia, elaboravimus,f quam etiam consensu ac permissu domini metropolitani nostri Adelberti, sanctę Magontinę ęcclesię archiepiscopi," assensu etiam ducis Sobezlai, pontificalis sedis dignitate decoratam, ceterarum in eadem provintia ęcclesiarum matrem constituimus, in priori vero ęcclesia deo sedula exhibituros obsequia quatuor canonicos ordinavimus. Ut autem hec lau- dabilis ac venerabilis egregii ducis largitio et nostre humilitatis ordinatio rata et inviolabilis in posterum permaneat, auctoritate dei omnipotentis et beati Petri, apostolorum principis, confirmavimus et, ut eandem tam domini universalis pape Innocentii quam domini Magontini archiepiscopi auctoritas potestate a deo sibi tradita roboraret et eiusdem contemptores vinculo anathematis innodaret, roga- vimus et impetravimus. Et quoniam priora ęcclesię nostrę privilegia partim ve- tustate consumpta, partim bellorum tumultibus aliisve occasionibus amissa sunt, in huius scripti nostri serie, que vel predecessorum nostrorum vel nostris sunt acquisita temporibus, cuncta, que in villis vel possessionibus ad eandem per- tinent ecclesiam, denotari volumus, ut ęcclesia dei et ea, que notata sunt, in- concussa deo favente deinceps possideat, et in his, que vel adhuc ei acquiri domino largiente poterunt, vel que necdum ab iniustis possessoribus, si qui tales sunt, vendicari potuerunt, huius scripti preiudicium non sentiat. Hęs sunt ville ad Olomucensem ęcclesiam pertinentes: Vduba3 tota villa, 25 Biscupici4 tota, Tucapi5 tota, Nemilaze terra sufficiens unoh aratro, Ta- salech 7 I, Virouaz 8 II, Velpridech? II, Nenacunicih 10 tota, Dirsouicih 11 II, Sa- rouicih 12 II, Melouicih 13 tota, Glubocaz 14 II, Rostinicih 15 I, Nemyiaz 16 I, De- 5 10 15 20 115. 1) ex ,elabolavimus' eodem atramento correctum A. - g) quae subsequuntur usque Guzoue II (inclus.) alio clarioris coloris atramento alia manus coaeva (B) scriptura 30 in codicibus usitata scripsit. — h) ,un‘ eadem manu ex ,ara‘ corr. A. 1) Vide epistolam proxime praecedentem. — 3) Dub ab Olomouc (Olmütz) ad meri- diem. — *) Biskupstvo prope Olomouc interpretatur Sedláček in Časop, Mat. Mor. XXX, 1906, pag. 169. — 5) Tučapy prope Dub. — *) Nemilany, germ. Nimlau, inter Olomouc et Dub. — 7) Tážaly inter Olomouc et Dub. — 8) Věrovany apud To- vačov (Tobitschau), distr. pol. Přerov (Prerau), — 3) Ubi villa haec sita fuerit, incertum est. Brodek, vicum apud Kokory in distr. pol. Přerov hic dici perperam putat Richter. — 10) Nenakonice prope Dub. — 11) Držovice prope Prostějov. — 11) Žárovice prope Plumlov (Plumenau), distr. pol. Prostějov. — 13) Fortasse Me- dlovice prope Švabenice, distr. pol. Vyškov (Wischau). 14) Hlubočany, germ. 40 Hobitschau, a Vyškov ad meridiem. — 15) Rostěnice, germ. Rosternitz, a Vyškov versus meridiem. — 16) Nemojany a Vyškov versus merid. et occid. 35
Strana 119
POST 1131 IUN. 30. NUM. 115. 119 5 dicih 17 I, Koualouicih 18 I, Izuestouicih1 19 tota, Wladinicih 2° I, Selci dole 21 I, Dobrochouicih23 I, Viscoue23 I, Studene dole 24 III, Smersicih 25 III, Cechah* 26 II, Ratagih27 I, Lucaz28 I, Napteni29 III, Podiuicih3° tota, Ogrozimi31 VI, Oplocazs2 I, Lazniceh33 V, Vicapeh34 VIII, Strelcih35 I, Guzoue36 II,g Mostcaz1 37 VI, Sira- tine 38 III, Topolaz 39 III, Roscuticih 40 I, Beztroycicih 41 I, Gluchouo 42 tota, Rep- sine 43 I, Vgezdec,m44 Smersicih I,n 45 Dernouicih 46 IIII et Bolezlauenses 47 III, Sadlouici4s tota in qua sunt figuli, Nacholine 49 III, Pencicih5° dimidia villa et alia5° integra,° Cladorubech p51 I, Slusine 52 I, Medli ugezdec,53 Mizlechouicih 54 XI, Olsaz 55 I, Trebsine 56 I,1 Blanzko q 57 cum Rayc,58 Namesci 59 dimidia villa, Do- bratin 60 allodium, Nachorini, q 61 Koualouicih62 XII. 10 15 20 25 30 35 40 115. i) „Izeuestouicih', sed prima,e' punctis deleta. A. — k) ,ch‘ corr. ex,th' A. — 1) ,Mostcaz — Trebsine I, obscuriori atramento alia manu coaeva (C) scriptum, A. — m) ,V' erasa, post ,c' genuine sequebatur adhuc ę‘ sed erasa, A. — n) I' ex,tota' radendo corr. A. — o) ,et al. int.‘ in loco raso alia, ut videtur, manu scriptum, A. — P) C' in loco raso clariori atramento scripta, A. — q) Blanzko — Nachorini' clariori atramento alia manus (D) posterioris saec. XII scripsit, A. — 1) ,Koualouicih XII' alio atramento in spatio in fine lineae vacuo relicto manu (H) saec. XIII ineunt., ut videtur, ad- ditum A. 17) Dědice prope Vyškov. — 13) Kovalovice prope Nový Rousínov, distr. pol. Vyškov. — 10) Zvěstovice, iam non exstat. — 20) Iam non exstat. — 21) Fortasse Želč, germ. Zeltsch, a Vyškov versus septemtr. et orientem. — 13) Utrum Dobrochov prope Brodek, distr. pol. Prostějov, an Dobročkovice in distr. pol. Vyškov hic dicatur, diiudicare nequeo. — 13) Vyškov, germ. Wischau. — 2) Studenec a Prostějov versus septemtr. — 25) Smržice a Prostějov ad septemtr. — 25) Čechy, distr. pol. Holešov (Holleschau). — 27) Ra- taje ab Olomouc versus septemtr. — 26) Fortasse Loučany distr. pol. Olomouc. — 21) Pteni a Plumlov ad septemtr. et occid., distr. pol. Prostějov. —31) Podivice a Vyškov ad septemtr. — 31) Ohrozím prope Plumlov, distr. pol. Prostějov. —33) Opločany prope Tovačov, distr. pol. Přerov. — 33) Lazníky a Lipník versus occid., distr. pol. Hranice (Weisskirchen).—34) An Vyčapy a Jaroměřice ad septemtr., distr. pol. Třebič (Trebitsch), hic suspicari liceat, incertum est. — 85) Fortasse Střelice prope Unčov (Mähr.-Neustadt), distr. pol. Litovel. —“) Huzová (vel Houžová) Německá, germ. Deutschhause, distr. pol. Sternberg.— 17) Moskovice prope Plumlov (Plumenau), distr. pol. Prostějov (Prossnitz). — 15) Žerotím a Sternberg versus occid. — ") Topolany ab Olomouc ad accid. — *) Roštoutky prope Milonice, distr. pol. Vyškov. — “1) Fortasse Bystročice ab Olomouc versus merid. — 41) Hluchov, distr. pol. Litovel. — 41) Hřebčín, germ. Reptschein, prope Olomouc. — “) Újezd, germ. Aujezd. prope Hrotovice, distr. pol. Mor. Krumlov. — 45) Smržice a Prostějov ad septemtr. — 43) Drnovice prope Vyškov. — 47) Bolelouc apud Dub hic dici putat Richter. — 43) Žadlovice a Mohelnice versus meridiem. — 43) Cholina, alias Cholin, germ. Köllein, a Litovel ad merid. — 30) Pěnčice et Pènčičky a Přerov ad septemtr. — 51) Kladeruby ap. Valašské Meziřiči (Wallachisch-Meseritsch). *1) Služín, distr. pol. Prostějov. — 33) Medlice, germ. Mödlitz, prope Dvorec (Hof), — distr. pol. Šternberk. — *6) Myslichovice a Litovel ad meridiem. — 55) Olšany inter Olomouc et Prostějov. — 36) Třepčín a Prostějov ad septemtr.— 57) Blansko, distr. pol. Boskovice. — 36) Rájec, germ. Raitz, distr. pol. Boskovice. — 55) Náměšť ab Olomouc versus occid. — 66) Dobřetin quondam prope Strachotín, distr. pol. Hustopeč? — *1) Choryň prope Valašské Meziříči. — 1 Kovalovice (fortasse in distr. pol. Vyškov). 45
POST 1131 IUN. 30. NUM. 115. 119 5 dicih 17 I, Koualouicih 18 I, Izuestouicih1 19 tota, Wladinicih 2° I, Selci dole 21 I, Dobrochouicih23 I, Viscoue23 I, Studene dole 24 III, Smersicih 25 III, Cechah* 26 II, Ratagih27 I, Lucaz28 I, Napteni29 III, Podiuicih3° tota, Ogrozimi31 VI, Oplocazs2 I, Lazniceh33 V, Vicapeh34 VIII, Strelcih35 I, Guzoue36 II,g Mostcaz1 37 VI, Sira- tine 38 III, Topolaz 39 III, Roscuticih 40 I, Beztroycicih 41 I, Gluchouo 42 tota, Rep- sine 43 I, Vgezdec,m44 Smersicih I,n 45 Dernouicih 46 IIII et Bolezlauenses 47 III, Sadlouici4s tota in qua sunt figuli, Nacholine 49 III, Pencicih5° dimidia villa et alia5° integra,° Cladorubech p51 I, Slusine 52 I, Medli ugezdec,53 Mizlechouicih 54 XI, Olsaz 55 I, Trebsine 56 I,1 Blanzko q 57 cum Rayc,58 Namesci 59 dimidia villa, Do- bratin 60 allodium, Nachorini, q 61 Koualouicih62 XII. 10 15 20 25 30 35 40 115. i) „Izeuestouicih', sed prima,e' punctis deleta. A. — k) ,ch‘ corr. ex,th' A. — 1) ,Mostcaz — Trebsine I, obscuriori atramento alia manu coaeva (C) scriptum, A. — m) ,V' erasa, post ,c' genuine sequebatur adhuc ę‘ sed erasa, A. — n) I' ex,tota' radendo corr. A. — o) ,et al. int.‘ in loco raso alia, ut videtur, manu scriptum, A. — P) C' in loco raso clariori atramento scripta, A. — q) Blanzko — Nachorini' clariori atramento alia manus (D) posterioris saec. XII scripsit, A. — 1) ,Koualouicih XII' alio atramento in spatio in fine lineae vacuo relicto manu (H) saec. XIII ineunt., ut videtur, ad- ditum A. 17) Dědice prope Vyškov. — 13) Kovalovice prope Nový Rousínov, distr. pol. Vyškov. — 10) Zvěstovice, iam non exstat. — 20) Iam non exstat. — 21) Fortasse Želč, germ. Zeltsch, a Vyškov versus septemtr. et orientem. — 13) Utrum Dobrochov prope Brodek, distr. pol. Prostějov, an Dobročkovice in distr. pol. Vyškov hic dicatur, diiudicare nequeo. — 13) Vyškov, germ. Wischau. — 2) Studenec a Prostějov versus septemtr. — 25) Smržice a Prostějov ad septemtr. — 25) Čechy, distr. pol. Holešov (Holleschau). — 27) Ra- taje ab Olomouc versus septemtr. — 26) Fortasse Loučany distr. pol. Olomouc. — 21) Pteni a Plumlov ad septemtr. et occid., distr. pol. Prostějov. —31) Podivice a Vyškov ad septemtr. — 31) Ohrozím prope Plumlov, distr. pol. Prostějov. —33) Opločany prope Tovačov, distr. pol. Přerov. — 33) Lazníky a Lipník versus occid., distr. pol. Hranice (Weisskirchen).—34) An Vyčapy a Jaroměřice ad septemtr., distr. pol. Třebič (Trebitsch), hic suspicari liceat, incertum est. — 85) Fortasse Střelice prope Unčov (Mähr.-Neustadt), distr. pol. Litovel. —“) Huzová (vel Houžová) Německá, germ. Deutschhause, distr. pol. Sternberg.— 17) Moskovice prope Plumlov (Plumenau), distr. pol. Prostějov (Prossnitz). — 15) Žerotím a Sternberg versus occid. — ") Topolany ab Olomouc ad accid. — *) Roštoutky prope Milonice, distr. pol. Vyškov. — “1) Fortasse Bystročice ab Olomouc versus merid. — 41) Hluchov, distr. pol. Litovel. — 41) Hřebčín, germ. Reptschein, prope Olomouc. — “) Újezd, germ. Aujezd. prope Hrotovice, distr. pol. Mor. Krumlov. — 45) Smržice a Prostějov ad septemtr. — 43) Drnovice prope Vyškov. — 47) Bolelouc apud Dub hic dici putat Richter. — 43) Žadlovice a Mohelnice versus meridiem. — 43) Cholina, alias Cholin, germ. Köllein, a Litovel ad merid. — 30) Pěnčice et Pènčičky a Přerov ad septemtr. — 51) Kladeruby ap. Valašské Meziřiči (Wallachisch-Meseritsch). *1) Služín, distr. pol. Prostějov. — 33) Medlice, germ. Mödlitz, prope Dvorec (Hof), — distr. pol. Šternberk. — *6) Myslichovice a Litovel ad meridiem. — 55) Olšany inter Olomouc et Prostějov. — 36) Třepčín a Prostějov ad septemtr.— 57) Blansko, distr. pol. Boskovice. — 36) Rájec, germ. Raitz, distr. pol. Boskovice. — 55) Náměšť ab Olomouc versus occid. — 66) Dobřetin quondam prope Strachotín, distr. pol. Hustopeč? — *1) Choryň prope Valašské Meziříči. — 1 Kovalovice (fortasse in distr. pol. Vyškov). 45
Strana 120
120 NUM. 115. POST 1131 IUN. 30. Hęs ville subiectę sunt prepositurę sancti Wencezlai:6s Golesouici 64 tota, Nezuestici 65 tota, Sebeh 66 IIII, Slauonin 67 tota, Ganeiouici 68 tota, Mladeiouici69 tota, Topolaz39 I, Droznouicih 70 I, Cladorubeh"1 I, Bucouaz"2 I, Uelperdeh" I, Draseiouicih 73 I, Semitesicih 74 II, Prosteiouicih 75 tota, «prot hac solvitur pran- dium, Soberazi76 II, Gneuotine"7 III, Vargosci 78 I, Preiazlauici79 tota, Gnoici80 tota, Lusici 81 tota exceptis duabus, Mogilnici 82 tota, Bobrounici 83 tres, Bru- nouicih84 VII, «pro“ hoc allodio solvitur prandium,“) Vitonicih85 VII, Luto- tine 86 IIII, Uncine87 tota, Drozdouicih88 II, Vgricicih89 I et alia decani cum ta- bernario; «proè hac etiam solvitur prandium annuatim. Namesci59 Suatopluc dux emptum predium a possessore nomine Cistomir dedit ęcclesię sancti W(encezlai). Hę vero ad Prerouensem9 ecclesiam pertinent: Dilgonici91 tota, Tucapi92 I, Vgezdci 3 tota, Moscenica" tota, Tersaleh95 IIII, Pecetulceh96 tota, Zagnosouih?7 I Probicih?8 I, Rosceni99 I, Kostelci 100 I, Na telmacoue 101 I, Cetisouicih102 I, Otro- I, Turouicih104 I, Cladorubeh 105 I, Pacezlauicih106 I, Vbrezaw107 couicih 103 5 10 I, 155. 15 s) quae subsequuntur, omnia usque ad finem praeter aliquas voces inferius accurate designatas manu B scripta sunt A. — t) ,pro — prandium' alia manus posterior E supra lineam addidit, A. — u) pro — prandium' manu E in loco raso supra lineam additum, A. — v) ,pro hac — annuatim' manus E supra lineam in loco raso adscripsit, A. — w) ,r‘ eodem atramento superscriptum A. — 61) in Podivin, germ. Kostel, prope Břeclav (Lundenburg). — “) Holešov, germ. 20 Holleschau. — 65) Nezvěstice, iam non exstat. — 66) Locus ignotus. — 7) Slavonín, germ. Schnobolin, prope Olomouc. — 8) Haňovice prope Litovel. — 3) Mladějovice, germ. Bladowitz, prope Sternberg. — 75) Droznov, alias Drozdov, germ. Drosenau, distr. pol. Zábřeh (Hohenstadt). — 11) Kladruby quondam fortasse inter Olomouc et Holešov; v. Sedláček, in Časop. Mat. Mor. XXX (1906) str. 170. — 73) Bukovany ab Olomouc ad orientem. — 73) Dražovice a Vyškov ad septemtr. — 74) Fortasse Samotišky ab Olomouc versus septemtr. et orient. — 75) Prostějov, germ. Prossnitz. — 76) Iam non exstat. — 17) Hněvotin, germ. Nebotein, ab Olomouc versus occid. — 15) Varhošť, germ. Haslicht, ab Olomouc versus orient. — 75) Přaslavice ab Olomouc versus orient. — 80) Hnojice, germ. Gnoitz, ap. Sternberg. — 31) Lužice prope Stern- berg. — 82) Mohelnice, germ. Müglitz, distr. pol. Zábřeh. — 3) Iam non exstat. — 86) Brumovice prope Klobouky, distr. pol. Hustopeč (Auspitz) aut Brumovice, germ. Braunsdorf prope Krnov (Jägerndorf). — 85) Vitonice prope Kralice, distr. pol. Pro- stějov. — 36) Lutotín ap. Kostelec, distr. pol. Prostějov. — 37) Fortasse Unčice, distr. pol. Přerov (Prerau). — 85) Drozdovice, vicus desertus, qui situs erat prope Plumlov. — 86) Uhřičice prope Kojetín, distr. pol. Přerov. — 26) Přerov, germ. Prerau. — 21) Dlúho- nice prope Přerov. — »3) Tučapy prope Holešov. — 91) Újezd prope Přerov. —24) Moště- nice Horní a Přerov ad meridiem — ?3) Tršaly villa quondam ab Přerov meridiem versus. — 26) Pacetluky a Holešov ad septemtr. — 97) Zahnašovice a Holešov versus merid. — *8) Fortasse Pravčice d. p. Kroměříž. — ») Roštění a Holešov versus septemtr. et occid. — 100) Kostelec a Holešov ad septemtr. et occid. — 101) Tlumačov, distr. pol. Uherské Hradiště (Ungarisch-Hradisch). —.101) Fortasse Tečo- vice prope Tlumačov. — 1°5) Otrokovice a Tlumačov ad merid. et orient. — 101) Turovice prope Dřevohostice, distr. pol. Holešov. 105) Kladeruby, g. Kladerub d. p. Val. Mezi- řiči (Wallachisch Meseritsch). — 106) Pačlavice a Zdounky ad septemtr. et occid., distr. 45 pol. Kroměříž. — 107) Břest a Kroměříž ad septemtr. hic dici putat Richter. 25 30 35 40
120 NUM. 115. POST 1131 IUN. 30. Hęs ville subiectę sunt prepositurę sancti Wencezlai:6s Golesouici 64 tota, Nezuestici 65 tota, Sebeh 66 IIII, Slauonin 67 tota, Ganeiouici 68 tota, Mladeiouici69 tota, Topolaz39 I, Droznouicih 70 I, Cladorubeh"1 I, Bucouaz"2 I, Uelperdeh" I, Draseiouicih 73 I, Semitesicih 74 II, Prosteiouicih 75 tota, «prot hac solvitur pran- dium, Soberazi76 II, Gneuotine"7 III, Vargosci 78 I, Preiazlauici79 tota, Gnoici80 tota, Lusici 81 tota exceptis duabus, Mogilnici 82 tota, Bobrounici 83 tres, Bru- nouicih84 VII, «pro“ hoc allodio solvitur prandium,“) Vitonicih85 VII, Luto- tine 86 IIII, Uncine87 tota, Drozdouicih88 II, Vgricicih89 I et alia decani cum ta- bernario; «proè hac etiam solvitur prandium annuatim. Namesci59 Suatopluc dux emptum predium a possessore nomine Cistomir dedit ęcclesię sancti W(encezlai). Hę vero ad Prerouensem9 ecclesiam pertinent: Dilgonici91 tota, Tucapi92 I, Vgezdci 3 tota, Moscenica" tota, Tersaleh95 IIII, Pecetulceh96 tota, Zagnosouih?7 I Probicih?8 I, Rosceni99 I, Kostelci 100 I, Na telmacoue 101 I, Cetisouicih102 I, Otro- I, Turouicih104 I, Cladorubeh 105 I, Pacezlauicih106 I, Vbrezaw107 couicih 103 5 10 I, 155. 15 s) quae subsequuntur, omnia usque ad finem praeter aliquas voces inferius accurate designatas manu B scripta sunt A. — t) ,pro — prandium' alia manus posterior E supra lineam addidit, A. — u) pro — prandium' manu E in loco raso supra lineam additum, A. — v) ,pro hac — annuatim' manus E supra lineam in loco raso adscripsit, A. — w) ,r‘ eodem atramento superscriptum A. — 61) in Podivin, germ. Kostel, prope Břeclav (Lundenburg). — “) Holešov, germ. 20 Holleschau. — 65) Nezvěstice, iam non exstat. — 66) Locus ignotus. — 7) Slavonín, germ. Schnobolin, prope Olomouc. — 8) Haňovice prope Litovel. — 3) Mladějovice, germ. Bladowitz, prope Sternberg. — 75) Droznov, alias Drozdov, germ. Drosenau, distr. pol. Zábřeh (Hohenstadt). — 11) Kladruby quondam fortasse inter Olomouc et Holešov; v. Sedláček, in Časop. Mat. Mor. XXX (1906) str. 170. — 73) Bukovany ab Olomouc ad orientem. — 73) Dražovice a Vyškov ad septemtr. — 74) Fortasse Samotišky ab Olomouc versus septemtr. et orient. — 75) Prostějov, germ. Prossnitz. — 76) Iam non exstat. — 17) Hněvotin, germ. Nebotein, ab Olomouc versus occid. — 15) Varhošť, germ. Haslicht, ab Olomouc versus orient. — 75) Přaslavice ab Olomouc versus orient. — 80) Hnojice, germ. Gnoitz, ap. Sternberg. — 31) Lužice prope Stern- berg. — 82) Mohelnice, germ. Müglitz, distr. pol. Zábřeh. — 3) Iam non exstat. — 86) Brumovice prope Klobouky, distr. pol. Hustopeč (Auspitz) aut Brumovice, germ. Braunsdorf prope Krnov (Jägerndorf). — 85) Vitonice prope Kralice, distr. pol. Pro- stějov. — 36) Lutotín ap. Kostelec, distr. pol. Prostějov. — 37) Fortasse Unčice, distr. pol. Přerov (Prerau). — 85) Drozdovice, vicus desertus, qui situs erat prope Plumlov. — 86) Uhřičice prope Kojetín, distr. pol. Přerov. — 26) Přerov, germ. Prerau. — 21) Dlúho- nice prope Přerov. — »3) Tučapy prope Holešov. — 91) Újezd prope Přerov. —24) Moště- nice Horní a Přerov ad meridiem — ?3) Tršaly villa quondam ab Přerov meridiem versus. — 26) Pacetluky a Holešov ad septemtr. — 97) Zahnašovice a Holešov versus merid. — *8) Fortasse Pravčice d. p. Kroměříž. — ») Roštění a Holešov versus septemtr. et occid. — 100) Kostelec a Holešov ad septemtr. et occid. — 101) Tlumačov, distr. pol. Uherské Hradiště (Ungarisch-Hradisch). —.101) Fortasse Tečo- vice prope Tlumačov. — 1°5) Otrokovice a Tlumačov ad merid. et orient. — 101) Turovice prope Dřevohostice, distr. pol. Holešov. 105) Kladeruby, g. Kladerub d. p. Val. Mezi- řiči (Wallachisch Meseritsch). — 106) Pačlavice a Zdounky ad septemtr. et occid., distr. 45 pol. Kroměříž. — 107) Břest a Kroměříž ad septemtr. hic dici putat Richter. 25 30 35 40
Strana 121
POST 1131 IUN. 30 NUM. 115. 121 Parisouicih 108 I, Cuncouicih 109 I, Glupcicih 110 I, Biscouicih 111 II, Lutincicih 112 I, Roscuticih,* 40 Cerncine 113 II, Nezebicih 114 tota, Glubocaz 14 II, Zerbcih 115 I, Rogozou.y 116 Tempore ducis Ottonis secundi Iohannes 117 episcopus a prefato duce emit 5 Cromesir 118 cum tabernariis et theloneo, quod ad pontem pertinet, necnon et Iesutboricih119 curiam cum villis. He villę Cromesirensi curię adiacent: Lobodici 20 tota, Zazane 121 tota, Cesici 122 tota, Zamrisc 123 tota, Nemitci 124 tota, Milotici 125 tota, Bicouici 126 tota, Melici 127 tota, «Dilgonici,z91 Nenacunici,10 Vgezdec 128 tota, Zazas,aa 121 Nemitci.2124) Hę autem Iesutboricensi: Opocen 129 tota, Sbizlau 130 10 tota, Sezlauci 131 tota, Pretoci 182 tota, «Rogozouicih 133 II. bb Has villas dominus episcopus Henricus emit et dedit sancto W(encezlao): Siuanici,134 Lozici,135 Crekouicih 136 &allodium“ sufficiens duobus aratris.) Hędd ville ad Spitigneuensem!37 ecclesiam pertinent : Iarogneuici 138 tota, Kostelec13' tota, 20 25 30 35 40 115. x) Roscuticih II,“ sed ,II' erasum A. — y) Rogozou' clariore atramento manus D addidit; praecedit ,N' eodem atramento scriptum A. — z) ,Dilgonici — Nemitci' alio atramento manus D addidit. Supra,Dilgonici, Nenacunici' voces aliquot erasae sunt. Post, Nemitci“ spatium viginti fere literarum vacuum relictum est. A. — aa) Zazas' supra lineam alia manu saec. XII ex. additum, genuine hic manu D ,Hualicin' scriptum erat, quod autem cancellatum est A. — bb) ,Rogoz. II‘ manu F (adhuc saec. XII, ut videtur) additum in loco raso. Ex nomine genuine hic posito praeter primam litteram ,S' nihil aliud discerni potest. — cc) ,allodium — aratris' manu E superscriptum. — dd) Praecedit spatium viginti duarum fere literarum vacuum relictum A. 106) Paršovice distr. pol. Hranice (Mähr. Weisskirchen). —*) Kunkovice a Zdounky ad merid. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 110) Hrubčice, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). — 111) Biškovice a Bystřice pod Hostýnem ad septemtr., distr. pol. Holešov. — 113) Litenčice a Zdounky ad merid. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 113) Čerčín prope Bučovice, distr. pol. Vyškov. — 116) Nesovice prope Bučovice, distr. pol. Vyškov. — 115) Srbce a Kojetín ad merid. et occid., distr. pol. Přerov. — n6) Rohozov iam non exstat. — 113 II, 1104—1126 febr. 21. — 118) Kroměříž, germ. Kremsier. — 113) Jezbořice, distr. pol. Pardubice. — 120) Lobodice a Tovačov ad merid., distr. pol. Přerov. — 131) Sazany quondam villa oppidulo Kelč vicina; v. Sedláček in Časop. Mat. Morav. XXX. pag. 171. — 111) Těšice prope Kelč, distr. pol. Hranice (Weisskirchen). — 133) Zámrsky prope Těšice, distr. pol. Hranice. — 126) Němetice prope Zámrsky, distr. pol. Valašské Meziříči (Wallachisch-Meseritsch). — 125) Milotice a Hranice versus orientem et merid. —16) Býkovice, iam non exstat. — 127) Mělice, vicus desertus, qui situs erat apud Pustoměř ſRichter]. — 125) Újezdec villa quondam prope Kvasice, distr. pol. Kroměříž. — 113) Opočinek, distr. pol. Pardubice. — 10) Zbyslav, distr. pol. Čáslav. — 1'1) Seslávky al. Seslavce, distr. pol. Chrudim. — 131) Přítoky, distr. pol. Hora Kutná (Kuttenberg). — 120) Rozho- vice distr. pol. Chrudim. — 130 Živanice distr. pol. Pardubice. — 135) Lozice, germ. Lositz. distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth). — 130 Křekovice quondam villa fortasse ibi sita, ubi nunc Vyšňary distr. pol. Litomyšl (Leitomischl). — 137) Spyti- — hněv, germ. Spitinau, a Napajedla versus merid., distr. pol. Uherské Hradiště. 135) Jarohňovice a Kroměříž versus merid. — 131) Kostelec prope Kyjov (Gaya.) 15
POST 1131 IUN. 30 NUM. 115. 121 Parisouicih 108 I, Cuncouicih 109 I, Glupcicih 110 I, Biscouicih 111 II, Lutincicih 112 I, Roscuticih,* 40 Cerncine 113 II, Nezebicih 114 tota, Glubocaz 14 II, Zerbcih 115 I, Rogozou.y 116 Tempore ducis Ottonis secundi Iohannes 117 episcopus a prefato duce emit 5 Cromesir 118 cum tabernariis et theloneo, quod ad pontem pertinet, necnon et Iesutboricih119 curiam cum villis. He villę Cromesirensi curię adiacent: Lobodici 20 tota, Zazane 121 tota, Cesici 122 tota, Zamrisc 123 tota, Nemitci 124 tota, Milotici 125 tota, Bicouici 126 tota, Melici 127 tota, «Dilgonici,z91 Nenacunici,10 Vgezdec 128 tota, Zazas,aa 121 Nemitci.2124) Hę autem Iesutboricensi: Opocen 129 tota, Sbizlau 130 10 tota, Sezlauci 131 tota, Pretoci 182 tota, «Rogozouicih 133 II. bb Has villas dominus episcopus Henricus emit et dedit sancto W(encezlao): Siuanici,134 Lozici,135 Crekouicih 136 &allodium“ sufficiens duobus aratris.) Hędd ville ad Spitigneuensem!37 ecclesiam pertinent : Iarogneuici 138 tota, Kostelec13' tota, 20 25 30 35 40 115. x) Roscuticih II,“ sed ,II' erasum A. — y) Rogozou' clariore atramento manus D addidit; praecedit ,N' eodem atramento scriptum A. — z) ,Dilgonici — Nemitci' alio atramento manus D addidit. Supra,Dilgonici, Nenacunici' voces aliquot erasae sunt. Post, Nemitci“ spatium viginti fere literarum vacuum relictum est. A. — aa) Zazas' supra lineam alia manu saec. XII ex. additum, genuine hic manu D ,Hualicin' scriptum erat, quod autem cancellatum est A. — bb) ,Rogoz. II‘ manu F (adhuc saec. XII, ut videtur) additum in loco raso. Ex nomine genuine hic posito praeter primam litteram ,S' nihil aliud discerni potest. — cc) ,allodium — aratris' manu E superscriptum. — dd) Praecedit spatium viginti duarum fere literarum vacuum relictum A. 106) Paršovice distr. pol. Hranice (Mähr. Weisskirchen). —*) Kunkovice a Zdounky ad merid. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 110) Hrubčice, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). — 111) Biškovice a Bystřice pod Hostýnem ad septemtr., distr. pol. Holešov. — 113) Litenčice a Zdounky ad merid. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 113) Čerčín prope Bučovice, distr. pol. Vyškov. — 116) Nesovice prope Bučovice, distr. pol. Vyškov. — 115) Srbce a Kojetín ad merid. et occid., distr. pol. Přerov. — n6) Rohozov iam non exstat. — 113 II, 1104—1126 febr. 21. — 118) Kroměříž, germ. Kremsier. — 113) Jezbořice, distr. pol. Pardubice. — 120) Lobodice a Tovačov ad merid., distr. pol. Přerov. — 131) Sazany quondam villa oppidulo Kelč vicina; v. Sedláček in Časop. Mat. Morav. XXX. pag. 171. — 111) Těšice prope Kelč, distr. pol. Hranice (Weisskirchen). — 133) Zámrsky prope Těšice, distr. pol. Hranice. — 126) Němetice prope Zámrsky, distr. pol. Valašské Meziříči (Wallachisch-Meseritsch). — 125) Milotice a Hranice versus orientem et merid. —16) Býkovice, iam non exstat. — 127) Mělice, vicus desertus, qui situs erat apud Pustoměř ſRichter]. — 125) Újezdec villa quondam prope Kvasice, distr. pol. Kroměříž. — 113) Opočinek, distr. pol. Pardubice. — 10) Zbyslav, distr. pol. Čáslav. — 1'1) Seslávky al. Seslavce, distr. pol. Chrudim. — 131) Přítoky, distr. pol. Hora Kutná (Kuttenberg). — 120) Rozho- vice distr. pol. Chrudim. — 130 Živanice distr. pol. Pardubice. — 135) Lozice, germ. Lositz. distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth). — 130 Křekovice quondam villa fortasse ibi sita, ubi nunc Vyšňary distr. pol. Litomyšl (Leitomischl). — 137) Spyti- — hněv, germ. Spitinau, a Napajedla versus merid., distr. pol. Uherské Hradiště. 135) Jarohňovice a Kroměříž versus merid. — 131) Kostelec prope Kyjov (Gaya.) 15
Strana 122
122 NUM. 115. POST 1131 IUN. 30. Sadouici 14° tota, Rusou 141 tota, Veligrad 142 tota, Praxici 143 tota, Biscupici 14 tota, alia sub eodem nomine Biscupici tota, tercia idem nomen retinens Biscupici tota, Zablacaz 145 II, Nesaticih 146 I, Zrebrniceh 147 I, Tucapi 148 tota, Prestaz 149 IIII, Kostelaz 150 I, Cetohouicih 151 II, Siracouicih 152 V, Diuoceh 153 I, Sobegribeh 154 III, Ognisckouicih 155 III, Nalubney 156 I, Quasicih 157 I, Nabeloue 158 I carens cultore, Hizleh 159 I, Vazile,160 Orechouem 161 I, Na brode 162 III, Orechouem161 II, Opa- touicih 163 I, Mladotici164 tota, Sobnouo 165 tota, Vneradici 166 tota. § Nalubney156 I, Ozcicih 167 I.ee 5 He ville ad Bracizlauensem 168 ęcclesiam pertinent: Opatouici 169 tota, Seli- dedici 170 tota, Strasouici 171 tota, Miculcici 172 tota, Boleradicih 173 V, Crisa- 10 nouicih 174 V, Ostrauaz 175 VII, Sobolcouicih 176 II, Vateroue 177 II, Hrastouicih 178 II, 115. ee) ,Nalubney I, Ozcicih I‘ manu F, ut videtur, additum A. — 140) Žadovice a Kyjov versus orient. — 141) Locus ignotus. — 141) Velehrad ap Uherské Hradiště (Ung.-Hradisch). — 141) Prakšice ab Uherský Brod versus septemtr. — 14) Fortasse Biskupice prope Luhačovice, distr. pol. Uherský Brod; reliquae duae villae eiusdem nominis in regione proxima verisimile sitae erant. — 145) Zablažany quondam prope Uh. Hradiště. — 146) Nežetice quondam prope Slavkov, distr. pol. Uh. Hradiště. — 147 Střibrnice ab Uherské Hradiště versus occid. — 146) Tučapy a Stříbrnice ad orient., distr. pol. Uherské Hradiště. — 146) Břestek, distr. pol. Uh. Hradiště. — 150) Kostelany ab Uherské Hradiště versus merid. et occid. — 151) Četěchovice a Zdounky versus merid. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 151) Žirakovice quondam prope Zdounky, distr. pol. Kroměříž. — 151) Divoky prope Zdounky, distr. pol. Kroměříž. — 154) Soběhrby, iam non exstat. — 155) Ohništkovice vel Ohništky, quondam prope Kvasice, distr. pol. Kroměříž. — 136) Lubná a Kroměříž versus merid. — 157) Kvasice a Kroměříž versus merid. et 25 orient. — 155) Bělov prope Kvasice, distr. pol. Kroměříž. — 145) Hysle a Kyjov versus orient. — 160) Vasil villa quondam ibi sita, ubi nunc est Vasilsko prope Rudimov, distr. pol. Uh. Brod. — 161) Ořechov prope Polešovice, distr. pol. Uherske Hradiště et Ořechov Velký, distr. pol. Uherský Brod. — 163) Uherský Brod, germ. Ungarisch-Brod. —161) Opatovice quondam prope Luhačovice distr. pol. Uherský Brod. — 166) Mladotice apud Slavičin, distr. pol. Uherský Brod. — 163) Iam non exstat. — 166) Uněradice, iam non exstat. — 187) Hoštice prope Litenčice, distr. pol. Kroměříž. — 166) Břeclav, germ. Lundenburg, distr. pol. Hodonín (Göding). — 165) Opatovice prope Rajhrad (Raigern), distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — 170) Žele- tice, distr. pol. Kyjov (Gaya). — 171) Strážovice a Kyjov versus occid. — 173) Nikol- 35 čice a Hustopeč versus septemtr. aut Mikulčice inter Břeclav et Hodonín. — 171) Polehradice inter Hustopeč et Klobouky. — 174) Fortasse Křižanovice inter Slavkov (Austerlitz) et Bučovice, distr. pol. Vyškov. — 175) Fortasse Ostrovanky a Kyjov versus septemtr. et occid. — 176) Fortasse Sobůlky a Kyjov versus occid. — 177 Věteřov inter Ostrovanky et Sobůlky. — 176) Hrastovice villa quondam ibi sita, 40 ubi nunc est silva Hrastovec inter Dražůvky et Veteřov., distr. pol. Kyjov. 20 30 15
122 NUM. 115. POST 1131 IUN. 30. Sadouici 14° tota, Rusou 141 tota, Veligrad 142 tota, Praxici 143 tota, Biscupici 14 tota, alia sub eodem nomine Biscupici tota, tercia idem nomen retinens Biscupici tota, Zablacaz 145 II, Nesaticih 146 I, Zrebrniceh 147 I, Tucapi 148 tota, Prestaz 149 IIII, Kostelaz 150 I, Cetohouicih 151 II, Siracouicih 152 V, Diuoceh 153 I, Sobegribeh 154 III, Ognisckouicih 155 III, Nalubney 156 I, Quasicih 157 I, Nabeloue 158 I carens cultore, Hizleh 159 I, Vazile,160 Orechouem 161 I, Na brode 162 III, Orechouem161 II, Opa- touicih 163 I, Mladotici164 tota, Sobnouo 165 tota, Vneradici 166 tota. § Nalubney156 I, Ozcicih 167 I.ee 5 He ville ad Bracizlauensem 168 ęcclesiam pertinent: Opatouici 169 tota, Seli- dedici 170 tota, Strasouici 171 tota, Miculcici 172 tota, Boleradicih 173 V, Crisa- 10 nouicih 174 V, Ostrauaz 175 VII, Sobolcouicih 176 II, Vateroue 177 II, Hrastouicih 178 II, 115. ee) ,Nalubney I, Ozcicih I‘ manu F, ut videtur, additum A. — 140) Žadovice a Kyjov versus orient. — 141) Locus ignotus. — 141) Velehrad ap Uherské Hradiště (Ung.-Hradisch). — 141) Prakšice ab Uherský Brod versus septemtr. — 14) Fortasse Biskupice prope Luhačovice, distr. pol. Uherský Brod; reliquae duae villae eiusdem nominis in regione proxima verisimile sitae erant. — 145) Zablažany quondam prope Uh. Hradiště. — 146) Nežetice quondam prope Slavkov, distr. pol. Uh. Hradiště. — 147 Střibrnice ab Uherské Hradiště versus occid. — 146) Tučapy a Stříbrnice ad orient., distr. pol. Uherské Hradiště. — 146) Břestek, distr. pol. Uh. Hradiště. — 150) Kostelany ab Uherské Hradiště versus merid. et occid. — 151) Četěchovice a Zdounky versus merid. et occid., distr. pol. Kroměříž. — 151) Žirakovice quondam prope Zdounky, distr. pol. Kroměříž. — 151) Divoky prope Zdounky, distr. pol. Kroměříž. — 154) Soběhrby, iam non exstat. — 155) Ohništkovice vel Ohništky, quondam prope Kvasice, distr. pol. Kroměříž. — 136) Lubná a Kroměříž versus merid. — 157) Kvasice a Kroměříž versus merid. et 25 orient. — 155) Bělov prope Kvasice, distr. pol. Kroměříž. — 145) Hysle a Kyjov versus orient. — 160) Vasil villa quondam ibi sita, ubi nunc est Vasilsko prope Rudimov, distr. pol. Uh. Brod. — 161) Ořechov prope Polešovice, distr. pol. Uherske Hradiště et Ořechov Velký, distr. pol. Uherský Brod. — 163) Uherský Brod, germ. Ungarisch-Brod. —161) Opatovice quondam prope Luhačovice distr. pol. Uherský Brod. — 166) Mladotice apud Slavičin, distr. pol. Uherský Brod. — 163) Iam non exstat. — 166) Uněradice, iam non exstat. — 187) Hoštice prope Litenčice, distr. pol. Kroměříž. — 166) Břeclav, germ. Lundenburg, distr. pol. Hodonín (Göding). — 165) Opatovice prope Rajhrad (Raigern), distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — 170) Žele- tice, distr. pol. Kyjov (Gaya). — 171) Strážovice a Kyjov versus occid. — 173) Nikol- 35 čice a Hustopeč versus septemtr. aut Mikulčice inter Břeclav et Hodonín. — 171) Polehradice inter Hustopeč et Klobouky. — 174) Fortasse Křižanovice inter Slavkov (Austerlitz) et Bučovice, distr. pol. Vyškov. — 175) Fortasse Ostrovanky a Kyjov versus septemtr. et occid. — 176) Fortasse Sobůlky a Kyjov versus occid. — 177 Věteřov inter Ostrovanky et Sobůlky. — 176) Hrastovice villa quondam ibi sita, 40 ubi nunc est silva Hrastovec inter Dražůvky et Veteřov., distr. pol. Kyjov. 20 30 15
Strana 123
POST 1131 IUN. 30. NUM. 115. 123 5 Cernicouicih 179 I, Prestauelcicih 180 II, Caprisce,ff 181 Rasouicih 182 III, Honouici,18s Sobebruzi, 184 Neradici, 185 Domaboricih 186 III, Ratisckouicih 187 III.88 He vero ad Brennensem: 188 Modrici 189 tota, Biscupici 190 tota, Voycouicih 191 I, Kororu- I, Velesouicih 192 IIII, Loucicih 195 II, Mileiouicih 196 I, peh hh 192 I, Blasouicih 193 Tesaz 197 I,“ Veligrad, 198 Satcane 190 tota, Bogusouici 200 tota, Vgezdec.201 He ville ad Znoymensem 202 ecclesiam pertinent : Biscupici 20s tota et Jacou, 204 Plesici 205 tota, Souolusci206 tota, Sanouici207 tota, In gradec208 II, Martinicih 209 V, Grusouaz 210 III, Pruzeh 211 I, Dobrensco 212 I, Cerninoue 218 I, Masouicih214 II allodium nuper acquisitum a duce Conrado. (S. I.) 10 15 Im extremo membranae margine sigillum rotundum e cera alba confectum forma inversa impressum est. Priori parti sigillum inest secretum (diametros 27 mm), in quo sacerdotis manu sinistra pedum tenentis imago pectore tenus expressa depingitur. Inscriptio est: † HENRICVS. Sigillum maius (diametros 32 mm) posteriori parti impressum est, inque eo figura est viri ornatu episcopi induti sedentis, cuius manus recta pedum, sinistra erecta librum tenet. Circumscriptio: † HEINRICVS - DEI GRA. OLOMVCENSIVM EPC. 20 25 30 35 40 115. ff) supra lineam alia manus posterioris saec. XII. (G) adnotavit: ,nota: Kuchar, frater eius Zesa, Vles, Ostrosec,' A. — gs) sequitur spatium 72 mm continens vacuum re- lictum A. — hh) ,r' eodem atramento corr. ex l' A. — ü) sequitur spatium 65 mm continens vacuum relictum, in cuius altera parte voces aliquot (circa 36 litteras con- tinentes) erasae sunt. A. 173) Cernikovice; vicus hic hodie non exstat, sed situs fuit prope Koryčany, distr. pol. Kyjov ſRichter]. — 186) Přestavlky quondam prope Ždánice distr. pol. Kyjov. — 181) Kapřiště? iam non exstat. — 182) Rašovice a Slavkov versus merid. et occid., distr. pol. Vyškov. — 181) Fortasse Hunkovice, prope Židlochovice, distr. pol. Hu stopeč (Auspitz). — 184) Soběbřichy quondam prope Bučovice (Butschowitz). — 185) Neradice iam non exstat. — 186) Dambořice a Kyjov versus occid. et septemtr. — 187) Ratiškovice a Hodonín versus septemtr. — 188) Brno, germ. Brünn. — 183) Modřice, germ. Mödritz, a Brno versus merid. — 10) Biskupice prope Jevíčko (Gewitsch), distr. pol. Moravská Třebová (Mährisch-Trübau). — 191) Bojkovice, germ. Wojkowitz, prope Židlochovice, distr. pol. Hustopeč. — 101) Korolupy villa quondam in regione apud Pozořice distr. pol. Vyškov. — 193) Blažovice a Slavkov (Austerlitz) versus occid., distr. pol. Vyškov. — 190) Velešovice, germ. Welspitz, prope Slavkov, distr. Kyjov. — 195) Fortasse Lovčičky germ. Kleinlowtschitz, distr. pol. Vyškov. — 196) Milešovice, distr. pol. Vyškov. — 197) Fortasse Těšany, distr. pol. Hustopeč. — 193) Hodie non exstat. — 193) Zatčany prope Měnín, distr. pol. Hustopeč. — 100) Fortasse Bošovice, distr. pol. Hustopeč. — 201) Újezd, germ. Aujezd, distr. pol. Tišnov (Tischnowitz). — 201) Znojmo, germ. Znaim. — 201) Biskupice prope Hrotovice, distr. pol. Moravský Krumlov (Kromau). — 206) Fortasse Jakubov, distr. pol. Mor. Budějovice. — 205) Plešice a Hrotovice versus semptemtr., distr. pol. M. Krumlov. — 200) Sovolusky, vicus quondam prope Dobrovice. — 107) Fortasse Šanov, germ. Schönau, a Znojmo versus merid. et orient. — 20s) Hrádek, germ. Erdberg, prope Jaroslavice (Joslowitz), distr. pol. Znojmo. — 200) Martinice vicus desertus quondam prope Hrušovany. — 210) Hrušovany, germ. Grussbach, distr. pol. Znojmo. — 211) Prusy prope Vyškov. — 211) Dobřínsko prope Krumlov. — 213) For- tasse Černín ap. Jevišovice (Jaispitz), distr. pol. Znojmo. — 216) Mašovice Velké, germ. Gross-Maispitz, distr. pol. Znojmo. 45
POST 1131 IUN. 30. NUM. 115. 123 5 Cernicouicih 179 I, Prestauelcicih 180 II, Caprisce,ff 181 Rasouicih 182 III, Honouici,18s Sobebruzi, 184 Neradici, 185 Domaboricih 186 III, Ratisckouicih 187 III.88 He vero ad Brennensem: 188 Modrici 189 tota, Biscupici 190 tota, Voycouicih 191 I, Kororu- I, Velesouicih 192 IIII, Loucicih 195 II, Mileiouicih 196 I, peh hh 192 I, Blasouicih 193 Tesaz 197 I,“ Veligrad, 198 Satcane 190 tota, Bogusouici 200 tota, Vgezdec.201 He ville ad Znoymensem 202 ecclesiam pertinent : Biscupici 20s tota et Jacou, 204 Plesici 205 tota, Souolusci206 tota, Sanouici207 tota, In gradec208 II, Martinicih 209 V, Grusouaz 210 III, Pruzeh 211 I, Dobrensco 212 I, Cerninoue 218 I, Masouicih214 II allodium nuper acquisitum a duce Conrado. (S. I.) 10 15 Im extremo membranae margine sigillum rotundum e cera alba confectum forma inversa impressum est. Priori parti sigillum inest secretum (diametros 27 mm), in quo sacerdotis manu sinistra pedum tenentis imago pectore tenus expressa depingitur. Inscriptio est: † HENRICVS. Sigillum maius (diametros 32 mm) posteriori parti impressum est, inque eo figura est viri ornatu episcopi induti sedentis, cuius manus recta pedum, sinistra erecta librum tenet. Circumscriptio: † HEINRICVS - DEI GRA. OLOMVCENSIVM EPC. 20 25 30 35 40 115. ff) supra lineam alia manus posterioris saec. XII. (G) adnotavit: ,nota: Kuchar, frater eius Zesa, Vles, Ostrosec,' A. — gs) sequitur spatium 72 mm continens vacuum re- lictum A. — hh) ,r' eodem atramento corr. ex l' A. — ü) sequitur spatium 65 mm continens vacuum relictum, in cuius altera parte voces aliquot (circa 36 litteras con- tinentes) erasae sunt. A. 173) Cernikovice; vicus hic hodie non exstat, sed situs fuit prope Koryčany, distr. pol. Kyjov ſRichter]. — 186) Přestavlky quondam prope Ždánice distr. pol. Kyjov. — 181) Kapřiště? iam non exstat. — 182) Rašovice a Slavkov versus merid. et occid., distr. pol. Vyškov. — 181) Fortasse Hunkovice, prope Židlochovice, distr. pol. Hu stopeč (Auspitz). — 184) Soběbřichy quondam prope Bučovice (Butschowitz). — 185) Neradice iam non exstat. — 186) Dambořice a Kyjov versus occid. et septemtr. — 187) Ratiškovice a Hodonín versus septemtr. — 188) Brno, germ. Brünn. — 183) Modřice, germ. Mödritz, a Brno versus merid. — 10) Biskupice prope Jevíčko (Gewitsch), distr. pol. Moravská Třebová (Mährisch-Trübau). — 191) Bojkovice, germ. Wojkowitz, prope Židlochovice, distr. pol. Hustopeč. — 101) Korolupy villa quondam in regione apud Pozořice distr. pol. Vyškov. — 193) Blažovice a Slavkov (Austerlitz) versus occid., distr. pol. Vyškov. — 190) Velešovice, germ. Welspitz, prope Slavkov, distr. Kyjov. — 195) Fortasse Lovčičky germ. Kleinlowtschitz, distr. pol. Vyškov. — 196) Milešovice, distr. pol. Vyškov. — 197) Fortasse Těšany, distr. pol. Hustopeč. — 193) Hodie non exstat. — 193) Zatčany prope Měnín, distr. pol. Hustopeč. — 100) Fortasse Bošovice, distr. pol. Hustopeč. — 201) Újezd, germ. Aujezd, distr. pol. Tišnov (Tischnowitz). — 201) Znojmo, germ. Znaim. — 201) Biskupice prope Hrotovice, distr. pol. Moravský Krumlov (Kromau). — 206) Fortasse Jakubov, distr. pol. Mor. Budějovice. — 205) Plešice a Hrotovice versus semptemtr., distr. pol. M. Krumlov. — 200) Sovolusky, vicus quondam prope Dobrovice. — 107) Fortasse Šanov, germ. Schönau, a Znojmo versus merid. et orient. — 20s) Hrádek, germ. Erdberg, prope Jaroslavice (Joslowitz), distr. pol. Znojmo. — 200) Martinice vicus desertus quondam prope Hrušovany. — 210) Hrušovany, germ. Grussbach, distr. pol. Znojmo. — 211) Prusy prope Vyškov. — 211) Dobřínsko prope Krumlov. — 213) For- tasse Černín ap. Jevišovice (Jaispitz), distr. pol. Znojmo. — 216) Mašovice Velké, germ. Gross-Maispitz, distr. pol. Znojmo. 45
Strana 124
124 NUM. 116. POST 1131 IUN. 30. 116. Henricus Il, episcopus Olomucensis, capitulum novae ecclesiae cathedralis ad sanctum Venceslaum Olomucii fundat et instituit. [Post 1131 iun. 30]. Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Olomucensis (A). Wekebrod, Mährens Kirchengesch. I, pag. 150. — Richter, Augustini series episc. Olomuc. pag. 284. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 208, num. 233. — Erben, Reg. I. pag, 97, num. 216. — Imaginem lapidi incisam dedit Richter in appendice operis cit.: Die altesten Originalurkk. der Olmutzer Kirche in Steindruck und hist. gewürdiget. (Olmütz 1831). — Imaginem phototypicam praebet Friedrich, Monum, palaeographica Boh., tab. I. 10 Diploma hoc eadem manu, ac praecedens, exaratum, etiam eodem tempore confectum esse videtur. C. 1 In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum sit cunctis fidelibus Christi tam moderni temporis quam futuri, quod ego Heinricus, divina largiente clementia VII Olomu censium episcopus, remissionem peccatorum assequi et in libro vitę celestis asscribi devote super omnia desiderans, et ne in conspectu eius, de cuius plenitudine omnes accepimus, vacuus apparerem, desiderio animi ferlventis exestuans inter cetera, que ad laudem et gloriam nominis domini ad decus et utilitatem ęcclesię dei, seu ex fidelium oblationibus, seu ex propriis facultatibus, Christo largiente acquirere potui, numerum etiam] canonicorum, qui in ęcclesia dei ymnis et orationibus die noctuque decenter insisterent et tam pro nostra quam pro omnium fidelium animę et corporis salute dei clementiam iu- giter exorarent, non ex rebus episcopiia diminutis, sed ex bonis ęcclesię dei nostro tempore deo opitulante iuste acquisitis devotus augere volui, et ut eadem dei ęcclesia, que eiusdem provintię ęcclesiarum mater appellari meruit, duode- 25 nario canonicorum polleret numero, quatuor scilicet preter hos relictis, qui in priori ęcclesia sedula deo exhiberent obsequia, sollicite elaboravi. Quod profecto meęb devotionis factum ut ratum et inviolabile in posterum permaneat, licet communiter ab omnibus Christi fidelibus postulare studeam,“ et quod iusto ex- peto desiderio, facile impetrare debeam, ad vos tamen specialiter sermo meus 30 dirigitur, vos pre ceteris devotionis meę affectus deprecatur, qui in hac sancta sede domino dispensante post me sessuri, qui ęcclesiae dei regimen per succe- dentia tempora usque in finem seculi estis adepturi. Vos, inquam, specialiter alloquor, vos per caritatem deprecor et per amorem proximi obtestor, ut que ad laudem et gloriam nominis dei a me facta cognoveritis, nec rescindere ni- 35 tamini nec rescindi paciamini. Eorum enim, que in domo dei pro posse suo meę humilitatis adauxit devotio, vobis etiam merces apud deum reputabitur, si vero fuerint comprobata iuditio. Vos igitur hec, que divini amorisd a me gesta 15 20 116. a) ex ,episcopio‘ eodem atramento corr. — b) ęę‘ in loco raso eodem atram. ead. 40 manu scr. — c) ,a‘ ex ,t' radendo corr. — d) hic ,gratia' excidisse videtur.
124 NUM. 116. POST 1131 IUN. 30. 116. Henricus Il, episcopus Olomucensis, capitulum novae ecclesiae cathedralis ad sanctum Venceslaum Olomucii fundat et instituit. [Post 1131 iun. 30]. Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Olomucensis (A). Wekebrod, Mährens Kirchengesch. I, pag. 150. — Richter, Augustini series episc. Olomuc. pag. 284. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 208, num. 233. — Erben, Reg. I. pag, 97, num. 216. — Imaginem lapidi incisam dedit Richter in appendice operis cit.: Die altesten Originalurkk. der Olmutzer Kirche in Steindruck und hist. gewürdiget. (Olmütz 1831). — Imaginem phototypicam praebet Friedrich, Monum, palaeographica Boh., tab. I. 10 Diploma hoc eadem manu, ac praecedens, exaratum, etiam eodem tempore confectum esse videtur. C. 1 In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum sit cunctis fidelibus Christi tam moderni temporis quam futuri, quod ego Heinricus, divina largiente clementia VII Olomu censium episcopus, remissionem peccatorum assequi et in libro vitę celestis asscribi devote super omnia desiderans, et ne in conspectu eius, de cuius plenitudine omnes accepimus, vacuus apparerem, desiderio animi ferlventis exestuans inter cetera, que ad laudem et gloriam nominis domini ad decus et utilitatem ęcclesię dei, seu ex fidelium oblationibus, seu ex propriis facultatibus, Christo largiente acquirere potui, numerum etiam] canonicorum, qui in ęcclesia dei ymnis et orationibus die noctuque decenter insisterent et tam pro nostra quam pro omnium fidelium animę et corporis salute dei clementiam iu- giter exorarent, non ex rebus episcopiia diminutis, sed ex bonis ęcclesię dei nostro tempore deo opitulante iuste acquisitis devotus augere volui, et ut eadem dei ęcclesia, que eiusdem provintię ęcclesiarum mater appellari meruit, duode- 25 nario canonicorum polleret numero, quatuor scilicet preter hos relictis, qui in priori ęcclesia sedula deo exhiberent obsequia, sollicite elaboravi. Quod profecto meęb devotionis factum ut ratum et inviolabile in posterum permaneat, licet communiter ab omnibus Christi fidelibus postulare studeam,“ et quod iusto ex- peto desiderio, facile impetrare debeam, ad vos tamen specialiter sermo meus 30 dirigitur, vos pre ceteris devotionis meę affectus deprecatur, qui in hac sancta sede domino dispensante post me sessuri, qui ęcclesiae dei regimen per succe- dentia tempora usque in finem seculi estis adepturi. Vos, inquam, specialiter alloquor, vos per caritatem deprecor et per amorem proximi obtestor, ut que ad laudem et gloriam nominis dei a me facta cognoveritis, nec rescindere ni- 35 tamini nec rescindi paciamini. Eorum enim, que in domo dei pro posse suo meę humilitatis adauxit devotio, vobis etiam merces apud deum reputabitur, si vero fuerint comprobata iuditio. Vos igitur hec, que divini amorisd a me gesta 15 20 116. a) ex ,episcopio‘ eodem atramento corr. — b) ęę‘ in loco raso eodem atram. ead. 40 manu scr. — c) ,a‘ ex ,t' radendo corr. — d) hic ,gratia' excidisse videtur.
Strana 125
POST 1131 IUN. 30. NUM. 116, 117. 125 5 10 sunt, diligenter amplecti non respuatis, et ne vel predictus canonicorum nu- merus diminuatur, vel servitia, que eisdem fratribus seu de curia episcopali seu a substituto, si vestrę placuerit discretioni, preposito dari constitui, aliquatenus eis subtrahantur, sicut boni milites Christi providere non cessetis, maxime cum et ego ad hec constituenda non res episcopii, ut prefatus sum, diminuerim, sed tam de prepositura quam de ceteris bonis ęcclesię dei meo tempore deo volente acquisitis hec fieri competenter providerim. Omnipotens autem deus septiformis spiritus sui donis sanctitatem vestram repleat, ut per spiritum timoris amori con- ditoris inherendo, per spiritum pietatis meis petitionibus condescendendo, per spiritum scientię atque consilii ęcclesię dei honestati et utilitati diligenter pro- videatis, per spiritum fortitudinis eandem dei ęcclesiam impugnantibus viriliter resistere non paveatis, per spiritum intellectus ac sapientię novum hominem, qui secundum deum creatus est, in iusticia et sanctitate veritatis induti, omnipotenti deo placere valeatis. Amen." 15 Sigillum diplomati impressum idem est, quo diploma praecedens roboratur, illo tantum discrimine interposito, quod hic sigillum maius ad frontem diplomatis, sigillum secretum vero ad tergum affictum est. 117. Otto I, episcopus Bambergensis, Meginhardum, episcopum Pragensem, docet, 20 quomodo de episcopatu non legitime suscepto criminationem a sese defendat. [1131 ante sept. 28.) E codice Udalrici Bambergensis: in cod. ms. saec. XII. bibl. c. r. aulicae Vindobonensis num. 398, fol. 148v—149 (V) et in cod. ms. saec. XII. monasterii Zwettlensis num. 283, pag. 330 (Z). 25 J. G. Eccard, Corp. hist. medii aevi II, pag. 370, num. 364 = Dobner, Annales Hagec. VI pag. 217 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 202, num. 229 = Erben, Reg. I, pag. 97, num. 217. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. V, pag. 416, num. 239. — Will, Reg. archiep. Magunt. I. pag. 288, num. 214. 30 Jaffé l. l. nullo adducto argumento epistolam anni 1129 spatio definit. Dobner anno 1131 scriptam esse putat, quem etiam Boczek et Erben secuti sunt. Ante sept. 28 eius anni scriptam esse docent ea, quae canonicus Vissegradensis ad hunc annum de Meginhardi episcopi expurgatione narrat : v. Fontes rer. Bohem. II, pag. 213. — Cf. Palacký, Dějiny 3 I. 2, pag. 16 sq.: Bernhardi, Lothar v. Supplinburg pag. 418 sq. — Meginhardi episcopi causa anno 1133 denique ad finem adducta est; vide inferius not. 9. 35 116. e) ,Amen‘ caracteribus maiusculis scriptum. Wekebrod 1. c. addit adhuc: Dato 1130 in civitate Holomuz nonas martias; quam temporis notam fictam esse censeo.
POST 1131 IUN. 30. NUM. 116, 117. 125 5 10 sunt, diligenter amplecti non respuatis, et ne vel predictus canonicorum nu- merus diminuatur, vel servitia, que eisdem fratribus seu de curia episcopali seu a substituto, si vestrę placuerit discretioni, preposito dari constitui, aliquatenus eis subtrahantur, sicut boni milites Christi providere non cessetis, maxime cum et ego ad hec constituenda non res episcopii, ut prefatus sum, diminuerim, sed tam de prepositura quam de ceteris bonis ęcclesię dei meo tempore deo volente acquisitis hec fieri competenter providerim. Omnipotens autem deus septiformis spiritus sui donis sanctitatem vestram repleat, ut per spiritum timoris amori con- ditoris inherendo, per spiritum pietatis meis petitionibus condescendendo, per spiritum scientię atque consilii ęcclesię dei honestati et utilitati diligenter pro- videatis, per spiritum fortitudinis eandem dei ęcclesiam impugnantibus viriliter resistere non paveatis, per spiritum intellectus ac sapientię novum hominem, qui secundum deum creatus est, in iusticia et sanctitate veritatis induti, omnipotenti deo placere valeatis. Amen." 15 Sigillum diplomati impressum idem est, quo diploma praecedens roboratur, illo tantum discrimine interposito, quod hic sigillum maius ad frontem diplomatis, sigillum secretum vero ad tergum affictum est. 117. Otto I, episcopus Bambergensis, Meginhardum, episcopum Pragensem, docet, 20 quomodo de episcopatu non legitime suscepto criminationem a sese defendat. [1131 ante sept. 28.) E codice Udalrici Bambergensis: in cod. ms. saec. XII. bibl. c. r. aulicae Vindobonensis num. 398, fol. 148v—149 (V) et in cod. ms. saec. XII. monasterii Zwettlensis num. 283, pag. 330 (Z). 25 J. G. Eccard, Corp. hist. medii aevi II, pag. 370, num. 364 = Dobner, Annales Hagec. VI pag. 217 = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 202, num. 229 = Erben, Reg. I, pag. 97, num. 217. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. V, pag. 416, num. 239. — Will, Reg. archiep. Magunt. I. pag. 288, num. 214. 30 Jaffé l. l. nullo adducto argumento epistolam anni 1129 spatio definit. Dobner anno 1131 scriptam esse putat, quem etiam Boczek et Erben secuti sunt. Ante sept. 28 eius anni scriptam esse docent ea, quae canonicus Vissegradensis ad hunc annum de Meginhardi episcopi expurgatione narrat : v. Fontes rer. Bohem. II, pag. 213. — Cf. Palacký, Dějiny 3 I. 2, pag. 16 sq.: Bernhardi, Lothar v. Supplinburg pag. 418 sq. — Meginhardi episcopi causa anno 1133 denique ad finem adducta est; vide inferius not. 9. 35 116. e) ,Amen‘ caracteribus maiusculis scriptum. Wekebrod 1. c. addit adhuc: Dato 1130 in civitate Holomuz nonas martias; quam temporis notam fictam esse censeo.
Strana 126
126 NUM. 117. 1131 ANTE SEPT. 28. M.,1 venerabili Pragiensium episcopo, O.2 Babenbergensis, conservus suus et humilis dei gratia coepiscopus, in caritate non fictas orationem, in humilitate devota servitium. Propter unitatem caritatis Christi, que est inter nos, leta sunt nobis omnia, que vobis sunt prospera; in adversis autem quicquid vobis accidit, nobis quoque coaccidit. Quod autem in presenti vos conturbat, id ipsum gravius nos quoque contristaret, nisi daret nobis consolationis vestrę fiduciam, qui dat rectis corde leticiam. Veritas enim ipsa vos liberabit." Quis enim spe- ravit in domino et derelictus est? Consoletur itaque vos primo consciencię vestre puritas, tanto ab omni timore secura, quanto a crimine obiecto sibi libera est. Consoletur vos, quod á fratribus et coepiscopis vestris bonum meruistis habere testimonium, quod, si ad id ventum fuerit, omnes uno ore loquentur pro vobis. Consoletur etiam vos, quod in ecclesia Romana ordinatoris vestri5 auctoritas magna" est, qui ante ordinationem vestram ita diligenter ordinem et libertatem electionis vestre examinavit, ut iam amplius ista retractari non oporteat. Miramur etiam, quomodo nunc sibi contrarii sint illi, qui tunc dato consensu tam ordi- nationi quam electioni vestrę interfuerunt. In his itaque volumus vos consolari b in domino. Consilium autem nostrum est: si iam latius divulgatum est verbum illud iniustę criminationis vestrę, ut in ipsa ecclesia vestra vos expurgare sat- agatis, quatinus apud eos nulla de vobis maneat suspicio, inter quos sancta debet esse vestra conversatio. Ducem “ insuper et principes terrę, precipue Olomucensem“ episcopum" conciliate vobis et quascunque personas, sive ecclesiasticas sive se- culares, omni studio placate. Difficile est enim unum aliquem vel odia vel of- fensam multorum sustinere; et nostri officii estd coram omnibus humiliare nos et placare omnes, ut omnibus, si fieri potest, placeamus. Sic rebus domi com- positis, tum denique in curia Romana rem vestram agite, quia parum extra secu- ritatis est, dum adhuc domus nostra contra nos tumultuatur. Conparato itaque vobis favore apud ducem et principes et alias quascunque regionise sive ecclesię vestrę! personas, disponetis nostro consilio, ut nuntius bonus litteras archi- episcopi vestri et ducis unâ cum litteris vestris ad domnum apostolicums de- 5 10 15 20 25 117. a) magna auctoritas' Z. — b) ,consolari vos‘ Z. — c) ,Olo‘ alio atramento corr. ex 30 „Mo‘ V: Momucensem' Z. — d) ,est officii Z. — e) sequ. ,personas sed deletum. V. — 1) ,vestre' superscr. V. 1) Meginhardo. — 3) Otto I. — 3) De Meginhardi erga Ottonem, episcopum Bam- bergensem, amicitia cf. Ebbonis Vita Ottonis, lib. II, 3: Idem vero electus dei pon- tifex Megenhardus singularem familiaritatis gratiam cum pio Ottone iam dudum habu- erat; ita ut pro amore eius etiam locum hunc /sc. eccl. s. Michaelis Bambergensem), quem illi maxime dilectum noverat, miro affectu excoleret, beneficiis magnis accumularet perpetuamque hic anniversarii sui memoriam, ut hodieque apparet, fideli devotione disponeret. (Jaffé, Bibl. rer. Germanic. V, pag. 626). — In necrologio s. Michaelis posteriore obitus eius ad V. non. iul. /= 3. iul. 1134/ commemoratur; v. Jaffé l. l. 40 pag. 573. — 5) Joh. VIII, 32. — 5) Adelberti I Maguntini archiep. — 3) Sobieslaum I. — ) Heinricum II dictum Zdik. — 3) Innocentium II. 35
126 NUM. 117. 1131 ANTE SEPT. 28. M.,1 venerabili Pragiensium episcopo, O.2 Babenbergensis, conservus suus et humilis dei gratia coepiscopus, in caritate non fictas orationem, in humilitate devota servitium. Propter unitatem caritatis Christi, que est inter nos, leta sunt nobis omnia, que vobis sunt prospera; in adversis autem quicquid vobis accidit, nobis quoque coaccidit. Quod autem in presenti vos conturbat, id ipsum gravius nos quoque contristaret, nisi daret nobis consolationis vestrę fiduciam, qui dat rectis corde leticiam. Veritas enim ipsa vos liberabit." Quis enim spe- ravit in domino et derelictus est? Consoletur itaque vos primo consciencię vestre puritas, tanto ab omni timore secura, quanto a crimine obiecto sibi libera est. Consoletur vos, quod á fratribus et coepiscopis vestris bonum meruistis habere testimonium, quod, si ad id ventum fuerit, omnes uno ore loquentur pro vobis. Consoletur etiam vos, quod in ecclesia Romana ordinatoris vestri5 auctoritas magna" est, qui ante ordinationem vestram ita diligenter ordinem et libertatem electionis vestre examinavit, ut iam amplius ista retractari non oporteat. Miramur etiam, quomodo nunc sibi contrarii sint illi, qui tunc dato consensu tam ordi- nationi quam electioni vestrę interfuerunt. In his itaque volumus vos consolari b in domino. Consilium autem nostrum est: si iam latius divulgatum est verbum illud iniustę criminationis vestrę, ut in ipsa ecclesia vestra vos expurgare sat- agatis, quatinus apud eos nulla de vobis maneat suspicio, inter quos sancta debet esse vestra conversatio. Ducem “ insuper et principes terrę, precipue Olomucensem“ episcopum" conciliate vobis et quascunque personas, sive ecclesiasticas sive se- culares, omni studio placate. Difficile est enim unum aliquem vel odia vel of- fensam multorum sustinere; et nostri officii estd coram omnibus humiliare nos et placare omnes, ut omnibus, si fieri potest, placeamus. Sic rebus domi com- positis, tum denique in curia Romana rem vestram agite, quia parum extra secu- ritatis est, dum adhuc domus nostra contra nos tumultuatur. Conparato itaque vobis favore apud ducem et principes et alias quascunque regionise sive ecclesię vestrę! personas, disponetis nostro consilio, ut nuntius bonus litteras archi- episcopi vestri et ducis unâ cum litteris vestris ad domnum apostolicums de- 5 10 15 20 25 117. a) magna auctoritas' Z. — b) ,consolari vos‘ Z. — c) ,Olo‘ alio atramento corr. ex 30 „Mo‘ V: Momucensem' Z. — d) ,est officii Z. — e) sequ. ,personas sed deletum. V. — 1) ,vestre' superscr. V. 1) Meginhardo. — 3) Otto I. — 3) De Meginhardi erga Ottonem, episcopum Bam- bergensem, amicitia cf. Ebbonis Vita Ottonis, lib. II, 3: Idem vero electus dei pon- tifex Megenhardus singularem familiaritatis gratiam cum pio Ottone iam dudum habu- erat; ita ut pro amore eius etiam locum hunc /sc. eccl. s. Michaelis Bambergensem), quem illi maxime dilectum noverat, miro affectu excoleret, beneficiis magnis accumularet perpetuamque hic anniversarii sui memoriam, ut hodieque apparet, fideli devotione disponeret. (Jaffé, Bibl. rer. Germanic. V, pag. 626). — In necrologio s. Michaelis posteriore obitus eius ad V. non. iul. /= 3. iul. 1134/ commemoratur; v. Jaffé l. l. 40 pag. 573. — 5) Joh. VIII, 32. — 5) Adelberti I Maguntini archiep. — 3) Sobieslaum I. — ) Heinricum II dictum Zdik. — 3) Innocentium II. 35
Strana 127
1132 SEPT. IN. — 1133 OCT. 21. NUM. 117—119. 127 5 ferat, que omnes hanc summam peticionis contineant, ut detur vobis potestas expurgandi vos in regione vestra coram eodem Johanne cardinale," cuius men- tionem in litteris vestris" habuistis. Interim ita vobis providete, ut si necesse fuerit, intrare Italiamh non dubitetis. Expedit enim vobis extrema quevis perpeti quam inobedientes inveniri. 118. 10 Hermannus, episcopus Augustensis, Ottoni I, episcopo Bambergensi, de depopulatione a Lothario III. rege Augustae facta conqueritur et caedis huius Bohemos participes fuisse his verbis nuntiat: „Nam, quod cum intimis prae- cordiorum dicimus suspiriis, rex christianus induxit super ecclesiam Christi ini- micos Christi, homines inhumanos et paganos, Boemos videlicet ac Flâvos,I qui vulgari nomine Valwen dicuntur, qui persecutores Christi et ecclesiae esse ac fuisse semper manifeste ab omnibus cognoscuntur. [1132 sept. in.) 15 20 Codex Udalrici Bambergensis epist. num. 260 ap. Jaffé, Bibl. rer. Germanic. V. pag. 444. — Ad caedem hanc fortasse spectant ea, quae canon. Vissegradensis Cosmae continuator ad ann. 1132 adnotavit: Dux Sobieslaus regi Lotario Romam proficiscenti CCC milites in auxilium misit, Jaromirum, filium Borivoy, ducem praefecit. Qui de terra sua egressi, dum ad quendam locum Omberk vocatum venirent, ibi cum Theutonicis foro praedicti loci pugnaverunt, quos deo iuvante devicerunt.' (Fontes rer. Boh. II. pag. 215). Cf. Bernhardi, Lothar v. Supplinburg, pag. 438 sq. 119. Adalbertus I, archiepiscopus Maguntinus, in concilio in festo beati Lucael praefixo, controversiam inter episcopatum Halberstadtensem et monasterium 25 Hersfeldense de decimarum possessione in Hassegau et Friesenfeld diu agitatam tandem discernit, praesente inter alios ,Meginhardo Pragensi episcopo." Maguntiae 1133 octob. 21. 30 Wenck, Hessische Landesgesch. II, Urkundenb. pag. 81, num. 55. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 298, num. 263. — Conf. et. Bernhardi, Lothar v. Supplinburg, pag. 420 nota 99. 35 117. g) ,vestris' superscr. (al. manu?) V. — h) „Ytaliam' V. 1) Johanne episcopo Ostiensi (2), ad quem fortasse spectant ea, quae canon. Vissegr. ad ann. 1133 narrat: �Eodem tempore legatus apostolici veniens, Meynhardum episc. in multis detestandis criminibus accusavit, et accusatum ad audientiam apostolici, ut de imposito sibi crimine se expiaret, venire iussit; coniuraverunt enim quidam ex eius mo- nasterio, perversi fratres contra eum, quatenus privatum sua dignitate turpiter pellerent a sede. Horum execrabile iniquumque molimen gratia dei ad effectum venire non per- misit. (Fontes rer. Boh. II, pag. 216). 1) Cumanos. 118. 119. 1) = oct. 18. 40
1132 SEPT. IN. — 1133 OCT. 21. NUM. 117—119. 127 5 ferat, que omnes hanc summam peticionis contineant, ut detur vobis potestas expurgandi vos in regione vestra coram eodem Johanne cardinale," cuius men- tionem in litteris vestris" habuistis. Interim ita vobis providete, ut si necesse fuerit, intrare Italiamh non dubitetis. Expedit enim vobis extrema quevis perpeti quam inobedientes inveniri. 118. 10 Hermannus, episcopus Augustensis, Ottoni I, episcopo Bambergensi, de depopulatione a Lothario III. rege Augustae facta conqueritur et caedis huius Bohemos participes fuisse his verbis nuntiat: „Nam, quod cum intimis prae- cordiorum dicimus suspiriis, rex christianus induxit super ecclesiam Christi ini- micos Christi, homines inhumanos et paganos, Boemos videlicet ac Flâvos,I qui vulgari nomine Valwen dicuntur, qui persecutores Christi et ecclesiae esse ac fuisse semper manifeste ab omnibus cognoscuntur. [1132 sept. in.) 15 20 Codex Udalrici Bambergensis epist. num. 260 ap. Jaffé, Bibl. rer. Germanic. V. pag. 444. — Ad caedem hanc fortasse spectant ea, quae canon. Vissegradensis Cosmae continuator ad ann. 1132 adnotavit: Dux Sobieslaus regi Lotario Romam proficiscenti CCC milites in auxilium misit, Jaromirum, filium Borivoy, ducem praefecit. Qui de terra sua egressi, dum ad quendam locum Omberk vocatum venirent, ibi cum Theutonicis foro praedicti loci pugnaverunt, quos deo iuvante devicerunt.' (Fontes rer. Boh. II. pag. 215). Cf. Bernhardi, Lothar v. Supplinburg, pag. 438 sq. 119. Adalbertus I, archiepiscopus Maguntinus, in concilio in festo beati Lucael praefixo, controversiam inter episcopatum Halberstadtensem et monasterium 25 Hersfeldense de decimarum possessione in Hassegau et Friesenfeld diu agitatam tandem discernit, praesente inter alios ,Meginhardo Pragensi episcopo." Maguntiae 1133 octob. 21. 30 Wenck, Hessische Landesgesch. II, Urkundenb. pag. 81, num. 55. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 298, num. 263. — Conf. et. Bernhardi, Lothar v. Supplinburg, pag. 420 nota 99. 35 117. g) ,vestris' superscr. (al. manu?) V. — h) „Ytaliam' V. 1) Johanne episcopo Ostiensi (2), ad quem fortasse spectant ea, quae canon. Vissegr. ad ann. 1133 narrat: �Eodem tempore legatus apostolici veniens, Meynhardum episc. in multis detestandis criminibus accusavit, et accusatum ad audientiam apostolici, ut de imposito sibi crimine se expiaret, venire iussit; coniuraverunt enim quidam ex eius mo- nasterio, perversi fratres contra eum, quatenus privatum sua dignitate turpiter pellerent a sede. Horum execrabile iniquumque molimen gratia dei ad effectum venire non per- misit. (Fontes rer. Boh. II, pag. 216). 1) Cumanos. 118. 119. 1) = oct. 18. 40
Strana 128
128 NUM. 120—122. 1133 OCT. 23 — 1138 MAI 22—23. Qua re Meginhardus episcopus eo tempore Maguntiam venerit, canonicus Vissegradensis, ad an. 1133 his verbis refert: Post haec praesul Meynhardus, sanctae pietatis alumnus, Ma- guntiam causa excusationis ad archiepiscopum suum profectus est, ubi etiam plures episcopi convenerant, in quorum audientia de imposito sibi crimine se decenter expurgavit et accusa- toribus suis omne facinus, quo in se insurgere praesumpserant, misericorditer condonavit' (Fontes rer. Bohem. II, pag. 217). 5 120. Lotharius III, Romanorum imperator, abbatiam Mönchsmünster1 suis tem- poribus restauratam ecclesiae Bambergensi tradit ac subiicit. — Inter testes: ,Meginhardvs Bragensis episcopus." Maguntiae 1133 oct. 23. Monum. Boica XXIX, I, pag. 259, num. 458 (ex autogr. tabularii gener. regni Bavariae Monachi). — Stumpf, Reg. num. 3286. — Cf. Bernhardi, Lothar v. Supplinburg pag. 508, nota 28. 10 121. 15 Dietpaldus, marchio de Vohburg, monasterio Richinbacensi1 in die dedi- cationis eius plura praedia confirmat et tradit, inter quae etiam „in regione Egere: Diepoltzrewt,2 Frownrewt,s Chunrewt,4 quod Gotfridus de Weterenuelt ab Reichenbacensi abbate Erchengero suscepit in beneficium ea conditione, ne aliquis heres vel propinquus ei succedat. Preterea delegavit: Pernrewt, Len- 20 geuelt,“ Prunn,' Gotefridesrewt,8 sancte Marie Wilere.9“ 1135 iun. 15. Monum. Boica XIV. pag. 409, num. 5 et XXVII, pag. 12, num. II. = Erben, Reg. I. pag. 100, num. 221. = Gradl, Monum. Egrana I. pag. 17, num. 53. 122. 25 Conradus III, Romanorum rex, monasterii sancti Blasii in Silva nigra — Inter testes: ,Udalricus,' dux possessiones, iura et privilegia confirmat. Boemię." Bambergae 1138 ſmai 22—23). 119. 1) Fuerunt ibi: Gerhardus s. Crucis in Jerusalem presbyter cardinalis, Norbertus 30 archiep. Magdeburgensis, Anselmus episc. Havelbergensis, Otto episc. Bambergensis, Gebehardus episc. Eistadtensis, Bucco episc. Wormatiensis, Sigefridus episc. Spirensis. 120. 1) Ab Ingolstadt ad plagam orientalem. 121. 1) Reichenbach apud Nittenau a Ratisbona versus septemtr. et orientem. — 2) Dip- persreut prope Turschenreut ab Eger versus meridiem, ubi etiam sequentia loca sita 35 sunt. — *) Frauenreut. — 4) Gross-Konreut in flum. Wondreb dextra ripa. — 5) Hodie non exstat. — 6) Lengenfeld apud Falkenberg. — ") Brunn. — 3) Göpfersgrün apud Thiersheim ab Eger versus occid. — *) Marchanei, S. Marienweiler ap. Turschenreut. 122. 1) S. Blasien im Schwarzwald. — 1) I. e. Soběslaus; v. not. 2 ad num. 112.
128 NUM. 120—122. 1133 OCT. 23 — 1138 MAI 22—23. Qua re Meginhardus episcopus eo tempore Maguntiam venerit, canonicus Vissegradensis, ad an. 1133 his verbis refert: Post haec praesul Meynhardus, sanctae pietatis alumnus, Ma- guntiam causa excusationis ad archiepiscopum suum profectus est, ubi etiam plures episcopi convenerant, in quorum audientia de imposito sibi crimine se decenter expurgavit et accusa- toribus suis omne facinus, quo in se insurgere praesumpserant, misericorditer condonavit' (Fontes rer. Bohem. II, pag. 217). 5 120. Lotharius III, Romanorum imperator, abbatiam Mönchsmünster1 suis tem- poribus restauratam ecclesiae Bambergensi tradit ac subiicit. — Inter testes: ,Meginhardvs Bragensis episcopus." Maguntiae 1133 oct. 23. Monum. Boica XXIX, I, pag. 259, num. 458 (ex autogr. tabularii gener. regni Bavariae Monachi). — Stumpf, Reg. num. 3286. — Cf. Bernhardi, Lothar v. Supplinburg pag. 508, nota 28. 10 121. 15 Dietpaldus, marchio de Vohburg, monasterio Richinbacensi1 in die dedi- cationis eius plura praedia confirmat et tradit, inter quae etiam „in regione Egere: Diepoltzrewt,2 Frownrewt,s Chunrewt,4 quod Gotfridus de Weterenuelt ab Reichenbacensi abbate Erchengero suscepit in beneficium ea conditione, ne aliquis heres vel propinquus ei succedat. Preterea delegavit: Pernrewt, Len- 20 geuelt,“ Prunn,' Gotefridesrewt,8 sancte Marie Wilere.9“ 1135 iun. 15. Monum. Boica XIV. pag. 409, num. 5 et XXVII, pag. 12, num. II. = Erben, Reg. I. pag. 100, num. 221. = Gradl, Monum. Egrana I. pag. 17, num. 53. 122. 25 Conradus III, Romanorum rex, monasterii sancti Blasii in Silva nigra — Inter testes: ,Udalricus,' dux possessiones, iura et privilegia confirmat. Boemię." Bambergae 1138 ſmai 22—23). 119. 1) Fuerunt ibi: Gerhardus s. Crucis in Jerusalem presbyter cardinalis, Norbertus 30 archiep. Magdeburgensis, Anselmus episc. Havelbergensis, Otto episc. Bambergensis, Gebehardus episc. Eistadtensis, Bucco episc. Wormatiensis, Sigefridus episc. Spirensis. 120. 1) Ab Ingolstadt ad plagam orientalem. 121. 1) Reichenbach apud Nittenau a Ratisbona versus septemtr. et orientem. — 2) Dip- persreut prope Turschenreut ab Eger versus meridiem, ubi etiam sequentia loca sita 35 sunt. — *) Frauenreut. — 4) Gross-Konreut in flum. Wondreb dextra ripa. — 5) Hodie non exstat. — 6) Lengenfeld apud Falkenberg. — ") Brunn. — 3) Göpfersgrün apud Thiersheim ab Eger versus occid. — *) Marchanei, S. Marienweiler ap. Turschenreut. 122. 1) S. Blasien im Schwarzwald. — 1) I. e. Soběslaus; v. not. 2 ad num. 112.
Strana 129
1138. — 1125—1140. NUM. 122—124. 129 Hergott, Genealogia Habsburg. II, I, pag. 158, num. 214. — Erben, Reg. I, pag. 101, num. 224. — Stumpf, Reg. num. 3378. 5 Dumge, Reg. Badensia, pag. 39 diploma hoc mense iunio medio datum esse censet, Stumpf vero l. l. fultus testimonio privilegii Ottonis I, episcopi Bambergensis, quod datum est 1138, ,in curia Babenberg, feria II post sanctum diem Pentecostes' (Mon. Boica XII, pag. 332) mensis maii diem 22 vel 23 proponit. — Cf. Bernhardi, Konrad III, tom. I, pag. 39. 123. 10 Innocentius II papa Henricum, episcopum Moraviensem, Christi fidem apud paganos propagaturum, ad sese vocat. Laterani ſcc. 1140] apr. 12. Apographum in codice ms. s. XV (anno 1416 scr.) bibliothecae capituli metropol. Pra- gensis G XXXI signato, in appendice litt. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXII (C). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 212, num. 236 = Migne, Patrologia lat. tom. 179, pag. 531. — Erben, Reg. I, pag, 101, num. 227. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 8116. Innocencius episcopus servus servorum dei. Venerabili fratri Henrico, Mo- rauiensi" episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Fraternitatis tue li- teras benigne suscepimus et de tua sospitateb cerciores effecti, gavisi sumus. Verum tamen, quoniam ex ipsis voluntatem tuam cognovimus paganis verbum domini predicare et ad fidem Christi convertere, opus est, ut ad matrem tuam 20 sanctam Romanam ecclesiam venias, quatinus congnito fructu exinde proventuro, ibidem secundum universalis ecclesie doctrinam assumpta forma docendi, ipsius auctoritate, quod faciendum fuerit, auxiliante domino perficere valeas. Datum Laterani II idus aprilis. 15 124. 25 Zbigneus, sacerdos et canonicus sanctae Mariae, in ecclesia, quam in pa- trimonio suo, in villa Unětice, fundaverat, duos canonicos instituit et dotat. Quam ordinationem Soběslao duci tuendam commendat. 11125—11409. 30 Apographum insertum privilegio confirmationis Venceslai I. regis anno 1233 dato, cuius autogr. in tabulario capituli metropol. Pragensis asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 98, num. 219. 35 Instrumentum notis chronologicis omnino carens, cur ad annum cc. 1132 posuerit Erben, nescio. — Palacký in adnotationibus ap. Erben l. l. pag. 624 fidem eius in dubitationem vocavit, quam sententiam nullis argumentis confirmatam amplecti nequeo, cum forma atque indoles scripti huius antiquitatis manifesta prae se ferat vestigia. Cf. Krofta in Český časopis historický X, pag. 266 not. 3. 123. a) ,Olom(ucensi) al. man. superscr. C. — b) ,suspitate' C.
1138. — 1125—1140. NUM. 122—124. 129 Hergott, Genealogia Habsburg. II, I, pag. 158, num. 214. — Erben, Reg. I, pag. 101, num. 224. — Stumpf, Reg. num. 3378. 5 Dumge, Reg. Badensia, pag. 39 diploma hoc mense iunio medio datum esse censet, Stumpf vero l. l. fultus testimonio privilegii Ottonis I, episcopi Bambergensis, quod datum est 1138, ,in curia Babenberg, feria II post sanctum diem Pentecostes' (Mon. Boica XII, pag. 332) mensis maii diem 22 vel 23 proponit. — Cf. Bernhardi, Konrad III, tom. I, pag. 39. 123. 10 Innocentius II papa Henricum, episcopum Moraviensem, Christi fidem apud paganos propagaturum, ad sese vocat. Laterani ſcc. 1140] apr. 12. Apographum in codice ms. s. XV (anno 1416 scr.) bibliothecae capituli metropol. Pra- gensis G XXXI signato, in appendice litt. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXII (C). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 212, num. 236 = Migne, Patrologia lat. tom. 179, pag. 531. — Erben, Reg. I, pag, 101, num. 227. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 8116. Innocencius episcopus servus servorum dei. Venerabili fratri Henrico, Mo- rauiensi" episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Fraternitatis tue li- teras benigne suscepimus et de tua sospitateb cerciores effecti, gavisi sumus. Verum tamen, quoniam ex ipsis voluntatem tuam cognovimus paganis verbum domini predicare et ad fidem Christi convertere, opus est, ut ad matrem tuam 20 sanctam Romanam ecclesiam venias, quatinus congnito fructu exinde proventuro, ibidem secundum universalis ecclesie doctrinam assumpta forma docendi, ipsius auctoritate, quod faciendum fuerit, auxiliante domino perficere valeas. Datum Laterani II idus aprilis. 15 124. 25 Zbigneus, sacerdos et canonicus sanctae Mariae, in ecclesia, quam in pa- trimonio suo, in villa Unětice, fundaverat, duos canonicos instituit et dotat. Quam ordinationem Soběslao duci tuendam commendat. 11125—11409. 30 Apographum insertum privilegio confirmationis Venceslai I. regis anno 1233 dato, cuius autogr. in tabulario capituli metropol. Pragensis asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 98, num. 219. 35 Instrumentum notis chronologicis omnino carens, cur ad annum cc. 1132 posuerit Erben, nescio. — Palacký in adnotationibus ap. Erben l. l. pag. 624 fidem eius in dubitationem vocavit, quam sententiam nullis argumentis confirmatam amplecti nequeo, cum forma atque indoles scripti huius antiquitatis manifesta prae se ferat vestigia. Cf. Krofta in Český časopis historický X, pag. 266 not. 3. 123. a) ,Olom(ucensi) al. man. superscr. C. — b) ,suspitate' C.
Strana 130
130 NUM. 124. 1125—1140. Cunctis Christi fidelibus sit cognitum, me Zbyhneum, dei gratia sacerdotem, in meo patrimonio, hoc est in villa Vnetych,1 fundasse ecclesiam, in qua divino amonitus consilio locavi duos canonicos ita nominatos: Ras et Bezded, quibus ipsum locum usque ad finem vitę eorum concessi. Sed si peccatis intervenien- tibus proles eorum non fuerit docta, eis precepi, ut in vita sua ordinarent, quod istę numerus canonicorum duorum non desit usque in finem mundi. Substantiam quoque patris mei ac matris meę, quorum nomina sunt hec: Bohun, Bozena, meamque eis subiungavi. Primum Rouen sylvam cum campo, Huatym cum campo et ecce meta: magna via, que vadit Pragam, atque Calysce, Bridce rupis aspi- ciens aliam rupem ultra ryvum, qui Slatyunice vocatur; silva Scepene cum campo; 10 silva Scala cum campo; decem et VIII agri et IX, que a fratrę emi in patrimonium sub testimonio Wladotę et filiorum eius. Prata omnia, quia ea redemi quadrin- gentis et quadraginta denariis, et ad hec unus campus, quem a Mylhost mer- catus sum; emissarius cum equis, boves, vacce, scrofe cum porcis, anseres cum gallinis, pavones cum pavonissis. Molendinum in supradicto ryvo. In Levo 15 Gradech? terra ad aratrum, ubi christianitas incepta est, et Ostog proanimatus in ea sedens et solvens XII denarios unoquoque anno Wneticensi ecclesię. Status autem campi istius est iuxta Suadow et iuxta Colasoy et iuxta Hriunatecz. Locus vero terre in ipso castro est cum uno agro et pomeryum in horreo. In villa Vnetich duo pomeria in montę, quod est in orreo, et aliud in vallę; et ecce fa- 20 milia tota: Radata cum uxore et tres filii et una filia, Milhost, Bogdan, Rados, Bratromila, Johannes cum uxore et filia, Srinek, Modlis cum uxorę et filia, Mi- lohna. Juxta orreum est medietas campy; pro eo frater meus debet dare CL. Et alter est Bresti similiter medius; pro ipso debet dare C denarios, hoc est popousca. Ostog debet adiuvare cum tot falcibus, quot in domo erunt, fenum secarę, et metere duos dies preter unum, qui domum custodiet. Milong pro- animatus cum uxore et filiis et filiabus de Nouo Bolezlau,3 et ipse VI denarios iussus est, amboque in festo sancti Martini cum Ostog solvant. Quorum pro- animatorum si prosapia defecerit, ecclesia Vneticensis teram habeat. Nullus eos destruere audeat et si destruxerit, maledictus sit. Nescadam ad litteras posui servum; si didicerit,a liber sit, si non, servus. De sepultura igitur corporis mei Zbihnew, dei gratia sacerdos atque canonicus sancte Marie, sollicitę memoratus sum, ut sit in ipsa ecclesia mea, que est Vnetich, iuxta foveam, ubi funditur aqua baptismatis; taliter vero, ut fossa sequatur pedes meos sacri fontis. Deum et dominum meum Jesum Christum preposui hic esse heredem et sanctam 35 Mariam omnesque sanctos dei, neminem alium mortalium preter duos prefatos canonicos, quibus nullus audeat nocerę. Et si quispiam velit auferrę de rebus 5 25 30 124. a) ,dicecit' A. 1) Ounětice, distr. pol. Smichov. — 1) Levý Hrádek a Praga ad septemtr., distr. pol. Smíchov. — 3) Mladá Boleslav, germ. Jung-Bunzlau, a Praga ad septemtr. et 40 orientem.
130 NUM. 124. 1125—1140. Cunctis Christi fidelibus sit cognitum, me Zbyhneum, dei gratia sacerdotem, in meo patrimonio, hoc est in villa Vnetych,1 fundasse ecclesiam, in qua divino amonitus consilio locavi duos canonicos ita nominatos: Ras et Bezded, quibus ipsum locum usque ad finem vitę eorum concessi. Sed si peccatis intervenien- tibus proles eorum non fuerit docta, eis precepi, ut in vita sua ordinarent, quod istę numerus canonicorum duorum non desit usque in finem mundi. Substantiam quoque patris mei ac matris meę, quorum nomina sunt hec: Bohun, Bozena, meamque eis subiungavi. Primum Rouen sylvam cum campo, Huatym cum campo et ecce meta: magna via, que vadit Pragam, atque Calysce, Bridce rupis aspi- ciens aliam rupem ultra ryvum, qui Slatyunice vocatur; silva Scepene cum campo; 10 silva Scala cum campo; decem et VIII agri et IX, que a fratrę emi in patrimonium sub testimonio Wladotę et filiorum eius. Prata omnia, quia ea redemi quadrin- gentis et quadraginta denariis, et ad hec unus campus, quem a Mylhost mer- catus sum; emissarius cum equis, boves, vacce, scrofe cum porcis, anseres cum gallinis, pavones cum pavonissis. Molendinum in supradicto ryvo. In Levo 15 Gradech? terra ad aratrum, ubi christianitas incepta est, et Ostog proanimatus in ea sedens et solvens XII denarios unoquoque anno Wneticensi ecclesię. Status autem campi istius est iuxta Suadow et iuxta Colasoy et iuxta Hriunatecz. Locus vero terre in ipso castro est cum uno agro et pomeryum in horreo. In villa Vnetich duo pomeria in montę, quod est in orreo, et aliud in vallę; et ecce fa- 20 milia tota: Radata cum uxore et tres filii et una filia, Milhost, Bogdan, Rados, Bratromila, Johannes cum uxore et filia, Srinek, Modlis cum uxorę et filia, Mi- lohna. Juxta orreum est medietas campy; pro eo frater meus debet dare CL. Et alter est Bresti similiter medius; pro ipso debet dare C denarios, hoc est popousca. Ostog debet adiuvare cum tot falcibus, quot in domo erunt, fenum secarę, et metere duos dies preter unum, qui domum custodiet. Milong pro- animatus cum uxore et filiis et filiabus de Nouo Bolezlau,3 et ipse VI denarios iussus est, amboque in festo sancti Martini cum Ostog solvant. Quorum pro- animatorum si prosapia defecerit, ecclesia Vneticensis teram habeat. Nullus eos destruere audeat et si destruxerit, maledictus sit. Nescadam ad litteras posui servum; si didicerit,a liber sit, si non, servus. De sepultura igitur corporis mei Zbihnew, dei gratia sacerdos atque canonicus sancte Marie, sollicitę memoratus sum, ut sit in ipsa ecclesia mea, que est Vnetich, iuxta foveam, ubi funditur aqua baptismatis; taliter vero, ut fossa sequatur pedes meos sacri fontis. Deum et dominum meum Jesum Christum preposui hic esse heredem et sanctam 35 Mariam omnesque sanctos dei, neminem alium mortalium preter duos prefatos canonicos, quibus nullus audeat nocerę. Et si quispiam velit auferrę de rebus 5 25 30 124. a) ,dicecit' A. 1) Ounětice, distr. pol. Smichov. — 1) Levý Hrádek a Praga ad septemtr., distr. pol. Smíchov. — 3) Mladá Boleslav, germ. Jung-Bunzlau, a Praga ad septemtr. et 40 orientem.
Strana 131
1125—1140. — 1141 IAN. 31. NUM. 124, 125. 131 sancte ecclesie, maledicat illum deus, ipse Jesus Christus et beata virgo Maria. O summę dignitatis princeps et dux Boemorum gloriosissimę, Zobezlaę, dei misericordie et vestre bonitati commendavi locellum meum posterisque vestris, et rogo, ut nulli ad devorandum detis, sed vos ipse sitis eorum prepositus, vos defensor et vos dispositor, vos provisor" et dispensator, per vos solum cuncta regantur. Et de ipsis canonicis seniorem eligite, qui decanus vocetur, cui nil liceat minuere, sed augere. Et in Sacensi monte post vastacionem, quas vastavit nos episcopus, inveni vacuum locum; idcirco ea, que modo sunt, in ea omnia sunt. Et ego tradidi tibi illa domino męo duci, ut accipiatis ad vos et indę di- 10 tetis canonicos Vneticenses, qui non mei, sed vestri vocentur. 5 15 125. Innocentius II papa Henrico, episcopo Moraviensi, ad Prussiae paganos profecturo, mandat, ut vicarios domi constituat et concedit ei, ut in Prussia praeferenda cruce utatur. Laterani I114I] ian. 31. Apographum in codice ms. saec. XV. bibl. capituli metrop. Pragensis G. XXXI. signato in appendice litterarum Ivonis Carnotensis cap. CLXXXI (C). Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 212, num. 237 = Migne, Patrolog. lat. tom. 179, pag. 564. — Erben, Reg. I, pag. 102, num. 228. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8199. 20 Loewenfeld in nova Regestorum pontif. editione epistolam ad annum 1142 minus recte ponit, cum ex eo, quod Canonicus Vissegradensis (Fontes rer. Boh. II, pag. 235) et Annal. Gradic. (ibid. pag. 397) ad ann. 114I narrant, epistolam huic anno adscribendam esse pateat. Innocencius" episcopus servus servorum dei, venerabili fratri H.,1 Morauiensi episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Non decet episcopum ad 25 pascendum gregem dominicum constitutum proprias oves ieiunas relinquere et alienis pabula ministrare. Si tamen paganis de Pruzia verbum domini predicare et eos ad fidem Christi convertere desideras et fructum ecclesie deib exinde pro- venturum existimas,“ opus est, ut per episcopatum tibi a deo commissum ho- nestas et discretas personas interim constituas,d qui corrigenda corrigant, et que 30 statuenda fuerint, ad honorem dei stabiliant atque ovibus tibi a deo commissis vite pabula sumministrent. Postmodum vero, si tantum laborem ecclesie dei utilem esse cognoveris, tam sanctum opus auxiliante domino studeas adimplere. Crucem quoque ad memoriam dominice passionis et inimicos Christi conter- rendose in terra illius gentis ferendi ante te fraternitati tue licenciam indulgemus. 35 Denuncciato eciam genti illi verbo domini, ad populum tibi commissum redire Datum Laterani II kalendas februarii. non differas. 40 124. b) ,proviosor‘ A. — c) ,quo‘ A. 125. a) Praecedit lemma rubro colore scriptum: Epistola Innocencii pape ad Henricum Mo- rauiensi episcopo“ ſsic]. — b) ,dei' eadem manu superscr. C. — c) ,xi‘ alio atramento supra lineam additum C. — d) ex,constitutas' correctum C. — e) genuine, convertendos“ sed corr. C. 1) Henrico Zdik 1126—1151.
1125—1140. — 1141 IAN. 31. NUM. 124, 125. 131 sancte ecclesie, maledicat illum deus, ipse Jesus Christus et beata virgo Maria. O summę dignitatis princeps et dux Boemorum gloriosissimę, Zobezlaę, dei misericordie et vestre bonitati commendavi locellum meum posterisque vestris, et rogo, ut nulli ad devorandum detis, sed vos ipse sitis eorum prepositus, vos defensor et vos dispositor, vos provisor" et dispensator, per vos solum cuncta regantur. Et de ipsis canonicis seniorem eligite, qui decanus vocetur, cui nil liceat minuere, sed augere. Et in Sacensi monte post vastacionem, quas vastavit nos episcopus, inveni vacuum locum; idcirco ea, que modo sunt, in ea omnia sunt. Et ego tradidi tibi illa domino męo duci, ut accipiatis ad vos et indę di- 10 tetis canonicos Vneticenses, qui non mei, sed vestri vocentur. 5 15 125. Innocentius II papa Henrico, episcopo Moraviensi, ad Prussiae paganos profecturo, mandat, ut vicarios domi constituat et concedit ei, ut in Prussia praeferenda cruce utatur. Laterani I114I] ian. 31. Apographum in codice ms. saec. XV. bibl. capituli metrop. Pragensis G. XXXI. signato in appendice litterarum Ivonis Carnotensis cap. CLXXXI (C). Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 212, num. 237 = Migne, Patrolog. lat. tom. 179, pag. 564. — Erben, Reg. I, pag. 102, num. 228. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8199. 20 Loewenfeld in nova Regestorum pontif. editione epistolam ad annum 1142 minus recte ponit, cum ex eo, quod Canonicus Vissegradensis (Fontes rer. Boh. II, pag. 235) et Annal. Gradic. (ibid. pag. 397) ad ann. 114I narrant, epistolam huic anno adscribendam esse pateat. Innocencius" episcopus servus servorum dei, venerabili fratri H.,1 Morauiensi episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Non decet episcopum ad 25 pascendum gregem dominicum constitutum proprias oves ieiunas relinquere et alienis pabula ministrare. Si tamen paganis de Pruzia verbum domini predicare et eos ad fidem Christi convertere desideras et fructum ecclesie deib exinde pro- venturum existimas,“ opus est, ut per episcopatum tibi a deo commissum ho- nestas et discretas personas interim constituas,d qui corrigenda corrigant, et que 30 statuenda fuerint, ad honorem dei stabiliant atque ovibus tibi a deo commissis vite pabula sumministrent. Postmodum vero, si tantum laborem ecclesie dei utilem esse cognoveris, tam sanctum opus auxiliante domino studeas adimplere. Crucem quoque ad memoriam dominice passionis et inimicos Christi conter- rendose in terra illius gentis ferendi ante te fraternitati tue licenciam indulgemus. 35 Denuncciato eciam genti illi verbo domini, ad populum tibi commissum redire Datum Laterani II kalendas februarii. non differas. 40 124. b) ,proviosor‘ A. — c) ,quo‘ A. 125. a) Praecedit lemma rubro colore scriptum: Epistola Innocencii pape ad Henricum Mo- rauiensi episcopo“ ſsic]. — b) ,dei' eadem manu superscr. C. — c) ,xi‘ alio atramento supra lineam additum C. — d) ex,constitutas' correctum C. — e) genuine, convertendos“ sed corr. C. 1) Henrico Zdik 1126—1151.
Strana 132
132 NUM. 126, 127. 1142 IAN. — APR. 1. 126. Conradus III, Romanorum rex, monasterio Garstensi 1 „quadringentos mansos in silva, que vocatur Ritmarch, videlicet a fluvio lowernitz usque ad fluvium Agast et exinde usque ad terminum Sclavorum“ 2 donat. Ratisbonae 1142 ſm. ian.] Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 204, num. 138. — Erben, Reg. I. pag. 103, num. 232 (ex Meiller, Reg. d. Babenberg. pag. 29, num. 1). — Stumpf, Reg. num. 3434. 127. Innocentius Il papa Henricum, episcopum Olomucensem, iter ad paganos aggressurum hortatur, ut ad suos, rebelles ipsosque emendatione indigentes, 10 quam primum reverti studeat. Laterani 11142] apr. 1. Apographum in codice ms. saec. XV. bibl. capituli metrop. Pragensis G XXXI. signato, in appendice epist. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXX (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 213, num. 238. = Migne, Patrol. lat. t. 179, pag. 564. — 15 Erben, Reg. I, pag. 102, num. 229. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 8220. De tempore huius et sequentis epistolae vide Dudik, Mährens Gesch. III. pag. 141, not. 2 Innocencius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri Henrico, Olo- mucensi episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Qui pastoralis of- ficii regimen in ecclesia dei obtinent et ad aliorum regimina proponuntur, solli- 20 cita debent consideracione perpendere, quod non tantum de propriis, sed eciam de subditorum suorum excessibus reddituri sunt supremo“ iudici racionem. Quamvis itaque, karissime in Christo frater, populus tibi a deo commissus dure cervicis sit, tibique rebellis et inobediens existat, valde nobis tibi expedire vi- detur, ut pro ipsius adhuc salute et admonicione attencius debeas laborare, et 25 quantum in te est, ad viam rectitudinis revocare. Scriptum namque est:b,clama, ne cesses, sicut tuba exalta vocem tuam';1 et rursus scriptum est: ,si dicente me ad impium: morte morieris, non annuncciaveris" ei, neque locutus fueris, ut avertatur a via sua impia et vivat, ipse impius in iniquitate sua morietur, san- guinem autem eius de manu tua requiram; si autem tu annucciaveris impio, et 30 ille non fuerit conversus ab impietate" sua et a via sua impia, ipse quidem ind iniquitate sua morietur, tu autem animam tuam liberasti.'2 Hinc eciam Ephesiis Paulus dicit: ,munde sunt hodie manus mee a sanguine omnium vestrum; non enim subterfugi, quominus annuncciareme omne consilium dei vobis.' Mundus 126. 1) Garsten ap. Steyer ab Linz versus merid. et orient. — 3) I. e. Bohemicum. 127. a) ,suppremo‘ C. — b) ,est om. C. — c) ,anuncciaveris' C. — d) ,impietate — in" om. C. — e) ,anuncciarem‘ C. 1) Isaiae LVIII, 1. — 1) Ezech. III, 18, 19. — 5) Act. apost. XX, 26, 27. 35
132 NUM. 126, 127. 1142 IAN. — APR. 1. 126. Conradus III, Romanorum rex, monasterio Garstensi 1 „quadringentos mansos in silva, que vocatur Ritmarch, videlicet a fluvio lowernitz usque ad fluvium Agast et exinde usque ad terminum Sclavorum“ 2 donat. Ratisbonae 1142 ſm. ian.] Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 204, num. 138. — Erben, Reg. I. pag. 103, num. 232 (ex Meiller, Reg. d. Babenberg. pag. 29, num. 1). — Stumpf, Reg. num. 3434. 127. Innocentius Il papa Henricum, episcopum Olomucensem, iter ad paganos aggressurum hortatur, ut ad suos, rebelles ipsosque emendatione indigentes, 10 quam primum reverti studeat. Laterani 11142] apr. 1. Apographum in codice ms. saec. XV. bibl. capituli metrop. Pragensis G XXXI. signato, in appendice epist. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXX (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 213, num. 238. = Migne, Patrol. lat. t. 179, pag. 564. — 15 Erben, Reg. I, pag. 102, num. 229. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 8220. De tempore huius et sequentis epistolae vide Dudik, Mährens Gesch. III. pag. 141, not. 2 Innocencius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri Henrico, Olo- mucensi episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Qui pastoralis of- ficii regimen in ecclesia dei obtinent et ad aliorum regimina proponuntur, solli- 20 cita debent consideracione perpendere, quod non tantum de propriis, sed eciam de subditorum suorum excessibus reddituri sunt supremo“ iudici racionem. Quamvis itaque, karissime in Christo frater, populus tibi a deo commissus dure cervicis sit, tibique rebellis et inobediens existat, valde nobis tibi expedire vi- detur, ut pro ipsius adhuc salute et admonicione attencius debeas laborare, et 25 quantum in te est, ad viam rectitudinis revocare. Scriptum namque est:b,clama, ne cesses, sicut tuba exalta vocem tuam';1 et rursus scriptum est: ,si dicente me ad impium: morte morieris, non annuncciaveris" ei, neque locutus fueris, ut avertatur a via sua impia et vivat, ipse impius in iniquitate sua morietur, san- guinem autem eius de manu tua requiram; si autem tu annucciaveris impio, et 30 ille non fuerit conversus ab impietate" sua et a via sua impia, ipse quidem ind iniquitate sua morietur, tu autem animam tuam liberasti.'2 Hinc eciam Ephesiis Paulus dicit: ,munde sunt hodie manus mee a sanguine omnium vestrum; non enim subterfugi, quominus annuncciareme omne consilium dei vobis.' Mundus 126. 1) Garsten ap. Steyer ab Linz versus merid. et orient. — 3) I. e. Bohemicum. 127. a) ,suppremo‘ C. — b) ,est om. C. — c) ,anuncciaveris' C. — d) ,impietate — in" om. C. — e) ,anuncciarem‘ C. 1) Isaiae LVIII, 1. — 1) Ezech. III, 18, 19. — 5) Act. apost. XX, 26, 27. 35
Strana 133
1142 APR. 1. NUM. 127, 128. 133 5 ergo a sanguine eorum non esset, si eis dei consilium annuncciaref noluisset, quia cum increpare delinquentes noluerit, eos procul dubio tacendo pastor oc- cidit. Ideoque etsi, quod absit, tuis commonicionibus8 converti noluerint, ipsi in impietate sua morientur, tu vero te ipsum de morte ipsorum eripies. Verum si ad paganos, de quibus nobis significasti, transire, eisque verbum dei et fidem christianam annuncciaref discrecioni tue videtur utile, nobis placet; ita tamen, ut ad commissum tibi populum quam cicius redire non negligas. Datum Late- rani, kalendis aprilis. 128. 10 Innocentius II papa episcopatus Olomucensis clerum de divinis contra Hen- rici episcopi interdictum celebratis et de excommunicatis ab eodem hominibus re- ceptis vituperat obedireque episcopo iubet. Laterani [1142] apr. 1. 15 Apographum in codice ms. saec. XV bibl. capituli metrop. Pragensis G XXXI signato, in appendice epist. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXI. (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 214, num, 239 = Migne, Patrolog. lat. tom. 179, pag. 565 — Erben, Reg. I, pag. 102, num. 230. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 8221. 20 25 Innocencius episcopus, servus servorum dei, abbatibus, canonicis et clericis per Olomucensem episcopatum constitutis. Quod vos de beati Petri et nostra gracia minime salutamus, non nostre severitati, sed vestre pocius inobediencie et presumpcioni est asscribendum. Audivimus namque, quod" tamen valde do- lemus, vos in tantam insaniam' prorupisse, quod contra prohibicionem venera bilis fratris nostri H.,1 episcopi vestri, divina officia celebrare presumitis et ex- communicatos suos recipere et sacramenta ecclesiastica, que dei sunt, cum eis communicare nullatenus formidatis. Quod quam exsecrabile sit, quantumque e animarum vestrarum saluti contrarium, sanctorum patrum decreta manifeste de- clarant. Ait namque Calixtus papa2 inter cetera: ,excommunicatos a sacerdotibus nullus recipiat, nec cum eis in oracione aut cibo aut potu aut osculo commu- nicet nec ave eis dicat; quia quicumque in hiis vel in aliis prohibitis scienter 30 excommunicatis communicaverit, iuxta apostolorum institucionem et ipse simili excommunicacioni subiaceat. Ab his ergo clerici etd laici se abstineant, qui eadem pati noluerint.' Item ex Carthaginensi concilio: ,Qui communicaverit vel oraverit cum excommunicato, si laicus est, excommunicetur, si clericus, depo- natur.' Que cum ita sint, per apostolica scripta universitatem vestram monemus et monendo precipimus, ut de tantis excessibus prefato fratri nostro, episcopo 35 40 127. f) ,anunciare‘ C. — g) ,commocionibus' C. 128. a) ,quod' om. C. — b) ,infamiam‘ C. — c) ,quantumcumque‘ C. — d) ,et alia manu superscr. pro ,vel' genuine posito, sed deleto. C. 1) Henrici II. — 2) Vide ep. Calixti secundam cap. X ap. Hinschium, Decretales Pseudo-Isidorianae pag. 138.
1142 APR. 1. NUM. 127, 128. 133 5 ergo a sanguine eorum non esset, si eis dei consilium annuncciaref noluisset, quia cum increpare delinquentes noluerit, eos procul dubio tacendo pastor oc- cidit. Ideoque etsi, quod absit, tuis commonicionibus8 converti noluerint, ipsi in impietate sua morientur, tu vero te ipsum de morte ipsorum eripies. Verum si ad paganos, de quibus nobis significasti, transire, eisque verbum dei et fidem christianam annuncciaref discrecioni tue videtur utile, nobis placet; ita tamen, ut ad commissum tibi populum quam cicius redire non negligas. Datum Late- rani, kalendis aprilis. 128. 10 Innocentius II papa episcopatus Olomucensis clerum de divinis contra Hen- rici episcopi interdictum celebratis et de excommunicatis ab eodem hominibus re- ceptis vituperat obedireque episcopo iubet. Laterani [1142] apr. 1. 15 Apographum in codice ms. saec. XV bibl. capituli metrop. Pragensis G XXXI signato, in appendice epist. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXI. (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 214, num, 239 = Migne, Patrolog. lat. tom. 179, pag. 565 — Erben, Reg. I, pag. 102, num. 230. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 8221. 20 25 Innocencius episcopus, servus servorum dei, abbatibus, canonicis et clericis per Olomucensem episcopatum constitutis. Quod vos de beati Petri et nostra gracia minime salutamus, non nostre severitati, sed vestre pocius inobediencie et presumpcioni est asscribendum. Audivimus namque, quod" tamen valde do- lemus, vos in tantam insaniam' prorupisse, quod contra prohibicionem venera bilis fratris nostri H.,1 episcopi vestri, divina officia celebrare presumitis et ex- communicatos suos recipere et sacramenta ecclesiastica, que dei sunt, cum eis communicare nullatenus formidatis. Quod quam exsecrabile sit, quantumque e animarum vestrarum saluti contrarium, sanctorum patrum decreta manifeste de- clarant. Ait namque Calixtus papa2 inter cetera: ,excommunicatos a sacerdotibus nullus recipiat, nec cum eis in oracione aut cibo aut potu aut osculo commu- nicet nec ave eis dicat; quia quicumque in hiis vel in aliis prohibitis scienter 30 excommunicatis communicaverit, iuxta apostolorum institucionem et ipse simili excommunicacioni subiaceat. Ab his ergo clerici etd laici se abstineant, qui eadem pati noluerint.' Item ex Carthaginensi concilio: ,Qui communicaverit vel oraverit cum excommunicato, si laicus est, excommunicetur, si clericus, depo- natur.' Que cum ita sint, per apostolica scripta universitatem vestram monemus et monendo precipimus, ut de tantis excessibus prefato fratri nostro, episcopo 35 40 127. f) ,anunciare‘ C. — g) ,commocionibus' C. 128. a) ,quod' om. C. — b) ,infamiam‘ C. — c) ,quantumcumque‘ C. — d) ,et alia manu superscr. pro ,vel' genuine posito, sed deleto. C. 1) Henrici II. — 2) Vide ep. Calixti secundam cap. X ap. Hinschium, Decretales Pseudo-Isidorianae pag. 138.
Strana 134
134 NUM. 128—130. 1142 APR. 1. — AUG. 21. vestro,e digne satisfaciatis et ad ipsius obedienciam et reverenciam cum omni devocione humiliter redeatis, alioquin excommunicacionis vel deposicionis sen- tenciam,I quam in vos canonica equitate promulgaverit, beati Petri, principis apostolorum, et nostra auctoritate firmabimus. Datum Laterani kalendis aprilis. 129. 5 Conradus III, Romanorum rex, Hugoni de Kranichberg annuale forum in villa Petronelli donat. — Inter testes: �Steico, Morauiensis episcopus' et ,La- dizlaus, dux Bohemie." Norimbergae 1142 m. mai. Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberg. pag. 30, num. 2 (reg.) = Erben, Reg. I, pag. 104, 10 num. 235. — Stumpf, Reg. num. 3446. Paucis diebus ante (21 et 22 maii) Henricus Zdik episcopus in monasterio Windbergensi, quod denuo a se conditum Adalbertus comes de Bogen Praemonstratensibus tradidit, ver- satus est. Vid. Primordia Windberg.: Anno MCXLII... consecrata sunt tria altaria in capi- tibus huius aecclesiae : altare s. Petri et Pauli ad meridiem et altare s. Johannis evangelistae et s. Andreae ad septentrionem in XII iunii kalenda [maii 21]; in secundo die, id est XI iunii kalenda [mai 22] summum altare in honore sanctae et individuae trinitatis, beatae Mariae et s. Augustini et sanctorum plurimorum .... Consecravit autem ea videlicet altaria Stiko, epi- scopus Olmucensis, de provintia, quae est Moravia, vir magni nominis et meriti, tam spiritua- libus quam laicis acceptus et gratus personis, amator religionis quantum ad professionem nostri ordinis, scilicet Premonstratensis, presente fundatore loci nobili comite Adelberto cum uxore sua nomine Hedewic et duobus filiis Hertwico et Perhtoldo.“ (Mon. Germ. Script. XVII, pag. 562 sq.) — Erben, Reg. I, num. 234. — Cf. etiam adnotationem necrologii Windberg. ad diem XV kal. febr.: ,Wlatizlaus, dux Boemie [† 1174]. Iste propria expensa destinavit ad nos episcopum Moraviae, qui et dedicavit monasterium nostrum.“ (Mon. Boic. XVI, pag. 91). — Sed non solum monasterium consecraturus hic devenisse videtur episcopus, sed potius qui comites de Bogen ad Vladislaum ducem adiuvandum conciliaret, qui haud multo ante, die 25 apr., a Conrado principe Znoimensi victus in Germaniam confugit. Quod Vladislai filia, cui Svatavae erat nomen, Friderici comitis de Bogen erat uxor, universae familiae multum intererat, ut propinquo afflicto opem ferret. Episcopum rem bene gessisse ex eo colligitur, quod Fridericus atque alii Bavariae primores (quorum nomina in diplomatibus ap. Stumpf num. 3445—3447 adferuntur) Norimbergam se contulerunt, ubi tum Vladislaus dux apud Conradum regem commorabatur. Supremis maii mensis diebus rex cum exercitu iter in Bohemiam ingressus est; vid. Palacký, Dějiny3 I, 2 pag. 30 sq.; Bernhardi, Konrad III, pag. 293. 15 20 25 30 35 130. Innocentius II papa Henrico, episcopo Olomucensi, Guidonem, diaconum car- dinalem, legatum suum, commendat. Laterani 11142) aug. 21. Apographum in cod. ms. s. XV in bibl. capituli metrop. Pragensis G. XXXI in appendice 40 litt. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXII (C). 128. e) ,episcopo vestro' alia manu in marg. adscr. C. — I) ,sentencia‘ C. 129. 1) Prope Hainburg in Austria Inferiore.
134 NUM. 128—130. 1142 APR. 1. — AUG. 21. vestro,e digne satisfaciatis et ad ipsius obedienciam et reverenciam cum omni devocione humiliter redeatis, alioquin excommunicacionis vel deposicionis sen- tenciam,I quam in vos canonica equitate promulgaverit, beati Petri, principis apostolorum, et nostra auctoritate firmabimus. Datum Laterani kalendis aprilis. 129. 5 Conradus III, Romanorum rex, Hugoni de Kranichberg annuale forum in villa Petronelli donat. — Inter testes: �Steico, Morauiensis episcopus' et ,La- dizlaus, dux Bohemie." Norimbergae 1142 m. mai. Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberg. pag. 30, num. 2 (reg.) = Erben, Reg. I, pag. 104, 10 num. 235. — Stumpf, Reg. num. 3446. Paucis diebus ante (21 et 22 maii) Henricus Zdik episcopus in monasterio Windbergensi, quod denuo a se conditum Adalbertus comes de Bogen Praemonstratensibus tradidit, ver- satus est. Vid. Primordia Windberg.: Anno MCXLII... consecrata sunt tria altaria in capi- tibus huius aecclesiae : altare s. Petri et Pauli ad meridiem et altare s. Johannis evangelistae et s. Andreae ad septentrionem in XII iunii kalenda [maii 21]; in secundo die, id est XI iunii kalenda [mai 22] summum altare in honore sanctae et individuae trinitatis, beatae Mariae et s. Augustini et sanctorum plurimorum .... Consecravit autem ea videlicet altaria Stiko, epi- scopus Olmucensis, de provintia, quae est Moravia, vir magni nominis et meriti, tam spiritua- libus quam laicis acceptus et gratus personis, amator religionis quantum ad professionem nostri ordinis, scilicet Premonstratensis, presente fundatore loci nobili comite Adelberto cum uxore sua nomine Hedewic et duobus filiis Hertwico et Perhtoldo.“ (Mon. Germ. Script. XVII, pag. 562 sq.) — Erben, Reg. I, num. 234. — Cf. etiam adnotationem necrologii Windberg. ad diem XV kal. febr.: ,Wlatizlaus, dux Boemie [† 1174]. Iste propria expensa destinavit ad nos episcopum Moraviae, qui et dedicavit monasterium nostrum.“ (Mon. Boic. XVI, pag. 91). — Sed non solum monasterium consecraturus hic devenisse videtur episcopus, sed potius qui comites de Bogen ad Vladislaum ducem adiuvandum conciliaret, qui haud multo ante, die 25 apr., a Conrado principe Znoimensi victus in Germaniam confugit. Quod Vladislai filia, cui Svatavae erat nomen, Friderici comitis de Bogen erat uxor, universae familiae multum intererat, ut propinquo afflicto opem ferret. Episcopum rem bene gessisse ex eo colligitur, quod Fridericus atque alii Bavariae primores (quorum nomina in diplomatibus ap. Stumpf num. 3445—3447 adferuntur) Norimbergam se contulerunt, ubi tum Vladislaus dux apud Conradum regem commorabatur. Supremis maii mensis diebus rex cum exercitu iter in Bohemiam ingressus est; vid. Palacký, Dějiny3 I, 2 pag. 30 sq.; Bernhardi, Konrad III, pag. 293. 15 20 25 30 35 130. Innocentius II papa Henrico, episcopo Olomucensi, Guidonem, diaconum car- dinalem, legatum suum, commendat. Laterani 11142) aug. 21. Apographum in cod. ms. s. XV in bibl. capituli metrop. Pragensis G. XXXI in appendice 40 litt. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXII (C). 128. e) ,episcopo vestro' alia manu in marg. adscr. C. — I) ,sentencia‘ C. 129. 1) Prope Hainburg in Austria Inferiore.
Strana 135
1142 AUG. 21.—DEC. NUM. 130—133. 135 Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 215, num. 240 = Migne, Patrologia lat. tom. 179, pag. 597. — Erben, Reg. I, pag. 104, num. 236. — Jaffé, Reg. pontif. 12 num. 8238. — Cf. Giesebrecht, Arnold v. Brescia pag. 16. 5 10 Innocencius episcopus," servus servorum dei, venerabili fratri Henrico, Mo- rauiensi episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Diu est, quod fra- ternitatem tuam in extirpandis vitiis et fovendis virtutibus valde sollicitam esse et pro christiane fidei religione in partibus illis propaganda te instancius labo- rare congnovimus. Pro magna itaque, quam de persona tua habemus, fiducia, dilectum filium nostrum G.1 diaconum cardinalem, prudentem siquidem et ho- nestum virum, quem pro enormitatibus corrigendis ad partes illas de nostro latere destinamus, dileccioni tue attencius commendamus, rogantes, quatinus sibi diligenter assistas et in hiis, que ad christiane religionis augmentum et morum correccionemb spectare congnoveris, opem et consilium prebeas. Datum Late- rani XII kalendas septembris. 15 131. Conradus III, Romanorum rex, monasterii Reichersbergensis possessiones confirmat „in civitate Ratisbona in curia celebri,“ cui interfuit etiam ,Heinricus Olomicensis episcopus." Ratisbonae 1142 dec. 15. 20 Monum. Boica IV, pag. 409, num. 5. — Urkundenb. d. Landes ob d. Enns I, pag. 284, num. 6; II, pag. 202, num. 136. — Erben, Reg. I, pag. 105, num. 237. — Stumpf, Reg. num. 3448. — Cf. Bernhardi, Konrad III, pag. 307. 132. Conradus III, Romanorum rex, monasterio sancti Floriani possessiones in 25 Windberg1 confirmat, „nominatim autem omnia predia et possessiones, quas a capite Eberspach? usque ad fines Boemie tam in longitudine quam in lati- tudine eadem ecclesia possedisse cognoscitur.“ — Inter testes, qui praesentes aderant: Heinricus Olomucensis episcopus." Ratisbonae 1142 ſm. dec.] 30 Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 202, num. 137. — Stumpf, Reg. num. 3449. 133. 35 Capitulum in Praemonstratensi colloquio congregatum Henrico, Olomucensi episcopo, significat, se exoptatum conventum ei mittere decrevisse, quem ei com- mendat. ſcc. 1142] 130. a) ,episc. om. C. — b) ,correpcionem' C. 1) Guidonem. Titulus eius ignoratur cf. Bernhardi, Konrad III, pag. 740 nota 21. 132. 1) ap. Helfenberg in Austria Super. — 2) Fl. Austriae Super. ex sinistra Danubii ripa.
1142 AUG. 21.—DEC. NUM. 130—133. 135 Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 215, num. 240 = Migne, Patrologia lat. tom. 179, pag. 597. — Erben, Reg. I, pag. 104, num. 236. — Jaffé, Reg. pontif. 12 num. 8238. — Cf. Giesebrecht, Arnold v. Brescia pag. 16. 5 10 Innocencius episcopus," servus servorum dei, venerabili fratri Henrico, Mo- rauiensi episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Diu est, quod fra- ternitatem tuam in extirpandis vitiis et fovendis virtutibus valde sollicitam esse et pro christiane fidei religione in partibus illis propaganda te instancius labo- rare congnovimus. Pro magna itaque, quam de persona tua habemus, fiducia, dilectum filium nostrum G.1 diaconum cardinalem, prudentem siquidem et ho- nestum virum, quem pro enormitatibus corrigendis ad partes illas de nostro latere destinamus, dileccioni tue attencius commendamus, rogantes, quatinus sibi diligenter assistas et in hiis, que ad christiane religionis augmentum et morum correccionemb spectare congnoveris, opem et consilium prebeas. Datum Late- rani XII kalendas septembris. 15 131. Conradus III, Romanorum rex, monasterii Reichersbergensis possessiones confirmat „in civitate Ratisbona in curia celebri,“ cui interfuit etiam ,Heinricus Olomicensis episcopus." Ratisbonae 1142 dec. 15. 20 Monum. Boica IV, pag. 409, num. 5. — Urkundenb. d. Landes ob d. Enns I, pag. 284, num. 6; II, pag. 202, num. 136. — Erben, Reg. I, pag. 105, num. 237. — Stumpf, Reg. num. 3448. — Cf. Bernhardi, Konrad III, pag. 307. 132. Conradus III, Romanorum rex, monasterio sancti Floriani possessiones in 25 Windberg1 confirmat, „nominatim autem omnia predia et possessiones, quas a capite Eberspach? usque ad fines Boemie tam in longitudine quam in lati- tudine eadem ecclesia possedisse cognoscitur.“ — Inter testes, qui praesentes aderant: Heinricus Olomucensis episcopus." Ratisbonae 1142 ſm. dec.] 30 Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 202, num. 137. — Stumpf, Reg. num. 3449. 133. 35 Capitulum in Praemonstratensi colloquio congregatum Henrico, Olomucensi episcopo, significat, se exoptatum conventum ei mittere decrevisse, quem ei com- mendat. ſcc. 1142] 130. a) ,episc. om. C. — b) ,correpcionem' C. 1) Guidonem. Titulus eius ignoratur cf. Bernhardi, Konrad III, pag. 740 nota 21. 132. 1) ap. Helfenberg in Austria Super. — 2) Fl. Austriae Super. ex sinistra Danubii ripa.
Strana 136
136 NUM. 133—135. CC. 1142—1143. Apographum in cod. ms. saec. XV biblioth. capituli metropol. Pragensis G. XXXI signato in appendice epistolarum Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXIII (C). Pessina, Phosphorus septicornis, pag. 560. = Dobner, Monum. hist. Bohemiae I, pag. 397. = Richter, Augustini episcoporum Olomucensium series, pag. 29. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 216, num. 242. — Erben, Reg. I, pag. 106, num. 240. Epistolam ad monasterii Strahoviensis ordini Praemonstratensi traditionem referri, ex eo apparet, quod Gerlaci Chronicon ad annum 1184 de monasterii huius origine narrat, ubi epistola nostra his verbis commemoratur: „Literas capituli ad memoratum episcopum require si placet, in fine libri, cuius est titulus ,Epistolae Ivonis,' et invenies“ (Fontes rer. Bohem. II. pag. 486). Ex quibus Dobner, Monum. I, pag. 397 codicem capituli Pragensis, quem ipse non inspexit, eundem esse, ad quem Gerlacus revocat, perperam concludit. — Cf. etiam Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 273. 10 Dei disposicione Morauiensis ecclesie merito sanctitatis reverentissimo epi- scopo 1 humilis conventus, in nomine domini in Premonstratensi colloquio con- gregatus, suas et omnium suorum“ fratrum oraciones. Iuste ac religiose peti- 15 cioni vestre a deo, ut credimus, inspirate, devotus assensus prebendus est, ideoque, quod petistis, nullatenus denegandum est. Et quoniam deo annuente b iuxta vestrum desiderium conventum vobis mittere disponimus, precamur vestram sanctitatem, de qua superhabundanter confidimus, quatenus eundem conventum manuteneatis, diligatis, confoveatis. Enimvero,“ quia presenciam vestram nostre 20 humilitatis colloquio representare quandoque desideratis, deum, tocius boni ama- torem, exoratum habere preoptamus, ut id ipsum adimplere oportune valeatis. Nos autem speramusd in adventue tanti pontificis atque tam religiosi spiritus sancti carismatibus affluenter condonari. Et vos et ea, que diligitis, in Christo valeatis. 25 134. Conradus III, Romanorum rex, monasterii Ursbergensis tutelam suscipit. — Inter testes: ,Haeinricus, Morabiae episcopus'. Ulmae 1143 sept. 4. Monum. Boica XXIX, I, pag. 279, num. 470. — Erben, Reg. I, pag. 106, num. 239. — 30 Stumpf, Reg. num. 3463. — Cf. Ficker, Beitr. z. Urkundenlehre II, pag. 193. 135. Guido, cardinalis diaconus, legatus apostolicus, de reconciliatione ducum Moraviae cum duce Bohemiae et de his, quae in Bohemia et Moravia circa clericorum vitia exstirpanda egerit, ad pontificem refert. [I143). 35 133. a) sequitur, ,fres' sed deletum. — b) ,animente' C. — c) manus prima genuine ,Tamen vero' scripsit, pro qua voce alia manus in margine ,Enimvero‘ posuit C. — d) ex ,sperabamus' correctum C. — e) sequitur ,tali', sed punctis deletum. 1) Henrico II dicto Zdik.
136 NUM. 133—135. CC. 1142—1143. Apographum in cod. ms. saec. XV biblioth. capituli metropol. Pragensis G. XXXI signato in appendice epistolarum Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXIII (C). Pessina, Phosphorus septicornis, pag. 560. = Dobner, Monum. hist. Bohemiae I, pag. 397. = Richter, Augustini episcoporum Olomucensium series, pag. 29. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 216, num. 242. — Erben, Reg. I, pag. 106, num. 240. Epistolam ad monasterii Strahoviensis ordini Praemonstratensi traditionem referri, ex eo apparet, quod Gerlaci Chronicon ad annum 1184 de monasterii huius origine narrat, ubi epistola nostra his verbis commemoratur: „Literas capituli ad memoratum episcopum require si placet, in fine libri, cuius est titulus ,Epistolae Ivonis,' et invenies“ (Fontes rer. Bohem. II. pag. 486). Ex quibus Dobner, Monum. I, pag. 397 codicem capituli Pragensis, quem ipse non inspexit, eundem esse, ad quem Gerlacus revocat, perperam concludit. — Cf. etiam Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 273. 10 Dei disposicione Morauiensis ecclesie merito sanctitatis reverentissimo epi- scopo 1 humilis conventus, in nomine domini in Premonstratensi colloquio con- gregatus, suas et omnium suorum“ fratrum oraciones. Iuste ac religiose peti- 15 cioni vestre a deo, ut credimus, inspirate, devotus assensus prebendus est, ideoque, quod petistis, nullatenus denegandum est. Et quoniam deo annuente b iuxta vestrum desiderium conventum vobis mittere disponimus, precamur vestram sanctitatem, de qua superhabundanter confidimus, quatenus eundem conventum manuteneatis, diligatis, confoveatis. Enimvero,“ quia presenciam vestram nostre 20 humilitatis colloquio representare quandoque desideratis, deum, tocius boni ama- torem, exoratum habere preoptamus, ut id ipsum adimplere oportune valeatis. Nos autem speramusd in adventue tanti pontificis atque tam religiosi spiritus sancti carismatibus affluenter condonari. Et vos et ea, que diligitis, in Christo valeatis. 25 134. Conradus III, Romanorum rex, monasterii Ursbergensis tutelam suscipit. — Inter testes: ,Haeinricus, Morabiae episcopus'. Ulmae 1143 sept. 4. Monum. Boica XXIX, I, pag. 279, num. 470. — Erben, Reg. I, pag. 106, num. 239. — 30 Stumpf, Reg. num. 3463. — Cf. Ficker, Beitr. z. Urkundenlehre II, pag. 193. 135. Guido, cardinalis diaconus, legatus apostolicus, de reconciliatione ducum Moraviae cum duce Bohemiae et de his, quae in Bohemia et Moravia circa clericorum vitia exstirpanda egerit, ad pontificem refert. [I143). 35 133. a) sequitur, ,fres' sed deletum. — b) ,animente' C. — c) manus prima genuine ,Tamen vero' scripsit, pro qua voce alia manus in margine ,Enimvero‘ posuit C. — d) ex ,sperabamus' correctum C. — e) sequitur ,tali', sed punctis deletum. 1) Henrico II dicto Zdik.
Strana 137
1143. NUM. 135. 137 Apographum in cod. ms. saec. XV bibl. capituli metrop. Pragensis G XXXI signato in appendice epist. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXVI (C). J. Dſobrovský), De sacerdotum in Bohemia caelibatu narratio historica, pag. 27. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 223, num. 246. — Erben, Reg. I, pag. 105, num. 238. 10 Libellus nullam omnino temporis notam continet. Anno 1143 scriptum esse annalium Gra- dicensium ad hunc annum relatione (vid. infra not. 3) et monachi Sazaviensis testimonio comprobatur, qui ad hunc annum adnotavit: Eodem anno legatus apostolici separavit sa- cerdotes ab uxoribus' (Font. rer. Bohem. II. pag. 261). Legati libellum supplet monachi Sazav. relatio de Silvestro abbate ab officio anno 1144 suspenso (v. Font. II, pag. 262). — Cf. Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 33; Dudík, Mähr. Gesch. III, pag. 156; Bretholz, Gesch. Mähr. I, pag. 285; Vacek, Vývoj society a práva slovanského v Čechách in Alé- theia III (1899—1900) pag. 271; Krofta in Český časop. historický X (1904), pag. 126. 20 25 30 Ego Guido, cardinalis sancte Romane ecclesie, et apostolice sedis legatus in Boemiam destinatus,1 iuxta Boemiam in orientali marchia moram feci, neque 15 volens neque potens tunc Boemiam ingredi propter guerram, que in ea gras- sabatur, sub qua non solum pax populorum, sed eciam status ecclesiarum gra- viter periclitabatur. Morauienses enim, qui tunc sub duce Boemico2...,“ propter suam culpam ab episcopo suo canonice fuerant excommunicati. Quia ergo non est opus valentibus medico, sed male habentibus, primo ad Morauienses acces- simus3 et eis verbum pacis et salutis annuncciareb curavimus. Illi vero, quia erant excommunicati, primo absolucionem pecierunt et satisfaccionem patri con- dignam promiserunt. Nos autem, quia fallere noluimus et falli timuimus, ad ex- cludendas omnes astucias eorum iuramentum satisfaccionis et obediencie ab eis requisivimus. Quod licet inviti tandem, prout nobis placuit, sacrosanctis“ ewan- geliis, sanctorum reliquiis tactis perfecerunt. Et sic satisfactione, quam iuraverunt, usque ad presenciam episcopi eorum dilata, Patauiam ivimus et illuc dominum Olomucensem episcopum ad nos vocavimus. Et eo deducente Pragam venimus et ibi Morauiensibus, videlicet Wratizlaod et Cunrado et Ottoni graciam ducis adquisivimus." Hiis ita peractis et bona voluntate ducis in assensum nostrum provocata, ad extirpanda clericorum vicia in quantum valuimuse divina adiutrice gracia operam dedimus. Et primum in Pragensis ecclesie prepositum Juratam assistentibus nobis episcopis, adiuvante eciam nos viriliter duce Wadizlao chri- 35 40 136. a) hic quaedam excidisse videntur, quare puncta interposui. Boczek emendat: ,qui sunt sub duce Boem., quae coniectura mihi non satis probabilis esse videtur. — b) ,anuncciare‘ C. — c) ,sacresanctis‘ C. — d) ,Watizlao‘ C. — e) corr. ex,maluimus' C. 1) Ab Innocentio II; vide litteras a. 1142 aug. 21 datas, hic pag. 134, num. 130. — 3) Vladislao II. — 3) Cf. Annal. Gradic.: Anno d. i. 1143 favente nobis divina mi- sericordia cardinalis ab apostolica sede ad nos usque pervenit et nos omnes ab excom- municationis vinculo absolvit. (Font. rer. Boh. II. pag. 398). — *) Cf. Monach. Sazav. qui autem reconciliationem hanc ad ann. 1142 ponit: �Interventu cardinalis Widonis et episcoporum Ottonis, Henrici atque abbatum digna satisfactione in pacis foedus con- venerunt‘ (Font. rer. Boh. II, pag. 261).
1143. NUM. 135. 137 Apographum in cod. ms. saec. XV bibl. capituli metrop. Pragensis G XXXI signato in appendice epist. Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXVI (C). J. Dſobrovský), De sacerdotum in Bohemia caelibatu narratio historica, pag. 27. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 223, num. 246. — Erben, Reg. I, pag. 105, num. 238. 10 Libellus nullam omnino temporis notam continet. Anno 1143 scriptum esse annalium Gra- dicensium ad hunc annum relatione (vid. infra not. 3) et monachi Sazaviensis testimonio comprobatur, qui ad hunc annum adnotavit: Eodem anno legatus apostolici separavit sa- cerdotes ab uxoribus' (Font. rer. Bohem. II. pag. 261). Legati libellum supplet monachi Sazav. relatio de Silvestro abbate ab officio anno 1144 suspenso (v. Font. II, pag. 262). — Cf. Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 33; Dudík, Mähr. Gesch. III, pag. 156; Bretholz, Gesch. Mähr. I, pag. 285; Vacek, Vývoj society a práva slovanského v Čechách in Alé- theia III (1899—1900) pag. 271; Krofta in Český časop. historický X (1904), pag. 126. 20 25 30 Ego Guido, cardinalis sancte Romane ecclesie, et apostolice sedis legatus in Boemiam destinatus,1 iuxta Boemiam in orientali marchia moram feci, neque 15 volens neque potens tunc Boemiam ingredi propter guerram, que in ea gras- sabatur, sub qua non solum pax populorum, sed eciam status ecclesiarum gra- viter periclitabatur. Morauienses enim, qui tunc sub duce Boemico2...,“ propter suam culpam ab episcopo suo canonice fuerant excommunicati. Quia ergo non est opus valentibus medico, sed male habentibus, primo ad Morauienses acces- simus3 et eis verbum pacis et salutis annuncciareb curavimus. Illi vero, quia erant excommunicati, primo absolucionem pecierunt et satisfaccionem patri con- dignam promiserunt. Nos autem, quia fallere noluimus et falli timuimus, ad ex- cludendas omnes astucias eorum iuramentum satisfaccionis et obediencie ab eis requisivimus. Quod licet inviti tandem, prout nobis placuit, sacrosanctis“ ewan- geliis, sanctorum reliquiis tactis perfecerunt. Et sic satisfactione, quam iuraverunt, usque ad presenciam episcopi eorum dilata, Patauiam ivimus et illuc dominum Olomucensem episcopum ad nos vocavimus. Et eo deducente Pragam venimus et ibi Morauiensibus, videlicet Wratizlaod et Cunrado et Ottoni graciam ducis adquisivimus." Hiis ita peractis et bona voluntate ducis in assensum nostrum provocata, ad extirpanda clericorum vicia in quantum valuimuse divina adiutrice gracia operam dedimus. Et primum in Pragensis ecclesie prepositum Juratam assistentibus nobis episcopis, adiuvante eciam nos viriliter duce Wadizlao chri- 35 40 136. a) hic quaedam excidisse videntur, quare puncta interposui. Boczek emendat: ,qui sunt sub duce Boem., quae coniectura mihi non satis probabilis esse videtur. — b) ,anuncciare‘ C. — c) ,sacresanctis‘ C. — d) ,Watizlao‘ C. — e) corr. ex,maluimus' C. 1) Ab Innocentio II; vide litteras a. 1142 aug. 21 datas, hic pag. 134, num. 130. — 3) Vladislao II. — 3) Cf. Annal. Gradic.: Anno d. i. 1143 favente nobis divina mi- sericordia cardinalis ab apostolica sede ad nos usque pervenit et nos omnes ab excom- municationis vinculo absolvit. (Font. rer. Boh. II. pag. 398). — *) Cf. Monach. Sazav. qui autem reconciliationem hanc ad ann. 1142 ponit: �Interventu cardinalis Widonis et episcoporum Ottonis, Henrici atque abbatum digna satisfactione in pacis foedus con- venerunt‘ (Font. rer. Boh. II, pag. 261).
Strana 138
138 NUM. 135, 136. 1143.—1144 APR. 11. stianissimo, sub testimonio multorum fidelium sentenciam deposicionis dedimus et prebendam ei abstulimus, quia sine omni ordine clericali manens adhuc laicus erat, et uxorem habens eam dimittere noluit nec potuit, quia illa consentire noluit. Similiter eiusdem ecclesie decanum Petrum a decania et archidiaconatu atque omni altaris ministerio in perpetuum alienavimus atque prebendam ei ab- stulimus, quia trigamus erat et symonie multimoda infamia respersus. Sebastiano eciam prebendam abstulimus, quia laicus erat et uxorem habebat. Et multos alios in eadem ecclesia, qui infames erant, deposuimus et honoribus ecclesiasticis pri- vavimus. Wissegradensis ecclesie prepositum Hugonem deposuimus et ab omni altaris ministerio in perpetuum alienavimus atque prebendam illi abstulimus, quia bigamam uxorem habens laicus fuit. Magistrum eciam eiusdem ecclesie Hein- ricum de terra expulimus, quia presbyter erat et uxorem ibi duxerat et insuper eciam monachus in terra sua fuisse dicebatur, et sine formata in Boemiam venerat. In Morauia eciam Olomucensis ecclesie decanum Thomam et magistrum Milgost pro fornicacione deposuimus. In tota eciam Boemia et Morauia bigamos et vi- duarum ac repudiatarum maritos in clero inventos deposuimus et ab omni al- taris ministerio semotos [per]manere! statuimus; concubinarios publicos, in sub- dyaconatu, dyaconatu, presbiteratu inventos, ecclesiasticis beneficiis et officiis pri- vavimus; reliquſos] eciam altaris ministros incontine[ntels, videlicet subdiaconos, dyaconos, [prejsbiteros, a sacri altaris ministerio alienavimus. Ad singula vero 20 sentenciarum nostrarum capitula patrum decreta nobis favencia recitari fecimus, ut, quod agebatur, staret firmius. Ad hec episcopis precepimus, ut in parrochiis suis plebales ecclesias distinguant. Preterea, quia multos invenimus illic pres- biteros ad nullos certos titulos ordinatos, ac per hoc multas enormitates emer- sisse agnovimus, precepimus eis, ut sicut in canonibus mandatur, nullus altaris 25 minister absque certo titulo deinceps ordinetur. 5 10 15 136. Lucius II papa, rogatu Alexandri praepositi, ecclesiae Vissegradensis pro- tectionem suscipit, imposito fratribus duodecim marcarum denariorum censu annuo. Laterani 1144 apr. 11. 30 Autographum exstat in tabulario capituli colleg. Vissegradensis. Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissegradensis ecclesiae, pag. 381. — Erben, Reg. I, pag. 108, num 242. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 8568. — Cf. Krofta in Český časopis historický X, pag. 136. 35 à Lucius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis Alexandro, preposito Wisegradensis ecclesie, eiusque fratribus tam presentibus quam futuris canonice 135. f) charta mutilata.
138 NUM. 135, 136. 1143.—1144 APR. 11. stianissimo, sub testimonio multorum fidelium sentenciam deposicionis dedimus et prebendam ei abstulimus, quia sine omni ordine clericali manens adhuc laicus erat, et uxorem habens eam dimittere noluit nec potuit, quia illa consentire noluit. Similiter eiusdem ecclesie decanum Petrum a decania et archidiaconatu atque omni altaris ministerio in perpetuum alienavimus atque prebendam ei ab- stulimus, quia trigamus erat et symonie multimoda infamia respersus. Sebastiano eciam prebendam abstulimus, quia laicus erat et uxorem habebat. Et multos alios in eadem ecclesia, qui infames erant, deposuimus et honoribus ecclesiasticis pri- vavimus. Wissegradensis ecclesie prepositum Hugonem deposuimus et ab omni altaris ministerio in perpetuum alienavimus atque prebendam illi abstulimus, quia bigamam uxorem habens laicus fuit. Magistrum eciam eiusdem ecclesie Hein- ricum de terra expulimus, quia presbyter erat et uxorem ibi duxerat et insuper eciam monachus in terra sua fuisse dicebatur, et sine formata in Boemiam venerat. In Morauia eciam Olomucensis ecclesie decanum Thomam et magistrum Milgost pro fornicacione deposuimus. In tota eciam Boemia et Morauia bigamos et vi- duarum ac repudiatarum maritos in clero inventos deposuimus et ab omni al- taris ministerio semotos [per]manere! statuimus; concubinarios publicos, in sub- dyaconatu, dyaconatu, presbiteratu inventos, ecclesiasticis beneficiis et officiis pri- vavimus; reliquſos] eciam altaris ministros incontine[ntels, videlicet subdiaconos, dyaconos, [prejsbiteros, a sacri altaris ministerio alienavimus. Ad singula vero 20 sentenciarum nostrarum capitula patrum decreta nobis favencia recitari fecimus, ut, quod agebatur, staret firmius. Ad hec episcopis precepimus, ut in parrochiis suis plebales ecclesias distinguant. Preterea, quia multos invenimus illic pres- biteros ad nullos certos titulos ordinatos, ac per hoc multas enormitates emer- sisse agnovimus, precepimus eis, ut sicut in canonibus mandatur, nullus altaris 25 minister absque certo titulo deinceps ordinetur. 5 10 15 136. Lucius II papa, rogatu Alexandri praepositi, ecclesiae Vissegradensis pro- tectionem suscipit, imposito fratribus duodecim marcarum denariorum censu annuo. Laterani 1144 apr. 11. 30 Autographum exstat in tabulario capituli colleg. Vissegradensis. Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissegradensis ecclesiae, pag. 381. — Erben, Reg. I, pag. 108, num 242. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 8568. — Cf. Krofta in Český časopis historický X, pag. 136. 35 à Lucius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis Alexandro, preposito Wisegradensis ecclesie, eiusque fratribus tam presentibus quam futuris canonice 135. f) charta mutilata.
Strana 139
1144 APR. 11. NUM. 136. 139 substituendis, in perpetuum. Cum universis catholicę ęcclesię filiis debitores ex iniuncto nobis a deo apostolatus officio existamus, illis tamen, qui ad sedem apostolicam specialius pertinere noscuntur, propensiori nos convenit caritatis studio imminere. Eapropter, dilecte in domino fili, Alexandre preposite, tuis et fratrum" tuorum iustis postulacionibus debita benigniltate gratum impertientes assensum, Wisegradensem ęcclesiam sub beati Petri, apostolorum principis, in cuius honore fundata est et cuius iuris esse dinoscitur, et nostra protectione su- scipimus et presentis scripti privilegio communimus. Statuentes, ut quascunque possessiones, quecunque bona eadem ęcclesia in presentiarum iuste et canonice pos- 10 sidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, obla- tione fidelium seu aliis iustis modis deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestris- que successoribus et illibata permaneant. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatam ecclesiam temere perturbare aut eius possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere aut aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conser- 15 ventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolice sedis auctoritate. Ad indicium autem, quod eadem ęcclesia beati Petri iuris sit et sub ipsius protectione con- sistat, duodecim marcas denariorum illius monetęb nobis nostrisque successo- ribus annis singulis persolvetis.1 Si qua igitur in futurum ecclesiastica sęcularisve 20 persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam temere venire temptaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emenda- verit, potestatis honorisque sui dignitate careat reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore ac sanguine dei et domini redemptoris nostri lesv Christi aliena fiat atque in extremo examine di- stricte ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco iusta servantibus sit pax do- mini nostri lesv Christi, quatinus et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia eterne pacis inveniant. Amen à Amen. Amen. (R.) Ego Lucius, catholice ecclesię episcopus, subscripsi." (B. V.) † Ego Conradus, Sabinensis episcopus, subscripsi. 30 † Ego Imarus, Tusculanus episcopus, subscripsi. † Ego Petrus, Albanensis episcopus, subscripsi. 5 25 35 136. a) supra,u‘ literam locus rasus; notarius genuine ,fratrü' scripsisse videtur, sed ti tulo supra,u' eraso, literam ,m' eodem atramento addidit. — b) sequitur locus rasus 114 mm. longus. — c) in orbiculo haec sententia inscripta est: „Ostende nobis do- mine misericordiam tuam'. — d) papae subscriptio alia manu, alio atramento scripta est. — e) post hanc subscriptionem tres lineae vacuae relictae sunt. 1) De censu hoc Albini scholaris Provinciale his verbis commemorat: „In episcopatu Pragensi ecclesia sancti Petri in Wisgrade XII marcas argenti annuatim‘ (Migne, Patro- logia lat. 98, pag. 486). Quam annotationem etiam Cencii camerarii Liber censuum iisdem verbis repetit; v. Fabre, Le Liber censuum de l'église Romaine, pag. 154. 40
1144 APR. 11. NUM. 136. 139 substituendis, in perpetuum. Cum universis catholicę ęcclesię filiis debitores ex iniuncto nobis a deo apostolatus officio existamus, illis tamen, qui ad sedem apostolicam specialius pertinere noscuntur, propensiori nos convenit caritatis studio imminere. Eapropter, dilecte in domino fili, Alexandre preposite, tuis et fratrum" tuorum iustis postulacionibus debita benigniltate gratum impertientes assensum, Wisegradensem ęcclesiam sub beati Petri, apostolorum principis, in cuius honore fundata est et cuius iuris esse dinoscitur, et nostra protectione su- scipimus et presentis scripti privilegio communimus. Statuentes, ut quascunque possessiones, quecunque bona eadem ęcclesia in presentiarum iuste et canonice pos- 10 sidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, obla- tione fidelium seu aliis iustis modis deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestris- que successoribus et illibata permaneant. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatam ecclesiam temere perturbare aut eius possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere aut aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conser- 15 ventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva in omnibus apostolice sedis auctoritate. Ad indicium autem, quod eadem ęcclesia beati Petri iuris sit et sub ipsius protectione con- sistat, duodecim marcas denariorum illius monetęb nobis nostrisque successo- ribus annis singulis persolvetis.1 Si qua igitur in futurum ecclesiastica sęcularisve 20 persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam temere venire temptaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emenda- verit, potestatis honorisque sui dignitate careat reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore ac sanguine dei et domini redemptoris nostri lesv Christi aliena fiat atque in extremo examine di- stricte ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco iusta servantibus sit pax do- mini nostri lesv Christi, quatinus et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia eterne pacis inveniant. Amen à Amen. Amen. (R.) Ego Lucius, catholice ecclesię episcopus, subscripsi." (B. V.) † Ego Conradus, Sabinensis episcopus, subscripsi. 30 † Ego Imarus, Tusculanus episcopus, subscripsi. † Ego Petrus, Albanensis episcopus, subscripsi. 5 25 35 136. a) supra,u‘ literam locus rasus; notarius genuine ,fratrü' scripsisse videtur, sed ti tulo supra,u' eraso, literam ,m' eodem atramento addidit. — b) sequitur locus rasus 114 mm. longus. — c) in orbiculo haec sententia inscripta est: „Ostende nobis do- mine misericordiam tuam'. — d) papae subscriptio alia manu, alio atramento scripta est. — e) post hanc subscriptionem tres lineae vacuae relictae sunt. 1) De censu hoc Albini scholaris Provinciale his verbis commemorat: „In episcopatu Pragensi ecclesia sancti Petri in Wisgrade XII marcas argenti annuatim‘ (Migne, Patro- logia lat. 98, pag. 486). Quam annotationem etiam Cencii camerarii Liber censuum iisdem verbis repetit; v. Fabre, Le Liber censuum de l'église Romaine, pag. 154. 40
Strana 140
140 NUM. 136—138. 1144 APRIL. † Ego Hubaldus, presbyter cardinalis tituli sancte Praxedis, subscripsi. † Ego Gregorius, diaconus cardinalis sanctorum Sergii et Bachi, subscripsi.g † Ego Guido, diaconus cardinalis sanctorum Cosme et Damiani, subscripsi." † Ego Guido, in Romana ecclesia altaris minister indignus, subscripsi." † Ego Iohannes, diaconus cardinalis sancte Marie noue, subscripsi. Datum Laterani per manum iBaronis, i capellani et scriptoris, III idus aprilis, indictione VII, incarnationis dominice anno MCXLIIII, pontificatus vero domni Lvcii pape anno primo. Bulla plumbea, quae appendebat ex filis sericis, deperdita est. 137. 10 Conradus III, Romanorum rex, monasterio Arnsteinensi1 ordinis Prae- monstratensis et Ludovico, comiti de Arnstein, ecclesiam sancti Saturnini2 in pago Wormaciensi regendam et ordinandam committit. — Inter „testes, qui pre- sentes aderant“: Heinricus, Marerensis episcopus.' Bambergae 1144 lapr.) 15 Acta academiae Theodorico-Palat. I. pag. 297. — Stumpf, Reg. num. 3468. Idem episcopus nominatur etiam inter testes diplomatis eiusdem regis, quo controversia inter Udonem, Naumburgensem episcopum, et Conradum, marchionem Misnensem, termi- natur (Cod. dipl. Saxoniae reg. I. Hauptth., tom. II, pag. 118, num. 167; Stumpf, Reg. num. 3470) et inter testes privilegii, quo rex praedictus monasterio Vilich libertates et possessiones confirmavit (Lacomblet, Niederrheinisches Urkundenb. I, pag. 238; Stumpf, Reg. 3473). — In diplomatibus dies non indicatur, sed ea ad idem tempus pertinere ex eo colligitur, quod iidem fere testes in eis adferuntur. Stumpf mense aprili ea scripta esse putat; Bernhardi, Konrad III, pag. 372, not. 6 mensem maium medium coniicit. 20 138. 25 Conradus III, Romanorum rex, Henrico II, Olomucensi episcopo, eiusque successoribus castrum Podivin per Vladislaum, Bohemiae ducem, restitutum con- firmat eique in eodem castro ius monetam publicam percutiendi concedit. Bambergae 1144 ſapr.] Apographum exstat in Libro privilegiorum eccl. Olomucensis saec. XIV in tabulario capi- 30 tuli metropol. Olomucensis E I 27 signato, fol. 15—16, num. 14 (B) et in altero Libro privil. eiusdem ecclesiae saec. XIV in. scripto, qui in tabulario archiepiscopali Kromesi- rensi asservatur, fol. BH—BIII, num. 5 (C). — Aliud apographum praebet cod. ms. saec. XVII in tabulario capituli metropol. Olomuc. E I 24 signatus, qui inscribitur „Pri- 136. f) subscriptioni huic quinque lineae vacuae relictae praecedunt. — g) sequitur una 35 linea vacua relicta. — h) sequuntur octo lineae vacuae relictae. — i) Baronis' alia manus obscuriori atramento in spatio vacuo relicto supplevit. 137. 1) Super fluvium Lahn non longe ab Nassau. — 7) In Dreissen.
140 NUM. 136—138. 1144 APRIL. † Ego Hubaldus, presbyter cardinalis tituli sancte Praxedis, subscripsi. † Ego Gregorius, diaconus cardinalis sanctorum Sergii et Bachi, subscripsi.g † Ego Guido, diaconus cardinalis sanctorum Cosme et Damiani, subscripsi." † Ego Guido, in Romana ecclesia altaris minister indignus, subscripsi." † Ego Iohannes, diaconus cardinalis sancte Marie noue, subscripsi. Datum Laterani per manum iBaronis, i capellani et scriptoris, III idus aprilis, indictione VII, incarnationis dominice anno MCXLIIII, pontificatus vero domni Lvcii pape anno primo. Bulla plumbea, quae appendebat ex filis sericis, deperdita est. 137. 10 Conradus III, Romanorum rex, monasterio Arnsteinensi1 ordinis Prae- monstratensis et Ludovico, comiti de Arnstein, ecclesiam sancti Saturnini2 in pago Wormaciensi regendam et ordinandam committit. — Inter „testes, qui pre- sentes aderant“: Heinricus, Marerensis episcopus.' Bambergae 1144 lapr.) 15 Acta academiae Theodorico-Palat. I. pag. 297. — Stumpf, Reg. num. 3468. Idem episcopus nominatur etiam inter testes diplomatis eiusdem regis, quo controversia inter Udonem, Naumburgensem episcopum, et Conradum, marchionem Misnensem, termi- natur (Cod. dipl. Saxoniae reg. I. Hauptth., tom. II, pag. 118, num. 167; Stumpf, Reg. num. 3470) et inter testes privilegii, quo rex praedictus monasterio Vilich libertates et possessiones confirmavit (Lacomblet, Niederrheinisches Urkundenb. I, pag. 238; Stumpf, Reg. 3473). — In diplomatibus dies non indicatur, sed ea ad idem tempus pertinere ex eo colligitur, quod iidem fere testes in eis adferuntur. Stumpf mense aprili ea scripta esse putat; Bernhardi, Konrad III, pag. 372, not. 6 mensem maium medium coniicit. 20 138. 25 Conradus III, Romanorum rex, Henrico II, Olomucensi episcopo, eiusque successoribus castrum Podivin per Vladislaum, Bohemiae ducem, restitutum con- firmat eique in eodem castro ius monetam publicam percutiendi concedit. Bambergae 1144 ſapr.] Apographum exstat in Libro privilegiorum eccl. Olomucensis saec. XIV in tabulario capi- 30 tuli metropol. Olomucensis E I 27 signato, fol. 15—16, num. 14 (B) et in altero Libro privil. eiusdem ecclesiae saec. XIV in. scripto, qui in tabulario archiepiscopali Kromesi- rensi asservatur, fol. BH—BIII, num. 5 (C). — Aliud apographum praebet cod. ms. saec. XVII in tabulario capituli metropol. Olomuc. E I 24 signatus, qui inscribitur „Pri- 136. f) subscriptioni huic quinque lineae vacuae relictae praecedunt. — g) sequitur una 35 linea vacua relicta. — h) sequuntur octo lineae vacuae relictae. — i) Baronis' alia manus obscuriori atramento in spatio vacuo relicto supplevit. 137. 1) Super fluvium Lahn non longe ab Nassau. — 7) In Dreissen.
Strana 141
1144 APRIL. NUM. 138. 141 viligien und Statuten 1144—1623° fol. 1—2 (D) et cod. ms. saec. XVIII eiusdem tabularii, E I 20 signatus. „Privilegien von Kaisern u. Königen 1144—1732“ inscriptus. 5 Richter, Augustini Olomucensis episcoporum Olomucensium series pag. 286. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 228, num. 249 = Erben, Reg. I, pag. 110, num. 247 (extr.). — Cod. dipl. Saxoniae reg. I. Hauptth., tom. II, pag. 120. num. 171 (tantum nomina testium repetit). — Stumpf, Reg. num. 3474. — Vide etiam Lechner in Zeitschr. f. Gesch. Mähr. und Schles. II (1898), pag. 131. 10 Palacký ap. Erben op. 1. pag. 624 et Dějiny 3 I, 2, pag. 34, not. 31 diploma suspectum esse declaravit, cuius opinionem etiam Dudik, Mährens allg. Gesch. III, pag. 163 sq. not. I assensione comprobat. Veritatem Bernhardi, Konrad III, pag. 378 nota 18 optimo iure defendit; cf. Bretholz, Gesch. Mährens pag. 288. — De episcoporum Olomucensium iure numos percutiendi scripsit Branowitzer in Archiv f. Kunde österr. Gesch.-Quellen III. pag. 553 sq. 25 30 35 In" nomine sancte et individue trinitatis. Conradus, divina favente clemencia 15 Romanorum rex secundus. Iusticie diffinicio est constantem ac perpetuam ha- bere voluntatem tribuendi unicuique quod sibi conpetit. Quam virtutem cum omne hominum genus partim a natura, partim institutis legalibus edoctum colere semper et exercere habeat, precipue tamen regie dignitati congruit talem animi habitum inmutabiliter induere, eis tamen personis nostra in omni pietatis et equitatis de- 20 fensione dignatio propensioremb debet adhibere benivolenciam, que divinis sin- cerius sunt mancipate obsequiis et nobis in administracione regni sollicite agen- tibus et oracionis“ munde beneficio et veracis consiliid subsidio et indefessi la- boris studio assistunt. Eapropter, reverende pater Henrice,e Olomucensis presul, quem ob religionis inmaculate meritum preceptorem et tamquam mediatorem in hiis, que ad dei cultum principaliter pertinent, pre omnibus regni nostri ponti- ficibus elegimus, per presentis precepti paginam reddimus tibi et per te Olomu- censi ecclesie tuisque catholicis successoribus in perpetuum confirmamus castellum Podewin 1 cum omnibus suis pertinenciis, cum omni integraliter potestate, utili- tate et fructu, qui exinde provenire nunc et in omne tempus potest, ut ecclesie Olomucensis pontifices habeant, possideant libere et absque ullius contradiccione utantur ac disponant. Sane ipsum castellum Podewin possessionesque et res ad ipsum appendentes antiquo tempore Olomucensis retinuit ecclesia. Set temporum ac rerum perturbacione oborta, Pragensis ecclesia predictum castellum occupavit et usque ad nostra tempora tenuit. Cum tamen crebris interpellacionibus Olomu- censis ecclesia tam apud regni tribunalia quam apud catholicorum concilia querimoniam ventilasset, verum cum utrobique causa perspicue cognita, lisque decisa et possessio ecclesie Olomucensi adiudicata esset, Pragenses tamen tocius 40 138. a) Lemma: Privilegium domini Conradi, Romanorum regis, super castello Podewyn‘ B; „Datum a rege Romanorum Conrado super castello in Podewin ecclesie Olomucensi' C. — b) ,perpensiorem‘ C. — c) ,operacionis' B. — d) ,consilio' B. — e) ,Heinrice‘ B. — 1) ,aput' B. 1) Podivin (Kostel) distr. pol. Břeclav (Lundenburg).
1144 APRIL. NUM. 138. 141 viligien und Statuten 1144—1623° fol. 1—2 (D) et cod. ms. saec. XVIII eiusdem tabularii, E I 20 signatus. „Privilegien von Kaisern u. Königen 1144—1732“ inscriptus. 5 Richter, Augustini Olomucensis episcoporum Olomucensium series pag. 286. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 228, num. 249 = Erben, Reg. I, pag. 110, num. 247 (extr.). — Cod. dipl. Saxoniae reg. I. Hauptth., tom. II, pag. 120. num. 171 (tantum nomina testium repetit). — Stumpf, Reg. num. 3474. — Vide etiam Lechner in Zeitschr. f. Gesch. Mähr. und Schles. II (1898), pag. 131. 10 Palacký ap. Erben op. 1. pag. 624 et Dějiny 3 I, 2, pag. 34, not. 31 diploma suspectum esse declaravit, cuius opinionem etiam Dudik, Mährens allg. Gesch. III, pag. 163 sq. not. I assensione comprobat. Veritatem Bernhardi, Konrad III, pag. 378 nota 18 optimo iure defendit; cf. Bretholz, Gesch. Mährens pag. 288. — De episcoporum Olomucensium iure numos percutiendi scripsit Branowitzer in Archiv f. Kunde österr. Gesch.-Quellen III. pag. 553 sq. 25 30 35 In" nomine sancte et individue trinitatis. Conradus, divina favente clemencia 15 Romanorum rex secundus. Iusticie diffinicio est constantem ac perpetuam ha- bere voluntatem tribuendi unicuique quod sibi conpetit. Quam virtutem cum omne hominum genus partim a natura, partim institutis legalibus edoctum colere semper et exercere habeat, precipue tamen regie dignitati congruit talem animi habitum inmutabiliter induere, eis tamen personis nostra in omni pietatis et equitatis de- 20 fensione dignatio propensioremb debet adhibere benivolenciam, que divinis sin- cerius sunt mancipate obsequiis et nobis in administracione regni sollicite agen- tibus et oracionis“ munde beneficio et veracis consiliid subsidio et indefessi la- boris studio assistunt. Eapropter, reverende pater Henrice,e Olomucensis presul, quem ob religionis inmaculate meritum preceptorem et tamquam mediatorem in hiis, que ad dei cultum principaliter pertinent, pre omnibus regni nostri ponti- ficibus elegimus, per presentis precepti paginam reddimus tibi et per te Olomu- censi ecclesie tuisque catholicis successoribus in perpetuum confirmamus castellum Podewin 1 cum omnibus suis pertinenciis, cum omni integraliter potestate, utili- tate et fructu, qui exinde provenire nunc et in omne tempus potest, ut ecclesie Olomucensis pontifices habeant, possideant libere et absque ullius contradiccione utantur ac disponant. Sane ipsum castellum Podewin possessionesque et res ad ipsum appendentes antiquo tempore Olomucensis retinuit ecclesia. Set temporum ac rerum perturbacione oborta, Pragensis ecclesia predictum castellum occupavit et usque ad nostra tempora tenuit. Cum tamen crebris interpellacionibus Olomu- censis ecclesia tam apud regni tribunalia quam apud catholicorum concilia querimoniam ventilasset, verum cum utrobique causa perspicue cognita, lisque decisa et possessio ecclesie Olomucensi adiudicata esset, Pragenses tamen tocius 40 138. a) Lemma: Privilegium domini Conradi, Romanorum regis, super castello Podewyn‘ B; „Datum a rege Romanorum Conrado super castello in Podewin ecclesie Olomucensi' C. — b) ,perpensiorem‘ C. — c) ,operacionis' B. — d) ,consilio' B. — e) ,Heinrice‘ B. — 1) ,aput' B. 1) Podivin (Kostel) distr. pol. Břeclav (Lundenburg).
Strana 142
142 NUM. 138. 1144 APRIL. iuris neglecto suffragio in iniuria persistebant, ceterum nostra urgente iussione fidelis noster dux Bohemie Latizlauss facta sufficienti pro hoc et grata commu- tacione, dedit Ottoni, Pragensi episcopo, sub assensu et testificacione cleri Pra- gensis et fidelium suorum predium Selevh2 et omnia, que ad ipsum pertinent," ut omnis de cetero lis inter episcopos Olomucensem et Pragensem de castello Podewin penitus sopiretur et ecclesia Olomucensis perpetue et quiete posses- sionis privilegio potiretur, exclusa' in perpetuum omni super eodem castro et bonis ad eum pertinentibus Pragensis ecclesie querimonia. Ad cumulandam vero nostre devocionis benivolenciam in eodem castro percussuram monete publice tibi concedimus et confirmamus, super quo regia auctoritate precipimus, ne quis dux aut comes eam interdicere aut corrumpere ullo modo audeat, penam a nostra maiestate debitam suscepturus, qui adversus nostra instituta venire ausu temerario temptaverit. Omnem vero episcopii tui familiam, sive servi sint, sive coloni, sive scripticii, utriusque videlicet sexus et omnis etatis personas sub tue tuorumque successorum potestatis dominio et ordinacione ac iurisdicione ma- nere decrevimus, ut nullius dignitatis vel condicionis homo a sua eos quiete et immunitate ulla valeat exaccione vel violencia perturbare. Si quis vero, quod absit, hanc nostram confirmacionem infringere temptaverit, centum! libras auri purissimi conponat,m quarum partem dimidiam camere nostre, reliquam vero prefate ecclesie" persolvat. Ut autem hec pagina firma et inconvulsa omni deinceps 20 tempore permaneat, sigilli nostri inpressione eam insigniri iussimus manuque propria, ut infra videtur, corroborantes, qui presentes aderant, testes subternotari fecimus, quorum nomina hec sunt: Fridericus Magdeburgensis archiepiscopus, Bucco Wormaciensis ° episcopus, SifridusP Spirensisq episcopus, Embricho Wirze- burgensis episcopus, Eilbertus Babenbergensis episcopus, Vdos Cicensis“ epi- 25 scopus, Otto Frisingensis“ episcopus, Wicherus Brandenburgensis episcopus, Heinricus Ratisponensis episcopus, Wibaldus Stabulensis abbas, Fridericus dux Sweuorum, Adelbertus marchio de Brandenburch,y Conradus* marchio de Witin, Otto palatinus comes de Witelinesbach, Dyepoldus marchio de Voburch,y Geue- hardusz comes de Sulzebach, Fridericus advocatus Ratisponensis, Hermannus 30 5 10 15 138. g) ,Ladizlaus' B. — h) ,Seleu‘ B. — i) ,ex causa‘ B. — k) ,ut C. — 1) ,C' B. — m) ,componat' B. — n) ,eccl. Olomucensi' B. — o) ,Wormatyensis' C. — p) ,Syfridus' C. — q) corr. ex ,Spiriensis' C. — 1) ,Babenburgensis C. — s) ,Vado‘ B. — 1) ,Cy- censis' C. — u) ,Frasingensis B. — v) ,Bradenburk‘ C. — *) ,Cunradus‘ B. — y) ,Vo- bruch' B. — z) ,Gewehardus' C. 2) Želiv, germ. Selau, distr. pol. Německý Brod (Deutschbrod). — 5) Commutationem hanc Gerlacus ad annum 1184 his verbis commemorat: �Unde si quis ignorat, quid iuris habeat Pragensis episcopus in Syloensi ecclesia, sciat, quod sicut in aliis ecclesiis ius diocesanum, ita et in Syloensi vendicat sibi ius patronatus, quod accidisse creditur ratione concambii, ex eo videlicet, quando domnus Otto, Pragensis episcopus, duci 40 antiquo Zobezlao [corrige: Wladizlao] dedit Podywin in concambio pro Syloensi cir- cuitu‘ (Fontes rer. Bohem. II. pag. 489). 35
142 NUM. 138. 1144 APRIL. iuris neglecto suffragio in iniuria persistebant, ceterum nostra urgente iussione fidelis noster dux Bohemie Latizlauss facta sufficienti pro hoc et grata commu- tacione, dedit Ottoni, Pragensi episcopo, sub assensu et testificacione cleri Pra- gensis et fidelium suorum predium Selevh2 et omnia, que ad ipsum pertinent," ut omnis de cetero lis inter episcopos Olomucensem et Pragensem de castello Podewin penitus sopiretur et ecclesia Olomucensis perpetue et quiete posses- sionis privilegio potiretur, exclusa' in perpetuum omni super eodem castro et bonis ad eum pertinentibus Pragensis ecclesie querimonia. Ad cumulandam vero nostre devocionis benivolenciam in eodem castro percussuram monete publice tibi concedimus et confirmamus, super quo regia auctoritate precipimus, ne quis dux aut comes eam interdicere aut corrumpere ullo modo audeat, penam a nostra maiestate debitam suscepturus, qui adversus nostra instituta venire ausu temerario temptaverit. Omnem vero episcopii tui familiam, sive servi sint, sive coloni, sive scripticii, utriusque videlicet sexus et omnis etatis personas sub tue tuorumque successorum potestatis dominio et ordinacione ac iurisdicione ma- nere decrevimus, ut nullius dignitatis vel condicionis homo a sua eos quiete et immunitate ulla valeat exaccione vel violencia perturbare. Si quis vero, quod absit, hanc nostram confirmacionem infringere temptaverit, centum! libras auri purissimi conponat,m quarum partem dimidiam camere nostre, reliquam vero prefate ecclesie" persolvat. Ut autem hec pagina firma et inconvulsa omni deinceps 20 tempore permaneat, sigilli nostri inpressione eam insigniri iussimus manuque propria, ut infra videtur, corroborantes, qui presentes aderant, testes subternotari fecimus, quorum nomina hec sunt: Fridericus Magdeburgensis archiepiscopus, Bucco Wormaciensis ° episcopus, SifridusP Spirensisq episcopus, Embricho Wirze- burgensis episcopus, Eilbertus Babenbergensis episcopus, Vdos Cicensis“ epi- 25 scopus, Otto Frisingensis“ episcopus, Wicherus Brandenburgensis episcopus, Heinricus Ratisponensis episcopus, Wibaldus Stabulensis abbas, Fridericus dux Sweuorum, Adelbertus marchio de Brandenburch,y Conradus* marchio de Witin, Otto palatinus comes de Witelinesbach, Dyepoldus marchio de Voburch,y Geue- hardusz comes de Sulzebach, Fridericus advocatus Ratisponensis, Hermannus 30 5 10 15 138. g) ,Ladizlaus' B. — h) ,Seleu‘ B. — i) ,ex causa‘ B. — k) ,ut C. — 1) ,C' B. — m) ,componat' B. — n) ,eccl. Olomucensi' B. — o) ,Wormatyensis' C. — p) ,Syfridus' C. — q) corr. ex ,Spiriensis' C. — 1) ,Babenburgensis C. — s) ,Vado‘ B. — 1) ,Cy- censis' C. — u) ,Frasingensis B. — v) ,Bradenburk‘ C. — *) ,Cunradus‘ B. — y) ,Vo- bruch' B. — z) ,Gewehardus' C. 2) Želiv, germ. Selau, distr. pol. Německý Brod (Deutschbrod). — 5) Commutationem hanc Gerlacus ad annum 1184 his verbis commemorat: �Unde si quis ignorat, quid iuris habeat Pragensis episcopus in Syloensi ecclesia, sciat, quod sicut in aliis ecclesiis ius diocesanum, ita et in Syloensi vendicat sibi ius patronatus, quod accidisse creditur ratione concambii, ex eo videlicet, quando domnus Otto, Pragensis episcopus, duci 40 antiquo Zobezlao [corrige: Wladizlao] dedit Podywin in concambio pro Syloensi cir- cuitu‘ (Fontes rer. Bohem. II. pag. 489). 35
Strana 143
1144 APR. — IUL. 10. NUM. 138—140. 143 comes de Cuich, Adolfus comes de Montibus, Vthelricus aa comes de Lenceborch, Bertolfus comes de Anedessa,bb Godefridus castellanus de Nurinberch. Signumc domini Cuonradi, Romanorum regis secundi (M). Ego Arnoldus, cancellarius, vice Heinrici, Moguntini archiepiscopi et archi- 5 cancellarii, recognovi.“ Anno ad dominice incarnacionis MCXLIIII, indiccione VI, regnante Cunrado, Romanorum rege secundo, anno vero regni eius VII. Data est aput Babenberg in Christo feliciter amen.dd 139. 10 Conradus III, Romanorum rex, unum mansum in Aggsbach1 ecclesiae Berchtesgadensi donat. — Inter testes: ,Fridericus, filius ducis Boemie'. Norimbergae 1144 ſapr.]. Мonum. Bоica XXXI, I, pag. 406, num. 214. — Erben, Reg. I. pag. III, num. 248. — Stumpf, Reg. num. 3475. — Cf. Bernhardi, Konrad III, pag. 378, not. 19. 15 140. 20 Lucius II papa Henrici, episcopi Olomucensis, gratulationem accipit; addit de suo erga eum amore. Propter ecclesiastica quaedam negotia Romam eum venire iubet. Laterani I1144/ iul. 10. Apographum in codice ms. saec. XV bibl. capituli metrop. Pragensis GXXXI signato in appendice epist. Ivonis Carnot. cap. CLXXXXIV. Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 230, num. 250. = Migne, Patrol. lat. 179, pag. 902. — Erben, Reg. I. pag. 108, num. 243. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8646. Lucius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri Henrico, Olomucensi 25 episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Fraternitatis tue litteras de- bita benignitate suscepimus et super hoc, quod ex ipsarum inspeccione de nostra promocione te letari intelleximus, gratum habemus, licet ipsa promocio et officii dignitas nullam nobis quietem vel mentis tranquillitatem conferat, ymmo curas et sollicitudines, labores quoque et tribulaciones nobis quandoque augeat. Nos quidem personam tuam ante hoc officium sincero affectu dileximus et nunc af- fectuosius diligere volumus, et in quibus secundum deum possumus, honorare. Tua itaque interest, in hiis, que ad officium tuum pertinent, ita temetipsum lau- dabil iter]" exercere et ad honorem et exaltacionsem] matris tue sancte Romane 30 35 138. aa) ,Othelricus‘ C. — bb) ,Andella‘ C. — cc) �Signum — recognovi‘ deest B, C. — dd) Anno — amen' deest C. 139. 1) In sinistra Danubii ripa a St. Pölten versus septemtr. et occidentem. 140. a) charta mutilata.
1144 APR. — IUL. 10. NUM. 138—140. 143 comes de Cuich, Adolfus comes de Montibus, Vthelricus aa comes de Lenceborch, Bertolfus comes de Anedessa,bb Godefridus castellanus de Nurinberch. Signumc domini Cuonradi, Romanorum regis secundi (M). Ego Arnoldus, cancellarius, vice Heinrici, Moguntini archiepiscopi et archi- 5 cancellarii, recognovi.“ Anno ad dominice incarnacionis MCXLIIII, indiccione VI, regnante Cunrado, Romanorum rege secundo, anno vero regni eius VII. Data est aput Babenberg in Christo feliciter amen.dd 139. 10 Conradus III, Romanorum rex, unum mansum in Aggsbach1 ecclesiae Berchtesgadensi donat. — Inter testes: ,Fridericus, filius ducis Boemie'. Norimbergae 1144 ſapr.]. Мonum. Bоica XXXI, I, pag. 406, num. 214. — Erben, Reg. I. pag. III, num. 248. — Stumpf, Reg. num. 3475. — Cf. Bernhardi, Konrad III, pag. 378, not. 19. 15 140. 20 Lucius II papa Henrici, episcopi Olomucensis, gratulationem accipit; addit de suo erga eum amore. Propter ecclesiastica quaedam negotia Romam eum venire iubet. Laterani I1144/ iul. 10. Apographum in codice ms. saec. XV bibl. capituli metrop. Pragensis GXXXI signato in appendice epist. Ivonis Carnot. cap. CLXXXXIV. Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 230, num. 250. = Migne, Patrol. lat. 179, pag. 902. — Erben, Reg. I. pag. 108, num. 243. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8646. Lucius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri Henrico, Olomucensi 25 episcopo, salutem et apostolicam benediccionem. Fraternitatis tue litteras de- bita benignitate suscepimus et super hoc, quod ex ipsarum inspeccione de nostra promocione te letari intelleximus, gratum habemus, licet ipsa promocio et officii dignitas nullam nobis quietem vel mentis tranquillitatem conferat, ymmo curas et sollicitudines, labores quoque et tribulaciones nobis quandoque augeat. Nos quidem personam tuam ante hoc officium sincero affectu dileximus et nunc af- fectuosius diligere volumus, et in quibus secundum deum possumus, honorare. Tua itaque interest, in hiis, que ad officium tuum pertinent, ita temetipsum lau- dabil iter]" exercere et ad honorem et exaltacionsem] matris tue sancte Romane 30 35 138. aa) ,Othelricus‘ C. — bb) ,Andella‘ C. — cc) �Signum — recognovi‘ deest B, C. — dd) Anno — amen' deest C. 139. 1) In sinistra Danubii ripa a St. Pölten versus septemtr. et occidentem. 140. a) charta mutilata.
Strana 144
144 NUM. 140—142. 1144 IUL. 10. — 1145 APR. 28. ecclesie stud ios]e intendere, ut deus exinde honoretur, et eadem Romana ecclesia de tua devocione letetur. Preterea, quoniam in quibusdam negociis ecclesiasticis tue discreſcio]nis opus habemus consilio, per presencia [tilbi scripta mandamus, ut presenciam tuam quam cicius nobis exhibeas. Datum Laterani VI idus iulii. 141. 5 Lucius II papa Henricum, episcopum Olomucensem, iam iterum Romam evocat. Romae [1144/ aug. 20. Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 2178 fol. 175v—176 (B) et in cod. ms. saec. XV in bibliotheca capituli metropol. Pragensis GXXXI signato, in appendice litterarum Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXV (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 231, num. 251 (ex C). = Migne Patrolog, lat. tom. 179, pag. 903. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 211, num. 21 (ex B). — Erben, Reg. I, pag. 108, num. 244 (ex B). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8651. 10 Lvcivs" ępiscopus,' servus servorum dei, venerabili fratri“ H.,1 Olomucensi ępiscopo, salutem et apostolicam benedictionem. Fraternitatis tuę litteras de- 15 bita benignitate suscepimus et que in eis continebantur, diligenter attendimus. Unde quemadmodum per alia tibi scripta mandavimus, iterato mandamus, ut quam citius" poteris, presentiame tuam nobis exhibeas. Et tunc tam de his, quęs nobis significasti, quam de aliis, de quibus tecum loqui volumus, per te veritate plenius cognita, quod statuendum fuerit, auctore domino statuemus. 20 Datum Rome XIII kalendas septembris. 142. Eugenius III. papa monasterium sancti Georgii Pragense tuendum suscipit et eius bona confirmat, petente Henrico, episcopo Olomucense. Viterbii 1145 apr. 28. 25 Autographum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi. Hammerschmid, Hist. s. Georgii, pag. 64 (fragm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 233, num. 254. = Migne, Patrologia lat. tom. 180, pag. 1032. — Erben, Reg. I, pag. 113, num. 252. — Jaffé, Reg. pontif.2 II. num. 8741. * Eugenius episcopus, servus servorum dei, dilectis in Christo filiabus Berte, 30 abbatisse sancti Georgii, eiusque sororibus tam presentibus quam futuris regu- 141. a) caracteribus maiusculis scriptum B; ,Lucius' C. — b) ,episcopus' C ubi etiam inferius pro ,ę' semper simplex ,e' habetur. — c) ,fratri' om. C. — d) ,cicius' C. — e) ,pre- senciam‘ C. — f) ,hiis' C. — 8) corr. ex ,quam‘ (€) C. — h) ,congnita' C. 1) Henrico II dicto Zdik. 35
144 NUM. 140—142. 1144 IUL. 10. — 1145 APR. 28. ecclesie stud ios]e intendere, ut deus exinde honoretur, et eadem Romana ecclesia de tua devocione letetur. Preterea, quoniam in quibusdam negociis ecclesiasticis tue discreſcio]nis opus habemus consilio, per presencia [tilbi scripta mandamus, ut presenciam tuam quam cicius nobis exhibeas. Datum Laterani VI idus iulii. 141. 5 Lucius II papa Henricum, episcopum Olomucensem, iam iterum Romam evocat. Romae [1144/ aug. 20. Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 2178 fol. 175v—176 (B) et in cod. ms. saec. XV in bibliotheca capituli metropol. Pragensis GXXXI signato, in appendice litterarum Ivonis Carnotensis cap. CLXXXXV (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 231, num. 251 (ex C). = Migne Patrolog, lat. tom. 179, pag. 903. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 211, num. 21 (ex B). — Erben, Reg. I, pag. 108, num. 244 (ex B). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8651. 10 Lvcivs" ępiscopus,' servus servorum dei, venerabili fratri“ H.,1 Olomucensi ępiscopo, salutem et apostolicam benedictionem. Fraternitatis tuę litteras de- 15 bita benignitate suscepimus et que in eis continebantur, diligenter attendimus. Unde quemadmodum per alia tibi scripta mandavimus, iterato mandamus, ut quam citius" poteris, presentiame tuam nobis exhibeas. Et tunc tam de his, quęs nobis significasti, quam de aliis, de quibus tecum loqui volumus, per te veritate plenius cognita, quod statuendum fuerit, auctore domino statuemus. 20 Datum Rome XIII kalendas septembris. 142. Eugenius III. papa monasterium sancti Georgii Pragense tuendum suscipit et eius bona confirmat, petente Henrico, episcopo Olomucense. Viterbii 1145 apr. 28. 25 Autographum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi. Hammerschmid, Hist. s. Georgii, pag. 64 (fragm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 233, num. 254. = Migne, Patrologia lat. tom. 180, pag. 1032. — Erben, Reg. I, pag. 113, num. 252. — Jaffé, Reg. pontif.2 II. num. 8741. * Eugenius episcopus, servus servorum dei, dilectis in Christo filiabus Berte, 30 abbatisse sancti Georgii, eiusque sororibus tam presentibus quam futuris regu- 141. a) caracteribus maiusculis scriptum B; ,Lucius' C. — b) ,episcopus' C ubi etiam inferius pro ,ę' semper simplex ,e' habetur. — c) ,fratri' om. C. — d) ,cicius' C. — e) ,pre- senciam‘ C. — f) ,hiis' C. — 8) corr. ex ,quam‘ (€) C. — h) ,congnita' C. 1) Henrico II dicto Zdik. 35
Strana 145
1145 APR. 28. NUM. 142. 145 larem vitam professis, in perpetuum. Religiosis desideriis dignum est fa- cilem prebere consensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Eapropter, dilecte in domino filię, pro his, que de religione et honestate vestra per vene- rabilem fratrem nostrum Henrijcum, Morauiensem episcopum, religiosum et ho- nestum virum, intelleximus, preces ipsius pro vobis paterna benignitate admittimus et beati Georgii ecclesiam, que in Pragensi civitate sita est, in qua postpositis secularibus et mundanis illecebris pro celestis regni desiderio incluse divino va- catis servitio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti privilegio communimus. Statuentes, ut quascumque possessiones, quecumque bona ex dono vel concessione nobilis viri Wladizlai, Boemorum ducis, in pre- sentiarum iuste et canonice possidetis aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis deo propitio poteritis adipisci, firma vobis vestrisque succedentibus et illibata per- maneant. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatam ecclesiam temere perturbare aut eius possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur vestris et aliorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis pro- futura, salva sedis apostolice auctoritate et Pragensis episcopi canonica iustitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hanc nostre constitu- tionis paginam sciens temere contra eam venire aut inclusionem vel quietem vestram perturbare temptaverit, secundo tertiove commonita si n[o]n satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se di- vino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore et sanguine dei et domini redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districte ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco iusta ser- vantibus sit pax domini nostri Jesu Christi, quatinus et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia eterne pacis inveniant. Amen. Amen. Amen. (Ra) Ego Eugenius, catholice ecclesię episcopus, subscripsi. (B. V.) 30 † Ego Conradus, Sabinensis episcopus, subscripsi." † Ego Theodewinus, sanctę Rufine episcopus, subscripsi." † Ego Gregorius, presbyter cardinalis tituli Calixti, subscripsi." † Ego Guido, presbyter cardinalis tituli sancti Crisogoni, subscripsi." † Ego Thomas, presbyter cardinalis tituli Vestine, subscripsi. 35 † Ego Gregorius, diaconus cardinalis sanctorum Sergii et Bachi, subscripsi. † Ego Otto, diaconus cardinalis sancti Georgii ad velum aureum, subscripsi. † Ego Guido, diaconus cardinalis sanctorum Cosme et Damiani, subscripsi. † Ego Octavianus, diaconus cardinalis sancti Nicolai in carcere Tulliano, subscripsi." 5 10 15 20 25 40 142. a) in orbiculo haec sententia inscripta est: ,Fac mecum domine signum in bonum'. — b) subscriptio clariore atramento scripta. — c) post hanc subscriptionem una linea vacua relicta est. — d) sequuntur duae lineae vacuae relictae.
1145 APR. 28. NUM. 142. 145 larem vitam professis, in perpetuum. Religiosis desideriis dignum est fa- cilem prebere consensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Eapropter, dilecte in domino filię, pro his, que de religione et honestate vestra per vene- rabilem fratrem nostrum Henrijcum, Morauiensem episcopum, religiosum et ho- nestum virum, intelleximus, preces ipsius pro vobis paterna benignitate admittimus et beati Georgii ecclesiam, que in Pragensi civitate sita est, in qua postpositis secularibus et mundanis illecebris pro celestis regni desiderio incluse divino va- catis servitio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti privilegio communimus. Statuentes, ut quascumque possessiones, quecumque bona ex dono vel concessione nobilis viri Wladizlai, Boemorum ducis, in pre- sentiarum iuste et canonice possidetis aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis deo propitio poteritis adipisci, firma vobis vestrisque succedentibus et illibata per- maneant. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatam ecclesiam temere perturbare aut eius possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur vestris et aliorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis pro- futura, salva sedis apostolice auctoritate et Pragensis episcopi canonica iustitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hanc nostre constitu- tionis paginam sciens temere contra eam venire aut inclusionem vel quietem vestram perturbare temptaverit, secundo tertiove commonita si n[o]n satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se di- vino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore et sanguine dei et domini redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districte ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco iusta ser- vantibus sit pax domini nostri Jesu Christi, quatinus et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia eterne pacis inveniant. Amen. Amen. Amen. (Ra) Ego Eugenius, catholice ecclesię episcopus, subscripsi. (B. V.) 30 † Ego Conradus, Sabinensis episcopus, subscripsi." † Ego Theodewinus, sanctę Rufine episcopus, subscripsi." † Ego Gregorius, presbyter cardinalis tituli Calixti, subscripsi." † Ego Guido, presbyter cardinalis tituli sancti Crisogoni, subscripsi." † Ego Thomas, presbyter cardinalis tituli Vestine, subscripsi. 35 † Ego Gregorius, diaconus cardinalis sanctorum Sergii et Bachi, subscripsi. † Ego Otto, diaconus cardinalis sancti Georgii ad velum aureum, subscripsi. † Ego Guido, diaconus cardinalis sanctorum Cosme et Damiani, subscripsi. † Ego Octavianus, diaconus cardinalis sancti Nicolai in carcere Tulliano, subscripsi." 5 10 15 20 25 40 142. a) in orbiculo haec sententia inscripta est: ,Fac mecum domine signum in bonum'. — b) subscriptio clariore atramento scripta. — c) post hanc subscriptionem una linea vacua relicta est. — d) sequuntur duae lineae vacuae relictae.
Strana 146
146 NUM. 142, 143. 1145 APR. 28. — IUN. 5. † Ego Johannes, diaconus cardinalis sancti Adriani, subscripsi. Datum Biterbi per manum iRoberti, ž sancte Romane ecclesie presbyteri cardinalis et cancellarii, IIII. kalendas maii, indictione VIII, incarnationis domi- nice anno MCXLV, pontificatus vero domini Eugenii III pape anno l. Appendet ex filis sericis bulla plumbea Eugenii papae III, cuius imaginem praebet J. Pflugk-Harttung, Chartarum pontif. Romanorum specimina (sigilla) tab. XIII num. I. 5 143. Eugenius III papa Ottoni, episcopo Pragensi et Vladislao, Bohemorum duci, violatores Henrici, episcopi Olomucensis, excommunicatos esse nuntiat. Viterbii 11145] iun. 5. 10 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae caes. reg. aulicae Vindobonensis num. 2178 fol. 175v (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I. pag. 235, num. 255. — Theiner, Disquisitiones criticae, pag. 210, num. 20. — Erben, Reg. I, pag. 113, num. 253. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8764. Cf. quae de epistola hac Vincentii Chron. ad a. 1146 refert. (Fontes rer. Boh. II, pag. 416). 15 Evgenivs" ępiscopus, servus servorum dei, venerabili fratri O.,1 Praiensi ępiscopo, et dilecto in Christo filio W.,2 illustri Boemiorum duci, salutem et apo- stolicam benedictionem. A sede apostolica statutum est, ut si quis suadente diabolo huius sacrilegii reatum incurrerit, quod in clericum vel monachum vio- lentas manus iniecerit, anathemati subiaceat et nullus ępiscoporum illum pre- 20 sumat absolvere nisi mortis urgente periculo, donec apostolico conspectui re- presentetur et eius mandatum suscipiat. Pervenit ad nos, quod quidam parro- chianib venerabilis fratris nostri H., s Morauiensis ępiscopi, diabolico instinctu, dum ad sanctam Romanam veniret ecclesiam, personam suam ausu sacrilego in- vaserunt" et bona sua auferre nullatenus timuerunt. Unde nos, quorum precipue 25 interest tantum sacrilegium et tam gravem excessum impunitum non preter- mittere, eosdem sacrilegos, videlicet Conradum,e Wratizlaum, Depaldum, Micul, Jurata, Domazlaum, Slauebor, Vgonem, Cuno, Roduik, Bogdan, in preterita sol- lempnitate pentecostes, astante populi multitudine, excommunicationis vinculo in- nodavimus et ab omnium fidelium consorcio sequestravimus. Ideoque per apo- 30 stolica vobis scripta mandamus atque precipimus, quatinus tu, frater ępiscope, eandem excommunicationem publice denunties et facias observari. Tu vero, fili W. dux, iuxta potentiam tibi a deo collatam eos coherceas, donec prefato fratri 143. a) caracteribus maiusculis scriptum B. — b) genuine errore scriptoris ,parrach." scriptum, ,o' supra lineam positum. — c) ,M' B. — d) sequuntur in cod. tres circiter 35 voces erasae, rasurae spatium 34 mm continet. — e) ,videl. Conradum' in loco raso eadem manu scriptum. 1) Ottoni. — 1) Vladislao. — 1) Henrici.
146 NUM. 142, 143. 1145 APR. 28. — IUN. 5. † Ego Johannes, diaconus cardinalis sancti Adriani, subscripsi. Datum Biterbi per manum iRoberti, ž sancte Romane ecclesie presbyteri cardinalis et cancellarii, IIII. kalendas maii, indictione VIII, incarnationis domi- nice anno MCXLV, pontificatus vero domini Eugenii III pape anno l. Appendet ex filis sericis bulla plumbea Eugenii papae III, cuius imaginem praebet J. Pflugk-Harttung, Chartarum pontif. Romanorum specimina (sigilla) tab. XIII num. I. 5 143. Eugenius III papa Ottoni, episcopo Pragensi et Vladislao, Bohemorum duci, violatores Henrici, episcopi Olomucensis, excommunicatos esse nuntiat. Viterbii 11145] iun. 5. 10 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae caes. reg. aulicae Vindobonensis num. 2178 fol. 175v (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I. pag. 235, num. 255. — Theiner, Disquisitiones criticae, pag. 210, num. 20. — Erben, Reg. I, pag. 113, num. 253. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8764. Cf. quae de epistola hac Vincentii Chron. ad a. 1146 refert. (Fontes rer. Boh. II, pag. 416). 15 Evgenivs" ępiscopus, servus servorum dei, venerabili fratri O.,1 Praiensi ępiscopo, et dilecto in Christo filio W.,2 illustri Boemiorum duci, salutem et apo- stolicam benedictionem. A sede apostolica statutum est, ut si quis suadente diabolo huius sacrilegii reatum incurrerit, quod in clericum vel monachum vio- lentas manus iniecerit, anathemati subiaceat et nullus ępiscoporum illum pre- 20 sumat absolvere nisi mortis urgente periculo, donec apostolico conspectui re- presentetur et eius mandatum suscipiat. Pervenit ad nos, quod quidam parro- chianib venerabilis fratris nostri H., s Morauiensis ępiscopi, diabolico instinctu, dum ad sanctam Romanam veniret ecclesiam, personam suam ausu sacrilego in- vaserunt" et bona sua auferre nullatenus timuerunt. Unde nos, quorum precipue 25 interest tantum sacrilegium et tam gravem excessum impunitum non preter- mittere, eosdem sacrilegos, videlicet Conradum,e Wratizlaum, Depaldum, Micul, Jurata, Domazlaum, Slauebor, Vgonem, Cuno, Roduik, Bogdan, in preterita sol- lempnitate pentecostes, astante populi multitudine, excommunicationis vinculo in- nodavimus et ab omnium fidelium consorcio sequestravimus. Ideoque per apo- 30 stolica vobis scripta mandamus atque precipimus, quatinus tu, frater ępiscope, eandem excommunicationem publice denunties et facias observari. Tu vero, fili W. dux, iuxta potentiam tibi a deo collatam eos coherceas, donec prefato fratri 143. a) caracteribus maiusculis scriptum B. — b) genuine errore scriptoris ,parrach." scriptum, ,o' supra lineam positum. — c) ,M' B. — d) sequuntur in cod. tres circiter 35 voces erasae, rasurae spatium 34 mm continet. — e) ,videl. Conradum' in loco raso eadem manu scriptum. 1) Ottoni. — 1) Vladislao. — 1) Henrici.
Strana 147
1145 IUN. 5. — AUG. 24. — 1146 MAI 25. NUM. 143—145. 147 nostro de tam gravi iniuria satisfaciant etf ipsis iuxta mandatum et consilium ipsius pro se et proh aliis ad nostram' presentiam veniant [et] *, sicut in supra- dicto decreto continetur, de tam gravi sacrilegio mandatum nostrum susci- piant. Datum Biterbi nonis iunii. 5 144. Conradus III, Romanorum rex, apud Corbeiam sollemnem curiam celebrans, monasterio Corbeiensi restitutam piscationem apud Hugwer confirmat. — Inter testes, "qui praesentes aderant“: ,Heinricus, Olomucensis episcopus'. Apud Corbeiam 1145 saug. 24.) 10 Falke, Cod. traditionum Corbeiensium pag. 342. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 239. num. 260. — Erben, Reg. I, pag. 114, num. 256. — Stumpf, Reg. num. 3497. — Cf. Bern- hardi, Konrad III. pag. 429 not. 2. 145. Eugenius III papa Henricum, episcopum Olomucensem, adversis rebus 15 afflictum consolatur. Theobaldum ducem se ab excommunicatione absolvisse nuntiat et permittit, ut etiam Vratislaum ducem absolvat. Sacerdotes quosdam ob sacra in ducis Conradi excommunicati terra procurata ab officio deponit. In causa, per Danielem, praepositum Pragensem, sibi delata, episcopum evocat. Viterbii [1146] mai. 25. 20 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae caes. reg. aulicae Vindobonensis num. 2178. fol. 175 (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 246, num. 267. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 209, num. 19. — Erben, Reg. I, pag. 115, num. 260. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8925. Evgenivs" ępiscopus, servus servorum dei, venerabili fratri Henrico, Mo- 25 rauiensi ępiscopo, salutem et apostolicam benedictionem. Tribulationibus et angustiis, quas ab infidelibus illis te iam diu passum esse cognoscimus, paterno affectu compatimur, quamvis nos permittente domino multis tribulationibus fati- gemur. Verum tamen non ignorat tua discretio, quia omnes, qui volunt pie vivere in Christo Jesu, expedit huius seculi tribulationes sustinere. Ipse etenim do- 30 minus noster Jesus Christus non ad mundi gaudia, sed ad passiones et mortem etiam pro nobis tolerandam a patre missus est. Ipsum itaque caput nostrum im- mitari debemus, quia, si pro ipsob persecutiones patimur, certi de promisso eius 35 145. 143. I) sequuntur duo voces erasae, ut videtur, quoniam ex'. — g) corr. ex,ipsius'. — h) ,pro" supra lineam eodem atramento additum. — i) ,nostram' eadem manu in loco raso scriptum. — k) in cod. omissum. a) caracteribus maiusc. scriptum B. — b) ,pro ipso' ex ,pati' in loco raso eadem manu corr. B.
1145 IUN. 5. — AUG. 24. — 1146 MAI 25. NUM. 143—145. 147 nostro de tam gravi iniuria satisfaciant etf ipsis iuxta mandatum et consilium ipsius pro se et proh aliis ad nostram' presentiam veniant [et] *, sicut in supra- dicto decreto continetur, de tam gravi sacrilegio mandatum nostrum susci- piant. Datum Biterbi nonis iunii. 5 144. Conradus III, Romanorum rex, apud Corbeiam sollemnem curiam celebrans, monasterio Corbeiensi restitutam piscationem apud Hugwer confirmat. — Inter testes, "qui praesentes aderant“: ,Heinricus, Olomucensis episcopus'. Apud Corbeiam 1145 saug. 24.) 10 Falke, Cod. traditionum Corbeiensium pag. 342. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 239. num. 260. — Erben, Reg. I, pag. 114, num. 256. — Stumpf, Reg. num. 3497. — Cf. Bern- hardi, Konrad III. pag. 429 not. 2. 145. Eugenius III papa Henricum, episcopum Olomucensem, adversis rebus 15 afflictum consolatur. Theobaldum ducem se ab excommunicatione absolvisse nuntiat et permittit, ut etiam Vratislaum ducem absolvat. Sacerdotes quosdam ob sacra in ducis Conradi excommunicati terra procurata ab officio deponit. In causa, per Danielem, praepositum Pragensem, sibi delata, episcopum evocat. Viterbii [1146] mai. 25. 20 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae caes. reg. aulicae Vindobonensis num. 2178. fol. 175 (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 246, num. 267. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 209, num. 19. — Erben, Reg. I, pag. 115, num. 260. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8925. Evgenivs" ępiscopus, servus servorum dei, venerabili fratri Henrico, Mo- 25 rauiensi ępiscopo, salutem et apostolicam benedictionem. Tribulationibus et angustiis, quas ab infidelibus illis te iam diu passum esse cognoscimus, paterno affectu compatimur, quamvis nos permittente domino multis tribulationibus fati- gemur. Verum tamen non ignorat tua discretio, quia omnes, qui volunt pie vivere in Christo Jesu, expedit huius seculi tribulationes sustinere. Ipse etenim do- 30 minus noster Jesus Christus non ad mundi gaudia, sed ad passiones et mortem etiam pro nobis tolerandam a patre missus est. Ipsum itaque caput nostrum im- mitari debemus, quia, si pro ipsob persecutiones patimur, certi de promisso eius 35 145. 143. I) sequuntur duo voces erasae, ut videtur, quoniam ex'. — g) corr. ex,ipsius'. — h) ,pro" supra lineam eodem atramento additum. — i) ,nostram' eadem manu in loco raso scriptum. — k) in cod. omissum. a) caracteribus maiusc. scriptum B. — b) ,pro ipso' ex ,pati' in loco raso eadem manu corr. B.
Strana 148
148 NUM. 145, 146. 1146 MAI 25. — IUN. 2. beati erimus. Confortare igitur, karissime in Christo frater, et viriliter age, quia salvator noster suos usque in finem non derelinquet, et nos, in quibus secundum deum possumus, opem et consilium tibi impendere parati sumus. Teobaldum, fratrem dilecti filii nostri W.,1 illustris Boemorum ducis, qui personam tuam et illos, qui tecum erant, invasit, cum quibusdam sociis suis recepimus, et accepto ab eo iuramento, ut de tanto excessu iuxta mandatum nostrum satisfaceret, ab- solvi fecimus. Post absolutionem vero ei precepimus, ut clericum vel monachum de cetero non capiat nec capienti assensum prebeat. Deinde autem condigna sibi iniuncta penitentia, ipsum ad tuam discretionem remisimus, ut secundum quod devotionem et compunctionem ipsius cognoveris, cum eo misericorditer agas. Monuimus etiam ipsum et studiose rogavimus, ut tam devotum et humilem se ipsum tibi exhibeat, ut de tanta offensa á domino et a te indulgentiam me- reatur. Vratizlaum vero, pro hac eadem offensa excommunicatum, quoniam valida infirmitate detentus ad nostram presentiam, sicut accepimus, venire non potest, discretioni tuę committimus ipsumque absolvendi et condignam ei penitentiam iniungendi tibi concedimus facultatem. Preterea beati Gregorii de inobedientibus mandatis sedis apostolice sententiam prosequentes tres“ presumptuosos sacerdotes videlicet Bolemilum,“ Gallum, Scrih, qui, prout nobis significátum est, in terra Cunradi, a nobis excommunicati, nostra auctoritate á divinis officiis interdicta, divina officia celebrare presumunt, ab officio omnino deponimus et beneficium 20 ęcclesiasticum eis interdicimus. Ad hęc, quoniam religiosis et discretis personis opus habemus, per apostolica tibi scripta mandamus, quatinus quam citius tibi oportunum fuerit, presentiam tuam nobis exhibeas et tunc de negotio, quod per dilectum filium nostrum D.,2 Praiensem prepositum, nobis significasti, tibi plenius respondere curabimus. Datum Viterbi VIII kal. iunii. 5 10 15 25 146. Eugenius III papa Heinricum Olomucensem et Ottonem Pragensem episcopos et Vladislaum ducem laudat, quod Guidoni, legato apostolico, in cleri correctione astiterint, hortaturque, ut eiusdem praecepta observari faciant. Viterbii [1146] iun. 2. 30 Apographum in cod. ms. saec. XII. bibliothecae caes. reg. aulicae Vindobonensis num. 2178. fol. 174v—175 (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 248, num. 268. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 208, num. 17. — Erben, Reg. I, pag. 116, num. 261. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8930. 145. c) ,tres — Bolemi' in loco raso ead. manu scriptum B. 1) Vladizlai. — 7) Danielem. 35
148 NUM. 145, 146. 1146 MAI 25. — IUN. 2. beati erimus. Confortare igitur, karissime in Christo frater, et viriliter age, quia salvator noster suos usque in finem non derelinquet, et nos, in quibus secundum deum possumus, opem et consilium tibi impendere parati sumus. Teobaldum, fratrem dilecti filii nostri W.,1 illustris Boemorum ducis, qui personam tuam et illos, qui tecum erant, invasit, cum quibusdam sociis suis recepimus, et accepto ab eo iuramento, ut de tanto excessu iuxta mandatum nostrum satisfaceret, ab- solvi fecimus. Post absolutionem vero ei precepimus, ut clericum vel monachum de cetero non capiat nec capienti assensum prebeat. Deinde autem condigna sibi iniuncta penitentia, ipsum ad tuam discretionem remisimus, ut secundum quod devotionem et compunctionem ipsius cognoveris, cum eo misericorditer agas. Monuimus etiam ipsum et studiose rogavimus, ut tam devotum et humilem se ipsum tibi exhibeat, ut de tanta offensa á domino et a te indulgentiam me- reatur. Vratizlaum vero, pro hac eadem offensa excommunicatum, quoniam valida infirmitate detentus ad nostram presentiam, sicut accepimus, venire non potest, discretioni tuę committimus ipsumque absolvendi et condignam ei penitentiam iniungendi tibi concedimus facultatem. Preterea beati Gregorii de inobedientibus mandatis sedis apostolice sententiam prosequentes tres“ presumptuosos sacerdotes videlicet Bolemilum,“ Gallum, Scrih, qui, prout nobis significátum est, in terra Cunradi, a nobis excommunicati, nostra auctoritate á divinis officiis interdicta, divina officia celebrare presumunt, ab officio omnino deponimus et beneficium 20 ęcclesiasticum eis interdicimus. Ad hęc, quoniam religiosis et discretis personis opus habemus, per apostolica tibi scripta mandamus, quatinus quam citius tibi oportunum fuerit, presentiam tuam nobis exhibeas et tunc de negotio, quod per dilectum filium nostrum D.,2 Praiensem prepositum, nobis significasti, tibi plenius respondere curabimus. Datum Viterbi VIII kal. iunii. 5 10 15 25 146. Eugenius III papa Heinricum Olomucensem et Ottonem Pragensem episcopos et Vladislaum ducem laudat, quod Guidoni, legato apostolico, in cleri correctione astiterint, hortaturque, ut eiusdem praecepta observari faciant. Viterbii [1146] iun. 2. 30 Apographum in cod. ms. saec. XII. bibliothecae caes. reg. aulicae Vindobonensis num. 2178. fol. 174v—175 (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 248, num. 268. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 208, num. 17. — Erben, Reg. I, pag. 116, num. 261. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8930. 145. c) ,tres — Bolemi' in loco raso ead. manu scriptum B. 1) Vladizlai. — 7) Danielem. 35
Strana 149
1146 IUN. 2. NUM. 146, 147. 149 5 15 Evgenivs" episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus H.,1 Mo- rauiensi, O.2 Pragensi episcopis, dilectis in Christo filiis W.,3 illustri duci, et uni- verso clero et populo per Boemiam et Morauiam constitutis salutem et apostolicam benedictionem. Apostolice sedis amministratio, cui domino disponente deser- vimus indigni, tam vicinis quam longe positis nos efficit debitores. Quodb pre- decessor noster felicis memorię, papa Innocentius,' intelligens et de vobis pa- terna sollicitudine curam gerens, dilectum filium nostrum Gwidonem diaconum cardinalem ad partes illas direxit4 et ea, que de incontinentiis clericorum et sa- cerdotum et aliis enormitatibus in generali concilio5 promulgavit, per eum vobis 10 annunciavit et firmiter observanda precepit. In quibus quia vos, fratres episcopi, et tu, dilecte in Christo fili W.,6 sicut ipso referente didicimus, ei viriliter asti- tistis, gratum habemus, et devotionem vestram in domino collaudamus. Verum quoniam non incepisse tantum, sed perfecisse virtutis est, universitatem vestram rogamus et exhortamur in domino atque in peccatorum vestrorum remissionem iniungimus, ut vos, quibus in terra illa potestas a deo commissa est, que a pre- fato cardinali iam dicti predecessoris nostri auctoritate tam de clericorum incon- tinentia et aliis enormitatibus ibidem vestro consilio et auxilio nunciata et pre- cepta sunt, observetis et a subditis vestris firmiter observari faciatis; contemp- tores vero iuxta discretionem vobis a deo concessam et sanctorum patrum sta- 20 tuta debita animadversione coherceatis. De fidelitate quoque et devotione, quam erga beatum Petrum et nos ipsos geritis, et de frequenti visitatione, per dilectum filium nostrum D.,7 Pragensem prepositum, quem vobis fidelem et vestri honoris amatorem esse cognovimus, predecessoribus nostris et nobis transmissa, dilectioni Datum Biterbi IIII nonas iunii. vestrę grates referimus. 25 147. Eugenius III papa Vladislaum, Bohemorum ducem, rerum ecclesiasticarum studiosum laudat. Uxori eius Gertrudi salutem ascribit. Heinricum, episcopum Olomucensem, et Danielem, praepositum Pragensem, commendat. Viterbii 11146] iun. 2. 30 Apographum cod. ms. saec. XII bibliothecae caes. reg. aulicae Vindobonensis 2178 fol. 175 (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 249, num. 269. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 209, num. 18. — Erben, Reg. I, pag. 116, num. 262. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8931. 35 146. a) caracteribus maiusculis scriptum. — b) ,debit. Quod' in loco raso ead. manu scriptum. — c) ,Innoc' caracteribus maiusculis scriptum B. 1) Henrico. — 3) Ottoni. — 3) Vladislao. — 4) Vide num. 130. — 5) Laterani anno 1139 apr. 3 habito; v. Jaffé, Reg. pontif.2 I, pag. 885. — 5) Vladislao. — 7 Danielem.
1146 IUN. 2. NUM. 146, 147. 149 5 15 Evgenivs" episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus H.,1 Mo- rauiensi, O.2 Pragensi episcopis, dilectis in Christo filiis W.,3 illustri duci, et uni- verso clero et populo per Boemiam et Morauiam constitutis salutem et apostolicam benedictionem. Apostolice sedis amministratio, cui domino disponente deser- vimus indigni, tam vicinis quam longe positis nos efficit debitores. Quodb pre- decessor noster felicis memorię, papa Innocentius,' intelligens et de vobis pa- terna sollicitudine curam gerens, dilectum filium nostrum Gwidonem diaconum cardinalem ad partes illas direxit4 et ea, que de incontinentiis clericorum et sa- cerdotum et aliis enormitatibus in generali concilio5 promulgavit, per eum vobis 10 annunciavit et firmiter observanda precepit. In quibus quia vos, fratres episcopi, et tu, dilecte in Christo fili W.,6 sicut ipso referente didicimus, ei viriliter asti- tistis, gratum habemus, et devotionem vestram in domino collaudamus. Verum quoniam non incepisse tantum, sed perfecisse virtutis est, universitatem vestram rogamus et exhortamur in domino atque in peccatorum vestrorum remissionem iniungimus, ut vos, quibus in terra illa potestas a deo commissa est, que a pre- fato cardinali iam dicti predecessoris nostri auctoritate tam de clericorum incon- tinentia et aliis enormitatibus ibidem vestro consilio et auxilio nunciata et pre- cepta sunt, observetis et a subditis vestris firmiter observari faciatis; contemp- tores vero iuxta discretionem vobis a deo concessam et sanctorum patrum sta- 20 tuta debita animadversione coherceatis. De fidelitate quoque et devotione, quam erga beatum Petrum et nos ipsos geritis, et de frequenti visitatione, per dilectum filium nostrum D.,7 Pragensem prepositum, quem vobis fidelem et vestri honoris amatorem esse cognovimus, predecessoribus nostris et nobis transmissa, dilectioni Datum Biterbi IIII nonas iunii. vestrę grates referimus. 25 147. Eugenius III papa Vladislaum, Bohemorum ducem, rerum ecclesiasticarum studiosum laudat. Uxori eius Gertrudi salutem ascribit. Heinricum, episcopum Olomucensem, et Danielem, praepositum Pragensem, commendat. Viterbii 11146] iun. 2. 30 Apographum cod. ms. saec. XII bibliothecae caes. reg. aulicae Vindobonensis 2178 fol. 175 (B). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 249, num. 269. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 209, num. 18. — Erben, Reg. I, pag. 116, num. 262. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 8931. 35 146. a) caracteribus maiusculis scriptum. — b) ,debit. Quod' in loco raso ead. manu scriptum. — c) ,Innoc' caracteribus maiusculis scriptum B. 1) Henrico. — 3) Ottoni. — 3) Vladislao. — 4) Vide num. 130. — 5) Laterani anno 1139 apr. 3 habito; v. Jaffé, Reg. pontif.2 I, pag. 885. — 5) Vladislao. — 7 Danielem.
Strana 150
150 NUM. 147, 148. 1146 IUN. 2. — IUL. 12. Evgenivs" episcopus, servus servorum dei, dilecto in Christo filio W.,1 il- lustri Boemorum duci, salutem et apostolicam benedictionem. Si iuxta sacrę scripturę testimonium particeps mercedis existit, qui bonorum operum adiutorem se prebet, ampliori dignus es merito, qui non tantum adiutor, sed etiam actor existis. Ideoque gratum nobis est, quia, sicut venerabili fratre nostro Heinrico, Morauiensi episcopo, et dilectis filiis nostris G.,2 diacono cardinali, et Daniele, Pragensi preposito, referentibus accepimus, ecclesias et ecclesiasticas personas, et maxime religiosas, diligis et honoras atque religionemb et cetera, que ad ho- norem dei spectare noscuntur, in terra tibi a deo commissa niteris propagare, enormitates vero illius populi, que peccatis exigentibus plurimum excreverunt et precipue clericorum incontinentias, que deo abhominabiles sunt, non solum de capella tua verum etiam de tota terra illa“ extyrpare viriliter elaboras. Cum enim ipsi clerici templum dei, vasa domini, sacrarium spiritus sancti esse debeant, in- dignum valde est eos cubilibus et inpudiciciis deservire. In hoc quoque devo- tionem tuam in domino collaudamus, quia, cum gens illa prava et antiqua con- suetudine nimię potationi et ebrietati dedita sit, ipse sobrietatem vicio illi con- trariam diligis atque tam istis quam aliis eorum enormitatibus tamquam catho- licus princeps et deum timens virilis animi constantia contradicis. Quia igitur non incipienti tantum, sed perseveranti corona promittitur, nobilitatem tuam ro- gamus et exhortamur in domino atque in peccatorum remissionem iniungimus, quatenus in bono proposito firmiter perseveres, ut et in presenti prestante do- mino feliciter vivas et in futuro sempiternę retribucionis fructum percipias. Di- lectam vero filiam nostram G.3 ducissam, uxorem tuam, salutamus et benedicimus, et ut in dilectione dei et amore religionis iuxta bonum inicium perseveret, in domino commonemus. Ad ultimum vero prefatum Morauiensem episcopum et D.4 prepositum, prudentes siquidem et discretos viros, qui personas vestras et vestrum honorem sincero affectu diligunt, tuę et ipsius nobilitati attentius com- mendamus, et de visitatione vestra predecessoribus nostris et nobis frequenter exhibita dilectioni vestrę grates referimus. Nos quidem personas vestras vera in domino caritate diligimus et, in quibus secundum deum possumus, honorare et 30 exaudire volumus. Datum Biterbi IIII nonas iunii. 5 10 15 20 25 148. Conradus III, Romanorum rex, traditionem montis sancti Gotehardi mona- sterio eiusdem loci 1 a Conrado abbate Altahensi factam confirmat. — Inter „testes, sub quorum praesentia haec acta et firmata sunt“: „Heinricus Moraviensis 35 episcopus'. In episcopatu Ratisbonensi 1146 iul. 12. 147. a) caracteribus maiusculis scriptum B. — b) ,relioně‘ B. — c) ex ,tua‘ eodem atra- mento corr. B. 1) Vladizlao. — 2) Guidone. — 1) Gertrudem. — 1) Danielem. 148. 1 Nunc Kirchberg a Straubing versus orientem. 40
150 NUM. 147, 148. 1146 IUN. 2. — IUL. 12. Evgenivs" episcopus, servus servorum dei, dilecto in Christo filio W.,1 il- lustri Boemorum duci, salutem et apostolicam benedictionem. Si iuxta sacrę scripturę testimonium particeps mercedis existit, qui bonorum operum adiutorem se prebet, ampliori dignus es merito, qui non tantum adiutor, sed etiam actor existis. Ideoque gratum nobis est, quia, sicut venerabili fratre nostro Heinrico, Morauiensi episcopo, et dilectis filiis nostris G.,2 diacono cardinali, et Daniele, Pragensi preposito, referentibus accepimus, ecclesias et ecclesiasticas personas, et maxime religiosas, diligis et honoras atque religionemb et cetera, que ad ho- norem dei spectare noscuntur, in terra tibi a deo commissa niteris propagare, enormitates vero illius populi, que peccatis exigentibus plurimum excreverunt et precipue clericorum incontinentias, que deo abhominabiles sunt, non solum de capella tua verum etiam de tota terra illa“ extyrpare viriliter elaboras. Cum enim ipsi clerici templum dei, vasa domini, sacrarium spiritus sancti esse debeant, in- dignum valde est eos cubilibus et inpudiciciis deservire. In hoc quoque devo- tionem tuam in domino collaudamus, quia, cum gens illa prava et antiqua con- suetudine nimię potationi et ebrietati dedita sit, ipse sobrietatem vicio illi con- trariam diligis atque tam istis quam aliis eorum enormitatibus tamquam catho- licus princeps et deum timens virilis animi constantia contradicis. Quia igitur non incipienti tantum, sed perseveranti corona promittitur, nobilitatem tuam ro- gamus et exhortamur in domino atque in peccatorum remissionem iniungimus, quatenus in bono proposito firmiter perseveres, ut et in presenti prestante do- mino feliciter vivas et in futuro sempiternę retribucionis fructum percipias. Di- lectam vero filiam nostram G.3 ducissam, uxorem tuam, salutamus et benedicimus, et ut in dilectione dei et amore religionis iuxta bonum inicium perseveret, in domino commonemus. Ad ultimum vero prefatum Morauiensem episcopum et D.4 prepositum, prudentes siquidem et discretos viros, qui personas vestras et vestrum honorem sincero affectu diligunt, tuę et ipsius nobilitati attentius com- mendamus, et de visitatione vestra predecessoribus nostris et nobis frequenter exhibita dilectioni vestrę grates referimus. Nos quidem personas vestras vera in domino caritate diligimus et, in quibus secundum deum possumus, honorare et 30 exaudire volumus. Datum Biterbi IIII nonas iunii. 5 10 15 20 25 148. Conradus III, Romanorum rex, traditionem montis sancti Gotehardi mona- sterio eiusdem loci 1 a Conrado abbate Altahensi factam confirmat. — Inter „testes, sub quorum praesentia haec acta et firmata sunt“: „Heinricus Moraviensis 35 episcopus'. In episcopatu Ratisbonensi 1146 iul. 12. 147. a) caracteribus maiusculis scriptum B. — b) ,relioně‘ B. — c) ex ,tua‘ eodem atra- mento corr. B. 1) Vladizlao. — 2) Guidone. — 1) Gertrudem. — 1) Danielem. 148. 1 Nunc Kirchberg a Straubing versus orientem. 40
Strana 151
1146 AUG. — 1147 IN. NUM. 149, 150. 151 Monum. Boica XI, pag. 161, num. 40. — Erben, Reg. I, pag. 118, num. 264. — Stumpf, Reg. num. 3520. 149. 5 Paulus et Gebehardus Ipresbyteri Ratisbonenses) cum Martino, sancti Ambrosii Mediolanensis praeposito, de periculis sibi a Bohemis imminentibus conqueruntur: Expectamus enim sevissimam et fedissimam Boemiorum gentem, iam iamque nobis cum gladiis et ignibus imminentem'. [1146 aug.] 10 Pflugk-Harttung, Iter Italicum II, pag. 476, num. 63. De tempore v. Pflugk-Harttung l. l. pag. 732. Cf. etiam Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. IV, pag. 469. 150. Bernhardus, abbas Clarevallensis, ducem Vladislaum ceterosque nobiles et universum populum Bohemiae ad expeditionem in terram sanctam invitat, idemque 15 negotium episcopo Moraviensi commendat. [1147 ineunte.] 20 Apographum in cod. ms. bibliothecae c. r. universitatis Pragensis VIII A 6 in exordio alia manu saec. XIV adscriptum (A). Exstat etiam in cod. ms. bibl. c. r. aulicae Vindo- bonensis saec. XV, num. 4483, fol. 190—190v (B) et in altero cod. ms. saec. XV eiusdem bibliothecae num. 4522, fol. 169—169v (C). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 255, num. 275 (sicut asserit, e codice ms. capituli Olomucensis sign. CXXVI ubi autem epistolam hanc non repperi). = Migne, Patrolog. lat. tom. 182, col. 652, num. 458. = Erben, Reg. I, pag. 119, num. 269. 25 30 Epistolam Chron. Vincentii ad a. 1147 his verbis commemorat: �Cum haec itaque praedi- catio [Bernardi] ... per epistolam transmissa ad aures domini Wladislai ducis Bohemiae per- venisset et coram eo et episcopo et clero et populo in publico lecta fuisset, supradictus dux... cum fratre suo germano, domino Henrico, et cum patruele suo, domino Spitigneo, et cum plurima procerum suorum militia ... ultra mare iturus et contra paganos pugnaturus crucem assumpsit (Fontes rer. Boh. II, pag. 417). — Vide etiam Palacký, Dějiny I, 2 pag. 37; Bernhardi, Konrad III, pag. 543 et 548, nota 28. Duci W.“ ceterisqueb nobilibus et universo populo Boemiec Bernhardus Clareuallensis" vocatus abbas salutem in Christo. Est mihie sermo ad vos de negotio Christi, in quo est salus vera.f Quod loquor, ut indignitatem !* persone scribentis excuset apud« vosh auctoritas domini, excuset consideratio utilitatis 35 vestre, excuset que in nobis' est intentio karitatis." Modicus enim sum, sed non 150. a) ,Wladislao' C, idem supra lineam addidit manus saec. XV in cod. A. „Wra- cislao' B. — b) ,ceteris' A, C. — c) ,Bohemie‘ A. — d) ,Clareualen‘ C. — e) ,michi“ A. — 1) ,vestra‘ A. C; ,vrq.' B. — f*) ,indingnitatem‘ A. — g) ,aput C. — h) super- scriptum ead. manu A. — i) ,vobis' B, C. — k) ,caritatis' C.
1146 AUG. — 1147 IN. NUM. 149, 150. 151 Monum. Boica XI, pag. 161, num. 40. — Erben, Reg. I, pag. 118, num. 264. — Stumpf, Reg. num. 3520. 149. 5 Paulus et Gebehardus Ipresbyteri Ratisbonenses) cum Martino, sancti Ambrosii Mediolanensis praeposito, de periculis sibi a Bohemis imminentibus conqueruntur: Expectamus enim sevissimam et fedissimam Boemiorum gentem, iam iamque nobis cum gladiis et ignibus imminentem'. [1146 aug.] 10 Pflugk-Harttung, Iter Italicum II, pag. 476, num. 63. De tempore v. Pflugk-Harttung l. l. pag. 732. Cf. etiam Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. IV, pag. 469. 150. Bernhardus, abbas Clarevallensis, ducem Vladislaum ceterosque nobiles et universum populum Bohemiae ad expeditionem in terram sanctam invitat, idemque 15 negotium episcopo Moraviensi commendat. [1147 ineunte.] 20 Apographum in cod. ms. bibliothecae c. r. universitatis Pragensis VIII A 6 in exordio alia manu saec. XIV adscriptum (A). Exstat etiam in cod. ms. bibl. c. r. aulicae Vindo- bonensis saec. XV, num. 4483, fol. 190—190v (B) et in altero cod. ms. saec. XV eiusdem bibliothecae num. 4522, fol. 169—169v (C). Boczek, Cod. dipl. Moraviae I, pag. 255, num. 275 (sicut asserit, e codice ms. capituli Olomucensis sign. CXXVI ubi autem epistolam hanc non repperi). = Migne, Patrolog. lat. tom. 182, col. 652, num. 458. = Erben, Reg. I, pag. 119, num. 269. 25 30 Epistolam Chron. Vincentii ad a. 1147 his verbis commemorat: �Cum haec itaque praedi- catio [Bernardi] ... per epistolam transmissa ad aures domini Wladislai ducis Bohemiae per- venisset et coram eo et episcopo et clero et populo in publico lecta fuisset, supradictus dux... cum fratre suo germano, domino Henrico, et cum patruele suo, domino Spitigneo, et cum plurima procerum suorum militia ... ultra mare iturus et contra paganos pugnaturus crucem assumpsit (Fontes rer. Boh. II, pag. 417). — Vide etiam Palacký, Dějiny I, 2 pag. 37; Bernhardi, Konrad III, pag. 543 et 548, nota 28. Duci W.“ ceterisqueb nobilibus et universo populo Boemiec Bernhardus Clareuallensis" vocatus abbas salutem in Christo. Est mihie sermo ad vos de negotio Christi, in quo est salus vera.f Quod loquor, ut indignitatem !* persone scribentis excuset apud« vosh auctoritas domini, excuset consideratio utilitatis 35 vestre, excuset que in nobis' est intentio karitatis." Modicus enim sum, sed non 150. a) ,Wladislao' C, idem supra lineam addidit manus saec. XV in cod. A. „Wra- cislao' B. — b) ,ceteris' A, C. — c) ,Bohemie‘ A. — d) ,Clareualen‘ C. — e) ,michi“ A. — 1) ,vestra‘ A. C; ,vrq.' B. — f*) ,indingnitatem‘ A. — g) ,aput C. — h) super- scriptum ead. manu A. — i) ,vobis' B, C. — k) ,caritatis' C.
Strana 152
152 NUM. 150. 1147 IN. modice cupio omnes vos! in visceribus Jesum Christi. Hic zelus urget," ut scribam, quod libentius viva voce cordibus vestris inscribere° laborarem, si ut voluntas non deest, suppeteret et facultas. Sed spiritus quidem promptus est, caro autem infirma. Obtemperare q non potest corruptibile corpus anime desi- derio, nec spiritus velocitatem moles terrena valet comitare.' Sed quid hinc que- rimur? Abest a vobis' portio“ nostri, sed que vilior est. Cor nostrum tamen v patet ad vos, o Boemi,* cor nostrum usque ad vos dilatatum est, etsi corpus onerosum" terrarum intercapedo detineat. Audiat ergo universitas aa vestra verbum bonum, audiatb verbum salutis,“ et oblatam indulgentie copiam devotis qui- busdam anime brachiis amplectatur.dd Neque enim est simile tempus ceteris, que 10 hucusque preteriere temporibus.ee Nova venit e celo divine miserationis ubertas; beati, quos invenit superstites If annus ss placabilis domino, annus remissionis, annus hh utique iubileus. Dico“ vobis non fecit dominus taliter omni retro gene- rationi, nec tam copiosius kin patres nostros" gratie munus effudit. Videte, quo artificio utitur ad salvandum vos,mm considerate pietatis abyssumnn et obstupe- scite peccatores. Necessitatem oo se habere aut facit aut simulat, dum vestris cupit necessitatibus subvenire. De celo venit consilium hoc, nec ab homine est, sed a corde pietatis divine processit. Commota est et contremuit terra, quia celi pp dominus cepit perdere terram suam, in qua visus est annis plus quam XXX homo inter homines conversatus. Suam, quam honoravit nativitate sua,qq illu- 20 stravit miraculis, dedicavit sangwine, sepultura ditavit. Suam, in qua vox" tur- turis audita est, cum virginis filius castitatis studio commendaretur.ss Suam, in qua primi apparuerunt flores resurrectionis. Hanc repromissionis terram ceperunt occupare maligni, et nisi“ fuerit qui resistat, ad ipsum inhyant religionis nostre sacrarium, locumque uu ipsum maculare conantur, in quo propter nos vita nostra 25 obdormivit in morte, et prophanare sancta sanctorum, loca dico agni imma- culati purpurata*x cruore. Audite amplius aliquid, quod movere debeat quod- 5 15 150. 1),vos omnes' B, ,omnes‘ omittit C. — m) ,esse‘ C.— n) alio atramento corr. ex,viget' C. — 0) ,scribere' A. B, C (scribere cord. vestr.' C). — P) sequ.,facultas' sed punctis sub- positis deletum A. — q) ,obteperare‘ A. — 1) ,corumptibile' A, B. — s) ,comitari' A. 30 ,commitari‘ B. — t) ,nobis‘ A. — u) ,porcio‘ in margine alio atramento additum A. — v) ,tamen‘ omittit A, C. — x) Bohemi' A, C. — y) ,dilatum“ B. — z) ,corp. nostrum oner.' C; sequ. ,est, sed punctis deletum A. — aa) ,r“ superscripta A. — bb) ,t' superscr. A. — cc) ,slutis' A. — dd) ,complectatur' C. — ee) ,que btemporibus hucusque preterierea A; ,que preteriere temporibus hucusque' B, C. — ff) ,superstes‘ C. — g8) ,animus A. — hh) sequ. iterum ,annus', sed punctis deletum A. — i) seq. ,enim“ punctis deletum A. — kk) ,copiosum' C. — U) ,vestros' B, C. — mm) alia manus superscripsit ,n° A. — nn) ,abissum‘ C. —00) necessitate‘ A, B. — pp) ,celi' om. A. — qq) ,nativitate, suam quam ill.“ C. -- rr) ,vox‘ in marg. A. — ss) ,studium commen- datur‘ A, ,comendatur‘ C. — tt) genuine,ubi', sed punctis deletum et ,nisi ead. manu 40 superscr. C. - uu) ,lectumque' A. — vv) ,angni' A, sed prior ,n' puncto deleta A. — xx) ,purpurati' A, C. 35
152 NUM. 150. 1147 IN. modice cupio omnes vos! in visceribus Jesum Christi. Hic zelus urget," ut scribam, quod libentius viva voce cordibus vestris inscribere° laborarem, si ut voluntas non deest, suppeteret et facultas. Sed spiritus quidem promptus est, caro autem infirma. Obtemperare q non potest corruptibile corpus anime desi- derio, nec spiritus velocitatem moles terrena valet comitare.' Sed quid hinc que- rimur? Abest a vobis' portio“ nostri, sed que vilior est. Cor nostrum tamen v patet ad vos, o Boemi,* cor nostrum usque ad vos dilatatum est, etsi corpus onerosum" terrarum intercapedo detineat. Audiat ergo universitas aa vestra verbum bonum, audiatb verbum salutis,“ et oblatam indulgentie copiam devotis qui- busdam anime brachiis amplectatur.dd Neque enim est simile tempus ceteris, que 10 hucusque preteriere temporibus.ee Nova venit e celo divine miserationis ubertas; beati, quos invenit superstites If annus ss placabilis domino, annus remissionis, annus hh utique iubileus. Dico“ vobis non fecit dominus taliter omni retro gene- rationi, nec tam copiosius kin patres nostros" gratie munus effudit. Videte, quo artificio utitur ad salvandum vos,mm considerate pietatis abyssumnn et obstupe- scite peccatores. Necessitatem oo se habere aut facit aut simulat, dum vestris cupit necessitatibus subvenire. De celo venit consilium hoc, nec ab homine est, sed a corde pietatis divine processit. Commota est et contremuit terra, quia celi pp dominus cepit perdere terram suam, in qua visus est annis plus quam XXX homo inter homines conversatus. Suam, quam honoravit nativitate sua,qq illu- 20 stravit miraculis, dedicavit sangwine, sepultura ditavit. Suam, in qua vox" tur- turis audita est, cum virginis filius castitatis studio commendaretur.ss Suam, in qua primi apparuerunt flores resurrectionis. Hanc repromissionis terram ceperunt occupare maligni, et nisi“ fuerit qui resistat, ad ipsum inhyant religionis nostre sacrarium, locumque uu ipsum maculare conantur, in quo propter nos vita nostra 25 obdormivit in morte, et prophanare sancta sanctorum, loca dico agni imma- culati purpurata*x cruore. Audite amplius aliquid, quod movere debeat quod- 5 15 150. 1),vos omnes' B, ,omnes‘ omittit C. — m) ,esse‘ C.— n) alio atramento corr. ex,viget' C. — 0) ,scribere' A. B, C (scribere cord. vestr.' C). — P) sequ.,facultas' sed punctis sub- positis deletum A. — q) ,obteperare‘ A. — 1) ,corumptibile' A, B. — s) ,comitari' A. 30 ,commitari‘ B. — t) ,nobis‘ A. — u) ,porcio‘ in margine alio atramento additum A. — v) ,tamen‘ omittit A, C. — x) Bohemi' A, C. — y) ,dilatum“ B. — z) ,corp. nostrum oner.' C; sequ. ,est, sed punctis deletum A. — aa) ,r“ superscripta A. — bb) ,t' superscr. A. — cc) ,slutis' A. — dd) ,complectatur' C. — ee) ,que btemporibus hucusque preterierea A; ,que preteriere temporibus hucusque' B, C. — ff) ,superstes‘ C. — g8) ,animus A. — hh) sequ. iterum ,annus', sed punctis deletum A. — i) seq. ,enim“ punctis deletum A. — kk) ,copiosum' C. — U) ,vestros' B, C. — mm) alia manus superscripsit ,n° A. — nn) ,abissum‘ C. —00) necessitate‘ A, B. — pp) ,celi' om. A. — qq) ,nativitate, suam quam ill.“ C. -- rr) ,vox‘ in marg. A. — ss) ,studium commen- datur‘ A, ,comendatur‘ C. — tt) genuine,ubi', sed punctis deletum et ,nisi ead. manu 40 superscr. C. - uu) ,lectumque' A. — vv) ,angni' A, sed prior ,n' puncto deleta A. — xx) ,purpurati' A, C. 35
Strana 153
1147 IN. NUM. 150. 153 libetw durum pectus homini christiani. Accusatur proditionisz rex noster, in- ponitur ei, quod non sit deus, sed falso simulaverit, quod non erat. Quis in vobis" est fidelis eius, surgat, defendatb dominum suum ab imposite prodi- tionis� infamia, securum conflictum ineat, ubic sit et vincere" gloria et mori lucrum. Quid moramini, servi crucis, quid dissimulatis vos,e quibus nec robur corporum, nec terrena substantia deest.f Suscipite signum crucis et omnium, de quibus corde contrito« confessionem feceritis, plenamh indulgentiam delictorum hanc vobis summus pontifex confert, vicarius eius, cui dictum est: ,Quodcunque solveris super terram, erit solutum et in celis." Suscipite munus oblatum et ad irrecuperabilem' indulgentie facultatem alter alterum prevenire festinet. Rogo et consulo, ne propria quisque negotia Christi negotio videatk preferenda,' nec propter ea, que temporibus aliis poterunt velm possunt" exerceri, istud obmittat," quod recuperari ultra? non possit. Et ut noveritis, quando, qua, quomodo sit eundum, iter vestrum" audite: In proximo paschars profecturus est exercitus domini et pars non modica per Vngariams ire proposuit. Illud quoque statutum est, ne quis variis aut croceis' seu etiam sericis utatur vestibus, sed neque in equorum falleris auri vel argenti quippiam apponatur, tantum in scuto et ligno sellarum, quibus utentur, cum ad bella“ procedent, aurum et argentum apponi licebit hiis, qui voluerint, ut refulgeat sol in eis et terrore* dissipetur gentium fortitudo. Copiosius hec et latius prosequi oportuerat, nisi quod habetis apud vos dominum.. Morauiensem episcopum,' virum sanctum et doctum, quem exortatum aa volumus esse, ut secundum sapientiam, que data est ei a domino, diligentius super hoc universitatem vestram studeat exhortari. Exemplar quoque litterarum domini pape misimus vobis,bb cuius admonitionem intentissima de- 25 betis " aure percipere et eius observaredd decreta. Valete in domino.ee 5 10 15 20 30 35 40 150. vy) corr. ex,quamlibet‘ B; corr. ex ,quelibet C; ,quamlibet A. — z1) ,perdicionis' C. — a) ,vob.' superscr. A; sequens, ,est omissum in C. — b) ,et defendat C. — c) ,nisi sic' A; ,ubi' alio atramento corr. ex ,n° B. — d) ,vivere‘ codices. — e) ,vos" in marg. A. — I) ita Boczek; ,terrena possunt deesse‘ A, B, C. — g) ,cötto‘ in marg. corr. loco ,puro' genuine positi, sed punctis deleti A. — h) ,plenam feceritis' C. — i) ,inrecuperabilem‘ A, B; ,irrecupabilem‘ C. — k) ,velit' C. — 1) corr. ex ,preferri' A. — m) ,et B, C. — n) ,poterunt' A. — o) obtineat' A, B. — P) ,ultra recup.' C. — q) iter vestrum' clariori atramento scriptum, inter ,eundum' et ,audite' spatium aliquot litte- rarum vacuum relictum A; ,paucis audite' Boczek. — r) ,pasca' A, B. — s) Hunga- riam‘ C. — 1) ,griseis' A, B. — u) ,loca‘ B, C. — v) ,noluerint‘ A. — x) ,terre‘ (in marg.) A, B. — y) ,hec‘ deest C. — z) ,sanct. edoctum‘ C. — aa) ,exhortatum' B ; ,exhortamur (corr. ex ,exortatum), ut sec.' C. — bb) ,vobis' omittit A. — cc) corr. ex ,deberetis' A. — dd) ob‘ in marg. A. — ee) ,in dom." deest C. 1) Matth. XVI, 19. — 1) die 20. aprilis. Hunc terminum expeditionis exercitui Teu- tonico primitus statutum fuisse, videtur etiam ex verbis Odonis De Diog. II (Mon. Germ. Script. XXVI, pag. 62.): Processit ... ille [Alemannus] in Pascha'. De vero egressionis tempore vide Bernhardi, Konrad III, pag. 596. — 3) Henricum II.
1147 IN. NUM. 150. 153 libetw durum pectus homini christiani. Accusatur proditionisz rex noster, in- ponitur ei, quod non sit deus, sed falso simulaverit, quod non erat. Quis in vobis" est fidelis eius, surgat, defendatb dominum suum ab imposite prodi- tionis� infamia, securum conflictum ineat, ubic sit et vincere" gloria et mori lucrum. Quid moramini, servi crucis, quid dissimulatis vos,e quibus nec robur corporum, nec terrena substantia deest.f Suscipite signum crucis et omnium, de quibus corde contrito« confessionem feceritis, plenamh indulgentiam delictorum hanc vobis summus pontifex confert, vicarius eius, cui dictum est: ,Quodcunque solveris super terram, erit solutum et in celis." Suscipite munus oblatum et ad irrecuperabilem' indulgentie facultatem alter alterum prevenire festinet. Rogo et consulo, ne propria quisque negotia Christi negotio videatk preferenda,' nec propter ea, que temporibus aliis poterunt velm possunt" exerceri, istud obmittat," quod recuperari ultra? non possit. Et ut noveritis, quando, qua, quomodo sit eundum, iter vestrum" audite: In proximo paschars profecturus est exercitus domini et pars non modica per Vngariams ire proposuit. Illud quoque statutum est, ne quis variis aut croceis' seu etiam sericis utatur vestibus, sed neque in equorum falleris auri vel argenti quippiam apponatur, tantum in scuto et ligno sellarum, quibus utentur, cum ad bella“ procedent, aurum et argentum apponi licebit hiis, qui voluerint, ut refulgeat sol in eis et terrore* dissipetur gentium fortitudo. Copiosius hec et latius prosequi oportuerat, nisi quod habetis apud vos dominum.. Morauiensem episcopum,' virum sanctum et doctum, quem exortatum aa volumus esse, ut secundum sapientiam, que data est ei a domino, diligentius super hoc universitatem vestram studeat exhortari. Exemplar quoque litterarum domini pape misimus vobis,bb cuius admonitionem intentissima de- 25 betis " aure percipere et eius observaredd decreta. Valete in domino.ee 5 10 15 20 30 35 40 150. vy) corr. ex,quamlibet‘ B; corr. ex ,quelibet C; ,quamlibet A. — z1) ,perdicionis' C. — a) ,vob.' superscr. A; sequens, ,est omissum in C. — b) ,et defendat C. — c) ,nisi sic' A; ,ubi' alio atramento corr. ex ,n° B. — d) ,vivere‘ codices. — e) ,vos" in marg. A. — I) ita Boczek; ,terrena possunt deesse‘ A, B, C. — g) ,cötto‘ in marg. corr. loco ,puro' genuine positi, sed punctis deleti A. — h) ,plenam feceritis' C. — i) ,inrecuperabilem‘ A, B; ,irrecupabilem‘ C. — k) ,velit' C. — 1) corr. ex ,preferri' A. — m) ,et B, C. — n) ,poterunt' A. — o) obtineat' A, B. — P) ,ultra recup.' C. — q) iter vestrum' clariori atramento scriptum, inter ,eundum' et ,audite' spatium aliquot litte- rarum vacuum relictum A; ,paucis audite' Boczek. — r) ,pasca' A, B. — s) Hunga- riam‘ C. — 1) ,griseis' A, B. — u) ,loca‘ B, C. — v) ,noluerint‘ A. — x) ,terre‘ (in marg.) A, B. — y) ,hec‘ deest C. — z) ,sanct. edoctum‘ C. — aa) ,exhortatum' B ; ,exhortamur (corr. ex ,exortatum), ut sec.' C. — bb) ,vobis' omittit A. — cc) corr. ex ,deberetis' A. — dd) ob‘ in marg. A. — ee) ,in dom." deest C. 1) Matth. XVI, 19. — 1) die 20. aprilis. Hunc terminum expeditionis exercitui Teu- tonico primitus statutum fuisse, videtur etiam ex verbis Odonis De Diog. II (Mon. Germ. Script. XXVI, pag. 62.): Processit ... ille [Alemannus] in Pascha'. De vero egressionis tempore vide Bernhardi, Konrad III, pag. 596. — 3) Henricum II.
Strana 154
154 NUM. 151—154. 1147.—1148 IUL. 10. 151. Conradus III, Romanorum rex, monasterio Zwettlensi silvam quandam ad fluvium Champ donat. — Inter testes: ,Hainricus, Olomucensis episcopus'. [Ratisbonae 1147 post febr. 13./ Frast, Stiftungsbuch d. Kl. Zwettl in Font. rer. Austr. 2. Abth. III. pag. 41. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 260, num. 280. — Erben, Reg. I. pag. 123, num. 276. — Stumpf, Reg. num. 3535. Nota temporis diploma anno 1148 indict. 9 datum esse indicat, sed nomina testium, quae etiam in Stumpf, Reg. num. 3532 et 3534 occurrunt, donationem in curia Ratisbonensi mense februario anno 1147 habita factam esse ostendunt. Cf. Bernhardi, Konrad III 10 pag. 541 et 543, not. 17. 5 152. Conradus III, Romanorum rex, monasterii Ichtershausen1 fundacionem con- firmat. — Inter testes: Heinricus, Olomucensis episcopus'. Norimbergae 1147 apr. 24. 15 Hesse, Beiträge z. Gesch. d. Mittelalters II. pag. 41. — Stumpf, Reg. num. 3547. — Cf. Bernhardi, Konrad III. pag. 560. 153. Matthaeus, Cracoviensis episcopus,1 et Petrus comes Bernhardum, Clare- vallensem abbatem, ad corrigendos Ruthenorum, Polonorum et Bohemorum 20 mores invitant. [1146 ex. — 1147.] Pez, Thesaurus anecdotor, noviss. VI, pag. 360, num. 125 (e cod. quodam monast. Wind- bergensis) = Erben, Reg. I, pag. 125, num 281 (exc.). Epistola nullam omnino temporis notam continet. Pez anni 1150 spatio eam definit, cuius 25 opinionem Erben probat. Mihi autem potius ante expeditionem contra Slavos anno 1147 factam scripta esse videtur. 154. Miles quidam, nomine Asinus, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov ecclesiam in Krušina, praedium in Přistoupin et terram in villa Počatice donat. 30 [1140 iun. 25 — 1148 iul. 10.) Traditur in privilegio Premislai Otakari I. regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius auto- graphum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). 152. 1) Ab Erfurt ad plagam meridionalem. 153. 1) 1143—1165. 35
154 NUM. 151—154. 1147.—1148 IUL. 10. 151. Conradus III, Romanorum rex, monasterio Zwettlensi silvam quandam ad fluvium Champ donat. — Inter testes: ,Hainricus, Olomucensis episcopus'. [Ratisbonae 1147 post febr. 13./ Frast, Stiftungsbuch d. Kl. Zwettl in Font. rer. Austr. 2. Abth. III. pag. 41. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 260, num. 280. — Erben, Reg. I. pag. 123, num. 276. — Stumpf, Reg. num. 3535. Nota temporis diploma anno 1148 indict. 9 datum esse indicat, sed nomina testium, quae etiam in Stumpf, Reg. num. 3532 et 3534 occurrunt, donationem in curia Ratisbonensi mense februario anno 1147 habita factam esse ostendunt. Cf. Bernhardi, Konrad III 10 pag. 541 et 543, not. 17. 5 152. Conradus III, Romanorum rex, monasterii Ichtershausen1 fundacionem con- firmat. — Inter testes: Heinricus, Olomucensis episcopus'. Norimbergae 1147 apr. 24. 15 Hesse, Beiträge z. Gesch. d. Mittelalters II. pag. 41. — Stumpf, Reg. num. 3547. — Cf. Bernhardi, Konrad III. pag. 560. 153. Matthaeus, Cracoviensis episcopus,1 et Petrus comes Bernhardum, Clare- vallensem abbatem, ad corrigendos Ruthenorum, Polonorum et Bohemorum 20 mores invitant. [1146 ex. — 1147.] Pez, Thesaurus anecdotor, noviss. VI, pag. 360, num. 125 (e cod. quodam monast. Wind- bergensis) = Erben, Reg. I, pag. 125, num 281 (exc.). Epistola nullam omnino temporis notam continet. Pez anni 1150 spatio eam definit, cuius 25 opinionem Erben probat. Mihi autem potius ante expeditionem contra Slavos anno 1147 factam scripta esse videtur. 154. Miles quidam, nomine Asinus, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov ecclesiam in Krušina, praedium in Přistoupin et terram in villa Počatice donat. 30 [1140 iun. 25 — 1148 iul. 10.) Traditur in privilegio Premislai Otakari I. regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius auto- graphum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). 152. 1) Ab Erfurt ad plagam meridionalem. 153. 1) 1143—1165. 35
Strana 155
1140 IUN. 25. — 1148 IUL. 10. NUM. 154, 155. 155 Piter, Thesaurus absconditus pag. 154 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 29, num. 25. — Erben, Reg. I, pag. 222, num. 489. De memoriae fide confer ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. 5 10 Notum sit omnibus vere fidei cultoribus, tam presentibus, quam posteris eorum, quod quidam miles, nomine Asinus, filius Hozee,“ dedit quandam ecclesiam pro remedio anime sue suorumque parentum in loco, qui Crusina 1 nuncupatur, et hoc ad monasterium sancti Johannis Baptiste Ostrow. Predium quoque, quod est Pristupymy,2 ad idem monasterium obtulit et terram Pocatycychs ad aratrum sufficientem,b et circa prefatam ecclesiam terram dedit ad aratrum. Hoc quoque tam boni propositi beneficium dominus Otto, duodecimus sancte Pragensis ecclesie episcopus," cum ceteris fratribus tam“ banno quam presenti scripto sanctivit, quod quicumque huius bone voluntatis propositum evertere voluerit, in extrema tremendid examinacione iudicii non solum cum Juda proditore domini nostri Jesu Christi, sed eciam cum omnibus destructoribus ecclesiastice utilitatis 15 racionem redditurus sit. 155. Miroslaus, quidam de primatibus Bohemiae, monasterium ordinis Cister- ciensium in Sedlec fundat et dotat, consentiente et attestante Vladislao, duce Bohemiae, Ottone, Pragensi, et Henrico, Olomucensi episcopo. 20 [1142—1148 iul. 10./ 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario Musaei regni Bohemiae Pragae (A). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 284 = Dewoty, Popsáni ... řehole Cistercienské... na svatém místě údolí Sedleckého, pag. 45. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 221, num. 245. — Riegger, Archiv d. Gesch. u. Stat. III, pag. 374 (reg.) — Erben, Reg. I, pag. 103, num. 231 (ex apographo characteribus saec. XII anno 1632 accurate delineato in tabulario Sedlicensi). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 19, num. 62 (reg.). 30 35 De monasterii Sedlecensis fundatione Ottonis, prioris Waldsassensis, Chronicon ap. Oefele, Rer. Boic. scriptores I, pag. 65 his verbis refert: Gerlacus, quartus abbas huius domus, vir multae sagacitatis et industriae, annis quinque et viginti (1138-1163) praefuit.... Sub eo monasterium Zcedlitz fundatum est circa annum domini 1142. Ad cuius fundationem ipse feli- citer solliciteque cooperatus est, ad quod etiam ipse primos fratres transmisit et spiritualis aedificii prima iecit fundamenta. Ob id visitandi illius loci potestatem abbates huius domus obtinuere.' Eundem annum etiam Tabula abbatiarum ord. Cisterciensis, in monasterio Eb- racensi conscripta, indicat ; v. Winter, Die Cistercienser d. nordöstl. Deutschlands I, pag. 329, Dobner, Annal. VI, pag. 283 alia testimonia sequens monasterium anno 1143 fundatum esse putat. — Instrumentum fundationis notis omnibus chronologicis caret. Quod non ipso fundationis anno, sed paulo post conscriptum esse ipse modus dicendi probat. Hoc autem non serius quam anno 1148 factum esse ex eo colligitur, quod sigillo 40 154. a) altera,e' superscr. A. — b) ,sufficiens' A. — c) ,tan‘ A. — d) ,t'remendi' A. 1) Krušina, vicus quondam ibi situs ubi hodie Pankrác prope Pragam. — 1) Při- stoupin, distr. pol. Český Brod. — 3) Počatice ; hodie non exstat. — 4) 1140 iun. 25 1148 iul. 10.
1140 IUN. 25. — 1148 IUL. 10. NUM. 154, 155. 155 Piter, Thesaurus absconditus pag. 154 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 29, num. 25. — Erben, Reg. I, pag. 222, num. 489. De memoriae fide confer ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. 5 10 Notum sit omnibus vere fidei cultoribus, tam presentibus, quam posteris eorum, quod quidam miles, nomine Asinus, filius Hozee,“ dedit quandam ecclesiam pro remedio anime sue suorumque parentum in loco, qui Crusina 1 nuncupatur, et hoc ad monasterium sancti Johannis Baptiste Ostrow. Predium quoque, quod est Pristupymy,2 ad idem monasterium obtulit et terram Pocatycychs ad aratrum sufficientem,b et circa prefatam ecclesiam terram dedit ad aratrum. Hoc quoque tam boni propositi beneficium dominus Otto, duodecimus sancte Pragensis ecclesie episcopus," cum ceteris fratribus tam“ banno quam presenti scripto sanctivit, quod quicumque huius bone voluntatis propositum evertere voluerit, in extrema tremendid examinacione iudicii non solum cum Juda proditore domini nostri Jesu Christi, sed eciam cum omnibus destructoribus ecclesiastice utilitatis 15 racionem redditurus sit. 155. Miroslaus, quidam de primatibus Bohemiae, monasterium ordinis Cister- ciensium in Sedlec fundat et dotat, consentiente et attestante Vladislao, duce Bohemiae, Ottone, Pragensi, et Henrico, Olomucensi episcopo. 20 [1142—1148 iul. 10./ 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario Musaei regni Bohemiae Pragae (A). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 284 = Dewoty, Popsáni ... řehole Cistercienské... na svatém místě údolí Sedleckého, pag. 45. = Boczek, Cod. dipl. Morav. I, pag. 221, num. 245. — Riegger, Archiv d. Gesch. u. Stat. III, pag. 374 (reg.) — Erben, Reg. I, pag. 103, num. 231 (ex apographo characteribus saec. XII anno 1632 accurate delineato in tabulario Sedlicensi). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 19, num. 62 (reg.). 30 35 De monasterii Sedlecensis fundatione Ottonis, prioris Waldsassensis, Chronicon ap. Oefele, Rer. Boic. scriptores I, pag. 65 his verbis refert: Gerlacus, quartus abbas huius domus, vir multae sagacitatis et industriae, annis quinque et viginti (1138-1163) praefuit.... Sub eo monasterium Zcedlitz fundatum est circa annum domini 1142. Ad cuius fundationem ipse feli- citer solliciteque cooperatus est, ad quod etiam ipse primos fratres transmisit et spiritualis aedificii prima iecit fundamenta. Ob id visitandi illius loci potestatem abbates huius domus obtinuere.' Eundem annum etiam Tabula abbatiarum ord. Cisterciensis, in monasterio Eb- racensi conscripta, indicat ; v. Winter, Die Cistercienser d. nordöstl. Deutschlands I, pag. 329, Dobner, Annal. VI, pag. 283 alia testimonia sequens monasterium anno 1143 fundatum esse putat. — Instrumentum fundationis notis omnibus chronologicis caret. Quod non ipso fundationis anno, sed paulo post conscriptum esse ipse modus dicendi probat. Hoc autem non serius quam anno 1148 factum esse ex eo colligitur, quod sigillo 40 154. a) altera,e' superscr. A. — b) ,sufficiens' A. — c) ,tan‘ A. — d) ,t'remendi' A. 1) Krušina, vicus quondam ibi situs ubi hodie Pankrác prope Pragam. — 1) Při- stoupin, distr. pol. Český Brod. — 3) Počatice ; hodie non exstat. — 4) 1140 iun. 25 1148 iul. 10.
Strana 156
156 NUM. 155. 1142 — 1148 IUL. 10. Ottonis, Pragensis episcopi, († 1148 iul. 10) munitum erat. — Palacký ap. Erben op. l. pag. 624 de instrumento hoc adnotavit: „Diploma scriptum sub finem saec. XII,“ cui opi- nioni scripturae forma saeculo XII medio apte conveniens omnino obsistit. In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum sit omnibus Cristi fide- libus tam futuris quam presentibus, quod regnante domino Wadizlauo, ž) Boemiorum duce serenissimo, cum uxore sua nobilissima domina Getrvde" quidam de pri- matibus Boemię, Mirozlavs" nomine, divino I monitus partim timore et amore, saluti suę volens consulere, cum sepius et a sapientioribus et etate provectioribus audivisset, sine cultu verę religionis nec karitatis unitatem posse subsistere, nec deo gratum exhiberi servicium, statuit se religiosas personas diligere et earum quieti auxiliante domino providere. Consideratis ergo sanctorum virorum secundum diversam professionem variis conversationibus, ad unius tamen domus celestis patris mansiones tendentibus, delegit de ordine Cisterciensium aliquos fratres me- diatores sibi cum Christo procurare. Hoc ergo pio ac sancto voto de die in diem magis ac magis per gratiam sancti spiritus incalescente, de claustro Waltsaxen“ con- ventum fratrum sibi impetravit committi. Cuius peticioni sanctę conversationis venerabilis abbas Gerlacvs“ acclinatus, conventum fratrum in Bohemiam direxit. Quibus sancto desiderio susceptis, prefatus dominus Mirozlavsa, consentiente et adtestante predicto venerabili duceb Boemię Wadizlao" et reverendo Ottone“ Pragensium episcopo, canonica auctoritate confirmante, persuadente etiam et ad- testante venerabili domino Heinrico,“ Morauiensium episcopo, locum, qui dicitur Sedlce"1 cum omnibus, que adtinent, deo et sanctę dei genitrici Marię“ in usus fratrum predictorum in perpetuum libere dedit, inprimis siquidem statuens, ut ordo monachicus secundum beati Benedicti“ regulam et patrum Cisterciensium institutionem perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Succedente ergo 25 temporis opportunitate, divina gratia auxiliante, fundata est in Sedlce ęcclesia divino servicio apta et ei ordini congrua. Cui a primo fundationis suę exordio possessiones, quarum nomina infra continentur, ad usus ipsius ęcclesię et fratrum ibidem deo deservientium libere sine ullius reclamatione collate sunt: Solnic, Hothovici,3 Podolsani4 cum omnibus appendiciis suis, Gradische 5 cum aqua, pratis et silva, Sdebudici," in Pobor" curia cum terra Odolen et terra Donati, Belani,8 Maleiouici," Lvbenici, c 1° & Glusow 11 et Cacin 12 cum omnibus attinenciis 5 10 15 20 30 155. a) nomen litteris maiusculis scriptum A. — b) sequitur foramen in membrana 47 mm continens. — c) post hanc vocem reliquum lineae spatium 61 mm continens et tota linea sequens vacua relicta fuit, ibique alia manus posterior saec. XII alio atramento 35 ,Glusow — fluentem' addidit. 1) Sedlec prope Kutná Hora (Kuttenberg). — 3) An Solenice in distr. pol. Příbram? — 3) Chotovice, distr. pol. Litomyšl. — 4) Podulšany, distr. pol. Pardubice. — 5) Hra- diště prope Pardubice. — 6) Hodie non exstat. — 1) Poboří, distr. pol. Kolín. — 5) Bylany, distr. pol. Kutná Hora. — 5) Majelovice, apud Uhlířské Janovice, distr. 40 pol. Kutná Hora. — 10) Libenice, distr. pol. Kolín. — 11) Hlizov, distr. pol. Kutná Hora. — 13) Fortasse Kačina prope villam Sv. Mikuláš in distr. pol. Kutná Hora.
156 NUM. 155. 1142 — 1148 IUL. 10. Ottonis, Pragensis episcopi, († 1148 iul. 10) munitum erat. — Palacký ap. Erben op. l. pag. 624 de instrumento hoc adnotavit: „Diploma scriptum sub finem saec. XII,“ cui opi- nioni scripturae forma saeculo XII medio apte conveniens omnino obsistit. In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum sit omnibus Cristi fide- libus tam futuris quam presentibus, quod regnante domino Wadizlauo, ž) Boemiorum duce serenissimo, cum uxore sua nobilissima domina Getrvde" quidam de pri- matibus Boemię, Mirozlavs" nomine, divino I monitus partim timore et amore, saluti suę volens consulere, cum sepius et a sapientioribus et etate provectioribus audivisset, sine cultu verę religionis nec karitatis unitatem posse subsistere, nec deo gratum exhiberi servicium, statuit se religiosas personas diligere et earum quieti auxiliante domino providere. Consideratis ergo sanctorum virorum secundum diversam professionem variis conversationibus, ad unius tamen domus celestis patris mansiones tendentibus, delegit de ordine Cisterciensium aliquos fratres me- diatores sibi cum Christo procurare. Hoc ergo pio ac sancto voto de die in diem magis ac magis per gratiam sancti spiritus incalescente, de claustro Waltsaxen“ con- ventum fratrum sibi impetravit committi. Cuius peticioni sanctę conversationis venerabilis abbas Gerlacvs“ acclinatus, conventum fratrum in Bohemiam direxit. Quibus sancto desiderio susceptis, prefatus dominus Mirozlavsa, consentiente et adtestante predicto venerabili duceb Boemię Wadizlao" et reverendo Ottone“ Pragensium episcopo, canonica auctoritate confirmante, persuadente etiam et ad- testante venerabili domino Heinrico,“ Morauiensium episcopo, locum, qui dicitur Sedlce"1 cum omnibus, que adtinent, deo et sanctę dei genitrici Marię“ in usus fratrum predictorum in perpetuum libere dedit, inprimis siquidem statuens, ut ordo monachicus secundum beati Benedicti“ regulam et patrum Cisterciensium institutionem perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Succedente ergo 25 temporis opportunitate, divina gratia auxiliante, fundata est in Sedlce ęcclesia divino servicio apta et ei ordini congrua. Cui a primo fundationis suę exordio possessiones, quarum nomina infra continentur, ad usus ipsius ęcclesię et fratrum ibidem deo deservientium libere sine ullius reclamatione collate sunt: Solnic, Hothovici,3 Podolsani4 cum omnibus appendiciis suis, Gradische 5 cum aqua, pratis et silva, Sdebudici," in Pobor" curia cum terra Odolen et terra Donati, Belani,8 Maleiouici," Lvbenici, c 1° & Glusow 11 et Cacin 12 cum omnibus attinenciis 5 10 15 20 30 155. a) nomen litteris maiusculis scriptum A. — b) sequitur foramen in membrana 47 mm continens. — c) post hanc vocem reliquum lineae spatium 61 mm continens et tota linea sequens vacua relicta fuit, ibique alia manus posterior saec. XII alio atramento 35 ,Glusow — fluentem' addidit. 1) Sedlec prope Kutná Hora (Kuttenberg). — 3) An Solenice in distr. pol. Příbram? — 3) Chotovice, distr. pol. Litomyšl. — 4) Podulšany, distr. pol. Pardubice. — 5) Hra- diště prope Pardubice. — 6) Hodie non exstat. — 1) Poboří, distr. pol. Kolín. — 5) Bylany, distr. pol. Kutná Hora. — 5) Majelovice, apud Uhlířské Janovice, distr. 40 pol. Kutná Hora. — 10) Libenice, distr. pol. Kolín. — 11) Hlizov, distr. pol. Kutná Hora. — 13) Fortasse Kačina prope villam Sv. Mikuláš in distr. pol. Kutná Hora.
Strana 157
1142 — 1148 IUL. 10. NUM. 155, 156. 157 suis usque ad rivulum circa Borram silvam fluentem.d Cęterum, ut bonum principium finis melior consequatur, prefatus Mirozlavs, totis visceribus intentuse in posterum quoque predictę ęcclesie providere, cum unicum haberet filium, constituit, ut, si hic filius sine filio herede moreretur, vel etiam in posterum deficiente in linea filiorum herede, sine cognatorum vel consanguineorum contra- dictione tota eius hereditas ad usus ęcclesię in Sedlce revertatur. Hoc etiam Dersizlavs," Mirozlai" sororis filius, nullum habens filium, de sua hereditate con- stituit. Divino ergo amore inflammati tam venerabilis dux quam reverendi patres episcopi, dominus Otto“ Pragensis ac venerabilis Heinricvs,“ Morauiensium epi- scopus, cuius prudenti consilio Boemia decorata regebatur, decreverunt, ut nulli omnino hominum liceat prefatum locum temere perturbare aut eius possessiones auferre vel minuere vel etiam ullatenus invadere vel ullis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur et illibata permaneant, tam ipse locus quam possessiones et omnia, quecunque illius loci ęcclesia ab initio libere possedit aut in futurum concessione pontificum, largitione principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis prestante domino poterit adipisci. Si qua igitur in futurum ęcclesiastica secularisve persona predictam ęcclesiam vel eius possessiones inquie- tare temptaverit, secundo terciove commonita, si non congrua satisfactione resi- puerit, ream se divino iudicio de perpetrata iniquitate cognoscat. Cunctis autem 20 iam sepe dictam ęcclesiam et eius possessiones tuentibus sit pax domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructus bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia ęternę beatitudinis inveniant. Ut autem hęc constitucionis et privilegii pagina rata permanens omni ambiguitatef careat, iam sepius dicti fideles servi Christi, dux videlicet et venerabiles patres episcopi sigillorum suorum 25 notis confirmaverunt. 5 10 15 30 In membranae latere sinistro Vladislai ducis sigillum rotundum e cera fusci coloris im- pressum erat, cuius fragmentum diplomati adhuc adiacet. (Descriptionem eius vide ad num. 157). Posteriori eius parti sigillum secretum Henrici, episcopi Olomucensis, inerat, quod iam superius ad num. 115 descripsimus. (Imaginem minus accuratam praebet Dobner, Annal. Hagec. VI, tab. IV). Ottonis, episcopi Pragensis, sigillum, quod sub in- strumenti finem indicatur, abest, neque in membrana vestigium ullum restat id aliquando appositum fuisse. 156. Henricus II, episcopus Olomucensis, monasterii Strahoviensis, alias Montis 35 Sion, fundationem enarrat et possessiones a Johanne I, Pragensi episcopo, Vla- dislao II, duce Bohemiae, et Gertrude ducissa ei donatas consignat. [1143—1148 iul. 109. 155. d) post hanc vocem reliquum lineae spatium 275 mm continens vacuum relictum est. — e) inter ,in‘ et ,tentus, foramen in membrana. — f) ,bi' ex ,bu' radendo correctum A.
1142 — 1148 IUL. 10. NUM. 155, 156. 157 suis usque ad rivulum circa Borram silvam fluentem.d Cęterum, ut bonum principium finis melior consequatur, prefatus Mirozlavs, totis visceribus intentuse in posterum quoque predictę ęcclesie providere, cum unicum haberet filium, constituit, ut, si hic filius sine filio herede moreretur, vel etiam in posterum deficiente in linea filiorum herede, sine cognatorum vel consanguineorum contra- dictione tota eius hereditas ad usus ęcclesię in Sedlce revertatur. Hoc etiam Dersizlavs," Mirozlai" sororis filius, nullum habens filium, de sua hereditate con- stituit. Divino ergo amore inflammati tam venerabilis dux quam reverendi patres episcopi, dominus Otto“ Pragensis ac venerabilis Heinricvs,“ Morauiensium epi- scopus, cuius prudenti consilio Boemia decorata regebatur, decreverunt, ut nulli omnino hominum liceat prefatum locum temere perturbare aut eius possessiones auferre vel minuere vel etiam ullatenus invadere vel ullis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur et illibata permaneant, tam ipse locus quam possessiones et omnia, quecunque illius loci ęcclesia ab initio libere possedit aut in futurum concessione pontificum, largitione principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis prestante domino poterit adipisci. Si qua igitur in futurum ęcclesiastica secularisve persona predictam ęcclesiam vel eius possessiones inquie- tare temptaverit, secundo terciove commonita, si non congrua satisfactione resi- puerit, ream se divino iudicio de perpetrata iniquitate cognoscat. Cunctis autem 20 iam sepe dictam ęcclesiam et eius possessiones tuentibus sit pax domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructus bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia ęternę beatitudinis inveniant. Ut autem hęc constitucionis et privilegii pagina rata permanens omni ambiguitatef careat, iam sepius dicti fideles servi Christi, dux videlicet et venerabiles patres episcopi sigillorum suorum 25 notis confirmaverunt. 5 10 15 30 In membranae latere sinistro Vladislai ducis sigillum rotundum e cera fusci coloris im- pressum erat, cuius fragmentum diplomati adhuc adiacet. (Descriptionem eius vide ad num. 157). Posteriori eius parti sigillum secretum Henrici, episcopi Olomucensis, inerat, quod iam superius ad num. 115 descripsimus. (Imaginem minus accuratam praebet Dobner, Annal. Hagec. VI, tab. IV). Ottonis, episcopi Pragensis, sigillum, quod sub in- strumenti finem indicatur, abest, neque in membrana vestigium ullum restat id aliquando appositum fuisse. 156. Henricus II, episcopus Olomucensis, monasterii Strahoviensis, alias Montis 35 Sion, fundationem enarrat et possessiones a Johanne I, Pragensi episcopo, Vla- dislao II, duce Bohemiae, et Gertrude ducissa ei donatas consignat. [1143—1148 iul. 109. 155. d) post hanc vocem reliquum lineae spatium 275 mm continens vacuum relictum est. — e) inter ,in‘ et ,tentus, foramen in membrana. — f) ,bi' ex ,bu' radendo correctum A.
Strana 158
158 NUM. 156. 1143 — 1148 IUL. 10. Instrumenti autographum amissum est. Superest tantum fragmentum manu saec. XV descriptum in urbario monasterii Strahoviensis anno 1410 conscripto fol. 40—41, quod in tabulario regalis canoniae Strahoviensis sub XVII A 6 asservatur (B). Hugo, Sacri et canonici ord. Praemonstratensis annales II, Probationes, pag. DLIX. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 217, num. 243 (ex apographo saec. XVII e tabulario monast. Gradicensis). = Erben, Reg. I, pag. 106, num. 241. — Emler, Reg. II. pag. 1154. num. 2635 (frgm. ex B). 5 Annus fundationis monasterii Strahoviensis in fontibus coaevis nusquam liquido indicatur. Primam eius fundationem sub abbate Blasio circa annum 1140 factam esse ex eo patet, quod Gerlaci Milovicensis chronicon de monasterii huius primordiis ad annum 1184 com- memorat ; v. Font. rer. Bohem. II, pag. 485. Annum praedictum aperte profert Cosmae continuatio in Font. rer. Boh. II, pag. 271, quae Gerlaci relationem ad verbum repetit. Alterum conventum, qui e monasterio Steinfeldensi exiit, iam circa annum 1143 sedem stabilem et domicilium in Monte Sion habuisse ex relationis Gerlaci reliqua parte satis probabiliter efficitur. Cf. Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 278; Žák, Listy Oldřicha, pro- bošta Steinfeldského, in Rozpravy České Akademie, třída I, 1900, num. I, pag. 24. — Quo anno instrumentum hoc conscriptum sit, non satis constat. Boczek et post eum Erben annum 1143 proponunt. Nostra quidem sententia hoc tantum pro certo affirmare fas est, instrumentum Ottone, Pragensi episcopo, adhuc vivo († 1148 iul. 10) conscriptum esse. — Vide etiam Tomek, Dějepis města Prahy2 I, pag. 93 sq.: Čermák, Premonstráti v Čechách, pag. 3 sq. 10 15 20 In" nomine domini amen. In nomine sancte et individue trinitatis. [Hlenricus, dei gracia Olomucensis ecclesie humilis minister, omnibus christicolis tam moderni quam futuri temporis. Cum iuxta egregium apostolum omnis, qui in Christo manere desiderat, sicut ille ambulavit et ipse ambulare debeat, ut per fidem habitatorem Christum in corde suscipiens, ipse quoque templum 25 dei et habitaculum spiritus sancti esse valeat, dignum et iustum est, ut qui summi capitis membra sunt, vite quoque sanctitate et morum honestate suo capiti confor- mentur et spirituali conversatione unus cum deo spiritus effici glorientur. Habet enim unum quodque christiane religionis propositum plurima sanctorum exempla patrum precedencium, ut alii quidem in monte contemplacionis caritate speculande 30 veritatis mente deo excedant, alii vero necessitatibus proximorum communicantes, necessitate eius, qua proximus diligitur, caritatis ab operibus pietatis non recedant, que, dum fideles quique largiente deo sectari emulantur, templum veri Salomonis de lapidibus in presenti quidem tunsionibus et pressuris expolitis non in hac Syria,b sed in illa superna Jerusalem sine sonitu mallei et securis cottidie edifi- catur. Hec itaque diligenter mente recolligens et in via dei alios sic alios“ autem sic ire perpendens, ego Heinricus, dei gracia Olomucensis ecclesie minister indignus, inter filios dei computari desiderans et pro auctis in me divinitus donis 35 156. a) Instrumento in codice haec inscriptio praefixa est: De fundamento domus istius Montis Syon, alias Strahowiensist. — b) ,Syrie‘ B. — c) ,alio sic alio' B. 1) Vid. I Ioan. c. II. 6: ,Qui dicit se in ipso manere, debet, sicut ille ambulavit, et ipse ambulare'. 40
158 NUM. 156. 1143 — 1148 IUL. 10. Instrumenti autographum amissum est. Superest tantum fragmentum manu saec. XV descriptum in urbario monasterii Strahoviensis anno 1410 conscripto fol. 40—41, quod in tabulario regalis canoniae Strahoviensis sub XVII A 6 asservatur (B). Hugo, Sacri et canonici ord. Praemonstratensis annales II, Probationes, pag. DLIX. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 217, num. 243 (ex apographo saec. XVII e tabulario monast. Gradicensis). = Erben, Reg. I, pag. 106, num. 241. — Emler, Reg. II. pag. 1154. num. 2635 (frgm. ex B). 5 Annus fundationis monasterii Strahoviensis in fontibus coaevis nusquam liquido indicatur. Primam eius fundationem sub abbate Blasio circa annum 1140 factam esse ex eo patet, quod Gerlaci Milovicensis chronicon de monasterii huius primordiis ad annum 1184 com- memorat ; v. Font. rer. Bohem. II, pag. 485. Annum praedictum aperte profert Cosmae continuatio in Font. rer. Boh. II, pag. 271, quae Gerlaci relationem ad verbum repetit. Alterum conventum, qui e monasterio Steinfeldensi exiit, iam circa annum 1143 sedem stabilem et domicilium in Monte Sion habuisse ex relationis Gerlaci reliqua parte satis probabiliter efficitur. Cf. Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 278; Žák, Listy Oldřicha, pro- bošta Steinfeldského, in Rozpravy České Akademie, třída I, 1900, num. I, pag. 24. — Quo anno instrumentum hoc conscriptum sit, non satis constat. Boczek et post eum Erben annum 1143 proponunt. Nostra quidem sententia hoc tantum pro certo affirmare fas est, instrumentum Ottone, Pragensi episcopo, adhuc vivo († 1148 iul. 10) conscriptum esse. — Vide etiam Tomek, Dějepis města Prahy2 I, pag. 93 sq.: Čermák, Premonstráti v Čechách, pag. 3 sq. 10 15 20 In" nomine domini amen. In nomine sancte et individue trinitatis. [Hlenricus, dei gracia Olomucensis ecclesie humilis minister, omnibus christicolis tam moderni quam futuri temporis. Cum iuxta egregium apostolum omnis, qui in Christo manere desiderat, sicut ille ambulavit et ipse ambulare debeat, ut per fidem habitatorem Christum in corde suscipiens, ipse quoque templum 25 dei et habitaculum spiritus sancti esse valeat, dignum et iustum est, ut qui summi capitis membra sunt, vite quoque sanctitate et morum honestate suo capiti confor- mentur et spirituali conversatione unus cum deo spiritus effici glorientur. Habet enim unum quodque christiane religionis propositum plurima sanctorum exempla patrum precedencium, ut alii quidem in monte contemplacionis caritate speculande 30 veritatis mente deo excedant, alii vero necessitatibus proximorum communicantes, necessitate eius, qua proximus diligitur, caritatis ab operibus pietatis non recedant, que, dum fideles quique largiente deo sectari emulantur, templum veri Salomonis de lapidibus in presenti quidem tunsionibus et pressuris expolitis non in hac Syria,b sed in illa superna Jerusalem sine sonitu mallei et securis cottidie edifi- catur. Hec itaque diligenter mente recolligens et in via dei alios sic alios“ autem sic ire perpendens, ego Heinricus, dei gracia Olomucensis ecclesie minister indignus, inter filios dei computari desiderans et pro auctis in me divinitus donis 35 156. a) Instrumento in codice haec inscriptio praefixa est: De fundamento domus istius Montis Syon, alias Strahowiensist. — b) ,Syrie‘ B. — c) ,alio sic alio' B. 1) Vid. I Ioan. c. II. 6: ,Qui dicit se in ipso manere, debet, sicut ille ambulavit, et ipse ambulare'. 40
Strana 159
1143 — 1148 IUL. 10. NUM. 156. 159 rationes eciam donorum considerans, quis aptior esset vivendi modus, sollicitad cepi meditacione perquirere, ut beatorum sacerdotum, in quorum ordinem, licet peccatorem, vocavit me deus, vestigiis possem feliciter inherere, in qua profecto cogitacione, in qua ferventis animi estuacione divina, sicut spero, inspiracione menti occurrit, ut Iherosolimam causa oracionis pergerem sepulcrum domini gloriosum ceteraque loca sancta visitare et in loco, ubi steterunt pedes eius, dominum meum Jesum adorare. Cumque aspirante dei gracia eo pervenissem et in locis sanctis aliquanto tempore commoratus fuissem, illud beati Ieronymi ,non Iherosolimis fuisse,e sed Ierosolimis bene vixisse laudabile est,' sepius mecum replicens, deo, a quo cuncta bona procedunt, inspirante, proposui, ut veterem hominem cum actibus suis exutus, nowum, qui secundum deum creatus est, in iustitia et sanctitate veritatis induerem et sub regula patris beati Augustini in habitu reli- gionis deo servire contenderem. Intimato itaque tam domino patriarche quam cunctis fratribus ad sepulcrum nostri redemptoris in eodem regulari habitu do- mino famulantibus mentis mee desiderio, quod desiderabam, inveni, et in loco nostre redempcionis habitum sancte conversacionis suscipiens, ad propria remeare contendi." Preerat interim Pragensi ecclesie venerabilis presul Iohannes,s vite sanctitate conspicuus, in universa morum honestate precipuus. Hic comperto mee voluntatis desiderio, ut erat vir religiosus, deo gracias retulit, predia ceteraque 20 ad construendam fratrum eius ordinis habitacionem necessaria deo devotus per nosf obtulit. Cuius quidem uberiorem bone voluntatis fructum etsi mors inma- tura preripuit, ante oculos tamen magestatis divine, cui omne cor patet et omnis voluntas loquitur, meritum eius, sicut confidimus, non minuit. Subtracto itaque brevi temporis intersticio ex hac luce tam duce Boemorum beate recordacionis domino Vdalrico4 quam pretaxato venerabili Pragensi episcopo, in locum eorum legittime subrogati, inclitus princeps Wladizlaus sedem paternig principatus, et dominus Otto,5 vir in Christo reverendus, kathedramh Pragensis episcopatus sus- ceperunt. Qui sancti spiritus illustrati gracia divini operis cultum propensius exequi desiderantes, et in diebus suis tam numero quam merito populum deo servientem augeri gratulantes, principali munificencia locum hunc fundari' pe- cierunt, ad quem eciam plurima necessaria tum dominus dux et venerabilis ac deo devota domina ducissa quam dominus episcopus prenominatus largiflua libe- ralitatek contulerunt. Et hec omnia in posterum nulla" possent machinacione ab eodem loco alienari, dominus dux edicti principalis tenore et dominus episcopus 35 obtentu perpetui anathematis firmaverunt. Et quoniam dignum erat, ut quemad- 5 10 15 25 30 40 156. d) ,solicita' B. — e) ,fuissem‘ B. — f) ,primus Boczek. — g) ,pat'cij' B. — h) ,ka- dethram' B. — i) ,fundare‘ Boczek. — k) ,lib'tate‘ B. — 1) ,nullam‘ B; ,ne possent ulla" Boczek. 1) Henricum episcopum anno 1138 de terra sancta rediisse Annal. Gradicenses re- ferunt ; Fontes rer. Boh. II, pag. 396. — 3) I, 1135-1139. — 3) i. e. Soběslav I, qui et Udalricus vocabatur. — 5) 1140 iun. 6 — 1148 iul. 10.
1143 — 1148 IUL. 10. NUM. 156. 159 rationes eciam donorum considerans, quis aptior esset vivendi modus, sollicitad cepi meditacione perquirere, ut beatorum sacerdotum, in quorum ordinem, licet peccatorem, vocavit me deus, vestigiis possem feliciter inherere, in qua profecto cogitacione, in qua ferventis animi estuacione divina, sicut spero, inspiracione menti occurrit, ut Iherosolimam causa oracionis pergerem sepulcrum domini gloriosum ceteraque loca sancta visitare et in loco, ubi steterunt pedes eius, dominum meum Jesum adorare. Cumque aspirante dei gracia eo pervenissem et in locis sanctis aliquanto tempore commoratus fuissem, illud beati Ieronymi ,non Iherosolimis fuisse,e sed Ierosolimis bene vixisse laudabile est,' sepius mecum replicens, deo, a quo cuncta bona procedunt, inspirante, proposui, ut veterem hominem cum actibus suis exutus, nowum, qui secundum deum creatus est, in iustitia et sanctitate veritatis induerem et sub regula patris beati Augustini in habitu reli- gionis deo servire contenderem. Intimato itaque tam domino patriarche quam cunctis fratribus ad sepulcrum nostri redemptoris in eodem regulari habitu do- mino famulantibus mentis mee desiderio, quod desiderabam, inveni, et in loco nostre redempcionis habitum sancte conversacionis suscipiens, ad propria remeare contendi." Preerat interim Pragensi ecclesie venerabilis presul Iohannes,s vite sanctitate conspicuus, in universa morum honestate precipuus. Hic comperto mee voluntatis desiderio, ut erat vir religiosus, deo gracias retulit, predia ceteraque 20 ad construendam fratrum eius ordinis habitacionem necessaria deo devotus per nosf obtulit. Cuius quidem uberiorem bone voluntatis fructum etsi mors inma- tura preripuit, ante oculos tamen magestatis divine, cui omne cor patet et omnis voluntas loquitur, meritum eius, sicut confidimus, non minuit. Subtracto itaque brevi temporis intersticio ex hac luce tam duce Boemorum beate recordacionis domino Vdalrico4 quam pretaxato venerabili Pragensi episcopo, in locum eorum legittime subrogati, inclitus princeps Wladizlaus sedem paternig principatus, et dominus Otto,5 vir in Christo reverendus, kathedramh Pragensis episcopatus sus- ceperunt. Qui sancti spiritus illustrati gracia divini operis cultum propensius exequi desiderantes, et in diebus suis tam numero quam merito populum deo servientem augeri gratulantes, principali munificencia locum hunc fundari' pe- cierunt, ad quem eciam plurima necessaria tum dominus dux et venerabilis ac deo devota domina ducissa quam dominus episcopus prenominatus largiflua libe- ralitatek contulerunt. Et hec omnia in posterum nulla" possent machinacione ab eodem loco alienari, dominus dux edicti principalis tenore et dominus episcopus 35 obtentu perpetui anathematis firmaverunt. Et quoniam dignum erat, ut quemad- 5 10 15 25 30 40 156. d) ,solicita' B. — e) ,fuissem‘ B. — f) ,primus Boczek. — g) ,pat'cij' B. — h) ,ka- dethram' B. — i) ,fundare‘ Boczek. — k) ,lib'tate‘ B. — 1) ,nullam‘ B; ,ne possent ulla" Boczek. 1) Henricum episcopum anno 1138 de terra sancta rediisse Annal. Gradicenses re- ferunt ; Fontes rer. Boh. II, pag. 396. — 3) I, 1135-1139. — 3) i. e. Soběslav I, qui et Udalricus vocabatur. — 5) 1140 iun. 6 — 1148 iul. 10.
Strana 160
160 NUM. 156. 1143 — 1148 IUL. 10. modum auctore deo religiosorum virorum illuc augebatur devocio, sic, ymo amplius, sancte conversacionis et monastice perfectionis in eo augeri deberet religio, sollicitam cepi meditacione perquirere, unde tales eidem loco domino largiente persone providerentur, quorum exemplis et documentis ceteri facilius informarentur. Quia autem de Steinweldensi6 cenobio crebra opinio insonuerat et tam dominum prepositum? quam omnes fratres sub regula beati Augustini domino ibidem militantes, inter eciam precipuos eiusdem ordinis viros velud lumi- naria in firmamento celi rutilare, nobis notificaverat, ut de" eorum beata et deo grata societate abbatem cum conventu mererer habere, desideravi, dominum prepositum rogavi et impetravi, quibus eiusdem loci regimen domino auctore commendavi. Et ut omnis tam terre nostre principum quam ceterorum Christi fidelium bonorum eidem loco donacio et eciam" pretaxata nostre humilitatis ordi- nacio perpetuo rata fieret, domini nostri sancte apostolice sedis summi pontificis auctoritate confirmari et obtentu sempiterni anathematis roborari pecii et impetravi. Donacio autem huius ecclesie hec est: Iohannes, Pragensis episcopus, dedit patri- 15 monium suum totum, quod habuit in villa Lochinicih,s et quod ibidem emit a cognatis suis nomine Misten et filiis suis et ab aliis cognatis et terras, quas aquisivit a pio duce Wladislao et vgezd, quod Skalika? dicitur; Lusane 10 tota villa cum tota silva Messny et ibidem Vgezd usque ad custodiam, quod vulga- riter dicitur ztrasa; Velusi 11 patrimonium, quod emit ibidem a Benes filio Marci; 20 Cirnoticih 12 quantum habuit ; Rassine 13 totam villam cum silva; ibidem equas dedit, quas dicimus emissarias; Trebnussi wzi 14 terram ad aratrum; Goricih 15 dimidiam villam Gradisce 16 et silvam; Hudonicih 17 quod habuit; et in eadem villa Mizlibor et uxor eius dederunt terram ad tria aratra. Idem episcopus Lubo- nicip wzi 18 dedit quidquid habuit; Ianisouiczih 19 totam villam; Nedelisti 20 terram, Konicih 21 terram. Iohannis episcopi familia: Munis, Radowan, Uteha, Ratua, Malaua, Manka, Bohumila, Mosna, Milgozt, Branka, Cikta, Agta, Piuona, Hanata, Nepriuad, Morawka, Thoma, Mztiss, Boletag. Hec autem sunt, que dux Wladislaus, pius et magnificus institutor clericalis castimonie per totam Boemiam, cum coniuge sua, domina Gertruda, pia matre clericorum, monialium 30 et omnium orphanorum, dedit pro remedio anime sue fratribus et sororibus fa- 5 10 25 156. m) ,solicita‘ B. — n) ,de‘ om. B. — o) ,quam' B. — P) ,Lubouici' B. *) Steinfeld in dioc. Coloniensi supra Rhenum a Zulpich versus meridiem. — 3) Eber- vinum. — *) Lochenice, distr. pol. Králové Hradec (Königgratz). — 3) Česká Skalice, Lužany, distr. distr. pol. Nové Město nad Metuji (Neustadt an d. Mettau). — 10) pol. Jičín. — 11) Veliš, distr. pol. Jičín. — 13) Fortasse Černůtky prope Hořice, distr. pol. Král. Hradec. — 13) Rašín, distr. pol. Král. Hradec. — 1) Třemešoves Velká, alias Třebnouševes, prope Hořice, distr. pol. Král. Hradec. — 15) Hořice, distr. pol. Král. Hradec. — 16) Hradiště ap. Hořice. — 13) Chudonice, distr. pol. Nový Bydžov (Neubidschov) aut Chodovice prope Hořice. — 18) Libonice prope Ho- 40 řice. — 19) Jenišovice, distr. pol. Turnov (Turnau). — 30) Neděliště, distr. pol. Král. Hradec. — 21) Fortasse Konice ap. Kadeřavec, distr. pol. Turnov. 35
160 NUM. 156. 1143 — 1148 IUL. 10. modum auctore deo religiosorum virorum illuc augebatur devocio, sic, ymo amplius, sancte conversacionis et monastice perfectionis in eo augeri deberet religio, sollicitam cepi meditacione perquirere, unde tales eidem loco domino largiente persone providerentur, quorum exemplis et documentis ceteri facilius informarentur. Quia autem de Steinweldensi6 cenobio crebra opinio insonuerat et tam dominum prepositum? quam omnes fratres sub regula beati Augustini domino ibidem militantes, inter eciam precipuos eiusdem ordinis viros velud lumi- naria in firmamento celi rutilare, nobis notificaverat, ut de" eorum beata et deo grata societate abbatem cum conventu mererer habere, desideravi, dominum prepositum rogavi et impetravi, quibus eiusdem loci regimen domino auctore commendavi. Et ut omnis tam terre nostre principum quam ceterorum Christi fidelium bonorum eidem loco donacio et eciam" pretaxata nostre humilitatis ordi- nacio perpetuo rata fieret, domini nostri sancte apostolice sedis summi pontificis auctoritate confirmari et obtentu sempiterni anathematis roborari pecii et impetravi. Donacio autem huius ecclesie hec est: Iohannes, Pragensis episcopus, dedit patri- 15 monium suum totum, quod habuit in villa Lochinicih,s et quod ibidem emit a cognatis suis nomine Misten et filiis suis et ab aliis cognatis et terras, quas aquisivit a pio duce Wladislao et vgezd, quod Skalika? dicitur; Lusane 10 tota villa cum tota silva Messny et ibidem Vgezd usque ad custodiam, quod vulga- riter dicitur ztrasa; Velusi 11 patrimonium, quod emit ibidem a Benes filio Marci; 20 Cirnoticih 12 quantum habuit ; Rassine 13 totam villam cum silva; ibidem equas dedit, quas dicimus emissarias; Trebnussi wzi 14 terram ad aratrum; Goricih 15 dimidiam villam Gradisce 16 et silvam; Hudonicih 17 quod habuit; et in eadem villa Mizlibor et uxor eius dederunt terram ad tria aratra. Idem episcopus Lubo- nicip wzi 18 dedit quidquid habuit; Ianisouiczih 19 totam villam; Nedelisti 20 terram, Konicih 21 terram. Iohannis episcopi familia: Munis, Radowan, Uteha, Ratua, Malaua, Manka, Bohumila, Mosna, Milgozt, Branka, Cikta, Agta, Piuona, Hanata, Nepriuad, Morawka, Thoma, Mztiss, Boletag. Hec autem sunt, que dux Wladislaus, pius et magnificus institutor clericalis castimonie per totam Boemiam, cum coniuge sua, domina Gertruda, pia matre clericorum, monialium 30 et omnium orphanorum, dedit pro remedio anime sue fratribus et sororibus fa- 5 10 25 156. m) ,solicita‘ B. — n) ,de‘ om. B. — o) ,quam' B. — P) ,Lubouici' B. *) Steinfeld in dioc. Coloniensi supra Rhenum a Zulpich versus meridiem. — 3) Eber- vinum. — *) Lochenice, distr. pol. Králové Hradec (Königgratz). — 3) Česká Skalice, Lužany, distr. distr. pol. Nové Město nad Metuji (Neustadt an d. Mettau). — 10) pol. Jičín. — 11) Veliš, distr. pol. Jičín. — 13) Fortasse Černůtky prope Hořice, distr. pol. Král. Hradec. — 13) Rašín, distr. pol. Král. Hradec. — 1) Třemešoves Velká, alias Třebnouševes, prope Hořice, distr. pol. Král. Hradec. — 15) Hořice, distr. pol. Král. Hradec. — 16) Hradiště ap. Hořice. — 13) Chudonice, distr. pol. Nový Bydžov (Neubidschov) aut Chodovice prope Hořice. — 18) Libonice prope Ho- 40 řice. — 19) Jenišovice, distr. pol. Turnov (Turnau). — 30) Neděliště, distr. pol. Král. Hradec. — 21) Fortasse Konice ap. Kadeřavec, distr. pol. Turnov. 35
Strana 161
1143—1148 IUL. 10. NUM. 156, 157. 161 5 10 15 mulantibus deo et sancte dei genitrici sanctoque Augustino: ducentos denarios de moneta omni die sabbati; curiam suam Radunice22 cum omnibus appendiciis suis, videlicet villis, servis, ancillis et aliis diversis eorum pertinentibus. Nomina vero servorum hec sunt: Buss, Milon, Blas, Onata, Wsan, Ban, Drugan, Iacub, Bohdan, Ostoy, pastor equarum, Celek sutor, Modlac, Nedoma, Lubata, Radosta faber, Dedon, Ztras tornatores picariorum sunt. In eadem villa voluntarie sese servitio subdiderunt : Gradata, Zudar, Bohdan, Bozepor, Gogol hortulanus, Wilkon, Bohuta, Zobestoy. Hii vero sunt bubulci: Budata ipse est quintus, Peztek ipse IIIIus, Vteh ipse IIIus, Zirak ipse quintus, Luton ipse tercius, Golissa, Mikec, Bula ancilla, Nadey, Bohdan. In willa Orassicih 23 quatuor terre, Lagouicih 24 terra, Griwcicih 25 XX terre, Wirbne 26 Srin" arator et VI terre. Idem eciam dux dedit Cisca27 villam pro anima Michaelis et Lassouici 28 bini, dedit eciam villam Vgo- nenici 29 cum familia hac: Bel ipse quintus, Radac, Poztan ipse quintus, Krisan ipse VIIIUs, Modlibog ipse IIIIus, Hropon, Radosta, Dobrotag, Bohdan ipse IIIIus, Bosana ancilla ipsa III, Lizzec ipse Vus, Borek ipse IIus, Vacemil, Dalata ipse Vus, Dewec, Premil ipse Vus, Beska ipse IIIIus, Mileissi, Nubil ipse IIIIus, Pomnen, Kratky ipse IIIIus; villam Golonozeh 30 et Lowossicih 31 cum luco uno, Nako- nopnici,32 Telicici,33 quas villas pater eius centum ..... 157. 20 Vladislaus II, dux Bohemiae, ecclesiae Olomucensi castrum Podivin, olim a Pragensibus episcopis occupatum, et ius numos in eodem castro percutiendi restituit et homines dictae ecclesiae de exactionibus et oneribus publicis eximit. [1146 oct. 18 — 1148 iul. 10.) 25 Autographum in tabulario archiepiscopali Cromesiriensi (A). — Apographum in Libro privilegiorum eccl. Olomucensis ms. saec. XIV in tabulario capit. metropol. Olomuc. E 1 27 fol. 14—15, num. 13 (B) et in altero Libro privilegior. eiusd. eccl. saec. XIV in tabul archiep. Cromesir. num. 16 (C). — Imago in membrana anno 1835 non satis accurate delineata in tabulario Musaei regni Bohemiae asservatur. 30 Richter, Augustini Olomucensis episcoporum Olomucensium series, pag. 289 (ex B). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 225, num. 247 = Erben, Reg. I, pag. 109, num. 246. — V. etiam Lechner in Zeitschr. f. Gesch. Mähr. u. Schles. II (1898), pag. 130 et Snopek in Hlidka IV (1899), pag. 460. 35 156. q) lectio incerta. — 7) sequitur ,sua', sed cancellatum B. 21) Radonice, distr. pol. Louny (Laun). — 13) Orasice, distr. pol. Louny. — *4) Lahovice ap. Bílina, distr. pol. Teplice. — 25) Řivčice, germ. Pflanzendorf, distr. pol. Louny. — 16) Vrbno u Lesů, distr. pol. Louny. — 3) Fortasse Velká Chýška, distr. pol. Pel- hřimov. — 23) Lašovice, distr. pol. Rakovník (Rakonitz). — 25) Ouhonice, distr. pol. Smichov. — 36) Holonohy ; vicus hic hodie non exstat, sed situs fuit prope Ouhonice. — 31) Fortasse Lovosice, germ. Lobositz, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). 31) Locus ignotus. — 31) Fortasse Telčice distr. pol. Pardubice. — 40
1143—1148 IUL. 10. NUM. 156, 157. 161 5 10 15 mulantibus deo et sancte dei genitrici sanctoque Augustino: ducentos denarios de moneta omni die sabbati; curiam suam Radunice22 cum omnibus appendiciis suis, videlicet villis, servis, ancillis et aliis diversis eorum pertinentibus. Nomina vero servorum hec sunt: Buss, Milon, Blas, Onata, Wsan, Ban, Drugan, Iacub, Bohdan, Ostoy, pastor equarum, Celek sutor, Modlac, Nedoma, Lubata, Radosta faber, Dedon, Ztras tornatores picariorum sunt. In eadem villa voluntarie sese servitio subdiderunt : Gradata, Zudar, Bohdan, Bozepor, Gogol hortulanus, Wilkon, Bohuta, Zobestoy. Hii vero sunt bubulci: Budata ipse est quintus, Peztek ipse IIIIus, Vteh ipse IIIus, Zirak ipse quintus, Luton ipse tercius, Golissa, Mikec, Bula ancilla, Nadey, Bohdan. In willa Orassicih 23 quatuor terre, Lagouicih 24 terra, Griwcicih 25 XX terre, Wirbne 26 Srin" arator et VI terre. Idem eciam dux dedit Cisca27 villam pro anima Michaelis et Lassouici 28 bini, dedit eciam villam Vgo- nenici 29 cum familia hac: Bel ipse quintus, Radac, Poztan ipse quintus, Krisan ipse VIIIUs, Modlibog ipse IIIIus, Hropon, Radosta, Dobrotag, Bohdan ipse IIIIus, Bosana ancilla ipsa III, Lizzec ipse Vus, Borek ipse IIus, Vacemil, Dalata ipse Vus, Dewec, Premil ipse Vus, Beska ipse IIIIus, Mileissi, Nubil ipse IIIIus, Pomnen, Kratky ipse IIIIus; villam Golonozeh 30 et Lowossicih 31 cum luco uno, Nako- nopnici,32 Telicici,33 quas villas pater eius centum ..... 157. 20 Vladislaus II, dux Bohemiae, ecclesiae Olomucensi castrum Podivin, olim a Pragensibus episcopis occupatum, et ius numos in eodem castro percutiendi restituit et homines dictae ecclesiae de exactionibus et oneribus publicis eximit. [1146 oct. 18 — 1148 iul. 10.) 25 Autographum in tabulario archiepiscopali Cromesiriensi (A). — Apographum in Libro privilegiorum eccl. Olomucensis ms. saec. XIV in tabulario capit. metropol. Olomuc. E 1 27 fol. 14—15, num. 13 (B) et in altero Libro privilegior. eiusd. eccl. saec. XIV in tabul archiep. Cromesir. num. 16 (C). — Imago in membrana anno 1835 non satis accurate delineata in tabulario Musaei regni Bohemiae asservatur. 30 Richter, Augustini Olomucensis episcoporum Olomucensium series, pag. 289 (ex B). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 225, num. 247 = Erben, Reg. I, pag. 109, num. 246. — V. etiam Lechner in Zeitschr. f. Gesch. Mähr. u. Schles. II (1898), pag. 130 et Snopek in Hlidka IV (1899), pag. 460. 35 156. q) lectio incerta. — 7) sequitur ,sua', sed cancellatum B. 21) Radonice, distr. pol. Louny (Laun). — 13) Orasice, distr. pol. Louny. — *4) Lahovice ap. Bílina, distr. pol. Teplice. — 25) Řivčice, germ. Pflanzendorf, distr. pol. Louny. — 16) Vrbno u Lesů, distr. pol. Louny. — 3) Fortasse Velká Chýška, distr. pol. Pel- hřimov. — 23) Lašovice, distr. pol. Rakovník (Rakonitz). — 25) Ouhonice, distr. pol. Smichov. — 36) Holonohy ; vicus hic hodie non exstat, sed situs fuit prope Ouhonice. — 31) Fortasse Lovosice, germ. Lobositz, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). 31) Locus ignotus. — 31) Fortasse Telčice distr. pol. Pardubice. — 40
Strana 162
162 NUM. 157. 1146 OCT. 18. —1148 IUL. 10. Diploma verisimillime a scriptore quodam ecclesiae Olomucensis scriptum est. — Castri Podivin restitutionem iam anno 1144 factam esse docet Conradi III, Romanorum regis, diploma mense aprili dicti anni Bambergae datum (v. num. 138), quare etiam hoc Vladislai ducis diploma Boczek eumque secutus Erben eiusdem anni spatio definit. Quod non hoc anno, sed aliquot annis post conscriptum esse, inde facile apparet, quod inter testes addu- citur Bohuslaus, praepositus Vissegradensis, qui non nisi Alexandro praeposito mortuo († 1146 oct. 18) dignitatem hanc assequi potuit. Diploma non post annum 1148 confectum esse ex eo intelligi potest, quod inter testes Otto, episcopus Pragensis († 1148 iul. 10) occurrit et Daniel adhuc Pragensis praepositus nominatur. — Palacký ap. Erben op. l. pag. 624 sine iusta causa diploma spurium esse censet. 5 10 C. 1 In nomine sanctę et individuę trinitatis. Wladizlavs, dei gratia Bohe- morum dux, omnibus christicolis tam moderni quam futuri temporis. Cum omnis potestas, que iuxta apostolum non nisi ex deo est,1 propensiori sollicitudinis a vigilantia ad hoc eniti debeat, ut cum omnium tum precipue ęcclesiarum dei iura et integra conservare et que convulsa sunt] ad ęquitatis normam deo auctore reformare valeat, ut pro amministratione regiminis momentanei potestatum omnium datori merito complaceat, nos quoque decorem domus dei et locum habitationis glorię suę diligentes ęcclesiis dei in terra nostre dicionis constitutis sua iura in- violata conservari volumus et, si quid aliquorum malicia vel ignorantia vel etiam negligentia minus cautum est, ad statum iusticię nostris temporibus reduci desi- deramus. Qua de re etiam sanctam Olomucensem ęcclesiam super castro Po- divin,b2 quod in Morauia situm est, sepe apud predecessores nostros, Boemorum duces, et quod maius est, apud apostolicam sedem querimoniam movisse cogno- vimus et idem castrum ex antiquo iuris sui fuisse, sed postea lite quidem tan- tummodo contestata, sed nullo modo decisa, in ius Pragensis episcopi nescio qua ratione transisse comperimus. Primum quidem divinę iusticię intuitu ac deinde venerabilis viri domini Heinrici,b Olomucensis episcopi, interventu predictum castrum Olomucensi ęcclesię restituimus, et ne ulla super hoc Pragensi ęcclesię posset deinceps oriri reclamatio competens, pro libitu domini Ottonis,b Pra- gensis episcopi, concambium Selevb3 scilicet cum appendiciis suis Pragensi 30 ęcclesię principali munificentia contulimus, ut et Olomucensis ęcclesię diu- turna querela iusto exitu terminata sopiretur et ęcclesię Pragensi nichil super hoc diminutum videretur. Iura quoque antique institutionis super eodem castro reformare intendentes, monetam ut primo fuit inibi fieri statuimus. Insuper liberali munificentia concedentes principali auctoritate roboravimus, ut pre- 35 dictę Olomucensis ęcclesię homines, sive sint liberi sive servi cuiuscumque 15 20 25 157. a) ,ni‘ ex ,ne' radendo corr. A. — b) literis maiusculis scriptum A. — c) ,homines — servi‘ in loco raso atramento magis distincto, sed eadem manu scriptum; vestigiis scripturae prioris diligenter investigatis hic genuine ,cuiuscumque conditionis . . . sexus' scriptum esse puto. 1) Cf. Rom. XIII, I: "Non est enim potestas nisi a deo'. — 3) Podivin (Kostel) distr. pol. Břeclav (Lundenburg). — 3) Želiv, germ. Selau, distr. pol. Německý Brod (Deutschbrod). 40
162 NUM. 157. 1146 OCT. 18. —1148 IUL. 10. Diploma verisimillime a scriptore quodam ecclesiae Olomucensis scriptum est. — Castri Podivin restitutionem iam anno 1144 factam esse docet Conradi III, Romanorum regis, diploma mense aprili dicti anni Bambergae datum (v. num. 138), quare etiam hoc Vladislai ducis diploma Boczek eumque secutus Erben eiusdem anni spatio definit. Quod non hoc anno, sed aliquot annis post conscriptum esse, inde facile apparet, quod inter testes addu- citur Bohuslaus, praepositus Vissegradensis, qui non nisi Alexandro praeposito mortuo († 1146 oct. 18) dignitatem hanc assequi potuit. Diploma non post annum 1148 confectum esse ex eo intelligi potest, quod inter testes Otto, episcopus Pragensis († 1148 iul. 10) occurrit et Daniel adhuc Pragensis praepositus nominatur. — Palacký ap. Erben op. l. pag. 624 sine iusta causa diploma spurium esse censet. 5 10 C. 1 In nomine sanctę et individuę trinitatis. Wladizlavs, dei gratia Bohe- morum dux, omnibus christicolis tam moderni quam futuri temporis. Cum omnis potestas, que iuxta apostolum non nisi ex deo est,1 propensiori sollicitudinis a vigilantia ad hoc eniti debeat, ut cum omnium tum precipue ęcclesiarum dei iura et integra conservare et que convulsa sunt] ad ęquitatis normam deo auctore reformare valeat, ut pro amministratione regiminis momentanei potestatum omnium datori merito complaceat, nos quoque decorem domus dei et locum habitationis glorię suę diligentes ęcclesiis dei in terra nostre dicionis constitutis sua iura in- violata conservari volumus et, si quid aliquorum malicia vel ignorantia vel etiam negligentia minus cautum est, ad statum iusticię nostris temporibus reduci desi- deramus. Qua de re etiam sanctam Olomucensem ęcclesiam super castro Po- divin,b2 quod in Morauia situm est, sepe apud predecessores nostros, Boemorum duces, et quod maius est, apud apostolicam sedem querimoniam movisse cogno- vimus et idem castrum ex antiquo iuris sui fuisse, sed postea lite quidem tan- tummodo contestata, sed nullo modo decisa, in ius Pragensis episcopi nescio qua ratione transisse comperimus. Primum quidem divinę iusticię intuitu ac deinde venerabilis viri domini Heinrici,b Olomucensis episcopi, interventu predictum castrum Olomucensi ęcclesię restituimus, et ne ulla super hoc Pragensi ęcclesię posset deinceps oriri reclamatio competens, pro libitu domini Ottonis,b Pra- gensis episcopi, concambium Selevb3 scilicet cum appendiciis suis Pragensi 30 ęcclesię principali munificentia contulimus, ut et Olomucensis ęcclesię diu- turna querela iusto exitu terminata sopiretur et ęcclesię Pragensi nichil super hoc diminutum videretur. Iura quoque antique institutionis super eodem castro reformare intendentes, monetam ut primo fuit inibi fieri statuimus. Insuper liberali munificentia concedentes principali auctoritate roboravimus, ut pre- 35 dictę Olomucensis ęcclesię homines, sive sint liberi sive servi cuiuscumque 15 20 25 157. a) ,ni‘ ex ,ne' radendo corr. A. — b) literis maiusculis scriptum A. — c) ,homines — servi‘ in loco raso atramento magis distincto, sed eadem manu scriptum; vestigiis scripturae prioris diligenter investigatis hic genuine ,cuiuscumque conditionis . . . sexus' scriptum esse puto. 1) Cf. Rom. XIII, I: "Non est enim potestas nisi a deo'. — 3) Podivin (Kostel) distr. pol. Břeclav (Lundenburg). — 3) Želiv, germ. Selau, distr. pol. Německý Brod (Deutschbrod). 40
Strana 163
1146 OCT. 18 — 1148 IUL. 10. NUM. 157, 158. 163 5 10 15 20 25 conditionis, cuiuscumque ętatis aut sexus, tam in domini Wratizlai, quam do- mini Cónradi" necnon domini Ottonisb terra commorantes, ab eorum succes- sorumque ipsorum, Morávię principum, potestate et dominio sequestrati ac penitus religati nullis tributorum, vectigalium cęterorumque huiusmodi ex- actionibus gravari debeant, ab omni infestatione et vexatione principum terre illius liberi permaneant. Nullus eos pro castrorum, que in terra illa sitad sunt, reędificatione, nullus pro ingruenti aliqua expeditione inquietare audeat, sed ab omni prorsus munerum executione liberi ea tantum, que venerabili patri nostro domino Olomvcensib episcopo Heinrico," qui in presentiarum habetur, eiusque successoribus substituendis in perpetuum comoda visa fuerint, exequendi liberam facultatem habeant. Ut autem hoc nostre constitutionis donum amodo et dein- ceps auctore deo ratum habeatur, perpetui anathematis obtentu ab utroque epi- scopo firmari rogavimus scriptique presentis tenore et sigilli nostri impressione simul etiam nobilium nostrorum ceterorumque testium annotatione roborari fe- cimus.e Quorum nomina sunt hęc: Otto Pragensis episcopus, Daniel Pragensis prepositus, Boguzlau Wissegradensis prepositus, Groznata Melnicensis, Seba- stianus Liutomericensis, Heinricus Pragensis decanus et Damianus Wissegradensis, Pula prepositus de Sacceska, Magnus custos ęcclesię sancti Wencezlai, Mah- fridus archipresbyter, Odalricus archipresbyter, Mladota archipresbyter, Zuac archi- presbyter, Perhtoldus archipresbyter, Ippolitus archipresbyter, Paulus archipres byter. Spitigneu filius ducis Boriwoy, Heinricus, Depoldus et Wladizlau filius Zobezlai ducis, comes Dirsizlau, Mirozlau, Casta, Zobezlauec, Cönradus dapifer, Budizlau pincerna, Ropraht, Beness, Zuoysa, Zlaua cum filio Branis, Zbrazlau, Bauor, Ztrezimir, Mztigneu, Marquart de Dubraua, Budiss, Zauissa, Nacâs, Jurik agaso, Bun cum fratribus Pribran et Bicen, Nemoy, Jarogneu, Hwalek, Wecel, Girdebor, Olen, Zveyzlau," Wilalm, Wacek, Jarogneu de Satec, Welizlau filius Petri. (S. I.) Sigillum rotundum e cera fusci coloris in membrande sinistro angulo inferiore impressum erat, quod nunc disiunctum diplomati adiacet. Priori parti, cuius diametros 80 mm continet, expressa est figura in solio sedens, quae in manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † PAX SCI - WACEZLAI - IN � MANV -DVES VADISLAV. Posteriori parti sigillum secretum Henrici, ep. Olomucensis, idem atque in num. 115 inerat. 30 158. Vladislaus II, dux Bohemiae, ecclesiae Olomucensi circuitum de Libice, 35 quondam ab Soběslao I duce donatum, confirmat et hominibus ecclesiae Olo- mucensis in Bohemia degentibus easdem libertates tribuit, quas hominibus eius in Moravia concessit. [1146 oct. 18 — 1148 iul. 10.) 40 157. d) ,i' radendo ex,t corr. A. — e) quae subsequuntur, alio atramento, sed eadem manu scripta sunt. — f) sequitur spatium 21 mm longum. — 8) litterae ,veyzlar' in loco raso eadem manu scriptae sunt; prioris scripturae vestigia, quae supersunt, genuine ,pitigneu' hic scriptum esse indicant.
1146 OCT. 18 — 1148 IUL. 10. NUM. 157, 158. 163 5 10 15 20 25 conditionis, cuiuscumque ętatis aut sexus, tam in domini Wratizlai, quam do- mini Cónradi" necnon domini Ottonisb terra commorantes, ab eorum succes- sorumque ipsorum, Morávię principum, potestate et dominio sequestrati ac penitus religati nullis tributorum, vectigalium cęterorumque huiusmodi ex- actionibus gravari debeant, ab omni infestatione et vexatione principum terre illius liberi permaneant. Nullus eos pro castrorum, que in terra illa sitad sunt, reędificatione, nullus pro ingruenti aliqua expeditione inquietare audeat, sed ab omni prorsus munerum executione liberi ea tantum, que venerabili patri nostro domino Olomvcensib episcopo Heinrico," qui in presentiarum habetur, eiusque successoribus substituendis in perpetuum comoda visa fuerint, exequendi liberam facultatem habeant. Ut autem hoc nostre constitutionis donum amodo et dein- ceps auctore deo ratum habeatur, perpetui anathematis obtentu ab utroque epi- scopo firmari rogavimus scriptique presentis tenore et sigilli nostri impressione simul etiam nobilium nostrorum ceterorumque testium annotatione roborari fe- cimus.e Quorum nomina sunt hęc: Otto Pragensis episcopus, Daniel Pragensis prepositus, Boguzlau Wissegradensis prepositus, Groznata Melnicensis, Seba- stianus Liutomericensis, Heinricus Pragensis decanus et Damianus Wissegradensis, Pula prepositus de Sacceska, Magnus custos ęcclesię sancti Wencezlai, Mah- fridus archipresbyter, Odalricus archipresbyter, Mladota archipresbyter, Zuac archi- presbyter, Perhtoldus archipresbyter, Ippolitus archipresbyter, Paulus archipres byter. Spitigneu filius ducis Boriwoy, Heinricus, Depoldus et Wladizlau filius Zobezlai ducis, comes Dirsizlau, Mirozlau, Casta, Zobezlauec, Cönradus dapifer, Budizlau pincerna, Ropraht, Beness, Zuoysa, Zlaua cum filio Branis, Zbrazlau, Bauor, Ztrezimir, Mztigneu, Marquart de Dubraua, Budiss, Zauissa, Nacâs, Jurik agaso, Bun cum fratribus Pribran et Bicen, Nemoy, Jarogneu, Hwalek, Wecel, Girdebor, Olen, Zveyzlau," Wilalm, Wacek, Jarogneu de Satec, Welizlau filius Petri. (S. I.) Sigillum rotundum e cera fusci coloris in membrande sinistro angulo inferiore impressum erat, quod nunc disiunctum diplomati adiacet. Priori parti, cuius diametros 80 mm continet, expressa est figura in solio sedens, quae in manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † PAX SCI - WACEZLAI - IN � MANV -DVES VADISLAV. Posteriori parti sigillum secretum Henrici, ep. Olomucensis, idem atque in num. 115 inerat. 30 158. Vladislaus II, dux Bohemiae, ecclesiae Olomucensi circuitum de Libice, 35 quondam ab Soběslao I duce donatum, confirmat et hominibus ecclesiae Olo- mucensis in Bohemia degentibus easdem libertates tribuit, quas hominibus eius in Moravia concessit. [1146 oct. 18 — 1148 iul. 10.) 40 157. d) ,i' radendo ex,t corr. A. — e) quae subsequuntur, alio atramento, sed eadem manu scripta sunt. — f) sequitur spatium 21 mm longum. — 8) litterae ,veyzlar' in loco raso eadem manu scriptae sunt; prioris scripturae vestigia, quae supersunt, genuine ,pitigneu' hic scriptum esse indicant.
Strana 164
164 NUM. 158. 1146 OCT. 18. — 1148 IUL. 10. Apographum in Libro privileg. eccl. Olomuc. ms. saec. XIV in tabulario capit. metropol. Olomuc. E I 27 fol. I0v—II, num. 7 (B) et pag. 153—154 (C). — Aliud apogr. exstat in altero Libro privil. eiusdem eccl. ms. saec. XIV, qui in tabulario archiep. Cromesir. asser- vatur, fol. B III num. 5 (D). Richter, Augustini episcopor. Olomuc. series, pag. 292 (ex B). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 227, num. 248 = Erben, Reg. I, pag. 109, num. 245 — Cf. Snopek in Hlidka IV (1899), pag. 461. Diploma eodem tempore atque proxime praecedens datum esse testes, qui hic afferuntur, docent. — Palacký ap. Erben op. l. pag. 624 et Kalousek in Památky archaelogické X Pg. 653 sq. minus iuste spurium esse declarant. In" nomine sancte et individue trinitatis. Wladizlaus,b dei gracia Boemorum“ dux. Cum principalis sit providencie acta suorum temporum ad suorum suc- cessorum memoriam deferre et ea precipue, que libertati prospiciunt ecclesiastice, noverint tam presentes quam futuri, quod nos ad peticionem venerabilis episcopi Olomucensis Henricid circuitum de Lubac,1 quem tempore reverendi Johannis," eiusdem ecclesie episcopi, dux Zobeslause bone memorie iam dicte ecclesie contulerat, confirmavimus ei et eius successoribus perpetua pace possidendum. Erat autem circuitus ille datus a prenominato principe cum assignacione cirotece in silva, que interiacet inter Cazlawensem et Brinensem provinciam, in cuius parte habitabant homines, qui vulgo ztrass appellantur quorum erat officium 20 quandam viam custodire, ne cui per eam sine speciali mandato principis pateret transitus terram Boemieh ingrediendo vel exeundo, ita ut hoc obsequio dediti cum aliis hominibus de Jesutboricensi's circuitu a nullo principe pro castrorum edificacione vel imminenti expedicione inquietarentur. Sed ne posteris eiusdem circuitus mete venirent in dubium, vel alicuius violencia predictam ecclesiam super eodem impediret," eas presenti pagina fecimus adnotari. Sunt autem hec: Camenica' ex una parte, ex alia via Lubetina, versus Moraviam aqua, que di- citur Ozzlawa,4 in Boemia Palaua.5 Insuper principali munificencia omnibus ho- minibus Olomucensis ecclesie in terra Boemiem degentibus eandem concessimus libertatem, quam habet in aliis privilegiis nostris expressam, scilicet ut ab omni liberi sint iure vel exaccione, quod ad principis spectat utilitatem. Omnes autem possessiones, a principibus eidem ecclesie collate vel conferende, sive per eiusdem ecclesie antistitem vel eius successores in posterum requirende, eadem gaudeant libertate. Ut autem hec nostre confirmacionis pagina deinceps non irritetur, quos- 5 10 15 25 30 158. a) Lemma: Privilegium Wladyslay, ducis Boemie, super libertate bonorum in Jesut- boricz' B; ,Confirmacio privilegii ducis Sobezlai per Wladyzlaum, ducem Morawie, facta super circuitum Lubac‘ D. — b) ,Wladisslaus' B; ,Wladyzlaus' D. — c) ,Bohemorum‘ D. — d) „Henrici Olomucen. D. — e) Hobezlaus‘ D. — 1) ,cyrotece‘ D. — g) ,stras' D. — h) „Bohemie‘ D. — 1) ,Jezuthboricensi‘ D. — k) inpediret D. — 1) ,Camenica‘ B, D. — m) ,Bohemia' D. 1) Libice, distr. pol. Chotěboř. — 2) II, 1104—1126 febr. 21. — 3) Jezbořice, al. Jestbořice, distr. pol. Pardubice. — *) Oslava fl. Moraviae, qui apud Ivančice (Eiben- schutz) in fl. Jihlavka influit. — 5) Nomen hoc explicat Kalousek l. l. pag. 659. 40 35
164 NUM. 158. 1146 OCT. 18. — 1148 IUL. 10. Apographum in Libro privileg. eccl. Olomuc. ms. saec. XIV in tabulario capit. metropol. Olomuc. E I 27 fol. I0v—II, num. 7 (B) et pag. 153—154 (C). — Aliud apogr. exstat in altero Libro privil. eiusdem eccl. ms. saec. XIV, qui in tabulario archiep. Cromesir. asser- vatur, fol. B III num. 5 (D). Richter, Augustini episcopor. Olomuc. series, pag. 292 (ex B). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 227, num. 248 = Erben, Reg. I, pag. 109, num. 245 — Cf. Snopek in Hlidka IV (1899), pag. 461. Diploma eodem tempore atque proxime praecedens datum esse testes, qui hic afferuntur, docent. — Palacký ap. Erben op. l. pag. 624 et Kalousek in Památky archaelogické X Pg. 653 sq. minus iuste spurium esse declarant. In" nomine sancte et individue trinitatis. Wladizlaus,b dei gracia Boemorum“ dux. Cum principalis sit providencie acta suorum temporum ad suorum suc- cessorum memoriam deferre et ea precipue, que libertati prospiciunt ecclesiastice, noverint tam presentes quam futuri, quod nos ad peticionem venerabilis episcopi Olomucensis Henricid circuitum de Lubac,1 quem tempore reverendi Johannis," eiusdem ecclesie episcopi, dux Zobeslause bone memorie iam dicte ecclesie contulerat, confirmavimus ei et eius successoribus perpetua pace possidendum. Erat autem circuitus ille datus a prenominato principe cum assignacione cirotece in silva, que interiacet inter Cazlawensem et Brinensem provinciam, in cuius parte habitabant homines, qui vulgo ztrass appellantur quorum erat officium 20 quandam viam custodire, ne cui per eam sine speciali mandato principis pateret transitus terram Boemieh ingrediendo vel exeundo, ita ut hoc obsequio dediti cum aliis hominibus de Jesutboricensi's circuitu a nullo principe pro castrorum edificacione vel imminenti expedicione inquietarentur. Sed ne posteris eiusdem circuitus mete venirent in dubium, vel alicuius violencia predictam ecclesiam super eodem impediret," eas presenti pagina fecimus adnotari. Sunt autem hec: Camenica' ex una parte, ex alia via Lubetina, versus Moraviam aqua, que di- citur Ozzlawa,4 in Boemia Palaua.5 Insuper principali munificencia omnibus ho- minibus Olomucensis ecclesie in terra Boemiem degentibus eandem concessimus libertatem, quam habet in aliis privilegiis nostris expressam, scilicet ut ab omni liberi sint iure vel exaccione, quod ad principis spectat utilitatem. Omnes autem possessiones, a principibus eidem ecclesie collate vel conferende, sive per eiusdem ecclesie antistitem vel eius successores in posterum requirende, eadem gaudeant libertate. Ut autem hec nostre confirmacionis pagina deinceps non irritetur, quos- 5 10 15 25 30 158. a) Lemma: Privilegium Wladyslay, ducis Boemie, super libertate bonorum in Jesut- boricz' B; ,Confirmacio privilegii ducis Sobezlai per Wladyzlaum, ducem Morawie, facta super circuitum Lubac‘ D. — b) ,Wladisslaus' B; ,Wladyzlaus' D. — c) ,Bohemorum‘ D. — d) „Henrici Olomucen. D. — e) Hobezlaus‘ D. — 1) ,cyrotece‘ D. — g) ,stras' D. — h) „Bohemie‘ D. — 1) ,Jezuthboricensi‘ D. — k) inpediret D. — 1) ,Camenica‘ B, D. — m) ,Bohemia' D. 1) Libice, distr. pol. Chotěboř. — 2) II, 1104—1126 febr. 21. — 3) Jezbořice, al. Jestbořice, distr. pol. Pardubice. — *) Oslava fl. Moraviae, qui apud Ivančice (Eiben- schutz) in fl. Jihlavka influit. — 5) Nomen hoc explicat Kalousek l. l. pag. 659. 40 35
Strana 165
1146 OCT. 18—1148 IUL. 10. — 1148 SEPT. 3. NUM. 158, 159. 165 5 libet" ausu temerario contra eam venientes tam a Pragensi quam ab Olomucensi episcopo fecimus excommunicari et presens scriptum nostro sigillo muniri sub- scriptorumque testium adnotacione roborari. Quorum nomina sunt hec: Otto Pragensis episcopus, Daniel Pragensis prepositus, Boguslau Wisegradensis," Groz- nata Melnicensis, Sebastianus Luthomericensis, Zpitigneu filius ducis Boriwoy, P Henricus, Depoldusq et Wladizlau filius Zobeslai" ducis, comes Drisizlau,' Mi- roslau, Casta, Zobezlawec,“ Conradus dapifer, Budizlau" pincerna, Ropreht, Benes,y Swoysa, Slawaaa cum filio Branis, Zbraslau,bb Bawor, Ztrezimer, co Mztygneu,ad Markwartee de Dubrawa, Budis,ff Zawisa,8s Nacas, Jurik agaso,hh 10 Bun cum fratribus Pribran et Bicen, Nemoy, Jarogneu,“ Hwalek, Wezzel, Girdebor, Olen, Zweyzlau," Wilam,mm Wecek, Jarogneu de Satec,"n Welizlau °o filius Petri. 159. Eugenius III papa Henrico, episcopo Olomucensi, commendat Guidonis, diaconi cardinalis ſs. Mariae in Porticul, legati in Poloniam missi, negotia 15 efficienda. 20 25 Aparmae [1148) sept. 3. Apographum in cod. ms. saec. XII in bibl. c. r. aulica Vindobonensi num. 2178 fol. 176 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 251, num. 271. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 211, num. 22. — Erben, Reg. I. pag. 123, num. 275. — Jaffé Reg. pontif.2 num. 9296. Evgenius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri Morauiensi epi- scopo salutem et apostolicam benedictionem. Qui de fratrum suorum caritate confidit, et mandare, que agenda fuerint, non recusat. Quia igitur de persona tua valde confidimus, per presentia tibi scripta mandamus, quatinus dilecto filio nostro G.,1 diacono cardinali, prudenti siquidem et honesto viro, cui in Polonie partibus vices nostras commisimus, in his que“ sibi agenda incumbunt tam in Polonia quam in terra illa,2 que noviter luce christiane fidei est perfusa, tamquam apostolice sedis vicario diligenter assistas ipsique opem et consilium studeas exhibere, ut, dum per discretionis tue solatium vel favorem subsidium fuerit as- secutus, quanto circa Romanam ęcclesiam caritatis vinculo sis astrictus evidentius 30 manifestes, et ille deo grata et hominibus fructuosa per ipsius misericordiam operetur. Datum Aparme idibus septembris. 35 40 159. 158. n) ,quolibet D. — o) Boguzlaus Wissegrad. D. — P) ,Zpitigneus f. d. Worywoy‘ D. — q) ,Dyepoldus' D. — r) ,Wladyzlaus f. Zobezlai D. — s) ,Drisizlaus' D. — t) ,My- rozlaus D. — u) Zobezlawek' D. — v) ,Budizlaus D. — x) Roprecht‘ D. — y) Beness' D. — z) ,Zwoyssa‘ D. — aa) ,Zlawa‘ D. — bb) ,Zbrazlaus‘ D. — cc) ,Ztrezmir‘ D. — dd) ,Mzitigneus' D. — ee) ,Marchwardus‘ D. — ff) ,Budiss‘ D. — g8) ,Zabysa‘ D. — hh) ,nagaso' B; �Iursik nagaso' D. — ü) Iarogneus' D. — kk) �Chwalek‘ D. — U) ,Zwei- zlaus‘ D. — mm) ,Wilhelmus‘ D. — un) Jarogneus de Sacek‘ D. — 00) ,Welizlaus' D. a) ,quem' B. 1) Guidoni, diac. card. tituli s. Mariae in Porticu, de quo cf. Bernhardi, Konrad III. pag. 714 etc. — 1) Pomerania, de cuius conversione, anno 1147 facta, vide Bern- hardi l. l. pag. 563 seq.
1146 OCT. 18—1148 IUL. 10. — 1148 SEPT. 3. NUM. 158, 159. 165 5 libet" ausu temerario contra eam venientes tam a Pragensi quam ab Olomucensi episcopo fecimus excommunicari et presens scriptum nostro sigillo muniri sub- scriptorumque testium adnotacione roborari. Quorum nomina sunt hec: Otto Pragensis episcopus, Daniel Pragensis prepositus, Boguslau Wisegradensis," Groz- nata Melnicensis, Sebastianus Luthomericensis, Zpitigneu filius ducis Boriwoy, P Henricus, Depoldusq et Wladizlau filius Zobeslai" ducis, comes Drisizlau,' Mi- roslau, Casta, Zobezlawec,“ Conradus dapifer, Budizlau" pincerna, Ropreht, Benes,y Swoysa, Slawaaa cum filio Branis, Zbraslau,bb Bawor, Ztrezimer, co Mztygneu,ad Markwartee de Dubrawa, Budis,ff Zawisa,8s Nacas, Jurik agaso,hh 10 Bun cum fratribus Pribran et Bicen, Nemoy, Jarogneu,“ Hwalek, Wezzel, Girdebor, Olen, Zweyzlau," Wilam,mm Wecek, Jarogneu de Satec,"n Welizlau °o filius Petri. 159. Eugenius III papa Henrico, episcopo Olomucensi, commendat Guidonis, diaconi cardinalis ſs. Mariae in Porticul, legati in Poloniam missi, negotia 15 efficienda. 20 25 Aparmae [1148) sept. 3. Apographum in cod. ms. saec. XII in bibl. c. r. aulica Vindobonensi num. 2178 fol. 176 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 251, num. 271. — Theiner, Disquisitiones criticae pag. 211, num. 22. — Erben, Reg. I. pag. 123, num. 275. — Jaffé Reg. pontif.2 num. 9296. Evgenius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri Morauiensi epi- scopo salutem et apostolicam benedictionem. Qui de fratrum suorum caritate confidit, et mandare, que agenda fuerint, non recusat. Quia igitur de persona tua valde confidimus, per presentia tibi scripta mandamus, quatinus dilecto filio nostro G.,1 diacono cardinali, prudenti siquidem et honesto viro, cui in Polonie partibus vices nostras commisimus, in his que“ sibi agenda incumbunt tam in Polonia quam in terra illa,2 que noviter luce christiane fidei est perfusa, tamquam apostolice sedis vicario diligenter assistas ipsique opem et consilium studeas exhibere, ut, dum per discretionis tue solatium vel favorem subsidium fuerit as- secutus, quanto circa Romanam ęcclesiam caritatis vinculo sis astrictus evidentius 30 manifestes, et ille deo grata et hominibus fructuosa per ipsius misericordiam operetur. Datum Aparme idibus septembris. 35 40 159. 158. n) ,quolibet D. — o) Boguzlaus Wissegrad. D. — P) ,Zpitigneus f. d. Worywoy‘ D. — q) ,Dyepoldus' D. — r) ,Wladyzlaus f. Zobezlai D. — s) ,Drisizlaus' D. — t) ,My- rozlaus D. — u) Zobezlawek' D. — v) ,Budizlaus D. — x) Roprecht‘ D. — y) Beness' D. — z) ,Zwoyssa‘ D. — aa) ,Zlawa‘ D. — bb) ,Zbrazlaus‘ D. — cc) ,Ztrezmir‘ D. — dd) ,Mzitigneus' D. — ee) ,Marchwardus‘ D. — ff) ,Budiss‘ D. — g8) ,Zabysa‘ D. — hh) ,nagaso' B; �Iursik nagaso' D. — ü) Iarogneus' D. — kk) �Chwalek‘ D. — U) ,Zwei- zlaus‘ D. — mm) ,Wilhelmus‘ D. — un) Jarogneus de Sacek‘ D. — 00) ,Welizlaus' D. a) ,quem' B. 1) Guidoni, diac. card. tituli s. Mariae in Porticu, de quo cf. Bernhardi, Konrad III. pag. 714 etc. — 1) Pomerania, de cuius conversione, anno 1147 facta, vide Bern- hardi l. l. pag. 563 seq.
Strana 166
166 NUM. 160, 161. 1149 POST AUG. — 1150 IN. 160. Henricus II, episcopus Olomucensis, Wibaldo, abbati Stabulensi et Corbeiensi, Romam profecturo respondet, se nihil ad tempus habere, quod a papa exigat. 11149 post aug. — 1150 in.] Apographum in cod. epistolar. Wibaldi saec. XII in tabulario Dusseldorpensi fol. 83v—84. 5 Martène et Durand, Veterum scriptor. et monum. amplissima collectio II, col. 414, num. 229. — Jaffé, Bibl. rer. Germanic. I, pag. 378, num. 253. Litterarum huius et quae consequitur, componendarum terminum non ultra ianuarium anni 1150 proferendum esse, ex eo cognosci potest, quod Wibaldus se iam ineunte februario 1150 Romam venturum esse speravit. Nam de legatione ad papam sibi anno 1149 mense 10 augusto imposita Guidoni, cancellario papae, referens, dicit: �Credimus, quod faciem vestram ante purificationem sancte Mariaę videamus'. (Wibaldi ep. 194 ap. Jaffé l. l. pag. 314.) — Cf. Bernhardi, Konrad III, pag. 808. W.,1 serenissimo domino et patri suo, venerabili sanctę Corbeiensis ecclesię abbati, H.,2 dei per pacientiam Moraviensium id quod dicitur, servitutis cum 15 devotione orationis mutue participationem. Vestrę litteras benignitatis vene- ratione debita suscepimus; ex quibus desiderio, quod desideravimus, vos vide- licet quia salvum esse percepimus, gratias divinę pietati exsolvimus. Non enim vestram minus quam nostram sospitatem et prosperitatem desideramus et ab eo, hęc qui prestare potest, precibus licet indignis augeri et conservari deposcimus. Quod autem fatietenus vestra pietas videre nos tantum desideravit, grates quidem agimus; ipsam tamen proinde, quod nos videre non valuit, minime dolere ro- gamus, presentiam cuius nostri cordis a memoria nec locorum spacia nec tor- menta infirmitatis continua amovere queunt. De cetero, quoniam vestrę sublimi- tatis excellentia pro nobis usque adeo humiliari non dedignatur, quod nostrę verbula parvitatis domino nostro papę sese velle deferre promittat, ei humiliter inclinamur“ et, ut vestrum iter angelus domini bonus comitetur, votis omnibus optamus. Et quoniam in presentiarum ad predictum dominum nostrum quod deferamus nichil aliud habemus, nostras et continuas mandari oratiunculas, infir- mitatem quoque vestrę relatione gratię insinuari rogamus. 20 25 30 161. Daniel, episcopus Pragensis, Wibaldo, abbati Stabulensi et Corbeiensi, sese papae commendaturo gratias agit munusque mittit. Arnoldum, cancellarium regis Conradi, salutat. [1149 post aug. — 1150 in.] 35 160. a) ,inclinamus' cod. 1) Wibaldo. — 1) Henricus II Zdik 1126—1150.
166 NUM. 160, 161. 1149 POST AUG. — 1150 IN. 160. Henricus II, episcopus Olomucensis, Wibaldo, abbati Stabulensi et Corbeiensi, Romam profecturo respondet, se nihil ad tempus habere, quod a papa exigat. 11149 post aug. — 1150 in.] Apographum in cod. epistolar. Wibaldi saec. XII in tabulario Dusseldorpensi fol. 83v—84. 5 Martène et Durand, Veterum scriptor. et monum. amplissima collectio II, col. 414, num. 229. — Jaffé, Bibl. rer. Germanic. I, pag. 378, num. 253. Litterarum huius et quae consequitur, componendarum terminum non ultra ianuarium anni 1150 proferendum esse, ex eo cognosci potest, quod Wibaldus se iam ineunte februario 1150 Romam venturum esse speravit. Nam de legatione ad papam sibi anno 1149 mense 10 augusto imposita Guidoni, cancellario papae, referens, dicit: �Credimus, quod faciem vestram ante purificationem sancte Mariaę videamus'. (Wibaldi ep. 194 ap. Jaffé l. l. pag. 314.) — Cf. Bernhardi, Konrad III, pag. 808. W.,1 serenissimo domino et patri suo, venerabili sanctę Corbeiensis ecclesię abbati, H.,2 dei per pacientiam Moraviensium id quod dicitur, servitutis cum 15 devotione orationis mutue participationem. Vestrę litteras benignitatis vene- ratione debita suscepimus; ex quibus desiderio, quod desideravimus, vos vide- licet quia salvum esse percepimus, gratias divinę pietati exsolvimus. Non enim vestram minus quam nostram sospitatem et prosperitatem desideramus et ab eo, hęc qui prestare potest, precibus licet indignis augeri et conservari deposcimus. Quod autem fatietenus vestra pietas videre nos tantum desideravit, grates quidem agimus; ipsam tamen proinde, quod nos videre non valuit, minime dolere ro- gamus, presentiam cuius nostri cordis a memoria nec locorum spacia nec tor- menta infirmitatis continua amovere queunt. De cetero, quoniam vestrę sublimi- tatis excellentia pro nobis usque adeo humiliari non dedignatur, quod nostrę verbula parvitatis domino nostro papę sese velle deferre promittat, ei humiliter inclinamur“ et, ut vestrum iter angelus domini bonus comitetur, votis omnibus optamus. Et quoniam in presentiarum ad predictum dominum nostrum quod deferamus nichil aliud habemus, nostras et continuas mandari oratiunculas, infir- mitatem quoque vestrę relatione gratię insinuari rogamus. 20 25 30 161. Daniel, episcopus Pragensis, Wibaldo, abbati Stabulensi et Corbeiensi, sese papae commendaturo gratias agit munusque mittit. Arnoldum, cancellarium regis Conradi, salutat. [1149 post aug. — 1150 in.] 35 160. a) ,inclinamus' cod. 1) Wibaldo. — 1) Henricus II Zdik 1126—1150.
Strana 167
1149 AUG.—1150 IN. — 1150 FEBR. NUM. 161, 162. 167 Apographum in cod. epistolar. Wibaldi ms. saec. XII in tabulario Dusseldorpensi, fol. 84. Martène et Durand, Veterum script. et monum. ampl. collectio II, col. 415, num. 230. — Jaffé, Bibl. rer. Germanic. I, pag. 379, num. 254. De epistolae tempore confer ea, quae ad epistolam praecedentem adnotavimus. W.,1 domino et patri suo, reverentissimo Corbeiensis, Stabulonensis ęcclesię venerabili abbati, D.,2 licet indignus, dei tamen gratia Pragensium episcopus, cum sinceritate servitii exiguas orationes. Regalibus vos occupatum negotiis et regali assidentem" lateri, gratulamur. Hoc enim gratia vestra ex antiquo aput parvitatem nostram beneficiis multis obtinuit, ut profectui vestro congaudeamus. 10 Verumtamen quod litteras vestras, omni suavitate et mellita dulcedine plenas, nobis mittere dignatus estis, quantas in presentiarum valemus, gratiarum' actiones sanctę paternitati vestrę referimus; et licet corpore disiunctos diversitas locorum separet, nunc tamen presentia vestra, spiritui nostro cottidie pre oculis habita, per scripta vestra est renovata. De cętero, quia tantam gratiam humilitati nostrę 15 in oculis vestris dominus contulit, ut in curia quoque Romana nostri memor esse velitis, et inde quidem gratias vobis agentes obnixe postulamus, quatenus inmeritę nostrę personę memoriam, quantulamcunque dignabimini, apud domnum apostolicum facere non abnuatis. Preterea quandam parvulam caritatem sanctitati vestrę transmisimus, rogantes et in domino obsecrantes, ut benivole eandem suscipiatis et ex ea equum saltem servientis vestri ferrare non abnuatis. Ho- nestam et deo devotam ac dilectam familiam vestram ex obsequio parvitatis nostrę, dominum quoque nostrum cancellarium,“ amicum nostrum, salutare digne- mini. Orantem pro nobis sanctitatem vestram, nobis multum necessariam, in pace et prosperitate dominus deus sanam et incolumem conducat et reducat et longevo tempore custodiat. 20 5 25 162. 30 Conradus III, Romanorum rex, Emanueli, imperatori Graecorum, nuncium de Henrici regis victoria relaturum mittens, „post celebratam deo auctore curiam, quam kalendas may! cum principibus Saxonie, Polonie, Boemie, Leuticię in civitate Merseburg habere decrevit“ nuncios suos ad eum directurum esse pro- mittit. [1150 febr.] Jaffé, Bibl. rer. German. I, pag. 355, num. 237 (e cod. epist. Wibaldi). — Conf. Bernhardi, Konrad III, pag. 802 not. 31. 35 161. a) ,assidente' cod. — b) ,gra‘ cod. 1) Wibaldo. — 2) Daniel I. 1148—1167. — 3) Arnoldum. 162. 1) I mai 1150. An curia haec habita sit, nescitur; v. Bernhardi, op. l. pag. 838.
1149 AUG.—1150 IN. — 1150 FEBR. NUM. 161, 162. 167 Apographum in cod. epistolar. Wibaldi ms. saec. XII in tabulario Dusseldorpensi, fol. 84. Martène et Durand, Veterum script. et monum. ampl. collectio II, col. 415, num. 230. — Jaffé, Bibl. rer. Germanic. I, pag. 379, num. 254. De epistolae tempore confer ea, quae ad epistolam praecedentem adnotavimus. W.,1 domino et patri suo, reverentissimo Corbeiensis, Stabulonensis ęcclesię venerabili abbati, D.,2 licet indignus, dei tamen gratia Pragensium episcopus, cum sinceritate servitii exiguas orationes. Regalibus vos occupatum negotiis et regali assidentem" lateri, gratulamur. Hoc enim gratia vestra ex antiquo aput parvitatem nostram beneficiis multis obtinuit, ut profectui vestro congaudeamus. 10 Verumtamen quod litteras vestras, omni suavitate et mellita dulcedine plenas, nobis mittere dignatus estis, quantas in presentiarum valemus, gratiarum' actiones sanctę paternitati vestrę referimus; et licet corpore disiunctos diversitas locorum separet, nunc tamen presentia vestra, spiritui nostro cottidie pre oculis habita, per scripta vestra est renovata. De cętero, quia tantam gratiam humilitati nostrę 15 in oculis vestris dominus contulit, ut in curia quoque Romana nostri memor esse velitis, et inde quidem gratias vobis agentes obnixe postulamus, quatenus inmeritę nostrę personę memoriam, quantulamcunque dignabimini, apud domnum apostolicum facere non abnuatis. Preterea quandam parvulam caritatem sanctitati vestrę transmisimus, rogantes et in domino obsecrantes, ut benivole eandem suscipiatis et ex ea equum saltem servientis vestri ferrare non abnuatis. Ho- nestam et deo devotam ac dilectam familiam vestram ex obsequio parvitatis nostrę, dominum quoque nostrum cancellarium,“ amicum nostrum, salutare digne- mini. Orantem pro nobis sanctitatem vestram, nobis multum necessariam, in pace et prosperitate dominus deus sanam et incolumem conducat et reducat et longevo tempore custodiat. 20 5 25 162. 30 Conradus III, Romanorum rex, Emanueli, imperatori Graecorum, nuncium de Henrici regis victoria relaturum mittens, „post celebratam deo auctore curiam, quam kalendas may! cum principibus Saxonie, Polonie, Boemie, Leuticię in civitate Merseburg habere decrevit“ nuncios suos ad eum directurum esse pro- mittit. [1150 febr.] Jaffé, Bibl. rer. German. I, pag. 355, num. 237 (e cod. epist. Wibaldi). — Conf. Bernhardi, Konrad III, pag. 802 not. 31. 35 161. a) ,assidente' cod. — b) ,gra‘ cod. 1) Wibaldo. — 2) Daniel I. 1148—1167. — 3) Arnoldum. 162. 1) I mai 1150. An curia haec habita sit, nescitur; v. Bernhardi, op. l. pag. 838.
Strana 168
168 NUM. 163. ANTE 1150 IUN. 25. 163. Henricus II, episcopus Olomucensis, exponit, quomodo sacrorum ordinum celebratio secundum ecclesiae suae usum fiat. sante 1150 iun. 25.) Apographum in cod. ms. num. 202 bibliothecae capituli metrop. Olomucensis fol. 226 manu saec. XII. scriptum.a — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 210, num. 234. — Erben, Reg. I, pag. 98, num. 218. Imaginem phototypicam vide ap. Friedrich, Monum. palaeographica Boh., tab. 3. 5 Quo tempore ordo hic conscriptus sit, plane incertum restat. Boczek annum 1132 conicit. Mihi autem verisimilius videtur, eas posterioribus demum annis episcopatus Henrici II 10 scriptas esse. Heinricus,b dei gratia sanctę Olomucensis ęcclesię humilis minister. Quia sancta mater ecclesia, que ex diversitate gentium in unitatem fidei divinitus con- gregata in Christo unum esse desiderat sicut fidei unitatem sic eandem domini- corum preceptorum identitatem per omnia custodit et observat, merito ab eiusdem 15 fidei integritate recedentes, merito diversa atque“ adversa inter se sentientes, he- reticorum nomine denotatos condempnat. Verum si pro diversitate locorum qua- rundam sanctorum patrum traditionum ordo variatur, quem tamen fides catholica et religio ęcclesiastica alterari paciatur, non dampnat, non respuit, tantum si al- teratores in soliditate fidei perseverare deprehendit. Qua de re nos quoque in 20 sanctę ęcclesię gremio fideliter persistentes, non sanctorum patrum statutis ob- viantes, sed qualiter decentius et competentius divinum peragatur officium ratione investigantes, quem in sacrorum ordinum celebratione usum habere consueverimus, subter denotare voluimus. Omnibus itaque, qui ordinandi sunt, in ęcclesia con- gregatis, post introitum et Kyried eleison et primam orationem communem om- nium ordinandorum vocationem facimus ibique prostrati lętaniam choro canente divinę pietatis auxilium et sanctorum omnium suffragium supere omnes commu- niter invocamus. Quo facto lectionem primam aliquis ordinandorum pronuntiat, qua lecta et dicto Gratias et oratione, ostiariorum vocationemf et consecrationem celebramus, post quorum consecrationem nobis ad sedem nostram transeuntibus, 30 secundam lectionem ostiarius ordinatus legit. Sic deinceps ante terciam lectores, ante quartam exorcistas, ante quintam acolitos, ante sextam subdiaconos ordi- namus. Post sextam autem lectionem ante evangelium lecturos evangelium dia- conos consecramns. Lecto autem a nuper ordinato evangelio, sequitur presbyte- rorum vocatio, quibus asstantibus Veni sancte spiritus canitur. Déinde eorum 35 25 163. a) Praefigitur inscriptio rubro colore eadem manu in inferiore parte fol. 225v scripta: ,Ordo, qualiter in nostra ęcclesia sacri ordines fiunt'. — b) nomen literis maiusculis scriptum. — c) ,atque scribentis errore in cod. bis positum. — d) ,y' alio atramento corr. ex ,i'. — e) ,s' eodem atramento corr. ex ,o' genuine erronee posito. — f) se- quitur ,facim', sed cancellatum. 40
168 NUM. 163. ANTE 1150 IUN. 25. 163. Henricus II, episcopus Olomucensis, exponit, quomodo sacrorum ordinum celebratio secundum ecclesiae suae usum fiat. sante 1150 iun. 25.) Apographum in cod. ms. num. 202 bibliothecae capituli metrop. Olomucensis fol. 226 manu saec. XII. scriptum.a — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 210, num. 234. — Erben, Reg. I, pag. 98, num. 218. Imaginem phototypicam vide ap. Friedrich, Monum. palaeographica Boh., tab. 3. 5 Quo tempore ordo hic conscriptus sit, plane incertum restat. Boczek annum 1132 conicit. Mihi autem verisimilius videtur, eas posterioribus demum annis episcopatus Henrici II 10 scriptas esse. Heinricus,b dei gratia sanctę Olomucensis ęcclesię humilis minister. Quia sancta mater ecclesia, que ex diversitate gentium in unitatem fidei divinitus con- gregata in Christo unum esse desiderat sicut fidei unitatem sic eandem domini- corum preceptorum identitatem per omnia custodit et observat, merito ab eiusdem 15 fidei integritate recedentes, merito diversa atque“ adversa inter se sentientes, he- reticorum nomine denotatos condempnat. Verum si pro diversitate locorum qua- rundam sanctorum patrum traditionum ordo variatur, quem tamen fides catholica et religio ęcclesiastica alterari paciatur, non dampnat, non respuit, tantum si al- teratores in soliditate fidei perseverare deprehendit. Qua de re nos quoque in 20 sanctę ęcclesię gremio fideliter persistentes, non sanctorum patrum statutis ob- viantes, sed qualiter decentius et competentius divinum peragatur officium ratione investigantes, quem in sacrorum ordinum celebratione usum habere consueverimus, subter denotare voluimus. Omnibus itaque, qui ordinandi sunt, in ęcclesia con- gregatis, post introitum et Kyried eleison et primam orationem communem om- nium ordinandorum vocationem facimus ibique prostrati lętaniam choro canente divinę pietatis auxilium et sanctorum omnium suffragium supere omnes commu- niter invocamus. Quo facto lectionem primam aliquis ordinandorum pronuntiat, qua lecta et dicto Gratias et oratione, ostiariorum vocationemf et consecrationem celebramus, post quorum consecrationem nobis ad sedem nostram transeuntibus, 30 secundam lectionem ostiarius ordinatus legit. Sic deinceps ante terciam lectores, ante quartam exorcistas, ante quintam acolitos, ante sextam subdiaconos ordi- namus. Post sextam autem lectionem ante evangelium lecturos evangelium dia- conos consecramns. Lecto autem a nuper ordinato evangelio, sequitur presbyte- rorum vocatio, quibus asstantibus Veni sancte spiritus canitur. Déinde eorum 35 25 163. a) Praefigitur inscriptio rubro colore eadem manu in inferiore parte fol. 225v scripta: ,Ordo, qualiter in nostra ęcclesia sacri ordines fiunt'. — b) nomen literis maiusculis scriptum. — c) ,atque scribentis errore in cod. bis positum. — d) ,y' alio atramento corr. ex ,i'. — e) ,s' eodem atramento corr. ex ,o' genuine erronee posito. — f) se- quitur ,facim', sed cancellatum. 40
Strana 169
ANTE 1150 IUN. 25. NUM. 163, 164. 169 5 10 15 20 ordinatio celebratur. Conveniens étenim nobis visum est, ut unumquemque in ordine suo ante officium, quod subiturus est, ordinemus; videlicet ut subdiaconum ante epistolam, qui lecturus est epistolam, diaconum ante evangelium, presby- terum ante oblationem sacrificii, quod oblaturus est, consecremus.« Próinde ęcclesię nostrę usus antiquior obtinebat, ut consecrati eadem die sacerdotes dei, si missas ob aliquam causam per se celebrare differrent, calicem, quem de manu episcopi cum oblata et vino suscipiunt, in manibus tenentes pontifici missam celebranti sollempniter assisterent et episcopo dominica consecrante mysteria, ipsi quoque tacite calices suos benedicerent et in fine missę episcopo communicante, ipsi quoque de propriis calicibus quasi pro com- munione perciperent. Sed quoniam, ut quidam divini tractator testatur eloquii, ubi desunt verba, non sunt sacrificia, nequaquam dominicum corpus esse suspi- camur, quod instituta a sanctis patribus verborum sollempnitate non consecratur. Convenientius itaque iudicavimus, ut hi, qui missas celebraverunt, oblatas, quas in consecratione dante pontifice in patenis susceperunt, in patena episcopi anteh inchoationem sacrificii cum summa reverentia reponant et vinum de cali- cibus propriis velut primitias oblationis domino in calicem episcopi offerant, et post peracta mysteria episcopo communicante ipsi quoque de manu pontificis corpus et sanguinem domini percepturi devote accedant. Nec vero generaliter hoc omnibus observandum prescribimus, sed ęcclesię nostrę usum hunc esse significamus, in quo etsi ab aliquarum consuetudine ęcclesiarum differamus, cum plurimis tamen nos concordare non dubitamus; cum omnibus vero catholice fidei constantiam et eandem dominicorum preceptorum observantiam propiciante domino observare elaboramus. 25 164. Hugo, abbas Praemonstratensis, Henricum, episcopum Olomucensem, aegro- tantem consolatur eique abbatem Siloensem (Gotschalcum) commendat. ſcirca 1150.) 30 Apographum manu saec. XII ex. in cod. ms. bibliothecae c. r. aul. Vindobonensis num. 219 [Rec. 2271) fol. 1. Religiosissimo patri deoque propicio Olomucensi episcopo H.1 H.2 Pre- monstratensis cum suis visitari et consolari divinitus. Dilecto vestro filio Syloensi abbate' referente, iugiter et graviter egrotare vos audivimus et, quantum fas est, indoluimus. Nam si aliter afficeremur, merito minus vos diligere argue- 35 remur secundum illud domini responsum ad discipulos pari de causa constristatos: 163. 8) ofecm9 cod. — h) ,ante‘ deest in cod. 164. 1) Henrico II. 1126—1150. — ") Hugo I. 1129—1161. — 3) Gotschalco 1148—1184.
ANTE 1150 IUN. 25. NUM. 163, 164. 169 5 10 15 20 ordinatio celebratur. Conveniens étenim nobis visum est, ut unumquemque in ordine suo ante officium, quod subiturus est, ordinemus; videlicet ut subdiaconum ante epistolam, qui lecturus est epistolam, diaconum ante evangelium, presby- terum ante oblationem sacrificii, quod oblaturus est, consecremus.« Próinde ęcclesię nostrę usus antiquior obtinebat, ut consecrati eadem die sacerdotes dei, si missas ob aliquam causam per se celebrare differrent, calicem, quem de manu episcopi cum oblata et vino suscipiunt, in manibus tenentes pontifici missam celebranti sollempniter assisterent et episcopo dominica consecrante mysteria, ipsi quoque tacite calices suos benedicerent et in fine missę episcopo communicante, ipsi quoque de propriis calicibus quasi pro com- munione perciperent. Sed quoniam, ut quidam divini tractator testatur eloquii, ubi desunt verba, non sunt sacrificia, nequaquam dominicum corpus esse suspi- camur, quod instituta a sanctis patribus verborum sollempnitate non consecratur. Convenientius itaque iudicavimus, ut hi, qui missas celebraverunt, oblatas, quas in consecratione dante pontifice in patenis susceperunt, in patena episcopi anteh inchoationem sacrificii cum summa reverentia reponant et vinum de cali- cibus propriis velut primitias oblationis domino in calicem episcopi offerant, et post peracta mysteria episcopo communicante ipsi quoque de manu pontificis corpus et sanguinem domini percepturi devote accedant. Nec vero generaliter hoc omnibus observandum prescribimus, sed ęcclesię nostrę usum hunc esse significamus, in quo etsi ab aliquarum consuetudine ęcclesiarum differamus, cum plurimis tamen nos concordare non dubitamus; cum omnibus vero catholice fidei constantiam et eandem dominicorum preceptorum observantiam propiciante domino observare elaboramus. 25 164. Hugo, abbas Praemonstratensis, Henricum, episcopum Olomucensem, aegro- tantem consolatur eique abbatem Siloensem (Gotschalcum) commendat. ſcirca 1150.) 30 Apographum manu saec. XII ex. in cod. ms. bibliothecae c. r. aul. Vindobonensis num. 219 [Rec. 2271) fol. 1. Religiosissimo patri deoque propicio Olomucensi episcopo H.1 H.2 Pre- monstratensis cum suis visitari et consolari divinitus. Dilecto vestro filio Syloensi abbate' referente, iugiter et graviter egrotare vos audivimus et, quantum fas est, indoluimus. Nam si aliter afficeremur, merito minus vos diligere argue- 35 remur secundum illud domini responsum ad discipulos pari de causa constristatos: 163. 8) ofecm9 cod. — h) ,ante‘ deest in cod. 164. 1) Henrico II. 1126—1150. — ") Hugo I. 1129—1161. — 3) Gotschalco 1148—1184.
Strana 170
170 NUM. 164—166. 1150 ANTE IUN. 25. „Si diligeretis me, gauderetis utique' 4 et cetera. Dolemus tamen non ob corporalem molestiam, quam patimini, que vobis est preparacio et quasi quidam transitus ad requiem, paciencia siquidem necessaria“ est, ut reportetis remuneracionem, sed propter pauperum Christi et precipue eorum, qui in Boemia degunt, deso- lacionem. Illos quippe vos adduxistis et actenus dilexistis, immo verus imitator Christi usque in finem diligere et, ubicumque opus fuerit, eis debetis providere. Inter quos dilectum filium nostrum et vestrum Syloensem abbatem specialiter paternitati vestre refovendum commendamus, quatinus ducem Boemicum5 et episcopum,“ nepotem vestrum, sibi et fratribus suis eandem sollicitudinem, quam vos vestris exhibetis, inpendere ammoneatis. Valete, et de adventu vestro, 10 b quem ex multo iam tempore desideravimus, quam diu vobis superest halitus, non desperabimus. 5 165. Henricus, episcopus Olomucensis, infirmus, precibus Godscalci, abbatis Siloensis, se commendat. [1150 ante iun. 25.] 15 Traditur in Gerlaci Milovicensis Chron. ad annum 1184. Fontes rer. Bohem. II, pag. 490. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 262, num. 282 (ex Dobner, Monum. hist. Boem. I, pag. 105). = Erben, Reg. I, pag. 128, num. 284. Epistolam hanc et proxime sequentem haud multum ante Henrici episcopi mortem scriptam 20 esse Gerlacus l. l. indicat. Godscalco, domno et fratri venerabili, de Syloa 1 abbati, Henricus miser, infirmus. In manus vestras commendo spiritum meum. Quia iuxta voluntatem divinam vehementi infirmitate afflicti morti nos appropinquasse cognoscimus, fra- ternitatem vestram, quam erga quosque humanitatis officia non segniter impen- 25 dere non ignoramus, humiliter et obnixe petimus, et etiam iugem nostre pecca- tricis anime memoriam in orationibus vestris faciatis. 166. Henricus, episcopus Olomucensis, morbo laborans, precibus Godscalci abbatis fratrumque monasterii Siloensis denuo sese commendat. [1150 ante iun. 25.) 30 Traditur in Gerlaci Milovicensis Chron. ad annum 1184. Fontes rer. Boh. II, pag. 490. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 263, num. 283 (ex Dobner, Monum. hist. Boem. I, pag. 105). = Erben, Reg. I, pag. 128, num. 285. 164. a) ,ri' eadem manu superscriptum. — b) ,h' superscriptum. *) Joh. XIV, 28. — 5) Vladislaum II. — 6) Danielem I. 1148—1167. 35 165. 1) Želiv, germ. Selau, distr. pol. Německý Brod (Deutschbrod).
170 NUM. 164—166. 1150 ANTE IUN. 25. „Si diligeretis me, gauderetis utique' 4 et cetera. Dolemus tamen non ob corporalem molestiam, quam patimini, que vobis est preparacio et quasi quidam transitus ad requiem, paciencia siquidem necessaria“ est, ut reportetis remuneracionem, sed propter pauperum Christi et precipue eorum, qui in Boemia degunt, deso- lacionem. Illos quippe vos adduxistis et actenus dilexistis, immo verus imitator Christi usque in finem diligere et, ubicumque opus fuerit, eis debetis providere. Inter quos dilectum filium nostrum et vestrum Syloensem abbatem specialiter paternitati vestre refovendum commendamus, quatinus ducem Boemicum5 et episcopum,“ nepotem vestrum, sibi et fratribus suis eandem sollicitudinem, quam vos vestris exhibetis, inpendere ammoneatis. Valete, et de adventu vestro, 10 b quem ex multo iam tempore desideravimus, quam diu vobis superest halitus, non desperabimus. 5 165. Henricus, episcopus Olomucensis, infirmus, precibus Godscalci, abbatis Siloensis, se commendat. [1150 ante iun. 25.] 15 Traditur in Gerlaci Milovicensis Chron. ad annum 1184. Fontes rer. Bohem. II, pag. 490. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 262, num. 282 (ex Dobner, Monum. hist. Boem. I, pag. 105). = Erben, Reg. I, pag. 128, num. 284. Epistolam hanc et proxime sequentem haud multum ante Henrici episcopi mortem scriptam 20 esse Gerlacus l. l. indicat. Godscalco, domno et fratri venerabili, de Syloa 1 abbati, Henricus miser, infirmus. In manus vestras commendo spiritum meum. Quia iuxta voluntatem divinam vehementi infirmitate afflicti morti nos appropinquasse cognoscimus, fra- ternitatem vestram, quam erga quosque humanitatis officia non segniter impen- 25 dere non ignoramus, humiliter et obnixe petimus, et etiam iugem nostre pecca- tricis anime memoriam in orationibus vestris faciatis. 166. Henricus, episcopus Olomucensis, morbo laborans, precibus Godscalci abbatis fratrumque monasterii Siloensis denuo sese commendat. [1150 ante iun. 25.) 30 Traditur in Gerlaci Milovicensis Chron. ad annum 1184. Fontes rer. Boh. II, pag. 490. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 263, num. 283 (ex Dobner, Monum. hist. Boem. I, pag. 105). = Erben, Reg. I, pag. 128, num. 285. 164. a) ,ri' eadem manu superscriptum. — b) ,h' superscriptum. *) Joh. XIV, 28. — 5) Vladislaum II. — 6) Danielem I. 1148—1167. 35 165. 1) Želiv, germ. Selau, distr. pol. Německý Brod (Deutschbrod).
Strana 171
1150 ANTE IUN. 25. — 1151 APR. 15. NUM. 166, 167. 171 5 Domno Godscalco, Syloensi venerabili abbati, ceterisque fratribus in Christo dilectis Henricus miser et infirmus, si quid valet miseri et infirmi oratio. Quo- niam divine maiestatis pietas secundum suam propitiationis clementiam carnem nostram sue visitationis flagello castigans castigavit, nec tamen adhuc morti tra- didit, vestre sinceritati, in vobis pre ceteris mortalibus anime nostre plurimum spei habentes, significare non distulimus. Et quia ex apostolico eloquio, ,quem diligit pater, corripit, flagellat autem omnem hominem, quem recipit,'1 humilitati nostre non modicum solatii subintrat, sive pristine incolumitati restituamur, sive secundum celestis voluntatis, cui nemo resistere potest, placitum separemur 10 a corpore, ut in sanctitatis vestre orationibus memoriam nostri, licet peccatoris, habere non abnuatis, suppliciter et obnixe deposcimus. 167. Eugenius III. papa abbatissam et moniales ad sanctum Georgium Pragae de Henrici, episcopi Olomucensis, morte consolatur, eisque de altarium orna- 15 mentis ab eo donatis gratias agit. Ferentini I1151] apr. 15. 20 Autographum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi. Hammerschmid, Hist. s. Georgii, pag. 66. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 264, num. 287. = Migne, Patrolog. lat. tom. 180, pag. 1470. — Erben, Reg. I, pag. 128, num. 286. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 9473. 30 Eugenius, episcopus, servus servorum dei, dilectis in Christo filiabus B., abbatisse sancti Georgii, et eius sororibus salutem et apostolicam benedic- tionem. Obitus venerabilis fratris nostri Henrici,2 bone memorie Moraviensis episcopi, benigni patroni et benefactoris vestri, animum nostrum I plurimum 25 contristavit. Cuius nimirum commendabilis vita nobis gaudium et vobis in vestris necessitatibus oportunum solacium! conferebat. Sed consolationem in eo recipere possumus, quia miserie temporali subtractus, ad eternam beatitudinem est trans- latus. Inter hec autem illud omnino debemus intendere, ut si quid ei adhesit carnalis pulveris, miserante domino relaxetur, et ipse pro nobis apud conditorem nostrum familiarius intercedat. Maiora quippe de ipso auxilia, maiora solacia modo speranda sunt, quam cum nobiscum corporali presentia morabatur. Nos 35 166. 1) Hebr. XII. 7. 167. 1) Berthae 1143—1151. — 3) Obiit 1150 iun. 25; v. Monachi Sazav. cont. Cosmae in Fontes rer. Boh. II, pag. 263. Vincentius Prag. (ibid. pag. 419) perperam annum 1151 indicat. Diem obitus 25. iunii (VII. kal. iul.) tradunt: Necrolog. Bohem. (Dobner, Monum. Boh. III. pag. 13; Necrolog. Podlažicen. (Dudik, Forschungen pag. 415); Necrol. Claustroneob. (Fischer, Gesch. v. Kloster-Neubg. II, pag. 108) ; Necrol. Windberg (Monum. Boic. XIV, ipag. 100); Necrol. Floreff. (Analect. pour serv. à lhist. ecclésiast. de la Belgique XIII, pag. 96). Diem 23. iun. (IX kal. iul.) praebet Necrol. Olomuc. (Arch. f. österr. Gesch. 69, pag. 647). 40
1150 ANTE IUN. 25. — 1151 APR. 15. NUM. 166, 167. 171 5 Domno Godscalco, Syloensi venerabili abbati, ceterisque fratribus in Christo dilectis Henricus miser et infirmus, si quid valet miseri et infirmi oratio. Quo- niam divine maiestatis pietas secundum suam propitiationis clementiam carnem nostram sue visitationis flagello castigans castigavit, nec tamen adhuc morti tra- didit, vestre sinceritati, in vobis pre ceteris mortalibus anime nostre plurimum spei habentes, significare non distulimus. Et quia ex apostolico eloquio, ,quem diligit pater, corripit, flagellat autem omnem hominem, quem recipit,'1 humilitati nostre non modicum solatii subintrat, sive pristine incolumitati restituamur, sive secundum celestis voluntatis, cui nemo resistere potest, placitum separemur 10 a corpore, ut in sanctitatis vestre orationibus memoriam nostri, licet peccatoris, habere non abnuatis, suppliciter et obnixe deposcimus. 167. Eugenius III. papa abbatissam et moniales ad sanctum Georgium Pragae de Henrici, episcopi Olomucensis, morte consolatur, eisque de altarium orna- 15 mentis ab eo donatis gratias agit. Ferentini I1151] apr. 15. 20 Autographum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi. Hammerschmid, Hist. s. Georgii, pag. 66. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 264, num. 287. = Migne, Patrolog. lat. tom. 180, pag. 1470. — Erben, Reg. I, pag. 128, num. 286. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 9473. 30 Eugenius, episcopus, servus servorum dei, dilectis in Christo filiabus B., abbatisse sancti Georgii, et eius sororibus salutem et apostolicam benedic- tionem. Obitus venerabilis fratris nostri Henrici,2 bone memorie Moraviensis episcopi, benigni patroni et benefactoris vestri, animum nostrum I plurimum 25 contristavit. Cuius nimirum commendabilis vita nobis gaudium et vobis in vestris necessitatibus oportunum solacium! conferebat. Sed consolationem in eo recipere possumus, quia miserie temporali subtractus, ad eternam beatitudinem est trans- latus. Inter hec autem illud omnino debemus intendere, ut si quid ei adhesit carnalis pulveris, miserante domino relaxetur, et ipse pro nobis apud conditorem nostrum familiarius intercedat. Maiora quippe de ipso auxilia, maiora solacia modo speranda sunt, quam cum nobiscum corporali presentia morabatur. Nos 35 166. 1) Hebr. XII. 7. 167. 1) Berthae 1143—1151. — 3) Obiit 1150 iun. 25; v. Monachi Sazav. cont. Cosmae in Fontes rer. Boh. II, pag. 263. Vincentius Prag. (ibid. pag. 419) perperam annum 1151 indicat. Diem obitus 25. iunii (VII. kal. iul.) tradunt: Necrolog. Bohem. (Dobner, Monum. Boh. III. pag. 13; Necrolog. Podlažicen. (Dudik, Forschungen pag. 415); Necrol. Claustroneob. (Fischer, Gesch. v. Kloster-Neubg. II, pag. 108) ; Necrol. Windberg (Monum. Boic. XIV, ipag. 100); Necrol. Floreff. (Analect. pour serv. à lhist. ecclésiast. de la Belgique XIII, pag. 96). Diem 23. iun. (IX kal. iul.) praebet Necrol. Olomuc. (Arch. f. österr. Gesch. 69, pag. 647). 40
Strana 172
172 NUM. 167—169. 1151 APR. 15. — SEPT. MED. vero anime ipsius inter missarum sollempnia inmemores esse non possumus, nec debemus, qui non solum, dum viveret, apostolice sedi ac nobis devotus extitit, et suis nos exeniis visitavit, sed positus in extremis illa idonea ornamenta, que per instructas et peritas manus vestras ad altaris ministerium studiosius operari fecit, pia nobis cum devotione obtulit, et ad nos deferri precepit. Que nos benig- nitate debita suscipientes, et pro eius anima divinam maiestfatem]“ attentius exoramus, et de labore et exercitio vestro vobis multimodas gratiarum actiones referimus, monentes vos, ut in proposito professionis vestre iuxta mandatum et doctrinam predicti patris vestri attentius perduretis, quatenus intervenientibus beatorum Petri et Pauli meritis ad eternę beatitudinis gaudia largiente domino 10 feliciter pervenire possitis. Datum Ferentini XVII kalendas maii. 5 Appendet e filo canapis bulla plumbea Eugenii III (vide num. 142). 168. Conradus III, Romanorum rex, monasterio sancti Nicolai de Litore 1 pos- sessiones in regno Italiae positas confirmat. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis 15 episcopus'. Ratisbonae 1151 spost iun. 1IJ. (Kandler) Cod. dipl. Istrianus (sine pag.). — Erben, Reg. I, pag. 129, num. 287 (ex Meiller, Reg. d. Babenberg., pag. 35, num. 24). — Stumpf, Reg. num. 3582. — Cf. Bernhardi Konrad III. pag. 881. 20 169. Conradus III, Romanorum rex, abbatiae Floreffensis1 protectionem suscipit eiusque possessiones et libertates confirmat. — Inter „testes, qui adfuerunt“ ,Daniel, Pragensis episcopus'. Herbipoli 1151 ssept. med.]. 25 Miraei Opp. dipl. et hist. I. pag. 205. — Cod. dipl. Saxon. reg. I Hauptth., tom. II. pag. 156, num. 227 (tantum series testium). — Stumpf, Reg. num. 3585. Ad notam temporis huius privilegii conf. testimonia de generali curia Herbipoli 1151 mense septembre medio celebrata ap. Bernhardi, Konrad III, pag. 886, not. 9. — Danielem epi- scopum ibi fuisse etiam Wibaldus. Stabulensis abbas, in epistola sua ad Emanuelem, Grae- corum imperatorem, missa commemorat: ,Inde est, quod mediante preterito mense septembre [Conradus III] apud civitatem Herbipolim quosdam principes imperii sui evocavit. Ubi etiam convenerunt Coloniensis archiepiscopus,' Bremensis archiepiscopus,' Halverstadensis episcopus, Cicensis episcopus,“ Bavenbergensis episcopus,' Mersburgensis episcopus,' Herbipolensis epi- scopus,' Argentinensis episcopus,' Wormaciensis episcopus,° Pragensis episcopus11 et legati 35 30 167. a) membrana laesa. 168. 1) Venetiae. 1) A Namur versus meridiem. — 3) Arnoldus II. — 3) Hartwicus. — 4) Udalricus. — 169. 5) Wichmannus. — 6) Eberhardus. — 7 Reinhardus — s) Gebehardus. — 5) Bur- chardus. — 15) Conradus. — 11) Daniel I. 40
172 NUM. 167—169. 1151 APR. 15. — SEPT. MED. vero anime ipsius inter missarum sollempnia inmemores esse non possumus, nec debemus, qui non solum, dum viveret, apostolice sedi ac nobis devotus extitit, et suis nos exeniis visitavit, sed positus in extremis illa idonea ornamenta, que per instructas et peritas manus vestras ad altaris ministerium studiosius operari fecit, pia nobis cum devotione obtulit, et ad nos deferri precepit. Que nos benig- nitate debita suscipientes, et pro eius anima divinam maiestfatem]“ attentius exoramus, et de labore et exercitio vestro vobis multimodas gratiarum actiones referimus, monentes vos, ut in proposito professionis vestre iuxta mandatum et doctrinam predicti patris vestri attentius perduretis, quatenus intervenientibus beatorum Petri et Pauli meritis ad eternę beatitudinis gaudia largiente domino 10 feliciter pervenire possitis. Datum Ferentini XVII kalendas maii. 5 Appendet e filo canapis bulla plumbea Eugenii III (vide num. 142). 168. Conradus III, Romanorum rex, monasterio sancti Nicolai de Litore 1 pos- sessiones in regno Italiae positas confirmat. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis 15 episcopus'. Ratisbonae 1151 spost iun. 1IJ. (Kandler) Cod. dipl. Istrianus (sine pag.). — Erben, Reg. I, pag. 129, num. 287 (ex Meiller, Reg. d. Babenberg., pag. 35, num. 24). — Stumpf, Reg. num. 3582. — Cf. Bernhardi Konrad III. pag. 881. 20 169. Conradus III, Romanorum rex, abbatiae Floreffensis1 protectionem suscipit eiusque possessiones et libertates confirmat. — Inter „testes, qui adfuerunt“ ,Daniel, Pragensis episcopus'. Herbipoli 1151 ssept. med.]. 25 Miraei Opp. dipl. et hist. I. pag. 205. — Cod. dipl. Saxon. reg. I Hauptth., tom. II. pag. 156, num. 227 (tantum series testium). — Stumpf, Reg. num. 3585. Ad notam temporis huius privilegii conf. testimonia de generali curia Herbipoli 1151 mense septembre medio celebrata ap. Bernhardi, Konrad III, pag. 886, not. 9. — Danielem epi- scopum ibi fuisse etiam Wibaldus. Stabulensis abbas, in epistola sua ad Emanuelem, Grae- corum imperatorem, missa commemorat: ,Inde est, quod mediante preterito mense septembre [Conradus III] apud civitatem Herbipolim quosdam principes imperii sui evocavit. Ubi etiam convenerunt Coloniensis archiepiscopus,' Bremensis archiepiscopus,' Halverstadensis episcopus, Cicensis episcopus,“ Bavenbergensis episcopus,' Mersburgensis episcopus,' Herbipolensis epi- scopus,' Argentinensis episcopus,' Wormaciensis episcopus,° Pragensis episcopus11 et legati 35 30 167. a) membrana laesa. 168. 1) Venetiae. 1) A Namur versus meridiem. — 3) Arnoldus II. — 3) Hartwicus. — 4) Udalricus. — 169. 5) Wichmannus. — 6) Eberhardus. — 7 Reinhardus — s) Gebehardus. — 5) Bur- chardus. — 15) Conradus. — 11) Daniel I. 40
Strana 173
1151 SEPT. — 1152 AUG. 17. NUM. 169—172. 173 5 diversorum episcoporum ac principum. Et de laicis principibus convenerunt marchio de Witin,1s marchio de Brandeburch,"" palatinus comes de Bawaria,1“ comes de Wincenburch 15 in Saxonia, prefectus urbis Moguntinae,1' prefectus urbis Herbipolis," prefectus urbis Bavenberch 18 et alii multi comites, honorati et milites. Qui omnes cum magna voluntatis hilaritate fide data et iuramento prestito promiserunt, quod ad eandem expeditionem scontra Rogerum, regem Si- ciliae,] cum omni virtute et potentia militiae suae venient et prosequentur' (Jaffé, Bibl. rer. German. I, pag. 476, num. 343). 170. Conradus III, Romanorum rex, monasterium Gratia Dei 1 tuendum suscipit 10 eiusque bona confirmat. — Inter principes et praelatos, quorum „consilio et peticione haec acta sunt“, nominatur etiam ,Daniel, episcopus de Praga'. Altenburg 1151 nov. 13. 15 Ludewig, Reliquiae manuscript. XI, pag. 539. — Stumpf, Reg. num. 3594. — Cfr. Bern- hardi, Konrad III, pag. 902 not. 41. Vide etiam Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre II, pag. 326, 518. — Posse in Cod. dipl. Saxon. reg., IHauptth., tom II. pag. 153 privilegium hoc ad a. 1150 nov. 12 reponit. 171. Fridericus I., Romanorum rex, in curia Merseburgensi monasterii Corbeiensis privilegia et possessiones confirmat. — Inter testes, qui affuerunt: „Daniel, Pra- 20 gensis episcopus'. Merseburg 1152 mai 18. Philippi-Wilmans, Kaiserurkunden d. Prov. Westfalen II, pag. 314. — Stumpf, Reg. num. 3626. 25 Nomina testium in hoc diplomate eadem quidem manu, sed posterius addita esse videntur. Conf. Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre II, pag. 78 et 421. — De episcopi Danielis in curia Merseburgensi praesentia Vincentius Pragensis haec refert: ,Fridericus... in regem eligitur. Qui eodem anno plurimis suis principibus et duci Boemie Mersburk curiam indicit, ad quam dominus dux W(ladizlaus) tamquam novelle creature obaudire nolens, ire rennuit, ex consilio tamen domnum D(anielem) episcopum cum quibusdam terre sue sapientibus ad ipsum dirigit'. (Fontes rer. Boh. II, pag. 421.) 30 172. Eugenius III papa Eberhardum Salisburgensem, Hartwicum Bremensem, Hillinum Trevirensem archiepiscopos, et Eberhardum Bambergensem, Hermannum Constantiensem, Henricum Ratisponensem, Ottonem Frisingensem, Conradum Passaviensem, Danielem Pragensem, Anselmum Havelbergensem, Burkardum 35 169. 13) Conradus. — 13) Albertus. — 15) Otto. — 15) Herimannus. — 16) Ludovicus. — 17) Роpро. — 15) Guichardus. 170. 1) Gottesgnaden prope Kalbe a. d. Saale.
1151 SEPT. — 1152 AUG. 17. NUM. 169—172. 173 5 diversorum episcoporum ac principum. Et de laicis principibus convenerunt marchio de Witin,1s marchio de Brandeburch,"" palatinus comes de Bawaria,1“ comes de Wincenburch 15 in Saxonia, prefectus urbis Moguntinae,1' prefectus urbis Herbipolis," prefectus urbis Bavenberch 18 et alii multi comites, honorati et milites. Qui omnes cum magna voluntatis hilaritate fide data et iuramento prestito promiserunt, quod ad eandem expeditionem scontra Rogerum, regem Si- ciliae,] cum omni virtute et potentia militiae suae venient et prosequentur' (Jaffé, Bibl. rer. German. I, pag. 476, num. 343). 170. Conradus III, Romanorum rex, monasterium Gratia Dei 1 tuendum suscipit 10 eiusque bona confirmat. — Inter principes et praelatos, quorum „consilio et peticione haec acta sunt“, nominatur etiam ,Daniel, episcopus de Praga'. Altenburg 1151 nov. 13. 15 Ludewig, Reliquiae manuscript. XI, pag. 539. — Stumpf, Reg. num. 3594. — Cfr. Bern- hardi, Konrad III, pag. 902 not. 41. Vide etiam Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre II, pag. 326, 518. — Posse in Cod. dipl. Saxon. reg., IHauptth., tom II. pag. 153 privilegium hoc ad a. 1150 nov. 12 reponit. 171. Fridericus I., Romanorum rex, in curia Merseburgensi monasterii Corbeiensis privilegia et possessiones confirmat. — Inter testes, qui affuerunt: „Daniel, Pra- 20 gensis episcopus'. Merseburg 1152 mai 18. Philippi-Wilmans, Kaiserurkunden d. Prov. Westfalen II, pag. 314. — Stumpf, Reg. num. 3626. 25 Nomina testium in hoc diplomate eadem quidem manu, sed posterius addita esse videntur. Conf. Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre II, pag. 78 et 421. — De episcopi Danielis in curia Merseburgensi praesentia Vincentius Pragensis haec refert: ,Fridericus... in regem eligitur. Qui eodem anno plurimis suis principibus et duci Boemie Mersburk curiam indicit, ad quam dominus dux W(ladizlaus) tamquam novelle creature obaudire nolens, ire rennuit, ex consilio tamen domnum D(anielem) episcopum cum quibusdam terre sue sapientibus ad ipsum dirigit'. (Fontes rer. Boh. II, pag. 421.) 30 172. Eugenius III papa Eberhardum Salisburgensem, Hartwicum Bremensem, Hillinum Trevirensem archiepiscopos, et Eberhardum Bambergensem, Hermannum Constantiensem, Henricum Ratisponensem, Ottonem Frisingensem, Conradum Passaviensem, Danielem Pragensem, Anselmum Havelbergensem, Burkardum 35 169. 13) Conradus. — 13) Albertus. — 15) Otto. — 15) Herimannus. — 16) Ludovicus. — 17) Роpро. — 15) Guichardus. 170. 1) Gottesgnaden prope Kalbe a. d. Saale.
Strana 174
174 NUM. 172—174. 1152 AUG. 17. —1156 SEPT. 17. Eichstetensem episcopos reprehendit, quod Wichmanno, de sede Cizensi ad Mag- deburgensem contra canones translato, faveant. Hortatur, Fridericum I regem moneant, ut et ipse a sua super hoc intentione desistat. Signiae 11152] aug. 17. Jaffé, Bibl. rer. German. I, pag. 535, num. 402 (e cod. epistolar. Wibaldi). = Doeberl, Mon. Germ. selecta IV. pag. 76, num 26 b. — Otonis Frising. Gesta Friderici lib. II, c. 8 in Mon. Germ. SS. XX, pag. 393, ed. Waitz, pag. 87. — Jaffé, Reg. pontif. 2, II, num. 9605. — Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 403. 5 173. Henricus II, dux Bavariae et marchio Austriae, controversiam, quam Cha- 10 doldus de Harroz cum fratribus sancti Johannis Baptistae hospitalis Hieroso- lymae habuit de possessionibus patrui sui Chadoldi senioris, scilicet villa Zogelsdorf et silva Mailberg, componit. — Inter testes, qui praesentes aderant: Ernesto, Conradi Moraviensis comitis filius'. Claustroneuburgae 1156 aug. 15. 15 Boczek, Cod. dipl. Mor. V, pag. 218, num. 3. — Erben, Reg. I, pag. 620, num. 3. — Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l' ordre des Hospitaliers de s. Jean de Jéru- salem I, pag. 184, num. 245. 174. Fridericus I, imperator Romanorum, in curia generali Ratisbonae in nati- 20 vitate sanctae Mariae1 celebrata litem, quae inter patruum suum Henricum, ducem Austriae, et nepotem suum Henricum, ducem Saxoniae, de ducatu Ba- wariae diu agitata fuit, terminat et „de consilio et iudicio principum, Wadizlao, illustri duce Boemie, sententiam promulgante et omnibus principibus approban- tibus, marchiam Austrie in ducatum commutat et eundem ducatum cum omni 25 iure prefato patruo suo Hainrico et prenobilissime uxori sue Theodore in per- petuum beneficium concedit“. Ratisbonae 1156 sept. 17. Monum. Germ. Leg. sect. IV, Constitutiones tom. I, pag. 220, num. 159. — Wilhelm Erben, Das Privilegium Friedrich I. für das Herzogtum Österreich pag. 137. — Erben, Reg. I. 30 pag. 130, num 292 (fragm. ex Monum. Boic. XXVIII, 2, pag. 354, num. 107). — Stumpf, Reg. num. 3753. Privilegii huius celeberrimi, minus dicti, sinceritatem demonstravit Wattenbach in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Quell. VIII, pag. 87 sq. et Ficker in Sitzungsber. d. kais. Akad. Wien XXIII, pag. 489 sq. Novissime W. Erben in libro supra nominato privilegii argu- mentum interpolatum esse docet. Cuius sententiae repugnat Simonsfeld in Deutsche Litte- raturzeitung XXV (1904), pag. 990 sq. 35 174. 1) = 8. sept.
174 NUM. 172—174. 1152 AUG. 17. —1156 SEPT. 17. Eichstetensem episcopos reprehendit, quod Wichmanno, de sede Cizensi ad Mag- deburgensem contra canones translato, faveant. Hortatur, Fridericum I regem moneant, ut et ipse a sua super hoc intentione desistat. Signiae 11152] aug. 17. Jaffé, Bibl. rer. German. I, pag. 535, num. 402 (e cod. epistolar. Wibaldi). = Doeberl, Mon. Germ. selecta IV. pag. 76, num 26 b. — Otonis Frising. Gesta Friderici lib. II, c. 8 in Mon. Germ. SS. XX, pag. 393, ed. Waitz, pag. 87. — Jaffé, Reg. pontif. 2, II, num. 9605. — Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 403. 5 173. Henricus II, dux Bavariae et marchio Austriae, controversiam, quam Cha- 10 doldus de Harroz cum fratribus sancti Johannis Baptistae hospitalis Hieroso- lymae habuit de possessionibus patrui sui Chadoldi senioris, scilicet villa Zogelsdorf et silva Mailberg, componit. — Inter testes, qui praesentes aderant: Ernesto, Conradi Moraviensis comitis filius'. Claustroneuburgae 1156 aug. 15. 15 Boczek, Cod. dipl. Mor. V, pag. 218, num. 3. — Erben, Reg. I, pag. 620, num. 3. — Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l' ordre des Hospitaliers de s. Jean de Jéru- salem I, pag. 184, num. 245. 174. Fridericus I, imperator Romanorum, in curia generali Ratisbonae in nati- 20 vitate sanctae Mariae1 celebrata litem, quae inter patruum suum Henricum, ducem Austriae, et nepotem suum Henricum, ducem Saxoniae, de ducatu Ba- wariae diu agitata fuit, terminat et „de consilio et iudicio principum, Wadizlao, illustri duce Boemie, sententiam promulgante et omnibus principibus approban- tibus, marchiam Austrie in ducatum commutat et eundem ducatum cum omni 25 iure prefato patruo suo Hainrico et prenobilissime uxori sue Theodore in per- petuum beneficium concedit“. Ratisbonae 1156 sept. 17. Monum. Germ. Leg. sect. IV, Constitutiones tom. I, pag. 220, num. 159. — Wilhelm Erben, Das Privilegium Friedrich I. für das Herzogtum Österreich pag. 137. — Erben, Reg. I. 30 pag. 130, num 292 (fragm. ex Monum. Boic. XXVIII, 2, pag. 354, num. 107). — Stumpf, Reg. num. 3753. Privilegii huius celeberrimi, minus dicti, sinceritatem demonstravit Wattenbach in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Quell. VIII, pag. 87 sq. et Ficker in Sitzungsber. d. kais. Akad. Wien XXIII, pag. 489 sq. Novissime W. Erben in libro supra nominato privilegii argu- mentum interpolatum esse docet. Cuius sententiae repugnat Simonsfeld in Deutsche Litte- raturzeitung XXV (1904), pag. 990 sq. 35 174. 1) = 8. sept.
Strana 175
1156 SEPT. 17. — 1157 NOVB. 14. NUM. 175—178. 175 175. 5 Fridericus I, imperator Romanorum, fratribus sancti Johannis Baptistae hospitalis Hierosolymae possessiones in ducatu Austriae sitas, et specialiter villam Zogelsdorf et silvam de Mailberg confirmat, petente patruo suo Henrico, duce Austriae. — Inter testes: ,Ernest, filius Conradi Moraviensis comitis'. Ratisbonae 1156 sept. 17. Boczek, Cod. dipl. Mor. V. pag. 219, num. 4. — Erben, Reg. I, pag. 620 not. ad num. 3. — Delaville Le Roulx, Cartulaire des Hospitaliers de s. Jean I, pag. 185, num. 246. — Stumpf, Reg. num. 3755. 10 176. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae Pataviensi villam Merdingen in Suevia, a rege Conrado II iniuste ablatam, ex sententia principum „in curia sollempni“ restituit atque confirmat. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis episcopus, Wladezlaus, dux Bohemie, et frater eius Dipaldus'. Bambergae 1157 iul. 4. — Monum. Boica XXIX, I, pag. 344, num. 497. — Erben, Reg. I, pag. 130, num. 294. Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberg, pag. 39, num. 38. — Stumpf, Reg. num. 3773. 177. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii Novae Celae (Neustift 20 prope Brixen) protectionem suscipit eiusque bona confirmat. — Inter testes: „Daniel, Pragensis episcopus‘ et ,Wadezlaws, dux Bohemiae'. Bambergae 1157 iul. 5. Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 92, num. 99. — Emler, Reg. II, pag. 1155, num. 2636. — Stumpf, Reg. num. 3774. 25 178. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii Lutrensis1 protectionem suscipit eiusque privilegia confirmat. — Inter testes: Debaldus de Bohemia'. Montbarrey2 1157 nov. 14. 30 Lünig, Teutsches Reichsarchiv XIX (spicileg. ecclesiast. contin. I) pag. 968, num. 28 et 980, num. 52. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 266, num. 289 (reg.) = Erben, Reg. I, pag. 130, num. 293. — Stumpf, num. 3786. — Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 107. 178. 1) Lure inter Vesoul et Belfort, depart. Haute-Saône. — 1) a Dôle versus merid. et orientem, depart. Jura.
1156 SEPT. 17. — 1157 NOVB. 14. NUM. 175—178. 175 175. 5 Fridericus I, imperator Romanorum, fratribus sancti Johannis Baptistae hospitalis Hierosolymae possessiones in ducatu Austriae sitas, et specialiter villam Zogelsdorf et silvam de Mailberg confirmat, petente patruo suo Henrico, duce Austriae. — Inter testes: ,Ernest, filius Conradi Moraviensis comitis'. Ratisbonae 1156 sept. 17. Boczek, Cod. dipl. Mor. V. pag. 219, num. 4. — Erben, Reg. I, pag. 620 not. ad num. 3. — Delaville Le Roulx, Cartulaire des Hospitaliers de s. Jean I, pag. 185, num. 246. — Stumpf, Reg. num. 3755. 10 176. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae Pataviensi villam Merdingen in Suevia, a rege Conrado II iniuste ablatam, ex sententia principum „in curia sollempni“ restituit atque confirmat. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis episcopus, Wladezlaus, dux Bohemie, et frater eius Dipaldus'. Bambergae 1157 iul. 4. — Monum. Boica XXIX, I, pag. 344, num. 497. — Erben, Reg. I, pag. 130, num. 294. Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberg, pag. 39, num. 38. — Stumpf, Reg. num. 3773. 177. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii Novae Celae (Neustift 20 prope Brixen) protectionem suscipit eiusque bona confirmat. — Inter testes: „Daniel, Pragensis episcopus‘ et ,Wadezlaws, dux Bohemiae'. Bambergae 1157 iul. 5. Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 92, num. 99. — Emler, Reg. II, pag. 1155, num. 2636. — Stumpf, Reg. num. 3774. 25 178. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii Lutrensis1 protectionem suscipit eiusque privilegia confirmat. — Inter testes: Debaldus de Bohemia'. Montbarrey2 1157 nov. 14. 30 Lünig, Teutsches Reichsarchiv XIX (spicileg. ecclesiast. contin. I) pag. 968, num. 28 et 980, num. 52. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 266, num. 289 (reg.) = Erben, Reg. I, pag. 130, num. 293. — Stumpf, num. 3786. — Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 107. 178. 1) Lure inter Vesoul et Belfort, depart. Haute-Saône. — 1) a Dôle versus merid. et orientem, depart. Jura.
Strana 176
176 NUM. 179, 180. 1148 FEB. 17. — 1158 IAN. 18. 179. Vladislaus II, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov silvam praedio Putim adiacentem donat. [1148 febr. 17—1158 ian. 18.) Donationis memoria traditur in privilegio Premislai Otakari I regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). 5 Piter, Thesaurus absconditus, pag. 154. — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 33, num. 25. — Erben, Reg. I, pag. 223, num. 489. De memoriae fide confer ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. Gracia dei dux Wladislaus iunior, nepos Wratislay, a Christo“ succensus, 10 cupiens particeps effici consorcio iustorum, quod iuste sibi optandum est et nostris oracionibus impetrandum, dedit silvam adiacentem prope predio sancti Johannis Baptiste, quod vocatur Putim 1, ubi est ecclesia constructa in honore beati Petri principis apostolorum. 180. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, Vladislao II, duci Bohemiae, eiusque successoribus circulum aureum in certis festivitatibus gestandum et censum de Polonia antiquitus traditum porro exigendum concedit. Ratisbonae 1158 ian. 18. Autographum exstat in tabulario c. r. aulico Vindobonensi (A). 20 Balbin, Miscell. hist. Boh., dec. I, lib. VIII, pag. 3, num. 4. — Lünig, Teutsches Reichs- arch. VI, 2 (partis special. contin. I, erste Fortsetzg.) pag. 3, num. 1. — Pubitschka, Chronol. Gesch. Böhm. I, I, pag. 360 not. t (extr.). — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 378. — — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 267, num. 291. — Erben, Reg. I, pag. 131, num. 295. Jireček, Cod. iur. Boh. I, pag. 26, num. 16. — Monum. Germ. Leg. sect. IV. Constitu- 25 tiones I, pag. 236, num. 170. — Privilegium etiam Pulkava Chronico suo inseruit; v. Lu- dewig, Reliquiae manuscr. XI. pag. 272; Dobner, Monum. hist. Boh. III, pag. 171 = Köhler, Cod. dipl. Lusatiae I (2. ed.) pag. 21, num. 10; Fontes rer. Boh. V, pag. 91. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 80, num. 123; idem, Reg. d. Babenberg. pag. 41, num. 45. — Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 324. num. 444. — Cod. dipl. Saxoniae reg. I Hauptth., 30 II, num. 279. — Verh. d. hist. Ver. v. Oberpfalz u. Regensb. XLIII, pag. 44. — Dobenecker, Reg. Thuring. II, num. 170. — Stumpf, Reg. num. 3795. Nota temporis annum 1157 et indictionem V indicat, sed privilegium ad annum 1158 per- tinere anni regni et imperii probant. — Circulum Vladislao duci concessum veram fuisse coronam regalem Dobner peculiari commentatione probare conatus est in Born, Abhand- lungen einer Privatgesellschaft in Böhmen V (1782), pag. 1—54. — De scriptorum eiusdem 35 197. a) хpio' А. 1) Putim, distr. pol. Písek.
176 NUM. 179, 180. 1148 FEB. 17. — 1158 IAN. 18. 179. Vladislaus II, dux Bohemiae, monasterio sancti Johannis Bapt. in Ostrov silvam praedio Putim adiacentem donat. [1148 febr. 17—1158 ian. 18.) Donationis memoria traditur in privilegio Premislai Otakari I regis, anno 1205 ian. 17 dato, cuius autographum spurium in tabulario Trebonensi asservatur (A). 5 Piter, Thesaurus absconditus, pag. 154. — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 33, num. 25. — Erben, Reg. I, pag. 223, num. 489. De memoriae fide confer ea, quae ad num. 40 et 46 adnotavimus. Gracia dei dux Wladislaus iunior, nepos Wratislay, a Christo“ succensus, 10 cupiens particeps effici consorcio iustorum, quod iuste sibi optandum est et nostris oracionibus impetrandum, dedit silvam adiacentem prope predio sancti Johannis Baptiste, quod vocatur Putim 1, ubi est ecclesia constructa in honore beati Petri principis apostolorum. 180. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, Vladislao II, duci Bohemiae, eiusque successoribus circulum aureum in certis festivitatibus gestandum et censum de Polonia antiquitus traditum porro exigendum concedit. Ratisbonae 1158 ian. 18. Autographum exstat in tabulario c. r. aulico Vindobonensi (A). 20 Balbin, Miscell. hist. Boh., dec. I, lib. VIII, pag. 3, num. 4. — Lünig, Teutsches Reichs- arch. VI, 2 (partis special. contin. I, erste Fortsetzg.) pag. 3, num. 1. — Pubitschka, Chronol. Gesch. Böhm. I, I, pag. 360 not. t (extr.). — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 378. — — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 267, num. 291. — Erben, Reg. I, pag. 131, num. 295. Jireček, Cod. iur. Boh. I, pag. 26, num. 16. — Monum. Germ. Leg. sect. IV. Constitu- 25 tiones I, pag. 236, num. 170. — Privilegium etiam Pulkava Chronico suo inseruit; v. Lu- dewig, Reliquiae manuscr. XI. pag. 272; Dobner, Monum. hist. Boh. III, pag. 171 = Köhler, Cod. dipl. Lusatiae I (2. ed.) pag. 21, num. 10; Fontes rer. Boh. V, pag. 91. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 80, num. 123; idem, Reg. d. Babenberg. pag. 41, num. 45. — Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 324. num. 444. — Cod. dipl. Saxoniae reg. I Hauptth., 30 II, num. 279. — Verh. d. hist. Ver. v. Oberpfalz u. Regensb. XLIII, pag. 44. — Dobenecker, Reg. Thuring. II, num. 170. — Stumpf, Reg. num. 3795. Nota temporis annum 1157 et indictionem V indicat, sed privilegium ad annum 1158 per- tinere anni regni et imperii probant. — Circulum Vladislao duci concessum veram fuisse coronam regalem Dobner peculiari commentatione probare conatus est in Born, Abhand- lungen einer Privatgesellschaft in Böhmen V (1782), pag. 1—54. — De scriptorum eiusdem 35 197. a) хpio' А. 1) Putim, distr. pol. Písek.
Strana 177
1158 IAN. 18. NUM. 180. 177 temporis, qui de dignitate regia Vladislao concessa scripserunt, testimoniis fusius disputat Tourtual, Böhmens Antheil an den Kampfen K. Friedrich I in Italien I, pag. 105—112. Vide etiam Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 47; Dudik, Mähr. allg. Gesch. III. pag. 321 sq.; Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I. pag. 96 et 123. C. 1 In nomine sancte et individue trinitatis. Fridericus, divina favente cle- mentia imperator Romanorum augustus. Cum tam lege naturę quam scripta bonum operari moneamur ad omnes, precipue eos, qui in amministratione imperii et rei publice veraci consilio et indefesso laboris studio nobis assistunt et pro- gloria imperii propaganda strennuissime decertando omnibus inimicorum incur- 10 sibus et quibuslibet pericullis sese obiciunt, specialis prerogativa honoris subli- mare dignum duximus, ut de virtutum premiis et gloria coronę diffidere non debeant, qui legitime certaverint. Noverit igitur omnium Christi imperiique nostri fidelium tam presens ętas quam successura posteritas, qualiter nos Wadizlao, illustri et strennuissimo duci Boemorum, ob insignia servicii ac devotionis tam 15 eius quam omnium Boemorum merita honoris insigne, quo avus et ceteri pro- genitores eius duces Boemię beneficio imperialis excellentię ceteris ducibus preminebat,a circulum videlicet gestandum concessimus et per eum omnibus successoribus successoribus“ suis in perpetuum. Decernimus itaque et inrefraga- bili lege statuimus, ut liceat prefato duci Boemię Wadizlao illis temporibus, quibus nos coronam et diadema glorię portamus, in nativitate domini videlicet et in pascha et in penthecosten, circulum portare, et amplius in festivitate vide- licet sancti Venzelai et sancti Adelberti, eo quod illas sollempnitates propter patronos suos maiori reverentia et celebritate tota Boe[mliab veneretur. Sicut itaque cebratio“ et impositio corone nostrę non debet fieri nisi per manus archi- episcoporum et episcoporum, ita prefato duci Boemię a nullo hom[inlumb cir- culus imponatur nisi a dilecto nostro Daniele, venerabili Pragense episcopo, et Johanne, Olumucense episcopo, eorumque successoribus. Quod si forte Olu- mucensis defuerit, nichilominus Pragensis pro sede et dignitate excellentiori vices compleat amborum; similiter autem Olumucensis, si forte Pragensis defuerit. Ad hęc predicto duci Boemię et successoribus eius addimus et concedimus censum de terra Polonię 1, quem antecessores eius duces Boemię a Polonia retro temporibus accipere solebant. Ut autem hęc nostra donatio et constitutio supra- nominato duci Wadizlao karissimo nostro eiusque successoribus omni tempore rata et inconvulsa permaneat, presentem inde paginam conscribi et sigillo nostro 35 insigniri iussimus, adhibitis ydoneis testibus, quorum nomina hęc sunt: Eberhardus 5 20 25 30 40 180. a) ita A. — b) membrana laesa. — c) ita A iniuria scriptoris pro ,celebratio'. 1) Quae hic de censu Poloniae allegantur, ad ea, quae tempore Bretislai I anno 1054 stipulata sunt, referuntur; eodem anno teste Cosma „urbs Wratizlav et aliae civitates a duce Bracizlao redditae sunt Poloniis ea conditione, ut quam sibi tam suis successo- ribus quingentas marcas argenti et XXX auri annuatim solverent“ (Fontes rer. Boh. II, pag. 86).
1158 IAN. 18. NUM. 180. 177 temporis, qui de dignitate regia Vladislao concessa scripserunt, testimoniis fusius disputat Tourtual, Böhmens Antheil an den Kampfen K. Friedrich I in Italien I, pag. 105—112. Vide etiam Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 47; Dudik, Mähr. allg. Gesch. III. pag. 321 sq.; Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I. pag. 96 et 123. C. 1 In nomine sancte et individue trinitatis. Fridericus, divina favente cle- mentia imperator Romanorum augustus. Cum tam lege naturę quam scripta bonum operari moneamur ad omnes, precipue eos, qui in amministratione imperii et rei publice veraci consilio et indefesso laboris studio nobis assistunt et pro- gloria imperii propaganda strennuissime decertando omnibus inimicorum incur- 10 sibus et quibuslibet pericullis sese obiciunt, specialis prerogativa honoris subli- mare dignum duximus, ut de virtutum premiis et gloria coronę diffidere non debeant, qui legitime certaverint. Noverit igitur omnium Christi imperiique nostri fidelium tam presens ętas quam successura posteritas, qualiter nos Wadizlao, illustri et strennuissimo duci Boemorum, ob insignia servicii ac devotionis tam 15 eius quam omnium Boemorum merita honoris insigne, quo avus et ceteri pro- genitores eius duces Boemię beneficio imperialis excellentię ceteris ducibus preminebat,a circulum videlicet gestandum concessimus et per eum omnibus successoribus successoribus“ suis in perpetuum. Decernimus itaque et inrefraga- bili lege statuimus, ut liceat prefato duci Boemię Wadizlao illis temporibus, quibus nos coronam et diadema glorię portamus, in nativitate domini videlicet et in pascha et in penthecosten, circulum portare, et amplius in festivitate vide- licet sancti Venzelai et sancti Adelberti, eo quod illas sollempnitates propter patronos suos maiori reverentia et celebritate tota Boe[mliab veneretur. Sicut itaque cebratio“ et impositio corone nostrę non debet fieri nisi per manus archi- episcoporum et episcoporum, ita prefato duci Boemię a nullo hom[inlumb cir- culus imponatur nisi a dilecto nostro Daniele, venerabili Pragense episcopo, et Johanne, Olumucense episcopo, eorumque successoribus. Quod si forte Olu- mucensis defuerit, nichilominus Pragensis pro sede et dignitate excellentiori vices compleat amborum; similiter autem Olumucensis, si forte Pragensis defuerit. Ad hęc predicto duci Boemię et successoribus eius addimus et concedimus censum de terra Polonię 1, quem antecessores eius duces Boemię a Polonia retro temporibus accipere solebant. Ut autem hęc nostra donatio et constitutio supra- nominato duci Wadizlao karissimo nostro eiusque successoribus omni tempore rata et inconvulsa permaneat, presentem inde paginam conscribi et sigillo nostro 35 insigniri iussimus, adhibitis ydoneis testibus, quorum nomina hęc sunt: Eberhardus 5 20 25 30 40 180. a) ita A. — b) membrana laesa. — c) ita A iniuria scriptoris pro ,celebratio'. 1) Quae hic de censu Poloniae allegantur, ad ea, quae tempore Bretislai I anno 1054 stipulata sunt, referuntur; eodem anno teste Cosma „urbs Wratizlav et aliae civitates a duce Bracizlao redditae sunt Poloniis ea conditione, ut quam sibi tam suis successo- ribus quingentas marcas argenti et XXX auri annuatim solverent“ (Fontes rer. Boh. II, pag. 86).
Strana 178
178 NUM. 180—182. 1158 IAN. 18. — MAI 30. Salzburgensis archiepiscopus, Wicmannus Magdeburgensis archiepiscopus, Hert- wicus Ratisbonensis episcopus, Eberhardus Bambergensis episcopus, Cûnradus Patauiensis episcopus, Otto Frisingensis episcopus, Daniel Pragensis episcopus, Heinricus dux Austrię, Fridericus dux Sueuorum, Ludewicus lantgravius Duringię, Adebertus marchio Saxonie, Otto marchio Missenensis, Otto et Fridericus pala- tini comites. Signum domni Friderici Romanorum imperatoris invictissimi. (M.) Ego Reinaldus cancellarius vice Arnaldi, Magontini archiepiscopi et archi- cancellarii, recognovi. (S. I.) Datum Ratisbone XV kalendas februarii, indictione V, anno dominice incar- 10 nationis MCLVII, regnante domno Fridericho, Romanorum imperatore gloriosissimo, anno regni eius VI, imperii vero III. 5 Diplomati impressum est sigillum Friderici I imperatoris e cera alba confectum, cuius imaginem praebet Heffner, Die deutschen Kaiser- u. Königs-Siegel tab. V, num. 33. 181. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, monasterio Seccoviensi1 iudicium, a Conrado III rege quondam in Adelrammum de Feistritz de bonis dicto mo- nasterio restituendis editum, confirmat. — Inter testes, qui huic actioni inter- fuerunt: ,Daniel, Bragensis episcopus'. Ratisbonae 1158 ſm. ian. medio]. Zahn, Urkundenb. d. Herzogth. Steiermark I, pag. 375, num. 395. — Stumpf, num. 3796. 20 De fide dubitat Stumpf l. l., cuius sententiam impugnat Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre II, pag. 137 et 387. 182. Daniel I, episcopus Pragensis, recognoscit, se quasdam reliquias sanctorum propria manu in altari sancti Petri (in Bohnice) recondidisse. 25 1158 mai 30. Autographum in membrana scriptum in tabulario parochiae Bohnicensis. Millauer, Die Kirche zu Bohnitz, pag. 6, in Abhandlgn. d. kgl. böhm. Gesellsch. d. Wis- sensch. 1830. = Erben, Reg. I, pag. 621, num. 4. Imaginem lapidi incisam dedit Millauer l. l.; imaginem phototypicam praebet Soupis památek historických a uměleckých v král. 30 Českém, XV. pag. 5. Anno dominice incarnacionis millesimo CLVIII, indictione V, epacta XVIII, concurrente I, III kalendas iunii, ego Daniel, licet indignus, dei tamen gratia Pra- gensis episcopus, anno ordinacionis mee VIIII, mense V, die mensis XXX has reliquias 181. 1) Seckau in Styria a Knittelfeld versus septentriones. 35
178 NUM. 180—182. 1158 IAN. 18. — MAI 30. Salzburgensis archiepiscopus, Wicmannus Magdeburgensis archiepiscopus, Hert- wicus Ratisbonensis episcopus, Eberhardus Bambergensis episcopus, Cûnradus Patauiensis episcopus, Otto Frisingensis episcopus, Daniel Pragensis episcopus, Heinricus dux Austrię, Fridericus dux Sueuorum, Ludewicus lantgravius Duringię, Adebertus marchio Saxonie, Otto marchio Missenensis, Otto et Fridericus pala- tini comites. Signum domni Friderici Romanorum imperatoris invictissimi. (M.) Ego Reinaldus cancellarius vice Arnaldi, Magontini archiepiscopi et archi- cancellarii, recognovi. (S. I.) Datum Ratisbone XV kalendas februarii, indictione V, anno dominice incar- 10 nationis MCLVII, regnante domno Fridericho, Romanorum imperatore gloriosissimo, anno regni eius VI, imperii vero III. 5 Diplomati impressum est sigillum Friderici I imperatoris e cera alba confectum, cuius imaginem praebet Heffner, Die deutschen Kaiser- u. Königs-Siegel tab. V, num. 33. 181. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, monasterio Seccoviensi1 iudicium, a Conrado III rege quondam in Adelrammum de Feistritz de bonis dicto mo- nasterio restituendis editum, confirmat. — Inter testes, qui huic actioni inter- fuerunt: ,Daniel, Bragensis episcopus'. Ratisbonae 1158 ſm. ian. medio]. Zahn, Urkundenb. d. Herzogth. Steiermark I, pag. 375, num. 395. — Stumpf, num. 3796. 20 De fide dubitat Stumpf l. l., cuius sententiam impugnat Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre II, pag. 137 et 387. 182. Daniel I, episcopus Pragensis, recognoscit, se quasdam reliquias sanctorum propria manu in altari sancti Petri (in Bohnice) recondidisse. 25 1158 mai 30. Autographum in membrana scriptum in tabulario parochiae Bohnicensis. Millauer, Die Kirche zu Bohnitz, pag. 6, in Abhandlgn. d. kgl. böhm. Gesellsch. d. Wis- sensch. 1830. = Erben, Reg. I, pag. 621, num. 4. Imaginem lapidi incisam dedit Millauer l. l.; imaginem phototypicam praebet Soupis památek historických a uměleckých v král. 30 Českém, XV. pag. 5. Anno dominice incarnacionis millesimo CLVIII, indictione V, epacta XVIII, concurrente I, III kalendas iunii, ego Daniel, licet indignus, dei tamen gratia Pra- gensis episcopus, anno ordinacionis mee VIIII, mense V, die mensis XXX has reliquias 181. 1) Seckau in Styria a Knittelfeld versus septentriones. 35
Strana 179
1158 MAI 30. — OCT. 25. NUM. 182—185. 179 5 10 horum sanctorum propria manu in hoc altari recondidi: De ligno Domini, de sepulcro Domini, sancte Marie virginis, sancti Johannis Baptiste, sancti Petri apostoli, sancti Andreę apostoli, sancti Stephani protomartyris, sancti Viti, sancti Wencezlai, sancti Adalberti, sanctorum Benedicti, Johannis, Mathei, Ysaac, Chris- tini martyrum, sancti Nicolai, sancti Benedicti, sancti Godehardi, sancti Egidii confessorum, sancte Marię Magdalene, sancte Valpurge virginis, sancte Ludmile martyris et aliorum sanctorum. Titulus vero huius ecclesię sancto Petro, principi apostolorum, annotatur. Isti et omnes sancti dei intercedere dignentur pro me peccatore ad dominum deum amen. Ego Wladizlaus, Boemorum rex eiusdem temporis, idem oro amen, amen. Ego Judita, Boemorum regina eiusdem temporis, idem oro amen, amen. Ego Geruasius, Wisegradensis prepositus et cancellarius, huius ecclesię constructor, eiusdem temporis, idem oro, amen, amen, amen. 183. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, hospitale sancti Salvatoris in Mantua tuendum suscipit. — Inter „testes, qui huic statuto interfuerunt“: ,Daniel, Pragensis episcopus'; ,Ladizlaus, rex Boemorum'; ,Theobaldus, dux Boemię'. Super Mintium fluvium inter Voltam et Valeggio 1158 iul. 10. 20 Böhmer, Acta imperii sel. pag. 97, num. 104. — Emler, Reg. II, pag. 1155, num. 2637. — Stumpf, Reg. num. 3815. 184. 25 Fridericus I, imperator Romanorum, in conventione, per quam Mediola- nenses in gratiam suam redituri sint, statuit inter alia, ut pro pacis conditio- nibus bona fide complendis et conservandis CCC obsides a Mediolanensibus dentur, qui „in partibus Italiae omnes serventur, preter L vel pauciores per interventum regis Boemorum Wladislai et aliorum principum ultra montes, si domno imperatori placuerit, deferendos“. Praeterea „antequam castra ab obsidione moveantur, captivi omnes reddantur in potestatem regis Boemi“ mandat. [Apud Mediolanum) 1158 sept. 1. 30 Monum. Germ. Leg. sectio IV, Constitutiones I, pag. 241, num. 174 (ex editione Waitziana Gestorum Friderici l. III, c. 47). — Stumpf, Reg. num. 3818. — Cf. Vincentii Chronicon ad ann. 1158, Fontes rer. Boh. II, pag. 440. Vide etiam Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 55; Tourtual, Böhmens Antheil an den Kampfen K. Friedrich I in Italien I, pag. 45 sq. 185. 35 Fridericus I, imperator Romanorum, hospitales domos Jerosolimitano xe- nodochio pertinentes, in omnibus locis imperii sui sitas, tuendas suscipit earumque
1158 MAI 30. — OCT. 25. NUM. 182—185. 179 5 10 horum sanctorum propria manu in hoc altari recondidi: De ligno Domini, de sepulcro Domini, sancte Marie virginis, sancti Johannis Baptiste, sancti Petri apostoli, sancti Andreę apostoli, sancti Stephani protomartyris, sancti Viti, sancti Wencezlai, sancti Adalberti, sanctorum Benedicti, Johannis, Mathei, Ysaac, Chris- tini martyrum, sancti Nicolai, sancti Benedicti, sancti Godehardi, sancti Egidii confessorum, sancte Marię Magdalene, sancte Valpurge virginis, sancte Ludmile martyris et aliorum sanctorum. Titulus vero huius ecclesię sancto Petro, principi apostolorum, annotatur. Isti et omnes sancti dei intercedere dignentur pro me peccatore ad dominum deum amen. Ego Wladizlaus, Boemorum rex eiusdem temporis, idem oro amen, amen. Ego Judita, Boemorum regina eiusdem temporis, idem oro amen, amen. Ego Geruasius, Wisegradensis prepositus et cancellarius, huius ecclesię constructor, eiusdem temporis, idem oro, amen, amen, amen. 183. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, hospitale sancti Salvatoris in Mantua tuendum suscipit. — Inter „testes, qui huic statuto interfuerunt“: ,Daniel, Pragensis episcopus'; ,Ladizlaus, rex Boemorum'; ,Theobaldus, dux Boemię'. Super Mintium fluvium inter Voltam et Valeggio 1158 iul. 10. 20 Böhmer, Acta imperii sel. pag. 97, num. 104. — Emler, Reg. II, pag. 1155, num. 2637. — Stumpf, Reg. num. 3815. 184. 25 Fridericus I, imperator Romanorum, in conventione, per quam Mediola- nenses in gratiam suam redituri sint, statuit inter alia, ut pro pacis conditio- nibus bona fide complendis et conservandis CCC obsides a Mediolanensibus dentur, qui „in partibus Italiae omnes serventur, preter L vel pauciores per interventum regis Boemorum Wladislai et aliorum principum ultra montes, si domno imperatori placuerit, deferendos“. Praeterea „antequam castra ab obsidione moveantur, captivi omnes reddantur in potestatem regis Boemi“ mandat. [Apud Mediolanum) 1158 sept. 1. 30 Monum. Germ. Leg. sectio IV, Constitutiones I, pag. 241, num. 174 (ex editione Waitziana Gestorum Friderici l. III, c. 47). — Stumpf, Reg. num. 3818. — Cf. Vincentii Chronicon ad ann. 1158, Fontes rer. Boh. II, pag. 440. Vide etiam Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 55; Tourtual, Böhmens Antheil an den Kampfen K. Friedrich I in Italien I, pag. 45 sq. 185. 35 Fridericus I, imperator Romanorum, hospitales domos Jerosolimitano xe- nodochio pertinentes, in omnibus locis imperii sui sitas, tuendas suscipit earumque
Strana 180
180 NUM. 185, 186. 1158 OCT. 25. — 1158 S. D. possessiones et libertates confirmat, petente Raimundo, venerabili Hospitalis Jerusalem magistro. — Inter testes: Daniel Pragensis episcopuss. In comitatu Veronensi 1158 oct. 25. Stumpf, Acta imperii ined. pag. 493, num. 347. — J. Delaville Le Roulx, Cartulaire gé- néral des Hospitaliers I, pag. 203, num. 270. 186. Fridericus I, imperator Romanorum, ad Otacarum V, marchionem Styriae, legatos suos mittit de regni Hungariae negotiis cum eo tractaturos. Se in hac re sine consilio eius, regis Bohemiae et ducis Austriae nihil facturum esse significat. [1158./ 10 Apographum in cod. epist. imper., regum, pontif., episcoporum in bibl. reg. Hannoverae, XI, 671 signato, fol. 523. Sudendorf, Registrum od. merkwürd. Urkk. ƒ. deutsche Gesch. I, pag. 61, num. 22 = Erben, Reg. I. pag. 131, num. 296. = Zahn, Urkundenb. d. Herzogth. Steiermark I, pag. 377, num. 397. 15 Quo tempore epistola scripta sit, ex eo cognosci potest, quod Gesta Frider. I, lib. III. c. 13 (12) referunt; ed. Waitz pag. 144. — Cf. autem etiam ea, quae commentatus est Meiller, Reg. archiep. Salisburg. pag. 463 not. 63. Friderichus, dei gratia Romanorum imperator semper augustus, dilecto nepoti suo Othacaro, illustri marchioni de Styra, gratiam suam et omne bonum. Sicut 20 per alias literas nostras tuae dilectioni nuper mandavimus, quod de negocio regni Hungarici abs tuo consilio et auxilio nihil omnino ordinaremus vel termina- remus, ita adhuc in eadem erga te bona voluntate permanemus. Nos itaque auditis singulorum nuntiorum de Hungaria singulis legationibus, sine carissimorum nostrorum consilio, regis videlicet Bohemiae 1 et ducis Austriae,2 patrui nostri, et 25 tui similiter nihil nunc tractare, nihil ordinare, nihilque prorsus terminare volumus. Inde est, quod ex consilio curiae nostrae honorabiles legatos nostros, magistrum videlicet H.,3 sacri palatii nostri prothonotarium, qui de omnibus consiliis nostris familiarior nobis est et magis secretarius, et comitem H.4 de Dietz, nobilem virum et prudentem, tuae honestati a latere nostro transmittimus. In quorum ore verba 30 nostra plenarie posuimus. Quibus etiam totam voluntatem nostram tibi secretius intimandam commisimus, quae omnia ex ore ipsorum patenter audies et cognosces. Age ergo, sicut vir fidelis et charissimus princeps, et quem honorem nostrum et imperii perfecte diligere credimus et amplecti, et ad promovendum honorem imperii circa hoc negocium una cum rege Bohemiae et duce Austriae iuxta 35 186. 1) Vladislai. — 3) Henrici II. — 3) Henricum. — 4) Henricum.
180 NUM. 185, 186. 1158 OCT. 25. — 1158 S. D. possessiones et libertates confirmat, petente Raimundo, venerabili Hospitalis Jerusalem magistro. — Inter testes: Daniel Pragensis episcopuss. In comitatu Veronensi 1158 oct. 25. Stumpf, Acta imperii ined. pag. 493, num. 347. — J. Delaville Le Roulx, Cartulaire gé- néral des Hospitaliers I, pag. 203, num. 270. 186. Fridericus I, imperator Romanorum, ad Otacarum V, marchionem Styriae, legatos suos mittit de regni Hungariae negotiis cum eo tractaturos. Se in hac re sine consilio eius, regis Bohemiae et ducis Austriae nihil facturum esse significat. [1158./ 10 Apographum in cod. epist. imper., regum, pontif., episcoporum in bibl. reg. Hannoverae, XI, 671 signato, fol. 523. Sudendorf, Registrum od. merkwürd. Urkk. ƒ. deutsche Gesch. I, pag. 61, num. 22 = Erben, Reg. I. pag. 131, num. 296. = Zahn, Urkundenb. d. Herzogth. Steiermark I, pag. 377, num. 397. 15 Quo tempore epistola scripta sit, ex eo cognosci potest, quod Gesta Frider. I, lib. III. c. 13 (12) referunt; ed. Waitz pag. 144. — Cf. autem etiam ea, quae commentatus est Meiller, Reg. archiep. Salisburg. pag. 463 not. 63. Friderichus, dei gratia Romanorum imperator semper augustus, dilecto nepoti suo Othacaro, illustri marchioni de Styra, gratiam suam et omne bonum. Sicut 20 per alias literas nostras tuae dilectioni nuper mandavimus, quod de negocio regni Hungarici abs tuo consilio et auxilio nihil omnino ordinaremus vel termina- remus, ita adhuc in eadem erga te bona voluntate permanemus. Nos itaque auditis singulorum nuntiorum de Hungaria singulis legationibus, sine carissimorum nostrorum consilio, regis videlicet Bohemiae 1 et ducis Austriae,2 patrui nostri, et 25 tui similiter nihil nunc tractare, nihil ordinare, nihilque prorsus terminare volumus. Inde est, quod ex consilio curiae nostrae honorabiles legatos nostros, magistrum videlicet H.,3 sacri palatii nostri prothonotarium, qui de omnibus consiliis nostris familiarior nobis est et magis secretarius, et comitem H.4 de Dietz, nobilem virum et prudentem, tuae honestati a latere nostro transmittimus. In quorum ore verba 30 nostra plenarie posuimus. Quibus etiam totam voluntatem nostram tibi secretius intimandam commisimus, quae omnia ex ore ipsorum patenter audies et cognosces. Age ergo, sicut vir fidelis et charissimus princeps, et quem honorem nostrum et imperii perfecte diligere credimus et amplecti, et ad promovendum honorem imperii circa hoc negocium una cum rege Bohemiae et duce Austriae iuxta 35 186. 1) Vladislai. — 3) Henrici II. — 3) Henricum. — 4) Henricum.
Strana 181
1158 S. D. — 1153—1158. NUM. 186, 187. 181 5 verbum et persuasionem legatorum nostrorum omnem curam, sollicitudinem et studium tuum ita diligenter adhibeas, sicut nos de tua dilectione speramus et confidimus. Quicquid enim vos tres ex consilio vestro una cum legatis nostris super hoc verbo ordinaveritis et statueritis, nos absque omni retractatione ratum habebimus et gratum. 187. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezoni, abbati Strahoviensi, de infir- mitate sua scribit eumque rogat, ut ad se veniat. Suadet, ne fratrem Rudolfum a Praemonstratensi ordine recedere permittat. 11153—1158.) 10 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 60 (B). Roth, Eine Briefsammlung d. Propstes Ulrich von Steinfeld aus d. 12. Jh. in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsvereines XVIII, pag. 263, num. 9. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, do Čech a na Moravu zaslané, in Rozpravy České Akademie VIII, třída I. pag. 7, num. I. 15 Epistolam non longe post praepositurae officium susceptum (cc. 1153) Ulricum scripsisse ipse dicendi genus indicat. Ante annum 1158 scriptam esse optimo iure putat Žák op. l. pag. 34; v. et. ibidem pag. 37 et 44. Gezoni, venerando patri et domino, frater V.1 filialem in Christo dilecti- onem. Ex quo a nobis recessistis et onus importabile super dolorem vulnerum 20 meorum addidistis, semper speravi vestra consolatione“ refoveri. Sed iam secundo ex litteris vestris intellexi, non facile posse fieri quod speraveram. Mea enim infirmitas tanta est, ut vobis non sufficiatb occurere, vos autem tam debilitas corporis quam varie cause hincinde concurentes impediunt, ne ad nos facile transire valeatis. Sed quia licet caro infirma sit, spiritum tamen nostrum ad omnia bona promptum esse cognosco, quantum paternitatem vestram solicitare audeo, suppliciter et instanter, rogo, ut, si ante non potestis, saltem circa tempus proximi colloquii nos visitare nullatenus omittatis. Quia enim tam vestra quam mea infirmitas tempus resolutionis nostre proximum esse certissime clamat, con- solatorium mihi videtur et utile, ut si usque ad predictum tempus vita nobis comes fuerit, tam patres ordinis quam nos invicem hac una saltem vice visitemus. Poterit enim fortasse ex mutua collatione tam nobis quam vobis gratia dei aspirante aliquid spiritualis consolationis accrescere. Ceterum de fratre Rûdolfo, super quo placuit vobis meam parvitatem consulere, scio vos melius scire, quod loquitur ineptum esse et frivolum. Priorem enim habitum, quem per manus 35 patris sui sua voluntate suscepit, postea eodem patre suadente et iniungente 25 30 187. a) ,consolatione‘ obscuriore atramento superscriptum B. — b) ,non sufficiat alio atra- mento superscriptum B. 1) Ulricus.
1158 S. D. — 1153—1158. NUM. 186, 187. 181 5 verbum et persuasionem legatorum nostrorum omnem curam, sollicitudinem et studium tuum ita diligenter adhibeas, sicut nos de tua dilectione speramus et confidimus. Quicquid enim vos tres ex consilio vestro una cum legatis nostris super hoc verbo ordinaveritis et statueritis, nos absque omni retractatione ratum habebimus et gratum. 187. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezoni, abbati Strahoviensi, de infir- mitate sua scribit eumque rogat, ut ad se veniat. Suadet, ne fratrem Rudolfum a Praemonstratensi ordine recedere permittat. 11153—1158.) 10 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 60 (B). Roth, Eine Briefsammlung d. Propstes Ulrich von Steinfeld aus d. 12. Jh. in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsvereines XVIII, pag. 263, num. 9. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, do Čech a na Moravu zaslané, in Rozpravy České Akademie VIII, třída I. pag. 7, num. I. 15 Epistolam non longe post praepositurae officium susceptum (cc. 1153) Ulricum scripsisse ipse dicendi genus indicat. Ante annum 1158 scriptam esse optimo iure putat Žák op. l. pag. 34; v. et. ibidem pag. 37 et 44. Gezoni, venerando patri et domino, frater V.1 filialem in Christo dilecti- onem. Ex quo a nobis recessistis et onus importabile super dolorem vulnerum 20 meorum addidistis, semper speravi vestra consolatione“ refoveri. Sed iam secundo ex litteris vestris intellexi, non facile posse fieri quod speraveram. Mea enim infirmitas tanta est, ut vobis non sufficiatb occurere, vos autem tam debilitas corporis quam varie cause hincinde concurentes impediunt, ne ad nos facile transire valeatis. Sed quia licet caro infirma sit, spiritum tamen nostrum ad omnia bona promptum esse cognosco, quantum paternitatem vestram solicitare audeo, suppliciter et instanter, rogo, ut, si ante non potestis, saltem circa tempus proximi colloquii nos visitare nullatenus omittatis. Quia enim tam vestra quam mea infirmitas tempus resolutionis nostre proximum esse certissime clamat, con- solatorium mihi videtur et utile, ut si usque ad predictum tempus vita nobis comes fuerit, tam patres ordinis quam nos invicem hac una saltem vice visitemus. Poterit enim fortasse ex mutua collatione tam nobis quam vobis gratia dei aspirante aliquid spiritualis consolationis accrescere. Ceterum de fratre Rûdolfo, super quo placuit vobis meam parvitatem consulere, scio vos melius scire, quod loquitur ineptum esse et frivolum. Priorem enim habitum, quem per manus 35 patris sui sua voluntate suscepit, postea eodem patre suadente et iniungente 25 30 187. a) ,consolatione‘ obscuriore atramento superscriptum B. — b) ,non sufficiat alio atra- mento superscriptum B. 1) Ulricus.
Strana 182
182 NUM. 187—189. 1153—1158. sua sponte mutavit. Premonstratensem ordinem cum habitu eiusdem ordinis suscepit et per plures annos iam tenuit; a quo velle recedere nichil est aliud quam proprium votum et obedientiam“ iniunctam deserere. Cuius vesanie particeps essetis, si in hoc ei assensum preberetis. 188. 5 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Godescalcum, abbatem Siloensem, invitat, ut se circa tempus proximi colloquii Praemonstratensis visitet. 11153—1158.) Apographum in cod ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 60v—61 (B). 10 Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 265, num. 10. = Žák, Listy Oldřicha probošta Steinfeldského, pag. 8, num. 2. De tempore vide Žák op. l. pag. 44. Godescalcho, dilecto amico et venerabili abbati, frater V.1 fraternam in Christo dilectionem. Iam secundo in litteris vestris mihi mandastis meam vos 15 desiderare presentiam. Quam si vere desideratis, facite, ut in hoc tam“ meum quam vestrum desiderium inpleatur. In vobis enim non in me est facultas huius rei. Mea enim infirmitas tanta est, ut ad vos transire non valeam, vestre autem iuventuti facile est ad nos venire. Quapropter dilectionem vestram instanter moneo et rogo, ut si ante non potestis, saltem circa tempus proximi colloquii nos visitare nullatenus omittatis, ut de pluribus tam vobis quam nobis necessariis secretius conferre valeamus. 20 189. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Danieli I, episcopo Pragensi, ordinem Praemonstratensem commendat. Petit, ut abbatem Strahoviensem et Siloensem 25 ad colloquium Praemonstratense hoc anno venire permittat. 11153—1158.) Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 61 (B). Roth in Neues Archiv d. Gesellsch. f. alt. deutsche Gesch. XXI, pag. 560 et in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 266, num. II. = Žák, Listy Oldřicha, probošta 30 Steinfeldského, pag. 8, num. 3. De tempore vide Žák op. l. pag. 34 et 44. 187. c) ,obidientiam' B. 188. a) ,tam' alio obscuriore atramento superscriptum B. 1) Ulricus. 35
182 NUM. 187—189. 1153—1158. sua sponte mutavit. Premonstratensem ordinem cum habitu eiusdem ordinis suscepit et per plures annos iam tenuit; a quo velle recedere nichil est aliud quam proprium votum et obedientiam“ iniunctam deserere. Cuius vesanie particeps essetis, si in hoc ei assensum preberetis. 188. 5 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Godescalcum, abbatem Siloensem, invitat, ut se circa tempus proximi colloquii Praemonstratensis visitet. 11153—1158.) Apographum in cod ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 60v—61 (B). 10 Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 265, num. 10. = Žák, Listy Oldřicha probošta Steinfeldského, pag. 8, num. 2. De tempore vide Žák op. l. pag. 44. Godescalcho, dilecto amico et venerabili abbati, frater V.1 fraternam in Christo dilectionem. Iam secundo in litteris vestris mihi mandastis meam vos 15 desiderare presentiam. Quam si vere desideratis, facite, ut in hoc tam“ meum quam vestrum desiderium inpleatur. In vobis enim non in me est facultas huius rei. Mea enim infirmitas tanta est, ut ad vos transire non valeam, vestre autem iuventuti facile est ad nos venire. Quapropter dilectionem vestram instanter moneo et rogo, ut si ante non potestis, saltem circa tempus proximi colloquii nos visitare nullatenus omittatis, ut de pluribus tam vobis quam nobis necessariis secretius conferre valeamus. 20 189. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Danieli I, episcopo Pragensi, ordinem Praemonstratensem commendat. Petit, ut abbatem Strahoviensem et Siloensem 25 ad colloquium Praemonstratense hoc anno venire permittat. 11153—1158.) Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 61 (B). Roth in Neues Archiv d. Gesellsch. f. alt. deutsche Gesch. XXI, pag. 560 et in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 266, num. II. = Žák, Listy Oldřicha, probošta 30 Steinfeldského, pag. 8, num. 3. De tempore vide Žák op. l. pag. 34 et 44. 187. c) ,obidientiam' B. 188. a) ,tam' alio obscuriore atramento superscriptum B. 1) Ulricus. 35
Strana 183
1153—1158. NUM. 189, 190. 183 5 10 15 20 Danieli, dilecto domino ac vere reverendo pontifici, frater V., 1 si quid valet peccatoris oratio. Novit sublimitas vestra, quanto humane consolationis auxilio in brevi destituti sumus tam nos quam fratres nostri, qui apud vos sunt. Cum enim recolo sanctitatem“ et prudentiam venerabilis viri Morauiensis episcopi2 et zelum nobilis ac deo devote ducisse Boemie,3 quem circa religionem habuit ac strenuitatem sancti patris nostri,4 cuius onus ad me indignum et viribus tam corporis quam animi destitutum translatum est, fateor prudentie vestre, etsi eorum beatitudini congaudeam, non parvum tamen nostre desolationis attendo periculum. In quo unum tantum reperio solatium, quod vestram altam prudentiam et prudentem altitudinem" sic zelus divini cultus temperavit, ut plus vobis placeat religiosa Christi pauperum humilitas quam vana potentum huius mundi sublimitas; quod et vobis erit contra varia huius vite pericula firma defensio et Christi pau- peribus, qui sub vestro regimine degunt, tuta protectio. Unde divinam clementiam coditianis precibus pulsare non cessamus, ut inter mundanas varietates vestram prudentiam sic regat ac defendat, ut nec frangatur adversis, nec extollatur pro- speris. De cetero quantum audemus discretioni vestre suggerimus et suggerendo instanter rogamus, ut fratres nostros abbates de Monte Sion5 et Siloe 6 ad per- solvendum ordinis institutum hoc anno venire vestra consentiat paternitas. De- siderant enim eos patres ordinis videre et nos tam de suis quam nostris negotiis plura habemus cum eis conferre. Poterit enim vobis fortasse ex nostra mutua visitatione aliquid spiritualis consolationis accedere. Conservet deus sanctitatem vestram diu incolumem, pater venerande. 190. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Reinerum abbatem ad se vocat. 25 11153—1158.] Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 61v (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 267, num. 12. = Žák, Listy Oldřicha probošta Steinfeldského, pag. 9, num. 4. De tempore vide Žák, op. l. pag. 44. 30 Reinero, dilecto amico et venerabili abbati,1 frater V.2 fraternam dilectionem in Christo. Plurimum doleo, quod tam remoti ab invicem sumus, quod nobis tam raro loquimur, quod nos tam raro videmus. Unde dilectionem vestram in- 35 189. a) sequitur ,ven', sed deletum B. — b) ,di' superscriptum B. 1) Ulricus. — 2) Henrici II dicti Zdik (7 1150 iun. 25). — 3) Gertrudis, uxoris Vla- dislai II († 1150 aug 5). — 1) Ebervini, praepositi Steinfeldensis († inter annos 1145—1153). — 5) Strahov. — 3) Želiv, germ. Selau. 190. 1) Monasterium ignoratur. — 1 Ulricus.
1153—1158. NUM. 189, 190. 183 5 10 15 20 Danieli, dilecto domino ac vere reverendo pontifici, frater V., 1 si quid valet peccatoris oratio. Novit sublimitas vestra, quanto humane consolationis auxilio in brevi destituti sumus tam nos quam fratres nostri, qui apud vos sunt. Cum enim recolo sanctitatem“ et prudentiam venerabilis viri Morauiensis episcopi2 et zelum nobilis ac deo devote ducisse Boemie,3 quem circa religionem habuit ac strenuitatem sancti patris nostri,4 cuius onus ad me indignum et viribus tam corporis quam animi destitutum translatum est, fateor prudentie vestre, etsi eorum beatitudini congaudeam, non parvum tamen nostre desolationis attendo periculum. In quo unum tantum reperio solatium, quod vestram altam prudentiam et prudentem altitudinem" sic zelus divini cultus temperavit, ut plus vobis placeat religiosa Christi pauperum humilitas quam vana potentum huius mundi sublimitas; quod et vobis erit contra varia huius vite pericula firma defensio et Christi pau- peribus, qui sub vestro regimine degunt, tuta protectio. Unde divinam clementiam coditianis precibus pulsare non cessamus, ut inter mundanas varietates vestram prudentiam sic regat ac defendat, ut nec frangatur adversis, nec extollatur pro- speris. De cetero quantum audemus discretioni vestre suggerimus et suggerendo instanter rogamus, ut fratres nostros abbates de Monte Sion5 et Siloe 6 ad per- solvendum ordinis institutum hoc anno venire vestra consentiat paternitas. De- siderant enim eos patres ordinis videre et nos tam de suis quam nostris negotiis plura habemus cum eis conferre. Poterit enim vobis fortasse ex nostra mutua visitatione aliquid spiritualis consolationis accedere. Conservet deus sanctitatem vestram diu incolumem, pater venerande. 190. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Reinerum abbatem ad se vocat. 25 11153—1158.] Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 61v (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 267, num. 12. = Žák, Listy Oldřicha probošta Steinfeldského, pag. 9, num. 4. De tempore vide Žák, op. l. pag. 44. 30 Reinero, dilecto amico et venerabili abbati,1 frater V.2 fraternam dilectionem in Christo. Plurimum doleo, quod tam remoti ab invicem sumus, quod nobis tam raro loquimur, quod nos tam raro videmus. Unde dilectionem vestram in- 35 189. a) sequitur ,ven', sed deletum B. — b) ,di' superscriptum B. 1) Ulricus. — 2) Henrici II dicti Zdik (7 1150 iun. 25). — 3) Gertrudis, uxoris Vla- dislai II († 1150 aug 5). — 1) Ebervini, praepositi Steinfeldensis († inter annos 1145—1153). — 5) Strahov. — 3) Želiv, germ. Selau. 190. 1) Monasterium ignoratur. — 1 Ulricus.
Strana 184
184 NUM. 190, 191. 1153—1158. stanter moneo et rogo, ut, si fieri potest, hoc anno cum aliis abbatibus nos visitare non omittatis, ut in sequenti anno cum eis quiescatis. Erit enim fortasse tam nobis quam vobis utile, si adhuc vel semel nos videamus et mutua locu- tione nos consolemur. 191. 5 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezoni, abbati Strahoviensi, respondet, quomodo fratres, qui contra Reinerum abbatem se erexerunt, castigandi sint. 11153—1158.) Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 63 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 271, num. 17. = Žák, Listy 10 Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 10, num. 5. De tempore vide Žák op. l. pag. 38. Gezoni, dilecto domino et venerabili patri, frater V.1 debite dilectionis de- votum obsequium. Quantum dicitis nostrum vos desiderare adventum, tantum ego vestram sepe opto presentiam, sed nostra desideria inpedit conmunis debi- litas, que nos ad mutuam visitationem insufficientes reddit. Super hiis autem, que in dominum Reinerum abbatem acta esse ex litteris vestris intellexi, plurimum doleo tum pro scandalo ordinis, tum quia personam eius semper specialiter di- lexi. Fateor tamen prudentie vestre, quod quanto plus eum diligo tanto amplius dolui, quando eum assumptum esse cognovi ad sarcinam viribus suis imparem. 20 Inperitus nauta sepe naufragium sibi facit et navi, quam inter pericula regere nescit. Nec hoc ideo dico, quod in homine sit ecclesiam dei regere, sed quia unusquisque proprium donum habet a deo, alius sic, alius autem sic. De multi- tudine autem conspiratorum illorum, super quibus placuit vobis meam imprudentiam consulere, non aliud respondere audeo vel debeo, nisi ut, qui contra ordinem 25 peccare non timuerunt, per ordinem puniantur. Quid autem de hiis, qui per conspirationem vel maliciosam concordiam adversus abbatem suum se erexerint, in ordine scriptum sit, melius nostis. Quam penitentiam quomodo in loco, ubi hec acta sunt, inplere possint, non video, cum omnes in hoc malo consensisse dicatis preter unum. Unde consequens videtur, ut vel ad matricem revocati vel 30 per alias ecclesias divisi, si in ordine salvari cupiunt, secundum instituta ordinis penitentiam agere non recusent. Abbati autem, qui cum eis nullo conposicionis modo convenire potest, ut dicitis, nichil tutius aut honestius consulendum video, nisi ut libens et gaudens tanto oneri sua sponte se subtrahat et“ ad quietem subiectionis redire festinet. Hoc consulo, quia hoc ego facerem, si similisb causa 35 15 191. a) ,et‘ superscriptum B. — b) ,si‘ alio atramento superscriptum B. 1) Ulricus.
184 NUM. 190, 191. 1153—1158. stanter moneo et rogo, ut, si fieri potest, hoc anno cum aliis abbatibus nos visitare non omittatis, ut in sequenti anno cum eis quiescatis. Erit enim fortasse tam nobis quam vobis utile, si adhuc vel semel nos videamus et mutua locu- tione nos consolemur. 191. 5 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezoni, abbati Strahoviensi, respondet, quomodo fratres, qui contra Reinerum abbatem se erexerunt, castigandi sint. 11153—1158.) Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 63 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 271, num. 17. = Žák, Listy 10 Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 10, num. 5. De tempore vide Žák op. l. pag. 38. Gezoni, dilecto domino et venerabili patri, frater V.1 debite dilectionis de- votum obsequium. Quantum dicitis nostrum vos desiderare adventum, tantum ego vestram sepe opto presentiam, sed nostra desideria inpedit conmunis debi- litas, que nos ad mutuam visitationem insufficientes reddit. Super hiis autem, que in dominum Reinerum abbatem acta esse ex litteris vestris intellexi, plurimum doleo tum pro scandalo ordinis, tum quia personam eius semper specialiter di- lexi. Fateor tamen prudentie vestre, quod quanto plus eum diligo tanto amplius dolui, quando eum assumptum esse cognovi ad sarcinam viribus suis imparem. 20 Inperitus nauta sepe naufragium sibi facit et navi, quam inter pericula regere nescit. Nec hoc ideo dico, quod in homine sit ecclesiam dei regere, sed quia unusquisque proprium donum habet a deo, alius sic, alius autem sic. De multi- tudine autem conspiratorum illorum, super quibus placuit vobis meam imprudentiam consulere, non aliud respondere audeo vel debeo, nisi ut, qui contra ordinem 25 peccare non timuerunt, per ordinem puniantur. Quid autem de hiis, qui per conspirationem vel maliciosam concordiam adversus abbatem suum se erexerint, in ordine scriptum sit, melius nostis. Quam penitentiam quomodo in loco, ubi hec acta sunt, inplere possint, non video, cum omnes in hoc malo consensisse dicatis preter unum. Unde consequens videtur, ut vel ad matricem revocati vel 30 per alias ecclesias divisi, si in ordine salvari cupiunt, secundum instituta ordinis penitentiam agere non recusent. Abbati autem, qui cum eis nullo conposicionis modo convenire potest, ut dicitis, nichil tutius aut honestius consulendum video, nisi ut libens et gaudens tanto oneri sua sponte se subtrahat et“ ad quietem subiectionis redire festinet. Hoc consulo, quia hoc ego facerem, si similisb causa 35 15 191. a) ,et‘ superscriptum B. — b) ,si‘ alio atramento superscriptum B. 1) Ulricus.
Strana 185
1153—1158. NUM. 191, 192. 185 5 michi occureret. Quod si desolationem loci opponitis, ad hoc vobis respondeo, ut non vobis parcatis, sed honori ordinis consulendo et privatis communia pre- ponendo in locum illorum prevaricatorum conventum aliorum fratrum mittere non dubitetis cum abbate, quem ipsi sibi sua sponte elegerint. Hec est mea sententia, nisi prudentie vestre aliud melius visum fuerit, cui res magis nota est, quam michi. Valete et“ sorores2 nostras ex parte nostra salutate et orationibus eorum meam parvitatem commendate. 192. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Godescalco, abbati Siloensi, significat 10 se fratri cuidam, ut apud se permaneat, permisisse; pro puero quodam U. rogat. 11153—1158.) Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 63v—64 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 273, num. 18. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. II, num. 6. De tempore vide Žák op. l. pag. 47. Godecalcho, dilecto amico et venerabili abbati, frater V.1 salutem et omne bonum. Frater, pro quo nos rogastis, cum a vobis recessit, ut dicit, volun- tatem habuit redeundi ad vos et per licentiam nostram manendi apud vos. Sed 20 cum ad nos venisset, invenit matrem suam, que eum genuit, et quosdam pro- pinquos suos in tanta desolatione, ut a lacrimis continere non posset. Unde obnixe me rogavit, ut eum apud nos aliquanto tempore manere permitterem, sperans eorum desolationem sua presentia posse relevari. Quod ei negare nec volui nec debui. Pro puero autem V., quem apud vos" remansisse audivi, di- lectionem vestram suppliciter rogo, ut causa dei et mei insipientiam eius et pu- sillanimitatem prudentia vestra instruatis et consolemini, quatinus in bono, quod Valete et fratres et sorores2 nostras ex parte incepit, firmiter perseveret. nostra salutate et orationibus eorum nostram parvitatem conmendate. Quos multo affectu visitare desideraveram, sed quantum appetivit animi voluntas, tantum im- 30 pedivit corporis debilitas. 25 15 191. c) post hanc vocem ,fratres et' excidisse videtur; cf. epistolam proxime sequentem. — d) ,nibus' alio atramento superscriptum B. 2) In monasterio Doxanensi; v. Žák, 1. l. pag. 25. 35 192. a) ,vos' fortasse ead. manu, sed obscuriore atramento superscriptum B. 1) Ulricus. — 2) In monasterio Louňovicensi; v. Žák, l. l. pag. 26.
1153—1158. NUM. 191, 192. 185 5 michi occureret. Quod si desolationem loci opponitis, ad hoc vobis respondeo, ut non vobis parcatis, sed honori ordinis consulendo et privatis communia pre- ponendo in locum illorum prevaricatorum conventum aliorum fratrum mittere non dubitetis cum abbate, quem ipsi sibi sua sponte elegerint. Hec est mea sententia, nisi prudentie vestre aliud melius visum fuerit, cui res magis nota est, quam michi. Valete et“ sorores2 nostras ex parte nostra salutate et orationibus eorum meam parvitatem commendate. 192. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Godescalco, abbati Siloensi, significat 10 se fratri cuidam, ut apud se permaneat, permisisse; pro puero quodam U. rogat. 11153—1158.) Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 63v—64 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 273, num. 18. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. II, num. 6. De tempore vide Žák op. l. pag. 47. Godecalcho, dilecto amico et venerabili abbati, frater V.1 salutem et omne bonum. Frater, pro quo nos rogastis, cum a vobis recessit, ut dicit, volun- tatem habuit redeundi ad vos et per licentiam nostram manendi apud vos. Sed 20 cum ad nos venisset, invenit matrem suam, que eum genuit, et quosdam pro- pinquos suos in tanta desolatione, ut a lacrimis continere non posset. Unde obnixe me rogavit, ut eum apud nos aliquanto tempore manere permitterem, sperans eorum desolationem sua presentia posse relevari. Quod ei negare nec volui nec debui. Pro puero autem V., quem apud vos" remansisse audivi, di- lectionem vestram suppliciter rogo, ut causa dei et mei insipientiam eius et pu- sillanimitatem prudentia vestra instruatis et consolemini, quatinus in bono, quod Valete et fratres et sorores2 nostras ex parte incepit, firmiter perseveret. nostra salutate et orationibus eorum nostram parvitatem conmendate. Quos multo affectu visitare desideraveram, sed quantum appetivit animi voluntas, tantum im- 30 pedivit corporis debilitas. 25 15 191. c) post hanc vocem ,fratres et' excidisse videtur; cf. epistolam proxime sequentem. — d) ,nibus' alio atramento superscriptum B. 2) In monasterio Doxanensi; v. Žák, 1. l. pag. 25. 35 192. a) ,vos' fortasse ead. manu, sed obscuriore atramento superscriptum B. 1) Ulricus. — 2) In monasterio Louňovicensi; v. Žák, l. l. pag. 26.
Strana 186
186 NUM. 193, 194. 1153—1158. 193. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Reinerum abbatem monet, ut consilio episcopi Moraviensis et abbatis Strahoviensis in omnibus se committat. Addit fratrem quendam R. apud se permanere permisisse. 11153—1158.] 5 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 64 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 274, num. 19. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 1I, num. 7. De tempore vide Žák, l. l. pag. 47. Reinero, dilecto amico et venerabili abbati, frater V.1 spiritu consilii et for- 10 titudinis habundare. Fateor karitati vestre, quod vestra dilectio et adversitas vestra ex parte cognita pene me compulerant contra vires meas sumere laborem veniendi ad vos. Sed infirmitas corporis succrescens tandem me ab hac intentione dolentem revocavit. Quia ergo corporali presentia vos" visitare non possum, litteris vestram dilectionem intuitu caritatis amoneo, ut propria voluntate omnino postposita consilio domini Morauiensis? et domini abbatis de Monte Syon3 aliorumque abbatum nostri ordinis vos in omnibus conmittere non dubitetis. Sic enim vestre saluti consuletis et fame, si ipsi vobis testimonium perhibuerint, quod in nullo a consilio eorum recesseritis. De fratre autem R., quem necessarium vobis esse dicitis, volo vos scire, quod, cum ad nos venisset, invenit matrem 20 suam et quosdam propinquos suos in tanta desolatione, ut a lacrimis non posset continere. Unde obnixe rogavit, ut eum aput nos aliquanto temporeb manere permitterem, sperans eorum desolationem sua presentia posse relevari, quod ei negare nullatenus potui. Valete. 15 194. 25 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Johannem, episcopum Olomucensem, exhortatur, ut abbatibus ordinis Praemonstratensis, qui in Bohemia sunt, con- gregatis, quomodo discordiae inter Reinerum abbatem et conventum eius com- ponendae sint, consilium reperiat. 11153—1158.) 30 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 64v—65 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 274, num. 20 = Žák, Listy Oldřicha probošta Steinfeldského, pag. 12, num. 8. De tempore cf. Žák op. l. pag. 47. 193. a) ,vos‘ eodem atramento superscriptum B. — b) ,tempore“ alia manus obscuriore 35 atramento superscripsit B. 1) Ulricus. — 2) Utrum Johannes III (1150—1157) an WV (1157—1172) hic dicatur, incertum restat. — 5) Gezonis.
186 NUM. 193, 194. 1153—1158. 193. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Reinerum abbatem monet, ut consilio episcopi Moraviensis et abbatis Strahoviensis in omnibus se committat. Addit fratrem quendam R. apud se permanere permisisse. 11153—1158.] 5 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 64 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 274, num. 19. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 1I, num. 7. De tempore vide Žák, l. l. pag. 47. Reinero, dilecto amico et venerabili abbati, frater V.1 spiritu consilii et for- 10 titudinis habundare. Fateor karitati vestre, quod vestra dilectio et adversitas vestra ex parte cognita pene me compulerant contra vires meas sumere laborem veniendi ad vos. Sed infirmitas corporis succrescens tandem me ab hac intentione dolentem revocavit. Quia ergo corporali presentia vos" visitare non possum, litteris vestram dilectionem intuitu caritatis amoneo, ut propria voluntate omnino postposita consilio domini Morauiensis? et domini abbatis de Monte Syon3 aliorumque abbatum nostri ordinis vos in omnibus conmittere non dubitetis. Sic enim vestre saluti consuletis et fame, si ipsi vobis testimonium perhibuerint, quod in nullo a consilio eorum recesseritis. De fratre autem R., quem necessarium vobis esse dicitis, volo vos scire, quod, cum ad nos venisset, invenit matrem 20 suam et quosdam propinquos suos in tanta desolatione, ut a lacrimis non posset continere. Unde obnixe rogavit, ut eum aput nos aliquanto temporeb manere permitterem, sperans eorum desolationem sua presentia posse relevari, quod ei negare nullatenus potui. Valete. 15 194. 25 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Johannem, episcopum Olomucensem, exhortatur, ut abbatibus ordinis Praemonstratensis, qui in Bohemia sunt, con- gregatis, quomodo discordiae inter Reinerum abbatem et conventum eius com- ponendae sint, consilium reperiat. 11153—1158.) 30 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 64v—65 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 274, num. 20 = Žák, Listy Oldřicha probošta Steinfeldského, pag. 12, num. 8. De tempore cf. Žák op. l. pag. 47. 193. a) ,vos‘ eodem atramento superscriptum B. — b) ,tempore“ alia manus obscuriore 35 atramento superscripsit B. 1) Ulricus. — 2) Utrum Johannes III (1150—1157) an WV (1157—1172) hic dicatur, incertum restat. — 5) Gezonis.
Strana 187
1153—1158. NUM. 194, 195. 187 5 10 15 Johanni, 1 dilecto domino et venerando Morauiensis ecclesie presuli, frater V., Steimveldensium fratrum inutilis servus, promereri euge servi boni.s Gratias agimus deo, qui procellas adversum vos exortas sua gratia ex parte conpressit, unde iam liber" aliorum necessitatibus securius animum intendere potestis ex- pertus in vestra tribulatione, qualiter calamitatibus aliorum condescendere debeatis. Super hiis enim, que in dominum abbatem R. acta esse cognovi, plurimum doleo, tum pro scandalo ordinis, tum quia personam eius semper specialiter dilexi. Unde contra vires meas proposueram assumere laborem veniendi ad vos, sed corporis infirmitas succrescens me tandem ab hac intentione dolentem removit. Vestram itaque sanctitatem, quam circa ordinem, quem professusb estis, fervere cognovi, suppliciter rogo et rogando exhortor, ut postposita omni mora congre- gatis abbatibus nostri ordinis, qui in Boemia sunt, super hoc tale consilium re- periat vestra prudentia, ut et scandalum, quod in loco illo tam crebro oritur, finem accipiat et locus ordini nostro semel traditus ab ordine non recedat. Quid autem domino abbati de Monte Sion super hoc scripserim," ipse vobis dicere poterit. Quod si vobis non placuerit, hoc tamen provideat vestra discretio,d ne sic presens scissura resarciatur, ut iterum et iterum rescindatur. Conservet deus sanctitatem vestram diu incolumem ad consolationem pauperum suorum. 195. 20 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, apud Danielem I, episcopum Pragensem, se excusat, quod corporis infirmitate impeditus eum visitare non possit. 11153—1158.) 25 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 65 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 275, num. 21 = Žák, Listy Oldřicha probošta Steinfeldského, pag. 12, num. 9. De tempore vide Žák 1. l. pag. 34. Daniheli, dilecto domino ac venerando Pragensis ecclesie presuli, frater V.,1 Steinveldensium fratrum inutilis servus," in omnibus gratie dei solatio re- foveri. Lectis litteris sanctitatis vestre novum in eis reperi genus pietatis, dum 30 35 195. 194. a) post hanc vocem circa quinque literae erasae sunt; ,liberalitate' corrigendum esse putat Roth. — b) ,profesus' B. — c) ,p' ex,b' eod. atramento corr. B. — d) ,discretio" alia, ut videtur, manus obscuriore atramento superscripsit B. 1) Utrum Johannes III (1150—1157) an Johannes IV (1157—1172) hic dicatur, in- certum restat. — 2) Ulricus. — 3) Luc. XIX, 17 et Math. XXV, 23. — 1) Reinerum; v. supra num. 191 et 193. a) ,servus' addidi. 1) Ulricus.
1153—1158. NUM. 194, 195. 187 5 10 15 Johanni, 1 dilecto domino et venerando Morauiensis ecclesie presuli, frater V., Steimveldensium fratrum inutilis servus, promereri euge servi boni.s Gratias agimus deo, qui procellas adversum vos exortas sua gratia ex parte conpressit, unde iam liber" aliorum necessitatibus securius animum intendere potestis ex- pertus in vestra tribulatione, qualiter calamitatibus aliorum condescendere debeatis. Super hiis enim, que in dominum abbatem R. acta esse cognovi, plurimum doleo, tum pro scandalo ordinis, tum quia personam eius semper specialiter dilexi. Unde contra vires meas proposueram assumere laborem veniendi ad vos, sed corporis infirmitas succrescens me tandem ab hac intentione dolentem removit. Vestram itaque sanctitatem, quam circa ordinem, quem professusb estis, fervere cognovi, suppliciter rogo et rogando exhortor, ut postposita omni mora congre- gatis abbatibus nostri ordinis, qui in Boemia sunt, super hoc tale consilium re- periat vestra prudentia, ut et scandalum, quod in loco illo tam crebro oritur, finem accipiat et locus ordini nostro semel traditus ab ordine non recedat. Quid autem domino abbati de Monte Sion super hoc scripserim," ipse vobis dicere poterit. Quod si vobis non placuerit, hoc tamen provideat vestra discretio,d ne sic presens scissura resarciatur, ut iterum et iterum rescindatur. Conservet deus sanctitatem vestram diu incolumem ad consolationem pauperum suorum. 195. 20 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, apud Danielem I, episcopum Pragensem, se excusat, quod corporis infirmitate impeditus eum visitare non possit. 11153—1158.) 25 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 65 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 275, num. 21 = Žák, Listy Oldřicha probošta Steinfeldského, pag. 12, num. 9. De tempore vide Žák 1. l. pag. 34. Daniheli, dilecto domino ac venerando Pragensis ecclesie presuli, frater V.,1 Steinveldensium fratrum inutilis servus," in omnibus gratie dei solatio re- foveri. Lectis litteris sanctitatis vestre novum in eis reperi genus pietatis, dum 30 35 195. 194. a) post hanc vocem circa quinque literae erasae sunt; ,liberalitate' corrigendum esse putat Roth. — b) ,profesus' B. — c) ,p' ex,b' eod. atramento corr. B. — d) ,discretio" alia, ut videtur, manus obscuriore atramento superscripsit B. 1) Utrum Johannes III (1150—1157) an Johannes IV (1157—1172) hic dicatur, in- certum restat. — 2) Ulricus. — 3) Luc. XIX, 17 et Math. XXV, 23. — 1) Reinerum; v. supra num. 191 et 193. a) ,servus' addidi. 1) Ulricus.
Strana 188
188 NUM. 195, 196. 1153—1158. ad eos visitandos me invitat vestra paternitas, pro quibus meum erat vestram exorare clementiam Unde verbis vestre dulcedinis excitatus b laborem viribus meis imparem subire proposueram, sed corporis infirmitas succrescens ab intentione me dolentem retracxit. Quia ergo corporali“ presentia vultum sublimitatis vestre diu desideratum videre prohibeor, spirituali affectu a vobis seiungi non patiar. Cotidianis enim orationibus pro mea parvitate personam vestram domino con- mendare non cessabo, quatinus eius gratia inter mundi huius turbines sic pru- dentiam vestram dirigat, ut nec fuscetur prosperisd nec deficiat in adversis. Karitas autem, qua pauperes Christi clementer respicitis, et inter procellas presentis vite vos tuebitur, et ad portum quietis optate perducet. Conservet deus sanctitatem 10 vestram diu incolumem ad consolationem pauperum suorum. 5 196. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezonem, abbatem Strahoviensem, ad se venire optat. Rogat, praecipiat fratri, qui temere in Bohemia remansit, ut sine mora redeat. Addit de pecunia a quodam Coloniense suscepta. 15 11153—1158.) Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 68 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 281, num. 30 = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 13, num. 10. De tempore vide Žák l. l. pag. 35. 20 Gezoni, dilecto domino et patri, frater V.1 valere in domino“ spiritu et corpore. Ex quo litteras vestras accepi, magno desiderio proposueram contra valitudinem corporis mei vestrum inplere mandatum non solum vobis occurrendo, sed etiam usque ad vos perveniendo; sed quedam oculta negotia interim nobis occurrerunt, que sine magno dispendio ecclesie nostre relinquere non potui. Unde quantum audeo paternitatem vestram" magno affectu supplicando rogo, ut quia Wirziburh nobis occurrere proposueratis, reliquum iter usque ad nos perfi- ciendo veniatis. De cetero dilectionem vestram rogamus, ut fratri, qui in Boemia temere remansit, ex nostra parte in virtute obedientie precipiatis, ut remota omni dilatione ad nos redire festinet, si non vult anathemati subiacere. Rogamus etiam 30 vos, ut domino episcopo2 dicatis, quod ordo non patitur, quod fratres nostri alibi maneant, nisi in abbatiis ordinis nostri aut in possessionibus“ ad abbatias 25 195. b) ,excitans' B. — c) ex ,corporis‘ corr. B. — d) ,properis' B. 196. a) ,in domino‘ alio atramento superscriptum B. — b) ,uram' (sine abbreviaturae signo) B. — c) ,ses' eod. atramento superscriptum B. 1) Ulricus. — 2) Danieli I; v. epist. proxime sequentem. 35
188 NUM. 195, 196. 1153—1158. ad eos visitandos me invitat vestra paternitas, pro quibus meum erat vestram exorare clementiam Unde verbis vestre dulcedinis excitatus b laborem viribus meis imparem subire proposueram, sed corporis infirmitas succrescens ab intentione me dolentem retracxit. Quia ergo corporali“ presentia vultum sublimitatis vestre diu desideratum videre prohibeor, spirituali affectu a vobis seiungi non patiar. Cotidianis enim orationibus pro mea parvitate personam vestram domino con- mendare non cessabo, quatinus eius gratia inter mundi huius turbines sic pru- dentiam vestram dirigat, ut nec fuscetur prosperisd nec deficiat in adversis. Karitas autem, qua pauperes Christi clementer respicitis, et inter procellas presentis vite vos tuebitur, et ad portum quietis optate perducet. Conservet deus sanctitatem 10 vestram diu incolumem ad consolationem pauperum suorum. 5 196. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezonem, abbatem Strahoviensem, ad se venire optat. Rogat, praecipiat fratri, qui temere in Bohemia remansit, ut sine mora redeat. Addit de pecunia a quodam Coloniense suscepta. 15 11153—1158.) Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 68 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 281, num. 30 = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 13, num. 10. De tempore vide Žák l. l. pag. 35. 20 Gezoni, dilecto domino et patri, frater V.1 valere in domino“ spiritu et corpore. Ex quo litteras vestras accepi, magno desiderio proposueram contra valitudinem corporis mei vestrum inplere mandatum non solum vobis occurrendo, sed etiam usque ad vos perveniendo; sed quedam oculta negotia interim nobis occurrerunt, que sine magno dispendio ecclesie nostre relinquere non potui. Unde quantum audeo paternitatem vestram" magno affectu supplicando rogo, ut quia Wirziburh nobis occurrere proposueratis, reliquum iter usque ad nos perfi- ciendo veniatis. De cetero dilectionem vestram rogamus, ut fratri, qui in Boemia temere remansit, ex nostra parte in virtute obedientie precipiatis, ut remota omni dilatione ad nos redire festinet, si non vult anathemati subiacere. Rogamus etiam 30 vos, ut domino episcopo2 dicatis, quod ordo non patitur, quod fratres nostri alibi maneant, nisi in abbatiis ordinis nostri aut in possessionibus“ ad abbatias 25 195. b) ,excitans' B. — c) ex ,corporis‘ corr. B. — d) ,properis' B. 196. a) ,in domino‘ alio atramento superscriptum B. — b) ,uram' (sine abbreviaturae signo) B. — c) ,ses' eod. atramento superscriptum B. 1) Ulricus. — 2) Danieli I; v. epist. proxime sequentem. 35
Strana 189
1153—1158. NUM. 196—198. 189 pertinentibus.' De cetero quidam Coloniensis, qui filiam suam ad vos duxit, me rogavit, ut vobis scriberem, quod pro ea V marcas dedit, quas quia secum ferre ausus non fuit, nobis eas servandas conmisit, donec talis nuntius vester ad nos Valete. veniat, per quem vobis eas tute mittere possimus. 5 197. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Danieli, episcopo Pragensi, significat instituta ordinis non pati, ut fratri R. facultatem apud eum permanendi det. 11153—1158.] 10 Apographum in cod. ms. saec. XII. bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 68v—69 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 282, num. 31. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 14, num. II. De tempore vide Žák 1. l. pag. 35. Dilecto domino et digne venerando Daniheli, Pragensis ecclesie episcopo, 15 frater V.,1 Steinueldensium fratrum inutilis servus, promereri euge servi boni.2 Lectis litteris karitatis vestre vehementer dolui me accepisse aliquam peticionem subli- mitatis vestre, quam implere non audeo. Proposueram enim non solum peticio- nibus vestris obsequi, sed et mandatis vestris in omnibus fideliter" obedire. Quod autem per litteras vestras a me querit vestra dignatio, notum vobis facimus 20 esse contra instituta ordinis nostri,3 que omnio proibent fratres nostros alibi manere quam in abbatiis ordinis nostri aut in possessionibus ad abbatias pertinen- tibus. Quod autem fratrem R. ad tempus vobiscum manere sustinui, scire vos volo, quod ad hanc transgressionem me conpulit vestre persone magna dilectio, quam singulariter venerandam esse intelligo. Conservet deusb sanctitatem 25 vestram diu incolumem ad consolationem pauperum suorum. 198. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezoni, abbati Strahoviensi, de pecunia Reinero abbati quondam commissa scribit eumque rogat, ut eam sibi reddi faciat. 11153—1158.) 30 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episc. Maguntiae fol. 69 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 283, num. 32. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 14, num. 12. 35 196. 5) V. Statuta ord. Praemonstratensis dist. I. c. XXII. (Averbode 1898) pag. 74. 197. a) ,de' eodem atramento superscriptum B. — b) quae subsequuntur, ex epist. superius sub num. 195 edita supplevi; in B conclusio haec tantum verbis ,et cetera‘ indicatur. 1) Ulricus. — 9) V. Luc. XIX, 17; Matth. XXV, 23. — 3) V. epist. praecedentem not. 3.
1153—1158. NUM. 196—198. 189 pertinentibus.' De cetero quidam Coloniensis, qui filiam suam ad vos duxit, me rogavit, ut vobis scriberem, quod pro ea V marcas dedit, quas quia secum ferre ausus non fuit, nobis eas servandas conmisit, donec talis nuntius vester ad nos Valete. veniat, per quem vobis eas tute mittere possimus. 5 197. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Danieli, episcopo Pragensi, significat instituta ordinis non pati, ut fratri R. facultatem apud eum permanendi det. 11153—1158.] 10 Apographum in cod. ms. saec. XII. bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 68v—69 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 282, num. 31. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 14, num. II. De tempore vide Žák 1. l. pag. 35. Dilecto domino et digne venerando Daniheli, Pragensis ecclesie episcopo, 15 frater V.,1 Steinueldensium fratrum inutilis servus, promereri euge servi boni.2 Lectis litteris karitatis vestre vehementer dolui me accepisse aliquam peticionem subli- mitatis vestre, quam implere non audeo. Proposueram enim non solum peticio- nibus vestris obsequi, sed et mandatis vestris in omnibus fideliter" obedire. Quod autem per litteras vestras a me querit vestra dignatio, notum vobis facimus 20 esse contra instituta ordinis nostri,3 que omnio proibent fratres nostros alibi manere quam in abbatiis ordinis nostri aut in possessionibus ad abbatias pertinen- tibus. Quod autem fratrem R. ad tempus vobiscum manere sustinui, scire vos volo, quod ad hanc transgressionem me conpulit vestre persone magna dilectio, quam singulariter venerandam esse intelligo. Conservet deusb sanctitatem 25 vestram diu incolumem ad consolationem pauperum suorum. 198. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezoni, abbati Strahoviensi, de pecunia Reinero abbati quondam commissa scribit eumque rogat, ut eam sibi reddi faciat. 11153—1158.) 30 Apographum in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episc. Maguntiae fol. 69 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 283, num. 32. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 14, num. 12. 35 196. 5) V. Statuta ord. Praemonstratensis dist. I. c. XXII. (Averbode 1898) pag. 74. 197. a) ,de' eodem atramento superscriptum B. — b) quae subsequuntur, ex epist. superius sub num. 195 edita supplevi; in B conclusio haec tantum verbis ,et cetera‘ indicatur. 1) Ulricus. — 9) V. Luc. XIX, 17; Matth. XXV, 23. — 3) V. epist. praecedentem not. 3.
Strana 190
190 NUM. 198—201 1153—1158. — 1154—1159 SEPT. 1. Gezoni, dilecto“ et venerabili patri, frater V.1 salutem mentis et cor- poris. Scitis, quod dominus R.2 ab abbatia sua remotus quendam puerum, qui ei causa conversionis conmissus fuerat, secum reduxit, pecunia autem, que ei cum puero data fuit, in usus fratrum cessit. Mater verob et amici pueri con- tinuo, ut dominus R. rediit, eandem pecuniam satis inpatienter repetierunt. Consilio autem fratrum et quorumdam amicorum nostrorum, qui inter matrem pueri et dominum R. mediatores fuerunt, marcam argenti de nostra ecclesia ei dari feci hac spe, ut vos nobis eam reddi faciatis, sicut dominus R. vos promisisse testatur. 5 199. Fridericus I, imperator Romanorum, cuidam fideli suo de Cremona, nomine 10 Tinto Mussa de Gatta, ius comitatus concedit. — Inter testes, qui interfuerunt: ,Daniel, Pragensis episcopus'. Iuxta Melagnanum super Vitablam 1 1159 mai 17. Böhmer, Acta imperii selecta pag. 98, num. 106. — Stumpf, Reg. num. 3854. 200. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae in loco Rebdorf a Conrado, episcopo Eichstädtensi, constructae tutelam suscipit. — Inter testes: �Daniel, Pra- gensis episcopuss. Apud Novam Laudam 1159 aug. 1. Monum. Bоica XXXI. I, рag. 413, num. 219. — Erben, Reg. I. pag. 133, num. 219. — 20 Stumpf, Reg. num. 3861. 201. Hadrianus IV papa monasterii sancti Stephani Gradicensis prope Olomuc, ordinis Praemonstratensis, tutelam suscipit, eiusque possessiones et iura con- firmat, petente Ottone III, duce Olomucense. 11154—1159 sept. 1./ 25 Privilegium deperditum est. Exstat tantum fragmentum adulteratum apud Sibenaicher, Historica relatio de conditoribus . . . mon. Gradicensis; cod. ms. saec. XVII in tabulario terrae Morav. Brunnae, fol. 31 v, qui de privilegii concessione his verbis refert: Dicebatur hic primus lex ord. Praemonstr.] Gradicensis abbas a vulgo non Georgius, sed rudi idiomate 30 198. a) ,dilecto‘ eodem atramento superscriptum. — b) ,vero' alio atramento magis dis- tincto superscriptum. 1) Ulricus. — 1) Reinerus. 199. 1) Melegnano super Vetabbiam a Mediolano versus meridiem et orientem.
190 NUM. 198—201 1153—1158. — 1154—1159 SEPT. 1. Gezoni, dilecto“ et venerabili patri, frater V.1 salutem mentis et cor- poris. Scitis, quod dominus R.2 ab abbatia sua remotus quendam puerum, qui ei causa conversionis conmissus fuerat, secum reduxit, pecunia autem, que ei cum puero data fuit, in usus fratrum cessit. Mater verob et amici pueri con- tinuo, ut dominus R. rediit, eandem pecuniam satis inpatienter repetierunt. Consilio autem fratrum et quorumdam amicorum nostrorum, qui inter matrem pueri et dominum R. mediatores fuerunt, marcam argenti de nostra ecclesia ei dari feci hac spe, ut vos nobis eam reddi faciatis, sicut dominus R. vos promisisse testatur. 5 199. Fridericus I, imperator Romanorum, cuidam fideli suo de Cremona, nomine 10 Tinto Mussa de Gatta, ius comitatus concedit. — Inter testes, qui interfuerunt: ,Daniel, Pragensis episcopus'. Iuxta Melagnanum super Vitablam 1 1159 mai 17. Böhmer, Acta imperii selecta pag. 98, num. 106. — Stumpf, Reg. num. 3854. 200. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae in loco Rebdorf a Conrado, episcopo Eichstädtensi, constructae tutelam suscipit. — Inter testes: �Daniel, Pra- gensis episcopuss. Apud Novam Laudam 1159 aug. 1. Monum. Bоica XXXI. I, рag. 413, num. 219. — Erben, Reg. I. pag. 133, num. 219. — 20 Stumpf, Reg. num. 3861. 201. Hadrianus IV papa monasterii sancti Stephani Gradicensis prope Olomuc, ordinis Praemonstratensis, tutelam suscipit, eiusque possessiones et iura con- firmat, petente Ottone III, duce Olomucense. 11154—1159 sept. 1./ 25 Privilegium deperditum est. Exstat tantum fragmentum adulteratum apud Sibenaicher, Historica relatio de conditoribus . . . mon. Gradicensis; cod. ms. saec. XVII in tabulario terrae Morav. Brunnae, fol. 31 v, qui de privilegii concessione his verbis refert: Dicebatur hic primus lex ord. Praemonstr.] Gradicensis abbas a vulgo non Georgius, sed rudi idiomate 30 198. a) ,dilecto‘ eodem atramento superscriptum. — b) ,vero' alio atramento magis dis- tincto superscriptum. 1) Ulricus. — 1) Reinerus. 199. 1) Melegnano super Vetabbiam a Mediolano versus meridiem et orientem.
Strana 191
1154—1159 SEPT. 1. — 1159 OCT. EX. NUM. 201, 202. 191 5 10 15 20 Jura. Huic in abbatiali subsellio collocato mox illustrissimus marchio Otto III, quo commodius cum fratribus suis obsequiis divinis sese sine sollicitudine et cura temporalium alimentorum mancipare posset, omnium bonorum antehac Gradicensi ecclesiae sub annum Christi 1078 ab avo suo Ottone primo collatorum possessiones cum iuribus, privilegiis libertatibusque universis denuo a se ratificatis confirmatisque liberalissime extradidit, atque sic extraditas ditiones universas speciali diplomate ab Adriano IV, pontifice maximo, qui recenter mortuo Eugenio III successerat, roborari fecit. Cavetur illo pontificio diplomate gravissimis verbis: „Ne futuris perpetuis temporibus ulli omnino hominum liceat ecclesiae Gradicensis possessiones, a domino fundatore illi appropriatas, perturbare, violare, temerare, auferre vel ablatas retinere aut quo- cunque alio modo divexare.“ Addita hac gravi et horrida comminatione, quam his formalibus apud Tetzelium reperio: „Si quis sciens contra eandem ecclesiam temere quid tentaverit, sciat se reatu divino innodatum existere et a sacratissimo corpore et sanguine domini nostri Jesu Christi alienum esse atque in extremo examine districtae ultioni subiaceat et cum impiis, qui non resurgent in iudicio reputetur. Omnipotentis iram in hac vita et in futura furorem contra se sentiat. Fiat habitatio eius deserta et in tabernaculis eius non sit qui inhabitet. Fiant filii eius orphani et uxor eius vidua, commotus commoveatur ipse et filii eius mendicent et eiiciantur de habitationibus suis. Scrutetur etiam foenerator omnem substanciam eius et diri- piant alieni labores eius. Orbis terrarum pugnet contra eos ac cuncta elementa sint eis contraria, sanctorumque omnium merita eos confundant et apertam vindictam in hac adhuc vita super eos ostendant. Cunctis autem eidem loco sua iura servantibus sit pax domini nostri Jesu Christi et fructum huius benedictionis Ill percipiant et ad districtum iudicem aeternae patriae proemia largientem gloriamque sempiternam secure ac feliciter perveniant amen.“ — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 265, num. 288. — Erben, Reg. I, pag. 130, num 291 et pag. 133, num. 298. — Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského, pag. 30 sq. 25 202. 30 Fridericus I, imperator Romanorum, „Rolando cancellario caeterisque cardi- nalibus, qui eum elegerunt Romanum pontificem“, 1 mandat, ut ad generalem curiam in octava epiphaniae? Papiae celebratam veniant, personarum ecclesia- sticarum totius imperii et aliorum regnorum sententiam recepturi et audituri. Addit: "Quod si ad tam celebrem aeclesiae conventum examinationis causa venire volueritis, karissimi principes nostri et aecclesiae katholicae,Herimannus Ferdensis," Daniel Bragensis, patres et episcopi venerabiles, quos de palatio nostro ad vos transmisimus una cum comite palatino,4 consanguineo nostro, aliisque legatis nostris securum vobis conductum prestabunt. 35 [1159 oct. ex.] Exstat in Gestis Friderici lib. IV c. 65 (55) ed. Waitz, pag. 246. — Erben, Reg. I, pag. 133, num. 300. — Monum. Germ. Leg. sect. W, Constitutiones I, pag. 255, num. 184. — Stumpf, Reg. num. 3869. 40 202. 1) Accepit nomen Alexandri III. — 3) I3 ian. 1160. Incepit vero concilium die 5. mensis februarii; v. Jaffé, Reg. pontif.2 II, pag. 419. — 1) Verdensis. — 4) Otto de Wit- telsbach; cf. Tourtual, Böhmens Antheil. Exkursheft zum Schisma (= Forschungen z. Reichs- u. Kirchengesch. d. XII Jh.), pag. 13 sq.
1154—1159 SEPT. 1. — 1159 OCT. EX. NUM. 201, 202. 191 5 10 15 20 Jura. Huic in abbatiali subsellio collocato mox illustrissimus marchio Otto III, quo commodius cum fratribus suis obsequiis divinis sese sine sollicitudine et cura temporalium alimentorum mancipare posset, omnium bonorum antehac Gradicensi ecclesiae sub annum Christi 1078 ab avo suo Ottone primo collatorum possessiones cum iuribus, privilegiis libertatibusque universis denuo a se ratificatis confirmatisque liberalissime extradidit, atque sic extraditas ditiones universas speciali diplomate ab Adriano IV, pontifice maximo, qui recenter mortuo Eugenio III successerat, roborari fecit. Cavetur illo pontificio diplomate gravissimis verbis: „Ne futuris perpetuis temporibus ulli omnino hominum liceat ecclesiae Gradicensis possessiones, a domino fundatore illi appropriatas, perturbare, violare, temerare, auferre vel ablatas retinere aut quo- cunque alio modo divexare.“ Addita hac gravi et horrida comminatione, quam his formalibus apud Tetzelium reperio: „Si quis sciens contra eandem ecclesiam temere quid tentaverit, sciat se reatu divino innodatum existere et a sacratissimo corpore et sanguine domini nostri Jesu Christi alienum esse atque in extremo examine districtae ultioni subiaceat et cum impiis, qui non resurgent in iudicio reputetur. Omnipotentis iram in hac vita et in futura furorem contra se sentiat. Fiat habitatio eius deserta et in tabernaculis eius non sit qui inhabitet. Fiant filii eius orphani et uxor eius vidua, commotus commoveatur ipse et filii eius mendicent et eiiciantur de habitationibus suis. Scrutetur etiam foenerator omnem substanciam eius et diri- piant alieni labores eius. Orbis terrarum pugnet contra eos ac cuncta elementa sint eis contraria, sanctorumque omnium merita eos confundant et apertam vindictam in hac adhuc vita super eos ostendant. Cunctis autem eidem loco sua iura servantibus sit pax domini nostri Jesu Christi et fructum huius benedictionis Ill percipiant et ad districtum iudicem aeternae patriae proemia largientem gloriamque sempiternam secure ac feliciter perveniant amen.“ — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 265, num. 288. — Erben, Reg. I, pag. 130, num 291 et pag. 133, num. 298. — Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského, pag. 30 sq. 25 202. 30 Fridericus I, imperator Romanorum, „Rolando cancellario caeterisque cardi- nalibus, qui eum elegerunt Romanum pontificem“, 1 mandat, ut ad generalem curiam in octava epiphaniae? Papiae celebratam veniant, personarum ecclesia- sticarum totius imperii et aliorum regnorum sententiam recepturi et audituri. Addit: "Quod si ad tam celebrem aeclesiae conventum examinationis causa venire volueritis, karissimi principes nostri et aecclesiae katholicae,Herimannus Ferdensis," Daniel Bragensis, patres et episcopi venerabiles, quos de palatio nostro ad vos transmisimus una cum comite palatino,4 consanguineo nostro, aliisque legatis nostris securum vobis conductum prestabunt. 35 [1159 oct. ex.] Exstat in Gestis Friderici lib. IV c. 65 (55) ed. Waitz, pag. 246. — Erben, Reg. I, pag. 133, num. 300. — Monum. Germ. Leg. sect. W, Constitutiones I, pag. 255, num. 184. — Stumpf, Reg. num. 3869. 40 202. 1) Accepit nomen Alexandri III. — 3) I3 ian. 1160. Incepit vero concilium die 5. mensis februarii; v. Jaffé, Reg. pontif.2 II, pag. 419. — 1) Verdensis. — 4) Otto de Wit- telsbach; cf. Tourtual, Böhmens Antheil. Exkursheft zum Schisma (= Forschungen z. Reichs- u. Kirchengesch. d. XII Jh.), pag. 13 sq.
Strana 192
192 NUM. 203, 204. 1159 DEC. 5. — 1159 S. D. 203. Victor IV papa Henrici, abbatis Laureshamensis, erga se studium laudat eique gratias agit de „sancto consilio, quod Fridericus, Romanorum imperator augustus, ad restaurandam ecclesiae unitatem et haeresim scismaticam resecandam eius aliorumqne consilio dispensaverit.“ Hermannum Verdensem et Danielem Pragensem episcopos de statu et proposito suo narraturos esse addit. 5 Vetrallae 1159 dec. 5. Apographum in Chron. Lauresham. in Monum. Germ., Script. XXI, pag. 445. — Erben, Reg. I, pag. 133, num. 301. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 14428. 204. 10 Vladislaus I, rex Bohemiae, monasterio Waldsassensi ambitum quendam in silva provinciae Sedlecensis et praedium ,Preolac' dictum donat. 1159. Apographum in Libro privilegiorum mon. Waldsassensis saec. XIV in tabulario regni Ba- variae Monacensi (sign.: Kl. Waldsass. Litteral. No. 17] fol. 38 (B). 15 Ad donationem hanc fortasse spectant ea, quae in posteriore parte Chron. Waldsass. Ottonis prioris adnotantur: Anno MCLX Wladislaus II, rex Boemie, fuit in nostro monasterio, cui et solennem fecit donationem‘ (Oefele, Rer. Boicarum Script. I. pag. 65). In " nomine sancte et individue trinitatis. Wadizlaus, dei gracia rex Boemorum serenissimus. Qui transitoriis munere divino bonis habundamus et temporalium 20 incrementis honorum pre proavis nostris gloriamur, salutem anime pensantes congruum esse credimus presencia pro futuris, terrena pro celestibus commutare. Quapropter deum de suis muneribus honorare volentes et in oracionibus pauperum Christi, qui sunt in ecclesia Waltsassensi in nomine domini congregati, plurimum confidentes, pro amore Christi et salute anime tam mee quam predecessorum meorum ac pro eorum peticionis obtentu in silva provincie Zedilcensis ambitum, quod sclavonice vgeidb dicitur, et quoddam predium Preolac! nominatum cum omnibus appendiciis suis prenotate ecclesie communi omnium primatum assensu hereditario iure possidendum donavimus, spiritaliac cum populo dei commercia taxantes, quatinus et illorum inopia ex nostra habundancia suppleatur et nostris 30 excessibus desiderata ex eorum oracionibus venia et consolacio prestetur. Ut autem nostre devocionis donacio rata et inconcussa permaneat, omnes quicumque hoc factum violare et in pauperes Christi manum mittere presumpserint,d regie maiestatis et tocius terre reos ac perpetue dampnacioni et excommunicacioni subditos per presencia scripta moderni sive futuri temporis fidelibus significamus 35 25 204. a) Praefixa est inscriptio haec: ,Privilegium sub domino Gerlaco abbate'. — b) ita B. — c) ,spitalia' B. — d) ,presumpserit' B. 1) Fortasse Přivlaky, germ. Pröhlig, distr. pol. Žatec (Saaz).
192 NUM. 203, 204. 1159 DEC. 5. — 1159 S. D. 203. Victor IV papa Henrici, abbatis Laureshamensis, erga se studium laudat eique gratias agit de „sancto consilio, quod Fridericus, Romanorum imperator augustus, ad restaurandam ecclesiae unitatem et haeresim scismaticam resecandam eius aliorumqne consilio dispensaverit.“ Hermannum Verdensem et Danielem Pragensem episcopos de statu et proposito suo narraturos esse addit. 5 Vetrallae 1159 dec. 5. Apographum in Chron. Lauresham. in Monum. Germ., Script. XXI, pag. 445. — Erben, Reg. I, pag. 133, num. 301. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 14428. 204. 10 Vladislaus I, rex Bohemiae, monasterio Waldsassensi ambitum quendam in silva provinciae Sedlecensis et praedium ,Preolac' dictum donat. 1159. Apographum in Libro privilegiorum mon. Waldsassensis saec. XIV in tabulario regni Ba- variae Monacensi (sign.: Kl. Waldsass. Litteral. No. 17] fol. 38 (B). 15 Ad donationem hanc fortasse spectant ea, quae in posteriore parte Chron. Waldsass. Ottonis prioris adnotantur: Anno MCLX Wladislaus II, rex Boemie, fuit in nostro monasterio, cui et solennem fecit donationem‘ (Oefele, Rer. Boicarum Script. I. pag. 65). In " nomine sancte et individue trinitatis. Wadizlaus, dei gracia rex Boemorum serenissimus. Qui transitoriis munere divino bonis habundamus et temporalium 20 incrementis honorum pre proavis nostris gloriamur, salutem anime pensantes congruum esse credimus presencia pro futuris, terrena pro celestibus commutare. Quapropter deum de suis muneribus honorare volentes et in oracionibus pauperum Christi, qui sunt in ecclesia Waltsassensi in nomine domini congregati, plurimum confidentes, pro amore Christi et salute anime tam mee quam predecessorum meorum ac pro eorum peticionis obtentu in silva provincie Zedilcensis ambitum, quod sclavonice vgeidb dicitur, et quoddam predium Preolac! nominatum cum omnibus appendiciis suis prenotate ecclesie communi omnium primatum assensu hereditario iure possidendum donavimus, spiritaliac cum populo dei commercia taxantes, quatinus et illorum inopia ex nostra habundancia suppleatur et nostris 30 excessibus desiderata ex eorum oracionibus venia et consolacio prestetur. Ut autem nostre devocionis donacio rata et inconcussa permaneat, omnes quicumque hoc factum violare et in pauperes Christi manum mittere presumpserint,d regie maiestatis et tocius terre reos ac perpetue dampnacioni et excommunicacioni subditos per presencia scripta moderni sive futuri temporis fidelibus significamus 35 25 204. a) Praefixa est inscriptio haec: ,Privilegium sub domino Gerlaco abbate'. — b) ita B. — c) ,spitalia' B. — d) ,presumpserit' B. 1) Fortasse Přivlaky, germ. Pröhlig, distr. pol. Žatec (Saaz).
Strana 193
1159 S. D. — 1160 FEBR. EX. NUM. 204—207. 193 5 10 et sigilli nostri inpressione confirmamus ac subscriptorum testium testimonio roboramus. Henricus, Theobaldus, hii fratres regis, Fridericus filius regis. Ordinis clericalis: Geruasius cancellarius regis et prepositus Wissigradensis, Vldericus prepositus Pragensis, Iurata prepositus Melnicensis,e Petrus prepositus Bolesi- lensis,' Domicilanus prepositus Lutomericensis, Albertus prepositus Sachikensis; Naches castellanus Pragensis, Henricus castellanus Sathensis, Vezene castellanus Bolesilensis,“ Quhalech castellanus Vadizicensis,h Chothebor agaso regis, Chochan dapifer regis, Wezel pincerna regis, Marchuart camerarius regis, Zuezlaus castel- lanus Gradicensis, Stibor castellanus Budisinensis, Zauisa' castellanus Zedeli- censis. Acta sunt autem hec anno ab incarnacione domini MCLVIIII, indictione VII, anno regni eius primo. 205. Arnoldus, Ballenstadensis 1 abbas, duas villulas trans Mildam, hactenus a Slavis possessas, Flamingis vendit sub testimonio ,Thietboldi, ducis Bohemie'. 15 1159. v. Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 331, num. 454; idem, Albrecht d. Bar, pag. 468, num. 39. — v. Raumer, Reg. hist. Brandenburg., num. 1278. 206. Fridericus I, imperator Romanorum, Pelegrino, patriarchae Aquileiensi, 20 eiusque successoribus episcopatum Bellunensem cum toto comitatu et pertinentiis donat. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis episcopus." Papiae in generali concilio 1160 febr. 15. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 438, num. 10. — Stumpf, Reg. num. 3892. 207. 25 Peregrinus, Aquileiensis patriarcha, Arnaldus Maguntinus, Reinaldus Colo- niensis, Wichmannus Magdeburgensis et Hartwicus Bremensis archiepiscopi et universi episcopi et abbates et viri religiosi in concilio Papiae congregati causa audita et testimoniis comprobata Victoris IV papae electionem confirmant Rolandi (Alexandri III) electionem cassant eumque anathematizant. Quam sententiam 30 204. e) ,Melinensis B. — f) ,Bosecilensis' B. — &) ex ,Bolesilinsis' corr. B. — h) ita B. — i) ,Zausa‘ B. — k) ,Zedesicensis' B. 205. 1) Ballenstedt, oppidum et monast. ord. s. Benedicti in ducatu Anhaltensi.
1159 S. D. — 1160 FEBR. EX. NUM. 204—207. 193 5 10 et sigilli nostri inpressione confirmamus ac subscriptorum testium testimonio roboramus. Henricus, Theobaldus, hii fratres regis, Fridericus filius regis. Ordinis clericalis: Geruasius cancellarius regis et prepositus Wissigradensis, Vldericus prepositus Pragensis, Iurata prepositus Melnicensis,e Petrus prepositus Bolesi- lensis,' Domicilanus prepositus Lutomericensis, Albertus prepositus Sachikensis; Naches castellanus Pragensis, Henricus castellanus Sathensis, Vezene castellanus Bolesilensis,“ Quhalech castellanus Vadizicensis,h Chothebor agaso regis, Chochan dapifer regis, Wezel pincerna regis, Marchuart camerarius regis, Zuezlaus castel- lanus Gradicensis, Stibor castellanus Budisinensis, Zauisa' castellanus Zedeli- censis. Acta sunt autem hec anno ab incarnacione domini MCLVIIII, indictione VII, anno regni eius primo. 205. Arnoldus, Ballenstadensis 1 abbas, duas villulas trans Mildam, hactenus a Slavis possessas, Flamingis vendit sub testimonio ,Thietboldi, ducis Bohemie'. 15 1159. v. Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 331, num. 454; idem, Albrecht d. Bar, pag. 468, num. 39. — v. Raumer, Reg. hist. Brandenburg., num. 1278. 206. Fridericus I, imperator Romanorum, Pelegrino, patriarchae Aquileiensi, 20 eiusque successoribus episcopatum Bellunensem cum toto comitatu et pertinentiis donat. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis episcopus." Papiae in generali concilio 1160 febr. 15. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 438, num. 10. — Stumpf, Reg. num. 3892. 207. 25 Peregrinus, Aquileiensis patriarcha, Arnaldus Maguntinus, Reinaldus Colo- niensis, Wichmannus Magdeburgensis et Hartwicus Bremensis archiepiscopi et universi episcopi et abbates et viri religiosi in concilio Papiae congregati causa audita et testimoniis comprobata Victoris IV papae electionem confirmant Rolandi (Alexandri III) electionem cassant eumque anathematizant. Quam sententiam 30 204. e) ,Melinensis B. — f) ,Bosecilensis' B. — &) ex ,Bolesilinsis' corr. B. — h) ita B. — i) ,Zausa‘ B. — k) ,Zedesicensis' B. 205. 1) Ballenstedt, oppidum et monast. ord. s. Benedicti in ducatu Anhaltensi.
Strana 194
194 NUM. 207, 208. 1160 FEBR. EX. — 1160 IUN. 16. ut universi christiani ratam firmamque teneant, hortantur. — Concilii decretis inter alios „rex Ungarorum, rex Danorum, rex Boemie per legatos et litteras suas consenserunt.“ Inter episcopos, qui interfuerunt et consenserunt, etiam (Daniel) Pragensis subscribitur. [1160 febr. ex.] 5 Monum. Germ. Leg. sectio I, Constitutiones I, pag. 265, num. 190. — Erben, Reg. I. pag. 133, num. 302. 208. Vladislaus I, rex Bohemiae, possessiones monasterii sancti Stephani (Gradi- censis) prope Olomuc confirmat, petente Blasio abbate. 10 Pragae 1160 iun. 16. Autographum in membrana scriptum in tabulario Musaei regni Bohemiae Pragae (A). (Hugo), Annales ord. Praemonstratensis, I, Probationes pag. 599. — Vorgeschützt — jedoch ohnerwiesen gebliebenes Eigenthum in der bei einem hochlöblich kaiser kgl. Landrecht im Marggr. Mähren von denen Dobromielitzer Guthinhaberen wider das Kloster-Stift Hradisch .... um einen Antheil der zu dem Stiftdorf Hradschan gehörig Huthweide. Znaym [17512] fol. D2b—E. — Zu Recht-gegründete Iustification deren von Seiten des Kloster-Stifts Hradisch s. ord. Praemonstr. innhabenden Beneficiorum curatorum (1760) fol. F (ex autogr.). — Piter, Thesaurus absconditus, pag. 187. = Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 409 (series testium). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 270, num. 293 (ex apo- grapho Friebekii). — Erben, Reg. I, pag. 134, num. 304 (extr. ex A). — Imaginem photo- graphicam praebet Sickel, Monumenta graphica medii aevi, fasc. III, tab. 7. 15 20 Privilegium manu quadam ignota exaratum extra cancellariam regiam scriptum esse videtur; quod cum alia tum id potissimum indicat, quod eandem manum in nullo prorsus alio Vladislai regis diplomate deprehendimus, quodque ne de uno quidem autographo 25 eorum, quae ad nos pervenerunt, Vladislai regis diplomatum probari potest in cancellaria regia esse scriptum. — In diplomate conficiendo scriba donationis privilegium, quod Ottone principe auctore anno 1078 datum est (v. num. 79), adhibuit: ex quo bonorum, quibus Otto monasterium donavit, elenchum ad verbum fere descripsit. — Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského, pag. 22 et 31 sq. Anno dominice incarnationis millesimo centesimo sexagesimo, epactarum XI, concurrentium V, indictionis VIII. Ego Wladizlaus dei gratia secundus rex Boemorum] divina propiciante clementia cognoscens ministros ęcclesię, que est secus urbem Olomucz edificata in nomine sanctę et individue trinitatis et in honore beati prothomartyris Stephani 1 ] dedicata, nocte dieque in dei laudibus iugiter 35 insudare et tantorum dei athletarum orationum particeps cupiens fieri corde et animo humiliter cępi excogitare, qua ratione] mei celebritas memorię apud illos posset haberi in secula sine fine. Unde omnipotentis dei inspirante gratia ac 30 208. 1) Hradiště, alias Hradisko, germ. Hradisch.
194 NUM. 207, 208. 1160 FEBR. EX. — 1160 IUN. 16. ut universi christiani ratam firmamque teneant, hortantur. — Concilii decretis inter alios „rex Ungarorum, rex Danorum, rex Boemie per legatos et litteras suas consenserunt.“ Inter episcopos, qui interfuerunt et consenserunt, etiam (Daniel) Pragensis subscribitur. [1160 febr. ex.] 5 Monum. Germ. Leg. sectio I, Constitutiones I, pag. 265, num. 190. — Erben, Reg. I. pag. 133, num. 302. 208. Vladislaus I, rex Bohemiae, possessiones monasterii sancti Stephani (Gradi- censis) prope Olomuc confirmat, petente Blasio abbate. 10 Pragae 1160 iun. 16. Autographum in membrana scriptum in tabulario Musaei regni Bohemiae Pragae (A). (Hugo), Annales ord. Praemonstratensis, I, Probationes pag. 599. — Vorgeschützt — jedoch ohnerwiesen gebliebenes Eigenthum in der bei einem hochlöblich kaiser kgl. Landrecht im Marggr. Mähren von denen Dobromielitzer Guthinhaberen wider das Kloster-Stift Hradisch .... um einen Antheil der zu dem Stiftdorf Hradschan gehörig Huthweide. Znaym [17512] fol. D2b—E. — Zu Recht-gegründete Iustification deren von Seiten des Kloster-Stifts Hradisch s. ord. Praemonstr. innhabenden Beneficiorum curatorum (1760) fol. F (ex autogr.). — Piter, Thesaurus absconditus, pag. 187. = Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 409 (series testium). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 270, num. 293 (ex apo- grapho Friebekii). — Erben, Reg. I, pag. 134, num. 304 (extr. ex A). — Imaginem photo- graphicam praebet Sickel, Monumenta graphica medii aevi, fasc. III, tab. 7. 15 20 Privilegium manu quadam ignota exaratum extra cancellariam regiam scriptum esse videtur; quod cum alia tum id potissimum indicat, quod eandem manum in nullo prorsus alio Vladislai regis diplomate deprehendimus, quodque ne de uno quidem autographo 25 eorum, quae ad nos pervenerunt, Vladislai regis diplomatum probari potest in cancellaria regia esse scriptum. — In diplomate conficiendo scriba donationis privilegium, quod Ottone principe auctore anno 1078 datum est (v. num. 79), adhibuit: ex quo bonorum, quibus Otto monasterium donavit, elenchum ad verbum fere descripsit. — Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského, pag. 22 et 31 sq. Anno dominice incarnationis millesimo centesimo sexagesimo, epactarum XI, concurrentium V, indictionis VIII. Ego Wladizlaus dei gratia secundus rex Boemorum] divina propiciante clementia cognoscens ministros ęcclesię, que est secus urbem Olomucz edificata in nomine sanctę et individue trinitatis et in honore beati prothomartyris Stephani 1 ] dedicata, nocte dieque in dei laudibus iugiter 35 insudare et tantorum dei athletarum orationum particeps cupiens fieri corde et animo humiliter cępi excogitare, qua ratione] mei celebritas memorię apud illos posset haberi in secula sine fine. Unde omnipotentis dei inspirante gratia ac 30 208. 1) Hradiště, alias Hradisko, germ. Hradisch.
Strana 195
1160 IUN. 16. NUM. 208. 195 5 10 15 20 institutione ammonitus canonica, venerabili eiusdem ęcclesię abbate, domino Blasio, meo occurrente ac favente desiderio, fratrum prothomartyris Stephani precibus me subdidi atque, ut eorum orationum particeps sine fine fierem, devotus munus communionis suscepi. At ego, ne fratres meos in Christo dilectissimos gratuito mihi fraternitate concessa aliquo modo aggravare videar, in signum hoc sacratissimi pacti inter nos habiti, in retributionem pro mea regnique mei incolo- mitate ac stabilitate unaque pro germanorum meorum, tam Teobaldi quam Heinrici, necnon filii mei Friderici meorumque remissione peccatorum, quicquid illis propinquorum," videlicet avi mei, primi regis Boemorum Wratizlai, ac primi ducis Morauiensium senioris Ottonis et prudens discretio ad usum in nomine domini studuit deputare necnon et omnium principum Morauiensium, ea sic se haberi et gaudeo et laudo, insuper et regie potestatis auctoritate ac consensu omnium primatum Boemię confirmo, et ne hoc posteros latere queat, sub testimonio scripturę meo signo munitę usquequaque ratum esse commendo. Villarum autem nomina, que in obsequio eorum in privilegiis patrum scripta reperiuntur, sunt hęc: * Kyseleuici,“ * Rochin," * Gaicin,“ Vgezdb“ * ; in Boemia que nominatur Vlipi.6 Preterea data est curia, que nominatur Vsobren' cum suis adiacentibus villis sub omni tributo et consuetudine, sicut ante solvebat dominę suę. Data estc et silva que vocaturd Luboczca. In Boemia duę villę, quas dedit rex primus Wratizlaus ęcclesię: Vgerzco,8 Nedamirice." Nakel 1° ea conditione, ut qui eam inhabitare deliberant, cum tributo beato Stephano decimas solvant, ceteris vero ad imperium ducis bella exercentibus, sive urbem aut ponteme reparantibus,' seu sub qualibet necessitate laborantibus, non aliud, quam quod prefatus pater cenobii iusserit, faciant. Vgezd Lasanę,11 Lubos,12 Popouici,18 Selechouici,14 Sadlouici,15 Gradcane,16 Jusatici, g17 Zlobici,18 Bezmirov,19 Obid- 25 30 208. a) ,piuquor‘ A. — b) ,g' ex ,a‘ statim inter scribendum corr. A. — c) ,est‘ eod. atramento superscriptum A. — d) prima hasta literae ,u‘ in vocis initio radendo correcta ex l' A. — e) ,o' ex ,a' statim inter scribendum corr. A. — f) re‘ eod. atramento superscriptum A. — g) ,a' ex ,e' correcta; in Ottonis ducis diplomate (num. 79) et in Venceslai ducis litteris donationis (num. 110) villa haec melius Tieseticzi' vocatur. 35 40 1) Kyselovice, distr. pol. Kroměříž (Kremsier). — 3 Fortasse Roštín, distr. pol. Kroměříž. — * Hejčín, germ. Hatschein, prope Olomouc. — 5) In privilegio Ottonis ducis villa haec ,Ugezd Lazene‘ nominatur; v. infra not. II. — °) Ubi vicus hic quaerendus sit, incertum est. — 3 Usobrno, germ. Hausbrunn, distr. pol. Mor. Třebová (Mährisch-Trübau). — 6) An sit Uhersko in distr. pol. Vysoké Mýto? In privilegio Vratislai ducis (superius num. 80) vicus hic, Vgerczy vocatur.— *) Hodie non exstat. — 10) Náklo, germ. Nakel, distr. pol. Litovel (Littau). — 11) Fortasse Lašťany, distr. pol. Sternberg. — 17) Libuše, distr. pol. Sternberg. — 13) Popovice, distr. pol. Přerov (Prerau). — 10 Fortasse Želechovice, distr. pol. Litovel. — 15) Fortasse Žadlovice, distr. pol. Zábřeh (Hohenstadt). — 6) Hradčany, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). — 13) Těšetice ab Olomouc versus occidentem. — 13) Zlobice, distr. pol. Kroměříž. — 13) Bezměrov, distr. pol. Kroměříž.
1160 IUN. 16. NUM. 208. 195 5 10 15 20 institutione ammonitus canonica, venerabili eiusdem ęcclesię abbate, domino Blasio, meo occurrente ac favente desiderio, fratrum prothomartyris Stephani precibus me subdidi atque, ut eorum orationum particeps sine fine fierem, devotus munus communionis suscepi. At ego, ne fratres meos in Christo dilectissimos gratuito mihi fraternitate concessa aliquo modo aggravare videar, in signum hoc sacratissimi pacti inter nos habiti, in retributionem pro mea regnique mei incolo- mitate ac stabilitate unaque pro germanorum meorum, tam Teobaldi quam Heinrici, necnon filii mei Friderici meorumque remissione peccatorum, quicquid illis propinquorum," videlicet avi mei, primi regis Boemorum Wratizlai, ac primi ducis Morauiensium senioris Ottonis et prudens discretio ad usum in nomine domini studuit deputare necnon et omnium principum Morauiensium, ea sic se haberi et gaudeo et laudo, insuper et regie potestatis auctoritate ac consensu omnium primatum Boemię confirmo, et ne hoc posteros latere queat, sub testimonio scripturę meo signo munitę usquequaque ratum esse commendo. Villarum autem nomina, que in obsequio eorum in privilegiis patrum scripta reperiuntur, sunt hęc: * Kyseleuici,“ * Rochin," * Gaicin,“ Vgezdb“ * ; in Boemia que nominatur Vlipi.6 Preterea data est curia, que nominatur Vsobren' cum suis adiacentibus villis sub omni tributo et consuetudine, sicut ante solvebat dominę suę. Data estc et silva que vocaturd Luboczca. In Boemia duę villę, quas dedit rex primus Wratizlaus ęcclesię: Vgerzco,8 Nedamirice." Nakel 1° ea conditione, ut qui eam inhabitare deliberant, cum tributo beato Stephano decimas solvant, ceteris vero ad imperium ducis bella exercentibus, sive urbem aut ponteme reparantibus,' seu sub qualibet necessitate laborantibus, non aliud, quam quod prefatus pater cenobii iusserit, faciant. Vgezd Lasanę,11 Lubos,12 Popouici,18 Selechouici,14 Sadlouici,15 Gradcane,16 Jusatici, g17 Zlobici,18 Bezmirov,19 Obid- 25 30 208. a) ,piuquor‘ A. — b) ,g' ex ,a‘ statim inter scribendum corr. A. — c) ,est‘ eod. atramento superscriptum A. — d) prima hasta literae ,u‘ in vocis initio radendo correcta ex l' A. — e) ,o' ex ,a' statim inter scribendum corr. A. — f) re‘ eod. atramento superscriptum A. — g) ,a' ex ,e' correcta; in Ottonis ducis diplomate (num. 79) et in Venceslai ducis litteris donationis (num. 110) villa haec melius Tieseticzi' vocatur. 35 40 1) Kyselovice, distr. pol. Kroměříž (Kremsier). — 3 Fortasse Roštín, distr. pol. Kroměříž. — * Hejčín, germ. Hatschein, prope Olomouc. — 5) In privilegio Ottonis ducis villa haec ,Ugezd Lazene‘ nominatur; v. infra not. II. — °) Ubi vicus hic quaerendus sit, incertum est. — 3 Usobrno, germ. Hausbrunn, distr. pol. Mor. Třebová (Mährisch-Trübau). — 6) An sit Uhersko in distr. pol. Vysoké Mýto? In privilegio Vratislai ducis (superius num. 80) vicus hic, Vgerczy vocatur.— *) Hodie non exstat. — 10) Náklo, germ. Nakel, distr. pol. Litovel (Littau). — 11) Fortasse Lašťany, distr. pol. Sternberg. — 17) Libuše, distr. pol. Sternberg. — 13) Popovice, distr. pol. Přerov (Prerau). — 10 Fortasse Želechovice, distr. pol. Litovel. — 15) Fortasse Žadlovice, distr. pol. Zábřeh (Hohenstadt). — 6) Hradčany, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). — 13) Těšetice ab Olomouc versus occidentem. — 13) Zlobice, distr. pol. Kroměříž. — 13) Bezměrov, distr. pol. Kroměříž.
Strana 196
196 NUM. 208. 1160 IUN. 16. couici,h 20 Bunouici,21 Tasalci,2' Vstin 23 ad III aratra, Stichouici24 ad unum aratrum, Sarouici 25 ad unum aratrum, Celcici 26 ad II aratra, Prusi 27 ad II aratra, Suhsici 28 ad II aratra, Topolaz29 ad II aratra, Sirouici 30 ad unum aratrum, Gneuotine 31 ad unum aratrum, Vnatici 32 cum omni consuetudine terre.' Wacezlaus dux Morauię pro remedio animę patrui sui Ottonis dedit villam Kygow3s cum omni utilitate sua. Otto dux iunior dedit duas villas Rusca,34 Wrezouici 35 pro anima filię suę Suatauę. Datus est etiam de Olzaua" VI denarius, et de ponte Brazilaue" civitatis VI denarius. De via vero, que ducit ad Poloniam iuxta civitatem Gradek,' VI denarius, et de moneta decimus denarius. Data sunt et duo vivaria piscium, nomen unius Widoma et nomen alterius Tecalec. Et multa familia habetur. Hęc autem scripta quicumque cognoscant fideles sub testamento domini nostri Jesu Christi et totius ęcclesię necnon et harum personarum: Danielis Pragensis episcopi et Johannis Morauiensis episcopi et Theobaldi ducis Boemorum et Heinrici germani regis, Friderici filii regis, Cunradi principis Morauiensium et Gezonis abbatis de Monte Syon, Petri abbatis de Breunoi, Petri abbatis de Insula, Siluestri abbatis de Zasauua, Wilhelmi abbatis de Wilhelmov, Godescalci 15 abbatis de Seleov, Deocari abbatis de Lutomizlo, Hugonis abbatis de Podelasithch et Mizlochonis de Opatouith, Nadei abbatis de Trebeith, necnon Vdelrici prepositi Pragensis, Pauli decani, Jeronimi magistri, Petri prepositi Bolezlauensis, Jurette prepositi Melnicensis, Alberti prepositi Zachensis et Nemoi camerarii regis, Cocchan dapiferi regis, Wetcellonis pincerne regis, Woizlai agasonis, Drisizlai urbis prefecti 20 Pelzenne, Jarognevi prefecti Satcensis, Heinrici Wissengradensis prefecti et omnium primatum Boemię. Ad hęc quoque ut hęc mea predicta* confirmatio rata et fixa in perpetuum permaneat, ex canonica et apostolica auctoritate maledictionem in huius decreti mei prevaricatores subscribi volui. Igitur ego Daniel, dei gratia sanctę Pragensis ęcclesię XIII episcopus, et Johannes, sanctę Olomucensis ęcclesię VIIII episcopus, tali decreto bannum apponimus, ut si quis temerator huius rei 5 10 25 208. h) nomen hoc scriba genuine ,Obitcouici' scribere voluit, sed litera,t' et sequentis ,c“ maiori parte iam scripta, literas has in ,d' resarcivit. — i) ,cum omni consuetudine terre‘ eod, atramento in loco raso scriptum A. — k) ,a‘ ex ,i' eodem atramento corr. A. 30 20) Obědkovice, distr. pol. Kroměříž. — 21) Bohuňovice, distr. pol. Sternberg. — 21) Tážaly, distr. pol. Olomouc. — 23) Ustín, distr. pol. Olomouc. — 26) Stichovice, distr. pol. Prostějov. — 25) Žárovice, distr. pol. Prostějov. — 26) Čelčice, distr. pol. Přerov. — 27) Prusy, distr. pol. Přerov. — 28) Sušice, distr. pol. Přerov. — 29) To- polany, distr. pol. Olomouc. — 36) Fortasse Žeravice, distr. pol. Přerov. — 31) Hněvotin, germ. Nebotein, distr. pol. Olomouc. — 31) Hodie non exstat. — 33) Kyjov, germ. Gaya. — 34) Fortasse Hruška, distr. pol. Přerov. — 25) Březovice. Qui vicus huius nominis hic dicatur, diiudicare nequeo. — 36) Olšava, fl. in sinistra fluminis Morava (March) ripa. — 31) Břeclav, germ. Lundenburg, distr. pol. Hodonin (Göding). — 6) Hradec, germ. Gratz, oppidulum Silesiae ab Opava 40 (Troppau) versus meridiem. 35
196 NUM. 208. 1160 IUN. 16. couici,h 20 Bunouici,21 Tasalci,2' Vstin 23 ad III aratra, Stichouici24 ad unum aratrum, Sarouici 25 ad unum aratrum, Celcici 26 ad II aratra, Prusi 27 ad II aratra, Suhsici 28 ad II aratra, Topolaz29 ad II aratra, Sirouici 30 ad unum aratrum, Gneuotine 31 ad unum aratrum, Vnatici 32 cum omni consuetudine terre.' Wacezlaus dux Morauię pro remedio animę patrui sui Ottonis dedit villam Kygow3s cum omni utilitate sua. Otto dux iunior dedit duas villas Rusca,34 Wrezouici 35 pro anima filię suę Suatauę. Datus est etiam de Olzaua" VI denarius, et de ponte Brazilaue" civitatis VI denarius. De via vero, que ducit ad Poloniam iuxta civitatem Gradek,' VI denarius, et de moneta decimus denarius. Data sunt et duo vivaria piscium, nomen unius Widoma et nomen alterius Tecalec. Et multa familia habetur. Hęc autem scripta quicumque cognoscant fideles sub testamento domini nostri Jesu Christi et totius ęcclesię necnon et harum personarum: Danielis Pragensis episcopi et Johannis Morauiensis episcopi et Theobaldi ducis Boemorum et Heinrici germani regis, Friderici filii regis, Cunradi principis Morauiensium et Gezonis abbatis de Monte Syon, Petri abbatis de Breunoi, Petri abbatis de Insula, Siluestri abbatis de Zasauua, Wilhelmi abbatis de Wilhelmov, Godescalci 15 abbatis de Seleov, Deocari abbatis de Lutomizlo, Hugonis abbatis de Podelasithch et Mizlochonis de Opatouith, Nadei abbatis de Trebeith, necnon Vdelrici prepositi Pragensis, Pauli decani, Jeronimi magistri, Petri prepositi Bolezlauensis, Jurette prepositi Melnicensis, Alberti prepositi Zachensis et Nemoi camerarii regis, Cocchan dapiferi regis, Wetcellonis pincerne regis, Woizlai agasonis, Drisizlai urbis prefecti 20 Pelzenne, Jarognevi prefecti Satcensis, Heinrici Wissengradensis prefecti et omnium primatum Boemię. Ad hęc quoque ut hęc mea predicta* confirmatio rata et fixa in perpetuum permaneat, ex canonica et apostolica auctoritate maledictionem in huius decreti mei prevaricatores subscribi volui. Igitur ego Daniel, dei gratia sanctę Pragensis ęcclesię XIII episcopus, et Johannes, sanctę Olomucensis ęcclesię VIIII episcopus, tali decreto bannum apponimus, ut si quis temerator huius rei 5 10 25 208. h) nomen hoc scriba genuine ,Obitcouici' scribere voluit, sed litera,t' et sequentis ,c“ maiori parte iam scripta, literas has in ,d' resarcivit. — i) ,cum omni consuetudine terre‘ eod, atramento in loco raso scriptum A. — k) ,a‘ ex ,i' eodem atramento corr. A. 30 20) Obědkovice, distr. pol. Kroměříž. — 21) Bohuňovice, distr. pol. Sternberg. — 21) Tážaly, distr. pol. Olomouc. — 23) Ustín, distr. pol. Olomouc. — 26) Stichovice, distr. pol. Prostějov. — 25) Žárovice, distr. pol. Prostějov. — 26) Čelčice, distr. pol. Přerov. — 27) Prusy, distr. pol. Přerov. — 28) Sušice, distr. pol. Přerov. — 29) To- polany, distr. pol. Olomouc. — 36) Fortasse Žeravice, distr. pol. Přerov. — 31) Hněvotin, germ. Nebotein, distr. pol. Olomouc. — 31) Hodie non exstat. — 33) Kyjov, germ. Gaya. — 34) Fortasse Hruška, distr. pol. Přerov. — 25) Březovice. Qui vicus huius nominis hic dicatur, diiudicare nequeo. — 36) Olšava, fl. in sinistra fluminis Morava (March) ripa. — 31) Břeclav, germ. Lundenburg, distr. pol. Hodonin (Göding). — 6) Hradec, germ. Gratz, oppidulum Silesiae ab Opava 40 (Troppau) versus meridiem. 35
Strana 197
1160 IUN. 16 — 1160. NUM. 208—210. 197 5 aut contemptor extiterit, perpetuis condempnationibus subiaceat innodatus et sanctorum dei, quorum ibi reliquię requiescunt, meritis et orationibus duplici contritione conteratur, ut laborando sine intermissione angustia et tribulatione, dolore et amaritudine in fine mundi cum Juda traditore salvatoris omnibusque menbris diaboli in inferno inferiori sine fine crucietur. Amen. Amantibus hęc et laudantibus, pro posse quoque augentibus et defendentibus sit salus et protectio, pax et exultatio et sanctę trinitatis eiusdemque individue unitatis benedictio nunc et in evum amen. (S. I.) 10 Data Prage per manum Gervasii" cancellarii et prepositi Wissengradensis eiusdem anni XVI kalendarum ivlii". Diplomati impressum erat Vladislai regis sigillum, e cera alba confectum, cuius tantum parvum fragmentum restat. 209. Fridericus I, imperator Romanorum, Peregrino, Aquileiensi patriarchae, de proelio apud Carcanum commisso1 scribit. Addit: „Quicunque eciam statum reverentissimi papae Victoris minorari et attenuari praedicant, scias omnino falsum esse, quia iam multa regna: Hyspanie, Ungarie, Dacie, Boemie, comes quoque Barzelonensis et comes sancti Egidii cum tota Provincia et Burgundia 20 ei obediunt et de die in diem dilatatur et crescit.“ [1160 post aug.] 15 Monum. Germ. Leg. sect. IV, Constitutiones I, pag. 274, num. 196. — Erben, Reg. I, pag. 135, num. 305. — Stumpf, Reg. num. 3897. 210. 25 Vladislaus I, rex Bohemiae, ecclesiae Misnensi pro restitutione damnorum eidem ecclesiae illatorum tradit villam ,Prezez' in pago Budissinensi. 1160. 30 Autographum in tabulario regio generali Dresdensi (A). Köhler, Cod. dipl. Lusatiae superioris I. Anhang pag. 32, num. 26. — Erben, Reg. I. pag. 135, num. 306. — Codex dipl. Saxoniae regiae II Hauptth., tom. I. pag. 56, num. 54; I Hauptth., tom. II, pag. 202, num. 295. 35 Autographum manu ignota, quae iam in nullo prorsus alio Vladislai regis diplomate in conspectum redit, exaratum scriba quidam ipsius ecclesiae scripsisse videtur. — Diplomatis sermo nullas plane stili offert proprietates, quae etiam in aliis eiusdem regis diplomatibus recurrant, quam ob rem diploma nostrum non in cancellaria quidem regia, sed potius ab ecclesiae, ad quam spectat, persona quadam artis dictandi perita verbis contextum esse videtur. 208. 1) literis maiusculis scriptum A. 209. 1) die 9 mensis augusti 1160.
1160 IUN. 16 — 1160. NUM. 208—210. 197 5 aut contemptor extiterit, perpetuis condempnationibus subiaceat innodatus et sanctorum dei, quorum ibi reliquię requiescunt, meritis et orationibus duplici contritione conteratur, ut laborando sine intermissione angustia et tribulatione, dolore et amaritudine in fine mundi cum Juda traditore salvatoris omnibusque menbris diaboli in inferno inferiori sine fine crucietur. Amen. Amantibus hęc et laudantibus, pro posse quoque augentibus et defendentibus sit salus et protectio, pax et exultatio et sanctę trinitatis eiusdemque individue unitatis benedictio nunc et in evum amen. (S. I.) 10 Data Prage per manum Gervasii" cancellarii et prepositi Wissengradensis eiusdem anni XVI kalendarum ivlii". Diplomati impressum erat Vladislai regis sigillum, e cera alba confectum, cuius tantum parvum fragmentum restat. 209. Fridericus I, imperator Romanorum, Peregrino, Aquileiensi patriarchae, de proelio apud Carcanum commisso1 scribit. Addit: „Quicunque eciam statum reverentissimi papae Victoris minorari et attenuari praedicant, scias omnino falsum esse, quia iam multa regna: Hyspanie, Ungarie, Dacie, Boemie, comes quoque Barzelonensis et comes sancti Egidii cum tota Provincia et Burgundia 20 ei obediunt et de die in diem dilatatur et crescit.“ [1160 post aug.] 15 Monum. Germ. Leg. sect. IV, Constitutiones I, pag. 274, num. 196. — Erben, Reg. I, pag. 135, num. 305. — Stumpf, Reg. num. 3897. 210. 25 Vladislaus I, rex Bohemiae, ecclesiae Misnensi pro restitutione damnorum eidem ecclesiae illatorum tradit villam ,Prezez' in pago Budissinensi. 1160. 30 Autographum in tabulario regio generali Dresdensi (A). Köhler, Cod. dipl. Lusatiae superioris I. Anhang pag. 32, num. 26. — Erben, Reg. I. pag. 135, num. 306. — Codex dipl. Saxoniae regiae II Hauptth., tom. I. pag. 56, num. 54; I Hauptth., tom. II, pag. 202, num. 295. 35 Autographum manu ignota, quae iam in nullo prorsus alio Vladislai regis diplomate in conspectum redit, exaratum scriba quidam ipsius ecclesiae scripsisse videtur. — Diplomatis sermo nullas plane stili offert proprietates, quae etiam in aliis eiusdem regis diplomatibus recurrant, quam ob rem diploma nostrum non in cancellaria quidem regia, sed potius ab ecclesiae, ad quam spectat, persona quadam artis dictandi perita verbis contextum esse videtur. 208. 1) literis maiusculis scriptum A. 209. 1) die 9 mensis augusti 1160.
Strana 198
198 NUM. 210. 1160. (C) i In nomine sanctę et individue trinitatis. Wladizlaus, divina favente clementia Boemorum rex. Notum sit omnibus Christi fidelibus tam futuris? quam presen- tibus, quanta devocione nos pro malorum nostrorum indulgentia et vitę eternę recompensatione karissimorumque fratrum nostrorum perpetua felicitate] necnon Boehemorum" redemptione dampnum restituimus, quod sanctę Misinensi' ecclesię ignis intulimus vastatione. Ut enim| commissorum tam nos ipsi quam fratres nostri ceterique huius vastationis auxiliarii plenariam obtineamus remissionem, pro dampni restitutione iam memoratę sanctę Misinensib ecclesię in honore sancti Johannis evangelistę sanctique Donati martyris constructe villam Prezez 1 dictam in pago Bvdessinb dicto sitam in proprium tradidimus cum omnibus suis appen- ditiis, hoc est utriusque sexus mancipiis, areis, edificiis, agris, campis, terris cultis et incultis, paludibus, pratis, pascuis, aquis aquarumque decursibus, molis molen- dinis, piscationibus,' silvis, venationibus, exitibus et reditibus, viis, inviis, quesitis et inquirendis cum omni utilitate, que ullo modo ad usum episcopi inded poterit provenire. Concedimus itaque et regni nostri iure firmamus, ut predicta bona 15 ita libere a prefatę diocesis antistite sempiterna possideantur hereditate, ne aliquis successorum nostrorum aut aliqua persona sive laica sive clericalis ullam habeat potestatem aliquid ad usum suum aut servitium inde tolendi vel usurpandi. Et ute hęc rata et inconvulsa per succedentium volubilitates temporum permaneant, hanc paginam inde conscriptam sigilli nostri inpressione insigniri iubentes corro- 20 boravimus. Huius rei testes sunt: Daniel Pragensis episcopus, fratres regis Hein- ricus, Theobaldus, filius regis Fridericus, camerarius regis Nemoy, dapifer Cochan, pincerna Wezcelo, agasof Woyzlavs; primates: Drisizlaus, Zbrazlaus, Conradus, Heinricus prefectus urbis Donin, Heinricus Chideliz et fratres eius Sifridus, Bertholdus; ministeriales Misinensisb ecclesię: Ròdulfus et fratres eius Bürch- 25 mannus, Heinricus. 5 10 (S. I.) Data per manum cancellarii Geruasii prepositi Wissegradensis ecclesięs anno ab incarnatione domini MCLX, indictione VIII,h anno tercio domni Wladizlai Bohemorum regis, ordinationis vero Gervngi“ Misinensis episcopi VI. Actum 30 feliciter, amen.b 210. a) genuine scriba ,behemorum“ scripsit, quod litera ,o' supra lineam addita in boehemorum‘ emendavit, sed postea ,o‘ superscriptam erasit, ex litera ,b' hasta erasa ,o‘ fecit aliamque ,b' in vocis initio adscripsit. — b) literis maiusculis scriptum A. — c) ,a‘ ex ,o' eod. atramento corr. A. — d) ,e' ex ,o' eod. atramento 35 corr. A. — e) ,t’ in loco raso eod. atramento corr.; post hanc vocem genuine ,rata“ positum erat, quod autem erasum est. — f) ,s' in loco raso ex,zi corr. A. — g) sequitur spatium 53 mm continens vacuum relictum A. — h) reliquum lineae spatium 88 mm continens vacuum relictum est A. — i) sequitur spatium, quod 60 mm efficit. 40 1) Fortasse Presske apud Goeda in Lusatia superiore.
198 NUM. 210. 1160. (C) i In nomine sanctę et individue trinitatis. Wladizlaus, divina favente clementia Boemorum rex. Notum sit omnibus Christi fidelibus tam futuris? quam presen- tibus, quanta devocione nos pro malorum nostrorum indulgentia et vitę eternę recompensatione karissimorumque fratrum nostrorum perpetua felicitate] necnon Boehemorum" redemptione dampnum restituimus, quod sanctę Misinensi' ecclesię ignis intulimus vastatione. Ut enim| commissorum tam nos ipsi quam fratres nostri ceterique huius vastationis auxiliarii plenariam obtineamus remissionem, pro dampni restitutione iam memoratę sanctę Misinensib ecclesię in honore sancti Johannis evangelistę sanctique Donati martyris constructe villam Prezez 1 dictam in pago Bvdessinb dicto sitam in proprium tradidimus cum omnibus suis appen- ditiis, hoc est utriusque sexus mancipiis, areis, edificiis, agris, campis, terris cultis et incultis, paludibus, pratis, pascuis, aquis aquarumque decursibus, molis molen- dinis, piscationibus,' silvis, venationibus, exitibus et reditibus, viis, inviis, quesitis et inquirendis cum omni utilitate, que ullo modo ad usum episcopi inded poterit provenire. Concedimus itaque et regni nostri iure firmamus, ut predicta bona 15 ita libere a prefatę diocesis antistite sempiterna possideantur hereditate, ne aliquis successorum nostrorum aut aliqua persona sive laica sive clericalis ullam habeat potestatem aliquid ad usum suum aut servitium inde tolendi vel usurpandi. Et ute hęc rata et inconvulsa per succedentium volubilitates temporum permaneant, hanc paginam inde conscriptam sigilli nostri inpressione insigniri iubentes corro- 20 boravimus. Huius rei testes sunt: Daniel Pragensis episcopus, fratres regis Hein- ricus, Theobaldus, filius regis Fridericus, camerarius regis Nemoy, dapifer Cochan, pincerna Wezcelo, agasof Woyzlavs; primates: Drisizlaus, Zbrazlaus, Conradus, Heinricus prefectus urbis Donin, Heinricus Chideliz et fratres eius Sifridus, Bertholdus; ministeriales Misinensisb ecclesię: Ròdulfus et fratres eius Bürch- 25 mannus, Heinricus. 5 10 (S. I.) Data per manum cancellarii Geruasii prepositi Wissegradensis ecclesięs anno ab incarnatione domini MCLX, indictione VIII,h anno tercio domni Wladizlai Bohemorum regis, ordinationis vero Gervngi“ Misinensis episcopi VI. Actum 30 feliciter, amen.b 210. a) genuine scriba ,behemorum“ scripsit, quod litera ,o' supra lineam addita in boehemorum‘ emendavit, sed postea ,o‘ superscriptam erasit, ex litera ,b' hasta erasa ,o‘ fecit aliamque ,b' in vocis initio adscripsit. — b) literis maiusculis scriptum A. — c) ,a‘ ex ,o' eod. atramento corr. A. — d) ,e' ex ,o' eod. atramento 35 corr. A. — e) ,t’ in loco raso eod. atramento corr.; post hanc vocem genuine ,rata“ positum erat, quod autem erasum est. — f) ,s' in loco raso ex,zi corr. A. — g) sequitur spatium 53 mm continens vacuum relictum A. — h) reliquum lineae spatium 88 mm continens vacuum relictum est A. — i) sequitur spatium, quod 60 mm efficit. 40 1) Fortasse Presske apud Goeda in Lusatia superiore.
Strana 199
1160 — 1162 FEBR. 26. NUM. 210—214. 199 Diplomati impressum est sigillum rotundum e cera alba confectum, duo latera habens, cuius diametros sunt 80 mm. In priore parte figura conspicitur in solio sedens, veste regia induta, corona capiti imposita in quaque manu sceptrum gerens. Circumscriptio: † WLADIZLAU- DEI - GRA- III MORV- REX. In parte aversa sanctus Venceslaus in solio sedens depingitur, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † PAX - REGIS WLADIZLAI - IN MEVUJ - SCI - WENCEZLAI 211. Fridericus I, imperator Romanorum, Ottoni, episcopo Bellunensi, episco- patum restituit. — Inter testes: ,Tipoldus, dux Bohemorum'. 10 Landriano 1 1161 sept. 1. Ughelli, Italia sacra (ed. Coleti) V, col. 152. — Erben, Reg. I, pag. 136, num. 308. — Stumpf, Reg. num. 3916. 212. Fridericus I, imperator Romanorum, abbatiae Cluniacensi donationem prio- 15 ratus in Rüggisberg confirmat, praesente inter alios: �Teobaldo, duce Boemorum'. Lodi 1161 dec. 4. Zeerleder, Bern. Urkundenb. I. pag. 43. — Stumpf, Acta imperii, pag. 504. — Stumpf, Reg. num. 3923. 213. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae Merseburgensi donat septem mansos, in pago Merseburgensi sitos, quos Theodericus (Luzicensis marchio) in feodum habuit. — Inter testes: ,Teobaldus, dux Boemie'. Lodi 1162 ian. 20. 25 Cod. dipl. Saxoniae regiae, I Hauptth., tom. II, pag. 209, num. 207. — Stumpf. Reg. num. 3927. 214. 30 Fridericus I, imperator Romanorum, octingentos mansos „in provincia, que dicitur Dalminze, in episcopatu Missinensi... videlicet in nemore illo, quod est inter predictam provinciam et Boemiam, ad meridionalem plagam orientalis Milde I in burchwardo Mochowe2“ monasterio in Altzelle ' confert. — Inter testes: „Teobaldus, dux Boemię“. Lodi 1162 febr. 26. Cod. dipl. Saxoniae regiae, I Hauptth., tom. II, pag. 210, num. 308. — Stumpf. Reg. num. 3929. 35 211. 1) a Mediolano versus meridiem. 214. 1) Die Freiberger Mulde. — 2) Mochau prope Döbeln. — 3) a Meissen versus meridiem et occidentem.
1160 — 1162 FEBR. 26. NUM. 210—214. 199 Diplomati impressum est sigillum rotundum e cera alba confectum, duo latera habens, cuius diametros sunt 80 mm. In priore parte figura conspicitur in solio sedens, veste regia induta, corona capiti imposita in quaque manu sceptrum gerens. Circumscriptio: † WLADIZLAU- DEI - GRA- III MORV- REX. In parte aversa sanctus Venceslaus in solio sedens depingitur, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † PAX - REGIS WLADIZLAI - IN MEVUJ - SCI - WENCEZLAI 211. Fridericus I, imperator Romanorum, Ottoni, episcopo Bellunensi, episco- patum restituit. — Inter testes: ,Tipoldus, dux Bohemorum'. 10 Landriano 1 1161 sept. 1. Ughelli, Italia sacra (ed. Coleti) V, col. 152. — Erben, Reg. I, pag. 136, num. 308. — Stumpf, Reg. num. 3916. 212. Fridericus I, imperator Romanorum, abbatiae Cluniacensi donationem prio- 15 ratus in Rüggisberg confirmat, praesente inter alios: �Teobaldo, duce Boemorum'. Lodi 1161 dec. 4. Zeerleder, Bern. Urkundenb. I. pag. 43. — Stumpf, Acta imperii, pag. 504. — Stumpf, Reg. num. 3923. 213. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae Merseburgensi donat septem mansos, in pago Merseburgensi sitos, quos Theodericus (Luzicensis marchio) in feodum habuit. — Inter testes: ,Teobaldus, dux Boemie'. Lodi 1162 ian. 20. 25 Cod. dipl. Saxoniae regiae, I Hauptth., tom. II, pag. 209, num. 207. — Stumpf. Reg. num. 3927. 214. 30 Fridericus I, imperator Romanorum, octingentos mansos „in provincia, que dicitur Dalminze, in episcopatu Missinensi... videlicet in nemore illo, quod est inter predictam provinciam et Boemiam, ad meridionalem plagam orientalis Milde I in burchwardo Mochowe2“ monasterio in Altzelle ' confert. — Inter testes: „Teobaldus, dux Boemię“. Lodi 1162 febr. 26. Cod. dipl. Saxoniae regiae, I Hauptth., tom. II, pag. 210, num. 308. — Stumpf. Reg. num. 3929. 35 211. 1) a Mediolano versus meridiem. 214. 1) Die Freiberger Mulde. — 2) Mochau prope Döbeln. — 3) a Meissen versus meridiem et occidentem.
Strana 200
200 NUM. 215—219. 1162 MART. 7. — 1162 IUN. 26. 215. Fridericus I, imperator Romanorum, civibus Cremensibus castrum Cremam donat. — Inter testes: �Teobaldus, dux Boemię“ et ,Udalricus dux [Bohemiaef'. Lodi 1162 mart. 7. Stumpf, Acta imperii, pag. 187, num. 142. — Prutz, Kaiser Friedrich I. tom. I. pag. 441, 5 num. 13. — Stumpf, Reg. num. 3931. 216. Fridericus I, imperator Romanorum, civibus Pisanis omnia iura et privilegia confirmat. — Inter testes: ,Dietpoldus, dux Boemię“ et ,dux [Bohemiae) Udalricus'. Рарiae 1162 apг. 6. 10 Monum. Germ. Leg. sect. IV. Constitutiones I, pag. 282, num. 205. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 272, num. 294 (reg. perperam ad an. 1161) = Erben, Reg. I, pag. 135, num. 307. — Stumpf, Reg. num. 3936. 217. Fridericus I, imperator Romanorum, Romani, episcopi Gurcensis, eiusque 15 ecclesiae bonorum tutelam suscipit. — Inter testes: Tibaldus, dux Boemorum, Vlricus Boemus'. Pарiae 1162 apr. 7. Jaksch, Monum. hist. ducatus Carinthiae I, pag. 174, num. 226 (ex autogr.). — Stumpf, num. 3940. 20 218. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii Clavatensis1 protectionem suscipit. — Inter testes: ,dux [Bohemiae) Udalricus'. Papiae 1162 apr. 27. Muratori, Antiquitates Italicae VI. pag. 259. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 274, num. 297 25 (fragm.) = Erben, Reg. I, pag. 136, num. 309. — Stumpf, Reg. num. 3941. Udalricus dux nominatur etiam inter testes privilegii tuitionis, quod Fridericus imperator eodem, ut videtur, tempore monasterio S. Michelle della Chiusa (prope Susa) concessit; Stumpf, Reg. num. 3942. 219. 30 Fridericus I, imperator Romanorum, civitati Ravennae consulum electionem aliasque libertates concedit. — Inter principes, „in quorum presencia hec acta sunt“: ,dux [Bohemiae) Udalricus'. Savignano 1162 iun. 26. Ficker, Forschungen z. Reichs-u. Rechtsgesch. Italiens IV, pag. 170, num. 130. — Monum. 35 Germ. Leg. sect. I, Constit. I, pag. 299, num. 213. — Stumpf, num. 3955. 218. 1) Clivio ab Varese versus septemtrionem et orientem.
200 NUM. 215—219. 1162 MART. 7. — 1162 IUN. 26. 215. Fridericus I, imperator Romanorum, civibus Cremensibus castrum Cremam donat. — Inter testes: �Teobaldus, dux Boemię“ et ,Udalricus dux [Bohemiaef'. Lodi 1162 mart. 7. Stumpf, Acta imperii, pag. 187, num. 142. — Prutz, Kaiser Friedrich I. tom. I. pag. 441, 5 num. 13. — Stumpf, Reg. num. 3931. 216. Fridericus I, imperator Romanorum, civibus Pisanis omnia iura et privilegia confirmat. — Inter testes: ,Dietpoldus, dux Boemię“ et ,dux [Bohemiae) Udalricus'. Рарiae 1162 apг. 6. 10 Monum. Germ. Leg. sect. IV. Constitutiones I, pag. 282, num. 205. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 272, num. 294 (reg. perperam ad an. 1161) = Erben, Reg. I, pag. 135, num. 307. — Stumpf, Reg. num. 3936. 217. Fridericus I, imperator Romanorum, Romani, episcopi Gurcensis, eiusque 15 ecclesiae bonorum tutelam suscipit. — Inter testes: Tibaldus, dux Boemorum, Vlricus Boemus'. Pарiae 1162 apr. 7. Jaksch, Monum. hist. ducatus Carinthiae I, pag. 174, num. 226 (ex autogr.). — Stumpf, num. 3940. 20 218. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii Clavatensis1 protectionem suscipit. — Inter testes: ,dux [Bohemiae) Udalricus'. Papiae 1162 apr. 27. Muratori, Antiquitates Italicae VI. pag. 259. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 274, num. 297 25 (fragm.) = Erben, Reg. I, pag. 136, num. 309. — Stumpf, Reg. num. 3941. Udalricus dux nominatur etiam inter testes privilegii tuitionis, quod Fridericus imperator eodem, ut videtur, tempore monasterio S. Michelle della Chiusa (prope Susa) concessit; Stumpf, Reg. num. 3942. 219. 30 Fridericus I, imperator Romanorum, civitati Ravennae consulum electionem aliasque libertates concedit. — Inter principes, „in quorum presencia hec acta sunt“: ,dux [Bohemiae) Udalricus'. Savignano 1162 iun. 26. Ficker, Forschungen z. Reichs-u. Rechtsgesch. Italiens IV, pag. 170, num. 130. — Monum. 35 Germ. Leg. sect. I, Constit. I, pag. 299, num. 213. — Stumpf, num. 3955. 218. 1) Clivio ab Varese versus septemtrionem et orientem.
Strana 201
1162 AUG. 18 — 1163 POST AUG. 3. NUM. 220—222. 201 220. Fridericus I, imperator Romanorum, Raimundo, Barchinonensi comiti, comi- tatum Provinciae, urbem Arelatensem et comitatum Forcalquerii in feodum con- cedit. — Inter testes: ,Udalricus, dux Boemorum'. 5 Apud Taurinum 1162 aug. 18. Monum. Germ. Leg. sect. IV. Constitutiones I, pag. 305, num. 216. — Stumpf, Reg. num. 3963. 221. Fridericus I, imperator Romanorum, Ardicium, Gebennensem episcopum, 10 contra Bertholdum ducem de Zaringen et Amadeum, Gebennensem comitem, regalia et possessiones ecclesiae Gebennensis occupantes, tuetur, eique omnia restituenda decernit. — Inter testes: ,Daniel Pragensis“ episcopus‘ et ,Dipoldus, dux Boemie'. St. Jean-de-Losne 1162 sept. 7. 15 Muratori, Antiquitates Italicae VI, pag. 57. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 274, num. 298. — Erben, Reg. I, pag. 136, num. 310. — Stumpf, Reg. num. 3967. Daniel episcopus et Theobaldus dux etiam inter testes alii diplomatis, quod Fridericus imperator die 8 septembris eidem episcopo dedit, adferuntur; Stumpf, Reg. num. 3968. 222. 20 Adalbertus, episcopus Frisingensis, Eberhardum I, archiepiscopum Salisbur- gensem, certiorem reddit de curia apud Norimberg celebrata et de nuntiis Alexandri papae III ad imperatorem missis. Addit de guerra nonnullorum principum contra ducem Bavariae. [1163 post aug. 3.] 25 Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imper., regum, pontif., episcoporum biblio- thecae regiae Hannoveranae XI, 671, fol. 532 (B). 30 Sudendorf, Registrum I. pag. 66, num. 24. = Erben, Reg. I, pag. 136, num. 311 (fragm.). — Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 351, num. 482. — Cod. dipl. Sax. I Hauptth., tom. II, pag. 219, num. 320 (fragm.). — Meiller, Reg. archiep. Salisb., pag. 104, num. 238. — Dobenecker, Reg. Thuringiae II, pag. 47, num. 265 (reg.). De tempore v. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 345, not. 2. — Heinemann l. l. minus recte epistolam hanc medio mense martio scriptam esse censet. Cuius sententiam etiam Posse in Cod. dipl. Saxoniae, Meiller et Dobenecker l. l. secuti sunt. — Cf. et. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. V, pag. 377 et VI, pag. 421. 35 221. a) ,Pergensis' Muratori.
1162 AUG. 18 — 1163 POST AUG. 3. NUM. 220—222. 201 220. Fridericus I, imperator Romanorum, Raimundo, Barchinonensi comiti, comi- tatum Provinciae, urbem Arelatensem et comitatum Forcalquerii in feodum con- cedit. — Inter testes: ,Udalricus, dux Boemorum'. 5 Apud Taurinum 1162 aug. 18. Monum. Germ. Leg. sect. IV. Constitutiones I, pag. 305, num. 216. — Stumpf, Reg. num. 3963. 221. Fridericus I, imperator Romanorum, Ardicium, Gebennensem episcopum, 10 contra Bertholdum ducem de Zaringen et Amadeum, Gebennensem comitem, regalia et possessiones ecclesiae Gebennensis occupantes, tuetur, eique omnia restituenda decernit. — Inter testes: ,Daniel Pragensis“ episcopus‘ et ,Dipoldus, dux Boemie'. St. Jean-de-Losne 1162 sept. 7. 15 Muratori, Antiquitates Italicae VI, pag. 57. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 274, num. 298. — Erben, Reg. I, pag. 136, num. 310. — Stumpf, Reg. num. 3967. Daniel episcopus et Theobaldus dux etiam inter testes alii diplomatis, quod Fridericus imperator die 8 septembris eidem episcopo dedit, adferuntur; Stumpf, Reg. num. 3968. 222. 20 Adalbertus, episcopus Frisingensis, Eberhardum I, archiepiscopum Salisbur- gensem, certiorem reddit de curia apud Norimberg celebrata et de nuntiis Alexandri papae III ad imperatorem missis. Addit de guerra nonnullorum principum contra ducem Bavariae. [1163 post aug. 3.] 25 Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imper., regum, pontif., episcoporum biblio- thecae regiae Hannoveranae XI, 671, fol. 532 (B). 30 Sudendorf, Registrum I. pag. 66, num. 24. = Erben, Reg. I, pag. 136, num. 311 (fragm.). — Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 351, num. 482. — Cod. dipl. Sax. I Hauptth., tom. II, pag. 219, num. 320 (fragm.). — Meiller, Reg. archiep. Salisb., pag. 104, num. 238. — Dobenecker, Reg. Thuringiae II, pag. 47, num. 265 (reg.). De tempore v. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 345, not. 2. — Heinemann l. l. minus recte epistolam hanc medio mense martio scriptam esse censet. Cuius sententiam etiam Posse in Cod. dipl. Saxoniae, Meiller et Dobenecker l. l. secuti sunt. — Cf. et. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. V, pag. 377 et VI, pag. 421. 35 221. a) ,Pergensis' Muratori.
Strana 202
202 NUM. 222, 223. 1163 POST AUG. 3. — 1165 FEBR. 26. Venerabili patri et domino E.,1 Saltzburgensia archiepiscopo, A.,2 dei gratia Frisingensis ecclesiae minister humilis, orationes, servitium cum debita reverentia.... Praeter hoc dicebatur, quod contra ducem Bauariae3 guerram movere velint marchio Albertusb de Saxonia, palatinus comes item de Saxonia,4 episcopus Cicensis," comes provintiae Turingiae." De hac autem conspiratione per dominum imperatorem remoti sunt rex Bohemiae,7 dux Sueviae,c8 et, ut putabatur, dux Austriae? et marchio Stirensis.10 Ceteri a duce parvi habentur. Cum Polonis pax facta est. A domino imperatore ad colloquium sumus evocati, XIIII die post nativitatem sanctae Mariae,11 a civitate Augusta in Italiam statim profecturo. 5 223. 10 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae Misnensi villam Prezez a Vladislao I, rege Bohemiae, pro restitutione damni donatam confirmat. Altenburg 1165 febr. 26. Autographum in regio tabulario generali Dresdensi (A). Calles, Series episc. Misn. pag. 133. — v. Bünau, Leben und Thaten K. Friedrichs I, 15 pag. 427. — Köhler, Cod. dipl. Lusatiae superioris II (ed. 2.) pag. 23, num. II. — Erben, Reg. I, pag. 136, num. 312. — Cod. dipl. Saxoniae regiae II Hauptth. tom. I, pag. 58, num. 56; I Hauptth. tom. II. pag. 223, num. 325. — Schultes, Directorium dipl. II, pag. 171, num. 315 (reg.). — v. Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 357, num. 492 (tantum series testium). — Dobenecker, Reg. Thuring. II, num. 288. — Stumpf num. 4040. 20 (C.) à In nomine sancte et individue trinitatis. Fredericus, divina favente cle- mentia Romanorum imperator augustus. Divinis et salutaribus sanctarum scrip- turarum erudimur documentis et predecessorum nostrorum regum et imperatorum frequenter] ammonemur exemplis, ut ęcclesias dei summa devocione ac benigni- tate ditemus easque modis, quibus possumus, munere gratię nostre ampliare et 25 sublimare non cessemus. Omnibus igitur imperii nostri fidelibus tam futuris quam presentibus notum esse volumus, quod nos divinę remunerationis intuitu et pro remedio anime nostrę ex imperiali clementia villam quandam Prezez! nuncupatam, in pago Milzana sitam, ęcclesie Misinensi, que in honore beati Johannis apostoli et ewangelistę et beati Donati consecrata est, cum omnibus pertinentiis eius con- 30 cessimus, tam in agris, quam in silvis, pratis, pascuis, aquis aquarumve decursibus, molis et molendinis, piscationibus et venationibus, terris cultis et incultis, exitibus et reditibus et cum omni iure et servitio et utilitate, que nunc eidem ville inest 222. a) Saltzb‘ B. — b) ,Alb‘ B. — c) ,dux Wet B. *) Eberhardo I († 1164). — 1) Albertus. — 3) Henricus (Leo). — 4) Adalbertus (de 35 Sommerschenburg). — 3) Udo II. — 6) Ludowicus II. — 7) Vladislaus I. — 3) Fridericus (de Rotenburg). Conradi III regis filius. — °) Henricus. — 10) Ottacarus V. — 11) = 22 sept. 223. 1) Fortasse Presske apud Goeda in Lusatia superiore.
202 NUM. 222, 223. 1163 POST AUG. 3. — 1165 FEBR. 26. Venerabili patri et domino E.,1 Saltzburgensia archiepiscopo, A.,2 dei gratia Frisingensis ecclesiae minister humilis, orationes, servitium cum debita reverentia.... Praeter hoc dicebatur, quod contra ducem Bauariae3 guerram movere velint marchio Albertusb de Saxonia, palatinus comes item de Saxonia,4 episcopus Cicensis," comes provintiae Turingiae." De hac autem conspiratione per dominum imperatorem remoti sunt rex Bohemiae,7 dux Sueviae,c8 et, ut putabatur, dux Austriae? et marchio Stirensis.10 Ceteri a duce parvi habentur. Cum Polonis pax facta est. A domino imperatore ad colloquium sumus evocati, XIIII die post nativitatem sanctae Mariae,11 a civitate Augusta in Italiam statim profecturo. 5 223. 10 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae Misnensi villam Prezez a Vladislao I, rege Bohemiae, pro restitutione damni donatam confirmat. Altenburg 1165 febr. 26. Autographum in regio tabulario generali Dresdensi (A). Calles, Series episc. Misn. pag. 133. — v. Bünau, Leben und Thaten K. Friedrichs I, 15 pag. 427. — Köhler, Cod. dipl. Lusatiae superioris II (ed. 2.) pag. 23, num. II. — Erben, Reg. I, pag. 136, num. 312. — Cod. dipl. Saxoniae regiae II Hauptth. tom. I, pag. 58, num. 56; I Hauptth. tom. II. pag. 223, num. 325. — Schultes, Directorium dipl. II, pag. 171, num. 315 (reg.). — v. Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 357, num. 492 (tantum series testium). — Dobenecker, Reg. Thuring. II, num. 288. — Stumpf num. 4040. 20 (C.) à In nomine sancte et individue trinitatis. Fredericus, divina favente cle- mentia Romanorum imperator augustus. Divinis et salutaribus sanctarum scrip- turarum erudimur documentis et predecessorum nostrorum regum et imperatorum frequenter] ammonemur exemplis, ut ęcclesias dei summa devocione ac benigni- tate ditemus easque modis, quibus possumus, munere gratię nostre ampliare et 25 sublimare non cessemus. Omnibus igitur imperii nostri fidelibus tam futuris quam presentibus notum esse volumus, quod nos divinę remunerationis intuitu et pro remedio anime nostrę ex imperiali clementia villam quandam Prezez! nuncupatam, in pago Milzana sitam, ęcclesie Misinensi, que in honore beati Johannis apostoli et ewangelistę et beati Donati consecrata est, cum omnibus pertinentiis eius con- 30 cessimus, tam in agris, quam in silvis, pratis, pascuis, aquis aquarumve decursibus, molis et molendinis, piscationibus et venationibus, terris cultis et incultis, exitibus et reditibus et cum omni iure et servitio et utilitate, que nunc eidem ville inest 222. a) Saltzb‘ B. — b) ,Alb‘ B. — c) ,dux Wet B. *) Eberhardo I († 1164). — 1) Albertus. — 3) Henricus (Leo). — 4) Adalbertus (de 35 Sommerschenburg). — 3) Udo II. — 6) Ludowicus II. — 7) Vladislaus I. — 3) Fridericus (de Rotenburg). Conradi III regis filius. — °) Henricus. — 10) Ottacarus V. — 11) = 22 sept. 223. 1) Fortasse Presske apud Goeda in Lusatia superiore.
Strana 203
1165 FEBR. 26. — 1165 APR. 17. NUM. 223, 224. 203 5 10 15 20 vel in posterum poterit provenire. Noverit etiam omnium, tam futurorum, quam presentium fidelitas, qualiter dilectus noster Wladizlaus, Boemorum rex, prefatam villam, quam in beneficium a nobis habebat, pro preda et incendio, quod Misi- nensi ęcclesię intulerat, in restauratione dampni in manus nostras resignavit ea conditione, quod de manu nostra predicte ęcclesie concederemus et auctoritate privilegii huius ei confirmaremus, quod et factum est, sicut presens pagina testatur. Statuentes itaque imperiali auctoritate precipimus, ut nulla persona parva vel magna de eadem villa vel de pertinentiis eius ipsam Misinensem ecclesiam inquietare audeat vel in aliquo presumat molestare. Si quis enim aliquo ausu temerario hanc nostre donationis et confirmationis exhibitionem infringere attemptaverit, XX libras auri puri pro pena componat, medietatem fisco nostro et reliquam medietatem ecclesie Misinensi. Huius rei testes sunt: Wladizlaus rex et fratres eius Tipoldus et Heinricus, Wicmannus Magdeburgensis archiepiscopus, Euerardus Bambergensis episcopus, H.2 Uerdensis episcopus, Daniel Pragensis episcopus, Gerungus Misinensis episcopus, Johannes Mersburgensis episcopus, marchio Albertus, marchio Otto, marchio Theodericus, lantgravius Loduicus, comes Dedo, comes Heinricus, comes Fredericus, prefectus Misinensis Herimannus et alii quam plures. Signum domini Frederici, Romanorum imperatoris invictissimi. (M.) Acta sunt hec anno dominice incarnationis MCLXV, indictione XIII, regnante domino Frederico, Romanorum imperatore gloriosissimo, anno regni eius XIII, imperii vero X, feliciter amen. Datum apud Altenburg IIII kalendas martii. (S. I.) 25 Diplomati impressum est sigillum Friderici I imperatoris e cera alba confectum, cuius imaginem praebet Heffner, Die deutschen Kaiser- und Königs-Siegel tab. V, num. 33. 224. Fridericus I, imperator Romanorum, civitati Pisanae insulam Sardiniae in feudum donat, Udalrico, duce Bohemiae, stabilitatem concessionis huius iure- 30 iurando affirmante. — Inter testes: �Uldericus dux Boemie'. Frankofordiae 1165 apr. 17. Lünig, Cod. dipl. Ital. I, pag. 1057, num. 7. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 275, num. 300 (reg.) = Erben Reg. I, pag. 137, num. 314. — Stumpf, Reg. num. 4042. 35 Stumpf l. l. diploma spurium esse censet, sed de concessione facta non est cur dubitemus. Vide Bernardi Marangonis Annal. Pisan. in Mon. Germ. Scr. XIX, pag. 252, ubi de Udal- rico duce haec commemorantur: �(Imperator) . . . . . ut perpetuo feudum istud conservetur et inviolatum permaneat, principem Boemorum, potentissimum utique virum, iurare fecit.' Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. II, pag. 5. 223. " Hermannus.
1165 FEBR. 26. — 1165 APR. 17. NUM. 223, 224. 203 5 10 15 20 vel in posterum poterit provenire. Noverit etiam omnium, tam futurorum, quam presentium fidelitas, qualiter dilectus noster Wladizlaus, Boemorum rex, prefatam villam, quam in beneficium a nobis habebat, pro preda et incendio, quod Misi- nensi ęcclesię intulerat, in restauratione dampni in manus nostras resignavit ea conditione, quod de manu nostra predicte ęcclesie concederemus et auctoritate privilegii huius ei confirmaremus, quod et factum est, sicut presens pagina testatur. Statuentes itaque imperiali auctoritate precipimus, ut nulla persona parva vel magna de eadem villa vel de pertinentiis eius ipsam Misinensem ecclesiam inquietare audeat vel in aliquo presumat molestare. Si quis enim aliquo ausu temerario hanc nostre donationis et confirmationis exhibitionem infringere attemptaverit, XX libras auri puri pro pena componat, medietatem fisco nostro et reliquam medietatem ecclesie Misinensi. Huius rei testes sunt: Wladizlaus rex et fratres eius Tipoldus et Heinricus, Wicmannus Magdeburgensis archiepiscopus, Euerardus Bambergensis episcopus, H.2 Uerdensis episcopus, Daniel Pragensis episcopus, Gerungus Misinensis episcopus, Johannes Mersburgensis episcopus, marchio Albertus, marchio Otto, marchio Theodericus, lantgravius Loduicus, comes Dedo, comes Heinricus, comes Fredericus, prefectus Misinensis Herimannus et alii quam plures. Signum domini Frederici, Romanorum imperatoris invictissimi. (M.) Acta sunt hec anno dominice incarnationis MCLXV, indictione XIII, regnante domino Frederico, Romanorum imperatore gloriosissimo, anno regni eius XIII, imperii vero X, feliciter amen. Datum apud Altenburg IIII kalendas martii. (S. I.) 25 Diplomati impressum est sigillum Friderici I imperatoris e cera alba confectum, cuius imaginem praebet Heffner, Die deutschen Kaiser- und Königs-Siegel tab. V, num. 33. 224. Fridericus I, imperator Romanorum, civitati Pisanae insulam Sardiniae in feudum donat, Udalrico, duce Bohemiae, stabilitatem concessionis huius iure- 30 iurando affirmante. — Inter testes: �Uldericus dux Boemie'. Frankofordiae 1165 apr. 17. Lünig, Cod. dipl. Ital. I, pag. 1057, num. 7. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 275, num. 300 (reg.) = Erben Reg. I, pag. 137, num. 314. — Stumpf, Reg. num. 4042. 35 Stumpf l. l. diploma spurium esse censet, sed de concessione facta non est cur dubitemus. Vide Bernardi Marangonis Annal. Pisan. in Mon. Germ. Scr. XIX, pag. 252, ubi de Udal- rico duce haec commemorantur: �(Imperator) . . . . . ut perpetuo feudum istud conservetur et inviolatum permaneat, principem Boemorum, potentissimum utique virum, iurare fecit.' Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. II, pag. 5. 223. " Hermannus.
Strana 204
204 NUM. 225—227. 1165 AUG. 18. — SEPT. 28. 225. Fridericus I, imperator Romanorum, regale quondam monasterium Kitzin- gense clausura et vita arctiore reformat. — Inter testes: ,Ulricus dux Boemie'. Bischofsheim 1165 aug. 18. Monum. Boica XXIX, I, pag. 378, num. 512. — Erben, Reg. I. pag. 138, num. 316 (reg.). — 5 Stumpf, Reg. num. 4050. 226. Fridericus I, imperator Romanorum, sententiam cleri Wormatiensis de cleri- corum decedentium testamentifactione confirmat. — Inter testes: „Ulricus, dux Boemorum'. Wormatiae 1165 sept. 26. 10 Monum. Germ. hist. Leg. sect. W: Constitutiones I, pag. 321, num. 227. — Erben, Reg. I, pag. 138, num. 317. — Stumpf, Reg. num. 4053. — Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 391. 227. 15 Vladislaus I, Bohemiae rex, monasterio Waldsassensi ambitum quendam in silva ultra provinciam Sedlecensem et villam Dudlebci cum campo Přívlaky in provincia Satcensi donat. Waldsassen 1165 iun. 28.— sept. 28. Duo autographa in membrana scripta in tabulario generali regni Bavariae Monachii 20 asservantur (A, A). Lunig, Teutsches Reichsarchiv XVIII (Spicileg. ecclesiasticum ps. III) pag. 258 (perperam ad a. 1169). = Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 407 (ad a. 1160). — Lang, Regesta Boica I. pag. 252. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 276, num. 301 (ex A. — Erben, Reg. I, pag. 137, num. 315 (fragm. ex A). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 25, num. 80; vid. 25 etiam Mittheilungen d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XX, 1882, pag. 261. — Mitth. d. Alterthumsver. zu Plauen, 4. Jahresschr. I, num. I (IIb). — Dobenecker, Reg. Thuringiae II, pag. 54, num. 301. Quodque autographum alia manu exaratum monasterii ipsius scribas confecisse verisimile est. Etiam diplomatis verba in monasterio ipso contexta esse videntur; quae maximam 30 partem ex eiusdem regis diplomate anno 1159 dato (vid. num. 204) deprompta sunt. * In nomine sancte et indivduea trinitatis. Wladislaus,b dei gratia secundus rex Boe- morum, * transitoriisc ex dei dispensatione bonis habundans et temporalium incrementis honorum * salutem animed pensans, congruum] esse credidit ex consilio apostoli presentia pro futuris, terrena pro celestibus commutare. Quapropter* in orationibus pauperum Christi, qui sunt in ecclesia 35 227. a) ita A; individuę‘ A. — b) ,Wladizlaus' A. — c) ,tusitoriis' A. — d) ,anime‘ A°. —
204 NUM. 225—227. 1165 AUG. 18. — SEPT. 28. 225. Fridericus I, imperator Romanorum, regale quondam monasterium Kitzin- gense clausura et vita arctiore reformat. — Inter testes: ,Ulricus dux Boemie'. Bischofsheim 1165 aug. 18. Monum. Boica XXIX, I, pag. 378, num. 512. — Erben, Reg. I. pag. 138, num. 316 (reg.). — 5 Stumpf, Reg. num. 4050. 226. Fridericus I, imperator Romanorum, sententiam cleri Wormatiensis de cleri- corum decedentium testamentifactione confirmat. — Inter testes: „Ulricus, dux Boemorum'. Wormatiae 1165 sept. 26. 10 Monum. Germ. hist. Leg. sect. W: Constitutiones I, pag. 321, num. 227. — Erben, Reg. I, pag. 138, num. 317. — Stumpf, Reg. num. 4053. — Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 391. 227. 15 Vladislaus I, Bohemiae rex, monasterio Waldsassensi ambitum quendam in silva ultra provinciam Sedlecensem et villam Dudlebci cum campo Přívlaky in provincia Satcensi donat. Waldsassen 1165 iun. 28.— sept. 28. Duo autographa in membrana scripta in tabulario generali regni Bavariae Monachii 20 asservantur (A, A). Lunig, Teutsches Reichsarchiv XVIII (Spicileg. ecclesiasticum ps. III) pag. 258 (perperam ad a. 1169). = Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 407 (ad a. 1160). — Lang, Regesta Boica I. pag. 252. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 276, num. 301 (ex A. — Erben, Reg. I, pag. 137, num. 315 (fragm. ex A). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 25, num. 80; vid. 25 etiam Mittheilungen d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XX, 1882, pag. 261. — Mitth. d. Alterthumsver. zu Plauen, 4. Jahresschr. I, num. I (IIb). — Dobenecker, Reg. Thuringiae II, pag. 54, num. 301. Quodque autographum alia manu exaratum monasterii ipsius scribas confecisse verisimile est. Etiam diplomatis verba in monasterio ipso contexta esse videntur; quae maximam 30 partem ex eiusdem regis diplomate anno 1159 dato (vid. num. 204) deprompta sunt. * In nomine sancte et indivduea trinitatis. Wladislaus,b dei gratia secundus rex Boe- morum, * transitoriisc ex dei dispensatione bonis habundans et temporalium incrementis honorum * salutem animed pensans, congruum] esse credidit ex consilio apostoli presentia pro futuris, terrena pro celestibus commutare. Quapropter* in orationibus pauperum Christi, qui sunt in ecclesia 35 227. a) ita A; individuę‘ A. — b) ,Wladizlaus' A. — c) ,tusitoriis' A. — d) ,anime‘ A°. —
Strana 205
1165 IUN. 28. — SEPT. 28. NUM. 227. 205 Waltsahsensie' in nomine domini congregati, f plurimum confidens, pro amolre Christi et salute anime suę * ac pro eorum petitionis obtentu in silva ultra provintiam Zedelzeg ambitum, quod sclavonice vgehesh dicitur, a fonte rivi, qui vulgo dicitur Helstre,2 inferius usque in rivum, qui vulgo vocatur Iwinbach,3 et ab hoc rivo usque in fontem vocatum Iwin- bûrne4; itemque a predicti rivi fonte Helstre nominati usque ad fontem, qui vulgo vocatur remotior Luboce,5 sicut morek silvarum consignatum est, quod vulgo gelâchiet! nuncupatur, et sicut ab exteriori parte predictum rivum Lèboce fontes influunt; addens etiam in provintia Satcensi villam nomine Dudlebcim6 cum latissimo campo nomine Preolacn" et cum aqua Egreo tantep longitudinis spacio 10 terminata, quanto predicto agro est" continuata, in perpetuum hereditario iure possi- denda prenotatę ecclesie contradidit, spiritalia cum servis dei conmerciar sagaci corde per- tractans, quatenuss et illorum inopia ex eius habundantia suppleaturt et suis excessibus desiderata ex eorum orationibus prestetur“ venia et consolatio. Ut autem hec" devotionis donatio rata et firma in posterum habeatur, per presentia scripta moderni sive futuri temporis fidelibus sigilli impres- sionex ac infra scriptorumy testium testimonio roboratum est: Dux Teobaldusz et Henricus fratres aa regis, Wadizlaus bb filius Sobelzlai,“ Fridericusdd et ee Suatopluc filii regis. Prepositi autem et clericalis ordinis hii: Geruasius cancellarius et prepositus Wisegradensis, ff dominus Olricus &g prepositus, Iurata prepositus *, hh Petrus prepositus Bolezlauensis, Albertus prepositus Sacensis, Martinus notarius regis, Podiua canonicus Wisigradensis“ et capellanus 20 regis.kk Iarogneu castellanus Satcensis cum omnibus fratribus suis, Drisizlau castellanus Pehnensis," Stibormm camerarius regis, Wezelo un pincerna regis, Kochan dapifer regis, agaso Woyzlau,°° Zauise ZedelcensisPp comes cum suis subditis; omnes hii sunt laicalis professionis. Hec autem rata facta sunt theotocos per glo- 5 15 30 35 40 227. e) ,Walthsesensi‘ A°. — ƒ) ,cogregati' A°. — g) ,Sedlec‘ A°. — h) ,vgehd‘ Al. — i) ,vocatur" om. Al. — k) genuine ,mof é', sed radendo correctum A, A. — 1) i“ eod. atramento superscr. A; ,gelachiet' A'. — m) ,Dudlebei' A. — n) ,Preulaca‘ A'. — o) ,Oegre‘ A.— P) ,tantę‘ A. — q) ,est predicto agro‘ A'. — 1) ,comertia' A'. — s) ,quatinus' A. — t) ,le‘ fortasse ex ,be‘ radendo corr. A. — u) ,etur' ead. manu in loco raso scriptum A. — v) ,he‘ A'. — x) ,nrpressione' scriptoris errore A. — y) ,sc' ex ,se" corr. A. — z) ,Thebaldus‘ A. — aa) genuine scriba ,frid scripsit, quod postea literis ,id' erasis in ,frs' correxit A. — bb) ,Wladizlaus' A. — cc) ,e‘ ex ,i‘ eod. atramento corr. A. — dd) ,Frideri' A. — ee) ,et om. A. — ff) ,Wissegradensis' A. — gg) ,Vlricus' A'. — hh) ,Iur. p. Melnicensis' A. — i) Wisig A; ,Wissegradensis‘ A. — kk) ,radensis et capellanus regis' in loco raso ead. manu eodemque atramento corr. A'; prioris scripturae vestigiis diligentissime investigatis, hic genuine scriptum esse puto: ,Wisselgd cancellari" regis...“ — U) ,Pelznensis‘ A. — mm) ,Estibor‘ A. — nn) ,Weclo‘ A°. — 00) Voyzlau‘ A°. — pp) ,Sedlicensis' A. 1) Waldsassen ab Eger (Cheb) versus meridiem et occidentem. — 1) Die Elster, flumen a Schönberg ad septemtrionem et occid. profluens. — 3) Eibenbach, nunc Hennebach, rivus apud Eibenbrunn. — 4) Eibenbrunn a Grasslitz (boh. Kraslice) ad occidentem. — 5) Liboc, germ. Leibitsch, rivus a Grasslitz ad occid. profluens, qui apud Königsberg (boh. Kynšperk) in fl. Eger (Ohře) influit. — 6) Iam non exstat. — 1) Přivlaky, germ. Pröhlig, ab Žatec (Saaz) ad septemtr. et occidentem. 25
1165 IUN. 28. — SEPT. 28. NUM. 227. 205 Waltsahsensie' in nomine domini congregati, f plurimum confidens, pro amolre Christi et salute anime suę * ac pro eorum petitionis obtentu in silva ultra provintiam Zedelzeg ambitum, quod sclavonice vgehesh dicitur, a fonte rivi, qui vulgo dicitur Helstre,2 inferius usque in rivum, qui vulgo vocatur Iwinbach,3 et ab hoc rivo usque in fontem vocatum Iwin- bûrne4; itemque a predicti rivi fonte Helstre nominati usque ad fontem, qui vulgo vocatur remotior Luboce,5 sicut morek silvarum consignatum est, quod vulgo gelâchiet! nuncupatur, et sicut ab exteriori parte predictum rivum Lèboce fontes influunt; addens etiam in provintia Satcensi villam nomine Dudlebcim6 cum latissimo campo nomine Preolacn" et cum aqua Egreo tantep longitudinis spacio 10 terminata, quanto predicto agro est" continuata, in perpetuum hereditario iure possi- denda prenotatę ecclesie contradidit, spiritalia cum servis dei conmerciar sagaci corde per- tractans, quatenuss et illorum inopia ex eius habundantia suppleaturt et suis excessibus desiderata ex eorum orationibus prestetur“ venia et consolatio. Ut autem hec" devotionis donatio rata et firma in posterum habeatur, per presentia scripta moderni sive futuri temporis fidelibus sigilli impres- sionex ac infra scriptorumy testium testimonio roboratum est: Dux Teobaldusz et Henricus fratres aa regis, Wadizlaus bb filius Sobelzlai,“ Fridericusdd et ee Suatopluc filii regis. Prepositi autem et clericalis ordinis hii: Geruasius cancellarius et prepositus Wisegradensis, ff dominus Olricus &g prepositus, Iurata prepositus *, hh Petrus prepositus Bolezlauensis, Albertus prepositus Sacensis, Martinus notarius regis, Podiua canonicus Wisigradensis“ et capellanus 20 regis.kk Iarogneu castellanus Satcensis cum omnibus fratribus suis, Drisizlau castellanus Pehnensis," Stibormm camerarius regis, Wezelo un pincerna regis, Kochan dapifer regis, agaso Woyzlau,°° Zauise ZedelcensisPp comes cum suis subditis; omnes hii sunt laicalis professionis. Hec autem rata facta sunt theotocos per glo- 5 15 30 35 40 227. e) ,Walthsesensi‘ A°. — ƒ) ,cogregati' A°. — g) ,Sedlec‘ A°. — h) ,vgehd‘ Al. — i) ,vocatur" om. Al. — k) genuine ,mof é', sed radendo correctum A, A. — 1) i“ eod. atramento superscr. A; ,gelachiet' A'. — m) ,Dudlebei' A. — n) ,Preulaca‘ A'. — o) ,Oegre‘ A.— P) ,tantę‘ A. — q) ,est predicto agro‘ A'. — 1) ,comertia' A'. — s) ,quatinus' A. — t) ,le‘ fortasse ex ,be‘ radendo corr. A. — u) ,etur' ead. manu in loco raso scriptum A. — v) ,he‘ A'. — x) ,nrpressione' scriptoris errore A. — y) ,sc' ex ,se" corr. A. — z) ,Thebaldus‘ A. — aa) genuine scriba ,frid scripsit, quod postea literis ,id' erasis in ,frs' correxit A. — bb) ,Wladizlaus' A. — cc) ,e‘ ex ,i‘ eod. atramento corr. A. — dd) ,Frideri' A. — ee) ,et om. A. — ff) ,Wissegradensis' A. — gg) ,Vlricus' A'. — hh) ,Iur. p. Melnicensis' A. — i) Wisig A; ,Wissegradensis‘ A. — kk) ,radensis et capellanus regis' in loco raso ead. manu eodemque atramento corr. A'; prioris scripturae vestigiis diligentissime investigatis, hic genuine scriptum esse puto: ,Wisselgd cancellari" regis...“ — U) ,Pelznensis‘ A. — mm) ,Estibor‘ A. — nn) ,Weclo‘ A°. — 00) Voyzlau‘ A°. — pp) ,Sedlicensis' A. 1) Waldsassen ab Eger (Cheb) versus meridiem et occidentem. — 1) Die Elster, flumen a Schönberg ad septemtrionem et occid. profluens. — 3) Eibenbach, nunc Hennebach, rivus apud Eibenbrunn. — 4) Eibenbrunn a Grasslitz (boh. Kraslice) ad occidentem. — 5) Liboc, germ. Leibitsch, rivus a Grasslitz ad occid. profluens, qui apud Königsberg (boh. Kynšperk) in fl. Eger (Ohře) influit. — 6) Iam non exstat. — 1) Přivlaky, germ. Pröhlig, ab Žatec (Saaz) ad septemtr. et occidentem. 25
Strana 206
206 NUM. 227, 228. 1165 IUN. 28. — SEPT. 28. — OCT. 11. riosum regem supra prescriptum coram testibus prenotatis anno dominice incar- nationis MCLXV, IIII kalendas iulii in ecclesia sanctę Marię Waltsahs, Gerlaco abbate inibi presidente, Daniele vero episcopo sanctę Pragensis ęcclesię oq XIII existente. Hoc itaque decretum si quis voluerit infringere, sive rex, sive dux, seu princeps, sive alia quelibet" persona, anathematis gladio, nisi resipiscat, se per- cussam in die iudicii sine fine sentiat. Data per manum Geruasii,ss cancellarii et prepositi Wisigradensis ęcclesięss et “ regis cancellarii, IIII kalendas octobris." 5 Utrique autographo sigillum rotundum (diametros 81 mm), e cera alba confectum, duo latera habens e scidula membranae appendet. In quo eadem figura atque in sigillo, quod appendet diplomati eiusdem regis anno 1160 ecclesiae Misnensi dato (v. num. 210). non nisi paulum immutata conspicitur, quae quidem diversitas satis eo explicatur, quod sigillum ex alia quadam forma provectum est. Circumscriptio partis anticae haec est: + WLADIZLAWE DEI GRHII OCMORV REX. Circumscriptio partis aversae: II PAX REGIS WLADIN LAI IN MINIII SCI WIENCEZLAI]. Sigilli autographo A appensi pars fracta desideratur. 10 15 228. Daniel I, episcopus Pragensis, recognoscit, se quasdam reliquias sanctorum in altari sancti Andreae1 propria manu recondidisse. 1165 oct. 11. Apographum servavit Petri Sittaviensis Chronicon Aulae regiae lib. III, c. 15 (B). Erben, Reg. I, in addit. pag. 621, num. 5 (exc. e recensione Dobneriana in Monum. hist. Boh. V. pag. 500). — Damus e novissima editione v. d. Emler in Font. rer. Boh. IV. pag. 337. 20 Anno dominice incarnacionis millesimo CLXV, indiccione XIII, epacta VI, concurrente vero IIII.“ Ego Daniel, licet indignus, dei tamen gracia Pragensis 25 XIII episcopus, anno ordinacionis mee XV, mense X,b die mensis undecimo, V idus octobris, regnante gloriosissimo et serenissimo Romanorum imperatore semper augusto Friderico, temporibus quoque gloriosissimi regis Boemorum Wladislai, has reliquias horum sanctorum in hoc altari propria manu recondidi: De ligno Domini, de sepulcro Domini, sancte Marie virginis, de vestimento 30 Domini, sancti Iohannis Baptiste, sancti Andree apostoli, sancti Iacobi apostoli, sancti Adalberti martiris, sancti Thymothei et Apollinaris, sancti Gereonis et sociorum eius, sancti Christophori et sociorum eius, sancti Benedicti, sancti Iohannis, sancti Mathei, Ysaac, Cristini martirum, beati Pancracii martiris, sancti Wenceslai martiris, sancti Clementis pontificis et martiris, sancti Martini episcopi 35 227. qq) ,ecclesię‘ A'. — r) ,quelibet' A'. — ss) �Geruasii, venerandi prepositi sanctę Wisse- gradensis ecclesię“ A'. — tt) ,et — octobris' eadem manu, quae autographum A scripsit, suppletum A. a) ,tercia‘ B. — b) ,sexto' B. 1) In ecclesia sancti Andreae quondam in Antiqua civitate Pragensi. 228. 40
206 NUM. 227, 228. 1165 IUN. 28. — SEPT. 28. — OCT. 11. riosum regem supra prescriptum coram testibus prenotatis anno dominice incar- nationis MCLXV, IIII kalendas iulii in ecclesia sanctę Marię Waltsahs, Gerlaco abbate inibi presidente, Daniele vero episcopo sanctę Pragensis ęcclesię oq XIII existente. Hoc itaque decretum si quis voluerit infringere, sive rex, sive dux, seu princeps, sive alia quelibet" persona, anathematis gladio, nisi resipiscat, se per- cussam in die iudicii sine fine sentiat. Data per manum Geruasii,ss cancellarii et prepositi Wisigradensis ęcclesięss et “ regis cancellarii, IIII kalendas octobris." 5 Utrique autographo sigillum rotundum (diametros 81 mm), e cera alba confectum, duo latera habens e scidula membranae appendet. In quo eadem figura atque in sigillo, quod appendet diplomati eiusdem regis anno 1160 ecclesiae Misnensi dato (v. num. 210). non nisi paulum immutata conspicitur, quae quidem diversitas satis eo explicatur, quod sigillum ex alia quadam forma provectum est. Circumscriptio partis anticae haec est: + WLADIZLAWE DEI GRHII OCMORV REX. Circumscriptio partis aversae: II PAX REGIS WLADIN LAI IN MINIII SCI WIENCEZLAI]. Sigilli autographo A appensi pars fracta desideratur. 10 15 228. Daniel I, episcopus Pragensis, recognoscit, se quasdam reliquias sanctorum in altari sancti Andreae1 propria manu recondidisse. 1165 oct. 11. Apographum servavit Petri Sittaviensis Chronicon Aulae regiae lib. III, c. 15 (B). Erben, Reg. I, in addit. pag. 621, num. 5 (exc. e recensione Dobneriana in Monum. hist. Boh. V. pag. 500). — Damus e novissima editione v. d. Emler in Font. rer. Boh. IV. pag. 337. 20 Anno dominice incarnacionis millesimo CLXV, indiccione XIII, epacta VI, concurrente vero IIII.“ Ego Daniel, licet indignus, dei tamen gracia Pragensis 25 XIII episcopus, anno ordinacionis mee XV, mense X,b die mensis undecimo, V idus octobris, regnante gloriosissimo et serenissimo Romanorum imperatore semper augusto Friderico, temporibus quoque gloriosissimi regis Boemorum Wladislai, has reliquias horum sanctorum in hoc altari propria manu recondidi: De ligno Domini, de sepulcro Domini, sancte Marie virginis, de vestimento 30 Domini, sancti Iohannis Baptiste, sancti Andree apostoli, sancti Iacobi apostoli, sancti Adalberti martiris, sancti Thymothei et Apollinaris, sancti Gereonis et sociorum eius, sancti Christophori et sociorum eius, sancti Benedicti, sancti Iohannis, sancti Mathei, Ysaac, Cristini martirum, beati Pancracii martiris, sancti Wenceslai martiris, sancti Clementis pontificis et martiris, sancti Martini episcopi 35 227. qq) ,ecclesię‘ A'. — r) ,quelibet' A'. — ss) �Geruasii, venerandi prepositi sanctę Wisse- gradensis ecclesię“ A'. — tt) ,et — octobris' eadem manu, quae autographum A scripsit, suppletum A. a) ,tercia‘ B. — b) ,sexto' B. 1) In ecclesia sancti Andreae quondam in Antiqua civitate Pragensi. 228. 40
Strana 207
1165 OCT. 11. — NOV. 14. NUM. 228, 229. 207 5 et confessoris, sancti Henrici confessoris, sancti Mauri confessoris, sancte Marie Magdalene, sancte Gerdrudis virginis, undecim milium virginum, sancte Ludmille et aliorum plurimorum sanctorum. Titulus vero [huius ecclesie]“ sancto Andree annotatur. Isti et omnes sancti dei intercedere dignentur pro me peccatore ad Dominum. Amen. Ego Wladislaus, rex Boemorum eiusdem temporis, idem Ego Judita, regina Boemorum eiusdem temporis, idem oro. oro. Amen. Ego Petrus, dictus abbas de Insula, constructor huius ecclesie, Amen, Amen. idem oro. Amen, Amen, Amen. 229. 10 Daniel I, episcopus Pragensis, recognoscit, se quasdam reliquias sanctorum propria manu altari sanctae Mariae (in villa Rečany 1) recondidisse. 1165 nov. 14. Apographum in libro memorabil. parochiae in Zdechovice pag. 9 (C). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 440 (B). = Tourtual, Böhmens Antheil an den Kampfen K. Friedrich I in Italien II, pag. 337, not. 597. — Kalousek in ephemeride Method VII (1881), pag. 104 (ex C). Anno dominice" incarnationis MCLXV, indictione XIII, epacta XVII, con- Ego Daniel, licet indignus, dei tamenc gratia Pra- currenteb vero IV. gensium episcopus XIII, anno ordinationis mee XV,d mense XI, die mensis XIV, 20 regnante Frederico,e gloriosissimo et serenissimo Romanorum imperatore et/ semper augusto, temporibus quoques Wladislai, gloriosissimi Bohemie regis, has reliquias horum sanctorumh in hoc altari XVIII kalendas decembris" propria manu recondidi: De ligno Domini, de sepulchro Domini, sancte Marie virginis, sancti Iohannis' Baptiste, sancti Petri apostoli, sancti Iohannis! apostoli, sancti Mathei apostoli et evangeliste,m sanctorum Mauri et sociorum martyrum, sancti Wencezlai" martyris, sancti Adalberti martyris, sancti Pancratii martyris, sanctorum Iohannis, Benedicti, Mathei, Isaac,° ChristiniP martyrum, sancti Timothei martyris, sancti Apollinaris martyris, sancti Ambrosii confessoris, sancti Saturnini confes- soris, sancti Remigii confessoris, sancti Gothardi confessoris, sancti Udalrici 30 confessoris, sancti Martini confessoris, sanctarum XI milium virginum, sancte Ludmile martyris, sancte Marie Magdalene, sancte Margarite virginis, sancte 15 25 35 228. c) in B om.; auctoritatem instrumenti proxime sequentis secutus addidi. 229. a) ,dominicae' et ita etiam infra ,ae' pro simplici ,e' C. — b) ,concursu' B, C. — c) ,divina tamen B; ,divina dn‘ C. — d) ,XVII' B. — e) ,Friderico‘ B. — 1) ,et om. B. C. — g) ,temporibusque‘ B, C. — h) ,hoc sepulchrum‘ B, C. — i) ,hoc' om. B. — k) ,kal. dec." deest B, C. — 1) ,Ioannis' C. — m) ,evangeliste‘ om. B, C. — n) Ven- ceslai' B; ,Wenceslai' C. — °) ,Isaci‘ B; „Isauc‘ C. — P) ,Crispini‘ C. — q) ,mille“ B, C. — 1) ,virg. martyris' C. 1) alias Řečeňany, distr. pol. Pardubice.
1165 OCT. 11. — NOV. 14. NUM. 228, 229. 207 5 et confessoris, sancti Henrici confessoris, sancti Mauri confessoris, sancte Marie Magdalene, sancte Gerdrudis virginis, undecim milium virginum, sancte Ludmille et aliorum plurimorum sanctorum. Titulus vero [huius ecclesie]“ sancto Andree annotatur. Isti et omnes sancti dei intercedere dignentur pro me peccatore ad Dominum. Amen. Ego Wladislaus, rex Boemorum eiusdem temporis, idem Ego Judita, regina Boemorum eiusdem temporis, idem oro. oro. Amen. Ego Petrus, dictus abbas de Insula, constructor huius ecclesie, Amen, Amen. idem oro. Amen, Amen, Amen. 229. 10 Daniel I, episcopus Pragensis, recognoscit, se quasdam reliquias sanctorum propria manu altari sanctae Mariae (in villa Rečany 1) recondidisse. 1165 nov. 14. Apographum in libro memorabil. parochiae in Zdechovice pag. 9 (C). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 440 (B). = Tourtual, Böhmens Antheil an den Kampfen K. Friedrich I in Italien II, pag. 337, not. 597. — Kalousek in ephemeride Method VII (1881), pag. 104 (ex C). Anno dominice" incarnationis MCLXV, indictione XIII, epacta XVII, con- Ego Daniel, licet indignus, dei tamenc gratia Pra- currenteb vero IV. gensium episcopus XIII, anno ordinationis mee XV,d mense XI, die mensis XIV, 20 regnante Frederico,e gloriosissimo et serenissimo Romanorum imperatore et/ semper augusto, temporibus quoques Wladislai, gloriosissimi Bohemie regis, has reliquias horum sanctorumh in hoc altari XVIII kalendas decembris" propria manu recondidi: De ligno Domini, de sepulchro Domini, sancte Marie virginis, sancti Iohannis' Baptiste, sancti Petri apostoli, sancti Iohannis! apostoli, sancti Mathei apostoli et evangeliste,m sanctorum Mauri et sociorum martyrum, sancti Wencezlai" martyris, sancti Adalberti martyris, sancti Pancratii martyris, sanctorum Iohannis, Benedicti, Mathei, Isaac,° ChristiniP martyrum, sancti Timothei martyris, sancti Apollinaris martyris, sancti Ambrosii confessoris, sancti Saturnini confes- soris, sancti Remigii confessoris, sancti Gothardi confessoris, sancti Udalrici 30 confessoris, sancti Martini confessoris, sanctarum XI milium virginum, sancte Ludmile martyris, sancte Marie Magdalene, sancte Margarite virginis, sancte 15 25 35 228. c) in B om.; auctoritatem instrumenti proxime sequentis secutus addidi. 229. a) ,dominicae' et ita etiam infra ,ae' pro simplici ,e' C. — b) ,concursu' B, C. — c) ,divina tamen B; ,divina dn‘ C. — d) ,XVII' B. — e) ,Friderico‘ B. — 1) ,et om. B. C. — g) ,temporibusque‘ B, C. — h) ,hoc sepulchrum‘ B, C. — i) ,hoc' om. B. — k) ,kal. dec." deest B, C. — 1) ,Ioannis' C. — m) ,evangeliste‘ om. B, C. — n) Ven- ceslai' B; ,Wenceslai' C. — °) ,Isaci‘ B; „Isauc‘ C. — P) ,Crispini‘ C. — q) ,mille“ B, C. — 1) ,virg. martyris' C. 1) alias Řečeňany, distr. pol. Pardubice.
Strana 208
208 NUM. 229, 230. 1165 NOV. 14.—19. Cecilie virginis,' sanctes Barbare virginis." Isti et' omnes sancti dei“ intercedere dignentur pro me peccatore ad dominum deum. Amen. Ego Wladislaus, Ego Judita,y regina rex Bohemie eiusdem temporis,* idem oro. Amen. Bohemie eiusdem temporis,* idem oro. Amen.? Ego Predbor,aa castellanus de Zazlaw,bb constructor huius ecclesie eiusdem temporis,* idem oro. Amen, Amen. Ego Borena,“ coniux eiusdem comitis, cooperatrix huius operis eiusdem temporis* idem oro. Amen, Amen, Amen. Titulus vero huius ecclesie sancte Marie gloriose virgini annotatur. 5 230. Daniel I, episcopus Pragensis, recognoscit, se quasdam reliquias sanctorum 10 propria manu altari sanctae Mariae in villa sancti Iacobi1 recondidisse. — 1165 nov. 19. Autographum in membrana scriptum in tabulario Musaei regni Bohemiae (A). Wocel in Casopis Ceského Musea 1847, I, pag. 223 (cum imagine lithographica). — Erben Reg. I, pag. 138, num. 318. 15 Instrumentum hoc ab eodem scriptore exaratum esse videtur, qui etiam Danielis episcopi litteras a. 1158 mai 30 datas (v. supra num. 182) scripsit. Anno dominice incarnacionis millesimo CLXV, indictione XIII, epacta XVII, Ego Daniel, licet indignus, dei] tamen gratia Pragensium concurrente IIII. episcopus XIII, anno ordinacionis meę XV, mense XI, die mensis XVIIII, regnante 20 Frederico, gloriosissimo] et serenissimo Romanorum imperatore et semper augusto, temporibus quoque Wladizlai, gloriosissimi Boemorum regis, has reliquias horum sanctorum] in hoc altari XIII kalendas decembris propria manu recondidi: De“ ligno Domini, de sepulcro Domini, sancte Marie virginis, sancti Iohannis Baptiste, sanctorum Andreę, Iacobi, Bartolomei apostolorum, sancti Wencezlai martyris, 25 sancti Adalberti martyris, sancti Pancracii, sancti Lamberti martyris, sancti Blasii 229. s) �s. Barb. virg.' om. B. — t) ,et om. B. C. — u) ,domini B, C. — v) ,dominum. Amen, Amen‘ B, C. — x) ,eisdem temporibus' B, C. — y) ,Iuditha‘ B. — z) ,Amen" om. B, C. — aa) Bredbok“ B; Praedbok' C. Nomen hoc inauditum Kalousek l. l. (testimonio litterarum Soběslai II ducis anno 1175 monasterio Plassensi datarum 30 nisus) Budivoi' corrigere vult. Sed lectionem genuinam, ,PredboR‘ fuisse potius credi- derim, cuius vocis ultima,R' maiuscula describentis errore facile,k' legi poterat. — bb) ,Lazlaw‘ B, C. — cc) An ,Bozena‘ corrigendum sit? Cf. Kalousek l. l. 230. a) �De - aliorum sanctorum' alia penna et atramento obscuriore, sed eadem manu in spatio vacuo relicto scr. A. 1) Sv. Jakub, germ. St Jakob, vicus prope Církvice, distr. pol. Kutná Hora (Kutten- berg). 35
208 NUM. 229, 230. 1165 NOV. 14.—19. Cecilie virginis,' sanctes Barbare virginis." Isti et' omnes sancti dei“ intercedere dignentur pro me peccatore ad dominum deum. Amen. Ego Wladislaus, Ego Judita,y regina rex Bohemie eiusdem temporis,* idem oro. Amen. Bohemie eiusdem temporis,* idem oro. Amen.? Ego Predbor,aa castellanus de Zazlaw,bb constructor huius ecclesie eiusdem temporis,* idem oro. Amen, Amen. Ego Borena,“ coniux eiusdem comitis, cooperatrix huius operis eiusdem temporis* idem oro. Amen, Amen, Amen. Titulus vero huius ecclesie sancte Marie gloriose virgini annotatur. 5 230. Daniel I, episcopus Pragensis, recognoscit, se quasdam reliquias sanctorum 10 propria manu altari sanctae Mariae in villa sancti Iacobi1 recondidisse. — 1165 nov. 19. Autographum in membrana scriptum in tabulario Musaei regni Bohemiae (A). Wocel in Casopis Ceského Musea 1847, I, pag. 223 (cum imagine lithographica). — Erben Reg. I, pag. 138, num. 318. 15 Instrumentum hoc ab eodem scriptore exaratum esse videtur, qui etiam Danielis episcopi litteras a. 1158 mai 30 datas (v. supra num. 182) scripsit. Anno dominice incarnacionis millesimo CLXV, indictione XIII, epacta XVII, Ego Daniel, licet indignus, dei] tamen gratia Pragensium concurrente IIII. episcopus XIII, anno ordinacionis meę XV, mense XI, die mensis XVIIII, regnante 20 Frederico, gloriosissimo] et serenissimo Romanorum imperatore et semper augusto, temporibus quoque Wladizlai, gloriosissimi Boemorum regis, has reliquias horum sanctorum] in hoc altari XIII kalendas decembris propria manu recondidi: De“ ligno Domini, de sepulcro Domini, sancte Marie virginis, sancti Iohannis Baptiste, sanctorum Andreę, Iacobi, Bartolomei apostolorum, sancti Wencezlai martyris, 25 sancti Adalberti martyris, sancti Pancracii, sancti Lamberti martyris, sancti Blasii 229. s) �s. Barb. virg.' om. B. — t) ,et om. B. C. — u) ,domini B, C. — v) ,dominum. Amen, Amen‘ B, C. — x) ,eisdem temporibus' B, C. — y) ,Iuditha‘ B. — z) ,Amen" om. B, C. — aa) Bredbok“ B; Praedbok' C. Nomen hoc inauditum Kalousek l. l. (testimonio litterarum Soběslai II ducis anno 1175 monasterio Plassensi datarum 30 nisus) Budivoi' corrigere vult. Sed lectionem genuinam, ,PredboR‘ fuisse potius credi- derim, cuius vocis ultima,R' maiuscula describentis errore facile,k' legi poterat. — bb) ,Lazlaw‘ B, C. — cc) An ,Bozena‘ corrigendum sit? Cf. Kalousek l. l. 230. a) �De - aliorum sanctorum' alia penna et atramento obscuriore, sed eadem manu in spatio vacuo relicto scr. A. 1) Sv. Jakub, germ. St Jakob, vicus prope Církvice, distr. pol. Kutná Hora (Kutten- berg). 35
Strana 209
1165 NOV. 19. — 1166 AUG. 20. NUM. 230—233. 209 5 martyris, sancti Sixti martyris, sanctorum Benedicti, Iohannis, Mathei, Ysaac, Christini martyrum, sancti Nicolai,b sancti Gregorii, sancti Egidii confessoris, sancti Avgustini confessoris, sancti Gotardi confessoris, sancti Leonis confessoris, sancte Gertrudis virginis, sancte Barbare virginis, sancte Lvdmile martyris, sanc- tarum XI milium virginum et aliorum sanctorum." Isti et omnes sancti dei inter- cedere dignentur pro me peccatore ad dominum deum. Amen. Ego Wladizlaus, rex Boemorum eiusdem temporis, idem oro. Amen. Ego Ivdita, regina Boe- Ego Maria, constructrix huius morum eiusdem temporis, idem oro. Amen. ecclesię, cum filiis meis Zlaueboro et Pavlo eiusdem temporis, idem oro. Amen, 10 Amen, Amen. Titulus vero huius altaris sanctę Marię gloriose et perpetue virgini annotatur. 231. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, de fluminis Rheni correctione decernit. — Inter testes: �Vlricus, dux de Boemia'. [Traiectij 1165 snov. ex.] Monum. Germ. hist. Leg. sectio IV: Constitutiones I, pag. 323, num. 228. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 275, num. 299. — Erben, Reg. I, pag. 137, num. 313. — Stumpf, Reg. num. 4056. 232. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, una cum uxore sua Odoni, comiti Campaniae, loca Quingey, Lielle et Lombart ad tempus vitae eius in beneficium concedit. — Inter testes: ,Ulricus dux Boemies. Dôle1 1166 iul. 26. Chifflet, S. Bernardi Clarav. abb. genus illust., pag. 532. — Stumpf, Reg. num. 4074. — 25 Cf. Prutz, Kaiser Friedrich II, tom. II, pag. 27. 233. 30 Fridericus I, imperator Romanorum, Wichmanno, archiepiscopo Magdeburgensi, — castrum Freckleben1 et abbatiam Nienburg? assignat pro castro Schönburg.3 Inter testes: ,Dipoldus, dux Boemię'. Boyneburg“ 1166 aug. 20. O. v. Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 360, num. 497. — Stumpf, Reg. num. 4075. Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. II, pag. 27. — 35 230. b) Nicolai" A. — c) ,Gregorii? A. — d) sequitur spatium duarum fere linearum vacuum relictum. 1) a Besançon versus merid. et occid., departement Jura. 232. 1) Freckleben super fl. Wipper prope Sandersleben (Anhalt). — 1) Mönchen-Nienburg 233. a. d. Saale (Anhalt). — 5) Apud Ober-Wesel. — O) Prope Stadt-Oldendorf (Braun- schweig).
1165 NOV. 19. — 1166 AUG. 20. NUM. 230—233. 209 5 martyris, sancti Sixti martyris, sanctorum Benedicti, Iohannis, Mathei, Ysaac, Christini martyrum, sancti Nicolai,b sancti Gregorii, sancti Egidii confessoris, sancti Avgustini confessoris, sancti Gotardi confessoris, sancti Leonis confessoris, sancte Gertrudis virginis, sancte Barbare virginis, sancte Lvdmile martyris, sanc- tarum XI milium virginum et aliorum sanctorum." Isti et omnes sancti dei inter- cedere dignentur pro me peccatore ad dominum deum. Amen. Ego Wladizlaus, rex Boemorum eiusdem temporis, idem oro. Amen. Ego Ivdita, regina Boe- Ego Maria, constructrix huius morum eiusdem temporis, idem oro. Amen. ecclesię, cum filiis meis Zlaueboro et Pavlo eiusdem temporis, idem oro. Amen, 10 Amen, Amen. Titulus vero huius altaris sanctę Marię gloriose et perpetue virgini annotatur. 231. 15 Fridericus I, imperator Romanorum, de fluminis Rheni correctione decernit. — Inter testes: �Vlricus, dux de Boemia'. [Traiectij 1165 snov. ex.] Monum. Germ. hist. Leg. sectio IV: Constitutiones I, pag. 323, num. 228. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 275, num. 299. — Erben, Reg. I, pag. 137, num. 313. — Stumpf, Reg. num. 4056. 232. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, una cum uxore sua Odoni, comiti Campaniae, loca Quingey, Lielle et Lombart ad tempus vitae eius in beneficium concedit. — Inter testes: ,Ulricus dux Boemies. Dôle1 1166 iul. 26. Chifflet, S. Bernardi Clarav. abb. genus illust., pag. 532. — Stumpf, Reg. num. 4074. — 25 Cf. Prutz, Kaiser Friedrich II, tom. II, pag. 27. 233. 30 Fridericus I, imperator Romanorum, Wichmanno, archiepiscopo Magdeburgensi, — castrum Freckleben1 et abbatiam Nienburg? assignat pro castro Schönburg.3 Inter testes: ,Dipoldus, dux Boemię'. Boyneburg“ 1166 aug. 20. O. v. Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 360, num. 497. — Stumpf, Reg. num. 4075. Cf. Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. II, pag. 27. — 35 230. b) Nicolai" A. — c) ,Gregorii? A. — d) sequitur spatium duarum fere linearum vacuum relictum. 1) a Besançon versus merid. et occid., departement Jura. 232. 1) Freckleben super fl. Wipper prope Sandersleben (Anhalt). — 1) Mönchen-Nienburg 233. a. d. Saale (Anhalt). — 5) Apud Ober-Wesel. — O) Prope Stadt-Oldendorf (Braun- schweig).
Strana 210
210 NUM. 234—238. 1167 IAN. 17. — AUG. 1. 234. Daniel, episcopus Pragensis, „sedens pro tribunali in loco, qui dicitur Campus Rimoldi“, homines de Civenna et Lemonta, monasterii sancti Ambrosii maioris Mediolani subiectos, a iuramento communi Bellasii praestito absolvendos esse decernit. 1167 ian. 17. Muratori, Antiquit. Italicae IV, pag. 39. 235. Fridericus I, imperator Romanorum, canonicis maioris ecclesiae Maguntinae ecclesiam in vico Nieder-Ulmen a Christiano, archiepiscopo Maguntino, donatam 10 confirmat. — Inter testes: „Daniel, Pragensis episcopus'. Apud S. Proculum1 1167 mart. [in.] Gudenus, Cod. dipl. Mogunt. pag. 256. — Stumpf, Reg. num. 4083. 236. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii S. Salvatoris de Tolla 15 (ap. Piacenza) protectionem suscipit eiusque possessiones confirmat. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis episcopus‘ — �Vlricus, dux de Boemia'. [1167 mart. in.] Kehr, Otia diplomatica, in Nachrichten von d. kgl. Ges. d. Wiss. zu Göttingen 1903, pag. 261. — Cf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaisz. VI. pag. 461. 20 237. Fridericus I, imperator Romanorum, Henricum, marchionem Tusciae, de marchia Guidonis quondam marchionis investit. — Inter testes: ,Daniel, Pra- gensis episcopus‘ et ,dux Tieboldus de Boemia, dux Ulricus de Boemia'. In territorio Ariminensi 1167 apr. 23. 25 Muratori, Antiquitates Italicae I. pag. 317. — Stumpf, Reg. num. 4085. 238. Fridericus I, imperator Romanorum, Rainaldo, archiepiscopo Coloniensi, curias imperiales Andernach et Eckenhagen donat. — Inter testes: ,Daniel, epi- scopus Pragensis'. Romae 1167 aug. 1. 30 Lacomblet, Niederrheinisches Urkundenb. I. pag. 296. — Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth, tom. II, pag. 236, num. 345 (tantum testes). — Stumpf, Reg. num. 4086 (ad iul. 30). 235. 1) S. Procolo a Faenza versus septemtr, et occidentem. 35
210 NUM. 234—238. 1167 IAN. 17. — AUG. 1. 234. Daniel, episcopus Pragensis, „sedens pro tribunali in loco, qui dicitur Campus Rimoldi“, homines de Civenna et Lemonta, monasterii sancti Ambrosii maioris Mediolani subiectos, a iuramento communi Bellasii praestito absolvendos esse decernit. 1167 ian. 17. Muratori, Antiquit. Italicae IV, pag. 39. 235. Fridericus I, imperator Romanorum, canonicis maioris ecclesiae Maguntinae ecclesiam in vico Nieder-Ulmen a Christiano, archiepiscopo Maguntino, donatam 10 confirmat. — Inter testes: „Daniel, Pragensis episcopus'. Apud S. Proculum1 1167 mart. [in.] Gudenus, Cod. dipl. Mogunt. pag. 256. — Stumpf, Reg. num. 4083. 236. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii S. Salvatoris de Tolla 15 (ap. Piacenza) protectionem suscipit eiusque possessiones confirmat. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis episcopus‘ — �Vlricus, dux de Boemia'. [1167 mart. in.] Kehr, Otia diplomatica, in Nachrichten von d. kgl. Ges. d. Wiss. zu Göttingen 1903, pag. 261. — Cf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaisz. VI. pag. 461. 20 237. Fridericus I, imperator Romanorum, Henricum, marchionem Tusciae, de marchia Guidonis quondam marchionis investit. — Inter testes: ,Daniel, Pra- gensis episcopus‘ et ,dux Tieboldus de Boemia, dux Ulricus de Boemia'. In territorio Ariminensi 1167 apr. 23. 25 Muratori, Antiquitates Italicae I. pag. 317. — Stumpf, Reg. num. 4085. 238. Fridericus I, imperator Romanorum, Rainaldo, archiepiscopo Coloniensi, curias imperiales Andernach et Eckenhagen donat. — Inter testes: ,Daniel, epi- scopus Pragensis'. Romae 1167 aug. 1. 30 Lacomblet, Niederrheinisches Urkundenb. I. pag. 296. — Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth, tom. II, pag. 236, num. 345 (tantum testes). — Stumpf, Reg. num. 4086 (ad iul. 30). 235. 1) S. Procolo a Faenza versus septemtr, et occidentem. 35
Strana 211
1167 AUG. 6. — 1169 IN. NUM. 239—243. 211 239. 5 Fridericus I, imperator Romanorum, profitetur corpus sancti Bartholomaei ab Ottone II imperatore de Benevento Romam translatum et in Tiberis insula collocatum fuisse. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis episcopus'. In Monte Mario ap. Romam 1167 aug. 6. Böhmer, Acta imperii selecta pag. 117, num. 125. — Stumpf, Reg. num. 4088. 240. 10 Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii sanctae Mariae de Sereno possessiones confirmat. — Inter testes: „Vdalricus, dux de Boemia'. Pisis 116/7 m. aug. Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 119, num. 127. — Stumpf, Reg. num. 4090. 241. Wichmannus, archiepiscopus Magdeburgensis, monasterio Gratiae Dei 1 decimas de quinque mansis in Wardenberg et montem iuxta villam Grobene 15 prope Salam ad vineam plantandam donat. — Inter testes: �Olricus, dux Boemie'. Magdeburg 1168 iun. 7. Ludewig, Reliquiae manuscriptor. XI. pag. 553, num. 36. — Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 369, num. 505. 242. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae ac ducatui Wirceburgensi, iurisdictionem per totum Wirceburgensem episcopatum et ducatum restituit, petente Heroldo episcopo. — Inter testes: ,Odalricus, filius ducis Boemię". Wirceburg 1168 iul. 10. 25 Monum. Boica XXIX, I, pag. 385, num. 515; pag. 390, num. 516. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 281, num. 304. — Erben, Reg. I. pag. 140, num. 321. — Stumpf, Reg. num. 4095. 243. Sigifridus, archiepiscopus Bremensis, imperatore invito electus, Adalberto, archiepiscopo Salisburgensi, amico suo, nuntiat se brevi ad eum venturum et de negotiis suis cum eo tractaturum esse. [1169 in.] 30 241. 1) Gottesgnaden prope Kalbe a. d. Saale.
1167 AUG. 6. — 1169 IN. NUM. 239—243. 211 239. 5 Fridericus I, imperator Romanorum, profitetur corpus sancti Bartholomaei ab Ottone II imperatore de Benevento Romam translatum et in Tiberis insula collocatum fuisse. — Inter testes: ,Daniel, Pragensis episcopus'. In Monte Mario ap. Romam 1167 aug. 6. Böhmer, Acta imperii selecta pag. 117, num. 125. — Stumpf, Reg. num. 4088. 240. 10 Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii sanctae Mariae de Sereno possessiones confirmat. — Inter testes: „Vdalricus, dux de Boemia'. Pisis 116/7 m. aug. Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 119, num. 127. — Stumpf, Reg. num. 4090. 241. Wichmannus, archiepiscopus Magdeburgensis, monasterio Gratiae Dei 1 decimas de quinque mansis in Wardenberg et montem iuxta villam Grobene 15 prope Salam ad vineam plantandam donat. — Inter testes: �Olricus, dux Boemie'. Magdeburg 1168 iun. 7. Ludewig, Reliquiae manuscriptor. XI. pag. 553, num. 36. — Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 369, num. 505. 242. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, ecclesiae ac ducatui Wirceburgensi, iurisdictionem per totum Wirceburgensem episcopatum et ducatum restituit, petente Heroldo episcopo. — Inter testes: ,Odalricus, filius ducis Boemię". Wirceburg 1168 iul. 10. 25 Monum. Boica XXIX, I, pag. 385, num. 515; pag. 390, num. 516. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 281, num. 304. — Erben, Reg. I. pag. 140, num. 321. — Stumpf, Reg. num. 4095. 243. Sigifridus, archiepiscopus Bremensis, imperatore invito electus, Adalberto, archiepiscopo Salisburgensi, amico suo, nuntiat se brevi ad eum venturum et de negotiis suis cum eo tractaturum esse. [1169 in.] 30 241. 1) Gottesgnaden prope Kalbe a. d. Saale.
Strana 212
212 NUM. 243. 1169 IN. Apographum saec. XVI. exstat in cod. epist. imper., regum, pontificum, episcoporum in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 527v (B). Sudendorf, Registrum I, pag. 81, num. 36. = Erben, Reg. I, pag. 164, num. 369 (frgm.). = Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 371, num. 507. = Meiller, Reg. archiep. Salisburg. pag. 116, num. 7. Sudendorf et post eum Erben epistolam minus recte anni 1179 spatio definivit. Heinemann et Meiller l. l., pag. 480, not. 4 melius non longe post Sigifridi electionem anno 1169 ineunte scriptam esse censet. Dilectissimo amico suo A.,' venerabili dei gratia Saltzburgensi archiepiscopo, S.,2 dei gratia Bremensis ecclesiae electus, servitium suum et intimae dilectionis insolubilem societatem. Cum inter nos " iam pridem vigere cepit verae amicitiae et fidei constantia, satis admirari non sufficio, quod nulla certa legatione statum vestrum mihi insinuare voluistis, sed quasi alienum in celandis cunctis negociis vestris me reputastis. Ego igitur veteris amicitiae non immemor, ea, quae circa me acta sunt, vel aguntur, vos latere nolens, id dilectioni vestrae insinuo, quod- queb electionem meam, quae rationabiliter et iuste in me facta est, licet eam dominus imperator reprobare deputaverit, prosequi et digno effectu consumare proposui. Ad exequendam enim iustitiam meam omnium amicorum meorum solatium et indeficiens auxilium habeo et idcirco per praesentia vobis scripta denuntio me in brevi ad vos venturum et de negociis meis vobiscum tota animi 20 intentione tractaturum. Per vos siquidem ad dominum papam transire et bene- dictionem pontificalem ab ipso percipere proposui. Cui vos fidelem perseverasse et usque in finem perseveraturum gaudemus, quia nihil aliud de vobis cum tota 10 15 243. a) ,uos' B. — b) ,qdq:' B; quam abbreviaturam Sudendorf ,quidquid' explicat et post 25 hanc vocem ,circa‘ omissum esse putat. 1) Adalberto, post mortem Conradi II (1168 sept. 28) electo. Quo die electus sit nescitur. Chron. Magni presbyteri tantum haec refert: Tunc communi electione cleri et ministerialium totiusque plebis electus est in locum eius ſsc. Conradij sororius eiusdem episcopi, filius regis Boemorum, Adalbertus nomine, diaconus adolescens, et in 30 die festivitatis Omnium sanctorum Inov. II in cathedrali ecclesia cum gaudio omnium inthronizatus est (Monum. Germ., Script. XVII, pag. 489). — Gesta archiep. Salzb. de eodem annotaverunt haec: Post obitum archiepiscopi Chunradi clerus et populus apud metropolim Iuvavum coadunati elegerunt unanimi voto in archiepiscopum domnum Adilbertum, filium regis Boemiae Ladizlai et Gertrudis, sororis praenotati Chunradi 35 archiepiscopi et Heinrici ducis Austriae‘ (Monum. Germ., Script. XIII. pag. 47). — In Genealogia Ottonis II, ducis Bavariae, manus saec. XIII posuit haec: Albertus, qui ex monasterio Ztrahawensi eligitur in archiepiscopum Salzepurgensem' (Mon. Germ., Script. XVII, pag. 377). — Vide etiam memoriam in necrologio Salisburgensi ad W kal. octobris in Monum. Boic. XIV, pag. 395 (= Erben, Reg. I, pag. 141, not. I ad num. 323) et Monum. Germ. XI, pag. 776. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 479 not. 1. — 2) Sigifridus, filius Adalberti dicti Ursi, marcionis Saxoniae et Brandenburgensis. 40
212 NUM. 243. 1169 IN. Apographum saec. XVI. exstat in cod. epist. imper., regum, pontificum, episcoporum in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 527v (B). Sudendorf, Registrum I, pag. 81, num. 36. = Erben, Reg. I, pag. 164, num. 369 (frgm.). = Heinemann, Cod. dipl. Anhalt. I, pag. 371, num. 507. = Meiller, Reg. archiep. Salisburg. pag. 116, num. 7. Sudendorf et post eum Erben epistolam minus recte anni 1179 spatio definivit. Heinemann et Meiller l. l., pag. 480, not. 4 melius non longe post Sigifridi electionem anno 1169 ineunte scriptam esse censet. Dilectissimo amico suo A.,' venerabili dei gratia Saltzburgensi archiepiscopo, S.,2 dei gratia Bremensis ecclesiae electus, servitium suum et intimae dilectionis insolubilem societatem. Cum inter nos " iam pridem vigere cepit verae amicitiae et fidei constantia, satis admirari non sufficio, quod nulla certa legatione statum vestrum mihi insinuare voluistis, sed quasi alienum in celandis cunctis negociis vestris me reputastis. Ego igitur veteris amicitiae non immemor, ea, quae circa me acta sunt, vel aguntur, vos latere nolens, id dilectioni vestrae insinuo, quod- queb electionem meam, quae rationabiliter et iuste in me facta est, licet eam dominus imperator reprobare deputaverit, prosequi et digno effectu consumare proposui. Ad exequendam enim iustitiam meam omnium amicorum meorum solatium et indeficiens auxilium habeo et idcirco per praesentia vobis scripta denuntio me in brevi ad vos venturum et de negociis meis vobiscum tota animi 20 intentione tractaturum. Per vos siquidem ad dominum papam transire et bene- dictionem pontificalem ab ipso percipere proposui. Cui vos fidelem perseverasse et usque in finem perseveraturum gaudemus, quia nihil aliud de vobis cum tota 10 15 243. a) ,uos' B. — b) ,qdq:' B; quam abbreviaturam Sudendorf ,quidquid' explicat et post 25 hanc vocem ,circa‘ omissum esse putat. 1) Adalberto, post mortem Conradi II (1168 sept. 28) electo. Quo die electus sit nescitur. Chron. Magni presbyteri tantum haec refert: Tunc communi electione cleri et ministerialium totiusque plebis electus est in locum eius ſsc. Conradij sororius eiusdem episcopi, filius regis Boemorum, Adalbertus nomine, diaconus adolescens, et in 30 die festivitatis Omnium sanctorum Inov. II in cathedrali ecclesia cum gaudio omnium inthronizatus est (Monum. Germ., Script. XVII, pag. 489). — Gesta archiep. Salzb. de eodem annotaverunt haec: Post obitum archiepiscopi Chunradi clerus et populus apud metropolim Iuvavum coadunati elegerunt unanimi voto in archiepiscopum domnum Adilbertum, filium regis Boemiae Ladizlai et Gertrudis, sororis praenotati Chunradi 35 archiepiscopi et Heinrici ducis Austriae‘ (Monum. Germ., Script. XIII. pag. 47). — In Genealogia Ottonis II, ducis Bavariae, manus saec. XIII posuit haec: Albertus, qui ex monasterio Ztrahawensi eligitur in archiepiscopum Salzepurgensem' (Mon. Germ., Script. XVII, pag. 377). — Vide etiam memoriam in necrologio Salisburgensi ad W kal. octobris in Monum. Boic. XIV, pag. 395 (= Erben, Reg. I, pag. 141, not. I ad num. 323) et Monum. Germ. XI, pag. 776. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 479 not. 1. — 2) Sigifridus, filius Adalberti dicti Ursi, marcionis Saxoniae et Brandenburgensis. 40
Strana 213
1169 IN. — ANTE IUN. 8. NUM. 243, 244. 213 catholica ecclesia confidimus. Adventum igitur meum domino patriarchae Aquile- giensi,“s domino C.,4 Moguntino archiepiscopo, ipsi quoque domino papae inti- mare curate, ita tamen caute, ne rumor iste impedimentum mihi pariat itineris. Impedimentum enim tam nobis quam praesenti legato nostro imminere timemus. Unde si de metu hostilis surreptionis sigillum nostrum ab ipso legato literis istis detractum fuerit, signa vel indicia verę huius legationis vobis demandamus, quod videlicet aliquando compromisimus, ut, si quis ex nobis prior eligeretur episcopus, alter ad ipsum se transferret. Postmodum autem cornu domini Danielis episcopi cum stilo argenteo mihi transmisistis. Caetera vobis legatus praesens expressius 10 exponet, per quem et statum et voluntatem vestram mihi insinuare dilectio vestra non dubitet. 5 244. 15 Ecclesia Salisburgensis Fridericum I, imperatorem Romanorum, rogat ut Adalbertum archiepiscopum clementer recipiat eiusque precibus clementer indulgeat. [1169 ante iun. 8.) Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imperatorum, regum, pontif., episcoporum in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 519 (B). Sudendorf, Registrum II, pag. 148, num. 63. — Erben, Reg. I, pag. 141, num. 323 (exc.). — Meiller, Reg. archiep. Salisburg, pag. 117, num. 13. 20 25 Epistola notis chronologicis omnino caret. Sudendorf et Erben mense iunio (ineunte) 1169 scriptam esse putant, Meiller eam in mensem maium transtulit. Ante curiam Friderici imperatoris, quae Bambergae die 8. iunii habita est, scriptam esse e Magni presbyteri relatione intelligitur, quam inferius in nota 2 ascripsimus. — Vide etiam Fechner, Udalrich II v. Aquileja, in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 338; Schmidt, Die Stellung d. Erzbischöfe u. d. Stiftes v. Salzburg zu Kaiser u. Reich in Arch. f. österr. Gesch. XXXIV. pag. 104; Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. II, pag. 164; Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 63. Fridericho, dei gratia Romanorum imperatori augusto, Saltzburgensis ecclesia, sibi per omnia devota, quicquid potest orationis et servitii de corde puro et fide Ut ecclesia Christi in vestro potissimum imperio tranquilla pace non ficta. 30 laetetur et grata libertate potiatur, deus universorum dominus excellentiae vestrae contulit prae cunctis mortalibus ampliorem magnificentiam imperialis gloriae. Ad thronum igitur gratiae vestrae, ubi solam innocentiam constat habere praesidium, humili prece et sincera devotione prosequitur ecclesia Saltzburgensis dominum et patrem suum1 et, quantum audet, totam se pro ipso in exequendis mandatis 35 vestris fideliter offert. Immensam clementiam vestram, quae novit parcere sub- 243. c) Aquil' B. 1) Udalrico. — 1 Conrado. 244. 1) Adalbertum.
1169 IN. — ANTE IUN. 8. NUM. 243, 244. 213 catholica ecclesia confidimus. Adventum igitur meum domino patriarchae Aquile- giensi,“s domino C.,4 Moguntino archiepiscopo, ipsi quoque domino papae inti- mare curate, ita tamen caute, ne rumor iste impedimentum mihi pariat itineris. Impedimentum enim tam nobis quam praesenti legato nostro imminere timemus. Unde si de metu hostilis surreptionis sigillum nostrum ab ipso legato literis istis detractum fuerit, signa vel indicia verę huius legationis vobis demandamus, quod videlicet aliquando compromisimus, ut, si quis ex nobis prior eligeretur episcopus, alter ad ipsum se transferret. Postmodum autem cornu domini Danielis episcopi cum stilo argenteo mihi transmisistis. Caetera vobis legatus praesens expressius 10 exponet, per quem et statum et voluntatem vestram mihi insinuare dilectio vestra non dubitet. 5 244. 15 Ecclesia Salisburgensis Fridericum I, imperatorem Romanorum, rogat ut Adalbertum archiepiscopum clementer recipiat eiusque precibus clementer indulgeat. [1169 ante iun. 8.) Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imperatorum, regum, pontif., episcoporum in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 519 (B). Sudendorf, Registrum II, pag. 148, num. 63. — Erben, Reg. I, pag. 141, num. 323 (exc.). — Meiller, Reg. archiep. Salisburg, pag. 117, num. 13. 20 25 Epistola notis chronologicis omnino caret. Sudendorf et Erben mense iunio (ineunte) 1169 scriptam esse putant, Meiller eam in mensem maium transtulit. Ante curiam Friderici imperatoris, quae Bambergae die 8. iunii habita est, scriptam esse e Magni presbyteri relatione intelligitur, quam inferius in nota 2 ascripsimus. — Vide etiam Fechner, Udalrich II v. Aquileja, in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 338; Schmidt, Die Stellung d. Erzbischöfe u. d. Stiftes v. Salzburg zu Kaiser u. Reich in Arch. f. österr. Gesch. XXXIV. pag. 104; Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. II, pag. 164; Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 63. Fridericho, dei gratia Romanorum imperatori augusto, Saltzburgensis ecclesia, sibi per omnia devota, quicquid potest orationis et servitii de corde puro et fide Ut ecclesia Christi in vestro potissimum imperio tranquilla pace non ficta. 30 laetetur et grata libertate potiatur, deus universorum dominus excellentiae vestrae contulit prae cunctis mortalibus ampliorem magnificentiam imperialis gloriae. Ad thronum igitur gratiae vestrae, ubi solam innocentiam constat habere praesidium, humili prece et sincera devotione prosequitur ecclesia Saltzburgensis dominum et patrem suum1 et, quantum audet, totam se pro ipso in exequendis mandatis 35 vestris fideliter offert. Immensam clementiam vestram, quae novit parcere sub- 243. c) Aquil' B. 1) Udalrico. — 1 Conrado. 244. 1) Adalbertum.
Strana 214
214 NUM. 244, 245. 1169 ANTE IUN. 8. — 1158—1169. iectis et debellare superbos, rogamus et obsecramus devotis precibus, ut ad vos venientem clementi bonitate recipiatis et ipsius et nostra vota super agendo negocio suo et promovendo non avertatis, sed potius uberiorem fiduciam vestrae sperandae pietatis omnibus exhibeatis exemplo illius, qui non obliviscetur mise- reri deus.2 245. Vladislaus I, Bohemiae rex, ecclesiae sanctae Mariae hospitalique sancti lohannis Hierosolymitani, ad quod exstruendum terram Pragae iuxta pontem donavit, possessiones quasdam in Bohemia et Moravia attribuit et ab aliis donatas confirmat. 11158—1169.] 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhmens IV, I, pag. 352, nota e) (fragm.). — Appendix synoptica ad theses iuridico-prolegominales de constitutionibus, continens iuxta temporis seriem anacephalaeosim constitutionum singularium seu privilegiorum a nostris principibus inclyto ac celeberrimo equestri ac militari ordini sancti Ioannis in lerusalem, vulgo Meli- tensium, concessorum, num. I (fragm.). — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 363. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 268, num. 292. = Erben, Reg. I, pag. 132, num. 297 (extr.). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des Hospitaliers de S. Jean de Jéru- 20 salem I, pag. 208, num. 278. 15 Autographum scriptura, quae in codicibus adhibetur, exaratum a manu quadam ignota profectum est; quod scriptorem aliquem hospitalis ipsius confecisse satis probabile est. — Quo tempore Vladislai regis donatio facta sit, non constat, cum diploma nullam omnino notam chronologicam contineat. (Incerti auctoris saec. XIV Chronicon ap. Dobner, Monum. 25 hist. Boh. III, pag. 35 hospitalis s. Iohannis Hierosolymitani Pragensis fundationem ad annum 1156 revocat; cuius quidem testimonium nihili habendum est, quod temporis rationes, quas sequitur, gravissimis redundent erroribus.) Quoad tempus diplomatis, quod hic damus, necesse est confectum sit post annum 1158, cum nomen regium Vladislao attribuat eiusque sigillo regio instruatur. Cur autem sub annum circa 1159 ponatur, sicut Boczek, post eum Erben et alii coniciunt, nemo videt. Teige in Mitteil. d. Instituts f. österr. Gesch. VIII, pag. 609 diploma anno 1165 attribuendum esse minus recte putabat. Id sane certum restat diploma ante annum 1169 scriptum esse, cum in eo Martinus subcancellarius regis nominetur, quo munere anno illo iam Florianus quidam fungebatur. 30 244. 1) Cf. Psalm. LXXVI, 10: Aut obliviscetur misereri deus?“ — Petitio haec frustra 35 fuit; v. Chron. Magni presbyteri: Anno 1169 Adalbertus, Salzburgensis electus, consecratus est in presbiterum et archiepiscopum in quadragesima in idibus martii ab Udalrico, patriarcha Aquilegiensi. Non multo post etiam pallium allatum est ei ab Alexandro papa. Inperator celebravit curiam generalem et valde celebrem apud Baben- berg in diebus pentecostes, quod evenerat tunc in VI idus iunii.... Archiepiscopus 40 Salzburgensis antea ab inperatore vocatus, cum venisset illuc cum patre suo, rege Boemorum, et presentiam inperatoris et audientiam curiae expostulasset, admissus non est. (Monum. Germ., Script. XVII, pag. 490.)
214 NUM. 244, 245. 1169 ANTE IUN. 8. — 1158—1169. iectis et debellare superbos, rogamus et obsecramus devotis precibus, ut ad vos venientem clementi bonitate recipiatis et ipsius et nostra vota super agendo negocio suo et promovendo non avertatis, sed potius uberiorem fiduciam vestrae sperandae pietatis omnibus exhibeatis exemplo illius, qui non obliviscetur mise- reri deus.2 245. Vladislaus I, Bohemiae rex, ecclesiae sanctae Mariae hospitalique sancti lohannis Hierosolymitani, ad quod exstruendum terram Pragae iuxta pontem donavit, possessiones quasdam in Bohemia et Moravia attribuit et ab aliis donatas confirmat. 11158—1169.] 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhmens IV, I, pag. 352, nota e) (fragm.). — Appendix synoptica ad theses iuridico-prolegominales de constitutionibus, continens iuxta temporis seriem anacephalaeosim constitutionum singularium seu privilegiorum a nostris principibus inclyto ac celeberrimo equestri ac militari ordini sancti Ioannis in lerusalem, vulgo Meli- tensium, concessorum, num. I (fragm.). — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 363. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 268, num. 292. = Erben, Reg. I, pag. 132, num. 297 (extr.). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des Hospitaliers de S. Jean de Jéru- 20 salem I, pag. 208, num. 278. 15 Autographum scriptura, quae in codicibus adhibetur, exaratum a manu quadam ignota profectum est; quod scriptorem aliquem hospitalis ipsius confecisse satis probabile est. — Quo tempore Vladislai regis donatio facta sit, non constat, cum diploma nullam omnino notam chronologicam contineat. (Incerti auctoris saec. XIV Chronicon ap. Dobner, Monum. 25 hist. Boh. III, pag. 35 hospitalis s. Iohannis Hierosolymitani Pragensis fundationem ad annum 1156 revocat; cuius quidem testimonium nihili habendum est, quod temporis rationes, quas sequitur, gravissimis redundent erroribus.) Quoad tempus diplomatis, quod hic damus, necesse est confectum sit post annum 1158, cum nomen regium Vladislao attribuat eiusque sigillo regio instruatur. Cur autem sub annum circa 1159 ponatur, sicut Boczek, post eum Erben et alii coniciunt, nemo videt. Teige in Mitteil. d. Instituts f. österr. Gesch. VIII, pag. 609 diploma anno 1165 attribuendum esse minus recte putabat. Id sane certum restat diploma ante annum 1169 scriptum esse, cum in eo Martinus subcancellarius regis nominetur, quo munere anno illo iam Florianus quidam fungebatur. 30 244. 1) Cf. Psalm. LXXVI, 10: Aut obliviscetur misereri deus?“ — Petitio haec frustra 35 fuit; v. Chron. Magni presbyteri: Anno 1169 Adalbertus, Salzburgensis electus, consecratus est in presbiterum et archiepiscopum in quadragesima in idibus martii ab Udalrico, patriarcha Aquilegiensi. Non multo post etiam pallium allatum est ei ab Alexandro papa. Inperator celebravit curiam generalem et valde celebrem apud Baben- berg in diebus pentecostes, quod evenerat tunc in VI idus iunii.... Archiepiscopus 40 Salzburgensis antea ab inperatore vocatus, cum venisset illuc cum patre suo, rege Boemorum, et presentiam inperatoris et audientiam curiae expostulasset, admissus non est. (Monum. Germ., Script. XVII, pag. 490.)
Strana 215
1158—1169. NUM. 245. 215 Notum sit omnibus Christi fidelibus, quod ego Wladizlaus, dei gracia rex Boemorum, attendens devotionem et religiosissimum propolsitum fidelissimorum meorum, scilicet Geruasii cancellarii mei et Martini subcancellarii, in quam sanctos videlicet usus converte re vellent et impendere omnia illa, que vel circa me suo fidelissimo servitio promeruerant in possessionibus sive mobilibus! quibuslibet, vel que aliunde iustis emptionibus aut aliis legitimis modis acquisierant vel eciam ecclesiasticis beneficiis reservaverant, attendens inquam, quod ecclesiam vellent inde edificare in honore beate Marie virginis, tante devotionis tanteque mercedis una cum illis me participem constituere volens ad edificandam ecclesiam et hospitale atque instituendam congregationem religiosorum communis vite virorum terram quandam ad coronam regni mei pertinentem Prage iuxta pontem secus aquam inter quatuor vias dedi, ipsamque aquam a superiori parte inferioris insule usque ad pontem cum piscatione et omnibus aliis commodis, que inibi possunt haberi, eidem ecclesie perpetuo iure possidendam. Addo eciam et confirmo eidem loco pro salute mea ac liberorum meorum et omnium predecessorum meorum villam, que vocatur Lettegh,? que fuit Bore, qui Prage suspensus est, cum vinea et omnibus pertinentiis aliis. Addo insuper prope eandem villam agrum unum ad coronam meam pertinentem nomine Ostruzen. Ad incrementum quoque eiusdem novelle plantationis, ecclesie scilicet edificande, addo et confirmo possessiones, que fuerunt Heinrici filii Hartmanni, et mihi eas dedit post decessum uxoris iure perpetuo possidendas, quando se mihi commisit in possessionem coram multis nobilibus Boemis. Confirmo eciam possessiones, quas aliis iustis sibi acquisierunt modis, quemadmodum Cozarouici' cum omnibus circuicionibus silvarum sive et rivulorum aut agrorum, quos vel quas habent in provincia Boysez; Bresinaues" et dimidiam partem silve, que vocatur Leduui. Concedo quoque et confirmo eidem ecclesie terram ad unum aratrum in villa, que vocatur Nevremic5; quam terram cum silva et pomerio et transitu, qui est super fluvium Msee ad villam, que vocatur Radotin,“ emerunt a Lube et aliis pluribus militibus pro XXVIII marcis; adiciens his eciam villas in Morauia et eidem confirmans ecclesie, scilicet Pacizlauiz," quam ab antiquo Geruasio dederam, et Grusovan,s cuius partem dominus Conradus Martino dederat, et alteram ab aliis militibus pecunia et concambio acquisierant. Hec ergo omnia, sicut superius adnotata sunt, prefate ecclesie sancte Marie iure perpetuo inviolabiliter possidenda concedo et confirmo ac sigilli mei regalis inpressione corroboro et munio. Et si quis donationem meam infringere pre- 35 sumpserit, in presenti rerum sufferat pericula et in futura vita cum Dathan et Abiron et Juda traditore pari pena puniatur. Amen. 5 10 15 20 25 30 40 245. 1) Nunc Kampa insula Pragae. — 1) Letky, germ. Lettek, distr. pol. Smíchov. — 3) Kozá- rovice, prope Mirovice, distr. pol. Smíchov. — *) Březiněves, germ. Březnowes, distr. pol. Karlin (Karolinenthal). — 5) Nomen hoc explicare nequeo ; Jireček, Antiquae Bohemiae topographia hist. pag. 89 et Sedláček, Mistop. slov. král. Č. pag. 645, Nouměřice in distr. pol. Slané (Schlan) hic dici putant. — *) Radotín, distr. pol. Smichov.—3 Pačlavice, distr. pol. Kroměříž (Kremsier). — 5) Hrušovany, germ. Grusbach, distr. pol. Znojmo (Znaim)
1158—1169. NUM. 245. 215 Notum sit omnibus Christi fidelibus, quod ego Wladizlaus, dei gracia rex Boemorum, attendens devotionem et religiosissimum propolsitum fidelissimorum meorum, scilicet Geruasii cancellarii mei et Martini subcancellarii, in quam sanctos videlicet usus converte re vellent et impendere omnia illa, que vel circa me suo fidelissimo servitio promeruerant in possessionibus sive mobilibus! quibuslibet, vel que aliunde iustis emptionibus aut aliis legitimis modis acquisierant vel eciam ecclesiasticis beneficiis reservaverant, attendens inquam, quod ecclesiam vellent inde edificare in honore beate Marie virginis, tante devotionis tanteque mercedis una cum illis me participem constituere volens ad edificandam ecclesiam et hospitale atque instituendam congregationem religiosorum communis vite virorum terram quandam ad coronam regni mei pertinentem Prage iuxta pontem secus aquam inter quatuor vias dedi, ipsamque aquam a superiori parte inferioris insule usque ad pontem cum piscatione et omnibus aliis commodis, que inibi possunt haberi, eidem ecclesie perpetuo iure possidendam. Addo eciam et confirmo eidem loco pro salute mea ac liberorum meorum et omnium predecessorum meorum villam, que vocatur Lettegh,? que fuit Bore, qui Prage suspensus est, cum vinea et omnibus pertinentiis aliis. Addo insuper prope eandem villam agrum unum ad coronam meam pertinentem nomine Ostruzen. Ad incrementum quoque eiusdem novelle plantationis, ecclesie scilicet edificande, addo et confirmo possessiones, que fuerunt Heinrici filii Hartmanni, et mihi eas dedit post decessum uxoris iure perpetuo possidendas, quando se mihi commisit in possessionem coram multis nobilibus Boemis. Confirmo eciam possessiones, quas aliis iustis sibi acquisierunt modis, quemadmodum Cozarouici' cum omnibus circuicionibus silvarum sive et rivulorum aut agrorum, quos vel quas habent in provincia Boysez; Bresinaues" et dimidiam partem silve, que vocatur Leduui. Concedo quoque et confirmo eidem ecclesie terram ad unum aratrum in villa, que vocatur Nevremic5; quam terram cum silva et pomerio et transitu, qui est super fluvium Msee ad villam, que vocatur Radotin,“ emerunt a Lube et aliis pluribus militibus pro XXVIII marcis; adiciens his eciam villas in Morauia et eidem confirmans ecclesie, scilicet Pacizlauiz," quam ab antiquo Geruasio dederam, et Grusovan,s cuius partem dominus Conradus Martino dederat, et alteram ab aliis militibus pecunia et concambio acquisierant. Hec ergo omnia, sicut superius adnotata sunt, prefate ecclesie sancte Marie iure perpetuo inviolabiliter possidenda concedo et confirmo ac sigilli mei regalis inpressione corroboro et munio. Et si quis donationem meam infringere pre- 35 sumpserit, in presenti rerum sufferat pericula et in futura vita cum Dathan et Abiron et Juda traditore pari pena puniatur. Amen. 5 10 15 20 25 30 40 245. 1) Nunc Kampa insula Pragae. — 1) Letky, germ. Lettek, distr. pol. Smíchov. — 3) Kozá- rovice, prope Mirovice, distr. pol. Smíchov. — *) Březiněves, germ. Březnowes, distr. pol. Karlin (Karolinenthal). — 5) Nomen hoc explicare nequeo ; Jireček, Antiquae Bohemiae topographia hist. pag. 89 et Sedláček, Mistop. slov. král. Č. pag. 645, Nouměřice in distr. pol. Slané (Schlan) hic dici putant. — *) Radotín, distr. pol. Smichov.—3 Pačlavice, distr. pol. Kroměříž (Kremsier). — 5) Hrušovany, germ. Grusbach, distr. pol. Znojmo (Znaim)
Strana 216
216 NUM. 245, 246. 1158—1169. — 1169. Diplomati sigillum rotundum (diametros 85 mm) e cera nigra confectum, duo latera habens, e filis sericis purpureis suspensum est, cuius pars fracta desideratur. Quod quidem sigillum a prioribus Vladislai regis sigillis (v. num. 210, 227) diversum est. Pars antica figuram in solio sedentem, veste regia indutam ostendit, quae corona capiti imposita, in quaque manu sceptrum gerit. Circumscriptio: WLADIELAWL...... BOEMO... REX. In parte aversa sanctus Venceslaus in solio sedens depingitur, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † PAX REG......N MBWU SCI WENCEELAI. 5 246. Vladislaus I, Bohemiae rex, hospitali sancti Johannis Hierosolymitani com- plures villas donat. 1169 — 10 Autographum in membrana scriptum exstat in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae (A). Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhm. IV. I. pag. 353 not. ƒ (fragm.). — Appendix syn- optica... num. 2 (extr.). — Art de vérifier les dates III, pag. 450 (extr.). — P. A. Paoli, 15 Dell' origine ed istituto del s. m. ordine di S. Giovambattista Gerosolimitano, app. num. 22. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 464. — Boczek, I, pag. 284, num. 308. — Erben, Reg. I. pag. 143, num. 327. — J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général des Hospi- taliers de s. Jean de Jérusalem I, pag. 280, num. 405. Diploma manu quadam ignota exaratum in hospitali ipso scriptum ibique etiam verbis 20 contextum esse videtur. Ego Wladizlavs, dei gratia rex Boemorum, notum facio cunctis fidelibus presentibus et futuris, quod a primis principatus mei temporibus semper] in voto habui Iherosolimam ire atque sepulchrum dominicum et alia loca sancta videre. Quod et adimplere volui, quando cum“ imperatore Conrado] in expeditione 25 contra paganos processeram.1 Sed cum peccatis exigentibus, nescio quo dei iudicio, proposita perficere prohiberer, ad propria reversus,2 voltum exsolvere atque Iherosolimam ire ibique aliquantisper moram facere rursum magis ac magis accendor. Quod cum Ramundo,' tunc temporis magistro hospitalis Iherusalem, ceterisque fratribus eius innotuisset, statim claves,b quod vocatur Crat4 et est in 30 confinio paganorum situm, per fratrem Benedictum mihi miserunt, ipsum castrum cum omnibus suis pertinentiis absolute mihi meisque sociis ad nobis serviendum offerentes, quamdiucunque in terra illa manere vellemus. Quorum devotionem ac liberalitatem gratissimam ducens simulque perpendens, quanta in predicto hospitali humanitatis obsequia impenderentur omnibus sepulchri dominici visitatoribus, sed precipue, ut ex multorum relatione didiceram, pauperibus et infirmis, placuit mihi 35 246. a) ,um‘ (V*) et sequens ,i' in loco raso eodem atramento scr. A. — b) ita A; ,claves castri' Boczek; ,claves a castello' Delaville coniecit. 1) Anno 1147; v. Vincentii Prag. Chron. in Font. rer. Boh. II, pag. 417. — 2) A. 1148. — 1) Raymond du Puy. — *) Krak vel Crac, castellum in comitatu Tripoli. 40
216 NUM. 245, 246. 1158—1169. — 1169. Diplomati sigillum rotundum (diametros 85 mm) e cera nigra confectum, duo latera habens, e filis sericis purpureis suspensum est, cuius pars fracta desideratur. Quod quidem sigillum a prioribus Vladislai regis sigillis (v. num. 210, 227) diversum est. Pars antica figuram in solio sedentem, veste regia indutam ostendit, quae corona capiti imposita, in quaque manu sceptrum gerit. Circumscriptio: WLADIELAWL...... BOEMO... REX. In parte aversa sanctus Venceslaus in solio sedens depingitur, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † PAX REG......N MBWU SCI WENCEELAI. 5 246. Vladislaus I, Bohemiae rex, hospitali sancti Johannis Hierosolymitani com- plures villas donat. 1169 — 10 Autographum in membrana scriptum exstat in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae (A). Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhm. IV. I. pag. 353 not. ƒ (fragm.). — Appendix syn- optica... num. 2 (extr.). — Art de vérifier les dates III, pag. 450 (extr.). — P. A. Paoli, 15 Dell' origine ed istituto del s. m. ordine di S. Giovambattista Gerosolimitano, app. num. 22. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 464. — Boczek, I, pag. 284, num. 308. — Erben, Reg. I. pag. 143, num. 327. — J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général des Hospi- taliers de s. Jean de Jérusalem I, pag. 280, num. 405. Diploma manu quadam ignota exaratum in hospitali ipso scriptum ibique etiam verbis 20 contextum esse videtur. Ego Wladizlavs, dei gratia rex Boemorum, notum facio cunctis fidelibus presentibus et futuris, quod a primis principatus mei temporibus semper] in voto habui Iherosolimam ire atque sepulchrum dominicum et alia loca sancta videre. Quod et adimplere volui, quando cum“ imperatore Conrado] in expeditione 25 contra paganos processeram.1 Sed cum peccatis exigentibus, nescio quo dei iudicio, proposita perficere prohiberer, ad propria reversus,2 voltum exsolvere atque Iherosolimam ire ibique aliquantisper moram facere rursum magis ac magis accendor. Quod cum Ramundo,' tunc temporis magistro hospitalis Iherusalem, ceterisque fratribus eius innotuisset, statim claves,b quod vocatur Crat4 et est in 30 confinio paganorum situm, per fratrem Benedictum mihi miserunt, ipsum castrum cum omnibus suis pertinentiis absolute mihi meisque sociis ad nobis serviendum offerentes, quamdiucunque in terra illa manere vellemus. Quorum devotionem ac liberalitatem gratissimam ducens simulque perpendens, quanta in predicto hospitali humanitatis obsequia impenderentur omnibus sepulchri dominici visitatoribus, sed precipue, ut ex multorum relatione didiceram, pauperibus et infirmis, placuit mihi 35 246. a) ,um‘ (V*) et sequens ,i' in loco raso eodem atramento scr. A. — b) ita A; ,claves castri' Boczek; ,claves a castello' Delaville coniecit. 1) Anno 1147; v. Vincentii Prag. Chron. in Font. rer. Boh. II, pag. 417. — 2) A. 1148. — 1) Raymond du Puy. — *) Krak vel Crac, castellum in comitatu Tripoli. 40
Strana 217
1169. NUM. 246. 217 5 10 15 20 25 tantorum bonorum esse cooperatorem, ut postmodum etiam aliquid exinde mer- cedis expectarem. Divino igitur actus instinctu ob remissionem peccatorum meorum et pro salute uxoris meę ac liberorum meorum, sed et pro anima patris mei et matris meę et omnium predecessorum meorum predicto hospitali sancti Iohannis Iherusalem ad sustentamentum pauperum et infirmorum promisi et asignavi quasdam villas meas, quas vel pecunia mea iuste emi vel iustis cambitionibus mutuavi vel aliis iustis modis secundum iudicium nobilium seniorum Boemię legitime acquisivi, ut inde aliquod subsidium habere possent, donec divina favente gratia ego ipse presens aliquid superaddere possem. Et heę sunt ville, quas dedi et fratribus predicti hospitalis Iherusalem asignavi: Quatuor videlicet in circuitione iuxta Plaz, 5 scilicet Hodoviz,“ Ozoyni," Planę,“ Cuhov." Preterea addo et confirmo possessionem eidem domui hospitalis, quam pater meus dux“ Wladizlaus contu- lerat meis cognatis Wratizlao et Micus, sed eisdem brevi tempore raptis de medio, que iterum in usum meum cesserat, Manetin 10 a meta Necstinensi 11 usque ad metam Plazensium cum omnibus suis pertinentiis, videlicet Lipe,12 Kuhov" cum foro, Wescu 13 cum fluvio Manetin iacente usque ad Plaz, liberalitatem omnimodam quidlibet faciendi sive piscandi sive molendina ponendi in eodem fluvio eis concedentes. Silvam quoque nomine Cozodre et alias silvas circumiacentes iure legitimo do et confirmo perpetuo possidendas. Do etiam et confirmo duas villas in provintia Belinensi dictas Borizlaue 14 et Hribovici,15 que corone meę adiacebant. Ad petitionem autem fratris mei Heinrici addo eis villam nomine Leuin 16 et silvam quandam usibus ipsorum necessariam iuxta Olesnice protendentem in medium montem Hvogen 17 ad fluvium, qui dicitur Lubuhcę,18 et ad villam Camic 19 et ad d Procetin,20 deinde usque ad Tesik21 et tunc ad Rufum puteum, et sic iacentem usque ad dictum fluvium Lubuhcę, ubi sumpsit inicium. Testes, qui affuerunt et audierunt donationem et confirmationem supradictarum possessionum, hii sunt: Iudita regina, uxor mea, Fridricus episcopus Pragensis, Heinricus abbas de Breunov, 246. c) vocem hanc manus quaedam multo posterior alio atramento in ,rex' inepte mutavit. — d) ,d' in loco raso ex ,p' eod. atramento corr. A. 35 40 5) Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice. — 1 Hodovice, al. Hodoviz, germ. Hodowies, distr. pol. Kralovice. — 7) Osojný dvůr, curia araturae prope Pláně. — 5) Pláně, germ. Planes, prope Manětín, distr. pol. Kralovice. — 3) Kuchov villa quondam prope Manětín sita. — 10) Manětin, distr. pol. Kralovice. — 11) Nečtiny, germ. Netschetin, distr. pol. Kralovice. — 13) Lipi, germ. Lippen, prope Manětín. — 15) Fortasse Vískov, curia araturae in Trnová, distr. pol. Kralovice. — 14) Bořislav, germ. Boreslau, distr. pol. Teplice. — 15) Hrbovice, germ. Herbitz, distr. pol. Ústí nad Labem (Aussig). — 16) Lovin, al. Libov, germ. Lieben, distr. pol. Ustí n. L. (Aussig). — 17 Chvojen, collis prope Chvojno Ceské, germ. Böhmisch-Kahn, distr. pol. Ústi n. L. (Aussig). — 18) Libouchec, rivus ex sinistra ripa in Albiam apud Děčin (Teschen) influens. — 19) An sit Kamenice (Kamnitz) prope Chabařovice (Karbitz)? — 20) An sit Prosetin, villa quondam apud Děčín (Teschen)? — 11) Nomen hoc explicare nequeo. 30
1169. NUM. 246. 217 5 10 15 20 25 tantorum bonorum esse cooperatorem, ut postmodum etiam aliquid exinde mer- cedis expectarem. Divino igitur actus instinctu ob remissionem peccatorum meorum et pro salute uxoris meę ac liberorum meorum, sed et pro anima patris mei et matris meę et omnium predecessorum meorum predicto hospitali sancti Iohannis Iherusalem ad sustentamentum pauperum et infirmorum promisi et asignavi quasdam villas meas, quas vel pecunia mea iuste emi vel iustis cambitionibus mutuavi vel aliis iustis modis secundum iudicium nobilium seniorum Boemię legitime acquisivi, ut inde aliquod subsidium habere possent, donec divina favente gratia ego ipse presens aliquid superaddere possem. Et heę sunt ville, quas dedi et fratribus predicti hospitalis Iherusalem asignavi: Quatuor videlicet in circuitione iuxta Plaz, 5 scilicet Hodoviz,“ Ozoyni," Planę,“ Cuhov." Preterea addo et confirmo possessionem eidem domui hospitalis, quam pater meus dux“ Wladizlaus contu- lerat meis cognatis Wratizlao et Micus, sed eisdem brevi tempore raptis de medio, que iterum in usum meum cesserat, Manetin 10 a meta Necstinensi 11 usque ad metam Plazensium cum omnibus suis pertinentiis, videlicet Lipe,12 Kuhov" cum foro, Wescu 13 cum fluvio Manetin iacente usque ad Plaz, liberalitatem omnimodam quidlibet faciendi sive piscandi sive molendina ponendi in eodem fluvio eis concedentes. Silvam quoque nomine Cozodre et alias silvas circumiacentes iure legitimo do et confirmo perpetuo possidendas. Do etiam et confirmo duas villas in provintia Belinensi dictas Borizlaue 14 et Hribovici,15 que corone meę adiacebant. Ad petitionem autem fratris mei Heinrici addo eis villam nomine Leuin 16 et silvam quandam usibus ipsorum necessariam iuxta Olesnice protendentem in medium montem Hvogen 17 ad fluvium, qui dicitur Lubuhcę,18 et ad villam Camic 19 et ad d Procetin,20 deinde usque ad Tesik21 et tunc ad Rufum puteum, et sic iacentem usque ad dictum fluvium Lubuhcę, ubi sumpsit inicium. Testes, qui affuerunt et audierunt donationem et confirmationem supradictarum possessionum, hii sunt: Iudita regina, uxor mea, Fridricus episcopus Pragensis, Heinricus abbas de Breunov, 246. c) vocem hanc manus quaedam multo posterior alio atramento in ,rex' inepte mutavit. — d) ,d' in loco raso ex ,p' eod. atramento corr. A. 35 40 5) Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice. — 1 Hodovice, al. Hodoviz, germ. Hodowies, distr. pol. Kralovice. — 7) Osojný dvůr, curia araturae prope Pláně. — 5) Pláně, germ. Planes, prope Manětín, distr. pol. Kralovice. — 3) Kuchov villa quondam prope Manětín sita. — 10) Manětin, distr. pol. Kralovice. — 11) Nečtiny, germ. Netschetin, distr. pol. Kralovice. — 13) Lipi, germ. Lippen, prope Manětín. — 15) Fortasse Vískov, curia araturae in Trnová, distr. pol. Kralovice. — 14) Bořislav, germ. Boreslau, distr. pol. Teplice. — 15) Hrbovice, germ. Herbitz, distr. pol. Ústí nad Labem (Aussig). — 16) Lovin, al. Libov, germ. Lieben, distr. pol. Ustí n. L. (Aussig). — 17 Chvojen, collis prope Chvojno Ceské, germ. Böhmisch-Kahn, distr. pol. Ústi n. L. (Aussig). — 18) Libouchec, rivus ex sinistra ripa in Albiam apud Děčin (Teschen) influens. — 19) An sit Kamenice (Kamnitz) prope Chabařovice (Karbitz)? — 20) An sit Prosetin, villa quondam apud Děčín (Teschen)? — 11) Nomen hoc explicare nequeo. 30
Strana 218
218 NUM. 246, 247. 1169. Labertuse abbas de Cladorub, Meinherus abbas de Plaz, Olricus prepositus Pra- gensis, Paulus decanus, Geruasius cancellarius et prepositus Wisegradensis, Mar- tinus prepositus Lutomericensis, Florianus subcancellarius, Bohuslaus camerarius, Groznata castellanus de Cladzco, Sdezlaus pincerna, Vitko dapifer, Bleh de Tre- busen, Bohuse barbatus et frater eius Ratibor, Cstibor de His, Smil de Vdrche, Morek venator de Belsk et alii quam plures. Actum est hoc anno incarnationis domini MCLXIX, anno autem mei principatus XXX, regni vero mei XI, episco- patus autem domini Fridrici Pragensis anno I. 5 Diplomati sigillum rotundum, e cera nigra confectum, e filis sericis purpureis appendet, idem atque diplomati proxime praecedenti suspensum. 10 247. Fridericus, dux provinciae Olomucensis, monasterio Raigradensi locum Hranice dictum et terram ad aratrum in villa Spičky donat, patre suo Vladislao rege consentiente. Pragae 1169 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Raigradensis asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus pag. 141. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 283, num. 306. = Erben, Reg. I, pag. 144, num. 329. — Cf. Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 465; Dudik, Gesch. d. Benediktiner-Stiftes Raygern I, pag. 128 sq. 15 Autographum ignota manu exaratum per scriptorem quendam monasterii Břevnovensis 20 scriptum esse videtur. * In nomine sancte et individue trinitatis. Cum universa mortalium facta successione temporum in oblivionem devolvantur, cunctis in Christo pie viventibus manifestum fieri decrevi, quod ego Fridericus, dux Olomucensis provintię, patre meo Wadizlao, rege Boemorum, annuente, locum, qui Granice 1 vulgo dilcitur, ecclesię Raygradensi 2 perpetua dote donavi. Heremita enim quidam, Jurik nomine, vita et moribus imitandus, cuius etiam vitam et mores digna sequitur fama, per uxorem meam ] Elizabeth michi supplicavit, quatenus ipsum locum vasta horrentem solitudine robora succidendo et novalia preparando inhabitaret. Ego tamen, cum eiusdem heremite utrumque, continentiam et dili- 30 gentiam, considerarem, terram ad aratrum ei in villa Stpickis ob meliorem spem eterne patrie cum pratis et pomeriis superaddidi. Tendit autem hoc ipsum spatium, quod sibi contradidi, a rivo Sebenik usque ad rivum, qui Odri appellatur. Pre- terea ad occidentem, quantum ex ipso exstirpare velit nemore, manu propria demonstrans, latam sibi sine termino tribui licentiam. Quod videlicet factum, 35 25 246. e) ita A. 247. 1) Hranice, germ. Weisskirchen. — 1) Rajhrad, germ. Raygern, a Brunna versus meridiem. — 3) Špičky, germ. Speitsch, a Hranice ad orientem.
218 NUM. 246, 247. 1169. Labertuse abbas de Cladorub, Meinherus abbas de Plaz, Olricus prepositus Pra- gensis, Paulus decanus, Geruasius cancellarius et prepositus Wisegradensis, Mar- tinus prepositus Lutomericensis, Florianus subcancellarius, Bohuslaus camerarius, Groznata castellanus de Cladzco, Sdezlaus pincerna, Vitko dapifer, Bleh de Tre- busen, Bohuse barbatus et frater eius Ratibor, Cstibor de His, Smil de Vdrche, Morek venator de Belsk et alii quam plures. Actum est hoc anno incarnationis domini MCLXIX, anno autem mei principatus XXX, regni vero mei XI, episco- patus autem domini Fridrici Pragensis anno I. 5 Diplomati sigillum rotundum, e cera nigra confectum, e filis sericis purpureis appendet, idem atque diplomati proxime praecedenti suspensum. 10 247. Fridericus, dux provinciae Olomucensis, monasterio Raigradensi locum Hranice dictum et terram ad aratrum in villa Spičky donat, patre suo Vladislao rege consentiente. Pragae 1169 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Raigradensis asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus pag. 141. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 283, num. 306. = Erben, Reg. I, pag. 144, num. 329. — Cf. Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 465; Dudik, Gesch. d. Benediktiner-Stiftes Raygern I, pag. 128 sq. 15 Autographum ignota manu exaratum per scriptorem quendam monasterii Břevnovensis 20 scriptum esse videtur. * In nomine sancte et individue trinitatis. Cum universa mortalium facta successione temporum in oblivionem devolvantur, cunctis in Christo pie viventibus manifestum fieri decrevi, quod ego Fridericus, dux Olomucensis provintię, patre meo Wadizlao, rege Boemorum, annuente, locum, qui Granice 1 vulgo dilcitur, ecclesię Raygradensi 2 perpetua dote donavi. Heremita enim quidam, Jurik nomine, vita et moribus imitandus, cuius etiam vitam et mores digna sequitur fama, per uxorem meam ] Elizabeth michi supplicavit, quatenus ipsum locum vasta horrentem solitudine robora succidendo et novalia preparando inhabitaret. Ego tamen, cum eiusdem heremite utrumque, continentiam et dili- 30 gentiam, considerarem, terram ad aratrum ei in villa Stpickis ob meliorem spem eterne patrie cum pratis et pomeriis superaddidi. Tendit autem hoc ipsum spatium, quod sibi contradidi, a rivo Sebenik usque ad rivum, qui Odri appellatur. Pre- terea ad occidentem, quantum ex ipso exstirpare velit nemore, manu propria demonstrans, latam sibi sine termino tribui licentiam. Quod videlicet factum, 35 25 246. e) ita A. 247. 1) Hranice, germ. Weisskirchen. — 1) Rajhrad, germ. Raygern, a Brunna versus meridiem. — 3) Špičky, germ. Speitsch, a Hranice ad orientem.
Strana 219
1169. — 1170 POST FEBR. 22. NUM. 247, 248. 219 5 10 15 dum abbas suus, Henricus scilicet de Breunowe, conperisset, accedens ad me flagitavit, ut intuitu divine recompensationis“ hoc, quod verbotenus Raygradensi ecclesię contuleram, coram patre meo scripto simul et sigillo corroborarem. Huius igitur rei testes annotare dignum duxi: Iudita regina. Secuntur déinde Fridericus episcopus Pragensis ecclesie, Geruasius cancellarius et prepositus Wiscegradensis, Vdalricus prepositus Pragensis, Paulus decanus, Martinus Luthimericensis pre- positus, Florianus subcancellarius, Florentius castellanus, Boguzlaus camerarius, Sdezlaus pincerna, Witco dapifer, Roznata castellanus de Cladzco et alii quam plures nobiles et canonici sancti Wencezlai. De Morauia: Iohannes episcopus, Wolis cancellarius eiusdem provintię, Tuuridisse castellanus de Godonin et alii Facta sunt autem hec anno dominice incarnationis quam plures nobiles. millesimo centesimo sexagesimo IX, anno patris mei principatus XXX, regni autem eius XI, episcopatus vero domini Friderici Pragensis episcopi scilicet Ne vero sequatium aliquorum violenta, quod absit, invasione anno primo. tam absoluta donatio aliquando suggerente humani generis inimico ullatenus incursetur, hanc paginam auctoritate domini Friderici, Pragensis episcopi, simul et Iohannis, episcopi Olomucensis, sub vinculo detestandi anathematis et sub terrore tremendi extremi iuditii sigillo patris mei autenticare, quomodo a supra- memorato Henrico de Brevnowe rogatus sum, satagavi. 20 25 Diplomati sigillum rotundum (diametros 87 mm) e cera alba confectum, duo latera habens, e scidula membranae appendet, in cuius utraque parte eadem figura atque in reliquis Vladislai regis sigillis (v. num. 210, 227, 245, 246) non nisi paulum immutata conspicitur, quae quidem diversitas eo explicatur, quod sigillum ad aliam quandam formam referendum est. Circumscriptio partis prioris haec est: WLADIELAWI DEI GRA BOCMORVIHI REX. In parte aversa haec inscriptio legitur: I PAX -REGIS - WLADIELAI - IN MOWU SCI WEN- CES Ilil. 248. Henricus, Gurcensis episcopus, et clerus archiepiscopatus Salisburgensis Alexandro III papae nuntiant Adalbertum archiepiscopum castrum Salisburgense 30 imperatori tradidisse huncque eis praecepisse, ut alium archiepiscopum eligerent. [1170 post febr. 22.) Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imper., regum, pontificum, episcoporum in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 506 (B). 35 Sudendorf, Registrum I, pag. 70, num. 27 (ad ann. 1169). = Erben, Reg. I, pag. 142, num. 326. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 120, num. 27. — Cf. Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 338 et 305; Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. II, pag. 166 sq. 247. a) ,m' et ultima ,s' in loco raso eod. atramento corr. A.
1169. — 1170 POST FEBR. 22. NUM. 247, 248. 219 5 10 15 dum abbas suus, Henricus scilicet de Breunowe, conperisset, accedens ad me flagitavit, ut intuitu divine recompensationis“ hoc, quod verbotenus Raygradensi ecclesię contuleram, coram patre meo scripto simul et sigillo corroborarem. Huius igitur rei testes annotare dignum duxi: Iudita regina. Secuntur déinde Fridericus episcopus Pragensis ecclesie, Geruasius cancellarius et prepositus Wiscegradensis, Vdalricus prepositus Pragensis, Paulus decanus, Martinus Luthimericensis pre- positus, Florianus subcancellarius, Florentius castellanus, Boguzlaus camerarius, Sdezlaus pincerna, Witco dapifer, Roznata castellanus de Cladzco et alii quam plures nobiles et canonici sancti Wencezlai. De Morauia: Iohannes episcopus, Wolis cancellarius eiusdem provintię, Tuuridisse castellanus de Godonin et alii Facta sunt autem hec anno dominice incarnationis quam plures nobiles. millesimo centesimo sexagesimo IX, anno patris mei principatus XXX, regni autem eius XI, episcopatus vero domini Friderici Pragensis episcopi scilicet Ne vero sequatium aliquorum violenta, quod absit, invasione anno primo. tam absoluta donatio aliquando suggerente humani generis inimico ullatenus incursetur, hanc paginam auctoritate domini Friderici, Pragensis episcopi, simul et Iohannis, episcopi Olomucensis, sub vinculo detestandi anathematis et sub terrore tremendi extremi iuditii sigillo patris mei autenticare, quomodo a supra- memorato Henrico de Brevnowe rogatus sum, satagavi. 20 25 Diplomati sigillum rotundum (diametros 87 mm) e cera alba confectum, duo latera habens, e scidula membranae appendet, in cuius utraque parte eadem figura atque in reliquis Vladislai regis sigillis (v. num. 210, 227, 245, 246) non nisi paulum immutata conspicitur, quae quidem diversitas eo explicatur, quod sigillum ad aliam quandam formam referendum est. Circumscriptio partis prioris haec est: WLADIELAWI DEI GRA BOCMORVIHI REX. In parte aversa haec inscriptio legitur: I PAX -REGIS - WLADIELAI - IN MOWU SCI WEN- CES Ilil. 248. Henricus, Gurcensis episcopus, et clerus archiepiscopatus Salisburgensis Alexandro III papae nuntiant Adalbertum archiepiscopum castrum Salisburgense 30 imperatori tradidisse huncque eis praecepisse, ut alium archiepiscopum eligerent. [1170 post febr. 22.) Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imper., regum, pontificum, episcoporum in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 506 (B). 35 Sudendorf, Registrum I, pag. 70, num. 27 (ad ann. 1169). = Erben, Reg. I, pag. 142, num. 326. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 120, num. 27. — Cf. Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 338 et 305; Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. II, pag. 166 sq. 247. a) ,m' et ultima ,s' in loco raso eod. atramento corr. A.
Strana 220
220 NUM. 248. 1170 POST FEBR. 22. Reverendo patri ac domino A.,I summo pontifici, H.,a2 dei gratia Gurcensis episcopus, S.3 Saltzburgensis, R.4 Gurcensis, " H.5 Perhthesgadensis,' A.6 Hallensis, praepositi, H." sancti Petri Saltzburgensis, L.8 Admuntensis,d P.9 Lauendensis,10 W.11 sancti Lamberti, abbates, M.,e 12 maioris ecclesiae decanus cum universo Saltzburgensis ecclesiae capitulo, A., 13 Houensis 14 praepositus, orationis, obedientiae et servitii filialem et sinceram devotionem. Multis et magnis laboribus a tem- pore schismatis huius indesinenter afflicti et ut camino quodam tribulationis decocti, tandem aliquando ad vestrae pietatis asylum, reverende pater, confugimus, auxilii pariter et consiliif remedio in extremo necessitatis articulo sublevari cu- pientes. Quis enim vel sensus comprehendere, vel sermo valeat explicare, quae et quanta rerum et religioniss dispendia sustinuerit ecclesia nostra quondam florentissima, nunc autem paupercula et multis calamitatibus et pressuris pene annullata, maxime pro eo, quod dominus noster post introitum suum consilio patris sui regalia secundum consuetudinem principum Teuthonicorum ab impera- tore requirere neglexit, unde ipse, ecclesiam nostram funditus destruere volens, iuxta civitatem ad unum miliare castra posuit, ubi dominus noster ad ipsum accessit et principibus imperii animum suum exposuit, quod se ipsum et castrum cum ministerialibus vellet tradere; cui verbo palatinus senior coram omnibus respondit, quicquid honoris inquiens domino nostro imperatori impenditis, non nobis convenit vobis dissuadere, sed sciatis indubitanter, si per manus vestras 20 ecclesiam vestram, sicut dixistis, acceperit, quod tempore schismatis nunquam eam recipietis. Ille vero, verbo palatini neglecto, ad imperatorem accessit ac, sicut ante conceperat, coram principibus complevit, praecipiens castellanis, ut castrum imperatori traderent et ei fidelitatem iurarent. Nos vero ista audientes uberiores in lachrimas profusi plures nobiscum flere compulimus. Unde scire 25 debet sanctitas vestra, quod' huius inauditae traditionis, utik falso quidam de nobis opinati sunt, nunquam consilium dedimus. Universa tamen castra et mini- steriales cum ipsa civitate, villis et oppidis et decimis in manu imperatoris sunt, ita ut ne mansus unus episcopo nostro relictus sit. Omnesque castellani, sacra- mentis imperatori praestitis, obsides dederunt, et nullus domino nostro in episco- 30 patu securus patet introitus. De spiritalium vero virorum et totius cleri tribulatione vobis, domine et pater sanctissime, significamus, quod bis ad praesentiam domini imperatoris convocati de alio episcopo eligendo multis et artificiosis consiliis tum per ipsum tum per alios attentati sumus, qui, nobis constanter et unanimiter renuentibus, coram ipso imperatore vestram obedientiam profitentes, ad vestram 35 5 10 15 248. a) ,N.' B. — b) ,Guren‘ B. — c) ,perhthg.' B. — d) ,Admunis' B. — e) ,N° B.— ƒ) ex ,consilium‘ corr. B. — 8) ,relligionis' B. —h) ,quia‘ B. — i) ,qui‘ B. — k) ,ueri' B. 1) Alexandro III. — 3) Henricus. — 3) Siboto. — 1) Romanus. — 5) Henricus. — 6) Alhardus. — 7) Henricus. — s) Liutoldus. — 3) Pilgrimus. — 10) St. Paul im Lavantthal a Klagenfurt versus septemtr. et orientem. — 11) Wernhardus. — 40 11) Meingotus. — 13) Adalbertus. — 16) Bischofshofen.
220 NUM. 248. 1170 POST FEBR. 22. Reverendo patri ac domino A.,I summo pontifici, H.,a2 dei gratia Gurcensis episcopus, S.3 Saltzburgensis, R.4 Gurcensis, " H.5 Perhthesgadensis,' A.6 Hallensis, praepositi, H." sancti Petri Saltzburgensis, L.8 Admuntensis,d P.9 Lauendensis,10 W.11 sancti Lamberti, abbates, M.,e 12 maioris ecclesiae decanus cum universo Saltzburgensis ecclesiae capitulo, A., 13 Houensis 14 praepositus, orationis, obedientiae et servitii filialem et sinceram devotionem. Multis et magnis laboribus a tem- pore schismatis huius indesinenter afflicti et ut camino quodam tribulationis decocti, tandem aliquando ad vestrae pietatis asylum, reverende pater, confugimus, auxilii pariter et consiliif remedio in extremo necessitatis articulo sublevari cu- pientes. Quis enim vel sensus comprehendere, vel sermo valeat explicare, quae et quanta rerum et religioniss dispendia sustinuerit ecclesia nostra quondam florentissima, nunc autem paupercula et multis calamitatibus et pressuris pene annullata, maxime pro eo, quod dominus noster post introitum suum consilio patris sui regalia secundum consuetudinem principum Teuthonicorum ab impera- tore requirere neglexit, unde ipse, ecclesiam nostram funditus destruere volens, iuxta civitatem ad unum miliare castra posuit, ubi dominus noster ad ipsum accessit et principibus imperii animum suum exposuit, quod se ipsum et castrum cum ministerialibus vellet tradere; cui verbo palatinus senior coram omnibus respondit, quicquid honoris inquiens domino nostro imperatori impenditis, non nobis convenit vobis dissuadere, sed sciatis indubitanter, si per manus vestras 20 ecclesiam vestram, sicut dixistis, acceperit, quod tempore schismatis nunquam eam recipietis. Ille vero, verbo palatini neglecto, ad imperatorem accessit ac, sicut ante conceperat, coram principibus complevit, praecipiens castellanis, ut castrum imperatori traderent et ei fidelitatem iurarent. Nos vero ista audientes uberiores in lachrimas profusi plures nobiscum flere compulimus. Unde scire 25 debet sanctitas vestra, quod' huius inauditae traditionis, utik falso quidam de nobis opinati sunt, nunquam consilium dedimus. Universa tamen castra et mini- steriales cum ipsa civitate, villis et oppidis et decimis in manu imperatoris sunt, ita ut ne mansus unus episcopo nostro relictus sit. Omnesque castellani, sacra- mentis imperatori praestitis, obsides dederunt, et nullus domino nostro in episco- 30 patu securus patet introitus. De spiritalium vero virorum et totius cleri tribulatione vobis, domine et pater sanctissime, significamus, quod bis ad praesentiam domini imperatoris convocati de alio episcopo eligendo multis et artificiosis consiliis tum per ipsum tum per alios attentati sumus, qui, nobis constanter et unanimiter renuentibus, coram ipso imperatore vestram obedientiam profitentes, ad vestram 35 5 10 15 248. a) ,N.' B. — b) ,Guren‘ B. — c) ,perhthg.' B. — d) ,Admunis' B. — e) ,N° B.— ƒ) ex ,consilium‘ corr. B. — 8) ,relligionis' B. —h) ,quia‘ B. — i) ,qui‘ B. — k) ,ueri' B. 1) Alexandro III. — 3) Henricus. — 3) Siboto. — 1) Romanus. — 5) Henricus. — 6) Alhardus. — 7) Henricus. — s) Liutoldus. — 3) Pilgrimus. — 10) St. Paul im Lavantthal a Klagenfurt versus septemtr. et orientem. — 11) Wernhardus. — 40 11) Meingotus. — 13) Adalbertus. — 16) Bischofshofen.
Strana 221
1170 POST FEBR. 22. NUM. 248, 249. 221 praesentiam differri negotium rogavimus et, sicut petivimus, causae dilationem, non finem facere potuimus. Tertia siquidem curia in festo beati Martini nobis data est et episcopo nostro ad illam veniendi promissa securitas, constanter impe- ratore affirmante, quodh ibi in eum nihil de proprio arbitrio, sed de regni iure et principum iudicio sit acturus. Quod si venire et iudicio astare noluerit, noverit sanctitas vestra, quod ex sententia alium ponet, cui castra et ministeriales et obsides eorum dabit. Hic, pater sanctissime, hic labor est, hic opus consilio et auxilio; si alienus intraverit, de grege quid erit? Haec et alia nonnulla vestra beatitudo sublimius consideret et nobis, devotissimis vestris filiis, qui usque ad sanguinem pro vobis stetimus, sicut de misericordia vestra confidimus, consilium et auxilium paternum impendere non differatis. Quod ni feceritis, nostram et ecclesiae illius, quae semper et in omnibus Romanae ecclesiae antemurale fuit, iacturam vestro tempore fieri non dubium est. Cum enim dominus imperator eum nullo modo ecclesiam nostram regere pati velit, quomodo stabit? Aut si 15 stabit, quomodo nos procurabit, qui metu principis nobiscum non habitabit? Praeterea notum vestrae sanctitati facimus, quod magnam pecuniam et valde ecclesiae nostrae importabilem imperatori promisit, videlicet enim milia marcharum, et sicut accepimus, V milia; si aliter non potest, imperatori vero XX libras auri, curiae quingentas argenti. Quas si imperator recipere voluerit, nunquam persolvere 20 poterit, nisi cum multiplici dilapidatione dominicalium et decimarum episcopatus et perpetua destructione monasteriorum. Post mortem enim domini Conradi multas novas infeudationes possessionum et decimarum ecclesiae nostrae factas esse sciatis, quas sanctitatem vestram cassare et novas prohibere humiliter rogamus; alioquin omnis status et honor ecclesiae nostrae peribit. In calce literarum quandam 25 excusationem nostram adnectendam duximus necessarium, quia literae illae, quae ad vos ex nomine nostro delatae sunt, necm a nobis nullatenus missae, nec m sigillo ecclesiae nostrae impressae fuerunt. 5 10 249. Henricus, sancti Petri Salisburgensis abbas, apud Adalbertum, Salisbur- 30 gensem archiepiscopum, se excusat de litteris Alexandro III papae missis. [1170 post febr. 22.] 35 Apographum saec. XVI exstat in codice epist. imperatorum xc. in bibliotheca regia Hanno- verae XI 671, fol. 511 (B). Sudendorf, Registrum I, pag. 72, num. 28 (ad ann. 1169). = Erben, Reg. I, pag. 144, num. 328. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 120, num. 28. — Cf. Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 338 (qui tempore auctumnali anno 1169 epistolam scriptam esse putat). 248. 1) ,persolvi' B. — m) ,ne' B.
1170 POST FEBR. 22. NUM. 248, 249. 221 praesentiam differri negotium rogavimus et, sicut petivimus, causae dilationem, non finem facere potuimus. Tertia siquidem curia in festo beati Martini nobis data est et episcopo nostro ad illam veniendi promissa securitas, constanter impe- ratore affirmante, quodh ibi in eum nihil de proprio arbitrio, sed de regni iure et principum iudicio sit acturus. Quod si venire et iudicio astare noluerit, noverit sanctitas vestra, quod ex sententia alium ponet, cui castra et ministeriales et obsides eorum dabit. Hic, pater sanctissime, hic labor est, hic opus consilio et auxilio; si alienus intraverit, de grege quid erit? Haec et alia nonnulla vestra beatitudo sublimius consideret et nobis, devotissimis vestris filiis, qui usque ad sanguinem pro vobis stetimus, sicut de misericordia vestra confidimus, consilium et auxilium paternum impendere non differatis. Quod ni feceritis, nostram et ecclesiae illius, quae semper et in omnibus Romanae ecclesiae antemurale fuit, iacturam vestro tempore fieri non dubium est. Cum enim dominus imperator eum nullo modo ecclesiam nostram regere pati velit, quomodo stabit? Aut si 15 stabit, quomodo nos procurabit, qui metu principis nobiscum non habitabit? Praeterea notum vestrae sanctitati facimus, quod magnam pecuniam et valde ecclesiae nostrae importabilem imperatori promisit, videlicet enim milia marcharum, et sicut accepimus, V milia; si aliter non potest, imperatori vero XX libras auri, curiae quingentas argenti. Quas si imperator recipere voluerit, nunquam persolvere 20 poterit, nisi cum multiplici dilapidatione dominicalium et decimarum episcopatus et perpetua destructione monasteriorum. Post mortem enim domini Conradi multas novas infeudationes possessionum et decimarum ecclesiae nostrae factas esse sciatis, quas sanctitatem vestram cassare et novas prohibere humiliter rogamus; alioquin omnis status et honor ecclesiae nostrae peribit. In calce literarum quandam 25 excusationem nostram adnectendam duximus necessarium, quia literae illae, quae ad vos ex nomine nostro delatae sunt, necm a nobis nullatenus missae, nec m sigillo ecclesiae nostrae impressae fuerunt. 5 10 249. Henricus, sancti Petri Salisburgensis abbas, apud Adalbertum, Salisbur- 30 gensem archiepiscopum, se excusat de litteris Alexandro III papae missis. [1170 post febr. 22.] 35 Apographum saec. XVI exstat in codice epist. imperatorum xc. in bibliotheca regia Hanno- verae XI 671, fol. 511 (B). Sudendorf, Registrum I, pag. 72, num. 28 (ad ann. 1169). = Erben, Reg. I, pag. 144, num. 328. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 120, num. 28. — Cf. Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 338 (qui tempore auctumnali anno 1169 epistolam scriptam esse putat). 248. 1) ,persolvi' B. — m) ,ne' B.
Strana 222
222 NUM. 249. 1170 POST FEBR. 22. Venerabili domino suo A.,1 sanctae Saltzburgensis ecclesiae archiepiscopo, H.,2 servorum sancti Petri servus inutilis, cum orationibus et obedientia spiritu Literę, pro quibus nobis succenset mansuetudinis et discretionis abundare. paternitas vestra, partim a nobis, partim ab aliis dictatę sunt. Mallem autem integras in manus vestras venisse eas, quas nos dictavimus. Quarum haec capitula fuerunt: Scripsimus domino apostolico, per ipsius obedientiam constricti, sicut et vobis Laureaci' praedixeramus, quod ecclesiae nostrae status satis esset miserabilis et gemendus, quippe quae tota in manu imperatoris esset posita, ubi et nostram innocentiam excusare curavimus, quod scilicet sine nostro factum sit consilio, licet apud apostolicum aliter de nobis susurraverit, ut dicitur, inimica delatio. Ecce domine, praecipienti papae veritatem negare non potuimus et inflictam nobis calumniam detergere necesse habuimus. Scripsimus et de curiis duabus (quibus in facie principis constituti, quantum pro honore ecclesiae et vestro desudaverimus, deo et non filiis hominum, in quibus non est salus, committimus), addentes et de tertia, in festo sancti Martini nobis data, in qua quid futura pariat dies, ipse solus novit, qui nihil ignorat. Supplicavimus et domino papae unanimiter, quod novas infeudationes vobis interdiceret, adiicientes et de pecunia imperatori pro- missa, quid nostri timoris esset, quid incommodi super hoc ecclesiae nostrae et vobis proveniret. Ecce domine, ecce scripta nostra honesta et necessaria et veritate subnixa et, si nobis in hac parte consentire volueritis, multum vobis et honoris 20 et utilitatis collatura. Caeterum de corde“ puro et conscientia bona et fide non ficta dicimus, quod alia non scripsimus, nec alia mandavimus, quin potius con- vocatis religiosissimis' viris, qui famae vestrae per omnia deferre vellemus, nec scriptis eam et summotenus incrustare, in commune conduximus.“ Peccavit dominus Admuntensisd abbas, qui ista audivit et ista vobis non retulit. Sed libet ad 25 iudicium vestrae discretionis paulisper recurrere et nos et emulos nostros, qui in auribus vestris sinistra de nobis ruminant, aequae in causa ponere. Illi ut vestra profundatis vel inutiliter consulunt vel tempore silendo permittunt. Nos ne vestra dispergatis et fideliter optamus et salubriter consulimus. Illi dum omnia laudant, quae facitis, vobiscum esse videntur, sed non sunt. Nos dum quaedam 30 repręhendimus, contra vos esse videmur, sed magis vobiscum sumus. Illi tales et tales nos esse dicunt, sed re vera tales ipsi sunt, quales nos esse dicunt. Quid enim scriptura dicit? ,Meliora', inquit, ,sunt vulnera amici, quam oscula inimici'.4 Pace vestra dixerim, mi domine, qui vos ducunt, ipsi vos seducunt. Quid autem profecimus, domine, pro vobis laborando, pro vobis pugnando et 35 indesinenter cum fratribus nostris et ecclesia nobis commissa pro vobis orando? Quid meruit fides nostra, ut vocetur perfidia? Quid labores nostri pro vobis, ut 5 10 15 249. a) ,decore‘ B. — b) relligiosissimis' B. — c) Enunciatio haec obscura est. — d) ,ad- munis' B. — e) ita correxit Sudendorf, ,quam' B. 1) Adalberto. — 1) Henricus. — 3) Lorch prope Enns in Austria superiore. — 4) Vide 40 Proverb. XXVII, 6: ,Meliora sunt vulnera diligentis, quam fraudulenta oscula odientis.“
222 NUM. 249. 1170 POST FEBR. 22. Venerabili domino suo A.,1 sanctae Saltzburgensis ecclesiae archiepiscopo, H.,2 servorum sancti Petri servus inutilis, cum orationibus et obedientia spiritu Literę, pro quibus nobis succenset mansuetudinis et discretionis abundare. paternitas vestra, partim a nobis, partim ab aliis dictatę sunt. Mallem autem integras in manus vestras venisse eas, quas nos dictavimus. Quarum haec capitula fuerunt: Scripsimus domino apostolico, per ipsius obedientiam constricti, sicut et vobis Laureaci' praedixeramus, quod ecclesiae nostrae status satis esset miserabilis et gemendus, quippe quae tota in manu imperatoris esset posita, ubi et nostram innocentiam excusare curavimus, quod scilicet sine nostro factum sit consilio, licet apud apostolicum aliter de nobis susurraverit, ut dicitur, inimica delatio. Ecce domine, praecipienti papae veritatem negare non potuimus et inflictam nobis calumniam detergere necesse habuimus. Scripsimus et de curiis duabus (quibus in facie principis constituti, quantum pro honore ecclesiae et vestro desudaverimus, deo et non filiis hominum, in quibus non est salus, committimus), addentes et de tertia, in festo sancti Martini nobis data, in qua quid futura pariat dies, ipse solus novit, qui nihil ignorat. Supplicavimus et domino papae unanimiter, quod novas infeudationes vobis interdiceret, adiicientes et de pecunia imperatori pro- missa, quid nostri timoris esset, quid incommodi super hoc ecclesiae nostrae et vobis proveniret. Ecce domine, ecce scripta nostra honesta et necessaria et veritate subnixa et, si nobis in hac parte consentire volueritis, multum vobis et honoris 20 et utilitatis collatura. Caeterum de corde“ puro et conscientia bona et fide non ficta dicimus, quod alia non scripsimus, nec alia mandavimus, quin potius con- vocatis religiosissimis' viris, qui famae vestrae per omnia deferre vellemus, nec scriptis eam et summotenus incrustare, in commune conduximus.“ Peccavit dominus Admuntensisd abbas, qui ista audivit et ista vobis non retulit. Sed libet ad 25 iudicium vestrae discretionis paulisper recurrere et nos et emulos nostros, qui in auribus vestris sinistra de nobis ruminant, aequae in causa ponere. Illi ut vestra profundatis vel inutiliter consulunt vel tempore silendo permittunt. Nos ne vestra dispergatis et fideliter optamus et salubriter consulimus. Illi dum omnia laudant, quae facitis, vobiscum esse videntur, sed non sunt. Nos dum quaedam 30 repręhendimus, contra vos esse videmur, sed magis vobiscum sumus. Illi tales et tales nos esse dicunt, sed re vera tales ipsi sunt, quales nos esse dicunt. Quid enim scriptura dicit? ,Meliora', inquit, ,sunt vulnera amici, quam oscula inimici'.4 Pace vestra dixerim, mi domine, qui vos ducunt, ipsi vos seducunt. Quid autem profecimus, domine, pro vobis laborando, pro vobis pugnando et 35 indesinenter cum fratribus nostris et ecclesia nobis commissa pro vobis orando? Quid meruit fides nostra, ut vocetur perfidia? Quid labores nostri pro vobis, ut 5 10 15 249. a) ,decore‘ B. — b) relligiosissimis' B. — c) Enunciatio haec obscura est. — d) ,ad- munis' B. — e) ita correxit Sudendorf, ,quam' B. 1) Adalberto. — 1) Henricus. — 3) Lorch prope Enns in Austria superiore. — 4) Vide 40 Proverb. XXVII, 6: ,Meliora sunt vulnera diligentis, quam fraudulenta oscula odientis.“
Strana 223
1170 POST FEBR. 22. — CC. 1170. NUM. 249—251. 223 5 promittatis nobis casum in foveam confusionis? Quid fecistis cum preposito maioris ecclesiae post tot labores, post tot servitia, quem sine ecclesiastico iure et forma canonica non vocatum, absentem, inauditum, nulla in eum data sen- tentia, officii suspensione damnastis? Vultis audire fidem meam? In vera fide moneo, rogo et consulo, ut praelatis vestris parcatis et libenter vobis servientibus filiis patrem vos et pastorem exhibeatis. 250. Fridericus I, imperator Romanorum, Henrico, episcopo Gurcensi, eiusque ecclesiae fodinas cuiuscunque metalli et salinas donat et bona eius in suae 10 protectionis defensionem suscipit. — Inter testes: ,Wlricus Boemus'. Friesach 1170 mart. 10. Jaksch, Monum. hist. ducatus Carinthiae I, pag. 202, num. 265. — Stumpf. num. 4III. 251. Casta, filius Vojslavi, camerarii regis Bohemiae, custodi sepulcri sancti 15 Venceslai in castro Pragensi villam Bykoš donat. ſcc. 1170.] Apographum saec. XVI in tabulario Novodomensi (B). Erben, Reg. I, pag. 149, num. 337 (fragm.). 20 25 Donationem post annum 1169 factam esse Friderici episcopi nomen adductum demonstrat. Vladislai regis sigillum litteris donationis quondam impressum, quominus litteras post annum 1173 confectas esse censeamus, prohibet. Erben l. l. nullo argumento allato, litteras circa annum 1172 datas esse putat. Quas equidem anni 1170 spatio potius definiendas esse crediderim, cum donatio, quam testimonio confirmant, a Vojslavi camerarii caede haud multo posterior esse videatur. (De Vojslavo camerario a Svatopluco duce anno 1169 inter- fecto vid. Chron. Gerlaci in Font. rer. Boh. II, pag. 463.) In nomine domini lesu Christi. Tam modernis quam posteris notum esse volo, quod ego Cazta, filius Voyzlai, camerarii gloriosissimi et serenissimi regis Boemorum Wladizlai, pro remedio anime mee et prędicti patris mei Voyzlai et omnium parentum meorum ecclesię sancti Wencezlai villam Bikkos 1 contuli, ita quod ipsam custos sepulcri sancti Wencezlai et sui successores sine contra- dictione canonicorum in perpetuum obtineant. Ut autem hoc ratum, firmum et inviolatum omni evo“ permaneat, sigilli gloriosissimi et serenissimi regis Boemorum Wladizlai et Pragensis ecclesię capituli inpressione corroborari postulavi. Huius autem rei testes, coram quibus hoc actum est, hii sunt: Olricus Pragensis ecclesię 35 prępositus, Paulus eiusdem ecclesię decanus, Domazlaus archidiaconus Pragensis, 30 251. a) ,ęuuo' B. 1) Bykoš prope Beroun, distr. pol. Hořovice.
1170 POST FEBR. 22. — CC. 1170. NUM. 249—251. 223 5 promittatis nobis casum in foveam confusionis? Quid fecistis cum preposito maioris ecclesiae post tot labores, post tot servitia, quem sine ecclesiastico iure et forma canonica non vocatum, absentem, inauditum, nulla in eum data sen- tentia, officii suspensione damnastis? Vultis audire fidem meam? In vera fide moneo, rogo et consulo, ut praelatis vestris parcatis et libenter vobis servientibus filiis patrem vos et pastorem exhibeatis. 250. Fridericus I, imperator Romanorum, Henrico, episcopo Gurcensi, eiusque ecclesiae fodinas cuiuscunque metalli et salinas donat et bona eius in suae 10 protectionis defensionem suscipit. — Inter testes: ,Wlricus Boemus'. Friesach 1170 mart. 10. Jaksch, Monum. hist. ducatus Carinthiae I, pag. 202, num. 265. — Stumpf. num. 4III. 251. Casta, filius Vojslavi, camerarii regis Bohemiae, custodi sepulcri sancti 15 Venceslai in castro Pragensi villam Bykoš donat. ſcc. 1170.] Apographum saec. XVI in tabulario Novodomensi (B). Erben, Reg. I, pag. 149, num. 337 (fragm.). 20 25 Donationem post annum 1169 factam esse Friderici episcopi nomen adductum demonstrat. Vladislai regis sigillum litteris donationis quondam impressum, quominus litteras post annum 1173 confectas esse censeamus, prohibet. Erben l. l. nullo argumento allato, litteras circa annum 1172 datas esse putat. Quas equidem anni 1170 spatio potius definiendas esse crediderim, cum donatio, quam testimonio confirmant, a Vojslavi camerarii caede haud multo posterior esse videatur. (De Vojslavo camerario a Svatopluco duce anno 1169 inter- fecto vid. Chron. Gerlaci in Font. rer. Boh. II, pag. 463.) In nomine domini lesu Christi. Tam modernis quam posteris notum esse volo, quod ego Cazta, filius Voyzlai, camerarii gloriosissimi et serenissimi regis Boemorum Wladizlai, pro remedio anime mee et prędicti patris mei Voyzlai et omnium parentum meorum ecclesię sancti Wencezlai villam Bikkos 1 contuli, ita quod ipsam custos sepulcri sancti Wencezlai et sui successores sine contra- dictione canonicorum in perpetuum obtineant. Ut autem hoc ratum, firmum et inviolatum omni evo“ permaneat, sigilli gloriosissimi et serenissimi regis Boemorum Wladizlai et Pragensis ecclesię capituli inpressione corroborari postulavi. Huius autem rei testes, coram quibus hoc actum est, hii sunt: Olricus Pragensis ecclesię 35 prępositus, Paulus eiusdem ecclesię decanus, Domazlaus archidiaconus Pragensis, 30 251. a) ,ęuuo' B. 1) Bykoš prope Beroun, distr. pol. Hořovice.
Strana 224
224 NUM. 251, 252. СC. 1170. — 1153—1170. Detlebus archidiaconus de Behin, Ieronimus prępositus Melnicensis et magister, Paulus Pragensis canonicus, Peregrinus Pragensis canonicus, Albertus prępositus de Zaczka, Florianus canonicus Pragensis et notarius regis Boemorum, Vincentius canonicus Pragensis, Zlauon canonicus Pragensis, Geruasius Visegradensis ecclesię prępositus et cancellarius regis Boemorum, Valcun canonicus Pragensis, Zdezlaus canonicus Pragensis et archidiaconus Pelznensis, Radozlaus canonicus Pragensis, Ermannus canonicus Pragensis, Boguzlaus camerarius regis Boemorum, Zezema camerarius regine Boemorum, Zdezlaus pincerna regis Boemorum, Zdezlaus filius Diuis castellanus de Satec, Bznata filius Dmittr, Boguzlaus filius Petri, Vilesa iudex. Zwezt iudex curie regis Boemorum, Mesko de Peruc, Gumpoldus de Buben, Otto de Dolan, Crinek, Scepan filii Boriuoy, Gauel de Cinan cum fratre suo Budilow, Ztrezivoy de Hlyztina, Vsebor de Vinarec. Huius etiam rei summus testis est Fridricus, dei gracia Pragensis ecclesię episcopus, qui sagaci animo in posterum cuncta percunctans, violatores prędictę dei dotis, si qui esse pre- sumpserint, inextricabili vinculo anathematis innodavit. De supradicta villa ego Iohannes, que a Vitcone recepi, hęc sunt: indomitas equas VI et vaccas“ de aratro VIIII,d boves III, vaccas minores V, oves VIIII, scrophas VIII; Ruczne IIII boves. 10 15 252. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezonem, abbatem Strahoviensem, invitat, 20 ut ad se veniat. [1153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 74 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 293, num. 46. = Žák, Listy Oldřicha, 25 probošta Steinfeldského, pag. 14, num. 13. De tempore vide Žák 1. l. pag. 22. Gezoni, dilecto domino et venerabili patri, frater V.1 divina consolatione refoveri. Pro vestra utilitate et nostra necessitate consulimus et rogamus, ut omni occasione posthabita, ad partes nostras" venire non differatis. Quodsi 30 presentia parvitatis mee vobis videbitur fratribus vel sororibus, qui in terra illa sunt, in aliquo expedire, paratus ero, si vita comes fuerit et valitudo corporis affuerit, vobiscum ad vestra comeare. 252. 251. b) Quae subsequuntur, in fine autographi tempore posteriore addita erant. Quorum quaedam in loco raso scripta fuisse codex ms. saec. XV tabularii capituli Pragensis 35 num. XXII fol. 84 nos docet, ubi de instrumento hoc annotatur: „Littera] est rasa in fine.' — c) ,unam‘ B. — d) ,vini' B. 1) Ruzyně, alias Rusíň, prope Pragam, distr. pol. Smíchov. a) ,nostras' om. B. 1) Ulricus. 40
224 NUM. 251, 252. СC. 1170. — 1153—1170. Detlebus archidiaconus de Behin, Ieronimus prępositus Melnicensis et magister, Paulus Pragensis canonicus, Peregrinus Pragensis canonicus, Albertus prępositus de Zaczka, Florianus canonicus Pragensis et notarius regis Boemorum, Vincentius canonicus Pragensis, Zlauon canonicus Pragensis, Geruasius Visegradensis ecclesię prępositus et cancellarius regis Boemorum, Valcun canonicus Pragensis, Zdezlaus canonicus Pragensis et archidiaconus Pelznensis, Radozlaus canonicus Pragensis, Ermannus canonicus Pragensis, Boguzlaus camerarius regis Boemorum, Zezema camerarius regine Boemorum, Zdezlaus pincerna regis Boemorum, Zdezlaus filius Diuis castellanus de Satec, Bznata filius Dmittr, Boguzlaus filius Petri, Vilesa iudex. Zwezt iudex curie regis Boemorum, Mesko de Peruc, Gumpoldus de Buben, Otto de Dolan, Crinek, Scepan filii Boriuoy, Gauel de Cinan cum fratre suo Budilow, Ztrezivoy de Hlyztina, Vsebor de Vinarec. Huius etiam rei summus testis est Fridricus, dei gracia Pragensis ecclesię episcopus, qui sagaci animo in posterum cuncta percunctans, violatores prędictę dei dotis, si qui esse pre- sumpserint, inextricabili vinculo anathematis innodavit. De supradicta villa ego Iohannes, que a Vitcone recepi, hęc sunt: indomitas equas VI et vaccas“ de aratro VIIII,d boves III, vaccas minores V, oves VIIII, scrophas VIII; Ruczne IIII boves. 10 15 252. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezonem, abbatem Strahoviensem, invitat, 20 ut ad se veniat. [1153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 74 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 293, num. 46. = Žák, Listy Oldřicha, 25 probošta Steinfeldského, pag. 14, num. 13. De tempore vide Žák 1. l. pag. 22. Gezoni, dilecto domino et venerabili patri, frater V.1 divina consolatione refoveri. Pro vestra utilitate et nostra necessitate consulimus et rogamus, ut omni occasione posthabita, ad partes nostras" venire non differatis. Quodsi 30 presentia parvitatis mee vobis videbitur fratribus vel sororibus, qui in terra illa sunt, in aliquo expedire, paratus ero, si vita comes fuerit et valitudo corporis affuerit, vobiscum ad vestra comeare. 252. 251. b) Quae subsequuntur, in fine autographi tempore posteriore addita erant. Quorum quaedam in loco raso scripta fuisse codex ms. saec. XV tabularii capituli Pragensis 35 num. XXII fol. 84 nos docet, ubi de instrumento hoc annotatur: „Littera] est rasa in fine.' — c) ,unam‘ B. — d) ,vini' B. 1) Ruzyně, alias Rusíň, prope Pragam, distr. pol. Smíchov. a) ,nostras' om. B. 1) Ulricus. 40
Strana 225
1153—1170. NUM. 253, 254. 225 253. 5 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, episcopo cuidam fratres ordinis Prae- monstratensis habere desideranti consulit, ut hac de re ad colloquium patrum in Praemonstratensi ecclesia scribat. 11158—1170.] 10 Apographum servatum est in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 74—74v (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 293, num. 48 = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 15, num. 15. De tempore vide Žák l. 1. pag. 48. Dilecto domino et venerando pontifici1 frater V.,2 Steinveldensium fratrum inutilis servus, de bonis ad meliora proficere. Fidelis amicus noster, qui presentes litteras ad vos detulit, retulit nobis, quod devotio vestra desideret habere fratres nostri ordinis, per quos in terra vestra religio canonici ordinis plantetur 15 et multiplicetur. Ut ergo sanctum desiderium vestrum convenientem effectum inveniat, consulimus, ut litteras vestras ad colloquium patrum, quod annuatim in Premonstratensi ecclesia tenetur,s mittatis, in quibus eis sancta voluntas vestra plenarie innotescat. Interim autem presentium portitorem, virum honestum et religiosum, quem nulla necessitas, sed sola dei karitas ad partes vestras" ire 20 conpulit, rogamus et obsecramus in domino, ut paterne suscipiatis et benigne foveatis et eum tanquam dei famulum domino regi4 et principibus terre com- mendetis. 254. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Godescalcum, abbatem Siloensem, repre- 25 hendit, quod fratrem quendam a monasterio relegaverit. 11153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 76v—77 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 297, num. 54. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 15, num. 16. 30 De tempore vide Žák l. l. pag. 22; cf. ibid. pag. 45. Godescalco, dilecto amico et venerabili abbati, frater V.1 salutem in do- Miramur super prudentia" vestra, quod hominem delirum et lingosum mino. ad infamiam domus vestre et totius ordinis de domo vestra emisistis, tanquam deesset vobis penitentia, quam apud vos' pro peccato suo agere posset. Ea enim, 35 40 254. 253. a) ,vestras' alio atramento superscriptum B. 1) Fortasse episcopo Moraviensi. — 1) Ulricus. — 1) Colloquia generalia ordinis Praemonstratensis tunc in ecclesia Praemonstratensi in die s. Dionysii (9 oct.) tenebantur; Zák l. l. pag. 15, not. 3. — 3 Vladislao I, 1158—1174. a) ex ,inprudentia“ radendo corr. B. — b) ,vos‘ eod. atramento superscriptum B. 1) Ulricus.
1153—1170. NUM. 253, 254. 225 253. 5 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, episcopo cuidam fratres ordinis Prae- monstratensis habere desideranti consulit, ut hac de re ad colloquium patrum in Praemonstratensi ecclesia scribat. 11158—1170.] 10 Apographum servatum est in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 74—74v (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 293, num. 48 = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 15, num. 15. De tempore vide Žák l. 1. pag. 48. Dilecto domino et venerando pontifici1 frater V.,2 Steinveldensium fratrum inutilis servus, de bonis ad meliora proficere. Fidelis amicus noster, qui presentes litteras ad vos detulit, retulit nobis, quod devotio vestra desideret habere fratres nostri ordinis, per quos in terra vestra religio canonici ordinis plantetur 15 et multiplicetur. Ut ergo sanctum desiderium vestrum convenientem effectum inveniat, consulimus, ut litteras vestras ad colloquium patrum, quod annuatim in Premonstratensi ecclesia tenetur,s mittatis, in quibus eis sancta voluntas vestra plenarie innotescat. Interim autem presentium portitorem, virum honestum et religiosum, quem nulla necessitas, sed sola dei karitas ad partes vestras" ire 20 conpulit, rogamus et obsecramus in domino, ut paterne suscipiatis et benigne foveatis et eum tanquam dei famulum domino regi4 et principibus terre com- mendetis. 254. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Godescalcum, abbatem Siloensem, repre- 25 hendit, quod fratrem quendam a monasterio relegaverit. 11153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 76v—77 (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 297, num. 54. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 15, num. 16. 30 De tempore vide Žák l. l. pag. 22; cf. ibid. pag. 45. Godescalco, dilecto amico et venerabili abbati, frater V.1 salutem in do- Miramur super prudentia" vestra, quod hominem delirum et lingosum mino. ad infamiam domus vestre et totius ordinis de domo vestra emisistis, tanquam deesset vobis penitentia, quam apud vos' pro peccato suo agere posset. Ea enim, 35 40 254. 253. a) ,vestras' alio atramento superscriptum B. 1) Fortasse episcopo Moraviensi. — 1) Ulricus. — 1) Colloquia generalia ordinis Praemonstratensis tunc in ecclesia Praemonstratensi in die s. Dionysii (9 oct.) tenebantur; Zák l. l. pag. 15, not. 3. — 3 Vladislao I, 1158—1174. a) ex ,inprudentia“ radendo corr. B. — b) ,vos‘ eod. atramento superscriptum B. 1) Ulricus.
Strana 226
226 NUM. 254—256. 1153—1170. que michi scribsistis, tam“ ego quam prior noster2 et ceteri fratres nostri penitus ignorabamus. Nunc autem nobis nota facta sunt, sicut multis aliis tam episcopis quam abbatibus et prepositis, quibus secundum preceptum vestrum rescriptum litterarum vestrarum ostendit. Quorum quidam" michi scripserunt, ut ei viscera pietatis exiberem, mirantes super duricia vestra, qui hominem debilem et senem in tam aspero tempore de domo vestra eiecistis quasi seviendo in eum et mortem eius siciendo magis quam emendationem. Unde vos attente rogamus, ut malis eius mala non reddatis nec proterſviam]e eius attendatis, sed magis misericordiam eius, qui ,pluit super iustos et iniustos',3 ut eum apud vos finem suum exspectare permittatis. 5 10 255. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Godescalcum, abbatem Siloensem, rogat, ut fratres quosdam in aliud monasterium transire permittat. [1153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae 15 fol. 79v (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 305, num. 64. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 16, num. 17. De tempore vide Žák 1. 1. pag. 48. Godescalcho, dilecto amico et patri de Syloe, frater V.1 de Steinveld“ sin- 20 ceram in Christo dilectionem. Fratres, qui cum presentibus litteris ad vos redierunt, instantia sua et amicorum suorum a me extorserunt, ut pro eis vobis scriberem. Rogant enim et ego cum eis et pro eis, ut, quia voluntatem non habent manendi in terra vestra et multas occasiones pretendunt, quare ibi manere non possint, intuitu pietatis, ne animas suas perdant, detis eis licentiam manendi 25 alias in ordine nostro, non ubi ipsi elegerint, sed ubi vobis placuerit et congruum visum fuerit. 256. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezonem, abbatem Strahoviensem, pro fratre quodam ad abbatem Praemonstratensem castigationis causa misso de- 30 precatur. [1153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 81v (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 309, num. 67. = Žák, Listy 35 Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 16, num. 18. De tempore vide Žák 1. l. pag. 48. 255. 254. c) ,e tam' B. — d) ,i' scribae errore omissa B. — e) ,pt/l“ B, ubi post has literas locus rasus, fere quatuor literarum spatium continens, sequitur. 1) Warnerus. — 1) Math, V. 45. a) ,ſteivl' B. 1) Ulricus. 40
226 NUM. 254—256. 1153—1170. que michi scribsistis, tam“ ego quam prior noster2 et ceteri fratres nostri penitus ignorabamus. Nunc autem nobis nota facta sunt, sicut multis aliis tam episcopis quam abbatibus et prepositis, quibus secundum preceptum vestrum rescriptum litterarum vestrarum ostendit. Quorum quidam" michi scripserunt, ut ei viscera pietatis exiberem, mirantes super duricia vestra, qui hominem debilem et senem in tam aspero tempore de domo vestra eiecistis quasi seviendo in eum et mortem eius siciendo magis quam emendationem. Unde vos attente rogamus, ut malis eius mala non reddatis nec proterſviam]e eius attendatis, sed magis misericordiam eius, qui ,pluit super iustos et iniustos',3 ut eum apud vos finem suum exspectare permittatis. 5 10 255. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Godescalcum, abbatem Siloensem, rogat, ut fratres quosdam in aliud monasterium transire permittat. [1153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae 15 fol. 79v (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 305, num. 64. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 16, num. 17. De tempore vide Žák 1. 1. pag. 48. Godescalcho, dilecto amico et patri de Syloe, frater V.1 de Steinveld“ sin- 20 ceram in Christo dilectionem. Fratres, qui cum presentibus litteris ad vos redierunt, instantia sua et amicorum suorum a me extorserunt, ut pro eis vobis scriberem. Rogant enim et ego cum eis et pro eis, ut, quia voluntatem non habent manendi in terra vestra et multas occasiones pretendunt, quare ibi manere non possint, intuitu pietatis, ne animas suas perdant, detis eis licentiam manendi 25 alias in ordine nostro, non ubi ipsi elegerint, sed ubi vobis placuerit et congruum visum fuerit. 256. Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Gezonem, abbatem Strahoviensem, pro fratre quodam ad abbatem Praemonstratensem castigationis causa misso de- 30 precatur. [1153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 81v (B). Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 309, num. 67. = Žák, Listy 35 Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 16, num. 18. De tempore vide Žák 1. l. pag. 48. 255. 254. c) ,e tam' B. — d) ,i' scribae errore omissa B. — e) ,pt/l“ B, ubi post has literas locus rasus, fere quatuor literarum spatium continens, sequitur. 1) Warnerus. — 1) Math, V. 45. a) ,ſteivl' B. 1) Ulricus. 40
Strana 227
1153—1170. NUM. 256, 257. 227 5 Gezoni, dilecto domino et venerando patri, frater V.1 de Steinveld" sinceram Dominus Premonstratensis fratrem, quem ei corri- in Christo dilectionem. gendum misistis, ad nos cum litteris suis remisit, volens, ut intercessione nostra apud vos misericordiam optineat, sicut ex litteris ipsius abbatis, quas vobis trans- misimus, cognoscere poteritis.d Quia ergo sic domino Premonstratensi placet, et frater ad omnimodam obedientiam et satisfactionem se paratum esse dicit, bonum nobis videtur, ut eum misericorditer recipiatis, ut inter fratres suos, quos scandaloe suo offendit, congruam peragat penitentiam. Valete. 257. 10 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Richardum abbatem ad colloquium invitat eumque rogat, ut fratribus ordinis, qui de Bohemia nuper venerunt, subveniat. 11153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 81v—82 (B). 15 Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 309, num. 71. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 17, num. 19. De tempore vide Žák l. 1. pag. 48. Ricarhdo, dilecto domino et venerando patri, frater V.1 de Steinveld" sin- ceram in Christo dilectionemb et humilem subiectionem. Fateor karitati vestre, 20 quod et vos non ignorare credo, me non parum dolere, quod tam raro vos video, tam raro audio. Nunc tamen, si non impedirent vestra multa negotia et mea magna debilitas, que solito multo gravior est, libenter fruerer vestro colloquio; non tantum pro singulari amicicia, qua specialiter vestram amplector personam, sed et pro generali negotio universalis ecclesie, cui grave periculum inminere 25 timent omnes, qui diligunt deum. Si ergo prudentie vestre visum fuerit, ut pro hac re parvitati mee loqui velitis, mandate mihi diem et locum, quo me paternitati vestre occurrere velitis, et paratus ero et contra vires corporis mei. De cetero benivolentiam vestram, que semper indigentibus parata est, obnixe rogo, ut fratribus nostris, qui de Boemia iuxta vos ad excolendam terram, que sub testi- 30 monio vestro data est eis, nuper venerunt, in quibus potestis, subveniatis. Dictum est enim nobis, quod quidam miles notus et amicus vester quandam vineam eis contra conscientiam suam auferat, quam sperant sibi restitui vel vestra simplici ammonitione vel per episcopum adiutorio vestro. 35 256. a) ,iteivl B. — b) ex ,ad eum‘ corr. B. — c) ,cognoc'e' B. — d) ex ,potestis corr. B. — e) ,sc' ex ,sa‘ corr. B. 1) Ulricus. a) „îteivel' B. — b) ,dilone' B. 1) Ulricus. 257.
1153—1170. NUM. 256, 257. 227 5 Gezoni, dilecto domino et venerando patri, frater V.1 de Steinveld" sinceram Dominus Premonstratensis fratrem, quem ei corri- in Christo dilectionem. gendum misistis, ad nos cum litteris suis remisit, volens, ut intercessione nostra apud vos misericordiam optineat, sicut ex litteris ipsius abbatis, quas vobis trans- misimus, cognoscere poteritis.d Quia ergo sic domino Premonstratensi placet, et frater ad omnimodam obedientiam et satisfactionem se paratum esse dicit, bonum nobis videtur, ut eum misericorditer recipiatis, ut inter fratres suos, quos scandaloe suo offendit, congruam peragat penitentiam. Valete. 257. 10 Ulricus, praepositus Steinfeldensis, Richardum abbatem ad colloquium invitat eumque rogat, ut fratribus ordinis, qui de Bohemia nuper venerunt, subveniat. 11153—1170.] Apographum exstat in cod. ms. saec. XII bibliothecae seminarii episcopalis Maguntiae fol. 81v—82 (B). 15 Roth in Zeitschr. d. Aachner Geschichtsver. XVIII, pag. 309, num. 71. = Žák, Listy Oldřicha, probošta Steinfeldského, pag. 17, num. 19. De tempore vide Žák l. 1. pag. 48. Ricarhdo, dilecto domino et venerando patri, frater V.1 de Steinveld" sin- ceram in Christo dilectionemb et humilem subiectionem. Fateor karitati vestre, 20 quod et vos non ignorare credo, me non parum dolere, quod tam raro vos video, tam raro audio. Nunc tamen, si non impedirent vestra multa negotia et mea magna debilitas, que solito multo gravior est, libenter fruerer vestro colloquio; non tantum pro singulari amicicia, qua specialiter vestram amplector personam, sed et pro generali negotio universalis ecclesie, cui grave periculum inminere 25 timent omnes, qui diligunt deum. Si ergo prudentie vestre visum fuerit, ut pro hac re parvitati mee loqui velitis, mandate mihi diem et locum, quo me paternitati vestre occurrere velitis, et paratus ero et contra vires corporis mei. De cetero benivolentiam vestram, que semper indigentibus parata est, obnixe rogo, ut fratribus nostris, qui de Boemia iuxta vos ad excolendam terram, que sub testi- 30 monio vestro data est eis, nuper venerunt, in quibus potestis, subveniatis. Dictum est enim nobis, quod quidam miles notus et amicus vester quandam vineam eis contra conscientiam suam auferat, quam sperant sibi restitui vel vestra simplici ammonitione vel per episcopum adiutorio vestro. 35 256. a) ,iteivl B. — b) ex ,ad eum‘ corr. B. — c) ,cognoc'e' B. — d) ex ,potestis corr. B. — e) ,sc' ex ,sa‘ corr. B. 1) Ulricus. a) „îteivel' B. — b) ,dilone' B. 1) Ulricus. 257.
Strana 228
228 NUM. 258, 259. 1171 IAN. 28. — 1171 MART. 14. 258. Alexander III papa Vladislaum, regem Bohemiae, monet, ut ecclesiam Saltz- burgensem eiusque archiepiscopum Adalbertum, filium suum, a persequentium offensionibus defendat. Tusculani I117I/ ian. 28. 5 Apographum in cod. epist. imper., regum, pontif., episcopor. bibliothecae regiae Hanno- veranae XI 671, fol. 492. Sudendorf, Registrum I, pag. 69, num. 26. = Erben, Reg. I, pag. 147, num. 334. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 122, num. 36. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. II.875. De anno cf. Fechner, in Arch. f. Kunde österr. Gesch. XXI, pag. 339; Meiller l. l. pag. 483, 10 not. 16; Reuter, Gesch. Alexanders III, tom. III, pag. 79. — Vide etiam litteram proxime sequentem. Alexander episcopus, servus servorum dei, charissimo in Christo filio W., illustri regi Bohemiae, salutem et apostolicam benedictionem. Cum ecclesia Saltzburgensis venerabilem fratrem nostrum A.,2 Saltzburgensem archiepiscopum, 15 filium tuum, intuitu religionis et honestatis suae et etiam ea spe, quod per po- tentiam magnitudinis tuae a persequentium oppressionibus defenderetur, in pasto- rem et gubernatorem suum elegerit, miramur nos, mirantur et multi, quod hactenus eandem ecclesiam aliter a persecutionum molestiis non curasti defendere et in suis pressuris et adversitatibus brachio tuae fortitudinis adiuvare. Caeterum quo- 20 niam praedictae ecclesiae propter dominum et intuitu sanguinis debitor et coadiutor esse teneris, rogamus magnificentiam tuam, monemus et exhortamur in domino, quatenus divini amoris intuitu et pro remedio animae tuae necnon et obtentu praefati archiepiscopi praelibatae ecclesiae in angustiis et tribulationibus suis praesidii et magnitudinis tuae solatium clementer impendas et eam contra mali- 25 gnantium persecutiones manuteneas, foveas, magnanimiter et defendas, ut ab eo, qui est rex regum et dominus dominantium, premium possis propter hoc perenne percipere et gratiam apostolicae sedis omni tempore pleniorem habere. Datum Tusculani V kalendas februarii. 259. 30 Alexander III papa Henricum II, ducem Austriae, hortatur, ut Adalbertum, archiepiscopum Salisburgensem, contra adversarios eius defendat. Tusculani [117I] mart. 14. Fischer, Merkwürdige Schicksale d. St. Klosterneuburg II, pag. 150, num. 16 (ex apographo saec. XIII). = Meiller, Reg. d. Babenberger, pag. 49, num. 76. = id. Reg. archiep. Salisb. 35 pag. 122, num. 37. — Vid. Erben, Reg. I, pag. 147, num. 334. — Temporis notam ex cod. Vatic. 9500 praebet Pflugk-Harttung, Iter Italicum I, pag. 137. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 11.886. Litterae ad verbum fere cum litteris ad Vladislaum regem die 28 ian. datis concordant. De anno cf. num. 258. — Cf. etiam Juritsch, Gesch. d. Babenberger, pag. 265. 258. 1 Vladislao. — 1 Adalbertum. 40
228 NUM. 258, 259. 1171 IAN. 28. — 1171 MART. 14. 258. Alexander III papa Vladislaum, regem Bohemiae, monet, ut ecclesiam Saltz- burgensem eiusque archiepiscopum Adalbertum, filium suum, a persequentium offensionibus defendat. Tusculani I117I/ ian. 28. 5 Apographum in cod. epist. imper., regum, pontif., episcopor. bibliothecae regiae Hanno- veranae XI 671, fol. 492. Sudendorf, Registrum I, pag. 69, num. 26. = Erben, Reg. I, pag. 147, num. 334. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 122, num. 36. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. II.875. De anno cf. Fechner, in Arch. f. Kunde österr. Gesch. XXI, pag. 339; Meiller l. l. pag. 483, 10 not. 16; Reuter, Gesch. Alexanders III, tom. III, pag. 79. — Vide etiam litteram proxime sequentem. Alexander episcopus, servus servorum dei, charissimo in Christo filio W., illustri regi Bohemiae, salutem et apostolicam benedictionem. Cum ecclesia Saltzburgensis venerabilem fratrem nostrum A.,2 Saltzburgensem archiepiscopum, 15 filium tuum, intuitu religionis et honestatis suae et etiam ea spe, quod per po- tentiam magnitudinis tuae a persequentium oppressionibus defenderetur, in pasto- rem et gubernatorem suum elegerit, miramur nos, mirantur et multi, quod hactenus eandem ecclesiam aliter a persecutionum molestiis non curasti defendere et in suis pressuris et adversitatibus brachio tuae fortitudinis adiuvare. Caeterum quo- 20 niam praedictae ecclesiae propter dominum et intuitu sanguinis debitor et coadiutor esse teneris, rogamus magnificentiam tuam, monemus et exhortamur in domino, quatenus divini amoris intuitu et pro remedio animae tuae necnon et obtentu praefati archiepiscopi praelibatae ecclesiae in angustiis et tribulationibus suis praesidii et magnitudinis tuae solatium clementer impendas et eam contra mali- 25 gnantium persecutiones manuteneas, foveas, magnanimiter et defendas, ut ab eo, qui est rex regum et dominus dominantium, premium possis propter hoc perenne percipere et gratiam apostolicae sedis omni tempore pleniorem habere. Datum Tusculani V kalendas februarii. 259. 30 Alexander III papa Henricum II, ducem Austriae, hortatur, ut Adalbertum, archiepiscopum Salisburgensem, contra adversarios eius defendat. Tusculani [117I] mart. 14. Fischer, Merkwürdige Schicksale d. St. Klosterneuburg II, pag. 150, num. 16 (ex apographo saec. XIII). = Meiller, Reg. d. Babenberger, pag. 49, num. 76. = id. Reg. archiep. Salisb. 35 pag. 122, num. 37. — Vid. Erben, Reg. I, pag. 147, num. 334. — Temporis notam ex cod. Vatic. 9500 praebet Pflugk-Harttung, Iter Italicum I, pag. 137. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 11.886. Litterae ad verbum fere cum litteris ad Vladislaum regem die 28 ian. datis concordant. De anno cf. num. 258. — Cf. etiam Juritsch, Gesch. d. Babenberger, pag. 265. 258. 1 Vladislao. — 1 Adalbertum. 40
Strana 229
1171 ANTE NOVB. NUM. 260. 229 260. Wichmannus, archiepiscopus Magdeburgensis, postulante Vladislao, rege Bohemiae, Fridericum I imperatorem rogat, ut Adalbertum, archiepiscopum Salis- burgensem, ad curiam Goslariae celebrandam venire concedat. 5 [1171 ante novb.] 10 Exemplar manu saec. XVI descriptum exstat in codice epist. imperatorum, regum, pontif. in bibl. regia Hannoverae XI 671, fol. 498 (B). H. Sudendorf, Registrum I, pag. 74, num. 30. = Erben, Reg. I. pag. 146, num. 333. — Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. II, pag. 262, num. 377. — Meiller, Reg. archiep. Salisburg. pag. 122, num. 38; v. et. ibid. pag. 484 not. 17. — Conf. Prutz, Kais. Friedrich I, tom. II. pag. 194; Schmidt in Arch. f. österr. Gesch. XXXIV, pag. 100; Reuter, Gesch. Alexanders des Dritten III. pag. 80; Fechner in Forschungen z. deutsch. Gesch. V. pag. 452. Dilectissimo domino suo Friderico, gloriosissimo Romanorum imperatori et semper augusto, W.,1 dei et ipsius gratia sanctae Magdenburgensis ecclesiae archi- 15 episcopus, fidele servitium cum devotis orationibus. Cum de Austria rever- teremur, domum regis Bohemiae intravimus, qui seorsum nos assumens cum cognatis nostris, Theoderico marchione" et Dedone comite,3 praesente fideli vestro S.4 de Aldenburg, familiariter nos convenit, summopere postulans, quatinus in memoriam vobis reduceremus magna et multa servitia eius, quae vobis et imperio fideliter exhibuit et usque in finem exhibere paratus est, ut hac consideratione gratia vestra clementer respicere dignetur filium eius, cognatum vestrum, do- minum A.,5 Saltzburgensem electum, in eo, ut eundem episcopatum ei concedere dignemini. Ad hoc nos respondimus, quod ipse rex optime sciret, ex statu tem- poris et ex aliis iustis causis vos ei in hac re non posse consentire; verum tamen quandoquidem ipse electus praesens esset, nos ex ipsius ore audire vellemus, quid ipse vobis satisfactionis et honoris exhibere vellet. Vocato itaque eo talia ab ipso audivimus, quod absque detrimento honoris et commodi vestri possibile vobis est eum eodem episcopatu investire. Postulat itaque rex et nos pro ipso, quatinus super hoc verbo in conductu nostro et ducis Saxoniae“ eundem electum 30 ad curiam vestram apud Goslariam" venire concedatis, ut, si fieri potest, consilio nostro et ducis ac principum gratiam vestram obtineat; sin autem, in conductu nostro et ducis absque omni molestia in domum patris sui redeat. Ipse enim rex promisit ea conditione, ut hoc fieri concedatis, quod si rationabiliter et salvo honore vestro eum episcopatu investire non potueritis, nullum inde gravamen 20 25 35 260. 1) Wichmannus. — 1) Lusicensi, filio Conradi de Wettin. — 1) de Groiz, marchione Orientali, filio Conradi de Wettin. — *) Sifrido burgravio de Altenb. — 5) Adalbertum. — ) Henrici Leonis. — 1) Quo tempore curia haec habita sit, Annales Magdebur- genses ad a. 1171 his verbis referunt: ,Fridericus imperator in octava sancti Martini Goslarie curiam tenuit' (Mon. Germ. SS. XVI, pag. 193).
1171 ANTE NOVB. NUM. 260. 229 260. Wichmannus, archiepiscopus Magdeburgensis, postulante Vladislao, rege Bohemiae, Fridericum I imperatorem rogat, ut Adalbertum, archiepiscopum Salis- burgensem, ad curiam Goslariae celebrandam venire concedat. 5 [1171 ante novb.] 10 Exemplar manu saec. XVI descriptum exstat in codice epist. imperatorum, regum, pontif. in bibl. regia Hannoverae XI 671, fol. 498 (B). H. Sudendorf, Registrum I, pag. 74, num. 30. = Erben, Reg. I. pag. 146, num. 333. — Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. II, pag. 262, num. 377. — Meiller, Reg. archiep. Salisburg. pag. 122, num. 38; v. et. ibid. pag. 484 not. 17. — Conf. Prutz, Kais. Friedrich I, tom. II. pag. 194; Schmidt in Arch. f. österr. Gesch. XXXIV, pag. 100; Reuter, Gesch. Alexanders des Dritten III. pag. 80; Fechner in Forschungen z. deutsch. Gesch. V. pag. 452. Dilectissimo domino suo Friderico, gloriosissimo Romanorum imperatori et semper augusto, W.,1 dei et ipsius gratia sanctae Magdenburgensis ecclesiae archi- 15 episcopus, fidele servitium cum devotis orationibus. Cum de Austria rever- teremur, domum regis Bohemiae intravimus, qui seorsum nos assumens cum cognatis nostris, Theoderico marchione" et Dedone comite,3 praesente fideli vestro S.4 de Aldenburg, familiariter nos convenit, summopere postulans, quatinus in memoriam vobis reduceremus magna et multa servitia eius, quae vobis et imperio fideliter exhibuit et usque in finem exhibere paratus est, ut hac consideratione gratia vestra clementer respicere dignetur filium eius, cognatum vestrum, do- minum A.,5 Saltzburgensem electum, in eo, ut eundem episcopatum ei concedere dignemini. Ad hoc nos respondimus, quod ipse rex optime sciret, ex statu tem- poris et ex aliis iustis causis vos ei in hac re non posse consentire; verum tamen quandoquidem ipse electus praesens esset, nos ex ipsius ore audire vellemus, quid ipse vobis satisfactionis et honoris exhibere vellet. Vocato itaque eo talia ab ipso audivimus, quod absque detrimento honoris et commodi vestri possibile vobis est eum eodem episcopatu investire. Postulat itaque rex et nos pro ipso, quatinus super hoc verbo in conductu nostro et ducis Saxoniae“ eundem electum 30 ad curiam vestram apud Goslariam" venire concedatis, ut, si fieri potest, consilio nostro et ducis ac principum gratiam vestram obtineat; sin autem, in conductu nostro et ducis absque omni molestia in domum patris sui redeat. Ipse enim rex promisit ea conditione, ut hoc fieri concedatis, quod si rationabiliter et salvo honore vestro eum episcopatu investire non potueritis, nullum inde gravamen 20 25 35 260. 1) Wichmannus. — 1) Lusicensi, filio Conradi de Wettin. — 1) de Groiz, marchione Orientali, filio Conradi de Wettin. — *) Sifrido burgravio de Altenb. — 5) Adalbertum. — ) Henrici Leonis. — 1) Quo tempore curia haec habita sit, Annales Magdebur- genses ad a. 1171 his verbis referunt: ,Fridericus imperator in octava sancti Martini Goslarie curiam tenuit' (Mon. Germ. SS. XVI, pag. 193).
Strana 230
230 NUM. 260, 261. 1171 ANTE NOVB. — 1172 IAN. sustineat, sed in servitio vestro usque in finem fidelis permaneat. Quicquid itaque super his vobis placuerit, per litteras vestras regi demandare curate, quia bonum nobis videtur, ut hanc ipsius et nostram petitionem clementer exaudiatis. Omnibus nanque diebus vitae suae rex et amici eius servitio suo vos admonere disponunt, ut memorato domino A. gratiam vestram concilient. Quia enim“ ipse nunc magis quam unquam antea vobis consentit, consilium nostrum est, ut eum ad curiam illam venire concedatis. 5 261. Fridericus I, Romanorum imperator, praeposito et clero ecclesiae Salis- burgensis mandat, ne Adalberti archiepiscopi sermonibus fidem tribuant; in 10 constituto secum nuper facto permaneant, hortatur; ad colloquium se brevi ven- turum esse nunciat. [1172 ian.] Apographum saec. XVI exstat in codice epist. imperatorum oc. in bibliotheca regia Hanno- verae XI 671, fol. 499 (B). 15 Sudendorf, Registrum I, pag. 73, num. 29 (ad ann. 1170). = Erben, Reg. I, pag. 145, num. 332. = Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 122, num. 39 (ad 1172 ian.). Fridericus, dei gratia Romanorum imperator semper augustus, dilectis fide- libus suis, maiori preposito et toti clero Saltzburgensis ecclesiae gratiam suam Significatum est nobis, quod nepos noster, Albertus Bo- 20 et omne bonum. hemus, in partes Saltzburgenses declinaverit, sed quid apud vos agere intendat, nondum perfecte cognovimus. Ne igitur aliquid sinistre de nobis praedicet, vel in episcopatu aliquid facere praesumat, quod contra nostrum honorem sit, nosse volumus discretionem vestram, quod adhuc nihil cum eo disposuimus, nec dispo- nere intendimus, nisi prius consilium a principibus et a vobis accipiamus. Quo- 25 circa mandamus universitati vestrae, firmiter et districte praecipientes, quatinus eius sermonibus nullo modo acquiescatis, et constanter in verbo nostro, quod novissime vobiscum habuimus, permaneatis.“ Quia, si nobiscum in fide vera per- manseritis, certissime sciatis, quod maximum honorem iuxta voluntatem nostram b a nobis indubitanter accipietis. Adventum quoque nostrum in proximo tempore 30 condicto ad vos accelerantes vobiscum colloquium1 habere volumus, ut tale solatium a nobis audiatis, unde vos non poeniteat fidem nobis constanter ex- hibuisse. 260. a) ,quia N.' B. 261. a) ,permanentes' B. — b) lectio incerta, cum prima vocis huius litera ita scripta sit, 35 ut etiam ,uram' (= vestram) legi possit. 1) De colloquio hoc, mense februario 1172 habito, vide litteras proxime sequentes.
230 NUM. 260, 261. 1171 ANTE NOVB. — 1172 IAN. sustineat, sed in servitio vestro usque in finem fidelis permaneat. Quicquid itaque super his vobis placuerit, per litteras vestras regi demandare curate, quia bonum nobis videtur, ut hanc ipsius et nostram petitionem clementer exaudiatis. Omnibus nanque diebus vitae suae rex et amici eius servitio suo vos admonere disponunt, ut memorato domino A. gratiam vestram concilient. Quia enim“ ipse nunc magis quam unquam antea vobis consentit, consilium nostrum est, ut eum ad curiam illam venire concedatis. 5 261. Fridericus I, Romanorum imperator, praeposito et clero ecclesiae Salis- burgensis mandat, ne Adalberti archiepiscopi sermonibus fidem tribuant; in 10 constituto secum nuper facto permaneant, hortatur; ad colloquium se brevi ven- turum esse nunciat. [1172 ian.] Apographum saec. XVI exstat in codice epist. imperatorum oc. in bibliotheca regia Hanno- verae XI 671, fol. 499 (B). 15 Sudendorf, Registrum I, pag. 73, num. 29 (ad ann. 1170). = Erben, Reg. I, pag. 145, num. 332. = Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 122, num. 39 (ad 1172 ian.). Fridericus, dei gratia Romanorum imperator semper augustus, dilectis fide- libus suis, maiori preposito et toti clero Saltzburgensis ecclesiae gratiam suam Significatum est nobis, quod nepos noster, Albertus Bo- 20 et omne bonum. hemus, in partes Saltzburgenses declinaverit, sed quid apud vos agere intendat, nondum perfecte cognovimus. Ne igitur aliquid sinistre de nobis praedicet, vel in episcopatu aliquid facere praesumat, quod contra nostrum honorem sit, nosse volumus discretionem vestram, quod adhuc nihil cum eo disposuimus, nec dispo- nere intendimus, nisi prius consilium a principibus et a vobis accipiamus. Quo- 25 circa mandamus universitati vestrae, firmiter et districte praecipientes, quatinus eius sermonibus nullo modo acquiescatis, et constanter in verbo nostro, quod novissime vobiscum habuimus, permaneatis.“ Quia, si nobiscum in fide vera per- manseritis, certissime sciatis, quod maximum honorem iuxta voluntatem nostram b a nobis indubitanter accipietis. Adventum quoque nostrum in proximo tempore 30 condicto ad vos accelerantes vobiscum colloquium1 habere volumus, ut tale solatium a nobis audiatis, unde vos non poeniteat fidem nobis constanter ex- hibuisse. 260. a) ,quia N.' B. 261. a) ,permanentes' B. — b) lectio incerta, cum prima vocis huius litera ita scripta sit, 35 ut etiam ,uram' (= vestram) legi possit. 1) De colloquio hoc, mense februario 1172 habito, vide litteras proxime sequentes.
Strana 231
1172 POST FEBR. 19. NUM. 262. 231 262. 5 Henricus, episcopus Gurcensis, capitulum, praelati, ministeriales ecclesiae Salisburgensis ad Alexandrum III papam de curia in dominica ,Exsurge' Salis- burgi habita, de nefanda regis Bohemiae cum imperatore conventione, de Alberti, archiepiscopi Salisburgensis periuria deque imperatoris edicto, ut alium archi- episcopum eligant, referunt. [1172 post febr. 19.] Apographum saec. XVI in codice epist. imperatorum &c. in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 494—496 (B). 10 Sudendorf, Registrum I, pag. 75, num. 31 = Erben, Reg. I, pag. 147, num. 335. = Meiller, Reg. archiep. Salisb., pag. 123, num. 45. = Jaksch, Monum. hist. ducatus Carinthiae I, pag. 207, num. 273 (extr.). — Cf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. V, 2, pag. 705. Domino et patri suo A.,I apostolicae sedis in Christo reverendissimo pontifici, H.,2 Gurcensis ecclesiae humilis minister,“ S.,3 maioris ecclesiae praepositus, M.4 15 decanus cum universo capitulo, praelati omnes, ministeriales universi, orationis, obedientiae et obsequii tam devotum quam debitum affectum. In multis et magnis tribulationibus nostris, pater beatissime, vestrae miserationis et sapientiae consolatio valde nos sublevat, quam tantam erga nos experimur, quantam decet habere piissimum patrem pro filiis devotissimis in extremo articulo laborantibus. Et si dominus cardinalis secundum vestrae benignitatis praeceptum ad nos venisset, utique congruo ordine negocium ecclesiae ad debitum finem pervenisset, et magnus honor gloriae vestrae et apostolicae sedi inde provenisset." Quod autem ipse non venit, omnino in nobis non remansit, quia multis laboribus et expensis valde securum et honestum conductum ab imperiali maiestate ei impetravimus ac de 25 hac re frequenter nuntios ad eum misimus. Post longam vero expectationem et de die in diem de imperiali gratia protractis induciis tandem dominus imperator curiam suam cum multis principibus in civitate nostra in dominica Exurge5 cele- bravit. Cui curiae intererant tres venerabiles episcopi Saltzburgensis ecclesiae suffraganei, videlicet Ratisponensis,' Brixinensis,' Gurcensis,s qui uno ore et uno 20 30 35 262. a) ,ministri' B. — b) ,A." B. — c) ex ,pervenisset corr. B. 1) Alexandro papae III. — 1) Henricus. — 3) Siboto. — 4) Meingotus. — 5) = 19 febr. De curia hac Contin. Garsten, ad ann. 1172 adnotavit haec: ,Fridericus imperator curiam Salzburg in dominica Exsurge celebravit omnibusque clericis et laicis ab obedientia et servitio Alberti archiepiscopi sub obtentu gratiae suae prohibitis, Pataviam recessit' (Mon. Germ. XI. pag. 630). Vide etiam, quid Chron. Magni presb. de eadem curia refert: „Imperator celebravit curiam valde celebrem in civitate Salzburgensi in hebdo- mada sexagesimae [cod.: quinquagesimae], quae evenerat tunc in XI° kal martii. Illuc quoque archiepiscopus, licet non vocatus ab imperatore, repente tamen dum curia habe- retur, cum paucissimis supervenit, sed gratiam imperatoris non obtinuit' (Mon. Germ. Script. XVII, pag. 497). — 3 Cuno II. — 7 Henricus I. — 5) Henricus I. 40
1172 POST FEBR. 19. NUM. 262. 231 262. 5 Henricus, episcopus Gurcensis, capitulum, praelati, ministeriales ecclesiae Salisburgensis ad Alexandrum III papam de curia in dominica ,Exsurge' Salis- burgi habita, de nefanda regis Bohemiae cum imperatore conventione, de Alberti, archiepiscopi Salisburgensis periuria deque imperatoris edicto, ut alium archi- episcopum eligant, referunt. [1172 post febr. 19.] Apographum saec. XVI in codice epist. imperatorum &c. in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 494—496 (B). 10 Sudendorf, Registrum I, pag. 75, num. 31 = Erben, Reg. I, pag. 147, num. 335. = Meiller, Reg. archiep. Salisb., pag. 123, num. 45. = Jaksch, Monum. hist. ducatus Carinthiae I, pag. 207, num. 273 (extr.). — Cf. Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserz. V, 2, pag. 705. Domino et patri suo A.,I apostolicae sedis in Christo reverendissimo pontifici, H.,2 Gurcensis ecclesiae humilis minister,“ S.,3 maioris ecclesiae praepositus, M.4 15 decanus cum universo capitulo, praelati omnes, ministeriales universi, orationis, obedientiae et obsequii tam devotum quam debitum affectum. In multis et magnis tribulationibus nostris, pater beatissime, vestrae miserationis et sapientiae consolatio valde nos sublevat, quam tantam erga nos experimur, quantam decet habere piissimum patrem pro filiis devotissimis in extremo articulo laborantibus. Et si dominus cardinalis secundum vestrae benignitatis praeceptum ad nos venisset, utique congruo ordine negocium ecclesiae ad debitum finem pervenisset, et magnus honor gloriae vestrae et apostolicae sedi inde provenisset." Quod autem ipse non venit, omnino in nobis non remansit, quia multis laboribus et expensis valde securum et honestum conductum ab imperiali maiestate ei impetravimus ac de 25 hac re frequenter nuntios ad eum misimus. Post longam vero expectationem et de die in diem de imperiali gratia protractis induciis tandem dominus imperator curiam suam cum multis principibus in civitate nostra in dominica Exurge5 cele- bravit. Cui curiae intererant tres venerabiles episcopi Saltzburgensis ecclesiae suffraganei, videlicet Ratisponensis,' Brixinensis,' Gurcensis,s qui uno ore et uno 20 30 35 262. a) ,ministri' B. — b) ,A." B. — c) ex ,pervenisset corr. B. 1) Alexandro papae III. — 1) Henricus. — 3) Siboto. — 4) Meingotus. — 5) = 19 febr. De curia hac Contin. Garsten, ad ann. 1172 adnotavit haec: ,Fridericus imperator curiam Salzburg in dominica Exsurge celebravit omnibusque clericis et laicis ab obedientia et servitio Alberti archiepiscopi sub obtentu gratiae suae prohibitis, Pataviam recessit' (Mon. Germ. XI. pag. 630). Vide etiam, quid Chron. Magni presb. de eadem curia refert: „Imperator celebravit curiam valde celebrem in civitate Salzburgensi in hebdo- mada sexagesimae [cod.: quinquagesimae], quae evenerat tunc in XI° kal martii. Illuc quoque archiepiscopus, licet non vocatus ab imperatore, repente tamen dum curia habe- retur, cum paucissimis supervenit, sed gratiam imperatoris non obtinuit' (Mon. Germ. Script. XVII, pag. 497). — 3 Cuno II. — 7 Henricus I. — 5) Henricus I. 40
Strana 232
232 NUM. 262. 1172 POST FEBR. 19. animo studiosissime ad salutem et honorem ecclesiae satagebant. Itaque dominus imperator suam artam et periculosam disiunctionem " nobis proposuit, ut eligeremus episcopum aut ab eo designatum reciperemus. Exposuit etiam nobis conventionem factam inter ipsum et regem Bohemorum, qua ipse pro filio suo maximam pecuniam domino imperatori promisit, et insuper, quod filius suus, dominus noster archi- episcopus pallium a vobis acceptum in praesentia domini imperatoris combureret et abnegata vestra obedientia ad suam partem transiret. Huius rei magnos prin- cipes, quos ipse dominus imperator eligere voluit, fidei iussores posuit. Et dum ita rex Bohemorum obligatus tenetur domino imperatori, dominus imperator versa vice illi obligari noluit, sed totum verbum in sua potestate et consilio et consensu Saltzburgensis ecclesiae posuit. Et quia haec res incredibilis et execrabilis vide- batur ex ea parte, quia pallii combustionem continebat, dominus imperator recitari praecepit chartam sigillo regis Bohemorum signatam, in qua haec eadem expressius scripta continebantur. Cuius rescriptum vestrae sapientiae misimus, ut plenarie rem cognoscere valeat discretio vestra. Hanc autem chartam idcirco dominus imperator 15 recitari praecepit, ut affectum misericordiae suae erga Saltzburgensem ecclesiam diu afflictam ostenderet, pro cuius liberatione tantam oblationem respuisset. Ipse vero dominus noster archiepiscopus hanc conventionem negat esse factam et suo consilio et conscientia. Itaque cum de his deliberando consideret tota ecclesia, flagitatum est ab omnibus, ut literae vestrae sanctitatis, per venerabiles dominos 20 et prepositos maioris ecclesiae Saltzburgensis et Romanume Gurcensis ad ecclesiam missae, publice recitarentur, sine quibus consilium plenum haberi non posset de tanto negocio. Lectae sunt itaque coram ecclesia. Et quod vera sunt singula capitula consensit chorus et praelati ministeriales universi. Supervenit interea H. proximus nuntius noster deferens literas vestrae sanctitatis, quae coram universitate 25 lectae sunt, et cum debita veneratione et magna gratiarum actione et laetitia susceptae sunt. Et res dominum imperatorem non latuit, et ipse patienter dissimu- lavit. Interea ex improviso dominus archiepiscopus appropinquare cepit civitati, postulans conductum ad curiam, unde facta est magna laetitia; speravimus enim, quod divina gratia aliquem bonum exitum per eius adventum nobis demonstraret. 30 Dato itaque conductu permisit imperator, ut liceret, quicunque ei loqui voluisset. Mediantibus itaque episcopis et aliis principibus, suis amicis, obtulit dominus imperator domino nostro archiepiscopo iusticiam et gratiam, et in arbitrio archi- episcopi posuit, utrum ipse in praesenti curia hoc recipere vellet, an aliam curiam eligeret. Ipse vero aliam curiam elegit et sacramentum sponte obtulit, quod in 35 illa curia se praesentaret, stare iusticiae et gratiae. Forma autem oblatae gratiae haec erat, ut si diffideret iusticiae et se in gratiam ponere mallet, quod dominus imperator alias propter Saltzburgensem ecclesiam secundum† patris sui et avunculi 5 10 262. d) ,disiunctam' B, ubi post hanc vocem lacuna aliquot literarum spatium continens sequitur; districtionem‘ corrigendum esse putat Erben. — e) ,Saltzb. et Romanum‘ 40 deest in B; addidit Jaksch. — f) ,et' B; corr. Sudendorf.
232 NUM. 262. 1172 POST FEBR. 19. animo studiosissime ad salutem et honorem ecclesiae satagebant. Itaque dominus imperator suam artam et periculosam disiunctionem " nobis proposuit, ut eligeremus episcopum aut ab eo designatum reciperemus. Exposuit etiam nobis conventionem factam inter ipsum et regem Bohemorum, qua ipse pro filio suo maximam pecuniam domino imperatori promisit, et insuper, quod filius suus, dominus noster archi- episcopus pallium a vobis acceptum in praesentia domini imperatoris combureret et abnegata vestra obedientia ad suam partem transiret. Huius rei magnos prin- cipes, quos ipse dominus imperator eligere voluit, fidei iussores posuit. Et dum ita rex Bohemorum obligatus tenetur domino imperatori, dominus imperator versa vice illi obligari noluit, sed totum verbum in sua potestate et consilio et consensu Saltzburgensis ecclesiae posuit. Et quia haec res incredibilis et execrabilis vide- batur ex ea parte, quia pallii combustionem continebat, dominus imperator recitari praecepit chartam sigillo regis Bohemorum signatam, in qua haec eadem expressius scripta continebantur. Cuius rescriptum vestrae sapientiae misimus, ut plenarie rem cognoscere valeat discretio vestra. Hanc autem chartam idcirco dominus imperator 15 recitari praecepit, ut affectum misericordiae suae erga Saltzburgensem ecclesiam diu afflictam ostenderet, pro cuius liberatione tantam oblationem respuisset. Ipse vero dominus noster archiepiscopus hanc conventionem negat esse factam et suo consilio et conscientia. Itaque cum de his deliberando consideret tota ecclesia, flagitatum est ab omnibus, ut literae vestrae sanctitatis, per venerabiles dominos 20 et prepositos maioris ecclesiae Saltzburgensis et Romanume Gurcensis ad ecclesiam missae, publice recitarentur, sine quibus consilium plenum haberi non posset de tanto negocio. Lectae sunt itaque coram ecclesia. Et quod vera sunt singula capitula consensit chorus et praelati ministeriales universi. Supervenit interea H. proximus nuntius noster deferens literas vestrae sanctitatis, quae coram universitate 25 lectae sunt, et cum debita veneratione et magna gratiarum actione et laetitia susceptae sunt. Et res dominum imperatorem non latuit, et ipse patienter dissimu- lavit. Interea ex improviso dominus archiepiscopus appropinquare cepit civitati, postulans conductum ad curiam, unde facta est magna laetitia; speravimus enim, quod divina gratia aliquem bonum exitum per eius adventum nobis demonstraret. 30 Dato itaque conductu permisit imperator, ut liceret, quicunque ei loqui voluisset. Mediantibus itaque episcopis et aliis principibus, suis amicis, obtulit dominus imperator domino nostro archiepiscopo iusticiam et gratiam, et in arbitrio archi- episcopi posuit, utrum ipse in praesenti curia hoc recipere vellet, an aliam curiam eligeret. Ipse vero aliam curiam elegit et sacramentum sponte obtulit, quod in 35 illa curia se praesentaret, stare iusticiae et gratiae. Forma autem oblatae gratiae haec erat, ut si diffideret iusticiae et se in gratiam ponere mallet, quod dominus imperator alias propter Saltzburgensem ecclesiam secundum† patris sui et avunculi 5 10 262. d) ,disiunctam' B, ubi post hanc vocem lacuna aliquot literarum spatium continens sequitur; districtionem‘ corrigendum esse putat Erben. — e) ,Saltzb. et Romanum‘ 40 deest in B; addidit Jaksch. — f) ,et' B; corr. Sudendorf.
Strana 233
1172 POST FEBR. 19. — 1172 IUN. 12. NUM. 262, 263. 233 sui et aliorum principum consilium eum honorare intenderet. Formam autem huius conventionis scribi iussit dominus imperator, ut firmissimo pacto omnia fierent, ita ut neuter eorum a suo promisso discedere posset. Eodem vero die, cum iidem mediatores principes ad archiepiscopum pro definitione huius verbi convenissent, ipse mutaverat omne verbum et oblationem domini imperatoris recipere noluit, quam prius devotissime susceperat, et pro qua sacramentum sponte promiserat, verum tamen de his per noctem se deliberaturum pollicitus est. Igitur episcopi et omnes principes, se quasi irrisos et contemptos iudicantes, cum maxima indignatione ab eo recesserunt. Adhuc tamen nos liberationi ecclesiae intendentes, 10 destinavimus de choro quosdam venerabiles fratres, qui summo diluculo ad eum exierunt, si forte ad aliquam salutem ecclesiae animum eius reducere possent. Sed cum ad locum pervenissent, ipsum non invenerunt, quia nocte recesserat et ita ecclesiam desolatam et totam curiam exacerbatam reliquit. Igitur dominus imperator se illusum et totam curiam graviter indignans iterum ad suam artam propositionem revertitur de eligendo et recipiendo episcopo. Videntes vero epi- scopi ecclesiam super modum sollicitam et ignorantem, quid faceret, labores nostros miserati, assumptis principibus strenua intercessione et humillima prece ecclesiae vix inducias usque ad festum sancti Ioannis Baptistae obtinuerunt, ut tunc remota omni dilatione alterum propositorum faciamus. Dedit quoque man- 20 datum districtum, ne aliquis nostrum infra illum terminum domino nostro loqui, vel aliquid mandare, vel eius mandatum accipere praesumat, sicut vitam et res nostras diligamus. Vestra igitur, pater sanctissime, paterna prudentia filiis pericli- tantibus ita succurrere dignetur, ne vobis et nobis tanta irrecuperabiliter pereat ecclesia. 5 15 25 263. Alexander III papa praepositis ecclesiarum Salisburgensis et Gurcensis re- spondet, se molestias ecclesiae Salisburgensis aegre ferre. Hildebrandum cardi- nalem, legatum suum ad eos non venisse, quod rectores marchiae Tarvisii eum, ne iter pergeret, prohibuissent. Reprehendit, quod falsos rumores disperserint, 30 se in animo habere Adalbertum archiepiscopum sede tollere. Nuncios sibi retulisse, ea, quae archiepiscopo crimini darentur, falsa esse. Utraque parte exaudita, se quid decreverit communicaturum. [Tusculani 1172] iun. 12. 35 Pez, Thesaurus anecd. VI, ps. I, pag. 389, num. 3 (e codice quondam monast. Windberg). = Erben, Reg. I, pag. 159, num. 360. = Migne, Patrolog. lat., tom. 200, pag. 1120. = Jaksch, Monum. hist. ducatus Carinthiae I, pag. 207, num. 276. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 123, num. 47. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12153. De tempore of. Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XXI, pag. 308; Reuter, Gesch. Alexanders des Dritten III, pag. 82.
1172 POST FEBR. 19. — 1172 IUN. 12. NUM. 262, 263. 233 sui et aliorum principum consilium eum honorare intenderet. Formam autem huius conventionis scribi iussit dominus imperator, ut firmissimo pacto omnia fierent, ita ut neuter eorum a suo promisso discedere posset. Eodem vero die, cum iidem mediatores principes ad archiepiscopum pro definitione huius verbi convenissent, ipse mutaverat omne verbum et oblationem domini imperatoris recipere noluit, quam prius devotissime susceperat, et pro qua sacramentum sponte promiserat, verum tamen de his per noctem se deliberaturum pollicitus est. Igitur episcopi et omnes principes, se quasi irrisos et contemptos iudicantes, cum maxima indignatione ab eo recesserunt. Adhuc tamen nos liberationi ecclesiae intendentes, 10 destinavimus de choro quosdam venerabiles fratres, qui summo diluculo ad eum exierunt, si forte ad aliquam salutem ecclesiae animum eius reducere possent. Sed cum ad locum pervenissent, ipsum non invenerunt, quia nocte recesserat et ita ecclesiam desolatam et totam curiam exacerbatam reliquit. Igitur dominus imperator se illusum et totam curiam graviter indignans iterum ad suam artam propositionem revertitur de eligendo et recipiendo episcopo. Videntes vero epi- scopi ecclesiam super modum sollicitam et ignorantem, quid faceret, labores nostros miserati, assumptis principibus strenua intercessione et humillima prece ecclesiae vix inducias usque ad festum sancti Ioannis Baptistae obtinuerunt, ut tunc remota omni dilatione alterum propositorum faciamus. Dedit quoque man- 20 datum districtum, ne aliquis nostrum infra illum terminum domino nostro loqui, vel aliquid mandare, vel eius mandatum accipere praesumat, sicut vitam et res nostras diligamus. Vestra igitur, pater sanctissime, paterna prudentia filiis pericli- tantibus ita succurrere dignetur, ne vobis et nobis tanta irrecuperabiliter pereat ecclesia. 5 15 25 263. Alexander III papa praepositis ecclesiarum Salisburgensis et Gurcensis re- spondet, se molestias ecclesiae Salisburgensis aegre ferre. Hildebrandum cardi- nalem, legatum suum ad eos non venisse, quod rectores marchiae Tarvisii eum, ne iter pergeret, prohibuissent. Reprehendit, quod falsos rumores disperserint, 30 se in animo habere Adalbertum archiepiscopum sede tollere. Nuncios sibi retulisse, ea, quae archiepiscopo crimini darentur, falsa esse. Utraque parte exaudita, se quid decreverit communicaturum. [Tusculani 1172] iun. 12. 35 Pez, Thesaurus anecd. VI, ps. I, pag. 389, num. 3 (e codice quondam monast. Windberg). = Erben, Reg. I, pag. 159, num. 360. = Migne, Patrolog. lat., tom. 200, pag. 1120. = Jaksch, Monum. hist. ducatus Carinthiae I, pag. 207, num. 276. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 123, num. 47. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12153. De tempore of. Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XXI, pag. 308; Reuter, Gesch. Alexanders des Dritten III, pag. 82.
Strana 234
234 NUM. 263. 1172 IUN. 12. Alexander," episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis Salzpurgensi et Gurcensi praepositis, salutem et apostolicam benedictionem. Cum toties replicetis oppressiones et anxietates, quibus ecclesia vestra affligitur, vobis super his mentis affectu compatimur et condolemus, et si non verbo vestro ac consilio fratrum vestrorum seu conscientia vos invenissemus, quod vobis super tantis laboribus et pressuris consilium et auxilium possemus impendere, toto desiderio impen- dissemus. Nam in eo sumus desiderio et proposito constituti, ut eidem ecclesiae, quam in devotione sancti Petri et nostra ita solidatam atque firmatam videmus, ut neque ventorum turbine nec tempestatum procellis a suae potuerit constantiae virtute divelli, pro nostri officii debito gratanti animo velimus intendere et his, 10 quae ad incrementum et conservationem eius pertineant, promptam diligentiam adhibere. Totius namque humanitatis et rationis videremur obliti, si tantae devo- tionis essemus immemores et oblivione aliqua praetermitteremus molestias et persecutiones, quas pro amore iustitiae immobili firmitate noscitur pertulisse. De caetero licet nobis significaveritis, quod dilecto filio nostro H.,1 basilicae XII 15 apostolorum presbytero cardinali, apostolicae sedis legato, plenam securitatem invenissetis, quo tute poterat et secure ad praedictam ecclesiam accedere, ipse tamen longe aliter nobis significavit, quod cum usque ad Tarvisium pervenisset et ibi per dies aliquot expectasset, nec vos nec alios obviam habuerit, qui ei securum ad destinatum locum commeatum praestarent, et rectores marchiae dubi- 20 tantes et timentes, ne sine ipsis cum F.,2 dicto imperatore, pacem componeremus, eidem cardinali prohibuerunt, ne ultra progrederetur. Praeterea nuntii venerabilis fratris nostri A.," Salzpurgensis archiepiscopi, coram nobis et fratribus nostris constanter proposuerunt, quod ei litteras nostras, quibus illi mandaveramus, ut ad vocationem cardinalis veniret, nullatenus reddideritis, sed per Bavvariam, Bo- 25 loniam et Boemiam, Germaniam et Vngariam publice feceritis praedicari, quod depositionem et eiectionem praedicti archiepiscopi omnino intenderemus. In quo utique gravati sumus et plurimum turbati et non modicum est honestati nostrae detractum, et fama nostra lacerata apud multos, qui forte aut intentionem nostram ignorabant aut detrahendi et insultandi nobis libenti animo materiam et occasionem 30 quaerebant. Adiecerunt insuper, quod archiepiscopus nulla ratione potuisset habere ducatum et quod praelati non valuissent ad ecclesiam illam tute accedere, sed unus ex eis, qui maiori se credebat patrono fretum, spoliatus fuisset in reditu et inhoneste satis et indecenter tractatus. Suggesserunt quoque, quod litteras, quas pater eius a praedicto imperatore obtinuit, recipere noluerit, sed omnino earum abhorruerit adimplere tenorem, volens in fide katholica et devotione ecclesiae ac nostra firmiter permanere. Pater eius non ea consideratione iam dictas litteras, sicut dicitur, impetravit, quod ipsum vellet a katholica unitate recedere, sed ut 5 35 263. a) A.“ Pez. — b) ,videmus addidit Pez. 1) Hildebrando. — 1) Friderico. — 1 Adalberti. 40
234 NUM. 263. 1172 IUN. 12. Alexander," episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis Salzpurgensi et Gurcensi praepositis, salutem et apostolicam benedictionem. Cum toties replicetis oppressiones et anxietates, quibus ecclesia vestra affligitur, vobis super his mentis affectu compatimur et condolemus, et si non verbo vestro ac consilio fratrum vestrorum seu conscientia vos invenissemus, quod vobis super tantis laboribus et pressuris consilium et auxilium possemus impendere, toto desiderio impen- dissemus. Nam in eo sumus desiderio et proposito constituti, ut eidem ecclesiae, quam in devotione sancti Petri et nostra ita solidatam atque firmatam videmus, ut neque ventorum turbine nec tempestatum procellis a suae potuerit constantiae virtute divelli, pro nostri officii debito gratanti animo velimus intendere et his, 10 quae ad incrementum et conservationem eius pertineant, promptam diligentiam adhibere. Totius namque humanitatis et rationis videremur obliti, si tantae devo- tionis essemus immemores et oblivione aliqua praetermitteremus molestias et persecutiones, quas pro amore iustitiae immobili firmitate noscitur pertulisse. De caetero licet nobis significaveritis, quod dilecto filio nostro H.,1 basilicae XII 15 apostolorum presbytero cardinali, apostolicae sedis legato, plenam securitatem invenissetis, quo tute poterat et secure ad praedictam ecclesiam accedere, ipse tamen longe aliter nobis significavit, quod cum usque ad Tarvisium pervenisset et ibi per dies aliquot expectasset, nec vos nec alios obviam habuerit, qui ei securum ad destinatum locum commeatum praestarent, et rectores marchiae dubi- 20 tantes et timentes, ne sine ipsis cum F.,2 dicto imperatore, pacem componeremus, eidem cardinali prohibuerunt, ne ultra progrederetur. Praeterea nuntii venerabilis fratris nostri A.," Salzpurgensis archiepiscopi, coram nobis et fratribus nostris constanter proposuerunt, quod ei litteras nostras, quibus illi mandaveramus, ut ad vocationem cardinalis veniret, nullatenus reddideritis, sed per Bavvariam, Bo- 25 loniam et Boemiam, Germaniam et Vngariam publice feceritis praedicari, quod depositionem et eiectionem praedicti archiepiscopi omnino intenderemus. In quo utique gravati sumus et plurimum turbati et non modicum est honestati nostrae detractum, et fama nostra lacerata apud multos, qui forte aut intentionem nostram ignorabant aut detrahendi et insultandi nobis libenti animo materiam et occasionem 30 quaerebant. Adiecerunt insuper, quod archiepiscopus nulla ratione potuisset habere ducatum et quod praelati non valuissent ad ecclesiam illam tute accedere, sed unus ex eis, qui maiori se credebat patrono fretum, spoliatus fuisset in reditu et inhoneste satis et indecenter tractatus. Suggesserunt quoque, quod litteras, quas pater eius a praedicto imperatore obtinuit, recipere noluerit, sed omnino earum abhorruerit adimplere tenorem, volens in fide katholica et devotione ecclesiae ac nostra firmiter permanere. Pater eius non ea consideratione iam dictas litteras, sicut dicitur, impetravit, quod ipsum vellet a katholica unitate recedere, sed ut 5 35 263. a) A.“ Pez. — b) ,videmus addidit Pez. 1) Hildebrando. — 1) Friderico. — 1 Adalberti. 40
Strana 235
1172 IUN. 12. — 1172 NOV.—DEC. NUM. 263—265. 235 5 10 imperatoris animum inquireret et eius expressius cognosceret voluntatem, per quod daretur intelligi,“ quod imperator non tantum quaereret et concupisceret, quod ecclesiam Salzpurgensem ordinaret, sed ut ab obedientia et devotione Romanae ecclesiae fieret aliena. Sane cum uni nuntiorum praefati archiepiscopi, qui adhuc praesens erat, proposuissemus, quod archiepiscopus ornamenta ecclesiae cuidam sortilegae et incantatrici delegasset, id omnino negavit et falsum prorsus asseruit. Et quia scripta vestra varia et diversa intendimus, cum vos sub uno sigillo ex parte totius capituli et praelatorum Salzpurgensis archiepiscopatus contra eum scribitis, et nuntii archiepiscopi multorum et eorum fere praelatorum scripta sub sigillis singulorum affirmaverint, cum omni instantia nostram auctoritatem postulantes, nos ei non possumus nec debemus nostrum denegare auditum, vel causam illius aliis iudicibus committere, quippe qui nostrum elegit examen, et apud nos, si qui voluerint eum accusare,d solummodo postulat iudicari. Neque vos debetis ei obedientiam et reverentiam debitam subtrahere, sed devoto animo 15 et humili spiritu exhibere. Datae II idus iunii. 264. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii Pegaviensis protectionem suscipit. — Inter testes: �Vdelricus, filius ducis Boemię'. Altenburg 1172 iul. 21. 20 Chroust, Unedierte Königs- u. Papsturkk. in Neues Arch. d. Ges. f. alt. deutsche Gesch. XVI. pag. 144. — Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. II, pag. 267, num. 384. — Stumpf, Reg. num. 4137. 265. Siboto, maioris ecclesiae Salisburgensis praepositus, et Henricus, sancti 25 Petri Salisburgensis abbas, cum ceteris ecclesiae Salisburgensis praelatis, qui sunt in Bavaria, apud Adalbertum, Salisburgensem archiepiscopum, conqueruntur, quod ab illo ad capitulum in oppido Leibnitz1 indictum venire iussi sint. Qua ab evocatione desistat, rogant simulque ad pacem et ecclesiam de imperatoris manu liberandam omni humilitate et patientia intendat, hortantur. 30 [1172 nov.—dec./ Pez, Thesaurus anecd. VI. ps. 2, pag. 48, num. 70. = Erben, Reg. I, pag. 153, num. 346 (ad ann. 1174). — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 123, num. 49. De tempore vide Meiller l. l., pag. 484, not. 20. 35 263. c) ,intelligi' supplevit Pez. — d) ,accusare' supplevit Erben. — e) post hanc vocem in codice lacuna erat. 265. 1) Oppidum Styriae ab urbe Graz ad meridiem situm.
1172 IUN. 12. — 1172 NOV.—DEC. NUM. 263—265. 235 5 10 imperatoris animum inquireret et eius expressius cognosceret voluntatem, per quod daretur intelligi,“ quod imperator non tantum quaereret et concupisceret, quod ecclesiam Salzpurgensem ordinaret, sed ut ab obedientia et devotione Romanae ecclesiae fieret aliena. Sane cum uni nuntiorum praefati archiepiscopi, qui adhuc praesens erat, proposuissemus, quod archiepiscopus ornamenta ecclesiae cuidam sortilegae et incantatrici delegasset, id omnino negavit et falsum prorsus asseruit. Et quia scripta vestra varia et diversa intendimus, cum vos sub uno sigillo ex parte totius capituli et praelatorum Salzpurgensis archiepiscopatus contra eum scribitis, et nuntii archiepiscopi multorum et eorum fere praelatorum scripta sub sigillis singulorum affirmaverint, cum omni instantia nostram auctoritatem postulantes, nos ei non possumus nec debemus nostrum denegare auditum, vel causam illius aliis iudicibus committere, quippe qui nostrum elegit examen, et apud nos, si qui voluerint eum accusare,d solummodo postulat iudicari. Neque vos debetis ei obedientiam et reverentiam debitam subtrahere, sed devoto animo 15 et humili spiritu exhibere. Datae II idus iunii. 264. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterii Pegaviensis protectionem suscipit. — Inter testes: �Vdelricus, filius ducis Boemię'. Altenburg 1172 iul. 21. 20 Chroust, Unedierte Königs- u. Papsturkk. in Neues Arch. d. Ges. f. alt. deutsche Gesch. XVI. pag. 144. — Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. II, pag. 267, num. 384. — Stumpf, Reg. num. 4137. 265. Siboto, maioris ecclesiae Salisburgensis praepositus, et Henricus, sancti 25 Petri Salisburgensis abbas, cum ceteris ecclesiae Salisburgensis praelatis, qui sunt in Bavaria, apud Adalbertum, Salisburgensem archiepiscopum, conqueruntur, quod ab illo ad capitulum in oppido Leibnitz1 indictum venire iussi sint. Qua ab evocatione desistat, rogant simulque ad pacem et ecclesiam de imperatoris manu liberandam omni humilitate et patientia intendat, hortantur. 30 [1172 nov.—dec./ Pez, Thesaurus anecd. VI. ps. 2, pag. 48, num. 70. = Erben, Reg. I, pag. 153, num. 346 (ad ann. 1174). — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 123, num. 49. De tempore vide Meiller l. l., pag. 484, not. 20. 35 263. c) ,intelligi' supplevit Pez. — d) ,accusare' supplevit Erben. — e) post hanc vocem in codice lacuna erat. 265. 1) Oppidum Styriae ab urbe Graz ad meridiem situm.
Strana 236
236 NUM. 266, 267. 1173 ANTE APR. 8. 266. Fridericus I, Romanorum imperator, ministeriales Salisburgensis ecclesiae admonet, ut a clericorum rebellium consilio decedant. [1173 ante apr. 8.) Apographum saec. XVI in codice epist. imperatorum xc. in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 500 (B). 5 Sudendorf, Registrum I. pag. 78, num. 32. = Erben, Reg. I, pag. 150, num. 338. — Fechner in Arch. f. österr. Gesch.-Qu. XXI, pag. 309 et 339. Cf. Reuter, Gesch. Alexanders des Dritten III, pag. 88. Fridericus, dei gratia Romanorum imperator semper augustus, senioribus et 10 Vos sapientibus ministerialibus de Saltzburg gratiam suam et omne bonum. scitis et videtis, quantam iniuriam et violentiam omnes clerici Saltzburgenses et quidam laici, homines non bene sapientes, ecclesiae cum suo electo nobis faciunt et imperio. Cogitate igitur fideliter et sapienter, quid nobis et imperio debeatis, et quid ecclesiae Saltzburgensi similiter debeatis, et sapienti consilio ad hoc modis 15 omnibus laborate, ne pro tam stulta occasione superborum et rebellium clericorum honor noster et imperii minuatur et ne tam nobilis ecclesia cum toto episcopatu destruatur. Si enim ultimum punctum advenerit et si ad destructionem sententia principum data fuerit, tarde tunc poenitebunt, tarde tunc venient bona consilia, et ideo, quicquid posthac inde contingat, apud deum et homines omnino volumus 20 excusati esse et absoluti. Nos patruo nostro,I electo eorum, et clero et toti familiae Saltzburgensi curiam et locum apud Wormaciam“2 ex iudicio dedimus, sed si vos prius ad consilium nostrum venire velletis, forsitan ex ipso vestro consilio et nostro et principum nostrorum omnia damna ista provideri possent, ne contingerent. 267. 25 Adalbertus, archiepiscopus Salisburgensis, apud Sibotonem, ecclesiae Salis- burgensis praepositum et Henricum sancti Petri Salisburgensis abbatem uni- versumque clerum et ministeriales ecclesiae Salisburgensis per litteras queritur, quod Henricus, episcopus Gurcensis, et Conradus, archiepiscopus Maguntinus, apud Alexandrum III papam obtinere studeant, ut ecclesia Gurcensis et quaedam 30 ecclesiae in Styria ab ecclesia Salisburgensi separentur. Quibus consiliis, ut in proxima curia imperatoris [Wormaciae indicta] repugnent, rogat. [1173 ante apr. 8.) 266. a) ,Wolmaciam' B. 1) Adalberto. — 3) De curia hac die 8 aprilis 1173 habita v. Annal. Col. max. in 35 Mon. Germ. Scr. XVII, pag. 785.
236 NUM. 266, 267. 1173 ANTE APR. 8. 266. Fridericus I, Romanorum imperator, ministeriales Salisburgensis ecclesiae admonet, ut a clericorum rebellium consilio decedant. [1173 ante apr. 8.) Apographum saec. XVI in codice epist. imperatorum xc. in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 500 (B). 5 Sudendorf, Registrum I. pag. 78, num. 32. = Erben, Reg. I, pag. 150, num. 338. — Fechner in Arch. f. österr. Gesch.-Qu. XXI, pag. 309 et 339. Cf. Reuter, Gesch. Alexanders des Dritten III, pag. 88. Fridericus, dei gratia Romanorum imperator semper augustus, senioribus et 10 Vos sapientibus ministerialibus de Saltzburg gratiam suam et omne bonum. scitis et videtis, quantam iniuriam et violentiam omnes clerici Saltzburgenses et quidam laici, homines non bene sapientes, ecclesiae cum suo electo nobis faciunt et imperio. Cogitate igitur fideliter et sapienter, quid nobis et imperio debeatis, et quid ecclesiae Saltzburgensi similiter debeatis, et sapienti consilio ad hoc modis 15 omnibus laborate, ne pro tam stulta occasione superborum et rebellium clericorum honor noster et imperii minuatur et ne tam nobilis ecclesia cum toto episcopatu destruatur. Si enim ultimum punctum advenerit et si ad destructionem sententia principum data fuerit, tarde tunc poenitebunt, tarde tunc venient bona consilia, et ideo, quicquid posthac inde contingat, apud deum et homines omnino volumus 20 excusati esse et absoluti. Nos patruo nostro,I electo eorum, et clero et toti familiae Saltzburgensi curiam et locum apud Wormaciam“2 ex iudicio dedimus, sed si vos prius ad consilium nostrum venire velletis, forsitan ex ipso vestro consilio et nostro et principum nostrorum omnia damna ista provideri possent, ne contingerent. 267. 25 Adalbertus, archiepiscopus Salisburgensis, apud Sibotonem, ecclesiae Salis- burgensis praepositum et Henricum sancti Petri Salisburgensis abbatem uni- versumque clerum et ministeriales ecclesiae Salisburgensis per litteras queritur, quod Henricus, episcopus Gurcensis, et Conradus, archiepiscopus Maguntinus, apud Alexandrum III papam obtinere studeant, ut ecclesia Gurcensis et quaedam 30 ecclesiae in Styria ab ecclesia Salisburgensi separentur. Quibus consiliis, ut in proxima curia imperatoris [Wormaciae indicta] repugnent, rogat. [1173 ante apr. 8.) 266. a) ,Wolmaciam' B. 1) Adalberto. — 3) De curia hac die 8 aprilis 1173 habita v. Annal. Col. max. in 35 Mon. Germ. Scr. XVII, pag. 785.
Strana 237
1173 ANTE APR. 8. — 1174 CC. MAI. NUM. 267—269. 237 Apographum saec. XVI in cod. epist. imperatorum &c. in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 513—514. 5 Sudendorf, Registrum II. pag. 151, num. 66. = Erben, Reg. I, pag. 150, num. 339 (fragm.). — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 124, num. 53. — Zahn, Urkundenb. d. Herzogt. Steier- mark I, pag. 523, num. 553. — Jaksch, Monum. hist. duc. Carinthiae I, pag. 214, num. 281. — Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch. -Qu. XXI, pag. 339. — Cf. Reuter, Gesch. Alexanders III, tom. III, pag. 90 et Schmidt in Arch. f. österr. Gesch.-Qu. XXXIV, pag. 109. 268. Hartmannus de Mirkov in lite, quam cum Slavkonis filiis de praediorum 10 commutatione, ab iis primum accepta, tum denegata, habuisset, ius suum se obti- nuisse profitetur. [1158—1173.) Memoria manu saec. XII ex. in scheda membranae scripta in tabulario capituli metropolit. Pragensis (A). 15 Emler, Reg. II, pag. 1217, num. 2783. Scriptum hoc, nec sigillo, nec alio quodam probationis signo instructum, non nisi simplex est relatio, cui fides quaedam publica nullo modo habebatur, cum memoriae tantum in- serviret. 25 Notum sit omnibus presentibus et futuris, quod ego videlicet Hartmannus 20 de Mircov concambium fecerim cum filiis Zlauk, cognatis meis, in villa mea, mihi accipiens quidem ad aratrum, dans illis de meo patrimonio duplex predium. Postea peniteſntila" ducti ex malignitate concambium denegaverunt esse factum. Sed ego ex iure huius terre testes producens ius meum coram regeb et omnibus principibus terrę obtinui. In quo testimonio presentes aderant ipse rex" et filii eius et frater eius et episcopus de Moravia. Testes Andreas, Ztoik et Zlavk filius eius, Pribizlav, Petr, Gozten, Bertolt, Hartvvik filius Ztrih, Milk et filius efilus“ Pribizlav de villa Bernhardi. 269. Fridericus I imperator Romanorum, Hermannum, ducem Carinthiae, rogat, 30 ut nepoti suo Otacaro VI, marchioni Styriae, pacem teneat usque ad sex hebdo- madas post Pentecosten, tunc enim curiam Ratisbonae se celebraturum esse. 268. a) membrana laesa. — b) ex ,regem', radendo corr. 1) Vladislaus I 1158—1174 ian. 18. 35 269. 1) Curiam hanc die 24 iunii habitam esse referrunt Annal. Col. max. in Mon. Germ. Scr. XVII, pag. 787. Chronicon Magni presb. ibid. XVII, pag. 499 diem 26 maii (VII kal. iunii) minus recte adfert.
1173 ANTE APR. 8. — 1174 CC. MAI. NUM. 267—269. 237 Apographum saec. XVI in cod. epist. imperatorum &c. in bibliotheca regia Hannoverae XI 671, fol. 513—514. 5 Sudendorf, Registrum II. pag. 151, num. 66. = Erben, Reg. I, pag. 150, num. 339 (fragm.). — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 124, num. 53. — Zahn, Urkundenb. d. Herzogt. Steier- mark I, pag. 523, num. 553. — Jaksch, Monum. hist. duc. Carinthiae I, pag. 214, num. 281. — Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch. -Qu. XXI, pag. 339. — Cf. Reuter, Gesch. Alexanders III, tom. III, pag. 90 et Schmidt in Arch. f. österr. Gesch.-Qu. XXXIV, pag. 109. 268. Hartmannus de Mirkov in lite, quam cum Slavkonis filiis de praediorum 10 commutatione, ab iis primum accepta, tum denegata, habuisset, ius suum se obti- nuisse profitetur. [1158—1173.) Memoria manu saec. XII ex. in scheda membranae scripta in tabulario capituli metropolit. Pragensis (A). 15 Emler, Reg. II, pag. 1217, num. 2783. Scriptum hoc, nec sigillo, nec alio quodam probationis signo instructum, non nisi simplex est relatio, cui fides quaedam publica nullo modo habebatur, cum memoriae tantum in- serviret. 25 Notum sit omnibus presentibus et futuris, quod ego videlicet Hartmannus 20 de Mircov concambium fecerim cum filiis Zlauk, cognatis meis, in villa mea, mihi accipiens quidem ad aratrum, dans illis de meo patrimonio duplex predium. Postea peniteſntila" ducti ex malignitate concambium denegaverunt esse factum. Sed ego ex iure huius terre testes producens ius meum coram regeb et omnibus principibus terrę obtinui. In quo testimonio presentes aderant ipse rex" et filii eius et frater eius et episcopus de Moravia. Testes Andreas, Ztoik et Zlavk filius eius, Pribizlav, Petr, Gozten, Bertolt, Hartvvik filius Ztrih, Milk et filius efilus“ Pribizlav de villa Bernhardi. 269. Fridericus I imperator Romanorum, Hermannum, ducem Carinthiae, rogat, 30 ut nepoti suo Otacaro VI, marchioni Styriae, pacem teneat usque ad sex hebdo- madas post Pentecosten, tunc enim curiam Ratisbonae se celebraturum esse. 268. a) membrana laesa. — b) ex ,regem', radendo corr. 1) Vladislaus I 1158—1174 ian. 18. 35 269. 1) Curiam hanc die 24 iunii habitam esse referrunt Annal. Col. max. in Mon. Germ. Scr. XVII, pag. 787. Chronicon Magni presb. ibid. XVII, pag. 499 diem 26 maii (VII kal. iunii) minus recte adfert.
Strana 238
238 NUM. 269, 270. 1174 CC. MAI. — 1174 ANTE SEPT. 8. Addit: Praeterea in ea fide, qua nobis teneris, dilectionem tuam monemus et intime petimus, quatenus Albertum Bohemum ab archiepiscopatu Salisburgensi penitus fugare et modis omnibus persequi non omittas." [1174 cc. mai./ Apographum saec. XVI in cod. epist. imperatorum oc. in bibliotheca regia Hannoverae XI 5 671, fol. 501. Sudendorf, Registrum I, pag. 79, num. 33. = Erben, Reg. I, pag. 152, num. 344 (fragm.). — Zahn, Urkundenb. d. Herzogt. Steiermark I, pag. 529, num. 557. — Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XXI, pag. 339 (reg.). — Cf. Reuter, Gesch. Alexanders des Dritten III. pag. 92. 10 270. Oldricus, dux Moraviae, ecclesiae sancti Venceslai in Olomuc villam Uhřičice cum omnibus pertinentiis donat. Olomucii 1174 sante sept. 8/. Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metrop. Olomucensis asser- 15 vatur (A). — Adest etiam apographum in codd. mss. privilegiorum eccl. Olomuc. saec. XIV: a) in tabulario capit. Olomuc. E I 27 pars II fol. I num. I, b) in tabulario archi- episc. Cremsirii Cop. I fol. D Iv num. 20 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 286, num. 310 (ex B). = Erben, Reg. I. pag. 151, num. 341 (extr.). — Imaginem phototypicam praebet Friedrich, Monum. palaeogr. Bohemiae et Mo- 20 raviae, tab. 7. — Cf. Snopek in Hlidka IV (1899) pag. 461. Autographum per scriptorem quendam ecclesiaë Olomucensis scriptum esse videtur, qui arengam et quaedam alia ex Henrici Il episcopi diplomate de sedis episcopalis ad ecclesiam s. Venceslai translatione (v. num. 115) ad verbum descripsit. — Ante diem 8. septembris donationem factam esse ex eo patet, quod Gerlacus de Ulrici ducis expeditione refert: Anno dominicae incarnationis MCLXXIV scod. erronee: MCLXXV habet) circa nativitatem beatae Mariae virginis Zobezlaus dux mittit Udalricum fratrem suum cum exercitu in Lom- bardiam ad imperatorem obsidentem vel potius obsidere volentem tunc temporis Alexandriam civitatem et quasdam alias, quibus iratus fuerat' (Fontes rer. Boh. II, pag. 468). 25 In nomine sancte et individue trinitatis amen. à Oldricvs," dei gratia Mo- 30 rauorum dux, omnibusbl ortodoxis catholice ecclesię filiis. Benedictus deus, qui suę virtutis efficatiam in nobis operando ad perficiendum, quod devoto I versabatur in pectore, et voluntatem nobis attulit et facultatem non abstulit. Quippe notum sit universis in Christo] fidelibus tam presentis quam futuri temporis, quod ego Oldricus, dux predicte terrę, com- municato cum omnibus terre primatibus consilio, in“ expedicionem Ytalorum cum imperatore Fredrico profecturus, pro meę ac " parentum meorum animarum remedio villam Ugricic! cum omnibus suis pertinentiis omnipotenti deo et ęcclesię beati 35 270. a) �Oldrievs' caracteribus maiusculis scriptum A. — b) ,bus‘ ex ,b;' eod. atramento corr. A. — c) ,i' radendo ex,p' corr. A. — d) ,pro meę ac' in loco raso eadem manu et eodem atramento scriptum est; genuine errore scribentis,pro animarum“ hic scriptum 40 fuisse videtur. 1) Uhřičice, distr. pol. Přerov (Prerau).
238 NUM. 269, 270. 1174 CC. MAI. — 1174 ANTE SEPT. 8. Addit: Praeterea in ea fide, qua nobis teneris, dilectionem tuam monemus et intime petimus, quatenus Albertum Bohemum ab archiepiscopatu Salisburgensi penitus fugare et modis omnibus persequi non omittas." [1174 cc. mai./ Apographum saec. XVI in cod. epist. imperatorum oc. in bibliotheca regia Hannoverae XI 5 671, fol. 501. Sudendorf, Registrum I, pag. 79, num. 33. = Erben, Reg. I, pag. 152, num. 344 (fragm.). — Zahn, Urkundenb. d. Herzogt. Steiermark I, pag. 529, num. 557. — Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XXI, pag. 339 (reg.). — Cf. Reuter, Gesch. Alexanders des Dritten III. pag. 92. 10 270. Oldricus, dux Moraviae, ecclesiae sancti Venceslai in Olomuc villam Uhřičice cum omnibus pertinentiis donat. Olomucii 1174 sante sept. 8/. Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metrop. Olomucensis asser- 15 vatur (A). — Adest etiam apographum in codd. mss. privilegiorum eccl. Olomuc. saec. XIV: a) in tabulario capit. Olomuc. E I 27 pars II fol. I num. I, b) in tabulario archi- episc. Cremsirii Cop. I fol. D Iv num. 20 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 286, num. 310 (ex B). = Erben, Reg. I. pag. 151, num. 341 (extr.). — Imaginem phototypicam praebet Friedrich, Monum. palaeogr. Bohemiae et Mo- 20 raviae, tab. 7. — Cf. Snopek in Hlidka IV (1899) pag. 461. Autographum per scriptorem quendam ecclesiaë Olomucensis scriptum esse videtur, qui arengam et quaedam alia ex Henrici Il episcopi diplomate de sedis episcopalis ad ecclesiam s. Venceslai translatione (v. num. 115) ad verbum descripsit. — Ante diem 8. septembris donationem factam esse ex eo patet, quod Gerlacus de Ulrici ducis expeditione refert: Anno dominicae incarnationis MCLXXIV scod. erronee: MCLXXV habet) circa nativitatem beatae Mariae virginis Zobezlaus dux mittit Udalricum fratrem suum cum exercitu in Lom- bardiam ad imperatorem obsidentem vel potius obsidere volentem tunc temporis Alexandriam civitatem et quasdam alias, quibus iratus fuerat' (Fontes rer. Boh. II, pag. 468). 25 In nomine sancte et individue trinitatis amen. à Oldricvs," dei gratia Mo- 30 rauorum dux, omnibusbl ortodoxis catholice ecclesię filiis. Benedictus deus, qui suę virtutis efficatiam in nobis operando ad perficiendum, quod devoto I versabatur in pectore, et voluntatem nobis attulit et facultatem non abstulit. Quippe notum sit universis in Christo] fidelibus tam presentis quam futuri temporis, quod ego Oldricus, dux predicte terrę, com- municato cum omnibus terre primatibus consilio, in“ expedicionem Ytalorum cum imperatore Fredrico profecturus, pro meę ac " parentum meorum animarum remedio villam Ugricic! cum omnibus suis pertinentiis omnipotenti deo et ęcclesię beati 35 270. a) �Oldrievs' caracteribus maiusculis scriptum A. — b) ,bus‘ ex ,b;' eod. atramento corr. A. — c) ,i' radendo ex,p' corr. A. — d) ,pro meę ac' in loco raso eadem manu et eodem atramento scriptum est; genuine errore scribentis,pro animarum“ hic scriptum 40 fuisse videtur. 1) Uhřičice, distr. pol. Přerov (Prerau).
Strana 239
1174 ANTE SEPT. 8. — 1174 SEPT. 8. NUM. 270, 271. 239 Wencezlai martyris in civitate Olomuc divina annuente clementia obtuli ad abendum, integraliter possidendum et quicquid ęcclesia inde velit faciendum. Ut autem hęc lauda- bilis nostre largitionis ordinatió rata et inviolabilis in perpetuum permaneat, scripto commen- dari et sigilli nostri inpressione confirmari precepimus, et ut perpetuo anathemate" ab episcopo firmaretur, rogavimus, et dum fieret, presentes asttimus. Actum Olomuc anno dominice incarnationis millesimo CLXXIIII, regnante Fredrico Romanorum imperatore et Sobezlao ducatum in Boemia gubernante, ac venerabili domino Dethlebo sedi Olomucensis ęcclesię presidente. Testes autem, qui presentes aderant, subter notari fecimus; quorum nomina hęc sunt: Inter ęcclesiasticas personas: Michael abbas de Gradisc, Cuno abbas de Trebeic, Pancratius huius eccllesie« canonicus, Crina canonicus et archidiaconus,“ Preuoi canonicus et archidiaconus,h Dionis canonicus, Baluinus canonicus et archidiaconus,h Vgra canonicus, Hualco custos et canonicus, Voina canonicus, Huallco canonicus, Bosco canonicus, Rengotus, Stanko canonicus, Vtesen canonicus. Inter seculares 15 vero personas: dux et frater noster Vacezlau, Slauebor camerarius cum fratre suo Paulo, Cstata Olomucensis castellanus cum filio“ suo Jaros, Albertus, Mladota iudex, Petrus iudex, Michal frater suus, Bogusa Suar, Milata, Ratibor castellanus de Godonin, Jaros castellanus de Prerou, Boris cum duobus filiis, Moiec castel- lanus de Brnen, Twrdsa castellanus de Podiuin, Wlastibor, Sulislau, Vacemil, 20 Zbramir. 5 10 Sigillum nunc deperditum in tergo diplomatis affixum erat in scidula membranae, quae per duas rimas, inter voces ,asttimus‘ et ,Actum' membrance incisas, transmissa est. 271. Alexander III papa Chunrado, archiepiscopo Maguntino, apostolicae sedis 25 legato, scribit, Henricum, episcopum Gurcensem, una cum Richero, quem Ratis- bonae episcopum Brixinensem illicite consecrasset, episcopatum Salisburgensem, Adalberto abrogatum, ad Henricum, praepositum Berchtesgadensem, detulisse. Quod facinus irritum denunciet. Mandat, ut utrumque episcopum et praepositum, clerum populumque Salisburgensem ad Adalberti oboedientiam revocet. 30 Anagniae [1174] sept. 8. Exemplar exstat in Chron. Magni presb. in Monum. Germ. Script. XVII, pag. 490. — Erben, Reg. I, pag. 153, num. 347. — Jaksch, Monum. hist. ducat. Carinthiae I, pag. 219, num. 287. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12390. 35 270. e) �h‘ eodem atramento superscriptum A. — I) genuine scriba ,affuimus' posuit, quod postea in ,astitimus' corrigere voluit, sed tantum priore litera,f' erasa, ex altera,s' fecit et ,u‘ in ,tt’ mutavit, inter quas literas ,i' addere oblitus est. Post hanc vocem spatium 69 mm continens vacuum relictum est. — g) ,ecclle“ A. — h) ,et archi- diaconus' eadem manu superscriptum A. — i) corr. ab ipso scriptore ex,fuo' secunda hasta literae ,u‘ in ,l' mutata et altera ,i' superscripta A.
1174 ANTE SEPT. 8. — 1174 SEPT. 8. NUM. 270, 271. 239 Wencezlai martyris in civitate Olomuc divina annuente clementia obtuli ad abendum, integraliter possidendum et quicquid ęcclesia inde velit faciendum. Ut autem hęc lauda- bilis nostre largitionis ordinatió rata et inviolabilis in perpetuum permaneat, scripto commen- dari et sigilli nostri inpressione confirmari precepimus, et ut perpetuo anathemate" ab episcopo firmaretur, rogavimus, et dum fieret, presentes asttimus. Actum Olomuc anno dominice incarnationis millesimo CLXXIIII, regnante Fredrico Romanorum imperatore et Sobezlao ducatum in Boemia gubernante, ac venerabili domino Dethlebo sedi Olomucensis ęcclesię presidente. Testes autem, qui presentes aderant, subter notari fecimus; quorum nomina hęc sunt: Inter ęcclesiasticas personas: Michael abbas de Gradisc, Cuno abbas de Trebeic, Pancratius huius eccllesie« canonicus, Crina canonicus et archidiaconus,“ Preuoi canonicus et archidiaconus,h Dionis canonicus, Baluinus canonicus et archidiaconus,h Vgra canonicus, Hualco custos et canonicus, Voina canonicus, Huallco canonicus, Bosco canonicus, Rengotus, Stanko canonicus, Vtesen canonicus. Inter seculares 15 vero personas: dux et frater noster Vacezlau, Slauebor camerarius cum fratre suo Paulo, Cstata Olomucensis castellanus cum filio“ suo Jaros, Albertus, Mladota iudex, Petrus iudex, Michal frater suus, Bogusa Suar, Milata, Ratibor castellanus de Godonin, Jaros castellanus de Prerou, Boris cum duobus filiis, Moiec castel- lanus de Brnen, Twrdsa castellanus de Podiuin, Wlastibor, Sulislau, Vacemil, 20 Zbramir. 5 10 Sigillum nunc deperditum in tergo diplomatis affixum erat in scidula membranae, quae per duas rimas, inter voces ,asttimus‘ et ,Actum' membrance incisas, transmissa est. 271. Alexander III papa Chunrado, archiepiscopo Maguntino, apostolicae sedis 25 legato, scribit, Henricum, episcopum Gurcensem, una cum Richero, quem Ratis- bonae episcopum Brixinensem illicite consecrasset, episcopatum Salisburgensem, Adalberto abrogatum, ad Henricum, praepositum Berchtesgadensem, detulisse. Quod facinus irritum denunciet. Mandat, ut utrumque episcopum et praepositum, clerum populumque Salisburgensem ad Adalberti oboedientiam revocet. 30 Anagniae [1174] sept. 8. Exemplar exstat in Chron. Magni presb. in Monum. Germ. Script. XVII, pag. 490. — Erben, Reg. I, pag. 153, num. 347. — Jaksch, Monum. hist. ducat. Carinthiae I, pag. 219, num. 287. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12390. 35 270. e) �h‘ eodem atramento superscriptum A. — I) genuine scriba ,affuimus' posuit, quod postea in ,astitimus' corrigere voluit, sed tantum priore litera,f' erasa, ex altera,s' fecit et ,u‘ in ,tt’ mutavit, inter quas literas ,i' addere oblitus est. Post hanc vocem spatium 69 mm continens vacuum relictum est. — g) ,ecclle“ A. — h) ,et archi- diaconus' eadem manu superscriptum A. — i) corr. ab ipso scriptore ex,fuo' secunda hasta literae ,u‘ in ,l' mutata et altera ,i' superscripta A.
Strana 240
240 NUM. 272—274. 1174 SEPT. 8. — 1174 POST OCT. 3. 272. Alexander III papa Adalbertum, archiepiscopum Salisburgensem, ne animo cadat, hortatur. De epistolis archiepiscopo Maguntino scriptis, quarum exemplar adiungit, certiorem facit. Anagniae [1174/ sept. 8. 5 Apographum servavit Chronicon Magni presb. in Monum. Germ. Script. XVII. pag. 499. — Erben, Reg. I, pag. 154, num. 349. — Meiller, Reg. archiep. Salisburg. pag. 125, num. 60. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12392. 273. Alexander III papa Sibotonem, praepositum et clerum ecclesiae Salisbur- 10 gensis, ut ad Adalberti archiepiscopi oboedientiam revertantur, monet. Anagniae 11174] sept. 8. Apographum exstat in Chron. Magni presb. in Monum. Germ. Script. XVII, pag. 500. — Erben, Reg. I, pag. 154, num. 348. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12391. 274. 15 Conventus monasterii sancti Petri Salisburgensis Adalberto archiepiscopo de persecutione, qua propter suam in eum caritatem vexatur, scribit. Capi- tulum Salisburgense Henrici novi archiepiscopi electi auctoritatem sequi nuntiat. Quaerit, num sibi pro Henrico, episcopo Gurcensi defuncto, preces facere liceat. [1174 post oct. 3./ 20 Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imperatorum xc. bibliothecae regiae Hanno- veranae XI 671, fol. 515—516 (B). Sudendorf, Registrum II, pag. 152, num. 67. = Erben, Reg. I, pag. 154, num. 350. Reverendo domino et patri A., 1 dei gratia Saltzburgensis ecclesiae archiepiscopo, humilis conventus pauperum Christi de monasterio sancti Petri Saltzburgensis assi- 25 duas orationes, obedientiae et devoti serviminis sincerum affectum. Si adhuc latet sanctitatem vestram, amantissime domine, qualiter nos, miseri devoti famuli vestri, oppressionibus angariati sumus, plurimum dolemus. Si vero audistis, quod ex longo tempore nihil consilii et auxilii et consolationis a vestra paternitate recepimus, quae causa sit, satis superque miramur. Siquidem nos post multos 30 terrores et minas, cum ab obedientia vestra nullatenus revocari possemus, tandem ante tribunal secularis iudicis, ducis scilicet Bauariae,2 per multas accusationes 274. 1) Adalberto. — 3 Henrici: cf. Chron. Magni presb. in Mon. Germ. Scr. XVII, pag. 498.
240 NUM. 272—274. 1174 SEPT. 8. — 1174 POST OCT. 3. 272. Alexander III papa Adalbertum, archiepiscopum Salisburgensem, ne animo cadat, hortatur. De epistolis archiepiscopo Maguntino scriptis, quarum exemplar adiungit, certiorem facit. Anagniae [1174/ sept. 8. 5 Apographum servavit Chronicon Magni presb. in Monum. Germ. Script. XVII. pag. 499. — Erben, Reg. I, pag. 154, num. 349. — Meiller, Reg. archiep. Salisburg. pag. 125, num. 60. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12392. 273. Alexander III papa Sibotonem, praepositum et clerum ecclesiae Salisbur- 10 gensis, ut ad Adalberti archiepiscopi oboedientiam revertantur, monet. Anagniae 11174] sept. 8. Apographum exstat in Chron. Magni presb. in Monum. Germ. Script. XVII, pag. 500. — Erben, Reg. I, pag. 154, num. 348. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12391. 274. 15 Conventus monasterii sancti Petri Salisburgensis Adalberto archiepiscopo de persecutione, qua propter suam in eum caritatem vexatur, scribit. Capi- tulum Salisburgense Henrici novi archiepiscopi electi auctoritatem sequi nuntiat. Quaerit, num sibi pro Henrico, episcopo Gurcensi defuncto, preces facere liceat. [1174 post oct. 3./ 20 Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imperatorum xc. bibliothecae regiae Hanno- veranae XI 671, fol. 515—516 (B). Sudendorf, Registrum II, pag. 152, num. 67. = Erben, Reg. I, pag. 154, num. 350. Reverendo domino et patri A., 1 dei gratia Saltzburgensis ecclesiae archiepiscopo, humilis conventus pauperum Christi de monasterio sancti Petri Saltzburgensis assi- 25 duas orationes, obedientiae et devoti serviminis sincerum affectum. Si adhuc latet sanctitatem vestram, amantissime domine, qualiter nos, miseri devoti famuli vestri, oppressionibus angariati sumus, plurimum dolemus. Si vero audistis, quod ex longo tempore nihil consilii et auxilii et consolationis a vestra paternitate recepimus, quae causa sit, satis superque miramur. Siquidem nos post multos 30 terrores et minas, cum ab obedientia vestra nullatenus revocari possemus, tandem ante tribunal secularis iudicis, ducis scilicet Bauariae,2 per multas accusationes 274. 1) Adalberto. — 3 Henrici: cf. Chron. Magni presb. in Mon. Germ. Scr. XVII, pag. 498.
Strana 241
1174 POST OCT. 3. — 1174 DEC. 19. NUM. 274, 275. 241 5 15 20 exhibiti sumus, quasi ex eo rei inventi fuerimus, et carceres et vincula et pro- scribi meruerimus, quod a fide et dilectione patris et pastoris nostri discedere et alienum sequi noluimus. Sed divina miseratione secus, quam hominum per- versorum malitia circa nos moliretur, actum est. Nam adhuc in fide et unitate ecclesiae immobili gradu perseveramus et pro confusione temporali futuram gloriam expectamus. Sed et hoc minime paternitatem vestram latere“ volumus, quod, ex quo sententia excommunicationis vestrae in superelectum illum' promulgata est, pauci de maiore monasterio ab illius communione abstinent, imo quorundam assertio est, huiusmodi vestram excommunicationem, quasi legitima et canonica 10 non sit, in irritum debere duci, et super hoc ad audientiam domini papę a vobis appellatum est. Nos vero, quid in his agere, et si communicare communicantibus ex- communicato, praesertim dominis de maiore monasterio, debeamus, pertimescimus. Praeterea non modicus clamor utriusque partis contra nos exortus est, eo quod audita morte Gurcensis episcopi," in orationibus et vigiliis et missarum cele- brationibus ipsi debitum officium humanitatis et compassionis non exsolvimus. Quod alia de causa nulla fieri distulimus, nisi quia a vestra authoritate super hoc certum responsum expectamus, praesertim cum in eo peccatum inobedientiae in curia, quae ab imperatore Ratisbonae5 habita est, in ordinatione Brixinensis quasi scelus idololatriaeb sine confessione, ubi audivimus, inventum est. De his itaque omnibus consi ium a vestra serenitate expectamus. Optime igitur et cle- menter feceritis, si sub omni festinatione literis vestris parvitatem nostram de singulis instruxeritis. Caeterum obnixe implorando precamur clementiam vestram, quatenus praefato defuncto Gurcensi, si quid in vos deliquit, misericorditer ignoscatis et, si aliquo vinculo tenetur, per indulgentiam, quod vestrum est, absolvatis. Significate et domino Gurcensi electo,7 quatenus libros nostros, qui incendio superfuerunt, ob memoriam defuncti nobis restituat. 25 275. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterium Morimonte! supra Ticinum protegendum suscipit. — Inter testes: �Ulricus, dux Boemorum'. 30 In obsidione Roboreti 1174 dec. 19. Ughelli, Italia sacra (ed. Coleti) V, pag. 165. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 290, num. 314 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 155, num. 351 (reg.). — Stumpf, Reg. num. 4172. 35 274. a) ,latere‘ om. B; supplevit Sudendorf. — b) ,idolatriae' B. 3) Henricum praepositum Berchtesgadensem die 26 maii 1174 in archiepiscopum Salisburgensem electum. — 4) Henrici I † 1174 oct. 3; v. Annal. s. Ruperti in Mon. Germ. Script. XI, pag. 777. — 5) 1174 mai 26; v. Chron. Magni presb. in Mon. Germ. Script. XVII, pag. 498. — 9) magistri Richeri. — 7 Romano II. 275. 1) Inter Mediolanum et Vigevano.
1174 POST OCT. 3. — 1174 DEC. 19. NUM. 274, 275. 241 5 15 20 exhibiti sumus, quasi ex eo rei inventi fuerimus, et carceres et vincula et pro- scribi meruerimus, quod a fide et dilectione patris et pastoris nostri discedere et alienum sequi noluimus. Sed divina miseratione secus, quam hominum per- versorum malitia circa nos moliretur, actum est. Nam adhuc in fide et unitate ecclesiae immobili gradu perseveramus et pro confusione temporali futuram gloriam expectamus. Sed et hoc minime paternitatem vestram latere“ volumus, quod, ex quo sententia excommunicationis vestrae in superelectum illum' promulgata est, pauci de maiore monasterio ab illius communione abstinent, imo quorundam assertio est, huiusmodi vestram excommunicationem, quasi legitima et canonica 10 non sit, in irritum debere duci, et super hoc ad audientiam domini papę a vobis appellatum est. Nos vero, quid in his agere, et si communicare communicantibus ex- communicato, praesertim dominis de maiore monasterio, debeamus, pertimescimus. Praeterea non modicus clamor utriusque partis contra nos exortus est, eo quod audita morte Gurcensis episcopi," in orationibus et vigiliis et missarum cele- brationibus ipsi debitum officium humanitatis et compassionis non exsolvimus. Quod alia de causa nulla fieri distulimus, nisi quia a vestra authoritate super hoc certum responsum expectamus, praesertim cum in eo peccatum inobedientiae in curia, quae ab imperatore Ratisbonae5 habita est, in ordinatione Brixinensis quasi scelus idololatriaeb sine confessione, ubi audivimus, inventum est. De his itaque omnibus consi ium a vestra serenitate expectamus. Optime igitur et cle- menter feceritis, si sub omni festinatione literis vestris parvitatem nostram de singulis instruxeritis. Caeterum obnixe implorando precamur clementiam vestram, quatenus praefato defuncto Gurcensi, si quid in vos deliquit, misericorditer ignoscatis et, si aliquo vinculo tenetur, per indulgentiam, quod vestrum est, absolvatis. Significate et domino Gurcensi electo,7 quatenus libros nostros, qui incendio superfuerunt, ob memoriam defuncti nobis restituat. 25 275. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterium Morimonte! supra Ticinum protegendum suscipit. — Inter testes: �Ulricus, dux Boemorum'. 30 In obsidione Roboreti 1174 dec. 19. Ughelli, Italia sacra (ed. Coleti) V, pag. 165. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 290, num. 314 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 155, num. 351 (reg.). — Stumpf, Reg. num. 4172. 35 274. a) ,latere‘ om. B; supplevit Sudendorf. — b) ,idolatriae' B. 3) Henricum praepositum Berchtesgadensem die 26 maii 1174 in archiepiscopum Salisburgensem electum. — 4) Henrici I † 1174 oct. 3; v. Annal. s. Ruperti in Mon. Germ. Script. XI, pag. 777. — 5) 1174 mai 26; v. Chron. Magni presb. in Mon. Germ. Script. XVII, pag. 498. — 9) magistri Richeri. — 7 Romano II. 275. 1) Inter Mediolanum et Vigevano.
Strana 242
242 NUM. 276, 277. 1174 — 1174 EX.—1175 IN. 276. Fridericus I, imperator Romanorum, comitibus de Plaien' gratias agit, quod Salisburgenses, imperii et ecclesiae hostes manifestos impugnare ac debel- lare non desistant; admonet, ut eosdem porro persequantur, seque illis damna, quae acceperint, reparaturum esse pollicetur. 11174.] Sudendorf, Registrum I, pag. 79, num. 34 = Erben, Reg. I. pag. 152, num. 345 (extr.). — Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 339 (reg.). 277. Fridericus I, imperator Romanorum, Soběslaum ducem Bohemiae, repre- 10 hendit, quod Fridericum, episcopum Pragensem, ad se venire non permiserit. Hortatur, ut cuidam consanguineo suo, praeposituram Melnicensem concedat; responsum regis Hungariae super legatione sua sibi rescribat; militum sibi subsidio missorum virtutem excitet. [1174 ex.—1175 in.) 15 Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imperatorum, regum etc. in bibliotheca regia Hannoverae XI, 671, fol. 524 (B). Sudendorf, Registrum I. pag. 80, num. 35. = Erben, Reg. I, pag. 155, num. 353. = Tourtual, Forschungen zur Reichs- u. Kirchengesch. d. XII Jh., pag. 240. De tempore huius epistolae cf. ea, quae Gerlacus Milovicensis de Udalrici ducis expedi- 20 tione Italica ad a. 1175 in Font. rer. Boh. II, pag. 469 refert. Vid. Bachmann, Gesch. Böhmens pag. 357, not. 4; Fechner, Leben des Erzb. Wichmann v. Magdeburg in Forschg. z. deutsch. Gesch. V. pag. 454. Fridericvs," dei gratia Romanorum imperator semper augustus, Z.,51 duci Miramur, quare F.,2 Bragensem 25 Bohemiae, gratiam suam et omne bonum. episcopum, consanguineum nostrums secundum petitionem nostram nos adire non permiseris. Hinc perpendimus voluntatem tuam erga nos non esse perfectam, et maxime cum ab Iheronymo,“ consanguineo nostro, capellam, quam a rege acceperat, abstuleris. Igitur, ut huius offensionis nos immemores facias, eidem H.d praeposituram in Milinich4 concedas, ut per hoc episcopus animum tuum 30 276. 1) Plain a Salzburg versus meridiem et occidentem. 277. a) litteris maiusculis scriptum B. — b) ,L' B. — c) lectio nominis incerta est. Suden- dorf hic ,Be“ legit, sed codex hoc loco ,the‘ habet, quod potius ,Iheronymo‘ inter- pretandum esse videtur. — d) Sudendorf lectionem ,B' proponit, sed littera b“ codicis mihi potius ,H‘ legenda et ,Hieronymo‘ explicanda esse videtur. 1) Zobeslao. — 3) Fridericum 1169—1179. — 3) Fridericum episcopum, comitis palatini de Putelendorf filium, Gerlacus Milovicensis (Fontes rer. Boh. II, pag. 463) „cognatum et ipsae reginae“ (Judithae) appellat, quae Conradi III regis neptis, igitur etiam Friderici I imperatoris cognata erat. — *) Mělník in dextra Albiae ripa a Praga versus septentrionem. 35 40
242 NUM. 276, 277. 1174 — 1174 EX.—1175 IN. 276. Fridericus I, imperator Romanorum, comitibus de Plaien' gratias agit, quod Salisburgenses, imperii et ecclesiae hostes manifestos impugnare ac debel- lare non desistant; admonet, ut eosdem porro persequantur, seque illis damna, quae acceperint, reparaturum esse pollicetur. 11174.] Sudendorf, Registrum I, pag. 79, num. 34 = Erben, Reg. I. pag. 152, num. 345 (extr.). — Fechner in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 339 (reg.). 277. Fridericus I, imperator Romanorum, Soběslaum ducem Bohemiae, repre- 10 hendit, quod Fridericum, episcopum Pragensem, ad se venire non permiserit. Hortatur, ut cuidam consanguineo suo, praeposituram Melnicensem concedat; responsum regis Hungariae super legatione sua sibi rescribat; militum sibi subsidio missorum virtutem excitet. [1174 ex.—1175 in.) 15 Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imperatorum, regum etc. in bibliotheca regia Hannoverae XI, 671, fol. 524 (B). Sudendorf, Registrum I. pag. 80, num. 35. = Erben, Reg. I, pag. 155, num. 353. = Tourtual, Forschungen zur Reichs- u. Kirchengesch. d. XII Jh., pag. 240. De tempore huius epistolae cf. ea, quae Gerlacus Milovicensis de Udalrici ducis expedi- 20 tione Italica ad a. 1175 in Font. rer. Boh. II, pag. 469 refert. Vid. Bachmann, Gesch. Böhmens pag. 357, not. 4; Fechner, Leben des Erzb. Wichmann v. Magdeburg in Forschg. z. deutsch. Gesch. V. pag. 454. Fridericvs," dei gratia Romanorum imperator semper augustus, Z.,51 duci Miramur, quare F.,2 Bragensem 25 Bohemiae, gratiam suam et omne bonum. episcopum, consanguineum nostrums secundum petitionem nostram nos adire non permiseris. Hinc perpendimus voluntatem tuam erga nos non esse perfectam, et maxime cum ab Iheronymo,“ consanguineo nostro, capellam, quam a rege acceperat, abstuleris. Igitur, ut huius offensionis nos immemores facias, eidem H.d praeposituram in Milinich4 concedas, ut per hoc episcopus animum tuum 30 276. 1) Plain a Salzburg versus meridiem et occidentem. 277. a) litteris maiusculis scriptum B. — b) ,L' B. — c) lectio nominis incerta est. Suden- dorf hic ,Be“ legit, sed codex hoc loco ,the‘ habet, quod potius ,Iheronymo‘ inter- pretandum esse videtur. — d) Sudendorf lectionem ,B' proponit, sed littera b“ codicis mihi potius ,H‘ legenda et ,Hieronymo‘ explicanda esse videtur. 1) Zobeslao. — 3) Fridericum 1169—1179. — 3) Fridericum episcopum, comitis palatini de Putelendorf filium, Gerlacus Milovicensis (Fontes rer. Boh. II, pag. 463) „cognatum et ipsae reginae“ (Judithae) appellat, quae Conradi III regis neptis, igitur etiam Friderici I imperatoris cognata erat. — *) Mělník in dextra Albiae ripa a Praga versus septentrionem. 35 40
Strana 243
1174 EX.—1175 IN. — 1175. NUM. 277, 278. 243 5 sibi inclinatum agnoscat; nam maiora sibi de te sperare licet pro beneficiis in te collatis. Praeterea quid responsi dederit rex Hungariae super legatione nostra, per Magdeburgensem archiepiscopum 5 literis nobis significes; in quibus addas hortamenta militibus, quos misisti ad nos, ut expeditionem strenue administrent, divitiis et honoribus a nobis amplificandi, retro vero cedentibus totius regionis aditu penitus excluso. Vale. 278. Soběslaus II, dux Bohemiae, Meinero, abbati Plassensi, eiusque monasterio circuitum Obora, Křečov et Babina et alium circuitum Lomnička et Lité iure 10 proprietario donat eiusque praedia Sušany et Erpužice cum suis Oujezd et Luhov commutat. —. 1175 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Dobner, Monum. hist. Boemiae IV, pag. 244, num. 38. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 290, num. 315. — Erben, Reg. I, pag. 155, num. 352. — Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass, in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII (1873), pag. 58, num. 3 (reg.). 20 Autographum manu quadam ignota, quae iam in nullo prorsus alio Soběslai ducis diplo- mate in conspectum redit, exaratum in monasterio ipso scriptum ibique etiam verbis contextum esse videtur. 25 Notum sit tam futuris quam presentibus, quod ego Zobezlaus, gratia dei dux Boemię, prospiciens animę salutique meę, abbati in Plaz,1 videlicet Meynero ceterisque mona chis fratribusque, dei servis, ibidem devote deo famulantibus, in remissionem peccatorum meorum dedi circuitum Oboram,2 Cretzkovas et Babinam“ cum pratis et aquis,] que sunt infra eundem circuitum; et alium circuitum nomine Lomnice5 et Luti“ similiter cum suis pratis et aquis proprietariob iure possi- dendos eisdem fratribus in perpetuum ] dedi. Preterea idem abbas cum fratribus suis adiens me obnixe rogavit de predio tradito sibi a quodam comite nominę Bolic, filio Nacezsse, pro salute animę suę, quatenus hoc meis bonis concambio 30 commutarem; quod et feci tradens eis predium nomine Ogiezd" pro suo, quod 277. 5 Wichmannum. 35 278. a) ,z‘ in loco raso scr. A. — b) ,e“ alio atramento magis distincto addita A. — c) genuine ,Nacezesse', sed altera,e' puncto subposito deleta A. 1) Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). — 1) Obora prope Kralo- vice. — 1) Křečov, germ. Křečowa, inter Plasy et Manětín. — 3 Babina prope Kralovice. — 5) Lomnička prope Manětín, distr. pol. Kralovice. — 3 Lité, germ. Littau, prope Manětín, distr. pol. Kralovice. — 3) Oujezd, germ. Aujezdl, prope Manětín, distr. pol. Kralovice.
1174 EX.—1175 IN. — 1175. NUM. 277, 278. 243 5 sibi inclinatum agnoscat; nam maiora sibi de te sperare licet pro beneficiis in te collatis. Praeterea quid responsi dederit rex Hungariae super legatione nostra, per Magdeburgensem archiepiscopum 5 literis nobis significes; in quibus addas hortamenta militibus, quos misisti ad nos, ut expeditionem strenue administrent, divitiis et honoribus a nobis amplificandi, retro vero cedentibus totius regionis aditu penitus excluso. Vale. 278. Soběslaus II, dux Bohemiae, Meinero, abbati Plassensi, eiusque monasterio circuitum Obora, Křečov et Babina et alium circuitum Lomnička et Lité iure 10 proprietario donat eiusque praedia Sušany et Erpužice cum suis Oujezd et Luhov commutat. —. 1175 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Dobner, Monum. hist. Boemiae IV, pag. 244, num. 38. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 290, num. 315. — Erben, Reg. I, pag. 155, num. 352. — Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass, in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII (1873), pag. 58, num. 3 (reg.). 20 Autographum manu quadam ignota, quae iam in nullo prorsus alio Soběslai ducis diplo- mate in conspectum redit, exaratum in monasterio ipso scriptum ibique etiam verbis contextum esse videtur. 25 Notum sit tam futuris quam presentibus, quod ego Zobezlaus, gratia dei dux Boemię, prospiciens animę salutique meę, abbati in Plaz,1 videlicet Meynero ceterisque mona chis fratribusque, dei servis, ibidem devote deo famulantibus, in remissionem peccatorum meorum dedi circuitum Oboram,2 Cretzkovas et Babinam“ cum pratis et aquis,] que sunt infra eundem circuitum; et alium circuitum nomine Lomnice5 et Luti“ similiter cum suis pratis et aquis proprietariob iure possi- dendos eisdem fratribus in perpetuum ] dedi. Preterea idem abbas cum fratribus suis adiens me obnixe rogavit de predio tradito sibi a quodam comite nominę Bolic, filio Nacezsse, pro salute animę suę, quatenus hoc meis bonis concambio 30 commutarem; quod et feci tradens eis predium nomine Ogiezd" pro suo, quod 277. 5 Wichmannum. 35 278. a) ,z‘ in loco raso scr. A. — b) ,e“ alio atramento magis distincto addita A. — c) genuine ,Nacezesse', sed altera,e' puncto subposito deleta A. 1) Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). — 1) Obora prope Kralo- vice. — 1) Křečov, germ. Křečowa, inter Plasy et Manětín. — 3 Babina prope Kralovice. — 5) Lomnička prope Manětín, distr. pol. Kralovice. — 3 Lité, germ. Littau, prope Manětín, distr. pol. Kralovice. — 3) Oujezd, germ. Aujezdl, prope Manětín, distr. pol. Kralovice.
Strana 244
244 NUM. 278, 279. 1175 — 1177 M. FEBR. dicitur Zussan,8 ex parte eorum additis, ut concambium equi existimatione con- staret, octo talentis. Commutavi etiam eisdem petentibus aliud predium Erposiz' nominę, quod contulit eis pro salute animę suę Boguzlaus scilicet camerarius, filius Scaste, predio meo dicto Lugov.1° Ut igitur omnium horum actio rata et inconvulsa maneat, cum testimonio omnium eorum, qui tunc presentes erant, confirmari precepi cum carta et sigillo meo: Fridericus Pragensis episcopus, Detelebus Olomucensis episcopus, Geruuasius cancellarius et prepositus Wisse- gradensis, Florianus notarius, Cec iudex curię, Sdezlaus camerarius, Riuinus pre- fectus de Cladesc et frater eius Pelegrinus, Jarognev prefectus de Sathec, Zezema prefectus de Plizen cum filio suo Zezema, Dlugomil pincerna, Witek dapifer, 10 Mutine prefectus Pragensis et frater eius Dobrogost, Kohan prefectus de Dudeleb, Petrus prefectus de Dreuuic cum fratribus suis Milgost et Agna, Hartelebus came- rarius episcopi, Olricus filius Stibor cum fratrę suo Beneda, Hermannus agazo cum fratribus suis Gaueld et Zauise, Woc prefectus de Budisin, Budiwoi pre- fectus de Sceazlav. Ego vero quoad vixero, ut orationibus eorum inserar, prout 15 Acta sunt hęc anno incarnationis domini potero, libenter patrocinabor. MCLXXV, indictione octava. Data per manum domni Geruasii cancellarii et pre- positi Wisegradensis. 5 (S. I.) Diplomati impressum est sigillum rotundum e cera nigra confectum, duo latera habens, 20 cuius diametros 81 mm efficit. In parte priore figura ducis in solio sedentis depingitur, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † SOBESLAVS DEI GRATIA BOCMORVM DVX. Pars aversa sanctum Venceslaum in solio sedentem ostendit, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † SANCTVS WENCESLAVS DVX. 25 279. Soběslaus II, dux Bohemiae, monasterio Kladrubensi circuitum apud rivos Suchá, Trnová et fluvium Misa situm et prata in loco Sedliště dicto donat; homines monasterii a silvae succisione absolvit eosque a caniductoribus liberat. 1177 m. febr. 30 Exstant duo autographa in membrana scripta, quorum primum (A) in tabulario c. r. aulico Vindobonensi, alterum (A) in bibliotheca universitatis Pragensis asservatur. Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 511 (fragm. ex A), v. et. pag. 485. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 295, num. 321 (ex A). — Erben, Reg. I, pag. 156, num. 354. Autographum A eadem manu exaratum est, quae privilegium Soběslai ducis num. 287 scripsit; 35 autographum A manu quadam ignota scriptum in monasterio ipso confectum esse videtur. 278. d) ,e“ eod. atramento superscr. A. s) Sušany, germ. Zuscha, distr. pol. Chomútov (Komotau). — 3) Erpužice alias Spiřice, germ. Welperschitz, distr. pol. Stříbro (Mies). — 1°) Luhov, germ. Lohowa, prope Touškov, distr. pol. Stříbro (Mies). 40
244 NUM. 278, 279. 1175 — 1177 M. FEBR. dicitur Zussan,8 ex parte eorum additis, ut concambium equi existimatione con- staret, octo talentis. Commutavi etiam eisdem petentibus aliud predium Erposiz' nominę, quod contulit eis pro salute animę suę Boguzlaus scilicet camerarius, filius Scaste, predio meo dicto Lugov.1° Ut igitur omnium horum actio rata et inconvulsa maneat, cum testimonio omnium eorum, qui tunc presentes erant, confirmari precepi cum carta et sigillo meo: Fridericus Pragensis episcopus, Detelebus Olomucensis episcopus, Geruuasius cancellarius et prepositus Wisse- gradensis, Florianus notarius, Cec iudex curię, Sdezlaus camerarius, Riuinus pre- fectus de Cladesc et frater eius Pelegrinus, Jarognev prefectus de Sathec, Zezema prefectus de Plizen cum filio suo Zezema, Dlugomil pincerna, Witek dapifer, 10 Mutine prefectus Pragensis et frater eius Dobrogost, Kohan prefectus de Dudeleb, Petrus prefectus de Dreuuic cum fratribus suis Milgost et Agna, Hartelebus came- rarius episcopi, Olricus filius Stibor cum fratrę suo Beneda, Hermannus agazo cum fratribus suis Gaueld et Zauise, Woc prefectus de Budisin, Budiwoi pre- fectus de Sceazlav. Ego vero quoad vixero, ut orationibus eorum inserar, prout 15 Acta sunt hęc anno incarnationis domini potero, libenter patrocinabor. MCLXXV, indictione octava. Data per manum domni Geruasii cancellarii et pre- positi Wisegradensis. 5 (S. I.) Diplomati impressum est sigillum rotundum e cera nigra confectum, duo latera habens, 20 cuius diametros 81 mm efficit. In parte priore figura ducis in solio sedentis depingitur, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † SOBESLAVS DEI GRATIA BOCMORVM DVX. Pars aversa sanctum Venceslaum in solio sedentem ostendit, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † SANCTVS WENCESLAVS DVX. 25 279. Soběslaus II, dux Bohemiae, monasterio Kladrubensi circuitum apud rivos Suchá, Trnová et fluvium Misa situm et prata in loco Sedliště dicto donat; homines monasterii a silvae succisione absolvit eosque a caniductoribus liberat. 1177 m. febr. 30 Exstant duo autographa in membrana scripta, quorum primum (A) in tabulario c. r. aulico Vindobonensi, alterum (A) in bibliotheca universitatis Pragensis asservatur. Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 511 (fragm. ex A), v. et. pag. 485. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 295, num. 321 (ex A). — Erben, Reg. I, pag. 156, num. 354. Autographum A eadem manu exaratum est, quae privilegium Soběslai ducis num. 287 scripsit; 35 autographum A manu quadam ignota scriptum in monasterio ipso confectum esse videtur. 278. d) ,e“ eod. atramento superscr. A. s) Sušany, germ. Zuscha, distr. pol. Chomútov (Komotau). — 3) Erpužice alias Spiřice, germ. Welperschitz, distr. pol. Stříbro (Mies). — 1°) Luhov, germ. Lohowa, prope Touškov, distr. pol. Stříbro (Mies). 40
Strana 245
1177 M. FEBR. NUM. 279. 245 In nomine dei eterni. Ego Sobezlaus, “ Boemorum dux, fideliter credo placitum esse deo benefacere bonis et maxime viris religiosis, quorum orationibus cottidianis longeva felicitate spero conservari et premium eternum promereri. Notum itaque sit omnibus presentibus et futuris, quod quando divina clementia me libe- ravit de carceris angustia, ][ facultates non habui, sicut honorem principalem deceret, et tamen pro pecunia premere populum non volui, qui longa expectationeb domi- nationem meam desiderabiliter expectaverunt, sed quasdam res ecclesie sancte Marie“ in Claderubd1 ad necessitatem meam, non tamen sine voluntate abbatis et fratrum, accepi. Ad illarum vero rerum restaurationem do ecclesie sancte Marie" 10 in Claderubd circuitum libere et proprietario iure possidendum in perpetuum. IA/ [AJ Quie circuitus primo trium fluminum Qui circuitus incipit a flumine Sucha ripas, videlicet Zucha,2 Ternova3 et et habet terminos suos iuxta flumen Ternaua' et iuxta flumen Msa“ et inde Mise4 et ea, que infra hec flumina sunt, claudens, se extendit ad villame ad villam, que dicitur Churoied,f5 et de Churoied! ad viam, que est inter Churoied et Checchovvic g6 cum pratis et aquis et omnibus, que sunt infra eundem circuitum. Quia vero monasterium illud singulis annis penuria feni affici ab omnibus vicinis illius loci veraciter percepi, prata in loco, qui dicitur Zedlissie,'7 ex utraque parte fluminis integrek tradidi. Si quis vero principum vel a me vel a successore meo silvam, que sita est inter circuitum! et eadem prata, deservierit, ne aliquam fraudem ecclesia in pratis illis paciatur, perpetua cautelam condempno. Omnes homines eiusdem ecclesie sancte Marie" absolvo a succisione silve, excepto illo loco, ubi ipsi solent succidere, et a caniductoribus eos liberos esse volo. Actionem“ 25 istam cum carta et sigillo meo confirmo, presentibus episcopis FridericoP Pra- gense et Tedlebo Morauiense,p Odalrico et Watzlaoq fratribus meis, Geruasio 5 15 20 30 35 40 279. a) ,Zobezlaus' A’. — b) ,expectacione' A'. — c) ,ecclesię sancte Marię‘ A'. — d) ,Cla- dorub' A. — e) �Qui — ad villam' eadem manu, sed alio atramento obscuriore in loco raso scriptum A; genuine hic eadem scripta esse videntur, quae in altero auto- grapho A' leguntur. — I) ,Chruged et Churugd‘ A. — g) ,Churuged et Checchovoic" A, ubi ,vo‘ ex ,vi' eod. atram. correctum est. — h) ,que A'. — i) ,Zedlicha' A'. — k) ,in‘ ex,uf superiore parte hastae literae ,f erasa corr. A. — 1) ,circuitu' A. — m) genuine,canutela, sed,n' erasa A. — n) ,ecclesię sanctę Marię‘ A'. — o) A‘ in loco raso eod. atramento scripta A. — P) ,F. Pragensis ecclesię et T Olomucensis ecclesię‘ A. — q) ,Odarico et Wratizlao' A. 1) Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. Stříbro (Mies). — 1) Suchá, rivus, qui prope Brod (distr. pol. Planá) in fl. Mže (Mies) influit. — 3) Trnová al. Trnava, rivus apud vicum Trnová (Tirna) in distr. pol. Tachov (Tachau). — 1) Mže, germ. Mies- alias Berounka fl., qui apud Zbraslav in fl. Vltava (Moldau) influit. — 3) Korojedy, germ. Juratin, distr. pol. Tachov (Tachau). — 9) Čečkovice, germ. Eschowitz, distr. pol. Tachov (Tachau). — 1 Sedliště Staré, germ. Alt-Zedlisch, distr. pol. Tachov (Tachau).
1177 M. FEBR. NUM. 279. 245 In nomine dei eterni. Ego Sobezlaus, “ Boemorum dux, fideliter credo placitum esse deo benefacere bonis et maxime viris religiosis, quorum orationibus cottidianis longeva felicitate spero conservari et premium eternum promereri. Notum itaque sit omnibus presentibus et futuris, quod quando divina clementia me libe- ravit de carceris angustia, ][ facultates non habui, sicut honorem principalem deceret, et tamen pro pecunia premere populum non volui, qui longa expectationeb domi- nationem meam desiderabiliter expectaverunt, sed quasdam res ecclesie sancte Marie“ in Claderubd1 ad necessitatem meam, non tamen sine voluntate abbatis et fratrum, accepi. Ad illarum vero rerum restaurationem do ecclesie sancte Marie" 10 in Claderubd circuitum libere et proprietario iure possidendum in perpetuum. IA/ [AJ Quie circuitus primo trium fluminum Qui circuitus incipit a flumine Sucha ripas, videlicet Zucha,2 Ternova3 et et habet terminos suos iuxta flumen Ternaua' et iuxta flumen Msa“ et inde Mise4 et ea, que infra hec flumina sunt, claudens, se extendit ad villame ad villam, que dicitur Churoied,f5 et de Churoied! ad viam, que est inter Churoied et Checchovvic g6 cum pratis et aquis et omnibus, que sunt infra eundem circuitum. Quia vero monasterium illud singulis annis penuria feni affici ab omnibus vicinis illius loci veraciter percepi, prata in loco, qui dicitur Zedlissie,'7 ex utraque parte fluminis integrek tradidi. Si quis vero principum vel a me vel a successore meo silvam, que sita est inter circuitum! et eadem prata, deservierit, ne aliquam fraudem ecclesia in pratis illis paciatur, perpetua cautelam condempno. Omnes homines eiusdem ecclesie sancte Marie" absolvo a succisione silve, excepto illo loco, ubi ipsi solent succidere, et a caniductoribus eos liberos esse volo. Actionem“ 25 istam cum carta et sigillo meo confirmo, presentibus episcopis FridericoP Pra- gense et Tedlebo Morauiense,p Odalrico et Watzlaoq fratribus meis, Geruasio 5 15 20 30 35 40 279. a) ,Zobezlaus' A’. — b) ,expectacione' A'. — c) ,ecclesię sancte Marię‘ A'. — d) ,Cla- dorub' A. — e) �Qui — ad villam' eadem manu, sed alio atramento obscuriore in loco raso scriptum A; genuine hic eadem scripta esse videntur, quae in altero auto- grapho A' leguntur. — I) ,Chruged et Churugd‘ A. — g) ,Churuged et Checchovoic" A, ubi ,vo‘ ex ,vi' eod. atram. correctum est. — h) ,que A'. — i) ,Zedlicha' A'. — k) ,in‘ ex,uf superiore parte hastae literae ,f erasa corr. A. — 1) ,circuitu' A. — m) genuine,canutela, sed,n' erasa A. — n) ,ecclesię sanctę Marię‘ A'. — o) A‘ in loco raso eod. atramento scripta A. — P) ,F. Pragensis ecclesię et T Olomucensis ecclesię‘ A. — q) ,Odarico et Wratizlao' A. 1) Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. Stříbro (Mies). — 1) Suchá, rivus, qui prope Brod (distr. pol. Planá) in fl. Mže (Mies) influit. — 3) Trnová al. Trnava, rivus apud vicum Trnová (Tirna) in distr. pol. Tachov (Tachau). — 1) Mže, germ. Mies- alias Berounka fl., qui apud Zbraslav in fl. Vltava (Moldau) influit. — 3) Korojedy, germ. Juratin, distr. pol. Tachov (Tachau). — 9) Čečkovice, germ. Eschowitz, distr. pol. Tachov (Tachau). — 1 Sedliště Staré, germ. Alt-Zedlisch, distr. pol. Tachov (Tachau).
Strana 246
246 NUM. 279, 280. 1177 M. FEBR. — 1177 MART. 12. cancellario, Martino preposito Pragense, Paulo decano cum fratribus Pragensibus, Magno decano Wissegradense cum fratribus suis, Heinrico abbate Brunoense, Maingero abbate Plazense,t Conrado“ abbate Nepomukense," Sdezlao camerario, Vitkonew dapifero, Dulgomilo pincerna, Hermanno marscalco cum fratribus suis Zauissa et Gaulo, Scecz* iudice, Jarogneo castellano de Satehc,y Zezema castel- lano de Pilzen, Blegone castellano de Liuthomeric,z Rivvinoaa castellano de Cladeschobb et fratre eius Peregrino, Juriko filio Jurik, Odalrico et Benada" de Suaysin,dd Ratibor et Jaros de Scezgouic,ee Olrico de Sisencou,If Dobrogost et Mutinass fratre eius de Bukouec.th Et ut nullus successorum meorum hec inmutet, que“ ad honorem dei et eius pie matris devote ordinavi, more precessorumk meorum stabilio. (S. I.) Anno" domini millesimo CLXXVII, mm indictione X,nn epacta VII, concurrente III,8 mense februario."n Datum per manum domini Geruasii, cancellarii et prepositi Wissegradensis ecclesie 0 feliciter. 10 15 Utrique autographo impressum est sigillum de cera fulvi coloris confectum, idem atque in diplomate num. 278; sed tantum illud, quo autographum A instructum est, integrum manet, dum alterius, autographo A impressi, magna pars defracta desideratur. 280. Fridericus, episcopus Pragensis, Přibislao, Soběslai ducis militi, pro circuitu 20 iuxta Rokycany sito, quem ille suum esse contendebat, quoque postea abdicavit, Laz villam ecclesiae suae propriam, Soběslao II duce sigillante, iure hereditario tradit. 1177 mart. 12. Autographum in membrana scriptum exstat in tabulario capituli metropol. Pragensis (A). 25 Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 512 (reg.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 296, num. 322 (frgm.) — Erben, Reg. I, pag. 158, num. 358. — Imaginem phototypicam praebet Friedrich, Monumenta palaeogr. Boh. tab. 8. Autographum fortasse ab eodem scriba confectum est, qui autographum num. 285 exaravit. 279. 1) prima literae ,n' hasta ex,I' statim inter scribendum radendo correcta A. — 30 s) ,Heinricho abbat‘ (sine ,Brunoense") A’. — t) ,Plazcens.' A’. — u) ,Cunrado‘ A'. — v) ,Nepomuk' A; ,Nepomuch‘ A. — w) ,Vitcone‘ A°. — x) ,Cecez‘ A°. — y) ,Sathec‘ A. — z) genuine ,Liuthmer', sed ,o' eod. atramento superscr. A; Blegon cast. de Liuthomir' A'. — aa) ,Riuuin‘ A. — bb) ,Cladzco‘ A’. — cc) ,Beneda‘ A. — dd) ,Suesin‘ A. — ee) ,Ceckouic‘ A'. — ff) ,Oldrico de Sizinkou‘ A. — g8) ,Muthina‘ A, ubi sequitur 35 adhuc 1 (= et) eod. atramento superscriptum. — hh) ,e' ex i' eod. atramento corr. A'. — ii) ,que‘ A. — kk) ita A et A. — U) ,Anni‘ A. — mm) ,VII' eod. atram. superscr. A. — nn) indict. X, mense febr., epacta VII, concurrente III. P. A. — o0) ,ecclesię‘ A. 5) Epactarum et concurrentium numeros scriba mendose detulit, cum anni MCLXXVII 40 epactae XVIII, concurrentes vero V sint.
246 NUM. 279, 280. 1177 M. FEBR. — 1177 MART. 12. cancellario, Martino preposito Pragense, Paulo decano cum fratribus Pragensibus, Magno decano Wissegradense cum fratribus suis, Heinrico abbate Brunoense, Maingero abbate Plazense,t Conrado“ abbate Nepomukense," Sdezlao camerario, Vitkonew dapifero, Dulgomilo pincerna, Hermanno marscalco cum fratribus suis Zauissa et Gaulo, Scecz* iudice, Jarogneo castellano de Satehc,y Zezema castel- lano de Pilzen, Blegone castellano de Liuthomeric,z Rivvinoaa castellano de Cladeschobb et fratre eius Peregrino, Juriko filio Jurik, Odalrico et Benada" de Suaysin,dd Ratibor et Jaros de Scezgouic,ee Olrico de Sisencou,If Dobrogost et Mutinass fratre eius de Bukouec.th Et ut nullus successorum meorum hec inmutet, que“ ad honorem dei et eius pie matris devote ordinavi, more precessorumk meorum stabilio. (S. I.) Anno" domini millesimo CLXXVII, mm indictione X,nn epacta VII, concurrente III,8 mense februario."n Datum per manum domini Geruasii, cancellarii et prepositi Wissegradensis ecclesie 0 feliciter. 10 15 Utrique autographo impressum est sigillum de cera fulvi coloris confectum, idem atque in diplomate num. 278; sed tantum illud, quo autographum A instructum est, integrum manet, dum alterius, autographo A impressi, magna pars defracta desideratur. 280. Fridericus, episcopus Pragensis, Přibislao, Soběslai ducis militi, pro circuitu 20 iuxta Rokycany sito, quem ille suum esse contendebat, quoque postea abdicavit, Laz villam ecclesiae suae propriam, Soběslao II duce sigillante, iure hereditario tradit. 1177 mart. 12. Autographum in membrana scriptum exstat in tabulario capituli metropol. Pragensis (A). 25 Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 512 (reg.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 296, num. 322 (frgm.) — Erben, Reg. I, pag. 158, num. 358. — Imaginem phototypicam praebet Friedrich, Monumenta palaeogr. Boh. tab. 8. Autographum fortasse ab eodem scriba confectum est, qui autographum num. 285 exaravit. 279. 1) prima literae ,n' hasta ex,I' statim inter scribendum radendo correcta A. — 30 s) ,Heinricho abbat‘ (sine ,Brunoense") A’. — t) ,Plazcens.' A’. — u) ,Cunrado‘ A'. — v) ,Nepomuk' A; ,Nepomuch‘ A. — w) ,Vitcone‘ A°. — x) ,Cecez‘ A°. — y) ,Sathec‘ A. — z) genuine ,Liuthmer', sed ,o' eod. atramento superscr. A; Blegon cast. de Liuthomir' A'. — aa) ,Riuuin‘ A. — bb) ,Cladzco‘ A’. — cc) ,Beneda‘ A. — dd) ,Suesin‘ A. — ee) ,Ceckouic‘ A'. — ff) ,Oldrico de Sizinkou‘ A. — g8) ,Muthina‘ A, ubi sequitur 35 adhuc 1 (= et) eod. atramento superscriptum. — hh) ,e' ex i' eod. atramento corr. A'. — ii) ,que‘ A. — kk) ita A et A. — U) ,Anni‘ A. — mm) ,VII' eod. atram. superscr. A. — nn) indict. X, mense febr., epacta VII, concurrente III. P. A. — o0) ,ecclesię‘ A. 5) Epactarum et concurrentium numeros scriba mendose detulit, cum anni MCLXXVII 40 epactae XVIII, concurrentes vero V sint.
Strana 247
1177 MART. 12. NUM. 280. 247 5 10 15 20 25 30 Notum“ sit omnibus Christi fidelibus tam presentis temporis quam futuri, quod ego Fridericus, dei gratia Pragensis ęcclesię“] humilis minister XIIII a do- mino duce Sobezlao circuitum iuxta Rokican" deservivi, sed quidam miles suus Pribizlaus nomine] suum esse dicebat. Et hęc causa sepius coram duce et prima- tibus eius multociens ventilata fuerat nec determinata. Tandem] predictus Pribizlaus zelo dei ductus dampnationem sibi inde considerans in manum ducis resignavit. Duce vero eum mihi et ęcclesię meę in hereditatem conferente, ipsius ducis consilio, conventu meo in id ipsum consentiente, ut hęc querela sopiatur per omnia, villam ęcclesię Lazi? nomine hereditario iure ei possidendam contuli. Et ut hoc in perpetuum ratum et invulsum permaneat, prudentum virorum consilio, presentibus canonicis et omnibus Boemis collaudantibus, dux suo sigillo signari precepit et ego sub anathemate confirmavi. Collata itaque mihi ligandi et solvendi divinitus potestate, auctoritate dei et sancti Petri, principis apostolorum, sic corroboravi, ut quicunque hoc infringere presumpserit, ignibus ęternis et suppliciis subditus cum diabolo et angelis eius et cum Juda traditore domini crucietur et gemat in perpetuum amen. Idem vero Pribizlaus, quia de bona voluntate cessit, ut hoc firmius existat, orationes nostras et fraternitatem canonicorum nostrorum una cum uxore et prole sua suscepit et se benivolum de cetero in omnibus esse Actum est autem hoc anno dominice incarnationis ęcclesię nostrę promisit. millesimo centesimo LXXVII, indictione X, epacta XVIII, concurrente V, temporibus gloriosissimi et serenissimi ducis Boemorum Sobezlai, anno ducatus sui IIII, idus martii IIII. Nomina autem testium, coram quibus hoc actum est, hęc sunt: Conradus princeps de Znogem, Geruasius prepositus et cancellarius, Sdezlaus castellanus de Satêc, Blago castellanus de Lutomîric, Sezema comes de Belina, Dlugomilus marscalcus, Vitco castellanus de Kladsco, Câc iudex, Hermannus camerarius, Stephanus pincerna, Mutina castellanus Pragensis, Budiloy castellanus Wissegra- densis, Oldricus castellanus de Netolîc, Suda de Plizen,b Pribizlaus castellanus de Bolezlau, Rudòlfus castellanus de Kurimîc, Paulus decanus Pragensis, Slavon archidiaconus, Paulus magister, Pelegrinus primus cellerarius, Pribizlaus archi- diaconus Lutomiricensis, Hermannus archidiaconus de Behin, Sdezlaus archidiaconus de Plyzen; Alexander, Walkun, Othmarus, Bohuval, Mîr, Dobrogost, Hvalco sub- magister, Dulcianus. Milites episcopi: Hartleb camerarius, Arnust dapifer, Lutolt pincerna, Petrus filius Obiden, Erkenbreht subdapifer, Berwin agaso,“ Drisizlav, Gotezlav, Preda, Zuoiata, Zbizlav, Dalebor subpincerna, Reinart subcamerarius, 35 Radozlaus, Alwik, Vlad. (S. P. D.) Sigillum Soběslai ducis, quod in filis sericis suspensum erat, deperditum est. 40 280. a), Notum — ęcclesię‘ literis aliquantulum in altitudinem erectis scr. A. — b) ,e eod. atramento superscr. A. — c) altera ,a‘ ex ,o' eod. atramento corr. A. 1) Rokycany distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 3) Láz, Lazce, vicus quondam prope Horšův Týn (Bischofteinitz).
1177 MART. 12. NUM. 280. 247 5 10 15 20 25 30 Notum“ sit omnibus Christi fidelibus tam presentis temporis quam futuri, quod ego Fridericus, dei gratia Pragensis ęcclesię“] humilis minister XIIII a do- mino duce Sobezlao circuitum iuxta Rokican" deservivi, sed quidam miles suus Pribizlaus nomine] suum esse dicebat. Et hęc causa sepius coram duce et prima- tibus eius multociens ventilata fuerat nec determinata. Tandem] predictus Pribizlaus zelo dei ductus dampnationem sibi inde considerans in manum ducis resignavit. Duce vero eum mihi et ęcclesię meę in hereditatem conferente, ipsius ducis consilio, conventu meo in id ipsum consentiente, ut hęc querela sopiatur per omnia, villam ęcclesię Lazi? nomine hereditario iure ei possidendam contuli. Et ut hoc in perpetuum ratum et invulsum permaneat, prudentum virorum consilio, presentibus canonicis et omnibus Boemis collaudantibus, dux suo sigillo signari precepit et ego sub anathemate confirmavi. Collata itaque mihi ligandi et solvendi divinitus potestate, auctoritate dei et sancti Petri, principis apostolorum, sic corroboravi, ut quicunque hoc infringere presumpserit, ignibus ęternis et suppliciis subditus cum diabolo et angelis eius et cum Juda traditore domini crucietur et gemat in perpetuum amen. Idem vero Pribizlaus, quia de bona voluntate cessit, ut hoc firmius existat, orationes nostras et fraternitatem canonicorum nostrorum una cum uxore et prole sua suscepit et se benivolum de cetero in omnibus esse Actum est autem hoc anno dominice incarnationis ęcclesię nostrę promisit. millesimo centesimo LXXVII, indictione X, epacta XVIII, concurrente V, temporibus gloriosissimi et serenissimi ducis Boemorum Sobezlai, anno ducatus sui IIII, idus martii IIII. Nomina autem testium, coram quibus hoc actum est, hęc sunt: Conradus princeps de Znogem, Geruasius prepositus et cancellarius, Sdezlaus castellanus de Satêc, Blago castellanus de Lutomîric, Sezema comes de Belina, Dlugomilus marscalcus, Vitco castellanus de Kladsco, Câc iudex, Hermannus camerarius, Stephanus pincerna, Mutina castellanus Pragensis, Budiloy castellanus Wissegra- densis, Oldricus castellanus de Netolîc, Suda de Plizen,b Pribizlaus castellanus de Bolezlau, Rudòlfus castellanus de Kurimîc, Paulus decanus Pragensis, Slavon archidiaconus, Paulus magister, Pelegrinus primus cellerarius, Pribizlaus archi- diaconus Lutomiricensis, Hermannus archidiaconus de Behin, Sdezlaus archidiaconus de Plyzen; Alexander, Walkun, Othmarus, Bohuval, Mîr, Dobrogost, Hvalco sub- magister, Dulcianus. Milites episcopi: Hartleb camerarius, Arnust dapifer, Lutolt pincerna, Petrus filius Obiden, Erkenbreht subdapifer, Berwin agaso,“ Drisizlav, Gotezlav, Preda, Zuoiata, Zbizlav, Dalebor subpincerna, Reinart subcamerarius, 35 Radozlaus, Alwik, Vlad. (S. P. D.) Sigillum Soběslai ducis, quod in filis sericis suspensum erat, deperditum est. 40 280. a), Notum — ęcclesię‘ literis aliquantulum in altitudinem erectis scr. A. — b) ,e eod. atramento superscr. A. — c) altera ,a‘ ex ,o' eod. atramento corr. A. 1) Rokycany distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 3) Láz, Lazce, vicus quondam prope Horšův Týn (Bischofteinitz).
Strana 248
248 NUM. 281, 282. 1177 ANTE IUN. — 1177 M. IUN. 281. Adalbertus, archiepiscopus Salisburgensis, Alexandro III papae commendat causam suam. [1177 ante iun.] Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imperatorum &c. in bibl. reg. Hannoverae XI 5 671 fol. 533 (B). Sudendorf, Registrum II. pag. 155, num. 70. = Erben, Reg. I, pag. 158, num. 359. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 127, num. 70 (reg.). Domino et patri beatissimo A.,1 sanctae Romanae ecclesiae summo pontifici, A.," dei gratia Saltzburgensis ecclesiae humilis minister," devotam obedientiamb et orationis et servitii debitam reverentiam. Modum dispensationis, qui nulli unquam sapientium displicuit, vestrae paternae discretioni pensandum divina pro- videntia commisit, ut vestra consideratione male meriti de sua praesumptione non valeant gloriari, nec bene meriti a sua spe cadentes cogantur contristari. Hoc potissimum de gravaminibus tribulationum nostrarum, quae invenerunt nos nimis 15 pro instantia conservandae catholicae unitatis, sentiendum fiducialiter gratiae vestrae suggerendo praemisimus et continuatis precibus nunc exoramus, sicut et ante paucos dies per internuntios nostros facere studuimus, pro causa nostra tuenda et sic agenda, ut honori vestro proficiat et ad incrementum devotionis vestrae quisque fidelis promptior assurgat. Caetera nuncius, qui plenius intimabit 20 vobis de nostris actionibus. 10 282. Alexander III papa Adalberto, archiepiscopo Salisburgensi, scribit, mirari se, quare suspicetur, se eius deiectionem spectare. Affirmat, se ei bene velle, monet- que, ut omni dubitatione seposita in Longobardiam ad suam praesentiam accedat. 25 [Venetiis in Rivo alto 1177 m. iun.] Pez, Thesaurus anecd. VI, I, pag. 395, num. II (e quodam cod. Tegernseensi) = Migne, Patrolog. lat. tom. CC, num. 1121. = Erben, Reg. I, pag. 160, num. 361 (exc.). — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 127, num. 71. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12874. A.I episcopus,a servus servorum dei, dilectissimo fratri A.,2 Salzburgensi 30 archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem. Significavit nobis vir H. fidelis et familiaris tuus, fraternitati tuae firmiter asseveratum fuisse, nos adversum 281. a) h. v. m. B. — b) genuine ,obedientiae', sed corr. B. 1) Alexandro III. — 3) Adalbertus. 282. a) ,dei gratia ep.“ Pez. 1 Alexander III. — 1) Adalberto. 35
248 NUM. 281, 282. 1177 ANTE IUN. — 1177 M. IUN. 281. Adalbertus, archiepiscopus Salisburgensis, Alexandro III papae commendat causam suam. [1177 ante iun.] Apographum saec. XVI exstat in cod. epist. imperatorum &c. in bibl. reg. Hannoverae XI 5 671 fol. 533 (B). Sudendorf, Registrum II. pag. 155, num. 70. = Erben, Reg. I, pag. 158, num. 359. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 127, num. 70 (reg.). Domino et patri beatissimo A.,1 sanctae Romanae ecclesiae summo pontifici, A.," dei gratia Saltzburgensis ecclesiae humilis minister," devotam obedientiamb et orationis et servitii debitam reverentiam. Modum dispensationis, qui nulli unquam sapientium displicuit, vestrae paternae discretioni pensandum divina pro- videntia commisit, ut vestra consideratione male meriti de sua praesumptione non valeant gloriari, nec bene meriti a sua spe cadentes cogantur contristari. Hoc potissimum de gravaminibus tribulationum nostrarum, quae invenerunt nos nimis 15 pro instantia conservandae catholicae unitatis, sentiendum fiducialiter gratiae vestrae suggerendo praemisimus et continuatis precibus nunc exoramus, sicut et ante paucos dies per internuntios nostros facere studuimus, pro causa nostra tuenda et sic agenda, ut honori vestro proficiat et ad incrementum devotionis vestrae quisque fidelis promptior assurgat. Caetera nuncius, qui plenius intimabit 20 vobis de nostris actionibus. 10 282. Alexander III papa Adalberto, archiepiscopo Salisburgensi, scribit, mirari se, quare suspicetur, se eius deiectionem spectare. Affirmat, se ei bene velle, monet- que, ut omni dubitatione seposita in Longobardiam ad suam praesentiam accedat. 25 [Venetiis in Rivo alto 1177 m. iun.] Pez, Thesaurus anecd. VI, I, pag. 395, num. II (e quodam cod. Tegernseensi) = Migne, Patrolog. lat. tom. CC, num. 1121. = Erben, Reg. I, pag. 160, num. 361 (exc.). — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 127, num. 71. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 12874. A.I episcopus,a servus servorum dei, dilectissimo fratri A.,2 Salzburgensi 30 archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem. Significavit nobis vir H. fidelis et familiaris tuus, fraternitati tuae firmiter asseveratum fuisse, nos adversum 281. a) h. v. m. B. — b) genuine ,obedientiae', sed corr. B. 1) Alexandro III. — 3) Adalbertus. 282. a) ,dei gratia ep.“ Pez. 1 Alexander III. — 1) Adalberto. 35
Strana 249
1177 M. IUN. — 1171 SEPT. NUM. 282—284. 249 5 10 te tantam indignationem gerere, ut omnino ad depositionem tuam intendere videamur et laborare. Quo audito mirati sumus et turbati, et nescimus, unde huiusmodi tibi de nobis potuerit suspicio provenire, cum te diligamus sicut vene- rabilem fratrem et sincerae charitatis brachiis amplexemur. Verum cum in eo simus loco et officio, quamquam immeriti, providente domino constituti, ut sin- gulis debeamus, quae iusta et recta sunt, providere et non aures apostolicas iustitiam quaerentibus obdurare, non debet tibi mirum existere, nec tu minus de gratia nostra debes praesumere, si te ad praesentiam nostram vocavimus, volentes cognoscere et videre, si vera sunt, quae de te auribus nostris noscuntur intimata. Quapropter confidenter et secure omni dubitatione seposita in Longobardiam ad [nostram] praesentiam accedas, quia nos personam tuam libenter videbimus et benignius te audiemus et tibi, quantum nobis dominus dederit, iustitiam tuam studebimus conservare et in causa tua iudicium iustum proferre. 283. Alexander III papa choro Salisburgensis ecclesiae, praelatis ecclesiarum et ministerialibus praescriptae ecclesiae extra montana constitutis significat, Adal- bertum archiepiscopum administrationem ipsius ecclesiae libere et sine contra- dictione qualibet deposuisse et in eius locum ab episcopis (Romano) Gurcensi et (Theobaldo) Passaviensi praelatisque Salisburgensibus, qui affuerint, Chun- 20 radum Maguntinum electum esse; cui ut sacramento quod Adalberto praestitissent soluti, obtemperent, hortatur. 15 Venetiis in Rivo alto [1177] aug. 9. 25 Apographum servavit chron. Magni presb. in Mon. Germ. Script. XVII, pag. 505. — Mansi, Nov. coll. concil. XXII, pag. 191. — Erben, Reg. I, pag. 160, num. 363 (reg.). — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 129, num. 2. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 12912. Adalberti archiepiscopi abdicationem et Chunradi electionem etiam Fridericus imperator clero et ministerialibus ecclesiae Salisburgensis litteris suis, verisimillime eadem die datis nuntiavit; v. Mon. Boica XXIX, I, pag. 428, num. 531; mon. Germ. Script. XVII, pag. 505; Stumpf, Reg. num. 4209; Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 129, num. 3. 30 284. Udalricus, patriarcha Aquileiensis, Ottoni, praeposito monasterii Reitenbuch et Jaunensis, suum de Venetiis reditum significat; dolet eius et domini Welfonis negotia se iam exsequi non potuisse, quod nuntius eius sero ad se pervenisset; Adalbertum, archiepiscopum Salisburgensem, apud se morari nuntiat. 35 11177 sept.] 282. b) addidit Pez.
1177 M. IUN. — 1171 SEPT. NUM. 282—284. 249 5 10 te tantam indignationem gerere, ut omnino ad depositionem tuam intendere videamur et laborare. Quo audito mirati sumus et turbati, et nescimus, unde huiusmodi tibi de nobis potuerit suspicio provenire, cum te diligamus sicut vene- rabilem fratrem et sincerae charitatis brachiis amplexemur. Verum cum in eo simus loco et officio, quamquam immeriti, providente domino constituti, ut sin- gulis debeamus, quae iusta et recta sunt, providere et non aures apostolicas iustitiam quaerentibus obdurare, non debet tibi mirum existere, nec tu minus de gratia nostra debes praesumere, si te ad praesentiam nostram vocavimus, volentes cognoscere et videre, si vera sunt, quae de te auribus nostris noscuntur intimata. Quapropter confidenter et secure omni dubitatione seposita in Longobardiam ad [nostram] praesentiam accedas, quia nos personam tuam libenter videbimus et benignius te audiemus et tibi, quantum nobis dominus dederit, iustitiam tuam studebimus conservare et in causa tua iudicium iustum proferre. 283. Alexander III papa choro Salisburgensis ecclesiae, praelatis ecclesiarum et ministerialibus praescriptae ecclesiae extra montana constitutis significat, Adal- bertum archiepiscopum administrationem ipsius ecclesiae libere et sine contra- dictione qualibet deposuisse et in eius locum ab episcopis (Romano) Gurcensi et (Theobaldo) Passaviensi praelatisque Salisburgensibus, qui affuerint, Chun- 20 radum Maguntinum electum esse; cui ut sacramento quod Adalberto praestitissent soluti, obtemperent, hortatur. 15 Venetiis in Rivo alto [1177] aug. 9. 25 Apographum servavit chron. Magni presb. in Mon. Germ. Script. XVII, pag. 505. — Mansi, Nov. coll. concil. XXII, pag. 191. — Erben, Reg. I, pag. 160, num. 363 (reg.). — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 129, num. 2. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 12912. Adalberti archiepiscopi abdicationem et Chunradi electionem etiam Fridericus imperator clero et ministerialibus ecclesiae Salisburgensis litteris suis, verisimillime eadem die datis nuntiavit; v. Mon. Boica XXIX, I, pag. 428, num. 531; mon. Germ. Script. XVII, pag. 505; Stumpf, Reg. num. 4209; Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 129, num. 3. 30 284. Udalricus, patriarcha Aquileiensis, Ottoni, praeposito monasterii Reitenbuch et Jaunensis, suum de Venetiis reditum significat; dolet eius et domini Welfonis negotia se iam exsequi non potuisse, quod nuntius eius sero ad se pervenisset; Adalbertum, archiepiscopum Salisburgensem, apud se morari nuntiat. 35 11177 sept.] 282. b) addidit Pez.
Strana 250
250 NUM. 284, 285. 1177 SEPT. — 1175 EX.—1178 IN. Pez, Thesaurus anecd. VI, pars I, pag. 423, num. 5 (e cod. quodam monasterii Tegernseensis) = Erben, Reg. I. pag. 161, num. 364 (frgm.). — Fechner, Udalrich II v. Aquileja in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 345 (reg.). . .. Ad hoc discretioni tuae innotescat, quod nos venerabilem fratrem nostrum A.,1 quondam Salisburgensem archiepiscopum, ad petitionem domini papae, quo- usque de alio archiepiscopatu, vel honesto episcopatu, prout sibi et nobis benigne promisit et firmiter laudavit, in proximo ei provideat, in curam nostram recepimus, eumque nobiscum honeste habemus et tractamus. — 285. Adalbertus, abbas Strahoviensis, eiusque fratres et (monasterii Doxanensis) 10 sorores cum Chrenone, Juratae praepositi Melnicensis filio, pro patrimonio eius in Kravaře silvaque ei adiacente curiam Radovesice quattuorque argenti marcas commutant, quod pactum Soběslai ducis sigillo confirmatur. [1175 ex.—1178 in.] Autographi quondam in monasterii Doxanensis tabulario asservati imago tantum aeri 15 incisa superest, quam Dobner, Annal. Hagec. VI, ad pag. 501 dedit (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 294, num. 320. — Erben, Reg. I, pag. 157, num. 357 (extr.). Quantum ex imagine minus accurata apud Dobner l. l. colligi potest, autographum ab eodem scriba confectum esse videtur, qui autographum num. 280 exaravit. — Dobner l. l. et post eum ceteri nullo argumento allato litteras ad annum 1176 referendas esse putant. 20 Sed id tantum certum restat, commutationem, quam litterae testimonio confirmant, post sept. 16 anni 1175 (qua die Erleboldus abbas, Adalberti decessor obiit) factam esse. Litteras anni 1178 initio non esse posteriores, Gervasii, praepositi Vissegradensis († 1178 febr. 10), nomen inter testes adductum significat. Christiane religionis ratio 25 In nomine sancte et individue trinitatis. exigit, ut ea, que inter prelatos ecclesiarum dei ll ceterosque fideles de rebus ecclesiarum disposita vel acta fuerint,“ ut rata et inconvulsa perpetuo perseverent, auctoritate prinlcipum et assignacione testium firmiter roborentur. Quia vero plurima, nisi scriptis mandata fuerint, processu temporum abolentur,“ll necesse est literis mandari, quod oportet in posterum cognosci. Eapropter universis Christi 30 fidelibus, tam moderni quam futuri temporis, in perpetuum presentis scripti com- mendatione notum sit, quod Adalbertus, abbas Stragowiensis, cum fratribus suis et sororibus Chrenoni, filio Iurate, prepositi Melnicensis, dedit in concambio Raduwisic! curiam cum annona, additis quatuor marcis argenti, pro patrimonio 284. 1) Adalbertum. 285. a) ,fuerit' sine abbreviaturae signo B. — b) ,septis' B. — c) ,aboleN"' B. *) Fortasse Radovesice prope Libochovice, distr. pol. Roudnice (Raudnitz). 35
250 NUM. 284, 285. 1177 SEPT. — 1175 EX.—1178 IN. Pez, Thesaurus anecd. VI, pars I, pag. 423, num. 5 (e cod. quodam monasterii Tegernseensis) = Erben, Reg. I. pag. 161, num. 364 (frgm.). — Fechner, Udalrich II v. Aquileja in Arch. f. Kunde österr. Gesch. - Qu. XXI, pag. 345 (reg.). . .. Ad hoc discretioni tuae innotescat, quod nos venerabilem fratrem nostrum A.,1 quondam Salisburgensem archiepiscopum, ad petitionem domini papae, quo- usque de alio archiepiscopatu, vel honesto episcopatu, prout sibi et nobis benigne promisit et firmiter laudavit, in proximo ei provideat, in curam nostram recepimus, eumque nobiscum honeste habemus et tractamus. — 285. Adalbertus, abbas Strahoviensis, eiusque fratres et (monasterii Doxanensis) 10 sorores cum Chrenone, Juratae praepositi Melnicensis filio, pro patrimonio eius in Kravaře silvaque ei adiacente curiam Radovesice quattuorque argenti marcas commutant, quod pactum Soběslai ducis sigillo confirmatur. [1175 ex.—1178 in.] Autographi quondam in monasterii Doxanensis tabulario asservati imago tantum aeri 15 incisa superest, quam Dobner, Annal. Hagec. VI, ad pag. 501 dedit (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 294, num. 320. — Erben, Reg. I, pag. 157, num. 357 (extr.). Quantum ex imagine minus accurata apud Dobner l. l. colligi potest, autographum ab eodem scriba confectum esse videtur, qui autographum num. 280 exaravit. — Dobner l. l. et post eum ceteri nullo argumento allato litteras ad annum 1176 referendas esse putant. 20 Sed id tantum certum restat, commutationem, quam litterae testimonio confirmant, post sept. 16 anni 1175 (qua die Erleboldus abbas, Adalberti decessor obiit) factam esse. Litteras anni 1178 initio non esse posteriores, Gervasii, praepositi Vissegradensis († 1178 febr. 10), nomen inter testes adductum significat. Christiane religionis ratio 25 In nomine sancte et individue trinitatis. exigit, ut ea, que inter prelatos ecclesiarum dei ll ceterosque fideles de rebus ecclesiarum disposita vel acta fuerint,“ ut rata et inconvulsa perpetuo perseverent, auctoritate prinlcipum et assignacione testium firmiter roborentur. Quia vero plurima, nisi scriptis mandata fuerint, processu temporum abolentur,“ll necesse est literis mandari, quod oportet in posterum cognosci. Eapropter universis Christi 30 fidelibus, tam moderni quam futuri temporis, in perpetuum presentis scripti com- mendatione notum sit, quod Adalbertus, abbas Stragowiensis, cum fratribus suis et sororibus Chrenoni, filio Iurate, prepositi Melnicensis, dedit in concambio Raduwisic! curiam cum annona, additis quatuor marcis argenti, pro patrimonio 284. 1) Adalbertum. 285. a) ,fuerit' sine abbreviaturae signo B. — b) ,septis' B. — c) ,aboleN"' B. *) Fortasse Radovesice prope Libochovice, distr. pol. Roudnice (Raudnitz). 35
Strana 251
1175 EX.—1178 IN. — 1178. NUM. 285—287. 251 5 10 suo, quod habuit in Crawar2 et tota silva adtinente, que vulgari vocabulo circuitus vocatur. Acta sunt temporibus Zobizlai ducis Boemorum, presentibusd nobi- libus Boemię, ipso duce factum approbante et sigilli sui impressione confirmante. Eorum vero, quorum hęc testimonio roborata sunt, nomina sunt hęc: Fridericus Pragensis episcopus, Dethlebus Morauiensis episcopus, Geruasius Wissegradensis prepositus et cancellarius, Martinus prepositus Pragensis, Albertus prepositus, Cûno prepositus Bolezlauensis, Paulus decanus Pragensis, Zlawon archidiaconus Pragensis, Sdezlaus archidiaconus Rokzanensis, Hermannus archidiaconus Bechi- nensis,e Pribizlaus archidiaconus Rudnicensis, Alexander, Florianus notarius; Ciec iudex curię, Blego castellanus Lütomericensis, Zezema, Vitek, Budilo, Dulgomil, Nausa, Herman et fratres eius Gaul et Zawisa, filii Marcquardi, Riwin dapifer, Pribilav,f Pillunk, Janek, Boguzlav, Bolezlav, Iurata, Csta, Ones, Lüdwic, Lüder, Scazzlav, Glupen, Lůpolt, Oldrih, Predbor frater eius, Herman filius Hugonis, Sdezlaus camerarius et filius eius Petr, 8 Budivoy filius Ciec. 15 286. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, archiepiscopatui Salisburgensi iura et libertates a praedecessoribus suis concessa eiusque possessiones nominatim indi- catas confirmat, petente Conrado III archiepiscopo. — Inter testes: ,Fridericus, dux Boemię". In palatio Taurinensi 1178 iun. 14. Stumpf, Acta imperii inedita (Reichskanzler III), pag. 213, num. 158. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 131, num. 18 (extr.). — Stumpf, Reg. num. 4248. 25 Circiter idem tempus vel brevi ante Fridericum ducem ducatum Bohemiae ab imperatore iterum recepisse, ex eo intelligi potest, quod Contin. Zwettlensis ad annum 1177 refert: ,Fridericus, filius Waslay regis Boemorum, terram patris, quam Zebezlaus occupaverat, ab impe- ratore in Ytalia reinvestitus est (Monum. Germ. Script. IX, pag. 541); cf. Gerlaci Chron. in Font. rer. Boh. II, pag. 472. 287. Soběslaus II, dux Bohemiae, ecclesiae Vissegradensi circuitum sancti Martini 30 in suburbio Pragensi multosque census et praedia donat; fructus canonicorum a praepositis alienatos, Gervasio praeposito consentiente, restituit; circuitum in Sázava flumine emendat eiusque fines terminat. 1178 —. 35 285. d) ,psentib? B. — e) ,bechin' sine abbreviaturae signo B. — f) ita B. — &) ita B; abbreviaturae ? signum fortasse sculptoris errore omissum. 1) Kravaře, germ. Graber, apud Ouštěk (germ. Auscha), distr. pol. Litoměřice (Leit- meritz): Chabry, germ. Chabern, prope Libeň (Lieben) interpretatur Tomek, Dějepis m. Prahy 12, pag. 95, not. 54.
1175 EX.—1178 IN. — 1178. NUM. 285—287. 251 5 10 suo, quod habuit in Crawar2 et tota silva adtinente, que vulgari vocabulo circuitus vocatur. Acta sunt temporibus Zobizlai ducis Boemorum, presentibusd nobi- libus Boemię, ipso duce factum approbante et sigilli sui impressione confirmante. Eorum vero, quorum hęc testimonio roborata sunt, nomina sunt hęc: Fridericus Pragensis episcopus, Dethlebus Morauiensis episcopus, Geruasius Wissegradensis prepositus et cancellarius, Martinus prepositus Pragensis, Albertus prepositus, Cûno prepositus Bolezlauensis, Paulus decanus Pragensis, Zlawon archidiaconus Pragensis, Sdezlaus archidiaconus Rokzanensis, Hermannus archidiaconus Bechi- nensis,e Pribizlaus archidiaconus Rudnicensis, Alexander, Florianus notarius; Ciec iudex curię, Blego castellanus Lütomericensis, Zezema, Vitek, Budilo, Dulgomil, Nausa, Herman et fratres eius Gaul et Zawisa, filii Marcquardi, Riwin dapifer, Pribilav,f Pillunk, Janek, Boguzlav, Bolezlav, Iurata, Csta, Ones, Lüdwic, Lüder, Scazzlav, Glupen, Lůpolt, Oldrih, Predbor frater eius, Herman filius Hugonis, Sdezlaus camerarius et filius eius Petr, 8 Budivoy filius Ciec. 15 286. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, archiepiscopatui Salisburgensi iura et libertates a praedecessoribus suis concessa eiusque possessiones nominatim indi- catas confirmat, petente Conrado III archiepiscopo. — Inter testes: ,Fridericus, dux Boemię". In palatio Taurinensi 1178 iun. 14. Stumpf, Acta imperii inedita (Reichskanzler III), pag. 213, num. 158. — Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 131, num. 18 (extr.). — Stumpf, Reg. num. 4248. 25 Circiter idem tempus vel brevi ante Fridericum ducem ducatum Bohemiae ab imperatore iterum recepisse, ex eo intelligi potest, quod Contin. Zwettlensis ad annum 1177 refert: ,Fridericus, filius Waslay regis Boemorum, terram patris, quam Zebezlaus occupaverat, ab impe- ratore in Ytalia reinvestitus est (Monum. Germ. Script. IX, pag. 541); cf. Gerlaci Chron. in Font. rer. Boh. II, pag. 472. 287. Soběslaus II, dux Bohemiae, ecclesiae Vissegradensi circuitum sancti Martini 30 in suburbio Pragensi multosque census et praedia donat; fructus canonicorum a praepositis alienatos, Gervasio praeposito consentiente, restituit; circuitum in Sázava flumine emendat eiusque fines terminat. 1178 —. 35 285. d) ,psentib? B. — e) ,bechin' sine abbreviaturae signo B. — f) ita B. — &) ita B; abbreviaturae ? signum fortasse sculptoris errore omissum. 1) Kravaře, germ. Graber, apud Ouštěk (germ. Auscha), distr. pol. Litoměřice (Leit- meritz): Chabry, germ. Chabern, prope Libeň (Lieben) interpretatur Tomek, Dějepis m. Prahy 12, pag. 95, not. 54.
Strana 252
252 NUM. 287. 1178. Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asser- vatur (A). Pontanus, Bohemia pia, pag. 72 (frgm.). — Hammerschmidt, Gloria et maiestas... Wissegr. eccl. pag. 143. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 297, num. 323. — Erben, Reg. I, pag. 162, num. 366. Autographum eadem manu exaratum est, quae autographum A privilegii eiusdem ducis, anno 1177 m. februario monasterio Kladrubensi dati (v. num. 279), scripsit. — Locorum nomina explicat Tomek, Dějepis m. Prahy, 12, pag. 87. In nomine dei eterni. Ego Sobezlaus, Boemorum dux, dei fidelis cultor et iusticie verus amator, notum facio presentibus | et futuris, quod ecclesiam 10 Wissegradensem specialiter honorare et defendere libenter volo propter honorem dei et sue sancte matris] Marie et beati Petri apostoli, ut eos in novissimo die clementes habeam cum precessoribus“ meis et patre meo, qui in eadem] ecclesia requiescunt, quod et ego spero. Ad honorem itaque dei et eiusdem ecclesie et ad meliorandam prebendam fratrum do circuitum in suburbio Pragensi,1 qui 15 matris mee fuerat, quia tantum a tempore patris mei fuit eis inminuta prebenda de tributo pacis, ut nunc unus quisque C denarios, raro plures, sepe vero pau- ciores accipiat, qui tempore patris mei mille et DCC accipiebant. Et de tributo sicut solebant, semper accipiant. Addo eciam eis in villa Slivniz2 IIII milia denariorum singulis annis. De theloneo sub Podivin3 do eis II denarios. Et locum molendinorum primum, qui est sub ecclesia sanctorum Cosme et Damiani.4 Do eciam eisdem fratribus terram in villa Modrian5 ad II aratra cum vinea. Cernovicb6 LXX iugera. Wissegoreuiric7 terram, quam cambivi a Wratis, ad aratrum. Et pro prebenda Ingrami, quam pro suo bono servicio integram feci, do eis villam Chulmisacs in censu XII cent.“ denariorum. Eisdem eciam fratribus do montem, qui Pzar" vocatur, totum ad vineam faciendam cum hortis, qui sub eodem monte fuerunt quondam prata. Hanc eciam benignitatem eisdem fratribus feci: quicquid ante tempora principatus mei fuit alienatum vel impeditum, quod ad eorum pre- bendas pertinere debet, emendavi; scilicet vini medietatem in Sitiniz 1° et poledrorum medietatem, quod quidam preteriti prepositi usque ad dominum Gervasium can- cellarium et prepositum ignoranter vel potenter neglexerant fratribus dare. Hec emendata cum bona voluntate prepositi Gervasii in capitolio Wissegradensi cum 20 25 30 287. a) ita A. — b) ,o‘ eodem atramento superscr.; ,vi‘ in loco raso eodem atramento corr. A. — c) ,cent' A. 1) Circuitus hic, s. Martini dictus, situs erat in locis, quae nunc circa plateam, quae 35 Spálená ulice vocatur, extenduntur. — 1) Slivnice, vicus quondam in Moravia prope Podivin situs. — 3) Podivin, germ. Kostel, distr. pol. Břeclav (Lundenburg). — 1) In exitu plateae Myslíkova ulice in Nova civitate Pragensi. — 5) Modřany prope Zbraslav. — 6) Černovice; qui vicus huius nominis hic dicatur, incertum restat. — 3 Vyšehořovice, distr. pol. Český Brod (Böhmisch Brod). — 3) Chlu- 40 meček (2). — 9) Psář collis inter Vyšehrad, Krč et Braník. — 10) Žitenice, germ. Schüttenitz, prope Litoměřice (Leitmeritz).
252 NUM. 287. 1178. Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asser- vatur (A). Pontanus, Bohemia pia, pag. 72 (frgm.). — Hammerschmidt, Gloria et maiestas... Wissegr. eccl. pag. 143. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 297, num. 323. — Erben, Reg. I, pag. 162, num. 366. Autographum eadem manu exaratum est, quae autographum A privilegii eiusdem ducis, anno 1177 m. februario monasterio Kladrubensi dati (v. num. 279), scripsit. — Locorum nomina explicat Tomek, Dějepis m. Prahy, 12, pag. 87. In nomine dei eterni. Ego Sobezlaus, Boemorum dux, dei fidelis cultor et iusticie verus amator, notum facio presentibus | et futuris, quod ecclesiam 10 Wissegradensem specialiter honorare et defendere libenter volo propter honorem dei et sue sancte matris] Marie et beati Petri apostoli, ut eos in novissimo die clementes habeam cum precessoribus“ meis et patre meo, qui in eadem] ecclesia requiescunt, quod et ego spero. Ad honorem itaque dei et eiusdem ecclesie et ad meliorandam prebendam fratrum do circuitum in suburbio Pragensi,1 qui 15 matris mee fuerat, quia tantum a tempore patris mei fuit eis inminuta prebenda de tributo pacis, ut nunc unus quisque C denarios, raro plures, sepe vero pau- ciores accipiat, qui tempore patris mei mille et DCC accipiebant. Et de tributo sicut solebant, semper accipiant. Addo eciam eis in villa Slivniz2 IIII milia denariorum singulis annis. De theloneo sub Podivin3 do eis II denarios. Et locum molendinorum primum, qui est sub ecclesia sanctorum Cosme et Damiani.4 Do eciam eisdem fratribus terram in villa Modrian5 ad II aratra cum vinea. Cernovicb6 LXX iugera. Wissegoreuiric7 terram, quam cambivi a Wratis, ad aratrum. Et pro prebenda Ingrami, quam pro suo bono servicio integram feci, do eis villam Chulmisacs in censu XII cent.“ denariorum. Eisdem eciam fratribus do montem, qui Pzar" vocatur, totum ad vineam faciendam cum hortis, qui sub eodem monte fuerunt quondam prata. Hanc eciam benignitatem eisdem fratribus feci: quicquid ante tempora principatus mei fuit alienatum vel impeditum, quod ad eorum pre- bendas pertinere debet, emendavi; scilicet vini medietatem in Sitiniz 1° et poledrorum medietatem, quod quidam preteriti prepositi usque ad dominum Gervasium can- cellarium et prepositum ignoranter vel potenter neglexerant fratribus dare. Hec emendata cum bona voluntate prepositi Gervasii in capitolio Wissegradensi cum 20 25 30 287. a) ita A. — b) ,o‘ eodem atramento superscr.; ,vi‘ in loco raso eodem atramento corr. A. — c) ,cent' A. 1) Circuitus hic, s. Martini dictus, situs erat in locis, quae nunc circa plateam, quae 35 Spálená ulice vocatur, extenduntur. — 1) Slivnice, vicus quondam in Moravia prope Podivin situs. — 3) Podivin, germ. Kostel, distr. pol. Břeclav (Lundenburg). — 1) In exitu plateae Myslíkova ulice in Nova civitate Pragensi. — 5) Modřany prope Zbraslav. — 6) Černovice; qui vicus huius nominis hic dicatur, incertum restat. — 3 Vyšehořovice, distr. pol. Český Brod (Böhmisch Brod). — 3) Chlu- 40 meček (2). — 9) Psář collis inter Vyšehrad, Krč et Braník. — 10) Žitenice, germ. Schüttenitz, prope Litoměřice (Leitmeritz).
Strana 253
1178. — 1174—1178. NUM. 287, 288. 253 5 carta et sigillo meo confirmavi. Flumen Zazaua11 presentibus vicinis de circuitu eorum emendavi et stabilivi coram nobilibus, qui presentes ibi erant, ita ut nullus habeat in eodem flumine potestatem infra circuitum eorum preter ipsos cano- nicos et eorum homines. Et supradicti circuitus termini sunt: ab oriente Zazava, a Seleu 12 fluvius Livbe 13 cum ipso fluvio, ab occidente antiqua via, que conducit ad Seleu. Hec omnia supradicta confirmata sunt sub anathemate episcopi Friderici Pragensis et Tedlevi episcopi Moraviensis, ut nullus successorum meorum aliquid minuat vel impediat de supradictis.d Annuse dominice incarnacionis millesimuse centesimuse LXXVIII, indictio XI, 10 epacta nulla, concurrens VI. Data per manum domini Gervasii cancellarii et pre- positi eiusdem ecclesie Wissegradensis. (S. P. F.) Sigilli de cera alba confecti, quod eadem forma atque in diplomate eiusdem ducis num. 278 expressum erat, fragmentum e funiculis sericis purpureis appendet. 15 288. Soběslaus II, dux Bohemiae, ecclesiae Vissegradensi donationem quinque villarum quondam per Nemoj nobilem factam confirmat. 11174—1178.) 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asser- vatur (A). Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissegradensis ecclesiae, pag. 147. — Erben, Reg. I, pag. 150, num. 340 (ad annum 1174). Autographum manu ignota, quae iam in nullo prorsus alio eiusdem ducis diplomate in conspectum redit, exaratum scriba quidam ipsius ecclesiae scripsisse videtur. 25 30 Notum sit omnibus, qui decorem domus dei et locum habitationis glorię eius diligunt, quod ego Sobezlavs," divino favore dux Boemorum, dum ęccle- siarum iura et possessiones superni intuitu amoris ad pristinum ac meliorem statum toto devotionis annisu reformare satago, super quibusdam infra notatis possessionibus, a Wissegradensi alienatis ęcclesia, inter nostrę curię viros princi- pales, Iarogneu scilicetb fratrumque suorum filios, ] non modica suborta est contro- versia. Qui dum ut suas iuste dividere querunt, divina dispensante iusticia easdem possessiones communi ac devotissimo consensu prefate Wissegradensi ecclesie 35 40 287. d) sequitur spatium duarum linearum vacuum relictum A. — e) supra ,us' alio atramento magis distincto ,o' superscriptum A. 11) Fluvium, qui hodie Želivka vocatur, hoc loco intelligendum esse putat Tomek, Újezd Svatavin na řece Sázavě, in Památky archaeologické I. pag. 321. — 13) Želiv, germ. Seelau, distr. pol. Německý Brod (Deutschbrod). — 13) Rivulum Podelhotský potok inter Onšov et Senožaty (distr. pol. Brod Německý, germ. Deutschbrod) hic dici putat Tomek l. l.; Martinický potok apud Dolní Kralovice, distr. pol. Ledeč, interpretatur Sedláček, Mistopisný slovník, pag. 528. 288. a) nomen literis maiusculis scriptum A. — b) corr. ex ,scllicet A.
1178. — 1174—1178. NUM. 287, 288. 253 5 carta et sigillo meo confirmavi. Flumen Zazaua11 presentibus vicinis de circuitu eorum emendavi et stabilivi coram nobilibus, qui presentes ibi erant, ita ut nullus habeat in eodem flumine potestatem infra circuitum eorum preter ipsos cano- nicos et eorum homines. Et supradicti circuitus termini sunt: ab oriente Zazava, a Seleu 12 fluvius Livbe 13 cum ipso fluvio, ab occidente antiqua via, que conducit ad Seleu. Hec omnia supradicta confirmata sunt sub anathemate episcopi Friderici Pragensis et Tedlevi episcopi Moraviensis, ut nullus successorum meorum aliquid minuat vel impediat de supradictis.d Annuse dominice incarnacionis millesimuse centesimuse LXXVIII, indictio XI, 10 epacta nulla, concurrens VI. Data per manum domini Gervasii cancellarii et pre- positi eiusdem ecclesie Wissegradensis. (S. P. F.) Sigilli de cera alba confecti, quod eadem forma atque in diplomate eiusdem ducis num. 278 expressum erat, fragmentum e funiculis sericis purpureis appendet. 15 288. Soběslaus II, dux Bohemiae, ecclesiae Vissegradensi donationem quinque villarum quondam per Nemoj nobilem factam confirmat. 11174—1178.) 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asser- vatur (A). Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissegradensis ecclesiae, pag. 147. — Erben, Reg. I, pag. 150, num. 340 (ad annum 1174). Autographum manu ignota, quae iam in nullo prorsus alio eiusdem ducis diplomate in conspectum redit, exaratum scriba quidam ipsius ecclesiae scripsisse videtur. 25 30 Notum sit omnibus, qui decorem domus dei et locum habitationis glorię eius diligunt, quod ego Sobezlavs," divino favore dux Boemorum, dum ęccle- siarum iura et possessiones superni intuitu amoris ad pristinum ac meliorem statum toto devotionis annisu reformare satago, super quibusdam infra notatis possessionibus, a Wissegradensi alienatis ęcclesia, inter nostrę curię viros princi- pales, Iarogneu scilicetb fratrumque suorum filios, ] non modica suborta est contro- versia. Qui dum ut suas iuste dividere querunt, divina dispensante iusticia easdem possessiones communi ac devotissimo consensu prefate Wissegradensi ecclesie 35 40 287. d) sequitur spatium duarum linearum vacuum relictum A. — e) supra ,us' alio atramento magis distincto ,o' superscriptum A. 11) Fluvium, qui hodie Želivka vocatur, hoc loco intelligendum esse putat Tomek, Újezd Svatavin na řece Sázavě, in Památky archaeologické I. pag. 321. — 13) Želiv, germ. Seelau, distr. pol. Německý Brod (Deutschbrod). — 13) Rivulum Podelhotský potok inter Onšov et Senožaty (distr. pol. Brod Německý, germ. Deutschbrod) hic dici putat Tomek l. l.; Martinický potok apud Dolní Kralovice, distr. pol. Ledeč, interpretatur Sedláček, Mistopisný slovník, pag. 528. 288. a) nomen literis maiusculis scriptum A. — b) corr. ex ,scllicet A.
Strana 254
254 NUM. 288, 289. 1174—1178. pleno iure in posterum possidendas quoniam divine respectu retributionis reddi- derunt, de non suis melius nimirum sic suas fecerunt. Privilegio enim infra conscripto coram nobis et totius nostre consessu curie recitato, villas, pro quibus contendebatur, ex antiquo ecclesie predicte collatas fuisse absque omni ambiguitate deprensum est. Privilegii autem eiusdem rescriptum hoc est: In nomine sanctę trinitatis eiusdemque individuę unitatis. Notum sit omnibus presentibus et futuris, quod ego Nemoy etc. Hec autem facte inter- sunt nomina testium, qui huic retractationi coram duce Sobezlao“ fuerunt: Geruasivs prepositus et cancellarius, Martinus prepositus Pragensis, Florianus capellanus, Aluicus capellanus, Radosta capellanus, Iarogneu, Gumpolt, Dobrogost cum fratre Mutina, Sezema, Hermannus cum fratre Zauisa, Lenart, 10 Wilesa, Boguslau, Imram, Smilek, Krabka, Drisizlau, Voyslav. 5 (S. I. F.) Autographo impressum est fragmentum sigilli rotundi de cera alba confecti, quod eadem forma atque in diplomate eiusdem ducis num. 278 expressum est. 289. 15 Testimonium de tributo homutne“ in fluvio Olšava a Soběslao I, duce Bohemiae, ecclesiae Olomucensi dato et a Soběslao II duce confirmato, deque villis ab Udalrico et Conrado (Ottone) III, ducibus Moraviae et Sedlek milite eidem ecclesiae donatis. 11174—1178.] 20 Memoria manu saec. XII ex. in scheda membranae scripta in tabulario capituli metropol. Olomucensis asservatur (A). Wekebrod, Mährens Kirchengesch. I, pag. 278 (ex apographo Friebekii cum dato: Anno 1176).— Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 292, num. 318. = Erben, Reg. I, pag. 157, num. 356. — Cf. Lechner in Zeitschr. d. Ver. f. Gesch. Mähr. u. Schles. II, pag. 132; Snopek in Hlídka 25 IV (1899) pag. 462. Scriptum hoc, quamquam posteriore quodam tempore Soběslai II ducis sigillo privilegii autographi instar instructum erat, non nisi simplex est relatio, quae nullam prorsus iuris auctoritatem sibi vindicare potuit et tantum memoriae causa a scriptore quodam ecclesiae Olomucensis confecta erat. 30 Notum facimus cunctis fidelibus tam presentibus quam futuris in Christo pię viventibus, quod elemosinam, quam magnus dux S.1, scilicet“ homutne in Olzaua, b2 Sdikone" l ępiscopo affirmante et anatematizantę,“ sanctę Olomucensi 288. c) ,Pragensis' sigillo obtectum erat. 1) Sequitur exemplum instrumenti de donatione Nemoj, quod iam supra sub num. 100 35 dedimus, ad verbum transscriptum. a) ,scilicet — Sdikone‘ eadem manu in loco raso scriptum A. — b) ,in Olzaua‘ alia, ut videtur, manu atramento magis distincto superscriptum A. — c) sequ. ,quam', sed deletum A. 1) Soběslaus I. — 2) Olšava fl., qui apud Ostroh (Ungar. Ostra) in fl. Morava 40 (March) influit. 289.
254 NUM. 288, 289. 1174—1178. pleno iure in posterum possidendas quoniam divine respectu retributionis reddi- derunt, de non suis melius nimirum sic suas fecerunt. Privilegio enim infra conscripto coram nobis et totius nostre consessu curie recitato, villas, pro quibus contendebatur, ex antiquo ecclesie predicte collatas fuisse absque omni ambiguitate deprensum est. Privilegii autem eiusdem rescriptum hoc est: In nomine sanctę trinitatis eiusdemque individuę unitatis. Notum sit omnibus presentibus et futuris, quod ego Nemoy etc. Hec autem facte inter- sunt nomina testium, qui huic retractationi coram duce Sobezlao“ fuerunt: Geruasivs prepositus et cancellarius, Martinus prepositus Pragensis, Florianus capellanus, Aluicus capellanus, Radosta capellanus, Iarogneu, Gumpolt, Dobrogost cum fratre Mutina, Sezema, Hermannus cum fratre Zauisa, Lenart, 10 Wilesa, Boguslau, Imram, Smilek, Krabka, Drisizlau, Voyslav. 5 (S. I. F.) Autographo impressum est fragmentum sigilli rotundi de cera alba confecti, quod eadem forma atque in diplomate eiusdem ducis num. 278 expressum est. 289. 15 Testimonium de tributo homutne“ in fluvio Olšava a Soběslao I, duce Bohemiae, ecclesiae Olomucensi dato et a Soběslao II duce confirmato, deque villis ab Udalrico et Conrado (Ottone) III, ducibus Moraviae et Sedlek milite eidem ecclesiae donatis. 11174—1178.] 20 Memoria manu saec. XII ex. in scheda membranae scripta in tabulario capituli metropol. Olomucensis asservatur (A). Wekebrod, Mährens Kirchengesch. I, pag. 278 (ex apographo Friebekii cum dato: Anno 1176).— Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 292, num. 318. = Erben, Reg. I, pag. 157, num. 356. — Cf. Lechner in Zeitschr. d. Ver. f. Gesch. Mähr. u. Schles. II, pag. 132; Snopek in Hlídka 25 IV (1899) pag. 462. Scriptum hoc, quamquam posteriore quodam tempore Soběslai II ducis sigillo privilegii autographi instar instructum erat, non nisi simplex est relatio, quae nullam prorsus iuris auctoritatem sibi vindicare potuit et tantum memoriae causa a scriptore quodam ecclesiae Olomucensis confecta erat. 30 Notum facimus cunctis fidelibus tam presentibus quam futuris in Christo pię viventibus, quod elemosinam, quam magnus dux S.1, scilicet“ homutne in Olzaua, b2 Sdikone" l ępiscopo affirmante et anatematizantę,“ sanctę Olomucensi 288. c) ,Pragensis' sigillo obtectum erat. 1) Sequitur exemplum instrumenti de donatione Nemoj, quod iam supra sub num. 100 35 dedimus, ad verbum transscriptum. a) ,scilicet — Sdikone‘ eadem manu in loco raso scriptum A. — b) ,in Olzaua‘ alia, ut videtur, manu atramento magis distincto superscriptum A. — c) sequ. ,quam', sed deletum A. 1) Soběslaus I. — 2) Olšava fl., qui apud Ostroh (Ungar. Ostra) in fl. Morava 40 (March) influit. 289.
Strana 255
1174—1178. NUM. 289, 290. 255 5 10 15 ęcclesię contulerat, quam ęciam per iniqua consilia impii et iniusti ab ea abs- traxelrant, hanc filius eius gloriosus dux Sobęzlaus paterni throni successor eidem ęcclesię, fratribus pro iniuriad sibi illatae conquerentibus plurimisque ] tam Boęmis quam Morauis barronibus assidentibus, iuste restituit; quod denique formate sue privilegio confirmavit et universis per fora terre hoc notificare precepit. Frater autem eius eó tempore Morauiam regens, dux Oldricus, memoriam bonam suis posteris volens relinquere villam integram Vgricic!s pro remedio anime sue et parentum suorum, magno duce S.4 annuente et confirmante, prefatę ęcclesię in usum fratrum contulit et hoc ęciam venerabilis eiusdem ęcclesię episcopus Detleb perhenni anathemate confirmavit, ut si quis huius facti violator, quod absit, suc- cesserit, expers ęternę hęreditatis inter fideles sit. Eodem vero tempore, eisdeme quoque principibus dei gratia regnantibus et annuentibus, Sedlek miles prole carens patrimonii sui Christum fecit heredem et villam dedit Scriben5 sancte Olomucensi" ęcclesię. Si quis hoc turbare vel mutare conatur, eodem anathemate feriatur.' Preterea* dux predictus Sobezlaus, querimonię a fratribus depositę satis- faciens et iusticię, circuitum, qui vocatur Dobretin,“ a Koiata ioculatore compa- ravit comparatumque ęcclesię violentiam passę restituit perpetuo iure possidendum. Terram autem ad castrum Strachotin7 pertinentem predicto circuitui adiacentem princeps Conradus addidit et ut inviolata permanerent ista,' auctoritate divina 20 episcopus Dedlebus confirmavit. (S. P. F.) Appendent e membranae scidula duo fragmenta sigilli Soběslai II ducis de cera nigra confecti, in quo eaedem figurae apparent atque in sigillo diplomati num. 278 impresso. 290. 25 Soběslaus II, dux Bohemiae, colonos Germanicos, qui in suburbio Pragensi apud sanctum Petrum (in Pořič) habitant, protegendos suscipit, iisque permittit, ut legibus utantur, quae ipsis iam Vratislavi regis temporibus datae sint; simul iis concedit, ut tam parochum quam iudicem proprium habeant, iuraque, quae inter eos ceterosque incolas intercedant, constituit. 11174—1178.) 30 35 289. d) genuine ,iniura', sed eod. atramento corr. A. — e) ,la‘ ex ,lu‘ eod. atramento corr. A. — 1) ex ,Vricic‘ eod. atramento corr. A. — g) genuine ,ei?de', sed eod. atramento corr. A. — h) genuine ,Olomuncensi', sed radendo corr. A. — i) quae subsequuntur, alio atramento magis distincto alia manus addidit. — k) prima et ultima huius verbi litera singulaeque quatuor proxime sequentium verborum literae in loco raso scriptae sunt; genuine ,Ament hic positum esse videtur. — 1) ,ista' ead. manu superscriptum A. 3) Uhřičice, distr. pol. Přerov (Prerau). Vide supra num. 270. — 1) Soběslao II. — 5) Skrbeň, germ. Kirwein, distr. pol. Olomouc (Olmutz). — *) Hodie non exstat. — 1) Strachotin, germ. Tracht, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). 40
1174—1178. NUM. 289, 290. 255 5 10 15 ęcclesię contulerat, quam ęciam per iniqua consilia impii et iniusti ab ea abs- traxelrant, hanc filius eius gloriosus dux Sobęzlaus paterni throni successor eidem ęcclesię, fratribus pro iniuriad sibi illatae conquerentibus plurimisque ] tam Boęmis quam Morauis barronibus assidentibus, iuste restituit; quod denique formate sue privilegio confirmavit et universis per fora terre hoc notificare precepit. Frater autem eius eó tempore Morauiam regens, dux Oldricus, memoriam bonam suis posteris volens relinquere villam integram Vgricic!s pro remedio anime sue et parentum suorum, magno duce S.4 annuente et confirmante, prefatę ęcclesię in usum fratrum contulit et hoc ęciam venerabilis eiusdem ęcclesię episcopus Detleb perhenni anathemate confirmavit, ut si quis huius facti violator, quod absit, suc- cesserit, expers ęternę hęreditatis inter fideles sit. Eodem vero tempore, eisdeme quoque principibus dei gratia regnantibus et annuentibus, Sedlek miles prole carens patrimonii sui Christum fecit heredem et villam dedit Scriben5 sancte Olomucensi" ęcclesię. Si quis hoc turbare vel mutare conatur, eodem anathemate feriatur.' Preterea* dux predictus Sobezlaus, querimonię a fratribus depositę satis- faciens et iusticię, circuitum, qui vocatur Dobretin,“ a Koiata ioculatore compa- ravit comparatumque ęcclesię violentiam passę restituit perpetuo iure possidendum. Terram autem ad castrum Strachotin7 pertinentem predicto circuitui adiacentem princeps Conradus addidit et ut inviolata permanerent ista,' auctoritate divina 20 episcopus Dedlebus confirmavit. (S. P. F.) Appendent e membranae scidula duo fragmenta sigilli Soběslai II ducis de cera nigra confecti, in quo eaedem figurae apparent atque in sigillo diplomati num. 278 impresso. 290. 25 Soběslaus II, dux Bohemiae, colonos Germanicos, qui in suburbio Pragensi apud sanctum Petrum (in Pořič) habitant, protegendos suscipit, iisque permittit, ut legibus utantur, quae ipsis iam Vratislavi regis temporibus datae sint; simul iis concedit, ut tam parochum quam iudicem proprium habeant, iuraque, quae inter eos ceterosque incolas intercedant, constituit. 11174—1178.) 30 35 289. d) genuine ,iniura', sed eod. atramento corr. A. — e) ,la‘ ex ,lu‘ eod. atramento corr. A. — 1) ex ,Vricic‘ eod. atramento corr. A. — g) genuine ,ei?de', sed eod. atramento corr. A. — h) genuine ,Olomuncensi', sed radendo corr. A. — i) quae subsequuntur, alio atramento magis distincto alia manus addidit. — k) prima et ultima huius verbi litera singulaeque quatuor proxime sequentium verborum literae in loco raso scriptae sunt; genuine ,Ament hic positum esse videtur. — 1) ,ista' ead. manu superscriptum A. 3) Uhřičice, distr. pol. Přerov (Prerau). Vide supra num. 270. — 1) Soběslao II. — 5) Skrbeň, germ. Kirwein, distr. pol. Olomouc (Olmutz). — *) Hodie non exstat. — 1) Strachotin, germ. Tracht, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). 40
Strana 256
256 NUM. 290. 1174—1178. Apographum saec. XV insertum est confirmationi Venceslai I regis sine anno et die, inclusae in confirmationem Přemyslai Otakari II Pragae 1274 nov. 26 datam, quae totidem verbis translata est in confirmationem Johannis regis Pragae 1319 iul. 27 datam, cuius exemplum exstat in Libro vetustissimo privilegiorum in tabulario reg. urbis Pragensis num. 993 pag. 96 (B). — Aliud apographum saec. XV servavit cod. ms. bibliothecae Musaei regni Bohemiae V C 9 pag. 185 (C). 5 Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 523 (ex B). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 298, num. 324. — Pelzel in Abhandl. d. böhm. Gesellsch. d. Wissensch. 1788, pag. 380 (ex C). — Tzschoppe u. Stenzel, Urkundensammig. z. Gesch. des Ursprungs d. Stadte in Schlesien u. Oberlausitz, pag. 384. — Rössler, Deutsche Rechtsdenkmaler I, pag. 187. — Erben, 10 Reg. I, pag. 161, num. 365. — H. Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 28, num. 17. — Cela- kovský, Cod. iuris municip. regni Boh. I. pag. I, num. I. Ego Sobieslaus,“ dux Boemorum, notum faciob omnibus presentibus et futuris, quod in graciam meam et defensionem suscipio Theutonicos,“ qui manent in suburbio Pragensi, et placet michi, quod sicutd iidem Theutonici sunt ae Boemis 15 nacione diversi,f sic eciam a Boemis eorumques lege velh conswetudine sint divisi. Concedo itaque eisdem Theutonicis vivere secundum legem et iusticiam Theutonicorum, quamk habuerunt a tempore avi mei regis Wratyslai.' Plebanum,m quem ipsi libenter elegerint ad ecclesiam eorum, concedo et iudicem similiter, et" episcopus peticioni eorum nullo modo contradicat. Debent iurare septem 20 manibus pro furto vel pro eo, quod dicitur nadwore.° Ad nullam expedicionem pergere debent, nisi sit pugnandum prop patria. Si dux est extra Boemiam" in expedicione, tunc debent Theutonici Pragam custodire cum duodecim scutis. De s homicidio iudicare pertinet ad principem, pro quo scilicet homicidio sol- vantur principi decem talenta“ Ratisponensis monete vel dextera manus inter- 25 fectoris vel" secundum graciam ordinetur. Qui pacem inter eos fregerit, X talenta principi solvat, qui reus est. Si causam habet Boemus cum Theotunico, que testibus debeaty conprobari, � Boemus habeat erga Theutonicum Theotonicos duos et unum Boemum, fideles omnes. Similiter si causam habet Theutonicus cum Boemo, tunc Theutonicus habeat erga Boemum duos Boemos et unum Theuto- 30 nicum, sed aa fideles. De Romanis et Judeis similiter. Item si Boemus vel Romanus vel quiscunque inculpaverit Theutunicum, bb tunc camerarius summus debet mittere 290. a) ,Sobyzlaus' B. — b) ,facio‘ om. B; ,pres. omn. et fut. not. facio‘ C. — c) „Theutu- nicos' et ita etiam infra C. — d) ,sicut‘ om. B. — e) ,de‘ B. — f) ,divisi C. — g) ,eorum‘ B. — h) ,et C. — i) ,sunt‘ B. — k) ,quem‘ B. — 1) ,Wraczlay‘ B. — 35 m) ,pibum‘ ex ,pbrum' alio atramento corr. B; ,Presbiterum‘ C. — n) ,et om. C. — o) ,nadworzie‘ C. — P) ,pro‘ alio atramento superscriptum B. — q) ,terram Boemie' C. — 1) ,tunc Theutunici debent Pragam custodire circa quamlibet waluam‘ C. — s) ,Pro‘ C. — t) ,quidem‘ C. — u) ,XII thalenta denariorum‘ C. — v) ,vel'om. C. — x) ,qui‘ C. — y) ,debeant' B. — z) ,probari‘ C. — aa) ,sic‘ C. — bb) ,Theut. om. B. 40 1) Verba ,et iudicem similiter' interpolata esse putat Čelakovský. O začátcích ústavních dějin Starého města Pražského, pag. 35 not. 63.
256 NUM. 290. 1174—1178. Apographum saec. XV insertum est confirmationi Venceslai I regis sine anno et die, inclusae in confirmationem Přemyslai Otakari II Pragae 1274 nov. 26 datam, quae totidem verbis translata est in confirmationem Johannis regis Pragae 1319 iul. 27 datam, cuius exemplum exstat in Libro vetustissimo privilegiorum in tabulario reg. urbis Pragensis num. 993 pag. 96 (B). — Aliud apographum saec. XV servavit cod. ms. bibliothecae Musaei regni Bohemiae V C 9 pag. 185 (C). 5 Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 523 (ex B). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 298, num. 324. — Pelzel in Abhandl. d. böhm. Gesellsch. d. Wissensch. 1788, pag. 380 (ex C). — Tzschoppe u. Stenzel, Urkundensammig. z. Gesch. des Ursprungs d. Stadte in Schlesien u. Oberlausitz, pag. 384. — Rössler, Deutsche Rechtsdenkmaler I, pag. 187. — Erben, 10 Reg. I, pag. 161, num. 365. — H. Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 28, num. 17. — Cela- kovský, Cod. iuris municip. regni Boh. I. pag. I, num. I. Ego Sobieslaus,“ dux Boemorum, notum faciob omnibus presentibus et futuris, quod in graciam meam et defensionem suscipio Theutonicos,“ qui manent in suburbio Pragensi, et placet michi, quod sicutd iidem Theutonici sunt ae Boemis 15 nacione diversi,f sic eciam a Boemis eorumques lege velh conswetudine sint divisi. Concedo itaque eisdem Theutonicis vivere secundum legem et iusticiam Theutonicorum, quamk habuerunt a tempore avi mei regis Wratyslai.' Plebanum,m quem ipsi libenter elegerint ad ecclesiam eorum, concedo et iudicem similiter, et" episcopus peticioni eorum nullo modo contradicat. Debent iurare septem 20 manibus pro furto vel pro eo, quod dicitur nadwore.° Ad nullam expedicionem pergere debent, nisi sit pugnandum prop patria. Si dux est extra Boemiam" in expedicione, tunc debent Theutonici Pragam custodire cum duodecim scutis. De s homicidio iudicare pertinet ad principem, pro quo scilicet homicidio sol- vantur principi decem talenta“ Ratisponensis monete vel dextera manus inter- 25 fectoris vel" secundum graciam ordinetur. Qui pacem inter eos fregerit, X talenta principi solvat, qui reus est. Si causam habet Boemus cum Theotunico, que testibus debeaty conprobari, � Boemus habeat erga Theutonicum Theotonicos duos et unum Boemum, fideles omnes. Similiter si causam habet Theutonicus cum Boemo, tunc Theutonicus habeat erga Boemum duos Boemos et unum Theuto- 30 nicum, sed aa fideles. De Romanis et Judeis similiter. Item si Boemus vel Romanus vel quiscunque inculpaverit Theutunicum, bb tunc camerarius summus debet mittere 290. a) ,Sobyzlaus' B. — b) ,facio‘ om. B; ,pres. omn. et fut. not. facio‘ C. — c) „Theutu- nicos' et ita etiam infra C. — d) ,sicut‘ om. B. — e) ,de‘ B. — f) ,divisi C. — g) ,eorum‘ B. — h) ,et C. — i) ,sunt‘ B. — k) ,quem‘ B. — 1) ,Wraczlay‘ B. — 35 m) ,pibum‘ ex ,pbrum' alio atramento corr. B; ,Presbiterum‘ C. — n) ,et om. C. — o) ,nadworzie‘ C. — P) ,pro‘ alio atramento superscriptum B. — q) ,terram Boemie' C. — 1) ,tunc Theutunici debent Pragam custodire circa quamlibet waluam‘ C. — s) ,Pro‘ C. — t) ,quidem‘ C. — u) ,XII thalenta denariorum‘ C. — v) ,vel'om. C. — x) ,qui‘ C. — y) ,debeant' B. — z) ,probari‘ C. — aa) ,sic‘ C. — bb) ,Theut. om. B. 40 1) Verba ,et iudicem similiter' interpolata esse putat Čelakovský. O začátcích ústavních dějin Starého města Pražského, pag. 35 not. 63.
Strana 257
1174—1178. — 1179 IUL. 1. NUM. 290, 291. 257 5 10 20 nunccium ad iudicem Theotunicorum et ipse iudex Theotunicorum iudicabit causam illam et ibi nichil plus pertinet ad camerarium. Et eciam concedo Theutonicis, quod c liberi sint ab hospitibus et peregrinis et dd advenis. Noveritis, quod Theuto- nicie liberi homines sunt. If Quicunque advena vel hospes de quacunque terra veniens cum Theotunicis voluerit manere in civitate, legem et consuetudinem Theotunicorum habeat. Furtum si ad Theutonicum est, debet excipi presente iudice Theutonicorum. Si fur Theutonicus est, tunc princeps eum iudicabit. Si fur in nocte capitur, suspenditur. Si in die capitur, excoriatur in publico et civitatem abiurabit; postea si capitur, suspenditur. Quidquid faciunt Theutonici, non capiuntur, nec in carcerem ponuntur, si habuerint fideiussores vel domum propriam. In qua- cunque re culpabiles erunt vel rei Theutonici, nichil dampni vel verecundie pa- cianturss eorum pueri et uxores. Si per vicos Theutonicorum aliquis ierithh in nocte et facem non habuerit, si ille occiditur,“ Theutonici suntkk inculpabiles. Si falsa vel fracta moneta" inventa fueritmm in cista Theutonici, reus est ille, cuius 15 est cista. Si vero in curia vel in domo inveniatur, an inculpabilis est, cuius domus est vel curia, propter iniquos et malignos, oo qui talia solent proicere in domos vel in curias. Si furtivus equuspp apud Theutonicum qq fuerit recognitus, ille, qui equum cognoscit, ss prius iurabit rem amisisse" furtive; postea Theutonicus iurabit, stans in circulo facto cum gladio in terra, se non furatum“ essev equum vel rem illam, sed emisse, et sexx non cognoscere illum venditorem vel domum eius. Nusquam iurare debent Theutonici nisi ante ecclesiam sancti Petri, nisi principis sit mandatum. W Si taberna occulta� fuerit in domo Theutonici inventa, ipse dominus domus capiatur, presente iudice Theutonicorum vel eius nunccio, et nullus alter. 25 291. Fridericus I, imperator Romanorum, terminos inter Bohemiam et Austriam in curia Egrensi constitutos publicat. Magdeburgae 1179 iul. 1. 30 Apographum saec. XIII exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aul. Vindobonensis num. 543 fol. 211 —212 (C) et num. 2733 fol. 9—10 (D). — Exemplar saec. XVIII in cod. ms. eiusdem bibliothecae num. 8341 fol. I ex C transscriptum est. Rauch, Rer. Austriac. script. II. pag. 205 (ex C). — (Hormayr) Archiv f. Gesch., Staaten- kunde, Litteratur u. Kunst XII (1829), pag. 631 (B). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 301, 35 40 290. cc) ,quod ipsi liberi homines' C. — dd) ,ac‘ C. — ee) ,Theutonici' om. C. — ff) ,homines liberi sint‘ C. — gs) ,paciuntur' C. —hh) ,iret B; in nocte ierit‘ C. —ii) ,moritur' C. — kk) „sunt om. B. — U) ,Si falsa moneta vel ferra B. — mm) ,fuerint B; „moneta fuerit in cista inventa“ C. — nn) ,inveniuntur B. — 00) hommines“ addit C. — Pp) ,equi' B. — qq) ,aput aliquem Theutunicum‘ C. — ") ,et ille‘ C. — ss) ,reco- gnoscit' C. — tt) ,iurabit prius se amisisse equum‘ C. — uu) ,furaturum' C. — vv) ,esse“ om. C. — xx) ,se‘ om. C. — yy) ,nisi principi sit iurandum‘ C. — z2) ,collecta‘ B.
1174—1178. — 1179 IUL. 1. NUM. 290, 291. 257 5 10 20 nunccium ad iudicem Theotunicorum et ipse iudex Theotunicorum iudicabit causam illam et ibi nichil plus pertinet ad camerarium. Et eciam concedo Theutonicis, quod c liberi sint ab hospitibus et peregrinis et dd advenis. Noveritis, quod Theuto- nicie liberi homines sunt. If Quicunque advena vel hospes de quacunque terra veniens cum Theotunicis voluerit manere in civitate, legem et consuetudinem Theotunicorum habeat. Furtum si ad Theutonicum est, debet excipi presente iudice Theutonicorum. Si fur Theutonicus est, tunc princeps eum iudicabit. Si fur in nocte capitur, suspenditur. Si in die capitur, excoriatur in publico et civitatem abiurabit; postea si capitur, suspenditur. Quidquid faciunt Theutonici, non capiuntur, nec in carcerem ponuntur, si habuerint fideiussores vel domum propriam. In qua- cunque re culpabiles erunt vel rei Theutonici, nichil dampni vel verecundie pa- cianturss eorum pueri et uxores. Si per vicos Theutonicorum aliquis ierithh in nocte et facem non habuerit, si ille occiditur,“ Theutonici suntkk inculpabiles. Si falsa vel fracta moneta" inventa fueritmm in cista Theutonici, reus est ille, cuius 15 est cista. Si vero in curia vel in domo inveniatur, an inculpabilis est, cuius domus est vel curia, propter iniquos et malignos, oo qui talia solent proicere in domos vel in curias. Si furtivus equuspp apud Theutonicum qq fuerit recognitus, ille, qui equum cognoscit, ss prius iurabit rem amisisse" furtive; postea Theutonicus iurabit, stans in circulo facto cum gladio in terra, se non furatum“ essev equum vel rem illam, sed emisse, et sexx non cognoscere illum venditorem vel domum eius. Nusquam iurare debent Theutonici nisi ante ecclesiam sancti Petri, nisi principis sit mandatum. W Si taberna occulta� fuerit in domo Theutonici inventa, ipse dominus domus capiatur, presente iudice Theutonicorum vel eius nunccio, et nullus alter. 25 291. Fridericus I, imperator Romanorum, terminos inter Bohemiam et Austriam in curia Egrensi constitutos publicat. Magdeburgae 1179 iul. 1. 30 Apographum saec. XIII exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aul. Vindobonensis num. 543 fol. 211 —212 (C) et num. 2733 fol. 9—10 (D). — Exemplar saec. XVIII in cod. ms. eiusdem bibliothecae num. 8341 fol. I ex C transscriptum est. Rauch, Rer. Austriac. script. II. pag. 205 (ex C). — (Hormayr) Archiv f. Gesch., Staaten- kunde, Litteratur u. Kunst XII (1829), pag. 631 (B). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 301, 35 40 290. cc) ,quod ipsi liberi homines' C. — dd) ,ac‘ C. — ee) ,Theutonici' om. C. — ff) ,homines liberi sint‘ C. — gs) ,paciuntur' C. —hh) ,iret B; in nocte ierit‘ C. —ii) ,moritur' C. — kk) „sunt om. B. — U) ,Si falsa moneta vel ferra B. — mm) ,fuerint B; „moneta fuerit in cista inventa“ C. — nn) ,inveniuntur B. — 00) hommines“ addit C. — Pp) ,equi' B. — qq) ,aput aliquem Theutunicum‘ C. — ") ,et ille‘ C. — ss) ,reco- gnoscit' C. — tt) ,iurabit prius se amisisse equum‘ C. — uu) ,furaturum' C. — vv) ,esse“ om. C. — xx) ,se‘ om. C. — yy) ,nisi principi sit iurandum‘ C. — z2) ,collecta‘ B.
Strana 258
258 NUM. 291. 1179 IUL. 1. num. 326. — Erben, Reg. I, pag. 163, num. 367 (extr.). = Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 30, num. 18. — Meiller, Reg. Babenberg. pag. 56, num. 8. — Gradl, Mon. Egrana I, pag. 28, num. 88 (reg.). — Stumpf, Reg. num. 4284. Limitis descriptionem diligentius explicat Meiller l. l. pag. 234, not. 256; Sedláček, Jak se měnily a ustálily meze Čech a Rakous Dolních, in: Výroční zpráva c. k. reálného gymn. v Táboře 1877, pag. 8 sq.; Hasenöhrl in Arch. ƒ. österr. Gesch. LXXXII, pag. 468 sq.; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaisz. V. pag. 909. — Testes, qui in diplomate adducuntur, ad finium constitutionem Egrae circiter medium mensem iunium factam referendos esse demonstrat Ficker, Beitrage zur Urkundenl. I, pag. 256. 5 In nomine sancte et individue trinitatis.“ Fridericus,b divina favente cle- 10 mentia Romanorum imperator et semper“ augustus. Ad imperatorie dignitatis" spectare dinoscitur vigilantiam eis, quee ad pacis et iusticie observationem con- ducunt, intendere et seditionum occasiones prudenti cautela precidere. Nihil' vero reperitur efficatius magnas8 lites suscitare, quam viros potentes sue potestatis et proprii dominii terminos ignorare vel ultra debitum extendere. Eapropter agitatam diu interh duces Boemie et Austrie" de suorum terminis ducatuum controversiam" dignum duximus tandem* amputare et' utrique ducatui iurisdictionis sue terminos certis limitibus assignare.m Evocatis igitur" ad nostre maiestatis presentiam eorun- dem ducatuum possessoribus, consanguineis nostris, Leupoldo° scilicet duce Austrie et Friderico« duce Boemie,' sic ex consilio principum imperii nostri in 20 curia nostra apud Egarams eosdem ducatus disterminavimus et institutis publice metis distinximus, ut hec distinctio prudentibus et maioribus utriusque terre tam- quam omnino congrua placeret, et eam uterque ducum assensu placido appro- baret ipsamque sibi et successoribus suis“ perpetua lege servandam reciperet, et ambo iuri, quod secundum ante actam" contentionem super hac* causay in alter- 25 utrum habere videbantur, spontanea et manifesta resignationez abdicarent. aa Ne super his ergo deinceps oriatur ambiguitas, ad firmam definite bb rei cognitionem ce et memoriam nomina et situs terminorum eorundem presenti paginedd fecimus annotari. ee In superiori itaque parte utriusque terre, Boemie scilicet et Austrie, If 15 291. a) ,amen addit D. — b) ,F' C, D. — c) ,imp. semper C, ,et semper om. B. — d) ,dingni- 30 tatis' D. — e) ,eos qui' C, D. — f) ,Nichil' D. — 8) ,magnos' C; ,mangnost D. — h) ,augnitam inter' D. — i) Austrie et Bohemie‘ C, D. — k) ,tandem duximus' C, D. — 1) ,ad‘ D. — m) ,assingnare‘ D. — n) ,ergo‘ B. — o) ,Livpoldo‘ C. — P) ,scil. om. C, D. — q) ,Fridrico' C; ,FR‘ D. — r) ,Bohemie' D. — s) ,Egeram‘ C; ,Egram‘ D. — t) iam‘ D. — u) ,suis succ. C, D. — v) ,sec. annotatam' B; ,sec. actam' D. — x) ,hanc‘ D. — y) ,causa‘ 35 om. D. — z) ,resingnacione‘ D. — aa) ,abducarent‘ C, D. — bb) ,definire‘ C; ,diffi- nire‘ D. — cc) ,congnicionem' D. — dd) ,presenti pagina‘ B; ,presencium pagine‘ D. — ce) ,communiri' C; ,communire‘ D. — ff) Austr. sc. et Boem. C; A. videlicet et Bohemie' D. 1) Controversiam hanc iam Soběslao II duce ortam esse, Gerlacus Milovicensis ad 40 ann. 1176 refert; v. Font. rer. Boh. II, pag. 470.
258 NUM. 291. 1179 IUL. 1. num. 326. — Erben, Reg. I, pag. 163, num. 367 (extr.). = Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 30, num. 18. — Meiller, Reg. Babenberg. pag. 56, num. 8. — Gradl, Mon. Egrana I, pag. 28, num. 88 (reg.). — Stumpf, Reg. num. 4284. Limitis descriptionem diligentius explicat Meiller l. l. pag. 234, not. 256; Sedláček, Jak se měnily a ustálily meze Čech a Rakous Dolních, in: Výroční zpráva c. k. reálného gymn. v Táboře 1877, pag. 8 sq.; Hasenöhrl in Arch. ƒ. österr. Gesch. LXXXII, pag. 468 sq.; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaisz. V. pag. 909. — Testes, qui in diplomate adducuntur, ad finium constitutionem Egrae circiter medium mensem iunium factam referendos esse demonstrat Ficker, Beitrage zur Urkundenl. I, pag. 256. 5 In nomine sancte et individue trinitatis.“ Fridericus,b divina favente cle- 10 mentia Romanorum imperator et semper“ augustus. Ad imperatorie dignitatis" spectare dinoscitur vigilantiam eis, quee ad pacis et iusticie observationem con- ducunt, intendere et seditionum occasiones prudenti cautela precidere. Nihil' vero reperitur efficatius magnas8 lites suscitare, quam viros potentes sue potestatis et proprii dominii terminos ignorare vel ultra debitum extendere. Eapropter agitatam diu interh duces Boemie et Austrie" de suorum terminis ducatuum controversiam" dignum duximus tandem* amputare et' utrique ducatui iurisdictionis sue terminos certis limitibus assignare.m Evocatis igitur" ad nostre maiestatis presentiam eorun- dem ducatuum possessoribus, consanguineis nostris, Leupoldo° scilicet duce Austrie et Friderico« duce Boemie,' sic ex consilio principum imperii nostri in 20 curia nostra apud Egarams eosdem ducatus disterminavimus et institutis publice metis distinximus, ut hec distinctio prudentibus et maioribus utriusque terre tam- quam omnino congrua placeret, et eam uterque ducum assensu placido appro- baret ipsamque sibi et successoribus suis“ perpetua lege servandam reciperet, et ambo iuri, quod secundum ante actam" contentionem super hac* causay in alter- 25 utrum habere videbantur, spontanea et manifesta resignationez abdicarent. aa Ne super his ergo deinceps oriatur ambiguitas, ad firmam definite bb rei cognitionem ce et memoriam nomina et situs terminorum eorundem presenti paginedd fecimus annotari. ee In superiori itaque parte utriusque terre, Boemie scilicet et Austrie, If 15 291. a) ,amen addit D. — b) ,F' C, D. — c) ,imp. semper C, ,et semper om. B. — d) ,dingni- 30 tatis' D. — e) ,eos qui' C, D. — f) ,Nichil' D. — 8) ,magnos' C; ,mangnost D. — h) ,augnitam inter' D. — i) Austrie et Bohemie‘ C, D. — k) ,tandem duximus' C, D. — 1) ,ad‘ D. — m) ,assingnare‘ D. — n) ,ergo‘ B. — o) ,Livpoldo‘ C. — P) ,scil. om. C, D. — q) ,Fridrico' C; ,FR‘ D. — r) ,Bohemie' D. — s) ,Egeram‘ C; ,Egram‘ D. — t) iam‘ D. — u) ,suis succ. C, D. — v) ,sec. annotatam' B; ,sec. actam' D. — x) ,hanc‘ D. — y) ,causa‘ 35 om. D. — z) ,resingnacione‘ D. — aa) ,abducarent‘ C, D. — bb) ,definire‘ C; ,diffi- nire‘ D. — cc) ,congnicionem' D. — dd) ,presenti pagina‘ B; ,presencium pagine‘ D. — ce) ,communiri' C; ,communire‘ D. — ff) Austr. sc. et Boem. C; A. videlicet et Bohemie' D. 1) Controversiam hanc iam Soběslao II duce ortam esse, Gerlacus Milovicensis ad 40 ann. 1176 refert; v. Font. rer. Boh. II, pag. 470.
Strana 259
1179 IUL. 1. NUM. 291. 259 terminus est mons, qui dicitur altus. Ab illo monte terminus dirigitur usque ad concursus duorum rivulorum, e8 quorum unus vocatur Schremelize3 alter Lunse- nize ;hh4 inde porrigitur usque in proximum vadum,“ quod est iuxta Segor.5 Ab illo vado recta estimationis linea terminus idem extenditur usqe ad ortum Gesticekk6 fluminis, ab ortu" vero eiusdem fluminis usque in Vrgrueb. mm7 Hanc igiturnn predictorum ducatuum disterminationem auctoritate imperiali confirmamus et omni deinceps evo ratam haberi statuimus, precipientes sub pena imperialis o gracie, ut nullius umquam presumptione violetur; et si quis eampp infringere attempta- verit, a centum libras auri, medietatem fisco" regio, et ss medietatem iniuriam passo conponat, irrita tamen ipsius presumptione. In cuius rei argumentum“ presens privilegium iussimus conscribi et maiestatis nostre sigillo roborari, anno- tatis testibus, qui huic interfuerunt ordinationi. Qui sunt: Chvno “u Ratisponensis episcopus, Diepoldus v marchio de Vohenburch,* Fridericusw et frater eius Heinricus" burggravii Ratisponenses,“ Conradus comes de Bilstein, Otto minor palatinus de Vitelinesbach,b Rudolphus comes de Phullendorf, Cunradus burg- gravius de Nuernberch, Otto de Lengenbach, Diepoldus comes de Lechsegmund, Cunradus de Bokesberch, Rupertus de Durna, Heinricus de Altendorf et frater eius Fridericus, Diepoldus de Luzzenberc, Otto de Ashein, Rudiger de Minndebach, Otto comes de Moravia, Bohut“ Boemus, Pillunc de Tudeliep et frater eius, 20 Primezla marggravius de Moravia,' Albertus Frozenei, Udalricus de Sizengou“ et alii quam plures. 5 10 15 25 291. 88) ,rigulorum‘ D. — hh) ,Schremehs alte (!) Limzeins‘ D. — i) ,vadium' C. — kk) ,Postice‘ B. — U) ,cetu‘ C, D. — mm) ,Urgruch‘ B. — nn) ,ergo‘ B. — 00) ,in- perialis' D. — Pp) ,ut si quis eum‘ D. — qq) ,attentaverit... B, sed nihil hic deest. — “) ,et fisco‘ C. — ss) ,et‘ om. C, D. — tt) ,augmentum‘ C, D. — uu) ,Cuno' B; ,Chveno‘ D. — vv) ,Dyepoldus‘ D. — xx) ,Vohenburc‘ B. — vy) Fridricus' C, D. — z2) ,Heinricus om. C, D. — a) ,Ratisponenses — Sizengou‘ om. C, D. — b) ,Vitelmes- bach‘ B. — c) ,Ruhut' B. 30 35 40 1) Fortasse Lagerberg mons prope vicum Hohenberg (a Weitra, boh. Vitoraz, versus septentrionem). Sedláček l. l. montem hunc apud Pucheř, germ. Buchers, in distr. pol. Kaplice quaerendum esse putat. — 3) Skřemelice, hodie Braunaubach, rivus, qui apud Gmünd in fluvium Lužnice influit. Hasenöhrl l. l. rivum Schwarzbach (Černá stoka) hic dici minus recte putat. — *) Lužnice, germ. Lainsitz. — 5) Utrum nomen hoc Zuggers (boh. Krabonoše) prope Gmünd, an Suchdol (germ. Suchenthal) in distr. pol. Třeboň (germ. Wittingau) interpretari liceat, integrum relinquit Meiller. Suchdol hic intelli- gendum esse putat Hasenöhrl. — 5) Hostice, Kastanitzerbach, alias Reisbach, rivus, qui prope Suchdol in Lužnice influit. In limitis descriptione apud Enenkel (v. Rauch, Script. I, pag. 246) idem rivus Gostenicz vocatur. De rivo hoc cf. etiam Domečka, Osídlení krajiny Jindřicho-Hradecké, pag. 45, not. 56. — 7) Ubi locus hic, qui apud Enenkel l. l. Ober-Grub nominatur, quaerendus sit, incertum restat. Meiller l. l. vicum Auern prope Nová Bystřice (Neubistritz) hic dici putat. Wolfsloch, ab ortu Hostice rivi versus orientem situm, hic intelligendum esse interpretatur Domečka l. l. pag. 46. — 5) Cf. Bretholtz, Gesch. Mähr. I, pag. 339, not. 1.
1179 IUL. 1. NUM. 291. 259 terminus est mons, qui dicitur altus. Ab illo monte terminus dirigitur usque ad concursus duorum rivulorum, e8 quorum unus vocatur Schremelize3 alter Lunse- nize ;hh4 inde porrigitur usque in proximum vadum,“ quod est iuxta Segor.5 Ab illo vado recta estimationis linea terminus idem extenditur usqe ad ortum Gesticekk6 fluminis, ab ortu" vero eiusdem fluminis usque in Vrgrueb. mm7 Hanc igiturnn predictorum ducatuum disterminationem auctoritate imperiali confirmamus et omni deinceps evo ratam haberi statuimus, precipientes sub pena imperialis o gracie, ut nullius umquam presumptione violetur; et si quis eampp infringere attempta- verit, a centum libras auri, medietatem fisco" regio, et ss medietatem iniuriam passo conponat, irrita tamen ipsius presumptione. In cuius rei argumentum“ presens privilegium iussimus conscribi et maiestatis nostre sigillo roborari, anno- tatis testibus, qui huic interfuerunt ordinationi. Qui sunt: Chvno “u Ratisponensis episcopus, Diepoldus v marchio de Vohenburch,* Fridericusw et frater eius Heinricus" burggravii Ratisponenses,“ Conradus comes de Bilstein, Otto minor palatinus de Vitelinesbach,b Rudolphus comes de Phullendorf, Cunradus burg- gravius de Nuernberch, Otto de Lengenbach, Diepoldus comes de Lechsegmund, Cunradus de Bokesberch, Rupertus de Durna, Heinricus de Altendorf et frater eius Fridericus, Diepoldus de Luzzenberc, Otto de Ashein, Rudiger de Minndebach, Otto comes de Moravia, Bohut“ Boemus, Pillunc de Tudeliep et frater eius, 20 Primezla marggravius de Moravia,' Albertus Frozenei, Udalricus de Sizengou“ et alii quam plures. 5 10 15 25 291. 88) ,rigulorum‘ D. — hh) ,Schremehs alte (!) Limzeins‘ D. — i) ,vadium' C. — kk) ,Postice‘ B. — U) ,cetu‘ C, D. — mm) ,Urgruch‘ B. — nn) ,ergo‘ B. — 00) ,in- perialis' D. — Pp) ,ut si quis eum‘ D. — qq) ,attentaverit... B, sed nihil hic deest. — “) ,et fisco‘ C. — ss) ,et‘ om. C, D. — tt) ,augmentum‘ C, D. — uu) ,Cuno' B; ,Chveno‘ D. — vv) ,Dyepoldus‘ D. — xx) ,Vohenburc‘ B. — vy) Fridricus' C, D. — z2) ,Heinricus om. C, D. — a) ,Ratisponenses — Sizengou‘ om. C, D. — b) ,Vitelmes- bach‘ B. — c) ,Ruhut' B. 30 35 40 1) Fortasse Lagerberg mons prope vicum Hohenberg (a Weitra, boh. Vitoraz, versus septentrionem). Sedláček l. l. montem hunc apud Pucheř, germ. Buchers, in distr. pol. Kaplice quaerendum esse putat. — 3) Skřemelice, hodie Braunaubach, rivus, qui apud Gmünd in fluvium Lužnice influit. Hasenöhrl l. l. rivum Schwarzbach (Černá stoka) hic dici minus recte putat. — *) Lužnice, germ. Lainsitz. — 5) Utrum nomen hoc Zuggers (boh. Krabonoše) prope Gmünd, an Suchdol (germ. Suchenthal) in distr. pol. Třeboň (germ. Wittingau) interpretari liceat, integrum relinquit Meiller. Suchdol hic intelli- gendum esse putat Hasenöhrl. — 5) Hostice, Kastanitzerbach, alias Reisbach, rivus, qui prope Suchdol in Lužnice influit. In limitis descriptione apud Enenkel (v. Rauch, Script. I, pag. 246) idem rivus Gostenicz vocatur. De rivo hoc cf. etiam Domečka, Osídlení krajiny Jindřicho-Hradecké, pag. 45, not. 56. — 7) Ubi locus hic, qui apud Enenkel l. l. Ober-Grub nominatur, quaerendus sit, incertum restat. Meiller l. l. vicum Auern prope Nová Bystřice (Neubistritz) hic dici putat. Wolfsloch, ab ortu Hostice rivi versus orientem situm, hic intelligendum esse interpretatur Domečka l. l. pag. 46. — 5) Cf. Bretholtz, Gesch. Mähr. I, pag. 339, not. 1.
Strana 260
260 NUM. 291, 292. 1179 IUL. 1. — 1180. Signumd domini Friderici, Romanorum imperatoris invictissimi." Ego Gotfridus, cancellarius, vice Christiani, Moguntinensise archiepiscopi et totius Germanie archicancellarii, recognovi. Acta sunt hec anno dominice incarnationis MCLXXVIIII, f indictione XII apud Egram, regnantes domino Friderico,h Romanorum imperatore gloriosissimo, anno regni eiusdem XXVIII,k imperii autem XXV, datum! in civitate Magdeburchm in" kalendis iulii mensis, feliciter° amen.P 5 292. Fridericus, dux Bohemiae, villae Mohelnice pro villa ,Micalne“ commuta- tionem cum Johanne IV, episcopo Olomucensi, quondam factam conprobat idemque 10 villae Olšany commutationem, quam pro filii Vratislai animae salute obtulerat, cum Zbraslai militis circuitu ratam facit; Soběslaum ducem, patruum suum, villam Brunovice Detlebo episcopo dono dedisse confirmat. 1180 —. Apographum exstat in Libro privileg. eccl. Olomucensis saec. XIV in tabulario capituli 15 metropol. Olomuc. E I 27, pars II. pag. 2, num. 2 (B) et in altero Libro privileg. eiusdem eccl. saec. XIV, qui in tabulario archiepiscopali Cremsirii asservatur, fol. F HIv, num. 53 (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 303, num. 327 (ex C) = Erben, Reg. I, pag. 165, num. 371. — V. et. Lechner in Zeitschr. d. Ver. f. Gesch. Mährens u. Schles. II (1898) pag. 132. Diplomatis oratio nullas plane stili offert proprietates, quae etiam in aliis eiusdem ducis 20 diplomatibus recurrant, indeque argumentum eius ab ecclesiae, ad quam spectat, scriptore quodam artis dictandi perito verbis contextum esse verisimile est. In diplomatis exordio conficiendo scriba Henrici Il episcopi litteras de capituli novae ecclesiae cathedralis fundatione circiter ann. 1131 datas (v. num. 116) adhibuit. Ina nomine sancte et individue trinitatis. Notum sit cunctis fidelibus Christi, tam moderni 25 temporis quam futuri, quod ego Fridericus, divina largiente clemencia dux Boemie' existens, remissionem peccatorum assequi cupiens et in libro vite celestis asscribi devote super omnia desiderans, ab ineunte etate decorem domus dei dilexi, et ne in conspectu eius, de cuius plenitudine omnes accepimus, vacuus apparerem, desiderium semper habui, ut ecclesia dei bona, non solum que nostro tempore deo opitulante iuste acquisivit, verum eciam que 30 predecessores nostri quibuscumque ecclesiis seu in patrimoniis seu in facultatibus ob remedium animarum suarum contulerunt, volumus ut absque omni impedi- mento rata fore habeantur. Hoc itaque notum vobis facio, quod ego Fridericus, 291. d) Actum‘ B; �Signum—invictissimi‘ om. C, D. — e) ,Maguntine‘ C; Maguntinen D. — 1) ,millesimo centesimo septuagesimo nono‘ B. — 8) ,indictione —regnante‘ om. B; 35 ,rengnante‘ D. — h) ,Fridrico' D. — i) ,anni rengni‘ D. — k) ,vigesimo octavo‘ B. — 1) ,Et datum' B. — m) ,Magdeburg' B; Maidburch' D. — n) ,in om. D. — o) febr‘ D. — P) ,amen‘ om. D. a) In C lemma „Datum super Mohelnicz' rubro colore scr. praefigitur. — b) Boe- morum' B. 292. 40
260 NUM. 291, 292. 1179 IUL. 1. — 1180. Signumd domini Friderici, Romanorum imperatoris invictissimi." Ego Gotfridus, cancellarius, vice Christiani, Moguntinensise archiepiscopi et totius Germanie archicancellarii, recognovi. Acta sunt hec anno dominice incarnationis MCLXXVIIII, f indictione XII apud Egram, regnantes domino Friderico,h Romanorum imperatore gloriosissimo, anno regni eiusdem XXVIII,k imperii autem XXV, datum! in civitate Magdeburchm in" kalendis iulii mensis, feliciter° amen.P 5 292. Fridericus, dux Bohemiae, villae Mohelnice pro villa ,Micalne“ commuta- tionem cum Johanne IV, episcopo Olomucensi, quondam factam conprobat idemque 10 villae Olšany commutationem, quam pro filii Vratislai animae salute obtulerat, cum Zbraslai militis circuitu ratam facit; Soběslaum ducem, patruum suum, villam Brunovice Detlebo episcopo dono dedisse confirmat. 1180 —. Apographum exstat in Libro privileg. eccl. Olomucensis saec. XIV in tabulario capituli 15 metropol. Olomuc. E I 27, pars II. pag. 2, num. 2 (B) et in altero Libro privileg. eiusdem eccl. saec. XIV, qui in tabulario archiepiscopali Cremsirii asservatur, fol. F HIv, num. 53 (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 303, num. 327 (ex C) = Erben, Reg. I, pag. 165, num. 371. — V. et. Lechner in Zeitschr. d. Ver. f. Gesch. Mährens u. Schles. II (1898) pag. 132. Diplomatis oratio nullas plane stili offert proprietates, quae etiam in aliis eiusdem ducis 20 diplomatibus recurrant, indeque argumentum eius ab ecclesiae, ad quam spectat, scriptore quodam artis dictandi perito verbis contextum esse verisimile est. In diplomatis exordio conficiendo scriba Henrici Il episcopi litteras de capituli novae ecclesiae cathedralis fundatione circiter ann. 1131 datas (v. num. 116) adhibuit. Ina nomine sancte et individue trinitatis. Notum sit cunctis fidelibus Christi, tam moderni 25 temporis quam futuri, quod ego Fridericus, divina largiente clemencia dux Boemie' existens, remissionem peccatorum assequi cupiens et in libro vite celestis asscribi devote super omnia desiderans, ab ineunte etate decorem domus dei dilexi, et ne in conspectu eius, de cuius plenitudine omnes accepimus, vacuus apparerem, desiderium semper habui, ut ecclesia dei bona, non solum que nostro tempore deo opitulante iuste acquisivit, verum eciam que 30 predecessores nostri quibuscumque ecclesiis seu in patrimoniis seu in facultatibus ob remedium animarum suarum contulerunt, volumus ut absque omni impedi- mento rata fore habeantur. Hoc itaque notum vobis facio, quod ego Fridericus, 291. d) Actum‘ B; �Signum—invictissimi‘ om. C, D. — e) ,Maguntine‘ C; Maguntinen D. — 1) ,millesimo centesimo septuagesimo nono‘ B. — 8) ,indictione —regnante‘ om. B; 35 ,rengnante‘ D. — h) ,Fridrico' D. — i) ,anni rengni‘ D. — k) ,vigesimo octavo‘ B. — 1) ,Et datum' B. — m) ,Magdeburg' B; Maidburch' D. — n) ,in om. D. — o) febr‘ D. — P) ,amen‘ om. D. a) In C lemma „Datum super Mohelnicz' rubro colore scr. praefigitur. — b) Boe- morum' B. 292. 40
Strana 261
1180. NUM. 292. 261 5 10 20 25 dux Morauie existens, causa pacis, domino Johanne1 rogante, feci concambium de villa Mogylniczec2 et pro eadem villa aliam villam nomine Micalnes in ius meum cum duobus aratris et ceteris bonis obtinui.“* Itaque nunc existens dux tam Boemie quam Morauie, hoc privilegium scribi precepi, ut firmum hoc factum apud omnes christianos habeatur et custodiatur. Deinde pro remedio anime filii mei Wratizlai," cuius deus animam habeat, ego Fridericus et uxor mea domina Elizabete villam adiacentem contulimus, nomine Olsane," deo et sancto Wen- cezlao! in manus domini episcopi Detlebi, et quicquid ibidem terre fuit ad ali- quod castrum pertinens, omnia eidem ecclesie contulimus. Dominus autem episcopus consilio nobiscum habito, causa pacis et quietis de eadem villa Olsane fecit concambium cum quodam milite nomine Zbrazlao filio Wocconiss pro cir- cuitu, qui attinebat eidem" ville Mohelnicz. Patruus vero meus Z.15 ibidem villam quandam nomine Brunowiczs deo et sancto Wencezlaof in manus domini epi- scopi Detlebi ob remissionem peccatorum suorum animarum suarum contulit. 15 Volumus igitur, ut hec omnia, que prescripsimus, firma et inconvulsa per- maneant.* Quicumque ergo hoc factum violare temptaverit, ex precepto nostro domino episcopo Detlebo iniungimus, ut hec inbanniat et violatorem facti huius sathane et angelis eius tradat. Hii sunt autem testes, in quorum presencia hec facta sunt: Grabissa camerarius, Zlaiborius" dapifer, Protiwam agaso, Hroznata" pincerna, Vitizlaus,° Pribizlaus,P Bogussa, Bolezlaus,q Johannes iudex, Eppa, Chochanus, Welizlaus, Hermannus, Wocco,' Dirizlaus,‘ Russa,“ Zawissa," Bu- dywoi,* Beneda, Vlricus, Henricus, Nacerad, Martinus, Petrus, Kralo,y Zuda, Yrud,2 Gerprechtus, aa Cazlaus, Hrosnata, bb Cach, Grabca,“ Boztech, Pomnenus, Mistizlaus,ad Onso camerarius, Cstata, ee Martinus, Milata, If Certa, Dobremil, gs Boguta, Andreas, Zbrazlaus, Cazlaus, Dirislaus, hh Radozlaus,“ Swar, kk Bogussa, Matheus, Zlawa, Mladota, Boza, Zbrazlaus," Bohuzlaus,mm Albrich, Boguchwal, Milozlaus,an Zedlek,° Sulizlaus. PP Hec facta sunt anno dominice incar- nacionis millesimo centesimo octogesimo, o epacta XX,7 indictione XIII. 30 35 40 292. c) ,Mogilicze' B. — c*),obtinui om. B, C; addidit Boczek. — d) ,Wratislai'B. — e), Elisa- beth' B. — f) ,Wenceslao‘ B. — 8) ,Wockonis' B. — h),eidem‘ bis scr. C. — i) ,S.'B.— j) ita B, C. — k) ,pmane'e‘ B, C. — 1) ,Zlayborius' B. — m) ,Protywa‘ B. — n) Hroz- lata' B. — o) ,Vytislaus' B. — P) ,Prsibislaus' B. — q) ,Boleslaus‘ B. — 7) ,Welislaus‘ B.— s) ,Wocko‘ B. — t),Dirislaus' B. — u),Rossa' B. — v) ,Zavischa‘ B. — x) ,Budiwoy' B. — y) ,Cralo“ B. — z) ,Yrob‘ B. — aa) ,Yerprechtus‘ B. — bb) ,Hroslata‘ B. — cc) ,Gra- bata' B. — dd) Mistislaus' B. — ce) ,Estata C. — ff) ,Mylata‘ B. — g8) ,Dobremyl' B. — hh) „Dyrislaus' C. — ii) ,Radoslaus‘ B. — kk) ,Zwar‘ B. — U) ,Zbraslaus‘ B. — mm) ,Bohuslaus' B. — nn) »Myloslaus‘ B. — 00) ,Zedlec‘ B. — pp) ,Zulizlaus' B. — qq) ,octuagesimo' B. 1) IV. 1157—1172 apr. 1. — 2) Mohelnice, germ. Müglitz, distr. pol. Zábřeh (Hohen- stadt). — 3) Fortasse Mikalka, Neuhof prope Usov (Aussee) hic dici putat Dudík, Mährens allg. Gesch. III, pag. 405. — 3 Olšany, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). — 5) Soběslaus II. — 3) Iam non exstat. — 7) Recte XXII.
1180. NUM. 292. 261 5 10 20 25 dux Morauie existens, causa pacis, domino Johanne1 rogante, feci concambium de villa Mogylniczec2 et pro eadem villa aliam villam nomine Micalnes in ius meum cum duobus aratris et ceteris bonis obtinui.“* Itaque nunc existens dux tam Boemie quam Morauie, hoc privilegium scribi precepi, ut firmum hoc factum apud omnes christianos habeatur et custodiatur. Deinde pro remedio anime filii mei Wratizlai," cuius deus animam habeat, ego Fridericus et uxor mea domina Elizabete villam adiacentem contulimus, nomine Olsane," deo et sancto Wen- cezlao! in manus domini episcopi Detlebi, et quicquid ibidem terre fuit ad ali- quod castrum pertinens, omnia eidem ecclesie contulimus. Dominus autem episcopus consilio nobiscum habito, causa pacis et quietis de eadem villa Olsane fecit concambium cum quodam milite nomine Zbrazlao filio Wocconiss pro cir- cuitu, qui attinebat eidem" ville Mohelnicz. Patruus vero meus Z.15 ibidem villam quandam nomine Brunowiczs deo et sancto Wencezlaof in manus domini epi- scopi Detlebi ob remissionem peccatorum suorum animarum suarum contulit. 15 Volumus igitur, ut hec omnia, que prescripsimus, firma et inconvulsa per- maneant.* Quicumque ergo hoc factum violare temptaverit, ex precepto nostro domino episcopo Detlebo iniungimus, ut hec inbanniat et violatorem facti huius sathane et angelis eius tradat. Hii sunt autem testes, in quorum presencia hec facta sunt: Grabissa camerarius, Zlaiborius" dapifer, Protiwam agaso, Hroznata" pincerna, Vitizlaus,° Pribizlaus,P Bogussa, Bolezlaus,q Johannes iudex, Eppa, Chochanus, Welizlaus, Hermannus, Wocco,' Dirizlaus,‘ Russa,“ Zawissa," Bu- dywoi,* Beneda, Vlricus, Henricus, Nacerad, Martinus, Petrus, Kralo,y Zuda, Yrud,2 Gerprechtus, aa Cazlaus, Hrosnata, bb Cach, Grabca,“ Boztech, Pomnenus, Mistizlaus,ad Onso camerarius, Cstata, ee Martinus, Milata, If Certa, Dobremil, gs Boguta, Andreas, Zbrazlaus, Cazlaus, Dirislaus, hh Radozlaus,“ Swar, kk Bogussa, Matheus, Zlawa, Mladota, Boza, Zbrazlaus," Bohuzlaus,mm Albrich, Boguchwal, Milozlaus,an Zedlek,° Sulizlaus. PP Hec facta sunt anno dominice incar- nacionis millesimo centesimo octogesimo, o epacta XX,7 indictione XIII. 30 35 40 292. c) ,Mogilicze' B. — c*),obtinui om. B, C; addidit Boczek. — d) ,Wratislai'B. — e), Elisa- beth' B. — f) ,Wenceslao‘ B. — 8) ,Wockonis' B. — h),eidem‘ bis scr. C. — i) ,S.'B.— j) ita B, C. — k) ,pmane'e‘ B, C. — 1) ,Zlayborius' B. — m) ,Protywa‘ B. — n) Hroz- lata' B. — o) ,Vytislaus' B. — P) ,Prsibislaus' B. — q) ,Boleslaus‘ B. — 7) ,Welislaus‘ B.— s) ,Wocko‘ B. — t),Dirislaus' B. — u),Rossa' B. — v) ,Zavischa‘ B. — x) ,Budiwoy' B. — y) ,Cralo“ B. — z) ,Yrob‘ B. — aa) ,Yerprechtus‘ B. — bb) ,Hroslata‘ B. — cc) ,Gra- bata' B. — dd) Mistislaus' B. — ce) ,Estata C. — ff) ,Mylata‘ B. — g8) ,Dobremyl' B. — hh) „Dyrislaus' C. — ii) ,Radoslaus‘ B. — kk) ,Zwar‘ B. — U) ,Zbraslaus‘ B. — mm) ,Bohuslaus' B. — nn) »Myloslaus‘ B. — 00) ,Zedlec‘ B. — pp) ,Zulizlaus' B. — qq) ,octuagesimo' B. 1) IV. 1157—1172 apr. 1. — 2) Mohelnice, germ. Müglitz, distr. pol. Zábřeh (Hohen- stadt). — 3) Fortasse Mikalka, Neuhof prope Usov (Aussee) hic dici putat Dudík, Mährens allg. Gesch. III, pag. 405. — 3 Olšany, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). — 5) Soběslaus II. — 3) Iam non exstat. — 7) Recte XXII.
Strana 262
262 NUM. 293, 294. 1181 MENSE IAN. — 1178—1181 NOV. 4. 293. Ercimbaldus, frater hospitalis Jerosolimitani et prior sancti Aegidii de Ve- netiis LXXII marcas auri et CC marcas argenti ad pondus Coloniense a Stephano Baroci, ecclesiae sancti Marci procuratore, acceptas testatur, praesente Bernardo, priore Bohemiae, qui etiam inter testes manu propria subscribitur: ,Ego Ber- nardus, prior Boemię subscripsi." 5 In Rivo alto 1181 mense ian. Instrumentum publicum manu Paterniani da Putheo tabellionis scriptum in tabulario notariorum Veneto asservatur. — Imaginem praebet Sickel, Monum. graphica, fasc. IX, tab. 5. 10 294. Fridericus, dux Bohemiae, ecclesiae Olomucensi donationem tributi ,cho- mutne“ in fluvio Olšava a Soběslao I, duce Bohemiae, factam et a Soběslao II duce confirmatam denuo comprobat, eique villam Uhřičice et circuitum Dobretin confirmat. [1178—1181 nov. 4.] 15 Apographum memoriae huius exstat in Libro privilegiorum eccl. Olomuc. saec. XIV in tabulario capituli metropol. Olomuc. E I 27, pars I, fol. 19v—20, num. 19; pars II. pag. 153 (B). Aliud exemplar praebet alter Liber privil. eiusdem eccl., qui in tabulario archiepiscopali Cremsirii asservatur, fol. D VI, num. 26 (C). 20 Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 304, num. 328 (ex apogr. in analectis Friebekii). = Erben, Reg. I, pag. 164, num. 370. Scriptum hoc non nisi simplex est relatio, quae sine ulla iuris auctoritate id tantum agebat, ut donationes ecclesiae factas in animum revocaret. In qua relatione conscribenda auctor memoriam de Soběslai II confirmatione (vid. num. 289) adhibuit, cuius primam 25 partem ad verbum descripsit. Notum facimus cunctis fidelibus, tam presentibus quam futuris in Christo pie viventibus, quod elemosinam, quam magnus dux Sobezlaus,a scilicet chomutne in Olzawa,b1 Sdycone episcopo affir- mante et anathematizante,c sancte Olomucensi ecclesie contulerat, quam eciam per iniqua consilia inpii et iniusti ab ea abstraxerant, hanc filius eius gloriosus dux Zobezlaus,d paterni thronie successor, 30 eidem ecclesie, fratribus pro iniuria sibi illata conquerentibus, plurimisque tam Boemis quam Morauis baronibus assidentibus iuste restituit; quod denique formate sue privilegio confirmavit et universis per fora terre hoc notificare precepit. Postea vero non longo temporis intervallo dux Fridericus tam Boemie quam Morauie ducatum obtinuit/ et dum supradicta, videlicet chomutne, Vhriczicz,g2 circuitum Dobretyns ab antecessoribus suis 35 294. a) �Sobeslaus' B; ,dux S. magnus' C. — b) ,Ozlawa‘ C; ,Oslaua‘ B. — c) ,anathemati- sante‘ B. — d) ,Sobislaus‘ B. — e) ,troni‘ B. — f) ,optinuit' B. — 8) Vhricschicz' B. 1) Olšava fl. ex sinistra ripa fluminis Morava (March). — 2) Uhřičice, distr. pol. Přerov (Prerau).
262 NUM. 293, 294. 1181 MENSE IAN. — 1178—1181 NOV. 4. 293. Ercimbaldus, frater hospitalis Jerosolimitani et prior sancti Aegidii de Ve- netiis LXXII marcas auri et CC marcas argenti ad pondus Coloniense a Stephano Baroci, ecclesiae sancti Marci procuratore, acceptas testatur, praesente Bernardo, priore Bohemiae, qui etiam inter testes manu propria subscribitur: ,Ego Ber- nardus, prior Boemię subscripsi." 5 In Rivo alto 1181 mense ian. Instrumentum publicum manu Paterniani da Putheo tabellionis scriptum in tabulario notariorum Veneto asservatur. — Imaginem praebet Sickel, Monum. graphica, fasc. IX, tab. 5. 10 294. Fridericus, dux Bohemiae, ecclesiae Olomucensi donationem tributi ,cho- mutne“ in fluvio Olšava a Soběslao I, duce Bohemiae, factam et a Soběslao II duce confirmatam denuo comprobat, eique villam Uhřičice et circuitum Dobretin confirmat. [1178—1181 nov. 4.] 15 Apographum memoriae huius exstat in Libro privilegiorum eccl. Olomuc. saec. XIV in tabulario capituli metropol. Olomuc. E I 27, pars I, fol. 19v—20, num. 19; pars II. pag. 153 (B). Aliud exemplar praebet alter Liber privil. eiusdem eccl., qui in tabulario archiepiscopali Cremsirii asservatur, fol. D VI, num. 26 (C). 20 Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 304, num. 328 (ex apogr. in analectis Friebekii). = Erben, Reg. I, pag. 164, num. 370. Scriptum hoc non nisi simplex est relatio, quae sine ulla iuris auctoritate id tantum agebat, ut donationes ecclesiae factas in animum revocaret. In qua relatione conscribenda auctor memoriam de Soběslai II confirmatione (vid. num. 289) adhibuit, cuius primam 25 partem ad verbum descripsit. Notum facimus cunctis fidelibus, tam presentibus quam futuris in Christo pie viventibus, quod elemosinam, quam magnus dux Sobezlaus,a scilicet chomutne in Olzawa,b1 Sdycone episcopo affir- mante et anathematizante,c sancte Olomucensi ecclesie contulerat, quam eciam per iniqua consilia inpii et iniusti ab ea abstraxerant, hanc filius eius gloriosus dux Zobezlaus,d paterni thronie successor, 30 eidem ecclesie, fratribus pro iniuria sibi illata conquerentibus, plurimisque tam Boemis quam Morauis baronibus assidentibus iuste restituit; quod denique formate sue privilegio confirmavit et universis per fora terre hoc notificare precepit. Postea vero non longo temporis intervallo dux Fridericus tam Boemie quam Morauie ducatum obtinuit/ et dum supradicta, videlicet chomutne, Vhriczicz,g2 circuitum Dobretyns ab antecessoribus suis 35 294. a) �Sobeslaus' B; ,dux S. magnus' C. — b) ,Ozlawa‘ C; ,Oslaua‘ B. — c) ,anathemati- sante‘ B. — d) ,Sobislaus‘ B. — e) ,troni‘ B. — f) ,optinuit' B. — 8) Vhricschicz' B. 1) Olšava fl. ex sinistra ripa fluminis Morava (March). — 2) Uhřičice, distr. pol. Přerov (Prerau).
Strana 263
1178—1181 NOV. 4. — 1181. NUM. 294, 295. 263 ecclesie mancipata cognovit, assensum benignum prebuit sigilloque suo privi- legium insignivit. Presul autem Detlebus, principe presente terreque nobilibus, talem anathematis subintulit sentenciam: si quis supradictorum violator extiterit, cum Dathan et Abiron gehenneh deputetur incendio amen. 5 295. Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Waldsassensi ambitum Mähring donat et circuitum, quem ei quondam pater suus Vladislaus rex largitus est, confirmat. 1181 — 10 Apographum saec. XIV praebet Liber privilegiorum monast. Waldsassensis, qui in tabulario generali regni Bavariae Monacensi IKl. Waldsassen, Litteral. num. 17] asservatur, fol. 37v—38 (B). — Alterum apographum manu saec. XVIII in scheda chartae scriptum in eodem tabulario asservatur (C). — Aliud exemplar saec. XVIII exstat in manuscripto tabularii parochiae Waldsassensis, qui ,Acta Waldsassensiat inscribitur, pag. 106 (E). 15 20 Lünig, Teutsches Reichsarchiv XVIII, Spicil. eccl. pars III pag. 259. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 532 (ex autographo in tabulario monast. Teplensis quondam asservato, D). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 305, num. 329. = Erben, Reg. I, pag. 166, num. 373 (frgm.). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 30, num. 92 (fragm. ex E). — Mittheil. d. Alter- thumsver. zu Plauen 4 Jahresschr. III num. 2 (IIc). — Lang, Reg. Boica I, pag. 252. — Gradl in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XX, pag. 261 (reg.); cf. ibid. pag. 263, 264. — Dobenecker, Reg. Thuringiae II, pag. 117, num. 614. Diplomatis argumentum in monasterio ipso verbis contextum esse videtur. Invocationis formula dictaque ,terrena pro celestibus commutare‘ et ,cum de suis deus muneribus hono- ratur' dicendi modum, quem Vladislai regis privilegium anno 1159 eidem monasterio datum (v. num. 204) sequitur, in memoriam reducunt. 30 In" nomine sancte et individue trinitatis. Ego Fridericus, divina favente Cum omnium mundanorum affluentia et gloria clementiab Boemorum“ dux. pro sui mutabilitate et inconstantia nichil securitatis ac " perfecte beatitudinis suis amatoribus afferat, tutum atque solertia plenum estimamuse terrena pro celestibus, permanentia pro perituris commutare illucque per manus pauperum Christi trans- mittere fugientia, ubi semel acquisita non pereunt, sed fenore centuplici perpetuo possidenturs; reservatur enim census imposterum, cum de suis deus muneribus honoratur. Igitur quendam ambitum vgiezh boemice appellatum, teuthonice 25 294. h) „iehenne' B. 5) Hodie non exstat. 35 295. a) Praefigitur lemma rubro colore scriptum: �Privilegium sub domino Daniele abbate" B; „In — trinitatis' om. C. — b) ,clemencia‘ C, D, itaque etiam inferius ,c' pro ,t. — c) ,Bohemorum‘ D. — d) ,et C. — e) ,estimavimus' B, C. — f) ,foenore' C; ,tenore' B. — 8) ,pollicentur‘ B. — h) ,Ugicz‘ D. — i) ,theut.' om. B, C.
1178—1181 NOV. 4. — 1181. NUM. 294, 295. 263 ecclesie mancipata cognovit, assensum benignum prebuit sigilloque suo privi- legium insignivit. Presul autem Detlebus, principe presente terreque nobilibus, talem anathematis subintulit sentenciam: si quis supradictorum violator extiterit, cum Dathan et Abiron gehenneh deputetur incendio amen. 5 295. Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Waldsassensi ambitum Mähring donat et circuitum, quem ei quondam pater suus Vladislaus rex largitus est, confirmat. 1181 — 10 Apographum saec. XIV praebet Liber privilegiorum monast. Waldsassensis, qui in tabulario generali regni Bavariae Monacensi IKl. Waldsassen, Litteral. num. 17] asservatur, fol. 37v—38 (B). — Alterum apographum manu saec. XVIII in scheda chartae scriptum in eodem tabulario asservatur (C). — Aliud exemplar saec. XVIII exstat in manuscripto tabularii parochiae Waldsassensis, qui ,Acta Waldsassensiat inscribitur, pag. 106 (E). 15 20 Lünig, Teutsches Reichsarchiv XVIII, Spicil. eccl. pars III pag. 259. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 532 (ex autographo in tabulario monast. Teplensis quondam asservato, D). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 305, num. 329. = Erben, Reg. I, pag. 166, num. 373 (frgm.). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 30, num. 92 (fragm. ex E). — Mittheil. d. Alter- thumsver. zu Plauen 4 Jahresschr. III num. 2 (IIc). — Lang, Reg. Boica I, pag. 252. — Gradl in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XX, pag. 261 (reg.); cf. ibid. pag. 263, 264. — Dobenecker, Reg. Thuringiae II, pag. 117, num. 614. Diplomatis argumentum in monasterio ipso verbis contextum esse videtur. Invocationis formula dictaque ,terrena pro celestibus commutare‘ et ,cum de suis deus muneribus hono- ratur' dicendi modum, quem Vladislai regis privilegium anno 1159 eidem monasterio datum (v. num. 204) sequitur, in memoriam reducunt. 30 In" nomine sancte et individue trinitatis. Ego Fridericus, divina favente Cum omnium mundanorum affluentia et gloria clementiab Boemorum“ dux. pro sui mutabilitate et inconstantia nichil securitatis ac " perfecte beatitudinis suis amatoribus afferat, tutum atque solertia plenum estimamuse terrena pro celestibus, permanentia pro perituris commutare illucque per manus pauperum Christi trans- mittere fugientia, ubi semel acquisita non pereunt, sed fenore centuplici perpetuo possidenturs; reservatur enim census imposterum, cum de suis deus muneribus honoratur. Igitur quendam ambitum vgiezh boemice appellatum, teuthonice 25 294. h) „iehenne' B. 5) Hodie non exstat. 35 295. a) Praefigitur lemma rubro colore scriptum: �Privilegium sub domino Daniele abbate" B; „In — trinitatis' om. C. — b) ,clemencia‘ C, D, itaque etiam inferius ,c' pro ,t. — c) ,Bohemorum‘ D. — d) ,et C. — e) ,estimavimus' B, C. — f) ,foenore' C; ,tenore' B. — 8) ,pollicentur‘ B. — h) ,Ugicz‘ D. — i) ,theut.' om. B, C.
Strana 264
264 NUM. 295. 1181. nomine Meringej1 cum omnibus appendiciis suis, silvis, pratis, pascuis, molen- dinis, aquis, aquarum decursibus, cultis et incultis seu quibuslibet utilitatibus pro salute nostra nostreque comparisk atque pro redemptione animarum omnium parentum nostrorum, scitu atque assensu Boemorum, sicut consignatum est et terminis distinctum, perpetuo possidendum ecclesie Walthsassensi" tradimus. Insuper etiam quendam ambitum inter exteriorem Luboz2 et Znatas fluvium situm et a beate memorie patre nostro, tunc temporis duce, postea rege Wladizlao, eidem ecclesie libere donatum atque privilegio iam ante confirmatum,4 cuius partem quidam invasores iniuste usurpaverant, sed suam iniuriam recognoscentes male usurpata ei in pace reddiderunt, sicut suis terminis distinctus ac consignatus est, libera donatione conferimus et ut factum hoc ratum et inconcussum permaneat, sigilli nostri inpressionem confirmamus. Ut autem calumpniatoribus locus invasionis de cetero penitus auferatur" et domus dei in sua possessione non inquietetur, terminos huius ambitus, sicut pater noster eos prefixit, huic pagine articulari decernimus." Sunt autem hii: a fonte aque Znata3 usque dum rivus Dieffenbachp5 vocatus ei influit." Ex transverso a fonte eiusdem Znata usque in rivum Elstre“ nomine, per descensum eiusdem, donec minor Elstres" et rivus Ivvinbacht8 in eum cadit, per ascensum usque in fontem minoris Elstre, a fonte eiusdem usque in rivum exterioris“ Luboz, per eundem rivum inferius, usque dum rivus Tono- copv9 in eum cadit. Quicunque autem hanc nostram munificentiam intuitu celestis 20 patrie Christiw pauperibus collatam violenter invadere vel* opprimere presumpserit, se reum divine maiestatiy existerez noverit et a nostra pace acaa gratia omnium- que bb Boemorum funditus alienum. Huius rei testes sunt: Valentinus episcopus Pragensis, dominus“ Otto princeps Morauie, dominus dd Primuzle ee frater ducis, dominus dd Theobaldus filius patrui sui, Henricus If prepositus Wissegradensis, & 25 5 10 15 295. J) ,Meringe nomine' B, C. — k) ,conparis' B. — 1) ,Waltsassensi' B; ,Waldtsaxensi‘ D. — m) impressione'D. — n) ,aufferatur' C. — °) ,attitulari decrevimus' B. — P) ,Dieffin- bach‘ B. — q) ,ein-fluit' B. — r) ,Zn. veniens usque‘ D. — s) ,Estre‘ B. — t) ,Iuin- bach‘ E; ,Winbach‘ D; �Wymbach‘ C. — u) ,inferius‘ D. — v) ,Donocop‘ B. — w) ,Cristi‘ D. — x) ,et‘ D. — y) ,maiestatis' B—D. — z) ,existere‘ om. B—D. — 30 aa) ,et' D. — bb) ,omnique‘ C. — cc) ,dux dominus‘ D. — dd) ,dux‘ D. — ee) ,Pri- musle‘ D. — ff) ,Heinricus‘ B. — gg) ,Wissigrad.' B. 1) Mähring, oppidulum Bavariae a Waldsassen versus meridiem et orientem. — 1) Rivulus Liboc (germ. Leibitsch), qui in monte Hoher Stein apud Kirchberg ori- ginem habet et Lauterbach praeterfluit. — 5) Der Fleissenbach, rivus qui vicum 35 Fleissen ab Eger (Cheb) versus septemtrionem praeterfluit. — *) Vide num. 204 et 227. — 5) Der Tiefenbach rivulus apud Ebmeth (in distr. pol. Falknov, Falkenau) oriens, qui apud Muhlgrün in Fleissenbach influit. — 6) Die Elster, flumen a Schön- berg ad septemtrionem et occid. profluens. — 7) Der Schwarzbach, rivulus, qui ap. Adorf in fl. Elster influit. — 6) Der Eibenbach, rivulus, qui apud Eibenbrunn ori- 40 ginem habet et prope Erlbach in rivum Schwarzbach influit. — 9) Quo nomine rivus hic nunc vocatur, incertum restat.
264 NUM. 295. 1181. nomine Meringej1 cum omnibus appendiciis suis, silvis, pratis, pascuis, molen- dinis, aquis, aquarum decursibus, cultis et incultis seu quibuslibet utilitatibus pro salute nostra nostreque comparisk atque pro redemptione animarum omnium parentum nostrorum, scitu atque assensu Boemorum, sicut consignatum est et terminis distinctum, perpetuo possidendum ecclesie Walthsassensi" tradimus. Insuper etiam quendam ambitum inter exteriorem Luboz2 et Znatas fluvium situm et a beate memorie patre nostro, tunc temporis duce, postea rege Wladizlao, eidem ecclesie libere donatum atque privilegio iam ante confirmatum,4 cuius partem quidam invasores iniuste usurpaverant, sed suam iniuriam recognoscentes male usurpata ei in pace reddiderunt, sicut suis terminis distinctus ac consignatus est, libera donatione conferimus et ut factum hoc ratum et inconcussum permaneat, sigilli nostri inpressionem confirmamus. Ut autem calumpniatoribus locus invasionis de cetero penitus auferatur" et domus dei in sua possessione non inquietetur, terminos huius ambitus, sicut pater noster eos prefixit, huic pagine articulari decernimus." Sunt autem hii: a fonte aque Znata3 usque dum rivus Dieffenbachp5 vocatus ei influit." Ex transverso a fonte eiusdem Znata usque in rivum Elstre“ nomine, per descensum eiusdem, donec minor Elstres" et rivus Ivvinbacht8 in eum cadit, per ascensum usque in fontem minoris Elstre, a fonte eiusdem usque in rivum exterioris“ Luboz, per eundem rivum inferius, usque dum rivus Tono- copv9 in eum cadit. Quicunque autem hanc nostram munificentiam intuitu celestis 20 patrie Christiw pauperibus collatam violenter invadere vel* opprimere presumpserit, se reum divine maiestatiy existerez noverit et a nostra pace acaa gratia omnium- que bb Boemorum funditus alienum. Huius rei testes sunt: Valentinus episcopus Pragensis, dominus“ Otto princeps Morauie, dominus dd Primuzle ee frater ducis, dominus dd Theobaldus filius patrui sui, Henricus If prepositus Wissegradensis, & 25 5 10 15 295. J) ,Meringe nomine' B, C. — k) ,conparis' B. — 1) ,Waltsassensi' B; ,Waldtsaxensi‘ D. — m) impressione'D. — n) ,aufferatur' C. — °) ,attitulari decrevimus' B. — P) ,Dieffin- bach‘ B. — q) ,ein-fluit' B. — r) ,Zn. veniens usque‘ D. — s) ,Estre‘ B. — t) ,Iuin- bach‘ E; ,Winbach‘ D; �Wymbach‘ C. — u) ,inferius‘ D. — v) ,Donocop‘ B. — w) ,Cristi‘ D. — x) ,et‘ D. — y) ,maiestatis' B—D. — z) ,existere‘ om. B—D. — 30 aa) ,et' D. — bb) ,omnique‘ C. — cc) ,dux dominus‘ D. — dd) ,dux‘ D. — ee) ,Pri- musle‘ D. — ff) ,Heinricus‘ B. — gg) ,Wissigrad.' B. 1) Mähring, oppidulum Bavariae a Waldsassen versus meridiem et orientem. — 1) Rivulus Liboc (germ. Leibitsch), qui in monte Hoher Stein apud Kirchberg ori- ginem habet et Lauterbach praeterfluit. — 5) Der Fleissenbach, rivus qui vicum 35 Fleissen ab Eger (Cheb) versus septemtrionem praeterfluit. — *) Vide num. 204 et 227. — 5) Der Tiefenbach rivulus apud Ebmeth (in distr. pol. Falknov, Falkenau) oriens, qui apud Muhlgrün in Fleissenbach influit. — 6) Die Elster, flumen a Schön- berg ad septemtrionem et occid. profluens. — 7) Der Schwarzbach, rivulus, qui ap. Adorf in fl. Elster influit. — 6) Der Eibenbach, rivulus, qui apud Eibenbrunn ori- 40 ginem habet et prope Erlbach in rivum Schwarzbach influit. — 9) Quo nomine rivus hic nunc vocatur, incertum restat.
Strana 265
1181. — 1180—1182 MART. 25. NUM. 295, 296. 265 Martinus prepositus Pragensis, Florianus cancellarius, Grabissahh camerarius, Wocco,“ Widigo,kk Ratibor," Wlricusmm filius Drizizlai,nn Bogus o et alii quam Facta autem sunt hec anno incarnationis domini millesimo centesimo plures. octuagesimo primo, pp anno ducatus ducis Friderici quarto.qq 5 296. Céč, comes de Železnice, testatur se Meinero abbati monasterioque Plassensi villas suas Bykov et Vlčkov cum circuitu quodam, quem ipsi Fridericus dux donavit, vendidisse eaque pecunia praedium Sedlečko sibi comparavisse. 11180—1182 mart. 25.] 10 Autographum duplex in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asser- vatur (A. A). Erben, Reg. I. pag. 165, num. 372 (fragm.). — Scheinpflug in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. XII, pag. 59, num. 4 (reg.). 15 Utrumque autographum una eademque manu exaratum est, quae iam in nullo alio eiusdem monasterii diplomate in conspectum redit. — Erben l. l. litteras circiter a. 1181 confectas esse putat, Palacký ibid. pag. 624 ad a. 1180 reponendas esse minus recte censet. Sed hoc tantum certum restat litteras illius temporis spatio esse definiendas, quo Henricus praepositi Vissegradensis munere praeditus esset. Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris fidelibus, quod ego Cesca 20 comes de Zeleznice' villas meas Bilcow1 et Wilcecow‘2 et circuitum meum usque ad locum a me determinatum cum pratis, agris et aquis abbati Meynero de Plaz] et fratribus suis ibidem deo famulantibus d contradidi tum pro animę meę remedio tum pro pecunia ab eisdem fratribus mihi oblata. Eun dem autem circuitum gloriosus dux Fridericus primo ducatus sui anno servitii meid memor mihi contulit. De pecunia 25 vero a fratribus accepta predium quoddam nominę Zedlescos in usus meos com- paravi. Ut autem hęc pactionis meę ratio rata et inconvulsa habeatur, in capitulo Pra- gensi confirmari conplacuit presentibus et testibus Pragensis ecclesięe preposito 30 295. hh) �Grabis' B, C, E. — i) ,Wolto‘ C; om. D. — kk) ,Witko‘ D. — Ul) ,Rotibor' C. — mm) ,Vlricus' C, D. E. — nn) Chizzizlai' C, E; �Chzislai' D. — 00) ,Boguchwal' D. — PP) ,millesimo centesimo LXXXI' D: ,MCLXXXI' B. — qq) ,IIII' B; ,IV' D. 35 296. a) ,Caic' A', ubi,i' ex,e' eod. atramento corr. — b) ,Zeleznice‘ A’. — c) ,Wilzecow‘ A', ubi,z' in loco raso eod. atram. scr. est. — d) ,servientibus‘ A’. — d*) ,mei om. A. e) ,ęcclesię' A. — 1) Bykov, curia prope Obora in distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 3) Scheinpflug l. l. Vlkýš, germ. Wilkischen prope Touškov (Tuschkau), distr. pol. Střibro (Mies) hic dici putat. An sit Vlkov prope Blovice? — 3) Sedlečko prope Rokycany, distr. pol. Plzeň.
1181. — 1180—1182 MART. 25. NUM. 295, 296. 265 Martinus prepositus Pragensis, Florianus cancellarius, Grabissahh camerarius, Wocco,“ Widigo,kk Ratibor," Wlricusmm filius Drizizlai,nn Bogus o et alii quam Facta autem sunt hec anno incarnationis domini millesimo centesimo plures. octuagesimo primo, pp anno ducatus ducis Friderici quarto.qq 5 296. Céč, comes de Železnice, testatur se Meinero abbati monasterioque Plassensi villas suas Bykov et Vlčkov cum circuitu quodam, quem ipsi Fridericus dux donavit, vendidisse eaque pecunia praedium Sedlečko sibi comparavisse. 11180—1182 mart. 25.] 10 Autographum duplex in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asser- vatur (A. A). Erben, Reg. I. pag. 165, num. 372 (fragm.). — Scheinpflug in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. XII, pag. 59, num. 4 (reg.). 15 Utrumque autographum una eademque manu exaratum est, quae iam in nullo alio eiusdem monasterii diplomate in conspectum redit. — Erben l. l. litteras circiter a. 1181 confectas esse putat, Palacký ibid. pag. 624 ad a. 1180 reponendas esse minus recte censet. Sed hoc tantum certum restat litteras illius temporis spatio esse definiendas, quo Henricus praepositi Vissegradensis munere praeditus esset. Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris fidelibus, quod ego Cesca 20 comes de Zeleznice' villas meas Bilcow1 et Wilcecow‘2 et circuitum meum usque ad locum a me determinatum cum pratis, agris et aquis abbati Meynero de Plaz] et fratribus suis ibidem deo famulantibus d contradidi tum pro animę meę remedio tum pro pecunia ab eisdem fratribus mihi oblata. Eun dem autem circuitum gloriosus dux Fridericus primo ducatus sui anno servitii meid memor mihi contulit. De pecunia 25 vero a fratribus accepta predium quoddam nominę Zedlescos in usus meos com- paravi. Ut autem hęc pactionis meę ratio rata et inconvulsa habeatur, in capitulo Pra- gensi confirmari conplacuit presentibus et testibus Pragensis ecclesięe preposito 30 295. hh) �Grabis' B, C, E. — i) ,Wolto‘ C; om. D. — kk) ,Witko‘ D. — Ul) ,Rotibor' C. — mm) ,Vlricus' C, D. E. — nn) Chizzizlai' C, E; �Chzislai' D. — 00) ,Boguchwal' D. — PP) ,millesimo centesimo LXXXI' D: ,MCLXXXI' B. — qq) ,IIII' B; ,IV' D. 35 296. a) ,Caic' A', ubi,i' ex,e' eod. atramento corr. — b) ,Zeleznice‘ A’. — c) ,Wilzecow‘ A', ubi,z' in loco raso eod. atram. scr. est. — d) ,servientibus‘ A’. — d*) ,mei om. A. e) ,ęcclesię' A. — 1) Bykov, curia prope Obora in distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 3) Scheinpflug l. l. Vlkýš, germ. Wilkischen prope Touškov (Tuschkau), distr. pol. Střibro (Mies) hic dici putat. An sit Vlkov prope Blovice? — 3) Sedlečko prope Rokycany, distr. pol. Plzeň.
Strana 266
266 NUM. 296. 1180—1182 MART. 25. Martino et Paulo decano, et Wissegradensis ecclesię* preposito Henrico et Magno/ decano et ceteris utriusque ecclesie canonicis, videlicet Conone preposito, Floriano cancellario, Peregrino preposito, Alexandro magistro, Zlauone arcidiacono, [A] Zedeslaus arcidiaconus, Hermannus arci- diaconus, Bawor prepositus, Pribizlaus, Walcunus, Detthelebus,€ Boguzlaus, Mlaz, Milozlaus, Johannes, Wissemerus, Pomnenus, Anselmus, Gaulus, Georius, Alexander, Benec, Hualco, Lupoldus custos, Ozobeus custos, Radozta, Zla- wata, Alexius, Walun, Fridricus, Teode- ricus, Podiwa, Bartholomeus, Alexander, Imrammus, Johannęs, Purcardus, Mar- tinus, Rudolfus. Huius etiam vendi- tionis meę testes sunt: Bogusse cum fratribus Il Ratibor et Lutobor,' et cognato Dobromizl, Olricus filius Drizi- slav, Igenis filius Bozethe, Jan iudex, Protiva filius Conradi, Janic cum fratre Matheo, Detheleb filius Gumpoldi, " Lutuin cum filio Gogtpoldo, Winther£ filius Wilhardi, Stzybor filius Roperti, Gotsalac de Olesna, [A] Zedeslavo arcidiacono, Hermanno arci- diacono, Bauoro preposito, Pribizlavo arcidiacono, Walcuno, Detthelebo, Bo- guzlavo, Mlazo,* Milozlavo, Johannę, . Wissemero, Pomneno, Anselmo, Gaulo, Georio, Alexandro, Benco, Hvalco, Ozo- beo! custode, Lupoldo custode, Radozta, Zlawata,* Alexandro, Alexio, Waluno, Friderico, Theoderico, Podiwa, Bartho- lomeo, Ymrammo, Johanne, Purcardo, Martino, Rudolfo. Huius etiam vendi- tionis mee testes sunt: Bogusse cum fratribus II Ratibor et Lutobor et co- gnato Dobromizl, Olrico filio" Drizilay, Igenisse filio Bozethe, Jano iudice, Pro- tiwa filio Conradi, Janico cum fratre Matheo, Dethelebo filio Gumpoldi,” Lutuino? cum filio suo Gotpoldo, Win- thero filio Wilhardi, Stzyboro filio Ro- perti, Gotessalco de Olesna, Pozden, Milgozt cum filio suo Stephan,” Roznet,? Gagec custos silve, Rudolfus cum privigno' Hermanno et filio Rudolto, Berththol* de Leysin; sacerdotes: de Ledec^ Petrus, de Plaz5 Arnoldus. De Breza$ Radon cum filiis duobus, Berzon, Thechen, Stroyec, Goztic, Zutek, Radozta. Sremesna"? Seboy, Nelepec, Dobros, Bezded, Schepan," Chotey,* Quasone, Otroche," Tocek, Bratron, Cubata, Vtehc, 2 296. /) ,Magno' A, A'. — £) ,h' eodem atram. superscr. A. — ^) ,l' eodem atram. super- scr. A'. — i) ultima ,o'* in loco raso eod. atram. scr. A'. — k) ,l' eodem atram. superscr. A'. — !) dimidia parte literae ,', quae in fine lineae posita erat, abscissa, scriba eodem atramento aliam ,* superscripsit A. — m) filo“ A'. — n) ,p' ex ,b' eodem atramento corr., sed literae ,b' hasta in A' non est erasa. — ^) genuine Lutiuno', sed statim corr. A'. — P) ,Stephano' A'. — 4) ,Rosnet' A'. — r) genuine „Pugni“, sed corr. A. — s) ita A; ,Bertholt' A'. — 1) „un“ A'. — 4) „De Sremesna“ A'. — v) ,Schpan' A'. — x) ,Ghotec', ,h' eod. atram. superscr. A'. — ») ,Otroche' A'. — 2) ,Vteh' A'. *) Ledce, distr. pol. Pizeń. — *) Plasy, distr. pol. Kralovice. — *) Bříza Horní, germ. Ober-Bfis, distr. pol. Pizeń. — *) Třemošná, distr. pol. Plzeň. 10 15 20 30 35 40
266 NUM. 296. 1180—1182 MART. 25. Martino et Paulo decano, et Wissegradensis ecclesię* preposito Henrico et Magno/ decano et ceteris utriusque ecclesie canonicis, videlicet Conone preposito, Floriano cancellario, Peregrino preposito, Alexandro magistro, Zlauone arcidiacono, [A] Zedeslaus arcidiaconus, Hermannus arci- diaconus, Bawor prepositus, Pribizlaus, Walcunus, Detthelebus,€ Boguzlaus, Mlaz, Milozlaus, Johannes, Wissemerus, Pomnenus, Anselmus, Gaulus, Georius, Alexander, Benec, Hualco, Lupoldus custos, Ozobeus custos, Radozta, Zla- wata, Alexius, Walun, Fridricus, Teode- ricus, Podiwa, Bartholomeus, Alexander, Imrammus, Johannęs, Purcardus, Mar- tinus, Rudolfus. Huius etiam vendi- tionis meę testes sunt: Bogusse cum fratribus Il Ratibor et Lutobor,' et cognato Dobromizl, Olricus filius Drizi- slav, Igenis filius Bozethe, Jan iudex, Protiva filius Conradi, Janic cum fratre Matheo, Detheleb filius Gumpoldi, " Lutuin cum filio Gogtpoldo, Winther£ filius Wilhardi, Stzybor filius Roperti, Gotsalac de Olesna, [A] Zedeslavo arcidiacono, Hermanno arci- diacono, Bauoro preposito, Pribizlavo arcidiacono, Walcuno, Detthelebo, Bo- guzlavo, Mlazo,* Milozlavo, Johannę, . Wissemero, Pomneno, Anselmo, Gaulo, Georio, Alexandro, Benco, Hvalco, Ozo- beo! custode, Lupoldo custode, Radozta, Zlawata,* Alexandro, Alexio, Waluno, Friderico, Theoderico, Podiwa, Bartho- lomeo, Ymrammo, Johanne, Purcardo, Martino, Rudolfo. Huius etiam vendi- tionis mee testes sunt: Bogusse cum fratribus II Ratibor et Lutobor et co- gnato Dobromizl, Olrico filio" Drizilay, Igenisse filio Bozethe, Jano iudice, Pro- tiwa filio Conradi, Janico cum fratre Matheo, Dethelebo filio Gumpoldi,” Lutuino? cum filio suo Gotpoldo, Win- thero filio Wilhardi, Stzyboro filio Ro- perti, Gotessalco de Olesna, Pozden, Milgozt cum filio suo Stephan,” Roznet,? Gagec custos silve, Rudolfus cum privigno' Hermanno et filio Rudolto, Berththol* de Leysin; sacerdotes: de Ledec^ Petrus, de Plaz5 Arnoldus. De Breza$ Radon cum filiis duobus, Berzon, Thechen, Stroyec, Goztic, Zutek, Radozta. Sremesna"? Seboy, Nelepec, Dobros, Bezded, Schepan," Chotey,* Quasone, Otroche," Tocek, Bratron, Cubata, Vtehc, 2 296. /) ,Magno' A, A'. — £) ,h' eodem atram. superscr. A. — ^) ,l' eodem atram. super- scr. A'. — i) ultima ,o'* in loco raso eod. atram. scr. A'. — k) ,l' eodem atram. superscr. A'. — !) dimidia parte literae ,', quae in fine lineae posita erat, abscissa, scriba eodem atramento aliam ,* superscripsit A. — m) filo“ A'. — n) ,p' ex ,b' eodem atramento corr., sed literae ,b' hasta in A' non est erasa. — ^) genuine Lutiuno', sed statim corr. A'. — P) ,Stephano' A'. — 4) ,Rosnet' A'. — r) genuine „Pugni“, sed corr. A. — s) ita A; ,Bertholt' A'. — 1) „un“ A'. — 4) „De Sremesna“ A'. — v) ,Schpan' A'. — x) ,Ghotec', ,h' eod. atram. superscr. A'. — ») ,Otroche' A'. — 2) ,Vteh' A'. *) Ledce, distr. pol. Pizeń. — *) Plasy, distr. pol. Kralovice. — *) Bříza Horní, germ. Ober-Bfis, distr. pol. Pizeń. — *) Třemošná, distr. pol. Plzeň. 10 15 20 30 35 40
Strana 267
1180—1182 MART. 25. — 1182 MAI 23. NUM. 296, 297. 267 5 Bugurad.aa Checini bb 8 Trebek, Nagaze,c Peze, Witon. Copidledd Nosek, Do- brogoz, Stogen. Schewice ee 10 Tubgoz, Luduic. Trinowa ff 11 Boy, Ztaze, Scori, Lecek. Namutissowe 8g 12 Sdimer, Juric, Zdilut, Zvliwoy.hh Gromnice “ 13 Cutra, Colech, Bogdan. Gizslici, kk 14 Premil. Lubine " 15 Petrik, Zlawic.mm Tucleci an 16 Pozdnec. Si qua vero in posterum ecclesiastica seu secularis persona hanc vendicionem meam predictis fratribus diripuerit, anathematis vinculo se innodatum %o noverit. (S. P.) 10 15 In utriusque autographi extremo margine scidula membrance per duas rimas transmissa est, cui sigillum rotundum, quod per medium 79 mm occupat, de cera alba confectum, impressum est. In sigilli area ecclesia cum turri depingitur, ante quam vir sacerdotis veste indutus in genibus iacet, qui mitram episcopalem capite gestat et manu utraque pedum amplectitur. Post viri terga inscriptio ADALBERTVS EPC legitur. Ex illa, quae circum- currebat inscriptione, magna pars defracta est, verba tantum † SCA ECCLESI...GENSIVIII supersunt. 297. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, abbatiae Nivellensis! iura et libertates confirmat. — Inter testes: Henricus Pragensis episcopus, Peregrinus Morauiensis episcopus'. Maguntiae 1182 mai 23. Meiller in Notizenblatt. Beil. z. Arch. f. K. österr. Gesch.-Qu. I. pag. 148. — Stumpf, Reg. num. 4340. 25 Qua de causa uterque episcopus eo tempore Maguntiae moratus sit, Gerlacus Milovicensis his refert verbis: ,Instante festo pentecosten domnus electus [Henricus] proficiscitur Moguntiam ad consecrationem, ubi sabbatho quatuor temporum [= mai. 22] in presbyterum, ac sequenti dominica consecratur in episcopum. Domnus quoque Pilgrimus, Olomucensis electus, abiit cum eo consecrandus et rediit consecratus, et quia imperator transalpinaverat, ambo electi praesen- tantur imperatrici; utrum ante vel post consecrationem, non satis recordor' (Font. rer. Boh. II, pag. 478). 35 296. aa) ,Bogurad" A’. — bb) ,De Checin‘ A’. — cc) ,Nagoze‘ A’. — dd) ,De Copidle' A. — — ee) ,De Schewic‘ A', ubi post,c' adhuc,e' genuine posita sed postea erasa erat. — ff) ,De Trinowa‘ A'. — gg) ,De Mutissow‘ A. — hh) ,y eod. atramento superscr. A. ii) ,De Grommicae‘ A. — kk) ,Gizslice‘ A’. — U) „De Lubine' A. — mm), Zawic‘ A. — un) „De Tucleci' A'. — 00) ita A; ,innodatam' A'. *) Cečin, quondam vicus, nunc domus saltuarii prope Babina, distr. pol. Kralovice. — *) Kopidlo, distr. pol. Kralovice. — 10) Čivice, alias Čijevice, distr. pol. Kralovice. — 11) Trnová, distr. pol. Kralovice. — 13) Mutišov, quondam vicus circum Plasy situs. — 11) Hromice, distr. pol. Plzeň. — 14) Locus ignotus. — 15) Liblin, distr. pol. Kralovice. — 16) Tukleky? 30 40 297. 1) Nivelles a Bruxelles meridiem versus.
1180—1182 MART. 25. — 1182 MAI 23. NUM. 296, 297. 267 5 Bugurad.aa Checini bb 8 Trebek, Nagaze,c Peze, Witon. Copidledd Nosek, Do- brogoz, Stogen. Schewice ee 10 Tubgoz, Luduic. Trinowa ff 11 Boy, Ztaze, Scori, Lecek. Namutissowe 8g 12 Sdimer, Juric, Zdilut, Zvliwoy.hh Gromnice “ 13 Cutra, Colech, Bogdan. Gizslici, kk 14 Premil. Lubine " 15 Petrik, Zlawic.mm Tucleci an 16 Pozdnec. Si qua vero in posterum ecclesiastica seu secularis persona hanc vendicionem meam predictis fratribus diripuerit, anathematis vinculo se innodatum %o noverit. (S. P.) 10 15 In utriusque autographi extremo margine scidula membrance per duas rimas transmissa est, cui sigillum rotundum, quod per medium 79 mm occupat, de cera alba confectum, impressum est. In sigilli area ecclesia cum turri depingitur, ante quam vir sacerdotis veste indutus in genibus iacet, qui mitram episcopalem capite gestat et manu utraque pedum amplectitur. Post viri terga inscriptio ADALBERTVS EPC legitur. Ex illa, quae circum- currebat inscriptione, magna pars defracta est, verba tantum † SCA ECCLESI...GENSIVIII supersunt. 297. 20 Fridericus I, imperator Romanorum, abbatiae Nivellensis! iura et libertates confirmat. — Inter testes: Henricus Pragensis episcopus, Peregrinus Morauiensis episcopus'. Maguntiae 1182 mai 23. Meiller in Notizenblatt. Beil. z. Arch. f. K. österr. Gesch.-Qu. I. pag. 148. — Stumpf, Reg. num. 4340. 25 Qua de causa uterque episcopus eo tempore Maguntiae moratus sit, Gerlacus Milovicensis his refert verbis: ,Instante festo pentecosten domnus electus [Henricus] proficiscitur Moguntiam ad consecrationem, ubi sabbatho quatuor temporum [= mai. 22] in presbyterum, ac sequenti dominica consecratur in episcopum. Domnus quoque Pilgrimus, Olomucensis electus, abiit cum eo consecrandus et rediit consecratus, et quia imperator transalpinaverat, ambo electi praesen- tantur imperatrici; utrum ante vel post consecrationem, non satis recordor' (Font. rer. Boh. II, pag. 478). 35 296. aa) ,Bogurad" A’. — bb) ,De Checin‘ A’. — cc) ,Nagoze‘ A’. — dd) ,De Copidle' A. — — ee) ,De Schewic‘ A', ubi post,c' adhuc,e' genuine posita sed postea erasa erat. — ff) ,De Trinowa‘ A'. — gg) ,De Mutissow‘ A. — hh) ,y eod. atramento superscr. A. ii) ,De Grommicae‘ A. — kk) ,Gizslice‘ A’. — U) „De Lubine' A. — mm), Zawic‘ A. — un) „De Tucleci' A'. — 00) ita A; ,innodatam' A'. *) Cečin, quondam vicus, nunc domus saltuarii prope Babina, distr. pol. Kralovice. — *) Kopidlo, distr. pol. Kralovice. — 10) Čivice, alias Čijevice, distr. pol. Kralovice. — 11) Trnová, distr. pol. Kralovice. — 13) Mutišov, quondam vicus circum Plasy situs. — 11) Hromice, distr. pol. Plzeň. — 14) Locus ignotus. — 15) Liblin, distr. pol. Kralovice. — 16) Tukleky? 30 40 297. 1) Nivelles a Bruxelles meridiem versus.
Strana 268
268 NUM. 298. 1182 OCТВ. 23. 298. Lucius III papa hospitali sancti Johannis Jerosolimitani possessionem ecclesiae sanctae Mariae Pragae et ecclesiae in Manětin, in qua sorores ordinis morantur, confirmat et hospitalis bona tuenda suscipit, petente Bernardo prae- ceptore. Velletri 1182 octb. 23. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des hospit. de S. Jean de Jérusalem I, pag. 434, num. 643. 10 Lucius i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis fratri Bernardo pre- ceptori et aliis fratribus hospitalis Jerosolimitani in ] Boemia, Polonia et Pome- Ex debito suscepte rania constitutis salutem et apostolicam benedictionem. administrationis inducimur] et pietatis officio provocamur, quod in domo hospi- talis pauperibus, peregrinis et aliis sepulcrum] domini visitantibus indesinenter 15 impenditur, petitiones vestras libenter admittere et eis assensum facilem impertiri. Hac itaque consideratione rationis inducti et vestris nichilominus precibus incli- nati, ecclesiam sancte Marie Prage, a dilectis filiis M.1 et G.a2 prepositis, qui eam de proprio construxisse dicuntur, sicut in privilegiis bone memorie Wladizlai regiss et Sobetlai, ducis Boemie,4 continetur, et ecclesiam Manetin,5 in qua 20 sorores vestre morantur, vobis et domui hospitalis cum assensu diocesani epi- scopi et capituli sui pia devotione collatas, vobis et per vos dicte domui, sicut eas iuste et pacifice possidetis, auctoritate apostolica confirmamus. Vos etiam et ipsas ecclesias cum omnibus pertinentiis suis, alia quoque bona, que in pre- sentiarum rationabiliter et sine controversia possidetis, vel in futurum iustis 25 modis prestante domino poteritis adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti patrocsinilob communimus. Statuentes, ut nemini liceat vos vel eandem“ ecclesiam seu alia bona invadere, auferre seu quomodo libet temeritate aliqua perturbare, nec sit fas alicui hanc paginam nostre confir- mationis et protectionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem 30 hoc attentare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Velletri, X kalendas novembris. Autographo appendet e filis sericis rubei coloris Lucii III papae bulla plumbea, cuius imaginem vid. ap. Diekamp, Papstl. Urkundenwesen in Mitth. d. Inst. f. österr. Geschichts- 35 forschung III, tab. ad pag. 626, num. 4 et 22. 298. a) seq. ,et, sed erasum A. — b) membrana laesa. — c) ,n' ex ,m‘ radendo corr. A. 1) Martino praeposito Pragensi 1174—1181.— 3) Gervasio praeposito Vissegradensi. 1156—1190. — 3) Vide supra num. 245. — 4) Diploma hoc desideratur. — 5) Manětín, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). 40
268 NUM. 298. 1182 OCТВ. 23. 298. Lucius III papa hospitali sancti Johannis Jerosolimitani possessionem ecclesiae sanctae Mariae Pragae et ecclesiae in Manětin, in qua sorores ordinis morantur, confirmat et hospitalis bona tuenda suscipit, petente Bernardo prae- ceptore. Velletri 1182 octb. 23. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des hospit. de S. Jean de Jérusalem I, pag. 434, num. 643. 10 Lucius i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis fratri Bernardo pre- ceptori et aliis fratribus hospitalis Jerosolimitani in ] Boemia, Polonia et Pome- Ex debito suscepte rania constitutis salutem et apostolicam benedictionem. administrationis inducimur] et pietatis officio provocamur, quod in domo hospi- talis pauperibus, peregrinis et aliis sepulcrum] domini visitantibus indesinenter 15 impenditur, petitiones vestras libenter admittere et eis assensum facilem impertiri. Hac itaque consideratione rationis inducti et vestris nichilominus precibus incli- nati, ecclesiam sancte Marie Prage, a dilectis filiis M.1 et G.a2 prepositis, qui eam de proprio construxisse dicuntur, sicut in privilegiis bone memorie Wladizlai regiss et Sobetlai, ducis Boemie,4 continetur, et ecclesiam Manetin,5 in qua 20 sorores vestre morantur, vobis et domui hospitalis cum assensu diocesani epi- scopi et capituli sui pia devotione collatas, vobis et per vos dicte domui, sicut eas iuste et pacifice possidetis, auctoritate apostolica confirmamus. Vos etiam et ipsas ecclesias cum omnibus pertinentiis suis, alia quoque bona, que in pre- sentiarum rationabiliter et sine controversia possidetis, vel in futurum iustis 25 modis prestante domino poteritis adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti patrocsinilob communimus. Statuentes, ut nemini liceat vos vel eandem“ ecclesiam seu alia bona invadere, auferre seu quomodo libet temeritate aliqua perturbare, nec sit fas alicui hanc paginam nostre confir- mationis et protectionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem 30 hoc attentare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Velletri, X kalendas novembris. Autographo appendet e filis sericis rubei coloris Lucii III papae bulla plumbea, cuius imaginem vid. ap. Diekamp, Papstl. Urkundenwesen in Mitth. d. Inst. f. österr. Geschichts- 35 forschung III, tab. ad pag. 626, num. 4 et 22. 298. a) seq. ,et, sed erasum A. — b) membrana laesa. — c) ,n' ex ,m‘ radendo corr. A. 1) Martino praeposito Pragensi 1174—1181.— 3) Gervasio praeposito Vissegradensi. 1156—1190. — 3) Vide supra num. 245. — 4) Diploma hoc desideratur. — 5) Manětín, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). 40
Strana 269
1183 APR. 30. — 1183. NUM. 299, 300. 269 299. Lucius III papa monasterii Windbergensis (in Bavaria) protectionem suscipit eiusque iura et bona, inter quae etiam ea, quae in Bohemia eius sunt, confirmat. Velletri 1183 apr. 30. 10 15 20 25 Pflugk-Harttung, Acta pontif. Romanor, ined. II, pag. 385, num. 436. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 14876. Bonorum, quae in Bohemia eo tempore monasterii Windbergensis propria fuerint, nomina in privilegio non indicantur. Verum tamen eiusdem monasterii Liber censualis, anno 1305 confectus, de illis haec commemorat: ,Ex donatione Vladislai, regis Bohemiae, qui fuit pater Alberti, Saltzburgensis archiepiscopi, Albrechtsrieth' curia. Ex donatione ut supra et aliorum fidelium villa Albrechtsried. Ex donatione Vladislai regis eiusdem Mülschücz,' Janebiz," Weitziz“ (Emler, Reg. IV, pag. 809, num. 2077). Vladislaum regem etiam aliter de mona- sterio Windbergensi optime meritum esse, hoc Necrologii Windbergensis testimonio com- probatur: XV kal. febr. [= 18 ian. 1174/ Wlatizlaus dux Boemie. Iste propria expensa destinavit ad nos episcopum Morauie, qui et dedicavit monasterium nostrum' (Mon. Boica XIV, pag. 91). De qua dedicatione Relatio de origine monasterii Windbergensis haec refert: �Anno igitur dominicae incarnationis MCLXVII, indictione prima, dedicata est haec basilica in honore beatae et perpetuae virginis Marie a venerabili et sanctae conversationis viro Iohannę, aecclesiae Olmucensis antistite, IV kal. decembris [= nov. 28/. Consecrata sunt etiam eodem die duo altaria: unum in medio monasterii in honore sanctae Crucis, alterum in latere septentrionali in honore s. Egidii. Proximo autem die, scilicet III. kal. decembris /= nov. 29] consecravit idem reverendus et sepe nobis memorandus episcopus altare in meridionali latere monasterii in honore ss. Mauritii, Gereonis, Victoris ac sociorum eorundem, et alterum altare in septentrionali absida chori in honore beatissimi confessoris Nycolai. Summum autem altare et duo altaria altrinsecus e latere consecrata fuerunt anno MCXLII, undecima kal. iunii /= mai 22] a venerabili et pie memoriae episcopo Stikone, prememorati patris et domini nostri Johannis predecessore, quorum devotio eo amplius in nos enituit, quo uterque nostri ordinis, nostrum ordinem honorare curavit' (Monum. Germ. Script. XVII, pag. 563; Mon. Boic. XIV, pag. 16). Obitum Johannis episcopi Necrologium Windbergense his verbis commemorat: „Kal. aprilis [= 1 apr. 1172] Johannes episcopus Olomucensis. Iste dedicavit ecclesiam nostram et altare Crucis et altare s. Egidi' (Mon. Boic. XIV, pag. 96). — Erben, Reg. I, pag. 140, num. 320. 5 30 300. Fridericus, dux Bohemiae, monasterii Plassensis fratribus villam Kralovice 35 cum omnibus, quae eius sunt, et cum foro praediumque Cižkov iam ante ab eis acceptum pro praedio suo, quod Sechutice Inferius dicitur, et Kočin donat. —. Zbečno 1183 40 299. 1) Albrechtice, germ. Albrechtsried, distr. pol. Sušice (Schüttenhofen). — 1 Milčice, germ. Miltschitz, prope Albrechtice. — 1 Janovice prope Langendorf, distr. pol. Sušice. — 2) Fortasse Vojtice, germ. Wojtitz, distr. pol. Sušice.
1183 APR. 30. — 1183. NUM. 299, 300. 269 299. Lucius III papa monasterii Windbergensis (in Bavaria) protectionem suscipit eiusque iura et bona, inter quae etiam ea, quae in Bohemia eius sunt, confirmat. Velletri 1183 apr. 30. 10 15 20 25 Pflugk-Harttung, Acta pontif. Romanor, ined. II, pag. 385, num. 436. — Jaffé, Reg. pontif.2 II, num. 14876. Bonorum, quae in Bohemia eo tempore monasterii Windbergensis propria fuerint, nomina in privilegio non indicantur. Verum tamen eiusdem monasterii Liber censualis, anno 1305 confectus, de illis haec commemorat: ,Ex donatione Vladislai, regis Bohemiae, qui fuit pater Alberti, Saltzburgensis archiepiscopi, Albrechtsrieth' curia. Ex donatione ut supra et aliorum fidelium villa Albrechtsried. Ex donatione Vladislai regis eiusdem Mülschücz,' Janebiz," Weitziz“ (Emler, Reg. IV, pag. 809, num. 2077). Vladislaum regem etiam aliter de mona- sterio Windbergensi optime meritum esse, hoc Necrologii Windbergensis testimonio com- probatur: XV kal. febr. [= 18 ian. 1174/ Wlatizlaus dux Boemie. Iste propria expensa destinavit ad nos episcopum Morauie, qui et dedicavit monasterium nostrum' (Mon. Boica XIV, pag. 91). De qua dedicatione Relatio de origine monasterii Windbergensis haec refert: �Anno igitur dominicae incarnationis MCLXVII, indictione prima, dedicata est haec basilica in honore beatae et perpetuae virginis Marie a venerabili et sanctae conversationis viro Iohannę, aecclesiae Olmucensis antistite, IV kal. decembris [= nov. 28/. Consecrata sunt etiam eodem die duo altaria: unum in medio monasterii in honore sanctae Crucis, alterum in latere septentrionali in honore s. Egidii. Proximo autem die, scilicet III. kal. decembris /= nov. 29] consecravit idem reverendus et sepe nobis memorandus episcopus altare in meridionali latere monasterii in honore ss. Mauritii, Gereonis, Victoris ac sociorum eorundem, et alterum altare in septentrionali absida chori in honore beatissimi confessoris Nycolai. Summum autem altare et duo altaria altrinsecus e latere consecrata fuerunt anno MCXLII, undecima kal. iunii /= mai 22] a venerabili et pie memoriae episcopo Stikone, prememorati patris et domini nostri Johannis predecessore, quorum devotio eo amplius in nos enituit, quo uterque nostri ordinis, nostrum ordinem honorare curavit' (Monum. Germ. Script. XVII, pag. 563; Mon. Boic. XIV, pag. 16). Obitum Johannis episcopi Necrologium Windbergense his verbis commemorat: „Kal. aprilis [= 1 apr. 1172] Johannes episcopus Olomucensis. Iste dedicavit ecclesiam nostram et altare Crucis et altare s. Egidi' (Mon. Boic. XIV, pag. 96). — Erben, Reg. I, pag. 140, num. 320. 5 30 300. Fridericus, dux Bohemiae, monasterii Plassensis fratribus villam Kralovice 35 cum omnibus, quae eius sunt, et cum foro praediumque Cižkov iam ante ab eis acceptum pro praedio suo, quod Sechutice Inferius dicitur, et Kočin donat. —. Zbečno 1183 40 299. 1) Albrechtice, germ. Albrechtsried, distr. pol. Sušice (Schüttenhofen). — 1 Milčice, germ. Miltschitz, prope Albrechtice. — 1 Janovice prope Langendorf, distr. pol. Sušice. — 2) Fortasse Vojtice, germ. Wojtitz, distr. pol. Sušice.
Strana 270
270 NUM. 300, 301. 1183. — CC. 1183. Apographum saec. XVIII praebet cod. ms. tabularii Musaei regni Bohemiae, 4 B 16 signatus, qui inscribitur: „Lapis sepulchralis fundatoris et benefactorum aliorumque memorabilium monasterii b. virg. Mariae de Plassio anno MDCCXLIV, a fundatione iubilaeo 600 nonnullis suis memoriis renovatus a F. Benedicto Scheppl sac. ord. Cisterc. eiusdemque monast. professo“, pag. 47 (B). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 548. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 310, num. 333. = Erben, Reg. I, pag. 170, num. 378 (frgm.). — Scheinpflug in Mitth. des Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. XII, pag. 59, num. 5 (reg.). — Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I, pag. 10 (reg.). Diplomatis argumentum a clerico quodam monasterii ipsius verbis contextum esse videtur. 10 Notum sit omnibus tam praesentibus quam futuris fidelibus, quod ego Fridericus, dei gratia dux Boemiae, villam patris mei et meam, nomine Crelowitz, domino deo et beatae Mariae et fratribus in Plazs ipsi famulantibus, inspiratione divina commonitus, cum omnibus appenditiis et foro contuli. Chisko? quoque praedium, quod pater meus eis dederat, sed mecum“ concambium inde fecerant pro alio quodam praedio meo, Inferius Zechutiz' nomine, et Cozin,4 utrumque fratribus iam dictis tradidi. Iustum enim est, ut abundantia nostra pauperum inopiam suppleat, ut eorum orationes nos onere peccatorum gravatos exonerent. Huius autem nostrae donationis testes sunt fratres mei: Albertus Salzburgensis archiepiscopus, Henricus Pragensis episcopus et chorus Pragensis, Florianus praepositus et cancellarius Wissehradensis et chorus. Laici: fratres Wazlaus, Theobaldus, Primizel; primates : Bogg castellanus de Chladeschd, Bleg castellanus de Lutmeriz, Groznatab camerarius, Ratibor“ castellanus de Natoliz, Lutebor castellanus de Bolezlaw, Withec, Pabian,“ Stazlaus castellanus de Sathesc, Jan iudex, Petrus de Carde,e Jan filius Episcopi, Jenic frater Mathiae, Mutin pincerna, 25 Laztibor, Pribizlaus ensifer, Hermannus filius Marqvardi, Hermannus filius Wil- helmi, Groznata Calvus, Jan frater Golaz, Jaros filius Ratibor, Wiske, Hoika, Haec autem in Theodoricus de Prodiva, Lutwin, Ernest, Chiske, Gerdon.f Zbecsene8 acta sunt anno dominicae incarnationis millesimo centesimo octo- gesimo tertio, sub venerando abbate Meynhero. Si qua vero imposterum ecclesia- 30 stica saecularisve persona donationem nostram irritam facere tentaverit, vinculo anathematis se innodatam noverit. 15 20 301. Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Plassensi villam suam Kopidlo pro teloneo salis in Déčin, quod ipsi pater suus donaverat, tradit, Henrico Pragensi et Peregrino 35 Olomucensi episcopis pacti violatores excommunicantibus. ſcc. 1183.) 300. a) ,meum' B. — b) ,Gnoznata‘ B. — c) ,Patibor‘ B. — d) ,Bubian‘ B. — e) lectio in- certa; Carô' B. — f) ,Gordon‘ B. — g) ,Zbecseve‘ B. 1) Kralovice, germ. Kralowitz, a Plzeň (Pilsen) versus septemtr. — 3) Čižkov, germ. 40 Čischkau, distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 3) Sechutice dolní, villa quondam prope Výrov (Weirow) in distr. pol. Kralovice sita. — * Kočín prope Kralovice.
270 NUM. 300, 301. 1183. — CC. 1183. Apographum saec. XVIII praebet cod. ms. tabularii Musaei regni Bohemiae, 4 B 16 signatus, qui inscribitur: „Lapis sepulchralis fundatoris et benefactorum aliorumque memorabilium monasterii b. virg. Mariae de Plassio anno MDCCXLIV, a fundatione iubilaeo 600 nonnullis suis memoriis renovatus a F. Benedicto Scheppl sac. ord. Cisterc. eiusdemque monast. professo“, pag. 47 (B). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 548. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 310, num. 333. = Erben, Reg. I, pag. 170, num. 378 (frgm.). — Scheinpflug in Mitth. des Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. XII, pag. 59, num. 5 (reg.). — Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I, pag. 10 (reg.). Diplomatis argumentum a clerico quodam monasterii ipsius verbis contextum esse videtur. 10 Notum sit omnibus tam praesentibus quam futuris fidelibus, quod ego Fridericus, dei gratia dux Boemiae, villam patris mei et meam, nomine Crelowitz, domino deo et beatae Mariae et fratribus in Plazs ipsi famulantibus, inspiratione divina commonitus, cum omnibus appenditiis et foro contuli. Chisko? quoque praedium, quod pater meus eis dederat, sed mecum“ concambium inde fecerant pro alio quodam praedio meo, Inferius Zechutiz' nomine, et Cozin,4 utrumque fratribus iam dictis tradidi. Iustum enim est, ut abundantia nostra pauperum inopiam suppleat, ut eorum orationes nos onere peccatorum gravatos exonerent. Huius autem nostrae donationis testes sunt fratres mei: Albertus Salzburgensis archiepiscopus, Henricus Pragensis episcopus et chorus Pragensis, Florianus praepositus et cancellarius Wissehradensis et chorus. Laici: fratres Wazlaus, Theobaldus, Primizel; primates : Bogg castellanus de Chladeschd, Bleg castellanus de Lutmeriz, Groznatab camerarius, Ratibor“ castellanus de Natoliz, Lutebor castellanus de Bolezlaw, Withec, Pabian,“ Stazlaus castellanus de Sathesc, Jan iudex, Petrus de Carde,e Jan filius Episcopi, Jenic frater Mathiae, Mutin pincerna, 25 Laztibor, Pribizlaus ensifer, Hermannus filius Marqvardi, Hermannus filius Wil- helmi, Groznata Calvus, Jan frater Golaz, Jaros filius Ratibor, Wiske, Hoika, Haec autem in Theodoricus de Prodiva, Lutwin, Ernest, Chiske, Gerdon.f Zbecsene8 acta sunt anno dominicae incarnationis millesimo centesimo octo- gesimo tertio, sub venerando abbate Meynhero. Si qua vero imposterum ecclesia- 30 stica saecularisve persona donationem nostram irritam facere tentaverit, vinculo anathematis se innodatam noverit. 15 20 301. Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Plassensi villam suam Kopidlo pro teloneo salis in Déčin, quod ipsi pater suus donaverat, tradit, Henrico Pragensi et Peregrino 35 Olomucensi episcopis pacti violatores excommunicantibus. ſcc. 1183.) 300. a) ,meum' B. — b) ,Gnoznata‘ B. — c) ,Patibor‘ B. — d) ,Bubian‘ B. — e) lectio in- certa; Carô' B. — f) ,Gordon‘ B. — g) ,Zbecseve‘ B. 1) Kralovice, germ. Kralowitz, a Plzeň (Pilsen) versus septemtr. — 3) Čižkov, germ. 40 Čischkau, distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 3) Sechutice dolní, villa quondam prope Výrov (Weirow) in distr. pol. Kralovice sita. — * Kočín prope Kralovice.
Strana 271
CC. 1183 — 1184 FEBR. 13—17. NUM. 301, 302. 271 5 Autographum duplex in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asser- vatur (A. A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 306, num. 330 (fragm.). — Erben, Reg. I, pag. 170, num. 379. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 60. num. 7 (reg.). Utrumque autographum, manu quadam ignota exaratum, fratrem quendam monasterii ipsius scripsisse verbisque contexuisse verisimile est. 15 20 Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris Christi fidelibus, quod ego Fridericus, dei gratia dux ] Boemie,“ pia viscera necessitatem pacientibus 10 exhibere debeo. Inde est, quod fratres Plazensesl miserias suas coram me de- posuerunt. Habebant enim teloneum salis in Decin1 a patre ] meo ipsis condo- natum, cuius usum sine gravi periculo animarum suarum ad monasterium deferre ob longitudinem vię et insidias' latronum nequiverunt. Quorum dolori compassus et peticioni annuens villam meam nominę“ Copidl2 eis perpetuo iure possi- dendam tradidi et econtra predictum teloneum, quod ad ipsos pertinuit, in usus meos accepi. Ut autem hęc commutatio nostra rata et inconvulsa in posterum permaneat, hoc privilegeum" sigillo meo confirmavi et testes idoneos huic con- firmationi adhibui, quorum nomina sunt hęc: Bleg, Bogusse, Groznata camerarius, Jan iudex, Mutine pincerna, Letar dapifer, Jaros, Ludewik, Werner, Iessutbor, Walzta, Isdata Witouic,e Drisek, Brum, Mahtholt, 8 Rapota scriba, Emram cum fratrę suo Pribizlav, Pabian,h Petrus cum fratre suo Obiden, Lutognew, Hermannus filius Wilhelmi. Preterea* domino Henrico, Pragensi episcopo, viro venerabili et Peregrino, Morauiensi episcopo, non minus honesto iniuncxi,' ut statuti nostri Acta sunt autem hęc violatoresim anathematis vinculo denuntient innodatos. in consecratione" basilice, quam ob memoriam victorię" meę socia thori mei Elisabhetp construxit. 25 (S. P.) Utrique autographo in membranae scidula suspensum est fragmentum sigilli e cera alba confecti, quod eadem forma atque in diplomate eiusdem ducis num. 304 expressum erat. 30 302. Godescalcus, abbas Siloensis, capitulo Cisterciensi somnii sui mirabilem speciem perscribit eiusque fraternitatem expetit. [Louňovice 1184 febr. 13—17.) 35 40 301. a) ,Boemię' A. — b) ,insif eod. atram. ex ,lon‘ in loco raso corr. A. — c) ,o‘ alio atramento magis distincto superscr. A'. — d) genuine ,puileu', sed altera ,u‘ litera in ,g' correcta, adhuc ,eũ' eodem atramento statim inter scribendum additum est A; ,privilegium‘ A. — e) ,Wittovic' A°. — f) ,Drizec' A. — g) ,Mahtolt' Al. — h) ,n‘ super- scr. A°. — i) ,Wilhelmi‘ A. — k) ,Pret'a‘ A'. — 1) ,c‘ superscr. A. — m) ,uio‘ ex,uuo" radendo corr. A’. — n) ,consecracione‘ A'. — o) ,victorie‘ A°. — P) ,Elizabhet' A. 1) Děčín, germ. Tetschen, a Litoměřice (Leitmeritz) versus septemtrionem. — 1) Ko- pidlo, distr. pol. Kralovice (Kralowitz).
CC. 1183 — 1184 FEBR. 13—17. NUM. 301, 302. 271 5 Autographum duplex in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asser- vatur (A. A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 306, num. 330 (fragm.). — Erben, Reg. I, pag. 170, num. 379. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 60. num. 7 (reg.). Utrumque autographum, manu quadam ignota exaratum, fratrem quendam monasterii ipsius scripsisse verbisque contexuisse verisimile est. 15 20 Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris Christi fidelibus, quod ego Fridericus, dei gratia dux ] Boemie,“ pia viscera necessitatem pacientibus 10 exhibere debeo. Inde est, quod fratres Plazensesl miserias suas coram me de- posuerunt. Habebant enim teloneum salis in Decin1 a patre ] meo ipsis condo- natum, cuius usum sine gravi periculo animarum suarum ad monasterium deferre ob longitudinem vię et insidias' latronum nequiverunt. Quorum dolori compassus et peticioni annuens villam meam nominę“ Copidl2 eis perpetuo iure possi- dendam tradidi et econtra predictum teloneum, quod ad ipsos pertinuit, in usus meos accepi. Ut autem hęc commutatio nostra rata et inconvulsa in posterum permaneat, hoc privilegeum" sigillo meo confirmavi et testes idoneos huic con- firmationi adhibui, quorum nomina sunt hęc: Bleg, Bogusse, Groznata camerarius, Jan iudex, Mutine pincerna, Letar dapifer, Jaros, Ludewik, Werner, Iessutbor, Walzta, Isdata Witouic,e Drisek, Brum, Mahtholt, 8 Rapota scriba, Emram cum fratrę suo Pribizlav, Pabian,h Petrus cum fratre suo Obiden, Lutognew, Hermannus filius Wilhelmi. Preterea* domino Henrico, Pragensi episcopo, viro venerabili et Peregrino, Morauiensi episcopo, non minus honesto iniuncxi,' ut statuti nostri Acta sunt autem hęc violatoresim anathematis vinculo denuntient innodatos. in consecratione" basilice, quam ob memoriam victorię" meę socia thori mei Elisabhetp construxit. 25 (S. P.) Utrique autographo in membranae scidula suspensum est fragmentum sigilli e cera alba confecti, quod eadem forma atque in diplomate eiusdem ducis num. 304 expressum erat. 30 302. Godescalcus, abbas Siloensis, capitulo Cisterciensi somnii sui mirabilem speciem perscribit eiusque fraternitatem expetit. [Louňovice 1184 febr. 13—17.) 35 40 301. a) ,Boemię' A. — b) ,insif eod. atram. ex ,lon‘ in loco raso corr. A. — c) ,o‘ alio atramento magis distincto superscr. A'. — d) genuine ,puileu', sed altera ,u‘ litera in ,g' correcta, adhuc ,eũ' eodem atramento statim inter scribendum additum est A; ,privilegium‘ A. — e) ,Wittovic' A°. — f) ,Drizec' A. — g) ,Mahtolt' Al. — h) ,n‘ super- scr. A°. — i) ,Wilhelmi‘ A. — k) ,Pret'a‘ A'. — 1) ,c‘ superscr. A. — m) ,uio‘ ex,uuo" radendo corr. A’. — n) ,consecracione‘ A'. — o) ,victorie‘ A°. — P) ,Elizabhet' A. 1) Děčín, germ. Tetschen, a Litoměřice (Leitmeritz) versus septemtrionem. — 1) Ko- pidlo, distr. pol. Kralovice (Kralowitz).
Strana 272
272 NUM. 302, 303. 1184 FEBR. 13—17. — 1184 (ANTE MAI. 23). Apographum servavit Gerlaci Chron. Bohemiae ad ann. 1184 in exemplari Piteriano, quod in tabulario monast. Raihradensis asservatur, fol. 44 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 311, num. 334 (ex recensione Dobneriana, Mon. Boh. I, pag. 114). = Erben, Reg. I, pag. 167, num. 375. — Damus ex editione Josephi Emler in Fontes rer. Boh. II, pag. 500. Boczek et Erben epistolam circiter ann. 1183 scriptam esse putant; sed ex iis, quae Ger- lacus de Godescalci morte refert, illam in extremis demum Godescalci vitae diebus confectam esse, facile intelligi potest: ,Litteras quoque superiores a domno Petro Imonasterii Kuni- censis priore) dictatas hoc spatio dierum fecit sibi praesentari, vidit, legit, correxit et cum esset premortuus in ceteris membris, pollebat tamen integro aspectu atque auditu insuper et 10 expedita loquela usque in horam obitus sui.' (Fontes rer. Boh. II, pag. 503.) Sanctae Cisterciensis ordinis universitati frater Godscalcus, vetustissimus veterum abbatum Boemiae et Moraviae, eorum sicut aquilla renovari meritis et precibus. Quod vivens" non praesumpsi, iam moriens appeto, vestro vide- licet desideratissimo associari collegio. Ad hanc confidentiam quadam visione me animatum vestra scire dignetur sanctitas. In somnis enim nuper me videbam ductum ad quoddam magnum ac mirificae fabricae aedificium, in quod, quia gradus difficiles erant, eo quod longe ab invicem positi essent, ascendere desperavi. Cum ecce subito flos et gemma ordinis vestri, sanctus Bernardus, quem nunquam in carne videram, hilariter apparuit et instrumenta duorum baculorum, quos 20 cruccas vocant, ostendit, quibus suffultus, eum intra iucundissimum palatium secutus sum. Porro in dextra parte huius palatii ingens apertura in modum arcus testudinati visa est mihi, per quam, quotquot erant ordinis vestri, introiverunt in splendidissimum domicilium. Mihi autem in exstrinseca domo ista cernenti et sermonem venerabilis abbatis audire cupienti, ipse me homuncionem per manum 25 suam apprehendens secum duxit ac secum collocavit in medio conventus vestri. Per hoc, quid aliud intelligam, nescio, nisib vestrae benignitatis benevolentiam, per quam in vestri ordinis consortium, quem semper dilexi, et quantum salva obedientia poteram, imitari conabar, admisceri exopto. Unde vestrae sanctitatis pedibus provolutus obnixe deprecor, ut non meae parvitatis merita, sed vestrae 30 pietatis considerantes viscera, in vestrum me consortium admittere dignemini. 15 303. Henricus, episcopus Pragensis, villas quasdam episcopales cum quatuor villis Georgii de Milevsko commutat, intercedente Hermanno, archidiacono Bechynensi. 1184 sante mai. 23]. 35 Apographum insertum est confirmationi Danielis II, episcopi Pragensis, circiter ann. 1205 confectae, cuius autographum dupplex in tabulario Vorlicensi asservatur (B, B'). Erben, Reg. I, pag. 171, num. 381 (fragm.). 302. a) ,iuvenis' B. — b) ,non‘ B. 40
272 NUM. 302, 303. 1184 FEBR. 13—17. — 1184 (ANTE MAI. 23). Apographum servavit Gerlaci Chron. Bohemiae ad ann. 1184 in exemplari Piteriano, quod in tabulario monast. Raihradensis asservatur, fol. 44 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 311, num. 334 (ex recensione Dobneriana, Mon. Boh. I, pag. 114). = Erben, Reg. I, pag. 167, num. 375. — Damus ex editione Josephi Emler in Fontes rer. Boh. II, pag. 500. Boczek et Erben epistolam circiter ann. 1183 scriptam esse putant; sed ex iis, quae Ger- lacus de Godescalci morte refert, illam in extremis demum Godescalci vitae diebus confectam esse, facile intelligi potest: ,Litteras quoque superiores a domno Petro Imonasterii Kuni- censis priore) dictatas hoc spatio dierum fecit sibi praesentari, vidit, legit, correxit et cum esset premortuus in ceteris membris, pollebat tamen integro aspectu atque auditu insuper et 10 expedita loquela usque in horam obitus sui.' (Fontes rer. Boh. II, pag. 503.) Sanctae Cisterciensis ordinis universitati frater Godscalcus, vetustissimus veterum abbatum Boemiae et Moraviae, eorum sicut aquilla renovari meritis et precibus. Quod vivens" non praesumpsi, iam moriens appeto, vestro vide- licet desideratissimo associari collegio. Ad hanc confidentiam quadam visione me animatum vestra scire dignetur sanctitas. In somnis enim nuper me videbam ductum ad quoddam magnum ac mirificae fabricae aedificium, in quod, quia gradus difficiles erant, eo quod longe ab invicem positi essent, ascendere desperavi. Cum ecce subito flos et gemma ordinis vestri, sanctus Bernardus, quem nunquam in carne videram, hilariter apparuit et instrumenta duorum baculorum, quos 20 cruccas vocant, ostendit, quibus suffultus, eum intra iucundissimum palatium secutus sum. Porro in dextra parte huius palatii ingens apertura in modum arcus testudinati visa est mihi, per quam, quotquot erant ordinis vestri, introiverunt in splendidissimum domicilium. Mihi autem in exstrinseca domo ista cernenti et sermonem venerabilis abbatis audire cupienti, ipse me homuncionem per manum 25 suam apprehendens secum duxit ac secum collocavit in medio conventus vestri. Per hoc, quid aliud intelligam, nescio, nisib vestrae benignitatis benevolentiam, per quam in vestri ordinis consortium, quem semper dilexi, et quantum salva obedientia poteram, imitari conabar, admisceri exopto. Unde vestrae sanctitatis pedibus provolutus obnixe deprecor, ut non meae parvitatis merita, sed vestrae 30 pietatis considerantes viscera, in vestrum me consortium admittere dignemini. 15 303. Henricus, episcopus Pragensis, villas quasdam episcopales cum quatuor villis Georgii de Milevsko commutat, intercedente Hermanno, archidiacono Bechynensi. 1184 sante mai. 23]. 35 Apographum insertum est confirmationi Danielis II, episcopi Pragensis, circiter ann. 1205 confectae, cuius autographum dupplex in tabulario Vorlicensi asservatur (B, B'). Erben, Reg. I, pag. 171, num. 381 (fragm.). 302. a) ,iuvenis' B. — b) ,non‘ B. 40
Strana 273
1184 (ANTE MAI. 23). — 1184. NUM. 303, 304. 273 Commutatio ante diem 23 maii 1184 necesse facta sit, quod ea die secundus pontificatus Henrici episcopi annus exactus est. In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Henricus, dei gratia Pragensis episcopus, universis ęcclesię filiis presentibus et futuris. Cum vetustas temporis simul et oblivio mentis soleant res etiam memorabiles delere ac sepelire, con- gruum estimamus ea litteris alligare, que oportuit ad noticiam posterorum trans- mittere. Proinde, quia dispensatio nobis credita est et favente deo in potestate habemus villas ęcclesię interdum ubi opus fuerit commutare, non autem vendere aut alienare, notum volumus fieri omnibus presentium inspectoribus et maxime successoribus nostris, episcopis Boemię, quod nos episcopatum domino pro- vehente adepti, invenimus agros episcopales agris Georii in Myleuzc permixtos et hinc inde dispersos, et convenit inter nos et eundem Georium, quo sibi de nostris cederemus et condignam ab eo commutacionem reciperemus, quatuor videlicet villas, quarum una dicitur Ztrana,1 altera Bratreo,2 tercia Zbudco,3 quarta 15 Chrazna,4 facientes hoc concambium ex mutuo beneplacito, nulla nostra vel sua necessitate, nisi quod nostrum ei adiacebat et nobis minus utile erat, suum vero a curia nostra Rudenitz' non longe aberat. Mediator huius rei erat Hermannus, archidiaconus in Behin," vir probatus et honestus, quem prius quidem misimus considerare utrumque predium, ac deinde secundum deum sine acceptione per- 20 sonarum, cessante utriusque partis iniuria, terminatum est hoc negotium. Super hoc concambio testes sunt hii: Florianus prepositus Wisegradensis, Chuno Pra- gensis, magister Bartolomeus et fere omnes canonici Pragenses, insuper et maiores curię nostrę: Odolen camerarius, Hartliebus' dapifer, Reinardus, Erkembertus et tota curia, coram quibus hoc fecimus, nullo contradicente aut saltem dissuadente. 25 Quod a nobis rationabiliter factum, ne quis in posterum velit improbare aut habere infectum, ad maiorem firmitatem et iuramentum interponimus et sigillum sancti Wencezlai apponentes repetitionem in futurum pagine huius prescriptione tollimus. Factum est hoc concambium anno dominice incarnationis MCLXXXIIII, indictione secunda, sub Fridrico imperatore et Friderico duce Boemię, anno 30 pontificatus nostri II. 5 10 304. 35 Fridericus, dux Bohemiae, et patruus eius Venceslaus permutationem vil- larum Čečin et Luhov inter Hermannum filium Wilhelmi et fratres monasterii Plassensis factam confirmant. Zbečno 1184 —. 40 303. a) ,Bechin‘ B'. — b) ,Hartliuus' B'. 1) Stranné prope Neveklov, distr. pol. Benešov (Beneschau). — 1) Bratřejov prope Nechvalice, distr. pol. Sedlčany. — 3) Fortasse Budov, germ. Budowe, distr. pol. Ústí n. L. (Aussig). — *) Chrastná, germ. Chrasney, distr. pol. Litoměřice (Leit- meritz). — 5) Roudnice, germ. Raudnitz, a Litoměřice (Leitmeritz) versus meridiem et orientem.
1184 (ANTE MAI. 23). — 1184. NUM. 303, 304. 273 Commutatio ante diem 23 maii 1184 necesse facta sit, quod ea die secundus pontificatus Henrici episcopi annus exactus est. In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Henricus, dei gratia Pragensis episcopus, universis ęcclesię filiis presentibus et futuris. Cum vetustas temporis simul et oblivio mentis soleant res etiam memorabiles delere ac sepelire, con- gruum estimamus ea litteris alligare, que oportuit ad noticiam posterorum trans- mittere. Proinde, quia dispensatio nobis credita est et favente deo in potestate habemus villas ęcclesię interdum ubi opus fuerit commutare, non autem vendere aut alienare, notum volumus fieri omnibus presentium inspectoribus et maxime successoribus nostris, episcopis Boemię, quod nos episcopatum domino pro- vehente adepti, invenimus agros episcopales agris Georii in Myleuzc permixtos et hinc inde dispersos, et convenit inter nos et eundem Georium, quo sibi de nostris cederemus et condignam ab eo commutacionem reciperemus, quatuor videlicet villas, quarum una dicitur Ztrana,1 altera Bratreo,2 tercia Zbudco,3 quarta 15 Chrazna,4 facientes hoc concambium ex mutuo beneplacito, nulla nostra vel sua necessitate, nisi quod nostrum ei adiacebat et nobis minus utile erat, suum vero a curia nostra Rudenitz' non longe aberat. Mediator huius rei erat Hermannus, archidiaconus in Behin," vir probatus et honestus, quem prius quidem misimus considerare utrumque predium, ac deinde secundum deum sine acceptione per- 20 sonarum, cessante utriusque partis iniuria, terminatum est hoc negotium. Super hoc concambio testes sunt hii: Florianus prepositus Wisegradensis, Chuno Pra- gensis, magister Bartolomeus et fere omnes canonici Pragenses, insuper et maiores curię nostrę: Odolen camerarius, Hartliebus' dapifer, Reinardus, Erkembertus et tota curia, coram quibus hoc fecimus, nullo contradicente aut saltem dissuadente. 25 Quod a nobis rationabiliter factum, ne quis in posterum velit improbare aut habere infectum, ad maiorem firmitatem et iuramentum interponimus et sigillum sancti Wencezlai apponentes repetitionem in futurum pagine huius prescriptione tollimus. Factum est hoc concambium anno dominice incarnationis MCLXXXIIII, indictione secunda, sub Fridrico imperatore et Friderico duce Boemię, anno 30 pontificatus nostri II. 5 10 304. 35 Fridericus, dux Bohemiae, et patruus eius Venceslaus permutationem vil- larum Čečin et Luhov inter Hermannum filium Wilhelmi et fratres monasterii Plassensis factam confirmant. Zbečno 1184 —. 40 303. a) ,Bechin‘ B'. — b) ,Hartliuus' B'. 1) Stranné prope Neveklov, distr. pol. Benešov (Beneschau). — 1) Bratřejov prope Nechvalice, distr. pol. Sedlčany. — 3) Fortasse Budov, germ. Budowe, distr. pol. Ústí n. L. (Aussig). — *) Chrastná, germ. Chrasney, distr. pol. Litoměřice (Leit- meritz). — 5) Roudnice, germ. Raudnitz, a Litoměřice (Leitmeritz) versus meridiem et orientem.
Strana 274
274 NUM. 304. 1184. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 312, num. 335 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 171, num. 380 (exc.). — Scheinpflug in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII (1873), pag. 59, num. 6 (reg.). — Geschichtsqu. d. Grafschaft Glatz I, pag. 10 (reg.). Diploma a scriptore quodam monasterii ipsius scriptum et etiam verbis contextum esse videtur. 5 Notum sit tam presentibus quam futuris fidelibus, quod ego Fridericus, dei gratia dux Boemorum, l et patruus“ meus Wencezlaus concambium inter Her- mannum, Wilhelmi filium, et [ fratres de Plaz factum ratum haberi cencsuimus. Hoc autem est concambium: Predictus H. partem“ villę suę in Szheschin1 pro fidelitate servitii sui sibi collatam fratribus predictis tradidit et possessionem ipsorum in Lugow? recepit XII marcisd argenteis, labore manuum suarum acquisitis, superadditis; ea tamen conditione, ut eadem possessioe pro remedio animę suę, eo de medio de- cedente, ad ipsos redeat et utramque concambitionem sine alicuius contradictione perpetuo possideant. Placuit quoque nobis pro roborando pacto, ut duobus sigillis, meo scilicet et patrui( mei W., privilegium firmaretur et testes conscriberentur. Hii vero sunt testes: Henricus Pragensis episcopus, Henricus abbas Breunensis, Albertus abbas de Monte Syon, Juratha abbas de Lûtmisl, Thidricus abbas de Gradis, Hermannus prepositus Pragensis, Florianus prepositus et cancellarius, Pribizlaus prepositus Bolezlauensis, Stizlaus decanus Pragensis, magister Alexanter; primates: Bogusse castellanus de Cladzcho, Zawisse castellanus de Bolezlav, Witcho castel- lanus de Prahen, Groznata camerarius, Iohannes iudex, Letarius dapifer, Troian filius Velizlai, Janec filius Episcopi, Cönradus pincennas W.3 Hec autem in Becsene acta sunt anno dominice incarnationis millesimo CLXXXIIII. Si qua vero in posterum ecclesiastica secularisveh persona nostram donationem irritam facere temptaverit, vinculo anathematis se innodatum" noverit. 10 15 20 25 (S. I.) (S. I.) Diploma duobus sigillis e cera alba confectis instructum est: Primi, quod lateri sinistro impressum est, non nisi fragmentum valde laesum restat. In quo tres turres expressae sunt, in quarum fastigio pinnae conspiciuntur. E circumscriptione hae tantum literae supersunt: ..ACESL.....IA Mo..... Lateri dextro sigillum rotundum, cuius diametros 81 mm efficit, duo latera habens impressum est. In cuius priore parte vir stans, tunica squamata indutus, manu sinistra scuto innixus, manu dextra vexillum tenens conspicitur. Circumscriptio: + FRIDERICVS DEI GRACIA DVX BOEMORVM. In posteriore vero sigilli parte vir depingitur in solio sedens, cuius caput nimbo ornatum est, manu sinistra scuto innixus, manu dextra vexillum tenens. Circumscriptio: + PAX DVCIS - FRIDERICI: 35 IN MANV- SCI - WENCEZLAI. 30 304. a) ,ru' alio atramento magis distincto superscriptum A. — b) ita A. — c) ,e' ex,i" corr. A. — d) ,i‘ ex ,a‘ radendo corr. A. — e) ex ,possio' statim inter scribendum corr. A. — I) genuine ,paptrui', sed altera ,p' puncto superposito deleta A. — 8) ita A. — h) ,1' ex ,a‘ corr. A. — i) ita A. ,i‘ ex ,u‘ radendo corr. 1) Cečin, nunc domus saltuarii prope Babina, distr. p. Kralovice (Kralowitz). — 1) Luhov, germ. Lohowa, prope Touškov (Tuschkau), distr. pol. Střibro (Mies). — 3 Venceslai. 40
274 NUM. 304. 1184. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 312, num. 335 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 171, num. 380 (exc.). — Scheinpflug in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII (1873), pag. 59, num. 6 (reg.). — Geschichtsqu. d. Grafschaft Glatz I, pag. 10 (reg.). Diploma a scriptore quodam monasterii ipsius scriptum et etiam verbis contextum esse videtur. 5 Notum sit tam presentibus quam futuris fidelibus, quod ego Fridericus, dei gratia dux Boemorum, l et patruus“ meus Wencezlaus concambium inter Her- mannum, Wilhelmi filium, et [ fratres de Plaz factum ratum haberi cencsuimus. Hoc autem est concambium: Predictus H. partem“ villę suę in Szheschin1 pro fidelitate servitii sui sibi collatam fratribus predictis tradidit et possessionem ipsorum in Lugow? recepit XII marcisd argenteis, labore manuum suarum acquisitis, superadditis; ea tamen conditione, ut eadem possessioe pro remedio animę suę, eo de medio de- cedente, ad ipsos redeat et utramque concambitionem sine alicuius contradictione perpetuo possideant. Placuit quoque nobis pro roborando pacto, ut duobus sigillis, meo scilicet et patrui( mei W., privilegium firmaretur et testes conscriberentur. Hii vero sunt testes: Henricus Pragensis episcopus, Henricus abbas Breunensis, Albertus abbas de Monte Syon, Juratha abbas de Lûtmisl, Thidricus abbas de Gradis, Hermannus prepositus Pragensis, Florianus prepositus et cancellarius, Pribizlaus prepositus Bolezlauensis, Stizlaus decanus Pragensis, magister Alexanter; primates: Bogusse castellanus de Cladzcho, Zawisse castellanus de Bolezlav, Witcho castel- lanus de Prahen, Groznata camerarius, Iohannes iudex, Letarius dapifer, Troian filius Velizlai, Janec filius Episcopi, Cönradus pincennas W.3 Hec autem in Becsene acta sunt anno dominice incarnationis millesimo CLXXXIIII. Si qua vero in posterum ecclesiastica secularisveh persona nostram donationem irritam facere temptaverit, vinculo anathematis se innodatum" noverit. 10 15 20 25 (S. I.) (S. I.) Diploma duobus sigillis e cera alba confectis instructum est: Primi, quod lateri sinistro impressum est, non nisi fragmentum valde laesum restat. In quo tres turres expressae sunt, in quarum fastigio pinnae conspiciuntur. E circumscriptione hae tantum literae supersunt: ..ACESL.....IA Mo..... Lateri dextro sigillum rotundum, cuius diametros 81 mm efficit, duo latera habens impressum est. In cuius priore parte vir stans, tunica squamata indutus, manu sinistra scuto innixus, manu dextra vexillum tenens conspicitur. Circumscriptio: + FRIDERICVS DEI GRACIA DVX BOEMORVM. In posteriore vero sigilli parte vir depingitur in solio sedens, cuius caput nimbo ornatum est, manu sinistra scuto innixus, manu dextra vexillum tenens. Circumscriptio: + PAX DVCIS - FRIDERICI: 35 IN MANV- SCI - WENCEZLAI. 30 304. a) ,ru' alio atramento magis distincto superscriptum A. — b) ita A. — c) ,e' ex,i" corr. A. — d) ,i‘ ex ,a‘ radendo corr. A. — e) ex ,possio' statim inter scribendum corr. A. — I) genuine ,paptrui', sed altera ,p' puncto superposito deleta A. — 8) ita A. — h) ,1' ex ,a‘ corr. A. — i) ita A. ,i‘ ex ,u‘ radendo corr. 1) Cečin, nunc domus saltuarii prope Babina, distr. p. Kralovice (Kralowitz). — 1) Luhov, germ. Lohowa, prope Touškov (Tuschkau), distr. pol. Střibro (Mies). — 3 Venceslai. 40
Strana 275
1184 EX.—1185 IN. NUM. 305. 275 305. Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Waldsassensi villam ,Pennerit‘ in provincia Žatcensi sitam et curiam unam in villa ,Pröwech' prope Pragam donat. [1184 ex.—1185 in.) 5 Autographum in membrana scriptum in tabulario generali regni Bavariae Monachii asser- vatur (A). Lang, Reg. Boica I, pag. 304 (ad ann. cc. 1179). — Erben, Reg. I, pag. 167, num. 374 (ad ann. cc. 1182). — Gradl in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XX. pag. 262 (reg.). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 27, num. 86 (reg. ad ann. 1178). 10 15 20 Autographum manu ignota exaratum scriba quidam monasterii ipsius scripsisse videtur, quod cum alia tum id potissimum indicat, quod eandem manum in nullo prorsus alio Friderici ducis diplomate deprehendimus, quodque in autographi dorso nota ,Privilegium Friderici ducis super predium Pennerit', quae ad monasterii tabularium spectat, eadem manu exarata est. In diplomatis exordio et conclusione singula dicta leguntur, quae mirum quantum illum scribendi modum, quem Vladislai regis diploma anno 1159 eidem mona- sterio datum (v. num. 204) sequitur, in memoriam revocant. Qua quidem similitudine adducimur, ut etiam diplomatis verba in monasterio ipso conscripta esse censeamus. — Diploma nostrum post diploma eiusdem ducis anno 1184 monasterio Plassensi datum (num. 304) necesse scriptum sit, quod iam altero Friderici ducis sigillo instructum est. Donationem anni 1185 initio non esse posteriorem Lucii III papae privilegium 9 die mart. eius anni datum approbat, ubi Pennerit' villa iam inter monasterii Waldsassensis pos- sessiones nominatur. 30 35 à In nomine sancte et individue trinitatis. Fridericus, dei gracia Boemorum dux. Licet divina disponente clementia in presenti seculo gloria et diviciis 25 habundemus] et inter principes huius mundi potentiores annumeremur, gloriemur atque magnificemur, tamen quia non habemus hic manentem civitatem, sed futuram a deo secundum opera nostra expectamus retributionem, congruum esse credimus ac salubre, ut memores novissimorum nostrorum, presential pro futuris, terrena pro celestibus conmutemus et amicos nobis de mammona iniquitatis faciendo, peccata nostra elemosinis et misericordiis pauperum redimamus. Huius rei gracia pro salute anime nostre omniumque parentum nostrorum ad sustentacionem pauperum Christi fratrum Waltsassensium, assensu et peticione uxoris nostre, ducisse Elisabeth, in presentia quoque amicorum et nobilium Boemorum terre nostre, libera, sollemni atque legittima donatione obtulimus deo et sancte Mariea in prenotata ecclesia Waltsassensi predium quoddam cum toto iure et omnibus appendiciis' suis hereditarie possidendum, villam scilicet Pennerit1 nomine, sitam in comitatu Sacensi cum campis, silvis, agris, pratis, pascuis, aquis, cultis et 40 305. a) ,Marie‘ literis maiusculis scriptum A. — b) ,appendiciis eodem atramento super- scriptum A. 1) Fortasse Vinaře, germ. Weinern, distr. pol. Kadaň (Kaaden).
1184 EX.—1185 IN. NUM. 305. 275 305. Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Waldsassensi villam ,Pennerit‘ in provincia Žatcensi sitam et curiam unam in villa ,Pröwech' prope Pragam donat. [1184 ex.—1185 in.) 5 Autographum in membrana scriptum in tabulario generali regni Bavariae Monachii asser- vatur (A). Lang, Reg. Boica I, pag. 304 (ad ann. cc. 1179). — Erben, Reg. I, pag. 167, num. 374 (ad ann. cc. 1182). — Gradl in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XX. pag. 262 (reg.). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 27, num. 86 (reg. ad ann. 1178). 10 15 20 Autographum manu ignota exaratum scriba quidam monasterii ipsius scripsisse videtur, quod cum alia tum id potissimum indicat, quod eandem manum in nullo prorsus alio Friderici ducis diplomate deprehendimus, quodque in autographi dorso nota ,Privilegium Friderici ducis super predium Pennerit', quae ad monasterii tabularium spectat, eadem manu exarata est. In diplomatis exordio et conclusione singula dicta leguntur, quae mirum quantum illum scribendi modum, quem Vladislai regis diploma anno 1159 eidem mona- sterio datum (v. num. 204) sequitur, in memoriam revocant. Qua quidem similitudine adducimur, ut etiam diplomatis verba in monasterio ipso conscripta esse censeamus. — Diploma nostrum post diploma eiusdem ducis anno 1184 monasterio Plassensi datum (num. 304) necesse scriptum sit, quod iam altero Friderici ducis sigillo instructum est. Donationem anni 1185 initio non esse posteriorem Lucii III papae privilegium 9 die mart. eius anni datum approbat, ubi Pennerit' villa iam inter monasterii Waldsassensis pos- sessiones nominatur. 30 35 à In nomine sancte et individue trinitatis. Fridericus, dei gracia Boemorum dux. Licet divina disponente clementia in presenti seculo gloria et diviciis 25 habundemus] et inter principes huius mundi potentiores annumeremur, gloriemur atque magnificemur, tamen quia non habemus hic manentem civitatem, sed futuram a deo secundum opera nostra expectamus retributionem, congruum esse credimus ac salubre, ut memores novissimorum nostrorum, presential pro futuris, terrena pro celestibus conmutemus et amicos nobis de mammona iniquitatis faciendo, peccata nostra elemosinis et misericordiis pauperum redimamus. Huius rei gracia pro salute anime nostre omniumque parentum nostrorum ad sustentacionem pauperum Christi fratrum Waltsassensium, assensu et peticione uxoris nostre, ducisse Elisabeth, in presentia quoque amicorum et nobilium Boemorum terre nostre, libera, sollemni atque legittima donatione obtulimus deo et sancte Mariea in prenotata ecclesia Waltsassensi predium quoddam cum toto iure et omnibus appendiciis' suis hereditarie possidendum, villam scilicet Pennerit1 nomine, sitam in comitatu Sacensi cum campis, silvis, agris, pratis, pascuis, aquis, cultis et 40 305. a) ,Marie‘ literis maiusculis scriptum A. — b) ,appendiciis eodem atramento super- scriptum A. 1) Fortasse Vinaře, germ. Weinern, distr. pol. Kadaň (Kaaden).
Strana 276
276 NUM. 305, 306. 1184 EX.—1185 IN. — 1185 MART. 9. incultis, quesitis et inquirendis et universis terminis suis. Dedimus preterea supra- dicte ecclesie curiam unam in villa Pròwech2 vicina civitati Pragensi, dignum omnimodis arbitrantes, ut servorum dei inopia ex habundantia nostra suppleatur, quatenus per eorum orationum suffragia optata et desiderata excessibus nostris ác domino venia tribuatur. Ut autem hec nostre liberalitatis tradicio rata et firma futuris permaneat temporibus, hec presentia scripta sigilli nostri impressione munimus et infra scriptorum testium testimonio confirmamus, hac videlicet racione, ut nullus successorum aut heredum nostrorum hanc nostre d devocionis donationem immutare presumat, sed pio et fideli patrocinioe eam supra memorate ecclesie conservando, pro transitoriis mansura nobiscum in celis percipiat. Huius rei sunt testes: dominus Heinricus Pragensis episcopus, dominus Albertus archi- episcopus frater ducis, Priemuzzil frater ducis, Florianus cancelarius et prepositus Wisshigradensis, Hermannus archipresbiter, Heinricus notarius ducis, Groznata de Perûz camerarius ducis, Letâr dapifer, Scazlâu comes Sacensis, Plego comes Lutmericensis, Witego de Purschîtz, Mathif magister venatorum et Jenich frater 15 eius, Groznata Calvus dispensator ducis et alii quam plures. 10 Autographo sigillum rotundum (diametros 82 mm) de cera alba confectum, duo latera habens, e filis linteis suspensum est, in cuius utraque parte eadem figura atque in Fri- derici ducis diplomate proxime praecedenti (num. 304) non nisi paulum immutata con- spicitur. Utriusque partis circumscriptio idem est atque in priore sigillo, a quo hoc tantum 20 discernitur, quod singulae literae alio loco positae sunt. 306. Lucius III papa monasterium Waldsassense tuendum suscipit confirmatque eius iura et possessiones, inter quas etiam haec adferuntur: „In Boemia Preolac, Dudeliue,2 Rozdel,3 Penerit,4 Prin 5 ... In provincia Cedlize6 circuitum, quem 25 Fridericus illustris Romanorum imperator contulit.“ Veronae 1185 mart. 9. Autographum in tabulario generali regni Bavariae Monacensi asservatur. Pflugk-Harttung, Acta pontif. ined. I, pag. 324, num. 372. — Gradl, Mon. Egrana I, pag. 33, num. 98. — Emler, Reg. IV. pag. 710, num. 1768. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 15380. 30 306. 305. c) praecedit ,a' erasa A. — d) ,hanc nostre‘ eod. atram. superscr. A. — e) vocem hanc per duos versus divisam scriba genuine ,patroci] cinio‘ scripsit, sed priorem syllabam ,ci' erasit. A. — f) ita A. 2) Nomen hoc explicare nequeo. Fortasse Branik hic dici putat Erben in indice Regestorum; Gradl I. l. interpretatur: = 2 Protiwen apud Libèjice. 1) Přivlaky, germ. Pröhlig, ab Žatec (Saaz) versus septemtr. et occid. — 1) Villa haec alias Dudlebci nominata iam non exstat. — 1) Roztyly, germ. Rostial, prope Žatec. — 4 Fortasse Vinaře, germ. Weinern, distr. pol. Kadaň (Kaaden); interpret. Gradl. — 5) Březno, germ. Priesen, distr. pol. Žatec (Saaz) interpret. Gradl. — 6) Provincia haec ab Sedlec, germ. Zettlitz, quondam arce provinciali, nunc vico 40 prope Karlovy Vary (Karlsbad) denominata est. 35
276 NUM. 305, 306. 1184 EX.—1185 IN. — 1185 MART. 9. incultis, quesitis et inquirendis et universis terminis suis. Dedimus preterea supra- dicte ecclesie curiam unam in villa Pròwech2 vicina civitati Pragensi, dignum omnimodis arbitrantes, ut servorum dei inopia ex habundantia nostra suppleatur, quatenus per eorum orationum suffragia optata et desiderata excessibus nostris ác domino venia tribuatur. Ut autem hec nostre liberalitatis tradicio rata et firma futuris permaneat temporibus, hec presentia scripta sigilli nostri impressione munimus et infra scriptorum testium testimonio confirmamus, hac videlicet racione, ut nullus successorum aut heredum nostrorum hanc nostre d devocionis donationem immutare presumat, sed pio et fideli patrocinioe eam supra memorate ecclesie conservando, pro transitoriis mansura nobiscum in celis percipiat. Huius rei sunt testes: dominus Heinricus Pragensis episcopus, dominus Albertus archi- episcopus frater ducis, Priemuzzil frater ducis, Florianus cancelarius et prepositus Wisshigradensis, Hermannus archipresbiter, Heinricus notarius ducis, Groznata de Perûz camerarius ducis, Letâr dapifer, Scazlâu comes Sacensis, Plego comes Lutmericensis, Witego de Purschîtz, Mathif magister venatorum et Jenich frater 15 eius, Groznata Calvus dispensator ducis et alii quam plures. 10 Autographo sigillum rotundum (diametros 82 mm) de cera alba confectum, duo latera habens, e filis linteis suspensum est, in cuius utraque parte eadem figura atque in Fri- derici ducis diplomate proxime praecedenti (num. 304) non nisi paulum immutata con- spicitur. Utriusque partis circumscriptio idem est atque in priore sigillo, a quo hoc tantum 20 discernitur, quod singulae literae alio loco positae sunt. 306. Lucius III papa monasterium Waldsassense tuendum suscipit confirmatque eius iura et possessiones, inter quas etiam haec adferuntur: „In Boemia Preolac, Dudeliue,2 Rozdel,3 Penerit,4 Prin 5 ... In provincia Cedlize6 circuitum, quem 25 Fridericus illustris Romanorum imperator contulit.“ Veronae 1185 mart. 9. Autographum in tabulario generali regni Bavariae Monacensi asservatur. Pflugk-Harttung, Acta pontif. ined. I, pag. 324, num. 372. — Gradl, Mon. Egrana I, pag. 33, num. 98. — Emler, Reg. IV. pag. 710, num. 1768. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 15380. 30 306. 305. c) praecedit ,a' erasa A. — d) ,hanc nostre‘ eod. atram. superscr. A. — e) vocem hanc per duos versus divisam scriba genuine ,patroci] cinio‘ scripsit, sed priorem syllabam ,ci' erasit. A. — f) ita A. 2) Nomen hoc explicare nequeo. Fortasse Branik hic dici putat Erben in indice Regestorum; Gradl I. l. interpretatur: = 2 Protiwen apud Libèjice. 1) Přivlaky, germ. Pröhlig, ab Žatec (Saaz) versus septemtr. et occid. — 1) Villa haec alias Dudlebci nominata iam non exstat. — 1) Roztyly, germ. Rostial, prope Žatec. — 4 Fortasse Vinaře, germ. Weinern, distr. pol. Kadaň (Kaaden); interpret. Gradl. — 5) Březno, germ. Priesen, distr. pol. Žatec (Saaz) interpret. Gradl. — 6) Provincia haec ab Sedlec, germ. Zettlitz, quondam arce provinciali, nunc vico 40 prope Karlovy Vary (Karlsbad) denominata est. 35
Strana 277
1185 IUN. 17. — 1185 (POST IUL. 2). NUM. 307, 308. 277 307. 5 Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Plassensi hominem unum cum pos- sessione eius in villa Košiře et montem eidem villae adiacentem donat, consentiente et petente uxore sua Elisabeth. Pragae 1185 iun. 17. 10 Apographum saec. XVIII exstat in Bened. Scheppl, Lapis sepulchralis fundatoris et bene- factorum ... monasterii ... de Plassio, cuius cod. ms. in tabulario Musaei regni Bohemiae Pragae sub sign. 4B 16 asservatur, pag. 51 (B). Emler, Reg. II, pag. 1155, num. 263 (extr. ex apographo in libro memorab. parochiae Plassensis C). — Scheinpflug in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhm. XII. pag. 60, num. 8 (reg.). Diploma in monasterio ipso verbis contextum esse videtur; vid. num. 322 et 325. Notum sit tam praesentibus In nomine sanctae et individuae trinitatis. quam futuris Christi fidelibus, quod ego Fridericus, dei gratia dux Boemiae, 15 consentiente et postulante thori mei socia Elisabeth, sub obtentu indulgentiae peccatorum fratribus meis in Plazs domino deo et beatae Mariae famulantibus contuli hominem unum cum possessione sua in Cossieral et montem eidem villae adiacentem perpetuo iure utrumque possidendum. Ut autem haec inconvulsis radicibus in posterum perseverent, sigilli mei impressione et testibus firmare curavi. Hi vero sunt testes: Letar, Predota, Milgosta,b Luter, Bernardus, Wizha, Marquardus, Albrandus, Steffanus capellanus, Groznata Calvus, Coiata, Andres miles, Quaxa, Predwor. Si quis autem hanc meam donationem irritam facere Haec autem acta sunt tentaverit, vinculo anathematis se innodatum noverit. anno dominicae incarnationis MCLXXXV, in communi colloquio Bohemorum 25 Pragae habito. Data per manum Henrici capellani XV kalendas iulii. 20 308. (1) Ecclesiae Vissegradensis canonici permutationem agrorum in Záběhlice villa inter Marcantem et campanarios ecclesiae Vissegradensis Krasoň et Křižan consensu et permissu suo die 18 decembris [1184) factam esse testantur; agrorum 30 permutatorum circuitionem testibus adductis comprobant; Marcantem commuta- tionem illam die 2 iulii [1185) coram Friderico duce nobilium quorundam testi- monio denuo confirmavisse declarant. 1185 spost iul. 2]. (II) Marcant ecclesiae Vissegradensi duo candelabra deaurata, argenti marcam 35 ad ecclesiam tegendam decimamque de vinea sua in Zábéhlice donat. 307. a) ,Cossur' C. — b) ,Milgozta' C. 1) Košíře, distr. pol. Smíchov.
1185 IUN. 17. — 1185 (POST IUL. 2). NUM. 307, 308. 277 307. 5 Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Plassensi hominem unum cum pos- sessione eius in villa Košiře et montem eidem villae adiacentem donat, consentiente et petente uxore sua Elisabeth. Pragae 1185 iun. 17. 10 Apographum saec. XVIII exstat in Bened. Scheppl, Lapis sepulchralis fundatoris et bene- factorum ... monasterii ... de Plassio, cuius cod. ms. in tabulario Musaei regni Bohemiae Pragae sub sign. 4B 16 asservatur, pag. 51 (B). Emler, Reg. II, pag. 1155, num. 263 (extr. ex apographo in libro memorab. parochiae Plassensis C). — Scheinpflug in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhm. XII. pag. 60, num. 8 (reg.). Diploma in monasterio ipso verbis contextum esse videtur; vid. num. 322 et 325. Notum sit tam praesentibus In nomine sanctae et individuae trinitatis. quam futuris Christi fidelibus, quod ego Fridericus, dei gratia dux Boemiae, 15 consentiente et postulante thori mei socia Elisabeth, sub obtentu indulgentiae peccatorum fratribus meis in Plazs domino deo et beatae Mariae famulantibus contuli hominem unum cum possessione sua in Cossieral et montem eidem villae adiacentem perpetuo iure utrumque possidendum. Ut autem haec inconvulsis radicibus in posterum perseverent, sigilli mei impressione et testibus firmare curavi. Hi vero sunt testes: Letar, Predota, Milgosta,b Luter, Bernardus, Wizha, Marquardus, Albrandus, Steffanus capellanus, Groznata Calvus, Coiata, Andres miles, Quaxa, Predwor. Si quis autem hanc meam donationem irritam facere Haec autem acta sunt tentaverit, vinculo anathematis se innodatum noverit. anno dominicae incarnationis MCLXXXV, in communi colloquio Bohemorum 25 Pragae habito. Data per manum Henrici capellani XV kalendas iulii. 20 308. (1) Ecclesiae Vissegradensis canonici permutationem agrorum in Záběhlice villa inter Marcantem et campanarios ecclesiae Vissegradensis Krasoň et Křižan consensu et permissu suo die 18 decembris [1184) factam esse testantur; agrorum 30 permutatorum circuitionem testibus adductis comprobant; Marcantem commuta- tionem illam die 2 iulii [1185) coram Friderico duce nobilium quorundam testi- monio denuo confirmavisse declarant. 1185 spost iul. 2]. (II) Marcant ecclesiae Vissegradensi duo candelabra deaurata, argenti marcam 35 ad ecclesiam tegendam decimamque de vinea sua in Zábéhlice donat. 307. a) ,Cossur' C. — b) ,Milgozta' C. 1) Košíře, distr. pol. Smíchov.
Strana 278
278 NUM. 308. 1185 (POST IUL. 2). Apographum exstat in Libro privileg. capituli Vissegradensis saec. XIV, qui in tabulario eiusdem capituli asservatur, fol. 20v—21, num. 56 (B). Preciosus “ memorie thesaurus est scriptura,b que rerum seriem incommutabili“ I. loquitur veritate et opponit obstaculum emergentibus calumpniis inconvulsum, prona enim ad fallendum presens etas et lucri avida omnia audet, dummodo vivet. Huius inspectu racionis nos sancte Wissegradensis ecclesie canonici uni- versis catholice fidei cultoribus notum esse volumus tam presentibus quam futuris, qualiter ex nostra permissione et per nostrum consensum fecit Marcant, con- cambium agrorum in villa Zabehlic1 cum campanariis ecclesie nostre, videlicet Krazon et Krisano fratre suo, qui dederunt de agris eorum Marcanto nullo 10 necessitatis inperio evicti, sed solius bone voluntatis fervore inflammati, iuxta modum bone ordinacionis hereditario iure possidendos sibi et filiis suis vel in alium transferre, in quem" sibi placuerit. Et similiter Marcant fecit concambium tale, quod dedit agros suos et pecuniam suam large pro pomerio et fundo et quodam monte, sicut utrique parti placuit et sicut nobis bonum videbatur, nobis presentibus, et iuri consentaneum, in perpetuum ius hereditatis possidendum sibi et filiis suis; in quo eciam monte tunc cepit vineam edificare. Post istam accionem promisit Marcant eisdem campanariis, si fieret eis aliqua molestia de agris, quos eis dedit, ipse tunc daret eis alios agros pro agris illis; et quod cambium utriusque partis numquam reciprocaretur, immo quod inconvulsum staret in perpetuum, est approbatum. Ista sunt acta in capitulo nostro XV kal. ianuarii, mense decembri. Et hii presentes fuerunt: Florianus prepositus, Podywa decanus, Adrastus custos et prepositus Lutomericensis, Adalbertus canonicus, Slauata canonicus, Terricus canonicus, Fridricus canonicus, Alexius canonicus, Mutar canonicus, Alexander canonicus, Burchardus magister. Et aliis fratribus absentibus notificavimus causam 25 istam et cartam istam scribi precepimus et ad stabilitatem huius actionis sigilli ecclesie nostre et Pragensis inpressione corroboravimus. Post capitolii nostri talem diffinicionem venimus in villam Zabehlic et utriusque partis concambium circuivimus et, utraque parte applaudente, iterum, quod factum fuerat, conlauda- vimus. Huius rei testes fuerunt ibidem: Groznata camerarius, Vitek comes, Koyata 30 subcamerarius, Cuna, Jarozlaw, Cztibor, Noztup, Zlauik, Bernard, Otrad, Gronek, Petr, Rim, Milgost sacerdos, heredes de Goztiwar,2 heredes de Hodow“ et Roztil" 15 20 5 308. a) Praefigitur lemma rubro colore scr.: ,Hic ponitur tenor littere testimonialis domi- norum canonicorum Wissegradensis ecclesie super quadam permutacione facta inter Marcant et campanatores ecclesie Wissegradensis ville Zabehlic, et quod decima de vinea 35 ibidem sita perpetue dari debet ecclesie Wissegradensi per quemlibet posessorem' B. — b) ,scripta‘ B. — c) ,decommutabili' B. — d) ,� B. 1) Záběhlice, distr. pol. Král. Vinohrady (Kgl. Weinberge). — 1) Hostivař, distr. pol. Král. Vinohrady. — 1) Chodov prope Hostivař. — 4) Roztyly, germ. Rostel, distr. pol. Král. Vinohrady. 40
278 NUM. 308. 1185 (POST IUL. 2). Apographum exstat in Libro privileg. capituli Vissegradensis saec. XIV, qui in tabulario eiusdem capituli asservatur, fol. 20v—21, num. 56 (B). Preciosus “ memorie thesaurus est scriptura,b que rerum seriem incommutabili“ I. loquitur veritate et opponit obstaculum emergentibus calumpniis inconvulsum, prona enim ad fallendum presens etas et lucri avida omnia audet, dummodo vivet. Huius inspectu racionis nos sancte Wissegradensis ecclesie canonici uni- versis catholice fidei cultoribus notum esse volumus tam presentibus quam futuris, qualiter ex nostra permissione et per nostrum consensum fecit Marcant, con- cambium agrorum in villa Zabehlic1 cum campanariis ecclesie nostre, videlicet Krazon et Krisano fratre suo, qui dederunt de agris eorum Marcanto nullo 10 necessitatis inperio evicti, sed solius bone voluntatis fervore inflammati, iuxta modum bone ordinacionis hereditario iure possidendos sibi et filiis suis vel in alium transferre, in quem" sibi placuerit. Et similiter Marcant fecit concambium tale, quod dedit agros suos et pecuniam suam large pro pomerio et fundo et quodam monte, sicut utrique parti placuit et sicut nobis bonum videbatur, nobis presentibus, et iuri consentaneum, in perpetuum ius hereditatis possidendum sibi et filiis suis; in quo eciam monte tunc cepit vineam edificare. Post istam accionem promisit Marcant eisdem campanariis, si fieret eis aliqua molestia de agris, quos eis dedit, ipse tunc daret eis alios agros pro agris illis; et quod cambium utriusque partis numquam reciprocaretur, immo quod inconvulsum staret in perpetuum, est approbatum. Ista sunt acta in capitulo nostro XV kal. ianuarii, mense decembri. Et hii presentes fuerunt: Florianus prepositus, Podywa decanus, Adrastus custos et prepositus Lutomericensis, Adalbertus canonicus, Slauata canonicus, Terricus canonicus, Fridricus canonicus, Alexius canonicus, Mutar canonicus, Alexander canonicus, Burchardus magister. Et aliis fratribus absentibus notificavimus causam 25 istam et cartam istam scribi precepimus et ad stabilitatem huius actionis sigilli ecclesie nostre et Pragensis inpressione corroboravimus. Post capitolii nostri talem diffinicionem venimus in villam Zabehlic et utriusque partis concambium circuivimus et, utraque parte applaudente, iterum, quod factum fuerat, conlauda- vimus. Huius rei testes fuerunt ibidem: Groznata camerarius, Vitek comes, Koyata 30 subcamerarius, Cuna, Jarozlaw, Cztibor, Noztup, Zlauik, Bernard, Otrad, Gronek, Petr, Rim, Milgost sacerdos, heredes de Goztiwar,2 heredes de Hodow“ et Roztil" 15 20 5 308. a) Praefigitur lemma rubro colore scr.: ,Hic ponitur tenor littere testimonialis domi- norum canonicorum Wissegradensis ecclesie super quadam permutacione facta inter Marcant et campanatores ecclesie Wissegradensis ville Zabehlic, et quod decima de vinea 35 ibidem sita perpetue dari debet ecclesie Wissegradensi per quemlibet posessorem' B. — b) ,scripta‘ B. — c) ,decommutabili' B. — d) ,� B. 1) Záběhlice, distr. pol. Král. Vinohrady (Kgl. Weinberge). — 1) Hostivař, distr. pol. Král. Vinohrady. — 1) Chodov prope Hostivař. — 4) Roztyly, germ. Rostel, distr. pol. Král. Vinohrady. 40
Strana 279
1185 (POST IUL. 2). — 1185. NUM. 308, 309. 279 et Strasnic,5 Prowod aurifex et filius eius Janis de Michel,“ Scepan, Romanus, Sirech, Karolus, Petrus, Alsin, Huc. Quoniam quidem triplex funiculus difficile rumpitur, ut sic tercio id, quod factum fuerat, solidum robur valitudinis obtineret, mense iulio die secundo, qui est VI non. iulii, ad dedicacionem capelle ducis infra muros in Praga, que est in honore omnium sanctorum, ad memoriam reduxit domino duci Fridrico Marcant istam accionem, et quia coram eo recte et honeste id factum esse constitit, ex fervore bone voluntatis utriusque partis et canonicorum Wissegradensium testimonio horum in presencia ducis corrobo- ravit. Hii autem sunt: Groznata camerarius, Vitek comes, Johannes iudex, Matheus Benedic, Predota, Fabianus, Diuis subpincerna, Jurik de Milewzko, Heinricus Scire eciam vos volumus, quod ego H.," subagaso, Vlicek subcamerarius. episcopus Pragensis ecclesie, ex auctoritate, quam habeo a domino deo, excom- munico omnes illos, qui hoc concambium infringere attemptaverint; et nullam sancte porcionem resurreccionis recipiant, sed cum Iuda traditore fleant dampnati per- 15 henniter. Acta sunt hec anno dominice incarnacionis MCLXXXV, concurrente I, epacta XVII, indiccione III, anno cicli solaris XVIII, anno cicli lunaris VIII, aureo Preter hec notum sit omnibus, quod ego Marcant, nullo II. numero VIII. necessitatis scrupulo urgente, sed fervore pie voluntatis inflammatus, sancte Wissegradensi ecclesie contuli duo candelabra deaurata, marcam argenti ad co- operiendam ecclesiam. Insuper de vinea mea Zabehlic decimam predicte ecclesie dedi et dandam omnibus tam filiis meis quam omnibus aliis, qui habuerint eam, in perpetuum constituo.e Qui vero huic sancte constitucioni contraire suadente dyabolo voluerit, anathema sit. Amen. 5 10 20 309. 25 Fridericus, dux Bohemiae, Hadmaro de Chunringen Vitoraz cum silva a fluvio Lužnice usque ad rivum Stropnice in beneficium et feudum concedit. In Bozdiz' 1185. Apographum in cod. ms. saec. XIII bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 543 (olim hist. prof. 678) fol. 212 (B). 30 35 Rauch, Rerum Austriacarum scriptores, II, pag. 207. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 316, num. 339. = Erben, Reg. I, pag. 174, num. 385 (extr.). — Geschichtsqu. d. Grafschaft Glatz I, pag. II (reg). — Cf. Prökl, Das böhm. Weitra-Gebiet in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XIV (1876), pag. 84; Sedláček, Jak se měnily a ustálily meze Čech a Rakous Dolních (in Výroční zpráva c. k. vyš. realného gymnasia v Táboře 1877), pag. 10; Hasenöhrl, Deutschlands sudöstl. Marken in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII (1895), pag. 468. 308. e) ,constituto' B. 5) Strašnice staré, distr. pol. Král. Vinohrady. — ) Michle, distr. pol. Král. Vino- hrady. — 7 Henricus Břetislav.
1185 (POST IUL. 2). — 1185. NUM. 308, 309. 279 et Strasnic,5 Prowod aurifex et filius eius Janis de Michel,“ Scepan, Romanus, Sirech, Karolus, Petrus, Alsin, Huc. Quoniam quidem triplex funiculus difficile rumpitur, ut sic tercio id, quod factum fuerat, solidum robur valitudinis obtineret, mense iulio die secundo, qui est VI non. iulii, ad dedicacionem capelle ducis infra muros in Praga, que est in honore omnium sanctorum, ad memoriam reduxit domino duci Fridrico Marcant istam accionem, et quia coram eo recte et honeste id factum esse constitit, ex fervore bone voluntatis utriusque partis et canonicorum Wissegradensium testimonio horum in presencia ducis corrobo- ravit. Hii autem sunt: Groznata camerarius, Vitek comes, Johannes iudex, Matheus Benedic, Predota, Fabianus, Diuis subpincerna, Jurik de Milewzko, Heinricus Scire eciam vos volumus, quod ego H.," subagaso, Vlicek subcamerarius. episcopus Pragensis ecclesie, ex auctoritate, quam habeo a domino deo, excom- munico omnes illos, qui hoc concambium infringere attemptaverint; et nullam sancte porcionem resurreccionis recipiant, sed cum Iuda traditore fleant dampnati per- 15 henniter. Acta sunt hec anno dominice incarnacionis MCLXXXV, concurrente I, epacta XVII, indiccione III, anno cicli solaris XVIII, anno cicli lunaris VIII, aureo Preter hec notum sit omnibus, quod ego Marcant, nullo II. numero VIII. necessitatis scrupulo urgente, sed fervore pie voluntatis inflammatus, sancte Wissegradensi ecclesie contuli duo candelabra deaurata, marcam argenti ad co- operiendam ecclesiam. Insuper de vinea mea Zabehlic decimam predicte ecclesie dedi et dandam omnibus tam filiis meis quam omnibus aliis, qui habuerint eam, in perpetuum constituo.e Qui vero huic sancte constitucioni contraire suadente dyabolo voluerit, anathema sit. Amen. 5 10 20 309. 25 Fridericus, dux Bohemiae, Hadmaro de Chunringen Vitoraz cum silva a fluvio Lužnice usque ad rivum Stropnice in beneficium et feudum concedit. In Bozdiz' 1185. Apographum in cod. ms. saec. XIII bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 543 (olim hist. prof. 678) fol. 212 (B). 30 35 Rauch, Rerum Austriacarum scriptores, II, pag. 207. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 316, num. 339. = Erben, Reg. I, pag. 174, num. 385 (extr.). — Geschichtsqu. d. Grafschaft Glatz I, pag. II (reg). — Cf. Prökl, Das böhm. Weitra-Gebiet in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XIV (1876), pag. 84; Sedláček, Jak se měnily a ustálily meze Čech a Rakous Dolních (in Výroční zpráva c. k. vyš. realného gymnasia v Táboře 1877), pag. 10; Hasenöhrl, Deutschlands sudöstl. Marken in Arch. f. österr. Gesch. LXXXII (1895), pag. 468. 308. e) ,constituto' B. 5) Strašnice staré, distr. pol. Král. Vinohrady. — ) Michle, distr. pol. Král. Vino- hrady. — 7 Henricus Břetislav.
Strana 280
280 NUM. 309, 310. 1185. — 1186 APR. 23. In nomine sancte et individue trinitatis. Fridericus, dei gracia Boemorum dux. Dignitati principum et paci conservande indubitanter expedire cogno- vimus, ut quos infra terminos sue potestatis debito hominii et fidelitatis iure tenent astrictos, non“ tantum ad sua obsequia requirant, verum etiam vicinos, quos fidei sue sinceritas commendat, liberali beneficentia sibi obligare studeant. Inde est, quod nos fidem Hadmari de Chýnringen et sinceram eius circa nos devotionem considerantes, eum nobis fidelitatis debito astringere curavimus et partem terre nostre Austrie adiacentem, Withra1 videlicet cum silva a fluvio Lvsnitz2 usque ad alium fluvium, qui dicitur Stropniz,3 sibi iure beneficii con- cessimus et sine contradictione infeudavimus. Ut autem huius nostre concessionis 10 statutum non solum successoribus nostris, sed et omni evo stabile et inconvulsum permaneat, presentis pagine scripto et sigilli nostri impressione munimus testibus quoque, qui presentes erant, adhibitis, quorum nomina subscripsimus: Groznata camerarius, Witigo, Bohvse barbatus, Anshelmus capellanus, Hertwicus miles, Benich miles et ceteri quam plures. Acta sunt hec in Bozdiz4 anno dominice 15 incarnationis millesimo centesimo octogesimo quinto. 5 310. (DUBIAE FIDEI.) Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti Johannis Jerosolimitani, uxore sua Elisabeth hortante, villam Lešany et locum munitum Kadaň donat, villas 20 quasdam, quorum nomina accuratius afferuntur, pro censu annuo ad vitae suae tempus tenendas ab eis recipit idemque villas aliquot, quae ab aliis nuper do- natae sunt, confirmat. Ústí ad Albiam 1186 apr. 23. Autographum duplex in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium 25 Pragae asservatur (A, A). Appendix synoptica ... num. 5 (reg.). — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 570 (ex A. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 317, num. 341. = Erben, Reg. I, pag. 174, num. 386. = Cod. dipl. Saxon. regiae I Hauptth., tom. II, pag. 357, num. 517 (fragm.). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général ... des Hospitaliers de S. Jean I, pag. 501, num. 802. Utrumque autographum scriba quidam hospitalis ipsius scripsisse videtur. — Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 nullo — quod dolendum est — argumento allato, diplomatis fidem dubiam esse declaravit. Et sane diploma ab omni vitio vacuum non est. Numerus, quo ducis Friderici annus principatus indicatur, non convenit; aliorum enim testimonio diplo- matum Fridericum ducem principatus sui annos ab anno 1178 ineunte computavisse 35 309. a) sequ. adhuc ,ad' B. 1) Weitra, boh. Vitoraz, civitas in Austria Inferiore. — 3) Lužnice, germ. Lainsitz, fluvius, qui apud Puchře (Buchers) originem habet et Weitra versus septemtrionem et orientem praeterfluit. — 3) Stropnický potok, germ. Strobnitz, rivus, qui inter Nové Hrady (Gratzen) et Gmünd originem habet. — 4) Nomen hoc explicare nequeo. 40 Erben in indice et Jireček, Ant. topographia pag. 7. Bezděz hic dici perperam putant. 30
280 NUM. 309, 310. 1185. — 1186 APR. 23. In nomine sancte et individue trinitatis. Fridericus, dei gracia Boemorum dux. Dignitati principum et paci conservande indubitanter expedire cogno- vimus, ut quos infra terminos sue potestatis debito hominii et fidelitatis iure tenent astrictos, non“ tantum ad sua obsequia requirant, verum etiam vicinos, quos fidei sue sinceritas commendat, liberali beneficentia sibi obligare studeant. Inde est, quod nos fidem Hadmari de Chýnringen et sinceram eius circa nos devotionem considerantes, eum nobis fidelitatis debito astringere curavimus et partem terre nostre Austrie adiacentem, Withra1 videlicet cum silva a fluvio Lvsnitz2 usque ad alium fluvium, qui dicitur Stropniz,3 sibi iure beneficii con- cessimus et sine contradictione infeudavimus. Ut autem huius nostre concessionis 10 statutum non solum successoribus nostris, sed et omni evo stabile et inconvulsum permaneat, presentis pagine scripto et sigilli nostri impressione munimus testibus quoque, qui presentes erant, adhibitis, quorum nomina subscripsimus: Groznata camerarius, Witigo, Bohvse barbatus, Anshelmus capellanus, Hertwicus miles, Benich miles et ceteri quam plures. Acta sunt hec in Bozdiz4 anno dominice 15 incarnationis millesimo centesimo octogesimo quinto. 5 310. (DUBIAE FIDEI.) Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti Johannis Jerosolimitani, uxore sua Elisabeth hortante, villam Lešany et locum munitum Kadaň donat, villas 20 quasdam, quorum nomina accuratius afferuntur, pro censu annuo ad vitae suae tempus tenendas ab eis recipit idemque villas aliquot, quae ab aliis nuper do- natae sunt, confirmat. Ústí ad Albiam 1186 apr. 23. Autographum duplex in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium 25 Pragae asservatur (A, A). Appendix synoptica ... num. 5 (reg.). — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 570 (ex A. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 317, num. 341. = Erben, Reg. I, pag. 174, num. 386. = Cod. dipl. Saxon. regiae I Hauptth., tom. II, pag. 357, num. 517 (fragm.). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général ... des Hospitaliers de S. Jean I, pag. 501, num. 802. Utrumque autographum scriba quidam hospitalis ipsius scripsisse videtur. — Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 nullo — quod dolendum est — argumento allato, diplomatis fidem dubiam esse declaravit. Et sane diploma ab omni vitio vacuum non est. Numerus, quo ducis Friderici annus principatus indicatur, non convenit; aliorum enim testimonio diplo- matum Fridericum ducem principatus sui annos ab anno 1178 ineunte computavisse 35 309. a) sequ. adhuc ,ad' B. 1) Weitra, boh. Vitoraz, civitas in Austria Inferiore. — 3) Lužnice, germ. Lainsitz, fluvius, qui apud Puchře (Buchers) originem habet et Weitra versus septemtrionem et orientem praeterfluit. — 3) Stropnický potok, germ. Strobnitz, rivus, qui inter Nové Hrady (Gratzen) et Gmünd originem habet. — 4) Nomen hoc explicare nequeo. 40 Erben in indice et Jireček, Ant. topographia pag. 7. Bezděz hic dici perperam putant. 30
Strana 281
1186 APR. 23. NUM. 310. 281 5 edocemur. Dies contra diplomatum nostrorum eiusdem temporis morem consuetudinemque die festo notatur. Ottonis, marchionis Misnensis filius, cui nomen erat Adalbertus (vide Cod. dipl. Sax. pag. 357, lin. 23). perperam hic Otto appellatur. Cum autem scripturae formae saeculo XII exeunti satis apte conveniant et utrumque autographum genuino Friderici ducis sigillo instructum sit, vitia, quibus diploma nostrum laborat, tanti momenti non esse videntur, ut illud omnino falsum esse dicamus. Ego Fridericus, dei gratia dux Boemorum, omnibus presentibus et futuris notum esse cupio, quod cum anno dominice incarnationis MCLXXXVI, I princi- patus vero mei decimo, diea festivitatis beati Adalberti, filiam meam marito traderem in Vzti Ottonib1 filio Ottonis marchi onis“ de Miszna, a Martinus, quondam prepositus Pragensis, nunc vero frater hospitalise Jerusalem et preceptor Vngarię, Boemię et omnium aliarum terrarum] ab oriente et meridie et septentrione ad- iacentium, licentiam redeundi Jerosolimam, de quas ante triennium fere trans- missus huc fuerat, petere cepit. Ego autem animo revolvens, quam affectuose pater meus prefatum hospitale á principio sui principatus dilexerit," cui et multi- plices elemosinas diversis temporibus contulit, simulque non sine cordis dolore retractans oppressionem, quam pagani nuperrime terre Jerosolimitane intulerant, ad subveniendum tante necessitati consilio uxoris mée, ducisse Elisabeth, de camera mea, quantum dominus inspiravit, secundum facultatem meam ei commisi 20 adquek ad peticionem' omnium nobilium, qui aderant, villam, quem dicitur Lessain," cum hominibus ibidem consistentibus predicto hospitali dedi, sed et burgum novum super Ogres fluvium situm, nomine Cadáin,"4 ubi et ęcclesiam hospi- talariis edificare antea concesseram, amplius perpetuo iure possidendum, consensu nichillominus uxoris méę, tradidi. Quibus etiam aliquid pia condescentione super- addere de mea liberalitate cupiens, villas, quas ab eis in concambio acceperam, Borizlau5 scilicet et eius appenditia, eis reddidi atque iterum cum aliis villis á diversis eis collátis pro annuali censu singulis annis in festo sancti Martini persolvendo, decem scilicet marcis argenti, in vita mea tenendas ab eisdem fratribus recepi, ita quod quicquid in eis meis temporibus multiplicabitur, post 30 decessum meum totum pro anima mea remaneat hospitali. Hęc autem sunt nomina villarum, quas á fratribus pro censu suscepi: Pssou“ in provintia Satéc, quam prepositus Martinus cambivit á Pragensibus canonicis cum villa Positouiz,7 eto Borizlau, quod ipsis reddideram; et circuitum, quem eis frater meus Henricus 10 15 25 35 40 310. a) ,dię‘ A. — b) sequitur ,s' erasa A. — c) ,machionis' A'. — d) ,Mizna' A°. — e) ,hospitalis' omittit A. — f) ,Vngar‘ A. — g) ,quam‘ A. — h) ,dilexerit' A. — i) ex ,necessitatis' corr. A. — k) ,atque‘ A'. — 1) ,petitionem‘ A'. — m) ,que' A. — n) �Cadain‘ A°. — o) ,& in loco raso eod. atramento scriptum esse videtur A. 1) Recte Adelberto. — 1) Lešany prope Netvořice, distr. pol. Benešov. — 3) Ohře, germ. Die Eger. — *) Kadaň, germ. Kaaden, ab Žatec (Saaz) versus septemtrionem et occid. — 3 Bořislav, germ. Boreslau, distr. pol. Teplice (Teplitz). — ) Pšov, germ. Schaab, distr. pol. Podbořany (Podersam). — 1) Fortasse Poštovice, distr. pol. Slané (Schlan).
1186 APR. 23. NUM. 310. 281 5 edocemur. Dies contra diplomatum nostrorum eiusdem temporis morem consuetudinemque die festo notatur. Ottonis, marchionis Misnensis filius, cui nomen erat Adalbertus (vide Cod. dipl. Sax. pag. 357, lin. 23). perperam hic Otto appellatur. Cum autem scripturae formae saeculo XII exeunti satis apte conveniant et utrumque autographum genuino Friderici ducis sigillo instructum sit, vitia, quibus diploma nostrum laborat, tanti momenti non esse videntur, ut illud omnino falsum esse dicamus. Ego Fridericus, dei gratia dux Boemorum, omnibus presentibus et futuris notum esse cupio, quod cum anno dominice incarnationis MCLXXXVI, I princi- patus vero mei decimo, diea festivitatis beati Adalberti, filiam meam marito traderem in Vzti Ottonib1 filio Ottonis marchi onis“ de Miszna, a Martinus, quondam prepositus Pragensis, nunc vero frater hospitalise Jerusalem et preceptor Vngarię, Boemię et omnium aliarum terrarum] ab oriente et meridie et septentrione ad- iacentium, licentiam redeundi Jerosolimam, de quas ante triennium fere trans- missus huc fuerat, petere cepit. Ego autem animo revolvens, quam affectuose pater meus prefatum hospitale á principio sui principatus dilexerit," cui et multi- plices elemosinas diversis temporibus contulit, simulque non sine cordis dolore retractans oppressionem, quam pagani nuperrime terre Jerosolimitane intulerant, ad subveniendum tante necessitati consilio uxoris mée, ducisse Elisabeth, de camera mea, quantum dominus inspiravit, secundum facultatem meam ei commisi 20 adquek ad peticionem' omnium nobilium, qui aderant, villam, quem dicitur Lessain," cum hominibus ibidem consistentibus predicto hospitali dedi, sed et burgum novum super Ogres fluvium situm, nomine Cadáin,"4 ubi et ęcclesiam hospi- talariis edificare antea concesseram, amplius perpetuo iure possidendum, consensu nichillominus uxoris méę, tradidi. Quibus etiam aliquid pia condescentione super- addere de mea liberalitate cupiens, villas, quas ab eis in concambio acceperam, Borizlau5 scilicet et eius appenditia, eis reddidi atque iterum cum aliis villis á diversis eis collátis pro annuali censu singulis annis in festo sancti Martini persolvendo, decem scilicet marcis argenti, in vita mea tenendas ab eisdem fratribus recepi, ita quod quicquid in eis meis temporibus multiplicabitur, post 30 decessum meum totum pro anima mea remaneat hospitali. Hęc autem sunt nomina villarum, quas á fratribus pro censu suscepi: Pssou“ in provintia Satéc, quam prepositus Martinus cambivit á Pragensibus canonicis cum villa Positouiz,7 eto Borizlau, quod ipsis reddideram; et circuitum, quem eis frater meus Henricus 10 15 25 35 40 310. a) ,dię‘ A. — b) sequitur ,s' erasa A. — c) ,machionis' A'. — d) ,Mizna' A°. — e) ,hospitalis' omittit A. — f) ,Vngar‘ A. — g) ,quam‘ A. — h) ,dilexerit' A. — i) ex ,necessitatis' corr. A. — k) ,atque‘ A'. — 1) ,petitionem‘ A'. — m) ,que' A. — n) �Cadain‘ A°. — o) ,& in loco raso eod. atramento scriptum esse videtur A. 1) Recte Adelberto. — 1) Lešany prope Netvořice, distr. pol. Benešov. — 3) Ohře, germ. Die Eger. — *) Kadaň, germ. Kaaden, ab Žatec (Saaz) versus septemtrionem et occid. — 3 Bořislav, germ. Boreslau, distr. pol. Teplice (Teplitz). — ) Pšov, germ. Schaab, distr. pol. Podbořany (Podersam). — 1) Fortasse Poštovice, distr. pol. Slané (Schlan).
Strana 282
282 NUM. 310. 1186 APR. 23. Pragensis episcopus pro animabus patris et matris suę dedit, qui vocatur Na- leuine8 prope Vsti; et Bréznicę,p9 quam eis Willelmus et Olricus filii Grosnete dederunt pro anima patris sui, et alias terras, quas ibi emerunt et á patre meo acquisierunt. Villas etiam, quas Mesco" hospitali dedit et frater suus Grósnata pro annuali censu tenuit, scilicet Pouerl,10 Rigici,11 Rostoki,12 Werece, 13 Na- vgesde.114 Preterea insuper“ quasdam possessiunculas antea eis promissas, sed nuperrime collatas, quas in primis privilegiis suis scriptas non habebant, y liberalitati* mée placuit eis confirmare et in presenti privilegio adnotare: Kosmonesi 15 scilicet villam, quam Gherdoin villicus meus dedit pro anima sua, Lubcouiz16 quoque villam, quam dudum promiserat Paulus, si ante matrem suam Petrauam moreretur; et villam Nazucoue,17 quam dedit Conata in provintia Pilzenz super Msea1s fluvium IA7 IA/ et circuitum nomine Huboki,19 quem quam villam ad petitionęm domini Wat- slai, patrui mei, eidem Conatę confir- dederat Albertus filius Wissete, qui post- ea fulminatus est; et duas villas, quas maveram; et quendam servum nomine 15 Millóin, quem eis in pellificem dedi eis dedit frater meus Premwisl aa pro parte Butsou,2° quabb dederat eis Bo- cum omni sua successionę; et duas villas Quáslici 21 super Methuya et gussa pro anima filii Boghussce, no- Plessov,22 quas frater meus Premwislaa mina autem villarum: Quasslici21 super Methugiam et Plessov22; et curiam in dedit eis pro parte dec Buitsov,2° quam 20 dederat Bogussa pro anima filii sui Bo- suburbio, quam dedit eis Henricus Ker- Hęc omnia eis confirmo et guscę. sichouiz et quendam servum nomine Millóin, quem eis dedidd in pellificem ut rata et inviolata eis permaneant, sigilli cum omni sua successione, et villam, mei inpressione corroboro. que fuit Waizlai, quabb ego ipsę contuli 5 10 25 310. P) ,Breznice‘ A. — q) ,Mésco' A'. — 1) ,Grosnata' A. — s) ,Werece‘ A’. — t) Na- ugesde‘ A. — u) ,if‘ ex ,q‘ statim inter scribendum corr. A. — v) ,ba‘ ex ,be‘ eodem atramento statim inter scribendum corr. Al. — x) ,ti‘ ex ,te“ eodem atramento corr. A. — y) „Kosmonosi' A'. — z) ,Pelzen‘ Al. — aa) genuine ,pmwisl, scriba in utroque autographo posuit, sed postea supra ,p' literam adhuc alterum titulum (P) 30 addidit. — bb) ita errore scriptoris loco ,quam‘ A. — cc) sequ. ,W. erasa A. — ad) sequitur litera quaedam (fortasse ,t) erasa A. *) Levin, alias Lovin, germ. Lieben, prope Ústí nad Labem (Aussig). — *) Krásné Březno, germ. Schönpriesen, distr. pol. Ústí nad Labem (Aussig). — 10) Povrly, germ. Pömmerle, distr. pol. Ustí n. L. — 11) Ryjice, germ. Reindlitz, distr. pol. 35 Ústí nad Labem. — 12) Roztoky, germ. Rongstock, distr. pol. Děčín (Tetschen). — 11) Nomen hoc explicare nequeo. — 17) An sit Oujezd, germ. Augiessel, distr. pol. Ústí nad Labem. — 15) Kosmonosy, distr. pol. Mladá Boleslav (Jung-Bunzlau). — 16) Libkovice, germ. Liquitz, distr. pol. Teplice. — 17) Fortasse Žikov nunc curia araturae et molendinum prope Olešná, distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 15) Mže, alias 40 Berounka, germ. Mies. — 17) Nomen hoc explicare nequeo. — 25) Starý Bydžov, distr. pol. Nový Bydžov (Neubidschow). — 21) Iam non exstat aut alio nomine appellatur. — 21) Iam non exstat.
282 NUM. 310. 1186 APR. 23. Pragensis episcopus pro animabus patris et matris suę dedit, qui vocatur Na- leuine8 prope Vsti; et Bréznicę,p9 quam eis Willelmus et Olricus filii Grosnete dederunt pro anima patris sui, et alias terras, quas ibi emerunt et á patre meo acquisierunt. Villas etiam, quas Mesco" hospitali dedit et frater suus Grósnata pro annuali censu tenuit, scilicet Pouerl,10 Rigici,11 Rostoki,12 Werece, 13 Na- vgesde.114 Preterea insuper“ quasdam possessiunculas antea eis promissas, sed nuperrime collatas, quas in primis privilegiis suis scriptas non habebant, y liberalitati* mée placuit eis confirmare et in presenti privilegio adnotare: Kosmonesi 15 scilicet villam, quam Gherdoin villicus meus dedit pro anima sua, Lubcouiz16 quoque villam, quam dudum promiserat Paulus, si ante matrem suam Petrauam moreretur; et villam Nazucoue,17 quam dedit Conata in provintia Pilzenz super Msea1s fluvium IA7 IA/ et circuitum nomine Huboki,19 quem quam villam ad petitionęm domini Wat- slai, patrui mei, eidem Conatę confir- dederat Albertus filius Wissete, qui post- ea fulminatus est; et duas villas, quas maveram; et quendam servum nomine 15 Millóin, quem eis in pellificem dedi eis dedit frater meus Premwisl aa pro parte Butsou,2° quabb dederat eis Bo- cum omni sua successionę; et duas villas Quáslici 21 super Methuya et gussa pro anima filii Boghussce, no- Plessov,22 quas frater meus Premwislaa mina autem villarum: Quasslici21 super Methugiam et Plessov22; et curiam in dedit eis pro parte dec Buitsov,2° quam 20 dederat Bogussa pro anima filii sui Bo- suburbio, quam dedit eis Henricus Ker- Hęc omnia eis confirmo et guscę. sichouiz et quendam servum nomine Millóin, quem eis dedidd in pellificem ut rata et inviolata eis permaneant, sigilli cum omni sua successione, et villam, mei inpressione corroboro. que fuit Waizlai, quabb ego ipsę contuli 5 10 25 310. P) ,Breznice‘ A. — q) ,Mésco' A'. — 1) ,Grosnata' A. — s) ,Werece‘ A’. — t) Na- ugesde‘ A. — u) ,if‘ ex ,q‘ statim inter scribendum corr. A. — v) ,ba‘ ex ,be‘ eodem atramento statim inter scribendum corr. Al. — x) ,ti‘ ex ,te“ eodem atramento corr. A. — y) „Kosmonosi' A'. — z) ,Pelzen‘ Al. — aa) genuine ,pmwisl, scriba in utroque autographo posuit, sed postea supra ,p' literam adhuc alterum titulum (P) 30 addidit. — bb) ita errore scriptoris loco ,quam‘ A. — cc) sequ. ,W. erasa A. — ad) sequitur litera quaedam (fortasse ,t) erasa A. *) Levin, alias Lovin, germ. Lieben, prope Ústí nad Labem (Aussig). — *) Krásné Březno, germ. Schönpriesen, distr. pol. Ústí nad Labem (Aussig). — 10) Povrly, germ. Pömmerle, distr. pol. Ustí n. L. — 11) Ryjice, germ. Reindlitz, distr. pol. 35 Ústí nad Labem. — 12) Roztoky, germ. Rongstock, distr. pol. Děčín (Tetschen). — 11) Nomen hoc explicare nequeo. — 17) An sit Oujezd, germ. Augiessel, distr. pol. Ústí nad Labem. — 15) Kosmonosy, distr. pol. Mladá Boleslav (Jung-Bunzlau). — 16) Libkovice, germ. Liquitz, distr. pol. Teplice. — 17) Fortasse Žikov nunc curia araturae et molendinum prope Olešná, distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 15) Mže, alias 40 Berounka, germ. Mies. — 17) Nomen hoc explicare nequeo. — 25) Starý Bydžov, distr. pol. Nový Bydžov (Neubidschow). — 21) Iam non exstat aut alio nomine appellatur. — 21) Iam non exstat.
Strana 283
1186 APR. 23. — 1186 IUN. 16. NUM. 310, 311 283 IA Hęc omnia eis, nomine Precoy.19 eis confirmo et ut rata et inviolata eis permaneant, sigilli mei inpressione cor- 5 roboro. Utrique autographo Friderici ducis sigillum de cera alba confectum idem atque in diplo- mate num. 305 e filis sericis albis, flaveis, purpureis suspensum est. 311. Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Zwettlensi in Austria Inferiore prae- 10 dium in accessu terrae suae situm, Lazisich' nomine, donat eique easdem libertates concedit, quibus alii fratres ordinis Cisterciensis ipsorumque villani a patre suo in terra sua donati sunt. Kamýk 1186 iun. 16. 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario monast. Zwettlensis asservatur (A). Linch, Annales Austrio-Clara-Vallenses I. pag. 213 (fragm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 319, num. 342 = Erben, Reg. I, pag. 175, num. 388. 20 Autographum ignota quadam manu exaratum est. In summo membranae margine literae A—Z inscriptae sunt, quorum dimidia pars superior abscissa est, unde colligitur, diplo- matis huius duplex autographum (-cirographum bipartitum“) iisdem verbis confectum fuisse. Alterum autographum verisimillime Engelscalco capellano datum est. à In nomine sanctę et individuę trinitatis. Universis Christi fidelibus presen- tium etatis et successurę posteritatis. Quoniam quidem secularibus impediti negociis minus creatori nostro famulari, minus cottidianis supplicationibus ipsi nos sufficimus commendare, saluberrimum nobis] existimamus illis elemosinarum 25 nostrarum subsidia prebere, quorum a terrenis tumultibus conversatio secretion et ideo ad divina obsequia potest esse devotior. Inde est, quod ego Fridericvs," dei gratia dux Boemię, cum dilecta nobis et consorte thori nostri Elisabeth du- cissa, cuidam monasterio, quod pietate ac peticione parentum nostrorum, a quibus maternum ducimus genus, in Avstria constructum est, vocabulo Zwetel, predium 30 intra portam provincię nostrę, cui nomen est Lazisich,' summa devotione contu- limus, quatinus fratres in prefato monasterio deo et beatę Marięa semper virgini iugiter famulantes habeant ex parte sanctissimi ac reverentissimi nobis patroni 35 311. a) nomen litteris maiusculis scriptum A. 1) Zwettl, boh. Světlá, apud fl. Kamp in Austria Inferiore. — *) In privilegio Pre- mislai Otakari I anno 1221 eidem monasterio dato (Erben Reg. I, pag. 301, num. 647) praedium hoc ,Sahar = fortasse Žár, germ. Sohorsch bei Sonnberg) appellatur. Id quod de nominum Zazisich, Žár, Záhoř similitudine Peisker in Arch. f. slav. Philol. VI. pag. 127 scripsit, nullius est auctoritatis, cum ,Zazisich' non sit nisi lectio vana, quae Boczekii culpa contigit.
1186 APR. 23. — 1186 IUN. 16. NUM. 310, 311 283 IA Hęc omnia eis, nomine Precoy.19 eis confirmo et ut rata et inviolata eis permaneant, sigilli mei inpressione cor- 5 roboro. Utrique autographo Friderici ducis sigillum de cera alba confectum idem atque in diplo- mate num. 305 e filis sericis albis, flaveis, purpureis suspensum est. 311. Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Zwettlensi in Austria Inferiore prae- 10 dium in accessu terrae suae situm, Lazisich' nomine, donat eique easdem libertates concedit, quibus alii fratres ordinis Cisterciensis ipsorumque villani a patre suo in terra sua donati sunt. Kamýk 1186 iun. 16. 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario monast. Zwettlensis asservatur (A). Linch, Annales Austrio-Clara-Vallenses I. pag. 213 (fragm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 319, num. 342 = Erben, Reg. I, pag. 175, num. 388. 20 Autographum ignota quadam manu exaratum est. In summo membranae margine literae A—Z inscriptae sunt, quorum dimidia pars superior abscissa est, unde colligitur, diplo- matis huius duplex autographum (-cirographum bipartitum“) iisdem verbis confectum fuisse. Alterum autographum verisimillime Engelscalco capellano datum est. à In nomine sanctę et individuę trinitatis. Universis Christi fidelibus presen- tium etatis et successurę posteritatis. Quoniam quidem secularibus impediti negociis minus creatori nostro famulari, minus cottidianis supplicationibus ipsi nos sufficimus commendare, saluberrimum nobis] existimamus illis elemosinarum 25 nostrarum subsidia prebere, quorum a terrenis tumultibus conversatio secretion et ideo ad divina obsequia potest esse devotior. Inde est, quod ego Fridericvs," dei gratia dux Boemię, cum dilecta nobis et consorte thori nostri Elisabeth du- cissa, cuidam monasterio, quod pietate ac peticione parentum nostrorum, a quibus maternum ducimus genus, in Avstria constructum est, vocabulo Zwetel, predium 30 intra portam provincię nostrę, cui nomen est Lazisich,' summa devotione contu- limus, quatinus fratres in prefato monasterio deo et beatę Marięa semper virgini iugiter famulantes habeant ex parte sanctissimi ac reverentissimi nobis patroni 35 311. a) nomen litteris maiusculis scriptum A. 1) Zwettl, boh. Světlá, apud fl. Kamp in Austria Inferiore. — *) In privilegio Pre- mislai Otakari I anno 1221 eidem monasterio dato (Erben Reg. I, pag. 301, num. 647) praedium hoc ,Sahar = fortasse Žár, germ. Sohorsch bei Sonnberg) appellatur. Id quod de nominum Zazisich, Žár, Záhoř similitudine Peisker in Arch. f. slav. Philol. VI. pag. 127 scripsit, nullius est auctoritatis, cum ,Zazisich' non sit nisi lectio vana, quae Boczekii culpa contigit.
Strana 284
284 NUM. 311, 312. 1186 IUN. 16. — 1186. nostri Wencezlai pascua, quibus eos plurimum indigere ipsi perspeximus, ut ex hoc et nos et nostri habundantiori pace salute et prosperitate nunc frui et cum animabus parentum nostrorum in ęterna requie mereamur refoveri. Que nimirum nostra donatio baronibus nostris cunctisque nostro principatui subditis ideo quam maxime debet conplacere, quoniam exinde non parvam sperare debent veniam gravissimę vastitatis, qua predictum cenobium per ipsos afflictum est atque ob- tritum sub duce Zobezlao. Nam propter nos quoque eadem domus non modicum, proh dolor, incidit dampnum, dum nostri causa in illa terra congregaretur exercitus. Verum quia suprascriptum predium a pię memorie patre meo Ladezlao traditum fuerat dilecto ac fideli tam illi quam nobis capellano nostro Engelschalcho, ne 10 vel ipse dampnum vel antedicti fratres sustineant querelam, nos aliud ei predium, quod dicitur Niseteci,bs pro huius commutatione tradidimus. Igitur quod fecimus firmum ac ratum manere volentes, presentibus scriptis et nostro sigillo hoc exprimendum et roborandum iudicavimus, immo etiam hoc adiciendum, ut in eodem predio iam nominati fratres et coloni eorum eadem degant libertate, qua alii fratres Cisterciensis ordinis et villani ipsorum in nostra provincia a patre meo donati noscuntur et semper contutati. Testes sunt huius rei Pillungus castellanus de Tudelieb, qui nostro iussu idem predium disterminavit et qui cum eo dister- minationi interfuerunt, videlicet: Engelscalchvs capellanus, Hartwicvs, Benic et frater eius Domazlaus, Ranec, Culsche, Conec iudex et Zlawa iudex. Nuzluha, 20 Vrazec de Salusa camerarius. Vicinatus etiam affuit, scilicet Movrichani,4 Oles- nichani,5 Borowani, Nichowani,7 Totnani.s Acta vero sunt hec anno ab incar- natione dominica MCLXXXVI, indictione IIII, regnante Friderico,“ Romanorum imperatore augusto. Data per Florianvma cancellarium in loco, qui vocatur Nacamicc" XVI kalendas ivlii. Amen.“ 5 15 25 (S. P.) Autographo appendet e scidula membranae sigillum Friderici ducis de cera alba confectum idem atque in diplomate num. 305. 312. Elisabeth, ducissa Bohemiae, hospitali sancti Johannis Jerosolimitani ecclesiam 30 in Bojiště cum terra ad aratrum villasque Týnec cum silva, Ledce, Netřebice et quasdam terras in villa Bříza donat. 1186 — 311. b) genuine Nisetici', sed eod. atramento corr. A. — c) Nacamic' alio atramento in spatio vacuo relicto ead. manu scriptum A. *) Nežetice prope Trhové Sviny (Schweinitz), distr. pol. Budějovice (Budweis). — *) Incolae villae Mohuřice, germ. Mairitz, prope Trhové Sviny. — 5) Incolae villae Olešnice (germ. Elexnitz) ab Trhové Sviny versus orientem. — ) Incolae vici Boro- vany, germ. Forbes, ab Trhové Sviny versus septemtr. — 7) Icolae villae Něchov, qnunc perperam Měchov vocatur, ab Trhové Sviny versus meridiem et occid. — s) In- colae villae Todně ab Trhové Sviny versus occid. — 3) Kamýk, nunc Heidenreichstein in Austria Inferiore ab Schrems versus septemtr, et orientem. 35 40
284 NUM. 311, 312. 1186 IUN. 16. — 1186. nostri Wencezlai pascua, quibus eos plurimum indigere ipsi perspeximus, ut ex hoc et nos et nostri habundantiori pace salute et prosperitate nunc frui et cum animabus parentum nostrorum in ęterna requie mereamur refoveri. Que nimirum nostra donatio baronibus nostris cunctisque nostro principatui subditis ideo quam maxime debet conplacere, quoniam exinde non parvam sperare debent veniam gravissimę vastitatis, qua predictum cenobium per ipsos afflictum est atque ob- tritum sub duce Zobezlao. Nam propter nos quoque eadem domus non modicum, proh dolor, incidit dampnum, dum nostri causa in illa terra congregaretur exercitus. Verum quia suprascriptum predium a pię memorie patre meo Ladezlao traditum fuerat dilecto ac fideli tam illi quam nobis capellano nostro Engelschalcho, ne 10 vel ipse dampnum vel antedicti fratres sustineant querelam, nos aliud ei predium, quod dicitur Niseteci,bs pro huius commutatione tradidimus. Igitur quod fecimus firmum ac ratum manere volentes, presentibus scriptis et nostro sigillo hoc exprimendum et roborandum iudicavimus, immo etiam hoc adiciendum, ut in eodem predio iam nominati fratres et coloni eorum eadem degant libertate, qua alii fratres Cisterciensis ordinis et villani ipsorum in nostra provincia a patre meo donati noscuntur et semper contutati. Testes sunt huius rei Pillungus castellanus de Tudelieb, qui nostro iussu idem predium disterminavit et qui cum eo dister- minationi interfuerunt, videlicet: Engelscalchvs capellanus, Hartwicvs, Benic et frater eius Domazlaus, Ranec, Culsche, Conec iudex et Zlawa iudex. Nuzluha, 20 Vrazec de Salusa camerarius. Vicinatus etiam affuit, scilicet Movrichani,4 Oles- nichani,5 Borowani, Nichowani,7 Totnani.s Acta vero sunt hec anno ab incar- natione dominica MCLXXXVI, indictione IIII, regnante Friderico,“ Romanorum imperatore augusto. Data per Florianvma cancellarium in loco, qui vocatur Nacamicc" XVI kalendas ivlii. Amen.“ 5 15 25 (S. P.) Autographo appendet e scidula membranae sigillum Friderici ducis de cera alba confectum idem atque in diplomate num. 305. 312. Elisabeth, ducissa Bohemiae, hospitali sancti Johannis Jerosolimitani ecclesiam 30 in Bojiště cum terra ad aratrum villasque Týnec cum silva, Ledce, Netřebice et quasdam terras in villa Bříza donat. 1186 — 311. b) genuine Nisetici', sed eod. atramento corr. A. — c) Nacamic' alio atramento in spatio vacuo relicto ead. manu scriptum A. *) Nežetice prope Trhové Sviny (Schweinitz), distr. pol. Budějovice (Budweis). — *) Incolae villae Mohuřice, germ. Mairitz, prope Trhové Sviny. — 5) Incolae villae Olešnice (germ. Elexnitz) ab Trhové Sviny versus orientem. — ) Incolae vici Boro- vany, germ. Forbes, ab Trhové Sviny versus septemtr. — 7) Icolae villae Něchov, qnunc perperam Měchov vocatur, ab Trhové Sviny versus meridiem et occid. — s) In- colae villae Todně ab Trhové Sviny versus occid. — 3) Kamýk, nunc Heidenreichstein in Austria Inferiore ab Schrems versus septemtr, et orientem. 35 40
Strana 285
1186. — CC. 1186. NUM. 312, 313. 285 Autographum, in membrana scriptum, in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 5 Appendix synoptica... continens iuxta temporis seriem anacaephalaeosim ... privilegiorum a nostris principibus...ordini Melitensium concessorum, num. 4 (extr.) — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 546. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 316, num. 340. = Erben, Reg. I, pag. 175, num. 387 (cf. Emler, Reg. IV, pag. 710, num. 1769). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des Hospitaliers de S. Jean de Jérusalem I, pag. 486, num. 770. 10 Autographum scriba quidam hospitalis ipsius scripsisse videtur. — Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 sine iusto argumento diploma hoc dubiae fidei esse putat. + Anno dominice incarnationis MCLXXXVI. Ego Elisabhet, ducis Boemię Friderici uxor, sequens vestigia Eufrosine matris meę, que domum ho- spitalis Jerosolimitani semper dilexit et promovit, in qua] et habitum religionis postmodum suscepit, eandem domum amare et amplificare pro modulo meo] cepi, 15 et de his, que in principatu meo possedi, quedam eidem domui consensu viri mei largita sum; scilicet ęcclesiam,1 quam edificavi in loco, ubi triumphavit vir meus, et terram circa ad aratrum unum, et villam, que vocatur Teinéz? cum silva, que super Albiam iacet, ei pertinente et aliam villam, que vocatur Lédci' in provincia, que vocatur Gritoouo“ et terciam villam, que vocatur Netribiz,4 et quasdam terras in vil a, que vocatur Breza,5 iuxta Stetin."6 Que omnia ut rata et inconcussa permanerent, vir meus sigilli sui impressione confirmavit et ego meo, et frater meus Henricus Pragensis episcopus istam donationem sub excom- municatione posuit. 20 (S. P.) 25 Appendet e filis sericis albi, purpurei et flavi coloris sigillum ducis Friderici de cera alba confectum idem, quo diploma num. 305 instructum est. 313. 30 Henricus, episcopus Pragensis, hospitali sancti Johannis Hierosolimitani donat villam Levin, confirmatque ei ecclesiam sancti Johannis in Bojiště cum villa Týnec, ecclesiam sancti Venceslai in Kladsko et ecclesiam sanctae Mariae in Misa. ſcc. 1186./ Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 35 312. a) eodem atramento ex ,Grutouo‘ corr. A. — b) prior,t' alio atram. ex,n' vel, u‘ corr. A. 1) Ecclesia sancti Johannis in Bojiště Pragae. — 3) Týnec nad Labem, germ. Elbe- teinitz, distr. pol. Kolin. — 1) Hodie non exstat. — *) Netřebice, distr. pol. Podě- brady. — 5) Iam non exstat. — 6) Štětín prope Mnětice, distr. pol. Pardubice.
1186. — CC. 1186. NUM. 312, 313. 285 Autographum, in membrana scriptum, in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 5 Appendix synoptica... continens iuxta temporis seriem anacaephalaeosim ... privilegiorum a nostris principibus...ordini Melitensium concessorum, num. 4 (extr.) — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 546. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 316, num. 340. = Erben, Reg. I, pag. 175, num. 387 (cf. Emler, Reg. IV, pag. 710, num. 1769). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des Hospitaliers de S. Jean de Jérusalem I, pag. 486, num. 770. 10 Autographum scriba quidam hospitalis ipsius scripsisse videtur. — Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 sine iusto argumento diploma hoc dubiae fidei esse putat. + Anno dominice incarnationis MCLXXXVI. Ego Elisabhet, ducis Boemię Friderici uxor, sequens vestigia Eufrosine matris meę, que domum ho- spitalis Jerosolimitani semper dilexit et promovit, in qua] et habitum religionis postmodum suscepit, eandem domum amare et amplificare pro modulo meo] cepi, 15 et de his, que in principatu meo possedi, quedam eidem domui consensu viri mei largita sum; scilicet ęcclesiam,1 quam edificavi in loco, ubi triumphavit vir meus, et terram circa ad aratrum unum, et villam, que vocatur Teinéz? cum silva, que super Albiam iacet, ei pertinente et aliam villam, que vocatur Lédci' in provincia, que vocatur Gritoouo“ et terciam villam, que vocatur Netribiz,4 et quasdam terras in vil a, que vocatur Breza,5 iuxta Stetin."6 Que omnia ut rata et inconcussa permanerent, vir meus sigilli sui impressione confirmavit et ego meo, et frater meus Henricus Pragensis episcopus istam donationem sub excom- municatione posuit. 20 (S. P.) 25 Appendet e filis sericis albi, purpurei et flavi coloris sigillum ducis Friderici de cera alba confectum idem, quo diploma num. 305 instructum est. 313. 30 Henricus, episcopus Pragensis, hospitali sancti Johannis Hierosolimitani donat villam Levin, confirmatque ei ecclesiam sancti Johannis in Bojiště cum villa Týnec, ecclesiam sancti Venceslai in Kladsko et ecclesiam sanctae Mariae in Misa. ſcc. 1186./ Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 35 312. a) eodem atramento ex ,Grutouo‘ corr. A. — b) prior,t' alio atram. ex,n' vel, u‘ corr. A. 1) Ecclesia sancti Johannis in Bojiště Pragae. — 3) Týnec nad Labem, germ. Elbe- teinitz, distr. pol. Kolin. — 1) Hodie non exstat. — *) Netřebice, distr. pol. Podě- brady. — 5) Iam non exstat. — 6) Štětín prope Mnětice, distr. pol. Pardubice.
Strana 286
286 NUM. 313. СС. 1186. P. A. Paoli, Dell' origine ed istituto del s. m. ordine di S. Giovambattista Gerosolimitano (Romae 1781), app. num. XXVII. — Appendix synoptica... num. 9 (extr.). — Dobner, Monum. hist. Boemie IV, pag. 249 (Specimen cod. dipl. Morav. num. 41). = Boczek, — Cod. dipl. Mor. I, pag. 312, num. 336. — Erben, Reg. I, pag. 172, num. 382 (extr.). Cod. dipl. Silesiae VII, pars I, num. 52. — Delaville Le Roulx, Cartulaire général I, pag. 443, num. 661. — Geschichtsqu. d. Grafschaft Glatz I, pag. 10 (reg.). Autographum in hospitali, ad quod spectat, scriptum esse videtur. — Erben l. l. diploma circiter annum 1184 scriptum esse putat. Dobner l. l. illud anni 1186 spatio definit, quae coniectura diplomatis proxime praecedentis causa magis probabilis est. 5 +† Henricus, dei gracia episcopus Pragensis, Rogero,1 magistro hospitalis 10 Iherusalem, eiusque successoribus reliquisque fratribus predicti hospitalis per- petuam in] domino salutem. Ex multorum relatione, sed precipue patris mei, pię videlicet memorie ducis Henrici, cognoscentes, quanta pietatis opera pau pe- ribus et infirmis impenduntur in prefato hospitali, pię sollicitudini vestrę pia nichilominus" devotione accedentes vestreque fraternitatis] et elemosinarum atque orationum participes esse gestientes, ad honorem dei et beati Johannis Baptistę atque ad subsidium sanctorum pauperum Christi supradicto hospitali do villam de patrio iure michi derelictam nomine Naleuinę2 ob redemptionem peccatorum meorum et prefati patris mei, qui iam dudum Jerosolimis apud vos fraternitatem susceperat tempore magistri Assaliti,3 et pro anima matris méę, ducisse scilicet Margaretę, amplius iure perpetuo possidendam. Ecclesiam quoque beati Johannis evangelistę in loco, qui dicitur Boissci,4 á ducę Friderico et eius uxore ducissa Elisabeth constructam et vobis in hereditatem cum villa nomine Tinez5 et rivulo nomine Botiz" cum stagnob et loco molendini nobis presentibus collatam et á nobis eadem dię consecratam, sed et ęcclesiam beati Vencezlai in foro Cladsco,7 á comite Bogussa edificatam et in eadem consecratione á prefatis principibus hospitali Jerusalem per manum nostram cum terra sibi pertinente collatam et sub interminatione anathematis confirmatam, vobis in perpetuum libere possidendas auctoritate divinitus nobis concessa concedimus et confirmamus. Ecclesiam etiam á supramemorata ducissa“ Elisabeth super Méseas in honore beate Marię fun- datam etd ab eadem simuld cum marito prefato, videlicet duce Friderico, hospitali 15 20 25 30 313. a) ,nichillominus' (altera,l' puncto subposito deleta) A. — b) ex stagna' iam in autographo ipso correctum. — c) genuine,ducisse', sed alio atramento correctum A. — d) ,et — simul' in loco raso eadem manu scriptum A. 1) Roger des Moulins, magnus magister hospitalis s. Joh. Jerosolimitani 1177 35 oct. — † 1187 mai I; cf. J. Delaville le Roulx, Les Hospitaliers en Terre Sainte et a Chypre, pag. 86 sq. — 1) Levin, alias Lovín, germ. Lieben, prope Ústí n. L. (Aussig). — 3) Gilbert d'Assailly, magnus magister hospitalis s. Joh. Jerosolimae 1163 ian. — 1170 post iun. — 4) Na Bojišti in Nova civitate Pragensi. — 5) Týnec nad Labem, germ. Elbeteinitz, distr. pol. Kolín. — 6) Botič rivulus, qui sub Vyšehrad in fl. Vltava (Moldau) influit. — 3) Kladsko, germ. Glatz, olim arx provincialis, nunc oppidum in Silesia Borussica ad fl. Nisa (germ. die Neisse). — 3) Mže, alias Berounka, germ. die Mies. 40
286 NUM. 313. СС. 1186. P. A. Paoli, Dell' origine ed istituto del s. m. ordine di S. Giovambattista Gerosolimitano (Romae 1781), app. num. XXVII. — Appendix synoptica... num. 9 (extr.). — Dobner, Monum. hist. Boemie IV, pag. 249 (Specimen cod. dipl. Morav. num. 41). = Boczek, — Cod. dipl. Mor. I, pag. 312, num. 336. — Erben, Reg. I, pag. 172, num. 382 (extr.). Cod. dipl. Silesiae VII, pars I, num. 52. — Delaville Le Roulx, Cartulaire général I, pag. 443, num. 661. — Geschichtsqu. d. Grafschaft Glatz I, pag. 10 (reg.). Autographum in hospitali, ad quod spectat, scriptum esse videtur. — Erben l. l. diploma circiter annum 1184 scriptum esse putat. Dobner l. l. illud anni 1186 spatio definit, quae coniectura diplomatis proxime praecedentis causa magis probabilis est. 5 +† Henricus, dei gracia episcopus Pragensis, Rogero,1 magistro hospitalis 10 Iherusalem, eiusque successoribus reliquisque fratribus predicti hospitalis per- petuam in] domino salutem. Ex multorum relatione, sed precipue patris mei, pię videlicet memorie ducis Henrici, cognoscentes, quanta pietatis opera pau pe- ribus et infirmis impenduntur in prefato hospitali, pię sollicitudini vestrę pia nichilominus" devotione accedentes vestreque fraternitatis] et elemosinarum atque orationum participes esse gestientes, ad honorem dei et beati Johannis Baptistę atque ad subsidium sanctorum pauperum Christi supradicto hospitali do villam de patrio iure michi derelictam nomine Naleuinę2 ob redemptionem peccatorum meorum et prefati patris mei, qui iam dudum Jerosolimis apud vos fraternitatem susceperat tempore magistri Assaliti,3 et pro anima matris méę, ducisse scilicet Margaretę, amplius iure perpetuo possidendam. Ecclesiam quoque beati Johannis evangelistę in loco, qui dicitur Boissci,4 á ducę Friderico et eius uxore ducissa Elisabeth constructam et vobis in hereditatem cum villa nomine Tinez5 et rivulo nomine Botiz" cum stagnob et loco molendini nobis presentibus collatam et á nobis eadem dię consecratam, sed et ęcclesiam beati Vencezlai in foro Cladsco,7 á comite Bogussa edificatam et in eadem consecratione á prefatis principibus hospitali Jerusalem per manum nostram cum terra sibi pertinente collatam et sub interminatione anathematis confirmatam, vobis in perpetuum libere possidendas auctoritate divinitus nobis concessa concedimus et confirmamus. Ecclesiam etiam á supramemorata ducissa“ Elisabeth super Méseas in honore beate Marię fun- datam etd ab eadem simuld cum marito prefato, videlicet duce Friderico, hospitali 15 20 25 30 313. a) ,nichillominus' (altera,l' puncto subposito deleta) A. — b) ex stagna' iam in autographo ipso correctum. — c) genuine,ducisse', sed alio atramento correctum A. — d) ,et — simul' in loco raso eadem manu scriptum A. 1) Roger des Moulins, magnus magister hospitalis s. Joh. Jerosolimitani 1177 35 oct. — † 1187 mai I; cf. J. Delaville le Roulx, Les Hospitaliers en Terre Sainte et a Chypre, pag. 86 sq. — 1) Levin, alias Lovín, germ. Lieben, prope Ústí n. L. (Aussig). — 3) Gilbert d'Assailly, magnus magister hospitalis s. Joh. Jerosolimae 1163 ian. — 1170 post iun. — 4) Na Bojišti in Nova civitate Pragensi. — 5) Týnec nad Labem, germ. Elbeteinitz, distr. pol. Kolín. — 6) Botič rivulus, qui sub Vyšehrad in fl. Vltava (Moldau) influit. — 3) Kladsko, germ. Glatz, olim arx provincialis, nunc oppidum in Silesia Borussica ad fl. Nisa (germ. die Neisse). — 3) Mže, alias Berounka, germ. die Mies. 40
Strana 287
CC. 1186. — 1187 MART. IN. NUM. 313—316. 287 Jerusalem iure perpetuali possidendam collatam suoque sigillo comfirmatame eidem concedimus et confirmamus. Ut igitur hęc omnia supramemorata hospitali Jero- solimitano in perpetuum rata et indivulsa permaneant, vobis concedimus et sigilli nostri impressione corroboramus. Quicumque autem in omnibus supradictis 5 instinctu diabolico ductus vobis iniuriam aliquam aut violentiam intulerit, ana- thema sit. Amen. (S. P. F.) Sigilli de cera alba confecti fragmentum appendet ex filis sericis rubei coloris. 314. 10 Leopoldus V, dux Austriae, monasterii Wilhering eiusque possessionum protectionem suscipit, mandante et petente Friderico I, imperatore Romanorum. — Inter testes: Adalbertus, Salzburgensis archiepiscopus' et,Fridericus dux Boemie'. [Ratisbonae] 1187 febr. 23. 15 Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 409, num. 278. — Erben, Reg. I, pag. 181, num. 395. — Stumpf, Reg. num. 4474. — Cf. Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 147, num. 29 cum nota. Temporis nota in autographo erronee his verbis scripta est: Acta sunt hec anno incarn. dom. millesimo CLXXXVIII, septimo kalendas martii ad curiam imperatoris Friderici'; sed curia, cuius hic mentio fit, nulla alia esse potest, quam illa anno 1187 Ratisbonae celebrata. 20 315. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterio Seitenstettensi partem silvae in Austria a Wichmanno, Magdeburgensi archiepiscopo, donatae confirmat. — Inter testes: Albertus, Salzburgensis archiepiscopus, — Henricus, Pragensis epi- scopus, — Fridericus dux Boemie, — Otto, marchio Morauie." 25 Ratisbonae 1187 mart. 5. 30 Raab, Urkundenbuch des Stiftes Seitenstetten (Font. rer. Austr. series II. tom. XXXIII) pag. 22. — Erben, Reg. I. pag. 178, num. 391. — Meiller, Reg. archiep. Salisb, pag. 147, num. 30. — Stumpf, Reg. num. 4475. — Vid. etiam Contin. Cosmae (Font. rer. Boh. II. pag. 280): ,1187. Fridricus dux cum omnibus primatibus terrae suae, similiter et dominus episcopus Henricus cum abbatibus et universo clero vocati sunt ad curiam caesaris et magna synodus habita est.“ 316. 35 Fridericus I, imperator Romanorum, Henrici, Pragensis episcopi, cum Fri- derico, Bohemiae duce, controversiam eo modo diiudicat, „quod Pragensis epi- scopus more Tevtonicorum episcoporum ab omni subiectione ducis debeat esse liberrimus, soli tantum imperatori subiectus vel obnoxius, cuius imperii est princeps, cuius visitat curias, a quo suscipit sceptrum et investituram." Ratisbonae 1187 mart. in.] 313. e) ita A.
CC. 1186. — 1187 MART. IN. NUM. 313—316. 287 Jerusalem iure perpetuali possidendam collatam suoque sigillo comfirmatame eidem concedimus et confirmamus. Ut igitur hęc omnia supramemorata hospitali Jero- solimitano in perpetuum rata et indivulsa permaneant, vobis concedimus et sigilli nostri impressione corroboramus. Quicumque autem in omnibus supradictis 5 instinctu diabolico ductus vobis iniuriam aliquam aut violentiam intulerit, ana- thema sit. Amen. (S. P. F.) Sigilli de cera alba confecti fragmentum appendet ex filis sericis rubei coloris. 314. 10 Leopoldus V, dux Austriae, monasterii Wilhering eiusque possessionum protectionem suscipit, mandante et petente Friderico I, imperatore Romanorum. — Inter testes: Adalbertus, Salzburgensis archiepiscopus' et,Fridericus dux Boemie'. [Ratisbonae] 1187 febr. 23. 15 Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 409, num. 278. — Erben, Reg. I, pag. 181, num. 395. — Stumpf, Reg. num. 4474. — Cf. Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 147, num. 29 cum nota. Temporis nota in autographo erronee his verbis scripta est: Acta sunt hec anno incarn. dom. millesimo CLXXXVIII, septimo kalendas martii ad curiam imperatoris Friderici'; sed curia, cuius hic mentio fit, nulla alia esse potest, quam illa anno 1187 Ratisbonae celebrata. 20 315. Fridericus I, imperator Romanorum, monasterio Seitenstettensi partem silvae in Austria a Wichmanno, Magdeburgensi archiepiscopo, donatae confirmat. — Inter testes: Albertus, Salzburgensis archiepiscopus, — Henricus, Pragensis epi- scopus, — Fridericus dux Boemie, — Otto, marchio Morauie." 25 Ratisbonae 1187 mart. 5. 30 Raab, Urkundenbuch des Stiftes Seitenstetten (Font. rer. Austr. series II. tom. XXXIII) pag. 22. — Erben, Reg. I. pag. 178, num. 391. — Meiller, Reg. archiep. Salisb, pag. 147, num. 30. — Stumpf, Reg. num. 4475. — Vid. etiam Contin. Cosmae (Font. rer. Boh. II. pag. 280): ,1187. Fridricus dux cum omnibus primatibus terrae suae, similiter et dominus episcopus Henricus cum abbatibus et universo clero vocati sunt ad curiam caesaris et magna synodus habita est.“ 316. 35 Fridericus I, imperator Romanorum, Henrici, Pragensis episcopi, cum Fri- derico, Bohemiae duce, controversiam eo modo diiudicat, „quod Pragensis epi- scopus more Tevtonicorum episcoporum ab omni subiectione ducis debeat esse liberrimus, soli tantum imperatori subiectus vel obnoxius, cuius imperii est princeps, cuius visitat curias, a quo suscipit sceptrum et investituram." Ratisbonae 1187 mart. in.] 313. e) ita A.
Strana 288
288 NUM. 316, 317. 1187 MART. IN. — 1187 MAI 2. Diplomatis huius deperditi argumentum relatione Gerlaci Milovicensis ad ann. 1182 (Font. rer. Boh. II, pag. 480) compertum habemus, ubi porro adnotatur: �Super qua libertate petivit episcopus et accepit sacrum pragmaticum, hoc est regale privilegium, aurea bulla munitum." — Curiam Ratisponensem, mense martio ineunte habitam esse, tum e Gerlaci relatione adducta (ad curiam, quae circa medium quadragesimae fuerat celebranda Ratisbonae cum principibus totius imperii), tum e Friderici I imperatoris diplomate proxime praecedente (num. 315) comperimus. Vide etiam Gerlaci Chron. ad ann. 1187 l. l. pag. 508. Cf. Prutz, Kais. Friedrich I, tom. III, pag. 283 sq. 5 317. Fridericus, dux Bohemiae, praeposito et capitulo Vissegradensi varia lar- gitur privilegia eique circuitum sancti Martini in suburbio Pragensi confirmat. 10 — 1187 mai 2. Apographum insertum est privilegio Coelestini III papae anno 1197 iul 26 dato, cuius autographum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservatur (A). Praeterea diploma hoc totidem verbis translatum est in Venceslai I, regis Bohemiae, confirmationem anno 1251 iun. 4 datam (B) et in litteras Nicolai, monasterii Rudnicensis praepositi, anno 1363 15 oct. 5 datas (C), quarum autographa in eodem tabulario asservantur. Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 73 (frgm.). — Berghauer, Protomartyr poenitentiae I, pag. 77 (frgm. ex B). — Hammerschmidt, Gloria et maiestas... Wisse- gradensis ecclesiae, pag. 153. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 323, num. 345. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 577 (frgm.). — Erben, Reg. I. pag. 179, num. 392. Emler, Die Kanzlei d. böhm. K. Přemysl Ottokars II u. Wenzels II (Abh. d. kgl. böhm. Ges. d. Wiss. VI Folge, 9 Bd, Nro. 2), pag. 6 diplomatis eam, quae ad nos pervenit, formam non genuinam, sed posteriore quodam tempore confectam esse putat. Quae viri docti sententia haud ex omni parte probanda est, cum Coelestini papae privilegium, quod primum diplomatis nostri exemplar servavit, omni suspicione careat. Verba tantum ,Ego Fridericus gratias ago — dignatus es', quae in illo nondum reperiuntur, sine ulla dubitatione aliquanto post additae sunt. — De Alexandro cancellario cf. etiam Palacký, Dějiny I, 2, pag. 446. 20 25 * Ego Fridricus, Boemorum dux, à dum mecum viciniora saluti cogitarem, felicem me fore estimavi, si et aput presentem ecclesie sancte“ statum mei me- 30 moriam in benedictione reliquissem et future societatis eius beatamb obtinuissem portionem. Hinc est, quod hanc ecclesiam Wissegradensem, quam et apostolica sedes suis honoravit privilegiis, et specialiter nostrid iuris est, amplius exaltare intendimus. Et quidem primum ea, que ad pacem eius predecessorese nostri statuerunt, rata esse volumus, scilicet, ut amputatis omnium aliarum vexationibus potestatum, soli duci principali respectum habeat. In possessionibus vero suis 35 317. a) �sancte‘ om. A. — b) ,beatam‘ om. B, C. — c) ,et‘ om. B, C; post hanc vocem ,que addendum esse videtur. — d) ,quod nostri' B, C. — e) ,precessores' B, C.
288 NUM. 316, 317. 1187 MART. IN. — 1187 MAI 2. Diplomatis huius deperditi argumentum relatione Gerlaci Milovicensis ad ann. 1182 (Font. rer. Boh. II, pag. 480) compertum habemus, ubi porro adnotatur: �Super qua libertate petivit episcopus et accepit sacrum pragmaticum, hoc est regale privilegium, aurea bulla munitum." — Curiam Ratisponensem, mense martio ineunte habitam esse, tum e Gerlaci relatione adducta (ad curiam, quae circa medium quadragesimae fuerat celebranda Ratisbonae cum principibus totius imperii), tum e Friderici I imperatoris diplomate proxime praecedente (num. 315) comperimus. Vide etiam Gerlaci Chron. ad ann. 1187 l. l. pag. 508. Cf. Prutz, Kais. Friedrich I, tom. III, pag. 283 sq. 5 317. Fridericus, dux Bohemiae, praeposito et capitulo Vissegradensi varia lar- gitur privilegia eique circuitum sancti Martini in suburbio Pragensi confirmat. 10 — 1187 mai 2. Apographum insertum est privilegio Coelestini III papae anno 1197 iul 26 dato, cuius autographum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservatur (A). Praeterea diploma hoc totidem verbis translatum est in Venceslai I, regis Bohemiae, confirmationem anno 1251 iun. 4 datam (B) et in litteras Nicolai, monasterii Rudnicensis praepositi, anno 1363 15 oct. 5 datas (C), quarum autographa in eodem tabulario asservantur. Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 73 (frgm.). — Berghauer, Protomartyr poenitentiae I, pag. 77 (frgm. ex B). — Hammerschmidt, Gloria et maiestas... Wisse- gradensis ecclesiae, pag. 153. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 323, num. 345. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 577 (frgm.). — Erben, Reg. I. pag. 179, num. 392. Emler, Die Kanzlei d. böhm. K. Přemysl Ottokars II u. Wenzels II (Abh. d. kgl. böhm. Ges. d. Wiss. VI Folge, 9 Bd, Nro. 2), pag. 6 diplomatis eam, quae ad nos pervenit, formam non genuinam, sed posteriore quodam tempore confectam esse putat. Quae viri docti sententia haud ex omni parte probanda est, cum Coelestini papae privilegium, quod primum diplomatis nostri exemplar servavit, omni suspicione careat. Verba tantum ,Ego Fridericus gratias ago — dignatus es', quae in illo nondum reperiuntur, sine ulla dubitatione aliquanto post additae sunt. — De Alexandro cancellario cf. etiam Palacký, Dějiny I, 2, pag. 446. 20 25 * Ego Fridricus, Boemorum dux, à dum mecum viciniora saluti cogitarem, felicem me fore estimavi, si et aput presentem ecclesie sancte“ statum mei me- 30 moriam in benedictione reliquissem et future societatis eius beatamb obtinuissem portionem. Hinc est, quod hanc ecclesiam Wissegradensem, quam et apostolica sedes suis honoravit privilegiis, et specialiter nostrid iuris est, amplius exaltare intendimus. Et quidem primum ea, que ad pacem eius predecessorese nostri statuerunt, rata esse volumus, scilicet, ut amputatis omnium aliarum vexationibus potestatum, soli duci principali respectum habeat. In possessionibus vero suis 35 317. a) �sancte‘ om. A. — b) ,beatam‘ om. B, C. — c) ,et‘ om. B, C; post hanc vocem ,que addendum esse videtur. — d) ,quod nostri' B, C. — e) ,precessores' B, C.
Strana 289
1187 MAI 2. NUM. 317. 289 5 10 15 20 25 datis ac dandis ubique pacem firmam obtineat. Ceterum et hanc devotionis nostre donationem novam addimus huic beatissimi principis apostolorum ecclesie, ut omnis acquisitio, que provenire solet in istis: swod,f narok et quod vulgo glaua dicitur, super omnes homines, ubicumque fuerint, pertinentes ecclesie, damus in usums fratribus et preposito nunc et in perpetuum. Si quis vero ex hominibus ecclesie supplicio capitis dampnatus fuerit, possessio quidem eius ecclesie, caput cedat laqueo. Venditio seu collecta generalis, si quando fuerit super homines ecclesie, fratribus et preposito sit nunc et in sempiternum. Circuitum sancti Martini in suburbio,! sicut hactenus fuit, absque omni gravamine possideant perpetualiter. Hec statuta presentibus et futuris nota esse cupientes, in foro per fidelem nostrum Diwish subcamerarium publico preconio proclamari iussimus, coram primatibus vero' nostris scripto ac sigillo nostro confirmavimus; adicientes, si quis inimicus dei aliquid inde minuere voluerit, ultricibus flammis eterni supplicii deputetur cum Iuda et diabolo" dampnandus in eternum et ultra. Ego! i Fridericus gratias ago tibi, beatissime apostole Petre, qui, vigilancius ut intenderem ad huius me honorem ecclesie, per soporem visitando, sensibiliter etiam commonere Anno dominice incarnationism millesimo CLXXXVII," in- dignatus es. dictione II,° epacta VIIII, concurrente III, secundo die mensis mai. Facta sunt autem hec sub hiis testibus: HenricoP venerabili Pragensi episcopo, Premüzlone? et Wladizlao" fratribus meis,s Floriano preposito Wissegradensi, Radosta pre- posito Lutomericensi, Alexandro Pragensi magistro et cancellario; capellanis: Laurentio, Slaua, Stankone, Ottone, Petro, Boguslao, Rapotone, Odoleno, Veckone; supanis: Blagone, Letario tunc camerario, Iohanne iudice, Matheo dapifero, Zezema pincerna, Heinrico agasone, Ratibor castellano Wissegradensi, Velis castellano Pragensi, Boguta castellano de Belina, Stephano et Georgio castellano de Netolic, Slauibor, Predota, Herman Marquartic, Drisizlau“ cum fratre Ruz, Divis" sub- camerario, Troianus, Budiuoy,* Klusna, Koiata, Cunone, Lamcus, Karolo, Regnero, Stephano, Romanis. Data per manum Alexandri magistri Pragensis et cancellarii. 30 Sigillum, quod autographo appendebat, in Nicolai, monasterii Rudnicensis praepositi, trans- sumpto his verbis describitur: ,Quarum litterarum una sigillo rotundo de cera alba, pendenti in filis sericeis rubei coloris, erat sigillata. In quo quidem sigillo ab una parte ymago quasi unius ducis in sede sedens, in manu dextra quasi vexillum in lancea tenens et in manu sinistra 35 40 317. f) svod‘ B. — 8) ,in usum‘ om. B, C. — h) ,Divis' B; ,Diuiss' C. — i) ,vero primatibus" B, C. — k) ,dyabolo‘ B, C. — 1) ,Ego — dignatus es‘ om. A. — m) ,Anno domini' A. — n) ,MCLXXXVII' B, C. — o) ita omnia apographa; in autographo haud dubie ,indict. ü‘ [= v] scriptum erat, quod exemplarium scribae perperam ,ind. 11‘ descrip- — serunt. — P) Heinrico' B, C. — q) Premisl' B, C. — ") ,Wadislao' A, ,Wladislao' C. s) ,fratribus ducis et ceteris, qui sub sigillo nostro continentur' A, ubi reliqua testium nomina (Floriano — cancellarii) desunt. — t) ,Predotha‘ C. — u) ,Drisislau‘ C. — v) ,Diuiss‘ C. — *) Budiwoy‘ C. 1) Circuitus hic situs erat in locis, quae nunc circa plateam Spálená ulice exten- duntur; cf. num. 287.
1187 MAI 2. NUM. 317. 289 5 10 15 20 25 datis ac dandis ubique pacem firmam obtineat. Ceterum et hanc devotionis nostre donationem novam addimus huic beatissimi principis apostolorum ecclesie, ut omnis acquisitio, que provenire solet in istis: swod,f narok et quod vulgo glaua dicitur, super omnes homines, ubicumque fuerint, pertinentes ecclesie, damus in usums fratribus et preposito nunc et in perpetuum. Si quis vero ex hominibus ecclesie supplicio capitis dampnatus fuerit, possessio quidem eius ecclesie, caput cedat laqueo. Venditio seu collecta generalis, si quando fuerit super homines ecclesie, fratribus et preposito sit nunc et in sempiternum. Circuitum sancti Martini in suburbio,! sicut hactenus fuit, absque omni gravamine possideant perpetualiter. Hec statuta presentibus et futuris nota esse cupientes, in foro per fidelem nostrum Diwish subcamerarium publico preconio proclamari iussimus, coram primatibus vero' nostris scripto ac sigillo nostro confirmavimus; adicientes, si quis inimicus dei aliquid inde minuere voluerit, ultricibus flammis eterni supplicii deputetur cum Iuda et diabolo" dampnandus in eternum et ultra. Ego! i Fridericus gratias ago tibi, beatissime apostole Petre, qui, vigilancius ut intenderem ad huius me honorem ecclesie, per soporem visitando, sensibiliter etiam commonere Anno dominice incarnationism millesimo CLXXXVII," in- dignatus es. dictione II,° epacta VIIII, concurrente III, secundo die mensis mai. Facta sunt autem hec sub hiis testibus: HenricoP venerabili Pragensi episcopo, Premüzlone? et Wladizlao" fratribus meis,s Floriano preposito Wissegradensi, Radosta pre- posito Lutomericensi, Alexandro Pragensi magistro et cancellario; capellanis: Laurentio, Slaua, Stankone, Ottone, Petro, Boguslao, Rapotone, Odoleno, Veckone; supanis: Blagone, Letario tunc camerario, Iohanne iudice, Matheo dapifero, Zezema pincerna, Heinrico agasone, Ratibor castellano Wissegradensi, Velis castellano Pragensi, Boguta castellano de Belina, Stephano et Georgio castellano de Netolic, Slauibor, Predota, Herman Marquartic, Drisizlau“ cum fratre Ruz, Divis" sub- camerario, Troianus, Budiuoy,* Klusna, Koiata, Cunone, Lamcus, Karolo, Regnero, Stephano, Romanis. Data per manum Alexandri magistri Pragensis et cancellarii. 30 Sigillum, quod autographo appendebat, in Nicolai, monasterii Rudnicensis praepositi, trans- sumpto his verbis describitur: ,Quarum litterarum una sigillo rotundo de cera alba, pendenti in filis sericeis rubei coloris, erat sigillata. In quo quidem sigillo ab una parte ymago quasi unius ducis in sede sedens, in manu dextra quasi vexillum in lancea tenens et in manu sinistra 35 40 317. f) svod‘ B. — 8) ,in usum‘ om. B, C. — h) ,Divis' B; ,Diuiss' C. — i) ,vero primatibus" B, C. — k) ,dyabolo‘ B, C. — 1) ,Ego — dignatus es‘ om. A. — m) ,Anno domini' A. — n) ,MCLXXXVII' B, C. — o) ita omnia apographa; in autographo haud dubie ,indict. ü‘ [= v] scriptum erat, quod exemplarium scribae perperam ,ind. 11‘ descrip- — serunt. — P) Heinrico' B, C. — q) Premisl' B, C. — ") ,Wadislao' A, ,Wladislao' C. s) ,fratribus ducis et ceteris, qui sub sigillo nostro continentur' A, ubi reliqua testium nomina (Floriano — cancellarii) desunt. — t) ,Predotha‘ C. — u) ,Drisislau‘ C. — v) ,Diuiss‘ C. — *) Budiwoy‘ C. 1) Circuitus hic situs erat in locis, quae nunc circa plateam Spálená ulice exten- duntur; cf. num. 287.
Strana 290
290 NUM. 317, 318. 1187 MAI 2. — ANTE 1188. unus clipeus in medio sui quasi umbonem continens apparebant, litereque circumferenciales eiusdem partis, ut prima facie apparebant, erant tales: Pax ducis Friderici in manu sancti Wenceslay. Ab alia quoque parte ipsius sigilli ymago quasi unius ducis armati stans, similiter in manu dextra vexillum in lancea tenens et in manu sinistra clipeum, eciam umbonem in medio continentem, apparebant. Litere vero in eadem secunda parte dicti sigilli tales erant: Fridericus dei gracia dux Boemorum.“ 5 318. Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti lohannis Hierosolymitani pro villis et terris quibusdam duodecim marcas argenti de argentaria ad flumen Mže quotannis solvendas donat. sante 1188./ 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Appendix synoptica... num. 7 (reg.). — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 583. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 325, num. 346. = Erben, Reg. I, pag. 181, num. 396. — J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général ... des hospitaliers de S. Jean de Jérusalem I, pag. 523, num. 839. 15 Litteras ante privilegium eiusdem ducis anno 1188 datum (v. num. 320) scriptas esse eo comprobatur, quod adhuc secundo Friderici ducis sigillo instructae sunt. Notum sit omnibus presentibus et futuris, quod ego Fredericus, dei gracia 20 dux Boemorum, rogatu et voluntate domine Elisabeth ducisse, coniulgis mee, do hospitali Ierosolimitano sancti Iohannis XII marcas argenti solvendas de argentaria super Mzea1 amplius] singulis annis in die ascensionis domini iure hereditario, in concambio, scilicet pro hereditate, quam prepositi Geruasius et Martinus ibidem dederant predicto hospitali, terram scilicet duorum suspensorum, quam 25 eis dederat rex W.2 pater meus, et ibidem aliam terram, quam emerunt a Wed- gone cum aqua et molendino pro IX marcis argenti, et ibidem superius aliam villam, quam emerunt a Conrado, cum aqua et molendino pro XII marcis argenti. Facimus autem hoc pro animabus nostris, ne predicti hospitalis fratres aliquas ibi molestias paterentur ab his, qui se de argentaria intromittunt. Et ut istud 30 nostrum statutum ratum permaneat et stabile, sigilli nostri et sigilli prefati hospitalis impressione signare et corroborare dignum censuimus. Factum est hoc per manum fratris Bernardi magistri eiusdem hospitalis in Boemia. (S. P.) Autographo appendet e scidula membranae sigillum Friderici ducis de cera alba confectum 35 idem atque in diplomate num. 305. In cuius quidem sigilli latere sinistro aliud parvum sigillum rotundum (diametros 36 mm) satis attritum et laesum adnexum est inque eo figura veste muliebri induta, genibus nixa (2) conspicitur. Circumscriptio: † ELISABETH. 318. 1) Mže, alias Berounka, germ. die Mies. — 2) Vladislaus I (dux II).
290 NUM. 317, 318. 1187 MAI 2. — ANTE 1188. unus clipeus in medio sui quasi umbonem continens apparebant, litereque circumferenciales eiusdem partis, ut prima facie apparebant, erant tales: Pax ducis Friderici in manu sancti Wenceslay. Ab alia quoque parte ipsius sigilli ymago quasi unius ducis armati stans, similiter in manu dextra vexillum in lancea tenens et in manu sinistra clipeum, eciam umbonem in medio continentem, apparebant. Litere vero in eadem secunda parte dicti sigilli tales erant: Fridericus dei gracia dux Boemorum.“ 5 318. Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti lohannis Hierosolymitani pro villis et terris quibusdam duodecim marcas argenti de argentaria ad flumen Mže quotannis solvendas donat. sante 1188./ 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Appendix synoptica... num. 7 (reg.). — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 583. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 325, num. 346. = Erben, Reg. I, pag. 181, num. 396. — J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général ... des hospitaliers de S. Jean de Jérusalem I, pag. 523, num. 839. 15 Litteras ante privilegium eiusdem ducis anno 1188 datum (v. num. 320) scriptas esse eo comprobatur, quod adhuc secundo Friderici ducis sigillo instructae sunt. Notum sit omnibus presentibus et futuris, quod ego Fredericus, dei gracia 20 dux Boemorum, rogatu et voluntate domine Elisabeth ducisse, coniulgis mee, do hospitali Ierosolimitano sancti Iohannis XII marcas argenti solvendas de argentaria super Mzea1 amplius] singulis annis in die ascensionis domini iure hereditario, in concambio, scilicet pro hereditate, quam prepositi Geruasius et Martinus ibidem dederant predicto hospitali, terram scilicet duorum suspensorum, quam 25 eis dederat rex W.2 pater meus, et ibidem aliam terram, quam emerunt a Wed- gone cum aqua et molendino pro IX marcis argenti, et ibidem superius aliam villam, quam emerunt a Conrado, cum aqua et molendino pro XII marcis argenti. Facimus autem hoc pro animabus nostris, ne predicti hospitalis fratres aliquas ibi molestias paterentur ab his, qui se de argentaria intromittunt. Et ut istud 30 nostrum statutum ratum permaneat et stabile, sigilli nostri et sigilli prefati hospitalis impressione signare et corroborare dignum censuimus. Factum est hoc per manum fratris Bernardi magistri eiusdem hospitalis in Boemia. (S. P.) Autographo appendet e scidula membranae sigillum Friderici ducis de cera alba confectum 35 idem atque in diplomate num. 305. In cuius quidem sigilli latere sinistro aliud parvum sigillum rotundum (diametros 36 mm) satis attritum et laesum adnexum est inque eo figura veste muliebri induta, genibus nixa (2) conspicitur. Circumscriptio: † ELISABETH. 318. 1) Mže, alias Berounka, germ. die Mies. — 2) Vladislaus I (dux II).
Strana 291
1188 OCTOB. 12. NUM. 319. 291 319. 10 Clemens III papa abbatibus Plassensi et Strahoviensi scribit de contro- versia inter fratres hospitalis Hierosolymitani et militis Petri uxorem agitata eisque mandat, ut quaerimonias investigent et villas fratribus hospitalis ablatas 5 restitui faciant. Laterani 1188 octob. 12. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Paoli, Dell' origine ed istituto del s. m. ordine di S. Giovambattista Gerosolimitano, append. num. 28. — Taaffe, The history of the holy, military, sovereign order... of S. John Of Jerusalem, IV. append. num. 27 (extr.). — J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général des hospitaliers de s. Jean de Jérusalem I. pag. 548, num. 861. 15 20 25 30 Clemens episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis.. de Plas1 et.. de Stragouia? abbatibus, salutem et apostolicam benedictionem. Referentibus dilectis filiis nostris, fratribus hospitalis Ierosolimitani, nos accepisse sciatis, quod nobilis vir P.,3 miles de Boemia, cum uxolre, matre, mattertera et una nepte habitum hospitalis accepit atque in facie Pragensis ecclesie professionem faciens in ] manu B.“ prioris, villas omnes, quas possidebat, iure possidendas hereditario eidem contulit hospitali. Post hec etiam idem prior rogatu iamdicti P.5 mona- sterium dicitur construxisse, ubi predicte mulieres devotum impenderent domino de cetero famulatum, et ei, tanquam pastori proprio et priori, futuris temporibus responderent, ita quod sine ipsius consilio nulla soror ibi vel frater aliquis ad- mitti deberet, essetque“ in eodem loco semper provisor de fratribus unus, quem prior duceret statuendum. Quo facto idem P. Ierosolimam est transmissus ibique cum illa multitudine, que peccatis exigentibus hominum ab inimicis fuit christiane fidei superata, mortem, ut dicitur, subiit temporalem. Interim vero prefata mater ipsius absque prioris consilio vel assensu, ad quem, ut supra diximus, ordinacio pertinebat, circa sororesb decem in eandem domum suscepit, et fratrem procura- torem domus ipsius presumptuose removens, laicos servientes ipsi monasterio et rebus ipsius villicos ordinavit. Ad hec uxor prefati militis a patre suo de monasterio est extracta et, professione, qua tenebatur astricta, posthabita, alii fuit tradita in uxorem. Cum autem fratres iam dicti propter tanta mala vidissent ipsum locum dissipationi et ignominie subiacere, sorores illas ad prioralem ecclesiam, ut ibi vitam comunem ducerent, transmiserunt, claustro prius eis 35 honestissime preparato. Deinde vero mater predicti militis ab ipsius fratribus 40 319. a) ,esset ex,et' littera, e' anteposita et abbreviaturae signo superscripto, correctum A. b) seq. locus rasus trium fere literarum spatium continens A. — c) ,ab' in loco raso eod. atramento corr. A. 1) Meinhero 1169—1190. *) Bernardi. — 5) Petri. — 1) Adalberto 1176—1208. — 3) Petrus filius Milhosti. —
1188 OCTOB. 12. NUM. 319. 291 319. 10 Clemens III papa abbatibus Plassensi et Strahoviensi scribit de contro- versia inter fratres hospitalis Hierosolymitani et militis Petri uxorem agitata eisque mandat, ut quaerimonias investigent et villas fratribus hospitalis ablatas 5 restitui faciant. Laterani 1188 octob. 12. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Paoli, Dell' origine ed istituto del s. m. ordine di S. Giovambattista Gerosolimitano, append. num. 28. — Taaffe, The history of the holy, military, sovereign order... of S. John Of Jerusalem, IV. append. num. 27 (extr.). — J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général des hospitaliers de s. Jean de Jérusalem I. pag. 548, num. 861. 15 20 25 30 Clemens episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis.. de Plas1 et.. de Stragouia? abbatibus, salutem et apostolicam benedictionem. Referentibus dilectis filiis nostris, fratribus hospitalis Ierosolimitani, nos accepisse sciatis, quod nobilis vir P.,3 miles de Boemia, cum uxolre, matre, mattertera et una nepte habitum hospitalis accepit atque in facie Pragensis ecclesie professionem faciens in ] manu B.“ prioris, villas omnes, quas possidebat, iure possidendas hereditario eidem contulit hospitali. Post hec etiam idem prior rogatu iamdicti P.5 mona- sterium dicitur construxisse, ubi predicte mulieres devotum impenderent domino de cetero famulatum, et ei, tanquam pastori proprio et priori, futuris temporibus responderent, ita quod sine ipsius consilio nulla soror ibi vel frater aliquis ad- mitti deberet, essetque“ in eodem loco semper provisor de fratribus unus, quem prior duceret statuendum. Quo facto idem P. Ierosolimam est transmissus ibique cum illa multitudine, que peccatis exigentibus hominum ab inimicis fuit christiane fidei superata, mortem, ut dicitur, subiit temporalem. Interim vero prefata mater ipsius absque prioris consilio vel assensu, ad quem, ut supra diximus, ordinacio pertinebat, circa sororesb decem in eandem domum suscepit, et fratrem procura- torem domus ipsius presumptuose removens, laicos servientes ipsi monasterio et rebus ipsius villicos ordinavit. Ad hec uxor prefati militis a patre suo de monasterio est extracta et, professione, qua tenebatur astricta, posthabita, alii fuit tradita in uxorem. Cum autem fratres iam dicti propter tanta mala vidissent ipsum locum dissipationi et ignominie subiacere, sorores illas ad prioralem ecclesiam, ut ibi vitam comunem ducerent, transmiserunt, claustro prius eis 35 honestissime preparato. Deinde vero mater predicti militis ab ipsius fratribus 40 319. a) ,esset ex,et' littera, e' anteposita et abbreviaturae signo superscripto, correctum A. b) seq. locus rasus trium fere literarum spatium continens A. — c) ,ab' in loco raso eod. atramento corr. A. 1) Meinhero 1169—1190. *) Bernardi. — 5) Petri. — 1) Adalberto 1176—1208. — 3) Petrus filius Milhosti. —
Strana 292
292 NUM. 319, 320. 1188 OCTOB. 12. — 1188. hospitalis accipiens supra triginta marcas argenti, dixit se habere propositum ad partes Ierosolimitanas causa domino serviendi in proximo transfretandi; que cum usque ad partes Vngarie pervenisset, suasione maligni spiritus est inde reversa et nunc, errored novissimo existente deteriore, quam prior fuerit, ad possesiones iam dictas manus violentas extendens, cum quodam filio, M.“ nomine, homines illorum spolians, usque ad estimationem ducentarum quinquaginta marcarum eos dampnificare presumpsit. Porro, cum a multis commonita proposuerit resipiscere, et licentiam postulaverit ad monasterium de Doxa,7 quod arctiores habet obser- vantias, transeundi, sororibus ibidem remanentibus iurans, quod nunquam super predictis possessionibus hospitale de cetero molestaret, a cruce taliter absoluta, quindecim ipsis villas auferens per potentiam filii pretaxati, fratribus de Sepulcro contulit. Unde cum coram venerabili fratre nostro H.,s Pragensi episcopo, negotium tractaretur, idem hospitalarii sedem apostolicam appellarunt.« Quia vero nobis de rei veritate constare nequivit, causam ipsam vestre duximus ex- perientie commitendam et fine debito terminandam, per apostolica vobis scripta mandantes, quatinus, si premissa noveritis esse vera, eisdem fratribus hospitalis resh ipsas et possessiones, sicut iustum fuerit, appellatione postposita, restitui faciatis, eandem matronam ad prefatum monasterium transire, sicut licentiam acceperat, quantum de iure poteritis, compellentes, aut saltem ad primam pro- fessionem redire. Quod si vestris monitis et mandato non acquieverit, nec voluerit 20 a predictorum fratrum vexatione cessare, vos ipsam et filium, appellatione remota, excommunicationis vinculo innodetis, et tamdiu pro excommunicatis faciatis haberi et cautius ab omnibus evitari, donec ex integro eisdem fratribus fuerit satisfactum; ad prestandum etiam corporaliter iuramentum, si expedire videritis, ne de cetero eos indebitis exactionibus inquietent vel ab aliis inquietari faciant, 25 compellatis. Datum Laterani IIII idus octobris, pontificatus nostri anno I. Litteris appendet e filo cannabis Clementis III papae bulla plumbea, cuius imaginem vide apud J. v. Pflugk-Harttung, Specimina selecta chartarum pontificum Roman. tab. 138, num. 12. 5 10 15 320. 30 Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti Iohannis Hierosolymitani posses- siones a Hroznata nobili quondam Soběslai II ducis tempore donatas confirmat, idemque villas, quas Měško, frater Hroznatae, dederat, hospitali dicto a Hroz- nata coram se restitutas esse attestatur. 1188 — 35 319. d) prima,r' in loco raso scr. A. — e) ,eos' in loco raso eod. atramento scr. A. — f) ,P' in loco raso corr. A. — 8) altera ,p' alio atramento suppleta A. — h) ,res“ in loco raso corr. A. — i) ,ad' in loco raso ead. manu scriptum A. *) Milhost. — 7 Doksany, germ. Doxan, ab Roudnice (Raudnitz) versus septentr. et occid. — 5) Henrico Břetislavo 1182—1197. 40
292 NUM. 319, 320. 1188 OCTOB. 12. — 1188. hospitalis accipiens supra triginta marcas argenti, dixit se habere propositum ad partes Ierosolimitanas causa domino serviendi in proximo transfretandi; que cum usque ad partes Vngarie pervenisset, suasione maligni spiritus est inde reversa et nunc, errored novissimo existente deteriore, quam prior fuerit, ad possesiones iam dictas manus violentas extendens, cum quodam filio, M.“ nomine, homines illorum spolians, usque ad estimationem ducentarum quinquaginta marcarum eos dampnificare presumpsit. Porro, cum a multis commonita proposuerit resipiscere, et licentiam postulaverit ad monasterium de Doxa,7 quod arctiores habet obser- vantias, transeundi, sororibus ibidem remanentibus iurans, quod nunquam super predictis possessionibus hospitale de cetero molestaret, a cruce taliter absoluta, quindecim ipsis villas auferens per potentiam filii pretaxati, fratribus de Sepulcro contulit. Unde cum coram venerabili fratre nostro H.,s Pragensi episcopo, negotium tractaretur, idem hospitalarii sedem apostolicam appellarunt.« Quia vero nobis de rei veritate constare nequivit, causam ipsam vestre duximus ex- perientie commitendam et fine debito terminandam, per apostolica vobis scripta mandantes, quatinus, si premissa noveritis esse vera, eisdem fratribus hospitalis resh ipsas et possessiones, sicut iustum fuerit, appellatione postposita, restitui faciatis, eandem matronam ad prefatum monasterium transire, sicut licentiam acceperat, quantum de iure poteritis, compellentes, aut saltem ad primam pro- fessionem redire. Quod si vestris monitis et mandato non acquieverit, nec voluerit 20 a predictorum fratrum vexatione cessare, vos ipsam et filium, appellatione remota, excommunicationis vinculo innodetis, et tamdiu pro excommunicatis faciatis haberi et cautius ab omnibus evitari, donec ex integro eisdem fratribus fuerit satisfactum; ad prestandum etiam corporaliter iuramentum, si expedire videritis, ne de cetero eos indebitis exactionibus inquietent vel ab aliis inquietari faciant, 25 compellatis. Datum Laterani IIII idus octobris, pontificatus nostri anno I. Litteris appendet e filo cannabis Clementis III papae bulla plumbea, cuius imaginem vide apud J. v. Pflugk-Harttung, Specimina selecta chartarum pontificum Roman. tab. 138, num. 12. 5 10 15 320. 30 Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti Iohannis Hierosolymitani posses- siones a Hroznata nobili quondam Soběslai II ducis tempore donatas confirmat, idemque villas, quas Měško, frater Hroznatae, dederat, hospitali dicto a Hroz- nata coram se restitutas esse attestatur. 1188 — 35 319. d) prima,r' in loco raso scr. A. — e) ,eos' in loco raso eod. atramento scr. A. — f) ,P' in loco raso corr. A. — 8) altera ,p' alio atramento suppleta A. — h) ,res“ in loco raso corr. A. — i) ,ad' in loco raso ead. manu scriptum A. *) Milhost. — 7 Doksany, germ. Doxan, ab Roudnice (Raudnitz) versus septentr. et occid. — 5) Henrico Břetislavo 1182—1197. 40
Strana 293
1188. NUM. 320. 293 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 5 Appendix synoptica... num. 6 (reg.). — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 582. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 325, num. 347. = Erben, Reg. I, pag. 181, num. 397 (cf. Emler, Reg. IV, pag. 710, num. 1770). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général... des Hospit. de S. Jean I, pag. 523, num. 840. Autographum ignota quadam manu, quae iam in nullo prorsus alio eiusdem ducis diplo- mate in conspectum redit, exaratum est. 15 25 In nomine patris et filii et spiritus sancti. Ego Fridericus, dux Boe- 10 morum. Christiane religionis ratio] expostulat fieri, ut nos in solio principatus positi non solum elemosinas fidelium collatas ecclesiis confirimemus, sed etiam de propriiis“ facultatibus deo largiri studeamus. Noverit itaque tam presens quam postera etas, novelrint tam nobiles quam ignobiles, quicquit nobilis noster Groz- nata domui sancti Iohannis Baptiste et fratribus domus hospitalis Iherosolimitani liberaliter contulit et sub tempore antecessoris nostri Sobezlai confirmavit, nos idem confirmamus et omnes possessiones eius fratribus eisdem libere possidendas concedimus. Possessiones autem eius, quas coram nobis nominavit et confirmavit, héé sunt: Swadou,1 Koiatici,2 Breznec,3 Zalezli,4 Pogorici,5 Tasovsko,6 Probostou, Plozkowici,8 in alia parte fluminis: Neschemici, Breznice.1° Ville etiam fratris 20 sui Mesconis, quas domui eidem pro salute anime sue contulerat, quas etiam ipse mediantibus viris religiosis, scilicet episcopo Pragense Friderico et abbate de Plas Meinero, in usus' suos a fratribus eiusdem domus hospitalis ad tempus receperat, eisdem“ fratribus coram nobis iam resignavit, sunt autem héé: Pourrili,11 Rigici,12 Rostoki,1s Werece,14 Naviezde.15 Testes autem huius rei sunt hii: Hein- ricus Pragensis episcopusd apositione sigilli sui testimonium rei confirmans. Hemannuse Pragensis prepositus, Alexander notarius, Hermannus abbas de Sedlec, Hermannus abbas de Pomuk, Theodricus abbas de Gradis, Grabise camerarius 30 35 40 320. a) ,ppijs' ex ,ppiſ' eadem manu corr. A. — b) ,usu" A. — c) ,i‘ ex,“ corr. A. d) ,episcopu? A. — e) ita A. 1) Svádov, germ. Schwaden, prope Ustí nad Labem (Aussig). — 2) Kojetice, germ. Kojeditz, prope Ústi n. L. — 3) Malé Březno, germ. Klein-Priesen, ab Ústí n. L. versus orientem. — 9 Zálezly, germ. Salesel, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — 5) Pohořice, alias Pohoří, germ. Pohorz, a Litoměřice versus septemtr. — 6 Tasov a Litoměřice versus septemtr. — 7) Proboštov, germ. Proboscht, distr. pol. Lito- měřice. — 5) Ploskovice, germ. Ploschkowitz, distr. pol. Litoměřice. — *) Neštěmice, alias Neštomice, in sinistra Albiae ripa, distr. pol. Ustí n. L. (Aussig). — 6) Krásné Březno, germ. Schönpriesen, distr. pol. Ústí n. L. — 14) Povrly, germ. Pömmerle, distr. pol. Ústí n. L. — 11) Ryjice, germ. Reindlitz, distr. pol. Ústí n. L. — 13) Roz- toky, germ. Rongstock, distr. pol. Děčín (Tetschen). — 14) Nomen hoc explicare nequeo; Věřice, distr. pol. Benešov, interpretatur Erben; Raitza, distr. pol. Děčín (Tetschen) interpretatur Frind, Kirchengesch. Böhm. I, pag. 307. — 15) An sit Oujezd, germ. Augiessel, distr. pol. Ústí n. L.?
1188. NUM. 320. 293 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 5 Appendix synoptica... num. 6 (reg.). — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 582. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 325, num. 347. = Erben, Reg. I, pag. 181, num. 397 (cf. Emler, Reg. IV, pag. 710, num. 1770). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général... des Hospit. de S. Jean I, pag. 523, num. 840. Autographum ignota quadam manu, quae iam in nullo prorsus alio eiusdem ducis diplo- mate in conspectum redit, exaratum est. 15 25 In nomine patris et filii et spiritus sancti. Ego Fridericus, dux Boe- 10 morum. Christiane religionis ratio] expostulat fieri, ut nos in solio principatus positi non solum elemosinas fidelium collatas ecclesiis confirimemus, sed etiam de propriiis“ facultatibus deo largiri studeamus. Noverit itaque tam presens quam postera etas, novelrint tam nobiles quam ignobiles, quicquit nobilis noster Groz- nata domui sancti Iohannis Baptiste et fratribus domus hospitalis Iherosolimitani liberaliter contulit et sub tempore antecessoris nostri Sobezlai confirmavit, nos idem confirmamus et omnes possessiones eius fratribus eisdem libere possidendas concedimus. Possessiones autem eius, quas coram nobis nominavit et confirmavit, héé sunt: Swadou,1 Koiatici,2 Breznec,3 Zalezli,4 Pogorici,5 Tasovsko,6 Probostou, Plozkowici,8 in alia parte fluminis: Neschemici, Breznice.1° Ville etiam fratris 20 sui Mesconis, quas domui eidem pro salute anime sue contulerat, quas etiam ipse mediantibus viris religiosis, scilicet episcopo Pragense Friderico et abbate de Plas Meinero, in usus' suos a fratribus eiusdem domus hospitalis ad tempus receperat, eisdem“ fratribus coram nobis iam resignavit, sunt autem héé: Pourrili,11 Rigici,12 Rostoki,1s Werece,14 Naviezde.15 Testes autem huius rei sunt hii: Hein- ricus Pragensis episcopusd apositione sigilli sui testimonium rei confirmans. Hemannuse Pragensis prepositus, Alexander notarius, Hermannus abbas de Sedlec, Hermannus abbas de Pomuk, Theodricus abbas de Gradis, Grabise camerarius 30 35 40 320. a) ,ppijs' ex ,ppiſ' eadem manu corr. A. — b) ,usu" A. — c) ,i‘ ex,“ corr. A. d) ,episcopu? A. — e) ita A. 1) Svádov, germ. Schwaden, prope Ustí nad Labem (Aussig). — 2) Kojetice, germ. Kojeditz, prope Ústi n. L. — 3) Malé Březno, germ. Klein-Priesen, ab Ústí n. L. versus orientem. — 9 Zálezly, germ. Salesel, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — 5) Pohořice, alias Pohoří, germ. Pohorz, a Litoměřice versus septemtr. — 6 Tasov a Litoměřice versus septemtr. — 7) Proboštov, germ. Proboscht, distr. pol. Lito- měřice. — 5) Ploskovice, germ. Ploschkowitz, distr. pol. Litoměřice. — *) Neštěmice, alias Neštomice, in sinistra Albiae ripa, distr. pol. Ustí n. L. (Aussig). — 6) Krásné Březno, germ. Schönpriesen, distr. pol. Ústí n. L. — 14) Povrly, germ. Pömmerle, distr. pol. Ústí n. L. — 11) Ryjice, germ. Reindlitz, distr. pol. Ústí n. L. — 13) Roz- toky, germ. Rongstock, distr. pol. Děčín (Tetschen). — 14) Nomen hoc explicare nequeo; Věřice, distr. pol. Benešov, interpretatur Erben; Raitza, distr. pol. Děčín (Tetschen) interpretatur Frind, Kirchengesch. Böhm. I, pag. 307. — 15) An sit Oujezd, germ. Augiessel, distr. pol. Ústí n. L.?
Strana 294
294 NUM. 320—321. 1188. — 1189 MAI 10. et frater suus Slauko, Borse frater eorum, Milgost, Hermannus de Marquartic, Odolenus, Vitek, Boguse et frater suus Ratibor, Slaiybor, Boguta, Diwis, Nacherat, frater suus Smil, Olricus de Sizinkou, Dirsizlau et frater suus Rus, Thema, Noóstup, Moymir, Stephanus Morkowic et frater suus Radoslaus,“ Modlik, Puten sacerdos, Acta autem hec sunt anno dominice Laurentius capellanus et alii plurimi. incarnationis millesimo CLXXXVIII, principatus vero nostri anno X, pontificatus fratris nostri Heinrici anno V.16 Quicumque nostram confirmationem super do- natione predictah ledere cogitaverit, indignationem omnipotentis dei in die supremo in se sentiat transsituram. 5 (S. P.) (S. P.) 10 Autographo duo sigilla appensa sunt. Quorum primum rotundum (diametros 87 mm), de cera alba confectum, in filis sericis gilvi coloris suspensum est. In sigilli area figura est viri ornatu episcopi induti sedentis, qui manu dextra ad benedictionem elata, sinistra pedum tenet. Circumscriptio: + HEINRICV DI GRA PRAGENSIS ECCLE EPC. Alterum sigillum rotundum (cuius diametros 85 mm efficit), de cera alba confectum, duo latera habens, e filis sericis rubri coloris appendet. Pars eius fracta desideratur. In cuius quidem sigilli utraque parte eadem figura atque in prioribus Friderici ducis sigillis, non nisi paulum immutata conspicitur. Etiam circumscriptionis (quae idem est atque in reliquis eiusdem ducis sigillis) singulae literae aliam formam habent alioque loco positae sunt. Circumscriptio partis anticae haec est: + PIAX DVCJIS FRIDERICI II MAMV SCI WEHCEZLAI. Alterius vero partis circumscriptio haec est: + FRIDERICVS DEI GRA- CIA - DVX - BOE[MORVJM. 15 20 320a. Gotfridus de Falkenberg signo crucis accepto, praedium Streissenreut mo- nasterio Reichenbacensi donat, praesente Friderico imperatore, cuius ministerialis 25 fuit. — Inter testes: Fridericus de Eeger, ... Wernherus economus in Zedliz, Usalkus de Chunisgisberch, ... Heinricus de Loman, Udalricus de Loman..." [1188 ex.) Monum. Boica XIV. pag. 427, num. 37 (ex libro traditionum monasterii Reichenbacensis saec. XII). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 37, num. 108. 30 Donatio anno 1188 exeunte facta esse videtur, quo tempore imperatorem Egrae fuisse Annal. Colonienses max. in Mon. Germ. Script. XVII, pag. 795 referunt. 321. Fridericus I, imperator Romanorum, fundationem monasterii Reinfeldensis confirmat. — Inter testes: �Otto dux Bohemiae'. Ratisbonae 1189 mai 10. 35 320. f) ,Ratibor' in loco raso ead. manu scriptum A. — g) ,Radoslau"' A. — h) ,a' ex ,u“ eodem atramento corr. A. 16) Recte VI; quintus enim pontificatus Henrici episcopi annus iam 22 die maii anno 1187 exiit. 40
294 NUM. 320—321. 1188. — 1189 MAI 10. et frater suus Slauko, Borse frater eorum, Milgost, Hermannus de Marquartic, Odolenus, Vitek, Boguse et frater suus Ratibor, Slaiybor, Boguta, Diwis, Nacherat, frater suus Smil, Olricus de Sizinkou, Dirsizlau et frater suus Rus, Thema, Noóstup, Moymir, Stephanus Morkowic et frater suus Radoslaus,“ Modlik, Puten sacerdos, Acta autem hec sunt anno dominice Laurentius capellanus et alii plurimi. incarnationis millesimo CLXXXVIII, principatus vero nostri anno X, pontificatus fratris nostri Heinrici anno V.16 Quicumque nostram confirmationem super do- natione predictah ledere cogitaverit, indignationem omnipotentis dei in die supremo in se sentiat transsituram. 5 (S. P.) (S. P.) 10 Autographo duo sigilla appensa sunt. Quorum primum rotundum (diametros 87 mm), de cera alba confectum, in filis sericis gilvi coloris suspensum est. In sigilli area figura est viri ornatu episcopi induti sedentis, qui manu dextra ad benedictionem elata, sinistra pedum tenet. Circumscriptio: + HEINRICV DI GRA PRAGENSIS ECCLE EPC. Alterum sigillum rotundum (cuius diametros 85 mm efficit), de cera alba confectum, duo latera habens, e filis sericis rubri coloris appendet. Pars eius fracta desideratur. In cuius quidem sigilli utraque parte eadem figura atque in prioribus Friderici ducis sigillis, non nisi paulum immutata conspicitur. Etiam circumscriptionis (quae idem est atque in reliquis eiusdem ducis sigillis) singulae literae aliam formam habent alioque loco positae sunt. Circumscriptio partis anticae haec est: + PIAX DVCJIS FRIDERICI II MAMV SCI WEHCEZLAI. Alterius vero partis circumscriptio haec est: + FRIDERICVS DEI GRA- CIA - DVX - BOE[MORVJM. 15 20 320a. Gotfridus de Falkenberg signo crucis accepto, praedium Streissenreut mo- nasterio Reichenbacensi donat, praesente Friderico imperatore, cuius ministerialis 25 fuit. — Inter testes: Fridericus de Eeger, ... Wernherus economus in Zedliz, Usalkus de Chunisgisberch, ... Heinricus de Loman, Udalricus de Loman..." [1188 ex.) Monum. Boica XIV. pag. 427, num. 37 (ex libro traditionum monasterii Reichenbacensis saec. XII). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 37, num. 108. 30 Donatio anno 1188 exeunte facta esse videtur, quo tempore imperatorem Egrae fuisse Annal. Colonienses max. in Mon. Germ. Script. XVII, pag. 795 referunt. 321. Fridericus I, imperator Romanorum, fundationem monasterii Reinfeldensis confirmat. — Inter testes: �Otto dux Bohemiae'. Ratisbonae 1189 mai 10. 35 320. f) ,Ratibor' in loco raso ead. manu scriptum A. — g) ,Radoslau"' A. — h) ,a' ex ,u“ eodem atramento corr. A. 16) Recte VI; quintus enim pontificatus Henrici episcopi annus iam 22 die maii anno 1187 exiit. 40
Strana 295
1189 MAI 10. — 1189 IUN. 15. NUM. 321, 322. 295 Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 151, num. 161 (ex [Noodt/ Beitrage z. Erlaut. d. Hist. d. Herzogth. Schlesw.-Holst. II. pag. 287). — Emler, Reg. IV, pag. 809, num. 2079. — Stumpf, Reg. num. 4523. 10 Qua re Otto dux hoc tempore Ratisbonae moratus sit, Gerlacus Milovicensis in margine Ansberti Hist. de exped. Friderici imper. in cod. ms. Strahoviensi fol. 337 his verbis refert: Hoc anno [1189] mortuus est Fridericus, dux Boemię, videlicet VIII kal. aprilis = 25 mart.] ... cui successit Cunradus, qui et Otto, ... favore interim dominę Elisabethe, que castrum Pragense sibi dedit in manus, receptis ab eo sacramentis pro Olomutzensi, sed ipse adeptus, quod voluit, postea eam fefellit. Taliter ergo adeptus primo castrum, deinde Boemiam nec non et favorem Boemorum, Ratisponam adiit et de manu imperatoris in ultima eius curia... vexilla percepit.' (Fontes rer. Boh. II, pag. 508.) 322. Helicha, ducissa Bohemiae, mariti sui Ottonis ducis assensu, monasterio Plassensi praedium suum in Cečin donat. Pragae 1189 iun. 15. 20 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 591. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 329, num. 350. — Erben, Reg. I, pag. 182, num. 399. — Scheinpflug in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 61, num. 9 (reg.). Autographum manu scribae cuiusdam monasterii Plassensis exaratum est, qui etiam aliarum eiusdem monasterii tabularum (v. num. 336, 342, 343) autographa scripsit. Diploma ab auctore litterarum Friderici ducis a. 1185 iun. 17 (num. 307) et Henrici episcopi Pragensis a. 1190 oct. I (num. 325) eidem monasterio datarum verbis contextum esse verisimillimum est. Praeterea etiam litterae Agnetis de Potvorov (num. 342) et conventus monasterii Plassensis (num. 343) ab eodem auctore compositae vel saltem ad exemplum eius conscriptae esse videntur. Communis haec diplomatum origo, quae unum idemque monasterium a variis personis accepit, facillime explicatur, si omnia, quae supra commemoravimus diplomata, a clerico quodam monasterii ipsius verbis contexta esse censeamus. 15 35 Notum sit Christi fidelibus presentibus et futuris, quod ego Helicha, dei gratia] dicta ducissa Boemię, assentiente thori mei socio, Ottone duce illustrissimo, 30 tradidi pro animę meę remedio predium meum, quod siltum est in Shexhin, fratribus meis in Plaz domino deo famulantibus perpetuo possidendum. Ut autem hęc inconvulsis radicibus in posterum perseverent, sigilli mei inpressione firmavi. Si quis autem hanc donationem meam irritam fecerit, vinculo anathematis se innodatum noverit. Huius vero donationis meę testes hii sunt: Dominus Otto dux Boemie strennuus, Wacezlaus dux, dominus Henricus Pragensis episcopus, Florianus cancellarius et prepositus, Predotha curie iudex, Henricus prefectus de Aldenburch, Dersizlaus castellanus Bilzinensis, Cholaz camerarius meus, Pribizlaus filius Hemerammi, Wezel venator, Otto de Woirzan, Otto capellanus et fratres 322. 1) Cečin, nunc domus saltuarii prope Babina, distr. pol. Kralovice (Kralowitz).
1189 MAI 10. — 1189 IUN. 15. NUM. 321, 322. 295 Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 151, num. 161 (ex [Noodt/ Beitrage z. Erlaut. d. Hist. d. Herzogth. Schlesw.-Holst. II. pag. 287). — Emler, Reg. IV, pag. 809, num. 2079. — Stumpf, Reg. num. 4523. 10 Qua re Otto dux hoc tempore Ratisbonae moratus sit, Gerlacus Milovicensis in margine Ansberti Hist. de exped. Friderici imper. in cod. ms. Strahoviensi fol. 337 his verbis refert: Hoc anno [1189] mortuus est Fridericus, dux Boemię, videlicet VIII kal. aprilis = 25 mart.] ... cui successit Cunradus, qui et Otto, ... favore interim dominę Elisabethe, que castrum Pragense sibi dedit in manus, receptis ab eo sacramentis pro Olomutzensi, sed ipse adeptus, quod voluit, postea eam fefellit. Taliter ergo adeptus primo castrum, deinde Boemiam nec non et favorem Boemorum, Ratisponam adiit et de manu imperatoris in ultima eius curia... vexilla percepit.' (Fontes rer. Boh. II, pag. 508.) 322. Helicha, ducissa Bohemiae, mariti sui Ottonis ducis assensu, monasterio Plassensi praedium suum in Cečin donat. Pragae 1189 iun. 15. 20 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 591. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 329, num. 350. — Erben, Reg. I, pag. 182, num. 399. — Scheinpflug in Mittheil. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 61, num. 9 (reg.). Autographum manu scribae cuiusdam monasterii Plassensis exaratum est, qui etiam aliarum eiusdem monasterii tabularum (v. num. 336, 342, 343) autographa scripsit. Diploma ab auctore litterarum Friderici ducis a. 1185 iun. 17 (num. 307) et Henrici episcopi Pragensis a. 1190 oct. I (num. 325) eidem monasterio datarum verbis contextum esse verisimillimum est. Praeterea etiam litterae Agnetis de Potvorov (num. 342) et conventus monasterii Plassensis (num. 343) ab eodem auctore compositae vel saltem ad exemplum eius conscriptae esse videntur. Communis haec diplomatum origo, quae unum idemque monasterium a variis personis accepit, facillime explicatur, si omnia, quae supra commemoravimus diplomata, a clerico quodam monasterii ipsius verbis contexta esse censeamus. 15 35 Notum sit Christi fidelibus presentibus et futuris, quod ego Helicha, dei gratia] dicta ducissa Boemię, assentiente thori mei socio, Ottone duce illustrissimo, 30 tradidi pro animę meę remedio predium meum, quod siltum est in Shexhin, fratribus meis in Plaz domino deo famulantibus perpetuo possidendum. Ut autem hęc inconvulsis radicibus in posterum perseverent, sigilli mei inpressione firmavi. Si quis autem hanc donationem meam irritam fecerit, vinculo anathematis se innodatum noverit. Huius vero donationis meę testes hii sunt: Dominus Otto dux Boemie strennuus, Wacezlaus dux, dominus Henricus Pragensis episcopus, Florianus cancellarius et prepositus, Predotha curie iudex, Henricus prefectus de Aldenburch, Dersizlaus castellanus Bilzinensis, Cholaz camerarius meus, Pribizlaus filius Hemerammi, Wezel venator, Otto de Woirzan, Otto capellanus et fratres 322. 1) Cečin, nunc domus saltuarii prope Babina, distr. pol. Kralovice (Kralowitz).
Strana 296
296 NUM. 322, 323. 1189 IUN. 15. — 1189. sui Wissa et Marquardus et alii plures. Hęc autem acta sunt anno dominice incarnationis millesimo centesimo octogesimo IX, in communi colloquio Boe- morum, Pragę habito XVII kalendas ivlii anno ducatus collateralis mei primo. Data per manum capellani mei Ottonis XVII kalendas ivlii mensis. (S. P.) 5 Autographo fragmentum sigilli de cera alba confecti e scidula membrance appendet. In parte priore expressum est sigillum formam ex longo rotundam habens, inque eo femina veste sinuosa induta sedens conspicitur, quae manu sinistra pectori imposita, in dextra sceptrum tenet. Circumscriptio: + ELY... HIVCISSA BOCMIC. Parti posteriori expressum est fragmentum sigilli Ottonis ducis et quidem illa eius pars, in qua imago viri stantis efficta est; quod eadem forma atque pars prior sigilli diplomati num. 326 appensi pro- vectum est. 10 323. Otto, dux Bohemiae, Hroznatam Crispum omnes possessiones suas, villis Peruc et Vlacciz' exceptis, fratribus hospitalis sancti lohannis Hierosolymitani 15 dedisse et ab eis villas Hlavno, Zdětín et Malé Březno ad vitae suae tempus accepisse attestatur. Sadská 1189 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 20 Appendix synoptica... num. 8 (reg.). — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 590. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 328, num. 349. = Erben, Reg. I. pag. 183, num. 401. — Geschichts- quellen d. Grafschaft Glatz I, pag. II (reg.). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général... des Hospit. de S. Jean I, pag. 550, num. 865. Autographum ignota quadam manu scriptum est. In summo membranae margine literae 25 A—L ordine suo dispositae inscriptae sunt, quorum dimidia pars superior abscissa est, ex quo intelligi potest, de Hroznatae donatione binas tabulas iisdem verbis confectas fuisse. I" nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Ego Otto, dei gracia dux Boemie, intuitu pietatis et misericordie notum facio omnibus presentibus ac 30 futuris, quod Groznata Crispus ad honorem dei et beati Iohannis Balptiste pro anima sua suorumque predecessorum dedit hospitali Ierosolimitano omnes suas possessiones, exceptis duabus villis, Peruce1 et Vlacciz,? quas alibi dederat, post decessum suum sueque uxoris a fratribus eiusdem] hospitalis iure hereditario in perpetuum possidendas ad serviendum pauperibus et infirmis predicti hospitalis. 35 323. a) ita A (pro ,in9. 1) Peruc, distr. pol. Louny (Laun). — 1) Vlačice? Ubi vicus hic situs fuerit, in- certum est.
296 NUM. 322, 323. 1189 IUN. 15. — 1189. sui Wissa et Marquardus et alii plures. Hęc autem acta sunt anno dominice incarnationis millesimo centesimo octogesimo IX, in communi colloquio Boe- morum, Pragę habito XVII kalendas ivlii anno ducatus collateralis mei primo. Data per manum capellani mei Ottonis XVII kalendas ivlii mensis. (S. P.) 5 Autographo fragmentum sigilli de cera alba confecti e scidula membrance appendet. In parte priore expressum est sigillum formam ex longo rotundam habens, inque eo femina veste sinuosa induta sedens conspicitur, quae manu sinistra pectori imposita, in dextra sceptrum tenet. Circumscriptio: + ELY... HIVCISSA BOCMIC. Parti posteriori expressum est fragmentum sigilli Ottonis ducis et quidem illa eius pars, in qua imago viri stantis efficta est; quod eadem forma atque pars prior sigilli diplomati num. 326 appensi pro- vectum est. 10 323. Otto, dux Bohemiae, Hroznatam Crispum omnes possessiones suas, villis Peruc et Vlacciz' exceptis, fratribus hospitalis sancti lohannis Hierosolymitani 15 dedisse et ab eis villas Hlavno, Zdětín et Malé Březno ad vitae suae tempus accepisse attestatur. Sadská 1189 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 20 Appendix synoptica... num. 8 (reg.). — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 590. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 328, num. 349. = Erben, Reg. I. pag. 183, num. 401. — Geschichts- quellen d. Grafschaft Glatz I, pag. II (reg.). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général... des Hospit. de S. Jean I, pag. 550, num. 865. Autographum ignota quadam manu scriptum est. In summo membranae margine literae 25 A—L ordine suo dispositae inscriptae sunt, quorum dimidia pars superior abscissa est, ex quo intelligi potest, de Hroznatae donatione binas tabulas iisdem verbis confectas fuisse. I" nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Ego Otto, dei gracia dux Boemie, intuitu pietatis et misericordie notum facio omnibus presentibus ac 30 futuris, quod Groznata Crispus ad honorem dei et beati Iohannis Balptiste pro anima sua suorumque predecessorum dedit hospitali Ierosolimitano omnes suas possessiones, exceptis duabus villis, Peruce1 et Vlacciz,? quas alibi dederat, post decessum suum sueque uxoris a fratribus eiusdem] hospitalis iure hereditario in perpetuum possidendas ad serviendum pauperibus et infirmis predicti hospitalis. 35 323. a) ita A (pro ,in9. 1) Peruc, distr. pol. Louny (Laun). — 1) Vlačice? Ubi vicus hic situs fuerit, in- certum est.
Strana 297
1189. NUM. 323. 297 15 20 25 Fratres vero eiusdem hospitalis Groznate duas villas concedunt Glawen" et Stetin," pro quibus Groznata | tres marcas argenti solvere solebat, et terciam Breznez," ut in vita sua sine censu cum prelibatis possessionibus suis eas teneat. Si vero uxor ei supervixerit et alium maritumb ducere voluerit, cum auro et argento suc 5 et alia domestica supellectili vadat ad maritum et possessiones omnes cum omnibus suis appendiciis ecclesie relinquantur. Si autem vidua permanserit, omnia prefata usque ad finem vite sue pacifice teneat et tunc, sicut supra dictum est, erunt ecclesie. Ut autem hec rata et inconvulsa perpetualiter utrobique conser- ventur, sigilli mei inpressione confirmare dignum duxi. Ego quoque Henricus, 10 Pragensis episcopus per dei graciam, ad idem corroborandum sigillum meum appono, et quicumque umquam violare presumpserit, auctoritate mihi divinitus concessa sub anathemate pono. Ego Martinus, quondam prepositus et nunc pre- ceptor hospitalis, sigillum meum appono. Ego Bernardus, prior Boemie, sigillum Actum est hoc in meum appono. Ego Groznata sigillum meum appono. Sazka, anno dominice incarnationis MCLXXXIX, anno primo ducis Otthonis, Hii sunt testes, qui affuerunt: dux quando positus est in sedem Boemie. Otto Boemie, Henricus Pragensis episcopus, Florianus cancellarius, prepositus Pragensis Hermannus, decanus Sedezlaus, Pribizlaus prepositus in Bolezlau, Radozta prepositus“ in Lutomeriz, " Albertus abbas de Stragouia, Henricus abbas de Brewenou, Hermannus abbas de Selliz, Tidricus abbas de Gradis, Albertus abbas de Cladrub, Otto abbas de Selewe, Ingilbertus archidiaconus, magister Alexander, Hermannus camerarius et Sauissa frater eius, Predota iudex curie, Matheus dapifer, Vitko et Cezema nepos eius, Vlricus Dirciçlauiz, Iurik Iuricouiz, Bogussa castellanus de Cladsco et fratres eius Ratibor, Hermannus, Lutobor, Vimika, Groznata filius Cezeme et frater eius Ernestus, Sobegherd filius Pribizlai Grossi et alii multi abbates, clerici, monachi, milites tam de Morauia, quam de Boemia, qui convenerant in Sazka ad audienda statuta ducis Ottonis. (S. P.) (S. P. F.) (S. P. D.) (S. P. D.) (S. P.) 30 35 Autographo quinque sigilla e membranae scidulis appendebant; quorum tantum primum et ultimum integrum restat. Primum sigillum rotundum (diametros 29 mm) de cera alba con- fectum est inque eo haec inscriptio sex versibus disposita legitur: FRAJTER- MAR[TINVS PREPOJSITV|S. Secundi sigilli item de cera alba confecti perparvum tantum fragmentum restat, ex quo haudquaquam cognosci potest, cuius sit. Tertium et quartum sigillum deperditum est. Quintum sigillum rotundum (diametros 26 mm) de cera alba confectum est. In cuius area conspicitur signum crucis hac circumscriptione inclusum: † BERNARDVS. 40 323. b) ,itum‘ in loco raso ead. manu scr. A. — c) altera ,p' eodem atramento ex ,o corr. A. — d) ,z' eod. atramento ex ,c' corr. A. 1) Hlavno Kostelní prope Brandýs n. L. (Brandeis a. d. Elbe). — 3 Zdětín distr. pol. Mladá Boleslav (Jung-Bunzlau). — 5) Malé Březno, germ. Klein-Priesen, ab Ústí n. L. (Aussig) versus orientem.
1189. NUM. 323. 297 15 20 25 Fratres vero eiusdem hospitalis Groznate duas villas concedunt Glawen" et Stetin," pro quibus Groznata | tres marcas argenti solvere solebat, et terciam Breznez," ut in vita sua sine censu cum prelibatis possessionibus suis eas teneat. Si vero uxor ei supervixerit et alium maritumb ducere voluerit, cum auro et argento suc 5 et alia domestica supellectili vadat ad maritum et possessiones omnes cum omnibus suis appendiciis ecclesie relinquantur. Si autem vidua permanserit, omnia prefata usque ad finem vite sue pacifice teneat et tunc, sicut supra dictum est, erunt ecclesie. Ut autem hec rata et inconvulsa perpetualiter utrobique conser- ventur, sigilli mei inpressione confirmare dignum duxi. Ego quoque Henricus, 10 Pragensis episcopus per dei graciam, ad idem corroborandum sigillum meum appono, et quicumque umquam violare presumpserit, auctoritate mihi divinitus concessa sub anathemate pono. Ego Martinus, quondam prepositus et nunc pre- ceptor hospitalis, sigillum meum appono. Ego Bernardus, prior Boemie, sigillum Actum est hoc in meum appono. Ego Groznata sigillum meum appono. Sazka, anno dominice incarnationis MCLXXXIX, anno primo ducis Otthonis, Hii sunt testes, qui affuerunt: dux quando positus est in sedem Boemie. Otto Boemie, Henricus Pragensis episcopus, Florianus cancellarius, prepositus Pragensis Hermannus, decanus Sedezlaus, Pribizlaus prepositus in Bolezlau, Radozta prepositus“ in Lutomeriz, " Albertus abbas de Stragouia, Henricus abbas de Brewenou, Hermannus abbas de Selliz, Tidricus abbas de Gradis, Albertus abbas de Cladrub, Otto abbas de Selewe, Ingilbertus archidiaconus, magister Alexander, Hermannus camerarius et Sauissa frater eius, Predota iudex curie, Matheus dapifer, Vitko et Cezema nepos eius, Vlricus Dirciçlauiz, Iurik Iuricouiz, Bogussa castellanus de Cladsco et fratres eius Ratibor, Hermannus, Lutobor, Vimika, Groznata filius Cezeme et frater eius Ernestus, Sobegherd filius Pribizlai Grossi et alii multi abbates, clerici, monachi, milites tam de Morauia, quam de Boemia, qui convenerant in Sazka ad audienda statuta ducis Ottonis. (S. P.) (S. P. F.) (S. P. D.) (S. P. D.) (S. P.) 30 35 Autographo quinque sigilla e membranae scidulis appendebant; quorum tantum primum et ultimum integrum restat. Primum sigillum rotundum (diametros 29 mm) de cera alba con- fectum est inque eo haec inscriptio sex versibus disposita legitur: FRAJTER- MAR[TINVS PREPOJSITV|S. Secundi sigilli item de cera alba confecti perparvum tantum fragmentum restat, ex quo haudquaquam cognosci potest, cuius sit. Tertium et quartum sigillum deperditum est. Quintum sigillum rotundum (diametros 26 mm) de cera alba confectum est. In cuius area conspicitur signum crucis hac circumscriptione inclusum: † BERNARDVS. 40 323. b) ,itum‘ in loco raso ead. manu scr. A. — c) altera ,p' eodem atramento ex ,o corr. A. — d) ,z' eod. atramento ex ,c' corr. A. 1) Hlavno Kostelní prope Brandýs n. L. (Brandeis a. d. Elbe). — 3 Zdětín distr. pol. Mladá Boleslav (Jung-Bunzlau). — 5) Malé Březno, germ. Klein-Priesen, ab Ústí n. L. (Aussig) versus orientem.
Strana 298
298 NUM. 324, 325. 1190 MART. 25. — 1190 OCT. 1. 324. Henricus VI, Romanorum rex, Philippo, Coloniensi archiepiscopo, se in posterum intra archiepiscopatus eius terminos nusquam alibi nisi in Duisburg et Dortmund monetas habiturum esse promittit. — Inter testes: �Otto, dux Boemie“. Apud Francofordiam 1190 mart. 25. 5 Lacomblet, Niederrheinisches Urkundenb. I, pag. 365, num. 524. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 330, num. 352. — Erben, Reg. I, pag. 184, num. 404. — Stumpf, Reg. num. 4650. 325. Henricus, episcopus Pragensis, Meinhero, abbati Plassensi eiusque conventui 10 praedium ecclesiae Pragensis in vico Cečin pro curia et vinea monasterii propria in suburbio Pragensi sita tradit. Pragae 1190 oct. 1. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 184, num. 405 (frgm.). — Scheinpflug in Mittheil. d. Vereins f. Gesch. 15 d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 61, num. 10. Autographum idem scriba exaravit, qui etiam diploma proxime sequens et quaedam alia scripsit. — Litterarum contextus ab auctore litterarum Friderici ducis a. 1185 (num. 307) et Helichae ducissae a. 1189 (num. 322) aliarumque eiusdem monasterii litterarum (num. 342 et 343) compositus esse videtur. Finem tantum diplomatis (notam temporis) et fortasse 20 invocationem quoque autographi scriptor more suo adiecit. In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum sit Christi fidelibus je tam presentibus quam futuris, quod ego Heinricus, dei gratia dictus sancte] Pra- gensis ęcclesię episcopus, assensu et consilio canonicorum meorum dedi]l abbati Meinhero de Plaz et fratribus suis predium ęcclesię Pragensis situm in villa eorum nomine Cêcyn1 pro curia et vinea eorum in suburbio sita. Ut autem hec incon- vulsis radicibus in posterum perseverent, placuit tam sigilli mei impressione, quam testibus roborari. Nomina testium: Hermannus prepositus, Sdizlaus decanus, Florianus prepositus et cancellarius ducis, Zlawon archidiaconus, Pribizlaus cano- nicus, Engelbertus archidiaconus Bechinensis, Alexander magister, Walcýn cano- nicus, Hvalco custos, Ditlebus canonicus et ceteri Pragenses canonici, Georgius camerarius episcopi, Hartlebus dapifer, Erkenbertus, Reinardus, Berwinus pincerna, Martinus. Data Pragę per manum Friderici cancellarii anno verbi incarnati MCXC, kalendis octobris, epacta XXIII, concurrente VII, indictione VIIII. Si qua vero postmodum ęcclesiastica secularisve persona concambium hoc irritum facere 35 temptaverit, anathematis vinculo se innodatum“ nsolverit. 25 30 (S. P. D.) (S. P.) 325. a) ita A. 1) Cečin quondam vicus, nunc domus saltuarii prope Babina, d. p. Kralovice (Kralowitz).
298 NUM. 324, 325. 1190 MART. 25. — 1190 OCT. 1. 324. Henricus VI, Romanorum rex, Philippo, Coloniensi archiepiscopo, se in posterum intra archiepiscopatus eius terminos nusquam alibi nisi in Duisburg et Dortmund monetas habiturum esse promittit. — Inter testes: �Otto, dux Boemie“. Apud Francofordiam 1190 mart. 25. 5 Lacomblet, Niederrheinisches Urkundenb. I, pag. 365, num. 524. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 330, num. 352. — Erben, Reg. I, pag. 184, num. 404. — Stumpf, Reg. num. 4650. 325. Henricus, episcopus Pragensis, Meinhero, abbati Plassensi eiusque conventui 10 praedium ecclesiae Pragensis in vico Cečin pro curia et vinea monasterii propria in suburbio Pragensi sita tradit. Pragae 1190 oct. 1. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 184, num. 405 (frgm.). — Scheinpflug in Mittheil. d. Vereins f. Gesch. 15 d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 61, num. 10. Autographum idem scriba exaravit, qui etiam diploma proxime sequens et quaedam alia scripsit. — Litterarum contextus ab auctore litterarum Friderici ducis a. 1185 (num. 307) et Helichae ducissae a. 1189 (num. 322) aliarumque eiusdem monasterii litterarum (num. 342 et 343) compositus esse videtur. Finem tantum diplomatis (notam temporis) et fortasse 20 invocationem quoque autographi scriptor more suo adiecit. In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum sit Christi fidelibus je tam presentibus quam futuris, quod ego Heinricus, dei gratia dictus sancte] Pra- gensis ęcclesię episcopus, assensu et consilio canonicorum meorum dedi]l abbati Meinhero de Plaz et fratribus suis predium ęcclesię Pragensis situm in villa eorum nomine Cêcyn1 pro curia et vinea eorum in suburbio sita. Ut autem hec incon- vulsis radicibus in posterum perseverent, placuit tam sigilli mei impressione, quam testibus roborari. Nomina testium: Hermannus prepositus, Sdizlaus decanus, Florianus prepositus et cancellarius ducis, Zlawon archidiaconus, Pribizlaus cano- nicus, Engelbertus archidiaconus Bechinensis, Alexander magister, Walcýn cano- nicus, Hvalco custos, Ditlebus canonicus et ceteri Pragenses canonici, Georgius camerarius episcopi, Hartlebus dapifer, Erkenbertus, Reinardus, Berwinus pincerna, Martinus. Data Pragę per manum Friderici cancellarii anno verbi incarnati MCXC, kalendis octobris, epacta XXIII, concurrente VII, indictione VIIII. Si qua vero postmodum ęcclesiastica secularisve persona concambium hoc irritum facere 35 temptaverit, anathematis vinculo se innodatum“ nsolverit. 25 30 (S. P. D.) (S. P.) 325. a) ita A. 1) Cečin quondam vicus, nunc domus saltuarii prope Babina, d. p. Kralovice (Kralowitz).
Strana 299
1190 OCT. 1. — 1190 OCT. 25. NUM. 325, 326. 299 5 Autographo appendebant e scidulis membranae duo sigilla, quorum primum deperditum est. Secundum sigillum rotundum (diametros 80 mm), de cera alba confectum, satis attritum est. In cuius area figura conspicitur viri ornatu episcopi induti sedentis, cuius manus dextra pedum, sinistra elata librum tenet. Circumscriptio: † HEINRICUS [DI GRA PRAGENSIS EPC. 326. Otto, dux Bohemiae, una cum matre sua Maria monasterium ordinis Prae- monstratensis in Louka instituit eique multas possessiones donat. Pragae 1190 oct. 25. 15 20 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ordinis Praemonstrat. Annal. II, Probat. pag. XLIII. — Kleiner, Series fundationis Lucensis, pag. 2 et 3 (frgm.). — Dobner, Monum. hist. Boemiae I. pag. 251 (Specimen cod. dipl. Mor.), num. 43. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 596 (frgm.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 331, num. 353. — Erben, Reg. I. pag. 184, num. 406. Autographum exaravit idem scriba, qui etiam autographum litterarum Heinrici, episcopi Pragensis, monasterio Plassensi a. 1190 oct. I datarum (num. 325) scripsit. Praeterea ad eandem manum haec autographa revocanda sunt: Hroznatae comitis de monasterio Teplensi condito testamentum (num. 357). Henrici, episcopi ducisque Bohemiae, diploma monasterio Teplensi a. 1197 datum nec non ea, quae a Přemyslao Ottocaro I rege et Daniele II, episcopo Pragense, monasterium Plassense annis 1207 et 1209 accepit diplomata (Erben, Reg. I, num. 505 et 520). Communis haec diplomatum origo, quae a variis per- sonis variis monasteriis data sunt, haud aliter potest explicari, quam si omnium, quae diximus, diplomatum autographa ad clericum quendam ecclesiae Pragensis referuntur, cuius opera ad diplomata scribenda tam episcopis Pragensibus quam Bohemiae ducibus uti licuit. Nonnulla quae attulimus diplomata (num. 357, 358, Erben num. 505) ab scriptore ipso verbis contexta sunt. Quod an etiam in diplomate nostro ita sit, incertum est. Exordium tantum et finem diplomatis ab eodem scriba compositum esse, verisimilis est coniectura. — Locorum nomina explicat Peřinka in Sborník histor. kroužku Vlasti 1 (1900), pag. 109 sq. et Vlastivěda Moravská, Okres Znojemský, pag. 305. 10 30 iIn nomine sanctę et individuę trinitatis. Otto, dei gratia Boemorum dux, quondam marchio Morauię, in perpetuum amen.] De gestis hominum suboriri solet sepe calumpnia, nisi lingua bonorum testium robur adhibeat“ aut scriptura. Notum igitur fieri volumus tam presentibus quam fulturis, quod ego Otto, dei gratia dux Boemorum, et nobilissima mater nostra, domina Maria, divina inspira- tione commoniti pro nostrarum nostrorumque parentum remedio animarum] et ut presentis vitę statum cum incolumitate nobis nostrisque successoribus per- transire divina concedat clementia, monasterium in Luca1 ad honorem dei et beatę Marię semper virginis et sancti Wencezlai gloriosi martyris a primis funda- 40 mentis construximus, statuentes, ut canonici sub regula beati Augustini et ordine Premonstratensi perpetuo ibidem deserviant et pro nostris et' nostrorum succes- 35 326. 1) Louka, germ. Klosterbruck, prope Znojmo (Znaim). a) ,d' ex,u corr. A. — b et‘ eod. atramento superscriptum A.
1190 OCT. 1. — 1190 OCT. 25. NUM. 325, 326. 299 5 Autographo appendebant e scidulis membranae duo sigilla, quorum primum deperditum est. Secundum sigillum rotundum (diametros 80 mm), de cera alba confectum, satis attritum est. In cuius area figura conspicitur viri ornatu episcopi induti sedentis, cuius manus dextra pedum, sinistra elata librum tenet. Circumscriptio: † HEINRICUS [DI GRA PRAGENSIS EPC. 326. Otto, dux Bohemiae, una cum matre sua Maria monasterium ordinis Prae- monstratensis in Louka instituit eique multas possessiones donat. Pragae 1190 oct. 25. 15 20 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ordinis Praemonstrat. Annal. II, Probat. pag. XLIII. — Kleiner, Series fundationis Lucensis, pag. 2 et 3 (frgm.). — Dobner, Monum. hist. Boemiae I. pag. 251 (Specimen cod. dipl. Mor.), num. 43. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 596 (frgm.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 331, num. 353. — Erben, Reg. I. pag. 184, num. 406. Autographum exaravit idem scriba, qui etiam autographum litterarum Heinrici, episcopi Pragensis, monasterio Plassensi a. 1190 oct. I datarum (num. 325) scripsit. Praeterea ad eandem manum haec autographa revocanda sunt: Hroznatae comitis de monasterio Teplensi condito testamentum (num. 357). Henrici, episcopi ducisque Bohemiae, diploma monasterio Teplensi a. 1197 datum nec non ea, quae a Přemyslao Ottocaro I rege et Daniele II, episcopo Pragense, monasterium Plassense annis 1207 et 1209 accepit diplomata (Erben, Reg. I, num. 505 et 520). Communis haec diplomatum origo, quae a variis per- sonis variis monasteriis data sunt, haud aliter potest explicari, quam si omnium, quae diximus, diplomatum autographa ad clericum quendam ecclesiae Pragensis referuntur, cuius opera ad diplomata scribenda tam episcopis Pragensibus quam Bohemiae ducibus uti licuit. Nonnulla quae attulimus diplomata (num. 357, 358, Erben num. 505) ab scriptore ipso verbis contexta sunt. Quod an etiam in diplomate nostro ita sit, incertum est. Exordium tantum et finem diplomatis ab eodem scriba compositum esse, verisimilis est coniectura. — Locorum nomina explicat Peřinka in Sborník histor. kroužku Vlasti 1 (1900), pag. 109 sq. et Vlastivěda Moravská, Okres Znojemský, pag. 305. 10 30 iIn nomine sanctę et individuę trinitatis. Otto, dei gratia Boemorum dux, quondam marchio Morauię, in perpetuum amen.] De gestis hominum suboriri solet sepe calumpnia, nisi lingua bonorum testium robur adhibeat“ aut scriptura. Notum igitur fieri volumus tam presentibus quam fulturis, quod ego Otto, dei gratia dux Boemorum, et nobilissima mater nostra, domina Maria, divina inspira- tione commoniti pro nostrarum nostrorumque parentum remedio animarum] et ut presentis vitę statum cum incolumitate nobis nostrisque successoribus per- transire divina concedat clementia, monasterium in Luca1 ad honorem dei et beatę Marię semper virginis et sancti Wencezlai gloriosi martyris a primis funda- 40 mentis construximus, statuentes, ut canonici sub regula beati Augustini et ordine Premonstratensi perpetuo ibidem deserviant et pro nostris et' nostrorum succes- 35 326. 1) Louka, germ. Klosterbruck, prope Znojmo (Znaim). a) ,d' ex,u corr. A. — b et‘ eod. atramento superscriptum A.
Strana 300
300 NUM. 326. 1190 OCT. 25. sorum delictis assidue intercedant et in missis eorum propriam pro nobis com- memorationem faciant. Ad sustentationem autem canonicorum, qui sub regulari observantia deo in eodem cenobio militabunt, possessiones subscriptas in dotem ęcclesię donatione legitima irrevocabiliter in perpetuum assignamus, concedimus et donamus; tali tamen tenore, quod si quisquam aliqua presumptione dotes illas, quas in presenti privilegio predicto monasterio confirmamus, ab eadem ęcclesia alienaverit, ad me vel ad heredes meos, omni contradictione postposita, revertantur. Ceterum si ad usum suum et commoditatem ęcclesię abbas et canonici eiusdem loci ex integro semper servaverint, quieto et irrevocabili iure illa bene- ficia ipsis et ęcclesię in perpetuum consistant. Quod si ego vel mei heredes diabolico instinctu nostre donationis beneficium retraxerimus et contra decreti nostri paginam ire vel aliquam molestiam inferre temptaverimus, me siquidem meosque heredes maledictione obligo perpetua ac XXX auri libras prefatę ęcclesię sub imperatorię districtionis examine in integrum sine misericordia redditurum. Pretaxatę vero dotes, quas predictę ęcclesię confirmamus, heę sunt: Capella 15 sancti Nicholai? cum omnibus ei attinentibus, decimatio in marchia, tres villę Dobsici,3 Popovici,4 Oblekovici,5 mansus unus in villa Pracih,“ alter in villa Zuassic,7 tertius in Mravitics; capella sancti Georgii in Strachotin" cum tribus villis Chaikovici,1° Popovici,11 Chrepici 12; capella sancti Iohannis in Rokiten 13 cum villa una Popovici!4; capella sancti Andreę in Gobza 15 cum villa et sola 20 taberna et uno molendino, Culchov 16 cum duabus tabernis, Chegost,17 Sedle- sovici,18 Bransudici,19 Opoyovici,d20 Odrenovici,21 Nemchici,22 Bischici,23 Hiski,24 28 Trebonchovici,29 Domamile, 30 Rokitnicea,25 Brezowa,26 Lutochor,27 Prilucea, 5 10 326. c) genuine ,Ceulchov', sed,e' puncto subposito deleta A. — d) genuine,Opoyvici', sed eodem atramento ,o' superscripta A. 1) In Znojmo. — 3) Dobšice. — 3) Popovice, iam non exstat. — 5) Velké Oleksovice, germ. Gross-Olkowitz, distr. pol. Znojmo. — 9 Pračice, g. Pratsch, distr. pol. Znojmo. — 7) Načeratice (2) interpr. Peřinka. — 3) Mramotice, distr. pol. Znojmo. — *) Strachotice, germ. Rausenbruck, distr. pol. Znojmo. — 10) Čejkovice quondam prope Oleksovice, ubi nunc campus dicitur Schankwitzacker. — 11) Popovice quondam inter Derflice et Tasovice. — 13) Křepice, distr. pol. Mor. Krumlov, g. Mähr. Kromau. 13) Rokytná, g. Rottigl, distr. pol. Mor. Krumlov. — 14) Popovice prope Jaroměřice. — 15) Staré Hobzi, germ. Althart, distr. pol. Dačice (Datschitz) — 16) Post ann. 1226 in fundo hoc civitas Znojmo (Znaim) condita est; v. Erben, Reg. I, num. 707. — 117) Čéhošť (2) nunc fortasse Gnast prope Zulb, boh. Čule, distr. pol. Znojmo. — 18) Sedlešovice, germ. Edelspitz, prope Znojmo. — 13) Bransudice, quondam prope Vršava germ. Frischau (distr. pol. Znojmo), ubi nunc campus dicitur Branskowitz. — 20) Pokojovice, distr. pol. Třebíč (Trebitsch). — 21) Odrovice, distr. pol. Husto- peč (Auspitz). — 11) Němčice quondam prope Vrbovec, g. Urbau, distr. pol. Znojmo. — 13) Byšice (Vevčice, distr. pol. Znojmo). — 31) Fortasse Český prope Podmole, germ. Baumöhl. — 25) Rokytnice quondam ap. Sádek et Roketnice in distr. pol. Třebíč. — 25) Březová quondam prope Mašovice, distr. pol. Znojmo. — 37) Litohoř, germ. Littohorn, distr. pol. Mor. Budějovice. — 15) Příluky? iam non exstat. — 25) Iam non exstat. — 30) Domamil prope Mor. Budějovice (Budwitz). 30 35 40 25
300 NUM. 326. 1190 OCT. 25. sorum delictis assidue intercedant et in missis eorum propriam pro nobis com- memorationem faciant. Ad sustentationem autem canonicorum, qui sub regulari observantia deo in eodem cenobio militabunt, possessiones subscriptas in dotem ęcclesię donatione legitima irrevocabiliter in perpetuum assignamus, concedimus et donamus; tali tamen tenore, quod si quisquam aliqua presumptione dotes illas, quas in presenti privilegio predicto monasterio confirmamus, ab eadem ęcclesia alienaverit, ad me vel ad heredes meos, omni contradictione postposita, revertantur. Ceterum si ad usum suum et commoditatem ęcclesię abbas et canonici eiusdem loci ex integro semper servaverint, quieto et irrevocabili iure illa bene- ficia ipsis et ęcclesię in perpetuum consistant. Quod si ego vel mei heredes diabolico instinctu nostre donationis beneficium retraxerimus et contra decreti nostri paginam ire vel aliquam molestiam inferre temptaverimus, me siquidem meosque heredes maledictione obligo perpetua ac XXX auri libras prefatę ęcclesię sub imperatorię districtionis examine in integrum sine misericordia redditurum. Pretaxatę vero dotes, quas predictę ęcclesię confirmamus, heę sunt: Capella 15 sancti Nicholai? cum omnibus ei attinentibus, decimatio in marchia, tres villę Dobsici,3 Popovici,4 Oblekovici,5 mansus unus in villa Pracih,“ alter in villa Zuassic,7 tertius in Mravitics; capella sancti Georgii in Strachotin" cum tribus villis Chaikovici,1° Popovici,11 Chrepici 12; capella sancti Iohannis in Rokiten 13 cum villa una Popovici!4; capella sancti Andreę in Gobza 15 cum villa et sola 20 taberna et uno molendino, Culchov 16 cum duabus tabernis, Chegost,17 Sedle- sovici,18 Bransudici,19 Opoyovici,d20 Odrenovici,21 Nemchici,22 Bischici,23 Hiski,24 28 Trebonchovici,29 Domamile, 30 Rokitnicea,25 Brezowa,26 Lutochor,27 Prilucea, 5 10 326. c) genuine ,Ceulchov', sed,e' puncto subposito deleta A. — d) genuine,Opoyvici', sed eodem atramento ,o' superscripta A. 1) In Znojmo. — 3) Dobšice. — 3) Popovice, iam non exstat. — 5) Velké Oleksovice, germ. Gross-Olkowitz, distr. pol. Znojmo. — 9 Pračice, g. Pratsch, distr. pol. Znojmo. — 7) Načeratice (2) interpr. Peřinka. — 3) Mramotice, distr. pol. Znojmo. — *) Strachotice, germ. Rausenbruck, distr. pol. Znojmo. — 10) Čejkovice quondam prope Oleksovice, ubi nunc campus dicitur Schankwitzacker. — 11) Popovice quondam inter Derflice et Tasovice. — 13) Křepice, distr. pol. Mor. Krumlov, g. Mähr. Kromau. 13) Rokytná, g. Rottigl, distr. pol. Mor. Krumlov. — 14) Popovice prope Jaroměřice. — 15) Staré Hobzi, germ. Althart, distr. pol. Dačice (Datschitz) — 16) Post ann. 1226 in fundo hoc civitas Znojmo (Znaim) condita est; v. Erben, Reg. I, num. 707. — 117) Čéhošť (2) nunc fortasse Gnast prope Zulb, boh. Čule, distr. pol. Znojmo. — 18) Sedlešovice, germ. Edelspitz, prope Znojmo. — 13) Bransudice, quondam prope Vršava germ. Frischau (distr. pol. Znojmo), ubi nunc campus dicitur Branskowitz. — 20) Pokojovice, distr. pol. Třebíč (Trebitsch). — 21) Odrovice, distr. pol. Husto- peč (Auspitz). — 11) Němčice quondam prope Vrbovec, g. Urbau, distr. pol. Znojmo. — 13) Byšice (Vevčice, distr. pol. Znojmo). — 31) Fortasse Český prope Podmole, germ. Baumöhl. — 25) Rokytnice quondam ap. Sádek et Roketnice in distr. pol. Třebíč. — 25) Březová quondam prope Mašovice, distr. pol. Znojmo. — 37) Litohoř, germ. Littohorn, distr. pol. Mor. Budějovice. — 15) Příluky? iam non exstat. — 25) Iam non exstat. — 30) Domamil prope Mor. Budějovice (Budwitz). 30 35 40 25
Strana 301
1190 OCT. 25. — 1191 APR. 19. NUM. 326—328. 301 unus mansus in Lissenouic,31 Lodinicea,3 Chrauzko.3s Huius autem donationis testes hii sunt adhibiti: Heinricus Pragensis et Kaym Morauiensis episcopi, Wladimirus et Brecizlaus frater eius, duces Morauie. Actum publice in curia nostra Prage, anno verbi incarnati MCXC, indictione VIII, concurrente VII, 5 epacta XXIII, octavo kalendas novenbris. Data per manum cancellarii Floriani." (S. P.) 10 Autographo filis sericis coloris flavi et rubri suspensum est sigillum rotundum de cera alba confectum, cuius diametros longitudinem habet 85 mm. In antica sigilli parte expressa est figura viri stantis tunica induti, qui in manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † OTTO DI GRA DVX BOEM. In altera sigilli parte vir depingitur in solio sedens, cuius caput nimbo ornatum est, manu sinistra scuto innixus, manu dextra vexillum tenens. Circumscriptio: + PAX OTTOMIS IИ MAИV S VEHCESLAI. 327. Henricus VI, imperator Romanorum, comitem Reinerium de Bartolomeo 15 eiusque uxorem Adelinam tuendos suscipit. — Inter testes: �Otto, illustris Boe- morum dux. Prope Urbem 1191 apr. 17. 20 Stumpf, Acta imperii (Reichskanzler III) pag. 259, num. 186 (ex apogr. in tabulario Roncioni Pisis). — Erben, Reg. I. pag. 185, num. 407 (exc. ex autogr. tabularii Vaticani). — Stumpf. Reg. num. 4694. 328. 25 30 Henricus VI, imperator Romanorum, sententiam principum imperii de bonis ecclesiasticis non alienandis et de aedificiis in atrio palacii episcoporum vel abbatum non construendis confirmat, praesente inter alios: �Ottone duce Boemie'. In silva Libertina1 1191 apr. 19. Monum. Germ. hist. Legum sect. W, Constitutiones I, pag. 479, num. 336. — Erben. Reg. I. pag. 185, num. 408. — Stumpf, Reg. num. 4697. *) Inferiori membranae replicatae margini scidula membranae assuta est, in qua manu saec. XIII ineuntis haec memoria inscripta est: Hec sunt ville et cetera, que temporibus W(ladislai), marchionis Morauie, ecclesie nostre collata sunt: Culchou, Preschep, Gozteradici cum silva Vzgor, Gerossouici, Marti- nici, Vmztinici, Zuchogurdli, campus iuxta Lodinic, in quo bellum habitum est inter Bohemos" et Morauos, quem dedit marchio W(ladislaus) pro remedio anime sue, Buro- wici, quatuor mansus iuxta Domamil, in Cidlina mansus unus, silvam in Rinolc, Lucam 35 cum pomeriis, que dedit Ottob dux cum matre sua M(aria); que postea per episcopum et ducem H(enricum) Boemie confirmata sunt. a) prima ,o' ex ,e' corr. — b) sequitur ,marchio', sed punctis subpositis deletum. 40 326. 31) Lisenice, alias Lesonice, germ. Lissnitz, distr. pol. Mor. Krumlov. — '7) Loděnice, distr. pol. Mor. Krumlov. — 33) Kravsko, distr. pol. Znojmo. 328. 1) Inter Frosinone et Roca d'Acro.
1190 OCT. 25. — 1191 APR. 19. NUM. 326—328. 301 unus mansus in Lissenouic,31 Lodinicea,3 Chrauzko.3s Huius autem donationis testes hii sunt adhibiti: Heinricus Pragensis et Kaym Morauiensis episcopi, Wladimirus et Brecizlaus frater eius, duces Morauie. Actum publice in curia nostra Prage, anno verbi incarnati MCXC, indictione VIII, concurrente VII, 5 epacta XXIII, octavo kalendas novenbris. Data per manum cancellarii Floriani." (S. P.) 10 Autographo filis sericis coloris flavi et rubri suspensum est sigillum rotundum de cera alba confectum, cuius diametros longitudinem habet 85 mm. In antica sigilli parte expressa est figura viri stantis tunica induti, qui in manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † OTTO DI GRA DVX BOEM. In altera sigilli parte vir depingitur in solio sedens, cuius caput nimbo ornatum est, manu sinistra scuto innixus, manu dextra vexillum tenens. Circumscriptio: + PAX OTTOMIS IИ MAИV S VEHCESLAI. 327. Henricus VI, imperator Romanorum, comitem Reinerium de Bartolomeo 15 eiusque uxorem Adelinam tuendos suscipit. — Inter testes: �Otto, illustris Boe- morum dux. Prope Urbem 1191 apr. 17. 20 Stumpf, Acta imperii (Reichskanzler III) pag. 259, num. 186 (ex apogr. in tabulario Roncioni Pisis). — Erben, Reg. I. pag. 185, num. 407 (exc. ex autogr. tabularii Vaticani). — Stumpf. Reg. num. 4694. 328. 25 30 Henricus VI, imperator Romanorum, sententiam principum imperii de bonis ecclesiasticis non alienandis et de aedificiis in atrio palacii episcoporum vel abbatum non construendis confirmat, praesente inter alios: �Ottone duce Boemie'. In silva Libertina1 1191 apr. 19. Monum. Germ. hist. Legum sect. W, Constitutiones I, pag. 479, num. 336. — Erben. Reg. I. pag. 185, num. 408. — Stumpf, Reg. num. 4697. *) Inferiori membranae replicatae margini scidula membranae assuta est, in qua manu saec. XIII ineuntis haec memoria inscripta est: Hec sunt ville et cetera, que temporibus W(ladislai), marchionis Morauie, ecclesie nostre collata sunt: Culchou, Preschep, Gozteradici cum silva Vzgor, Gerossouici, Marti- nici, Vmztinici, Zuchogurdli, campus iuxta Lodinic, in quo bellum habitum est inter Bohemos" et Morauos, quem dedit marchio W(ladislaus) pro remedio anime sue, Buro- wici, quatuor mansus iuxta Domamil, in Cidlina mansus unus, silvam in Rinolc, Lucam 35 cum pomeriis, que dedit Ottob dux cum matre sua M(aria); que postea per episcopum et ducem H(enricum) Boemie confirmata sunt. a) prima ,o' ex ,e' corr. — b) sequitur ,marchio', sed punctis subpositis deletum. 40 326. 31) Lisenice, alias Lesonice, germ. Lissnitz, distr. pol. Mor. Krumlov. — '7) Loděnice, distr. pol. Mor. Krumlov. — 33) Kravsko, distr. pol. Znojmo. 328. 1) Inter Frosinone et Roca d'Acro.
Strana 302
302 NUM. 329—332. 1191 MAI 30. — 1191 NOVB. 12. 329. Henricus VI, imperator Romanorum, cum civibus Ianuensibus foedus facit, quod ut in fide maneat, iureiurando affirmant lanuensium legati et nonnulli principes imperii, inter quos: ,Otto, dux Boemie'. Ante Neapolim 1191 mai 30. Monum. Germ. hist. Legum sect. IV, Constitutiones I, pag. 479, num. 337. — Stumpf, Reg. num. 4701. 330. Henricus VI, imperator Romanorum, civitati Placentinae1 regalia con- cedit. — Inter testes: Oddo dux Boemie'. 10 In obsidione Neapolis 1191 iun. 5. Monum. Germ. hist. Legum sect. IV, Constitutiones I. pag. 471, num. 332. — Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 164, num. 178. — Stumpf, Reg. num. 4704. 331. Henricus VI, imperator Romanorum, abbatiam Sancti Ghislenii (Saint 15 Ghislain) in regione Hannonia Belgiae tuendam suscipit eiusque possessiones confirmat. — Inter testes: ,Otto, Boemorum dux." Apud Neapolim 1191 iun. 17. Miraeus, Cod. dipl. Belgiae I, pag. 554. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 333, num. 355 (exc.). — Erben, Reg. I. pag. 185, num. 409. — Stumpf, Reg. num. 4708. 20 332. Coelestinus III papa Alberto, abbati Strahoviensi, Henrico, abbati Brevno- viensi, et Floriano, praeposito Vissegradensi, mandat, ut controversiam diutinam, quae inter monasterium custodum Sepulcri dominici in Zderaz et fratres hospitalis Hierosolymitani de possessione villae Manětin est, determinent. 25 Laterani 1191 novb. 12. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des hospit. de S. Jean de Jérusalem I, pag. 580, num. 913 (ex apogr. saec. XVIII in diplomatario eiusdem tabularii I, num. 16) 30 330. 1) Piacenza.
302 NUM. 329—332. 1191 MAI 30. — 1191 NOVB. 12. 329. Henricus VI, imperator Romanorum, cum civibus Ianuensibus foedus facit, quod ut in fide maneat, iureiurando affirmant lanuensium legati et nonnulli principes imperii, inter quos: ,Otto, dux Boemie'. Ante Neapolim 1191 mai 30. Monum. Germ. hist. Legum sect. IV, Constitutiones I, pag. 479, num. 337. — Stumpf, Reg. num. 4701. 330. Henricus VI, imperator Romanorum, civitati Placentinae1 regalia con- cedit. — Inter testes: Oddo dux Boemie'. 10 In obsidione Neapolis 1191 iun. 5. Monum. Germ. hist. Legum sect. IV, Constitutiones I. pag. 471, num. 332. — Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 164, num. 178. — Stumpf, Reg. num. 4704. 331. Henricus VI, imperator Romanorum, abbatiam Sancti Ghislenii (Saint 15 Ghislain) in regione Hannonia Belgiae tuendam suscipit eiusque possessiones confirmat. — Inter testes: ,Otto, Boemorum dux." Apud Neapolim 1191 iun. 17. Miraeus, Cod. dipl. Belgiae I, pag. 554. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 333, num. 355 (exc.). — Erben, Reg. I. pag. 185, num. 409. — Stumpf, Reg. num. 4708. 20 332. Coelestinus III papa Alberto, abbati Strahoviensi, Henrico, abbati Brevno- viensi, et Floriano, praeposito Vissegradensi, mandat, ut controversiam diutinam, quae inter monasterium custodum Sepulcri dominici in Zderaz et fratres hospitalis Hierosolymitani de possessione villae Manětin est, determinent. 25 Laterani 1191 novb. 12. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des hospit. de S. Jean de Jérusalem I, pag. 580, num. 913 (ex apogr. saec. XVIII in diplomatario eiusdem tabularii I, num. 16) 30 330. 1) Piacenza.
Strana 303
1191 NOVB. 12. — 1192 APR. 12. NUM. 332, 333. 303 5 10 15 Celestinus episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. Stragouiensi? et..Brewenensi2 abbatibus et] .. preposito? Wissegradensi salutem et aposto- licam benedictionem. Cum inter dilectos filios nostros Sepulcrarios et ][ fratres hospitalis Ierosolimitani super villa, que dicitur Manetim,4 quam idem Sepulcrarii et hospitallarii sui iuris esse proponunt, controversia diutius fuerit agitata et ipsam bone memorie Clemens papa, predecessor noster, ad petitionem“ pre- dictorum Sepulcrariorum primo venerabili fratri nostro..Pragensi episcopo5 et postmodum dilectis filiis abbati de sancto Emeramo et magistro scolarum Rati- sponensium commiserit terminandam, nonnullis intervenientibus occasionibus causa ipsa finem adhuc debitum non accepit. Nolentes igitur eiusdem cause decisionem ulterius protrahi, discretioni vestre per apostolica scripta precipiendo mandamus, quatinus partes ad vestram presentiam convocantes audiatis diligenter, que fuerint hinc inde proposita, et causam ipsam infra triginta dies post harum susceptionem, appellatione remota, mediante iustitia terminetis. Quod si altera partium in prefixis a vobis terminis se duxerit absentandam, vos nichilominus rationes alterius partis curetis, appellatione remota, recipere et causam ipsam Datum Laterani II idus sine appellationis diffugio fine canonico terminare. novembris, pontificatus nostri anno primo. (B.) 20 Litteris appendet e filo cannabis Coelestini III papae bulla plumbea, cuius imaginem vide ap. Diekamp, Papstl. Urkundenwesen in Mittheil. d. Instituts f. österr. Geschichtsforschg. III, tab. ad pag. 627, num. 5 et 24. 333. Coelestinus III papa Henrico, episcopo Pragensi mandat, cogat Milgostum 25 et matrem eius, ut fratribus hospitalis Hierosolymitani quindecim villas iniuste ablatas restituant; fratribus ordinis Cisterciensis et Praemonstratensis inter- dicat, ne cum eis communicent, donec satisfecerint. Laterani 1192 apr. 12. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général ... des hospitaliers de S. Jean de Jérusalem I, pag. 584, num. 921. 35 332. a) ,tione' in loco raso scriptum A. 1) Alberto 1176—1208. — 1) Henrico 1169—1197. — 3) Floriano 1182—1194. — *) Manětin, distr. pol. Kralovice. — 5) Henrico (Břetislavo) 1182—1197.
1191 NOVB. 12. — 1192 APR. 12. NUM. 332, 333. 303 5 10 15 Celestinus episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. Stragouiensi? et..Brewenensi2 abbatibus et] .. preposito? Wissegradensi salutem et aposto- licam benedictionem. Cum inter dilectos filios nostros Sepulcrarios et ][ fratres hospitalis Ierosolimitani super villa, que dicitur Manetim,4 quam idem Sepulcrarii et hospitallarii sui iuris esse proponunt, controversia diutius fuerit agitata et ipsam bone memorie Clemens papa, predecessor noster, ad petitionem“ pre- dictorum Sepulcrariorum primo venerabili fratri nostro..Pragensi episcopo5 et postmodum dilectis filiis abbati de sancto Emeramo et magistro scolarum Rati- sponensium commiserit terminandam, nonnullis intervenientibus occasionibus causa ipsa finem adhuc debitum non accepit. Nolentes igitur eiusdem cause decisionem ulterius protrahi, discretioni vestre per apostolica scripta precipiendo mandamus, quatinus partes ad vestram presentiam convocantes audiatis diligenter, que fuerint hinc inde proposita, et causam ipsam infra triginta dies post harum susceptionem, appellatione remota, mediante iustitia terminetis. Quod si altera partium in prefixis a vobis terminis se duxerit absentandam, vos nichilominus rationes alterius partis curetis, appellatione remota, recipere et causam ipsam Datum Laterani II idus sine appellationis diffugio fine canonico terminare. novembris, pontificatus nostri anno primo. (B.) 20 Litteris appendet e filo cannabis Coelestini III papae bulla plumbea, cuius imaginem vide ap. Diekamp, Papstl. Urkundenwesen in Mittheil. d. Instituts f. österr. Geschichtsforschg. III, tab. ad pag. 627, num. 5 et 24. 333. Coelestinus III papa Henrico, episcopo Pragensi mandat, cogat Milgostum 25 et matrem eius, ut fratribus hospitalis Hierosolymitani quindecim villas iniuste ablatas restituant; fratribus ordinis Cisterciensis et Praemonstratensis inter- dicat, ne cum eis communicent, donec satisfecerint. Laterani 1192 apr. 12. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). J. Delaville Le Roulx, Cartulaire général ... des hospitaliers de S. Jean de Jérusalem I, pag. 584, num. 921. 35 332. a) ,tione' in loco raso scriptum A. 1) Alberto 1176—1208. — 1) Henrico 1169—1197. — 3) Floriano 1182—1194. — *) Manětin, distr. pol. Kralovice. — 5) Henrico (Břetislavo) 1182—1197.
Strana 304
304 NUM. 333, 334. 1192 APR. 12. — 1192 IUN. 1. Celestinus episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri.. Pragensi epi- scopo1 salutem et apostolicam benedictionem.] Cum mater Millogoste olim in domo dilectorum filiorum nostrorum fratrum Ierosolimitani hospitalis habitum re gularem assumpserit" ibique fuerit sub illorum habitu sex annis et amplius conversata, postmodum fraujdulenter ab illis recedens, cum predicto M.2 filio suo quindecim villas dictis fratribus contra iustitiam auferre presumunt. Nolentes igitur tantum ipsorum fratrum dispendium in pacientia sustinere, quos sue reli- gionis intuitu debemus specialius defensare, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus atque precipimus, quatinus tam predictam mulierem quam filium suum, ut eisdem fratribus coram te iustitiam plenam exhibeant, dilatione et appellatione remota, ecclesiastica districtione compellas; Cisterciensis et Premonstratensis ordinis fratribus ex parte nostra districte precipiens, ut illis, contra sententiam, quam de mandato nostro duxeris promulgandam, donec satisfecerint, communi- care nulla occasione presumant. Datum Laterani II idus aprilis, pontificatus nostri anno II. 5 10 15 (B.) Bulla plumbea eadem atque in litteris proxime praecedentibus e filo cannabis, quo litterae clausae erant, appendet. 334. Henricus VI, imperator Romanorum, ecclesiae Magdeburgensi, Wichmanni 20 quondam archiepiscopi1 officiis inductus, castrum Haldensleben, curtem et abba- tiam Königslutter aliasque Henrici (Leonis), ducis Brunsvicensis, proprietates donat. — Inter testes: ,Henricus Pragensis episcopus' et ,Odocarus dux Bohe- morum'. Gelnhausen 1192 iun. 1. 25 Gercken, Cod. dipl. Brandenburg. IV. pag. 432. — Stumpf, Reg. num. 4746. Nota temporis annum quidem MCXCIII adfert, sed indictio et regni imperiique anni diploma ad annum 1192 pertinere ostendunt. (Cohn in Forschungen z. Deutsch. Gesch. IX, pag. 544, not. 4 diploma anno 1193 attribuendum esse perperam putat.) — Testes non ad donationem apud Gelnhausen I die iunii factam, sed ad diplomatis exhibitionem, 30 quae demum mense novembre exeunte vel decembre ineunte Altenburgae consecuta est, referri exponit Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre I. pag. 161, 163; II, pag. 347, 459, 497. — Cf. Bloch, Forschungen z. Politik K. Heinrichs VI. pag. 39, not. 2. 333. a) ,t’ in loco raso corr. A. 1) Henrico Břetislavo. — 2) Milhosto. 334. 1) Obiit 1192 aug. 25. 35
304 NUM. 333, 334. 1192 APR. 12. — 1192 IUN. 1. Celestinus episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri.. Pragensi epi- scopo1 salutem et apostolicam benedictionem.] Cum mater Millogoste olim in domo dilectorum filiorum nostrorum fratrum Ierosolimitani hospitalis habitum re gularem assumpserit" ibique fuerit sub illorum habitu sex annis et amplius conversata, postmodum fraujdulenter ab illis recedens, cum predicto M.2 filio suo quindecim villas dictis fratribus contra iustitiam auferre presumunt. Nolentes igitur tantum ipsorum fratrum dispendium in pacientia sustinere, quos sue reli- gionis intuitu debemus specialius defensare, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus atque precipimus, quatinus tam predictam mulierem quam filium suum, ut eisdem fratribus coram te iustitiam plenam exhibeant, dilatione et appellatione remota, ecclesiastica districtione compellas; Cisterciensis et Premonstratensis ordinis fratribus ex parte nostra districte precipiens, ut illis, contra sententiam, quam de mandato nostro duxeris promulgandam, donec satisfecerint, communi- care nulla occasione presumant. Datum Laterani II idus aprilis, pontificatus nostri anno II. 5 10 15 (B.) Bulla plumbea eadem atque in litteris proxime praecedentibus e filo cannabis, quo litterae clausae erant, appendet. 334. Henricus VI, imperator Romanorum, ecclesiae Magdeburgensi, Wichmanni 20 quondam archiepiscopi1 officiis inductus, castrum Haldensleben, curtem et abba- tiam Königslutter aliasque Henrici (Leonis), ducis Brunsvicensis, proprietates donat. — Inter testes: ,Henricus Pragensis episcopus' et ,Odocarus dux Bohe- morum'. Gelnhausen 1192 iun. 1. 25 Gercken, Cod. dipl. Brandenburg. IV. pag. 432. — Stumpf, Reg. num. 4746. Nota temporis annum quidem MCXCIII adfert, sed indictio et regni imperiique anni diploma ad annum 1192 pertinere ostendunt. (Cohn in Forschungen z. Deutsch. Gesch. IX, pag. 544, not. 4 diploma anno 1193 attribuendum esse perperam putat.) — Testes non ad donationem apud Gelnhausen I die iunii factam, sed ad diplomatis exhibitionem, 30 quae demum mense novembre exeunte vel decembre ineunte Altenburgae consecuta est, referri exponit Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre I. pag. 161, 163; II, pag. 347, 459, 497. — Cf. Bloch, Forschungen z. Politik K. Heinrichs VI. pag. 39, not. 2. 333. a) ,t’ in loco raso corr. A. 1) Henrico Břetislavo. — 2) Milhosto. 334. 1) Obiit 1192 aug. 25. 35
Strana 305
1184—1192. NUM. 335. 305 335. Henricus, episcopus Pragensis, villam Mračnice Mechtfrido de Slavčeves XV marcis argenti puri vendit. 11184—1192.] 5 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Pragensis asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 178, num. 390 (frgm.). 10 15 20 35 Autographum manu quadam ignota, quae iam in nullo prorsus alio Henrici episcopi diplomate occurrit, exaratum est. — Erben nulla ratione allata, litteras circiter annum 1186 datas esse putat. Post annum 1184 datas esse nomen Hermanni, praepositi Pragensis, inter testes ad- ductum ostendit; ante medium annum 1192 necesse scriptae sint, quod Gerlaco Milovicensi teste, Henricus episcopus eo tempore ad curiam imperatoris profectus est, unde demum circiter mensem iulium anni 1193 iam dux rediit. [Anno 1193 Heinricus, Prag. ep., qui priore anno — cognatis suis Premyzlao et Wadizlao, isti Boemiam et illi Morauiam, obtinuerat, pro quibus tali se sponsione obligaverat, ut si tempore statuto pecuniam non solverent, ipse captivitatem imperatoris intraret et mandatis eius staret usque ad solutionem debiti. Qua necessitate coactus est dimidium preteriti et dimidium presentis anni, hoc est fere integrum annum, partim in Egra partim in curia imperatoris consistere... Fontes rer. Boh. II, pag. 509.] In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus, dei gratia sancte Pra- Persepe animus humanus a se per diversa rapitur, gensis ecclesie episcopus. ] ut tardante ingenio facile oblivio rei geste concrescat atque ingeniosis plerisque per neglectum] res nota abolescat, nisi scripture testimonio roboretur et sic ad memoriam revocetur. Ne igitur facta nostra per oblivionis caliginem aliquam in se contrarietatem habere inveniantur, providere cupientes, semperque fidelium suorum attentius quemlibet curam gerere pium fore attendentes, notum esse 25 volumus tam futuris quam presentibus cunctis Christi fidelibus, quod nos de patrimonio nostro villam Mrachnizl ad curiam nostram Massoviz2 pertinentem cum omnibus suis attinentiis sine omni diminutione sive exceptione dilecto fideli nostro Mechtfrido de Zlavchauez' prompti ac devoti servicii ipsius intuitu pro- XV marcis puri argenti, quas pro necessitate ęcclesie nostre expendendas tunc 30 temporis nostra expetebat indigentia, possessivo et hereditario iure possidendam sine omni contradictione contulimus. Porro ipso annuente adiecimus, quod post mortem ipsius et filiorum eius, qui nunc sunt, quique ex illis nascentur et exurgent, post mortem inquam illius, quem forte sine herede decedere contigerit, ęcclesia nostra Pragensis iam dictam villam sine omni gravaminis molestia quiete possideat. Hoc autem factum nostrum ne quis successorum nostrorum infringere vel inmutare attemptet in posterum, auctoritate dei, beatorum apostolorum Petri et Pavli, domini pape et nostra, banno indissolubili et sub examine tremendi iudicii con- firmamus et quicunque huic facto nostro contrariari voluerint, cum Dathan 40 335. 1) Mračnice, germ. Raschnitz, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 3) Mašovice, distr. pol. Horšův Týn. — 1) Slavceves? Vicus hic iam non exstat, nisi forte nomen hoc Slavikovice, germ. Slavikau, prope Kdyně (Neugedein) interpretari liceat.
1184—1192. NUM. 335. 305 335. Henricus, episcopus Pragensis, villam Mračnice Mechtfrido de Slavčeves XV marcis argenti puri vendit. 11184—1192.] 5 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Pragensis asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 178, num. 390 (frgm.). 10 15 20 35 Autographum manu quadam ignota, quae iam in nullo prorsus alio Henrici episcopi diplomate occurrit, exaratum est. — Erben nulla ratione allata, litteras circiter annum 1186 datas esse putat. Post annum 1184 datas esse nomen Hermanni, praepositi Pragensis, inter testes ad- ductum ostendit; ante medium annum 1192 necesse scriptae sint, quod Gerlaco Milovicensi teste, Henricus episcopus eo tempore ad curiam imperatoris profectus est, unde demum circiter mensem iulium anni 1193 iam dux rediit. [Anno 1193 Heinricus, Prag. ep., qui priore anno — cognatis suis Premyzlao et Wadizlao, isti Boemiam et illi Morauiam, obtinuerat, pro quibus tali se sponsione obligaverat, ut si tempore statuto pecuniam non solverent, ipse captivitatem imperatoris intraret et mandatis eius staret usque ad solutionem debiti. Qua necessitate coactus est dimidium preteriti et dimidium presentis anni, hoc est fere integrum annum, partim in Egra partim in curia imperatoris consistere... Fontes rer. Boh. II, pag. 509.] In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus, dei gratia sancte Pra- Persepe animus humanus a se per diversa rapitur, gensis ecclesie episcopus. ] ut tardante ingenio facile oblivio rei geste concrescat atque ingeniosis plerisque per neglectum] res nota abolescat, nisi scripture testimonio roboretur et sic ad memoriam revocetur. Ne igitur facta nostra per oblivionis caliginem aliquam in se contrarietatem habere inveniantur, providere cupientes, semperque fidelium suorum attentius quemlibet curam gerere pium fore attendentes, notum esse 25 volumus tam futuris quam presentibus cunctis Christi fidelibus, quod nos de patrimonio nostro villam Mrachnizl ad curiam nostram Massoviz2 pertinentem cum omnibus suis attinentiis sine omni diminutione sive exceptione dilecto fideli nostro Mechtfrido de Zlavchauez' prompti ac devoti servicii ipsius intuitu pro- XV marcis puri argenti, quas pro necessitate ęcclesie nostre expendendas tunc 30 temporis nostra expetebat indigentia, possessivo et hereditario iure possidendam sine omni contradictione contulimus. Porro ipso annuente adiecimus, quod post mortem ipsius et filiorum eius, qui nunc sunt, quique ex illis nascentur et exurgent, post mortem inquam illius, quem forte sine herede decedere contigerit, ęcclesia nostra Pragensis iam dictam villam sine omni gravaminis molestia quiete possideat. Hoc autem factum nostrum ne quis successorum nostrorum infringere vel inmutare attemptet in posterum, auctoritate dei, beatorum apostolorum Petri et Pavli, domini pape et nostra, banno indissolubili et sub examine tremendi iudicii con- firmamus et quicunque huic facto nostro contrariari voluerint, cum Dathan 40 335. 1) Mračnice, germ. Raschnitz, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 3) Mašovice, distr. pol. Horšův Týn. — 1) Slavceves? Vicus hic iam non exstat, nisi forte nomen hoc Slavikovice, germ. Slavikau, prope Kdyně (Neugedein) interpretari liceat.
Strana 306
306 NUM. 335, 336. 1184—1192. — 1192 MED. et Abiron vivos absorbendos et igne inextinguibili puniendos deputamus. Ad abigendum itaque omnimodum dubietatis errorem iam dictam villam pretaxato fideli nostro privilegio nostro sigilli nostri inpressione signato stabilimus, adhibito idoneorum ac veridicorum virorum testimonio, quorum nomina sunt hec: Albertus Cladrubensis abbas, Hermannus Pragensis maior prepositus, Engelbertus Bechi- nensis archidiaconus, Cristophorus Tinensis archidiaconus, Fridericus Satcensis archidiaconus; laici quoque: Georgius camerarius domini episcopi, Wichnandus agazo, Hartlews dapifer, Berwinus pincerna, Erkenbertus subdapifer, Martinus subpincerna, Ositca villicus domini episcopi in Gorsov, Wlfkerus et Willelmus de Godoviz et alii multi tam clerici quam laici. 5 10 (S. P.) Autographo appendet e filo cannabino Henrici episcopi sigillum de cera alba confectum, idem atque in num. 325. 336. Testimonium de praedii Lomany donatione monasterio Plassensi per Ulricum 15 filium Drslavi facta. 1192 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 605. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 334, num. 357. — Erben, Reg. I, pag. 185, num. 41I. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. 20 in Böhmen XII, pag. 61, num. II (reg.). Autographum manu scribae cuiusdam monasterii Plassensis exaratum est, qui etiam alias eiusdem monasterii litteras (v. num. 322, 342, 343) scripsit. — Ante medium annum 1192 ea, quorum testimonium litterae reddunt, acta esse, nomen Henrici episcopi inter testes adductum ostendit; of. prooemium litteris proxime praecedentibus additum. 25 Notum sit omnibus Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, quod ego Vlricus, Drizlai filius, Il predium meum nomine Loman! cum attinenciis suis, trans mare in periculo mortis ] positus, divino instinctu fratribus in Plaz domino deo famulantibus pro remedio animę meęl parentumque meorum contulerim. Hanc itaque donationem et cetera negocia mea Marquardo fideli socio meo pro 30 dei amore filiis ac fratruelibus ceterisque propinquis et amicis meis manifestandum conmisi. Hoc autem si quis infringere temptaverit, indulgentiam peccatorum meorum se impedisse noverit. Eapropter rogo vos omnes precibus quibus valeo, quatinus tam pro vestra quam pro mea salute elemosinas meas iure perpetuo confirmetis. Hęc a Marquardo, Vitcone, Hermanno, Pribizlao filii et fratrueles 35 ceterique fideles beatę memorię Vlrici audientes coram glorioso duce domino 336. 1) Lomany, quondam villa, nunc curia araturae prope vicum Lomnička, distr. pol. Kralovice (Kralowitz).
306 NUM. 335, 336. 1184—1192. — 1192 MED. et Abiron vivos absorbendos et igne inextinguibili puniendos deputamus. Ad abigendum itaque omnimodum dubietatis errorem iam dictam villam pretaxato fideli nostro privilegio nostro sigilli nostri inpressione signato stabilimus, adhibito idoneorum ac veridicorum virorum testimonio, quorum nomina sunt hec: Albertus Cladrubensis abbas, Hermannus Pragensis maior prepositus, Engelbertus Bechi- nensis archidiaconus, Cristophorus Tinensis archidiaconus, Fridericus Satcensis archidiaconus; laici quoque: Georgius camerarius domini episcopi, Wichnandus agazo, Hartlews dapifer, Berwinus pincerna, Erkenbertus subdapifer, Martinus subpincerna, Ositca villicus domini episcopi in Gorsov, Wlfkerus et Willelmus de Godoviz et alii multi tam clerici quam laici. 5 10 (S. P.) Autographo appendet e filo cannabino Henrici episcopi sigillum de cera alba confectum, idem atque in num. 325. 336. Testimonium de praedii Lomany donatione monasterio Plassensi per Ulricum 15 filium Drslavi facta. 1192 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 605. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 334, num. 357. — Erben, Reg. I, pag. 185, num. 41I. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. 20 in Böhmen XII, pag. 61, num. II (reg.). Autographum manu scribae cuiusdam monasterii Plassensis exaratum est, qui etiam alias eiusdem monasterii litteras (v. num. 322, 342, 343) scripsit. — Ante medium annum 1192 ea, quorum testimonium litterae reddunt, acta esse, nomen Henrici episcopi inter testes adductum ostendit; of. prooemium litteris proxime praecedentibus additum. 25 Notum sit omnibus Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, quod ego Vlricus, Drizlai filius, Il predium meum nomine Loman! cum attinenciis suis, trans mare in periculo mortis ] positus, divino instinctu fratribus in Plaz domino deo famulantibus pro remedio animę meęl parentumque meorum contulerim. Hanc itaque donationem et cetera negocia mea Marquardo fideli socio meo pro 30 dei amore filiis ac fratruelibus ceterisque propinquis et amicis meis manifestandum conmisi. Hoc autem si quis infringere temptaverit, indulgentiam peccatorum meorum se impedisse noverit. Eapropter rogo vos omnes precibus quibus valeo, quatinus tam pro vestra quam pro mea salute elemosinas meas iure perpetuo confirmetis. Hęc a Marquardo, Vitcone, Hermanno, Pribizlao filii et fratrueles 35 ceterique fideles beatę memorię Vlrici audientes coram glorioso duce domino 336. 1) Lomany, quondam villa, nunc curia araturae prope vicum Lomnička, distr. pol. Kralovice (Kralowitz).
Strana 307
1192. — 1192 NOV. 4. NUM. 336—338. 307 Primuzelone ac venerabili episcopo domino H." confirmaverunt et testes ad- hibuerunt. Hii autem sunt testes: dominus dux Primuzel, dominus episcopus H., Ratibor iudex curię, Grabis camerarius, Hermannus Marquardi filius, Zbramir, Dirsizlaus, Ruzo, Mutin, Hoier, Zmil, Bleh, Marquart, Otto de Wrscan, Ian iudex Bilzinensis, Pribizlaus Cozche filius, Vitec, Lutbor, Otezlau, Martin Oztre filius, Boguzlaus, Stibor de Kis, Ian frater Golas, Bertoldus, Naschepulc, Petrus, Thimo, Ian de Natuniz, Hermannus Wilhelmi filius, Bogual, Ernest, Diwis, Budiwoi, Bernart, Pribizlau, Bun, Purkos, Marquart et fratres sui, Zbis, Cunrat filius Sturm, Hęc autem acta sunt anno dominice Florianus cancelarius,“ Rabodo scriba. 10 incarnationis millesimo centesimo XCII, indictione X. 5 (S. P.) 15 Autographo appendet e scidulis membranae sigillum rotundum (diametros 60 mm) de cera alba, duo latera habens. In priore sigilli parte vir depingitur in solio sedens, cuius caput nimbo ornatum est, manu sinistra scuto innixus, dextra vexillum tenens. Circumscriptio: + SANCTVS - WENCESLAVS. In altera sigilli parte imago est equitis, qui manu dextra vexillum, sinistra vero scutum, quo corpus suum protegit, tenet; in scuto insigne aquillae caput dextrorsum convertentis conspicitur. Circumscriptio: † DVX - PREMISL. 337. Henricus VI, imperator Romanorum, episcopatui Firmano1 privilegium 20 tuitionis a patre suo quondam concessum2 renovat. — Inter testes: Henricus, Pragensis episcopus." Apud castrum Herzbergs 1192 oct. 27. — Ughelli, Italia sacra II (ed. Romae 1647), pag. 698. — Stumpf, Reg. num.4776. Cf. ea, quae ex Gerlaci Milovic. Chron. (Font. rer. Boh. II, pag. 509) ad num. 335 adnota- vimus. Vide etiam Toeche, Kaiser Heinrich VI, pag. 243. 25 338. Henricus VI, imperator Romanorum, Bernardo, episcopo Patherbrunnensi montem Desenberg et universa praedia, quae comites Sigifridus de Boineburg et Conradus de Brochusen in episcopatu Patherbrunnensi habuerunt, pro castro 30 Plesse donat. — Inter testes: ,Heinricus, marchio Morauię.“ Apud Mühlhausen1 1192 nov. 4. Erhard, Cod. dipl. hist. Westfaliae II, pag. 221, num. 520. — Stumpf, Reg. num. 4777. 35 337. 336. a) ita A. 1) Henrico. 1) Fermo ab Ancona meridiem versus. — 2) Stumpf, Reg. num. 4414. — 3) Ab Nord- hausen versus septemtr. et occidentem. 338. 1) In Saxonia.
1192. — 1192 NOV. 4. NUM. 336—338. 307 Primuzelone ac venerabili episcopo domino H." confirmaverunt et testes ad- hibuerunt. Hii autem sunt testes: dominus dux Primuzel, dominus episcopus H., Ratibor iudex curię, Grabis camerarius, Hermannus Marquardi filius, Zbramir, Dirsizlaus, Ruzo, Mutin, Hoier, Zmil, Bleh, Marquart, Otto de Wrscan, Ian iudex Bilzinensis, Pribizlaus Cozche filius, Vitec, Lutbor, Otezlau, Martin Oztre filius, Boguzlaus, Stibor de Kis, Ian frater Golas, Bertoldus, Naschepulc, Petrus, Thimo, Ian de Natuniz, Hermannus Wilhelmi filius, Bogual, Ernest, Diwis, Budiwoi, Bernart, Pribizlau, Bun, Purkos, Marquart et fratres sui, Zbis, Cunrat filius Sturm, Hęc autem acta sunt anno dominice Florianus cancelarius,“ Rabodo scriba. 10 incarnationis millesimo centesimo XCII, indictione X. 5 (S. P.) 15 Autographo appendet e scidulis membranae sigillum rotundum (diametros 60 mm) de cera alba, duo latera habens. In priore sigilli parte vir depingitur in solio sedens, cuius caput nimbo ornatum est, manu sinistra scuto innixus, dextra vexillum tenens. Circumscriptio: + SANCTVS - WENCESLAVS. In altera sigilli parte imago est equitis, qui manu dextra vexillum, sinistra vero scutum, quo corpus suum protegit, tenet; in scuto insigne aquillae caput dextrorsum convertentis conspicitur. Circumscriptio: † DVX - PREMISL. 337. Henricus VI, imperator Romanorum, episcopatui Firmano1 privilegium 20 tuitionis a patre suo quondam concessum2 renovat. — Inter testes: Henricus, Pragensis episcopus." Apud castrum Herzbergs 1192 oct. 27. — Ughelli, Italia sacra II (ed. Romae 1647), pag. 698. — Stumpf, Reg. num.4776. Cf. ea, quae ex Gerlaci Milovic. Chron. (Font. rer. Boh. II, pag. 509) ad num. 335 adnota- vimus. Vide etiam Toeche, Kaiser Heinrich VI, pag. 243. 25 338. Henricus VI, imperator Romanorum, Bernardo, episcopo Patherbrunnensi montem Desenberg et universa praedia, quae comites Sigifridus de Boineburg et Conradus de Brochusen in episcopatu Patherbrunnensi habuerunt, pro castro 30 Plesse donat. — Inter testes: ,Heinricus, marchio Morauię.“ Apud Mühlhausen1 1192 nov. 4. Erhard, Cod. dipl. hist. Westfaliae II, pag. 221, num. 520. — Stumpf, Reg. num. 4777. 35 337. 336. a) ita A. 1) Henrico. 1) Fermo ab Ancona meridiem versus. — 2) Stumpf, Reg. num. 4414. — 3) Ab Nord- hausen versus septemtr. et occidentem. 338. 1) In Saxonia.
Strana 308
308 NUM. 339—342. 1192 NOV. 17. — 1193. 339. Henricus VI, imperator Romanorum, sententiam principum de feodis, quae ministeriales ab ecclesiis habent, confirmat. — Inter testes: Heinricus, Pragensis episcopus." Apud Altenburg 1192 nov. 17. Monum. Germaniae hist.: Legum sectio IV, Constitutiones I, pag. 501, num. 352. — Stumpf, Reg. num. 4780. — Erben, Reg. I, pag. 185, num. 410. — Cf. Bloch, Forschungen zur Politik Kaiser Heinrichs VI, pag. 39, not. 2. 5 Idem episcopus etiam inter testes constitutionis de aedificiis in platea publica constructis, quae eadem die data est, adfertur. Monum. Germ. l. l. pag. 502, num. 353; Stumpf, num. 4781. 10 340. Henricus VI, imperator Romanorum, hospitalis Altenburgensis tutelam suscipit eique ecclesiam in Altenkirchen cum pertinentiis donat. — Inter testes: ,Heinricus, Pragensis episcopus." Apud Altenburg 1192 novb. 20. 15 Böhmer, Acta imperii selecta pag. 168, num. 180. — Stumpf, Reg. num. 4785. — Cf. Bloch, Forsch., pag. 39, not. 2. Circiter idem tempus etiam Otacarum ducem Altenburgae in curia imperatoris fuisse, diploma num. 334 docet. 20 341. Henricus VI, imperator Romanorum, monasterio Buch parochiam de Leisnig tradit. — Inter testes: ,Heinricus, Pragensis episcopus." Apud Altenburg 1192 dec. 1. Schöttgen et Kreysig, Diplomataria II, pag. 171. — Stumpf, Reg. num. 4786. — Cf. Bloch, 25 Forsch., pag. 39, not. 2. 342. Agnes, uxor Cunonis [de Potvorov] villarum Hluboký, Pleva et Dražeň praedia villamque Srubný monasterio Plassensi donat. — 1193 —. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Erben, Reg. I. pag. 187, num. 414. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 62, num. 13 (reg.). Autographum manu eiusdem scriptoris, qui et alias monasterii Plassensis litteras (v. num. 322, 336, 343) scripsit, exaratum, in monasterio ipso etiam verbis contextum esse videtur. — Nota temporis non ad donationem (quam anno 1192 factam esse, verba,in audientia gloriosi ducis Primuzelonis atque venerabilis episcopi domini Henrici' declarant), sed ad litterarum exhibitionem pertinet. 35
308 NUM. 339—342. 1192 NOV. 17. — 1193. 339. Henricus VI, imperator Romanorum, sententiam principum de feodis, quae ministeriales ab ecclesiis habent, confirmat. — Inter testes: Heinricus, Pragensis episcopus." Apud Altenburg 1192 nov. 17. Monum. Germaniae hist.: Legum sectio IV, Constitutiones I, pag. 501, num. 352. — Stumpf, Reg. num. 4780. — Erben, Reg. I, pag. 185, num. 410. — Cf. Bloch, Forschungen zur Politik Kaiser Heinrichs VI, pag. 39, not. 2. 5 Idem episcopus etiam inter testes constitutionis de aedificiis in platea publica constructis, quae eadem die data est, adfertur. Monum. Germ. l. l. pag. 502, num. 353; Stumpf, num. 4781. 10 340. Henricus VI, imperator Romanorum, hospitalis Altenburgensis tutelam suscipit eique ecclesiam in Altenkirchen cum pertinentiis donat. — Inter testes: ,Heinricus, Pragensis episcopus." Apud Altenburg 1192 novb. 20. 15 Böhmer, Acta imperii selecta pag. 168, num. 180. — Stumpf, Reg. num. 4785. — Cf. Bloch, Forsch., pag. 39, not. 2. Circiter idem tempus etiam Otacarum ducem Altenburgae in curia imperatoris fuisse, diploma num. 334 docet. 20 341. Henricus VI, imperator Romanorum, monasterio Buch parochiam de Leisnig tradit. — Inter testes: ,Heinricus, Pragensis episcopus." Apud Altenburg 1192 dec. 1. Schöttgen et Kreysig, Diplomataria II, pag. 171. — Stumpf, Reg. num. 4786. — Cf. Bloch, 25 Forsch., pag. 39, not. 2. 342. Agnes, uxor Cunonis [de Potvorov] villarum Hluboký, Pleva et Dražeň praedia villamque Srubný monasterio Plassensi donat. — 1193 —. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Erben, Reg. I. pag. 187, num. 414. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 62, num. 13 (reg.). Autographum manu eiusdem scriptoris, qui et alias monasterii Plassensis litteras (v. num. 322, 336, 343) scripsit, exaratum, in monasterio ipso etiam verbis contextum esse videtur. — Nota temporis non ad donationem (quam anno 1192 factam esse, verba,in audientia gloriosi ducis Primuzelonis atque venerabilis episcopi domini Henrici' declarant), sed ad litterarum exhibitionem pertinet. 35
Strana 309
1193. NUM. 342, 343. 309 Notum sit omnibus Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, quod ego Agnes, uxor Cûnonis, filii] Gumpoldi, predia trium villarum cum omnibus suis attinentiis, quarum sunt nomina hęc: Glubochi,1! Vplewi,2 Vdraschas et quartam nomine Zrubni,4 hereditario iure a Drazlao meo proprio argen to redempta, quas Cûno, maritus meus, ante nostram coniunctionem sibi vendiderat, pro remedio animę meę maritique mei Cûnonis ceterorumque parentum nostrorum fratribus in Plaz deo servientibus perpetuo iure possidenda contulerim. Et ut hęc donatio mea rata et inconvulsa in posterum perseveret, placuit in audientia gloriosi ducis Primuzelonis atque venerabilis episcopi domini Henrici nec non et Thidlebi 10 aliorumque multorum probabilium virorum testimonio confirmari. Hii vero sunt testes: Ditleb, Lutwin, Zlaibor, Bleh, Bawor, Dirsislaus filius Ruz, Milgozt, Bo- gutha, Zbis, Zlauc, Michul, Throian, Zulislaus, Zobegirt, Boguzlaus, Witla, Iarozlau, Budiwoi, Ben, Vlricus de Zulizlao, Mirozlau, Matheus, Iuric filius Zlauwathe, Nadamir, Ian de Natuliz, Stibor de Zagor, Diwis, Henricus fratres, Petrus, Zstizlaus 15 fratres, Damian. Facta sunt autem hec anno dominice incarnationis MCXCIII, indictione XI. Si quis vero hanc donationem meam infringere voluerit, eterno igni se cremandum noverit, nisi resipiscens penitendo domino deo satisfecerit. 5 (S. P. F.) 20 Autographo fragmentum sigilli Premislai ducis, de cera alba confecti, eiusdem atque in num. 336, appendet e scidula membranae. 343. 25 Conventus monasterii Plassensis Drslavo et Rúsoni villam Lomany, ab Ulrico, filio Drslavi, sibi donatam, viginti duobus marcis et praedio suo Čížkov compensat. 1193 —. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 187. num. 415. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 62, num. 12 (reg.). Autographum idem monasterii Plassensis scriba scripsit, cuius manu etiam aliae eiusdem monasterii litterae (v. num. 322, 336, 342) exaratae sunt. Litterae haud dubie in mona- sterio ipso etiam verbis contextae sunt (v. num. 322). — De nota temporis cf. quae ad num. 342 adnotavimus. 35 342. 1) Hluboký, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). — 3) Pleva, quondam villa prope collem Plevka a Dražeň versus meridiem. — 3) Dražeň non longe ab Manětín, distr. pol. Kralovice. — *) Iam non exstat.
1193. NUM. 342, 343. 309 Notum sit omnibus Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, quod ego Agnes, uxor Cûnonis, filii] Gumpoldi, predia trium villarum cum omnibus suis attinentiis, quarum sunt nomina hęc: Glubochi,1! Vplewi,2 Vdraschas et quartam nomine Zrubni,4 hereditario iure a Drazlao meo proprio argen to redempta, quas Cûno, maritus meus, ante nostram coniunctionem sibi vendiderat, pro remedio animę meę maritique mei Cûnonis ceterorumque parentum nostrorum fratribus in Plaz deo servientibus perpetuo iure possidenda contulerim. Et ut hęc donatio mea rata et inconvulsa in posterum perseveret, placuit in audientia gloriosi ducis Primuzelonis atque venerabilis episcopi domini Henrici nec non et Thidlebi 10 aliorumque multorum probabilium virorum testimonio confirmari. Hii vero sunt testes: Ditleb, Lutwin, Zlaibor, Bleh, Bawor, Dirsislaus filius Ruz, Milgozt, Bo- gutha, Zbis, Zlauc, Michul, Throian, Zulislaus, Zobegirt, Boguzlaus, Witla, Iarozlau, Budiwoi, Ben, Vlricus de Zulizlao, Mirozlau, Matheus, Iuric filius Zlauwathe, Nadamir, Ian de Natuliz, Stibor de Zagor, Diwis, Henricus fratres, Petrus, Zstizlaus 15 fratres, Damian. Facta sunt autem hec anno dominice incarnationis MCXCIII, indictione XI. Si quis vero hanc donationem meam infringere voluerit, eterno igni se cremandum noverit, nisi resipiscens penitendo domino deo satisfecerit. 5 (S. P. F.) 20 Autographo fragmentum sigilli Premislai ducis, de cera alba confecti, eiusdem atque in num. 336, appendet e scidula membranae. 343. 25 Conventus monasterii Plassensis Drslavo et Rúsoni villam Lomany, ab Ulrico, filio Drslavi, sibi donatam, viginti duobus marcis et praedio suo Čížkov compensat. 1193 —. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 187. num. 415. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 62, num. 12 (reg.). Autographum idem monasterii Plassensis scriba scripsit, cuius manu etiam aliae eiusdem monasterii litterae (v. num. 322, 336, 342) exaratae sunt. Litterae haud dubie in mona- sterio ipso etiam verbis contextae sunt (v. num. 322). — De nota temporis cf. quae ad num. 342 adnotavimus. 35 342. 1) Hluboký, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). — 3) Pleva, quondam villa prope collem Plevka a Dražeň versus meridiem. — 3) Dražeň non longe ab Manětín, distr. pol. Kralovice. — *) Iam non exstat.
Strana 310
310 NUM. 343, 344. 1193. — 1192—1193 IUN. Notum sit omnibus Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, quod Olricus, Dirsizlai filius, predium suum nomine Loman1 cum suis attinentiis, trans mare in ] periculo mortis positus, nobis Christi pauperibus in Plaz pro remedio animę suę parentumque suorum contulerit. Aliquanto vero tempore Dir sizlao et Ruzone hoc impedientibus et veridicis relatoribus quasi credere nolentibus, tandem eorum iuramento et nostra inter nos conventione ] facta, viginti duarum marcarum et predio nostro Thischò2 cum suis appendiciis addito, quasi concambium fecimus coram domino duce Primuzelone et Pragensi episcopo domino Henrico et ceteris primatibus terrę, et filiis ipsius Olrici consentientibus ob debitam dilectionem patris. Et ut hec rata et inconvulsa in posterum permaneant, placuit his testibus confirmari, quorum nomina sunt hęc: Ruz, Olrich, Dirsizlau, Protiwa, Ivric filius Zlauwathę, Herman filius Wilhelmi, Ian de Natuniz, Ben frater Budiwoi, Ota, Wisec, Ota, Buguzlau, Woita, Otewec, Vgolt, Zuda, Pocin. Si qua in futurum ecclesiastica secularisve persona hoc factum irritum facere temptaverit, vinculo Facta sunt autem hęc anno dominicę 15 anathematis se innodatum“ noverit. incarnationis MCXCIII, indictione undecima. 5 10 (S. P. F.) Autographo appendet e scidula membrance fragmentum sigilli Premislai ducis, de cera alba, quod eadem forma atque in num. 336 provectum est. 344. 20 Dětlebus monasterio Plassensi hereditatem a fratre suo Gumpoldo donatam, deinde a se ablatam, villis Stražiště, Sedlec et Cerná hut compensat eique, ut alias tres villas patris sui Gumpoldi dimidiamque araturam Cunonis fratris eius et molendinum possideat, permittit. 25 11192—1193 iun.] Autographum in membrana scriptum in c. r. bibliotheca universitatis Pragensis asser- vatur (A). — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 606. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 333, num. 356. Erben, Reg. I. pag. 186, num. 413. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 62, num. 14 (reg.). 30 Autographum ignota quadam manu exaratum fortasse in monasterio ipso scriptum est. — Litteras anno 1192 vel 1193 ante mensem iunium confectas esse, primum Přemysl dux inter testes nominatus, tum ipsius sigillum iis adfixum fidem exhibent. 343. a) ita A. 1) Lomany, quondam villa nunc curia araturae prope Lomnička, distr. pol. Kralovice 35 (Kralowitz). — 1) Čižkov prope Blovice, distr. pol. Plzeň (Pilsen).
310 NUM. 343, 344. 1193. — 1192—1193 IUN. Notum sit omnibus Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, quod Olricus, Dirsizlai filius, predium suum nomine Loman1 cum suis attinentiis, trans mare in ] periculo mortis positus, nobis Christi pauperibus in Plaz pro remedio animę suę parentumque suorum contulerit. Aliquanto vero tempore Dir sizlao et Ruzone hoc impedientibus et veridicis relatoribus quasi credere nolentibus, tandem eorum iuramento et nostra inter nos conventione ] facta, viginti duarum marcarum et predio nostro Thischò2 cum suis appendiciis addito, quasi concambium fecimus coram domino duce Primuzelone et Pragensi episcopo domino Henrico et ceteris primatibus terrę, et filiis ipsius Olrici consentientibus ob debitam dilectionem patris. Et ut hec rata et inconvulsa in posterum permaneant, placuit his testibus confirmari, quorum nomina sunt hęc: Ruz, Olrich, Dirsizlau, Protiwa, Ivric filius Zlauwathę, Herman filius Wilhelmi, Ian de Natuniz, Ben frater Budiwoi, Ota, Wisec, Ota, Buguzlau, Woita, Otewec, Vgolt, Zuda, Pocin. Si qua in futurum ecclesiastica secularisve persona hoc factum irritum facere temptaverit, vinculo Facta sunt autem hęc anno dominicę 15 anathematis se innodatum“ noverit. incarnationis MCXCIII, indictione undecima. 5 10 (S. P. F.) Autographo appendet e scidula membrance fragmentum sigilli Premislai ducis, de cera alba, quod eadem forma atque in num. 336 provectum est. 344. 20 Dětlebus monasterio Plassensi hereditatem a fratre suo Gumpoldo donatam, deinde a se ablatam, villis Stražiště, Sedlec et Cerná hut compensat eique, ut alias tres villas patris sui Gumpoldi dimidiamque araturam Cunonis fratris eius et molendinum possideat, permittit. 25 11192—1193 iun.] Autographum in membrana scriptum in c. r. bibliotheca universitatis Pragensis asser- vatur (A). — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 606. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 333, num. 356. Erben, Reg. I. pag. 186, num. 413. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 62, num. 14 (reg.). 30 Autographum ignota quadam manu exaratum fortasse in monasterio ipso scriptum est. — Litteras anno 1192 vel 1193 ante mensem iunium confectas esse, primum Přemysl dux inter testes nominatus, tum ipsius sigillum iis adfixum fidem exhibent. 343. a) ita A. 1) Lomany, quondam villa nunc curia araturae prope Lomnička, distr. pol. Kralovice 35 (Kralowitz). — 1) Čižkov prope Blovice, distr. pol. Plzeň (Pilsen).
Strana 311
1192—1193 IUN. — 1194 IAN. 29. NUM. 344—346. 311 † Universis tam presentibus quam posteris nostris significamus, quod Diet- lebus hereditatem fratris sui Gum[boldi nobis pro remedio anime sue collatam potestative abstulit. De hoc vero malo resipiscens,I quasi concambium faciendo, pro hac hereditate alias tres villas tam pro anima sua, quam fratrisl prenominati Cómboldi ecclesie sancte Marię in Plaz contulit. Quorum nomina sunt hec: Strasisce,1 Cedilice,2 Scernogat.' Sed et alias villas patris sui Cumboldi, Du- brawiz,a“ Bor,5 Mladatiz,“ pro remedio anime sue ecclesie eidem traditas nec non ad dimidiam araturam fratris eius Cönonis et molendinum in pace pro anima sua habere permisit. Huius rei testes sunt hi: Primuzil dux Boemorum, Iohannes 10 iudex, Lvtebor filius Smil, Troianus, Damganus, Bun, Norberc, Suest,b Lvdewic," Cunradus filius Protiue, Lvtwinus, Rapoto notarius, Adelbertus capellanus, Buche, Pridota, Bohedaz Radozte, Cunradus filius Gothescal, Clvsene cum fratre suo Baviar, Dluhemil et Petrus miles eorum. 5 (S. P.) 15 Autographo appendet e scidula membranae Premislai ducis sigillum de cera alba idem atque in num. 336. 345. Henricus VI, imperator Romanorum, monasterio Maulbronn donationes quasdam per Ulricum de Iptingen factas confirmat. — Inter testes: Henricus 20 dux et episcopus Boemorum." Wirzburgae 1194 ian. 28. Wirtembergisches Urkundenb. II, pag. 301, num. 487. — Stumpf, Reg. num. 4845. 346. Henricus VI, imperator Romanorum, monasterium Waldsassense tuendum 25 suscipit. — Inter testes: Heinricus, episcopus et dux Bohemie." Wirzburgae 1194 ian. 29. Monum. Boica XXXI, I. pag. 452, num. 235. — Meiller, Reg. Babenberg. pag. 75, num. 69. — Erben, Reg. I, pag. 188, num. 417. — Stumpf, Reg. num. 4846. 30 344. a) ,Dubrawiz, Bor, Mladatiz' eodem atramento eademque manu superscriptum A. — b) prima literae,u' hasta ex,t' radendo correcta A. — c) ,Lvdewic' A. 1) Stražiště, germ. Stradischt, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). — 3) Sedlec prope Kralovice. — ) Černá huť (alias Černěhat), germ. Tschernheit, prope Stražiště. — *) Doubravice Česká, germ. Böhm. Daubrawitz, distr. pol. Kralovice. — 5) Iam non exstat. — 9 Mladotice, germ. Mlatz, distr. pol. Kralovice.
1192—1193 IUN. — 1194 IAN. 29. NUM. 344—346. 311 † Universis tam presentibus quam posteris nostris significamus, quod Diet- lebus hereditatem fratris sui Gum[boldi nobis pro remedio anime sue collatam potestative abstulit. De hoc vero malo resipiscens,I quasi concambium faciendo, pro hac hereditate alias tres villas tam pro anima sua, quam fratrisl prenominati Cómboldi ecclesie sancte Marię in Plaz contulit. Quorum nomina sunt hec: Strasisce,1 Cedilice,2 Scernogat.' Sed et alias villas patris sui Cumboldi, Du- brawiz,a“ Bor,5 Mladatiz,“ pro remedio anime sue ecclesie eidem traditas nec non ad dimidiam araturam fratris eius Cönonis et molendinum in pace pro anima sua habere permisit. Huius rei testes sunt hi: Primuzil dux Boemorum, Iohannes 10 iudex, Lvtebor filius Smil, Troianus, Damganus, Bun, Norberc, Suest,b Lvdewic," Cunradus filius Protiue, Lvtwinus, Rapoto notarius, Adelbertus capellanus, Buche, Pridota, Bohedaz Radozte, Cunradus filius Gothescal, Clvsene cum fratre suo Baviar, Dluhemil et Petrus miles eorum. 5 (S. P.) 15 Autographo appendet e scidula membranae Premislai ducis sigillum de cera alba idem atque in num. 336. 345. Henricus VI, imperator Romanorum, monasterio Maulbronn donationes quasdam per Ulricum de Iptingen factas confirmat. — Inter testes: Henricus 20 dux et episcopus Boemorum." Wirzburgae 1194 ian. 28. Wirtembergisches Urkundenb. II, pag. 301, num. 487. — Stumpf, Reg. num. 4845. 346. Henricus VI, imperator Romanorum, monasterium Waldsassense tuendum 25 suscipit. — Inter testes: Heinricus, episcopus et dux Bohemie." Wirzburgae 1194 ian. 29. Monum. Boica XXXI, I. pag. 452, num. 235. — Meiller, Reg. Babenberg. pag. 75, num. 69. — Erben, Reg. I, pag. 188, num. 417. — Stumpf, Reg. num. 4846. 30 344. a) ,Dubrawiz, Bor, Mladatiz' eodem atramento eademque manu superscriptum A. — b) prima literae,u' hasta ex,t' radendo correcta A. — c) ,Lvdewic' A. 1) Stražiště, germ. Stradischt, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). — 3) Sedlec prope Kralovice. — ) Černá huť (alias Černěhat), germ. Tschernheit, prope Stražiště. — *) Doubravice Česká, germ. Böhm. Daubrawitz, distr. pol. Kralovice. — 5) Iam non exstat. — 9 Mladotice, germ. Mlatz, distr. pol. Kralovice.
Strana 312
312 NUM. 347, 348. 1194 MART. 18. — 1194 SEPT. 30. 347. Henricus VI, imperator Romanorum, episcopatui Bambergensi allodium quoddam ab Ottone de Lobdaburg in curia apud Saalfeld ei traditum con- firmat. — Inter testes: Henricus dux et episcopus Boemorum." Norimbergae 1194 mart. 18. 5 Monum. Boica XXIX, 1, pag. 479, num. 559. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 338, num. 361. — Erben, Reg. I, pag. 189, num. 419. — Stumpf, Reg. num. 4851. Testes in diplomate adductos partim ad donationem in Saalfeld mense februario exeunte, partim ad diplomatis exhibitionem Norimbergae factam referri, exponit Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre I, pag. 133 et 263. 10 348. Henricus, dux Bohemiae et episcopus Pragensis, contentionem, quae inter ecclesiae Pragensis canonicos et monasterii Plassensis monachos de praedio Kralovice erat, hoc modo componit, ut monasterium Plassense, quadraginta argenti marcis ecclesiae Pragensi solutis, praedium illud in possessione sua 15 retineat. Pragae 1194 sept. 30. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 338, num. 360 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 189, num. 420. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 63, num. 15 (reg.). 20 Autographum manu quadam ignota exaratum est. — In membranae aversae extremo margine manus multo posterior (saec. XVI) adnotavit: Habetur dupliciter', sed alterum illud autographum deperditum est. (C) à In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus, dei gratia dux Cum ex debito nostrę sol- 25 Bohemorum et Pragensis ecclesię episcopus. licitudinis pro pace, securitate et concordia omnium nobis commissorum vigilare, orare et omnibus modis,] quibus possumus, satagere semper teneamur, locis tamen religiosis et domibus deo dicatis, sive etiam personis divino officio mancipatis ad laudem et gloriam et honorem domini nostri lesu Christi specialius, devotius et studiosius intendere debemus. Huius itaque nostri officii debitum exsequentes, omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris notum esse volumus, quia controversia, que emerserat inter canonicos Pragensis ecclesię et monachos Plazensis monasterii de quodam predio nomine Cralouic,1 de consilio 30 348. 1) Kralovice a Plzeň (Pilsen) versus septemtrionem
312 NUM. 347, 348. 1194 MART. 18. — 1194 SEPT. 30. 347. Henricus VI, imperator Romanorum, episcopatui Bambergensi allodium quoddam ab Ottone de Lobdaburg in curia apud Saalfeld ei traditum con- firmat. — Inter testes: Henricus dux et episcopus Boemorum." Norimbergae 1194 mart. 18. 5 Monum. Boica XXIX, 1, pag. 479, num. 559. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 338, num. 361. — Erben, Reg. I, pag. 189, num. 419. — Stumpf, Reg. num. 4851. Testes in diplomate adductos partim ad donationem in Saalfeld mense februario exeunte, partim ad diplomatis exhibitionem Norimbergae factam referri, exponit Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre I, pag. 133 et 263. 10 348. Henricus, dux Bohemiae et episcopus Pragensis, contentionem, quae inter ecclesiae Pragensis canonicos et monasterii Plassensis monachos de praedio Kralovice erat, hoc modo componit, ut monasterium Plassense, quadraginta argenti marcis ecclesiae Pragensi solutis, praedium illud in possessione sua 15 retineat. Pragae 1194 sept. 30. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 338, num. 360 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 189, num. 420. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 63, num. 15 (reg.). 20 Autographum manu quadam ignota exaratum est. — In membranae aversae extremo margine manus multo posterior (saec. XVI) adnotavit: Habetur dupliciter', sed alterum illud autographum deperditum est. (C) à In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus, dei gratia dux Cum ex debito nostrę sol- 25 Bohemorum et Pragensis ecclesię episcopus. licitudinis pro pace, securitate et concordia omnium nobis commissorum vigilare, orare et omnibus modis,] quibus possumus, satagere semper teneamur, locis tamen religiosis et domibus deo dicatis, sive etiam personis divino officio mancipatis ad laudem et gloriam et honorem domini nostri lesu Christi specialius, devotius et studiosius intendere debemus. Huius itaque nostri officii debitum exsequentes, omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris notum esse volumus, quia controversia, que emerserat inter canonicos Pragensis ecclesię et monachos Plazensis monasterii de quodam predio nomine Cralouic,1 de consilio 30 348. 1) Kralovice a Plzeň (Pilsen) versus septemtrionem
Strana 313
1194 SEPT. 30. NUM. 348. 313 5 10 15 20 sapientum et autenticorum virorum et de communi consensu utriusque conventus coram nobis et aliis non contempnende auctoritatis personis in hunc modum sopita est: Pragensis ecclesia a Plazensi monasterio quadraginta marcas argenti suscepit, ut et ipsa, quod sue utilitati deperire videbatur, inde recompensaret, et Plazense monasterium memoratum predium perpetuo iure in pace possideret. Ut autem hoc beneplacitum, libera voluntate utriusque ecclesię coram nobis celebratum, ratum et inviolabile omni tempore permaneat, auctoritate nobis a deo concessa confirmavimus et sigillis nostris et sigillis sanctorum patrum Wencezlai atque Adalberti consignavimus. Si quis vero huius nostre confirmationis ali- quando temerator extiterit et Plazense monasterium de memorato predio molestare atemptaverit, nisi ammonitus resipiscat, vinculo anathematis eum innodamus et perpetuis cruciatibus cum diabolo et angelis eius deputamus. Amen. Factum est hoc in urbe Praga anno dominice incarnationis millesimo CXCIII, indic- tione XII, epacta XXVI, concurrente V, ducatus ducis Heinrici anno Il et episco- patus XIII. Nomina personarum, que huic facto interfuerunt et assensum pre- buerunt, hec sunt: Heilbertus Morauiensis electus, Zdezlaus Pragensis ecclesię decanus, Florianus eiusdem ecclesię prepositus et cancellarius ducis, Zlauon achidiaconus, Alexander magister, Pribizlaus archidiaconus, Hualko thesaurarius, Sifridus prepositus, Valcun, Iohannes, Dulcianus, Ansalmus, Detlebus, Bartholo- meus, Milozlaus, Boguzlaus, Wecemilus, Benco, Fridricus, Mirozlaus, Gallus, Paulus, Vitalis, Laurencius, Paulus, Albertus abbas, Wadizlaus dux, Grabisse camerarius, Iuric dapifer, Ropreht, Boguzlav, Milgost, Herman, Zbramir, Wissec, Ianek, Detrih, Herman. Data per manum Floriani cancellarii et per manum Hualconis thesaurarii II kalendas octobris. 25 (S. P.) (S. P.) (S. P.) (S. P.) 30 35 40 Autographo quatuor sigilla rotunda, de cera alba confecta, e membrance scidulis appendent. In primo sigillo, cuius diametros 86 mm efficit, episcopus depingitur in solio sedens, manu sinistra pedum tenens, dextra ad benedictionem elata. Circumscriptio: + HEINRICV DI GRA PRAGENSIS ECCLE EPC. Sigillum simillimum est ei sigillo, quod in diplomate num. 320 appendet, sed parvulae quaedam dissensiones alia forma confectum esse in- dicant. In secundo sigillo (cuius diametros etiam 86 mm efficit) figura viri stantis conspicitur, qui manu sinistra scuto innixus, dextra vexillum tenens, sinuosa usque ad genua demissa veste indutus est. Circumscriptio: � HEINRICVS . DI . GRA - BOEMORVM DVX. Tertium sigillum (cuius diametros 79 mm efficit) idem est atque illud, cuius exemplar laesum diplomati num. 296 impressum est. In sigilli area ecclesia cum turri depingitur, ante quam vir sacerdotis veste indutus in genibus iacet, qui mitram episco- palem capite gestat et manu utraque pedum amplectitur. Post viri terga inscriptio SCS ADALBERTVS EPC legitur. Sigilli circumscriptio autem haec est: † SCA . ECCLESIA. PRAGENSIVM. In quarto sigillo (cuius diametros 79 mm efficit) figura viri stantis depingitur, qui mitram capite gestans, manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † SCS WENCEZLAVS.
1194 SEPT. 30. NUM. 348. 313 5 10 15 20 sapientum et autenticorum virorum et de communi consensu utriusque conventus coram nobis et aliis non contempnende auctoritatis personis in hunc modum sopita est: Pragensis ecclesia a Plazensi monasterio quadraginta marcas argenti suscepit, ut et ipsa, quod sue utilitati deperire videbatur, inde recompensaret, et Plazense monasterium memoratum predium perpetuo iure in pace possideret. Ut autem hoc beneplacitum, libera voluntate utriusque ecclesię coram nobis celebratum, ratum et inviolabile omni tempore permaneat, auctoritate nobis a deo concessa confirmavimus et sigillis nostris et sigillis sanctorum patrum Wencezlai atque Adalberti consignavimus. Si quis vero huius nostre confirmationis ali- quando temerator extiterit et Plazense monasterium de memorato predio molestare atemptaverit, nisi ammonitus resipiscat, vinculo anathematis eum innodamus et perpetuis cruciatibus cum diabolo et angelis eius deputamus. Amen. Factum est hoc in urbe Praga anno dominice incarnationis millesimo CXCIII, indic- tione XII, epacta XXVI, concurrente V, ducatus ducis Heinrici anno Il et episco- patus XIII. Nomina personarum, que huic facto interfuerunt et assensum pre- buerunt, hec sunt: Heilbertus Morauiensis electus, Zdezlaus Pragensis ecclesię decanus, Florianus eiusdem ecclesię prepositus et cancellarius ducis, Zlauon achidiaconus, Alexander magister, Pribizlaus archidiaconus, Hualko thesaurarius, Sifridus prepositus, Valcun, Iohannes, Dulcianus, Ansalmus, Detlebus, Bartholo- meus, Milozlaus, Boguzlaus, Wecemilus, Benco, Fridricus, Mirozlaus, Gallus, Paulus, Vitalis, Laurencius, Paulus, Albertus abbas, Wadizlaus dux, Grabisse camerarius, Iuric dapifer, Ropreht, Boguzlav, Milgost, Herman, Zbramir, Wissec, Ianek, Detrih, Herman. Data per manum Floriani cancellarii et per manum Hualconis thesaurarii II kalendas octobris. 25 (S. P.) (S. P.) (S. P.) (S. P.) 30 35 40 Autographo quatuor sigilla rotunda, de cera alba confecta, e membrance scidulis appendent. In primo sigillo, cuius diametros 86 mm efficit, episcopus depingitur in solio sedens, manu sinistra pedum tenens, dextra ad benedictionem elata. Circumscriptio: + HEINRICV DI GRA PRAGENSIS ECCLE EPC. Sigillum simillimum est ei sigillo, quod in diplomate num. 320 appendet, sed parvulae quaedam dissensiones alia forma confectum esse in- dicant. In secundo sigillo (cuius diametros etiam 86 mm efficit) figura viri stantis conspicitur, qui manu sinistra scuto innixus, dextra vexillum tenens, sinuosa usque ad genua demissa veste indutus est. Circumscriptio: � HEINRICVS . DI . GRA - BOEMORVM DVX. Tertium sigillum (cuius diametros 79 mm efficit) idem est atque illud, cuius exemplar laesum diplomati num. 296 impressum est. In sigilli area ecclesia cum turri depingitur, ante quam vir sacerdotis veste indutus in genibus iacet, qui mitram episco- palem capite gestat et manu utraque pedum amplectitur. Post viri terga inscriptio SCS ADALBERTVS EPC legitur. Sigilli circumscriptio autem haec est: † SCA . ECCLESIA. PRAGENSIVM. In quarto sigillo (cuius diametros 79 mm efficit) figura viri stantis depingitur, qui mitram capite gestans, manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: † SCS WENCEZLAVS.
Strana 314
314 NUM. 349. 1194. 349. Henricus, episcopus Pragensis ac Bohemiae dux, villas quae sunt fratrum hospitalis Hierosolymitani decimis solvendis liberat, accepto ab eis praedio Rovné; alteram praedii partem a Theoderici de Rovné sorore quadraginta quinque marcis argenti emptam fratres eosdem se praesente solvisse comprobat; villas, quas Petrus Milhosti frater iis contulerat, inter eos ac Milhostum aequa parte dividendas esse decernit; capellam sanctae Mariae in Kladsko eis donat. 5 — 1194 — Exstant duo autographa in membrana scripta, quorum unum (A) in tabulario capituli metropol. Pragensis, alterum (A)) in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae 10 asservatur. Berghauer, Protomartyr poenitentiae pag. 222 (fragm. ex A). = Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 621. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 336, num. 359 (ex A). — Erben, Reg. I. pag. 188, num. 418 (fragm. ex A). — Cod. dipl. Silesiae VII. I. num. 60 (reg.). — Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I, pag. II (reg.). — Delaville Le Roulx, Cartulaire 15 général des Hospit. de S. Jean I, pag. 607, num. 959 (ex A). Quodque autographum alia manu exaratum est, quae iam in nullo prorsus alio eiusdem ducis diplomate occurrit. — Diploma post mensem iunium 1194 conscriptum esse, princi- patus et episcopatus anni significant. Ego Heinricus," dei gratia sancte Pragensis ecclesię presul et dux Boe- 20 morum, universis Christi fidelibus presentibus et futuris notum facere dignum duxi, quod ego ex consideratione predecessorum meorum benefactorum eorum emulator effectus, intuitu pietatis tranquillitati fratrum ] hospitalis Ierusalem“ volens misericorditer in posterum providere, predium quoddam, cuius media pars erat ipsorum, Rownil nomine, et allteram medietatem argento suo comparaverunt, scilicet quadraginta et quinque marcis examinati argenti, quia propter sui vicini- tatem valde necessarium erat episcopali curię," que dicitur Rudnice,2 ab eis accepi in perpetualem episcoporum Pragensium possessionem. Quia vero predicti fratres sepe querimoniam faciebant de molestiis, quas in villis suis decime collectores eorum hominibus sepius inferebant, intuitu nichilominus pietatis et misericordię per consilium Ingelberthi,e Morauiensis episcopi, et per convenientiam' Floriani prepositi, Zdezlai decani, magistri Alexandri, Walchini, Pribizlai,8 Dethlebi, Vitalis, Milozlai, Pauli, Boguzlai, Fridrici, Alexandri et omnium fere aliorum canonicorum, qui presentes aderant in Pragensi' capitulo, omnium villarum 25 30 349. a) ,Hinricus' A'. — b) ,ecclesie‘ A'. — c) Iherusalem‘ A'. — d) ,curie‘ A'.— e) ,Engel- 35 berti' A°. — 1) ,conniventiam‘ A°. — 8) Pribislai' A°. — h) ,Miroslai' A°. — i) ,Bohu- slai' A°. — k) Friderici' A'. — 1) ,pſenti' A. 1) Rovné ab Roudnice versus merid. et orientem. — 3) Roudnice, germ. Raudnitz,
314 NUM. 349. 1194. 349. Henricus, episcopus Pragensis ac Bohemiae dux, villas quae sunt fratrum hospitalis Hierosolymitani decimis solvendis liberat, accepto ab eis praedio Rovné; alteram praedii partem a Theoderici de Rovné sorore quadraginta quinque marcis argenti emptam fratres eosdem se praesente solvisse comprobat; villas, quas Petrus Milhosti frater iis contulerat, inter eos ac Milhostum aequa parte dividendas esse decernit; capellam sanctae Mariae in Kladsko eis donat. 5 — 1194 — Exstant duo autographa in membrana scripta, quorum unum (A) in tabulario capituli metropol. Pragensis, alterum (A)) in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae 10 asservatur. Berghauer, Protomartyr poenitentiae pag. 222 (fragm. ex A). = Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 621. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 336, num. 359 (ex A). — Erben, Reg. I. pag. 188, num. 418 (fragm. ex A). — Cod. dipl. Silesiae VII. I. num. 60 (reg.). — Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I, pag. II (reg.). — Delaville Le Roulx, Cartulaire 15 général des Hospit. de S. Jean I, pag. 607, num. 959 (ex A). Quodque autographum alia manu exaratum est, quae iam in nullo prorsus alio eiusdem ducis diplomate occurrit. — Diploma post mensem iunium 1194 conscriptum esse, princi- patus et episcopatus anni significant. Ego Heinricus," dei gratia sancte Pragensis ecclesię presul et dux Boe- 20 morum, universis Christi fidelibus presentibus et futuris notum facere dignum duxi, quod ego ex consideratione predecessorum meorum benefactorum eorum emulator effectus, intuitu pietatis tranquillitati fratrum ] hospitalis Ierusalem“ volens misericorditer in posterum providere, predium quoddam, cuius media pars erat ipsorum, Rownil nomine, et allteram medietatem argento suo comparaverunt, scilicet quadraginta et quinque marcis examinati argenti, quia propter sui vicini- tatem valde necessarium erat episcopali curię," que dicitur Rudnice,2 ab eis accepi in perpetualem episcoporum Pragensium possessionem. Quia vero predicti fratres sepe querimoniam faciebant de molestiis, quas in villis suis decime collectores eorum hominibus sepius inferebant, intuitu nichilominus pietatis et misericordię per consilium Ingelberthi,e Morauiensis episcopi, et per convenientiam' Floriani prepositi, Zdezlai decani, magistri Alexandri, Walchini, Pribizlai,8 Dethlebi, Vitalis, Milozlai, Pauli, Boguzlai, Fridrici, Alexandri et omnium fere aliorum canonicorum, qui presentes aderant in Pragensi' capitulo, omnium villarum 25 30 349. a) ,Hinricus' A'. — b) ,ecclesie‘ A'. — c) Iherusalem‘ A'. — d) ,curie‘ A'.— e) ,Engel- 35 berti' A°. — 1) ,conniventiam‘ A°. — 8) Pribislai' A°. — h) ,Miroslai' A°. — i) ,Bohu- slai' A°. — k) Friderici' A'. — 1) ,pſenti' A. 1) Rovné ab Roudnice versus merid. et orientem. — 3) Roudnice, germ. Raudnitz,
Strana 315
1194. NUM. 349. 315 5 10 15 20 25 suarum, vel quas in presentiarumm possident, vel quas postmodum usque quaque temporis deo propicio poterunt" adipisci, decimas eis indulsimus amplius in per- petuum° iure hereditario possidendas. Hęc" autem omnia postea die sancto Epi- phanies me presente et collaudante ab omnibus canonicis, qui aderant, finitis vesperis, in medio chori sancti Wencezlai recognita sunt et collaudata. Porro ne de prememorata? emptione medietatis supra dicte ville Rounir scrupulus aliquis contra fratres hospitalis valeat exoriri, huics etiam pagine inserere dignum duxi, quod die beate Agathę,““ cum sederem in prandio, fratres hospitalis, Bernardus scilicet prior et Meinardus preceptor, predictas quadraginta quinque marcas per- solverunt sorori Theodrici de Rouni," me vidente et etiam ipsa mihi super hoc inclinante et clamante, quod ei fuerit optime persolutum. Et hii testes, qui viderunt et audierunt: Theobaldus et Sobezlaus" domicelli, Sifridus prepositus Wis egradensis,* Laurentius" capellanus et Rapoto� notarius, Grabissa camerarius, Iarozlaus de Tinecs,aa Smil, Bogutha,b Honata frater eius, Zebrazlaus“ de Turic, Budiuoy, frater eius Ben, Olricus filius Olrici, Ercumbrehtdd subdapifer, Iaros subpincerna, Dersicraius ee et filii eius Budiuoy et Blasius, Preda et filius eius Hual, Martinus de Zaiacics,ff Bun et frater eius Milotha,8s Vbizlaushh de Trebonin, Dama de Kerstr, Otradus filius Otradi, Castos filius Siburce et quam plures alii, qui sedebant ad mensas in stuba magna episcopali. Pactum etiam, quod me consulente et collaudante inter predictos fratres hospitalis et Milgostum“ factum est, carte huic inscribendum necessariumkk existimavi; ut scilicet villas, quas Petrus frater Milgosti contulerat, per medium dividerent ita, quod Milgost de sua medietate faciat quicquid voluerit, et fratres pro sua medietate deinceps claustrum facere non cogantur. Ad hęc " omnia nullatenus obmittendum iudicavi, quin etiam apponeretur huic pagine ad noticiam futurorum, quod prefato hospitali Ieru- salemmm contuli capellam sancte Marie in Cladsc5 cum omnibus suis pertinentiis a fratribus iure perpetuo possidendam, sicut dux Fridricusnn iam dudum eis forensem ecclesiam sancti Wencezlai cum sua dote contulerat,“ per me ipsum in consecratione ecclesię co in Boisc" eis sub interminatione anathematis confirmatam. HęcPP ergo omnia hospitali Ierosolimitano auctoritate divinitus utrobique mihi 30 35 349. m) ,presenciarum' A. — n) ,poterint' A'. — o) ,imperpetuum‘ A. — P) ,Hec‘ A. — q) ,prenominata' A'. — 1) ,Rowni' Af. — s) hinc‘ Af. — t) ,Agathe‘ A°. — u) �Theo- derici de Rowni' A°. — v),Sobeslaus' A°. — x) ,Wisegradensis' A.— y) ,Laurencius' Al. — z) ,Râpota‘ A°. — aa) „aroslaus de Tinec' A'. — bb) ,Bohutha‘ A'. — cc) ,Zbraslaus' A'. — dd) ,Ercumbret' A°. — ee) ,Dirsicraius' Al. — ff) ,Zaiecic' A'. — 88) ,Milota‘ Ar. — hh) „Ubislaus' A. — ii) ,Milhostum' A. — kk) ,necessarum‘ A. — 1) ,hec‘ A°. — mm) ,Iherlm' Al. — nn) ,Fridericus' A°. — 00) ,ecclesie‘ A°. —pp) ,Hec‘ A. 40 5) 6 ian. — 4) 5 febr. — 5) Kladsko, germ. Glatz, olim arx provincialis, nunc oppidum in Silesia Borussica ad fl. Nisa (germ. die Neisse). — 5) Vide num. 313. — 1) Sancti Iohannis in Bojiště in Nova Civitate Pragensi.
1194. NUM. 349. 315 5 10 15 20 25 suarum, vel quas in presentiarumm possident, vel quas postmodum usque quaque temporis deo propicio poterunt" adipisci, decimas eis indulsimus amplius in per- petuum° iure hereditario possidendas. Hęc" autem omnia postea die sancto Epi- phanies me presente et collaudante ab omnibus canonicis, qui aderant, finitis vesperis, in medio chori sancti Wencezlai recognita sunt et collaudata. Porro ne de prememorata? emptione medietatis supra dicte ville Rounir scrupulus aliquis contra fratres hospitalis valeat exoriri, huics etiam pagine inserere dignum duxi, quod die beate Agathę,““ cum sederem in prandio, fratres hospitalis, Bernardus scilicet prior et Meinardus preceptor, predictas quadraginta quinque marcas per- solverunt sorori Theodrici de Rouni," me vidente et etiam ipsa mihi super hoc inclinante et clamante, quod ei fuerit optime persolutum. Et hii testes, qui viderunt et audierunt: Theobaldus et Sobezlaus" domicelli, Sifridus prepositus Wis egradensis,* Laurentius" capellanus et Rapoto� notarius, Grabissa camerarius, Iarozlaus de Tinecs,aa Smil, Bogutha,b Honata frater eius, Zebrazlaus“ de Turic, Budiuoy, frater eius Ben, Olricus filius Olrici, Ercumbrehtdd subdapifer, Iaros subpincerna, Dersicraius ee et filii eius Budiuoy et Blasius, Preda et filius eius Hual, Martinus de Zaiacics,ff Bun et frater eius Milotha,8s Vbizlaushh de Trebonin, Dama de Kerstr, Otradus filius Otradi, Castos filius Siburce et quam plures alii, qui sedebant ad mensas in stuba magna episcopali. Pactum etiam, quod me consulente et collaudante inter predictos fratres hospitalis et Milgostum“ factum est, carte huic inscribendum necessariumkk existimavi; ut scilicet villas, quas Petrus frater Milgosti contulerat, per medium dividerent ita, quod Milgost de sua medietate faciat quicquid voluerit, et fratres pro sua medietate deinceps claustrum facere non cogantur. Ad hęc " omnia nullatenus obmittendum iudicavi, quin etiam apponeretur huic pagine ad noticiam futurorum, quod prefato hospitali Ieru- salemmm contuli capellam sancte Marie in Cladsc5 cum omnibus suis pertinentiis a fratribus iure perpetuo possidendam, sicut dux Fridricusnn iam dudum eis forensem ecclesiam sancti Wencezlai cum sua dote contulerat,“ per me ipsum in consecratione ecclesię co in Boisc" eis sub interminatione anathematis confirmatam. HęcPP ergo omnia hospitali Ierosolimitano auctoritate divinitus utrobique mihi 30 35 349. m) ,presenciarum' A. — n) ,poterint' A'. — o) ,imperpetuum‘ A. — P) ,Hec‘ A. — q) ,prenominata' A'. — 1) ,Rowni' Af. — s) hinc‘ Af. — t) ,Agathe‘ A°. — u) �Theo- derici de Rowni' A°. — v),Sobeslaus' A°. — x) ,Wisegradensis' A.— y) ,Laurencius' Al. — z) ,Râpota‘ A°. — aa) „aroslaus de Tinec' A'. — bb) ,Bohutha‘ A'. — cc) ,Zbraslaus' A'. — dd) ,Ercumbret' A°. — ee) ,Dirsicraius' Al. — ff) ,Zaiecic' A'. — 88) ,Milota‘ Ar. — hh) „Ubislaus' A. — ii) ,Milhostum' A. — kk) ,necessarum‘ A. — 1) ,hec‘ A°. — mm) ,Iherlm' Al. — nn) ,Fridericus' A°. — 00) ,ecclesie‘ A°. —pp) ,Hec‘ A. 40 5) 6 ian. — 4) 5 febr. — 5) Kladsko, germ. Glatz, olim arx provincialis, nunc oppidum in Silesia Borussica ad fl. Nisa (germ. die Neisse). — 5) Vide num. 313. — 1) Sancti Iohannis in Bojiště in Nova Civitate Pragensi.
Strana 316
316 NUM. 349—352. 1194. — 1195 APR. 27. concessa concedo, confirmo et sigilli mei impressione q corroboro, et quicumque Actum est aliquid horum in posterum violare voluerit, anathema sit. Amen. autem hoc anno incarnationis domini nostri lesu Christi millesimo CLXXXXIIII, anno vero episcopatus mei XIII, principatus autem mei anno II. (S. P.) 5 Autographo appendet e filis sericis coloris rubri albi flavi sigillum rotundum, de cera alba confectum, duo latera habens, cuius diametros 86 mm efficit. Sigili pars prior cum episcopi in solio sedentis imagine eadem forma atque primum diplomatis num. 348 si- gillum expressa est. Posterior sigilli pars cum ducis stantis figura et circumscriptione + HHINRICVS . DI. GRA. BOEMORVM DVX simillima est secundo diplomatis num. 348 sigillo; sed dissensiones quaedam (praesertim I inversa in voce Heinricvs) hanc si- gilli partem alia forma confectam esse demonstrant. 10 350. Wolfgerus, episcopus Pattaviensis, de bonis Pabonis de Ellenbrechtkirchen, agnati sui, disponit. — Inter testes: ,Witego de Boemia." — 1194 oct. 28. 15 Monum. Boica XXVIII, 2, pag. 261, num. 40. — Erben, Reg. I. pag. 190, num 421 (reg.) 351. Daniel abbas Waldsassensis,' quosdam agros grangiae Preolac2 in provincia Sacensi adiacentes ab Henrico, abbate Brevnovensi,' eiusque monasterii fratribus 20 ecclesiae suae comparat. 11169—1194.] Litterae deperditae sunt. Summam tantum servavit cod. ms. saec. XVIII in tabulario parochiae Waldsassensis, qui ,Acta Waldsassensia inscribitur, pag. 137, num. 251. Gradl, Monum. Egrana I, pag. 36, num 104. = Emler, Reg. I, pag. 710, num. 1771. 25 352. Coelestinus III papa monasterium Lucense tuendum suscipit eiusque bona, ab Ottone, quondam duce Bohemiae, et Maria eius matre donata, confirmat. Laterani 1195 apr. 27. Autographum in membrana scriptum in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- 30 vatur (A). 349. qq ,inpressione' A. 351. 1) 1161—1194. — 3) Přivlaky, germ. Pröhlig, distr. pol. Žatec (Saaz). — 3) 1169—1197.
316 NUM. 349—352. 1194. — 1195 APR. 27. concessa concedo, confirmo et sigilli mei impressione q corroboro, et quicumque Actum est aliquid horum in posterum violare voluerit, anathema sit. Amen. autem hoc anno incarnationis domini nostri lesu Christi millesimo CLXXXXIIII, anno vero episcopatus mei XIII, principatus autem mei anno II. (S. P.) 5 Autographo appendet e filis sericis coloris rubri albi flavi sigillum rotundum, de cera alba confectum, duo latera habens, cuius diametros 86 mm efficit. Sigili pars prior cum episcopi in solio sedentis imagine eadem forma atque primum diplomatis num. 348 si- gillum expressa est. Posterior sigilli pars cum ducis stantis figura et circumscriptione + HHINRICVS . DI. GRA. BOEMORVM DVX simillima est secundo diplomatis num. 348 sigillo; sed dissensiones quaedam (praesertim I inversa in voce Heinricvs) hanc si- gilli partem alia forma confectam esse demonstrant. 10 350. Wolfgerus, episcopus Pattaviensis, de bonis Pabonis de Ellenbrechtkirchen, agnati sui, disponit. — Inter testes: ,Witego de Boemia." — 1194 oct. 28. 15 Monum. Boica XXVIII, 2, pag. 261, num. 40. — Erben, Reg. I. pag. 190, num 421 (reg.) 351. Daniel abbas Waldsassensis,' quosdam agros grangiae Preolac2 in provincia Sacensi adiacentes ab Henrico, abbate Brevnovensi,' eiusque monasterii fratribus 20 ecclesiae suae comparat. 11169—1194.] Litterae deperditae sunt. Summam tantum servavit cod. ms. saec. XVIII in tabulario parochiae Waldsassensis, qui ,Acta Waldsassensia inscribitur, pag. 137, num. 251. Gradl, Monum. Egrana I, pag. 36, num 104. = Emler, Reg. I, pag. 710, num. 1771. 25 352. Coelestinus III papa monasterium Lucense tuendum suscipit eiusque bona, ab Ottone, quondam duce Bohemiae, et Maria eius matre donata, confirmat. Laterani 1195 apr. 27. Autographum in membrana scriptum in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- 30 vatur (A). 349. qq ,inpressione' A. 351. 1) 1161—1194. — 3) Přivlaky, germ. Pröhlig, distr. pol. Žatec (Saaz). — 3) 1169—1197.
Strana 317
1195 APR. 27. — 1195 DECB. 26. NUM. 352, 353. 317 5 10 15 20 (Hugo), Sacri et can. ord. Praemonstr. Annal. II, Probation. pag. XLV. — Kleiner, Series fundationis Lucensis, pag. 8. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 342, num. 366. = Migne, Patrolog. lat. CCVI, pag. 1091. — Erben, Reg. I, pag. 192, num. 428. — Jaffé, Reg. pontif. 2 II. num. 17227. Celestinus i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. abbati et con- Sacrosancta ventui Lucensis 1 cenobii salutem] et apostolicam benedictionem. Romana ecclesia devotos et humiles filios ex assuete pietatis offficio propensius diligere consuevit et, ne pravorum hominum molestiis agitentur, tanquam pia malter protectionis sue munimine confovere. Eapropter, dilecti in domino filii, devotionem, quam erga beatum Petrum et nos ipsos habere dinoscimini, atten- dentes, personas et monasterium vestrum cum omnibus bonis, que in presentiarum rationabiliter possidet, aut in futurum iustis modis deo propitio poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem possessiones et alia bona, que bone memorie Otto, dux quondam Boemie, et Maria, mater ipsius, monasterio vestro pie devotionis intuitu contulerunt, vobis et per vos ipsi cenobio, sicut ea iuste ac sine controversia possidetis, auctoritate apostolica con- firmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum fas sit personas et monasterium vestrum vel bona temere perturbare seu hanc paginam nostre protectionis et confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Laterani V kalendas maii, pontificatus nostri anno quinto. (B.) 25 Bulla plumbea, eadem forma atque in num. 332 expressa, autographo e filis sericis rubri et flavi coloris appendebat, sed nunc avulsa litteris adiuncta est. 353. Vladimir, princeps Olomucensis, monasterio Gradicensi prope Olomouc villam Bojanovice donat, consentiente fratre suo Břetislavo. In Opavia 1195 decb. 26. 30 Apographum saec. XVII praebet cod. ms. tabularii terrae Brunnae, qui inscribitur: „Historica relatio de conditoribus ... monasterii Gradicensis ... conscripta a P. Michaele Siebenaicher... anno 1676-, fol. 36v—37 (B). 35 Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 341, num. 364. = Erben, Reg. I. pag. 191, num. 426. Litterae in monasterio ipso ab eodem auctore atque litterae Břetislavi ducis a. 1196 ian. 13 datae verbis contextae esse videntur. — Temporis nota in epactarum numero mendum continet, cum epactae nullae a mense septembre anni 1196 demum ponendae sint ; of. Dudik, 352. 1) Louka, germ. Klosterbruck, prope Znojmo (Znaim).
1195 APR. 27. — 1195 DECB. 26. NUM. 352, 353. 317 5 10 15 20 (Hugo), Sacri et can. ord. Praemonstr. Annal. II, Probation. pag. XLV. — Kleiner, Series fundationis Lucensis, pag. 8. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 342, num. 366. = Migne, Patrolog. lat. CCVI, pag. 1091. — Erben, Reg. I, pag. 192, num. 428. — Jaffé, Reg. pontif. 2 II. num. 17227. Celestinus i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. abbati et con- Sacrosancta ventui Lucensis 1 cenobii salutem] et apostolicam benedictionem. Romana ecclesia devotos et humiles filios ex assuete pietatis offficio propensius diligere consuevit et, ne pravorum hominum molestiis agitentur, tanquam pia malter protectionis sue munimine confovere. Eapropter, dilecti in domino filii, devotionem, quam erga beatum Petrum et nos ipsos habere dinoscimini, atten- dentes, personas et monasterium vestrum cum omnibus bonis, que in presentiarum rationabiliter possidet, aut in futurum iustis modis deo propitio poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem possessiones et alia bona, que bone memorie Otto, dux quondam Boemie, et Maria, mater ipsius, monasterio vestro pie devotionis intuitu contulerunt, vobis et per vos ipsi cenobio, sicut ea iuste ac sine controversia possidetis, auctoritate apostolica con- firmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum fas sit personas et monasterium vestrum vel bona temere perturbare seu hanc paginam nostre protectionis et confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Laterani V kalendas maii, pontificatus nostri anno quinto. (B.) 25 Bulla plumbea, eadem forma atque in num. 332 expressa, autographo e filis sericis rubri et flavi coloris appendebat, sed nunc avulsa litteris adiuncta est. 353. Vladimir, princeps Olomucensis, monasterio Gradicensi prope Olomouc villam Bojanovice donat, consentiente fratre suo Břetislavo. In Opavia 1195 decb. 26. 30 Apographum saec. XVII praebet cod. ms. tabularii terrae Brunnae, qui inscribitur: „Historica relatio de conditoribus ... monasterii Gradicensis ... conscripta a P. Michaele Siebenaicher... anno 1676-, fol. 36v—37 (B). 35 Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 341, num. 364. = Erben, Reg. I. pag. 191, num. 426. Litterae in monasterio ipso ab eodem auctore atque litterae Břetislavi ducis a. 1196 ian. 13 datae verbis contextae esse videntur. — Temporis nota in epactarum numero mendum continet, cum epactae nullae a mense septembre anni 1196 demum ponendae sint ; of. Dudik, 352. 1) Louka, germ. Klosterbruck, prope Znojmo (Znaim).
Strana 318
318 NUM. 353, 354. 1195 DECB. 26. — 1196 IAN. 13. Mähr. allg. Gesch. IV, pag. 133, not. 2, qui etiam indictionem falsam esse perperam suspicatur. — Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kláštera Hradištského (in: Věstník kr. České společnosti nauk 1893, XII) pag. 34. In nomine sanctae et individuae trinitatis. Anno dominicae incarnationis millesimo centesimo nonagesimo sexto, epacta nulla, concurrente a indic- tione XIV. Notum sit cunctis christianam veritatem colentibus, tam praesentis quam futuri temporis hominibus, quod ego Wladimir, princeps Olomucensis, paternae pietatis sequens vestigia, pro aeternae retributionis mercede et remedio ac redemptione tam animae meae, quam patris ac matris fratrisque mei mona- sterio meo,1 quod in honore sancti Stephani protomartyris situm est ad aquilo- nalem plagam urbis Olomucensis, villam, quae cognominatur Boyanovicz,? in libro vitae coelestis adscribi desiderans, contuli iure haereditario perpetuo possi- dendam, in id ipsum consentiente ac favente mihi charissimo fratre meo principe Bratislao. Ad recordationem ergo et confirmationem huius facti, ne hoc posteros latere queat, testimonio huius scripturae, meo sigillo munitae, quam diu mundus iste volverit, ratum esse commendo et harum personarum nominibus subscriptis attestatione confirmo: Bratislaus princeps Moravorum, domina Evfemia soror prin- cipum, Engelbertus episcopus Olomucensis, Balduinus decanus Olomucensis, Rochce, Odolen, Radoslaus, Pomnen,b Hren, Ioannes, Kochan, Zemislaus. Datum in Oppavia VII kalendas ianuarii. 5 10 15 20 354. Břetislav, princeps Moravorum, monasterio Gradicensi prope Olomouc villam Žirakovice donat, consentiente fratre suo Vladimiro. In Kunovice 1196 ian. 13. Apographum saec. XVII praebet cod. ms. tabularii terrae Brunnae, qui inscribitur: Histo- 25 rica relatio de conditoribus ...mon. Gradicensis ... conscripta a P. Michaele Siebenaicher anno 1676“ fol. 36 (B); aliud exemplar eiusdem temporis ex vetusto libro privilegiorum descriptum exstat in eodem codice ms. fol. 276v (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 342, num. 365. = Erben, Reg. I. pag. 192, num. 427. Litteras ab eodem auctore atque proxime praecedentes, quarum verba repetunt, compositas 30 esse verisimile est. — De temporis nota vide ea, quae in prooemio litterarum proxime praecedentium commemoravimus. — Cf. etiam Teige l. l. pag. 35. In nomine sanctae et individuae trinitatis. Anno dominicae incarnationis millesimo centesimo nonagesimo sexto, epacta nulla, concurrente,a indictione XIV. Notum sit cunctis b christianam veritateme colentibus, tam praesentis, quam futuri temporis hominibus, quod ego Bratislaus, 35 353. a) spatium vacuum relictum B. — b) ,Povinen' B. 1) Hradiště, alias Hradisko, germ. Hradisch, distr. pol. Olomouc (Olmütz). 1) Bojanovice, distr. pol. Kroměříž (Kremsier). 354. a) spatium vacuum relictum B, C. — b) ,omnibus' B. — c) ,vitam' B. —
318 NUM. 353, 354. 1195 DECB. 26. — 1196 IAN. 13. Mähr. allg. Gesch. IV, pag. 133, not. 2, qui etiam indictionem falsam esse perperam suspicatur. — Vide etiam Teige, Zpráva o pramenech dějin kláštera Hradištského (in: Věstník kr. České společnosti nauk 1893, XII) pag. 34. In nomine sanctae et individuae trinitatis. Anno dominicae incarnationis millesimo centesimo nonagesimo sexto, epacta nulla, concurrente a indic- tione XIV. Notum sit cunctis christianam veritatem colentibus, tam praesentis quam futuri temporis hominibus, quod ego Wladimir, princeps Olomucensis, paternae pietatis sequens vestigia, pro aeternae retributionis mercede et remedio ac redemptione tam animae meae, quam patris ac matris fratrisque mei mona- sterio meo,1 quod in honore sancti Stephani protomartyris situm est ad aquilo- nalem plagam urbis Olomucensis, villam, quae cognominatur Boyanovicz,? in libro vitae coelestis adscribi desiderans, contuli iure haereditario perpetuo possi- dendam, in id ipsum consentiente ac favente mihi charissimo fratre meo principe Bratislao. Ad recordationem ergo et confirmationem huius facti, ne hoc posteros latere queat, testimonio huius scripturae, meo sigillo munitae, quam diu mundus iste volverit, ratum esse commendo et harum personarum nominibus subscriptis attestatione confirmo: Bratislaus princeps Moravorum, domina Evfemia soror prin- cipum, Engelbertus episcopus Olomucensis, Balduinus decanus Olomucensis, Rochce, Odolen, Radoslaus, Pomnen,b Hren, Ioannes, Kochan, Zemislaus. Datum in Oppavia VII kalendas ianuarii. 5 10 15 20 354. Břetislav, princeps Moravorum, monasterio Gradicensi prope Olomouc villam Žirakovice donat, consentiente fratre suo Vladimiro. In Kunovice 1196 ian. 13. Apographum saec. XVII praebet cod. ms. tabularii terrae Brunnae, qui inscribitur: Histo- 25 rica relatio de conditoribus ...mon. Gradicensis ... conscripta a P. Michaele Siebenaicher anno 1676“ fol. 36 (B); aliud exemplar eiusdem temporis ex vetusto libro privilegiorum descriptum exstat in eodem codice ms. fol. 276v (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 342, num. 365. = Erben, Reg. I. pag. 192, num. 427. Litteras ab eodem auctore atque proxime praecedentes, quarum verba repetunt, compositas 30 esse verisimile est. — De temporis nota vide ea, quae in prooemio litterarum proxime praecedentium commemoravimus. — Cf. etiam Teige l. l. pag. 35. In nomine sanctae et individuae trinitatis. Anno dominicae incarnationis millesimo centesimo nonagesimo sexto, epacta nulla, concurrente,a indictione XIV. Notum sit cunctis b christianam veritateme colentibus, tam praesentis, quam futuri temporis hominibus, quod ego Bratislaus, 35 353. a) spatium vacuum relictum B. — b) ,Povinen' B. 1) Hradiště, alias Hradisko, germ. Hradisch, distr. pol. Olomouc (Olmütz). 1) Bojanovice, distr. pol. Kroměříž (Kremsier). 354. a) spatium vacuum relictum B, C. — b) ,omnibus' B. — c) ,vitam' B. —
Strana 319
1196 IAN. 13. — 1196 IUN. 20. NUM. 354, 355. 319 princeps Moravorum, paternae pietatis per omnia sequens vestigia, pro aeternae retributionis mercede et pro remedio ac redemptione tam animae meae, quam patris ac matris fratrisque mei, monasterio meo,! quod in honore sancti Stephani protomartyris situm est ad aquilonalem plagam urbis Olomucensis, villam, quae cognominatur Zirakovici,d2 in libro vitae coelestis adscribi desiderans, contuli iure hereditario perpetuo possidendam, in id ipsum consentiente mihi et favente charissimo meo fratre, principe Wladimiro.e Ad recordationem ergo et confirmationem huius facti, ne hoc posteros latere queat, testimonio huius scripturae, meo sigillo munitae, quam diu mundus iste volverit, ratum esse commendo et harum personarum nominibus subscriptis attestatione confirmo. Wladimirf princeps Olomucensis, Evphemias soror principum, Engelbertus Olo- 10 mucensis episcopus, Balduinus decanus Olomucensis,h Bosko archidiaconus, Mrakota, Przibislaus, Iscislaus, Zudiwoy,* Petrus, Walech; Nedamir, Lutek" m Werzovicenses. Datum Cunovicz" idus ianuarii. 5 355. Henricus, episcopus et dux Bohemiae, comitem Milhostum monachorum con- 15 ventum e monasterio Waldsassensi in Bohemiam adduxisse eique ad coenobium construendum praedium Maštov et villas, quarum nomina adferuntur, donavisse attestatur. Pragae 1196 iun. 20. 20 25 30 Apographum exstat in Libro privilegiorum monasterii Ossecensis saec. XIV med. ,Codex Damascus' inscripto, fol. I, qui in tabulario eiusdem monasterii asservatur (B). Erben, Reg. I. pag. 192, num. 429 (frgm.). — Scheinpflug, Die Urkunden im Kloster-Ardhive zu Ossegg in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. VIII (1870), pag. 35 (reg.). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 38, num. 110 (reg.). — Cf. etiam Scheinpflug, Gründung d. Cisterzienserstiftes Ossek (in: Drittes Programm d. k. k. deutsch. Ober-Realschule in Prag. 1859); Janauschek, Orig. Cisterc. I, pag. 197. Diploma ab eodem auctore atque litterae eiusdem ducis et episcopi monasterio Teplensi a. 1197 datae (num. 358), Hroznatae comitis testamentum (num. 357) et Přemyslai OtacariI regis diploma a. 1207 monasterio Plassensi datum (Erben, Reg. I, num. 505) compositum esse mira quaedam stili similitudo indicat. Quem quidem auctorem clericum quendam ecclesiae Pragensis fuisse, verisimilis est coniectura (vid. prooemium diplomati num. 326 additum). In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Heinricus, dei gratia dux et episcopus Boemorum, universis Christi fidelibus tam futuri quam moderni tem- Equitatis exigit ratio, ut nos, qui dei favente clementia principatum poris. 35 inter homines adepti sumus, que iusta sunt et honesta, eius familie provideamus. 355. d) ,Zierakowicz' B. — e) ,Wladislao‘ C. — f) ,Wladimirus‘ C. — &) ,Euphemia‘ C. — h) ,Olomucensis om. B. — 1) ,Przybislaus' C. — k) ,Zudywoy‘ C. — 1) ,Lucek' B. — m) „Wersbicenzez' C. — n) ,Cunowicz‘ C. 1) Hradiště, alias Hradisko, germ. Hradisch. — 1) Iam non exstat.
1196 IAN. 13. — 1196 IUN. 20. NUM. 354, 355. 319 princeps Moravorum, paternae pietatis per omnia sequens vestigia, pro aeternae retributionis mercede et pro remedio ac redemptione tam animae meae, quam patris ac matris fratrisque mei, monasterio meo,! quod in honore sancti Stephani protomartyris situm est ad aquilonalem plagam urbis Olomucensis, villam, quae cognominatur Zirakovici,d2 in libro vitae coelestis adscribi desiderans, contuli iure hereditario perpetuo possidendam, in id ipsum consentiente mihi et favente charissimo meo fratre, principe Wladimiro.e Ad recordationem ergo et confirmationem huius facti, ne hoc posteros latere queat, testimonio huius scripturae, meo sigillo munitae, quam diu mundus iste volverit, ratum esse commendo et harum personarum nominibus subscriptis attestatione confirmo. Wladimirf princeps Olomucensis, Evphemias soror principum, Engelbertus Olo- 10 mucensis episcopus, Balduinus decanus Olomucensis,h Bosko archidiaconus, Mrakota, Przibislaus, Iscislaus, Zudiwoy,* Petrus, Walech; Nedamir, Lutek" m Werzovicenses. Datum Cunovicz" idus ianuarii. 5 355. Henricus, episcopus et dux Bohemiae, comitem Milhostum monachorum con- 15 ventum e monasterio Waldsassensi in Bohemiam adduxisse eique ad coenobium construendum praedium Maštov et villas, quarum nomina adferuntur, donavisse attestatur. Pragae 1196 iun. 20. 20 25 30 Apographum exstat in Libro privilegiorum monasterii Ossecensis saec. XIV med. ,Codex Damascus' inscripto, fol. I, qui in tabulario eiusdem monasterii asservatur (B). Erben, Reg. I. pag. 192, num. 429 (frgm.). — Scheinpflug, Die Urkunden im Kloster-Ardhive zu Ossegg in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. VIII (1870), pag. 35 (reg.). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 38, num. 110 (reg.). — Cf. etiam Scheinpflug, Gründung d. Cisterzienserstiftes Ossek (in: Drittes Programm d. k. k. deutsch. Ober-Realschule in Prag. 1859); Janauschek, Orig. Cisterc. I, pag. 197. Diploma ab eodem auctore atque litterae eiusdem ducis et episcopi monasterio Teplensi a. 1197 datae (num. 358), Hroznatae comitis testamentum (num. 357) et Přemyslai OtacariI regis diploma a. 1207 monasterio Plassensi datum (Erben, Reg. I, num. 505) compositum esse mira quaedam stili similitudo indicat. Quem quidem auctorem clericum quendam ecclesiae Pragensis fuisse, verisimilis est coniectura (vid. prooemium diplomati num. 326 additum). In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Heinricus, dei gratia dux et episcopus Boemorum, universis Christi fidelibus tam futuri quam moderni tem- Equitatis exigit ratio, ut nos, qui dei favente clementia principatum poris. 35 inter homines adepti sumus, que iusta sunt et honesta, eius familie provideamus. 355. d) ,Zierakowicz' B. — e) ,Wladislao‘ C. — f) ,Wladimirus‘ C. — &) ,Euphemia‘ C. — h) ,Olomucensis om. B. — 1) ,Przybislaus' C. — k) ,Zudywoy‘ C. — 1) ,Lucek' B. — m) „Wersbicenzez' C. — n) ,Cunowicz‘ C. 1) Hradiště, alias Hradisko, germ. Hradisch. — 1) Iam non exstat.
Strana 320
320 NUM. 355. 1196 IUN. 20. Sic enim principatus habenas recte potentes moderantur, dum subditorum causis et utilitatibus alacriter subvenire non pigritantur. Quapropter notum esse volumus tam posteris quam presentibus, quod illustris comes Milgost, zelo dei ductus, conventum monachorum in ecclesia Waltsassensil magnis precibus obtinuit et in Boemiam adduxit, his fratribus ad construendum cenobium quoddam predium Mastowa2 nomine, quod ad eum hereditario iure devenerat, et pater eius a duce Bohemie promeruerat, cum sylvis, pratis et omnibus appendiciis pro remedio anime sue et uxoris, parentum ac liberorum suorum, ipsis quoque assentientibus, contulit et in manu nostra coram multis Boemis ad usus fratrum predictorum delegavit. Forum etiam, quod Patchas dicitur, eisdem fratribus, nullo contra- dicente vel reclamante, cum his villis assignavit: Mastowa, Mladiu,“ Gotibodic,5 Hunschan,6 Coniz," Elscowe,8 Turscha," Minowe, 10, Tyrremowe,11 Visthene,12 Tulchowe,13 Bluwaschowe,14 Hluboki,15 Szmilowa,16 Schebletici,17 curtile unum in Tripschiz1s et aliud in Grazt.19 Ut autem hec in posterum firma radice per- severent, placuit hoc ipsum scripto commendari et impressione sigilli nostri 15 roborari, eorum etiam, qui affuerunt, seriatim nomina subnotari. Nomina testium: Heinricus dux et episcopus Boemie, Florianus cancellarius, Syfridus prepositus Wissegradensis, Grabissa camerarius, Zlawk frater eius, Bohuzlaw prefectus Sat- censis, Beneda Stiboric et Stibor filius fratris eius, Hoier de Radoniz et frater eius, Hugo, Wlazt, Conradus, Lutherus de Buitic, Licholut consobrinus Milgosti, 20 Lutolphus et Heinricus filii Wintheri, Martin Oztretic, Hageno et Petrus filii Milgozti, Conradus et Sifridus milites eius. Si qua vero ecclesiastica secularisve persona hec bona, vel quecunque postmodum collata fuerint, a prefato loco alienare presumpserit, anathema sit usque ad satisfactionem. Acta sunt hec anno verbi incarnati MCXCVI, epacta XVIII, indictione XIIII, concurrente II. Data 25 Prage per manum Floriani cancellarii XII kalendas iulii. 5 10 355. 1) Waldsassen ab Eger (boh. Cheb) versus meridiem et occidentem. — 1) Maštov, germ. Maschau, distr. pol. Podbořany (Podersam). — 3) Pátek, distr. pol. Louny (Laun). — 4) Mladějov vicus quondam ab Chotěbudice versus occidentem situs, ubi nunc ecclesia s. Stephani est. — 3) Chotěbudice, germ. Kettowitz, distr. pol. Pod- bořany. — 3) Němčany, germ. Niemtschau, distr. pol. Podbořany. — 1 Konice, germ. Kunitz, prope Doupov (Duppau), distr. pol. Kadaň (Kaaden). — 3 Oleška, germ. Olleschau, distr. pol. Kadaň. — 3) Tureč, germ. Turtsch, distr. pol. Kadaň. — 10) 2 Mimov, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 11) Trmov, fortasse Durrmaul distr. pol. Kadaň. — 13) ? Lštění, germ. Elschtin, distr. pol. Horšův Týn; Litoltov germ. Liesen, minus recte interpretatur Gradl. — 11) Fortasse non exstat; Telcov germ. Töltsch, distr. pol. Kadaň, interpretatur Gradl. — 14) Bluvačov? Iam non exstat; Maleš, germ. Mohlischen, distr. pol. Kadaň, interpretatur Gradl. — 15) Hlu- boká, germ. Tiefenbach, distr. pol. Kadaň. — 16) Smilov, germ. Schmidles, distr. pol. Žlutice (Luditz). — 17) Žebletin, germ. Sebeltitz, distr. pol. Kadaň. — 16) Fortasse Třebčice Německé, germ. Deutsch-Třebetitsch, distr. pol. Podbořany. — 1) Chrast; ubi vicus hic quaerendus sit, incertum est; Rohozec, germ. Böhmisch-Rust, distr. pol Kadaň, vel Teutschen-Rust, distr. pol. Podbořany, interpretatur Gradl. 30 35 40
320 NUM. 355. 1196 IUN. 20. Sic enim principatus habenas recte potentes moderantur, dum subditorum causis et utilitatibus alacriter subvenire non pigritantur. Quapropter notum esse volumus tam posteris quam presentibus, quod illustris comes Milgost, zelo dei ductus, conventum monachorum in ecclesia Waltsassensil magnis precibus obtinuit et in Boemiam adduxit, his fratribus ad construendum cenobium quoddam predium Mastowa2 nomine, quod ad eum hereditario iure devenerat, et pater eius a duce Bohemie promeruerat, cum sylvis, pratis et omnibus appendiciis pro remedio anime sue et uxoris, parentum ac liberorum suorum, ipsis quoque assentientibus, contulit et in manu nostra coram multis Boemis ad usus fratrum predictorum delegavit. Forum etiam, quod Patchas dicitur, eisdem fratribus, nullo contra- dicente vel reclamante, cum his villis assignavit: Mastowa, Mladiu,“ Gotibodic,5 Hunschan,6 Coniz," Elscowe,8 Turscha," Minowe, 10, Tyrremowe,11 Visthene,12 Tulchowe,13 Bluwaschowe,14 Hluboki,15 Szmilowa,16 Schebletici,17 curtile unum in Tripschiz1s et aliud in Grazt.19 Ut autem hec in posterum firma radice per- severent, placuit hoc ipsum scripto commendari et impressione sigilli nostri 15 roborari, eorum etiam, qui affuerunt, seriatim nomina subnotari. Nomina testium: Heinricus dux et episcopus Boemie, Florianus cancellarius, Syfridus prepositus Wissegradensis, Grabissa camerarius, Zlawk frater eius, Bohuzlaw prefectus Sat- censis, Beneda Stiboric et Stibor filius fratris eius, Hoier de Radoniz et frater eius, Hugo, Wlazt, Conradus, Lutherus de Buitic, Licholut consobrinus Milgosti, 20 Lutolphus et Heinricus filii Wintheri, Martin Oztretic, Hageno et Petrus filii Milgozti, Conradus et Sifridus milites eius. Si qua vero ecclesiastica secularisve persona hec bona, vel quecunque postmodum collata fuerint, a prefato loco alienare presumpserit, anathema sit usque ad satisfactionem. Acta sunt hec anno verbi incarnati MCXCVI, epacta XVIII, indictione XIIII, concurrente II. Data 25 Prage per manum Floriani cancellarii XII kalendas iulii. 5 10 355. 1) Waldsassen ab Eger (boh. Cheb) versus meridiem et occidentem. — 1) Maštov, germ. Maschau, distr. pol. Podbořany (Podersam). — 3) Pátek, distr. pol. Louny (Laun). — 4) Mladějov vicus quondam ab Chotěbudice versus occidentem situs, ubi nunc ecclesia s. Stephani est. — 3) Chotěbudice, germ. Kettowitz, distr. pol. Pod- bořany. — 3) Němčany, germ. Niemtschau, distr. pol. Podbořany. — 1 Konice, germ. Kunitz, prope Doupov (Duppau), distr. pol. Kadaň (Kaaden). — 3 Oleška, germ. Olleschau, distr. pol. Kadaň. — 3) Tureč, germ. Turtsch, distr. pol. Kadaň. — 10) 2 Mimov, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 11) Trmov, fortasse Durrmaul distr. pol. Kadaň. — 13) ? Lštění, germ. Elschtin, distr. pol. Horšův Týn; Litoltov germ. Liesen, minus recte interpretatur Gradl. — 11) Fortasse non exstat; Telcov germ. Töltsch, distr. pol. Kadaň, interpretatur Gradl. — 14) Bluvačov? Iam non exstat; Maleš, germ. Mohlischen, distr. pol. Kadaň, interpretatur Gradl. — 15) Hlu- boká, germ. Tiefenbach, distr. pol. Kadaň. — 16) Smilov, germ. Schmidles, distr. pol. Žlutice (Luditz). — 17) Žebletin, germ. Sebeltitz, distr. pol. Kadaň. — 16) Fortasse Třebčice Německé, germ. Deutsch-Třebetitsch, distr. pol. Podbořany. — 1) Chrast; ubi vicus hic quaerendus sit, incertum est; Rohozec, germ. Böhmisch-Rust, distr. pol Kadaň, vel Teutschen-Rust, distr. pol. Podbořany, interpretatur Gradl. 30 35 40
Strana 321
1195 EX.— 1197. NUM. 356. 321 356. Henricus, episcopus et dux Bohemiae, monasterii Waldsassensis fratribus liberum a praediis, quae in Bohemia habent, egressum et introitum concedit, homines eorum a vectigalibus solvendis liberat eorumque possessiones in Bohemia 5 tuendas suscipit. 1195 ex. — 1197.] Autographum in membrana scriptum in tabulario generali regni Bavariae Monachii asser- vatur (A). 10 Lunig, Teutsches Reichsarchiv XVIII (Spicilegium ecclesiasticum pars III) pag. 259. = Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 625 (frgm.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 343, num. 367 (frgm.). — Lang, Reg. Boica, pag. 352. — Erben, Reg. I, pag. 193, num. 430. — Gradl in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XX (1882), pag. 262 (reg.). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 37, num. 109 (reg.). — Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I. pag. II (reg.). 15 20 Diploma notis chronologicis omnino caret; non ante ann. 1195 datum esse testes adducti indicant. Mense martio anni 1197 non esse posterius verisimile est, quod Henricus dux tunc iam mortifero morbo affectus erat. — Autographum manu ignota exaratum mona- sterii ipsius scribam quendam scripsisse verisimile est. Diploma in monasterio etiam verbis contextum esse videtur. In quo conficiendo auctor Friderici ducis diploma anno 1184 exeunte vel 1185 ineunte (I) et Lucii III papae privilegium anno 1185 mart. 9 (II) datum (num. 305 et 306) adhibuit. 25 30 35 i In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Henricus, dei gratia sancte Pragensis ecclesie“ episcopus et dux totius Boemie. Quoniam gratia vocante divina ad pontificalis] et principalis apicem dignitatis ascendimus, omnium largi- tori bonorum deo beneficientia et bonis actionibus respondere debemus. Si enim congrua et laudabili vita beneficiis celestibus vicem] rependimus, coronam iusticie a deo nos procul dubio in seculis superventuris consequi speramus. Inde est, quod religiosis et paupertatem Christi sectantibus gratie nostre largitate sic cupimus adesse, ut et sibi] et aliis pauperibus largiente possint domino necessaria providere. Eapropter ob salutem anime nostre et omnium parentum nostrorumc ad susten- tacionem * fratrum presentium ac futurorum in Waltsassen* libera, sollempni atque legitima donatione contulimus deo et sancte Marie in prenotata ecclesia eam perpetuam absolu- tamque facultatem, ut via publica et privata, curru somarioque a prediis suisd in Boemia, largitione parentum nostrorum aliisque iusto titulo bona fide quesitis, genita sive nascentia pro voluntate atque indigentia sua transportent, utque familia eorum pro quovis responso hinc inde proficiscens liberum sine ullae reclamatione egressum atque introitum habeat et pro hiis omnibus ab eis exigi signum vel precium quodcunque prohibemus. Preterea quoque in ipsa rerum suarum trans- (1) 40 356. a) prima,c' in loco raso ex,1' corr. A. — b) praecedit ,e' erasa A. — c) ,nr‘ in loco raso fortasse ex ,me‘ corr. A. — d) post hanc vocem genuine ,que' positum erat, quod postea erasum est A. — e) in loco raso alio atramento ex ,om(n)i' corr. A. —
1195 EX.— 1197. NUM. 356. 321 356. Henricus, episcopus et dux Bohemiae, monasterii Waldsassensis fratribus liberum a praediis, quae in Bohemia habent, egressum et introitum concedit, homines eorum a vectigalibus solvendis liberat eorumque possessiones in Bohemia 5 tuendas suscipit. 1195 ex. — 1197.] Autographum in membrana scriptum in tabulario generali regni Bavariae Monachii asser- vatur (A). 10 Lunig, Teutsches Reichsarchiv XVIII (Spicilegium ecclesiasticum pars III) pag. 259. = Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 625 (frgm.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 343, num. 367 (frgm.). — Lang, Reg. Boica, pag. 352. — Erben, Reg. I, pag. 193, num. 430. — Gradl in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XX (1882), pag. 262 (reg.). — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 37, num. 109 (reg.). — Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I. pag. II (reg.). 15 20 Diploma notis chronologicis omnino caret; non ante ann. 1195 datum esse testes adducti indicant. Mense martio anni 1197 non esse posterius verisimile est, quod Henricus dux tunc iam mortifero morbo affectus erat. — Autographum manu ignota exaratum mona- sterii ipsius scribam quendam scripsisse verisimile est. Diploma in monasterio etiam verbis contextum esse videtur. In quo conficiendo auctor Friderici ducis diploma anno 1184 exeunte vel 1185 ineunte (I) et Lucii III papae privilegium anno 1185 mart. 9 (II) datum (num. 305 et 306) adhibuit. 25 30 35 i In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Henricus, dei gratia sancte Pragensis ecclesie“ episcopus et dux totius Boemie. Quoniam gratia vocante divina ad pontificalis] et principalis apicem dignitatis ascendimus, omnium largi- tori bonorum deo beneficientia et bonis actionibus respondere debemus. Si enim congrua et laudabili vita beneficiis celestibus vicem] rependimus, coronam iusticie a deo nos procul dubio in seculis superventuris consequi speramus. Inde est, quod religiosis et paupertatem Christi sectantibus gratie nostre largitate sic cupimus adesse, ut et sibi] et aliis pauperibus largiente possint domino necessaria providere. Eapropter ob salutem anime nostre et omnium parentum nostrorumc ad susten- tacionem * fratrum presentium ac futurorum in Waltsassen* libera, sollempni atque legitima donatione contulimus deo et sancte Marie in prenotata ecclesia eam perpetuam absolu- tamque facultatem, ut via publica et privata, curru somarioque a prediis suisd in Boemia, largitione parentum nostrorum aliisque iusto titulo bona fide quesitis, genita sive nascentia pro voluntate atque indigentia sua transportent, utque familia eorum pro quovis responso hinc inde proficiscens liberum sine ullae reclamatione egressum atque introitum habeat et pro hiis omnibus ab eis exigi signum vel precium quodcunque prohibemus. Preterea quoque in ipsa rerum suarum trans- (1) 40 356. a) prima,c' in loco raso ex,1' corr. A. — b) praecedit ,e' erasa A. — c) ,nr‘ in loco raso fortasse ex ,me‘ corr. A. — d) post hanc vocem genuine ,que' positum erat, quod postea erasum est A. — e) in loco raso alio atramento ex ,om(n)i' corr. A. —
Strana 322
322 NUM. 356. 1195 EX.— 1197. vectione ab universo thelonei totiusquef forensis iuris exactione perpetuo abso- lutos eos s esse decrevimus, secundum datam nobis divinitus discretionis ungulam dignum iudicantes nichil eorum, que salutis nostre ac parentum nostrorum sunt sanctificata iuvamini, subiectorum nostrorum officialium aut quarumlibet secularium personarum optemperare debere luxui. Ceterum quia,qui parce seminat, parce et metet,1 idcircon consilium fuit hiis beneficiis ampliorem sementem addere, quo in eterna patria de maiori mereamur fructuum messe gaudere. Hac igitur spe ducente, cum premissis quoque eidem' ecclesie communia terre fiscalia per omnia predia sue ditionis remittimus, statuentes atque precipientes, ut omnis iusta sive exactoria collecta sit in perpetuum ab universis prediis suis aliena. Placuit autem et salubre essek censuimus, cum etiam sic iusticia dictare videretur, ut prefata Waltsassensis ecclesia, sicut parentum nostrorum letatur ditatam se prediis, ita quoque' ob recordationem anime nostre presenti pagina comprehensis et in sempiterna incorruptione a successoribus nostris habendis eamm faceremus (II) gaudere beneficiis. Sane quascunque possessiones, quecunque bona idem monasterium in pre- 15 sentiarum iuste et canonice possidet in Boemia, scilicet Prevlac2 cum villis, agris, pratis, pascuis, aquis, molendinis, Penerith' cum terminis suis, Bruwich“ cum attinentiis suis, in provintia Zedliz5 Codou“ cum finibus suis et ultra eam provinciam Meringin" cum villis, silvis et omnibus terminis suis, Neudorfs quoque et Rozstil? atque Olgoztiz1° cum omnibus in eo giro precio conparatis, cultis et incultis, habitis et habendis nunc vel in futurum, quesitis et inquirendis, concessione pontificum, argitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis prestante domino poterit adipisci, universa ea in tuitionem nostram auctoritate utriusque principatus nostri pie suscipimus. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hoc anime nostre parentumque nostrorum remedium cum" universis per nos in presenti pagina 25 superinpensis sepe dicte ecclesie disturbare temptaverit, pro sanguine animarum nostrarum pauperumque Christi spoliatione" summo iudici deo respondere debebit. 5 10 20 356. f) prior ,t' in loco raso, ubi antea ,ex' positum erat, A. — g) ,eos eadem manu supra lineam scriptum, A. — h) prima,i' in loco raso scripta est, ubi genuine errore scriptoris ,co‘ positum erat, A. — i) ,eide‘ in loco raso scriptum A. — k) ,es in loco raso scriptum, ubi genuine errore scribae ,cen' positum erat, A. — 1) ,quoque' ead. manu supra lineam scriptum, A. — m) ex ,iam‘ corr. A. — n) ,cum' in loco raso ead. manu scriptum A. — o) ,tion' ex,tiati eod. atramento statim inter scribendum corr. A. 30 1) Cor. II, c. IX, 6. — 1) Fortasse Přívlaky, germ. Pröhlig, distr. pol. Žatec (Saaz). — 3) Fortasse Vinaře, germ. Weinern, distr. pol. Kadaň (Kaaden). — 4) Nomen hoc 35 alibi (num. 305) Prowecht scriptum Erben in Regestorum indice Branik inter- pretatur. — 3) Provincia denominata a loco Sedlec, germ. Zettlitz, distr. pol. Karlovy Vary (Karlsbad). — *) Chodov, germ. Chodau, prope Loket (Elbogen), distr. pol. Falknov (Falkenau). — 7 Mähring, oppidulum Bavariae a Waldsassen versus meridiem et orientem. — 5) Neudörfl, boh. Nová Ves, prope Kadaň (Kaaden). — *) Roztyly, germ. Rostial, prope Žatec. — 10) Vlhostice, alias Uhostice, vicus quondam prope Žatec. 40
322 NUM. 356. 1195 EX.— 1197. vectione ab universo thelonei totiusquef forensis iuris exactione perpetuo abso- lutos eos s esse decrevimus, secundum datam nobis divinitus discretionis ungulam dignum iudicantes nichil eorum, que salutis nostre ac parentum nostrorum sunt sanctificata iuvamini, subiectorum nostrorum officialium aut quarumlibet secularium personarum optemperare debere luxui. Ceterum quia,qui parce seminat, parce et metet,1 idcircon consilium fuit hiis beneficiis ampliorem sementem addere, quo in eterna patria de maiori mereamur fructuum messe gaudere. Hac igitur spe ducente, cum premissis quoque eidem' ecclesie communia terre fiscalia per omnia predia sue ditionis remittimus, statuentes atque precipientes, ut omnis iusta sive exactoria collecta sit in perpetuum ab universis prediis suis aliena. Placuit autem et salubre essek censuimus, cum etiam sic iusticia dictare videretur, ut prefata Waltsassensis ecclesia, sicut parentum nostrorum letatur ditatam se prediis, ita quoque' ob recordationem anime nostre presenti pagina comprehensis et in sempiterna incorruptione a successoribus nostris habendis eamm faceremus (II) gaudere beneficiis. Sane quascunque possessiones, quecunque bona idem monasterium in pre- 15 sentiarum iuste et canonice possidet in Boemia, scilicet Prevlac2 cum villis, agris, pratis, pascuis, aquis, molendinis, Penerith' cum terminis suis, Bruwich“ cum attinentiis suis, in provintia Zedliz5 Codou“ cum finibus suis et ultra eam provinciam Meringin" cum villis, silvis et omnibus terminis suis, Neudorfs quoque et Rozstil? atque Olgoztiz1° cum omnibus in eo giro precio conparatis, cultis et incultis, habitis et habendis nunc vel in futurum, quesitis et inquirendis, concessione pontificum, argitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis prestante domino poterit adipisci, universa ea in tuitionem nostram auctoritate utriusque principatus nostri pie suscipimus. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hoc anime nostre parentumque nostrorum remedium cum" universis per nos in presenti pagina 25 superinpensis sepe dicte ecclesie disturbare temptaverit, pro sanguine animarum nostrarum pauperumque Christi spoliatione" summo iudici deo respondere debebit. 5 10 20 356. f) prior ,t' in loco raso, ubi antea ,ex' positum erat, A. — g) ,eos eadem manu supra lineam scriptum, A. — h) prima,i' in loco raso scripta est, ubi genuine errore scriptoris ,co‘ positum erat, A. — i) ,eide‘ in loco raso scriptum A. — k) ,es in loco raso scriptum, ubi genuine errore scribae ,cen' positum erat, A. — 1) ,quoque' ead. manu supra lineam scriptum, A. — m) ex ,iam‘ corr. A. — n) ,cum' in loco raso ead. manu scriptum A. — o) ,tion' ex,tiati eod. atramento statim inter scribendum corr. A. 30 1) Cor. II, c. IX, 6. — 1) Fortasse Přívlaky, germ. Pröhlig, distr. pol. Žatec (Saaz). — 3) Fortasse Vinaře, germ. Weinern, distr. pol. Kadaň (Kaaden). — 4) Nomen hoc 35 alibi (num. 305) Prowecht scriptum Erben in Regestorum indice Branik inter- pretatur. — 3) Provincia denominata a loco Sedlec, germ. Zettlitz, distr. pol. Karlovy Vary (Karlsbad). — *) Chodov, germ. Chodau, prope Loket (Elbogen), distr. pol. Falknov (Falkenau). — 7 Mähring, oppidulum Bavariae a Waldsassen versus meridiem et orientem. — 5) Neudörfl, boh. Nová Ves, prope Kadaň (Kaaden). — *) Roztyly, germ. Rostial, prope Žatec. — 10) Vlhostice, alias Uhostice, vicus quondam prope Žatec. 40
Strana 323
1195 EX.—1197. — 1197 MART. EX. NUM. 356, 357. 323 5 10 Et quidem sigilli nostri subiecta inpressio et nominandorump virorum, qui inter- fuerunt, numerosa testatur subscriptio non ea fore ficta, sed facta; quibus qui obviare presumpserit, anathemar sit. Huius rei testes sunt: dominus Engil- bertus episcopus Moraviensis, Florianus cancellarius, Sdezlau decanus Pragensis, Gwalech archidianuss Pragensis, Alexander magister, Grabis camerarius summus, Zlawec frater eius, Boguzlauus' comes Sacensis, Ratibor comes Cladzc, Ierozlavs, Wilhelmus Usiz, Ernust Zezeniz, Budwoi et frater eius Ben, Bohuta, Milhozt Milhoztiz, Zbramir, Martinus Oztretiz, Zmil, Dirsata, Oraz, Witigo subcamerarius, Henricus Nescherath, Marquardus Zobzlacowiz, Derrich Nedameriz et frater eius Gothebor, Wezmil filius sororis Martini et frater eius Lûtholig, Hogir de Radoniz, Hermannus Willamowiz.“ (S. P. D.) Sigillum de cera alba confectum, quod appendebat e filis sericis viridi et violacei coloris, avulsum et deperditum est. 15 357. Hroznata comes monasterium Teplense testamento fundat et dotat. 1197 — 20 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). (Hugo) Sacri et canon. ord. Praemonstratensis annales II, Probat. col. 570. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 633. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 345, num. 370. — Erben, Reg. I, pag. 194, num. 431. Autographum ab eodem scriba atque aliorum diplomatum, quae a variis personis variis monasteriis data sunt, autographa exaratum verbisque contextum est. Quem quidem scriptorem clericum ecclesiae Pragensis fuisse, verisimilis est coniectura; vid. prooemium diplomatis num. 326. — Vide etiam Karlik, Gründung der Praemonstratenser-Abtei Tepl (Leipz. u. Wien 1856); idem: Hroznata und die Pramonstratenser-Abtei Tepl, ubi pag. 5 nomina locorum explicantur. — Diploma mense martio exeunte confectum est; cf. quae ad num. 358 adnotavimus. † In nomine sanctę et individuę trinitatis. Ego Groznata, dei gratia de 30 primatum Boemię clariori stemate descendens, universis Christi fidelibus tam futuri quam moderni temporis. ] Quoniam ea, quę a prudentibus deo in- spirante statuuntur, si scripto commissa fuerint, tenacius memorię commendantur et gestorum seriem exclusa falsitate protestantur, ideo ego dei nutu signatorum 35 356. P) ante hanc vocem litera ,a' posita erat, sed postea erasa, A. — q) ex ,obviaret" radendo corr. A. — 1) ,h' superscripta A. — s) ita A. — t) genuine ,Doguzlau", sed corr. A. — u) ,willamo viz' A.
1195 EX.—1197. — 1197 MART. EX. NUM. 356, 357. 323 5 10 Et quidem sigilli nostri subiecta inpressio et nominandorump virorum, qui inter- fuerunt, numerosa testatur subscriptio non ea fore ficta, sed facta; quibus qui obviare presumpserit, anathemar sit. Huius rei testes sunt: dominus Engil- bertus episcopus Moraviensis, Florianus cancellarius, Sdezlau decanus Pragensis, Gwalech archidianuss Pragensis, Alexander magister, Grabis camerarius summus, Zlawec frater eius, Boguzlauus' comes Sacensis, Ratibor comes Cladzc, Ierozlavs, Wilhelmus Usiz, Ernust Zezeniz, Budwoi et frater eius Ben, Bohuta, Milhozt Milhoztiz, Zbramir, Martinus Oztretiz, Zmil, Dirsata, Oraz, Witigo subcamerarius, Henricus Nescherath, Marquardus Zobzlacowiz, Derrich Nedameriz et frater eius Gothebor, Wezmil filius sororis Martini et frater eius Lûtholig, Hogir de Radoniz, Hermannus Willamowiz.“ (S. P. D.) Sigillum de cera alba confectum, quod appendebat e filis sericis viridi et violacei coloris, avulsum et deperditum est. 15 357. Hroznata comes monasterium Teplense testamento fundat et dotat. 1197 — 20 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). (Hugo) Sacri et canon. ord. Praemonstratensis annales II, Probat. col. 570. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 633. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I. pag. 345, num. 370. — Erben, Reg. I, pag. 194, num. 431. Autographum ab eodem scriba atque aliorum diplomatum, quae a variis personis variis monasteriis data sunt, autographa exaratum verbisque contextum est. Quem quidem scriptorem clericum ecclesiae Pragensis fuisse, verisimilis est coniectura; vid. prooemium diplomatis num. 326. — Vide etiam Karlik, Gründung der Praemonstratenser-Abtei Tepl (Leipz. u. Wien 1856); idem: Hroznata und die Pramonstratenser-Abtei Tepl, ubi pag. 5 nomina locorum explicantur. — Diploma mense martio exeunte confectum est; cf. quae ad num. 358 adnotavimus. † In nomine sanctę et individuę trinitatis. Ego Groznata, dei gratia de 30 primatum Boemię clariori stemate descendens, universis Christi fidelibus tam futuri quam moderni temporis. ] Quoniam ea, quę a prudentibus deo in- spirante statuuntur, si scripto commissa fuerint, tenacius memorię commendantur et gestorum seriem exclusa falsitate protestantur, ideo ego dei nutu signatorum 35 356. P) ante hanc vocem litera ,a' posita erat, sed postea erasa, A. — q) ex ,obviaret" radendo corr. A. — 1) ,h' superscripta A. — s) ita A. — t) genuine ,Doguzlau", sed corr. A. — u) ,willamo viz' A.
Strana 324
324 NUM. 357. 1197 MART. EX. sanctę] crucis vestigia sequens, et sepulchrum domini salvatoris invisere cupiens, notum volo fieri omnibus tam futuris quam presentibus, quod usibus fratrum, qui deo et beatę Marię in Tepla1 servituri sunt, locum eundem cum] omnibus appendiciis, que ibi sunt, sive revertar, sive non, perpetualiter contradidi. Si autem in hac via, quam aggredior, fati munus implevero, predia mea omnia atque pos- sessiones cum omnibus animalibus eidem ęcclesię perhenniter deputavi. Quodsi rediero, ipsa predia debito iure preter Têpla et ipsius attinentia in meam ditionem redigentur. Cognatis meis, ut prefato loco fideliter assistant, hec dedi: Blehov2 Blehoni, Sdezlao et fratribus eius duobus circuitum Stuolenez,3 Hgrdieboroni Smilcoviz4; ita dico, si non revertar. Holoferni capellano meo Malessov,5 Martino Scalice,“ Nezli7 filio Petri; hiis tribus dedi, sive revertar, sive non. Milites mei, qui a me predia mea tenent, ne aliquid contrarietatis deo et abbatię, quam fun- davi, moliantur, qui aratrum habet, abbas Theplensis duas marcas ei persolvat, ut aratrum recipiat; qui vero integram villam tenet, quinque marcas ab abbate percipiat et cui voluerit serviat. De villis autem, quas in silvis tenuerunt, nichil solvat ęcclesia. Famulos meos“ et ancillas eidem ęcclesię confero. Domino abbati Teplensi ad presens omnia bona mea ad regendum committo. Benessoni vero ipsum abbatem et meos fideles sub tutela commendo. Abbas autem de bonis meis debita creditoribus meis persolvat. Soror mea, que est in Polonia, si marito superstes natale solum revisere voluerit, quamdiu in viduitate perman- 20 serit, Gotessoviz' cum omnibus appenditiis possideat; si vero alteri nupserit, vel in viduitate obierit, eadem bona ęcclesia recipiat. Iudite, alteri sorori, usque ad finem vitę suę de hiis bonis, que ęcclesię contuli, abbas Theplensis necessaria decenter provideat. Si quis vero de morte mea falsum rumorem vulgaverit, nulli credatur, nisi a domino abbate certum signum, quod ei soli dedi, manifestatum 25 fuerit. Quodsi cognati mei de bonis, que deo contuli, abbatiam infestare voluerint, preter offensam, quam ab omnipotente merebuntur, ecce coram Boemis dico, ut ea bona, que ipsis contuleram, ad usus ęcclesię iure perpetuo revertantur. Ut autem hec apud posteros firma radice perseverent, placuit factum scripto com- mendari et ęcclesię Pragensis ipsiusque ducis et nostro sigillo confirmari, eorum 30 etiam, qui affuerunt, nomina subnotari. Hęc sunt nomina testium: Heinricus dux et episcopus Boemorum, Wladizlaus frater eius, Engelbertus Morauiensis ępiscopus, Zpitihneus, Ladimir, Florianus prepositus et cancellarius, Grabissa camerarius, Zlauco frater eius, Georgius de Milewic, Iohannes iudex et Zuda frater eius, 10 15 357. a) ,o' ex ,a' radendo corr. A. — b) ,f ex,t' statim inter scribendum corr. A. 1) Teplá, germ. Tepl, ab Cheb (Eger) versus meridiem et orientem. — 1 Blahov, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — 3) Stolinky, nunc minus recte Drumy, germ. Drum, distr. pol. Litoměřice. — 2) Fortasse Smilovice Staré prope Louny (Laun). — 5) Malečov, germ. Malschen, distr. pol. Ustí nad Labem (Aussig). — 6) Skalice, distr. pol. Litoměřice. — 7) Nezly, germ. Nösel, distr. pol. Litoměřice. — 3) Chotěšov, 40 germ. Chotieschau, distr. pol. Stříbro (Mies). 35
324 NUM. 357. 1197 MART. EX. sanctę] crucis vestigia sequens, et sepulchrum domini salvatoris invisere cupiens, notum volo fieri omnibus tam futuris quam presentibus, quod usibus fratrum, qui deo et beatę Marię in Tepla1 servituri sunt, locum eundem cum] omnibus appendiciis, que ibi sunt, sive revertar, sive non, perpetualiter contradidi. Si autem in hac via, quam aggredior, fati munus implevero, predia mea omnia atque pos- sessiones cum omnibus animalibus eidem ęcclesię perhenniter deputavi. Quodsi rediero, ipsa predia debito iure preter Têpla et ipsius attinentia in meam ditionem redigentur. Cognatis meis, ut prefato loco fideliter assistant, hec dedi: Blehov2 Blehoni, Sdezlao et fratribus eius duobus circuitum Stuolenez,3 Hgrdieboroni Smilcoviz4; ita dico, si non revertar. Holoferni capellano meo Malessov,5 Martino Scalice,“ Nezli7 filio Petri; hiis tribus dedi, sive revertar, sive non. Milites mei, qui a me predia mea tenent, ne aliquid contrarietatis deo et abbatię, quam fun- davi, moliantur, qui aratrum habet, abbas Theplensis duas marcas ei persolvat, ut aratrum recipiat; qui vero integram villam tenet, quinque marcas ab abbate percipiat et cui voluerit serviat. De villis autem, quas in silvis tenuerunt, nichil solvat ęcclesia. Famulos meos“ et ancillas eidem ęcclesię confero. Domino abbati Teplensi ad presens omnia bona mea ad regendum committo. Benessoni vero ipsum abbatem et meos fideles sub tutela commendo. Abbas autem de bonis meis debita creditoribus meis persolvat. Soror mea, que est in Polonia, si marito superstes natale solum revisere voluerit, quamdiu in viduitate perman- 20 serit, Gotessoviz' cum omnibus appenditiis possideat; si vero alteri nupserit, vel in viduitate obierit, eadem bona ęcclesia recipiat. Iudite, alteri sorori, usque ad finem vitę suę de hiis bonis, que ęcclesię contuli, abbas Theplensis necessaria decenter provideat. Si quis vero de morte mea falsum rumorem vulgaverit, nulli credatur, nisi a domino abbate certum signum, quod ei soli dedi, manifestatum 25 fuerit. Quodsi cognati mei de bonis, que deo contuli, abbatiam infestare voluerint, preter offensam, quam ab omnipotente merebuntur, ecce coram Boemis dico, ut ea bona, que ipsis contuleram, ad usus ęcclesię iure perpetuo revertantur. Ut autem hec apud posteros firma radice perseverent, placuit factum scripto com- mendari et ęcclesię Pragensis ipsiusque ducis et nostro sigillo confirmari, eorum 30 etiam, qui affuerunt, nomina subnotari. Hęc sunt nomina testium: Heinricus dux et episcopus Boemorum, Wladizlaus frater eius, Engelbertus Morauiensis ępiscopus, Zpitihneus, Ladimir, Florianus prepositus et cancellarius, Grabissa camerarius, Zlauco frater eius, Georgius de Milewic, Iohannes iudex et Zuda frater eius, 10 15 357. a) ,o' ex ,a' radendo corr. A. — b) ,f ex,t' statim inter scribendum corr. A. 1) Teplá, germ. Tepl, ab Cheb (Eger) versus meridiem et orientem. — 1 Blahov, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — 3) Stolinky, nunc minus recte Drumy, germ. Drum, distr. pol. Litoměřice. — 2) Fortasse Smilovice Staré prope Louny (Laun). — 5) Malečov, germ. Malschen, distr. pol. Ustí nad Labem (Aussig). — 6) Skalice, distr. pol. Litoměřice. — 7) Nezly, germ. Nösel, distr. pol. Litoměřice. — 3) Chotěšov, 40 germ. Chotieschau, distr. pol. Stříbro (Mies). 35
Strana 325
1197 MART. EX. NUM. 357, 358. 325 Iarozlaus, Bvdiwoi et Ben frater eius, Benes Hermanni filius, Bertoldus et Zezema filius eius, Vitco filius Vitconis, Predbor, Cstibor, Nacepulc, Matheus. De cetero si quis hec prescripta bona sibi usurpare vel diripere presumpserit, anathematis vinculo sese innodatum noverit. Acta sunt hęc anno verbi incarnati MCXCVII, 5 indictione XV, epacta nulla, concurrente II. (S. P. D.) (S. P. D.) (S. P. F.) 10 De tribus sigillis e cera alba confectis, quae diplomati funiculis cannabinis coloris caerulei suspensa erant, non nisi fragmentum sigilli tertii valde detritum restat. Sigillum forma rotunda diametrum circiter 470 mm habet inque eo trium cornuum cervinorum imago conspiciebatur, nunc tamen duo tantum cornua in superiore sigilli parte restant. Circum- scriptio defracta est, cum paucae adhuc litterae sint servatae: † S. p......TA. 358. Henricus, dux et episcopus Bohemiae, monasterio Teplensi possessiones ab Hroznata comite, fundatore eius, donatas confirmat eique terram, quae est inter 15 Žandov et silvam Bohemiae, confert et homines eius a collecta denariorum liberat. 1197 —. — 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ord. Praemonstratensis annales II, Probat. col. 571. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 635. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 346, num. 371. — Erben, Reg. I, pag. 195, num. 432. 25 30 Diploma ab eodem scriba atque Hroznatae comitis testamentum (num. 357) exaratum verbisque contextum est. Eundem scribam etiam diplomatis num. 355 auctorem fuisse, mira quaedam stili similitudo indicat. — Diploma mense martio exeunte confectum esse, Petri cardinalis et Engelberti Moraviensis episcopi nomina inter testes adducta probant; tunc enim Gerlaco Milovicensi teste ambo apud Henricum ducem commorati sunt: Anno dom. inc. MCXCVII... domnus Petrus, diaconus cardinalis tytulo ad sanctam Mariam in Via lata venit in Bohemiam et me cum Georgio comite ipsum deducentibus, susceptus est Pragae in die s. Georgii [ = 12. mart.] sollempni processione ab episcopo et duce iam infirmante et a canonicis Pragensis ecclesiae; ubi deinde diu demoratus, sabbatho medianae quadragesimae, quando canitur Sitientes /= 22. mart.), ordines clericorum per manum domni Engelberti, Olomucensis episcopi, fieri precepit. (Fontes rer. Boh. II. pag. 511 sq.) +† In nomine sanctę et individuę trinitatis. Ego Heinricus, dei gratia dux et episcopus Boemorum, universis Christi fidelibus tam futuri quam moderni 35 temporis. Equitatis exigit ratio, ut nos, qui deo largiente principatum inter homines adepti sumus, ea, que ad utilitatem servorum eius pertinent, ] sollicite provideamus et ecclesias eius earumque possessiones nostra circumspectione muniamus, nostre protectionis clipeo defensemus. Propterea notum] sit universis
1197 MART. EX. NUM. 357, 358. 325 Iarozlaus, Bvdiwoi et Ben frater eius, Benes Hermanni filius, Bertoldus et Zezema filius eius, Vitco filius Vitconis, Predbor, Cstibor, Nacepulc, Matheus. De cetero si quis hec prescripta bona sibi usurpare vel diripere presumpserit, anathematis vinculo sese innodatum noverit. Acta sunt hęc anno verbi incarnati MCXCVII, 5 indictione XV, epacta nulla, concurrente II. (S. P. D.) (S. P. D.) (S. P. F.) 10 De tribus sigillis e cera alba confectis, quae diplomati funiculis cannabinis coloris caerulei suspensa erant, non nisi fragmentum sigilli tertii valde detritum restat. Sigillum forma rotunda diametrum circiter 470 mm habet inque eo trium cornuum cervinorum imago conspiciebatur, nunc tamen duo tantum cornua in superiore sigilli parte restant. Circum- scriptio defracta est, cum paucae adhuc litterae sint servatae: † S. p......TA. 358. Henricus, dux et episcopus Bohemiae, monasterio Teplensi possessiones ab Hroznata comite, fundatore eius, donatas confirmat eique terram, quae est inter 15 Žandov et silvam Bohemiae, confert et homines eius a collecta denariorum liberat. 1197 —. — 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ord. Praemonstratensis annales II, Probat. col. 571. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 635. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 346, num. 371. — Erben, Reg. I, pag. 195, num. 432. 25 30 Diploma ab eodem scriba atque Hroznatae comitis testamentum (num. 357) exaratum verbisque contextum est. Eundem scribam etiam diplomatis num. 355 auctorem fuisse, mira quaedam stili similitudo indicat. — Diploma mense martio exeunte confectum esse, Petri cardinalis et Engelberti Moraviensis episcopi nomina inter testes adducta probant; tunc enim Gerlaco Milovicensi teste ambo apud Henricum ducem commorati sunt: Anno dom. inc. MCXCVII... domnus Petrus, diaconus cardinalis tytulo ad sanctam Mariam in Via lata venit in Bohemiam et me cum Georgio comite ipsum deducentibus, susceptus est Pragae in die s. Georgii [ = 12. mart.] sollempni processione ab episcopo et duce iam infirmante et a canonicis Pragensis ecclesiae; ubi deinde diu demoratus, sabbatho medianae quadragesimae, quando canitur Sitientes /= 22. mart.), ordines clericorum per manum domni Engelberti, Olomucensis episcopi, fieri precepit. (Fontes rer. Boh. II. pag. 511 sq.) +† In nomine sanctę et individuę trinitatis. Ego Heinricus, dei gratia dux et episcopus Boemorum, universis Christi fidelibus tam futuri quam moderni 35 temporis. Equitatis exigit ratio, ut nos, qui deo largiente principatum inter homines adepti sumus, ea, que ad utilitatem servorum eius pertinent, ] sollicite provideamus et ecclesias eius earumque possessiones nostra circumspectione muniamus, nostre protectionis clipeo defensemus. Propterea notum] sit universis
Strana 326
326 NUM. 358. 1197 MART. EX. ęcclesię filiis, quod illustris comes et amicus noster Groznata, militum sanctę crucis viciciniora" saluti sequens exempla, deo propicio testamentum suum vivaci commisit privilegio, ne scilicet humanis inimica negociis oblivio vel argutę per- ditorum hominum fallacię mentis eius propositum possent enervare. Primum itaque curam animę gerens, Têplam! cum omnibus villis pertinentibus et omnibus appendiciis earum et theloneo tam fori quam portę, id est exitus terre, deo et abbatię, quam ipse Groznata fundavit in honore beatę Marię semper virginis, pro- remedio animę suę et parentum suorum intuitu ęternę retributionis perpetuo iure possidenda contradidit, seu liberos habiturus seu absque liberis ex hac luce transiturus. Villam etiam Thirnow2 et Vnchice3 et Crucanice4 per trium annorum curricula eidem ęcclesię in usum concessit. Si vero de transmarinis partibus reversus non fuerit, prescriptas villas cum hiis aliis: Geswi,5 Ovence“ et Buscho- vice" cum omnibus appendiciis et villam, que dicitur Cleppi,s eidem ęcclesię perpetuo deputavit. Quodsi filium habuerit, omnium bonorum suorum eum heredem constituit, preter Têpla et ea que ibidem appendicia esse prediximus, et aratrum de terra, quod in Ouence ad usus fratrum segregavit. Animalia quoque viva, equos videlicet, boves et oves et alia omnia ipsi ęcclesię dedit; servos etiam, quotquot habet, si filius ei superstes non fuerit. Preterea nos devotioni eius congaudentes, terram, que est inter Sandov" et silvam Boemię, loco eidem contulimus; collectam etiam denariorum, que per Boemiam colligi solet, pro remedio anime nostre, decessorum et successorum nostrorum fratribus prefatis de omnibus hominibus eorum perpetuo indulsimus. Ut autem hec in posterum firma radice perseverent, placuit factum scripto commendari et auctoritate vene- rabilis cardinalis Petri, qui presens aderat, ipsiusque et nostro sigillo roborari, eorum etiam, qui affuerunt, seriatim nomina subnotari. Nomina testium: Heinricvs dux et ępiscopus Boemorum, Engelbertus' Morauiensis ępiscopus, Petrvs cardi- nalis et apostolice sedis legatus, Florianus prepositus et cancellarius, Sdizlaus decanus, Phalco archidiaconus, Alexander magister, Cristoforus prepositus in Bolezlav, Grabissa camerarius ducis et Zlauco frater eius et Grabissa filius eius, Hermannus filius Marquardi et filii eius Benes et Marquardus, Georgius de Mi- 30 lewic, Jarozlaus, Odolen, Mutin, Zmil, Zauissa, Borutha, Budiwoi et frater eius Ben, Bertoldus de Zebrin et filii eius Szezema et Herman, Blego et fratres eius 5 10 15 20 25 358. a) ita A. — b) ,b‘ ex,t' statim inter scribendum corr. A. 1) Teplá, germ. Tepl. — 1) Trnová prope Manětín, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). — 5) Hunčice, germ. Hundschitz, distr. pol. Stříbro (Mies). — ) Krukanice, distr. pol. 35 Stříbro. — 5) Jezvé, germ. Neustadtl, distr. pol. Česká Lipa (Böhmisch-Leipa). — *) Soběnice, germ. Sobenitz prope Litoměřice (Leitmeritz) interpretatur Karlík, Hroz- nata und die Pramonstr.-Abtei Tepl, pag. 5; Ovenec Přední, nunc Bubeneč prope Pragam minus recte interpretatur Sedláček. — 7) Býčkovice, germ. Pitschkowitz, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — 3) Klapé, germ. Klappay, distr. pol. Roudnice 40 (Raudnitz). — ) Žandov Dolní, germ. Unter-Sandau, distr. pol. Planá (Plan).
326 NUM. 358. 1197 MART. EX. ęcclesię filiis, quod illustris comes et amicus noster Groznata, militum sanctę crucis viciciniora" saluti sequens exempla, deo propicio testamentum suum vivaci commisit privilegio, ne scilicet humanis inimica negociis oblivio vel argutę per- ditorum hominum fallacię mentis eius propositum possent enervare. Primum itaque curam animę gerens, Têplam! cum omnibus villis pertinentibus et omnibus appendiciis earum et theloneo tam fori quam portę, id est exitus terre, deo et abbatię, quam ipse Groznata fundavit in honore beatę Marię semper virginis, pro- remedio animę suę et parentum suorum intuitu ęternę retributionis perpetuo iure possidenda contradidit, seu liberos habiturus seu absque liberis ex hac luce transiturus. Villam etiam Thirnow2 et Vnchice3 et Crucanice4 per trium annorum curricula eidem ęcclesię in usum concessit. Si vero de transmarinis partibus reversus non fuerit, prescriptas villas cum hiis aliis: Geswi,5 Ovence“ et Buscho- vice" cum omnibus appendiciis et villam, que dicitur Cleppi,s eidem ęcclesię perpetuo deputavit. Quodsi filium habuerit, omnium bonorum suorum eum heredem constituit, preter Têpla et ea que ibidem appendicia esse prediximus, et aratrum de terra, quod in Ouence ad usus fratrum segregavit. Animalia quoque viva, equos videlicet, boves et oves et alia omnia ipsi ęcclesię dedit; servos etiam, quotquot habet, si filius ei superstes non fuerit. Preterea nos devotioni eius congaudentes, terram, que est inter Sandov" et silvam Boemię, loco eidem contulimus; collectam etiam denariorum, que per Boemiam colligi solet, pro remedio anime nostre, decessorum et successorum nostrorum fratribus prefatis de omnibus hominibus eorum perpetuo indulsimus. Ut autem hec in posterum firma radice perseverent, placuit factum scripto commendari et auctoritate vene- rabilis cardinalis Petri, qui presens aderat, ipsiusque et nostro sigillo roborari, eorum etiam, qui affuerunt, seriatim nomina subnotari. Nomina testium: Heinricvs dux et ępiscopus Boemorum, Engelbertus' Morauiensis ępiscopus, Petrvs cardi- nalis et apostolice sedis legatus, Florianus prepositus et cancellarius, Sdizlaus decanus, Phalco archidiaconus, Alexander magister, Cristoforus prepositus in Bolezlav, Grabissa camerarius ducis et Zlauco frater eius et Grabissa filius eius, Hermannus filius Marquardi et filii eius Benes et Marquardus, Georgius de Mi- 30 lewic, Jarozlaus, Odolen, Mutin, Zmil, Zauissa, Borutha, Budiwoi et frater eius Ben, Bertoldus de Zebrin et filii eius Szezema et Herman, Blego et fratres eius 5 10 15 20 25 358. a) ita A. — b) ,b‘ ex,t' statim inter scribendum corr. A. 1) Teplá, germ. Tepl. — 1) Trnová prope Manětín, distr. pol. Kralovice (Kralowitz). — 5) Hunčice, germ. Hundschitz, distr. pol. Stříbro (Mies). — ) Krukanice, distr. pol. 35 Stříbro. — 5) Jezvé, germ. Neustadtl, distr. pol. Česká Lipa (Böhmisch-Leipa). — *) Soběnice, germ. Sobenitz prope Litoměřice (Leitmeritz) interpretatur Karlík, Hroz- nata und die Pramonstr.-Abtei Tepl, pag. 5; Ovenec Přední, nunc Bubeneč prope Pragam minus recte interpretatur Sedláček. — 7) Býčkovice, germ. Pitschkowitz, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — 3) Klapé, germ. Klappay, distr. pol. Roudnice 40 (Raudnitz). — ) Žandov Dolní, germ. Unter-Sandau, distr. pol. Planá (Plan).
Strana 327
1197 MART. EX. — 1197 IUL. 26. NUM. 358, 359. 327 Sdizlavs, Bun, Milota, Havvel, Albertus, Vta. De cetero quisquis hec prescripta bona, vel quecumque postmodum fidelium collata devotione fuerint, a prefato loco alienare presumpserit, nisi citius per penitentiam resipiscat, anathematis Acta sunt hec anno dominice incarna- vinculo se innodatum esse cognoscat. 5 tionis MCXCVII, indictione XV, epacta nulla, concurrente II. (S. P. D.) (S. P. D.) (S. P. D.) Sigilla, quae in filis sericis rubri coloris suspensa erant, deperdita sunt. 359. Coelestinus III papa ecclesiae Vissegradensis protectionem suscipit et iura, 10 specialiter ea, quae Fridericus dux ei concessit, confirmat. Laterani 1197 iul. 26. 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli Vissegradensis asservatur (A). Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 74 (fragm.). — Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissegrad. ecclesiae, pag. 385. — Erben, Reg. I, pag. 197, num. 436. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 17571. 20 25 30 à Celestinus à episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis canonicis Wisse- gradensis ecclesie salutem et apostolicam benedictionem. Sacrosancta Romana ecclesia devotos et humiles filios ex assuete pietatis officio prolpensius diligere consuevit, et ne pravorum hominum molestiis agitentur, eos tamquam pia mater sue protectionis munimine confovere. Eapropter, dilecti in domino filii, devo- tionem, quam vos et] predecessores vestri ad sacrosanctam Romanam ecclesiam habuistis, benignius attendentes, vestris iustis postulationibus clementer annuimus et ecclesiam vestram, que a prima fundatione sui censualis extitit] ecclesie Ro- mane, pensionem ei quinque marcarum annuatim in signum pie devotionis impendens, cum personis et bonis omnibus, que impresentiarum rationabiliter possidet aut in futurum iustis modis prestante domino poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti patrocinio communimus; statuentes, ut quascunque possessiones, quecunque bona, libertates etiam seu immunitates largitione regum, donatione principum seu oblatione fidelium ecclesia vestra possidet, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Specialiter autem ius, quod clare memorie Fredericus, dux Boemie, super iuris- dictione temporali iuxta terre consuetudinem exercenda contra homines ecclesie vestre pro aliquo excessu in seculari iudicio condempnatos, vobis et ecclesie vestre pia liberalitate concessit, sicut ipsa concessio pia consideratione facta est 35 et in eiusdem Frederici scripto autentico continetur, devotioni vestre auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Et ad maiorem
1197 MART. EX. — 1197 IUL. 26. NUM. 358, 359. 327 Sdizlavs, Bun, Milota, Havvel, Albertus, Vta. De cetero quisquis hec prescripta bona, vel quecumque postmodum fidelium collata devotione fuerint, a prefato loco alienare presumpserit, nisi citius per penitentiam resipiscat, anathematis Acta sunt hec anno dominice incarna- vinculo se innodatum esse cognoscat. 5 tionis MCXCVII, indictione XV, epacta nulla, concurrente II. (S. P. D.) (S. P. D.) (S. P. D.) Sigilla, quae in filis sericis rubri coloris suspensa erant, deperdita sunt. 359. Coelestinus III papa ecclesiae Vissegradensis protectionem suscipit et iura, 10 specialiter ea, quae Fridericus dux ei concessit, confirmat. Laterani 1197 iul. 26. 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli Vissegradensis asservatur (A). Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 74 (fragm.). — Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissegrad. ecclesiae, pag. 385. — Erben, Reg. I, pag. 197, num. 436. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 17571. 20 25 30 à Celestinus à episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis canonicis Wisse- gradensis ecclesie salutem et apostolicam benedictionem. Sacrosancta Romana ecclesia devotos et humiles filios ex assuete pietatis officio prolpensius diligere consuevit, et ne pravorum hominum molestiis agitentur, eos tamquam pia mater sue protectionis munimine confovere. Eapropter, dilecti in domino filii, devo- tionem, quam vos et] predecessores vestri ad sacrosanctam Romanam ecclesiam habuistis, benignius attendentes, vestris iustis postulationibus clementer annuimus et ecclesiam vestram, que a prima fundatione sui censualis extitit] ecclesie Ro- mane, pensionem ei quinque marcarum annuatim in signum pie devotionis impendens, cum personis et bonis omnibus, que impresentiarum rationabiliter possidet aut in futurum iustis modis prestante domino poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti patrocinio communimus; statuentes, ut quascunque possessiones, quecunque bona, libertates etiam seu immunitates largitione regum, donatione principum seu oblatione fidelium ecclesia vestra possidet, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Specialiter autem ius, quod clare memorie Fredericus, dux Boemie, super iuris- dictione temporali iuxta terre consuetudinem exercenda contra homines ecclesie vestre pro aliquo excessu in seculari iudicio condempnatos, vobis et ecclesie vestre pia liberalitate concessit, sicut ipsa concessio pia consideratione facta est 35 et in eiusdem Frederici scripto autentico continetur, devotioni vestre auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Et ad maiorem
Strana 328
328 NUM. 359, 360. 1197 IUL. 26. — 1197 AUG. 7. rei firmitatem ipsius autentici tenorem huic nostre pagine duximus inserendum, quod sic incipit: Ego Fridricus, Boemorum dux, dum mecum viciniora saluti cogitarem etc. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostre confir- mationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli aposto- Datum Laterani VII kalendas augusti, lorum eius se noverit incursurum. pontificatus nostri anno septimo. 5 (B.) Autographo appendet e filis sericis rubri et flavi coloris Coelestini III papae bulla plumbea eadem forma atque in num. 332 expressa. 10 360. Coelestinus III papa monasterium Teplense tuendum suscipit eiusque bona confirmat. Laterani 1197 aug. 7. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ordinis Praemonstratensis annales II, Probat. col. 572. = Migne, Patrol. lat. tom. 206, pag. 1229. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 638 (frgm.). — Erben, Reg. I, pag. 197, num. 437 (frgm.). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 17575. 15 à Celestinus à episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. abbati et cano- nicis de Tepla salutem et apostolicam benedictionem. Sacrosancta Romalna 20 ecclesia devotos et humiles filios ex assuete pietatis officio propensius diligere consuevit et, ne pravorum hominum molestiis] agitentur, eos tamquam pia mater sue protectionis munimine confovere. Eapropter, dilecti in domino filii, devo- tionem, quam ]erga beatum Petrum et nos ipsos habere dinoscimini, attendentes, personas vestras et ecclesiam, in qua estis divino obsequio mancipati, cum 25 omnibus bonis, que in presentiarum rationabiliter possidet, aut in futurum iustis modis prestante domino poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem villam, que dicitur Tepla,1 cum teloneo et omnibus appenditiis suis, que vobis nobilis vir G.2 comes Boemie, monasterii vestri fundator, provida deliberatione concessit. Libertatem etiam hominum vestrorum super collectis et terram, que est inter Sandous et terminum Boemie, quam bone memorie Henricus, Pragensis episcopus, dum curam ducatus Boemie gereret, ecclesie vestre dicitur contulisse, sicut ea omnia iuste ac pacifice possidetis et in confectis exinde autenticis continetur, vobis et per vos ecclesie vestre auctoritate 30 359. 1) Sequitur privilegium Friderici ducis anno 1187 mai 2 datum totidem verbis trans- 35 scriptum; vide num. 317. 1) Teplá, germ. Tepl, ab Cheb (Eger) versus meridiem et orientem. — 1) Groznata. — 360. 3) Žandov dolní, germ. Unter-Sandau, distr. pol. Planá (Plan).
328 NUM. 359, 360. 1197 IUL. 26. — 1197 AUG. 7. rei firmitatem ipsius autentici tenorem huic nostre pagine duximus inserendum, quod sic incipit: Ego Fridricus, Boemorum dux, dum mecum viciniora saluti cogitarem etc. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat hanc paginam nostre confir- mationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli aposto- Datum Laterani VII kalendas augusti, lorum eius se noverit incursurum. pontificatus nostri anno septimo. 5 (B.) Autographo appendet e filis sericis rubri et flavi coloris Coelestini III papae bulla plumbea eadem forma atque in num. 332 expressa. 10 360. Coelestinus III papa monasterium Teplense tuendum suscipit eiusque bona confirmat. Laterani 1197 aug. 7. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ordinis Praemonstratensis annales II, Probat. col. 572. = Migne, Patrol. lat. tom. 206, pag. 1229. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 638 (frgm.). — Erben, Reg. I, pag. 197, num. 437 (frgm.). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 17575. 15 à Celestinus à episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. abbati et cano- nicis de Tepla salutem et apostolicam benedictionem. Sacrosancta Romalna 20 ecclesia devotos et humiles filios ex assuete pietatis officio propensius diligere consuevit et, ne pravorum hominum molestiis] agitentur, eos tamquam pia mater sue protectionis munimine confovere. Eapropter, dilecti in domino filii, devo- tionem, quam ]erga beatum Petrum et nos ipsos habere dinoscimini, attendentes, personas vestras et ecclesiam, in qua estis divino obsequio mancipati, cum 25 omnibus bonis, que in presentiarum rationabiliter possidet, aut in futurum iustis modis prestante domino poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem villam, que dicitur Tepla,1 cum teloneo et omnibus appenditiis suis, que vobis nobilis vir G.2 comes Boemie, monasterii vestri fundator, provida deliberatione concessit. Libertatem etiam hominum vestrorum super collectis et terram, que est inter Sandous et terminum Boemie, quam bone memorie Henricus, Pragensis episcopus, dum curam ducatus Boemie gereret, ecclesie vestre dicitur contulisse, sicut ea omnia iuste ac pacifice possidetis et in confectis exinde autenticis continetur, vobis et per vos ecclesie vestre auctoritate 30 359. 1) Sequitur privilegium Friderici ducis anno 1187 mai 2 datum totidem verbis trans- 35 scriptum; vide num. 317. 1) Teplá, germ. Tepl, ab Cheb (Eger) versus meridiem et orientem. — 1) Groznata. — 360. 3) Žandov dolní, germ. Unter-Sandau, distr. pol. Planá (Plan).
Strana 329
1197 AUG. 7. NUM. 360, 361. 329 5 apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Statuentes, ut si vos in aliquo presenseritis aggravari, libere vobis liceat sedem apostolicam appellare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre paginam protectionis, confirmationis et concessionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Datum Laterani Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. VII idus augusti, pontificatus nostri anno septimo. (B.) 10 Litteris appendet e filis sericis coloris rubri et flavi bulla plumbea eadem forma atque in num. 332 expressa. 361. Coelestinus III papa abbati Teplensi eiusque successoribus mitrae et annuli usum concedit, petente Hroznata comite. Laterani 1197 aug. 7. 15 Autographum in membrana ex parte adusta scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ordinis Praemonstratensis annales II, Probat. col. 573. — Erben Reg. I, pag. 197, num. 438. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 17576. Celestinus i episcopus, servus servorum dei, dilecto filio..1 abbati de 20 Tepla salutem et apostolicam benedictionem. Ad ecclesiastici decoris]l aug mentum reperta sunt insignia dignitatum, que sacrosancta Romana ecclesia congrua in singulos liberalitate distrilbuit et devotis filiis, prout dignum iudicat, suscipienda pariter et obtinenda concedit. Unde et nos devotionem,] quam erga Romanam ecclesiam habere dinosceris, attendentes, ad preces dilecti filii, nobilis viri G., comitis Boemie, tui monasterii fundatoris, qui dum per nos transitum haberet nobis super hoc attentius supplicavit, usum mitre et anuli tibi tuisque successoribus de benignitate sedis apostolice duximus indulgendum, statuentes ut in precipuis sollempnita tibu]s eis utaris, prout tibi sunt auctoritate apostolice sedis indulta. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat hanc nostre indulgentie paginam 30 infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attem[ptalre pre- sumpserit indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum Datum Laterani VII idus augusti, pontificatus eius se noveſrit] incursurum. nostri anno septimo. 25 (B. D.) 35 Bulla, quae e filis sericis coloris rubri et flavi appendebat, avulsa est. 361. 1 Iohanni. — 1) Groznatae.
1197 AUG. 7. NUM. 360, 361. 329 5 apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Statuentes, ut si vos in aliquo presenseritis aggravari, libere vobis liceat sedem apostolicam appellare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre paginam protectionis, confirmationis et concessionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Datum Laterani Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. VII idus augusti, pontificatus nostri anno septimo. (B.) 10 Litteris appendet e filis sericis coloris rubri et flavi bulla plumbea eadem forma atque in num. 332 expressa. 361. Coelestinus III papa abbati Teplensi eiusque successoribus mitrae et annuli usum concedit, petente Hroznata comite. Laterani 1197 aug. 7. 15 Autographum in membrana ex parte adusta scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ordinis Praemonstratensis annales II, Probat. col. 573. — Erben Reg. I, pag. 197, num. 438. — Jaffé, Reg. pontif. 2 num. 17576. Celestinus i episcopus, servus servorum dei, dilecto filio..1 abbati de 20 Tepla salutem et apostolicam benedictionem. Ad ecclesiastici decoris]l aug mentum reperta sunt insignia dignitatum, que sacrosancta Romana ecclesia congrua in singulos liberalitate distrilbuit et devotis filiis, prout dignum iudicat, suscipienda pariter et obtinenda concedit. Unde et nos devotionem,] quam erga Romanam ecclesiam habere dinosceris, attendentes, ad preces dilecti filii, nobilis viri G., comitis Boemie, tui monasterii fundatoris, qui dum per nos transitum haberet nobis super hoc attentius supplicavit, usum mitre et anuli tibi tuisque successoribus de benignitate sedis apostolice duximus indulgendum, statuentes ut in precipuis sollempnita tibu]s eis utaris, prout tibi sunt auctoritate apostolice sedis indulta. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat hanc nostre indulgentie paginam 30 infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attem[ptalre pre- sumpserit indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum Datum Laterani VII idus augusti, pontificatus eius se noveſrit] incursurum. nostri anno septimo. 25 (B. D.) 35 Bulla, quae e filis sericis coloris rubri et flavi appendebat, avulsa est. 361. 1 Iohanni. — 1) Groznatae.
Strana 330
330 NUM. 362, 363. 1197 AUG. 7. — 1197 IUN. 22—DEC. 6. 362. Coelestinus III papa iis, qui ecclesiam Teplensem die consecrationis adierint, gratiam susceptae poenitentiae facit. Laterani 1197 aug. 7. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). Erben, Reg. I. pag. 198, num. 439 (frgm.). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 17577. 5 à Celestinus à episcopus, servus servorum dei, universis Christi fidelibus ad ecclesiam de Tepla in die dedicationis ipsius devote convenientibus salutem et apostolicam benedictionem. Ineffabilis misericordia conditoris humane fragili- tati benigne subveniens,] universis multipliciter viam salutis ostendit, eos qui per 10 peccatorum lubrica corruerunt, per remedia penitentie sublevando. Qui enim solus potestatem habet peccamina relaxandi, primo beatum Petrum, quem prin- cipem apostolorum instituit, deinde alios temporaliter succedentes voluit ex officio ad remittendum peccata potestatem vicariam obtinere. Cum itaque, sicut domino placuit, in hac sede apostolica constituti, memorati apostoli vice fungamur, de immensa clementia conditoris et eiusdem apostoli auctoritate confisi, universisa ad ecclesiam, que ad honorem dei et commemorationem gloriosissime virginis est erecta in villa, que Tepla dicitur, in die, quo primo reddetur munere con- secrationis insignis, devote convenientibus annum unum, postmodum afutelm in eodem die per annos singulos recurrente, omnibus ad eam accedentibus, seu de 20 bonis a deo sibi collatis ei auxilium impendentibus, viginti dies de iniuncta eis penitentia misericorditer relaxamus. Datum Laterani VII idus augusti, pontifi- catus nostri anno septimo. 15 (B. D.) Bulla, quae appendebat e filis sericis, avulsa est. 25 363. Vladislaus, dux Bohemiae, testimonium de hereditate Bdenèves monasterio Kladrubensi, Bertholdi abbatis temporibus, per Zdislavum quendam vendita sigillo suo confirmat. [1197 iun. 22— dec. 6.) 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 344, num. 368 (reg.). — Erben, Reg. I. pag. 195, num. 433. 362. a) sequitur vox erasa; fortasse ,que‘ A.
330 NUM. 362, 363. 1197 AUG. 7. — 1197 IUN. 22—DEC. 6. 362. Coelestinus III papa iis, qui ecclesiam Teplensem die consecrationis adierint, gratiam susceptae poenitentiae facit. Laterani 1197 aug. 7. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). Erben, Reg. I. pag. 198, num. 439 (frgm.). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 17577. 5 à Celestinus à episcopus, servus servorum dei, universis Christi fidelibus ad ecclesiam de Tepla in die dedicationis ipsius devote convenientibus salutem et apostolicam benedictionem. Ineffabilis misericordia conditoris humane fragili- tati benigne subveniens,] universis multipliciter viam salutis ostendit, eos qui per 10 peccatorum lubrica corruerunt, per remedia penitentie sublevando. Qui enim solus potestatem habet peccamina relaxandi, primo beatum Petrum, quem prin- cipem apostolorum instituit, deinde alios temporaliter succedentes voluit ex officio ad remittendum peccata potestatem vicariam obtinere. Cum itaque, sicut domino placuit, in hac sede apostolica constituti, memorati apostoli vice fungamur, de immensa clementia conditoris et eiusdem apostoli auctoritate confisi, universisa ad ecclesiam, que ad honorem dei et commemorationem gloriosissime virginis est erecta in villa, que Tepla dicitur, in die, quo primo reddetur munere con- secrationis insignis, devote convenientibus annum unum, postmodum afutelm in eodem die per annos singulos recurrente, omnibus ad eam accedentibus, seu de 20 bonis a deo sibi collatis ei auxilium impendentibus, viginti dies de iniuncta eis penitentia misericorditer relaxamus. Datum Laterani VII idus augusti, pontifi- catus nostri anno septimo. 15 (B. D.) Bulla, quae appendebat e filis sericis, avulsa est. 25 363. Vladislaus, dux Bohemiae, testimonium de hereditate Bdenèves monasterio Kladrubensi, Bertholdi abbatis temporibus, per Zdislavum quendam vendita sigillo suo confirmat. [1197 iun. 22— dec. 6.) 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 344, num. 368 (reg.). — Erben, Reg. I. pag. 195, num. 433. 362. a) sequitur vox erasa; fortasse ,que‘ A.
Strana 331
1197 IUN. 22—DEC. 6. — SAEC. XII EX. NUM. 363, 364. 331 Notum sit tam presentibus, quam futuris Christi fidelibus, quia Sdizlav hereditatem Bdenewiz,1 quam habuit secundum herelditarium ius, Cladrubensi cenobio legitimo iure vendidit ac honestis viris intermanentibus perpetualiter stabillivit. Ceterum gesta sunt hec abbate Bertoldo" presidente prefato iam cenobio ; quique testimonium dant huic] facto, sunt hi confratres de conventu: Bolezlaus, Lambertus, Wickerus, Fridericus, Bogus, Cunradus, Heinricus. Nobilium virorum dantium testimonium nomina sunt hec: Stibor de Swssingen, Ratibor de Sceskowiz, Johannes de Zvlezlav, Roznata, Bribizlav, Preda, Perkos, Crazen, Predbor, Bel, Benic, Vit, Predwoy, Wlaztis, Vbizlav. Sub horum aliorumque proborum virorum 10 testimonio ego Wadizlaus, dei gracia Boemorum dux, ad perpetuale stabilimentum super hoc facto corroborationem sigilli mei contradidi. 5 (S. P. F.) (S. P. D.) 15 Litteris appendet e scidula membrance fragmentum sigilli de cera alba confecti, in quo imago equitis expressa erat. Circumscriptio: [WLAJDAZAVS...... Secundum sigillum, quod etiam in scidula membranae suspensum erat, deperditum est. 364. Kochan quidam monasterio sancti Laurentii (Opatovicensi) villam Cerno- žice donat. ſsaec. XII ex.] 20 Memoria manu saec. XII exeuntis in codice ms. num. 395 bibliothecae c. r. aulicae Vindo- bonensis inscripta est (A). Dobner, Monum. Boh. hist. III, pag. 2. — Kalousek, Závěť Kochanova, in Český časop. historický VII (1901), pag. 203. 25 Scriptum hoc, in quo nullum omnino probationis signum commemoratur, non nisi simplex est relatio in monasterio ipso confecta, cui fides publica nullo modo habebatur, cum memoriae tantum inserviret. Testamentum. Cohan pro remedio anime sue et parentum suorum tradidit deo et sancto Laurentio! villam Cernozicih2 coram istis testibus: Dobro- mucel iudex, Cuzsud, Westei cum filio Matheo, Petrus, Boguzlaus cum fratre 30 Heinrico, Sdizlaus, Thoma, Boges, Milic, Maurus presbyter, Zlauwa presbyter, Iarek presbyter, Clemens presbyter. 363. 1) Bdeněves, alias Beňoves, germ. Wenussen, distr. pol. Stříbro (Mies). — 1) Obiit 4. aprilis 1131. 35 364. 1) In Opatovice ad dextram Albiae ripam, a Pardubice versus septemtrionem. — 1) Černožice prope Jaroměř, distr. pol. Dvůr Králove (Königinhof).
1197 IUN. 22—DEC. 6. — SAEC. XII EX. NUM. 363, 364. 331 Notum sit tam presentibus, quam futuris Christi fidelibus, quia Sdizlav hereditatem Bdenewiz,1 quam habuit secundum herelditarium ius, Cladrubensi cenobio legitimo iure vendidit ac honestis viris intermanentibus perpetualiter stabillivit. Ceterum gesta sunt hec abbate Bertoldo" presidente prefato iam cenobio ; quique testimonium dant huic] facto, sunt hi confratres de conventu: Bolezlaus, Lambertus, Wickerus, Fridericus, Bogus, Cunradus, Heinricus. Nobilium virorum dantium testimonium nomina sunt hec: Stibor de Swssingen, Ratibor de Sceskowiz, Johannes de Zvlezlav, Roznata, Bribizlav, Preda, Perkos, Crazen, Predbor, Bel, Benic, Vit, Predwoy, Wlaztis, Vbizlav. Sub horum aliorumque proborum virorum 10 testimonio ego Wadizlaus, dei gracia Boemorum dux, ad perpetuale stabilimentum super hoc facto corroborationem sigilli mei contradidi. 5 (S. P. F.) (S. P. D.) 15 Litteris appendet e scidula membrance fragmentum sigilli de cera alba confecti, in quo imago equitis expressa erat. Circumscriptio: [WLAJDAZAVS...... Secundum sigillum, quod etiam in scidula membranae suspensum erat, deperditum est. 364. Kochan quidam monasterio sancti Laurentii (Opatovicensi) villam Cerno- žice donat. ſsaec. XII ex.] 20 Memoria manu saec. XII exeuntis in codice ms. num. 395 bibliothecae c. r. aulicae Vindo- bonensis inscripta est (A). Dobner, Monum. Boh. hist. III, pag. 2. — Kalousek, Závěť Kochanova, in Český časop. historický VII (1901), pag. 203. 25 Scriptum hoc, in quo nullum omnino probationis signum commemoratur, non nisi simplex est relatio in monasterio ipso confecta, cui fides publica nullo modo habebatur, cum memoriae tantum inserviret. Testamentum. Cohan pro remedio anime sue et parentum suorum tradidit deo et sancto Laurentio! villam Cernozicih2 coram istis testibus: Dobro- mucel iudex, Cuzsud, Westei cum filio Matheo, Petrus, Boguzlaus cum fratre 30 Heinrico, Sdizlaus, Thoma, Boges, Milic, Maurus presbyter, Zlauwa presbyter, Iarek presbyter, Clemens presbyter. 363. 1) Bdeněves, alias Beňoves, germ. Wenussen, distr. pol. Stříbro (Mies). — 1) Obiit 4. aprilis 1131. 35 364. 1) In Opatovice ad dextram Albiae ripam, a Pardubice versus septemtrionem. — 1) Černožice prope Jaroměř, distr. pol. Dvůr Králove (Königinhof).
Strana 332
332 NUM. 365. 800 POST FEBR. 3. — 824—827. ACTA SPURIA. 365. (FALSUM SAEC. XII.) Carolus Magnus monasterio Fuldensi confirmat coenobium monacharum in Milz, quod cognata eius Einhilda construxit et „ab incursu paganorum, Scla- vorum videlicet, qui e regione Boemie sepius irruptionem facere et homines abducere solebant, prepedita, ... sancto Bonifacio in Fuldensi monasterio con- tradidit.“ 1800 post febr. 3.) 5 Exstat in codice Eberhardi s. XII med. fol. 7lv in tabulario reg. Marburgensi. Dronke, Cod. dipl. Fuldensis, pag. 89, num. 158. = Erben, Reg. I, pag. 6, num. 14. — Mühlbacher, Mon. Germ. hist.: Diplomata Karolinorum I, pag. 436, num. 293. 10 Diploma hoc Eberhardus monachus Fuldensis saec. XII, instrumento traditionis Einhildae abbatissae (ap. Dronke, l. l. pag. 88, num. 157) usus, subiecit; cf. Foltz in Forsch. zur deutsch. Gesch. XVIII, pag. 506; Dopsch in Mittheil. d. Instituts f. österr. Gesch. XIV. 15 pag. 325 sq. 366. (FALSUM S. X.) Eugenius II papa Rathfredo Favianensi, Methodio Speculi-Juliensi seu Ouguturensi, Alewino Nitraviensi, Annoni Vetuarensi episcopis et Tuttundo ac 20 Moimaro ducibus et optimatibus exercitibusque plebis Hunniae ac Moraviae significat, se Urolfum, archiepiscopum Laureacensem metropolitam iis praefecisse, et vicarium suum constitutum pallio donasse. 824—827./ Apographum saec. XII exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 1051, 25 fol. 70—71v (A). Gewold, Chronicon monast. Reicherspergensis. Append. pag. 17 (ex ms. cod. monast. Reichersperg. B). = Ludewig, Script. rer. Germ. II, pag. 360. = Fejér, Cod. dipl. Hun- Dobner, Annal. Hagec. gariae I, pag. 158. = Stredovsky, Sacra Moraviae hist. pag. 68. = II. pag. 486. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 14, num. 19. = Erben, Reg. I, pag. 8, num. 21. — Dummler, Pilgrim v. Passau, pag. 115 (ex A). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 2566 (ubi et aliquot aliae editiones bullae huius enumerantur). 30 Spuriam esse hanc bullam probaverunt Palacký, Dějiny I, I, pag. 125, n. 65; Dammler, l. l. pag. 19 (v. et. pag. 158); Gfrörer, Gesch. der Ost- und Westfr. Karol. I, pag. 119.
332 NUM. 365. 800 POST FEBR. 3. — 824—827. ACTA SPURIA. 365. (FALSUM SAEC. XII.) Carolus Magnus monasterio Fuldensi confirmat coenobium monacharum in Milz, quod cognata eius Einhilda construxit et „ab incursu paganorum, Scla- vorum videlicet, qui e regione Boemie sepius irruptionem facere et homines abducere solebant, prepedita, ... sancto Bonifacio in Fuldensi monasterio con- tradidit.“ 1800 post febr. 3.) 5 Exstat in codice Eberhardi s. XII med. fol. 7lv in tabulario reg. Marburgensi. Dronke, Cod. dipl. Fuldensis, pag. 89, num. 158. = Erben, Reg. I, pag. 6, num. 14. — Mühlbacher, Mon. Germ. hist.: Diplomata Karolinorum I, pag. 436, num. 293. 10 Diploma hoc Eberhardus monachus Fuldensis saec. XII, instrumento traditionis Einhildae abbatissae (ap. Dronke, l. l. pag. 88, num. 157) usus, subiecit; cf. Foltz in Forsch. zur deutsch. Gesch. XVIII, pag. 506; Dopsch in Mittheil. d. Instituts f. österr. Gesch. XIV. 15 pag. 325 sq. 366. (FALSUM S. X.) Eugenius II papa Rathfredo Favianensi, Methodio Speculi-Juliensi seu Ouguturensi, Alewino Nitraviensi, Annoni Vetuarensi episcopis et Tuttundo ac 20 Moimaro ducibus et optimatibus exercitibusque plebis Hunniae ac Moraviae significat, se Urolfum, archiepiscopum Laureacensem metropolitam iis praefecisse, et vicarium suum constitutum pallio donasse. 824—827./ Apographum saec. XII exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 1051, 25 fol. 70—71v (A). Gewold, Chronicon monast. Reicherspergensis. Append. pag. 17 (ex ms. cod. monast. Reichersperg. B). = Ludewig, Script. rer. Germ. II, pag. 360. = Fejér, Cod. dipl. Hun- Dobner, Annal. Hagec. gariae I, pag. 158. = Stredovsky, Sacra Moraviae hist. pag. 68. = II. pag. 486. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 14, num. 19. = Erben, Reg. I, pag. 8, num. 21. — Dummler, Pilgrim v. Passau, pag. 115 (ex A). — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 2566 (ubi et aliquot aliae editiones bullae huius enumerantur). 30 Spuriam esse hanc bullam probaverunt Palacký, Dějiny I, I, pag. 125, n. 65; Dammler, l. l. pag. 19 (v. et. pag. 158); Gfrörer, Gesch. der Ost- und Westfr. Karol. I, pag. 119.
Strana 333
824—827. ACTA SPURIA. NUM. 366. 333 Evgenivs" episcopus servus servorum dei, Rathfredo sancte Fauianensis ęcclesię et Methodio ęcclesię Speculiiuliensis, quę et Ouguturensis' nuncupatur, atque Alchuuino“ sanctę Nitrauensis ęcclesię parique modo Annoni sanctę Vetuarensis ęcclesię episcopis, simul etiam Tutundo d necnon Moimaroe ducibus et optimatibus! exercitibusque plebis Hunię, que et Auaria dicitur, atque Marauię. Desiderio salutis animarum vestrarum, filii in Christo karissimi,s cum audivimus christia- nissimam conversationem vestram et sancte fidei bonorumque operum vestrorum processum, summo gaudio atque lęticia fuimus exhilarati, quia divina in vobis operante clementia, ut apostolus ait, ubi habundavit delictum, ibi superabundat gratia, 1 atque quodh sancta dei ęcclesia nostris temporibus cottidianum in electione vestra suscipit incrementum. Cuius optabilis rumoris index fuit reverentissimus Urolfus,' sancte Lauriacensis ęcclesię archiepiscopus et sanctissimus frater noster, vester autem spiritualis pater, qui per suam sanctam predicationem adoptivos deo vos genuit filios. Is itaque ad apostolorum limina orationis causa veniens 15 novam ęcclesiam nostris apostolicis benedictionibus informandam subnixe com- mendavit, quam domino auxiliante catholice gubernandam in vestris partibus suscepit, in quibus etiam quondam Romanorum quoque Gepidarumque aetate, ut lectione certum est, in septem episcoporum parochias" antecessores sui iure metropolitano optinuerant diocesim. Qua igitur ex iustitia et lege prefatus deo dignissimus archiepiscopus debito obligatur, ut illi terrę prius christicolę atque suorum antiquitus antecessorum creditę providentię, quam nunc vos dei omni- potentis occulto mediante iudicio, velut hereditariam possidetis, ipse evangelicus agricola diu negata spargat cęlestis vitę semina" atque in lucrandis Christo ani- mabus redivivam de vobis nutriat segetem; quem verom doctissimum divini oraculi ministrum saluti vestrę cognoscentes per omnia necessarium, fide et exemplo probatum, merito" erga illum apostolicam servantes sententiam, qua dicitur: ,Quomodo credunt sine predicante? aut quomodo predicabunt nisi mittantur?“2 ab hac sancta Romana matre ęcclesia vobis eum° rectorem transmisimus atque in prefatis regionibus Hunię, quę et Auaria appellatur, sed et Marauię, provin- 30 tiarum quoque Pannonię sive Mesię apostolicam vicem nostram et diocesim atque ius ęcclesiasticum exercendi et usum ac potestatem antecessorum suorum, vide- licet sanctę Lauriacensis ecclesię archiepiscoporum, sibi successoribusque suis canonica auctoritate committimus atque huius constitutionis decretum nostrę sub- 5 10 20 25 35 366. a) litteris maiusculis scriptum. Praecedit lemma rubricatum litteris maiusculis scriptum: Epistola Evgenii episcopi' A. — b) ,Soriguturensis' B. — c) ,Alevvino' B. — d) �Tvttvndo‘ B. — e) ,Moymaro' B. — I) ,obtimatibus A. — g) ,charissimi' B. — h) ,quomodo‘ B. — i) reverendissimus Yrolfus' B. — k) ,barrochias' A. — 1) ,coelestis spargat sem. vitae‘ B. — m) ,nos' B. — n) supra lineam alia manus adnotavit: ,alias: ut moris est‘ A. — o) ,vobiscum' B. 40 1) Rom. V. 20. — 1) Rom. X, 14, 15.
824—827. ACTA SPURIA. NUM. 366. 333 Evgenivs" episcopus servus servorum dei, Rathfredo sancte Fauianensis ęcclesię et Methodio ęcclesię Speculiiuliensis, quę et Ouguturensis' nuncupatur, atque Alchuuino“ sanctę Nitrauensis ęcclesię parique modo Annoni sanctę Vetuarensis ęcclesię episcopis, simul etiam Tutundo d necnon Moimaroe ducibus et optimatibus! exercitibusque plebis Hunię, que et Auaria dicitur, atque Marauię. Desiderio salutis animarum vestrarum, filii in Christo karissimi,s cum audivimus christia- nissimam conversationem vestram et sancte fidei bonorumque operum vestrorum processum, summo gaudio atque lęticia fuimus exhilarati, quia divina in vobis operante clementia, ut apostolus ait, ubi habundavit delictum, ibi superabundat gratia, 1 atque quodh sancta dei ęcclesia nostris temporibus cottidianum in electione vestra suscipit incrementum. Cuius optabilis rumoris index fuit reverentissimus Urolfus,' sancte Lauriacensis ęcclesię archiepiscopus et sanctissimus frater noster, vester autem spiritualis pater, qui per suam sanctam predicationem adoptivos deo vos genuit filios. Is itaque ad apostolorum limina orationis causa veniens 15 novam ęcclesiam nostris apostolicis benedictionibus informandam subnixe com- mendavit, quam domino auxiliante catholice gubernandam in vestris partibus suscepit, in quibus etiam quondam Romanorum quoque Gepidarumque aetate, ut lectione certum est, in septem episcoporum parochias" antecessores sui iure metropolitano optinuerant diocesim. Qua igitur ex iustitia et lege prefatus deo dignissimus archiepiscopus debito obligatur, ut illi terrę prius christicolę atque suorum antiquitus antecessorum creditę providentię, quam nunc vos dei omni- potentis occulto mediante iudicio, velut hereditariam possidetis, ipse evangelicus agricola diu negata spargat cęlestis vitę semina" atque in lucrandis Christo ani- mabus redivivam de vobis nutriat segetem; quem verom doctissimum divini oraculi ministrum saluti vestrę cognoscentes per omnia necessarium, fide et exemplo probatum, merito" erga illum apostolicam servantes sententiam, qua dicitur: ,Quomodo credunt sine predicante? aut quomodo predicabunt nisi mittantur?“2 ab hac sancta Romana matre ęcclesia vobis eum° rectorem transmisimus atque in prefatis regionibus Hunię, quę et Auaria appellatur, sed et Marauię, provin- 30 tiarum quoque Pannonię sive Mesię apostolicam vicem nostram et diocesim atque ius ęcclesiasticum exercendi et usum ac potestatem antecessorum suorum, vide- licet sanctę Lauriacensis ecclesię archiepiscoporum, sibi successoribusque suis canonica auctoritate committimus atque huius constitutionis decretum nostrę sub- 5 10 20 25 35 366. a) litteris maiusculis scriptum. Praecedit lemma rubricatum litteris maiusculis scriptum: Epistola Evgenii episcopi' A. — b) ,Soriguturensis' B. — c) ,Alevvino' B. — d) �Tvttvndo‘ B. — e) ,Moymaro' B. — I) ,obtimatibus A. — g) ,charissimi' B. — h) ,quomodo‘ B. — i) reverendissimus Yrolfus' B. — k) ,barrochias' A. — 1) ,coelestis spargat sem. vitae‘ B. — m) ,nos' B. — n) supra lineam alia manus adnotavit: ,alias: ut moris est‘ A. — o) ,vobiscum' B. 40 1) Rom. V. 20. — 1) Rom. X, 14, 15.
Strana 334
334 NUM. 366. ACTA SPURIA. 824—827. scriptionis privilegio roboramus. Pallium preterea iuxta consuetudinem antiquam sanctitati suę dedimus, quod ita sibi concessimus, sicut predecessores nostri suis predecessoribus concessere, privilegiorum suorum scilicet integritate servata. Cuius dilectioni quamvis hoc merito? permitteremus, propter vestras autem peticiones super hac re flagitantibus ad honorem suum nostram apostolicam vicem et auc- toritatem insuper accumulavimus,q quod numquam suis permissum est prioribus, quatinus et vos confratres et coepiscopi deinceps ei reverentiam ampliorem ex- hibere sciatis et in sana doctrina celestis eruditionis ad edificationem vestram ut filii sapientes obediatis atque vos, laici, primates et vulgus, saluberrimis pre- ceptis suis non velut homini, sed tanquam deo humiliter obtemperetis et in fide 10 catholica, quam per dominum lesum consecuti estis, fortes permaneatis. Nam tocius doli artifex, diabolus, cuius dominio et pompiss in baptismate abrenuntiastis, iacturam et dampnum vestrę salutaris surreptionis moleste patitur ac per varias occasionest zizaniam perfidię seminando, velut multa iniuria bachatur et ut vestrum aliquis terga vertat sanctę professioni incessanter molitur. Quapropter sepedicti archiepiscopi, videlicet pastoris vestri a deo destinati institutionibus benignas aures prebete, qui vos et versutiam satane cavere atque eius ęternos cruciatus evadere instruit, ac ipse in die iudicii de bonis operibus vestris sęculorum domino perpetua remunerandos gloria presentabit. Ad perfectam autem et necessariam eruditionem vestrę salutis,“ ut comperimus, non sufficiunt pauci, qui modo constituti sunt vobis episcopi, quia plures sunt adhuc gentilitatis errore ibidem detenti, ad quos propter inopiam preconum divini verbi nondum pervenit noticia Christi. Iccirco* enim ut accrescat turba fidelium, studeat solertia vestra pro mercede et remissione peccatorum vestrorum amminiculum" atque iuvamen pre- bere reverentissimo Urolfoz archiepiscopo, quatinus dudum illic constitutorum 25 episcoporum numerus impleatur, qui congrue constituti et vobis posterisque vestris poterunt esse proficui. Si ad restaurationem ęcclesiarum propter nomen domini de possessionibus vestris, quas reditus dotesque earum fama divulgante quondam fuisse noveritis, aeternam sufficientiam vobis comparantes eisdem ęcclesiis ipsi conferatis, idoneis aa viris ad hoc ministerium electis, maxime in illis locis, 30 si oportunitas et utilitas commendaverit, ordinentur antistites, ubi indicia ęccle- siarum et ędificiorum sedes pontificales olim fuisse demonstrant, sin autem illius arbitrio et deliberationi, qui vel ubi disponantur episcopi, concedimus, cui vicem nostram apud vos ęcclesiastici regiminis per omnia commisimus. 5 15 20 Bene valete. 35 365. P) ,debito‘ B. — q) ,vi‘ supra lineam eodem atramento scr. A. — 1) deest A. — s) ,populis' B. — t) ,i' supra lin. corr. pro ,a‘ A. — u) ,eruditionis vestrae salutis' B. — v) ,sufficiant‘ B. — x) ,idcirco‘ B. — y) ,adminiculum‘ B. — z) „Yrolfo‘ B. — aa) ,idoneisque‘ A.
334 NUM. 366. ACTA SPURIA. 824—827. scriptionis privilegio roboramus. Pallium preterea iuxta consuetudinem antiquam sanctitati suę dedimus, quod ita sibi concessimus, sicut predecessores nostri suis predecessoribus concessere, privilegiorum suorum scilicet integritate servata. Cuius dilectioni quamvis hoc merito? permitteremus, propter vestras autem peticiones super hac re flagitantibus ad honorem suum nostram apostolicam vicem et auc- toritatem insuper accumulavimus,q quod numquam suis permissum est prioribus, quatinus et vos confratres et coepiscopi deinceps ei reverentiam ampliorem ex- hibere sciatis et in sana doctrina celestis eruditionis ad edificationem vestram ut filii sapientes obediatis atque vos, laici, primates et vulgus, saluberrimis pre- ceptis suis non velut homini, sed tanquam deo humiliter obtemperetis et in fide 10 catholica, quam per dominum lesum consecuti estis, fortes permaneatis. Nam tocius doli artifex, diabolus, cuius dominio et pompiss in baptismate abrenuntiastis, iacturam et dampnum vestrę salutaris surreptionis moleste patitur ac per varias occasionest zizaniam perfidię seminando, velut multa iniuria bachatur et ut vestrum aliquis terga vertat sanctę professioni incessanter molitur. Quapropter sepedicti archiepiscopi, videlicet pastoris vestri a deo destinati institutionibus benignas aures prebete, qui vos et versutiam satane cavere atque eius ęternos cruciatus evadere instruit, ac ipse in die iudicii de bonis operibus vestris sęculorum domino perpetua remunerandos gloria presentabit. Ad perfectam autem et necessariam eruditionem vestrę salutis,“ ut comperimus, non sufficiunt pauci, qui modo constituti sunt vobis episcopi, quia plures sunt adhuc gentilitatis errore ibidem detenti, ad quos propter inopiam preconum divini verbi nondum pervenit noticia Christi. Iccirco* enim ut accrescat turba fidelium, studeat solertia vestra pro mercede et remissione peccatorum vestrorum amminiculum" atque iuvamen pre- bere reverentissimo Urolfoz archiepiscopo, quatinus dudum illic constitutorum 25 episcoporum numerus impleatur, qui congrue constituti et vobis posterisque vestris poterunt esse proficui. Si ad restaurationem ęcclesiarum propter nomen domini de possessionibus vestris, quas reditus dotesque earum fama divulgante quondam fuisse noveritis, aeternam sufficientiam vobis comparantes eisdem ęcclesiis ipsi conferatis, idoneis aa viris ad hoc ministerium electis, maxime in illis locis, 30 si oportunitas et utilitas commendaverit, ordinentur antistites, ubi indicia ęccle- siarum et ędificiorum sedes pontificales olim fuisse demonstrant, sin autem illius arbitrio et deliberationi, qui vel ubi disponantur episcopi, concedimus, cui vicem nostram apud vos ęcclesiastici regiminis per omnia commisimus. 5 15 20 Bene valete. 35 365. P) ,debito‘ B. — q) ,vi‘ supra lineam eodem atramento scr. A. — 1) deest A. — s) ,populis' B. — t) ,i' supra lin. corr. pro ,a‘ A. — u) ,eruditionis vestrae salutis' B. — v) ,sufficiant‘ B. — x) ,idcirco‘ B. — y) ,adminiculum‘ B. — z) „Yrolfo‘ B. — aa) ,idoneisque‘ A.
Strana 335
861? ACTA SPURIA. NUM. 367. 335 367. (FALSUM S. XII.) 5 Tacholfus, comes de Bohemia, monasterio Fuldensi provinciolam suam, nomine Sarôwe, sitam iuxta Bohemiam, donat. (861? 10 Dronke, Cod. dipl. Fuldensis, pag. 260, num. 578 (e codice Eberhardi. A). = Erben, Reg. I, pag. 12, num. 30 (exc.). — Dobenecker, Reg. Thuringiae I, pag. 25, num. 85. Litterae formam non genuinam, donationem autem haud in dubium vocandam esse, putat Dümmler, Gesch. d. ostfrank. Reiches I, pag. 346, nota I. Dobenecker l. l. eam verbis ,sub Karolo‘ etc. adiectis ab Eberhardo adulteratam fuisse suspicatur. — Quo anno donatio facta sit, non satis constat, sed anno 801 minime eam attribui posse, ex eo efficitur, quod Thacholfus comes anno 873 demum mortuus est (v. Monum. Germ. SS. XIII. pag. 182). In nomine et honore sanctę et individuę trinitatis. Notum sit omnibus Christi fidelibus, qualiter domnus Tacgolfus,1 comes de Boemia, audiens famam 15 venerabilissimi loci Fuldensis conventus, et quia reges et principes facerent sibi memoriam in monasterio sancti Salvatoris, intercessorem“ sanctissimum Christi martirem Bonifacium venit et ipse cum summa cordis ac mentisb devotione adorare in domo domini, ut inveniret gratiam in conspectu tremendi iudicis. Considerans quoque, quod dominus ait: ne appareas in conspectu meo vacuus, 20 tactusque divino ardore intrinsecus, obtulit deo et sancto Bonifacio regionem suam, quandam videlicet provinciolam sitam iuxta Boemiam, Sarôwe3 nuncupatam, que suę proprietatis et iuris erat, cum omnibus villulis et compertinentiis suis eo tenore, ut plenam fraternitatem tam vivens quam moriens haberet et sepulture locum post finem vitę sue in monasterio obtineret. Fecit etiam talem condicionem, 25 ut omnis reditus prefatę oblationis in usus fratrum cederet et nullus hominum eandem oblationem ab hac conditione amovere seu permutare posset. Amen. Facta est autem haec tradicio sub Karolo,“ glorioso imperatore, qui et stabilivit et confirmavit eam, et anulo suo insigniri precepit kartam inde con- scriptam anno dominice incarnationis DCCCI,“ indictione X.) 30 35 40 367. a) ,et intercessorem‘ A. — b) ,ac martiris' A. — c) notam temporis alia manu multo posteriore ita mutatam fuisse annotat Dronke: ,sub Ludewico gl. rege, qui ... a. d. inc. DCCCLXI.' Quam emendationem ab ipso Eberhardo fortasse factam fuisse opinatur Foltz in Forschungen z. deutschen Gesch. XVIII, pag. 499 nota; vide et pag. 506, 507. 1) Hic Thacholfus alias etiam „Thuringorum dux“ appellatur, vide Dummler op. cit. I. pag. 345, nota 5. Mentio eius fit etiam in Libello de conversione Bagoariorum et Carantanorum c. 12, ubi inter eos nominatur, qui aderant concessioni duci Privinae a rege Ludovico datae Ratisbonae a. 847 oct. 12 (v. num. 4). De eo vid. etiam Annales Fuldenses ad a. 849, ubi de expeditione Francorum contra Boemanos et ad a. 858, ubi de expeditione contra Sorabos narratur (Mon. Germ. SS. I, pag. 366 et 371, et Knochenhauer, Gesch. Thüringens in d. karol. u. sachs. Zeit pag. 25. — 1) Exod. XXIII, 15. — 3) Sorau (2) in Lusatia inferiore; vide Knochenhauer l. l. et 52. und 53. Jahresbericht des Vogtland. Altertumsf. Vereins zu Hohenleuben pag. 82—109; alii Syrau apud Plauen hic dici putant, vid. Dobenecker l. l. pag. 26.
861? ACTA SPURIA. NUM. 367. 335 367. (FALSUM S. XII.) 5 Tacholfus, comes de Bohemia, monasterio Fuldensi provinciolam suam, nomine Sarôwe, sitam iuxta Bohemiam, donat. (861? 10 Dronke, Cod. dipl. Fuldensis, pag. 260, num. 578 (e codice Eberhardi. A). = Erben, Reg. I, pag. 12, num. 30 (exc.). — Dobenecker, Reg. Thuringiae I, pag. 25, num. 85. Litterae formam non genuinam, donationem autem haud in dubium vocandam esse, putat Dümmler, Gesch. d. ostfrank. Reiches I, pag. 346, nota I. Dobenecker l. l. eam verbis ,sub Karolo‘ etc. adiectis ab Eberhardo adulteratam fuisse suspicatur. — Quo anno donatio facta sit, non satis constat, sed anno 801 minime eam attribui posse, ex eo efficitur, quod Thacholfus comes anno 873 demum mortuus est (v. Monum. Germ. SS. XIII. pag. 182). In nomine et honore sanctę et individuę trinitatis. Notum sit omnibus Christi fidelibus, qualiter domnus Tacgolfus,1 comes de Boemia, audiens famam 15 venerabilissimi loci Fuldensis conventus, et quia reges et principes facerent sibi memoriam in monasterio sancti Salvatoris, intercessorem“ sanctissimum Christi martirem Bonifacium venit et ipse cum summa cordis ac mentisb devotione adorare in domo domini, ut inveniret gratiam in conspectu tremendi iudicis. Considerans quoque, quod dominus ait: ne appareas in conspectu meo vacuus, 20 tactusque divino ardore intrinsecus, obtulit deo et sancto Bonifacio regionem suam, quandam videlicet provinciolam sitam iuxta Boemiam, Sarôwe3 nuncupatam, que suę proprietatis et iuris erat, cum omnibus villulis et compertinentiis suis eo tenore, ut plenam fraternitatem tam vivens quam moriens haberet et sepulture locum post finem vitę sue in monasterio obtineret. Fecit etiam talem condicionem, 25 ut omnis reditus prefatę oblationis in usus fratrum cederet et nullus hominum eandem oblationem ab hac conditione amovere seu permutare posset. Amen. Facta est autem haec tradicio sub Karolo,“ glorioso imperatore, qui et stabilivit et confirmavit eam, et anulo suo insigniri precepit kartam inde con- scriptam anno dominice incarnationis DCCCI,“ indictione X.) 30 35 40 367. a) ,et intercessorem‘ A. — b) ,ac martiris' A. — c) notam temporis alia manu multo posteriore ita mutatam fuisse annotat Dronke: ,sub Ludewico gl. rege, qui ... a. d. inc. DCCCLXI.' Quam emendationem ab ipso Eberhardo fortasse factam fuisse opinatur Foltz in Forschungen z. deutschen Gesch. XVIII, pag. 499 nota; vide et pag. 506, 507. 1) Hic Thacholfus alias etiam „Thuringorum dux“ appellatur, vide Dummler op. cit. I. pag. 345, nota 5. Mentio eius fit etiam in Libello de conversione Bagoariorum et Carantanorum c. 12, ubi inter eos nominatur, qui aderant concessioni duci Privinae a rege Ludovico datae Ratisbonae a. 847 oct. 12 (v. num. 4). De eo vid. etiam Annales Fuldenses ad a. 849, ubi de expeditione Francorum contra Boemanos et ad a. 858, ubi de expeditione contra Sorabos narratur (Mon. Germ. SS. I, pag. 366 et 371, et Knochenhauer, Gesch. Thüringens in d. karol. u. sachs. Zeit pag. 25. — 1) Exod. XXIII, 15. — 3) Sorau (2) in Lusatia inferiore; vide Knochenhauer l. l. et 52. und 53. Jahresbericht des Vogtland. Altertumsf. Vereins zu Hohenleuben pag. 82—109; alii Syrau apud Plauen hic dici putant, vid. Dobenecker l. l. pag. 26.
Strana 336
336 NUM. 368. ACTA SPURIA. 900. 368. (FALSUM S. X.) Hatho, archiepiscopus Maguntinus, Iohanni IX papae de Ludovici regis electione scribit; querellas episcoporum Bavariae contra Moravos, qui proprium archiepiscopum se obtinuisse glorientur, significat; instat, ut Moravorum coerceat superbiam. 1900. 5 Apographum saec. XII exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aulice Vindobonensis num. 1051, fol. 71v—74 (A). Gewold, Chron. monast. Reichersperg. Append. pag. 20 (ex ms. cod. mon. Reichersperg. B). = 10 Mansi, Concil. ampl. collect. XVIII, pag. 204. = Hansiz, Germania sacra I, pag. 178. = Balbinus, Miscell. hist. reg. Boh. dec. I lib. VI. pag. 5, num. 4. = Lunig, Teutsches Reichs- archiv XX, Continuatio I spicilegii eccl. pag. 204. = Dobner, Annal. Hagec. III, pag. 348. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 64, num. 92. = Erben, Reg. I, pag. 24, num. 55. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 88, num. 31. Epistolae fides ab nonnullis in dubium vocata est; vide Budinger, Österr. Gesch. I, pag. 274, nota 4 et 280; Dummler, Gesch. des ostfrank. Reiches III, pag. 496, nota 2; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserzeit I, 804. Genuinam esse exponit Dammert, Hatto I Erzb. v. Mainz pars II (Programm d. Lyceums zu Freiburg i. Br. 1865), pag. 48, nota I, et Stein, Gesch. d. Königs Konrads I, pag. 129, cuius sententiam impugnat Mühlbacher, 20 Die Regesten d. Kaiserreichs unter den Karolingern I. pag. 720. 15 Domno“ sanctę et apostolice et universalis Romanę ęcclesię pape Hatho, indignus presul Mogontiensis' ecclesię, cum universis suffraganeis nostrę exiguitati adiunctis debitum orationis obsequium et fidelem servitutem. Noverit igitur sublimitas sanctitatis vestrę, quod nulla fratrum unanimitas sanctę Romane ęcclesię potestati subiecta fidelior atque devotior ac subiectior apparet, quam nos, qui vestrę dominationi et capiti omnium ęcclesiarum omni mentis intentione sub- iicimur, plurimum gaudentes in domino et in dono gratiae ipsius, quod per vestram sanctitatem et sapientiam magnifice et amplissime sedes eiusdem ecclesię dilatatur in religione divina, et in hoc instantissime precibus incumbimus depre- cantes divinam clementiam, ut ad altiora semper conscendere vos et de die in diem meliora sectari atque perficere concedat. De cetero vestrę clementię inno- tescimus, seniorem nostrum Arnolfum imperatorem de huius vitę exilio migrasse. Sed quiad quamdiu in hoc mundo subsistimus, per incerta ferimur nescientes, ubi quorundam animę post hanc lucem mansionem recipiant, vestris quasi provoluti vestigiis subnixe poscimus, ut animam ipsius vestrę auctoritatis potestate a vin- culis peccatorum absolvatis, quia quecunque solveritis super terram, erunt soluta 25 30 35 368. a) praecedit lemma rubr. ,Hathonis epistola‘ A. — b) Moguntiensis B. — c) ,sub- icimur' A. — d) ,quod‘ B.
336 NUM. 368. ACTA SPURIA. 900. 368. (FALSUM S. X.) Hatho, archiepiscopus Maguntinus, Iohanni IX papae de Ludovici regis electione scribit; querellas episcoporum Bavariae contra Moravos, qui proprium archiepiscopum se obtinuisse glorientur, significat; instat, ut Moravorum coerceat superbiam. 1900. 5 Apographum saec. XII exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aulice Vindobonensis num. 1051, fol. 71v—74 (A). Gewold, Chron. monast. Reichersperg. Append. pag. 20 (ex ms. cod. mon. Reichersperg. B). = 10 Mansi, Concil. ampl. collect. XVIII, pag. 204. = Hansiz, Germania sacra I, pag. 178. = Balbinus, Miscell. hist. reg. Boh. dec. I lib. VI. pag. 5, num. 4. = Lunig, Teutsches Reichs- archiv XX, Continuatio I spicilegii eccl. pag. 204. = Dobner, Annal. Hagec. III, pag. 348. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 64, num. 92. = Erben, Reg. I, pag. 24, num. 55. — Will, Reg. archiep. Magunt. I, pag. 88, num. 31. Epistolae fides ab nonnullis in dubium vocata est; vide Budinger, Österr. Gesch. I, pag. 274, nota 4 et 280; Dummler, Gesch. des ostfrank. Reiches III, pag. 496, nota 2; Giesebrecht, Gesch. d. deutsch. Kaiserzeit I, 804. Genuinam esse exponit Dammert, Hatto I Erzb. v. Mainz pars II (Programm d. Lyceums zu Freiburg i. Br. 1865), pag. 48, nota I, et Stein, Gesch. d. Königs Konrads I, pag. 129, cuius sententiam impugnat Mühlbacher, 20 Die Regesten d. Kaiserreichs unter den Karolingern I. pag. 720. 15 Domno“ sanctę et apostolice et universalis Romanę ęcclesię pape Hatho, indignus presul Mogontiensis' ecclesię, cum universis suffraganeis nostrę exiguitati adiunctis debitum orationis obsequium et fidelem servitutem. Noverit igitur sublimitas sanctitatis vestrę, quod nulla fratrum unanimitas sanctę Romane ęcclesię potestati subiecta fidelior atque devotior ac subiectior apparet, quam nos, qui vestrę dominationi et capiti omnium ęcclesiarum omni mentis intentione sub- iicimur, plurimum gaudentes in domino et in dono gratiae ipsius, quod per vestram sanctitatem et sapientiam magnifice et amplissime sedes eiusdem ecclesię dilatatur in religione divina, et in hoc instantissime precibus incumbimus depre- cantes divinam clementiam, ut ad altiora semper conscendere vos et de die in diem meliora sectari atque perficere concedat. De cetero vestrę clementię inno- tescimus, seniorem nostrum Arnolfum imperatorem de huius vitę exilio migrasse. Sed quiad quamdiu in hoc mundo subsistimus, per incerta ferimur nescientes, ubi quorundam animę post hanc lucem mansionem recipiant, vestris quasi provoluti vestigiis subnixe poscimus, ut animam ipsius vestrę auctoritatis potestate a vin- culis peccatorum absolvatis, quia quecunque solveritis super terram, erunt soluta 25 30 35 368. a) praecedit lemma rubr. ,Hathonis epistola‘ A. — b) Moguntiensis B. — c) ,sub- icimur' A. — d) ,quod‘ B.
Strana 337
900. ACTA SPURIA. NUM. 368. 337 et in cęlo.1 Tali vero domino rectore et gubernatore amisso, in nostris partibus vacillavit navis ęcclesię. Quem regem eligeret, parvo tempore inscia mansit, et quia timor magnus aderat, ne solidum regnum in partes se scinderet, divino, ut credimus, instinctu factum est, ut filius senioris nostri, quamvis parvissimus, communi consilio principum et tocius populi consensu in regem elevaretur; et quia reges Franchorume semper ex uno genere procedebant, maluimus pristinum morem servare, quam nova institutione insidere. Sed cur hoc sine vestra iussione et permissione factum sit, vestram haut/ dubitamus latere prudentiam; nulla scilicet alia causa actum constat, nisi quia paganis inter nos et vos consistentibus impe- 10 ditum est iter nostrum ad sanctam matrem nostram Romanam sedem, ita ut nec legati a nostra parvitate ad vestram dignitatem dirigi potuissent. Sed quia tandem occasio et tempus advenit, quo nostra epistola vestris obtutibus presentaretur, rogamus nostram communem constitutionem vestre dominationis benedictione roborari. Insuper etiam pietati vestrę intimamus, quod fratres et patres et coepiscopi 15 nostri Bauuarienses se apud nos conquerentes et alta suspiria trahentes gemebant, qualiter Marauenses populi Francorum potestati rebelles iactent, se ab illorum consortio esse divisos et seorsum metropolitano gloriantur a vestra concessione esse sublimatos, cum numquam metropolitana sedes inter illos haberetur, sed semper illorum provintię et diocesi cohererent. Dolebat se etiam apud nos, quod 20 quorundam machinatione magna infamia circa vestram celsitudinem essent de- notati, scilicet, ut cum paganis pacem et fęduss inirent, et ipsi pagani consilio eorum agerent tam multa nefaria et illicita. De his omnibus consilium a nobis quaerentibus Bauuariensibush ępiscopis, iustum respondimus esse, fratrum solatio semper adherere, quia propheta inquit: Ecce, quam bonum et quam iocundum 25 habitare fratres in unum.2 Illi vero non in unum habitant, qui fratrum se solatio subtrahunt, aut fratribus insidias preparant. Nos illorum tristicię compatientes, noluimus' illis consilium de talibus obiectionibus prebere, priusquam ad vestram interrogationem per epistolam nostram veniremus. Semper nos scimus carnales spiritales solere persequi et malivolos benivolosk infamare et lacerare. Previdere 30 ergo summopere debent omnes, qui sacerdotes domini persecuntur! tam occulte quam manifeste, ne ad illos pertineat, quod propheta dicit: Cogitaverunt malicias in corde suo, tota die constituebant prelia, exacuerunt linguas suas sicut serpentes, venenum aspidum sub labiis eorum." Et paulo post: Cadent super eos carbones, in ignem deicies eos.“ Et iterum: Vir linguosus non dirigetur in terra. Virum in- 35 iustum mala capient in interitu.5 Et per Hieremiam inquit dominus: Omnes in sanguine iudicantur; unus quisque proximum suum tribulat. Omnes in malum 5 40 368. e) ,Francorum‘ B. — f) ,haud' B. — g) ,foedus et pacem‘ B. — k) ,e' ex ,a‘ eod. atramento corr. A. — i) ,nolumus' B. — k) ,benevolos' B. — 1) ,persequuntur' B. 1) Matth. XVIII, 18. — 7) Psalm. CXXXII, I. — 3) Psalm. CXXXIX, 3, 4. — ) ibid. II. — 5) ibid. 12.
900. ACTA SPURIA. NUM. 368. 337 et in cęlo.1 Tali vero domino rectore et gubernatore amisso, in nostris partibus vacillavit navis ęcclesię. Quem regem eligeret, parvo tempore inscia mansit, et quia timor magnus aderat, ne solidum regnum in partes se scinderet, divino, ut credimus, instinctu factum est, ut filius senioris nostri, quamvis parvissimus, communi consilio principum et tocius populi consensu in regem elevaretur; et quia reges Franchorume semper ex uno genere procedebant, maluimus pristinum morem servare, quam nova institutione insidere. Sed cur hoc sine vestra iussione et permissione factum sit, vestram haut/ dubitamus latere prudentiam; nulla scilicet alia causa actum constat, nisi quia paganis inter nos et vos consistentibus impe- 10 ditum est iter nostrum ad sanctam matrem nostram Romanam sedem, ita ut nec legati a nostra parvitate ad vestram dignitatem dirigi potuissent. Sed quia tandem occasio et tempus advenit, quo nostra epistola vestris obtutibus presentaretur, rogamus nostram communem constitutionem vestre dominationis benedictione roborari. Insuper etiam pietati vestrę intimamus, quod fratres et patres et coepiscopi 15 nostri Bauuarienses se apud nos conquerentes et alta suspiria trahentes gemebant, qualiter Marauenses populi Francorum potestati rebelles iactent, se ab illorum consortio esse divisos et seorsum metropolitano gloriantur a vestra concessione esse sublimatos, cum numquam metropolitana sedes inter illos haberetur, sed semper illorum provintię et diocesi cohererent. Dolebat se etiam apud nos, quod 20 quorundam machinatione magna infamia circa vestram celsitudinem essent de- notati, scilicet, ut cum paganis pacem et fęduss inirent, et ipsi pagani consilio eorum agerent tam multa nefaria et illicita. De his omnibus consilium a nobis quaerentibus Bauuariensibush ępiscopis, iustum respondimus esse, fratrum solatio semper adherere, quia propheta inquit: Ecce, quam bonum et quam iocundum 25 habitare fratres in unum.2 Illi vero non in unum habitant, qui fratrum se solatio subtrahunt, aut fratribus insidias preparant. Nos illorum tristicię compatientes, noluimus' illis consilium de talibus obiectionibus prebere, priusquam ad vestram interrogationem per epistolam nostram veniremus. Semper nos scimus carnales spiritales solere persequi et malivolos benivolosk infamare et lacerare. Previdere 30 ergo summopere debent omnes, qui sacerdotes domini persecuntur! tam occulte quam manifeste, ne ad illos pertineat, quod propheta dicit: Cogitaverunt malicias in corde suo, tota die constituebant prelia, exacuerunt linguas suas sicut serpentes, venenum aspidum sub labiis eorum." Et paulo post: Cadent super eos carbones, in ignem deicies eos.“ Et iterum: Vir linguosus non dirigetur in terra. Virum in- 35 iustum mala capient in interitu.5 Et per Hieremiam inquit dominus: Omnes in sanguine iudicantur; unus quisque proximum suum tribulat. Omnes in malum 5 40 368. e) ,Francorum‘ B. — f) ,haud' B. — g) ,foedus et pacem‘ B. — k) ,e' ex ,a‘ eod. atramento corr. A. — i) ,nolumus' B. — k) ,benevolos' B. — 1) ,persequuntur' B. 1) Matth. XVIII, 18. — 7) Psalm. CXXXII, I. — 3) Psalm. CXXXIX, 3, 4. — ) ibid. II. — 5) ibid. 12.
Strana 338
338 NUM. 368. ACTA SPURIA. 900. manus suas preparant. Non debent enim alieni episcoporum aut accusatores aut iudices fieri. Unde de Loth scriptum est: Ingressus es ut advena, numquid ut iudices?6 Accusator autem episcoporum nullus sit servus aut libertus, nullaque suspecta personam aut infamis; repellantur inimici et omnes laici. Isti fratres et coepiscopi nostri Bauuarienses, veraces dei cultores et boni pastores, pervigili custodia custodiunt gregem sibi commissum, ne lupi rabies aliquam sancti gregis oviculam rapiat in predam suam. Stant pro muro domus Israel, ne aliqua vis inimica firmamentum ęcclesię dissolvat. Qui tales inquietat et sua malicia impugnat, licet presentem, tamen futuram" non evadet penam, quia scriptum est: Qui vos tangit, tangit pupillam oculi mei." Haec autem omnia prescripta" vobis ideop dirigimus, quia estis caput tocius sanctę ęcclesię, quacunque per orbem diffun- ditur, et solamen merentium, quecunque tristia menbris vestris contigerint q; quia ipsi sanctissimi pastores Christi superius dicti in nulla re a catholica fide deviantes, sed eandem sanctis operibus et ęcclesiasticis officiis ornantes apud nos conque- rentes postulaverunt, ut vestrę noticię manifesta faceremus; quia et illi per se 15 ipsos vobis eadem innotescere vita comite promittebant. Unde poscimus, ut vestra consolatio illorum merorem ad lęticiam reformet et semper talia menbra summo capiti, quod vos estis, gaudeant ses adherere. Illi autem Marauenses, ut nostris auribus illatum est, in occasionem superbię suę assumunt, quia á vestrat con- cessione dicunt se metropolitanum accipere,“ et singulariter degentes aliorum 20 episcoporum consortium" refûtant; si hac confidentia diutius inflantur, usque ad sanguinis effusionem, ut multi arbitrantur, prosilient. Inde quantum presumimus,' ammonemus,y quatinus vestra auctoritas, priusquam hoc contingat, ad humilitatis viam illos corrigendo deponat, ut tandem cognoscant, cui dominatui subiici: debeant. Nos siquidem debitores esse cognoscimus, si quid a sanctę matris, Romanę ęcclesię scilicet, sinu aa contenderit bb elabi, vos inde certificari, ut vestra potentia ad rectitudinis lineam reducatur. Quod si vestra ammonitio“ illos non correxerit, velint, nolint Francorum principibus colla submittent,ad et credimus absque san- guinis effusione et mutua cede ex utraque parte tunc posse bene contingere. Iterum iterumque vestrę dignitatis auribus replicamus, quod tam episcopi quam 30 laici Bauuarienses in religione christianitatis nulla gente inferiores esse probantur, neque umquam Franci absque illorum auxilio aut in ęcclesiasticis rebus vel in bellicis negociis nominatim vel fama dignum aliquid peregerunt, sicut neque illi absque istis. 5 10 25 368. m) ,pers. suspecta‘ B. — n) ,fut. tam.' B. — o) ,perscripta' B. — P) ,omnia ideo prescr. 35 vob. dir.' A. — q) ,quaecunque tristia vobis contigerunt membris vestris' B. — 1) ,estis vos‘ B. — 5) ,se gaud.' B. — t) ,nostra‘ B. — u) ,suscipere‘ B. — v) ,consortia‘ B. — x) ,poffumimus' A. — y) ,admonemus' B. — z) ,subici' A. — aa) deest B. — bb) ,conti- gerit' B. — cc) ,admonitio‘ B. — dd) ,e' supra lineam corr. pro,u' erasa A. 5) Gen. XIX, 9. — 3) Zachar. II. 8. 40
338 NUM. 368. ACTA SPURIA. 900. manus suas preparant. Non debent enim alieni episcoporum aut accusatores aut iudices fieri. Unde de Loth scriptum est: Ingressus es ut advena, numquid ut iudices?6 Accusator autem episcoporum nullus sit servus aut libertus, nullaque suspecta personam aut infamis; repellantur inimici et omnes laici. Isti fratres et coepiscopi nostri Bauuarienses, veraces dei cultores et boni pastores, pervigili custodia custodiunt gregem sibi commissum, ne lupi rabies aliquam sancti gregis oviculam rapiat in predam suam. Stant pro muro domus Israel, ne aliqua vis inimica firmamentum ęcclesię dissolvat. Qui tales inquietat et sua malicia impugnat, licet presentem, tamen futuram" non evadet penam, quia scriptum est: Qui vos tangit, tangit pupillam oculi mei." Haec autem omnia prescripta" vobis ideop dirigimus, quia estis caput tocius sanctę ęcclesię, quacunque per orbem diffun- ditur, et solamen merentium, quecunque tristia menbris vestris contigerint q; quia ipsi sanctissimi pastores Christi superius dicti in nulla re a catholica fide deviantes, sed eandem sanctis operibus et ęcclesiasticis officiis ornantes apud nos conque- rentes postulaverunt, ut vestrę noticię manifesta faceremus; quia et illi per se 15 ipsos vobis eadem innotescere vita comite promittebant. Unde poscimus, ut vestra consolatio illorum merorem ad lęticiam reformet et semper talia menbra summo capiti, quod vos estis, gaudeant ses adherere. Illi autem Marauenses, ut nostris auribus illatum est, in occasionem superbię suę assumunt, quia á vestrat con- cessione dicunt se metropolitanum accipere,“ et singulariter degentes aliorum 20 episcoporum consortium" refûtant; si hac confidentia diutius inflantur, usque ad sanguinis effusionem, ut multi arbitrantur, prosilient. Inde quantum presumimus,' ammonemus,y quatinus vestra auctoritas, priusquam hoc contingat, ad humilitatis viam illos corrigendo deponat, ut tandem cognoscant, cui dominatui subiici: debeant. Nos siquidem debitores esse cognoscimus, si quid a sanctę matris, Romanę ęcclesię scilicet, sinu aa contenderit bb elabi, vos inde certificari, ut vestra potentia ad rectitudinis lineam reducatur. Quod si vestra ammonitio“ illos non correxerit, velint, nolint Francorum principibus colla submittent,ad et credimus absque san- guinis effusione et mutua cede ex utraque parte tunc posse bene contingere. Iterum iterumque vestrę dignitatis auribus replicamus, quod tam episcopi quam 30 laici Bauuarienses in religione christianitatis nulla gente inferiores esse probantur, neque umquam Franci absque illorum auxilio aut in ęcclesiasticis rebus vel in bellicis negociis nominatim vel fama dignum aliquid peregerunt, sicut neque illi absque istis. 5 10 25 368. m) ,pers. suspecta‘ B. — n) ,fut. tam.' B. — o) ,perscripta' B. — P) ,omnia ideo prescr. 35 vob. dir.' A. — q) ,quaecunque tristia vobis contigerunt membris vestris' B. — 1) ,estis vos‘ B. — 5) ,se gaud.' B. — t) ,nostra‘ B. — u) ,suscipere‘ B. — v) ,consortia‘ B. — x) ,poffumimus' A. — y) ,admonemus' B. — z) ,subici' A. — aa) deest B. — bb) ,conti- gerit' B. — cc) ,admonitio‘ B. — dd) ,e' supra lineam corr. pro,u' erasa A. 5) Gen. XIX, 9. — 3) Zachar. II. 8. 40
Strana 339
948 IAN. 11. — 948. ACTA SPURIA. NUM. 369, 370. 339 369. (FALSUM S. XII.) 5 Otto I, Romanorum imperator, episcopatus Misnensis a se fundati terminos describens mentionem facit finium Bohemiae. Maguntiae 948 ian. 11. Monum. Germ. Diplomata I, pag. 589, num. 437 (ex instrumento manu saec. XII scripto in tabulario reg. Dresdensi). — Erben, Reg. I, pag. 29, num. 64 (ad annum 968). 10 Descriptio terminorum verba diplomatis Ottonis III anno 996 dec. 6 dati (vide num. 39) alio tantum ordine repetit. Diploma falsum esse exponit Posse in Cod. dipl. Saxoniae regiae I Haupttheil, tom. I, pag. 188, nota 135. . . . . Huic etiam episcopatui more antiquorum imperatorum et regum nostra imperiali potestate terminum posuimus *: ubi oritur fluvius, qui dicitur orientalis Milda, inde usque quo idem fluvius intrat in Albiam *, et sic sursum et ultra provinciam Nizizi ad eundem terminum sine dubio nec non in altera parte Luzizi et Selpoli, * illam videlicet infra eundem ter- 15 minum, et inde in aquam, que dicitur Odera, et sic Odera sursum usque ad caput eius, indeque quasi recta via usque ad caput Albię, inde deorsum in occidentalem partem, ubi divisio et confinium est duarum regionum Behem et Nisenen, ibidem ultra Albiam et per silvam in occidentalem partem usque ad caput praedicti fluminis orientalis Milde. — — Data III idus ianuarii anno inc. dom. DCCCCXLVIII, indict. VIII anno vero magni imperatoris Ottonis in 20 domino feliciter regnantis IIIcio. Actum Mogontię. 370. (FALSUM S. X.) Agapitus II papa Gerardo, archiepiscopo Laureacensi, scribit, ex Hadamaro, abbate Fuldensi, cognovisse se de contentione inter eum et Heroldum, archi- 25 episcopum Salisburgensem, orta pro utrimque suscepta in una provincia pallii auctoritate; statuit, ut, divisis duabus Noricae regionis provinciis, Heroldo occidentalis, Gerardo orientalis Pannonia regioque Avarorum atque Moravorum obveniant. 1948.] 30 35 Apographum saec. XII exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 1051, fol. 670—69v (A). Gewold, Chron. mon. Reichersperg. Append. pag. 13 (e cod. quondam monasterii Reichers- perg. B). = Ludewig, Script. rer. Germanic. II, pag. 358. = Mansi, Concil. ampl. coll. XVIII, pag. 406. = Hansiz, Germania sacra I, pag. 197. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 83, num. 106. = Erben, Reg. I, pag. 28, num. 62. — Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 708. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 3644. Bullam falsam esse demonstrat Dummler, Pilgrim v. Passau pag. 24 sq. et 161, nota 16.
948 IAN. 11. — 948. ACTA SPURIA. NUM. 369, 370. 339 369. (FALSUM S. XII.) 5 Otto I, Romanorum imperator, episcopatus Misnensis a se fundati terminos describens mentionem facit finium Bohemiae. Maguntiae 948 ian. 11. Monum. Germ. Diplomata I, pag. 589, num. 437 (ex instrumento manu saec. XII scripto in tabulario reg. Dresdensi). — Erben, Reg. I, pag. 29, num. 64 (ad annum 968). 10 Descriptio terminorum verba diplomatis Ottonis III anno 996 dec. 6 dati (vide num. 39) alio tantum ordine repetit. Diploma falsum esse exponit Posse in Cod. dipl. Saxoniae regiae I Haupttheil, tom. I, pag. 188, nota 135. . . . . Huic etiam episcopatui more antiquorum imperatorum et regum nostra imperiali potestate terminum posuimus *: ubi oritur fluvius, qui dicitur orientalis Milda, inde usque quo idem fluvius intrat in Albiam *, et sic sursum et ultra provinciam Nizizi ad eundem terminum sine dubio nec non in altera parte Luzizi et Selpoli, * illam videlicet infra eundem ter- 15 minum, et inde in aquam, que dicitur Odera, et sic Odera sursum usque ad caput eius, indeque quasi recta via usque ad caput Albię, inde deorsum in occidentalem partem, ubi divisio et confinium est duarum regionum Behem et Nisenen, ibidem ultra Albiam et per silvam in occidentalem partem usque ad caput praedicti fluminis orientalis Milde. — — Data III idus ianuarii anno inc. dom. DCCCCXLVIII, indict. VIII anno vero magni imperatoris Ottonis in 20 domino feliciter regnantis IIIcio. Actum Mogontię. 370. (FALSUM S. X.) Agapitus II papa Gerardo, archiepiscopo Laureacensi, scribit, ex Hadamaro, abbate Fuldensi, cognovisse se de contentione inter eum et Heroldum, archi- 25 episcopum Salisburgensem, orta pro utrimque suscepta in una provincia pallii auctoritate; statuit, ut, divisis duabus Noricae regionis provinciis, Heroldo occidentalis, Gerardo orientalis Pannonia regioque Avarorum atque Moravorum obveniant. 1948.] 30 35 Apographum saec. XII exstat in cod. ms. bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 1051, fol. 670—69v (A). Gewold, Chron. mon. Reichersperg. Append. pag. 13 (e cod. quondam monasterii Reichers- perg. B). = Ludewig, Script. rer. Germanic. II, pag. 358. = Mansi, Concil. ampl. coll. XVIII, pag. 406. = Hansiz, Germania sacra I, pag. 197. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 83, num. 106. = Erben, Reg. I, pag. 28, num. 62. — Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 708. — Jaffé, Reg. pontif.2 I, num. 3644. Bullam falsam esse demonstrat Dummler, Pilgrim v. Passau pag. 24 sq. et 161, nota 16.
Strana 340
340 NUM. 370. ACTA SPURIA. 948. Agapitus " episcopus, servus servorum dei, fratri dilectissimo et reverentissimo Gerhardo,' sanctę Laureacensis ęcclesię archiepiscopo, in Christo salutem. Peti- ciones tuas pro renovandis sive approbandis ęcclesię tue privilegiis venerabilis Fuldensis monasterii abbas Hadamarus,“ huc causa orationis veniens, cum magna benivolentia nostrę experientię suggessit, pariterque iurgia et disceptaciones gravissimas, inter te et Heroldum archiepiscopum pro utrimque suscepta in una provincia pallii auctoritate exortas, flebiliter nunciavit, quod et ipsi ex debita pastorali cura nimio cordis merore dolemus detestabiliterque profanamus. Quippe sancta et universalis ęcclesia, cui deo auctore presidemus, a religiosis atque pacatis sacerdotibus suis et in caritate non ficta soliditatis quasi totidem columnis innisa fulcitur, discordantibus autem et adversum se hostiliter inflante superbia animum tollentibus, presertim tantis pontificibus, velut evulsis sustentaculis casura, non sine magno periculo et vigoris sui detrimento a proprio statu concutitur. Insuper etiam, dum deforis inter vos pro pallii honore pertinaciter huiusmodi con- tentio exercetur, agitur, ut in fraterna emulatione decor sacerdocii intus evacuetur. 15 Inde ergo, frater, officium nostrum illud esse perpendentes, ne inimicitiarum fomite in vobis succrescente, discidium" sanctę dei ęcclesię atque scandalum sine consilii ace utilitatis vestrę respectu diutius nutriatur, ad sequestrandum litem vestram accedimus nos arbitres, tam ex sollicitudine a domino regiminis iniuncti, quam amborum vestrorum amore ad hoc permoti; ita videlicet, ut et de prelibata con- flictus vestri querimonia rationabilibus iudiciis rite iusticię satisfaciamus et vos omni explosa controversia in fraternam concordiam Christo moderante revocemus. Notum est igitur, litterisque penes nos commendatum, quibus ęcclesiarum locis dignitas pallii ab hac apostolica sede debeatur. Lauriacensem enim urbem anti- quitus metropolitanam fore et archiepiscopii sedem, cui sanctitas tua preesse 25 dinoscitur, sicut in privilegiis autenticis ad nos usque a te directis legimus, ita quoque inventis quibusdam exemplaribus cartę, vetustatef admodum attritis, in archivo sancti Petri repperimus. Hanc etiam in exordio nascentis ęcclesię et inmanissima christianorum persecutione a doctoribus istius sedis catholice fidei novimus rudimenta percepisse et exinde a succedentibus predicatoribus in superioris 30 atque inferioris Pannonię provintias eiusdem fidei gratiam emanasse.8 Quibus veroh duabus provintiis illarumque pontificibus usque ad tempora Hunnorum non alius quam sanctę Lauriacensis ęcclesię prefuit archiepiscopus; quorum bar- barica feritas non solum predictam Lauriacensem civitatem, verum etiam in circuitu adiacentes regiones depopulavit atque funditus desolavit. Inde quidem contigit, 35 ut episcopi hac necessitate compulsi, sede illa deserta atque aliô translata, simul etiam archiepiscopalem ipsius sedis desererent honorem. Modernis autem nec 5 10 20 370. a) litteris maiusculis scriptum A. — b) ex ,Gebehardo' radendo corr. A; �reve- rendissimo Gerardo‘ B. — c) ,Hademarus‘ B. — d) ,dissidium‘ B. — e) ,et‘ B. — f) ,et vetustate‘ A, B. — g) ,emanasse gratiam‘ B. — h) ,etiam‘ B. — i) ,Hunorum‘ A. 40
340 NUM. 370. ACTA SPURIA. 948. Agapitus " episcopus, servus servorum dei, fratri dilectissimo et reverentissimo Gerhardo,' sanctę Laureacensis ęcclesię archiepiscopo, in Christo salutem. Peti- ciones tuas pro renovandis sive approbandis ęcclesię tue privilegiis venerabilis Fuldensis monasterii abbas Hadamarus,“ huc causa orationis veniens, cum magna benivolentia nostrę experientię suggessit, pariterque iurgia et disceptaciones gravissimas, inter te et Heroldum archiepiscopum pro utrimque suscepta in una provincia pallii auctoritate exortas, flebiliter nunciavit, quod et ipsi ex debita pastorali cura nimio cordis merore dolemus detestabiliterque profanamus. Quippe sancta et universalis ęcclesia, cui deo auctore presidemus, a religiosis atque pacatis sacerdotibus suis et in caritate non ficta soliditatis quasi totidem columnis innisa fulcitur, discordantibus autem et adversum se hostiliter inflante superbia animum tollentibus, presertim tantis pontificibus, velut evulsis sustentaculis casura, non sine magno periculo et vigoris sui detrimento a proprio statu concutitur. Insuper etiam, dum deforis inter vos pro pallii honore pertinaciter huiusmodi con- tentio exercetur, agitur, ut in fraterna emulatione decor sacerdocii intus evacuetur. 15 Inde ergo, frater, officium nostrum illud esse perpendentes, ne inimicitiarum fomite in vobis succrescente, discidium" sanctę dei ęcclesię atque scandalum sine consilii ace utilitatis vestrę respectu diutius nutriatur, ad sequestrandum litem vestram accedimus nos arbitres, tam ex sollicitudine a domino regiminis iniuncti, quam amborum vestrorum amore ad hoc permoti; ita videlicet, ut et de prelibata con- flictus vestri querimonia rationabilibus iudiciis rite iusticię satisfaciamus et vos omni explosa controversia in fraternam concordiam Christo moderante revocemus. Notum est igitur, litterisque penes nos commendatum, quibus ęcclesiarum locis dignitas pallii ab hac apostolica sede debeatur. Lauriacensem enim urbem anti- quitus metropolitanam fore et archiepiscopii sedem, cui sanctitas tua preesse 25 dinoscitur, sicut in privilegiis autenticis ad nos usque a te directis legimus, ita quoque inventis quibusdam exemplaribus cartę, vetustatef admodum attritis, in archivo sancti Petri repperimus. Hanc etiam in exordio nascentis ęcclesię et inmanissima christianorum persecutione a doctoribus istius sedis catholice fidei novimus rudimenta percepisse et exinde a succedentibus predicatoribus in superioris 30 atque inferioris Pannonię provintias eiusdem fidei gratiam emanasse.8 Quibus veroh duabus provintiis illarumque pontificibus usque ad tempora Hunnorum non alius quam sanctę Lauriacensis ęcclesię prefuit archiepiscopus; quorum bar- barica feritas non solum predictam Lauriacensem civitatem, verum etiam in circuitu adiacentes regiones depopulavit atque funditus desolavit. Inde quidem contigit, 35 ut episcopi hac necessitate compulsi, sede illa deserta atque aliô translata, simul etiam archiepiscopalem ipsius sedis desererent honorem. Modernis autem nec 5 10 20 370. a) litteris maiusculis scriptum A. — b) ex ,Gebehardo' radendo corr. A; �reve- rendissimo Gerardo‘ B. — c) ,Hademarus‘ B. — d) ,dissidium‘ B. — e) ,et‘ B. — f) ,et vetustate‘ A, B. — g) ,emanasse gratiam‘ B. — h) ,etiam‘ B. — i) ,Hunorum‘ A. 40
Strana 341
948. ACTA SPURIA. NUM. 370. 341 5 10 25 30 multum retro elapsis temporibus, vacante ab apostolico vicario Bavvariorumk regno, Arno primus sanctę Salziburgensis! ęcclesię subrogatur archiepiscopus. Haec testatur annosa memorialis sacri scrinii hystoria. Modo autem mortalibus Christo propiciantem ab hostibus sanctę Lauriacensis ęcclesię quiete et habitandi securitate concessa, non alibi quam ibidem fraternitatis tue kathedra" oportet haberi. Quapropter reintronizamus te eidem ęcclesię, sanctorum patrum, videlicet predecessorum nostrorum, sed et beatę memorię domnio Leonis papę,1 a quo excellentia tua pallio ac privilegio donata est,2 sanctiones atque statuta exequentes, ac sepe dictam sanctam Lauriacensem ęcclesiam potestate et vice beati Petri apostolorum principis absolvimus et archiepiscopamus et in culmen metropoli- tanum sublimamus et privilegia nobis transmissa manu propria munimus et corroboramus ac rata esse firmamus denuoque tibi pallium cum presenti pre- cepto secundum usum prius concessum successoribusque tuis perpetim tenendum tradimus. Hisque quoquep examussim" ita ad iusticiam redintegratis, decrevimus 15 rixas vestras et dissensiones prefata ex causa derivatas dirimere atque in fraternum amorem vos reconciliare, sic ut utrique vestrum modo susceptus servetur pallii honor illesus, hortantes, quatinus apostolice instituti, amodo non in contentione et emulatione maneatis. Constat quidem, quod canonice singulis provinciis sin- guli ordinantur metropolitani; proinde distribuere atque determinare ita vobis 20 barrochias bonum et pacificum ęstimamus,s ut divisis duabus Norice regionis provinciis, Heraldo archiepiscopo occidentalis Pannonię cura comittatur et custodia; tibi autem successoribusque tuis propter emeritam antiquitatem sancte Lauriacensis ęcclesię, cui iure iuniorum reverentia assurgit, in benedictionis et sedis ordine prelatis atque prepositis, providentiam orientalis Pannonię regionemque Auarorum atque Marahorum,' sed et Sclauorum,“ qui modo christiani vel adhuc per baptisma Christo lucrandi sunt, circumquaque manentium credimus nostramque apostolicam vicem in illis partibus predicandi et pro arbitrio vestro, ubi opus est, episcopos constituendi omniaque disponere atque ordinare tali auctoritate atque potestate delegamus, ac si ipsi presentes affuissemus. Quod si iam dictus Heroldus archi- episcopus deinceps suorumve quispiam successorum minime diffinito limite contentus, sed interdictam atque separatam a sua potestate diocesim repetere pervicaciter conatur, nec a prohibite contentionis schismate per istas nostras apo- stolicas traditiones atque determinationes compescitur, ipse etiam pie concessa 35 40 370. k) ,Bauuariorum‘ B. — 1) �Salzburgensis' B. — m) ,prop. Christo‘ B. — n) ex ,ka- thedram‘ radendo corr. A. — o) ,domini‘ B. — P) deest B. — q) supra lin. alio atram, magis distincto alia manu adscriptum: id est regulariter' A: ,ex amussi' B.— 1) ,parrochias' B. — s) ,u‘ corr. ex,e' A. — t) ,Maraharorum' B. — u) ,Schlauorum' B. — v) ,a sua potestate separatam' B. 1) VII. (936—939). — 2) Significatur bulla ap. Jaffé, Reg. pontif.2 I. num. 3602 (Boczek num. 104, pag. 77), quam falsam esse demonstrat Dümmler, Pilgrim v. Passau pag. 22.
948. ACTA SPURIA. NUM. 370. 341 5 10 25 30 multum retro elapsis temporibus, vacante ab apostolico vicario Bavvariorumk regno, Arno primus sanctę Salziburgensis! ęcclesię subrogatur archiepiscopus. Haec testatur annosa memorialis sacri scrinii hystoria. Modo autem mortalibus Christo propiciantem ab hostibus sanctę Lauriacensis ęcclesię quiete et habitandi securitate concessa, non alibi quam ibidem fraternitatis tue kathedra" oportet haberi. Quapropter reintronizamus te eidem ęcclesię, sanctorum patrum, videlicet predecessorum nostrorum, sed et beatę memorię domnio Leonis papę,1 a quo excellentia tua pallio ac privilegio donata est,2 sanctiones atque statuta exequentes, ac sepe dictam sanctam Lauriacensem ęcclesiam potestate et vice beati Petri apostolorum principis absolvimus et archiepiscopamus et in culmen metropoli- tanum sublimamus et privilegia nobis transmissa manu propria munimus et corroboramus ac rata esse firmamus denuoque tibi pallium cum presenti pre- cepto secundum usum prius concessum successoribusque tuis perpetim tenendum tradimus. Hisque quoquep examussim" ita ad iusticiam redintegratis, decrevimus 15 rixas vestras et dissensiones prefata ex causa derivatas dirimere atque in fraternum amorem vos reconciliare, sic ut utrique vestrum modo susceptus servetur pallii honor illesus, hortantes, quatinus apostolice instituti, amodo non in contentione et emulatione maneatis. Constat quidem, quod canonice singulis provinciis sin- guli ordinantur metropolitani; proinde distribuere atque determinare ita vobis 20 barrochias bonum et pacificum ęstimamus,s ut divisis duabus Norice regionis provinciis, Heraldo archiepiscopo occidentalis Pannonię cura comittatur et custodia; tibi autem successoribusque tuis propter emeritam antiquitatem sancte Lauriacensis ęcclesię, cui iure iuniorum reverentia assurgit, in benedictionis et sedis ordine prelatis atque prepositis, providentiam orientalis Pannonię regionemque Auarorum atque Marahorum,' sed et Sclauorum,“ qui modo christiani vel adhuc per baptisma Christo lucrandi sunt, circumquaque manentium credimus nostramque apostolicam vicem in illis partibus predicandi et pro arbitrio vestro, ubi opus est, episcopos constituendi omniaque disponere atque ordinare tali auctoritate atque potestate delegamus, ac si ipsi presentes affuissemus. Quod si iam dictus Heroldus archi- episcopus deinceps suorumve quispiam successorum minime diffinito limite contentus, sed interdictam atque separatam a sua potestate diocesim repetere pervicaciter conatur, nec a prohibite contentionis schismate per istas nostras apo- stolicas traditiones atque determinationes compescitur, ipse etiam pie concessa 35 40 370. k) ,Bauuariorum‘ B. — 1) �Salzburgensis' B. — m) ,prop. Christo‘ B. — n) ex ,ka- thedram‘ radendo corr. A. — o) ,domini‘ B. — P) deest B. — q) supra lin. alio atram, magis distincto alia manu adscriptum: id est regulariter' A: ,ex amussi' B.— 1) ,parrochias' B. — s) ,u‘ corr. ex,e' A. — t) ,Maraharorum' B. — u) ,Schlauorum' B. — v) ,a sua potestate separatam' B. 1) VII. (936—939). — 2) Significatur bulla ap. Jaffé, Reg. pontif.2 I. num. 3602 (Boczek num. 104, pag. 77), quam falsam esse demonstrat Dümmler, Pilgrim v. Passau pag. 22.
Strana 342
342 NUM. 370, 371. ACTA SPURIA. 948. — 967? dignitatis munificentia penitus privetur atque secundum ius pristinum superior Pannonia continuetur inferiori atque tue tuorumque successorum ambę perpetua- liter subiaceant ditioni. Allubescentes autem assensumque praebentes istis nostris saluberrimis decretis benedicimus et catholicos approbamus, resistentes vero atque infirmare vel omnino pervertere contendentes anathemate maranatha sanctę trinitatis districte percutimus et apostolica sententia, qua multati Anania et Saphira exspiraverunt, dampnamus et cum blasphematoribus sancti spiritus sempiternis cruciatibus puniendos destinamus. 5 371. (FALSUM S. XI.) 10 Iohannes XIII papa Boleslavo, Bohemiae duci, permittit, ut ad ecclesiam sanctorum Viti et Venceslai fiat sedes episcopalis, ad ecclesiam vero sancti Georgii sanctimonialium congregatio sub regula sancti Benedicti constituatur. 19672] Litteras servavit Cosmas decanus Pragensis in Chron. Bohem. lib. I, cap. 22 (ad ann. 967). 15 Balbinus, Miscell. Boh. hist., dec. I lib. VI, pag. 8, num. 5. — Cocquelines, Bullarum, privil. ac dipl. Romanor. pontif. ampl. collectio I, pag. 267. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I, pag. 954. — Dobner, Annal. Hagec. IV, pag. 164. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 86, num. 108. — Migne, Patrologia lat. 135, pag. 997. — Erben, Reg. I, pag. 29, num. 67 (ad ann. cc. 971). — Ginzel, Gesch. d. Slavenapostel, Anh. I, pag. 79. — Monum. Germ. Script. IX, pag. 49. — Fontes rer. Boh. II, pag. 36. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 3720. 20 Litterarum fidem crebro impugnaverunt viri doctissimi. Priores de hac re sententias brevi in conspectu posuit Max Dvořák in exordio commentationis „O listině papeže Jana XIII v kronice Kosmově“ (Věstník král. České Společnosti nauk 1899, num. XII), qui litteras a Cosma confictas esse demonstrat. Spangenberg, Die Gründung d. Bistums Prag, in Histor. Jahrbuch d. Görresgesellsch. XXI (1900) pag. 764 sq. litteras saeculo XI in monasterio s. Georgii subiectas esse censet. Simili modo litteras fictas esse argumentis docent Uhlirz, Die Errichtung d. Prager Bist., in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. 39 (1900) pag. 4 sq. et Schulte, Die Gründung d. Bistums Prag, in Hist. Jahrb. d. Görresges. XXII (1901) pag. 285. 25 30 Iohannes episcopus,“ servus servorum dei, Bolezlao duci,b catholicae fidei alumno, apostolicam benedictionem. Iustum est benivolas aures iustis accomo- dare petitionibus, quia deus est iusticia et qui diligunt deum iustificabuntur et omnia diligentibus dei iusticiam cooperantur in bonum. Filia nostra, tua relativa, nomine Mlada, quae et Maria, inter ceteras haud abnegandas petitiones cordi 35 nostro dulces intulit ex parte tui preces, scilicet ut nostro assensu in tuo princi- 371. a) ,episcopus‘ omittunt omnes Cosmae cod. ms. praeter Argentinensem saec. XII vel XIII. — b) ,duci' exstat in unico cod. ms. Dresdensi I, 43 signato, saec. XII.
342 NUM. 370, 371. ACTA SPURIA. 948. — 967? dignitatis munificentia penitus privetur atque secundum ius pristinum superior Pannonia continuetur inferiori atque tue tuorumque successorum ambę perpetua- liter subiaceant ditioni. Allubescentes autem assensumque praebentes istis nostris saluberrimis decretis benedicimus et catholicos approbamus, resistentes vero atque infirmare vel omnino pervertere contendentes anathemate maranatha sanctę trinitatis districte percutimus et apostolica sententia, qua multati Anania et Saphira exspiraverunt, dampnamus et cum blasphematoribus sancti spiritus sempiternis cruciatibus puniendos destinamus. 5 371. (FALSUM S. XI.) 10 Iohannes XIII papa Boleslavo, Bohemiae duci, permittit, ut ad ecclesiam sanctorum Viti et Venceslai fiat sedes episcopalis, ad ecclesiam vero sancti Georgii sanctimonialium congregatio sub regula sancti Benedicti constituatur. 19672] Litteras servavit Cosmas decanus Pragensis in Chron. Bohem. lib. I, cap. 22 (ad ann. 967). 15 Balbinus, Miscell. Boh. hist., dec. I lib. VI, pag. 8, num. 5. — Cocquelines, Bullarum, privil. ac dipl. Romanor. pontif. ampl. collectio I, pag. 267. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I, pag. 954. — Dobner, Annal. Hagec. IV, pag. 164. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 86, num. 108. — Migne, Patrologia lat. 135, pag. 997. — Erben, Reg. I, pag. 29, num. 67 (ad ann. cc. 971). — Ginzel, Gesch. d. Slavenapostel, Anh. I, pag. 79. — Monum. Germ. Script. IX, pag. 49. — Fontes rer. Boh. II, pag. 36. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 3720. 20 Litterarum fidem crebro impugnaverunt viri doctissimi. Priores de hac re sententias brevi in conspectu posuit Max Dvořák in exordio commentationis „O listině papeže Jana XIII v kronice Kosmově“ (Věstník král. České Společnosti nauk 1899, num. XII), qui litteras a Cosma confictas esse demonstrat. Spangenberg, Die Gründung d. Bistums Prag, in Histor. Jahrbuch d. Görresgesellsch. XXI (1900) pag. 764 sq. litteras saeculo XI in monasterio s. Georgii subiectas esse censet. Simili modo litteras fictas esse argumentis docent Uhlirz, Die Errichtung d. Prager Bist., in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. 39 (1900) pag. 4 sq. et Schulte, Die Gründung d. Bistums Prag, in Hist. Jahrb. d. Görresges. XXII (1901) pag. 285. 25 30 Iohannes episcopus,“ servus servorum dei, Bolezlao duci,b catholicae fidei alumno, apostolicam benedictionem. Iustum est benivolas aures iustis accomo- dare petitionibus, quia deus est iusticia et qui diligunt deum iustificabuntur et omnia diligentibus dei iusticiam cooperantur in bonum. Filia nostra, tua relativa, nomine Mlada, quae et Maria, inter ceteras haud abnegandas petitiones cordi 35 nostro dulces intulit ex parte tui preces, scilicet ut nostro assensu in tuo princi- 371. a) ,episcopus‘ omittunt omnes Cosmae cod. ms. praeter Argentinensem saec. XII vel XIII. — b) ,duci' exstat in unico cod. ms. Dresdensi I, 43 signato, saec. XII.
Strana 343
967? — 968 OCT. 19. ACTA SPURIA. NUM. 371—373. 343 patu ad laudem et gloriam dei ecclesiae liceret fieri episcopatum. Quod nos utique laeto animo suscipientes, deo gratias retulimus, qui suam ecclesiam semper et ubique dilatat et magnificat in omnibus nationibus. Unde apostolica auctoritate et sancti Petri principis apostolorum potestate, cuius, licet indigni, tamen sumus vicarii, annuimus et collaudamus atque incanonizamus, quo ad ecclesiam sancti Viti et Wencezlai martirum fiat sedes episcopalis, ad ecclesiam vero sancti Georii martiris sub regula sancti Benedicti et obedientia filiae nostrae, abbatissae Mariae, constituatur congregatio sanctimonialium. Verumtamen non secundum ritus aut sectam Bulgariae gentis vel Ruziae aut Sclavonicae linguae, sed magis sequens 10 instituta et decreta apostolica, unum pociorem totius ecclesiae ad placitum eligas in hoc opus clericum, latinis adprime litteris eruditum, qui verbi vomere novalia cordis gentilium scindere et triticum bonae operationis serere atque manipulos Vale. frugum verae fidei Christo reportare sufficiat. 5 15 372. (FALSUM S. XII.) lohannes XIII papa ab Ottonibus imperatoribus rogatus episcopatum Mis- nensem confirmat eiusque terminos describit, in qua descriptione mentio fit de finibus Bohemiae. 968 ian. 2. 20 25 Cod. dipl. Saxoniae reg. I Hauptth., tom. I, pag. 243, num. 7 (ex transsumpto Dieterici Naumburgensis et Henrici Merseburgensis episc. anno 1250 apr. 2 confecto, in tabulario reg. Dresdensi). — Erben, Reg. I, pag. 29, num. 66. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 3724. Bullam interpolatam et falsam esse exponit Posse in Cod. dipl. Saxoniae I Hauptth., I, pag. 170, nota 7. Descriptio terminorum verba diplomatis Ottonis III anno 996 dec. 6 dati (vid. num. 39) repetit. . . . . More antiquorum imperatorum * hii duo imperatores, pater et filius, nobis assidentes Misnensi episcopatui terminum inposuerunt nominando fines et determinationes locorum, sicut infra tenetur. Ubi caput et fons est aque, que dicitur Odera, inde quasi recta via usque ad caput Albie, inde deorsum in occidentalem partem, ubi divisio * duarum regionum est Behem et Nisen. 30 Ibidem ultra Albiam et per silvam in occidentalem partem usque ad caput Milde et sic deorsum per ambas plagas eiusdem fluminis * usque dum Milta intrat in Albiam * et sic sursum et ultra provinciam Nizizi ad ipsum terminum sine dubio nec non in altera parte Luzice et Selpoli et sic usque ad civitatem Sulpize illam videlicet infra eundem terminum et inde in aquam, que dicitur Odera et sic Odera sursum usque ad caput eius . . .. 35 373. (FALSUM.) Otto I, Romanorum imperator, fines episcopatus Misnensis describens men- tionem facit finium Bohemiae. Romae 968 oct. 19.
967? — 968 OCT. 19. ACTA SPURIA. NUM. 371—373. 343 patu ad laudem et gloriam dei ecclesiae liceret fieri episcopatum. Quod nos utique laeto animo suscipientes, deo gratias retulimus, qui suam ecclesiam semper et ubique dilatat et magnificat in omnibus nationibus. Unde apostolica auctoritate et sancti Petri principis apostolorum potestate, cuius, licet indigni, tamen sumus vicarii, annuimus et collaudamus atque incanonizamus, quo ad ecclesiam sancti Viti et Wencezlai martirum fiat sedes episcopalis, ad ecclesiam vero sancti Georii martiris sub regula sancti Benedicti et obedientia filiae nostrae, abbatissae Mariae, constituatur congregatio sanctimonialium. Verumtamen non secundum ritus aut sectam Bulgariae gentis vel Ruziae aut Sclavonicae linguae, sed magis sequens 10 instituta et decreta apostolica, unum pociorem totius ecclesiae ad placitum eligas in hoc opus clericum, latinis adprime litteris eruditum, qui verbi vomere novalia cordis gentilium scindere et triticum bonae operationis serere atque manipulos Vale. frugum verae fidei Christo reportare sufficiat. 5 15 372. (FALSUM S. XII.) lohannes XIII papa ab Ottonibus imperatoribus rogatus episcopatum Mis- nensem confirmat eiusque terminos describit, in qua descriptione mentio fit de finibus Bohemiae. 968 ian. 2. 20 25 Cod. dipl. Saxoniae reg. I Hauptth., tom. I, pag. 243, num. 7 (ex transsumpto Dieterici Naumburgensis et Henrici Merseburgensis episc. anno 1250 apr. 2 confecto, in tabulario reg. Dresdensi). — Erben, Reg. I, pag. 29, num. 66. — Jaffé, Reg. pontif.2 num. 3724. Bullam interpolatam et falsam esse exponit Posse in Cod. dipl. Saxoniae I Hauptth., I, pag. 170, nota 7. Descriptio terminorum verba diplomatis Ottonis III anno 996 dec. 6 dati (vid. num. 39) repetit. . . . . More antiquorum imperatorum * hii duo imperatores, pater et filius, nobis assidentes Misnensi episcopatui terminum inposuerunt nominando fines et determinationes locorum, sicut infra tenetur. Ubi caput et fons est aque, que dicitur Odera, inde quasi recta via usque ad caput Albie, inde deorsum in occidentalem partem, ubi divisio * duarum regionum est Behem et Nisen. 30 Ibidem ultra Albiam et per silvam in occidentalem partem usque ad caput Milde et sic deorsum per ambas plagas eiusdem fluminis * usque dum Milta intrat in Albiam * et sic sursum et ultra provinciam Nizizi ad ipsum terminum sine dubio nec non in altera parte Luzice et Selpoli et sic usque ad civitatem Sulpize illam videlicet infra eundem terminum et inde in aquam, que dicitur Odera et sic Odera sursum usque ad caput eius . . .. 35 373. (FALSUM.) Otto I, Romanorum imperator, fines episcopatus Misnensis describens men- tionem facit finium Bohemiae. Romae 968 oct. 19.
Strana 344
344 NUM. 373, 374. ACTA SPURIA. 968 OCT. 19. — 973 P. MAI. Monum. Germ. Diplomata I, pag. 608, num. 449. — Erben, Reg. I, pag. 29, num. 63. Diploma hoc ex diplomate Ottonis III dati anno 996 decb. 6 (num. 39) ad verbum de- scriptum est. Falsum esse demonstrat Posse in Cod. dipl. Saxoniae I Hauptth., I, pag. 171 nota 24. 374. 5 (FALSUM S. X.) Benedictus VI papa archiepiscopis Germaniae, Ottoni imperatori, Henrico duci Bavarorum nunciat, Piligrimum Laureacensem archiepiscopum constitutum pallioque donatum esse. Decernit, ut Salisburgensis ecclesia superioris Pannoniae episcopos habeat suffraganeos, Laureacensis ecclesia in inferioris Pannoniae atque 10 Moesiae regionibus, quarum provinciae sunt Avaria atque Moravia, archiepi- scopalem deinceps exerceat potestatem. [973 post mai.] Apographum exstat in cod ms. saec. XII bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 1051 fol. 82v—85 (A). 15 Gewold, Chron. mon. Reichersperg. Append. pag. 29 (e cod. ms. mon. Reichersperg. B). = Lünig, Teutsches Reichsarch. XVII, spicil. eccl. II, pag. 767, num. 14. = Ludewig, Script. rer. Germ. II, pag. 370. = Hansiz, Germania sacra I, pag. 213. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 93, num. 112. — Erben, Reg. I, pag. 31, num. 71. — Urkundenbuch d. Landes ob d. Enns II, pag. 715. — Dummler, Pilgrim v. Passau pag. 122. — Jaffé, Reg. pontif.2 20 I, num. 3771 (ubi et aliae editiones indicantur). Bullam non esse genuinam, exponit Filz in (Wiener) Jahrbücher der Litteratur LXX, An- zeigeblatt pag. 40. Uberius de ea disserit Dümmler, Pilgrim v. Passau, pag. 51 sq., qui eam tantum commentationem (Entwurf) esse putat a Piligrimo sedi apostolicae oblatam, sed ab ea non comprobatam. Cf. etiam Uhlirz, Jahrbücher d. deutschen Reiches 25 unter Otto II u. Otto III, tom. I, pag. 98. — De tempore vide Dümmler l. l. pag. 53. Dilectissimis" nobis in Christo filiis Hrodberto, sanctę Mogontinę ęcclesię et Diotrico sanctę Treuerensis ęcclesię atque Adalberto sanctę Magdaburgensis ęcclesię parique modo Gereoni sanctę Coloniensis ęcclesię atque Fridarico sanctę Iuuauensis ęcclesię, sed et Adaldago sanctę Premensis ęcclesię archiepiscopis pariterque domno nostro Ottoni, gloriosissimo imperatori augusto, atque nepoti suo Heinrico, precellentissimo duci Bauuariorum, ceterisque omnibus episcopis et abbatibus, ducibus atque comitibus Gallię atque Germanię Benedictus, divina gratia preditus apostolice sedis pontifex, servus autem servorum dei, in domino Oportet iustis supplicantiumb peticionibus nos semper faciles et 35 salutem. humiles exhibere et precipue, cum fraternis religiosorum consacerdotum precibus sollicitamur, qui passim ab omni mundi termino tenorem et regulam atque proprii officii vigorem ab hac universali sancta Romana matre ęcclesia eiusque sortiuntur 30 374. a) praecedit lemma litteris maiusculis scr.: Benedicti epistola' A. — b) ,supplican- tum‘ A; ,supplicationum“ B. 40
344 NUM. 373, 374. ACTA SPURIA. 968 OCT. 19. — 973 P. MAI. Monum. Germ. Diplomata I, pag. 608, num. 449. — Erben, Reg. I, pag. 29, num. 63. Diploma hoc ex diplomate Ottonis III dati anno 996 decb. 6 (num. 39) ad verbum de- scriptum est. Falsum esse demonstrat Posse in Cod. dipl. Saxoniae I Hauptth., I, pag. 171 nota 24. 374. 5 (FALSUM S. X.) Benedictus VI papa archiepiscopis Germaniae, Ottoni imperatori, Henrico duci Bavarorum nunciat, Piligrimum Laureacensem archiepiscopum constitutum pallioque donatum esse. Decernit, ut Salisburgensis ecclesia superioris Pannoniae episcopos habeat suffraganeos, Laureacensis ecclesia in inferioris Pannoniae atque 10 Moesiae regionibus, quarum provinciae sunt Avaria atque Moravia, archiepi- scopalem deinceps exerceat potestatem. [973 post mai.] Apographum exstat in cod ms. saec. XII bibliothecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 1051 fol. 82v—85 (A). 15 Gewold, Chron. mon. Reichersperg. Append. pag. 29 (e cod. ms. mon. Reichersperg. B). = Lünig, Teutsches Reichsarch. XVII, spicil. eccl. II, pag. 767, num. 14. = Ludewig, Script. rer. Germ. II, pag. 370. = Hansiz, Germania sacra I, pag. 213. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 93, num. 112. — Erben, Reg. I, pag. 31, num. 71. — Urkundenbuch d. Landes ob d. Enns II, pag. 715. — Dummler, Pilgrim v. Passau pag. 122. — Jaffé, Reg. pontif.2 20 I, num. 3771 (ubi et aliae editiones indicantur). Bullam non esse genuinam, exponit Filz in (Wiener) Jahrbücher der Litteratur LXX, An- zeigeblatt pag. 40. Uberius de ea disserit Dümmler, Pilgrim v. Passau, pag. 51 sq., qui eam tantum commentationem (Entwurf) esse putat a Piligrimo sedi apostolicae oblatam, sed ab ea non comprobatam. Cf. etiam Uhlirz, Jahrbücher d. deutschen Reiches 25 unter Otto II u. Otto III, tom. I, pag. 98. — De tempore vide Dümmler l. l. pag. 53. Dilectissimis" nobis in Christo filiis Hrodberto, sanctę Mogontinę ęcclesię et Diotrico sanctę Treuerensis ęcclesię atque Adalberto sanctę Magdaburgensis ęcclesię parique modo Gereoni sanctę Coloniensis ęcclesię atque Fridarico sanctę Iuuauensis ęcclesię, sed et Adaldago sanctę Premensis ęcclesię archiepiscopis pariterque domno nostro Ottoni, gloriosissimo imperatori augusto, atque nepoti suo Heinrico, precellentissimo duci Bauuariorum, ceterisque omnibus episcopis et abbatibus, ducibus atque comitibus Gallię atque Germanię Benedictus, divina gratia preditus apostolice sedis pontifex, servus autem servorum dei, in domino Oportet iustis supplicantiumb peticionibus nos semper faciles et 35 salutem. humiles exhibere et precipue, cum fraternis religiosorum consacerdotum precibus sollicitamur, qui passim ab omni mundi termino tenorem et regulam atque proprii officii vigorem ab hac universali sancta Romana matre ęcclesia eiusque sortiuntur 30 374. a) praecedit lemma litteris maiusculis scr.: Benedicti epistola' A. — b) ,supplican- tum‘ A; ,supplicationum“ B. 40
Strana 345
973 POST MAI. ACTA SPURIA. NUM. 374. 345 ministro,' vicario scilicet beati Petrid principis apostolorum, cuius quamvis indigni, eiusdem tamen gratia et dono potestati nose successimus et ordini, cui voce dominica dicitur: ,Tu es Petrus et super hanc petram ędificabo ęcclesiam meam." Quapropter dignum estimavimus! assensum prebere congruis postulationibus reverentissimi archiepiscopi, quas per probabiles personas nobis intimavit respon- salium suorum, duorum videlicets presbyterorum, quatinus sibi pallium et metro- politanum honorem cathedrę suę, sanctę Lauriacensi ęcclesię, restitueremus, confinio Ungrorum" adiacenti; quod omnino nos eidem ęcclesię debere testantur anti- quissima secum apportata privilegiorum testimonia. In quibus enim continebatur, 10 quod aetatę pontificatus beati Symmachi, huius alme sedis apostolicik presulis, prefata sancta Lauriacensis haberetur ęcclesia metropolis; et in quantum tam exinde, quam etiam de passionibus beatorum martyrum, qui illic plures in tempore persecutionis pro fide Christi variis sunt tormentis multati, colligere possumus, ex omnibus ecclesiarum diocesibus Pannonię hęc antiquitate et archiepiscopii 15 dignitate esse primitiva creditur; quę iam multis retroactis temporibus ex vici- norum" frequentam populatione barbarorum deserta et in solitudinem redacta nullum christiane professionis habitatorem meminit, usque dum invictissimus augustus et pater patrie, genitor quippe pii imperatoris nostri, quem adhuc super- esse et diu dominari mundus exoptat, bellico tropheo eorum vires retundit. Nunc 20 autem, quam ob rem votis exultantibus in laudem omnipotentis dei erumpimus, non solum sepe dicta sancta Lauriacensis ęcclesia hostium cessante terrore cum accolis suis pace et tranquillitate potitur, verum etiam ipsi dudum inimici illum, quem persecuti sunt more gentili, iamiam Christum baptizati profitentur et sacer- dotes modo habere desiderant ac, prout rudes" poterunt, venerantur et ęcclesias 25 quasdam in sua terra, quas patres incendio dederunt, posteri restaurare videntur. Hac ergo suadente ratione, quod prenominati sanctę Lauriacensis ęcclesię archi- episcopi postulatio antiqua apostolica auctoritate" commendatur et preterea, quod cumP iustum esset, pariter etiam utile visum est, ut ad fructificandas deo gentes ex novitiis cultoribus fidei Ungrorum" atque Marauorum sive etiam aliis multis provintiis Sclauorum suę parrochię finitimis, illic ordinatis episcopis, secundum quod antiquitus dispositi erant, eis hunc constitueremus archiepiscopum. Quoniam autem Salzburgensiss ęcclesia metropolis abusa est subiectione sancte Lauriacensis ęcclesię pontificii, obliterata et adtenuata sua dignitate ex devastatione barbarorum, quam propterea perceptis apostolicis privilegiis nequaquam patimur privari, cum 5 30 35 40 374. c) ex ,ministerio‘ eod. atram. corr. A. — d) ,Petri' deest A. - e) ,nost deest B. — ƒ) ,aestimabimus‘ B. — g) ,videlicet deest B. — h) Vngrorum‘ B. — i) ,y‘ ex,i eod. atram. correcta A. — k) ita A et B. — 1) ,o‘ ex ,i‘ eod. atram. corr. A. — m) ,frequentia‘ B. — n) sequuntur 2 vel 3 litterae erasae A; ,prout scire rudes' B. — o) ,authoritate‘ B. — P) ,cum‘ om. B. — q) „Vngrorum‘ B. — r) ,Schlauorum‘ B. — s) ,Salisburgensis' et infra ,Salisburgensibus' B. 1) Matth. XVI, 18.
973 POST MAI. ACTA SPURIA. NUM. 374. 345 ministro,' vicario scilicet beati Petrid principis apostolorum, cuius quamvis indigni, eiusdem tamen gratia et dono potestati nose successimus et ordini, cui voce dominica dicitur: ,Tu es Petrus et super hanc petram ędificabo ęcclesiam meam." Quapropter dignum estimavimus! assensum prebere congruis postulationibus reverentissimi archiepiscopi, quas per probabiles personas nobis intimavit respon- salium suorum, duorum videlicets presbyterorum, quatinus sibi pallium et metro- politanum honorem cathedrę suę, sanctę Lauriacensi ęcclesię, restitueremus, confinio Ungrorum" adiacenti; quod omnino nos eidem ęcclesię debere testantur anti- quissima secum apportata privilegiorum testimonia. In quibus enim continebatur, 10 quod aetatę pontificatus beati Symmachi, huius alme sedis apostolicik presulis, prefata sancta Lauriacensis haberetur ęcclesia metropolis; et in quantum tam exinde, quam etiam de passionibus beatorum martyrum, qui illic plures in tempore persecutionis pro fide Christi variis sunt tormentis multati, colligere possumus, ex omnibus ecclesiarum diocesibus Pannonię hęc antiquitate et archiepiscopii 15 dignitate esse primitiva creditur; quę iam multis retroactis temporibus ex vici- norum" frequentam populatione barbarorum deserta et in solitudinem redacta nullum christiane professionis habitatorem meminit, usque dum invictissimus augustus et pater patrie, genitor quippe pii imperatoris nostri, quem adhuc super- esse et diu dominari mundus exoptat, bellico tropheo eorum vires retundit. Nunc 20 autem, quam ob rem votis exultantibus in laudem omnipotentis dei erumpimus, non solum sepe dicta sancta Lauriacensis ęcclesia hostium cessante terrore cum accolis suis pace et tranquillitate potitur, verum etiam ipsi dudum inimici illum, quem persecuti sunt more gentili, iamiam Christum baptizati profitentur et sacer- dotes modo habere desiderant ac, prout rudes" poterunt, venerantur et ęcclesias 25 quasdam in sua terra, quas patres incendio dederunt, posteri restaurare videntur. Hac ergo suadente ratione, quod prenominati sanctę Lauriacensis ęcclesię archi- episcopi postulatio antiqua apostolica auctoritate" commendatur et preterea, quod cumP iustum esset, pariter etiam utile visum est, ut ad fructificandas deo gentes ex novitiis cultoribus fidei Ungrorum" atque Marauorum sive etiam aliis multis provintiis Sclauorum suę parrochię finitimis, illic ordinatis episcopis, secundum quod antiquitus dispositi erant, eis hunc constitueremus archiepiscopum. Quoniam autem Salzburgensiss ęcclesia metropolis abusa est subiectione sancte Lauriacensis ęcclesię pontificii, obliterata et adtenuata sua dignitate ex devastatione barbarorum, quam propterea perceptis apostolicis privilegiis nequaquam patimur privari, cum 5 30 35 40 374. c) ex ,ministerio‘ eod. atram. corr. A. — d) ,Petri' deest A. - e) ,nost deest B. — ƒ) ,aestimabimus‘ B. — g) ,videlicet deest B. — h) Vngrorum‘ B. — i) ,y‘ ex,i eod. atram. correcta A. — k) ita A et B. — 1) ,o‘ ex ,i‘ eod. atram. corr. A. — m) ,frequentia‘ B. — n) sequuntur 2 vel 3 litterae erasae A; ,prout scire rudes' B. — o) ,authoritate‘ B. — P) ,cum‘ om. B. — q) „Vngrorum‘ B. — r) ,Schlauorum‘ B. — s) ,Salisburgensis' et infra ,Salisburgensibus' B. 1) Matth. XVI, 18.
Strana 346
346 NUM. 374. ACTA SPURIA. 973 POST MAI. et priora sint Salzburgensibuss et ideo auctoritativa, que conditio testimonii etiam apud secularia iudicia viget et prevalet; nos vero in huiusmodi constitutione omnem calumniam atque contentionis occasionem domino adiuvante facile pro- pulsamus, ambabus parrochiis ab invicem certis limitibus sequestratis et tamen apostolicis sanctionibus ubique stabilitis, quas nostrum est semper defendere et secundum evangelicam sententiam nichil ex eis solvere, sed adimplere: unde ergo auctoritate et potestate beati Petri, principis apostolorum, atque exemplo beatorum pontificum, scilicet predecessorum nostrorum, eandem sanctam Lauria- censem ęcclesiam eiusque rectores iam archiepiscopos amodo“ perpetim ab omni Salzburgensis ęcclesię eiusque presulum subiectione ac ditione absolvimus et 10 honore metropolitano sublimamus. Et sicut modernis temporibus sanctę memorię Agapitus papa terminos earundem barrochiarum" ab invicem distinxit,2 sic et ipsi diffinimus ita quoque, ut sanctaw Salzburgensis ęcclesia superioris Pannonię epi- scopos habeat suffraganeos, quibus usque huc sui pontifices preesse videbantur, cum tanta talique diocesi, quali hactenus in inferiori usi sunt Pannonia. Sancta 15 autem Lauriacensis ęcclesia in inferioris Pannonię atque Mesiae regiones, quarum provintię sunt Auaria* atque Marauia in quibus septem episcoporum parrochiae antiquis temporibus continebantur, suique antistites archiepiscopalem deinceps habeant potestatem cum tanta talique diocesi, quali hactenus in superiori usi sunt Pannonia. Quibus utique in preceptis insuper iniungimus, ut iuxta beati Gregorii papęz decretum, Anglorum archiepiscopis directum, alter illorum, qui prior sit in ordinatione, ipse etiam quoad aa vivat prioratum teneat et in ordine. Pęnitus enim determinatis utriusque ęcclesię diocesibus omnique exclusa alter- candi occasione, canonica sub districtione interdicimus, ut neuter earundem ęccle- siarum archiepiscopus invadere alterius parrochiam presumat, vel quibuscunque 25 iurgiis aut disceptationibus super diffinitis a nobis modo rebus alter alterum solicitare bb audeat. His igitur sedatis venerabilem confratrem nostrum Piligrimum archiepiscopum canonicis literis munitum sedi sanctę Lauriacensis ęcclesię inthro- nizavimus palliumque ei secundum antiquum eiusdem ęcclesię suę usum direximus atque in provinciis Auarię“ et Marauię, regionum quoque inferioris Pannonię 30 sive Mesię et in contiguis sibi Sclauorumdd nationibus circumquaque manentium nostram apostolicam auctoritatem et vicem exercere committimus atque delegamus: quatinus illic more antecessorum suorum, sanctę Lauriacensis ęcclesię archiepi- scoporum, habeat potestatem presbyteros et episcopos ordinare atque ee constituere et ex predictis gentibus sua sancta predicatione parare domino plebem perfectam. 35 5 20 374. t) ,vel auctorabiliora‘ addit B. — u) ,ammodo‘ B. — v) ,parochiarum‘ B.— w),sanctę‘ A. — x) ,Bauuaria‘ B. — y) ,utique insuperni praeceptis‘ B. — 2) ,propter‘ B. — aa) ,ordina- tione tempore et quoad' B. — bb) ,sollicitare‘ B. — cc) ,Bauuariae' B. — dd) ,Schla- uorum' B. — ee) ,atque“ eod. atramento eademque manu supra lineam pro, & genuine posito corr. A. 1) Vide num. 370. 40
346 NUM. 374. ACTA SPURIA. 973 POST MAI. et priora sint Salzburgensibuss et ideo auctoritativa, que conditio testimonii etiam apud secularia iudicia viget et prevalet; nos vero in huiusmodi constitutione omnem calumniam atque contentionis occasionem domino adiuvante facile pro- pulsamus, ambabus parrochiis ab invicem certis limitibus sequestratis et tamen apostolicis sanctionibus ubique stabilitis, quas nostrum est semper defendere et secundum evangelicam sententiam nichil ex eis solvere, sed adimplere: unde ergo auctoritate et potestate beati Petri, principis apostolorum, atque exemplo beatorum pontificum, scilicet predecessorum nostrorum, eandem sanctam Lauria- censem ęcclesiam eiusque rectores iam archiepiscopos amodo“ perpetim ab omni Salzburgensis ęcclesię eiusque presulum subiectione ac ditione absolvimus et 10 honore metropolitano sublimamus. Et sicut modernis temporibus sanctę memorię Agapitus papa terminos earundem barrochiarum" ab invicem distinxit,2 sic et ipsi diffinimus ita quoque, ut sanctaw Salzburgensis ęcclesia superioris Pannonię epi- scopos habeat suffraganeos, quibus usque huc sui pontifices preesse videbantur, cum tanta talique diocesi, quali hactenus in inferiori usi sunt Pannonia. Sancta 15 autem Lauriacensis ęcclesia in inferioris Pannonię atque Mesiae regiones, quarum provintię sunt Auaria* atque Marauia in quibus septem episcoporum parrochiae antiquis temporibus continebantur, suique antistites archiepiscopalem deinceps habeant potestatem cum tanta talique diocesi, quali hactenus in superiori usi sunt Pannonia. Quibus utique in preceptis insuper iniungimus, ut iuxta beati Gregorii papęz decretum, Anglorum archiepiscopis directum, alter illorum, qui prior sit in ordinatione, ipse etiam quoad aa vivat prioratum teneat et in ordine. Pęnitus enim determinatis utriusque ęcclesię diocesibus omnique exclusa alter- candi occasione, canonica sub districtione interdicimus, ut neuter earundem ęccle- siarum archiepiscopus invadere alterius parrochiam presumat, vel quibuscunque 25 iurgiis aut disceptationibus super diffinitis a nobis modo rebus alter alterum solicitare bb audeat. His igitur sedatis venerabilem confratrem nostrum Piligrimum archiepiscopum canonicis literis munitum sedi sanctę Lauriacensis ęcclesię inthro- nizavimus palliumque ei secundum antiquum eiusdem ęcclesię suę usum direximus atque in provinciis Auarię“ et Marauię, regionum quoque inferioris Pannonię 30 sive Mesię et in contiguis sibi Sclauorumdd nationibus circumquaque manentium nostram apostolicam auctoritatem et vicem exercere committimus atque delegamus: quatinus illic more antecessorum suorum, sanctę Lauriacensis ęcclesię archiepi- scoporum, habeat potestatem presbyteros et episcopos ordinare atque ee constituere et ex predictis gentibus sua sancta predicatione parare domino plebem perfectam. 35 5 20 374. t) ,vel auctorabiliora‘ addit B. — u) ,ammodo‘ B. — v) ,parochiarum‘ B.— w),sanctę‘ A. — x) ,Bauuaria‘ B. — y) ,utique insuperni praeceptis‘ B. — 2) ,propter‘ B. — aa) ,ordina- tione tempore et quoad' B. — bb) ,sollicitare‘ B. — cc) ,Bauuariae' B. — dd) ,Schla- uorum' B. — ee) ,atque“ eod. atramento eademque manu supra lineam pro, & genuine posito corr. A. 1) Vide num. 370. 40
Strana 347
993 IAN. 14. ACTA SPURIA. NUM. 375. 347 375. (FALSUM S. XIII.) 5 Boleslaus II, dux Bohemorum, monasterio Břevnovensi, a se et ab Adalberto, episcopo Pragensi, iussu Iohannis XV papae constructo, amplas possessiones et reditus donat, eiusque hominibus libertates quasdam concedit, petente Adalberto episcopo. 993 ian. 14. — 10 Instrumentum autographi instar manu saec. XIII med. exaratum in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). — Ibidem exstat etiam apographum confirmationi Premislai Ottakari II regis, anno 1255 mai 10 datae, insertum. 15 Paprocký, Diadochos l. I, pag. 347. — Ludewig, Reliquiae manuscriptorum omnis aevi diplomatum ac monumentorum VI, pag. 48, num. 27. — Ziegelbauer, Epitome hist. mona- sterii Brevnoviensis pag. 10 (ex A); ibid. pag. 304 (e confirmatione Sigismundi imperatoris d. Pragae 1436, sept. 13). — Piter, Thesaurus absconditus in agro seu monasterio Brzevv- noviensi pag. 134. — Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhmens III, pag. 100. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 101, num. 117. — Erben, Reg. I, pag. 33, num. 78. — Schramm, Reg. z. Gesch. d. Benedictinerabtei Břevnov-Braunau in Studien u. Mitth. aus d. Benedic- tiner- u. Cistercienser-Orden III (1882) pars I, pag. 67. — Imaginem aeri incisam dedit Dobner, Annal. Hagec. IV ad pag. 375. 20 25 30 35 Pubitschka, l. l. pag. 373 privilegium hoc spurium et saeculo XIII demum scriptum esse iudicavit. Fidem defendit Dobner, Beweis, dass die Urkunde Boleslavs des Zweyten Herzogs in Böhmen, welche in dem Archive des Klosters Brzewniov bey Prag aufbewahret wird, acht, und unter den bisher bekannten die alteste sey, in: (Borns) Abhandl. einer Privatgesellsch. in Böhmen I, 1775, pag. 359; cf. et Annal. Hagec. V, pag. 353. Dobrowský primum (in dissertatione: Wie man die alten Urkunden in Rücksicht auf verschiedene Zweige der vaterland. Gesch. benutzen soll. Ein Versuch uber den Břewniower Stiftungs- brief Boleslaws des Zweyten vom J. 993, in: Abhandl. d. böhm. Gesellsch. d. Wiss. auf d. J. 1785, 2. Abth. pag. 178) privilegium genuinum esse censuit, postea vero saeculo XIII eadem manu scriptum esse accuratius exposuit, quae etiam regis Ottakari II confirmationem anno 1255 mai 10 datam exarasset (v. Litterarisches Magazin III Stück, 1787, pag. 174). Cuius sententiam Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 395, secutus est. Simili modo etiam Schöne- mann, Versuch eines vollst. Systems d. Diplomatik II, pag. 118 sq. privilegium saeculo XIII medio vel exeunte scriptum esse cognovit. Quae sententia eo probatur, quod privi- legium libertates et exemptiones adfert, quas a Bohemiae ducibus ante saeculum XII medium nemini concessas esse et saeculo XIII demum saepius occurrere satis constat (of. Tomek, Dèjepis města Prahy2 I, pag. 149). In possessionibus et reditibus describendis privilegii auctor memoriis antiquis verisimillime usus est; quae autem bona iam primis monasterii initiis sint attribuenda, haud discerni potest. à In nomine sancte ac individue trinitatis amen. Bolezlaus," dei gratia dux 40 Boemorum, omnibus hanc litteram legentibus salutem in eo, qui est salus Ne res prudenter i] geste memoriam fugiant, scriptis et testibus omnium. roborantur. Notum igitur sit universis, tam presentibus quam futuris, quod ego 375. a) Bolezlaus' litteris maiusculis scriptum A.
993 IAN. 14. ACTA SPURIA. NUM. 375. 347 375. (FALSUM S. XIII.) 5 Boleslaus II, dux Bohemorum, monasterio Břevnovensi, a se et ab Adalberto, episcopo Pragensi, iussu Iohannis XV papae constructo, amplas possessiones et reditus donat, eiusque hominibus libertates quasdam concedit, petente Adalberto episcopo. 993 ian. 14. — 10 Instrumentum autographi instar manu saec. XIII med. exaratum in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). — Ibidem exstat etiam apographum confirmationi Premislai Ottakari II regis, anno 1255 mai 10 datae, insertum. 15 Paprocký, Diadochos l. I, pag. 347. — Ludewig, Reliquiae manuscriptorum omnis aevi diplomatum ac monumentorum VI, pag. 48, num. 27. — Ziegelbauer, Epitome hist. mona- sterii Brevnoviensis pag. 10 (ex A); ibid. pag. 304 (e confirmatione Sigismundi imperatoris d. Pragae 1436, sept. 13). — Piter, Thesaurus absconditus in agro seu monasterio Brzevv- noviensi pag. 134. — Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhmens III, pag. 100. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 101, num. 117. — Erben, Reg. I, pag. 33, num. 78. — Schramm, Reg. z. Gesch. d. Benedictinerabtei Břevnov-Braunau in Studien u. Mitth. aus d. Benedic- tiner- u. Cistercienser-Orden III (1882) pars I, pag. 67. — Imaginem aeri incisam dedit Dobner, Annal. Hagec. IV ad pag. 375. 20 25 30 35 Pubitschka, l. l. pag. 373 privilegium hoc spurium et saeculo XIII demum scriptum esse iudicavit. Fidem defendit Dobner, Beweis, dass die Urkunde Boleslavs des Zweyten Herzogs in Böhmen, welche in dem Archive des Klosters Brzewniov bey Prag aufbewahret wird, acht, und unter den bisher bekannten die alteste sey, in: (Borns) Abhandl. einer Privatgesellsch. in Böhmen I, 1775, pag. 359; cf. et Annal. Hagec. V, pag. 353. Dobrowský primum (in dissertatione: Wie man die alten Urkunden in Rücksicht auf verschiedene Zweige der vaterland. Gesch. benutzen soll. Ein Versuch uber den Břewniower Stiftungs- brief Boleslaws des Zweyten vom J. 993, in: Abhandl. d. böhm. Gesellsch. d. Wiss. auf d. J. 1785, 2. Abth. pag. 178) privilegium genuinum esse censuit, postea vero saeculo XIII eadem manu scriptum esse accuratius exposuit, quae etiam regis Ottakari II confirmationem anno 1255 mai 10 datam exarasset (v. Litterarisches Magazin III Stück, 1787, pag. 174). Cuius sententiam Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 395, secutus est. Simili modo etiam Schöne- mann, Versuch eines vollst. Systems d. Diplomatik II, pag. 118 sq. privilegium saeculo XIII medio vel exeunte scriptum esse cognovit. Quae sententia eo probatur, quod privi- legium libertates et exemptiones adfert, quas a Bohemiae ducibus ante saeculum XII medium nemini concessas esse et saeculo XIII demum saepius occurrere satis constat (of. Tomek, Dèjepis města Prahy2 I, pag. 149). In possessionibus et reditibus describendis privilegii auctor memoriis antiquis verisimillime usus est; quae autem bona iam primis monasterii initiis sint attribuenda, haud discerni potest. à In nomine sancte ac individue trinitatis amen. Bolezlaus," dei gratia dux 40 Boemorum, omnibus hanc litteram legentibus salutem in eo, qui est salus Ne res prudenter i] geste memoriam fugiant, scriptis et testibus omnium. roborantur. Notum igitur sit universis, tam presentibus quam futuris, quod ego 375. a) Bolezlaus' litteris maiusculis scriptum A.
Strana 348
348 NUM. 375. ACTA SPURIA. 993 IAN. 14. divina inspiratione instructus pro salute anime mee omniumque palrentum meorum Brevnowensi monasterio, â me et â venerabili patre domino Adalberto, Pragensi episcopo, ex precepto domini Iohannis pape laudabiliter constructo, ad sustenta- tionem monachorum] ibidem deo servientium contuli villam Brevnowal nomine ante ipsum monasterium cum omni familia et terra sufficienti ac montem in- cultum ad meridiem tendentem â bivio quodam, in quo preciduntur molares, Schirnovnice2 dicto, per directum usque ad Lesce et â Lesce usque ad saxum, qui est positus in via, per quam venitur ad civitatem Pragam. Villam etiam, que Wolezlawins dicitur, cum omni familia ad vineas excolendas terramque suffi- cientem cum silva adiacente Sclachow4 nomine et montem alium incultum â villa Tressowicz5 tendentem usque ad villam Lubocz‘ et ipsam villam Lubocz cum silva adiacente Maleyow nomine. Villam quoque Ruzen" nomine cum campis et pratis ad ipsam pertinentibus et in villa Kuromirtwiches tres animatores cum terra sufficienti. In civitate quoque Pragensi decimum forum et decimum denarium de iudicio et decimum hominem captivum et XXX animatores, eorumque posteri- 15 tatem cum XXX areis, ad diversas officinas dispositos. Duo molendina sub ipso castro Praga et de ipso flumine Wltaue ad tria obstacula molendinorum in eodem loco. Villam quoque Nawranem" nomine cum hospitibus et ecclesia, ad quam de curia mea Radotyn 10 decimam de omni proventu disposui. Scochowicz11 piscatores cum ipsa villa, cuius termini sunt Cralowa hora et duo rivuli Dubna et Sala cum flumine Wltawa et ex altera parte fluminis eiusdem â Bucownyce usque Cresmna et usque viam, que dicitur Zlapcyce. Decimam quoque de omni agricultura in Porecze 12 et de omnibus agris, qui pertinent ad Ribnyk 13 et mansum in littore fluminis Wltaue ad horreum construendum et obstaculum in eodem loco ad molendina edificanda. Lubcicich14 silvam cum piscatoribus et terram sufficientem cum flumine â loco, qui dicitur Strabol, usque ad Podhrodce. In Pljiznelnsi vero provincia villam Oyppernich 15 nomine et aliam Nymcyce16 cum omnibus suis attinentiis. In Churimensi vero provincia duas villas, unam Trebes- towicz prope Saczka 17 cum agris, pratis et paludibus, aliam Mracenicich 18 cum 5 10 20 25 375. 1) Břevnov a Praga versus occidentem. — 1) i. e. Žernovnice. — 3) Veleslavin, 30 distr. pol. Smíchov. — Šlachov. — 5) Třešovice, distr. pol. Smíchov. — 9) Horní Liboc prope Břevnov. — 3 Rusíň, alias Ruzyně, distr. pol. Smíchov. — 6) Kuro- mrtvice, alias Kuromrtvy, villa quondam prope Ruzyně sita. — *) Vrané prope Zbraslav (Königsaal). — 10) Radotín, distr. pol. Smíchov. — 11) Skochovice prope Zbraslav. — 12) Poříči, vicus circum ecclesiam s. Petri in posteriori Nova civitate Pragensi. — 13) Rybník, Rybniček, vicus ad ecclesiam s. Stephani in posteriori Nova civitate Pragensi. — 16) Libšice, distr. pol. Slaný (Schlan). — 15) Ojpernice, alias Vejprnice, prope Plzeň (Pilsen). — 16) Fortasse Němčice prope Planice, distr. pol. Klatovy (Klattau). — 17 Třebestovice (distr. pol. Český Brod, germ. Böhmisch- Brod) prope Sadská (distr. pol. Poděbrady). — 13) Mračenice vicus quondam prope 40 Velenky (distr. pol. Český Brod) situs. 35
348 NUM. 375. ACTA SPURIA. 993 IAN. 14. divina inspiratione instructus pro salute anime mee omniumque palrentum meorum Brevnowensi monasterio, â me et â venerabili patre domino Adalberto, Pragensi episcopo, ex precepto domini Iohannis pape laudabiliter constructo, ad sustenta- tionem monachorum] ibidem deo servientium contuli villam Brevnowal nomine ante ipsum monasterium cum omni familia et terra sufficienti ac montem in- cultum ad meridiem tendentem â bivio quodam, in quo preciduntur molares, Schirnovnice2 dicto, per directum usque ad Lesce et â Lesce usque ad saxum, qui est positus in via, per quam venitur ad civitatem Pragam. Villam etiam, que Wolezlawins dicitur, cum omni familia ad vineas excolendas terramque suffi- cientem cum silva adiacente Sclachow4 nomine et montem alium incultum â villa Tressowicz5 tendentem usque ad villam Lubocz‘ et ipsam villam Lubocz cum silva adiacente Maleyow nomine. Villam quoque Ruzen" nomine cum campis et pratis ad ipsam pertinentibus et in villa Kuromirtwiches tres animatores cum terra sufficienti. In civitate quoque Pragensi decimum forum et decimum denarium de iudicio et decimum hominem captivum et XXX animatores, eorumque posteri- 15 tatem cum XXX areis, ad diversas officinas dispositos. Duo molendina sub ipso castro Praga et de ipso flumine Wltaue ad tria obstacula molendinorum in eodem loco. Villam quoque Nawranem" nomine cum hospitibus et ecclesia, ad quam de curia mea Radotyn 10 decimam de omni proventu disposui. Scochowicz11 piscatores cum ipsa villa, cuius termini sunt Cralowa hora et duo rivuli Dubna et Sala cum flumine Wltawa et ex altera parte fluminis eiusdem â Bucownyce usque Cresmna et usque viam, que dicitur Zlapcyce. Decimam quoque de omni agricultura in Porecze 12 et de omnibus agris, qui pertinent ad Ribnyk 13 et mansum in littore fluminis Wltaue ad horreum construendum et obstaculum in eodem loco ad molendina edificanda. Lubcicich14 silvam cum piscatoribus et terram sufficientem cum flumine â loco, qui dicitur Strabol, usque ad Podhrodce. In Pljiznelnsi vero provincia villam Oyppernich 15 nomine et aliam Nymcyce16 cum omnibus suis attinentiis. In Churimensi vero provincia duas villas, unam Trebes- towicz prope Saczka 17 cum agris, pratis et paludibus, aliam Mracenicich 18 cum 5 10 20 25 375. 1) Břevnov a Praga versus occidentem. — 1) i. e. Žernovnice. — 3) Veleslavin, 30 distr. pol. Smíchov. — Šlachov. — 5) Třešovice, distr. pol. Smíchov. — 9) Horní Liboc prope Břevnov. — 3 Rusíň, alias Ruzyně, distr. pol. Smíchov. — 6) Kuro- mrtvice, alias Kuromrtvy, villa quondam prope Ruzyně sita. — *) Vrané prope Zbraslav (Königsaal). — 10) Radotín, distr. pol. Smíchov. — 11) Skochovice prope Zbraslav. — 12) Poříči, vicus circum ecclesiam s. Petri in posteriori Nova civitate Pragensi. — 13) Rybník, Rybniček, vicus ad ecclesiam s. Stephani in posteriori Nova civitate Pragensi. — 16) Libšice, distr. pol. Slaný (Schlan). — 15) Ojpernice, alias Vejprnice, prope Plzeň (Pilsen). — 16) Fortasse Němčice prope Planice, distr. pol. Klatovy (Klattau). — 17 Třebestovice (distr. pol. Český Brod, germ. Böhmisch- Brod) prope Sadská (distr. pol. Poděbrady). — 13) Mračenice vicus quondam prope 40 Velenky (distr. pol. Český Brod) situs. 35
Strana 349
993 IAN. 14. ACTA SPURIA. NUM. 375. 349 terra sufficienti intra silvam et extra per circuitum Crech 19 cum prato. In Cho- cebuz 2° ecclesiam cum duabus curiis et terram sufficientem cum monte Oztrow nuncupato. Insuper in Lutomiricensi provincia obtuli villam Heridel21 dictam cum hospitibus et silva adiacente cum paludibus et fluminse] Ogre usque ad Albiam et villam Wlencich22 cum suis attinentiis. Preterea statui, ut singulis annis in dedicatione ecclesie supranominate villicus Pragensis, quisquis fuerit, CCC denarios persolvat, lapidem cere ad luminaria eidem ecclesie, tres urnas mellis, XXX caseos, X panes. Villicus autem Pliznensis provincie in Pasca CCO nummos persolvat, in Pentecosten CCC, in festo sancti Michahelis CCC, in Nati- vitate domini CCC. Constitui etiam et ordinavi, ut in omnibus theloneis per Boemiam constitutis fructus decime septimane cedat ad usum Brevnowensis ecclesie, videlicet Domasilicich,23 Cralupech,2“ Nachlumcy,25 Nasternicy,26 Luto- miriciz,27 Navsty super Albiam.28 Super hec adposui decimum forum decimumque denarium ex omnil iudicio in hiis civitatibus scilicet Nazlanem,29 in Plizeni,30 Lutomiricich,27 Churimi,31 Chrudimi.3a Placuit etiam et coram nobilibus terre firmiter decrevi, ut omnes homines Brevnowensis ecclesie ab omni provinciali iure seu lege liberi atque exempti permaneant, non ad eos pertineat oppida edificare, non pontes renovare, non alicuius potentis persone iudicio pro qualicumque causa nisi coram suo abbate astare et omne iudicium querere, nec ipsi cogantur vena- 20 tores vel aliquos nobiles terre hosplilcio recipere, nisi hoc fiat de bona ipsorum voluntate. Reliquum firmiter constitui et concessi, ut quicquid homines Brevno- wensis monasterii per aquas tocius Boemie sive per vias ad usum monachorum duxerint, ab omni iure et debito theloneario sint totaliter exempti nichil omnino cuiquam persolventes. Hanc siquidem libertatem ad petitionem honorabilis viri 25 domini Adalberti episcopi Brevnowensi monasterio perpetuo concessam ac in scripto redactam sigilli mei appensione munivi et confirmavi, confirmatamque super aram sancti Benedicti abbatis manibus meis posui rogans, ut omnes viola- tores seu invasores huius privilegii ipse dominus episcopus excommunicaret; 5 10 15 30 35 40 13) Kře, Kří, olim parochia sita ubi nunc silva dicitur Keřsko prope pagum Hra- dištko (distr. pol. Poděbrady). — 25) Chcebuz, germ. Zebus, prope Štětí (Wegstadtl). — 11) Hrdly ab Litoměřice (Leitmeritz) versus meridiem. — 21) Lence, nunc Staré Mlýnce, germ. Alt-Lenzel, prope Ploškovice. — 21) Domažlice, germ. Taus, a Plzeň versus meridiem et occidentem. — 24) Kralupy Německé, germ. Deutsch-Kralupp, distr. pol. Chomútov (Komotau). — 25) Chlumec arx prope vicum Chlum, germ. Kulm, distr. pol. Ústí n. L. (Aussig). — 26) Třtěnice (Střenitz) ab Litomyšl versus meridiem et orientem; cf. Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I. pag. 16. — 27) Litoměřice, germ. Leit- meritz. — 25) Usti nad Labem, germ. Aussig, ab Litoměřice versus septemtrionem et occidentem. — 23) Slaný, germ. Schlan, a Praga versus septemtr. et occid. — 30) Plzenec Starý, quondam arx provincialis prope Plzeň (Pilsen). — 31) Kouřim a Praga versus meridiem et orientem. —'1) Chrudim a Praga versus meridiem et orientem. 375.
993 IAN. 14. ACTA SPURIA. NUM. 375. 349 terra sufficienti intra silvam et extra per circuitum Crech 19 cum prato. In Cho- cebuz 2° ecclesiam cum duabus curiis et terram sufficientem cum monte Oztrow nuncupato. Insuper in Lutomiricensi provincia obtuli villam Heridel21 dictam cum hospitibus et silva adiacente cum paludibus et fluminse] Ogre usque ad Albiam et villam Wlencich22 cum suis attinentiis. Preterea statui, ut singulis annis in dedicatione ecclesie supranominate villicus Pragensis, quisquis fuerit, CCC denarios persolvat, lapidem cere ad luminaria eidem ecclesie, tres urnas mellis, XXX caseos, X panes. Villicus autem Pliznensis provincie in Pasca CCO nummos persolvat, in Pentecosten CCC, in festo sancti Michahelis CCC, in Nati- vitate domini CCC. Constitui etiam et ordinavi, ut in omnibus theloneis per Boemiam constitutis fructus decime septimane cedat ad usum Brevnowensis ecclesie, videlicet Domasilicich,23 Cralupech,2“ Nachlumcy,25 Nasternicy,26 Luto- miriciz,27 Navsty super Albiam.28 Super hec adposui decimum forum decimumque denarium ex omnil iudicio in hiis civitatibus scilicet Nazlanem,29 in Plizeni,30 Lutomiricich,27 Churimi,31 Chrudimi.3a Placuit etiam et coram nobilibus terre firmiter decrevi, ut omnes homines Brevnowensis ecclesie ab omni provinciali iure seu lege liberi atque exempti permaneant, non ad eos pertineat oppida edificare, non pontes renovare, non alicuius potentis persone iudicio pro qualicumque causa nisi coram suo abbate astare et omne iudicium querere, nec ipsi cogantur vena- 20 tores vel aliquos nobiles terre hosplilcio recipere, nisi hoc fiat de bona ipsorum voluntate. Reliquum firmiter constitui et concessi, ut quicquid homines Brevno- wensis monasterii per aquas tocius Boemie sive per vias ad usum monachorum duxerint, ab omni iure et debito theloneario sint totaliter exempti nichil omnino cuiquam persolventes. Hanc siquidem libertatem ad petitionem honorabilis viri 25 domini Adalberti episcopi Brevnowensi monasterio perpetuo concessam ac in scripto redactam sigilli mei appensione munivi et confirmavi, confirmatamque super aram sancti Benedicti abbatis manibus meis posui rogans, ut omnes viola- tores seu invasores huius privilegii ipse dominus episcopus excommunicaret; 5 10 15 30 35 40 13) Kře, Kří, olim parochia sita ubi nunc silva dicitur Keřsko prope pagum Hra- dištko (distr. pol. Poděbrady). — 25) Chcebuz, germ. Zebus, prope Štětí (Wegstadtl). — 11) Hrdly ab Litoměřice (Leitmeritz) versus meridiem. — 21) Lence, nunc Staré Mlýnce, germ. Alt-Lenzel, prope Ploškovice. — 21) Domažlice, germ. Taus, a Plzeň versus meridiem et occidentem. — 24) Kralupy Německé, germ. Deutsch-Kralupp, distr. pol. Chomútov (Komotau). — 25) Chlumec arx prope vicum Chlum, germ. Kulm, distr. pol. Ústí n. L. (Aussig). — 26) Třtěnice (Střenitz) ab Litomyšl versus meridiem et orientem; cf. Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I. pag. 16. — 27) Litoměřice, germ. Leit- meritz. — 25) Usti nad Labem, germ. Aussig, ab Litoměřice versus septemtrionem et occidentem. — 23) Slaný, germ. Schlan, a Praga versus septemtr. et occid. — 30) Plzenec Starý, quondam arx provincialis prope Plzeň (Pilsen). — 31) Kouřim a Praga versus meridiem et orientem. —'1) Chrudim a Praga versus meridiem et orientem. 375.
Strana 350
350 NUM. 375—377. ACTA SPURIA. 993 IAN. 14. — 1012 DEC. 16. Datum per manum domini Cristani, fratris illustris quod facere non obmisit. ducis Bolezlai, anno gracie DCCCCXCIII, in ipsa die dedicationis33 monasterii suprascripti. (S. P.) Autographo appendet e filis sericis flavi et rubri coloris sigillum rotundum de cera alba confectum, cuius diametros longitudinem habet 751 mm. In sigillo expressa est imago viri sedentis, veste sinuosa induti, qui in manu dextra vexillum tenet sinistra scuto innititur. Circumscriptio: � BOLEZLAVS DEI GRACIA - DVX - BOEMOR. 5 376. (FICTUM.) Boleslaus II, dux Bohemiae, monasterio Břevnovensi duo milia et quingentos 10 denarios de ducatus sui reditibus quotannis solvendos donat, petente Adalberto episcopo et Anastasio abbate. 993 —. Litterarum exemplar exstat in Pulkavae Chron. Bohemiae, recensionis I cap. 24. Dobner, Annal. Hagec. IV, pag. 380 (ex Ludewig, Reliquiae manuscr. XI, pag. 175). = 15 Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 103, num. 118. — Erben, Reg. I, pag. 34, num. 79. — Schramm, Reg. z. Gesch. d. Benedict.-Abtei Blevnov in: Studien u. Mitth. aus d. Benedict.- u. Cisterc.-Orden III, pars I, pag. 67 (reg.). — Damus ex editione v. cl. J. Emler in Font. rer. Boh. V, pag. 27. Cum in monasterii Břevnovensis tabulario nullum huiusmodi litterarum indicium appareat, 20 verba a Pulkava ipso conficta esse puto. Argumentum ad auctoris errorem revocandum esse videtur, quem ea, quae in Boleslai ducis privilegio proxime praecedente (num. 375) de villici Pragensis et Pilznensis solutione dicuntur, non recte intellexisse suspicor. Sciant omnes Christi fideles presentis et futuri temporis, quod ego Boleslaus, gracia dei Boemorum dux, ad petitionem venerabilis Adalberti episcopi et Ana- 25 stasii, abbatis Brewnowensis monasterii, de redditibus nostri ducatus, quousque mundus volvitur, duo milia quingentos denarios per diversa tempora contuli sol- vendos: in Pascha videlicet quingentos et in Penthecosten totidem et in die festo sancti Emmerammi, episcopi Ratisbonensis, residuum. Si quis autem hoc decretum Facta est autem hec donacio 30 violaverit, sciat se eternaliter dampnandum. anno dominice incarnacionis nongentesimo nonagesimo tercio. 377. (FALSUM S. XIII.) Henricus II, Romanorum rex, monasterio Fuldensi „homines Romano quondam imperio attinentes“, quos ei Ludovicus II (Germanicus) et Otto I impe- 35 rator contulerunt, confirmat „una cum provincia Sarowe dicta et quadam villa 375."1) Monasterii Břevnovensis dedicationem XIX kal. februarii (= ian. 14) factam esse refert Pulkavae Chron. Boh. cap. 24, Font. rer. Boh. V. pag. 27.
350 NUM. 375—377. ACTA SPURIA. 993 IAN. 14. — 1012 DEC. 16. Datum per manum domini Cristani, fratris illustris quod facere non obmisit. ducis Bolezlai, anno gracie DCCCCXCIII, in ipsa die dedicationis33 monasterii suprascripti. (S. P.) Autographo appendet e filis sericis flavi et rubri coloris sigillum rotundum de cera alba confectum, cuius diametros longitudinem habet 751 mm. In sigillo expressa est imago viri sedentis, veste sinuosa induti, qui in manu dextra vexillum tenet sinistra scuto innititur. Circumscriptio: � BOLEZLAVS DEI GRACIA - DVX - BOEMOR. 5 376. (FICTUM.) Boleslaus II, dux Bohemiae, monasterio Břevnovensi duo milia et quingentos 10 denarios de ducatus sui reditibus quotannis solvendos donat, petente Adalberto episcopo et Anastasio abbate. 993 —. Litterarum exemplar exstat in Pulkavae Chron. Bohemiae, recensionis I cap. 24. Dobner, Annal. Hagec. IV, pag. 380 (ex Ludewig, Reliquiae manuscr. XI, pag. 175). = 15 Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 103, num. 118. — Erben, Reg. I, pag. 34, num. 79. — Schramm, Reg. z. Gesch. d. Benedict.-Abtei Blevnov in: Studien u. Mitth. aus d. Benedict.- u. Cisterc.-Orden III, pars I, pag. 67 (reg.). — Damus ex editione v. cl. J. Emler in Font. rer. Boh. V, pag. 27. Cum in monasterii Břevnovensis tabulario nullum huiusmodi litterarum indicium appareat, 20 verba a Pulkava ipso conficta esse puto. Argumentum ad auctoris errorem revocandum esse videtur, quem ea, quae in Boleslai ducis privilegio proxime praecedente (num. 375) de villici Pragensis et Pilznensis solutione dicuntur, non recte intellexisse suspicor. Sciant omnes Christi fideles presentis et futuri temporis, quod ego Boleslaus, gracia dei Boemorum dux, ad petitionem venerabilis Adalberti episcopi et Ana- 25 stasii, abbatis Brewnowensis monasterii, de redditibus nostri ducatus, quousque mundus volvitur, duo milia quingentos denarios per diversa tempora contuli sol- vendos: in Pascha videlicet quingentos et in Penthecosten totidem et in die festo sancti Emmerammi, episcopi Ratisbonensis, residuum. Si quis autem hoc decretum Facta est autem hec donacio 30 violaverit, sciat se eternaliter dampnandum. anno dominice incarnacionis nongentesimo nonagesimo tercio. 377. (FALSUM S. XIII.) Henricus II, Romanorum rex, monasterio Fuldensi „homines Romano quondam imperio attinentes“, quos ei Ludovicus II (Germanicus) et Otto I impe- 35 rator contulerunt, confirmat „una cum provincia Sarowe dicta et quadam villa 375."1) Monasterii Břevnovensis dedicationem XIX kal. februarii (= ian. 14) factam esse refert Pulkavae Chron. Boh. cap. 24, Font. rer. Boh. V. pag. 27.
Strana 351
1012 DEC. 16. — 1043. ACTA SPURIA. NUM. 377, 378. 351 sita in Thuringia Holzhus nuncupata, quae eis quidam comes de Boemenia nomine Thacholf in testamento contulit, aput ipsos eligens sepulturam“. Fulda 1012 dec. 16. Monum. Germaniae. Diplomata III, pag. 667, num. 518 (ex instrumento saec. XIII medio autographi instar confecto, quod in tabulario reg. Magdeburgensi asservatur). — Erben, Reg. I, pag. 48, num. 90. 378. (FALSUM S. XIII.) Eppo, praefectus Belinensis, Meinardo abbati et monasterio Břevnovensi 10 villam suam Sebranice donat; quam donationem Bretislaus, dux Bohemiae, confirmat. — 1043 — Apographum exstat in confirmatione Antonii archiep. Pragensis d. d. Pragae 1565 aug. 25, cuius autographum asservatur in tabulario monasterii Břevnovensis (B). 15 20 Piter, Thesaurus absconditus pag. 139. — Dobner, Monum. hist. Boemiae VI, pag. 6, num. 4 (reg). — Dobner, Annal. Hagec. V, pag. 276 (ex autographo, ut dicit, membraneo appenso ducis Bretislai sigillo munito, quod nunc deperditum est, A). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 117, num. 133. = Erben, Reg. I, pag. 43, num. 107. — Schramm, Regesten z. Gesch. d. Benedictiner-Abtei Břevnov-Braunau, in: Studien u. Mitth. aus dem Benedict.- u. Cisterc.-Orden III, pars I, pag. 68 (reg.). 25 Litteras has non genuinas, sed posteriore aetate scriptas esse, iam ex eo constat, quod sigillo appenso roboratae erant (vide instrumentum confirmationis supra dictum, in quo scribitur: „Recognoscimus... quod...reverendus ... Ioannes, abbas mon. Brewnouiensis obtulit nobis litteras ... a strenuo quondam milite Eppone tempore illustrissimi principis domini Brethi- zlai, ducis Boëmiae, exaratas ac dependente in zona membranea sigillo eiusdem prin- cipis in testimonium roboratas et firmatas'). Saeculo demum XIII circiter medio, cum lis inter Brunonem, episcopum Olomucensem, et monasterium Raigradense (de qua vide Emler, Regesta II. pag. 28, num. 73) orta esset, eas confectas esse mihi verisimillimum videtur. Notum sit omnibus Christi fidelibus,“ quod ego Eppo miles, Brachizlaob 30 duce famoso‘ ducatum tenente, pro remissione peccatorum meorum villam meam Cebranice1 nomine cum omnibus suis attinentiis, quemadmodum idem prefatus dux pro servitio meo dedit hereditario iure possidendam mihi et successoribus meis, dedi sancto Adalberto atque Benedicto et Meinardo abbati Brewnoviensis d ecclesie suisque successoribus et cunctis ibidem deo militantibus perpetuo tenendam. 35 Piissimus vero dux voto animi mei benigne annuens, hanc meam donationem 378. a) ,Not. — fidelibus' litteris maiusculis scriptum B. — b) ,Breciszlao‘ B. — c) ,famo- sissimo‘ B. — d) ,Breunouieñ' B. 1) Sebranice, distr. pol. Boskovice (Boskowitz).
1012 DEC. 16. — 1043. ACTA SPURIA. NUM. 377, 378. 351 sita in Thuringia Holzhus nuncupata, quae eis quidam comes de Boemenia nomine Thacholf in testamento contulit, aput ipsos eligens sepulturam“. Fulda 1012 dec. 16. Monum. Germaniae. Diplomata III, pag. 667, num. 518 (ex instrumento saec. XIII medio autographi instar confecto, quod in tabulario reg. Magdeburgensi asservatur). — Erben, Reg. I, pag. 48, num. 90. 378. (FALSUM S. XIII.) Eppo, praefectus Belinensis, Meinardo abbati et monasterio Břevnovensi 10 villam suam Sebranice donat; quam donationem Bretislaus, dux Bohemiae, confirmat. — 1043 — Apographum exstat in confirmatione Antonii archiep. Pragensis d. d. Pragae 1565 aug. 25, cuius autographum asservatur in tabulario monasterii Břevnovensis (B). 15 20 Piter, Thesaurus absconditus pag. 139. — Dobner, Monum. hist. Boemiae VI, pag. 6, num. 4 (reg). — Dobner, Annal. Hagec. V, pag. 276 (ex autographo, ut dicit, membraneo appenso ducis Bretislai sigillo munito, quod nunc deperditum est, A). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 117, num. 133. = Erben, Reg. I, pag. 43, num. 107. — Schramm, Regesten z. Gesch. d. Benedictiner-Abtei Břevnov-Braunau, in: Studien u. Mitth. aus dem Benedict.- u. Cisterc.-Orden III, pars I, pag. 68 (reg.). 25 Litteras has non genuinas, sed posteriore aetate scriptas esse, iam ex eo constat, quod sigillo appenso roboratae erant (vide instrumentum confirmationis supra dictum, in quo scribitur: „Recognoscimus... quod...reverendus ... Ioannes, abbas mon. Brewnouiensis obtulit nobis litteras ... a strenuo quondam milite Eppone tempore illustrissimi principis domini Brethi- zlai, ducis Boëmiae, exaratas ac dependente in zona membranea sigillo eiusdem prin- cipis in testimonium roboratas et firmatas'). Saeculo demum XIII circiter medio, cum lis inter Brunonem, episcopum Olomucensem, et monasterium Raigradense (de qua vide Emler, Regesta II. pag. 28, num. 73) orta esset, eas confectas esse mihi verisimillimum videtur. Notum sit omnibus Christi fidelibus,“ quod ego Eppo miles, Brachizlaob 30 duce famoso‘ ducatum tenente, pro remissione peccatorum meorum villam meam Cebranice1 nomine cum omnibus suis attinentiis, quemadmodum idem prefatus dux pro servitio meo dedit hereditario iure possidendam mihi et successoribus meis, dedi sancto Adalberto atque Benedicto et Meinardo abbati Brewnoviensis d ecclesie suisque successoribus et cunctis ibidem deo militantibus perpetuo tenendam. 35 Piissimus vero dux voto animi mei benigne annuens, hanc meam donationem 378. a) ,Not. — fidelibus' litteris maiusculis scriptum B. — b) ,Breciszlao‘ B. — c) ,famo- sissimo‘ B. — d) ,Breunouieñ' B. 1) Sebranice, distr. pol. Boskovice (Boskowitz).
Strana 352
352 NUM. 378, 379. ACTA SPURIA. 1043. — 1045 OCT. 18. villee et sylve usque ad flumen nomine Zwitavamf et ultrag montes Chanavih usque ad rivulum Zabudou et montem Yzar' tendentem per Krennhnink versus Hlum usque ad stratam publicam, sigilli sui appensione muniri precepit. Anno domini millesimo quadragesimo tertio. Et ego Brachizlaus," dei gratia dux Boemorum, charissimi militis mei Epponis oblationem cum meom consensu" factam ob remissionem peccatorum meorum munire precepi sigilli mei impressione, cum predictus Eppo, Belinensis urbis tum° prefectus, proprium sigillum non haberet, quo presens privilegium per- petuaret. 5 379. (FALSUM S. XIII.) 10 Břetislaus, dux Bohemiae, maiori ecclesiae Břevnovensi a se constructae plures villas largitur eique ob amorem et memoriam beati Guntheri eremitae circuitum suum in Prachensi provincia donat; in Moravia cellam in castro deserto, Raigrad nomine, constructam Meinhardo abbati eiusque successoribus perpetuo 15 possidendam donat, cui immunitates quasdam concedit. Pragae 1045 oct. 18. Exstant duo instrumenta autographorum instar manu saec. XIII exarata, quorum primum in tabulario monasterii Břevnovensis (A), alterum in tabulario monasterii Raigradensis (A) asservatur. 20 Ludewig, Reliquiae manuscr. VI, pag. 51, num. 28. — Ziegelbauer, Epitome historica... monast. Brevnoviensis, pag. 241 (ex A). — Piter, Thesaurus absconditus, pag. 61, num. 4 (ex A). = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 285. — Dobner, Monum. hist. Boemiae VI. pag. 6, num. 5 (reg.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 120, num. 136. = Erben, Reg. I, pag. 44, num. 108 (fragm.). — Schramm, Regesten z. Gesch. d. Benedict.-Abtei Brevnov, 25 in Studien u. Mitth. aus d. Benedict.- u. Cist.-Orden III, pars 1, pag. 68 (reg.). Diploma falsum esse, optimo iure declarat Palacký, Dějiny 3 I, pars I, pag. 308, not. 306 et Hirsch, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinrich II, tom. II, pag. 40, not. 2; v. et Dudik, Mähr. allg. Gesch. II, pag. 231, not. 1. — Utrumque instrumentum unus idemque scriba exaravit, quem saeculo demum XIII opus suum confecisse litterarum formae manifesto demonstrant. Locus, qui de libertatibus est a Boleslavo duce concessis, spurio eiusdem ducis privilegio (num. 375) desumptus est, quod demum saeculo XIII medio scriptum est. Qua re diploma nostrum tempori aliquanto posteriori attribuendum esse, comprobatur. Atqui omnino infitiandum non est, Břetislavum ducem quasdam villas, quae in diplomate adferrentur, monasterio Břevnovensi muneri dare potuisse, sed quaenam fuerint, diiudicari non potest. 30 35 378. e) ,villae‘ et sic infra ,ae“ pro ,e‘ B. — f) ,Zwitauam‘ B. — &) ,ultro‘ B. — h) ,Cha- naui' B. — i),Ysar' B. — k) ,Krehin B. — 1) ,Brethizlaus' B.— m),vero‘ A (verisimillime typographi errore). — n) ,consensu meo‘ B. — o) ,tunc‘ B.
352 NUM. 378, 379. ACTA SPURIA. 1043. — 1045 OCT. 18. villee et sylve usque ad flumen nomine Zwitavamf et ultrag montes Chanavih usque ad rivulum Zabudou et montem Yzar' tendentem per Krennhnink versus Hlum usque ad stratam publicam, sigilli sui appensione muniri precepit. Anno domini millesimo quadragesimo tertio. Et ego Brachizlaus," dei gratia dux Boemorum, charissimi militis mei Epponis oblationem cum meom consensu" factam ob remissionem peccatorum meorum munire precepi sigilli mei impressione, cum predictus Eppo, Belinensis urbis tum° prefectus, proprium sigillum non haberet, quo presens privilegium per- petuaret. 5 379. (FALSUM S. XIII.) 10 Břetislaus, dux Bohemiae, maiori ecclesiae Břevnovensi a se constructae plures villas largitur eique ob amorem et memoriam beati Guntheri eremitae circuitum suum in Prachensi provincia donat; in Moravia cellam in castro deserto, Raigrad nomine, constructam Meinhardo abbati eiusque successoribus perpetuo 15 possidendam donat, cui immunitates quasdam concedit. Pragae 1045 oct. 18. Exstant duo instrumenta autographorum instar manu saec. XIII exarata, quorum primum in tabulario monasterii Břevnovensis (A), alterum in tabulario monasterii Raigradensis (A) asservatur. 20 Ludewig, Reliquiae manuscr. VI, pag. 51, num. 28. — Ziegelbauer, Epitome historica... monast. Brevnoviensis, pag. 241 (ex A). — Piter, Thesaurus absconditus, pag. 61, num. 4 (ex A). = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 285. — Dobner, Monum. hist. Boemiae VI. pag. 6, num. 5 (reg.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 120, num. 136. = Erben, Reg. I, pag. 44, num. 108 (fragm.). — Schramm, Regesten z. Gesch. d. Benedict.-Abtei Brevnov, 25 in Studien u. Mitth. aus d. Benedict.- u. Cist.-Orden III, pars 1, pag. 68 (reg.). Diploma falsum esse, optimo iure declarat Palacký, Dějiny 3 I, pars I, pag. 308, not. 306 et Hirsch, Jahrb. d. deutsch. Reiches unter Heinrich II, tom. II, pag. 40, not. 2; v. et Dudik, Mähr. allg. Gesch. II, pag. 231, not. 1. — Utrumque instrumentum unus idemque scriba exaravit, quem saeculo demum XIII opus suum confecisse litterarum formae manifesto demonstrant. Locus, qui de libertatibus est a Boleslavo duce concessis, spurio eiusdem ducis privilegio (num. 375) desumptus est, quod demum saeculo XIII medio scriptum est. Qua re diploma nostrum tempori aliquanto posteriori attribuendum esse, comprobatur. Atqui omnino infitiandum non est, Břetislavum ducem quasdam villas, quae in diplomate adferrentur, monasterio Břevnovensi muneri dare potuisse, sed quaenam fuerint, diiudicari non potest. 30 35 378. e) ,villae‘ et sic infra ,ae“ pro ,e‘ B. — f) ,Zwitauam‘ B. — &) ,ultro‘ B. — h) ,Cha- naui' B. — i),Ysar' B. — k) ,Krehin B. — 1) ,Brethizlaus' B.— m),vero‘ A (verisimillime typographi errore). — n) ,consensu meo‘ B. — o) ,tunc‘ B.
Strana 353
1045 OCT. 18. ACTA SPURIA. NUM. 379. 353 ž In nomine patris et filii et spiritus sancti. Notum sit omnibus chri- stiane fidei cultoribus, quod ego Brecizlaus, dei gracia dux Boemorum,“] maiorem ecclesiam in Brevnov in honore sancti Adalberti, Boemice gentis apostoli, ob eternum remedium anime méé parentumque meorum deo cooperante construxi et eidem nomine dotis has villas cum hominibus et earum pertinentiis dedi: Smilovice,I Waisovice2 et in villa Vezduhovicih3 tres] homines, Podmocleh“ octo homines, Racovicih5 octo homines, Bvdegosticih“ dimidiam villam, Nvtovicih b7 dimidiam, Segrovicihs dimidiam. Quendam eciam hominem in Zlicina° Keien nomine cum omni posteritate sua, propter delictum“ suspendio iudicatum, addita 10 terra, que posteritati sue sufficeret, servituti Brevnovensis ecclesie mancipavi, et alium virum, Lvben nomine, in Crepeniz,1° propter furtivam venationem similiter patibulo iudicatum, cum sex mancipiis eidem monasterio dedi ita, ut domino abbati et fratribus eius singulis annis quilibet illorum duodecim denarios persolvat, et porcum triennem bene pastum dent semel in anno et pernoctationes et con- 15 ductum, quociens expedit, domino abbati vel nunciis ipsius. Ob amorem quoque et memoriam beati Gvnteriid heremite, qui me de sacro fonte baptismatis susce- perat, ipsum in ecclesia Brevnovensi sepeliendo, contuli eidem ecclesie circuitum meum in Prahensi 11 provincia, has villas cum hominibus et terris, silvis et pratis continentem: Hidchice 12 et ibidem villam eiusdem nominis Hidchice 12 cum flu- mine, Hainv 18 et curiam Navgedci 14 cum suis attinentiis, Domarazi15 et Kalinicih 16 duos homines, Nezamizlice 17 et Canicih 18 dimidiam villam, Crainice 19 et Scodru,20 Dwocotloki21 et Sivohibice,22 Sihovicee 2s cum flumine Otava cum molendinis et 7 Podmocli 28 cum pratis, Psare24 et Crauolusice, 25 Volisovice 26 et Stancovice, 5 20 25 379. a) ,Boemorvm‘ A. — b) ,Nuthovicih' A. — c) ,propter detestabile delictum‘ A. — d) �Gvntherii' A. — e) �Sihouice‘ A. — f) ,Cravolusice‘ A. 30 35 40 1) Smilovice prope Dobříš, distr. pol. Příbram. — 1) Kvasejovice, distr. pol. Sedlčany interpretatur Orth, Topograf. slovník Čech, pag. 335. — 3) Zduchovice, distr. pol. Příbram. — 1) Podmokly, distr. pol. Hořovice. — 1) Rakovice prope Mirovice, distr. pol. Písek. — 9) Buděhostice prope Velvary, distr. pol. Slaný. — 7) Neutonice, distr. pol. Smíchov. — 3) Žehrovice Mšecké, germ. Kornhaus-Žehrowitz, distr. pol. Slaný. — *) Zlýčín, distr. pol. Smíchov. — 10) Křepenice, distr. pol. Sedlčany. — 11) Provincia denominata ab arce provinciali Pracheň prope Horažďovice. — 13) Hydčice Malé et Hydčice Velké, distr. pol. Strakonice. — 13) Hajná, alias Hejna, distr. pol. Strakonice. — 14) Oujezd hliněný prope Horažďovice. — 13) Domoraz, distr. pol. Sušice (Schüttenhofen). — 16) Kalenice prope Horažďovice. — 13) Neza- myslice, distr. pol. Sušice. — 16) Kejnice prope Horažďovice. — 13) Krejnice prope Strakonice. — 20) Skudra ab Strakonice versus meridiem et occidentem. — 31) Zvoko- toky prope Škudra. — 21) Žihobce, distr. pol. Sušice. — 21) Žichovice, distr. pol. Sušice. — 25) Psáře vicus quondam situs prope Rožmitál, distr. pol. Blatná. — 25) Kravolasice vicus quondam prope Nezamyslice situs. — 25) Volšov, alias Ulišov, ab Sušice versus meridiem et occidentem. — 27) Stankov Dolní vicus praecedenti vicinus. — 23) Podmokly prope Sušice.
1045 OCT. 18. ACTA SPURIA. NUM. 379. 353 ž In nomine patris et filii et spiritus sancti. Notum sit omnibus chri- stiane fidei cultoribus, quod ego Brecizlaus, dei gracia dux Boemorum,“] maiorem ecclesiam in Brevnov in honore sancti Adalberti, Boemice gentis apostoli, ob eternum remedium anime méé parentumque meorum deo cooperante construxi et eidem nomine dotis has villas cum hominibus et earum pertinentiis dedi: Smilovice,I Waisovice2 et in villa Vezduhovicih3 tres] homines, Podmocleh“ octo homines, Racovicih5 octo homines, Bvdegosticih“ dimidiam villam, Nvtovicih b7 dimidiam, Segrovicihs dimidiam. Quendam eciam hominem in Zlicina° Keien nomine cum omni posteritate sua, propter delictum“ suspendio iudicatum, addita 10 terra, que posteritati sue sufficeret, servituti Brevnovensis ecclesie mancipavi, et alium virum, Lvben nomine, in Crepeniz,1° propter furtivam venationem similiter patibulo iudicatum, cum sex mancipiis eidem monasterio dedi ita, ut domino abbati et fratribus eius singulis annis quilibet illorum duodecim denarios persolvat, et porcum triennem bene pastum dent semel in anno et pernoctationes et con- 15 ductum, quociens expedit, domino abbati vel nunciis ipsius. Ob amorem quoque et memoriam beati Gvnteriid heremite, qui me de sacro fonte baptismatis susce- perat, ipsum in ecclesia Brevnovensi sepeliendo, contuli eidem ecclesie circuitum meum in Prahensi 11 provincia, has villas cum hominibus et terris, silvis et pratis continentem: Hidchice 12 et ibidem villam eiusdem nominis Hidchice 12 cum flu- mine, Hainv 18 et curiam Navgedci 14 cum suis attinentiis, Domarazi15 et Kalinicih 16 duos homines, Nezamizlice 17 et Canicih 18 dimidiam villam, Crainice 19 et Scodru,20 Dwocotloki21 et Sivohibice,22 Sihovicee 2s cum flumine Otava cum molendinis et 7 Podmocli 28 cum pratis, Psare24 et Crauolusice, 25 Volisovice 26 et Stancovice, 5 20 25 379. a) ,Boemorvm‘ A. — b) ,Nuthovicih' A. — c) ,propter detestabile delictum‘ A. — d) �Gvntherii' A. — e) �Sihouice‘ A. — f) ,Cravolusice‘ A. 30 35 40 1) Smilovice prope Dobříš, distr. pol. Příbram. — 1) Kvasejovice, distr. pol. Sedlčany interpretatur Orth, Topograf. slovník Čech, pag. 335. — 3) Zduchovice, distr. pol. Příbram. — 1) Podmokly, distr. pol. Hořovice. — 1) Rakovice prope Mirovice, distr. pol. Písek. — 9) Buděhostice prope Velvary, distr. pol. Slaný. — 7) Neutonice, distr. pol. Smíchov. — 3) Žehrovice Mšecké, germ. Kornhaus-Žehrowitz, distr. pol. Slaný. — *) Zlýčín, distr. pol. Smíchov. — 10) Křepenice, distr. pol. Sedlčany. — 11) Provincia denominata ab arce provinciali Pracheň prope Horažďovice. — 13) Hydčice Malé et Hydčice Velké, distr. pol. Strakonice. — 13) Hajná, alias Hejna, distr. pol. Strakonice. — 14) Oujezd hliněný prope Horažďovice. — 13) Domoraz, distr. pol. Sušice (Schüttenhofen). — 16) Kalenice prope Horažďovice. — 13) Neza- myslice, distr. pol. Sušice. — 16) Kejnice prope Horažďovice. — 13) Krejnice prope Strakonice. — 20) Skudra ab Strakonice versus meridiem et occidentem. — 31) Zvoko- toky prope Škudra. — 21) Žihobce, distr. pol. Sušice. — 21) Žichovice, distr. pol. Sušice. — 25) Psáře vicus quondam situs prope Rožmitál, distr. pol. Blatná. — 25) Kravolasice vicus quondam prope Nezamyslice situs. — 25) Volšov, alias Ulišov, ab Sušice versus meridiem et occidentem. — 27) Stankov Dolní vicus praecedenti vicinus. — 23) Podmokly prope Sušice.
Strana 354
354 NUM. 379, 380. ACTA SPURIA. 1045 OCT. 18. — OCT. 22. theloneo in Breznich.23 In Morauia eciam quandam cellam in honore sanctorum Petri et Pavli apostolorum in quodam castro deserto, cui nomen Raygrad,30 construxi et eam foro in proxima villa et theloneo ibidem in ponte constituto, villis eciam et silvis, fluminibus et pratis circumquaque adiacentibus sufficienter dotatam ecclesie Brevnovensi et domino Meinhardo31 abbati suisque successoribus dedi perpetuo possidendam cum omnimoda eiusdem celle et supradictarum villarum hominum libertate, quam serenissimus proavus meus Bolezlavs,8 quondam dux Boemie, ad peticionem sancti Adalberti, omnibus hominibus Brevnovensis ecclesie per totam Boemiam liberaliter dedit, sicut in privilegio ipsius vidi contineri, vide- licet ut omnes homines ecclesie Brevnovensis ab omni provinciali iure seu lege liberi ac exempti 10 permaneant, non edificent oppida, nec pontes renovent, nullius potentis * astent iudicio, * nisi coram suo abbate, nec recipiant venatores vel aliquos nobiles terre in domos suas, nisi voluntarie velint hoc facere. * Et quicquid per aquas totius Boemie sive per vias ad usum monachorum homines Brevnovenses duxerint, ab omni iure * theloneario sint totaliter exempti, nichil omnino cuiquam ratione beneficii persolventes. Si quis autem successorum vel heredum 15 meorum contra donationem meam ausu temerario venire presumpserit, paternam maledictionem pro benedictione recipiat et ultioni divine ac Gehenne ignibus deputetur. Et ut mea donatio rata sit et firma, huic privilegio sigillum meum apponi precepi, presente domino Severo, venerabili episcopo Pragensi, qui desi- derio meo annuens, presentibus omnibus nobilibus Boemie, donationis mee 20 fraudatores vinculo anathematis innodavit. Datum in urbe Praga anno gracie millesimo XLV, XV kalendas novembris. 5 Autographo A impressum est sigillum rotundum de cera alba confectum, cuius diametros longitudinem habet 760 mm. In sigillo expressa est imago viri sedentis veste sinuosa induti, qui in manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: + BRECIZLAVS- DEI GRACIA - DVX BOEMOR. — Altero autographo A' sigillum ducis de cera coloris fusci, quod eadem forma confectum est, appendet e filis sericis rubeis et flaveis. 25 380. (FALSUM S. XIV.) 30 Břetislaus, dux Bohemiae, monasterio sancti Iohannis in Ostrov castrum Hrádek cum omnibus ad illud pertinentibus donat eique libertates quasdam concedit. Ostrov 1045 oct. 22. Superest tantum apographum saec. XIX in. „ex collectione Excell. Dni. C. K.“ Pelzelio per 35 dominum de Bienenberg communicatum, quod in tabulario Musaei regni Bohemiae asser- vatur (B). 379. g) ,Bolezlaus' A. 1) Březnice locus quondam ibi situs, ubi nunc est Dobrá voda (Gutwasser) prope Hartmanice.— 20) Rajhrad, germ. Raigern, a Brunna versus meridiem. —31 1043-1089. 40
354 NUM. 379, 380. ACTA SPURIA. 1045 OCT. 18. — OCT. 22. theloneo in Breznich.23 In Morauia eciam quandam cellam in honore sanctorum Petri et Pavli apostolorum in quodam castro deserto, cui nomen Raygrad,30 construxi et eam foro in proxima villa et theloneo ibidem in ponte constituto, villis eciam et silvis, fluminibus et pratis circumquaque adiacentibus sufficienter dotatam ecclesie Brevnovensi et domino Meinhardo31 abbati suisque successoribus dedi perpetuo possidendam cum omnimoda eiusdem celle et supradictarum villarum hominum libertate, quam serenissimus proavus meus Bolezlavs,8 quondam dux Boemie, ad peticionem sancti Adalberti, omnibus hominibus Brevnovensis ecclesie per totam Boemiam liberaliter dedit, sicut in privilegio ipsius vidi contineri, vide- licet ut omnes homines ecclesie Brevnovensis ab omni provinciali iure seu lege liberi ac exempti 10 permaneant, non edificent oppida, nec pontes renovent, nullius potentis * astent iudicio, * nisi coram suo abbate, nec recipiant venatores vel aliquos nobiles terre in domos suas, nisi voluntarie velint hoc facere. * Et quicquid per aquas totius Boemie sive per vias ad usum monachorum homines Brevnovenses duxerint, ab omni iure * theloneario sint totaliter exempti, nichil omnino cuiquam ratione beneficii persolventes. Si quis autem successorum vel heredum 15 meorum contra donationem meam ausu temerario venire presumpserit, paternam maledictionem pro benedictione recipiat et ultioni divine ac Gehenne ignibus deputetur. Et ut mea donatio rata sit et firma, huic privilegio sigillum meum apponi precepi, presente domino Severo, venerabili episcopo Pragensi, qui desi- derio meo annuens, presentibus omnibus nobilibus Boemie, donationis mee 20 fraudatores vinculo anathematis innodavit. Datum in urbe Praga anno gracie millesimo XLV, XV kalendas novembris. 5 Autographo A impressum est sigillum rotundum de cera alba confectum, cuius diametros longitudinem habet 760 mm. In sigillo expressa est imago viri sedentis veste sinuosa induti, qui in manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: + BRECIZLAVS- DEI GRACIA - DVX BOEMOR. — Altero autographo A' sigillum ducis de cera coloris fusci, quod eadem forma confectum est, appendet e filis sericis rubeis et flaveis. 25 380. (FALSUM S. XIV.) 30 Břetislaus, dux Bohemiae, monasterio sancti Iohannis in Ostrov castrum Hrádek cum omnibus ad illud pertinentibus donat eique libertates quasdam concedit. Ostrov 1045 oct. 22. Superest tantum apographum saec. XIX in. „ex collectione Excell. Dni. C. K.“ Pelzelio per 35 dominum de Bienenberg communicatum, quod in tabulario Musaei regni Bohemiae asser- vatur (B). 379. g) ,Bolezlaus' A. 1) Březnice locus quondam ibi situs, ubi nunc est Dobrá voda (Gutwasser) prope Hartmanice.— 20) Rajhrad, germ. Raigern, a Brunna versus meridiem. —31 1043-1089. 40
Strana 355
1045 OCT. 22. ACTA SPURIA. NUM. 380. 355 Graf Kasp. Sternberg. Umrisse einer Gesch. d. böhm. Bergwerke I, Urkundenbuch, pag. I. num. I (C). — Erben, Reg. I, pag. 45, num. 109. De diplomatis fide vide Sternberg l. l. tom. I, Abth. 2, pag. 15, qui diploma ante saec. XIII confectum non esse recte exponit. —Tam libertates, quas diploma adfert, quam temporis nota, in qua dies festivitate sancti designatur, diploma tempori multo posteriori attribuendum esse, demonstrant. Nonnulla, quae in diplomate leguntur, verba potius sermonis diplo- matum saeculi XIV consuetudini accomodata sunt. Ut ea, que a nobis mature In nomine sancte et individue trinitatis. disponuntur, perhenniter maneant, nec ullo ausu immutari possint, et secundum 10 apostolum ,opus autem suum probet unus quisque et sic in semetipso tantum gloriam habebit et non in altero',1 Brazizlaus, divina gracia Boemorum dux, notum facimus universis presentes literas inspecturis, quod cum dilectus nobis abba et conventus beati Iohannis in Ostrow? ordinis beati Benedicti a nobis de- vote petierint castrum quoddam Gradek' nomine ad influentiam rivuli Hotunie“ in flumine Zazoa5 illis in perpetuam possessionem tradendum, nos itaque piis eorum precibus inclinati, non inprovide, sed sano nostrorum accedente“ consilio, ob remedium anime nostre nostrorumque progenitorum monasterio Ostrow illud castrum Gradek, quod quondam a predecessoribus nostris e ruinis loci deserti ad custodiam aurifossorum, qui vulgo yloucib dicuntur et in Ylou“6 habitant 20 ibique in vicinia ab antiquo aurum de terra ylouantd seu decutiunt,e a fecibus terre separant et lavant extractum, porro progenitoribus cuiusdam Dlugomiri militis dicti Wczelye! pro preda et incendio, quod avus noster ipsis in guerra intulerat, in restaurationem dampni in feudum traditum ab ipsisque aliquo tem- pore tranquille tentum abindeque nuncupatum fuisset, post eius vero iam dicti Dlugomiri fugam in Poloniam fisco camere nostre celsitudinis obvenisset, illud posthac nunc cum omnibus pertinenciis eius predicto abbati et conventui seu monasterio ecclesie Ostrow perpetuo possidendum tradimus et assignamus; ita quidem, ut predictus abbas et conventus villas, agros, sylvas, pascua, aquarum decursus, flumen Zazoa, piscatores, molendina, exitus et reditus ad ipsum castrum alias spectantia et quidquid de agrorum et fundorum censibus manuperariis et carroperariis ad illud pertinet, libere et nullo obstante contradictorio perpetuo frui possint, valeant ac debeant. Addimus preterea ad circiter quatuor mansos terre inculte, fructetis tantum et arbustis occupate, ad decursum fluminis Zazoe ex utraque ripa" et ipso flumine usque ad infusionem ad flumen Witauam' alias 35 camere nostre spectantes cum piscatoribus et louchisk ibi habitantibus. Desuper 15 25 30 40 380. a) ,accidente‘ B. — b) , Glowci‘ B. — c) ,Glow‘ B. — d) ,glowant' B. — e) ,decuciunt' B.— f) ,Wrzelye' B. — g) ,abbas' B. — h) ,rippa‘ B. — i) ,Wltawam‘ B. — k) ,lawchis' B. 1) Galat. VI, 4. — 1) Ostrov monasterium in fluminis Vltavae insula prope Davle situm. — 3) Hrádek quondam arx nunc curia nomine Včelní Hrádek prope Jilové (Eulau). — *) Chotouňský potok. — 5) Sázava, flumen, qui prope Davle in Vltavam influit. — 5) Jilové, germ. Eulau, a Praga versus meridiem
1045 OCT. 22. ACTA SPURIA. NUM. 380. 355 Graf Kasp. Sternberg. Umrisse einer Gesch. d. böhm. Bergwerke I, Urkundenbuch, pag. I. num. I (C). — Erben, Reg. I, pag. 45, num. 109. De diplomatis fide vide Sternberg l. l. tom. I, Abth. 2, pag. 15, qui diploma ante saec. XIII confectum non esse recte exponit. —Tam libertates, quas diploma adfert, quam temporis nota, in qua dies festivitate sancti designatur, diploma tempori multo posteriori attribuendum esse, demonstrant. Nonnulla, quae in diplomate leguntur, verba potius sermonis diplo- matum saeculi XIV consuetudini accomodata sunt. Ut ea, que a nobis mature In nomine sancte et individue trinitatis. disponuntur, perhenniter maneant, nec ullo ausu immutari possint, et secundum 10 apostolum ,opus autem suum probet unus quisque et sic in semetipso tantum gloriam habebit et non in altero',1 Brazizlaus, divina gracia Boemorum dux, notum facimus universis presentes literas inspecturis, quod cum dilectus nobis abba et conventus beati Iohannis in Ostrow? ordinis beati Benedicti a nobis de- vote petierint castrum quoddam Gradek' nomine ad influentiam rivuli Hotunie“ in flumine Zazoa5 illis in perpetuam possessionem tradendum, nos itaque piis eorum precibus inclinati, non inprovide, sed sano nostrorum accedente“ consilio, ob remedium anime nostre nostrorumque progenitorum monasterio Ostrow illud castrum Gradek, quod quondam a predecessoribus nostris e ruinis loci deserti ad custodiam aurifossorum, qui vulgo yloucib dicuntur et in Ylou“6 habitant 20 ibique in vicinia ab antiquo aurum de terra ylouantd seu decutiunt,e a fecibus terre separant et lavant extractum, porro progenitoribus cuiusdam Dlugomiri militis dicti Wczelye! pro preda et incendio, quod avus noster ipsis in guerra intulerat, in restaurationem dampni in feudum traditum ab ipsisque aliquo tem- pore tranquille tentum abindeque nuncupatum fuisset, post eius vero iam dicti Dlugomiri fugam in Poloniam fisco camere nostre celsitudinis obvenisset, illud posthac nunc cum omnibus pertinenciis eius predicto abbati et conventui seu monasterio ecclesie Ostrow perpetuo possidendum tradimus et assignamus; ita quidem, ut predictus abbas et conventus villas, agros, sylvas, pascua, aquarum decursus, flumen Zazoa, piscatores, molendina, exitus et reditus ad ipsum castrum alias spectantia et quidquid de agrorum et fundorum censibus manuperariis et carroperariis ad illud pertinet, libere et nullo obstante contradictorio perpetuo frui possint, valeant ac debeant. Addimus preterea ad circiter quatuor mansos terre inculte, fructetis tantum et arbustis occupate, ad decursum fluminis Zazoe ex utraque ripa" et ipso flumine usque ad infusionem ad flumen Witauam' alias 35 camere nostre spectantes cum piscatoribus et louchisk ibi habitantibus. Desuper 15 25 30 40 380. a) ,accidente‘ B. — b) , Glowci‘ B. — c) ,Glow‘ B. — d) ,glowant' B. — e) ,decuciunt' B.— f) ,Wrzelye' B. — g) ,abbas' B. — h) ,rippa‘ B. — i) ,Wltawam‘ B. — k) ,lawchis' B. 1) Galat. VI, 4. — 1) Ostrov monasterium in fluminis Vltavae insula prope Davle situm. — 3) Hrádek quondam arx nunc curia nomine Včelní Hrádek prope Jilové (Eulau). — *) Chotouňský potok. — 5) Sázava, flumen, qui prope Davle in Vltavam influit. — 5) Jilové, germ. Eulau, a Praga versus meridiem
Strana 356
356 NUM. 380, 381. ACTA SPURIA. 1045 OCT. 22. — 1048 NOV. 26. ipsum abbatem et conventum inibi in bonis huius castri ab omni servitute, que vulgo naraz et nozleh dicitur, vel quocunque alio honere perpetuo liberamus et liberos esse volumus. Nullus igitur presumat hanc nostre donationis et conces- sionis paginam attemptare vel infringere; qui secus fecerit, iram dei omnipotentis et eternas penas se noverit incursurum. Datum in presentia domini Seueri, venerabilis episcopi Pragensis, aliorumque nobilium terre in monasterio Ostrow ipsa die sancti Seueri' episcopi et confessoris anno salutis MXLV. 5 381. (FALSUM S. XIII.) Břetislaus, dux Bohemiae, ecclesiam in Raihrad a se constructam in ecclesiae 10 Břevnovensis ditionem ac potestatem perpetuam subiungit eique villas non paucas et fructus quosdam publicos donat et easdem libertates concedit, quae a Bole- slavo duce quondam monasterio Břevnovensi concessae sunt. In castro Raihradensi 1048 nov. 26. Instrumentum autographi instar manu saec. XIII exaratum in tabulario monasterii Rai- 15 hradensis asservatur (A). Ludewig, Reliquiae manuscr. VI. pag. 55, num. 30. — Ziegelbauer, Epitome hist.... mo- nasterii Brevnoviensis, pag. 275 (ex apographo inserto Caroli IV Romanorum et Bohemiae regis confirmationi, cuius autographum in monasterii Břevnovensis tabulario asservatur). — Piter, Thesaurus absconditus, pag. 138 (ex A). = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 297. — 20 Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 6, num. 6 (reg.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 122, num. 137 (ex A) = Erben, Reg. I, pag. 45, num. III.—Schramm, Reg. z. Gesch. d. B.-A. Brevnov, in: Stud. u. Mitth. aus d. Ben.- u. Cist.-Orden III, pars I, pag. 68 (reg.). — Imago aeri incisa, quam Piter anno 1759 conficiendam curavit, nonnullis libri eius The- saurus absconditus exemplaribus adiuncta est. Imaginem phototypicam praebet Friedrich 25 in Sborník prací žáků Gollových ad pag. 74. Tam sigillum diplomati appensum quam litterarum forma manifesto demonstrant diploma non ad Břetislavi ducis tempora referri posse Vir cl. Wattenbach scriptura sola innixus diploma saeculo XII minus recte attribuit; v Dudík, Gesch. d. Stiftes Raygern I. pag. 65 not. 12. — Dudik, Mährens allg. Gesch. II, pag. 244, not. I saeculo XII vel XIII diploma scriptum esse censet. — Comminatio, qua diploma concluditur, ad verbum privilegio, quod Přemysl, marchio Moraviae, a. 1234 nov. 2 eidem concessit monasterio (Boczek, Cod. Mor. II, num 250 = Erben, Reg. I, num. 862) deprompta est; idem privilegium etiam in ea re diplomatis nostri scriba imitando consecutus est, quod ultimae vocis litteras distraxit: p-o-R-c-i-o n-e-m. Loci, qui de libertatibus est a Boleslao duce concessis, nonnulla verba Břetislavi ducis diplomati spurio, anno 1045 oct. 18 dato (v. num. 379) desumpta sunt. Qua re diploma nostrum saeculo XIII exeunte confectum esse, comprobatur. Vide Friedrich, O dvou nejst. list. kl Rajhrad. in Sborník prací žáků Gollových pag. 72 sq. — Locorum nomina explicat Wolný, Erlauterungen des Stiftungsbriefes d. Benedictinerabtei Raygern in Mähren v. J. 1048, in Hormayr's Archiv 1826, num. 89, pag. 473 sq. Dudik, 40 Gesch. d. Stiftes Raygern I, pag. 66, 67. 30 35 380. 1) Severi' B.
356 NUM. 380, 381. ACTA SPURIA. 1045 OCT. 22. — 1048 NOV. 26. ipsum abbatem et conventum inibi in bonis huius castri ab omni servitute, que vulgo naraz et nozleh dicitur, vel quocunque alio honere perpetuo liberamus et liberos esse volumus. Nullus igitur presumat hanc nostre donationis et conces- sionis paginam attemptare vel infringere; qui secus fecerit, iram dei omnipotentis et eternas penas se noverit incursurum. Datum in presentia domini Seueri, venerabilis episcopi Pragensis, aliorumque nobilium terre in monasterio Ostrow ipsa die sancti Seueri' episcopi et confessoris anno salutis MXLV. 5 381. (FALSUM S. XIII.) Břetislaus, dux Bohemiae, ecclesiam in Raihrad a se constructam in ecclesiae 10 Břevnovensis ditionem ac potestatem perpetuam subiungit eique villas non paucas et fructus quosdam publicos donat et easdem libertates concedit, quae a Bole- slavo duce quondam monasterio Břevnovensi concessae sunt. In castro Raihradensi 1048 nov. 26. Instrumentum autographi instar manu saec. XIII exaratum in tabulario monasterii Rai- 15 hradensis asservatur (A). Ludewig, Reliquiae manuscr. VI. pag. 55, num. 30. — Ziegelbauer, Epitome hist.... mo- nasterii Brevnoviensis, pag. 275 (ex apographo inserto Caroli IV Romanorum et Bohemiae regis confirmationi, cuius autographum in monasterii Břevnovensis tabulario asservatur). — Piter, Thesaurus absconditus, pag. 138 (ex A). = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 297. — 20 Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 6, num. 6 (reg.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 122, num. 137 (ex A) = Erben, Reg. I, pag. 45, num. III.—Schramm, Reg. z. Gesch. d. B.-A. Brevnov, in: Stud. u. Mitth. aus d. Ben.- u. Cist.-Orden III, pars I, pag. 68 (reg.). — Imago aeri incisa, quam Piter anno 1759 conficiendam curavit, nonnullis libri eius The- saurus absconditus exemplaribus adiuncta est. Imaginem phototypicam praebet Friedrich 25 in Sborník prací žáků Gollových ad pag. 74. Tam sigillum diplomati appensum quam litterarum forma manifesto demonstrant diploma non ad Břetislavi ducis tempora referri posse Vir cl. Wattenbach scriptura sola innixus diploma saeculo XII minus recte attribuit; v Dudík, Gesch. d. Stiftes Raygern I. pag. 65 not. 12. — Dudik, Mährens allg. Gesch. II, pag. 244, not. I saeculo XII vel XIII diploma scriptum esse censet. — Comminatio, qua diploma concluditur, ad verbum privilegio, quod Přemysl, marchio Moraviae, a. 1234 nov. 2 eidem concessit monasterio (Boczek, Cod. Mor. II, num 250 = Erben, Reg. I, num. 862) deprompta est; idem privilegium etiam in ea re diplomatis nostri scriba imitando consecutus est, quod ultimae vocis litteras distraxit: p-o-R-c-i-o n-e-m. Loci, qui de libertatibus est a Boleslao duce concessis, nonnulla verba Břetislavi ducis diplomati spurio, anno 1045 oct. 18 dato (v. num. 379) desumpta sunt. Qua re diploma nostrum saeculo XIII exeunte confectum esse, comprobatur. Vide Friedrich, O dvou nejst. list. kl Rajhrad. in Sborník prací žáků Gollových pag. 72 sq. — Locorum nomina explicat Wolný, Erlauterungen des Stiftungsbriefes d. Benedictinerabtei Raygern in Mähren v. J. 1048, in Hormayr's Archiv 1826, num. 89, pag. 473 sq. Dudik, 40 Gesch. d. Stiftes Raygern I, pag. 66, 67. 30 35 380. 1) Severi' B.
Strana 357
1048 NOV. 26. ACTA SPURIA. NUM. 381. 357 i In nomine sancte et individue trinitatis. I Brachizlaus, dei gratia Boemorum dux, omnibus Christi fidelibus, tam moderni, quam futuri temporis. Salvator noster pauper venit in mundum, sicut ipse testatur: �Vulpes foveas habent et volucres celi nidos, filius autem hominis" non habet, ubi caput suum reclinet.“1 Cum autem religio christiane salutis, omnipotente deo auxiliante, longe lateque per universum mundum meruit solidari, extunc ecclesie lesu Christi et patri- monia multiplicari ceperunt et crementa recipere per principes et reges et heredum successores. Quorum ego Brachizlaus esse cupiens imitator, pro remedio anime mee et parentum meorum ad honorem dei et sanctorum apostolorum Petri et Pauli ecclesiam in castro Raygradensi propriis sumptibus construxi, tali scilicet tenore, ut in perpetuum, tam in temporalium ordinatione, quam in omni disciplina et reverencia Brevnovensi subiaceat ecclesie. Ad consolacionem autem pauperum fratrum deo militantium, quos ibidem abbas Brevnovensis manere decreverit, villam Raygradensem2 una cum tabernis absolute et forum et theloneum in ponte 15 eiusdem ville ab omni extranea cotradidi exactione, villam Popowici3 cum omnibus suis attinentiis similiter large et libere obtuli; terminus autem silve, que ipsi attinet ville, á Bobrava4 deorsum usque ad terminum Bluchine5 sic et flumen Zuratcha“ ad eosdem terminos usque dirivatur. Dedi eciam villam Opatowici similiter cum pratis et flumine et silva; terminus autem huius ville usque ad 20 terminos Bluchine5 et usque ad pontem ville proxime Vzoses nomine protendit. Ad hec in Brinnensi provintia decimationem frumenti ac decimi nummi et villam Obvcheri? cum omnibus suis appendiciis et decimam thelonei, quod brod vulgo appellatur, 1° in flumine Olzawa 11 donavi. Preterea considerans non posse sufficere fratribus in Raygrad silvas donatas ad omnem necessitatem, circuitum Domasove 12 25 larga benivolentia et absolute ipsis contradidi. Extenditur autem circuitus â villa1s et rivo Bobrowa usque ad rivum Bietesca! et usque ad terminos Lucki.15 In speciales vero usus fratribus in Brevnov villam Raygradici 16 simul et tabernarios in Lucka 17 constitui. Predictarum quippe villarum hominibus eandem pacem et 5 10 30 35 40 381. a) ,hois' eod. atramento eadem manu superscriptum A. 1) Matth. VIII, 20. Luc. IX, 58. — 3) Rajhrad, germ. Raigern, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — *) Popovice ab Rajhrad versus septemtrionem. — 1) Bobrava rivulus, qui prope Popovice in fl. Svratka (die Schwarzawa) influit. — 5) Blučina, germ. Lautschitz, ab Rajhrad versus meridiem et orientem. — 9 Svratka, germ. die Schwarzawa. — ) Opatovice prope Rajhrad. — 6) Vicus hic iam non exstat; situs erat in rivulo Cezava. — *) Fortasse Ořechov Velký, germ. Gross-Urhau, distr. pol. Brno (Brünn). — 10) Theloneum hoc fortasse ibi situm erat, ubi nunc est Uherský Brod (Ungarisch-Brod). — 11) Olšava flumen ab sinistra fl. Morava (die March) ripa. — 11) Domašov a Brunna versus occidentem. — 13) Villa haec a rivulo Bobrava denominata iam non exstat. — 15) Byteška rivus, qui oppidum Byteš Velká (distr. pol. Velké Meziříči) praeterfluit. — 15) Lúčka; vicus hic iam non exstat. — 16) Raj- hradice, germ. Klein-Raigern, prope Rajhrad. — 17) Loučka, germ. Lauka, prope Rajhrad.
1048 NOV. 26. ACTA SPURIA. NUM. 381. 357 i In nomine sancte et individue trinitatis. I Brachizlaus, dei gratia Boemorum dux, omnibus Christi fidelibus, tam moderni, quam futuri temporis. Salvator noster pauper venit in mundum, sicut ipse testatur: �Vulpes foveas habent et volucres celi nidos, filius autem hominis" non habet, ubi caput suum reclinet.“1 Cum autem religio christiane salutis, omnipotente deo auxiliante, longe lateque per universum mundum meruit solidari, extunc ecclesie lesu Christi et patri- monia multiplicari ceperunt et crementa recipere per principes et reges et heredum successores. Quorum ego Brachizlaus esse cupiens imitator, pro remedio anime mee et parentum meorum ad honorem dei et sanctorum apostolorum Petri et Pauli ecclesiam in castro Raygradensi propriis sumptibus construxi, tali scilicet tenore, ut in perpetuum, tam in temporalium ordinatione, quam in omni disciplina et reverencia Brevnovensi subiaceat ecclesie. Ad consolacionem autem pauperum fratrum deo militantium, quos ibidem abbas Brevnovensis manere decreverit, villam Raygradensem2 una cum tabernis absolute et forum et theloneum in ponte 15 eiusdem ville ab omni extranea cotradidi exactione, villam Popowici3 cum omnibus suis attinentiis similiter large et libere obtuli; terminus autem silve, que ipsi attinet ville, á Bobrava4 deorsum usque ad terminum Bluchine5 sic et flumen Zuratcha“ ad eosdem terminos usque dirivatur. Dedi eciam villam Opatowici similiter cum pratis et flumine et silva; terminus autem huius ville usque ad 20 terminos Bluchine5 et usque ad pontem ville proxime Vzoses nomine protendit. Ad hec in Brinnensi provintia decimationem frumenti ac decimi nummi et villam Obvcheri? cum omnibus suis appendiciis et decimam thelonei, quod brod vulgo appellatur, 1° in flumine Olzawa 11 donavi. Preterea considerans non posse sufficere fratribus in Raygrad silvas donatas ad omnem necessitatem, circuitum Domasove 12 25 larga benivolentia et absolute ipsis contradidi. Extenditur autem circuitus â villa1s et rivo Bobrowa usque ad rivum Bietesca! et usque ad terminos Lucki.15 In speciales vero usus fratribus in Brevnov villam Raygradici 16 simul et tabernarios in Lucka 17 constitui. Predictarum quippe villarum hominibus eandem pacem et 5 10 30 35 40 381. a) ,hois' eod. atramento eadem manu superscriptum A. 1) Matth. VIII, 20. Luc. IX, 58. — 3) Rajhrad, germ. Raigern, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — *) Popovice ab Rajhrad versus septemtrionem. — 1) Bobrava rivulus, qui prope Popovice in fl. Svratka (die Schwarzawa) influit. — 5) Blučina, germ. Lautschitz, ab Rajhrad versus meridiem et orientem. — 9 Svratka, germ. die Schwarzawa. — ) Opatovice prope Rajhrad. — 6) Vicus hic iam non exstat; situs erat in rivulo Cezava. — *) Fortasse Ořechov Velký, germ. Gross-Urhau, distr. pol. Brno (Brünn). — 10) Theloneum hoc fortasse ibi situm erat, ubi nunc est Uherský Brod (Ungarisch-Brod). — 11) Olšava flumen ab sinistra fl. Morava (die March) ripa. — 11) Domašov a Brunna versus occidentem. — 13) Villa haec a rivulo Bobrava denominata iam non exstat. — 15) Byteška rivus, qui oppidum Byteš Velká (distr. pol. Velké Meziříči) praeterfluit. — 15) Lúčka; vicus hic iam non exstat. — 16) Raj- hradice, germ. Klein-Raigern, prope Rajhrad. — 17) Loučka, germ. Lauka, prope Rajhrad.
Strana 358
358 NUM. 381, 382. ACTA SPURIA. 1048 NOV. 26. quietem concedo, quam dudum attavus meus, dux * Bolezlaus, ad peticionem sancti Adal- berti, episcopi Pragensis, Brevnovensi monasterio concessit, videlicet ut universi homines, ad Brevnovense monasterium per totam Boemiam et Morauiam pertinentes, ab omni * lege provintiali et ab universo opere et tributo principum sint omnino liberi *. Et ut hec firmitatem perpetuam obtineant, hanc paginam donationis mee appensione sigilli mei munire decrevi. Acta sunt hecb ab incarnatione do- mini anno millesimo XLVIII. Et eodem anno celebrata est gloriosa dedicatio oratorii in castro Raygradensi in honore sanctorum apostolorum à venerabili patre nostro domino Seuero, Pragensis ecclesie episcopo sexto, VI kalendas decembris, presente me Brachizlao duce, eiusdem oratorii constructore, et domino abbate Meynhardo Brevnovensis cenobii, presente etiam filio meo Zpitigneo et Stiborio, castellano Pragensi, et lohanne, iudice totius provincie Pliznensis, et Chvnone dapifero et Marquardo, castellano Znoymensi et presentibus aliis quam plurimis nobilibus Boemie et Morauie. Datum eodem die per manum Hvgonis notarii in castro Raygradensi. Contradictores huius privilegii et invasores prenominate ecclesie 15 cum Dathan et Abiron, quos terra vivos absorbuit, accipiant porcionem. 10 (S. P.) Autographo e filis sericis flaveis appendet sigillum rotundum de cera coloris fusci con- fectum, quod eadem forma provectum est atque in num. 379. 382. (FALSUM S. XII.) 20 Bretislaus I, dux Bohemiae, ecclesiam collegiatam Boleslaviae fundat eique villas non paucas, servos et vectigalia in Bohemia et Moravia large donat. Apographum in charta manu saec. XVII ineuntis scriptum in tabulario capituli metro- 25 politani Pragensis asservatur (B). Balbin, Epitome hist. Boh. pag. 190 (ex apographo Pessinae de Czechorod). = Rohn, Antiquitates ecclesiarum, capellarum et monasteriorum ... districtus Boleslaviensis, pag. 4—7. = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 310. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 125, num. 141. = Erben, Reg. I, pag. 47, num. 115. Schwartz ap. Menke, Script. rer. Germanic. I, col. 2023, not. 80 diplomatis fidem in dubium vocat; cf. Dobner l. l. pag. 313. Palacký ap. Erben, Reg. I, pag. 624 privilegium suspectum, non ante saeculi XI finem compositum esse declarat. Sed immunitates, quas diploma adfert, eam quae ad nos pervenit eius formam saeculo XII non esse anti- quiorem, manifesto ostendunt. — In possessionibus describendis privilegii auctor memoriis 35 antiquis verisimillime usus est; quae autem fuerit donatio primaria, quidve sit complexa, 30 381. b) ,h eod. atramento superscriptum A.
358 NUM. 381, 382. ACTA SPURIA. 1048 NOV. 26. quietem concedo, quam dudum attavus meus, dux * Bolezlaus, ad peticionem sancti Adal- berti, episcopi Pragensis, Brevnovensi monasterio concessit, videlicet ut universi homines, ad Brevnovense monasterium per totam Boemiam et Morauiam pertinentes, ab omni * lege provintiali et ab universo opere et tributo principum sint omnino liberi *. Et ut hec firmitatem perpetuam obtineant, hanc paginam donationis mee appensione sigilli mei munire decrevi. Acta sunt hecb ab incarnatione do- mini anno millesimo XLVIII. Et eodem anno celebrata est gloriosa dedicatio oratorii in castro Raygradensi in honore sanctorum apostolorum à venerabili patre nostro domino Seuero, Pragensis ecclesie episcopo sexto, VI kalendas decembris, presente me Brachizlao duce, eiusdem oratorii constructore, et domino abbate Meynhardo Brevnovensis cenobii, presente etiam filio meo Zpitigneo et Stiborio, castellano Pragensi, et lohanne, iudice totius provincie Pliznensis, et Chvnone dapifero et Marquardo, castellano Znoymensi et presentibus aliis quam plurimis nobilibus Boemie et Morauie. Datum eodem die per manum Hvgonis notarii in castro Raygradensi. Contradictores huius privilegii et invasores prenominate ecclesie 15 cum Dathan et Abiron, quos terra vivos absorbuit, accipiant porcionem. 10 (S. P.) Autographo e filis sericis flaveis appendet sigillum rotundum de cera coloris fusci con- fectum, quod eadem forma provectum est atque in num. 379. 382. (FALSUM S. XII.) 20 Bretislaus I, dux Bohemiae, ecclesiam collegiatam Boleslaviae fundat eique villas non paucas, servos et vectigalia in Bohemia et Moravia large donat. Apographum in charta manu saec. XVII ineuntis scriptum in tabulario capituli metro- 25 politani Pragensis asservatur (B). Balbin, Epitome hist. Boh. pag. 190 (ex apographo Pessinae de Czechorod). = Rohn, Antiquitates ecclesiarum, capellarum et monasteriorum ... districtus Boleslaviensis, pag. 4—7. = Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 310. = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 125, num. 141. = Erben, Reg. I, pag. 47, num. 115. Schwartz ap. Menke, Script. rer. Germanic. I, col. 2023, not. 80 diplomatis fidem in dubium vocat; cf. Dobner l. l. pag. 313. Palacký ap. Erben, Reg. I, pag. 624 privilegium suspectum, non ante saeculi XI finem compositum esse declarat. Sed immunitates, quas diploma adfert, eam quae ad nos pervenit eius formam saeculo XII non esse anti- quiorem, manifesto ostendunt. — In possessionibus describendis privilegii auctor memoriis 35 antiquis verisimillime usus est; quae autem fuerit donatio primaria, quidve sit complexa, 30 381. b) ,h eod. atramento superscriptum A.
Strana 359
POST 1046 MAI 19. ACTA SPURIA. NUM. 382. 359 10 accurate iam discerni non potest. Id tantum constat, capitulum Boleslaviense saeculo XIII exeunte decimas, quae ad se e provincia Znojmensi ac Bitoviensi rediissent, ad Vrati- slaum ducem donatorem rettulisse; cf. Palacký, Dějiny 2, I, 2, pag. 420, not. *): Emler, Reg. II, pag. 771, num. 1795. — Cosmas, Chron. Boh. lib. II, c. 13 ecclesiam collegiatam Boleslavensem anno 1046 mai 19 dedicatam esse refert (Font. rer. Boh. II, pag. 85). — Dobner l. l. diploma nostrum anno 1052 attribuendum esse iudicavit, quod Boženae ducissae mortuae diem anniversarium commemorat. Quod cum non sit genuinum, tem- porisque notis omnino careat, ad certum quendam annum referre non libet. — Cf. et. Zap. Stará Boleslav a kolleg. chrám sv. Vácslava, in: Památky archaeologické II. pag. 340 sq.; Prášek, Okres Brandejsský nad Labem, pag. 63. — Boczek l. l. pag. 127 nomina perso- narum et locorum ex alio quodam apographo tabularii capit. Olomucensis se correxisse affirmat, quod ab eo plane fictum esse verisimillimum est. In nomine patris et filii et spiritus sancti, sanctae scilicet et individuę trini- tatis. Bracizlaus, princeps Boemorum dei gratia catholicus, suis successoribus 15 omnibusque posteris principibus, episcopis, abbatibus, praesbyteris catholicis. Gratia vobis et pax, gaudium, caritas a deo patre et Christo lesu. Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris, quod ego divina favente gratia dux Boe- morum de hoc, quod Christi mihi pietas concessit possidendum, in urbe Bole- slauiensi1 monasterium construens, ubi quondam corpus almi patroni nostri 20 Wencezlai martiris Christi ab infidelibus peremptum trium spatio annorum requievit, nunc vero deo concedente ibidem quinque corpora sanctorum fratrum servantur, pro animae meae natorumque remedio pro posse ditavi. Dedi enim villas: una vocatur Popouici,2 secunda Prisnin,3 tertia Zapi,“ quarta Dreucici," quinta Mlicasir,“ sexta Dethinici" cum saltu, septima Drisechs cum torculari, cuius dimidiam partem canonicis statui. Ad quod colendum servos destinavi: de Cresenic" Stanek, de Lubosin 1° Castri," de Podliscin11 Swerad, de Obodr 12 Gostirad et Zlez, Cyg, Laurata. Ad portandas lagunculasb dedi Cusa cum tribus filiis: Ponca, Crisan, Martin. Aratores ad predictas villas dedi: Miros, Lazen, Scek, Milon, Koluua,' Mladek, Naglaz, Semris, Celiga, Tehna,d Radouan, Gosten," 30 Cuna, Cruca, Zelan, Castri,f Trz.8 Tornarium scutellarum Bozetha cum filiis Dracon, Okresa, Malik, et alium, qui toreumata facit, Nema. Diarosh Zesak, 25 35 40 382. a) genuine ,Casta', sed alio atramento corr. B. — b) ex ,lagunculos' corr. B. — c) ,Ko- luna‘ B. — d) ,Thena‘ B. — e) ,Costen‘ B. — ƒ) fortasse ,Casta“ corrigendum. — 8) fortasse ,Teh‘ corrigendum. —h) ita B, quod fortasse ,Iaros' corrigendum est. 1) Boleslav Stará, germ. Alt-Bunzlau, prope Brandýs n. L. (Brandeis a. d. Elbe). — 1) Popovice prope Brandýs n. L. — 3) Přívory, distr. pol. Mělník, interpretatur Sedláček, Místop. Slovník, pag. 735. — 4) Zápy prope Brandýs n. L. — 5) Dřevčice prope Brandýs n. L. — 9) Mlekožiry; ubi vicus hic quaerendus sit, incertum est. — 1) Dětenice, alias Jetenice, distr. pol. Jičín. — 3) Dřísy prope Stará Boleslav. — *) Křesenice: fortasse idem vicus desertus, qui alias Křiženec vocabatur et prope Záhuby in distr. pol. Jičín situs erat. — 10) Libušín, distr. pol. Slaný (Schlan). — 11) Podlešín prope Slaný. — 11) Obodrž prope Nové Benátky, distr. pol. Mladá Boleslav.
POST 1046 MAI 19. ACTA SPURIA. NUM. 382. 359 10 accurate iam discerni non potest. Id tantum constat, capitulum Boleslaviense saeculo XIII exeunte decimas, quae ad se e provincia Znojmensi ac Bitoviensi rediissent, ad Vrati- slaum ducem donatorem rettulisse; cf. Palacký, Dějiny 2, I, 2, pag. 420, not. *): Emler, Reg. II, pag. 771, num. 1795. — Cosmas, Chron. Boh. lib. II, c. 13 ecclesiam collegiatam Boleslavensem anno 1046 mai 19 dedicatam esse refert (Font. rer. Boh. II, pag. 85). — Dobner l. l. diploma nostrum anno 1052 attribuendum esse iudicavit, quod Boženae ducissae mortuae diem anniversarium commemorat. Quod cum non sit genuinum, tem- porisque notis omnino careat, ad certum quendam annum referre non libet. — Cf. et. Zap. Stará Boleslav a kolleg. chrám sv. Vácslava, in: Památky archaeologické II. pag. 340 sq.; Prášek, Okres Brandejsský nad Labem, pag. 63. — Boczek l. l. pag. 127 nomina perso- narum et locorum ex alio quodam apographo tabularii capit. Olomucensis se correxisse affirmat, quod ab eo plane fictum esse verisimillimum est. In nomine patris et filii et spiritus sancti, sanctae scilicet et individuę trini- tatis. Bracizlaus, princeps Boemorum dei gratia catholicus, suis successoribus 15 omnibusque posteris principibus, episcopis, abbatibus, praesbyteris catholicis. Gratia vobis et pax, gaudium, caritas a deo patre et Christo lesu. Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris, quod ego divina favente gratia dux Boe- morum de hoc, quod Christi mihi pietas concessit possidendum, in urbe Bole- slauiensi1 monasterium construens, ubi quondam corpus almi patroni nostri 20 Wencezlai martiris Christi ab infidelibus peremptum trium spatio annorum requievit, nunc vero deo concedente ibidem quinque corpora sanctorum fratrum servantur, pro animae meae natorumque remedio pro posse ditavi. Dedi enim villas: una vocatur Popouici,2 secunda Prisnin,3 tertia Zapi,“ quarta Dreucici," quinta Mlicasir,“ sexta Dethinici" cum saltu, septima Drisechs cum torculari, cuius dimidiam partem canonicis statui. Ad quod colendum servos destinavi: de Cresenic" Stanek, de Lubosin 1° Castri," de Podliscin11 Swerad, de Obodr 12 Gostirad et Zlez, Cyg, Laurata. Ad portandas lagunculasb dedi Cusa cum tribus filiis: Ponca, Crisan, Martin. Aratores ad predictas villas dedi: Miros, Lazen, Scek, Milon, Koluua,' Mladek, Naglaz, Semris, Celiga, Tehna,d Radouan, Gosten," 30 Cuna, Cruca, Zelan, Castri,f Trz.8 Tornarium scutellarum Bozetha cum filiis Dracon, Okresa, Malik, et alium, qui toreumata facit, Nema. Diarosh Zesak, 25 35 40 382. a) genuine ,Casta', sed alio atramento corr. B. — b) ex ,lagunculos' corr. B. — c) ,Ko- luna‘ B. — d) ,Thena‘ B. — e) ,Costen‘ B. — ƒ) fortasse ,Casta“ corrigendum. — 8) fortasse ,Teh‘ corrigendum. —h) ita B, quod fortasse ,Iaros' corrigendum est. 1) Boleslav Stará, germ. Alt-Bunzlau, prope Brandýs n. L. (Brandeis a. d. Elbe). — 1) Popovice prope Brandýs n. L. — 3) Přívory, distr. pol. Mělník, interpretatur Sedláček, Místop. Slovník, pag. 735. — 4) Zápy prope Brandýs n. L. — 5) Dřevčice prope Brandýs n. L. — 9) Mlekožiry; ubi vicus hic quaerendus sit, incertum est. — 1) Dětenice, alias Jetenice, distr. pol. Jičín. — 3) Dřísy prope Stará Boleslav. — *) Křesenice: fortasse idem vicus desertus, qui alias Křiženec vocabatur et prope Záhuby in distr. pol. Jičín situs erat. — 10) Libušín, distr. pol. Slaný (Schlan). — 11) Podlešín prope Slaný. — 11) Obodrž prope Nové Benátky, distr. pol. Mladá Boleslav.
Strana 360
360 NUM. 382. ACTA SPURIA. POST 1046 MAI 19. Temata, Thima, Wach, Zlusen. Molendinarium Vscen. Pistores Wrac, Zmil. Cocos Ponec, Crima. Sutores' mardurinarum pellium: Ninos, Holec, Coluza, Cosusa. Sutorem corii Vserad. Piscatores Miley, Honika, Milgost. Oppilionem Neg cum filiis Goscek, Theza, Bucan. Aurificem Coiata.m Fabros Zauid, Castey. Cupe- dynarium Caica cum filiis Zbina, Kokora. Qui picarios faciant, Radey, Nesul, Milos. Qui curti cottidie inserviant:" Mladon, Priuic, Milowan, Milon. Tributarios mellis in villa Rounen° 18 Sdena cum filiis Radosta, Dobros; Lubincih 14 Radisa cum filiis Platis, Predsa; LosenicihP Posdik, Zuest cum filio Musik; Osece 15 Mucka; Wlikoua q 16 Bitech, Reunic cum filiis Ztoian, Zezamil. Salsamentarios Iacs cum filiis Louata, Terek,' Dobrotay, Milouan ; Cany cum filiis Ian, Postoy, Podpope, qui debent semper equumh habere in curte. Ad agenda queque negocia Quasina cum filiis Span, Milata, Craiata, Climata. Scutarium, qui debet sex scuta dare, Stach. Campanarium ecclesiae Seteh. Custodes ecclesiae Poztrizine 17: Bezdrug* cum filiis, Zwoiata, Zuc, Masceta cum filiis Ozrak,y Zkor, Rosuad. Znoicicih18 Gormusa cum filiis Vitasa, Bogdan, Milowan, Mirota, Cerna, Necta 15 cum filio Crazota, Dragota. Bezenez 19 Sina, qui dedit in loco sui Sinogorum Velprideh 2° cum sex filiis. Maslouicih21 Bezded cum filiis Cana, Trebota, Bogsa. Leteceh 22 Milatha. Lubcicih 23 Sematha. Lusas 24 Boracha, Wlican, Trebeny, Ostoyka, Buka. Kozlech 25 Wsserad cum filiis. Syritih26 Obyd. In civitate Mali, Milon cum filiis Boguza, Bach, Zkor, Rosuad. Nadubrauici 27 Dobrata cum filiis, Zbrz,3 Do- 20 besta, Neyapa cum filiis. His itaque dispositis, addidimus decimationem, quę pertinet ad urbem Cazlauae28 et in pago dicto Isgorelik,29 quae sex denariis 5 10 382. i) supra lineam ,Pelliones' alia, ut videtur, manus adnotavit, B. — k) ex ,Homka" corr. B. — 1) ex ,Nog‘ corr. B. — m) ,Caiata‘ B. — n) In margine ead, manus ad- notavit: Cursores viarum' B. — o) fortasse ,Rouuen‘ corrigendum est. — P) ,Lo- semcih' B. — q) ,Wlikona' B. — r) ex ,Bilech‘ corr. B. — S) ita B. — t) fortasse ,Tesek" corrigendum. — u) ,equm' B. — v) ita B. — *) genuine ,Bezorua', sed postea ,o" in ,d' corr. B.— y) fortasse ,Oztak' corrigendum est. — z) fortasse ,Zbiz' corrigendum. 25 13) Roveň?: Sedláček, Mistopisný Slovník, pag. 218 Hlavno Rynšovo inter- pretandum esse putat. — 14) 2 Libenice prope Kolín. — 15) Osek; qui vicus huius 30 nominis hic dicatur, incertum est. — 16) Vlkava prope Nymburk interpretatur Orth. — 13) Postřižín, distr. pol. Slaný. — 15) Zlončice, alias Znončice, distr. pol. Slaný. — 13) Nomen hoc explicare nequeo. — 20) Veltrusy, distr. pol. Slaný. — 21) Maslovice, distr. pol. Karlín (Karolinenthal). — 21) Letky, distr. pol. Smichov. — 13) Libšice, distr. pol. Slaný. — 24) Lužany, distr. pol. Jičín. — 25) Kozly prope 35 Brandýs n. L. — 26) Fortasse Jiřice, alias Žiřice, prope Kostelec n. L.; Žděrec, germ. Sirtsch, distr. pol. Dubá (Dauba) interpretatur Orth. — 27) Doubravice prope Modletice ab Ríčany versus merid. et occid. interpretatur Sedláček, Mistop. Slovník, pag. 158. — 15) Čáslav a Praga versus merid. et orientem. — 15) Ubi pagus hic quaerendus sit, incertum est. Zhořelec, germ. Görlitz, in Lusatia superiore non esse interpretandum exponit Knothe, Welcher Ort in Böhmen ist mit dem 1052 und 1126 erwähnten Isgorelik gemeint? (in: Neues Lausitz. Magazin LXX, 1894, pag. 21 sq.) — 40
360 NUM. 382. ACTA SPURIA. POST 1046 MAI 19. Temata, Thima, Wach, Zlusen. Molendinarium Vscen. Pistores Wrac, Zmil. Cocos Ponec, Crima. Sutores' mardurinarum pellium: Ninos, Holec, Coluza, Cosusa. Sutorem corii Vserad. Piscatores Miley, Honika, Milgost. Oppilionem Neg cum filiis Goscek, Theza, Bucan. Aurificem Coiata.m Fabros Zauid, Castey. Cupe- dynarium Caica cum filiis Zbina, Kokora. Qui picarios faciant, Radey, Nesul, Milos. Qui curti cottidie inserviant:" Mladon, Priuic, Milowan, Milon. Tributarios mellis in villa Rounen° 18 Sdena cum filiis Radosta, Dobros; Lubincih 14 Radisa cum filiis Platis, Predsa; LosenicihP Posdik, Zuest cum filio Musik; Osece 15 Mucka; Wlikoua q 16 Bitech, Reunic cum filiis Ztoian, Zezamil. Salsamentarios Iacs cum filiis Louata, Terek,' Dobrotay, Milouan ; Cany cum filiis Ian, Postoy, Podpope, qui debent semper equumh habere in curte. Ad agenda queque negocia Quasina cum filiis Span, Milata, Craiata, Climata. Scutarium, qui debet sex scuta dare, Stach. Campanarium ecclesiae Seteh. Custodes ecclesiae Poztrizine 17: Bezdrug* cum filiis, Zwoiata, Zuc, Masceta cum filiis Ozrak,y Zkor, Rosuad. Znoicicih18 Gormusa cum filiis Vitasa, Bogdan, Milowan, Mirota, Cerna, Necta 15 cum filio Crazota, Dragota. Bezenez 19 Sina, qui dedit in loco sui Sinogorum Velprideh 2° cum sex filiis. Maslouicih21 Bezded cum filiis Cana, Trebota, Bogsa. Leteceh 22 Milatha. Lubcicih 23 Sematha. Lusas 24 Boracha, Wlican, Trebeny, Ostoyka, Buka. Kozlech 25 Wsserad cum filiis. Syritih26 Obyd. In civitate Mali, Milon cum filiis Boguza, Bach, Zkor, Rosuad. Nadubrauici 27 Dobrata cum filiis, Zbrz,3 Do- 20 besta, Neyapa cum filiis. His itaque dispositis, addidimus decimationem, quę pertinet ad urbem Cazlauae28 et in pago dicto Isgorelik,29 quae sex denariis 5 10 382. i) supra lineam ,Pelliones' alia, ut videtur, manus adnotavit, B. — k) ex ,Homka" corr. B. — 1) ex ,Nog‘ corr. B. — m) ,Caiata‘ B. — n) In margine ead, manus ad- notavit: Cursores viarum' B. — o) fortasse ,Rouuen‘ corrigendum est. — P) ,Lo- semcih' B. — q) ,Wlikona' B. — r) ex ,Bilech‘ corr. B. — S) ita B. — t) fortasse ,Tesek" corrigendum. — u) ,equm' B. — v) ita B. — *) genuine ,Bezorua', sed postea ,o" in ,d' corr. B.— y) fortasse ,Oztak' corrigendum est. — z) fortasse ,Zbiz' corrigendum. 25 13) Roveň?: Sedláček, Mistopisný Slovník, pag. 218 Hlavno Rynšovo inter- pretandum esse putat. — 14) 2 Libenice prope Kolín. — 15) Osek; qui vicus huius 30 nominis hic dicatur, incertum est. — 16) Vlkava prope Nymburk interpretatur Orth. — 13) Postřižín, distr. pol. Slaný. — 15) Zlončice, alias Znončice, distr. pol. Slaný. — 13) Nomen hoc explicare nequeo. — 20) Veltrusy, distr. pol. Slaný. — 21) Maslovice, distr. pol. Karlín (Karolinenthal). — 21) Letky, distr. pol. Smichov. — 13) Libšice, distr. pol. Slaný. — 24) Lužany, distr. pol. Jičín. — 25) Kozly prope 35 Brandýs n. L. — 26) Fortasse Jiřice, alias Žiřice, prope Kostelec n. L.; Žděrec, germ. Sirtsch, distr. pol. Dubá (Dauba) interpretatur Orth. — 27) Doubravice prope Modletice ab Ríčany versus merid. et occid. interpretatur Sedláček, Mistop. Slovník, pag. 158. — 15) Čáslav a Praga versus merid. et orientem. — 15) Ubi pagus hic quaerendus sit, incertum est. Zhořelec, germ. Görlitz, in Lusatia superiore non esse interpretandum exponit Knothe, Welcher Ort in Böhmen ist mit dem 1052 und 1126 erwähnten Isgorelik gemeint? (in: Neues Lausitz. Magazin LXX, 1894, pag. 21 sq.) — 40
Strana 361
POST 1046 MAI 19. ACTA SPURIA. NUM. 382. 361 5 10 15 20 solvitur ad sustentationem canonicorum ibidem deo militancium. Insuper de urbibus Zatec 30 et Boleslauia utraque 31 de omnibus quesitis et inquirendis decimum denarium. Per rura quoque ad predictas urbes pertinentia, ubicunque dominica exercentur aratra, decimum manipulum et omnium animalium, tam maiorum, quam minorum, que per eadem rura aluntur, decimam. Quae vero sunt harum urbium, tam in longitudine, quam in latitudine, dimensa in hospitum rusti- corumque turma, decimam urnam mellis tributique pacis decimum denarium persolvant. Addidimus etiam turrem dictam Lysa32 post obitum comitis nomine Mutis. Instituimus etiam eiusdem aa ecclesiae canonicis de villa Zuzelic33 annuatim refectionem, quod vulgo dicitur harmue bb in memoriali matris meae Bozene. Haec de Boemica terra eidem ecclesiae solvenda firmiter statuimus. In Mo- rauia vero de urbibus Rokiten,34 Znoiem,35 Bethow cs6 decimationem, que sex denariis ab uno quoquedd solvitur. Damus insuper de venditione hominum de- cimum denarium et decimum forum per omnia loca ad predictas urbes perti- nentia. In flumine vero, quod dicitur Dyga,37 de omnibus pontibus decimum tri- butum. Praeter haec eiusdem ecclesiae necessariis consulentes ad restauranda aratra,ee si forte defficiant, ad emenda canonicorum vestimenta haec super addi- dimus: Olomuces solvat annuatim unam marcam et duos boves, Prerov39 unam marcam et duos boves, Spitignev4 dimidiam marcam et unum bovem, Godonin41 dimidiam marcham et unum bovem, Bretyzlawe42 dimidiam marcham et unum bovem, Strahominff4S mediam marcham et unum bovem, Rokicen '4 unam marcham et duos boves, Znoiem 35 unam marcham et duos boves, Brnen 8g 44 unam marcham et duos boves,88 Pustimir45 unam marcham et duos boves. Villas quoque dedimus has ibidem : Blatnice, hh 46 Pregnici,47 Naluce,48 Zonolusii,49 Nauramie,“50 Dolnem, 50 25 382. aa) ,eidem‘ B. — bb) ,harmuz‘ eadem fortasse manus supra lineam addidit B. — cc) ,Bechow‘ B. — dd) ,uno queque‘ B. — ce) ,aratra‘ alio atramento, sed ead., ut videtur, manu in spatio vacuo relicto additum B. — ff) ita B. — g8) ,Brnen—boves" ead. manus in marg. addidit B. — hh) ,Blatinie' B. — i) ita B; fortasse ,Nauranine" corrigendum est. 35 40 16) Žatec, germ. Saaz. — "1) Boleslav Stará et Mladá, germ. Alt-Bunzlau et Jung- Bunzlau. — 37) Lysá Stará, germ. Alt-Lissa, distr. pol. Mladá Boleslav (Jung- Bunzlau). — ") Žiželice, distr. pol. Nový Bydžov (Neu-Bidschow). — 34) Rokytnice, distr. pol. Moravský Krumlov (Mährisch-Kromau). — 25) Znojmo, germ. Znaim. — 36) Bitov, germ. Vöttau, distr. pol. Znojmo. — 37 Dyje, germ. die Thaya. — 35) Olomouc, germ. Olmůtz. — 33) Přerov, germ. Prerau. — “) Spytihněv, germ. Spitinau, distr. pol. Uherské Hradiště (Ungarisch-Hradisch). — 41) Hodonin, germ. Göding. — "1) Břeclav, germ. Lundenburg, distr. pol. Hodonín. — 41) Strachotin, germ. Tracht, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — “) Brno, germ. Brünn. — 45) Pu- stoměř, distr. pol. Vyškov (Wischau). — 46) Fladnitz prope Retz in Austria Inf. interpretatur Dudik, Gesch. Mähr. 4, pag. 181, not. 2. — 47) Nomen hoc explicare nequeo. — “1) Ubi villa haec quaerenda sit, incertum restat. — “5) Iam non exstat aut alio nomine vocatur. — 50) Ubi villa haec sita sit, nescio. 30
POST 1046 MAI 19. ACTA SPURIA. NUM. 382. 361 5 10 15 20 solvitur ad sustentationem canonicorum ibidem deo militancium. Insuper de urbibus Zatec 30 et Boleslauia utraque 31 de omnibus quesitis et inquirendis decimum denarium. Per rura quoque ad predictas urbes pertinentia, ubicunque dominica exercentur aratra, decimum manipulum et omnium animalium, tam maiorum, quam minorum, que per eadem rura aluntur, decimam. Quae vero sunt harum urbium, tam in longitudine, quam in latitudine, dimensa in hospitum rusti- corumque turma, decimam urnam mellis tributique pacis decimum denarium persolvant. Addidimus etiam turrem dictam Lysa32 post obitum comitis nomine Mutis. Instituimus etiam eiusdem aa ecclesiae canonicis de villa Zuzelic33 annuatim refectionem, quod vulgo dicitur harmue bb in memoriali matris meae Bozene. Haec de Boemica terra eidem ecclesiae solvenda firmiter statuimus. In Mo- rauia vero de urbibus Rokiten,34 Znoiem,35 Bethow cs6 decimationem, que sex denariis ab uno quoquedd solvitur. Damus insuper de venditione hominum de- cimum denarium et decimum forum per omnia loca ad predictas urbes perti- nentia. In flumine vero, quod dicitur Dyga,37 de omnibus pontibus decimum tri- butum. Praeter haec eiusdem ecclesiae necessariis consulentes ad restauranda aratra,ee si forte defficiant, ad emenda canonicorum vestimenta haec super addi- dimus: Olomuces solvat annuatim unam marcam et duos boves, Prerov39 unam marcam et duos boves, Spitignev4 dimidiam marcam et unum bovem, Godonin41 dimidiam marcham et unum bovem, Bretyzlawe42 dimidiam marcham et unum bovem, Strahominff4S mediam marcham et unum bovem, Rokicen '4 unam marcham et duos boves, Znoiem 35 unam marcham et duos boves, Brnen 8g 44 unam marcham et duos boves,88 Pustimir45 unam marcham et duos boves. Villas quoque dedimus has ibidem : Blatnice, hh 46 Pregnici,47 Naluce,48 Zonolusii,49 Nauramie,“50 Dolnem, 50 25 382. aa) ,eidem‘ B. — bb) ,harmuz‘ eadem fortasse manus supra lineam addidit B. — cc) ,Bechow‘ B. — dd) ,uno queque‘ B. — ce) ,aratra‘ alio atramento, sed ead., ut videtur, manu in spatio vacuo relicto additum B. — ff) ita B. — g8) ,Brnen—boves" ead. manus in marg. addidit B. — hh) ,Blatinie' B. — i) ita B; fortasse ,Nauranine" corrigendum est. 35 40 16) Žatec, germ. Saaz. — "1) Boleslav Stará et Mladá, germ. Alt-Bunzlau et Jung- Bunzlau. — 37) Lysá Stará, germ. Alt-Lissa, distr. pol. Mladá Boleslav (Jung- Bunzlau). — ") Žiželice, distr. pol. Nový Bydžov (Neu-Bidschow). — 34) Rokytnice, distr. pol. Moravský Krumlov (Mährisch-Kromau). — 25) Znojmo, germ. Znaim. — 36) Bitov, germ. Vöttau, distr. pol. Znojmo. — 37 Dyje, germ. die Thaya. — 35) Olomouc, germ. Olmůtz. — 33) Přerov, germ. Prerau. — “) Spytihněv, germ. Spitinau, distr. pol. Uherské Hradiště (Ungarisch-Hradisch). — 41) Hodonin, germ. Göding. — "1) Břeclav, germ. Lundenburg, distr. pol. Hodonín. — 41) Strachotin, germ. Tracht, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — “) Brno, germ. Brünn. — 45) Pu- stoměř, distr. pol. Vyškov (Wischau). — 46) Fladnitz prope Retz in Austria Inf. interpretatur Dudik, Gesch. Mähr. 4, pag. 181, not. 2. — 47) Nomen hoc explicare nequeo. — “1) Ubi villa haec quaerenda sit, incertum restat. — “5) Iam non exstat aut alio nomine vocatur. — 50) Ubi villa haec sita sit, nescio. 30
Strana 362
362 NUM. 382, 383. ACTA SPURIA. surgustum, quod vulgo dicitur Zlup, et lacus circumiacentes simul cum luco, Mi- kulcice, 51 Prusy, 52 Troscotouice, 53 Drinouice, 54 Pulin, 55 Nagradku, 56 Betharintich, 57 Bantich, 58 Plesitich, 5° Masouicih,6° Sanov.61 Ad haec firmissima nostrae auctori- tatis decreta imponimus, ut quotquot homines ad predictam ecclesiam in Boemia sive in Morauia pertinent, nulli quicquam debeant in tributo, decimatione, in urbium vel pontium munitione seu caeteris servitiis, nisi tantum monasterio et praeposito, a quo regitur, teneantur. Et ego Seuerus, dei gratia Pragensis episcopus, horum conscius et verus testis, adhibitis" Meynhardo et N. et his religiosismm cappellanis: Bogusud, Podyua, Mac, Bosyk et caeteris quam plurimis coram deo vivo et vero et eius terribili obtestamur iudicio et anathemate defendimus aeterno, ut nullus successorum eiusdem principis nostri Bracizlai seu aliqua persona hominis haec, quę ab eodem principe offeruntur, contradicat et decreta violare presumat. Si quis autem huius propositi violator extiterit, aeternis condemnationibus subiaceat innodatus et sanctos dei duodecim apostolos ac martyres Wenceslaum, Benedictum, Ioannem, 15 Matthaeum, Isaac, Cristinum, confessores, virgines in presenti et in futuro adver- sarios senciat atque in inferno inferiori concremandus cum dyabolo et eius mi- nistris nec non cum Iuda traditore illisque, qui dixerunt domino deo: recede a nobis, scientiam viarum tuarum nolumus, redactus in nihilum deficiat impius. 5 10 383. (FALSUM S. XIV IN.) 20 Spitigneus II, dux Bohemiae, ecclesiam collegiatam sancti Stephani Lito- mericensem fundat magnisque muneribus donat. Instrumentum, autographi instar manu saec. XIV in. scriptum, in tabulario capituli Lito- 25 mericensis asservatur (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 134, num. 151 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 51, num. 124. — Frind, Kirchengesch. Böhmens I, pag. 405, num. 6. — Imaginem aeri incisam praebet Dobner, Annal. Hagec. V, ad pag. 352. Palacký, Kritická úvaha i výklad základních listin kolleg, chrámu Litoměřického (in: 30 Časop. Česk. Musea 1836 pag. 323 sq. = Radhost II, pag. 188 sq. = Drobné spisy II, 382. kk) ex ,Bethauntich‘ corr. B. — ll) ,adhibitus' B. — mm) ,relligiosis' B. 51) 2 Mikulčice, distr. pol. Hodonin (Göding)? — 31) Fortasse Prusy, distr. pol. Přerov (Prerau). — 51) Troskotovice, distr. pol. Mikulov (Nikolsburg). — 36) For- tasse Drnholec, germ. Dürnholz, distr. pol. Mikulov (Nikolsburg). — 55) Fortasse 35 Polany, germ. Pollau, distr. pol. Mikulov. — 56) Hrádek, germ. Erdberg, distr. pol. Znojmo. — 57) Nomen hoc explicare nequeo. — 56) Bantice, germ. Panditz, distr. pol. Znojmo. — 53) ? Plešice, distr. pol. Mor. Krumlov. — °) 2 Mašovice, germ. Maispitz, distr. pol. Znojmo. — *1) ? Šanov, distr. pol. Znojmo.
362 NUM. 382, 383. ACTA SPURIA. surgustum, quod vulgo dicitur Zlup, et lacus circumiacentes simul cum luco, Mi- kulcice, 51 Prusy, 52 Troscotouice, 53 Drinouice, 54 Pulin, 55 Nagradku, 56 Betharintich, 57 Bantich, 58 Plesitich, 5° Masouicih,6° Sanov.61 Ad haec firmissima nostrae auctori- tatis decreta imponimus, ut quotquot homines ad predictam ecclesiam in Boemia sive in Morauia pertinent, nulli quicquam debeant in tributo, decimatione, in urbium vel pontium munitione seu caeteris servitiis, nisi tantum monasterio et praeposito, a quo regitur, teneantur. Et ego Seuerus, dei gratia Pragensis episcopus, horum conscius et verus testis, adhibitis" Meynhardo et N. et his religiosismm cappellanis: Bogusud, Podyua, Mac, Bosyk et caeteris quam plurimis coram deo vivo et vero et eius terribili obtestamur iudicio et anathemate defendimus aeterno, ut nullus successorum eiusdem principis nostri Bracizlai seu aliqua persona hominis haec, quę ab eodem principe offeruntur, contradicat et decreta violare presumat. Si quis autem huius propositi violator extiterit, aeternis condemnationibus subiaceat innodatus et sanctos dei duodecim apostolos ac martyres Wenceslaum, Benedictum, Ioannem, 15 Matthaeum, Isaac, Cristinum, confessores, virgines in presenti et in futuro adver- sarios senciat atque in inferno inferiori concremandus cum dyabolo et eius mi- nistris nec non cum Iuda traditore illisque, qui dixerunt domino deo: recede a nobis, scientiam viarum tuarum nolumus, redactus in nihilum deficiat impius. 5 10 383. (FALSUM S. XIV IN.) 20 Spitigneus II, dux Bohemiae, ecclesiam collegiatam sancti Stephani Lito- mericensem fundat magnisque muneribus donat. Instrumentum, autographi instar manu saec. XIV in. scriptum, in tabulario capituli Lito- 25 mericensis asservatur (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 134, num. 151 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 51, num. 124. — Frind, Kirchengesch. Böhmens I, pag. 405, num. 6. — Imaginem aeri incisam praebet Dobner, Annal. Hagec. V, ad pag. 352. Palacký, Kritická úvaha i výklad základních listin kolleg, chrámu Litoměřického (in: 30 Časop. Česk. Musea 1836 pag. 323 sq. = Radhost II, pag. 188 sq. = Drobné spisy II, 382. kk) ex ,Bethauntich‘ corr. B. — ll) ,adhibitus' B. — mm) ,relligiosis' B. 51) 2 Mikulčice, distr. pol. Hodonin (Göding)? — 31) Fortasse Prusy, distr. pol. Přerov (Prerau). — 51) Troskotovice, distr. pol. Mikulov (Nikolsburg). — 36) For- tasse Drnholec, germ. Dürnholz, distr. pol. Mikulov (Nikolsburg). — 55) Fortasse 35 Polany, germ. Pollau, distr. pol. Mikulov. — 56) Hrádek, germ. Erdberg, distr. pol. Znojmo. — 57) Nomen hoc explicare nequeo. — 56) Bantice, germ. Panditz, distr. pol. Znojmo. — 53) ? Plešice, distr. pol. Mor. Krumlov. — °) 2 Mašovice, germ. Maispitz, distr. pol. Znojmo. — *1) ? Šanov, distr. pol. Znojmo.
Strana 363
ACTA SPURIA. NUM. 383. 363 5 pag. 123 sq.) hanc privilegii formam spuriam et saeculo XIII demum compositam esse declaravit; saeculo XIV ineunte cc. ann. 1319 multo magis confectam esse exposui in dissertatione O zakládací listině kapit. Litoměřické (Rozpravy České Akademie 1901). Privilegii maxima pars genuinam de fundatione ecclesiae Litomericensis memoriam et bonorum eiusdem ecclesiae conscriptionem saeculo XII exeunte confectam (vide num. 55 A et B) ad verbum fere transscribit. — Villarum nomina iam supra in num. 55 explicantur. Cum secundum Iob ,vita sit hominis milicia super terram,“1 et secundum apostolum ,non coronatur, nisi qui legitime certaverit,' nos tamquam milites in hoc salo mundi et] in valle lacrimarum de victoria pugne ancipites, utramque 10 auctoritatem iuxta posse sequi cupientes, legitime certarę et pellem propelle,“ si parvitas vite non inpediret, cuncta] que in presenti vita habebamus pro anima dare disponebamus, ut in celis coronari mereremur. Inde est, quod pro modulo nostro et temporis ac nostri evi parvitate ego Sspitigneus, I dux Boemorum, cum consortę thori pro remedio animarum nostrarum cogitantes, in nomine sanctę et 15 individue trinitatis ac victoriosissimę crucis et venerabilis virginis dei genitricis Marie et beati prothomartyris Stephani omniumque sanctorum basilicam in Luthomiric con- struentes, tali dote studuimus insignirę: Conferimus itaque firmo et stabili per- petuoque iure possidendum quicquid ad presens hec pagina notabit eidem. Igitur in primis damus ei XIIII villas censualibus hospitibus ordinatas et ornatas servientibus 20 ac araturis et bubulcis cum omnibus necessariis, silvis videlicet et pratis. Nomina autem villarum sunt hec: Cresici, Prrna, Popovo,b Zassade, Trebessici, Repcici, Tinec, Malsov, Breza, Pracici,c Lubusevici, Hucsci, Bussouici, Hotsov. Preterea de omni arte a castris nostris et oppidis, ut ad principis decet ministerium, * virum cum uxore * filiis et filiabus usibus depu- tamus ecclesie. Vineas quoque duas cum vinitoribus, qui sufficerent ad ipsas excolendas. 25 Similiter conferimus puellas operatrices XXX. Iumenta centum cum pascuis; totidem oves, vaccas * XXX, * sues LXX. Hec omnia predicte tribuimus ecclesie. In viis etiam duabus, una per Hlumec, altera in Usthi, octavam ebdomadam nobis debitam prenomi- nate tradimus ecclesie. In oppido autem, quo ipsa fundata est ecclesia, decimum forum, decimam tabernam et tocius nostri census decimam, tam in iudicio, quam in 30 collecta generali eidem conferimus ecclesię. Mediam quoque partem de omni theloneo nobis debitam, tam a descendentibus, quam ab ascendentibus per Albiam sepe dicte tribuimus ecclesie, videlicet quod dicitur homuthne, othodne, otroce, gostine, grrnecne, sitne. De forensi etiam theloneo tempore brumali, dum aqua est congelata, in sale quocumque modo aportato et in piscibus theloneum solvendum statuimus. De vino etiam, quod ducitur superius, sive inferius, vel quibuscumque rebus emptis sive vendendis idem fieri statuimus. Quicumque autem, nobilis sive ignobilis, servus et ingenuus, grecus aut iudeus, sal sive alia que- 35 383. a) ita C; Palacký ,et pellentem propellere corrigendum esse putat. — b) litterae,p“ hasta inferior paene evanuit. — c) ultimae duae litterae (,ci) vix legi possunt. 40 1) Job c. VII. I. — *) II Tim. c. II, 5.
ACTA SPURIA. NUM. 383. 363 5 pag. 123 sq.) hanc privilegii formam spuriam et saeculo XIII demum compositam esse declaravit; saeculo XIV ineunte cc. ann. 1319 multo magis confectam esse exposui in dissertatione O zakládací listině kapit. Litoměřické (Rozpravy České Akademie 1901). Privilegii maxima pars genuinam de fundatione ecclesiae Litomericensis memoriam et bonorum eiusdem ecclesiae conscriptionem saeculo XII exeunte confectam (vide num. 55 A et B) ad verbum fere transscribit. — Villarum nomina iam supra in num. 55 explicantur. Cum secundum Iob ,vita sit hominis milicia super terram,“1 et secundum apostolum ,non coronatur, nisi qui legitime certaverit,' nos tamquam milites in hoc salo mundi et] in valle lacrimarum de victoria pugne ancipites, utramque 10 auctoritatem iuxta posse sequi cupientes, legitime certarę et pellem propelle,“ si parvitas vite non inpediret, cuncta] que in presenti vita habebamus pro anima dare disponebamus, ut in celis coronari mereremur. Inde est, quod pro modulo nostro et temporis ac nostri evi parvitate ego Sspitigneus, I dux Boemorum, cum consortę thori pro remedio animarum nostrarum cogitantes, in nomine sanctę et 15 individue trinitatis ac victoriosissimę crucis et venerabilis virginis dei genitricis Marie et beati prothomartyris Stephani omniumque sanctorum basilicam in Luthomiric con- struentes, tali dote studuimus insignirę: Conferimus itaque firmo et stabili per- petuoque iure possidendum quicquid ad presens hec pagina notabit eidem. Igitur in primis damus ei XIIII villas censualibus hospitibus ordinatas et ornatas servientibus 20 ac araturis et bubulcis cum omnibus necessariis, silvis videlicet et pratis. Nomina autem villarum sunt hec: Cresici, Prrna, Popovo,b Zassade, Trebessici, Repcici, Tinec, Malsov, Breza, Pracici,c Lubusevici, Hucsci, Bussouici, Hotsov. Preterea de omni arte a castris nostris et oppidis, ut ad principis decet ministerium, * virum cum uxore * filiis et filiabus usibus depu- tamus ecclesie. Vineas quoque duas cum vinitoribus, qui sufficerent ad ipsas excolendas. 25 Similiter conferimus puellas operatrices XXX. Iumenta centum cum pascuis; totidem oves, vaccas * XXX, * sues LXX. Hec omnia predicte tribuimus ecclesie. In viis etiam duabus, una per Hlumec, altera in Usthi, octavam ebdomadam nobis debitam prenomi- nate tradimus ecclesie. In oppido autem, quo ipsa fundata est ecclesia, decimum forum, decimam tabernam et tocius nostri census decimam, tam in iudicio, quam in 30 collecta generali eidem conferimus ecclesię. Mediam quoque partem de omni theloneo nobis debitam, tam a descendentibus, quam ab ascendentibus per Albiam sepe dicte tribuimus ecclesie, videlicet quod dicitur homuthne, othodne, otroce, gostine, grrnecne, sitne. De forensi etiam theloneo tempore brumali, dum aqua est congelata, in sale quocumque modo aportato et in piscibus theloneum solvendum statuimus. De vino etiam, quod ducitur superius, sive inferius, vel quibuscumque rebus emptis sive vendendis idem fieri statuimus. Quicumque autem, nobilis sive ignobilis, servus et ingenuus, grecus aut iudeus, sal sive alia que- 35 383. a) ita C; Palacký ,et pellentem propellere corrigendum esse putat. — b) litterae,p“ hasta inferior paene evanuit. — c) ultimae duae litterae (,ci) vix legi possunt. 40 1) Job c. VII. I. — *) II Tim. c. II, 5.
Strana 364
364 NUM. 383. ACTA SPURIA. cumque adduxerit, de theloneo duas partes preposito, terciam autem canonicis dandam decernimus. De magna igitur nave, tam hospitum, quam indigenarum, duas magnas mensuras,* de mędiocri unam. De parva vero, quotquodd sunt mensure, totidem denari persol- vantur nominate ecclesie. Pro minima autem navicula XV denarii persolvantur. Porro quicumque homines nobis debent sal solvere, medietatem thelonei solvant. Ad- dimus adhuc XII rusticos in Luthomiric, * totidem in Belina doti ecclesie. Insuper VI rusticos, qui nobis singulis annis mel solvere consueverunt, ecclesie assignamus. Primam vero clausuram sub Luthomiric tociens dicte concedimus ecclesie. Iun- gimus preterea omnibus supra dictis collectas generales, venditiones, swod, glava, narok, nedoperne, grrdost; quicquid ex hiis et talibus ad usum nostrum debet provenirę, totum libere et hilariter nostre concedimus ecclesie. Per presentem igitur paginam cunctis presentibus innotescat et futuris, quod quecumque sunt nominata et subscripta, nullus in hiis, excepto preposito et canonicis, dominari permittatur. Insuper etiam de grege iumentorum singulis annis poledrus pro tunica uni cuique canonico sit deputatus. Annualis quoque decimatio ab hominibus ecclesie nostre pertinentibus non alii nisi preposito * persolvatur. Fratribus autem in predicta ecclesia commorantibus addimus circuitum silve ante urbem cum agris eidem silve adiacentibus et podvine. De villa Secrrpi damus * hominem Zlaton nomine cum filiis et fratre ipsius ad usum ecclesię. Placuit etiam nobis ministerialium omnium nomina, in quibus villis commorentur, sub- notare, ut posteri discant, quos et quare memorate tradidimus ecclesie. Igitur 20 sive mellis solutores, sive campanarii aut sutores albi et nigri, seu etiam qualis- cumque artificii homines ad usum sepe dicte ecclesie sint per nos mancipati, cunctis presentibus innotescat et futuris. * Wzassadi est * campanarius datus cum terra, Kozel vinitor cum terra, Sstoian vinitor cum terra, Ssvan vinitor cum terra. * Sutores quo- que, ut supra dictum est, albi et nigri, fabri, carpentarii, stube calefactores. Ibidem etiam 25 sunt * hospites quam plures. Pocraticih Dalesse vinitor cum terra, Cecen vinitor cum terra, Dras vinitor cum terra. Sytenicih Bacuka vinitor cum terra. Nabosci Mac carpentarius cum terra. Trebucicih rustici duo: Rozroy et fratred eius Hostas cum terra. Trrnovass terra fabri, cui nomen Cis. Nucnicih Mali cum terra et aliam hbense Luchoue. Kopisstech terra hospitalis ad aratrum. Raduine Gostesse rusticus cum terra. Vsti Cean rusticus cum terra. Nastranem Ceacuka rusticus cum terra. Pesceass 30 Bikut rusticus cum terra et alia Sernossieceh terra rusticalis. Liubohovass Iurata piscator cum terra. Zalezzlech Ostass rusticus cum terra et aliam habens Prossmicięh. Nadiem f hospitalis terra ad aratrum. Nawilkonine rusticus cum terra ad aratrum. Lucovicih Plativoy sutor niger cum terra et aliam habens Radvine. Dlaskovicih Rozroy rusticus cum terra ad II aratra. Hotissove hospitalis terra ad aratrum. Breniass Iacub nutritor equorum cum terra ad aratrum. In * Usti Krisan cum 35 campo, qui dicitur Bresnik, ibidem terram hbens 6 ad aratrum. Peruc pisskatorh cum terra *. 5 10 15 383. d) ita C. — e) ita C; litterae ,h' arcus sub lineam eo modo prolongatur, quasi scriba ligaturam ,b' imitare vellet. — I) ita C errore scriptoris pro Natleni'. — g) post ,h' scriba genuine ,a' scribere voluit, qua littera non ad finem perducta, „b‘ in locum eius posuit. — h) ,pissK' C. 40
364 NUM. 383. ACTA SPURIA. cumque adduxerit, de theloneo duas partes preposito, terciam autem canonicis dandam decernimus. De magna igitur nave, tam hospitum, quam indigenarum, duas magnas mensuras,* de mędiocri unam. De parva vero, quotquodd sunt mensure, totidem denari persol- vantur nominate ecclesie. Pro minima autem navicula XV denarii persolvantur. Porro quicumque homines nobis debent sal solvere, medietatem thelonei solvant. Ad- dimus adhuc XII rusticos in Luthomiric, * totidem in Belina doti ecclesie. Insuper VI rusticos, qui nobis singulis annis mel solvere consueverunt, ecclesie assignamus. Primam vero clausuram sub Luthomiric tociens dicte concedimus ecclesie. Iun- gimus preterea omnibus supra dictis collectas generales, venditiones, swod, glava, narok, nedoperne, grrdost; quicquid ex hiis et talibus ad usum nostrum debet provenirę, totum libere et hilariter nostre concedimus ecclesie. Per presentem igitur paginam cunctis presentibus innotescat et futuris, quod quecumque sunt nominata et subscripta, nullus in hiis, excepto preposito et canonicis, dominari permittatur. Insuper etiam de grege iumentorum singulis annis poledrus pro tunica uni cuique canonico sit deputatus. Annualis quoque decimatio ab hominibus ecclesie nostre pertinentibus non alii nisi preposito * persolvatur. Fratribus autem in predicta ecclesia commorantibus addimus circuitum silve ante urbem cum agris eidem silve adiacentibus et podvine. De villa Secrrpi damus * hominem Zlaton nomine cum filiis et fratre ipsius ad usum ecclesię. Placuit etiam nobis ministerialium omnium nomina, in quibus villis commorentur, sub- notare, ut posteri discant, quos et quare memorate tradidimus ecclesie. Igitur 20 sive mellis solutores, sive campanarii aut sutores albi et nigri, seu etiam qualis- cumque artificii homines ad usum sepe dicte ecclesie sint per nos mancipati, cunctis presentibus innotescat et futuris. * Wzassadi est * campanarius datus cum terra, Kozel vinitor cum terra, Sstoian vinitor cum terra, Ssvan vinitor cum terra. * Sutores quo- que, ut supra dictum est, albi et nigri, fabri, carpentarii, stube calefactores. Ibidem etiam 25 sunt * hospites quam plures. Pocraticih Dalesse vinitor cum terra, Cecen vinitor cum terra, Dras vinitor cum terra. Sytenicih Bacuka vinitor cum terra. Nabosci Mac carpentarius cum terra. Trebucicih rustici duo: Rozroy et fratred eius Hostas cum terra. Trrnovass terra fabri, cui nomen Cis. Nucnicih Mali cum terra et aliam hbense Luchoue. Kopisstech terra hospitalis ad aratrum. Raduine Gostesse rusticus cum terra. Vsti Cean rusticus cum terra. Nastranem Ceacuka rusticus cum terra. Pesceass 30 Bikut rusticus cum terra et alia Sernossieceh terra rusticalis. Liubohovass Iurata piscator cum terra. Zalezzlech Ostass rusticus cum terra et aliam habens Prossmicięh. Nadiem f hospitalis terra ad aratrum. Nawilkonine rusticus cum terra ad aratrum. Lucovicih Plativoy sutor niger cum terra et aliam habens Radvine. Dlaskovicih Rozroy rusticus cum terra ad II aratra. Hotissove hospitalis terra ad aratrum. Breniass Iacub nutritor equorum cum terra ad aratrum. In * Usti Krisan cum 35 campo, qui dicitur Bresnik, ibidem terram hbens 6 ad aratrum. Peruc pisskatorh cum terra *. 5 10 15 383. d) ita C. — e) ita C; litterae ,h' arcus sub lineam eo modo prolongatur, quasi scriba ligaturam ,b' imitare vellet. — I) ita C errore scriptoris pro Natleni'. — g) post ,h' scriba genuine ,a' scribere voluit, qua littera non ad finem perducta, „b‘ in locum eius posuit. — h) ,pissK' C. 40
Strana 365
[1070] MАI 9. ACTA SPURIA. NUM. 383, 384. 365 Trrnovass Tesek custos apum cum terra ad aratrum. Kopissteh rusticus cum terra. Kostelec, Kono- gedi, Tribrussko, Dubraviciea dimidia villa. In provincia Bolesslavensi Hotetove Zikac faber cum terra ad aratrum. Brisac Istbesse * cum terra ad aratrum. Bozni cocus «cum terra) Damianus cum terra ad aratrum. In provincia Satcensi Hotsove Prestan campanarius cum terra ad aratrum. 5 Lesskah Deton custos apum cum terra ad aratrum. Lubne Prauec carpentarius cum terra *. In provincia Boizienensi Drasovicih Radeh custos apum cum filio Zvoien et cum terra et omnibus apſpendilciis. Siuogossici Kvetek cocus cum terra. A[d] ipsum vero castrum Lutomiric * pistores et molendinarii, quorum nomina sunt hec: Stromata, Nerad et alii quam plures. Ex hiis omnibus quicumqued iabolo suadente aliquid minoraverit, penas eternas cum ip so in perpetuum paciatur. Amen. 10 Que autem hic articulantur, per viros catholicos eidem ecclesie sunt attri- buta: Groznata dędit circuitum Cesslav; Lagovicih Heinricus dux terram, quam Zdessaus dederat ei; Guelinus Pocudicih dedit terram. Pavel dal iest Plosskovicih zemu. Wlah dal iest Doleass zemu bogu i ssvatemu Scepanu sse dvema dussnicoma Bogucea a Ssedlęatv. (S. P.) 15 Sigillum rotundum (diametros 74 mm) de cera alba confectum appensum est scidula mem- branae instrumenti ipsius exscissa. Sigillo medio conspicitur vir sinuosa veste indutus in solio sedens, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: + SPITIGNEVS - DVX - BOEODO. 20 384. (FALSUM S. XII) Alexander Il papa ecclesiam Vissegradensem a Vratislavo, duce Bohemiae, conditam totius provinciae caput dici ac coli sancit eiusque praeposito, diacono, subdiacono mitrae et sandaliorum usum tribuit. In palatio Lateranensi [1070] mai. 9. 25 Apographum ex Cosmae Chron. Bohemiae excerptum exstat in Libro privilegiorum eccl. Vissegradensis saec. XIV, qui in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservatur, fol. 3, num. I (B). — De omnibus, qui supersunt, Cosmae codicibus mss. tantum Argentinensis quondam saeculo XII ex. vel XIII ineunte et Monacensis saec. XV scriptus (C) privilegii apographum servaverunt. 30 Berghauer, Protomartyr poenitentiae I, pag. 212. — Mansi, Conciliorum amplissima col- lectio XIX, pag. 999. — Ditrich, Series praepositorum eccl. in castro Wischehrad pag. 9 (ex Cosmae editione Freheriana). — Migne, Patrolog. lat. 146, pag. 1423. — Erben, Reg. I, pag. 57, num. 137. — Jireček, Cod. iur. bohem. I, pag. 17, num. 10. — Monum. Germ. hist. Script. IX, pag. 84. — Fontes rer. Boh. II, pag. 101. 35 Privilegium falsum esse recte vidit Pagius, Critica hist. chronol. in universos annales ecclesiasticos IV, pag. 239 (n. 17 ad ann. 1070) et Assemann, Kalendaria eccl. universae 383. i) sequitur una linea vacua relicta.
[1070] MАI 9. ACTA SPURIA. NUM. 383, 384. 365 Trrnovass Tesek custos apum cum terra ad aratrum. Kopissteh rusticus cum terra. Kostelec, Kono- gedi, Tribrussko, Dubraviciea dimidia villa. In provincia Bolesslavensi Hotetove Zikac faber cum terra ad aratrum. Brisac Istbesse * cum terra ad aratrum. Bozni cocus «cum terra) Damianus cum terra ad aratrum. In provincia Satcensi Hotsove Prestan campanarius cum terra ad aratrum. 5 Lesskah Deton custos apum cum terra ad aratrum. Lubne Prauec carpentarius cum terra *. In provincia Boizienensi Drasovicih Radeh custos apum cum filio Zvoien et cum terra et omnibus apſpendilciis. Siuogossici Kvetek cocus cum terra. A[d] ipsum vero castrum Lutomiric * pistores et molendinarii, quorum nomina sunt hec: Stromata, Nerad et alii quam plures. Ex hiis omnibus quicumqued iabolo suadente aliquid minoraverit, penas eternas cum ip so in perpetuum paciatur. Amen. 10 Que autem hic articulantur, per viros catholicos eidem ecclesie sunt attri- buta: Groznata dędit circuitum Cesslav; Lagovicih Heinricus dux terram, quam Zdessaus dederat ei; Guelinus Pocudicih dedit terram. Pavel dal iest Plosskovicih zemu. Wlah dal iest Doleass zemu bogu i ssvatemu Scepanu sse dvema dussnicoma Bogucea a Ssedlęatv. (S. P.) 15 Sigillum rotundum (diametros 74 mm) de cera alba confectum appensum est scidula mem- branae instrumenti ipsius exscissa. Sigillo medio conspicitur vir sinuosa veste indutus in solio sedens, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: + SPITIGNEVS - DVX - BOEODO. 20 384. (FALSUM S. XII) Alexander Il papa ecclesiam Vissegradensem a Vratislavo, duce Bohemiae, conditam totius provinciae caput dici ac coli sancit eiusque praeposito, diacono, subdiacono mitrae et sandaliorum usum tribuit. In palatio Lateranensi [1070] mai. 9. 25 Apographum ex Cosmae Chron. Bohemiae excerptum exstat in Libro privilegiorum eccl. Vissegradensis saec. XIV, qui in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservatur, fol. 3, num. I (B). — De omnibus, qui supersunt, Cosmae codicibus mss. tantum Argentinensis quondam saeculo XII ex. vel XIII ineunte et Monacensis saec. XV scriptus (C) privilegii apographum servaverunt. 30 Berghauer, Protomartyr poenitentiae I, pag. 212. — Mansi, Conciliorum amplissima col- lectio XIX, pag. 999. — Ditrich, Series praepositorum eccl. in castro Wischehrad pag. 9 (ex Cosmae editione Freheriana). — Migne, Patrolog. lat. 146, pag. 1423. — Erben, Reg. I, pag. 57, num. 137. — Jireček, Cod. iur. bohem. I, pag. 17, num. 10. — Monum. Germ. hist. Script. IX, pag. 84. — Fontes rer. Boh. II, pag. 101. 35 Privilegium falsum esse recte vidit Pagius, Critica hist. chronol. in universos annales ecclesiasticos IV, pag. 239 (n. 17 ad ann. 1070) et Assemann, Kalendaria eccl. universae 383. i) sequitur una linea vacua relicta.
Strana 366
366 NUM. 384. ACTA SPURIA. [1070] MAI 9. IV, pag. 211, quam sententiam etiam alii viri docti comprobant; cf. Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 403. Privilegii conclusio Soběslavi I ducis diplomati anno 1130 dato (num. III) ad verbum fere desumpta est. In privilegio componendo falsarius etiam iis usus est, quae canonicus Vissegradensis, Cosmae continuator, ad annum 1129 de ecclesia Vissegradensi condita memoriae tradidit (v. Font. rer. Boh. II, pag. 206). Inde apparet privilegium nostrum circiter saeculum XII medium demum vel aliquanto post confectum esse. Praeterea etiam spurium Vratislavi regis diploma (num. 387) auctori haud ignotum fuisse videtur. Ea quae Lippert, Die Wyschehradfrage, in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XXXII, pag. 213 sq. maxime privilegio nostro innisus de ecclesiae Vissegra- densis fundatione disputat, nullius fere sunt momenti. Cf. Krofta, Kurie a církevní správa zemí českých v době předhusitské, in Český časop. hist. X, pag. 132 sq.. — Nota temporis annum quidem non indicat, sed relatio de ecclesiae Vissegradensis fundatione in duobus illis, quos supra commemoravimus, Cosmae codicibus interposita privilegium nostrum ab Alexandro II papa Vratislavo duci anno 1070 missum esse narrat. 10 Alexander," servus servorum dei, urbis Rome episcopus et papa," suis suc- 15 cessoribus necnon catholicis“ episcopis sancteque Romane ecclesie subiectis cunctis utriusque vite prosperitatem et apostolicam benedictionem“ a summo deo cum omnibus sanctis. Ea, que dominus deus suam per clementiam ad aug- mentum apostolice sedis condonare dignatus est, ad agnitionem omnigenarum linguarum hoc sub cyrographo propagari volumus. Primum quidem misericordiam 20 dei super nos diffusam liquide annunciamus. Boemorum dux Wratizlaus, vir christianus, fidei integerrimus amator, rebus in bellicis magnificus triumphator, quod serenissime ubique terrarum claruit, limina apostolorum Petri et Pauli ho- nestos per nuncios quotidiee visitans, nos ceterosque in dei servitio devotissimos omni beneficio minime! preteriens, pie mentis devotione innotuit: Multa ante 25 tempora votum deo vovi, quod adhuc nequaquam adimplevi,« ecclesiam in ho- nore salvatoris nostri, cuius ubique protectione munitus, vestre pietatis auxilio edificare cupio. Dictis talibus auditis, pontificalish apex ut adcresceret, sanctorum patrum numero septuaginta duorum communi consilio penitus collaudavimus. Igitur ad hec perficienda Iohannem, episcopum Tusculanensem, fundamentum 30 dare misimus, cuius in presentia ipse prefatus dux cophinos terra* onustatos XII propriis humeris portasse videbatur. Locus ergo, in quo est erecta, Wissegrada cognominatur, quod sonat literaliter altior civitatibus. Quam sacrosanctam ecclesiam totius provincie caput dici' sanximus, prediis, mancipiis, auro, argento ceterisque ornamentis decenter ditatam comperimus. Episcopi eius sub dominio suis de decimis trecentos homines ad eandem ecclesiam segregaverunt: presul Pragensis 35 384. a) ,Allexander' B.— b) ,episcopis et papis' C. — c) ,katolicis' B. — d) ,benediccionem‘ B, ubi et infra semper ,cio' vel ,cia' pro ,tio' et ,tia' ponitur. — e) ,cottidie' B. — f) genuine ,haud minime', sed ,haud' alio atramento deletum B; ,non minime‘ C. — 8) ,implevi‘ C. — h) ,pontificalis‘ om. B. — i) ,colaudavimus B. — k) ,terre B. — 40 l) sequitur adhuc ,venerari‘ C, quae vox genuine etiam in B posita, sed postea erasa est.
366 NUM. 384. ACTA SPURIA. [1070] MAI 9. IV, pag. 211, quam sententiam etiam alii viri docti comprobant; cf. Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 403. Privilegii conclusio Soběslavi I ducis diplomati anno 1130 dato (num. III) ad verbum fere desumpta est. In privilegio componendo falsarius etiam iis usus est, quae canonicus Vissegradensis, Cosmae continuator, ad annum 1129 de ecclesia Vissegradensi condita memoriae tradidit (v. Font. rer. Boh. II, pag. 206). Inde apparet privilegium nostrum circiter saeculum XII medium demum vel aliquanto post confectum esse. Praeterea etiam spurium Vratislavi regis diploma (num. 387) auctori haud ignotum fuisse videtur. Ea quae Lippert, Die Wyschehradfrage, in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XXXII, pag. 213 sq. maxime privilegio nostro innisus de ecclesiae Vissegra- densis fundatione disputat, nullius fere sunt momenti. Cf. Krofta, Kurie a církevní správa zemí českých v době předhusitské, in Český časop. hist. X, pag. 132 sq.. — Nota temporis annum quidem non indicat, sed relatio de ecclesiae Vissegradensis fundatione in duobus illis, quos supra commemoravimus, Cosmae codicibus interposita privilegium nostrum ab Alexandro II papa Vratislavo duci anno 1070 missum esse narrat. 10 Alexander," servus servorum dei, urbis Rome episcopus et papa," suis suc- 15 cessoribus necnon catholicis“ episcopis sancteque Romane ecclesie subiectis cunctis utriusque vite prosperitatem et apostolicam benedictionem“ a summo deo cum omnibus sanctis. Ea, que dominus deus suam per clementiam ad aug- mentum apostolice sedis condonare dignatus est, ad agnitionem omnigenarum linguarum hoc sub cyrographo propagari volumus. Primum quidem misericordiam 20 dei super nos diffusam liquide annunciamus. Boemorum dux Wratizlaus, vir christianus, fidei integerrimus amator, rebus in bellicis magnificus triumphator, quod serenissime ubique terrarum claruit, limina apostolorum Petri et Pauli ho- nestos per nuncios quotidiee visitans, nos ceterosque in dei servitio devotissimos omni beneficio minime! preteriens, pie mentis devotione innotuit: Multa ante 25 tempora votum deo vovi, quod adhuc nequaquam adimplevi,« ecclesiam in ho- nore salvatoris nostri, cuius ubique protectione munitus, vestre pietatis auxilio edificare cupio. Dictis talibus auditis, pontificalish apex ut adcresceret, sanctorum patrum numero septuaginta duorum communi consilio penitus collaudavimus. Igitur ad hec perficienda Iohannem, episcopum Tusculanensem, fundamentum 30 dare misimus, cuius in presentia ipse prefatus dux cophinos terra* onustatos XII propriis humeris portasse videbatur. Locus ergo, in quo est erecta, Wissegrada cognominatur, quod sonat literaliter altior civitatibus. Quam sacrosanctam ecclesiam totius provincie caput dici' sanximus, prediis, mancipiis, auro, argento ceterisque ornamentis decenter ditatam comperimus. Episcopi eius sub dominio suis de decimis trecentos homines ad eandem ecclesiam segregaverunt: presul Pragensis 35 384. a) ,Allexander' B.— b) ,episcopis et papis' C. — c) ,katolicis' B. — d) ,benediccionem‘ B, ubi et infra semper ,cio' vel ,cia' pro ,tio' et ,tia' ponitur. — e) ,cottidie' B. — f) genuine ,haud minime', sed ,haud' alio atramento deletum B; ,non minime‘ C. — 8) ,implevi‘ C. — h) ,pontificalis‘ om. B. — i) ,colaudavimus B. — k) ,terre B. — 40 l) sequitur adhuc ,venerari‘ C, quae vox genuine etiam in B posita, sed postea erasa est.
Strana 367
[1070] MAI 9. — 1071. ACTA SPURIA. NUM. 384, 385. 367 ducentos, Olomucensis centum, fratrum suorum Conradim et" Ottonis consensu. Hoc itidem asylumo tutamini beati Petri, principis apostolorum, cunctisque in eius sede sessuris firmiter commendavit. Marcas XII de eadem ecclesia ad pedes universalis pape, quicunque erit, omni anno offerendas sub Christi testimonio destinavit. Huius vero conditionis? gratia cunctis celsior in eadem regione ut videretur ecclesiis, qualicunque apparamento VII cardinales altari sancti Petri ministrare student, mitra, sandaliis, simili modo ipsius ecclesie prepositum, pre- sbyterum, diaconum, subdiaconum incedere precipimus. Laudes, quas sub diade- mate" statutis diebus proclamare solemus, solummodo in ista ecclesia, astante 10 duce, summa diligentia Christum collaudare permittimus. Chrismas baptizandi, consecrationem clericorum, episcopus loci illius, invidia diaboli' attactus, abnegare si presumpserit, nostri decreti iudicio apud quemlibet episcopum inveniat et accipiat, nemine autem prepediente omnem iniuriam in Romana synodo libere proclamet. Scripta istarum litterarum sigillo inpresso“ supra venerandum corpus 15 beati Petri apostoli posuimus maxime ea pro causa, ut si quis dei inimicus mandatorumque eius contemptor hoc divellere voluerit, sciat se ab omnipotenti deo imperpetuum condemnatumv ac cum cetibus sanctorum nil commune fore, sed cum diabolot * inextinguibili Gehenne incendio eternaliter concre mari. Data hec in manus Petri, prepositi sancti Georgii, in palatio Lateranensi sub Henrico rege, filio Henrici gloriosissimi imperatoris, 20 VII idus maii. 5 385. (FALSUM S. XII EX.) Benno, episcopus Misnensis, notificat quendam hominem liberum, nomine Bor, natione Slavum, quinque villas suas in provincia Nisani in burgwardo 25 Woz sitas ecclesiae Misnensi in proprium dedisse, praesentibus et collaudantibus duobus filiis eius, Wichardo et Liutgero. Quae villae cum aliis quinque ecclesiae Misnensis villis eidem Boroni dantur in feudum. — �Hęc facta sunt in ęcclesia Misinensi, presente rege Heinricho, ... Wrotezlau“ Boemiorum duce, Bolezlawob Poloniorum duce"... 1071. 30 Duo instrumenta in membrana manu saec. XII exeuntis scripta in tabulario regio Dres- densi asservantur (A, B). Erben, Reg. I, pag. 57, num. 138 (fragm.). — Codex dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. I, pag. 335, num. 142; II Hauptth., tom. I, pag. 36. — Stumpf, Reg. num. 2748. — Imago autographi A lapidi incisa datur in Neues Lausitz. Magazin XXX (1853), tab. 5. 35 384. m) ,Chonradi‘ B. — n) ,et om. B, C. — o) ,asilum‘ B. — P) ,credicionis' B. b) ,dyademate‘ B. — 1) ,vel astante‘ B, ubi inter istas duas voces est locus rasus 25 mm continens. — 5) „Krisma‘ B. — t) ,dyaboli et inferius ,dyabolo‘ B. — u) ,impresso‘ C. — v) ,condempnatum' B. 385. a) ,Wrotczlau‘ B. — b) ,Bolezlauuo‘ B.
[1070] MAI 9. — 1071. ACTA SPURIA. NUM. 384, 385. 367 ducentos, Olomucensis centum, fratrum suorum Conradim et" Ottonis consensu. Hoc itidem asylumo tutamini beati Petri, principis apostolorum, cunctisque in eius sede sessuris firmiter commendavit. Marcas XII de eadem ecclesia ad pedes universalis pape, quicunque erit, omni anno offerendas sub Christi testimonio destinavit. Huius vero conditionis? gratia cunctis celsior in eadem regione ut videretur ecclesiis, qualicunque apparamento VII cardinales altari sancti Petri ministrare student, mitra, sandaliis, simili modo ipsius ecclesie prepositum, pre- sbyterum, diaconum, subdiaconum incedere precipimus. Laudes, quas sub diade- mate" statutis diebus proclamare solemus, solummodo in ista ecclesia, astante 10 duce, summa diligentia Christum collaudare permittimus. Chrismas baptizandi, consecrationem clericorum, episcopus loci illius, invidia diaboli' attactus, abnegare si presumpserit, nostri decreti iudicio apud quemlibet episcopum inveniat et accipiat, nemine autem prepediente omnem iniuriam in Romana synodo libere proclamet. Scripta istarum litterarum sigillo inpresso“ supra venerandum corpus 15 beati Petri apostoli posuimus maxime ea pro causa, ut si quis dei inimicus mandatorumque eius contemptor hoc divellere voluerit, sciat se ab omnipotenti deo imperpetuum condemnatumv ac cum cetibus sanctorum nil commune fore, sed cum diabolot * inextinguibili Gehenne incendio eternaliter concre mari. Data hec in manus Petri, prepositi sancti Georgii, in palatio Lateranensi sub Henrico rege, filio Henrici gloriosissimi imperatoris, 20 VII idus maii. 5 385. (FALSUM S. XII EX.) Benno, episcopus Misnensis, notificat quendam hominem liberum, nomine Bor, natione Slavum, quinque villas suas in provincia Nisani in burgwardo 25 Woz sitas ecclesiae Misnensi in proprium dedisse, praesentibus et collaudantibus duobus filiis eius, Wichardo et Liutgero. Quae villae cum aliis quinque ecclesiae Misnensis villis eidem Boroni dantur in feudum. — �Hęc facta sunt in ęcclesia Misinensi, presente rege Heinricho, ... Wrotezlau“ Boemiorum duce, Bolezlawob Poloniorum duce"... 1071. 30 Duo instrumenta in membrana manu saec. XII exeuntis scripta in tabulario regio Dres- densi asservantur (A, B). Erben, Reg. I, pag. 57, num. 138 (fragm.). — Codex dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. I, pag. 335, num. 142; II Hauptth., tom. I, pag. 36. — Stumpf, Reg. num. 2748. — Imago autographi A lapidi incisa datur in Neues Lausitz. Magazin XXX (1853), tab. 5. 35 384. m) ,Chonradi‘ B. — n) ,et om. B, C. — o) ,asilum‘ B. — P) ,credicionis' B. b) ,dyademate‘ B. — 1) ,vel astante‘ B, ubi inter istas duas voces est locus rasus 25 mm continens. — 5) „Krisma‘ B. — t) ,dyaboli et inferius ,dyabolo‘ B. — u) ,impresso‘ C. — v) ,condempnatum' B. 385. a) ,Wrotczlau‘ B. — b) ,Bolezlauuo‘ B.
Strana 368
368 NUM. 385, 386. ACTA SPURIA. 1071. — 1073. Litteras falsas esse demonstrat Posse, Cod. dipl. Sax. I Hauptth., I, pag. 91, nota 44. Cf. etiam Meyer v. Knonau, Jahrbucher d. deutsch. Reichs unter Heinrich IV u. Heinr. V. tom. II, pag. 86, nota 83. — Vratislavum ducem anno 1071 exeunte Misnae fuisse Lamberti annales ad hunc annum commemorant: ,Inter ducem Polenorum [Boleslavum II, 1058—1083/ et ducem Beheimorum infestissima dissensio erat. Propter quod eos rex [Henricus IVI in civi- tatem Misene autumnali tempore evocatos durius corripuit, et ut deinceps suis singuli terminis contenti essent, nec se vicissim temerariis incursionibus lacesserent, sub obtentu regiae maie- statis praecepit; alioquin se hostem et vindicem experturus foret, qui prior alteri arma intulisset (Monum. Germ. hist., Script. V. pag. 187). 5 386. (FALSUM S. XII.) 10 Vratislaus, rex Bohemiae, monasterium sancti Laurentii in Opatovice fundat eique villas non paucas et reditus donat. — 1073 —. Imago phototypica instrumenti manu saec. XII autographi instar in membrana scripti 15 (quod iam deperditum esse videtur) in collectione palaeographica c. r. universitatis bohe- micae Pragae asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 193 (ex transumpto Ferdinandi nuntii apostolici anno 1420 confecto, quod olim in tabulario monasterii Aulae s. Mariae Vetero-Brunnae asser- vabatur, B). = Dobner, Annal. Hagec. V, pag. 520. — Dobner, Monum. hist. Boemiae VI, pag. 7, num. 9 (reg.). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 170, num. 191. = Erben, Reg. I, pag. 72, num. 166. — Schramm, Reg. z. Gesch. d. Abtei Břevnov, in Studien und Mitth. aus d. Benedict.- u. Cist.-Orden III (1882) pars I, pag. 69 (reg.). — Imaginem phototypicam partis autographi praebet Teige in Světozor 1896, pag. 83. 20 Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 nullo argumento allato, diplomatis fidem dubiam esse 25 adnotavit. — Annus, qui in diplomatis exordio adfertur, neque cum reliquis temporis notis neque cum regis nomine Vratislavo dato congruit. Praeterea tam scripturae formae, quam sigillum contra saeculi XI consuetudinem instrumento appensum, manifesto demonstrant diploma non esse genuinum, sed tempore multo posteriore confectum. Sigillum haud dubie ad genuini Vratislavi regis sigilli formam confectum opinionem videtur comprobare mo- nasterium verum quoddam Vratislavi regis diploma habuisse; itaque diplomati illi maiorem instrumenti nostri partem desumptam esse, verisimillimum est. Quae autem fuerit donatio primaria, quidve sit complexa, accurate nunc statui non potest. — Quo anno monasterium Opatovicense conditum fuerit, non satis constat. Neplacho in Chron. Opatov. ad ann. 1088 adnotat: �Qui rex Wratislaus fuit fundator eccl. Wissegradensis et monasterii Opathouicensis, 35 cuius monasterii fundacio miraculose contigit, prout in sequentibus apparebit' (Font. rer. Boh. III. pag. 468). Sed in reliqua libri parte hac de re non plura dicit. Eiusdem libri epitome Vokouniana monasterium anno 1085 fundatum esse refert (Fontes III, pag. 468, nota q); cuius quidem testimonium nihili habendum est, quod temporis rationes, quas sequitur, gravissimis redundent erroribus. 30 40 † Anno dominice incarnationis millesimo LXXIII, epacta XI, concurrente III, indictione V in honore sancte et individue trinitatis ego Wratizlaus, rex Boe- morum, notum li facio omnibus, quod mei primatis, videlicet Miculec, cellam in
368 NUM. 385, 386. ACTA SPURIA. 1071. — 1073. Litteras falsas esse demonstrat Posse, Cod. dipl. Sax. I Hauptth., I, pag. 91, nota 44. Cf. etiam Meyer v. Knonau, Jahrbucher d. deutsch. Reichs unter Heinrich IV u. Heinr. V. tom. II, pag. 86, nota 83. — Vratislavum ducem anno 1071 exeunte Misnae fuisse Lamberti annales ad hunc annum commemorant: ,Inter ducem Polenorum [Boleslavum II, 1058—1083/ et ducem Beheimorum infestissima dissensio erat. Propter quod eos rex [Henricus IVI in civi- tatem Misene autumnali tempore evocatos durius corripuit, et ut deinceps suis singuli terminis contenti essent, nec se vicissim temerariis incursionibus lacesserent, sub obtentu regiae maie- statis praecepit; alioquin se hostem et vindicem experturus foret, qui prior alteri arma intulisset (Monum. Germ. hist., Script. V. pag. 187). 5 386. (FALSUM S. XII.) 10 Vratislaus, rex Bohemiae, monasterium sancti Laurentii in Opatovice fundat eique villas non paucas et reditus donat. — 1073 —. Imago phototypica instrumenti manu saec. XII autographi instar in membrana scripti 15 (quod iam deperditum esse videtur) in collectione palaeographica c. r. universitatis bohe- micae Pragae asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus, pag. 193 (ex transumpto Ferdinandi nuntii apostolici anno 1420 confecto, quod olim in tabulario monasterii Aulae s. Mariae Vetero-Brunnae asser- vabatur, B). = Dobner, Annal. Hagec. V, pag. 520. — Dobner, Monum. hist. Boemiae VI, pag. 7, num. 9 (reg.). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 170, num. 191. = Erben, Reg. I, pag. 72, num. 166. — Schramm, Reg. z. Gesch. d. Abtei Břevnov, in Studien und Mitth. aus d. Benedict.- u. Cist.-Orden III (1882) pars I, pag. 69 (reg.). — Imaginem phototypicam partis autographi praebet Teige in Světozor 1896, pag. 83. 20 Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 nullo argumento allato, diplomatis fidem dubiam esse 25 adnotavit. — Annus, qui in diplomatis exordio adfertur, neque cum reliquis temporis notis neque cum regis nomine Vratislavo dato congruit. Praeterea tam scripturae formae, quam sigillum contra saeculi XI consuetudinem instrumento appensum, manifesto demonstrant diploma non esse genuinum, sed tempore multo posteriore confectum. Sigillum haud dubie ad genuini Vratislavi regis sigilli formam confectum opinionem videtur comprobare mo- nasterium verum quoddam Vratislavi regis diploma habuisse; itaque diplomati illi maiorem instrumenti nostri partem desumptam esse, verisimillimum est. Quae autem fuerit donatio primaria, quidve sit complexa, accurate nunc statui non potest. — Quo anno monasterium Opatovicense conditum fuerit, non satis constat. Neplacho in Chron. Opatov. ad ann. 1088 adnotat: �Qui rex Wratislaus fuit fundator eccl. Wissegradensis et monasterii Opathouicensis, 35 cuius monasterii fundacio miraculose contigit, prout in sequentibus apparebit' (Font. rer. Boh. III. pag. 468). Sed in reliqua libri parte hac de re non plura dicit. Eiusdem libri epitome Vokouniana monasterium anno 1085 fundatum esse refert (Fontes III, pag. 468, nota q); cuius quidem testimonium nihili habendum est, quod temporis rationes, quas sequitur, gravissimis redundent erroribus. 30 40 † Anno dominice incarnationis millesimo LXXIII, epacta XI, concurrente III, indictione V in honore sancte et individue trinitatis ego Wratizlaus, rex Boe- morum, notum li facio omnibus, quod mei primatis, videlicet Miculec, cellam in
Strana 369
1073. ACTA SPURIA. NUM. 386. 369 Gradcensi1 territorio sitam, Breuniouensi? cenobio regulari obedientia subiectam, amodo per se subsistere et abjbaciam vocari et esse decerno et decernendo con- firmo. Hanc itaque abbatiam prelationis honore sublimatam Andreę, capellano meo, professione monacho, regulari scientia] erudito, preclaris moribus insignito, habendam et regendam assigno, hoc indissolubili et inviolabili pacto, ut tam ipse, quam sui successores, non abbatem, non priorem, non aliquam predicti cenobii personam, sed me meosque successores respiciant, episcopo quoque suo secundum instituta canonum obedientiam debeant. Sed quia queque secularia considero esse mutabilia et omnimodo transitoria, hęc mihi divina inspirante gratia pro mei incolumitate regnique mei stabilitate meorumque peccatorum remissione necnon pro parentum meorum atque antecessorum ęterna requie, meis fratribus, scilicet domino episcopo Gebehardo,“ Ottone et Conrado, et omnibus Boemie primatibus assidentibus et communi favôre id ipsum laudantibus, predia et beneficia meo predicto monasterio sancti Laurentii hoc sacrosancto iure ha- 15 benda attribuo, ut hęc non clericus, non laicus in proprios usus usurpare pre- sumat, sed illa mea congregatio inibi perseverans in dei servitio communiter possideat et ex possessis communiter vivat. Predia itaque hęc sunt: villam Ozicih cum hominibus servitute mancipatis et vinea, duos quoque vinitores, Zaba et Raten, cum posteris suis obtuli. Sciendum quoque est, ut si quis liber 20 in possessiones eorumb transierit et predictas terras Opatouicih,“ Ozicih posse- derit, simili servituti sit asstrictus et absque tributo regis permaneat et servilia opera impendat. Alteram quoque villam Ozzicih5 dictam cum universis hospitibus; villam quoque Uizocâ“ dictam; villam quoque Bregic7 et fluvium, qui ipsam circumfluit silvam et omulum, qui circa Albeam8 repperitur. Priluche" villam 25 cum hospitibus et omulum et quousque campi ipsius ville protenduntur; villam Mocossin 1° cum hospitibus; villam quoque inter Mocossin et Priluche Opato- uici 11 dictam; villam quoque Zoprche 12 et circuitionem silve. Glina quoque villam, que dicitur ad ęcclesiam,1s ob differentiam alterius ville eodem nomine dicte!4 et circuitionem silve iuxta eandem villam usque ad fluvium Rochiteni 15 30 et usque ad silvam Uribete et Zdezlai. Villam quoque Nedelischi 1s ad tria aratra. 5 10 35 40 386. a) ,h' eadem manu superscr. A. — b) ,eorum‘ ead. manu superscr. A. — c) ,et silvam Drahune‘ addit B. 1) Hradec Králové, germ. Königgratz, ubi Orlice in Albiam influit. — 3) Břevnov prope Pragam. — 1) Osice alias Vosice, distr. pol. Pardubice. — 4) Opatovice inter Pardubice et Hradec Králové. — 5) Osičky, distr. pol. Pardubice. — 3) Vysoká nad Labem, germ. Wysoka a. d. Elbe, distr. pol. Pardubice. — 1 Břehy prope Přelouč, distr. pol. Pardubice. — 5) Labe, germ. die Elbe. — *) Přelouč a Pardubice versus occid. — 16) Mokošín prope Přelouč. — 11) Opatovice, iam non exstat. — 13) Soprč prope Přelouč. — 13) Kostelec ab Nasavrky versus septentr. et orientem, distr. pol. Chrudim. — 16) Hlína prope Nasavrky. — 13) Rokytný potok; fortasse idem rivulus, qui nunc vocatur Žejbro. — 16) Neděliště, distr. pol. Hradec Králové.
1073. ACTA SPURIA. NUM. 386. 369 Gradcensi1 territorio sitam, Breuniouensi? cenobio regulari obedientia subiectam, amodo per se subsistere et abjbaciam vocari et esse decerno et decernendo con- firmo. Hanc itaque abbatiam prelationis honore sublimatam Andreę, capellano meo, professione monacho, regulari scientia] erudito, preclaris moribus insignito, habendam et regendam assigno, hoc indissolubili et inviolabili pacto, ut tam ipse, quam sui successores, non abbatem, non priorem, non aliquam predicti cenobii personam, sed me meosque successores respiciant, episcopo quoque suo secundum instituta canonum obedientiam debeant. Sed quia queque secularia considero esse mutabilia et omnimodo transitoria, hęc mihi divina inspirante gratia pro mei incolumitate regnique mei stabilitate meorumque peccatorum remissione necnon pro parentum meorum atque antecessorum ęterna requie, meis fratribus, scilicet domino episcopo Gebehardo,“ Ottone et Conrado, et omnibus Boemie primatibus assidentibus et communi favôre id ipsum laudantibus, predia et beneficia meo predicto monasterio sancti Laurentii hoc sacrosancto iure ha- 15 benda attribuo, ut hęc non clericus, non laicus in proprios usus usurpare pre- sumat, sed illa mea congregatio inibi perseverans in dei servitio communiter possideat et ex possessis communiter vivat. Predia itaque hęc sunt: villam Ozicih cum hominibus servitute mancipatis et vinea, duos quoque vinitores, Zaba et Raten, cum posteris suis obtuli. Sciendum quoque est, ut si quis liber 20 in possessiones eorumb transierit et predictas terras Opatouicih,“ Ozicih posse- derit, simili servituti sit asstrictus et absque tributo regis permaneat et servilia opera impendat. Alteram quoque villam Ozzicih5 dictam cum universis hospitibus; villam quoque Uizocâ“ dictam; villam quoque Bregic7 et fluvium, qui ipsam circumfluit silvam et omulum, qui circa Albeam8 repperitur. Priluche" villam 25 cum hospitibus et omulum et quousque campi ipsius ville protenduntur; villam Mocossin 1° cum hospitibus; villam quoque inter Mocossin et Priluche Opato- uici 11 dictam; villam quoque Zoprche 12 et circuitionem silve. Glina quoque villam, que dicitur ad ęcclesiam,1s ob differentiam alterius ville eodem nomine dicte!4 et circuitionem silve iuxta eandem villam usque ad fluvium Rochiteni 15 30 et usque ad silvam Uribete et Zdezlai. Villam quoque Nedelischi 1s ad tria aratra. 5 10 35 40 386. a) ,h' eadem manu superscr. A. — b) ,eorum‘ ead. manu superscr. A. — c) ,et silvam Drahune‘ addit B. 1) Hradec Králové, germ. Königgratz, ubi Orlice in Albiam influit. — 3) Břevnov prope Pragam. — 1) Osice alias Vosice, distr. pol. Pardubice. — 4) Opatovice inter Pardubice et Hradec Králové. — 5) Osičky, distr. pol. Pardubice. — 3) Vysoká nad Labem, germ. Wysoka a. d. Elbe, distr. pol. Pardubice. — 1 Břehy prope Přelouč, distr. pol. Pardubice. — 5) Labe, germ. die Elbe. — *) Přelouč a Pardubice versus occid. — 16) Mokošín prope Přelouč. — 11) Opatovice, iam non exstat. — 13) Soprč prope Přelouč. — 13) Kostelec ab Nasavrky versus septentr. et orientem, distr. pol. Chrudim. — 16) Hlína prope Nasavrky. — 13) Rokytný potok; fortasse idem rivulus, qui nunc vocatur Žejbro. — 16) Neděliště, distr. pol. Hradec Králové.
Strana 370
370 NUM. 386. ACTA SPURIA. 1073. In villa Dolaz17 ad tria aratra. Villas in Morauia in Brnensi provintia Opato- uicih 18 ad refocilationem fratrum, qui mittuntur ad colligenda fora; termini vero eiusdem ville sunt a fluviolo Liube 19 usque ad pinum, a pino usque ad publicam viam, a publica via usque ad agros eiusdem ville. Daletici 2° quoque in Uzobrno d 21 et circuitus Olesnice,e22 cuius termininif sunt albi lapides et ex una parte flumen Zuratca23 et ex altera Zuitaua.24 Fines vero ipsius silve non sunt nisi ad de- sertum silvarum viam habentium, que ducit ad Boemiam. Hęc sunt beneficia prenominati cenobii: Per omnes civitates Morauie nonum forum et nona septi- mana ad ceteras collecta sive colligenda, scilicet Olomuci,25 Preroue,26 Brachi- zlaui,27 Brenne,28 Naiuiani,29 Ztrachotine3°; Naprauloue 31 tributum de ponte, sed non forum; Znoimi32 nonum forum, nona quoque septimana de ponte; Nagradcu ss simili modo; Rokitne'4 forum tantum; Ruzoticih 35 tributum de via; in Olzaua 36 XI septimana, in qua eodem modo de ponte concedo abbati accipiendum, quo dux et episcopus accipit. Hec igitur dona meo cenobio a me collata tam pre- sentibus quam posteris observanda nullum inveniant finem. Predictus vero Mi- culec Uratizlaui37 terram unius aratri obtulit. Tezlin, prepositus Gradcensis, terram unius aratri Platchicich.38 Boleradus abbas dedit eidem ęcclesie terram Liubichas.39 Geco capellanus meus villam Platimicih.4° Ego autem addo aquam Trzteniceam 41 a Roztok42 usque Prahouici.h43 Usebor quoque meus primás dedit eidem villam Lodine.44 Si quis igitur principum successorum meorum vel quelibet persona his prenominatis meis institutis et donis obviaverit, vel irrita fecerit, iram omnipotentis dei incurrat et eius calumpnia irrita permaneat. Ego Gebehardus, dei gratia VI 45 sancte Pragensis ecclesie episcopus, bannum huic 5 10 15 20 386. d) ,In Uzobrno' eadem manu supra ,Daletici quoque' superscriptum A. — e) ,Olesnice“ eadem, ut videtur, manu in loco raso scriptum, ultima ,e' superscripta A. — 25 ƒ) ita A. — 8) ita A; ,et certa‘ B. — h) ,r‘ ex ,l' eodem atramento corr. A. 17) Dolany, distr. pol. Pardubice. — 15) Iam non exstat. — 19) Lib (2) : qui quidem rivus nunc alio nomine vocari videtur. — 20) ? Dalečín, distr. pol. Nové Město (Neustadtl). — 21) Provincia denominata ab arce Usobrno, germ. Hausbrunn, distr. pol. Moravská Třebová (Mährisch-Trübau). — 11) Fortasse Olešnice, germ. Oels, distr. pol. Boskovice. 25) Svratka, germ. die Schwarzawa. — 25 Svitava. — 15) Olomouc, germ. Olmütz. — 26) Přerov, germ. Prerau. — 27) Břeclav, germ. Lundenburg, distr. pol. Hodonín (Göding). — 28) Brno, germ. Brünn. — 33) 2Ivaň, germ. Eibis, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — 30) Strachotin, germ. Tracht, distr. pol. Hustopeč. — 31) Pravlov germ. Prahlitz, distr. pol. Hustopeč. — 31) Znojmo, germ. Znaim. — 35) Hrádek, germ. Erdberg, distr. pol. Znojmo. — 14) Rokytnice, germ. Rottigl, distr. pol. Mo- ravský Krumlov (Mährisch-Kromau). — 35) 2 Rosice, distr. pol. Brno. — 36) Olšava. — 37) Vratislav arx provincialis quondam prope vicum Vraclav, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth) sita. — 38) Plačice, distr. pol. Králové Hradec. — 3) Libčany, distr. pol. Králové Hradec. — 40) Plátenice, distr. pol. Pardubice. — 41) Trstenice nunc Loučná. — "1) Roztoky, vicus hic iam non exstat, sed situs erat fortasse prope Sezemice (Sedláček, Místop. Slovník). — “1) Prachovice, distr. pol. Pardu- bice. — “) Lodin prope Nechanice, distr. pol. Král. Hradec. — “5) Recte VIImus. 30 35 40
370 NUM. 386. ACTA SPURIA. 1073. In villa Dolaz17 ad tria aratra. Villas in Morauia in Brnensi provintia Opato- uicih 18 ad refocilationem fratrum, qui mittuntur ad colligenda fora; termini vero eiusdem ville sunt a fluviolo Liube 19 usque ad pinum, a pino usque ad publicam viam, a publica via usque ad agros eiusdem ville. Daletici 2° quoque in Uzobrno d 21 et circuitus Olesnice,e22 cuius termininif sunt albi lapides et ex una parte flumen Zuratca23 et ex altera Zuitaua.24 Fines vero ipsius silve non sunt nisi ad de- sertum silvarum viam habentium, que ducit ad Boemiam. Hęc sunt beneficia prenominati cenobii: Per omnes civitates Morauie nonum forum et nona septi- mana ad ceteras collecta sive colligenda, scilicet Olomuci,25 Preroue,26 Brachi- zlaui,27 Brenne,28 Naiuiani,29 Ztrachotine3°; Naprauloue 31 tributum de ponte, sed non forum; Znoimi32 nonum forum, nona quoque septimana de ponte; Nagradcu ss simili modo; Rokitne'4 forum tantum; Ruzoticih 35 tributum de via; in Olzaua 36 XI septimana, in qua eodem modo de ponte concedo abbati accipiendum, quo dux et episcopus accipit. Hec igitur dona meo cenobio a me collata tam pre- sentibus quam posteris observanda nullum inveniant finem. Predictus vero Mi- culec Uratizlaui37 terram unius aratri obtulit. Tezlin, prepositus Gradcensis, terram unius aratri Platchicich.38 Boleradus abbas dedit eidem ęcclesie terram Liubichas.39 Geco capellanus meus villam Platimicih.4° Ego autem addo aquam Trzteniceam 41 a Roztok42 usque Prahouici.h43 Usebor quoque meus primás dedit eidem villam Lodine.44 Si quis igitur principum successorum meorum vel quelibet persona his prenominatis meis institutis et donis obviaverit, vel irrita fecerit, iram omnipotentis dei incurrat et eius calumpnia irrita permaneat. Ego Gebehardus, dei gratia VI 45 sancte Pragensis ecclesie episcopus, bannum huic 5 10 15 20 386. d) ,In Uzobrno' eadem manu supra ,Daletici quoque' superscriptum A. — e) ,Olesnice“ eadem, ut videtur, manu in loco raso scriptum, ultima ,e' superscripta A. — 25 ƒ) ita A. — 8) ita A; ,et certa‘ B. — h) ,r‘ ex ,l' eodem atramento corr. A. 17) Dolany, distr. pol. Pardubice. — 15) Iam non exstat. — 19) Lib (2) : qui quidem rivus nunc alio nomine vocari videtur. — 20) ? Dalečín, distr. pol. Nové Město (Neustadtl). — 21) Provincia denominata ab arce Usobrno, germ. Hausbrunn, distr. pol. Moravská Třebová (Mährisch-Trübau). — 11) Fortasse Olešnice, germ. Oels, distr. pol. Boskovice. 25) Svratka, germ. die Schwarzawa. — 25 Svitava. — 15) Olomouc, germ. Olmütz. — 26) Přerov, germ. Prerau. — 27) Břeclav, germ. Lundenburg, distr. pol. Hodonín (Göding). — 28) Brno, germ. Brünn. — 33) 2Ivaň, germ. Eibis, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — 30) Strachotin, germ. Tracht, distr. pol. Hustopeč. — 31) Pravlov germ. Prahlitz, distr. pol. Hustopeč. — 31) Znojmo, germ. Znaim. — 35) Hrádek, germ. Erdberg, distr. pol. Znojmo. — 14) Rokytnice, germ. Rottigl, distr. pol. Mo- ravský Krumlov (Mährisch-Kromau). — 35) 2 Rosice, distr. pol. Brno. — 36) Olšava. — 37) Vratislav arx provincialis quondam prope vicum Vraclav, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth) sita. — 38) Plačice, distr. pol. Králové Hradec. — 3) Libčany, distr. pol. Králové Hradec. — 40) Plátenice, distr. pol. Pardubice. — 41) Trstenice nunc Loučná. — "1) Roztoky, vicus hic iam non exstat, sed situs erat fortasse prope Sezemice (Sedláček, Místop. Slovník). — “1) Prachovice, distr. pol. Pardu- bice. — “) Lodin prope Nechanice, distr. pol. Král. Hradec. — “5) Recte VIImus. 30 35 40
Strana 371
1073. ACTA SPURIA. NUM. 386, 387. 371 dono appono, ut quicunque ámodo, sive princeps, sive episcopus, sive quelibet persona supradicti gloriosissimi regis Wratizlai suorumque primatum huius sancti pacti ordinationem ruperit donumque destruxerit, anathema sit, qui institutum ecclesię irritum fecit, et in die iudicii faciem domini non videat, cum Iuda et Herode, cum dampnatis et reprobis in infernum cum diabolo et angelis eius perpetuo cruciandus descendat." «His vero ita peractis, qualiter divina providentia per beati Laurentii merita predicto regi de ipsius abbatię constructione sit reve- latum, stilum vertamus, ut id scire clarius cupientibus dubietatis scrupulum auferamus. Quodam denique tempore, dum idem prefatus rex castrum Gradec intraret causaque spaciandi ad litus Albeę veniret, visa ibi navi eam cum sibi asstantibus intrare placuit, sicque usque ad predictum locum in eadem fluminis ripa" situm navigio propinquavit ibique sub serenitate celi et tranquillitate flu- minis in navi obdormivit placidumque per somnium beatum Laurencium vidit se ammonentem, ut ad litus evigilando properaret, suumque locum, prout melius 15 posset, exaltaret, ditaret atque per isumm in ęternum victurus abbaciam, ut pre- dictum est, esse decerneret et decernendo confirmaret. 5 10 (S. P.) 20 Diplomati appensum est scidula membranea sigillum e cera confectum, cuius diametros horizontalis 42 mm, verticalis 45 mm sunt. Sigillo medio rex in solio sedens, dextra sceptrum tenens conspicitur. Circumscriptionis literae valde detritae oculorum aciem fugiunt. Sigilli magnitudo eiusque imago mirum in modum congruunt cum sigillo impresso exemplari BI et B2 diplomatis spurii, quod a Vratislavo rege ecclesia Vissegradensis fertur accepisse. Utrumque igitur sigillum ad verum quoddam Vratislavi sigillum formatum esse, contendere ausim. 25 387. (FALSUM S. XII.) Vratislaus, rex Bohemiae, ecclesiam collegiatam sanctorum Petri et Pauli in castro Vissegradensi fundat eique amplas possessiones et reditus donat. 30 Quatuor instrumenta autographorum instar in membrana manu saec. XII et XIII exarata in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservantur (A, B1, B2, C). 35 Pontanus à Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 70 (frgm.). — Berghauer, Protomartyr poenitentiae, pag. 208. — Hammerschmid, Gloria et maiestas... Wissegradensis ecclesiae, pag. 122. — Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 541 (ex B2). — Ditrich, Series praepositorum eccl. in castro Wischehrad, pag. 3. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 179, num. 197. — Erben, Reg. I, pag. 77, num. 175 (ad ann. cc. 1088). — Imaginem phototypicam exem- plaris C praebet Šplichal, Paměti obce Vršovické ad pag. 14. 40 386. i) ,fec‘ A; ,fecerit‘ B. — k) Quae subsequuntur, eadem quidem manu, sed serius, iam sigillo membranae appenso, scripta sunt; memoriam hanc omittit B. — 1) ,ripa“ ead. manu superscriptum A. — m) ita (pro ipsum) scriptoris errore A.
1073. ACTA SPURIA. NUM. 386, 387. 371 dono appono, ut quicunque ámodo, sive princeps, sive episcopus, sive quelibet persona supradicti gloriosissimi regis Wratizlai suorumque primatum huius sancti pacti ordinationem ruperit donumque destruxerit, anathema sit, qui institutum ecclesię irritum fecit, et in die iudicii faciem domini non videat, cum Iuda et Herode, cum dampnatis et reprobis in infernum cum diabolo et angelis eius perpetuo cruciandus descendat." «His vero ita peractis, qualiter divina providentia per beati Laurentii merita predicto regi de ipsius abbatię constructione sit reve- latum, stilum vertamus, ut id scire clarius cupientibus dubietatis scrupulum auferamus. Quodam denique tempore, dum idem prefatus rex castrum Gradec intraret causaque spaciandi ad litus Albeę veniret, visa ibi navi eam cum sibi asstantibus intrare placuit, sicque usque ad predictum locum in eadem fluminis ripa" situm navigio propinquavit ibique sub serenitate celi et tranquillitate flu- minis in navi obdormivit placidumque per somnium beatum Laurencium vidit se ammonentem, ut ad litus evigilando properaret, suumque locum, prout melius 15 posset, exaltaret, ditaret atque per isumm in ęternum victurus abbaciam, ut pre- dictum est, esse decerneret et decernendo confirmaret. 5 10 (S. P.) 20 Diplomati appensum est scidula membranea sigillum e cera confectum, cuius diametros horizontalis 42 mm, verticalis 45 mm sunt. Sigillo medio rex in solio sedens, dextra sceptrum tenens conspicitur. Circumscriptionis literae valde detritae oculorum aciem fugiunt. Sigilli magnitudo eiusque imago mirum in modum congruunt cum sigillo impresso exemplari BI et B2 diplomatis spurii, quod a Vratislavo rege ecclesia Vissegradensis fertur accepisse. Utrumque igitur sigillum ad verum quoddam Vratislavi sigillum formatum esse, contendere ausim. 25 387. (FALSUM S. XII.) Vratislaus, rex Bohemiae, ecclesiam collegiatam sanctorum Petri et Pauli in castro Vissegradensi fundat eique amplas possessiones et reditus donat. 30 Quatuor instrumenta autographorum instar in membrana manu saec. XII et XIII exarata in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservantur (A, B1, B2, C). 35 Pontanus à Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 70 (frgm.). — Berghauer, Protomartyr poenitentiae, pag. 208. — Hammerschmid, Gloria et maiestas... Wissegradensis ecclesiae, pag. 122. — Dobner, Annal. Hagec. V. pag. 541 (ex B2). — Ditrich, Series praepositorum eccl. in castro Wischehrad, pag. 3. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 179, num. 197. — Erben, Reg. I, pag. 77, num. 175 (ad ann. cc. 1088). — Imaginem phototypicam exem- plaris C praebet Šplichal, Paměti obce Vršovické ad pag. 14. 40 386. i) ,fec‘ A; ,fecerit‘ B. — k) Quae subsequuntur, eadem quidem manu, sed serius, iam sigillo membranae appenso, scripta sunt; memoriam hanc omittit B. — 1) ,ripa“ ead. manu superscriptum A. — m) ita (pro ipsum) scriptoris errore A.
Strana 372
372 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. Vetustissimum diplomatis exemplar (A) saeculo fere XII medio scriptum esse videtur, e quo aliquanto post, saeculo XII nondum finito, alius scriba exemplaria Bl et B2 de- scripsit. Eadem, quae haec exemplaria exaravit, manus sub finem utriusque exemplaris serius addidit: Hęc sunt nomina familię — Teha cum filio': quae quidem verba postea etiam in infimo margine exemplaris A adscripsit. Quartum exemplar verbis ,Et ne armarii custos — respectum' auctum alia quadam manu saeculo fere XIII medio ex exemplari BI descriptum est. — Erben diploma non quidem genuinum, sed vel e litteris rectis vel testi- moniis fide dignis adhibitis contextum esse declaravit. Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 395 diploma saeculo fere XII medio vindicavit. Quae viri doctissimi sententia diplomate hoc cum Soběslavi I privilegio anni 1130 (num. III) collato sane probatur; cf. Tomek, Dějepis Prahy2 I, pag. 83, not. 27: Krofta, Kurie a círk. správa zemí českých in Český časop. hist. X, pag. 134 sq. Diploma nostrum his quidem verbis, ut nunc est, ante annum 1144 compositum non esse eo comprobatur, quod in illo census XII marcarum sedi apostolicae solvendus commemoratur (cf. num. 136). Sed dubitari non potest, quin in diplomate hoc componendo genuinum quoddam Vratislavi regis diploma in usum sit vocatum. Quam quidem sententiam cum alia, tum id potissimum videtur comprobare, quod sigillum diplo- mati impressum ad verum eiusdem regis sigillum formatum esse apparet. Quae autem diplomatis partes genuino illi privilegio desumptae sint, accurate constitui non potest. 5 10 15 * In nomine sancte et individue tri- nitatis. Notum sit cunctis sancte ec- clesie filiis eandem sanctam trinitatem confitentibus, à presentibus scilicet post- que futuris, qualiter ego Wratizlaus, dei gratia princeps et monarcha Boemorum, ob spem remunerationis eternorum pre- miorum et ob indulgentiam et absolu- tionem in hac vita omnium delictorum quodam“ proprię ditionis predia, iure hereditario a fidelibus et nobilibus he- redibus concambiata et absque]l ullius contradictione taxato precio in presentia B1, B2. * In nomine sancte et individue trini- 20 tatis. Notum sit cunctis sanctę a ęcclesię filiis eandem sanctam trinitatem confitentibus, š ll pre- sentibus scilicet, quamb futuris, qualiter ego Wratizlaus, dei gratia princepsc et monarcha Boe- morum, ob spem remunerationis ęternorum pre- miorum et ob indulgenciam et absollucionemd in hac vita omnium delictorum quędam proprię ditionis predia, iure hereditario a fidelibus et nobilibus heredibus concambiata et absque ullius contradictione taxato l precio in presentia mul- 30 25 A. C. * In nomine sancte et individue trinitatis. Notum sit cunctis sancte ecclesie filiis eandem sanctam trinitatem confitentibus, àll presentibus scilicet, quam futuris, qualiter ego Wratizlaus, dei 35 gracia princeps et monarcha Boemorum, ob spem remunerationis eternorum premiorum et ob indul- genſciam et absolutionem in hac vita omnium delictorum quedam proprie ditionis predia iure hereditario a fidelibus et nobilibus heredibus concambiata et absque ullius contra dictione taxato 387A. a) ita A. 387B. a) ,sancte‘ B2. — b) ,quam‘ in loco raso eadem manu eodemque atramento scr. 40 B1. — c) ,princes' B2. — d) ,indulgentiam et absolutionem‘ B2.
372 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. Vetustissimum diplomatis exemplar (A) saeculo fere XII medio scriptum esse videtur, e quo aliquanto post, saeculo XII nondum finito, alius scriba exemplaria Bl et B2 de- scripsit. Eadem, quae haec exemplaria exaravit, manus sub finem utriusque exemplaris serius addidit: Hęc sunt nomina familię — Teha cum filio': quae quidem verba postea etiam in infimo margine exemplaris A adscripsit. Quartum exemplar verbis ,Et ne armarii custos — respectum' auctum alia quadam manu saeculo fere XIII medio ex exemplari BI descriptum est. — Erben diploma non quidem genuinum, sed vel e litteris rectis vel testi- moniis fide dignis adhibitis contextum esse declaravit. Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 395 diploma saeculo fere XII medio vindicavit. Quae viri doctissimi sententia diplomate hoc cum Soběslavi I privilegio anni 1130 (num. III) collato sane probatur; cf. Tomek, Dějepis Prahy2 I, pag. 83, not. 27: Krofta, Kurie a círk. správa zemí českých in Český časop. hist. X, pag. 134 sq. Diploma nostrum his quidem verbis, ut nunc est, ante annum 1144 compositum non esse eo comprobatur, quod in illo census XII marcarum sedi apostolicae solvendus commemoratur (cf. num. 136). Sed dubitari non potest, quin in diplomate hoc componendo genuinum quoddam Vratislavi regis diploma in usum sit vocatum. Quam quidem sententiam cum alia, tum id potissimum videtur comprobare, quod sigillum diplo- mati impressum ad verum eiusdem regis sigillum formatum esse apparet. Quae autem diplomatis partes genuino illi privilegio desumptae sint, accurate constitui non potest. 5 10 15 * In nomine sancte et individue tri- nitatis. Notum sit cunctis sancte ec- clesie filiis eandem sanctam trinitatem confitentibus, à presentibus scilicet post- que futuris, qualiter ego Wratizlaus, dei gratia princeps et monarcha Boemorum, ob spem remunerationis eternorum pre- miorum et ob indulgentiam et absolu- tionem in hac vita omnium delictorum quodam“ proprię ditionis predia, iure hereditario a fidelibus et nobilibus he- redibus concambiata et absque]l ullius contradictione taxato precio in presentia B1, B2. * In nomine sancte et individue trini- 20 tatis. Notum sit cunctis sanctę a ęcclesię filiis eandem sanctam trinitatem confitentibus, š ll pre- sentibus scilicet, quamb futuris, qualiter ego Wratizlaus, dei gratia princepsc et monarcha Boe- morum, ob spem remunerationis ęternorum pre- miorum et ob indulgenciam et absollucionemd in hac vita omnium delictorum quędam proprię ditionis predia, iure hereditario a fidelibus et nobilibus heredibus concambiata et absque ullius contradictione taxato l precio in presentia mul- 30 25 A. C. * In nomine sancte et individue trinitatis. Notum sit cunctis sancte ecclesie filiis eandem sanctam trinitatem confitentibus, àll presentibus scilicet, quam futuris, qualiter ego Wratizlaus, dei 35 gracia princeps et monarcha Boemorum, ob spem remunerationis eternorum premiorum et ob indul- genſciam et absolutionem in hac vita omnium delictorum quedam proprie ditionis predia iure hereditario a fidelibus et nobilibus heredibus concambiata et absque ullius contra dictione taxato 387A. a) ita A. 387B. a) ,sancte‘ B2. — b) ,quam‘ in loco raso eadem manu eodemque atramento scr. 40 B1. — c) ,princes' B2. — d) ,indulgentiam et absolutionem‘ B2.
Strana 373
10 15 20 25 30 CC. 1088. A. multorum nobilium, immo veridicorum testium a me coempta, absque solii conterminio cum omnibus ad hec perti- nentibus, mansis, curtiferis, territoriis, exitibus et rediti|bus, vectigalibus, ve- nationibus, piscationibus, portibus, sal- tibus, vineis, pratis, pascuis, cultis et incultis, ad ecclesiam sanctorum apo- stolorum Petri et Pauli sanctique Cle- mentis martyris atque pontificis in civi- tate Wisegrad constructam manu po- testativa in manus karissimi et familiaris mei Benedicti, eiusdem ecclesie defen- soris «et^ prepositi, voto, fide, maxima devotione, spe vite eterne contradidi et sigilli mei?> inpressione insignivi. Hec autem prediorum atque villarum eiusdem ecclesie? sunt nomina; <Siti- nicih*! tota villa cum vineis, cum po- meriis, cuius meta a fonte, qui exiit de monte Lbin,/? usque ad¢> foralem viam. ACTA SPURIA. NUM. 387. 373 B1, Bz, torum nobilium, immo veridicorum testium a me coempta, absque solii conterminio cum omnibus ad hec pertinentibus, mansis, curtiferis, territoriis, exitibus et reditibus, vectigalibus, venationibus, piscationibus,/ portibus, saltibus, vineis, pratis, pascuis, cultis et incultis, ad ecclesiam sanctorum * Petri et Pauli sanctique Clementis martyris atque pontificis in civitate Wisegrad& construc- tam manu potestativa in manus karissimi et fa- miliaris mei Benedicti, eiusdern ecclesie defensoris et prepositi, voto, fide, maxima devotione, spe vite eterne contradidi et sigilli mei inpressione insignivi. Hec autem prediorum atque villarum Sitinicih ' tota villa cum vineis, cum pomeriis, cuius meta a fonte, eiusdem ecclesie sunt nomina: qui exiit de monte Lbin,* usque ad foralem viam C. precio in presencia multorum nobilium, immo veridicorum testium a me coempta, absque solii con- terminio cum omnibus ad hec pertinentibus, mansis, curtiferis, territoriis, exitibus et reditibus, vecti- galibus, venationibus, piscationibus, portibus, saltibus, vineis, pratis, pascuis, cultis et incultis ad eccle- siam sanctorum Petri et Pauli sanctique Clementis martyris atque pontificis in civitate Wisegrad con- structam manu potestativa in manus karissimi et familiaris mei Benedicti, eiusdem ecclesie defensoris et prepositi, voto, fide, maxima devocione, spe vite eterne contradidi et sigilli mei impressione insignivi. Hec autem prediorum atque villarum eiusdem ecclesie sunt nomina: Sitinicih ' tota villa cum vineis, cum pomeriis, cuius meta a fonte, qui exiit de monte Lbin,* usque ad foralem viam, 387A. b) ,et prepositi — mei'* alio atramento aliaque manu (verisimillime eadem, quae exemplaria B! et B? exaravit) in loco raso scriptum. — ¢) ,t' ex ,c' eod. atramento corr. — 4) ,eiusdem ecclesie s' in loco raso alio atram. sed ead. manu scr. — *) ti- nicih—ad' in /oco raso alio atram. manus exemplarium B1 et B? scripsit. — J) ex ,Libin' corr. 3878. e) sequitur ,veri', sed cancellatum B?. — f) ,piscatoribus' B?, sed ,r' ex ,n' radendo corr. et supra ,to'* alio atramento abbre- viationis signum additum. — &) ,g' ex ,d' eod. atram. corr. B?. Y) Zitenice, germ. Schuttenitz, distr. pol. Litométice (Leitmeritz). — *) Collis prope vicum Lbin (germ. Welbine), distr. pol. LitoméFice.
10 15 20 25 30 CC. 1088. A. multorum nobilium, immo veridicorum testium a me coempta, absque solii conterminio cum omnibus ad hec perti- nentibus, mansis, curtiferis, territoriis, exitibus et rediti|bus, vectigalibus, ve- nationibus, piscationibus, portibus, sal- tibus, vineis, pratis, pascuis, cultis et incultis, ad ecclesiam sanctorum apo- stolorum Petri et Pauli sanctique Cle- mentis martyris atque pontificis in civi- tate Wisegrad constructam manu po- testativa in manus karissimi et familiaris mei Benedicti, eiusdem ecclesie defen- soris «et^ prepositi, voto, fide, maxima devotione, spe vite eterne contradidi et sigilli mei?> inpressione insignivi. Hec autem prediorum atque villarum eiusdem ecclesie? sunt nomina; <Siti- nicih*! tota villa cum vineis, cum po- meriis, cuius meta a fonte, qui exiit de monte Lbin,/? usque ad¢> foralem viam. ACTA SPURIA. NUM. 387. 373 B1, Bz, torum nobilium, immo veridicorum testium a me coempta, absque solii conterminio cum omnibus ad hec pertinentibus, mansis, curtiferis, territoriis, exitibus et reditibus, vectigalibus, venationibus, piscationibus,/ portibus, saltibus, vineis, pratis, pascuis, cultis et incultis, ad ecclesiam sanctorum * Petri et Pauli sanctique Clementis martyris atque pontificis in civitate Wisegrad& construc- tam manu potestativa in manus karissimi et fa- miliaris mei Benedicti, eiusdern ecclesie defensoris et prepositi, voto, fide, maxima devotione, spe vite eterne contradidi et sigilli mei inpressione insignivi. Hec autem prediorum atque villarum Sitinicih ' tota villa cum vineis, cum pomeriis, cuius meta a fonte, eiusdem ecclesie sunt nomina: qui exiit de monte Lbin,* usque ad foralem viam C. precio in presencia multorum nobilium, immo veridicorum testium a me coempta, absque solii con- terminio cum omnibus ad hec pertinentibus, mansis, curtiferis, territoriis, exitibus et reditibus, vecti- galibus, venationibus, piscationibus, portibus, saltibus, vineis, pratis, pascuis, cultis et incultis ad eccle- siam sanctorum Petri et Pauli sanctique Clementis martyris atque pontificis in civitate Wisegrad con- structam manu potestativa in manus karissimi et familiaris mei Benedicti, eiusdem ecclesie defensoris et prepositi, voto, fide, maxima devocione, spe vite eterne contradidi et sigilli mei impressione insignivi. Hec autem prediorum atque villarum eiusdem ecclesie sunt nomina: Sitinicih ' tota villa cum vineis, cum pomeriis, cuius meta a fonte, qui exiit de monte Lbin,* usque ad foralem viam, 387A. b) ,et prepositi — mei'* alio atramento aliaque manu (verisimillime eadem, quae exemplaria B! et B? exaravit) in loco raso scriptum. — ¢) ,t' ex ,c' eod. atramento corr. — 4) ,eiusdem ecclesie s' in loco raso alio atram. sed ead. manu scr. — *) ti- nicih—ad' in /oco raso alio atram. manus exemplarium B1 et B? scripsit. — J) ex ,Libin' corr. 3878. e) sequitur ,veri', sed cancellatum B?. — f) ,piscatoribus' B?, sed ,r' ex ,n' radendo corr. et supra ,to'* alio atramento abbre- viationis signum additum. — &) ,g' ex ,d' eod. atram. corr. B?. Y) Zitenice, germ. Schuttenitz, distr. pol. Litométice (Leitmeritz). — *) Collis prope vicum Lbin (germ. Welbine), distr. pol. LitoméFice.
Strana 374
374 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. Tinec? villa.£ Naurutici* terra ad duo aratra. Namalesoue® de terra novem manses. Gozteni** tota villa «preter! hospites abbatis Breunouensis./» Voy- kouici/* tota villa preter terram sancti Clementis de Opis.^ Gogoli- cihi^? VI manses. Kohouich? de terra ad duo arathra cum koko nomine Koh. Wbelsce!? Sihlich!' de terra ad duo arathra. In alia villa eodem no- mine nuncupata terra ad aratrum cum vinitore nomine”. <Coiaticih"!? ab hospitibus per totam villam decima." Wboleslauzcse!? Vykouicih?!* VII man- B1, Bz, cum vinitoribus eciam Vissera, Straz, Martin, Zuaton, Zbil, Necta, Gug.^ Tinec* villa. Naurutici* terra ad duo aratra. Na- malesoue* de terra novem manses. Gozteni * tota villa preter hospites abbatis Breunouensis. Woykouici/* tota villa preter terram sancti Cle- mentis de Opis.* Gogolicih/* VI manses. Koho- uicih * de terra ad duo aratra cum koko nomine Koh. Wbelsce '? Sihlicih'' de terra ad duo aratra. In alia villa eodem nomine nuncupata terra ad aratrum cum vinitore nomine”, Coiaticih '* ab Wbole- slauzsce '* Vykouicih#'* VII manses de terra hospitibus per totam villam — decima. C. cum vinitoribus eciam Wissera, Straz, Martin, Zuaton, Zbil, Necta, Gug. Tinec?® villa. Naurutici * terra ad duo aratra. Namalesoue* de terra novem manses. Gozteni* tota villa preter hospites abbatis Breunovensis. Voykouici" tota villa preter terram sancti Clementis de Opis. Gogolicih * VI manses. Kohouicih * de terra ad duo aratra cum koko nomine Koh. Whbelsce'* Sihlicih '' de terra ad duo aratra. ln alia villa eodem nomine nuncupata terra ad aratrum cum vinitore nomine. Coiaticih '* ab hospitibus per totam villam decima. Wboleslausce '* Vykouicih '* VII manses de terra cum mini- 387A. £z) prima ,l ex ,a' radendo corr. — ^) ,Gozt' ex ,tota' in loco raso ead. manu corr.; j' ex ,e' radendo corr. — i) ,preter — Breunouensis* in /oco raso manus exem- plarium B! et B? alio atramento scripsit. — J) ,k' ex ,c' eod. atram. corr. — k) ‚is‘ alio atram. in loco raso scr. — !) ,h €x ,c' eod. atram. corr. — m) nomen omis- sum A. — n) ,Coiaticih—decima‘ alia manu s. XII supra lineam adscriptum. — o) Vy- kouicih* A. 3878. ^) in B? ,Gug' erasum est ibique alio atramento ead. manus ,Ceb' scripsit. — i) ,Woy' in loco raso alio atram., sed ead. manu scr. B!. — k) ex ,Opbis* radendo corr. Bl, B?. — !) ,Gog'licih' B+. — m) no- men omissum B!, B?. — n) ,V' in loco raso fortasse alio atramento scr. Bt. *) Qui locus huius nominis hic dicatur, incertum est. — *) Vrutice, germ. Webrutz, distr. pol. Dubá (Dauba). — *) Malesov, germ. Malschen, distr. pol. Duba. — *) Hostin prope Velvary, distr. pol. Slané (Schlan). — ") Vojkovice prope Hostín. — *) Ouholice staré, distr. pol. Slané. — *) Kochovice prope Stétí (Wegstadtl), distr. pol. Dubá. — '°) Bélsko, provincia denominata ab arce provinciali Bílina, distr. pol. Teplice. — '*) Fortasse Zichlice, germ. Schichlitz, distr. pol. Teplice (Teplitz). — '*) Kojetice, distr. pol. Ust{ n. Lab. (Aussig). — W) Boleslavsko, provincia denominata ab arce Boleslav Stará. — '*) Vojkovice? 15 20 25 30 35 40
374 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. Tinec? villa.£ Naurutici* terra ad duo aratra. Namalesoue® de terra novem manses. Gozteni** tota villa «preter! hospites abbatis Breunouensis./» Voy- kouici/* tota villa preter terram sancti Clementis de Opis.^ Gogoli- cihi^? VI manses. Kohouich? de terra ad duo arathra cum koko nomine Koh. Wbelsce!? Sihlich!' de terra ad duo arathra. In alia villa eodem no- mine nuncupata terra ad aratrum cum vinitore nomine”. <Coiaticih"!? ab hospitibus per totam villam decima." Wboleslauzcse!? Vykouicih?!* VII man- B1, Bz, cum vinitoribus eciam Vissera, Straz, Martin, Zuaton, Zbil, Necta, Gug.^ Tinec* villa. Naurutici* terra ad duo aratra. Na- malesoue* de terra novem manses. Gozteni * tota villa preter hospites abbatis Breunouensis. Woykouici/* tota villa preter terram sancti Cle- mentis de Opis.* Gogolicih/* VI manses. Koho- uicih * de terra ad duo aratra cum koko nomine Koh. Wbelsce '? Sihlicih'' de terra ad duo aratra. In alia villa eodem nomine nuncupata terra ad aratrum cum vinitore nomine”, Coiaticih '* ab Wbole- slauzsce '* Vykouicih#'* VII manses de terra hospitibus per totam villam — decima. C. cum vinitoribus eciam Wissera, Straz, Martin, Zuaton, Zbil, Necta, Gug. Tinec?® villa. Naurutici * terra ad duo aratra. Namalesoue* de terra novem manses. Gozteni* tota villa preter hospites abbatis Breunovensis. Voykouici" tota villa preter terram sancti Clementis de Opis. Gogolicih * VI manses. Kohouicih * de terra ad duo aratra cum koko nomine Koh. Whbelsce'* Sihlicih '' de terra ad duo aratra. ln alia villa eodem nomine nuncupata terra ad aratrum cum vinitore nomine. Coiaticih '* ab hospitibus per totam villam decima. Wboleslausce '* Vykouicih '* VII manses de terra cum mini- 387A. £z) prima ,l ex ,a' radendo corr. — ^) ,Gozt' ex ,tota' in loco raso ead. manu corr.; j' ex ,e' radendo corr. — i) ,preter — Breunouensis* in /oco raso manus exem- plarium B! et B? alio atramento scripsit. — J) ,k' ex ,c' eod. atram. corr. — k) ‚is‘ alio atram. in loco raso scr. — !) ,h €x ,c' eod. atram. corr. — m) nomen omis- sum A. — n) ,Coiaticih—decima‘ alia manu s. XII supra lineam adscriptum. — o) Vy- kouicih* A. 3878. ^) in B? ,Gug' erasum est ibique alio atramento ead. manus ,Ceb' scripsit. — i) ,Woy' in loco raso alio atram., sed ead. manu scr. B!. — k) ex ,Opbis* radendo corr. Bl, B?. — !) ,Gog'licih' B+. — m) no- men omissum B!, B?. — n) ,V' in loco raso fortasse alio atramento scr. Bt. *) Qui locus huius nominis hic dicatur, incertum est. — *) Vrutice, germ. Webrutz, distr. pol. Dubá (Dauba). — *) Malesov, germ. Malschen, distr. pol. Duba. — *) Hostin prope Velvary, distr. pol. Slané (Schlan). — ") Vojkovice prope Hostín. — *) Ouholice staré, distr. pol. Slané. — *) Kochovice prope Stétí (Wegstadtl), distr. pol. Dubá. — '°) Bélsko, provincia denominata ab arce provinciali Bílina, distr. pol. Teplice. — '*) Fortasse Zichlice, germ. Schichlitz, distr. pol. Teplice (Teplitz). — '*) Kojetice, distr. pol. Ust{ n. Lab. (Aussig). — W) Boleslavsko, provincia denominata ab arce Boleslav Stará. — '*) Vojkovice? 15 20 25 30 35 40
Strana 375
15 20 25 30 35 40 CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 375 A. B1, B2, ses de terra cum ministerialibus, quorum cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: nomina sunt ista: Radon, Zbor, P. Radon, Zbor. Cekouicih '5 III manses de terra Cekouicih!* III manses de terra cum cocis. Bezne!* de terra ad tria aratra. lazenice !” terra ad aratrum cum fabro. Badreh!? de terra VII manses cum vi- nitoribus, quorum nomina sunt ista: Radon, Nuzek, Csascsa, Lubgozt. Inter duo castra, scilicet Grudim !? et Wrati- zlav,?? Ianisouici?! tota villa. <Gruzi- neuizi??? III manses.» Naxacsigore?? terra ad aratrum cum coco nomine Odol. Scsitarih?* terra ad aratrum cum ministeriale nomine Radon. Nanezmine?5 terra ad aratrum cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Quek, Sobek. Woderadeh * ?* terra ad duo aratra cum ministerialiis aquariis, quorum nomina sunt ista: Sbima, * Bogsicih?" terra sterialibus, quorum nomina sunt ista: Radon, Zbor. cum cocis. Bezne'* de terra ad tria aratra. laze- nice '* terra ad aratrum cum fabro. Badreh '* de terra VII manses cum vinitoribus, quorum nomina sunt ista: Radon, Nuzek, Csascsa, Lubgozt. Inter duo castra, scilicet Grudim '* et Wratizlau,*" Ia- nisouici ** « terra? Hrbok ad II aratra. Naxacigore?* terra Scitarih ** terra ad aratrum cum ministeriale nomine Radon. tota villa. Gruzineuizi ** ad aratrum cum coco nomine Odol. Nanezmine ** terra ad aratrum cum ministeria- libus, quorum nomina sunt ista: Quek, Sobek. Woderadeh '* terra ad duo aratra cum mini- sterialiis aquariis, quorum nomina sunt ista: Sbima.P? Bogsicih?4?" terra ad aratrum et vinea Cekouicih '* III manses de terra cum cocis. Bezne'* de terra ad tria aratra. lazenice'? terra ad aratrum cum fabro. Badreh'® de terra VII manses cum vinitoribus, quorum nomina sunt ista: Radon, Nuzek, Cascsa, Lubgozt. Inter duo castra, scilicet Grudim'* et Wratizlau,*? Ianisouici *' tota villa. Gruzineuizi ** terra Hrbok ad II aratra. Naxacigore ?* terra ad aratrum cum coco nomine Odol. Scitarih "* terra ad aratrum cum ministeriale nomine Radon. Nanezmine'* terra ad aratrum cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Quek, Sobek. Voderadeh ** terra ad duo aratra cum ministerialiis aquariis, quorum nomina sunt ista: Sbima. Bogsicih *' terra ad 387A. p) spatium 16 mm continens vacuum relictum. — 4) ,Gruzineuizi III manses' a/io atramento eadem, ut videtur, manu supra lineam | additum. — ') ex ,ministeriale' statim inter scribendum corr. — 5) ex ,Voderadih* eod. atramento corr. — t) spa- tium 20 mm continens vacuum relictum. 3878. 0) terra Hrbok ad II aratra* alio atra- mento magis distincto in loco raso, ubi genuine „lll manses* legebatur, alia manu eiusdem temporis scriptum B1. — P) ad reliqua nomina addenda nullum spatium vacuum relictum B1, B?. — 4) „si“ ex „ci“ in loco raso corr. B1. 15) Čachovice, distr. pol. Boleslav Mladd (Jung-Bunzlau). — '*) Bezno, distr. pol. Boleslav Mladá. — "") Jeseník, distr. pol. Poděbrady. — '*) Badry, domus singularis in vico OdFepsy, distr. pol. Podébrady. — '*) Chrudim. — **) Vratislav quondam arx provincialis sita prope vicum Vraclav, distr. pol. Vysoké Myto (Hohenmauth). — *') JenSovice, distr. pol. Vysoké Mýto. — *') Hruzinéves?, iam non exstat. — **) Na Kadi hofe, prope Osik, distr. pol. Litomyšl (Leitomischl). — **) Śtitary, distr. pol. Kolin. — **%) Nesměn, distr. pol. Kolín. — 10) Vodérady, distr. pol. Kolín. — **) Bošice, distr. pol. Kolín.
15 20 25 30 35 40 CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 375 A. B1, B2, ses de terra cum ministerialibus, quorum cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: nomina sunt ista: Radon, Zbor, P. Radon, Zbor. Cekouicih '5 III manses de terra Cekouicih!* III manses de terra cum cocis. Bezne!* de terra ad tria aratra. lazenice !” terra ad aratrum cum fabro. Badreh!? de terra VII manses cum vi- nitoribus, quorum nomina sunt ista: Radon, Nuzek, Csascsa, Lubgozt. Inter duo castra, scilicet Grudim !? et Wrati- zlav,?? Ianisouici?! tota villa. <Gruzi- neuizi??? III manses.» Naxacsigore?? terra ad aratrum cum coco nomine Odol. Scsitarih?* terra ad aratrum cum ministeriale nomine Radon. Nanezmine?5 terra ad aratrum cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Quek, Sobek. Woderadeh * ?* terra ad duo aratra cum ministerialiis aquariis, quorum nomina sunt ista: Sbima, * Bogsicih?" terra sterialibus, quorum nomina sunt ista: Radon, Zbor. cum cocis. Bezne'* de terra ad tria aratra. laze- nice '* terra ad aratrum cum fabro. Badreh '* de terra VII manses cum vinitoribus, quorum nomina sunt ista: Radon, Nuzek, Csascsa, Lubgozt. Inter duo castra, scilicet Grudim '* et Wratizlau,*" Ia- nisouici ** « terra? Hrbok ad II aratra. Naxacigore?* terra Scitarih ** terra ad aratrum cum ministeriale nomine Radon. tota villa. Gruzineuizi ** ad aratrum cum coco nomine Odol. Nanezmine ** terra ad aratrum cum ministeria- libus, quorum nomina sunt ista: Quek, Sobek. Woderadeh '* terra ad duo aratra cum mini- sterialiis aquariis, quorum nomina sunt ista: Sbima.P? Bogsicih?4?" terra ad aratrum et vinea Cekouicih '* III manses de terra cum cocis. Bezne'* de terra ad tria aratra. lazenice'? terra ad aratrum cum fabro. Badreh'® de terra VII manses cum vinitoribus, quorum nomina sunt ista: Radon, Nuzek, Cascsa, Lubgozt. Inter duo castra, scilicet Grudim'* et Wratizlau,*? Ianisouici *' tota villa. Gruzineuizi ** terra Hrbok ad II aratra. Naxacigore ?* terra ad aratrum cum coco nomine Odol. Scitarih "* terra ad aratrum cum ministeriale nomine Radon. Nanezmine'* terra ad aratrum cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Quek, Sobek. Voderadeh ** terra ad duo aratra cum ministerialiis aquariis, quorum nomina sunt ista: Sbima. Bogsicih *' terra ad 387A. p) spatium 16 mm continens vacuum relictum. — 4) ,Gruzineuizi III manses' a/io atramento eadem, ut videtur, manu supra lineam | additum. — ') ex ,ministeriale' statim inter scribendum corr. — 5) ex ,Voderadih* eod. atramento corr. — t) spa- tium 20 mm continens vacuum relictum. 3878. 0) terra Hrbok ad II aratra* alio atra- mento magis distincto in loco raso, ubi genuine „lll manses* legebatur, alia manu eiusdem temporis scriptum B1. — P) ad reliqua nomina addenda nullum spatium vacuum relictum B1, B?. — 4) „si“ ex „ci“ in loco raso corr. B1. 15) Čachovice, distr. pol. Boleslav Mladd (Jung-Bunzlau). — '*) Bezno, distr. pol. Boleslav Mladá. — "") Jeseník, distr. pol. Poděbrady. — '*) Badry, domus singularis in vico OdFepsy, distr. pol. Podébrady. — '*) Chrudim. — **) Vratislav quondam arx provincialis sita prope vicum Vraclav, distr. pol. Vysoké Myto (Hohenmauth). — *') JenSovice, distr. pol. Vysoké Mýto. — *') Hruzinéves?, iam non exstat. — **) Na Kadi hofe, prope Osik, distr. pol. Litomyšl (Leitomischl). — **) Śtitary, distr. pol. Kolin. — **%) Nesměn, distr. pol. Kolín. — 10) Vodérady, distr. pol. Kolín. — **) Bošice, distr. pol. Kolín.
Strana 376
376 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. ad aratrum et vinea cum vinitore Do- brota. In castro Kurim?? ministeriales, qui dicuntur luse, VI; quorum nomina sunt ista: Bogumil, Straz, Bosa, Tesen, Klimata, Martin. Ibidem pistor luan." Hotisi”?* <Yztboska,* Cahen cum filiis Nagrad, Ones, Otrad et terra ad ara- trum.*> Sinaz?? terra ad III aratra cum lagenariis, quorum nomina sunt ista: Zdoben, Vasura, Zlugacsh. Pzarih ?! terra ad IIII manses cum scutellariis,/ quorum nomina sunt ista: Ratibor, Go- stata, Sobata, Crisan. lazenici?? terra ad V aratra cum scutellaribus= IIII, quorum nomina sunt ista.^ Wirbcsaz ^?? terra ad aratrum. Gradisci** novem man- B1, B2, cum vinitore Dobrota. In castro Kurim'* mini- steriales, qui dicuntur luse, VI; quorum no- mina sunt ista: Bogumil, Straz, Bosa, Tesen, Klimata, Martin. Ibidem pistor luan. Hotisi*" VIII manses, | Hotisi** < Yztboska, quorum sunt | Cahen cum filiis ista: Leb, Vacena, lu- | Nagrad, Ones, Otrad et cum terra ad ara- trum." — Sinaz ® terra ad III aratra cum lagenariis, quo- nomina tros, Slugota. rum nomina sunt ista: Zdoben, Vasura, Zlugach. Pzarih?*' terra ad IIII manses cum scutellariis, quorum nomina sunt ista: Ratibor, Gostata, So- bata, Krisan. lazenici** terra ad V aratra cum scutellariis s "I, quorum nomina sunt ista. Wirbcaz** terra ad aratrum. Gradisci '* novem" C. aratrum et vinea cum vinitore Dobrota. In castro Kurim ** ministeriales, qui dicuntur luse, VI; quorum nomina sunt ista: Bogumil, Straz, Bosa, Tesen, Klimata, Martin. Ibidem pistor Iuan. Hotisi** VIII manses, quorum nomina sunt ista: Leb, Vacena, lutros, Slugota. Sinaz ** terra ad IIII aratra cum lagenariis, quorum nomina sunt ista: Zdoben, Vasura, Zlugach. Pzarih"' terra ad III manses cum scutellariis, quorum nomina sunt ista: Ratibor, Gostata, Sobata, Krisan. Ilazenici ** terra ad V aratra cum scutellariis III, quorum nomina sunt ista. Wirbcaz ** terra ad aratrum. Gradisci ** novem manses 387A. u) ‚a‘ ex ,u' eodem atram. corr. — 3878, r) ,Yztboska—aratrum' alio atram. aliaque v) scriba genuine ,G' scribere voluit, sed statim in ,H' correxit. — x) ,Yztboska— aratrum' a/io atramento aliaque manu s. XII in loco raso scriptum, ubi genuine ,VIII manses cum ministerialibus Leb, Vacena, lutros, Slugota' legebatur. — ») ,cum scutel- lariis“ ead. manu eodemque atramento in loco raso scriptum, ubi genuine legebatur : quorum nomina sunt'. — 2) genuine „,scutel- lariis', sed corr. — 2) ad nomina addenda nullum spatium vacuum relictum est. — b) ex ,Vurbcsaz' eod. atram. correctum. manu eiusdem temporis, quae hanc cor- recturam etiam in exemplari A fecit, in loco raso scriptum B? ; genuine hic eadem scripta sunt, quae in B! et C leguntur. — s) jis' ex ,bus' in loco raso corr. B1, B2. — !) ad nomina inscribenda nullum spatium vacuum relictum, B1, B?, — u) ,noie' B7. '** Koufim, distr. pol. Kolín. — **) Chotyś, distr. pol. Cesky Brod (Bóhmisch - Brod). — *) Žiňany, distr. pol. Benešov (Beneschau). — *') Psáry prope Jílové (Eule), distr. pol. Król. Vinohrady. — '"*) Jesenice, prope Jílové. — **) Vrblany, distr. pol. Kolin. — **) Hra- distko prope Sadská, distr. pol. Podébrady. 10 15 20 25 30 35 40
376 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. ad aratrum et vinea cum vinitore Do- brota. In castro Kurim?? ministeriales, qui dicuntur luse, VI; quorum nomina sunt ista: Bogumil, Straz, Bosa, Tesen, Klimata, Martin. Ibidem pistor luan." Hotisi”?* <Yztboska,* Cahen cum filiis Nagrad, Ones, Otrad et terra ad ara- trum.*> Sinaz?? terra ad III aratra cum lagenariis, quorum nomina sunt ista: Zdoben, Vasura, Zlugacsh. Pzarih ?! terra ad IIII manses cum scutellariis,/ quorum nomina sunt ista: Ratibor, Go- stata, Sobata, Crisan. lazenici?? terra ad V aratra cum scutellaribus= IIII, quorum nomina sunt ista.^ Wirbcsaz ^?? terra ad aratrum. Gradisci** novem man- B1, B2, cum vinitore Dobrota. In castro Kurim'* mini- steriales, qui dicuntur luse, VI; quorum no- mina sunt ista: Bogumil, Straz, Bosa, Tesen, Klimata, Martin. Ibidem pistor luan. Hotisi*" VIII manses, | Hotisi** < Yztboska, quorum sunt | Cahen cum filiis ista: Leb, Vacena, lu- | Nagrad, Ones, Otrad et cum terra ad ara- trum." — Sinaz ® terra ad III aratra cum lagenariis, quo- nomina tros, Slugota. rum nomina sunt ista: Zdoben, Vasura, Zlugach. Pzarih?*' terra ad IIII manses cum scutellariis, quorum nomina sunt ista: Ratibor, Gostata, So- bata, Krisan. lazenici** terra ad V aratra cum scutellariis s "I, quorum nomina sunt ista. Wirbcaz** terra ad aratrum. Gradisci '* novem" C. aratrum et vinea cum vinitore Dobrota. In castro Kurim ** ministeriales, qui dicuntur luse, VI; quorum nomina sunt ista: Bogumil, Straz, Bosa, Tesen, Klimata, Martin. Ibidem pistor Iuan. Hotisi** VIII manses, quorum nomina sunt ista: Leb, Vacena, lutros, Slugota. Sinaz ** terra ad IIII aratra cum lagenariis, quorum nomina sunt ista: Zdoben, Vasura, Zlugach. Pzarih"' terra ad III manses cum scutellariis, quorum nomina sunt ista: Ratibor, Gostata, Sobata, Krisan. Ilazenici ** terra ad V aratra cum scutellariis III, quorum nomina sunt ista. Wirbcaz ** terra ad aratrum. Gradisci ** novem manses 387A. u) ‚a‘ ex ,u' eodem atram. corr. — 3878, r) ,Yztboska—aratrum' alio atram. aliaque v) scriba genuine ,G' scribere voluit, sed statim in ,H' correxit. — x) ,Yztboska— aratrum' a/io atramento aliaque manu s. XII in loco raso scriptum, ubi genuine ,VIII manses cum ministerialibus Leb, Vacena, lutros, Slugota' legebatur. — ») ,cum scutel- lariis“ ead. manu eodemque atramento in loco raso scriptum, ubi genuine legebatur : quorum nomina sunt'. — 2) genuine „,scutel- lariis', sed corr. — 2) ad nomina addenda nullum spatium vacuum relictum est. — b) ex ,Vurbcsaz' eod. atram. correctum. manu eiusdem temporis, quae hanc cor- recturam etiam in exemplari A fecit, in loco raso scriptum B? ; genuine hic eadem scripta sunt, quae in B! et C leguntur. — s) jis' ex ,bus' in loco raso corr. B1, B2. — !) ad nomina inscribenda nullum spatium vacuum relictum, B1, B?, — u) ,noie' B7. '** Koufim, distr. pol. Kolín. — **) Chotyś, distr. pol. Cesky Brod (Bóhmisch - Brod). — *) Žiňany, distr. pol. Benešov (Beneschau). — *') Psáry prope Jílové (Eule), distr. pol. Król. Vinohrady. — '"*) Jesenice, prope Jílové. — **) Vrblany, distr. pol. Kolin. — **) Hra- distko prope Sadská, distr. pol. Podébrady. 10 15 20 25 30 35 40
Strana 377
CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 377 A. B1, B2. 5 10 15 ses cum piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Csrney, Groznata, Zobon, Premil, Rabecs, Budka, Dobros, Bozteh. Naklku “35 Rehen piscator. Bresaz36 VIII manses. Blagoticih 37 terra ad ara- trum cum ministeriale nomine Bisek. Halah 33 terra ad VI aratra. Dubcsi 39 terra ad duo aratra cum duobus rusticis, quorum nomina sunt istad: Nezda, Martin.e Csanatih 40 terra ad aratrum cum figulo nomine f. Wrsovicih 41 terra ad aratrum cum duobus servis, quorum nomina sunt ista: Maliska cum fratre.« Noztuleh 42 duo servi, quorum nomina sunt ista: Hrapa, Tesen,h Bogu- mil' cum omnibus ortis. Bazcsi 43 terra ad VII aratra cum duobus cocis, quo- manses cum piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Csrney, Groznata,v Zobon, Premil, Rabecs, Budka, Dobros, Bozteh. x Naklku35 Rehen pisca- tor. Bresaz? VIII manses. Blagoticih " terra ad aratrum cum ministeriale nomine Bisek. Hualah"s terra ad VI aratra. Dubcsi"' terra ad duo aratra cum duobus rusticis, quorum nomina sunt ista: Nezda, Martin. Csanatihy “ terra ad aratrum cum figulo nomine z. Wrsouicih"1 terra ad aratrum cum duobus servis, quorum nomina sunt ista: Maliska cum fratre. Noztuleh" duo servi, quorum nomina sunt istaa: Hrapa, Tesen. Bogumil cum omnibus ortis. Bazcsi " terra ad II aratra cum duobus C. 20 cum piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Csrney, Groznata, Zobon, Premil, Rabecs, Budka, Dobros, Bozteh. Naklku 35 Rehen piscator. Bresaz VIII manses. Blagoticih"' terra ad aratrum cum ministeriale nomine Bisek. Hualah"s terra ad VI aratra. Dubci" terra ad duo aratra cum duobus rusticis, quorum nomina sunt ista: Nezda, Martin. Csanatih “ terra ad aratrum cum figulo nomine. Wrsouicih" terra ad aratrum cum duobus servis, quorum nomina sunt ista: Maliska cum fratre. 25 Noztuleh" duo servi, quorum nomina sunt ista: Hrapa, Tesen; Bogumil cum omnibus ortis. Bascsi“s 30 35 3874. c) ,kik' in loco raso eod. atram. scr. — d) post hanc vocem scriba primo nomen villae proxime sequentis ponere voluit, sed litteris ,Csa' scriptis, eas statim erasit. — e) ,Nezda, Martin‘ in spatio vacuo relicto ead. manu scriptum. — f) spatium II mm continens vacuum relictum. — g) ,cum fratre“ ead. manu in spatio vacuo relicto suppletum. — h) „Tesen' supra lineam fortasse eadem manu scr. — i) ,gu‘ ex ,mi“ ead. manu statim inter scribendum corr. 387B. v) ,Graznata' B2. — x) „Bozeteh' B2. — y) ,Csanaticih“ B2. — z) pro nomine ad- dendo nullum omnino spatium vacuum relictum est B1, B2. — a) ,ista sunt“ B2- 40 35) Kluk, Kluky prope Poděbrady. — 26) Břežany, distr. pol. Kolín. — 7) Blahotice prope Slaný (Schlan). — 6) Chvaly prope Karlín (Karolinenthal). — 33) Dubeč prope Říčany. — 46) Čenětice prope Jilové. — 41) Vršovice prope Pragam. — “1) Nusle prope Pragam. — 41) Bašť velký ab Karlín versus septemtr.
CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 377 A. B1, B2. 5 10 15 ses cum piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Csrney, Groznata, Zobon, Premil, Rabecs, Budka, Dobros, Bozteh. Naklku “35 Rehen piscator. Bresaz36 VIII manses. Blagoticih 37 terra ad ara- trum cum ministeriale nomine Bisek. Halah 33 terra ad VI aratra. Dubcsi 39 terra ad duo aratra cum duobus rusticis, quorum nomina sunt istad: Nezda, Martin.e Csanatih 40 terra ad aratrum cum figulo nomine f. Wrsovicih 41 terra ad aratrum cum duobus servis, quorum nomina sunt ista: Maliska cum fratre.« Noztuleh 42 duo servi, quorum nomina sunt ista: Hrapa, Tesen,h Bogu- mil' cum omnibus ortis. Bazcsi 43 terra ad VII aratra cum duobus cocis, quo- manses cum piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Csrney, Groznata,v Zobon, Premil, Rabecs, Budka, Dobros, Bozteh. x Naklku35 Rehen pisca- tor. Bresaz? VIII manses. Blagoticih " terra ad aratrum cum ministeriale nomine Bisek. Hualah"s terra ad VI aratra. Dubcsi"' terra ad duo aratra cum duobus rusticis, quorum nomina sunt ista: Nezda, Martin. Csanatihy “ terra ad aratrum cum figulo nomine z. Wrsouicih"1 terra ad aratrum cum duobus servis, quorum nomina sunt ista: Maliska cum fratre. Noztuleh" duo servi, quorum nomina sunt istaa: Hrapa, Tesen. Bogumil cum omnibus ortis. Bazcsi " terra ad II aratra cum duobus C. 20 cum piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Csrney, Groznata, Zobon, Premil, Rabecs, Budka, Dobros, Bozteh. Naklku 35 Rehen piscator. Bresaz VIII manses. Blagoticih"' terra ad aratrum cum ministeriale nomine Bisek. Hualah"s terra ad VI aratra. Dubci" terra ad duo aratra cum duobus rusticis, quorum nomina sunt ista: Nezda, Martin. Csanatih “ terra ad aratrum cum figulo nomine. Wrsouicih" terra ad aratrum cum duobus servis, quorum nomina sunt ista: Maliska cum fratre. 25 Noztuleh" duo servi, quorum nomina sunt ista: Hrapa, Tesen; Bogumil cum omnibus ortis. Bascsi“s 30 35 3874. c) ,kik' in loco raso eod. atram. scr. — d) post hanc vocem scriba primo nomen villae proxime sequentis ponere voluit, sed litteris ,Csa' scriptis, eas statim erasit. — e) ,Nezda, Martin‘ in spatio vacuo relicto ead. manu scriptum. — f) spatium II mm continens vacuum relictum. — g) ,cum fratre“ ead. manu in spatio vacuo relicto suppletum. — h) „Tesen' supra lineam fortasse eadem manu scr. — i) ,gu‘ ex ,mi“ ead. manu statim inter scribendum corr. 387B. v) ,Graznata' B2. — x) „Bozeteh' B2. — y) ,Csanaticih“ B2. — z) pro nomine ad- dendo nullum omnino spatium vacuum relictum est B1, B2. — a) ,ista sunt“ B2- 40 35) Kluk, Kluky prope Poděbrady. — 26) Břežany, distr. pol. Kolín. — 7) Blahotice prope Slaný (Schlan). — 6) Chvaly prope Karlín (Karolinenthal). — 33) Dubeč prope Říčany. — 46) Čenětice prope Jilové. — 41) Vršovice prope Pragam. — “1) Nusle prope Pragam. — 41) Bašť velký ab Karlín versus septemtr.
Strana 378
378 NUM. 387. ACTA SPURIA. СС. 1088. A. B1, B2. rum nomina sunt ista: Tehan, Zuoybog. Lobecsi 44 terra ad III aratra et tribus piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Tehan, Domagost,k Vaurata.' Nago- ruyne 45 terra ad II aratra et piscatore Zbud.m Dragliciih"46 Hual vozidlnik cum terra ad aratrum." Kamene moste47 terra ad III aratra cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Binka, Kue- ticsa,o Wrcka. (Rasehp48 terra ad ara- tum " cum ministeriali nomine Mares.) Voyacsa ministerialis cum terra ad ara- cocis, quorum nomina sunt ista: Tehan, Zuoybog. Lobci“ terra ad III aratra et tribus piscatoribus, quorumb nomina sunt istab: Tehan, Domagost, Vaurata. Nagoruyne " terra ad II aratra et pisca- tore Zbud.Drahlicihc“ Hual uozidlnik cum terra ad aratrum. Kamene moste" terra ad III aratra cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Binka, Kueticsa, Wrcka. Raseh“ terra ad aratrum cum ministeriali nomine Mares. 10 Voyacsa ministerialis cum terra ad aratrum. 5 C. * ad II aratra cum duobus cocis, quorum nomina sunt ista: Tehan, Zuoybog. Lobci“ terra ad 15 III aratra et tribus piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Tehan, Domagost, Vaurata. Nagorugne" terra ad II aratra et piscatore Zbud. Drahlicih “ Hual uozidlnik cum terra ad aratrum. Kamene moste" terra ad III aratra cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Binka, Kueticsa, Wrcka. Raseh" terra ad aratrum cum ministeriali nomine Mares. Voyaca ministerialis cum terra ad aratrum. 387A. k) ,Domagost' eadem fortasse manu, sed minoribus litteris in loco raso scriptum, ubi genuine,Gostata' positum erat. — 1) ,Vaurata" fortasse eadem manu in spatio post, Gostata" vacuo relicto scr. — m) „Zbud alio atra- mento magis distincto aliaque manu in spatio vacuo relicto scriptum. — n) „Dragli- ciih—aratrum' alia manus s. XII alio atra- mento scripsit; litterarum vestigiis dili- gentissime investigatis, hic ,Budegozticih terra ad aratrum cum custode ęcclesię“ ge- nuine scriptum esse puto. — o) ,Binka, Kueticsa' eadem manu in spatio vacuo re- licto scr. — P) „Raseh“ alio atramento alia (2) manu in spatio vacuo relicto scrip- tum; postea autem alia manus saec. XII „Raseh—Mares' supra lineam addidit. — q) ita A. 387B. b) ,quorum—ista‘ om. B2.— c) ,Drahlicih— 20 aratrum' in loco raso alia (2) manu s. XII alioque atramento scriptum et B1, B2; genuine hic ,Budegozticih terra ad aratrum cum custode ęcclesię' scriptum esse puto. 25 30 35 *) Lobeč prope Kralupy, distr. pol. Slaný. — 45) Ubi locus hic quaerendus sit, nescio. — 46) Drahelice prope Nymburk, distr. pol. Poděbrady. — “) Kamenný most, distr. pol. Slaný. — 46) Reží prope Klecany, distr. pol. Karlín. 40
378 NUM. 387. ACTA SPURIA. СС. 1088. A. B1, B2. rum nomina sunt ista: Tehan, Zuoybog. Lobecsi 44 terra ad III aratra et tribus piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Tehan, Domagost,k Vaurata.' Nago- ruyne 45 terra ad II aratra et piscatore Zbud.m Dragliciih"46 Hual vozidlnik cum terra ad aratrum." Kamene moste47 terra ad III aratra cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Binka, Kue- ticsa,o Wrcka. (Rasehp48 terra ad ara- tum " cum ministeriali nomine Mares.) Voyacsa ministerialis cum terra ad ara- cocis, quorum nomina sunt ista: Tehan, Zuoybog. Lobci“ terra ad III aratra et tribus piscatoribus, quorumb nomina sunt istab: Tehan, Domagost, Vaurata. Nagoruyne " terra ad II aratra et pisca- tore Zbud.Drahlicihc“ Hual uozidlnik cum terra ad aratrum. Kamene moste" terra ad III aratra cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Binka, Kueticsa, Wrcka. Raseh“ terra ad aratrum cum ministeriali nomine Mares. 10 Voyacsa ministerialis cum terra ad aratrum. 5 C. * ad II aratra cum duobus cocis, quorum nomina sunt ista: Tehan, Zuoybog. Lobci“ terra ad 15 III aratra et tribus piscatoribus, quorum nomina sunt ista: Tehan, Domagost, Vaurata. Nagorugne" terra ad II aratra et piscatore Zbud. Drahlicih “ Hual uozidlnik cum terra ad aratrum. Kamene moste" terra ad III aratra cum ministerialibus, quorum nomina sunt ista: Binka, Kueticsa, Wrcka. Raseh" terra ad aratrum cum ministeriali nomine Mares. Voyaca ministerialis cum terra ad aratrum. 387A. k) ,Domagost' eadem fortasse manu, sed minoribus litteris in loco raso scriptum, ubi genuine,Gostata' positum erat. — 1) ,Vaurata" fortasse eadem manu in spatio post, Gostata" vacuo relicto scr. — m) „Zbud alio atra- mento magis distincto aliaque manu in spatio vacuo relicto scriptum. — n) „Dragli- ciih—aratrum' alia manus s. XII alio atra- mento scripsit; litterarum vestigiis dili- gentissime investigatis, hic ,Budegozticih terra ad aratrum cum custode ęcclesię“ ge- nuine scriptum esse puto. — o) ,Binka, Kueticsa' eadem manu in spatio vacuo re- licto scr. — P) „Raseh“ alio atramento alia (2) manu in spatio vacuo relicto scrip- tum; postea autem alia manus saec. XII „Raseh—Mares' supra lineam addidit. — q) ita A. 387B. b) ,quorum—ista‘ om. B2.— c) ,Drahlicih— 20 aratrum' in loco raso alia (2) manu s. XII alioque atramento scriptum et B1, B2; genuine hic ,Budegozticih terra ad aratrum cum custode ęcclesię' scriptum esse puto. 25 30 35 *) Lobeč prope Kralupy, distr. pol. Slaný. — 45) Ubi locus hic quaerendus sit, nescio. — 46) Drahelice prope Nymburk, distr. pol. Poděbrady. — “) Kamenný most, distr. pol. Slaný. — 46) Reží prope Klecany, distr. pol. Karlín. 40
Strana 379
10 15 20 25 35 CC. 1088. A. trum. Potliscimi *? terra ad «aratrum^» cum; vinitore* « Radosta et filiis eius,» Pribissa, Quas, «Misera," Zlras.* Knouizi5* XI manses de terra cum mi- nisterialibus Ztarek <cum?” filiis, Mo- dlata, Otrad, Ztreza/ cum? fratruele suo Huza7> et cum aliis ministerialibus, qui vulgariter dicuntur rudnici: « Ian,? Bosata, Boges..> Lubosine 5! de terra ACTA SPURIA. BI, Potliscimi ** terra ad III aratra cum vinitoribus : Pribisa, Quas, Wiwca. Knouizi** XI manses de Ztarek,/ Malucsa, Ostra- ta, Radosta et cum aliis ministerialibus, qui vul- gariter dicuntur rudnici: Bics, Krisan, Ceca. Lu- NUM. 387. 379 B2, Potliscimi ** terra ad « aratrum 7 — cum vinitoree < Radosta et filiis eius,/> Pri- bisa, <Ztras, > Quas, <Misera.#> terra cum ministerialibus Ztareki <cum* filiis Modlata, Otrad, Ztrez* et! cum fra- truele Huza et' > cum aliis ministerialibus, bosine*' de terra VI |qui vulgariter dicuntur rudnici: Bics, Krisan, m Ceca." Lubosine 5! de terra «ad aratrum > Potliscimi ** terra ad III aratra cum vinitoribus Pribisa, Quas, Viwca. Knouizi** XI manses de terra cum ministerialibus Ztarek, Malucsa, Ostrata, Radosta et cum aliis ministerialibus, qui vulgariter dicuntur rudnici: Bics, Krisan, Cecsa. Lubosine*' de terra VI manses cum vinitoribus Drh, Zbor, 387A. r) ,aratrum* in loco raso, ubi genuine „Il aratra* positum erat, manu exemplaris B1 et B? scriptum. — s) ‚cum‘ in loco raso, ubi genuine ,Pr' positum erat, ead. manu scr. — t) ,e' alio atramento ex Jbus' corr. — ") ,Radosta et filiis eius' in loco raso, ubi genuine ,quorum nomina sunt ista positum erat, manu exempl. B! et B? scriptum. — ") ,Misera' in loco raso, ubi genuine ,Wiwca' positum erat, manu exempl. B! et B? scr. — x) ,Ztras' fortasse manu exempl. B1 et B? supra lineam scr. — Y) ‚cum fil.—Ztreza' im /oco raso, ubi genuine ,Malucsa, Ostrata, Radosta' positum erat, alio atramento manu exempl. B1 et B? scriptum. — z) ‚cum fr. suo Huza' supra lineam manus exempl. B! et B? addidit. — a) jan, Bosata, Boges' alio atramento in loco raso, ubi genuine ,Bics, Crisan, Ceca' positum erat, manu exemplarium B1! et B? scriptum. 387 B. 4) aratrum' in loco raso, ubi genuine ,ad III aratra' positum erat, ead. manu scrip- tum B?. — *) ,e' in loco raso ead. manu ex jbus' corr. B2. — /) ,Radosta et filiis eius' ead. manu supra lineam scr. B?. — &) ,Ztras' eadem (?) manu supra lineam scr. B?. — ^) ,Misera' alio atramento, sed eadem fortasse manu pro ,Wiwca' genuine posito scriptum B?. — i) genuine ,Sztarek', sed ,S' erasa est B1, B?. — k) ,cum—Ztrez' in loco raso alio atramento, sed eadem manu scriptum; genuine ,Malucsa, Ostrata, Radosta‘ hic scriptum esse videtur B?. — I) ,et—Huza et' ead. manu supra lineam scriptum, B?. — m) ,Bics, Krisan' in loco raso, ubi genuine ‚lan, Bosata‘ positum erat, manu saec. XVII scriptum B?. — n) ,Ceca' in loco raso, ubi genuine ,Boges' (?) positum erat, ead. manu scr. B?. — o) ‚ad aratrum' alio atram. in loco raso, ubi genuine Vl manses' positum erat, ead. manu scr. B?. **) Podlesín, distr. pol. Slany. — **) Knoviz, distr. pol. Slany. — *') Libusín, distr. pol. Slany.
10 15 20 25 35 CC. 1088. A. trum. Potliscimi *? terra ad «aratrum^» cum; vinitore* « Radosta et filiis eius,» Pribissa, Quas, «Misera," Zlras.* Knouizi5* XI manses de terra cum mi- nisterialibus Ztarek <cum?” filiis, Mo- dlata, Otrad, Ztreza/ cum? fratruele suo Huza7> et cum aliis ministerialibus, qui vulgariter dicuntur rudnici: « Ian,? Bosata, Boges..> Lubosine 5! de terra ACTA SPURIA. BI, Potliscimi ** terra ad III aratra cum vinitoribus : Pribisa, Quas, Wiwca. Knouizi** XI manses de Ztarek,/ Malucsa, Ostra- ta, Radosta et cum aliis ministerialibus, qui vul- gariter dicuntur rudnici: Bics, Krisan, Ceca. Lu- NUM. 387. 379 B2, Potliscimi ** terra ad « aratrum 7 — cum vinitoree < Radosta et filiis eius,/> Pri- bisa, <Ztras, > Quas, <Misera.#> terra cum ministerialibus Ztareki <cum* filiis Modlata, Otrad, Ztrez* et! cum fra- truele Huza et' > cum aliis ministerialibus, bosine*' de terra VI |qui vulgariter dicuntur rudnici: Bics, Krisan, m Ceca." Lubosine 5! de terra «ad aratrum > Potliscimi ** terra ad III aratra cum vinitoribus Pribisa, Quas, Viwca. Knouizi** XI manses de terra cum ministerialibus Ztarek, Malucsa, Ostrata, Radosta et cum aliis ministerialibus, qui vulgariter dicuntur rudnici: Bics, Krisan, Cecsa. Lubosine*' de terra VI manses cum vinitoribus Drh, Zbor, 387A. r) ,aratrum* in loco raso, ubi genuine „Il aratra* positum erat, manu exemplaris B1 et B? scriptum. — s) ‚cum‘ in loco raso, ubi genuine ,Pr' positum erat, ead. manu scr. — t) ,e' alio atramento ex Jbus' corr. — ") ,Radosta et filiis eius' in loco raso, ubi genuine ,quorum nomina sunt ista positum erat, manu exempl. B! et B? scriptum. — ") ,Misera' in loco raso, ubi genuine ,Wiwca' positum erat, manu exempl. B! et B? scr. — x) ,Ztras' fortasse manu exempl. B1 et B? supra lineam scr. — Y) ‚cum fil.—Ztreza' im /oco raso, ubi genuine ,Malucsa, Ostrata, Radosta' positum erat, alio atramento manu exempl. B1 et B? scriptum. — z) ‚cum fr. suo Huza' supra lineam manus exempl. B! et B? addidit. — a) jan, Bosata, Boges' alio atramento in loco raso, ubi genuine ,Bics, Crisan, Ceca' positum erat, manu exemplarium B1! et B? scriptum. 387 B. 4) aratrum' in loco raso, ubi genuine ,ad III aratra' positum erat, ead. manu scrip- tum B?. — *) ,e' in loco raso ead. manu ex jbus' corr. B2. — /) ,Radosta et filiis eius' ead. manu supra lineam scr. B?. — &) ,Ztras' eadem (?) manu supra lineam scr. B?. — ^) ,Misera' alio atramento, sed eadem fortasse manu pro ,Wiwca' genuine posito scriptum B?. — i) genuine ,Sztarek', sed ,S' erasa est B1, B?. — k) ,cum—Ztrez' in loco raso alio atramento, sed eadem manu scriptum; genuine ,Malucsa, Ostrata, Radosta‘ hic scriptum esse videtur B?. — I) ,et—Huza et' ead. manu supra lineam scriptum, B?. — m) ,Bics, Krisan' in loco raso, ubi genuine ‚lan, Bosata‘ positum erat, manu saec. XVII scriptum B?. — n) ,Ceca' in loco raso, ubi genuine ,Boges' (?) positum erat, ead. manu scr. B?. — o) ‚ad aratrum' alio atram. in loco raso, ubi genuine Vl manses' positum erat, ead. manu scr. B?. **) Podlesín, distr. pol. Slany. — **) Knoviz, distr. pol. Slany. — *') Libusín, distr. pol. Slany.
Strana 380
380 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. «ad aratrum®> cum vinitore! <Ca- hotac et filiis eius Pac et Koy.c Ibidem? becsuar Letona cum terra ad aratrum.?> Vgercih?? de terra III aratra cum vini- toribus Piuona, Plac. Degnicih*5? de terra ad^ II aratra cum tornariis Bogdan, Premil. Knasawezi ** de terra ad II aratra cum ministerialibus, qui dicuntur pomizi, Hinec, Trebek. Drahlich #55 terra ad ara- trum cum Precen.£ Modriluze^5" terra ad I| aratra cum^ campanariis Glupen, Koiata. Zabehlicih5* terra ad aratrum В, В?. manses cum vinitoribus | cum vinitoreP < Ca- Drh, Zbor, Zamen. Ibi- hota? et filiis eius? dem becsuar Letona cum | Pac et Koy.”> Ibi- terra ad aratrum. dem becsuar Letona cum terra ad aratrum. Vgercih ** de terra III aratra cum vinitoribus Pi- uona, Plac. Degnicih ** de terra ad II aratra cum tornariis Bogdan, Premil. Knasawezi** de terra ad l| aratra cum ministerialibus, qui dicuntur pomizi, Hinec, Trebek. «Luhucauez 559 Ne- | «Luhucauez!** Nedan dan ablutor vestium | ablutor vestium ! *.> cum terra ad ara- trum.s> Modriluzeh*" terra ad Il aratra cum campanariis Glupen, Koiata. Zabehlicih ** terra ad aratrum Zamen. Ibidem becsuar Letona cum terra ad aratrum. Vgercih °* de terra III aratra cum vinitoribus Piuona, Plac. Degnicih ? de terra ad II aratra cum tornariis Bogdan, Premil. Knasawezi** de terra ad II aratra cum ministerialibus, qui dicuntur pomizi, Hinec, Trebek. Luhucauez®® Nedan ablutor vestium cum terra ad aratrum. Modriluzeh®” terra ad II aratra cum campanariis Glupen, Koiata. Zabehlicih ** terra ad aratrum cum campanariis Rasica, Hoten. Tinec'* terra ad aratrum cum campa- 387^. b) ,ad aratrum‘ alio atramento in loco raso, ubi genuine ,VI manses' positum erat, manu exempl. B! et B? scr. — c) ,Cahota— Koy‘ in loco raso, ubi genuine ,Drh, Zbor, Zamen' positum erat, manu exempl. B! et B? scriptum. — 4) lbidem—aratrum' alia manus eiusdem temporis supra lineam ad- didit. — *) ,g' ex ,h' eod. atram. in loco raso corr. — 7) ,ad' ead. manu superscrip- tum. — &) ,Drahlich—Precen' ead. (?) manu in spatio vacuo relicto serius scriptum. — ^) ,Modriluze—cum' in loco raso, ubi ge- nuine ,In provincia Tetinensi‘ (?) positum erat, eodem atramento eademque manu ser. — i) post hanc vocem scribae errore „cum* Omissum est. 387B. 7) ,e' ex jbus' in loco raso alio atram. corr. B3, — 4) ,Cahota—eius' alio atram. in loco raso, ubi genuine ,Drh, Zbor, Za- men' positum erat, ead. manu scr. B?. — r) ,Pac et Koy' ead. manu alio atramento supra lineam scr. B?. — 5) ,Luhucauez— aratrum* in loco raso, ubi genuine ,Drahlicih terra ad aratrum cum Precen' /egebatur, alia manu s. ХИ scr. B1, — t) ,Luhucauez— vestium* in loco raso, ubi genuine ,Drahli- cih terra ad aratrum cum Precen' legebatur, eadem manu, quae haec in exempl. B1 ad- didit, scriptum B?; sub linea adhuc ,cum terra ad aratrum' adscriptum erat, quae verba postea erasa sunt. 5%) Ouherce, distr. pol. Louny (Laun). — **) Dejvice alias Dehnice prope Pragam. — **) KnéZeves, germ. Gross-Herrndorf, distr. pol. Smíchov. — **) Drahlovice ? — **) Lichceves, distr. pol. Smíchov. — 9%) Modfiluhy; ubi vicus hic situs fuerit, incertum est. — **) Zábéhlice, distr. pol. Král. Vinohrady. — **) Tynec, Tynice prope Kolec, distr. pol. Slany. 10 15 20 25 30 35
380 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. «ad aratrum®> cum vinitore! <Ca- hotac et filiis eius Pac et Koy.c Ibidem? becsuar Letona cum terra ad aratrum.?> Vgercih?? de terra III aratra cum vini- toribus Piuona, Plac. Degnicih*5? de terra ad^ II aratra cum tornariis Bogdan, Premil. Knasawezi ** de terra ad II aratra cum ministerialibus, qui dicuntur pomizi, Hinec, Trebek. Drahlich #55 terra ad ara- trum cum Precen.£ Modriluze^5" terra ad I| aratra cum^ campanariis Glupen, Koiata. Zabehlicih5* terra ad aratrum В, В?. manses cum vinitoribus | cum vinitoreP < Ca- Drh, Zbor, Zamen. Ibi- hota? et filiis eius? dem becsuar Letona cum | Pac et Koy.”> Ibi- terra ad aratrum. dem becsuar Letona cum terra ad aratrum. Vgercih ** de terra III aratra cum vinitoribus Pi- uona, Plac. Degnicih ** de terra ad II aratra cum tornariis Bogdan, Premil. Knasawezi** de terra ad l| aratra cum ministerialibus, qui dicuntur pomizi, Hinec, Trebek. «Luhucauez 559 Ne- | «Luhucauez!** Nedan dan ablutor vestium | ablutor vestium ! *.> cum terra ad ara- trum.s> Modriluzeh*" terra ad Il aratra cum campanariis Glupen, Koiata. Zabehlicih ** terra ad aratrum Zamen. Ibidem becsuar Letona cum terra ad aratrum. Vgercih °* de terra III aratra cum vinitoribus Piuona, Plac. Degnicih ? de terra ad II aratra cum tornariis Bogdan, Premil. Knasawezi** de terra ad II aratra cum ministerialibus, qui dicuntur pomizi, Hinec, Trebek. Luhucauez®® Nedan ablutor vestium cum terra ad aratrum. Modriluzeh®” terra ad II aratra cum campanariis Glupen, Koiata. Zabehlicih ** terra ad aratrum cum campanariis Rasica, Hoten. Tinec'* terra ad aratrum cum campa- 387^. b) ,ad aratrum‘ alio atramento in loco raso, ubi genuine ,VI manses' positum erat, manu exempl. B! et B? scr. — c) ,Cahota— Koy‘ in loco raso, ubi genuine ,Drh, Zbor, Zamen' positum erat, manu exempl. B! et B? scriptum. — 4) lbidem—aratrum' alia manus eiusdem temporis supra lineam ad- didit. — *) ,g' ex ,h' eod. atram. in loco raso corr. — 7) ,ad' ead. manu superscrip- tum. — &) ,Drahlich—Precen' ead. (?) manu in spatio vacuo relicto serius scriptum. — ^) ,Modriluze—cum' in loco raso, ubi ge- nuine ,In provincia Tetinensi‘ (?) positum erat, eodem atramento eademque manu ser. — i) post hanc vocem scribae errore „cum* Omissum est. 387B. 7) ,e' ex jbus' in loco raso alio atram. corr. B3, — 4) ,Cahota—eius' alio atram. in loco raso, ubi genuine ,Drh, Zbor, Za- men' positum erat, ead. manu scr. B?. — r) ,Pac et Koy' ead. manu alio atramento supra lineam scr. B?. — 5) ,Luhucauez— aratrum* in loco raso, ubi genuine ,Drahlicih terra ad aratrum cum Precen' /egebatur, alia manu s. ХИ scr. B1, — t) ,Luhucauez— vestium* in loco raso, ubi genuine ,Drahli- cih terra ad aratrum cum Precen' legebatur, eadem manu, quae haec in exempl. B1 ad- didit, scriptum B?; sub linea adhuc ,cum terra ad aratrum' adscriptum erat, quae verba postea erasa sunt. 5%) Ouherce, distr. pol. Louny (Laun). — **) Dejvice alias Dehnice prope Pragam. — **) KnéZeves, germ. Gross-Herrndorf, distr. pol. Smíchov. — **) Drahlovice ? — **) Lichceves, distr. pol. Smíchov. — 9%) Modfiluhy; ubi vicus hic situs fuerit, incertum est. — **) Zábéhlice, distr. pol. Král. Vinohrady. — **) Tynec, Tynice prope Kolec, distr. pol. Slany. 10 15 20 25 30 35
Strana 381
10 15 20 25 30 35 40 CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 381 A. campanariis* Rasicsa, Hoten.! Tinec5? terra ad aratrum cum campanario” «Vtes" et filiis eius, Trocs, Precen, Otrad.^» Wtetinscse*? Nabrode5! de terra ad II aratra cum pistoribus Kaka cum fratre. Obrini *? de terra ad II aratra cum duobus picariis, qui dicuntur pkel- nici, Seb? cum fratre. «Ad? custodiam Vcrigouic 9? de terra VII manses./> Leteh$* de? terra ad II aratra cum cam- panariis Deca, Lubgost, Ratata." Suho- mazleh 5 de terra ad II aratra cum cam- panariis Milon,* Zlaua, Tronac.* Zuina- B1, B2, cum campanariis Rasicsa, Hoten. Tineci"** terra ad aratrum cum «Vtes filiis," *— Trocs, Otrad | et filiis eius, Trocs, Precen, Otrad.y > Wtetinscse *^ Nabrode *' de terra ad II aratra cum piscatoribus Kaka cum fratre. Obrini** de terra ad I| aratra cum duobus picaris,z qui di- campanariis <Vtes cum | camparario * Nauoy. cuntur pkelnici, Seb cum fratre. Ad custodiam Ucrigouic ** de terra VII manses. Leteh ** de terra ad II aratra cum campanariis Deca, Lubgost, Ratata. campanarlis Milon, Zlaua, Tronac. Suinarih ** terra Suhomazleh ** de terra ad II aratra cum nariis Vtes cum filiis Trocs, Otrad, Nauoy. Wtetinscse ** Nabrode *' de terra ad II aratra cum pisca- toribus Kaka cum fratre. Obrini ** de terra ad II aratra cum duobus picariis, qui dicuntur pkelnici, Seb cum fratre. Ad custodiam Ucrigouic** de terra VII manses. Leteh ** de terra ad II aratra cum campanariis Deca, Lubgost, Ratata. Suhomazleh** de terra ad II aratra cum campanariis Milon, Zlaua, 387^. X) jis' ex ,o' corr. esse videtur. — !) ,Hoten' in spatio vacuo relicto ead. (?) manu scrip- tum; ,H' ex ,G' corr. — 7) ,ca' ead. manu superscr.; ,o' ex jis' in loco raso alio atram. corr. — n) ,Vtes—Otrad' alio atram. in loco raso, ubi genuine ,Trocs, Otrad, Nauoy* po- situm erat, manu exempl. B1 et B? scriptum. — 0) Seb cum fratre' ead. (?) manu in spatio vacuo relicto scriptum. — P) ,Ad—manses' alio atram. fortasse manu exempl. B! et B? supra lineam scriptum. — 4) ,d' eod. atram. ex ,a' corr. — r) ,Ratata' in loco raso alia (?) manu scr. — 5) ,Milon, Zlaua, Tronac' alia (?) manu in loco raso supra lin. scr.; genuine ibi ,.... imo (?), Zlaua' positum erat. 3878. u) ‚Tinci‘ B2. — v) ,Vtes cum filiis! alia manu s. XII superscr. B1. — x) ita B?; io“ ex jiis' alio atram. in loco raso corr. — X) , Vtes—Otrad' in [oco raso eadem manu scr.; genuine hic ,Trocs, Otrad, Nauoy' lege- batur B?, — z) ex ,piscaris' radendo corr. B! ; ,picariis' ex ,piscariis! radendo corr. B?. °°) Tetínsko, provincia denominata ab arce Tetín prope Beroun. — *') Brod quondam ad Beroun. — **) Fortasse Bavoryné, distr. pol. Hofovice. — **) Ubi locus hic situs fuerit, nescio. — **) Lety prope Zbraslav (Kônigsaal). — **) Suchomasty prope Beroun, distr. pol. Hořovice. — °°) Svinaie prope Beroun.
10 15 20 25 30 35 40 CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 381 A. campanariis* Rasicsa, Hoten.! Tinec5? terra ad aratrum cum campanario” «Vtes" et filiis eius, Trocs, Precen, Otrad.^» Wtetinscse*? Nabrode5! de terra ad II aratra cum pistoribus Kaka cum fratre. Obrini *? de terra ad II aratra cum duobus picariis, qui dicuntur pkel- nici, Seb? cum fratre. «Ad? custodiam Vcrigouic 9? de terra VII manses./> Leteh$* de? terra ad II aratra cum cam- panariis Deca, Lubgost, Ratata." Suho- mazleh 5 de terra ad II aratra cum cam- panariis Milon,* Zlaua, Tronac.* Zuina- B1, B2, cum campanariis Rasicsa, Hoten. Tineci"** terra ad aratrum cum «Vtes filiis," *— Trocs, Otrad | et filiis eius, Trocs, Precen, Otrad.y > Wtetinscse *^ Nabrode *' de terra ad II aratra cum piscatoribus Kaka cum fratre. Obrini** de terra ad I| aratra cum duobus picaris,z qui di- campanariis <Vtes cum | camparario * Nauoy. cuntur pkelnici, Seb cum fratre. Ad custodiam Ucrigouic ** de terra VII manses. Leteh ** de terra ad II aratra cum campanariis Deca, Lubgost, Ratata. campanarlis Milon, Zlaua, Tronac. Suinarih ** terra Suhomazleh ** de terra ad II aratra cum nariis Vtes cum filiis Trocs, Otrad, Nauoy. Wtetinscse ** Nabrode *' de terra ad II aratra cum pisca- toribus Kaka cum fratre. Obrini ** de terra ad II aratra cum duobus picariis, qui dicuntur pkelnici, Seb cum fratre. Ad custodiam Ucrigouic** de terra VII manses. Leteh ** de terra ad II aratra cum campanariis Deca, Lubgost, Ratata. Suhomazleh** de terra ad II aratra cum campanariis Milon, Zlaua, 387^. X) jis' ex ,o' corr. esse videtur. — !) ,Hoten' in spatio vacuo relicto ead. (?) manu scrip- tum; ,H' ex ,G' corr. — 7) ,ca' ead. manu superscr.; ,o' ex jis' in loco raso alio atram. corr. — n) ,Vtes—Otrad' alio atram. in loco raso, ubi genuine ,Trocs, Otrad, Nauoy* po- situm erat, manu exempl. B1 et B? scriptum. — 0) Seb cum fratre' ead. (?) manu in spatio vacuo relicto scriptum. — P) ,Ad—manses' alio atram. fortasse manu exempl. B! et B? supra lineam scriptum. — 4) ,d' eod. atram. ex ,a' corr. — r) ,Ratata' in loco raso alia (?) manu scr. — 5) ,Milon, Zlaua, Tronac' alia (?) manu in loco raso supra lin. scr.; genuine ibi ,.... imo (?), Zlaua' positum erat. 3878. u) ‚Tinci‘ B2. — v) ,Vtes cum filiis! alia manu s. XII superscr. B1. — x) ita B?; io“ ex jiis' alio atram. in loco raso corr. — X) , Vtes—Otrad' in [oco raso eadem manu scr.; genuine hic ,Trocs, Otrad, Nauoy' lege- batur B?, — z) ex ,piscaris' radendo corr. B! ; ,picariis' ex ,piscariis! radendo corr. B?. °°) Tetínsko, provincia denominata ab arce Tetín prope Beroun. — *') Brod quondam ad Beroun. — **) Fortasse Bavoryné, distr. pol. Hofovice. — **) Ubi locus hic situs fuerit, nescio. — **) Lety prope Zbraslav (Kônigsaal). — **) Suchomasty prope Beroun, distr. pol. Hořovice. — °°) Svinaie prope Beroun.
Strana 382
382 NUM. 387. ACTA SPURIA: CC. 1088. A. rih$6 terra ad aratrum cum porcario, qui sclauice dicitur zuinar, nomine: Vzdics." Nazhoue5' V manses" cum piscatoribus nomine Bogdan, Vaua, Bra- trussa, Cozel? Plesiuec98 totus mons usque ad viam; ibidem* de terra ad II aratra.* Nabrode»5? III manses cum pistoribus Kata.^ Sub ipso monte Tetin stagnum, quod sclauice dicitur tona. Mocropizi*? II manses cum piscatoribus Modlata, Summa. Nagouicih "! terra ad^ aratrum cum piscatoribus? Sobata, Pri- zota“ cum fratribus. Nagolini"? terra ad aratrum cum custode ecclesie Cila.4 Comoraz?? terra ad aratrum cum pisca- B1, B?. ad aratrum cum porcario, qui * dicitur zuinar x Vzdics. Nazhoue ?' V manses cum piscatoribus * <Goscę,* Lethona, | Bogdan, Bra- Milgost, Cestina.2? | trussa, Kozel. Plesiuec ** totus mons usque ad viam; ibi de Vana, terra ad II aratra. Nabrode** III manses cum piscatoribus Kata. Sub ipso monte Tethin stagnum quod * dicitur tona. Mocropzi ** II manses cum piscatoribus Modlata, Suma. Nagouicih *' terra ad aratrum cum piscatoribus Sobata * et fratribus eius. Nagolini** terra ad aratrum cum custode ecclesie Cila. Comoraz ** terra ad aratrum cum C. Tronac. Suinarih ** terra ad aratrum cum porcario, qui dicitur zuinar, Vzdics. Nazhoue*' V manses cum piscatoribus Bogdan, Vana, Bratrussa, Kozel. Plesiuec*? totus mons usque ad viam; ibi de terra ad II aratra. Nabrode ** III manses cum piscatoribus: Kata. Sub ipso monte Tethin stagnum quod dicitur tona. Mocropzi ** II manses cum piscatoribus Modlata, Suma. Nagouicih "' terra ad aratrum cum piscatoribus Sobata et fratribus eius. Nagolini** terra ad aratrum cum custode ecclesie Cila. Komoraz ** terra ad aratrum cum piscatore Milka. Brannice ** III manses cum ministerialibus Hual, 387^. i) ,nomine' minoribus litteris, sed ead. 3878. a) ,Gosce — Cestina' alio atram., sed fortasse manu in spatio vacuo relicto scr. — 4) ,Vzdics' fortasse eadem manu super- scr. — ?) ,V manses — Cozel' alio atram. ead. fortasse manu scriptum in loco raso, ubi genuine ,Bogdan, Vana, Bratrussa, Kozel' legebatur Bt!. fortasse ead. manu in spatio vacuo relicto Scr. — x) ,jibidem—aratra' alio atram., sed fortasse ead. manu in spatio vacuo relicto scriptum. — ) ,b' alio atram. ex ,p' corr. — z) ,Kata' ead. manu serius additum esse videtur. — a) ,d' ex ,a' alio atram. corr. — b) bus“ ex ,e* eod. atram. corr. — c) ,Pri- zota cum íratribus' alio aftram., sed ead. fortasse manu in spatio vacuo relicto scr. — 4) JCila' alio atram. aliaque manu eius- dem temporis in loco raso scr. *') Zhov; iam non exstat. — **) ? Plesivec collis prope Beroun. — *') Brod quondam prope Beroun. — "% Mokropsy Horní prope Zbraslav. — *') ? Lahovice prope Zbraslav. — ") Holín, distr. pol. Smíchov. — ") Komořany nunc curia araturae prope Zbraslav. — 1%) Bránik prope Vyšehrad. 10 15 20 25 30 35 40
382 NUM. 387. ACTA SPURIA: CC. 1088. A. rih$6 terra ad aratrum cum porcario, qui sclauice dicitur zuinar, nomine: Vzdics." Nazhoue5' V manses" cum piscatoribus nomine Bogdan, Vaua, Bra- trussa, Cozel? Plesiuec98 totus mons usque ad viam; ibidem* de terra ad II aratra.* Nabrode»5? III manses cum pistoribus Kata.^ Sub ipso monte Tetin stagnum, quod sclauice dicitur tona. Mocropizi*? II manses cum piscatoribus Modlata, Summa. Nagouicih "! terra ad^ aratrum cum piscatoribus? Sobata, Pri- zota“ cum fratribus. Nagolini"? terra ad aratrum cum custode ecclesie Cila.4 Comoraz?? terra ad aratrum cum pisca- B1, B?. ad aratrum cum porcario, qui * dicitur zuinar x Vzdics. Nazhoue ?' V manses cum piscatoribus * <Goscę,* Lethona, | Bogdan, Bra- Milgost, Cestina.2? | trussa, Kozel. Plesiuec ** totus mons usque ad viam; ibi de Vana, terra ad II aratra. Nabrode** III manses cum piscatoribus Kata. Sub ipso monte Tethin stagnum quod * dicitur tona. Mocropzi ** II manses cum piscatoribus Modlata, Suma. Nagouicih *' terra ad aratrum cum piscatoribus Sobata * et fratribus eius. Nagolini** terra ad aratrum cum custode ecclesie Cila. Comoraz ** terra ad aratrum cum C. Tronac. Suinarih ** terra ad aratrum cum porcario, qui dicitur zuinar, Vzdics. Nazhoue*' V manses cum piscatoribus Bogdan, Vana, Bratrussa, Kozel. Plesiuec*? totus mons usque ad viam; ibi de terra ad II aratra. Nabrode ** III manses cum piscatoribus: Kata. Sub ipso monte Tethin stagnum quod dicitur tona. Mocropzi ** II manses cum piscatoribus Modlata, Suma. Nagouicih "' terra ad aratrum cum piscatoribus Sobata et fratribus eius. Nagolini** terra ad aratrum cum custode ecclesie Cila. Komoraz ** terra ad aratrum cum piscatore Milka. Brannice ** III manses cum ministerialibus Hual, 387^. i) ,nomine' minoribus litteris, sed ead. 3878. a) ,Gosce — Cestina' alio atram., sed fortasse manu in spatio vacuo relicto scr. — 4) ,Vzdics' fortasse eadem manu super- scr. — ?) ,V manses — Cozel' alio atram. ead. fortasse manu scriptum in loco raso, ubi genuine ,Bogdan, Vana, Bratrussa, Kozel' legebatur Bt!. fortasse ead. manu in spatio vacuo relicto Scr. — x) ,jibidem—aratra' alio atram., sed fortasse ead. manu in spatio vacuo relicto scriptum. — ) ,b' alio atram. ex ,p' corr. — z) ,Kata' ead. manu serius additum esse videtur. — a) ,d' ex ,a' alio atram. corr. — b) bus“ ex ,e* eod. atram. corr. — c) ,Pri- zota cum íratribus' alio aftram., sed ead. fortasse manu in spatio vacuo relicto scr. — 4) JCila' alio atram. aliaque manu eius- dem temporis in loco raso scr. *') Zhov; iam non exstat. — **) ? Plesivec collis prope Beroun. — *') Brod quondam prope Beroun. — "% Mokropsy Horní prope Zbraslav. — *') ? Lahovice prope Zbraslav. — ") Holín, distr. pol. Smíchov. — ") Komořany nunc curia araturae prope Zbraslav. — 1%) Bránik prope Vyšehrad. 10 15 20 25 30 35 40
Strana 383
10 15 20 25 30 35 40 CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 383 A. tore nomine Milka. Branice '* III manses cum ministerialibus Hual, Ses cum fra- tribus, Zlusak cum fratribus. Nino- nicih€ '* terra ad aratrum cum calicia- riis, qui sclauice dicuntur csasnici, Lubos, Benik, Cagek; <ibidem” terra Kolue ad aratrum./> Butouicih'* terra ad aratrum cum ministeriale£ eiusdem servicii Milon.^ Naletni*" II manses cum campanariis' ecclesie* Scsepan Wilk.” Bubneh^"'? VI manses cum custodibus ecclesie Milgost, Luba,^ Sara, Rados, Ianis.^ In provincia Boizez'? Suitici^*? II manses cum plaustrificibus Hotes, Radon. Rastileh*! V4 manses cum” mi- Ses cum fratribus, Zlusak cum fratribus. Bt, B2, piscatore * Milka. Brannice "* III manses cum ministerialibus Hual, Ses cum fratribus, Zlusak cum íratribus. Ninonicih "5 terra ad aratrum cum caliciariis, qui ^ + dicuntur c csasnici, Lubos, Benik, Cagek; ibidem terra Kolue ad aratrum. Buto- uicih "* terra ad aratrum cum caliciario Milon. Naletni ** II manses cum campanariis * Scsepan, Wik. Bubneh'* VI manses cum custodibus * Milgost, Luba, Sara, Rados, lanis. In provincia Boizez ** Suiticih *^ II manses cum plaustrificibus Hotes, Radon. Rastileh ** V manses cum mini- Ninonicih '* terra ad aratrum cum caliciariis, qui dicuntur csasnici, Lubos, Benik, Cagek; ibidem terra Kolue ad aratrum. Butouicih "* terra ad aratrum cum caliciario Milon. Naletni *? II manses cum campanariis Scepan, WIk. Bubneh "** VI manses cum custo- dibus Milgost, Luba, Sara, Rados, lanis. In provincia Boizez '* Suiticih** II manses cum plaustrificibus Hotes, Radon. Rastileh *!* V manses cum ministerialibus Duda, Nadey, Mirata, Bosa, Gosc. In Satec ** 387^. e) ,Nin* in loco raso eod. atram. scr. — f) jbidem—aratrum' alio atram., sed eadem fortasse manu superscriptum. — 8) ,e' ex jbus' in loco raso corr. — ^) ,Milon' alio atramento alia (?) manu in spatio vacuo relicto scr. — i) ,campanariis' im loco raso eadem manu pro ,custodibus' genuine posito corr. — k) sequitur ,Cs' erasum. — /) ,Scsepan, WIk* alio atram., sed ead. (?) manu in spatio vacuo relicto scriptum. — m) 1 ex i“ statim inter scribendum corr. — ^) ex ,Brubneh' radendo corr. — ?) ,Luba— Janis‘ /n spatio vacuo relicto fortasse ead. manu serius scriptum. — P) S' ex ,Z' corr. — 4) ex ,VY radendo corr. — r) ,cum' eadem manu superscriptum. 3878. ^) ex ,quid' corr. B?. — c) ‚dr‘ B!, B2. 7% Jinonice, distr. pol. Smíchov. — **) Butovice, distr. pol. Smichov. — "') Letná prope Pragam. — '*) Bubny regio urbis Pragae. — '*) BoZesko, Bozensko, provincia Bohemiae meridionalis. — **) Nomen hoc explicare nequeo; Susice perperam interpretatur Erben. — *!) Rastely prope Březnice, distr. pol. Blatná.
10 15 20 25 30 35 40 CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 383 A. tore nomine Milka. Branice '* III manses cum ministerialibus Hual, Ses cum fra- tribus, Zlusak cum fratribus. Nino- nicih€ '* terra ad aratrum cum calicia- riis, qui sclauice dicuntur csasnici, Lubos, Benik, Cagek; <ibidem” terra Kolue ad aratrum./> Butouicih'* terra ad aratrum cum ministeriale£ eiusdem servicii Milon.^ Naletni*" II manses cum campanariis' ecclesie* Scsepan Wilk.” Bubneh^"'? VI manses cum custodibus ecclesie Milgost, Luba,^ Sara, Rados, Ianis.^ In provincia Boizez'? Suitici^*? II manses cum plaustrificibus Hotes, Radon. Rastileh*! V4 manses cum” mi- Ses cum fratribus, Zlusak cum fratribus. Bt, B2, piscatore * Milka. Brannice "* III manses cum ministerialibus Hual, Ses cum fratribus, Zlusak cum íratribus. Ninonicih "5 terra ad aratrum cum caliciariis, qui ^ + dicuntur c csasnici, Lubos, Benik, Cagek; ibidem terra Kolue ad aratrum. Buto- uicih "* terra ad aratrum cum caliciario Milon. Naletni ** II manses cum campanariis * Scsepan, Wik. Bubneh'* VI manses cum custodibus * Milgost, Luba, Sara, Rados, lanis. In provincia Boizez ** Suiticih *^ II manses cum plaustrificibus Hotes, Radon. Rastileh ** V manses cum mini- Ninonicih '* terra ad aratrum cum caliciariis, qui dicuntur csasnici, Lubos, Benik, Cagek; ibidem terra Kolue ad aratrum. Butouicih "* terra ad aratrum cum caliciario Milon. Naletni *? II manses cum campanariis Scepan, WIk. Bubneh "** VI manses cum custo- dibus Milgost, Luba, Sara, Rados, lanis. In provincia Boizez '* Suiticih** II manses cum plaustrificibus Hotes, Radon. Rastileh *!* V manses cum ministerialibus Duda, Nadey, Mirata, Bosa, Gosc. In Satec ** 387^. e) ,Nin* in loco raso eod. atram. scr. — f) jbidem—aratrum' alio atram., sed eadem fortasse manu superscriptum. — 8) ,e' ex jbus' in loco raso corr. — ^) ,Milon' alio atramento alia (?) manu in spatio vacuo relicto scr. — i) ,campanariis' im loco raso eadem manu pro ,custodibus' genuine posito corr. — k) sequitur ,Cs' erasum. — /) ,Scsepan, WIk* alio atram., sed ead. (?) manu in spatio vacuo relicto scriptum. — m) 1 ex i“ statim inter scribendum corr. — ^) ex ,Brubneh' radendo corr. — ?) ,Luba— Janis‘ /n spatio vacuo relicto fortasse ead. manu serius scriptum. — P) S' ex ,Z' corr. — 4) ex ,VY radendo corr. — r) ,cum' eadem manu superscriptum. 3878. ^) ex ,quid' corr. B?. — c) ‚dr‘ B!, B2. 7% Jinonice, distr. pol. Smíchov. — **) Butovice, distr. pol. Smichov. — "') Letná prope Pragam. — '*) Bubny regio urbis Pragae. — '*) BoZesko, Bozensko, provincia Bohemiae meridionalis. — **) Nomen hoc explicare nequeo; Susice perperam interpretatur Erben. — *!) Rastely prope Březnice, distr. pol. Blatná.
Strana 384
384 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. nisterialibus Duda, Znadeg, <Mirata,s Bosaf Gosc.s> In provincia Satecs?? Ugoscas?? terra ad aratrum cum mini- steriale, qui dicitur rudnik, «nomine Hualata.^» Loumazicih?* terra ad ara- trum cum ministeriale, qui dicitur pkel- nic. In suburbio Satcensi Mezicsa* cum filiis Goten, Zeuet." Trebata csas- nik.; «Modlata? ferrarius^ cum filiis Hotacsa, Vaceta, qui solvunt ferramenta quater in anno. Trinouaz?® terra ad aratrum cum piscatore nomine Budek.* Bt, B2. sterialibus Duda, Nadey, Mirata, Bosa, Gosc. In * Satecs** <Mezicad koselug, Trebata csas- nikd cum terra,“ Modlata^ ferrarius cum In * Satecs** Mezica koselug, Trebata csas- nik <cum filiis/ et cum terra.£ Modlata filiis Hotacsa, Vaceta, | ferrarius cum filiis Ho- qui solvunt ferramenta ‘ tacsa, Vaceta, qui sol- quater in anno. Louma- zicih** Bozen pkelnic cum terra ad aratrum. 4 vunt ferramenta quater in anno./ Vgoscsazi** terra ad aratrum cum Vgoscsaz#®* terra ad ministeriale, qui dicitur rudnik, lata./ — Trinouaz ** terra aratrum cum ministeriale nomine Hua- * nomine^ Hualata.! Trinouaz** terra ad ara- ad aratrum cum pisca- trum cum piscatore no-|tore nomine Budek. mine Bosek et eius filio Budek.!> | Mezica koselug, Trebata cum terra csasnik, Modlata ferrarius cum filiis, Hotaca, Vaceta, qui solvunt ferramenta quater in anno. Loumazicih ** Bozen pkelnik cum terra ad aratrum. Vgoscsas ** terra ad aratcum cum ministeriale nomine Hualata. Trnouaz** terra ad aratrum cum piscatore nomine Bosek et eius 387A. s) ,Mirata—Gosc' ead. (?) manu serius superscr.— t) ,s' eod. atramento ex ,z' corr. — u) nomine Hualata' alia manu in spatio vacuo relicto scr. — ") ,e' ex A eod. atramento corr.; sequitur lacuna 13 mm continens. — x) „z“ ex A“ eod. atram. corr. — ») ,Goten, Zeuet' fortasse ead. manu superscr. — z) „k“ ex „c“ alio atram. corr. — a) ,Mo- dlata—Quas c. filiis* alio atramento aliaque manu eiusdem fere temporis in loco raso scriptum. — 9) jerrarius' superscr. —- €) super litteris ,udek' alio atram. magis distincto alia (?) quaedam manus addidit „osek“. 387 B, d),Mezica—csasnik‘ in loco raso alio atram aliaque manu s. XII scriptum B!. — e) cum terra“ alia manu superscr. B1. — f) ,cum fil.—anno' čin /oco raso alia manu s. XII alio atram. scr. B?. — £) ,et cum terra“ alia manu eiusdem fere temporis super- scr. B?.-— ^) ,Modlata—aratrum' alia manu alio atram. in loco raso scr. B1; littera- rum «vestigiis diligentissime investigatis, sub ,Loumazicih — aratrum' genuine haec scripta esse video: ,Trinouaz terra ad ara- trum cum piscatore Bosek'. — i) ,Vgoscsaz —Hualata* alia manu s. XII in loco raso scr. B?. — k) Vgoscsas—nomine" alio atram. alia manu s. XII in loco raso ser. B1, — I) ,Hualata—Budek' alia manu s. XII (ea- dem, quae in B? ,Vgoscsaz — Hualata‘ scripsit) alio atramento magis distincto in loco raso scriptum Bt. %) Zatec, germ. Saaz. — **) Ühostany, germ. Atschau, distr. pol. Kadań (Kaaden). — **) Lomazice, germ. Lametitz, distr. pol. Kadań. — **) Trnovany prope Zatec. 10 15 20 25 30 35 40
384 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. nisterialibus Duda, Znadeg, <Mirata,s Bosaf Gosc.s> In provincia Satecs?? Ugoscas?? terra ad aratrum cum mini- steriale, qui dicitur rudnik, «nomine Hualata.^» Loumazicih?* terra ad ara- trum cum ministeriale, qui dicitur pkel- nic. In suburbio Satcensi Mezicsa* cum filiis Goten, Zeuet." Trebata csas- nik.; «Modlata? ferrarius^ cum filiis Hotacsa, Vaceta, qui solvunt ferramenta quater in anno. Trinouaz?® terra ad aratrum cum piscatore nomine Budek.* Bt, B2. sterialibus Duda, Nadey, Mirata, Bosa, Gosc. In * Satecs** <Mezicad koselug, Trebata csas- nikd cum terra,“ Modlata^ ferrarius cum In * Satecs** Mezica koselug, Trebata csas- nik <cum filiis/ et cum terra.£ Modlata filiis Hotacsa, Vaceta, | ferrarius cum filiis Ho- qui solvunt ferramenta ‘ tacsa, Vaceta, qui sol- quater in anno. Louma- zicih** Bozen pkelnic cum terra ad aratrum. 4 vunt ferramenta quater in anno./ Vgoscsazi** terra ad aratrum cum Vgoscsaz#®* terra ad ministeriale, qui dicitur rudnik, lata./ — Trinouaz ** terra aratrum cum ministeriale nomine Hua- * nomine^ Hualata.! Trinouaz** terra ad ara- ad aratrum cum pisca- trum cum piscatore no-|tore nomine Budek. mine Bosek et eius filio Budek.!> | Mezica koselug, Trebata cum terra csasnik, Modlata ferrarius cum filiis, Hotaca, Vaceta, qui solvunt ferramenta quater in anno. Loumazicih ** Bozen pkelnik cum terra ad aratrum. Vgoscsas ** terra ad aratcum cum ministeriale nomine Hualata. Trnouaz** terra ad aratrum cum piscatore nomine Bosek et eius 387A. s) ,Mirata—Gosc' ead. (?) manu serius superscr.— t) ,s' eod. atramento ex ,z' corr. — u) nomine Hualata' alia manu in spatio vacuo relicto scr. — ") ,e' ex A eod. atramento corr.; sequitur lacuna 13 mm continens. — x) „z“ ex A“ eod. atram. corr. — ») ,Goten, Zeuet' fortasse ead. manu superscr. — z) „k“ ex „c“ alio atram. corr. — a) ,Mo- dlata—Quas c. filiis* alio atramento aliaque manu eiusdem fere temporis in loco raso scriptum. — 9) jerrarius' superscr. —- €) super litteris ,udek' alio atram. magis distincto alia (?) quaedam manus addidit „osek“. 387 B, d),Mezica—csasnik‘ in loco raso alio atram aliaque manu s. XII scriptum B!. — e) cum terra“ alia manu superscr. B1. — f) ,cum fil.—anno' čin /oco raso alia manu s. XII alio atram. scr. B?. — £) ,et cum terra“ alia manu eiusdem fere temporis super- scr. B?.-— ^) ,Modlata—aratrum' alia manu alio atram. in loco raso scr. B1; littera- rum «vestigiis diligentissime investigatis, sub ,Loumazicih — aratrum' genuine haec scripta esse video: ,Trinouaz terra ad ara- trum cum piscatore Bosek'. — i) ,Vgoscsaz —Hualata* alia manu s. XII in loco raso scr. B?. — k) Vgoscsas—nomine" alio atram. alia manu s. XII in loco raso ser. B1, — I) ,Hualata—Budek' alia manu s. XII (ea- dem, quae in B? ,Vgoscsaz — Hualata‘ scripsit) alio atramento magis distincto in loco raso scriptum Bt. %) Zatec, germ. Saaz. — **) Ühostany, germ. Atschau, distr. pol. Kadań (Kaaden). — **) Lomazice, germ. Lametitz, distr. pol. Kadań. — **) Trnovany prope Zatec. 10 15 20 25 30 35 40
Strana 385
CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 385 A. В1, В2. Lovmazicihm““ Bozen pkelnic cum terra ad aratrum.m 15 Quas 5 In suburbiod Pragensi Nazatore 86 cum filiis.) Wtraunice 87 Kohaca, Bog- dal, Dedumil custodes; Maliskae cam- panarius ( Kueten cstos,8 Domamir cam- panario,« Odolen caldarius," Lutos custos, 10 Radouan, Zbor, Petrata, Milouye; &su- tores! Vit, Craik, mencsi, Celac; cer- visiarii Sobik, Sesur, Caston; bukularii Malisa, Zkorac; drizeci Zlauik, Ztra- neg, Scoroska, Modlibog,k Bezded, Bo- zeta!; fabrim Macek, Crecs, Waurik, Bogumil; pistores Quazics," Radouan, Palicska, Groznata, Bisek, Nesata, Pi- In Pragensi suburbio Nazatore “ Quas *, Caska, Bogdan, Imram. Grecetinen8s terra ad II aratra cum custode nomine Glvp ;") campanarii Maliska, Lutos; Domamir faber; Odolen caldarius; custodes Radouan, Zbor, Petrata, Milouy; sutores Vit, Kraik, mencsi Celac; cervisiarii Sobik, Sesur, Caston; bukularii o Ma- lisa, Zkorac; drizeci Zlauik, Ztraneg, Scoroska, Modlibogh, Bezded, Bozeta; fabri Macek Crecs, Waurik, Bogumil; pistores Quazics, Radouan, Palicka, Groznata, Bisek, Nesata, Piuona,P Wra- Wtraunice7 custodes Kohaca, Bogdal, Dedu- mil, * Kueten; C. 20 filio Budek. In Pragensi suburbio Nazatore“ Quas, Caska, Bogdan, Imram. Wtraunice" custodes Kohaca, Bogdal, Dedumil, Kueten; campanarii Maliska, Lutos; Domamir faber; Odolen caldarius, custodes Radouan, Zbor, Petrata, Milouy; sutores Vit, Kraik, mencsi, Celac; cervisiarii Sobik, Sesur *; bukularii Malisa, Zkorac; drizeci Zlauik, Straneg, Scoroska, Modlibogh, Bezded, Bozeta ; fabri Macek, Crecs, Waurik, Bogumil; pistores Quasics, Radouan, Palicka, Groznata, Bisek, Nesata, Piuona, Wratizir, Rak. Silvas 30 35 25 387A. d) ,sub‘ ex ,sup‘ corr. — e) ,Maliska — Milouy“ eadem (2) manu in spatio vacuo relicto scr. — I) ex ,campararii' corr. — g) ita A. — h) supra lineam alia manus ,custodes' addidit, quod autem postea erasum est. — i) ,sutores—drizeci in loco raso ead. (2) manu scr.; prioris scripturae vestigia tantum sub voce ,bukularii' clarius apparent, ubi genuine scriptum erat ,Ma- liska'. — k) super ,g' eod. atramento ,h“ positum est. — 1) Modlibog, Bezded, Bo- zeta' ead. (2) manu in spatio vacuo relicto scriptum; post ,Bozeta' sequitur ,drizeci" erasum. — m) ,fabri' in loco raso ead. (2) manu scr. — n) ,z' ex ,f eod. atram. corr. 387B. m),Lovmazicih—aratrum‘ alia manu eius- dem temporis alio atram. in spatio vacuo re- licto scriptum B2.— n),Grecetine—Glvp' alio atram, manus quaedam s. XIII in loco raso scripsit. — o) B' ex ,R eod. atram. corr. B1; „Rukularii“ B2. — P) ,0' super- scr. B2. 40 86) Výton minus recte interpretatur Tomek, Dějiny Prahy 12, pag. 27. — 87) V trávnice: locus quondam in Minori civitate Pragensi sub monte Petřín. — "8) Nomen hoc explicare nequeo.
CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 385 A. В1, В2. Lovmazicihm““ Bozen pkelnic cum terra ad aratrum.m 15 Quas 5 In suburbiod Pragensi Nazatore 86 cum filiis.) Wtraunice 87 Kohaca, Bog- dal, Dedumil custodes; Maliskae cam- panarius ( Kueten cstos,8 Domamir cam- panario,« Odolen caldarius," Lutos custos, 10 Radouan, Zbor, Petrata, Milouye; &su- tores! Vit, Craik, mencsi, Celac; cer- visiarii Sobik, Sesur, Caston; bukularii Malisa, Zkorac; drizeci Zlauik, Ztra- neg, Scoroska, Modlibog,k Bezded, Bo- zeta!; fabrim Macek, Crecs, Waurik, Bogumil; pistores Quazics," Radouan, Palicska, Groznata, Bisek, Nesata, Pi- In Pragensi suburbio Nazatore “ Quas *, Caska, Bogdan, Imram. Grecetinen8s terra ad II aratra cum custode nomine Glvp ;") campanarii Maliska, Lutos; Domamir faber; Odolen caldarius; custodes Radouan, Zbor, Petrata, Milouy; sutores Vit, Kraik, mencsi Celac; cervisiarii Sobik, Sesur, Caston; bukularii o Ma- lisa, Zkorac; drizeci Zlauik, Ztraneg, Scoroska, Modlibogh, Bezded, Bozeta; fabri Macek Crecs, Waurik, Bogumil; pistores Quazics, Radouan, Palicka, Groznata, Bisek, Nesata, Piuona,P Wra- Wtraunice7 custodes Kohaca, Bogdal, Dedu- mil, * Kueten; C. 20 filio Budek. In Pragensi suburbio Nazatore“ Quas, Caska, Bogdan, Imram. Wtraunice" custodes Kohaca, Bogdal, Dedumil, Kueten; campanarii Maliska, Lutos; Domamir faber; Odolen caldarius, custodes Radouan, Zbor, Petrata, Milouy; sutores Vit, Kraik, mencsi, Celac; cervisiarii Sobik, Sesur *; bukularii Malisa, Zkorac; drizeci Zlauik, Straneg, Scoroska, Modlibogh, Bezded, Bozeta ; fabri Macek, Crecs, Waurik, Bogumil; pistores Quasics, Radouan, Palicka, Groznata, Bisek, Nesata, Piuona, Wratizir, Rak. Silvas 30 35 25 387A. d) ,sub‘ ex ,sup‘ corr. — e) ,Maliska — Milouy“ eadem (2) manu in spatio vacuo relicto scr. — I) ex ,campararii' corr. — g) ita A. — h) supra lineam alia manus ,custodes' addidit, quod autem postea erasum est. — i) ,sutores—drizeci in loco raso ead. (2) manu scr.; prioris scripturae vestigia tantum sub voce ,bukularii' clarius apparent, ubi genuine scriptum erat ,Ma- liska'. — k) super ,g' eod. atramento ,h“ positum est. — 1) Modlibog, Bezded, Bo- zeta' ead. (2) manu in spatio vacuo relicto scriptum; post ,Bozeta' sequitur ,drizeci" erasum. — m) ,fabri' in loco raso ead. (2) manu scr. — n) ,z' ex ,f eod. atram. corr. 387B. m),Lovmazicih—aratrum‘ alia manu eius- dem temporis alio atram. in spatio vacuo re- licto scriptum B2.— n),Grecetine—Glvp' alio atram, manus quaedam s. XIII in loco raso scripsit. — o) B' ex ,R eod. atram. corr. B1; „Rukularii“ B2. — P) ,0' super- scr. B2. 40 86) Výton minus recte interpretatur Tomek, Dějiny Prahy 12, pag. 27. — 87) V trávnice: locus quondam in Minori civitate Pragensi sub monte Petřín. — "8) Nomen hoc explicare nequeo.
Strana 386
ACTA SPURIA. CC. 1088. 386 NUM. 387. A. uona, Wratizir,“ Rak. Silvas etiam ad- didi Lubicsa,9? Bazci,?? Resetarih,?! Ohvoyne??* usque ad viam et portus tres Naotaue,?* Gogolicih,?* Lunih.?5 Decimam marcam de tributo per totam Boemiam etiam Sedlcih.??5 Ultra mon- tem Osecs?' decima urna? de melle in omni iusticia. Messariorum X. De sa- lutacionibus" X. De pellibus caprinis X. De porcariis X. De cervisiariis X. De- cimus messor; decimus feniseka. In provincia Wiltauensi decimus denarius de vendicione. Pragaticih!?! via in omni B1, B?, tizir, Rak. Silvas etiam addidi 4 Lubicsa,*" Bazci,?* Resetarih,"' Ohuoyne*' usque ad viam et portus tres Naotaue,** Gogolicih,** Lunih.** marcam de tributo per totam Boemiam etiam Zedlcih.** Decimam Budisine ** decima urnas « oblatio, que dicitur po- «et! II ville Cupcici ?? et Misle- Ultra montem Osecs*' | sotiici./ 1099 s Osec* clona, decima urna de melle in omni iusticia. Messa- riorum X. De salutacionibus X. De pellibus ca- prinis X. * De cervisiariis X. Decimus messor; decimus feniseka. In provincia Wltauensi decimus denarius de venditione. Prahaticih'*' via in omni iusticia. A villico Pragense de vendicione decimus denarius. iusticia. A villiko Pragense* de vendi- C. eciam addidi Lubicsa,?* Bazci," Resetarih,"' Ohuoyne*" usque ad viam et portus tres Naotatue,'* Gogolicih,"* Lunih.'5 Decimam marcam de tributo per totam Boemiam eciam Zedlcih.** Budisine** ma decima urna de melle in omni iusticia. Messariorum X. De ma ma ma salutationibus X. De pellibus caprinis X. De cervisiariis X. Decimus messor; decimus feniseka. In A villiko decima urna. Ultra montem Osecs ?* provincia Witauensi decimus denarius de venditione. Prahaticih '*' via in omni iusticia. 387^. ») ,v' eod. atram. superscr.; ,y' in loco 3818. 4) ,addid' B?. — 7) ,ad viam' om. B7. — raso obscuriore atram. scr. — P) supra s) supra ,Budisine* ead. (?) manus addidit: ,S' littera ,Z' eod. atram. scr.; j' in [oco oblatio, que dicitur poclona', quod autem raso ex ,h' corr. — 4) ex ,decimà urnà' postea erasum est B1. — t) ,et II—Misle- radendo corr. — r) jbus' ex ,ü' alio atra- souici! manu quadam s. XIII (?) in loco mento corr. — 5) „A villiko Pra' in loco raso scriptum B2. raso eadem manu correctum. 9%) Libice? — *") ? Bast, distr. pol. Karlín. — *") Resetáre, ubi silva haec sita fuerit, in- certum est. — **) Chvojno; quae silva ubi quaerenda sit, nescio. — **) Otava fl. apud Zvíkov (Klingenberg) in fl. Vltava (die Moldau) influens. — **) Ouholice prope Velvary in sinistra Vltavae ripa. — "**) Lounky in fl. Labe (die Elbe) ripa distr. pol. Roudnice. — **) Sedlecko, provincia denominata ab Sedlec (Zettlitz), quondam arce prope Karlovy Vary (Karlsbad). — *') ?Osek, mons prope Zbraslav; de cuius situ v. Tadra in Casopis Cesk. Musea LXXVI, 1902, pag. 284 sq. et Vacek in ephemeride Method 1904. — **) Budisin, germ. Bautzen, oppidum Lusatiae Superioris. — **) Kubschütz, par. Purschwitz prope Bu- dissin. — "*') Muschelwitz (Mauselwitz) par. Góda. — "'*') Fortasse Prachatice Staré, germ. Alt-Prachatitz, distr. pol. Prachatice. 10 15 20 25 30 35 40
ACTA SPURIA. CC. 1088. 386 NUM. 387. A. uona, Wratizir,“ Rak. Silvas etiam ad- didi Lubicsa,9? Bazci,?? Resetarih,?! Ohvoyne??* usque ad viam et portus tres Naotaue,?* Gogolicih,?* Lunih.?5 Decimam marcam de tributo per totam Boemiam etiam Sedlcih.??5 Ultra mon- tem Osecs?' decima urna? de melle in omni iusticia. Messariorum X. De sa- lutacionibus" X. De pellibus caprinis X. De porcariis X. De cervisiariis X. De- cimus messor; decimus feniseka. In provincia Wiltauensi decimus denarius de vendicione. Pragaticih!?! via in omni B1, B?, tizir, Rak. Silvas etiam addidi 4 Lubicsa,*" Bazci,?* Resetarih,"' Ohuoyne*' usque ad viam et portus tres Naotaue,** Gogolicih,** Lunih.** marcam de tributo per totam Boemiam etiam Zedlcih.** Decimam Budisine ** decima urnas « oblatio, que dicitur po- «et! II ville Cupcici ?? et Misle- Ultra montem Osecs*' | sotiici./ 1099 s Osec* clona, decima urna de melle in omni iusticia. Messa- riorum X. De salutacionibus X. De pellibus ca- prinis X. * De cervisiariis X. Decimus messor; decimus feniseka. In provincia Wltauensi decimus denarius de venditione. Prahaticih'*' via in omni iusticia. A villico Pragense de vendicione decimus denarius. iusticia. A villiko Pragense* de vendi- C. eciam addidi Lubicsa,?* Bazci," Resetarih,"' Ohuoyne*" usque ad viam et portus tres Naotatue,'* Gogolicih,"* Lunih.'5 Decimam marcam de tributo per totam Boemiam eciam Zedlcih.** Budisine** ma decima urna de melle in omni iusticia. Messariorum X. De ma ma ma salutationibus X. De pellibus caprinis X. De cervisiariis X. Decimus messor; decimus feniseka. In A villiko decima urna. Ultra montem Osecs ?* provincia Witauensi decimus denarius de venditione. Prahaticih '*' via in omni iusticia. 387^. ») ,v' eod. atram. superscr.; ,y' in loco 3818. 4) ,addid' B?. — 7) ,ad viam' om. B7. — raso obscuriore atram. scr. — P) supra s) supra ,Budisine* ead. (?) manus addidit: ,S' littera ,Z' eod. atram. scr.; j' in [oco oblatio, que dicitur poclona', quod autem raso ex ,h' corr. — 4) ex ,decimà urnà' postea erasum est B1. — t) ,et II—Misle- radendo corr. — r) jbus' ex ,ü' alio atra- souici! manu quadam s. XIII (?) in loco mento corr. — 5) „A villiko Pra' in loco raso scriptum B2. raso eadem manu correctum. 9%) Libice? — *") ? Bast, distr. pol. Karlín. — *") Resetáre, ubi silva haec sita fuerit, in- certum est. — **) Chvojno; quae silva ubi quaerenda sit, nescio. — **) Otava fl. apud Zvíkov (Klingenberg) in fl. Vltava (die Moldau) influens. — **) Ouholice prope Velvary in sinistra Vltavae ripa. — "**) Lounky in fl. Labe (die Elbe) ripa distr. pol. Roudnice. — **) Sedlecko, provincia denominata ab Sedlec (Zettlitz), quondam arce prope Karlovy Vary (Karlsbad). — *') ?Osek, mons prope Zbraslav; de cuius situ v. Tadra in Casopis Cesk. Musea LXXVI, 1902, pag. 284 sq. et Vacek in ephemeride Method 1904. — **) Budisin, germ. Bautzen, oppidum Lusatiae Superioris. — **) Kubschütz, par. Purschwitz prope Bu- dissin. — "*') Muschelwitz (Mauselwitz) par. Góda. — "'*') Fortasse Prachatice Staré, germ. Alt-Prachatitz, distr. pol. Prachatice. 10 15 20 25 30 35 40
Strana 387
10 15 20 25 30 35 40 CC." 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 387 A. cione decimus denarius. In provincia Tetinensi*? de vendicione decimus de- narius. In provincia Kamenecensi !?? de vendicione decimus denarius. In via Golotilensi!?* de theloneo octavus de- narius. Natreztenici!?^* de decem lapi- dibus salis duo lapides; decimus panis; piscis secundus; de omni iusticia par- tem. Decima de omulo per totam terram, que pertinet ad ducem. Tercia urna de apibus ductricis ultra^ montem Ozecs. <Budisine*%* decima urna mellis; de oblatione, quod dicitur poclona, de- Pragense de venditione decimus denarius. denarius. de theloneo octavus denarius. Natreztenici !^* panis; piscis secundus; pertinet ad ducem. Tercia urna de apibus ductricis ultra montem Ozecs. ab avia mensale unum et manuterium unum omni anno. Netolicensibus '^* et Dudlebensibus '?* preposito decima ovis. In provincia Kamenecensi '?* de venditione decimus denarius. de decem lapidibus salis duo lapides; de omni iusticia partem. B1, B2. In provincia Tethinensi de vendicione decimus denarius. In provincia Kamenecensi '** de vendicione de- cimus denarius. In via Golotilensi '** de theloneo octavus denarius. Natreztenici'** de decem lapi- dibus salis duo lapides; decimus panis; piscis secundus; de omni iusticia partem. Decima de omulo per totam terram, que pertinet ad ducem. Tercia urna de apibus ductricis ultra montem Ozecs. De uno quoque castro ab avia mensale unum et manuterium unum omni anno. A villiko Pra- gense de messoribus Netolicensibus'** et Dudle- bensibus'** preposito decima ovis. In festo pente- chosten ancilla sive sexingenti. In festo sancti Benedicti bos. In festo sanctorum martyrum Ge- orgii atque Adalberti bos. In festo sancti Wencezlai ab agasone poledrum. De avena" quindecim modii. De frumento XVIIII modii. A celerario? de melle in voto XVII ume. Zagradnego XVI In provincia Tethinensi *^ de venditione decimus In via Golotilensi '** decimus Decima de omulo per totam terram, que De uno quoque castro A villiko Pragense de messoribus In festo pentechosten ancilla sive sexingenti. In festo sancti Benedicti bos. In festo sanctorum martyrum Georgii atque Adalberti bos. De frumento XVIIII modii. A celerario de melle in voto XVII urne. Zagradnego XVI okou. Super hoc autem Pragensis In festo sancti Wencezlai ab agasone poledrum. De avena quindecim modii. 387^. !) ,ultra montem Ozecs' forfasse eadem 8878. *) ,De—modii' scribae errore bis scrip- manu in spatio vacuo relicto scriptum. tum B?. — 9) ‚ra‘ eod. atram. ex ,ri' corr. B! ; ,c' ex „s“ eod. atram. corr. B2. 10%) Provincia de nominata ab arce Kamenec, quae fortasse ibi sita erat, ubi nunc silva et mons dicitur Kamenec inter Kojovice et Horni Slivno, distr. pol. Mladd Boleslav (Jung- Bunzlau). — ‘**) Holotylská cesta; ubi via haec quaerenda sit, incertum est. — '**) Porta terrae apud flumen Trstenice (nunc Loucná) prope Litomysl (Leitomischl). — '**) Netolice, distr. pol. Prachatice. — '**) Doudleby, germ. Teindles, distr. pol. Budějovice (Budweis).
10 15 20 25 30 35 40 CC." 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 387 A. cione decimus denarius. In provincia Tetinensi*? de vendicione decimus de- narius. In provincia Kamenecensi !?? de vendicione decimus denarius. In via Golotilensi!?* de theloneo octavus de- narius. Natreztenici!?^* de decem lapi- dibus salis duo lapides; decimus panis; piscis secundus; de omni iusticia par- tem. Decima de omulo per totam terram, que pertinet ad ducem. Tercia urna de apibus ductricis ultra^ montem Ozecs. <Budisine*%* decima urna mellis; de oblatione, quod dicitur poclona, de- Pragense de venditione decimus denarius. denarius. de theloneo octavus denarius. Natreztenici !^* panis; piscis secundus; pertinet ad ducem. Tercia urna de apibus ductricis ultra montem Ozecs. ab avia mensale unum et manuterium unum omni anno. Netolicensibus '^* et Dudlebensibus '?* preposito decima ovis. In provincia Kamenecensi '?* de venditione decimus denarius. de decem lapidibus salis duo lapides; de omni iusticia partem. B1, B2. In provincia Tethinensi de vendicione decimus denarius. In provincia Kamenecensi '** de vendicione de- cimus denarius. In via Golotilensi '** de theloneo octavus denarius. Natreztenici'** de decem lapi- dibus salis duo lapides; decimus panis; piscis secundus; de omni iusticia partem. Decima de omulo per totam terram, que pertinet ad ducem. Tercia urna de apibus ductricis ultra montem Ozecs. De uno quoque castro ab avia mensale unum et manuterium unum omni anno. A villiko Pra- gense de messoribus Netolicensibus'** et Dudle- bensibus'** preposito decima ovis. In festo pente- chosten ancilla sive sexingenti. In festo sancti Benedicti bos. In festo sanctorum martyrum Ge- orgii atque Adalberti bos. In festo sancti Wencezlai ab agasone poledrum. De avena" quindecim modii. De frumento XVIIII modii. A celerario? de melle in voto XVII ume. Zagradnego XVI In provincia Tethinensi *^ de venditione decimus In via Golotilensi '** decimus Decima de omulo per totam terram, que De uno quoque castro A villiko Pragense de messoribus In festo pentechosten ancilla sive sexingenti. In festo sancti Benedicti bos. In festo sanctorum martyrum Georgii atque Adalberti bos. De frumento XVIIII modii. A celerario de melle in voto XVII urne. Zagradnego XVI okou. Super hoc autem Pragensis In festo sancti Wencezlai ab agasone poledrum. De avena quindecim modii. 387^. !) ,ultra montem Ozecs' forfasse eadem 8878. *) ,De—modii' scribae errore bis scrip- manu in spatio vacuo relicto scriptum. tum B?. — 9) ‚ra‘ eod. atram. ex ,ri' corr. B! ; ,c' ex „s“ eod. atram. corr. B2. 10%) Provincia de nominata ab arce Kamenec, quae fortasse ibi sita erat, ubi nunc silva et mons dicitur Kamenec inter Kojovice et Horni Slivno, distr. pol. Mladd Boleslav (Jung- Bunzlau). — ‘**) Holotylská cesta; ubi via haec quaerenda sit, incertum est. — '**) Porta terrae apud flumen Trstenice (nunc Loucná) prope Litomysl (Leitomischl). — '**) Netolice, distr. pol. Prachatice. — '**) Doudleby, germ. Teindles, distr. pol. Budějovice (Budweis).
Strana 388
388 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. cima.“> Super hoc autem Pragensis episcopus CC homines et Olomucensis vero C in decima, fratribus regis pre- sentibus, Conrado videlicet et Otone, eidem ecclesie perpetuo iure devoverunt. Ut autem dotis? ordinatio competencius rata servaretur, equum duxi, fratribus meis prefatis laudabiliter asentientibus ceterisque, tam Boemie, quam Morauie principibus, supra memoratum templum beati Petri apostolorum * cunctisque sue kathedre successoribus patrocinio" mu- niminique commendare, propter quod etiam de eadem ecclesia XII marcas sin- gulis annis ad pedes? universalis pape a pascha" usque ad ascensionem domini B1, B3, okou. Super hoc autem Pragensis episcopus CC homines et Olomucensis vero C in decima, fra- tribus regis presentibus, Conrado videlicet et Otone, eidem ecclesie perpetuo iure* devo- verunt. Ut autem dotis ordinatio competentius rata servaretur, equum duxi, íratribus meis pre- fatis laudabiliter asentientibus ceterisque,/ tam Boemie, quam Morauie z principibus, supra memo- ratum templum beati Petri, principis aposto- successoribus lorum, cunctisque sue kathedre patrocinio muniminique commendare, propter quod etiam de eadem ecclesia XII marcas sin- gulis annis ad pedes universalis pape a pascha usque ad ascensionem ^ domini de moneta nostre provincie statuimus offerendas. Ad huius ergo laudabilis nostri operis supra memorati confirma- de moneta nostre provincie statuimus offerendas. Ad huius ergo laudabilis nostri operis supra memorati confirma- C. episcopus CC homines et Olomucensis vero C in decima, íratribus regis presentibus, Conrado vide- licet et Otone, eidem ecclesie perpetuo iure devoverunt. Ut autem dotis ordinatio competentius rata servaretur, equum duxi, fratribus meis prefatis laudabiliter asentientibus ceterisque, tam Boemie, quam Morauie principibus, supra memoratum templum beati Petri, principis apostolorum, cunctisque sue kathedre successoribus patrocinio muniminique commendare, propter * eciam de eadem ecclesia XII marcas singulis annis ad pedes universalis pape a pascha usque ad ascensionem domini de moneta nostre provincie statuimus offerendas. «cFt ne armarii custos circa suum ministerium tardus aliquando vel piger inveniatur, campanarios et custodes eiusdem monasterii sui dumtaxat iuris esse confirmo, ita ut in omnibus causis ad nullam quantumlibet personam potentem preter eum solum habeant respectum.T7 Ad huius ergo laudabilis nostri operis supra memorati confirmationem testimonium 3878. ») jiure' B2. — 5») ,ceterisque' B?, — Z) ,Morauie' B?. — 2) ,principis' eadem manu eodemque atram. superscriptum B1. — b) ascensioni' B2. 387^. x),Budissine—decima' fortasse alia manu eiusdem temporis supra lineam scr. — v) ,d' in loco raso ex ,h' corr. — x) scribae errore hic ,principis' omissum est. — y) ge- nuine ,patrocinia', sed ultima ,o* alio atram. corr. — 2) ,pe|pedes' A. — 2) ,a pascha— Egilberti* /n Joco raso eadem manu scr. 387°. 1) Verba ,Et ne— respectum' e Sobéslavi I privilegio anno 1130 dato (v. num. 111) ad verbum descripta sunt C. 5 10 15 20 25 30 40
388 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. cima.“> Super hoc autem Pragensis episcopus CC homines et Olomucensis vero C in decima, fratribus regis pre- sentibus, Conrado videlicet et Otone, eidem ecclesie perpetuo iure devoverunt. Ut autem dotis? ordinatio competencius rata servaretur, equum duxi, fratribus meis prefatis laudabiliter asentientibus ceterisque, tam Boemie, quam Morauie principibus, supra memoratum templum beati Petri apostolorum * cunctisque sue kathedre successoribus patrocinio" mu- niminique commendare, propter quod etiam de eadem ecclesia XII marcas sin- gulis annis ad pedes? universalis pape a pascha" usque ad ascensionem domini B1, B3, okou. Super hoc autem Pragensis episcopus CC homines et Olomucensis vero C in decima, fra- tribus regis presentibus, Conrado videlicet et Otone, eidem ecclesie perpetuo iure* devo- verunt. Ut autem dotis ordinatio competentius rata servaretur, equum duxi, íratribus meis pre- fatis laudabiliter asentientibus ceterisque,/ tam Boemie, quam Morauie z principibus, supra memo- ratum templum beati Petri, principis aposto- successoribus lorum, cunctisque sue kathedre patrocinio muniminique commendare, propter quod etiam de eadem ecclesia XII marcas sin- gulis annis ad pedes universalis pape a pascha usque ad ascensionem ^ domini de moneta nostre provincie statuimus offerendas. Ad huius ergo laudabilis nostri operis supra memorati confirma- de moneta nostre provincie statuimus offerendas. Ad huius ergo laudabilis nostri operis supra memorati confirma- C. episcopus CC homines et Olomucensis vero C in decima, íratribus regis presentibus, Conrado vide- licet et Otone, eidem ecclesie perpetuo iure devoverunt. Ut autem dotis ordinatio competentius rata servaretur, equum duxi, fratribus meis prefatis laudabiliter asentientibus ceterisque, tam Boemie, quam Morauie principibus, supra memoratum templum beati Petri, principis apostolorum, cunctisque sue kathedre successoribus patrocinio muniminique commendare, propter * eciam de eadem ecclesia XII marcas singulis annis ad pedes universalis pape a pascha usque ad ascensionem domini de moneta nostre provincie statuimus offerendas. «cFt ne armarii custos circa suum ministerium tardus aliquando vel piger inveniatur, campanarios et custodes eiusdem monasterii sui dumtaxat iuris esse confirmo, ita ut in omnibus causis ad nullam quantumlibet personam potentem preter eum solum habeant respectum.T7 Ad huius ergo laudabilis nostri operis supra memorati confirmationem testimonium 3878. ») jiure' B2. — 5») ,ceterisque' B?, — Z) ,Morauie' B?. — 2) ,principis' eadem manu eodemque atram. superscriptum B1. — b) ascensioni' B2. 387^. x),Budissine—decima' fortasse alia manu eiusdem temporis supra lineam scr. — v) ,d' in loco raso ex ,h' corr. — x) scribae errore hic ,principis' omissum est. — y) ge- nuine ,patrocinia', sed ultima ,o* alio atram. corr. — 2) ,pe|pedes' A. — 2) ,a pascha— Egilberti* /n Joco raso eadem manu scr. 387°. 1) Verba ,Et ne— respectum' e Sobéslavi I privilegio anno 1130 dato (v. num. 111) ad verbum descripta sunt C. 5 10 15 20 25 30 40
Strana 389
CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 389 A. B1, B2. tionem testimonium adhibuimus virorum venerabilium, domini videlicet Iohannis Tusculanensis episcopi et cardinalis, domini etiam Egilberti“ Treuerensis archiepiscopi, a quo simul et unctionem regalis consecrationis accepi, domini quoque Pragensis episcopi,b videlicet Iaromir, et domini Holomucensis epi- scopi Vecelonis et Missselnensis epi- scopi“ domini Bennonis, qui auctoritate dei et beati Petri principis apostolorum et sanctorum martyrum Viti, Wencezlai atque Adalberti nec non et omnium 15 sanctorum iussuque apostoliced sedis instructi, sub anathematise vinculo quos- libet nostre institutionis quoquo modo immutatores! sive destructores forte emersuros cum ceteris membris diaboli 20 innodatos dampnaverunt. Amen. 5 10 tionem testimonium adhibuimus virorum venera- bilium, domini videlicet Iohannis Tusculanensis episcopi et cardinalis, domini etiam Egilberti Treuerensis archiepiscopi, a quo simul et unctio- nemc regalis consecrationis accepi, domini quo- que Pragensis episcopi, videlicet Iaromir, et do- mini Olomucensis episcopi Vecelonis et Misse- nensis episcopi domini Bennonis, qui auctoritate dei et beati Petri ac Pauli principum apostolorum et sanctorum martyrum Viti, Wencezlai atque Adalberti nec non et omnium sanctorum iussuque apostolice sedis instructi, sub anathematis vinculo quoslibet nostre institutionis quoquo modo immu- tatores sive destructores forte emersuros cum cęteris membris diaboli innodatos dampnaverunt. Amen. d (S. I.) (S. I.) De uno quoque castro ab avia mensale unum et manuterium unum. A villico Pra- gense de ' messoribus Netholicensibus 105 25 et Dudlebensibush 106 preposito X ovis. C. adhibuimus virorum venerabilium, domini videlicet lohannis Tusculanensis episcopi et cardinalis, domini etiam Engilberti Treuerensis archiepiscopi, a quo simul et unctionem regalis consecrationis accepi; domini quoque Pragensis episcopi, videlicet Iaromir, et domini Olomucensis episcopi Vece- 30 lonis et Missenensis episcopi domini Bennonis, qui auctoritate dei et beati Petri ac Pauli principum apostolorum et sanctorum martyrum Viti, Wencezlai atque Adalberti nec * et omnium sanctorum iussuque apostolice sedis instructi, sub anatematis vinculo quoslibet nostre institutionis quoquo modo in- mutatores sive destructores forte emersuros cum ceteris membris diaboli innodatos dampnaverunt. Amen. 35 40 3874. b) sequ. I' erasa. — c) genuine ,epo', sed radendo corr. — d) ,e“ alio atramento ex ,i' corr. — e) ,h' superscripta. — I) ex ,immutaturos' alio atram. in loco raso corr. — g) ,Pragense de‘ in loco raso eod. atram. eademque manu scr. — h) genuine ,Duble- bensibus‘, sed statim correctum. 387B. c) ,unctione‘ B2. — d) ,Amen‘ litteris maiusculis scriptum B1, B2.
CC. 1088. ACTA SPURIA. NUM. 387. 389 A. B1, B2. tionem testimonium adhibuimus virorum venerabilium, domini videlicet Iohannis Tusculanensis episcopi et cardinalis, domini etiam Egilberti“ Treuerensis archiepiscopi, a quo simul et unctionem regalis consecrationis accepi, domini quoque Pragensis episcopi,b videlicet Iaromir, et domini Holomucensis epi- scopi Vecelonis et Missselnensis epi- scopi“ domini Bennonis, qui auctoritate dei et beati Petri principis apostolorum et sanctorum martyrum Viti, Wencezlai atque Adalberti nec non et omnium 15 sanctorum iussuque apostoliced sedis instructi, sub anathematise vinculo quos- libet nostre institutionis quoquo modo immutatores! sive destructores forte emersuros cum ceteris membris diaboli 20 innodatos dampnaverunt. Amen. 5 10 tionem testimonium adhibuimus virorum venera- bilium, domini videlicet Iohannis Tusculanensis episcopi et cardinalis, domini etiam Egilberti Treuerensis archiepiscopi, a quo simul et unctio- nemc regalis consecrationis accepi, domini quo- que Pragensis episcopi, videlicet Iaromir, et do- mini Olomucensis episcopi Vecelonis et Misse- nensis episcopi domini Bennonis, qui auctoritate dei et beati Petri ac Pauli principum apostolorum et sanctorum martyrum Viti, Wencezlai atque Adalberti nec non et omnium sanctorum iussuque apostolice sedis instructi, sub anathematis vinculo quoslibet nostre institutionis quoquo modo immu- tatores sive destructores forte emersuros cum cęteris membris diaboli innodatos dampnaverunt. Amen. d (S. I.) (S. I.) De uno quoque castro ab avia mensale unum et manuterium unum. A villico Pra- gense de ' messoribus Netholicensibus 105 25 et Dudlebensibush 106 preposito X ovis. C. adhibuimus virorum venerabilium, domini videlicet lohannis Tusculanensis episcopi et cardinalis, domini etiam Engilberti Treuerensis archiepiscopi, a quo simul et unctionem regalis consecrationis accepi; domini quoque Pragensis episcopi, videlicet Iaromir, et domini Olomucensis episcopi Vece- 30 lonis et Missenensis episcopi domini Bennonis, qui auctoritate dei et beati Petri ac Pauli principum apostolorum et sanctorum martyrum Viti, Wencezlai atque Adalberti nec * et omnium sanctorum iussuque apostolice sedis instructi, sub anatematis vinculo quoslibet nostre institutionis quoquo modo in- mutatores sive destructores forte emersuros cum ceteris membris diaboli innodatos dampnaverunt. Amen. 35 40 3874. b) sequ. I' erasa. — c) genuine ,epo', sed radendo corr. — d) ,e“ alio atramento ex ,i' corr. — e) ,h' superscripta. — I) ex ,immutaturos' alio atram. in loco raso corr. — g) ,Pragense de‘ in loco raso eod. atram. eademque manu scr. — h) genuine ,Duble- bensibus‘, sed statim correctum. 387B. c) ,unctione‘ B2. — d) ,Amen‘ litteris maiusculis scriptum B1, B2.
Strana 390
390 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. В1, В2. In festo pentecosten ancilla sive sexin- genti. In festo beati Wacezlai poledrus. In festo sanctorum martyrum Georgii atque Adalberti bos. In festo sancti Be- nedicti bos. De avena quindecim modii. De frumento XVIIII modii. A celerario de melle septemdecim in voto urne. Zagradnego XVI okou. 5 Hęci sunt nomina familię ecclesię: De villa Potliscim 107 uxor Suogbog nomine Tulna cum tribus filiis et filia nomine Radohna; de eadem villa Tehna cum filio et filia nomine Gostena; ibidem etiam quaz nomine Krabaua cum filia nomine Nebraga, altera Ziznaua, tercia Ceyka. De villa Lubosin! Milica, filia eius Rozneta cum filiabus Koys, Visemila et Mutina; Milehna soror prefate Milice cum duabus filiabus, Zuataua sci- licetk et Bogumezt; Ziraua cum filio, Malouia uxor Scit, Deucik cum duabus filiabus Radohna et Vbicest. De insula Marka cum filiabus Kua- zena et Malucka. De Uinar 10° Suebos cum filio Batek et Decaua et Mirena. De Tethin 110 De- naua, mater eius Mirena, Dedacs. De Tinec111 Nezuolena, Bozeha cum duobus filiis Milgost et Thoma; filię vero Luka cum tribus filiis, Teha cum filio. De Tinec Blas. Hęce sunt nomina familię ecclesię: 10 De villa Potliscim 107 uxor Suogbog no- mine Tulna cum tribus filiis et filia no- mine Radohna; de eadem villa Tehna cum filio et filia nomine Gostena; ibi- dem etiam quaz nomine Krabaua cum filia nomine Nebraga, altera Ziznaua, tercia Ceyka. De villa Lubosin 108 Mi- lica, filia eius Rozneta cum filiabus Koys, Visemila et Mutina; Milehna soror prefate Milice cum duabus filia- 20 bus, Zuataua scilicetf et Bogumezt; Ziraua cum filio, Malouia uxor Scit, Deucik cum duabus filiabus« Radohna et Vbicest. De insula Marka cum filia- bus Kuazena et Malucka. De Uinar 109 Suebos cum filio Batekh et Decaua et Mirena. De Tethin 110 Denaua, mater eius Mirena, Dedacs. De Tinec 111 Ne- zuolena, Bozeha cum duobus filiis Mil- gost et Thoma'; filię vero Luka cum 30 tribus filiis, Teha cum filio.e) 15 25 Instrumentis A, BI et B2 impressa sunt fragmenta sigilli e cera nigra confecti, cuius dia- metros horizontalis 42 mm, verticalis 45 mm sunt. Sigillo medio rex in solio sedens, sceptrum in dextra tenens depingitur, ad cuius dextram duo sidera conspiciuntur. 387A. 1) ,Hęc — Teha cum filio' alio atram. 387B. e) ,Hęc—Teha cum filio' eadem manu, 35 sed alio atramento serius scriptum B1, B2. addidit eadem manus, quae exemplaria — f) ,sciliet B2. — g) sequ. „Kuazena et Bl et B2 exaravit. — k) sequ. ,et Bo" Malucka‘ cancellatum B2. — h) sequ. ,et erasum. — 1) ,De Tinec Blas' in fine ultimae lineae alia manu alio atram. scriptum. Dekaua' cancellatum B2. — i) ,Toma' B2. 107) Podlešín, distr. pol. Slaný. — 106) Libušín, distr. pol. Slaný. — 103) Vinoř, distr. pol. Karlín 40 (Karolinenthal). — 110) Tetín prope Beroun. — 111) Týnec, Týnice, prope Koleč distr. pol. Slaný.
390 NUM. 387. ACTA SPURIA. CC. 1088. A. В1, В2. In festo pentecosten ancilla sive sexin- genti. In festo beati Wacezlai poledrus. In festo sanctorum martyrum Georgii atque Adalberti bos. In festo sancti Be- nedicti bos. De avena quindecim modii. De frumento XVIIII modii. A celerario de melle septemdecim in voto urne. Zagradnego XVI okou. 5 Hęci sunt nomina familię ecclesię: De villa Potliscim 107 uxor Suogbog nomine Tulna cum tribus filiis et filia nomine Radohna; de eadem villa Tehna cum filio et filia nomine Gostena; ibidem etiam quaz nomine Krabaua cum filia nomine Nebraga, altera Ziznaua, tercia Ceyka. De villa Lubosin! Milica, filia eius Rozneta cum filiabus Koys, Visemila et Mutina; Milehna soror prefate Milice cum duabus filiabus, Zuataua sci- licetk et Bogumezt; Ziraua cum filio, Malouia uxor Scit, Deucik cum duabus filiabus Radohna et Vbicest. De insula Marka cum filiabus Kua- zena et Malucka. De Uinar 10° Suebos cum filio Batek et Decaua et Mirena. De Tethin 110 De- naua, mater eius Mirena, Dedacs. De Tinec111 Nezuolena, Bozeha cum duobus filiis Milgost et Thoma; filię vero Luka cum tribus filiis, Teha cum filio. De Tinec Blas. Hęce sunt nomina familię ecclesię: 10 De villa Potliscim 107 uxor Suogbog no- mine Tulna cum tribus filiis et filia no- mine Radohna; de eadem villa Tehna cum filio et filia nomine Gostena; ibi- dem etiam quaz nomine Krabaua cum filia nomine Nebraga, altera Ziznaua, tercia Ceyka. De villa Lubosin 108 Mi- lica, filia eius Rozneta cum filiabus Koys, Visemila et Mutina; Milehna soror prefate Milice cum duabus filia- 20 bus, Zuataua scilicetf et Bogumezt; Ziraua cum filio, Malouia uxor Scit, Deucik cum duabus filiabus« Radohna et Vbicest. De insula Marka cum filia- bus Kuazena et Malucka. De Uinar 109 Suebos cum filio Batekh et Decaua et Mirena. De Tethin 110 Denaua, mater eius Mirena, Dedacs. De Tinec 111 Ne- zuolena, Bozeha cum duobus filiis Mil- gost et Thoma'; filię vero Luka cum 30 tribus filiis, Teha cum filio.e) 15 25 Instrumentis A, BI et B2 impressa sunt fragmenta sigilli e cera nigra confecti, cuius dia- metros horizontalis 42 mm, verticalis 45 mm sunt. Sigillo medio rex in solio sedens, sceptrum in dextra tenens depingitur, ad cuius dextram duo sidera conspiciuntur. 387A. 1) ,Hęc — Teha cum filio' alio atram. 387B. e) ,Hęc—Teha cum filio' eadem manu, 35 sed alio atramento serius scriptum B1, B2. addidit eadem manus, quae exemplaria — f) ,sciliet B2. — g) sequ. „Kuazena et Bl et B2 exaravit. — k) sequ. ,et Bo" Malucka‘ cancellatum B2. — h) sequ. ,et erasum. — 1) ,De Tinec Blas' in fine ultimae lineae alia manu alio atram. scriptum. Dekaua' cancellatum B2. — i) ,Toma' B2. 107) Podlešín, distr. pol. Slaný. — 106) Libušín, distr. pol. Slaný. — 103) Vinoř, distr. pol. Karlín 40 (Karolinenthal). — 110) Tetín prope Beroun. — 111) Týnec, Týnice, prope Koleč distr. pol. Slaný.
Strana 391
CC. 1088. — 1092—1096. ACTA SPURIA. NUM. 387, 388. 391 Circumscriptio, cuius singulae litterae in singulis exemplaribus defractae sunt, haec est: HVVRIITIZLAVS- DEI -GRACIA -REX -BOCMIHY. De hoc sigillo cf. ea, quae ad diploma num. 386 adnotavi. — Exemplari C impressum est sigillum fractum eiusdem fere magni- tudinis, in quo eadem imago conspicitur. Circumscriptio: WPATISIAVS - DI - GIHIIHHIIDOR DVIII. 388. (FICTUM S. XII.) Guillelmus II, rex Angliae, Henrico IV imperatori Romanorum, suadet, bello quodam prospere gesto, ne aliam rem ad honorem suum pertinentem differat, 10 utque postea Robertum, ducem Normanniae, bello persequatur. 11092—1096.] 15 Apographum praebet Udalrici Babenbergensis Codex epistolaris in cod. ms. saec. XII biblio- thecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 398 fol. 85 (V) et in cod. ms. monasterii Zwett- lensis num. 283, pag. 178 (Z). Eccard, Corp. hist. med. aevi II, num. 185. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. V, pag. 168, num. 85. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 169, num. 190 (ex V). = Erben, Reg. I, pag. 71, num. 163 (ad ann. cc. 1084). Jaffé l. l. pag. 168 not. I epistolam hanc in confictionum numerum reponendam esse optimo iure declarat. 25 30 Heinrico imperatori W.,1 dei gratia rex Anglorum, intimo suo, dilectionem et veram amicitiam. De prosperitate atque deliberatione tua scias me gaudere et de adversitate, quod absit, sicut temet ipsum dolere. Audivi a legatis meis atque tuis et duce Boemiensi,2 te in exercitum iturum super inimicos tuos ad presens. Gaudeo plane, quia multos tecum ituros de fidelibus tuis audivi, ita quod facillime poteris eos devincere deo auxiliante. Modo suggero prudentię tuę, si hoc deus annuerit, quod adimplere possis, quod velis, videlicet de exercitu, nullo modo dimittas in hoc anno, sive per bellum, sive per placitum, quod ad honorem tuum pertineat, ad finem quin perducas. Quod si protelaveris, scito re vera maximum impedimentum tibi fore futuro anno ad hoc perficiendum. Et quando deo adiuvante ad unguem perduxeris, nullum negocium incipias huius- modi, donec super Ròbertumas exercitum tuum dirigas. Et ego et tu simul loquamur et habilem locum inveniamus. Vale in domino et bene agas in seculo prosperaqueb utriusque vitę percipias commoda et quicquid exoptatur in amicicia. 20 35 388. a) ,Ropertum‘ Z. — b) ,prospera‘ V. 1) Wilhelmus II 1087—1100. — 3) Břetislavo II, 1092—1100. — 3) Robertum II, ducem Normanniae, 1087—1096.
CC. 1088. — 1092—1096. ACTA SPURIA. NUM. 387, 388. 391 Circumscriptio, cuius singulae litterae in singulis exemplaribus defractae sunt, haec est: HVVRIITIZLAVS- DEI -GRACIA -REX -BOCMIHY. De hoc sigillo cf. ea, quae ad diploma num. 386 adnotavi. — Exemplari C impressum est sigillum fractum eiusdem fere magni- tudinis, in quo eadem imago conspicitur. Circumscriptio: WPATISIAVS - DI - GIHIIHHIIDOR DVIII. 388. (FICTUM S. XII.) Guillelmus II, rex Angliae, Henrico IV imperatori Romanorum, suadet, bello quodam prospere gesto, ne aliam rem ad honorem suum pertinentem differat, 10 utque postea Robertum, ducem Normanniae, bello persequatur. 11092—1096.] 15 Apographum praebet Udalrici Babenbergensis Codex epistolaris in cod. ms. saec. XII biblio- thecae c. r. aulicae Vindobonensis num. 398 fol. 85 (V) et in cod. ms. monasterii Zwett- lensis num. 283, pag. 178 (Z). Eccard, Corp. hist. med. aevi II, num. 185. — Jaffé, Bibl. rer. Germ. V, pag. 168, num. 85. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 169, num. 190 (ex V). = Erben, Reg. I, pag. 71, num. 163 (ad ann. cc. 1084). Jaffé l. l. pag. 168 not. I epistolam hanc in confictionum numerum reponendam esse optimo iure declarat. 25 30 Heinrico imperatori W.,1 dei gratia rex Anglorum, intimo suo, dilectionem et veram amicitiam. De prosperitate atque deliberatione tua scias me gaudere et de adversitate, quod absit, sicut temet ipsum dolere. Audivi a legatis meis atque tuis et duce Boemiensi,2 te in exercitum iturum super inimicos tuos ad presens. Gaudeo plane, quia multos tecum ituros de fidelibus tuis audivi, ita quod facillime poteris eos devincere deo auxiliante. Modo suggero prudentię tuę, si hoc deus annuerit, quod adimplere possis, quod velis, videlicet de exercitu, nullo modo dimittas in hoc anno, sive per bellum, sive per placitum, quod ad honorem tuum pertineat, ad finem quin perducas. Quod si protelaveris, scito re vera maximum impedimentum tibi fore futuro anno ad hoc perficiendum. Et quando deo adiuvante ad unguem perduxeris, nullum negocium incipias huius- modi, donec super Ròbertumas exercitum tuum dirigas. Et ego et tu simul loquamur et habilem locum inveniamus. Vale in domino et bene agas in seculo prosperaqueb utriusque vitę percipias commoda et quicquid exoptatur in amicicia. 20 35 388. a) ,Ropertum‘ Z. — b) ,prospera‘ V. 1) Wilhelmus II 1087—1100. — 3) Břetislavo II, 1092—1100. — 3) Robertum II, ducem Normanniae, 1087—1096.
Strana 392
392 NUM. 389. ACTA SPURIA. 1100—1107. 389. (FALSUM S. FERE XIV IN.) Bořivoj II, dux Bohemiae, ecclesiae Pragensi curiam hospitum in medio civitatis Pragae cum pondere et iudicio ad eam pertinente donat. —. 5 Apographum servavit ms. breviarium et agenda ecclesiae Pragensis saec. XIV in biblio- theca capituli metropol. Pragensis num. 188, cuius exemplar a v. d. Fr. Palacký descriptum in tabulario Musaei regni Bohemiae exstat (B). — Alterum apographum insertum est confirmationi Karoli IV, datae Pragae 1352 dec. 31, cuius autographum in tabulario capit. metropol. Pragensis asservatur (C). 10 Pessina, Phosphorus septicornis, pag. 61. — Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhmens IV, I, pag. 110 not. n. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 51. — Erben, Reg. I, pag. 84, num. 189 (ad ann. cc. 1101). — Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 23, num. 14. Testimonium qua forma servatum est, Bořivoji II tempori (1100—1107) attribui non potest. Quod cum alia, tum in primis verba a temporis natura ac ratione prorsus aliena, ut: 15 ,in medio civitatis Prage', ,in civili iure', ,cives Pragenses' demonstrant. Compositum esse videtur saeculi XIV prima parte, qua in re auctor verisimillime elenchos quosdam por- toriorum antiquiores adhibuit. Vide Čelakovský, O začátcích ústavních dějin Starého města Pražského, in: Sborník věd právních a státních, IV (1904), tomus „Pocta Randovi“ inscriptus, pag. 197—201. 20 Ista est donacio Borziwogy ducis de Bohemia.) Istam donacionem dedit ecclesie Pragensi Boriwoy,b beate memorie secundus, dux Boemorum, pro remedio anime sue et animarum“ antecessorum suorum et successorum suorum; videlicet curiam hospitum in medio civitatis Prage1 et pondus et tynam et iudicium ad curiam pertinens, quatinus ministri ecclesie Pragensis ex redditibus curie annuatim 25 provenientibus singulis septimanis duos solidos percipiant sub hac ordinacione, ut presbyterd XI,e dyaconus VII,f subdyaconus IIII, campanarii duoss in ordine vicis sue recipiant, feliquum vero usibus cedath canonicorum. De lastone XX de- narii et XL allecia; de husone, de luceis, de carpionibus,' de scutis XL pars. Si husones venduntur pro argento, de qualibet marcak IIII denarii; si pro panno, 30 de quolibet panno IIII denarii. De uniformi plaustro humuli! tynam datur, de duplicato due. Mercatores de extraneis partibus si vendunt cutes, sive mel, sive ceram, sive vinum, sive boves pro argento, de qualibet marca* IIII denarii; si pro pannis, de quolibet duo denarii. Quicunque venit cum pecunia pro equis aut aliis rebus emendis, de marcha argenti dat IIII denarios, de auro secundum 35 valorem argenti; si fraudem fecerit, omnibus spoliatur. De quadraginta paribus 389. a) ,Ista—Bohemiat deest B. — b) ,Borziwoy‘ C. — c) ,animabus' A. — d) ,presbiter' C. — e) ,vndecim‘ C. — I) ,septem‘ C. — g) ,II° C. — h) ,cedat om. B. — i) ,carponibus' C. — i) ,scutibus' B. — k) ,marcha' et inferius ,marcham‘ C. — 1) ,humili' B. — m) ,thina C. 1) Laeta curia, boh.: Týn. 40
392 NUM. 389. ACTA SPURIA. 1100—1107. 389. (FALSUM S. FERE XIV IN.) Bořivoj II, dux Bohemiae, ecclesiae Pragensi curiam hospitum in medio civitatis Pragae cum pondere et iudicio ad eam pertinente donat. —. 5 Apographum servavit ms. breviarium et agenda ecclesiae Pragensis saec. XIV in biblio- theca capituli metropol. Pragensis num. 188, cuius exemplar a v. d. Fr. Palacký descriptum in tabulario Musaei regni Bohemiae exstat (B). — Alterum apographum insertum est confirmationi Karoli IV, datae Pragae 1352 dec. 31, cuius autographum in tabulario capit. metropol. Pragensis asservatur (C). 10 Pessina, Phosphorus septicornis, pag. 61. — Pubitschka, Chronolog. Gesch. Böhmens IV, I, pag. 110 not. n. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 51. — Erben, Reg. I, pag. 84, num. 189 (ad ann. cc. 1101). — Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 23, num. 14. Testimonium qua forma servatum est, Bořivoji II tempori (1100—1107) attribui non potest. Quod cum alia, tum in primis verba a temporis natura ac ratione prorsus aliena, ut: 15 ,in medio civitatis Prage', ,in civili iure', ,cives Pragenses' demonstrant. Compositum esse videtur saeculi XIV prima parte, qua in re auctor verisimillime elenchos quosdam por- toriorum antiquiores adhibuit. Vide Čelakovský, O začátcích ústavních dějin Starého města Pražského, in: Sborník věd právních a státních, IV (1904), tomus „Pocta Randovi“ inscriptus, pag. 197—201. 20 Ista est donacio Borziwogy ducis de Bohemia.) Istam donacionem dedit ecclesie Pragensi Boriwoy,b beate memorie secundus, dux Boemorum, pro remedio anime sue et animarum“ antecessorum suorum et successorum suorum; videlicet curiam hospitum in medio civitatis Prage1 et pondus et tynam et iudicium ad curiam pertinens, quatinus ministri ecclesie Pragensis ex redditibus curie annuatim 25 provenientibus singulis septimanis duos solidos percipiant sub hac ordinacione, ut presbyterd XI,e dyaconus VII,f subdyaconus IIII, campanarii duoss in ordine vicis sue recipiant, feliquum vero usibus cedath canonicorum. De lastone XX de- narii et XL allecia; de husone, de luceis, de carpionibus,' de scutis XL pars. Si husones venduntur pro argento, de qualibet marcak IIII denarii; si pro panno, 30 de quolibet panno IIII denarii. De uniformi plaustro humuli! tynam datur, de duplicato due. Mercatores de extraneis partibus si vendunt cutes, sive mel, sive ceram, sive vinum, sive boves pro argento, de qualibet marca* IIII denarii; si pro pannis, de quolibet duo denarii. Quicunque venit cum pecunia pro equis aut aliis rebus emendis, de marcha argenti dat IIII denarios, de auro secundum 35 valorem argenti; si fraudem fecerit, omnibus spoliatur. De quadraginta paribus 389. a) ,Ista—Bohemiat deest B. — b) ,Borziwoy‘ C. — c) ,animabus' A. — d) ,presbiter' C. — e) ,vndecim‘ C. — I) ,septem‘ C. — g) ,II° C. — h) ,cedat om. B. — i) ,carponibus' C. — i) ,scutibus' B. — k) ,marcha' et inferius ,marcham‘ C. — 1) ,humili' B. — m) ,thina C. 1) Laeta curia, boh.: Týn. 40
Strana 393
1100—1107. — 1115. ACTA SPURIA. NUM. 389, 390. 393 5 15 caligarum unum par; de XL cautibus salis similiter; de peplis similiter; de sta- mine linei panni duos. Mercatores si extra curiam occultaverint sua preter licentiam, aut lineos pannos simul per fraudem consuerint, precium, quod dare debuerant, accipiant et omnibus spolientur. Si quis alium vulnerat, solvit tres marchas; si occidit, omnibus spoliatur. Si quis vulneratus, aut qui vulnerat alium, aut perniciosus quocunque modo fuerit in curia, non a camerario aut richterio aut ab alio quocunque invadiatur. Deprehensus in fornicatione solvit LXXII marcas." Quandocunque cum mercibus vadit extra civitatem, solvit marcam piperis," cyrothecas et calcaria. Nullus extra curiam maneat, nisi per licentiam, 10 soluta tamen eadem iusticia. Si quis in civili iure debet iurare solus, in curia iurat ipse unus; si ibi ipse unus, in curia ipse XX unus; si ibi ipse XX unus, in nostro iure ipse LXXIII. Hospites conveniuntur coram nostro iudice, cives ab hospi- tibus coram richterio vel camerario. Ista sunt iura domestici: de reyfone° unum denarium accipit, de tyna unum, de pensa unum, de quolibet equo unum. Dome- Radco stici interest fimum educere et domum et tecta? et cetera custodire. ista testatus est coram istis, qui subscribuntur: Benesius, Matheus presbyteri de sancta Maria in Praga, Nicolaus presbyter de Blatna, Heincz, Moriz, Petrus, Ianeck, Gilges, Bohdal, Witek, Iacobus civis Pragensis, Radozlaus, Georgius, Andreas, Iohannes. Amen. 20 390. (FALSUM S. XIII.) Vladislaus I, dux Bohemiae, monasterium sanctae Mariae Kladrubense fundat eique multas possessiones largitur. 1115 —. 25 30 35 Diplomatis huius duo formae supersunt: primam praebet instrumentum autographi instar in membrana manu saeculi XIII ineuntis delineatum, quod in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis asservatur (A); alteram continent duo instrumenta in membrana scriptura saeculi XIII ineuntis exarata, quorum unum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi (B1), alterum in tabulario Musaei regni Bohemiae (B2) asservatur. — Apographa exstant in Libro privilegiorum monasterii Cladrubensis ms. saec. XVII in bibl. c. r. universitatis Pragensis IIAIO, tom. I, fol. 1—16 et tom. III, pag. 1—15 (C). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 123 (ex A). — Dobrowský, Litterarisches Magazin von Böhmen u. Mähren, II Stück, pag. 172—176 et III Stuck, pag. 168 sq. (ex B2). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 197, num. 220 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 89, num. 202 (ex B1). Dobrowský, Litt. Magaz. III St., pag. 17I formam A suspectam, formam B falsam et saeculo XIII demum confectam esse docuit. Erben, l. l. formam B post multos quidem annos, sed vel litteris genuinis vel memoriis fide dignis adhibitis confectam esse iudicavit. 389. n) ,pyperis' B. — °) ,rayfone‘ C. — p) ,et domus tecta‘ B. — a) quae sequuntur, desunt in C.
1100—1107. — 1115. ACTA SPURIA. NUM. 389, 390. 393 5 15 caligarum unum par; de XL cautibus salis similiter; de peplis similiter; de sta- mine linei panni duos. Mercatores si extra curiam occultaverint sua preter licentiam, aut lineos pannos simul per fraudem consuerint, precium, quod dare debuerant, accipiant et omnibus spolientur. Si quis alium vulnerat, solvit tres marchas; si occidit, omnibus spoliatur. Si quis vulneratus, aut qui vulnerat alium, aut perniciosus quocunque modo fuerit in curia, non a camerario aut richterio aut ab alio quocunque invadiatur. Deprehensus in fornicatione solvit LXXII marcas." Quandocunque cum mercibus vadit extra civitatem, solvit marcam piperis," cyrothecas et calcaria. Nullus extra curiam maneat, nisi per licentiam, 10 soluta tamen eadem iusticia. Si quis in civili iure debet iurare solus, in curia iurat ipse unus; si ibi ipse unus, in curia ipse XX unus; si ibi ipse XX unus, in nostro iure ipse LXXIII. Hospites conveniuntur coram nostro iudice, cives ab hospi- tibus coram richterio vel camerario. Ista sunt iura domestici: de reyfone° unum denarium accipit, de tyna unum, de pensa unum, de quolibet equo unum. Dome- Radco stici interest fimum educere et domum et tecta? et cetera custodire. ista testatus est coram istis, qui subscribuntur: Benesius, Matheus presbyteri de sancta Maria in Praga, Nicolaus presbyter de Blatna, Heincz, Moriz, Petrus, Ianeck, Gilges, Bohdal, Witek, Iacobus civis Pragensis, Radozlaus, Georgius, Andreas, Iohannes. Amen. 20 390. (FALSUM S. XIII.) Vladislaus I, dux Bohemiae, monasterium sanctae Mariae Kladrubense fundat eique multas possessiones largitur. 1115 —. 25 30 35 Diplomatis huius duo formae supersunt: primam praebet instrumentum autographi instar in membrana manu saeculi XIII ineuntis delineatum, quod in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis asservatur (A); alteram continent duo instrumenta in membrana scriptura saeculi XIII ineuntis exarata, quorum unum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi (B1), alterum in tabulario Musaei regni Bohemiae (B2) asservatur. — Apographa exstant in Libro privilegiorum monasterii Cladrubensis ms. saec. XVII in bibl. c. r. universitatis Pragensis IIAIO, tom. I, fol. 1—16 et tom. III, pag. 1—15 (C). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 123 (ex A). — Dobrowský, Litterarisches Magazin von Böhmen u. Mähren, II Stück, pag. 172—176 et III Stuck, pag. 168 sq. (ex B2). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 197, num. 220 (reg.). — Erben, Reg. I, pag. 89, num. 202 (ex B1). Dobrowský, Litt. Magaz. III St., pag. 17I formam A suspectam, formam B falsam et saeculo XIII demum confectam esse docuit. Erben, l. l. formam B post multos quidem annos, sed vel litteris genuinis vel memoriis fide dignis adhibitis confectam esse iudicavit. 389. n) ,pyperis' B. — °) ,rayfone‘ C. — p) ,et domus tecta‘ B. — a) quae sequuntur, desunt in C.
Strana 394
394 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. Unum idemque sentit W. Mayer, Gründung und Besiedelung des Benedictinerklosters zu Kladrau, in: Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. XXXVI (1898) pag. 436 sq. — Instrumentum A Vladislavi I ducis temporibus non posse vindicari, quam ob rem spurium esse, cum alia, tum praecipue litterae ipsae, quae saeculi XIII ineuntis formam exhibent, tum sigillum, quod e duobus posteriorum principum sigillis confectum est, manifesto declarant. Sitne in diplomate hoc componendo genuinum quoddam Vladislavi I ducis diploma exemplar adhibitum et quid ex illo sit depromptum, diiudicari non potest. Neque instrumenta Bl et B2, quae nihil sunt aliud quam exemplar A auctum atque amplificatum, genuina esse possunt. Posteriorem eorum originem ille potissimum locus declarat, qui est de bonis inter Bertholdum abbatem et Henricum Ketlich „sub tempore ducis Zobezlai" (1125—1140) commutatis. 10 A. B1, B2. In nomine sancte et individue trini- tatis. Notum sit omnibus sancte matris ecclesię filiis, quod ego Wladi- zlaus, dux Boemię, credens nihil esse, quidquid dei non est, credens] etiam illi, qui dicit: ,Date elemosinam et omnia munda sunt vobis',1 et illi, qui dicit: „Redemptio anime viri divicie suę',2 construxi monasterium in honore sancte dei genitricis Marię“ pro redem ptione anime meę. Et quia scivi deo non esse gratum, si rapina offeretur ei in holocaustum, ipsum testor, quod nichil iniustę, nihil vi cuiquam ablatum ei obtuli, nihil preter hoc, quod ante- cessorilbus meis religiosis viris secun- dum consuetudinem terre offerre licuit. Hęc autem sunt ea, que in pura con- scientia et in simplicitate cordis eidem ęcclesię dedi sub testimonio Pragensis episcopi Hermanni et Morauiensis epi- scopi Iohannis" et primatum terre †In nomine sancte et individuęa trini- tatis. Notum sit omnibus sanctęb ll matris ecclesięc filiis, quod ego Wladizlaus, dux Boemię, 15 credens nilhil esse, quicquid dei non est, credens etiam illi, qui dicit: „Date elelmosynamd et omnia munda sunt vobis', et illi, qui dicit: ,Re- demptio anime viri divicięe suę',' construxi mo- nasterium in honore sancte f dei genitricis Marieg 20 pro redemptione anime meę.h Et quia scivi deo non ęssę gratum, si rapina offerretur ei in holo- caustum, ipsum testor, quod nihil iniuste,i nihil vi cuiquam ablatum ei obtuli, nihilk preter hoc, quod antecessoribus meis religiosis viris secundum 25 consuetudinem terre offerre licuit. Hęc autem sunt ea, que! in pura conscientia et in simplicitate cordis eidem ecclesiec dedi sub testimonio Pra- gensis episcopi Hermannig et Morauiensis epi- scopi Iohannisg et primatum terre absque omnis 30 390A. a) nomen litteris maiusculis scriptum. 390B. a) ,individue‘ B2. — b) ,sancte“ B2. — 35 c) ,ęcclesię“ B2. — d) ,elemosinam‘ B2. — e) ,divicie' B2. — f) ,sanctę‘ B2. — g) nomen litteris maiusculis scriptum B1, B2. — h) ,mee‘ B2. — i) ,iniustę B2. — k) ,nichil" B2. — 1) ,que‘ B2. — 40 1) Luc. XI. 41. — 1) Prov. XIII. 8.
394 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. Unum idemque sentit W. Mayer, Gründung und Besiedelung des Benedictinerklosters zu Kladrau, in: Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. XXXVI (1898) pag. 436 sq. — Instrumentum A Vladislavi I ducis temporibus non posse vindicari, quam ob rem spurium esse, cum alia, tum praecipue litterae ipsae, quae saeculi XIII ineuntis formam exhibent, tum sigillum, quod e duobus posteriorum principum sigillis confectum est, manifesto declarant. Sitne in diplomate hoc componendo genuinum quoddam Vladislavi I ducis diploma exemplar adhibitum et quid ex illo sit depromptum, diiudicari non potest. Neque instrumenta Bl et B2, quae nihil sunt aliud quam exemplar A auctum atque amplificatum, genuina esse possunt. Posteriorem eorum originem ille potissimum locus declarat, qui est de bonis inter Bertholdum abbatem et Henricum Ketlich „sub tempore ducis Zobezlai" (1125—1140) commutatis. 10 A. B1, B2. In nomine sancte et individue trini- tatis. Notum sit omnibus sancte matris ecclesię filiis, quod ego Wladi- zlaus, dux Boemię, credens nihil esse, quidquid dei non est, credens] etiam illi, qui dicit: ,Date elemosinam et omnia munda sunt vobis',1 et illi, qui dicit: „Redemptio anime viri divicie suę',2 construxi monasterium in honore sancte dei genitricis Marię“ pro redem ptione anime meę. Et quia scivi deo non esse gratum, si rapina offeretur ei in holocaustum, ipsum testor, quod nichil iniustę, nihil vi cuiquam ablatum ei obtuli, nihil preter hoc, quod ante- cessorilbus meis religiosis viris secun- dum consuetudinem terre offerre licuit. Hęc autem sunt ea, que in pura con- scientia et in simplicitate cordis eidem ęcclesię dedi sub testimonio Pragensis episcopi Hermanni et Morauiensis epi- scopi Iohannis" et primatum terre †In nomine sancte et individuęa trini- tatis. Notum sit omnibus sanctęb ll matris ecclesięc filiis, quod ego Wladizlaus, dux Boemię, 15 credens nilhil esse, quicquid dei non est, credens etiam illi, qui dicit: „Date elelmosynamd et omnia munda sunt vobis', et illi, qui dicit: ,Re- demptio anime viri divicięe suę',' construxi mo- nasterium in honore sancte f dei genitricis Marieg 20 pro redemptione anime meę.h Et quia scivi deo non ęssę gratum, si rapina offerretur ei in holo- caustum, ipsum testor, quod nihil iniuste,i nihil vi cuiquam ablatum ei obtuli, nihilk preter hoc, quod antecessoribus meis religiosis viris secundum 25 consuetudinem terre offerre licuit. Hęc autem sunt ea, que! in pura conscientia et in simplicitate cordis eidem ecclesiec dedi sub testimonio Pra- gensis episcopi Hermannig et Morauiensis epi- scopi Iohannisg et primatum terre absque omnis 30 390A. a) nomen litteris maiusculis scriptum. 390B. a) ,individue‘ B2. — b) ,sancte“ B2. — 35 c) ,ęcclesię“ B2. — d) ,elemosinam‘ B2. — e) ,divicie' B2. — f) ,sanctę‘ B2. — g) nomen litteris maiusculis scriptum B1, B2. — h) ,mee‘ B2. — i) ,iniustę B2. — k) ,nichil" B2. — 1) ,que‘ B2. — 40 1) Luc. XI. 41. — 1) Prov. XIII. 8.
Strana 395
1115. ACTA SPURIA. NUM. 390. 395 A. В1, B2. absque omnis populi contradictione: Duodecim custodes ęcclesię in villa Wsecar,s quorumb nomina hec sunt: Mutis, Zuar, Milik, Dunay, Stoyan, Gluza, Neostup,“ Bratrata,d Mania, Mi- lon, Pacek.† Ded d etiam totam silvam, que est inter duas aquas Msam" et Msicham5 usque in Teutonicam terram, 10 exceptis duodecim villis, que antiquitus fuerunt ibi constitutee: scilicet Lom," Benessewic,7 Lobzi,8 Plezomi," Malco- uici,1° Maleulaz,11 Chekouici,12 Skui- rino,13 Bonatici,1“ Naztaremzedle,15 Dalemisle,16 Prosteborici.17 Dedi etiam villas viginti quinque plenas: Cla- derubi, 18 Werbicane,19 Ponebuzlaz, 20 Glupenovo,21 Zumlaz,22 Oboychnice,23 Borowane,24 Milewo,ƒ25 Bucovo,g26 20 Watenici,27 Mecelevo,h 28 Mocvrad,29 5 15 populi contradictione: Duodecim custodes eccle- sięm in villa Wsechar,n' quorum nomina hec sunt: Mutis, Zuar, Milik, Dunay, Stoyan, Gluza, Nostup,o Bratrata, Mania, Milon, Pacek, Trebek. Dedi etiam totam silvam, quep est inter duas aquas Msam“ et Miscamq“ usque in Teutonicam terram, exceptis duodecim villis, que antiquitus fuerunt ibi constitute, quarum nomina hęc sunt: Lom," Beneseuici,' Lobzi,“ Plezomi," Mal- couici,° Maleulaz,11 Cehckouici, s Skuirino, Bonatici,“ Naztaremzedle,15 Dalemisle,18 Prosto- borici.†17 Dedi etiam villas viginti quinque plenas: Cladorubi,1 Werbichane," Ponebuzlaz,"" Glupenouo," Zumlaz," Oboychnice," Borouane, Mileuo, Bucouane, Watenici,7 Mecleui,as 25 390A. b) ,qr' sine titulo. A. — c) ,o‘ eod. atram. superscr. — d) radendo corr. ex ,Bratratra'.— d*) ita A. — e) ,u‘ ead. manu superscr. — 1),Milew‘ A. — &) ,Bucov‘ A.—h) Mecelov' A. †) Duodecimi custodis nomen scribae errore omissum est. 390B. m) ,ęcclesie‘ B2. — n) ,Wsecar' B2. — °),Neostup B2. — P),que B2. — q),Msicham" B2. — 1) ,a‘ ex ,o‘ in loco raso corr. B2. — s) ,Checkouici' B2. —t) ,Prosteborici, B2. — u) „Mehcleui“ B2. 30 35 40 1) Všekary, germ. Schekarschen, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 4) Mže, germ. die Mies, alias Berounka. — 5) Mžice, nunc Úhlavka, fl. in flumen Mže prope Stříbro (Mies) influens. — 9 Lom, germ. Lohm, distr. pol. Stříbro (Mies). — 3 Benešovice, nunc Benešov, distr. pol. Střibro. — ) Lobez, nunc Labzy, germ. Labes, distr. pol. Stříbro. — 1) Plezom, germ. Plesau, distr. pol. Stříbro. — 10) Malkovice, distr. pol. Tachov (Tachau). — 11) Malevláz, quon- dam villa prope Bor (Haid), distr. pol. Tachov. — 17) Čečkovice, germ. Eschowitz, distr. pol. Tachov. — 15) Skviřín, germ. Speierling, distr. pol. Tachov. — 14) Bonětice, germ. Wonetitz, distr. pol. Tachov. — 15) Staré sedlo, germ. Altsattel, distr. pol. Tachov. — 16) Darmyšl, germ. Darmschlag, distr. pol. Tachov. — 17) Prostiboř, distr. pol. Střibro. — 18) Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. Stříbro. — 19) 2 Vrbice, germ. Wrbitz, distr. pol. Střibro. — 10) Ubi villa haec sita sit, nescio. — 11) Hlupenovo, germ. Neuhäusel, prope Holostřevy, distr. pol. Stříbro. — 31) Sumlez villa quondam ab Skviřín (distr. pol. Tachov) versus meridiem sita. — 21) Oboječnice, Boječnice, germ. Woschnitz, distr. pol. Tachov. — 24) Boro- vany, germ. Turban, distr. pol. Tachov. — 25) Milevo, germ. Mühlhöfen, distr. pol. Stříbro. — 26) Buková, germ. Mukowa, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 27) Vatenice iam non exstat. — 15) Meclov, germ. Metzling, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 29) Močerady, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz).
1115. ACTA SPURIA. NUM. 390. 395 A. В1, B2. absque omnis populi contradictione: Duodecim custodes ęcclesię in villa Wsecar,s quorumb nomina hec sunt: Mutis, Zuar, Milik, Dunay, Stoyan, Gluza, Neostup,“ Bratrata,d Mania, Mi- lon, Pacek.† Ded d etiam totam silvam, que est inter duas aquas Msam" et Msicham5 usque in Teutonicam terram, 10 exceptis duodecim villis, que antiquitus fuerunt ibi constitutee: scilicet Lom," Benessewic,7 Lobzi,8 Plezomi," Malco- uici,1° Maleulaz,11 Chekouici,12 Skui- rino,13 Bonatici,1“ Naztaremzedle,15 Dalemisle,16 Prosteborici.17 Dedi etiam villas viginti quinque plenas: Cla- derubi, 18 Werbicane,19 Ponebuzlaz, 20 Glupenovo,21 Zumlaz,22 Oboychnice,23 Borowane,24 Milewo,ƒ25 Bucovo,g26 20 Watenici,27 Mecelevo,h 28 Mocvrad,29 5 15 populi contradictione: Duodecim custodes eccle- sięm in villa Wsechar,n' quorum nomina hec sunt: Mutis, Zuar, Milik, Dunay, Stoyan, Gluza, Nostup,o Bratrata, Mania, Milon, Pacek, Trebek. Dedi etiam totam silvam, quep est inter duas aquas Msam“ et Miscamq“ usque in Teutonicam terram, exceptis duodecim villis, que antiquitus fuerunt ibi constitute, quarum nomina hęc sunt: Lom," Beneseuici,' Lobzi,“ Plezomi," Mal- couici,° Maleulaz,11 Cehckouici, s Skuirino, Bonatici,“ Naztaremzedle,15 Dalemisle,18 Prosto- borici.†17 Dedi etiam villas viginti quinque plenas: Cladorubi,1 Werbichane," Ponebuzlaz,"" Glupenouo," Zumlaz," Oboychnice," Borouane, Mileuo, Bucouane, Watenici,7 Mecleui,as 25 390A. b) ,qr' sine titulo. A. — c) ,o‘ eod. atram. superscr. — d) radendo corr. ex ,Bratratra'.— d*) ita A. — e) ,u‘ ead. manu superscr. — 1),Milew‘ A. — &) ,Bucov‘ A.—h) Mecelov' A. †) Duodecimi custodis nomen scribae errore omissum est. 390B. m) ,ęcclesie‘ B2. — n) ,Wsecar' B2. — °),Neostup B2. — P),que B2. — q),Msicham" B2. — 1) ,a‘ ex ,o‘ in loco raso corr. B2. — s) ,Checkouici' B2. —t) ,Prosteborici, B2. — u) „Mehcleui“ B2. 30 35 40 1) Všekary, germ. Schekarschen, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 4) Mže, germ. die Mies, alias Berounka. — 5) Mžice, nunc Úhlavka, fl. in flumen Mže prope Stříbro (Mies) influens. — 9 Lom, germ. Lohm, distr. pol. Stříbro (Mies). — 3 Benešovice, nunc Benešov, distr. pol. Střibro. — ) Lobez, nunc Labzy, germ. Labes, distr. pol. Stříbro. — 1) Plezom, germ. Plesau, distr. pol. Stříbro. — 10) Malkovice, distr. pol. Tachov (Tachau). — 11) Malevláz, quon- dam villa prope Bor (Haid), distr. pol. Tachov. — 17) Čečkovice, germ. Eschowitz, distr. pol. Tachov. — 15) Skviřín, germ. Speierling, distr. pol. Tachov. — 14) Bonětice, germ. Wonetitz, distr. pol. Tachov. — 15) Staré sedlo, germ. Altsattel, distr. pol. Tachov. — 16) Darmyšl, germ. Darmschlag, distr. pol. Tachov. — 17) Prostiboř, distr. pol. Střibro. — 18) Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. Stříbro. — 19) 2 Vrbice, germ. Wrbitz, distr. pol. Střibro. — 10) Ubi villa haec sita sit, nescio. — 11) Hlupenovo, germ. Neuhäusel, prope Holostřevy, distr. pol. Stříbro. — 31) Sumlez villa quondam ab Skviřín (distr. pol. Tachov) versus meridiem sita. — 21) Oboječnice, Boječnice, germ. Woschnitz, distr. pol. Tachov. — 24) Boro- vany, germ. Turban, distr. pol. Tachov. — 25) Milevo, germ. Mühlhöfen, distr. pol. Stříbro. — 26) Buková, germ. Mukowa, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 27) Vatenice iam non exstat. — 15) Meclov, germ. Metzling, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz). — 29) Močerady, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz).
Strana 396
396 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. Podevzi, 3° Doudlenowici,132 Milga, 3s Welchis,34 Podmocli, 35 Gorki,36, Scepa- nowici, 37 Mladetici,38 Camic,40 Ce- beuo ; 41 Wadizlawicih42 dedi circuitum a flumine Mohelnic 43 usque ad quercum. B1, B2. Mochuradi," Podeuzi," Lusna, Douleno- uici, *" Milga," Welkis,“ Podmocli,"5 Gorki," Scepanouici," Mladatici,s Na chelme,“ Ca- mik,“ Cebeuo," Wladizlauici," * Zezemici." Iste autem ville non sunt plene: Gneunici,yas in qua dedi terram ad decem aratra; in Cleno- uicih“ tres mansiones; in Hoteseuicih z4 quatuor mansiones; in Gonezouicih“ septem mansiones ; villam etiam Bigedl" totam preter duas man- siones. Dedi etiam ęcclesiam cum dote sua. In Dnisich "° duo aratra et tres mansiones. Apud Rozuad"1 una mansio. Cona aa cum terra sua. Prudota cum terra sua Wra- couici.52 In Seztoceh 53 ęcclesiam cum 15 dote sua et cum tribus ugezd.bb Villas insuper quatuor addidi: Milucouo,“ Zlapnich,“ Bzini, cc5* Pnecluk."7 Dedi quoque Izbrazlause cum omnibus ad eam pertinentibus. Hędd sunt 5 10 A. Dedi quoque Zebrezlauo 158 [c]u[m] om- nibus ad eam pertinentibus, id est: 390A. i),Dout fere illegibile. —J),Scepanwici A. 390B. v) Iurna‘ B2, ubi ,r‘ in loco raso corr. 20 — k) ,Cebeů A.—1) „Zebrezlaů“ A;,ü fere est. — x) ,Doudlenouici' B2. — y) ,Gneu- nicih' B2. — z) ,Hoteseuich‘ B2. — aa) ,Cóna" illegibile. B2. — bb) ,vgezd' B2. — cc) ,Bzine' B2. — dd) ,He‘ B2. *5) Poděvousy, distr. pol. Horšův Týn. — 31) Lužná, germ. Lusen, distr. pol. Tachov. — 31) Ubi 25 villa haec quaerenda sit, nescio. — 31) Milkov, germ. Milikau, prope Bezdružice (Weseritz). — *4) Vlkýš, germ. Wilkischen, distr. pol. Stříbro. —*3) Podmokly prope Touškov, distr. pol. Stříbro. — 36) Hůrka prope Horní Bělá ab Manětín versus meridiem. — 37 Štěpanovice, quondam villa ab Nekmiř (distr. pol. Plzeň) versus meridiem sita, ubi nunc campus dicitur Štěpanovsko. — 36) Mladotice, germ. Mlatz, distr. pol. Kralovice. — 33) 2 Chlum, germ. 30 Klum, distr. pol. Žlutice (Luditz). — “) Kamýk Malý, germ. Kamigl, distr. pol. Teplá (Tepl). 41) Cebiv, germ. Zebau, distr. pol. Teplá. — “) Vladislavice villa quondam prope Sezemice, — distr. pol. Mnichovo Hradiště (Münchengrätz). — 43) Mohelnice, nunc Mohelka fl., qui prope vicum Mohelnice (ab Mnichovo Hradiště versus septemtr.) in flumen Jizera influit. — “) Seze- mice, distr. pol. Mnichovo Hradiště. — 45) Hněvnice, germ. Hniemitz, distr. pol. Stříbro. — “) Klenovice, distr. pol. Stříbro. — 4) Chotěšovice, nunc Malý Chotěšov, germ. Klein- Chotieschau, prope Střibro. — 45) Honezovice, nunc Honosice, germ. Honositz, distr. pol. Stříbro. — 43) Bijadla vel Bijedla, quondam villa, nunc curia araturae prope Merklin, distr. pol. Přeštice. — 35) Dnešice, distr. pol. Přeštice. — 51) Rozvadov quondam villa a Podmokly (distr. pol. Stříbro) versus septemtr. sita. — 51) 2 Vračovice, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth). — 53) Žestoky, alias Restoky, distr. pol. Chrudim. —54) Milikov, germ. Milikau, prope Stříbro. — 55) Slapník, iam non exstat. — 56) Bziň, iam non exstat. — 87) Pnětluky; iam non exstat.— *6) Zbraslav, germ. Königsaal, a Praga versus meridiem. 35 40
396 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. Podevzi, 3° Doudlenowici,132 Milga, 3s Welchis,34 Podmocli, 35 Gorki,36, Scepa- nowici, 37 Mladetici,38 Camic,40 Ce- beuo ; 41 Wadizlawicih42 dedi circuitum a flumine Mohelnic 43 usque ad quercum. B1, B2. Mochuradi," Podeuzi," Lusna, Douleno- uici, *" Milga," Welkis,“ Podmocli,"5 Gorki," Scepanouici," Mladatici,s Na chelme,“ Ca- mik,“ Cebeuo," Wladizlauici," * Zezemici." Iste autem ville non sunt plene: Gneunici,yas in qua dedi terram ad decem aratra; in Cleno- uicih“ tres mansiones; in Hoteseuicih z4 quatuor mansiones; in Gonezouicih“ septem mansiones ; villam etiam Bigedl" totam preter duas man- siones. Dedi etiam ęcclesiam cum dote sua. In Dnisich "° duo aratra et tres mansiones. Apud Rozuad"1 una mansio. Cona aa cum terra sua. Prudota cum terra sua Wra- couici.52 In Seztoceh 53 ęcclesiam cum 15 dote sua et cum tribus ugezd.bb Villas insuper quatuor addidi: Milucouo,“ Zlapnich,“ Bzini, cc5* Pnecluk."7 Dedi quoque Izbrazlause cum omnibus ad eam pertinentibus. Hędd sunt 5 10 A. Dedi quoque Zebrezlauo 158 [c]u[m] om- nibus ad eam pertinentibus, id est: 390A. i),Dout fere illegibile. —J),Scepanwici A. 390B. v) Iurna‘ B2, ubi ,r‘ in loco raso corr. 20 — k) ,Cebeů A.—1) „Zebrezlaů“ A;,ü fere est. — x) ,Doudlenouici' B2. — y) ,Gneu- nicih' B2. — z) ,Hoteseuich‘ B2. — aa) ,Cóna" illegibile. B2. — bb) ,vgezd' B2. — cc) ,Bzine' B2. — dd) ,He‘ B2. *5) Poděvousy, distr. pol. Horšův Týn. — 31) Lužná, germ. Lusen, distr. pol. Tachov. — 31) Ubi 25 villa haec quaerenda sit, nescio. — 31) Milkov, germ. Milikau, prope Bezdružice (Weseritz). — *4) Vlkýš, germ. Wilkischen, distr. pol. Stříbro. —*3) Podmokly prope Touškov, distr. pol. Stříbro. — 36) Hůrka prope Horní Bělá ab Manětín versus meridiem. — 37 Štěpanovice, quondam villa ab Nekmiř (distr. pol. Plzeň) versus meridiem sita, ubi nunc campus dicitur Štěpanovsko. — 36) Mladotice, germ. Mlatz, distr. pol. Kralovice. — 33) 2 Chlum, germ. 30 Klum, distr. pol. Žlutice (Luditz). — “) Kamýk Malý, germ. Kamigl, distr. pol. Teplá (Tepl). 41) Cebiv, germ. Zebau, distr. pol. Teplá. — “) Vladislavice villa quondam prope Sezemice, — distr. pol. Mnichovo Hradiště (Münchengrätz). — 43) Mohelnice, nunc Mohelka fl., qui prope vicum Mohelnice (ab Mnichovo Hradiště versus septemtr.) in flumen Jizera influit. — “) Seze- mice, distr. pol. Mnichovo Hradiště. — 45) Hněvnice, germ. Hniemitz, distr. pol. Stříbro. — “) Klenovice, distr. pol. Stříbro. — 4) Chotěšovice, nunc Malý Chotěšov, germ. Klein- Chotieschau, prope Střibro. — 45) Honezovice, nunc Honosice, germ. Honositz, distr. pol. Stříbro. — 43) Bijadla vel Bijedla, quondam villa, nunc curia araturae prope Merklin, distr. pol. Přeštice. — 35) Dnešice, distr. pol. Přeštice. — 51) Rozvadov quondam villa a Podmokly (distr. pol. Stříbro) versus septemtr. sita. — 51) 2 Vračovice, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth). — 53) Žestoky, alias Restoky, distr. pol. Chrudim. —54) Milikov, germ. Milikau, prope Stříbro. — 55) Slapník, iam non exstat. — 56) Bziň, iam non exstat. — 87) Pnětluky; iam non exstat.— *6) Zbraslav, germ. Königsaal, a Praga versus meridiem. 35 40
Strana 397
10 15 20 25 30 35 40 1115. ACTA SPURIA. NUM. 390. 397 A. Luben5° villam totam; Slewici6° villam et partem fluminis; Cernosicih *! totum, quod emi apud Goscam; Lagowicih 9? tres piscatores: Cekan, Marsic, Blasius, et aquam, que dicitur Msa,* a flu- mine Wltawa usque ad rivulum Chotc.7 Ad capellam sancti Galli$5 custodes V sunt assignati," quorum? sunt hec no- mina: Mutis, Radec, Nepriwad, Merzata, Cogata. De villa Lipan“ Ten dusnik cum terra sua. In villa Sabowresk 9" Ranos vaccarium® cum terra sua. In villa Widim °° Trebata cum terra sua. In? villa Gehercaz 79 II tornatores: Petrum, Gotsam. Villicus Pragensis decem denarios singulis sabbatis per- solvere debet et in festo sancti Calli poledrum. Trapezita eodem die filum aureum. Cellerarius" ducis duas urnas mellis. Locum Prage? ad molendinum. Itemque locum Prage ad curiam et ad ho- spites locandos ab ecclesia sancti Micha- Bt, B2. autem ville et homines ad eundem lo- cum pertinentes: Luben** tota villa, Sleuici*? tota villa *, Chrinosicihee*' totum quod emi apud Goscam. Lagouicih** tres piscatores: Scehan, Marsik, Blasius; et vinea, que est sub Prosek ;/f ** et duo tornatores: Petrus, Gotsa; insuper unus piscator, qui vulgariter dicitur pstruz- nik,££ et ibidem dimidium amnem dedi. Willalmus addidit patrimonium suum, quod fuit avi ipsius Pule, Ratbori,°* et cum pomerio. Tan cum terra sua. Nesicha, qui solvit novem vasa salis. Ad capellam sancti Galli** custodes quinque sunt deputati, quorum hec sunt nomina: Mutis, Radek, Nepriuad, Mer- sata, Cogata. De Lipan ** Ten dusnik *, Pragensis villicus decem denarios singulis sabbatis persol- vere debet atque in natalibus sancti Galli poledrum unum. Trapezita vero eadem die filum ^^ aureum, cellerarius?! atttem ducis duas urnas mellis. Prage quoque ad supradictum monasterium locum dedi^^ ad molendinum. Item Prage locum ad curiam et ad hospites * ab ecclesia/! sancti Michaelis "?? usque ad eccle- 390^. m) radendo corr. ex ,Chota'. — n) alia manus eiusd. temporis supra lineam adno- tavit: ,De villa Drahavciz. — 9) altera €' alio atram. superscr. — P) altera literae „n“ hasta errore scribentis omissa. — 94) ,h' eod. atram. corr. ex ,n', ,c' corr. ex ,r' eod. atram. — 7) ,Cellera'ius' A. — s) ,Prage' alia manu eiusdem temporis superscriptum. 9908. ee) ,Chernosicih' B2. — //) ,Prozek' B?. — &E) ,pztrusnik' B?. — ^^) ex filia" radendo corr. B1, — ii) ler‘ in loco raso ex ,era‘ corr. BI, — kk) ,dedi' eod. atram. super- scr. B1, — !l) ,ecclesia* et inferius ,eccle- siam' B2, — mm) litteris maiusculis scrip- fum; ,MICHAHELIS' B2, 5%) ? Lubenec, germ. Lubenz, distr. pol. Zlutice (Luditz). — *°) Slovice, prope Křivoklát (Pürglitz). — *') Cernosice, distr. pol. Smíchov. — °%) Lahovice, distr. pol. Smíchov. -— %) Prosek, distr. pol. Karlin. — *%) Radboř, Ratiboř, distr. pol. Kolin. — *") Ecclesia s. Galli prope Zbraslav. — *) Lipany prope Zbraslav. — 7) Žabovřesky prope Zbraslav. — **) Vidim, iam non exstat. — *') Jirčany Dolní, distr. pol. Král. Vinohrady.
10 15 20 25 30 35 40 1115. ACTA SPURIA. NUM. 390. 397 A. Luben5° villam totam; Slewici6° villam et partem fluminis; Cernosicih *! totum, quod emi apud Goscam; Lagowicih 9? tres piscatores: Cekan, Marsic, Blasius, et aquam, que dicitur Msa,* a flu- mine Wltawa usque ad rivulum Chotc.7 Ad capellam sancti Galli$5 custodes V sunt assignati," quorum? sunt hec no- mina: Mutis, Radec, Nepriwad, Merzata, Cogata. De villa Lipan“ Ten dusnik cum terra sua. In villa Sabowresk 9" Ranos vaccarium® cum terra sua. In villa Widim °° Trebata cum terra sua. In? villa Gehercaz 79 II tornatores: Petrum, Gotsam. Villicus Pragensis decem denarios singulis sabbatis per- solvere debet et in festo sancti Calli poledrum. Trapezita eodem die filum aureum. Cellerarius" ducis duas urnas mellis. Locum Prage? ad molendinum. Itemque locum Prage ad curiam et ad ho- spites locandos ab ecclesia sancti Micha- Bt, B2. autem ville et homines ad eundem lo- cum pertinentes: Luben** tota villa, Sleuici*? tota villa *, Chrinosicihee*' totum quod emi apud Goscam. Lagouicih** tres piscatores: Scehan, Marsik, Blasius; et vinea, que est sub Prosek ;/f ** et duo tornatores: Petrus, Gotsa; insuper unus piscator, qui vulgariter dicitur pstruz- nik,££ et ibidem dimidium amnem dedi. Willalmus addidit patrimonium suum, quod fuit avi ipsius Pule, Ratbori,°* et cum pomerio. Tan cum terra sua. Nesicha, qui solvit novem vasa salis. Ad capellam sancti Galli** custodes quinque sunt deputati, quorum hec sunt nomina: Mutis, Radek, Nepriuad, Mer- sata, Cogata. De Lipan ** Ten dusnik *, Pragensis villicus decem denarios singulis sabbatis persol- vere debet atque in natalibus sancti Galli poledrum unum. Trapezita vero eadem die filum ^^ aureum, cellerarius?! atttem ducis duas urnas mellis. Prage quoque ad supradictum monasterium locum dedi^^ ad molendinum. Item Prage locum ad curiam et ad hospites * ab ecclesia/! sancti Michaelis "?? usque ad eccle- 390^. m) radendo corr. ex ,Chota'. — n) alia manus eiusd. temporis supra lineam adno- tavit: ,De villa Drahavciz. — 9) altera €' alio atram. superscr. — P) altera literae „n“ hasta errore scribentis omissa. — 94) ,h' eod. atram. corr. ex ,n', ,c' corr. ex ,r' eod. atram. — 7) ,Cellera'ius' A. — s) ,Prage' alia manu eiusdem temporis superscriptum. 9908. ee) ,Chernosicih' B2. — //) ,Prozek' B?. — &E) ,pztrusnik' B?. — ^^) ex filia" radendo corr. B1, — ii) ler‘ in loco raso ex ,era‘ corr. BI, — kk) ,dedi' eod. atram. super- scr. B1, — !l) ,ecclesia* et inferius ,eccle- siam' B2, — mm) litteris maiusculis scrip- fum; ,MICHAHELIS' B2, 5%) ? Lubenec, germ. Lubenz, distr. pol. Zlutice (Luditz). — *°) Slovice, prope Křivoklát (Pürglitz). — *') Cernosice, distr. pol. Smíchov. — °%) Lahovice, distr. pol. Smíchov. -— %) Prosek, distr. pol. Karlin. — *%) Radboř, Ratiboř, distr. pol. Kolin. — *") Ecclesia s. Galli prope Zbraslav. — *) Lipany prope Zbraslav. — 7) Žabovřesky prope Zbraslav. — **) Vidim, iam non exstat. — *') Jirčany Dolní, distr. pol. Král. Vinohrady.
Strana 398
398 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. A. В1, В2. helis usque ad ęcclesiam sancti Petri Sderaz et usque ad publicam viam. Dedi etiam vineam, que est sub Proz- zek.83 Tan cum terra sua. Nesicha qui solvit novem mensuras salis. Pilzni 70 pellificem unum Bezvy. Nezabudiz71 quatuor piscatores: Milhozt, Otek, Do- macha, Castolov. Quatuor qui salem solvunt,' novem mensuras: Tessen, Preztan, Glupez, Bore. Sdemissicih 72 figulum“ unum Ozlata. De Zemetiz 78 Radoztam cum filiis suis, qui* solvit septem urnas mellis. Vgrin, Borata, Zuereck, Birzota, Milhozt; quilibet horum totidem solvit. Goseticih"6 duos siam"l sancti Petri * et usque ad publicam viam. Pistores quatuor: Petrum, Bogumil, Hual, Louata. Cocos quatuor: Maca, Dalicha, Dobrata, Ratnik. Sutores sub- talarium an tres: Malucha, Nepriuad, Neugod. * Unum pellificem Bezuy. * Pisca- tores quatuor: Milgost, Otek, Domaca, oo Cha- stolou. Quatuor qui sal solvunt, singuli novem mensuras: Tesen, Preztan, Glupec,pp Bora. * Figulum unum Oslata. qq Tornatorem unum Tehan. * Radostam rusticum cum filiis suis, qui debet septem urnas mellis. Vgrin etiam nepotem Radoste debitorem septem ur- narum mellis; Boratam debitorem septem 15 urnarum; Zuerek similiter; Berzota similiter. Milgozt de Zimatihe7s debitorem septem urnarum. In Lucou 74 Louic" debitorem novem 20 urnarum mellis; Mergauecss similiter no- vem; Radota, Mane, Mace, Tetik zclaz- nik.“ Wranouicih 75 Nelepam cum filiis, decem urnarum u“ debitorem. Zusa simi- liter ; Zlauik similiter; Ozobey similiter. 25 * Duos fabrosvv: Began,xx Tergonam. Rotarium 5 10 fabros : Began, Tergone ; rotarium unum [Bogdan. In villa Reptech] 77 pasto[res] equarum duos: Budan, Mara. In villa unum Bogdan. * Pastores equarumvy duos: Bu- 390A. t) ,sol’n‘ A. — u) ,fig; ,g‘ corr. ex ,1‘ eod. atram. — v) ,m' corr. ex ,n‘ eod. atram. — x) ,i' superscr. vix discerni potest. — y) membrana destructa, supplevi ex C.— 390B. an) ,subtularium' B2. —00) ,Domacha' B2. — pp) ,Glupehc' B2. — qa) ,Ozlata“ B2. — 30 1) ,Louihc‘ B2. — ss) ,Mergauehe‘ B2. — tt) ,zklaznik' B2. — uu) ,urnarum mellis“ B2. — vv) ex ,Unũ fabrü' in loco raso corr. B1. — xx) Began‘ in loco raso ead. manu scr. BI. — vy) ,equa‘ in loco raso, ubi genuine 35 ,duos' positum fuit, ead. manu scr. B1. — 76) Starý Plzenec, germ. Alt-Pilsenetz, prope Plzeň (Pilsen). — 71) Nezabudice prope Křivo- klát. — 11) Zdemyslice, nunc Domyslice, distr. pol. Plzeň. — 73) Zemětice, distr. pol. Přeštice. — 1) Luková, distr. pol. Kralovice. — 15) Vranovice prope Rokycany, distr. pol. Plzeň. — 16) Hoštice quondam villa sita ubi nunc molendinum est nomine Hasatický mlýn (Hassatitzer- 40 muhle) prope Štítary, distr. pol. Horšův Týn. — 17) Rpety, germ. Erpet, distr. pol. Hořovice.
398 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. A. В1, В2. helis usque ad ęcclesiam sancti Petri Sderaz et usque ad publicam viam. Dedi etiam vineam, que est sub Proz- zek.83 Tan cum terra sua. Nesicha qui solvit novem mensuras salis. Pilzni 70 pellificem unum Bezvy. Nezabudiz71 quatuor piscatores: Milhozt, Otek, Do- macha, Castolov. Quatuor qui salem solvunt,' novem mensuras: Tessen, Preztan, Glupez, Bore. Sdemissicih 72 figulum“ unum Ozlata. De Zemetiz 78 Radoztam cum filiis suis, qui* solvit septem urnas mellis. Vgrin, Borata, Zuereck, Birzota, Milhozt; quilibet horum totidem solvit. Goseticih"6 duos siam"l sancti Petri * et usque ad publicam viam. Pistores quatuor: Petrum, Bogumil, Hual, Louata. Cocos quatuor: Maca, Dalicha, Dobrata, Ratnik. Sutores sub- talarium an tres: Malucha, Nepriuad, Neugod. * Unum pellificem Bezuy. * Pisca- tores quatuor: Milgost, Otek, Domaca, oo Cha- stolou. Quatuor qui sal solvunt, singuli novem mensuras: Tesen, Preztan, Glupec,pp Bora. * Figulum unum Oslata. qq Tornatorem unum Tehan. * Radostam rusticum cum filiis suis, qui debet septem urnas mellis. Vgrin etiam nepotem Radoste debitorem septem ur- narum mellis; Boratam debitorem septem 15 urnarum; Zuerek similiter; Berzota similiter. Milgozt de Zimatihe7s debitorem septem urnarum. In Lucou 74 Louic" debitorem novem 20 urnarum mellis; Mergauecss similiter no- vem; Radota, Mane, Mace, Tetik zclaz- nik.“ Wranouicih 75 Nelepam cum filiis, decem urnarum u“ debitorem. Zusa simi- liter ; Zlauik similiter; Ozobey similiter. 25 * Duos fabrosvv: Began,xx Tergonam. Rotarium 5 10 fabros : Began, Tergone ; rotarium unum [Bogdan. In villa Reptech] 77 pasto[res] equarum duos: Budan, Mara. In villa unum Bogdan. * Pastores equarumvy duos: Bu- 390A. t) ,sol’n‘ A. — u) ,fig; ,g‘ corr. ex ,1‘ eod. atram. — v) ,m' corr. ex ,n‘ eod. atram. — x) ,i' superscr. vix discerni potest. — y) membrana destructa, supplevi ex C.— 390B. an) ,subtularium' B2. —00) ,Domacha' B2. — pp) ,Glupehc' B2. — qa) ,Ozlata“ B2. — 30 1) ,Louihc‘ B2. — ss) ,Mergauehe‘ B2. — tt) ,zklaznik' B2. — uu) ,urnarum mellis“ B2. — vv) ex ,Unũ fabrü' in loco raso corr. B1. — xx) Began‘ in loco raso ead. manu scr. BI. — vy) ,equa‘ in loco raso, ubi genuine 35 ,duos' positum fuit, ead. manu scr. B1. — 76) Starý Plzenec, germ. Alt-Pilsenetz, prope Plzeň (Pilsen). — 71) Nezabudice prope Křivo- klát. — 11) Zdemyslice, nunc Domyslice, distr. pol. Plzeň. — 73) Zemětice, distr. pol. Přeštice. — 1) Luková, distr. pol. Kralovice. — 15) Vranovice prope Rokycany, distr. pol. Plzeň. — 16) Hoštice quondam villa sita ubi nunc molendinum est nomine Hasatický mlýn (Hassatitzer- 40 muhle) prope Štítary, distr. pol. Horšův Týn. — 17) Rpety, germ. Erpet, distr. pol. Hořovice.
Strana 399
10 15 20 25 35 1115. A. Ghozkov7?? ululatores duos: Zeztrogor et Gluzam. In Tinz“"° calefactorem stupe Castri. In Lubossin?? [Zuoyboch, qui parat cyphos, cum terra sua. In villa Vgrez]^^*! vineam cum [quinque cultoribus]: Stras, Zabona, Nemir, Golisa, Scepata. In Tuskov® came- raios 94 duos: Domabor, Cik. In villa Milostine ** ablutorem ves[tim]entorum Ras. Sdata qui deb** solvere quinqua- ginta/ m[assa]s ferri. In Domaseliz * terciam partem thelonei cum duce. Sed postea concabium** feci cum domino Hermanno Pragensis ecclesie episcopo pro decima, ne pauperes huius loci a collectoribus ipsius offenderentur. In- super addidi duas villas Walterowo, sg 85 Dovdlenowiz,?* quin etiam dedi curi- ales^' servos septem: Obida, Poteha, Milota cum fratribus suis, Mirsa, Martin, Gumpreht. Iste autem ville non sunt plene: Gnewinic *5 in? qua dedi terram ad decem aratra; in Clenowiz** tres mansiones; villam Bugidl*? preter duas mansiones; in Chotesewic*? quatuor mansiones; in Honezowiz** V]Iten; 9904. z) ,GhozkV‘ A; ,w* ex ,v' corr. — aa) „i! ex ,t' (?) corr. — bb) supplevi ex C. — cc) supplevi ex C. — dd) ,cam'aios' A. — ee) ita A scribentis errore. — ff) „gůngta“ A. — &&) ,Walterow* A.— ^^) ex ‚curoales‘ corr. — ii) ‚in‘ ead. manu superscr. ACTA SPURIA. NUM. 390. 399 B1, B2. dam, Mara. Ululatores duos: Zeztrogor et Gluzam. * Calefactorem stube Chastre. * Zuogbohzz qui parat cyphos.« Camerarios duos: Domabor, Cik.^ « Ablutorem vestimentorum Ras. Sdatam qui debet per- solvere quinquaginta massas ferri, In * Ugerich ^*' vineam cum quinque cultoribus: Stras, Cabona,c Nemir, Golisa, Scepata; unum amputatorem arborum Louata; unum paratorem doliorum Canis; duos car- pentarios Huala, Terza. In Domaselicd ** terciam partem thelonei cum duce. * Dedi etiam geneceum undecim ancillarum et curiales servos septem, quorum nomina hęc sunt: Obida, Poteha, Milota cum fratribus suis, Mirsa, Martin, Gumbreht, Conaza, Rerenca, Wal- terium. Aratores etiam hos cum filiis et filiabus: in Mezcleu**5 Cayn/; in Dni- sich£5% Coganec,* Gneunicih ** Bogu- mil, Bik, Mstata; Zitne #7 Chaua; Les- chas?? Zinogor; Cebeue*! Bezded, Radosta. Hec sunt autem, que fideles dei pro animabus suis me vivente eidem ecclesie dederunt: Vto comes dedit duas villas Ceckouici,/?? Maleuici.®® Depolt 3908. zz) ,h' in loco raso eod. atramento scr. B1, — a) ,Chik' B2, — ^») ,Ugerihc' B?. — €) ,Zabona' B?. — d) ,Domaselihc' B?. — *) ,Mezleu' B?. — /) ,yn' in loco raso ead. manu scr. B1, — g) ,Dnisicih‘ B2. — ^) ,Co- ganek' B2, — i) ,Checkouici* B?. 7°) ? Kosov, germ. Gossau, prope Pfimda, distr. pol. Tachov (Tachau). — **) ? Tynec, germ. Teinitzl, distr. pol. Stiíbro. — *') Libusin, distr. pol. Slany. — **) Uherce, distr. pol. Louny. — *') Touskov nade MZi, germ. Weiss-Tuschkau, distr. pol. StFibro. — **) Milostin, distr. pol. Rakovnik (Rakonitz). — **<) Domażlice, germ. Taus. — **) Valtefovice; ubi villa haec sita fuerit, incertum est. — **) ? Meclov, germ. Metzling, distr. pol. Horsdv Tyn. — 8?) Sytno, distr. pol. StFibro, — **) Lésfany, germ. Lichtenstein, prope Touskov, distr. pol. Stribro. — *%) Ceckovice, germ. Eschowitz, distr. pol. Tachov. — °°) Malovice, prope Bor (Haida), distr. pol. Tachov.
10 15 20 25 35 1115. A. Ghozkov7?? ululatores duos: Zeztrogor et Gluzam. In Tinz“"° calefactorem stupe Castri. In Lubossin?? [Zuoyboch, qui parat cyphos, cum terra sua. In villa Vgrez]^^*! vineam cum [quinque cultoribus]: Stras, Zabona, Nemir, Golisa, Scepata. In Tuskov® came- raios 94 duos: Domabor, Cik. In villa Milostine ** ablutorem ves[tim]entorum Ras. Sdata qui deb** solvere quinqua- ginta/ m[assa]s ferri. In Domaseliz * terciam partem thelonei cum duce. Sed postea concabium** feci cum domino Hermanno Pragensis ecclesie episcopo pro decima, ne pauperes huius loci a collectoribus ipsius offenderentur. In- super addidi duas villas Walterowo, sg 85 Dovdlenowiz,?* quin etiam dedi curi- ales^' servos septem: Obida, Poteha, Milota cum fratribus suis, Mirsa, Martin, Gumpreht. Iste autem ville non sunt plene: Gnewinic *5 in? qua dedi terram ad decem aratra; in Clenowiz** tres mansiones; villam Bugidl*? preter duas mansiones; in Chotesewic*? quatuor mansiones; in Honezowiz** V]Iten; 9904. z) ,GhozkV‘ A; ,w* ex ,v' corr. — aa) „i! ex ,t' (?) corr. — bb) supplevi ex C. — cc) supplevi ex C. — dd) ,cam'aios' A. — ee) ita A scribentis errore. — ff) „gůngta“ A. — &&) ,Walterow* A.— ^^) ex ‚curoales‘ corr. — ii) ‚in‘ ead. manu superscr. ACTA SPURIA. NUM. 390. 399 B1, B2. dam, Mara. Ululatores duos: Zeztrogor et Gluzam. * Calefactorem stube Chastre. * Zuogbohzz qui parat cyphos.« Camerarios duos: Domabor, Cik.^ « Ablutorem vestimentorum Ras. Sdatam qui debet per- solvere quinquaginta massas ferri, In * Ugerich ^*' vineam cum quinque cultoribus: Stras, Cabona,c Nemir, Golisa, Scepata; unum amputatorem arborum Louata; unum paratorem doliorum Canis; duos car- pentarios Huala, Terza. In Domaselicd ** terciam partem thelonei cum duce. * Dedi etiam geneceum undecim ancillarum et curiales servos septem, quorum nomina hęc sunt: Obida, Poteha, Milota cum fratribus suis, Mirsa, Martin, Gumbreht, Conaza, Rerenca, Wal- terium. Aratores etiam hos cum filiis et filiabus: in Mezcleu**5 Cayn/; in Dni- sich£5% Coganec,* Gneunicih ** Bogu- mil, Bik, Mstata; Zitne #7 Chaua; Les- chas?? Zinogor; Cebeue*! Bezded, Radosta. Hec sunt autem, que fideles dei pro animabus suis me vivente eidem ecclesie dederunt: Vto comes dedit duas villas Ceckouici,/?? Maleuici.®® Depolt 3908. zz) ,h' in loco raso eod. atramento scr. B1, — a) ,Chik' B2, — ^») ,Ugerihc' B?. — €) ,Zabona' B?. — d) ,Domaselihc' B?. — *) ,Mezleu' B?. — /) ,yn' in loco raso ead. manu scr. B1, — g) ,Dnisicih‘ B2. — ^) ,Co- ganek' B2, — i) ,Checkouici* B?. 7°) ? Kosov, germ. Gossau, prope Pfimda, distr. pol. Tachov (Tachau). — **) ? Tynec, germ. Teinitzl, distr. pol. Stiíbro. — *') Libusin, distr. pol. Slany. — **) Uherce, distr. pol. Louny. — *') Touskov nade MZi, germ. Weiss-Tuschkau, distr. pol. StFibro. — **) Milostin, distr. pol. Rakovnik (Rakonitz). — **<) Domażlice, germ. Taus. — **) Valtefovice; ubi villa haec sita fuerit, incertum est. — **) ? Meclov, germ. Metzling, distr. pol. Horsdv Tyn. — 8?) Sytno, distr. pol. StFibro, — **) Lésfany, germ. Lichtenstein, prope Touskov, distr. pol. Stribro. — *%) Ceckovice, germ. Eschowitz, distr. pol. Tachov. — °°) Malovice, prope Bor (Haida), distr. pol. Tachov.
Strana 400
400 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. A. in Dnisiz 5% ad duo aratra et tres man- siones; apud Rozwad75' [ mansio. Tandem addidi IIII* villas: Milókowo,5* Zlapnic,55 Bzine,*9 Pnecluc.?” In Lv- coue ^*"* dimidiam villam. In Vranowiz '5 dimidiam villam et aquam a lapide, qui est in medio fluminis, usque ad vadum versus villam Planam.?' In Liutomeri- censi provincia dedi villam et vineam cum cultoribus in Mlinoha?* et alteram villam in Wina?5 cum vinea et V culto- ribus Chernata, Zopel, Hodata, Tribata, Bosey, et in villa Lün?9 terram ad ara- trum. In villa Liubochwan?" piscatorem Waurik. Denique quecunque"" bona in tota Boemia huic ecclesie contuli cum tributo, venditione, hospitalitate, cum narez sive pascuali porcorum vel que duci per villas colliguntur et cum aliis omnibus redditibus libere concessi et forum in Claderub!?^? ab omni theloneo liberum constitui. Si quis aliquem vulneraverit, sive homicidium perpe- traverit, nullus successorum meorum satisfactionem inde querat, sed in^ ecclesie usum omnia cedant. "^" 3904. Jj) ,;z' superscr. — kk) |Vcue' A. — !l) genuine ,branowiz', sed ,b' radendo corr. — mm) secunda ,q' ex ,b' correcta. — nn) titulus literam n“ significans paene evanuit. B1, B2, dedit in Domaselich49* locum ad habi- tandum et pratum et arbustum et inter duas vias terram ad dimidium aratrum. Branis etiam dedit in villa Leschan *? terram ad unum aratrum et partem silve et piscinam ; dedit etiam terram ad di- midium aratrum in villa Telcna;*?? item dedit ugezd'! et piscinam in ea" loco, qui dicitur Lenih.?* Lutorad dedit terram ad aratrum in Scapc,"?? quam frater suus postea cambivit similiter pro terra ad aratrum in loco Unil.??? Cada? etiam dedit hereditatem suam post mortem suam: in Nechamihc !?? dedit terram ad unum aratrum, in Lucou'* ad unum aratrum, in Charadic4!?! terram ad duo aratra. Hual presbiter dedit similiter totam hereditatem suam, scilicet in villa Glinen.!?^* Dobrehc etiam dedit terram ad aratrum in proprietatem sancte" Marie“ in villa Dragomisle.!!?' Idem Dobrehc dedit terram ad aratrum in villa, que vocatur Cohcber,!?^ et ea conditione, ut si filius eius voluerit abbati servire, serviat pro terra; et si noluerit abbati servire, solvat hospitali- 3908. k),Telzna* B2. —!) vgezd' B2. — m) ita B! et B?, — n) ,Scaphc' B?. — o) ,Vnil' B2. — Pp) ,Chada' B2. — 4) ,Charadich' B 2. — r) ,sancte* B2. — s) ,Marie' B?; litteris maiusculis scr.B 1, B?. — t) ,Dragomisle' B?. 1) Planá, distr. pol. Plzeň. — 9%) Tlučná, distr. pol. Plzeň. — '*) Líné, germ. Lihn, prope Stodo (Staab), distr. pol. Stříbro. — **) Mlynce staré, germ. Alt-Lenzel, distr. pol. Lito- meFice (Leitmeritz). — °°) Vinnd, germ. Winney, distr. pol. LitoméFice. — °°) Louny, germ. Laun, in fl. Ohfe (die Eger) dextra ripa. — *") Libochovany, distr. pol. Litoméfice. — **) Skapce, germ. Kapsch, distr. pol. Stríbro. — **) Ünehle, germ. Unola, distr. pol. Stříbro. — 199) Nechanice prope Blovice, distr. pol. Plzeň. — wi) ? Ceradice, distr. pol. Zatec (Saaz). — "'*) Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. StFibro. — '**) Hlinné, distr. pol. Planá (Plan). — 1**) Drahomysl, distr. pol. Zatec. — '**) Koeber, fortasse Ko&ov nunc curia et domus vena- toris prope Kladruby. 10 15 20 25 30 35 40
400 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. A. in Dnisiz 5% ad duo aratra et tres man- siones; apud Rozwad75' [ mansio. Tandem addidi IIII* villas: Milókowo,5* Zlapnic,55 Bzine,*9 Pnecluc.?” In Lv- coue ^*"* dimidiam villam. In Vranowiz '5 dimidiam villam et aquam a lapide, qui est in medio fluminis, usque ad vadum versus villam Planam.?' In Liutomeri- censi provincia dedi villam et vineam cum cultoribus in Mlinoha?* et alteram villam in Wina?5 cum vinea et V culto- ribus Chernata, Zopel, Hodata, Tribata, Bosey, et in villa Lün?9 terram ad ara- trum. In villa Liubochwan?" piscatorem Waurik. Denique quecunque"" bona in tota Boemia huic ecclesie contuli cum tributo, venditione, hospitalitate, cum narez sive pascuali porcorum vel que duci per villas colliguntur et cum aliis omnibus redditibus libere concessi et forum in Claderub!?^? ab omni theloneo liberum constitui. Si quis aliquem vulneraverit, sive homicidium perpe- traverit, nullus successorum meorum satisfactionem inde querat, sed in^ ecclesie usum omnia cedant. "^" 3904. Jj) ,;z' superscr. — kk) |Vcue' A. — !l) genuine ,branowiz', sed ,b' radendo corr. — mm) secunda ,q' ex ,b' correcta. — nn) titulus literam n“ significans paene evanuit. B1, B2, dedit in Domaselich49* locum ad habi- tandum et pratum et arbustum et inter duas vias terram ad dimidium aratrum. Branis etiam dedit in villa Leschan *? terram ad unum aratrum et partem silve et piscinam ; dedit etiam terram ad di- midium aratrum in villa Telcna;*?? item dedit ugezd'! et piscinam in ea" loco, qui dicitur Lenih.?* Lutorad dedit terram ad aratrum in Scapc,"?? quam frater suus postea cambivit similiter pro terra ad aratrum in loco Unil.??? Cada? etiam dedit hereditatem suam post mortem suam: in Nechamihc !?? dedit terram ad unum aratrum, in Lucou'* ad unum aratrum, in Charadic4!?! terram ad duo aratra. Hual presbiter dedit similiter totam hereditatem suam, scilicet in villa Glinen.!?^* Dobrehc etiam dedit terram ad aratrum in proprietatem sancte" Marie“ in villa Dragomisle.!!?' Idem Dobrehc dedit terram ad aratrum in villa, que vocatur Cohcber,!?^ et ea conditione, ut si filius eius voluerit abbati servire, serviat pro terra; et si noluerit abbati servire, solvat hospitali- 3908. k),Telzna* B2. —!) vgezd' B2. — m) ita B! et B?, — n) ,Scaphc' B?. — o) ,Vnil' B2. — Pp) ,Chada' B2. — 4) ,Charadich' B 2. — r) ,sancte* B2. — s) ,Marie' B?; litteris maiusculis scr.B 1, B?. — t) ,Dragomisle' B?. 1) Planá, distr. pol. Plzeň. — 9%) Tlučná, distr. pol. Plzeň. — '*) Líné, germ. Lihn, prope Stodo (Staab), distr. pol. Stříbro. — **) Mlynce staré, germ. Alt-Lenzel, distr. pol. Lito- meFice (Leitmeritz). — °°) Vinnd, germ. Winney, distr. pol. LitoméFice. — °°) Louny, germ. Laun, in fl. Ohfe (die Eger) dextra ripa. — *") Libochovany, distr. pol. Litoméfice. — **) Skapce, germ. Kapsch, distr. pol. Stríbro. — **) Ünehle, germ. Unola, distr. pol. Stříbro. — 199) Nechanice prope Blovice, distr. pol. Plzeň. — wi) ? Ceradice, distr. pol. Zatec (Saaz). — "'*) Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. StFibro. — '**) Hlinné, distr. pol. Planá (Plan). — 1**) Drahomysl, distr. pol. Zatec. — '**) Koeber, fortasse Ko&ov nunc curia et domus vena- toris prope Kladruby. 10 15 20 25 30 35 40
Strana 401
1115. ACTA SPURIA. NUM. 390. 401 5 10 15 20 B1, B2. tatem et cetera. Nicolaus dedit vgezd. Radoma quoque dedit suum vgezd. Zuebor etiam cum terra sua se tradidit. Zlatine 106 Moyzlau dedit ad duo aratra." Bola ad unum aratrum Tuscoue.82 Odal- ricus comes dedit vgezd unum et in- sulam humuli in villa, que vocatur Goteseuihc. 107 Maseuicih 108 Crisan ad duo aratra. Zira Wsanicih 103 totam vil- lam. Crinin Neganiche 7 100 totam villam. Willart* vgezd prahni.110 Prestany Be- zemin 111 dimidiam villam. Naceleue 112 totam villam. Midlouareh 113 ad duo aratra et tria vgezd. Nahosicih 2114 di- midia villa. Nastrezeue 115 ad unum aratrum. Tahoue 116 ad unum aratrum. Hochauicih 117 totum quicquid habuit Izbud et Lunih 118 et Robci 119 et vgezd. In loco Hochauihe 117 cum aa abbate Ber- toldo cambivit Hainricvs Ketlich b villam Turane 12° sub tempore ducis Zobezlai sub testimonio horum virorum: Lupoldice filii Boriuoy et Mladote et Lutobor et Diuis et Zmil camerarii et Gredebor cum fratre Vacemil et Vtodd de Radispona et A. 25 30 390 B. u) ,ara‘ ex ,atr‘ in loco raso corr. B1. — v) ,Neganice' B2. — x) ,Willart vgezd prahni" erasum B2.— y),Preztan B2. — 2),Nagosicih“ B2. — aa) ,cü‘ in loco raso eod. atram. scr. B1. — bb) ,Ketlihe' B2. — cc) ,Liupoldi" B2. — dd) ,Vtonis' B2. 35 40 106) Slatina quondam villa, nunc curia araturae prope Kunějovice, distr. pol. Stříbro. — 107) Chotěšov, germ. Chotieschau, distr. pol. Stříbro. — 106) Mašovice, distr. pol. Horšův Týn. — 100) Uševice, germ. Auschowitz, distr. pol. Teplá. — 110) ? Újezd Prašný prope Zbirov, distr. pol. Hořovice. — 111) Bezemin, germ. Wesamin, distr. pol. Teplá. — 111) Celivo, distr. pol. Teplá. — 113) Mydlovary, germ. Müllowa, distr. pol. Teplá. — 116) Nahošice, distr. pol. Horšův Týn. — 115) Střížov quondam villa sita prope Černošín (distr. pol. Stříbro), ubi nunc silva dicitur Tschischowa. — 110 Tachov, germ. Tachau, in sinistra fl. Mže (die Mies) ripa. — 117) Chocenice, germ. Kocenitz, prope Blovice, distr. pol. Plzeň. — 115) Lounky, distr. pol. Roudnice (Raudnitz). — 119) 2 Hrobce, distr. pol. Roudnice (Raudnitz). — 126) Tuřany, distr. pol. Slaný.
1115. ACTA SPURIA. NUM. 390. 401 5 10 15 20 B1, B2. tatem et cetera. Nicolaus dedit vgezd. Radoma quoque dedit suum vgezd. Zuebor etiam cum terra sua se tradidit. Zlatine 106 Moyzlau dedit ad duo aratra." Bola ad unum aratrum Tuscoue.82 Odal- ricus comes dedit vgezd unum et in- sulam humuli in villa, que vocatur Goteseuihc. 107 Maseuicih 108 Crisan ad duo aratra. Zira Wsanicih 103 totam vil- lam. Crinin Neganiche 7 100 totam villam. Willart* vgezd prahni.110 Prestany Be- zemin 111 dimidiam villam. Naceleue 112 totam villam. Midlouareh 113 ad duo aratra et tria vgezd. Nahosicih 2114 di- midia villa. Nastrezeue 115 ad unum aratrum. Tahoue 116 ad unum aratrum. Hochauicih 117 totum quicquid habuit Izbud et Lunih 118 et Robci 119 et vgezd. In loco Hochauihe 117 cum aa abbate Ber- toldo cambivit Hainricvs Ketlich b villam Turane 12° sub tempore ducis Zobezlai sub testimonio horum virorum: Lupoldice filii Boriuoy et Mladote et Lutobor et Diuis et Zmil camerarii et Gredebor cum fratre Vacemil et Vtodd de Radispona et A. 25 30 390 B. u) ,ara‘ ex ,atr‘ in loco raso corr. B1. — v) ,Neganice' B2. — x) ,Willart vgezd prahni" erasum B2.— y),Preztan B2. — 2),Nagosicih“ B2. — aa) ,cü‘ in loco raso eod. atram. scr. B1. — bb) ,Ketlihe' B2. — cc) ,Liupoldi" B2. — dd) ,Vtonis' B2. 35 40 106) Slatina quondam villa, nunc curia araturae prope Kunějovice, distr. pol. Stříbro. — 107) Chotěšov, germ. Chotieschau, distr. pol. Stříbro. — 106) Mašovice, distr. pol. Horšův Týn. — 100) Uševice, germ. Auschowitz, distr. pol. Teplá. — 110) ? Újezd Prašný prope Zbirov, distr. pol. Hořovice. — 111) Bezemin, germ. Wesamin, distr. pol. Teplá. — 111) Celivo, distr. pol. Teplá. — 113) Mydlovary, germ. Müllowa, distr. pol. Teplá. — 116) Nahošice, distr. pol. Horšův Týn. — 115) Střížov quondam villa sita prope Černošín (distr. pol. Stříbro), ubi nunc silva dicitur Tschischowa. — 110 Tachov, germ. Tachau, in sinistra fl. Mže (die Mies) ripa. — 117) Chocenice, germ. Kocenitz, prope Blovice, distr. pol. Plzeň. — 115) Lounky, distr. pol. Roudnice (Raudnitz). — 119) 2 Hrobce, distr. pol. Roudnice (Raudnitz). — 126) Tuřany, distr. pol. Slaný.
Strana 402
402 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. A. B1, B2. Paulicee et Lutomiricensium primatum: Cazlau,If Martin, Milgozt.88 Super- scriptio autem manu Iurate cancellariihh ducis Zobezlai et confirmatio camerarii Petri. Iancic" 121 Tesik dedit Vgezd. Milgost rusticus Zi- maticih73 debitorkk septem urnarum mellis. ad unum aratrum. Crazen Lescine 122 Cisicih 12s Stras ad unum aratrum. Boguhual Buseui- cih 124 ad unum ara- trum. Senadicih 125 Seteh ad unum ara- trum. Nachat dedit Nachat] dedit or- tum." hortum. Zuatoplicmm dux Bonaticih ad unum aratrum. Zoyk cum filiis suis. Sdatam qui debet per- solvere quinquaginta massas ferri. In Oztrou 126 comparavimus terramnn ad unum aratrum sub testimonio horum 25 virorum: Marcuardi de Dubrau 127 et Marcuardi de Vnil99 cum filio suo Zuba et Bernardi de Cernosich °o 61. Beneda 5 10 15 20 390 B. ee) ,Paulik‘ B2. — ft) �Chaslau‘ B2. — gg) ,Milgost' B2. — hh) ,cancellerii‘ B2. — 30 ii) „Iancik“ B2. — kk) ,debitor — mellis“ eadem manu superscriptum B1. — ll) post hanc vocem sequitur in C adhuc: Boguhual Buseuicih ad unum aratrum: Senadicih Seteh ad unum aratrum'. — mm) „Zuatoplik“ B2. — un) In Oztrou comp. terram' in loco raso ead. manu scr. BI. — 00) ,Cernosihe' B2. 35 111) ? Jeneč, distr. pol. Smíchov. — 121) Leština, iam non exstat. — 13) Čižice, distr. pol. Plzeň. — 124) Bušovice prope Rokycany, distr. pol. Plzeň. — 115) Senatice, Senětice, quondam villa, nunc domus saltuarii prope Kladruby. — 125) Ostrov, germ. Ostrau, distr. pol. Stříbro. — 40 127) Doubrava, germ. Dobraken, distr. pol. Stříbro. —
402 NUM. 390. ACTA SPURIA. 1115. A. B1, B2. Paulicee et Lutomiricensium primatum: Cazlau,If Martin, Milgozt.88 Super- scriptio autem manu Iurate cancellariihh ducis Zobezlai et confirmatio camerarii Petri. Iancic" 121 Tesik dedit Vgezd. Milgost rusticus Zi- maticih73 debitorkk septem urnarum mellis. ad unum aratrum. Crazen Lescine 122 Cisicih 12s Stras ad unum aratrum. Boguhual Buseui- cih 124 ad unum ara- trum. Senadicih 125 Seteh ad unum ara- trum. Nachat dedit Nachat] dedit or- tum." hortum. Zuatoplicmm dux Bonaticih ad unum aratrum. Zoyk cum filiis suis. Sdatam qui debet per- solvere quinquaginta massas ferri. In Oztrou 126 comparavimus terramnn ad unum aratrum sub testimonio horum 25 virorum: Marcuardi de Dubrau 127 et Marcuardi de Vnil99 cum filio suo Zuba et Bernardi de Cernosich °o 61. Beneda 5 10 15 20 390 B. ee) ,Paulik‘ B2. — ft) �Chaslau‘ B2. — gg) ,Milgost' B2. — hh) ,cancellerii‘ B2. — 30 ii) „Iancik“ B2. — kk) ,debitor — mellis“ eadem manu superscriptum B1. — ll) post hanc vocem sequitur in C adhuc: Boguhual Buseuicih ad unum aratrum: Senadicih Seteh ad unum aratrum'. — mm) „Zuatoplik“ B2. — un) In Oztrou comp. terram' in loco raso ead. manu scr. BI. — 00) ,Cernosihe' B2. 35 111) ? Jeneč, distr. pol. Smíchov. — 121) Leština, iam non exstat. — 13) Čižice, distr. pol. Plzeň. — 124) Bušovice prope Rokycany, distr. pol. Plzeň. — 115) Senatice, Senětice, quondam villa, nunc domus saltuarii prope Kladruby. — 125) Ostrov, germ. Ostrau, distr. pol. Stříbro. — 40 127) Doubrava, germ. Dobraken, distr. pol. Stříbro. —
Strana 403
1115. ACTA SPURIA. NUM. 390. 403 A. Quod si quis ex his aliquis oo aufferre presumpserit, maledictus sit a deo et ab omnibus sanctis eius, et mecum 10 contendat in die iudicii habens partempp cum qq Iuliano Apostata, qui occasione illius evvangelicę admonitionis: ,qui non'" renunciaverit omnibus, que pos- sidest, non potest meus esse disci- pulus',] ss 131 spoliabat cultores fidei et ec- clesias dei. Fiat, fiat. Amen. Factum est autem hoc privilegium anno ab incarnatione domini millesimo cente- simo quinſtodecimo, indictionle ss VII,182 20 epacta vicesima III, concurrente quarto. 15 В1, B2. dedit totam terram, quam habuit in Iv- nas pp 128. Zbigneu in Camenich qq 129 dedit ad unum aratrum. Gotpoldvs" dedit villam Metelzco 130 excepta una mansione. Cónradus dedit ad quatuor aratra de suo vgezd. Quod si quis ex his aliquid abstulerit, maledictus sit a deo et ab omnibus sanctis eius, et mecum et cum illis, qui hereditates suas ęcclesię dei de- derunt, contendat in die iudicii habens partem cum Iuliano ss Apostata, qui occasione illius evan- gelice ammonicionis,tt ,qui non renuntiaverit omnibus, que uu possidet, non potest meus esse discipulus', spoliabat cultores fidei et ęcclesias dei. Fiat, fiat. Amen. Factum est autem hoc privilegium anno ab incarnatione domini mille- simovo centesimo quintodecimo, indictione sep- tima,!" epacta vicesima tercia, concurrente quarto. (S. I.) (S. I. D.) 25 30 Exemplari A sigillum bilaterale, formae rotundae, e cera fusca confectum, impressum est. In priore sigilli parte, cuius diametros 76 mm sunt, eques conspicitur in equo sedens, qui galea capiti imposita, manu sinistra scutum, dextra vexillum tenet. Circumscriptio: WLADAZAVS DEI GRATIA DVX BOCMORVM. In posteriore sigilli parte, cuius dia- metros 82 mm sunt, vir conspicitur sedens, veste sinuosa indutus, capite nimbo illustrato, manu sinistra scuto innixus, dextra vexillum tenens. Circumscriptionis singulae litterae defractae sunt; supersunt tamen verba: WIJDVCISHHHIRICI- IN -MANV SCI WENCEZLIII. — Prior sigilli pars sine ulla dubitatione formata est ad Vladislavi III ducis sigillum, quod litteris num. 363 eidem monasterio anno 1197 datis adfixum est. Posterior pars ad Friderici ducis sigillum aliquod confecta est; ad quod etiam diplomatis spurii num. 405 sigillum revocandum est. — Sigillum, quod instrumento B1 et B2 impressum erat, deper- ditum est. 35 40 390 B. Pp) ,„Ivnaz' B2. — qq) ,Camenihe' B2. — ) ,Gotpoldus' B2. — ss) „Ivliano‘ B2. — tt) ęvangelicę admonitionis' B2. — uu) e" ex ,i' corr. B1; ,que B2. — vo) ex ,milles- simo‘ corr. B1. 133) Jivňany, perperam Jivany, germ. Gibian, distr. pol. Stříbro. — 133) Kamenice dolní, germ. Unter-Kamenzen, distr. pol. Horšův Týn. — 130) Metelsko dolní, germ. Unter-Medelzen, distr. pol. Horšův Týn. — 121) Luc. XIV, 33. — 131) Indictionis numerus cum anno 1115 non quadrat. 390 A. oo) ita A. — Pp) ,r' superscr. — qq) ,cum“ ead. manu superscr. — 11) titulus super ,n“ paene evanuit. — ss) quae uncinis clau- duntur sigillo coperta sunt.
1115. ACTA SPURIA. NUM. 390. 403 A. Quod si quis ex his aliquis oo aufferre presumpserit, maledictus sit a deo et ab omnibus sanctis eius, et mecum 10 contendat in die iudicii habens partempp cum qq Iuliano Apostata, qui occasione illius evvangelicę admonitionis: ,qui non'" renunciaverit omnibus, que pos- sidest, non potest meus esse disci- pulus',] ss 131 spoliabat cultores fidei et ec- clesias dei. Fiat, fiat. Amen. Factum est autem hoc privilegium anno ab incarnatione domini millesimo cente- simo quinſtodecimo, indictionle ss VII,182 20 epacta vicesima III, concurrente quarto. 15 В1, B2. dedit totam terram, quam habuit in Iv- nas pp 128. Zbigneu in Camenich qq 129 dedit ad unum aratrum. Gotpoldvs" dedit villam Metelzco 130 excepta una mansione. Cónradus dedit ad quatuor aratra de suo vgezd. Quod si quis ex his aliquid abstulerit, maledictus sit a deo et ab omnibus sanctis eius, et mecum et cum illis, qui hereditates suas ęcclesię dei de- derunt, contendat in die iudicii habens partem cum Iuliano ss Apostata, qui occasione illius evan- gelice ammonicionis,tt ,qui non renuntiaverit omnibus, que uu possidet, non potest meus esse discipulus', spoliabat cultores fidei et ęcclesias dei. Fiat, fiat. Amen. Factum est autem hoc privilegium anno ab incarnatione domini mille- simovo centesimo quintodecimo, indictione sep- tima,!" epacta vicesima tercia, concurrente quarto. (S. I.) (S. I. D.) 25 30 Exemplari A sigillum bilaterale, formae rotundae, e cera fusca confectum, impressum est. In priore sigilli parte, cuius diametros 76 mm sunt, eques conspicitur in equo sedens, qui galea capiti imposita, manu sinistra scutum, dextra vexillum tenet. Circumscriptio: WLADAZAVS DEI GRATIA DVX BOCMORVM. In posteriore sigilli parte, cuius dia- metros 82 mm sunt, vir conspicitur sedens, veste sinuosa indutus, capite nimbo illustrato, manu sinistra scuto innixus, dextra vexillum tenens. Circumscriptionis singulae litterae defractae sunt; supersunt tamen verba: WIJDVCISHHHIRICI- IN -MANV SCI WENCEZLIII. — Prior sigilli pars sine ulla dubitatione formata est ad Vladislavi III ducis sigillum, quod litteris num. 363 eidem monasterio anno 1197 datis adfixum est. Posterior pars ad Friderici ducis sigillum aliquod confecta est; ad quod etiam diplomatis spurii num. 405 sigillum revocandum est. — Sigillum, quod instrumento B1 et B2 impressum erat, deper- ditum est. 35 40 390 B. Pp) ,„Ivnaz' B2. — qq) ,Camenihe' B2. — ) ,Gotpoldus' B2. — ss) „Ivliano‘ B2. — tt) ęvangelicę admonitionis' B2. — uu) e" ex ,i' corr. B1; ,que B2. — vo) ex ,milles- simo‘ corr. B1. 133) Jivňany, perperam Jivany, germ. Gibian, distr. pol. Stříbro. — 133) Kamenice dolní, germ. Unter-Kamenzen, distr. pol. Horšův Týn. — 130) Metelsko dolní, germ. Unter-Medelzen, distr. pol. Horšův Týn. — 121) Luc. XIV, 33. — 131) Indictionis numerus cum anno 1115 non quadrat. 390 A. oo) ita A. — Pp) ,r' superscr. — qq) ,cum“ ead. manu superscr. — 11) titulus super ,n“ paene evanuit. — ss) quae uncinis clau- duntur sigillo coperta sunt.
Strana 404
404 NUM. 391, 392. ACTA SPURIA. 1126. — 1132. 391. (FICTUM.) Lotharius III rex civibus Mediolanensibus Soběslavum, Bohemiae ducem, a se devictum esse nuntiat. [1126./ Exstat in Aurea Gemma Wilhelmi, cuius cod. ms. saec. XII in bibliotheca principis Lob- kowitz Pragae asservatur. Höfler, Böhmische Studien, in: Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XII (1854), pag. 314. Epistolam fictam esse demonstrat Wattenbach, Uber Briefsteller des Mittelalters, in: Arch. ƒ. Kunde österr. Gesch. XIV (1855), pag. 38; cf. et. Bernhardi, Lothar von Supplin- burg, pag. 82. 10 L.,1 dei gracia Alamannorum rex, omnibus Mediolanensibus minoribus cum Quoniam a legatis, quos ad nos maioribus salutem cum larga benevolentia. misistis, et a nostris in Italiam directis, nobis vos esse fideles cognovimus, nostre habitudinis statum vobis significare dignum duximus. Vestrę itaque fidelitati liqueat, ducem Fridericum2 cum fratre suo a principio nostre elationis dissensiones et insidias nobis parasse, sed consilio sapientum in fidelem et amicum a nobis esse receptum. Hoc etiam vos latere nolumus, ducem Bohemie' consiliis marchionis Liupoldi" crebra prelia nobiscum ac seva conseruisse, sed, deo miserante ac de celo nobis ministrante victoriam, virtute nostri exercitus sub pedibus nostris esse prostratum. Omnibus in pace positis, in Italiam proximo anno venire disposuimus, ut unctionem et benedictionem et imperialem coronam a venerabili patre nostro Honorio, Romano pontifice suscipiamus. Vestram itaque fidelitatem rogamus, ut nostri adventus receptum vos digne preparetis, quoniam privilegia, que a pre- decessoribus nostris et presertim ab auguste recordationis Heinrico habuistis, vobis indulta sunt servare. 15 20 25 392. (FICTUM.) Henricus (Superbus), Bavariae dux, Lothario III imperatori suum erga eum obsequium asseverat eumque rogat, ut antequam Italicum iter ineat, cum Friderico, duce (Suevorum), pacem componat. Addit: „Hoc autem inde premoneo, ut ducem Boemiae! et filios marchionis Theubaldi2 quam primum inveniatis et eis benivolum vos ostendatis et magis etiam in illis quam in me ipso" habere demonstretis. Fridericus namque illorum consiliis magis quam alicui mortalium acquiescet.“ 11132.] 30 35 391. 1) Lotharius III. — 1) ducem Sueviae. — 3) Soběslavum. — *) Leopoldi III, march. Austriae. 392. a) post hanc vocem ,fidem' addendum esse putat Wattenbach. 1) Soběslavum I. — 1 de Vohburg.
404 NUM. 391, 392. ACTA SPURIA. 1126. — 1132. 391. (FICTUM.) Lotharius III rex civibus Mediolanensibus Soběslavum, Bohemiae ducem, a se devictum esse nuntiat. [1126./ Exstat in Aurea Gemma Wilhelmi, cuius cod. ms. saec. XII in bibliotheca principis Lob- kowitz Pragae asservatur. Höfler, Böhmische Studien, in: Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XII (1854), pag. 314. Epistolam fictam esse demonstrat Wattenbach, Uber Briefsteller des Mittelalters, in: Arch. ƒ. Kunde österr. Gesch. XIV (1855), pag. 38; cf. et. Bernhardi, Lothar von Supplin- burg, pag. 82. 10 L.,1 dei gracia Alamannorum rex, omnibus Mediolanensibus minoribus cum Quoniam a legatis, quos ad nos maioribus salutem cum larga benevolentia. misistis, et a nostris in Italiam directis, nobis vos esse fideles cognovimus, nostre habitudinis statum vobis significare dignum duximus. Vestrę itaque fidelitati liqueat, ducem Fridericum2 cum fratre suo a principio nostre elationis dissensiones et insidias nobis parasse, sed consilio sapientum in fidelem et amicum a nobis esse receptum. Hoc etiam vos latere nolumus, ducem Bohemie' consiliis marchionis Liupoldi" crebra prelia nobiscum ac seva conseruisse, sed, deo miserante ac de celo nobis ministrante victoriam, virtute nostri exercitus sub pedibus nostris esse prostratum. Omnibus in pace positis, in Italiam proximo anno venire disposuimus, ut unctionem et benedictionem et imperialem coronam a venerabili patre nostro Honorio, Romano pontifice suscipiamus. Vestram itaque fidelitatem rogamus, ut nostri adventus receptum vos digne preparetis, quoniam privilegia, que a pre- decessoribus nostris et presertim ab auguste recordationis Heinrico habuistis, vobis indulta sunt servare. 15 20 25 392. (FICTUM.) Henricus (Superbus), Bavariae dux, Lothario III imperatori suum erga eum obsequium asseverat eumque rogat, ut antequam Italicum iter ineat, cum Friderico, duce (Suevorum), pacem componat. Addit: „Hoc autem inde premoneo, ut ducem Boemiae! et filios marchionis Theubaldi2 quam primum inveniatis et eis benivolum vos ostendatis et magis etiam in illis quam in me ipso" habere demonstretis. Fridericus namque illorum consiliis magis quam alicui mortalium acquiescet.“ 11132.] 30 35 391. 1) Lotharius III. — 1) ducem Sueviae. — 3) Soběslavum. — *) Leopoldi III, march. Austriae. 392. a) post hanc vocem ,fidem' addendum esse putat Wattenbach. 1) Soběslavum I. — 1 de Vohburg.
Strana 405
1132. — 1125—1140. ACTA SPURIA. NUM. 392, 393. 405 Exstat in cod. ms. saec. XII vel XIII ineuntis bibl. c. r. aulicae Vindobonensis num. 2507 fol. 37 (B). 5 Kortüm in Schlosser's u. Bercht's Arch. f. Gesch. u. Litt. II, pag. 369. — Wattenbach, Iter Austriacum, in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XIV, pag. 73, num. 10. Epistolam non esse nisi dictamen fictum, recte docuit Wattenbach l. l. pag. 46 sq.; cf. ibid. pag. 50. — De tempore vid. Jaffé, Gesch. d. deutsch. Reiches unter Lothar dem Sachsen, pag. 118. 393. (FALSUM S. XIII ?) 10 Soběslaus I, dux Bohemiae, ecclesiae Vissegradensi nova quinque canoni- corum beneficia addit eique capellam sancti Laurentii et hospitale sanctae Mariae donat. 15 20 Apographum insertum est confirmationi Venceslai I, regis Bohemiae, anno 1251 iun. 4 datae, cuius autographum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservatur (B). Hammerschmid, Gloria et maiestas... eccl. Wissegr. pag. 145. — Erben, Reg. I, pag. 99, num. 220. Diploma qua nunc est forma, Soběslavi I ducis temporibus attribui non posse, imprimis eo comprobatur, quod censum XII marcarum pontifici Romano quotannis solvendum commemorat ; quem ab Lucio III papa anno 1144 demum ecclesiae Vissegradensi impositum esse scimus (v. num. 136). — Erben l. l. nullo argumento adducto, diploma anno fere 1135 adscripsit. — Vide etiam Tomek, Dějepis m. Prahy 12, pag. 86. 25 30 35 Notum sit omnibus ecclesie filiis, presentibus quam futuris, à quod ego Zobezlaus, dux Boemorum qualiscumque, ob spem remunerationis eternorum premiorum et ob indulgentiam et absolutionem delictorum meorum necnon ducis Boriuoy et ducis Vladizlai atque Bolezlai, fratrum meorum, ad honorem dei et eius genitricis semperque virginis Marie et sanctorum apostolorum Petri et Pauli beatique martyris Adalberti necnon omnium sanctorum ecclesie Wissegradensi, quam pro remedio anime sue pater meus construxit, rex Vratizlaus, appono quinque prebendas, quibus investiti quinque canonici cum duodecim a patre meo constitutis invigilent die noctuque orationibus pro predictorum principum animabus. Sed ne auctio prebendarum agravet dignitatem, quam didici a maturis istius provincie magnatibus celsiorem dictam prepositorum, addo a moneta marcam, in curia decimum denarium, decimum bovem, decimum manipulum, decimum famulum vel famulam. Addo etiam capellam beati Laurentii1 cum omnibus appendiciis ad solvendum per singulos annos Romano pontifici censum, scilicet a pascha duodecim marcas boemice monete usque ad ascensionem. 393. 1) In monte Petřín (Laurenzberg) Pragae.
1132. — 1125—1140. ACTA SPURIA. NUM. 392, 393. 405 Exstat in cod. ms. saec. XII vel XIII ineuntis bibl. c. r. aulicae Vindobonensis num. 2507 fol. 37 (B). 5 Kortüm in Schlosser's u. Bercht's Arch. f. Gesch. u. Litt. II, pag. 369. — Wattenbach, Iter Austriacum, in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XIV, pag. 73, num. 10. Epistolam non esse nisi dictamen fictum, recte docuit Wattenbach l. l. pag. 46 sq.; cf. ibid. pag. 50. — De tempore vid. Jaffé, Gesch. d. deutsch. Reiches unter Lothar dem Sachsen, pag. 118. 393. (FALSUM S. XIII ?) 10 Soběslaus I, dux Bohemiae, ecclesiae Vissegradensi nova quinque canoni- corum beneficia addit eique capellam sancti Laurentii et hospitale sanctae Mariae donat. 15 20 Apographum insertum est confirmationi Venceslai I, regis Bohemiae, anno 1251 iun. 4 datae, cuius autographum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservatur (B). Hammerschmid, Gloria et maiestas... eccl. Wissegr. pag. 145. — Erben, Reg. I, pag. 99, num. 220. Diploma qua nunc est forma, Soběslavi I ducis temporibus attribui non posse, imprimis eo comprobatur, quod censum XII marcarum pontifici Romano quotannis solvendum commemorat ; quem ab Lucio III papa anno 1144 demum ecclesiae Vissegradensi impositum esse scimus (v. num. 136). — Erben l. l. nullo argumento adducto, diploma anno fere 1135 adscripsit. — Vide etiam Tomek, Dějepis m. Prahy 12, pag. 86. 25 30 35 Notum sit omnibus ecclesie filiis, presentibus quam futuris, à quod ego Zobezlaus, dux Boemorum qualiscumque, ob spem remunerationis eternorum premiorum et ob indulgentiam et absolutionem delictorum meorum necnon ducis Boriuoy et ducis Vladizlai atque Bolezlai, fratrum meorum, ad honorem dei et eius genitricis semperque virginis Marie et sanctorum apostolorum Petri et Pauli beatique martyris Adalberti necnon omnium sanctorum ecclesie Wissegradensi, quam pro remedio anime sue pater meus construxit, rex Vratizlaus, appono quinque prebendas, quibus investiti quinque canonici cum duodecim a patre meo constitutis invigilent die noctuque orationibus pro predictorum principum animabus. Sed ne auctio prebendarum agravet dignitatem, quam didici a maturis istius provincie magnatibus celsiorem dictam prepositorum, addo a moneta marcam, in curia decimum denarium, decimum bovem, decimum manipulum, decimum famulum vel famulam. Addo etiam capellam beati Laurentii1 cum omnibus appendiciis ad solvendum per singulos annos Romano pontifici censum, scilicet a pascha duodecim marcas boemice monete usque ad ascensionem. 393. 1) In monte Petřín (Laurenzberg) Pragae.
Strana 406
406 NUM. 393, 394. ACTA SPURIA. 1139. Appendicia autem prefate ecclesie hec sunt: villa Holecs? cum aratro et cum hospitibus, XII marce a tributario Rokitnense,3 de venditione provincie Dreuics decimus denarius, decimus bos, decimus manipulus. A collectore porcorum, qui dicitur masnik, quisquis sit, decima salis trussa, que sclavice dicitur krosna. Sex hospites sub monte Petrino W traunice.5 A cellarioa sex urne mellis, a villico quatuor modii farine et porci tres, arietes tres. Et ne ad inanitatem elemosina patris mei redigeretur, atribuo etiam hospitale sancte Marie“ beatorum aposto- lorum ecclesie, in quo volo et statutum confirmo, ut una quaque die preter advenientes reficiantur duodecim pauperes. Que si ambiciositate vel ingluviei superfluitate per quotb tempora fuerit subtracta, prepositi pro tot temporibus 10 innodati vinculo peccati deo omnipotenti respondeant in die iudicii. Ad prefatum autem hospitale pertinent ista: Trubine" terra ad tria aratra cum duobus aratris, VI vacce, X scrophe; aratores autem servi Dobrocek cum filiis et filiabus, Crinek cum filiis et filiabus, Krztata cum filiis et filiabus, Ropraht cum filiis et filiabus, Gostata cum filiis et filiabus. Csekouicihs duo aratra cum aratoribus nomine 15 Podoba cum filiis et filiabus, Zuogboh cum filiis et filiabus, Veztik cum filiis et filiabus, Sedlata cum filiis et filiabus. Bucularius Gozten“ cum filiis et filiabus. Manses VIIII, oves centum, vacce VI. Brtzaz? terra ad duo aratra. In curia hospitum mercatorum tercius nummus. De uno quoque castro a villicis per totam Boemiam pauperibus annuatim XII paria cottorum, XII paria pellium, XII paria tunicarum, caligarum, subtularium,“ cirotecarum, XII cinguli cum cutellis vaginatis et marsupiis. De uno quoque castro ab aviis tocius Boemie XII paria kamisiarum, braccarum, succorum. In foro lignum de uno quoque plaustro. Locus ad tres molendinos usque ad insulam fluvii cum molendinario nomine Milics. Familia autem ecclesie hec est: Ceraua filia Bodobe cum filiabus, Hinica cum filiabus, 25 Bolemila filia Ugronis cocci cum filiabus, Mislna cum filiabus, Vlastica cum filiabus, Quazata, Quetata. 5 20 394. (FICTUM.) Albrechtus (Ursus), marchio Brandenburgensis, a Soběslavo I, duce Bo- 30 hemiae, auxilium contra Henricum, ducem Bavariae et Saxoniae, petit. [ 1139./ 393. a) ita B. — b) ,quod' B. — c) eodem atramento ex ,Gosten‘ corr. B. 1) Koleč, distr. pol. Slaný (Schlan). — 3) Rokytensko antiquum provinciae Raconicensis nomen. — 4) Dřevícko, provincia denominata ab arce Dřevíč, quae prope Kozojedy. 35 distr. pol. Louny, sita erat. — 5) Trávnik, locus quondam in Minori civitate Pragensi. — 6) Apud ecclesiam s. Mariae in Týn Pragae. — 7) Trubin prope Beroun, distr. pol. Hořovice. — 3) Čachovice prope Nové Benátky, distr. pol. Mladá Boleslav (Jung- Bunzlau). — 3) ? Břežany, distr. pol. Kolín: Brtčany interpretatur Erben in indice Regestorum. 40
406 NUM. 393, 394. ACTA SPURIA. 1139. Appendicia autem prefate ecclesie hec sunt: villa Holecs? cum aratro et cum hospitibus, XII marce a tributario Rokitnense,3 de venditione provincie Dreuics decimus denarius, decimus bos, decimus manipulus. A collectore porcorum, qui dicitur masnik, quisquis sit, decima salis trussa, que sclavice dicitur krosna. Sex hospites sub monte Petrino W traunice.5 A cellarioa sex urne mellis, a villico quatuor modii farine et porci tres, arietes tres. Et ne ad inanitatem elemosina patris mei redigeretur, atribuo etiam hospitale sancte Marie“ beatorum aposto- lorum ecclesie, in quo volo et statutum confirmo, ut una quaque die preter advenientes reficiantur duodecim pauperes. Que si ambiciositate vel ingluviei superfluitate per quotb tempora fuerit subtracta, prepositi pro tot temporibus 10 innodati vinculo peccati deo omnipotenti respondeant in die iudicii. Ad prefatum autem hospitale pertinent ista: Trubine" terra ad tria aratra cum duobus aratris, VI vacce, X scrophe; aratores autem servi Dobrocek cum filiis et filiabus, Crinek cum filiis et filiabus, Krztata cum filiis et filiabus, Ropraht cum filiis et filiabus, Gostata cum filiis et filiabus. Csekouicihs duo aratra cum aratoribus nomine 15 Podoba cum filiis et filiabus, Zuogboh cum filiis et filiabus, Veztik cum filiis et filiabus, Sedlata cum filiis et filiabus. Bucularius Gozten“ cum filiis et filiabus. Manses VIIII, oves centum, vacce VI. Brtzaz? terra ad duo aratra. In curia hospitum mercatorum tercius nummus. De uno quoque castro a villicis per totam Boemiam pauperibus annuatim XII paria cottorum, XII paria pellium, XII paria tunicarum, caligarum, subtularium,“ cirotecarum, XII cinguli cum cutellis vaginatis et marsupiis. De uno quoque castro ab aviis tocius Boemie XII paria kamisiarum, braccarum, succorum. In foro lignum de uno quoque plaustro. Locus ad tres molendinos usque ad insulam fluvii cum molendinario nomine Milics. Familia autem ecclesie hec est: Ceraua filia Bodobe cum filiabus, Hinica cum filiabus, 25 Bolemila filia Ugronis cocci cum filiabus, Mislna cum filiabus, Vlastica cum filiabus, Quazata, Quetata. 5 20 394. (FICTUM.) Albrechtus (Ursus), marchio Brandenburgensis, a Soběslavo I, duce Bo- 30 hemiae, auxilium contra Henricum, ducem Bavariae et Saxoniae, petit. [ 1139./ 393. a) ita B. — b) ,quod' B. — c) eodem atramento ex ,Gosten‘ corr. B. 1) Koleč, distr. pol. Slaný (Schlan). — 3) Rokytensko antiquum provinciae Raconicensis nomen. — 4) Dřevícko, provincia denominata ab arce Dřevíč, quae prope Kozojedy. 35 distr. pol. Louny, sita erat. — 5) Trávnik, locus quondam in Minori civitate Pragensi. — 6) Apud ecclesiam s. Mariae in Týn Pragae. — 7) Trubin prope Beroun, distr. pol. Hořovice. — 3) Čachovice prope Nové Benátky, distr. pol. Mladá Boleslav (Jung- Bunzlau). — 3) ? Břežany, distr. pol. Kolín: Brtčany interpretatur Erben in indice Regestorum. 40
Strana 407
1139. ACTA SPURIA. NUM. 394, 395. 407 Exstat in Codice epistolari Reinhardsbrunnensi saec. XII, qui in bibliotheca Pommers- feldensi asservatur (A). Höfler, Fränkische Studien III, in: Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. V (1850, tom. II) pag. 53, num. 64. — Sudendorf, Registrum II, pag. 126, num. 45. = Erben, Reg. I, pag. 101, num. 225. Epistolam hanc et proxime sequentem non nisi dictamina ficta esse optimo iure docuit Wattenbach, Uber Briefsteller des Mittelalters, in: Arch. f. Kunde österr. Gesch. XIV (1855), pag. 58. — De tempore, ad quod epistolae materia referenda sit, vide Annal. Saxo ad ann. 1139 in Monum. Germ. hist., Script. VI. pag. 776 et 777. 10 Gloriosissimo Boemiorum duci1 Saxonum marchio? salutem et intimum dilectionis affectum. Iam pridem omni morum vos probitate et erga amicos perpetua fidelitate adornatum sciens, speciali me vobis amore gaudeo iunctum vosque finetenus mihi fidem ac dilectionem servaturum non dubito. Nunc ergo, quia contra Saxonicum ducem' in cottidiana expeditione me positum quis eventus 15 sequatur nescio, quatinus militum mihi turmas in auxilium" mittatis hocque vobis equa lance, cum locus fuerit, a me recompensandum putetis, iterum atque iterum rogo. 395. (FICTUM.) 20 Soběslavus I, dux Bohemiae, Albrechto, marchioni Brandenburgensi, copias auxiliares contra Henricum, ducem Bavariae et Saxoniae promittit. [1139./ Exstat in Codice epistolari Reinhardsbrunnensi saec. XII, qui in bibliotheca Pommers- feldensi asservatur (A). 25 Höfler, Frankische Studien III, in Arch. f. Kunde österr. Geschichts-Qu. V (1850. tom. II). pag. 53, num. 65. — Sudendorf, Registrum II, pag. 127, num. 46. = Erben, Reg. I, pag. 101, num. 226. Dictamen fictum; of. epistolam proxime praecedentem. Responsio. Legationem vestram solita nobis erga amicos clementia con- 30 sternato animo suscepimus vosque iniqua fortuna laborare dolemus. Sed hanc quia cecam novimus indignisque modis nunc his, nunc illis, et adesse et abesse scimus, cum armatam manum, ut petistis, in auxilium vobis miserimus, ipsam quoque ludemus et auspice rerum omnium creatore, propulsis hostibus, pristinam vobis dignitatem restituemus. 35 394. a) ,axilium‘ A. 1) Soběslavo I. — 2) Albrechtus Ursus. — 3) Henricum Superbum.
1139. ACTA SPURIA. NUM. 394, 395. 407 Exstat in Codice epistolari Reinhardsbrunnensi saec. XII, qui in bibliotheca Pommers- feldensi asservatur (A). Höfler, Fränkische Studien III, in: Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. V (1850, tom. II) pag. 53, num. 64. — Sudendorf, Registrum II, pag. 126, num. 45. = Erben, Reg. I, pag. 101, num. 225. Epistolam hanc et proxime sequentem non nisi dictamina ficta esse optimo iure docuit Wattenbach, Uber Briefsteller des Mittelalters, in: Arch. f. Kunde österr. Gesch. XIV (1855), pag. 58. — De tempore, ad quod epistolae materia referenda sit, vide Annal. Saxo ad ann. 1139 in Monum. Germ. hist., Script. VI. pag. 776 et 777. 10 Gloriosissimo Boemiorum duci1 Saxonum marchio? salutem et intimum dilectionis affectum. Iam pridem omni morum vos probitate et erga amicos perpetua fidelitate adornatum sciens, speciali me vobis amore gaudeo iunctum vosque finetenus mihi fidem ac dilectionem servaturum non dubito. Nunc ergo, quia contra Saxonicum ducem' in cottidiana expeditione me positum quis eventus 15 sequatur nescio, quatinus militum mihi turmas in auxilium" mittatis hocque vobis equa lance, cum locus fuerit, a me recompensandum putetis, iterum atque iterum rogo. 395. (FICTUM.) 20 Soběslavus I, dux Bohemiae, Albrechto, marchioni Brandenburgensi, copias auxiliares contra Henricum, ducem Bavariae et Saxoniae promittit. [1139./ Exstat in Codice epistolari Reinhardsbrunnensi saec. XII, qui in bibliotheca Pommers- feldensi asservatur (A). 25 Höfler, Frankische Studien III, in Arch. f. Kunde österr. Geschichts-Qu. V (1850. tom. II). pag. 53, num. 65. — Sudendorf, Registrum II, pag. 127, num. 46. = Erben, Reg. I, pag. 101, num. 226. Dictamen fictum; of. epistolam proxime praecedentem. Responsio. Legationem vestram solita nobis erga amicos clementia con- 30 sternato animo suscepimus vosque iniqua fortuna laborare dolemus. Sed hanc quia cecam novimus indignisque modis nunc his, nunc illis, et adesse et abesse scimus, cum armatam manum, ut petistis, in auxilium vobis miserimus, ipsam quoque ludemus et auspice rerum omnium creatore, propulsis hostibus, pristinam vobis dignitatem restituemus. 35 394. a) ,axilium‘ A. 1) Soběslavo I. — 2) Albrechtus Ursus. — 3) Henricum Superbum.
Strana 408
408 NUM. 396. ACTA SPURIA. 1146 AUG. 5. 396. (FALSUM S. XII.) Vladislaus I, rex Bohemiae, monasterio ordinis Cisterciensis in Plasy a se condito villas, quarum nomina adferuntur, servosque donat. —1146 aug. 5. 5 Instrumentum autographi instar manu saeculi XII exeuntis in membrana scriptum in tabu- lario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (4). Sartorius, Cistercium bis-tertium (Pragae 1700) pag. 999 ſubi plura omittuntur]. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 302 (ex apogr. anno 1614 confecto). — [Riegger] Beytrag z. Diplo- matik v. Böhmen: Des Kl. Plass Stiftungsbrief, in: Arch. f. Gesch. u. Statistik, insbes. v. Böhmen I (1792), pag. 668. — Erben, Reg. I, pag. 118, num. 265. — Scheinpflug, Mate- rialien z. Gesch. v. Plass, in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII (1874), pag. 56, num. I (reg.). — Scripturae specimen aeri incisum praebet Riegger l. l. tab. VIII ad pag. 670. 10 Riegger l. l. pag. 671 sq. diploma spurium esse demonstravit. Sed neque contextus neque 15 argumentum eius plane commenticium esse videtur. Sigillum enim, quod olim diplomati appendebat, haud dubie ad verum Vladislavi II ducis sigillum confectum est. Qua re facile adducimur, ut monasterium Plassense verum quoddam eiusdem principis diploma habuisse credamus, quod temporibus ante dignitatem regalem ei concessam vindicandum sit. Quam quidem sententiam haec in diplomatis dorso, manu saec. XIII exeuntis scripta adnotatio confirmare videtur: ,Aliud privilegium fundatoris incliti Wladezlay regis secundi Bohemorum." E genuino, quod diximus, Vladislavi ducis diplomate maiorem instrumenti spurii partem depromptam esse nostro iure suspicamur. Quod quantumque autem sit desumptum, statui non potest. — Monasterium iam duos annos ante conditum esse „Tabula abbatiarum ordinis Cisterciensis“ in cod. ms. Monacensi lat. 24022 annotat: ,Anno domini 1144 abbatia Plassensis vel Plaz, dioc. Pragensis, Morimundi proneptis, Ebrach neptis, et filia Lanckheim.“ Chronologia ap. Manrique, Annal. Cistercienses, conventum VIII kal. aprilis 1145 in monasterium immigrasse dicit. Vide Winter, Die Cistercienser des nordöstl. Deutschl. I. pag. 330. 20 25 Cum omnes in Christo pie viventes debito divini precepti teneantur, ut 30 pauperes eius et maxime eos, qui, spreta omni terrena ambitione, ardentiori desiderio amori dei adheserunt, fovelre, amplecti atque manu tenere debeant, specialiter tamen convenit eis, qui ex dei largitate diviciis, honoribus ac digni- tatibus pre ceteris in hoc mundo locupletati et adaucti sunt, huiusmodi viros splendore sancte vitę nitentes, devocione bone conversationis probatos, ad laudem 35 divini nominis congregare et per eos misericordiam dei implorando veniam peccatorum sperare.] Unde ego Wladizlaus, gratia dei Boemorum rex, cum socia thori mei Gerdrude sub obtentu indulgentie peccatorum simulque desiderio salutis eternę accensus, quosdam fratres, viros probatę et sanctę conversationis, fidei non ficte cultores, a sancta matre eorum ecclesia Lancheimensi1 pia cordis 40 398. 1) Langheim, in Bavaria, Oberfranken, districtus Lichtenfels.
408 NUM. 396. ACTA SPURIA. 1146 AUG. 5. 396. (FALSUM S. XII.) Vladislaus I, rex Bohemiae, monasterio ordinis Cisterciensis in Plasy a se condito villas, quarum nomina adferuntur, servosque donat. —1146 aug. 5. 5 Instrumentum autographi instar manu saeculi XII exeuntis in membrana scriptum in tabu- lario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (4). Sartorius, Cistercium bis-tertium (Pragae 1700) pag. 999 ſubi plura omittuntur]. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 302 (ex apogr. anno 1614 confecto). — [Riegger] Beytrag z. Diplo- matik v. Böhmen: Des Kl. Plass Stiftungsbrief, in: Arch. f. Gesch. u. Statistik, insbes. v. Böhmen I (1792), pag. 668. — Erben, Reg. I, pag. 118, num. 265. — Scheinpflug, Mate- rialien z. Gesch. v. Plass, in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII (1874), pag. 56, num. I (reg.). — Scripturae specimen aeri incisum praebet Riegger l. l. tab. VIII ad pag. 670. 10 Riegger l. l. pag. 671 sq. diploma spurium esse demonstravit. Sed neque contextus neque 15 argumentum eius plane commenticium esse videtur. Sigillum enim, quod olim diplomati appendebat, haud dubie ad verum Vladislavi II ducis sigillum confectum est. Qua re facile adducimur, ut monasterium Plassense verum quoddam eiusdem principis diploma habuisse credamus, quod temporibus ante dignitatem regalem ei concessam vindicandum sit. Quam quidem sententiam haec in diplomatis dorso, manu saec. XIII exeuntis scripta adnotatio confirmare videtur: ,Aliud privilegium fundatoris incliti Wladezlay regis secundi Bohemorum." E genuino, quod diximus, Vladislavi ducis diplomate maiorem instrumenti spurii partem depromptam esse nostro iure suspicamur. Quod quantumque autem sit desumptum, statui non potest. — Monasterium iam duos annos ante conditum esse „Tabula abbatiarum ordinis Cisterciensis“ in cod. ms. Monacensi lat. 24022 annotat: ,Anno domini 1144 abbatia Plassensis vel Plaz, dioc. Pragensis, Morimundi proneptis, Ebrach neptis, et filia Lanckheim.“ Chronologia ap. Manrique, Annal. Cistercienses, conventum VIII kal. aprilis 1145 in monasterium immigrasse dicit. Vide Winter, Die Cistercienser des nordöstl. Deutschl. I. pag. 330. 20 25 Cum omnes in Christo pie viventes debito divini precepti teneantur, ut 30 pauperes eius et maxime eos, qui, spreta omni terrena ambitione, ardentiori desiderio amori dei adheserunt, fovelre, amplecti atque manu tenere debeant, specialiter tamen convenit eis, qui ex dei largitate diviciis, honoribus ac digni- tatibus pre ceteris in hoc mundo locupletati et adaucti sunt, huiusmodi viros splendore sancte vitę nitentes, devocione bone conversationis probatos, ad laudem 35 divini nominis congregare et per eos misericordiam dei implorando veniam peccatorum sperare.] Unde ego Wladizlaus, gratia dei Boemorum rex, cum socia thori mei Gerdrude sub obtentu indulgentie peccatorum simulque desiderio salutis eternę accensus, quosdam fratres, viros probatę et sanctę conversationis, fidei non ficte cultores, a sancta matre eorum ecclesia Lancheimensi1 pia cordis 40 398. 1) Langheim, in Bavaria, Oberfranken, districtus Lichtenfels.
Strana 409
1146 AUG. 5. ACTA SPURIA. NUM. 396. 409 devotsilone invitavi et ut terram“ Boemię sanctitatis necessaria cohabitacione illustraretur, sustentaretur et boni odoris aromatibus perfunderetur, devotissima peticione obtinui. Cunctis itaque vere fidei cultoribus, tam futuri, quam presentis temporis notum facio, quod prenotatis fratribus, tam ipsis, quam eorum succes- soribus, quoddam patris mei predium, quod Plaz? vocatur, cum omnibus suis attinentiis perpetuo iure possidendum contradidi. Ut autem habundantiori tem- poralium sufficientia adiuti, securius expeditiusque deo servientes continuis orationibus vacarent, infra notatas villas cum omnibus appendiciis eisdem dei famulis addidi, quarum nomina sunt hec: Kaznev" cum suis appenditiis, Vrasni" 10 cum suis appenditiis, Zechutici5 cum suis appenditiis, Nebrisini“ cum suis appen- ditiis, pro cuius tercia parte, quia ad episcopium Pragense pertinuit, villam meam Ssupam" nomine, iuxta Rokezans sitam, episcopo Pragensi contradidi. Dacin" partem salis de theloneo. Prage in Petrin 1° vineam et duos vinitores cum possessione sua, in Mothos 11 Cecin hominem cum possessione sua et X hominum servitia ad dotem ecclesie pertinentia, Lechet hominem cum possessione sua. Potestatis mee quoque et domini Pragensis episcopi Ottonis auctoritate hoc idem confirmo, quatenus has prefatas possessiones, quas iuste et canonice ad usum deo militantibus dedi, sed et alias, si quas deinceps daturus fuero, vel si quis successorum meorum seu aliorum fidelium quelibet bona eis contulerit, 20 ipsi et qui post eos successerint, firma et illibata possideant. Quod si qua in posterum ecclesiastica secularisve persona hanc meę donacionis dotem sciens instinctu diaboli violare vel aliter, quam contra“ eorum voluntatem, immutare temptaverit, secundo terciove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, ecclesiastice districtioni et eternę dampnationi se subiacere noverit. Facta 25 sunt autem hec anno dominice incarnationis millesimo CXLVI, epacta VI, con- Hii sunt testes, qui currente I, indictione XI, anno vero ducatus mei V. presentes fuerunt, quando dominus abbas Plazensis recepit villam, que vocatur Teskoy12 ab Ottone: dominus Geruasius prepositus et cancellarius, Martinus nepos eius, Laurentius, Sanctinus, Michahel, Uenantius, Rûdolfus, Heinramus 30 iudex de Plizen, Rudolt senior de Claderub, Winter miles, Willehardus frater eius, Marquardus de Nouo castro, Boguhual villicus regis. Datum per manum domini Gervasii, Wissegradensis prepositi et cancellarii, nonis augusti. 5 15 (S. P. D.) 35 40 396. a) ita A. 1) Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice. — 3 Kazňov, germ. Kasniau, a Plasy versus meridiem. — * Vražný a Plasy versus occidentem. — 5) Sechutice, quondam villa, nunc curia araturae prope Hádačka et Výrov, distr. pol. Kralovice. — *) Nebřeziny, germ. Bruck, a Plasy versus merid. et orientem. — 7 Stupno horní, distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 3) Rokycany, distr. pol. Plzeň. — *) Děčín, germ. Tetschen, ab Litoměřice (Leitmeritz) versus septemtrionem. — 10) Petřín, germ. Laurenzberg. — 11) Motoly, distr. pol. Smíchov. — 11) Čížkov prope Blovice, distr. pol. Plzeň.
1146 AUG. 5. ACTA SPURIA. NUM. 396. 409 devotsilone invitavi et ut terram“ Boemię sanctitatis necessaria cohabitacione illustraretur, sustentaretur et boni odoris aromatibus perfunderetur, devotissima peticione obtinui. Cunctis itaque vere fidei cultoribus, tam futuri, quam presentis temporis notum facio, quod prenotatis fratribus, tam ipsis, quam eorum succes- soribus, quoddam patris mei predium, quod Plaz? vocatur, cum omnibus suis attinentiis perpetuo iure possidendum contradidi. Ut autem habundantiori tem- poralium sufficientia adiuti, securius expeditiusque deo servientes continuis orationibus vacarent, infra notatas villas cum omnibus appendiciis eisdem dei famulis addidi, quarum nomina sunt hec: Kaznev" cum suis appenditiis, Vrasni" 10 cum suis appenditiis, Zechutici5 cum suis appenditiis, Nebrisini“ cum suis appen- ditiis, pro cuius tercia parte, quia ad episcopium Pragense pertinuit, villam meam Ssupam" nomine, iuxta Rokezans sitam, episcopo Pragensi contradidi. Dacin" partem salis de theloneo. Prage in Petrin 1° vineam et duos vinitores cum possessione sua, in Mothos 11 Cecin hominem cum possessione sua et X hominum servitia ad dotem ecclesie pertinentia, Lechet hominem cum possessione sua. Potestatis mee quoque et domini Pragensis episcopi Ottonis auctoritate hoc idem confirmo, quatenus has prefatas possessiones, quas iuste et canonice ad usum deo militantibus dedi, sed et alias, si quas deinceps daturus fuero, vel si quis successorum meorum seu aliorum fidelium quelibet bona eis contulerit, 20 ipsi et qui post eos successerint, firma et illibata possideant. Quod si qua in posterum ecclesiastica secularisve persona hanc meę donacionis dotem sciens instinctu diaboli violare vel aliter, quam contra“ eorum voluntatem, immutare temptaverit, secundo terciove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, ecclesiastice districtioni et eternę dampnationi se subiacere noverit. Facta 25 sunt autem hec anno dominice incarnationis millesimo CXLVI, epacta VI, con- Hii sunt testes, qui currente I, indictione XI, anno vero ducatus mei V. presentes fuerunt, quando dominus abbas Plazensis recepit villam, que vocatur Teskoy12 ab Ottone: dominus Geruasius prepositus et cancellarius, Martinus nepos eius, Laurentius, Sanctinus, Michahel, Uenantius, Rûdolfus, Heinramus 30 iudex de Plizen, Rudolt senior de Claderub, Winter miles, Willehardus frater eius, Marquardus de Nouo castro, Boguhual villicus regis. Datum per manum domini Gervasii, Wissegradensis prepositi et cancellarii, nonis augusti. 5 15 (S. P. D.) 35 40 396. a) ita A. 1) Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice. — 3 Kazňov, germ. Kasniau, a Plasy versus meridiem. — * Vražný a Plasy versus occidentem. — 5) Sechutice, quondam villa, nunc curia araturae prope Hádačka et Výrov, distr. pol. Kralovice. — *) Nebřeziny, germ. Bruck, a Plasy versus merid. et orientem. — 7 Stupno horní, distr. pol. Plzeň (Pilsen). — 3) Rokycany, distr. pol. Plzeň. — *) Děčín, germ. Tetschen, ab Litoměřice (Leitmeritz) versus septemtrionem. — 10) Petřín, germ. Laurenzberg. — 11) Motoly, distr. pol. Smíchov. — 11) Čížkov prope Blovice, distr. pol. Plzeň.
Strana 410
410 NUM. 396—398. ACTA SPURIA. 1146 AUG. 5. — 1152. Sigillum diplomati in membranae scidula quondam appensum nunc non exstat. At imaginem saltem „Lapis sepulchralis fundatoris... monasterii... de Plassio“ (ms. tabul. Musaei regni Boh.) pag. 17 et Pubitschka, Chronol. Gesch. Böhmens IV Th., tom. I, pag. 312 servaverunt. Quae quidem imago, licet perperam sit confecta minimeque accurata, tamen sigillum diplomati quondam adfixum ad eandem formam atque sigillum diplomatis num. 157 revocandum esse, verisimile facit. Cf. Dobner l. l. pag. 303 not. q. 5 397. (FICTUM.) Fridericus I, Romanorum rex, cum Henrico, duce Saxoniae, conqueritur Bohemorum ducem curiam suam contempsisse. [ 1152 post mai.) 10 Exstat in Codice epistolari Reinhardsbrunnensi saec. XII fol. 41v, qui in bibliotheca Pommersfeldensi asservatur (A). Höfler, Frankische Studien III, in: Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. tom. V (1850, pars II), pag. 56, num. 75. — Sudendorf, Registrum II, pag. 129, num. 50. = Erben, Reg. I, pag. 15 129, num. 289. — Cod. dipl. Saxoniae regiae, I Hauptth., tom. II, pag. 260, num. 374 (perperam ad ann. 1170). Epistolam non nisi dictamen fictum esse, merito declaravit Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 40, not. 2; vide etiam Wattenbach in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XIV, pag. 57 sq. 20 Dei gratia Romanorum rex1 Saxonico duci" salutem et gratiam. Quo- niam te mihi semper fidum cognovi, placuit iniuriam nostre potestatis tue patefacere dilectioni, qua Boemiorum dux3 curiam nostram“ contempsit, neglector existens imperialis ędicti. Igitur habita curia, consultis regni primatibus, regiam in hoc iniuriam vindicabo, nisi forte tui causa, quia te affinem sibi et amicissimum 25 scio, aliquid de censura equitatis relaxavero. 398. (FICTUM.) Ludovicus II, landgravius Thuringiae, Fridericum I, Romanorum regem, rogat, ut praedium, pro quo nuper eum adiit, sibi donare velit. Contra Bohemiae 30 ducem ei assistere promittit. [1152.) Exstat in Codice epistolari Reinhardsbrunnensi saec. XII, qui in bibliotheca Pommersfeldensi asservatur, fol. 42 (B). 397. 1) Fridericus I. — 3) Henrico Leoni. — 1 Vladislavus II. — 1) Scilicet illam, quae 35 habita est Merseburgae anno 1152; vid. Alberti Stadensis Chron. ad h. ann.; cf. etiam Vincentii Prag. Chron. ad ann. 1154 in Font. rer. Boh. II, pag. 421.
410 NUM. 396—398. ACTA SPURIA. 1146 AUG. 5. — 1152. Sigillum diplomati in membranae scidula quondam appensum nunc non exstat. At imaginem saltem „Lapis sepulchralis fundatoris... monasterii... de Plassio“ (ms. tabul. Musaei regni Boh.) pag. 17 et Pubitschka, Chronol. Gesch. Böhmens IV Th., tom. I, pag. 312 servaverunt. Quae quidem imago, licet perperam sit confecta minimeque accurata, tamen sigillum diplomati quondam adfixum ad eandem formam atque sigillum diplomatis num. 157 revocandum esse, verisimile facit. Cf. Dobner l. l. pag. 303 not. q. 5 397. (FICTUM.) Fridericus I, Romanorum rex, cum Henrico, duce Saxoniae, conqueritur Bohemorum ducem curiam suam contempsisse. [ 1152 post mai.) 10 Exstat in Codice epistolari Reinhardsbrunnensi saec. XII fol. 41v, qui in bibliotheca Pommersfeldensi asservatur (A). Höfler, Frankische Studien III, in: Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. tom. V (1850, pars II), pag. 56, num. 75. — Sudendorf, Registrum II, pag. 129, num. 50. = Erben, Reg. I, pag. 15 129, num. 289. — Cod. dipl. Saxoniae regiae, I Hauptth., tom. II, pag. 260, num. 374 (perperam ad ann. 1170). Epistolam non nisi dictamen fictum esse, merito declaravit Prutz, Kaiser Friedrich I, tom. I, pag. 40, not. 2; vide etiam Wattenbach in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. XIV, pag. 57 sq. 20 Dei gratia Romanorum rex1 Saxonico duci" salutem et gratiam. Quo- niam te mihi semper fidum cognovi, placuit iniuriam nostre potestatis tue patefacere dilectioni, qua Boemiorum dux3 curiam nostram“ contempsit, neglector existens imperialis ędicti. Igitur habita curia, consultis regni primatibus, regiam in hoc iniuriam vindicabo, nisi forte tui causa, quia te affinem sibi et amicissimum 25 scio, aliquid de censura equitatis relaxavero. 398. (FICTUM.) Ludovicus II, landgravius Thuringiae, Fridericum I, Romanorum regem, rogat, ut praedium, pro quo nuper eum adiit, sibi donare velit. Contra Bohemiae 30 ducem ei assistere promittit. [1152.) Exstat in Codice epistolari Reinhardsbrunnensi saec. XII, qui in bibliotheca Pommersfeldensi asservatur, fol. 42 (B). 397. 1) Fridericus I. — 3) Henrico Leoni. — 1 Vladislavus II. — 1) Scilicet illam, quae 35 habita est Merseburgae anno 1152; vid. Alberti Stadensis Chron. ad h. ann.; cf. etiam Vincentii Prag. Chron. ad ann. 1154 in Font. rer. Boh. II, pag. 421.
Strana 411
1152. — 1167 IAN. 20. ACTA SPURIA. NUM. 398, 399. 411 Höfler, Fränkische Studien III, in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. tom. V (1850 pars II) pag. 57, num. 77. — Sudendorf, Registrum II, pag. 130, num. 52. = Erben, Reg. I, pag. 130, num. 290. — Cod. dipl. Saxoniae reg. I Hauptth., tom. II, pag. 260, num. 373 (per- peram ad ann. 1170). — Dobenecker, Reg. dipl. hist. Thuringiae II. pag. 2, num. 10 (reg.). Epistola haec non est nisi dictamen fictum ; cf. quae ad num. 397 adnotavi. Gloriosissimo regi 1 lantgrafius? fidem atque servitium. Littere serenitatis vestrę plurimum mihi leticię contulerunt, et, quia nichil me apud vos non“ im- petraturum scio, ut predium, pro quo nuper vos adii, mihi detur, exoro. De duce autem Boemiorum' satis compertum habeo, unde ad curiam“ in tempore veniam 10 et in omnibus, que preceperitis, adiutor existam. 399. (FALSUM SAEC. XII EX.) Vladislaus II, rex Bohemiae, monasterium Litomislense tuendum suscipit, possessiones ei ab antecessoribus suis datas confirmat novasque addit. 15 Pragae 1167 ian. 20. 20 25 30 35 Instrumentum diplomatis autographi instar in membrana manu saec. XII exeuntis scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). Berghauer, Protomartyr poenitentiae, pag. 252. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 42 et 453 (fragm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 277, num. 302. — Erben, Reg. I, pag. 138, num. 319. Palacký apud Erben l. 1. pag. 624 diplomatis fidem in dubitationem vocavit, argumentis nullis allatis. Immo diploma iam sermonis ipsius forma parum exhibet fidei, tum nonnullas res prorsus falsas adfert, quae quominus genuinum verumque esse credamus, prohibent. In testibus Daniel, episcopus Pragensis, adfertur, qui iam ab octobri mense anni 1166 Fridericum imperatorem in expeditione Italica comitabatur (vid. Vincentii Chron. in Font. rer. Boh. II, pag. 458; cf. etiam supra num. 234 sq.) Tum archidiaconus Sacensis hic Paltnir appellatur, cuius verum nomen Adalbertus erat. In donatoribus etiam „Radouan archidiaconus Olomucensis“ apparet; quod quidem nomen in ecclesiae Olomucensis necrologo, quo archidiaconi omnes enumerantur, non invenitur (vide Dudik, Mährens allg. Gesch. III, pag. 377, not. 3). Praeterea sigillum plane alienum est ab iis sigillis, quibus alia et genuina huius regis diplomata instructa sunt. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin diploma ea qua servatum est forma posterius confectum spuriumque sit. In quo conficiendo adhibitum esse videtur papale quoddam tuitionis privilegium, e quo prior pars usque ad testium nomina descripta est. In possessionibus et reditibus describendis privilegii auctor memoriis antiquis verisimillime usus est. — Locorum nomina explicat Herm. Jireček, Župa Litomyšlská, in Památky archaeolog. II, pag. 28 et Zd. Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I (1903). 40 398. a) ,non‘ omittit B. 1) Friderico I. — 3) Ludovicus II, Thuringiae landgr. — 3) Vladislavo II. — 1) In Merseburg.
1152. — 1167 IAN. 20. ACTA SPURIA. NUM. 398, 399. 411 Höfler, Fränkische Studien III, in Arch. f. Kunde österr. Gesch.-Qu. tom. V (1850 pars II) pag. 57, num. 77. — Sudendorf, Registrum II, pag. 130, num. 52. = Erben, Reg. I, pag. 130, num. 290. — Cod. dipl. Saxoniae reg. I Hauptth., tom. II, pag. 260, num. 373 (per- peram ad ann. 1170). — Dobenecker, Reg. dipl. hist. Thuringiae II. pag. 2, num. 10 (reg.). Epistola haec non est nisi dictamen fictum ; cf. quae ad num. 397 adnotavi. Gloriosissimo regi 1 lantgrafius? fidem atque servitium. Littere serenitatis vestrę plurimum mihi leticię contulerunt, et, quia nichil me apud vos non“ im- petraturum scio, ut predium, pro quo nuper vos adii, mihi detur, exoro. De duce autem Boemiorum' satis compertum habeo, unde ad curiam“ in tempore veniam 10 et in omnibus, que preceperitis, adiutor existam. 399. (FALSUM SAEC. XII EX.) Vladislaus II, rex Bohemiae, monasterium Litomislense tuendum suscipit, possessiones ei ab antecessoribus suis datas confirmat novasque addit. 15 Pragae 1167 ian. 20. 20 25 30 35 Instrumentum diplomatis autographi instar in membrana manu saec. XII exeuntis scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). Berghauer, Protomartyr poenitentiae, pag. 252. — Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 42 et 453 (fragm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 277, num. 302. — Erben, Reg. I, pag. 138, num. 319. Palacký apud Erben l. 1. pag. 624 diplomatis fidem in dubitationem vocavit, argumentis nullis allatis. Immo diploma iam sermonis ipsius forma parum exhibet fidei, tum nonnullas res prorsus falsas adfert, quae quominus genuinum verumque esse credamus, prohibent. In testibus Daniel, episcopus Pragensis, adfertur, qui iam ab octobri mense anni 1166 Fridericum imperatorem in expeditione Italica comitabatur (vid. Vincentii Chron. in Font. rer. Boh. II, pag. 458; cf. etiam supra num. 234 sq.) Tum archidiaconus Sacensis hic Paltnir appellatur, cuius verum nomen Adalbertus erat. In donatoribus etiam „Radouan archidiaconus Olomucensis“ apparet; quod quidem nomen in ecclesiae Olomucensis necrologo, quo archidiaconi omnes enumerantur, non invenitur (vide Dudik, Mährens allg. Gesch. III, pag. 377, not. 3). Praeterea sigillum plane alienum est ab iis sigillis, quibus alia et genuina huius regis diplomata instructa sunt. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin diploma ea qua servatum est forma posterius confectum spuriumque sit. In quo conficiendo adhibitum esse videtur papale quoddam tuitionis privilegium, e quo prior pars usque ad testium nomina descripta est. In possessionibus et reditibus describendis privilegii auctor memoriis antiquis verisimillime usus est. — Locorum nomina explicat Herm. Jireček, Župa Litomyšlská, in Památky archaeolog. II, pag. 28 et Zd. Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I (1903). 40 398. a) ,non‘ omittit B. 1) Friderico I. — 3) Ludovicus II, Thuringiae landgr. — 3) Vladislavo II. — 1) In Merseburg.
Strana 412
412 NUM. 399. ACTA SPURIA. 1167 IAN. 20. In nomine sancte et individue trinitatis. Ego“ Wladizlaus dei gratia Boemorum rex secundus“ omnibus Christi fidelibus, tam presentibus, quam futuris, in perpetuum. Ad hoc regni cura nobis a provisore omnium bonorum deo concessa est, utb sanctam religionem studeamus modis omnibus propagare et loca venerabilia cum ipsis personis divino servitio mancipatis attentius confovere, quatenus nullis pravorum hominum inquietentur molestiis vel importunis fatigentur angariis. Eapropter ecclesiam Lutomislensem,1 in qua regulares canonici divino mancipati sunt obsequio, sub sancti Wencezlai et nostra protectione suscipimus et presenti privilegio communimus. Statuentes, ut quascumque possessiones, quecumque bona, tam Brecizlai loci illius] fundatoris, vel Sobezlai eiusdem loci amplificatoris, quam aliorum dei fidelium dono vel concessione possident, aut in futurum iuste et canonice poterunt adipisci, firma eis eorumque successoribus et illibata permaneant. Decrevimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat eandem ęcclesiam temere perturbare aut eius bona seu possessiones auferre, retinere, minuere vel quibuslibet molestiis fatigare. Quod si qua ęcclesiastica secularisve 15 persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam venire temptaverit, secundo terciove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque dignitateb careat et episcopo sit potestas a sacro corpore et sanguine domini nostri lesu Christi eam alienandi. Cunctis autem eidem ecclesie iusticiam servantibus et hic fructum bone actionis et in futuro premia ęterne pacis retri- buantur. Amen. Huius vero confirmationis nostre testes sunt: fratres mei Theo- baldus et Heinricus, filii quoque mei Fridericus“ et Zuatopluc, Daniel episcopus Pragensis, Iohannes episcopus Morauiensis, Geruasius cancellarius et prepositus Wissegradensis, Olricus prepositus Pragensis, Iurata prepositus Melnicensis, Paltnir Sacensis, Domazlau archidiaconus Pragensis, Peregrinus Curimensis, Slauon 25 Gradicensis, Othmar Bolezlauensis, Bertholdus de Rudnic, Dethleb de Behin, Bu- dilou castellanus Pragensis, Bznata Wissegradensis, Iarogneu Satcensis, Nemoy de Netolic, Drisizlau de Plzen, Sdezlau de Curim et alii quam plures. Heę autem sunt donationes loci illius: Dux Brecizlaus dedit villam Secris cum duobus aratris et duobus aratoribus. Restoceh" dedit fabrum nomine Mucek cum filiis et filiabus. 30 Nadubraunici5 dedit equas indomitas cum pascuis et custodibus earum et Iwan et Dobrach. Pistorem nomine Ian, cuius filius Nemoy postea pro redemptione suimet emit servum nomine Valdic" cum uxore et filiis et filiabus. Dedit etiam predium Nedosine“ cum apibus et custode earum nomine Zouol cum filiis et 5 10 20 399. a) ,Ego — secundus' atramento magis distincto, sed eadem manu scriptum. — b) fere 35 illegibile. — c) litterae ,eric" iam fere evanuerunt. — d) nomen fere illegibile. 1) Litomyšl, germ. Leitomischl, ad fl. Loučná ab Chrudim versus meridiem et orientem. — 1) Recte Adalbertus. — 1) Seč vidlatá prope Litomyšl. — 1) Řestoky, distr. pol. Chrudim. — 5) Doubravice, distr. pol. Pardubice. — *) Nedošín prope Litomyšl. 40
412 NUM. 399. ACTA SPURIA. 1167 IAN. 20. In nomine sancte et individue trinitatis. Ego“ Wladizlaus dei gratia Boemorum rex secundus“ omnibus Christi fidelibus, tam presentibus, quam futuris, in perpetuum. Ad hoc regni cura nobis a provisore omnium bonorum deo concessa est, utb sanctam religionem studeamus modis omnibus propagare et loca venerabilia cum ipsis personis divino servitio mancipatis attentius confovere, quatenus nullis pravorum hominum inquietentur molestiis vel importunis fatigentur angariis. Eapropter ecclesiam Lutomislensem,1 in qua regulares canonici divino mancipati sunt obsequio, sub sancti Wencezlai et nostra protectione suscipimus et presenti privilegio communimus. Statuentes, ut quascumque possessiones, quecumque bona, tam Brecizlai loci illius] fundatoris, vel Sobezlai eiusdem loci amplificatoris, quam aliorum dei fidelium dono vel concessione possident, aut in futurum iuste et canonice poterunt adipisci, firma eis eorumque successoribus et illibata permaneant. Decrevimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat eandem ęcclesiam temere perturbare aut eius bona seu possessiones auferre, retinere, minuere vel quibuslibet molestiis fatigare. Quod si qua ęcclesiastica secularisve 15 persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam venire temptaverit, secundo terciove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque dignitateb careat et episcopo sit potestas a sacro corpore et sanguine domini nostri lesu Christi eam alienandi. Cunctis autem eidem ecclesie iusticiam servantibus et hic fructum bone actionis et in futuro premia ęterne pacis retri- buantur. Amen. Huius vero confirmationis nostre testes sunt: fratres mei Theo- baldus et Heinricus, filii quoque mei Fridericus“ et Zuatopluc, Daniel episcopus Pragensis, Iohannes episcopus Morauiensis, Geruasius cancellarius et prepositus Wissegradensis, Olricus prepositus Pragensis, Iurata prepositus Melnicensis, Paltnir Sacensis, Domazlau archidiaconus Pragensis, Peregrinus Curimensis, Slauon 25 Gradicensis, Othmar Bolezlauensis, Bertholdus de Rudnic, Dethleb de Behin, Bu- dilou castellanus Pragensis, Bznata Wissegradensis, Iarogneu Satcensis, Nemoy de Netolic, Drisizlau de Plzen, Sdezlau de Curim et alii quam plures. Heę autem sunt donationes loci illius: Dux Brecizlaus dedit villam Secris cum duobus aratris et duobus aratoribus. Restoceh" dedit fabrum nomine Mucek cum filiis et filiabus. 30 Nadubraunici5 dedit equas indomitas cum pascuis et custodibus earum et Iwan et Dobrach. Pistorem nomine Ian, cuius filius Nemoy postea pro redemptione suimet emit servum nomine Valdic" cum uxore et filiis et filiabus. Dedit etiam predium Nedosine“ cum apibus et custode earum nomine Zouol cum filiis et 5 10 20 399. a) ,Ego — secundus' atramento magis distincto, sed eadem manu scriptum. — b) fere 35 illegibile. — c) litterae ,eric" iam fere evanuerunt. — d) nomen fere illegibile. 1) Litomyšl, germ. Leitomischl, ad fl. Loučná ab Chrudim versus meridiem et orientem. — 1) Recte Adalbertus. — 1) Seč vidlatá prope Litomyšl. — 1) Řestoky, distr. pol. Chrudim. — 5) Doubravice, distr. pol. Pardubice. — *) Nedošín prope Litomyšl. 40
Strana 413
1167 IAN. 20. ACTA SPURIA. NUM. 399. 413 filiabus. U gradisci" dedit duos piscatores Wec et Zoretam cum omni prole sua. De moneta dedit ducentos denarios omni sabbato accipiendos. De porta terrę, que dicitur Natrstenici,s dedit sal ungaricum, omulum quoque per totum Grutou“ colligendum. Constituit etiam, ut si quis quamcumque feram in territorio illo 5 ceperit, partem carnium eius ęcclesię illi solvat, et qui non solverit, trecentos nummos castellano, bovem vero ęcclesia habeat. Hinov 1° singulis annis dedit quatuor boves, duas vaccas et quatuor oves, pro quibus omnibus ego Wladizlaus rex postea rogatu pauperum illa scilicet persolventium constitui mille et quin- gentos nummos accipiendos. Dux Sobezlaus dedit villam Crecouice.11 Ego etiam 10 rex Wladizlaus dedi predium meum Repine12 et terram Lutomisli, deiectis inde hominibus. In villa autem Lozic 13 dedi, quicquid vel Sdico episcopus emerat, vel quod homines vim castellanorum ferre non valentes, desertum reliquerant. Terram etiam, quam pater meus ioculatori suo nomine Dobrete in villa Zalasaz14 dederat, ego illi ęcclesię contuli. Uxor autem mea nomine Gertrudis dedit duas 15 villas Kolodege 15 et Rikouice 16 et terram in villa Lepeiouic17 ad Tinec 18 perti- nentem, ubi postea abbas lohannes emit terram a comite Cazlau. Idem etame abbas emit terram in villa Trizcouici,19 in qua quidam homo Modlata cum filio suo nomine Petro, veniens in ęcclesiam supradictam ad conversionem, dedit terram suam. Dux Otto dedit in Morauia tres villas: Pametice,20 Wasan21 et 20 Richouiee/22 Comes Bauor dedit villam Iwanouice23 et omnes villas suas, quas habuit in Morauia pters unam, quam dedit nepoti suo Dlugomilo. Petrus filius Lubmani dedit villam suam Nabucine.24 Ianek miles dedit predium suum, quod vocatur Naujezdci,25 et terram, quam emit a Prauota. Paulus filius Pabes dedit terram Naksacigore.26 Zobezlauec agazo dedit predium Lutosicih,27 ubi reliquum 30 35 40 399. e) ,eta‘ A. — I) genuine scriba ,Richouie' posuit, postea tamen lapsum corrigere volens alteram,e' addidit; sed primam,e' in litteram,c' corrigere oblitus est. — g) titulus supra,p' ad syllabam ,pre' significandam errore scribentis deest. 3 Hradiště; situs loci incertus est. — 3) Trstenice, nunc Loučná. — *) Hru- tovsko, districtus denominatus ab loco Hrutov, qui situs erat quondam prope Benátky ab Litomyšl versus merid. et orientem; cf. Sedláček in Památky archaeo- logické VIII. pag. 59; Nejedlý, Dějiny m. Litomyšle I. pag. 16. — 10) Chýnov, quondam arx provincialis, nunc oppidum, distr. pol. Tábor. — 11) Křekovice villa quondam verisimillime ibi sita, ubi nunc est viculus Vyšňary prope Litomyšl. — 11) Řepníky, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth). — 13) Lozice, distr. pol. Vysoké Mýto. — 14) Zalažany, distr. pol. Vys. Mýto. — 15) Koloděje, iam non exstat; Orth et Sládek (Topogr. slovník Čech), Koloděje in distr. pol. Pardubice hic dici putant. — 16) Řikovice, distr. pol. Litomyšl. — 17 Lepejovice quondam villa, nunc domus solitaria prope Veseli in distr. pol. Pardubice. — 15) Týnec n. L., germ. Elbeteinitz, distr. pol. Kolin. — 13) Tržek, distr. pol. Litomyšl. — 20) Pamětice, distr. pol. Boskovice. — 21) Vážany, distr. pol. Boskovice. — 21) Říkovice? — *1) Vejvanovice, distr. pol. Chrudim. — 2) Bučina, distr. pol. Vysoké Mýto. — 25) Újezdec, distr. pol. Litomyšl. — 36) Na kačí hoře, locus prope Osík, distr. pol. Litomyšl. — 27) Litošice, distr. pol. Čáslav. 25
1167 IAN. 20. ACTA SPURIA. NUM. 399. 413 filiabus. U gradisci" dedit duos piscatores Wec et Zoretam cum omni prole sua. De moneta dedit ducentos denarios omni sabbato accipiendos. De porta terrę, que dicitur Natrstenici,s dedit sal ungaricum, omulum quoque per totum Grutou“ colligendum. Constituit etiam, ut si quis quamcumque feram in territorio illo 5 ceperit, partem carnium eius ęcclesię illi solvat, et qui non solverit, trecentos nummos castellano, bovem vero ęcclesia habeat. Hinov 1° singulis annis dedit quatuor boves, duas vaccas et quatuor oves, pro quibus omnibus ego Wladizlaus rex postea rogatu pauperum illa scilicet persolventium constitui mille et quin- gentos nummos accipiendos. Dux Sobezlaus dedit villam Crecouice.11 Ego etiam 10 rex Wladizlaus dedi predium meum Repine12 et terram Lutomisli, deiectis inde hominibus. In villa autem Lozic 13 dedi, quicquid vel Sdico episcopus emerat, vel quod homines vim castellanorum ferre non valentes, desertum reliquerant. Terram etiam, quam pater meus ioculatori suo nomine Dobrete in villa Zalasaz14 dederat, ego illi ęcclesię contuli. Uxor autem mea nomine Gertrudis dedit duas 15 villas Kolodege 15 et Rikouice 16 et terram in villa Lepeiouic17 ad Tinec 18 perti- nentem, ubi postea abbas lohannes emit terram a comite Cazlau. Idem etame abbas emit terram in villa Trizcouici,19 in qua quidam homo Modlata cum filio suo nomine Petro, veniens in ęcclesiam supradictam ad conversionem, dedit terram suam. Dux Otto dedit in Morauia tres villas: Pametice,20 Wasan21 et 20 Richouiee/22 Comes Bauor dedit villam Iwanouice23 et omnes villas suas, quas habuit in Morauia pters unam, quam dedit nepoti suo Dlugomilo. Petrus filius Lubmani dedit villam suam Nabucine.24 Ianek miles dedit predium suum, quod vocatur Naujezdci,25 et terram, quam emit a Prauota. Paulus filius Pabes dedit terram Naksacigore.26 Zobezlauec agazo dedit predium Lutosicih,27 ubi reliquum 30 35 40 399. e) ,eta‘ A. — I) genuine scriba ,Richouie' posuit, postea tamen lapsum corrigere volens alteram,e' addidit; sed primam,e' in litteram,c' corrigere oblitus est. — g) titulus supra,p' ad syllabam ,pre' significandam errore scribentis deest. 3 Hradiště; situs loci incertus est. — 3) Trstenice, nunc Loučná. — *) Hru- tovsko, districtus denominatus ab loco Hrutov, qui situs erat quondam prope Benátky ab Litomyšl versus merid. et orientem; cf. Sedláček in Památky archaeo- logické VIII. pag. 59; Nejedlý, Dějiny m. Litomyšle I. pag. 16. — 10) Chýnov, quondam arx provincialis, nunc oppidum, distr. pol. Tábor. — 11) Křekovice villa quondam verisimillime ibi sita, ubi nunc est viculus Vyšňary prope Litomyšl. — 11) Řepníky, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohenmauth). — 13) Lozice, distr. pol. Vysoké Mýto. — 14) Zalažany, distr. pol. Vys. Mýto. — 15) Koloděje, iam non exstat; Orth et Sládek (Topogr. slovník Čech), Koloděje in distr. pol. Pardubice hic dici putant. — 16) Řikovice, distr. pol. Litomyšl. — 17 Lepejovice quondam villa, nunc domus solitaria prope Veseli in distr. pol. Pardubice. — 15) Týnec n. L., germ. Elbeteinitz, distr. pol. Kolin. — 13) Tržek, distr. pol. Litomyšl. — 20) Pamětice, distr. pol. Boskovice. — 21) Vážany, distr. pol. Boskovice. — 21) Říkovice? — *1) Vejvanovice, distr. pol. Chrudim. — 2) Bučina, distr. pol. Vysoké Mýto. — 25) Újezdec, distr. pol. Litomyšl. — 36) Na kačí hoře, locus prope Osík, distr. pol. Litomyšl. — 27) Litošice, distr. pol. Čáslav. 25
Strana 414
414 NUM. 399. ACTA SPURIA. 1167 IAN. 20. terrę cum sexcentis milibus nummorum abbas Iohannes et abbas Deocarus emerunt. Prepositus Groznata dedit villam Olsan.28 Frater Nemoy dedit villam Rugne.29 Radouanh archidiaconus Olomucensis cum cognatis suis nomine Dmitr et Petro dedit terram in villa Iwanouic.h 30 Abbas Deocarus emit silvam a fratribus de sancto Laurentio 31 iuxta Grubouic 32 et terram iuxta Domasic,3s que vocatur Nakorniceh;34 cui quoque ego Wladizlaus rex contuli quoddam prediolum iuxta villas suas Krecouici 11 et Rikouici 16 cum flumine, quod vocatur Dezna,35 a Lubna 36 usque ad pontem, qui est in longis pratis. Dedi etiam silvam totam a loco, qui vocatur Preseka,37 cum pratis omnibus usque ad fluvium, qui dicitur Zuitaua.38 Dedi etiam forum ecclesię Lutomislensi in Grutou39 feria IIII in perpetuum. 10 Dedi etiam Grussoua40 cum flumine Trstenice8 usque ad Uzplisę 41 et silva, que dicitur Mokrenicę.42 Dedi etiam Zuabenice4s cum flumine Dezna35 a ponte, qui est in longis pratis, usque ad villam Cerekuice44 et silvam totam, que dicitur Proznice et Prozne. Bogunouice,45 Cerekuice44 cum flumine et silva nurus mea uxor Friderici licentia nostra eidem ęcclesię contulit. Quatuor' tabernarios prefate 15 ęcclesię dedi in perpetuum, nullo generali interdicto obstante, et hoc idcirco excepimus, ut ferrum ad opus ęcclesię semper exinde conquiratur. Circuitum etiam ego rex Wladizlaus eidem ęcclesię contuli, qui dicitur Nalubnem,46 cum pratis omnibus, que vocantur Napolickah,47 et silvam totam ab ortu Deznek35 usque ad fluvium, qui dicitur Zuratka.48 Statuimus etiam et firmiter observari 20 precepimus a domno abbate prefate ęcclesię et omnibus successoribus suis, ne umquam aliquibus hominibus villas in ipsa silva ponere aut quippiam operis ad usus proprios elaborare consentiant, excepto hoc solo, si fratres eiusdem loci aliquid utilitatis voluerint et poterint in ipsa silva operari, cum dei benedictione 5 399. h) ,adouan—Iwanouic‘ alio atramento magis distincto, sed eadem manu scriptum. — 25 i) ,Quatuor‘ obscuriore atramento alia manu in loco raso scriptum A. — k) ,ortu Dezne‘ obscuriore atramento et alia manu (eadem, qua superius ,quatuor) in loco raso scriptum A. 15) Volšany prope Litomyšl. — 29) Nomen hoc explicare nequeo. — 30) ? Ivanovice, germ. Eiwanowitz, distr. pol. Vyškov (Wischau). — 31) In Opatovice, distr. pol. 30 Pardubice. — 32) Roubovice, distr. pol. Chrudim. — 33) Domašice villa quondam verisimillime ibi sita, ubi nunc est Velké Sedliště, distr. pol. Litomyšl. — 31) Kornice prope Velké Sedliště. — 25) Desná, fluvius, qui prope vicum Tržek in flumen Loučná influit. — 86) Lubný rivus in fl. Desná influens. — 37) Přeseka; situs loci huius incertus est. — 33) Svitava fl. Moraviae. — 39) Hrutov; iam non exstat; vide not. 9. — 40) Hrušová, distr. pol. Vysoké Mýto. — “1) Ples collis prope Vysoké Mýto in dextra fl. Loučná (Trstenice) ripa. — "1) Mokřenice silva quondam prope Morašice in sinistra fluvii Desná ripa. — 41) Švábenice villa sita quondam apud Heřmanice, distr. pol. Litomyšl. — “) Cerekvice, distr. pol. Litomyšl. — 45) Bohňo- vice, distr. pol. Litomyšl. — “6) Regio circum villam Lubná in distr. pol. Litomyšl. — "7) Ab Litomyšl versus meridiem, ubi nunc oppidum Polička est. — “5) Svratka, alias Švarcava in Bohemiae et Moraviae terminis. 35 40
414 NUM. 399. ACTA SPURIA. 1167 IAN. 20. terrę cum sexcentis milibus nummorum abbas Iohannes et abbas Deocarus emerunt. Prepositus Groznata dedit villam Olsan.28 Frater Nemoy dedit villam Rugne.29 Radouanh archidiaconus Olomucensis cum cognatis suis nomine Dmitr et Petro dedit terram in villa Iwanouic.h 30 Abbas Deocarus emit silvam a fratribus de sancto Laurentio 31 iuxta Grubouic 32 et terram iuxta Domasic,3s que vocatur Nakorniceh;34 cui quoque ego Wladizlaus rex contuli quoddam prediolum iuxta villas suas Krecouici 11 et Rikouici 16 cum flumine, quod vocatur Dezna,35 a Lubna 36 usque ad pontem, qui est in longis pratis. Dedi etiam silvam totam a loco, qui vocatur Preseka,37 cum pratis omnibus usque ad fluvium, qui dicitur Zuitaua.38 Dedi etiam forum ecclesię Lutomislensi in Grutou39 feria IIII in perpetuum. 10 Dedi etiam Grussoua40 cum flumine Trstenice8 usque ad Uzplisę 41 et silva, que dicitur Mokrenicę.42 Dedi etiam Zuabenice4s cum flumine Dezna35 a ponte, qui est in longis pratis, usque ad villam Cerekuice44 et silvam totam, que dicitur Proznice et Prozne. Bogunouice,45 Cerekuice44 cum flumine et silva nurus mea uxor Friderici licentia nostra eidem ęcclesię contulit. Quatuor' tabernarios prefate 15 ęcclesię dedi in perpetuum, nullo generali interdicto obstante, et hoc idcirco excepimus, ut ferrum ad opus ęcclesię semper exinde conquiratur. Circuitum etiam ego rex Wladizlaus eidem ęcclesię contuli, qui dicitur Nalubnem,46 cum pratis omnibus, que vocantur Napolickah,47 et silvam totam ab ortu Deznek35 usque ad fluvium, qui dicitur Zuratka.48 Statuimus etiam et firmiter observari 20 precepimus a domno abbate prefate ęcclesię et omnibus successoribus suis, ne umquam aliquibus hominibus villas in ipsa silva ponere aut quippiam operis ad usus proprios elaborare consentiant, excepto hoc solo, si fratres eiusdem loci aliquid utilitatis voluerint et poterint in ipsa silva operari, cum dei benedictione 5 399. h) ,adouan—Iwanouic‘ alio atramento magis distincto, sed eadem manu scriptum. — 25 i) ,Quatuor‘ obscuriore atramento alia manu in loco raso scriptum A. — k) ,ortu Dezne‘ obscuriore atramento et alia manu (eadem, qua superius ,quatuor) in loco raso scriptum A. 15) Volšany prope Litomyšl. — 29) Nomen hoc explicare nequeo. — 30) ? Ivanovice, germ. Eiwanowitz, distr. pol. Vyškov (Wischau). — 31) In Opatovice, distr. pol. 30 Pardubice. — 32) Roubovice, distr. pol. Chrudim. — 33) Domašice villa quondam verisimillime ibi sita, ubi nunc est Velké Sedliště, distr. pol. Litomyšl. — 31) Kornice prope Velké Sedliště. — 25) Desná, fluvius, qui prope vicum Tržek in flumen Loučná influit. — 86) Lubný rivus in fl. Desná influens. — 37) Přeseka; situs loci huius incertus est. — 33) Svitava fl. Moraviae. — 39) Hrutov; iam non exstat; vide not. 9. — 40) Hrušová, distr. pol. Vysoké Mýto. — “1) Ples collis prope Vysoké Mýto in dextra fl. Loučná (Trstenice) ripa. — "1) Mokřenice silva quondam prope Morašice in sinistra fluvii Desná ripa. — 41) Švábenice villa sita quondam apud Heřmanice, distr. pol. Litomyšl. — “) Cerekvice, distr. pol. Litomyšl. — 45) Bohňo- vice, distr. pol. Litomyšl. — “6) Regio circum villam Lubná in distr. pol. Litomyšl. — "7) Ab Litomyšl versus meridiem, ubi nunc oppidum Polička est. — “5) Svratka, alias Švarcava in Bohemiae et Moraviae terminis. 35 40
Strana 415
1167 IAN. 20. — 1173. ACTA SPURIA. NUM. 399, 400. 415 et nostro favore prosequantur. Iohannes,49 episcopus Morauiensis, filius Obiden, circuicionem ultra Zuha 50 et Uodná,51 quam ego dederam ei, eidem ęcclesię contulit. Milota filius Sdezlai veniens ad conversionem duas villas dedit: Blegou 52 et Nabrezine.53 Milácco archidiaconus Cahouicih 54 de terra ad aratrum eidem ęcclesię dedit. Martinus etiam circuitum, qui dicitur Nazgori,55 eidem ecclesie dedit. Ego quoque' rex Wladizlaus pro augendo dei servorum numero eidem ęcclesię totam silvam, agros et omnia prata usque ad rivum Zlupnice 56 contuli preter solam villam Domasic.3s Et quoniam prefatam ęcclesiam numerositate villarum dotare non potui, silvam totam a rivo iam dicto usque ad flumen Tre- 10 boua57 et de hinc quousque finesm Boęmię protenduntur, in dotem perpetuam eidemm ęcclesię contradidi et coram" testibus superius nominatis presens scriptum sigillo meo roborare curavi." Data Prage per manum Geruasii cancellarii et prepositi Wissegradensis XIII kal. februarii, anno dominice incarnationis millesimo CLXVII, regni vero Wladizlai 15 regis VIIII. 5 (S. P. F.) 20 Diplomati appensum est scidula membranea parvum fragmentum sigilli e cera rubida confecti. In priore sigilli parte figura conspicitur viri stantis lorica hamata induti, qui manu sinistra scuto triangulari innititur, dextra vexillum tenet. Ex circumscriptione non nisi litterae ...CESL ... supersunt. In posteriore parte vestigia sunt figurae in solio sedentis, quae dextra sceptrum tenet. Ex circumscriptione litterae tantum EX bo ser- vatae sunt. 400. (FALSUM S. XIV IN.) 25 Guillelmus de Pulin monasterium dominarum ordinis Praemonstratensis in Kounice fundat eique villas tres donat, consentiente uxore sua Sophia et filio Svatoslavo; ecclesias quasdam in bonis suis constructas et postea con- struendas cum pleno iure patronatus addit. — 1173 — 30 Instrumentum diplomatis autographi instar manu saec. XIV ineuntis in mebrana scriptum in tabulario principis de Liechtenstein Vindobonae asservatur (A). 35 399. 1) ,Ego quoque — roborare curavi“ alio atramento alia manu saec. XII posterius scriptum A. — m) vox haec paene evanuit. — n) ductus litterarum ,didi et co' vix legi possunt. 4*) III, 1150—1157. — 50) Suchá prope Litomyšl. — 31) Vodná, iam non exstat. — *1) Blahov, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — 31) 2 Březno Velké, germ. Gross- Priesen, distr. pol. Ústí nad Labem (Aussig). — 36) ? Čakovice Velké, distr. pol. Karlín (Karolinenthal). — 55) Zhoř, distr. pol. Litomyšl. — 56) Sloupnický potok. — 57) Třebovka fl. in Orlice influens.
1167 IAN. 20. — 1173. ACTA SPURIA. NUM. 399, 400. 415 et nostro favore prosequantur. Iohannes,49 episcopus Morauiensis, filius Obiden, circuicionem ultra Zuha 50 et Uodná,51 quam ego dederam ei, eidem ęcclesię contulit. Milota filius Sdezlai veniens ad conversionem duas villas dedit: Blegou 52 et Nabrezine.53 Milácco archidiaconus Cahouicih 54 de terra ad aratrum eidem ęcclesię dedit. Martinus etiam circuitum, qui dicitur Nazgori,55 eidem ecclesie dedit. Ego quoque' rex Wladizlaus pro augendo dei servorum numero eidem ęcclesię totam silvam, agros et omnia prata usque ad rivum Zlupnice 56 contuli preter solam villam Domasic.3s Et quoniam prefatam ęcclesiam numerositate villarum dotare non potui, silvam totam a rivo iam dicto usque ad flumen Tre- 10 boua57 et de hinc quousque finesm Boęmię protenduntur, in dotem perpetuam eidemm ęcclesię contradidi et coram" testibus superius nominatis presens scriptum sigillo meo roborare curavi." Data Prage per manum Geruasii cancellarii et prepositi Wissegradensis XIII kal. februarii, anno dominice incarnationis millesimo CLXVII, regni vero Wladizlai 15 regis VIIII. 5 (S. P. F.) 20 Diplomati appensum est scidula membranea parvum fragmentum sigilli e cera rubida confecti. In priore sigilli parte figura conspicitur viri stantis lorica hamata induti, qui manu sinistra scuto triangulari innititur, dextra vexillum tenet. Ex circumscriptione non nisi litterae ...CESL ... supersunt. In posteriore parte vestigia sunt figurae in solio sedentis, quae dextra sceptrum tenet. Ex circumscriptione litterae tantum EX bo ser- vatae sunt. 400. (FALSUM S. XIV IN.) 25 Guillelmus de Pulin monasterium dominarum ordinis Praemonstratensis in Kounice fundat eique villas tres donat, consentiente uxore sua Sophia et filio Svatoslavo; ecclesias quasdam in bonis suis constructas et postea con- struendas cum pleno iure patronatus addit. — 1173 — 30 Instrumentum diplomatis autographi instar manu saec. XIV ineuntis in mebrana scriptum in tabulario principis de Liechtenstein Vindobonae asservatur (A). 35 399. 1) ,Ego quoque — roborare curavi“ alio atramento alia manu saec. XII posterius scriptum A. — m) vox haec paene evanuit. — n) ductus litterarum ,didi et co' vix legi possunt. 4*) III, 1150—1157. — 50) Suchá prope Litomyšl. — 31) Vodná, iam non exstat. — *1) Blahov, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — 31) 2 Březno Velké, germ. Gross- Priesen, distr. pol. Ústí nad Labem (Aussig). — 36) ? Čakovice Velké, distr. pol. Karlín (Karolinenthal). — 55) Zhoř, distr. pol. Litomyšl. — 56) Sloupnický potok. — 57) Třebovka fl. in Orlice influens.
Strana 416
416 NUM. 400. ACTA SPURIA. 1173. Diploma spurium et saeculo XIV ineunte demum confectum esse demonstrat Fr. Wilhelm, Die Gründungsurkunde des Klosters Kanitz. — Non tamen negare ausim, primam saltem litterarum partem genuino fundationis diplomati depromptam esse posse, ad quam etiam testium nomina referenda esse videntur. — Annus 1173, quem litterae exhibent, non con- sentit cum iis, quae de monasterii Kounicensis primordiis ex Gerlaci Milov. Chron. ad ann. 1181 nota sunt (v. Font. rer. Boh. II, pag. 477). Quae quidem res scriptoris errore explicari potest; genuinum enim fundationis diploma, quo instrumenti nostri auctor verisi- millime usus est, anno MCLXXXIII sine ulla dubitatione datum est, cum sororum con- ventus de coenobio Louňovicensi monasterium Kounicense adiisset (Font. rer. Boh. II, pag. 483). In nomine domini amen. Ne noverca memorie oblivio suis votis locum 10 habeat, humana providit ratio gestis quibuslibet solenpniter celebratis in testi- monium sequacibus per certa subvenire remedia scripturarum. Noscat igitur tam presens etas, quam successura posteritas, quod ego Wilhelmus dictus de Pulin progenitorum meorum et proprie saluti per pietatis opera cupiens salubriter pro- videre, cenobyum dominarum Premonstratensis ordinis in Chunycz1 in honore 15 dei et matris sue virginis gloriose fundavi et auxiliante spiritus sancti gracia construxi. Cui cenobio ad sustentationem personarum in eodem deo famulancium ex consensu dilecte coniugis mee Sophie et dilecti filii mei Zwathozlai unanimi voluntate has villas, videlicet: Cunicz,1 Milchan,2 Branycz" cum omnibus iuribus et pertinenciis ad ipsas villas ab antiquo spectantibus dothalicii tytulo hereditario iure contuli perpetuo possidendas, certus ibi recte locanda fore beneficia, ubi virtutum merita cumulantur. Volens insuper predictum cenobium et personas ibidem degentes ampliori refocillamine sublevare, ecclesias subscriptas, scilicet in Chunicz,1 Pulin,4 Zes,5 Myculov,“ Dunayouicz,7 Hermanicz8 in bonis meis constructas, et si que fuerint auxiliante domino in posterum construende, cum 25 pleno iure patronatus, quo successione paterna gaudebam legitime in eisdem, memorato cenobio liberaliter contuli et libenter. Ut autem hec omnia locum obtineant et robur perpetue firmitatis, maxime ne aliquis scrupulus ambiguitatis super donacione mea et ordinacione huiusmodi in posterum valeat suboriri, presentem conscribi literam et sigilli mei munimine disposui comuniri. Acta 30 sunt hec anno domini MLXXIII in presencia testium subscriptorum, qui sunt: venerabilis vir Godeschalcus abbas Syloensis, Ratybor de Deblyn, Gerhardus de 20 400. 1) Kounice (Dolní), germ. Kanitz, prope Ivančice (Eibenschitz), distr. pol. Brno (Brünn). — 1) Mělčany, germ. Mieltschan, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — 1) Bránice Německé, germ. Deutsch-Branitz, prope Kounice. — 3 Pálava, germ. 35 Pollau, distr. pol. Mikulov (Nikolsburg). — 5) Nomen hoc explicare nequeo. — *) Mikulov, germ. Nikolsburg — 3 Dunajovice Dolni, germ. Unter-Tannowitz, distr. pol. Mikulov. — 3) Fortasse Heřmanice, distr. pol. Mor. Krumlov (Mähr. Kromau).
416 NUM. 400. ACTA SPURIA. 1173. Diploma spurium et saeculo XIV ineunte demum confectum esse demonstrat Fr. Wilhelm, Die Gründungsurkunde des Klosters Kanitz. — Non tamen negare ausim, primam saltem litterarum partem genuino fundationis diplomati depromptam esse posse, ad quam etiam testium nomina referenda esse videntur. — Annus 1173, quem litterae exhibent, non con- sentit cum iis, quae de monasterii Kounicensis primordiis ex Gerlaci Milov. Chron. ad ann. 1181 nota sunt (v. Font. rer. Boh. II, pag. 477). Quae quidem res scriptoris errore explicari potest; genuinum enim fundationis diploma, quo instrumenti nostri auctor verisi- millime usus est, anno MCLXXXIII sine ulla dubitatione datum est, cum sororum con- ventus de coenobio Louňovicensi monasterium Kounicense adiisset (Font. rer. Boh. II, pag. 483). In nomine domini amen. Ne noverca memorie oblivio suis votis locum 10 habeat, humana providit ratio gestis quibuslibet solenpniter celebratis in testi- monium sequacibus per certa subvenire remedia scripturarum. Noscat igitur tam presens etas, quam successura posteritas, quod ego Wilhelmus dictus de Pulin progenitorum meorum et proprie saluti per pietatis opera cupiens salubriter pro- videre, cenobyum dominarum Premonstratensis ordinis in Chunycz1 in honore 15 dei et matris sue virginis gloriose fundavi et auxiliante spiritus sancti gracia construxi. Cui cenobio ad sustentationem personarum in eodem deo famulancium ex consensu dilecte coniugis mee Sophie et dilecti filii mei Zwathozlai unanimi voluntate has villas, videlicet: Cunicz,1 Milchan,2 Branycz" cum omnibus iuribus et pertinenciis ad ipsas villas ab antiquo spectantibus dothalicii tytulo hereditario iure contuli perpetuo possidendas, certus ibi recte locanda fore beneficia, ubi virtutum merita cumulantur. Volens insuper predictum cenobium et personas ibidem degentes ampliori refocillamine sublevare, ecclesias subscriptas, scilicet in Chunicz,1 Pulin,4 Zes,5 Myculov,“ Dunayouicz,7 Hermanicz8 in bonis meis constructas, et si que fuerint auxiliante domino in posterum construende, cum 25 pleno iure patronatus, quo successione paterna gaudebam legitime in eisdem, memorato cenobio liberaliter contuli et libenter. Ut autem hec omnia locum obtineant et robur perpetue firmitatis, maxime ne aliquis scrupulus ambiguitatis super donacione mea et ordinacione huiusmodi in posterum valeat suboriri, presentem conscribi literam et sigilli mei munimine disposui comuniri. Acta 30 sunt hec anno domini MLXXIII in presencia testium subscriptorum, qui sunt: venerabilis vir Godeschalcus abbas Syloensis, Ratybor de Deblyn, Gerhardus de 20 400. 1) Kounice (Dolní), germ. Kanitz, prope Ivančice (Eibenschitz), distr. pol. Brno (Brünn). — 1) Mělčany, germ. Mieltschan, distr. pol. Hustopeč (Auspitz). — 1) Bránice Německé, germ. Deutsch-Branitz, prope Kounice. — 3 Pálava, germ. 35 Pollau, distr. pol. Mikulov (Nikolsburg). — 5) Nomen hoc explicare nequeo. — *) Mikulov, germ. Nikolsburg — 3 Dunajovice Dolni, germ. Unter-Tannowitz, distr. pol. Mikulov. — 3) Fortasse Heřmanice, distr. pol. Mor. Krumlov (Mähr. Kromau).
Strana 417
1173. — 1183. ACTA SPURIA. NUM. 400—402. 417 Zbrazlau, Berosimer“ de Coualov, Ranosir de Ranozirou, Radozlaus de Ceblouicz, Hrut de Bucouin, Stephanus de Medlov, Wsezlau et frater suus Iacobus de Borutov, Leo de Clobuc et alii quam plures fideles Cristi. (S. P. D.) 5 Sigillum, quod in filis sericis suspensum erat, deperditum est. 401. (FALSUM S. XIII.) Fridericus I, imperator Romanorum, Ottoni comiti de Gelria castrum Neomagense (Nimwegen) et trecentas marcas de theloneo ibidem concedit. — 10 Inter testes: ,Wenceslaus dux Bohemie." Apud Maguntiam 1182 mense maio. 15 Bondam, Charterboek der Hertogen van Gelderland I, pag. 236. = Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. II, pag. 322, num. 464 (tantum series testium). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 286, num. 309 (perperam ad ann. 1172). = Erben, Reg. I, pag. 149, num. 336. — Stumpf, Reg. num. 4345. Privilegium hoc spurium et saeculo XIII demum satis inepte confectum esse docuit Ficker, Beitr. z. Urkundenlehre I, pag. 331. 402. (FALSUM S. XIII.) 20 Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti Johannis Hierosolymitani Pragae possessiones non paucas donat et ab aliis collatas confirmat eiusque hominibus de Ivanovice et Hrobniky eandem libertatem concedit, quae ab antecessoribus suis episcopatui Olomucensi concessa est. — 1183 — 30 Instrumentum diplomatis autographi instar manu saec. XIII fere medii in membrana exaratum in bibliotheca publica in La Valetta (Malta) asservatur (A). Dobner, Monum. hist. Boemiae W, pag. 245, num. 39 (ex apogr. tabularii magni prioratus Melit. Pragae). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 307, num. 331. = Erben, Reg. I, pag. 168, num. 376. = Dudík, Des Hzgt. Troppau ehem. Stellung, pag. 246, num. 9 (frgm.). — Cod. dipl. Silesiae VII, pars I. pag. 39, num. 51 (reg.). — Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I. pag. 9 (reg.). — Prutz, Malteser Studien, in Löher's Archival. Zeitschr. VIII (1883). pag. 102, num. 4 (ex autogr.). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général des Hospit. de s. Jean I, pag. 438, num. 650 (ex autogr.). 25 400. a) „B'oſimer' A.
1173. — 1183. ACTA SPURIA. NUM. 400—402. 417 Zbrazlau, Berosimer“ de Coualov, Ranosir de Ranozirou, Radozlaus de Ceblouicz, Hrut de Bucouin, Stephanus de Medlov, Wsezlau et frater suus Iacobus de Borutov, Leo de Clobuc et alii quam plures fideles Cristi. (S. P. D.) 5 Sigillum, quod in filis sericis suspensum erat, deperditum est. 401. (FALSUM S. XIII.) Fridericus I, imperator Romanorum, Ottoni comiti de Gelria castrum Neomagense (Nimwegen) et trecentas marcas de theloneo ibidem concedit. — 10 Inter testes: ,Wenceslaus dux Bohemie." Apud Maguntiam 1182 mense maio. 15 Bondam, Charterboek der Hertogen van Gelderland I, pag. 236. = Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. II, pag. 322, num. 464 (tantum series testium). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 286, num. 309 (perperam ad ann. 1172). = Erben, Reg. I, pag. 149, num. 336. — Stumpf, Reg. num. 4345. Privilegium hoc spurium et saeculo XIII demum satis inepte confectum esse docuit Ficker, Beitr. z. Urkundenlehre I, pag. 331. 402. (FALSUM S. XIII.) 20 Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti Johannis Hierosolymitani Pragae possessiones non paucas donat et ab aliis collatas confirmat eiusque hominibus de Ivanovice et Hrobniky eandem libertatem concedit, quae ab antecessoribus suis episcopatui Olomucensi concessa est. — 1183 — 30 Instrumentum diplomatis autographi instar manu saec. XIII fere medii in membrana exaratum in bibliotheca publica in La Valetta (Malta) asservatur (A). Dobner, Monum. hist. Boemiae W, pag. 245, num. 39 (ex apogr. tabularii magni prioratus Melit. Pragae). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 307, num. 331. = Erben, Reg. I, pag. 168, num. 376. = Dudík, Des Hzgt. Troppau ehem. Stellung, pag. 246, num. 9 (frgm.). — Cod. dipl. Silesiae VII, pars I. pag. 39, num. 51 (reg.). — Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I. pag. 9 (reg.). — Prutz, Malteser Studien, in Löher's Archival. Zeitschr. VIII (1883). pag. 102, num. 4 (ex autogr.). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général des Hospit. de s. Jean I, pag. 438, num. 650 (ex autogr.). 25 400. a) „B'oſimer' A.
Strana 418
418 NUM. 402. ACTA SPURIA. 1183. Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 diploma dubium nec ante ann. 1185 scriptum esse ad- notavit; vide et. Dějiny 3 I, 2 pag, 86, not. 71, pag. 441 et 450. In eadem sententia est etiam Dudik, Mähr. allg Gesch. IV, pag. 76, not. 2. — Demel, Konrád Ota, první markr. Mor., in Casop. Matice Mor. XVIII (1894), pag. 303 not. *) recto iudicio usus diploma spurium esse putat. Sane iam litterae ipsae, quae saeculi XIII fere medii formam exhibent, diploma non genuinum esse, manifesto declarant. Annus Friderici ducis princi- patus cum anno incarnationis non congruit. Praeterea in testibus Kain episcopus Olomu- censis perperam adfertur, cum Gerlaco Milovicensi auctore (v. Fontes rer. Boh. II, pag. 498) certum sit, in natalibus domini (25 dec.) 1183 Pelegrinum episcopum, Kaini antecessorem, adhuc in vivis fuisse; cf. Dudik, Mähr. Gesch. IV, pag. 65, not. 2. 10 In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Ego Fridericus, dei gracia dux Boemorum, circumspiens“ et considerans patris mei beatę memorię Wladizlay regis et aliorum predecessorum] meorum facta commendabilia, scilicet in ęcclesiis, quas deo et sanctis eius edificaverunt, et in beneficiis ac posses- sionibus ibidem deo servientibus habundanter collatis, cogitavi aput me, ut 15 et ego in aliquibus sequerer vestigia eorum et, si non cum primis, saltem cum muliere paupere offerrem minutum in gazofilacium domino. Cum ergo de hiis, que ad me hucusque per successilonem attavorum et avorum devenerant, aliqua diversis cenobiis contulissem, venit michi in mentem hospithale Ierosolitanum,b cui a pricipio“ sui principatus se pater meus devoverat, et ei aliqua in suo regno contulerat. Huius autem hosptalis" audiens facta fere impossibila, sed quia dei sunt possibilia, deliberavi de mea liberalitate aliqua ei conferre, aliqua minus ei utilia utilioribus commutare, aliqua vero reddere, que pater meus usque ad vitę suę finem annuali censu redimens retinuerat. Dedi ergo ei ęcclesiam1 cum consensu et peticione uxoris męę, quam ipsa inter Pragam et Wisegrad in honore beati Iohannis ewangelistę edificaverat ob memoriam victorię divinitus michi concesse. Circa quam ęcclesiam dedi ei terram ad coronam meam pertinentem ad unum aratrum. Dedi etiam ei Botic2 fluvium cum loco piscinę et molendini. Tradidi etiam ei villam iuxta Vicain' iacentem, nomine Tynec,“ cum silva, que super Albeam iacet, ei pertinente. Pro Borizlau5 autem et eius pertinentiis do 30 ei quasdam villas quondam ad Sathec‘ pertinentes, iam diu fere desertas, quarum nomina sunt hęc: Ztare zedlo,' Sblasin,8 Inmerouic, Krizi,10 Vzahradky,11 20 25 402. a) ita A errore scriptoris pro ,circumspiciens'. — b) ita A pro ,Ierosolimitanum'. — c) ita A. 1) Ecclesia s. Johannis quondam in Bojiště in Nova civitate Pragensi. — 2) Botíč, 35 rivus, qui sub Vyšehrad in fl. Vltava (die Moldau) influit. — 1) Nomen hoc ex- plicare nequeo. — 3 Týnec nad Labem, germ. Elbeteinitz, distr. pol. Kolin. — 5) Bořislav, germ. Boreslau, distr. pol. Teplice. — 3 Žatec, germ. Saaz. — 3 Staré sedlo, villa prope Uterý (germ. Neumarkt) in distr. pol. Teplá (Tepl) quondam sita. — s) Blažím, nunc fortasse Plačín, germ. Plaschin, distr. pol. Teplá. — 3) Iam non 40 exstat. — 10) Krsy, germ. Girsch, distr. pol. Teplá. — 11) Zahrádka, germ. Sahrat, distr. pol. Teplá.
418 NUM. 402. ACTA SPURIA. 1183. Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 diploma dubium nec ante ann. 1185 scriptum esse ad- notavit; vide et. Dějiny 3 I, 2 pag, 86, not. 71, pag. 441 et 450. In eadem sententia est etiam Dudik, Mähr. allg Gesch. IV, pag. 76, not. 2. — Demel, Konrád Ota, první markr. Mor., in Casop. Matice Mor. XVIII (1894), pag. 303 not. *) recto iudicio usus diploma spurium esse putat. Sane iam litterae ipsae, quae saeculi XIII fere medii formam exhibent, diploma non genuinum esse, manifesto declarant. Annus Friderici ducis princi- patus cum anno incarnationis non congruit. Praeterea in testibus Kain episcopus Olomu- censis perperam adfertur, cum Gerlaco Milovicensi auctore (v. Fontes rer. Boh. II, pag. 498) certum sit, in natalibus domini (25 dec.) 1183 Pelegrinum episcopum, Kaini antecessorem, adhuc in vivis fuisse; cf. Dudik, Mähr. Gesch. IV, pag. 65, not. 2. 10 In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Ego Fridericus, dei gracia dux Boemorum, circumspiens“ et considerans patris mei beatę memorię Wladizlay regis et aliorum predecessorum] meorum facta commendabilia, scilicet in ęcclesiis, quas deo et sanctis eius edificaverunt, et in beneficiis ac posses- sionibus ibidem deo servientibus habundanter collatis, cogitavi aput me, ut 15 et ego in aliquibus sequerer vestigia eorum et, si non cum primis, saltem cum muliere paupere offerrem minutum in gazofilacium domino. Cum ergo de hiis, que ad me hucusque per successilonem attavorum et avorum devenerant, aliqua diversis cenobiis contulissem, venit michi in mentem hospithale Ierosolitanum,b cui a pricipio“ sui principatus se pater meus devoverat, et ei aliqua in suo regno contulerat. Huius autem hosptalis" audiens facta fere impossibila, sed quia dei sunt possibilia, deliberavi de mea liberalitate aliqua ei conferre, aliqua minus ei utilia utilioribus commutare, aliqua vero reddere, que pater meus usque ad vitę suę finem annuali censu redimens retinuerat. Dedi ergo ei ęcclesiam1 cum consensu et peticione uxoris męę, quam ipsa inter Pragam et Wisegrad in honore beati Iohannis ewangelistę edificaverat ob memoriam victorię divinitus michi concesse. Circa quam ęcclesiam dedi ei terram ad coronam meam pertinentem ad unum aratrum. Dedi etiam ei Botic2 fluvium cum loco piscinę et molendini. Tradidi etiam ei villam iuxta Vicain' iacentem, nomine Tynec,“ cum silva, que super Albeam iacet, ei pertinente. Pro Borizlau5 autem et eius pertinentiis do 30 ei quasdam villas quondam ad Sathec‘ pertinentes, iam diu fere desertas, quarum nomina sunt hęc: Ztare zedlo,' Sblasin,8 Inmerouic, Krizi,10 Vzahradky,11 20 25 402. a) ita A errore scriptoris pro ,circumspiciens'. — b) ita A pro ,Ierosolimitanum'. — c) ita A. 1) Ecclesia s. Johannis quondam in Bojiště in Nova civitate Pragensi. — 2) Botíč, 35 rivus, qui sub Vyšehrad in fl. Vltava (die Moldau) influit. — 1) Nomen hoc ex- plicare nequeo. — 3 Týnec nad Labem, germ. Elbeteinitz, distr. pol. Kolin. — 5) Bořislav, germ. Boreslau, distr. pol. Teplice. — 3 Žatec, germ. Saaz. — 3 Staré sedlo, villa prope Uterý (germ. Neumarkt) in distr. pol. Teplá (Tepl) quondam sita. — s) Blažím, nunc fortasse Plačín, germ. Plaschin, distr. pol. Teplá. — 3) Iam non 40 exstat. — 10) Krsy, germ. Girsch, distr. pol. Teplá. — 11) Zahrádka, germ. Sahrat, distr. pol. Teplá.
Strana 419
1183. ACTA SPURIA. NUM. 402. 419 5 10 15 20 Skirisici,12 Na polene, 13 Kaysowici.14 Trihonin 15 villam, quam mea propria pecunia emi a comite Jurik de Milevzche, dedi domui hospitalis. Confirmo etiam Mal- mirostrov,16 quam comes Hrabise fideli servicio suo a me deservivit et eidem domui contulit. Do etiam et confirmo Wpolome,17 Wranow 18 et omnem silvam circa et infra illas villas iacentem, que vulgariter dicitur hole, ubi custodes silve mee fuerunt, qui vulgariter dicuntur hayni. Quarum villarum culta et inculta ipsemet presens circuire precepi Hrabysam, summum curie męę camerarium, et Matheum, summum curie méé venatorem. Quam circuicionem Iherusalem vocari precepi et in ea ęcclesiam fieri iussi in honore sancti Sepulchri dominici et beati Iohannis baptistę. Confirmo autem ei omnes donationes, que in diebus principatus mei date sunt vel dabuntur ei, utpote donationem uxoris méé, scilicet parrochiam sancte Marię ad Argentariam,13 ita, quod nulli liceat ibi aliam ęccle- siam edificare preter voluntatem eorum. Et aliam parrochiam, que edificatur in Kadan2° super Egram fluvium. Confirmo etiam villam Trebic,21 que iacet super fluvium, qui dicitur Mrilina,22 quam eadem uxor mea ipsi contulit. Nichilominus assensi et assentio omnibus nobilibus meis, qui ei elemosinas suas vel dederint, vel deinceps dare voluerint, sicuti Petro filio Milgozt, qui predictę domui por- tionem, que eum contingebat, hereditatis contulit. Confirmo etiam ęcclesiam, in honore beate Marię dedicatam et omnia ad ipsam spectantia, ligneam etiam ęcclesiam, quam construxit Bohuse barbatus, beneficio castri in Cladesche 23 hono- ratus, et terram ad unum aratrum ante castrum Hradech,24 quam dedit iam nominate domui Ozel, filius Hirdete. Confirmo iterum villam Iwanowic25 super Hanam fluvium in Morauia, quam Troianus et fratres sui, filii Dluhomili, dederunt, et villam Belchic,26 quam Drisizlaus, filius Helie dedit. Confirmo etiam terram desertam in Modleiouic27 ad unum aratrum in provincia Prerouensi,28 perti- nentem ad castrum Hradec;29 terra autem eadem vocatur Koberic.3° Confirmo 25 402. 30 35 40 11) Skršice, iam non exstat. — 13) Polínka, germ. Pollinken, distr. pol. Teplá. — 14) Kejšovice, germ. Geischowitz, distr. pol. Teplá. — 15) 2 Trhonín, distr. pol. Prachatice. — 16) Ubi villa haec sita fuerit, incertum est. — 17 Polom, germ. Pohlem, distr. pol. Žlutice (Luditz) interpretatur H. Jireček. — 18) Vranov, germ. Frohnau, distr. pol. Falknov (Falkenau) interpretatur H. Jireček. — 19) Stříbro, germ. Mies; de ecclesia s. Mariae vide num. 313. — 20) Kadaň, germ. Kaaden, in sinistra fl. Ohře (die Eger) ripa. — 21) Ubi villa haec quaerenda sit, incertum est. — 21) Mrlina fluvius, qui apud Nymburk in Albiam influit. — 23) Kladsko, germ. Glatz, olim arx provincialis, nunc oppidum in Silesia Borussica ad fl. Nisa (die Neisse); v. num. 313. — 20 Hradec Králové, germ. Königgratz. — 25) Ivanovice, germ. Eivanowitz ad fl. Haná, distr. pol. Vyškov (Wischau). — 25) Bělčice, germ Piltsch ab Opava (Troppau) versus septemtr. — 27) Modlejovice iam non exstat. — 28) Provincia ab arce Přerov, germ. Prerau, denominata. — 13) Hradec, germ. Gratz, ab Opava (Troppau) versus meridiem. — 30) 2 Kobeřice in distr. pol. Prostějov (Prossnitz)?
1183. ACTA SPURIA. NUM. 402. 419 5 10 15 20 Skirisici,12 Na polene, 13 Kaysowici.14 Trihonin 15 villam, quam mea propria pecunia emi a comite Jurik de Milevzche, dedi domui hospitalis. Confirmo etiam Mal- mirostrov,16 quam comes Hrabise fideli servicio suo a me deservivit et eidem domui contulit. Do etiam et confirmo Wpolome,17 Wranow 18 et omnem silvam circa et infra illas villas iacentem, que vulgariter dicitur hole, ubi custodes silve mee fuerunt, qui vulgariter dicuntur hayni. Quarum villarum culta et inculta ipsemet presens circuire precepi Hrabysam, summum curie męę camerarium, et Matheum, summum curie méé venatorem. Quam circuicionem Iherusalem vocari precepi et in ea ęcclesiam fieri iussi in honore sancti Sepulchri dominici et beati Iohannis baptistę. Confirmo autem ei omnes donationes, que in diebus principatus mei date sunt vel dabuntur ei, utpote donationem uxoris méé, scilicet parrochiam sancte Marię ad Argentariam,13 ita, quod nulli liceat ibi aliam ęccle- siam edificare preter voluntatem eorum. Et aliam parrochiam, que edificatur in Kadan2° super Egram fluvium. Confirmo etiam villam Trebic,21 que iacet super fluvium, qui dicitur Mrilina,22 quam eadem uxor mea ipsi contulit. Nichilominus assensi et assentio omnibus nobilibus meis, qui ei elemosinas suas vel dederint, vel deinceps dare voluerint, sicuti Petro filio Milgozt, qui predictę domui por- tionem, que eum contingebat, hereditatis contulit. Confirmo etiam ęcclesiam, in honore beate Marię dedicatam et omnia ad ipsam spectantia, ligneam etiam ęcclesiam, quam construxit Bohuse barbatus, beneficio castri in Cladesche 23 hono- ratus, et terram ad unum aratrum ante castrum Hradech,24 quam dedit iam nominate domui Ozel, filius Hirdete. Confirmo iterum villam Iwanowic25 super Hanam fluvium in Morauia, quam Troianus et fratres sui, filii Dluhomili, dederunt, et villam Belchic,26 quam Drisizlaus, filius Helie dedit. Confirmo etiam terram desertam in Modleiouic27 ad unum aratrum in provincia Prerouensi,28 perti- nentem ad castrum Hradec;29 terra autem eadem vocatur Koberic.3° Confirmo 25 402. 30 35 40 11) Skršice, iam non exstat. — 13) Polínka, germ. Pollinken, distr. pol. Teplá. — 14) Kejšovice, germ. Geischowitz, distr. pol. Teplá. — 15) 2 Trhonín, distr. pol. Prachatice. — 16) Ubi villa haec sita fuerit, incertum est. — 17 Polom, germ. Pohlem, distr. pol. Žlutice (Luditz) interpretatur H. Jireček. — 18) Vranov, germ. Frohnau, distr. pol. Falknov (Falkenau) interpretatur H. Jireček. — 19) Stříbro, germ. Mies; de ecclesia s. Mariae vide num. 313. — 20) Kadaň, germ. Kaaden, in sinistra fl. Ohře (die Eger) ripa. — 21) Ubi villa haec quaerenda sit, incertum est. — 21) Mrlina fluvius, qui apud Nymburk in Albiam influit. — 23) Kladsko, germ. Glatz, olim arx provincialis, nunc oppidum in Silesia Borussica ad fl. Nisa (die Neisse); v. num. 313. — 20 Hradec Králové, germ. Königgratz. — 25) Ivanovice, germ. Eivanowitz ad fl. Haná, distr. pol. Vyškov (Wischau). — 25) Bělčice, germ Piltsch ab Opava (Troppau) versus septemtr. — 27) Modlejovice iam non exstat. — 28) Provincia ab arce Přerov, germ. Prerau, denominata. — 13) Hradec, germ. Gratz, ab Opava (Troppau) versus meridiem. — 30) 2 Kobeřice in distr. pol. Prostějov (Prossnitz)?
Strana 420
420 NUM. 402. ACTA SPURIA. 1183. preterea Hrobeniky 31 super fluvium, qui dicitur Pzina,32 cum suis attinenciis ex una parte Hlubehice dss termino iacente usque ad terminum Bohuhwalov' et de hinc usque ad pontem virgis factum, qui dicitur Bezstreiowa hat, et ab his terminis semita et signa protenduntur usque in Kozidol et de inde eadem signa usque Milich fluvium protenduntur. Hoc autem factum est fratris mei Wladimiri assensu accedente. Igitur pro larga et ampla karitate, quam habent in veneranda domo hospithalis in recipiendis infirmis, tam pauperibus, quam divitibus, hominibus de Iwanowic25 et omnibus villis ad eandem villam pertinentibus et hominibus de Hrobnik 31 et omnibus villis illic spectantibus in furtis, in homicidiis, sive in aliis quibuscunque collectis, sive in castris, sive in pontibus edificandis vel 10 in quocunque alio negotio terrę, si quod forte contigerit, eandem libertatem et securitatem concedimus, quam antecessores nostri Holomucensi contulerunt epi- scopatui. Pax ergo sit eis hominibus villarum iam nominatis vel etiam futuris, quos divina providentia et hominum largitione suis usibus collegerint, et libera securitas et secura libertas sit eis a me et ab omnibus meis successoribus in 15 secula seculorum. Amen. Ne autem donatio et confirmatio mea in irritum ducatur, rogo fratrem meum Brecizlaum, episcopum Pragensem, et omnes suos succes- sores et dominum Cayn, episcopum Holomucensem, et omnes suos posteros, ut quicunque spiritu malitie ductus factum hoc immutare vel fratribus dicte domus, sive in Boemia, sive in Morauia, in aliquo detrahere presumpserit, maledictionis 20 flagello puniatur. Huius facti testes, qui erant presentes, hii sunt: Elisabeth ducissa, Wladimir dux de Holomuc cum fratre suo Brecizlao, Brecizlaus episcopus Pragensis, Kayn episcopus Holomucensis, Lampreht abbas de Cladorub, Minger abbas de Plaz, Florianus prepositus Wisegradensis, Hrabise camerarius, Matheus summus venator, Martinus camerarius Holomucensis, Preda de Nechstin, Milhozt comes benefitium habens in Boyzes et summus venator silvarum spectantium in Netholic, Smil de Vderche cum filiis, Beneda de Swesin, Otto Woyzky cum fratre Rediwoy et filiis, Chazlav de Potin, Bozden de Pestodlub maior procurator in benefitio Milhozt, Martin de Milkov. Ego Brecizlaus, episcopus Pragensis, rogatu fratris mei Friderici, ducis Boemie, omnes, qui immutare hoc factum vel 30 fratribus dictę domus in aliquo detrahere presumpserint, auctoritate, qua fungor, excomunicationis vinculo innodatos penę gehennali subitio perpetualiter cruci- andos. Ego Kayn, episcopus Holomucensis, rogatu Friderici, ducis Boemie, omnes, qui hoc factum immutare vel fratribus dicte domus in aliquo detrahere pre- sumpserint, auctoritate, qua fungor, excomunicationis vinculo innodatos pene 35 gehennali subicio perpetualiter cruciandos. Eandem autem penam excomunicationis 5 25 402. d) ita A errore scriptoris pro ,Hlubchice'. 31) Hrobníky, germ. Gröbnig, prope Hlubčice (Leobschütz). — 1) Psiná, germ. Zinna. — 33) Hlubčice, germ. Leobschütz, in Silesia Borussica, regio Oppeln. — 84) Buchvalov, germ. Hohndorf, ab Leobschütz versus merid. et orientem. 40
420 NUM. 402. ACTA SPURIA. 1183. preterea Hrobeniky 31 super fluvium, qui dicitur Pzina,32 cum suis attinenciis ex una parte Hlubehice dss termino iacente usque ad terminum Bohuhwalov' et de hinc usque ad pontem virgis factum, qui dicitur Bezstreiowa hat, et ab his terminis semita et signa protenduntur usque in Kozidol et de inde eadem signa usque Milich fluvium protenduntur. Hoc autem factum est fratris mei Wladimiri assensu accedente. Igitur pro larga et ampla karitate, quam habent in veneranda domo hospithalis in recipiendis infirmis, tam pauperibus, quam divitibus, hominibus de Iwanowic25 et omnibus villis ad eandem villam pertinentibus et hominibus de Hrobnik 31 et omnibus villis illic spectantibus in furtis, in homicidiis, sive in aliis quibuscunque collectis, sive in castris, sive in pontibus edificandis vel 10 in quocunque alio negotio terrę, si quod forte contigerit, eandem libertatem et securitatem concedimus, quam antecessores nostri Holomucensi contulerunt epi- scopatui. Pax ergo sit eis hominibus villarum iam nominatis vel etiam futuris, quos divina providentia et hominum largitione suis usibus collegerint, et libera securitas et secura libertas sit eis a me et ab omnibus meis successoribus in 15 secula seculorum. Amen. Ne autem donatio et confirmatio mea in irritum ducatur, rogo fratrem meum Brecizlaum, episcopum Pragensem, et omnes suos succes- sores et dominum Cayn, episcopum Holomucensem, et omnes suos posteros, ut quicunque spiritu malitie ductus factum hoc immutare vel fratribus dicte domus, sive in Boemia, sive in Morauia, in aliquo detrahere presumpserit, maledictionis 20 flagello puniatur. Huius facti testes, qui erant presentes, hii sunt: Elisabeth ducissa, Wladimir dux de Holomuc cum fratre suo Brecizlao, Brecizlaus episcopus Pragensis, Kayn episcopus Holomucensis, Lampreht abbas de Cladorub, Minger abbas de Plaz, Florianus prepositus Wisegradensis, Hrabise camerarius, Matheus summus venator, Martinus camerarius Holomucensis, Preda de Nechstin, Milhozt comes benefitium habens in Boyzes et summus venator silvarum spectantium in Netholic, Smil de Vderche cum filiis, Beneda de Swesin, Otto Woyzky cum fratre Rediwoy et filiis, Chazlav de Potin, Bozden de Pestodlub maior procurator in benefitio Milhozt, Martin de Milkov. Ego Brecizlaus, episcopus Pragensis, rogatu fratris mei Friderici, ducis Boemie, omnes, qui immutare hoc factum vel 30 fratribus dictę domus in aliquo detrahere presumpserint, auctoritate, qua fungor, excomunicationis vinculo innodatos penę gehennali subitio perpetualiter cruci- andos. Ego Kayn, episcopus Holomucensis, rogatu Friderici, ducis Boemie, omnes, qui hoc factum immutare vel fratribus dicte domus in aliquo detrahere pre- sumpserint, auctoritate, qua fungor, excomunicationis vinculo innodatos pene 35 gehennali subicio perpetualiter cruciandos. Eandem autem penam excomunicationis 5 25 402. d) ita A errore scriptoris pro ,Hlubchice'. 31) Hrobníky, germ. Gröbnig, prope Hlubčice (Leobschütz). — 1) Psiná, germ. Zinna. — 33) Hlubčice, germ. Leobschütz, in Silesia Borussica, regio Oppeln. — 84) Buchvalov, germ. Hohndorf, ab Leobschütz versus merid. et orientem. 40
Strana 421
1183. ACTA SPURIA. NUM. 402, 403. 421 nos duo episcopi nostris relinquimus successoribus. Actum est autem hoc anno dominice incarnationis MCLXXXIII, principatus mei VII,35 pontificatus vero Bre- cizlay, fratris mei, anno secundo. (S. P. D.) 5 Sigillum, quod appendebat e filis sericis deperditum est. 403. (FALSUM S. XIII2) Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Cladrubensi confirmat decimationis immunitatem, quam Bertholdus abbas a Daniele I, episcopo Pragensi, Vladi- 10 slavo II duce adiuvante, compensatione villarum Valterovo et Dudlenovice et thelonei in Domažlice obtinuit. Pragae 1183 —. 15 20 25 Apographa saec. XVII exstant in Libro privileg, monast. Cladrubensis in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis II A 10, tom. I, fol. 20v—22° (C), tom. III, pag. 19—21 (D). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 549 (B). = Erben, Reg. I, pag. 169, num. 377 (fragm.). Palacký ap. Erben l. l. pag. 624, nullo argumento allato, diploma suspectum esse ad- notavit. Profecto in diplomate nonnulla vitia reperiuntur, quae quominus genuinum verumque esse credamus, prohibent. Bertholdus abbas, quem diploma Danielis I episcopi (1148—1167) et Vladislavi II ducis (1140—1173) aequalem vocat, iam anno 1131 apr. 4 e vita decessit (Monum. Germ. hist.: Necrologia I, pag. 249; cf. Mayer, Gründung... d. Kl. zu Kladrau, in Mitth. d. Ver. f. G. d. Deutsch. in Böhm. 36, pag. 442). In nota temporis Florianus protonotarius appellatur, qui iam ab anno 1180 vel 1181 cancellarii munus habuit (v. num. 295, 296). Praeterea annus principatus Friderici ducis cum anno incarnationis non congruit. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin diploma spurium sit. Quo tempore autem confectum sit, incertum est. De reliquo diplomata spuria, quae a Vladislavo I et Friderico duce monasterium Cladrubense annis 1115 et 1186 fertur accepisse (num. 390 et 405), decimationis immunitatem iam ab Her- manno episcopo (1100—1122) concessam esse dicunt. In" nomine sancteb et individue trinitatis.“ Fridericus,“ dux Boemorum. Duo 30 sunt, quibus gracia succurrente divina, universalisd regitur mundus: sacerdotalis dignitas et regalis, patrocinio quorum bonorum tueatur tranquillitas secundum deum et hominem et malorum reprimatur temeritas; quae divinum quoniame habuerunt initium, convenit, ut ecclesiarum utilitatibus, quarum deus ipse auctor et pater est, ante omnia invigilent studiosius et eius precipuef honori deserviant, cuius 35 auctoritate primitus sancita sunt. Ego itaque ipsarum dignitatum dispensacionem« 40 402. 35) Recte VI. 403. a),In—trinitatis' litteris maiusculis scr. C. — b) ,sanctae‘ et sic etiam inferius ,ae' pro,e simplici ponitur in C et D; ,sancte et ind. trin.' litteris ,etc.' tantum indicatur in B. — c) ,Fridericvs‘ C. — d) ,universalis' om. B. — e) ,quodammodo‘ B; ,quomodo‘ C, D. — f) ,pręcipue' C. — g) ,dispensationem' C, D: ,disposicionem' corrigendum esse videtur.
1183. ACTA SPURIA. NUM. 402, 403. 421 nos duo episcopi nostris relinquimus successoribus. Actum est autem hoc anno dominice incarnationis MCLXXXIII, principatus mei VII,35 pontificatus vero Bre- cizlay, fratris mei, anno secundo. (S. P. D.) 5 Sigillum, quod appendebat e filis sericis deperditum est. 403. (FALSUM S. XIII2) Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Cladrubensi confirmat decimationis immunitatem, quam Bertholdus abbas a Daniele I, episcopo Pragensi, Vladi- 10 slavo II duce adiuvante, compensatione villarum Valterovo et Dudlenovice et thelonei in Domažlice obtinuit. Pragae 1183 —. 15 20 25 Apographa saec. XVII exstant in Libro privileg, monast. Cladrubensis in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis II A 10, tom. I, fol. 20v—22° (C), tom. III, pag. 19—21 (D). Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 549 (B). = Erben, Reg. I, pag. 169, num. 377 (fragm.). Palacký ap. Erben l. l. pag. 624, nullo argumento allato, diploma suspectum esse ad- notavit. Profecto in diplomate nonnulla vitia reperiuntur, quae quominus genuinum verumque esse credamus, prohibent. Bertholdus abbas, quem diploma Danielis I episcopi (1148—1167) et Vladislavi II ducis (1140—1173) aequalem vocat, iam anno 1131 apr. 4 e vita decessit (Monum. Germ. hist.: Necrologia I, pag. 249; cf. Mayer, Gründung... d. Kl. zu Kladrau, in Mitth. d. Ver. f. G. d. Deutsch. in Böhm. 36, pag. 442). In nota temporis Florianus protonotarius appellatur, qui iam ab anno 1180 vel 1181 cancellarii munus habuit (v. num. 295, 296). Praeterea annus principatus Friderici ducis cum anno incarnationis non congruit. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin diploma spurium sit. Quo tempore autem confectum sit, incertum est. De reliquo diplomata spuria, quae a Vladislavo I et Friderico duce monasterium Cladrubense annis 1115 et 1186 fertur accepisse (num. 390 et 405), decimationis immunitatem iam ab Her- manno episcopo (1100—1122) concessam esse dicunt. In" nomine sancteb et individue trinitatis.“ Fridericus,“ dux Boemorum. Duo 30 sunt, quibus gracia succurrente divina, universalisd regitur mundus: sacerdotalis dignitas et regalis, patrocinio quorum bonorum tueatur tranquillitas secundum deum et hominem et malorum reprimatur temeritas; quae divinum quoniame habuerunt initium, convenit, ut ecclesiarum utilitatibus, quarum deus ipse auctor et pater est, ante omnia invigilent studiosius et eius precipuef honori deserviant, cuius 35 auctoritate primitus sancita sunt. Ego itaque ipsarum dignitatum dispensacionem« 40 402. 35) Recte VI. 403. a),In—trinitatis' litteris maiusculis scr. C. — b) ,sanctae‘ et sic etiam inferius ,ae' pro,e simplici ponitur in C et D; ,sancte et ind. trin.' litteris ,etc.' tantum indicatur in B. — c) ,Fridericvs‘ C. — d) ,universalis' om. B. — e) ,quodammodo‘ B; ,quomodo‘ C, D. — f) ,pręcipue' C. — g) ,dispensationem' C, D: ,disposicionem' corrigendum esse videtur.
Strana 422
422 NUM. 403. ACTA SPURIA. 1183. in his, que sunt hominum, a deo consecutus, de mammona iniquitatis domum eternitatis cupiens conquirere, divinitati famulantium pro viribus statui prospicere quieti, ne ocium Marie alicuius violentia, vel Marthe officio cessante, aliquo modo perturbetur. Notum facimus omnibus, tam futuris, quam presentibus, quod Cla- drubiensis' locus ab avo meo, Boemorum duce Wladislao, cuius memoria in benedictionibus maneat apud deum, constructus, totius decimacionis immunitatem per omnes circuitus et villas, excepto circuitu in Krassou*1 et villa' in Lebeunice, Bertholdo eiusdem loci abbate satagente, Daniele Pragensi presule consenciente, divem memorie patre meo Wladislao cooperante, duabus villis Dudlenovice"3 et Walterowa“ et ebdomade thelonei in Tugast,5 que ad ipsum claustrum pertinebant, 10 vice decimarum episcopo traditis, perpetuo iure obtinuit et usque ad tempora mei ducatus et praesulatum Henrici, qui etiam Brecislaus" dictus est, item Pra- gensis episcopi, quiete possedit. Qui instinctu malignorum seductus hominum, ipsum cenobium, precipue circuitum in Kuroged,“ contra maiorum statuta vexare cepit, donec per Lampertum,P iam dicti loci abbatem, in presencia mei et prin- cipum coram positorum evidenti convictus racione ab eorum insecucione cessare compulsus est et exactione decimarum eundem circuitum inquietare deinceps abrenunciavit. Tandem ego dum iam sepeq dictum locum amore avito affectu paterno diligere, insuper iam dicti presulis precibus una cum abbate, ut res gesta memorialibus litteris mandaretur, rogantis ammonitus, presentem cartams 20 meo et ipsius episcopi sigillo testibus quoque, qui interfuerunt, subscriptis robo- ratam eidem loco in signum adepte et coram nobis benet probate“ liber- tatis contradidi et, ne quis successorum hanc constitutionem infringere audeat, mea auctoritate et eterne maledictionis imprecacione simul cum episcopo con- firmavi. Data Prage per manus Floriani protonotarii mei anno dominice 25 incarnacionis millesimo centesimo octuagesimo tertio* indictione I, epactis vigesima quinta, concurrentibus quinquez existentibus, ducatus mei anno octavo.“a Testes huiuc facti: Grabissebb camerarius, Witigo,“ Bohusa, Ratibor, Shets, Budevoy,dd Georgius, Bohit ee et multi quam plures alii. 5 15 403. h) ,diuturne' B. — i),Cladrubensis' C. — k) ,Krassu‘ D; ,Kraassou‘ C, ubi autem littera ,o‘ 30 cancellata est. — 1) ,ville‘ B; ,villae‘ C, D. — m) ,duce‘ B, C, D; post hanc vocem quaedam omissa esse punctis perperam indicat B. — n) ,Dudlenowice‘ C. — o) ,Brae- cezlaus' C; ,Bracezlaus‘ D. — P) ,Lambertum‘ D. — q) ,sępe‘ C. — 1) ,insupra‘ D; ante hanc vocem verbum quoddam omissum est. — s) ,chartam‘ D. — 1) ,bene“ om. B. — u) ,probate‘ C. — v) ,prothonotarii' D. — x) ,MCLXXXIII“ C. — y) ,25" C, D. — z) ,5° C, D. — aa) ,8° D; ,octavo' alio atramento alia manus pro ,septimo“ genuine scripto, supra lineam correxit C. — bb) ,Grebisso‘ D. — cc) ,Wttigo' C, D. — dd) ,Budeuoy‘ C. — ee) ,Bohitt' C, D. 1) Krašov, germ. Krasch, distr. pol. Kralovice. — 3) 2 Liběvice, germ. Libitzen, quondam villa, nunc curia araturae prope Krsy (Girsch), distr. pol. Teplá. — 40 1) Dutlenovice, iam non exstat. — 1) Valteřovice, iam non exstat. — 5) Domažlice, germ. Taus. — 3 Korojedy, germ. Juratin, distr. pol. Tachov (Tachau). 35
422 NUM. 403. ACTA SPURIA. 1183. in his, que sunt hominum, a deo consecutus, de mammona iniquitatis domum eternitatis cupiens conquirere, divinitati famulantium pro viribus statui prospicere quieti, ne ocium Marie alicuius violentia, vel Marthe officio cessante, aliquo modo perturbetur. Notum facimus omnibus, tam futuris, quam presentibus, quod Cla- drubiensis' locus ab avo meo, Boemorum duce Wladislao, cuius memoria in benedictionibus maneat apud deum, constructus, totius decimacionis immunitatem per omnes circuitus et villas, excepto circuitu in Krassou*1 et villa' in Lebeunice, Bertholdo eiusdem loci abbate satagente, Daniele Pragensi presule consenciente, divem memorie patre meo Wladislao cooperante, duabus villis Dudlenovice"3 et Walterowa“ et ebdomade thelonei in Tugast,5 que ad ipsum claustrum pertinebant, 10 vice decimarum episcopo traditis, perpetuo iure obtinuit et usque ad tempora mei ducatus et praesulatum Henrici, qui etiam Brecislaus" dictus est, item Pra- gensis episcopi, quiete possedit. Qui instinctu malignorum seductus hominum, ipsum cenobium, precipue circuitum in Kuroged,“ contra maiorum statuta vexare cepit, donec per Lampertum,P iam dicti loci abbatem, in presencia mei et prin- cipum coram positorum evidenti convictus racione ab eorum insecucione cessare compulsus est et exactione decimarum eundem circuitum inquietare deinceps abrenunciavit. Tandem ego dum iam sepeq dictum locum amore avito affectu paterno diligere, insuper iam dicti presulis precibus una cum abbate, ut res gesta memorialibus litteris mandaretur, rogantis ammonitus, presentem cartams 20 meo et ipsius episcopi sigillo testibus quoque, qui interfuerunt, subscriptis robo- ratam eidem loco in signum adepte et coram nobis benet probate“ liber- tatis contradidi et, ne quis successorum hanc constitutionem infringere audeat, mea auctoritate et eterne maledictionis imprecacione simul cum episcopo con- firmavi. Data Prage per manus Floriani protonotarii mei anno dominice 25 incarnacionis millesimo centesimo octuagesimo tertio* indictione I, epactis vigesima quinta, concurrentibus quinquez existentibus, ducatus mei anno octavo.“a Testes huiuc facti: Grabissebb camerarius, Witigo,“ Bohusa, Ratibor, Shets, Budevoy,dd Georgius, Bohit ee et multi quam plures alii. 5 15 403. h) ,diuturne' B. — i),Cladrubensis' C. — k) ,Krassu‘ D; ,Kraassou‘ C, ubi autem littera ,o‘ 30 cancellata est. — 1) ,ville‘ B; ,villae‘ C, D. — m) ,duce‘ B, C, D; post hanc vocem quaedam omissa esse punctis perperam indicat B. — n) ,Dudlenowice‘ C. — o) ,Brae- cezlaus' C; ,Bracezlaus‘ D. — P) ,Lambertum‘ D. — q) ,sępe‘ C. — 1) ,insupra‘ D; ante hanc vocem verbum quoddam omissum est. — s) ,chartam‘ D. — 1) ,bene“ om. B. — u) ,probate‘ C. — v) ,prothonotarii' D. — x) ,MCLXXXIII“ C. — y) ,25" C, D. — z) ,5° C, D. — aa) ,8° D; ,octavo' alio atramento alia manus pro ,septimo“ genuine scripto, supra lineam correxit C. — bb) ,Grebisso‘ D. — cc) ,Wttigo' C, D. — dd) ,Budeuoy‘ C. — ee) ,Bohitt' C, D. 1) Krašov, germ. Krasch, distr. pol. Kralovice. — 3) 2 Liběvice, germ. Libitzen, quondam villa, nunc curia araturae prope Krsy (Girsch), distr. pol. Teplá. — 40 1) Dutlenovice, iam non exstat. — 1) Valteřovice, iam non exstat. — 5) Domažlice, germ. Taus. — 3 Korojedy, germ. Juratin, distr. pol. Tachov (Tachau). 35
Strana 423
1185. ACTA SPURIA. NUM. 404. 423 404. (FALSUM S. XIII.) Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti Johannis Hierosolymitani Pragae villas non paucas largitur eiusque homines a pontium et castrorum aedificatione 5 aliisque oneribus liberat. 1185 — Instrumentum diplomatis autographi instar manu saeculi XIII fere exeuntis in membrana exaratum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 10 15 Appendix synoptica... continens iuxta temporis seriem anacephalaeosim constitutionum singul. seu privilegiorum a nostris principibus... ordini... Melitensium concessorum num. 3 (reg.). — P. A. Paoli, Dell' origine ed istituto del s. m. ordine di S. Giovambattista Gerosolimitano, append. num 26. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 565 (frgm.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 313, num. 337 (ex analectis dipl. mss. Gelasii Dobner). = Erben, Reg. I. pag. 173, num. 384. — Delaville Le Roulx, Cartulaire général des Hospi- taliers de S. Jean de Jérusalem I, pag. 468, num. 718. 20 Palacký ap. Erben l. l. pag. 624, nullo argumento allato, diplomatis fidem dubiam esse adnotavit. (Illud quod in Dějiny3 I, 2, pag. 450 diplomati vitio datur, non nisi apographi Dobneriani mendum est). — Immo diplomatis litterae ad exemplum diplomatis spurii, quod a Friderico duce hospitale Hierosolymitanum anno 1183 fertur accepisse (num. 402), imitando effictae parum exhibent fidei. Tum diplomatis nostri maior pars verba diplo- matis eiusdem repetit. Anni principatus et pontificatus, qui in diplomatis fine adferuntur, neque inter se, neque cum anno incarnationis congruunt. Ad haec sigillum ad primam sigilli Friderici ducis formam confectum est, quae usque ad anni 1185 initium tantum in usu erat. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin diploma hoc ea qua servatum est forma posterius confectum spuriumque sit. 25 § In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. i Ego Fridericus, dei gratia dux Boemorum, circumspiciens et considerans patris mei beate memorie Wladizlai regis et aliorum predecessorum meorum facta commendabilia, scilicet in ecclesiis, quas deo et sanctis eius edificaverint, et in beneficiis ac possessionibus il ibidem deo servientibus habundanter collatis, cogitavi aput me, ut et 30 ego in aliquibus sequerer vestigia eorum et, si non cum primis, saltem cum ] muliere paupere offerrem minutum in gazofilacium domino. Cum ergo de hiis, que ad me hucusque per successionem atta- vorum et avorum devenerant, aliqua a diversis cenobiis contulissem, venit michi in mentem hospitale Ierosolimitanum, cui a principio sui principatus se pater meus devoverat et ei aliqva in suo regno contulerat. Huius autem hospitalis audiens facta fere impossibilia, sed quia dei sunt possibilia, 35 deliberavi de mea liberalitate aliqua ei conferre, aliqua minus ei utilia utilioribus commutare, aliqua vero reddere, que pater meus usque ad vite sue finem annuali censu redimens retinuerat. Dedi ergo ei ecclesiam' cum consensub et peticione uxoris mee, quam ipsa inter Pragam et Wisegrad in honore beati Iohannis ewangeliste edificaverat ob memoriam victorie divinitus michi concesse. Circa quam ecclesiam dedi ei terram ad coronam meamc pertinentem ad unum aratrum. Dedi etiam ei 40 404. a) ,q' ex,a' statim inter scribendum corr. A. — b) genuine ,concensu', sed eod. atram. corr. A. — c) ,meam‘ ead. manu superscr. A. 1) Eccl. s. Johannis B. quondam in Bojiště in Nova civitate Pragensi.
1185. ACTA SPURIA. NUM. 404. 423 404. (FALSUM S. XIII.) Fridericus, dux Bohemiae, hospitali sancti Johannis Hierosolymitani Pragae villas non paucas largitur eiusque homines a pontium et castrorum aedificatione 5 aliisque oneribus liberat. 1185 — Instrumentum diplomatis autographi instar manu saeculi XIII fere exeuntis in membrana exaratum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 10 15 Appendix synoptica... continens iuxta temporis seriem anacephalaeosim constitutionum singul. seu privilegiorum a nostris principibus... ordini... Melitensium concessorum num. 3 (reg.). — P. A. Paoli, Dell' origine ed istituto del s. m. ordine di S. Giovambattista Gerosolimitano, append. num 26. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 565 (frgm.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 313, num. 337 (ex analectis dipl. mss. Gelasii Dobner). = Erben, Reg. I. pag. 173, num. 384. — Delaville Le Roulx, Cartulaire général des Hospi- taliers de S. Jean de Jérusalem I, pag. 468, num. 718. 20 Palacký ap. Erben l. l. pag. 624, nullo argumento allato, diplomatis fidem dubiam esse adnotavit. (Illud quod in Dějiny3 I, 2, pag. 450 diplomati vitio datur, non nisi apographi Dobneriani mendum est). — Immo diplomatis litterae ad exemplum diplomatis spurii, quod a Friderico duce hospitale Hierosolymitanum anno 1183 fertur accepisse (num. 402), imitando effictae parum exhibent fidei. Tum diplomatis nostri maior pars verba diplo- matis eiusdem repetit. Anni principatus et pontificatus, qui in diplomatis fine adferuntur, neque inter se, neque cum anno incarnationis congruunt. Ad haec sigillum ad primam sigilli Friderici ducis formam confectum est, quae usque ad anni 1185 initium tantum in usu erat. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin diploma hoc ea qua servatum est forma posterius confectum spuriumque sit. 25 § In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. i Ego Fridericus, dei gratia dux Boemorum, circumspiciens et considerans patris mei beate memorie Wladizlai regis et aliorum predecessorum meorum facta commendabilia, scilicet in ecclesiis, quas deo et sanctis eius edificaverint, et in beneficiis ac possessionibus il ibidem deo servientibus habundanter collatis, cogitavi aput me, ut et 30 ego in aliquibus sequerer vestigia eorum et, si non cum primis, saltem cum ] muliere paupere offerrem minutum in gazofilacium domino. Cum ergo de hiis, que ad me hucusque per successionem atta- vorum et avorum devenerant, aliqua a diversis cenobiis contulissem, venit michi in mentem hospitale Ierosolimitanum, cui a principio sui principatus se pater meus devoverat et ei aliqva in suo regno contulerat. Huius autem hospitalis audiens facta fere impossibilia, sed quia dei sunt possibilia, 35 deliberavi de mea liberalitate aliqua ei conferre, aliqua minus ei utilia utilioribus commutare, aliqua vero reddere, que pater meus usque ad vite sue finem annuali censu redimens retinuerat. Dedi ergo ei ecclesiam' cum consensub et peticione uxoris mee, quam ipsa inter Pragam et Wisegrad in honore beati Iohannis ewangeliste edificaverat ob memoriam victorie divinitus michi concesse. Circa quam ecclesiam dedi ei terram ad coronam meamc pertinentem ad unum aratrum. Dedi etiam ei 40 404. a) ,q' ex,a' statim inter scribendum corr. A. — b) genuine ,concensu', sed eod. atram. corr. A. — c) ,meam‘ ead. manu superscr. A. 1) Eccl. s. Johannis B. quondam in Bojiště in Nova civitate Pragensi.
Strana 424
424 NUM. 404. ACTA SPURIA. 1185. Botich' fluvium cum loco piscine et molendini cum hortis ad eundem locum pertinentibus. Tradidi etiam ei villam iuxta Vicain* iacentem nomine Tynez“ cum silva, que super Albeam iacet ei pertinente. Pro Borizlav“ autem et eius pertinenciis do ei quasdam villas quondam ad Sathec pertinentes, iam diu fere desertas, quarum nomina sunt hec: Ztare Zedlo,' Sblasin," Kyrsi," Kagyso- uici,d1° Sblasino,8 Vzagradi," Skirsici,"" Napolene," Napolomy,14 Offrethin, 15 Wiarosove,16 Ingmerouiz. * Quarum villarum culta et inculta ipsemet presens circure feci Groznatam, summum curie mee camerarium, et Matheum, summum curie mee venatorem. Quam circutioneme Iherusalem vocari precepi et in ea ecclesiam fieri iussi in honore sancti sepulchri dominici et beati Iohannis Baptiste. * Nichilominus assensi et assensio omnibus nobilibus meis, qui eis elemosynas suas vel dederunt vel deinceps dare volunt, sicut Petro filio Milgost, qui eis portionem, que eum con- 10 tingebat, hereditatis contulit. Dedi vero eis licenciam vendendi villam Ledcy18 nomine etf abbati de Luthomisl Mislen, cuius claustro eadem villa vicina erat, emendi eam ad usus sue ecclesie. Et cum eodem argento precepi, ut portio Reinoldi in villa Lunechouiz,19 quam vendebat, inde emeretur. Preter vero portionem Reinoldi in eadem villa partem, que ad mensam meam spectat, pro salute pre- decessorum meorum et pro excessibus meis et fratrum meorum confero domui hospitalis ; et hanc donationem meam et portionem Reinoldi venditam eis in dicta villa Lunechouiz 19 confirmo iure hereditario possidendam. Do etiam et confirmo eis villam nomine Lessan 2°; et omnem libertatem et securitatem concedo eis, ut non senciant gravamina nec in pontibus, nec in castris edificandis, nec etiam aliis laboribus subiaceant quibuscunque supervenientibus. Pax ergo sit eis hominibus villarum iam nominatis vel etiam futuris, quos divina providentia et hominum largitione suis usibus collegerint, et libera securitas et secura libertas sit eis a me et ab omnibus meis successoribus in secula secu- lorum. Amen.g * Huius facti testes, qvi erant presentes hii sunt: Elyzabeth ducissa, Brecizlaush episcopus Pragensis, Heinricus abbas de Brenouwe, Albertus abbas de Stragouwe, 25 Theodericus abbas de Gradis, Hermannus prepositus Pragensis, Deslaus decanus, 5 15 20 404. d) genuine ,Kagysouice', sed eod. atram. corr. A. — e) ita A. — f) ,E' ex,1° (= et) statim inter scribendum corr. A. — 8) ,Ament litteris maiusculis scriptum. — h) ,c' ex,z' eodem atramento corr. A. 3) Botič, rivus sub Vyšehrad in fl. Vltava (die Moldau) influens. — 1) Nomen hoc ex- 30 plicare nequeo. — *) Týnec n. Lab., germ. Elbeteinitz, distr. pol. Kolín. — 5) Bořislav, germ. Boreslau, distr. pol. Teplice. — 5) Žatec, germ. Saaz. — ) Staré sedlo, villa quondam prope Úterý, germ. Neumarkt, distr. pol. Teplá (Tepl). — 3) Blažím, nunc fortasse Plačin, germ. Plaschin, distr. pol. Teplá. — 3) Krsy, germ. Girsch, distr. pol. Teplá. — 10) Kejšovice, germ. Geischowitz, distr. pol. Teplá. — 13) Zahrádka, germ. Sahrat, distr. pol. Teplá. — 11) Skršice iam non exstat. — 13) Polinka, germ. Pollinken, distr. pol. Teplá. — 1) Fortasse Polom, germ. Pohlem, distr. pol. Žlutice (Luditz). — 13) Ostřetín, al. Ospřetín, germ. Wustung, prope Bezvěrov (Bärenklau), distr. pol. Kralovice. — 16) Iam non exstat. — 17) Iam non exstat. — 16) Ledeč iam non exstat. — 13) Lunikov, distr. pol. Slaný (Schlan). — 20) Lešany, distr. pol. 40 Benešov (Beneschau). 35
424 NUM. 404. ACTA SPURIA. 1185. Botich' fluvium cum loco piscine et molendini cum hortis ad eundem locum pertinentibus. Tradidi etiam ei villam iuxta Vicain* iacentem nomine Tynez“ cum silva, que super Albeam iacet ei pertinente. Pro Borizlav“ autem et eius pertinenciis do ei quasdam villas quondam ad Sathec pertinentes, iam diu fere desertas, quarum nomina sunt hec: Ztare Zedlo,' Sblasin," Kyrsi," Kagyso- uici,d1° Sblasino,8 Vzagradi," Skirsici,"" Napolene," Napolomy,14 Offrethin, 15 Wiarosove,16 Ingmerouiz. * Quarum villarum culta et inculta ipsemet presens circure feci Groznatam, summum curie mee camerarium, et Matheum, summum curie mee venatorem. Quam circutioneme Iherusalem vocari precepi et in ea ecclesiam fieri iussi in honore sancti sepulchri dominici et beati Iohannis Baptiste. * Nichilominus assensi et assensio omnibus nobilibus meis, qui eis elemosynas suas vel dederunt vel deinceps dare volunt, sicut Petro filio Milgost, qui eis portionem, que eum con- 10 tingebat, hereditatis contulit. Dedi vero eis licenciam vendendi villam Ledcy18 nomine etf abbati de Luthomisl Mislen, cuius claustro eadem villa vicina erat, emendi eam ad usus sue ecclesie. Et cum eodem argento precepi, ut portio Reinoldi in villa Lunechouiz,19 quam vendebat, inde emeretur. Preter vero portionem Reinoldi in eadem villa partem, que ad mensam meam spectat, pro salute pre- decessorum meorum et pro excessibus meis et fratrum meorum confero domui hospitalis ; et hanc donationem meam et portionem Reinoldi venditam eis in dicta villa Lunechouiz 19 confirmo iure hereditario possidendam. Do etiam et confirmo eis villam nomine Lessan 2°; et omnem libertatem et securitatem concedo eis, ut non senciant gravamina nec in pontibus, nec in castris edificandis, nec etiam aliis laboribus subiaceant quibuscunque supervenientibus. Pax ergo sit eis hominibus villarum iam nominatis vel etiam futuris, quos divina providentia et hominum largitione suis usibus collegerint, et libera securitas et secura libertas sit eis a me et ab omnibus meis successoribus in secula secu- lorum. Amen.g * Huius facti testes, qvi erant presentes hii sunt: Elyzabeth ducissa, Brecizlaush episcopus Pragensis, Heinricus abbas de Brenouwe, Albertus abbas de Stragouwe, 25 Theodericus abbas de Gradis, Hermannus prepositus Pragensis, Deslaus decanus, 5 15 20 404. d) genuine ,Kagysouice', sed eod. atram. corr. A. — e) ita A. — f) ,E' ex,1° (= et) statim inter scribendum corr. A. — 8) ,Ament litteris maiusculis scriptum. — h) ,c' ex,z' eodem atramento corr. A. 3) Botič, rivus sub Vyšehrad in fl. Vltava (die Moldau) influens. — 1) Nomen hoc ex- 30 plicare nequeo. — *) Týnec n. Lab., germ. Elbeteinitz, distr. pol. Kolín. — 5) Bořislav, germ. Boreslau, distr. pol. Teplice. — 5) Žatec, germ. Saaz. — ) Staré sedlo, villa quondam prope Úterý, germ. Neumarkt, distr. pol. Teplá (Tepl). — 3) Blažím, nunc fortasse Plačin, germ. Plaschin, distr. pol. Teplá. — 3) Krsy, germ. Girsch, distr. pol. Teplá. — 10) Kejšovice, germ. Geischowitz, distr. pol. Teplá. — 13) Zahrádka, germ. Sahrat, distr. pol. Teplá. — 11) Skršice iam non exstat. — 13) Polinka, germ. Pollinken, distr. pol. Teplá. — 1) Fortasse Polom, germ. Pohlem, distr. pol. Žlutice (Luditz). — 13) Ostřetín, al. Ospřetín, germ. Wustung, prope Bezvěrov (Bärenklau), distr. pol. Kralovice. — 16) Iam non exstat. — 17) Iam non exstat. — 16) Ledeč iam non exstat. — 13) Lunikov, distr. pol. Slaný (Schlan). — 20) Lešany, distr. pol. 40 Benešov (Beneschau). 35
Strana 425
1185. — 1186. ACTA SPURIA. NUM. 404, 405. 425 Slauon archydiaconus, Valchinus canonicus, Grabise camerarius, Bohuse et frater suus Ratybor, Bogutha cum fratre suo Chonata, Predota de Nechetin, Mutine de Bucouez, Neostup, Modlata, Vescemilus de Hobscouiz. Ego Brecizlaus, episcopus Pra- gensis, rogatu fratris mei Friderici ducis Boemie omnes, qui immutare hoc factum vel fratribus dicte 5 domus in aliquo detrahere presumpserint, auctoritate, qua fungor, excommunicationis vinculo innodatos pene gehennali subicio perpetualiter cruciandos et eandem excommunicationis penam successoribus meis relinquo. Ut autem iste donationes mee et aliorum magnatum meorum in- concusse permaneant, sigilli mei impressione et fratris mei episcopi et uxoris Actum est autem hoc anno dominice incarnationis MCLXXX quinto, mee confirmo. 10 principatus vero mei decimo,21 pontificatus vero Brecizlay fratris mei anno quinto.22 (S. P.) Diplomati appendet e filis sericis rubei et flavi coloris sigillum spurium e cera fusca, quod ad primi Friderici ducis sigilli (v. num. 304) exemplum confectum est. 15 405. (FALSUM S. XIII.) Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Kladrubensi donationes a praede- cessoribus suis aliisque personis factas renovat et confirmat. — 1186 —. 25 30 35 Diplomatis huius quatuor formae supersunt. Primam praebet instrumentum autographi instar in membrana manu saec. XIII fere medii exaratum, quod in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Alteram formam praebet Liber privilegiorum monast. Cladrubensis ms. saec. XVII ex., qui in bibl. c. r. universitatis Pragensis sub sign. II A 10 asservatur, tom. III pag. 31—34 (B). Tertia forma exstat in eodem Libro privilegiorum, tom. I, fol. 37v.—42, num. I1 (C) et tom. III pag. 34—38 (C). Quartae formae duo apo- grapha servavit idem Lib. privileg. tom. I, fol. 27—32, num. 8 (D2) et tom. III, pag. 26—31 (D1). — Alia formae A apographa reperiuntur in eodem Libro privil. tom. I, fol. 23—260, num. 7. fol. 33v—37v, num. 10; tom. III, pag. 22—26. Erben, Reg. I, pag. 176, num. 389 (ex A). Erben diploma non genuinum, sed, vel litteris genuinis, vel memoriis fide dignis adhibitis, posterius confectum esse iudicavit, quam ob rem illud cruce signavit. — Diplomatis maxima pars ad verbum descripta est e diplomate spurio, quod a Vladislavo I duce anno 1115 idem monasterium fertur accepisse (num. 390). Quod quidem diploma post saeculi XII finem demum confectum esse sigillum spurium illi impressum manifesto declarat. Quae cum ita sint, dubitari non potest, quin etiam diploma nostrum posterius conscriptum spuriumque sit. — Exemplaris C maxima pars formam A ad verbum fere repetit, quam ob rem eas tantum lectiones discrepantes, quae maioris sunt momenti, in notis A—M dedimus. 20 404. i) ,d‘ ex ,b' eodem atramento correcta. A. 21) Recte VIII. —*1) Quintus episcopatus Henrici Břetislavi annus 1186 mai 23 demum incepit.
1185. — 1186. ACTA SPURIA. NUM. 404, 405. 425 Slauon archydiaconus, Valchinus canonicus, Grabise camerarius, Bohuse et frater suus Ratybor, Bogutha cum fratre suo Chonata, Predota de Nechetin, Mutine de Bucouez, Neostup, Modlata, Vescemilus de Hobscouiz. Ego Brecizlaus, episcopus Pra- gensis, rogatu fratris mei Friderici ducis Boemie omnes, qui immutare hoc factum vel fratribus dicte 5 domus in aliquo detrahere presumpserint, auctoritate, qua fungor, excommunicationis vinculo innodatos pene gehennali subicio perpetualiter cruciandos et eandem excommunicationis penam successoribus meis relinquo. Ut autem iste donationes mee et aliorum magnatum meorum in- concusse permaneant, sigilli mei impressione et fratris mei episcopi et uxoris Actum est autem hoc anno dominice incarnationis MCLXXX quinto, mee confirmo. 10 principatus vero mei decimo,21 pontificatus vero Brecizlay fratris mei anno quinto.22 (S. P.) Diplomati appendet e filis sericis rubei et flavi coloris sigillum spurium e cera fusca, quod ad primi Friderici ducis sigilli (v. num. 304) exemplum confectum est. 15 405. (FALSUM S. XIII.) Fridericus, dux Bohemiae, monasterio Kladrubensi donationes a praede- cessoribus suis aliisque personis factas renovat et confirmat. — 1186 —. 25 30 35 Diplomatis huius quatuor formae supersunt. Primam praebet instrumentum autographi instar in membrana manu saec. XIII fere medii exaratum, quod in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Alteram formam praebet Liber privilegiorum monast. Cladrubensis ms. saec. XVII ex., qui in bibl. c. r. universitatis Pragensis sub sign. II A 10 asservatur, tom. III pag. 31—34 (B). Tertia forma exstat in eodem Libro privilegiorum, tom. I, fol. 37v.—42, num. I1 (C) et tom. III pag. 34—38 (C). Quartae formae duo apo- grapha servavit idem Lib. privileg. tom. I, fol. 27—32, num. 8 (D2) et tom. III, pag. 26—31 (D1). — Alia formae A apographa reperiuntur in eodem Libro privil. tom. I, fol. 23—260, num. 7. fol. 33v—37v, num. 10; tom. III, pag. 22—26. Erben, Reg. I, pag. 176, num. 389 (ex A). Erben diploma non genuinum, sed, vel litteris genuinis, vel memoriis fide dignis adhibitis, posterius confectum esse iudicavit, quam ob rem illud cruce signavit. — Diplomatis maxima pars ad verbum descripta est e diplomate spurio, quod a Vladislavo I duce anno 1115 idem monasterium fertur accepisse (num. 390). Quod quidem diploma post saeculi XII finem demum confectum esse sigillum spurium illi impressum manifesto declarat. Quae cum ita sint, dubitari non potest, quin etiam diploma nostrum posterius conscriptum spuriumque sit. — Exemplaris C maxima pars formam A ad verbum fere repetit, quam ob rem eas tantum lectiones discrepantes, quae maioris sunt momenti, in notis A—M dedimus. 20 404. i) ,d‘ ex ,b' eodem atramento correcta. A. 21) Recte VIII. —*1) Quintus episcopatus Henrici Břetislavi annus 1186 mai 23 demum incepit.
Strana 426
426 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. B. In nomine sancte et individue trini- tatis. Ego Fridricus, dei gratia Bo- emorum dux, decorem ecclesiarum dei diligens, constitutionem et donationem parenſtum meorum in loco Cladrvb,1 tam in villis, quam in prediis, seu in quibuscumque bonis, omlnia renovo et sicut hic subscripta inveniuntur, inpres- sione sygilli mei confirmo. Collati sunt igitur a parentibus meis loco memorato In nomine sanctae et individuae trini- tatis. Ego Fridericus, Boemorum dux, decorem domus dei libenter dilexi semper et diligo, ut in illa requiem meam collocet deus, ubi mansiones multae" sunt. Propter istam itaque spe- cialem constitutionem et ordinationem avi mei Wladislai ducis in loco Cladrub, sicut praedictus avus meus constituit, et post eum pater meus, rex Wladislaus, in villis, in praediis, sive in quibuscunque bonis, omnia ego renovo et cum carta et sigillo confirmo, ut omnia bona col- lata ad locum supradictum ab avo meo et a rege patre meo stabilia permaneant 15 in perpetuum et integra sint, sicut in ista charta subtus sunt denotata. Scilicet duodecim custodes ecclesiae in villa Wsekar," duodecim custodes ecclesie in villa Wsekar," quorum nomina haec sunt: Mutis, Zuvar, Milic, quorum nomina sunt hec: Mutis, Zwar, Milik, Dunay, Stoyan, Gluza, Neozstup, Bratrata, Mania, 20 Dunay, Ztoyan, Gluza, Neostup, Bratrata, Man, Milon, Pacek, Trebek. Contulerunt etiam villas Milon, Pacek, Trebek. Dedi etiam villas viginti 5 10 D. In a nomine sanctae et individuae trinitatis.a Ego Fridericus, Boemorum dux, de- corem domus dei libenter dilexi semper et diligo, ut in illa requiem mihi concedat deus, ubi mansiones multae sunt. Propter istam itaque specialem constitutionem et ordinationem avi mei Wladislai ducis in loco Cladrub,I sicut praedictus avus meus 25 constituit et post eum pater meus rex Wladislaus, in villis, praediis, sive in quibus- cunque bonis, omnia ego renovo et cum carta et sigillo confirmo, ut omnia bona collata ad locum supra dictum ab avo meo et a rege patre meo stabilia permaneant in perpetuum et integra sint, sicut in ista carta subtus sunt“ denotata. Scilicet duodecim custodes ecclesiae in villa Wssekar,? quorum nomina suntd haec: Mutis, Zuar, Milik, 30 Dunay, Stoyan, Gluza, Neostup, Bratrata, Mania, Milon, Pacek, Trebek. Dedi etiam totam silvam, quae est inter duas aquas, Msam et Msicham, usque in Thevtonicam terram, exceptis duodecim 405B. a) ,mutae‘ B. 405p. a) ,In—trinitatis' litteris maiusculis scr. D2. — b) ,fierent‘ D2. — c) ,subtus fieri facta' D2. — d) ,sunt om. D1, D2. 35 405. 1) Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. Stříbro (Mies). — 1) Všekary, germ. Schekarschen, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz).
426 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. B. In nomine sancte et individue trini- tatis. Ego Fridricus, dei gratia Bo- emorum dux, decorem ecclesiarum dei diligens, constitutionem et donationem parenſtum meorum in loco Cladrvb,1 tam in villis, quam in prediis, seu in quibuscumque bonis, omlnia renovo et sicut hic subscripta inveniuntur, inpres- sione sygilli mei confirmo. Collati sunt igitur a parentibus meis loco memorato In nomine sanctae et individuae trini- tatis. Ego Fridericus, Boemorum dux, decorem domus dei libenter dilexi semper et diligo, ut in illa requiem meam collocet deus, ubi mansiones multae" sunt. Propter istam itaque spe- cialem constitutionem et ordinationem avi mei Wladislai ducis in loco Cladrub, sicut praedictus avus meus constituit, et post eum pater meus, rex Wladislaus, in villis, in praediis, sive in quibuscunque bonis, omnia ego renovo et cum carta et sigillo confirmo, ut omnia bona col- lata ad locum supradictum ab avo meo et a rege patre meo stabilia permaneant 15 in perpetuum et integra sint, sicut in ista charta subtus sunt denotata. Scilicet duodecim custodes ecclesiae in villa Wsekar," duodecim custodes ecclesie in villa Wsekar," quorum nomina haec sunt: Mutis, Zuvar, Milic, quorum nomina sunt hec: Mutis, Zwar, Milik, Dunay, Stoyan, Gluza, Neozstup, Bratrata, Mania, 20 Dunay, Ztoyan, Gluza, Neostup, Bratrata, Man, Milon, Pacek, Trebek. Contulerunt etiam villas Milon, Pacek, Trebek. Dedi etiam villas viginti 5 10 D. In a nomine sanctae et individuae trinitatis.a Ego Fridericus, Boemorum dux, de- corem domus dei libenter dilexi semper et diligo, ut in illa requiem mihi concedat deus, ubi mansiones multae sunt. Propter istam itaque specialem constitutionem et ordinationem avi mei Wladislai ducis in loco Cladrub,I sicut praedictus avus meus 25 constituit et post eum pater meus rex Wladislaus, in villis, praediis, sive in quibus- cunque bonis, omnia ego renovo et cum carta et sigillo confirmo, ut omnia bona collata ad locum supra dictum ab avo meo et a rege patre meo stabilia permaneant in perpetuum et integra sint, sicut in ista carta subtus sunt“ denotata. Scilicet duodecim custodes ecclesiae in villa Wssekar,? quorum nomina suntd haec: Mutis, Zuar, Milik, 30 Dunay, Stoyan, Gluza, Neostup, Bratrata, Mania, Milon, Pacek, Trebek. Dedi etiam totam silvam, quae est inter duas aquas, Msam et Msicham, usque in Thevtonicam terram, exceptis duodecim 405B. a) ,mutae‘ B. 405p. a) ,In—trinitatis' litteris maiusculis scr. D2. — b) ,fierent‘ D2. — c) ,subtus fieri facta' D2. — d) ,sunt om. D1, D2. 35 405. 1) Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. Stříbro (Mies). — 1) Všekary, germ. Schekarschen, distr. pol. Horšův Týn (Bischofteinitz).
Strana 427
1186. ACTA SPURIA. NUM. 405. 427 A. В. viginti quinque integras: Kladrub,' Wirbice," Ponebuzlaz, | Glupenowo, Holocrewi, Zumlezi,* Boeznize,“ Borowene,' Milewo,1o, Bukowa,"1 Wa- tenici,1Mezlowi," Mocuradi,“Podeuzi, 1' Lusna,“ 5 Dutlenowici, Milka,1s Wilkis,1" Podmokli,o Gorki," Scepanowici," Mladetici," Celewo,24 Kamik, Cebewo," Wladizlawici,* Zezemici." Dederunta etiam totam silvam, que est inter duo flumina, Misam "° et Msickam," usque 10 in Theuthoniam cum eisdem fluminibus a villa Bvtov32 et, ut dictum est, usque in Teuthoniam. Excipiuntur inter iam quinque plenas: Cladruby. Werbichane,“ Pone- buzlaz,“ Glupenowo, Zumlaz,' Boichnicze,“ Boro- vane," Milevo,° Bukovane," Watenici," Mezelevi," Mocuradi, Podevzy,“ Luzna,1° Doudlenovici,17 Milga,1“ Welkis, Podmokli,° Gorki," Scepano- vici," Mladetici," Nachelme," Camic,b1 Ce- bevo," Wladislavici," Zezemici."" Dedit etiam totam silvam, quae est inter duas aquas, Msam so et Msicham, usque in Thevtonicam terram, D. villis, quae antiquitus fuerunt ibi constitutae, quarum nomina haec sunt: Lom, Benessouici, Lobzi,“ Plezomi,“ Malkouici,e41 Maleulaz,ƒ“ Czeckouici," Skuirino,“ Bonatici," Nastaremsedle, “ Dalemisle," 15 Prosteborici.g“ Dedi etiam villas viginti quinque plenas: Cladruby,h' Werbichane,“ Ponebuzlas,!“ Glupenouo,“ Zumlas," Oboychnice,“ Borovane,' Mileuo,“ Bukowane,k1 Watenici," Mezeleui,13 Mokuradi,1 Podeusi,[ 15 Luzna, 1“ Doudlenouici," Milga,1' Welkis," Podmokli, 3° Gorki," Scepanouici," Mladatici," Nachelme,25 Kamik,2 Cebeuo," Wladislauici, Zezemici." Istae autem villae non sunt 20 405A. a) ex Dedederunt‘ punctis subpositis 4058. b) ,Canic' B. corr. 405°. e) ,Malcovici' D1. — f) ,Maleulas' Di. — 8) ,Prostiborici' D2. — h) ,Cladoruby‘ D2. — i) ,Ponebuhlas‘ DI, D2. — i) ,Borouane‘ D2. — k) ,Bukouane‘ D1. — 1) ,Podewsi' D2. 25 30 35 405. 5) Vrbice, distr. pol. Střibro. — ) Láz, germ. Laas, distr. pol. Stříbro. — 5) Hlupenovo, germ. Neuhäusel, prope Holostřevy. — 6 Holostřevy, germ. Holletzrieb, distr. pol. Stříbro. — 7) Sumlez, villa quondam ab Skviřin (distr. pol. Tachov) versus meridiem sita. — 8) Boječnice, nunc perperam Voznice, germ. Woschnitz, distr. pol. Tachov (Tachau). — 3) Borovany, germ. Turban, distr. pol. Tachov. — 10) Milevo, germ. Mühlhöfen, distr. pol. Stříbro. — 11) Buková, germ. Mukowa, distr. pol. Horšův Týn. — 13) Vatenice iam non exstat. — 11) Meclov, germ. Metzling, distr. pol. Horšův Týn. — 1) Močerady, distr. pol. Horšův Týn. — 15) Poděvousy, distr. pol. Horšův Týn. — 16) Lužná, germ. Lusen, distr. pol. Tachov. — 17 Dutlenovice iam non exstat. — 18) Milkov, germ. Milikau prope Bezdružice (Weseritz).— 16) Vlkýš, germ. Wilkischen, distr. pol. Stříbro. — 20) Podmokly prope Uněšov (Anischau), distr. pol. Střibro. — 31) Hůrka ab Manětín versus meridiem. — 21) Štěpanovice quondam villa prope Nekmiř (distr. pol. Plzeň). — 23) Mladotice, germ. Mlatz, distr. pol. Kralovice. — 14) Čelivo, germ. Tschelief, distr. pol. Teplá (Tepl). — 25) Fortasse Chlum, germ. Klum, distr. pol. Žlutice (Luditz). — 6) Kamýk Malý, germ. Kamigl, distr. pol. Teplá. — 7 Cebiv, germ. Zebau, distr. pol. Teplá. — 3) Vladislavice villa quondam prope Sezemice. — 13) Sezemice, distr. pol. Mnichovo Hradiště (Münchengrätz). — 30) Mže, germ. die Mies, alias Berounka. — 31) Mžice, nunc Uhlavka, fluvius, qui in Mže prope Stříbro influit. — 81) Butov, germ. Wuttau, distr. pol. Stříbro. 40
1186. ACTA SPURIA. NUM. 405. 427 A. В. viginti quinque integras: Kladrub,' Wirbice," Ponebuzlaz, | Glupenowo, Holocrewi, Zumlezi,* Boeznize,“ Borowene,' Milewo,1o, Bukowa,"1 Wa- tenici,1Mezlowi," Mocuradi,“Podeuzi, 1' Lusna,“ 5 Dutlenowici, Milka,1s Wilkis,1" Podmokli,o Gorki," Scepanowici," Mladetici," Celewo,24 Kamik, Cebewo," Wladizlawici,* Zezemici." Dederunta etiam totam silvam, que est inter duo flumina, Misam "° et Msickam," usque 10 in Theuthoniam cum eisdem fluminibus a villa Bvtov32 et, ut dictum est, usque in Teuthoniam. Excipiuntur inter iam quinque plenas: Cladruby. Werbichane,“ Pone- buzlaz,“ Glupenowo, Zumlaz,' Boichnicze,“ Boro- vane," Milevo,° Bukovane," Watenici," Mezelevi," Mocuradi, Podevzy,“ Luzna,1° Doudlenovici,17 Milga,1“ Welkis, Podmokli,° Gorki," Scepano- vici," Mladetici," Nachelme," Camic,b1 Ce- bevo," Wladislavici," Zezemici."" Dedit etiam totam silvam, quae est inter duas aquas, Msam so et Msicham, usque in Thevtonicam terram, D. villis, quae antiquitus fuerunt ibi constitutae, quarum nomina haec sunt: Lom, Benessouici, Lobzi,“ Plezomi,“ Malkouici,e41 Maleulaz,ƒ“ Czeckouici," Skuirino,“ Bonatici," Nastaremsedle, “ Dalemisle," 15 Prosteborici.g“ Dedi etiam villas viginti quinque plenas: Cladruby,h' Werbichane,“ Ponebuzlas,!“ Glupenouo,“ Zumlas," Oboychnice,“ Borovane,' Mileuo,“ Bukowane,k1 Watenici," Mezeleui,13 Mokuradi,1 Podeusi,[ 15 Luzna, 1“ Doudlenouici," Milga,1' Welkis," Podmokli, 3° Gorki," Scepanouici," Mladatici," Nachelme,25 Kamik,2 Cebeuo," Wladislauici, Zezemici." Istae autem villae non sunt 20 405A. a) ex Dedederunt‘ punctis subpositis 4058. b) ,Canic' B. corr. 405°. e) ,Malcovici' D1. — f) ,Maleulas' Di. — 8) ,Prostiborici' D2. — h) ,Cladoruby‘ D2. — i) ,Ponebuhlas‘ DI, D2. — i) ,Borouane‘ D2. — k) ,Bukouane‘ D1. — 1) ,Podewsi' D2. 25 30 35 405. 5) Vrbice, distr. pol. Střibro. — ) Láz, germ. Laas, distr. pol. Stříbro. — 5) Hlupenovo, germ. Neuhäusel, prope Holostřevy. — 6 Holostřevy, germ. Holletzrieb, distr. pol. Stříbro. — 7) Sumlez, villa quondam ab Skviřin (distr. pol. Tachov) versus meridiem sita. — 8) Boječnice, nunc perperam Voznice, germ. Woschnitz, distr. pol. Tachov (Tachau). — 3) Borovany, germ. Turban, distr. pol. Tachov. — 10) Milevo, germ. Mühlhöfen, distr. pol. Stříbro. — 11) Buková, germ. Mukowa, distr. pol. Horšův Týn. — 13) Vatenice iam non exstat. — 11) Meclov, germ. Metzling, distr. pol. Horšův Týn. — 1) Močerady, distr. pol. Horšův Týn. — 15) Poděvousy, distr. pol. Horšův Týn. — 16) Lužná, germ. Lusen, distr. pol. Tachov. — 17 Dutlenovice iam non exstat. — 18) Milkov, germ. Milikau prope Bezdružice (Weseritz).— 16) Vlkýš, germ. Wilkischen, distr. pol. Stříbro. — 20) Podmokly prope Uněšov (Anischau), distr. pol. Střibro. — 31) Hůrka ab Manětín versus meridiem. — 21) Štěpanovice quondam villa prope Nekmiř (distr. pol. Plzeň). — 23) Mladotice, germ. Mlatz, distr. pol. Kralovice. — 14) Čelivo, germ. Tschelief, distr. pol. Teplá (Tepl). — 25) Fortasse Chlum, germ. Klum, distr. pol. Žlutice (Luditz). — 6) Kamýk Malý, germ. Kamigl, distr. pol. Teplá. — 7 Cebiv, germ. Zebau, distr. pol. Teplá. — 3) Vladislavice villa quondam prope Sezemice. — 13) Sezemice, distr. pol. Mnichovo Hradiště (Münchengrätz). — 30) Mže, germ. die Mies, alias Berounka. — 31) Mžice, nunc Uhlavka, fluvius, qui in Mže prope Stříbro influit. — 81) Butov, germ. Wuttau, distr. pol. Stříbro. 40
Strana 428
428 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. B. dicta flumina hęę ville, que aliis terre beneficiis ante fuerant attribute: Checko- wici," Squirino,“ Bonetici," Starezedlo,“ Lom," Benessowici,* Lobzi," Plezomi,“ Malkowici,“ Maleuvlaz," Dalemisle," Prozteborici.“ Iste autem ville integre non sunt collate: Gnev- nicich,“ in qua ad decem aratra collatum est predium. In Klenouiz“ tres mansiones. * Vil- lam * Bigedl" totam preter duas mansiones; quas A duas mansiones et villam Ogni- scowiz 51 et terram Iankonis de Lochu- size 52 et Slatina 53 terram pertinentem 54 contuli eidem loco iure com- Hradez cambiib pro circuitu, qui dicitur Oles- na.A 55 Aput Rozwad* una mansio. Kuno cum terra sua. Predota cum terra sua Wrakowici." In Sestocech * ecclesiam cum dote sua et cum tribus exceptis duodecim villis, quae antiquitus fuerunt ibi constitutae, quarum nomina haec sunt: Lom,37 Benessevici," Lobzi," Plezomi,“ Malcovici,“ Maleulaz," Chechovici, Skvirino,“ Bonetici,as Nastaremsedle,' Dalemisle," Prosteborici.“ Istae autem villae non sunt plenae: Gnevniz,“ in qua dedi * ad decem aratra. In Clenoviz“ tres man- siones, * Villam etiam Bigedl" totam praeter duas mansiones, * Apud Rozvad' una mansio. Chuno cum terra sua. Predota cum terra sua Wracovici.57 In Seztozeh“ ecclesiam cum dote sua et cum 5 10 15 4050. A) ,quas — Olesna‘ deest C. D. plenae: Gneunicich," in qua dedi terram ad decem aratra. In Klenouicich!' tres mansiones. Villam etiam Bigedl“' totam praeter duas mansiones. In Hoteseuicichm quatuor mansiones. In Gonezouicich“ septem mansiones. * In Dnisich * duo aratra et tres mansiones. Apud Rozuad*' una mansio. Conan cum terra sua; Prudota cum terra sua w Rakouici." In Sestocech'' ecclesiam cum dote sua et cum 20 405A. b) ita A. 4050. m) ,Hoteseuich‘ D1. — n) ,Gudna“ D1; ,Cudna‘ D2. 405. 33) Čeckovice, germ. Eschowitz, distr. pol. Tachov. — "4) Skviřín, germ. Speierling, distr. pol. 25 Tachov. — 35) Bonětice, germ. Wonetitz, distr. pol. Tachov. — 6) Staré sedlo, germ. Altsattel, distr. pol. Tachov. — 37) Lom, germ. Lohm, distr. pol. Stříbro. — 38) Benešovice, nunc Benešov, Labzy, germ. Labes, distr. pol. Stříbro. — 4) Plezom, germ. Plesau, distr. pol. Stříbro. — 39) distr. pol. Stříbro. — 41) Malkovice, distr. pol. Tachov. — 41) Malevláz villa quondam apud Bor (Haid), distr. pol. Tachov. — “5) Darmyšl, germ. Darmschlag, distr. pol. Tachov. — *) Prostiboř, distr. pol. Střibro. — 45) Hněvnice, germ. Hniemitz, distr. pol. Střibro. — 46) Klenovice, distr. pol. Stříbro. — 47) Bijedla quondam villa nunc curia araturae prope Merklín, distr. pol. Přeštice, — 43) Chotěšovice, nunc Malý Chotěšov, germ. Klein-Chotieschau, prope Stříbro. — “5) Honosice, germ. Honositz, distr. pol. Střibro. — 56) Dnešice, distr. pol. Přeštice. — 51) Ohništovice, germ. Wonischen, prope Ronšperk (Ronsperg), distr. pol. Horšův Týn. — 53) Lochousice, germ. Lochutzen, distr. pol. Stříbro. — 53) Slatina nunc curia prope Kunějovice, distr. pol. Stříbro. — **) Hradce, germ. Hradzen, distr. pol. Stříbro. — 35) Oleš, germ. Elsch, distr. pol. Tachov. — 56) Rozvadov quondam villa a Podmokly (distr. pol. Stříbro) versus septemtrionem sita. — 57) ? Vračovice, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohen- mauth). — 56) Žestoky, alias Restoky, distr. pol. Chrudim. 30 35 40
428 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. B. dicta flumina hęę ville, que aliis terre beneficiis ante fuerant attribute: Checko- wici," Squirino,“ Bonetici," Starezedlo,“ Lom," Benessowici,* Lobzi," Plezomi,“ Malkowici,“ Maleuvlaz," Dalemisle," Prozteborici.“ Iste autem ville integre non sunt collate: Gnev- nicich,“ in qua ad decem aratra collatum est predium. In Klenouiz“ tres mansiones. * Vil- lam * Bigedl" totam preter duas mansiones; quas A duas mansiones et villam Ogni- scowiz 51 et terram Iankonis de Lochu- size 52 et Slatina 53 terram pertinentem 54 contuli eidem loco iure com- Hradez cambiib pro circuitu, qui dicitur Oles- na.A 55 Aput Rozwad* una mansio. Kuno cum terra sua. Predota cum terra sua Wrakowici." In Sestocech * ecclesiam cum dote sua et cum tribus exceptis duodecim villis, quae antiquitus fuerunt ibi constitutae, quarum nomina haec sunt: Lom,37 Benessevici," Lobzi," Plezomi,“ Malcovici,“ Maleulaz," Chechovici, Skvirino,“ Bonetici,as Nastaremsedle,' Dalemisle," Prosteborici.“ Istae autem villae non sunt plenae: Gnevniz,“ in qua dedi * ad decem aratra. In Clenoviz“ tres man- siones, * Villam etiam Bigedl" totam praeter duas mansiones, * Apud Rozvad' una mansio. Chuno cum terra sua. Predota cum terra sua Wracovici.57 In Seztozeh“ ecclesiam cum dote sua et cum 5 10 15 4050. A) ,quas — Olesna‘ deest C. D. plenae: Gneunicich," in qua dedi terram ad decem aratra. In Klenouicich!' tres mansiones. Villam etiam Bigedl“' totam praeter duas mansiones. In Hoteseuicichm quatuor mansiones. In Gonezouicich“ septem mansiones. * In Dnisich * duo aratra et tres mansiones. Apud Rozuad*' una mansio. Conan cum terra sua; Prudota cum terra sua w Rakouici." In Sestocech'' ecclesiam cum dote sua et cum 20 405A. b) ita A. 4050. m) ,Hoteseuich‘ D1. — n) ,Gudna“ D1; ,Cudna‘ D2. 405. 33) Čeckovice, germ. Eschowitz, distr. pol. Tachov. — "4) Skviřín, germ. Speierling, distr. pol. 25 Tachov. — 35) Bonětice, germ. Wonetitz, distr. pol. Tachov. — 6) Staré sedlo, germ. Altsattel, distr. pol. Tachov. — 37) Lom, germ. Lohm, distr. pol. Stříbro. — 38) Benešovice, nunc Benešov, Labzy, germ. Labes, distr. pol. Stříbro. — 4) Plezom, germ. Plesau, distr. pol. Stříbro. — 39) distr. pol. Stříbro. — 41) Malkovice, distr. pol. Tachov. — 41) Malevláz villa quondam apud Bor (Haid), distr. pol. Tachov. — “5) Darmyšl, germ. Darmschlag, distr. pol. Tachov. — *) Prostiboř, distr. pol. Střibro. — 45) Hněvnice, germ. Hniemitz, distr. pol. Střibro. — 46) Klenovice, distr. pol. Stříbro. — 47) Bijedla quondam villa nunc curia araturae prope Merklín, distr. pol. Přeštice, — 43) Chotěšovice, nunc Malý Chotěšov, germ. Klein-Chotieschau, prope Stříbro. — “5) Honosice, germ. Honositz, distr. pol. Střibro. — 56) Dnešice, distr. pol. Přeštice. — 51) Ohništovice, germ. Wonischen, prope Ronšperk (Ronsperg), distr. pol. Horšův Týn. — 53) Lochousice, germ. Lochutzen, distr. pol. Stříbro. — 53) Slatina nunc curia prope Kunějovice, distr. pol. Stříbro. — **) Hradce, germ. Hradzen, distr. pol. Stříbro. — 35) Oleš, germ. Elsch, distr. pol. Tachov. — 56) Rozvadov quondam villa a Podmokly (distr. pol. Stříbro) versus septemtrionem sita. — 57) ? Vračovice, distr. pol. Vysoké Mýto (Hohen- mauth). — 56) Žestoky, alias Restoky, distr. pol. Chrudim. 30 35 40
Strana 429
10 15 20 25 30 35 1186. vgezd. Villas insuper guatuor addiderunt: Mi- ACTA SPURIA. NUM. 405. 429 A. B. tribus vgezd. Villas insuper guatuor addidi Mi- liucovo,** Zlapnik,** Bizine,*' Pnetluk.** Dedi lukowo,** Zlapnik*? Bzine,*' Pnetluki.** Contu- lerunt etiam Zbrazlav ** cum omnibus ad ean- dem villam pertinentibus, id est: Luben8** villam totam cum silva et mediam partem fluminis; * Cirnosicich** totum, quod emi aput Goscham; Lagouicich ** tres piscatores: Cakan, Marsik, Blasius etC flumen, quod dicitur Misa, ^ a flumine Wultlawa usque ad rivulum Chotecs.®® Ad capellam sancti Galli * custodes quinque sunt assignati in villa Dragaucicich,"* quorum nomina sunt hec: Mutis, Radek, Ne- quoque [zbrazlaw ** cum omnibus ad eam perti- nentibus et fluvium :« Msam?* « usque ad ri- vulum Choteze.** Hae autem sunt villae et homines ad eundem locum pertinentes: Luben ** tota villa; Slevici** tota villa; Chernosicich ** totum, quod emi apud Goscam; Lagovicich *' tres piscatores: Scehan, Marsic, Blasius. Et vineam, quae est sub Prozech.*' In villa Gierchaz ”° duos tornatores : Petrus, Gotsa. Insuper unus piscator, qui vulgariter dicitur pztrusnic; et ibidem dimidium amnem contuli. Wilhelmus addidit patrimonium suum, quod [uit avi ipsius Pule, Ratbori ”' et cum po- merio. Than cum terra sua. Nesicha, qui solvit novem vasa salis. Ad capellam sancti Galli ** custodes quinque deputati sunt in villa, quae dicitur Dragavcicich," quorum nomina haec sunt: Mutis, Radek, Neprivad, Mirzata, Cogata. In villa 405C. B) Luben villam totam, Sleuice villam et partem fluminis! C. — C) ‚et aquam que vocatur Misa' C. D. Milukouo,*® Zlapnik,** Pnecluk.** Dedi Hae sunt * villae et homines ad tribus vgezd. Villas insuper quatuor addidi: Bzine,*' quoque Izbrazlauo** cum omnibus ad eam pertinentibus. eundem locum pertinentes: Luben** tota villa; Sleuici** tota villa; Chernosicich ** totum quod emi apud Goskam; Lagouicich *' tres piscatores: Scehan, Marsik, Blasius. Et vinea, quae est sub Prozek.** In villa Gehercaz? duos tornatores: Petrus, Gotsa. Insuper « amnem dedi, qui dicitur Misa*" a flumine Wultava? usque ad rivulum Chotc.*' Wilalmus addidit patrimonium suum, quod fuit avi ipsius Pule, Ratbori*' et cum pomerio. Tan cum terra sua. Nesicha, qui solvit novem vasa salis. Ad capellam sancti Galli ** custodes quinque sunt deputati in villa, quae dicitur Dragaucicich '* quorum haec sunt nomina: Mutis, Radek, Nepriuad, Merzata, Cogata. In villa Lippan ** Ten dusnik 4050. o) ,zbraclau! D2. — ») ,Wultaua' D?. 406. °°) Milikov, germ. Milikau, prope Stfibro. — *') Slapnik, iam non exstat. — °') Bzifi, iam non exstat. — **) Pnétluky, iam non exstat. — *') Zbraslavo, germ. Kónigsaal, a Praga versus merid. — **) ? Lubenec, germ. Lubenz, distr. pol. Zlutice (Luditz). — **) Slovice, prope KFivoklát (Pürglitz). — **) Cernosice, distr. pol. Smíchov. — **) Lahovice, distr. pol. Smíchov. — **) Radotínsky potok. — **) Prosek, distr. pol. Karlin— '*) Jirčany Dolní, distr. pol. Król. Vinohrady. — '') Ratiboř, distr. pol. Kolin. — **) prope Zbraslav. — **) Drahelcice, distr. pol. Smíchov. — "*) Lipany prope Zbraslav.
10 15 20 25 30 35 1186. vgezd. Villas insuper guatuor addiderunt: Mi- ACTA SPURIA. NUM. 405. 429 A. B. tribus vgezd. Villas insuper guatuor addidi Mi- liucovo,** Zlapnik,** Bizine,*' Pnetluk.** Dedi lukowo,** Zlapnik*? Bzine,*' Pnetluki.** Contu- lerunt etiam Zbrazlav ** cum omnibus ad ean- dem villam pertinentibus, id est: Luben8** villam totam cum silva et mediam partem fluminis; * Cirnosicich** totum, quod emi aput Goscham; Lagouicich ** tres piscatores: Cakan, Marsik, Blasius etC flumen, quod dicitur Misa, ^ a flumine Wultlawa usque ad rivulum Chotecs.®® Ad capellam sancti Galli * custodes quinque sunt assignati in villa Dragaucicich,"* quorum nomina sunt hec: Mutis, Radek, Ne- quoque [zbrazlaw ** cum omnibus ad eam perti- nentibus et fluvium :« Msam?* « usque ad ri- vulum Choteze.** Hae autem sunt villae et homines ad eundem locum pertinentes: Luben ** tota villa; Slevici** tota villa; Chernosicich ** totum, quod emi apud Goscam; Lagovicich *' tres piscatores: Scehan, Marsic, Blasius. Et vineam, quae est sub Prozech.*' In villa Gierchaz ”° duos tornatores : Petrus, Gotsa. Insuper unus piscator, qui vulgariter dicitur pztrusnic; et ibidem dimidium amnem contuli. Wilhelmus addidit patrimonium suum, quod [uit avi ipsius Pule, Ratbori ”' et cum po- merio. Than cum terra sua. Nesicha, qui solvit novem vasa salis. Ad capellam sancti Galli ** custodes quinque deputati sunt in villa, quae dicitur Dragavcicich," quorum nomina haec sunt: Mutis, Radek, Neprivad, Mirzata, Cogata. In villa 405C. B) Luben villam totam, Sleuice villam et partem fluminis! C. — C) ‚et aquam que vocatur Misa' C. D. Milukouo,*® Zlapnik,** Pnecluk.** Dedi Hae sunt * villae et homines ad tribus vgezd. Villas insuper quatuor addidi: Bzine,*' quoque Izbrazlauo** cum omnibus ad eam pertinentibus. eundem locum pertinentes: Luben** tota villa; Sleuici** tota villa; Chernosicich ** totum quod emi apud Goskam; Lagouicich *' tres piscatores: Scehan, Marsik, Blasius. Et vinea, quae est sub Prozek.** In villa Gehercaz? duos tornatores: Petrus, Gotsa. Insuper « amnem dedi, qui dicitur Misa*" a flumine Wultava? usque ad rivulum Chotc.*' Wilalmus addidit patrimonium suum, quod fuit avi ipsius Pule, Ratbori*' et cum pomerio. Tan cum terra sua. Nesicha, qui solvit novem vasa salis. Ad capellam sancti Galli ** custodes quinque sunt deputati in villa, quae dicitur Dragaucicich '* quorum haec sunt nomina: Mutis, Radek, Nepriuad, Merzata, Cogata. In villa Lippan ** Ten dusnik 4050. o) ,zbraclau! D2. — ») ,Wultaua' D?. 406. °°) Milikov, germ. Milikau, prope Stfibro. — *') Slapnik, iam non exstat. — °') Bzifi, iam non exstat. — **) Pnétluky, iam non exstat. — *') Zbraslavo, germ. Kónigsaal, a Praga versus merid. — **) ? Lubenec, germ. Lubenz, distr. pol. Zlutice (Luditz). — **) Slovice, prope KFivoklát (Pürglitz). — **) Cernosice, distr. pol. Smíchov. — **) Lahovice, distr. pol. Smíchov. — **) Radotínsky potok. — **) Prosek, distr. pol. Karlin— '*) Jirčany Dolní, distr. pol. Król. Vinohrady. — '') Ratiboř, distr. pol. Kolin. — **) prope Zbraslav. — **) Drahelcice, distr. pol. Smíchov. — "*) Lipany prope Zbraslav.
Strana 430
430 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. priwad, Merzata, Coyata. De villa Lippan?* Then dusnik cum terra sua. In villa Sabowresk,** Ranos In villa Vidim?* Tre- In villa Geherzas”° duos vaccarium cum terra sua. batam cum terra sua. tornatores, Petrum et Goskam. Villicus Pragensis decem denarios omni die sabbati D et in festo sancti Galli polledrum solvere debet. D Trapezita eodem die filum aureum circa altare et ar- genteum circa ecclesiam annuatim sol- vere debet. Cellerarius ducis duas urnas mellis. Locum Prage contulimus ad molendinum. Item F locum Prage ad kuriam et ad hospites locandos in loco, qui dicitur paperum*^ B. Lippan?* Then dusnic cum terra sua. + In villa Sabowresk b ** Ranos vacarium cum terra sua. * Pragae quoque ab ecclesia sancti Michaelis usque ad ecclesiam sancti Petri Sderaz et usque ad publicam viam ad supra dictum monasterium locum con- tuli ad curiam et ad hospites. * Pilzni ** unum pellificem Bezwi. Nezabudiz ** piscatores quatuor: Milhozt, Otek, Domacha Sczaztolow. Quatuor qui salem solvunt, singuli novem mensuras: Thezen, Prezstan, Glupez, Bore. Radoztam rusticum de Zemetiz ** cum filiis suis, qui solvit septem urnas mellis. Vgrin etiam nepotem Radoztae, debitorem septem urnarum mellis. Boratam, Milhozt, Zverek, Berzotam debitores septem urnarumc mellis. In Lukoued*' Lovic debitorem novem urnarum vicus, ab ecclesia sancti Michahelis usque ad ecclesiam sancti Petri Sderaz et usque ad pu- Contulerünt etiam parentes mei? vineam, que est sub Prozek.** Than cum blicam viam. terra sua. + Pilzn”* unum pellificem Bezuy. Nezabudicich"? quatuor piscatores: Milhost, Otek, 405C. D) sabbati persolvere debet et in festo s. Galli poledrum* C. -- E) ,contulimus' deest C. — F) |Itemque' C. — OG) ,parentes тей deest C. — H) sequ.: ,Nesicham qui solvit novem men- suras salis' C. D. cum terra sua. In villa Zabowrzesk'* Ranos vacarium4 cum terra sua. Pragensis villicus decem denarios singulis sabbatis persolvere debet et in natali sancti Galli poledrum unum. Trapezita vero eadem die filum aureum, cellerarius autem ducis duas urnas mellis. Pragae quoque ad supra- dictum monasterium locum dedi ad molendinum. Item Pragae locum ad curiam et ad hospites ab ecclesia sancti Michaelis usque ad ecclesiam sancti Petri Sderaz et usque ad publicam viam. Pistoress quatuor: Petrum, Bogumil, Hual, Louata.! Coccos quatuor: Maka, Dalicha, Dobrata, Radnik. In civitate Zatecz?' sutores subtalarium tres: Malucha, Nepriuad, Neugod. Pilznie** unum pellificem Bezuy. Nezabudiczich ** piscatores quatuor: Milgost, Otek, Domacha, Chastolou.? Quatuor, qui sal solvunt, singuli novem mensuras: Tezen, Prestan, Glupech, Bora. Sdemislicich x** figulum 4068. 5) Sabowrek' B. — ©) ,septenas urnas‘ B. — 4) ,Lukven' В. 4069. 9) ,vacarius‘ D?. — r) ,atque* D2. — s) ,Piscatores* D!. — 1) ,Lovata' D!. — u) „Pilznae“ D2, — v) ,Chastolow' D:. — x) ,Sdemislicih' D. 405. ") Žabovřesky prope Zbraslav. — '*) Vidim, iam non exstat. — "') Zatec, germ. Saaz. — 1%) Stary Plzenec, germ. Alt-Pilsenetz prope Plzefi (Pilsen). — **) Nezabudice prope KFivoklát. — %) Zemětice, distr. pol. Pfestice. — *") Luková, distr. pol. Kralovice. — *") Domyslice, distr. pol. Plzefi. 4064. <) ita A. 10 15 20 25 30 35
430 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. priwad, Merzata, Coyata. De villa Lippan?* Then dusnik cum terra sua. In villa Sabowresk,** Ranos In villa Vidim?* Tre- In villa Geherzas”° duos vaccarium cum terra sua. batam cum terra sua. tornatores, Petrum et Goskam. Villicus Pragensis decem denarios omni die sabbati D et in festo sancti Galli polledrum solvere debet. D Trapezita eodem die filum aureum circa altare et ar- genteum circa ecclesiam annuatim sol- vere debet. Cellerarius ducis duas urnas mellis. Locum Prage contulimus ad molendinum. Item F locum Prage ad kuriam et ad hospites locandos in loco, qui dicitur paperum*^ B. Lippan?* Then dusnic cum terra sua. + In villa Sabowresk b ** Ranos vacarium cum terra sua. * Pragae quoque ab ecclesia sancti Michaelis usque ad ecclesiam sancti Petri Sderaz et usque ad publicam viam ad supra dictum monasterium locum con- tuli ad curiam et ad hospites. * Pilzni ** unum pellificem Bezwi. Nezabudiz ** piscatores quatuor: Milhozt, Otek, Domacha Sczaztolow. Quatuor qui salem solvunt, singuli novem mensuras: Thezen, Prezstan, Glupez, Bore. Radoztam rusticum de Zemetiz ** cum filiis suis, qui solvit septem urnas mellis. Vgrin etiam nepotem Radoztae, debitorem septem urnarum mellis. Boratam, Milhozt, Zverek, Berzotam debitores septem urnarumc mellis. In Lukoued*' Lovic debitorem novem urnarum vicus, ab ecclesia sancti Michahelis usque ad ecclesiam sancti Petri Sderaz et usque ad pu- Contulerünt etiam parentes mei? vineam, que est sub Prozek.** Than cum blicam viam. terra sua. + Pilzn”* unum pellificem Bezuy. Nezabudicich"? quatuor piscatores: Milhost, Otek, 405C. D) sabbati persolvere debet et in festo s. Galli poledrum* C. -- E) ,contulimus' deest C. — F) |Itemque' C. — OG) ,parentes тей deest C. — H) sequ.: ,Nesicham qui solvit novem men- suras salis' C. D. cum terra sua. In villa Zabowrzesk'* Ranos vacarium4 cum terra sua. Pragensis villicus decem denarios singulis sabbatis persolvere debet et in natali sancti Galli poledrum unum. Trapezita vero eadem die filum aureum, cellerarius autem ducis duas urnas mellis. Pragae quoque ad supra- dictum monasterium locum dedi ad molendinum. Item Pragae locum ad curiam et ad hospites ab ecclesia sancti Michaelis usque ad ecclesiam sancti Petri Sderaz et usque ad publicam viam. Pistoress quatuor: Petrum, Bogumil, Hual, Louata.! Coccos quatuor: Maka, Dalicha, Dobrata, Radnik. In civitate Zatecz?' sutores subtalarium tres: Malucha, Nepriuad, Neugod. Pilznie** unum pellificem Bezuy. Nezabudiczich ** piscatores quatuor: Milgost, Otek, Domacha, Chastolou.? Quatuor, qui sal solvunt, singuli novem mensuras: Tezen, Prestan, Glupech, Bora. Sdemislicich x** figulum 4068. 5) Sabowrek' B. — ©) ,septenas urnas‘ B. — 4) ,Lukven' В. 4069. 9) ,vacarius‘ D?. — r) ,atque* D2. — s) ,Piscatores* D!. — 1) ,Lovata' D!. — u) „Pilznae“ D2, — v) ,Chastolow' D:. — x) ,Sdemislicih' D. 405. ") Žabovřesky prope Zbraslav. — '*) Vidim, iam non exstat. — "') Zatec, germ. Saaz. — 1%) Stary Plzenec, germ. Alt-Pilsenetz prope Plzefi (Pilsen). — **) Nezabudice prope KFivoklát. — %) Zemětice, distr. pol. Pfestice. — *") Luková, distr. pol. Kralovice. — *") Domyslice, distr. pol. Plzefi. 4064. <) ita A. 10 15 20 25 30 35
Strana 431
1186. ACTA SPURIA. NUM. 405. 431 A. B. Domacha, Scaztowoy.d I * Branowicich'“ Nelepam cum filiis, decem urnarum mellis solutorem; Zusse similiter; Zlavik *,J Ozobey similiter. Partem quoque fluminis Mise3° a lapide 5 medio flumine sito usque ad villam, que dicitur Niniz.K 85 In villa Reptech" pa- stores equarum duos: Buden et Maren. * In villa Tinez' calefactores stupe Chastre cum filiis. In villa Lubossin" Zwoyboh tornatorem L 10 cum terra sua. In villa Vgrez° vineam cum quinque cultoribus: Ztras, Zabon, Nemir, Golez, mellis. Mergavez similiter. * Branowicih“ Ne- lepam cum filiis, decem urnarum mellis debi- torem. Zusa similiter; Zlawik similiter; Ozobey similiter. Partem quoque fluminis Misae 40 a lapide medio flumine sito usque ad villam, quae dicitur Ninize.85 Choseticic“* duos fabros Bigan, Tergonam; rotarium unum Bogdan. Pastores equarum duos in villa Reptierz 87. Budan, Maran. * In villa Tinez“ calefactorem stupe Chastre. In villa Lubossin" Zvoyboh,e qui parat cyphos cum terra sua. In * Vgrez? vineam cum quinque cultoribus: Ztrase, Zabon, 15 4050. I) sequ.: Quatuor qui salem solvunt, singuli novem mensuras: Thezen, Preztan, Glupez, Bore. Radostam rusticum de Zemetiz" cum filiis suis, qui solvunt septem urnas mellis. Vgrin etiam nepotem Radostae solutorem septem [novem‘ C'] urnarum mellis. Boratam, Milhost, Zuerek, Berzotam solutores per septenas urnas mellis. In Lukow'1 Lowik solutor novem urnarum mellis, Mergauez similiter *. C. — J) „Zlauik similiter' C. — K) sequ.: Koseticih" duos fabros Behan scod.: Berhan) et Tirgon: rotarium unum Bohdan. C. —L) ,Zuoyboh qui parat cyphos' C. D. unum Ozlata. Drazkouicich 83 tornatorem unum Tehan. Radostam rusticumy de Zimaticze 8 cum 20 filiis suis, qui debet septem urnas mellis. Vgrin etiam nepotem Radostae debitorem septem urnarum mellis. Boratam debitorem septem urnarum mellis. Zuerek similiter; Berzota similiter. Milgost * debitorem septem urnarum mellis. In Lukovz'i Louich debitorem novem urnarum mellis; Mergauehe a similiter novem. Radota, Mane, Mace, Tetik zklaznik. Wranovicich “ Nelepam cum filiis, decem urnarum mellis debitorem; Zusa similiter; Zlauik similiter; Ozobey similiter. Chosseticich' duos fabros: Began, 25 Tergonam; rotarium unum Bogdan. Pastores equarum duos in villa Reptiez'1: Budan, Mara. In villa Ghoczkowb" ululatores duos: Zeztrogor et Gluzam. In villa Tinez“s calefactorem stubae Chastre.“ In villa Lubossine " Zuogboch, qui parat cyphos cum terra sua. In villa Tuskoved came- rarios duos: Domabor, Cik. In villa Milostine" ablutorem vestimentorum Ras. Sdatam, qui debet persolvere quinquaginta massas ferri. In Vgerich" vineam cum quinque cultoribus Straz, Zabona, 30 4054. d) ,z' statim inter scribendum ex,1'cor- 405B. e) ,Zvoybo‘ B. rectum. 405°. y) sequ. ,unum', sed cancellatum D2. — z) ,Luokow‘ ex ,Luocouo‘ corr. D2. — a) ,Merga- uehe‘ DI; ,Mergauetze‘ D2. — b) ,Chockow‘ DI. — c) ,Chazstre‘ D2. — d) ,Tuskoue‘ D2. 35 405. 3) Drahkov, distr. pol. Plzeň. — 4) Vranovice prope Rokycany, distr. pol. Plzeň. — 5) Nynice, distr. pol. Plzeň. — 86) Košetice, perperam Košovice, germ. Koschowitz, distr. pol. Stříbro. — 87) Rpety, germ. Erpet, distr. pol. Hořovice. — 85) 2 Týnec, germ. Teinitzl, distr. pol. Stříbro. — 6) Libušín, distr. pol. Slaný. —36) Uherce, distr. pol. Louny.
1186. ACTA SPURIA. NUM. 405. 431 A. B. Domacha, Scaztowoy.d I * Branowicich'“ Nelepam cum filiis, decem urnarum mellis solutorem; Zusse similiter; Zlavik *,J Ozobey similiter. Partem quoque fluminis Mise3° a lapide 5 medio flumine sito usque ad villam, que dicitur Niniz.K 85 In villa Reptech" pa- stores equarum duos: Buden et Maren. * In villa Tinez' calefactores stupe Chastre cum filiis. In villa Lubossin" Zwoyboh tornatorem L 10 cum terra sua. In villa Vgrez° vineam cum quinque cultoribus: Ztras, Zabon, Nemir, Golez, mellis. Mergavez similiter. * Branowicih“ Ne- lepam cum filiis, decem urnarum mellis debi- torem. Zusa similiter; Zlawik similiter; Ozobey similiter. Partem quoque fluminis Misae 40 a lapide medio flumine sito usque ad villam, quae dicitur Ninize.85 Choseticic“* duos fabros Bigan, Tergonam; rotarium unum Bogdan. Pastores equarum duos in villa Reptierz 87. Budan, Maran. * In villa Tinez“ calefactorem stupe Chastre. In villa Lubossin" Zvoyboh,e qui parat cyphos cum terra sua. In * Vgrez? vineam cum quinque cultoribus: Ztrase, Zabon, 15 4050. I) sequ.: Quatuor qui salem solvunt, singuli novem mensuras: Thezen, Preztan, Glupez, Bore. Radostam rusticum de Zemetiz" cum filiis suis, qui solvunt septem urnas mellis. Vgrin etiam nepotem Radostae solutorem septem [novem‘ C'] urnarum mellis. Boratam, Milhost, Zuerek, Berzotam solutores per septenas urnas mellis. In Lukow'1 Lowik solutor novem urnarum mellis, Mergauez similiter *. C. — J) „Zlauik similiter' C. — K) sequ.: Koseticih" duos fabros Behan scod.: Berhan) et Tirgon: rotarium unum Bohdan. C. —L) ,Zuoyboh qui parat cyphos' C. D. unum Ozlata. Drazkouicich 83 tornatorem unum Tehan. Radostam rusticumy de Zimaticze 8 cum 20 filiis suis, qui debet septem urnas mellis. Vgrin etiam nepotem Radostae debitorem septem urnarum mellis. Boratam debitorem septem urnarum mellis. Zuerek similiter; Berzota similiter. Milgost * debitorem septem urnarum mellis. In Lukovz'i Louich debitorem novem urnarum mellis; Mergauehe a similiter novem. Radota, Mane, Mace, Tetik zklaznik. Wranovicich “ Nelepam cum filiis, decem urnarum mellis debitorem; Zusa similiter; Zlauik similiter; Ozobey similiter. Chosseticich' duos fabros: Began, 25 Tergonam; rotarium unum Bogdan. Pastores equarum duos in villa Reptiez'1: Budan, Mara. In villa Ghoczkowb" ululatores duos: Zeztrogor et Gluzam. In villa Tinez“s calefactorem stubae Chastre.“ In villa Lubossine " Zuogboch, qui parat cyphos cum terra sua. In villa Tuskoved came- rarios duos: Domabor, Cik. In villa Milostine" ablutorem vestimentorum Ras. Sdatam, qui debet persolvere quinquaginta massas ferri. In Vgerich" vineam cum quinque cultoribus Straz, Zabona, 30 4054. d) ,z' statim inter scribendum ex,1'cor- 405B. e) ,Zvoybo‘ B. rectum. 405°. y) sequ. ,unum', sed cancellatum D2. — z) ,Luokow‘ ex ,Luocouo‘ corr. D2. — a) ,Merga- uehe‘ DI; ,Mergauetze‘ D2. — b) ,Chockow‘ DI. — c) ,Chazstre‘ D2. — d) ,Tuskoue‘ D2. 35 405. 3) Drahkov, distr. pol. Plzeň. — 4) Vranovice prope Rokycany, distr. pol. Plzeň. — 5) Nynice, distr. pol. Plzeň. — 86) Košetice, perperam Košovice, germ. Koschowitz, distr. pol. Stříbro. — 87) Rpety, germ. Erpet, distr. pol. Hořovice. — 85) 2 Týnec, germ. Teinitzl, distr. pol. Stříbro. — 6) Libušín, distr. pol. Slaný. —36) Uherce, distr. pol. Louny.
Strana 432
432 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. B. Scepata; amputatorem arborum unum et para- Nemir, Goliza,f Scepata; * amputatorem arborum unum, paratorem doliorum Lowata et Canis; duos torem doliorum Lowata et Kanis; duos carpen- tarios: Hwal et Tirzen.M Kosseticich 's duos carpentarios: Huala, Terzan. * Dedi etiam duas fabros. * Contulerunt etiam duas villas villas Mlinoha"1 et * Vinna" cum vineis et Mlinoha" et * Vinna" cum vineis et decem decem cultoribus earum: Muschen, Martin, Leton, Premil, Chernata, Zdesse, Zopel, cultoribus earum, quorum nomina sunt Paul, Hodata, Trebata. In villa Lubochowan" hec: Muschen, Martin, Leton, Premil, Wawric piscatorem cum terra sua. In villa Cirnata, Zdesse, Zopel, Pawel, Hodata, Tre- Lun"s mansionem et terram ad aratrum. In bata. In villa Lubochowan"“ Waurik piscatorem villa Tuscove" camerarios duos: Domabor, Cic. cum terra sua. In villa Lun"s mansionem In villa Milostine" ablutorem vestimentorum Ras. et terram ad aratrum. In villa Tuskou"s came- Sdatam, qui debet persolvere quinquaginta massas rarios duos Domabor et Cik. In villa Milostine"7 ferri. In Domazeliz" tertiam partem thelonei cum ablutorem vestimentorum Ras. Sdatam, qui sol- duce. Quod postea concambium feci cum domino vit quinquaginta massas ferri. In Domaseliz?s Hermanno, Pragensis ecclesiae episcopo, pro de- terciam partem theloney cum duce. Postea vero cimatione. * Insuper addidi ei duas villas, concambium fecerunt libertatis causa cum scilicet Walterowa," Doudlenowiz! *. In Clad- domino Hermanno, Pragensis ecclesie episcopo, pro decimacione, que per totam terram Boemie solvitur annuatim, addentes iam dicto episcopatui duas villas: Walthe- rowo et Dutlenowice1" pro debito iam dicte decimacionis obtentuque iuste absolu- 5 10 15 20 4050. M) Heval et Terzen‘ C, C', ubi sequentia usque ,Contulerunt' desunt. D. Nemir, Golissa, Scepata; unum amputatorem arborum Louata; unum paratorem doliorum Canis; duos carpentarios: Huala, e Terza. In Domaselicz's terciam partem thelonei cum duce. Quod postea 25 concambium feci cum domino Hermanno, Pragensis ecclesiae episcopo, pro decimatione, quaef per totam terram Boemiae solvitur annuatim. Insuper ei addidi duas villas, scilicet Walterovo," Doudlenovici.g17 Si quis hoc factum irritum fecerit, vinculo anathematis feriatur. Dedi etiam geneceum undecim ancillarum et curiales servos septem, quorum nomina haec sunt: Obida, Potecha, Milota cum fratribus suis Mirsa, Martin, Gumprech, Conaza, Rerenca, Walterium. 30 Aratores etiam hos cum filiis et filiabus : in Mezleuh 1' Cayn; in Dnizicich 50 Coganek; Gneunicich"5 4058. f) ,Soliza' B. 405D. e) ,Hwala‘ D2. -- f) ,quae — annuatim‘ om. DI ; alia manu in marg. adscr. D2. — g) Walte- rouo, Doudlenouici' D2. — h) ,Mezley‘ DI. 405. 1) Mlýnce Staré, germ. Alt-Lenzel, distr. pol. Litoměřice. — 1 Vinná, germ. Winney, 35 distr. pol. Litoměřice. — 1) ? Kočov curia et domus saltuarii prope Kladruby. — ) Libo- chovany, distr. pol. Litoměřice. —°5) Louny, germ. Laun, in fluminis Ohře (die Eger) dextra ripa. — 6) Touškov nade Mži, germ. Weiss-Tuschkau, distr. pol. Stříbro. — 37) Milostín, distr. pol. Rakovnik. — "8) Domažlice, germ. Taus. — "9) Valteřovice, iam non exstat.
432 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. B. Scepata; amputatorem arborum unum et para- Nemir, Goliza,f Scepata; * amputatorem arborum unum, paratorem doliorum Lowata et Canis; duos torem doliorum Lowata et Kanis; duos carpen- tarios: Hwal et Tirzen.M Kosseticich 's duos carpentarios: Huala, Terzan. * Dedi etiam duas fabros. * Contulerunt etiam duas villas villas Mlinoha"1 et * Vinna" cum vineis et Mlinoha" et * Vinna" cum vineis et decem decem cultoribus earum: Muschen, Martin, Leton, Premil, Chernata, Zdesse, Zopel, cultoribus earum, quorum nomina sunt Paul, Hodata, Trebata. In villa Lubochowan" hec: Muschen, Martin, Leton, Premil, Wawric piscatorem cum terra sua. In villa Cirnata, Zdesse, Zopel, Pawel, Hodata, Tre- Lun"s mansionem et terram ad aratrum. In bata. In villa Lubochowan"“ Waurik piscatorem villa Tuscove" camerarios duos: Domabor, Cic. cum terra sua. In villa Lun"s mansionem In villa Milostine" ablutorem vestimentorum Ras. et terram ad aratrum. In villa Tuskou"s came- Sdatam, qui debet persolvere quinquaginta massas rarios duos Domabor et Cik. In villa Milostine"7 ferri. In Domazeliz" tertiam partem thelonei cum ablutorem vestimentorum Ras. Sdatam, qui sol- duce. Quod postea concambium feci cum domino vit quinquaginta massas ferri. In Domaseliz?s Hermanno, Pragensis ecclesiae episcopo, pro de- terciam partem theloney cum duce. Postea vero cimatione. * Insuper addidi ei duas villas, concambium fecerunt libertatis causa cum scilicet Walterowa," Doudlenowiz! *. In Clad- domino Hermanno, Pragensis ecclesie episcopo, pro decimacione, que per totam terram Boemie solvitur annuatim, addentes iam dicto episcopatui duas villas: Walthe- rowo et Dutlenowice1" pro debito iam dicte decimacionis obtentuque iuste absolu- 5 10 15 20 4050. M) Heval et Terzen‘ C, C', ubi sequentia usque ,Contulerunt' desunt. D. Nemir, Golissa, Scepata; unum amputatorem arborum Louata; unum paratorem doliorum Canis; duos carpentarios: Huala, e Terza. In Domaselicz's terciam partem thelonei cum duce. Quod postea 25 concambium feci cum domino Hermanno, Pragensis ecclesiae episcopo, pro decimatione, quaef per totam terram Boemiae solvitur annuatim. Insuper ei addidi duas villas, scilicet Walterovo," Doudlenovici.g17 Si quis hoc factum irritum fecerit, vinculo anathematis feriatur. Dedi etiam geneceum undecim ancillarum et curiales servos septem, quorum nomina haec sunt: Obida, Potecha, Milota cum fratribus suis Mirsa, Martin, Gumprech, Conaza, Rerenca, Walterium. 30 Aratores etiam hos cum filiis et filiabus : in Mezleuh 1' Cayn; in Dnizicich 50 Coganek; Gneunicich"5 4058. f) ,Soliza' B. 405D. e) ,Hwala‘ D2. -- f) ,quae — annuatim‘ om. DI ; alia manu in marg. adscr. D2. — g) Walte- rouo, Doudlenouici' D2. — h) ,Mezley‘ DI. 405. 1) Mlýnce Staré, germ. Alt-Lenzel, distr. pol. Litoměřice. — 1 Vinná, germ. Winney, 35 distr. pol. Litoměřice. — 1) ? Kočov curia et domus saltuarii prope Kladruby. — ) Libo- chovany, distr. pol. Litoměřice. —°5) Louny, germ. Laun, in fluminis Ohře (die Eger) dextra ripa. — 6) Touškov nade Mži, germ. Weiss-Tuschkau, distr. pol. Stříbro. — 37) Milostín, distr. pol. Rakovnik. — "8) Domažlice, germ. Taus. — "9) Valteřovice, iam non exstat.
Strana 433
1186. ACTA SPURIA. NUM. 405. 433 A. B. tionis. In Cladrub' quoque forum ab omni rub quoque forum liberum ab omni theloneo theloneo liberum contulerunt. Tempore contuli. Tempore, in quo regnavit pater D. Bogumil, Bik, Mstata ; Zittne100 Chaua; Leschaz 101 Zinogor ; Cebeue!" Bezded, Radosta. Haec autem sunt, quae fideles dei pro animabus suis me vivente eidem ecclesiae dederunt: Vtto comes 5 dedit duas villas: Checzkouici," Malevici.k1 Depolt dedit in Domazelich" locum ad habitandum et pratum et arbustum et inter duas vias terram ad dimidium aratrum. Branis etiam dedit in villa Leschan 101 terram ad unum aratrum et partem silvae et piscinam; dedit etiam terram ad unum aratrum in villa Telzna; item dedit vgezd et piscinam in eo loco, qui dicitur Lenich.1" Littorad dedit terram ad aratrum in Skapze,105 quam frater suus postea cambivit! similiter pro terra ad 10 aratrum in loco Vnil.1 Chada etiam dedit haereditatemm suam post mortem suam: in Nechamich 107 dedit terram ad unum aratrum; in Lukovns1 ad unum aratrum; in Charadich10s terram ad duo aratra. Hual presbitero dedit similiter totam haereditatemm suam, scilicet in villa Glinen. Dobrech etiam dedit terram ad aratrum in proprietatem sanctae Mariae in villa Dragomisle.11° Idem Dobrech dedit terram ad aratrum in villa, quae vocatur Coheber,"11 et ea conditione, ut, si filius eius 15 voluerit abbati servire, serviat pro terra, et si noluerit abbati servire, solvat hospitalitatem et cetera. Nicolaus dedit vgezd. Radoma quoque dedit suum vgezd. Zuebor etiam cum terra sua se tradidit. Zlatine"' Moyzlau dedit ad duo aratra. Bola ad unum aratrum Tuskove.d" Vdalricus comes dedit vgezd unum et insulam humulip in villa, quae vocatur Hotesseuich.q!1' Masse- uicich! Crizan ad duo aratra. Zira Wsanicich 11“ totam villam. Cernin Neganice 107 totam villam. 20 * Preztan Bezemin dimidiam villam. Naceleue totam villam. Midlovarech 115 ad duo aratra et tria vgezd. Nagosicich!1' dimidia villa. Nastrezeue117 ad unum aratrum. Tahoue118 ad unum aratrum. Hohauicich !15 totum quicquid habuit Izbud; et Lunich 110 et Robci 111 et vgezd. In loco Hohauich s 11s cum abbate Bertholdo cambivit Hainricus Ketlicht villam Turane!11 sub tempore ducis Zobeslai sub 25 405D. i) ,Cebeve‘ DI. — k) ,Malewici‘ D2. — 1) ,concambivit' D2. — m) ,hereditatem‘ D2. n) ,Lvokov‘ D2. — 0) ,praesbiter' D2. — P) ,humili' DI, D2. — q) ,Chotesseuicz' ex ,Hotesseuich" alio atram. corr. D2. — 1) ,Midlouarech‘ DI. — s) ,Hohauicz' D2. — t) ,Ketlihe‘ DI ; ,Ketliche‘ D 2. 30 35 405. 10) Sytno, distr. pol. Stříbro. — 191) Léšťany, germ. Lichtenstein, distr. pol. Stříbro. — 101) Malovice, prope Bor (Haida) distr. pol. Tachov. — 101) Tlučná, distr. pol. Plzeň. —1) Líně, germ. Lihn, distr. pol. Střibro. — 105) Skapce, germ. Kapsch, distr. pol. Střibro. — 16) Unehle, germ. Unola, distr. pol. Střibro. — 107) Nechanice, prope Blovice, distr. pol. Plzeň. — 108) 2 Čeradice, distr. pol. Žatec. — 193) Hlinné, distr. pol. Planá (Plan). — 110) Drahomyšl, distr. pol. Žatec. — 111) Kočber, iam non exstat. — 113) Chotěšov, germ. Chotieschau, distr. pol. Stříbro. — 115) Mašovice, distr. pol. Horšův Týn. — 114) 2 Uševice, germ. Auschowitz, distr. pol. Teplá: Všenice in distr. pol. Plzeň interpretatur H. Jireček in Památky archaeol. II. pag. 170. — 115) Bezemin (germ. Wesamin), Celivo et Mydlovary, germ. Mallowa, distr. pol. Teplá. — 116) Nahošice, distr. pol. Horšův Týn. — 112) Střížov villa sita quondam prope Černošín, distr. pol. Stříbro. — 116) Tachov, germ. Tachau. — 110) Chocenice, distr. pol. Plzeň. — 120) Lounky, distr. pol. Roudnice. — 121) 2 Hrobce, distr. pol. Roudnice; alias interpretatur Mayer in Mitth. d. Ver. f. G. d. Deutsch. in Böhm. 36, pag. 437 not. 3. — 112) Tuřany, distr. pol. Slaný. 40
1186. ACTA SPURIA. NUM. 405. 433 A. B. tionis. In Cladrub' quoque forum ab omni rub quoque forum liberum ab omni theloneo theloneo liberum contulerunt. Tempore contuli. Tempore, in quo regnavit pater D. Bogumil, Bik, Mstata ; Zittne100 Chaua; Leschaz 101 Zinogor ; Cebeue!" Bezded, Radosta. Haec autem sunt, quae fideles dei pro animabus suis me vivente eidem ecclesiae dederunt: Vtto comes 5 dedit duas villas: Checzkouici," Malevici.k1 Depolt dedit in Domazelich" locum ad habitandum et pratum et arbustum et inter duas vias terram ad dimidium aratrum. Branis etiam dedit in villa Leschan 101 terram ad unum aratrum et partem silvae et piscinam; dedit etiam terram ad unum aratrum in villa Telzna; item dedit vgezd et piscinam in eo loco, qui dicitur Lenich.1" Littorad dedit terram ad aratrum in Skapze,105 quam frater suus postea cambivit! similiter pro terra ad 10 aratrum in loco Vnil.1 Chada etiam dedit haereditatemm suam post mortem suam: in Nechamich 107 dedit terram ad unum aratrum; in Lukovns1 ad unum aratrum; in Charadich10s terram ad duo aratra. Hual presbitero dedit similiter totam haereditatemm suam, scilicet in villa Glinen. Dobrech etiam dedit terram ad aratrum in proprietatem sanctae Mariae in villa Dragomisle.11° Idem Dobrech dedit terram ad aratrum in villa, quae vocatur Coheber,"11 et ea conditione, ut, si filius eius 15 voluerit abbati servire, serviat pro terra, et si noluerit abbati servire, solvat hospitalitatem et cetera. Nicolaus dedit vgezd. Radoma quoque dedit suum vgezd. Zuebor etiam cum terra sua se tradidit. Zlatine"' Moyzlau dedit ad duo aratra. Bola ad unum aratrum Tuskove.d" Vdalricus comes dedit vgezd unum et insulam humulip in villa, quae vocatur Hotesseuich.q!1' Masse- uicich! Crizan ad duo aratra. Zira Wsanicich 11“ totam villam. Cernin Neganice 107 totam villam. 20 * Preztan Bezemin dimidiam villam. Naceleue totam villam. Midlovarech 115 ad duo aratra et tria vgezd. Nagosicich!1' dimidia villa. Nastrezeue117 ad unum aratrum. Tahoue118 ad unum aratrum. Hohauicich !15 totum quicquid habuit Izbud; et Lunich 110 et Robci 111 et vgezd. In loco Hohauich s 11s cum abbate Bertholdo cambivit Hainricus Ketlicht villam Turane!11 sub tempore ducis Zobeslai sub 25 405D. i) ,Cebeve‘ DI. — k) ,Malewici‘ D2. — 1) ,concambivit' D2. — m) ,hereditatem‘ D2. n) ,Lvokov‘ D2. — 0) ,praesbiter' D2. — P) ,humili' DI, D2. — q) ,Chotesseuicz' ex ,Hotesseuich" alio atram. corr. D2. — 1) ,Midlouarech‘ DI. — s) ,Hohauicz' D2. — t) ,Ketlihe‘ DI ; ,Ketliche‘ D 2. 30 35 405. 10) Sytno, distr. pol. Stříbro. — 191) Léšťany, germ. Lichtenstein, distr. pol. Stříbro. — 101) Malovice, prope Bor (Haida) distr. pol. Tachov. — 101) Tlučná, distr. pol. Plzeň. —1) Líně, germ. Lihn, distr. pol. Střibro. — 105) Skapce, germ. Kapsch, distr. pol. Střibro. — 16) Unehle, germ. Unola, distr. pol. Střibro. — 107) Nechanice, prope Blovice, distr. pol. Plzeň. — 108) 2 Čeradice, distr. pol. Žatec. — 193) Hlinné, distr. pol. Planá (Plan). — 110) Drahomyšl, distr. pol. Žatec. — 111) Kočber, iam non exstat. — 113) Chotěšov, germ. Chotieschau, distr. pol. Stříbro. — 115) Mašovice, distr. pol. Horšův Týn. — 114) 2 Uševice, germ. Auschowitz, distr. pol. Teplá: Všenice in distr. pol. Plzeň interpretatur H. Jireček in Památky archaeol. II. pag. 170. — 115) Bezemin (germ. Wesamin), Celivo et Mydlovary, germ. Mallowa, distr. pol. Teplá. — 116) Nahošice, distr. pol. Horšův Týn. — 112) Střížov villa sita quondam prope Černošín, distr. pol. Stříbro. — 116) Tachov, germ. Tachau. — 110) Chocenice, distr. pol. Plzeň. — 120) Lounky, distr. pol. Roudnice. — 121) 2 Hrobce, distr. pol. Roudnice; alias interpretatur Mayer in Mitth. d. Ver. f. G. d. Deutsch. in Böhm. 36, pag. 437 not. 3. — 112) Tuřany, distr. pol. Slaný. 40
Strana 434
434 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. В. quo regnavit pater meus, rex Wladi- zlaus, contulit eidem ecclesie circui- tum, quode vulgô vocatur vgezd, in quo sunt site novem ville, quarum nomina sunt hec: Krassowo,129 Nemcici,180 Po- tok,131 Kamenna hora,132 Zlusetino,133 Sdanowo, 134 Kladrubi, 135 Calisce, 186 Mirozlawe,187 KWlkozowo 138). Patruus vero meus, pie memorie dux Heinricus, contulit circuitum, in quo sunt ville sex, et hec earum nomina: Bezdedowici,139 meus, Wladislaus rex, data sunt haec: Ipse pater meus rex dedit vgezd, in quo sunt novem villae, et haec earum nomina: Crassowe,129 Nemzicic,130 Po- tok,131 Camenna8 hora,132 Zluzetina,133 Sdanowa,134 Cladrub,185 Calische,136 Mi- rozlawe,137 (Wicosve 138). Patruus vero meus, piae memoriae dux Hen- ricus, dedit vgezd, in quo sunt villae sex: Bezdedowici,139 Ocezcici,h 140 Lez- 10 5 D. testimonio horum virorum: Liupoldi filii Boriuoy“ et Mladotaev et Littobor et Diuisx et Zmil camerarii et Gredebor cum fratre Vacemil et Vttonis de Ratisbona et Paulic et Litomiriciensium primatum Chaslau, Martin, Milgost. Superscriptio autem Iuratae, cancellarii ducis Zobeslai, et con- firmatio camerarii Petri. Ianciky113 Tezic dedit vgezd.z Crazen Lescine'"“ ad unum aratrum. Cisicich 115 Stras ad unum aratrum. * Nechat dedit hortum. Zuattopluk dux Bonaticich'5 ad unum aratrum; Zoyk cum filiis suis. In Ostrow comparata est terra ad unum aratrum sub testi- monio horum virorum: Marquardia de Dubrau et Marquardi de Vnil10 cum filio suo Zuba et Bernardi de Cernosich.“ Beneda totam terram dedit, quam habuit in Iunas, Zbigneu in Kame- niche17 dedit ad unum aratrum. Gotpoldus dedit villam Metelzcow, excepta una mansione. Con- 20 radus dedit ad quatuor aratra de suo vgezd. Haec autem collata sunt eidem ecclesiae temporibus avi mei, fundatoris eiusdem loci. Tempore vero, quo regnavit pater meus, Wladislaus rex, data sunt haec: Ipse pater meus rex dedit vgezd, in quo sunt novem villae et haec earum nomina: Crasow,b 129 Nemcicz,c 180 Potok,181 Kamenna gora,d132 Zlussetino,133 Sdanouo,134 Cladrub,135 Chalisce,136 Miro- 25 slaue.e187 Patruus vero meus, piaef memoriae Hainricus dux, dedit vgezd, in 15 45OB. g) ,Camna‘ B. — h) ,Ocecici' B. 450A. e) ita A. 405p. u) ,Borivoy“ DI. — v) ,Mladotę‘ D2. — x) „Diuiss' D2. — y) ,Tancik‘ Di, D2. — z) ,vgesd' DI. — a) ,Marqvardi' D2. — b) ,Crassow‘ D2. — c) ,Nemczice‘ D2. — d) ,hora‘ D 2. — e) sequ. adhuc ,Wikozovo‘ D2. — f) ,pię‘ D2. 405. 113) ? Jeneč, distr. pol. Smíchov. — 126) Leština, iam non exstat. — 125) Čížice, distr. pol. Plzeň. — 126) Jivňany, nunc perperam Jivany, germ. Gibian, distr. pol. Stříbro. — 127) Kame- nice dolní, germ. Unter-Kamenzen, distr. pol. Horšův Týn. — 123) Metelsko dolní, germ. Unter-Medelzen, distr. pol. Horšův Týn. — 123) Krašov, germ. Krasch, distr. pol. Kralovice. — 190) Němčice, iam non exstat. — 131) Potok, distr. pol. Kralovice. — 132) Kamenná hora 35 prope Krašov. —3) Služetin, germ. Lusetin, distr. pol. Kralovice. — 134) Ždanov, iam non exstat. — 135) Fortasse iam non exstat: Kladruby, germ. Kladerlas, distr. pol. Teplá interpr. H. Jireček in Pam. archaeol. II, pag. 219. — 136) Kaliště villa quondam inter Manětin et Toužím sita. — 137) Miroslav, iam non exstat. — 138) Vlkošov, germ. Wilkischau, distr. pol. Kralovice. — 139) Bezdědovice, distr. pol. Blatná. — 140) Otěšice, iam non exstat. 30 40
434 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. В. quo regnavit pater meus, rex Wladi- zlaus, contulit eidem ecclesie circui- tum, quode vulgô vocatur vgezd, in quo sunt site novem ville, quarum nomina sunt hec: Krassowo,129 Nemcici,180 Po- tok,131 Kamenna hora,132 Zlusetino,133 Sdanowo, 134 Kladrubi, 135 Calisce, 186 Mirozlawe,187 KWlkozowo 138). Patruus vero meus, pie memorie dux Heinricus, contulit circuitum, in quo sunt ville sex, et hec earum nomina: Bezdedowici,139 meus, Wladislaus rex, data sunt haec: Ipse pater meus rex dedit vgezd, in quo sunt novem villae, et haec earum nomina: Crassowe,129 Nemzicic,130 Po- tok,131 Camenna8 hora,132 Zluzetina,133 Sdanowa,134 Cladrub,185 Calische,136 Mi- rozlawe,137 (Wicosve 138). Patruus vero meus, piae memoriae dux Hen- ricus, dedit vgezd, in quo sunt villae sex: Bezdedowici,139 Ocezcici,h 140 Lez- 10 5 D. testimonio horum virorum: Liupoldi filii Boriuoy“ et Mladotaev et Littobor et Diuisx et Zmil camerarii et Gredebor cum fratre Vacemil et Vttonis de Ratisbona et Paulic et Litomiriciensium primatum Chaslau, Martin, Milgost. Superscriptio autem Iuratae, cancellarii ducis Zobeslai, et con- firmatio camerarii Petri. Ianciky113 Tezic dedit vgezd.z Crazen Lescine'"“ ad unum aratrum. Cisicich 115 Stras ad unum aratrum. * Nechat dedit hortum. Zuattopluk dux Bonaticich'5 ad unum aratrum; Zoyk cum filiis suis. In Ostrow comparata est terra ad unum aratrum sub testi- monio horum virorum: Marquardia de Dubrau et Marquardi de Vnil10 cum filio suo Zuba et Bernardi de Cernosich.“ Beneda totam terram dedit, quam habuit in Iunas, Zbigneu in Kame- niche17 dedit ad unum aratrum. Gotpoldus dedit villam Metelzcow, excepta una mansione. Con- 20 radus dedit ad quatuor aratra de suo vgezd. Haec autem collata sunt eidem ecclesiae temporibus avi mei, fundatoris eiusdem loci. Tempore vero, quo regnavit pater meus, Wladislaus rex, data sunt haec: Ipse pater meus rex dedit vgezd, in quo sunt novem villae et haec earum nomina: Crasow,b 129 Nemcicz,c 180 Potok,181 Kamenna gora,d132 Zlussetino,133 Sdanouo,134 Cladrub,135 Chalisce,136 Miro- 25 slaue.e187 Patruus vero meus, piaef memoriae Hainricus dux, dedit vgezd, in 15 45OB. g) ,Camna‘ B. — h) ,Ocecici' B. 450A. e) ita A. 405p. u) ,Borivoy“ DI. — v) ,Mladotę‘ D2. — x) „Diuiss' D2. — y) ,Tancik‘ Di, D2. — z) ,vgesd' DI. — a) ,Marqvardi' D2. — b) ,Crassow‘ D2. — c) ,Nemczice‘ D2. — d) ,hora‘ D 2. — e) sequ. adhuc ,Wikozovo‘ D2. — f) ,pię‘ D2. 405. 113) ? Jeneč, distr. pol. Smíchov. — 126) Leština, iam non exstat. — 125) Čížice, distr. pol. Plzeň. — 126) Jivňany, nunc perperam Jivany, germ. Gibian, distr. pol. Stříbro. — 127) Kame- nice dolní, germ. Unter-Kamenzen, distr. pol. Horšův Týn. — 123) Metelsko dolní, germ. Unter-Medelzen, distr. pol. Horšův Týn. — 123) Krašov, germ. Krasch, distr. pol. Kralovice. — 190) Němčice, iam non exstat. — 131) Potok, distr. pol. Kralovice. — 132) Kamenná hora 35 prope Krašov. —3) Služetin, germ. Lusetin, distr. pol. Kralovice. — 134) Ždanov, iam non exstat. — 135) Fortasse iam non exstat: Kladruby, germ. Kladerlas, distr. pol. Teplá interpr. H. Jireček in Pam. archaeol. II, pag. 219. — 136) Kaliště villa quondam inter Manětin et Toužím sita. — 137) Miroslav, iam non exstat. — 138) Vlkošov, germ. Wilkischau, distr. pol. Kralovice. — 139) Bezdědovice, distr. pol. Blatná. — 140) Otěšice, iam non exstat. 30 40
Strana 435
10 15 20 25 30 35 1186. A. Ocezcici,!4° Leskowici,!4! Waltherowo,'4? Wratiwoyowici.!*® Bilek dedit terciam partem Repniz.'** Sdimir contulit tres villas, et hec ipsarum nomina: Zlutizi,145 Bukowina,!** Hradez ;5* quas ego cam- bivi cum eiusdem ecclesie fratribus tradens tres alias villas loco ipsorum viciniores, quarum vocabula sunt hec: ACTA SPURIA. NUM. 405. 1435 B. cowici,!*! Walterowa,!4? Wratiworici.!*? Bilac dedit etiam^ partem Repniz.!** Sdimir dedit tres villas: Zlutiz,!45 Bu- cowin,!48 Radez ;** quas ego postea con- cambivi cum eisdem fratribus tradens eis tres alias villas: Lobez,?? Plezom,*? Malkovici.*! Plezomi,** Lobzi,3* Malkowici.*! A. Ego quoque cupiens am- plificare predia ecclesie Cladrubensis, contuli vil- lam Hrazt!*" pro remedio anime mee et pro salva- tione animarum omnium predecessorum nec non et successorum meorum, cu- piens assiduis inpreca- minibus in futuro conniu- merari eiusdem loci fra- tribus, qui die noctuque C. Ego quoque cupiens di- latare et amplificare prae- dia ecclesiae Cladrubensis ob amorem parentum meorum et animae meę remedium, contuli eidem loco villam Ognissczo- uic?! et terram Ioannis de Lochuzice?? et in Slatina 5? terram pertinen- tem Hradez 5* pro circu- itu, qui dicitur Olessna.5* B. Dedi etiam eis villam Ognescowiz5! et terram Iohannis de Lochuzic 5* et in Slatina/5? terram pertinentem Radez5* pro circuitu, qui dicitur Oles- na.55 Insuper contuli vil- lam Crazt,'*” non causa concambii, sed pro reme- dio animae meae, praede- cessorum quoque meorum simul et successorum, cum* a laude dei non cessantes, Insuper contuli villam pertinentibus eius culto- sanctis equales probantur Herazt!*" pro remedio ribus,qui quilibet'trecentos D. quo sunt villae sex: Bezdedovici,£!?? Ocesici,!4? Leskouici,'*! Walterovo,^ 14? Wratiwoiwici,!4? Navoiowici.'4* Dux quoque Dipoldus vineam dedit Mlino ?! et alteram Navinnei?? cum cultoribus earum. Sdimir dedit tres villas: Zlitiz,!*5 Bugowin,'* Gradec,5* quas ego postea concambivi cum eisdem fratribus tradens eis tres alias villas Lobecz,^?? Plezom,*? Malkovici.'*! Dedi etiam eis villam Ogni- sovici "5! pro circuitu, qui dicitur Olessna.^5 Cunradus de Dalmisle*? Obatovice !5? 4058. i) fortasse ,tertiam' corrigendum; vide 405 4. — j) ,Sletina' B. — &) ,cum' deest B. — !) „gui quia lib 15* B. 4060. g) ,Bezdedouici* D?. — ^) ,Walterouo* D?, — i) ,Nawoiowici! D2. — ) ,Lobech' D?. — I) ,Malkouici' D?. — m) ,Ognissouici* D?, 406. '*1) Leskovice prope Radomyśl, distr. pol. Strakonice. — '**) lam non exstat. — ''*) lam non exstat. — '**) Repnice, distr. pol. Litomérice, — '**) Zlutice, germ. Luditz. — '**) Buko- vina, distr. pol. Kralovice. — '**) Chrastov, Chrast, prope Touskov, distr. pol. Stfíbro.
10 15 20 25 30 35 1186. A. Ocezcici,!4° Leskowici,!4! Waltherowo,'4? Wratiwoyowici.!*® Bilek dedit terciam partem Repniz.'** Sdimir contulit tres villas, et hec ipsarum nomina: Zlutizi,145 Bukowina,!** Hradez ;5* quas ego cam- bivi cum eiusdem ecclesie fratribus tradens tres alias villas loco ipsorum viciniores, quarum vocabula sunt hec: ACTA SPURIA. NUM. 405. 1435 B. cowici,!*! Walterowa,!4? Wratiworici.!*? Bilac dedit etiam^ partem Repniz.!** Sdimir dedit tres villas: Zlutiz,!45 Bu- cowin,!48 Radez ;** quas ego postea con- cambivi cum eisdem fratribus tradens eis tres alias villas: Lobez,?? Plezom,*? Malkovici.*! Plezomi,** Lobzi,3* Malkowici.*! A. Ego quoque cupiens am- plificare predia ecclesie Cladrubensis, contuli vil- lam Hrazt!*" pro remedio anime mee et pro salva- tione animarum omnium predecessorum nec non et successorum meorum, cu- piens assiduis inpreca- minibus in futuro conniu- merari eiusdem loci fra- tribus, qui die noctuque C. Ego quoque cupiens di- latare et amplificare prae- dia ecclesiae Cladrubensis ob amorem parentum meorum et animae meę remedium, contuli eidem loco villam Ognissczo- uic?! et terram Ioannis de Lochuzice?? et in Slatina 5? terram pertinen- tem Hradez 5* pro circu- itu, qui dicitur Olessna.5* B. Dedi etiam eis villam Ognescowiz5! et terram Iohannis de Lochuzic 5* et in Slatina/5? terram pertinentem Radez5* pro circuitu, qui dicitur Oles- na.55 Insuper contuli vil- lam Crazt,'*” non causa concambii, sed pro reme- dio animae meae, praede- cessorum quoque meorum simul et successorum, cum* a laude dei non cessantes, Insuper contuli villam pertinentibus eius culto- sanctis equales probantur Herazt!*" pro remedio ribus,qui quilibet'trecentos D. quo sunt villae sex: Bezdedovici,£!?? Ocesici,!4? Leskouici,'*! Walterovo,^ 14? Wratiwoiwici,!4? Navoiowici.'4* Dux quoque Dipoldus vineam dedit Mlino ?! et alteram Navinnei?? cum cultoribus earum. Sdimir dedit tres villas: Zlitiz,!*5 Bugowin,'* Gradec,5* quas ego postea concambivi cum eisdem fratribus tradens eis tres alias villas Lobecz,^?? Plezom,*? Malkovici.'*! Dedi etiam eis villam Ogni- sovici "5! pro circuitu, qui dicitur Olessna.^5 Cunradus de Dalmisle*? Obatovice !5? 4058. i) fortasse ,tertiam' corrigendum; vide 405 4. — j) ,Sletina' B. — &) ,cum' deest B. — !) „gui quia lib 15* B. 4060. g) ,Bezdedouici* D?. — ^) ,Walterouo* D?, — i) ,Nawoiowici! D2. — ) ,Lobech' D?. — I) ,Malkouici' D?. — m) ,Ognissouici* D?, 406. '*1) Leskovice prope Radomyśl, distr. pol. Strakonice. — '**) lam non exstat. — ''*) lam non exstat. — '**) Repnice, distr. pol. Litomérice, — '**) Zlutice, germ. Luditz. — '**) Buko- vina, distr. pol. Kralovice. — '**) Chrastov, Chrast, prope Touskov, distr. pol. Stfíbro.
Strana 436
436 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. C. B. esse angelis. Marquardus contulit villam Lomniz./ 148 Ratata dedit villam Lube- wice.149 Sdebor dedit ter- ram ad duo aratra Hone- zowiz.49 Predzlaus ad ara- trum Kozolupech.150 Otto dimidiam villam Hozte- tiz; 151 alteram partem emit Adalbertus abbas eiusdem loci ab Hermanno de Mirkov. Gebno contulit villam Rokosin.154 animae meę et pro salute animarum omnium prae- decessorum nec non et successorum meorum, cu- piens assiduis inpreca- minibus in futuro con- numerari eiusdem loci fratribus, qui die noctuque a laude dei non cessantes, sanctis aequales esse probantur angelis. Cunra- dus de Dalemisl 43 dedit Opatouice;152 in villa Smoln 153 tres mansiones. Marquardus contulit vil- lam Lomniz.148 Andreas dedit villam Bauce.155 Ratata dedit villam Lube- uice.149 Sdebor dedit ter- ram ad duo aratra Hone- zouicich.4' Besprem filius Cirnini contulit terram ad denarios annuatim ad iam dictum tantummodo locum solvunt. 10 15 20 D. dedit; in villa Smolin 153 tres mansiones. Marquardus dedit villam Lomnic.148 Andreas dedit villam Bance.155 Ratata dedit villam Lubeuici.149 Sdebor dedit terram ad duo aratra Gonesovicich.49 Heual ad aratrum" in Vnil. 106 Bredzlau 25 dedit ad aratrum Kozolupech.15° Otto dimidiam villam Gosteticich;151 alteram partem emit abbas Adalbertus ab Hermanno de Mirkow. Branzud dedit Hore- uicich.156 Bezbren filius Cirnin dedit ad aratrum Loguzicich.52 Baranta ibidem 405A. f) ,n' in loco raso eod. atramento corr. 405D. n) sequ. ,unum‘ sed cancellatum D2. 30 405. 145) ? Lomy (alias Lomec), germ. Lohm, prope Bezdružice (Weseritz). — 14*) Liběvice, germ. Libitzen, quondam villa, nunc curia araturae prope Krsy (Girsch), distr. pol. Teplá. — 150) Kozolupy prope Touškov, distr. pol. Stříbro. — 13 1) Hostětice quondam villa ibi sita ubi nunc est molendinum nomine Hasatický mlýn (Hassatitzermühle) prope Štítary, distr. pol. Horšův Týn. — 151) Iam non exstat. — 155) Iam non exstat. — 154) Rokošín quondam villa 35 sita ubi nunc est curia St. Georgen prope Ronšperk, distr. pol. Horšův Týn. — 155) Nomen hoc explicare nequeo. — 156) ? Hořovice, germ. Torowitz, distr. pol. Blatná.
436 NUM. 405. ACTA SPURIA. 1186. A. C. B. esse angelis. Marquardus contulit villam Lomniz./ 148 Ratata dedit villam Lube- wice.149 Sdebor dedit ter- ram ad duo aratra Hone- zowiz.49 Predzlaus ad ara- trum Kozolupech.150 Otto dimidiam villam Hozte- tiz; 151 alteram partem emit Adalbertus abbas eiusdem loci ab Hermanno de Mirkov. Gebno contulit villam Rokosin.154 animae meę et pro salute animarum omnium prae- decessorum nec non et successorum meorum, cu- piens assiduis inpreca- minibus in futuro con- numerari eiusdem loci fratribus, qui die noctuque a laude dei non cessantes, sanctis aequales esse probantur angelis. Cunra- dus de Dalemisl 43 dedit Opatouice;152 in villa Smoln 153 tres mansiones. Marquardus contulit vil- lam Lomniz.148 Andreas dedit villam Bauce.155 Ratata dedit villam Lube- uice.149 Sdebor dedit ter- ram ad duo aratra Hone- zouicich.4' Besprem filius Cirnini contulit terram ad denarios annuatim ad iam dictum tantummodo locum solvunt. 10 15 20 D. dedit; in villa Smolin 153 tres mansiones. Marquardus dedit villam Lomnic.148 Andreas dedit villam Bance.155 Ratata dedit villam Lubeuici.149 Sdebor dedit terram ad duo aratra Gonesovicich.49 Heual ad aratrum" in Vnil. 106 Bredzlau 25 dedit ad aratrum Kozolupech.15° Otto dimidiam villam Gosteticich;151 alteram partem emit abbas Adalbertus ab Hermanno de Mirkow. Branzud dedit Hore- uicich.156 Bezbren filius Cirnin dedit ad aratrum Loguzicich.52 Baranta ibidem 405A. f) ,n' in loco raso eod. atramento corr. 405D. n) sequ. ,unum‘ sed cancellatum D2. 30 405. 145) ? Lomy (alias Lomec), germ. Lohm, prope Bezdružice (Weseritz). — 14*) Liběvice, germ. Libitzen, quondam villa, nunc curia araturae prope Krsy (Girsch), distr. pol. Teplá. — 150) Kozolupy prope Touškov, distr. pol. Stříbro. — 13 1) Hostětice quondam villa ibi sita ubi nunc est molendinum nomine Hasatický mlýn (Hassatitzermühle) prope Štítary, distr. pol. Horšův Týn. — 151) Iam non exstat. — 155) Iam non exstat. — 154) Rokošín quondam villa 35 sita ubi nunc est curia St. Georgen prope Ronšperk, distr. pol. Horšův Týn. — 155) Nomen hoc explicare nequeo. — 156) ? Hořovice, germ. Torowitz, distr. pol. Blatná.
Strana 437
1186. ACTA SPURIA. NUM. 405. 437 C. 5 10 aratrum in Lochuziz.52 Heual dedit ad aratrum in Vnil. 106 Predzlaus ad aratrum Kozolupech. 150 Otto dimidiam villam Ho- ztetiz;151 alteram partem emit Adalbertus abbas eiusdem loci ab Herman- no de Mirkow. Baranta item in Lochuziz 52 dedit ad aratrum. Ostrata ad duo aratra in Powicich.157 Gunprech contulit villam Pritulenowo.158 Gebno dedit villam Rokosin.154 15 A. B. Quod si quis aliquid ex his violaverit, vel Quod si quis ex his aliquid abstulerit, maledictus sit a deo et ab omnibus sanctis eius et mecum abstulerit, seu qualicumque modo gra- et cum illis, qui haereditates suas ecclesiae dei vare presumserit,g maledictus sit a deo et ab dederunt, contendat in die iudicii, habens partem omnibus sanctis eius ac mecum et cum illis cum Juliano Apostata, qui occassione illius evan- 20 omnibus, qui hereditates suas ecclesie dei gelicae admonitionis: ,qui non renuntiaverit contulerunt, nec non et cum omnibus omnibus quae possidet, nonm potest meus esse Christi fidelibus, quorum memoria fit assidue eadem in ecclesia, contendat in die iudicii, habens partem cum Iuliano Apostata, qui 25 occasione illius ewangelice admonitionis ,qui non renuntiaverit omnibus, que possidet, non potest D. ad aratrum. Ostreta ad duo aratra in Pouiciz.° 157 Gunprech dedit villam Przitu- lenowo.158 Gebno dedit villam Rokosin.154 Quod si quis ex his aliquid abstulerit, male- dictus sit a deo et ab omnibus sanctis eius et mecum et cum illis, qui haereditates suas ecclesiae 30 dei dederunt, contendat in die iudicii, habens partem cum Iuliano Apostata, qui occasione illius 405A. g) ita A. 405B. m) ,non — discipulus‘ scriba exemplaris B tantum litteris ,etc. indicavit. 405D. o) ,Poviciz' DI. 35 405. 157) Fortasse iam non exstat. — 158) Přitulnov, villa quondam inter Holubeč et Svržno in distr. pol. Horšův Týn sita.
1186. ACTA SPURIA. NUM. 405. 437 C. 5 10 aratrum in Lochuziz.52 Heual dedit ad aratrum in Vnil. 106 Predzlaus ad aratrum Kozolupech. 150 Otto dimidiam villam Ho- ztetiz;151 alteram partem emit Adalbertus abbas eiusdem loci ab Herman- no de Mirkow. Baranta item in Lochuziz 52 dedit ad aratrum. Ostrata ad duo aratra in Powicich.157 Gunprech contulit villam Pritulenowo.158 Gebno dedit villam Rokosin.154 15 A. B. Quod si quis aliquid ex his violaverit, vel Quod si quis ex his aliquid abstulerit, maledictus sit a deo et ab omnibus sanctis eius et mecum abstulerit, seu qualicumque modo gra- et cum illis, qui haereditates suas ecclesiae dei vare presumserit,g maledictus sit a deo et ab dederunt, contendat in die iudicii, habens partem omnibus sanctis eius ac mecum et cum illis cum Juliano Apostata, qui occassione illius evan- 20 omnibus, qui hereditates suas ecclesie dei gelicae admonitionis: ,qui non renuntiaverit contulerunt, nec non et cum omnibus omnibus quae possidet, nonm potest meus esse Christi fidelibus, quorum memoria fit assidue eadem in ecclesia, contendat in die iudicii, habens partem cum Iuliano Apostata, qui 25 occasione illius ewangelice admonitionis ,qui non renuntiaverit omnibus, que possidet, non potest D. ad aratrum. Ostreta ad duo aratra in Pouiciz.° 157 Gunprech dedit villam Przitu- lenowo.158 Gebno dedit villam Rokosin.154 Quod si quis ex his aliquid abstulerit, male- dictus sit a deo et ab omnibus sanctis eius et mecum et cum illis, qui haereditates suas ecclesiae 30 dei dederunt, contendat in die iudicii, habens partem cum Iuliano Apostata, qui occasione illius 405A. g) ita A. 405B. m) ,non — discipulus‘ scriba exemplaris B tantum litteris ,etc. indicavit. 405D. o) ,Poviciz' DI. 35 405. 157) Fortasse iam non exstat. — 158) Přitulnov, villa quondam inter Holubeč et Svržno in distr. pol. Horšův Týn sita.
Strana 438
438 NUM. 405, 406. ACTA SPURIA. 1186. — 1187 MAI 6. A. B. meus esse discipulus',!' spoliabat cultores sancte discipulus,'15 spoliabat cultores fidei et ecclesias fidei et ecclesias dei, descendatque cum dei. Fiat, fiat. Amen. Amen. Dathan et Abyron vivus in infernum. His vero, qui bona sua ecclesiis dei sunt largiti, vel qui collata non viola- verint, sed ea tuendo firmiter observa- verint, sit in eterna vita spes retributionis non modica ab omnium bonorum retri- butore, qui vivit et regnat deus per omnia secula seculorum. Amen. Fiat, fiat, fiat. Amen. Factum est * hoc privilegium anno ab incar- tioneh domini millesimo centesimo octo- gesimo sexto, indictione quarta, epacta vi- gesima octava, concurrente secunda. Factum est * hoc privilegium anno ab incar- natione domini millesimo centesimo octua- gesimo sexto, indictione quarta, epacta vi- gesima octava, concurrente secundo. 5 10 15 (S. I.) D. evangelicae admonitionis ,qui non renuntiaverit omnibus, quae possidet, non potest meus esse disci- pulus',15° spoliabat cultores fidei et ecclesias dei. Fiat, fiat. Amen. Factum est autem hoc privilegium anno ab incarnatione dominip millesimo centesimo octogesimo sexto, indictione quarta, epacta vigesima octava, concurrente secundo. 20 Instrumento A impressum est sigillum bilaterale, formae rotundae, e cera fusca confectum, cuius diametros 87 mm sunt. In cuius quidem sigilli utraque parte eadem fere figura et circumscriptio atque in reliquis Friderici ducis sigillis conspicitur. Sed magnitudo ab iis sigillis, quibus alia et genuina huius ducis diplomata instructa sunt, plane aliena sin- gulaeque circumscriptionis litterae alio loco positae, quominus sigillum hoc verum esse 25 credamus, prohibent. 406. (FALSUM S. XIII.) Fridericus, dux Bohemiae, circuitum a Svatava regina quondam ecclesiae Vissegradensi donatum et circuitum sancti Martini in suburbio Pragensi liberum 30 esse constituit ac sub iurisdictionem praepositi, decani, custodis Vissegradensis subiungit. — 1187 mai 6. 4054. h) ita A. 15°) LuC. XIV, 33. 405D. p) ,domini nostri' DI. 35
438 NUM. 405, 406. ACTA SPURIA. 1186. — 1187 MAI 6. A. B. meus esse discipulus',!' spoliabat cultores sancte discipulus,'15 spoliabat cultores fidei et ecclesias fidei et ecclesias dei, descendatque cum dei. Fiat, fiat. Amen. Amen. Dathan et Abyron vivus in infernum. His vero, qui bona sua ecclesiis dei sunt largiti, vel qui collata non viola- verint, sed ea tuendo firmiter observa- verint, sit in eterna vita spes retributionis non modica ab omnium bonorum retri- butore, qui vivit et regnat deus per omnia secula seculorum. Amen. Fiat, fiat, fiat. Amen. Factum est * hoc privilegium anno ab incar- tioneh domini millesimo centesimo octo- gesimo sexto, indictione quarta, epacta vi- gesima octava, concurrente secunda. Factum est * hoc privilegium anno ab incar- natione domini millesimo centesimo octua- gesimo sexto, indictione quarta, epacta vi- gesima octava, concurrente secundo. 5 10 15 (S. I.) D. evangelicae admonitionis ,qui non renuntiaverit omnibus, quae possidet, non potest meus esse disci- pulus',15° spoliabat cultores fidei et ecclesias dei. Fiat, fiat. Amen. Factum est autem hoc privilegium anno ab incarnatione dominip millesimo centesimo octogesimo sexto, indictione quarta, epacta vigesima octava, concurrente secundo. 20 Instrumento A impressum est sigillum bilaterale, formae rotundae, e cera fusca confectum, cuius diametros 87 mm sunt. In cuius quidem sigilli utraque parte eadem fere figura et circumscriptio atque in reliquis Friderici ducis sigillis conspicitur. Sed magnitudo ab iis sigillis, quibus alia et genuina huius ducis diplomata instructa sunt, plane aliena sin- gulaeque circumscriptionis litterae alio loco positae, quominus sigillum hoc verum esse 25 credamus, prohibent. 406. (FALSUM S. XIII.) Fridericus, dux Bohemiae, circuitum a Svatava regina quondam ecclesiae Vissegradensi donatum et circuitum sancti Martini in suburbio Pragensi liberum 30 esse constituit ac sub iurisdictionem praepositi, decani, custodis Vissegradensis subiungit. — 1187 mai 6. 4054. h) ita A. 15°) LuC. XIV, 33. 405D. p) ,domini nostri' DI. 35
Strana 439
1187 MAI 6. ACTA SPURIA. NUM. 406. 439 Instrumentum autographi instar manu saec. XII ineuntis in membrana exaratum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservatur (A). 10 Hammerschmidt, Gloria et maiestas...Wissegr. ecclesiae, pag. 155. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 576 (frgm.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 321, num. 344. — Erben, Reg. I. pag. 179, num. 393. Diploma non genuinum, sed spurium esse optimo iure docuit Čelakovský. O vzniku patrimonialního soudnictví na statcích zádušních v Čechách, pag. 4, not. 10. Etenim privilegii, quod Přemysl I rex anno 1212 mense aprili dedit (Erben, Reg. I, num. 525). verba testimonio sunt, a Friderico duce ecclesiae Vissegradensi illa tantum iura concessa esse, quae eiusdem ducis diploma anno 1187 maii 2 datum (num. 317) continet. E quo quidem diplomate omnia fere testium nomina descripta sunt. Etiam sigillum, cuius frag- mentum iustrumento nostro appendet, diplomatis illius autographo iam deperdito genuine appensum fuisse verisimile est. 20 25 Scio quidem, quod bonorum meorum nullam habet indigentiam summa 15 divinitas, sed illud preceptum, quod a religiosis viris diligenter intellexi, scilicet honora dominum de tua] substantia, me monet, ut anime mee salutem prospiciam, quod post obitum meum illius celestis curie societati mereatur adiungi, ubi divinitatis conspectum semper cernere gaudent beati. Ego itaque Fridricvs, dei gratia Boemorum dux pronus, cum intima devocione supplico, ut qui seculari dignitate me sufficienter honoravit, eciam eterni gaudii facere dignetur] non alienum, et si hactenus in populo meo actum est iniuriose, maxime in viris ecclesiasticis et religiosis, quorum oracionibus cottidianis estimo et spero me feliciorem, amodo quantum possum libenter volo defendere. Wissegradensem igitur ecclesiam, quam specialiter defendere debeo,“ que multa dampna passa est et iniurias in possessionibus villarum et in aliis rebus, que pertinere debent ad prebendam canonicorum, clementer et animo bono libenter volo adiuvare. Primum itaque circuitum, quem contulit avia mea regina Zuataua! sancto Petro, liberum esse precipio, ut nullus fratrum meorum presentium, nec futurorum, preter illum, qui dux vocatur principalis, nec aliquis castellanus habeat aliquam potestatem 30 in illo circuitu, nec in foro, nec in aquis, nec in pratis, nec in silvis, nec in villis, que sunt infra eundem circuitum, neque super homines in eodemb circutu." Eciam hoc statuo, ut milites, qui sunt iuxta circuitum, non intromittant se de silvis, nec de aquis, nec de pratis, que pertinent ad eundem circuitum. Et si quis contra ista statuta fecerit ulterius, inimicum meum et successoris mei, qui- 35 cumque dux Boemie fuerit, reputet manifestum, quia circuitus ille sub solius principis, qui dux Boemie vocatur, defensione specialiter debet esse securus. Hoc etiam eisdem fratribus concedo, quod omnes culpas vel causas, que contingunt 406. a) genuine ,debeo defendere', sed litteris ,a‘ et ,b' superscriptis transpositum A. — b) ,o‘ eod. atram. superscr. A. — c) ita A errore scribentis. 40 1) De circuitu isto vide Tomek, Ujezd Svatavin na řece Sázavě, in Památky archaeo- logické I, pag. 321; cf. etiam supra diploma num. 287.
1187 MAI 6. ACTA SPURIA. NUM. 406. 439 Instrumentum autographi instar manu saec. XII ineuntis in membrana exaratum in tabulario capituli colleg. Vissegradensis asservatur (A). 10 Hammerschmidt, Gloria et maiestas...Wissegr. ecclesiae, pag. 155. — Dobner, Annal. Hagec. VI, pag. 576 (frgm.). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 321, num. 344. — Erben, Reg. I. pag. 179, num. 393. Diploma non genuinum, sed spurium esse optimo iure docuit Čelakovský. O vzniku patrimonialního soudnictví na statcích zádušních v Čechách, pag. 4, not. 10. Etenim privilegii, quod Přemysl I rex anno 1212 mense aprili dedit (Erben, Reg. I, num. 525). verba testimonio sunt, a Friderico duce ecclesiae Vissegradensi illa tantum iura concessa esse, quae eiusdem ducis diploma anno 1187 maii 2 datum (num. 317) continet. E quo quidem diplomate omnia fere testium nomina descripta sunt. Etiam sigillum, cuius frag- mentum iustrumento nostro appendet, diplomatis illius autographo iam deperdito genuine appensum fuisse verisimile est. 20 25 Scio quidem, quod bonorum meorum nullam habet indigentiam summa 15 divinitas, sed illud preceptum, quod a religiosis viris diligenter intellexi, scilicet honora dominum de tua] substantia, me monet, ut anime mee salutem prospiciam, quod post obitum meum illius celestis curie societati mereatur adiungi, ubi divinitatis conspectum semper cernere gaudent beati. Ego itaque Fridricvs, dei gratia Boemorum dux pronus, cum intima devocione supplico, ut qui seculari dignitate me sufficienter honoravit, eciam eterni gaudii facere dignetur] non alienum, et si hactenus in populo meo actum est iniuriose, maxime in viris ecclesiasticis et religiosis, quorum oracionibus cottidianis estimo et spero me feliciorem, amodo quantum possum libenter volo defendere. Wissegradensem igitur ecclesiam, quam specialiter defendere debeo,“ que multa dampna passa est et iniurias in possessionibus villarum et in aliis rebus, que pertinere debent ad prebendam canonicorum, clementer et animo bono libenter volo adiuvare. Primum itaque circuitum, quem contulit avia mea regina Zuataua! sancto Petro, liberum esse precipio, ut nullus fratrum meorum presentium, nec futurorum, preter illum, qui dux vocatur principalis, nec aliquis castellanus habeat aliquam potestatem 30 in illo circuitu, nec in foro, nec in aquis, nec in pratis, nec in silvis, nec in villis, que sunt infra eundem circuitum, neque super homines in eodemb circutu." Eciam hoc statuo, ut milites, qui sunt iuxta circuitum, non intromittant se de silvis, nec de aquis, nec de pratis, que pertinent ad eundem circuitum. Et si quis contra ista statuta fecerit ulterius, inimicum meum et successoris mei, qui- 35 cumque dux Boemie fuerit, reputet manifestum, quia circuitus ille sub solius principis, qui dux Boemie vocatur, defensione specialiter debet esse securus. Hoc etiam eisdem fratribus concedo, quod omnes culpas vel causas, que contingunt 406. a) genuine ,debeo defendere', sed litteris ,a‘ et ,b' superscriptis transpositum A. — b) ,o‘ eod. atram. superscr. A. — c) ita A errore scribentis. 40 1) De circuitu isto vide Tomek, Ujezd Svatavin na řece Sázavě, in Památky archaeo- logické I, pag. 321; cf. etiam supra diploma num. 287.
Strana 440
440 NUM. 406. ACTA SPURIA. 1187 MAI 6. — 1187. in eodem circuitu, prepositus cum decano et custode in capitolio iudicent, et totam utilitatem vendicionis fratres accipiant; et si aliquas causas iudicare nolue- rint,d sicut est homicidium, tunc iudex curie principis, qui dux Boemie fuerit principalis, iudicabit, et semper tota utilitas vendicionis fratribus pertineat; de zuod et narok omnis utilitas, que principis esse deberet, eisdem fratribus concedo nunc et amodo imperpetuum. Fratribus eisdem etiam concedo, ut ubicumque vendicio fuerit per Boemiam, vel collecta principis, qui dux Boemie vocatur, si fuerint ibi homines ęcclesię, tunc prepositus super homines prepositure accipiat, nec tamen hoc pro decima sibi reputetur, et canonici super homines ipsorum accipiant totam utilitatem nunc et imperpetuum. Similiter de circuitu, qui vo- 10 catur sancti Martini," et est canonicorum Wissegradensium, in suburbio omnem utilitatem omnium culparum super homines fratrum fratribus supradictis con- cedo nunc et imperpetuum, et idem homines ad nullum habeant respectum, nisi ad canonicos Wissegradenses. Ut omnia supradicta stabilia permaneant et non mutabilia nunc et in perpetuum, cum carta et sigillo meo confirmo. 15 Anno dominice incarnationis millesimo CLXXXVII, indictione V, mense maio, die II nonas mai. Egoe Fridericus, dei gratia Boemorum dux, dedi donationem istam,e ut supra- dictum est, et confirmavi, presentibus fratribus meis Priemuzl, Wladizlao et Floriano pre- posito Wissegradensi, Radosta preposito Livtmercensi. Alexander * magister et cancellarius. * Supani Bogussa, Bleg, Letarius * camerarius, Iohannes iudex, Matheus dapifer, Zezema pincerna, Hendricus 20 agaso, Ratibor castellanus Wissegradensis, Velis castellanus Pragensis, Slauibor, Predota, Herman' Marquart, Boguta castellanus de Belin, Stephanus et lurik castellanus de Natolic, Drisizlau cum fratre Ruz, Diuis subcamerarius, Bodiwoi, Troianus, Clusna, Bawor, Dlugomil, Petrus, Kral fratres, Koiata, Lancus. 5 Data per manum magistri * Alexandri * cancellarii. 25 (S. P. F.) Diplomati appendet e filis sericis rubri coloris fragmentum sigilli de cera alba confecti, quod eadem forma atque sigillum diplomatis num. 305 expressum erat. 407. (FICTUM.) 30 Gregorius VIII papa Hinconis de Žerotín, cruce signati militis, eiusque familiae et bonorum protectionem suscipit; quod anathemate roborat Cain, episcopus Olomucensis. Beneventi 1187 —. 406. d) genuine ,voluerint' sed radendo corr. A. — e) ,Ego — donationem is‘ in loco raso 35 eadem manu eodemque atramento scriptum A. Litterarum vestigiis diligenter investi- gatis, ibi genuine haec scripta esse puto: ,Preſentib; frib; meil Premuzl & Wladizlao & Floriano ppoſito." 2) Circuitus situs erat in locis, quae nunc circa plateam Spálená ulice extenduntur.
440 NUM. 406. ACTA SPURIA. 1187 MAI 6. — 1187. in eodem circuitu, prepositus cum decano et custode in capitolio iudicent, et totam utilitatem vendicionis fratres accipiant; et si aliquas causas iudicare nolue- rint,d sicut est homicidium, tunc iudex curie principis, qui dux Boemie fuerit principalis, iudicabit, et semper tota utilitas vendicionis fratribus pertineat; de zuod et narok omnis utilitas, que principis esse deberet, eisdem fratribus concedo nunc et amodo imperpetuum. Fratribus eisdem etiam concedo, ut ubicumque vendicio fuerit per Boemiam, vel collecta principis, qui dux Boemie vocatur, si fuerint ibi homines ęcclesię, tunc prepositus super homines prepositure accipiat, nec tamen hoc pro decima sibi reputetur, et canonici super homines ipsorum accipiant totam utilitatem nunc et imperpetuum. Similiter de circuitu, qui vo- 10 catur sancti Martini," et est canonicorum Wissegradensium, in suburbio omnem utilitatem omnium culparum super homines fratrum fratribus supradictis con- cedo nunc et imperpetuum, et idem homines ad nullum habeant respectum, nisi ad canonicos Wissegradenses. Ut omnia supradicta stabilia permaneant et non mutabilia nunc et in perpetuum, cum carta et sigillo meo confirmo. 15 Anno dominice incarnationis millesimo CLXXXVII, indictione V, mense maio, die II nonas mai. Egoe Fridericus, dei gratia Boemorum dux, dedi donationem istam,e ut supra- dictum est, et confirmavi, presentibus fratribus meis Priemuzl, Wladizlao et Floriano pre- posito Wissegradensi, Radosta preposito Livtmercensi. Alexander * magister et cancellarius. * Supani Bogussa, Bleg, Letarius * camerarius, Iohannes iudex, Matheus dapifer, Zezema pincerna, Hendricus 20 agaso, Ratibor castellanus Wissegradensis, Velis castellanus Pragensis, Slauibor, Predota, Herman' Marquart, Boguta castellanus de Belin, Stephanus et lurik castellanus de Natolic, Drisizlau cum fratre Ruz, Diuis subcamerarius, Bodiwoi, Troianus, Clusna, Bawor, Dlugomil, Petrus, Kral fratres, Koiata, Lancus. 5 Data per manum magistri * Alexandri * cancellarii. 25 (S. P. F.) Diplomati appendet e filis sericis rubri coloris fragmentum sigilli de cera alba confecti, quod eadem forma atque sigillum diplomatis num. 305 expressum erat. 407. (FICTUM.) 30 Gregorius VIII papa Hinconis de Žerotín, cruce signati militis, eiusque familiae et bonorum protectionem suscipit; quod anathemate roborat Cain, episcopus Olomucensis. Beneventi 1187 —. 406. d) genuine ,voluerint' sed radendo corr. A. — e) ,Ego — donationem is‘ in loco raso 35 eadem manu eodemque atramento scriptum A. Litterarum vestigiis diligenter investi- gatis, ibi genuine haec scripta esse puto: ,Preſentib; frib; meil Premuzl & Wladizlao & Floriano ppoſito." 2) Circuitus situs erat in locis, quae nunc circa plateam Spálená ulice extenduntur.
Strana 441
1187.— 1188 MART. 27—MAI 26. ACTA SPURIA. NUM. 407, 408. 441 25 Dobner, Monum. hist. Boemiae IV, pag. 250 (Specimen cod. dipl. Mor.) num. 42 (e codice quodam chartaceo saec. XIV tabularii Carlsteinensis, qui nunc latet). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 320, num. 343. = Erben, Reg. I, pag. 180, num. 394. — Jaffé, Reg. pontif.2, II, pag. 534, num. 16089. Palacký ap. Erben, l. l. pag. 624 litteras suspectas immo fictas omnino esse, optimo iure declarat. Quam quidem sententiam cum alia, tum id potissimum comprobat, quod cognomen „de Žerotín“ saeculo XIV demum ortum est; cf. Palacký Dějiny3 I, 2, pag. 492. Tum Gregorium VIII papam nullas omnino litteras Beneventi dedisse constat. Gregorius, episcopus servus servorum dei, dilecto filio Hinconi de Serotin, 10 crucisignato militi Olomucensis diocesis, salutem“ et apostolicam benedic- tionem. Sacrosancta Romana ecclesia devotos et humiles filios ex assuete pietatis officio propensius diligere consuevit et, ne pravorum hominum molestiis agitentur,b eos quasi pia mater sue proteccionis munimine confovere. Cum igitur tu zelo fidei et devocionis accensus, signo vivifice crucis assumpto, proposueris 15 in terre sancte subsidium proficisci, nos tuis iustis postulacionibus grato con- currentes assensu, personam tuam cum familia tua, bona tua, que in presenciarum“ racionabiliter possides, sub beati Petri et nostra proteccione suscipimus et presentis scripti patrocinio communimus; statuentes, ut postquam in primo generali passagio a sede apostolica statuendo, iter arripueris transmarinum, donec de tuo reditu 20 vel obitu certissime cognoscatur, ea omnia integra maneant et coniuncta. Nullid ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre constitucionis et proteccionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presum- pserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Data Beneventi pontificatus anno I. Et ego Cain, Olomucensis episcopus, anathema pronuncio in omnes, qui- cunque diabolico instinctu tibi, pueris, clientibus, servis aut terris tuis iniuriam vel violentiam inferre presumpserint etc. 408. (FICTUM.) Fridericus I, imperator Romanorum, Saladino, Saracenorum praesidi, nisi terram sanctam restituat, bellum denunciat, eique minatur: ,et tu quidem in ipsa rerum experientia deo auctore intelliges, quid possint nostrae victrices aquilae, quid cohortes diversarum nationum, quid furor Teutonicus etiam in pace arma capessens, ... quid Boemia ultro mori gaudens, quid Bolonia suis 35 feris ferior.... 30 [1188 mart. 27 — mai 26.) 407. a) ,salutem — benedictionem' ap. Dobner punctis tantum indicatur. — b) ,agerentur“ Dobner. — c) ,in presencia' Dobner. — d) Nulli — incursurum‘ ap. Dobner tantum abbreviatura ,&c‘ indicatur.
1187.— 1188 MART. 27—MAI 26. ACTA SPURIA. NUM. 407, 408. 441 25 Dobner, Monum. hist. Boemiae IV, pag. 250 (Specimen cod. dipl. Mor.) num. 42 (e codice quodam chartaceo saec. XIV tabularii Carlsteinensis, qui nunc latet). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 320, num. 343. = Erben, Reg. I, pag. 180, num. 394. — Jaffé, Reg. pontif.2, II, pag. 534, num. 16089. Palacký ap. Erben, l. l. pag. 624 litteras suspectas immo fictas omnino esse, optimo iure declarat. Quam quidem sententiam cum alia, tum id potissimum comprobat, quod cognomen „de Žerotín“ saeculo XIV demum ortum est; cf. Palacký Dějiny3 I, 2, pag. 492. Tum Gregorium VIII papam nullas omnino litteras Beneventi dedisse constat. Gregorius, episcopus servus servorum dei, dilecto filio Hinconi de Serotin, 10 crucisignato militi Olomucensis diocesis, salutem“ et apostolicam benedic- tionem. Sacrosancta Romana ecclesia devotos et humiles filios ex assuete pietatis officio propensius diligere consuevit et, ne pravorum hominum molestiis agitentur,b eos quasi pia mater sue proteccionis munimine confovere. Cum igitur tu zelo fidei et devocionis accensus, signo vivifice crucis assumpto, proposueris 15 in terre sancte subsidium proficisci, nos tuis iustis postulacionibus grato con- currentes assensu, personam tuam cum familia tua, bona tua, que in presenciarum“ racionabiliter possides, sub beati Petri et nostra proteccione suscipimus et presentis scripti patrocinio communimus; statuentes, ut postquam in primo generali passagio a sede apostolica statuendo, iter arripueris transmarinum, donec de tuo reditu 20 vel obitu certissime cognoscatur, ea omnia integra maneant et coniuncta. Nullid ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre constitucionis et proteccionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presum- pserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Data Beneventi pontificatus anno I. Et ego Cain, Olomucensis episcopus, anathema pronuncio in omnes, qui- cunque diabolico instinctu tibi, pueris, clientibus, servis aut terris tuis iniuriam vel violentiam inferre presumpserint etc. 408. (FICTUM.) Fridericus I, imperator Romanorum, Saladino, Saracenorum praesidi, nisi terram sanctam restituat, bellum denunciat, eique minatur: ,et tu quidem in ipsa rerum experientia deo auctore intelliges, quid possint nostrae victrices aquilae, quid cohortes diversarum nationum, quid furor Teutonicus etiam in pace arma capessens, ... quid Boemia ultro mori gaudens, quid Bolonia suis 35 feris ferior.... 30 [1188 mart. 27 — mai 26.) 407. a) ,salutem — benedictionem' ap. Dobner punctis tantum indicatur. — b) ,agerentur“ Dobner. — c) ,in presencia' Dobner. — d) Nulli — incursurum‘ ap. Dobner tantum abbreviatura ,&c‘ indicatur.
Strana 442
442 NUM. 408, 409. ACTA SPURIA. 1188 MART. 27—MAI 26. Epistolam habent duo codices mss. Itinerarii regis Ricardi, lib. I, c. 18, unde ab aliis auctoribus descripta est. Stubbs, Chronicles and memorials of the reign of Richard I (Rerum Britannic. script. XXXVIII) pag. 35. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 326, num. 348 (ex Baronii Annal. eccles.). = Erben, Reg. I, pag. 182, num. 398 (frgm.). Epistolam ea qua nunc est forma non veram, sed fictam esse optimo iure docuit Riezler, Der Kreuzzug K. Friedrichs I, in Forschungen z. deutsch. Gesch. X, pag. 20, not. 4 et pag. 109, num. 21. De tempore vide ibidem. — Cf. et. Fischer, Gesch. d. Kreuzzugs K. Friedrich's I, pag. I sq. 409. (FALSUM S. XIII2) 10 Fridericus, dux Bohemiae, abbati Cladrubensi, ea quae de homicidiis de tota abbatia, tam in civitate, quam in villis, ad quaestum ducis pertinent, in usum donat. —. 15 Apographum exstat in Libro privilegiorum monasterii Cladrubensis saec. XVII ex., qui in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis sub IIA 10 asservatur, tom. I, fol. 32—33 (B), tom. III, pag. 21 sq. (C). Diploma Friderici ducis temporibus non posse vindicari, quam ob rem spurium esse, id potissimum declarat, quod in testium serie Gervasius, praepositus Vissegradensis, ad- 20 fertur, qui iam 1178 feb. 10, paulo ante quam Fridericus dux principatum adeptus est, e vita discessit. — Quo tempore falsum confectum sit, incertum est, sed saeculo XIII medio non esse antiquius, ex eo effici potest, quod in illo de civitate Cladrubensi mentio fit, quae primum in Venceslai I regis diplomate anno 1233 dato (Erben, Reg. I. num. 813) commemoratur. 25 In nomine sanctae et individuae trinitatis." Pax omni genti credenti, amen. Solet facta mortalium vel oblivio, vel pravorum pravitas, vel edax abolere vetustas, nisi innitantur testimonio. Ergo quia de rerum labentium insta- bilitate semper est suspecta posteritas, ego Fridericus, dei gratia dux Boemiae, beneficium sanctissimae dei genitricis in Claderub, quod primum sanxit avus 30 meus, dux Wladislaus, diligentius et perfectius confirmatum scriptorum curavi et confirmavi perpetuare privilegio. Quicquid" enim de homicidiis ad questum ducis pertinet de tota abbatia, tam in civitate, quam in villis, hoc in usum et arbitrium dedimus gubernantis domini abbatis et solutionis modum constituimus centum et quinquaginta. Quod si quis nostrorum successorum, vel avaritia, vel 35 malorum consilio vel quavis humani generis inimici persuasione, hoc beneficium domui sanctae frustrare voluerit, sacrilegii perpetrator et beatae dei genitricis 409. a) ,In — trinitatis' litteris maiusculis scriptum B. — b) ,Quidquid‘ C.
442 NUM. 408, 409. ACTA SPURIA. 1188 MART. 27—MAI 26. Epistolam habent duo codices mss. Itinerarii regis Ricardi, lib. I, c. 18, unde ab aliis auctoribus descripta est. Stubbs, Chronicles and memorials of the reign of Richard I (Rerum Britannic. script. XXXVIII) pag. 35. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 326, num. 348 (ex Baronii Annal. eccles.). = Erben, Reg. I, pag. 182, num. 398 (frgm.). Epistolam ea qua nunc est forma non veram, sed fictam esse optimo iure docuit Riezler, Der Kreuzzug K. Friedrichs I, in Forschungen z. deutsch. Gesch. X, pag. 20, not. 4 et pag. 109, num. 21. De tempore vide ibidem. — Cf. et. Fischer, Gesch. d. Kreuzzugs K. Friedrich's I, pag. I sq. 409. (FALSUM S. XIII2) 10 Fridericus, dux Bohemiae, abbati Cladrubensi, ea quae de homicidiis de tota abbatia, tam in civitate, quam in villis, ad quaestum ducis pertinent, in usum donat. —. 15 Apographum exstat in Libro privilegiorum monasterii Cladrubensis saec. XVII ex., qui in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis sub IIA 10 asservatur, tom. I, fol. 32—33 (B), tom. III, pag. 21 sq. (C). Diploma Friderici ducis temporibus non posse vindicari, quam ob rem spurium esse, id potissimum declarat, quod in testium serie Gervasius, praepositus Vissegradensis, ad- 20 fertur, qui iam 1178 feb. 10, paulo ante quam Fridericus dux principatum adeptus est, e vita discessit. — Quo tempore falsum confectum sit, incertum est, sed saeculo XIII medio non esse antiquius, ex eo effici potest, quod in illo de civitate Cladrubensi mentio fit, quae primum in Venceslai I regis diplomate anno 1233 dato (Erben, Reg. I. num. 813) commemoratur. 25 In nomine sanctae et individuae trinitatis." Pax omni genti credenti, amen. Solet facta mortalium vel oblivio, vel pravorum pravitas, vel edax abolere vetustas, nisi innitantur testimonio. Ergo quia de rerum labentium insta- bilitate semper est suspecta posteritas, ego Fridericus, dei gratia dux Boemiae, beneficium sanctissimae dei genitricis in Claderub, quod primum sanxit avus 30 meus, dux Wladislaus, diligentius et perfectius confirmatum scriptorum curavi et confirmavi perpetuare privilegio. Quicquid" enim de homicidiis ad questum ducis pertinet de tota abbatia, tam in civitate, quam in villis, hoc in usum et arbitrium dedimus gubernantis domini abbatis et solutionis modum constituimus centum et quinquaginta. Quod si quis nostrorum successorum, vel avaritia, vel 35 malorum consilio vel quavis humani generis inimici persuasione, hoc beneficium domui sanctae frustrare voluerit, sacrilegii perpetrator et beatae dei genitricis 409. a) ,In — trinitatis' litteris maiusculis scriptum B. — b) ,Quidquid‘ C.
Strana 443
1194. ACTA SPURIA. NUM. 409, 410. 443 5 contemptor anathema sit et cum Dathan et Abyron vivus in infernum descendat. Nobis vero, qui contulimus, vel qui collatum non violaverint, sed observaverint, in vita aeterna spes retributionis est non modica ab omnium bonorum retribu- tore, qui vivit et regnat deus per omnia saecula saeculorum,“ amen. Huius rei testes sunt: Hainricus Pragensis episcopus, Hainricus abbas de Brunou, Meinuardus abbas de Plass, Geruasiusd praepositus de Wissegrad, Florianus notarius, Bogusse de Kladsko, Wittek, Grabisse camerarius, Ioannes iudex, Groznata de Peruz, Beneda de Sweyssin et alii multi. 10 410. (FALSUM S. XIII.) Přemysl I, dux Bohemiae, monasterio Břevnovensi damna tempore belli cum Venceslao duce illata donatione villae suae Chylice compensat. 1194 — 15 Instrumentum diplomatis autographi instar manu saec. XIII in membrana exaratum in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). Ziegelbauer, Epitome hist.... monast. Břevnov. pag. 245. = Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 611 (frgm.). — Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 8, num. 13 (reg.). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 335, num. 358. = Erben, Reg. I, pag. 186, num. 412 (ad ann. 1192). 20 25 Notam temporis corrigendam et diploma anno 1193 attribuendum esse putat Dobner, Annal. VI. pag. 612, not. m. Sed instrumentum nostrum posterius confectum esse, cum alia, tum praecipue litterae ipsae, quae iam saeculi XIII formam exhibent, tum verba „Henrici tunc temporis abbatis' et ,fiscum ...regium' manifesto declarant. Praeterea etiam sigillum, a genuino Přemysli ducis sigillo (v. num. 336, 342—344) plane alienum, posterius confectum esse nemo non videt. De cetero anno 1194 iam Henricum episcopum principatum obtinuisse inter omnes constat. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin diploma spurium saeculoque XIII demum confectum sit. *In nomine sancte et individue trinitatis, amen. Ego Premizl, divina favente gracia Boemorum dux, universis Christi fidelibus in perpetuum. Quia rerum 30 gesta ab hominum] non elabuntur memoria, si scripture fuerint robore fideliter et caute perennata, idcirco omnibus presentem paginam inspecturis duximus declarandum, quod, dum Brevnovensis ecclesia tempore discordię, que inter nos et Wencezlaum patruum nostrum versabatur, cum etiam castrum Pragense obsidione valida cepissemus, per nos et nostrorum violenciam in vino et in aliis 35 admodum] lesa fuisset, nos divinam super hoc formidantes ultionem, ad instantiam domini Brecizlai, venerabilis Pragensis episcopi, et ad petitionem aliorum terre 409. c) ,sęculorum‘ B. — d) ,Geruazius' B.
1194. ACTA SPURIA. NUM. 409, 410. 443 5 contemptor anathema sit et cum Dathan et Abyron vivus in infernum descendat. Nobis vero, qui contulimus, vel qui collatum non violaverint, sed observaverint, in vita aeterna spes retributionis est non modica ab omnium bonorum retribu- tore, qui vivit et regnat deus per omnia saecula saeculorum,“ amen. Huius rei testes sunt: Hainricus Pragensis episcopus, Hainricus abbas de Brunou, Meinuardus abbas de Plass, Geruasiusd praepositus de Wissegrad, Florianus notarius, Bogusse de Kladsko, Wittek, Grabisse camerarius, Ioannes iudex, Groznata de Peruz, Beneda de Sweyssin et alii multi. 10 410. (FALSUM S. XIII.) Přemysl I, dux Bohemiae, monasterio Břevnovensi damna tempore belli cum Venceslao duce illata donatione villae suae Chylice compensat. 1194 — 15 Instrumentum diplomatis autographi instar manu saec. XIII in membrana exaratum in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). Ziegelbauer, Epitome hist.... monast. Břevnov. pag. 245. = Dobner, Annal. Hagec. VI. pag. 611 (frgm.). — Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 8, num. 13 (reg.). = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 335, num. 358. = Erben, Reg. I, pag. 186, num. 412 (ad ann. 1192). 20 25 Notam temporis corrigendam et diploma anno 1193 attribuendum esse putat Dobner, Annal. VI. pag. 612, not. m. Sed instrumentum nostrum posterius confectum esse, cum alia, tum praecipue litterae ipsae, quae iam saeculi XIII formam exhibent, tum verba „Henrici tunc temporis abbatis' et ,fiscum ...regium' manifesto declarant. Praeterea etiam sigillum, a genuino Přemysli ducis sigillo (v. num. 336, 342—344) plane alienum, posterius confectum esse nemo non videt. De cetero anno 1194 iam Henricum episcopum principatum obtinuisse inter omnes constat. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin diploma spurium saeculoque XIII demum confectum sit. *In nomine sancte et individue trinitatis, amen. Ego Premizl, divina favente gracia Boemorum dux, universis Christi fidelibus in perpetuum. Quia rerum 30 gesta ab hominum] non elabuntur memoria, si scripture fuerint robore fideliter et caute perennata, idcirco omnibus presentem paginam inspecturis duximus declarandum, quod, dum Brevnovensis ecclesia tempore discordię, que inter nos et Wencezlaum patruum nostrum versabatur, cum etiam castrum Pragense obsidione valida cepissemus, per nos et nostrorum violenciam in vino et in aliis 35 admodum] lesa fuisset, nos divinam super hoc formidantes ultionem, ad instantiam domini Brecizlai, venerabilis Pragensis episcopi, et ad petitionem aliorum terre 409. c) ,sęculorum‘ B. — d) ,Geruazius' B.
Strana 444
444 NUM. 410, 411. ACTA SPURIA. 1194. — 1195 IUN. 7. magnatum, nec non domini Heinrici, tunc temporis abbatis,1 et fratrum dicti monasterii villam nostram in Chilichi,? que semper pleno iure ad fiscum spectabat regium, pro satisfactione iniurie et lesionis ipsis per nos et nostros illate deo et beatis Adalberto atque Benedicto, eiusdem ęcclesię patronis, sine omni con- tradictione contulimus fratribus prefati monasterii et eorum successoribus eodem iure quiete perpetuo possidendam. Ne qua vero in posterum huic nostre donationi, et utinam deo digne, malicię seu calumpnię suboriri possit occasio, presentem paginam sigilli nostri munimine roboramus. Huius autem nostre donationis et confirmationis eiusdem testes sunt: Grabisse comes, Pribizlaus Coscka, Zlawech comes, Ratibor comes, Lvttobor comes, Mytine comes, Bohvsse comes, Brecizlaus comes, Cyrnin comes et alii quam plures. Si qua vero ecclesiastica secularisve persona hanc nostram, quod absit, sollempniter factam infringere adtemptarit donationem, et nostram incurret indignationem et divinam, quod multo formi- dabilius est, non evadet ultionem. Datum Prage anno ab incarnatione domini MCLXXXXIIII, ducatus nostri anno primo. 5 10 15 (S. P.) Diplomati appensum est scidula membranea sigillum rotundum bilaterale e cera fusca confectum, cuius diametros 80 mm sunt. In priore sigilli parte vir stans, tunica squamata indutus, manu sinistra scuto innixus, dextra vexillum tenens conspicitur. Circumscriptio cuius pars fracta desideratur, haec est: + PREMIZ DEI GRACIA DVX......VOR. In posteriore sigilli parte vir depingitur in solio sedens cum capite nimbo ornato, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra palmam gerens scuto innititur; in quo quidem scuto insigne aquillae conspicitur. Circumscriptio: + SANC... .....NCIIELAVS - BOEMORVM DVX Prior sigilli pars fortasse ad exemplum sigilli Friderici ducis (v. num. 304) confecta est Posteriori sigilli parti illud sigillum exemplo erat, quod in Přemysli I regis diplomatibus anno 1224 iun. 21 (Erben, Reg. I, num. 684) primum reperitur. [De sigillo diplomatis nostri disputat eiusque imaginem praebet Dobner, Hist.-krit. Beobachtungen über d. Ursprung...d. böhm. Wappenschildes in: Abhandl. einer Privatges. IV (Prag 1779) pag. 185 sq.] 20 25 411. 30 (FALSUM S. XIV IN.) Henricus, Bohemiae dux et episcopus nec non marchio Moraviae, monasterio Lucensi villam Louka cum theloneo et villam Bohumělice cum pertinentiis donat. In castro Bítov 1195 iun. 7. 410. 1) Henricus ab abbatia Břevnovensi anno 1197 remotus est; v. Gerlaci Milovic. 35 Chron. in Font. rer. Boh. II, pag. 512. — 1) Chylice prope Mirošov (Miröschau), distr. pol. Plzeň (Pilsen).
444 NUM. 410, 411. ACTA SPURIA. 1194. — 1195 IUN. 7. magnatum, nec non domini Heinrici, tunc temporis abbatis,1 et fratrum dicti monasterii villam nostram in Chilichi,? que semper pleno iure ad fiscum spectabat regium, pro satisfactione iniurie et lesionis ipsis per nos et nostros illate deo et beatis Adalberto atque Benedicto, eiusdem ęcclesię patronis, sine omni con- tradictione contulimus fratribus prefati monasterii et eorum successoribus eodem iure quiete perpetuo possidendam. Ne qua vero in posterum huic nostre donationi, et utinam deo digne, malicię seu calumpnię suboriri possit occasio, presentem paginam sigilli nostri munimine roboramus. Huius autem nostre donationis et confirmationis eiusdem testes sunt: Grabisse comes, Pribizlaus Coscka, Zlawech comes, Ratibor comes, Lvttobor comes, Mytine comes, Bohvsse comes, Brecizlaus comes, Cyrnin comes et alii quam plures. Si qua vero ecclesiastica secularisve persona hanc nostram, quod absit, sollempniter factam infringere adtemptarit donationem, et nostram incurret indignationem et divinam, quod multo formi- dabilius est, non evadet ultionem. Datum Prage anno ab incarnatione domini MCLXXXXIIII, ducatus nostri anno primo. 5 10 15 (S. P.) Diplomati appensum est scidula membranea sigillum rotundum bilaterale e cera fusca confectum, cuius diametros 80 mm sunt. In priore sigilli parte vir stans, tunica squamata indutus, manu sinistra scuto innixus, dextra vexillum tenens conspicitur. Circumscriptio cuius pars fracta desideratur, haec est: + PREMIZ DEI GRACIA DVX......VOR. In posteriore sigilli parte vir depingitur in solio sedens cum capite nimbo ornato, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra palmam gerens scuto innititur; in quo quidem scuto insigne aquillae conspicitur. Circumscriptio: + SANC... .....NCIIELAVS - BOEMORVM DVX Prior sigilli pars fortasse ad exemplum sigilli Friderici ducis (v. num. 304) confecta est Posteriori sigilli parti illud sigillum exemplo erat, quod in Přemysli I regis diplomatibus anno 1224 iun. 21 (Erben, Reg. I, num. 684) primum reperitur. [De sigillo diplomatis nostri disputat eiusque imaginem praebet Dobner, Hist.-krit. Beobachtungen über d. Ursprung...d. böhm. Wappenschildes in: Abhandl. einer Privatges. IV (Prag 1779) pag. 185 sq.] 20 25 411. 30 (FALSUM S. XIV IN.) Henricus, Bohemiae dux et episcopus nec non marchio Moraviae, monasterio Lucensi villam Louka cum theloneo et villam Bohumělice cum pertinentiis donat. In castro Bítov 1195 iun. 7. 410. 1) Henricus ab abbatia Břevnovensi anno 1197 remotus est; v. Gerlaci Milovic. 35 Chron. in Font. rer. Boh. II, pag. 512. — 1) Chylice prope Mirošov (Miröschau), distr. pol. Plzeň (Pilsen).
Strana 445
1195 IUN. 7. ACTA SPURIA. NUM. 411. 445 Instrumentum diplomatis autographi instar manu saec. XIV ineuntis in membrana ex- aratum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ord. Praemonstr. Annal. II, pag. XLIV. — Kleiner, Series fundat. Lucensis, pag. 7 (frgm.). — Dobner, Monum. hist. Boemiae IV, pag. 252 (Spec. cod. dipl. Moravici num. 44). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 339, num. 363. = Erben, Reg. I. pag. 190, num. 424. — Geschichtsqu. d. Grafsch. Glatz I, pag. II (reg.). 10 15 25 Erben, l. l. diplomatis fidem suspectam esse adnotavit. Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 446 et Emler, Kanzlei d. böhm. Könige pag. 6 diploma spurium esse declarant, quod prae- positum Vissegradensem perperam Zdislavum appellet. Quam quidem sententiam etiam litterae ipsae comprobant, quae saeculi XIV ineuntis formam exhibent. Sed sigillum diplo- mati appensum testimonio est, monasterium Lucense verum quoddam Henrici ducis diploma habuisse. Sitne genuinum illud diploma in intrumento nostro conscribendo exemplar ad- hibitum, quidque illi sit depromptum, diiudicari non potest. — Annus incarnationis cum ceteris characteribus chronologicis non quadrat. — Cf. etiam Dudik, Mähr. allg. Gesch. IV. 131, not. 1. In nomine sancte et individue trinitatis. Anno verbi incarnati millesimo CXCV, indictione VII, epacta XXV, concurrente V. Iuxta labentis Il huius seculi varietates varie in hominibus generantur mutabilitates. Inde est, quod cerea in vicium flecti et lucri ydropico morbo siciens presens etas] multa audet, 20 nichil pudet, dummodo vivet. Porro quia preciosus memorie thesaurus est scrip- tura rerum seriem incommutabili loquens veritate et opponens obstaculum emer- gentibus calumpniis inconvulsum, hec siquidem seva inimicorum constringit iacula et precludit additum, quem fabricat mens dolosa; huius inspectu racionis ego Henricus, dux Boemorum et episcopus nec non marchio Morauie, pro remedio anime mee et fratris mei ducis Cónradi ac pro universis predecessoribus meis terrena pro celestibus, videlicet villam, que dicitur Luka,1 adiacentem eiusdem nominis monasterio cum theolonio et villa Bohmelicz? cum molendino et flumine, quod ibi preterfluit et silva, que Palice3 nunccupatur, nec non cum terra servorum et pleno dominio dedi perpetualiter. Et quoniam sapiens rei exitum ante metitur 30 et iacula previsa minus feriuntur,“ quod factum meum racionabile superveniente inique occasionis scrupulo minime valeat enervari, testimonio horum corroboravi, quorum nomina sunt hec: Wladimirus cum fratre suo Bracizlao, principes Olo- mucenses, Zpitigneus cum fratre suo Zwatopluk, principes de Brinen, Stizlaus prepositus Wissegradensis et cancellarius ducis Boemie, Cristoforus prepositus 35 Bolezlauensis, Witek archidyaconus Sattensis, Laurencius canonicus Pragensis, Grabise camerarius ducis Boemie, Witek, Zlauebor castellanus de Satec. Her- mannus castellanus de Kladzko, Iarozlaus castellanus de Budysin, Budiuoy sub- 40 411. a) ita A. 1) Louka, germ. Klosterbruck, distr. pol. Znojmo (Znaim). — 3 Bohumělice, germ Pumlitz, distr. pol. Znojmo. — 3) Nunc Pelz, ab Nesechleby (germ. Esseklee, distr. pol. Znojmo) versus septemtr. et orientem.
1195 IUN. 7. ACTA SPURIA. NUM. 411. 445 Instrumentum diplomatis autographi instar manu saec. XIV ineuntis in membrana ex- aratum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). (Hugo) Sacri et can. ord. Praemonstr. Annal. II, pag. XLIV. — Kleiner, Series fundat. Lucensis, pag. 7 (frgm.). — Dobner, Monum. hist. Boemiae IV, pag. 252 (Spec. cod. dipl. Moravici num. 44). — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 339, num. 363. = Erben, Reg. I. pag. 190, num. 424. — Geschichtsqu. d. Grafsch. Glatz I, pag. II (reg.). 10 15 25 Erben, l. l. diplomatis fidem suspectam esse adnotavit. Palacký, Dějiny 3 I, 2, pag. 446 et Emler, Kanzlei d. böhm. Könige pag. 6 diploma spurium esse declarant, quod prae- positum Vissegradensem perperam Zdislavum appellet. Quam quidem sententiam etiam litterae ipsae comprobant, quae saeculi XIV ineuntis formam exhibent. Sed sigillum diplo- mati appensum testimonio est, monasterium Lucense verum quoddam Henrici ducis diploma habuisse. Sitne genuinum illud diploma in intrumento nostro conscribendo exemplar ad- hibitum, quidque illi sit depromptum, diiudicari non potest. — Annus incarnationis cum ceteris characteribus chronologicis non quadrat. — Cf. etiam Dudik, Mähr. allg. Gesch. IV. 131, not. 1. In nomine sancte et individue trinitatis. Anno verbi incarnati millesimo CXCV, indictione VII, epacta XXV, concurrente V. Iuxta labentis Il huius seculi varietates varie in hominibus generantur mutabilitates. Inde est, quod cerea in vicium flecti et lucri ydropico morbo siciens presens etas] multa audet, 20 nichil pudet, dummodo vivet. Porro quia preciosus memorie thesaurus est scrip- tura rerum seriem incommutabili loquens veritate et opponens obstaculum emer- gentibus calumpniis inconvulsum, hec siquidem seva inimicorum constringit iacula et precludit additum, quem fabricat mens dolosa; huius inspectu racionis ego Henricus, dux Boemorum et episcopus nec non marchio Morauie, pro remedio anime mee et fratris mei ducis Cónradi ac pro universis predecessoribus meis terrena pro celestibus, videlicet villam, que dicitur Luka,1 adiacentem eiusdem nominis monasterio cum theolonio et villa Bohmelicz? cum molendino et flumine, quod ibi preterfluit et silva, que Palice3 nunccupatur, nec non cum terra servorum et pleno dominio dedi perpetualiter. Et quoniam sapiens rei exitum ante metitur 30 et iacula previsa minus feriuntur,“ quod factum meum racionabile superveniente inique occasionis scrupulo minime valeat enervari, testimonio horum corroboravi, quorum nomina sunt hec: Wladimirus cum fratre suo Bracizlao, principes Olo- mucenses, Zpitigneus cum fratre suo Zwatopluk, principes de Brinen, Stizlaus prepositus Wissegradensis et cancellarius ducis Boemie, Cristoforus prepositus 35 Bolezlauensis, Witek archidyaconus Sattensis, Laurencius canonicus Pragensis, Grabise camerarius ducis Boemie, Witek, Zlauebor castellanus de Satec. Her- mannus castellanus de Kladzko, Iarozlaus castellanus de Budysin, Budiuoy sub- 40 411. a) ita A. 1) Louka, germ. Klosterbruck, distr. pol. Znojmo (Znaim). — 3 Bohumělice, germ Pumlitz, distr. pol. Znojmo. — 3) Nunc Pelz, ab Nesechleby (germ. Esseklee, distr. pol. Znojmo) versus septemtr. et orientem.
Strana 446
446 NUM. 411. ACTA SPURIA. 1195 IUN. 7. camerarius ducis Boemie, Boruta filius Voconis, Herkenbertus subdapifer ducis Boemie, Ro[prlecht castellanus de Podywin, Arnustus pincerna ducis Boemie, Iaros subpincerna ducis Boemie, Wilalmus venator curie, Zuda, Zbrazlaus filius Zlauebor, Georius castellanus de Netolic, Pertoldus castellanus de Gradec, Ma- cerat gladiator ducis Boemie, qui eodem tempore dedit villam predicto mona- sterio, que Lutin" vocatur et coram eisdem testibus. Hii sunt testes de provincia Znoymensi: Artlebus, Mrakota, Bolik, Paztuha, Ortwinus, Marquardus, Alexius, Zpita, Belen, Ianik, Mirozlaus, Thomik. Isti vero sunt de provincia Olomucensi: Boguta, Blud, Zudomir, Predbor, Zdebor, Petrek, Micul, Zudiwoy, Iacub, Zemizlaus. Isti autem sunt de provincia Brinnensi: Zbrazlaus,' Petrus superbus, Lewa, Diwa, 10 Budis, Bolebor, Racek, Budek, Ztresimir et alii quam plurimi Boemi et Moraui, qui eidem donacioni interfuerunt. Ut autem racionabile factum meum maius robor valitudinis in posterum obtineat et omni evo inconvulsum permaneat, sigilli mei presentis inpressione communivi. Ne autem succedentibus cereis tem- poribus conveniens ordinacio mea possit evacuari, quatenus ea, que bene sunt 15 ordinata, in perpetuum maneant rata et omni generacioni, que preterit et advenit, fixa sit“ et inviolata, accensis candelis violatores huiusmodi, quod absit, excom- municavi et cum Iuda traditore eos eterno cremandos igne deputavi. Actum est autem hoc in ipso die prothomartiris Stephani5 apud monasterium Lucense feliciter amen. Datum per manum Witkonis archidyaconi in castro Betow 20 VII idus iunii. 5 (S. P.) Instrumento appensum est filo serico coloris viridis sigillum rotundum bilaterale e cera flava confectum. Sigilli pars prior cum ducis stantis figura ad eandem formam revocanda est, qua diplomatis num. 348 secundum sigillum expressum erat; posterior vero sigilli pars cum episcopi in solio sedentis imagine eadem forma atque primum diplomatis num. 348 sigillum confecta est; quae quidem res genuinam sigilli originem demonstrat. Sed vestigia, quae in sigilli margine exteriore apparent, illud in duas partes discissum fuisse ostendunt, quae postea conglutinatae sunt. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin sigillum istud quondam alii et genuino Henrici ducis diplomati appensum ab eoque ab- latum ad instrumentum nostrum per dolum aptatum sit. 25 30 411. b) „Zbrazlau9 A. — c) ita A. 1) ? Lutin, germ. Luttein, distr. pol. Olomouc (Olmütz). — 5) 1194, dec. 26.
446 NUM. 411. ACTA SPURIA. 1195 IUN. 7. camerarius ducis Boemie, Boruta filius Voconis, Herkenbertus subdapifer ducis Boemie, Ro[prlecht castellanus de Podywin, Arnustus pincerna ducis Boemie, Iaros subpincerna ducis Boemie, Wilalmus venator curie, Zuda, Zbrazlaus filius Zlauebor, Georius castellanus de Netolic, Pertoldus castellanus de Gradec, Ma- cerat gladiator ducis Boemie, qui eodem tempore dedit villam predicto mona- sterio, que Lutin" vocatur et coram eisdem testibus. Hii sunt testes de provincia Znoymensi: Artlebus, Mrakota, Bolik, Paztuha, Ortwinus, Marquardus, Alexius, Zpita, Belen, Ianik, Mirozlaus, Thomik. Isti vero sunt de provincia Olomucensi: Boguta, Blud, Zudomir, Predbor, Zdebor, Petrek, Micul, Zudiwoy, Iacub, Zemizlaus. Isti autem sunt de provincia Brinnensi: Zbrazlaus,' Petrus superbus, Lewa, Diwa, 10 Budis, Bolebor, Racek, Budek, Ztresimir et alii quam plurimi Boemi et Moraui, qui eidem donacioni interfuerunt. Ut autem racionabile factum meum maius robor valitudinis in posterum obtineat et omni evo inconvulsum permaneat, sigilli mei presentis inpressione communivi. Ne autem succedentibus cereis tem- poribus conveniens ordinacio mea possit evacuari, quatenus ea, que bene sunt 15 ordinata, in perpetuum maneant rata et omni generacioni, que preterit et advenit, fixa sit“ et inviolata, accensis candelis violatores huiusmodi, quod absit, excom- municavi et cum Iuda traditore eos eterno cremandos igne deputavi. Actum est autem hoc in ipso die prothomartiris Stephani5 apud monasterium Lucense feliciter amen. Datum per manum Witkonis archidyaconi in castro Betow 20 VII idus iunii. 5 (S. P.) Instrumento appensum est filo serico coloris viridis sigillum rotundum bilaterale e cera flava confectum. Sigilli pars prior cum ducis stantis figura ad eandem formam revocanda est, qua diplomatis num. 348 secundum sigillum expressum erat; posterior vero sigilli pars cum episcopi in solio sedentis imagine eadem forma atque primum diplomatis num. 348 sigillum confecta est; quae quidem res genuinam sigilli originem demonstrat. Sed vestigia, quae in sigilli margine exteriore apparent, illud in duas partes discissum fuisse ostendunt, quae postea conglutinatae sunt. Quibus omnibus circumspectis, dubitari non potest, quin sigillum istud quondam alii et genuino Henrici ducis diplomati appensum ab eoque ab- latum ad instrumentum nostrum per dolum aptatum sit. 25 30 411. b) „Zbrazlau9 A. — c) ita A. 1) ? Lutin, germ. Luttein, distr. pol. Olomouc (Olmütz). — 5) 1194, dec. 26.
Strana 447
DIPLOMATUM LITTERARUMQUE DESTINATARII. 447 CONSPECTUS PERSONARUM, AD QUAS HUIUS TOMI LITTERAE AC DIPLOMATA DATA SINT. Quo conspectu non amplexus sum illa imperatorum et regum Romanorum aliaque diplomata, quae ad externa edita sunt monasteria et in quibus de terra Bohemica vel principibus atque episcopis Bohemiae et Moraviae fit mentio. Compendia, quae numeris praefixa sunt, formam significant, qua litterae vel diplomata nobis servata sint: c. — copia (apographum) ; dep. — litterae deperditae ; ed. — editio; facs. — facsimile; mem. = me- moria donationis; or. — originale (autographum); sp. — dipl. spurium. Adalbertus arep. Salisburg. v. Salzburg. Adalvinus arep. Salisburg. v. Salzburg. Alexander II papa v. Romani pontifices. Alexander III papa v. Romani pontifices. Anconitanus ep. Paulus: c. 18. s. Andreae eccl. v. Praga. Anno ep. v. Frisinga. Babenberg, Bamberg, Bavaria, prov. Oberfranken. — Episcopatus. Otto I ep.: c. 105. Benedictus VI papa v. Romani pontifices. Benedictus VIII papa v. Romani pontifices. Bohemia, regnum. duces et reges: Boleslaus I: sp. 371. — Sobéslaus II: c. 277. — Spitigneus II: dep. 57. — Vladislaus II: c. 143, c. 146, c. 147, c. 150, or. 180; (rex I) c. 258. — Vratislaus II: ed. 60, dep. 61, c. 62, c. 64, c. 66, c. 69, c. 70, c. 72, c. 76, c. 81; (rex I) ed. 85, ed. 88, ed. 89, ed. 90, ed, 92, ed. 93, ed. 94, ed. 95, ed. 96. Bohemiae incolae: c. 77. Bohnice vicus in distr. pol. Karlin (Karo- linenthal). — Eccl. s. Petri: or. 182. Boleslaus I dux Bohemiae «v. Bohemia. Boleslavia Antiqua, Stard Boleslav, germ. Alt-Bunzlau, distr. pol. Karlín (Karo- linenthal). — Eccl. collegiata s. Ven- ceslai: sp. 382. Btevnov prope Pragam. — Monium s. Be- nedicti, Bonifacii et Alexii: sp. 376, sp. 376, c. conf. 38, sp. 378, sp. 410. Chreno, luratae praep. Melnicensis filius : facs. 285. de Chunringen Hadmarus: c. 309. Cisterciense capitulum: c. 302. Cladrubense monium ord. s. Benedicti. Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. Stříbro (Mies). — S. Maria: sp. 390, or. 279, sp. 403, sp. 405, sp. 409, or. 363. Clemens III antipapa v. Romani pontifices. Conradus I dux Brunnensis v. Moraviae duces. Constantinus et Methodius: dep. 11. Cunicense monium dominarum ord. Praem. („Rosa coeli*). Kounice Dolnt, germ. Kanitz, distr. pol. Brno (Briinn). — S. Maria: sp. 400.
DIPLOMATUM LITTERARUMQUE DESTINATARII. 447 CONSPECTUS PERSONARUM, AD QUAS HUIUS TOMI LITTERAE AC DIPLOMATA DATA SINT. Quo conspectu non amplexus sum illa imperatorum et regum Romanorum aliaque diplomata, quae ad externa edita sunt monasteria et in quibus de terra Bohemica vel principibus atque episcopis Bohemiae et Moraviae fit mentio. Compendia, quae numeris praefixa sunt, formam significant, qua litterae vel diplomata nobis servata sint: c. — copia (apographum) ; dep. — litterae deperditae ; ed. — editio; facs. — facsimile; mem. = me- moria donationis; or. — originale (autographum); sp. — dipl. spurium. Adalbertus arep. Salisburg. v. Salzburg. Adalvinus arep. Salisburg. v. Salzburg. Alexander II papa v. Romani pontifices. Alexander III papa v. Romani pontifices. Anconitanus ep. Paulus: c. 18. s. Andreae eccl. v. Praga. Anno ep. v. Frisinga. Babenberg, Bamberg, Bavaria, prov. Oberfranken. — Episcopatus. Otto I ep.: c. 105. Benedictus VI papa v. Romani pontifices. Benedictus VIII papa v. Romani pontifices. Bohemia, regnum. duces et reges: Boleslaus I: sp. 371. — Sobéslaus II: c. 277. — Spitigneus II: dep. 57. — Vladislaus II: c. 143, c. 146, c. 147, c. 150, or. 180; (rex I) c. 258. — Vratislaus II: ed. 60, dep. 61, c. 62, c. 64, c. 66, c. 69, c. 70, c. 72, c. 76, c. 81; (rex I) ed. 85, ed. 88, ed. 89, ed. 90, ed, 92, ed. 93, ed. 94, ed. 95, ed. 96. Bohemiae incolae: c. 77. Bohnice vicus in distr. pol. Karlin (Karo- linenthal). — Eccl. s. Petri: or. 182. Boleslaus I dux Bohemiae «v. Bohemia. Boleslavia Antiqua, Stard Boleslav, germ. Alt-Bunzlau, distr. pol. Karlín (Karo- linenthal). — Eccl. collegiata s. Ven- ceslai: sp. 382. Btevnov prope Pragam. — Monium s. Be- nedicti, Bonifacii et Alexii: sp. 376, sp. 376, c. conf. 38, sp. 378, sp. 410. Chreno, luratae praep. Melnicensis filius : facs. 285. de Chunringen Hadmarus: c. 309. Cisterciense capitulum: c. 302. Cladrubense monium ord. s. Benedicti. Kladruby, germ. Kladrau, distr. pol. Stříbro (Mies). — S. Maria: sp. 390, or. 279, sp. 403, sp. 405, sp. 409, or. 363. Clemens III antipapa v. Romani pontifices. Conradus I dux Brunnensis v. Moraviae duces. Constantinus et Methodius: dep. 11. Cunicense monium dominarum ord. Praem. („Rosa coeli*). Kounice Dolnt, germ. Kanitz, distr. pol. Brno (Briinn). — S. Maria: sp. 400.
Strana 448
448 DIPLOMATUM LITTERARUMOUE DESTINATARII. Daniel I, ep. Pragensis v. Praga. Dominicus ep.: c. 27. Fridericus I, Roman. imper. v. Romanorum imperatores. Frisinga, Freising, civ. Bavariae, prov. Oberbayern. Eccl. episc.: c. 9. Anno ep.: c. 21. s. Georgii monium v. Praga. Gezo abb. Montis Sion v. Strahov. Godscalcus abb. Siloensis v. Siloa. Gottwic, Góttweih in Austria, distr. Maut- tern. — Monium ord. s. Ben.: c. 106, c. 107. Gradicense monium ord. s. Ben., postea Praem., Hradiště al. Hradisko, germ. Kloster Hradisch, prope Olomuc. — S. Stephanus: c. 79, c. 80, c. 110, dep. 201, or. 208, c. 353, c. 354. Gregorius VII papa v. Romani pontifices. Henricus II Zdik, ep. Olom. v. Olomuc. Hermanricus ep. Patav. v. Patavia. Hospitale s. Iohannis Bapt. v. Praga. s. lacobi villa, Sv. Jakub, germ. St. Jacob, prope Církvice, distr. pol. Kutna Hora (Kuttenberg). — Altare S. Mariae: or. 230. laromirus ep. Prag. v. Praga. Innocentius II papa v. Romani pontifices. Insula v. Ostrov. Iohannes IX papa v. Romani pontifices. Iohannes I ep. Olom. v. Olomuc. Iohannes Ill ep. Olom. v. Olomuc. Iohannes IV ep. Olom. v. Olomuc. s. lohannis B. hospitale Hierosolym. v. Praga. Kanitz v. Cunicense monium. Kladruby, Kladrau v. Kladrubense monium. Kocelus comes Slavorum, princeps Panno- niae: c. 12, c. 15. Kounice (Dolnf) v. Cunicense monium. s. Laurentii monium v. Opatovice. Litométice, germ. Leitmeritz, civ. Bohe- miae. — Eccl. colleg. s. Stephani: or. 55, sp. 383. Litomysl, germ. Leitomischl, monium ord. Praem. („Mons Oliveti*): sp. 399. Lucense monium ord. Praem. Louka, germ. Klosterbruck, prope Znojmo (Znaim). —- S. Maria: or. 326, or. 352, sp. 411. Ludovicus Germanicus v. Romanorum im- peratores. Magdeburg civ. Borussiae, prov. Sachsen. — Eccl. archiep.: or. 36. Maguntia, Mainz, Hessen, prov. Rhein- hessen. — Sigifridus arep.: c. 68. Mechtfridus de Slavéeves (Zlavchauez): or. 335. Methodius arep. Pannoniae v. Pannonia. Milevsko, germ. Mihlhausen, civ. Bohe- miae. — Georgius de M.: c. 303. Misna, Meissen in Saxonia, distr. Dresden. — Eccl. s. Iohannis evang.: or. 210, or. 223. Mons Sion v. Strahov. Moravia. — Epi v. Olomuc. — Duces: Conradus I dux Brunnensis: c. 67; Oldricus dux Olomuc.: or. 270; Otto I dux Olomuc.: c. 67. — Rostislaus: c. 12. — Svatoplucus, Sventopolcus comes (rex Slavorum): c. 12, c. 22, c. 24, c. 26, c. 29. Mutimirus dux Slavoniae: c. 16. Oldricus dux Olomuc. v. Moravia. Olomuc, germ. Olmiitz, oppid. Moraviae. Eccl. episc. s. Venceslai: or. 115, or. 116, c. 138, or. 157, c. 158, c. 163, or. 289, c. 292, c. 294.
448 DIPLOMATUM LITTERARUMOUE DESTINATARII. Daniel I, ep. Pragensis v. Praga. Dominicus ep.: c. 27. Fridericus I, Roman. imper. v. Romanorum imperatores. Frisinga, Freising, civ. Bavariae, prov. Oberbayern. Eccl. episc.: c. 9. Anno ep.: c. 21. s. Georgii monium v. Praga. Gezo abb. Montis Sion v. Strahov. Godscalcus abb. Siloensis v. Siloa. Gottwic, Góttweih in Austria, distr. Maut- tern. — Monium ord. s. Ben.: c. 106, c. 107. Gradicense monium ord. s. Ben., postea Praem., Hradiště al. Hradisko, germ. Kloster Hradisch, prope Olomuc. — S. Stephanus: c. 79, c. 80, c. 110, dep. 201, or. 208, c. 353, c. 354. Gregorius VII papa v. Romani pontifices. Henricus II Zdik, ep. Olom. v. Olomuc. Hermanricus ep. Patav. v. Patavia. Hospitale s. Iohannis Bapt. v. Praga. s. lacobi villa, Sv. Jakub, germ. St. Jacob, prope Církvice, distr. pol. Kutna Hora (Kuttenberg). — Altare S. Mariae: or. 230. laromirus ep. Prag. v. Praga. Innocentius II papa v. Romani pontifices. Insula v. Ostrov. Iohannes IX papa v. Romani pontifices. Iohannes I ep. Olom. v. Olomuc. Iohannes Ill ep. Olom. v. Olomuc. Iohannes IV ep. Olom. v. Olomuc. s. lohannis B. hospitale Hierosolym. v. Praga. Kanitz v. Cunicense monium. Kladruby, Kladrau v. Kladrubense monium. Kocelus comes Slavorum, princeps Panno- niae: c. 12, c. 15. Kounice (Dolnf) v. Cunicense monium. s. Laurentii monium v. Opatovice. Litométice, germ. Leitmeritz, civ. Bohe- miae. — Eccl. colleg. s. Stephani: or. 55, sp. 383. Litomysl, germ. Leitomischl, monium ord. Praem. („Mons Oliveti*): sp. 399. Lucense monium ord. Praem. Louka, germ. Klosterbruck, prope Znojmo (Znaim). —- S. Maria: or. 326, or. 352, sp. 411. Ludovicus Germanicus v. Romanorum im- peratores. Magdeburg civ. Borussiae, prov. Sachsen. — Eccl. archiep.: or. 36. Maguntia, Mainz, Hessen, prov. Rhein- hessen. — Sigifridus arep.: c. 68. Mechtfridus de Slavéeves (Zlavchauez): or. 335. Methodius arep. Pannoniae v. Pannonia. Milevsko, germ. Mihlhausen, civ. Bohe- miae. — Georgius de M.: c. 303. Misna, Meissen in Saxonia, distr. Dresden. — Eccl. s. Iohannis evang.: or. 210, or. 223. Mons Sion v. Strahov. Moravia. — Epi v. Olomuc. — Duces: Conradus I dux Brunnensis: c. 67; Oldricus dux Olomuc.: or. 270; Otto I dux Olomuc.: c. 67. — Rostislaus: c. 12. — Svatoplucus, Sventopolcus comes (rex Slavorum): c. 12, c. 22, c. 24, c. 26, c. 29. Mutimirus dux Slavoniae: c. 16. Oldricus dux Olomuc. v. Moravia. Olomuc, germ. Olmiitz, oppid. Moraviae. Eccl. episc. s. Venceslai: or. 115, or. 116, c. 138, or. 157, c. 158, c. 163, or. 289, c. 292, c. 294.
Strana 449
DIPLOMATUM LITTERARUMOUE DESTINATARII. 449 Epi: Henricus II (Zdik): c. 114, c. 123, c. 125, c. 127, c. 130, c. 133, (c. 138), c. 140, c. 141, c. 145, c. 146, c. 159, c. 164; Iohannes I: c. 73, c. 75; Io- hannes Ill aut IV: c. 194, (c. 253?); [Methodius v. Pannonia]. Clerus episcopatus: c. 128. Opatovice monium ord. s. Benedicti, disfr. pol. Pardubice. — S. Laurentius: sp. 386, c. 364. Osek monium. ord. Cist., Osek Nový, germ. Neu-Osseg, distr. pol. Teplice (Teplitz). — S. Maria: c. 355. Ostrov, Insula, monium. ord. s. Bened. prope Davle, distr. pol. Smíchov. — S. Johan- nes B.: mem. 40, 46, sp. 380, mem. 52, 56, 83, 91, 97, 98, 102, 154, 179. Otto I ep. Bambergensis v. Babenberg. Otto ep. Pragensis v. Praga. Otto I dux Olomucensis v. Moravia. Ounétice, distr. pol. Smichov. — Eccl. s. Mariae: c. 124. Pannonia. — Methodius arep.: (dep. 11), c. 20, c. 23, c. 25. Kocelus princeps: c. 12, c. 15. Patavia, Passau civ. Bavariae, prov. Nieder- bayern. — Hermanricus ep.: c. 19. Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice, monium. ord. Cist.: sp. 396, or. 278, or. 296, c. 300, or. 301, or. 304, c. 307, or. 322, or. 325, or. 336, or. 342, or. 343, or. 344, or. 348. Praga, Praha, germ. Prag. Episcopatus: (sp. 371), c. 86, dep. 87, dep. 316. Epi.: Iaromirus: c. 65, c. 71, c. 75. — Meginhardus: c. 117. — Otto: c. 143, c. 146. — Daniel I: c. 172, c. 189, c. 195, c. 197. Ecclae. ministri: sp. 389. Custos sepulcri s. Venceslai: c. 251. s. Georgii monium. sororum s. Bened.: or. 142, or. 167. Hospitale s. Iohannis B. Hierosolymita- num: or. 175, or. 245, or. 246, or. 298, sp. 402, sp. 404, or. 310, or. 312, or. 313, or. 318, or. 319, or. 320, or. 323, or. 332, or. 333, or. 349. Eccl. s. Andreae (in Antiqua civ.): c. 228- Coloni Germanici ap. s. Petrum (in Porc) : c. 290. v. Strahov. v. Vissegrad. Přibislaus, miles Soběslavi II ducis Boh.: or. 280. Privina dux Slavorum: dep. 4. s. Procopius abb. v. Sázava. Raigrad, Rajhrad, germ. Raygern, distr. pol. Brno (Brünn) monium. ord. s. Be- nedicti. — Ss. Petrus et Paulus: sp. 379, sp. 381, or. 247. Redany, vicus in distr. pol. Pardubice. — Eccl. s. Mariae: c. 229. Reichenbach, monium. Bavariae, prov. Oberpfalz, distr. Roding : c. 108. Reinerus abb. nescio cuius monii.: c. 190, c. 193. Richardus abb. nescio cuius monii: c. 257. Romani pontifices: Alexander II: c. 59. — Alexander III: c. 248, c. 262, c. 281. — Benedictus VI: c. 33. — Benedictus VIII: c. 45. — Clemens III antip.: ed. 84. — Gregorius VII: c. 638. — Innocentius II: c. 135. — Iohannes IX: c. 30, sp. 368. Romanorum imperatores: Fridericus I: c. 260. — Ludovicus Germ.: c. 13. Rostislaus dux Moraviae c. 12. Salzburg, Iuvavum. Arepi.: Adalbertus fil. Vladislavi I regis Boh.: c. 243, c. 249, c. 265, c. 272, c. 274, c. 282. — Adal- vinus: c. 17. Ecclae. chorus etc.: c. 283. — Ecclae. praepositus: c. 261; c. 263, c. 267, c. 273. — Ecclae. ministeriales: c. 266,
DIPLOMATUM LITTERARUMOUE DESTINATARII. 449 Epi: Henricus II (Zdik): c. 114, c. 123, c. 125, c. 127, c. 130, c. 133, (c. 138), c. 140, c. 141, c. 145, c. 146, c. 159, c. 164; Iohannes I: c. 73, c. 75; Io- hannes Ill aut IV: c. 194, (c. 253?); [Methodius v. Pannonia]. Clerus episcopatus: c. 128. Opatovice monium ord. s. Benedicti, disfr. pol. Pardubice. — S. Laurentius: sp. 386, c. 364. Osek monium. ord. Cist., Osek Nový, germ. Neu-Osseg, distr. pol. Teplice (Teplitz). — S. Maria: c. 355. Ostrov, Insula, monium. ord. s. Bened. prope Davle, distr. pol. Smíchov. — S. Johan- nes B.: mem. 40, 46, sp. 380, mem. 52, 56, 83, 91, 97, 98, 102, 154, 179. Otto I ep. Bambergensis v. Babenberg. Otto ep. Pragensis v. Praga. Otto I dux Olomucensis v. Moravia. Ounétice, distr. pol. Smichov. — Eccl. s. Mariae: c. 124. Pannonia. — Methodius arep.: (dep. 11), c. 20, c. 23, c. 25. Kocelus princeps: c. 12, c. 15. Patavia, Passau civ. Bavariae, prov. Nieder- bayern. — Hermanricus ep.: c. 19. Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice, monium. ord. Cist.: sp. 396, or. 278, or. 296, c. 300, or. 301, or. 304, c. 307, or. 322, or. 325, or. 336, or. 342, or. 343, or. 344, or. 348. Praga, Praha, germ. Prag. Episcopatus: (sp. 371), c. 86, dep. 87, dep. 316. Epi.: Iaromirus: c. 65, c. 71, c. 75. — Meginhardus: c. 117. — Otto: c. 143, c. 146. — Daniel I: c. 172, c. 189, c. 195, c. 197. Ecclae. ministri: sp. 389. Custos sepulcri s. Venceslai: c. 251. s. Georgii monium. sororum s. Bened.: or. 142, or. 167. Hospitale s. Iohannis B. Hierosolymita- num: or. 175, or. 245, or. 246, or. 298, sp. 402, sp. 404, or. 310, or. 312, or. 313, or. 318, or. 319, or. 320, or. 323, or. 332, or. 333, or. 349. Eccl. s. Andreae (in Antiqua civ.): c. 228- Coloni Germanici ap. s. Petrum (in Porc) : c. 290. v. Strahov. v. Vissegrad. Přibislaus, miles Soběslavi II ducis Boh.: or. 280. Privina dux Slavorum: dep. 4. s. Procopius abb. v. Sázava. Raigrad, Rajhrad, germ. Raygern, distr. pol. Brno (Brünn) monium. ord. s. Be- nedicti. — Ss. Petrus et Paulus: sp. 379, sp. 381, or. 247. Redany, vicus in distr. pol. Pardubice. — Eccl. s. Mariae: c. 229. Reichenbach, monium. Bavariae, prov. Oberpfalz, distr. Roding : c. 108. Reinerus abb. nescio cuius monii.: c. 190, c. 193. Richardus abb. nescio cuius monii: c. 257. Romani pontifices: Alexander II: c. 59. — Alexander III: c. 248, c. 262, c. 281. — Benedictus VI: c. 33. — Benedictus VIII: c. 45. — Clemens III antip.: ed. 84. — Gregorius VII: c. 638. — Innocentius II: c. 135. — Iohannes IX: c. 30, sp. 368. Romanorum imperatores: Fridericus I: c. 260. — Ludovicus Germ.: c. 13. Rostislaus dux Moraviae c. 12. Salzburg, Iuvavum. Arepi.: Adalbertus fil. Vladislavi I regis Boh.: c. 243, c. 249, c. 265, c. 272, c. 274, c. 282. — Adal- vinus: c. 17. Ecclae. chorus etc.: c. 283. — Ecclae. praepositus: c. 261; c. 263, c. 267, c. 273. — Ecclae. ministeriales: c. 266,
Strana 450
450 DIPLOMATUM LITTERARUMOUE DESTINATARII. Sázava, monium. ord. s. Bened. quond. prope Cerné Budy, germ. Schwarzbuda, « distr. pol. Kutná Hora (Kuttenberg) : Procopius abb.: mem. 48. Sedlec, monium. ord. Cisterc. prope Kutná Hora (Kuttenberg). — S. Maria: or. 155. Sigitridus arep. Magunt. v. Maguntia. Siloe monium ord. Praem. Zelio, germ. Seelau, distr. pol. Némecky Brod, germ. Deutschbrod. — S. Maria. Godscalcus abb.: c. 165, c. 166, c. 188, c. 192, c. 254, c. 255. de Slavéèeves (Zlavchauez) Mechtfridus : or. 335. Slavoniae dux Mutimirus: c. 16. Slavorum comes Kocelus: c. 12, c. 15. rex Svatoplucus v. Moravia. Sobéslaus II dux Boh. v. Bohemia. Spitigneus II dux Boh. v. Bohemia. s. Stephani monium. v. Gradicense monium. Strahov, Mons Sion, monium. ord. Praem. Pragae. — S. Maria: c. 156. — Gezo abb.: c. 187, c. 191,c. 196, c. 198, c. 252, c. 256. Teplá, germ. Tepl, monium. ord. Praem. — S. Maria: or. 357, or. 358, or. 360, or. 361, or. 362. Udalricus v. Oldricus. Waldsassen, monium. ord. Cist. in Ba- varia. — S. Maria: c. 204, c. 227, c. 295, or. 305, or. 306, or. 356. Wibaldus abb. Stabulensis et Corbeiensis : c. 160, c. 161. Vissegrad, Vyšehrad prope Pragam, ecci. colleg. ss. Petri et Pauli: sp. 384, sp. 387, c. 100, c. 111, sp. 393, or. 136, or. 287, or. 288, c. 308, c. 317, sp. 406, or. 359. Vladislaus II dux (postea I rex) Boh. v. Bo- hemia. Vratislaus .II dux (postea I rex) Boh. v. Bo- hemia. de Zerotin Hinco crucesignatus miles Olo- muc. dioc.: sp. 407. Zwettl, boh. Světlá, monium. ord. Cist. in Austria Infer.: or. 311. CONSPECTUS PERSONARUM, QUAE HUIUS TOMI DIPLOMATA AC LITTERAS DEDERINT. Numeri uncis clausi diplomata extranea significant, quorum tantum argumentum dedimus, quod in eis de terra Bohemica fit mentio vel principes atque episcopi Bohemiae et Moraviae testes adferurtur. Adalbertus I, arep. Maguntinus, v. Maguntia. Adalbertus, arep. Salisburg., v. Salzburg. Adalbertus, ep. Frisingensis, v. Frisinga. Adalbertus, abb. Strahioviensis, v. Strahov. Agapitus II papa v. Romani pontifices. Agnes, uxor Cunonis [de Potvorov] or. 342. Albrechtus (Ursus) marchio Brandenburg. sp. 394. Alexander II papa v. Romani poatifices. Alexander III papa v. Rom. pontif. Anglorum rex Guillelmus II, sp. 388. Anonymus, ed. 95. Arnoldus, abb. Ballenstadensis (ed. 205). Arnolfus rex v. Romanorum imp. et reges. Aquileia, patriarcha Udalricus, ed. 284. Asinus, miles Boh., mem. 154.
450 DIPLOMATUM LITTERARUMOUE DESTINATARII. Sázava, monium. ord. s. Bened. quond. prope Cerné Budy, germ. Schwarzbuda, « distr. pol. Kutná Hora (Kuttenberg) : Procopius abb.: mem. 48. Sedlec, monium. ord. Cisterc. prope Kutná Hora (Kuttenberg). — S. Maria: or. 155. Sigitridus arep. Magunt. v. Maguntia. Siloe monium ord. Praem. Zelio, germ. Seelau, distr. pol. Némecky Brod, germ. Deutschbrod. — S. Maria. Godscalcus abb.: c. 165, c. 166, c. 188, c. 192, c. 254, c. 255. de Slavéèeves (Zlavchauez) Mechtfridus : or. 335. Slavoniae dux Mutimirus: c. 16. Slavorum comes Kocelus: c. 12, c. 15. rex Svatoplucus v. Moravia. Sobéslaus II dux Boh. v. Bohemia. Spitigneus II dux Boh. v. Bohemia. s. Stephani monium. v. Gradicense monium. Strahov, Mons Sion, monium. ord. Praem. Pragae. — S. Maria: c. 156. — Gezo abb.: c. 187, c. 191,c. 196, c. 198, c. 252, c. 256. Teplá, germ. Tepl, monium. ord. Praem. — S. Maria: or. 357, or. 358, or. 360, or. 361, or. 362. Udalricus v. Oldricus. Waldsassen, monium. ord. Cist. in Ba- varia. — S. Maria: c. 204, c. 227, c. 295, or. 305, or. 306, or. 356. Wibaldus abb. Stabulensis et Corbeiensis : c. 160, c. 161. Vissegrad, Vyšehrad prope Pragam, ecci. colleg. ss. Petri et Pauli: sp. 384, sp. 387, c. 100, c. 111, sp. 393, or. 136, or. 287, or. 288, c. 308, c. 317, sp. 406, or. 359. Vladislaus II dux (postea I rex) Boh. v. Bo- hemia. Vratislaus .II dux (postea I rex) Boh. v. Bo- hemia. de Zerotin Hinco crucesignatus miles Olo- muc. dioc.: sp. 407. Zwettl, boh. Světlá, monium. ord. Cist. in Austria Infer.: or. 311. CONSPECTUS PERSONARUM, QUAE HUIUS TOMI DIPLOMATA AC LITTERAS DEDERINT. Numeri uncis clausi diplomata extranea significant, quorum tantum argumentum dedimus, quod in eis de terra Bohemica fit mentio vel principes atque episcopi Bohemiae et Moraviae testes adferurtur. Adalbertus I, arep. Maguntinus, v. Maguntia. Adalbertus, arep. Salisburg., v. Salzburg. Adalbertus, ep. Frisingensis, v. Frisinga. Adalbertus, abb. Strahioviensis, v. Strahov. Agapitus II papa v. Romani pontifices. Agnes, uxor Cunonis [de Potvorov] or. 342. Albrechtus (Ursus) marchio Brandenburg. sp. 394. Alexander II papa v. Romani poatifices. Alexander III papa v. Rom. pontif. Anglorum rex Guillelmus II, sp. 388. Anonymus, ed. 95. Arnoldus, abb. Ballenstadensis (ed. 205). Arnolfus rex v. Romanorum imp. et reges. Aquileia, patriarcha Udalricus, ed. 284. Asinus, miles Boh., mem. 154.
Strana 451
DIPLOMATUM EPISTOLARUMOUE AUCTORES. 451 Augusta, Augsburg, Bavaria, prov. Schwa- ben. Ep.: Hermannus (ed. 118). Austria, marchio Henricus II (ed. 173); — dux Leopoldus V (ed. 314). Babenberg, Bamberg, Bavaria, prov. Ober- franken. — Ep.: Otto I, c. 117. Ballenstadensis abb. Arnoldus (ed. 2065). Bavaria, duces: Henricus II c. 35 ; Henricus Superbus sp. 392. Benedictus VI papa «v. Romani ponti- fices. Benedictus abb. Scotorum Ratisbonae v. Ratisbona. Benno, ep. Misnensis, v. Misna. Berngerus, ep. Pataviensis, v. Patavia. Bernhardus, abb. Clarevallensis, c. 150. Bohemia, duces : Boleslaus II c. 37, sp. 375, sp. 376. — Boleslaus III mem. 40. — Botivoj II sp. 389. — Bretislaus I mem. 48, mem. 52. sp. 379, sp. 380, sp. 381, sp. 382. — Bretislaus II mem. 98. — Conradus mem. 97. — Fridericus c. 292, c. 294, c. 295, c. 300, or. 301, sp. 402, sp. 403, or. 304, or. 305, c. 307, c. 309, sp. 404, or. 310, or. 311, sp. 405, c. 317, sp. 406, or. 318, or. 320, sp. 409. — Henricus ep. or. 348, or. 349, c. 355, sp. 411, or. 356, or. 358, (v. ef. Praga, epi.); — Odalricus mem. 46. — Otto or. 323, (quondam marchio Moraviae) or. 326. — Premysl (Otakarus) I sp. 410. — Sobéslaus I c. 111, sp. 398, sp. 395. — Sobéslaus II or. 278, or. 279, or. 287, or. 288, mem. 289, c. 290. — Spitigneus II or. 55, sp. 383, mem. 56. — Svatopluk mem. 102. — Udalricus mem. 46. — Venceslaus or. 304. — Vla- dislaus I sp. 390. — Vladislaus II or. 157, c. 158, mem. 179; (I rex) sp. 396, c. 204, or. 208, or. 210, or. 227, sp. 399, or. 245, or. 246. — Vladislaus (qui et Hen- ricus) or. 363. — Vratislaus II c. 80, mem. 83; (I rex) sp. 386, sp. 387, mem. 91. ducissae: Elisabeth or. 312. — Ger- birga ed. 106, ed. 107. — Helicha or. 322. — Richza c. 108. comes Tacholfus, sp. 367. Boleslaus II, dux Boh., v. Bohemia. Boleslaus III v. Bohemia. Bofivoj II, dux Boh. v. Bohemia. Brandenburgensis marchio Albrechtus (Ur- sus) sp. 394. Bremensis arep. Sigifridus, c. 243. Bretislaus I, dux Boh. v. Bohemia. Bretislaus II, dux Boh., v. Bohemia. Carolus Magnus v. Romanorum imperatores. Casta, filius Vojslavi, camerarii regis Boh., c. 251. Čéč, comes de Železnice, or. 296. Clemens III antipapa v. Romani pontifices. Clemens III papa v. Romani pontifices. Coelestinus III papa v. Romani pontifices. Cohan v. Kochan. Conradus IIl, Rom. rex, v. Romanorum imperatores et reges. Conradus, dux Boh., v. Bohemia. Cracovia, Kraków, opp. Galiciae. — Epi.: Lambertus ed. 96. — Mathaeus (ed. 153). Daniel I, ep. Prag., v. Praga. Daniel, abb. Waldsassensis, dep. 351. Dietlebus, nobilis, or. 344. Dietpaldus, marchio de Vohburg, «v. de Vohburg. Elisabeth, ducissa Bohemiae, v. Bohemia. Engildeo, nobilis, (ed. 47). Eppo, praefectus Belinensis, sp. 378. Ercimbaldus, fr. hospit. s. Ioh. Hierosolymi- tani, (or. 293). Eugenius III papa v. Romani pontifices. de Falkenberg, Gotfridus, (ed. 3202). Fridericus, ep. Prag., v. Praga. Fridericus I, Rom. imp. v. Romanor. imp. Fridericus, dux Boh., v. Bohemia. Fridericus, dux provinc. Olomuc. v. Moravia.
DIPLOMATUM EPISTOLARUMOUE AUCTORES. 451 Augusta, Augsburg, Bavaria, prov. Schwa- ben. Ep.: Hermannus (ed. 118). Austria, marchio Henricus II (ed. 173); — dux Leopoldus V (ed. 314). Babenberg, Bamberg, Bavaria, prov. Ober- franken. — Ep.: Otto I, c. 117. Ballenstadensis abb. Arnoldus (ed. 2065). Bavaria, duces: Henricus II c. 35 ; Henricus Superbus sp. 392. Benedictus VI papa «v. Romani ponti- fices. Benedictus abb. Scotorum Ratisbonae v. Ratisbona. Benno, ep. Misnensis, v. Misna. Berngerus, ep. Pataviensis, v. Patavia. Bernhardus, abb. Clarevallensis, c. 150. Bohemia, duces : Boleslaus II c. 37, sp. 375, sp. 376. — Boleslaus III mem. 40. — Botivoj II sp. 389. — Bretislaus I mem. 48, mem. 52. sp. 379, sp. 380, sp. 381, sp. 382. — Bretislaus II mem. 98. — Conradus mem. 97. — Fridericus c. 292, c. 294, c. 295, c. 300, or. 301, sp. 402, sp. 403, or. 304, or. 305, c. 307, c. 309, sp. 404, or. 310, or. 311, sp. 405, c. 317, sp. 406, or. 318, or. 320, sp. 409. — Henricus ep. or. 348, or. 349, c. 355, sp. 411, or. 356, or. 358, (v. ef. Praga, epi.); — Odalricus mem. 46. — Otto or. 323, (quondam marchio Moraviae) or. 326. — Premysl (Otakarus) I sp. 410. — Sobéslaus I c. 111, sp. 398, sp. 395. — Sobéslaus II or. 278, or. 279, or. 287, or. 288, mem. 289, c. 290. — Spitigneus II or. 55, sp. 383, mem. 56. — Svatopluk mem. 102. — Udalricus mem. 46. — Venceslaus or. 304. — Vla- dislaus I sp. 390. — Vladislaus II or. 157, c. 158, mem. 179; (I rex) sp. 396, c. 204, or. 208, or. 210, or. 227, sp. 399, or. 245, or. 246. — Vladislaus (qui et Hen- ricus) or. 363. — Vratislaus II c. 80, mem. 83; (I rex) sp. 386, sp. 387, mem. 91. ducissae: Elisabeth or. 312. — Ger- birga ed. 106, ed. 107. — Helicha or. 322. — Richza c. 108. comes Tacholfus, sp. 367. Boleslaus II, dux Boh., v. Bohemia. Boleslaus III v. Bohemia. Bofivoj II, dux Boh. v. Bohemia. Brandenburgensis marchio Albrechtus (Ur- sus) sp. 394. Bremensis arep. Sigifridus, c. 243. Bretislaus I, dux Boh. v. Bohemia. Bretislaus II, dux Boh., v. Bohemia. Carolus Magnus v. Romanorum imperatores. Casta, filius Vojslavi, camerarii regis Boh., c. 251. Čéč, comes de Železnice, or. 296. Clemens III antipapa v. Romani pontifices. Clemens III papa v. Romani pontifices. Coelestinus III papa v. Romani pontifices. Cohan v. Kochan. Conradus IIl, Rom. rex, v. Romanorum imperatores et reges. Conradus, dux Boh., v. Bohemia. Cracovia, Kraków, opp. Galiciae. — Epi.: Lambertus ed. 96. — Mathaeus (ed. 153). Daniel I, ep. Prag., v. Praga. Daniel, abb. Waldsassensis, dep. 351. Dietlebus, nobilis, or. 344. Dietpaldus, marchio de Vohburg, «v. de Vohburg. Elisabeth, ducissa Bohemiae, v. Bohemia. Engildeo, nobilis, (ed. 47). Eppo, praefectus Belinensis, sp. 378. Ercimbaldus, fr. hospit. s. Ioh. Hierosolymi- tani, (or. 293). Eugenius III papa v. Romani pontifices. de Falkenberg, Gotfridus, (ed. 3202). Fridericus, ep. Prag., v. Praga. Fridericus I, Rom. imp. v. Romanor. imp. Fridericus, dux Boh., v. Bohemia. Fridericus, dux provinc. Olomuc. v. Moravia.
Strana 452
452 D1PLOMATUM EPISTOLARUMQUE AUCTORES. Frisinga, Freising, Bavaria, prov. Ober- bayern. — Ep.: Adalbertus, c. 222. G. monachus quidam, ed. 93. Gerbirga, ducissa Boh., v. Bohemia. Godescalcus, abb. Siloensis, c. 302. Gotfridus de Falkenberg (ed. 320%). Gregorius VII papa v. Romani pontifices. Gregorius VIII papa v. Romani pontifices. Guido, cardinalis diac., c. 135. Guillelmus II, rex Anglorum, sp. 388. Guillelmus de Pulin, nobilis Moraviae, sp. 400. Gurcensis ep. Henricus, c. 248, c. 262. Hadrianus II papa v. Romani pontifices. Hadrianus IV papa v. Romani pontifices. Hartmannus de Mirkov, or. 268. Hartwicus, arep. Magdeburg. v. Magdeburg. Hatho, arep. Magunt., v. Maguntia. Helicha, ducissa Bohemiae, v. Bohemia. Henricus, ep. Gurcensis, c. 248, c. 262. Henricus II, ep. Olomuc., v. Olomuc. Henricus, ep. Pragensis et dux Boh., v. Praga. Henricus ab. s. Petri Salisburgensis, v. Salz- burg. Henricus II, III, IV, V, VI v. Romanorum imperatores et reges. Henricus II, dux Baioariorum, v. Bavaria. Henricus II, dux Bavariae et marchio Au- striae v. Austria. Henricus Superbus, dux Bavariae, v. Ba- varia. Hermannus, ep. Augustensis, v. Augusta. Hersteld, Borussia, prov. Kassel, monium ss. Simonis Thaddaei, Wicberti. — Mon- achi, ed. 89. Hizzo, ep. Pragensis, v. Praga. Hroznata comes, or. 357. Hugo, abb. Praemonstratensis, c. 164. Innocentius II papa v. Romani pontifices. Johannes VIII, XIII, XV papa v. Romani pontifices. Juvavum v. Salzburg. Kocelus comes v. Pannonia. Kochan nobilis, mem. 364. Lambertus, ep. Cracoviensis, v. Cracovia. Laureacum, Lorch. Epatus. — Ep. Pili. grimus c. 33. Leopoldus V, dux Austriae, (ed. 314). Lotharius III, v. Romanorum imperatores. Lucius II, III papa v. Romani pontifices. Ludovicus Germanicus v. Romanor. impera- tores. Ludovicus Pius v. Romanor. imperatores. Ludovicus II, lantgravius Thuringiae, sp. 398. Magdeburg, Borussia, prov. Sachsen. — Arepi. : Hartwicus ed. 85. — Wichmannus (ed. 241), c. 260. Maguntia, Mainz, Hessen, prov. Rhein- hessen. Arepatus. — Arepi. : Adalbertus I c. 105, c. 114, (ed. 119). — Hatho sp. 368. — Sigifridus I, c. 63, ed. 74. — Wezilo ed. 84, ed. 90. — Wiiligisus ed. 34. Mathaeus, ep. Cracoviensis, v. Cracovia. de Mirkov, Hartmannus, or. 268. Miroslaus, primas Bohemiae, or. 155. Misna, Meissen, Saxonia, distr. Dresden. — Ep.: Benno, sp. 385. Moravia ; duces: Bfetislaus (dux Olomuc.) c. 354. — Fridericus, dux Olomuc., or. 247. — Oldricus or. 270. — Otto, dux Olom., c. 79. — Venceslaus c. 110. — Vladimír c. 353. — marchio Otto v. Bohe- mia. Nemoj (de genere Vr&ovici) c. 100. Nicolaus I, II, papa v. Romani pontifices. Odalricus, dux Bohemiae, v. Bohemia. Oldricus, dux Moraviae, v. Moravia.
452 D1PLOMATUM EPISTOLARUMQUE AUCTORES. Frisinga, Freising, Bavaria, prov. Ober- bayern. — Ep.: Adalbertus, c. 222. G. monachus quidam, ed. 93. Gerbirga, ducissa Boh., v. Bohemia. Godescalcus, abb. Siloensis, c. 302. Gotfridus de Falkenberg (ed. 320%). Gregorius VII papa v. Romani pontifices. Gregorius VIII papa v. Romani pontifices. Guido, cardinalis diac., c. 135. Guillelmus II, rex Anglorum, sp. 388. Guillelmus de Pulin, nobilis Moraviae, sp. 400. Gurcensis ep. Henricus, c. 248, c. 262. Hadrianus II papa v. Romani pontifices. Hadrianus IV papa v. Romani pontifices. Hartmannus de Mirkov, or. 268. Hartwicus, arep. Magdeburg. v. Magdeburg. Hatho, arep. Magunt., v. Maguntia. Helicha, ducissa Bohemiae, v. Bohemia. Henricus, ep. Gurcensis, c. 248, c. 262. Henricus II, ep. Olomuc., v. Olomuc. Henricus, ep. Pragensis et dux Boh., v. Praga. Henricus ab. s. Petri Salisburgensis, v. Salz- burg. Henricus II, III, IV, V, VI v. Romanorum imperatores et reges. Henricus II, dux Baioariorum, v. Bavaria. Henricus II, dux Bavariae et marchio Au- striae v. Austria. Henricus Superbus, dux Bavariae, v. Ba- varia. Hermannus, ep. Augustensis, v. Augusta. Hersteld, Borussia, prov. Kassel, monium ss. Simonis Thaddaei, Wicberti. — Mon- achi, ed. 89. Hizzo, ep. Pragensis, v. Praga. Hroznata comes, or. 357. Hugo, abb. Praemonstratensis, c. 164. Innocentius II papa v. Romani pontifices. Johannes VIII, XIII, XV papa v. Romani pontifices. Juvavum v. Salzburg. Kocelus comes v. Pannonia. Kochan nobilis, mem. 364. Lambertus, ep. Cracoviensis, v. Cracovia. Laureacum, Lorch. Epatus. — Ep. Pili. grimus c. 33. Leopoldus V, dux Austriae, (ed. 314). Lotharius III, v. Romanorum imperatores. Lucius II, III papa v. Romani pontifices. Ludovicus Germanicus v. Romanor. impera- tores. Ludovicus Pius v. Romanor. imperatores. Ludovicus II, lantgravius Thuringiae, sp. 398. Magdeburg, Borussia, prov. Sachsen. — Arepi. : Hartwicus ed. 85. — Wichmannus (ed. 241), c. 260. Maguntia, Mainz, Hessen, prov. Rhein- hessen. Arepatus. — Arepi. : Adalbertus I c. 105, c. 114, (ed. 119). — Hatho sp. 368. — Sigifridus I, c. 63, ed. 74. — Wezilo ed. 84, ed. 90. — Wiiligisus ed. 34. Mathaeus, ep. Cracoviensis, v. Cracovia. de Mirkov, Hartmannus, or. 268. Miroslaus, primas Bohemiae, or. 155. Misna, Meissen, Saxonia, distr. Dresden. — Ep.: Benno, sp. 385. Moravia ; duces: Bfetislaus (dux Olomuc.) c. 354. — Fridericus, dux Olomuc., or. 247. — Oldricus or. 270. — Otto, dux Olom., c. 79. — Venceslaus c. 110. — Vladimír c. 353. — marchio Otto v. Bohe- mia. Nemoj (de genere Vr&ovici) c. 100. Nicolaus I, II, papa v. Romani pontifices. Odalricus, dux Bohemiae, v. Bohemia. Oldricus, dux Moraviae, v. Moravia.
Strana 453
DIPLOMATUM EPISTOLARUMQUE AUCTORES. 453 Olomucensis ep. Henricus II, or. 115,0r.116, c. 156, c. 160, c. 163, c. 165, c. 166. Olomucensis provinciae dux v. Moravia. Otto I, III v. Romanorum imperatores. Otto dux Bohemiae, v. Bohemia. Otto dux Moraviae, v. Moravia. Pannonia, comes (de Slavis) Kocelus, ed. 9. Patavia, Passau. Bavaria, prov. Nieder- bayern. Epi.: Berngerus (ed. 44). — Reginmarus (ed. 109), — Udalricus (ed. 103), (ed. 104). — Wolfgerus (ed. 350). Paulus et Gebehardus presbyteri v. Ratis- bona. de Perg (in Austria Super.), Rudolfus (ed. 113). Piligrimus, ep. Laureacensis, v. Laureacum. Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice, monium ord. Cist. — Conventus or. 343. Praemonstratensis abb. Hugo c. 164. Praemonstratense capitulum c. 133. Praga. — Epi.: Daniel I c. 161, or. 182, or. 228, or. 229, or. 230, (ed. 234). — Fridericus or. 278. — Henricus c. 303, or. 313, or. 325, or. 335 ; v. ef. Bohemia, Henricus dux. — Hizzo ed. 45. — Se- verus c. 59. Přemysl (Otakarus) I, dux Boh., v. Bohemia. de Pulin, Guillelmus, nobilis Moraviae, sp. 400. Ratisbona ; Regensburg, Bavaria, prov. Oberpfalz. — Fraternitas s. Jacobi Sco- torum ed. 92; abb. Benedictus ed. 88, presbyteri de: Paulus et Gebehardus (ed. 149). Reginmarus, ep. Pataviensis, v. Patavia. Richza, ducissa Boh., v. Bohemia. Romani pontifices: Agapitus II sp. 370. — Alexander II sp. 384, ed. 60, dep. 61. — Alexander III c. 258, ed. 259, ed. 263, (c. 271), (c. 272), (c. 273), ed. 282, (c. 283). — Benedictus VI sp. 374. — Clemens III antipapa dep. 87, ed. 94. — Clemens III papa or. 319. — Coele- stinus III or. 332, or. 333, or. 352, or. 359, or. 360, or. 361, or. 362. — Eugenius II sp. 366. — Eugenius III or. 142, c. 148, c. 145, c. 146, c. 147, c. 159, or. 167, (ed. 172). — Grego- rius VII c. 62, c. 64, c. 65, c. 66, c. 67, c. 68, c. 69, c. 70, c. 71, c. 72, c. 73, c. 75, c. 76, c. 77, c. 81. — Grego- rius VIII sp. 407. — Hadrianus II ed. 12. — Hadrianus IV dep. 201. — Innocentius II c. 123, c.125, c. 127, c. 128, c. 130. — Iohannes VIII c. 13, c. 14, c. 15, c. 16, c. 17, c. 18, c. 19, dep. 20, c. 21, c. 22, c. 23, c. 24, c. 25. — Iohaunes XIII sp. 371, sp. 372. — Iohannes XV c. 38. — Lucius II or. 136, €. 140, c. 141. — Lucius III or. 298, or. 299, or. 306. — Nicolaus I (10), dep. 11. — Nicolaus II dep. 57. — Stephanus V c. 26, c. 27, dep. 29. — Victor IV (ed. 203). Romanorum imperatores et reges: Arnolfus or. 28. — Carolus Magnus (sp. 365), (1) (2. — Conradus III (ed. 122), (ed. 126), (ed. 129), (ed. 131), (ed. 132), (ed. 134), (ed. 137), c. 138, (ed. 139), (ed. 144), (ed. 148), (ed. 151), (ed. 152), (ed. 162), (ed. 168), (ed. 169), (ed. 170). — Fridericus I (ed. 171), (ed. 174), (ed. 175 — ed. 178), or. 180, (ed. 181), (ed. 183), (ed. 184), (ed. 185), c. 186, (ed. 199), (ed. 200), (ed. 202), (ed. 206), (ed. 209), (ed. 211 — ed. 221), or. 223, (ed. 224— ed. 226), (ed. 231— ed. 233), (ed. 235—ed. 240), (ed. 242), (ed. 250), c. 261, (ed. 264), c. 266, (c. 269), (ed. 275), (ed. 276), c. 277, (ed. 286), c. 291, (ed. 297), dep. 316, (ed. 321), sp. 397, (sp. 401), (sp. 408). — Hen- ricus II (or. 41 — or. 43), (sp. 377). — Henricus III (or. 50), (or. 53), (or. 54). — Henricus IV (or. 58), (ed. 78), (c. 82),
DIPLOMATUM EPISTOLARUMQUE AUCTORES. 453 Olomucensis ep. Henricus II, or. 115,0r.116, c. 156, c. 160, c. 163, c. 165, c. 166. Olomucensis provinciae dux v. Moravia. Otto I, III v. Romanorum imperatores. Otto dux Bohemiae, v. Bohemia. Otto dux Moraviae, v. Moravia. Pannonia, comes (de Slavis) Kocelus, ed. 9. Patavia, Passau. Bavaria, prov. Nieder- bayern. Epi.: Berngerus (ed. 44). — Reginmarus (ed. 109), — Udalricus (ed. 103), (ed. 104). — Wolfgerus (ed. 350). Paulus et Gebehardus presbyteri v. Ratis- bona. de Perg (in Austria Super.), Rudolfus (ed. 113). Piligrimus, ep. Laureacensis, v. Laureacum. Plasy, germ. Plass, distr. pol. Kralovice, monium ord. Cist. — Conventus or. 343. Praemonstratensis abb. Hugo c. 164. Praemonstratense capitulum c. 133. Praga. — Epi.: Daniel I c. 161, or. 182, or. 228, or. 229, or. 230, (ed. 234). — Fridericus or. 278. — Henricus c. 303, or. 313, or. 325, or. 335 ; v. ef. Bohemia, Henricus dux. — Hizzo ed. 45. — Se- verus c. 59. Přemysl (Otakarus) I, dux Boh., v. Bohemia. de Pulin, Guillelmus, nobilis Moraviae, sp. 400. Ratisbona ; Regensburg, Bavaria, prov. Oberpfalz. — Fraternitas s. Jacobi Sco- torum ed. 92; abb. Benedictus ed. 88, presbyteri de: Paulus et Gebehardus (ed. 149). Reginmarus, ep. Pataviensis, v. Patavia. Richza, ducissa Boh., v. Bohemia. Romani pontifices: Agapitus II sp. 370. — Alexander II sp. 384, ed. 60, dep. 61. — Alexander III c. 258, ed. 259, ed. 263, (c. 271), (c. 272), (c. 273), ed. 282, (c. 283). — Benedictus VI sp. 374. — Clemens III antipapa dep. 87, ed. 94. — Clemens III papa or. 319. — Coele- stinus III or. 332, or. 333, or. 352, or. 359, or. 360, or. 361, or. 362. — Eugenius II sp. 366. — Eugenius III or. 142, c. 148, c. 145, c. 146, c. 147, c. 159, or. 167, (ed. 172). — Grego- rius VII c. 62, c. 64, c. 65, c. 66, c. 67, c. 68, c. 69, c. 70, c. 71, c. 72, c. 73, c. 75, c. 76, c. 77, c. 81. — Grego- rius VIII sp. 407. — Hadrianus II ed. 12. — Hadrianus IV dep. 201. — Innocentius II c. 123, c.125, c. 127, c. 128, c. 130. — Iohannes VIII c. 13, c. 14, c. 15, c. 16, c. 17, c. 18, c. 19, dep. 20, c. 21, c. 22, c. 23, c. 24, c. 25. — Iohaunes XIII sp. 371, sp. 372. — Iohannes XV c. 38. — Lucius II or. 136, €. 140, c. 141. — Lucius III or. 298, or. 299, or. 306. — Nicolaus I (10), dep. 11. — Nicolaus II dep. 57. — Stephanus V c. 26, c. 27, dep. 29. — Victor IV (ed. 203). Romanorum imperatores et reges: Arnolfus or. 28. — Carolus Magnus (sp. 365), (1) (2. — Conradus III (ed. 122), (ed. 126), (ed. 129), (ed. 131), (ed. 132), (ed. 134), (ed. 137), c. 138, (ed. 139), (ed. 144), (ed. 148), (ed. 151), (ed. 152), (ed. 162), (ed. 168), (ed. 169), (ed. 170). — Fridericus I (ed. 171), (ed. 174), (ed. 175 — ed. 178), or. 180, (ed. 181), (ed. 183), (ed. 184), (ed. 185), c. 186, (ed. 199), (ed. 200), (ed. 202), (ed. 206), (ed. 209), (ed. 211 — ed. 221), or. 223, (ed. 224— ed. 226), (ed. 231— ed. 233), (ed. 235—ed. 240), (ed. 242), (ed. 250), c. 261, (ed. 264), c. 266, (c. 269), (ed. 275), (ed. 276), c. 277, (ed. 286), c. 291, (ed. 297), dep. 316, (ed. 321), sp. 397, (sp. 401), (sp. 408). — Hen- ricus II (or. 41 — or. 43), (sp. 377). — Henricus III (or. 50), (or. 53), (or. 54). — Henricus IV (or. 58), (ed. 78), (c. 82),
Strana 454
454 DIPLOMATUM EPISTOLARUMOUE AUCTORES. c. 86. — Henricus V (ed. 101). — Hen- ricus VI (ed. 324), (ed. 327 — ed. 331), (ed. 334), (ed. 337 — ed. 341), (ed. 345 —ed. 347). — Lotharius III sp. 391, (ed. 112), (ed. 120). — Ludovicus Germanicus (ed. 4 — ed. 6), (ed. 8). — Ludovicus Pius (ed. 3). — Ludovicus IV (c. 31). — Otto II sp. 369, (or. 32), (sp. 373). — Otto III. or. 36, (or. 39). Rudolfus de Perge v. de Perg. Salzburg, Iuvavum. Ecclesia arepalis c. 244. Arepi.: Adalbertus (c. 267), c. 281. — Theotmarus c. 30. — Praepositus : Siboto (ed. 265). Monium s. Petri: conventus c. 274. — abb. Henricus c. 249. Severus, ep. Pragensis, v. Praga. Siboto, maioris eccl. Salisburgensis praepo- situs, v. Salzburg. Sigifridus, arep. Bremensis, c. 243. Sigifridus I, arep. Magunt., v. Maguntia. Siloe, Želiv, germ. Seelau, distr. pol. Nem. Brod, germ. Deutschbrod, monium ord. Praem.; abb.: Godescalcus c. 302. Sobéslaus I, dux Boh., v. Bohemia. Sobéslaus II, dux Boh., v. Bohemia. Spitigneus II, dux Boh., v. Bohemia. Steinfeld, prope Zülpich, dioc. Coloniensis supra Rhenum, monium ord. Praem.; praep. Ulricus c. 187, c. 188, c. 189, c. 190, c. 191, c. 192, c. 193, c. 194, c. 195, c. 196, c. 197, c. 198, c. 252, c. 258, c. 254, c. 255, c. 256, c. 257. Stephanus V papa v. Romani pontifices. Strahov (Mons Sion) prope Pragam, monium ord. Praem.; abb. Adalbertus, facs. 285. Svatopluk, dux Bohemiae, v. Bohemia. Tacholfus, comes de Bohemia, sp. 367. Theotmarus, arep., luvaviensis, v. Salz- burg. Thuringiae lantgravius: Ludovicus sp. 398. Udalricus, ep. Pataviensis, v. Patavia. Udalricus, patriarcha Aquileiensis, v. Aqui- leia. Udalricus, dux Boh., v. Bohemia. Ulricus, praep. Steinfeldensis, v. Steinfeld. Ulricus, filius Drslavi, or. 336. Waldsassen, mon. ord. Cist. in Bavaria; abb. : Daniel, dep. 351. Venceslaus, dux Boh., v. Bohemia. Venceslaus, dux Moraviae, v. Moravia. Wezilo, arep. Maguntin., v. Maguntia. Wichmannus, arep. Magdeburgensis, v. Magdeburg. Willigisus, arep. Magunt., v. Maguntia. Vissegrad, Vysehrad prope Pragam, eccl. collegiata ss. Petri et Pauli. — Canonici c. 308. Vladimír, princeps Olomucensis, v. Mo- ravia. Vladislaus I, dux Bohemiae, v. Bohemia. Vladislaus II, dux (postea I rex) Boh., v. Bohemia. Vladislaus (Henricus), dux Boh., v. Bohe- mia. de Vohburg, marchio Dietpaldus (ed. 121). Wolfgerus, ep. Pataviensis, v. Patavia. Vratislaus II dux (postea I rex) Bohem., v. Bohemia. Zbigneus, sacerdos et canonicus s. Mariae, c. 124. de Železnice, Čéč comes, or. 296.
454 DIPLOMATUM EPISTOLARUMOUE AUCTORES. c. 86. — Henricus V (ed. 101). — Hen- ricus VI (ed. 324), (ed. 327 — ed. 331), (ed. 334), (ed. 337 — ed. 341), (ed. 345 —ed. 347). — Lotharius III sp. 391, (ed. 112), (ed. 120). — Ludovicus Germanicus (ed. 4 — ed. 6), (ed. 8). — Ludovicus Pius (ed. 3). — Ludovicus IV (c. 31). — Otto II sp. 369, (or. 32), (sp. 373). — Otto III. or. 36, (or. 39). Rudolfus de Perge v. de Perg. Salzburg, Iuvavum. Ecclesia arepalis c. 244. Arepi.: Adalbertus (c. 267), c. 281. — Theotmarus c. 30. — Praepositus : Siboto (ed. 265). Monium s. Petri: conventus c. 274. — abb. Henricus c. 249. Severus, ep. Pragensis, v. Praga. Siboto, maioris eccl. Salisburgensis praepo- situs, v. Salzburg. Sigifridus, arep. Bremensis, c. 243. Sigifridus I, arep. Magunt., v. Maguntia. Siloe, Želiv, germ. Seelau, distr. pol. Nem. Brod, germ. Deutschbrod, monium ord. Praem.; abb.: Godescalcus c. 302. Sobéslaus I, dux Boh., v. Bohemia. Sobéslaus II, dux Boh., v. Bohemia. Spitigneus II, dux Boh., v. Bohemia. Steinfeld, prope Zülpich, dioc. Coloniensis supra Rhenum, monium ord. Praem.; praep. Ulricus c. 187, c. 188, c. 189, c. 190, c. 191, c. 192, c. 193, c. 194, c. 195, c. 196, c. 197, c. 198, c. 252, c. 258, c. 254, c. 255, c. 256, c. 257. Stephanus V papa v. Romani pontifices. Strahov (Mons Sion) prope Pragam, monium ord. Praem.; abb. Adalbertus, facs. 285. Svatopluk, dux Bohemiae, v. Bohemia. Tacholfus, comes de Bohemia, sp. 367. Theotmarus, arep., luvaviensis, v. Salz- burg. Thuringiae lantgravius: Ludovicus sp. 398. Udalricus, ep. Pataviensis, v. Patavia. Udalricus, patriarcha Aquileiensis, v. Aqui- leia. Udalricus, dux Boh., v. Bohemia. Ulricus, praep. Steinfeldensis, v. Steinfeld. Ulricus, filius Drslavi, or. 336. Waldsassen, mon. ord. Cist. in Bavaria; abb. : Daniel, dep. 351. Venceslaus, dux Boh., v. Bohemia. Venceslaus, dux Moraviae, v. Moravia. Wezilo, arep. Maguntin., v. Maguntia. Wichmannus, arep. Magdeburgensis, v. Magdeburg. Willigisus, arep. Magunt., v. Maguntia. Vissegrad, Vysehrad prope Pragam, eccl. collegiata ss. Petri et Pauli. — Canonici c. 308. Vladimír, princeps Olomucensis, v. Mo- ravia. Vladislaus I, dux Bohemiae, v. Bohemia. Vladislaus II, dux (postea I rex) Boh., v. Bohemia. Vladislaus (Henricus), dux Boh., v. Bohe- mia. de Vohburg, marchio Dietpaldus (ed. 121). Wolfgerus, ep. Pataviensis, v. Patavia. Vratislaus II dux (postea I rex) Bohem., v. Bohemia. Zbigneus, sacerdos et canonicus s. Mariae, c. 124. de Železnice, Čéč comes, or. 296.
Strana 455
CONCORDANTIA NUMERORUM. 455 CONCORDANTIA NUMERORUM HUIUS TOMI ET K. J. ERBENI REGESTORUM BOHEMIAE. Asteriscus Regestorum numero appositus falsa ab Antonio Boczek saeculo superiore confecta significat. ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae 5 40 IV, 1761 IV. 1762 IV. 1763 16 77 78 37 sp. 375 sp. 376 38 *116 *117 *118 51 52 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 *32 33 34 — 35 36 37 38 39 sp. 365 sp. 366 sp. 367 10 v. not. [ ad 9. 11 12 15 13 v. 18. 14 IV, 1764 41 42 43 44 *45 46 47 48 49 IV, 1765 *50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 17 18 19 20 21 22 23 24 25 29 26 27 28 30 sp. 368 31 sp. 370 32 sp. 369 sp. 373 sp. 372 sp. 371 33 sp. 374 34 35 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 *93 94 *95 *96 *97 *98 *99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 *112 113 114 39 40 41 42 43 sp. 377 44 45 v. not. ad 44 46 47 v. not. ad 44 sp. 378 sp. 379 sp. 380 sp. 381 50 48 49 sp. 382 119 120 *121 *122 123 124 *125 126 *127 128 *129 *130 *131 132 *133 134 *135 136 137 138 139 *140 141 142 143 144 145 146 148 147 149 150 151 152 153 154 54 55 sp. 383 56 57 58 59 sp. 384 sp. 385 60 61 62 64 63 66 65 67 68 69 70 71 72 73 53 36 115 74
CONCORDANTIA NUMERORUM. 455 CONCORDANTIA NUMERORUM HUIUS TOMI ET K. J. ERBENI REGESTORUM BOHEMIAE. Asteriscus Regestorum numero appositus falsa ab Antonio Boczek saeculo superiore confecta significat. ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae 5 40 IV, 1761 IV. 1762 IV. 1763 16 77 78 37 sp. 375 sp. 376 38 *116 *117 *118 51 52 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 *32 33 34 — 35 36 37 38 39 sp. 365 sp. 366 sp. 367 10 v. not. [ ad 9. 11 12 15 13 v. 18. 14 IV, 1764 41 42 43 44 *45 46 47 48 49 IV, 1765 *50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 17 18 19 20 21 22 23 24 25 29 26 27 28 30 sp. 368 31 sp. 370 32 sp. 369 sp. 373 sp. 372 sp. 371 33 sp. 374 34 35 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 *93 94 *95 *96 *97 *98 *99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 *112 113 114 39 40 41 42 43 sp. 377 44 45 v. not. ad 44 46 47 v. not. ad 44 sp. 378 sp. 379 sp. 380 sp. 381 50 48 49 sp. 382 119 120 *121 *122 123 124 *125 126 *127 128 *129 *130 *131 132 *133 134 *135 136 137 138 139 *140 141 142 143 144 145 146 148 147 149 150 151 152 153 154 54 55 sp. 383 56 57 58 59 sp. 384 sp. 385 60 61 62 64 63 66 65 67 68 69 70 71 72 73 53 36 115 74
Strana 456
456 CONCORDANTIA NUMERORUM. ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae 155 156 157 158 *159 75 76 77 *199 *200 201 104 134 133 156 153 160 161 162 163 *164 165 166 167 168 169 170 171 172 *173 174 175 *176 177 178 179 180 181 182 183 *184 185 *186 187 188 189 190 191 *192 *193 *194 *195 196 197 78 79 80 81 82 sp. 388 84 sp. 386 87 88 91 86 95 85 sp. 387 83 92 89 93 94 90 96 Erb. 407 97 98 sp. 389 100 99 101 102 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 *215 216 217 218 219 220 221 222 *223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 sp. 390 105 106 107 108 109 110 sp. 391 sp. 392 111 112 113 114 115 116 117 163 118 119 120 124 sp. 393 121 122 sp. 394 sp. 395 123 125 127 128 155 126 v. not. ad 129 129 130 131 239 240 241 II, 2635 242 243 244 245 246 247 248 *249 250 *251 252 253 *254 255 256 *257 *258 *259 260 261 262 *263 264 265 *266 *267 268 269 *270 *271 *272 *273 *274 275 276 136 137 140 141 158 157 138 139 142 143 144 145 146 147 148 sp. 396 149 150 152 154 159 151 160 161 162 164 *278 *279 *280 281 282 283 284 285 286 287 *288 289 290 291 Add. 3 рag. 620 292 293 294 II. 2636 295 Add. 4 pag. 621 j II, 2637 296 165 166 167 168 — 169 170 sp. 397 sp. 398 171 172 201 173 175 174 178 176 177 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 245 201 200 297 198 103 132 135 *277 298 299
456 CONCORDANTIA NUMERORUM. ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae 155 156 157 158 *159 75 76 77 *199 *200 201 104 134 133 156 153 160 161 162 163 *164 165 166 167 168 169 170 171 172 *173 174 175 *176 177 178 179 180 181 182 183 *184 185 *186 187 188 189 190 191 *192 *193 *194 *195 196 197 78 79 80 81 82 sp. 388 84 sp. 386 87 88 91 86 95 85 sp. 387 83 92 89 93 94 90 96 Erb. 407 97 98 sp. 389 100 99 101 102 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 *215 216 217 218 219 220 221 222 *223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 sp. 390 105 106 107 108 109 110 sp. 391 sp. 392 111 112 113 114 115 116 117 163 118 119 120 124 sp. 393 121 122 sp. 394 sp. 395 123 125 127 128 155 126 v. not. ad 129 129 130 131 239 240 241 II, 2635 242 243 244 245 246 247 248 *249 250 *251 252 253 *254 255 256 *257 *258 *259 260 261 262 *263 264 265 *266 *267 268 269 *270 *271 *272 *273 *274 275 276 136 137 140 141 158 157 138 139 142 143 144 145 146 147 148 sp. 396 149 150 152 154 159 151 160 161 162 164 *278 *279 *280 281 282 283 284 285 286 287 *288 289 290 291 Add. 3 рag. 620 292 293 294 II. 2636 295 Add. 4 pag. 621 j II, 2637 296 165 166 167 168 — 169 170 sp. 397 sp. 398 171 172 201 173 175 174 178 176 177 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 245 201 200 297 198 103 132 135 *277 298 299
Strana 457
CONCORDANTIA NUMERORUM. 457 ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae 300 301 202 328 329 249 247 250 290 287 291 403 324 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 Add. num.5) pag. 621 318 319 IV, 1767 230 203 204 205 206 207 208 209 210 216 211 212 213 214 215 217 218 219 220 221 222 223 231 224 227 225 226 228 229 230 232 233 234 sp. 399 235 236 237 238 239 240 not. 299 241 242 v. ad 331 332 333 334 335 336 337 338 339 II, 2783 IV, 2077 340 341 *342 *343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 261 260 258 259 262 sp. 401 251 252 253 254 255 256 257 266 267 268 v. not. ad 299 400 288 270 269 276 265 271 273 272 274 275 278 277 279 289 285 280 281 263 365 366 367 *368 369 370 371 372 373 374 IV, 1768 II, 2638 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 243 294 292 293 296 297 298 299 295 305 306 307 308 302 sp. 402 sp. 403 300 301 304 303 313 sp. 404 309 310 312 311 sp. 405 335 315 317 sp. 406 sp. 407 314 318 319 320 320a sp. 408 sp. 409 321 322 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 IV, 1771 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 *434 *435 436 437 438 439 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 339 336 337 338 sp. 410 340 341 344 342 343 345 346 349 347 348 350 351 sp. 411 353 354 352 355 356 357 358 363 *330 321 322 323 324 325 326 327 244 248 246 360 361 362 363 364 264 282 283 284 286 IV, 2079 399 400 401 402 323 359 360 361 362 364
CONCORDANTIA NUMERORUM. 457 ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae ERBEN, Regesta I Codex dipl. Bohemiae 300 301 202 328 329 249 247 250 290 287 291 403 324 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 Add. num.5) pag. 621 318 319 IV, 1767 230 203 204 205 206 207 208 209 210 216 211 212 213 214 215 217 218 219 220 221 222 223 231 224 227 225 226 228 229 230 232 233 234 sp. 399 235 236 237 238 239 240 not. 299 241 242 v. ad 331 332 333 334 335 336 337 338 339 II, 2783 IV, 2077 340 341 *342 *343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 261 260 258 259 262 sp. 401 251 252 253 254 255 256 257 266 267 268 v. not. ad 299 400 288 270 269 276 265 271 273 272 274 275 278 277 279 289 285 280 281 263 365 366 367 *368 369 370 371 372 373 374 IV, 1768 II, 2638 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 243 294 292 293 296 297 298 299 295 305 306 307 308 302 sp. 402 sp. 403 300 301 304 303 313 sp. 404 309 310 312 311 sp. 405 335 315 317 sp. 406 sp. 407 314 318 319 320 320a sp. 408 sp. 409 321 322 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 IV, 1771 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 *434 *435 436 437 438 439 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 339 336 337 338 sp. 410 340 341 344 342 343 345 346 349 347 348 350 351 sp. 411 353 354 352 355 356 357 358 363 *330 321 322 323 324 325 326 327 244 248 246 360 361 362 363 364 264 282 283 284 286 IV, 2079 399 400 401 402 323 359 360 361 362 364
Strana 458
458 A INDEX NOMINUM. Agnes INDEX NOMINUM. Litteras Č, č, Ch et K. k quaere sub C, c, litteram Y, y sub I, i. Singulis nominibus adiecta est significatio uncinis seclusa, qua forma litterae, in quibus nomen legitur, sint servatae, ita ut or. originale [autographum], fasc. fascimile, c. copia [apographum], sp. spurium, ed. editio intellegendum sit. Numerus Romanus vocibus c. et sp. adiectus saeculum indicat. Numeri arabici un- cinis inclusi, quo anno litterae datae sint, significant; crux ante numerum posita personam commemorari indicat, quae iam vita decesserit. Ex eis qui postea sequuntur numeribus maior paginam, minor lineas quinas indicat; numerus uncinis formae ( ) inclusus nomen in loco postea interposito legi monet; numerus formae cursivae litteras spurias vel fictas significat. A., arep. Maguntinus v. Adalbertus. A., arep. Saltzburgensis v. Adalbertus. A., ep. Frisingensis v. Adalbertus. A., praep. Hallensis v. Alhardus., Abbatestetin (c. XI); Absteten, Austr. Inf., d. p. Tulln (cc. 987) 41, 30. Abrammus de Pleinchipach (ed.), testis dona- tionis Gebirgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Adalbero (c. XI), Adelbero (or.) comes (1010) 48, 20. (1055) 53, 10. Adelbero (ed.) de Griezbach (1125) 110, 15. Adalbertus, Adelbertus (or.) Adilbertus (c.), Adebertus (or.), Adalpertus, Adal- perht (c.), Albertus (or.). Adalbertus (sp. X), arep. Magdaburgensis (973) 344, 25. Adalbertus I, arep. Magunt. (1118) 107, 30. (cc. 1131) 116, 5. 118, 5, 15. 126, 25. (1133) 127, 20. Adalbertus, Albertus, filius Wladizlai regis et Gertrudis reginae Bohemiae, arep. Salisburg. (1169) 212, 5, 35. 213, 30. (1170) 220, 15. 222, 1. (1171) 228, 15, 30. 229, 20. 230, 5. nepos Fride- rici I imp. (1172) 230, 20. 234, 20. 235, 25. (1173) 236, 20, 25. (1174) 238, 1. 239, 25. 240, 1—20. (1177) 248, 10, 30. 249, 15. 250, 5. (1183) 269, 10. 270, 15. (1184/5) 276, 10. (1187) 287, 10, 20. A[lbertus], ep. Frisingensis (1163) 202, 1. Adalbertus, ep. Pragensis (992) 43, 20. (993) 44, 15. 45, 1—15, 35. 348, 1. 349, 25. 350, 25. sanctus A. (1045) 354, 5. (1048) 358, 1. eius festivitas (1158) 177, 20. eius reliquiae 179, 1. 207, 25. 208, 25. A[dalbertus], praepositus Houensis (1170) 220, 1. Albertus (or.) praep. de Zaczka, Sacensis (1159) 193, 5. (1160) 196, 15. (1165) 205, 15. (cc. 1170) 224, 1. (1175/8) 251, 5. perperam: Paltnir (sp. XII) (1167) 412, 20. Adalbertus (c. XIV) canonicus [Wissegrad.] (1185) 278, 20. Adelbertus (or.) capellanus (1192/3) 311, 10. Albertus (or.) Adalbertus (sp. XIII) abb. Clad- rubensis (1186) 436, 10, 25. 437, 5. (1189) 297, 20. (1184/ 2) 306, 5. (1194) 313, 20. Albertus (or.), Adalbertus (facs.), abb. Strago- wiensis (1175/8) 250, 30. (1184) 274, 15. (1185) 424, 25. (1188) 291, 10. (1189) 297, 15. (1191) 303, 1. Adelbertus (c. XIV) I, marchio de Brandenburch (1144) 142, 25. (1151) 173, 1. [Albrechtus Ursus] marchio Saxonum (1139) 407, 10. Adalbertus, Adebertus (or.), marchio Saxonie (1158) 178, 5. (1163) 202, 1. (1165) 203, 15. Adalbertus filius Ottonis, marchionis de Miszna (1186) v. Otto. Albertus de Sommerschenburg, comes palatinus Saxoniae (1163) 202, 1. Adelbertus de Bogen v. Bogen. Adalpertus (ed.) v. de Hohenwalte. — v. de Holinsteine. Adalpertus v. de Suzinbach. Adalperht [comes] testis (847) 3, 30. Albertus (or.) nobilis Moraviae (1174) 239, 15. Albertus Frozenei, testis (1179) 259, 20. Albertus (or.) testis (1197) 327, 1. Albertus (or.) filius Wissete (1186) 282, 10. Adaldagus (sp. X) arep. Premensis (973) 344, 30. Adalhelm (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Adalvinus v. Aluinus. Adebertus v. Adalbertus. Adelbero v. Adalbero. Adelger v. de Wenenbach. Adelina (or.) uxor comitis Reinerii de Bartolomeo (1191) 301, 15. Adelrammus de Feistritz, nob. Styriae (1158) 178, 15. Adelrammus de Waldekke (cc. 1130) 115, 15. Admuntensis (c. XVI), Admont, Styria, d. p. Liezen, abb. Liutoldus (1170). Adolfus (c. XIV), comes de Montibus (1144) 143, 1. Adrastus v. Radozta. Adrianus v. Hadrianus. Agapitus (sp. X.) II papa (948) 340, 1. (memo- ratur 973) 346, 10. Agast (or.), Agasta, die Aist, fl. Austr. Sup. ex sinistra Danubii ripa (853) 4, 25. (1142) 132, 1. Aggsbach, in Austr. Inf., d. p. St. Pölten (1144) 143, 10. Agna (or.) frater Petri prefecti de Dreuuic (1175) 244, 10. Cf. Hageno. Agnes (or.) uxor Cunonis filii Gumpoldi (1193) 309, 1. A.
458 A INDEX NOMINUM. Agnes INDEX NOMINUM. Litteras Č, č, Ch et K. k quaere sub C, c, litteram Y, y sub I, i. Singulis nominibus adiecta est significatio uncinis seclusa, qua forma litterae, in quibus nomen legitur, sint servatae, ita ut or. originale [autographum], fasc. fascimile, c. copia [apographum], sp. spurium, ed. editio intellegendum sit. Numerus Romanus vocibus c. et sp. adiectus saeculum indicat. Numeri arabici un- cinis inclusi, quo anno litterae datae sint, significant; crux ante numerum posita personam commemorari indicat, quae iam vita decesserit. Ex eis qui postea sequuntur numeribus maior paginam, minor lineas quinas indicat; numerus uncinis formae ( ) inclusus nomen in loco postea interposito legi monet; numerus formae cursivae litteras spurias vel fictas significat. A., arep. Maguntinus v. Adalbertus. A., arep. Saltzburgensis v. Adalbertus. A., ep. Frisingensis v. Adalbertus. A., praep. Hallensis v. Alhardus., Abbatestetin (c. XI); Absteten, Austr. Inf., d. p. Tulln (cc. 987) 41, 30. Abrammus de Pleinchipach (ed.), testis dona- tionis Gebirgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Adalbero (c. XI), Adelbero (or.) comes (1010) 48, 20. (1055) 53, 10. Adelbero (ed.) de Griezbach (1125) 110, 15. Adalbertus, Adelbertus (or.) Adilbertus (c.), Adebertus (or.), Adalpertus, Adal- perht (c.), Albertus (or.). Adalbertus (sp. X), arep. Magdaburgensis (973) 344, 25. Adalbertus I, arep. Magunt. (1118) 107, 30. (cc. 1131) 116, 5. 118, 5, 15. 126, 25. (1133) 127, 20. Adalbertus, Albertus, filius Wladizlai regis et Gertrudis reginae Bohemiae, arep. Salisburg. (1169) 212, 5, 35. 213, 30. (1170) 220, 15. 222, 1. (1171) 228, 15, 30. 229, 20. 230, 5. nepos Fride- rici I imp. (1172) 230, 20. 234, 20. 235, 25. (1173) 236, 20, 25. (1174) 238, 1. 239, 25. 240, 1—20. (1177) 248, 10, 30. 249, 15. 250, 5. (1183) 269, 10. 270, 15. (1184/5) 276, 10. (1187) 287, 10, 20. A[lbertus], ep. Frisingensis (1163) 202, 1. Adalbertus, ep. Pragensis (992) 43, 20. (993) 44, 15. 45, 1—15, 35. 348, 1. 349, 25. 350, 25. sanctus A. (1045) 354, 5. (1048) 358, 1. eius festivitas (1158) 177, 20. eius reliquiae 179, 1. 207, 25. 208, 25. A[dalbertus], praepositus Houensis (1170) 220, 1. Albertus (or.) praep. de Zaczka, Sacensis (1159) 193, 5. (1160) 196, 15. (1165) 205, 15. (cc. 1170) 224, 1. (1175/8) 251, 5. perperam: Paltnir (sp. XII) (1167) 412, 20. Adalbertus (c. XIV) canonicus [Wissegrad.] (1185) 278, 20. Adelbertus (or.) capellanus (1192/3) 311, 10. Albertus (or.) Adalbertus (sp. XIII) abb. Clad- rubensis (1186) 436, 10, 25. 437, 5. (1189) 297, 20. (1184/ 2) 306, 5. (1194) 313, 20. Albertus (or.), Adalbertus (facs.), abb. Strago- wiensis (1175/8) 250, 30. (1184) 274, 15. (1185) 424, 25. (1188) 291, 10. (1189) 297, 15. (1191) 303, 1. Adelbertus (c. XIV) I, marchio de Brandenburch (1144) 142, 25. (1151) 173, 1. [Albrechtus Ursus] marchio Saxonum (1139) 407, 10. Adalbertus, Adebertus (or.), marchio Saxonie (1158) 178, 5. (1163) 202, 1. (1165) 203, 15. Adalbertus filius Ottonis, marchionis de Miszna (1186) v. Otto. Albertus de Sommerschenburg, comes palatinus Saxoniae (1163) 202, 1. Adelbertus de Bogen v. Bogen. Adalpertus (ed.) v. de Hohenwalte. — v. de Holinsteine. Adalpertus v. de Suzinbach. Adalperht [comes] testis (847) 3, 30. Albertus (or.) nobilis Moraviae (1174) 239, 15. Albertus Frozenei, testis (1179) 259, 20. Albertus (or.) testis (1197) 327, 1. Albertus (or.) filius Wissete (1186) 282, 10. Adaldagus (sp. X) arep. Premensis (973) 344, 30. Adalhelm (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Adalvinus v. Aluinus. Adebertus v. Adalbertus. Adelbero v. Adalbero. Adelger v. de Wenenbach. Adelina (or.) uxor comitis Reinerii de Bartolomeo (1191) 301, 15. Adelrammus de Feistritz, nob. Styriae (1158) 178, 15. Adelrammus de Waldekke (cc. 1130) 115, 15. Admuntensis (c. XVI), Admont, Styria, d. p. Liezen, abb. Liutoldus (1170). Adolfus (c. XIV), comes de Montibus (1144) 143, 1. Adrastus v. Radozta. Adrianus v. Hadrianus. Agapitus (sp. X.) II papa (948) 340, 1. (memo- ratur 973) 346, 10. Agast (or.), Agasta, die Aist, fl. Austr. Sup. ex sinistra Danubii ripa (853) 4, 25. (1142) 132, 1. Aggsbach, in Austr. Inf., d. p. St. Pölten (1144) 143, 10. Agna (or.) frater Petri prefecti de Dreuuic (1175) 244, 10. Cf. Hageno. Agnes (or.) uxor Cunonis filii Gumpoldi (1193) 309, 1. A.
Strana 459
Agta INDEX NOMINUM. Arnoldus 459 Agta (c. XV) de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Aibling v. Eipilingen. Aist v. Agast. Aito (c.), praevidens ad Magadoburg (805) 1, 10. Alamanni (900) 31, 15. Albanensis episc. Petrus (1144). Albea (sp. X//), Albia (or.); Labe, die Elbe; fl. Bohemiae (948) 339, 10, 15. (968) 343, 25, 30. (993) 349, 5. (996) 46, 15. (cc. 1057) 368, 30. (1073) 369, 20. 371, 10. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. (1186) 285, 15. Albertus v. Adalbertus. Albgis (852) 4, 15. Albia v. Albea. Albinus, capellanus Gebehardi episcopi Pragensis (1086) 95, 15. Albinus (ed.), fidelis Wratislai I regis Boh. (1090) 100, 10. Albrandus (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. Albrechtsrieth (c.); Albrechtice, g. Albrechtsried, d. p. Susice, g. Schüttenhofen; villa monii Wind- berg. (ante 1174) 269, 10. Albrich (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Alchuuinus (sp. X) ep. Nitrauensis (824/7) 333, 1. Aldenburch (o7.), Aldenburg (c. XV/7), Altenburg (or.); Sachsen-Altenburg; castrum (1165) 203, 20. (1172) 235, 15. (1192) 308, 5—20. burgravius, pre- fectus: Henricus (1189); Sifridus (1171). hospi- tale (1192) 308, 10. Alexander II papa (1070) 366, 15. (1073) 62, 10. 63, 5. 66, 6. 67, 20. Alexander III papa (1170) 220, 1. 222, 5. (1171) 228, 10, 30. (1172) 231, 10. 234, 1. (1173) 236, 30. (1174) 239, 20. 240, 1, 10. (1177) 248, 5, 30. 249, 15. Alexander (or.), prepositus eccl. Wissegrad. (1144) 138, 35. 139, 1. Alexander, Alexanter (o7.) magister, can. Prag. eccl. (1180/82) 266, 1. (1184) 274, 15. cancella- rius (1187) 289, 20, 25. 440, 15, 25. (1189) 297, 20. (1190) 298, so. (1194) 313, 15. 314, 30. (1195/7) 323, 6. (1197) 326, 25. Alexander [can. Prag.] (1175/8) 251, 5. (1177) 247, 30. (1180/82) 266, 10. (1185) 278, 20. Alexander (or.) notarius (1188) 293, 25. Alexandria (c. X//), civitas Lombardiae (1174) 238, 25. s. Alexii monium. v. Brevnov. Alexius (sb. XIV) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Alexius (or.) can. [Wissegrad.?] (1180/82) 266, 10. (1186) 278, 20. A[Ihardus], praepositus Hallensis (1170) 220, 1. Alsin (c. XIV) testis (1185) 279, 1. Altaha Inferior, Nzederalteich, Bav., Rgb. Nieder- bayern, mon. s. Mauricii (860) 5, 30. 6, 1. (1000) 47, 15. abbates; Conradus (1146); Otgarius (860); Rachmundus (1040). Altaha Superior, g. Oberaltaich, Bao., Rgb. Nieder- bayern, praef. Pogen, monium. (1100/05) 105, 5. Alt-Bunzlau, b. St. Boleslav v. Bolezlau. Altenburg v. Aldenburch. Altendorf; Heinricus et Fridericus de — (1179). Althart, b. Staré Hobzi, v. Gobza. Alt-Lenzel, b. Staré Mlÿnce, v. Wlencich. Altus mons, terminus inter Boemiam et Austriam (1179) 250, 1. Altzelle, Cella s. Mariae, prope Messen, monium (1162) 199, 30. Aluicus (or.) capellanus (1174/8) 254, 5. Alwik (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, s5. Aluinus (c.), Adalvinus, arep. Salisburgensis (873) 12, 6. 13, 40. 14, 1. Amadeus, comes Gebennensis (1162) 201, 10. Amo (c) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 4, 20. Anagnia ; Anagni, It., prov. Roma, distr. Frosi- none ; (1174) 239, so. 240, 5, 10. Anastasius (c. X///) abb. Brevnovensis (993) 44, 40. (45, 10). 350, 25. Anconitanus ep. Paulus (873) v. Paulus. Andernach, Rheinprov., Rgb. Koblenz ; curia im- perialis (1167) 210, 25. Andreas (sp. XII) capellanus ducis Wratizlai, abbas monii. Opatouic. (1071) 369, 1. Andres (ce. XVIII) miles (1185) 277, 20. Andreas (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Andreas (or.) (1158/73) 237, 25. (1180) 261, 25. s. Andree capella v. Gobza. ecclesia v. Praga. Andres v. Andreas. Anedessa (c. XIV), Andechs, Bav. distr. München ; Bertolfus comes de — (1144). Anesis (c.), die Enns, fI. Austriae (903/906) 35, 20. Anglorum (sp. X) archiepi (973) 346, 20. rex: Wilhelmus] IT. Anno, ep. Frisingensis (855) 5, 10. (873) 16, 10. Anno (sp. X) ep. Vetuarensis (824/7) 333, 1. Ansalmus, Anselmus (or) Anshelmus (c. XIII). Anselmus, ep. Havelbergensis (1152) 173, 30. Ansalmus, Anselmus(or.) can. [eccl. Prag.] (1180/82) 266, 5. (1194) 313, 15. Anshelmus (c. X///) capellanus (1185) 280, 10. Aparma v. Parma. Aquilegia, Aquileia d. p. Gradisca ; patriarcha : Fredericus (1084); Pelegrinus (1160); Sigehardus (1077); Udalricus (1169 sq.). Aquisgranum (c.), g. Aachen, Rheinprov. (817), 2, 30. Aquitania, Pippino tribuitur (817) 3, 10. Arbo v. Aribo. Ardicius, ep. Gebennensis (1162) 201, 5. Arelatensis urbs, Arles (1162) 201, 1. Argentaria v. Misa. Argentina, Strassburg; ep. Burchardus (1151). Aribo (ed.), arep. Maguntinus (1024) 49, 10. Arbo (c.) marchio (903/6) 34, 15, 30. Aribo comes terminalis (888) 28, 20. Arbo (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Ariminense ; Rimini, It., prov. Forli ; territorium (1167) 210, 20. Arinwicus de Wocilindorf (1125) 110, 5. Arnaldus, Arnoldus (or.). Arnaldus (or.), arep. Magontinus, archicancellarius Germaniae (1158) 178, 5. (1160) 193, 25. Arnoldus (c. X/V) cancellarius Conradi III regis Rom. (1144) 143, 1. praep. Coloniensis (1149/50) 167, 35. II arep. Coloniensis (1151) 172, 30. Arnoldus, abb. Ballenstadensis (1159) 193, 10. Arnoldus (or.) sacerdos de Plaz (1180/82) 266, 25. Arno (sp. X) arep. Salziburgensis (948) 341, 1. Arnoldus v. Arnaldus.
Agta INDEX NOMINUM. Arnoldus 459 Agta (c. XV) de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Aibling v. Eipilingen. Aist v. Agast. Aito (c.), praevidens ad Magadoburg (805) 1, 10. Alamanni (900) 31, 15. Albanensis episc. Petrus (1144). Albea (sp. X//), Albia (or.); Labe, die Elbe; fl. Bohemiae (948) 339, 10, 15. (968) 343, 25, 30. (993) 349, 5. (996) 46, 15. (cc. 1057) 368, 30. (1073) 369, 20. 371, 10. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. (1186) 285, 15. Albertus v. Adalbertus. Albgis (852) 4, 15. Albia v. Albea. Albinus, capellanus Gebehardi episcopi Pragensis (1086) 95, 15. Albinus (ed.), fidelis Wratislai I regis Boh. (1090) 100, 10. Albrandus (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. Albrechtsrieth (c.); Albrechtice, g. Albrechtsried, d. p. Susice, g. Schüttenhofen; villa monii Wind- berg. (ante 1174) 269, 10. Albrich (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Alchuuinus (sp. X) ep. Nitrauensis (824/7) 333, 1. Aldenburch (o7.), Aldenburg (c. XV/7), Altenburg (or.); Sachsen-Altenburg; castrum (1165) 203, 20. (1172) 235, 15. (1192) 308, 5—20. burgravius, pre- fectus: Henricus (1189); Sifridus (1171). hospi- tale (1192) 308, 10. Alexander II papa (1070) 366, 15. (1073) 62, 10. 63, 5. 66, 6. 67, 20. Alexander III papa (1170) 220, 1. 222, 5. (1171) 228, 10, 30. (1172) 231, 10. 234, 1. (1173) 236, 30. (1174) 239, 20. 240, 1, 10. (1177) 248, 5, 30. 249, 15. Alexander (or.), prepositus eccl. Wissegrad. (1144) 138, 35. 139, 1. Alexander, Alexanter (o7.) magister, can. Prag. eccl. (1180/82) 266, 1. (1184) 274, 15. cancella- rius (1187) 289, 20, 25. 440, 15, 25. (1189) 297, 20. (1190) 298, so. (1194) 313, 15. 314, 30. (1195/7) 323, 6. (1197) 326, 25. Alexander [can. Prag.] (1175/8) 251, 5. (1177) 247, 30. (1180/82) 266, 10. (1185) 278, 20. Alexander (or.) notarius (1188) 293, 25. Alexandria (c. X//), civitas Lombardiae (1174) 238, 25. s. Alexii monium. v. Brevnov. Alexius (sb. XIV) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Alexius (or.) can. [Wissegrad.?] (1180/82) 266, 10. (1186) 278, 20. A[Ihardus], praepositus Hallensis (1170) 220, 1. Alsin (c. XIV) testis (1185) 279, 1. Altaha Inferior, Nzederalteich, Bav., Rgb. Nieder- bayern, mon. s. Mauricii (860) 5, 30. 6, 1. (1000) 47, 15. abbates; Conradus (1146); Otgarius (860); Rachmundus (1040). Altaha Superior, g. Oberaltaich, Bao., Rgb. Nieder- bayern, praef. Pogen, monium. (1100/05) 105, 5. Alt-Bunzlau, b. St. Boleslav v. Bolezlau. Altenburg v. Aldenburch. Altendorf; Heinricus et Fridericus de — (1179). Althart, b. Staré Hobzi, v. Gobza. Alt-Lenzel, b. Staré Mlÿnce, v. Wlencich. Altus mons, terminus inter Boemiam et Austriam (1179) 250, 1. Altzelle, Cella s. Mariae, prope Messen, monium (1162) 199, 30. Aluicus (or.) capellanus (1174/8) 254, 5. Alwik (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, s5. Aluinus (c.), Adalvinus, arep. Salisburgensis (873) 12, 6. 13, 40. 14, 1. Amadeus, comes Gebennensis (1162) 201, 10. Amo (c) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 4, 20. Anagnia ; Anagni, It., prov. Roma, distr. Frosi- none ; (1174) 239, so. 240, 5, 10. Anastasius (c. X///) abb. Brevnovensis (993) 44, 40. (45, 10). 350, 25. Anconitanus ep. Paulus (873) v. Paulus. Andernach, Rheinprov., Rgb. Koblenz ; curia im- perialis (1167) 210, 25. Andreas (sp. XII) capellanus ducis Wratizlai, abbas monii. Opatouic. (1071) 369, 1. Andres (ce. XVIII) miles (1185) 277, 20. Andreas (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Andreas (or.) (1158/73) 237, 25. (1180) 261, 25. s. Andree capella v. Gobza. ecclesia v. Praga. Andres v. Andreas. Anedessa (c. XIV), Andechs, Bav. distr. München ; Bertolfus comes de — (1144). Anesis (c.), die Enns, fI. Austriae (903/906) 35, 20. Anglorum (sp. X) archiepi (973) 346, 20. rex: Wilhelmus] IT. Anno, ep. Frisingensis (855) 5, 10. (873) 16, 10. Anno (sp. X) ep. Vetuarensis (824/7) 333, 1. Ansalmus, Anselmus (or) Anshelmus (c. XIII). Anselmus, ep. Havelbergensis (1152) 173, 30. Ansalmus, Anselmus(or.) can. [eccl. Prag.] (1180/82) 266, 5. (1194) 313, 15. Anshelmus (c. X///) capellanus (1185) 280, 10. Aparma v. Parma. Aquilegia, Aquileia d. p. Gradisca ; patriarcha : Fredericus (1084); Pelegrinus (1160); Sigehardus (1077); Udalricus (1169 sq.). Aquisgranum (c.), g. Aachen, Rheinprov. (817), 2, 30. Aquitania, Pippino tribuitur (817) 3, 10. Arbo v. Aribo. Ardicius, ep. Gebennensis (1162) 201, 5. Arelatensis urbs, Arles (1162) 201, 1. Argentaria v. Misa. Argentina, Strassburg; ep. Burchardus (1151). Aribo (ed.), arep. Maguntinus (1024) 49, 10. Arbo (c.) marchio (903/6) 34, 15, 30. Aribo comes terminalis (888) 28, 20. Arbo (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Ariminense ; Rimini, It., prov. Forli ; territorium (1167) 210, 20. Arinwicus de Wocilindorf (1125) 110, 5. Arnaldus, Arnoldus (or.). Arnaldus (or.), arep. Magontinus, archicancellarius Germaniae (1158) 178, 5. (1160) 193, 25. Arnoldus (c. X/V) cancellarius Conradi III regis Rom. (1144) 143, 1. praep. Coloniensis (1149/50) 167, 35. II arep. Coloniensis (1151) 172, 30. Arnoldus, abb. Ballenstadensis (1159) 193, 10. Arnoldus (or.) sacerdos de Plaz (1180/82) 266, 25. Arno (sp. X) arep. Salziburgensis (948) 341, 1. Arnoldus v. Arnaldus.
Strana 460
460 Arnolfus INDEX NOMINUM. Bechin Arnolfus rex (888) 28, 20. (890) 29, 1. imperator (900) 336, 30. Arnstein, ad fl. Lahn, Hessen-Nassau ; monium ord. Praem. (1144) 140, 10. Ludovicus comes de — (1144). Arnust, Arnustus v. Ernest. Artlebus (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Aschrich (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. i Asinus, filius Hozee (c. X///) miles quidam (1140/48) 155, 5. Aspach (ed., praedium monii Reichenbacensis (cc. 1125) 110, 1. Assalitus (or.), Gilbert d’Assailly, magnus mag. hospit. Hierosolymitani [1163/70] (memoratur cc. 1186) 286, 20. Atschau, b. Úhošťany, v. Ugoscas. Avari (817) 3, 10. Auaria (sp. X), Auarorum partes, Auarorum regio (805) 1, 10. (807) 2, 15. (824/7) 333, 25. (948) 341, 20. (973) 346, 15, 30, dux : Tutundus (824/7). Audulfus (c.) praevidens ad. Ragenisburg (805) 1, 16. Augiessel, b. Ujeęd o. Vgezd. Augusta; Augsburg, Bav., Rgb. Schwaben et Neu- burg; civitas (1132) 127, 5. (1163) 202, 5. epi- scopi: Hermannus (1132) ; Sigifridus (1081). Aujezd, b. Üjeqd, v. Vgezdec. Aussig, b. Üsti n. L., v. Vzthi. Austria (c. X///), Avstria (c7.), Orientalis marchia, Osterriche (or. pagus, tres comitatus (903/6) 34, 25. (1051) 51, 25. (1143) 137, 10. marchia in ducatum erecta (1156) 174, 25. (1171) 229, 15. (1185) 280, 5. (1186) 283, 25. marchio: Hen- ricus (1002) ; Liupoldus I11 (cc. 1124). duces: (1179) 258, 15. Henricus II (1156 sq.). Austriae termini versus Bohemiam (1179) 258. Azo (c), nobilis in comitatu Arbonis (903/[6) 94, 25. B. B. abbatissa s. Georgii (1151) v. Berta. Babenberg (c. X/V), Bamberga, Bavenberch; Bamberg, Bav., Rgb. Oberfranken ; (1138) 128, 25. (1144) 140, 15. 143, 10. 175, 15, 20. prefectus urbis: Guichardus (1151). Bambergensis episcopatus (1194) 312, 1. epi: Eberhardus (1151 sq.) ; Eilbertus (1144); Otto I (1118 sq.). Babina (or. prope Kralovice ; villa monii. Plaz (1175) 243, 20. Bach (sp. X//) filius Milon, homo ecclesiae Bole- slav. (1052?) 360, 20. Bachucha (c. X///), Bacuka (sp. XIV), Batucha, vinitor ecclesiae Lutomeric. in villa Sitinicih (cc. 1057) (57, 1). 364, 25. Bacuka v. Bachucha. Badreh (sp. X//) locaż. ; quondam villa, ubi nunc est domus singularis Badry apud vicum Odře- Psy, d. p. Podëbrady (1088?) 375, 5, 20. Baioaria (c. X/[X//), Bauuaria (c. X//), Bavva- ria (ed.); Bayern, b. Bavorsko; (817) 3, 10. (900) 29, so. (1010) 48, 20. (1086) 94, 20. (1172) 234, 25. Bauuariorum regnum (948) 341, 1. (073) 38, 15. Baiovvari (ed., Bawari (c. XIII) (855) 5, 15. (903/6) 34, 15. 35, 5—20. 30, 1. Baioariae (c. X), Bauuarienses (sp. X) episcopi (852) 4, 10. (900) 337, 15, 20. 338, 5, 30. Baioariorum, Bauariae dux: Henricus (987). Henricus Superbus (1132); Henricus Il Jaso- mirgott (1156) ; Henricus Leo (1163 sq.). comes palatinus v. Witelinesbach. Baldingus v. Balduinus. Balduinus, Baldingus (c.), arep. Juvavensis (1052) 52, 10. Balduinus (c. XV/I) decanus Olomuc. 318, 15. (1196) 319, 10. Baluinus (or.) canonicus eccl. Olomuc. et archi- diac. (1174) 239, 10. Ballenstadensis, Ballenstedt, Anhalt, abbas Arnol dus (1159). Baluinus v. Balduinus. Bamberga, Bambergensis v. Babenberg. Ban (c. XV), servus monii. Strahouiensis in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Bance, Bauce (sp. X///), villa monii. Cladrub. (1186) 436, 15, 20. Bantich (sp. X//) locat. ; Bantice, g. Pandit, d. b. Znojmo. g. Znaim ; Villa ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 362, 1. Baranta (sp. X//I) donator terrae in Lochuziz (1186) 436, 25, 437, 5. Barchinonensis, Barzelonensis comes: Raimun- dus Berengarius IV (1160) 197, 15. (1162) 201, 1. Bardaenowic, g. Bardowiek, Hannover, Rgb. Lüneburg (805) 1, 10. Baro (or.) capellanus et scriptor papae (1144) 140, 5. Bartolomeo, Reinerius comes de — (1191) 301, 10. Bartholomeus (or.), Bartolomeus (c. X///) can. [eccl. Prag.] (1180/82) 266, 10. magister (1184) 273, 20. (1194) 313, 15. Barzelonensis v. Barchinonensis. Bascsi (c. X//), Bazcsi (sp. X//), Bazci (sp. XII) locat. ; Bast velky, d. p. Karlin, g. Karolinen- thal ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 377, 15, 25. silva eccl. Wissegr. 386, 1, 20. villa canonicor. Wissegradensium (1130) 113, 15. Batek (sp. XII), Batéh, filius Suebos, de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Uinar (1088?) (390, 25). Batucha v. Bachucha. Bauce v. Bance. Baumgartental v. Poumgartuntal. Bauor, Bawor, Baviar (or.). Bawor (or.) prepositus [can. ecc.] Prag. (1180/82) 266, 5. Bauor (sp. X//) comes (1167) 418, 20. Bauor (or.), Bawor (c. X/V), testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Bawor (sp. X//I) testis (1187) 440, 20. Bawor (or.) testis (1193) 309, 10. Baviar (or.) frater Clvsene, test s (1192/3) 311, 10. (1195) Bauschowitz, b. Bou$ovice, v. Bvsouici. Bauuaria, Bavvaria v. Baioaria. Bazci, Bazcsi v. Bascsi. Bdenewiz (or.); Bdenéves, Befioves, g. Wenuschen, a StHibro, g. Mies ; hereditas Sdizlavi (1197) 1,1. Bechin, Bechinensis v. Behin.
460 Arnolfus INDEX NOMINUM. Bechin Arnolfus rex (888) 28, 20. (890) 29, 1. imperator (900) 336, 30. Arnstein, ad fl. Lahn, Hessen-Nassau ; monium ord. Praem. (1144) 140, 10. Ludovicus comes de — (1144). Arnust, Arnustus v. Ernest. Artlebus (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Aschrich (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. i Asinus, filius Hozee (c. X///) miles quidam (1140/48) 155, 5. Aspach (ed., praedium monii Reichenbacensis (cc. 1125) 110, 1. Assalitus (or.), Gilbert d’Assailly, magnus mag. hospit. Hierosolymitani [1163/70] (memoratur cc. 1186) 286, 20. Atschau, b. Úhošťany, v. Ugoscas. Avari (817) 3, 10. Auaria (sp. X), Auarorum partes, Auarorum regio (805) 1, 10. (807) 2, 15. (824/7) 333, 25. (948) 341, 20. (973) 346, 15, 30, dux : Tutundus (824/7). Audulfus (c.) praevidens ad. Ragenisburg (805) 1, 16. Augiessel, b. Ujeęd o. Vgezd. Augusta; Augsburg, Bav., Rgb. Schwaben et Neu- burg; civitas (1132) 127, 5. (1163) 202, 5. epi- scopi: Hermannus (1132) ; Sigifridus (1081). Aujezd, b. Üjeqd, v. Vgezdec. Aussig, b. Üsti n. L., v. Vzthi. Austria (c. X///), Avstria (c7.), Orientalis marchia, Osterriche (or. pagus, tres comitatus (903/6) 34, 25. (1051) 51, 25. (1143) 137, 10. marchia in ducatum erecta (1156) 174, 25. (1171) 229, 15. (1185) 280, 5. (1186) 283, 25. marchio: Hen- ricus (1002) ; Liupoldus I11 (cc. 1124). duces: (1179) 258, 15. Henricus II (1156 sq.). Austriae termini versus Bohemiam (1179) 258. Azo (c), nobilis in comitatu Arbonis (903/[6) 94, 25. B. B. abbatissa s. Georgii (1151) v. Berta. Babenberg (c. X/V), Bamberga, Bavenberch; Bamberg, Bav., Rgb. Oberfranken ; (1138) 128, 25. (1144) 140, 15. 143, 10. 175, 15, 20. prefectus urbis: Guichardus (1151). Bambergensis episcopatus (1194) 312, 1. epi: Eberhardus (1151 sq.) ; Eilbertus (1144); Otto I (1118 sq.). Babina (or. prope Kralovice ; villa monii. Plaz (1175) 243, 20. Bach (sp. X//) filius Milon, homo ecclesiae Bole- slav. (1052?) 360, 20. Bachucha (c. X///), Bacuka (sp. XIV), Batucha, vinitor ecclesiae Lutomeric. in villa Sitinicih (cc. 1057) (57, 1). 364, 25. Bacuka v. Bachucha. Badreh (sp. X//) locaż. ; quondam villa, ubi nunc est domus singularis Badry apud vicum Odře- Psy, d. p. Podëbrady (1088?) 375, 5, 20. Baioaria (c. X/[X//), Bauuaria (c. X//), Bavva- ria (ed.); Bayern, b. Bavorsko; (817) 3, 10. (900) 29, so. (1010) 48, 20. (1086) 94, 20. (1172) 234, 25. Bauuariorum regnum (948) 341, 1. (073) 38, 15. Baiovvari (ed., Bawari (c. XIII) (855) 5, 15. (903/6) 34, 15. 35, 5—20. 30, 1. Baioariae (c. X), Bauuarienses (sp. X) episcopi (852) 4, 10. (900) 337, 15, 20. 338, 5, 30. Baioariorum, Bauariae dux: Henricus (987). Henricus Superbus (1132); Henricus Il Jaso- mirgott (1156) ; Henricus Leo (1163 sq.). comes palatinus v. Witelinesbach. Baldingus v. Balduinus. Balduinus, Baldingus (c.), arep. Juvavensis (1052) 52, 10. Balduinus (c. XV/I) decanus Olomuc. 318, 15. (1196) 319, 10. Baluinus (or.) canonicus eccl. Olomuc. et archi- diac. (1174) 239, 10. Ballenstadensis, Ballenstedt, Anhalt, abbas Arnol dus (1159). Baluinus v. Balduinus. Bamberga, Bambergensis v. Babenberg. Ban (c. XV), servus monii. Strahouiensis in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Bance, Bauce (sp. X///), villa monii. Cladrub. (1186) 436, 15, 20. Bantich (sp. X//) locat. ; Bantice, g. Pandit, d. b. Znojmo. g. Znaim ; Villa ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 362, 1. Baranta (sp. X//I) donator terrae in Lochuziz (1186) 436, 25, 437, 5. Barchinonensis, Barzelonensis comes: Raimun- dus Berengarius IV (1160) 197, 15. (1162) 201, 1. Bardaenowic, g. Bardowiek, Hannover, Rgb. Lüneburg (805) 1, 10. Baro (or.) capellanus et scriptor papae (1144) 140, 5. Bartolomeo, Reinerius comes de — (1191) 301, 10. Bartholomeus (or.), Bartolomeus (c. X///) can. [eccl. Prag.] (1180/82) 266, 10. magister (1184) 273, 20. (1194) 313, 15. Barzelonensis v. Barchinonensis. Bascsi (c. X//), Bazcsi (sp. X//), Bazci (sp. XII) locat. ; Bast velky, d. p. Karlin, g. Karolinen- thal ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 377, 15, 25. silva eccl. Wissegr. 386, 1, 20. villa canonicor. Wissegradensium (1130) 113, 15. Batek (sp. XII), Batéh, filius Suebos, de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Uinar (1088?) (390, 25). Batucha v. Bachucha. Bauce v. Bance. Baumgartental v. Poumgartuntal. Bauor, Bawor, Baviar (or.). Bawor (or.) prepositus [can. ecc.] Prag. (1180/82) 266, 5. Bauor (sp. X//) comes (1167) 418, 20. Bauor (or.), Bawor (c. X/V), testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Bawor (sp. X//I) testis (1187) 440, 20. Bawor (or.) testis (1193) 309, 10. Baviar (or.) frater Clvsene, test s (1192/3) 311, 10. (1195) Bauschowitz, b. Bou$ovice, v. Bvsouici. Bauuaria, Bavvaria v. Baioaria. Bazci, Bazcsi v. Bascsi. Bdenewiz (or.); Bdenéves, Befioves, g. Wenuschen, a StHibro, g. Mies ; hereditas Sdizlavi (1197) 1,1. Bechin, Bechinensis v. Behin.
Strana 461
Becsene INDEX NOMINUM. Bertholdus 461 Becsene v. Zbecsene. Began, Bigan (sp. X///); Béhan; faber monii. Cladrub. in villa Goseticih (1115) 398, 25. (1186) 431, 5, 20. Beheim, Behem, Behim v. Boemia. Behin (or.), Bechin (c. X///) ; Bechyně, g. Bechin, d. p. Mileosko, g. Miihlhausen ; Bechinensis (/acs.) archidiaconus: Detlebus (1167 sq.); En- gelbertus (1184/92); Hermannus (1175 sq.). Bel (or.) [nobilis] testis (1197) 331, 5. Bel (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgone- nici (1143/8) 161, 10. Belani (or.) ; Bylany, d. p. Kutná Hora, g. Kutten- berg; villa monii. Sedlec. (1142/8) 156, so. Belchic (sp. XIII) ; Bělčice, g. Piltsch, ab Opava, g. Troppau, versus septemtr., villa. hospitalis Jerosolimitani (1183) 419, 20. Belen (sp. XIV); Bélen; testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Belina (or.), Belin (sp. XIII), locat.: Beline (c. XII) ; Bilina, g. Bilin, d. b. Teplice, g. Teplite; civitas (cc. 1057) 55, 30. (1130) 113, 5. (sp. X/V) 364, 5. castellani, prefecti urbis: Boguta (1187) ; Eppo (1043). comes : Sezema (1177). Belinensis (c. X///) provincia, Belsk (or.), Bsko. locat : Wbelsce (sp. XII) V Bélsté (993) 45, 15, (cc. 1057) 55, 20. (58, 1). (1088?) 374, 10, 20. (1169) 217, 20. venator de Belsk : Morek (1169). Bellunensis, Belluno, It., episcopatus (1160) 193, 20. (1161) 199, 5. episcopus: Otto (1161). Bělov v. Nabeloue. Belsk v. Belinensis provincia. Ben (or.) frater Budiwoi, nobilis Boh. (1193) 309, 10. 310, 10. (1194) 315, 15. (1195/77) 323, 5. (1197) 325, 1. 326, 30. Ben (c. XVII), testis (1078) 87, 1. Benada v. Beneda. Benco, Benec (or.); Benék ; canonicus Pragensis (1180/2) 266, 10. (1194) 313, 20. Beneda, Benada (or.) Stiboric, filius Stibori, de Suaysin (1175) 244, 10. (1177) 240, 5. (1183) 420, 25. (1178/89) 443, 5. (1196) 320, 15. eius M frater: Olricus (1175). Beneda (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Beneda (sp. X///) donator terrae in villa Ivnas (1115) 402, 25. (1186) 434, 15. Benedic [- filius Benedae] Matheus (1185) 279, 10. s. Benedicti Bonifacii et Alexii monium. o. Brev- nov. Benedictus (c. X///) papa VI (973) 37, 15. 344, 30. (+ 1086) 93, 40. Benedictus papa VIII (1024) 49, 10. Benedictus (c.), episc. in terram Sclauorum, qui Maraui dicuntur, missus (900) 30, 5. Benedictus (sp. X//) familiaris regis Wratizlai, de- fensor et prepositus eccl Wissegrad. (1088?) 373, 10, 25. Benedictus (c. XV//) capellanus ducis Mor. (1078) 85, 10. 87, 1. Benedictus (ed.), abb. Scotorum Ratisbonae (1087) 96, 1. Benedictus (or.), frater hospitaliss. Johannis Bapt. Hierosolymitani (1169) 216, 30. Benes, Beness (or), Benesius (sp. XIV). Benesius (sp. XIV) presbyter de s. Maria in Praga (1100/07) 398, 15. Beness (or.) nobilis, cuius sub tutelam monium Teplense commendatur (1197) 324, 15. Benes (or.) Hermanni filius (1197) 325, 1. 326, 30. frater eius: Marquardus. Benes (c. XV) filius Marci, quondam possessor patrimonii in villa Velusi, (1143/8) 160, 20. Beness (or., Benes (c. XIV), testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Beneseuici, Benessewic, Benessouici, Benessowici (sb. XIII); Benesov, g. Beneschau, d. p. Stříbro, g. Mies (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. Beneventum (sp. X/V) ; Benevento, It., reg. Cam- pania ; (1187) 441, 20. Benic (or.) ; Beník ; [nobilis] testis (1186) 284, 15. frater eius: Domazlaus. Benic (or.) [nobilis] testis (1197) 331, 5. Benich (c. X///) miles (1185) 280, 15. Benik (sp. X//) caliciarius eccl. Wissegrad. in villa Ninonicih (1088?) 383, 5, 15. Benno (sp. X//) episc. Misnensis (1071) 367, 20. (1085) 92, 10, 15. (1088?) 389, 10, 30. Berchtesgaden, Perhtesgaden (c.); Bav., Rgb. Ober- bayern ; ecclesia (1144) 143, 10. praepositus : Henricus (1170 sq.). Bernardus (c. X/), legatus sedis apostolicae (1073) 63, 20. 64, 5. (1074) 68, 25. 69, 25. Bernardus ep. Patherbrunnensis (1192) 307, 25. Bernhardus (c. X/V), abb. Clareuallensis (1147) 151, 30. 154, 15. sanctus (t 1184) 272, 15. Bernardus (or.) prior [hospit. s. Joh.] Boemie (1181) 262, 5. preceptor hospitalis Jerosolimit. (1182) 268, 10. magister hospit. Jerosolimit. in Boemia (1188) 290, 20. prior (1188) 291, 15. (1189) 297, 10. (1194) 315, 5. Bernardus (sp. X//I) de Cernosich, testis (1115) 402, 25. (1186) 434, 15. Bernardus (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. Bernard (c. X/V) testis (1185) 278, 30. Bernart (or.) testis (1192) 307, 5. Bernhardi villa (or.), Bernartice, g. Pernatitz, prope Přimda, g. Pfraumberg; Milk et filius eius Pribizlav de — (1158/73). Berngerus (ed.), ep. Pataviensis (1019) 49, ı. Berosimer (sp. X/V) de Coualov (1173) 477, 1. Berstadt, vicus in Hessen, distr. Büdingen (1056) 53, 20. Berta (or.), abbatissa s. Georgii Pragae (1145) 144, 30. (1151) 171, 20. Bertha (ed.), regina, uxor Henrici IV Roman. regis (1077) 81, 30. (1081) 89, 5. Bertholdus, Bertholt, Berththol, Ber- toldus, Bertolt, Perhtoldus (or.), Pertholdus(c.), Pertoldus(sp.). Bertholdus (sp. X//) archidiaconus de Rudnic (1167) 412, 25. Perhtoldus (or.), archipresbyter (1146/8) 163, 20. Bertholdus (sp. X/11), Bertoldus (or.) abb. monii. Cladrub. memoratur: (1115) 401, 20. (1183) 422, 5. (1186) 433, 20. (1197) 331, 1. Bertoldus, dux de Zaringen (1162) 201, 10. Perhtoldus, filius Adelberti comitis de Bogen (1142) 134, 20. Bertholdus, filius (1100/05) 105, 5. Liutgardae, nob. Bavariae
Becsene INDEX NOMINUM. Bertholdus 461 Becsene v. Zbecsene. Began, Bigan (sp. X///); Béhan; faber monii. Cladrub. in villa Goseticih (1115) 398, 25. (1186) 431, 5, 20. Beheim, Behem, Behim v. Boemia. Behin (or.), Bechin (c. X///) ; Bechyně, g. Bechin, d. p. Mileosko, g. Miihlhausen ; Bechinensis (/acs.) archidiaconus: Detlebus (1167 sq.); En- gelbertus (1184/92); Hermannus (1175 sq.). Bel (or.) [nobilis] testis (1197) 331, 5. Bel (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgone- nici (1143/8) 161, 10. Belani (or.) ; Bylany, d. p. Kutná Hora, g. Kutten- berg; villa monii. Sedlec. (1142/8) 156, so. Belchic (sp. XIII) ; Bělčice, g. Piltsch, ab Opava, g. Troppau, versus septemtr., villa. hospitalis Jerosolimitani (1183) 419, 20. Belen (sp. XIV); Bélen; testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Belina (or.), Belin (sp. XIII), locat.: Beline (c. XII) ; Bilina, g. Bilin, d. b. Teplice, g. Teplite; civitas (cc. 1057) 55, 30. (1130) 113, 5. (sp. X/V) 364, 5. castellani, prefecti urbis: Boguta (1187) ; Eppo (1043). comes : Sezema (1177). Belinensis (c. X///) provincia, Belsk (or.), Bsko. locat : Wbelsce (sp. XII) V Bélsté (993) 45, 15, (cc. 1057) 55, 20. (58, 1). (1088?) 374, 10, 20. (1169) 217, 20. venator de Belsk : Morek (1169). Bellunensis, Belluno, It., episcopatus (1160) 193, 20. (1161) 199, 5. episcopus: Otto (1161). Bělov v. Nabeloue. Belsk v. Belinensis provincia. Ben (or.) frater Budiwoi, nobilis Boh. (1193) 309, 10. 310, 10. (1194) 315, 15. (1195/77) 323, 5. (1197) 325, 1. 326, 30. Ben (c. XVII), testis (1078) 87, 1. Benada v. Beneda. Benco, Benec (or.); Benék ; canonicus Pragensis (1180/2) 266, 10. (1194) 313, 20. Beneda, Benada (or.) Stiboric, filius Stibori, de Suaysin (1175) 244, 10. (1177) 240, 5. (1183) 420, 25. (1178/89) 443, 5. (1196) 320, 15. eius M frater: Olricus (1175). Beneda (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Beneda (sp. X///) donator terrae in villa Ivnas (1115) 402, 25. (1186) 434, 15. Benedic [- filius Benedae] Matheus (1185) 279, 10. s. Benedicti Bonifacii et Alexii monium. o. Brev- nov. Benedictus (c. X///) papa VI (973) 37, 15. 344, 30. (+ 1086) 93, 40. Benedictus papa VIII (1024) 49, 10. Benedictus (c.), episc. in terram Sclauorum, qui Maraui dicuntur, missus (900) 30, 5. Benedictus (sp. X//) familiaris regis Wratizlai, de- fensor et prepositus eccl Wissegrad. (1088?) 373, 10, 25. Benedictus (c. XV//) capellanus ducis Mor. (1078) 85, 10. 87, 1. Benedictus (ed.), abb. Scotorum Ratisbonae (1087) 96, 1. Benedictus (or.), frater hospitaliss. Johannis Bapt. Hierosolymitani (1169) 216, 30. Benes, Beness (or), Benesius (sp. XIV). Benesius (sp. XIV) presbyter de s. Maria in Praga (1100/07) 398, 15. Beness (or.) nobilis, cuius sub tutelam monium Teplense commendatur (1197) 324, 15. Benes (or.) Hermanni filius (1197) 325, 1. 326, 30. frater eius: Marquardus. Benes (c. XV) filius Marci, quondam possessor patrimonii in villa Velusi, (1143/8) 160, 20. Beness (or., Benes (c. XIV), testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Beneseuici, Benessewic, Benessouici, Benessowici (sb. XIII); Benesov, g. Beneschau, d. p. Stříbro, g. Mies (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. Beneventum (sp. X/V) ; Benevento, It., reg. Cam- pania ; (1187) 441, 20. Benic (or.) ; Beník ; [nobilis] testis (1186) 284, 15. frater eius: Domazlaus. Benic (or.) [nobilis] testis (1197) 331, 5. Benich (c. X///) miles (1185) 280, 15. Benik (sp. X//) caliciarius eccl. Wissegrad. in villa Ninonicih (1088?) 383, 5, 15. Benno (sp. X//) episc. Misnensis (1071) 367, 20. (1085) 92, 10, 15. (1088?) 389, 10, 30. Berchtesgaden, Perhtesgaden (c.); Bav., Rgb. Ober- bayern ; ecclesia (1144) 143, 10. praepositus : Henricus (1170 sq.). Bernardus (c. X/), legatus sedis apostolicae (1073) 63, 20. 64, 5. (1074) 68, 25. 69, 25. Bernardus ep. Patherbrunnensis (1192) 307, 25. Bernhardus (c. X/V), abb. Clareuallensis (1147) 151, 30. 154, 15. sanctus (t 1184) 272, 15. Bernardus (or.) prior [hospit. s. Joh.] Boemie (1181) 262, 5. preceptor hospitalis Jerosolimit. (1182) 268, 10. magister hospit. Jerosolimit. in Boemia (1188) 290, 20. prior (1188) 291, 15. (1189) 297, 10. (1194) 315, 5. Bernardus (sp. X//I) de Cernosich, testis (1115) 402, 25. (1186) 434, 15. Bernardus (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. Bernard (c. X/V) testis (1185) 278, 30. Bernart (or.) testis (1192) 307, 5. Bernhardi villa (or.), Bernartice, g. Pernatitz, prope Přimda, g. Pfraumberg; Milk et filius eius Pribizlav de — (1158/73). Berngerus (ed.), ep. Pataviensis (1019) 49, ı. Berosimer (sp. X/V) de Coualov (1173) 477, 1. Berstadt, vicus in Hessen, distr. Büdingen (1056) 53, 20. Berta (or.), abbatissa s. Georgii Pragae (1145) 144, 30. (1151) 171, 20. Bertha (ed.), regina, uxor Henrici IV Roman. regis (1077) 81, 30. (1081) 89, 5. Bertholdus, Bertholt, Berththol, Ber- toldus, Bertolt, Perhtoldus (or.), Pertholdus(c.), Pertoldus(sp.). Bertholdus (sp. X//) archidiaconus de Rudnic (1167) 412, 25. Perhtoldus (or.), archipresbyter (1146/8) 163, 20. Bertholdus (sp. X/11), Bertoldus (or.) abb. monii. Cladrub. memoratur: (1115) 401, 20. (1183) 422, 5. (1186) 433, 20. (1197) 331, 1. Bertoldus, dux de Zaringen (1162) 201, 10. Perhtoldus, filius Adelberti comitis de Bogen (1142) 134, 20. Bertholdus, filius (1100/05) 105, 5. Liutgardae, nob. Bavariae
Strana 462
462 Bertholdus INDEX NOMINUM. Biterbium Pertoldus (st. XIV) castellanus de Gradec (1195) , 1. Bertholdus (or.), frater Heinrici Chideliz, testis (1160) 198, 25. Berththol (or.), Bertholt (or.) de Leysin, testis (1180/82) 266, 25. Pertholdus de Schwarzinburch, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Bertoldus (or.) de Zebrin (1197) 325, 1. 326, 30. filii eius: Zezema et Herman. Bertolt (or.), testis (1158/73) 237, 25. Bertoldus (or.) testis (1192) 307, 5. Pertholdus v. Pomtingen; v. Wichildorf. Bertolfus (c. X/V), comes de Anedessa (1144) 143, 1. Berwin, Berwinus (or.) agaso epi. Pragensis (1177) 247, 30. pincerna eiusdem epi. (1184/92) 306, 5. (1190) 298, 30. Berzon (or.) filius Radone de Breza, testis (1180/82) 266, 25. Berzota, Birzota (sp. X///), homo monii. Cladrub. (1115) 398, 15. (1186) 430, 10. 431, 15, 20. Beska (c. XV); Bé$ka; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Besprem, Bezbren (sp. X111), filius Cirnini, do- nator terrae in Lochuziz (1186) 436, 20, 25. Betharintich (sp. X//) locał.; villa Moraviae ad ecclesiam Boleslav. pertinens (1052?) 362, 1. Bethow (sp. X//), Betow (sp. XIV); Bitov, g. Vóttau, d. 5. Znojmo; castrum, urbs (1052?) 361, 10. (1195) 446, 20. Bezbren v. Besprem. Bezděk v. Peztek. Bezded (c. XIII); Be«qdéd; canonicus eccl. Vneti- censis (1125/40) 130, 1. Bezded (or.) testis (1180/82) 266, 25. Bezded (sp. X//) homo ecclesiae Boleslav. in villa Maslouici (1052 ?) 360, 15. Bezded (sp. XII) drizec ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Bezded (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Cebeue (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Bezdedowici, Bezdedovici (sp. XIII); Bezdédo- vice, d. p. Blatnd; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 10. 435, 20. Bezdrug (sp. X//) custos ecclesiae Boleslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360, 10. Bezemin (sp. X///); Bezemin, g. Wesamin, d. p. Teplá, g. Tepl; dimidia villa monii. Cladrub. (1115) 401, 10. (1186) 433, 20. Bezen (c. XVIII) homo monii. Gradic. (1078) 84, 10. Bezenez (sp. X//) [fortasse corrigendum: Bezene = Beqno prope MI. Boleslav?] villa, ubi homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 15. Bezmirov (or), Bezmirow (c. XVII), Beemérov, &. Beqmirau, d. p. Kromérig, g. Kremsier villa monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Bezne (c. XII) locat.; Bezno, d. p. MI. Boleslav, g Jung-Bunzlau; villa, ubi terra eccl. Wise- grad. (1088?) 375, 5, 20. villa canonicorum Wisegrad. (1130) 113, 15. Vide et: Bezenez. Beqpfím (Bezpróm) vo. Besprem. Bezstrelowa hat (sp. X///), pons virgis factus, terminus villae Hrobeniky (1183) 420, 1. Beztroycicih (or.) Zocat; Bystro&ice, d. p. Olomouc; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Bezuy, Bezvy, Bezwi (sp.X///); Bezuj; pellifex monii. Cladrub. in Pilzn (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 15, 30. Bic; Byk; rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). Confer: Bics. Bik (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Gneunicih (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Bicen (or.); Bycen; frater Pribrani et Bun, testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Bikkos (c. XVI), Bykoë, d. p. Hoftovice ; villa custodis sepulcri s. Wencezlai (cc 1170) 223, 30. Bicouici (or.), Bj kovice (?) villa curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) 121, 5. Bicow (or.) ; Bykov, curia prope Obora, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; quondam villa monii Plaz. (1180/82) 265, 20. Bics (sp. X//) rudnik eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 10—20. Bikat (c. X///), Bikut (sp. X/V) rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Peschas (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Bietesca (sp. X//I) ; Byteška rivus ; terminus cir- cuitus Domasove (1048) 357, 25. Bigan v. Began. Bigedl, Bugidl (sp. X//I); Bijedla, nunc curia araturae prope Merklín, d. p. Přeštice; guon- dam villa monii. Cladrub. (1115) 396, 10. 399, 25. (1186) 428, 5, 20. Bilac o. Bilek. Bylany v. Belani. Bilek, Bilac (sp. X///); Bilek; donator villae Repniz (1186) 435, 1. Bilina, g. Bilin o. Belina. Bilstein, Peź/stein ; Conradus comes de — (1179). Bilzinensis v. Plizen. Binka (sp. X//) ministeriaiis eccl. Wissegrad. in villa Kamene moste (1088 ?) 378, 5, 15. Birnai v. Prenee. Birzota v. Berzota. Bischici (or.); fortasse Vy5ice g. Wispitq d. p. Daétice; vila monii Lucensis (1190) 300, 20. Bischofsheim, Bav., Rgb. Unterfranken (1165) 204, 1. Biscouicih (or.) Zocat.; Biškovice, d. p. Holešov, &. Holleschau ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Biscupici (or.), Biskupstvo prope Olomouc, villa eccl. Olomucensis (cc. 1131) 118, 25. Biscupici (or.), Biskupice, d. p. Uk. Brod g. Ung.- Brod; villa eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Biscupici (or.), Biskupice prope Jevíčko (Ge- wilsch) d. p. Mor. Třebová; villa eccl. Bren- nensis (cc. 1131) 123, 1. Biscupici (o7.); Biskupice prope Hrotovice d. p. Mor. Krumlov, g. Mähr. Kromau; villa eccl. Znoymensis (cc. 1131) 123, 5. Biskupstvo v. Biscupici. Bisek (sp. XII); Bífek; pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Bystročice, g. Bejstroschitq, v. Beztroycicih. Bitech (sp. X//) ; Byték ; tributarius mellis eccle- siae Boleslav. in villa Wlikoua (1052 ?) 360, 5. Biterbium (or.) v. Viterbium.
462 Bertholdus INDEX NOMINUM. Biterbium Pertoldus (st. XIV) castellanus de Gradec (1195) , 1. Bertholdus (or.), frater Heinrici Chideliz, testis (1160) 198, 25. Berththol (or.), Bertholt (or.) de Leysin, testis (1180/82) 266, 25. Pertholdus de Schwarzinburch, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Bertoldus (or.) de Zebrin (1197) 325, 1. 326, 30. filii eius: Zezema et Herman. Bertolt (or.), testis (1158/73) 237, 25. Bertoldus (or.) testis (1192) 307, 5. Pertholdus v. Pomtingen; v. Wichildorf. Bertolfus (c. X/V), comes de Anedessa (1144) 143, 1. Berwin, Berwinus (or.) agaso epi. Pragensis (1177) 247, 30. pincerna eiusdem epi. (1184/92) 306, 5. (1190) 298, 30. Berzon (or.) filius Radone de Breza, testis (1180/82) 266, 25. Berzota, Birzota (sp. X///), homo monii. Cladrub. (1115) 398, 15. (1186) 430, 10. 431, 15, 20. Beska (c. XV); Bé$ka; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Besprem, Bezbren (sp. X111), filius Cirnini, do- nator terrae in Lochuziz (1186) 436, 20, 25. Betharintich (sp. X//) locał.; villa Moraviae ad ecclesiam Boleslav. pertinens (1052?) 362, 1. Bethow (sp. X//), Betow (sp. XIV); Bitov, g. Vóttau, d. 5. Znojmo; castrum, urbs (1052?) 361, 10. (1195) 446, 20. Bezbren v. Besprem. Bezděk v. Peztek. Bezded (c. XIII); Be«qdéd; canonicus eccl. Vneti- censis (1125/40) 130, 1. Bezded (or.) testis (1180/82) 266, 25. Bezded (sp. X//) homo ecclesiae Boleslav. in villa Maslouici (1052 ?) 360, 15. Bezded (sp. XII) drizec ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Bezded (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Cebeue (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Bezdedowici, Bezdedovici (sp. XIII); Bezdédo- vice, d. p. Blatnd; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 10. 435, 20. Bezdrug (sp. X//) custos ecclesiae Boleslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360, 10. Bezemin (sp. X///); Bezemin, g. Wesamin, d. p. Teplá, g. Tepl; dimidia villa monii. Cladrub. (1115) 401, 10. (1186) 433, 20. Bezen (c. XVIII) homo monii. Gradic. (1078) 84, 10. Bezenez (sp. X//) [fortasse corrigendum: Bezene = Beqno prope MI. Boleslav?] villa, ubi homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 15. Bezmirov (or), Bezmirow (c. XVII), Beemérov, &. Beqmirau, d. p. Kromérig, g. Kremsier villa monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Bezne (c. XII) locat.; Bezno, d. p. MI. Boleslav, g Jung-Bunzlau; villa, ubi terra eccl. Wise- grad. (1088?) 375, 5, 20. villa canonicorum Wisegrad. (1130) 113, 15. Vide et: Bezenez. Beqpfím (Bezpróm) vo. Besprem. Bezstrelowa hat (sp. X///), pons virgis factus, terminus villae Hrobeniky (1183) 420, 1. Beztroycicih (or.) Zocat; Bystro&ice, d. p. Olomouc; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Bezuy, Bezvy, Bezwi (sp.X///); Bezuj; pellifex monii. Cladrub. in Pilzn (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 15, 30. Bic; Byk; rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). Confer: Bics. Bik (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Gneunicih (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Bicen (or.); Bycen; frater Pribrani et Bun, testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Bikkos (c. XVI), Bykoë, d. p. Hoftovice ; villa custodis sepulcri s. Wencezlai (cc 1170) 223, 30. Bicouici (or.), Bj kovice (?) villa curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) 121, 5. Bicow (or.) ; Bykov, curia prope Obora, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; quondam villa monii Plaz. (1180/82) 265, 20. Bics (sp. X//) rudnik eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 10—20. Bikat (c. X///), Bikut (sp. X/V) rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Peschas (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Bietesca (sp. X//I) ; Byteška rivus ; terminus cir- cuitus Domasove (1048) 357, 25. Bigan v. Began. Bigedl, Bugidl (sp. X//I); Bijedla, nunc curia araturae prope Merklín, d. p. Přeštice; guon- dam villa monii. Cladrub. (1115) 396, 10. 399, 25. (1186) 428, 5, 20. Bilac o. Bilek. Bylany v. Belani. Bilek, Bilac (sp. X///); Bilek; donator villae Repniz (1186) 435, 1. Bilina, g. Bilin o. Belina. Bilstein, Peź/stein ; Conradus comes de — (1179). Bilzinensis v. Plizen. Binka (sp. X//) ministeriaiis eccl. Wissegrad. in villa Kamene moste (1088 ?) 378, 5, 15. Birnai v. Prenee. Birzota v. Berzota. Bischici (or.); fortasse Vy5ice g. Wispitq d. p. Daétice; vila monii Lucensis (1190) 300, 20. Bischofsheim, Bav., Rgb. Unterfranken (1165) 204, 1. Biscouicih (or.) Zocat.; Biškovice, d. p. Holešov, &. Holleschau ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Biscupici (or.), Biskupstvo prope Olomouc, villa eccl. Olomucensis (cc. 1131) 118, 25. Biscupici (or.), Biskupice, d. p. Uk. Brod g. Ung.- Brod; villa eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Biscupici (or.), Biskupice prope Jevíčko (Ge- wilsch) d. p. Mor. Třebová; villa eccl. Bren- nensis (cc. 1131) 123, 1. Biscupici (o7.); Biskupice prope Hrotovice d. p. Mor. Krumlov, g. Mähr. Kromau; villa eccl. Znoymensis (cc. 1131) 123, 5. Biskupstvo v. Biscupici. Bisek (sp. XII); Bífek; pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Bystročice, g. Bejstroschitq, v. Beztroycicih. Bitech (sp. X//) ; Byték ; tributarius mellis eccle- siae Boleslav. in villa Wlikoua (1052 ?) 360, 5. Biterbium (or.) v. Viterbium.
Strana 463
INDEX NOMINUM. Bizine v. Bzine. Bladowitz, b. Mladéjovice v. Mladeiouici. Blag, Blago, v. Bleg. Blagoticih (sp. X//) locat. ; Blahotice prope Slaný, g. Schlan ; vila ubi terra eccl Wissegrad. (1088 ?) 377, 5, 20. Blanycye (c. X///), Blanice fl. in dextra fluminis Otava ripa (1092—1100) 105, 1. Blanzko (or.); Blansko, d. p. Boskovice; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Blas (sp. XII); Bla}; de familia ecclesiae Wisse- grad in Tinec (1088 ?) (390, 25). Blas (c. XV), servus monii. Strahov. in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Blasin (c.), Blałim, d. p. Bene$ov, g. Beneschau (1000) 47, so. Blasii sancti monium in Silva nigra. ; St. Blasien im Schwarzwald, Baden distr. Waldshut (1138) 128, 25. Blasius (or.), abb. monii s. Stephani Gradicensis (1160) 195, 1. Blasius (o7.) filius Dersicraii, testis (1194) 315, 15. frater eius: Budiuoy (1194). Blasius (sp. XIII) piscator monii. Cladrub. in villa Lagowicih (1115) 397, 5. (1186) 429, 5, 25. Blasouicih (or.) Zocał. ; Blafovice, d. b. Vy*kov £& Wischau; vila, ubi terra eccl Brennen. (cc. 1131) 123, 1. Blatna (sp. XIV), Blatná; Nicolaus presbyter de — (1100/07). Blatnice (sp. X//) ; fortasse Fladnitz prope Retz in Austr. Inf. ; villa ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 361, 20. Blałim v. Blasin. Bleg (c.), Blego, Bleh, Bleho, (or) Blag, Blago (c); Blah, Bleh. Blago (c. X//) comes (1100/07) 106, 25. Blego, Blago, Plego (or. Bleg (c. XVIII) ca- stellanus de Liuthomeric (1177) 246, 5. 247, 20. (1175/8) 251, 10. (1183) 270, 20. 271, 15. comes Lutmericensis (1184/5) 276, 10. Blago (c. X///), Bleg (sp. X///), supanus (1187) 289, 20. 440, 20. Blag comes (saec. X// ex.) testis (59, 10). Bleh (or.) de Trebusen (1169) 218, 1. Bleho (or.) cognatus Groznatae primatis Boemię (1197) 324, 5. Blego, Bleh (or.) [nob. Boh.] testis (1192) 307, 1. (1193) 309, 10. (1197) 326, 30. Blehov (or.), Blegou (sp. X//) ; Blahov, d. p. Lito- měřice, g. Lettmeritz; Villa monii. Lutomisl. (1167) 415, 1. villa Blehonis (1197) 324, 5. Bluchina (sp. X///) ; Bluctina, g. Lautschitz, d. p. Hustobeč, g. Auspitq ; (1048) 357, 15, 20. Blud (sp. X/V) [nobilis] de provincia Olomucensi, testis (1195) 446, 5. Bluwaschowe (c. XIV), Bluvacov (?), villa quondam monii Ossek (1196) 320, 10. Bobrava, Bobrowo (sp. X///); Bobrava, rivulus, qui prope Popovice in fl. Svratka influit; (1048) 357, 15, 26. Bobrounici (or.), Bobrovnice villa quondam, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) , 5. Bobrowa (55. X//I) villa quondam sita apud rivum Bobrava (1048) 357, 25. Plego Boemia 463 Boček v. Bosco. Bokesberch, Boxberg ab Mergentheim versus occid.; Cunradus de — (1179). Bocudicih v. Pocudicih. Bodiwoi v. Budiuoy. Boehemi v. Boemia. Boemani v. Boemia. Boemania marcha v. Boemie fines. Bohemia, Bohemia, Beheim, Behim (or., Behem (sp. X11), Boemie regio, partes, terra (800) 332, 5. (807) 2, 15. (817) 3, 10. (948) 339, 15. (950) 36, 25. (968) 343, 25. (991) 42 20, 25. (996) 46, 15. (1010) 48, 20. (1045) 354, 5, 10. (1052 ?) 361, 10. 362, 1. (1075) 81, 1. (1088 ?) 386, 10, 20. (1115) 400, 15. 406, 20. (1143) 137, 10. 138, 10. (1146) 149, 1. 409, 1. (1146/8) 164, 20, 25. (cc. 1150) 170, 1. (1153/8) 187, 10. 188, 25. (1153/70) 227, 25. (1172) 234, 25. (1174/8) 256, 15 sq. (1182) 268, 10. (1183) 420, 20. (1185) 276, 20. (1186) 432, 16, 25. (1188) 441, 30. (1189) 295, 10. 297, 25. (1193) 305, 10. (1196) 320, 5. (1195/7) 321, so. 322, 15. (1197) 326, 20. Boemie ducatus (993) 44, 40. (1086) 93, 40. regnum (1160) 197, 15. Boemię fines, Boemiensium termini, metae, Boemania marcha, Boemia marchia, Boemica marcha, Pehaim geschait, terminus Sclauinicus : (835) 4, so. (1037) 50, 20. (1055) 53, 10. (1100/5) 105, 5. (1108) 106, 10. (1110) 107, 5. (1113) 107, 10. (1125) 110, 15. (cc. 1130) 115, 20. (1142) 132, 1. 135, 25. (1162) 199, 25. (1167) 416, 10. (1179) 259, 1 sq. (1197) 328, 30. — Boemica silva (903/6) 35, 5. 36, 5. V. et. Nortuualt. silva, gua Boemia limitatur (1086) 94, 10. (1100/05) 105, 5. (1197) 326, 15. silva, gue vocatur Rit- march (1142) 132, 1. nemus inter provinciam Dalminze et Boemiam (1162) 199, 25. Porta terre Natrstenici dicta (1167) 413, 1. porta ad Austriam (1186) 283, 30. Boemi, Boehemi (or.), Boemani, Beheimii, Poe- mani, Boemiorum gens (c.) : (817) 3, 10. (855) 5, 15. (903/6) 35, 25. (987) 41, 30. (1056) 53, 15. (1132) 127, 10. (1146) 151, 5. (1147) 152, s. 154, 20. (1160) 198, 5. (1177) 247, 10. (1195) 446, 10. (1196) 320, 5. (1197) 324, ?5. Boemie nobiles et universus populus (1147) 151, 30. Boemie barones, nobiles, primates v. in Głos- sario sub: barones, nobiles, primates. Boemie episcopi (1184) 273, 10. v. Pragenses epi. Boemie duce s, principes, Boemiorum (sp. XII), Beheimorum (c. dux: (1071) 368, 1. (1126) 404, 15. (1131) 126, 25. (1132) 404, 30. (1139) 407, 10. (1143) 137, 15. (1150) 167, 25. (1152) 410, 20. 411, 5. (1179) 258, 15. (1187) 439, 36. (1196) 320, 5. census de terra Polonie ipsis de- bitus (1158) 177, so. Bolezlaus I (967?). Bolezlaus II (992 sq.) Bolezlaus I11 (1000 sq.). Boriuoy II (1100/07). Bracizlaus I (cc. 1037 sq.). Brecizlaus 11 (1092/6 sq.). Conradus Otto (1160 sq.). Fride- ricus (1144 sq.). Henricus qui et Brecizlaus (1182 sq.). Premizl Otacarus I (1179 sq.) So- bezlaus I] qui et Udalricus (1126 sq.). Sobe- zlaus II (1174 sq.). Suathopluch (1107/09). Udalricus (1012/37). Wencezlaus (1174 sq.). Wladizlaus I (1115 sq.). Wladizlaus II (1142 sq.) rex (1158 sq.). Wratizlaus II (1070 sq.) rex I
INDEX NOMINUM. Bizine v. Bzine. Bladowitz, b. Mladéjovice v. Mladeiouici. Blag, Blago, v. Bleg. Blagoticih (sp. X//) locat. ; Blahotice prope Slaný, g. Schlan ; vila ubi terra eccl Wissegrad. (1088 ?) 377, 5, 20. Blanycye (c. X///), Blanice fl. in dextra fluminis Otava ripa (1092—1100) 105, 1. Blanzko (or.); Blansko, d. p. Boskovice; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Blas (sp. XII); Bla}; de familia ecclesiae Wisse- grad in Tinec (1088 ?) (390, 25). Blas (c. XV), servus monii. Strahov. in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Blasin (c.), Blałim, d. p. Bene$ov, g. Beneschau (1000) 47, so. Blasii sancti monium in Silva nigra. ; St. Blasien im Schwarzwald, Baden distr. Waldshut (1138) 128, 25. Blasius (or.), abb. monii s. Stephani Gradicensis (1160) 195, 1. Blasius (o7.) filius Dersicraii, testis (1194) 315, 15. frater eius: Budiuoy (1194). Blasius (sp. XIII) piscator monii. Cladrub. in villa Lagowicih (1115) 397, 5. (1186) 429, 5, 25. Blasouicih (or.) Zocał. ; Blafovice, d. b. Vy*kov £& Wischau; vila, ubi terra eccl Brennen. (cc. 1131) 123, 1. Blatna (sp. XIV), Blatná; Nicolaus presbyter de — (1100/07). Blatnice (sp. X//) ; fortasse Fladnitz prope Retz in Austr. Inf. ; villa ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 361, 20. Blałim v. Blasin. Bleg (c.), Blego, Bleh, Bleho, (or) Blag, Blago (c); Blah, Bleh. Blago (c. X//) comes (1100/07) 106, 25. Blego, Blago, Plego (or. Bleg (c. XVIII) ca- stellanus de Liuthomeric (1177) 246, 5. 247, 20. (1175/8) 251, 10. (1183) 270, 20. 271, 15. comes Lutmericensis (1184/5) 276, 10. Blago (c. X///), Bleg (sp. X///), supanus (1187) 289, 20. 440, 20. Blag comes (saec. X// ex.) testis (59, 10). Bleh (or.) de Trebusen (1169) 218, 1. Bleho (or.) cognatus Groznatae primatis Boemię (1197) 324, 5. Blego, Bleh (or.) [nob. Boh.] testis (1192) 307, 1. (1193) 309, 10. (1197) 326, 30. Blehov (or.), Blegou (sp. X//) ; Blahov, d. p. Lito- měřice, g. Lettmeritz; Villa monii. Lutomisl. (1167) 415, 1. villa Blehonis (1197) 324, 5. Bluchina (sp. X///) ; Bluctina, g. Lautschitz, d. p. Hustobeč, g. Auspitq ; (1048) 357, 15, 20. Blud (sp. X/V) [nobilis] de provincia Olomucensi, testis (1195) 446, 5. Bluwaschowe (c. XIV), Bluvacov (?), villa quondam monii Ossek (1196) 320, 10. Bobrava, Bobrowo (sp. X///); Bobrava, rivulus, qui prope Popovice in fl. Svratka influit; (1048) 357, 15, 26. Bobrounici (or.), Bobrovnice villa quondam, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) , 5. Bobrowa (55. X//I) villa quondam sita apud rivum Bobrava (1048) 357, 25. Plego Boemia 463 Boček v. Bosco. Bokesberch, Boxberg ab Mergentheim versus occid.; Cunradus de — (1179). Bocudicih v. Pocudicih. Bodiwoi v. Budiuoy. Boehemi v. Boemia. Boemani v. Boemia. Boemania marcha v. Boemie fines. Bohemia, Bohemia, Beheim, Behim (or., Behem (sp. X11), Boemie regio, partes, terra (800) 332, 5. (807) 2, 15. (817) 3, 10. (948) 339, 15. (950) 36, 25. (968) 343, 25. (991) 42 20, 25. (996) 46, 15. (1010) 48, 20. (1045) 354, 5, 10. (1052 ?) 361, 10. 362, 1. (1075) 81, 1. (1088 ?) 386, 10, 20. (1115) 400, 15. 406, 20. (1143) 137, 10. 138, 10. (1146) 149, 1. 409, 1. (1146/8) 164, 20, 25. (cc. 1150) 170, 1. (1153/8) 187, 10. 188, 25. (1153/70) 227, 25. (1172) 234, 25. (1174/8) 256, 15 sq. (1182) 268, 10. (1183) 420, 20. (1185) 276, 20. (1186) 432, 16, 25. (1188) 441, 30. (1189) 295, 10. 297, 25. (1193) 305, 10. (1196) 320, 5. (1195/7) 321, so. 322, 15. (1197) 326, 20. Boemie ducatus (993) 44, 40. (1086) 93, 40. regnum (1160) 197, 15. Boemię fines, Boemiensium termini, metae, Boemania marcha, Boemia marchia, Boemica marcha, Pehaim geschait, terminus Sclauinicus : (835) 4, so. (1037) 50, 20. (1055) 53, 10. (1100/5) 105, 5. (1108) 106, 10. (1110) 107, 5. (1113) 107, 10. (1125) 110, 15. (cc. 1130) 115, 20. (1142) 132, 1. 135, 25. (1162) 199, 25. (1167) 416, 10. (1179) 259, 1 sq. (1197) 328, 30. — Boemica silva (903/6) 35, 5. 36, 5. V. et. Nortuualt. silva, gua Boemia limitatur (1086) 94, 10. (1100/05) 105, 5. (1197) 326, 15. silva, gue vocatur Rit- march (1142) 132, 1. nemus inter provinciam Dalminze et Boemiam (1162) 199, 25. Porta terre Natrstenici dicta (1167) 413, 1. porta ad Austriam (1186) 283, 30. Boemi, Boehemi (or.), Boemani, Beheimii, Poe- mani, Boemiorum gens (c.) : (817) 3, 10. (855) 5, 15. (903/6) 35, 25. (987) 41, 30. (1056) 53, 15. (1132) 127, 10. (1146) 151, 5. (1147) 152, s. 154, 20. (1160) 198, 5. (1177) 247, 10. (1195) 446, 10. (1196) 320, 5. (1197) 324, ?5. Boemie nobiles et universus populus (1147) 151, 30. Boemie barones, nobiles, primates v. in Głos- sario sub: barones, nobiles, primates. Boemie episcopi (1184) 273, 10. v. Pragenses epi. Boemie duce s, principes, Boemiorum (sp. XII), Beheimorum (c. dux: (1071) 368, 1. (1126) 404, 15. (1131) 126, 25. (1132) 404, 30. (1139) 407, 10. (1143) 137, 15. (1150) 167, 25. (1152) 410, 20. 411, 5. (1179) 258, 15. (1187) 439, 36. (1196) 320, 5. census de terra Polonie ipsis de- bitus (1158) 177, so. Bolezlaus I (967?). Bolezlaus II (992 sq.) Bolezlaus I11 (1000 sq.). Boriuoy II (1100/07). Bracizlaus I (cc. 1037 sq.). Brecizlaus 11 (1092/6 sq.). Conradus Otto (1160 sq.). Fride- ricus (1144 sq.). Henricus qui et Brecizlaus (1182 sq.). Premizl Otacarus I (1179 sq.) So- bezlaus I] qui et Udalricus (1126 sq.). Sobe- zlaus II (1174 sq.). Suathopluch (1107/09). Udalricus (1012/37). Wencezlaus (1174 sq.). Wladizlaus I (1115 sq.). Wladizlaus II (1142 sq.) rex (1158 sq.). Wratizlaus II (1070 sq.) rex I
Strana 464
464 Boemia INDEX NOMINUM. Boguta (1085 sq.). Zpitigneus I1(1048sq.). Ducissae Bozena (post 1046). Elisabeth (1169 sq.) Ger- birga (cc. 1124). Gertrudis (1146 sq.). Heilicha (1189). Judita regina (1158 sq.). Richza (1125). Svataua f (1130). Boemie patroni: s. Adelbertus, s. Vencelaus (1158) 177, 20. Boemia, Boemenia (sp. X///); Tacgolfus, Thac- holf comes de — (861 ?). Boemiense (or. theloneum ad monium. s. Ma- riae Pataviense pertinens (1010) 48, 10. Boeznize v. Oboychnice. Bogdal (sp. X//) ; Bohdal ; custos ecclesiae Wisse- gradensis in loco Wtraunice (1088?) 385, 5, 20. Bohdal (sp. X/V) testis (1100/07) 398, 15. Bogdan (or.), Bohdan (c.). Bogdan (c. X//), nob. Morav. excommunicatus (1145) 146, 25. Bogdan (or.) testis (1180/82) 267, 1. Bogdan (sp. X//) fillus Gormusae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052?) 360, 15. Bogdan (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088?) 382, 5, 20. Bogdan (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. Naza- tore in Pragensi suburbio (1088?) 384, 5, 20. Bogdan (sp. XII) tornarius in villa Degnicih (1088?) 380, 5, 20. Bogdan (sp. X/1/) rotarius monii. Cladrub. in villa Goseticih (1115) 398, 25. (1186) 431, 5, 25. Bogdan (c. X//I) de familia eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 20. Bohdan (c. XV), servus in curia Radunice (1143/8) „ 5. Bogdan (c. XV), homo monii Strahov. in villa Radunice, qui voluntarie se servitio subdidit (1143/8) 161, 5. Bohdan (c. XV), bubulcus monii. Strahov. in curia Radunice (1143/8) 161, 10. Bohdan (c. XV), homo monii Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. de Bogen Adelbertus comes (1142) 134, 20. uxor : Hedewic; filii: Hertwicus, Perhtoldus (1142). Boges (c. X//) ; Bohes ; testis (s. XII ex.) 331, 30. Boges (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088?) (379, 10). Bogg, Bogsa, v. Bogus. Boghussca v. Bogusca. Bogsicih (sp. XII) locat. ; Bošice, d. p. Kolín; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 375, 20, 25. Bogucę, Bogucęa, v. Bogus. Bogual, Bohuval, Boguchw al (or.), Bog u- hual (sp. Bohuchval. Bohuval (or.) [can. Pragensis] (1177) 247, 30. Boguchwal (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Boguchwal (or. alias Bogus (or.) testis (1181) 5, 1. Bogual (or.) testis (1192) 307, s. Boguhual (s$. X///) donator aratri in villa Buse- uicih (1115) 402, 10, 30. Boguhual (sp. X//) villicus regis (1146) 409, 30. Bohuhwalov (sp. X//I) ; Buchvalov, g. Hohndorf, in Siles. Borus. ab Leobschütq versus merid. et orient. (1183) 420, 1. Bogumezt (sp. X//) ; Bohumest ; filia Milehnae de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088?) (390, 20). Bogumil (sp. X//); Bohum:l; ministerialis eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088?) 370, 5, 20. Bogumil (sp. X//) homo ecclesiae Wissegrad. in villa Noztuleh (1088?) 377, 15, 25. Bogumil (sp. X//) faber eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 15, 20. Bogumil (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Gneunicih (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Bogumil (sp. X///) pistor monii. Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 25. Bogumil (c. X//) servus eccl. Vissegrad in sub- urbio (1130) 114, 20. Bogumila (c. X//); Bohumila; de familia eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 5. Bohumila (c. XV) de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Bohun (c. X///) ; Bohus pater Zbihnévi canonici (+ 1125/40) 130, 5. Uxor eius: Bozena. Bogunouice (sp. X1/); Bohñovice, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl ; Villa monii. Lutomisl. (1167) 414, 10. Bogurad, Bugurad (or.) ; Bohurad ; testis (1180/82) 267, 1. Bogus, Bogusa, Bogussa, Boghussa, Boguse, Bogusse, Boguce, Bogu- cea, Bohuse (or); Bogg, Bohvsse (e); Bogsa, Boguza, Bohusa (sp.); Bohus, Bohuša. Bogus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 5. Boguse, Bogusse, Bogussa, Bohuse (or.) barbatus, testis (1169) 218, 5. (1180/82) 266, 15. beneficio castri in Cladesche honoratus, castellanus de Chladeschd (1183) 270, 20. 271, 15. 419, ?0. (1184) 274, 20. (1185) 280, 10. 425, 1. comes, fundator eccl s. Vencezlai in foro Cladsco (cc. 1186) 286, 25. (1188) 294, 1. (1189) 297, 20. (1178/89) 443, 5. Fratres eius: Hermannus (1189); Lutobor (1180/2); Ratibor (1169). Cognatus: Dobromizl (1180/2). Bogusa (or.), nobilis Moraviae (1174) 239, 15. Boghussa (or.), Bogussa (or.) pater Bogusce, do- nator partis de Buitsov (1186) 282, 15, 20. Bohvsse (sp. XIII) comes (1194) 444, 10. Bogussa (sp. XIII) supanus (1187) 440, 20. Bogussa (c. XIV) et alter Bogussa testes (1180) 261, 20, 25. Bohusa (sp. XIII) testis (1 33) 422, 25. Bogus (c. XIV) testis (1181) 265, 1. Bogsa (sp. XII) filius Bezdedi, homo ecclesiae Boleslav. in villa Maslouici (1052?) 360, 15. Boguza (sp. X1/) filius Milon, homo ecclesiae Bo- leslav. in civitate Bolezlau. (1052?) 360, 20. Bogucę, Bogucęa (or.) Bogucea (sp. XIV) pro- animatus (dusnic) ecclesiae Lutomeric. in villa Dolan (s. XIII in.) (60, 1). 365, 10. Bogusca, Boghussca (or.) ; Bohuska ; filius Bogu- ssae (t 1186) 282, 15, 20. Boguslau, Boguslaus v. Boguzlaus. Bogusouici (or.) ; fortasse Bosovice, d. b. Hustop cè &. Auspilq; villa eccl. Brennensis (cc. 1131) , 5. Bogusud (sp. X//); Bohosád; capellanus (1052?) 362, 5. Boguta, Bogutha, Bohuta (or), Bohut (c), Bohit (sp.).
464 Boemia INDEX NOMINUM. Boguta (1085 sq.). Zpitigneus I1(1048sq.). Ducissae Bozena (post 1046). Elisabeth (1169 sq.) Ger- birga (cc. 1124). Gertrudis (1146 sq.). Heilicha (1189). Judita regina (1158 sq.). Richza (1125). Svataua f (1130). Boemie patroni: s. Adelbertus, s. Vencelaus (1158) 177, 20. Boemia, Boemenia (sp. X///); Tacgolfus, Thac- holf comes de — (861 ?). Boemiense (or. theloneum ad monium. s. Ma- riae Pataviense pertinens (1010) 48, 10. Boeznize v. Oboychnice. Bogdal (sp. X//) ; Bohdal ; custos ecclesiae Wisse- gradensis in loco Wtraunice (1088?) 385, 5, 20. Bohdal (sp. X/V) testis (1100/07) 398, 15. Bogdan (or.), Bohdan (c.). Bogdan (c. X//), nob. Morav. excommunicatus (1145) 146, 25. Bogdan (or.) testis (1180/82) 267, 1. Bogdan (sp. X//) fillus Gormusae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052?) 360, 15. Bogdan (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088?) 382, 5, 20. Bogdan (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. Naza- tore in Pragensi suburbio (1088?) 384, 5, 20. Bogdan (sp. XII) tornarius in villa Degnicih (1088?) 380, 5, 20. Bogdan (sp. X/1/) rotarius monii. Cladrub. in villa Goseticih (1115) 398, 25. (1186) 431, 5, 25. Bogdan (c. X//I) de familia eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 20. Bohdan (c. XV), servus in curia Radunice (1143/8) „ 5. Bogdan (c. XV), homo monii Strahov. in villa Radunice, qui voluntarie se servitio subdidit (1143/8) 161, 5. Bohdan (c. XV), bubulcus monii. Strahov. in curia Radunice (1143/8) 161, 10. Bohdan (c. XV), homo monii Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. de Bogen Adelbertus comes (1142) 134, 20. uxor : Hedewic; filii: Hertwicus, Perhtoldus (1142). Boges (c. X//) ; Bohes ; testis (s. XII ex.) 331, 30. Boges (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088?) (379, 10). Bogg, Bogsa, v. Bogus. Boghussca v. Bogusca. Bogsicih (sp. XII) locat. ; Bošice, d. p. Kolín; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 375, 20, 25. Bogucę, Bogucęa, v. Bogus. Bogual, Bohuval, Boguchw al (or.), Bog u- hual (sp. Bohuchval. Bohuval (or.) [can. Pragensis] (1177) 247, 30. Boguchwal (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Boguchwal (or. alias Bogus (or.) testis (1181) 5, 1. Bogual (or.) testis (1192) 307, s. Boguhual (s$. X///) donator aratri in villa Buse- uicih (1115) 402, 10, 30. Boguhual (sp. X//) villicus regis (1146) 409, 30. Bohuhwalov (sp. X//I) ; Buchvalov, g. Hohndorf, in Siles. Borus. ab Leobschütq versus merid. et orient. (1183) 420, 1. Bogumezt (sp. X//) ; Bohumest ; filia Milehnae de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088?) (390, 20). Bogumil (sp. X//); Bohum:l; ministerialis eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088?) 370, 5, 20. Bogumil (sp. X//) homo ecclesiae Wissegrad. in villa Noztuleh (1088?) 377, 15, 25. Bogumil (sp. X//) faber eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 15, 20. Bogumil (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Gneunicih (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Bogumil (sp. X///) pistor monii. Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 25. Bogumil (c. X//) servus eccl. Vissegrad in sub- urbio (1130) 114, 20. Bogumila (c. X//); Bohumila; de familia eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 5. Bohumila (c. XV) de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Bohun (c. X///) ; Bohus pater Zbihnévi canonici (+ 1125/40) 130, 5. Uxor eius: Bozena. Bogunouice (sp. X1/); Bohñovice, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl ; Villa monii. Lutomisl. (1167) 414, 10. Bogurad, Bugurad (or.) ; Bohurad ; testis (1180/82) 267, 1. Bogus, Bogusa, Bogussa, Boghussa, Boguse, Bogusse, Boguce, Bogu- cea, Bohuse (or); Bogg, Bohvsse (e); Bogsa, Boguza, Bohusa (sp.); Bohus, Bohuša. Bogus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 5. Boguse, Bogusse, Bogussa, Bohuse (or.) barbatus, testis (1169) 218, 5. (1180/82) 266, 15. beneficio castri in Cladesche honoratus, castellanus de Chladeschd (1183) 270, 20. 271, 15. 419, ?0. (1184) 274, 20. (1185) 280, 10. 425, 1. comes, fundator eccl s. Vencezlai in foro Cladsco (cc. 1186) 286, 25. (1188) 294, 1. (1189) 297, 20. (1178/89) 443, 5. Fratres eius: Hermannus (1189); Lutobor (1180/2); Ratibor (1169). Cognatus: Dobromizl (1180/2). Bogusa (or.), nobilis Moraviae (1174) 239, 15. Boghussa (or.), Bogussa (or.) pater Bogusce, do- nator partis de Buitsov (1186) 282, 15, 20. Bohvsse (sp. XIII) comes (1194) 444, 10. Bogussa (sp. XIII) supanus (1187) 440, 20. Bogussa (c. XIV) et alter Bogussa testes (1180) 261, 20, 25. Bohusa (sp. XIII) testis (1 33) 422, 25. Bogus (c. XIV) testis (1181) 265, 1. Bogsa (sp. XII) filius Bezdedi, homo ecclesiae Boleslav. in villa Maslouici (1052?) 360, 15. Boguza (sp. X1/) filius Milon, homo ecclesiae Bo- leslav. in civitate Bolezlau. (1052?) 360, 20. Bogucę, Bogucęa (or.) Bogucea (sp. XIV) pro- animatus (dusnic) ecclesiae Lutomeric. in villa Dolan (s. XIII in.) (60, 1). 365, 10. Bogusca, Boghussca (or.) ; Bohuska ; filius Bogu- ssae (t 1186) 282, 15, 20. Boguslau, Boguslaus v. Boguzlaus. Bogusouici (or.) ; fortasse Bosovice, d. b. Hustop cè &. Auspilq; villa eccl. Brennensis (cc. 1131) , 5. Bogusud (sp. X//); Bohosád; capellanus (1052?) 362, 5. Boguta, Bogutha, Bohuta (or), Bohut (c), Bohit (sp.).
Strana 465
Boguta Boguta (c. X///) castellanus de Belina (1187) 289, 20. 440, 20. Boguta (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Bohut (c. X///), Boemus, [nobilis] testis (1179) 259, 15. Bohit (sp. X///) testis (1183) 422, 25. Bogutha (or.) [nob. Boh.] testis (1185) 425, 1. (1194) 315, 10. Frater eius: Chonata (1185 sq.). Boguta (or.) (nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Bogutha (or.) testis (1193) 309, 10. Bohuta (or.) testis (1195/7) 323, 5. Boguta (sp. XIV) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Bohuta (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Radunice (1143/8) 161, 5. Bohuslaua (c. XVIII), filia Ottonis I ducis Mo- raviae (1078) 85, 5. Boguza v. Bogus. Boguzlaus, Boguzlau, Boguzlav, Bo- guzlauus, Buguzlau (or) Bogu- slau, Boguslaus, Bohuzlaw (c); Bohuslav. Boguzlau (or. Boguslau (c. X/V), prep. Wisse- gradensis (1146/8) 163, 15. 165, 1. Boguzlaus (or.) can. [eccl. Prag.] (1180/82) 266, 5. (1194) 313, 20. 314, 30. Boguslaus (c. X///) capellanus (1187) 289, 20. Bohuslaus (or.), Boguzlaus (or.), camerarius [reg. Boh.] (1169) 218, 1. 219, 5. (cc. 1170) 224, 5. filius Scaste (1175) 244, 1. Boguzlauus (or.), Bohuzlaw (c. XIV) comes, pre- fectus Sacensis (1196) 320, 15. (1195/7) 323, 5. Boguzlaus (c. XVI) filius Petri, testis (cc. 1170) 224, 5. Boguzlav (facs.) [nob. Boh.] testis (1175/78) 251, 10. Bohuzlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Boguzlaus, Boguzlav, Buguzlau (or.) testis (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. 310, 10. (1194) 313, 20. Boguzlaus (c. X//) frater Heinrici, testis (s. X11 ex.) 331, 25. Bohedaz (or.); Bokdaż; (1192/3) 311, 10. Bohemia v. Boemia. Bohit v. Boguta. Bohmelicz (sp. X/V); Bohumélice, g. Pumlitz, d. p. Zno^mo, g. Znaim ; villa monii. Lucensis (1195) 445, 25. Bohnice, d. p. Karlin, g. Karolinental ; ecclesia s. Petri; altare (1158) 179, 5. constructor eccle- siae: Gervasius, praep. Wissegrad 179, 10. Bohu- v. Bogu- Bohuňovice, g. Bonitowitz v. Bunouici. Boy (or.); Boj ; testis (1180/82) 267, 1. Boyanowicyh (c. X//I) locat; Bojfanovice, d. p. Smichov, villa monii. Ostrov. (1107/09) 106, 20. Boyanovicz (c. XVII) ; Bojanovice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; villa monii Gradic. (1195) 318, 10. Boichnicze v. Oboychnice. Bojkovice, g. Wojkowitz v. Voycouicih. Boyneburg ; Boineburg, in inferiore parte fl. Werra vel Homburg prope Stadtoldendorf in Brun- swig (1166) 209, 30. Sigifridus comes de — (1192). Boisc (or.), locat.: Boissci; Bojiště locus apud Pragam, in quo basilica s. Johannis Bapt. in memoriam victoriae Friderici ducis aedificata Radozte [filius] testis INDEX NOMINUM. Bolezlaus 465 (cc. 1183) 271, 25. (1183) 418, 25. (1185) 423, 35. (cc. 1186) 285, 15. 286, 20. (1194) 315, 25. Boysez (or.), Boyzes (sp. X///), Boizez (sp. XII), Boyzensis (c. X///), Boizienensis (sp. X/V) pro- vincia; Bogensko; provincia Bohemiae, deno- minata a fluvio Bozes, qui nunc Vléava dicitur (cc. 1057) (58, 20). 365, 5. (1088?) 383, 10, 20. (1158/69) 215, 20. (1183) 420, 26. Bola (sp. XIII) donator terrae Tuscoue (1115) 401, 5. (1186) 433, 15, Bolebor (sp. X/V) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Bolemila (sp. X///) filia Ugronis cocci de familia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Bolemilus (c. X//), sacerdos in terra Cunradi, ducis Znoymensis (1146) 148, 15. Boleradicih (07.) locat. ; Boleradice al. Polehradice, d. p. Husłopeć, g. Auspitz ; villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Boleradus (sp. X//) abb. [monii. Opatouic.?] (1073) 70, 15. Bolesilensis v. Bolezlauensis. Bolesl- v. Bolezl-. Boletag (c. XV) homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Bolezlau, Bolezlav (or.), Boleslauia, Boleslauiensis (sp. X11) urbs, Bolesilensis (c. X/V), Niuunburg (or.); Boleslav Stará, g. Alt-Bunglau, d. p. Karlín, g. Karolinenthal ; civitas, urbs (950) 36, 25. (1052?) 360, 15. 361, 1. Monasterium canonicorum et eccl. s. Wencezlai (1052?) 359, 15. prepositi: Cristoforus (1195 sq.); Cino (1175/8) ; Petrus (1159 sq.) ; Pribizlaus (1184 sq.). canonici (1052?) 359, 25. 361, 1, 5. Bolezlau, Bolezlav (or., Bolezlaw (c. XVIII), Bolezlau Nouus (c. XIII), locat.; Bolezlaui (c. XII), civitas; Boleslav: Mladá, g. Jung- Bunzlau ; (1052?) 361, 1. (1130) 113, 5. (1125/40) 130, 25. castellani: Lutebor (1183); Pribizlaus (1177) ; Vezene (1159) ; Zawisse (1184). Bolezlauensis (c. X///), Bolesslavensis (sp. X/V) provincia, b. Boleslavsko, locat.: W boleslauzcse (sp. XII) (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. (1088?) 374, 15, 20. Bolezlauenses (or.) villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Bolezlaus (or.), Bolezlav (/facs.)) Bole- slaus (c. XIII), Bolezlawus (sp. XII); Bolezlavs (sp. XIII). Bolezlaus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 6. Bolezlaus (sp. X/) 1 dux Bohemiae (967?) 342, 30. Filius eius: Bolezlaus II; Cristanus; filia : Mlada, quae et Maria. Bolezlaus (c. X//), Bolezlavs (sp. X///) II, dux Bohemiae (992) 43, 25. (993) (45, 20). 347, 35. 350, 20. t (1000) 47, 10. (1045) 354, 5. (1048) 358, 1. Frater eius Cristanus (993); filius: Bolezlaus III. Boleslaus (c. X///) HI, dux Bohemiae (1000) 47, 20. Bolezlaus (c. X///) dux, frater Zobezlai I ducis Boemiae, [dux Olomucensis] f (1130) 114, 1. (1125/40) 405, 25. Bolezlawus (sp. X//) dux Poloniorum (1071) 367, 25. 368, 1. Bolezlav (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Bolezlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 20.
Boguta Boguta (c. X///) castellanus de Belina (1187) 289, 20. 440, 20. Boguta (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Bohut (c. X///), Boemus, [nobilis] testis (1179) 259, 15. Bohit (sp. X///) testis (1183) 422, 25. Bogutha (or.) [nob. Boh.] testis (1185) 425, 1. (1194) 315, 10. Frater eius: Chonata (1185 sq.). Boguta (or.) (nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Bogutha (or.) testis (1193) 309, 10. Bohuta (or.) testis (1195/7) 323, 5. Boguta (sp. XIV) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Bohuta (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Radunice (1143/8) 161, 5. Bohuslaua (c. XVIII), filia Ottonis I ducis Mo- raviae (1078) 85, 5. Boguza v. Bogus. Boguzlaus, Boguzlau, Boguzlav, Bo- guzlauus, Buguzlau (or) Bogu- slau, Boguslaus, Bohuzlaw (c); Bohuslav. Boguzlau (or. Boguslau (c. X/V), prep. Wisse- gradensis (1146/8) 163, 15. 165, 1. Boguzlaus (or.) can. [eccl. Prag.] (1180/82) 266, 5. (1194) 313, 20. 314, 30. Boguslaus (c. X///) capellanus (1187) 289, 20. Bohuslaus (or.), Boguzlaus (or.), camerarius [reg. Boh.] (1169) 218, 1. 219, 5. (cc. 1170) 224, 5. filius Scaste (1175) 244, 1. Boguzlauus (or.), Bohuzlaw (c. XIV) comes, pre- fectus Sacensis (1196) 320, 15. (1195/7) 323, 5. Boguzlaus (c. XVI) filius Petri, testis (cc. 1170) 224, 5. Boguzlav (facs.) [nob. Boh.] testis (1175/78) 251, 10. Bohuzlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Boguzlaus, Boguzlav, Buguzlau (or.) testis (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. 310, 10. (1194) 313, 20. Boguzlaus (c. X//) frater Heinrici, testis (s. X11 ex.) 331, 25. Bohedaz (or.); Bokdaż; (1192/3) 311, 10. Bohemia v. Boemia. Bohit v. Boguta. Bohmelicz (sp. X/V); Bohumélice, g. Pumlitz, d. p. Zno^mo, g. Znaim ; villa monii. Lucensis (1195) 445, 25. Bohnice, d. p. Karlin, g. Karolinental ; ecclesia s. Petri; altare (1158) 179, 5. constructor eccle- siae: Gervasius, praep. Wissegrad 179, 10. Bohu- v. Bogu- Bohuňovice, g. Bonitowitz v. Bunouici. Boy (or.); Boj ; testis (1180/82) 267, 1. Boyanowicyh (c. X//I) locat; Bojfanovice, d. p. Smichov, villa monii. Ostrov. (1107/09) 106, 20. Boyanovicz (c. XVII) ; Bojanovice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; villa monii Gradic. (1195) 318, 10. Boichnicze v. Oboychnice. Bojkovice, g. Wojkowitz v. Voycouicih. Boyneburg ; Boineburg, in inferiore parte fl. Werra vel Homburg prope Stadtoldendorf in Brun- swig (1166) 209, 30. Sigifridus comes de — (1192). Boisc (or.), locat.: Boissci; Bojiště locus apud Pragam, in quo basilica s. Johannis Bapt. in memoriam victoriae Friderici ducis aedificata Radozte [filius] testis INDEX NOMINUM. Bolezlaus 465 (cc. 1183) 271, 25. (1183) 418, 25. (1185) 423, 35. (cc. 1186) 285, 15. 286, 20. (1194) 315, 25. Boysez (or.), Boyzes (sp. X///), Boizez (sp. XII), Boyzensis (c. X///), Boizienensis (sp. X/V) pro- vincia; Bogensko; provincia Bohemiae, deno- minata a fluvio Bozes, qui nunc Vléava dicitur (cc. 1057) (58, 20). 365, 5. (1088?) 383, 10, 20. (1158/69) 215, 20. (1183) 420, 26. Bola (sp. XIII) donator terrae Tuscoue (1115) 401, 5. (1186) 433, 15, Bolebor (sp. X/V) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Bolemila (sp. X///) filia Ugronis cocci de familia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Bolemilus (c. X//), sacerdos in terra Cunradi, ducis Znoymensis (1146) 148, 15. Boleradicih (07.) locat. ; Boleradice al. Polehradice, d. p. Husłopeć, g. Auspitz ; villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Boleradus (sp. X//) abb. [monii. Opatouic.?] (1073) 70, 15. Bolesilensis v. Bolezlauensis. Bolesl- v. Bolezl-. Boletag (c. XV) homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Bolezlau, Bolezlav (or.), Boleslauia, Boleslauiensis (sp. X11) urbs, Bolesilensis (c. X/V), Niuunburg (or.); Boleslav Stará, g. Alt-Bunglau, d. p. Karlín, g. Karolinenthal ; civitas, urbs (950) 36, 25. (1052?) 360, 15. 361, 1. Monasterium canonicorum et eccl. s. Wencezlai (1052?) 359, 15. prepositi: Cristoforus (1195 sq.); Cino (1175/8) ; Petrus (1159 sq.) ; Pribizlaus (1184 sq.). canonici (1052?) 359, 25. 361, 1, 5. Bolezlau, Bolezlav (or., Bolezlaw (c. XVIII), Bolezlau Nouus (c. XIII), locat.; Bolezlaui (c. XII), civitas; Boleslav: Mladá, g. Jung- Bunzlau ; (1052?) 361, 1. (1130) 113, 5. (1125/40) 130, 25. castellani: Lutebor (1183); Pribizlaus (1177) ; Vezene (1159) ; Zawisse (1184). Bolezlauensis (c. X///), Bolesslavensis (sp. X/V) provincia, b. Boleslavsko, locat.: W boleslauzcse (sp. XII) (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. (1088?) 374, 15, 20. Bolezlauenses (or.) villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Bolezlaus (or.), Bolezlav (/facs.)) Bole- slaus (c. XIII), Bolezlawus (sp. XII); Bolezlavs (sp. XIII). Bolezlaus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 6. Bolezlaus (sp. X/) 1 dux Bohemiae (967?) 342, 30. Filius eius: Bolezlaus II; Cristanus; filia : Mlada, quae et Maria. Bolezlaus (c. X//), Bolezlavs (sp. X///) II, dux Bohemiae (992) 43, 25. (993) (45, 20). 347, 35. 350, 20. t (1000) 47, 10. (1045) 354, 5. (1048) 358, 1. Frater eius Cristanus (993); filius: Bolezlaus III. Boleslaus (c. X///) HI, dux Bohemiae (1000) 47, 20. Bolezlaus (c. X///) dux, frater Zobezlai I ducis Boemiae, [dux Olomucensis] f (1130) 114, 1. (1125/40) 405, 25. Bolezlawus (sp. X//) dux Poloniorum (1071) 367, 25. 368, 1. Bolezlav (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Bolezlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 20.
Strana 466
466 Bolic INDEX NOMINUM. Bracizlaua Bolic (or.) comes, filius Nacezsse (1175) 234, 25. Bolik (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Bolonia v. Polonia. Bonaticl, Bonetici, Jocat.: Bonaticih, -cich (sp. XIII); Bonétice, g. Wonetitz, d. bp. Tachov, g. Tachau ; villa (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. terra ibidem ad monium Cladrubense spectans (1115) 402, 15. (1186) 434, 15. s. Bonifacii monium. v. Brevnov. Boniowitz, b. Bohuňovice v. Bunouici. Bor (or.), quondam villa monii Plassensis (1192/3) 311, 5. Bor (sp. XII) homo liber natione Slavus (1071) 367, 20. eius filii: Wicherus, Liutgerus. Bor, v. Borra. Bora (or.), qui Prage suspensus est (1158/69) 215, 15. Bora, Bore(sp. X///), solutor salis monio. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. Boracha (sp. X//) homo ecclesiae Boleslav. in villa Lusas (1052?) 360, 15. Borata (sp. X//I) debitor mellis monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. 431, 15, 20. Borek (c. XV); Bofek; homo monii. Strahov in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Borena (c. XVIII) Bozena?, coniux Predbor, castellani de Zazlaw (1165) 208, 5. Воте$ v. Borse. Boris (or.) ; Bofi$ ; cum duobus filiis, testis (1174) 239, 15. Boriwoy (or.), Boriuoy (c. X//), Borziwog (sf. XIV), Worywoy (c. XIV); Bofivo Il dux Bohemiae (1100/07) 105, 25. 392, 20. t (1125/40) 405, 25. Uxor: Gerbirga, soror Liupoldi III marchionis Austr. (1124). Filii : Liupoldus (1115); Zpitigneu (1146/8). Boriuoy (c. XVI), cuius filii Crinek et Scepan, testes (cc. 1170) 224, 10. Borizlaue, Borizlau (or. Borizlav (sp. X///); Bołislav, g. Boreslau, d. p. Teplice, g. Teplity ; villa hospitalis Hierosolymitani (1169) 217, 20. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. (1186) 281, 25, 30. Borowane, Borowene, Borovane, Borouane (sp. XIII); Borovany, g. Turban, d. p. Tachov, g. Тасйаи ; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. Borowani (or.); Borované; incolae villae Boro- vany, g. Forbes, d. p. Budějovice, Budweis (1186) 284, 20. Borra (or.) ; Bor ; silva quondam prope villam so. Mikuláš, d. p. Kutná Hora, g. Kuttenberg (1142/8) (157, 1). Borse (or.) ; Boreš; testis (1188) 294, 1. Fratres eius: Grabise camerarius (1188). Slauko (1188). Boruta (sp. X/V); Bofita; filius Voconis, testis (1195) 446, 1. Borutha (or.) testis (1197) 326, 30. Borutov (sp. XIV) ; Bofitov ; Wsezlau et Jacobus, fratres de — (1173). Bosa (sp. X//) ; Во%а vel Bofa ; ministerialis eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088 ?) 376, 5, 20. Bosa (sp. XI/I) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Rastileh (1088 ?) 383, 20. 384, 1. Cf. Boza. Bosana (c. XV); Bozana, Bozena ; ancilla monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Bosata (sp. X//) ; Bosata vel Bo£ata ; rudnik eccl Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Bosco (or.), Bosko (c. XVII); Boéek; canonicus eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. archidiaconus [Olo- muc. ?] (1196) 319, 10. Bosek (sp. X//) ; Bosek vel Bozek ; piscator eccl. Wissegrad. in villa Trinouaz (1088 ?) 384, 15, 20. Bosey (c. X//); Bożej; nob. Boh. [de genere Vrsovici] testis (1100/07) 105, 30. Bosey (sp. X//T) cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. Boseń, g. Bosin v. Bozni. Bosenbac (ed.), fl. Austr. Sup. (1108) 106, 5. Bosovice v. Bogusouici. Bosyk (sp. X//); Bośik vel Božík, capellanus (1052 ?) 362, 10. Botiz (or.), Botic, Botich (sp. X///), Botíc, rivus qui sub Wissegrad in Moldaviam influit (1183) 418, 25. (1185) 424, 1. (cc. 1186) 286, 20. Bousovice v. Bvsouici. Boza (c. XIV); Bofa; testis (1180) 261, 25. Cf. et. : Bosa. Božata o. Bosata. Bozden v. Pozden. Bozdiz (c. XIII) locus in Boh. (?) (1185) 280, 15. Božek v. Bosek. Bozeha (sp. X//); Bo£echa; de familia ecclesiae Wissegrad. in Tinec (1088?) (390, 25). Bo£ej v. Bosey. Bozen (sp. XII): Bo£en ; pkelnic ecclesiae Wisse- grad. in villa Loumazicih (1088?) 384, 10, 20. 385, 1. Bozen, frater Dobrac, rusticus eccl. (saec. XII ex.) (59, 15). Bozen v. Pauzana. Bozena (sp. XII); Bozena; mater Bfetislavi I ducis f (post 1052) 361, 10. Bozena (c. X/1I), mater Zbihnévi canonici (1125/40) 130, 5. Cf. etiam: Borena, Bosana. Bozepor (c. XVIII); Bofepor; comes [Morav.] (1078) 85, 10. Bozepor (c. XV) homo monii. Strahov. in villa Radunice (1143/8) 161, 5. Bozetha (or.); Bofeta, cuius filius Igenis testis (1180/82) 266, 15. Bozetha (sp. X//) tornarius scutellarum, homo eccl. Boles'av. (1052?) 369, 30. Bozeta (sp. X//) drizec eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Lutomeric. Božík v. Bosyk. Bozni (c. XIII) locat. ; Boseň, g. Bosin, d. p. Mnichovo Hradiště, g. Můnchengrátz; villa in provincia Bolezlauensi, ubi cocus ecclesiae Lu- tomericensis (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Boztech (c. XIV), Bottéch, Bofetéch; testis (1180) 261, 20. Bozteh (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Brachizlaui v. Bracizlaua. Bracizlaua ; Brazilaua (or.), Bratislauia (c. XV 111), locat. : Brachizlaui, Bretyzlawe (sp. X//) ; Lauen- tenburch (or.); Błeclav, g. Lundenburg, d. p. Hodonín, g. Góding ; castrum, civitas Morauiae (post 1046) 361, 20. (1056) 53, 20. (1073) 370, 5. (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Bracizlauensis ecclesiae villae (cc. 1131) 122, 5 sq.
466 Bolic INDEX NOMINUM. Bracizlaua Bolic (or.) comes, filius Nacezsse (1175) 234, 25. Bolik (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Bolonia v. Polonia. Bonaticl, Bonetici, Jocat.: Bonaticih, -cich (sp. XIII); Bonétice, g. Wonetitz, d. bp. Tachov, g. Tachau ; villa (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. terra ibidem ad monium Cladrubense spectans (1115) 402, 15. (1186) 434, 15. s. Bonifacii monium. v. Brevnov. Boniowitz, b. Bohuňovice v. Bunouici. Bor (or.), quondam villa monii Plassensis (1192/3) 311, 5. Bor (sp. XII) homo liber natione Slavus (1071) 367, 20. eius filii: Wicherus, Liutgerus. Bor, v. Borra. Bora (or.), qui Prage suspensus est (1158/69) 215, 15. Bora, Bore(sp. X///), solutor salis monio. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. Boracha (sp. X//) homo ecclesiae Boleslav. in villa Lusas (1052?) 360, 15. Borata (sp. X//I) debitor mellis monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. 431, 15, 20. Borek (c. XV); Bofek; homo monii. Strahov in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Borena (c. XVIII) Bozena?, coniux Predbor, castellani de Zazlaw (1165) 208, 5. Воте$ v. Borse. Boris (or.) ; Bofi$ ; cum duobus filiis, testis (1174) 239, 15. Boriwoy (or.), Boriuoy (c. X//), Borziwog (sf. XIV), Worywoy (c. XIV); Bofivo Il dux Bohemiae (1100/07) 105, 25. 392, 20. t (1125/40) 405, 25. Uxor: Gerbirga, soror Liupoldi III marchionis Austr. (1124). Filii : Liupoldus (1115); Zpitigneu (1146/8). Boriuoy (c. XVI), cuius filii Crinek et Scepan, testes (cc. 1170) 224, 10. Borizlaue, Borizlau (or. Borizlav (sp. X///); Bołislav, g. Boreslau, d. p. Teplice, g. Teplity ; villa hospitalis Hierosolymitani (1169) 217, 20. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. (1186) 281, 25, 30. Borowane, Borowene, Borovane, Borouane (sp. XIII); Borovany, g. Turban, d. p. Tachov, g. Тасйаи ; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. Borowani (or.); Borované; incolae villae Boro- vany, g. Forbes, d. p. Budějovice, Budweis (1186) 284, 20. Borra (or.) ; Bor ; silva quondam prope villam so. Mikuláš, d. p. Kutná Hora, g. Kuttenberg (1142/8) (157, 1). Borse (or.) ; Boreš; testis (1188) 294, 1. Fratres eius: Grabise camerarius (1188). Slauko (1188). Boruta (sp. X/V); Bofita; filius Voconis, testis (1195) 446, 1. Borutha (or.) testis (1197) 326, 30. Borutov (sp. XIV) ; Bofitov ; Wsezlau et Jacobus, fratres de — (1173). Bosa (sp. X//) ; Во%а vel Bofa ; ministerialis eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088 ?) 376, 5, 20. Bosa (sp. XI/I) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Rastileh (1088 ?) 383, 20. 384, 1. Cf. Boza. Bosana (c. XV); Bozana, Bozena ; ancilla monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Bosata (sp. X//) ; Bosata vel Bo£ata ; rudnik eccl Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Bosco (or.), Bosko (c. XVII); Boéek; canonicus eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. archidiaconus [Olo- muc. ?] (1196) 319, 10. Bosek (sp. X//) ; Bosek vel Bozek ; piscator eccl. Wissegrad. in villa Trinouaz (1088 ?) 384, 15, 20. Bosey (c. X//); Bożej; nob. Boh. [de genere Vrsovici] testis (1100/07) 105, 30. Bosey (sp. X//T) cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. Boseń, g. Bosin v. Bozni. Bosenbac (ed.), fl. Austr. Sup. (1108) 106, 5. Bosovice v. Bogusouici. Bosyk (sp. X//); Bośik vel Božík, capellanus (1052 ?) 362, 10. Botiz (or.), Botic, Botich (sp. X///), Botíc, rivus qui sub Wissegrad in Moldaviam influit (1183) 418, 25. (1185) 424, 1. (cc. 1186) 286, 20. Bousovice v. Bvsouici. Boza (c. XIV); Bofa; testis (1180) 261, 25. Cf. et. : Bosa. Božata o. Bosata. Bozden v. Pozden. Bozdiz (c. XIII) locus in Boh. (?) (1185) 280, 15. Božek v. Bosek. Bozeha (sp. X//); Bo£echa; de familia ecclesiae Wissegrad. in Tinec (1088?) (390, 25). Bo£ej v. Bosey. Bozen (sp. XII): Bo£en ; pkelnic ecclesiae Wisse- grad. in villa Loumazicih (1088?) 384, 10, 20. 385, 1. Bozen, frater Dobrac, rusticus eccl. (saec. XII ex.) (59, 15). Bozen v. Pauzana. Bozena (sp. XII); Bozena; mater Bfetislavi I ducis f (post 1052) 361, 10. Bozena (c. X/1I), mater Zbihnévi canonici (1125/40) 130, 5. Cf. etiam: Borena, Bosana. Bozepor (c. XVIII); Bofepor; comes [Morav.] (1078) 85, 10. Bozepor (c. XV) homo monii. Strahov. in villa Radunice (1143/8) 161, 5. Bozetha (or.); Bofeta, cuius filius Igenis testis (1180/82) 266, 15. Bozetha (sp. X//) tornarius scutellarum, homo eccl. Boles'av. (1052?) 369, 30. Bozeta (sp. X//) drizec eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Lutomeric. Božík v. Bosyk. Bozni (c. XIII) locat. ; Boseň, g. Bosin, d. p. Mnichovo Hradiště, g. Můnchengrátz; villa in provincia Bolezlauensi, ubi cocus ecclesiae Lu- tomericensis (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Boztech (c. XIV), Bottéch, Bofetéch; testis (1180) 261, 20. Bozteh (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Brachizlaui v. Bracizlaua. Bracizlaua ; Brazilaua (or.), Bratislauia (c. XV 111), locat. : Brachizlaui, Bretyzlawe (sp. X//) ; Lauen- tenburch (or.); Błeclav, g. Lundenburg, d. p. Hodonín, g. Góding ; castrum, civitas Morauiae (post 1046) 361, 20. (1056) 53, 20. (1073) 370, 5. (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Bracizlauensis ecclesiae villae (cc. 1131) 122, 5 sq.
Strana 467
Bracizlaus INDEX NOMINUM. Breznich 467 Bracizlaus (c.), Brachizlaus (sp. X///), Brazizlaus (sp. XIV), Brecizlaus (sp. X///), Brecyslaus (c.), Prezizlavus (c.); Břetislav ; I dux, princeps Boemorum (post 1037) 51, 1. (1043) 351, 2s. 352, 5. (1045) 49, 25. 353, 1. 355, 10. (1048) 357, 1, 5. 358, 10 (post 1046) 359, 10. 362, 10. (1054) 177, 35. (1037/55) 52, 25. Filii eius: Zpitigneus II; Wratizlaus II dux. Bracsizlaus (c. X//), Brecislaus (sp. XI/) Il, iunior, dux Bohemiae, filius Wratizlai regis (1092/6) 391, 20. (1092—1100) 105, 1. + (1130) 114, 1, 25. (1167) 412, 10, 25. Frater eius : Sobe- zlaus I dux (1130). Brecizlaus (or.), Bracizlaus (sp. X/V), Bratislaus (c. XVII), dux Morauię, princeps Olomuc. (1183) 420, 20. (1190) 301, 1. (1195) 318, 10, 15. 445, 30. (1196) 318, 35. Frater eius: Wladimir dux de Holomuc (1183) ; soror : Evfemia (1195). Brecizlaus, ep. Pragensis v. Heinricus. Brecizlaus (sp. X///) comes (1194) 444, 10. Bragensis ep. v. Praga. Brandenburg ad fl. Havel; ep.: Wicherus (1144). Brandenburch, Brandenburg ; marchio: Adelber- tus I (1144 sq.). Branice, Brannice (sp. X//) locat. ; Bránik prope Vyšehrad; villa, ubi terra eccl Wissegrad. (1088 ?) 382, 20. 383, 1. Branycz (sp. XIV); Bránice Ném., g. Deutsch- Branilq, d. b. Brno, g. Brünn; villa monii., Cunicz. (1173) 416, 15. Branis (or.) ; Branis; filius Zlauae, testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Branis (sp. X 111) possessor terrae in villa Leschan (1115) 400, 5. (1186) 433, 5. Branka (c. XV), de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Branowicich v. Wranouicih. Bransudicl (or.); Bransudice, quondam prope Vršava, g. Frischau, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Branzud (sp. XIII); Bransüd ; donator terrae in Horeuicich (1186) 436, 26. Bratislauia v. Bracizlaua. Bratislaus v. Bracizlaus. Bratrata (sp. XIII) custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Bratreo (c. X///); Bratřejov, d. p. Sedlčany ; villa Georii de Myleuzc (1184) 273, 10. Bratrohna (c. X//.); Bratrochna ; de familia eccl. Wissegradensis (1100/07) 106, 5. Bratromila (c. X///) de familia eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 20. Bratron (or.) ; Bratron ; testis (1180/82) 266, 26. Bratrussa (sp. XII); Bratru$a; piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088 ?) 382, 5, 20. Braunsdorf, b. Brumovice, v. Brunouicih. Brazilaua v. Bracizlaua. Brdce v. Bridce. Breci-, Brecyslaus, Brecizlaus v. Bracizlaus. Břeclav, g. Lundenburg v. Bracizlaua. Bredbok v. Predbor. Bredzlau v. Predzlaus. Breemberga (c.), g. Pfreimd, Bav., Rgb. Oberpfalz (805) 1, 15. Bregi (sp. X//); Błehy, d. p. Pardubice ; villa monii. Opatovic. (1073) 369, 20. Bremensis, Premensis (sp. X) ecclesię arepi. : Adaldagus (973); Hartwicus (1151 sq.); Lie- marus (1086) ; Sigifridus (1169). Brennaz (c. X///), Breniass (sp. XIV) locat. ; Brany, d. b. Litoméfice, g. Leitmeritz ; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 1). 364, 35. Brenne o. Brnen. Brenouwe v. Breunov. Bresaz (sp. X//), Brtzaz (sp. X111) locat. ; Břežany d. p. Kolin ; Villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 377, 6, 20. (1125/40) 406, 15. Bresinaues (or.), Březiněves, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; villa hospitalis Hierosolymitani Pragae (1158/69) 215, 20. Bresnik o. Breznik. Břestek vo. Prestaz. Bresti (c. XIII) locał. ; Bfesf, ubi medius campus eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 20. Bretyzlawe o. Bracizlaua. Breunov (or.), Breunowe (or.), Brevnov (c. X111), Brevnowe (or.), Brewenou (or.), Breunoi (or.), Breunou (c XVII) Brenouwe (sp. XIII), Brunou (sp. X///); Brewenensis (or.), Breu- nensis (or.) Brunoensis (or.), Brevnovensis (sb. XIII), Breunouensis (sp. X//), Brevno- wensis (sp. XIII) ecclesia, Breuniouense (sp. XII) cenobium, Brevnovense (sp. X///), Prevnovvense monasterium ; JBfevnov prope Pragam, monium. ss. Benedicti Bonifacii et Alexii (093) 44, 40. 348, 1. 349, 10—25. (1045) 49, 25. 353, 10, 15. 354, 5. (1048) 358, 1. (1073) 369, 1. (1194) 443, 30. maior eccl. in honore s. Adalberti Boemice gentis apostoli (1045) 353, 1. abbas (1048) 357, 10. (1088 ?) 374, 5, 20. Abbates: Anastasius (993) ; Heinricus (1169 sq.) ; Meginardus (1043 sq.); Petrus (1160). fratres (1048) 357, 25. Brevnowa (sp. X111) ; Bfeonov ; villa ante mona- sterium eiusdem nominis (993) 348, 1. Breza (or.) ; fortasse Bfedl, g. Presei, d. b. Ústí n. L. g. Aussig. Sedláček, Slovník místopisný interpr.: Březno d. p. Mladá Boleslav, g. Jung- Bunzlau ; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56, 15. 363, 20. Breza (or.); Bříza Horní, g. Ober-Bfis, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; (1180/82) 266, 25. Breza (or.) villa quondam hospit. Hierosoly- mitani (1186) 285, 20. B¥efany v. Bresaz. Březiněves v. Bresinaues. Breznec, Breznez (or.); Malé Březno, g. Klein- Priesen, d. p. Ústí n. L., g. Aussig ; villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. (1189) 297, 1. Breznik (c. X///), Bresnik (sb. XIV) [V+esnik?] campus Crisani ministerialis ecclesiae Luto- meric. (cc. 1057) (58, 5.) 364, 35. Breznice, Bróznice (or.); Krásné Březno, g. Schónpriesen, d. b. Üsti n. L., g. Aussig > villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 1. (1188) 293, 15. Breznich (sp. XIII), Preznich (c.); Březnice quondam fortasse ibi, ubi nunc est Dobrá Voda, g. Gułwasser, prope Hartmanice, g. Hart- manilz; heremus Guntherii 49, 20. (1045) 354, 1.
Bracizlaus INDEX NOMINUM. Breznich 467 Bracizlaus (c.), Brachizlaus (sp. X///), Brazizlaus (sp. XIV), Brecizlaus (sp. X///), Brecyslaus (c.), Prezizlavus (c.); Břetislav ; I dux, princeps Boemorum (post 1037) 51, 1. (1043) 351, 2s. 352, 5. (1045) 49, 25. 353, 1. 355, 10. (1048) 357, 1, 5. 358, 10 (post 1046) 359, 10. 362, 10. (1054) 177, 35. (1037/55) 52, 25. Filii eius: Zpitigneus II; Wratizlaus II dux. Bracsizlaus (c. X//), Brecislaus (sp. XI/) Il, iunior, dux Bohemiae, filius Wratizlai regis (1092/6) 391, 20. (1092—1100) 105, 1. + (1130) 114, 1, 25. (1167) 412, 10, 25. Frater eius : Sobe- zlaus I dux (1130). Brecizlaus (or.), Bracizlaus (sp. X/V), Bratislaus (c. XVII), dux Morauię, princeps Olomuc. (1183) 420, 20. (1190) 301, 1. (1195) 318, 10, 15. 445, 30. (1196) 318, 35. Frater eius: Wladimir dux de Holomuc (1183) ; soror : Evfemia (1195). Brecizlaus, ep. Pragensis v. Heinricus. Brecizlaus (sp. X///) comes (1194) 444, 10. Bragensis ep. v. Praga. Brandenburg ad fl. Havel; ep.: Wicherus (1144). Brandenburch, Brandenburg ; marchio: Adelber- tus I (1144 sq.). Branice, Brannice (sp. X//) locat. ; Bránik prope Vyšehrad; villa, ubi terra eccl Wissegrad. (1088 ?) 382, 20. 383, 1. Branycz (sp. XIV); Bránice Ném., g. Deutsch- Branilq, d. b. Brno, g. Brünn; villa monii., Cunicz. (1173) 416, 15. Branis (or.) ; Branis; filius Zlauae, testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Branis (sp. X 111) possessor terrae in villa Leschan (1115) 400, 5. (1186) 433, 5. Branka (c. XV), de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Branowicich v. Wranouicih. Bransudicl (or.); Bransudice, quondam prope Vršava, g. Frischau, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Branzud (sp. XIII); Bransüd ; donator terrae in Horeuicich (1186) 436, 26. Bratislauia v. Bracizlaua. Bratislaus v. Bracizlaus. Bratrata (sp. XIII) custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Bratreo (c. X///); Bratřejov, d. p. Sedlčany ; villa Georii de Myleuzc (1184) 273, 10. Bratrohna (c. X//.); Bratrochna ; de familia eccl. Wissegradensis (1100/07) 106, 5. Bratromila (c. X///) de familia eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 20. Bratron (or.) ; Bratron ; testis (1180/82) 266, 26. Bratrussa (sp. XII); Bratru$a; piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088 ?) 382, 5, 20. Braunsdorf, b. Brumovice, v. Brunouicih. Brazilaua v. Bracizlaua. Brdce v. Bridce. Breci-, Brecyslaus, Brecizlaus v. Bracizlaus. Břeclav, g. Lundenburg v. Bracizlaua. Bredbok v. Predbor. Bredzlau v. Predzlaus. Breemberga (c.), g. Pfreimd, Bav., Rgb. Oberpfalz (805) 1, 15. Bregi (sp. X//); Błehy, d. p. Pardubice ; villa monii. Opatovic. (1073) 369, 20. Bremensis, Premensis (sp. X) ecclesię arepi. : Adaldagus (973); Hartwicus (1151 sq.); Lie- marus (1086) ; Sigifridus (1169). Brennaz (c. X///), Breniass (sp. XIV) locat. ; Brany, d. b. Litoméfice, g. Leitmeritz ; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 1). 364, 35. Brenne o. Brnen. Brenouwe v. Breunov. Bresaz (sp. X//), Brtzaz (sp. X111) locat. ; Břežany d. p. Kolin ; Villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 377, 6, 20. (1125/40) 406, 15. Bresinaues (or.), Březiněves, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; villa hospitalis Hierosolymitani Pragae (1158/69) 215, 20. Bresnik o. Breznik. Břestek vo. Prestaz. Bresti (c. XIII) locał. ; Bfesf, ubi medius campus eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 20. Bretyzlawe o. Bracizlaua. Breunov (or.), Breunowe (or.), Brevnov (c. X111), Brevnowe (or.), Brewenou (or.), Breunoi (or.), Breunou (c XVII) Brenouwe (sp. XIII), Brunou (sp. X///); Brewenensis (or.), Breu- nensis (or.) Brunoensis (or.), Brevnovensis (sb. XIII), Breunouensis (sp. X//), Brevno- wensis (sp. XIII) ecclesia, Breuniouense (sp. XII) cenobium, Brevnovense (sp. X///), Prevnovvense monasterium ; JBfevnov prope Pragam, monium. ss. Benedicti Bonifacii et Alexii (093) 44, 40. 348, 1. 349, 10—25. (1045) 49, 25. 353, 10, 15. 354, 5. (1048) 358, 1. (1073) 369, 1. (1194) 443, 30. maior eccl. in honore s. Adalberti Boemice gentis apostoli (1045) 353, 1. abbas (1048) 357, 10. (1088 ?) 374, 5, 20. Abbates: Anastasius (993) ; Heinricus (1169 sq.) ; Meginardus (1043 sq.); Petrus (1160). fratres (1048) 357, 25. Brevnowa (sp. X111) ; Bfeonov ; villa ante mona- sterium eiusdem nominis (993) 348, 1. Breza (or.) ; fortasse Bfedl, g. Presei, d. b. Ústí n. L. g. Aussig. Sedláček, Slovník místopisný interpr.: Březno d. p. Mladá Boleslav, g. Jung- Bunzlau ; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56, 15. 363, 20. Breza (or.); Bříza Horní, g. Ober-Bfis, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; (1180/82) 266, 25. Breza (or.) villa quondam hospit. Hierosoly- mitani (1186) 285, 20. B¥efany v. Bresaz. Březiněves v. Bresinaues. Breznec, Breznez (or.); Malé Březno, g. Klein- Priesen, d. p. Ústí n. L., g. Aussig ; villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. (1189) 297, 1. Breznik (c. X///), Bresnik (sb. XIV) [V+esnik?] campus Crisani ministerialis ecclesiae Luto- meric. (cc. 1057) (58, 5.) 364, 35. Breznice, Bróznice (or.); Krásné Březno, g. Schónpriesen, d. b. Üsti n. L., g. Aussig > villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 1. (1188) 293, 15. Breznich (sp. XIII), Preznich (c.); Březnice quondam fortasse ibi, ubi nunc est Dobrá Voda, g. Gułwasser, prope Hartmanice, g. Hart- manilz; heremus Guntherii 49, 20. (1045) 354, 1.
Strana 468
INDEX NOMINUM. 468 Březno Budiuoy Březno Krásné, g. Schónpriesen v. Breznice; — Malé, g. Kleinpriesen v. Breznec ; — V elké, &. Grosspriesen v. Nabrezine. Brezowa (or.); Bfegová, quondam ab Mašovice, g. Gross-Maispilq ad orientem ; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Březovice v. Wrezouici. Bribizlav o. Pribizlaus. Bridce (c. X7//); Brdce, rupis iuxta rivum Sla- tyunice (1125/40) 130, 5. Brinen, Brinensis v. Brnen. Brisac v. Brizak. Briuuinus (or.), Priwina (c.); Pfivina; dux Sla- vorum (847) 3, 25. (860) 5, 30. 6, 1. Brixinenses, Brixen, Tirol. ; epi: Heinricus I (1172) ; Richerus (1174). Bříza Horní, g. Ober-Błis, v. Breza. Brizak (c. X//I), Brisac (sp. X/V) villa in pro- vincia Bolezlauensi, ubi minister ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Brná v. Prenee. Brňany v. Brennaz. Brnen (or.), Brinen (sp. X/V), locat.: Brenne (sb. XII); Brno, g. Briinn ; civitas, castrum Mor. (1052 ?) 361, 20. (1073) 370, 10. castellanus: Moiec (1174). Brennensis (or.) ecclesia (cc. 1131) 723, 1. Brnensis (sp. X//), Brinnensis (sp. XIII), Bri- nensis (c. X/V) provincia (1048) 357, 20. (1073) 370, 1. (1146/8) 164, 15. (1195) 446, 10. principes : Zpitigneus cum fratre suo Zwatopluk (1195). Brod v. Nabrode. Brtzaz v. Bresaz. Brum (or.) testis (1183) 271, 20. Brumovice v. Brunouicih. Brunou, Brunoensis v. Breunov. Brunouicih (or.) Jocat, Brunowicz (c. XIV); Brumovice, g. Brumowitz, d. b. Hustopeé, g. Auspitq aut Brumovice, g. Braunsdorf, d. p. Krnov g. Jágerndorf ; villa, ubi terra praeposi- turae s. Wenceslai (cc. 1131) 120, 5. villa eccle- siae Olomuc. (1180) 261, 10. Bruwich (0r.), Prowech (or.), villa vicina civitati Pragensi, ubi curia monii. Waldsassensis (1184/5) 276, 1. (1195/7) 322, 15. Brziestie (c.), Bříství, d. p. Český Brod, g. Běh- misch Brod, villa monii. Brevnov. (993) 45, 35. Buben (c. XVI), quondam arx prope Pleśnice, d. p. Stłibro, g. Mies; Gumpoldus de — (cc. 1170). Bubeneč Přední v. Ovence. Bubneh (sp. X//) locat.; Bubny Pragae regio, quondam villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 383, 10, 20. Buka (sp. X//) homo ecclesiae Boleslav. in villa Lusas (1052?) 360, 15. Bucan (sp. X//); Bukan ; filius Neg oppilionis, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 860, 1. Bucco (c. X/V), ep. Wormaciensis (1144) 142, 20. Buch, monasterium in Saxonia ab Leising ad orientem (1192) 308, 20. Buche (or); Büë(?); testis (1192/3) 311, 10. Buchnowe (c.), Puchenau, d. p. Linz (1110) 107, 1. Buëina v. Nabucine. Bucouane, Bucovo, Bukovane, Bukowa (sp. X///); Bukovd, g Mukowa, d. p. Horšův Tým, g. Bischofteinitz ; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15, (1186) 427, 1, 15. Bukouaz (or.) locat. ; Bukovany, d. p. Olomouc; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Bukouec (or.), Bucouez (sp. XIII); Bukovec g. Mogolzen, d. p. Horšův Týn, g. Bischof- teinitz; Dobrogost et Mutina fratres de — (1177). Bucouin (sp. XIV); Bukovina quondam apud Hostim, g. Hósting, d. p. Mor. Budéjovice, g. Móhr.-Budwitę ; Hrut de — (1173). Bukowina, Bucowin, Bugowin (sp. X///); Bu- kovina, d. p. Kralovice ; Villa monii. Cladrub. (1186) 435, 5, 26. Bucownyce (sp. X///) locus apud Scochowicz ex altera parte fluminis Wltaue (993) 348, 20. Bucovo v. Bucouane. Buda, testis (saec. X// ex.) (59, 15). Budan, Buden (sp. X//l) pastor equarum in villa Reptech (1115) 398, 25. (1186) 431, 5, 25. Budata (c. XV) ; Budata ; bubulcus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Budka (sp. XII) piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Cf. et. Budek. Budek (sp. X/V) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Budek (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Trinouaz (1088 ?) 384, 10, 15. 385, 20. Cf. el. : Budka. Budegozticih (sp. X//), Bvdegosticih (sp. XIII), locat. ; Budohostice, d. p. Slanÿ, g. Schlan ; dimidia villa monii. Brevnovensis (1045) 358, 5. terra eccl. Wissegradensis ibidem (1088 ?) 378, 20, 25. Buden o. Budan. Budevoy v. Budiuoy. Budilou (sp.), Budilow (c), Budiloy (or.), Budilo (facs.), Budilov. Budilou (sp. X//) castellanus Pragensis (1167) 412, 25. Budiloy (or.) castellanus Wissegradensis (1177) 247, 25. Budilow (c. XVI), frater Gauli de Cinan (cc. 1170) 224, 10. Budilo (/acs.) testis (1175/8) 251, 10. Budiss (or.), Budis (c. XIV) ; Budis ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Budis (sp. X/V) de provincia Brinnensi testis, (1195) 446, 10. Budisin, Bvdessin (or.), Budysin (sp. XIV), locat. : Budisine (sp. X1/) ; Budisín, g. Bautzen in Sa- xonia ; (1088 ?) 386, 5, 20. 387, 10. pagus (1160) 198, 10. Castellanus, prefectus de: Jarozlaus (1195) ; Stibor (1159) ; Woc (1175). Budiuoy, Budiwoi Bvdiwoy, Budwoi (or) Budivoy (fas) Pudywoi (eJ, Budevoy, Bodiwoi (sp.). Budiwoi (or.) prefectus de Sceazlav (1175) 244, 10. Budiuoy (sp. X/V) subcamerarius ducis Boemie (1195) 445, 35. Budivoy (/acs.) filius Ciec, testis (1175/8) 251, 10. Budiuoy (or.) filius Dersicraii, testis (1194) 315, 15. Frater eius: Blasius (1194). Budywoi (c. X/V) testis (1180) 261, 20.
INDEX NOMINUM. 468 Březno Budiuoy Březno Krásné, g. Schónpriesen v. Breznice; — Malé, g. Kleinpriesen v. Breznec ; — V elké, &. Grosspriesen v. Nabrezine. Brezowa (or.); Bfegová, quondam ab Mašovice, g. Gross-Maispilq ad orientem ; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Březovice v. Wrezouici. Bribizlav o. Pribizlaus. Bridce (c. X7//); Brdce, rupis iuxta rivum Sla- tyunice (1125/40) 130, 5. Brinen, Brinensis v. Brnen. Brisac v. Brizak. Briuuinus (or.), Priwina (c.); Pfivina; dux Sla- vorum (847) 3, 25. (860) 5, 30. 6, 1. Brixinenses, Brixen, Tirol. ; epi: Heinricus I (1172) ; Richerus (1174). Bříza Horní, g. Ober-Błis, v. Breza. Brizak (c. X//I), Brisac (sp. X/V) villa in pro- vincia Bolezlauensi, ubi minister ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Brná v. Prenee. Brňany v. Brennaz. Brnen (or.), Brinen (sp. X/V), locat.: Brenne (sb. XII); Brno, g. Briinn ; civitas, castrum Mor. (1052 ?) 361, 20. (1073) 370, 10. castellanus: Moiec (1174). Brennensis (or.) ecclesia (cc. 1131) 723, 1. Brnensis (sp. X//), Brinnensis (sp. XIII), Bri- nensis (c. X/V) provincia (1048) 357, 20. (1073) 370, 1. (1146/8) 164, 15. (1195) 446, 10. principes : Zpitigneus cum fratre suo Zwatopluk (1195). Brod v. Nabrode. Brtzaz v. Bresaz. Brum (or.) testis (1183) 271, 20. Brumovice v. Brunouicih. Brunou, Brunoensis v. Breunov. Brunouicih (or.) Jocat, Brunowicz (c. XIV); Brumovice, g. Brumowitz, d. b. Hustopeé, g. Auspitq aut Brumovice, g. Braunsdorf, d. p. Krnov g. Jágerndorf ; villa, ubi terra praeposi- turae s. Wenceslai (cc. 1131) 120, 5. villa eccle- siae Olomuc. (1180) 261, 10. Bruwich (0r.), Prowech (or.), villa vicina civitati Pragensi, ubi curia monii. Waldsassensis (1184/5) 276, 1. (1195/7) 322, 15. Brziestie (c.), Bříství, d. p. Český Brod, g. Běh- misch Brod, villa monii. Brevnov. (993) 45, 35. Buben (c. XVI), quondam arx prope Pleśnice, d. p. Stłibro, g. Mies; Gumpoldus de — (cc. 1170). Bubeneč Přední v. Ovence. Bubneh (sp. X//) locat.; Bubny Pragae regio, quondam villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 383, 10, 20. Buka (sp. X//) homo ecclesiae Boleslav. in villa Lusas (1052?) 360, 15. Bucan (sp. X//); Bukan ; filius Neg oppilionis, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 860, 1. Bucco (c. X/V), ep. Wormaciensis (1144) 142, 20. Buch, monasterium in Saxonia ab Leising ad orientem (1192) 308, 20. Buche (or); Büë(?); testis (1192/3) 311, 10. Buchnowe (c.), Puchenau, d. p. Linz (1110) 107, 1. Buëina v. Nabucine. Bucouane, Bucovo, Bukovane, Bukowa (sp. X///); Bukovd, g Mukowa, d. p. Horšův Tým, g. Bischofteinitz ; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15, (1186) 427, 1, 15. Bukouaz (or.) locat. ; Bukovany, d. p. Olomouc; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Bukouec (or.), Bucouez (sp. XIII); Bukovec g. Mogolzen, d. p. Horšův Týn, g. Bischof- teinitz; Dobrogost et Mutina fratres de — (1177). Bucouin (sp. XIV); Bukovina quondam apud Hostim, g. Hósting, d. p. Mor. Budéjovice, g. Móhr.-Budwitę ; Hrut de — (1173). Bukowina, Bucowin, Bugowin (sp. X///); Bu- kovina, d. p. Kralovice ; Villa monii. Cladrub. (1186) 435, 5, 26. Bucownyce (sp. X///) locus apud Scochowicz ex altera parte fluminis Wltaue (993) 348, 20. Bucovo v. Bucouane. Buda, testis (saec. X// ex.) (59, 15). Budan, Buden (sp. X//l) pastor equarum in villa Reptech (1115) 398, 25. (1186) 431, 5, 25. Budata (c. XV) ; Budata ; bubulcus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Budka (sp. XII) piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Cf. et. Budek. Budek (sp. X/V) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Budek (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Trinouaz (1088 ?) 384, 10, 15. 385, 20. Cf. el. : Budka. Budegozticih (sp. X//), Bvdegosticih (sp. XIII), locat. ; Budohostice, d. p. Slanÿ, g. Schlan ; dimidia villa monii. Brevnovensis (1045) 358, 5. terra eccl. Wissegradensis ibidem (1088 ?) 378, 20, 25. Buden o. Budan. Budevoy v. Budiuoy. Budilou (sp.), Budilow (c), Budiloy (or.), Budilo (facs.), Budilov. Budilou (sp. X//) castellanus Pragensis (1167) 412, 25. Budiloy (or.) castellanus Wissegradensis (1177) 247, 25. Budilow (c. XVI), frater Gauli de Cinan (cc. 1170) 224, 10. Budilo (/acs.) testis (1175/8) 251, 10. Budiss (or.), Budis (c. XIV) ; Budis ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Budis (sp. X/V) de provincia Brinnensi testis, (1195) 446, 10. Budisin, Bvdessin (or.), Budysin (sp. XIV), locat. : Budisine (sp. X1/) ; Budisín, g. Bautzen in Sa- xonia ; (1088 ?) 386, 5, 20. 387, 10. pagus (1160) 198, 10. Castellanus, prefectus de: Jarozlaus (1195) ; Stibor (1159) ; Woc (1175). Budiuoy, Budiwoi Bvdiwoy, Budwoi (or) Budivoy (fas) Pudywoi (eJ, Budevoy, Bodiwoi (sp.). Budiwoi (or.) prefectus de Sceazlav (1175) 244, 10. Budiuoy (sp. X/V) subcamerarius ducis Boemie (1195) 445, 35. Budivoy (/acs.) filius Ciec, testis (1175/8) 251, 10. Budiuoy (or.) filius Dersicraii, testis (1194) 315, 15. Frater eius: Blasius (1194). Budywoi (c. X/V) testis (1180) 261, 20.
Strana 469
Budizlau INDEX NOMINUM. Calixtus 469 Budevoy (sp. XIII) testis (1183) 422, 25. Budiuoy (c. XIII), Bodiwoi (sp. XIII) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Budiuoy, Budiwoi, Bvdiwoi, Budwoi (or.) [nob. Boh.) testis (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. frater Ben (1194) 315, 15. (1195/7) 323, 5. (1197) 325, 1. 326, 30. Budizlau (o7.) pincerna [ducis Boh.] (1146/8) 163, 20. 165, 5. Budov, g. Budove, v. Zbudco. Bug (c. X11), fl. Galiciae orientalis (1086) 94, 15. Bugidl v. Bigedl. Bugowin v. Bucouin. Bugurad v. Bogurad. Buguzlau v. Boguzlaus. Buitic (c. X/V) ; Bitíz? ; Lutherus de — (1196). Buitsov v. Butsou. Bula (c. XV), ancilla monii. Strahov (1143/8) 161, 5. Bvlka (or.), Pulka fl. Austr. Inf. (1055) 53, 5. Bulgariae (sp. X/) gens (967 ?) 343, 5. Vulgarorum rex [Bogoris] (864) 7, 5. Bun (or.) frater Pribrani et Biceni, testis (1146/8) 163, ?5. 165, 10. Bun (or.) testis (1192) 307, 5. (1192/3) 311, 10. Bun (or.) frater Milothae, testis (1194) 315, 15. Bun (or.) testis (1197) 327, 1. Bunouici (or.), Bunoviczi (c. XVIII), Bunovicze (c. XVII), Bohuñovice, g. Bontowitz, d. p. Stern- berg, villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Buoto (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Bürchmannus (or.), ministerialis eccl. Misinenssi (1160) 198, 25. Fratres eius: Heinricus, RÓ- dulfus. Burchardus, ep. Argentinensis (1151) 172, 35. Burkardus, Eichstetensis ep. (1152) 173, s0. Burchardus, Purchardus (c) ep. Pataviensis (903/906) 34, 20, 30. Burchardus, ep. Wormatiensis (1024) 49, 40. Burchardus (c. X/V), Purcardus (or.) can. [Pra- gensis aut Wissegrad.] (1180/82) 266, 10. ma- gister (1185) 278, 25. Burgundia (1160) 197, 15. Burowici (c. X///) villa monii Lucensis (s. XIII) 301, 30. Buschovice (0r.) ; Bÿëkovice, g. Pitschkowitz, d. p. Litoméfice, g. Leitmeritt; villa monii Teplensis (1197) 326, 10. Buseuicih (sp. X//1) locat. ; Busovice, d. ». Plzeň, g. Pilsen ; villa, ubi aratum monii. Cladrub. (1115) 402, 10, 30. Bvsouici (or., Bussowici (sp. XIV); Bousovice, g. Bauschowitq, d. p. Litoméfice, g. Leitmerit, villa eccl. Lutomeric (cc. 1057) (56, 15). 368, 20. Вивв (с. ХИ); Вй$?; servus monii Strahov. (1143/8) 161, 1. Bussouici v. Bvsouici. Butouicih (sp. X11) locat. ; Butovice d. b. Smíchov ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 384, 5, 15. Butsou, Buitsov (or; Starý Bydžov, g. Alí- Bidschow, d. p. Nový Bydžov, g. Neubidschow ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 15, 20. Bv- o. Bu-. Bzine, Bzini, Bizine (sp. X///); Bziń, quondam villa monii Cladrub. (1115) 896, 15. 400, 1. (1186) 429, 1, 20. Bznata (sp. X//) ; Bznëa ; castellanus Wissegrad. (1167) 412, 25. Bznata (c. XVI), filius Dimitri, testis (cc. 1170) 224, 5. C, C, CH, K. Kabendorf (ed.), Dietpaldus de —, testis dona- tionis Richzae ducissae Boh. (1125) 110, 10. Cabona v. Zabona. Các v. Cec. Kaka o. Kata. Cakan v. Cekan. Cach (c. XIV) ; Cach ; testis (1180) 261, 20. achota v. Cahota. Cachovice v. Cekouicih. Cacin (or.) ; Kacina, villa monii. Sedlec. quondam ibi sita ubi nunc est castellum Katina prope Kutná Hora, g. Kuttenberg ; (1142/48) (156, 30). Čakovice v. Cahouicih. Cacuca (c. XIII), Ceacuka (sp. XIV); Cachuta ; rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Naztranem (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Cada, Chada (sp. X///) ; Cdda; benefactor monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 433, 10. Cadáin (or.), Kadan (sp. X//1) ; Kadań, g. Kaaden ; burgus novus super Ogre fluvium situs (1186) 281, 20. parrochia ibidem ad hospitale Hiero- solymitanum spectans (1183) 419, 10. Cagek (sp. X//); Cajek ; caliciarius eccl. Wisse- grad. in villa Ninonicih (1088 ?) 388, 5, 15. Kagysouici, Kaysowici (sp. X/1/) ; Kej$ovice, g. Geischowitz, d. b. Teplá, g. Tepl ; villa hospitalis Jerosolimit. (1183) 479, 1. (1185) 424, 5. Cahen (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) (376, 5). Cahota (sp. XII); Cachota; vinitor eccl. Wisse- grad. in villa Lubosine (1088 ?) (380, 1). Cahouicih (sp. X//) locał.; fortasse Cakovice V elké, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; villa, ubi terra monii. Lutomisl. (1167) 415, 1. Caic v. Cec. Caica (sp. X//), Cajka, Cejka ; cupedynarius, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 6. Ceyka (sp. X11) filia Krabauae de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 15). Kaym (or.), Cayn, Kayn (sp. XIII), Cain (sp. XIV); Kajim; ep. Olomucensis (1183) 420, 15—30. (1187) 441, 25. (1190) 301, 1. Cayn (sp. XIII); Kajin ; arator monii. Cladrub. in Mezcleu (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Kaysowici v. Kagysouici. Kalinicih (sp. X///) locat. ; Kalenice prope Hora}- dovice; villa, ubi homines monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Calisce, Calische, Chalisce (sp. XIII); Kalisté quondam inter Manétín et Tou£zím, villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 25. Calyscę (c. XIII); Kalisté (palus), meta Huatym (1125/40) 130, 5. Calixtus I papa (t 1142) 133, 25. S. Calixti presbyter card. Gregorius (1145) 145, 80. Calw v. Gotrifus comes de —.
Budizlau INDEX NOMINUM. Calixtus 469 Budevoy (sp. XIII) testis (1183) 422, 25. Budiuoy (c. XIII), Bodiwoi (sp. XIII) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Budiuoy, Budiwoi, Bvdiwoi, Budwoi (or.) [nob. Boh.) testis (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. frater Ben (1194) 315, 15. (1195/7) 323, 5. (1197) 325, 1. 326, 30. Budizlau (o7.) pincerna [ducis Boh.] (1146/8) 163, 20. 165, 5. Budov, g. Budove, v. Zbudco. Bug (c. X11), fl. Galiciae orientalis (1086) 94, 15. Bugidl v. Bigedl. Bugowin v. Bucouin. Bugurad v. Bogurad. Buguzlau v. Boguzlaus. Buitic (c. X/V) ; Bitíz? ; Lutherus de — (1196). Buitsov v. Butsou. Bula (c. XV), ancilla monii. Strahov (1143/8) 161, 5. Bvlka (or.), Pulka fl. Austr. Inf. (1055) 53, 5. Bulgariae (sp. X/) gens (967 ?) 343, 5. Vulgarorum rex [Bogoris] (864) 7, 5. Bun (or.) frater Pribrani et Biceni, testis (1146/8) 163, ?5. 165, 10. Bun (or.) testis (1192) 307, 5. (1192/3) 311, 10. Bun (or.) frater Milothae, testis (1194) 315, 15. Bun (or.) testis (1197) 327, 1. Bunouici (or.), Bunoviczi (c. XVIII), Bunovicze (c. XVII), Bohuñovice, g. Bontowitz, d. p. Stern- berg, villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Buoto (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Bürchmannus (or.), ministerialis eccl. Misinenssi (1160) 198, 25. Fratres eius: Heinricus, RÓ- dulfus. Burchardus, ep. Argentinensis (1151) 172, 35. Burkardus, Eichstetensis ep. (1152) 173, s0. Burchardus, Purchardus (c) ep. Pataviensis (903/906) 34, 20, 30. Burchardus, ep. Wormatiensis (1024) 49, 40. Burchardus (c. X/V), Purcardus (or.) can. [Pra- gensis aut Wissegrad.] (1180/82) 266, 10. ma- gister (1185) 278, 25. Burgundia (1160) 197, 15. Burowici (c. X///) villa monii Lucensis (s. XIII) 301, 30. Buschovice (0r.) ; Bÿëkovice, g. Pitschkowitz, d. p. Litoméfice, g. Leitmeritt; villa monii Teplensis (1197) 326, 10. Buseuicih (sp. X//1) locat. ; Busovice, d. ». Plzeň, g. Pilsen ; villa, ubi aratum monii. Cladrub. (1115) 402, 10, 30. Bvsouici (or., Bussowici (sp. XIV); Bousovice, g. Bauschowitq, d. p. Litoméfice, g. Leitmerit, villa eccl. Lutomeric (cc. 1057) (56, 15). 368, 20. Вивв (с. ХИ); Вй$?; servus monii Strahov. (1143/8) 161, 1. Bussouici v. Bvsouici. Butouicih (sp. X11) locat. ; Butovice d. b. Smíchov ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 384, 5, 15. Butsou, Buitsov (or; Starý Bydžov, g. Alí- Bidschow, d. p. Nový Bydžov, g. Neubidschow ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 15, 20. Bv- o. Bu-. Bzine, Bzini, Bizine (sp. X///); Bziń, quondam villa monii Cladrub. (1115) 896, 15. 400, 1. (1186) 429, 1, 20. Bznata (sp. X//) ; Bznëa ; castellanus Wissegrad. (1167) 412, 25. Bznata (c. XVI), filius Dimitri, testis (cc. 1170) 224, 5. C, C, CH, K. Kabendorf (ed.), Dietpaldus de —, testis dona- tionis Richzae ducissae Boh. (1125) 110, 10. Cabona v. Zabona. Các v. Cec. Kaka o. Kata. Cakan v. Cekan. Cach (c. XIV) ; Cach ; testis (1180) 261, 20. achota v. Cahota. Cachovice v. Cekouicih. Cacin (or.) ; Kacina, villa monii. Sedlec. quondam ibi sita ubi nunc est castellum Katina prope Kutná Hora, g. Kuttenberg ; (1142/48) (156, 30). Čakovice v. Cahouicih. Cacuca (c. XIII), Ceacuka (sp. XIV); Cachuta ; rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Naztranem (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Cada, Chada (sp. X///) ; Cdda; benefactor monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 433, 10. Cadáin (or.), Kadan (sp. X//1) ; Kadań, g. Kaaden ; burgus novus super Ogre fluvium situs (1186) 281, 20. parrochia ibidem ad hospitale Hiero- solymitanum spectans (1183) 419, 10. Cagek (sp. X//); Cajek ; caliciarius eccl. Wisse- grad. in villa Ninonicih (1088 ?) 388, 5, 15. Kagysouici, Kaysowici (sp. X/1/) ; Kej$ovice, g. Geischowitz, d. b. Teplá, g. Tepl ; villa hospitalis Jerosolimit. (1183) 479, 1. (1185) 424, 5. Cahen (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) (376, 5). Cahota (sp. XII); Cachota; vinitor eccl. Wisse- grad. in villa Lubosine (1088 ?) (380, 1). Cahouicih (sp. X//) locał.; fortasse Cakovice V elké, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; villa, ubi terra monii. Lutomisl. (1167) 415, 1. Caic v. Cec. Caica (sp. X//), Cajka, Cejka ; cupedynarius, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 6. Ceyka (sp. X11) filia Krabauae de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 15). Kaym (or.), Cayn, Kayn (sp. XIII), Cain (sp. XIV); Kajim; ep. Olomucensis (1183) 420, 15—30. (1187) 441, 25. (1190) 301, 1. Cayn (sp. XIII); Kajin ; arator monii. Cladrub. in Mezcleu (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Kaysowici v. Kagysouici. Kalinicih (sp. X///) locat. ; Kalenice prope Hora}- dovice; villa, ubi homines monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Calisce, Calische, Chalisce (sp. XIII); Kalisté quondam inter Manétín et Tou£zím, villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 25. Calyscę (c. XIII); Kalisté (palus), meta Huatym (1125/40) 130, 5. Calixtus I papa (t 1142) 133, 25. S. Calixti presbyter card. Gregorius (1145) 145, 80. Calw v. Gotrifus comes de —.
Strana 470
470 Kambe INDEX NOMINUM. Ceckouic Kambe (ed.) Otto et filius eius Otto de —, testes donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Camenec ; locat.; Camenci (c. XII); Kamenec arx provincialis quondam verisimillime prope Ko3atky, d. b. Mladd Boleslav, g. Jung-Bunzlau siła ; civ tas (1130) 113, 5. 114, 25. Kamenecensis provincia (1088 ?) 387, 1, 20. Kamene moste (sp. X//) locat. ; Kamenný most, d. p. Slanj, g. Schlan ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 378, 5, 15. Camenica (c. X/V) ; Kamenice, nunc Chrudimka ; fl Boh. meta circuitus de Lubac (1146/8) 164, 25. Camenich (sp. X///), Kameniche (sp. X///) ; Ka- menice dolni, g. Unter-Kamengen, d. p. Hor$uv Tjn, g. Bischofteinitq; ubi aratrum monii. Cladrub. (1115) 403, 1. (1186) 434, 15. Camenna hora (sp. X///),Kamenna gora(sp. X//1). Kamenná hora, d. p. Kralovice; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 25. Camic (or.), Kamyk, nunc Kamenice, g. Kamnitz, prope Chabařovice, g. Karbitz ? ; (1169) 217, 20. Camic, Camik, Kamik (sp. X///); Kamýk Malý, &. Kamigl, d. p. Teplá, g. Tepl; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Kamýk, g. Heidenreichenstein, v. Nacamic. Cana (sb. X7//); Káňa; filius Bezdedi, homo ec- clesiae Boleslav. in villa Maslouici (1052?) 360, 15. Cany (sp. X11) ; Kdń ; homo ecclesiae Boleslav., qui debet equum habere in curte (1052?) 360, 10. Canicih (sp. X/II) locat. ; Kejnice prope Horat- dovice; dimidia villa monii Brevnov (1045) 353, 20. Canis, Kanis (sp. XIII); Kani; parator doliorum in villa Vgrez (1115) 399, 10. (1186) 432, 1, 20. Kanitz, b. Kounice dolní, v. Cunicz. Caprisce (or.), Kapřiště(?) villa quondam eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Carcanum, Carcano, It., prov. Como (1160) 197, 15. Carde (c. XVIII), Petrus de — (1183) 270, 25. Carinthia, Carentani Ludovico 1I tribuuntur (817) 3, 10. Carinthiae dux: Hermannus (1174). Karolomannus (c. X/), fil. Ludovici 1I Germ. (847) 3, 30. (873) 11, 1. (+ 903/6) 34, so. Karolus (sp. X//) imperator (800) 332, 1. (801 ?) 336, 25. (807) 2, 1. Cognata eius: Einhilda. Karolus (c. XIII) testis (1185) 279, 1. (1187) 289, 25. Carthaginense concilium 133, 30. Caska (sp. X//) ; Caska ; homo eccl. Wissegradensis in suburbio Pragensi Nazatore (1088?) 385, 6, 20. Čáše, g. Tschiaschel, v. Csaslau. Čáslav v. Cazlau et Csazlau. Casta, Cazta, Scasta, asta, Cesta. Casta (or.) testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Cazta (c. XVI), filius Voyzlai, camerarii Wladi- zlai I regis Boh. (cc. 1170) 223, 25. Scasta (or.); filius eius Bohuzlaus camerarius (1175). Csta (facs.) ; Csta ; testis (1175/8) 251, 10. Certa (c. XIV) [errore sribae pro: Cezta], Cesta, testis (1180) 261, 20. Csta, Cezta, Castey (sp. XII); Castéj; faber, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 1. Castolov, Chastolou, Sczaztolov, Scaztowoy (sp. XIII); Castolov; piscator monii. Cladrub. in villa Nezabudiz (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 30. 431, 1. Caston (sp. X11); Castosi ; cervisiarius eccl. Wisse- grad. (1088?) 385, 10. Castos (or.) ; Castoś ; filius Siburce (1194) 315, 15. Castrl (sp. XII); Castr; servus eccl. Boleslav. de villa Lubosin (cc. 1052) 359, 25. Castri (sp. X/I) arator eccl. Boleslav. (cc. 1052) 359, 30. Castri, Chastre (sp. X///) calefactor stube in villa Tinez (1115) 399, 1. (1186) 431, 5, 25. Castrum nouum v. Nouum castrum. Kata, Kaka (sp. X//); Kdfa ; pistor vel piscator ecclesiae Wissegrad. Nabrode (1088 ?) 381, 5, 15. 382, 5, 20. Kaulq v. Hvcsci. Kazelsdorf, Hermannus de —, nob. Austr. (1125) 110, 15. Cazlau, Cazlaus, Chaslau, Chazlav, Scazzlav; Cáslav. Cazlau, Chaslau (sp. X//I) primas Lutomiricensis tempore ducis Zobezlai I, 402, 1. 434, 10. Cazlau (sp. X//) comes (1167) 418, 15. Scazzlav (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Cazlaus et alter Cazlaus (c. X/V) testes (1180) 261, 20, 25. Chazlav (sp. XIII) de Potin, testis (1183) 420, 25. Cazlauae v. Csazlau. Kaznev (sp. X//); Kazňov, g. Kasniau, d. p. Kralovice ; villa monii. Plass. (1146) 409, 5. Kazpach (ed.) Rahewinus de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Cazta v. Casta. Kbel (c. X//), Kbely, d. p. Karlin, g. Karolinen- thal; villa, ubi terra custodis Wissegr. (1130) 114, 15. Cean v. Cen. Ceaslau v. Csaslau. Cebeuo (sp. X//I), Cebevo, Cebewo, Jocat. : Cebeue (sp. XIII) ; Cebio, g. Zebau, d. b. Teplá, g. Tepl ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 20. (1186) 427, 5, 15. 438, 1. Ceblouicz (sp. XIV) ; Ceblovice ; Radozlaus de — (1173) 417, 1. Cebranice (sp. XIII); Sebranice, d. p. Boskovice ; villa monii. Brevnov. (1043) 351, 30. Cec, Các, Scecz (or.), Ciec (facs.); Cóż; iudex curie (1175) 244, 5. (1177) 246, 5. 247, 25. (1175/8) 251, 5. Ciec (facs.) ; filius eius Budivoy (1175/8). Cesc (or.), Caic (or.); Cóż; comes de Zeleznice (1180/82) 265, 20. Shets (sp. X/II) testis (1183) 422, 25. Cek v. Scek. Ceca (sp. XII), Cecsa (XIII); Céca ; rudnik eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 10—20. Cekan, Cakan, Scehan (sp. X///) ; Cekan, Cakan ; piscator monii. Cladrub. in villa Lagowicih (1115) 397, 5. (1186) 429, 5. 25. Ceckouic, Checchovvic, Checchovoic, Sceskowiz, Scezgouic (or.), Chehckouici, Chekouici, Checko-
470 Kambe INDEX NOMINUM. Ceckouic Kambe (ed.) Otto et filius eius Otto de —, testes donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Camenec ; locat.; Camenci (c. XII); Kamenec arx provincialis quondam verisimillime prope Ko3atky, d. b. Mladd Boleslav, g. Jung-Bunzlau siła ; civ tas (1130) 113, 5. 114, 25. Kamenecensis provincia (1088 ?) 387, 1, 20. Kamene moste (sp. X//) locat. ; Kamenný most, d. p. Slanj, g. Schlan ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 378, 5, 15. Camenica (c. X/V) ; Kamenice, nunc Chrudimka ; fl Boh. meta circuitus de Lubac (1146/8) 164, 25. Camenich (sp. X///), Kameniche (sp. X///) ; Ka- menice dolni, g. Unter-Kamengen, d. p. Hor$uv Tjn, g. Bischofteinitq; ubi aratrum monii. Cladrub. (1115) 403, 1. (1186) 434, 15. Camenna hora (sp. X///),Kamenna gora(sp. X//1). Kamenná hora, d. p. Kralovice; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 25. Camic (or.), Kamyk, nunc Kamenice, g. Kamnitz, prope Chabařovice, g. Karbitz ? ; (1169) 217, 20. Camic, Camik, Kamik (sp. X///); Kamýk Malý, &. Kamigl, d. p. Teplá, g. Tepl; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Kamýk, g. Heidenreichenstein, v. Nacamic. Cana (sb. X7//); Káňa; filius Bezdedi, homo ec- clesiae Boleslav. in villa Maslouici (1052?) 360, 15. Cany (sp. X11) ; Kdń ; homo ecclesiae Boleslav., qui debet equum habere in curte (1052?) 360, 10. Canicih (sp. X/II) locat. ; Kejnice prope Horat- dovice; dimidia villa monii Brevnov (1045) 353, 20. Canis, Kanis (sp. XIII); Kani; parator doliorum in villa Vgrez (1115) 399, 10. (1186) 432, 1, 20. Kanitz, b. Kounice dolní, v. Cunicz. Caprisce (or.), Kapřiště(?) villa quondam eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Carcanum, Carcano, It., prov. Como (1160) 197, 15. Carde (c. XVIII), Petrus de — (1183) 270, 25. Carinthia, Carentani Ludovico 1I tribuuntur (817) 3, 10. Carinthiae dux: Hermannus (1174). Karolomannus (c. X/), fil. Ludovici 1I Germ. (847) 3, 30. (873) 11, 1. (+ 903/6) 34, so. Karolus (sp. X//) imperator (800) 332, 1. (801 ?) 336, 25. (807) 2, 1. Cognata eius: Einhilda. Karolus (c. XIII) testis (1185) 279, 1. (1187) 289, 25. Carthaginense concilium 133, 30. Caska (sp. X//) ; Caska ; homo eccl. Wissegradensis in suburbio Pragensi Nazatore (1088?) 385, 6, 20. Čáše, g. Tschiaschel, v. Csaslau. Čáslav v. Cazlau et Csazlau. Casta, Cazta, Scasta, asta, Cesta. Casta (or.) testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Cazta (c. XVI), filius Voyzlai, camerarii Wladi- zlai I regis Boh. (cc. 1170) 223, 25. Scasta (or.); filius eius Bohuzlaus camerarius (1175). Csta (facs.) ; Csta ; testis (1175/8) 251, 10. Certa (c. XIV) [errore sribae pro: Cezta], Cesta, testis (1180) 261, 20. Csta, Cezta, Castey (sp. XII); Castéj; faber, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 1. Castolov, Chastolou, Sczaztolov, Scaztowoy (sp. XIII); Castolov; piscator monii. Cladrub. in villa Nezabudiz (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 30. 431, 1. Caston (sp. X11); Castosi ; cervisiarius eccl. Wisse- grad. (1088?) 385, 10. Castos (or.) ; Castoś ; filius Siburce (1194) 315, 15. Castrl (sp. XII); Castr; servus eccl. Boleslav. de villa Lubosin (cc. 1052) 359, 25. Castri (sp. X/I) arator eccl. Boleslav. (cc. 1052) 359, 30. Castri, Chastre (sp. X///) calefactor stube in villa Tinez (1115) 399, 1. (1186) 431, 5, 25. Castrum nouum v. Nouum castrum. Kata, Kaka (sp. X//); Kdfa ; pistor vel piscator ecclesiae Wissegrad. Nabrode (1088 ?) 381, 5, 15. 382, 5, 20. Kaulq v. Hvcsci. Kazelsdorf, Hermannus de —, nob. Austr. (1125) 110, 15. Cazlau, Cazlaus, Chaslau, Chazlav, Scazzlav; Cáslav. Cazlau, Chaslau (sp. X//I) primas Lutomiricensis tempore ducis Zobezlai I, 402, 1. 434, 10. Cazlau (sp. X//) comes (1167) 418, 15. Scazzlav (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Cazlaus et alter Cazlaus (c. X/V) testes (1180) 261, 20, 25. Chazlav (sp. XIII) de Potin, testis (1183) 420, 25. Cazlauae v. Csazlau. Kaznev (sp. X//); Kazňov, g. Kasniau, d. p. Kralovice ; villa monii. Plass. (1146) 409, 5. Kazpach (ed.) Rahewinus de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Cazta v. Casta. Kbel (c. X//), Kbely, d. p. Karlin, g. Karolinen- thal; villa, ubi terra custodis Wissegr. (1130) 114, 15. Cean v. Cen. Ceaslau v. Csaslau. Cebeuo (sp. X//I), Cebevo, Cebewo, Jocat. : Cebeue (sp. XIII) ; Cebio, g. Zebau, d. b. Teplá, g. Tepl ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 20. (1186) 427, 5, 15. 438, 1. Ceblouicz (sp. XIV) ; Ceblovice ; Radozlaus de — (1173) 417, 1. Cebranice (sp. XIII); Sebranice, d. p. Boskovice ; villa monii. Brevnov. (1043) 351, 30. Cec, Các, Scecz (or.), Ciec (facs.); Cóż; iudex curie (1175) 244, 5. (1177) 246, 5. 247, 25. (1175/8) 251, 5. Ciec (facs.) ; filius eius Budivoy (1175/8). Cesc (or.), Caic (or.); Cóż; comes de Zeleznice (1180/82) 265, 20. Shets (sp. X/II) testis (1183) 422, 25. Cek v. Scek. Ceca (sp. XII), Cecsa (XIII); Céca ; rudnik eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 10—20. Cekan, Cakan, Scehan (sp. X///) ; Cekan, Cakan ; piscator monii. Cladrub. in villa Lagowicih (1115) 397, 5. (1186) 429, 5. 25. Ceckouic, Checchovvic, Checchovoic, Sceskowiz, Scezgouic (or.), Chehckouici, Chekouici, Checko-
Strana 471
Cecen wici, Checzkouici, Chechovici, Czeckouici (sp. XIII) Ce£kovice, g. Eschowitq, d. p. Tachov, g- Tachau ; (1115) 395, 10. 399, 25. (1177) 245, 15. (1186) 427, 10. 428, 1. 433, 5. Ratibor de — (1177 sq.), filius eius Jaros (1176 sq.). Cecen (c. X///), Ceżen, vinitor ecclesiae Lutomeric. in villa Pocraticih (cc. 1057) (57, 1). 364, 25. Cecin (sp. XII); Ceëen ; homo monii. Plass. in villa Mothos (1146) 409, 10. Cechah (or.) Jocat. ; Cechy, d. p. Holešov, g. Holle- schau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Cécyn, Checin, Shexhin, Szheschin, locat.: Che- cini (or.); Cezín, quondam villa, nunc domus saltuarii prope Babina, d. b. Kralovice ; (1180/2) 267, 1. villa, predium monii. Plass. (1184) 274, 5. (1189) 295, 30. (1190) 298, 25. Cecin v. Cecen. Cekouicih (sp. X77), Csekouicih (sp. X/11), locat. ; Čachovice, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 375, 1, 20. (1125/40) 406, 15. Cedilice (or.) ; Sedlec prope Kralovice ; villa monii. Plas. (1192/3) 311, 6. Cedlize vo. Sedlec. Keien (sp. X111) ; Kefen ; homo monii Brevnov. in Zlicina (1045) 363, 5. Ceyka v. Caica. Čejkovice v. Chaikovici. Kejnice v. Canicih. KejXovice, g. Geischowitz, v. Kagysouici. Celac (sp. X/I) ; Celák ; sutor ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Celcici (or.), Celcziczi (c. XVIII), Kelczicze (c. XVII); Celéice, d. p. Přerov, g. Prerau aut Keléice, d. p. Prostéjon, g. Prossnitz, villa, ubi terra monii Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Celek (c. XV); Celek ; nice (1143/8) 161, 6. Celestinus (or.) III papa (1191) 303, 1. (1192) 304, 1. (1195) 317, 5. (1197) 327, 15. 328, 15. 329, 15. 330, 5. Celewo (sp. XIII), Naceleue (sp. XIII); Celio, g. Tschelief, d. p. Teplá, g. Tepl; villa monii. Cladrub. (1115) 401, 10. (1186) 427, s. 438, 20. Celiga (sp. XII); Celiha, Koliha? ; arator eccl. Boleslav. (1052?) 359, 2s. Cella (ed.), Klein-Zell, vicus Austr. Sup. (1108) 106, 10. Cella s. Marie, Altzelle probe Meissen ; monium. (1162) 199, so. Cen (c. XIII), Cean (sp. XIV); Cen; rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Yscri (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Čenětice o. Csanatih. Ceraua (sp. XIII); Cefava; filia Bodobe de fa- milia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Cerekuice (sp. X//) ; Cerekvice, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl; villa monii. Lutomisl (1167) 414, 10. Cermná v. Rufus puteus. Cerna, Çräz v. Crina. erná hut, Cernéhat, g. Tschernheil, v. Scernogat. Cernata v. Chernata. sutor in curia Radu- INDEX NOMINUM. Charadic 471 Cerncine (or.) locat. ; Cerzin, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Cernicouicih (or.) Jocat.; Cernikovice, guondam prope Koryéany, d. b. Kyfov, g. Gaya; villa ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Cernin, Cirnin, Cyrnin, Crinin; Cernín. Cernin, Crinin (sp. X///) donator villae Nega- niche (1115) 401, 10. (1186) 433, 15. Cyrnin (sp. XIII) comes (1194) 444, 10. Cirnini filius Besprem v. Besprem. Cyrninye (c. XIII) locat. ; Cernin silva quondam prope Beroun, ubi terra monii Ostrov. (1037/55) 53, 1. Cerninoue (or.) Jocat. ; fortasse Cernin apud Jevi- Xovice, g. Jaispitz; villa, ubi terra eccl. Znoy- men. (cc. 1131) 123, 5. Cernosich, locat. : Cernosicih, Chernosicich, Chri- nosicih, Cirnosicich (sp. X///) ; Cernośice, d. p. Smíchov ; Villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 397, 1. (1186) 429, 6, 20. Bernardus de — (1115). ernousek v. Crenuc. Cernovic (or.); Cernovice; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1178) 252, 20. Cernozicih (c. X//) Jocat. ; Cernotice, d. p. Králové Drür, g. Kóniginhof ; villa monii Opatovicensis (s. XII ex.) 331, 25. Cernütky, g. Cernutek v. Cirnoticih. Kerstr (or.); Kestfany? ; Dama de — (1194). Certa v. Casta. Cesc v. Cec. Cesky v. Hiski. Cesici (o7.), Těšíice, d. p. Hranice, g. Mihr. Weiss- kirchen ; villa ad curiam Cromesirensem per- tinens (cc. 1131) 121, 5. ; Cesslav v. Csaslau. Čestata v. Cstata. Cestina (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088 ?) (382, 6). Cetisouicih (or.) Jocat. ; fortasse Tečovice ab Tlu- mačov (d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch) versus merid. el orient. ; villa ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Cetohoulcih (or.) Jocat. ; Cetéchovice, d. p. Kro- mé, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Spi- tignev. (cc. 1131) 122, 1. Ceulchov v. Culchov. Cezema v. Zezema. Chabry, g. Chabern v. Chrabercyh. Chada v. Cada. Chadoldus de Harroz, nobilis Austriae (1156) 174, 10. patruus eius: Chadoldus senior 174, 10. Chagere, Diepoldus de —, testis donationis Ger- birgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Chaikovici (o7.); Čejkovice, quondam prope Olek- sovice, g. Gross-Olkowitz, ubi nunc campus dicitur Schankwitz- Acker, villa capellae s. Geor- gii in Strachotin (1190) 300, 20. Chalisce o. Calisce. Chamba (or.), Champ ; der Kamp, fl. Austr. Inf. (1002) 48, 1. (1147) 154, 1. Chanavi (sp. X//I) montes in regione apud Sebra- nice, d. p. Boskovice (1043) 352, 1. Charadic, Charadich (sp. X111) ; fortasse Ceradice, d. p. Žatec, g. Saa; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 15. (1185) 453, 10.
Cecen wici, Checzkouici, Chechovici, Czeckouici (sp. XIII) Ce£kovice, g. Eschowitq, d. p. Tachov, g- Tachau ; (1115) 395, 10. 399, 25. (1177) 245, 15. (1186) 427, 10. 428, 1. 433, 5. Ratibor de — (1177 sq.), filius eius Jaros (1176 sq.). Cecen (c. X///), Ceżen, vinitor ecclesiae Lutomeric. in villa Pocraticih (cc. 1057) (57, 1). 364, 25. Cecin (sp. XII); Ceëen ; homo monii. Plass. in villa Mothos (1146) 409, 10. Cechah (or.) Jocat. ; Cechy, d. p. Holešov, g. Holle- schau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Cécyn, Checin, Shexhin, Szheschin, locat.: Che- cini (or.); Cezín, quondam villa, nunc domus saltuarii prope Babina, d. b. Kralovice ; (1180/2) 267, 1. villa, predium monii. Plass. (1184) 274, 5. (1189) 295, 30. (1190) 298, 25. Cecin v. Cecen. Cekouicih (sp. X77), Csekouicih (sp. X/11), locat. ; Čachovice, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 375, 1, 20. (1125/40) 406, 15. Cedilice (or.) ; Sedlec prope Kralovice ; villa monii. Plas. (1192/3) 311, 6. Cedlize vo. Sedlec. Keien (sp. X111) ; Kefen ; homo monii Brevnov. in Zlicina (1045) 363, 5. Ceyka v. Caica. Čejkovice v. Chaikovici. Kejnice v. Canicih. KejXovice, g. Geischowitz, v. Kagysouici. Celac (sp. X/I) ; Celák ; sutor ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Celcici (or.), Celcziczi (c. XVIII), Kelczicze (c. XVII); Celéice, d. p. Přerov, g. Prerau aut Keléice, d. p. Prostéjon, g. Prossnitz, villa, ubi terra monii Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Celek (c. XV); Celek ; nice (1143/8) 161, 6. Celestinus (or.) III papa (1191) 303, 1. (1192) 304, 1. (1195) 317, 5. (1197) 327, 15. 328, 15. 329, 15. 330, 5. Celewo (sp. XIII), Naceleue (sp. XIII); Celio, g. Tschelief, d. p. Teplá, g. Tepl; villa monii. Cladrub. (1115) 401, 10. (1186) 427, s. 438, 20. Celiga (sp. XII); Celiha, Koliha? ; arator eccl. Boleslav. (1052?) 359, 2s. Cella (ed.), Klein-Zell, vicus Austr. Sup. (1108) 106, 10. Cella s. Marie, Altzelle probe Meissen ; monium. (1162) 199, so. Cen (c. XIII), Cean (sp. XIV); Cen; rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Yscri (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Čenětice o. Csanatih. Ceraua (sp. XIII); Cefava; filia Bodobe de fa- milia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Cerekuice (sp. X//) ; Cerekvice, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl; villa monii. Lutomisl (1167) 414, 10. Cermná v. Rufus puteus. Cerna, Çräz v. Crina. erná hut, Cernéhat, g. Tschernheil, v. Scernogat. Cernata v. Chernata. sutor in curia Radu- INDEX NOMINUM. Charadic 471 Cerncine (or.) locat. ; Cerzin, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Cernicouicih (or.) Jocat.; Cernikovice, guondam prope Koryéany, d. b. Kyfov, g. Gaya; villa ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Cernin, Cirnin, Cyrnin, Crinin; Cernín. Cernin, Crinin (sp. X///) donator villae Nega- niche (1115) 401, 10. (1186) 433, 15. Cyrnin (sp. XIII) comes (1194) 444, 10. Cirnini filius Besprem v. Besprem. Cyrninye (c. XIII) locat. ; Cernin silva quondam prope Beroun, ubi terra monii Ostrov. (1037/55) 53, 1. Cerninoue (or.) Jocat. ; fortasse Cernin apud Jevi- Xovice, g. Jaispitz; villa, ubi terra eccl. Znoy- men. (cc. 1131) 123, 5. Cernosich, locat. : Cernosicih, Chernosicich, Chri- nosicih, Cirnosicich (sp. X///) ; Cernośice, d. p. Smíchov ; Villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 397, 1. (1186) 429, 6, 20. Bernardus de — (1115). ernousek v. Crenuc. Cernovic (or.); Cernovice; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1178) 252, 20. Cernozicih (c. X//) Jocat. ; Cernotice, d. p. Králové Drür, g. Kóniginhof ; villa monii Opatovicensis (s. XII ex.) 331, 25. Cernütky, g. Cernutek v. Cirnoticih. Kerstr (or.); Kestfany? ; Dama de — (1194). Certa v. Casta. Cesc v. Cec. Cesky v. Hiski. Cesici (o7.), Těšíice, d. p. Hranice, g. Mihr. Weiss- kirchen ; villa ad curiam Cromesirensem per- tinens (cc. 1131) 121, 5. ; Cesslav v. Csaslau. Čestata v. Cstata. Cestina (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088 ?) (382, 6). Cetisouicih (or.) Jocat. ; fortasse Tečovice ab Tlu- mačov (d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch) versus merid. el orient. ; villa ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Cetohoulcih (or.) Jocat. ; Cetéchovice, d. p. Kro- mé, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Spi- tignev. (cc. 1131) 122, 1. Ceulchov v. Culchov. Cezema v. Zezema. Chabry, g. Chabern v. Chrabercyh. Chada v. Cada. Chadoldus de Harroz, nobilis Austriae (1156) 174, 10. patruus eius: Chadoldus senior 174, 10. Chagere, Diepoldus de —, testis donationis Ger- birgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Chaikovici (o7.); Čejkovice, quondam prope Olek- sovice, g. Gross-Olkowitz, ubi nunc campus dicitur Schankwitz- Acker, villa capellae s. Geor- gii in Strachotin (1190) 300, 20. Chalisce o. Calisce. Chamba (or.), Champ ; der Kamp, fl. Austr. Inf. (1002) 48, 1. (1147) 154, 1. Chanavi (sp. X//I) montes in regione apud Sebra- nice, d. p. Boskovice (1043) 352, 1. Charadic, Charadich (sp. X111) ; fortasse Ceradice, d. p. Žatec, g. Saa; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 15. (1185) 453, 10.
Strana 472
472 Chaslau ===" Chaslau v. Cazlau. Chastolou v. Castolov. Chastre v. Castri. Chaua (sp. X/II) ; Cáva? ; arator monii. Cladrub. in villa Zitne (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Chazlav v. Cazlau. Checchovvic, Checchovoic v. Ceckouic. Checin, Checini v. Cécyn. Checzkouici, Chehckouici v. Ceckouic. Chegost (or.) ; Cehosf ? ; villa quondam monii Lu- censis (1190) 300, 20. Chernata, Cirnata (sp. XIII); Cernata; cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. Chernosicich v. Cernosich. Chezul, Chezil, Chozil, Gozilus (c.), Kocelus, Kocel, comes de Sclavis [filius Briuuini], (861) 6, 20, 30. (869) 8, 10. (873) 11, 15. (876/80) 6, 35. Chideliz (or.), [ż. e. filius Chitele] Heinricus et fratres eius Sifridus, Bertholdus, testes (1160) 198, 20. Chilichi (sp. X1/1) ; Chylice, d. p. Plzeñ, g. Pilsen ; villa monii. Brevnov. (1194) 444, 1. Chýnov v. Hinou. Chirihstetin (or.), in ducatu Privinae (860) 6, 5. Chis, Chyse, g. Chiesch, v. His. Chýška Velká v. Cisca. Chiske (c. XV///) testis (1183) 270, 25. Chisko (c. XVIII), Thischo (or.), Teskoy (sp. X11); Čížkov, g. Čischkau, d. p. Plzeň, g. Pilsen; predium, villa monii. Plaz. (1146) 409, 25. (1183) 270, 10. (1193) 310, 5. Chitele (c. X//), fidelis Henrici IV Rom. regis (1081) 89, 5. Chladeschd v. Kladsco. Chlum, g, Klum, v. Nachelme. Chlumec v. Hlmecs. Chlumeéek v. Chulmisac. Chocebuz (sp. X///); Chcebuz, g. Zebus, prope Štětí, g. Wegstädtl; villa cum ecclesia et curiis monii Brevnov. (993) 349, 1. Chochan, Chochanus v. Cochan. Chodov v. Codou et Hodow. Chodovice, g. Chodowitz v. Hudonicih. Chodłov v. Hotsov. Cholaz (or.); Holas? ; camerarius ducissae Heli- chae (1189) 295, 35. Cf. Golas. Cholina, g. Kóllein, v. Nacholine. Chomutowiczi (c. XV////), Chomutowiczi (c. XVII), Chomoutov, g. Chomotau, d. p. Olomouc, g. Ol- mütz; vila, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) 111, 15. Chonata v. Honata. Chofika v. Honika. Chonzanwisa (c.) in Austr. Sup. (1110) 107, 1. Chorváti v. Chrouati. Choryň, g. Chorin, v. Nachorini. Choseticic, Chosseticich v. Goseticih. Chofata v. Hotacsa. Chotébudice, g. Kettowitz, v. Gotibodic. Chotecs, Choteze, Chotc (sp. X111), Choteë rivulus, nunc Radotínský potok (1115) 397, 6. (1186) 429, 10, 25. Chotey (or.) ; Chotéj ; testis (1180/82) 266, 25. Choten v. Goten. Chotes v. Hotese. INDEX NOMINUM. Cica Chotesewic v. Hoteseuich. Chotéslav v. Gotezlav. Chothebor v. Gothebor. Chotusice v. Hothovici. Choué v. Hvcsci. Chozil v. Chezul. Chrabercyh (c. X///) locat. ; fortasse Chabry, g. Chabern, d. p. Karlín, g. Karolinenthal ; villa monii Ostrov. (1092) 104, 25. Chrauzko (or.) ; Krawsco (c. X///), Kravsko, d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa in prov. Znoymensi, monio Ostrow. data (1092) 104, 20. villa monii Lucensis (1190) 301, 1. Chrazna (c. X1//) ; Chrastná, g. Chrasney, d. p. Litoměřice, g. Leitmerilq; vila Georii de My- leuzc (1184) 273, 15. Chreno (facs.); Chfen; filius Juratae praepositi Melnicensis (1175[8) 250, 30. Chrepici (o7.); Křepice, d. p. Mor. Krumlov, g. Máhr. Kromaw; villa capellae s. Georgii in Strachotin (1190) 300, 20. Chrynany (c. XIII), Krñany, d. p. Benelov, g. Beneschau, villa monii. Ostrov. (1061/85) 90, 1. Chrinosicih v. Cernosich. Christianus (ed.) arep. Maguntinus (1167) 210, 10. totius Germaniae archicancell. (1179) 260, 1. Chrouati et altera Chrowati (c. X//), Charvdti, gens Bohemiae (1086) 94, 10. Chrudimi v. Hrudim. Chruged v. Churoied. Chrustimichich (c. X//1), Iocat. ; Chrustenice prope Unhošť, d. p. Smíchov, villa, ubi custodes eccl. monii Ostrov. (1037/55) 52, 30. Chub (c. X//), b. Kouba, g. Chamb, fl. Bavariae (1086) 94, 100. Chulmisac (07.); Chlumeëek (?) ; villa eccl. Wisse- grad. (1178) 252, 25. Chunicz v. Cunicz. Chunihohestorf (c. X); Konigstetten, Austr. Inf., d. p. Tulln (cc. 987) 42, 1. Chunisgisberch (c. X//) ; fortasse Kyniperk star, g. Alt-Kinsberg, d. p. Cheb, g. Eger ; Usalkus de — (1188) 294, 25. Chuno, Chvno, Chunradus v. Conradus. Chunrewt (ed.) ; Grosskonreuth, Bav., Rgb. Ober- bfalz, distr. Tirschenreuth (1135) 128, 15. Chuonradus v. Conradus. Churimi v. Kurim. Churoied, Churugd, Chruged (or.), Kuroged (sp. XIII); Korojedy, g. Juratin, d. p. Tachov, g. Tachau ; villa (1177) 245, 10. (1183) 422, 10. Chutici (c. X//) pagus marchiae Misnensis (1081) 89, 5. Chválek v. Hualco. Chvaly, g. Chwala v. Hualach. Chvatim v. Huatym. Chveno v. Conradus. ChYnringen (c. X///) ; Hadmarus de — (1185). Choojen v. Hvogen ; Ohvoyne. Cibuz v. Vgezd, quod Skalika dicitur. Cik (sp. X111); Cik? ; camerarius monii. Cladrub. in villa Tuskov (1115) 399, 1, 5. (1186) 431, 25. 432, 10. Cica, Citica; Zeïtz, prov. Sachsen, Rgb. Merse- burg ; Cicensis ep.: Vdo (1144) ; Udo II (1163) ; Wichmannus (1151).
472 Chaslau ===" Chaslau v. Cazlau. Chastolou v. Castolov. Chastre v. Castri. Chaua (sp. X/II) ; Cáva? ; arator monii. Cladrub. in villa Zitne (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Chazlav v. Cazlau. Checchovvic, Checchovoic v. Ceckouic. Checin, Checini v. Cécyn. Checzkouici, Chehckouici v. Ceckouic. Chegost (or.) ; Cehosf ? ; villa quondam monii Lu- censis (1190) 300, 20. Chernata, Cirnata (sp. XIII); Cernata; cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. Chernosicich v. Cernosich. Chezul, Chezil, Chozil, Gozilus (c.), Kocelus, Kocel, comes de Sclavis [filius Briuuini], (861) 6, 20, 30. (869) 8, 10. (873) 11, 15. (876/80) 6, 35. Chideliz (or.), [ż. e. filius Chitele] Heinricus et fratres eius Sifridus, Bertholdus, testes (1160) 198, 20. Chilichi (sp. X1/1) ; Chylice, d. p. Plzeñ, g. Pilsen ; villa monii. Brevnov. (1194) 444, 1. Chýnov v. Hinou. Chirihstetin (or.), in ducatu Privinae (860) 6, 5. Chis, Chyse, g. Chiesch, v. His. Chýška Velká v. Cisca. Chiske (c. XV///) testis (1183) 270, 25. Chisko (c. XVIII), Thischo (or.), Teskoy (sp. X11); Čížkov, g. Čischkau, d. p. Plzeň, g. Pilsen; predium, villa monii. Plaz. (1146) 409, 25. (1183) 270, 10. (1193) 310, 5. Chitele (c. X//), fidelis Henrici IV Rom. regis (1081) 89, 5. Chladeschd v. Kladsco. Chlum, g, Klum, v. Nachelme. Chlumec v. Hlmecs. Chlumeéek v. Chulmisac. Chocebuz (sp. X///); Chcebuz, g. Zebus, prope Štětí, g. Wegstädtl; villa cum ecclesia et curiis monii Brevnov. (993) 349, 1. Chochan, Chochanus v. Cochan. Chodov v. Codou et Hodow. Chodovice, g. Chodowitz v. Hudonicih. Chodłov v. Hotsov. Cholaz (or.); Holas? ; camerarius ducissae Heli- chae (1189) 295, 35. Cf. Golas. Cholina, g. Kóllein, v. Nacholine. Chomutowiczi (c. XV////), Chomutowiczi (c. XVII), Chomoutov, g. Chomotau, d. p. Olomouc, g. Ol- mütz; vila, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) 111, 15. Chonata v. Honata. Chofika v. Honika. Chonzanwisa (c.) in Austr. Sup. (1110) 107, 1. Chorváti v. Chrouati. Choryň, g. Chorin, v. Nachorini. Choseticic, Chosseticich v. Goseticih. Chofata v. Hotacsa. Chotébudice, g. Kettowitz, v. Gotibodic. Chotecs, Choteze, Chotc (sp. X111), Choteë rivulus, nunc Radotínský potok (1115) 397, 6. (1186) 429, 10, 25. Chotey (or.) ; Chotéj ; testis (1180/82) 266, 25. Choten v. Goten. Chotes v. Hotese. INDEX NOMINUM. Cica Chotesewic v. Hoteseuich. Chotéslav v. Gotezlav. Chothebor v. Gothebor. Chotusice v. Hothovici. Choué v. Hvcsci. Chozil v. Chezul. Chrabercyh (c. X///) locat. ; fortasse Chabry, g. Chabern, d. p. Karlín, g. Karolinenthal ; villa monii Ostrov. (1092) 104, 25. Chrauzko (or.) ; Krawsco (c. X///), Kravsko, d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa in prov. Znoymensi, monio Ostrow. data (1092) 104, 20. villa monii Lucensis (1190) 301, 1. Chrazna (c. X1//) ; Chrastná, g. Chrasney, d. p. Litoměřice, g. Leitmerilq; vila Georii de My- leuzc (1184) 273, 15. Chreno (facs.); Chfen; filius Juratae praepositi Melnicensis (1175[8) 250, 30. Chrepici (o7.); Křepice, d. p. Mor. Krumlov, g. Máhr. Kromaw; villa capellae s. Georgii in Strachotin (1190) 300, 20. Chrynany (c. XIII), Krñany, d. p. Benelov, g. Beneschau, villa monii. Ostrov. (1061/85) 90, 1. Chrinosicih v. Cernosich. Christianus (ed.) arep. Maguntinus (1167) 210, 10. totius Germaniae archicancell. (1179) 260, 1. Chrouati et altera Chrowati (c. X//), Charvdti, gens Bohemiae (1086) 94, 10. Chrudimi v. Hrudim. Chruged v. Churoied. Chrustimichich (c. X//1), Iocat. ; Chrustenice prope Unhošť, d. p. Smíchov, villa, ubi custodes eccl. monii Ostrov. (1037/55) 52, 30. Chub (c. X//), b. Kouba, g. Chamb, fl. Bavariae (1086) 94, 100. Chulmisac (07.); Chlumeëek (?) ; villa eccl. Wisse- grad. (1178) 252, 25. Chunicz v. Cunicz. Chunihohestorf (c. X); Konigstetten, Austr. Inf., d. p. Tulln (cc. 987) 42, 1. Chunisgisberch (c. X//) ; fortasse Kyniperk star, g. Alt-Kinsberg, d. p. Cheb, g. Eger ; Usalkus de — (1188) 294, 25. Chuno, Chvno, Chunradus v. Conradus. Chunrewt (ed.) ; Grosskonreuth, Bav., Rgb. Ober- bfalz, distr. Tirschenreuth (1135) 128, 15. Chuonradus v. Conradus. Churimi v. Kurim. Churoied, Churugd, Chruged (or.), Kuroged (sp. XIII); Korojedy, g. Juratin, d. p. Tachov, g. Tachau ; villa (1177) 245, 10. (1183) 422, 10. Chutici (c. X//) pagus marchiae Misnensis (1081) 89, 5. Chválek v. Hualco. Chvaly, g. Chwala v. Hualach. Chvatim v. Huatym. Chveno v. Conradus. ChYnringen (c. X///) ; Hadmarus de — (1185). Choojen v. Hvogen ; Ohvoyne. Cibuz v. Vgezd, quod Skalika dicitur. Cik (sp. X111); Cik? ; camerarius monii. Cladrub. in villa Tuskov (1115) 399, 1, 5. (1186) 431, 25. 432, 10. Cica, Citica; Zeïtz, prov. Sachsen, Rgb. Merse- burg ; Cicensis ep.: Vdo (1144) ; Udo II (1163) ; Wichmannus (1151).
Strana 473
Cikta INDEX NOMINUM. Cochan 473 Clkta (c. XV) ; Cichta ; de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Cidlina (s. X//1) ; Cidlina, d. p. Mor. Budějovice, &. Máhr. Budwitz; villa monii Lucensis (s. XIII in.) 301, 30. Ciec v. Cec. Cyg (sb. XII); Kyf t; servus eccl. Boleslav. de villa Obodr (1052 ?) 359, 26. Kygow (or.), Kigiow (c. XVII), Kyjov, g. Gaya, villa monii. s. Stephani Gradicensis (11926) 111, 5. (1160) 196, 5. Cila (sp. XII); Clla? ; custos eccl. Wissegrad. in villa Nagolini (1088 ?) 382, 15, 20. Cinan (c. XVI); Cisíany? ; Gauel et frater eius Budilow de — (cc. 1170) 224, 10. Cirnata v. Chernata. Cirnin, Cyrnin o. Cernin. Cirnosicich v. Cernosich. Cirnoticih (c. XV) locat. ; Cernütky, d. b. Králové Hradec, g. Kóniggrátq; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Cis (c. XIII) ; Cis ; faber ecclesiae Lutomeric. in villa Trnovany (cc. 1057) (57, 5). 364, 25. Kyrsi o. Krizi. Kis v. His. Cisca (c. XV); Chýška Velká, g. Gross-Chischka, d. p. Pelhtimov, g. Pilgram ; villa monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Kyseleuici (or.), Kisselowici (c. XVIII); Kyselo- vice, d. p. Kroměříž, g. Kremster ; villa monii. Gradicensis (1078) 83, 20. (1160) 195, 15. Cisicih (sp. X/II) locat .; Čížice, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; villa, ubi aratrum monii. Cladrub. (1115) 402, 10. (1186) 434, 15. tsovice v. Cusowicyh. Cisterciensis, Cisterciensium ordo (1142/8) 156, 10. (1184) 272, 10. ordinis fratres (1186) 284, 15. (1192) 304, 10. Cistomir (or.) ; Cestomir, Climir; possessor predii Namesci (cc. 1131) 120, 10. Cythowicz v. Stichouici. Kitzingen, Bac, Rgb. Unterfranken ; monium. (1165) 204, 1. Civenna, /f., distr. Como; homines s. Ambrosii Mediolanensis (1167) 210, 1. Čížkov, g. Číschkau v. Chisko. Claderub, Cladorub, Cladrub (or.), Claderubi, Cla- dorubi, Cladrvb (sp. XIII), Kladruby, pg. Kladrau, d. p. Stříbro, g. Mies, monium s. Marie ord. s. Ben. (1115) 394, 20. (1177) 245, 5. (1183) 422, s. (1186) 426, 5, 25. 435, 10. (1178/89) 442, 30. (1197) 331, 1. Abbates: Albertus (1189); Bertoldus (t 1197); Lambertus (1169 sq.). Claderubi, Cladorubi, Cladruby (sp. X///) villa monii. Cladrubensis (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 16. civitas (1178/89) 442, 30. forum ibidem ab omni theloneo liberum (1115) 400, 20. (118€) , 1. Cladrub, Kladrubi (sp. X///); Kladruby, villa monii Cladrub., quae fortasse iam non exstat (1186) 434, 5, 25. Claderub (sp. X//), Rudolt senior de — (1146). Cladorubech, Cladorubeh (or.). locat. ; Kladeruby, d. p. Valasské Mezitiëi, g. Wallachisch Mese- fiülsch; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5) villa quondam 'eccl Prerouensis (cc. 1131) 120, 15. Cladorubeh (or.) Zocat. ; Kladruby, quondam villa praepositurae s. Wencezlai fortasse inter Olomuc et Holešov, g. Holleschau sita ; (cc. 1131) 120, 1. Kladsco, Cladsco, Cladzco, Cladzcho, Cladsc, Cladzc, Cladesc, Cladescho (or.), Chladeschd (c. XVIII), Kladsko, g. Glatz, Stiles. Borus. ; locat. : Cladesche (sp. X111), 0 Kladsté ; castrum ; castellani, prefecti: Bogussa (1183 sq.); Groz- nata (1169 sq.); Ratibor (1195/7); Riuinus (1175 sq.) ; Vitco (1177). forum (cc. 1186) 286, 25. eccl. lignea, capella s. Marię ibidem spectans ad hospit. Hierosolymitanum (1183) 419, 20. (1194) 315, 25. forensis eccl. s. Wencezlai spectans ad hospitale Hierosolym. (cc. 1186) 286, 25. (1194) 315, 25. Klapý, g. Klappay, v. Cleppi. Clareuallensis (Clairoaux-sur-Aube) abbas Bern- hardus (1147) 151, so. Claustroneuburga ; Klosterneuburg, Inf., d. 5. Tulln ; (1156) 174, 15. Clavatense, Clivio, It., prov. Como, distr. Varese; monium. (1162) 200, 20. Kleinpriesen, b. Malé Bfegno v. Breznec. Clemens s., eius reliquiae (869) 8, 30. Clemens (ed.) III antipapa (1085) 90, 15. (1086) 95, 15. (1090/91) 101, 20. Clemens (or.) III papa (1188) 201, 10. (memoratur 1191) 303, 5. Clemens (c. X//) presbyter, testis (s. XII ex.) 331, so. Clenowiz, Clenoviz, Klenouiz, Zocał. : Clenouicih, Klenouicich (sp. XIII) ; Klenovice, d. p. Stříbro, g. Mies ; villa, ubitres mansiones monii Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 20. (1186) 428, 5, 15. Cleppi (or.); Klepý, Klapj, g. Klappay, d. 5. Roudnice, g. Raudnitz ; villa monii Teplensis (1197) 326, 10. Climata (sp. XII); Klimata ; filius Quasinae, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 10. Klimata (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088 ?) 376, 5, 20. Clobuc (sp. XIV); Klobouky d. p. Hustopeć, g Auspitz ; Leo de — (1173). Kluk, Kluky o. Naklku. Klum, b. Chlum, o. Nachelme. Cluniacensis abbatia; Cluny, Franc., dep. Saóne- et-Losre ; (1161) 199, 10. Klusna (c. XIII), Clusna (sp. XIII) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Clvsene (or.); Kluten?; testis (1192/3) 311, 10. Frater eius Baviar. Knasawezi (sp. X11) locat. ; Knéfeves, g. Gross- Herrndorf, d. p. Smíchoo ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 380, 10, 20. Knouizi (sp. X//) locat. ; Knoviz, d. p. Slaný, g. Schlan; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 379, 5, 15. Koberic (sp. X/II); Kobeřice ; terra deserta in Modleiouic in provincia Prerouensi (1183) 419, 25. Kocelus v. Chezul. Cochan, Cocchan, Kochan (or.) Chochan (c. XIV) ; Kochan ; dapifer regis Boh. (1159) 193, 5. (1160) 196, 15. 198, 20. (1165) 205, 20. Kohan (or.) prefectus de Dudeleb (1175) 244, 10. Chochanus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Austr.
Cikta INDEX NOMINUM. Cochan 473 Clkta (c. XV) ; Cichta ; de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Cidlina (s. X//1) ; Cidlina, d. p. Mor. Budějovice, &. Máhr. Budwitz; villa monii Lucensis (s. XIII in.) 301, 30. Ciec v. Cec. Cyg (sb. XII); Kyf t; servus eccl. Boleslav. de villa Obodr (1052 ?) 359, 26. Kygow (or.), Kigiow (c. XVII), Kyjov, g. Gaya, villa monii. s. Stephani Gradicensis (11926) 111, 5. (1160) 196, 5. Cila (sp. XII); Clla? ; custos eccl. Wissegrad. in villa Nagolini (1088 ?) 382, 15, 20. Cinan (c. XVI); Cisíany? ; Gauel et frater eius Budilow de — (cc. 1170) 224, 10. Cirnata v. Chernata. Cirnin, Cyrnin o. Cernin. Cirnosicich v. Cernosich. Cirnoticih (c. XV) locat. ; Cernütky, d. b. Králové Hradec, g. Kóniggrátq; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Cis (c. XIII) ; Cis ; faber ecclesiae Lutomeric. in villa Trnovany (cc. 1057) (57, 5). 364, 25. Kyrsi o. Krizi. Kis v. His. Cisca (c. XV); Chýška Velká, g. Gross-Chischka, d. p. Pelhtimov, g. Pilgram ; villa monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Kyseleuici (or.), Kisselowici (c. XVIII); Kyselo- vice, d. p. Kroměříž, g. Kremster ; villa monii. Gradicensis (1078) 83, 20. (1160) 195, 15. Cisicih (sp. X/II) locat .; Čížice, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; villa, ubi aratrum monii. Cladrub. (1115) 402, 10. (1186) 434, 15. tsovice v. Cusowicyh. Cisterciensis, Cisterciensium ordo (1142/8) 156, 10. (1184) 272, 10. ordinis fratres (1186) 284, 15. (1192) 304, 10. Cistomir (or.) ; Cestomir, Climir; possessor predii Namesci (cc. 1131) 120, 10. Cythowicz v. Stichouici. Kitzingen, Bac, Rgb. Unterfranken ; monium. (1165) 204, 1. Civenna, /f., distr. Como; homines s. Ambrosii Mediolanensis (1167) 210, 1. Čížkov, g. Číschkau v. Chisko. Claderub, Cladorub, Cladrub (or.), Claderubi, Cla- dorubi, Cladrvb (sp. XIII), Kladruby, pg. Kladrau, d. p. Stříbro, g. Mies, monium s. Marie ord. s. Ben. (1115) 394, 20. (1177) 245, 5. (1183) 422, s. (1186) 426, 5, 25. 435, 10. (1178/89) 442, 30. (1197) 331, 1. Abbates: Albertus (1189); Bertoldus (t 1197); Lambertus (1169 sq.). Claderubi, Cladorubi, Cladruby (sp. X///) villa monii. Cladrubensis (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 16. civitas (1178/89) 442, 30. forum ibidem ab omni theloneo liberum (1115) 400, 20. (118€) , 1. Cladrub, Kladrubi (sp. X///); Kladruby, villa monii Cladrub., quae fortasse iam non exstat (1186) 434, 5, 25. Claderub (sp. X//), Rudolt senior de — (1146). Cladorubech, Cladorubeh (or.). locat. ; Kladeruby, d. p. Valasské Mezitiëi, g. Wallachisch Mese- fiülsch; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5) villa quondam 'eccl Prerouensis (cc. 1131) 120, 15. Cladorubeh (or.) Zocat. ; Kladruby, quondam villa praepositurae s. Wencezlai fortasse inter Olomuc et Holešov, g. Holleschau sita ; (cc. 1131) 120, 1. Kladsco, Cladsco, Cladzco, Cladzcho, Cladsc, Cladzc, Cladesc, Cladescho (or.), Chladeschd (c. XVIII), Kladsko, g. Glatz, Stiles. Borus. ; locat. : Cladesche (sp. X111), 0 Kladsté ; castrum ; castellani, prefecti: Bogussa (1183 sq.); Groz- nata (1169 sq.); Ratibor (1195/7); Riuinus (1175 sq.) ; Vitco (1177). forum (cc. 1186) 286, 25. eccl. lignea, capella s. Marię ibidem spectans ad hospit. Hierosolymitanum (1183) 419, 20. (1194) 315, 25. forensis eccl. s. Wencezlai spectans ad hospitale Hierosolym. (cc. 1186) 286, 25. (1194) 315, 25. Klapý, g. Klappay, v. Cleppi. Clareuallensis (Clairoaux-sur-Aube) abbas Bern- hardus (1147) 151, so. Claustroneuburga ; Klosterneuburg, Inf., d. 5. Tulln ; (1156) 174, 15. Clavatense, Clivio, It., prov. Como, distr. Varese; monium. (1162) 200, 20. Kleinpriesen, b. Malé Bfegno v. Breznec. Clemens s., eius reliquiae (869) 8, 30. Clemens (ed.) III antipapa (1085) 90, 15. (1086) 95, 15. (1090/91) 101, 20. Clemens (or.) III papa (1188) 201, 10. (memoratur 1191) 303, 5. Clemens (c. X//) presbyter, testis (s. XII ex.) 331, so. Clenowiz, Clenoviz, Klenouiz, Zocał. : Clenouicih, Klenouicich (sp. XIII) ; Klenovice, d. p. Stříbro, g. Mies ; villa, ubitres mansiones monii Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 20. (1186) 428, 5, 15. Cleppi (or.); Klepý, Klapj, g. Klappay, d. 5. Roudnice, g. Raudnitz ; villa monii Teplensis (1197) 326, 10. Climata (sp. XII); Klimata ; filius Quasinae, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 10. Klimata (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088 ?) 376, 5, 20. Clobuc (sp. XIV); Klobouky d. p. Hustopeć, g Auspitz ; Leo de — (1173). Kluk, Kluky o. Naklku. Klum, b. Chlum, o. Nachelme. Cluniacensis abbatia; Cluny, Franc., dep. Saóne- et-Losre ; (1161) 199, 10. Klusna (c. XIII), Clusna (sp. XIII) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Clvsene (or.); Kluten?; testis (1192/3) 311, 10. Frater eius Baviar. Knasawezi (sp. X11) locat. ; Knéfeves, g. Gross- Herrndorf, d. p. Smíchoo ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 380, 10, 20. Knouizi (sp. X//) locat. ; Knoviz, d. p. Slaný, g. Schlan; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 379, 5, 15. Koberic (sp. X/II); Kobeřice ; terra deserta in Modleiouic in provincia Prerouensi (1183) 419, 25. Kocelus v. Chezul. Cochan, Cocchan, Kochan (or.) Chochan (c. XIV) ; Kochan ; dapifer regis Boh. (1159) 193, 5. (1160) 196, 15. 198, 20. (1165) 205, 20. Kohan (or.) prefectus de Dudeleb (1175) 244, 10. Chochanus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Austr.
Strana 474
474 Kochan INDEX NOMINUM. Conradus Kochan (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Cohan (s. X//) [nobilis] (s. XII ex.) 331, 25. Kochovice v. Kohouich. Kočín v. Cozin. Kokora (sp. XII) filius Caicae cupedynarii, homo eccl Boleslav. (1052?) 360, 5. Koëov v. Cohcber. Codou (or.); Chodov, g. Chodaw, d. p. Falknov, ge Falkenau ; Villa monii Waldsassen (1195/7) 322, 15. Kollein, b. Cholina, v. Nacholine. Koniggratz, b. Hradec Królovć v. Gradec. Kónigslutter ; Braunschw., distr. Helmstedt; abbatia (1192) 304, 20. Coganec, Coganek (sp. X//1); Kofánek; arator monii. Cladrub. in villa Dnisich (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Cogata v. Koiata. Koh (sp. XII); Koch; cocus eccl. Wissegrad in villa Kohouich (1088?) 374, 10, 20. Kohaca (sp. X//); Kochata; custos ecccl. Wissegrad. Wtraunice (1088 ?) 385, 6, 20. Cohcber (sp. X///), Coheber (sp. XIII); Koëber, fortasse f'Kočov nunc curia prope Kladruby, g. Kladrau; quondam villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 20. (1186) 433, 10. Kohouich, Kohouicih (sp. X//) Jocat. ; Kochovtce, d. p. Dubá, g. Dauba; villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 10, 20. Koy (sp. XII); Kos; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088 ?) (380, 1). Kolata(or., Coiata, Koyata(c.)Coyata, Cogata (sp.); Kojata. Koyata (c. XIV) subcamerarius (1185) 278, 30. Koiata (or.) ioculator ducis Boh. (1174/8) 255, 15. Coiata (c. XVIII), Koiata (c. X1/I) [nob. Boh.) testis (1185) 277, 20. (1187) 289, 25. 440, 20. Coiata (sp. X//) aurifex, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 1. Koiata (sp. XII) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Modriluze (1088?) 380, 10—20. Coyata, Cogata (sp. X//I) de villa Dragavciz, custos capellae s. Galli (1115) 397, 16. (1186) 429, 16, 25. 430, 1. Koiatici (or.), Jocat. : Coiaticih (sp. XII) ; Kojetice, g. Kojeditz, d. p. Ustt n. L., g. Aussig; villa, ubi decima eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 15, 20. villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 1s. Koys (sp. XII); Koj8; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Colasoy (c. X111) ; Kolesov (?), locus vicinus campo eccl Vneticensis (1125/40) 130, 15. Koleč v. Holecs. Colech (or.) ; Kolec ? ; testis (1180/82) 267, 1. Kolešov v. Colasoy. Kolodege (sp. X//); Kolodéje quondam villa monii. Lutomisl. (1167) 418, 16. Colonia (c. XII); Kdln (a. Rhein); (1118) 108, 1. Coloniensis archiepisc. (1085/92) 104, 5. v. Arnoldus II. (1151); Gereon (973); Philippus (1190); Rainaldus (1167); Sigewinus (1086). Coloniensis quidam (1153/8) 189, 1. Coloniense pondus 262, 1. Koluua (sp. X//); Kolva ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Kolua (sp. X//) ; Kolvs ; habens terram Ninonicih (1088 ?) 388, 5, 15. Coluza (sp. X//) sutor mardurinarum pellium, homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 1. Comagenus (c. X) mons (cc. 987) 42, 1.. Cómboldus v. Gumboldus. Comoraz (sp. X//), Komoraz (X///) locat. ; Komo- ¥any curia aralurae prope Zbraslav, g. Konig- saal ; quondam villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 382, 15, 20. Cona v. Conradus. Conata (or.) ; Kofíata ; possessor villae Nazucoue (1186) 282, 10. Conaza (sp. X1/I) ; Kofíasa ; curialis servus (1115) 399, 15. (1186) 432, 30. Conec (or.) iudex (1186) 284, 20. Konicih (c. XV) Jocat. ; fortasse Konice ap. Kade- Yavec, d. b. Turnov g. Twrnau ; villa, ubi terra monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Coniz (c. XVI); Konice, g. Kunitz, d. p. Kadaň, &. Kaaden; villa monii. Ossek (1196) 320, 10. Conoiedi (c. X///), Konogedi (sp. XIV) ; Konojedy, d. p. Litomëtice, g. Leitmeritę ; villa ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10). 366, I. Konopnice v. Nakonopnici. Conradus, Cónradus, Cunradus, Cün- radus, Cunrat, Cono, Cuno, Cüno (or.) CYnradus Cvonradvs Chuonm radus, Chuno, ChYno, Chveno (c), Cona, Kuno (sp.) Conradus I arep. Maguntin. (1169) 213, 1. (1173) 236, 25. apost. sedis legatus (1174) 239, 20. 240, 1. III Salisburgensis electus (1177) 249, 20. III arep. Salisb. (1178) 251, 15. Conradus Il arep. Salisburg. (t 1170) 221, 20. Conradus, ep. Eichstättensis (1159) 190, 15. Conradus, Cünradus (or.) ep. Pataviensis (1152) 173, 30. (1158) 178, 1. ChYno, Chveno (c. XIII), Cuno (ed.) II, ep. Ra- tisbonensis (1172) 231, 25. (1179) 259, 10. Conradus (or.) ep. Sabinensis (1144) 139, 25. (1145) 145, 30. Cônradus (c. XII), ep. Traiectensis (1086) 94, 5. Conradus, ep. Wormaciensis (1151) 172, 35. Cono (or.), Cüno (facs.), Chuno (c. X///), prep. Bolezlauensis, can. Prag. (1175/8) 251, 5. (1180/82) 266, 1. prep. Prag. (1184) 273, 20. Conradus abb. Altahensis (1146) 150, 30. Conradus (or.) abb. Nepomukensis (1177) 246, 1. Cuno (or.) abb. de Trebeic (1174) 239, 10. Cunradus (or.) confrater de conventu Cladrub. (1197) 331, 5. Conradus II rex Roman. (t 1157) 175, 10. Conradus III rex Roman. (1138) 128, 25. (1142) 132, 1. 134, 5. 135, 15, 20. (1143) 136, 25. (1144) 140, 10. 141, 10. 143, 5, 10. (1145) 147, 5. (1146) 150, 30. (1147) 154, 1, 10. (1150) 167, 25. (1151) 172, 10, 20. 173, 5. (t 1158) 178, 15. (t 1169) 216, 25. Conradus (c. X///), Chuonradus (c. X/), CÓn- radus, Cvnradus, Cvonradus (c. X//) I [dux Brunnensis], frater Wratizlavi II ducis Boem. (1070) 367, 1. (1073) 63,20. 369, 10. (1074) 70, 16 (1086) 94,5,20. (1088?) 388, 1,20. (1092) 104, 20.
474 Kochan INDEX NOMINUM. Conradus Kochan (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Cohan (s. X//) [nobilis] (s. XII ex.) 331, 25. Kochovice v. Kohouich. Kočín v. Cozin. Kokora (sp. XII) filius Caicae cupedynarii, homo eccl Boleslav. (1052?) 360, 5. Koëov v. Cohcber. Codou (or.); Chodov, g. Chodaw, d. p. Falknov, ge Falkenau ; Villa monii Waldsassen (1195/7) 322, 15. Kollein, b. Cholina, v. Nacholine. Koniggratz, b. Hradec Królovć v. Gradec. Kónigslutter ; Braunschw., distr. Helmstedt; abbatia (1192) 304, 20. Coganec, Coganek (sp. X//1); Kofánek; arator monii. Cladrub. in villa Dnisich (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Cogata v. Koiata. Koh (sp. XII); Koch; cocus eccl. Wissegrad in villa Kohouich (1088?) 374, 10, 20. Kohaca (sp. X//); Kochata; custos ecccl. Wissegrad. Wtraunice (1088 ?) 385, 6, 20. Cohcber (sp. X///), Coheber (sp. XIII); Koëber, fortasse f'Kočov nunc curia prope Kladruby, g. Kladrau; quondam villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 20. (1186) 433, 10. Kohouich, Kohouicih (sp. X//) Jocat. ; Kochovtce, d. p. Dubá, g. Dauba; villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 10, 20. Koy (sp. XII); Kos; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088 ?) (380, 1). Kolata(or., Coiata, Koyata(c.)Coyata, Cogata (sp.); Kojata. Koyata (c. XIV) subcamerarius (1185) 278, 30. Koiata (or.) ioculator ducis Boh. (1174/8) 255, 15. Coiata (c. XVIII), Koiata (c. X1/I) [nob. Boh.) testis (1185) 277, 20. (1187) 289, 25. 440, 20. Coiata (sp. X//) aurifex, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 1. Koiata (sp. XII) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Modriluze (1088?) 380, 10—20. Coyata, Cogata (sp. X//I) de villa Dragavciz, custos capellae s. Galli (1115) 397, 16. (1186) 429, 16, 25. 430, 1. Koiatici (or.), Jocat. : Coiaticih (sp. XII) ; Kojetice, g. Kojeditz, d. p. Ustt n. L., g. Aussig; villa, ubi decima eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 15, 20. villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 1s. Koys (sp. XII); Koj8; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Colasoy (c. X111) ; Kolesov (?), locus vicinus campo eccl Vneticensis (1125/40) 130, 15. Koleč v. Holecs. Colech (or.) ; Kolec ? ; testis (1180/82) 267, 1. Kolešov v. Colasoy. Kolodege (sp. X//); Kolodéje quondam villa monii. Lutomisl. (1167) 418, 16. Colonia (c. XII); Kdln (a. Rhein); (1118) 108, 1. Coloniensis archiepisc. (1085/92) 104, 5. v. Arnoldus II. (1151); Gereon (973); Philippus (1190); Rainaldus (1167); Sigewinus (1086). Coloniensis quidam (1153/8) 189, 1. Coloniense pondus 262, 1. Koluua (sp. X//); Kolva ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Kolua (sp. X//) ; Kolvs ; habens terram Ninonicih (1088 ?) 388, 5, 15. Coluza (sp. X//) sutor mardurinarum pellium, homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 1. Comagenus (c. X) mons (cc. 987) 42, 1.. Cómboldus v. Gumboldus. Comoraz (sp. X//), Komoraz (X///) locat. ; Komo- ¥any curia aralurae prope Zbraslav, g. Konig- saal ; quondam villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 382, 15, 20. Cona v. Conradus. Conata (or.) ; Kofíata ; possessor villae Nazucoue (1186) 282, 10. Conaza (sp. X1/I) ; Kofíasa ; curialis servus (1115) 399, 15. (1186) 432, 30. Conec (or.) iudex (1186) 284, 20. Konicih (c. XV) Jocat. ; fortasse Konice ap. Kade- Yavec, d. b. Turnov g. Twrnau ; villa, ubi terra monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Coniz (c. XVI); Konice, g. Kunitz, d. p. Kadaň, &. Kaaden; villa monii. Ossek (1196) 320, 10. Conoiedi (c. X///), Konogedi (sp. XIV) ; Konojedy, d. p. Litomëtice, g. Leitmeritę ; villa ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10). 366, I. Konopnice v. Nakonopnici. Conradus, Cónradus, Cunradus, Cün- radus, Cunrat, Cono, Cuno, Cüno (or.) CYnradus Cvonradvs Chuonm radus, Chuno, ChYno, Chveno (c), Cona, Kuno (sp.) Conradus I arep. Maguntin. (1169) 213, 1. (1173) 236, 25. apost. sedis legatus (1174) 239, 20. 240, 1. III Salisburgensis electus (1177) 249, 20. III arep. Salisb. (1178) 251, 15. Conradus Il arep. Salisburg. (t 1170) 221, 20. Conradus, ep. Eichstättensis (1159) 190, 15. Conradus, Cünradus (or.) ep. Pataviensis (1152) 173, 30. (1158) 178, 1. ChYno, Chveno (c. XIII), Cuno (ed.) II, ep. Ra- tisbonensis (1172) 231, 25. (1179) 259, 10. Conradus (or.) ep. Sabinensis (1144) 139, 25. (1145) 145, 30. Cônradus (c. XII), ep. Traiectensis (1086) 94, 5. Conradus, ep. Wormaciensis (1151) 172, 35. Cono (or.), Cüno (facs.), Chuno (c. X///), prep. Bolezlauensis, can. Prag. (1175/8) 251, 5. (1180/82) 266, 1. prep. Prag. (1184) 273, 20. Conradus abb. Altahensis (1146) 150, 30. Conradus (or.) abb. Nepomukensis (1177) 246, 1. Cuno (or.) abb. de Trebeic (1174) 239, 10. Cunradus (or.) confrater de conventu Cladrub. (1197) 331, 5. Conradus II rex Roman. (t 1157) 175, 10. Conradus III rex Roman. (1138) 128, 25. (1142) 132, 1. 134, 5. 135, 15, 20. (1143) 136, 25. (1144) 140, 10. 141, 10. 143, 5, 10. (1145) 147, 5. (1146) 150, 30. (1147) 154, 1, 10. (1150) 167, 25. (1151) 172, 10, 20. 173, 5. (t 1158) 178, 15. (t 1169) 216, 25. Conradus (c. X///), Chuonradus (c. X/), CÓn- radus, Cvnradus, Cvonradus (c. X//) I [dux Brunnensis], frater Wratizlavi II ducis Boem. (1070) 367, 1. (1073) 63,20. 369, 10. (1074) 70, 16 (1086) 94,5,20. (1088?) 388, 1,20. (1092) 104, 20.
Strana 475
Conradus Conradus, Cönradus (or.), Cunradus (c. X//) 11 dux Morauiensis [Znoymensis] (cc. 1131) 123, 5. (1143) 137, 25. (1145) 146, 25. (1146) 148, 15. (1146/8) 163, 1. Filius eius: Ernesto (1156). Conradus, Cunradus (or.) 111 princeps Morauien- sium (1160) 196, 10. (1158/69) 215, so. princeps de Znogem (1177) 247, 20. (1174/8) 255, 16. Otto (or.), Oddo (c.) comes de Morauia (1179) 259, 15. princeps Mor. (1181) 264, 20. marchio Moraviae (1187) 287. 20. dux Boemiae (1189) 294, 35. [Cunr. qui et Otto 295, 5]. Otto 295, 25, 30. 296, 25. 297, 15, 25. (1190) 298, 1. Boem. dux quond. march. Mor. 299, 30. dux (1191) 301 15, 20. 302, 5—15. (t 1195) 317, 10. Mater eius: Maria (1190). Coniux: Helicha (1189). Cónradus (sp. X/V) dux, frater Henrici episc. et ducis Boem. (1195) 445, 25. C[onradus] frater Friderici ducis Sueviae (1118) 108, 15. Conradus (c. XI) marchio de Witin (1144) 142, 25. (1151) 173, 1. Conradus (c. X///) comes de Bilstein (1179) 259, 10. Conradus comes de Brochusen (1192) 307, 25. Conradus, burggravius de Nuernberch (1179) 259, 15. Cuno (c. X1/) nobilis Moraviae (1145) 146, 25. Conradus (or.) primas Boemie (1160) 198, 20. Chvno (sp. X111) dapifer [Brachizlai ducis Boem.] (1048) 358, 10. Cónradus (or.) dapifer Wladizlai II ducis (1146/8) 163, 20. 165, 6 Conradus (or.) pincerna ducis Wencezlai (1184) 274, 20. Cunradus (c. X///) de Bokesberch (1179) 259, 15 Cunradus (sp. X///) de Dalmisle, donator villae Opatouice (1186) 435, 25. 436, 10. Chunradus (ed.) de Roningin, testis donationis Gerbirgae ducissae Boem. (cc. 1124) 109, 1. Cunradus (or.) filius Gothescalci, testis (1192/3) 311, 10. Cüno (or.) filius Gumpoldi (1193) 309, ı sq. Uxor eius: Agnes. Cunradus (or.) filius Protiue (1192/3) 311, 10. Cunrat (or.) filius Sturm, testis (1192) 307, 5. Conradus (c. X/V) miles Milgozti comitis (1196) 320, 20. Cuno (c. X/1/) testis (1187) 289, 25. Conradus (c. X/V) testis (1196) 320, 20. Conradus (or.) possessor villae prope Misam (cc. 1188) 290, 25. Conradus (sp. XIII) benefactor monii. (1115) 408, 5. (1186) 434, 20. Cona, Chuno, Kuno (sp. X///) homo monii. Cla- drub. (1116) 396, 10. (1186) 428, 5—20. Constantiensis, Konstanz, b. Kostnice, Baden; episc. Salomo (864) ; Hermannus (1152). Constantinus philosophus aJ. Cyrillus [frater Me- thodii] (867) 7, 10. (869) 8, 25. 9, 1. ( 880) 20, so. Copidl (or.), Jocat. : Copidle (or.); Kopidlo, d. p. Kralovice, Kralowitz; (1180/82) 267, 1. villa monii. Plaz (1183) 271, 10. Copist (c. XIII), locat.: Kopissteh (sp. XIV); Kopisty, &. Kopitq, d. p. Most, g. Briix ; villa in provincia Belinensi, ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. Cladrub. INDEX NOMINUM. Cozodre 475 Copisteh (c. X///), Kopisstech (sp. XIV), locat. ; Kopisty Némecké, g. Deutsch- Kopist, quondam ab Litoměřice versus merid., ubi nunc est Te- reqin, g. Theresienstadt ; villa ubi terra hosp - talis ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 5). 364, 26. Corbela ; Korvey, Westfalen Rgb. Minden ; mo- nium. (1145) 147, 5. (1152) 173, 15. Abb. : Wi- baldus (1149/50). Kornice v. Nakorniceh. Korojedy, g. Juratin, v. Churoied. Kororupeh (or.) locał.; Korolupy, quondam in regione apud Poqofice, d. p. Vyškov, g. Wi- schau ; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. ss. Cosme et Damiani diac. cardinalis: Guido (1144 sg.). Kosmonesi (o7.); Kosmonosy, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 5. Kosov, g. Gossau, v. Ghoczkov. Kosseticich v. Goseticih. Cossier (c. XV///), Cossur (c.) ; Košíře prope Pra- gam ; ubi possessio monii Plaz (1185) 277, 15. Kostelaz (or.) Jocat. ; Kostelany, d. p. Uh. Hra- dist£, g. Ung.-Hradisch; villa, ubi terra eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Kostelec (or.); Kostelec, prope Kyjov, g- Gaya; villa eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 121, 10. Costelech (c. X777), Kostelec (sp. X7V) ; Kostelec, ga. Weisskirchen, prope Ouštěk, g. Auscha, villa ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10). 365,1. Kostelci (or.) locat. ; Kostelec, d. p. Holešov, g. Holleschau ; villa, ubi terra eccl. Prerouensis (cc. 1131) 120, 10. Kostelec prope Nasavrky, v. Glina ad ecclesiam. Cosusa (sp. XII); KozuSa?; sutor pellium mar- durinarum, homo eccl. Boleslavensis (1052 ?) 360, 1. Kotwic (ed.), Kottwic (ed.), Góttweig, Austr. Inf., d. f. Krems, monium. s. Mariae (cc. 1124) 108, 30. 109. abb.: Nanzo (cc. 1124). Coualov (sp. XIV); Kovaloo; Berosimer de — (1173) 417, 1. Koualouicih (or.) Jocat. ; Kovalovice, d. p. Vy3kov, g- Wischau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. (119, 10). Kounice dolní, g. Kanitz, v. Cunicz. Cozarouicl (or.) ; Kozárovice, d. p. Smíchov ; villa hospit. s. Johannis B. Pragae (1158/69) 215, 20. Cozcha; Kostka ; Cozche (or.) filius Pribizlaus (1192) 307, 5. Cozel (c. XIII), Kozel (sp. XIV) vinitor eccl. Lu- tomericensis Wzassadi (cc. 1057) (66, 10). 364, 20. Cozel, Kozel (sp. XII) piscator eccl. Wissegradensis sis in villa Nazhoue (1088 ?) 382, 5, 20. Kozidol (sb. X///); Koqí dol; terminus villae Hrobeniky (1183) 420, 1. Cozin (c. XVIII); Kočín, d. p. Kralovice ; prae- dium monii. Plassensis (1183) 270, 15. Kozlech (sp. XII) locat. ; Kozly prope Brandýs m. L.; vila ubi homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 15. Cozodre (or.); Kozodry ; silva (1169) 217, 15.
Conradus Conradus, Cönradus (or.), Cunradus (c. X//) 11 dux Morauiensis [Znoymensis] (cc. 1131) 123, 5. (1143) 137, 25. (1145) 146, 25. (1146) 148, 15. (1146/8) 163, 1. Filius eius: Ernesto (1156). Conradus, Cunradus (or.) 111 princeps Morauien- sium (1160) 196, 10. (1158/69) 215, so. princeps de Znogem (1177) 247, 20. (1174/8) 255, 16. Otto (or.), Oddo (c.) comes de Morauia (1179) 259, 15. princeps Mor. (1181) 264, 20. marchio Moraviae (1187) 287. 20. dux Boemiae (1189) 294, 35. [Cunr. qui et Otto 295, 5]. Otto 295, 25, 30. 296, 25. 297, 15, 25. (1190) 298, 1. Boem. dux quond. march. Mor. 299, 30. dux (1191) 301 15, 20. 302, 5—15. (t 1195) 317, 10. Mater eius: Maria (1190). Coniux: Helicha (1189). Cónradus (sp. X/V) dux, frater Henrici episc. et ducis Boem. (1195) 445, 25. C[onradus] frater Friderici ducis Sueviae (1118) 108, 15. Conradus (c. XI) marchio de Witin (1144) 142, 25. (1151) 173, 1. Conradus (c. X///) comes de Bilstein (1179) 259, 10. Conradus comes de Brochusen (1192) 307, 25. Conradus, burggravius de Nuernberch (1179) 259, 15. Cuno (c. X1/) nobilis Moraviae (1145) 146, 25. Conradus (or.) primas Boemie (1160) 198, 20. Chvno (sp. X111) dapifer [Brachizlai ducis Boem.] (1048) 358, 10. Cónradus (or.) dapifer Wladizlai II ducis (1146/8) 163, 20. 165, 6 Conradus (or.) pincerna ducis Wencezlai (1184) 274, 20. Cunradus (c. X///) de Bokesberch (1179) 259, 15 Cunradus (sp. X///) de Dalmisle, donator villae Opatouice (1186) 435, 25. 436, 10. Chunradus (ed.) de Roningin, testis donationis Gerbirgae ducissae Boem. (cc. 1124) 109, 1. Cunradus (or.) filius Gothescalci, testis (1192/3) 311, 10. Cüno (or.) filius Gumpoldi (1193) 309, ı sq. Uxor eius: Agnes. Cunradus (or.) filius Protiue (1192/3) 311, 10. Cunrat (or.) filius Sturm, testis (1192) 307, 5. Conradus (c. X/V) miles Milgozti comitis (1196) 320, 20. Cuno (c. X/1/) testis (1187) 289, 25. Conradus (c. X/V) testis (1196) 320, 20. Conradus (or.) possessor villae prope Misam (cc. 1188) 290, 25. Conradus (sp. XIII) benefactor monii. (1115) 408, 5. (1186) 434, 20. Cona, Chuno, Kuno (sp. X///) homo monii. Cla- drub. (1116) 396, 10. (1186) 428, 5—20. Constantiensis, Konstanz, b. Kostnice, Baden; episc. Salomo (864) ; Hermannus (1152). Constantinus philosophus aJ. Cyrillus [frater Me- thodii] (867) 7, 10. (869) 8, 25. 9, 1. ( 880) 20, so. Copidl (or.), Jocat. : Copidle (or.); Kopidlo, d. p. Kralovice, Kralowitz; (1180/82) 267, 1. villa monii. Plaz (1183) 271, 10. Copist (c. XIII), locat.: Kopissteh (sp. XIV); Kopisty, &. Kopitq, d. p. Most, g. Briix ; villa in provincia Belinensi, ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. Cladrub. INDEX NOMINUM. Cozodre 475 Copisteh (c. X///), Kopisstech (sp. XIV), locat. ; Kopisty Némecké, g. Deutsch- Kopist, quondam ab Litoměřice versus merid., ubi nunc est Te- reqin, g. Theresienstadt ; villa ubi terra hosp - talis ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 5). 364, 26. Corbela ; Korvey, Westfalen Rgb. Minden ; mo- nium. (1145) 147, 5. (1152) 173, 15. Abb. : Wi- baldus (1149/50). Kornice v. Nakorniceh. Korojedy, g. Juratin, v. Churoied. Kororupeh (or.) locał.; Korolupy, quondam in regione apud Poqofice, d. p. Vyškov, g. Wi- schau ; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. ss. Cosme et Damiani diac. cardinalis: Guido (1144 sg.). Kosmonesi (o7.); Kosmonosy, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 5. Kosov, g. Gossau, v. Ghoczkov. Kosseticich v. Goseticih. Cossier (c. XV///), Cossur (c.) ; Košíře prope Pra- gam ; ubi possessio monii Plaz (1185) 277, 15. Kostelaz (or.) Jocat. ; Kostelany, d. p. Uh. Hra- dist£, g. Ung.-Hradisch; villa, ubi terra eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Kostelec (or.); Kostelec, prope Kyjov, g- Gaya; villa eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 121, 10. Costelech (c. X777), Kostelec (sp. X7V) ; Kostelec, ga. Weisskirchen, prope Ouštěk, g. Auscha, villa ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10). 365,1. Kostelci (or.) locat. ; Kostelec, d. p. Holešov, g. Holleschau ; villa, ubi terra eccl. Prerouensis (cc. 1131) 120, 10. Kostelec prope Nasavrky, v. Glina ad ecclesiam. Cosusa (sp. XII); KozuSa?; sutor pellium mar- durinarum, homo eccl. Boleslavensis (1052 ?) 360, 1. Kotwic (ed.), Kottwic (ed.), Góttweig, Austr. Inf., d. f. Krems, monium. s. Mariae (cc. 1124) 108, 30. 109. abb.: Nanzo (cc. 1124). Coualov (sp. XIV); Kovaloo; Berosimer de — (1173) 417, 1. Koualouicih (or.) Jocat. ; Kovalovice, d. p. Vy3kov, g- Wischau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. (119, 10). Kounice dolní, g. Kanitz, v. Cunicz. Cozarouicl (or.) ; Kozárovice, d. p. Smíchov ; villa hospit. s. Johannis B. Pragae (1158/69) 215, 20. Cozcha; Kostka ; Cozche (or.) filius Pribizlaus (1192) 307, 5. Cozel (c. XIII), Kozel (sp. XIV) vinitor eccl. Lu- tomericensis Wzassadi (cc. 1057) (66, 10). 364, 20. Cozel, Kozel (sp. XII) piscator eccl. Wissegradensis sis in villa Nazhoue (1088 ?) 382, 5, 20. Kozidol (sb. X///); Koqí dol; terminus villae Hrobeniky (1183) 420, 1. Cozin (c. XVIII); Kočín, d. p. Kralovice ; prae- dium monii. Plassensis (1183) 270, 15. Kozlech (sp. XII) locat. ; Kozly prope Brandýs m. L.; vila ubi homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 15. Cozodre (or.); Kozodry ; silva (1169) 217, 15.
Strana 476
476 Kozolupech INDEX NOMINUM. Cristoforus Kozolupech (sp. XIII) locat. ; Koqolupy, d. p. Stříbro, g. Mies ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1186) 436, 5. 437, 1. Kozperht (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Krabaua (sp. XII); Krabava ; quaz, de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (890, 15). Krabka (or.) testis (1174/8) 254, 10. Cracovia (ed., Gracouua (c. XI/); Krakov, g. Krakau ; civitas, terminus episcopatus Pragens. (1086) 94, 10. Episc: Lambertus (1085/92); Matthaeus (1146/7). Craiata (sp. X//) ; Krajała ; fillus Quasinae, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Craic, Kraik (sp. XII), Krajík ; sutor eccl. Wisse- gradensis (1088 ?) 385, 10, 20. Craine (ed., Rudolfus de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Crainice (sp. X///); Krejnice prope Strakonice, villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Kral (sp. X//I) testis (1187) 440, 20. Kralo, Cralo (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Cralowa hora (sp. X///) ; Králova hora ; terminus villae Scochowicz (993) 348, 20. Cralouiz (or., Crelowitz (c. XVIII); Kralovice, g. Kralowitz, a Plgen, g. Pilsen, septentr. versus; predium, villa monii. Plazensis (1183) 270, 10. (1194) 312, 30. Cralupech (sp. XIII) locat. ; Kralupy Némecké, &. Deutsch- K ralupp, d. b. Chomitov, g. Komotau ; theloneum (993) 349, 10. Kranichberg, Hugo de —, nobilis Austr. (1142) 134, 5. Krásné Bfeqno, g. Schónpriesen v. Breznice. Crasow, Crassowe, Krassou, Krassowo (sp. X/11) ; Krażov, g. Krasch, d. p. Kralovice ; Villa moni. Cladrub. (1183) 422, 5. (1186) 434, 1, 20. Crat (or.), Krak, castellum hospitalis Hierosoly- mitani in confinio paganorum (1169) 216, so. Kratky (c. X/), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Crawar (facs.), Kravafe, g. Graber, d. p. Litomé- Tice, g. Leimeritq; patrimonium Chrenonis (1175/8) 251, 1. Crauolusice (sp. X///); Kravolusice; villa monii Brevnov. sita quondam prope Nezamyslice (1045) 353, 20. Krawsco v. Chrauzko. Crazen (or.) ; Krasen ; [nobilis] testis (1197) 331, 5. Crazen (sp. XIII) donator terrae Lescine (1115) 402, 10. (1186) 434, 15. Krazon (c. X/V); Krasoń ; campanarius eccl. Wissegrad. in Zabehlic (1185) 278, 10. Frater eius: Krisan. Crazota (sp. X11); Krasota; filius Nectae, custos ecclesiae Boleslav. in villa Znoicici (1052?) 360, 15. Krec ; K?ek ; villicus, testis (saec. X11 ex.) (59, 15). Crecs (sp. XII); Kec? ; faber eccl . Wissegrad. (1088 ?) 386, 15, 20. Crech (sp. X111) locat. ; Kře, Kří, quondam prope Hradištko, d. 5. Podébrady; circuitus monii Bfevnov. (993) 349, 1. Křečov v. Cretzkov. Crecouice, Krecouici (sp. X11); locat. : Crecouicih (o7.); Křekovice, quondam villa fortasse ibi sita, ubi nunc ySfíary, d. p. Litomyšl, g. Letto- mischl; alodium eccl. s. Wencezlai Olomuc. (cc. 1131) 121, 10. villa monii. Lutomislensis (1167) 418, 5. 414, 5. Krejnice v. Crainice. Crelowitz v. Cralouiz. Crema, /t., prov. Cremona ; castrum (1162) 200, 1. Cremona; Tinto Mussa de Gatta fidelis Fride- rici I imp. de Cremona (1159) 190, 10. Kremsier, b. Kromé¥if v. Cromesir. Krennhnin (sp. X///), terminus silvae apud Se- branice (1043) 352, 1. Crenuc (c. XII), Cernousck, d. p. Roudnice, g. Raudnitt, villa eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 30. Crepeniz (sp. X///); Kłepenice, d. bp. Sedlčany ; villa, ubi homo monii. Brevnov. (1045) 355, 10. Křepice v. Chrepici. Cresenic (sp. X//); Kesenice, villa quondam, in qua Stanek servus eccl. Boleslav. (1052?) 359, 25. Cresmna (sp. XIII); Kfesmndá, vel Kfesina; terminus villae Scochowicz ex altera parte fluminis Witaue (993) 348, 20. Cressicsi (or.), Cresici (c. X///), Křešice, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritq, villa eccl. Litomeri- censis, (cc. 1057) 56, 1, 10. 363, 20. Cretzkov (or.); Kfecov, d. bp. Kralovice; villa monii. Plaz (1175) 243, 20. Crima (sp. XII), K*íma; cocus, homo eccl. Bo- leslav. (1052 ?) 360, 1. Crina (or.); Črňa; canonicus eccl. archidiaconus (1174) 239, 10. Cerna (sp. X//); Črňa; filius Gormusae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052?) 360, 15. Crinek (c. XVI); Crnék; filius Boriuoy, testis (cc. 1170) 224, 10. Crinek (sp. X//1) servus arator eccl. Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 10. Crinin v. Cernin. c£risan, Krisan (c), Grizan (sp.); KłHiłan. Crisan, Crizan (sp. X//I) donator terrae Mase- uicih (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. Crisan (sp. XII) filius Cuse, servus eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, z5. Crisan (c. X///), Krisan (sp. XIV) homo ecclesiae Lutomeric. na Vzti (cc. 1057) (58, 1). 364, 36. Krisan (sp. X//) rudnik eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 10—20. Crisan, Krisan (sp. X//) scutellarius eccl. Wisse- grad in villa Pzarih (1088 ?) 376, 15, 20. Krisan (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Krisan (c. X/V) campanarius eccl. Wissegrad. in Zabehlic (1185) 278, 10. Frater eius: Krazon. Crisanouicih (or.) Jocat. ; fortasse Kfifanovice, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Braci- zlauen. (cc. 1131) 122, 10. s. Crisogoni presb. cardin.: Guido (1145) 145, 30. Cristanus (sp. X///) ; Kfisfan ; frater Bolezlai II ducis (993) 350, 1. Krziscen (c. XV III), KTisfan, KTistén, homo monii. Gradic. (1078) 84, 5. Cristoforus, Cristophorus (or.) archidiaconus Ti- nensis (1184/92) 306, 5. prep. Bolezlauensis (1195) 445, 30. (1197) 326, 25. Olomuc. et
476 Kozolupech INDEX NOMINUM. Cristoforus Kozolupech (sp. XIII) locat. ; Koqolupy, d. p. Stříbro, g. Mies ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1186) 436, 5. 437, 1. Kozperht (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Krabaua (sp. XII); Krabava ; quaz, de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (890, 15). Krabka (or.) testis (1174/8) 254, 10. Cracovia (ed., Gracouua (c. XI/); Krakov, g. Krakau ; civitas, terminus episcopatus Pragens. (1086) 94, 10. Episc: Lambertus (1085/92); Matthaeus (1146/7). Craiata (sp. X//) ; Krajała ; fillus Quasinae, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Craic, Kraik (sp. XII), Krajík ; sutor eccl. Wisse- gradensis (1088 ?) 385, 10, 20. Craine (ed., Rudolfus de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Crainice (sp. X///); Krejnice prope Strakonice, villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Kral (sp. X//I) testis (1187) 440, 20. Kralo, Cralo (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Cralowa hora (sp. X///) ; Králova hora ; terminus villae Scochowicz (993) 348, 20. Cralouiz (or., Crelowitz (c. XVIII); Kralovice, g. Kralowitz, a Plgen, g. Pilsen, septentr. versus; predium, villa monii. Plazensis (1183) 270, 10. (1194) 312, 30. Cralupech (sp. XIII) locat. ; Kralupy Némecké, &. Deutsch- K ralupp, d. b. Chomitov, g. Komotau ; theloneum (993) 349, 10. Kranichberg, Hugo de —, nobilis Austr. (1142) 134, 5. Krásné Bfeqno, g. Schónpriesen v. Breznice. Crasow, Crassowe, Krassou, Krassowo (sp. X/11) ; Krażov, g. Krasch, d. p. Kralovice ; Villa moni. Cladrub. (1183) 422, 5. (1186) 434, 1, 20. Crat (or.), Krak, castellum hospitalis Hierosoly- mitani in confinio paganorum (1169) 216, so. Kratky (c. X/), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Crawar (facs.), Kravafe, g. Graber, d. p. Litomé- Tice, g. Leimeritq; patrimonium Chrenonis (1175/8) 251, 1. Crauolusice (sp. X///); Kravolusice; villa monii Brevnov. sita quondam prope Nezamyslice (1045) 353, 20. Krawsco v. Chrauzko. Crazen (or.) ; Krasen ; [nobilis] testis (1197) 331, 5. Crazen (sp. XIII) donator terrae Lescine (1115) 402, 10. (1186) 434, 15. Krazon (c. X/V); Krasoń ; campanarius eccl. Wissegrad. in Zabehlic (1185) 278, 10. Frater eius: Krisan. Crazota (sp. X11); Krasota; filius Nectae, custos ecclesiae Boleslav. in villa Znoicici (1052?) 360, 15. Krec ; K?ek ; villicus, testis (saec. X11 ex.) (59, 15). Crecs (sp. XII); Kec? ; faber eccl . Wissegrad. (1088 ?) 386, 15, 20. Crech (sp. X111) locat. ; Kře, Kří, quondam prope Hradištko, d. 5. Podébrady; circuitus monii Bfevnov. (993) 349, 1. Křečov v. Cretzkov. Crecouice, Krecouici (sp. X11); locat. : Crecouicih (o7.); Křekovice, quondam villa fortasse ibi sita, ubi nunc ySfíary, d. p. Litomyšl, g. Letto- mischl; alodium eccl. s. Wencezlai Olomuc. (cc. 1131) 121, 10. villa monii. Lutomislensis (1167) 418, 5. 414, 5. Krejnice v. Crainice. Crelowitz v. Cralouiz. Crema, /t., prov. Cremona ; castrum (1162) 200, 1. Cremona; Tinto Mussa de Gatta fidelis Fride- rici I imp. de Cremona (1159) 190, 10. Kremsier, b. Kromé¥if v. Cromesir. Krennhnin (sp. X///), terminus silvae apud Se- branice (1043) 352, 1. Crenuc (c. XII), Cernousck, d. p. Roudnice, g. Raudnitt, villa eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 30. Crepeniz (sp. X///); Kłepenice, d. bp. Sedlčany ; villa, ubi homo monii. Brevnov. (1045) 355, 10. Křepice v. Chrepici. Cresenic (sp. X//); Kesenice, villa quondam, in qua Stanek servus eccl. Boleslav. (1052?) 359, 25. Cresmna (sp. XIII); Kfesmndá, vel Kfesina; terminus villae Scochowicz ex altera parte fluminis Witaue (993) 348, 20. Cressicsi (or.), Cresici (c. X///), Křešice, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritq, villa eccl. Litomeri- censis, (cc. 1057) 56, 1, 10. 363, 20. Cretzkov (or.); Kfecov, d. bp. Kralovice; villa monii. Plaz (1175) 243, 20. Crima (sp. XII), K*íma; cocus, homo eccl. Bo- leslav. (1052 ?) 360, 1. Crina (or.); Črňa; canonicus eccl. archidiaconus (1174) 239, 10. Cerna (sp. X//); Črňa; filius Gormusae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052?) 360, 15. Crinek (c. XVI); Crnék; filius Boriuoy, testis (cc. 1170) 224, 10. Crinek (sp. X//1) servus arator eccl. Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 10. Crinin v. Cernin. c£risan, Krisan (c), Grizan (sp.); KłHiłan. Crisan, Crizan (sp. X//I) donator terrae Mase- uicih (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. Crisan (sp. XII) filius Cuse, servus eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, z5. Crisan (c. X///), Krisan (sp. XIV) homo ecclesiae Lutomeric. na Vzti (cc. 1057) (58, 1). 364, 36. Krisan (sp. X//) rudnik eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 10—20. Crisan, Krisan (sp. X//) scutellarius eccl. Wisse- grad in villa Pzarih (1088 ?) 376, 15, 20. Krisan (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Krisan (c. X/V) campanarius eccl. Wissegrad. in Zabehlic (1185) 278, 10. Frater eius: Krazon. Crisanouicih (or.) Jocat. ; fortasse Kfifanovice, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Braci- zlauen. (cc. 1131) 122, 10. s. Crisogoni presb. cardin.: Guido (1145) 145, 30. Cristanus (sp. X///) ; Kfisfan ; frater Bolezlai II ducis (993) 350, 1. Krziscen (c. XV III), KTisfan, KTistén, homo monii. Gradic. (1078) 84, 5. Cristoforus, Cristophorus (or.) archidiaconus Ti- nensis (1184/92) 306, 5. prep. Bolezlauensis (1195) 445, 30. (1197) 326, 25. Olomuc. et
Strana 477
Crivecs INDEX NOMINUM. —_— Dacin 477 --——s—e——e— Crivecs, testis (sec. XII ex.) (59, 10). Křižan v. Crisan. Kfifanovice v. Crisanouicih. Krizi, Kyrsi (sp. X111) ; Krsy, g. Girsch, d. p. Teplá, g. Tepl; vila hospitalis Jerosolimit. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. Črňa v. Crina. Krñany v. Chrynany. Črněk v. Crinek. Cromesir (07.), Kroměříž, g. Kremsier ; curia eccl. Olomuc. (cc. 1131) 121, 6. Krsy, g. Girsch v. Krizi. Cruca (sp. X11) ; Kruk? ; arator eccl. Boleslavensis (1052?) 359, 30. Crucanice (or.) ; Krukanice, d. p. Stfibro, g. Mies; villa monii. Teplensis (1197) 326, 10. Crumbanaha (or.), die Fichtel-Naab (Krumme Waldnaab), fl. Bav. (1061) €0, 85. 61, 1. Crusina (c. X/11); Kru3ina, villa quondam monii, Ostrov. ibi sita, ubi nunc est Pankrác prope Pragam (1140/48) 155, 5. Krziscen v. Cristanus. Krztata (sp. XIII) ; Krsfata; servus arator eccl. Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 10. Csanatih (sp. X/1) locat. ; Čenětice prope Jílové ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 377, 10, 20. Csascsa (sp. X//) ; Čáča ? ; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Badrech (1088 ?) 375, 5, 20. Csaslau, Ceaslau (or.), Cesslav (sp. XIV), Cáslav, nunc perperam Cáte, Cerzel, g. Tschiaschel, d. p. Dén, g. Tetschen; circuitus ecclesiae Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 20, 30). 365, 10. Csazlau, Sceazlav (or.), Zazlaw (c. XVIII), Ca- zlauae (sp. X//), locał. : Csazlaui (c. XII); Čáslav, g. Časlau ; urbs (1052 ?) 360, 20. Castel- lanus, prefectus: Budiwoy (1175); Predbor (1165). Cazlawensis (c. X/V) provincia (1130) 113, 10. (1146/8) 164, 15. Csekouicih v. Cekouicih. Csrney (sp. X//) ; Crnżj ; piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Csta v. Casta. Cstata (or.); Cesfata; castellanus Olomucensis (1174) 239, 15. Filius eius: Jaros. Cstata (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Cstibor, Estibor, Stibor, Stzybor (or.), Cztibor (c), Stiborius (sp.); Clhibor, Cestibor. Stiborius (sp. X///) castellanus Pragensis (1048) 358, 10. Stibor, Estibor (or.), (1159) 193, 5. Stibor Estibor (or.), camerarius regis (1165) 205, 20. v Stibor (or.) cuius filii Beneda et Olricus (1175) 244, 10. Stibor (or.) de Swssingen (1197) 331, 5. Stibor (c. X/V) filius fratris Benede Stiboric (1196) 320, 15. Cstibor, Stibor (or.) de Chis, His (1169) 218, 6. (1192) 307, 5. Stibor (or.) de Zagor, testis (1193) 309, 10. Stzybor (or.) filius Roperti, testis (1180/82) 266, 20. Cztibor (c. X/V) testis (1185) 278, so. castellanus Budisinensis Cstibor (or.) testis (1197) 325, 1. Cubata (or.); Kubata ; testis (1180/82) 266, 25. Kuhov, Cuhov (or.) ; Kuchov, platea opp. Manétín ; quondam villa hospitalis s. Joh. Hierosolymi- tani (1169) 217, 10, 15. Culch (c. XIV), Cuyck, g. Kuik, Holland. ab Nym- wegen versus merid. ; Hermannus comes de — (1144) 143, 1. Culchov (or), Ceulchov, Culchou (s. X1///); quondam villa monii. Lucensis sub castro Znoi- mensi (1190) 300, 2o. 301, so. Kulm v. Hlmecs. Culsche (or.) testis (1186) 284, 20. Cumboldus v. Gumboldus. Cuna (c. XIV); Kuna; testis (1185) 278, so. Cuna (sp. X//) arator eccl. Boleslav. (1052?) 359, 30. Cf. et. : Conradus. Cuncouicih (or.) locat. ; Kunkovice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier; villa ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Cunicz (sp. X/V) Chunicz, Chunycz (sp. XIV); Kounice dolni, g. Kanitz, d. p. Brno, g. Brünn ; villa (1173) 416, 15. monium. dominarum ord. Prem. (1173) 416, 15. Prior : Petrus (1184) 272, 5. Kuno v. Conradus. Cunovicz (c. XVII); Kunovice, Mor.; (1196) 319, 10. Cunradus, Cünradus, Cunrat, Cvonradvs v. Con- radus. Cupcici (sp. X//); Kupéice (?), nunc Kubschütz, distr. Bautzen in Saxonia ; villa eccl. Wisse- grad. (1088 ?) (386, 5). Kurim, Curim (sp. X//), Kurimic (or.), locał. : Churimi (sp. X///), Kurimi (c. X//) ; Koufim, d. p. Kolin; castrum, civitas (993) 349, 15. (1088?) 376, 1, 15. (1130) 113, 6. Castellani: Rudolfus (1177) ; Sdezlau (1167). Churimensis (sp. XIII) provincia (993) 348, 25. Curimensis (sp. X//) archidiac. Peregrinus (1167). Kuroged v. Churoied. Kuromirtwichc (sp. X///); Kuromrtoy, quondam prope Rugyné villa, ubi tres animatores monii Břevnov (993) 348, 10. Cusa (sp. X//); Čáša; cum tribus filiis, servus eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Cusowicyh (c. XIII); Cisovice prope Mníšek, d. p. Smíchov; ubi debitores mellis monii. Ostrow. (1037/55) 52, 30. Cutra (or.); Kutra; testis (1180/82) 267, 1. Cuzsud (c. X//) testis (s. XII ex.) 331, 25. Kuazena (sp. X//) ; Kvasena ; de familia ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) (390, 25). Kueten (sp. X//) ; Kvéten ; custos ecclesiae Wisse- grad. Wtraunice (1088 ?) 385, 5, 20. Kueticsa (sp. X//); Koética; ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Kamene moste (1088?) 378, 10, 16. Kv- v. Ou-. Czeckouici v. Chehckouici. Cztibor v. Cstibor. D. D. ep., prep. Prag. v. Daniel. Dacia s. Dania, regnum (1160) 197, 16. Danorum rex (1160) 194, 1. Dacin, Dacsine v. Decin.
Crivecs INDEX NOMINUM. —_— Dacin 477 --——s—e——e— Crivecs, testis (sec. XII ex.) (59, 10). Křižan v. Crisan. Kfifanovice v. Crisanouicih. Krizi, Kyrsi (sp. X111) ; Krsy, g. Girsch, d. p. Teplá, g. Tepl; vila hospitalis Jerosolimit. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. Črňa v. Crina. Krñany v. Chrynany. Črněk v. Crinek. Cromesir (07.), Kroměříž, g. Kremsier ; curia eccl. Olomuc. (cc. 1131) 121, 6. Krsy, g. Girsch v. Krizi. Cruca (sp. X11) ; Kruk? ; arator eccl. Boleslavensis (1052?) 359, 30. Crucanice (or.) ; Krukanice, d. p. Stfibro, g. Mies; villa monii. Teplensis (1197) 326, 10. Crumbanaha (or.), die Fichtel-Naab (Krumme Waldnaab), fl. Bav. (1061) €0, 85. 61, 1. Crusina (c. X/11); Kru3ina, villa quondam monii, Ostrov. ibi sita, ubi nunc est Pankrác prope Pragam (1140/48) 155, 5. Krziscen v. Cristanus. Krztata (sp. XIII) ; Krsfata; servus arator eccl. Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 10. Csanatih (sp. X/1) locat. ; Čenětice prope Jílové ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 377, 10, 20. Csascsa (sp. X//) ; Čáča ? ; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Badrech (1088 ?) 375, 5, 20. Csaslau, Ceaslau (or.), Cesslav (sp. XIV), Cáslav, nunc perperam Cáte, Cerzel, g. Tschiaschel, d. p. Dén, g. Tetschen; circuitus ecclesiae Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 20, 30). 365, 10. Csazlau, Sceazlav (or.), Zazlaw (c. XVIII), Ca- zlauae (sp. X//), locał. : Csazlaui (c. XII); Čáslav, g. Časlau ; urbs (1052 ?) 360, 20. Castel- lanus, prefectus: Budiwoy (1175); Predbor (1165). Cazlawensis (c. X/V) provincia (1130) 113, 10. (1146/8) 164, 15. Csekouicih v. Cekouicih. Csrney (sp. X//) ; Crnżj ; piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Csta v. Casta. Cstata (or.); Cesfata; castellanus Olomucensis (1174) 239, 15. Filius eius: Jaros. Cstata (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Cstibor, Estibor, Stibor, Stzybor (or.), Cztibor (c), Stiborius (sp.); Clhibor, Cestibor. Stiborius (sp. X///) castellanus Pragensis (1048) 358, 10. Stibor, Estibor (or.), (1159) 193, 5. Stibor Estibor (or.), camerarius regis (1165) 205, 20. v Stibor (or.) cuius filii Beneda et Olricus (1175) 244, 10. Stibor (or.) de Swssingen (1197) 331, 5. Stibor (c. X/V) filius fratris Benede Stiboric (1196) 320, 15. Cstibor, Stibor (or.) de Chis, His (1169) 218, 6. (1192) 307, 5. Stibor (or.) de Zagor, testis (1193) 309, 10. Stzybor (or.) filius Roperti, testis (1180/82) 266, 20. Cztibor (c. X/V) testis (1185) 278, so. castellanus Budisinensis Cstibor (or.) testis (1197) 325, 1. Cubata (or.); Kubata ; testis (1180/82) 266, 25. Kuhov, Cuhov (or.) ; Kuchov, platea opp. Manétín ; quondam villa hospitalis s. Joh. Hierosolymi- tani (1169) 217, 10, 15. Culch (c. XIV), Cuyck, g. Kuik, Holland. ab Nym- wegen versus merid. ; Hermannus comes de — (1144) 143, 1. Culchov (or), Ceulchov, Culchou (s. X1///); quondam villa monii. Lucensis sub castro Znoi- mensi (1190) 300, 2o. 301, so. Kulm v. Hlmecs. Culsche (or.) testis (1186) 284, 20. Cumboldus v. Gumboldus. Cuna (c. XIV); Kuna; testis (1185) 278, so. Cuna (sp. X//) arator eccl. Boleslav. (1052?) 359, 30. Cf. et. : Conradus. Cuncouicih (or.) locat. ; Kunkovice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier; villa ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Cunicz (sp. X/V) Chunicz, Chunycz (sp. XIV); Kounice dolni, g. Kanitz, d. p. Brno, g. Brünn ; villa (1173) 416, 15. monium. dominarum ord. Prem. (1173) 416, 15. Prior : Petrus (1184) 272, 5. Kuno v. Conradus. Cunovicz (c. XVII); Kunovice, Mor.; (1196) 319, 10. Cunradus, Cünradus, Cunrat, Cvonradvs v. Con- radus. Cupcici (sp. X//); Kupéice (?), nunc Kubschütz, distr. Bautzen in Saxonia ; villa eccl. Wisse- grad. (1088 ?) (386, 5). Kurim, Curim (sp. X//), Kurimic (or.), locał. : Churimi (sp. X///), Kurimi (c. X//) ; Koufim, d. p. Kolin; castrum, civitas (993) 349, 15. (1088?) 376, 1, 15. (1130) 113, 6. Castellani: Rudolfus (1177) ; Sdezlau (1167). Churimensis (sp. XIII) provincia (993) 348, 25. Curimensis (sp. X//) archidiac. Peregrinus (1167). Kuroged v. Churoied. Kuromirtwichc (sp. X///); Kuromrtoy, quondam prope Rugyné villa, ubi tres animatores monii Břevnov (993) 348, 10. Cusa (sp. X//); Čáša; cum tribus filiis, servus eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Cusowicyh (c. XIII); Cisovice prope Mníšek, d. p. Smíchov; ubi debitores mellis monii. Ostrow. (1037/55) 52, 30. Cutra (or.); Kutra; testis (1180/82) 267, 1. Cuzsud (c. X//) testis (s. XII ex.) 331, 25. Kuazena (sp. X//) ; Kvasena ; de familia ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) (390, 25). Kueten (sp. X//) ; Kvéten ; custos ecclesiae Wisse- grad. Wtraunice (1088 ?) 385, 5, 20. Kueticsa (sp. X//); Koética; ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Kamene moste (1088?) 378, 10, 16. Kv- v. Ou-. Czeckouici v. Chehckouici. Cztibor v. Cstibor. D. D. ep., prep. Prag. v. Daniel. Dacia s. Dania, regnum (1160) 197, 16. Danorum rex (1160) 194, 1. Dacin, Dacsine v. Decin.
Strana 478
478 Dalata INDEX NOMINUM. Desecripi Dalata (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Dalebor (or.) subpincerna epi. Prag. (1177) 247, 30. Dalemisle, Dalmisle (sp. X///) ; DarmyS, g. Darm- schlag, d. p. Tachov, g. Tachau ; (1115) 395, 15. (1186) 427, 10. 428, 5. Cunradus de — (1180). Dalese (c. X///), Dalesse (sp. X/V); Dales; vi- nitor eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (56, 15). 364, 25. Daletici (sp. X//); Daletice; vila monii. Opato- uicensis sita in Uzobrno (1073) 370, 1. Dalicha (sp. X///) coccus monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 25. Dalminze (or.) provincia (1162) 199, 25. Dalmisle v. Dalemisle. Dama (or.) de Kerstr (1194) 315, 15. Dama, testis (saec. XII ex.) (59, 10) Cf. et.: Damianus. Dambofice v. Domaboricih. Damianus (or.), decanus Wissegradensis (1146/8) 163, 15. Damian, Damganus (or.) testis (1193) 309, 10. 311, 10. Damianus (c. X///l) cocus eccl Lutomeric. in villa Bozni (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Cf. et. : Dama. Dancholvis (ed.), Dankholg, predium monii Gott. wicensis in Austr. Inf. (cc. 1124) 109, 20. Daniel (or), Danihel (c.) Danihel (c.), ep. in terram Sclauorum, qui Maraui dicuntur, missus (900) 30, 5. Daniel (or.), Danihel (c. X//), prepositus Pragensis (1146) 148, 20. 149, 20. 150, 5, 25. (1146/8) 163, 15. 165, 1. lepisc. Pragensis (1149/50) 167,5. nepos Henrici I1 epi. Olomuc. (cc. 1150) 170, 5. (1151) 172, 15. 20. 173, 10. (1152) 173, 15—80. (1157) 175, 10, 20. (1158) 177, 25. 178, 1, 15, 30. 179, 15. 180, 1. (1153/8) 183, 1. 187, 25. 188, so. 189, 10. (1159) 190, 10, 15. 191, so. 192, 5. (1160) 193, 20. 194, 1. 196, 10, 20. 198, 20. (1162) 201, 10, 16. (1165) 203, 10. 206, 1, 25. 207, 15. 208, 15. (1167) 210, 1 sq. 211, 1. 412, 20. (4 1183) 422, 5. Eius cornu (1169) 213, 5. Daniel (c. XV///) abb. Waldsassensis (1169/94) 316, 15. Danorum rex v. Dacia. Danubius; die Donau, b. Dunaj ; (853) 4, 30. (903/6) 35, 25. (cc. 987) 42, 5. (1010) 48, 25. (1037) 50, 20. (1051) 51, 30. (1110) 107, 1. Dazana (c. X//), Dézané, gens Bohemiae (1086) 94, 10. Debaldus v. Depoldus. Deblyn (sp. XIV) ; Deblín, d. b. Tisnovice; Raty- bor de — (1173). Deca (sp. X1I) ; Déka; campanarius eccl. Wisse- grad. in villa Letech (1088?) 381, 10, 20. Decana (c. X1/), Dézana, Dana, de familia eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 5. D&ané v. Dazana. Decaua (sp. X//); Dé&tava; de familia ecclesiae Wissegrad. in Uinar (1088 ?) (390, 25). Decin (or), Dacin (sp. X//), locat.: Dacsine (c. XII) ; Dé&fn, g. Tetschen ad Albiam ; civitas (1130) 113, 5. theloneum (1146) 409, 10. (1183) 271, 10. Dechinensis provincia (093) 45, 15. Dedacs (sp. X//); Déddc; de familia ecclesiae Wissegrad. in Tethin (1088 ?) (390, 25). Dedicih (or.) Zocaź.; Dźdice, d. p. V yśkov, g. Wischau; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Dedlebus v. Dethlebus. Dedo (or.) comes de Groiz (1165) 203, 15. cognatus Wichmanni arepi. Magdeburg. (1171) 229, 15. Dedon (c. XV); Dédoñ ; tornator picariorum, servus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Dedosize (c. X//) ; Deödozezi ; gens infra terminos episcopatus Pragensis (1086) 94, 15. Dedumil (sp. X/I); Dödumil; custos ecclesiae Wissegrad. Wtraunice (1088?) 385, 5, 20. Degnicih (sp. X//) locat. ; Dehnice, Dejvice prope Pragam ; Villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 380, 5, 20. Denaua (sp. X//); Děnava ; de familia ecclesiae Wissegrad. in Tethin (1088 ?) (390, 25). Deocarus (or.), abb. de Lutomizlo (1160) 196, 15. (1167) 414, 1. Deotheri testis (847) 3, 30. Deotrih testis (847) 3, 30. Depoldus, Debaldus, Depaldus, Depolt, Diepoldus, Dye-, Dietpaldus, Dietpoldus, Dipaldus, Di- poldus; Teobaldus, Theo-, Theu-; Thiet- boldus, Tibaldus, Tieboldus, Tipoldus. Theobaldus ep. Pataviensis (1177) 249, 15. Depoldus, Dietpoldus, Teobaldus, Theobaldus, Tibaldus, Tipoldus (or., Debaldus, Depaldus, Dipaldus, Thietboldus (c.), Dipoldus, Tieboldus (ed.); Dépolt; [1] dux Morau., frater Wladi- zlai II ducis (I regis) Boh. (1145) 146, 25. (1146) 148, 1. (1146/8) 163, 20. 165, 5. (1157) 175, 10, 25. (1158) 179, 15. (1159) 193, 1, 10. (1160) 195, 5. 196, 10. 198, 20. (1161) 199, 5, 15. (1162) 199, 20, 30. 200, 1 sq. 201, 10, 15. (1165) 203, 10. 205, 15. (1166) 209, 25. (1167) 210, 20. 412, 20. Theobaldus (c. X/V) [11] filius [Depoldi 1] ducis patrui Friderici ducis Boh. (1181) 264, 25. (1183) 270, 20. Dyepoldus (c. XIV), Dietpaldus (ed.), Theubaldus (sp. XII) II marchio de Vohburg (1125) 110, 1. (1132) 404, 30. (1135) 128, 15. (1144) 142, 25. Diepoldus, Dyepoldus (c. X///) marchio de Vohen- burch (1179) 259, 10. Diepoldus (c. XIII) comes de Lechsegmund (1179) 9, 15. Diepoldus (ed.) de Chagere, testis donationis Ger- birgae ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Diepoldus (c. X///) de Luzzenberc (1179) 259, 15. Theobaldus (or.) domicellus [epi. Prag.] (1194) 315, 10. Depolt (sp. X///) benefactor monii. Cladrubensis (1115) 399, 25. (1186) 433, 5. Dernouicih (or.); locat.; Drnovice, d. p. Vyškov, . Wischau; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5.) Cf. Drinouice. Derrich v. Theodericus. Dersicraius, Dirsicraius (or.); Dr£skraj; testis (1194) 315, 15. Filii eius: Budiuoy et Blasius (1194). Dersizlaus, Dersizlavs v. Dirsislaus. Desecripi (or.), Secrrpi (sp. XIV); Ji3trby, g. Giesdorf, d. b. Litométice, g. Leitmeritz ; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. Zlaton (cc. 1057) (69, 5). 364, 15.
478 Dalata INDEX NOMINUM. Desecripi Dalata (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Dalebor (or.) subpincerna epi. Prag. (1177) 247, 30. Dalemisle, Dalmisle (sp. X///) ; DarmyS, g. Darm- schlag, d. p. Tachov, g. Tachau ; (1115) 395, 15. (1186) 427, 10. 428, 5. Cunradus de — (1180). Dalese (c. X///), Dalesse (sp. X/V); Dales; vi- nitor eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (56, 15). 364, 25. Daletici (sp. X//); Daletice; vila monii. Opato- uicensis sita in Uzobrno (1073) 370, 1. Dalicha (sp. X///) coccus monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 25. Dalminze (or.) provincia (1162) 199, 25. Dalmisle v. Dalemisle. Dama (or.) de Kerstr (1194) 315, 15. Dama, testis (saec. XII ex.) (59, 10) Cf. et.: Damianus. Dambofice v. Domaboricih. Damianus (or.), decanus Wissegradensis (1146/8) 163, 15. Damian, Damganus (or.) testis (1193) 309, 10. 311, 10. Damianus (c. X///l) cocus eccl Lutomeric. in villa Bozni (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Cf. et. : Dama. Dancholvis (ed.), Dankholg, predium monii Gott. wicensis in Austr. Inf. (cc. 1124) 109, 20. Daniel (or), Danihel (c.) Danihel (c.), ep. in terram Sclauorum, qui Maraui dicuntur, missus (900) 30, 5. Daniel (or.), Danihel (c. X//), prepositus Pragensis (1146) 148, 20. 149, 20. 150, 5, 25. (1146/8) 163, 15. 165, 1. lepisc. Pragensis (1149/50) 167,5. nepos Henrici I1 epi. Olomuc. (cc. 1150) 170, 5. (1151) 172, 15. 20. 173, 10. (1152) 173, 15—80. (1157) 175, 10, 20. (1158) 177, 25. 178, 1, 15, 30. 179, 15. 180, 1. (1153/8) 183, 1. 187, 25. 188, so. 189, 10. (1159) 190, 10, 15. 191, so. 192, 5. (1160) 193, 20. 194, 1. 196, 10, 20. 198, 20. (1162) 201, 10, 16. (1165) 203, 10. 206, 1, 25. 207, 15. 208, 15. (1167) 210, 1 sq. 211, 1. 412, 20. (4 1183) 422, 5. Eius cornu (1169) 213, 5. Daniel (c. XV///) abb. Waldsassensis (1169/94) 316, 15. Danorum rex v. Dacia. Danubius; die Donau, b. Dunaj ; (853) 4, 30. (903/6) 35, 25. (cc. 987) 42, 5. (1010) 48, 25. (1037) 50, 20. (1051) 51, 30. (1110) 107, 1. Dazana (c. X//), Dézané, gens Bohemiae (1086) 94, 10. Debaldus v. Depoldus. Deblyn (sp. XIV) ; Deblín, d. b. Tisnovice; Raty- bor de — (1173). Deca (sp. X1I) ; Déka; campanarius eccl. Wisse- grad. in villa Letech (1088?) 381, 10, 20. Decana (c. X1/), Dézana, Dana, de familia eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 5. D&ané v. Dazana. Decaua (sp. X//); Dé&tava; de familia ecclesiae Wissegrad. in Uinar (1088 ?) (390, 25). Decin (or), Dacin (sp. X//), locat.: Dacsine (c. XII) ; Dé&fn, g. Tetschen ad Albiam ; civitas (1130) 113, 5. theloneum (1146) 409, 10. (1183) 271, 10. Dechinensis provincia (093) 45, 15. Dedacs (sp. X//); Déddc; de familia ecclesiae Wissegrad. in Tethin (1088 ?) (390, 25). Dedicih (or.) Zocaź.; Dźdice, d. p. V yśkov, g. Wischau; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Dedlebus v. Dethlebus. Dedo (or.) comes de Groiz (1165) 203, 15. cognatus Wichmanni arepi. Magdeburg. (1171) 229, 15. Dedon (c. XV); Dédoñ ; tornator picariorum, servus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Dedosize (c. X//) ; Deödozezi ; gens infra terminos episcopatus Pragensis (1086) 94, 15. Dedumil (sp. X/I); Dödumil; custos ecclesiae Wissegrad. Wtraunice (1088?) 385, 5, 20. Degnicih (sp. X//) locat. ; Dehnice, Dejvice prope Pragam ; Villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 380, 5, 20. Denaua (sp. X//); Děnava ; de familia ecclesiae Wissegrad. in Tethin (1088 ?) (390, 25). Deocarus (or.), abb. de Lutomizlo (1160) 196, 15. (1167) 414, 1. Deotheri testis (847) 3, 30. Deotrih testis (847) 3, 30. Depoldus, Debaldus, Depaldus, Depolt, Diepoldus, Dye-, Dietpaldus, Dietpoldus, Dipaldus, Di- poldus; Teobaldus, Theo-, Theu-; Thiet- boldus, Tibaldus, Tieboldus, Tipoldus. Theobaldus ep. Pataviensis (1177) 249, 15. Depoldus, Dietpoldus, Teobaldus, Theobaldus, Tibaldus, Tipoldus (or., Debaldus, Depaldus, Dipaldus, Thietboldus (c.), Dipoldus, Tieboldus (ed.); Dépolt; [1] dux Morau., frater Wladi- zlai II ducis (I regis) Boh. (1145) 146, 25. (1146) 148, 1. (1146/8) 163, 20. 165, 5. (1157) 175, 10, 25. (1158) 179, 15. (1159) 193, 1, 10. (1160) 195, 5. 196, 10. 198, 20. (1161) 199, 5, 15. (1162) 199, 20, 30. 200, 1 sq. 201, 10, 15. (1165) 203, 10. 205, 15. (1166) 209, 25. (1167) 210, 20. 412, 20. Theobaldus (c. X/V) [11] filius [Depoldi 1] ducis patrui Friderici ducis Boh. (1181) 264, 25. (1183) 270, 20. Dyepoldus (c. XIV), Dietpaldus (ed.), Theubaldus (sp. XII) II marchio de Vohburg (1125) 110, 1. (1132) 404, 30. (1135) 128, 15. (1144) 142, 25. Diepoldus, Dyepoldus (c. X///) marchio de Vohen- burch (1179) 259, 10. Diepoldus (c. XIII) comes de Lechsegmund (1179) 9, 15. Diepoldus (ed.) de Chagere, testis donationis Ger- birgae ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Diepoldus (c. X///) de Luzzenberc (1179) 259, 15. Theobaldus (or.) domicellus [epi. Prag.] (1194) 315, 10. Depolt (sp. X///) benefactor monii. Cladrubensis (1115) 399, 25. (1186) 433, 5. Dernouicih (or.); locat.; Drnovice, d. p. Vyškov, . Wischau; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5.) Cf. Drinouice. Derrich v. Theodericus. Dersicraius, Dirsicraius (or.); Dr£skraj; testis (1194) 315, 15. Filii eius: Budiuoy et Blasius (1194). Dersizlaus, Dersizlavs v. Dirsislaus. Desecripi (or.), Secrrpi (sp. XIV); Ji3trby, g. Giesdorf, d. b. Litométice, g. Leitmeritz ; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. Zlaton (cc. 1057) (69, 5). 364, 15.
Strana 479
Deslaus Deslaus v. Sdezlaus. Desná v. Dezna. Dethinici (sp. X//); Détenice, d. p. Jičín ; villa eccl. Boleslav. (1052?) 359, 20. Dethlebus, Detelebus, Detleb, Dedlebus, Tedlebus, Tedlevus (or.); Détleb; ep. Olomuc. (1174) 239, 5. (1175) 244, 5. (1177) 245, 25. (1175/8) 251, 5. (1178) 253, 5. (1174/8) 2565, 5, 20. (1180) 261, 5—15. (1178/81) 263, 1. Dethlebus, Detlebus, Detthelebus, Ditlebus (or.), Dethleb (sp. XI!) archidiac. de Behin (1167) 412, 25. (cc. 1170) 224, 1. can. Pragensis (1180/2) 266, 5. (1190) 298, so. (1194) 313, 15. 314, 30. Detheleb, Dietlebus (or.) filius Gumpoldi, testis (1180/82) 266, 2o. (1192/3) 311, 1. Frater eius: Gumboldus (1192/3). Ditleb, Thidlebus (or.) testis (1193) 309, 5. 309, 10. Deton (c. XIII), Dëtoñ, custos apum ecclesiae Lutomeric. in villa Lescah (cc. 1057) (58, 20). 365, 5. Detrih v. Theodericus. Deucik (sp. X//); Dévotik; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088?) (390, 20). Deuin (c. X//), Dżośn, quondam arx supra Zlichov, 2 $. Smíchov, ubi theloneum de lignis (1130) 113, 1. Deulschhause v. Guzoue. Deutsch- Kopist, b. Kopisty Německé, v. Copisteh. Dewec (c. XV); D&vek ; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Dezna (sp. X//); Desná fl. Bohemiae (1167) 414, 5—16. Dlaros (sp. XII) [fortasse corrigendum : homo eccl. Boleslav. (1052?) 359, 30. Diedenhofen v. Theodonis villa. Dieffenbach (c. X/V) ; Tiefenbach, rivulus in d. p. Falknov, Falkenau ; (1181) 264, 15. Diembach v. Dumilicha. Diepoldus, Dyepoldus v. Depoldus. Diepoltzrewt (ed.) ; Dippersreuth, Bav. Rgb. Ober- bfalz, distr. Tirschenreuth (1135) 128, 15. Dietlebus v. Dethlebus. Dietpaldus, Dietpoldus v. Depoldus. Dietricus v. Theodericus. Dietz (c. XVI), Henricus comes de — (1158) 180, 25. Dyga (sp. X11) ; Dyje, die Thaya ; flumen Mora- viae (1052?) 361, 15. Dilgonici (o7.), Dlúhonice, d. p. Přerov, g. Prerau; villa eccl. Prerouensis (cc. 1131) 120, 10. villa curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) (121, 5). Dionis (or.) canonicus eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. V. et.: Diwis. Diotrich, Diotricus v. Theodericus. Dipaldus, Dipoldus v. Depoldus. Dippersreuth v. Diepoltzrewt. Dirizlaus v. Dirsislaus. Dirsata (07); Dr#ata [nob. Boh.] testis (1195/7) 323, 5. Dirsislaus, Dirsizlaus, Dirsizlau, Drisizlaus, Drisi- zlav, Drisizlau, Dersizlaus, Dersizlavs, Drizlaus (or.), Dirizlaus (c.); Drłislav, Drslav. Dirsizlau (or.), Drisizlau (c. X/V), comes, testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Dersizlavs (or.), filius sororis Mirozlai, primatis Boh. (1142/8) 157, 5. Drisizlaus (or. primas Boemie (1160) 198, 20. Jaros] INDEX NOMINUM. Dmittr 479 Drisizlaus, Drisizlau, Dersizlaus (or.) prefectus urbis Pelzenne, castellanus Bilz nensis (1160) 196, 20. (1165) 205, 20. (1167) 412, 25. (1189) 295, 35. Drisizlau (or.) [nob. Boh.] testis (1174/8) 254, 10. Dirizlaus (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Dirislaus, Dyrislaus (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Drisizlaus (sp. X///) filius Helie, donator villae Belchic (1183) 419, 20. Dirsizlau, Dirsizlaus (or.) Drisizlau (ce. X///) [nob. Boh.] testis (1187) 289, 25. 440, 20. (1188) 294, 1. (1192) 307, 1. (1193) 310, 1, 10. Frater eius: Ruz (1187 sq.). Dirsislaus (or.) filius Ruz, testis (1193) 309, 10. Drisizlav (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, so. Dirciglauiz (or.), Dirsizlai, Drizlai (or.) filius : Vlricus (1181—1193). Dirsouicih (or.) Jocat. ; Držovice prope Prostějov g. Prossni, vila, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. Ditleb, Ditlebus v. Dethlebus. Ditmarus ep. Pragensis (976) 40, 30. Diuis, Diuiss v. Diwis. Diuoceh (or.) Jocat., Divoky d. p. Kroměříž, g. Kremsier; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 1. Diwa (sp. XIV); Diva; testis de provincia Brin- nensi (1195) 446, 10. Diwis (or.); Diuis, Diuiss, (Cf. at. Dionis.) Diuis (sb. XIII) testis tempore Zobezlai I 401, 25. 434, 10. Diuis ; filius eius: Zdezlaus, castellanus de Satec (cc. 1170 sq.). Diuis (c. X/V) subpincerna (1185) 279, 10. Diwis (c. XII), Divis (c. XIII), Diuiss (c. XIV), Diuis (sp. X///) subcamerarius (1187) 289, 10, 25. 440, 20. Diwis (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Diwis (or.) frater Henrici, testis (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. Divoky v. Diuoceh. Dlascouicih (c. XIII), Dlaskovicih (sp. XIV) locat.; Dlazkovice d. p. Litoměřice, g. Leit- meritz ; villa, ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 20). 364, 30. Dlugomil, Dlugomilus, Dluhemil, Dulgomilus (o7.), Dulgomil (/acs.) Dluhomil (sp.); Dluhomil. Dlugomil (or.), Dulgomilus (or.) pincerna (1175) 244, 10. (1177) 246, 1. Dlugomilus (o7.) marscalcus (1177) 247, 20. Dulgomil (/acs.) testis (1175/8) 251, 10. Dluhomil (sp. X///) cuius filii Troianus et fratres (1183) 419, 20. Dlugomil (sp. X///) testis (1187) 440, 20. Dluhemil (or.) testis (1192/3) 311, 10. Dlugomil (sp. XII) nepos comitis Bauori (1167) 13, 20. Dlugomirus (sp. X/V); Dluhomír; miles dictus Wczelye (1045) 355, 20, 25. Dluhemil, Dluhomil, v. Dlugomil. Dmittr (c. XVI); Dimitr ; filius eius: (cc. 1170) 224, 5. Dmitr (sp. X//) cognatus Radouani, archidiac. Olomuc. (1167) 414, 1. Divis (c); Divis. Bznata
Deslaus Deslaus v. Sdezlaus. Desná v. Dezna. Dethinici (sp. X//); Détenice, d. p. Jičín ; villa eccl. Boleslav. (1052?) 359, 20. Dethlebus, Detelebus, Detleb, Dedlebus, Tedlebus, Tedlevus (or.); Détleb; ep. Olomuc. (1174) 239, 5. (1175) 244, 5. (1177) 245, 25. (1175/8) 251, 5. (1178) 253, 5. (1174/8) 2565, 5, 20. (1180) 261, 5—15. (1178/81) 263, 1. Dethlebus, Detlebus, Detthelebus, Ditlebus (or.), Dethleb (sp. XI!) archidiac. de Behin (1167) 412, 25. (cc. 1170) 224, 1. can. Pragensis (1180/2) 266, 5. (1190) 298, so. (1194) 313, 15. 314, 30. Detheleb, Dietlebus (or.) filius Gumpoldi, testis (1180/82) 266, 2o. (1192/3) 311, 1. Frater eius: Gumboldus (1192/3). Ditleb, Thidlebus (or.) testis (1193) 309, 5. 309, 10. Deton (c. XIII), Dëtoñ, custos apum ecclesiae Lutomeric. in villa Lescah (cc. 1057) (58, 20). 365, 5. Detrih v. Theodericus. Deucik (sp. X//); Dévotik; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088?) (390, 20). Deuin (c. X//), Dżośn, quondam arx supra Zlichov, 2 $. Smíchov, ubi theloneum de lignis (1130) 113, 1. Deulschhause v. Guzoue. Deutsch- Kopist, b. Kopisty Německé, v. Copisteh. Dewec (c. XV); D&vek ; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Dezna (sp. X//); Desná fl. Bohemiae (1167) 414, 5—16. Dlaros (sp. XII) [fortasse corrigendum : homo eccl. Boleslav. (1052?) 359, 30. Diedenhofen v. Theodonis villa. Dieffenbach (c. X/V) ; Tiefenbach, rivulus in d. p. Falknov, Falkenau ; (1181) 264, 15. Diembach v. Dumilicha. Diepoldus, Dyepoldus v. Depoldus. Diepoltzrewt (ed.) ; Dippersreuth, Bav. Rgb. Ober- bfalz, distr. Tirschenreuth (1135) 128, 15. Dietlebus v. Dethlebus. Dietpaldus, Dietpoldus v. Depoldus. Dietricus v. Theodericus. Dietz (c. XVI), Henricus comes de — (1158) 180, 25. Dyga (sp. X11) ; Dyje, die Thaya ; flumen Mora- viae (1052?) 361, 15. Dilgonici (o7.), Dlúhonice, d. p. Přerov, g. Prerau; villa eccl. Prerouensis (cc. 1131) 120, 10. villa curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) (121, 5). Dionis (or.) canonicus eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. V. et.: Diwis. Diotrich, Diotricus v. Theodericus. Dipaldus, Dipoldus v. Depoldus. Dippersreuth v. Diepoltzrewt. Dirizlaus v. Dirsislaus. Dirsata (07); Dr#ata [nob. Boh.] testis (1195/7) 323, 5. Dirsislaus, Dirsizlaus, Dirsizlau, Drisizlaus, Drisi- zlav, Drisizlau, Dersizlaus, Dersizlavs, Drizlaus (or.), Dirizlaus (c.); Drłislav, Drslav. Dirsizlau (or.), Drisizlau (c. X/V), comes, testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Dersizlavs (or.), filius sororis Mirozlai, primatis Boh. (1142/8) 157, 5. Drisizlaus (or. primas Boemie (1160) 198, 20. Jaros] INDEX NOMINUM. Dmittr 479 Drisizlaus, Drisizlau, Dersizlaus (or.) prefectus urbis Pelzenne, castellanus Bilz nensis (1160) 196, 20. (1165) 205, 20. (1167) 412, 25. (1189) 295, 35. Drisizlau (or.) [nob. Boh.] testis (1174/8) 254, 10. Dirizlaus (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Dirislaus, Dyrislaus (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Drisizlaus (sp. X///) filius Helie, donator villae Belchic (1183) 419, 20. Dirsizlau, Dirsizlaus (or.) Drisizlau (ce. X///) [nob. Boh.] testis (1187) 289, 25. 440, 20. (1188) 294, 1. (1192) 307, 1. (1193) 310, 1, 10. Frater eius: Ruz (1187 sq.). Dirsislaus (or.) filius Ruz, testis (1193) 309, 10. Drisizlav (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, so. Dirciglauiz (or.), Dirsizlai, Drizlai (or.) filius : Vlricus (1181—1193). Dirsouicih (or.) Jocat. ; Držovice prope Prostějov g. Prossni, vila, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. Ditleb, Ditlebus v. Dethlebus. Ditmarus ep. Pragensis (976) 40, 30. Diuis, Diuiss v. Diwis. Diuoceh (or.) Jocat., Divoky d. p. Kroměříž, g. Kremsier; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 1. Diwa (sp. XIV); Diva; testis de provincia Brin- nensi (1195) 446, 10. Diwis (or.); Diuis, Diuiss, (Cf. at. Dionis.) Diuis (sb. XIII) testis tempore Zobezlai I 401, 25. 434, 10. Diuis ; filius eius: Zdezlaus, castellanus de Satec (cc. 1170 sq.). Diuis (c. X/V) subpincerna (1185) 279, 10. Diwis (c. XII), Divis (c. XIII), Diuiss (c. XIV), Diuis (sp. X///) subcamerarius (1187) 289, 10, 25. 440, 20. Diwis (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Diwis (or.) frater Henrici, testis (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. Divoky v. Diuoceh. Dlascouicih (c. XIII), Dlaskovicih (sp. XIV) locat.; Dlazkovice d. p. Litoměřice, g. Leit- meritz ; villa, ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 20). 364, 30. Dlugomil, Dlugomilus, Dluhemil, Dulgomilus (o7.), Dulgomil (/acs.) Dluhomil (sp.); Dluhomil. Dlugomil (or.), Dulgomilus (or.) pincerna (1175) 244, 10. (1177) 246, 1. Dlugomilus (o7.) marscalcus (1177) 247, 20. Dulgomil (/acs.) testis (1175/8) 251, 10. Dluhomil (sp. X///) cuius filii Troianus et fratres (1183) 419, 20. Dlugomil (sp. X///) testis (1187) 440, 20. Dluhemil (or.) testis (1192/3) 311, 10. Dlugomil (sp. XII) nepos comitis Bauori (1167) 13, 20. Dlugomirus (sp. X/V); Dluhomír; miles dictus Wczelye (1045) 355, 20, 25. Dluhemil, Dluhomil, v. Dlugomil. Dmittr (c. XVI); Dimitr ; filius eius: (cc. 1170) 224, 5. Dmitr (sp. X//) cognatus Radouani, archidiac. Olomuc. (1167) 414, 1. Divis (c); Divis. Bznata
Strana 480
480 Dnisiz INDEX NOMINUM. Doubravice O o OAEKLhLLLPAGLZLILEPEIGSISLAAIOAZOOLL. CPLOOEE)ZXLLLZÉL.LCOEODUXLLLLLAERHLLLULULLALLLLGEXLEGDAALELIULLLLLMELUEeICUAAAeHF Dnisiz, /ocat.: Dnisich, Dnizicich (sp. X///); Dnesice, d. b. Płeśtice ; Villa, ubi terra monii Cladrub. (1115) 396, 10. 399, 20. 400, 1. (1186) 428, 20. 432, 30. Dobesta (sp. X//); Dobeška; homo ecclesiae Boleslav. in villa Nadubrauici (1052?) 360, 20. Dobrac, rusticus eccl. Lutomeric. (saec. X11 ex.) (59, 15). Dobrach (sp. X//) custos equarum indomitarum Nadubraunici (1167) 412, 30. V. et.: Dobrehc. Dobrata (sp. X//) homo ecclesiae Boleslav. in villa Nadubrauici (1052?) 360, 20. Dobrata (sp. X//I) coccus monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 25. V. et.: Dobreta. Dobratin, Dobretin (or), Dobretyn (c. XIV); Dobfelín, quondam prope Strachotin, g. Tracht d. p. Hustopeë g. Auspitz; allodium, circuitus eccl. Olomucensis (cc. 1131) (119, 10.) (1174/8) 256, 15. (1178/81) 262, 35. Dobrehc, Dobrech (sp. X///) ; Dobfech ; donator terrae in Dragomissle (1115) 400, 20. (1180) 433, 10. Cf. et. Dobrac, Dobrach. Dobremil (c. X/V) ; Dob+emil ; testis (1180) 261, 20. Dobrensco (or.) ; Dob¥insko, d. p. Mor. Krumlov, g. Mahr. Kromau ; villa, ubi terra eccl. Znoy- men. (cc. 1131) 123, 5. Dobreta (sp. X//) ; Dobfeta ; ioculator Wladizlai I ducis Boem. (1167) 413, 10. V. et.: Dobrata. Dobretin, Dobretyn v. Dobratin. Dobrocek (sp. X///); Dobroté&ch? ; servus arator eccl Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 10. Dobrochouicih (or.) Jocat. ; fort. Dobro£kovice, d. p. V yXkov, g. Wischau; Villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Dobrogost (or.); Dobrohost; [can. Prag.] (1177) 247, 30. Dobrogost (or.) frater Mutine prefecti Prag. (1175) 244, 10. (1174/8) 254, 10. de Bukouec (1177) 6, 5. Dobrogoz (or.) testis (1180/82) 267, 1. Dobromizl (or.); Dobromysł ; cognatus fratrum Bogusse, Ratibor et Lutobor (1180/82) 266, 15. Dobromucel (c. X//) iudex (s. XII ex.) 331, 25. Dobros (or.) ; Dobros ; testis de Sremesna (1180/82) 266, 25. Dobros (sp. X//) filius Sdenae tributarius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Rounen (1052?) 360, 5. Dobros (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Dobrota (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Bogsicih (1088 ?) 376, 1, 15. Dobrotag (c. XV), Dobrotaj ; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Dobrotay (sp. XII) filius Jac, salsamentarius ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 10. Dobrotéch v. Dobrocek. Dobsici (or.) ; Dob$ice ; villa monii Lucensis (1190) 300, 15. Dolan (or.), Jocat. : Dolas (or.), Doleass (sp. XIV), fortasse Dolany, g. Dehlau, d. p. Kadaň, g. Kaaden ; villa ubi terra ecclesiae s. Stephani Lutomeric. (s. XII ex.) (59, 3.) (60, 1.) 365, 10. Dolan (¢. XVI), Dolany, g. Dollana, d. p. Stříbro, &. Mies ; Otto de — (cc. 1170) 224, 10. Dolaz (sp. XII) locat. ; Dolany, d. p. Pardubice ; villa, ubi tria aratra monii. Opatouic. (1073) 370, 1. Dóle, Franc., dep. Jura ; (1166) 209, 20. Dolnem (sp. X/T) locał. ; Dolne? ; villa Moraviae ad ecclesiam Boleslav. spectans (1052 ?) 361, 20. Domabor (sp. X///) camerarius monii. Cladrub. in villa Tuskov (1115) 399, 5. (1186) 431, 25. 432, 10. Domaboricih (or.) Jocat. ; Dambořice, d. p. Kyjov g. Gaya; villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Domacha, Domaca (sp. X///) ; Domata ; piscator monii. Cladrub. in villa Nezabudiz (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 30. 431, 1. Domagost (sp. X//); Domahost; piscator eccl. Wissegrad. in villa Lobecsi (1088 ?) 378, 5, 15. Domamile (or.) ; Domamil, d. p. Mor. Budéjovice, &. Máhr. Budwitq; villa monii. Lucensis (1190) 300, 20. 301, 30. Domamir (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 5. Domamir (sp. X//) faber eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Domarazi (sp. X//1) locat. ; Domoraz, d. p. Sušice, &. Schüttenhofen ; villa ubi homines monii. Bfevnov. (1045) 358, 20. Domaselich, Domaseliz, Domazelich, Domazeliz (sp. XIII), locat.: Domasilicich (sp. XIII), Domaslicyh (c. XIII); Tugast (sp. XIII), Tugust (c. X11); Domatlice, g. Taus ; quondam arx ducalis, terminus epatus. Prag. occidentem versus (1086) 94, 10. theloneum (993) 349, 10. (1037/55) 53, 1. (1115) 399, 10. (1183) 422, 10. (1186) 432, 10, 25. capella s. Jacobi apost. ad monium Ostrow. spectans (1037/55) 53, 1. Terra monii. Cladrub. ibidem (1115) 400, 1. (1186) 433, 5. Domasic (sp. XII); Domasice, villa quondam fortasse ibi sita, ubi nunc est Velké Sedli3të d. p. LitomyXl, g. Leitomischl ; (1167) 414, 5. 415, 5. Domasove (sp. XIII); Domašov, d. p. Brno, £. Brünn; circuitus monii Raygrad. (1048) 357, 20. Domazelich, Domazeliz, v. Domaselich. Domazlaus (c. XV/), Domazlau (sp. X//); Do- maslav ; archidiaconus Pragensis (1167) 412, 25. (cc. 1170) 223, 35. Domazlaus (c. X//), nob. Moraviae (1145) 146, 25. Domazlaus (or.) testis (1186) 284, 20. Frater eius: Benic. Domicilianus (c. X/V), prepositus Lutomericensis (1159) 193, 5. Dominicus, patriarcha Gradensis (1052) 52, 10. Dominicus episcopus missus ad Sclavos (885) 27, 10. Dominicus, episc. Sabinensis (993) 46, 5. Domyslice v. Sdemislicich. Donatus (or.), homo monii. (1142/8) 156, 30. s. Donati mart. et s. Johannis ev. eccl. v. Misna. Donin (or.), Dohna, Saxonia, distr. Dresden ; urbs ; prefectus: Heinricus (1160). Dortmund, Westfalen, Rgb. Arnsberg (1190) 298, 1. Doubrava v. Dubraua. Doubravice v. Dubrauiz e£ Nadubraunici. Sedlec. in Pobor
480 Dnisiz INDEX NOMINUM. Doubravice O o OAEKLhLLLPAGLZLILEPEIGSISLAAIOAZOOLL. CPLOOEE)ZXLLLZÉL.LCOEODUXLLLLLAERHLLLULULLALLLLGEXLEGDAALELIULLLLLMELUEeICUAAAeHF Dnisiz, /ocat.: Dnisich, Dnizicich (sp. X///); Dnesice, d. b. Płeśtice ; Villa, ubi terra monii Cladrub. (1115) 396, 10. 399, 20. 400, 1. (1186) 428, 20. 432, 30. Dobesta (sp. X//); Dobeška; homo ecclesiae Boleslav. in villa Nadubrauici (1052?) 360, 20. Dobrac, rusticus eccl. Lutomeric. (saec. X11 ex.) (59, 15). Dobrach (sp. X//) custos equarum indomitarum Nadubraunici (1167) 412, 30. V. et.: Dobrehc. Dobrata (sp. X//) homo ecclesiae Boleslav. in villa Nadubrauici (1052?) 360, 20. Dobrata (sp. X//I) coccus monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 25. V. et.: Dobreta. Dobratin, Dobretin (or), Dobretyn (c. XIV); Dobfelín, quondam prope Strachotin, g. Tracht d. p. Hustopeë g. Auspitz; allodium, circuitus eccl. Olomucensis (cc. 1131) (119, 10.) (1174/8) 256, 15. (1178/81) 262, 35. Dobrehc, Dobrech (sp. X///) ; Dobfech ; donator terrae in Dragomissle (1115) 400, 20. (1180) 433, 10. Cf. et. Dobrac, Dobrach. Dobremil (c. X/V) ; Dob+emil ; testis (1180) 261, 20. Dobrensco (or.) ; Dob¥insko, d. p. Mor. Krumlov, g. Mahr. Kromau ; villa, ubi terra eccl. Znoy- men. (cc. 1131) 123, 5. Dobreta (sp. X//) ; Dobfeta ; ioculator Wladizlai I ducis Boem. (1167) 413, 10. V. et.: Dobrata. Dobretin, Dobretyn v. Dobratin. Dobrocek (sp. X///); Dobroté&ch? ; servus arator eccl Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 10. Dobrochouicih (or.) Jocat. ; fort. Dobro£kovice, d. p. V yXkov, g. Wischau; Villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Dobrogost (or.); Dobrohost; [can. Prag.] (1177) 247, 30. Dobrogost (or.) frater Mutine prefecti Prag. (1175) 244, 10. (1174/8) 254, 10. de Bukouec (1177) 6, 5. Dobrogoz (or.) testis (1180/82) 267, 1. Dobromizl (or.); Dobromysł ; cognatus fratrum Bogusse, Ratibor et Lutobor (1180/82) 266, 15. Dobromucel (c. X//) iudex (s. XII ex.) 331, 25. Dobros (or.) ; Dobros ; testis de Sremesna (1180/82) 266, 25. Dobros (sp. X//) filius Sdenae tributarius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Rounen (1052?) 360, 5. Dobros (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Dobrota (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Bogsicih (1088 ?) 376, 1, 15. Dobrotag (c. XV), Dobrotaj ; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Dobrotay (sp. XII) filius Jac, salsamentarius ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 10. Dobrotéch v. Dobrocek. Dobsici (or.) ; Dob$ice ; villa monii Lucensis (1190) 300, 15. Dolan (or.), Jocat. : Dolas (or.), Doleass (sp. XIV), fortasse Dolany, g. Dehlau, d. p. Kadaň, g. Kaaden ; villa ubi terra ecclesiae s. Stephani Lutomeric. (s. XII ex.) (59, 3.) (60, 1.) 365, 10. Dolan (¢. XVI), Dolany, g. Dollana, d. p. Stříbro, &. Mies ; Otto de — (cc. 1170) 224, 10. Dolaz (sp. XII) locat. ; Dolany, d. p. Pardubice ; villa, ubi tria aratra monii. Opatouic. (1073) 370, 1. Dóle, Franc., dep. Jura ; (1166) 209, 20. Dolnem (sp. X/T) locał. ; Dolne? ; villa Moraviae ad ecclesiam Boleslav. spectans (1052 ?) 361, 20. Domabor (sp. X///) camerarius monii. Cladrub. in villa Tuskov (1115) 399, 5. (1186) 431, 25. 432, 10. Domaboricih (or.) Jocat. ; Dambořice, d. p. Kyjov g. Gaya; villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Domacha, Domaca (sp. X///) ; Domata ; piscator monii. Cladrub. in villa Nezabudiz (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 30. 431, 1. Domagost (sp. X//); Domahost; piscator eccl. Wissegrad. in villa Lobecsi (1088 ?) 378, 5, 15. Domamile (or.) ; Domamil, d. p. Mor. Budéjovice, &. Máhr. Budwitq; villa monii. Lucensis (1190) 300, 20. 301, 30. Domamir (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 5. Domamir (sp. X//) faber eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Domarazi (sp. X//1) locat. ; Domoraz, d. p. Sušice, &. Schüttenhofen ; villa ubi homines monii. Bfevnov. (1045) 358, 20. Domaselich, Domaseliz, Domazelich, Domazeliz (sp. XIII), locat.: Domasilicich (sp. XIII), Domaslicyh (c. XIII); Tugast (sp. XIII), Tugust (c. X11); Domatlice, g. Taus ; quondam arx ducalis, terminus epatus. Prag. occidentem versus (1086) 94, 10. theloneum (993) 349, 10. (1037/55) 53, 1. (1115) 399, 10. (1183) 422, 10. (1186) 432, 10, 25. capella s. Jacobi apost. ad monium Ostrow. spectans (1037/55) 53, 1. Terra monii. Cladrub. ibidem (1115) 400, 1. (1186) 433, 5. Domasic (sp. XII); Domasice, villa quondam fortasse ibi sita, ubi nunc est Velké Sedli3të d. p. LitomyXl, g. Leitomischl ; (1167) 414, 5. 415, 5. Domasove (sp. XIII); Domašov, d. p. Brno, £. Brünn; circuitus monii Raygrad. (1048) 357, 20. Domazelich, Domazeliz, v. Domaselich. Domazlaus (c. XV/), Domazlau (sp. X//); Do- maslav ; archidiaconus Pragensis (1167) 412, 25. (cc. 1170) 223, 35. Domazlaus (c. X//), nob. Moraviae (1145) 146, 25. Domazlaus (or.) testis (1186) 284, 20. Frater eius: Benic. Domicilianus (c. X/V), prepositus Lutomericensis (1159) 193, 5. Dominicus, patriarcha Gradensis (1052) 52, 10. Dominicus episcopus missus ad Sclavos (885) 27, 10. Dominicus, episc. Sabinensis (993) 46, 5. Domyslice v. Sdemislicich. Donatus (or.), homo monii. (1142/8) 156, 30. s. Donati mart. et s. Johannis ev. eccl. v. Misna. Donin (or.), Dohna, Saxonia, distr. Dresden ; urbs ; prefectus: Heinricus (1160). Dortmund, Westfalen, Rgb. Arnsberg (1190) 298, 1. Doubrava v. Dubraua. Doubravice v. Dubrauiz e£ Nadubraunici. Sedlec. in Pobor
Strana 481
Doudleby Dowdleby v. Dudeleb. Doudlenowici, Doudlenouici, Doudlenovici, Dov- dlenowiz, Doulenouici, Dudlenovice, Dutleno- wici (sp. X///); Dutlenovice villa quondam monii. Cladrub. (1115) 396, 1. 399, 15. (1183) 422, 5. (1186) 427, 5, 15. 432, 15, 25. Doxa (or.); Doksany, g. Doxan, d. p. Roudnice ; monium dominarum ord. Praem. (1188) 292, 5. sorores (1153/8) 185, 5. Drabsehite, b. Travëice, v. Trebesicsi. Dracon (sp. X//) ; Drakoń ? ; fillus Bozethae, homo eccl. Boleslav. (1052?) 359, 30. Dragaucicich v. Drahavciz. Dragliclih, Drahlich, Drahlicih (sp. X//) ocat.; Drahelice prope Nymburk, d. p. Poděbrady; villa, ubi terra et homo eccl. Wissegrad. (1088 ?) (378, 5, 15). 380, 10, 30. Dragomisie (sp. X//1); Drahomysl, d. p. Žatec, 4. Saaz ; villa, ubi terra monli. Cladrub. (1115) 400, so. (1186) 438, 10. Dragota (sp. X/I) ; Drahota ; custos ecclesiae Bo- leslav. in villa Znoicici (1052 ?) 360, 15. Drahavelz, /ocaf. : Dragaucicich, Dragavcicich (sp. XIII) ; Draheliice, d. b. Smichoo ; villa ubi ho- mines monli. Cladrub. (1115) 397, 30. (1186) 429, 10, 16, 26. Drakkov v. Drazkouicich. Drahlich, Drahlicih o. Dragliciih. Dras (s. X///); Dra}; vinitor eccl. Lutomeric. in villa Pocraticih (cc. 1057) (57, 1.) 364, 25. Draseloulcih (or.) Jocat. ; Drafovice, d. b. Vyskov, g: Wsschaw ; villa ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Drasovice v. Drazowicich. Drazkoulclch (sp. XIII) locat.; Drahkov, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; villa, ubi tornator monii. Cladrub. (1186) 431, 15. Drazejovice, g. Drazowitz vo. Drazouicih. Drałeń o. Vdrascha. Drazlaus (or.); Drahslav, Drahoslav; [nob. Boh.] (1193) 309, 1. Drazouicih (c. X///), Drasovicih (sp. XIV) locas. ; Dratejovice, « Drałowiłt, d. p. Sušice, g. Schültenhofen ; villa, ubi custos apum ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 20). 366, 8. Drazowicich, Drazowycyh (e. X111), locat. ; Dfa- sovice vel Drazovice villa quondam, ubi pisca- tores monii. Ostrov. (1000) 47, so. (1037/55) 53, 1. Dražovice v. Draseiouicih. Dreucici (sP. X7/7); Dřevčice prope Brandýs n. L. ; villa capit. Boleslav. (1052?) 359, £0. Dreauic (or.), Dreuics (sp. X///) ; Dłeoić, quondam arx prope Kozojedy, d. p. Louny, g. Laun; prefectus: Petrus (1175). provincia (1125/40) , 1. Drh (sp. XII); Drch; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088 ?) 379, 20. 380, 1. Drinoulce (sp. X//); Drnovice; villa Moraviae, spectans ad eccl. Boleslav. (1062?) 362, 1. Cf. : Dernouicih. Drisek, Drizec (or.); Dr£ek ; testis (1183) 271, 20. Drisech (sp. X//) Jocat.; DHsy prope Stará Bole- slav ; villa cum torculari eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 20. Drisizlau, Drisizlav, Drisizlaus v. Dirsislaus. Drizec v. Drisek. Drnovice v. Dernouicih et Drinouice. INDEX NOMINUM. CHEC EEC =" Eeee" e =p" Bom Dwocotloki 481 Drozdouicih (or.) Jocat. ; Drozdovice quondam prope Plumlov, g. Plumenau ; villa, ubi terra praepo- siturae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. Droznouicih (or.) locat. ; Droznon al. Drozdov, p. Drosenau, d. b. Zábfeh, g. Hohenstadt ; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Drslav v. Dirsislaus. Drugan (c. XV) ; Druha% ; servus in curia Radu- nice (1143/8) 161, 1. Drumy, g. Drum, v. Stuolenez. Držovice v. Dirsouicih. Dub v. Vduba. Dubcsi (c. XII) locat. ; Dubeč prope Řičany ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 377, 5, 20. villa canonicor. Wissegrad. (1130) 113, 16. Dubech (c. X///), Dube£, quondam villa ubi nunc est praedium Dubice prope Brozany et Rochov, d. p. Roudnice, g. Raudnitę ; villa ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (56, 6). Dubna (sp. X///) ; Dubná ; rivulus, terminus villae Scochowicz (993) 348, 16. Dubraua (or.), Dubrawa (c. XIV); Dubrau (sp. XIII) ; Doubrava, g. Dobraken, d. p. Stříbro, &. Mies.; Marquardus de — (1115. 1146/8). Dubrauiz (c. X///), Dubraviciea (sp. XIV’), fortasse Doubravice, dg. Tauberwtitq, d. p. LitomëFice, g. Leitmeritq; dimidia villa ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10) 366, 1. Dubrawiz (or.); Doubravice Česká, g. Bohm.- Daubrawitz, d. p. Kralovice ; villa monii. Plas- sensis (1192/3) 311, 6. Duda (sp. X//) ; Dáda? ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Rastileh (1088?) 384, 20. 384, 1. Dudeleb, Tudelieb (or.), Tudeliep (ed.) ; Doudleby, g. Teindles, d. p. BudBEjovice, g. Budweis ; quon- dam arx ; castellanus, prefectus: Kohan (1175). Pillunc (1179 sq.). Dudlebenses (sp. X//) messores (1088 ?) 387, 15, 25. 389, 25. Dudlebci, Dudlebei, Dudeliue (or.); Doudlebee, villa quondam monii. Waldsassen prope Zafec, g. Saar sita (1165) 205, 6. (1185) 276, 25. Dudlenovice v. Doudlenowici. Duisburg, Rheinprov. Rgb. Düsseldorf (1190) 298, 1. Dulclanus (or.), (can. Prag.] (1177) 247, so. (1194) 13, 15. Dulgomil, Dulgomilus v. Dlugomil. Dumilicha (c.) fl. Bav. Dzembach (1037) 50, 20. Dunay (sp. X///) ; Dunaj ; custos ecclesię Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 6. (1186) 426, 20, 30. Dunayouicz (sp. XIV) ; Dunajovice dolní, g. Unter- Tannowitz, d. p. Mikulov, g. Nikolsburg ; ubi eccl. cum iure patronatus ad monium. Cunicz. spectans (1173) 416, 20. Durinc (c.), nobilis in comitatu Arbonis (003/906) 34, 26. Durinc (c.) vicarius (903/906) 34, 20. Duringia (or.), Turingia, Thiiringen ; provintia : comes, lantgravius Ludewicus II (1152 sq.). Durna, Walldiirn, ab Wertheim versus merid. et occid. ; Rupertus de — (1179). Durran Liezniccha (or.), die Diirre Lissing, fl. Austr. Inf., d. p. Baden (1002) 48, 1. Dwocotloki (sp- XIII) ; Zookotoky, d. p. Strakonice ; villa monit. Brevnov. (1045) 353, 20.
Doudleby Dowdleby v. Dudeleb. Doudlenowici, Doudlenouici, Doudlenovici, Dov- dlenowiz, Doulenouici, Dudlenovice, Dutleno- wici (sp. X///); Dutlenovice villa quondam monii. Cladrub. (1115) 396, 1. 399, 15. (1183) 422, 5. (1186) 427, 5, 15. 432, 15, 25. Doxa (or.); Doksany, g. Doxan, d. p. Roudnice ; monium dominarum ord. Praem. (1188) 292, 5. sorores (1153/8) 185, 5. Drabsehite, b. Travëice, v. Trebesicsi. Dracon (sp. X//) ; Drakoń ? ; fillus Bozethae, homo eccl. Boleslav. (1052?) 359, 30. Dragaucicich v. Drahavciz. Dragliclih, Drahlich, Drahlicih (sp. X//) ocat.; Drahelice prope Nymburk, d. p. Poděbrady; villa, ubi terra et homo eccl. Wissegrad. (1088 ?) (378, 5, 15). 380, 10, 30. Dragomisie (sp. X//1); Drahomysl, d. p. Žatec, 4. Saaz ; villa, ubi terra monli. Cladrub. (1115) 400, so. (1186) 438, 10. Dragota (sp. X/I) ; Drahota ; custos ecclesiae Bo- leslav. in villa Znoicici (1052 ?) 360, 15. Drahavelz, /ocaf. : Dragaucicich, Dragavcicich (sp. XIII) ; Draheliice, d. b. Smichoo ; villa ubi ho- mines monli. Cladrub. (1115) 397, 30. (1186) 429, 10, 16, 26. Drakkov v. Drazkouicich. Drahlich, Drahlicih o. Dragliciih. Dras (s. X///); Dra}; vinitor eccl. Lutomeric. in villa Pocraticih (cc. 1057) (57, 1.) 364, 25. Draseloulcih (or.) Jocat. ; Drafovice, d. b. Vyskov, g: Wsschaw ; villa ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Drasovice v. Drazowicich. Drazkoulclch (sp. XIII) locat.; Drahkov, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; villa, ubi tornator monii. Cladrub. (1186) 431, 15. Drazejovice, g. Drazowitz vo. Drazouicih. Drałeń o. Vdrascha. Drazlaus (or.); Drahslav, Drahoslav; [nob. Boh.] (1193) 309, 1. Drazouicih (c. X///), Drasovicih (sp. XIV) locas. ; Dratejovice, « Drałowiłt, d. p. Sušice, g. Schültenhofen ; villa, ubi custos apum ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 20). 366, 8. Drazowicich, Drazowycyh (e. X111), locat. ; Dfa- sovice vel Drazovice villa quondam, ubi pisca- tores monii. Ostrov. (1000) 47, so. (1037/55) 53, 1. Dražovice v. Draseiouicih. Dreucici (sP. X7/7); Dřevčice prope Brandýs n. L. ; villa capit. Boleslav. (1052?) 359, £0. Dreauic (or.), Dreuics (sp. X///) ; Dłeoić, quondam arx prope Kozojedy, d. p. Louny, g. Laun; prefectus: Petrus (1175). provincia (1125/40) , 1. Drh (sp. XII); Drch; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088 ?) 379, 20. 380, 1. Drinoulce (sp. X//); Drnovice; villa Moraviae, spectans ad eccl. Boleslav. (1062?) 362, 1. Cf. : Dernouicih. Drisek, Drizec (or.); Dr£ek ; testis (1183) 271, 20. Drisech (sp. X//) Jocat.; DHsy prope Stará Bole- slav ; villa cum torculari eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 20. Drisizlau, Drisizlav, Drisizlaus v. Dirsislaus. Drizec v. Drisek. Drnovice v. Dernouicih et Drinouice. INDEX NOMINUM. CHEC EEC =" Eeee" e =p" Bom Dwocotloki 481 Drozdouicih (or.) Jocat. ; Drozdovice quondam prope Plumlov, g. Plumenau ; villa, ubi terra praepo- siturae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. Droznouicih (or.) locat. ; Droznon al. Drozdov, p. Drosenau, d. b. Zábfeh, g. Hohenstadt ; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Drslav v. Dirsislaus. Drugan (c. XV) ; Druha% ; servus in curia Radu- nice (1143/8) 161, 1. Drumy, g. Drum, v. Stuolenez. Držovice v. Dirsouicih. Dub v. Vduba. Dubcsi (c. XII) locat. ; Dubeč prope Řičany ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 377, 5, 20. villa canonicor. Wissegrad. (1130) 113, 16. Dubech (c. X///), Dube£, quondam villa ubi nunc est praedium Dubice prope Brozany et Rochov, d. p. Roudnice, g. Raudnitę ; villa ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (56, 6). Dubna (sp. X///) ; Dubná ; rivulus, terminus villae Scochowicz (993) 348, 16. Dubraua (or.), Dubrawa (c. XIV); Dubrau (sp. XIII) ; Doubrava, g. Dobraken, d. p. Stříbro, &. Mies.; Marquardus de — (1115. 1146/8). Dubrauiz (c. X///), Dubraviciea (sp. XIV’), fortasse Doubravice, dg. Tauberwtitq, d. p. LitomëFice, g. Leitmeritq; dimidia villa ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10) 366, 1. Dubrawiz (or.); Doubravice Česká, g. Bohm.- Daubrawitz, d. p. Kralovice ; villa monii. Plas- sensis (1192/3) 311, 6. Duda (sp. X//) ; Dáda? ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Rastileh (1088?) 384, 20. 384, 1. Dudeleb, Tudelieb (or.), Tudeliep (ed.) ; Doudleby, g. Teindles, d. p. BudBEjovice, g. Budweis ; quon- dam arx ; castellanus, prefectus: Kohan (1175). Pillunc (1179 sq.). Dudlebenses (sp. X//) messores (1088 ?) 387, 15, 25. 389, 25. Dudlebci, Dudlebei, Dudeliue (or.); Doudlebee, villa quondam monii. Waldsassen prope Zafec, g. Saar sita (1165) 205, 6. (1185) 276, 25. Dudlenovice v. Doudlenowici. Duisburg, Rheinprov. Rgb. Düsseldorf (1190) 298, 1. Dulclanus (or.), (can. Prag.] (1177) 247, so. (1194) 13, 15. Dulgomil, Dulgomilus v. Dlugomil. Dumilicha (c.) fl. Bav. Dzembach (1037) 50, 20. Dunay (sp. X///) ; Dunaj ; custos ecclesię Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 6. (1186) 426, 20, 30. Dunayouicz (sp. XIV) ; Dunajovice dolní, g. Unter- Tannowitz, d. p. Mikulov, g. Nikolsburg ; ubi eccl. cum iure patronatus ad monium. Cunicz. spectans (1173) 416, 20. Durinc (c.), nobilis in comitatu Arbonis (003/906) 34, 26. Durinc (c.) vicarius (903/906) 34, 20. Duringia (or.), Turingia, Thiiringen ; provintia : comes, lantgravius Ludewicus II (1152 sq.). Durna, Walldiirn, ab Wertheim versus merid. et occid. ; Rupertus de — (1179). Durran Liezniccha (or.), die Diirre Lissing, fl. Austr. Inf., d. p. Baden (1002) 48, 1. Dwocotloki (sp- XIII) ; Zookotoky, d. p. Strakonice ; villa monit. Brevnov. (1045) 353, 20.
Strana 482
482 Eberhardus INDEX NOMINUM. E. Eberhardus (o7.) I arep. Salisburg. (1152) 173, 30. (1158) 177, 35. (1163) 202, 1. Eberhardus, Euerardus (or.) ep. Babenbergensis (1151) 172, so. (1152) 173, 80. (1158) 178, 1. (1165) 203, 10. Eberhardus (ed.) de Gingen (1125) 110, 5. Ebersburg v. Eperaespurch. Eberspach (or., Ebresbac (ed.) fl. Austr. Sup. (1108) 106, 5. (1142) 135, 25. Ebervinus, praep. Steinfeldensis ( 1153/8) 183, 5. Ekbertus 1I, marchio Misniae (1081) 89, 6. Eckenhagen, Rheinprov., Rgb. Kóln; curia im- perialis (1167) 210, 25. Edelspitz v. Sedlesovici. Eeger (c. XII), Egara, Egera, Egere (c. XII), Egire (or.), Egra (c. X11) ; Eger, b. Cheb ; (1061) 61, 1. (1179) 258, 20. 260, 5. (1193) 305, 15. Fridericus de — (1188) 294, 25. Regio Egere (1135) 128, 15. Egra, aqua Egre, Oegre, Ogre (or.) ; Ohře, b. die Eger, fl. Boh. (993) 349, 1. (1165) 205, 6. (1186) 281, 20. s. Bgidii, St. Gilles, comes (1160) 197, 15. Egilbertus v. Engelbertus. Egilinsteti (c. X) locus quondam in Austr. Inf. apud Tulln (cc. 987) 41, so. Egilolf testis (847) 3, 30. Egire, Egra v. Eeger. Eibenbrunn v. Iwinbůrne. Eigil (c.) vicarius in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Eigilo (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Eilbertus v. Engelbertus. Eilika (or.) abbatissa monii. s. Mariae (KZ. Nsedern- burg) Pataviae (1010) 48, 15. Elnbilda (sb. XII) cognata Caroli Magni (800) , 6. Eipilingen, Eipilingun, Aibling, Bav. Rgb. Ober- bayern (855) 5, 16. Eistat (c.), Eichstätt, Bavo., Rgb. Mittelfranken ; Eistetenses epi.: Burkardus (1152); Conradus (1159); Erchanbaldus (900) ; Gebehardus (1052) ; . Vdalricus (1086). Elisabeth, Elisabhet, Elizabeth (or.), Elizabet (c. XIV), Elyzabeth (sp. XIII) uxor Frideric: ducis Boh. (1167) 474, 15. (1169) 218, 25. (1180) 261, 6. (1183) 271, 25. 418, 25. 420, 20. (11845) 275, 30. (1185) 277, 10. 423, 36. 424, 20. (1186) 281, 16. 283, 25. 285, 10. 286, 20, 30. (cc. 1188) 290, 20. (1189) 295, 5. Ellenbrechtkirchen ; Pabo de — (1194). Ettinger (c-), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Elscowe (c. XIV); Oleska, g. Olleschau, d. ?. Kadań, g. Kaaden; Villa monii. Ossek (1196) 320, 10. Elstre (c. XIV), Helstre (or.), die (Weisse) Elster, fl. Sax. (1165) 205, 1, 5. (1181) 264, 16. Elstre minor; der Schwarzbach; rivus (1181) 264, 15. Emanuel, imperator Graecorum (1150) 1067, 25. Ermannus Embricho (c. X/V), ep. Wirzeburgensis (1144) 142, 20. Emilo (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Emmeramus, Emram, Imram, Imrammus, Ym- rammus, Ingramus (or.); Jimram. s. Emmerami monium v. Ratisbona. s. Emmerammi, epi. Ratisbonensis dies festus (993) 350, 25. Imrammus, Ingramus, Ymrammus (or.) [cano- nicus Wissegrad.] (1178) 252, 20. (1180/82) 266, 10. Heinramus (sp. X//) iudex de Plizen (1146) 409, 25. Imram (or.) testis (1174/8) 254, 10. Emram (or.) testis (1183) 271, 20. Frater eius Pribizlav. Hemerammi (or.) filius Pribizlaus (1189) 295, 35. Imram (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. Nazatore in Pragensi suburbio (1088?) 385, 5, 20. Engelbertus, Eilbertus (c. X//), Engilbertus (sp. XIII), Egilbertus (sp. XII) arep. Treuerensis (1086) 94, 6. (1088 ?) 389, 5, 26. Eilbertus (c. XIV), ep. Babenbergensis (1144) 142, 25. Engelbertus, Engilbertus, Heilbertus, Ingelber- thus (or.) Morauiensis electus (1194) 313, 15. episc. (1194) 314, so. (1195) 318, 15. (1196) 319, 5. (1195/7) 323, 1. (1197) 324, so. 320, 25. Engelbertus, Ingilbertus (or.) archidiaconus Be- chinensis (1189) 297, 20. (1190) 298, 30. (1184/92) 306, 5. Engelschalchus, Engelscalchvs (or.) capellanus Friderici ducis Boh. (1186) 284, 10, 15. Engilschalh (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 26. Engilboltesdorf (c. XIV); Engersdorf ab. Wind- berg, Austr. Sup. (cc. 1130) 116, 20. Engildeo (c.) nobilis (1037) 50, 20. Enns v. Anesis. Eperaespurch (c.) ; Ebersburg, vicus quondam prope Mautern in Austr. Inf. (903/906), 36, 5. Episcopi filius Janec (1184). Eppa (c. X/V), testis (1180) 261, 20. Eppo (sp. X//I) miles, Belinensis urbis prefectus (1043) 351, 20, 25. 352, 5. Eppo de Windberg (1108) 106, 5. (1113) 107, 10. Erkenbertus, Erkenbreht, Ercumbreht (or. Er- kembertus (c. X//I), Herkenbertus (sp. XIV) subdapifer epi. Prag., maior curie episc. Prag. (1177) 247, 30. (1184) 273, 20. (1190) 298, so. (1184/92) 306, 6. subdap. ducis Boh. (1194) 315, 15. (1195) 446, 1. Erchanbaldus (c.), ep. Eistatensis, Eichstätt in Bav. (900) 29, so. Erchanbertus, ep. Frisingensis (847) 3, 25. Erchaníridus, ep. Ratisbonensis. (847) 3, 30. Erchengerus abb. monii. Reichenbach (1135) 128, 15. Ercimbaldus (or.) frater hospitalis Jerosolimitani et prior sancti Aegidii de Venetiis (1181) 262, 1. Ercumbreht v. Erkenbertus. Erdberg, b. Hrádek, v. Gradec. Erfurt o. Erpesfurt. Ermannus v. Hermannus.
482 Eberhardus INDEX NOMINUM. E. Eberhardus (o7.) I arep. Salisburg. (1152) 173, 30. (1158) 177, 35. (1163) 202, 1. Eberhardus, Euerardus (or.) ep. Babenbergensis (1151) 172, so. (1152) 173, 80. (1158) 178, 1. (1165) 203, 10. Eberhardus (ed.) de Gingen (1125) 110, 5. Ebersburg v. Eperaespurch. Eberspach (or., Ebresbac (ed.) fl. Austr. Sup. (1108) 106, 5. (1142) 135, 25. Ebervinus, praep. Steinfeldensis ( 1153/8) 183, 5. Ekbertus 1I, marchio Misniae (1081) 89, 6. Eckenhagen, Rheinprov., Rgb. Kóln; curia im- perialis (1167) 210, 25. Edelspitz v. Sedlesovici. Eeger (c. XII), Egara, Egera, Egere (c. XII), Egire (or.), Egra (c. X11) ; Eger, b. Cheb ; (1061) 61, 1. (1179) 258, 20. 260, 5. (1193) 305, 15. Fridericus de — (1188) 294, 25. Regio Egere (1135) 128, 15. Egra, aqua Egre, Oegre, Ogre (or.) ; Ohře, b. die Eger, fl. Boh. (993) 349, 1. (1165) 205, 6. (1186) 281, 20. s. Bgidii, St. Gilles, comes (1160) 197, 15. Egilbertus v. Engelbertus. Egilinsteti (c. X) locus quondam in Austr. Inf. apud Tulln (cc. 987) 41, so. Egilolf testis (847) 3, 30. Egire, Egra v. Eeger. Eibenbrunn v. Iwinbůrne. Eigil (c.) vicarius in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Eigilo (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Eilbertus v. Engelbertus. Eilika (or.) abbatissa monii. s. Mariae (KZ. Nsedern- burg) Pataviae (1010) 48, 15. Elnbilda (sb. XII) cognata Caroli Magni (800) , 6. Eipilingen, Eipilingun, Aibling, Bav. Rgb. Ober- bayern (855) 5, 16. Eistat (c.), Eichstätt, Bavo., Rgb. Mittelfranken ; Eistetenses epi.: Burkardus (1152); Conradus (1159); Erchanbaldus (900) ; Gebehardus (1052) ; . Vdalricus (1086). Elisabeth, Elisabhet, Elizabeth (or.), Elizabet (c. XIV), Elyzabeth (sp. XIII) uxor Frideric: ducis Boh. (1167) 474, 15. (1169) 218, 25. (1180) 261, 6. (1183) 271, 25. 418, 25. 420, 20. (11845) 275, 30. (1185) 277, 10. 423, 36. 424, 20. (1186) 281, 16. 283, 25. 285, 10. 286, 20, 30. (cc. 1188) 290, 20. (1189) 295, 5. Ellenbrechtkirchen ; Pabo de — (1194). Ettinger (c-), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Elscowe (c. XIV); Oleska, g. Olleschau, d. ?. Kadań, g. Kaaden; Villa monii. Ossek (1196) 320, 10. Elstre (c. XIV), Helstre (or.), die (Weisse) Elster, fl. Sax. (1165) 205, 1, 5. (1181) 264, 16. Elstre minor; der Schwarzbach; rivus (1181) 264, 15. Emanuel, imperator Graecorum (1150) 1067, 25. Ermannus Embricho (c. X/V), ep. Wirzeburgensis (1144) 142, 20. Emilo (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Emmeramus, Emram, Imram, Imrammus, Ym- rammus, Ingramus (or.); Jimram. s. Emmerami monium v. Ratisbona. s. Emmerammi, epi. Ratisbonensis dies festus (993) 350, 25. Imrammus, Ingramus, Ymrammus (or.) [cano- nicus Wissegrad.] (1178) 252, 20. (1180/82) 266, 10. Heinramus (sp. X//) iudex de Plizen (1146) 409, 25. Imram (or.) testis (1174/8) 254, 10. Emram (or.) testis (1183) 271, 20. Frater eius Pribizlav. Hemerammi (or.) filius Pribizlaus (1189) 295, 35. Imram (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. Nazatore in Pragensi suburbio (1088?) 385, 5, 20. Engelbertus, Eilbertus (c. X//), Engilbertus (sp. XIII), Egilbertus (sp. XII) arep. Treuerensis (1086) 94, 6. (1088 ?) 389, 5, 26. Eilbertus (c. XIV), ep. Babenbergensis (1144) 142, 25. Engelbertus, Engilbertus, Heilbertus, Ingelber- thus (or.) Morauiensis electus (1194) 313, 15. episc. (1194) 314, so. (1195) 318, 15. (1196) 319, 5. (1195/7) 323, 1. (1197) 324, so. 320, 25. Engelbertus, Ingilbertus (or.) archidiaconus Be- chinensis (1189) 297, 20. (1190) 298, 30. (1184/92) 306, 5. Engelschalchus, Engelscalchvs (or.) capellanus Friderici ducis Boh. (1186) 284, 10, 15. Engilschalh (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 26. Engilboltesdorf (c. XIV); Engersdorf ab. Wind- berg, Austr. Sup. (cc. 1130) 116, 20. Engildeo (c.) nobilis (1037) 50, 20. Enns v. Anesis. Eperaespurch (c.) ; Ebersburg, vicus quondam prope Mautern in Austr. Inf. (903/906), 36, 5. Episcopi filius Janec (1184). Eppa (c. X/V), testis (1180) 261, 20. Eppo (sp. X//I) miles, Belinensis urbis prefectus (1043) 351, 20, 25. 352, 5. Eppo de Windberg (1108) 106, 5. (1113) 107, 10. Erkenbertus, Erkenbreht, Ercumbreht (or. Er- kembertus (c. X//I), Herkenbertus (sp. XIV) subdapifer epi. Prag., maior curie episc. Prag. (1177) 247, 30. (1184) 273, 20. (1190) 298, so. (1184/92) 306, 6. subdap. ducis Boh. (1194) 315, 15. (1195) 446, 1. Erchanbaldus (c.), ep. Eistatensis, Eichstätt in Bav. (900) 29, so. Erchanbertus, ep. Frisingensis (847) 3, 25. Erchaníridus, ep. Ratisbonensis. (847) 3, 30. Erchengerus abb. monii. Reichenbach (1135) 128, 15. Ercimbaldus (or.) frater hospitalis Jerosolimitani et prior sancti Aegidii de Venetiis (1181) 262, 1. Ercumbreht v. Erkenbertus. Erdberg, b. Hrádek, v. Gradec. Erfurt o. Erpesfurt. Ermannus v. Hermannus.
Strana 483
Ernest Ernest, Ernesto, Ernestus (or.) Ernst (e) Ernust, Arnust (or) Arnustus (sb. XIV). Ernesto, Ernest (or.) filius Conradi II Moraviensis comitis (1156) 174, 10. 176, 5. Ernst, Ernust, comes (847) 3, 30. (855) 5, 16. Arnust (or.), dapifer epi. Prag. (1177) 247, 30. Arnustus (sp. X/V) pincerna ducis Boemie (1195) , 1. Ernust Zezenic, Ernestus filius Cezeme (or.) testis (1189) 297, 25. (1195/7) 323, 5. Frater eius Groznata [de Peruc]. Ernest (or.), testis (1183) 270, 25. (1192) 307, 5. Erpesfurt (c.), g. Erfurt, Borus., prov. Sachsen (805) 1, 10. Erposiz (or.), Erpułice alias Spiłice, g. Welper- schitz, d. b. Stfibro, g. Mies; predium monii. Plaz (1175) 244, 1. Estibor v. Cstibor. Euerardus v. Eberhardus. Eufemia (c. XVIII), Euphemia (c. XVII) coniux Ottonis principis Moraviae (1078) 83, 10. 85, 1. 86, 15. Filia eius: Bohuslava (1078). Evfemia Evphemia (c. XVII) soror principum Moraviae Wladimiri et Bratislai (1195) 318, 15. (1196) 319, 5. Eufrosina (or.) mater Elisabhet uxoris Friderici ducis Boh. (f 1186) 285, 10. Eugenius, Evgenivs (sp. X) 11 papa (824/7) 333, 1. Eugenius (or.), Evgenivs, Evgenivs (c. XII), papa III (1145) 144, 30. 145, 25. 146, 1, 15. (1146) 147, 20. 149, 1. 150, 1. (1148) 165, 20. (1151) 171, 20. (1152) 173, 30. (t cc. 1154) 191, 5. Euphemia, Evphemia v. Eufemia. F. Fabianus v. Pabian. Fasona, b. Voqojna v. Ozoyni. Faulanensis (sp. X) eccl. ep. : Rathfredus (824/7). Felix (ce. XI), (1080) 89, 1. ep. Misnensis (1085) , 10. Ferdensis episc. v. Verden. Ferentinum (or.), Ferentino, It, prov. Roma, distr. Frosinone (1161) 172, 10. Fiska, b. Víska v. Wescu. Fiscaha (or.) die Fischa, fl. Austr. Inf. (1051) 51, 30. Firmanus episcopatus, Fermo, It, ab Ancona meridiem versus (1192) 307, 15. Flamingi (1159) 193, 10. ine qui vulgari nomine Valwen dicuntur (1132) 127, 10. Floreffe, Belgia, pro. Namur, abbatia ord. Prae- monstr. (1151) 172, 20. Florentius (or.), castellanus (1169) 219, 5. S. Floriani monium in Austr. Sup., d. p. Linz (1108) 106, 5. (1113) 107, 10. (1125) 110, 15. (1142) 135, 20. Florianus, Florianvs (or.) subcancellarius (1169) 218, 1. 219, 5. canonic. Prag. et notarius regis Boem. (cc. 1170) 224, 1. notarius (1175) 244, 5. (1175/8) 251, 5. capellanus (1174/8) 254, 6. cancellarius ducis Boem. (1181) 265, 1. (1180/2) 266, 1. prepositus Wisegrad. (1183) 420, 20. protonotarius ducis (1183) 422, 25. prep. Wissehrad. et cancellarius (1183) 270, 20. INDEX NOMINUM. Fridericus 483 (1184) 273, 20. 274, 15. (1184/5) 276, 10. (1185) 278, 20. (1186) 284, 20. (1187) 289, 20. 440, 15. (1189) 295, 35. 297, 15. notarius [1178/89] 443, 5. prep. Wis. et canc. (1190) 298, 25. 301, 5. (1191) 303, 1. (1192) 307, 5. Pragensis eccl. prep. et cancell. ducis (1194) 313, 15, 20. 314, 30. (1196) 320, 15, 25. (1195/7) 323, 1. (1197) 324, 30. 326, 25. Foracheim (c.), g. Forchheim, Bav., Rgb. Ober- franken (805) 1, 15. Forcalguerii comitatus, Forcalguter (1162) 201, 1. Franci (900) 31, 15, 25. 337, 15. 338, 30. Franco- rum (sp. X) principes, Franchorum (sp. X) reges (900) 337, 5. 338, 25. Franciae orientalis epi. (852) 4, 10. Francofordia, Franconofurt (or.); Frankfurt a. Main, Hessen-Nassau, Rgb. Wiesbaden ; (996) 46, 25. (1165) 203, 30. (1190) 298, 5. Frauenreuth v. Frownrewt. Freckleben, in Anhalt prope Sandersleben ; castrum (1196) 209, 25. Fredericus v. Fridericus. 4 Freising v. Frisinga. Fridericus, Friderichus, Fridricus, Frede- ricus, Fredricus (or. Fridaricus (sp.). Fridaricus (sp. X) arep. Juvavensis (973) 344, 26. Fridericus (c. X/V) arep. Magdeburg. (1144) 142, 20. Fridericus, Fridricus (or.) ep. Pragensis (1169) 217, 25. 218, 5. 219, 5, 15. (cc. 1170) 224, 10. consanguineus Friderici I imp. (1174/5) 242, 25. (1176) 244, 5. (1177) 245, 25. 247, 1. (1175/8) 251, 1. (1178) 253, 5. (1 1188) 293, 20. Fridericus, Fridricus (or.) can. [Prag.] (1180/82) 266, 10. (1185) 278, 20. (1194) 313, 20. 314, 30. archidiac. Satcensis (1184/92) 306, 5. Fridericus (or.) cancellarius epi. Prag. (1190) 98, 30: Fridericus (or.) confrater de conventu Cladrub. (1197) 331, 5. Fridericus, Friderichus, Fredericus, Fredricus (or.), Fridericvs (c. XVI) I rex Roman. (1152) 173, 15. 174, 1, 20. 410, 20. 411, 5. (1156) 175, 1. (1157) 175, 10 sq. imperator Rom. (1158) 177, 6. 178. 179, 15 sq. 180, 15. (1159) 190, 10, 15. 191, 25. 192, 1. (1160) 193, 15. 197, 15. (1161) 199, 5, 10. (1162) 199, 20, 25. 200, 1 sq. 201, 1 sq. (1163) 202, 5. (1165) 202, 20. 203, 20 sq. 205, 25. 207, 20. 208, 20. 209, 10 sq. (1167) 210, 5 sq. 211, (1169) 213, 25. (1170) 220 sq. 223, 5. (1171) 229, 10. (1172) 230, 15. 231, 25. 232. 234, 20. 23b, 15. (1173) 236, 10. (1174) 237, 25. 238, 35. 239, 5. 241, 25. 242, 1, 20. (1178) 251, 16. (1179) 258, 10. 260, 5. (1182) 267, 15. 417, 5. (1184) 273, 25. (1186) 284, 20. (1187) 287, 10—30. (1188) 294, 25, 30. 441, 30. Consanguinei eius: Frideri- cus ep. Prag. Iheronymus (?) praep. Melni- censis. Fredericus (c. X/) nepos Wratizlai II ducis Boem. (1075) 80, 5. (1080) 89, 1. Fridericus (c. X//) dux praesens curiae imp. Ma- guntiae (1086) 94, 5. Fridericus, Fridericvs, Fridricus, Fredericus (or.), Fridricvs (sp. X/1/) filius Wladizlai I regis Boh. (1144) 143, 10. (1159) 193, 1. (1160) 196, 5. 196, 10. 198, 20. (1165) 205, 15. (1167) 412, 20. dux Olomucensis provintie (1169) 218, 20. dux Boe- mie (1178) 251, 15, 25. (1179) 258, 20. (1180)
Ernest Ernest, Ernesto, Ernestus (or.) Ernst (e) Ernust, Arnust (or) Arnustus (sb. XIV). Ernesto, Ernest (or.) filius Conradi II Moraviensis comitis (1156) 174, 10. 176, 5. Ernst, Ernust, comes (847) 3, 30. (855) 5, 16. Arnust (or.), dapifer epi. Prag. (1177) 247, 30. Arnustus (sp. X/V) pincerna ducis Boemie (1195) , 1. Ernust Zezenic, Ernestus filius Cezeme (or.) testis (1189) 297, 25. (1195/7) 323, 5. Frater eius Groznata [de Peruc]. Ernest (or.), testis (1183) 270, 25. (1192) 307, 5. Erpesfurt (c.), g. Erfurt, Borus., prov. Sachsen (805) 1, 10. Erposiz (or.), Erpułice alias Spiłice, g. Welper- schitz, d. b. Stfibro, g. Mies; predium monii. Plaz (1175) 244, 1. Estibor v. Cstibor. Euerardus v. Eberhardus. Eufemia (c. XVIII), Euphemia (c. XVII) coniux Ottonis principis Moraviae (1078) 83, 10. 85, 1. 86, 15. Filia eius: Bohuslava (1078). Evfemia Evphemia (c. XVII) soror principum Moraviae Wladimiri et Bratislai (1195) 318, 15. (1196) 319, 5. Eufrosina (or.) mater Elisabhet uxoris Friderici ducis Boh. (f 1186) 285, 10. Eugenius, Evgenivs (sp. X) 11 papa (824/7) 333, 1. Eugenius (or.), Evgenivs, Evgenivs (c. XII), papa III (1145) 144, 30. 145, 25. 146, 1, 15. (1146) 147, 20. 149, 1. 150, 1. (1148) 165, 20. (1151) 171, 20. (1152) 173, 30. (t cc. 1154) 191, 5. Euphemia, Evphemia v. Eufemia. F. Fabianus v. Pabian. Fasona, b. Voqojna v. Ozoyni. Faulanensis (sp. X) eccl. ep. : Rathfredus (824/7). Felix (ce. XI), (1080) 89, 1. ep. Misnensis (1085) , 10. Ferdensis episc. v. Verden. Ferentinum (or.), Ferentino, It, prov. Roma, distr. Frosinone (1161) 172, 10. Fiska, b. Víska v. Wescu. Fiscaha (or.) die Fischa, fl. Austr. Inf. (1051) 51, 30. Firmanus episcopatus, Fermo, It, ab Ancona meridiem versus (1192) 307, 15. Flamingi (1159) 193, 10. ine qui vulgari nomine Valwen dicuntur (1132) 127, 10. Floreffe, Belgia, pro. Namur, abbatia ord. Prae- monstr. (1151) 172, 20. Florentius (or.), castellanus (1169) 219, 5. S. Floriani monium in Austr. Sup., d. p. Linz (1108) 106, 5. (1113) 107, 10. (1125) 110, 15. (1142) 135, 20. Florianus, Florianvs (or.) subcancellarius (1169) 218, 1. 219, 5. canonic. Prag. et notarius regis Boem. (cc. 1170) 224, 1. notarius (1175) 244, 5. (1175/8) 251, 5. capellanus (1174/8) 254, 6. cancellarius ducis Boem. (1181) 265, 1. (1180/2) 266, 1. prepositus Wisegrad. (1183) 420, 20. protonotarius ducis (1183) 422, 25. prep. Wissehrad. et cancellarius (1183) 270, 20. INDEX NOMINUM. Fridericus 483 (1184) 273, 20. 274, 15. (1184/5) 276, 10. (1185) 278, 20. (1186) 284, 20. (1187) 289, 20. 440, 15. (1189) 295, 35. 297, 15. notarius [1178/89] 443, 5. prep. Wis. et canc. (1190) 298, 25. 301, 5. (1191) 303, 1. (1192) 307, 5. Pragensis eccl. prep. et cancell. ducis (1194) 313, 15, 20. 314, 30. (1196) 320, 15, 25. (1195/7) 323, 1. (1197) 324, 30. 326, 25. Foracheim (c.), g. Forchheim, Bav., Rgb. Ober- franken (805) 1, 15. Forcalguerii comitatus, Forcalguter (1162) 201, 1. Franci (900) 31, 15, 25. 337, 15. 338, 30. Franco- rum (sp. X) principes, Franchorum (sp. X) reges (900) 337, 5. 338, 25. Franciae orientalis epi. (852) 4, 10. Francofordia, Franconofurt (or.); Frankfurt a. Main, Hessen-Nassau, Rgb. Wiesbaden ; (996) 46, 25. (1165) 203, 30. (1190) 298, 5. Frauenreuth v. Frownrewt. Freckleben, in Anhalt prope Sandersleben ; castrum (1196) 209, 25. Fredericus v. Fridericus. 4 Freising v. Frisinga. Fridericus, Friderichus, Fridricus, Frede- ricus, Fredricus (or. Fridaricus (sp.). Fridaricus (sp. X) arep. Juvavensis (973) 344, 26. Fridericus (c. X/V) arep. Magdeburg. (1144) 142, 20. Fridericus, Fridricus (or.) ep. Pragensis (1169) 217, 25. 218, 5. 219, 5, 15. (cc. 1170) 224, 10. consanguineus Friderici I imp. (1174/5) 242, 25. (1176) 244, 5. (1177) 245, 25. 247, 1. (1175/8) 251, 1. (1178) 253, 5. (1 1188) 293, 20. Fridericus, Fridricus (or.) can. [Prag.] (1180/82) 266, 10. (1185) 278, 20. (1194) 313, 20. 314, 30. archidiac. Satcensis (1184/92) 306, 5. Fridericus (or.) cancellarius epi. Prag. (1190) 98, 30: Fridericus (or.) confrater de conventu Cladrub. (1197) 331, 5. Fridericus, Friderichus, Fredericus, Fredricus (or.), Fridericvs (c. XVI) I rex Roman. (1152) 173, 15. 174, 1, 20. 410, 20. 411, 5. (1156) 175, 1. (1157) 175, 10 sq. imperator Rom. (1158) 177, 6. 178. 179, 15 sq. 180, 15. (1159) 190, 10, 15. 191, 25. 192, 1. (1160) 193, 15. 197, 15. (1161) 199, 5, 10. (1162) 199, 20, 25. 200, 1 sq. 201, 1 sq. (1163) 202, 5. (1165) 202, 20. 203, 20 sq. 205, 25. 207, 20. 208, 20. 209, 10 sq. (1167) 210, 5 sq. 211, (1169) 213, 25. (1170) 220 sq. 223, 5. (1171) 229, 10. (1172) 230, 15. 231, 25. 232. 234, 20. 23b, 15. (1173) 236, 10. (1174) 237, 25. 238, 35. 239, 5. 241, 25. 242, 1, 20. (1178) 251, 16. (1179) 258, 10. 260, 5. (1182) 267, 15. 417, 5. (1184) 273, 25. (1186) 284, 20. (1187) 287, 10—30. (1188) 294, 25, 30. 441, 30. Consanguinei eius: Frideri- cus ep. Prag. Iheronymus (?) praep. Melni- censis. Fredericus (c. X/) nepos Wratizlai II ducis Boem. (1075) 80, 5. (1080) 89, 1. Fridericus (c. X//) dux praesens curiae imp. Ma- guntiae (1086) 94, 5. Fridericus, Fridericvs, Fridricus, Fredericus (or.), Fridricvs (sp. X/1/) filius Wladizlai I regis Boh. (1144) 143, 10. (1159) 193, 1. (1160) 196, 5. 196, 10. 198, 20. (1165) 205, 15. (1167) 412, 20. dux Olomucensis provintie (1169) 218, 20. dux Boe- mie (1178) 251, 15, 25. (1179) 258, 20. (1180)
Strana 484
484 Fridericus INDEX NOMINUM. Georgius PPC CEEP DEC EC "I "= p DM E EE E Hae —— 260, 25. dux tam Boemie quam Morau e (1180) 261, 1. (1178/81) 262, 30. dux Boemie (1181) 263, 25. (1180/2) 265, 2a. (1183) 270, 10. 271, 5. 414, 10. 420, 30. 421, 25. (1184) 273, 25. 274, 5. (1184/5) 275, 20. (1185) 277, 10. 279, 5. 280, 1. 423, 25. 425, 1. (1186) 281, 5. 283, 25. 986, 20, 30. 426, 1, 20. (1187) 987, 10—80, 988, 25. (289, 10). 439, 15. 440, 15. 442, 25. (cc. 1188) 290, 20. (1188) 293, 5. (1189) 295, 5. (1 1194) 3165, 25. (+ 1197) 327, 30. 328, 1. Eius coniux: (1167) 414, 15. Elisabeth (1169 sq.); filius: Wratizlaus; pa- truus: Zobezlaus 1l. Fridericus I] dux Sueuiae (1118) 108, 15. (1126) 404, 15, 30. (1132) 404, 30. (1144) 142, 25. Fridericus (or. IV dux Sueuorum, filius Con- radi II] regis (1158) 178, 1. (1163) 202, 5. Fridericus (07.) palatinus comes [de Wittelines- bach] (1158) 178, 5. Fredericus (or.) comes [de Brenna, filius Conradi de Wattin, marchionis Misnensis] (1165) 203, 15. Fridericus nobilis Bavariae (1100/08) 108, 5. Fridericus, advocatus Ratisponensis (1144) 142, 30. Fridricus (c. X/1/) burgravius Ratisponensis (1179) 259, 10. Frater eius: Heinricus. Fridericus, frater Heinrici de Altendorf (1179) 259, 15. Fridericus de Eeger, testis (1188) 294, 25. Fridericus de Luttenbach, testis donationis Rich- zae, ducissae Boh. (1126) 110, 5. Fridislaria (c, X//), Fritzlar, Hessen- Nassau, Rgb. Kassel (1118) 108, 10. Friesach, Carinth., d. p. St. Vest. (1170) 223, 10. Friegeufeld (1133) 127, 25. Frisinga (c.); Freising, Bav., Rgb. Oberbayern ; eccl. s. Mariae, s. Corbiniani (801) 6, 20. episco- patus (855) b, 10. Epi.: Albertus (1163) ; Anno (813); Erchanbertus (847); Otto (1144 sq.); Uualdo (900). Fritilo [comes] testis (847) 3, se. Frokuau, b. Vranov, v. Wranow. Frownrewt (ed.); Frauenreuth, Bav. Rgb. Ober- pfalz, distr. Kemnatk (1135) 128, 15, Fuldegse (sp. X//) monium s. Bonifacii, Fulden- sis (sp. XH) conventus, Fulda, Hessen, Rgb. Cassel (800) 332, 1, &. (861?) 338, 15. (1012) 450, 30. Abb.: Hadamarus (948). G. G. cardinalis diaconus v. Guido. G., ducissa Boh., v. Gertrudis. G. (ed.) veteranus inclusus, amiculus Wratislai regis Boh. (1090) 100, 23. Gagec (o7.) : Hdfek ; custos silve (1180/82) 266, 25. Gaya, b. Kyjov v. Kygow. Gaicin (or. Gaychyn (e. XVHI) ; Hejčín, g. Ha- tschein, d. p. Olomouc, g. Olmütz; villa monii. Gradic (1078) 83, 20. (1160) 198, w. Gallia (sp. X) (973) 344, 3a. Gallus Gaulus Gauel(or.) Gaul (/acs.); Havel. s. Galli capella prope Zbraslav, g. Komigsaal (1115) 397, 10. (1186) 429, 16, 15, 24. Gallus, Gaulus (er.) can [Prag.] (118042) 266, 5. (1194) 313, 20. Gallus (c. X//), sacerdos in terra Cunradi, ducis Znoymensis (1146) 148, 15. Gauel (c. XV1) de Cinan (cc. 1170) 224, 10. Frater eius: Budilow. Gauel (or.), Gaul (/aes.) frater Hermanni agazonis filius Marcquardi (1175) 244, 10. (1177) 246, 5. (1175/8) 251, 10. Havvel (or.) testis (1107) 327, 1. Ganelouici (or.) ; Haňovice, d. p. Litovel, p. Liflaw ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Garsten (ed.) sn Austr. Sup., d. p. Steyer ; mo- nium (1142) 132, 1. Gatta, Tinto Mussa de —, fidelis Friderici I imp. de Cremona (1159) 190, 10. Gauel, Gaul, Gaulus v. Gallus. 1 Gebehardus, Geboardus, Geuehardus (c.). Gebehardus, ep. Eichstádtensis (1052) 52, 10. Gebehardus, ep. Herbipolensis (1151) 172, so. Gebehardus, Geboardus, ep. Pragensis v. Jarmir. Gebehardus, ep. Ratisbonensis (1052) 52, 10, Gebehardus, presbyter Ratisbonensis (1146) 161, 1. Gebehardus (ed.), comes de Piugen (cc. 1124) 108, 25. 109, 20. Geuehardus (c. XIV), comes de Sulzebach (1144) 142, 30. Gebennensis, Genève, Helvet., episc.: Ardicius (1162). comes: Amadeus (1162). Gebno (sp. X//I) donator villae Rokosin (1186) 436, 10. 437, 10, 25. Geco (sp. X//) capellanus ducis Boem. (1073) 370, 15. Geischowitz, b. KejSovice, v. Kagysouici. Gehercaz, Geherzas, Gierchaz (sp. X///), Hercaz (c. XIII) locat. ;. Jizany Dolnt, d. p. Król. Vinohrady, g. Kgl. Weinberge; Villa monii. Ostrow. (1055/61) 60, 15. tornatores monii. Cla- grub. ibidem (1115) 397, 20. (1186) 429, 19, 25. 30, 1. Gelnhausen in Hessen-Nassau, Rgb. Kassel (1392) 4, 25. Gelria (sp. XIII) ; Gelderland, prov. Hollandiae ; Otto comes de — (1182). Georgius, Georius, Juric, Jurik, Jvric (or.); Jii. s. Georgii capella v. Strachotin. s. Georgii ad velum aureum diac. card. Otto (1145). Georius (or.) can. [eccl. Prag.) (1180/82) 266, s. Georgius, vulg. idiomate Jura, primus (Prae- monstr.) abb. monii Gradic. (1154/9) 190, se. Jurik (or.) heremita (1169) 218, 25. Georgius (or.), Georius (c. X7///), Jurik (c. XIV) de Milewic, Milewzke, comes (1183) 4179, 1. (1184) 273, 10. (1185) 279, 10. (1197) 324, so. 326, 30. Jurik (or.) agaso [ducis Boh.], testis (1140/8) 163, 20. 165, 5. [Filius eius > Jurik 1177 sq.] Jurik (or.) filius Jurik, Jwurik Juricouiz for.) testis (1177) 246, 5. (1189) 297, 20." Georgius (c. X///), Georius (sp. X/P), Jurik (sp. XIIP, castellanus de Netolic (1187) 289, 25. 440, 2a. (1196) 446, 1. Georgius (or.) camerarius epi. Prag. (1184/92) 306, 5. (1190) 296, so.
484 Fridericus INDEX NOMINUM. Georgius PPC CEEP DEC EC "I "= p DM E EE E Hae —— 260, 25. dux tam Boemie quam Morau e (1180) 261, 1. (1178/81) 262, 30. dux Boemie (1181) 263, 25. (1180/2) 265, 2a. (1183) 270, 10. 271, 5. 414, 10. 420, 30. 421, 25. (1184) 273, 25. 274, 5. (1184/5) 275, 20. (1185) 277, 10. 279, 5. 280, 1. 423, 25. 425, 1. (1186) 281, 5. 283, 25. 986, 20, 30. 426, 1, 20. (1187) 987, 10—80, 988, 25. (289, 10). 439, 15. 440, 15. 442, 25. (cc. 1188) 290, 20. (1188) 293, 5. (1189) 295, 5. (1 1194) 3165, 25. (+ 1197) 327, 30. 328, 1. Eius coniux: (1167) 414, 15. Elisabeth (1169 sq.); filius: Wratizlaus; pa- truus: Zobezlaus 1l. Fridericus I] dux Sueuiae (1118) 108, 15. (1126) 404, 15, 30. (1132) 404, 30. (1144) 142, 25. Fridericus (or. IV dux Sueuorum, filius Con- radi II] regis (1158) 178, 1. (1163) 202, 5. Fridericus (07.) palatinus comes [de Wittelines- bach] (1158) 178, 5. Fredericus (or.) comes [de Brenna, filius Conradi de Wattin, marchionis Misnensis] (1165) 203, 15. Fridericus nobilis Bavariae (1100/08) 108, 5. Fridericus, advocatus Ratisponensis (1144) 142, 30. Fridricus (c. X/1/) burgravius Ratisponensis (1179) 259, 10. Frater eius: Heinricus. Fridericus, frater Heinrici de Altendorf (1179) 259, 15. Fridericus de Eeger, testis (1188) 294, 25. Fridericus de Luttenbach, testis donationis Rich- zae, ducissae Boh. (1126) 110, 5. Fridislaria (c, X//), Fritzlar, Hessen- Nassau, Rgb. Kassel (1118) 108, 10. Friesach, Carinth., d. p. St. Vest. (1170) 223, 10. Friegeufeld (1133) 127, 25. Frisinga (c.); Freising, Bav., Rgb. Oberbayern ; eccl. s. Mariae, s. Corbiniani (801) 6, 20. episco- patus (855) b, 10. Epi.: Albertus (1163) ; Anno (813); Erchanbertus (847); Otto (1144 sq.); Uualdo (900). Fritilo [comes] testis (847) 3, se. Frokuau, b. Vranov, v. Wranow. Frownrewt (ed.); Frauenreuth, Bav. Rgb. Ober- pfalz, distr. Kemnatk (1135) 128, 15, Fuldegse (sp. X//) monium s. Bonifacii, Fulden- sis (sp. XH) conventus, Fulda, Hessen, Rgb. Cassel (800) 332, 1, &. (861?) 338, 15. (1012) 450, 30. Abb.: Hadamarus (948). G. G. cardinalis diaconus v. Guido. G., ducissa Boh., v. Gertrudis. G. (ed.) veteranus inclusus, amiculus Wratislai regis Boh. (1090) 100, 23. Gagec (o7.) : Hdfek ; custos silve (1180/82) 266, 25. Gaya, b. Kyjov v. Kygow. Gaicin (or. Gaychyn (e. XVHI) ; Hejčín, g. Ha- tschein, d. p. Olomouc, g. Olmütz; villa monii. Gradic (1078) 83, 20. (1160) 198, w. Gallia (sp. X) (973) 344, 3a. Gallus Gaulus Gauel(or.) Gaul (/acs.); Havel. s. Galli capella prope Zbraslav, g. Komigsaal (1115) 397, 10. (1186) 429, 16, 15, 24. Gallus, Gaulus (er.) can [Prag.] (118042) 266, 5. (1194) 313, 20. Gallus (c. X//), sacerdos in terra Cunradi, ducis Znoymensis (1146) 148, 15. Gauel (c. XV1) de Cinan (cc. 1170) 224, 10. Frater eius: Budilow. Gauel (or.), Gaul (/aes.) frater Hermanni agazonis filius Marcquardi (1175) 244, 10. (1177) 246, 5. (1175/8) 251, 10. Havvel (or.) testis (1107) 327, 1. Ganelouici (or.) ; Haňovice, d. p. Litovel, p. Liflaw ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Garsten (ed.) sn Austr. Sup., d. p. Steyer ; mo- nium (1142) 132, 1. Gatta, Tinto Mussa de —, fidelis Friderici I imp. de Cremona (1159) 190, 10. Gauel, Gaul, Gaulus v. Gallus. 1 Gebehardus, Geboardus, Geuehardus (c.). Gebehardus, ep. Eichstádtensis (1052) 52, 10. Gebehardus, ep. Herbipolensis (1151) 172, so. Gebehardus, Geboardus, ep. Pragensis v. Jarmir. Gebehardus, ep. Ratisbonensis (1052) 52, 10, Gebehardus, presbyter Ratisbonensis (1146) 161, 1. Gebehardus (ed.), comes de Piugen (cc. 1124) 108, 25. 109, 20. Geuehardus (c. XIV), comes de Sulzebach (1144) 142, 30. Gebennensis, Genève, Helvet., episc.: Ardicius (1162). comes: Amadeus (1162). Gebno (sp. X//I) donator villae Rokosin (1186) 436, 10. 437, 10, 25. Geco (sp. X//) capellanus ducis Boem. (1073) 370, 15. Geischowitz, b. KejSovice, v. Kagysouici. Gehercaz, Geherzas, Gierchaz (sp. X///), Hercaz (c. XIII) locat. ;. Jizany Dolnt, d. p. Król. Vinohrady, g. Kgl. Weinberge; Villa monii. Ostrow. (1055/61) 60, 15. tornatores monii. Cla- grub. ibidem (1115) 397, 20. (1186) 429, 19, 25. 30, 1. Gelnhausen in Hessen-Nassau, Rgb. Kassel (1392) 4, 25. Gelria (sp. XIII) ; Gelderland, prov. Hollandiae ; Otto comes de — (1182). Georgius, Georius, Juric, Jurik, Jvric (or.); Jii. s. Georgii capella v. Strachotin. s. Georgii ad velum aureum diac. card. Otto (1145). Georius (or.) can. [eccl. Prag.) (1180/82) 266, s. Georgius, vulg. idiomate Jura, primus (Prae- monstr.) abb. monii Gradic. (1154/9) 190, se. Jurik (or.) heremita (1169) 218, 25. Georgius (or.), Georius (c. X7///), Jurik (c. XIV) de Milewic, Milewzke, comes (1183) 4179, 1. (1184) 273, 10. (1185) 279, 10. (1197) 324, so. 326, 30. Jurik (or.) agaso [ducis Boh.], testis (1140/8) 163, 20. 165, 5. [Filius eius > Jurik 1177 sq.] Jurik (or.) filius Jurik, Jwurik Juricouiz for.) testis (1177) 246, 5. (1189) 297, 20." Georgius (c. X///), Georius (sp. X/P), Jurik (sp. XIIP, castellanus de Netolic (1187) 289, 25. 440, 2a. (1196) 446, 1. Georgius (or.) camerarius epi. Prag. (1184/92) 306, 5. (1190) 296, so.
Strana 485
Georgius INDEX NOMINUM. Gobza 485 Juric, Jvrc (or.) filius Zlauwathe, testis (1193) 309, 10. 310, 10. Juric (or.) dapifer (ducis Boh.] testis (1194) 313, 20. Georgius (sp. X/V) testis (1100/07) 393, 15. Juric (or.) testis (1180/82) 267, 1 Georgius (sp. X1/I) testis (1183) 422, 25. Gepidae (sp. X) (824/7) 333, 15. (973) 38, 10. Gerbirga, Gerbirch (ed.), ductrix Boh. (cc. 1124) | 108, 25. 109, 5, 16. Gerdon (c. XVIII); Hrdoù ; testis (1183) 270, 25. Cf. Gherdoin. dereon (sp. X) arep. Coloniensis (973) 344, 25. Gerhardus (sp. X) arep. Laureacensis (948) 340, 1. Gerhardus (sp. X/V) de Zbrazlau, testis (1173) 416, 30. Qerlacus, Gerlacvs (or.), abb. monii. Waldsassen (1142) 155, 25. 156, 15. (1165) 206, 1. Germania (873) 16, 20. (900) 33, 10. (973) 344, 30. (1172) 234, 25. Germaniae metropolis Maguntia (852) 4, 10. Gerolt (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Gerolt testis (847) 3, so. Geromirus v. Jarmir. Qerossoulci (0r:) ; Jarosovice (?) ; villa monii Lu- ‚ censis (s. XIII) 301, so. Gerpreht (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 20. Gerprechtus (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Gertrvdis (or.), Gertruda (c. XV), Gertrudis, Ger- drudis (sp. X//) ducissa Boem., uxor Wladi- zlai JI ducis (1146) 150, 20. 408, 35. (1142/8) 156, 5. (1143/8) 159, so. 160, 30. ( 1153/8) 183, 5. (+ 1167) 418, 10. soror Conradi II arepi. Saltzburg. et Henrici II ducis Austr. (t 1169) 219, ss. Geruasius, Geruasivs, Gervasius, Geruuasius (or.) prepositus et cancell. (1146) 409, 25. 30. prep. Wissegrad. et cancell. regis Boh. (1188) 179, 10. (1159) 193, 1. (1160) 197, 10. 198, 25. (1165) 205, 16. 206, 5. (1167) 412, 20. 415, 10. (1158/69) * 215, 1, 30. (1169) 218, 1. 219, 5, (cc. 1170) 224, 1. (1175) 244, 5, 15, (1177) 245, 25. 246, 10. 247, 20. (1175/8) 251, 5. (1178) 252, so. 253, 10. 254, 5. (1 1182) 268, 15. ( 1188) 290, 20. (1178/89) 443, 6. Nepos eius: Martinus (1146). Gerungus, Gervngus (or. ep. Misinensis (1160) 198, 30. (1165) 203, 15. Qestlce (c. X///), Postice (ed); Hostice, g. Kasla- Spy back, al. Reisbach, rivus Austr. Inf. (1179) 9,1 = — : >. Geswl (or); Jezvé, g Neustadt!, d. p. Ceskd Lipa, g. Bóhan. -Leiba; villa monii Teplensis (1197) 326, 10. Gezo (o7.), abb. Montis Syon (1153/8) 181, 15 183, 15. 184, 10. 186, 15. 187, 15. 188, 20. 190, 1. (1160) 196, 10. (1153/70) 224, 25. 227, 1 Gherdoin (or.) ; F/rdoś; villicus Friderici ducis B. (1186) 282, 5. Cf. Gerdon. s. Ghislenit abbatia, S?. Ghislain, Belg. prov. Hainaut (1191) 302, 15. Ghoczkow, Ghozkov (sp. XIII); Kosov, g. Gossau d. p. Tachov, g. Tachau aut Koéov curia prope Kiadruby pg. Kladrau; villa, ubi ululatores monii Cladrub. (1115) 399, 1. (1186) 431, 25. Gierchaz v. Gehercaz. Gilges (sp. X/V) testis (1100/07) 393, 15. Gingen (ed.), Eberhardus de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Girdebor (or.); Hrdibor ; testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Girsch, b. Krsy, v. Krizi. Gisalharius (or.) arep: Magdeburgensis (991) 49, 15. 42, 25. Gizslice, Gizslici (or.); villa quondam circum Plasy. sita (1180/82) 267, 1. Glawen (or.); Hlavno Kostelni, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; villa hospit. Hierosolymitani (1189) 297, 1. Glina (sp. X11) ; Hlina d. p. Chrudim ; villa monii. Opatovic. (1073) 369, 25. Glina ad ecclesiam (sp. X//); Kostelec prope Nasavrky, d. p. Chrudim ; villa monii. Opatovic. (1073). 369, 25. - Glinen (sp. X//1) ; Hlinné, g. Lihm, d. p. Pland, g. Plan; villa, ubi hereditas monii. Cładrub. (1115) 400, 20. (1186) 433, 10. Glubocaz (or.) Jocat. ; Hlubo£any, g. Hobitschau, d. p. Vyškov, &. Wischau, villa ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. et terra eccl. Pre- rouensis (cc. 1131) 121, 1. Glubochi (or.); Hlubokÿ, d. p. Kralovice; viMa monii Plassensis (1193) 309, 1. Gluchouo (o7.), Hluchov, d. b. Litovel, g. Lifiau ; villa ecc. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Glvp (sp. X11); Hlup ; custos ecclesiae Wissegrad. Grecetine (1088 ?) (385, 5). Glupcicih (or.) Jocat. ; Hrubéice, d. p. Prostějov, &. Prossnitz; vila, ubi terra eccl Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Glupec, Glupez, Glupech (sp. X//1); Hiwpec; Solutor salis monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10, 30. 431, 10. Glupen (facs.); Hlupen; testis (1175/8) 251, 10 Glupen (sp. X//) campanarius eccl Wissegrad. in villa Modriluze (1088?) 380, 10—£0. Glupenovo, Glupenowo, Glupenouo (sp. XIII}; Hlupenovo, g. Neuhäusel, d. p. Stfibso, g. Mies ; villa monii Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427,1,15. Glupez v. Glupec. Glusow (or.) ; Hłśzov, d. p. Kutnd Hora, g. Kutten- berg; villa monii. Sedlec. (1142/8) (156, so). Gluza (sp. X111) ; Hlása; custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Gluza (sp. XIII) ululator in villa Ghozkov (1115) 399, 1. (1186) 431, 25. Gneunici, Gnewinic, Gnevniz, Jocat. : Gneunicich, Gnevnicich (sp. XV//) ; Hnéonice, g. Hnsemit,, d. p. Stříbro, g. Mies; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 20. (1186) 428, &, 15. 432, 30. Gneuotine (or) Gnevotine (c. XVIH), Gnevo- tiene (c. XVII) locat. ; Hněvotín, g. Nebotein, d. p. Olomouc, g. Olmütz ; villa ubi terra monii. Gradicensis (1078) (84, 2). (1126) (1M 15). (1160) 196, 1. ibidem terra praepositurse s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. Gnoici (0r.); Hnojice, g. Gnoste, d... Sternberg ; ; villa praepositurae s. Aencezt (cc 1131) 120, 5. Gobza (07.) ; Staré Hobzí, g. Althart, d. b. Daëice, g. Datschitz ; villa et capella s. Andree spectans ad monium Lucense (1100) 300, 30.
Georgius INDEX NOMINUM. Gobza 485 Juric, Jvrc (or.) filius Zlauwathe, testis (1193) 309, 10. 310, 10. Juric (or.) dapifer (ducis Boh.] testis (1194) 313, 20. Georgius (sp. X/V) testis (1100/07) 393, 15. Juric (or.) testis (1180/82) 267, 1 Georgius (sp. X1/I) testis (1183) 422, 25. Gepidae (sp. X) (824/7) 333, 15. (973) 38, 10. Gerbirga, Gerbirch (ed.), ductrix Boh. (cc. 1124) | 108, 25. 109, 5, 16. Gerdon (c. XVIII); Hrdoù ; testis (1183) 270, 25. Cf. Gherdoin. dereon (sp. X) arep. Coloniensis (973) 344, 25. Gerhardus (sp. X) arep. Laureacensis (948) 340, 1. Gerhardus (sp. X/V) de Zbrazlau, testis (1173) 416, 30. Qerlacus, Gerlacvs (or.), abb. monii. Waldsassen (1142) 155, 25. 156, 15. (1165) 206, 1. Germania (873) 16, 20. (900) 33, 10. (973) 344, 30. (1172) 234, 25. Germaniae metropolis Maguntia (852) 4, 10. Gerolt (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Gerolt testis (847) 3, so. Geromirus v. Jarmir. Qerossoulci (0r:) ; Jarosovice (?) ; villa monii Lu- ‚ censis (s. XIII) 301, so. Gerpreht (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 20. Gerprechtus (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Gertrvdis (or.), Gertruda (c. XV), Gertrudis, Ger- drudis (sp. X//) ducissa Boem., uxor Wladi- zlai JI ducis (1146) 150, 20. 408, 35. (1142/8) 156, 5. (1143/8) 159, so. 160, 30. ( 1153/8) 183, 5. (+ 1167) 418, 10. soror Conradi II arepi. Saltzburg. et Henrici II ducis Austr. (t 1169) 219, ss. Geruasius, Geruasivs, Gervasius, Geruuasius (or.) prepositus et cancell. (1146) 409, 25. 30. prep. Wissegrad. et cancell. regis Boh. (1188) 179, 10. (1159) 193, 1. (1160) 197, 10. 198, 25. (1165) 205, 16. 206, 5. (1167) 412, 20. 415, 10. (1158/69) * 215, 1, 30. (1169) 218, 1. 219, 5, (cc. 1170) 224, 1. (1175) 244, 5, 15, (1177) 245, 25. 246, 10. 247, 20. (1175/8) 251, 5. (1178) 252, so. 253, 10. 254, 5. (1 1182) 268, 15. ( 1188) 290, 20. (1178/89) 443, 6. Nepos eius: Martinus (1146). Gerungus, Gervngus (or. ep. Misinensis (1160) 198, 30. (1165) 203, 15. Qestlce (c. X///), Postice (ed); Hostice, g. Kasla- Spy back, al. Reisbach, rivus Austr. Inf. (1179) 9,1 = — : >. Geswl (or); Jezvé, g Neustadt!, d. p. Ceskd Lipa, g. Bóhan. -Leiba; villa monii Teplensis (1197) 326, 10. Gezo (o7.), abb. Montis Syon (1153/8) 181, 15 183, 15. 184, 10. 186, 15. 187, 15. 188, 20. 190, 1. (1160) 196, 10. (1153/70) 224, 25. 227, 1 Gherdoin (or.) ; F/rdoś; villicus Friderici ducis B. (1186) 282, 5. Cf. Gerdon. s. Ghislenit abbatia, S?. Ghislain, Belg. prov. Hainaut (1191) 302, 15. Ghoczkow, Ghozkov (sp. XIII); Kosov, g. Gossau d. p. Tachov, g. Tachau aut Koéov curia prope Kiadruby pg. Kladrau; villa, ubi ululatores monii Cladrub. (1115) 399, 1. (1186) 431, 25. Gierchaz v. Gehercaz. Gilges (sp. X/V) testis (1100/07) 393, 15. Gingen (ed.), Eberhardus de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Girdebor (or.); Hrdibor ; testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Girsch, b. Krsy, v. Krizi. Gisalharius (or.) arep: Magdeburgensis (991) 49, 15. 42, 25. Gizslice, Gizslici (or.); villa quondam circum Plasy. sita (1180/82) 267, 1. Glawen (or.); Hlavno Kostelni, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; villa hospit. Hierosolymitani (1189) 297, 1. Glina (sp. X11) ; Hlina d. p. Chrudim ; villa monii. Opatovic. (1073) 369, 25. Glina ad ecclesiam (sp. X//); Kostelec prope Nasavrky, d. p. Chrudim ; villa monii. Opatovic. (1073). 369, 25. - Glinen (sp. X//1) ; Hlinné, g. Lihm, d. p. Pland, g. Plan; villa, ubi hereditas monii. Cładrub. (1115) 400, 20. (1186) 433, 10. Glubocaz (or.) Jocat. ; Hlubo£any, g. Hobitschau, d. p. Vyškov, &. Wischau, villa ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. et terra eccl. Pre- rouensis (cc. 1131) 121, 1. Glubochi (or.); Hlubokÿ, d. p. Kralovice; viMa monii Plassensis (1193) 309, 1. Gluchouo (o7.), Hluchov, d. b. Litovel, g. Lifiau ; villa ecc. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Glvp (sp. X11); Hlup ; custos ecclesiae Wissegrad. Grecetine (1088 ?) (385, 5). Glupcicih (or.) Jocat. ; Hrubéice, d. p. Prostějov, &. Prossnitz; vila, ubi terra eccl Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Glupec, Glupez, Glupech (sp. X//1); Hiwpec; Solutor salis monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10, 30. 431, 10. Glupen (facs.); Hlupen; testis (1175/8) 251, 10 Glupen (sp. X//) campanarius eccl Wissegrad. in villa Modriluze (1088?) 380, 10—£0. Glupenovo, Glupenowo, Glupenouo (sp. XIII}; Hlupenovo, g. Neuhäusel, d. p. Stfibso, g. Mies ; villa monii Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427,1,15. Glupez v. Glupec. Glusow (or.) ; Hłśzov, d. p. Kutnd Hora, g. Kutten- berg; villa monii. Sedlec. (1142/8) (156, so). Gluza (sp. X111) ; Hlása; custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Gluza (sp. XIII) ululator in villa Ghozkov (1115) 399, 1. (1186) 431, 25. Gneunici, Gnewinic, Gnevniz, Jocat. : Gneunicich, Gnevnicich (sp. XV//) ; Hnéonice, g. Hnsemit,, d. p. Stříbro, g. Mies; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 20. (1186) 428, &, 15. 432, 30. Gneuotine (or) Gnevotine (c. XVIH), Gnevo- tiene (c. XVII) locat. ; Hněvotín, g. Nebotein, d. p. Olomouc, g. Olmütz ; villa ubi terra monii. Gradicensis (1078) (84, 2). (1126) (1M 15). (1160) 196, 1. ibidem terra praepositurse s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. Gnoici (0r.); Hnojice, g. Gnoste, d... Sternberg ; ; villa praepositurae s. Aencezt (cc 1131) 120, 5. Gobza (07.) ; Staré Hobzí, g. Althart, d. b. Daëice, g. Datschitz ; villa et capella s. Andree spectans ad monium Lucense (1100) 300, 30.
Strana 486
486 Godefridus Godefridus v. Gotfridus. Godescalcus (or.), Godscalcus, Godescalchus, Godecalchus (c. X//), Godeschalcus (sp. X/V) ; Gotšalk ; abb. Siloensis (cc. 1150) 169, 30. 170, 5, 20. 171, 1. (1153/8) 182, 10. 183, 15. 185, 15. (1160) 196, 15. (1153/70) 225, so. 226, 20. (1173) 416, 30. (1184) 272, 10. Gotsalac (or.), Gotessalcus (or.) de Olesna, testis (1180/82) 266, 20. Gothescal (or.) ; filius eius Cunradus testis (1192/3). Godonin (or.); Hodonín, g. Góding; castrum Moraviae (1052?) 361, 15. Castellani: Ratibor (1169) ; Tuurdisse (1169). Godoviz (or.) ; Hodovice (?) ; Wlfkerus et Willelmus de — (1184/92). Góttweig v. Kotwic. Gogol (c. XV) ; Hohol ; hortulanus in villa Radu- nice (1143/8) 161, 5. Gogolicih (c. X//), Gogolicihi (sp. XII) local. ; Ouholice staré, d. p. Slanÿ, g. Schlan ; villa, ubi VI manses eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 5, 20. ibid. portus eccl Wissegrad. (1088?) 386, 5, 20. indomitae equae eccl Wissegrad ibid. (1130) 113, 1. Gogtpoldus v. Gotpoldus. Golas (or.), Golaz (c. XVIII) ; Holas ; frater eius: Jan (1183, 1192). Golesoulcl (or.), Holešov, g. Holleschau ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Golisa, Golissa, Goliza, Golez (sp. X///) ; Holi3a ; cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 431, 10. 432, 1, 20. Golissa (c. XV), bubulcus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Golonozeh (c. XV) locat. ; Holonohy, quondam villa monii. Strahov. sita prope molendinum Kalous apud Nenacovice, d. 5. Smichoo (1143/8) 61, 15. Golotilensis (sp. X//) via (1088?) 387, 5, 20. Gonezouicich, Gonezouicih, v. Honezowiz. Gorki (sp. XIII); Hůrka prope Horní Bělá, g. Ober-Běla, d. p. Kralovice; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 6, 16. Goricih (c. XV) Jocat.; Hofice, d. b. Král. Hradec, g. Königerätt; villa monii Strahov. (1143/8) 20. Gormusa (sp. X//); Hromoż?, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052?) 360, 15. Gorsov (or.); Hortov probe Horšův Týn, g. Bi- schofteinitz ; (1184/92) 306, 5. Gosc (sp. X11) ; Host ; ministerialis eccl. Wissegrad. in vila Rastileh (1088?) 383, 20. 384, 1. Gosca, Goscha, Goska (sp. XIII); Hożfa?; possessor terrae in villa Cernosicich (1115) 397, 5. (1186) 429, 6, 25. V. et.: Gotsa. Gosce (sp. X/1); Ho3ta ; piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088 ?) (382, 1). Goscek (sp. X//); Hoiték; filius Neg oppilionis, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 1. Goseticih, Choseticic, Chosseticich, Kosseticich sp. XIII) locat.; Hostice quondam prope Hilary, d. p. Horsüv Tn, villa, ubi fabri monii Cladrub. (1115) 398, 16. (1186) 431, 5, 20. 432, 1. Goslaria (c. XVI), Goslar, Hannover, Rgb. Hildes- heim ; (1171) 229, so. Gossau, b. Kosov, v. Ghoczkov. INDEX NOMINUM. Gozteni Gostata (sp. X//); Hostata; scutellarius eccl. Wissegrad. in villa Pzarih (1088 ?) 376, 10, 20. Gostata (sp. X//I) servus arator eccl. Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 15. Gosten o. Gozten. Gostena (sp. XII); Hostena; filia Tehnae de familia eccl. Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). Gosteni v. Gozteni. Gostesse v. Hotese. Gosteticich v. Hoztetiz. Gostirad (sp. X//) ; Hostirad ; servus eccl. Boleslav de villa Obodr (1052 ?) 359, 25. Gotefrldesrewt (ed.); Gopfersgrün, Bav., Rgb. Oberfranken, distr. Wunsiedel (1135) 128, 20. s. Gotehardi mons ; Kirchberg am Wald, Bav. R gb. Niederbayern, distr. Regen; monium (1146) 150, so. Goten (sp. XII); Choten ; homo eccl. Wissegrad. in suburbio Satcensi (1088?) 384, 5. Hoten (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Zabehlicih (1088 ?) 380, 20. 381, 1. Goteseuihc v. Hotesseuich. Gotessalcus v. Godescalcus. Gotezlav (or.) ; Chotéslao ; miles epi. Prag. (1177) 247, 30. Gotfridus (c. X///) [prep. Herbipolensis] can- cellarius Friderici I imp. (1179) 260, 1. G[odefridus], comes de Calw, comes palatinus Rheni (1118) 108, 15. Godefridus (c. X/V), castellanus de Nurinberch (1144) 143, 1. Gotfridus de Falkenberg, [nob. Bavar.] (1188) 294, 20. Gotfridus de Weterenuelt (1135) 128, 15. Gothebor (or.); Chotëbor ; frater Detrici Neda- meriz, testis (1195/7) 323, 10. Chothebor (c. XIV); Chotëbor ; agaso regis Boh. (1159) 193, 5. Gothescal v. Godescalcus. Gotibodic (c. X/V); Chotébudice, g. Kettowitq, d. p. Podbořany, g. Podersam; villa monii. Ossecensis (1196) 320, 10. Gotpoldus, Gogtpoldus (or.) filius Lutuini (1180/2) 266, 20. Gotpoldus, Gotpoldvs (sp. X///) donator villae Metelzco (1115) 408, 1. (1186) 434, 20. Gotsa (sp. XIII); Hosfa?; tornator monii. Cladrub. in villa Gehercaz (1115) 397, 6, 20. (1186) 429, 10, 25. 430, 5. V. et.: Gosca. Gotsalac v. Godescalcus. Gozmarus, cantor Aschaffenburgensis (976) 40, 30. Gouoricse (c. X//), Hovofovice (alias Hovoréeves), d. p. Karlin, Villa canon. Wisegr. (1130) 113, 16. Gozilus v. Chezul. Gozten (or.); Hosten; testis (1158/73) 237, 25. Gosten (sp. X11) arator eccl. Bolezlauensis (1052 ?) 359, 25. Gozten (sp. X///) bucularius eccl. Wissegradensis (1125/40) 406, 15. Gosten rusticus eccl. (59, 15). Gozteni (sp. X//), Gosteni (c. XII) locat. ; Hostín, d. p. Slang, g. Schlan ; villa eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 5, 20. (1130) 113, 15. Lutomeric. (s. XII ex.)
486 Godefridus Godefridus v. Gotfridus. Godescalcus (or.), Godscalcus, Godescalchus, Godecalchus (c. X//), Godeschalcus (sp. X/V) ; Gotšalk ; abb. Siloensis (cc. 1150) 169, 30. 170, 5, 20. 171, 1. (1153/8) 182, 10. 183, 15. 185, 15. (1160) 196, 15. (1153/70) 225, so. 226, 20. (1173) 416, 30. (1184) 272, 10. Gotsalac (or.), Gotessalcus (or.) de Olesna, testis (1180/82) 266, 20. Gothescal (or.) ; filius eius Cunradus testis (1192/3). Godonin (or.); Hodonín, g. Góding; castrum Moraviae (1052?) 361, 15. Castellani: Ratibor (1169) ; Tuurdisse (1169). Godoviz (or.) ; Hodovice (?) ; Wlfkerus et Willelmus de — (1184/92). Góttweig v. Kotwic. Gogol (c. XV) ; Hohol ; hortulanus in villa Radu- nice (1143/8) 161, 5. Gogolicih (c. X//), Gogolicihi (sp. XII) local. ; Ouholice staré, d. p. Slanÿ, g. Schlan ; villa, ubi VI manses eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 5, 20. ibid. portus eccl Wissegrad. (1088?) 386, 5, 20. indomitae equae eccl Wissegrad ibid. (1130) 113, 1. Gogtpoldus v. Gotpoldus. Golas (or.), Golaz (c. XVIII) ; Holas ; frater eius: Jan (1183, 1192). Golesoulcl (or.), Holešov, g. Holleschau ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Golisa, Golissa, Goliza, Golez (sp. X///) ; Holi3a ; cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 431, 10. 432, 1, 20. Golissa (c. XV), bubulcus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Golonozeh (c. XV) locat. ; Holonohy, quondam villa monii. Strahov. sita prope molendinum Kalous apud Nenacovice, d. 5. Smichoo (1143/8) 61, 15. Golotilensis (sp. X//) via (1088?) 387, 5, 20. Gonezouicich, Gonezouicih, v. Honezowiz. Gorki (sp. XIII); Hůrka prope Horní Bělá, g. Ober-Běla, d. p. Kralovice; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 6, 16. Goricih (c. XV) Jocat.; Hofice, d. b. Král. Hradec, g. Königerätt; villa monii Strahov. (1143/8) 20. Gormusa (sp. X//); Hromoż?, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052?) 360, 15. Gorsov (or.); Hortov probe Horšův Týn, g. Bi- schofteinitz ; (1184/92) 306, 5. Gosc (sp. X11) ; Host ; ministerialis eccl. Wissegrad. in vila Rastileh (1088?) 383, 20. 384, 1. Gosca, Goscha, Goska (sp. XIII); Hożfa?; possessor terrae in villa Cernosicich (1115) 397, 5. (1186) 429, 6, 25. V. et.: Gotsa. Gosce (sp. X/1); Ho3ta ; piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088 ?) (382, 1). Goscek (sp. X//); Hoiték; filius Neg oppilionis, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 1. Goseticih, Choseticic, Chosseticich, Kosseticich sp. XIII) locat.; Hostice quondam prope Hilary, d. p. Horsüv Tn, villa, ubi fabri monii Cladrub. (1115) 398, 16. (1186) 431, 5, 20. 432, 1. Goslaria (c. XVI), Goslar, Hannover, Rgb. Hildes- heim ; (1171) 229, so. Gossau, b. Kosov, v. Ghoczkov. INDEX NOMINUM. Gozteni Gostata (sp. X//); Hostata; scutellarius eccl. Wissegrad. in villa Pzarih (1088 ?) 376, 10, 20. Gostata (sp. X//I) servus arator eccl. Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 15. Gosten o. Gozten. Gostena (sp. XII); Hostena; filia Tehnae de familia eccl. Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). Gosteni v. Gozteni. Gostesse v. Hotese. Gosteticich v. Hoztetiz. Gostirad (sp. X//) ; Hostirad ; servus eccl. Boleslav de villa Obodr (1052 ?) 359, 25. Gotefrldesrewt (ed.); Gopfersgrün, Bav., Rgb. Oberfranken, distr. Wunsiedel (1135) 128, 20. s. Gotehardi mons ; Kirchberg am Wald, Bav. R gb. Niederbayern, distr. Regen; monium (1146) 150, so. Goten (sp. XII); Choten ; homo eccl. Wissegrad. in suburbio Satcensi (1088?) 384, 5. Hoten (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Zabehlicih (1088 ?) 380, 20. 381, 1. Goteseuihc v. Hotesseuich. Gotessalcus v. Godescalcus. Gotezlav (or.) ; Chotéslao ; miles epi. Prag. (1177) 247, 30. Gotfridus (c. X///) [prep. Herbipolensis] can- cellarius Friderici I imp. (1179) 260, 1. G[odefridus], comes de Calw, comes palatinus Rheni (1118) 108, 15. Godefridus (c. X/V), castellanus de Nurinberch (1144) 143, 1. Gotfridus de Falkenberg, [nob. Bavar.] (1188) 294, 20. Gotfridus de Weterenuelt (1135) 128, 15. Gothebor (or.); Chotëbor ; frater Detrici Neda- meriz, testis (1195/7) 323, 10. Chothebor (c. XIV); Chotëbor ; agaso regis Boh. (1159) 193, 5. Gothescal v. Godescalcus. Gotibodic (c. X/V); Chotébudice, g. Kettowitq, d. p. Podbořany, g. Podersam; villa monii. Ossecensis (1196) 320, 10. Gotpoldus, Gogtpoldus (or.) filius Lutuini (1180/2) 266, 20. Gotpoldus, Gotpoldvs (sp. X///) donator villae Metelzco (1115) 408, 1. (1186) 434, 20. Gotsa (sp. XIII); Hosfa?; tornator monii. Cladrub. in villa Gehercaz (1115) 397, 6, 20. (1186) 429, 10, 25. 430, 5. V. et.: Gosca. Gotsalac v. Godescalcus. Gozmarus, cantor Aschaffenburgensis (976) 40, 30. Gouoricse (c. X//), Hovofovice (alias Hovoréeves), d. p. Karlin, Villa canon. Wisegr. (1130) 113, 16. Gozilus v. Chezul. Gozten (or.); Hosten; testis (1158/73) 237, 25. Gosten (sp. X11) arator eccl. Bolezlauensis (1052 ?) 359, 25. Gozten (sp. X///) bucularius eccl. Wissegradensis (1125/40) 406, 15. Gosten rusticus eccl. (59, 15). Gozteni (sp. X//), Gosteni (c. XII) locat. ; Hostín, d. p. Slang, g. Schlan ; villa eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 5, 20. (1130) 113, 15. Lutomeric. (s. XII ex.)
Strana 487
Gozteradici Gozteradici (0r.); Hostéradice, g. Hosterlit, d. 5. Mor. Krumlov, g. Mähr. Kromau ; villa monii Lucensis (1190) 301, 80. Goztic (or.); Hostik; testis (1180/82) 266, 25. Goztiwar (c. XIV); Hostivaf, d. b. Král. Vino- hrady ; (1185) 278, so. Grabca (c. XIV); Hrabka ; testis (1180) 261, 20. Graber, b. Kravaře, v. Crawar. Grabis, Grabise, Grabissa, Grabisse (or.), Hrabise, Hrabysa (sb. XIII) ; Hrabisa ; camerarius ducis Boh. (1180) 261, 15. (1181) 265, 1. summus curie ducis camerarius (1183) 419, 5. camerarius (1183) 420, 20. 422, 26. (1185) 426, I. (1888) 293, 25. (1178/89) 443, 5. (1192) 307, 1. (1194) 313, 20. 315, 10. (1195) 445, 35. (1196) 320, 15. camerarius summus (1195/7) 323, 5. camerarius (1197) 324, so. 326, 26. Fratres eius: Slauko (1188 sq.) ; Borse (1188). Filius: Grabissa (1197). Grabisse, Hrabise (sp. X///) comes (1183) 419, 1. aA Grabissa (or.) filius Zlauconis, fratris Grabissae camerarii (1197) 320, 25. Gracouua v. Cracovia. Gradata (c. XV); Hradaia; servus voluntarius monii. Strahov. (1143/8) 1601, 5. Gradcane (or.), Hradczane (c. XVII), Hradëany, d. 5. Prostljov, g. Prossnitq (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Gradek (sp. XIV); Hrádek, curia V2elní Hrádek prope JfJové ; quondam castrum (1045) 355, 10, 15. Gradec (sp. X//), Hradech (sp. XIII), locat.: Gradci (¢. XII); Hradec Krdlové, g. Koniggraty; castrum, civitas (1073) 371, 5. (1130) 113, 5. (1183) 419, 20. Gradicensis (c. X/V) castellanus: Pertol- dus (1195); Zuezlaus (1159). Gradcense (sp. X//) territorium (1073) 369, 1. Gradcensis (sp. X//) prep. Tezlin (1073). Gradicensis (sp. X//) archi- diac. Slauon (1167). Gradec, Hradez, Radez (sp. X/II); Hradce, g. Hradqen, d. b. Stłłbro, g. Mies ; Villa monii. Cladrub. (1186) 428, 10. 435, 5, 25. Gradec (or.), Nagradcu, Nagradku (sp. XII); Hródek, g. Erdberg, d. b. Znojmo, g. Znaim ; civitas (1073) 370, 10. possessio eccl. Boleslav. (1052?) 362,1. terra eccl. Znoymensis ibd. (cc. 1131) 123, 5. Gradek (or.), Gradecz (c. XVIII), Hradec (sb. XIII); Hradec, g. Gratz, Sil., d. b. Opava, g. Troppau ; castrum (1078) 84, 6. (1183) 419, 26. Gradech Levi ; in Levo Gradech (c. X///); Levÿ Hrádek, d. p. Smichov ; castrum ubi christianitas incepta est; terra eccl. Vneticensis (1125/40 130, 15. Gradensis (Grado) patriarcha Dominicus (1052) 52, 10. Gradis (or.); Klášter Hradiště, g. Kloster prope Hradiště Mnichovo, g. Můnchengrátz ; monium ord. Cist.; abb.: Theodricus (1184 sq.). Gradisc (or.), Gradisch (c. XV11I), Gradis (sp. X111); Hradistë, g. KI. Hradisch, monium. s. Stephani prothomart. prope urbem Olomuc (1078) 83, 10. 86, 5. (1126) 111, 5. (1154/9) 191, 5. (11G0) 194, 5, 30. (1195) 318,10. (1196) 319,1. Abbates: Blasius (1160); Georgius vulg. idiomate Jura (1154/9); Johannes (1078); Michael (1174); Theodericus (1185). INDEX NOMINUM. Groznata 487 Gradisce (c. XV), Hradist prope Hofice; villa quondam monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Gradische (or.) ; Hradisté prope Pardubice; villa monii. Sedlec. (1142/8) 156, 30. Gradisci (sp. XII) locat. ; Hradištko prope Sadská ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 376, 15, 20. Gradisci; U gradisci (sp. XI1); Hradittë, ubi piscatores monii. Lutomisl. (1167) 413, 1. Graman (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Gramastetten, Austr. Sup, d. p. Ling (1110) 106, 25. Granice (or.), Hranice, g. Mahrisch Weisskirchen ; locus ecclesiae Raygradensis (1169) 218, 25. Gratla Del ; Gottesgnaden, Sachsen, Rgb. Magde- burg, distr. Kalbe a. d. Saale; monium (1151) 173, 5. (1167) 211, 10. Grazt (c. XIV), Chrast (?), quondam villa, ubi cur- tile monii Ossek (1196) 320, 10. Grecetine (sp. X17) locat. ; villa ubi terra et custos eccl. Wissegrad. (1088?) (385, 5). Grecl (sp. X/V) negotiatores (cc. 1057) 363, 3s. Graecorum imp.: Emanuel (1151); Michael (869). Gredebor (sp. XIII); Hrdébor ; frater Vacemili, testis (1125/40) 401,25. 434, 10. Cf. Girdebor, Hgrdiebor. b. Gregorlus (sp. X) papa (memoratur 973) 346, 20. Gregorius (c. X7) VII papa (1073) 63, 20. 65, 20. 67, 15. (1074) 68, 20. 69, 20. 70, 15. 72, 15. 73, 15. 74,25. 76,6. 77,10. (1075) 79,1. 80,5. 81,1. (1080) 87, 15. Gregorius (sp. X/V) VIII papa (1187) 441, 5. Gregorius (or.) presb. card. tit. Calixti (1145) 145, 30. Gregorius (or.) diac. card. ss. Sergii et Bachi (1144) 140, 1. (1145) 145, 35. Gregorius (c. X/) legatus sedis apostolicae (1073) 63, 20. 64, 5. (1074) 68, 25. 69, 25. Grle (ed.), fortasse apud Kottes in Austr. Inf., praedium monii Gottwicensis (cc. 1124) 108, 25. Griezbach, Adelbero de —, nob. Austr. (1125) 110, 15. Gritoouo v. Grutouo. Griwcicih (c. XV) locat. ; H¥iv&ice, nunc Rivéice, &. Pflanqendorf, d. b. Louny g. Laun ; villa ubi terra monii. Strahov. (1143/8) 101, 10. Gromnice, Grommicae (or.) ; Hromice, d. b. Plzeň, &. Pilsen ; (1180/82) 267, 1. Gronek (c. XIV); Hronek ; testis (1185) 278, so. Grosnata, Grosneta v. Groznata. Grosskonreuth v. Chunrewt. Gross- Priesen, b. Bfeqno Velké, v. Nabrezine. Gross-Senitq, b. Senice v. Scennicze. Groznata (or.); Hrognata; prep. Melnicensis (1146/8) 163, 15. 165, 5. Groznata (sp. X//) prep., tradens monio. Luto- mislensi villam Olsan (1167) 414, 1. Groznata (or., Roznata (or.) castellanus de Cladzco (1169) 218, 1. 219, 5. Hroznata (c. XIV) pincerna ducis Boh. (1180) 261, 15. Groznata, Grosnata, Grosneta (or.) camerarius ducis Boh. (1183) 270, 20. 271, 15. (1184) 274, 20. de Perüz (1184/5) 276, 10. (1185) 278, so. 279, 5.
Gozteradici Gozteradici (0r.); Hostéradice, g. Hosterlit, d. 5. Mor. Krumlov, g. Mähr. Kromau ; villa monii Lucensis (1190) 301, 80. Goztic (or.); Hostik; testis (1180/82) 266, 25. Goztiwar (c. XIV); Hostivaf, d. b. Král. Vino- hrady ; (1185) 278, so. Grabca (c. XIV); Hrabka ; testis (1180) 261, 20. Graber, b. Kravaře, v. Crawar. Grabis, Grabise, Grabissa, Grabisse (or.), Hrabise, Hrabysa (sb. XIII) ; Hrabisa ; camerarius ducis Boh. (1180) 261, 15. (1181) 265, 1. summus curie ducis camerarius (1183) 419, 5. camerarius (1183) 420, 20. 422, 26. (1185) 426, I. (1888) 293, 25. (1178/89) 443, 5. (1192) 307, 1. (1194) 313, 20. 315, 10. (1195) 445, 35. (1196) 320, 15. camerarius summus (1195/7) 323, 5. camerarius (1197) 324, so. 326, 26. Fratres eius: Slauko (1188 sq.) ; Borse (1188). Filius: Grabissa (1197). Grabisse, Hrabise (sp. X///) comes (1183) 419, 1. aA Grabissa (or.) filius Zlauconis, fratris Grabissae camerarii (1197) 320, 25. Gracouua v. Cracovia. Gradata (c. XV); Hradaia; servus voluntarius monii. Strahov. (1143/8) 1601, 5. Gradcane (or.), Hradczane (c. XVII), Hradëany, d. 5. Prostljov, g. Prossnitq (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Gradek (sp. XIV); Hrádek, curia V2elní Hrádek prope JfJové ; quondam castrum (1045) 355, 10, 15. Gradec (sp. X//), Hradech (sp. XIII), locat.: Gradci (¢. XII); Hradec Krdlové, g. Koniggraty; castrum, civitas (1073) 371, 5. (1130) 113, 5. (1183) 419, 20. Gradicensis (c. X/V) castellanus: Pertol- dus (1195); Zuezlaus (1159). Gradcense (sp. X//) territorium (1073) 369, 1. Gradcensis (sp. X//) prep. Tezlin (1073). Gradicensis (sp. X//) archi- diac. Slauon (1167). Gradec, Hradez, Radez (sp. X/II); Hradce, g. Hradqen, d. b. Stłłbro, g. Mies ; Villa monii. Cladrub. (1186) 428, 10. 435, 5, 25. Gradec (or.), Nagradcu, Nagradku (sp. XII); Hródek, g. Erdberg, d. b. Znojmo, g. Znaim ; civitas (1073) 370, 10. possessio eccl. Boleslav. (1052?) 362,1. terra eccl. Znoymensis ibd. (cc. 1131) 123, 5. Gradek (or.), Gradecz (c. XVIII), Hradec (sb. XIII); Hradec, g. Gratz, Sil., d. b. Opava, g. Troppau ; castrum (1078) 84, 6. (1183) 419, 26. Gradech Levi ; in Levo Gradech (c. X///); Levÿ Hrádek, d. p. Smichov ; castrum ubi christianitas incepta est; terra eccl. Vneticensis (1125/40 130, 15. Gradensis (Grado) patriarcha Dominicus (1052) 52, 10. Gradis (or.); Klášter Hradiště, g. Kloster prope Hradiště Mnichovo, g. Můnchengrátz ; monium ord. Cist.; abb.: Theodricus (1184 sq.). Gradisc (or.), Gradisch (c. XV11I), Gradis (sp. X111); Hradistë, g. KI. Hradisch, monium. s. Stephani prothomart. prope urbem Olomuc (1078) 83, 10. 86, 5. (1126) 111, 5. (1154/9) 191, 5. (11G0) 194, 5, 30. (1195) 318,10. (1196) 319,1. Abbates: Blasius (1160); Georgius vulg. idiomate Jura (1154/9); Johannes (1078); Michael (1174); Theodericus (1185). INDEX NOMINUM. Groznata 487 Gradisce (c. XV), Hradist prope Hofice; villa quondam monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Gradische (or.) ; Hradisté prope Pardubice; villa monii. Sedlec. (1142/8) 156, 30. Gradisci (sp. XII) locat. ; Hradištko prope Sadská ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 376, 15, 20. Gradisci; U gradisci (sp. XI1); Hradittë, ubi piscatores monii. Lutomisl. (1167) 413, 1. Graman (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Gramastetten, Austr. Sup, d. p. Ling (1110) 106, 25. Granice (or.), Hranice, g. Mahrisch Weisskirchen ; locus ecclesiae Raygradensis (1169) 218, 25. Gratla Del ; Gottesgnaden, Sachsen, Rgb. Magde- burg, distr. Kalbe a. d. Saale; monium (1151) 173, 5. (1167) 211, 10. Grazt (c. XIV), Chrast (?), quondam villa, ubi cur- tile monii Ossek (1196) 320, 10. Grecetine (sp. X17) locat. ; villa ubi terra et custos eccl. Wissegrad. (1088?) (385, 5). Grecl (sp. X/V) negotiatores (cc. 1057) 363, 3s. Graecorum imp.: Emanuel (1151); Michael (869). Gredebor (sp. XIII); Hrdébor ; frater Vacemili, testis (1125/40) 401,25. 434, 10. Cf. Girdebor, Hgrdiebor. b. Gregorlus (sp. X) papa (memoratur 973) 346, 20. Gregorius (c. X7) VII papa (1073) 63, 20. 65, 20. 67, 15. (1074) 68, 20. 69, 20. 70, 15. 72, 15. 73, 15. 74,25. 76,6. 77,10. (1075) 79,1. 80,5. 81,1. (1080) 87, 15. Gregorius (sp. X/V) VIII papa (1187) 441, 5. Gregorius (or.) presb. card. tit. Calixti (1145) 145, 30. Gregorius (or.) diac. card. ss. Sergii et Bachi (1144) 140, 1. (1145) 145, 35. Gregorius (c. X/) legatus sedis apostolicae (1073) 63, 20. 64, 5. (1074) 68, 25. 69, 25. Grle (ed.), fortasse apud Kottes in Austr. Inf., praedium monii Gottwicensis (cc. 1124) 108, 25. Griezbach, Adelbero de —, nob. Austr. (1125) 110, 15. Gritoouo v. Grutouo. Griwcicih (c. XV) locat. ; H¥iv&ice, nunc Rivéice, &. Pflanqendorf, d. b. Louny g. Laun ; villa ubi terra monii. Strahov. (1143/8) 101, 10. Gromnice, Grommicae (or.) ; Hromice, d. b. Plzeň, &. Pilsen ; (1180/82) 267, 1. Gronek (c. XIV); Hronek ; testis (1185) 278, so. Grosnata, Grosneta v. Groznata. Grosskonreuth v. Chunrewt. Gross- Priesen, b. Bfeqno Velké, v. Nabrezine. Gross-Senitq, b. Senice v. Scennicze. Groznata (or.); Hrognata; prep. Melnicensis (1146/8) 163, 15. 165, 5. Groznata (sp. X//) prep., tradens monio. Luto- mislensi villam Olsan (1167) 414, 1. Groznata (or., Roznata (or.) castellanus de Cladzco (1169) 218, 1. 219, 5. Hroznata (c. XIV) pincerna ducis Boh. (1180) 261, 15. Groznata, Grosnata, Grosneta (or.) camerarius ducis Boh. (1183) 270, 20. 271, 15. (1184) 274, 20. de Perüz (1184/5) 276, 10. (1185) 278, so. 279, 5.
Strana 488
488 Groznata 280, 10. summus curie camer. (1185) 424,4. nobilis (1186) 282,1. (1188) 293,10. Crispus (1189) 296,30. 297,1 sg. de Peruz (1178/89) 443,5. Frater eius Mesco (1186 sg.) Filii eius Willelmus et Olricus (1186). Groznata (or.) filius Cezeme (1189) 297, 25. Frater eius: Ernestus (1189). Groznata (or.) Calvus [primas Boh.] (1183) 270, 25. dispensator ducis Boh. (1184/5) 276, 15. (1185) 277, 20. Groznata (or.) de primatum Boemie clariori ste- mate (1197) 323, 25. comes et amicus Henrici ducis et epi (1197) 326, 1,5. 328,25. 329, 20. Sorores eius: Judita et altera, quae est in Po- lonia (1197). Cognati: Bleh, Hgrdiebor, Zde- slaus (1197). Groznata (or.), donator circuitus Ceaslau (saec. XII ex.) (59, 20). 365, 10. Hrosnata (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Roznata (or.) testis (1197) 331, 5. Groznata (sp. X//) piscator eccl. villa Gradisci (1088?) 377, 1, 20. Groznata (sp. X//) pistor eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 16, 20. Grubouic (sp. X//); Roubovice, d. p. Chrudim ; villa, apud quam silva monii Lutomisl. (1167) , 6. Grudim v. Hrudim. Grunzuultl pagus [circum Traisen in Austr. Inf.) (888) 28, 20. Grusovan, Jocat. Grusouaz (or.); HruSovany, g. Grusbach, d. p. Znojmo, g. Znaim ; Villa, ubi terra eccl. Znoymensis (cc. 1131) 123, 5. villa hospit. Hierosolymitani Pragae (1158/69) 215, so. Grussoua (sp. X//) ; Hrusovd d. p. Vys. Mýto, g Hohenmauth ; villa monii. Lutomisl. (1167) 414, 10. Grutouo, Gritoouo (or.), Grutou (sp. X//) distric- tus denominatus ab arce Hrutov [de cuius situ v. Pekař in: Sborník prací Zákü Gollovych, pag. 108] (1167) 418, 1. provincia (1186) 285, 15. forum ad eccl. Lutomisl pertinens ibid. (1167) 414, 10. Gruzineuizi (sp. X/1) locat. ; Hruqintoes, quondam villa eccl. Wissegrad. (1088?) 375, 10, 25. Guclinvs, Gucslinus (or.) Guelinus (sp. XIV), donator terrae Bocudicih (s. XII ex.) (59, 20, 35). 365, 10. Gug (sp. X//) ; Huk? ; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Cf. Huc. Guichardus, prefectus urbis Bavenberch (1151) 173, 1. Guido (or. presb. card. tit. s. Crisogoni (1145) 145, 30. Guido (c. XV), Gwido (c. X//), Wido (c.), diac. card. et apost. sedis legatus in Bohemiam desti- natus (1142) 135, 5. (1143) 137, 10, 40. (1146) 149, 5. 150, 5. Guido (or.), diac. card. ss. Cosmę et Damiani (1144) 140, 1. (1145) 415, 35. Guido (c. X//), [s. Mariae in Porticu] diac. card. legatus apost. in Poloniam missus (1148) 165, 20. Guido (or.), minister altaris in Romana eccl. (1144) 140, 1. Gumpoldus (c. XV/) de Buben (cc. 1170) 224, 10. Gumpolt (or.) testis (1174/8) 254, 6. Wissegrad. in INDEX NOMINUM. Hana Gumpoldus, Cumboldus (or.) cuius filii Cüno (1193) 309, 1. (1192/3) 311, 5. Detheleb (1180/2) 266, 20. (1192/3) 311, 5. Gumboldus (1192/3) 811, 5. Gumboldus, Comboldus (or.), frater Dietlebi (1193) 311, 1, 5. Pater eius: Cumboldus 311, 5. V. et.: Gundpold. Gumpreht, Gumbreht, Gumprech (sp. X///), cu- rialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Gunprech (sp. X//7) donator villae Pritulenowo (1186) 437, 10, 25. Gundalperht (c.), (903/906) 34, 20. Gundpold (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/900) 34, 25. Gundpoldus (868) 6, 30. V. ef.: Gumpoldus. Gundradis (c.) coniux Engildeonis (1037) 50, 20. Guntharlus (ed.), Guntherius, Gvnterius (sp. X///) heremita (1019) 49. (t 1045) 358, 15. Gurcensis (Gurk in Carinthia) eccl. epalis (1173) 236, 30. Epi. : Henricus 1 (1170 sq.) ; Romanus I (1162) ; Romanus II (1174 sq.). Prep. : Romanus (1170). Guzoue (or.) locat.; Huzovd (Houžová) Německá, &- Deutschhause, d. p. Sternberg ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Gwalech v. Hualco. Gwido v. Guido. nobilis in comitatu Arbonis H. H., abb. Premonstratensis v. Hugo. H. nuntius ecclesiae Salisburg. (1172) 232, 20. H. fidelis et familiaris Adalberti arepi Salisb. (1177) 248, 30. Hadamarus (sp. X) abb. monii. 340, 1. Hadmarus (c. X///) de ChYnringen (1185) 280, 5. Hadericus (1055) 53, 5. Hadrianus, Adrianus (c.) 11 papa (869) 8, 10. (t 879) 17, 30. Adrianus (c. XVII) IV papa (1154/9) 191, ss. Haeinricus v. Heinricus. Hageno (c. X/V) et Petrus filii Milgozti, testes, (1196) 320, 20. V. et. : Agna. Hainburg, opp. Austr. Inf. 1061) 51, 25. Hainricus, Hainricvs o. Heinricus. Hainv (sp. X///); Hajnd, Hejna, d. p. Strako- nice ; villa monii. Brevnov (1045) 353, 20. Halah v. Hualach. Halazstat (c.), quondam locus prope Bamberg in Bavaria (805) 1, 16. Halberstadtensis, Halverstadensis (Halberstadt, Sax., Rgb. Magdeburg), episcopatus (1133) 127, 20. ep. : Udalricus (1151). Haldensleben, Althaldensleben, Sachsen, Rgb. Mag- deburg, distr. Neuhaldensleben ; castrum (1192) 304, 20. Hallensis (c. XVI), Reichenhall, Bav., Rgb. Ober- bayern, abb. Adelhardus (1170). de Hameringen (ed.), frater Isinrichi de Wichil- dorf, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Hana (sp. X111), Hand, fl. in Moravia (1183) 419, 20. Fuldensis (948)
488 Groznata 280, 10. summus curie camer. (1185) 424,4. nobilis (1186) 282,1. (1188) 293,10. Crispus (1189) 296,30. 297,1 sg. de Peruz (1178/89) 443,5. Frater eius Mesco (1186 sg.) Filii eius Willelmus et Olricus (1186). Groznata (or.) filius Cezeme (1189) 297, 25. Frater eius: Ernestus (1189). Groznata (or.) Calvus [primas Boh.] (1183) 270, 25. dispensator ducis Boh. (1184/5) 276, 15. (1185) 277, 20. Groznata (or.) de primatum Boemie clariori ste- mate (1197) 323, 25. comes et amicus Henrici ducis et epi (1197) 326, 1,5. 328,25. 329, 20. Sorores eius: Judita et altera, quae est in Po- lonia (1197). Cognati: Bleh, Hgrdiebor, Zde- slaus (1197). Groznata (or.), donator circuitus Ceaslau (saec. XII ex.) (59, 20). 365, 10. Hrosnata (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Roznata (or.) testis (1197) 331, 5. Groznata (sp. X//) piscator eccl. villa Gradisci (1088?) 377, 1, 20. Groznata (sp. X//) pistor eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 16, 20. Grubouic (sp. X//); Roubovice, d. p. Chrudim ; villa, apud quam silva monii Lutomisl. (1167) , 6. Grudim v. Hrudim. Grunzuultl pagus [circum Traisen in Austr. Inf.) (888) 28, 20. Grusovan, Jocat. Grusouaz (or.); HruSovany, g. Grusbach, d. p. Znojmo, g. Znaim ; Villa, ubi terra eccl. Znoymensis (cc. 1131) 123, 5. villa hospit. Hierosolymitani Pragae (1158/69) 215, so. Grussoua (sp. X//) ; Hrusovd d. p. Vys. Mýto, g Hohenmauth ; villa monii. Lutomisl. (1167) 414, 10. Grutouo, Gritoouo (or.), Grutou (sp. X//) distric- tus denominatus ab arce Hrutov [de cuius situ v. Pekař in: Sborník prací Zákü Gollovych, pag. 108] (1167) 418, 1. provincia (1186) 285, 15. forum ad eccl. Lutomisl pertinens ibid. (1167) 414, 10. Gruzineuizi (sp. X/1) locat. ; Hruqintoes, quondam villa eccl. Wissegrad. (1088?) 375, 10, 25. Guclinvs, Gucslinus (or.) Guelinus (sp. XIV), donator terrae Bocudicih (s. XII ex.) (59, 20, 35). 365, 10. Gug (sp. X//) ; Huk? ; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Cf. Huc. Guichardus, prefectus urbis Bavenberch (1151) 173, 1. Guido (or. presb. card. tit. s. Crisogoni (1145) 145, 30. Guido (c. XV), Gwido (c. X//), Wido (c.), diac. card. et apost. sedis legatus in Bohemiam desti- natus (1142) 135, 5. (1143) 137, 10, 40. (1146) 149, 5. 150, 5. Guido (or.), diac. card. ss. Cosmę et Damiani (1144) 140, 1. (1145) 415, 35. Guido (c. X//), [s. Mariae in Porticu] diac. card. legatus apost. in Poloniam missus (1148) 165, 20. Guido (or.), minister altaris in Romana eccl. (1144) 140, 1. Gumpoldus (c. XV/) de Buben (cc. 1170) 224, 10. Gumpolt (or.) testis (1174/8) 254, 6. Wissegrad. in INDEX NOMINUM. Hana Gumpoldus, Cumboldus (or.) cuius filii Cüno (1193) 309, 1. (1192/3) 311, 5. Detheleb (1180/2) 266, 20. (1192/3) 311, 5. Gumboldus (1192/3) 811, 5. Gumboldus, Comboldus (or.), frater Dietlebi (1193) 311, 1, 5. Pater eius: Cumboldus 311, 5. V. et.: Gundpold. Gumpreht, Gumbreht, Gumprech (sp. X///), cu- rialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Gunprech (sp. X//7) donator villae Pritulenowo (1186) 437, 10, 25. Gundalperht (c.), (903/906) 34, 20. Gundpold (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/900) 34, 25. Gundpoldus (868) 6, 30. V. ef.: Gumpoldus. Gundradis (c.) coniux Engildeonis (1037) 50, 20. Guntharlus (ed.), Guntherius, Gvnterius (sp. X///) heremita (1019) 49. (t 1045) 358, 15. Gurcensis (Gurk in Carinthia) eccl. epalis (1173) 236, 30. Epi. : Henricus 1 (1170 sq.) ; Romanus I (1162) ; Romanus II (1174 sq.). Prep. : Romanus (1170). Guzoue (or.) locat.; Huzovd (Houžová) Německá, &- Deutschhause, d. p. Sternberg ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Gwalech v. Hualco. Gwido v. Guido. nobilis in comitatu Arbonis H. H., abb. Premonstratensis v. Hugo. H. nuntius ecclesiae Salisburg. (1172) 232, 20. H. fidelis et familiaris Adalberti arepi Salisb. (1177) 248, 30. Hadamarus (sp. X) abb. monii. 340, 1. Hadmarus (c. X///) de ChYnringen (1185) 280, 5. Hadericus (1055) 53, 5. Hadrianus, Adrianus (c.) 11 papa (869) 8, 10. (t 879) 17, 30. Adrianus (c. XVII) IV papa (1154/9) 191, ss. Haeinricus v. Heinricus. Hageno (c. X/V) et Petrus filii Milgozti, testes, (1196) 320, 20. V. et. : Agna. Hainburg, opp. Austr. Inf. 1061) 51, 25. Hainricus, Hainricvs o. Heinricus. Hainv (sp. X///); Hajnd, Hejna, d. p. Strako- nice ; villa monii. Brevnov (1045) 353, 20. Halah v. Hualach. Halazstat (c.), quondam locus prope Bamberg in Bavaria (805) 1, 16. Halberstadtensis, Halverstadensis (Halberstadt, Sax., Rgb. Magdeburg), episcopatus (1133) 127, 20. ep. : Udalricus (1151). Haldensleben, Althaldensleben, Sachsen, Rgb. Mag- deburg, distr. Neuhaldensleben ; castrum (1192) 304, 20. Hallensis (c. XVI), Reichenhall, Bav., Rgb. Ober- bayern, abb. Adelhardus (1170). de Hameringen (ed.), frater Isinrichi de Wichil- dorf, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Hana (sp. X111), Hand, fl. in Moravia (1183) 419, 20. Fuldensis (948)
Strana 489
Hanata INDEX NOMINUM. Heinricus 489 Hanata (c. XV), de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Hangentenstein (c. X), mons in Austr. Inf. inter Greifenstein et Hôflein a. d. Donau (cc. 987) 42, 1. Hañovice, g. Hantowitz, v. Ganeiouici. Harroz, v. Chadoldus de — (11686). Hartelebus, Hartleb, Hartlebus, Hartlews (or.), Hartliebus, Hartliuus (c. X///) camerarius epi. Prag. (1175) 244, 10. (1177) 247, 80. dapifer epi. (1184) 273, so. (1190) 298, so. (1184/92) 306, 5. Hartmannus ; filius eius Heinricus (1158/69). Hartmannus (or.) de Mircov (1158/73) 237, 15. Hartwicus, Hartwicvs, Hartvvik, Hert- wicus(or.), Hartwigus (c.) Hartwicus, arep. Bremensis (1151) 172, 30. (1152) 173, 30. (1160) 193, 25. H(artwicus), arep. Magadaburgensis (1085) 91, 35. Hartwigus (c.) ep. Pataviensis, (847) 3, 30. Hertwicus (or.), ep. Ratisbonensis (1158) 178, 1. Hartwicus, frater Friderici, nob. Bavariae (1100/05) 105, 5. Hertwicus filius Adalberti comitis de Bogen (1142) 134, 20. Hartvvik (or.) filius Ztrih, testis (1158/73) 237, 25. Hartwicvs (or.) testis (1186) 284, 15. Hertwicus (c. X///) miles (1185) 280, 10. Haselbach, cio. Bav., prov. Schwaben (1002) 48, 1. Hasilbach (c.), Haselgraben, rivus in d. p. Ling (1110) 107, 1. Haslicht, b. Varhost, v. Vargosci. Hassegau (1133) 127, 25. Hatho (sp. X) arep. Maguntinus (900) 336, 20. Hatschein, b. Hejëin, v. Gaicin. Hausbrunn, b. Usobrno, v. Vsobren. Havvel v. Gallus. Havelbergensis ep.: Anselmus (1152) 173, so. Hedewic, uxor Adelberti de Bogen (1142) 134, 20. Hejëin, g. Hatschein, v. Gaicin. Heidenreichenstein v. Nacamic. Heilbertus v. Engelbertus. Heimo (or.) ministerialis Arnolfi regis (888) 28, 20. Heimo (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Heimpreltisperg (ed.), in vicinitate silvae in finibus Boh. sitae, quae monio Altahae Superiori tra- ditur (1100/05) 106, 5. Heincz (sp. X/V) testis (1100/07) 398, 15. Heinramus v. Emmeramus. Heinricus, Henricus (or), Haeinricus, Hainricus (c), Hendricus (sp.). Heinricus (c. X/V) arep. Maguntinus et archican- cellarius Germaniae (1144) 143, 5. [Henricus I]. ep. Brixinensis (1172) 231, 25. Henricus electus Salisburg. v. Henricus prep. Perhtesgadensis. Henricus, ep. Gurcensis (1170) 220, 1. 223, 5. (1172) 231, 10, 25. (1173) 236, 25. (1174) 239, 25. (t 1174) 241, 10. Heinricus, -cvs (or.), Henricus (c. XV), Haeinricus, Hainricus (c.) II alias Steico (or.), Stico, Sdico (c. XII), Sdyco (c. XIV) ep. Olomucensis (1130) 115, 1. (1131) 116, 5. 117, 5. 121, 10. 124, 10. 126, 20. (cc. 1140) 129, 15. (1141) 131, 20. (1142) 132, 15. 133, 20. 184, 5 sq. 135, 1—25. 136, 10, 25. 269, 25. (1143) 137, 25. (1144) 140, 15. 141, 20. 143, 20. 144, 10. (1145) 145, 1. 146, 20. 147, 5, 20. (1146) 149, 1. 150, 5, 25, 35. (1147) 153, 20. 154, 1, 10. (1142/8) 156, 20. 157, 5. (1143/8) 158, 20, 35. (1146/8) 162, 25. 163, 5. 104, 10. (1148) 165, 20. (1149/50) 160, 15. (ante 1150) 168, 10. (cc. 1150) 169, 80. 170, 20. 171, 1. (1151) 171, 20. +t: (1163/8) 183, 1. (1167) 413, 10. (1174/8) 254, so. (1178/81) 262, 25. Heinricus (Brecislaus) ep. Prag. v. Heinricus prep. Wissegrad. Heinricus (c. XIV) I, ep. Ratisponensis (1144) 142, 25. (1162) 173, 30. H[enricus], praep. Perhtesgadensis (1170) 220, 1. arep. Salisburg. electus (1174) 239, 25. 241, 5. Heinricus, Henricus (or.), Hainricus (sp. XIII), Brecizlaus (sp. X///), Henricus qui et Breci- slaus dictus est, prep. Wissegrad. (1181) 264, 25. (1180/2) 266, 1. ep. Pragensis (1182) 267, 15. (1183) 270, 20. 271, 20. 420, 15—26. 421, 1. 422, 10. (1184) 273, 1. 274, 15. (1184/5) 276, 10. (1185) 279, 10. 424, 20. 425, 1, 10. (1186) 281, 30. 285, 20. filius ducis Henrici 286, 10. (1187) 287, 20—30. 289, 15. (1188) 292, 10. 293, 25. (1189) 295, 35. 297, 5, 15. (1178/89) 443, 5. (1190) 298, 20. 301, 1, 35. (1191) 303, 5. (1192) 304, 1, 20. (1184/92) 305, 10, 15. 307, 1, 20. 308, 1—20. (1193) 309, 5. 310, 5. dux et ep. Boem. (1194) 311, 20, 25. 312, 1, 20. 313, 10. 314, 20. 443, 35. dux Boemor. et ep. necnon marchio Mor. (1195) 445, 20. dux et ep. Boem. (1196) 319, 30. 320, 15. (1195/7) 321, 20. (1197) 324, so. 325, 30. 326, 25. (+ 1197) 328, so. Heinricus (or.), decanus Pragensis (1146/8) 163, 15. Heinricus (c. X/), magister eccl. Wissegrad. (1143) 138, 10. H[enricus], magister, sacri palatii imp. protho- notarius (1158) 180, 25. Heinricus (or.) notarius ducis [Friderici] (1184/5) 276, 10. Heinricus, Henricus (or.), Hainricus (sp. X///) abb. de Breunov (1169) 217, 25. 219, 1, 15. (1177) 246, 1. (1184) 274, 15. (1185) 424, 25. (1189) 297, 15. (1178/89) 443, 5. (1191) 303, 1. (1194) 444, 1. (1169/94) 316, 15. Henricus, abb. Laureshamensis (1159) 192, 1. H[enricus], abb. s. Petri Saltzburgensis (1170) 220, 1. 222, 1. (1172) 235, 20. (1173) 236, 25. Heinricus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 6. Henricus II, Romanor. rex (1002) 48. (1012) 350, 30. Heinricus (c.) III, rex Roman. (1040) 49, 20. (1046) 51, 20. (1051) 51, 25. (1052) 52, 10. (1055) 53, 5. (1056) 53, 15. Heinricus, Henricus (sp. X//) IV, Roman. rex (1061) 60, 20. (1070) 367, 16. (1077) 81, 30. (1081) 89, 5. imperator (1085) 91, 5. (1086) 93, 35. 95. (cc. 1088) 97, s5. (1092/6) 391, 20. Coniux: Bertha (1077). Henricus V, rex Romanor. (1108) 106, 5. impera- tor (t 1126) 404, 20. Henricus VI, rex Rom. (1190) 298, 1. imperator (1191) 301, 10, 20. 302, 1 sq. (1192) 304, 20. 307, 15, 25. 308, 1—20. (1194) 311, 15. 312, 1. Heinricus (11, Jasomirgott) dux Bavar. et marchio Austriae, patruus Friderici I regis (1156) 174,
Hanata INDEX NOMINUM. Heinricus 489 Hanata (c. XV), de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Hangentenstein (c. X), mons in Austr. Inf. inter Greifenstein et Hôflein a. d. Donau (cc. 987) 42, 1. Hañovice, g. Hantowitz, v. Ganeiouici. Harroz, v. Chadoldus de — (11686). Hartelebus, Hartleb, Hartlebus, Hartlews (or.), Hartliebus, Hartliuus (c. X///) camerarius epi. Prag. (1175) 244, 10. (1177) 247, 80. dapifer epi. (1184) 273, so. (1190) 298, so. (1184/92) 306, 5. Hartmannus ; filius eius Heinricus (1158/69). Hartmannus (or.) de Mircov (1158/73) 237, 15. Hartwicus, Hartwicvs, Hartvvik, Hert- wicus(or.), Hartwigus (c.) Hartwicus, arep. Bremensis (1151) 172, 30. (1152) 173, 30. (1160) 193, 25. H(artwicus), arep. Magadaburgensis (1085) 91, 35. Hartwigus (c.) ep. Pataviensis, (847) 3, 30. Hertwicus (or.), ep. Ratisbonensis (1158) 178, 1. Hartwicus, frater Friderici, nob. Bavariae (1100/05) 105, 5. Hertwicus filius Adalberti comitis de Bogen (1142) 134, 20. Hartvvik (or.) filius Ztrih, testis (1158/73) 237, 25. Hartwicvs (or.) testis (1186) 284, 15. Hertwicus (c. X///) miles (1185) 280, 10. Haselbach, cio. Bav., prov. Schwaben (1002) 48, 1. Hasilbach (c.), Haselgraben, rivus in d. p. Ling (1110) 107, 1. Haslicht, b. Varhost, v. Vargosci. Hassegau (1133) 127, 25. Hatho (sp. X) arep. Maguntinus (900) 336, 20. Hatschein, b. Hejëin, v. Gaicin. Hausbrunn, b. Usobrno, v. Vsobren. Havvel v. Gallus. Havelbergensis ep.: Anselmus (1152) 173, so. Hedewic, uxor Adelberti de Bogen (1142) 134, 20. Hejëin, g. Hatschein, v. Gaicin. Heidenreichenstein v. Nacamic. Heilbertus v. Engelbertus. Heimo (or.) ministerialis Arnolfi regis (888) 28, 20. Heimo (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Heimpreltisperg (ed.), in vicinitate silvae in finibus Boh. sitae, quae monio Altahae Superiori tra- ditur (1100/05) 106, 5. Heincz (sp. X/V) testis (1100/07) 398, 15. Heinramus v. Emmeramus. Heinricus, Henricus (or), Haeinricus, Hainricus (c), Hendricus (sp.). Heinricus (c. X/V) arep. Maguntinus et archican- cellarius Germaniae (1144) 143, 5. [Henricus I]. ep. Brixinensis (1172) 231, 25. Henricus electus Salisburg. v. Henricus prep. Perhtesgadensis. Henricus, ep. Gurcensis (1170) 220, 1. 223, 5. (1172) 231, 10, 25. (1173) 236, 25. (1174) 239, 25. (t 1174) 241, 10. Heinricus, -cvs (or.), Henricus (c. XV), Haeinricus, Hainricus (c.) II alias Steico (or.), Stico, Sdico (c. XII), Sdyco (c. XIV) ep. Olomucensis (1130) 115, 1. (1131) 116, 5. 117, 5. 121, 10. 124, 10. 126, 20. (cc. 1140) 129, 15. (1141) 131, 20. (1142) 132, 15. 133, 20. 184, 5 sq. 135, 1—25. 136, 10, 25. 269, 25. (1143) 137, 25. (1144) 140, 15. 141, 20. 143, 20. 144, 10. (1145) 145, 1. 146, 20. 147, 5, 20. (1146) 149, 1. 150, 5, 25, 35. (1147) 153, 20. 154, 1, 10. (1142/8) 156, 20. 157, 5. (1143/8) 158, 20, 35. (1146/8) 162, 25. 163, 5. 104, 10. (1148) 165, 20. (1149/50) 160, 15. (ante 1150) 168, 10. (cc. 1150) 169, 80. 170, 20. 171, 1. (1151) 171, 20. +t: (1163/8) 183, 1. (1167) 413, 10. (1174/8) 254, so. (1178/81) 262, 25. Heinricus (Brecislaus) ep. Prag. v. Heinricus prep. Wissegrad. Heinricus (c. XIV) I, ep. Ratisponensis (1144) 142, 25. (1162) 173, 30. H[enricus], praep. Perhtesgadensis (1170) 220, 1. arep. Salisburg. electus (1174) 239, 25. 241, 5. Heinricus, Henricus (or.), Hainricus (sp. XIII), Brecizlaus (sp. X///), Henricus qui et Breci- slaus dictus est, prep. Wissegrad. (1181) 264, 25. (1180/2) 266, 1. ep. Pragensis (1182) 267, 15. (1183) 270, 20. 271, 20. 420, 15—26. 421, 1. 422, 10. (1184) 273, 1. 274, 15. (1184/5) 276, 10. (1185) 279, 10. 424, 20. 425, 1, 10. (1186) 281, 30. 285, 20. filius ducis Henrici 286, 10. (1187) 287, 20—30. 289, 15. (1188) 292, 10. 293, 25. (1189) 295, 35. 297, 5, 15. (1178/89) 443, 5. (1190) 298, 20. 301, 1, 35. (1191) 303, 5. (1192) 304, 1, 20. (1184/92) 305, 10, 15. 307, 1, 20. 308, 1—20. (1193) 309, 5. 310, 5. dux et ep. Boem. (1194) 311, 20, 25. 312, 1, 20. 313, 10. 314, 20. 443, 35. dux Boemor. et ep. necnon marchio Mor. (1195) 445, 20. dux et ep. Boem. (1196) 319, 30. 320, 15. (1195/7) 321, 20. (1197) 324, so. 325, 30. 326, 25. (+ 1197) 328, so. Heinricus (or.), decanus Pragensis (1146/8) 163, 15. Heinricus (c. X/), magister eccl. Wissegrad. (1143) 138, 10. H[enricus], magister, sacri palatii imp. protho- notarius (1158) 180, 25. Heinricus (or.) notarius ducis [Friderici] (1184/5) 276, 10. Heinricus, Henricus (or.), Hainricus (sp. X///) abb. de Breunov (1169) 217, 25. 219, 1, 15. (1177) 246, 1. (1184) 274, 15. (1185) 424, 25. (1189) 297, 15. (1178/89) 443, 5. (1191) 303, 1. (1194) 444, 1. (1169/94) 316, 15. Henricus, abb. Laureshamensis (1159) 192, 1. H[enricus], abb. s. Petri Saltzburgensis (1170) 220, 1. 222, 1. (1172) 235, 20. (1173) 236, 25. Heinricus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 6. Henricus II, Romanor. rex (1002) 48. (1012) 350, 30. Heinricus (c.) III, rex Roman. (1040) 49, 20. (1046) 51, 20. (1051) 51, 25. (1052) 52, 10. (1055) 53, 5. (1056) 53, 15. Heinricus, Henricus (sp. X//) IV, Roman. rex (1061) 60, 20. (1070) 367, 16. (1077) 81, 30. (1081) 89, 5. imperator (1085) 91, 5. (1086) 93, 35. 95. (cc. 1088) 97, s5. (1092/6) 391, 20. Coniux: Bertha (1077). Henricus V, rex Romanor. (1108) 106, 5. impera- tor (t 1126) 404, 20. Henricus VI, rex Rom. (1190) 298, 1. imperator (1191) 301, 10, 20. 302, 1 sq. (1192) 304, 20. 307, 15, 25. 308, 1—20. (1194) 311, 15. 312, 1. Heinricus (11, Jasomirgott) dux Bavar. et marchio Austriae, patruus Friderici I regis (1156) 174,
Strana 490
490 Heinricus INDEX NOMINUM. Hermannus 10, 20. 175, 5. dux Austriae (1158) 178, 1. 180, 25, 35. (1163) 202, 5. (1171) 228, 30. Coniux: Theodora (1156). Heinricus (c. X) dux Bauuariorum, nepos Ottonis I. imp. (973) 344, 30. (cc. 987) 41, 20. Henricus (Superbus), dux Bavariae et Saxoniae (1132) 404, 25. (1139) 407, 10. Henricus (Leo) dux Bawariae et Saxoniae (1152) 410, 20. (1156) 174, 20. (1163) 202, 1. (1174) 240, 30. (1192) 304, 20. Heinricus qui et Brecislaus, dux Boh. v. Hein- ricus prep. Wissegradensis. Heinricus, Henricus (or., Hainricus (sp. X///), frater Wladizlai ducis et regis Boh. (1146/8) 163, 20. 165, 5. (1159) 193, 1. (1160) 195, 5. 196, 10. 198, 20. (1165) 203, 10. 205, 15. (1167) 412, 20. (1169) 217, 20. (+ 1186) 286, 10. patruus Friderici ducis Boh. 434, 5, 25. Uxor eius: Margareta (cc. 1186). Filius: Heinricus Breci- zlaus ep. et dux. Henricus dux donator terrae Lagouicih (saec. XII ex.) (59, 20, 30.) 365, 10. Henricus, marchio [Austriae] (1002) 48, 1. Heinricus, marchio Morauię v. Wladizlaus. Henricus, marchio Tusciae (1167) 210, 20. Henricus, comes (1056) 53, 20. (1061) 61, 1. H[enricus] comes de Dietz (1158) 180, 25. Heinricus (or.) comes de Witin, [filius Conradi marchionis] (1165) 203, 15. Henricus (or.) prefectus de Aldenburch (1189) 295, 35. Heinricus (or.) prefectus urbis Donin (1160) 198, 20. Heinricus (eZ.) burggravius Ratisponensis (1179) 259, 10. Frater eius: Fridericus (1179). Henricus (c. X/V), castellanus Sathensis (1159) 193, 5. Heinricus (or.), prefectus Wissegradensis (1160) 196, 20. Heinricus (c. X/V), Hendricus (sp. X///) subagaso ducis Boh. (1185) 279, 10. agaso (1187) 289, 20. 440, 20. Hainricvs Ketlich (sp. X///) habens villam Tu- rane (1115) 401, 20. (1186) 433, 20. Heinricus (or.) Chideliz, testis (1160) 198, 20. Fratres eius: Bertholdus, Sifridus. Heinricus filius Hartmanni (1158/69) 215, 20. Heinricus de Altendorf et frater eius Fridericus (1179) 259, 15. Henricus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Henricus Kersichouiz (or.) (1186) 282, 20. Heinricus (c. X//) de Loman, testis (1188) 294, 25. Henricus (or.) frater Diwisii, testis (1193) 309, 10. Heinricus (c. X/V) et Lutolphus, filii Wintheri, testes (1196) 320, 20. Henricus (or.) Nescherath [= filius Nałeradi] (1195/7) 323, 5. Heinricus (c. X//) frater Boguzlai, testis (s. XII ex.) 331, 30. Heinricus (or.), frater Ródulfi, ministerialis eccl. Misinensis (1160) 198, 25. Hejfkovice al. Ujkovice v. Vykouicih. Helicha (or.) ducissa, uxor Ottonis ducis Boem. (1189) 295, 25. Helie (sp. X///) filius Drisizlaus (1183). Helmwin (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Helphendorph (or.), Grosshelfendorf, Bav., Rgb. Oberbayern, distr. Rosenheim (950) 36, 20. Helstre (or.); die Elster (Weifle Elster), fl. Sax. (1165) 205, 1, 5. Hemerammus v. Emmeramus. Hendricus, Henricus v. Heinricus. Heraldus v. Heroldus. Herazt v. Hrazt. Herbipolis v. Wirziburh. Herbitq, b. Hrbovice v. Hribovici. Hercaz v. Gehercaz. Herkenbertus v. Erkenbertus. Herduricus (e2.), testis donationis Gerbirgae, du. cissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Heridel (sp. X///J); Hrdly, d. p. Litoměřice, g. Leitmerit?7 ; villa monii Brevnov. (993) 349, 1. Hermanicz (sp. X/V), fortasse Hefmanice, d. p. Mor. Krumlov, g. Máhr. Kromau; ubi eccl. cum iure patr. ad monium. Cunicz. spectans (1173) 416, 20. Hermannus, Herman, Herimannu s (or.), Ermannu Ss (e). Hermannus (c. X//), ep. Augustensis (1132) 127, 5. Hermannus, ep. Constantiensis (1152) 173, so. Hermannus (c. X//) ep. Pragensis (1100/07) 105, 25. (1115) 394, 30. 399, 16. (1118) 108, 16. ( + 1186) 432, 15, 25. Hermannus, Herimannus (c. X///) ep. Uerdensis (1159) 191, 30. 192, 5. (1165) 203, 10. Hermannus (or.) Ermannus (c. XVI) can. Pragen- sis (cc. 1170) 224, 5. archidiac. Bechinensis (1177) 247, 30. (1175/8) 251, 5. (1180/2) 266, 5. (1184) 273, 15. prep. Pragensis (1184) 274, 15. (1185) 424, 25. (1189) 297, 15. (1190) 298, 25. maior prep. Prag. (1184/92) 306, 5. Herimannus (c. X//), cancellarius Henrici IV im- peratoris (1086) 95, 5. Hermannus archipresbiter (1184/5) 276, 10. Hermannus (or.) abb. de Pomuk (1188) 293, 25. Hermannus (or.) abb. de Sedlec, Selliz (1188) 293, 25. (1189) 297, 20. Hermannus, dux Carinthiae (1174) 237, 25. Hermannus (c. XIV) comes de Cuich (1144) 142, so. Herimannus, comes de Wincenburch in Saxonia (1151) 173, 1. Hermannus (or.) filius Marcquardi, Herman Mar- quartic, agazo, marscalcus ducis Boh. (1176) 244, 10. (1177) 246, 1. (1175/8) 251, 10. (1174/8) 254, 10. camerarius ducis (1177) 247, 25. (1183) 270, 25. (1187) 289, 25. (1188) 294, 1. (1189) 297, 20. (1192) 307, 1. (1197) 326, 30. Fratres eius: Gauel, Zauise (1175 sq.). Filii eius: Benes et Marquardus (1197). Hermannus (sp. X/V) castellanus de Kladzko (1195) 445, 35. Herimannus (or.), 203, 15. Hermannus de Kazelsdorf, nob. Austr. (1125) 110, 15. Herman (/acs.) filius Hugonis (1175/8) 251, 10. Hermannus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Hermannus (or.) privignus Rudolfi (1180/82) 266, 25. Hermannus (or.) filius Wilhelmi, Willamowiz (or.) nob. Boh. (1183) 270, 25. 271, 20. (1184) 274, 5. (1192) 307, 5. (1193) 310, 10. (1195/7) 323, 10. Hermannus (sp. XIII) de Mirkov (1186) 436, 10, 25. 437, 5. prefectus Misinensis (1165)
490 Heinricus INDEX NOMINUM. Hermannus 10, 20. 175, 5. dux Austriae (1158) 178, 1. 180, 25, 35. (1163) 202, 5. (1171) 228, 30. Coniux: Theodora (1156). Heinricus (c. X) dux Bauuariorum, nepos Ottonis I. imp. (973) 344, 30. (cc. 987) 41, 20. Henricus (Superbus), dux Bavariae et Saxoniae (1132) 404, 25. (1139) 407, 10. Henricus (Leo) dux Bawariae et Saxoniae (1152) 410, 20. (1156) 174, 20. (1163) 202, 1. (1174) 240, 30. (1192) 304, 20. Heinricus qui et Brecislaus, dux Boh. v. Hein- ricus prep. Wissegradensis. Heinricus, Henricus (or., Hainricus (sp. X///), frater Wladizlai ducis et regis Boh. (1146/8) 163, 20. 165, 5. (1159) 193, 1. (1160) 195, 5. 196, 10. 198, 20. (1165) 203, 10. 205, 15. (1167) 412, 20. (1169) 217, 20. (+ 1186) 286, 10. patruus Friderici ducis Boh. 434, 5, 25. Uxor eius: Margareta (cc. 1186). Filius: Heinricus Breci- zlaus ep. et dux. Henricus dux donator terrae Lagouicih (saec. XII ex.) (59, 20, 30.) 365, 10. Henricus, marchio [Austriae] (1002) 48, 1. Heinricus, marchio Morauię v. Wladizlaus. Henricus, marchio Tusciae (1167) 210, 20. Henricus, comes (1056) 53, 20. (1061) 61, 1. H[enricus] comes de Dietz (1158) 180, 25. Heinricus (or.) comes de Witin, [filius Conradi marchionis] (1165) 203, 15. Henricus (or.) prefectus de Aldenburch (1189) 295, 35. Heinricus (or.) prefectus urbis Donin (1160) 198, 20. Heinricus (eZ.) burggravius Ratisponensis (1179) 259, 10. Frater eius: Fridericus (1179). Henricus (c. X/V), castellanus Sathensis (1159) 193, 5. Heinricus (or.), prefectus Wissegradensis (1160) 196, 20. Heinricus (c. X/V), Hendricus (sp. X///) subagaso ducis Boh. (1185) 279, 10. agaso (1187) 289, 20. 440, 20. Hainricvs Ketlich (sp. X///) habens villam Tu- rane (1115) 401, 20. (1186) 433, 20. Heinricus (or.) Chideliz, testis (1160) 198, 20. Fratres eius: Bertholdus, Sifridus. Heinricus filius Hartmanni (1158/69) 215, 20. Heinricus de Altendorf et frater eius Fridericus (1179) 259, 15. Henricus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Henricus Kersichouiz (or.) (1186) 282, 20. Heinricus (c. X//) de Loman, testis (1188) 294, 25. Henricus (or.) frater Diwisii, testis (1193) 309, 10. Heinricus (c. X/V) et Lutolphus, filii Wintheri, testes (1196) 320, 20. Henricus (or.) Nescherath [= filius Nałeradi] (1195/7) 323, 5. Heinricus (c. X//) frater Boguzlai, testis (s. XII ex.) 331, 30. Heinricus (or.), frater Ródulfi, ministerialis eccl. Misinensis (1160) 198, 25. Hejfkovice al. Ujkovice v. Vykouicih. Helicha (or.) ducissa, uxor Ottonis ducis Boem. (1189) 295, 25. Helie (sp. X///) filius Drisizlaus (1183). Helmwin (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Helphendorph (or.), Grosshelfendorf, Bav., Rgb. Oberbayern, distr. Rosenheim (950) 36, 20. Helstre (or.); die Elster (Weifle Elster), fl. Sax. (1165) 205, 1, 5. Hemerammus v. Emmeramus. Hendricus, Henricus v. Heinricus. Heraldus v. Heroldus. Herazt v. Hrazt. Herbipolis v. Wirziburh. Herbitq, b. Hrbovice v. Hribovici. Hercaz v. Gehercaz. Herkenbertus v. Erkenbertus. Herduricus (e2.), testis donationis Gerbirgae, du. cissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Heridel (sp. X///J); Hrdly, d. p. Litoměřice, g. Leitmerit?7 ; villa monii Brevnov. (993) 349, 1. Hermanicz (sp. X/V), fortasse Hefmanice, d. p. Mor. Krumlov, g. Máhr. Kromau; ubi eccl. cum iure patr. ad monium. Cunicz. spectans (1173) 416, 20. Hermannus, Herman, Herimannu s (or.), Ermannu Ss (e). Hermannus (c. X//), ep. Augustensis (1132) 127, 5. Hermannus, ep. Constantiensis (1152) 173, so. Hermannus (c. X//) ep. Pragensis (1100/07) 105, 25. (1115) 394, 30. 399, 16. (1118) 108, 16. ( + 1186) 432, 15, 25. Hermannus, Herimannus (c. X///) ep. Uerdensis (1159) 191, 30. 192, 5. (1165) 203, 10. Hermannus (or.) Ermannus (c. XVI) can. Pragen- sis (cc. 1170) 224, 5. archidiac. Bechinensis (1177) 247, 30. (1175/8) 251, 5. (1180/2) 266, 5. (1184) 273, 15. prep. Pragensis (1184) 274, 15. (1185) 424, 25. (1189) 297, 15. (1190) 298, 25. maior prep. Prag. (1184/92) 306, 5. Herimannus (c. X//), cancellarius Henrici IV im- peratoris (1086) 95, 5. Hermannus archipresbiter (1184/5) 276, 10. Hermannus (or.) abb. de Pomuk (1188) 293, 25. Hermannus (or.) abb. de Sedlec, Selliz (1188) 293, 25. (1189) 297, 20. Hermannus, dux Carinthiae (1174) 237, 25. Hermannus (c. XIV) comes de Cuich (1144) 142, so. Herimannus, comes de Wincenburch in Saxonia (1151) 173, 1. Hermannus (or.) filius Marcquardi, Herman Mar- quartic, agazo, marscalcus ducis Boh. (1176) 244, 10. (1177) 246, 1. (1175/8) 251, 10. (1174/8) 254, 10. camerarius ducis (1177) 247, 25. (1183) 270, 25. (1187) 289, 25. (1188) 294, 1. (1189) 297, 20. (1192) 307, 1. (1197) 326, 30. Fratres eius: Gauel, Zauise (1175 sq.). Filii eius: Benes et Marquardus (1197). Hermannus (sp. X/V) castellanus de Kladzko (1195) 445, 35. Herimannus (or.), 203, 15. Hermannus de Kazelsdorf, nob. Austr. (1125) 110, 15. Herman (/acs.) filius Hugonis (1175/8) 251, 10. Hermannus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Hermannus (or.) privignus Rudolfi (1180/82) 266, 25. Hermannus (or.) filius Wilhelmi, Willamowiz (or.) nob. Boh. (1183) 270, 25. 271, 20. (1184) 274, 5. (1192) 307, 5. (1193) 310, 10. (1195/7) 323, 10. Hermannus (sp. XIII) de Mirkov (1186) 436, 10, 25. 437, 5. prefectus Misinensis (1165)
Strana 491
Hermannus Herman (sp. X//I) testis (1187) 440, 20. Hermannus (or.) frater Bogussae castellani de Cladsco (1189) 297, 20. Hermannus (or.) testis (1192) 300, 35. Herman (or.) testis (1194) 313, 20. Herman (or.) filius Bertoldi de Zebrin (1197) 326, 30. Frater eius Szezema. Hermanricus, Hermericus (c.) ep. Pataviensis (873) 13, 40. 14, 1. 15, 1. Heroldus, Heraldus (sp. X) arep. [Salisburg.] (948) 340, 5. 341, 20, 30. Herrnbaumgarten v. Poumgartun. Hersfeldense monium, Herveldensis congregatio (c.); Hersfeld, Hessen- Nassau, distr. Kassd; (1087) 96, 3o. (1133) 127, 25. Hertwicus v. Hartwicus. Herzberg in Saxonia, castrum (1192) 307, 20. Hesperia (873) 13, 10. Heual v. Hual. Hgrdiebor (or.) ; Hrdébor, cognatus Groznatae pri- matis Boem. (1197) 324, 5. V. et.: Girdebor, Gredebor. Hidchice et altera Hidchice (sp. X//1); Hydëtce Malé et Hydčice Velké, d. p. Strakonice ; villae monii. Brevnov (1045) 353, 16. Hieronymus v. Jeronimus. Hierosolyma, Hierosolymitanum hospitale v. Je- rusalem. H[ildebrandus] presbyter cardin. basilicae XII apostolor., legatus sedis apost. (1172) 234, 15. Hildibaldus (or.), ep. [Wormatiensis] cancellarius Ottonis 111 (991) 43, 5. Hillinus, arep. Trevirensis (1152) 173, 30. Hinco (sp. XIV) de Serotin (1187) 441, 5. V. et. : Heinricus. Hinec (sp. XII); Chjnek? ; ministerialis eccl. Wissegrad. Knazawezi (1088 ?) 380, 10, 20. Hinica (sp. XIII); Chynica; de familia eccl Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Hinov (sp. XII), locat. : Hinone [recte: Hinoue] (c. XII); Chjnoo d. *. Tábor ; quondam arx provincialis (1167) 413, v. provincia (1130) 113, 10. Hirdeta (sp. X111) ; Hrděta ; filius eius Ozel (1183). His, Chis, Kis (or.) ; Chjfe, g. Chiesch, d. p. Zlu- tice, g. Ludity ; Cstibor de — (1169 sq.). Hiski (or.), Cesky, quondam inter Lukov, Podmole (g. Baumóh) et Mašovice Velké (g. GroBmai- spitz), d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Hysle v. Hizleh. . Hispaniae partes (807) 2, 15. Hyspanie regnum (1160) 197, 15. Hizleh (or.) locat. ; Hysle, d. b. Kyjov, g. Gaya, villa ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Hizzo (ed.), ep. Pragensis (1024) 49, 10. Hlavno Kostelní v. Glawen. Hlína v. Glina. Hlinné, g. Lihn, v. Glinen. Hlízov v. Glusow. Hlyztina (c. XVI); Chlustina, d. p. Hofovice; Ztrezivoy de — (cc. 1170) 224, 10. Hirmecs (or.), Hulmez (c. XIII), Hlumec (sp. X711), Nachlumcy (sp. XIII) ; Chiumec quondam arx prope Chium, g. Kulm, d. b. Ústí n. L., g. Aussig; theloneum (993) 349,10. (cc. 1057) 55, 10. 363, 25. INDEX NOMINUM. = _— e —, Honata 491 Hlodowicus v. Ludovicus. Hlubehice (sp. X/11); Hlubëice, g. Leobschütz, in Silesia Borus., Rgb. Oppeln ; (1183) 420, 1. Hluboëany, g. Hobitschau v. Glubocaz. Hluboki (c. X/V) ; Hlubokd, g. Tiefenbach, d. p. Kadañ, g. Kaaden ; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Hluboký v. Glubochi. Hluchov v. Gluchouo. Hludoicus, Hludouuicus, Hludowicus v. Ludovicus. Hlum (sp. X///); Chlum ; terminus silvae apud Sebranice, d. bh. Boskovice (1043) 352, 1. Hlumec v. Hlmecs. Hlutharius v. Lotharius. Hnéonice, g. Hniemitz v. Gneunici. Hněvotín, g. Nebotein v. Gneuotine. Hnojice, g. Gnoitz v. Gnoici. Hobitschau, b. Hluboëany v. Glubocaz. Hobscouiz (sp. X//1); Hob£ovice, d. p. Slaný, g. Schlan ; Vescemilus de — (1185). Hobzt Staré, g. Althart, v. Gobza. Hoc (c. X//T) ; Hok ; campanarius eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (56. 10). Hochauihc, Hohauich, /ocat. : Hochauicih, Hoha- uicich (sp. X///) ; Chocenice, g. Kocenitz, d. p. Plżeń, g. Pilsen ; villa monii. Cladrub. (1115) 401, 15, 20. (1186) 433, 20. Hodata (sp. X///) cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. Hodonín, g. Góding v. Godonin. Hodow (c. XIV) ; Chodov, d. p. Král. Vinohrady, Kgl.. Weinberge; (1185) 278, 30. Hodoviz (or.) : Hodovice, g. Hodowies, d. p. Kra- lovice; villa hospitalis s. Joh. Hierosolymitani (1169) 217, 10. Hóllbach v. Swrbaha. Hogir (or. Hoier (c. XIV); Oji#; de Radoniz, testis (1196) 320, 15. (1195/7) 323, 10. Hoier (or.) testis (1192) 307, 1. Hohauich, Hohauicih v. Hochauihc. Hohenwalte (ed.) Adalpertus de —, testis dona- tionis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Hoika (c. XVIII): Chojka? ; testis (1183) 270, 25. Hoier v. Hogir. Hole (sp. XIII) silva circum villas Wpolome et Wranow iacens (1183) 419, 5. Holec (sp. X//) sutor mardurinarum pellium, homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 1. Holecs (sp. X///) ; Koleć, d. 5. Slany, g. Schlan ; villa eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 1. Holešov, g. Holleschau v. Golesouici. Holín v. Nagolini. Holinsteine (ed.) Adalpertus de —, testis donatio- nis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Holocrewi (sp. XIII); Holostřevy, g. Holletqrieb, d. p. Stłibro, g. Mies ; villa monii Cladrub. (1186) 427, 1. Holofernes (or.) capellanus Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Holomuc v. Olomuc. Holonohy v. Golonozeh. Holostfevy, g. Holletqrieb v. Holocrewi. Holzhus (sp. XIII) in Thuringia, villa monii Fuldensis (1012) 351, 1. Honata (or), Chonata (sp. X//I) [nob. Boh.] testis (1185) 425, 1. (1194) 315, 10. Frater eius: Bogutha (1185 sq.).
Hermannus Herman (sp. X//I) testis (1187) 440, 20. Hermannus (or.) frater Bogussae castellani de Cladsco (1189) 297, 20. Hermannus (or.) testis (1192) 300, 35. Herman (or.) testis (1194) 313, 20. Herman (or.) filius Bertoldi de Zebrin (1197) 326, 30. Frater eius Szezema. Hermanricus, Hermericus (c.) ep. Pataviensis (873) 13, 40. 14, 1. 15, 1. Heroldus, Heraldus (sp. X) arep. [Salisburg.] (948) 340, 5. 341, 20, 30. Herrnbaumgarten v. Poumgartun. Hersfeldense monium, Herveldensis congregatio (c.); Hersfeld, Hessen- Nassau, distr. Kassd; (1087) 96, 3o. (1133) 127, 25. Hertwicus v. Hartwicus. Herzberg in Saxonia, castrum (1192) 307, 20. Hesperia (873) 13, 10. Heual v. Hual. Hgrdiebor (or.) ; Hrdébor, cognatus Groznatae pri- matis Boem. (1197) 324, 5. V. et.: Girdebor, Gredebor. Hidchice et altera Hidchice (sp. X//1); Hydëtce Malé et Hydčice Velké, d. p. Strakonice ; villae monii. Brevnov (1045) 353, 16. Hieronymus v. Jeronimus. Hierosolyma, Hierosolymitanum hospitale v. Je- rusalem. H[ildebrandus] presbyter cardin. basilicae XII apostolor., legatus sedis apost. (1172) 234, 15. Hildibaldus (or.), ep. [Wormatiensis] cancellarius Ottonis 111 (991) 43, 5. Hillinus, arep. Trevirensis (1152) 173, 30. Hinco (sp. XIV) de Serotin (1187) 441, 5. V. et. : Heinricus. Hinec (sp. XII); Chjnek? ; ministerialis eccl. Wissegrad. Knazawezi (1088 ?) 380, 10, 20. Hinica (sp. XIII); Chynica; de familia eccl Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Hinov (sp. XII), locat. : Hinone [recte: Hinoue] (c. XII); Chjnoo d. *. Tábor ; quondam arx provincialis (1167) 413, v. provincia (1130) 113, 10. Hirdeta (sp. X111) ; Hrděta ; filius eius Ozel (1183). His, Chis, Kis (or.) ; Chjfe, g. Chiesch, d. p. Zlu- tice, g. Ludity ; Cstibor de — (1169 sq.). Hiski (or.), Cesky, quondam inter Lukov, Podmole (g. Baumóh) et Mašovice Velké (g. GroBmai- spitz), d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Hysle v. Hizleh. . Hispaniae partes (807) 2, 15. Hyspanie regnum (1160) 197, 15. Hizleh (or.) locat. ; Hysle, d. b. Kyjov, g. Gaya, villa ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Hizzo (ed.), ep. Pragensis (1024) 49, 10. Hlavno Kostelní v. Glawen. Hlína v. Glina. Hlinné, g. Lihn, v. Glinen. Hlízov v. Glusow. Hlyztina (c. XVI); Chlustina, d. p. Hofovice; Ztrezivoy de — (cc. 1170) 224, 10. Hirmecs (or.), Hulmez (c. XIII), Hlumec (sp. X711), Nachlumcy (sp. XIII) ; Chiumec quondam arx prope Chium, g. Kulm, d. b. Ústí n. L., g. Aussig; theloneum (993) 349,10. (cc. 1057) 55, 10. 363, 25. INDEX NOMINUM. = _— e —, Honata 491 Hlodowicus v. Ludovicus. Hlubehice (sp. X/11); Hlubëice, g. Leobschütz, in Silesia Borus., Rgb. Oppeln ; (1183) 420, 1. Hluboëany, g. Hobitschau v. Glubocaz. Hluboki (c. X/V) ; Hlubokd, g. Tiefenbach, d. p. Kadañ, g. Kaaden ; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Hluboký v. Glubochi. Hluchov v. Gluchouo. Hludoicus, Hludouuicus, Hludowicus v. Ludovicus. Hlum (sp. X///); Chlum ; terminus silvae apud Sebranice, d. bh. Boskovice (1043) 352, 1. Hlumec v. Hlmecs. Hlutharius v. Lotharius. Hnéonice, g. Hniemitz v. Gneunici. Hněvotín, g. Nebotein v. Gneuotine. Hnojice, g. Gnoitz v. Gnoici. Hobitschau, b. Hluboëany v. Glubocaz. Hobscouiz (sp. X//1); Hob£ovice, d. p. Slaný, g. Schlan ; Vescemilus de — (1185). Hobzt Staré, g. Althart, v. Gobza. Hoc (c. X//T) ; Hok ; campanarius eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (56. 10). Hochauihc, Hohauich, /ocat. : Hochauicih, Hoha- uicich (sp. X///) ; Chocenice, g. Kocenitz, d. p. Plżeń, g. Pilsen ; villa monii. Cladrub. (1115) 401, 15, 20. (1186) 433, 20. Hodata (sp. X///) cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. Hodonín, g. Góding v. Godonin. Hodow (c. XIV) ; Chodov, d. p. Král. Vinohrady, Kgl.. Weinberge; (1185) 278, 30. Hodoviz (or.) : Hodovice, g. Hodowies, d. p. Kra- lovice; villa hospitalis s. Joh. Hierosolymitani (1169) 217, 10. Hóllbach v. Swrbaha. Hogir (or. Hoier (c. XIV); Oji#; de Radoniz, testis (1196) 320, 15. (1195/7) 323, 10. Hoier (or.) testis (1192) 307, 1. Hohauich, Hohauicih v. Hochauihc. Hohenwalte (ed.) Adalpertus de —, testis dona- tionis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Hoika (c. XVIII): Chojka? ; testis (1183) 270, 25. Hoier v. Hogir. Hole (sp. XIII) silva circum villas Wpolome et Wranow iacens (1183) 419, 5. Holec (sp. X//) sutor mardurinarum pellium, homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 1. Holecs (sp. X///) ; Koleć, d. 5. Slany, g. Schlan ; villa eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 1. Holešov, g. Holleschau v. Golesouici. Holín v. Nagolini. Holinsteine (ed.) Adalpertus de —, testis donatio- nis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Holocrewi (sp. XIII); Holostřevy, g. Holletqrieb, d. p. Stłibro, g. Mies ; villa monii Cladrub. (1186) 427, 1. Holofernes (or.) capellanus Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Holomuc v. Olomuc. Holonohy v. Golonozeh. Holostfevy, g. Holletqrieb v. Holocrewi. Holzhus (sp. XIII) in Thuringia, villa monii Fuldensis (1012) 351, 1. Honata (or), Chonata (sp. X//I) [nob. Boh.] testis (1185) 425, 1. (1194) 315, 10. Frater eius: Bogutha (1185 sq.).
Strana 492
492 Honezowiz INDEX NOMINUM. Hual Honezowiz, ľocat. Gonezouicih, -cich (sp. XIII): Honosice, g. Honositz, d. p. Stříbro, g. Mies; villa, ubi terra et mansiones monii. Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 25. (1186) 428, 20. 436, 5, 25. Honika (sp. X/I); Chońka ; piscator eccl. Bole- slav. (1052 ?) 360, 1. Honorius (sp. X//) II papa (1126) 404, 20. Hornouici (or.), fortasse Hwnkovice brope Zidlocho- vice, d. p. Hustopel, g. Auspitz; villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Horeuicich (sp. XIII) local. ; fortasse Hot¥ovice, g. Torowity, d. p. Blatnd ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1186) 436, 25. Hotice, g. Hofitz v. Goricih. Horšov v. Gorsov. Hospitale s. Johannis Iherusalem v. Jerusalem. Hostas v. Ostas. Hosten v. Gozten. Hostéradice, g. Hosterlitg, v. Gozteradici. Host#ice v. Hoztetiz. Hostice, g. Kastanitqerbach v. Gestice. Hożtice v. Goseticih eż Ozcicih. Hostín v. Gosteni. Hostivař v. Goztiwar. Hotacsa (sp. X//), Hotaca (X///); Chofała ; filius Modlatae, ministerialis eccl. Wissegrad. in sub- urbio Satcensi (1088 ?) 384, 5, 10, 20. Hoten v. Goten. Hotes (sp. X//) ; Choté$ ; plaustrifex eccl. Wisse- grad. in villa Suitici (1088 ?) 383, 15, 20. Hotese (c. XIII), Gostesse (sp. XIV); Chotés ; rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Raduyne (cc. 1057) (57, 10). 364, 26. Hoteseuich, Chotesewic, locat. Hoteseuicih, -cich (sb. XIII); Choté¥ovice, nunc Maly Chotěšov, g. Klein-Chotieschau, d. p. Stříbro, g. Mies, villa, ubi mansiones monii. Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 25. (1186) 428, 20. Hotesoue (c. X//I), Hotissove (sp. XIV) locat.; Chotěšov, g. Chotčschau, d. b. Roudnice, g. Raud- nitz ; villa, ubi hospitalis terra ecclesiae Luto- meric. (cc. 1057) (57, 20). 364, 30. Hotesseulch, Goteseuihc (sp. X1//); Chotésov, à. Chotieschau, d. b. Stříbro, g. Mies ; villa, ubi insula humuli monii. Cladrub. (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. Hotetoue (c. X///), Hotetove (sp. XIV) ; Chot?tov, g. Kuttental, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Hothovici (or.) ; Chotusice, d.p. Čáslav ; villa monii. Sedlec (1142/8) 156, 30. Hotisi (sp. XII) locat. ; Chotýš, d. p. Český Brod, g. Bóhm. Brod ; villa ubi homines eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 376, 5, 20. Hotissove v. Hotesoue. Hotsov (or.), Jocat. : Hotsoue (c. XIII), Hotsove (sp. XIV); Chodłoo al. Kołov, d. p. Louny, g. Laun ; villa ecclesiae Lutomeric. in Satcensi provincia (cc. 1057) (56, 15). (58, 15). 363, 20. 365, 1. Hotunle (sp. XIV) rivulus, Chotouñskÿ potok, (1045) , 10. Houensis (c. XVI), Bischofshofen, Salzburg, d. p. St. Johann, praep.: Adalbertus (1170) 220, 1. Hovotovice (alias Hovorëeves) v. Gouoricse. Hozee (c. X///) filius Asinus, miles (1140/48) 155, 5. Hoztetiz, Jocat. : Gosteticich (sp. X/I1); Hostäice quondam villa monii. Cladrub. sita prope St#ary, d. p. Horšův Týn, g. Bischofteinitt ; (1186) 436, 5, 25. 437, 5. Hrabagiskeit (or.), in ducatu Privinae (860) 6, 5. Hrabysa, Hrabise o. Grabis. Hrabercl (c. X//), Chrabłec, d. p. Louny, g. Laun, villa eccl. Wissegr. (1100/07) 105, 30. Hradčany v. Gradcane. Hradec Králové, g. Koniggraty v. Gradec. Hradec Levý v. Gradech Levi. Hrádek, g. Erdberg, v. Gradec. Hradez v. Gradec. Hradištěv. Gradis, Gradisce, Gradische, Gradisci. Hradištko v. Gradisci. Hranice, g. Mähr. WeiBkirchen v. Granice. Hrapa (sp. X//); Chrápa? ; servus eccl. Wisse- grad. in villa Noztuleh (1088 ?) 377, 16, 26. Hrastouicih (or.) Jocat. ; Hrastovice, villa quondam ibi sila, ubi nunc est siloa Hrastovec inter Dra- žůvky et Veteřov d. b. Kyfov, cum terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Hrazt, Herazt, Crazt (sp. XIII); Chrast, Chrastov, d. p. StHbro, g. Mies ; villa monii. Cladrub. (1186) 435, 10—20. Hrbovice, g. Herbitq, v. Hribovici. Hrdly v. Heridel. Hrdoň v. Gerdon, Gherdoin. Hřebčín, g. Repischein v. Repsine. Hredi, praevidens in partibus Saxoniae (805) 1, 10. Hren (c. XWVI7) ; Chřen ; testis (1195) 318, 16. V. el.: Chreno. , Hribovici (or.); Hrbovice, g. Herbitg, d. p. Ustí n. L., g. Aussig ; villa hospitalis Hierosoly- mitani (1169) 217, 20. Hriunatecz (c. X///) ; HHionatec, locus iuxta quem campus eccl Vneticensis (1125/40) 130, 15. Hrobeniky, Hrobnik (sp. XIII); Hrobniky, g. Gróbnig, in Silesia Borus. distr. Leobschütz, b. Hlubéice ; vila hospitalis Jerosolimit. (1183) 420, 1, 5. Hrodbertus (sp. X) arep. Mogontinę eccl. (973) 344, 26. Hropon (c. XV), Hropoñ ; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Hrosnata, Hroznata v. Groznata. Hrubëice v. Glupcicih. Hrudim, Grudim (sp. X//), locat.: Hrudimi (c. X//), Chrudimi (sb. XIII): Chrudím ; castrum, civi- tas (993) 349, 15. (1088 ?) 375, 10, 25. (1130) 113, 5. Hrušová v. Grussoua. Hrušovany, g. Grusbach v. Grusovan. Hrut (sp. XIV) de Bucouin, testis (1173) 417, 1. Cf. Yrud. Hrutov v. Grutouo. Hual (or) Hwal, Choal. Hual (sp. X/I/) presbiter (1115) 400, 15. (1186) 433, 10. Hual (or.) testis (1194) 315, 15. Pater eius: Preda (1194). Heual (sp. X///) donator aratri in Vnil (1186) 436, 25. 487, 1. Hual (sp. X//) vozidlnik in villa Dragliciih (1088?) (878, 5, 15). Hual (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Branice (1088 ?) 382, 20. 383, 1. Heual, Huala (sp.);
492 Honezowiz INDEX NOMINUM. Hual Honezowiz, ľocat. Gonezouicih, -cich (sp. XIII): Honosice, g. Honositz, d. p. Stříbro, g. Mies; villa, ubi terra et mansiones monii. Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 25. (1186) 428, 20. 436, 5, 25. Honika (sp. X/I); Chońka ; piscator eccl. Bole- slav. (1052 ?) 360, 1. Honorius (sp. X//) II papa (1126) 404, 20. Hornouici (or.), fortasse Hwnkovice brope Zidlocho- vice, d. p. Hustopel, g. Auspitz; villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Horeuicich (sp. XIII) local. ; fortasse Hot¥ovice, g. Torowity, d. p. Blatnd ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1186) 436, 25. Hotice, g. Hofitz v. Goricih. Horšov v. Gorsov. Hospitale s. Johannis Iherusalem v. Jerusalem. Hostas v. Ostas. Hosten v. Gozten. Hostéradice, g. Hosterlitg, v. Gozteradici. Host#ice v. Hoztetiz. Hostice, g. Kastanitqerbach v. Gestice. Hożtice v. Goseticih eż Ozcicih. Hostín v. Gosteni. Hostivař v. Goztiwar. Hotacsa (sp. X//), Hotaca (X///); Chofała ; filius Modlatae, ministerialis eccl. Wissegrad. in sub- urbio Satcensi (1088 ?) 384, 5, 10, 20. Hoten v. Goten. Hotes (sp. X//) ; Choté$ ; plaustrifex eccl. Wisse- grad. in villa Suitici (1088 ?) 383, 15, 20. Hotese (c. XIII), Gostesse (sp. XIV); Chotés ; rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Raduyne (cc. 1057) (57, 10). 364, 26. Hoteseuich, Chotesewic, locat. Hoteseuicih, -cich (sb. XIII); Choté¥ovice, nunc Maly Chotěšov, g. Klein-Chotieschau, d. p. Stříbro, g. Mies, villa, ubi mansiones monii. Cladrub. (1115) 396, 5. 399, 25. (1186) 428, 20. Hotesoue (c. X//I), Hotissove (sp. XIV) locat.; Chotěšov, g. Chotčschau, d. b. Roudnice, g. Raud- nitz ; villa, ubi hospitalis terra ecclesiae Luto- meric. (cc. 1057) (57, 20). 364, 30. Hotesseulch, Goteseuihc (sp. X1//); Chotésov, à. Chotieschau, d. b. Stříbro, g. Mies ; villa, ubi insula humuli monii. Cladrub. (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. Hotetoue (c. X///), Hotetove (sp. XIV) ; Chot?tov, g. Kuttental, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Hothovici (or.) ; Chotusice, d.p. Čáslav ; villa monii. Sedlec (1142/8) 156, 30. Hotisi (sp. XII) locat. ; Chotýš, d. p. Český Brod, g. Bóhm. Brod ; villa ubi homines eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 376, 5, 20. Hotissove v. Hotesoue. Hotsov (or.), Jocat. : Hotsoue (c. XIII), Hotsove (sp. XIV); Chodłoo al. Kołov, d. p. Louny, g. Laun ; villa ecclesiae Lutomeric. in Satcensi provincia (cc. 1057) (56, 15). (58, 15). 363, 20. 365, 1. Hotunle (sp. XIV) rivulus, Chotouñskÿ potok, (1045) , 10. Houensis (c. XVI), Bischofshofen, Salzburg, d. p. St. Johann, praep.: Adalbertus (1170) 220, 1. Hovotovice (alias Hovorëeves) v. Gouoricse. Hozee (c. X///) filius Asinus, miles (1140/48) 155, 5. Hoztetiz, Jocat. : Gosteticich (sp. X/I1); Hostäice quondam villa monii. Cladrub. sita prope St#ary, d. p. Horšův Týn, g. Bischofteinitt ; (1186) 436, 5, 25. 437, 5. Hrabagiskeit (or.), in ducatu Privinae (860) 6, 5. Hrabysa, Hrabise o. Grabis. Hrabercl (c. X//), Chrabłec, d. p. Louny, g. Laun, villa eccl. Wissegr. (1100/07) 105, 30. Hradčany v. Gradcane. Hradec Králové, g. Koniggraty v. Gradec. Hradec Levý v. Gradech Levi. Hrádek, g. Erdberg, v. Gradec. Hradez v. Gradec. Hradištěv. Gradis, Gradisce, Gradische, Gradisci. Hradištko v. Gradisci. Hranice, g. Mähr. WeiBkirchen v. Granice. Hrapa (sp. X//); Chrápa? ; servus eccl. Wisse- grad. in villa Noztuleh (1088 ?) 377, 16, 26. Hrastouicih (or.) Jocat. ; Hrastovice, villa quondam ibi sila, ubi nunc est siloa Hrastovec inter Dra- žůvky et Veteřov d. b. Kyfov, cum terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Hrazt, Herazt, Crazt (sp. XIII); Chrast, Chrastov, d. p. StHbro, g. Mies ; villa monii. Cladrub. (1186) 435, 10—20. Hrbovice, g. Herbitq, v. Hribovici. Hrdly v. Heridel. Hrdoň v. Gerdon, Gherdoin. Hřebčín, g. Repischein v. Repsine. Hredi, praevidens in partibus Saxoniae (805) 1, 10. Hren (c. XWVI7) ; Chřen ; testis (1195) 318, 16. V. el.: Chreno. , Hribovici (or.); Hrbovice, g. Herbitg, d. p. Ustí n. L., g. Aussig ; villa hospitalis Hierosoly- mitani (1169) 217, 20. Hriunatecz (c. X///) ; HHionatec, locus iuxta quem campus eccl Vneticensis (1125/40) 130, 15. Hrobeniky, Hrobnik (sp. XIII); Hrobniky, g. Gróbnig, in Silesia Borus. distr. Leobschütz, b. Hlubéice ; vila hospitalis Jerosolimit. (1183) 420, 1, 5. Hrodbertus (sp. X) arep. Mogontinę eccl. (973) 344, 26. Hropon (c. XV), Hropoñ ; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Hrosnata, Hroznata v. Groznata. Hrubëice v. Glupcicih. Hrudim, Grudim (sp. X//), locat.: Hrudimi (c. X//), Chrudimi (sb. XIII): Chrudím ; castrum, civi- tas (993) 349, 15. (1088 ?) 375, 10, 25. (1130) 113, 5. Hrušová v. Grussoua. Hrušovany, g. Grusbach v. Grusovan. Hrut (sp. XIV) de Bucouin, testis (1173) 417, 1. Cf. Yrud. Hrutov v. Grutouo. Hual (or) Hwal, Choal. Hual (sp. X/I/) presbiter (1115) 400, 15. (1186) 433, 10. Hual (or.) testis (1194) 315, 15. Pater eius: Preda (1194). Heual (sp. X///) donator aratri in Vnil (1186) 436, 25. 487, 1. Hual (sp. X//) vozidlnik in villa Dragliciih (1088?) (878, 5, 15). Hual (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Branice (1088 ?) 382, 20. 383, 1. Heual, Huala (sp.);
Strana 493
Hual INDEX NOMINUM. Istria 493 Hual (sp. X///) pistor monii. Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 26. Hwal, Huala (sp. XIII) carpentarius monii. Ciadrub. in villa Vgrez (1115) 399, 10. (1186) 32, 1, 25. Hualach (c. X//) Hualah, Halah (sp. X11); Choaly prope Karlín, g. Karolinenthal ; villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 377, 6, 20. villa canonicor. Wissegrad. (1130) 113, 16. Hualata (sp. X//); Choalata; rudnik in villa Ugos- cas (1088 ?) 384, 5, 10, 20. Hualco, Huallco, Hvalco, Gwalech, Hwalek, Phalco(or), Quhalech (e); Chvalek. Hualco, Hualko, Hvalco, Gwalech, Phalco (or.) submagister [eccl. Prag.] (1177) 247,30. can. (1180/2) 266, 10. custos eccl. Prag. (1190) 298, 30. thesaurarius (1194) 313, 15, 20. archidiac. Prag. (1195/7) 323, 5. (1197) 326, 25. Hualco (or.) can. et custos eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Huallco (or. [alter] can. eccl. Olomuc. (1174) 39, 10. Quhalech (c. XIV), Chválek, castellanus Vadizi- censis (1150), 193, 5. Hwalek (or.), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Huatym (c. XIII), Choatim; silva cum campo eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 5. Hubaldus (or.), presbyter cardinalis tit. s. Praxedis (1144) 140, 1. Huboki (or.) circuitus hospit. (1186) 282, 10. Huc (c. XIV); Huk ; testis (1185) 279, 1. V. d.: Gug. Hudonicih (c. XV) Jocat .; fortasse Chodovice d. 5. Král. Hradec, g. Kôniggrätz; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Hugo (c. XV), prepositus eccl. Wissegrad. (1143) 138, 5. Hvgo (sp. XIII) notarius ducis Boh. (1048) 358, 10. H[ugo] I, abb. Premonstratensis (cc. 1150) 169, 30. Hugo (or.), abb. de Podelasithch (1160) 196, 15. Hugo de Kranichberg (1142) 134, 5. Hugo; filius eius Herman (1176/8) 251, 10. Hugo (c. X/V) [frater Hoieri de Radoniz ?] testis (1196) 320, 20. Hierosoly mitani Hulmez v. Hlmecs. Humperht (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25 Hunpertus, s. Rufine ecclesie [ = Silvae Candidae] presul (1052) 52, 10. Hunëice, g. Hundschitz v. Vnchice. Hunkovice v. Honouici. Hungaria v. Ungaria. Hunnia (sp. X), que et Auaria appellatur (824/7) 333, 25. dux: Tutundus (824/7). Hunni (948) 340, 30. Hunschan (c. XIV) [perperam pro: Nimschan]; Němčany, g. Nsemtischau, d. p. Podbořany, g. Podersam ; villa monii. Ossek (1196) 320, 10. Hůrka v. Gorki. Huza (sb. X77); Chúza? ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Háová (Houtfová) Némecká v. Guzoue. Hvcsci (or.), Huchi (c. X///) ; Chouć, g. Kautt, d. p. Teplice, g. Teplitz, villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56. 363, 20. Hvogen (or.), Chvojen, collis prope České Chvojno, g. Bohm.-Kahn, d. p. Ústí n. L., g. Aussig; (1169) 217, 20. V. et. Ohvoyne. LY. Ichtershausen, distr. Gotha, monium (1147) 154, 10. Idzenik, rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex). (59, 15). Igenis, Igenisse (or.); Jeniż; (1180/82) 266, 15. Cf. Janis. Iheronymus v. Jeronimus. Iherosolima, Iherusalem v. Jerusalem. Illyricum (873) 13, 10. Ylou (sb. XIV); Jílové, g. Eulau ; (1045) 356, 15. lizisa (sp.), die liq, fl. Bav. prov. Niederbayern (1010) 48, 20. Imarus (or.) ep. Tusculanus (1144) 139, 30. Imram, Imrammus v. Emmeramus. Indersdorf, monium Bav. Rgb. Oberbayern (1130) 115, 5. Ingelberthus, Ingilbertus v. Engelbertus. Ingmerouiz, Inmerouic (sp. X///) villa quondam ad Sathec pertinens fere deserta, hospitali Je- rosolimit. data (1183) 418, 30 (1185) 424, 5. Ingoldesstat (c.); /ngolstadt, Bav., Rgb. Ober- pfalz ; (817) 3, 15. Ingramus v. Emmeramus. Inmerouic v. Ingmerouiz. Innocentius (or., Innocencius (c. XV), II papa (1131) 118, 15. 126, 25. (cc. 1140) 129, 15. (1141) 131, 20. (1142) 132, 16. 133, 15. 135, 1. (+ 1146) 149, 5. Insula (or.), Ostrow (c. XIII); Ostrov prope Davle, d. p. Smíchov ; monium s. Johannis B. ord. s. Ben. (1000) 47, 15. (1012/37) 50, 20. (1045) 355, 15, 25. 356, 5. (1037/55) 52, 25. (1055/61) 60, 5. (1061/85) 89, 30. (1085/89) 98, 20. (1092) 104, 20. (1092/1100) 105, 1. (1107/09) 106, 20. (1140/8) 155, 5. (1148/58) 176, 10. abba et conventus (1045) 355, 10, 25. 356, 1. Ab- bates: Lantbertus (1000) ; Petrus (1160). Ippolitus (or.), archipresbyter (1146/8) 1683, 20. Iptingen, Württemb., Neckar- Kr., distr. Vaihingen; Ulricus de — (1194). Yrud (c. XIV) ; [fortasse Grud corrig.] testis (1180) 61, 20. Ysac (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Ysar (sp. X///) mons in régione apud Sebranice, d. p. Boskovice (1043) 362, 1. Iscislaus (c. XV//); Jistislav; testis (1194) 319, 10. Yscri v. Vzthi. Isdata (or.); Zdata ; Witouic, Wittovic [- filius Viti] testis (1183) 271, 20. Isgorelik (sp. X//); Zhofelice; pagus, unde sex denarii solvuntur ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 20. Isinrich de Wichildorf (1125) 110, 10. Filius eius Pertholdus. Istbesse v. Iztbezza. Istria comitatus (1077) 81, 30. filius Bozethe
Hual INDEX NOMINUM. Istria 493 Hual (sp. X///) pistor monii. Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 26. Hwal, Huala (sp. XIII) carpentarius monii. Ciadrub. in villa Vgrez (1115) 399, 10. (1186) 32, 1, 25. Hualach (c. X//) Hualah, Halah (sp. X11); Choaly prope Karlín, g. Karolinenthal ; villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 377, 6, 20. villa canonicor. Wissegrad. (1130) 113, 16. Hualata (sp. X//); Choalata; rudnik in villa Ugos- cas (1088 ?) 384, 5, 10, 20. Hualco, Huallco, Hvalco, Gwalech, Hwalek, Phalco(or), Quhalech (e); Chvalek. Hualco, Hualko, Hvalco, Gwalech, Phalco (or.) submagister [eccl. Prag.] (1177) 247,30. can. (1180/2) 266, 10. custos eccl. Prag. (1190) 298, 30. thesaurarius (1194) 313, 15, 20. archidiac. Prag. (1195/7) 323, 5. (1197) 326, 25. Hualco (or.) can. et custos eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Huallco (or. [alter] can. eccl. Olomuc. (1174) 39, 10. Quhalech (c. XIV), Chválek, castellanus Vadizi- censis (1150), 193, 5. Hwalek (or.), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Huatym (c. XIII), Choatim; silva cum campo eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 5. Hubaldus (or.), presbyter cardinalis tit. s. Praxedis (1144) 140, 1. Huboki (or.) circuitus hospit. (1186) 282, 10. Huc (c. XIV); Huk ; testis (1185) 279, 1. V. d.: Gug. Hudonicih (c. XV) Jocat .; fortasse Chodovice d. 5. Král. Hradec, g. Kôniggrätz; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Hugo (c. XV), prepositus eccl. Wissegrad. (1143) 138, 5. Hvgo (sp. XIII) notarius ducis Boh. (1048) 358, 10. H[ugo] I, abb. Premonstratensis (cc. 1150) 169, 30. Hugo (or.), abb. de Podelasithch (1160) 196, 15. Hugo de Kranichberg (1142) 134, 5. Hugo; filius eius Herman (1176/8) 251, 10. Hugo (c. X/V) [frater Hoieri de Radoniz ?] testis (1196) 320, 20. Hierosoly mitani Hulmez v. Hlmecs. Humperht (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25 Hunpertus, s. Rufine ecclesie [ = Silvae Candidae] presul (1052) 52, 10. Hunëice, g. Hundschitz v. Vnchice. Hunkovice v. Honouici. Hungaria v. Ungaria. Hunnia (sp. X), que et Auaria appellatur (824/7) 333, 25. dux: Tutundus (824/7). Hunni (948) 340, 30. Hunschan (c. XIV) [perperam pro: Nimschan]; Němčany, g. Nsemtischau, d. p. Podbořany, g. Podersam ; villa monii. Ossek (1196) 320, 10. Hůrka v. Gorki. Huza (sb. X77); Chúza? ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Háová (Houtfová) Némecká v. Guzoue. Hvcsci (or.), Huchi (c. X///) ; Chouć, g. Kautt, d. p. Teplice, g. Teplitz, villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56. 363, 20. Hvogen (or.), Chvojen, collis prope České Chvojno, g. Bohm.-Kahn, d. p. Ústí n. L., g. Aussig; (1169) 217, 20. V. et. Ohvoyne. LY. Ichtershausen, distr. Gotha, monium (1147) 154, 10. Idzenik, rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex). (59, 15). Igenis, Igenisse (or.); Jeniż; (1180/82) 266, 15. Cf. Janis. Iheronymus v. Jeronimus. Iherosolima, Iherusalem v. Jerusalem. Illyricum (873) 13, 10. Ylou (sb. XIV); Jílové, g. Eulau ; (1045) 356, 15. lizisa (sp.), die liq, fl. Bav. prov. Niederbayern (1010) 48, 20. Imarus (or.) ep. Tusculanus (1144) 139, 30. Imram, Imrammus v. Emmeramus. Indersdorf, monium Bav. Rgb. Oberbayern (1130) 115, 5. Ingelberthus, Ingilbertus v. Engelbertus. Ingmerouiz, Inmerouic (sp. X///) villa quondam ad Sathec pertinens fere deserta, hospitali Je- rosolimit. data (1183) 418, 30 (1185) 424, 5. Ingoldesstat (c.); /ngolstadt, Bav., Rgb. Ober- pfalz ; (817) 3, 15. Ingramus v. Emmeramus. Inmerouic v. Ingmerouiz. Innocentius (or., Innocencius (c. XV), II papa (1131) 118, 15. 126, 25. (cc. 1140) 129, 15. (1141) 131, 20. (1142) 132, 16. 133, 15. 135, 1. (+ 1146) 149, 5. Insula (or.), Ostrow (c. XIII); Ostrov prope Davle, d. p. Smíchov ; monium s. Johannis B. ord. s. Ben. (1000) 47, 15. (1012/37) 50, 20. (1045) 355, 15, 25. 356, 5. (1037/55) 52, 25. (1055/61) 60, 5. (1061/85) 89, 30. (1085/89) 98, 20. (1092) 104, 20. (1092/1100) 105, 1. (1107/09) 106, 20. (1140/8) 155, 5. (1148/58) 176, 10. abba et conventus (1045) 355, 10, 25. 356, 1. Ab- bates: Lantbertus (1000) ; Petrus (1160). Ippolitus (or.), archipresbyter (1146/8) 1683, 20. Iptingen, Württemb., Neckar- Kr., distr. Vaihingen; Ulricus de — (1194). Yrud (c. XIV) ; [fortasse Grud corrig.] testis (1180) 61, 20. Ysac (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Ysar (sp. X///) mons in régione apud Sebranice, d. p. Boskovice (1043) 362, 1. Iscislaus (c. XV//); Jistislav; testis (1194) 319, 10. Yscri v. Vzthi. Isdata (or.); Zdata ; Witouic, Wittovic [- filius Viti] testis (1183) 271, 20. Isgorelik (sp. X//); Zhofelice; pagus, unde sex denarii solvuntur ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 20. Isinrich de Wichildorf (1125) 110, 10. Filius eius Pertholdus. Istbesse v. Iztbezza. Istria comitatus (1077) 81, 30. filius Bozethe
Strana 494
494 Italia Italia, Ytalia (c.), Italiae partes, Italicum regnum ; (873) 13, 10. (890) 29, ı. (900) 32, 5, 30. 33, 20. (1126) 404, 20. (1131) 127, 1. (1151) 172, 15. (1158) 179, 25. (1163) 202, 5. (1178) 251, 25. Ytalorum expedicio (1174) 238, 35. luan (sp. X//); [van ; pistor eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088?) 376, 5, 20. Iwan (s$. X//) custos equarum indomitarum Na- dubraunici (1167) 412, 30. Ivafí v. Naiuiani. Iwanowic (sp. X///) super Hanam fluvium ; /va- novice, g. Eiwanowttz, d. b. V yśkov, g. Wischau ; villa hospitalis Jerosolimitani (1183) 419, 20. 420, 6. Iwanouice (sp. X//); lvanovtce, Vejoanovtce, g. Nenowitz, d. p. Brno, g. Brünn; villa monii. Lutomisl. (1167) 413, 20. Iwanouic (sp. X//) fortasse /vanovice, g. Eiwano- witz, d. p. Vyškov, g. Wischau ; Villa, ubi terra monii Lutomisl. (1167) 414, 1. Iwinbach (or.), Ivvinbach (c. X/V); der Eiben- bach, nunc Hennebach, rivus ap. Eibenbrunn (1165) 205, 1. (1181) 264, 15. Iwinburne (or.), Eibenbrunn a Graflitz, b. Kras- slice versus occid. (1165) 205, 5. Ivnas, lunas (sp. X//1) locat. ; Jivñany, Jivany, g. Gibian, d. b. Stříbro, g. Mies; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 408, 1. (1186) 434, 16. Izbrazlau, Izbrazlaw o. Zbrazlav. Izbud v. Zbud. Iztbezza (c. X///), Istbesse (sp. XIV), Jistb&Sa, minister ecclesiae Lutomeric. in villa Brizak (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Yztboska (sp. X//) ; Jistbośka ; homo eccl. Wisse- grad. in villa Hotisi (1088 ?) (376, 5). Izuestouicih (or.) Jocat. ; Zoéstovice; villa quon- dam eccl Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. J. Jac (sp. XII) salsamentarius, homo ecclesiae Bo- leslav. (1052 ?) 360, 10. s. Jacobi villa, so. Jakub, g. St. Jacob, d. p. Kutná Hora, g. Kuttenberg ; eccl. cum altari s. Mariae (1165) 208, 20. Jacobus (sp. XIV) de Borutov, testis (1173) 417, 1. Frater eius: Wsezlau. Jacub (sp. XIV) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 6. Jacobus (sp. X//) civis Pragensis (1100/07) 398, 15. Jacob (c. X///), Jacub (sp. X/V) nutritor equorum in villa Brennaz (cc. 1057) (58, 1). 364, 36. Jacub (c. XV), servus in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Jacou (or.); Jakubov, d. p. Mor. Budějovice, g. Máhr. Budwitz; villa eccl. Znoymensis (cc. 1131) 123, 5. Jan v. Johannes. Jancic, Jancik (sp. X///) fortasse Jeneć, d. p. Smi- chov (1115) 402, 5. (1186) 434, 15. Janko v. Johannes. Janebiz (c.); Janovice, d. p. Sušice, g. Schůtten- hofen; villa monii Windberg (ante 1174) 269, 10. Janec, Janeck v. Johannes. INDEX NOMINUM. Jenic Janic, Jenich (or.), Jenic (c. XV/III) frater Matht magistri venatorum (1180/2) 266, 20. (1183) 270, 25. (1184/5) 2776, 15. Janik (sp. XIV) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 6. Janis (sp. X//); Janis; custos ecclesiae Wisse- grad. in villa Bubneh (1088 ?) 383, 10, 20. Janis (c. X/V) filius Prowodi aurificis de Michel (1185) 279, 1. Janisouici (sp. X//), locat.: Janiseuicih (c. X/1) ; Jenšovice, d. p. Vysoké Mýto, g. Hohenmauth ; villa eccl. Visegrad. (1088 ?) 375, 10, 25. (1130) 113, 15. Janisouiczih (c. XV) locat. ; Turnov, g. Turnau; Villa monii. (1143/8) 160, 25. lanuenses cives (1191) 302, 1. Jarek (c. X//) presbyter, testis (s. XII ex.) 331, 30. Jarmir, Jarmirus, Jeromirus, Geromirus, Gebo- ardus (c. X/), Gebehardvs (c. X//), Jaromirus (c. XIII), Jaromir (sp. X/I), ep. Pragensis, frater Wratizlai II ducis Boh. (1073) 62, 20. 64, 5. 66, 5. 369, 10. 370, 20. (1074) 68, 20. 69, 20. 71, 10. 72, 25. 73, 15. 74, 25. 76, 15. 77, 10. (1075) 79, 1. 80, 20. (1077) 82, 1. (1086) 93, 40. 95, 15. (cc. 1088) 98, 10. 389, 5, 25. (1085/9) 99, 1. Jaromirus dux Boh., filius Borivoy (1132) 127, 15. Jarogneu, Jarognev (or.); Jarohněv; de Satec (1146/8) 163, 25. 165, 10. castellanus, prefectus Satcensis (1160) 196, 20. (1165) 205, 20. (1167) 412, 25. (1175) 244, 5. (1177) 246, 5. Jarogneu (or.) vir principalis curiae ducis Boh. (1174/8) 253, so. Jarogneu (or.), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Jarogneu (or.) testis (1174/8) 254, 5. Jarogneuici (or.); Jarohsiovice, d. p. Kromé#if, g. Kremsier ; villa eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 121, 10. Jaromirus v. Jarmir. Jaros (or.), castellanus de Prerou (1174) 239, 15. Jaros (or.) subpincerna ducis Boh. (1194) 315, 15. (1195) 446, 1. Jaros (or.) de Scezgouic (1177) 246, 5. Jaros (or.), filius Cstatae, castellani Olomuc. (1174) 239, 15. Jaros (c. XVIII) filius Ratibor (1183) 270, 25. Jaros (or.) testis (1183) 271, 15. V. et.: Diaros. Jarozlaus (sp. XIV) castellanus de Budysin (1195) 445, 35. Jarozlaus (or.) de Tinecs, testis (1194) 315, 10. Jarozlaw (c. XIV) testis (1185) 278, 80. Jarozlau (or.) testis (1193) 309, 10. Jarozlaus (or.), Jerozlavs (or.) [nob. Boh.] testis (1195/7) 323, 5. (1197) 325, 1. 326, 30. Jazenice (sp. XII) locat. ; Jesenik, d. p. Podé- brady; villa ubi terra eccl. Visegrad. (1088?) 375, 6, 20. Jazenici (sp. XII) locat.; Jesenice prope Jilové, g- Eilau ; villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 376, 15, 20. S. Jean-de-Losne, Franc, dep. Côte-d'Or, arr. Beaune, (1162) 201, 10. Jenic, Jenich v. Janic Jenišovice, d. p. Strahov.
494 Italia Italia, Ytalia (c.), Italiae partes, Italicum regnum ; (873) 13, 10. (890) 29, ı. (900) 32, 5, 30. 33, 20. (1126) 404, 20. (1131) 127, 1. (1151) 172, 15. (1158) 179, 25. (1163) 202, 5. (1178) 251, 25. Ytalorum expedicio (1174) 238, 35. luan (sp. X//); [van ; pistor eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088?) 376, 5, 20. Iwan (s$. X//) custos equarum indomitarum Na- dubraunici (1167) 412, 30. Ivafí v. Naiuiani. Iwanowic (sp. X///) super Hanam fluvium ; /va- novice, g. Eiwanowttz, d. b. V yśkov, g. Wischau ; villa hospitalis Jerosolimitani (1183) 419, 20. 420, 6. Iwanouice (sp. X//); lvanovtce, Vejoanovtce, g. Nenowitz, d. p. Brno, g. Brünn; villa monii. Lutomisl. (1167) 413, 20. Iwanouic (sp. X//) fortasse /vanovice, g. Eiwano- witz, d. p. Vyškov, g. Wischau ; Villa, ubi terra monii Lutomisl. (1167) 414, 1. Iwinbach (or.), Ivvinbach (c. X/V); der Eiben- bach, nunc Hennebach, rivus ap. Eibenbrunn (1165) 205, 1. (1181) 264, 15. Iwinburne (or.), Eibenbrunn a Graflitz, b. Kras- slice versus occid. (1165) 205, 5. Ivnas, lunas (sp. X//1) locat. ; Jivñany, Jivany, g. Gibian, d. b. Stříbro, g. Mies; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 408, 1. (1186) 434, 16. Izbrazlau, Izbrazlaw o. Zbrazlav. Izbud v. Zbud. Iztbezza (c. X///), Istbesse (sp. XIV), Jistb&Sa, minister ecclesiae Lutomeric. in villa Brizak (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Yztboska (sp. X//) ; Jistbośka ; homo eccl. Wisse- grad. in villa Hotisi (1088 ?) (376, 5). Izuestouicih (or.) Jocat. ; Zoéstovice; villa quon- dam eccl Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. J. Jac (sp. XII) salsamentarius, homo ecclesiae Bo- leslav. (1052 ?) 360, 10. s. Jacobi villa, so. Jakub, g. St. Jacob, d. p. Kutná Hora, g. Kuttenberg ; eccl. cum altari s. Mariae (1165) 208, 20. Jacobus (sp. XIV) de Borutov, testis (1173) 417, 1. Frater eius: Wsezlau. Jacub (sp. XIV) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 6. Jacobus (sp. X//) civis Pragensis (1100/07) 398, 15. Jacob (c. X///), Jacub (sp. X/V) nutritor equorum in villa Brennaz (cc. 1057) (58, 1). 364, 36. Jacub (c. XV), servus in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Jacou (or.); Jakubov, d. p. Mor. Budějovice, g. Máhr. Budwitz; villa eccl. Znoymensis (cc. 1131) 123, 5. Jan v. Johannes. Jancic, Jancik (sp. X///) fortasse Jeneć, d. p. Smi- chov (1115) 402, 5. (1186) 434, 15. Janko v. Johannes. Janebiz (c.); Janovice, d. p. Sušice, g. Schůtten- hofen; villa monii Windberg (ante 1174) 269, 10. Janec, Janeck v. Johannes. INDEX NOMINUM. Jenic Janic, Jenich (or.), Jenic (c. XV/III) frater Matht magistri venatorum (1180/2) 266, 20. (1183) 270, 25. (1184/5) 2776, 15. Janik (sp. XIV) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 6. Janis (sp. X//); Janis; custos ecclesiae Wisse- grad. in villa Bubneh (1088 ?) 383, 10, 20. Janis (c. X/V) filius Prowodi aurificis de Michel (1185) 279, 1. Janisouici (sp. X//), locat.: Janiseuicih (c. X/1) ; Jenšovice, d. p. Vysoké Mýto, g. Hohenmauth ; villa eccl. Visegrad. (1088 ?) 375, 10, 25. (1130) 113, 15. Janisouiczih (c. XV) locat. ; Turnov, g. Turnau; Villa monii. (1143/8) 160, 25. lanuenses cives (1191) 302, 1. Jarek (c. X//) presbyter, testis (s. XII ex.) 331, 30. Jarmir, Jarmirus, Jeromirus, Geromirus, Gebo- ardus (c. X/), Gebehardvs (c. X//), Jaromirus (c. XIII), Jaromir (sp. X/I), ep. Pragensis, frater Wratizlai II ducis Boh. (1073) 62, 20. 64, 5. 66, 5. 369, 10. 370, 20. (1074) 68, 20. 69, 20. 71, 10. 72, 25. 73, 15. 74, 25. 76, 15. 77, 10. (1075) 79, 1. 80, 20. (1077) 82, 1. (1086) 93, 40. 95, 15. (cc. 1088) 98, 10. 389, 5, 25. (1085/9) 99, 1. Jaromirus dux Boh., filius Borivoy (1132) 127, 15. Jarogneu, Jarognev (or.); Jarohněv; de Satec (1146/8) 163, 25. 165, 10. castellanus, prefectus Satcensis (1160) 196, 20. (1165) 205, 20. (1167) 412, 25. (1175) 244, 5. (1177) 246, 5. Jarogneu (or.) vir principalis curiae ducis Boh. (1174/8) 253, so. Jarogneu (or.), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Jarogneu (or.) testis (1174/8) 254, 5. Jarogneuici (or.); Jarohsiovice, d. p. Kromé#if, g. Kremsier ; villa eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 121, 10. Jaromirus v. Jarmir. Jaros (or.), castellanus de Prerou (1174) 239, 15. Jaros (or.) subpincerna ducis Boh. (1194) 315, 15. (1195) 446, 1. Jaros (or.) de Scezgouic (1177) 246, 5. Jaros (or.), filius Cstatae, castellani Olomuc. (1174) 239, 15. Jaros (c. XVIII) filius Ratibor (1183) 270, 25. Jaros (or.) testis (1183) 271, 15. V. et.: Diaros. Jarozlaus (sp. XIV) castellanus de Budysin (1195) 445, 35. Jarozlaus (or.) de Tinecs, testis (1194) 315, 10. Jarozlaw (c. XIV) testis (1185) 278, 80. Jarozlau (or.) testis (1193) 309, 10. Jarozlaus (or.), Jerozlavs (or.) [nob. Boh.] testis (1195/7) 323, 5. (1197) 325, 1. 326, 30. Jazenice (sp. XII) locat. ; Jesenik, d. p. Podé- brady; villa ubi terra eccl. Visegrad. (1088?) 375, 6, 20. Jazenici (sp. XII) locat.; Jesenice prope Jilové, g- Eilau ; villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 376, 15, 20. S. Jean-de-Losne, Franc, dep. Côte-d'Or, arr. Beaune, (1162) 201, 10. Jenic, Jenich v. Janic Jenišovice, d. p. Strahov.
Strana 495
Jenišovice INDEX NOMINUM. Johannes 495 Jenišovice v. Janisouiczih. Jenšovice v. Janisouici. Jeromirus v. Jarmir. Jeronimus (or.), Jhe[ronymus], H[ierony mus] (c. XVI), magister eccl. Pragensis (1160) 196, 15. prep. Melnicensis et mag. (cc. 1170) 224, 1. consanguineus Friderici I imp. (1174/5) 242, 25, 90. Jerozlavs v. Jarozlaus. Jerusalem, Jerosolima, Jerosolimę, Iherosolima, Iherusalem (or.) (1143/8) 159, 5. (1169) 216, 20. (1186) 281, 10. (cc. 1186) 286, 15. (1188) 291, 20. Jerosolimitana terra (1186) 281, 15. Jerosolimi- tane partes (1188) 292, 1. Jerosolimitanum hospitale, hospit. s. Johannis Iherusalem, Hierosolimitanum xenodochium, domus hospitalis Jerosolimitani (or.) (1156) 174, 10. 175, 1. (1158) 179, 35. (1158/69) 215, 10. (1169) 216, 30. 217, 5. (1183) 418, 15. (1185) 423, 30. (1186) 285, 10. (cc. 1186) 286, 10. 287, 1. (1188) 292, 10. 293, 15. (1189) 296, so. (1194) 315, 25, 30. Magister, magnus mag. : Assalitus (f 1186); Raimundus (1158 sq.); Rogerus (cc. 1186). Magister in Boemia: Bernardus (ante 1188). Preceptor: Martinus (1186 sq.). Meinardus (1194). Prior Boemie: Bernardus (1181 sq.) Fratres hospitalis Jerusalem, Jero- solimitani hospit. fratres, hospitalarii (or.): (1169) 217, 10. (1188) 291, 15. (1191) 303, 1. (1192) 304, 1. (1194) 314, 20. 316, 5. fratres in Boemia, Polonia et Pomerania constituti (1182) 268, 15. sorores hospit. Jerus. in Manetin (1182) 268, 20. Prioralis ecclesia Pragae (1188) 291, so. Claustrum sororum hospitalis ibidem (1188) 291, 30. (1194) 315, 20. Iherusalem (sp. X///) circuitio ad hospitale s. Jo- hannis Hierosolym. spectans (1183) 419, 5. (1185) 424, 5. Jeseník v. Jazenice. Jesenice v. Jazenici. Jessutbor (or.); JeSutbor ; testis (1183) 271, 15. Jesutboricih (or.) Jocat. ; Jegbofice, d. p. Pardu- bice; curia eccl. Olomuc. (cc. 1131) 121, 5. Jesutboricensis circuitus (1146/8) 164, 20. Jezl (c.) testis (847) 3, so. Je«vé, g. Neustadtl v. Geswi. Jílové, g. Eulau v. Ylou. Jinonice v. Ninonicih. Jirčany Dolní v. Gehercaz. Jistběša v. Iztbezza. Jištrby, g. Giesdorf v. Desecripi. Jivany, g. Gibian v. lvnas. Johannes, Jan, Janek, Janec (or.), Janeck, Janko (sp.). Cf. et.: Janic, Jenic, Jenich. Johannes VIII papa (873) 10, 10. 11, 1, 5. 12, 1, 5. 13, 6. 15, 1, 20. 16, 10. (879) 17, 1. 18, 1. (880) 18, 3o. (881) 21, 15. (t 885) 28, 5. Johannes IX papa (900) 29, 25. Johannes (sp. X) XIII papa (967 ?) 342, 30. (968) 348, 15. Johannes (c.) XV papa (992) 43, 20. (993) 44, 40. 348, I Johannes (c. XII) [ep. Ostiensis ?] card. (1131) Johannes (sp. XII) ep. Tusculanensis et card. (1070) 366, 30. (1088 ?) 389, 1, 25. Johannes (or.), diac. card. s. Adriani (1145) 1406, 1. Johannes (or.) diac. card. s. Marie noue (1144) 140, 5. Johannes (c. archiepiscopus in terram Sclauo- rum, qui Maraui dicuntur, missus (900) 30, 5. Johannnes (or.), ep. Mersburgensis (1165) 203, 15. Johannes I, episc. Moravensis, Olomucensis, (1073) 66, 25. (1074) 69, 1, 25. 70, 1. 71, 10, 15. 73, 20, 30. 74, 1, 30. 75, 15. 76, 20, 25. 77, 10. (1075) 79, 1. 80, 20. (1078) 85, 10, 15. 86, 15. Johannes (or.) II ep. Morauiensis (1115) 394, 30. (1118) 108, 15. ( 1131) 121, s. (1 1146/8) 164, 10. Johannes (sp. X///) III ep. Morauiensis, filius Obiden (t 1167) 415, 1. Johannes III aut IV ep. Morauiensis (1153/8) 186, 15. 187, 1. Johannes (or.) IV, ep. Olomucensis (1158) 177, 25. (1160) 196, 10, 25. (1167) 269, 15—30. 412, 20. (1169) 219, 5, 15. (1 1180) 261, 1. Johannes I, ep. Pragensis (f 1143/8) 159, 15. 160, 15. Johannes (c. X/1), praep. Wissegrad. (1130) 115, 1. Johannes (or.) can. [Pragensis] (1180/2) 266, 5. (1194) 313, 15. Johannes (or.) can. [Prag. aut Wissegr.] (1180/82) 266, 10. Johannes (c. X/) presbyter Sventopolci principis Moraviae (879) 17, 20. Johannes (c. X/) presbyter missus ad Sclavos (885) 27, 10. Johannes [Chotovsky] abb. Brevnovensis (15665) 351, 20. Johannes (c. XVIII), abb. Gradic, (1078) 85, 20. Johannes (sp. XII) abb. monii Lutomisl. (T 1167) 413, 15. 414, 1. Johannes (sp. X///) iudex totius provincie Pliz- nensis (1048) 358, 10. Johannes, Jan (or.) iudex (1180) 261, 20. (1180/2) 266, 15. (1183) 270, 20. 271, 15. (1184) 274, 20. (1186) 279, 5. (1187) 289, 20. 440, 20. (1178/89) 443, 5. (1197) 324, 30. iudex Bilzinensis (1192) 307, 1. (1192/3) 311, 5. Frater eius: Zuda (1197). Johannes pincerna, testis (saec. XII ex.) (59, 10). Jan (c. XVIII), Janec (or.) filius Episcopi, primas (1183) 270, 25. (1184) 274, 20. Jan (or.) frater Golaz (1183) 270, 25. (1192) 307, 5. Johannes, Janko, Janek (sp. X///) de Lochusize (1186) 428, 10. 435, 10, 16. Jan (or.) de Natuniz, Natuliz (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. 310, 10. Johannes (or.) de ZvlezlaV (1197) 331, 6. Janeck (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Johannes (sp. X/V) testis (1100/07) 393, 15. Janek (sp. XII) miles (1167) 413, 20. Janek (facs.) testis (1175/8) 261, 10. Janek (or.) testis (1194) 313, 20. Joannes (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Jan (sp. X11) filius Cany, homo ecclesiae BolesJav., qui debet habere equum in curte (1052 ?) 360, 10. Jan (sp. X//) rudnik eccl. Wissegrad in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Ian (c. XII) servus eccl. Wisegrad. in suburbio (1130) 114, 20. Johannes (c. X///) de familia eccl Vneticensis (1125/40) 130, 20. Jan (sp. X11) pistor monii. Lutomisl. (1167) 412,30. Johannes (cc. 1170) (224, 15).
Jenišovice INDEX NOMINUM. Johannes 495 Jenišovice v. Janisouiczih. Jenšovice v. Janisouici. Jeromirus v. Jarmir. Jeronimus (or.), Jhe[ronymus], H[ierony mus] (c. XVI), magister eccl. Pragensis (1160) 196, 15. prep. Melnicensis et mag. (cc. 1170) 224, 1. consanguineus Friderici I imp. (1174/5) 242, 25, 90. Jerozlavs v. Jarozlaus. Jerusalem, Jerosolima, Jerosolimę, Iherosolima, Iherusalem (or.) (1143/8) 159, 5. (1169) 216, 20. (1186) 281, 10. (cc. 1186) 286, 15. (1188) 291, 20. Jerosolimitana terra (1186) 281, 15. Jerosolimi- tane partes (1188) 292, 1. Jerosolimitanum hospitale, hospit. s. Johannis Iherusalem, Hierosolimitanum xenodochium, domus hospitalis Jerosolimitani (or.) (1156) 174, 10. 175, 1. (1158) 179, 35. (1158/69) 215, 10. (1169) 216, 30. 217, 5. (1183) 418, 15. (1185) 423, 30. (1186) 285, 10. (cc. 1186) 286, 10. 287, 1. (1188) 292, 10. 293, 15. (1189) 296, so. (1194) 315, 25, 30. Magister, magnus mag. : Assalitus (f 1186); Raimundus (1158 sq.); Rogerus (cc. 1186). Magister in Boemia: Bernardus (ante 1188). Preceptor: Martinus (1186 sq.). Meinardus (1194). Prior Boemie: Bernardus (1181 sq.) Fratres hospitalis Jerusalem, Jero- solimitani hospit. fratres, hospitalarii (or.): (1169) 217, 10. (1188) 291, 15. (1191) 303, 1. (1192) 304, 1. (1194) 314, 20. 316, 5. fratres in Boemia, Polonia et Pomerania constituti (1182) 268, 15. sorores hospit. Jerus. in Manetin (1182) 268, 20. Prioralis ecclesia Pragae (1188) 291, so. Claustrum sororum hospitalis ibidem (1188) 291, 30. (1194) 315, 20. Iherusalem (sp. X///) circuitio ad hospitale s. Jo- hannis Hierosolym. spectans (1183) 419, 5. (1185) 424, 5. Jeseník v. Jazenice. Jesenice v. Jazenici. Jessutbor (or.); JeSutbor ; testis (1183) 271, 15. Jesutboricih (or.) Jocat. ; Jegbofice, d. p. Pardu- bice; curia eccl. Olomuc. (cc. 1131) 121, 5. Jesutboricensis circuitus (1146/8) 164, 20. Jezl (c.) testis (847) 3, so. Je«vé, g. Neustadtl v. Geswi. Jílové, g. Eulau v. Ylou. Jinonice v. Ninonicih. Jirčany Dolní v. Gehercaz. Jistběša v. Iztbezza. Jištrby, g. Giesdorf v. Desecripi. Jivany, g. Gibian v. lvnas. Johannes, Jan, Janek, Janec (or.), Janeck, Janko (sp.). Cf. et.: Janic, Jenic, Jenich. Johannes VIII papa (873) 10, 10. 11, 1, 5. 12, 1, 5. 13, 6. 15, 1, 20. 16, 10. (879) 17, 1. 18, 1. (880) 18, 3o. (881) 21, 15. (t 885) 28, 5. Johannes IX papa (900) 29, 25. Johannes (sp. X) XIII papa (967 ?) 342, 30. (968) 348, 15. Johannes (c.) XV papa (992) 43, 20. (993) 44, 40. 348, I Johannes (c. XII) [ep. Ostiensis ?] card. (1131) Johannes (sp. XII) ep. Tusculanensis et card. (1070) 366, 30. (1088 ?) 389, 1, 25. Johannes (or.), diac. card. s. Adriani (1145) 1406, 1. Johannes (or.) diac. card. s. Marie noue (1144) 140, 5. Johannes (c. archiepiscopus in terram Sclauo- rum, qui Maraui dicuntur, missus (900) 30, 5. Johannnes (or.), ep. Mersburgensis (1165) 203, 15. Johannes I, episc. Moravensis, Olomucensis, (1073) 66, 25. (1074) 69, 1, 25. 70, 1. 71, 10, 15. 73, 20, 30. 74, 1, 30. 75, 15. 76, 20, 25. 77, 10. (1075) 79, 1. 80, 20. (1078) 85, 10, 15. 86, 15. Johannes (or.) II ep. Morauiensis (1115) 394, 30. (1118) 108, 15. ( 1131) 121, s. (1 1146/8) 164, 10. Johannes (sp. X///) III ep. Morauiensis, filius Obiden (t 1167) 415, 1. Johannes III aut IV ep. Morauiensis (1153/8) 186, 15. 187, 1. Johannes (or.) IV, ep. Olomucensis (1158) 177, 25. (1160) 196, 10, 25. (1167) 269, 15—30. 412, 20. (1169) 219, 5, 15. (1 1180) 261, 1. Johannes I, ep. Pragensis (f 1143/8) 159, 15. 160, 15. Johannes (c. X/1), praep. Wissegrad. (1130) 115, 1. Johannes (or.) can. [Pragensis] (1180/2) 266, 5. (1194) 313, 15. Johannes (or.) can. [Prag. aut Wissegr.] (1180/82) 266, 10. Johannes (c. X/) presbyter Sventopolci principis Moraviae (879) 17, 20. Johannes (c. X/) presbyter missus ad Sclavos (885) 27, 10. Johannes [Chotovsky] abb. Brevnovensis (15665) 351, 20. Johannes (c. XVIII), abb. Gradic, (1078) 85, 20. Johannes (sp. XII) abb. monii Lutomisl. (T 1167) 413, 15. 414, 1. Johannes (sp. X///) iudex totius provincie Pliz- nensis (1048) 358, 10. Johannes, Jan (or.) iudex (1180) 261, 20. (1180/2) 266, 15. (1183) 270, 20. 271, 15. (1184) 274, 20. (1186) 279, 5. (1187) 289, 20. 440, 20. (1178/89) 443, 5. (1197) 324, 30. iudex Bilzinensis (1192) 307, 1. (1192/3) 311, 5. Frater eius: Zuda (1197). Johannes pincerna, testis (saec. XII ex.) (59, 10). Jan (c. XVIII), Janec (or.) filius Episcopi, primas (1183) 270, 25. (1184) 274, 20. Jan (or.) frater Golaz (1183) 270, 25. (1192) 307, 5. Johannes, Janko, Janek (sp. X///) de Lochusize (1186) 428, 10. 435, 10, 16. Jan (or.) de Natuniz, Natuliz (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. 310, 10. Johannes (or.) de ZvlezlaV (1197) 331, 6. Janeck (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Johannes (sp. X/V) testis (1100/07) 393, 15. Janek (sp. XII) miles (1167) 413, 20. Janek (facs.) testis (1175/8) 261, 10. Janek (or.) testis (1194) 313, 20. Joannes (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Jan (sp. X11) filius Cany, homo ecclesiae BolesJav., qui debet habere equum in curte (1052 ?) 360, 10. Jan (sp. X//) rudnik eccl. Wissegrad in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Ian (c. XII) servus eccl. Wisegrad. in suburbio (1130) 114, 20. Johannes (c. X///) de familia eccl Vneticensis (1125/40) 130, 20. Jan (sp. X11) pistor monii. Lutomisl. (1167) 412,30. Johannes (cc. 1170) (224, 15).
Strana 496
496 s. Johannis s. Johannis Bapt. capella in spelunca; se. Jan pod Skalou, g. St. Johann unter dem Felsen ap. Beroun, d. p. Hořovice (1037—55) 52, so. s. Johannis capella v. Rokiten. . Johannis Bapt. monium. v. Insula. s. Johannis Bapt. oratorium in Nordwalde v. Rinchnah. s. Johannis evang. sanctique Donati mart. ecclesia v. Misna. s. Johannis Bapt. hospitale Hierosolymitanum o. Jerusalem. Jowernitz (or.), die Jauniz, fl. Austr. Super. (1142) 132, 1. Judei (885) 25, 25. mercatores (903/6) 36, 15. (cc. 1057) 363, 35. (1174/8) 256, 30. Judita (or.), regina Boemorum, uxor Wladizlai I regis (1158) 179, 10. (1165) 207, 5. 208, 1. 209, 5. (1169) 217, 25. 219, 1. Judita (or.) soror Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 20. Jung-Bunzlau, b. Mladá Boleslav v. Bolezlau. Jura v. Georgius. Jurata (c. XV), prep. Pragensis (1143) 137, 30. Jurata, Juretta (or.) prepositus Melnicensis (1159) 193, 1. (1160) 196, 15. (1165) 205, 15. (1167) 412, 20. Filius eius: Chreno (1175/8). Jurata (sp. X1/I) cancellarius Zobezlai I ducis, (t 1115) 402, 1. (t 1186) 434, 10. Juratha (or. abb. de Lütmisl (1184) 274, 15. Jurata (c. XII), nob. Mor. excommunicatus (1145) 146, 25. Jurata (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Jurata (c. X//I) piscator ecclesiae Lutomeric. in villa Lubohovaz (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. Juric, Jurik, Jvric v. Georgius. Jusatici v. Tieseticzi. Jutros (sp. XII) homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) 376, 5, 20. Juuauensis ecclesia, Juvavum v. Salzburg. a K v. C. L. Labes, b. Labqy v. Lobez. Ladimir v. Wladimir. Ladizlaus v. Wladizlaus. Lagouicih, Lagouicich, Lagowicih (sp. X///), La- howicyh (c. X///), Nagouicih (sp. X//) locat. ; Lahovice d. p. Smichov ; Villa, ubi piscatores monii. Ostrow. (1000) 47, 30. terra eccl. Wisse- grad. ibid. (1088 ?) 382, 10, 20. ibid. piscatores monii. Cladrub. (1115) 397, 6. (1186) 429, 5, 25. Lagouicih (or., Lagovicih (sp. X/V) locat. ; La- hovice, g. Lahowitq, d. b. Teplice, g. Teplitq ; villa, ubi terra eccl. Lutomeric. (s. XII ex.) (59, 20). 365,10. ibid. terra monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Lambertus (ed.), ep. Cracoviensis (1085/92) 103, 25. Lambertus (or.), Lampertus, Lampreht (sp. X///), abb. de Cladorub (1169) 218, 1. (1183) 420, 20. 422, 10. Lantbertus (c. X///), monachus Altahensis, abb. monii s. Johannis in Ostrov (1000) 47, 15. Lambertus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 5. INDEX NOMINUM. Lechet Lamcus (c. X///), Lancus (sp. X//1) testis (1187 289, 25. 440, 20. Lametitz, b. Lomazice v. Loumazicih. Lancheimensis (sp. X//) ecclesia ; Langheim, Bav. Oberfranken, distr. Lichtenfels; monium. ord. Cist. (1146) 408, 40. Landriano, /¢., distr. Pavia (1161) 199, 10. Lantbertus v. Lambertus. Lassouici (c. XV); Lasovice, d. p. Rakovník, g. Rakonitz ; duae villae quondam monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Lastany v. Vgezd Lasane. Lastibor v. Wlastibor. Lateranum (1140) 129, 20. (1141) 131, 35. (1142) 133, 5. 134, 1. 135, 10. (1144) 140, 5. 144, 1. (1188) 292, 25. (1191) 303, 15. (1192) 304, 10. (1195) 317, 20. (1197) 328, 5. 329, 5, 30. 330, 20. Lateranense palatium (sp. X//) (1070) 367, 16. concilium generale ibi habitum (1139) 149, 5. Latizlaus v. Wladizlaus. Lauda Nova; Lodi, [t, prov. Milano; (1159) 190, 15. (1161) 199, 15. (1162) 199, 20, so. 200, 1. Lauendensis (c. XVI), St. Paul im Lavantthal, Carinthia, abb. Piligrimus (1170). Lauentenburch v. Bracizlaua. Laurata (sp. X//) servus eccl. Boleslav. de villa Obodr (1052 ?) 359, 25. Laureacum, Lauriacum (c.), Lauriacensis urbs, ci- vitas (sp. X); Lorch in Austr. Sup. d. b. Linq; (805) 1, 15. (948) 340, 20, 30. (1170) 222, 5. Lau- riacensis (sp. X) eccl. confinio Ungrorum adia- cens (824/7) 333, 30. (948) 340, 30. 341, 5. 20. (973) 38, 16. 345, 5 sq. 346, 6 sq. Lauriac. eccl. arep. (973) 345, 25. arepi.: Gerhardus (948); Piligrimus (973) ; Urolfus (824/7). Laurencius (or.) can. Prag. (1194) 313, 20. (1195) 445, 36. Laurentius (or.) capellanus [ducis Boh.] (1187) 289, 20. (1188) 294, 5. (1194) 315, 10. Laurentius (sp. X//) testis (1146) 409, 25. S. Laurentii capella v. Praga; monium. v. Opa- touici. Laurentum (c. X/) civ. It. (1073) 64, 25. Lauresham (c. X///); Lorsch, Hessen, prov. Starkenburg, distr. Bensheim ; monium, abb.: Henricus (1159). Lauterhofen v. Luttraof. Láz, g. Laas v. Ponebuzlaz. Lazarus monachus (873) 14, 25. Lazen (sp. XII) arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 26. Lazi (or.), Ldz, La4ce, villa eccl. Prag. quondam prope Hor3ào Tÿn, g. Bischofteinity (1177) 247, 6. Lazisich (or.) Jocat. ; predium monii Zwetlensis (1186) 283, 30. Lazniceh (or.) Jocat. ; Lazníky, d. p. Hranice, g. Weisskirchen ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Lbin v. Libin. Leb (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. in villa Ho- tisi (1088 ?) 376, 5, 20. Lebeunice v. Lubeuici. Lecek (or.); Le&ek; testis (1180/82) 267, 1. Lechet (sp. X//); Lecek; homo monii. Plass. in villa Mothos (1146) 409, 15.
496 s. Johannis s. Johannis Bapt. capella in spelunca; se. Jan pod Skalou, g. St. Johann unter dem Felsen ap. Beroun, d. p. Hořovice (1037—55) 52, so. s. Johannis capella v. Rokiten. . Johannis Bapt. monium. v. Insula. s. Johannis Bapt. oratorium in Nordwalde v. Rinchnah. s. Johannis evang. sanctique Donati mart. ecclesia v. Misna. s. Johannis Bapt. hospitale Hierosolymitanum o. Jerusalem. Jowernitz (or.), die Jauniz, fl. Austr. Super. (1142) 132, 1. Judei (885) 25, 25. mercatores (903/6) 36, 15. (cc. 1057) 363, 35. (1174/8) 256, 30. Judita (or.), regina Boemorum, uxor Wladizlai I regis (1158) 179, 10. (1165) 207, 5. 208, 1. 209, 5. (1169) 217, 25. 219, 1. Judita (or.) soror Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 20. Jung-Bunzlau, b. Mladá Boleslav v. Bolezlau. Jura v. Georgius. Jurata (c. XV), prep. Pragensis (1143) 137, 30. Jurata, Juretta (or.) prepositus Melnicensis (1159) 193, 1. (1160) 196, 15. (1165) 205, 15. (1167) 412, 20. Filius eius: Chreno (1175/8). Jurata (sp. X1/I) cancellarius Zobezlai I ducis, (t 1115) 402, 1. (t 1186) 434, 10. Juratha (or. abb. de Lütmisl (1184) 274, 15. Jurata (c. XII), nob. Mor. excommunicatus (1145) 146, 25. Jurata (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Jurata (c. X//I) piscator ecclesiae Lutomeric. in villa Lubohovaz (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. Juric, Jurik, Jvric v. Georgius. Jusatici v. Tieseticzi. Jutros (sp. XII) homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) 376, 5, 20. Juuauensis ecclesia, Juvavum v. Salzburg. a K v. C. L. Labes, b. Labqy v. Lobez. Ladimir v. Wladimir. Ladizlaus v. Wladizlaus. Lagouicih, Lagouicich, Lagowicih (sp. X///), La- howicyh (c. X///), Nagouicih (sp. X//) locat. ; Lahovice d. p. Smichov ; Villa, ubi piscatores monii. Ostrow. (1000) 47, 30. terra eccl. Wisse- grad. ibid. (1088 ?) 382, 10, 20. ibid. piscatores monii. Cladrub. (1115) 397, 6. (1186) 429, 5, 25. Lagouicih (or., Lagovicih (sp. X/V) locat. ; La- hovice, g. Lahowitq, d. b. Teplice, g. Teplitq ; villa, ubi terra eccl. Lutomeric. (s. XII ex.) (59, 20). 365,10. ibid. terra monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Lambertus (ed.), ep. Cracoviensis (1085/92) 103, 25. Lambertus (or.), Lampertus, Lampreht (sp. X///), abb. de Cladorub (1169) 218, 1. (1183) 420, 20. 422, 10. Lantbertus (c. X///), monachus Altahensis, abb. monii s. Johannis in Ostrov (1000) 47, 15. Lambertus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 5. INDEX NOMINUM. Lechet Lamcus (c. X///), Lancus (sp. X//1) testis (1187 289, 25. 440, 20. Lametitz, b. Lomazice v. Loumazicih. Lancheimensis (sp. X//) ecclesia ; Langheim, Bav. Oberfranken, distr. Lichtenfels; monium. ord. Cist. (1146) 408, 40. Landriano, /¢., distr. Pavia (1161) 199, 10. Lantbertus v. Lambertus. Lassouici (c. XV); Lasovice, d. p. Rakovník, g. Rakonitz ; duae villae quondam monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Lastany v. Vgezd Lasane. Lastibor v. Wlastibor. Lateranum (1140) 129, 20. (1141) 131, 35. (1142) 133, 5. 134, 1. 135, 10. (1144) 140, 5. 144, 1. (1188) 292, 25. (1191) 303, 15. (1192) 304, 10. (1195) 317, 20. (1197) 328, 5. 329, 5, 30. 330, 20. Lateranense palatium (sp. X//) (1070) 367, 16. concilium generale ibi habitum (1139) 149, 5. Latizlaus v. Wladizlaus. Lauda Nova; Lodi, [t, prov. Milano; (1159) 190, 15. (1161) 199, 15. (1162) 199, 20, so. 200, 1. Lauendensis (c. XVI), St. Paul im Lavantthal, Carinthia, abb. Piligrimus (1170). Lauentenburch v. Bracizlaua. Laurata (sp. X//) servus eccl. Boleslav. de villa Obodr (1052 ?) 359, 25. Laureacum, Lauriacum (c.), Lauriacensis urbs, ci- vitas (sp. X); Lorch in Austr. Sup. d. b. Linq; (805) 1, 15. (948) 340, 20, 30. (1170) 222, 5. Lau- riacensis (sp. X) eccl. confinio Ungrorum adia- cens (824/7) 333, 30. (948) 340, 30. 341, 5. 20. (973) 38, 16. 345, 5 sq. 346, 6 sq. Lauriac. eccl. arep. (973) 345, 25. arepi.: Gerhardus (948); Piligrimus (973) ; Urolfus (824/7). Laurencius (or.) can. Prag. (1194) 313, 20. (1195) 445, 36. Laurentius (or.) capellanus [ducis Boh.] (1187) 289, 20. (1188) 294, 5. (1194) 315, 10. Laurentius (sp. X//) testis (1146) 409, 25. S. Laurentii capella v. Praga; monium. v. Opa- touici. Laurentum (c. X/) civ. It. (1073) 64, 25. Lauresham (c. X///); Lorsch, Hessen, prov. Starkenburg, distr. Bensheim ; monium, abb.: Henricus (1159). Lauterhofen v. Luttraof. Láz, g. Laas v. Ponebuzlaz. Lazarus monachus (873) 14, 25. Lazen (sp. XII) arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 26. Lazi (or.), Ldz, La4ce, villa eccl. Prag. quondam prope Hor3ào Tÿn, g. Bischofteinity (1177) 247, 6. Lazisich (or.) Jocat. ; predium monii Zwetlensis (1186) 283, 30. Lazniceh (or.) Jocat. ; Lazníky, d. p. Hranice, g. Weisskirchen ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Lbin v. Libin. Leb (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. in villa Ho- tisi (1088 ?) 376, 5, 20. Lebeunice v. Lubeuici. Lecek (or.); Le&ek; testis (1180/82) 267, 1. Lechet (sp. X//); Lecek; homo monii. Plass. in villa Mothos (1146) 409, 15.
Strana 497
Lechsegmund INDEX NOMINUM. Littorad 497 Lechsegmund, Lechsgemünd ad Danubium, ab Neuburg a. d. Donau versus occid. ; Diepoldus comes de — (1179). Lédcl (or.), Ledcy (sp. X///) ; Ledce, Ledeč, villa quondam hospit. Hierosolymitani (1186) 285, 15. claustro Lutomislensi vicina (1185) 424, 10. Ledec (o07.); Ledce, d. p. Plzeň, g. Pilsen; Pe- trus, sacerdos de — (1180/82) 266, 25. Leduul (or.) silva (1158/69) 215, 25. Lelbnitz, Styria, ab Graq ad meridiem (1172) 235, 25. Leichelingen, Dietricus de —, testis donationis Gerbirgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Leysin (or.); Lisina, prope Stodo, g. Staab, d. p. Stříbro, g. Mies ; Bertholt de — (1180/82). Lemonta, vicus ubi homines s. Ambrosii Mediola- nensis (1167) 210, 1. Lemuzi (c. X//), gens Bohemiae (1086) 94, 10. Lenart (or.) testis (1174/8) 254, 10. Lenceborch (c. XIV), Lenqburg in Aargau ; Vthel- ricus comes de — (1144) 143, 1. Lengenbach ; Otto de —, testis (1179) 259, 15. Lengeuelt (zd.) ; Lengenfeld, Bav., Rgb. Oberpfalz, distr. Tirschenreuth (1135) 128, 20. Lenih, Lenich (sp. X//I) locat. ; Liné, g. Lihn, d. p. Stříbro, g. Mies; ugezd et piscina monii. Cladrub. ibid. (1115) 400, 10. (1186) 433, 5. Leo (c.) s. papa.; eius decreta (t 873) 13, 5. ( t 900) l, 1 Leo (sp. X) VII papa (948) 341, 5. Leo IX papa (1052) 52, 10. Leo (sp. XIV) de Clobuc, testis (1173) 417, 1. Cf. el. : Lewa. Leopoldus v. Liupoldus. Lepeloulc (sp. X/1); Lepejovice, domus solitaria probe Vesel, d. p. Pardubice, quondam villa, ubi terra monii. Lutomisl. (1167) 4138, 16. Lescah (c. X///), Lesskah (sp. XIV) locat .; Ležky, &. Leschkau, d. p. Podbofany, g. Podersam ; villa in provincia Satcensi, ubi custos apum ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 20). 365, 5. Lesce (sp. XIII) locus quondam prope monium Bfewnovense (993) 348, 5. Leschan, Jocat.: Leschas, Leschaz (sp. XIII); Léstany, g. Lichtenstein, d. b. StHbro, g. Mies ; villa, ubi terra et arator monii. Cladrub. (1116) 399, 20. 400, 5. (1186) 433, 1, 6. Lescine (sp. X//1) locat. ; Lestina, quondam villa, ubi aratrum monii. Cladrub. (1115) 402, 10. (1186) 434, 15. Leskouici, Leskowici, Lezcowici (sp. X///); Le- skovice prope Radomyśl, d. p. Strakonice ; villa monii. Cladrub. (1186) 435, 1, 20. Lessain (or.), Lessan (sp. X///); Lesany, d. p. Bene$oo ; Villa hospitalis Hierosolymitani Pragae (1186) 281, 20. (1185) 424, 16. Lesskah v. Lescah. LéStany, g. Lichtenstein v. Leschan. Letar, Letár, Letarius (or.) dapifer [ducis Boh.] (1183) 271, 15. (1184) 274, 20. (1184/5) 276, 10. (1185) 277, 20. suppanus, tunc camerarius [ducis Boh.] (1187) 289, 20. 440, 20. Leteceh v. Lettegh. Leteh (sp. XII) locas.; Lety prope Zbraslav, g. Kónigsaał ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 381, 10, 20. Lethona (sp. XII); Letosia ; piscator eccl. Wisse- grad. in villa Nazhoue (1088 ?) (382, 1). Letona (sp. X//) becsuar eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088 ?) (380, 1). 380, 5, 15. Leton (sp. X///); Letoñ ; cultor vineae monii. Cladrub. (1186) 432, 5. Lettegh (or.) Leteceh (sp. XI/) locat. ; Letky, g. Lettek, d. p. Smíchov ; villa, ubi homo eccl. Bo- leslav. (1052 ?) 360, 15. villa hospit. Hierosoly- mitani Pragae (1158/69) 215, 15. Leuln (or.); Lovin, g. Lieben, d. p. Ust n. L., &. Aussig; villa hospit. Hierosolymitani (1169) 217, 20. Naleuine, Naleuine (or.), circuitus ho- spit. Hierosolymit. (1186) 282, 1. 286, 15. Leupoldus v. Liupoldus. Leuticia, Leuticie princeps (1150) 167, 25. Lewa (sb. XIV); Léoa; testis de provincia Brin- nensi (1195) 446, 10. Levin, Lovin, g. Lieben v. Leuin. Levo Gradech v. Gradech Levi. Lefky, g. Leschkau v. Lescah. Lezkowici v. Leskouici. Libčany o. Liubichas. Lib&&, alias Libice g. Libitz v. Lubac. Líbenice v. Lvbenici. Libertina silva, inier Frosinone et Roca d'Acro (1191) 301, 25. Liběšice, g. Liebschitq v. Lubesevicsi. Liběvice, g. Libitgen v. Lubeuici. Libin (c. X//), Lbín, g. Welbine, d. 5. Litom&fice, g. Leitmeritr, villa eccl. Vissegrad. (1100/07) 105, 30. Lbin (sp. X//) mons; collis ibid. (1088?) 373, 20, 30. Liboc Horní v. Lubocz. Libochovany v. Lubochowan. Libonice, g. Libonit; v. Lubonici wzi. Liboš, g. Libusch v. Lubos. Libsice v. Lubcicih. Libušín vo. Lubosin. Lichceves v. Luhucauez. Licholut (c. XIV) consobrinus Milgosti (1196) 320, 20. Cf. : Lütholig. Lieben, b. Lovín v. Leuin. Liemarus (c. X//), arep. Bremensis (1086) 94, 5. Liezniccha v. Durran Liezniccha. Lillunhova (c. X//) iuxta Tullonam; Frawuen- hofen ab Tulln versus merid. (cc. 987) 41, 30. Limzeins v. Lunsenize. Liné, g. Lihn, v. Lenih. Lintza (c.) ; Linq in Austr. Sup. (903/906) 35, 1. Lipan, Lippan (sp. X///); Lipany prope Zbra- slao, g. Kónigsaał ; villa, ubi homo monii. Cladrub. (1115) 397, 15. (1186) 429, 25. 430, 1. Lipe (or.) ; Lipi, g. Lippen, brobe Manétín ; villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1169) 217, 15. Lysa (sp. XII); Lysá Stará, g. Alt-Lissa, d. b. MI. Boleslav, g. Jung-Bunglau ; curtis (1052 ?) 361, 5. Lissenouic (or.); LySanonice quondam prope Kiténice, g. Shegnitz, d. b. Mor. Krumlov, g. Mdhr. Kromau ; villa, ubi mansus monii Lucensis (1190) 301, 1. Litacha (or.) ; die Leitha, b. Litava, fl. Austr. Inf. (1051) 51, 30. Littobor v. Lutobor. Littorad v. Lutorad.
Lechsegmund INDEX NOMINUM. Littorad 497 Lechsegmund, Lechsgemünd ad Danubium, ab Neuburg a. d. Donau versus occid. ; Diepoldus comes de — (1179). Lédcl (or.), Ledcy (sp. X///) ; Ledce, Ledeč, villa quondam hospit. Hierosolymitani (1186) 285, 15. claustro Lutomislensi vicina (1185) 424, 10. Ledec (o07.); Ledce, d. p. Plzeň, g. Pilsen; Pe- trus, sacerdos de — (1180/82) 266, 25. Leduul (or.) silva (1158/69) 215, 25. Lelbnitz, Styria, ab Graq ad meridiem (1172) 235, 25. Leichelingen, Dietricus de —, testis donationis Gerbirgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Leysin (or.); Lisina, prope Stodo, g. Staab, d. p. Stříbro, g. Mies ; Bertholt de — (1180/82). Lemonta, vicus ubi homines s. Ambrosii Mediola- nensis (1167) 210, 1. Lemuzi (c. X//), gens Bohemiae (1086) 94, 10. Lenart (or.) testis (1174/8) 254, 10. Lenceborch (c. XIV), Lenqburg in Aargau ; Vthel- ricus comes de — (1144) 143, 1. Lengenbach ; Otto de —, testis (1179) 259, 15. Lengeuelt (zd.) ; Lengenfeld, Bav., Rgb. Oberpfalz, distr. Tirschenreuth (1135) 128, 20. Lenih, Lenich (sp. X//I) locat. ; Liné, g. Lihn, d. p. Stříbro, g. Mies; ugezd et piscina monii. Cladrub. ibid. (1115) 400, 10. (1186) 433, 5. Leo (c.) s. papa.; eius decreta (t 873) 13, 5. ( t 900) l, 1 Leo (sp. X) VII papa (948) 341, 5. Leo IX papa (1052) 52, 10. Leo (sp. XIV) de Clobuc, testis (1173) 417, 1. Cf. el. : Lewa. Leopoldus v. Liupoldus. Lepeloulc (sp. X/1); Lepejovice, domus solitaria probe Vesel, d. p. Pardubice, quondam villa, ubi terra monii. Lutomisl. (1167) 4138, 16. Lescah (c. X///), Lesskah (sp. XIV) locat .; Ležky, &. Leschkau, d. p. Podbofany, g. Podersam ; villa in provincia Satcensi, ubi custos apum ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 20). 365, 5. Lesce (sp. XIII) locus quondam prope monium Bfewnovense (993) 348, 5. Leschan, Jocat.: Leschas, Leschaz (sp. XIII); Léstany, g. Lichtenstein, d. b. StHbro, g. Mies ; villa, ubi terra et arator monii. Cladrub. (1116) 399, 20. 400, 5. (1186) 433, 1, 6. Lescine (sp. X//1) locat. ; Lestina, quondam villa, ubi aratrum monii. Cladrub. (1115) 402, 10. (1186) 434, 15. Leskouici, Leskowici, Lezcowici (sp. X///); Le- skovice prope Radomyśl, d. p. Strakonice ; villa monii. Cladrub. (1186) 435, 1, 20. Lessain (or.), Lessan (sp. X///); Lesany, d. p. Bene$oo ; Villa hospitalis Hierosolymitani Pragae (1186) 281, 20. (1185) 424, 16. Lesskah v. Lescah. LéStany, g. Lichtenstein v. Leschan. Letar, Letár, Letarius (or.) dapifer [ducis Boh.] (1183) 271, 15. (1184) 274, 20. (1184/5) 276, 10. (1185) 277, 20. suppanus, tunc camerarius [ducis Boh.] (1187) 289, 20. 440, 20. Leteceh v. Lettegh. Leteh (sp. XII) locas.; Lety prope Zbraslav, g. Kónigsaał ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 381, 10, 20. Lethona (sp. XII); Letosia ; piscator eccl. Wisse- grad. in villa Nazhoue (1088 ?) (382, 1). Letona (sp. X//) becsuar eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088 ?) (380, 1). 380, 5, 15. Leton (sp. X///); Letoñ ; cultor vineae monii. Cladrub. (1186) 432, 5. Lettegh (or.) Leteceh (sp. XI/) locat. ; Letky, g. Lettek, d. p. Smíchov ; villa, ubi homo eccl. Bo- leslav. (1052 ?) 360, 15. villa hospit. Hierosoly- mitani Pragae (1158/69) 215, 15. Leuln (or.); Lovin, g. Lieben, d. p. Ust n. L., &. Aussig; villa hospit. Hierosolymitani (1169) 217, 20. Naleuine, Naleuine (or.), circuitus ho- spit. Hierosolymit. (1186) 282, 1. 286, 15. Leupoldus v. Liupoldus. Leuticia, Leuticie princeps (1150) 167, 25. Lewa (sb. XIV); Léoa; testis de provincia Brin- nensi (1195) 446, 10. Levin, Lovin, g. Lieben v. Leuin. Levo Gradech v. Gradech Levi. Lefky, g. Leschkau v. Lescah. Lezkowici v. Leskouici. Libčany o. Liubichas. Lib&&, alias Libice g. Libitz v. Lubac. Líbenice v. Lvbenici. Libertina silva, inier Frosinone et Roca d'Acro (1191) 301, 25. Liběšice, g. Liebschitq v. Lubesevicsi. Liběvice, g. Libitgen v. Lubeuici. Libin (c. X//), Lbín, g. Welbine, d. 5. Litom&fice, g. Leitmeritr, villa eccl. Vissegrad. (1100/07) 105, 30. Lbin (sp. X//) mons; collis ibid. (1088?) 373, 20, 30. Liboc Horní v. Lubocz. Libochovany v. Lubochowan. Libonice, g. Libonit; v. Lubonici wzi. Liboš, g. Libusch v. Lubos. Libsice v. Lubcicih. Libušín vo. Lubosin. Lichceves v. Luhucauez. Licholut (c. XIV) consobrinus Milgosti (1196) 320, 20. Cf. : Lütholig. Lieben, b. Lovín v. Leuin. Liemarus (c. X//), arep. Bremensis (1086) 94, 5. Liezniccha v. Durran Liezniccha. Lillunhova (c. X//) iuxta Tullonam; Frawuen- hofen ab Tulln versus merid. (cc. 987) 41, 30. Limzeins v. Lunsenize. Liné, g. Lihn, v. Lenih. Lintza (c.) ; Linq in Austr. Sup. (903/906) 35, 1. Lipan, Lippan (sp. X///); Lipany prope Zbra- slao, g. Kónigsaał ; villa, ubi homo monii. Cladrub. (1115) 397, 15. (1186) 429, 25. 430, 1. Lipe (or.) ; Lipi, g. Lippen, brobe Manétín ; villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1169) 217, 15. Lysa (sp. XII); Lysá Stará, g. Alt-Lissa, d. b. MI. Boleslav, g. Jung-Bunglau ; curtis (1052 ?) 361, 5. Lissenouic (or.); LySanonice quondam prope Kiténice, g. Shegnitz, d. b. Mor. Krumlov, g. Mdhr. Kromau ; villa, ubi mansus monii Lucensis (1190) 301, 1. Litacha (or.) ; die Leitha, b. Litava, fl. Austr. Inf. (1051) 51, 30. Littobor v. Lutobor. Littorad v. Lutorad.
Strana 498
498 Liube Liube (sp. X//); Lib; fluviolus, terminus villae Opatouicih in Brnensi provintia (1073) 370, 1. V. et. : Livbe. Liubichas (sp. X11) locat .; Libéany, d. p. Králové Hradec, g. Kóniggrátz; villa ubi terra monii. Opatouic. (1073) 370, 15. Liubochwan, Liubohovass v. Lubochowan. Liudaldus (c. X//) dux (1086) 94, 5. Liuphrammus, arep. Salisburg. (847) 3, 25. Liupoldus, Livpoldus, Liutbaldus, Leu- poldus (c), Leopoldus Lupoldus (or), Lüpolt. Lupoldus (or.) custos [eccl Prag. aut Wissegr.] (1180/82) 266, 10. Liutbaldus (c.) marchio (cc. 987) 41, 20. Liupoldus (ed.) III, marchio Austriae (cc. 1124) 108,25. 109, 15. (1126) 404, 15. Eius soror: Gerbirga, ducissa Bohemiae. Leupoldus, Livpoldus (c. X///), Leopoldus V dux Austriae (1179) 258, 15. (1187) 287, 10. Liupoldus, Lupoldus (sp. X//I) filius [ducis] Boriuoy, memoratur: (1115) 401,20. (1186) 434, 10. Lüpolt (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Liutgerus (sp. X//) filius Boronis (1071) 367, 25. Liuthomeric, Liuthomiric v. Lutomeric. Liutoldus, abb. Admuntensis (1170) 220, 1. 222, 25. Liutolt testis (847) 3, 30. V. e. : Lutolt. Liutomeric, Liuthomeric, Liuthomiric, Luto- meriz, Lutomíric (or.), Lutmeriz (c. XVIII), Luthomiric (sp. XIV), locat.: Lutomericih (c. XII), Lutomiricih, Lutomiriciz (sp. X/17); Litoměřice, g. Leitmeritz ; castrum, civitas (993) 349, 15. (cc. 1057) (59, 1). 364, 5. 365, 5. (1130) 113, 5. oppidum (cc. 1057) 368, 25. theloneum (993) 349, 10. Lutmericensis (or.), Lutomericensis (facs.) castel- lanus, comes Blego (1177 sq.). eccl, basilica s. Marię ac b. Stephani proto- mart. (cc. 1057) 54, 25. 368, 15. prepositus (cc. 1057) 54, 30. 55, 10, 16. 364, 1—16. fratres, canonici (cc. 1057 54, 30. 55, 10, 15. 364, 1—15. Liutomericensis, Lutomericensis, Luthimericensis (or.), Livtmercensis (sp. X///) prep. : Adrastus (1185); Domicilianus (1159) ; Martinus (1169); Radosta (1187 sq.); Sebastianus (1146/8). Liutomericensis, Lutomiricensis (sp. X///), Luto- mericensis, Lvtomiricensis (c. X///) provincia (993) 45, 15. 349, 1. (cc. 1057) 55, 20. (56, 10). (1115) 400, 10. Lutomiricensis (or.) archidiaconus: Pribizlaus (1177). Lutomiricenses (sp. XIII) primates [tempore Zobezlai I ducis]: Cazlau, Martin, Milgozt (t 1115) 402, 1. (T 1186) 434, 10. Liutomerici (c. X//), Litoméfici, gens Bohemiae (1086) 94, 10. Livbe (or.); Lib, nunc Martinickÿ potok prope Dolni Kralovice; fluvius, qui terminat circuitum eccl. Wissegrad. ap. Seleu (1178) 253, 5. Lizzec (c. XV); Lísek?; homo monii. Strahov in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Lobdaburg ab Jena versus merid. et or. ; Otto de — (1194). INDEX NOMINUM. Loucicih Lobecsi, Lobci (sp. X//) (locat. ; Lobe£, d. b. Slan$, &. Schlan; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 388, 1, 15. Lobez, Lobecz, Lobzi (sp. X///) ; Labzy, g. Labes, d. p. StHbro, g. Mies; vila monii. Cladrub. (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. 435, 5, 25. Lobodici (or.), Lobodice, d. p. Pferov, g. Prerau ; villa curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) 121, 6. Lobzi v. Lobez. Lochinicih (c. XV) locat. ; Lochenice, d. b. Králové Hradec, g. Kóniggrütq; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 15. Lochusize, Lochuzice, Lochuziz, Żocał. : Loguzi- cich (sp. XIII) ; Lochousice, g. Lochutzen, d. 5. Stříbro, g. Mies ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1186) 428, 10. 436, 26. 437, 1, 10. Lodi v. Lauda. Lodine (sp. X//) locat. ; Lodtn, d. p. Król. Hradec, g. Königgrätz; Villa monii. Opatouic. (1073) 370, 20. Lodinica (c. XVIII), Lod?nice, rivulus quo termi- natur Ugezd Lasene (1078) 83, 20. Lodinicea (or.), Lodinic (s. X777); Loděnice d. p. Mor. Krumlov, g. Mahr. Kromau; villa monii Lucensis (1190) 301,1. campus, ubi (1185) bellum habitum est inter Bohemos et Moravos 301, 30. Loduicus v. Ludovicus. Lohenice v. Losenicih. Lohowa, b. Luhov, v. Lugov. Lom (sp. XIII); Lom, g. Lohm, d. p. StHbro, g. Mies ; villa (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. Loman (or.); Lomany curia araturae prope Lom- nitka, d. p. Kralovice; predium Virici filii Drizlai (1192) 306, 25. (1193) 310, 1. Heinricus et Udalricus de — (1188). Lombardia v. Longobardia. Lomnice (o7.), Lomnička, d. p. Kralovice ; cir- cuitus monii. Plaz (1175) 243, 25. Lomniz, Lomnic (sp. XIII) ; fortasse Lomy, alias Lomec, g. Lohm prope Bezdrużice, g. Weseritz ; villa monii. Cladrub. (1186) 436, 1, 16, 20. Longobardia (c.), Lombardia (900) 33,1. (1174) 238, 25. (1177) 249, 10. Lorch v. Laureacum. Losenicih (sp. XII) locat.; Logenice? [fortasse Lohenice, d. p. Pardubice) Villa ubi homines eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 5. Lotharius, Hlutharius (c.) I, filius Ludovici Pii (817) 3, 1. Lotharius (c. X//) III rex Rom. (1130) 114, s5. 115, 5. (1132) 127, 5. imper. (1133) 128, 5. Ala- mannorum rex (sp. X//) (1126) 404, 10. imp. (1132) 404, 30. Louata (sp. X//); Lovała ; filius Jac, salsamen- tarius ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 10. Louata (sp. XIII) pistor monii. Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 26. Louata, Lowata (sp. X///) amputator arborum in villa Vgrez (1115) 399, 10. (1186) 432, 1, 20. Loucany, g. Lautschan v. Lucaz. Loučka, g. Lauka v. Lucka. Loucicih (or.) Zocat. ; fortasse Loociéky, g. Klein- lowtschitz, d. b. Vyskov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1.
498 Liube Liube (sp. X//); Lib; fluviolus, terminus villae Opatouicih in Brnensi provintia (1073) 370, 1. V. et. : Livbe. Liubichas (sp. X11) locat .; Libéany, d. p. Králové Hradec, g. Kóniggrátz; villa ubi terra monii. Opatouic. (1073) 370, 15. Liubochwan, Liubohovass v. Lubochowan. Liudaldus (c. X//) dux (1086) 94, 5. Liuphrammus, arep. Salisburg. (847) 3, 25. Liupoldus, Livpoldus, Liutbaldus, Leu- poldus (c), Leopoldus Lupoldus (or), Lüpolt. Lupoldus (or.) custos [eccl Prag. aut Wissegr.] (1180/82) 266, 10. Liutbaldus (c.) marchio (cc. 987) 41, 20. Liupoldus (ed.) III, marchio Austriae (cc. 1124) 108,25. 109, 15. (1126) 404, 15. Eius soror: Gerbirga, ducissa Bohemiae. Leupoldus, Livpoldus (c. X///), Leopoldus V dux Austriae (1179) 258, 15. (1187) 287, 10. Liupoldus, Lupoldus (sp. X//I) filius [ducis] Boriuoy, memoratur: (1115) 401,20. (1186) 434, 10. Lüpolt (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Liutgerus (sp. X//) filius Boronis (1071) 367, 25. Liuthomeric, Liuthomiric v. Lutomeric. Liutoldus, abb. Admuntensis (1170) 220, 1. 222, 25. Liutolt testis (847) 3, 30. V. e. : Lutolt. Liutomeric, Liuthomeric, Liuthomiric, Luto- meriz, Lutomíric (or.), Lutmeriz (c. XVIII), Luthomiric (sp. XIV), locat.: Lutomericih (c. XII), Lutomiricih, Lutomiriciz (sp. X/17); Litoměřice, g. Leitmeritz ; castrum, civitas (993) 349, 15. (cc. 1057) (59, 1). 364, 5. 365, 5. (1130) 113, 5. oppidum (cc. 1057) 368, 25. theloneum (993) 349, 10. Lutmericensis (or.), Lutomericensis (facs.) castel- lanus, comes Blego (1177 sq.). eccl, basilica s. Marię ac b. Stephani proto- mart. (cc. 1057) 54, 25. 368, 15. prepositus (cc. 1057) 54, 30. 55, 10, 16. 364, 1—16. fratres, canonici (cc. 1057 54, 30. 55, 10, 15. 364, 1—15. Liutomericensis, Lutomericensis, Luthimericensis (or.), Livtmercensis (sp. X///) prep. : Adrastus (1185); Domicilianus (1159) ; Martinus (1169); Radosta (1187 sq.); Sebastianus (1146/8). Liutomericensis, Lutomiricensis (sp. X///), Luto- mericensis, Lvtomiricensis (c. X///) provincia (993) 45, 15. 349, 1. (cc. 1057) 55, 20. (56, 10). (1115) 400, 10. Lutomiricensis (or.) archidiaconus: Pribizlaus (1177). Lutomiricenses (sp. XIII) primates [tempore Zobezlai I ducis]: Cazlau, Martin, Milgozt (t 1115) 402, 1. (T 1186) 434, 10. Liutomerici (c. X//), Litoméfici, gens Bohemiae (1086) 94, 10. Livbe (or.); Lib, nunc Martinickÿ potok prope Dolni Kralovice; fluvius, qui terminat circuitum eccl. Wissegrad. ap. Seleu (1178) 253, 5. Lizzec (c. XV); Lísek?; homo monii. Strahov in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Lobdaburg ab Jena versus merid. et or. ; Otto de — (1194). INDEX NOMINUM. Loucicih Lobecsi, Lobci (sp. X//) (locat. ; Lobe£, d. b. Slan$, &. Schlan; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 388, 1, 15. Lobez, Lobecz, Lobzi (sp. X///) ; Labzy, g. Labes, d. p. StHbro, g. Mies; vila monii. Cladrub. (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. 435, 5, 25. Lobodici (or.), Lobodice, d. p. Pferov, g. Prerau ; villa curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) 121, 6. Lobzi v. Lobez. Lochinicih (c. XV) locat. ; Lochenice, d. b. Králové Hradec, g. Kóniggrütq; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 15. Lochusize, Lochuzice, Lochuziz, Żocał. : Loguzi- cich (sp. XIII) ; Lochousice, g. Lochutzen, d. 5. Stříbro, g. Mies ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1186) 428, 10. 436, 26. 437, 1, 10. Lodi v. Lauda. Lodine (sp. X//) locat. ; Lodtn, d. p. Król. Hradec, g. Königgrätz; Villa monii. Opatouic. (1073) 370, 20. Lodinica (c. XVIII), Lod?nice, rivulus quo termi- natur Ugezd Lasene (1078) 83, 20. Lodinicea (or.), Lodinic (s. X777); Loděnice d. p. Mor. Krumlov, g. Mahr. Kromau; villa monii Lucensis (1190) 301,1. campus, ubi (1185) bellum habitum est inter Bohemos et Moravos 301, 30. Loduicus v. Ludovicus. Lohenice v. Losenicih. Lohowa, b. Luhov, v. Lugov. Lom (sp. XIII); Lom, g. Lohm, d. p. StHbro, g. Mies ; villa (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. Loman (or.); Lomany curia araturae prope Lom- nitka, d. p. Kralovice; predium Virici filii Drizlai (1192) 306, 25. (1193) 310, 1. Heinricus et Udalricus de — (1188). Lombardia v. Longobardia. Lomnice (o7.), Lomnička, d. p. Kralovice ; cir- cuitus monii. Plaz (1175) 243, 25. Lomniz, Lomnic (sp. XIII) ; fortasse Lomy, alias Lomec, g. Lohm prope Bezdrużice, g. Weseritz ; villa monii. Cladrub. (1186) 436, 1, 16, 20. Longobardia (c.), Lombardia (900) 33,1. (1174) 238, 25. (1177) 249, 10. Lorch v. Laureacum. Losenicih (sp. XII) locat.; Logenice? [fortasse Lohenice, d. p. Pardubice) Villa ubi homines eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 5. Lotharius, Hlutharius (c.) I, filius Ludovici Pii (817) 3, 1. Lotharius (c. X//) III rex Rom. (1130) 114, s5. 115, 5. (1132) 127, 5. imper. (1133) 128, 5. Ala- mannorum rex (sp. X//) (1126) 404, 10. imp. (1132) 404, 30. Louata (sp. X//); Lovała ; filius Jac, salsamen- tarius ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 10. Louata (sp. XIII) pistor monii. Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 26. Louata, Lowata (sp. X///) amputator arborum in villa Vgrez (1115) 399, 10. (1186) 432, 1, 20. Loucany, g. Lautschan v. Lucaz. Loučka, g. Lauka v. Lucka. Loucicih (or.) Zocat. ; fortasse Loociéky, g. Klein- lowtschitz, d. b. Vyskov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1.
Strana 499
Louic INDEX NOMINUM. 499 Ludovicus Loulc, Louich, Lovic, Lowik (sp. X//1); Lovík; debitor mellis in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 430, 15. 431, 15, 20. Loumazicih, Lovmazicih (sp. X//) locat. ; Loma- qice, g. Lamelitq, d. p. Kadaň, g. Kaaden ; villa, ubi homo eccl. Wissegrad. (1088 ?) 384, 5, 10, 20. 385, 1. Lowossicih (c. XV) locat. ; fortasse Lovosice, g. Lobositz, d. p. Litoměřice, g. Leïtmerttz ; villa monii. Strahov. (1143/8) 161, 15. Lozici (or.), Lozic (sp. X11); Lozice, d. p. Vysoké Mýto, g. Hohenmauth ; villa eccl. s. Wencezlai Olomuc. (cc. 1131) 121,10. possessio monii. Lutomisl. ibid. (1167) 413, 10. Lštění, g. Elschtin v. VIsthene. Lub (or.; Lib; miles Boh. (1158/69) 215, 25. Luba (sp. X//) custos ecclesie Wissegrad. in villa Bubneh (1088 ?) 383, 10, 20. Lubac (c. XIV); Libëë alias Libice, distr. pol. Chotěboř ; circuitus eccl. Olomuc. (1146/8) 164, 10. Lubata (c. XV), servus monii. Strahov. (1143/8) 101, 5. Lubcicih (sp. X//), Lubcicich (sp. X///) locat. ; Lib5ice, d. p. Slanj, g. Schlan ; villa, ubi terra et piscatores monii Brevnow. (993) 348, 26. ibid. homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 15. Lubcouiz (or.) ; Libkovice, g. Liqwuitz, d. p. Teplice, g. Teplitz ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 5 Luben (sp. XIII); fortasse Lubenec, g. Lubenz, d. p. Zlutice, g. Luditz ; villa monii. Cladrub. (1115) 397, 1. (1186) 429, 1, 20. Lubesevicsi (or.), Lubessouichi (c. X///), Lubuse- vici (sp. XIV); Libësice, g. Liebschity prope Bllina, d. 5. Teplice, g. Teplitz, villa eccl. Luto- meric. (cc. 1057) 56. 368, 20. Lubetina via, terminus circuitus de Lubac (1146/8) 164, 25. Lubeuici, Lubewice, Lebeunice (sp. X///) ; Libé- vice, g. Libilqen, curia prope Krsy, g. Girsch, d. p. Teplá, g. Tepl ; quond. villa monii. Cladrub. (1183) 422, 5. (1186) 436, 1—20. Lubgozt (sp. X//); Libhost; vinitor eccl. Wisse- grad. in villa Badreh (1088 ?) 375, 5, 20. Lubgost (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Leteh (1088 ?) 381, 10, 20. Lubicl (c. X//); Libice, g. Libitz, d. b. Poděbrady ; civitas (1130) 113, 5. Lubicsa (sp. X//), Libice?, silva ecclesiae Wisse- grad. (1088 ?) 386, 1, 20. Lubincih v. Lvbenici. Lubine (or.) Jocat.; Libln, d. p. Kralovice ; (1180- 1182) 207, 1. Lubná v. Lubne; Nalubney ; Nalubnem. Lubna (sp. X11); Lubnj, rivus in fl. Desná in- fluens (1167) 414, 6. Lubne (c. X///) locat. ; Lubná, d. 5. Rakoonik, g. Rakonitq; villa, ubi carpentarius ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 20). 366, 6. Luboce, Lüboce remotior (or.),, Luboz exterior (c. XIV); Liboc, g. die Leibiisch, fl., qui ap. Kónigsberg b. Kynsperk in Egram influit (1165) 205, 5. (1181) 264, 5, 15. Lubochca v. Luboczca. Lubochowan, Liubochwan (sp. X///), locat. : Lubo- hovaz (c. X///), Liubohovass (sp. XIV); Libo- chovany, d. p. Litométice, g. Lettmeritz; villa, ubi piscator eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. piscator monii. Cladrub. ibid. (1115) 400, 15. (1186) 432, 6. Lubocz (sp. XIII); Horni Liboc, villa monio Břevnov. vicina (993) 348, 10. Luboczca (or., Lubochca (c. XVIII), Lubo&ka, silva monii Gradic. (1078) 83, 20. (1160) 196, 15. Lubonici wzi (c. XV) locat. ; Libonice, d. p. Król. Hradec, g. Kóniggrátq; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Lubos (or.), Luboss (c. XV///), Libo$ alias Libu$c, g. Libusch, d. p. Sternberg (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Lubos (sp. X//); Luboš; caliciarius eccl. Wisse- grad. in villa Ninonicih (1088 ?) 383, 6, 15. Lubosin (sp. X//), Lubossin, (sp. XIII) locat.: Lubosine, Lubossine (sp. X///) ; Libu$in, d. p. Slanÿ, g. Schlan ; villa, ubi servus eccl. Bole- slav. (1052?) 359,25. terra et vinitores eccl. Wissegrad. ibid. (1088 ?) 379, 10—20. (390, 15). terra monii. Cladrub. ibid. (1115) 399, 1. (1186) 431, 5, 26. Lubuhce (or.) ; Libouchec, rivus, qui apud Děčín, &. Teschen, in Albiam influit (1169) 217, 20, 25. Lubusevici v. Lubesevicsi. Luca, Lucense cenobium (or.) ; Louwka, g. Kloster- bruck prope Znojmo, g. Znaim ; monium ord. Praem. (1190) 299, s5. 301, so. (1195) 317, 5. 446, 15. Luka (sp. XIV); Louka, g. Klosterbruck, d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa monii. Lucensis eidem adiacens (1195) 445, 26. Luka (sp. XII); Lüëai; de familia ecclesiae Wissegrad. de Tinec (1088 ?) (390, 30). Lučané v. Lusane. Lukavice, g. Lukowitz v. Lucoucih. Lucaz (or.) locat. ; fort. Loučany, d. p. Olomouc, g. Olmütz ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Lucka (sp. X///); Loutka, g. Lauka prope Ray- grad ; villa, ubi tabernarii monii. Brevnov. (1048) 357, 26. Lucius, Lvcius (or.), Lvcivs (c. X//) II papa (1144) 138, 36. 139, 25. 140, 5. 143, 20. 144, 10. Lucius (or.) III papa (1182) 268, 10. (1183) 269, 1. (1185) 270, 20. Lucou, Lukov, Lukow, Jocat. : Lukoue (sp. X111) ; Luková, d. p. Kralovice ; villa, ubi terra et ho- mines monii. Cladrub. (1115) 398, 20. 400, 15. (1186) 430, 16. 431, 15, 20. 433, 10. Lucoucih (c. XIII), Lucovicih (sp. XIV) locat. ; Lukavice, g. Lukowitz, prope Ousték, g. Auscha ; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (67, 20.) 364, 30. Lucove (c. X111), Luchoue (sp. X7V); Lukov, g. Lucka, d. p. Litomérice, g. Leitmeritq; villa, ubi homo eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (57,5). 364, 25. Lider (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Cf. Luter. Ludewik, Ludewicus v. Ludovicus. S. Ludmile martyris reliquiae (1158) 179, 5. (1165) 207, 1, 80. 209, 1. Ludovicus; Hludouuicus, Loduicus, Ludewik, Ludewicus, Luduic (or.); Hludoicus, Hludowicus, Ludoui- cus (ec).
Louic INDEX NOMINUM. 499 Ludovicus Loulc, Louich, Lovic, Lowik (sp. X//1); Lovík; debitor mellis in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 430, 15. 431, 15, 20. Loumazicih, Lovmazicih (sp. X//) locat. ; Loma- qice, g. Lamelitq, d. p. Kadaň, g. Kaaden ; villa, ubi homo eccl. Wissegrad. (1088 ?) 384, 5, 10, 20. 385, 1. Lowossicih (c. XV) locat. ; fortasse Lovosice, g. Lobositz, d. p. Litoměřice, g. Leïtmerttz ; villa monii. Strahov. (1143/8) 161, 15. Lozici (or.), Lozic (sp. X11); Lozice, d. p. Vysoké Mýto, g. Hohenmauth ; villa eccl. s. Wencezlai Olomuc. (cc. 1131) 121,10. possessio monii. Lutomisl. ibid. (1167) 413, 10. Lštění, g. Elschtin v. VIsthene. Lub (or.; Lib; miles Boh. (1158/69) 215, 25. Luba (sp. X//) custos ecclesie Wissegrad. in villa Bubneh (1088 ?) 383, 10, 20. Lubac (c. XIV); Libëë alias Libice, distr. pol. Chotěboř ; circuitus eccl. Olomuc. (1146/8) 164, 10. Lubata (c. XV), servus monii. Strahov. (1143/8) 101, 5. Lubcicih (sp. X//), Lubcicich (sp. X///) locat. ; Lib5ice, d. p. Slanj, g. Schlan ; villa, ubi terra et piscatores monii Brevnow. (993) 348, 26. ibid. homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 15. Lubcouiz (or.) ; Libkovice, g. Liqwuitz, d. p. Teplice, g. Teplitz ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 5 Luben (sp. XIII); fortasse Lubenec, g. Lubenz, d. p. Zlutice, g. Luditz ; villa monii. Cladrub. (1115) 397, 1. (1186) 429, 1, 20. Lubesevicsi (or.), Lubessouichi (c. X///), Lubuse- vici (sp. XIV); Libësice, g. Liebschity prope Bllina, d. 5. Teplice, g. Teplitz, villa eccl. Luto- meric. (cc. 1057) 56. 368, 20. Lubetina via, terminus circuitus de Lubac (1146/8) 164, 25. Lubeuici, Lubewice, Lebeunice (sp. X///) ; Libé- vice, g. Libilqen, curia prope Krsy, g. Girsch, d. p. Teplá, g. Tepl ; quond. villa monii. Cladrub. (1183) 422, 5. (1186) 436, 1—20. Lubgozt (sp. X//); Libhost; vinitor eccl. Wisse- grad. in villa Badreh (1088 ?) 375, 5, 20. Lubgost (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Leteh (1088 ?) 381, 10, 20. Lubicl (c. X//); Libice, g. Libitz, d. b. Poděbrady ; civitas (1130) 113, 5. Lubicsa (sp. X//), Libice?, silva ecclesiae Wisse- grad. (1088 ?) 386, 1, 20. Lubincih v. Lvbenici. Lubine (or.) Jocat.; Libln, d. p. Kralovice ; (1180- 1182) 207, 1. Lubná v. Lubne; Nalubney ; Nalubnem. Lubna (sp. X11); Lubnj, rivus in fl. Desná in- fluens (1167) 414, 6. Lubne (c. X///) locat. ; Lubná, d. 5. Rakoonik, g. Rakonitq; villa, ubi carpentarius ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 20). 366, 6. Luboce, Lüboce remotior (or.),, Luboz exterior (c. XIV); Liboc, g. die Leibiisch, fl., qui ap. Kónigsberg b. Kynsperk in Egram influit (1165) 205, 5. (1181) 264, 5, 15. Lubochca v. Luboczca. Lubochowan, Liubochwan (sp. X///), locat. : Lubo- hovaz (c. X///), Liubohovass (sp. XIV); Libo- chovany, d. p. Litométice, g. Lettmeritz; villa, ubi piscator eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. piscator monii. Cladrub. ibid. (1115) 400, 15. (1186) 432, 6. Lubocz (sp. XIII); Horni Liboc, villa monio Břevnov. vicina (993) 348, 10. Luboczca (or., Lubochca (c. XVIII), Lubo&ka, silva monii Gradic. (1078) 83, 20. (1160) 196, 15. Lubonici wzi (c. XV) locat. ; Libonice, d. p. Król. Hradec, g. Kóniggrátq; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Lubos (or.), Luboss (c. XV///), Libo$ alias Libu$c, g. Libusch, d. p. Sternberg (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Lubos (sp. X//); Luboš; caliciarius eccl. Wisse- grad. in villa Ninonicih (1088 ?) 383, 6, 15. Lubosin (sp. X//), Lubossin, (sp. XIII) locat.: Lubosine, Lubossine (sp. X///) ; Libu$in, d. p. Slanÿ, g. Schlan ; villa, ubi servus eccl. Bole- slav. (1052?) 359,25. terra et vinitores eccl. Wissegrad. ibid. (1088 ?) 379, 10—20. (390, 15). terra monii. Cladrub. ibid. (1115) 399, 1. (1186) 431, 5, 26. Lubuhce (or.) ; Libouchec, rivus, qui apud Děčín, &. Teschen, in Albiam influit (1169) 217, 20, 25. Lubusevici v. Lubesevicsi. Luca, Lucense cenobium (or.) ; Louwka, g. Kloster- bruck prope Znojmo, g. Znaim ; monium ord. Praem. (1190) 299, s5. 301, so. (1195) 317, 5. 446, 15. Luka (sp. XIV); Louka, g. Klosterbruck, d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa monii. Lucensis eidem adiacens (1195) 445, 26. Luka (sp. XII); Lüëai; de familia ecclesiae Wissegrad. de Tinec (1088 ?) (390, 30). Lučané v. Lusane. Lukavice, g. Lukowitz v. Lucoucih. Lucaz (or.) locat. ; fort. Loučany, d. p. Olomouc, g. Olmütz ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Lucka (sp. X///); Loutka, g. Lauka prope Ray- grad ; villa, ubi tabernarii monii. Brevnov. (1048) 357, 26. Lucius, Lvcius (or.), Lvcivs (c. X//) II papa (1144) 138, 36. 139, 25. 140, 5. 143, 20. 144, 10. Lucius (or.) III papa (1182) 268, 10. (1183) 269, 1. (1185) 270, 20. Lucou, Lukov, Lukow, Jocat. : Lukoue (sp. X111) ; Luková, d. p. Kralovice ; villa, ubi terra et ho- mines monii. Cladrub. (1115) 398, 20. 400, 15. (1186) 430, 16. 431, 15, 20. 433, 10. Lucoucih (c. XIII), Lucovicih (sp. XIV) locat. ; Lukavice, g. Lukowitz, prope Ousték, g. Auscha ; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (67, 20.) 364, 30. Lucove (c. X111), Luchoue (sp. X7V); Lukov, g. Lucka, d. p. Litomérice, g. Leitmeritq; villa, ubi homo eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (57,5). 364, 25. Lider (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Cf. Luter. Ludewik, Ludewicus v. Ludovicus. S. Ludmile martyris reliquiae (1158) 179, 5. (1165) 207, 1, 80. 209, 1. Ludovicus; Hludouuicus, Loduicus, Ludewik, Ludewicus, Luduic (or.); Hludoicus, Hludowicus, Ludoui- cus (ec).
Strana 500
500 Ludovicus Ludovicus, Hludowicus (c.) I, Pius, imp. (817) 2, 20. Filii eius: Ludovicus II Germ., Lotha- rius I, Pippinus I. Ludovicus; Hludouuicus (or.), Hludoicus, Hludo- vicus, Hludowicus, Ludouicus (c.) II, Germa- nicus, rex Baioariae (817) 3, 5, 10. rex in orien- tali Francia (847) 3, 25. (852) 4, 5. (853) 4, 25. (855) 5, 10, 15. (860) 5, 20. 6, 10. (864) 7, 5. (873) 10, 10. 11, 1. 13, 5, 15. (+ 903/6) 34, so. ( t 1012) 350, 35. Filii eius: Karolomannus; Ludovi- cus III. Ludovicus [II], fil. Ludovici 3, 30. (7 900) 31, 25. Ludovicus IV, cogn. Infans (iuvenculus rex) (900) 32, 1. (903/6) 34, 15. Ludewicus, Loduicus (or. 11 comes provintiae, lantgravius Duringie (1152) 411, 5. (1158) 178, 1. (1163) 202, 5. (1165) 203, 15. Ludovicus, comes de Arnstein (1144) 140, 10. Ludewicus (ed.) de Napurch (1125) 110, 5. Ludovicus, prefectus urbis Moguntinae (1151) 173, 1. Lüdwic (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Luduic (or.) testis (1180/82) 267, 1. Ludewik, Lvdewic (or.) testis (1183) 271, 15. (1192/3) 311, 10. II Germ.] (847) Lugov, Lugow (or.), Luhov, g. Lohowa, d. f. Stłibro, g. Mies ; predium Sobezlai II ducis (1175) 244, 1. possessio monii. Plaz. (1184) 274, 10. Luhucauez (sp. X//); Lichceves, d. p. Smíchov, villa, ubi homo eccl. Wissegrad. (1088 ?) (380, 10). Lan (sp. X///), Lun (sp. XIII) ; Louny, g. Laun ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 10. Lundenburg, b. Bfeclav v. Bracizlaua. Lunechouiz (sp. X///); Lunikov, d. p. Slany, g. Schlan ; villa, ubi possessio hospit. Jerosolimi- tani (1185) 424, 10, 15. Lunewicensis monii. sorores (1153/8) 185, 25. Lunih (sp. X//), Lunich (sp. X111) Jocat. ; Lounky, d. p. Roudnice, g. Raudnitq: villa, ubi portus eccl Wissegrad. (1088?) 386, 5, 20. possessio monii. Cladrub. ibd. (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Lunsenize, Lvsnitz, Limzeins (c. X//1), Lu£fnice, &. Lainsitz, fl. Austr. Inf. et Boh. (1179) 259, 1. (1185) 280, 5. Lupoldus, Lüpolt v. Liupoldus. Lusanę (c. X//), Luëané, gens Boh. (1086) 94, 10. Lusane (c. XV), locat.: Lusas (sp. XII) ; Lužany, d. p. Jicin ; ubi homines eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 15. villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 15. Lusici (or.) ; Lu£ice, g. Luschitz, d. 5. Sternberg ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 20, 5. Lusizi (or.), Luzice, Luzici (sp. XII); Lufice, Lausitz ; provincia confinis episcopatui Misnensi (948) 339, 10. (968) 343, 30. (996) 46, 20. Lusi- censis marchio : Theodericus (1162). Lusna, Luzna (sp. X///) ; Lužná, g. Lusen, d. 5. Tachov, g. Tachau ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 1, 15. Lutek (c. XVII); Lutëk, Littk; Werzovicensis, testis (1196) 319, 10. Luter (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. INDEX NOMINUM. Luzice Lutherus (c. X/V) de Buitic, testis (1196) 320, 20. Cf. Lüder. Lütholig (or.) testis (1195/7) 323, 10. frater eius: Wezmil filius sororis Martini. Luthomiric v. Liutomeric. Luti (or.); L:1é, g. Littau, d. b. Kralovice ; cir- cuitus monii. Plaz (1175) 243, 25. Lutin (sp. X/V); fortasse Slatina; villa monii. Lucensis (1195) 446, 5. Lutincicih (or.) locat. ; Litencice, d. p. Krom&H1, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Lutmeriz v. Liutomeric. Lütmisl v. Lutomizl. Lutobor, Lvtebor, Lutbor(or.), Littobor, Lvttobor(s$.); Lutibor, Libor. Lvttobor (sp. X///) comes (1194) 444, 10. Lutebor (c. XV///) castellanus de Bolezlaw (1183) 270, 20. Lutobor (sp. X///), Littobor (sp. X///) testis tem- pore ducis Zobezlai I 401, 20. 434, 10. Lutobor (or.) testis (1180/82) 266, 15. (1189) 297, 20. Fratres: Bogusse castell. de Cladsco et Ra- tibor. Lutbor (or.) testis (1192) 307, 5. Lvtebor (or.) filius Smilonis testis (1192/3) 311, 10. Lutochor (or.); Litoho#, g. Lsttohorn, d. p. Mor. Budějovice, g. Mähr. Budwitz ; Villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Lutognew (or.) ; Lutohnév ; testis (1183) 271, 20. Lutolphus (c. X/V) filius Wintheri, testis (1196) 320, 20. Frater eius Heinricus. Lutolt (or.) pincerna epi. Prag. (1177) 247, 30. Lutomericih, Lutomeriz, Lutomíric v. Liutomeric. Lutomizl, Lütmisl (or.), Luthomisl (sp. X/II), Lutomislensis (sp. XII) ecclesia; Litomyšl, Leitomischl, monium ord. Praem. (1167) 412, 6. 414, 10. Abb. : Deocarus (1160) ; Juratha (1184); Mislen (1185). Lutomisli (sb. XII) locat.; Litomyšl, qg. Leilo- mischl ; terra monii. Lutomisl. ibid. (1167) 413, 10. Luton (c. XV) ; Lutoń ; bubulcus monii. Strahov (1143/8) 161, 6. Lutorad, Littorad (sp. X///) donator terrae in Skapc (1115) 400, 10. (1186) 433, 6. Lutos (sp. X//) ; Luto$ ; custos, campanarius eccl. Wissegrad. (1088 ?) 386, 5, 10, 20. Lutosicih (sp. X//) locat. ; Litosice, d. b. Cáslav ; villa, ubi predium monii. Lutomisl (1167) 418, 20. Lutotine (or.) Jocat. ; Lutotin, d. p. Prostéjov, g. Prossniżę ; Villa, ubi terra praepositurae s. Wen- cezlai (cc. 1131) 120, 5. Lutrense monium; Lure in Francia septentr. (1157) 175, 25. Luttraof (c.), Lauterhofen, Bav., Rgb. Oberpfalz, (817) 3, 16. Lutuin (or.); Lwtvín; cum filio Gogtpoldo, testes (1180/82) 266, 20. Lutwin, Lvtwinus (or.) testis (1183) 270, 25. (1193) 309, 10. (1192/3) 311, 10. Lužany v. Lusane. Lutice, g. Luschitz o. Lusici. Luzice, Luzizi v. Lusizi.
500 Ludovicus Ludovicus, Hludowicus (c.) I, Pius, imp. (817) 2, 20. Filii eius: Ludovicus II Germ., Lotha- rius I, Pippinus I. Ludovicus; Hludouuicus (or.), Hludoicus, Hludo- vicus, Hludowicus, Ludouicus (c.) II, Germa- nicus, rex Baioariae (817) 3, 5, 10. rex in orien- tali Francia (847) 3, 25. (852) 4, 5. (853) 4, 25. (855) 5, 10, 15. (860) 5, 20. 6, 10. (864) 7, 5. (873) 10, 10. 11, 1. 13, 5, 15. (+ 903/6) 34, so. ( t 1012) 350, 35. Filii eius: Karolomannus; Ludovi- cus III. Ludovicus [II], fil. Ludovici 3, 30. (7 900) 31, 25. Ludovicus IV, cogn. Infans (iuvenculus rex) (900) 32, 1. (903/6) 34, 15. Ludewicus, Loduicus (or. 11 comes provintiae, lantgravius Duringie (1152) 411, 5. (1158) 178, 1. (1163) 202, 5. (1165) 203, 15. Ludovicus, comes de Arnstein (1144) 140, 10. Ludewicus (ed.) de Napurch (1125) 110, 5. Ludovicus, prefectus urbis Moguntinae (1151) 173, 1. Lüdwic (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Luduic (or.) testis (1180/82) 267, 1. Ludewik, Lvdewic (or.) testis (1183) 271, 15. (1192/3) 311, 10. II Germ.] (847) Lugov, Lugow (or.), Luhov, g. Lohowa, d. f. Stłibro, g. Mies ; predium Sobezlai II ducis (1175) 244, 1. possessio monii. Plaz. (1184) 274, 10. Luhucauez (sp. X//); Lichceves, d. p. Smíchov, villa, ubi homo eccl. Wissegrad. (1088 ?) (380, 10). Lan (sp. X///), Lun (sp. XIII) ; Louny, g. Laun ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 10. Lundenburg, b. Bfeclav v. Bracizlaua. Lunechouiz (sp. X///); Lunikov, d. p. Slany, g. Schlan ; villa, ubi possessio hospit. Jerosolimi- tani (1185) 424, 10, 15. Lunewicensis monii. sorores (1153/8) 185, 25. Lunih (sp. X//), Lunich (sp. X111) Jocat. ; Lounky, d. p. Roudnice, g. Raudnitq: villa, ubi portus eccl Wissegrad. (1088?) 386, 5, 20. possessio monii. Cladrub. ibd. (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Lunsenize, Lvsnitz, Limzeins (c. X//1), Lu£fnice, &. Lainsitz, fl. Austr. Inf. et Boh. (1179) 259, 1. (1185) 280, 5. Lupoldus, Lüpolt v. Liupoldus. Lusanę (c. X//), Luëané, gens Boh. (1086) 94, 10. Lusane (c. XV), locat.: Lusas (sp. XII) ; Lužany, d. p. Jicin ; ubi homines eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 15. villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 15. Lusici (or.) ; Lu£ice, g. Luschitz, d. 5. Sternberg ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 20, 5. Lusizi (or.), Luzice, Luzici (sp. XII); Lufice, Lausitz ; provincia confinis episcopatui Misnensi (948) 339, 10. (968) 343, 30. (996) 46, 20. Lusi- censis marchio : Theodericus (1162). Lusna, Luzna (sp. X///) ; Lužná, g. Lusen, d. 5. Tachov, g. Tachau ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 1, 15. Lutek (c. XVII); Lutëk, Littk; Werzovicensis, testis (1196) 319, 10. Luter (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. INDEX NOMINUM. Luzice Lutherus (c. X/V) de Buitic, testis (1196) 320, 20. Cf. Lüder. Lütholig (or.) testis (1195/7) 323, 10. frater eius: Wezmil filius sororis Martini. Luthomiric v. Liutomeric. Luti (or.); L:1é, g. Littau, d. b. Kralovice ; cir- cuitus monii. Plaz (1175) 243, 25. Lutin (sp. X/V); fortasse Slatina; villa monii. Lucensis (1195) 446, 5. Lutincicih (or.) locat. ; Litencice, d. p. Krom&H1, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Lutmeriz v. Liutomeric. Lütmisl v. Lutomizl. Lutobor, Lvtebor, Lutbor(or.), Littobor, Lvttobor(s$.); Lutibor, Libor. Lvttobor (sp. X///) comes (1194) 444, 10. Lutebor (c. XV///) castellanus de Bolezlaw (1183) 270, 20. Lutobor (sp. X///), Littobor (sp. X///) testis tem- pore ducis Zobezlai I 401, 20. 434, 10. Lutobor (or.) testis (1180/82) 266, 15. (1189) 297, 20. Fratres: Bogusse castell. de Cladsco et Ra- tibor. Lutbor (or.) testis (1192) 307, 5. Lvtebor (or.) filius Smilonis testis (1192/3) 311, 10. Lutochor (or.); Litoho#, g. Lsttohorn, d. p. Mor. Budějovice, g. Mähr. Budwitz ; Villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Lutognew (or.) ; Lutohnév ; testis (1183) 271, 20. Lutolphus (c. X/V) filius Wintheri, testis (1196) 320, 20. Frater eius Heinricus. Lutolt (or.) pincerna epi. Prag. (1177) 247, 30. Lutomericih, Lutomeriz, Lutomíric v. Liutomeric. Lutomizl, Lütmisl (or.), Luthomisl (sp. X/II), Lutomislensis (sp. XII) ecclesia; Litomyšl, Leitomischl, monium ord. Praem. (1167) 412, 6. 414, 10. Abb. : Deocarus (1160) ; Juratha (1184); Mislen (1185). Lutomisli (sb. XII) locat.; Litomyšl, qg. Leilo- mischl ; terra monii. Lutomisl. ibid. (1167) 413, 10. Luton (c. XV) ; Lutoń ; bubulcus monii. Strahov (1143/8) 161, 6. Lutorad, Littorad (sp. X///) donator terrae in Skapc (1115) 400, 10. (1186) 433, 6. Lutos (sp. X//) ; Luto$ ; custos, campanarius eccl. Wissegrad. (1088 ?) 386, 5, 10, 20. Lutosicih (sp. X//) locat. ; Litosice, d. b. Cáslav ; villa, ubi predium monii. Lutomisl (1167) 418, 20. Lutotine (or.) Jocat. ; Lutotin, d. p. Prostéjov, g. Prossniżę ; Villa, ubi terra praepositurae s. Wen- cezlai (cc. 1131) 120, 5. Lutrense monium; Lure in Francia septentr. (1157) 175, 25. Luttraof (c.), Lauterhofen, Bav., Rgb. Oberpfalz, (817) 3, 16. Lutuin (or.); Lwtvín; cum filio Gogtpoldo, testes (1180/82) 266, 20. Lutwin, Lvtwinus (or.) testis (1183) 270, 25. (1193) 309, 10. (1192/3) 311, 10. Lužany v. Lusane. Lutice, g. Luschitz o. Lusici. Luzice, Luzizi v. Lusizi.
Strana 501
Luzna Luzna v. Lusna. Luzzenberc ; Diepoldus de — (1179) 259, 15. Lvben (sp. X///) ; Liben ; homo eccl. Brevnov. in Crepeniz (1045) 358, 10. Lvbenici (or.), Jocat. : Lubincih; Libenice, d. p. Kolín ; vila monii. Sedlec. (1142/8) 156, so. homines eccl. Boleslav. ibid. (1052 ?) 360, 5. LVboce o. Luboce. Lvsnitz v. Lunsenize. Lvtebor, Lvttobor v. Lutobor. Lvtwinus v. Lutwin. M. Mac (sp. X//); Mak? ; capellanus (1052 ?) 362, 10. Cf. et. : Mach. Maca, Maka (sp. X//I), coccus monii Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 25. Mackovice, Moskovice v. Masouicih. Mace (sp. XIII); Mdi?; homo monii. Cladrub. in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 431, 20. Macek (sp. X//) faber eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Macerat (sp. X/V) gladiator ducis Boemie (1195) 446, 6. Mach (c. X777), Mac (sp. XIV), carpentarius ec- clesiae Lutomeric. in villa Naboschi (cc. 1057) (57, 1). 364, 26. Madalgaudus (805) 1, 10. Magadaburg (or.), Magadoburg, Magdeburch, Maidburch (c. X///), Magdenburgensis (c. XV1); Magdeburg, Boruss., prov. Sachsen.; civitas (805) 1, 10. (1168) 211, 15. (1179) 260, 5. eccl. are- palis s. Mauricii (991) 42, 15. Arepi.: Adal- bertus (973); Fridericus (1144); Gisalharicus (991) ; Hartwicus (1085); Wichmannus (1152 sq.). Magnus (or.) decanus Wissegradensis (1177) 246, 1. (1180/2) 266, 1. Magnus (or.), custos eccl. s. Wencezlai (1146/8) 163, 15. Magontia, Maguntia, Mogontia, Moguntina urbs (c.) (948) 339, 20. (976) 41, 1. (1086) 94, 1. 95, 15. (1133) 127, 25. 128, 1, 10. (1182) 267, 20. 417, 10. metropolis Germaniae (852) 4, 10. Moguntine urbis prefectus: Ludovicus (1151) 173, 1. Moguntina (c. X//) ecclesia (1073) 66, 1. Magontine (or.), Moguntine (c. X//), Mogontiensis (sp. X) eccl arep., presul, dispensator: Adal- bertus ] (1118 sq.); Aribo (1024); Arnaldus (1158); Christianus (1167 sq.); Conradus I (1169 sq.); Hatho (900); Heinricus (1144); Hrodbertus (973); Rhabanus (852); Sigifridus (1073); Wezilo (1085 sq.); Willigisus (976). Mogontina (c. X//) synodus (1085) 92, 10, 15. Moguntina provincia (1074/5) 78, 10. Mahtridus (or. archipresbyter (1146/8) 163, 15. Máhr. Weiflhirchen, b. Hranice v. Granice. Mahtholt, Mahtolt (or.) testis (1183) 271, 20. Maidburch v. Magadaburg. Mailberg v. Movriberg. Maingerus v. Meinherus. Mafjelovice v. Maleiouici. Malaua (c. XV) de familia monii. Strahov (1143/8) 160, 25. Malcouici, Malcovici, Malkouici, Malkovici, Mal- kowici (sp. X///) ; Malkovice, d. p. Tachov, g. INDEX NOMINUM. Mara 501 Tachau ; villa (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. 435, 5, 25. Maleiouici (07.); Majelovice, d. p. Kutná Hora, g. Kuttenberg; villa monii. Sedlec (1142/8) 156, 30. Maleyow (sp. X///) silva villae Lubocz adiacens (993) 348, 10. Malešov, g. Malschen v. Namalesoue. Malessov, Malseu (or.), Malsov (sp. X7V); Ma- lečov, g. Malschen, d. p. Ustí n. L., g. Aussig ; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56, 15. 363, 20. villa Groznatae primatis (1197) 324, 10. Maleuici, Malevici (sp. XIII); Malovice, prope Bor (Haid), d. bp. Tachov, g. Tachaw; villa monii. Cladrub. (1115) 399, 25. (1186) 433, 5. Maleulaz, Maleuvlaz (sp. X///); Malevldz, villa quondam sita prope Bor, g. Haid, d. p. Tachov, g. Tachau ; (1115) 396, 10. (1186) 427, 10. 428, 5. Mali (sp. X//) ; Mal) ; homo ecclesiae Boleslav. in civitate Bolezlau. (1052?) 360, 15. Mali, rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). Malik (sp. X//); Malik; filius Bozethae, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Malic (c. X///), Mali (sp. X/V), rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Nuchnicih (cc. 1057) (57, 5). 364, 25. Malisa (sp. X17) ; Mal:sa ; bukularius eccl. Wisse- grad. (1088?) 385, 10, 20. Maliska (sp. X//); Maliska; cum fratre, serv, eccl. Wissegrad. in villa Wrsovicih (1088 ?) 377i 10, 20. Maliska (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. Wtraunice (1088 ?) 385, 5, 20. Malmirostrov (sp. X///) villa hospitalis Jerosoli- mitani (1183) 419, 1. Malouia (sp. X//); Maloña? ; uxor Scit de fa- milia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Malovice, g. Mallowitz v. Maleuici. Malseu, Malsov v. Malessov. Malucka (sp. X//) ; Malucha ; de familia ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) (390, 25). Malucha (sp. X///) sutor subtalarium monii. Cla- drub. (1115) 398, 6. (1186) 430, 26. Malucsa (sp. XII) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 5, 20. Man v. Mania. Managolt testis (847) 3, 30. Manka (c. XV) ; Masika; de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Mane (sp. X//1); Máné; homo monii. Cladrub. in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 431, 20. Cf. Mania. Manetin, Manetim (or.); Manétin, d. p. Kralo- vice ; villa hospitalis s. Joh. Hierosolym. (1169) 217, 10. (1191) 303, 1. ibd. eccl, in qua so- rores hospit. Hierosolymitani morantur (1182) 268, 20. Manetin (or.) rivus (116€) 217, 16. Mania, Man (sp. X//1), custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Mara, Maran, Maren (sp. X//I) pastor equarum monii. Cladrub. in villa Reptech (1115) 398, 26. 399, 1. (1186) 431, 6, 25.
Luzna Luzna v. Lusna. Luzzenberc ; Diepoldus de — (1179) 259, 15. Lvben (sp. X///) ; Liben ; homo eccl. Brevnov. in Crepeniz (1045) 358, 10. Lvbenici (or.), Jocat. : Lubincih; Libenice, d. p. Kolín ; vila monii. Sedlec. (1142/8) 156, so. homines eccl. Boleslav. ibid. (1052 ?) 360, 5. LVboce o. Luboce. Lvsnitz v. Lunsenize. Lvtebor, Lvttobor v. Lutobor. Lvtwinus v. Lutwin. M. Mac (sp. X//); Mak? ; capellanus (1052 ?) 362, 10. Cf. et. : Mach. Maca, Maka (sp. X//I), coccus monii Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 25. Mackovice, Moskovice v. Masouicih. Mace (sp. XIII); Mdi?; homo monii. Cladrub. in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 431, 20. Macek (sp. X//) faber eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Macerat (sp. X/V) gladiator ducis Boemie (1195) 446, 6. Mach (c. X777), Mac (sp. XIV), carpentarius ec- clesiae Lutomeric. in villa Naboschi (cc. 1057) (57, 1). 364, 26. Madalgaudus (805) 1, 10. Magadaburg (or.), Magadoburg, Magdeburch, Maidburch (c. X///), Magdenburgensis (c. XV1); Magdeburg, Boruss., prov. Sachsen.; civitas (805) 1, 10. (1168) 211, 15. (1179) 260, 5. eccl. are- palis s. Mauricii (991) 42, 15. Arepi.: Adal- bertus (973); Fridericus (1144); Gisalharicus (991) ; Hartwicus (1085); Wichmannus (1152 sq.). Magnus (or.) decanus Wissegradensis (1177) 246, 1. (1180/2) 266, 1. Magnus (or.), custos eccl. s. Wencezlai (1146/8) 163, 15. Magontia, Maguntia, Mogontia, Moguntina urbs (c.) (948) 339, 20. (976) 41, 1. (1086) 94, 1. 95, 15. (1133) 127, 25. 128, 1, 10. (1182) 267, 20. 417, 10. metropolis Germaniae (852) 4, 10. Moguntine urbis prefectus: Ludovicus (1151) 173, 1. Moguntina (c. X//) ecclesia (1073) 66, 1. Magontine (or.), Moguntine (c. X//), Mogontiensis (sp. X) eccl arep., presul, dispensator: Adal- bertus ] (1118 sq.); Aribo (1024); Arnaldus (1158); Christianus (1167 sq.); Conradus I (1169 sq.); Hatho (900); Heinricus (1144); Hrodbertus (973); Rhabanus (852); Sigifridus (1073); Wezilo (1085 sq.); Willigisus (976). Mogontina (c. X//) synodus (1085) 92, 10, 15. Moguntina provincia (1074/5) 78, 10. Mahtridus (or. archipresbyter (1146/8) 163, 15. Máhr. Weiflhirchen, b. Hranice v. Granice. Mahtholt, Mahtolt (or.) testis (1183) 271, 20. Maidburch v. Magadaburg. Mailberg v. Movriberg. Maingerus v. Meinherus. Mafjelovice v. Maleiouici. Malaua (c. XV) de familia monii. Strahov (1143/8) 160, 25. Malcouici, Malcovici, Malkouici, Malkovici, Mal- kowici (sp. X///) ; Malkovice, d. p. Tachov, g. INDEX NOMINUM. Mara 501 Tachau ; villa (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. 435, 5, 25. Maleiouici (07.); Majelovice, d. p. Kutná Hora, g. Kuttenberg; villa monii. Sedlec (1142/8) 156, 30. Maleyow (sp. X///) silva villae Lubocz adiacens (993) 348, 10. Malešov, g. Malschen v. Namalesoue. Malessov, Malseu (or.), Malsov (sp. X7V); Ma- lečov, g. Malschen, d. p. Ustí n. L., g. Aussig ; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56, 15. 363, 20. villa Groznatae primatis (1197) 324, 10. Maleuici, Malevici (sp. XIII); Malovice, prope Bor (Haid), d. bp. Tachov, g. Tachaw; villa monii. Cladrub. (1115) 399, 25. (1186) 433, 5. Maleulaz, Maleuvlaz (sp. X///); Malevldz, villa quondam sita prope Bor, g. Haid, d. p. Tachov, g. Tachau ; (1115) 396, 10. (1186) 427, 10. 428, 5. Mali (sp. X//) ; Mal) ; homo ecclesiae Boleslav. in civitate Bolezlau. (1052?) 360, 15. Mali, rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). Malik (sp. X//); Malik; filius Bozethae, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Malic (c. X///), Mali (sp. X/V), rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Nuchnicih (cc. 1057) (57, 5). 364, 25. Malisa (sp. X17) ; Mal:sa ; bukularius eccl. Wisse- grad. (1088?) 385, 10, 20. Maliska (sp. X//); Maliska; cum fratre, serv, eccl. Wissegrad. in villa Wrsovicih (1088 ?) 377i 10, 20. Maliska (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. Wtraunice (1088 ?) 385, 5, 20. Malmirostrov (sp. X///) villa hospitalis Jerosoli- mitani (1183) 419, 1. Malouia (sp. X//); Maloña? ; uxor Scit de fa- milia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Malovice, g. Mallowitz v. Maleuici. Malseu, Malsov v. Malessov. Malucka (sp. X//) ; Malucha ; de familia ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) (390, 25). Malucha (sp. X///) sutor subtalarium monii. Cla- drub. (1115) 398, 6. (1186) 430, 26. Malucsa (sp. XII) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 5, 20. Man v. Mania. Managolt testis (847) 3, 30. Manka (c. XV) ; Masika; de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Mane (sp. X//1); Máné; homo monii. Cladrub. in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 431, 20. Cf. Mania. Manetin, Manetim (or.); Manétin, d. p. Kralo- vice ; villa hospitalis s. Joh. Hierosolym. (1169) 217, 10. (1191) 303, 1. ibd. eccl, in qua so- rores hospit. Hierosolymitani morantur (1182) 268, 20. Manetin (or.) rivus (116€) 217, 16. Mania, Man (sp. X//1), custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Mara, Maran, Maren (sp. X//I) pastor equarum monii. Cladrub. in villa Reptech (1115) 398, 26. 399, 1. (1186) 431, 6, 25.
Strana 502
502 Maraaho Maraaho, Maraha (or.), g. die March, b. Morava, fl. Moraviae (1002) 48, 1. (1051) 51, so. Marabensis eccl. v. Morauia. Maraensium gens, Marahi, Maraui v. Morauia. Maraha v. Maraaho. Marahorum regio, Marauia, Maravna v. Morauia. Marka (sp. X//) de familia ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) (390, 20). Marcant (c. X/V) eccl. Wissegrad. benefactor (1185) 278, 6 sq. 279, 5, 15. Marchuart, Marcuardus, Markwart e. Marquardus. Maren v. Mara. Marerensis ep. v. Olomuc. Mares (sp. X11) ; Mares ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Raseh (1088 ?) (378, 10, 15). Margareta (or.) ducissa, uxor Henrici fratris Vla- dislai I regis (+ cc. 1186) 286, 20. Maria filia Bolezlai I ducis v. Mlada. Maria (or.) mater Ottonis ducis Boh. (1190) 299, 35. 301, s5. (T 1195) 317, 10. Maria (or.), constructrix eccl s. Mariae in villa S. Jacobi (1165) 209, 5. Filii eius: Pavlus, Zlauebor. . Marie noue (or.) diac. card.: Johannes (1144) 140, 5. . Mariae de Sereno monium. (1167) 211, 5. . Mariae altare v. s. Jacobi villa. s. M. capella v. Cladsco. s. M. ecclesia v. Misa; Praga. s. M. ho- spitalev. Praga. s. M. monium. v. Cladrub; Pa- tavia ; Plaz ; Sedlce ; Waldsassen. Marovensis, episcopus v. Olomuc. Marquardus, Marquart (or), Marcquar- dus (fas), Marchuart, Markwart (c), Marcuardus (s5.). Marquardus (sp. X//I) castellanus Znoymensis (1048) 358, 10. Marchuart (c. XIV), camerarius regis (1159) 193, 5. Marcquardus (facs.) nob. Boh. ; filii eius: Gauel, Hermannus, Zauisa (1175/8 sq.). Marquardus (or.) filius Hermanni, filii Marquardi (1197) 326, so. Frater eius: Benes. Marquardus (or.) Zobzlacowiz, testis (1195/7) 323, 5. Marquart (or. Markwart (c. X/V), Marcuardus, Marquardus (sp. X///) de Dubrau (1115) 402, 25. (1146/8) 163, 20. 165, 5. (1186) 434, 15. Marquardus (sp. X///) de Lomniz (1186) 436, 1, 15, 20. Marquardus (sp. X//) de Nouo castro (1146) 409, 30. Marcuardus, Marquardus (sp. X///) de Vnil, testis (1115) 402, 25. (1186) 434, 15. Filius eius: Zuba. Marquardus (c. XV11I) testis (1185) 277, 20. Marquart (sp. X///) testis (1187) 440, 20. Marquardus (or.) testis (1189) 296, 1. Fratres eius: Otto capellanus et Wissa (1189). Marquardus (or.) socius Vlrici Drizlai filii (1192) 306, 30, 35. Marquart (or.) testis (1192) 307, 1. Marquart (or.) et fratres sui, testes (1192) 307, 5. Marquardus (s. X/V) testis de provincia Znoy- mensi (1105) 446, 6. Marsic, Marsik (sd. X77/7); Maršík ; piscator mo- nii. Cladrub. in villa Lagouicich (1115) 397, 6. (1186) 429, 6, 25. Martin o. Martinus. Martinici (or.); Martinice, villa monii Lucensis (s. XIII) 301, 30. w o a INDEX NOMINUM. Massoviz Martinicih (or.) Jocat. ; Martinice, quondam prope Hrušovany, g. Grussbach , villa ubi terra eccl. Znoymen. (cc. 1131) 123, 5. Martinus, prep. s. Ambrosii Mediolanensis (1146) 151, 5. Martinus (or.) nepos Geruasii prepositi Wissegrad. (1146) 409, 25. notarius regis Boh. (1165) 206, 15. subcancellarius (ante 1169) 215, 1, 30. prep. Lu- tomeric. (1169) 218, 1. 219, 5. prep. Pragensis (1177) 246, 1. (1175/8) 251, 6. (1174/8) 254, 5. (1181) 265, 1. (1180/2) 266, 1. (1182) 208, 15. quond. prep. Prag., fr. hospit. Jerusalem et preceptor Vngarie, Boemie etc. (1186) 281, 10, 30. (cc. 1188) 290, 20. quond. prepositus, preceptor hospitalis Hierosol. (1189) 297, 10. Martinus (or.) can. [Prag.] (1180/82) 266, 10. Martin (sp. X///) primas Lutomiricensis, tempore Zobezlai I ducis, 402, 1. 434, 10. Martinus (sp. X//I) camerarius Holomucensis (1183) 420, 25. Martinus (or.) subpincerna epi. Prag. (1190) 298, so. (1184/92) 306, 5. Martin (sp. X///) de Milkov, testis (1183) 420, 25. Martin, Martinus (or.) filius Oztrę, Oztretiz, testis (1192) 307, 5. (1196) 320, 20. (1195/7) 323, 5. Martinus (or.) de Zaiacics (1194) 315, 16. Martinus (sp. X11) donator circuitus Nazgori (1167) , 5. Martinus e alter Martinus (c. XIV) testes (1180) 261, 22, 24. Martinus (or.), cuius sororis filii: Wezmil et Li- tholig (1195/7). Martinus (or.) fidelis Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Martin (sp. X11) filius Cuse, servus eccl. Boleslav. (1052) 359, 25. Martin (sp. X/I) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Martin (sp. XII) ministerialis eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088?) 376, 5, 20. Martin (sp. X1/) rusticus eccl. Wissegrad. in villa Dubcsi (1088 ?) 377, 10, 20. Martin (sp. XIII) cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 432, 5. Martin (sp. XIII) curialis servus monii. Cladrub. (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Masceta (sp. XII); Maëeta ; custos ecclesiae Bo- leslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360, 10. Maseuicih v. Massoviz. Maslouicih (sp. XII) locat.; Maslovice, d. b. Karlin, g. Karolinenthal ; villa ubi homo eccle- siae Boleslav. (1052 ?) 360, 16. Masouicih (or.); MaSovice Velkć, g. GroB-Mai- spitz, d. b. Znojmo, g. Znaim ; Villa, ubi allo- dium eccl. Znoymen. (cc. 1131) 123, 5. Masouicih (s$. X//) ; fortasse Matovice, g. GroB- Maispitz, d. b. Znojmo, Znaim ; [Pefinka in Vlastivéda Moravská, Jaroslavsky okres, pag. 104 interpr.: Mackovice, Moskovice, d. f. Znojmo), villa ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 362, 1. Massoviz (or.), locat.: Maseuicih, Masseuicich (sp. X///); Mašovice, d. p. Horšův Týn, g. Bischofteinitę ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. curia epi. Pragensis ibid. (1184/92) 305, 25.
502 Maraaho Maraaho, Maraha (or.), g. die March, b. Morava, fl. Moraviae (1002) 48, 1. (1051) 51, so. Marabensis eccl. v. Morauia. Maraensium gens, Marahi, Maraui v. Morauia. Maraha v. Maraaho. Marahorum regio, Marauia, Maravna v. Morauia. Marka (sp. X//) de familia ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) (390, 20). Marcant (c. X/V) eccl. Wissegrad. benefactor (1185) 278, 6 sq. 279, 5, 15. Marchuart, Marcuardus, Markwart e. Marquardus. Maren v. Mara. Marerensis ep. v. Olomuc. Mares (sp. X11) ; Mares ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Raseh (1088 ?) (378, 10, 15). Margareta (or.) ducissa, uxor Henrici fratris Vla- dislai I regis (+ cc. 1186) 286, 20. Maria filia Bolezlai I ducis v. Mlada. Maria (or.) mater Ottonis ducis Boh. (1190) 299, 35. 301, s5. (T 1195) 317, 10. Maria (or.), constructrix eccl s. Mariae in villa S. Jacobi (1165) 209, 5. Filii eius: Pavlus, Zlauebor. . Marie noue (or.) diac. card.: Johannes (1144) 140, 5. . Mariae de Sereno monium. (1167) 211, 5. . Mariae altare v. s. Jacobi villa. s. M. capella v. Cladsco. s. M. ecclesia v. Misa; Praga. s. M. ho- spitalev. Praga. s. M. monium. v. Cladrub; Pa- tavia ; Plaz ; Sedlce ; Waldsassen. Marovensis, episcopus v. Olomuc. Marquardus, Marquart (or), Marcquar- dus (fas), Marchuart, Markwart (c), Marcuardus (s5.). Marquardus (sp. X//I) castellanus Znoymensis (1048) 358, 10. Marchuart (c. XIV), camerarius regis (1159) 193, 5. Marcquardus (facs.) nob. Boh. ; filii eius: Gauel, Hermannus, Zauisa (1175/8 sq.). Marquardus (or.) filius Hermanni, filii Marquardi (1197) 326, so. Frater eius: Benes. Marquardus (or.) Zobzlacowiz, testis (1195/7) 323, 5. Marquart (or. Markwart (c. X/V), Marcuardus, Marquardus (sp. X///) de Dubrau (1115) 402, 25. (1146/8) 163, 20. 165, 5. (1186) 434, 15. Marquardus (sp. X///) de Lomniz (1186) 436, 1, 15, 20. Marquardus (sp. X//) de Nouo castro (1146) 409, 30. Marcuardus, Marquardus (sp. X///) de Vnil, testis (1115) 402, 25. (1186) 434, 15. Filius eius: Zuba. Marquardus (c. XV11I) testis (1185) 277, 20. Marquart (sp. X///) testis (1187) 440, 20. Marquardus (or.) testis (1189) 296, 1. Fratres eius: Otto capellanus et Wissa (1189). Marquardus (or.) socius Vlrici Drizlai filii (1192) 306, 30, 35. Marquart (or.) testis (1192) 307, 1. Marquart (or.) et fratres sui, testes (1192) 307, 5. Marquardus (s. X/V) testis de provincia Znoy- mensi (1105) 446, 6. Marsic, Marsik (sd. X77/7); Maršík ; piscator mo- nii. Cladrub. in villa Lagouicich (1115) 397, 6. (1186) 429, 6, 25. Martin o. Martinus. Martinici (or.); Martinice, villa monii Lucensis (s. XIII) 301, 30. w o a INDEX NOMINUM. Massoviz Martinicih (or.) Jocat. ; Martinice, quondam prope Hrušovany, g. Grussbach , villa ubi terra eccl. Znoymen. (cc. 1131) 123, 5. Martinus, prep. s. Ambrosii Mediolanensis (1146) 151, 5. Martinus (or.) nepos Geruasii prepositi Wissegrad. (1146) 409, 25. notarius regis Boh. (1165) 206, 15. subcancellarius (ante 1169) 215, 1, 30. prep. Lu- tomeric. (1169) 218, 1. 219, 5. prep. Pragensis (1177) 246, 1. (1175/8) 251, 6. (1174/8) 254, 5. (1181) 265, 1. (1180/2) 266, 1. (1182) 208, 15. quond. prep. Prag., fr. hospit. Jerusalem et preceptor Vngarie, Boemie etc. (1186) 281, 10, 30. (cc. 1188) 290, 20. quond. prepositus, preceptor hospitalis Hierosol. (1189) 297, 10. Martinus (or.) can. [Prag.] (1180/82) 266, 10. Martin (sp. X///) primas Lutomiricensis, tempore Zobezlai I ducis, 402, 1. 434, 10. Martinus (sp. X//I) camerarius Holomucensis (1183) 420, 25. Martinus (or.) subpincerna epi. Prag. (1190) 298, so. (1184/92) 306, 5. Martin (sp. X///) de Milkov, testis (1183) 420, 25. Martin, Martinus (or.) filius Oztrę, Oztretiz, testis (1192) 307, 5. (1196) 320, 20. (1195/7) 323, 5. Martinus (or.) de Zaiacics (1194) 315, 16. Martinus (sp. X11) donator circuitus Nazgori (1167) , 5. Martinus e alter Martinus (c. XIV) testes (1180) 261, 22, 24. Martinus (or.), cuius sororis filii: Wezmil et Li- tholig (1195/7). Martinus (or.) fidelis Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Martin (sp. X11) filius Cuse, servus eccl. Boleslav. (1052) 359, 25. Martin (sp. X/I) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Martin (sp. XII) ministerialis eccl. Wissegrad. in castro Kurim (1088?) 376, 5, 20. Martin (sp. X1/) rusticus eccl. Wissegrad. in villa Dubcsi (1088 ?) 377, 10, 20. Martin (sp. XIII) cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 432, 5. Martin (sp. XIII) curialis servus monii. Cladrub. (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Masceta (sp. XII); Maëeta ; custos ecclesiae Bo- leslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360, 10. Maseuicih v. Massoviz. Maslouicih (sp. XII) locat.; Maslovice, d. b. Karlin, g. Karolinenthal ; villa ubi homo eccle- siae Boleslav. (1052 ?) 360, 16. Masouicih (or.); MaSovice Velkć, g. GroB-Mai- spitz, d. b. Znojmo, g. Znaim ; Villa, ubi allo- dium eccl. Znoymen. (cc. 1131) 123, 5. Masouicih (s$. X//) ; fortasse Matovice, g. GroB- Maispitz, d. b. Znojmo, Znaim ; [Pefinka in Vlastivéda Moravská, Jaroslavsky okres, pag. 104 interpr.: Mackovice, Moskovice, d. f. Znojmo), villa ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 362, 1. Massoviz (or.), locat.: Maseuicih, Masseuicich (sp. X///); Mašovice, d. p. Horšův Týn, g. Bischofteinitę ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. curia epi. Pragensis ibid. (1184/92) 305, 25.
Strana 503
Mastowa INDEX NOMINUM. Micalne 503 Mastowa (c. X7V); Mašťov, g. Maschau, d. p. Podbořany, g. Podersam ; predium Milgosti co- mitis (1196) 320, 5, 10. Matheus, ep. Cracoviensis (1146/7) 154, 15. Matheus (sp. XIV) presbyter de s. Maria in Praga (1100/07) 398, 15. Matheus, Matht (or.) nob. Boh. (1180/2) 266, 20. magister venatorum (1184/5) 276, 15. Frater eius: Janic, Jenich. Matheus (sp. X/II) summus curie [ducis] venatoi (1183) 419, 5. 420, 25. (1185) 424, 5. Matheus (or.) dapifer ducis Boh. (1187) 289, 20. 440, 20. (1189) 297, 20. Matheus Benedic [ = filius Benedae] testis (1185) 279, 10. Matheus (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Matheus (or.) testis (1193) 309, 10. Matheus (or.) testis (1197) 325, 1. Matheus (c. XII) filius Westei, testis (s. XII ex.) , 25. Matuvs (or.) testis (saec. XII ex.) (59, 10). Maulbronn, Württemb., Neckar-Kreis ; ord. Cist. (1194) 311, 15. Maur (or.) rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). s. Mauricii martiris eccl. v. Magadaburg. Maurus (c. X//) presbyter, testis (saec. XII ex.) 331, 30. Maułern v. Mutarun. Mecelevo, Mecleui, Mezcleu, Mezeleui, Mezleu, Mezlowi (sp. XIII); Meclov, g. Metqling, d. b. Horšův Tÿn, g. Bischofteinitz ; villa monii. Cla- drub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. arator monii. Cladrub. ibid. (1115) 399, 20. Měchov, g. Miechau v. Nichowani. Mechtfridus (or.) de Zlavchauez, fidelis Henrici epi. Prag. (1184/92) 305, 25. Mediolanum ; Milano, It. septentr. (1158) 179, 25. eccl. s. Ambrosii (1167) 210, 1. prep.: Mar- tinus(1146). Mediolanenses (1126) 404, 10. (1158) 179, 10. Medli ugezdec (or.); Medlice, g. Môdlitz, prope Doorec (Hof), d. p. Sternberg ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Medlov (sp. X//), Stephanus de — (1173) 417, 1. Medlovice v. Melouicih. Megenhardus v. Meginhardus. Megingoz testis (847) 3, 30. Megingoz de Welstingen (1125) 110, 10. Meginhardvs (or.), Megenhardus, Meginardus, Meynhardus (c.), ep. Pragensis (1130) 115, 1. (1131) 126, 1. (1133) 127, 25, so. 128, 1, 10. Obitum eius Necrol. Zwifaliense his verbis com- memorał : ,V non. iul. [1134] Meginhardus eps. de Brage, officium ; iste dedit nobis reliquias valde bonas et cruciculam bonam cum argentea catena et optimam cappam auro superius et inferius redimitam. (Mon. Germ. Necrologia 1, bag. 255.) Meginardus (c. XVIII), Meynardus (c. XVII), Meinardus, Meinhardus (sp. X//I) abb. Brevnoviensis (1043) 351, 30. (1045) 354, 5. (1048) 358, 10. (1052?) 362, 5. (1078) 85, 10. 87, 1. Meinardus (or.) preceptor hospitalis Jerusalem (1194) 315, 6. monium M[eingotus], decanus maioris eccl. Saltzburgensis (1170) 220, 1. (1172) 231, 10. Meinherus, Meynerus, Maingerus (or.), Meinuar- dus, Minger (sp. XIII), abb. de Plaz (1169) 218, 1. (1175) 243, 20. (1177) 246, 1. (1180/2) 265, 20. (1183) 270, so. 420, 20. (1188) 291, 10. 293, 20. (1178/89) 443, 5. (1190) 298, 25. Meinuardus v. Meinherus. Melagnanum super Vitablam; Melegnano, It., prov. Milano ; (1159) 190, 10. Melici (or.), Mélice, villa quondam prope Pusto- mE (d. p. Vyskov, g. Wischau) sita, curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) 121, 5. Melnik, Milinich (c. XVI) ; M?Inik ; praepositura (1174/5) 242, 30. Prepositus: Groznata (1146/8); mag. Jeronimus (cc. 1170) ; Jurata (1159 sq.). Melouicih (or.) locas. ; fortasse Medlovice, d. b. Vyškov, g. Wischau, villa eccl. Olomuc (cc. 1131) 118, 25. Merdingen, in Baden, distr. Freiburg ; villa eccl. Pataviensis (1157) 175, 10. Mergauec, Mergauehc, Mergavez (sp. XIII); Mrhavec ; debitor mellis in villa Lucou (11165) 398, 20. (1186) 431, 1, 20. Meringin (or.) ultra provinciam Zedliz, Meringe (c. XIV); Mähring Bav., Oberfranken, distr. Tirschenreuth ; possessio monii. Waldsassen (1181) 264, 1. (1195/7) 322, 15. Mersaburg (or.), Merseburg, Mersburk (c. XJ); Merseburg, Boruss., prov. Sachsen ; civitas (001) 43, 10. (1150) 167, so. (1152) 173, 20, 25. Merseburgensis ecclesia (1162) 199, 20. Mersburgen- sis (or.) ep.: Johannes (1165); Reinhardus (1151). Mersata, Merzata, Mirzata (sp. XIII); Mríata ; de villa Drahavciz, custos capellae s. Galli (1116) 397, 15. (1186) 429, 15, 25. 430, 1. Mesco, Mesko (or.) ; Měšek ; de Peruc (cc. 1170) 224, 10. (1186) 282, 1. (1188) 293, 20. Frater eius. : Groznata Mésea v. Misa. Mesia (c. X//) provintia (824/7) 333, 30. (973) 38, 15. 346, 16, 30. Messny (c. XV); Meqn$? ; silva monii. Strahov. (1143/8) 160, 15. Metelzco, Metelzcow (sp. X///); Metelsko Dolní, g. Unter- Medelzen, d. p. Horšův Tyn, g. Bischof- teinitz ; villa monii. Cladrub. (1115) 403, 6. (1186) 434, 20. Methodius (c. X/) arep. Pannoniensis eccl. (867) 7, 10. (869) 8, 35. (873) 11, 1. 12, 5, 20. 14, 1, 15. 15, 15. 16, 15. (879) 17, 30. 18, 10. arep. s. Ma- rabensis eccl. (880) 19, 20. (881) 21, 25. (885) 26, 10, 15. 28, 5, 16. Methodius (sp. X), episc. Speculiiuliensis seu Ouguturensis (824/7) 333, 1. Methugia, Methuya (or.); Medhuje, g. Mettau ; fl. qui apud J/osefov in Albiam influit (1186) 282, 15. Mezcleu, Mezeleui, Mezelevi v. Mecelevo. Mezicsa, Mezica (sp. X1/) ; Mica ; koselug eccl. Wissegradensis in suburbio Satcensi (1088?) 384, 1, 6, 20. Mezleu, Mezlowi v. Mecelovo. Micaine (c. X/V), fortasse Mikalka, g. Neuhof, prope Usov, g. Aussee; villa eccl. Olomuc. (1180) 261, 1.
Mastowa INDEX NOMINUM. Micalne 503 Mastowa (c. X7V); Mašťov, g. Maschau, d. p. Podbořany, g. Podersam ; predium Milgosti co- mitis (1196) 320, 5, 10. Matheus, ep. Cracoviensis (1146/7) 154, 15. Matheus (sp. XIV) presbyter de s. Maria in Praga (1100/07) 398, 15. Matheus, Matht (or.) nob. Boh. (1180/2) 266, 20. magister venatorum (1184/5) 276, 15. Frater eius: Janic, Jenich. Matheus (sp. X/II) summus curie [ducis] venatoi (1183) 419, 5. 420, 25. (1185) 424, 5. Matheus (or.) dapifer ducis Boh. (1187) 289, 20. 440, 20. (1189) 297, 20. Matheus Benedic [ = filius Benedae] testis (1185) 279, 10. Matheus (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Matheus (or.) testis (1193) 309, 10. Matheus (or.) testis (1197) 325, 1. Matheus (c. XII) filius Westei, testis (s. XII ex.) , 25. Matuvs (or.) testis (saec. XII ex.) (59, 10). Maulbronn, Württemb., Neckar-Kreis ; ord. Cist. (1194) 311, 15. Maur (or.) rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). s. Mauricii martiris eccl. v. Magadaburg. Maurus (c. X//) presbyter, testis (saec. XII ex.) 331, 30. Maułern v. Mutarun. Mecelevo, Mecleui, Mezcleu, Mezeleui, Mezleu, Mezlowi (sp. XIII); Meclov, g. Metqling, d. b. Horšův Tÿn, g. Bischofteinitz ; villa monii. Cla- drub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. arator monii. Cladrub. ibid. (1115) 399, 20. Měchov, g. Miechau v. Nichowani. Mechtfridus (or.) de Zlavchauez, fidelis Henrici epi. Prag. (1184/92) 305, 25. Mediolanum ; Milano, It. septentr. (1158) 179, 25. eccl. s. Ambrosii (1167) 210, 1. prep.: Mar- tinus(1146). Mediolanenses (1126) 404, 10. (1158) 179, 10. Medli ugezdec (or.); Medlice, g. Môdlitz, prope Doorec (Hof), d. p. Sternberg ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Medlov (sp. X//), Stephanus de — (1173) 417, 1. Medlovice v. Melouicih. Megenhardus v. Meginhardus. Megingoz testis (847) 3, 30. Megingoz de Welstingen (1125) 110, 10. Meginhardvs (or.), Megenhardus, Meginardus, Meynhardus (c.), ep. Pragensis (1130) 115, 1. (1131) 126, 1. (1133) 127, 25, so. 128, 1, 10. Obitum eius Necrol. Zwifaliense his verbis com- memorał : ,V non. iul. [1134] Meginhardus eps. de Brage, officium ; iste dedit nobis reliquias valde bonas et cruciculam bonam cum argentea catena et optimam cappam auro superius et inferius redimitam. (Mon. Germ. Necrologia 1, bag. 255.) Meginardus (c. XVIII), Meynardus (c. XVII), Meinardus, Meinhardus (sp. X//I) abb. Brevnoviensis (1043) 351, 30. (1045) 354, 5. (1048) 358, 10. (1052?) 362, 5. (1078) 85, 10. 87, 1. Meinardus (or.) preceptor hospitalis Jerusalem (1194) 315, 6. monium M[eingotus], decanus maioris eccl. Saltzburgensis (1170) 220, 1. (1172) 231, 10. Meinherus, Meynerus, Maingerus (or.), Meinuar- dus, Minger (sp. XIII), abb. de Plaz (1169) 218, 1. (1175) 243, 20. (1177) 246, 1. (1180/2) 265, 20. (1183) 270, so. 420, 20. (1188) 291, 10. 293, 20. (1178/89) 443, 5. (1190) 298, 25. Meinuardus v. Meinherus. Melagnanum super Vitablam; Melegnano, It., prov. Milano ; (1159) 190, 10. Melici (or.), Mélice, villa quondam prope Pusto- mE (d. p. Vyskov, g. Wischau) sita, curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) 121, 5. Melnik, Milinich (c. XVI) ; M?Inik ; praepositura (1174/5) 242, 30. Prepositus: Groznata (1146/8); mag. Jeronimus (cc. 1170) ; Jurata (1159 sq.). Melouicih (or.) locas. ; fortasse Medlovice, d. b. Vyškov, g. Wischau, villa eccl. Olomuc (cc. 1131) 118, 25. Merdingen, in Baden, distr. Freiburg ; villa eccl. Pataviensis (1157) 175, 10. Mergauec, Mergauehc, Mergavez (sp. XIII); Mrhavec ; debitor mellis in villa Lucou (11165) 398, 20. (1186) 431, 1, 20. Meringin (or.) ultra provinciam Zedliz, Meringe (c. XIV); Mähring Bav., Oberfranken, distr. Tirschenreuth ; possessio monii. Waldsassen (1181) 264, 1. (1195/7) 322, 15. Mersaburg (or.), Merseburg, Mersburk (c. XJ); Merseburg, Boruss., prov. Sachsen ; civitas (001) 43, 10. (1150) 167, so. (1152) 173, 20, 25. Merseburgensis ecclesia (1162) 199, 20. Mersburgen- sis (or.) ep.: Johannes (1165); Reinhardus (1151). Mersata, Merzata, Mirzata (sp. XIII); Mríata ; de villa Drahavciz, custos capellae s. Galli (1116) 397, 15. (1186) 429, 15, 25. 430, 1. Mesco, Mesko (or.) ; Měšek ; de Peruc (cc. 1170) 224, 10. (1186) 282, 1. (1188) 293, 20. Frater eius. : Groznata Mésea v. Misa. Mesia (c. X//) provintia (824/7) 333, 30. (973) 38, 15. 346, 16, 30. Messny (c. XV); Meqn$? ; silva monii. Strahov. (1143/8) 160, 15. Metelzco, Metelzcow (sp. X///); Metelsko Dolní, g. Unter- Medelzen, d. p. Horšův Tyn, g. Bischof- teinitz ; villa monii. Cladrub. (1115) 403, 6. (1186) 434, 20. Methodius (c. X/) arep. Pannoniensis eccl. (867) 7, 10. (869) 8, 35. (873) 11, 1. 12, 5, 20. 14, 1, 15. 15, 15. 16, 15. (879) 17, 30. 18, 10. arep. s. Ma- rabensis eccl. (880) 19, 20. (881) 21, 25. (885) 26, 10, 15. 28, 5, 16. Methodius (sp. X), episc. Speculiiuliensis seu Ouguturensis (824/7) 333, 1. Methugia, Methuya (or.); Medhuje, g. Mettau ; fl. qui apud J/osefov in Albiam influit (1186) 282, 15. Mezcleu, Mezeleui, Mezelevi v. Mecelevo. Mezicsa, Mezica (sp. X1/) ; Mica ; koselug eccl. Wissegradensis in suburbio Satcensi (1088?) 384, 1, 6, 20. Mezleu, Mezlowi v. Mecelovo. Micaine (c. X/V), fortasse Mikalka, g. Neuhof, prope Usov, g. Aussee; villa eccl. Olomuc. (1180) 261, 1.
Strana 504
504 Mikec Mikec (c. XV) ; Mikeš? ; bubulcus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Michael, imperator Constantinopol. (869) 8, 25. Michael (or.) abb. de Gradisc (1174) 239, 10. Michael (c. XV), Micus (or.), cognatus Wladislai 11 ducis (I regis) Boh. ; (+ cc. 1143) 161, 10. (+ 1169) 217, 10. Michahel (sp. X11) testis (1146) 409, 25. Michal (or.), frater Petri iudicis (1174) 239, 15. Michel (c. X/V) ; Michle, d. p. Král. Vinohrady ; (1185) 279, 1. Micul (c. X//); Mikul ; nobilis Moraviae (1145) 146, 25. Michul (or.) testis (1193) 309, 10. Micul (sp. XIV) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Mikulcice (sp. X11); fortasse Mikuléice, d. b. Ho- donín, g. Góding ; villa ecclesiae Boleslaviensis (1052 ?) 362, 1. Miculcici (or.); Nikoléice, d. p. Hustopet, g. Auspitz, aut Mikulčice, d. p. Hodonín, g. Gó- ding; villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Miculec (sp. XII); Mikulec; primas Boemiae (1073) 368, 40. 370, 15. Myculov (sb. XIV): Mikulov, g. Nikolsburg; ubi eccl. cum iure patronatus ad monium Cu- niczense spectans (1173) 416, 20. Micus v. Michael. Midlouareh, Midlovarech (sp. X///) locat. ; Mydlo- vary, g. Miillowa, d. p. Teplá, g. Tepl ; vill , ubi possessio monii. Cladrub. (1115) 401, 10. (1186) 433, 20. Myechinicy (c.), Méchenice, prope Davle, d. p. Smichoo (1000) 47, so. Milacco (sp. X//) ; Milácek? ; archidiaconus (1167) 415, 1. Milata (or.); 239, 15. Milata (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Milata (sp. X1/) filius Quasinae, homo eccl. Bole- slav. (1052 ?) 360, 10. Milatha (sp. X//) homo eccl. Boleslav. in Leteceh (1052 ?) 360, 15. Cf.: Milota. Milk (or.); Milek ; et filius eius Pribizlav de villa Bernhardi, testes (1158/73) 237, 25. Milka (sp. X//), piscator eccl. Wissegrad. in Co- moraz (1088 ?) 382, 20. 383, 1. Milka, Mikov v. Milga. Milchan (sp. XIV); M čičany, g. Mielischan, d. p. Hustopeë, g. Auspitz ; villa monii. Cunicz. (1173) 416, 16. Milciani v. Milzana. Miléice, g. Miltschitz v. Mülschücz. Milkov (sp. X//I), Martin de — (1183) 420, 25. Milda, Milda orientalis (or.) ; die Freiberger Mulde fl. Saxoniae (948) 339, 10, 15. (968) 343, 30. (996) 46, 15. (1159) 193, 10. (1162) 199, 30. Milehna (sp. X//) soror Milice de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Milel (c. XVIII); Miles; homo monii. Gradic. (1078) 84, 5. Miley (sp. XII) piscator, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Mileiouicih (or.) locat.; MileSovice, d. p. Vyškov, g Wischau ; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. Mileta ; nobilis Moraviae (1174) INDEX NOMINUM. Milinich Mileissi (c. XP), homo monii Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Myleuzc (c. X///), Milewic (or.), Milewzko (c. XIV), Milevzche (sp. X//I) ; Milevsko, g. Mühlhausen ; comes Georgius de — (1183 sq.). Mileuo, Milevo, Milewo (sp. XIII); Milevo, g. Mühlhôfen, d. p. Stłibro, g. Mies ; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. Milga, Milka (sp. XIII); Milkoo, g. Milikau, prope Begdrufice, g. Weseritz; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Milgost, Milgozt, Milhost, Milhozt, Millogosta (or, Milgosta, Mylhost (c.). Milgost (c. XV), magister eccl. Olomuc. (1143) 138, 10. Milgost (c. XIV) sacerdos, testis (1185) 278, 30. Milgost, Milgozt (sp. X///) primas Lutomiricensis tempore Zobezlai I ducis (1125/40) 402, 1. 424, 10. Milgost, Milhost, Millogosta (or.) frater Petri prefecti de Dreuuic (1175) 244, 10. frater Petri militis de Boemia (1188) 292, 5. (1102) 304, 5. (1194) 315, 20. comes [fundator monii. Osecensis] (1196) 320, 1. Filii eius: Hageno et Petrus (1196). Consobrinus: Licholut (1196). Milgozt (or.) cum filio suo Stephano, testes (1180/2) 266, 25. Milhozt (sb. X///) comes, beneficium habens in Boyzes et summus venator silvarum spectan- tium in Netholic (1183) 420, 25. Milhozt (or.) Milhoztiz [ — filius Milhozti] (1195/7) 323, 5. Milgost, Milgozt (or.), Milgosta, Milgozta (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. (1188) 294, 1. (1193) 309, 10. (1194) 313, 20. Milgost (sp. XII) piscator ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Milgost (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088 ?) (382, 5). Milgost (sp. X/I) custos ecclesiae Wissegrad. in villa Bubneh (1088 ?) 383, 10, 20. Milgost (sp. X//) filius Bozehae de familia eccle- siae Wissegrad. de Tinec (1088?) (890, 30). Mylhost (c. X///) possessor campi eccl. Vnetic. (1125/40) 130, 10. Milhost (c. XIII) de familia eccl. (1125/40) 130, 20. Milgozt (c. XV), homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Milgost, Milhozt, Milhost (sp. X///) piscator monii. Cladrub. in villa Nezabudiz (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 15, 30. Milgost, Milhozt (sp. X///) solutor mellis mo- nio. Cladrub. (1115) 398, 16. 402,5. (1186) 430, 10. 431, 16, 20. Vneticensis Milic (c. X//) testis (s. XII ex.) 331, 30. Milic, Milik (sp. X///) custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 6. (1186) 426, 15, 30. Milica (sp. XII) de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Milich (sp. X//I) fluvius Silesiae Borus., ter- minus villae Hrobeniky (1183) 420, 1. Milics (sp. XIII); Milié; molendinarius eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 20. Milinich v. Melnik.
504 Mikec Mikec (c. XV) ; Mikeš? ; bubulcus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Michael, imperator Constantinopol. (869) 8, 25. Michael (or.) abb. de Gradisc (1174) 239, 10. Michael (c. XV), Micus (or.), cognatus Wladislai 11 ducis (I regis) Boh. ; (+ cc. 1143) 161, 10. (+ 1169) 217, 10. Michahel (sp. X11) testis (1146) 409, 25. Michal (or.), frater Petri iudicis (1174) 239, 15. Michel (c. X/V) ; Michle, d. p. Král. Vinohrady ; (1185) 279, 1. Micul (c. X//); Mikul ; nobilis Moraviae (1145) 146, 25. Michul (or.) testis (1193) 309, 10. Micul (sp. XIV) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Mikulcice (sp. X11); fortasse Mikuléice, d. b. Ho- donín, g. Góding ; villa ecclesiae Boleslaviensis (1052 ?) 362, 1. Miculcici (or.); Nikoléice, d. p. Hustopet, g. Auspitz, aut Mikulčice, d. p. Hodonín, g. Gó- ding; villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Miculec (sp. XII); Mikulec; primas Boemiae (1073) 368, 40. 370, 15. Myculov (sb. XIV): Mikulov, g. Nikolsburg; ubi eccl. cum iure patronatus ad monium Cu- niczense spectans (1173) 416, 20. Micus v. Michael. Midlouareh, Midlovarech (sp. X///) locat. ; Mydlo- vary, g. Miillowa, d. p. Teplá, g. Tepl ; vill , ubi possessio monii. Cladrub. (1115) 401, 10. (1186) 433, 20. Myechinicy (c.), Méchenice, prope Davle, d. p. Smichoo (1000) 47, so. Milacco (sp. X//) ; Milácek? ; archidiaconus (1167) 415, 1. Milata (or.); 239, 15. Milata (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Milata (sp. X1/) filius Quasinae, homo eccl. Bole- slav. (1052 ?) 360, 10. Milatha (sp. X//) homo eccl. Boleslav. in Leteceh (1052 ?) 360, 15. Cf.: Milota. Milk (or.); Milek ; et filius eius Pribizlav de villa Bernhardi, testes (1158/73) 237, 25. Milka (sp. X//), piscator eccl. Wissegrad. in Co- moraz (1088 ?) 382, 20. 383, 1. Milka, Mikov v. Milga. Milchan (sp. XIV); M čičany, g. Mielischan, d. p. Hustopeë, g. Auspitz ; villa monii. Cunicz. (1173) 416, 16. Milciani v. Milzana. Miléice, g. Miltschitz v. Mülschücz. Milkov (sp. X//I), Martin de — (1183) 420, 25. Milda, Milda orientalis (or.) ; die Freiberger Mulde fl. Saxoniae (948) 339, 10, 15. (968) 343, 30. (996) 46, 15. (1159) 193, 10. (1162) 199, 30. Milehna (sp. X//) soror Milice de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Milel (c. XVIII); Miles; homo monii. Gradic. (1078) 84, 5. Miley (sp. XII) piscator, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Mileiouicih (or.) locat.; MileSovice, d. p. Vyškov, g Wischau ; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. Mileta ; nobilis Moraviae (1174) INDEX NOMINUM. Milinich Mileissi (c. XP), homo monii Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Myleuzc (c. X///), Milewic (or.), Milewzko (c. XIV), Milevzche (sp. X//I) ; Milevsko, g. Mühlhausen ; comes Georgius de — (1183 sq.). Mileuo, Milevo, Milewo (sp. XIII); Milevo, g. Mühlhôfen, d. p. Stłibro, g. Mies ; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. Milga, Milka (sp. XIII); Milkoo, g. Milikau, prope Begdrufice, g. Weseritz; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Milgost, Milgozt, Milhost, Milhozt, Millogosta (or, Milgosta, Mylhost (c.). Milgost (c. XV), magister eccl. Olomuc. (1143) 138, 10. Milgost (c. XIV) sacerdos, testis (1185) 278, 30. Milgost, Milgozt (sp. X///) primas Lutomiricensis tempore Zobezlai I ducis (1125/40) 402, 1. 424, 10. Milgost, Milhost, Millogosta (or.) frater Petri prefecti de Dreuuic (1175) 244, 10. frater Petri militis de Boemia (1188) 292, 5. (1102) 304, 5. (1194) 315, 20. comes [fundator monii. Osecensis] (1196) 320, 1. Filii eius: Hageno et Petrus (1196). Consobrinus: Licholut (1196). Milgozt (or.) cum filio suo Stephano, testes (1180/2) 266, 25. Milhozt (sb. X///) comes, beneficium habens in Boyzes et summus venator silvarum spectan- tium in Netholic (1183) 420, 25. Milhozt (or.) Milhoztiz [ — filius Milhozti] (1195/7) 323, 5. Milgost, Milgozt (or.), Milgosta, Milgozta (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. (1188) 294, 1. (1193) 309, 10. (1194) 313, 20. Milgost (sp. XII) piscator ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Milgost (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Nazhoue (1088 ?) (382, 5). Milgost (sp. X/I) custos ecclesiae Wissegrad. in villa Bubneh (1088 ?) 383, 10, 20. Milgost (sp. X//) filius Bozehae de familia eccle- siae Wissegrad. de Tinec (1088?) (890, 30). Mylhost (c. X///) possessor campi eccl. Vnetic. (1125/40) 130, 10. Milhost (c. XIII) de familia eccl. (1125/40) 130, 20. Milgozt (c. XV), homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Milgost, Milhozt, Milhost (sp. X///) piscator monii. Cladrub. in villa Nezabudiz (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 15, 30. Milgost, Milhozt (sp. X///) solutor mellis mo- nio. Cladrub. (1115) 398, 16. 402,5. (1186) 430, 10. 431, 16, 20. Vneticensis Milic (c. X//) testis (s. XII ex.) 331, 30. Milic, Milik (sp. X///) custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 6. (1186) 426, 15, 30. Milica (sp. XII) de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Milich (sp. X//I) fluvius Silesiae Borus., ter- minus villae Hrobeniky (1183) 420, 1. Milics (sp. XIII); Milié; molendinarius eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 20. Milinich v. Melnik.
Strana 505
Miliucovo Miliucovo ©. Milokowo. Milloin v. Milon. Milobuz, locus guondam apud fl. Sázava (cc. 1037) 51, 1. Milókowo, Milucouo, Miliucovo, Milukowo (sp. Ms Milikov, 8: Milikau prope Stříbro, g. Mies; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. 400, 1. (1186) 429, 1, 20. Milohna (c. XIII) de familia eccl. (1125/40) 130, 20. Milon (sp.), Milong (c.), Millóin (or.). Milon (sp. XII) arator eccl. Boleslav. (1052?) 359, 26. Milon (sp. X//) homo eccl. Boleslav., gui curti cottidie inservit (1052 ?) 360, 5. Milon (sp. X//) homo eccl. Boleslav. in civitate Bolezlau (1052 ?) 360, 15. Milon (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Suhomazleh (1088 ?) 381, 15, 20. Milon (sp. XII) caliciarius eccl. Wissegrad. in villa Butouicih (1088 ?) 383, 10, 20. Milong (c. X///), proanimatus eccl. Vneticensis de Nouo Bolezlau (1125/40) 130, 25. Milon (sp. X///) custos ecclesiae Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Milon (c. XV), servus monii. Strahov in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Vneticensis Millóin (or.) servus hospit. Hierosolym. (1186) 282, 15, 20. Milos (sp. XII); (1052 ?) 360, 5. Milostine (sp. X///); Milostin, d. p. Rakovník, £. Rakonitq; villa, ubi ablutor vestimentorum monii. Cladrub. (1115) 399, 10. (1186) 431, 25. 432, 10. Milota (c. XVIII), comes [Morav.] (1078) 85, 10. Milota (sp. XII) filius Sdezlai, donator villarum Blegou et Nabrezine (1107) 415, 1. Milota, Milotha (or.) frater Buhi testis (1194) 315, 15. Milota (or.) testis (1197) 327, 1. Milota (sp. X1/1) curialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Milo; homo eccl Boleslav. Miloticl (or.) ; Milotice, d. p. Hranice, g. Mahr.- Weifkirchen ; villa ad curiam Cromesirensem pertinens (cc. 1131) 121, 5. Milouan (sp. X//) ; Milovan ; filius Jac, salsamen- tarius ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Milowan (sp. X//) qui curti cottidie inservit, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 5. Milowan (sp. X/1/) filius Gormusae, custos eccle- siae Boleslav. de villa Znoicici (1052 ?) 360, 15. Milouy (sp. X/1) custos eccl. Wissegrad. Wtrau- nice (1088 ?) 385, 10, 20. Milozlaus (or.) ; Milosiav ; can. Pragensis (1180/2) 266, 5. (1194) 313, 20. 314, 30. Milozlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Milucouo, Milukowo v. Milokowo. Milz (sp. X//) coenobium monacharum spectans ad monium. Fuldense (800) 332, 5. Milzana (or.) Milciani (c. X//), pagus marchiae Misnensis (1086) 94, 15. (1165) 202, 25. Minger o. Meinherus. Minndebach ; Rudiger de —, testis (1179) 259, 15. INDEX NOMINUM. Mislesouici 505 Minowe (c. X/V), fortasse Mimov, d. p. Horšúv Týn, g. Bischoffeinitz ; villa monii. Osecensis (1196) 320, 10. Mintlus (or.), Mincio, fl. It. (1158) 179, 16. Mir (or.), [can. Pragensis] (1177) 247, 30. Mirata (sp. XII); Mi¥ata; ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Rastileh (1088?) 383, 20. 384, 1. Cf. Mirota. Mircov (or.), Mirkov, Mirkow (sp. X//I), Miłkov, g. Mirschigkau, d. p. Horšúv Týn, g. Bischof- teinitz ; Hartmannus de — (1158/73) 237, 15. Hermannus de — (1186) 436, 10, 25. 437, 5. Mirena (sp. X//); Msłena ; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Uinar (1088 ?) (390, 25). Mirena (sp. X//) mater Denauae de familia eccle- siae Wissegrad. in Tethin (1088?) (390, 25). Miros (sp. X//); Miros; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Miross (c. XVIII), homo monii. 84, 10. Mirota (sp. X17) filius Gormusae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052 ?) 360, 15. Cf. Mirata. Mirozlaus (or.); 313, 20. Gradic. (1078) Miroslav, [can. Prag.] (1194) | Mirozlavs (or.) primas Boemie, fundator monii. Sedlec (1142/48) 156, 5, 15. 157, 1. Mirozlau (or.), Miroslau (c. X/V), nobilis testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Mirozlau (or.) testis (1193) 309, 10. Mirozlaus (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Mirozlawe, Miroslaue (sp. X///) ; Miroslav quon- dam villa monii. Cladrub. (1186) 434, 6, 25. Mirsa (sp. XIII); Mireta ; curialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Mirzata v. Mersata. Misa (sp. XIII), Mise, Mésea, Msa, Msea, Msee, Mzea (or.); Młe al. Berounka, g. die Mies, fl. Boh., ; (1115) 395 5. 397, 5. (1158/69) 215, 25. (1177) 245, 10. (1186) 282, 10. 286, 30. 426, 30. 427, 5. 429, 5, 25. 431, 1. Argentaria super Mzea ; Stříbro, g. Mies ; (ante 1188) 290, 20. ibd. eccl. s. Marie ad hospitale Jerosolimit. pertinens (1183) 419, 10. (cc. 1186) 286, 30. Misene (c.), Miszna (or.); Meißen, b. Mite, Saxon.; civitas (1071) 368, 5. prefectus Heri- mannus (1165). Misinensis (or.) eccl. s. Joh. ev. et Donati mart. (1071) 367, 25. (1160) 198, 5. (1165) 202, 25. 203, 5. Misinensis eccle. ministeriales (1160) 198, 25. Misnensis (or.) episcopatus termini (948) 339, 10. (968) 343, 25, 35. (990) 46, 10. Misnenses epi. : Benno (1071 sq.); Felix (1085) ; Gervngus (1160). Missenensis (or.), de Miszna (or.) marchio : Ekber- tus II (1081) ; Otto [comes de Witin] (1158 sq.), filius eius Otto [recte Adalbertus] (1186). Misera (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) (379, 1, 6). Mislen (sp. X///); Myslen ; abb. de Luthomisl (1185) 424, 10. Mislesouici (sp. X//), Myslichovice (?) nunc Mu- schelwiłę, distr. Bautzen; villa eccl. Wissegrad. (1088 ?) (386, 6).
Miliucovo Miliucovo ©. Milokowo. Milloin v. Milon. Milobuz, locus guondam apud fl. Sázava (cc. 1037) 51, 1. Milókowo, Milucouo, Miliucovo, Milukowo (sp. Ms Milikov, 8: Milikau prope Stříbro, g. Mies; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. 400, 1. (1186) 429, 1, 20. Milohna (c. XIII) de familia eccl. (1125/40) 130, 20. Milon (sp.), Milong (c.), Millóin (or.). Milon (sp. XII) arator eccl. Boleslav. (1052?) 359, 26. Milon (sp. X//) homo eccl. Boleslav., gui curti cottidie inservit (1052 ?) 360, 5. Milon (sp. X//) homo eccl. Boleslav. in civitate Bolezlau (1052 ?) 360, 15. Milon (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Suhomazleh (1088 ?) 381, 15, 20. Milon (sp. XII) caliciarius eccl. Wissegrad. in villa Butouicih (1088 ?) 383, 10, 20. Milong (c. X///), proanimatus eccl. Vneticensis de Nouo Bolezlau (1125/40) 130, 25. Milon (sp. X///) custos ecclesiae Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Milon (c. XV), servus monii. Strahov in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Vneticensis Millóin (or.) servus hospit. Hierosolym. (1186) 282, 15, 20. Milos (sp. XII); (1052 ?) 360, 5. Milostine (sp. X///); Milostin, d. p. Rakovník, £. Rakonitq; villa, ubi ablutor vestimentorum monii. Cladrub. (1115) 399, 10. (1186) 431, 25. 432, 10. Milota (c. XVIII), comes [Morav.] (1078) 85, 10. Milota (sp. XII) filius Sdezlai, donator villarum Blegou et Nabrezine (1107) 415, 1. Milota, Milotha (or.) frater Buhi testis (1194) 315, 15. Milota (or.) testis (1197) 327, 1. Milota (sp. X1/1) curialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Milo; homo eccl Boleslav. Miloticl (or.) ; Milotice, d. p. Hranice, g. Mahr.- Weifkirchen ; villa ad curiam Cromesirensem pertinens (cc. 1131) 121, 5. Milouan (sp. X//) ; Milovan ; filius Jac, salsamen- tarius ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Milowan (sp. X//) qui curti cottidie inservit, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 5. Milowan (sp. X/1/) filius Gormusae, custos eccle- siae Boleslav. de villa Znoicici (1052 ?) 360, 15. Milouy (sp. X/1) custos eccl. Wissegrad. Wtrau- nice (1088 ?) 385, 10, 20. Milozlaus (or.) ; Milosiav ; can. Pragensis (1180/2) 266, 5. (1194) 313, 20. 314, 30. Milozlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Milucouo, Milukowo v. Milokowo. Milz (sp. X//) coenobium monacharum spectans ad monium. Fuldense (800) 332, 5. Milzana (or.) Milciani (c. X//), pagus marchiae Misnensis (1086) 94, 15. (1165) 202, 25. Minger o. Meinherus. Minndebach ; Rudiger de —, testis (1179) 259, 15. INDEX NOMINUM. Mislesouici 505 Minowe (c. X/V), fortasse Mimov, d. p. Horšúv Týn, g. Bischoffeinitz ; villa monii. Osecensis (1196) 320, 10. Mintlus (or.), Mincio, fl. It. (1158) 179, 16. Mir (or.), [can. Pragensis] (1177) 247, 30. Mirata (sp. XII); Mi¥ata; ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Rastileh (1088?) 383, 20. 384, 1. Cf. Mirota. Mircov (or.), Mirkov, Mirkow (sp. X//I), Miłkov, g. Mirschigkau, d. p. Horšúv Týn, g. Bischof- teinitz ; Hartmannus de — (1158/73) 237, 15. Hermannus de — (1186) 436, 10, 25. 437, 5. Mirena (sp. X//); Msłena ; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Uinar (1088 ?) (390, 25). Mirena (sp. X//) mater Denauae de familia eccle- siae Wissegrad. in Tethin (1088?) (390, 25). Miros (sp. X//); Miros; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Miross (c. XVIII), homo monii. 84, 10. Mirota (sp. X17) filius Gormusae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052 ?) 360, 15. Cf. Mirata. Mirozlaus (or.); 313, 20. Gradic. (1078) Miroslav, [can. Prag.] (1194) | Mirozlavs (or.) primas Boemie, fundator monii. Sedlec (1142/48) 156, 5, 15. 157, 1. Mirozlau (or.), Miroslau (c. X/V), nobilis testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Mirozlau (or.) testis (1193) 309, 10. Mirozlaus (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Mirozlawe, Miroslaue (sp. X///) ; Miroslav quon- dam villa monii. Cladrub. (1186) 434, 6, 25. Mirsa (sp. XIII); Mireta ; curialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Mirzata v. Mersata. Misa (sp. XIII), Mise, Mésea, Msa, Msea, Msee, Mzea (or.); Młe al. Berounka, g. die Mies, fl. Boh., ; (1115) 395 5. 397, 5. (1158/69) 215, 25. (1177) 245, 10. (1186) 282, 10. 286, 30. 426, 30. 427, 5. 429, 5, 25. 431, 1. Argentaria super Mzea ; Stříbro, g. Mies ; (ante 1188) 290, 20. ibd. eccl. s. Marie ad hospitale Jerosolimit. pertinens (1183) 419, 10. (cc. 1186) 286, 30. Misene (c.), Miszna (or.); Meißen, b. Mite, Saxon.; civitas (1071) 368, 5. prefectus Heri- mannus (1165). Misinensis (or.) eccl. s. Joh. ev. et Donati mart. (1071) 367, 25. (1160) 198, 5. (1165) 202, 25. 203, 5. Misinensis eccle. ministeriales (1160) 198, 25. Misnensis (or.) episcopatus termini (948) 339, 10. (968) 343, 25, 35. (990) 46, 10. Misnenses epi. : Benno (1071 sq.); Felix (1085) ; Gervngus (1160). Missenensis (or.), de Miszna (or.) marchio : Ekber- tus II (1081) ; Otto [comes de Witin] (1158 sq.), filius eius Otto [recte Adalbertus] (1186). Misera (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) (379, 1, 6). Mislen (sp. X///); Myslen ; abb. de Luthomisl (1185) 424, 10. Mislesouici (sp. X//), Myslichovice (?) nunc Mu- schelwiłę, distr. Bautzen; villa eccl. Wissegrad. (1088 ?) (386, 6).
Strana 506
506 Myslichovice Myslichovice v. Mizlechouicih. Mislna (sp. XIII); Mysina; Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Missenensis v. Misene. Misten (c. XV); Mstén? ; cognatus Johannis I epi. Prag. (1143/8) 160, 15. Mistizlaus (c. XIV); Mstislav; testis (1180) 261, 20. Miszna v. Misene. Mizlechouicih (or.) Zocał. ; Myslichovice, d. p. Litovel, g. Liltau ; Villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Mizlibor (c. XV); Myslibor ; donator terrae ad tria aratra Hudonicih (1143/8) 160, 20. Mizloch (or.) ; Mysloch ; abb. de Opatouith (1160) 196, 15. Mlada (sb. XI), quae et Maria, filia Bolezlai I ducis Boem. (967?) 342, 35. abbatissa mon. s. Georgii Pragae (967 ?) 348, 5. Mladá Boleslav, g. Jung-Bunglau v. Nouus. Mladatiz (or., Mladatici, Mladetici (sp. XIII); Mladotice, g. Mlatz, d. p. Kralovice ; villa mo- nii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427,5, 15. villa monii. Plass. (1192/3) 311, 5. Mladek (sp. X//); Mlddek ; arator eccl. Boleslav. (1052 ) 359, 25. Mladeiouici (or.) ; Mladějovice, g. Bladowitz, d. p. Sternberg; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Mladetici v. Mladatiz. Mladiu (c. X/V) ; Mlad£jov, quondam villa prope Chotébudice, g. Kettowitz, d. b. Podbofany, Po- dersam, (1196) 320, 10. Mladon (sp. X//); Mladoń ; homo ecclesiae Bo- leslav., qui curti cottidie inserviat (1052 ?) 360, 5. Mladota (0r.) archipresbyter (1146/8) 163, 15. Mladota (or.), iudex (1174) 239, 15. Mladota (sp. XIII) testis (1115) 401,20. (1186) 434, 10. Mladota (c. XIV) testis (1180) 261, 25. de familia eccl. Bolezlau Mladotici (or.); Mladotice, d. p. Uh. Brod, g. Ung.- Brod; villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 5. Mlatz, b. Mladotice v. Mladatiz. Mlaz (or.) can. [eccl. Prag.] (1180/82) 266, 5. Mlicasir (sp. X//); Mlekofiry guondam villa eccl. Bolezlav. (1052 ?) 359, 20. Mlinoha (sp. X///) ;? Mljnce Starć, g. Ali-Lenzel, d. p. Litoměřice, g. Lettmeritz; vila monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. 435, 25. V. et.: Wlencich. Mochinle (c. X/); Nochling, Austr. Inf. d. p. Amstetten (cc. 987) 42, 5. Mochowe (or.), Mochaw apud Déóbeln, Saxon. distr. Leipzig; burgwardum (1162) 199, so. Mochuradi v. Mocvrad. Mocossin (sp. X7/); Mokošín, d. p. Pardubice ; villa monii. Opatouic. (1073) 369, 25. Mokrenicę (sp. X//) ; Moktenice silva monii. Luto- misl. quondam prope Morasice (1167) 414, 10. Mocropizi, Mocropzi (sp. X//); Mokropsy Horni prope Zbraslav, g. Konigsaal ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 382, 10, 20. Mocvrad, Mocuradi, Mochuradi, Mokuradi (sp. XIII) ; Moëerady, d. b. Horšúv Tyn, g. Bischof- teinitz ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. 396, 1. (1186) 427, 1, 15. INDEX NOMINUM. Moraula Modlac (c. XV); Modlák ; servus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Modlata (sp. X/7) donator terrae in villa Trizco- uici (1167) 413, 15. Modlata (sp. XIII) testis (1185) 425, 1. Modlata (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Modlata (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Mocropizi (1088 ?) 382, 10, 20. Modlata (sp. X//) ferrarius in suburbio Satcensi (1088 ?) 384, 5, 10, 20. Modlelouic (sp. X///) ; Modlejovice quondam villa in provincia Prerouensi, ubi terra deserta ho- spitalis Jerosolimit. (1183) 419, 25. Modlibog (sp. X//) ; Modliboh ; drizec eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 10, 20. Modlibog (c. X), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Modlik (or.) testis (1188) 294, 1. Modlis (c. XIII); Modli$ ; homo de familia eccl. Vnetic. cum uxore et filia (1125/40) 130, 20. Modrian (or.); Modřany, prope Zbraslav, g. Kónig- saal, ubi terra cum vinea eccl. Wissegrad. (1178) 252, 20. Modrici (or.); Modfice, g. Mödritz, d. p. Brno, g. Brünn ; villa eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. Modriluze (sp. X11) locat.; Modtiluh ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 380, 10—20. Môdlitz, b. Medlice v. Medli ugezdec. Mónschmünster; Bav. ab Ingolstadt orientem versus ; abbatia (1133) 128, 5. Mogilnici (or., Mogylnicze, Mohelnicz (c. XIV) ; Mohelnice, g. Miiglitz, d. b. Zábfeh, g. Hohen- stadt ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. villa eccl. Olomuc. (1180) 261, 1. Mogontia, Moguntina urbs v. Magontia. Mohelnic (sp. X///) ; nunc Mohelka, fl. qui prope vicum Mohelnice (d. p. Mnich. Hradiště, g. Münchengrätz) in fl. Jizera influit (1115) 396, 5. Mohelnicz v. Mogilnici. Moiec (or.) ; Mojek ; castellanus de Brnen (1174) 239, 15. Moimarus (sp. X); Mojmar, Mojmír ; dux Ma- rauie (824/7) 333, 1. Moimarii (900) 31, 25. Moymir (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Moyzlau (sp. XIII); Mojfislav; donator terrae in villa Zlatine (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. Mons altus v. Altus mons. Mons Sion, Mons Syon v». Stragouia. Montbarrey ; opp. Franc. dep. Jura, arr. Dóle; (1157) 175, 25. Monte Mario prope Romam (1167) 211, 5. Montemerus (c. X//); Mułimir ; dux Sclavanię (873) 12, 1. Montes, Bergen; Altenberg ab Colonia versus septentr. et orient.; Adolfus comes de — (1144) 143, 1. Morauia (or.), Maravna (c. X/), Marauia, Morabia, Morowia (c. X//), Marahorum regio (sp. X); Morava, Mähren ; (824/7) 333, 25. (948) 341, 25. (973) 38, 15. 346, 15, 30. (1045) 354, 1. (1052 ?) 361, 10. 362, 1. (1073) 370, 1,5. (1086) 94, 20. (1143) 138, 15. (1146) 149, 1. (1146/8) 162, 20. 164, 25. (1167) 413, 15, 20. (1158/69) 215, 25. (1169) 219, 5. (1174/8) 255, 6. (1183) 419, 20. 420, 20. (1189) 297, 25. (1193) 305, 10. Mara-
506 Myslichovice Myslichovice v. Mizlechouicih. Mislna (sp. XIII); Mysina; Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Missenensis v. Misene. Misten (c. XV); Mstén? ; cognatus Johannis I epi. Prag. (1143/8) 160, 15. Mistizlaus (c. XIV); Mstislav; testis (1180) 261, 20. Miszna v. Misene. Mizlechouicih (or.) Zocał. ; Myslichovice, d. p. Litovel, g. Liltau ; Villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Mizlibor (c. XV); Myslibor ; donator terrae ad tria aratra Hudonicih (1143/8) 160, 20. Mizloch (or.) ; Mysloch ; abb. de Opatouith (1160) 196, 15. Mlada (sb. XI), quae et Maria, filia Bolezlai I ducis Boem. (967?) 342, 35. abbatissa mon. s. Georgii Pragae (967 ?) 348, 5. Mladá Boleslav, g. Jung-Bunglau v. Nouus. Mladatiz (or., Mladatici, Mladetici (sp. XIII); Mladotice, g. Mlatz, d. p. Kralovice ; villa mo- nii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427,5, 15. villa monii. Plass. (1192/3) 311, 5. Mladek (sp. X//); Mlddek ; arator eccl. Boleslav. (1052 ) 359, 25. Mladeiouici (or.) ; Mladějovice, g. Bladowitz, d. p. Sternberg; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Mladetici v. Mladatiz. Mladiu (c. X/V) ; Mlad£jov, quondam villa prope Chotébudice, g. Kettowitz, d. b. Podbofany, Po- dersam, (1196) 320, 10. Mladon (sp. X//); Mladoń ; homo ecclesiae Bo- leslav., qui curti cottidie inserviat (1052 ?) 360, 5. Mladota (0r.) archipresbyter (1146/8) 163, 15. Mladota (or.), iudex (1174) 239, 15. Mladota (sp. XIII) testis (1115) 401,20. (1186) 434, 10. Mladota (c. XIV) testis (1180) 261, 25. de familia eccl. Bolezlau Mladotici (or.); Mladotice, d. p. Uh. Brod, g. Ung.- Brod; villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 5. Mlatz, b. Mladotice v. Mladatiz. Mlaz (or.) can. [eccl. Prag.] (1180/82) 266, 5. Mlicasir (sp. X//); Mlekofiry guondam villa eccl. Bolezlav. (1052 ?) 359, 20. Mlinoha (sp. X///) ;? Mljnce Starć, g. Ali-Lenzel, d. p. Litoměřice, g. Lettmeritz; vila monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. 435, 25. V. et.: Wlencich. Mochinle (c. X/); Nochling, Austr. Inf. d. p. Amstetten (cc. 987) 42, 5. Mochowe (or.), Mochaw apud Déóbeln, Saxon. distr. Leipzig; burgwardum (1162) 199, so. Mochuradi v. Mocvrad. Mocossin (sp. X7/); Mokošín, d. p. Pardubice ; villa monii. Opatouic. (1073) 369, 25. Mokrenicę (sp. X//) ; Moktenice silva monii. Luto- misl. quondam prope Morasice (1167) 414, 10. Mocropizi, Mocropzi (sp. X//); Mokropsy Horni prope Zbraslav, g. Konigsaal ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 382, 10, 20. Mocvrad, Mocuradi, Mochuradi, Mokuradi (sp. XIII) ; Moëerady, d. b. Horšúv Tyn, g. Bischof- teinitz ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. 396, 1. (1186) 427, 1, 15. INDEX NOMINUM. Moraula Modlac (c. XV); Modlák ; servus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Modlata (sp. X/7) donator terrae in villa Trizco- uici (1167) 413, 15. Modlata (sp. XIII) testis (1185) 425, 1. Modlata (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Modlata (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Mocropizi (1088 ?) 382, 10, 20. Modlata (sp. X//) ferrarius in suburbio Satcensi (1088 ?) 384, 5, 10, 20. Modlelouic (sp. X///) ; Modlejovice quondam villa in provincia Prerouensi, ubi terra deserta ho- spitalis Jerosolimit. (1183) 419, 25. Modlibog (sp. X//) ; Modliboh ; drizec eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 10, 20. Modlibog (c. X), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Modlik (or.) testis (1188) 294, 1. Modlis (c. XIII); Modli$ ; homo de familia eccl. Vnetic. cum uxore et filia (1125/40) 130, 20. Modrian (or.); Modřany, prope Zbraslav, g. Kónig- saal, ubi terra cum vinea eccl. Wissegrad. (1178) 252, 20. Modrici (or.); Modfice, g. Mödritz, d. p. Brno, g. Brünn ; villa eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. Modriluze (sp. X11) locat.; Modtiluh ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 380, 10—20. Môdlitz, b. Medlice v. Medli ugezdec. Mónschmünster; Bav. ab Ingolstadt orientem versus ; abbatia (1133) 128, 5. Mogilnici (or., Mogylnicze, Mohelnicz (c. XIV) ; Mohelnice, g. Miiglitz, d. b. Zábfeh, g. Hohen- stadt ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. villa eccl. Olomuc. (1180) 261, 1. Mogontia, Moguntina urbs v. Magontia. Mohelnic (sp. X///) ; nunc Mohelka, fl. qui prope vicum Mohelnice (d. p. Mnich. Hradiště, g. Münchengrätz) in fl. Jizera influit (1115) 396, 5. Mohelnicz v. Mogilnici. Moiec (or.) ; Mojek ; castellanus de Brnen (1174) 239, 15. Moimarus (sp. X); Mojmar, Mojmír ; dux Ma- rauie (824/7) 333, 1. Moimarii (900) 31, 25. Moymir (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Moyzlau (sp. XIII); Mojfislav; donator terrae in villa Zlatine (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. Mons altus v. Altus mons. Mons Sion, Mons Syon v». Stragouia. Montbarrey ; opp. Franc. dep. Jura, arr. Dóle; (1157) 175, 25. Monte Mario prope Romam (1167) 211, 5. Montemerus (c. X//); Mułimir ; dux Sclavanię (873) 12, 1. Montes, Bergen; Altenberg ab Colonia versus septentr. et orient.; Adolfus comes de — (1144) 143, 1. Morauia (or.), Maravna (c. X/), Marauia, Morabia, Morowia (c. X//), Marahorum regio (sp. X); Morava, Mähren ; (824/7) 333, 25. (948) 341, 25. (973) 38, 15. 346, 15, 30. (1045) 354, 1. (1052 ?) 361, 10. 362, 1. (1073) 370, 1,5. (1086) 94, 20. (1143) 138, 15. (1146) 149, 1. (1146/8) 162, 20. 164, 25. (1167) 413, 15, 20. (1158/69) 215, 25. (1169) 219, 5. (1174/8) 255, 6. (1183) 419, 20. 420, 20. (1189) 297, 25. (1193) 305, 10. Mara-
Strana 507
Morauia INDEX NOMINUM. Mztiss 507 vorum regnum (or.) (888) 28, 20. Marauię (c. X//) ducatus (1086) 93, 40. Morauia provincia (c. XVIII) (1078) 86, 5. (1142) 134, 15. Terra Sclavorum, qui Maraui dicuntur regibus Ba- variae subacta (900) 30, 5. Marevini (c. XII) termini (cc. 987) 42, 1. Via ad Poloniam (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Marabensis (c. X7) sancta ecclesia (880) 19, 20. areps. v. Methodius. Moraviensis (c. X/V) episcopus, ep. de Moravia (or.) (976) 40, 30. (1074) 69, 5. (1158/73) 237, 25. v. Olomuc. Moravensis (c. X7) episcopatus possessiones (1074) , 5. Morávie, Morauienses (or.) principes (cc. 1088) 388, 10, 25. (1146/8) 163, 1. (1160) 195, 10. Duces: Brecizlaus (1190 sq.) ; Conradus I fra- ter Wratizlai ducis Boh. (1070 sq.) ; Conradus II (1131 sq.) ; Conradus III qui et Otto (1160 sq.); Moimarus (824/7); Oldricus fil Sobéslavi I (1174) ; Otto I fr. Wratizlai ducis B. (1070 sq.) ; Otto II (t 1126) ; Otto III (1143 sq.) ; Suato- pluc (f cc. 1131); Sventopulcus (869 sq.); Wenceslaus (cc. 1196); Wladimir (1190 sq.); Wratizlaus (1143). Marchiones: Heinricus alias Wladizlaus (1192 sq.); Henricus ep. et dux Boh. (1195) ; Otto dux Boh. (1190); marggra- vius Primezla (1179). Moraui barones (1174/8) 255, 1. Morauienses (c. XV), Moraui, Maraui, Mara- uenses (sp. X), Maraensium gens, Marahi (c. XII) : (852) 4, 15. (900) 337, 15. 338, 15. (903/6) 36, 15. (973) 345, 25. (1143) 137, 15. (1195) 446, 10. Morava, g. die March v. Maraaho. Morawka (c. XV), (1143/8) 160, 25. Morkowlc (or.) Stephanus et fr. eius Radoslaus, testes (1188) 294, 1. More v. Movriberg. Morek (or.) venator de Belsk (1169) 218, 5. Morimonte, monium supra Ticinum (1174) 241, 25. Moriz (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Morowia v. Morauia. Moscenica (o7.); Moštěnice Horní, d. p. Přerov, &. Prerau.; vila eccl. Prerouensis (cc. 1131) 120, 10. Moskovice v. Mostcaz. Mosna(c. XV); Można ; de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Mostcaz (or.) Jocat. ; Moskovice, d. p. Prostějov, g. Proßnitz; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 1). Mothos (sp. X//); Motoly, d. p. Smíchov ; villa, ubi homines monii. Plass. (1146) 409, 10. Movhile (ed.), die Mühl, fl. Austr. Sup. (1108) 106, 10. Movriberg (or.), More (e. X11), Mailberg, Austr. Inf., d. p. Oberhollabrunn ; silva et montes (1055) 53, 5. (1086) 94, 20. (1156) 174, 10. 175, 1. Movrichani (or.) ; MohufiZané ; incolae villae Mo- hutice, g. Mairitz, d. Dp. Budějovice, g. Bud- weis ; (1186) 284, 20. Mracenicich (sp. X///); Mraëenice quondam prope Velenky, d. p. Cesky Brod, g. Bôhm.-Brod ; villa monii Brevnov. (993) 348, 25. de familia monii. Strahov. Mrachniz (or.); Mraënice, g. Raschnitz, d. $. Hor3ùo Tÿn, g. Bischofteinitz; villa Henrici epi. Prag. (1184/92) 305, 25. Mrakota (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Mrakota (c. XVII) testis (1196) 319, 10. Mravitic (or.) ; Mramotice, d. b. Znojmo, g. Znaim ; villa, ubi mansus monii. Lucensis (1190) 300, 15. Mrillna (sp. X///) ; Mrlina, fl., qui apud Nymburk in Albiam influit (1183) 419, 15. Msa, Msea, Msee v. Misa. , Msicha, Msicka (sp. XIII); M%ice, nunc Uhlaoka, fl. Boh., (1115) 395, 5. (1186) 426, 30. 427, 5. Mstata (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Gneunicih (1115) 399, 20. (11806) 438, 1. Mucka (sp. X//) tributarius mellis ecclesiae Bo- leslav. in villa Osece (1052 ?) 360, 5. Mucek (sp. X/I); Muték? ; faber monii. Luto- misl in villa Restoceh (1167) 412, 30. Mukova, b. Bukowd v. Bucouane. Miiglitz, b. Mohelnice v. Mogilnici. Mühlhausen; Sachsen, Rgb. Erfurt; (1192) 307, so. Miilschiicz (c.); Milèice, g. Milischitz, d. p. Susice, g. Schüttenhofen ; villa monii Windberg. (ante 1174) 269, 10. Munis (c. XV); Muni$; homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 26. Muschen (sp. XIII); Muéen ; cultor vineae monii. Cladrub. (1186) 432, 5. Musik (sp. XII); Mužík?; filius Zuest, tributa- rius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Losenicih (1052 ?) 360, 5. Mutar (c. XIV) can. [Wissegrad. ?] (1185) 278, 20. Mutarun (c.), Mautern, Austr. Inf., d. p. Krems. (903/906) 36, 5. Mufimir o. Montemerus. Mutina, Mutine, Mutin (or), Mvtine (sp.). Mutina (c. X/1), nobilis Boh. [de genere VrŻovici] testis (1100/07) 105, 30. Mvtine (sp. XIII) comes (1194) 444, 10. Mutine (or.), Mutin (c. XVIII) pincerna [ducis Boh.] (1183) 270, 25. 271, 16. Mutina, Mutine (or.) de Bukouec, prefectus, ca- stellanus Prag. (1175) 244, 10. (1177) 246, 5. 247, 25. (1174/8) 254, 10. (1185) 426, I. Frater eius: Dobrogost (1175 sq.). Mutin (or.) testis (1192) 307, 1. (1197) 326, so. Mutina (sp. X//) de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Mutis (sp. XII); Mułi$ ; comes (1052?) 361, 5. Mutis (sp. X/1I/) custos capellae s. Galli (1115) 397, 15. (1186) 429, 10, 15, 25. Mutis (sp. XIII), custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 15, 30. Mutissow, Namutissowe (or.); Mutisoo quondam villa prope Plasy ; (1180/82) 267, 1. Mvtine v. Mutina. Mzea v. Misa. Mztigneu (or.) Mztygneu (c. XIV); Mstihnèo ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Mztiss (c. XV); Msti$; homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25.
Morauia INDEX NOMINUM. Mztiss 507 vorum regnum (or.) (888) 28, 20. Marauię (c. X//) ducatus (1086) 93, 40. Morauia provincia (c. XVIII) (1078) 86, 5. (1142) 134, 15. Terra Sclavorum, qui Maraui dicuntur regibus Ba- variae subacta (900) 30, 5. Marevini (c. XII) termini (cc. 987) 42, 1. Via ad Poloniam (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Marabensis (c. X7) sancta ecclesia (880) 19, 20. areps. v. Methodius. Moraviensis (c. X/V) episcopus, ep. de Moravia (or.) (976) 40, 30. (1074) 69, 5. (1158/73) 237, 25. v. Olomuc. Moravensis (c. X7) episcopatus possessiones (1074) , 5. Morávie, Morauienses (or.) principes (cc. 1088) 388, 10, 25. (1146/8) 163, 1. (1160) 195, 10. Duces: Brecizlaus (1190 sq.) ; Conradus I fra- ter Wratizlai ducis Boh. (1070 sq.) ; Conradus II (1131 sq.) ; Conradus III qui et Otto (1160 sq.); Moimarus (824/7); Oldricus fil Sobéslavi I (1174) ; Otto I fr. Wratizlai ducis B. (1070 sq.) ; Otto II (t 1126) ; Otto III (1143 sq.) ; Suato- pluc (f cc. 1131); Sventopulcus (869 sq.); Wenceslaus (cc. 1196); Wladimir (1190 sq.); Wratizlaus (1143). Marchiones: Heinricus alias Wladizlaus (1192 sq.); Henricus ep. et dux Boh. (1195) ; Otto dux Boh. (1190); marggra- vius Primezla (1179). Moraui barones (1174/8) 255, 1. Morauienses (c. XV), Moraui, Maraui, Mara- uenses (sp. X), Maraensium gens, Marahi (c. XII) : (852) 4, 15. (900) 337, 15. 338, 15. (903/6) 36, 15. (973) 345, 25. (1143) 137, 15. (1195) 446, 10. Morava, g. die March v. Maraaho. Morawka (c. XV), (1143/8) 160, 25. Morkowlc (or.) Stephanus et fr. eius Radoslaus, testes (1188) 294, 1. More v. Movriberg. Morek (or.) venator de Belsk (1169) 218, 5. Morimonte, monium supra Ticinum (1174) 241, 25. Moriz (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Morowia v. Morauia. Moscenica (o7.); Moštěnice Horní, d. p. Přerov, &. Prerau.; vila eccl. Prerouensis (cc. 1131) 120, 10. Moskovice v. Mostcaz. Mosna(c. XV); Można ; de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Mostcaz (or.) Jocat. ; Moskovice, d. p. Prostějov, g. Proßnitz; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 1). Mothos (sp. X//); Motoly, d. p. Smíchov ; villa, ubi homines monii. Plass. (1146) 409, 10. Movhile (ed.), die Mühl, fl. Austr. Sup. (1108) 106, 10. Movriberg (or.), More (e. X11), Mailberg, Austr. Inf., d. p. Oberhollabrunn ; silva et montes (1055) 53, 5. (1086) 94, 20. (1156) 174, 10. 175, 1. Movrichani (or.) ; MohufiZané ; incolae villae Mo- hutice, g. Mairitz, d. Dp. Budějovice, g. Bud- weis ; (1186) 284, 20. Mracenicich (sp. X///); Mraëenice quondam prope Velenky, d. p. Cesky Brod, g. Bôhm.-Brod ; villa monii Brevnov. (993) 348, 25. de familia monii. Strahov. Mrachniz (or.); Mraënice, g. Raschnitz, d. $. Hor3ùo Tÿn, g. Bischofteinitz; villa Henrici epi. Prag. (1184/92) 305, 25. Mrakota (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Mrakota (c. XVII) testis (1196) 319, 10. Mravitic (or.) ; Mramotice, d. b. Znojmo, g. Znaim ; villa, ubi mansus monii. Lucensis (1190) 300, 15. Mrillna (sp. X///) ; Mrlina, fl., qui apud Nymburk in Albiam influit (1183) 419, 15. Msa, Msea, Msee v. Misa. , Msicha, Msicka (sp. XIII); M%ice, nunc Uhlaoka, fl. Boh., (1115) 395, 5. (1186) 426, 30. 427, 5. Mstata (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Gneunicih (1115) 399, 20. (11806) 438, 1. Mucka (sp. X//) tributarius mellis ecclesiae Bo- leslav. in villa Osece (1052 ?) 360, 5. Mucek (sp. X/I); Muték? ; faber monii. Luto- misl in villa Restoceh (1167) 412, 30. Mukova, b. Bukowd v. Bucouane. Miiglitz, b. Mohelnice v. Mogilnici. Mühlhausen; Sachsen, Rgb. Erfurt; (1192) 307, so. Miilschiicz (c.); Milèice, g. Milischitz, d. p. Susice, g. Schüttenhofen ; villa monii Windberg. (ante 1174) 269, 10. Munis (c. XV); Muni$; homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 26. Muschen (sp. XIII); Muéen ; cultor vineae monii. Cladrub. (1186) 432, 5. Musik (sp. XII); Mužík?; filius Zuest, tributa- rius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Losenicih (1052 ?) 360, 5. Mutar (c. XIV) can. [Wissegrad. ?] (1185) 278, 20. Mutarun (c.), Mautern, Austr. Inf., d. p. Krems. (903/906) 36, 5. Mufimir o. Montemerus. Mutina, Mutine, Mutin (or), Mvtine (sp.). Mutina (c. X/1), nobilis Boh. [de genere VrŻovici] testis (1100/07) 105, 30. Mvtine (sp. XIII) comes (1194) 444, 10. Mutine (or.), Mutin (c. XVIII) pincerna [ducis Boh.] (1183) 270, 25. 271, 16. Mutina, Mutine (or.) de Bukouec, prefectus, ca- stellanus Prag. (1175) 244, 10. (1177) 246, 5. 247, 25. (1174/8) 254, 10. (1185) 426, I. Frater eius: Dobrogost (1175 sq.). Mutin (or.) testis (1192) 307, 1. (1197) 326, so. Mutina (sp. X//) de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Mutis (sp. XII); Mułi$ ; comes (1052?) 361, 5. Mutis (sp. X/1I/) custos capellae s. Galli (1115) 397, 15. (1186) 429, 10, 15, 25. Mutis (sp. XIII), custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 15, 30. Mutissow, Namutissowe (or.); Mutisoo quondam villa prope Plasy ; (1180/82) 267, 1. Mvtine v. Mutina. Mzea v. Misa. Mztigneu (or.) Mztygneu (c. XIV); Mstihnèo ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Mztiss (c. XV); Msti$; homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25.
Strana 508
508 Nabelone INDEX NOMINUM. i Napolicka N. Nabeloue (or.) ; Bělov, d. p. Kroměříž, g. Krem- sier ; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 6. Naboschi (c. X///), Nabosci (sp. XIV); Na bożci, fortasse ubi nunc est vallis Boschke inter Ltto- méfice et Trnovany (cc. 1057) (57, 1). 364, 25. Nabrezine (sp. X//); fortasse Březno Velké, g. GroB-Priesen, d. p. Ústí n. L., g. Aussię; villa monii. Lutomisl. (1167) 415, 1. Nabrode (sp. X//); Brod quondam villa prope Beroun, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 381, 5, 15. 382, 5, 20. Nabrode (or.); Ukerskj Brod, g. Ungar.-Brod; villa, ubi tetra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. locus thelonei (1048) 357, 20. Nabucine (sp. X//); Na bučině; Bučina, d. Vys. Mjto, g. Hohenmauth ; villa monii. Luto- misl. (1167) 418, 20. Nacamic (or.); Kamýk, Heidenreichenstein in Austr. Inf., d. p. Gmiind ; (1186) 284, 25. Nacis (or.) ; Ndéas ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Cf. et.: Naches. Nakel (or.); Ndklo, g. Nakel, d. p. Litovel, g. Littaw ; villa monii. Gradicensis (1078) (83, 20). (1126) (111, 10). (1160) 195, 15. Naceleue v. Celewo. Nacepulc, Naschepulc (or.); (1192) 307, 5. (1197) 325, 1. Nacerad (c. X/V); Naëerat ; testis (1180) 261, 20. Nacherat (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Frater eius: Smil (1188). Nescherath (or.) Henricus (1195/7) 323, 5. Nacezssa ; Náceía; filius eius Bolic comes (1175) 243, 25. Nachat, Nechat (sp. X///) ; Ndëat ; donator horti monio Cladrub. (1115) 402, 15. (1186) 434, 16. Nachelme (sp. X///) ; fortasse Chlum, g. Klum. d. p. Zlutice, g. Luditz ; villa monii. Cladrub, (1115) 396, 1. (1186) 427, 6, 15. Nacherat v. Nacerad. Naches (c. XIV); Ndées ; castellanus Pragensis (1159) 193, 5. Cf.: Nacás. Nachlumcy v. Hlmecs. Nacholine (or.); Cholina, g. Kollein, d. p. Lito- vel, g. Litiaw; villa, ubi terra eccl. Ol muc. (cc. 1131) (119, 5). Nachorini (or.); Chory%, d. p. Valašské Meziříčí, g. Wallach. Meseritsch; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 10). Naklku (sp. X77) ; Kluk, Kluky prope Podébrady ; villa, ubi piscator eccl Wissegrad. (1088?) 377, 5, 20. Nakonopnici (c. XV); Konopnice, villa quondam monii. Strahov. (1143/8) 161, 15. Nakorniceh (sp. X//); Kornice, d. b. Litomyšl, g- Leitomischi ; terra monii. Lutomisl. (1167) 414, 5. Naksacigore, Naxacsigore (sp. X//); Na kačí hote, locus prope Osík, d. p. Litomyšl, g. Leito- mischl, ubi terra eccl. Vissegradensis (1088 ?) 375, 10,25. ibid. terra monii. Lutomisl. (1167) 418, 20. Nadamir o. Nedamir. Nadei (or.); Nadéj; abb. de Trebeith (1160) 196, 15. Naëepluk ; testis Nadey, Znadeg (sp. X//) ministerialis eccl. Wisse grad. in villa Rastileh (1088?) 383, 20. 384, 1. Nadey (c. XV), homo monii. Strahov (1143/8) 161, 10. Nadiem v. Natleni. Nadubrauici (sp. X//) ; Doubravice, prope Říčany ; villa, ubi homines ecclesiae Boleslav (1052?) 360, 20. Nadubraunici (sp. X//) ; Doubravice, d. p. Pardu- bice ; villa, ubi custodes equarum monii. Luto- misl. (1167) 412, 30. Nagaze v. Nagoze. Naglaz (sp. X//); Náhlas ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Nagolini (sp. X//); Holin, d. p. Smichoo ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 382, 10, 20. Nagoruyne (sp. X//), Nagorugne (X//1); Horvin?; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 378, 5, 15. Nagosicich, Nahosicih (sp. X///) locat.; Nahosice, d. p. HorSuv Tym, a. Bischofteinitq; dimidia villa monii. Cladrub. (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Nagouicih v. Lagouicih. Nagoze, Nagaze (or.); NáhoSe; testis (1180/82) 267, 1. Nagrad (sp. X//); Ndhrad; filius Cahen, homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088?) (376, 5). Nagradcu, Nagradku v. Gradec. Nahorubyech (c X///) locat.; Nahoruby, d. p. BeneSov, g. Beneschau; vila monii. Ostrov. (1012/37) 50, 20. Nahosicih v. Nagosicich. Naiuiani (sp. X//); /vań, g. Esbis, d. p. Hustopeć, g. Auspitę; civitas (1073) 370, 10. Cf.: Nau- ramie. Naletni (sp. X//); Letnd prope Pragam, ubi terra eccl. Wissegrad. (10882) 383, 10, 20. Naleuine o. Leuin. Nalubney (or.); Lubná, d. p. Kroměříž g. Krem- sier ; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131 122, 5. (122, 7). Nalubnem (sp. X//); Lubnd, d. bp. Litomyšl, g. Leitomischl; ubi circuitus monii. Lutomisl. (1167) 414, 15. Naluce (sp. X//) villa capituli Boleslaviensis in Moravia (1052 ?) 361, 20. Namalesoue (sp. XII); MaleSov, g. Malschen, d. p. Dubd, g. Dauba; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 374, 5, 20. Namesci (or.) locat.; Náměšť, d. p. Olomouc, g. Olmütz; dimidia villa eccl. Olomucensis (cc. 1131) (119, 5) ; praedium praepositurae s. Wen- cezlai (cc. 1131) 120, 5. Namutissowe v. Mutissow. Nanezmine (sp. X//); Nesmén, d. p. Kolin; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 375, 15, 26. Nanzo, abb. Gottwicensis (cc. 1124) 109, 1. Naotaue v. Otava. Napolene (sp. X///) ; Polínka, g. Pollinken, d. p. Teplá, g. Tepl ; villa hospitalis Jerosolimit. (1183) 419, 1. (1185) 424, 5. Napolickah (sp. X//); Policka, ubi prata monii. Lutomisl. (1167) 414, 15.
508 Nabelone INDEX NOMINUM. i Napolicka N. Nabeloue (or.) ; Bělov, d. p. Kroměříž, g. Krem- sier ; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 6. Naboschi (c. X///), Nabosci (sp. XIV); Na bożci, fortasse ubi nunc est vallis Boschke inter Ltto- méfice et Trnovany (cc. 1057) (57, 1). 364, 25. Nabrezine (sp. X//); fortasse Březno Velké, g. GroB-Priesen, d. p. Ústí n. L., g. Aussię; villa monii. Lutomisl. (1167) 415, 1. Nabrode (sp. X//); Brod quondam villa prope Beroun, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 381, 5, 15. 382, 5, 20. Nabrode (or.); Ukerskj Brod, g. Ungar.-Brod; villa, ubi tetra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. locus thelonei (1048) 357, 20. Nabucine (sp. X//); Na bučině; Bučina, d. Vys. Mjto, g. Hohenmauth ; villa monii. Luto- misl. (1167) 418, 20. Nacamic (or.); Kamýk, Heidenreichenstein in Austr. Inf., d. p. Gmiind ; (1186) 284, 25. Nacis (or.) ; Ndéas ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Cf. et.: Naches. Nakel (or.); Ndklo, g. Nakel, d. p. Litovel, g. Littaw ; villa monii. Gradicensis (1078) (83, 20). (1126) (111, 10). (1160) 195, 15. Naceleue v. Celewo. Nacepulc, Naschepulc (or.); (1192) 307, 5. (1197) 325, 1. Nacerad (c. X/V); Naëerat ; testis (1180) 261, 20. Nacherat (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Frater eius: Smil (1188). Nescherath (or.) Henricus (1195/7) 323, 5. Nacezssa ; Náceía; filius eius Bolic comes (1175) 243, 25. Nachat, Nechat (sp. X///) ; Ndëat ; donator horti monio Cladrub. (1115) 402, 15. (1186) 434, 16. Nachelme (sp. X///) ; fortasse Chlum, g. Klum. d. p. Zlutice, g. Luditz ; villa monii. Cladrub, (1115) 396, 1. (1186) 427, 6, 15. Nacherat v. Nacerad. Naches (c. XIV); Ndées ; castellanus Pragensis (1159) 193, 5. Cf.: Nacás. Nachlumcy v. Hlmecs. Nacholine (or.); Cholina, g. Kollein, d. p. Lito- vel, g. Litiaw; villa, ubi terra eccl. Ol muc. (cc. 1131) (119, 5). Nachorini (or.); Chory%, d. p. Valašské Meziříčí, g. Wallach. Meseritsch; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 10). Naklku (sp. X77) ; Kluk, Kluky prope Podébrady ; villa, ubi piscator eccl Wissegrad. (1088?) 377, 5, 20. Nakonopnici (c. XV); Konopnice, villa quondam monii. Strahov. (1143/8) 161, 15. Nakorniceh (sp. X//); Kornice, d. b. Litomyšl, g- Leitomischi ; terra monii. Lutomisl. (1167) 414, 5. Naksacigore, Naxacsigore (sp. X//); Na kačí hote, locus prope Osík, d. p. Litomyšl, g. Leito- mischl, ubi terra eccl. Vissegradensis (1088 ?) 375, 10,25. ibid. terra monii. Lutomisl. (1167) 418, 20. Nadamir o. Nedamir. Nadei (or.); Nadéj; abb. de Trebeith (1160) 196, 15. Naëepluk ; testis Nadey, Znadeg (sp. X//) ministerialis eccl. Wisse grad. in villa Rastileh (1088?) 383, 20. 384, 1. Nadey (c. XV), homo monii. Strahov (1143/8) 161, 10. Nadiem v. Natleni. Nadubrauici (sp. X//) ; Doubravice, prope Říčany ; villa, ubi homines ecclesiae Boleslav (1052?) 360, 20. Nadubraunici (sp. X//) ; Doubravice, d. p. Pardu- bice ; villa, ubi custodes equarum monii. Luto- misl. (1167) 412, 30. Nagaze v. Nagoze. Naglaz (sp. X//); Náhlas ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Nagolini (sp. X//); Holin, d. p. Smichoo ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 382, 10, 20. Nagoruyne (sp. X//), Nagorugne (X//1); Horvin?; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 378, 5, 15. Nagosicich, Nahosicih (sp. X///) locat.; Nahosice, d. p. HorSuv Tym, a. Bischofteinitq; dimidia villa monii. Cladrub. (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Nagouicih v. Lagouicih. Nagoze, Nagaze (or.); NáhoSe; testis (1180/82) 267, 1. Nagrad (sp. X//); Ndhrad; filius Cahen, homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088?) (376, 5). Nagradcu, Nagradku v. Gradec. Nahorubyech (c X///) locat.; Nahoruby, d. p. BeneSov, g. Beneschau; vila monii. Ostrov. (1012/37) 50, 20. Nahosicih v. Nagosicich. Naiuiani (sp. X//); /vań, g. Esbis, d. p. Hustopeć, g. Auspitę; civitas (1073) 370, 10. Cf.: Nau- ramie. Naletni (sp. X//); Letnd prope Pragam, ubi terra eccl. Wissegrad. (10882) 383, 10, 20. Naleuine o. Leuin. Nalubney (or.); Lubná, d. p. Kroměříž g. Krem- sier ; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131 122, 5. (122, 7). Nalubnem (sp. X//); Lubnd, d. bp. Litomyšl, g. Leitomischl; ubi circuitus monii. Lutomisl. (1167) 414, 15. Naluce (sp. X//) villa capituli Boleslaviensis in Moravia (1052 ?) 361, 20. Namalesoue (sp. XII); MaleSov, g. Malschen, d. p. Dubd, g. Dauba; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 374, 5, 20. Namesci (or.) locat.; Náměšť, d. p. Olomouc, g. Olmütz; dimidia villa eccl. Olomucensis (cc. 1131) (119, 5) ; praedium praepositurae s. Wen- cezlai (cc. 1131) 120, 5. Namutissowe v. Mutissow. Nanezmine (sp. X//); Nesmén, d. p. Kolin; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 375, 15, 26. Nanzo, abb. Gottwicensis (cc. 1124) 109, 1. Naotaue v. Otava. Napolene (sp. X///) ; Polínka, g. Pollinken, d. p. Teplá, g. Tepl ; villa hospitalis Jerosolimit. (1183) 419, 1. (1185) 424, 5. Napolickah (sp. X//); Policka, ubi prata monii. Lutomisl. (1167) 414, 15.
Strana 509
Napolomy Napolomy, Wpolome (sp. XIII); fortasse Polom, g. Pohlem, d. p. Žlutice, g. Luditz; villa ho- spit. Jerosolimitani (1183) 419, 1. (1185) 424, 5. Naprauloue (sp. X//) ; Pravlov, g. Prahlitz, d. p. Hustopeé, g. Auspitz ; civitas, ubi tributum de ponte pertinet ad monium Opatouicense (1073) 370, 10. Napteni (or.), Pieni d. p. Prostéjoo, g. Profnitq; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Napurg (or.) marchia in pago Nortgove (1061) 61 1. Ludewicus de Napurch, testis donationis Rich- zae, ducissae Bohemiae (1125) 110, 5. Nardina, die Naarn, fl. Austriae Super. (853) 4, 25. Naschepulc v. Nacepulc. Nastaremsedle v. Stare zedlo. Nasternici v. Trztenicea. Nastranem v. Naztranem. Nastrezeue (sp. X///); Stfífo" quondam prope Černošín, d. p. Stłibro, g. Mies ; ubi terra monii. Cladrub. (1115) 401, 15. (1186) 438, 20. Na telmacoue (or.); Tlumaëon, d. p. Uherské Hradistt, g. Ung.-Hradisch ; Villa, ubi terra eccl. Prerov. (cc. 1131) 120, 10. Natleni (c. X///), Nadiem (sp. XIV) locat. ; [for- tasse corrigendum: Natlucni]; Tluëeñ, d. p. Litoměřice, g. Lettmeritz ; villa ubi hospitalis | terra ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. Natolic, Natoliz v. Netolic. Natreztenici, Natrstenici v. Trztenicea. Natuliz, Natuniz (or.) ; Netonice, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; Jan de — (1192 sq.) Naujezdci, Navgedci v. Vgezdec. Nauoy (sp. X//) ; Ndvoj ; campanarius eccl. Wisse- grad. in villa Tinec (1088 ?) 381, 5, 15. Nauramie (sp. X//) [fortasse corrigendum Naiua- nie — /váfi, g. Eibis, d. p. Hustope&, g. Auspitz] villa Moraviae ad capitulum Boleslav. spectans (1052 ?) 361, 20. Naurutici (sp. X//), Nawrutici (c. X11) ; Vrutice, &. Webrulz, d. p. Dubá, g. Dauba ; villa, ubi terra eccl Wissegrad. (1088?) 374, 1, 15. villa canonicor. Wisegrad. (1130) 113, 15. Nausa (/aes.) ; Náusa? ; testis (1175/8) 251, 10. Nauulconine (c. X//I), Nawilkonine (sp. XIV); Vlkonin, quondam villa in Lutomericensi pro- vincia, ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (ec. 1057) (57, 15). 364, 30. Navgedci v. Vgezdec. Navgesde, Naviezde v. Vgezd. Nawilkonine v. Nauulconine. Navinnei v. Vinna. Navoiowici (sp. X///) ; Navojovice (?) ; villa quon- dam monii. Cladrub. (1186) 435, 25. Nawranem (sp. X///) ; Vrané, prope Zbraslav, g. Kónigsaal; villa monii Bfevnov. (993) 348, 15. Navsty super Albiam v. Vsti. Naxacsigore v. Naksacigore. Nazatore (sp. X//) ; Zátor, locus in suburbio Pra- gensi (1088 ?) 385, 5, 20. Nazgori (sp. X11) ; Zhof, d. p. Litomyšl, g. Leto- mischl ; circuitus monii. Lutomisl. (1167) 415, 5. Nazhoue (sp. X//), Zhov, quondam villa in pro- vincia Tetinensi, ubi terra eccl Wissegrad. (1088 ?) 382, 1, 15. Nazlanem (sp. X///); Slanj, g. Schlan ; civitas (993) 349, 10. INDEX NOMINUM. | Nedamir (c. Nemylaz 509 Naztaremzedle v. Stare zedlo. Naztranem (c. X///), Nastranem (sp. XIV), Stranná, perperam Stran prope Stolinky, g. Drum, d. p. Litomëtice (cc. 1057) (57, 10). Nazucoue (or.); fortasse Zikov curia araturae, prope Olesná, d. p. Plzeń, g. Pilsen ; quondam villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 10. Neapolis (1191) 302, 5—15. Nebotein, b. Hnévotín v. Gneuotine. | Nebraga (sp. X//); Nebraha ; filia Krabauae de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 15). Nebrisini (sp. X//); Nebfeqiny, g. Bruck, d. p. Kralovice ; villa — monii. Plass. (1146) 409, 10. Nechamichc, Nechamihc v. Neganiche. Nechetin, Nechstin (sp. X///); Nečtiny, g. Ne- Ischetin, d. p. Kralovice; Preda de — (1183). Necstinensis (or.) meta (1169) 217, 10. Necta (sp. X11) ; Necta ; custos ecclesiae Boleslav. in villa Znoicici (1052 ?) 360, 15. Necta (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. XVII); testis (1196) 319, 10. Nadamir (or.) testis (1193) 309, 10. Nedamirice (or.); Nedaméfice; villa quondam in Bohemia monio. Gradic. a rege Wratizlao I data (1160) 195, 15. Nedan (sp. X//) ablutor vestium in villa Luhu- cauez (1088 ?) (380, 10). Nedelischi (sp. X//), Nedelisti (c. XV) local. ; Neděliště, d. p. Hradec Král., g. Kóniggrátz; villa, ubi tria aratra monii. Opatouic. (1073) 369, 30. ibid. terra monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Nedoma (c. XV), servus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Nedosine (sp. X//) locat. ; Nedo%in, prope Lito- myXl, g. Leitomischl ; predium monii. Lutomisl. (1107) 412, 30. Neg (sp. X//) ; Néh ; oppilio, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Neganiche, Neganice, Nechamich, Nechamihc (sp. XIII); Nechanice, d. b. Plzeń, g. Pilsen ; villa monii. Cladrub. (1115) 400, 15. 401, 10. (1186) 433, 10, 15. Neyapa (sp. X//); Nejapa ; homo ecclesiae Bo- leslav. in villa Nadubrauici (1052 ?) 360, 20. Nelepa (sp. X///) solutor mellis in villa Wrano- uicih (1115) 398, 20. (1186) 431, 1, 20. Nelepec (or.); Nelepek ; testis de Sremesna (1180/82) 266, 25. Nema (sp. XII); Néma; qui toreumata facit, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Néméany, g. Niemtschan v. Hunschan. Nemchicl (or.) ; Néméice, quondam inter V rbovec, g. Urbau et Strachotice, g. Rausenbruck ; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Nemcici, Nemcicz, Nemzicic (sp. XIII); Némcice quondam apud Manětín, d. p. Kralovice ; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 20. V. et.: Nym- cyce. Nemyiaz (or.) locat. ; Nemojany, d. b. Vyškov, g. Wischaw; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. Nedamir ; Werzovicensis,
Napolomy Napolomy, Wpolome (sp. XIII); fortasse Polom, g. Pohlem, d. p. Žlutice, g. Luditz; villa ho- spit. Jerosolimitani (1183) 419, 1. (1185) 424, 5. Naprauloue (sp. X//) ; Pravlov, g. Prahlitz, d. p. Hustopeé, g. Auspitz ; civitas, ubi tributum de ponte pertinet ad monium Opatouicense (1073) 370, 10. Napteni (or.), Pieni d. p. Prostéjoo, g. Profnitq; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Napurg (or.) marchia in pago Nortgove (1061) 61 1. Ludewicus de Napurch, testis donationis Rich- zae, ducissae Bohemiae (1125) 110, 5. Nardina, die Naarn, fl. Austriae Super. (853) 4, 25. Naschepulc v. Nacepulc. Nastaremsedle v. Stare zedlo. Nasternici v. Trztenicea. Nastranem v. Naztranem. Nastrezeue (sp. X///); Stfífo" quondam prope Černošín, d. p. Stłibro, g. Mies ; ubi terra monii. Cladrub. (1115) 401, 15. (1186) 438, 20. Na telmacoue (or.); Tlumaëon, d. p. Uherské Hradistt, g. Ung.-Hradisch ; Villa, ubi terra eccl. Prerov. (cc. 1131) 120, 10. Natleni (c. X///), Nadiem (sp. XIV) locat. ; [for- tasse corrigendum: Natlucni]; Tluëeñ, d. p. Litoměřice, g. Lettmeritz ; villa ubi hospitalis | terra ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. Natolic, Natoliz v. Netolic. Natreztenici, Natrstenici v. Trztenicea. Natuliz, Natuniz (or.) ; Netonice, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; Jan de — (1192 sq.) Naujezdci, Navgedci v. Vgezdec. Nauoy (sp. X//) ; Ndvoj ; campanarius eccl. Wisse- grad. in villa Tinec (1088 ?) 381, 5, 15. Nauramie (sp. X//) [fortasse corrigendum Naiua- nie — /váfi, g. Eibis, d. p. Hustope&, g. Auspitz] villa Moraviae ad capitulum Boleslav. spectans (1052 ?) 361, 20. Naurutici (sp. X//), Nawrutici (c. X11) ; Vrutice, &. Webrulz, d. p. Dubá, g. Dauba ; villa, ubi terra eccl Wissegrad. (1088?) 374, 1, 15. villa canonicor. Wisegrad. (1130) 113, 15. Nausa (/aes.) ; Náusa? ; testis (1175/8) 251, 10. Nauulconine (c. X//I), Nawilkonine (sp. XIV); Vlkonin, quondam villa in Lutomericensi pro- vincia, ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (ec. 1057) (57, 15). 364, 30. Navgedci v. Vgezdec. Navgesde, Naviezde v. Vgezd. Nawilkonine v. Nauulconine. Navinnei v. Vinna. Navoiowici (sp. X///) ; Navojovice (?) ; villa quon- dam monii. Cladrub. (1186) 435, 25. Nawranem (sp. X///) ; Vrané, prope Zbraslav, g. Kónigsaal; villa monii Bfevnov. (993) 348, 15. Navsty super Albiam v. Vsti. Naxacsigore v. Naksacigore. Nazatore (sp. X//) ; Zátor, locus in suburbio Pra- gensi (1088 ?) 385, 5, 20. Nazgori (sp. X11) ; Zhof, d. p. Litomyšl, g. Leto- mischl ; circuitus monii. Lutomisl. (1167) 415, 5. Nazhoue (sp. X//), Zhov, quondam villa in pro- vincia Tetinensi, ubi terra eccl Wissegrad. (1088 ?) 382, 1, 15. Nazlanem (sp. X///); Slanj, g. Schlan ; civitas (993) 349, 10. INDEX NOMINUM. | Nedamir (c. Nemylaz 509 Naztaremzedle v. Stare zedlo. Naztranem (c. X///), Nastranem (sp. XIV), Stranná, perperam Stran prope Stolinky, g. Drum, d. p. Litomëtice (cc. 1057) (57, 10). Nazucoue (or.); fortasse Zikov curia araturae, prope Olesná, d. p. Plzeń, g. Pilsen ; quondam villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 10. Neapolis (1191) 302, 5—15. Nebotein, b. Hnévotín v. Gneuotine. | Nebraga (sp. X//); Nebraha ; filia Krabauae de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 15). Nebrisini (sp. X//); Nebfeqiny, g. Bruck, d. p. Kralovice ; villa — monii. Plass. (1146) 409, 10. Nechamichc, Nechamihc v. Neganiche. Nechetin, Nechstin (sp. X///); Nečtiny, g. Ne- Ischetin, d. p. Kralovice; Preda de — (1183). Necstinensis (or.) meta (1169) 217, 10. Necta (sp. X11) ; Necta ; custos ecclesiae Boleslav. in villa Znoicici (1052 ?) 360, 15. Necta (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. XVII); testis (1196) 319, 10. Nadamir (or.) testis (1193) 309, 10. Nedamirice (or.); Nedaméfice; villa quondam in Bohemia monio. Gradic. a rege Wratizlao I data (1160) 195, 15. Nedan (sp. X//) ablutor vestium in villa Luhu- cauez (1088 ?) (380, 10). Nedelischi (sp. X//), Nedelisti (c. XV) local. ; Neděliště, d. p. Hradec Král., g. Kóniggrátz; villa, ubi tria aratra monii. Opatouic. (1073) 369, 30. ibid. terra monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Nedoma (c. XV), servus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Nedosine (sp. X//) locat. ; Nedo%in, prope Lito- myXl, g. Leitomischl ; predium monii. Lutomisl. (1107) 412, 30. Neg (sp. X//) ; Néh ; oppilio, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Neganiche, Neganice, Nechamich, Nechamihc (sp. XIII); Nechanice, d. b. Plzeń, g. Pilsen ; villa monii. Cladrub. (1115) 400, 15. 401, 10. (1186) 433, 10, 15. Neyapa (sp. X//); Nejapa ; homo ecclesiae Bo- leslav. in villa Nadubrauici (1052 ?) 360, 20. Nelepa (sp. X///) solutor mellis in villa Wrano- uicih (1115) 398, 20. (1186) 431, 1, 20. Nelepec (or.); Nelepek ; testis de Sremesna (1180/82) 266, 25. Nema (sp. XII); Néma; qui toreumata facit, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Néméany, g. Niemtschan v. Hunschan. Nemchicl (or.) ; Néméice, quondam inter V rbovec, g. Urbau et Strachotice, g. Rausenbruck ; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Nemcici, Nemcicz, Nemzicic (sp. XIII); Némcice quondam apud Manětín, d. p. Kralovice ; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 20. V. et.: Nym- cyce. Nemyiaz (or.) locat. ; Nemojany, d. b. Vyškov, g. Wischaw; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. Nedamir ; Werzovicensis,
Strana 510
510 Nemilaz INDEX NOMINUM. Nimlau Nemilaz (or.) Jocal. ; Nemilany, g. Nimlau, d. p. Olomouc, g. Olmäütz ; villa, ubi terra eccl. Olo- muc. (cc. 1131) 118, 25. Nemir (sp. X///); Nemír; cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 431, 10. 432, 1, 20. Nemitci (or.); Němetice. d. p. Val. Meziříčí, g. Wall.- Meseritsch ; villa ad curiam Cromesiren- sem pertinens (cc. 1131) 121, 5. (121, 10). Nemoy (c. X//) nobilis Boh. (1100/07) 105, 25. (f 1178) 254, 5. Nemoi, Nemoy (or. camerarius regis Bohem. (1160) 196, 15. 198, 20. Nemoy (sp. XII) [castellanus] de Netolic (1167) , 25. Nemoy (or.), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Nemoy (sp. X/I) tradens monio. Lutomislensi villam Rugne (1167) 414, 1. Nemoy (sp. X11) filius pistoris Jan (1107) 412, 30. Nemojany v. Nemyiaz. Nemzicic v. Nemcici. Nenacunici, Jocat.: Nenacunicih (or); Nenako- nice, d. p. Olomuc ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. villa curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) (121, 5). Neomagense (sp. X///) castrum ; Nimwegen, Nijm- wegen, Holland. prov. Gelderland ; (1182) 417, 5. Neostup. Neozstup (sp.), Noztup (c), No- 6stup (or.); Neustup. Noztup (c. X/V) testis (1185) 278, 30. Neostup (sp. X//1) testis (1185) 425, 1. Noóstup (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Neostup, Nostup, Neozstup (sp. X///) custos ec- clesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Neosuetl (c. X//), Noztuleh (sp. X//); Nusle, Prope Pragam ; villa, ubi servi eccl. Wissegrad. (1088 ?) 377, 15, 25. ibd. horti capellae b. Mariae Magd. in Visegrad. (1130) 114, 25. Nepomuk, Nepomuch, Pomuk (or.); Nepomuky, d. p. Pfestice ; monium ord. Cist. ; abb. : Con- radus (1177), Hermannus (1188). Nepriuad, Neprivad, Nepriwad (sp. X///) de villa Drahavciz, custos capellae s. Galli (1115) 397, 15. (1186) 429, 15, 25. 430, 1. Nepriuad (sp. X//I) sutor subtalarium monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 25. Nepriuad (c. XV), de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Nerad (c. X///) pistor et molendinator castri Luto- meric. (cc. 1057) (59, 5). 365, 5. Neradici (or.; Neradice, quondam villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Nesata (sp. X//) ; Néfata ; pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Nesaticih (or.) locat. ; Nefetice quondam prope Slavkov, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch ; villa, ubi terra eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Cf. Niseteci. Nescada (c. X///) ; Neśćada, Nestźda ; servus eccl. Vneticensis (1125/40) 130, so. Neschemicl (or.) ; Neštěmice, Neštomice, d. p. Ústí n. L., g. Aussig ; Villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. Nescherath v. Nacerad. Nesicha (sp. X/II) [fortasse corr.: Nesitha] ; Nesyta ; homo monii. Cladrub. (1115) 397, 10. 398, 5. (1186) 429, 15, 25. Nesmén v. Nanezmine. Nesovice, g. Nessowitz, v. Nezebicih. Neštěmice, Neštomice v. Neschemici. Nesul (sp. X//) gui picarios facit, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 5. Netolic (or.), Netolic (c. X///), Netholic, Natolic (sb. XIII), Natoliz (c. XVIII) ; Netolice, d. p. Prachatice; castellani: Georgius alias Jurik (1187 sq.); Nemoy (1167); Oldricus (1177); Ratibor (1183); Stephanus (1187) Summus venator silvarum : Milhozt (1183). Netolicenses (sp. XII) messores (1088?) 387, 10, 25. 389, 20. Netribiz (or.); Netfebice, d. p. Poděbrady; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 285, 15. Neudorf (or.) ; Neudór/l, b. Nová ves, d. b. Kadaň, & Kaaden; villa monii. Waldsassen (1195/7) 322, 16. Neugod (sp. XIII); Neuhod ; sutor subtalarium monii. Cladrub. (1115) 398, 6. (1186) 430, 25. Neuhäusel, b. Hlupenovo v. Glupenovo. Neustadll, b. Jezvé v. Geswi. Nevremic (or.); na Branice? ; villa ubi terra ho- spitalis Hierosolymitani. Pragae (1158/69)215, 25. Nezabudiz, /ocat.: Nezabudicich, Nezabudiczich (sb. XIII); Nezabudice prope Křivoklát, g. Pürglitz; villa, ubi piscatores monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 15, 30. Nezamizlice (sp. X///) ; Nezamyslice, d. p. Sušice, g- Schiittenhofen ; villa monii. Brevnov. (1045) 358, 20. Nezda (sp. X//) rusticus eccl. Wissegrad. in villa Dubcsi (1088 ?) 377, 10, 20. Nezebicih (or.) Jocat. ; Nesovice, d. b. Vyškov, g. Wischau; villa eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Netetice v. Nesaticih et Niseteci. Nezli (07.); Nezly, g. Nosel, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz ; Villa Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Nezuestici (or.), Mezvěstice, villa quondam prae- positurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Nezuolena (sp. X//) ; Nezvolena ; de familia eccl. Wissegrad. in Tinec (1088 ?) (390, 25). Nichowani (or.) ; Nichované ; incolae villae Měchov nunc Méchoo, g. Miechau, d. p. Budějovice, g. Budweis, (1186) 284, 20. s. Nicolai in carcere Tulliano diac. card. : Octa- vianus (1145) 145, s5. s. Nicholai capella v. Znoym. s. Nicolai de Litore monium., v. Venetiae. Nicolaus I papa (864) 6, 25. (867) 7, 10. Nicolaus II papa (1059/60) 60, 25. Nicolaus (sp. X/V) presbyter de Blatna (1100/07) 393, 15. Nicolaus (sp. X///) benefactor monii. Cladru- bensis (1115) 401, 1. (1186) 433, 15. Nikoléice v. Miculcici. Nienburg ; Monchen- Nienburg a. d. Saale, Anhalt ; abbatia (1166) 209, 25. Nymcyce (sp. XIII); fortasse Néméice, d. p. Klatovy, g. Klattas ; villa monii. Brevnov. (993) 848, 25. V. ct. : Nemcici. Nimlau, b. Nemilany v. Nemilaz.
510 Nemilaz INDEX NOMINUM. Nimlau Nemilaz (or.) Jocal. ; Nemilany, g. Nimlau, d. p. Olomouc, g. Olmäütz ; villa, ubi terra eccl. Olo- muc. (cc. 1131) 118, 25. Nemir (sp. X///); Nemír; cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 431, 10. 432, 1, 20. Nemitci (or.); Němetice. d. p. Val. Meziříčí, g. Wall.- Meseritsch ; villa ad curiam Cromesiren- sem pertinens (cc. 1131) 121, 5. (121, 10). Nemoy (c. X//) nobilis Boh. (1100/07) 105, 25. (f 1178) 254, 5. Nemoi, Nemoy (or. camerarius regis Bohem. (1160) 196, 15. 198, 20. Nemoy (sp. XII) [castellanus] de Netolic (1167) , 25. Nemoy (or.), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Nemoy (sp. X/I) tradens monio. Lutomislensi villam Rugne (1167) 414, 1. Nemoy (sp. X11) filius pistoris Jan (1107) 412, 30. Nemojany v. Nemyiaz. Nemzicic v. Nemcici. Nenacunici, Jocat.: Nenacunicih (or); Nenako- nice, d. p. Olomuc ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. villa curiae Cromesirensi adiacens (cc. 1131) (121, 5). Neomagense (sp. X///) castrum ; Nimwegen, Nijm- wegen, Holland. prov. Gelderland ; (1182) 417, 5. Neostup. Neozstup (sp.), Noztup (c), No- 6stup (or.); Neustup. Noztup (c. X/V) testis (1185) 278, 30. Neostup (sp. X//1) testis (1185) 425, 1. Noóstup (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Neostup, Nostup, Neozstup (sp. X///) custos ec- clesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Neosuetl (c. X//), Noztuleh (sp. X//); Nusle, Prope Pragam ; villa, ubi servi eccl. Wissegrad. (1088 ?) 377, 15, 25. ibd. horti capellae b. Mariae Magd. in Visegrad. (1130) 114, 25. Nepomuk, Nepomuch, Pomuk (or.); Nepomuky, d. p. Pfestice ; monium ord. Cist. ; abb. : Con- radus (1177), Hermannus (1188). Nepriuad, Neprivad, Nepriwad (sp. X///) de villa Drahavciz, custos capellae s. Galli (1115) 397, 15. (1186) 429, 15, 25. 430, 1. Nepriuad (sp. X//I) sutor subtalarium monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 25. Nepriuad (c. XV), de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Nerad (c. X///) pistor et molendinator castri Luto- meric. (cc. 1057) (59, 5). 365, 5. Neradici (or.; Neradice, quondam villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Nesata (sp. X//) ; Néfata ; pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Nesaticih (or.) locat. ; Nefetice quondam prope Slavkov, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch ; villa, ubi terra eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Cf. Niseteci. Nescada (c. X///) ; Neśćada, Nestźda ; servus eccl. Vneticensis (1125/40) 130, so. Neschemicl (or.) ; Neštěmice, Neštomice, d. p. Ústí n. L., g. Aussig ; Villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. Nescherath v. Nacerad. Nesicha (sp. X/II) [fortasse corr.: Nesitha] ; Nesyta ; homo monii. Cladrub. (1115) 397, 10. 398, 5. (1186) 429, 15, 25. Nesmén v. Nanezmine. Nesovice, g. Nessowitz, v. Nezebicih. Neštěmice, Neštomice v. Neschemici. Nesul (sp. X//) gui picarios facit, homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 5. Netolic (or.), Netolic (c. X///), Netholic, Natolic (sb. XIII), Natoliz (c. XVIII) ; Netolice, d. p. Prachatice; castellani: Georgius alias Jurik (1187 sq.); Nemoy (1167); Oldricus (1177); Ratibor (1183); Stephanus (1187) Summus venator silvarum : Milhozt (1183). Netolicenses (sp. XII) messores (1088?) 387, 10, 25. 389, 20. Netribiz (or.); Netfebice, d. p. Poděbrady; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 285, 15. Neudorf (or.) ; Neudór/l, b. Nová ves, d. b. Kadaň, & Kaaden; villa monii. Waldsassen (1195/7) 322, 16. Neugod (sp. XIII); Neuhod ; sutor subtalarium monii. Cladrub. (1115) 398, 6. (1186) 430, 25. Neuhäusel, b. Hlupenovo v. Glupenovo. Neustadll, b. Jezvé v. Geswi. Nevremic (or.); na Branice? ; villa ubi terra ho- spitalis Hierosolymitani. Pragae (1158/69)215, 25. Nezabudiz, /ocat.: Nezabudicich, Nezabudiczich (sb. XIII); Nezabudice prope Křivoklát, g. Pürglitz; villa, ubi piscatores monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 15, 30. Nezamizlice (sp. X///) ; Nezamyslice, d. p. Sušice, g- Schiittenhofen ; villa monii. Brevnov. (1045) 358, 20. Nezda (sp. X//) rusticus eccl. Wissegrad. in villa Dubcsi (1088 ?) 377, 10, 20. Nezebicih (or.) Jocat. ; Nesovice, d. b. Vyškov, g. Wischau; villa eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 1. Netetice v. Nesaticih et Niseteci. Nezli (07.); Nezly, g. Nosel, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz ; Villa Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Nezuestici (or.), Mezvěstice, villa quondam prae- positurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Nezuolena (sp. X//) ; Nezvolena ; de familia eccl. Wissegrad. in Tinec (1088 ?) (390, 25). Nichowani (or.) ; Nichované ; incolae villae Měchov nunc Méchoo, g. Miechau, d. p. Budějovice, g. Budweis, (1186) 284, 20. s. Nicolai in carcere Tulliano diac. card. : Octa- vianus (1145) 145, s5. s. Nicholai capella v. Znoym. s. Nicolai de Litore monium., v. Venetiae. Nicolaus I papa (864) 6, 25. (867) 7, 10. Nicolaus II papa (1059/60) 60, 25. Nicolaus (sp. X/V) presbyter de Blatna (1100/07) 393, 15. Nicolaus (sp. X///) benefactor monii. Cladru- bensis (1115) 401, 1. (1186) 433, 15. Nikoléice v. Miculcici. Nienburg ; Monchen- Nienburg a. d. Saale, Anhalt ; abbatia (1166) 209, 25. Nymcyce (sp. XIII); fortasse Néméice, d. p. Klatovy, g. Klattas ; villa monii. Brevnov. (993) 848, 25. V. ct. : Nemcici. Nimlau, b. Nemilany v. Nemilaz.
Strana 511
Niniz Niniz, Ninize (sp. X///) ; Nynice, d. b. Plzeň, g. Pilsen ; (1186) 431, 5. Ninonicih (sp. X//) locat. ; Jinonice, d. b. Smichov ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 383, 6, 16. Ninos (sp. X//); Ninoś? ; sutor mardurinarum pellium, homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 1. Nisenin (0r.), Nisen, Nisenen, Nisani (sp. X//) provincia, pagus marchiae Misnensis (948) 339, 16. (968) 343, 26. (996) 46, 15, 20. (1071) 367, 20. Nisetecl (or.) ; Nežetice, d. p. Budějovice, g. Bud- weis ; predium Engelschalchi capellani Friderici ducis Boh. (1186) 284, 10. C/. Nesaticih. Nitrensis (c. X/), Nitrauensis (sp. X); Nitra, g. Neutra, Ung.; eccle epi: Alchuuinus (824/7) ; Uuichinus (880). Niuchinga (or.) villa Bav. (950) 36, 20. Niuunburg (or. suburbium, fortasse Boleslav Antigua (950) 36, 25. Nizizi (or.) provincia (948) 339, 10. (968) 343, 30. (996) 46, 20. Noôstup v. Neostup. Norberc (or.); Norbert ; testis (1192/3) 311, 10. Nordwalde v. Nortuualt. Norica (900) 29, so. 33, 10. Norice (sp. X) regionis provinciae (948) 341, 20. Norimberga, Nuernberch, Nurinberch; Nürn- berg, Bav. Rgb. Mittelfranken (1077) 82,1. (1142) 134,5. (1144) 143,10. (1147) 154, 15. (1194) 312,5. Burggrauius vel castellanus: Cun- radus (1179) ; Godefridus (1144). Nortgove (or.), Nortgaoe (c.) pagus; Der Nordgau (in Bav., Oberpfalq et Franken) (817) 3, 15. (1061) 61, 1. Nortuualt (c.), Nortuuald (sp.), Nordwalde (ed.) silva, der Böhmerwald et d. Bayrische Wald, Bav. prov. Niederbayern (853) 4, 30. (1010) 48, 20. (1019) 49, 1. Nosek (or.) testis (1180/82) 267, 1. Nostup v. Neostup. Nouesedlo (c. X///), Nové Sedlo, villa quondam monii. Ostrov. (1061/85) 90, 1. Nouum castrum (sp. X//), Marquardus de — (1146). Nova Cella; Neustift brope Brixen; (1157) 175, 15. Noztuleh v. Neosuetl. Noztup v. Neostup. Nubil (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Nuchnicih (c. X///), Nucnicih (sp. XIV) locat. ; Nuénice Velké, g. GroB-Nutschnitz, d. p. Lito- métice, g. Leitmeritz ; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 5). 364, 26. Nuenstat coenobium (976) 41, 1. Nuernberch v. Norimberga. Nuncycyh (c. X111) locat. ; Nuëice, d. p. Smichoo ; villa, ubi custodes eccl. monii Ostrov. (1037/55) 52, 30. Nurinberch v. Norimberga. Nuthovicih, Nvtovicih (sp. X///) locat.; Neuto- mice, d. b. Smíchov; dimidia villa monii. Brevnov. (1045) 353, 6. Nuzek (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Badrech (1088 ?) 376, 5, 20. Nuzluha (or.); Neuslucha? ; testis (1186) 284, 20. monium INDEX NOMINUM. Odrenovici 511 O. O. ep. Praiensis (1144) v. Otto. Obatovice v. Opatouice. Obergrub v. Vrgrueb. Ober-Rzepsch o. Repcicsi. Ober-Tenzel o. Tinecs. Obora (or.), prope Kralovice ; circuitus monii. Plaz (1175) 243, 20. Obyd (sp. X11) ; Obid ; homo ecclesiae Boleslav. in villa Syritih (1052 ?) 360, 15. Obida (sp. X///) curialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Obidcouici (07.), Obiedkowiczi (c. XV///), Obied- kovicze (c. XVII), Obédkovice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Obiden (sp. X//), cuius filius Johannes III ep. Morauiensis (1167). Obiden (or.), cuius filius Petrus miles epi. Prag. (1177). Obiden (or.) testis (1183) 271, 20. Frater eius: Petrus. Oblekovici (or.); Velké Oleksovice, g. GroB-Olko- wiłę, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa monii. Lu- censis (1190) 300, 15. Obodr (sp. XII); Obodr£, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau ; villa, ubi servi eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Oboychnice, Oboychnice, Boeznize, Boichnicze (sp. XIII) ; Bojeënice, g. Woschnitz, d. p. Tachov, g- Tachau ; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. Obrini (sp. XII) locas. ; Obryné, fortasse Bavoryné, d. p. Hofice; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 381, 5, 15. Obvcheri (sp. X///), fortasse Velk9 Ořechov, g. Grofi-Urhau, d. b. Brno, g. Brünn ; villa monii. Raigrad. (1048) 357, 20. Ocesici, Ocezcici (sp. X///), Otź$ice quondam villa monii. Cladrub. (1186) 434, 10. 435, 1, 20. Okresa (sp. XII) filius Bozethae, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Octavianus (or.), diac. card. s. Nicolai in carcere Tulliano (1145) 145, 35. Odalricus, Odalricus, Odalrih v. Udalricus. Odalschalc, ep. Tridentinus, (855) D, 10. Oddo, dux Boemie v. Conradus III qui et Otto. Odera (or.) ; b. Odra, g. die Oder ; flumen epatum Misnensem determinans (948) 339, 15. (968) 343, 25, 30. (996) 46, 15, 20. Odocarus dux Boh. v. Premisl. Odol (sp. X//) cocus eccl. Wissegrad. Naxacsigore (1088 ?) 376, 10, 25. Odolen (c. X///) camerarius epi. 273, 20. Odolen (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Odolen (or.) testis (1197) 326, 30. Odolen (sp. X//) caldarius eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 5, 10, 20. Odolen (or.), homo monii. Sedlec in Pobor (1142/8) 156, 20. Odolenus (c. X///) capellanus (1187) 289, 20. Odolenus (or.) testis (1188) 294, 1. Odrenovici (or.); Odrovice, d. p. Hustopeë, g. Au- spitz ; villa monii. Lucensis (1190) 300, 20. Prag. (1184)
Niniz Niniz, Ninize (sp. X///) ; Nynice, d. b. Plzeň, g. Pilsen ; (1186) 431, 5. Ninonicih (sp. X//) locat. ; Jinonice, d. b. Smichov ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 383, 6, 16. Ninos (sp. X//); Ninoś? ; sutor mardurinarum pellium, homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 1. Nisenin (0r.), Nisen, Nisenen, Nisani (sp. X//) provincia, pagus marchiae Misnensis (948) 339, 16. (968) 343, 26. (996) 46, 15, 20. (1071) 367, 20. Nisetecl (or.) ; Nežetice, d. p. Budějovice, g. Bud- weis ; predium Engelschalchi capellani Friderici ducis Boh. (1186) 284, 10. C/. Nesaticih. Nitrensis (c. X/), Nitrauensis (sp. X); Nitra, g. Neutra, Ung.; eccle epi: Alchuuinus (824/7) ; Uuichinus (880). Niuchinga (or.) villa Bav. (950) 36, 20. Niuunburg (or. suburbium, fortasse Boleslav Antigua (950) 36, 25. Nizizi (or.) provincia (948) 339, 10. (968) 343, 30. (996) 46, 20. Noôstup v. Neostup. Norberc (or.); Norbert ; testis (1192/3) 311, 10. Nordwalde v. Nortuualt. Norica (900) 29, so. 33, 10. Norice (sp. X) regionis provinciae (948) 341, 20. Norimberga, Nuernberch, Nurinberch; Nürn- berg, Bav. Rgb. Mittelfranken (1077) 82,1. (1142) 134,5. (1144) 143,10. (1147) 154, 15. (1194) 312,5. Burggrauius vel castellanus: Cun- radus (1179) ; Godefridus (1144). Nortgove (or.), Nortgaoe (c.) pagus; Der Nordgau (in Bav., Oberpfalq et Franken) (817) 3, 15. (1061) 61, 1. Nortuualt (c.), Nortuuald (sp.), Nordwalde (ed.) silva, der Böhmerwald et d. Bayrische Wald, Bav. prov. Niederbayern (853) 4, 30. (1010) 48, 20. (1019) 49, 1. Nosek (or.) testis (1180/82) 267, 1. Nostup v. Neostup. Nouesedlo (c. X///), Nové Sedlo, villa quondam monii. Ostrov. (1061/85) 90, 1. Nouum castrum (sp. X//), Marquardus de — (1146). Nova Cella; Neustift brope Brixen; (1157) 175, 15. Noztuleh v. Neosuetl. Noztup v. Neostup. Nubil (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Nuchnicih (c. X///), Nucnicih (sp. XIV) locat. ; Nuénice Velké, g. GroB-Nutschnitz, d. p. Lito- métice, g. Leitmeritz ; villa, ubi homo ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 5). 364, 26. Nuenstat coenobium (976) 41, 1. Nuernberch v. Norimberga. Nuncycyh (c. X111) locat. ; Nuëice, d. p. Smichoo ; villa, ubi custodes eccl. monii Ostrov. (1037/55) 52, 30. Nurinberch v. Norimberga. Nuthovicih, Nvtovicih (sp. X///) locat.; Neuto- mice, d. b. Smíchov; dimidia villa monii. Brevnov. (1045) 353, 6. Nuzek (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Badrech (1088 ?) 376, 5, 20. Nuzluha (or.); Neuslucha? ; testis (1186) 284, 20. monium INDEX NOMINUM. Odrenovici 511 O. O. ep. Praiensis (1144) v. Otto. Obatovice v. Opatouice. Obergrub v. Vrgrueb. Ober-Rzepsch o. Repcicsi. Ober-Tenzel o. Tinecs. Obora (or.), prope Kralovice ; circuitus monii. Plaz (1175) 243, 20. Obyd (sp. X11) ; Obid ; homo ecclesiae Boleslav. in villa Syritih (1052 ?) 360, 15. Obida (sp. X///) curialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Obidcouici (07.), Obiedkowiczi (c. XV///), Obied- kovicze (c. XVII), Obédkovice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Obiden (sp. X//), cuius filius Johannes III ep. Morauiensis (1167). Obiden (or.), cuius filius Petrus miles epi. Prag. (1177). Obiden (or.) testis (1183) 271, 20. Frater eius: Petrus. Oblekovici (or.); Velké Oleksovice, g. GroB-Olko- wiłę, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa monii. Lu- censis (1190) 300, 15. Obodr (sp. XII); Obodr£, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau ; villa, ubi servi eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Oboychnice, Oboychnice, Boeznize, Boichnicze (sp. XIII) ; Bojeënice, g. Woschnitz, d. p. Tachov, g- Tachau ; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. Obrini (sp. XII) locas. ; Obryné, fortasse Bavoryné, d. p. Hofice; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 381, 5, 15. Obvcheri (sp. X///), fortasse Velk9 Ořechov, g. Grofi-Urhau, d. b. Brno, g. Brünn ; villa monii. Raigrad. (1048) 357, 20. Ocesici, Ocezcici (sp. X///), Otź$ice quondam villa monii. Cladrub. (1186) 434, 10. 435, 1, 20. Okresa (sp. XII) filius Bozethae, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Octavianus (or.), diac. card. s. Nicolai in carcere Tulliano (1145) 145, 35. Odalricus, Odalricus, Odalrih v. Udalricus. Odalschalc, ep. Tridentinus, (855) D, 10. Oddo, dux Boemie v. Conradus III qui et Otto. Odera (or.) ; b. Odra, g. die Oder ; flumen epatum Misnensem determinans (948) 339, 15. (968) 343, 25, 30. (996) 46, 15, 20. Odocarus dux Boh. v. Premisl. Odol (sp. X//) cocus eccl. Wissegrad. Naxacsigore (1088 ?) 376, 10, 25. Odolen (c. X///) camerarius epi. 273, 20. Odolen (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Odolen (or.) testis (1197) 326, 30. Odolen (sp. X//) caldarius eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 5, 10, 20. Odolen (or.), homo monii. Sedlec in Pobor (1142/8) 156, 20. Odolenus (c. X///) capellanus (1187) 289, 20. Odolenus (or.) testis (1188) 294, 1. Odrenovici (or.); Odrovice, d. p. Hustopeë, g. Au- spitz ; villa monii. Lucensis (1190) 300, 20. Prag. (1184)
Strana 512
——— 512 Odri Odri (or.), rivus apud villam Stpicki (1169) 218, so. Oegre v. Egra. Offrethin (sp. X///) ; Ostředín, Ospřetín, g. Wu- stung, d. p. Kralovice ; villa hospit. Jerosolimi- , tani (1185) 424, 5. Ogiezd v. Vgezd. Ognescowiz, Ognissczouic, Ognisovici, Ogniscowiz (sp. XIII); Ohniśfovice, g. Wonischen, d. $. Horšův Týn, g. Bischofteinitz ; villa monii. Cla- drub. (1186) 428, 10. 435, 10—25. Ognisckouicih (or.) Jocat. ; Ohnistkovice al. Ohnistky quondam prope Koasice, d. p. Kroméfif, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Ogre v. Egra. Ogrożimi (or.) Jocat. ; Ohrogim, d. p. Prostějov, g. Profinitq; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Ohuoyne, Ohvoyne (sp. X//) locat. ; Chvojno? ; silva ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 386, 1, 20. Cf. Hvogen. O yppernich (sp. X///) ; Ojpernice, Vejprnice, brope Plzeň, g. Pilsen ; villa monii. Brevnov (993) 348, 25. Oldricus, Oldricvs, Oldrih v. Udalricus. Oleksovice Velké, g. GroB-Olkowitz v. Oblekovici. Olen (or.), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Oleška, g. Olleschau v. Elscowe. Olesna, Olessna (sp. X///); Olez, g. Elsch, d. p. Tachov, g. Tachau ; circuitus monii. Cladrub. (1186) 428, 10. 435, 15—25. Olesna (o7.) ; Olešná, prope Rokycany, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; Gotsalac de — (1180/82). Olesnice (sp. X//) circuitus ad monium. Opato- vice spectans, cuius termini sunt albi lapides et ex una parte fl. Zuratca et ex altera Zui- taua (1073) 370, 5. Olesnicę (or.), Oleśnice, fl. iuxta quem silva data hospitali Hierosolym. (1169) 217, 20. Olesnichani (or.) ; Oles$nicané ; incolae villae Oles- nice, g. Elexnitz, d. p. Budéjovice, g. Budweis ; (1186) 284, 20. Olgoztiz (or.) ; VIhostice, Uhostice, quondam prope Zatec, g. Saaz ; villa monii. Waldsassen (1195/7) 322, 20. Olomuc, Olomucz (or.), Jocat. : Olomuci (sp. X11), Olomouc, g. Olmütq; civitas, urbs (1052 ?) 361, 15. (1073) 370, 5. (1078) 83, 15. (1160) 194, 30. (1174) 239, 5. Olomutzense castrum (1189) 296, 5. Olomucensis civitatis suburbium (1078) 86, 10. Olomucensis castellanus: Cstata (1174). Holomu- censis camerarius : Martinus (1183). Olomucensis (or.) provintia (1169) 218, 20. (1195) 446, 5. Ol. prov. dux, princeps: Fridericus (1169); Wladimir (1195). Cancellarius: Wolis (1169). Olomucensis ecclesia s. Petri, sedes epalis ab ea transfertur (1131) 116, 5. eccla. s. Uacezlai mart. (cc. 1131) 117, 25. (1174) 239, 1. Olomucensis eccla. (1074) 70, 20. 72, 1. (1144) 141, 25 sq. 142, 5. (1146/8) 162, 20—30. (1174/8) 254, 30. (1180) 261, 5, 10. (1178/81) 262, 25. Villae ad eam pertinentes (cc. 1131) 118, 25 sq. or ecclae hominum in Boemia libertates (1146/8) 64, 25. Olomucensis (sp. X//) episcopus, presul (1070) 367,1 388, 1, 20. V. et. Moraviensis eps. INDEX NOMINUM. Opatouice Olomucenses epi.: Kaym (1190); Dethlebus (1174 sq.); Engelbertus, Heilbertus (1194 sq.) ; Henricus II Sdico (1131 sq.); Johannes I (1073) ; Johannes II (1118 sq.); Johannes IV (1158) ; Peregrinus (1182 sq.) ; Vecelo (1088 ?). Olomucensis, Holomucensis episcopatus (1183) 420, 10. diocesis (1187) 441, 10. canonici et clerici per Olomuc. epatum constituti (1142) 133, 15. Olomucensis ecclae. canonicorum numerus (cc. 1131) 124, 20 sq. prepositus (cc. 1131) 126, 1. prepositura (cc. 1131) 125, 5. Olomucensis ecclae. decanus: Balduinus (1159); Thomas (1143). custos : Hualco (1174) ; Magnus (1146/8). magister : Milgost (1143). canonici: Baluinus; Bosco; Crina; Dionis; Huallco; Pancratius; Preuoi; Voina; Rengo- tus ; Stanko ; Vtesen (1174). Olomucensis archidiac. : Radouan (1167). Olrich, Olricus, Olricus v. Udalricus. Olsane (c. X/V), locat. : Olsaz (or.) ; Ol8any, d. p. Prostějov, g. Proßnitz; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). villa eccle. Olomuc. (1180) 261, 5, 10. Olsaua v. Olzaua. Olumucensis eps. v. Olomuc. Olzaua (or.), Olsaua (c. XVIII), Olzawa, Oslaua, Ozlawa (c. XIV), Olsava fl Moraviae (1048) 357, 20. (1073) 370, 10. (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. (1174/8) 254, 30. (1178/81) 262, 25. Omberg [ = Augusta] (1132) 127, 15. Omuntesberch, /ocus quondam prope Wiener Wald situs (890) 29, 5. Onata (c. XV), servus monii. Strahov. in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Ones (/acs.) ; Ones ; testis (1175/8) 251, 10. Ones (sp. X11) filius Cahen, homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) (376, 5). Onso (c. XIV) ; Ones ; camerarius (1180) 261, 20. Opatouice, Opatouici, Opatowici, Oba- tovice, locat.: Opatouicih. Opatowici (sp. XIII) ; Opatovice, prope Rajhrad ; villa monii Raigradensis (1048) 367, 15. Opatouici (sp. X//), Opatouith (or.) ; Jocat. : Opa- touicih (sp. X//) ; Opatovice, d. p. Pardubice ; villa (1073) 369, 20. ibd. cella primatis Miculec (1073) 368, 40. monium s. Laurentii ord. s. Ben. (1073) 369, 10. (s. XII ex.) 331, 25. Abb.: Andreas (1073); Boleradus? (1073); Mizloch (1160). Fratres de s. Laurentio (1167) 414, 5. Opatouici (sp. X//), villa monii Opatovicensis quondam inter Mocossin et Priluche sita (1073) 369, 25. Opatouicih (sp. X//) Jocat. ; Opatovice villa monii. Opatovicensis sita in Brnensi provintia (1073) 370, 1. Opatouici (or.); Obpatovice, d. p. Hustopeć, g. Auspitz ; villa eccle. Bracizlauensis (cc. 1131) 122, 5. Opatouicih (or.), Jocat. ; Opatovice quondam prope Luhačovice, d. p. Uh. Brod, g. Ung.-Brod; villa, ubi terra eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 5. Opatouice, Obatovice (sp. X///) ; Opatovice quon- dam villa monii. Cladrub. (1186) 435, 25. 436, 10.
——— 512 Odri Odri (or.), rivus apud villam Stpicki (1169) 218, so. Oegre v. Egra. Offrethin (sp. X///) ; Ostředín, Ospřetín, g. Wu- stung, d. p. Kralovice ; villa hospit. Jerosolimi- , tani (1185) 424, 5. Ogiezd v. Vgezd. Ognescowiz, Ognissczouic, Ognisovici, Ogniscowiz (sp. XIII); Ohniśfovice, g. Wonischen, d. $. Horšův Týn, g. Bischofteinitz ; villa monii. Cla- drub. (1186) 428, 10. 435, 10—25. Ognisckouicih (or.) Jocat. ; Ohnistkovice al. Ohnistky quondam prope Koasice, d. p. Kroméfif, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Ogre v. Egra. Ogrożimi (or.) Jocat. ; Ohrogim, d. p. Prostějov, g. Profinitq; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Ohuoyne, Ohvoyne (sp. X//) locat. ; Chvojno? ; silva ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 386, 1, 20. Cf. Hvogen. O yppernich (sp. X///) ; Ojpernice, Vejprnice, brope Plzeň, g. Pilsen ; villa monii. Brevnov (993) 348, 25. Oldricus, Oldricvs, Oldrih v. Udalricus. Oleksovice Velké, g. GroB-Olkowitz v. Oblekovici. Olen (or.), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Oleška, g. Olleschau v. Elscowe. Olesna, Olessna (sp. X///); Olez, g. Elsch, d. p. Tachov, g. Tachau ; circuitus monii. Cladrub. (1186) 428, 10. 435, 15—25. Olesna (o7.) ; Olešná, prope Rokycany, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; Gotsalac de — (1180/82). Olesnice (sp. X//) circuitus ad monium. Opato- vice spectans, cuius termini sunt albi lapides et ex una parte fl. Zuratca et ex altera Zui- taua (1073) 370, 5. Olesnicę (or.), Oleśnice, fl. iuxta quem silva data hospitali Hierosolym. (1169) 217, 20. Olesnichani (or.) ; Oles$nicané ; incolae villae Oles- nice, g. Elexnitz, d. p. Budéjovice, g. Budweis ; (1186) 284, 20. Olgoztiz (or.) ; VIhostice, Uhostice, quondam prope Zatec, g. Saaz ; villa monii. Waldsassen (1195/7) 322, 20. Olomuc, Olomucz (or.), Jocat. : Olomuci (sp. X11), Olomouc, g. Olmütq; civitas, urbs (1052 ?) 361, 15. (1073) 370, 5. (1078) 83, 15. (1160) 194, 30. (1174) 239, 5. Olomutzense castrum (1189) 296, 5. Olomucensis civitatis suburbium (1078) 86, 10. Olomucensis castellanus: Cstata (1174). Holomu- censis camerarius : Martinus (1183). Olomucensis (or.) provintia (1169) 218, 20. (1195) 446, 5. Ol. prov. dux, princeps: Fridericus (1169); Wladimir (1195). Cancellarius: Wolis (1169). Olomucensis ecclesia s. Petri, sedes epalis ab ea transfertur (1131) 116, 5. eccla. s. Uacezlai mart. (cc. 1131) 117, 25. (1174) 239, 1. Olomucensis eccla. (1074) 70, 20. 72, 1. (1144) 141, 25 sq. 142, 5. (1146/8) 162, 20—30. (1174/8) 254, 30. (1180) 261, 5, 10. (1178/81) 262, 25. Villae ad eam pertinentes (cc. 1131) 118, 25 sq. or ecclae hominum in Boemia libertates (1146/8) 64, 25. Olomucensis (sp. X//) episcopus, presul (1070) 367,1 388, 1, 20. V. et. Moraviensis eps. INDEX NOMINUM. Opatouice Olomucenses epi.: Kaym (1190); Dethlebus (1174 sq.); Engelbertus, Heilbertus (1194 sq.) ; Henricus II Sdico (1131 sq.); Johannes I (1073) ; Johannes II (1118 sq.); Johannes IV (1158) ; Peregrinus (1182 sq.) ; Vecelo (1088 ?). Olomucensis, Holomucensis episcopatus (1183) 420, 10. diocesis (1187) 441, 10. canonici et clerici per Olomuc. epatum constituti (1142) 133, 15. Olomucensis ecclae. canonicorum numerus (cc. 1131) 124, 20 sq. prepositus (cc. 1131) 126, 1. prepositura (cc. 1131) 125, 5. Olomucensis ecclae. decanus: Balduinus (1159); Thomas (1143). custos : Hualco (1174) ; Magnus (1146/8). magister : Milgost (1143). canonici: Baluinus; Bosco; Crina; Dionis; Huallco; Pancratius; Preuoi; Voina; Rengo- tus ; Stanko ; Vtesen (1174). Olomucensis archidiac. : Radouan (1167). Olrich, Olricus, Olricus v. Udalricus. Olsane (c. X/V), locat. : Olsaz (or.) ; Ol8any, d. p. Prostějov, g. Proßnitz; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). villa eccle. Olomuc. (1180) 261, 5, 10. Olsaua v. Olzaua. Olumucensis eps. v. Olomuc. Olzaua (or.), Olsaua (c. XVIII), Olzawa, Oslaua, Ozlawa (c. XIV), Olsava fl Moraviae (1048) 357, 20. (1073) 370, 10. (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. (1174/8) 254, 30. (1178/81) 262, 25. Omberg [ = Augusta] (1132) 127, 15. Omuntesberch, /ocus quondam prope Wiener Wald situs (890) 29, 5. Onata (c. XV), servus monii. Strahov. in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Ones (/acs.) ; Ones ; testis (1175/8) 251, 10. Ones (sp. X11) filius Cahen, homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) (376, 5). Onso (c. XIV) ; Ones ; camerarius (1180) 261, 20. Opatouice, Opatouici, Opatowici, Oba- tovice, locat.: Opatouicih. Opatowici (sp. XIII) ; Opatovice, prope Rajhrad ; villa monii Raigradensis (1048) 367, 15. Opatouici (sp. X//), Opatouith (or.) ; Jocat. : Opa- touicih (sp. X//) ; Opatovice, d. p. Pardubice ; villa (1073) 369, 20. ibd. cella primatis Miculec (1073) 368, 40. monium s. Laurentii ord. s. Ben. (1073) 369, 10. (s. XII ex.) 331, 25. Abb.: Andreas (1073); Boleradus? (1073); Mizloch (1160). Fratres de s. Laurentio (1167) 414, 5. Opatouici (sp. X//), villa monii Opatovicensis quondam inter Mocossin et Priluche sita (1073) 369, 25. Opatouicih (sp. X//) Jocat. ; Opatovice villa monii. Opatovicensis sita in Brnensi provintia (1073) 370, 1. Opatouici (or.); Obpatovice, d. p. Hustopeć, g. Auspitz ; villa eccle. Bracizlauensis (cc. 1131) 122, 5. Opatouicih (or.), Jocat. ; Opatovice quondam prope Luhačovice, d. p. Uh. Brod, g. Ung.-Brod; villa, ubi terra eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 5. Opatouice, Obatovice (sp. X///) ; Opatovice quon- dam villa monii. Cladrub. (1186) 435, 25. 436, 10.
Strana 513
Opis INDEX NOMINUM. Otto 513 Opis (sp. X//) ; Opy$ ; s. Clementis capella de — (1088 ?) 374, 5, 20. Oplocaz (or.) locat. ; Oplocany, d. p. Płerov, g. Prerau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Opocen (or.); Opołinek, d. p. Pardubice; villa curiae Jesutboricensi adiacens (cc. 1131) 121, 10. Opocsne (c. X11) locat. ; Opoéno, d. p. Nové Mésto nad Meltuji, g. Neustadt an der Mettau ; civitas (1130) 113, 5. Opoyovici (or.) ; fortasse Pokojovice, d. p. Třebíč ; villa monii. Lucensis (1190) 300, 20. Oppavia (c. XVII); Opava, g. Troppau; (1195) 318, 20. Orassicih (c. XV) locat. ; Orasice, d. p. Louny, &. Laun ; villa, ubi quatuor terrae monii. Stra- hov. (1143/8) 161, 10. Oraz (or.) ; Orat? ; testis (1195/7) 323, 5. Orechouem (or.) Jocat. ; Ofechov, d. p. Uh. Hra- diště et Ořechov Velký, d. p. Uh. Brod ; duae villae ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Ortimuot (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Ortwinus (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Osec, Osecs, locat.: Osece v. Ozecs. Ositca (or.) ; OSitka ; villicus domini epi. in Gor- sov (1184/92) 306, 5. Oslata v. Ozlata. Oslaua v. Olzaua et Ozzlawa. Ostas (c. X///), Hostas (sp. X/V), Hosta$, rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Trebutichich (cc. 1057) (57, 5). 364, 25. Ostas (c. X///), Ostass (sp. X/V), Hostas, rusticus eccl. Lutomeric. in villa Zalezleh (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. Osterriche pagus v. Austria. Ostiensis eps. : Johannes cardinalis (1131) 127, 1. Ostog, Ostoi, Ostoy (c.); Ostoj. Ostoi (c. XV 111), homo monii. Gradic. (1078) 84, 10. Ostog (c. X//I) proanimatus eccl. Vneticensis in Levo Gradech (1125/40) 130, 15—25. Ostoy (c. XV), pastor equarum in curia Radu- nice (1143/58) 161, 6. Ostoyka (sp. XII); Ostojka ; homo ecclesiae Bo- leslav. in villa Lusas (1052 ?) 360, 15. Ostrata (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegr. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 5, 20. Ostrata, Ostreta (sp. X///) donator terrae in Po- wicih (1186) 437, 10, 25. Ostrauaz (or.) locat. ; Ostrovanky, d. p. Kyjov, g. Gaya ; Villa ubi terra eccl. Bracizlauen., (cc. 1131) 122, 10. Ostrov, Ostrowiense cenobium v. Insula. Ostrow v. Oztrou. Ostrovanky. g. Ostrowanek v. Ostrauaz. Ostruzen (or.) ; OstruZen ; ager ad coronam perti- nens prope villam Lettegh (1158/69) 215, 15. Ota (or.) et alter Ota testes (1193) 310, 10. Otacharius (c.) comes (903/906) 34, 20, 30. Othacarus (c. XVI) V, marchio de Styra, nepos Friderici I imp. (1158) 180, 20. (1163) 202, 5. Otacarus VI, marchio Styriae (1174) 237, 30. Otava (sp. XIII), locat. : Naotauę (c. X//) ; Otava, fl. Boh. (1045) 353, 20. portus eccl. Wissegrad. ibd. (1088 ?) 386, 5, 20. (1130) 113, 5. Otkerus, eps. eccl. Perusinae (1052) 52, 10. Otek (sp. XIII); Oték; piscator monii Cladrub. in villa Nezabudiz (1115) 398, s. (1186) 430, 5, 15, 30. Otewec (o7.); Otévek; testis (1193) 310, 10. Otezlau (or.); Otéslav; testis (1192) 307, 6. Otgarius (or.), abb. mon. Altahensis (860) 5, 30. 6, 5. Othmar (s?. X//) archidiaconus Bolezlauensis (1167) 412, 25. Othmarus (or.), [can. Prag.] (1177) 247, 30. mE (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Otnant (or.), serviens Henrici IV Roman. regis (1061) 60, 30. 61, 5. Otperht (c-), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Otrad (c. XIV) testis (1185) 278, 30. Otradus (ov.) filius Otradi, testis (1194) 315, 15. Otrad (sp. XII) filius Cahen, homo eccl. Wisse- grad. in villa Hotisi (1088 ?) (376, 5). Otrad (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Otrad (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Tinec (1088 ?) (381, 5). 381, 15. Otroche (or.) ; OtroZe; testis (1180/82) 266, 25. Otrocynyewsy (c. X111) locat. ; Otrocín, d. 5. Ra- koonik, g. Rakonitq; villa, ubi custodes eccl. mon. Ostrov. (1037/55) 53, 1. Otrocouicih (or.) Jocat. ; Otrokovice, d. p. Uh. Hra- disté, g. Ung.-Hradisch; villa, ubi terra eccl. Prerov. (cc. 1131) 120, 16. Ottassa ; Olaía; rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). Otto (or.), diac. card. s. Georgii ad velum aureum (1145) 145, 35. Otto I, episcop u s Bambergensis (1118) 107, 30. (1131) 126, 1. (1132) 127, 5. Otto, ep. Bellunensis (1161) 199, 5. Otto (or.), ep. Frisingensis (1144) 142, 25. (1152) 173, so. (1158) 178, 1. Otto (or. ep. Pragensis (1143) 137, 4o. (1144) 142, 1. (1145) 146, 15. (1146) 149, 1. 409, 15. (1140/8) 155, 10. (1142/8) 156, 15. 157, 6. (1143/8) 159, 25. (1146/8) 162, 25. 163, 15. 165, 1. Otto (c. X/I), ep. Ratisponensis (1086) 94, 5. Otto (c. XIII) capellanus ducis Boh. (1187) 289, 20. cap. ducissae (1189) 295, 35. 296, 1. Fra- tres eius: Wissa et Marquardus (1189). Otto (or.) a b b. de Selewe (1189) 297, 20. Otto, praep. monii. Reitenbuch et Jaunensis (1177) 249, so. Otto I, Romanor. rex (950) 36, 20. imp. (948) 339, 15. (968) 343, 35. (973) 345, 10. (+ 991) 43, 1. (t 1012) 350, a5. (t 1086) 93, 4o. Otto II imp. (973) 344, 30. (+ 991) 43, 1. Nepos eius: Heinricus dux Bauuariorum. Otto III, rex Rom. (991) 42, 10. 43, 5. (992) 43, 20. (996) 46, 10, 25. Otto (c. X/) I frater Wratizlavi II ducis Boem. (1070) 367, 1. (1073) 63, 20. 369, 10. (1074) 70, 15. Morauie provincie princep s (1078) 83, 1, 5. 86, 5. (1088?) 388, 5, 20. (t 1160) 195, 10. Coniux eius: Eufemia (1078). Filia: Bohuslaua (1078). Otto II dux Mor. [Olomuc.] (obiit 1126) 111, 5. (t 1131) 121, 5. (t 1160) 196, 5.
Opis INDEX NOMINUM. Otto 513 Opis (sp. X//) ; Opy$ ; s. Clementis capella de — (1088 ?) 374, 5, 20. Oplocaz (or.) locat. ; Oplocany, d. p. Płerov, g. Prerau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Opocen (or.); Opołinek, d. p. Pardubice; villa curiae Jesutboricensi adiacens (cc. 1131) 121, 10. Opocsne (c. X11) locat. ; Opoéno, d. p. Nové Mésto nad Meltuji, g. Neustadt an der Mettau ; civitas (1130) 113, 5. Opoyovici (or.) ; fortasse Pokojovice, d. p. Třebíč ; villa monii. Lucensis (1190) 300, 20. Oppavia (c. XVII); Opava, g. Troppau; (1195) 318, 20. Orassicih (c. XV) locat. ; Orasice, d. p. Louny, &. Laun ; villa, ubi quatuor terrae monii. Stra- hov. (1143/8) 161, 10. Oraz (or.) ; Orat? ; testis (1195/7) 323, 5. Orechouem (or.) Jocat. ; Ofechov, d. p. Uh. Hra- diště et Ořechov Velký, d. p. Uh. Brod ; duae villae ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Ortimuot (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Ortwinus (sp. X/V) testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 5. Osec, Osecs, locat.: Osece v. Ozecs. Ositca (or.) ; OSitka ; villicus domini epi. in Gor- sov (1184/92) 306, 5. Oslata v. Ozlata. Oslaua v. Olzaua et Ozzlawa. Ostas (c. X///), Hostas (sp. X/V), Hosta$, rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Trebutichich (cc. 1057) (57, 5). 364, 25. Ostas (c. X///), Ostass (sp. X/V), Hostas, rusticus eccl. Lutomeric. in villa Zalezleh (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. Osterriche pagus v. Austria. Ostiensis eps. : Johannes cardinalis (1131) 127, 1. Ostog, Ostoi, Ostoy (c.); Ostoj. Ostoi (c. XV 111), homo monii. Gradic. (1078) 84, 10. Ostog (c. X//I) proanimatus eccl. Vneticensis in Levo Gradech (1125/40) 130, 15—25. Ostoy (c. XV), pastor equarum in curia Radu- nice (1143/58) 161, 6. Ostoyka (sp. XII); Ostojka ; homo ecclesiae Bo- leslav. in villa Lusas (1052 ?) 360, 15. Ostrata (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegr. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 5, 20. Ostrata, Ostreta (sp. X///) donator terrae in Po- wicih (1186) 437, 10, 25. Ostrauaz (or.) locat. ; Ostrovanky, d. p. Kyjov, g. Gaya ; Villa ubi terra eccl. Bracizlauen., (cc. 1131) 122, 10. Ostrov, Ostrowiense cenobium v. Insula. Ostrow v. Oztrou. Ostrovanky. g. Ostrowanek v. Ostrauaz. Ostruzen (or.) ; OstruZen ; ager ad coronam perti- nens prope villam Lettegh (1158/69) 215, 15. Ota (or.) et alter Ota testes (1193) 310, 10. Otacharius (c.) comes (903/906) 34, 20, 30. Othacarus (c. XVI) V, marchio de Styra, nepos Friderici I imp. (1158) 180, 20. (1163) 202, 5. Otacarus VI, marchio Styriae (1174) 237, 30. Otava (sp. XIII), locat. : Naotauę (c. X//) ; Otava, fl. Boh. (1045) 353, 20. portus eccl. Wissegrad. ibd. (1088 ?) 386, 5, 20. (1130) 113, 5. Otkerus, eps. eccl. Perusinae (1052) 52, 10. Otek (sp. XIII); Oték; piscator monii Cladrub. in villa Nezabudiz (1115) 398, s. (1186) 430, 5, 15, 30. Otewec (o7.); Otévek; testis (1193) 310, 10. Otezlau (or.); Otéslav; testis (1192) 307, 6. Otgarius (or.), abb. mon. Altahensis (860) 5, 30. 6, 5. Othmar (s?. X//) archidiaconus Bolezlauensis (1167) 412, 25. Othmarus (or.), [can. Prag.] (1177) 247, 30. mE (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Otnant (or.), serviens Henrici IV Roman. regis (1061) 60, 30. 61, 5. Otperht (c-), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Otrad (c. XIV) testis (1185) 278, 30. Otradus (ov.) filius Otradi, testis (1194) 315, 15. Otrad (sp. XII) filius Cahen, homo eccl. Wisse- grad. in villa Hotisi (1088 ?) (376, 5). Otrad (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Otrad (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Tinec (1088 ?) (381, 5). 381, 15. Otroche (or.) ; OtroZe; testis (1180/82) 266, 25. Otrocynyewsy (c. X111) locat. ; Otrocín, d. 5. Ra- koonik, g. Rakonitq; villa, ubi custodes eccl. mon. Ostrov. (1037/55) 53, 1. Otrocouicih (or.) Jocat. ; Otrokovice, d. p. Uh. Hra- disté, g. Ung.-Hradisch; villa, ubi terra eccl. Prerov. (cc. 1131) 120, 16. Ottassa ; Olaía; rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). Otto (or.), diac. card. s. Georgii ad velum aureum (1145) 145, 35. Otto I, episcop u s Bambergensis (1118) 107, 30. (1131) 126, 1. (1132) 127, 5. Otto, ep. Bellunensis (1161) 199, 5. Otto (or.), ep. Frisingensis (1144) 142, 25. (1152) 173, so. (1158) 178, 1. Otto (or. ep. Pragensis (1143) 137, 4o. (1144) 142, 1. (1145) 146, 15. (1146) 149, 1. 409, 15. (1140/8) 155, 10. (1142/8) 156, 15. 157, 6. (1143/8) 159, 25. (1146/8) 162, 25. 163, 15. 165, 1. Otto (c. X/I), ep. Ratisponensis (1086) 94, 5. Otto (c. XIII) capellanus ducis Boh. (1187) 289, 20. cap. ducissae (1189) 295, 35. 296, 1. Fra- tres eius: Wissa et Marquardus (1189). Otto (or.) a b b. de Selewe (1189) 297, 20. Otto, praep. monii. Reitenbuch et Jaunensis (1177) 249, so. Otto I, Romanor. rex (950) 36, 20. imp. (948) 339, 15. (968) 343, 35. (973) 345, 10. (+ 991) 43, 1. (t 1012) 350, a5. (t 1086) 93, 4o. Otto II imp. (973) 344, 30. (+ 991) 43, 1. Nepos eius: Heinricus dux Bauuariorum. Otto III, rex Rom. (991) 42, 10. 43, 5. (992) 43, 20. (996) 46, 10, 25. Otto (c. X/) I frater Wratizlavi II ducis Boem. (1070) 367, 1. (1073) 63, 20. 369, 10. (1074) 70, 15. Morauie provincie princep s (1078) 83, 1, 5. 86, 5. (1088?) 388, 5, 20. (t 1160) 195, 10. Coniux eius: Eufemia (1078). Filia: Bohuslaua (1078). Otto II dux Mor. [Olomuc.] (obiit 1126) 111, 5. (t 1131) 121, 5. (t 1160) 196, 5.
Strana 514
514 Otto Otto III, iunior dux Morav. [Olomuc.] (1143) 137, 25. (1146/8) 163, 1. (1154/9) 191, 1. (1160) 196, 5. (1167) 413, 16. Filia eius: Suataua (t 1160). Otto dux Boem. (1189) v. Conradus I II qui et Otto. Otto (or) marchio Missenensis, comes de Wittin (1158) 178, 5. (1165) 203, 15. Otto (or. [recte Adalbertus] filius Ottonis [de Wettin] marchionis de Miszna (1186) 281, 10. Otto V de Wittelinesbach, palatinus comes de Bawaria (1144) 142, 25. (1151) 173, 1. (1158) 178, 5. (1159) 191, so. Otto VI, minor palatinus de Vitelinesbach (1179) 259, 15. Otto, c o m e s Campanie (1166) 209, 20. Otto comes de Moravia, marchio Mor., Boem. v. Conradus III (qui et Otto]. Otto (sp. XIII) comes de Gelria (1182) 417, 5. Otto de Ashein (1179) 259, 15. Otto de Kambe (ante 1125) 110, 5. Otto (c. XVI) de Dolan (cc. 1170) 224, 10. Otto de Lengenbach (1179) 259, 15. Otto de Lobdaburg (1194) 312, 1. Otto (or.) de Woirzan, de Wrscan (1189) 295, 35. (1192) 307, 1. Otto (sp. X///) Woyzky, testis (1183) 420, 26. Frater eius: Rediwoy. Otto (sp. XIII) donator villae Hoztetiz (1186) 436, 5, 25. 437, 5. Ouence, Ovence (o7.); Ovenec Přední, Bubeneč, prope Pragam; villa monii Teplensis (1197) 3206, 10. Ouguturensis (s5. X/) eccl. ep.; Methodius (824/7). Oujezd v. Vgezd. Ouholice v. Gogolicih. Ouhonice v. Vgonenici. Ounétice v. Vnetich. Ovence v. Ouence. Ozcicih (or.) Jocat.; Hostice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Spitigneu. (cc. 1131) (122, 5). Ozecs, Osecs, Osec (sp. XII); Oseë, Osek, mons prope Zbraslav, g. Kónigsaał, (1088 ?) 386, 10, 20. 387, 10, 25. Osece (sp. XII) locał., Osek, ubi tributarius mellis eccl. Boleslav. (1052?) 360, 5. 0zel (sb. X111) ; Osel ; filius Hirdete (1183) 419, 20. Ozicih (s. X11) locas. ; Osice, Vosice, d. p. Pardu- bice ; villa monii. Opatouic. (1073) 369, 15, 20. Cf. : Ozzicih. Ozlata, Oslata (sp. X/1/), figulus monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 431, 15. Ozlawa v. Olzaua. Ozobeus (or.); Osob?2j; custos [eccl Prag. aut Wissegr.] (1180/82) 266, 10. Ozobey (sp. X111) ; Osobéj ; debitor mellis in villa Wranouicih (1115) 398, 25. (1186) 431, 1, 20. Ozoynl (or.); Osojn$ doür, Vozojna, g. Fasona, prope Dra£efi, d. b. Kralovice ; quondam villa hospitalis s. Joh. Hierosolymitani (1169) 217, 10. Ozrak (sp. X11) [fortasse corrigendum Oztak] filius Mascetae, custos ecclesiae Boleslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360, 10. Oztre (or. filius, Oztretiz (or.): Martin (1192) 307, 5. (1196) 320, 20. Oztrou, Ostrow (sp. XIII); Ostrov, g. Ostrau, d. p. Stříbro, g. Mies; ubi terra monii. Cla- drub. (1115) 402, 20. (1186) 434, 15. dux INDEX NOMINUM. Patcha Oztrow (sp. X111) ; Ostrov ; mons prope Chocebuz (993) 349, 1. Ozzicih (sp. X//); Osićky, d. p. Pardubice ; villa monii. Opatouic. (1073) 369, 20. Ozzlawa (c. X/V); Oslava, fl. Moraviae; meta circuitus de Lubac versus Moraviam (1146/8) 164, 25. P. Pabes (sp. X11), cuius filius Paulus (1167) 418, 20. Pabian (or.), Fabianus (c. XIV); Pabén ; primas (nob. Boh.), testis (1183) 270, 20. 271, 20. (1185) 279, 10. Pabo [comes] testis (847) 3, 30. Pabo de Ellenbrechtkirchen, agnatus Wolfgeri epi Patav. (1194) 316, 10. Pac (sp. XII); Pak; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088?) (380, 1). Pacek (sp. X///); Pażek ; custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Pacizlauiz, locas. : Pacezlauicih (or.); Paélavice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Prerouiensis (cc. 1131) 120, 15. villa hospitalis Hierosolymitani Pragae (1158/69) 215, 25. Palaua (c. X7V); Palava, nunc Malečský potok ; (1146/8) 164, 25. Palice (sp. XIV); Pelz, ap. Nesechleby, g. Esse- klee, d. p. Znojmo, g. Znaim ; silva monii. Lucensis (1195) 445, 25. Palicska (sp. X//); Palicka; pistor eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 386, 15, 20. Paltnir (sp. X//) prep. Sacensis v. Adalbertus. 4 Pametice (sb. X//); Pamétice, d. b. Boskovice ; villa moniii. Lutomisl. (1167) 473, 15. Pancratius (or. canonicus eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Pannonia (c. X//) (824/7) 333, 30. (900) 32, 25. (948) 340, 30. 341, 20. 342, 1. (973) 38, 16. 345, 10. 346, 10—20. Pannoniensium episcopatus (873) 11, 1. Pannonica, Pannoniensium, diocesis (873) 10, 10. 12, 6. 13, 5. Pannoniensis ecclę areps. : Methodius. Papia (c.), Pavia, Ital., prov. Lombardia (1046) 51, 20. (1159) 191, 25. (1160) 193, 20, 25. (1162) 200, 10 sg. Parisouicih (or.) Zocat. ; Paršovice, d. p. Hranice, g. Mähr. Weißkirchen ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 15. Parma, opp. It. septentr. (1148) 165, 30. Patavia; Passau, Bav.; (1108) 106, 10. (1113) 107, 15. (1143) 137, 25. eccl. s. Stephani (1056) 53, 15. Pataviensis eccla. (1157) 175, 10. epi- scopatus (900) 30, 20. 31, 10. (1037) 50, 20. Pa- tauiensis civitatis eps. (900) 30, 10. Epi: Berngerus (1019); Burchardus (903/6); Con- radus (1152 sq.); Hartwigus (847); Herman- ricus (873) ; Reginmarus (cc. 1124) ; Richarius (900) ; Theobaldus (1177) ; Udalricus (1110 sg.) ; Wolfgerus (1194). Patavia ; monium. s. Mariae, Kl. Niedernburg (1010) 48. Abbatissa Eilika (1010). Patavica silva (903/906) 35, 1. Patcha (c. XIV); Pátek. d. p. Louny, g. Laun; forum (1196) 320, 10.
514 Otto Otto III, iunior dux Morav. [Olomuc.] (1143) 137, 25. (1146/8) 163, 1. (1154/9) 191, 1. (1160) 196, 5. (1167) 413, 16. Filia eius: Suataua (t 1160). Otto dux Boem. (1189) v. Conradus I II qui et Otto. Otto (or) marchio Missenensis, comes de Wittin (1158) 178, 5. (1165) 203, 15. Otto (or. [recte Adalbertus] filius Ottonis [de Wettin] marchionis de Miszna (1186) 281, 10. Otto V de Wittelinesbach, palatinus comes de Bawaria (1144) 142, 25. (1151) 173, 1. (1158) 178, 5. (1159) 191, so. Otto VI, minor palatinus de Vitelinesbach (1179) 259, 15. Otto, c o m e s Campanie (1166) 209, 20. Otto comes de Moravia, marchio Mor., Boem. v. Conradus III (qui et Otto]. Otto (sp. XIII) comes de Gelria (1182) 417, 5. Otto de Ashein (1179) 259, 15. Otto de Kambe (ante 1125) 110, 5. Otto (c. XVI) de Dolan (cc. 1170) 224, 10. Otto de Lengenbach (1179) 259, 15. Otto de Lobdaburg (1194) 312, 1. Otto (or.) de Woirzan, de Wrscan (1189) 295, 35. (1192) 307, 1. Otto (sp. X///) Woyzky, testis (1183) 420, 26. Frater eius: Rediwoy. Otto (sp. XIII) donator villae Hoztetiz (1186) 436, 5, 25. 437, 5. Ouence, Ovence (o7.); Ovenec Přední, Bubeneč, prope Pragam; villa monii Teplensis (1197) 3206, 10. Ouguturensis (s5. X/) eccl. ep.; Methodius (824/7). Oujezd v. Vgezd. Ouholice v. Gogolicih. Ouhonice v. Vgonenici. Ounétice v. Vnetich. Ovence v. Ouence. Ozcicih (or.) Jocat.; Hostice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Spitigneu. (cc. 1131) (122, 5). Ozecs, Osecs, Osec (sp. XII); Oseë, Osek, mons prope Zbraslav, g. Kónigsaał, (1088 ?) 386, 10, 20. 387, 10, 25. Osece (sp. XII) locał., Osek, ubi tributarius mellis eccl. Boleslav. (1052?) 360, 5. 0zel (sb. X111) ; Osel ; filius Hirdete (1183) 419, 20. Ozicih (s. X11) locas. ; Osice, Vosice, d. p. Pardu- bice ; villa monii. Opatouic. (1073) 369, 15, 20. Cf. : Ozzicih. Ozlata, Oslata (sp. X/1/), figulus monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 431, 15. Ozlawa v. Olzaua. Ozobeus (or.); Osob?2j; custos [eccl Prag. aut Wissegr.] (1180/82) 266, 10. Ozobey (sp. X111) ; Osobéj ; debitor mellis in villa Wranouicih (1115) 398, 25. (1186) 431, 1, 20. Ozoynl (or.); Osojn$ doür, Vozojna, g. Fasona, prope Dra£efi, d. b. Kralovice ; quondam villa hospitalis s. Joh. Hierosolymitani (1169) 217, 10. Ozrak (sp. X11) [fortasse corrigendum Oztak] filius Mascetae, custos ecclesiae Boleslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360, 10. Oztre (or. filius, Oztretiz (or.): Martin (1192) 307, 5. (1196) 320, 20. Oztrou, Ostrow (sp. XIII); Ostrov, g. Ostrau, d. p. Stříbro, g. Mies; ubi terra monii. Cla- drub. (1115) 402, 20. (1186) 434, 15. dux INDEX NOMINUM. Patcha Oztrow (sp. X111) ; Ostrov ; mons prope Chocebuz (993) 349, 1. Ozzicih (sp. X//); Osićky, d. p. Pardubice ; villa monii. Opatouic. (1073) 369, 20. Ozzlawa (c. X/V); Oslava, fl. Moraviae; meta circuitus de Lubac versus Moraviam (1146/8) 164, 25. P. Pabes (sp. X11), cuius filius Paulus (1167) 418, 20. Pabian (or.), Fabianus (c. XIV); Pabén ; primas (nob. Boh.), testis (1183) 270, 20. 271, 20. (1185) 279, 10. Pabo [comes] testis (847) 3, 30. Pabo de Ellenbrechtkirchen, agnatus Wolfgeri epi Patav. (1194) 316, 10. Pac (sp. XII); Pak; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088?) (380, 1). Pacek (sp. X///); Pażek ; custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Pacizlauiz, locas. : Pacezlauicih (or.); Paélavice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Prerouiensis (cc. 1131) 120, 15. villa hospitalis Hierosolymitani Pragae (1158/69) 215, 25. Palaua (c. X7V); Palava, nunc Malečský potok ; (1146/8) 164, 25. Palice (sp. XIV); Pelz, ap. Nesechleby, g. Esse- klee, d. p. Znojmo, g. Znaim ; silva monii. Lucensis (1195) 445, 25. Palicska (sp. X//); Palicka; pistor eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 386, 15, 20. Paltnir (sp. X//) prep. Sacensis v. Adalbertus. 4 Pametice (sb. X//); Pamétice, d. b. Boskovice ; villa moniii. Lutomisl. (1167) 473, 15. Pancratius (or. canonicus eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Pannonia (c. X//) (824/7) 333, 30. (900) 32, 25. (948) 340, 30. 341, 20. 342, 1. (973) 38, 16. 345, 10. 346, 10—20. Pannoniensium episcopatus (873) 11, 1. Pannonica, Pannoniensium, diocesis (873) 10, 10. 12, 6. 13, 5. Pannoniensis ecclę areps. : Methodius. Papia (c.), Pavia, Ital., prov. Lombardia (1046) 51, 20. (1159) 191, 25. (1160) 193, 20, 25. (1162) 200, 10 sg. Parisouicih (or.) Zocat. ; Paršovice, d. p. Hranice, g. Mähr. Weißkirchen ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 121, 15. Parma, opp. It. septentr. (1148) 165, 30. Patavia; Passau, Bav.; (1108) 106, 10. (1113) 107, 15. (1143) 137, 25. eccl. s. Stephani (1056) 53, 15. Pataviensis eccla. (1157) 175, 10. epi- scopatus (900) 30, 20. 31, 10. (1037) 50, 20. Pa- tauiensis civitatis eps. (900) 30, 10. Epi: Berngerus (1019); Burchardus (903/6); Con- radus (1152 sq.); Hartwigus (847); Herman- ricus (873) ; Reginmarus (cc. 1124) ; Richarius (900) ; Theobaldus (1177) ; Udalricus (1110 sg.) ; Wolfgerus (1194). Patavia ; monium. s. Mariae, Kl. Niedernburg (1010) 48. Abbatissa Eilika (1010). Patavica silva (903/906) 35, 1. Patcha (c. XIV); Pátek. d. p. Louny, g. Laun; forum (1196) 320, 10.
Strana 515
Patherbrunnensis INDEX NOMINUM. Petrus 515 Patherbrunnensis, Paderborn, Westfal., ep. Ber- nardus (1192). Patrichi uxor (852) 4, 15. Paulic (sp. X///); Pavlík; testis tempore ducis Zobezlai I, (1186) 402, 1. 434, 10. Paulus, Pauel, Pavlus(or.), Paul, Pawel (sb. XIII). Paulus (c.), ep. Anconitanus, (873) 13, 5. 15, 15, 30. (t 879) 18, 20. Paulus (or.), decanus Pragensis (1160) 196, 15. (1169) 218, 1. 219, 5. (cc. 1170) 223, s5. (1177) 246, 1. 247, 25. (1175/8) 251,1. (1180/2) 266, 1. Paulus (or.), canonicus Pragensis (cc. 1170) 224, 1. magister (1177) 247, 25. (1194) 313, 20. 314, 30. et alter Paulus can. Prag. (1194) 313, 20. Paulus (or.), archipresbyter (1146/8) 163, 20. Paulus, presbyter Ratisponensis (1146) 151, 1. Pavlus (or.), filius Mariae, constructricis ecclesiae s. Mariae in villa s. Jacobi (1165) 209, 5. Paulus (or., frater Slauebori camerarii (1174) 239, 15. Pauel (or.) donator terrae Ploscouicih (s. XIII in.) (59, 20). 365, 10. Paulus (sp. XII) filius Pabes possessor terrae Naksacigore (1167) 413, 20. Paulus (or.) filius Petrauae, possessor villae Lub- couiz (1186) 282, 10. Pawel, Paul (sp. X///) cultor vineae monii. Cla- drub. (1186) 432, 5. Pauzana, g. Bogen, op. Tirol. (885) 5, 15. Pazrich (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/6) 34, 25. Paztuha (sp. X/V) ; Pastucha ; testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 6. Pebarha (ed.), fl. Bavariae (1100/05) 105, 10. Pecetulceh (or.), Jocat.; Pacetluky, d. p. Holešov, g. Holleschau; villa eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Pegaviense monium., Pegau, Sax., distr. Leipzig. (1172) 235, 15. Pehaim geschait v. Bohemiae termini. Pehnensis v. Pilzen. Pelegrinus, Peregrinus(or) Pilgrimus, Piligrimus (c); Pelhfim. Pelegrinus, Peregrinus, patriarcha Aquileiensis (1160) 193, 15, 25. 197, 15. Piligrimus (c.), ep. Laureacensis (973) 37, 16. Peregrinus ep. Olomuc. v. Peregrinus can. Prag. Piligrimus (s5. X) ep. Pataviensis, arep. Lauria- censis (973) 346, 25. Peregrinus, Pelegrinus (or.) Pilgrimus (c.), can. Pragensis (cc. 1170) 224, 1. primus cellerarius eccl. Prag. (1177) 247, 25. prep. (1180/2) 2606, 1. eps. Olomuc. (1182) 267, 15, 25. (1183) 271, 20. Peregrinus (sp. X//) archidiac. Curimensis (1167) 412, 25. P[iligrimus], abb. Lauendensis (1170) 220, 1. Pelegrinus, Peregrinus (or.), frater Riuini prefecti de Cladesc (1175) 244, 5. (1177) 2496, 5. Pelzenne, Pelznensis v. Pilzen. Pencicih (or.); Pén2ice et Pénéicky, d. b. Přerov, g. Prerau ; dimidia villa et alia integra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Penerith, Pennerit (or.), fortasse Vinaïe, g. Wei- nern, d. p. Kadañ, g. Kaaden ; villa monii. Waldsass. (1184/5) 275, 35. (1185) 276, 25. (1195/7) 322, 15. Pentepulcus v. Zuentopolcus. Perkos, Purkos (or.); Prko£; testis (1192) 307, 5. (1197) 331, 5. Peregrinus v. Pelegrinus. Perge (c. XIV), Perg in Austr. Sup., Rudolfus de (cc. 1130) 115, 15. Perhtesgaden, Perhthesgaden v. Berchtesgaden. Perhtoldus v. Bertholdus. Pernger testis (847) 3, 30. V. et. Berngerus. Pernrewt (ed.), villa quondam monii. Reichenbach in Bav. (1135) 128, 20. Pertholdus, Pertoldus v. Bertholdus. Pertinolssperch (c.) in Austr. Sup. (1110) 107, 1. Peruc v. Poruc. Peruce, Perüz (or., Peruc (c. XVI), Peruz (sp. XIII); Peruc, d. p. Louny, g. Laun; villa Groznatae Crispi (1189) 296, 30. Groznata de — (1178 sq.) ; Mesko de — (cc. 1170). Perusina eccl.; Perugia, Ital. ; eps.: (1052). Peschaz (c. XIII) Pesceass (sp. XIV) locat. ; Pistany, d. p. Litomëtice, g. Leitmeritz ; villa ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Pestodlub (sp. X///); Bozden de — (1183) 420, 25. Petrata (sp. X//) custos ecclesiae Wissegrad. (1088?) 385, 10, 20. Petraua (or. mater Pauli (1186) 282, 10. Petrek (sp. XIV); Petfek; testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Petrik (or.) ; Petřík ; testis (1180/82) 267, 1. Petrin (sp. X11), Petrinus (sp. X///) mons Pragae ; PetHin, g. Laurengiberg ; (1125/40) 406, 5. (1146) 409, 10. Petronell in Austr. Inf., d. p. Bruck a. d. Leitha, (1142) 134, 5. Petrus, Petrvs, Petr (or). Petrvs (or. cardinalis et apost. sedis legatus (1197) 326, 20, 25. Petrus (or. ep. Albanensis (1144) 139, 30. Petrus (sp. XII) prep. s. Georgii Prag. (1070) 367, 15. Petrus (or.), prep. Bolezlauensis, Bolesilensis (1159) 193, 1. (1160) 196, 15. (1165) 205, 15. Petrus, decanus eccl. Pragensis et archidiaconus (1143) 138, 1. Petrus (c. XVIII), capellanus ducis Mor. (1078) 85, 10. 87, 1. Petrus (c. XIII) capellanus ducis Boem. (1187) 289, 20. Petrus (or.) sacerdos de Ledec (1180/82) 266, 25. Petrus (or.), abb. de Breunoi (1160) 196, 10. Petrus (or.), abb. de Insula (1160) 196, 10. con- structor eccl. s. Andree Pragae (1165) 207, 5. Petrus, prior monii. Kunicensis (1184) 272, 5. Petrus (sp. X///) camerarius tempore Zobezlai I ducis 402, 5. 434, 15. Petrus (or.), iudex (1174) 239, 16. Michal. Petrus (or.) prefectus de Dreuuic (1175) 244, 10. nobilis vir, miles de Boemia (1188) 291, 15, 20. (1194) 315, 20. Fratres eius: Agna (1175), Mil- gost (1175 sq.). Petrus (c. XIV) filius Milgozti, nobilis Boh. (1183) 419, 15. (1185) 424, 10. (1196) 320,20. Frater eius: Hageno (1196). Petrus (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Otkerus Frater eius:
Patherbrunnensis INDEX NOMINUM. Petrus 515 Patherbrunnensis, Paderborn, Westfal., ep. Ber- nardus (1192). Patrichi uxor (852) 4, 15. Paulic (sp. X///); Pavlík; testis tempore ducis Zobezlai I, (1186) 402, 1. 434, 10. Paulus, Pauel, Pavlus(or.), Paul, Pawel (sb. XIII). Paulus (c.), ep. Anconitanus, (873) 13, 5. 15, 15, 30. (t 879) 18, 20. Paulus (or.), decanus Pragensis (1160) 196, 15. (1169) 218, 1. 219, 5. (cc. 1170) 223, s5. (1177) 246, 1. 247, 25. (1175/8) 251,1. (1180/2) 266, 1. Paulus (or.), canonicus Pragensis (cc. 1170) 224, 1. magister (1177) 247, 25. (1194) 313, 20. 314, 30. et alter Paulus can. Prag. (1194) 313, 20. Paulus (or.), archipresbyter (1146/8) 163, 20. Paulus, presbyter Ratisponensis (1146) 151, 1. Pavlus (or.), filius Mariae, constructricis ecclesiae s. Mariae in villa s. Jacobi (1165) 209, 5. Paulus (or., frater Slauebori camerarii (1174) 239, 15. Pauel (or.) donator terrae Ploscouicih (s. XIII in.) (59, 20). 365, 10. Paulus (sp. XII) filius Pabes possessor terrae Naksacigore (1167) 413, 20. Paulus (or.) filius Petrauae, possessor villae Lub- couiz (1186) 282, 10. Pawel, Paul (sp. X///) cultor vineae monii. Cla- drub. (1186) 432, 5. Pauzana, g. Bogen, op. Tirol. (885) 5, 15. Pazrich (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/6) 34, 25. Paztuha (sp. X/V) ; Pastucha ; testis de provincia Znoymensi (1195) 446, 6. Pebarha (ed.), fl. Bavariae (1100/05) 105, 10. Pecetulceh (or.), Jocat.; Pacetluky, d. p. Holešov, g. Holleschau; villa eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Pegaviense monium., Pegau, Sax., distr. Leipzig. (1172) 235, 15. Pehaim geschait v. Bohemiae termini. Pehnensis v. Pilzen. Pelegrinus, Peregrinus(or) Pilgrimus, Piligrimus (c); Pelhfim. Pelegrinus, Peregrinus, patriarcha Aquileiensis (1160) 193, 15, 25. 197, 15. Piligrimus (c.), ep. Laureacensis (973) 37, 16. Peregrinus ep. Olomuc. v. Peregrinus can. Prag. Piligrimus (s5. X) ep. Pataviensis, arep. Lauria- censis (973) 346, 25. Peregrinus, Pelegrinus (or.) Pilgrimus (c.), can. Pragensis (cc. 1170) 224, 1. primus cellerarius eccl. Prag. (1177) 247, 25. prep. (1180/2) 2606, 1. eps. Olomuc. (1182) 267, 15, 25. (1183) 271, 20. Peregrinus (sp. X//) archidiac. Curimensis (1167) 412, 25. P[iligrimus], abb. Lauendensis (1170) 220, 1. Pelegrinus, Peregrinus (or.), frater Riuini prefecti de Cladesc (1175) 244, 5. (1177) 2496, 5. Pelzenne, Pelznensis v. Pilzen. Pencicih (or.); Pén2ice et Pénéicky, d. b. Přerov, g. Prerau ; dimidia villa et alia integra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Penerith, Pennerit (or.), fortasse Vinaïe, g. Wei- nern, d. p. Kadañ, g. Kaaden ; villa monii. Waldsass. (1184/5) 275, 35. (1185) 276, 25. (1195/7) 322, 15. Pentepulcus v. Zuentopolcus. Perkos, Purkos (or.); Prko£; testis (1192) 307, 5. (1197) 331, 5. Peregrinus v. Pelegrinus. Perge (c. XIV), Perg in Austr. Sup., Rudolfus de (cc. 1130) 115, 15. Perhtesgaden, Perhthesgaden v. Berchtesgaden. Perhtoldus v. Bertholdus. Pernger testis (847) 3, 30. V. et. Berngerus. Pernrewt (ed.), villa quondam monii. Reichenbach in Bav. (1135) 128, 20. Pertholdus, Pertoldus v. Bertholdus. Pertinolssperch (c.) in Austr. Sup. (1110) 107, 1. Peruc v. Poruc. Peruce, Perüz (or., Peruc (c. XVI), Peruz (sp. XIII); Peruc, d. p. Louny, g. Laun; villa Groznatae Crispi (1189) 296, 30. Groznata de — (1178 sq.) ; Mesko de — (cc. 1170). Perusina eccl.; Perugia, Ital. ; eps.: (1052). Peschaz (c. XIII) Pesceass (sp. XIV) locat. ; Pistany, d. p. Litomëtice, g. Leitmeritz ; villa ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Pestodlub (sp. X///); Bozden de — (1183) 420, 25. Petrata (sp. X//) custos ecclesiae Wissegrad. (1088?) 385, 10, 20. Petraua (or. mater Pauli (1186) 282, 10. Petrek (sp. XIV); Petfek; testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Petrik (or.) ; Petřík ; testis (1180/82) 267, 1. Petrin (sp. X11), Petrinus (sp. X///) mons Pragae ; PetHin, g. Laurengiberg ; (1125/40) 406, 5. (1146) 409, 10. Petronell in Austr. Inf., d. p. Bruck a. d. Leitha, (1142) 134, 5. Petrus, Petrvs, Petr (or). Petrvs (or. cardinalis et apost. sedis legatus (1197) 326, 20, 25. Petrus (or. ep. Albanensis (1144) 139, 30. Petrus (sp. XII) prep. s. Georgii Prag. (1070) 367, 15. Petrus (or.), prep. Bolezlauensis, Bolesilensis (1159) 193, 1. (1160) 196, 15. (1165) 205, 15. Petrus, decanus eccl. Pragensis et archidiaconus (1143) 138, 1. Petrus (c. XVIII), capellanus ducis Mor. (1078) 85, 10. 87, 1. Petrus (c. XIII) capellanus ducis Boem. (1187) 289, 20. Petrus (or.) sacerdos de Ledec (1180/82) 266, 25. Petrus (or.), abb. de Breunoi (1160) 196, 10. Petrus (or.), abb. de Insula (1160) 196, 10. con- structor eccl. s. Andree Pragae (1165) 207, 5. Petrus, prior monii. Kunicensis (1184) 272, 5. Petrus (sp. X///) camerarius tempore Zobezlai I ducis 402, 5. 434, 15. Petrus (or.), iudex (1174) 239, 16. Michal. Petrus (or.) prefectus de Dreuuic (1175) 244, 10. nobilis vir, miles de Boemia (1188) 291, 15, 20. (1194) 315, 20. Fratres eius: Agna (1175), Mil- gost (1175 sq.). Petrus (c. XIV) filius Milgozti, nobilis Boh. (1183) 419, 15. (1185) 424, 10. (1196) 320,20. Frater eius: Hageno (1196). Petrus (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Otkerus Frater eius:
Strana 516
516 Petrus INDEX NOMINUM. Plizen Petrus ; filius eius Welizlau, testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Petrus (sb. XII) filius Modlatae donatoris terrae in villa Trizcouici (1167) 413, 15. Petrus (sp. XII) filius Lubmani, donator villae Nabucine (1167) 413, 20. Petrus (sp. X//) cognatus Radouani archidiaconi Olomuc. (1167) 414, 1. Petr (or.), testis (1158/73) 237, 25. Petrus (or.), filius Obiden, miles epi. Prag. (1177) 247, 30. Petr (/acs.) filius Sdezlai camerarii (1175/8) 251, 10. Petrus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Petrus (c. XVIII) de Carde, testis (1183) 270, 25. Petrus (or.) cum fratre suo Obiden, testes (1183) 271, 20. Petr (c. XIV) testis (1185) 278, so. Petrus (c. XIV) testis (1185) 279, 1. Petrus (sp. X111) testis (1187) 440, 20. Petrus (or.), testis (1192) 307, 5. Petrus (or.) testis (1193) 309, 10. Zstizlaus (1193). Petrus (or.), miles, testis (1192/3) 311, 10. Petrus superbus (sp. X/V) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Petrus (c. XVII) testis Mor. (1196) 319, 10. Petrus, testis (saec. XII ex.) (59, 10). Petrus (c. X/I) testis (s. XII ex.) 331, 25. Petri (or.), filius, fidelis Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Petrus (sp. X///) tornator monii. Cladrub. in villa Gehercaz (1115) 397,5,20. (1186) 429, 10, 25. 430, 5. Petrus (sp. XIII) pistor monii. Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 25. s. Petri ecclesia v. Bohnice; Olomuc ; Frater eius: Putim. Peze (or.) testis (1180/82) 267, 1. Peztek (c. XV); Begqdék?; bubulcus Strahov. (1143/8) 161, 5. Pflanzendorf, b. Rivëice v. Griwcicih. Phalco v. Hualco. Philippus, arep. Coloniensis (1190) 298, 1. Phullendorf, Pfullendorf, Schwaben ; Rudolphus comes de — (1179). Pilgrimus, Piligrimus v. Pelegrinus. Pillunk (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Pillungus (or.), Pillunc (ed.), castellanus de Tude- lieb (1179) 259, 15. (1186) 284, 15. Frater eius (1179) 259, 15. Pilozsvve (c.) in ducatu Koceli (861) 6, 20. Pilzen, Plizen, Plyzen, Pelzenne (or.) Plzen (sp. XII), Pilzn (sp. X111), locat. : Pilzni (c. X11), in Plizeni (sp. X///); Plgenec Starj, g. Alt- Pilsenetz, quond. arx provincialis prope Pień, g. Pilsen ; civitas (993) 349, 10. (1130) 113, 5. Pelznensis, Pehnensis, Bilzinensis, urbis Pelzenne (or.) castellanus, prefectus : Drisizlau (1160 sq.) ; Suda (1177) ; Zezema (1175 sq.). Pilzn, Jocat. : Pilzni (sp. X111); ibd. pellifex monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 15, 25. Pliznensis (sp. X///), Pilzen (or.) provincia (993) 348, 25. (1186) 282,10. provincie villicus (993) 349,5. iudex Johannes (1048); Heinramus (1146). Pelznensis (c. XV/), de Plyzen (or.) archidiaconus : Zdezlaus can. Prag. (cc. 1170 sq.). monii. Pippinus I, rex Aquitaniae, (817) 3, 5, 10. Pirne v. Prenee. Pisana civitas (1165) 203, 25. Pisani cives (1162) 200, 5. Pistany, g. Pislian v. Peschaz. Piugen, Piugin (ed.); Gebehardus comes de — (cc. 1194) 108, 25. 109, 20. Piuona (sp. X//); Pivoña ; vinitor eccl. Wisse- grad. in villa Vgercih (1088 ?) 380, 5, 20. Piuona (sp. X//) pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. 386, 1. Piuona (c. XV) de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Plac (sp. XII) vinitor ecl. Wissegrad. in villa Vgercih (1088 ?) 380, 5, 20. Placentina civitas, Piacenza, (1191) 302, 5. Plaien (c. XVI) comites de — (1174) 242, 1. Plana (sp. X/11); Planá, d. p. Plzeň, g. Pilsen, villa (1115) 400, 5. Plane (or.), Pláně, g. Planes, d. p. Kralovice ; villa hospitalis s. Joh. Hierosolymitani (1169) 217, 10. Plas, Plass v. Plaz. Platchicich (sp. XII) locat. ; Plačice, d. b. Králové Hradec, g. Kôäniggrätz ; villa, ubi terra monii. Opatouic. (1073) 370, 16. Platimicih (sp. X//) locat. ; Pldtenice, d. p. Pardu- bice ; villa monii. Opatouic. (1073) 370, 15. Platis (sp. X//); Plati$ ; filius Radisae, tributa- rius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Lubincih (1052 ?) 360, 5. Platiuoy (c. X///), Plativoy (sp. XIV), sutor niger ecclesiae Lutomeric. in villa Lucoucih (cc. 1057) (57, 20). 364, 30. Plaz, Plas (or.), Plazs (c. XV ///), Plass (sp. X/1//) ; Plasy, g. Plass, d. p. Kralovice (1169) 217, 10, 15. predium monii. Plassensis (1146) 409, 5. Arnol- dus sacerdos de Plaz (1180/82) 266, 25. Monium. ordinis Cisterc., eccla s. Mariae (1183) 270, 10. (1185) 277, 15. (1192/3) 311,5. (1194) 313, 1 sq. Plazensis abbas (1146) 409, 25. Mein- herus (1169 sq.) Fratres, monachi (1183) 271, 10. (1184) 274,5. (1189) 295, so. (1192) 306, 25. (1193) 309, 5. (1194) 312, 30. Plazensium (or.) meta ad Manetin (1169) 217, 15. Plego v. Bleg. Pleinchipach (ed.), Abrammus de —, testis do- nationis Gebirgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Ples v. Plessov et Uzplisę. Plesici (or.), Zocaź. : Plesitich (sp. X//); Ple3ice, d. p. Mor. Krumlov, g. Mihr. Kromau ; villa eccl. Boleslav. (1052 ?) 362, 1. villa eccl. Znoy- mensis (cc. 1131) 123, 5. Plesiuec (sp. X//) ; Plešivec, collis prope Beroun, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 3682, 5, 20. Plessov (o7.), Ples starý, g. Alt- Ples prope Jaro- měř ; vila hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 15, 20. Pleva v. Vplewi. Plezom, Plezomi (sp. X///); Plezom, g. Plesau, d. p. Stříbro, g. Mies (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. villa monii. Cladrub. (1186) 435, 5, 26. Plizen, Plyzen v. Pilzen.
516 Petrus INDEX NOMINUM. Plizen Petrus ; filius eius Welizlau, testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Petrus (sb. XII) filius Modlatae donatoris terrae in villa Trizcouici (1167) 413, 15. Petrus (sp. XII) filius Lubmani, donator villae Nabucine (1167) 413, 20. Petrus (sp. X//) cognatus Radouani archidiaconi Olomuc. (1167) 414, 1. Petr (or.), testis (1158/73) 237, 25. Petrus (or.), filius Obiden, miles epi. Prag. (1177) 247, 30. Petr (/acs.) filius Sdezlai camerarii (1175/8) 251, 10. Petrus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Petrus (c. XVIII) de Carde, testis (1183) 270, 25. Petrus (or.) cum fratre suo Obiden, testes (1183) 271, 20. Petr (c. XIV) testis (1185) 278, so. Petrus (c. XIV) testis (1185) 279, 1. Petrus (sp. X111) testis (1187) 440, 20. Petrus (or.), testis (1192) 307, 5. Petrus (or.) testis (1193) 309, 10. Zstizlaus (1193). Petrus (or.), miles, testis (1192/3) 311, 10. Petrus superbus (sp. X/V) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Petrus (c. XVII) testis Mor. (1196) 319, 10. Petrus, testis (saec. XII ex.) (59, 10). Petrus (c. X/I) testis (s. XII ex.) 331, 25. Petri (or.), filius, fidelis Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Petrus (sp. X///) tornator monii. Cladrub. in villa Gehercaz (1115) 397,5,20. (1186) 429, 10, 25. 430, 5. Petrus (sp. XIII) pistor monii. Cladrub. (1115) 398, 1. (1186) 430, 25. s. Petri ecclesia v. Bohnice; Olomuc ; Frater eius: Putim. Peze (or.) testis (1180/82) 267, 1. Peztek (c. XV); Begqdék?; bubulcus Strahov. (1143/8) 161, 5. Pflanzendorf, b. Rivëice v. Griwcicih. Phalco v. Hualco. Philippus, arep. Coloniensis (1190) 298, 1. Phullendorf, Pfullendorf, Schwaben ; Rudolphus comes de — (1179). Pilgrimus, Piligrimus v. Pelegrinus. Pillunk (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Pillungus (or.), Pillunc (ed.), castellanus de Tude- lieb (1179) 259, 15. (1186) 284, 15. Frater eius (1179) 259, 15. Pilozsvve (c.) in ducatu Koceli (861) 6, 20. Pilzen, Plizen, Plyzen, Pelzenne (or.) Plzen (sp. XII), Pilzn (sp. X111), locat. : Pilzni (c. X11), in Plizeni (sp. X///); Plgenec Starj, g. Alt- Pilsenetz, quond. arx provincialis prope Pień, g. Pilsen ; civitas (993) 349, 10. (1130) 113, 5. Pelznensis, Pehnensis, Bilzinensis, urbis Pelzenne (or.) castellanus, prefectus : Drisizlau (1160 sq.) ; Suda (1177) ; Zezema (1175 sq.). Pilzn, Jocat. : Pilzni (sp. X111); ibd. pellifex monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 5, 15, 25. Pliznensis (sp. X///), Pilzen (or.) provincia (993) 348, 25. (1186) 282,10. provincie villicus (993) 349,5. iudex Johannes (1048); Heinramus (1146). Pelznensis (c. XV/), de Plyzen (or.) archidiaconus : Zdezlaus can. Prag. (cc. 1170 sq.). monii. Pippinus I, rex Aquitaniae, (817) 3, 5, 10. Pirne v. Prenee. Pisana civitas (1165) 203, 25. Pisani cives (1162) 200, 5. Pistany, g. Pislian v. Peschaz. Piugen, Piugin (ed.); Gebehardus comes de — (cc. 1194) 108, 25. 109, 20. Piuona (sp. X//); Pivoña ; vinitor eccl. Wisse- grad. in villa Vgercih (1088 ?) 380, 5, 20. Piuona (sp. X//) pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. 386, 1. Piuona (c. XV) de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Plac (sp. XII) vinitor ecl. Wissegrad. in villa Vgercih (1088 ?) 380, 5, 20. Placentina civitas, Piacenza, (1191) 302, 5. Plaien (c. XVI) comites de — (1174) 242, 1. Plana (sp. X/11); Planá, d. p. Plzeň, g. Pilsen, villa (1115) 400, 5. Plane (or.), Pláně, g. Planes, d. p. Kralovice ; villa hospitalis s. Joh. Hierosolymitani (1169) 217, 10. Plas, Plass v. Plaz. Platchicich (sp. XII) locat. ; Plačice, d. b. Králové Hradec, g. Kôäniggrätz ; villa, ubi terra monii. Opatouic. (1073) 370, 16. Platimicih (sp. X//) locat. ; Pldtenice, d. p. Pardu- bice ; villa monii. Opatouic. (1073) 370, 15. Platis (sp. X//); Plati$ ; filius Radisae, tributa- rius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Lubincih (1052 ?) 360, 5. Platiuoy (c. X///), Plativoy (sp. XIV), sutor niger ecclesiae Lutomeric. in villa Lucoucih (cc. 1057) (57, 20). 364, 30. Plaz, Plas (or.), Plazs (c. XV ///), Plass (sp. X/1//) ; Plasy, g. Plass, d. p. Kralovice (1169) 217, 10, 15. predium monii. Plassensis (1146) 409, 5. Arnol- dus sacerdos de Plaz (1180/82) 266, 25. Monium. ordinis Cisterc., eccla s. Mariae (1183) 270, 10. (1185) 277, 15. (1192/3) 311,5. (1194) 313, 1 sq. Plazensis abbas (1146) 409, 25. Mein- herus (1169 sq.) Fratres, monachi (1183) 271, 10. (1184) 274,5. (1189) 295, so. (1192) 306, 25. (1193) 309, 5. (1194) 312, 30. Plazensium (or.) meta ad Manetin (1169) 217, 15. Plego v. Bleg. Pleinchipach (ed.), Abrammus de —, testis do- nationis Gebirgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Ples v. Plessov et Uzplisę. Plesici (or.), Zocaź. : Plesitich (sp. X//); Ple3ice, d. p. Mor. Krumlov, g. Mihr. Kromau ; villa eccl. Boleslav. (1052 ?) 362, 1. villa eccl. Znoy- mensis (cc. 1131) 123, 5. Plesiuec (sp. X//) ; Plešivec, collis prope Beroun, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 3682, 5, 20. Plessov (o7.), Ples starý, g. Alt- Ples prope Jaro- měř ; vila hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 15, 20. Pleva v. Vplewi. Plezom, Plezomi (sp. X///); Plezom, g. Plesau, d. p. Stříbro, g. Mies (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1. villa monii. Cladrub. (1186) 435, 5, 26. Plizen, Plyzen v. Pilzen.
Strana 517
Plozkowici Plozkowici (or.), locat. : Ploscouicih (or.), Plossko- uicih (sb. XIV), Ploškovice, g. Ploschkowitz, d. p. Litomëtice, g. Leitmeritz ; villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. terra eccle. Lutomeric. ibd. (s. XIII in.) (60, 1). 365, 10. Plzen (sp. XII), Plzenec, g. Pilsenetz v. Pilzen. Pnecluc, Pnecluk, Pnetluki (sp. X//I) ; Pnétluky quondam villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. 400, 1. (1186) 429, 1, 20. Pobarane (c. X/1), gens infra terminos episcopatus Pragensis (1086) 94, 15. Pobor (or.); PoboH prope Koufim, d. p. Kolín; villa ubi curia et terra monii. Sedlecensis (1142/8) 156, 30. Pocatycych (c. X//I) Jocat. ; Počatice, Pokatice ? ; villa quondam, ubi terra monii Ostrow. (1140/8) 155, 5. Cf. Pocudicih. Pocin (or.); Pocín; testis (1193) 310, 10. Pocraticih (c. X///) locat. ; Pokratice, d. p. Lito- máélice, g. Lettmeritz ; villa, ubi vinitores eccle- siae Lutomericensis (cc. 1057) (56, 15). 364, 25. Pocudicih (sp. X//), Bocudicih (or.), fortasse Po- kutice, g. Pokatitz, d. b. Kadaň, g. Kaaden; villa, ubi terra ecclesiae Lutomeric. (s. XII ex.) (69, 20, 35). 365, 10. Cf. Pocatycych. Podelasithch (or); Podlaïice, d. p. Chrudim, monium. ord. s. Bened. ; abb. : Hugo (1160). Podeuzi, Podeusi, Podevzi, Podevzy (sp. XIII); Poděvousy, d. p. Horšúv Týn, g. Bischoftetník villa monii. Cladrub. (1115) 396,1. (1186) 427, 1, 15. Podewin v. Podiuin. Podhrodce (sp. XIII) locus prope villam Lubcici (993) 348, 25. Podiua, Podiwa (or.), Podywa (c. X/V), canonicus Wisigradensis et capellanus regis (1165) 205, 15. (1180/2) 266, 10. decanus [Wissegr.](1185) 278, 20. Podyua (sp. X//) capellanus (1052 ?) 362, 5. Podiuicih (or.) Jocat. ; Podioice, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Podiuin, Podivin (or.), Podywin (c. X//), Podewin (c. XIV); Podiotn, g. Kostel, d. p. Hodonín, &. Góding; castrum s. Wencezlai (1074) 74, 1. 76, 20. 77, 20. (1144) 141, 25, 30. (1146/8) 162, 20. Castellani: Roprecht (1195); Twrdsa (1174). Percussura monetae publicae ibid. (1144) 142, 5. (1146/8) 162, 30. Theloneum sub Podivin (1178) 252, 20. Praepositura s. Wencezlai (1074) 74, 1. (cc. 1131) 120, 1. Podliscin, Potliscim, Zocat. : Potliscimi (sp. XII): PodleSin prope Slanÿ, g. Schlan ; villa, in qua servus eccl. Boleslav. Swerad (1052?) 359, 25. ibd. terra et vinitores eccl. Wissegrad. (1088 ?) 379, 1, 15. (390, 10). Podmocli (sp. XIII), Podmokly, d. b. Sušice, g. Schüttenhofen ; villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Podmocleh (sp. X///) ; Podmokly, d. 5. Hofovice ; villa, ubi homines monii. Brevnov. (1045) 353, 5. Podmocli (sp. X///), Podmokli (sp. X///) ; Pod- mokly, g. Podmokl, d. p. Stłibro ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Podoba (sp. X///) arator eccl. Wissegrad. in villa Csekouicih (1125/40) 406, 15. Cf. Podpope. Podolsani (or.) ; Podulšany, d. p. Pardubice ; villa monii. Sedlec. (1142/8) 156, 30. INDEX NOMINUM. Poppo 517 Podpope (sp. XII) filius Cany, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Cf. Podoba. Podulsany v. Podolsani. Poemani v. Boemia. Pogorici (or.) ; Pohotice, Pohofí, g. Pohor7, d. p. Litom &ice, g. Leitmeritq; villa hospit. Hierosoly- mitani (1188) 293, 15. Pohlem, b. Polom v. Napolomy. Polehradice v. Boleradicih. Polínka, g. Pollinken v. Napolene. Polonia (or.), Bolonia (ed.), Polonie partes (c. X//) (1045) 355, 25. (1090) 100, 10. (1148) 165, 25. (1158) 177, 30. (1172) 234, 25. (1182) 268, 10. (1188) 441, 30. (1197) 324, 15. Census de terra Polonię quem duces Boemię accipere solebant (1158) 177, 30. Via ad Poloniam iuxta civitatem Gra- dek (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Poloni (1146/7) 154, 20. (1163) 202, 5. Polenorum (c.), Poloniorum (sp. X//) dux : Bole- zlawus (1071). Polonie princeps (1150) 167, 25. Boloniorum rex (1085) v. Wratizlaus I rex Boem. Pomerania (or.), (1148) 165, 25. (1182) 268, 10. Pomnenus (or.); Pomnén; can. [eccl Prag.] (1180/82) 266, 5. Pomnenus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Pomnen (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Pomnen (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Pomtingen (ed. Pertholdus et Immo de —, testes donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Pomuk v. Nepomuk. Ponca (sp. XII) filius Cuse, servus eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Ponebuzlaz (sp. X/11) ; Láq, g. Laas, d. p. Stfibro, g. Mies; villa monii. Cladrub. (1195) 396, 15. (1186) 427, 1, 15. Pones (sp. XII) cocus, homo eccl. Boleslav. (1052?) 0, 1. Popouici, Popovici (or), Popowici, Po- povicze(c.). Popowici (sp. XIII); Popovice ab Rajhrad, g. Raigern versus septemtr. ; villa monii Raygrad. (1048) 357, 15. Popouici (sp. XII); Popovice, prope Brandys n. L.; villa eccl. Boleslauiensis (cc. 1052) 359, 20. Popouici (or. Popowiczi (c. XVIII), Popovicze (ce. XVII), Popovice, d. p. Pferov, g. Prerau; villa monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Popovici (or.); Popovice, quondam villa monii Lucensis (1190) 300, 15. Popovici (or.); Popovice, prope Jaroměřice, g. Jarmeritz, d. p. Mor. Budéjovice, g. Mihr. Budwitz ; villa capellae s. Johannis in Rokiten (1190) 300, 20. Popovici (or.); Popovice quondam inter Derflice et Tasovice (d. p. Znojmo), ubi nunc campus dicitur Bowitz; villa capellae s. Georgii in Strachotin (1190) 300, 20. Popouo (or.), Popovo (sp. XIV); Popovo villa quondam eccl. Lutomericensis (cc. 1057) 56. 363, 20. Poppo, prefectus urbis Herbipolis (1151) 173, 1.
Plozkowici Plozkowici (or.), locat. : Ploscouicih (or.), Plossko- uicih (sb. XIV), Ploškovice, g. Ploschkowitz, d. p. Litomëtice, g. Leitmeritz ; villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. terra eccle. Lutomeric. ibd. (s. XIII in.) (60, 1). 365, 10. Plzen (sp. XII), Plzenec, g. Pilsenetz v. Pilzen. Pnecluc, Pnecluk, Pnetluki (sp. X//I) ; Pnétluky quondam villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. 400, 1. (1186) 429, 1, 20. Pobarane (c. X/1), gens infra terminos episcopatus Pragensis (1086) 94, 15. Pobor (or.); PoboH prope Koufim, d. p. Kolín; villa ubi curia et terra monii. Sedlecensis (1142/8) 156, 30. Pocatycych (c. X//I) Jocat. ; Počatice, Pokatice ? ; villa quondam, ubi terra monii Ostrow. (1140/8) 155, 5. Cf. Pocudicih. Pocin (or.); Pocín; testis (1193) 310, 10. Pocraticih (c. X///) locat. ; Pokratice, d. p. Lito- máélice, g. Lettmeritz ; villa, ubi vinitores eccle- siae Lutomericensis (cc. 1057) (56, 15). 364, 25. Pocudicih (sp. X//), Bocudicih (or.), fortasse Po- kutice, g. Pokatitz, d. b. Kadaň, g. Kaaden; villa, ubi terra ecclesiae Lutomeric. (s. XII ex.) (69, 20, 35). 365, 10. Cf. Pocatycych. Podelasithch (or); Podlaïice, d. p. Chrudim, monium. ord. s. Bened. ; abb. : Hugo (1160). Podeuzi, Podeusi, Podevzi, Podevzy (sp. XIII); Poděvousy, d. p. Horšúv Týn, g. Bischoftetník villa monii. Cladrub. (1115) 396,1. (1186) 427, 1, 15. Podewin v. Podiuin. Podhrodce (sp. XIII) locus prope villam Lubcici (993) 348, 25. Podiua, Podiwa (or.), Podywa (c. X/V), canonicus Wisigradensis et capellanus regis (1165) 205, 15. (1180/2) 266, 10. decanus [Wissegr.](1185) 278, 20. Podyua (sp. X//) capellanus (1052 ?) 362, 5. Podiuicih (or.) Jocat. ; Podioice, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Podiuin, Podivin (or.), Podywin (c. X//), Podewin (c. XIV); Podiotn, g. Kostel, d. p. Hodonín, &. Góding; castrum s. Wencezlai (1074) 74, 1. 76, 20. 77, 20. (1144) 141, 25, 30. (1146/8) 162, 20. Castellani: Roprecht (1195); Twrdsa (1174). Percussura monetae publicae ibid. (1144) 142, 5. (1146/8) 162, 30. Theloneum sub Podivin (1178) 252, 20. Praepositura s. Wencezlai (1074) 74, 1. (cc. 1131) 120, 1. Podliscin, Potliscim, Zocat. : Potliscimi (sp. XII): PodleSin prope Slanÿ, g. Schlan ; villa, in qua servus eccl. Boleslav. Swerad (1052?) 359, 25. ibd. terra et vinitores eccl. Wissegrad. (1088 ?) 379, 1, 15. (390, 10). Podmocli (sp. XIII), Podmokly, d. b. Sušice, g. Schüttenhofen ; villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Podmocleh (sp. X///) ; Podmokly, d. 5. Hofovice ; villa, ubi homines monii. Brevnov. (1045) 353, 5. Podmocli (sp. X///), Podmokli (sp. X///) ; Pod- mokly, g. Podmokl, d. p. Stłibro ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Podoba (sp. X///) arator eccl. Wissegrad. in villa Csekouicih (1125/40) 406, 15. Cf. Podpope. Podolsani (or.) ; Podulšany, d. p. Pardubice ; villa monii. Sedlec. (1142/8) 156, 30. INDEX NOMINUM. Poppo 517 Podpope (sp. XII) filius Cany, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Cf. Podoba. Podulsany v. Podolsani. Poemani v. Boemia. Pogorici (or.) ; Pohotice, Pohofí, g. Pohor7, d. p. Litom &ice, g. Leitmeritq; villa hospit. Hierosoly- mitani (1188) 293, 15. Pohlem, b. Polom v. Napolomy. Polehradice v. Boleradicih. Polínka, g. Pollinken v. Napolene. Polonia (or.), Bolonia (ed.), Polonie partes (c. X//) (1045) 355, 25. (1090) 100, 10. (1148) 165, 25. (1158) 177, 30. (1172) 234, 25. (1182) 268, 10. (1188) 441, 30. (1197) 324, 15. Census de terra Polonię quem duces Boemię accipere solebant (1158) 177, 30. Via ad Poloniam iuxta civitatem Gra- dek (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Poloni (1146/7) 154, 20. (1163) 202, 5. Polenorum (c.), Poloniorum (sp. X//) dux : Bole- zlawus (1071). Polonie princeps (1150) 167, 25. Boloniorum rex (1085) v. Wratizlaus I rex Boem. Pomerania (or.), (1148) 165, 25. (1182) 268, 10. Pomnenus (or.); Pomnén; can. [eccl Prag.] (1180/82) 266, 5. Pomnenus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Pomnen (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Pomnen (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Pomtingen (ed. Pertholdus et Immo de —, testes donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Pomuk v. Nepomuk. Ponca (sp. XII) filius Cuse, servus eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Ponebuzlaz (sp. X/11) ; Láq, g. Laas, d. p. Stfibro, g. Mies; villa monii. Cladrub. (1195) 396, 15. (1186) 427, 1, 15. Pones (sp. XII) cocus, homo eccl. Boleslav. (1052?) 0, 1. Popouici, Popovici (or), Popowici, Po- povicze(c.). Popowici (sp. XIII); Popovice ab Rajhrad, g. Raigern versus septemtr. ; villa monii Raygrad. (1048) 357, 15. Popouici (sp. XII); Popovice, prope Brandys n. L.; villa eccl. Boleslauiensis (cc. 1052) 359, 20. Popouici (or. Popowiczi (c. XVIII), Popovicze (ce. XVII), Popovice, d. p. Pferov, g. Prerau; villa monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Popovici (or.); Popovice, quondam villa monii Lucensis (1190) 300, 15. Popovici (or.); Popovice, prope Jaroměřice, g. Jarmeritz, d. p. Mor. Budéjovice, g. Mihr. Budwitz ; villa capellae s. Johannis in Rokiten (1190) 300, 20. Popovici (or.); Popovice quondam inter Derflice et Tasovice (d. p. Znojmo), ubi nunc campus dicitur Bowitz; villa capellae s. Georgii in Strachotin (1190) 300, 20. Popouo (or.), Popovo (sp. XIV); Popovo villa quondam eccl. Lutomericensis (cc. 1057) 56. 363, 20. Poppo, prefectus urbis Herbipolis (1151) 173, 1.
Strana 518
518 Porecze Porecze (sp. XIII) ; Poříčí, vicus circum ecclesiam s. Petri in Nova civ. Prag. (993) 348, 20. Poryesichyh (c. XIII) locat. ; PofeSice, d. fp. Sedlíany, villa monii Ostrov. (1012/37) 50, 20. Poruc (c. XIII), Peruc (sp. XIV); Porut? ; pi- scator ecclesiae Lutomeric. na Vzti (cc. 1057) (58, 5). 364, a5. Posdik (sp. XII); Pozdík; tributarius mellis ec- clesiae Boleslav. in villa Losenicih (1052 ?) 360, 5. Positouiz (or.); fortasse PoStovice, d. p. Slaný, &. Schlan ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 281, 30. Postice v. Gestice. Postoy (sp. XII); Postoj ; filius Cany, homo ec- clesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Posififín v. Poztrizine. Poteha, Potecha (sp. X///); Potécha; curialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Potin (sp. XIII); Potín, g. Pottin, d. p. Teplá, g. Tepl; Chazlav de — (1183). Potliscim, Potliscimi v. Podliscin. Poto (c), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Potok (sp. XIII), Potok, d. p. Kralovice ; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 20. Pouerl, Pourrili (or.) ; Povrly, g. Pómmerle, d. p. Ústí n. L., g. Aussig; villa hospitalis Hieroso- lymitani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. Pouiciz v. Powicich. Poumgartun (or. vicus, Herrnbaumgarten in Austr. Inf., d. p. Mistelbach (1056) 53, 16. Poumgartuntal (or.) vallis (1056) 53, 15. Pourrili o. Pouerl. Powicich, Pouiciz (sp. X///) ; Povice (?) villa, ubi duo aratra monii. Cladrub. (1186) 437, 10, 25. Pozden (or.) testis (1180/82) 266, 25. Pozden, Bozden (sp. X///) de Pestodlub, maior procurator in beneficio Milhozt in Boyzes (1183) 420, 25. Pozdnec (or.); Pozdnik?; (1180/82) 267, 1. Poztan (c. XV); Pozdan ; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Poztrizine (sp. X//) locał. ; Postłiżin, d. p. Slanj, g. Schlan ; Villa, ubi custodes ecclesiae Bole- slav. (1052 ?) 360, 10. Prachaticih v. Pragaticih. Pracici v. Ptacicsi. Pracih (or.) locat.; Praëice, g. Prałsch, d. p. Znojmo, g. Znaim; vila, ubi mansus monii. Lucensis (1190) 300, 15. Prakšice v. Praxici. Praedbok v. Predbor. Praga (or.) castrum, civitas, urbs (993) 348, 5—15. (1045) 354, 20. castrum s. Wencezlai (1074) 74, 1. 75, 5. (1115) 397, 20, 25. (1130) 113, 5. (1143) 137, 25. (1160) 197, 10. (1167) 415, 10. (1174/8) 256, 20. (1183) 422, 25. (1184/5) 276, 1. (1185) 277, 25. (1186) 430, 1, 10, 25. (1189) 295, 5. (1190) 298, 30. 301, 1. (1194) 313, 10. 443, 30. 444, 10. (1196) 320, 25. curia ducis (1190) 301, 1. Castellanus, prefectus: Budilou (1167) ; Mutina (1175 sq.); Naches (1159); Stiborius (1048) ; Velis (1187). Pragensis villicus (993) 349, 5. (1088 ?) 386, 15, 20. 387, 10,25. 389, 20. (1115) 397, 15, 20. (1130) 114, 1. (1186) 430, 5, 20. testis de Tucleci INDEX NOMINUM. Praga Praga; ecclesia s. Viti et Wencezlai mart. (967 ?) 343, 5. Pragensis eccla. (1144) 141, 30. 142, 5. (1146/8) 162, 25. eccl. s. Wencezlai (cc. 1170) 223, 25. (1188) 291, 15. (1190) 298, 25. (1184/92) 305, so. (1194) 313, 1. (1197) 324, so. Chorus s. Wencezlai (1194) 315, 5. Sepulcrum s. Wencezlai (cc. 1170) 223, 30. Episcopalis sedes ad eccl. ss. Viti et Wencezlai mart. (967 ?) 343, 6. Pragensis, Bragensis (c. X//) episcopatus, Pragense episcopium (1086) 93, 40. (1146) 409, 10. epatus redintegratio (1086) 94, 25. epatus termini (1086) 94. 95, 15. Pragensis, Bragensis episcopu s, presul (976) 40, 30. (993) 45, 25. (1070) 366, 35. (1088?) 388, 1, 20. (1146/8) 162, 20—30. (1194) 314, 25. suffraganeus arepi. Maguntini (1073) 66, 5. eius sedes et dignitas excellentior (1158) 177, 25. est imperii princeps (1187) 287, 35. Pragenses epi.: Adalbertus (992 sq.); Daniel (1149 sq.) ; [Ditmarus] (976) ; Fridericus (1169 Sq.); Hermannus (1100/07 sq.); Hizzo (1024)7; Jarmir alias Gebehardus (1073 sq.) ; Johannes I (1135); Meginhardus (1131); Otto (1143 sq.) ; Severus (1046); Theadagus (1000); Valentinus (1181). Pragensis ecclae. capitulum, chorus (1180/82) 265, 25. (1182) 268, 20. (1183) 270, 20. (1194) 314, 30. capituli sigillum (cc. 1170) 223, 30. Pragensis (or.), Praiensis(c. X//) prepositus: Chuno (1184) ; Daniel (1146) ; Florianus cancell. (1194) ; Hermannus (1184 sq.) ; Jurata (1143) ; Martinus (1175/8) ; Udalricus (1159 sq.) ; Pragensis decanus: Heinricus (1146/8) ; Pau- lus (1160 sq.); Petrus(1143); Zdeslaus (1184 Sq.). Pragenses canonici, fratres; s. Wencezlai ca- nonici (1169) 219, 5. (cc. 1170) 223, 30. (1177) 246, 1. (1180/82) 266, 1 sq. (1184) 273, 20. (1186) 281, so. (1194) 312, 30. Alexander mag. (1177 sq.) ; Bartolomeus mag. (1184) ; Bohuval (1177) ; Burchardus (1180/82) ; Dobrogost (1177); Dul- cianus (1177) ; Engelbertus (1190) ; Ermannus (cc. 1170) ; Florianus not. reg. (cc. 1170); Fri- dericus (1180/2 sq.); Hvalco (1177 sq.); Jero- nimus mag. (1160); Laurencius (1195); Mir (1177) ; Othmarus (1177); Paulus (cc. 1170) ; Peregrinus (cc. 1170); Pribizlaus (1190); Ra- dozlaus (cc. 1170) ; Radozta (1180/82) ; Walkun (1177 sq.); Vincentius (cc. 1170) ; Zlauon (cc. 1170). Pragensis eccle. ministri (1100/07) 392, 25. Custos sepulcri s. Wencezlai (1170) 223, 30. Pragensis clerus (1144) 142, 1. Pragensis archidiaconus: Domazlau (1167) ; Gwalech (1195/7) ; Zlawon (1176/8). Praga; capella b. Laurentii in monte Petfin (1125/40) 405, 35. capella ducis infra muros, que est in honore Omnium Sanctorum (1185) 279, 5. ecclesia s. Andree [in posteriore Antiqua civ. Prag.] (1165) 207, 1. eccl. ss. Cosme et Damiani (1178) 252, 20. eccl (monium.) s. Georgii in castro Prag. (967 ?) 343, 5. (1145) 145, 5. abbatissa: Berta (1145); Maria, Mlada (967?) prep.: Petrus (1070.)
518 Porecze Porecze (sp. XIII) ; Poříčí, vicus circum ecclesiam s. Petri in Nova civ. Prag. (993) 348, 20. Poryesichyh (c. XIII) locat. ; PofeSice, d. fp. Sedlíany, villa monii Ostrov. (1012/37) 50, 20. Poruc (c. XIII), Peruc (sp. XIV); Porut? ; pi- scator ecclesiae Lutomeric. na Vzti (cc. 1057) (58, 5). 364, a5. Posdik (sp. XII); Pozdík; tributarius mellis ec- clesiae Boleslav. in villa Losenicih (1052 ?) 360, 5. Positouiz (or.); fortasse PoStovice, d. p. Slaný, &. Schlan ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 281, 30. Postice v. Gestice. Postoy (sp. XII); Postoj ; filius Cany, homo ec- clesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Posififín v. Poztrizine. Poteha, Potecha (sp. X///); Potécha; curialis servus (1115) 399, 20. (1186) 432, 30. Potin (sp. XIII); Potín, g. Pottin, d. p. Teplá, g. Tepl; Chazlav de — (1183). Potliscim, Potliscimi v. Podliscin. Poto (c), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Potok (sp. XIII), Potok, d. p. Kralovice ; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 20. Pouerl, Pourrili (or.) ; Povrly, g. Pómmerle, d. p. Ústí n. L., g. Aussig; villa hospitalis Hieroso- lymitani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. Pouiciz v. Powicich. Poumgartun (or. vicus, Herrnbaumgarten in Austr. Inf., d. p. Mistelbach (1056) 53, 16. Poumgartuntal (or.) vallis (1056) 53, 15. Pourrili o. Pouerl. Powicich, Pouiciz (sp. X///) ; Povice (?) villa, ubi duo aratra monii. Cladrub. (1186) 437, 10, 25. Pozden (or.) testis (1180/82) 266, 25. Pozden, Bozden (sp. X///) de Pestodlub, maior procurator in beneficio Milhozt in Boyzes (1183) 420, 25. Pozdnec (or.); Pozdnik?; (1180/82) 267, 1. Poztan (c. XV); Pozdan ; homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Poztrizine (sp. X//) locał. ; Postłiżin, d. p. Slanj, g. Schlan ; Villa, ubi custodes ecclesiae Bole- slav. (1052 ?) 360, 10. Prachaticih v. Pragaticih. Pracici v. Ptacicsi. Pracih (or.) locat.; Praëice, g. Prałsch, d. p. Znojmo, g. Znaim; vila, ubi mansus monii. Lucensis (1190) 300, 15. Prakšice v. Praxici. Praedbok v. Predbor. Praga (or.) castrum, civitas, urbs (993) 348, 5—15. (1045) 354, 20. castrum s. Wencezlai (1074) 74, 1. 75, 5. (1115) 397, 20, 25. (1130) 113, 5. (1143) 137, 25. (1160) 197, 10. (1167) 415, 10. (1174/8) 256, 20. (1183) 422, 25. (1184/5) 276, 1. (1185) 277, 25. (1186) 430, 1, 10, 25. (1189) 295, 5. (1190) 298, 30. 301, 1. (1194) 313, 10. 443, 30. 444, 10. (1196) 320, 25. curia ducis (1190) 301, 1. Castellanus, prefectus: Budilou (1167) ; Mutina (1175 sq.); Naches (1159); Stiborius (1048) ; Velis (1187). Pragensis villicus (993) 349, 5. (1088 ?) 386, 15, 20. 387, 10,25. 389, 20. (1115) 397, 15, 20. (1130) 114, 1. (1186) 430, 5, 20. testis de Tucleci INDEX NOMINUM. Praga Praga; ecclesia s. Viti et Wencezlai mart. (967 ?) 343, 5. Pragensis eccla. (1144) 141, 30. 142, 5. (1146/8) 162, 25. eccl. s. Wencezlai (cc. 1170) 223, 25. (1188) 291, 15. (1190) 298, 25. (1184/92) 305, so. (1194) 313, 1. (1197) 324, so. Chorus s. Wencezlai (1194) 315, 5. Sepulcrum s. Wencezlai (cc. 1170) 223, 30. Episcopalis sedes ad eccl. ss. Viti et Wencezlai mart. (967 ?) 343, 6. Pragensis, Bragensis (c. X//) episcopatus, Pragense episcopium (1086) 93, 40. (1146) 409, 10. epatus redintegratio (1086) 94, 25. epatus termini (1086) 94. 95, 15. Pragensis, Bragensis episcopu s, presul (976) 40, 30. (993) 45, 25. (1070) 366, 35. (1088?) 388, 1, 20. (1146/8) 162, 20—30. (1194) 314, 25. suffraganeus arepi. Maguntini (1073) 66, 5. eius sedes et dignitas excellentior (1158) 177, 25. est imperii princeps (1187) 287, 35. Pragenses epi.: Adalbertus (992 sq.); Daniel (1149 sq.) ; [Ditmarus] (976) ; Fridericus (1169 Sq.); Hermannus (1100/07 sq.); Hizzo (1024)7; Jarmir alias Gebehardus (1073 sq.) ; Johannes I (1135); Meginhardus (1131); Otto (1143 sq.) ; Severus (1046); Theadagus (1000); Valentinus (1181). Pragensis ecclae. capitulum, chorus (1180/82) 265, 25. (1182) 268, 20. (1183) 270, 20. (1194) 314, 30. capituli sigillum (cc. 1170) 223, 30. Pragensis (or.), Praiensis(c. X//) prepositus: Chuno (1184) ; Daniel (1146) ; Florianus cancell. (1194) ; Hermannus (1184 sq.) ; Jurata (1143) ; Martinus (1175/8) ; Udalricus (1159 sq.) ; Pragensis decanus: Heinricus (1146/8) ; Pau- lus (1160 sq.); Petrus(1143); Zdeslaus (1184 Sq.). Pragenses canonici, fratres; s. Wencezlai ca- nonici (1169) 219, 5. (cc. 1170) 223, 30. (1177) 246, 1. (1180/82) 266, 1 sq. (1184) 273, 20. (1186) 281, so. (1194) 312, 30. Alexander mag. (1177 sq.) ; Bartolomeus mag. (1184) ; Bohuval (1177) ; Burchardus (1180/82) ; Dobrogost (1177); Dul- cianus (1177) ; Engelbertus (1190) ; Ermannus (cc. 1170) ; Florianus not. reg. (cc. 1170); Fri- dericus (1180/2 sq.); Hvalco (1177 sq.); Jero- nimus mag. (1160); Laurencius (1195); Mir (1177) ; Othmarus (1177); Paulus (cc. 1170) ; Peregrinus (cc. 1170); Pribizlaus (1190); Ra- dozlaus (cc. 1170) ; Radozta (1180/82) ; Walkun (1177 sq.); Vincentius (cc. 1170) ; Zlauon (cc. 1170). Pragensis eccle. ministri (1100/07) 392, 25. Custos sepulcri s. Wencezlai (1170) 223, 30. Pragensis clerus (1144) 142, 1. Pragensis archidiaconus: Domazlau (1167) ; Gwalech (1195/7) ; Zlawon (1176/8). Praga; capella b. Laurentii in monte Petfin (1125/40) 405, 35. capella ducis infra muros, que est in honore Omnium Sanctorum (1185) 279, 5. ecclesia s. Andree [in posteriore Antiqua civ. Prag.] (1165) 207, 1. eccl. ss. Cosme et Damiani (1178) 252, 20. eccl (monium.) s. Georgii in castro Prag. (967 ?) 343, 5. (1145) 145, 5. abbatissa: Berta (1145); Maria, Mlada (967?) prep.: Petrus (1070.)
Strana 519
—X Praga eccl, basilica b. Johannis ewang. inter Pragam et Wisegrad in loco, qui dicitur Boissci (cc. 1183) 271, 25. (1183) 418, 25. (1185) 423, 35. (1186) 285, 15. (cc. 1186) 286, 20. (1194) 315, 25. eccl s. Mariae, cuius presbyteri Benessius et Matheus (1100/07) 398, 15. eccl s. Marie virg. fratrum hospitalis s. Jo- hannis B. Hierosolymitani (1158/69) 216, 5, 30. (1182) 268, 15. eccl. s. Michahelis (1115) 397, 20, 25. (1186) 430, 1, 10, 26. eccl. s. Petri [in Po#ë] in suburbio (1174/8) 257, 20. eccl. s. Petri in Sderaz (1115) 398, 1. (1186) 430, 1, 15, 25. monium. custodum Sepulcri Do- minici v. Sepulcrarii. Praga ; insula inferior ; Kampa (1158/69) 215, 10. pons (1158/69) 215, 10. Pragense suburbium (1088?) 385, 5, 20. (1178) 252, 15. (1190) 298, 25. Theutonici, qui manent in suburbio Pragensi (1174/8) 256, 15. eorum lex et consuetudo 257, 5. eorum iudex 256, 15. 257, 1. circuitus s. Martini in suburbio (1187) 289, 6. 440, 10. locus, qui dicitur Pa[u]perum vicus (1186) 430, 10. locus nomine Wtraunice sub monte Petrino (1088 ?) 385, 5, 20. (1195/40) 406, 5. curia hospitum in medio civitatis Pragae, Tn (1100/07) 392, 20. hospitale s. Mariae :m Tn (1125/40) 406, 5. Pragensis civis Jacobus (1100/07) 393, 15. Pragaticih, Prahaticih (sp. X//), Prachaticih (c. XII) locat. ; fortasse Prachatice Staré, g. Alt- Prachatitq, d. p. Prachatice, ubi tributum vel theloneum de via spectans ad eccl Wissegra- densem (1088 ?) 386, 15, 20. (1130) 112, 40. Prahen (or.); Práchef, quondam arx prope Ho- raZdovice, d. f. Strakonice ; castellanus : Witcho (1184). Prahensis (sp. XIII) provincia (1045) 353, 15. Prahouici (sp. X//) ; Prachovice. d. p. Pardubice ; villa (1073) 370, 16. Praiensis episc. v. Praga. Přáslavice v. Preiazlauici. Prauez (c. XIII), Prauec (sp. XIV); Pravec; carpentarius ecclesiae Lutomeric. in villa Lubne (cc. 1057) (58, 20). 365, 5. Prauota (sp. X//); Pravota ; quidam possessor terrae (1167) 413, 20. Pravéice, g. Prawëitz v. Probicih. Pravloo, g. Prahlitz, v. Naprauloue. s. Praxedis presb. card. : Hubaldus (1144) 140, 1. Praxici (or.); PrakSice, d. p. Uh. Brod, g. Ung.- Brod; villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Prëice v. Purschitz. Precen (sp. XII) homo eccl. Wissegrad. in illa Drahlich (1088 ?) 380, 10, 30. Precen (sp. XII) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Tinec (1088 ?) (381, 1, 15). Precoy (or.); villa hospit. Hierosolymitani (1186) 3, 1. Preda (c. XVIII) ; Preda, PHida ; comes [Morav.] (1078) £5, 10. 87, 1. Preda (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, 30. INDEX NOMINUM. Premonstratum 519 Preda, Predota (sp. X///) de Nechstin, testis (1183) 420, 25. (1185) 425, 1. Preda (or.) testis (1194) 315, 15. Filius eius: Hual. Preda (or.) testis (1197) 331, 5. Predbor, Bredbok (c. XV///), Praedbok (c. XVIII); Płedbor ; comes castellanus de Zazlaw (1165), 208, 1. Coniux eius: Borena vel Bozena. Predbor (/acs.) frater Oldrih, testis (1175/8) 251, 10. Predbor (or.) testis (1197) 326, 1. Predbor (sp. XIV) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 6. Predbor (or.) [nobilis] testis (1197) 331, 5. Predota, Predotha, Pridota, Prudota; Předota, Přídota. Predota, Predotha (or.), iudex curie (1189) 295, 35. 297, 20. Predota (c. X///) nob. Boh., testis (1185) 277, 20. 279, 10. (1187) 289, 25. 440, 20. Pridota (or.) testis (1192/3) 311, 10. Predota (sp. X//I) de Nechstin v. Preda. Predota, Prudota (sp. X///), homo monii Cladrub. in villa Wracouici (1115) 396, 10. (1186) 428, 76, 20. Predsa (sb. X//); Płedża ; filius Radisae, tribu- tarius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Lubin- cih (1052 ?) 360, 6. Predwoy (or.); Pedvooj; testis (1197) 331, 5. Cf. Preuoi. Predwor (c. XVIII) ; Pfedoor ; testis (1185) 277, 20. Predzlaus, Bredzlau (sp. XIII): Predsl v; do- nator terrae in villa Kozolupech (1186) 436, 5, 26. 437, 1. Pregnici (sp. X//) villa in Moravia ad ecclesiam Boleslav. spectans (1052?) 361, 20. Preiazlauici (or.) ; P+äslavice, d. p. Olomuc ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. Přelouč o. Priluche. Premensis ecclesia v. Bremensis. Premil (or.) ; P7emil ; testis (1180/82) 267, 1. Premil (sp. X//) tornarius in villa Degnicih (1088?) 380, 10, 20. Premil (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Premil (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Premil (sp. X///) cultor vineae monii. Cladrub. (1186) 432, 5. Premisl (c. X///), Premwisl, Priemuzzil, Primuzel, Primuzil (or. Premüzlo, Premyzlaus (c. X//), Primizel (c. XVIII), Primezla (c. XIII), Pri- muzle (c. XIV), Premizl, Priemuzl (sp. XIII), Pfemysl alias Odocarus; marggravius de Mo- ravia (1179) 259, 20. frater Friderici ducis Boem. (1181) 264, 20. (1183) 270, 20. (1184/5) 276, 10. (1186) 282, 15. (1187) 289, 15. 440, 15. dux Bo- hemorum (1192) 304, 20. 305, 10. 307, 1. 308, 15. (1193) 309, 5. 310, 5. 311, 5. (1194) 443, 25. Premonstratum ; Premontré, Franc., dep. Aisne; conventus in Premonstratensi colloquio congre- gatus (cc. 1142) 136, 10. Premonstratensis eccla. (1158/70) 225, 15. Premonstratensis abbas, dominus (1153/70) 227, 1, 5. Abb. Hugo (cc. 1150).
—X Praga eccl, basilica b. Johannis ewang. inter Pragam et Wisegrad in loco, qui dicitur Boissci (cc. 1183) 271, 25. (1183) 418, 25. (1185) 423, 35. (1186) 285, 15. (cc. 1186) 286, 20. (1194) 315, 25. eccl s. Mariae, cuius presbyteri Benessius et Matheus (1100/07) 398, 15. eccl s. Marie virg. fratrum hospitalis s. Jo- hannis B. Hierosolymitani (1158/69) 216, 5, 30. (1182) 268, 15. eccl. s. Michahelis (1115) 397, 20, 25. (1186) 430, 1, 10, 26. eccl. s. Petri [in Po#ë] in suburbio (1174/8) 257, 20. eccl. s. Petri in Sderaz (1115) 398, 1. (1186) 430, 1, 15, 25. monium. custodum Sepulcri Do- minici v. Sepulcrarii. Praga ; insula inferior ; Kampa (1158/69) 215, 10. pons (1158/69) 215, 10. Pragense suburbium (1088?) 385, 5, 20. (1178) 252, 15. (1190) 298, 25. Theutonici, qui manent in suburbio Pragensi (1174/8) 256, 15. eorum lex et consuetudo 257, 5. eorum iudex 256, 15. 257, 1. circuitus s. Martini in suburbio (1187) 289, 6. 440, 10. locus, qui dicitur Pa[u]perum vicus (1186) 430, 10. locus nomine Wtraunice sub monte Petrino (1088 ?) 385, 5, 20. (1195/40) 406, 5. curia hospitum in medio civitatis Pragae, Tn (1100/07) 392, 20. hospitale s. Mariae :m Tn (1125/40) 406, 5. Pragensis civis Jacobus (1100/07) 393, 15. Pragaticih, Prahaticih (sp. X//), Prachaticih (c. XII) locat. ; fortasse Prachatice Staré, g. Alt- Prachatitq, d. p. Prachatice, ubi tributum vel theloneum de via spectans ad eccl Wissegra- densem (1088 ?) 386, 15, 20. (1130) 112, 40. Prahen (or.); Práchef, quondam arx prope Ho- raZdovice, d. f. Strakonice ; castellanus : Witcho (1184). Prahensis (sp. XIII) provincia (1045) 353, 15. Prahouici (sp. X//) ; Prachovice. d. p. Pardubice ; villa (1073) 370, 16. Praiensis episc. v. Praga. Přáslavice v. Preiazlauici. Prauez (c. XIII), Prauec (sp. XIV); Pravec; carpentarius ecclesiae Lutomeric. in villa Lubne (cc. 1057) (58, 20). 365, 5. Prauota (sp. X//); Pravota ; quidam possessor terrae (1167) 413, 20. Pravéice, g. Prawëitz v. Probicih. Pravloo, g. Prahlitz, v. Naprauloue. s. Praxedis presb. card. : Hubaldus (1144) 140, 1. Praxici (or.); PrakSice, d. p. Uh. Brod, g. Ung.- Brod; villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Prëice v. Purschitz. Precen (sp. XII) homo eccl. Wissegrad. in illa Drahlich (1088 ?) 380, 10, 30. Precen (sp. XII) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Tinec (1088 ?) (381, 1, 15). Precoy (or.); villa hospit. Hierosolymitani (1186) 3, 1. Preda (c. XVIII) ; Preda, PHida ; comes [Morav.] (1078) £5, 10. 87, 1. Preda (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, 30. INDEX NOMINUM. Premonstratum 519 Preda, Predota (sp. X///) de Nechstin, testis (1183) 420, 25. (1185) 425, 1. Preda (or.) testis (1194) 315, 15. Filius eius: Hual. Preda (or.) testis (1197) 331, 5. Predbor, Bredbok (c. XV///), Praedbok (c. XVIII); Płedbor ; comes castellanus de Zazlaw (1165), 208, 1. Coniux eius: Borena vel Bozena. Predbor (/acs.) frater Oldrih, testis (1175/8) 251, 10. Predbor (or.) testis (1197) 326, 1. Predbor (sp. XIV) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 6. Predbor (or.) [nobilis] testis (1197) 331, 5. Predota, Predotha, Pridota, Prudota; Předota, Přídota. Predota, Predotha (or.), iudex curie (1189) 295, 35. 297, 20. Predota (c. X///) nob. Boh., testis (1185) 277, 20. 279, 10. (1187) 289, 25. 440, 20. Pridota (or.) testis (1192/3) 311, 10. Predota (sp. X//I) de Nechstin v. Preda. Predota, Prudota (sp. X///), homo monii Cladrub. in villa Wracouici (1115) 396, 10. (1186) 428, 76, 20. Predsa (sb. X//); Płedża ; filius Radisae, tribu- tarius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Lubin- cih (1052 ?) 360, 6. Predwoy (or.); Pedvooj; testis (1197) 331, 5. Cf. Preuoi. Predwor (c. XVIII) ; Pfedoor ; testis (1185) 277, 20. Predzlaus, Bredzlau (sp. XIII): Predsl v; do- nator terrae in villa Kozolupech (1186) 436, 5, 26. 437, 1. Pregnici (sp. X//) villa in Moravia ad ecclesiam Boleslav. spectans (1052?) 361, 20. Preiazlauici (or.) ; P+äslavice, d. p. Olomuc ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. Přelouč o. Priluche. Premensis ecclesia v. Bremensis. Premil (or.) ; P7emil ; testis (1180/82) 267, 1. Premil (sp. X//) tornarius in villa Degnicih (1088?) 380, 10, 20. Premil (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Premil (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 15. Premil (sp. X///) cultor vineae monii. Cladrub. (1186) 432, 5. Premisl (c. X///), Premwisl, Priemuzzil, Primuzel, Primuzil (or. Premüzlo, Premyzlaus (c. X//), Primizel (c. XVIII), Primezla (c. XIII), Pri- muzle (c. XIV), Premizl, Priemuzl (sp. XIII), Pfemysl alias Odocarus; marggravius de Mo- ravia (1179) 259, 20. frater Friderici ducis Boem. (1181) 264, 20. (1183) 270, 20. (1184/5) 276, 10. (1186) 282, 15. (1187) 289, 15. 440, 15. dux Bo- hemorum (1192) 304, 20. 305, 10. 307, 1. 308, 15. (1193) 309, 5. 310, 5. 311, 5. (1194) 443, 25. Premonstratum ; Premontré, Franc., dep. Aisne; conventus in Premonstratensi colloquio congre- gatus (cc. 1142) 136, 10. Premonstratensis eccla. (1158/70) 225, 15. Premonstratensis abbas, dominus (1153/70) 227, 1, 5. Abb. Hugo (cc. 1150).
Strana 520
520 Premonstratum INDEX NOMINUM. Prosmiceh Premonstratensis ordo (1142) 134, 20. (1153/8) 182, 1. ordinis fratres (1158/70) 224, 10. (1192) 304, 10. Premüzlo, Premwisl v. Premisl. Prenee (or.), Pirne (c. X//I), Prrna (sp. XIV); Brná, g. Birnai, d. p. Üsli n. L., g. Aussig ; villa eccl. Lutomericensis (cc. 1057) 56. 368, 20. Prenestinus ep. Cuno, legatus sedis apost. (1118) 107, 30. Preolac, Prevlac (or.); PFivlaky, g. Prôhlig, d. p. Zatec, g. Saaz ; predium, campus, grangia monii. Waldsassensis (1159) 192, 25. (1165) 205, 5. (1185) 276, 20. (1169/94) 316, 15. (1195/77) 322, 15. Prerou (or.), Prerov (sp. X//), locat.: Preroue (sb. X11); Pferov, g. Prerau ; civitas Morav. (1052 ?) 361, 10. (1073) 370, 5. Castellanus : Jaros (1174). Prerouensis (sp. X///) provincia (1183) 419, 26. Prerouensis ecclesiae villae (cc. 1131) 120, 10 sq. Preschep (or.) ; fortasse P7ístbo, g. Prispach, d. 5. Mor. Budějovice, g. Mähr. Budwitz; villa monii. Lucensis (s. XIII) 301, so. Preseka (sp. X1/), Pfeseka, terminus silvae monii. Lutomisl. (1167) 414, 5. Prestan v. Preztan. Prestauelcicih (o7.) Zocat. ; Přestavlky, quondam, prope Ždánice (Steinitz) d. p. Kyjov, g. Gaya ; villa, ubiterra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Prestaz (or.) Jocat. ; Bfestek, d. p. Uh. Hradiště, g- Ung.-Hradisch ; villa ubi terra eccl. Spi- tigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Pretoci (or.) ; Přítoky, d. p. Hora Kutná, g. Kutten- berg; villa curiae Jesutboricensis (cc. 1131) 121,10. Preuoi (or.); Převoj; canonicus eccl. Olomuc. et archidiac. (1174) 239, 10. C/. Preduoy. Prevlac v. Preolac. Prevnovvense monium v. Brevnov. Prezez (or.); Bfeqec? ; fortasse Presske prope Goeda, Sachsen, distr. Bautzen ; villa eccl. Mi- sinensis in pago Bvdessin (1160) 198, 5. in pago Milzana (1165) 202, 25. Prezizlavus v. Bracizlaus. Preznich v. Breznich. Preztan (c. XIII), Prestan (sp. XIV); Pzestan ; campanarius ecclesiae Lutomericensis in villa Hotsoue (cc. 1057) (58, 20). 365, 1. Preztan, Prestan, Prezstan (sp. X///) solutor salis monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10, 30. 431, 10. Preztan, Prestan (sp. X///) donator villae Bezemin (1115) 401, 10. (1186) 433, 20. Pribisa, Pribissa (sp. X//); Płibiśa ; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) 379, 1, 15. Pribizlaus, Pribizlau, Pribizlav, Bri- bizlav (or) Pribilav (/acs.), Przibi- slaus(c.).: Přibyslav. Pribizlaus (or.) archidiac. Lutomiricensis (1177) 247, 25. archidiac. Rudnicensis (1175/8) 251, 5. archidiac. (1180/2) 266, 5. prep. Bolezlauensis (1184) 274, 15. (1189) 297, 15. canonicus Prag. (1190) 298, 25. archidiac. (1194) 313, 15. 314, 30. Pribizlaus (or.) castellanus de Bolezlau (1177) 247, 25. Pribizlav (or. de villa Bernhardi, filius Milk, itestis (1158/73) 237, 25. Prbizlav (or.), testis (1158/73) 237, 25. Pribizlaus (or. miles Sobezlai II ducis (1177) 247, 1—15. Pribilav (facs.) testis (1175[8) 251, 10. Pribizlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Pribizlaus (c. XVIII) ensifer ducis Boh. (1183) 270, 25. Pribizlav (or.) testis (1183) 271, 20. Frater eius: Emram. Pribizlaus (or. filius Hemerammi, testis (1189) 295, 35. Pribizlaus Grossus (or.); filius eius: Sobegherd (1189). Pribizlau (or.) socius Vlrici filii Drizlai (1192) 306, 35. 307, 5. Pribizlaus (or.) Cozchefilius (1 92) 307,5. P. Coscka (1194) 444, 5. Przibislaus (c. XVII) testis Mor. (1196) 319, 10. Pribizlaus, Bribizlav (or.) testis (1197) 331, 5. Pribran (or); Pfibran; frater Bun et Bicen, testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Pridota v. Predota. Priemuzl, Priemuzzil v. Premisl. Prilucea (or.) Příluky (?); villa quondam monii Lucensis (1190) 300, 20. Priluche (sp. X//); Přelouč, d. p. Pardubice; villa monii. Opatovic. (1073) 369, 20, 25. Primezla, Primizel, Primuzel, Primuzil, Primuzle v. Premisl. Prin (or.) ; fortasse BYezno, g. Priesen, d. p. Žatec, g. Saa7 ; villa monii Waldsassen. (1185) 276, 25. Prisnin (sp. X//) ; fortasse Pívory, d. p. Mělník ; villa capit. Boleslav. (1052?) 359, 20. Płistbo, g. Prispach v. Preschep. Pristupym (c. X///) ; Płistoupin, d. p. Český Brod, g. Bóhm.-Brod ; predium monii. Ostrow. (1140/8) 155, 5. Přítoky v. Pretoci. Pritulenowo, Przitulenowo (sp. X///); PHiulnov quondam inter Holubeč et Svržno, d. p. Horšův Tjn, g. Bischofteinitq; vila monii. Cladrub. (1186) 437, 10, 25. Pruic (sp. X11) ; Privik ? ; homo ecclesiae Boleslav. qui curti cottidie inservit (1052 ?) 360, 5. Priwina v. Briuuinus. Pfívory v. Prisnin. Prizota (sp. X11) ; Pfisola; piscator eccl. Wisse- grad. in villa Nagouicih (1088 ?) 382, 10. Probicih (or.) Jocat. ; fortasse Pravćsce, d. p. Kro- mz, g. Kremsier ; villa, ubiterra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Probostou (or.) ; Proboštov, g. Proboscht, d. p. Li- tomé¥ice, g. Leitmeritz ; villa hospitalis Hiero- solymitani (1188) 293, 15. Procetin (or.); Prosetín, nunc fortasse Prosemná, g. Prosseln, prope Dłiin, g. Tetschen ; (1169) 20. Procopius, abbas Sazaviensis (post 1037) 51. s. Proculus; s. Procolo, It. distr. Faenza (1167) 210, 10. Prodiva (c. XVIII); fortasse Protivec, g. Proliwtit, d. b. Zlutice, g. Luditg; Theodoricusde — (1183). Prosek v. Prozek. Prosmiceh (c. X///), Prossmici h (sp. XIV) locat. ; Prosmyky, d. p. Litomëtice, g. Leitmeritz ; villa, ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 15). 364, 30.
520 Premonstratum INDEX NOMINUM. Prosmiceh Premonstratensis ordo (1142) 134, 20. (1153/8) 182, 1. ordinis fratres (1158/70) 224, 10. (1192) 304, 10. Premüzlo, Premwisl v. Premisl. Prenee (or.), Pirne (c. X//I), Prrna (sp. XIV); Brná, g. Birnai, d. p. Üsli n. L., g. Aussig ; villa eccl. Lutomericensis (cc. 1057) 56. 368, 20. Prenestinus ep. Cuno, legatus sedis apost. (1118) 107, 30. Preolac, Prevlac (or.); PFivlaky, g. Prôhlig, d. p. Zatec, g. Saaz ; predium, campus, grangia monii. Waldsassensis (1159) 192, 25. (1165) 205, 5. (1185) 276, 20. (1169/94) 316, 15. (1195/77) 322, 15. Prerou (or.), Prerov (sp. X//), locat.: Preroue (sb. X11); Pferov, g. Prerau ; civitas Morav. (1052 ?) 361, 10. (1073) 370, 5. Castellanus : Jaros (1174). Prerouensis (sp. X///) provincia (1183) 419, 26. Prerouensis ecclesiae villae (cc. 1131) 120, 10 sq. Preschep (or.) ; fortasse P7ístbo, g. Prispach, d. 5. Mor. Budějovice, g. Mähr. Budwitz; villa monii. Lucensis (s. XIII) 301, so. Preseka (sp. X1/), Pfeseka, terminus silvae monii. Lutomisl. (1167) 414, 5. Prestan v. Preztan. Prestauelcicih (o7.) Zocat. ; Přestavlky, quondam, prope Ždánice (Steinitz) d. p. Kyjov, g. Gaya ; villa, ubiterra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Prestaz (or.) Jocat. ; Bfestek, d. p. Uh. Hradiště, g- Ung.-Hradisch ; villa ubi terra eccl. Spi- tigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Pretoci (or.) ; Přítoky, d. p. Hora Kutná, g. Kutten- berg; villa curiae Jesutboricensis (cc. 1131) 121,10. Preuoi (or.); Převoj; canonicus eccl. Olomuc. et archidiac. (1174) 239, 10. C/. Preduoy. Prevlac v. Preolac. Prevnovvense monium v. Brevnov. Prezez (or.); Bfeqec? ; fortasse Presske prope Goeda, Sachsen, distr. Bautzen ; villa eccl. Mi- sinensis in pago Bvdessin (1160) 198, 5. in pago Milzana (1165) 202, 25. Prezizlavus v. Bracizlaus. Preznich v. Breznich. Preztan (c. XIII), Prestan (sp. XIV); Pzestan ; campanarius ecclesiae Lutomericensis in villa Hotsoue (cc. 1057) (58, 20). 365, 1. Preztan, Prestan, Prezstan (sp. X///) solutor salis monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10, 30. 431, 10. Preztan, Prestan (sp. X///) donator villae Bezemin (1115) 401, 10. (1186) 433, 20. Pribisa, Pribissa (sp. X//); Płibiśa ; vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) 379, 1, 15. Pribizlaus, Pribizlau, Pribizlav, Bri- bizlav (or) Pribilav (/acs.), Przibi- slaus(c.).: Přibyslav. Pribizlaus (or.) archidiac. Lutomiricensis (1177) 247, 25. archidiac. Rudnicensis (1175/8) 251, 5. archidiac. (1180/2) 266, 5. prep. Bolezlauensis (1184) 274, 15. (1189) 297, 15. canonicus Prag. (1190) 298, 25. archidiac. (1194) 313, 15. 314, 30. Pribizlaus (or.) castellanus de Bolezlau (1177) 247, 25. Pribizlav (or. de villa Bernhardi, filius Milk, itestis (1158/73) 237, 25. Prbizlav (or.), testis (1158/73) 237, 25. Pribizlaus (or. miles Sobezlai II ducis (1177) 247, 1—15. Pribilav (facs.) testis (1175[8) 251, 10. Pribizlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Pribizlaus (c. XVIII) ensifer ducis Boh. (1183) 270, 25. Pribizlav (or.) testis (1183) 271, 20. Frater eius: Emram. Pribizlaus (or. filius Hemerammi, testis (1189) 295, 35. Pribizlaus Grossus (or.); filius eius: Sobegherd (1189). Pribizlau (or.) socius Vlrici filii Drizlai (1192) 306, 35. 307, 5. Pribizlaus (or.) Cozchefilius (1 92) 307,5. P. Coscka (1194) 444, 5. Przibislaus (c. XVII) testis Mor. (1196) 319, 10. Pribizlaus, Bribizlav (or.) testis (1197) 331, 5. Pribran (or); Pfibran; frater Bun et Bicen, testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Pridota v. Predota. Priemuzl, Priemuzzil v. Premisl. Prilucea (or.) Příluky (?); villa quondam monii Lucensis (1190) 300, 20. Priluche (sp. X//); Přelouč, d. p. Pardubice; villa monii. Opatovic. (1073) 369, 20, 25. Primezla, Primizel, Primuzel, Primuzil, Primuzle v. Premisl. Prin (or.) ; fortasse BYezno, g. Priesen, d. p. Žatec, g. Saa7 ; villa monii Waldsassen. (1185) 276, 25. Prisnin (sp. X//) ; fortasse Pívory, d. p. Mělník ; villa capit. Boleslav. (1052?) 359, 20. Płistbo, g. Prispach v. Preschep. Pristupym (c. X///) ; Płistoupin, d. p. Český Brod, g. Bóhm.-Brod ; predium monii. Ostrow. (1140/8) 155, 5. Přítoky v. Pretoci. Pritulenowo, Przitulenowo (sp. X///); PHiulnov quondam inter Holubeč et Svržno, d. p. Horšův Tjn, g. Bischofteinitq; vila monii. Cladrub. (1186) 437, 10, 25. Pruic (sp. X11) ; Privik ? ; homo ecclesiae Boleslav. qui curti cottidie inservit (1052 ?) 360, 5. Priwina v. Briuuinus. Pfívory v. Prisnin. Prizota (sp. X11) ; Pfisola; piscator eccl. Wisse- grad. in villa Nagouicih (1088 ?) 382, 10. Probicih (or.) Jocat. ; fortasse Pravćsce, d. p. Kro- mz, g. Kremsier ; villa, ubiterra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Probostou (or.) ; Proboštov, g. Proboscht, d. p. Li- tomé¥ice, g. Leitmeritz ; villa hospitalis Hiero- solymitani (1188) 293, 15. Procetin (or.); Prosetín, nunc fortasse Prosemná, g. Prosseln, prope Dłiin, g. Tetschen ; (1169) 20. Procopius, abbas Sazaviensis (post 1037) 51. s. Proculus; s. Procolo, It. distr. Faenza (1167) 210, 10. Prodiva (c. XVIII); fortasse Protivec, g. Proliwtit, d. b. Zlutice, g. Luditg; Theodoricusde — (1183). Prosek v. Prozek. Prosmiceh (c. X///), Prossmici h (sp. XIV) locat. ; Prosmyky, d. p. Litomëtice, g. Leitmeritz ; villa, ubi rusticus ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 15). 364, 30.
Strana 521
Proßnitz Proßnitz, b. Prostějov v. Prosteiouicih. Prosteborici v. Prozteborici. Prosteiouicih (or.) Zocat. ; Prost&jov, g. Proßnitz; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Protiwa (c. X/V) agaso (1180) 261, 15. Protiwa, Protiva (or.) filius Conradi, testis (1180/82) 266, 20. (1193) 310, 10. Protiue (or.) filius Cunradus (1192/3) 311, 10. Prówech v. Bruwich. Provincia comitatus (1160) 197, 15. (1162) 201, 1. Prowod (c. XIV) aurifex in Michel (1185) 279, 1. Filius eius Janis. Prozek, Prozzek, Prozech, Prosek (sp. XIII) ; Prosek, d. p. Karlín, g. Karolinenthal ; villa, ubi vinea monii. Cladrub. (1115) 397, 5. 398, 1. (1186) 429, 10, 25. 430, 15. Prozne (sp. X//); Prosná?; silva monii. Luto- misl. (1167) 414, 10. Proznice (sp. X//) ; Prosnice? ; silva monii Luto- misl. (1167) 414, 10. Prozteborici, Prosteborici (sp. X///); Prostibo#, d. b. Stříbro, g. Mtes; (1115) 395, 15.(1186) 427, 15. 428, 6. Prrna v. Prenee. Prudota v. Predota. Prunn (ed.); Brunn, (1135) 128, 20. Prusi (or.), Prusci (c. XVII) ; Prusy, d. p. Přerov, g. Prerau ; villa, ubi terra monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Prusy (sp. X1/); villa Moraviae ad capitulum Boleslavense spectans (1052?) 362, 1. Pruzeh (or.) Jocat. ; Prusy, d. p. Vyškov, g. Wischau; villa, ubi terra eccl. Znoymen. (cc. 1131) 123, 5. Pruzia (c. XV) (1141) 131, 25. Psare (sp. X111) ; Psáře, guondam prope Rožmitál, villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Cf. Pzar, Pzarih. Pssou (or.); Pšov, g. Schaab, d. p. Podbořany, g. Podersam; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 281, 30. Pssouane (c. XII), Pšované, gens Bohemiae (1086) 94, 10. Ptacicsi (or.), Ptachichi (c. XIII), Pracici (sb. XIV), Ptaëice jam non exstat, villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56, 5, 15. 363, 20. Ptení o. Napteni. Pula (or.) ; Püla; prepositus de Sacceska (1146/8) 163, 15. Pula (sp. X//1) avus Willalmi, possessor patrimonii in villa Ratbori (1115) 397, 10. (1186) 429, 10, 25. Pulin (sp. X//) ; Pálava, g. Pollau, d. p. Mikulov, g. Nikolsburg ; villa ecclesiae Boleslav (1052 ?) ‘362, 1. ibd. eccla. monii. Cunicensis (1173) 416, 20. Wilhelmus de — (1173) 416, 10. Pumlitz, b. Bohumélice v. Bohmelicz. Puopo testis (847) 3, 30. Purcardus v. Burchardus. Purch (ed.); Burg prope Kottes, d. p. Krems, Austr. Imf. ; (cc. 1124) 109, 1. Purkos v. Perkos. Purschitz (or.); Préice, d. p. Sedlčany ; Witego de — (1184/5). Pustimir (sp. X//); Pustomé?, d. p. Vyškov, g. Wischau ; castrum Moraviae (1052 ?) 361, 20. villa monii Reichenbach INDEX NOMINUM. Radco 521 Puten (or.) sacerdos (1188) 294, 1. Putim (c. X///); Putim, d. p. Písek; predium monii Ostrov. cum ecclesia s. Petri (1092/1100) 105, 1. (1148/58) 176, 10. Pzar (or.); Psáfe; mons prope Vissegrad (1178) 252, 25. Cf. Psare. Pzarih (sp. XII) locat.; Psáry, prope Jílové, g. Eilau ; vila ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 376, 10, 20. Cf. Psare. Pzina (sp. XIII) ; Psind, g. Zinna ; fluvius Sile- siae Borus. (1183) 420, 1. Q. Quas (sp. XII), Kvas, vinitor ecci. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) 379, 1, 15. Quas (sp. XII) homo eccl. Wissegrad. in suburbio Pragensi Nazatore (1088 ?) 385, 5, 20. Quasicih (or.) locat. ; Kvasice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Quasina (sp. X//) ; Kvasina ; homo ecclesiae Bo- leslav. ad agenda quaeque negotia (1052 ?) 360, 10. Quáslici, Quasslici (or.) super Methugiam; Koas- lice quondam villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 15. Quasone (or.); Koasosi ; testis (1180/82) 266, 25. Quaxa (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. Quazata (sp. XIII); Kvasata; de familia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Quazics (sp. X//) ; Kovaszć ; pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?), 385, 15, 20. Quek (sp. X//); Kov?; ministerialis ecclesiae Wissegrad. Nanezmine (1088 ?) 375, 15, 25. Quetata (sp. XIII); Kvétata; de familia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Quetek (c. X//]), Kvetek (sp. XIV); Koétek; cocus ecclesiae Lutomeric. in villa Siuohoschi (cc. 1057) (59, 1). 365, 5. Quhalech v. Hualco. Quingey, Franc., dep. Doubs, arr. Besancon (1166) 209, 20. R. R. (c. X11) frater ord. Premonstr. (1153/8) 186, 15. 9, 20. Rabecs (sp. X//); Rabec; piscator eccl. Wisse- grad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Rabodo (c. X//) palatinus comes (1086) 94, 5. V. et. Rapoto. Rabonus v. Rhabanus. Rak (sp. XII) pistor eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 20. 386, 1. Racek (sp. XIV) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Rachmvndus (c.) abb. Altahensis (1040) 49, 20. Racovicih (sp. XIII) locat. ; Rakovice prope Miro- vice, d. p. Pisek; villa, ubi homines monii Brevnov. (1045) 353, 6. Radac (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Radata (c. X///) de familia eccl. (1125/40) 130, 20. Radco (sp. XIV) ; Radék ; testis (1100/07) 398, 15. Vneticensis
Proßnitz Proßnitz, b. Prostějov v. Prosteiouicih. Prosteborici v. Prozteborici. Prosteiouicih (or.) Zocat. ; Prost&jov, g. Proßnitz; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Protiwa (c. X/V) agaso (1180) 261, 15. Protiwa, Protiva (or.) filius Conradi, testis (1180/82) 266, 20. (1193) 310, 10. Protiue (or.) filius Cunradus (1192/3) 311, 10. Prówech v. Bruwich. Provincia comitatus (1160) 197, 15. (1162) 201, 1. Prowod (c. XIV) aurifex in Michel (1185) 279, 1. Filius eius Janis. Prozek, Prozzek, Prozech, Prosek (sp. XIII) ; Prosek, d. p. Karlín, g. Karolinenthal ; villa, ubi vinea monii. Cladrub. (1115) 397, 5. 398, 1. (1186) 429, 10, 25. 430, 15. Prozne (sp. X//); Prosná?; silva monii. Luto- misl. (1167) 414, 10. Proznice (sp. X//) ; Prosnice? ; silva monii Luto- misl. (1167) 414, 10. Prozteborici, Prosteborici (sp. X///); Prostibo#, d. b. Stříbro, g. Mtes; (1115) 395, 15.(1186) 427, 15. 428, 6. Prrna v. Prenee. Prudota v. Predota. Prunn (ed.); Brunn, (1135) 128, 20. Prusi (or.), Prusci (c. XVII) ; Prusy, d. p. Přerov, g. Prerau ; villa, ubi terra monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Prusy (sp. X1/); villa Moraviae ad capitulum Boleslavense spectans (1052?) 362, 1. Pruzeh (or.) Jocat. ; Prusy, d. p. Vyškov, g. Wischau; villa, ubi terra eccl. Znoymen. (cc. 1131) 123, 5. Pruzia (c. XV) (1141) 131, 25. Psare (sp. X111) ; Psáře, guondam prope Rožmitál, villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Cf. Pzar, Pzarih. Pssou (or.); Pšov, g. Schaab, d. p. Podbořany, g. Podersam; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 281, 30. Pssouane (c. XII), Pšované, gens Bohemiae (1086) 94, 10. Ptacicsi (or.), Ptachichi (c. XIII), Pracici (sb. XIV), Ptaëice jam non exstat, villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56, 5, 15. 363, 20. Ptení o. Napteni. Pula (or.) ; Püla; prepositus de Sacceska (1146/8) 163, 15. Pula (sp. X//1) avus Willalmi, possessor patrimonii in villa Ratbori (1115) 397, 10. (1186) 429, 10, 25. Pulin (sp. X//) ; Pálava, g. Pollau, d. p. Mikulov, g. Nikolsburg ; villa ecclesiae Boleslav (1052 ?) ‘362, 1. ibd. eccla. monii. Cunicensis (1173) 416, 20. Wilhelmus de — (1173) 416, 10. Pumlitz, b. Bohumélice v. Bohmelicz. Puopo testis (847) 3, 30. Purcardus v. Burchardus. Purch (ed.); Burg prope Kottes, d. p. Krems, Austr. Imf. ; (cc. 1124) 109, 1. Purkos v. Perkos. Purschitz (or.); Préice, d. p. Sedlčany ; Witego de — (1184/5). Pustimir (sp. X//); Pustomé?, d. p. Vyškov, g. Wischau ; castrum Moraviae (1052 ?) 361, 20. villa monii Reichenbach INDEX NOMINUM. Radco 521 Puten (or.) sacerdos (1188) 294, 1. Putim (c. X///); Putim, d. p. Písek; predium monii Ostrov. cum ecclesia s. Petri (1092/1100) 105, 1. (1148/58) 176, 10. Pzar (or.); Psáfe; mons prope Vissegrad (1178) 252, 25. Cf. Psare. Pzarih (sp. XII) locat.; Psáry, prope Jílové, g. Eilau ; vila ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 376, 10, 20. Cf. Psare. Pzina (sp. XIII) ; Psind, g. Zinna ; fluvius Sile- siae Borus. (1183) 420, 1. Q. Quas (sp. XII), Kvas, vinitor ecci. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) 379, 1, 15. Quas (sp. XII) homo eccl. Wissegrad. in suburbio Pragensi Nazatore (1088 ?) 385, 5, 20. Quasicih (or.) locat. ; Kvasice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Quasina (sp. X//) ; Kvasina ; homo ecclesiae Bo- leslav. ad agenda quaeque negotia (1052 ?) 360, 10. Quáslici, Quasslici (or.) super Methugiam; Koas- lice quondam villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 15. Quasone (or.); Koasosi ; testis (1180/82) 266, 25. Quaxa (c. XVIII) testis (1185) 277, 20. Quazata (sp. XIII); Kvasata; de familia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Quazics (sp. X//) ; Kovaszć ; pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?), 385, 15, 20. Quek (sp. X//); Kov?; ministerialis ecclesiae Wissegrad. Nanezmine (1088 ?) 375, 15, 25. Quetata (sp. XIII); Kvétata; de familia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Quetek (c. X//]), Kvetek (sp. XIV); Koétek; cocus ecclesiae Lutomeric. in villa Siuohoschi (cc. 1057) (59, 1). 365, 5. Quhalech v. Hualco. Quingey, Franc., dep. Doubs, arr. Besancon (1166) 209, 20. R. R. (c. X11) frater ord. Premonstr. (1153/8) 186, 15. 9, 20. Rabecs (sp. X//); Rabec; piscator eccl. Wisse- grad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Rabodo (c. X//) palatinus comes (1086) 94, 5. V. et. Rapoto. Rabonus v. Rhabanus. Rak (sp. XII) pistor eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 20. 386, 1. Racek (sp. XIV) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Rachmvndus (c.) abb. Altahensis (1040) 49, 20. Racovicih (sp. XIII) locat. ; Rakovice prope Miro- vice, d. p. Pisek; villa, ubi homines monii Brevnov. (1045) 353, 6. Radac (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Radata (c. X///) de familia eccl. (1125/40) 130, 20. Radco (sp. XIV) ; Radék ; testis (1100/07) 398, 15. Vneticensis
Strana 522
522 Radek Radek (c. X///), Radeh (sp. XIV) ; Rad£k ; custos apum ecclesiae Lutomeric. in villa Drazouicih (cc. 1057) (58, 25). 365, 5. Radec, Radek (sp. X//l) custos ad capellam s. Galli assignatus (1115) 397, 15. (1186) 429, 10, 15, 25. Radey (sp. X11); Rad; homo ecclesiae Boleslav., qui picarios facit (1052 ?) 360, 5. Radez v. Gradec. Radisa (sp. X//); Radia; tributarius mellis ecclesiae Boleslav in villa Lubincih (1052?) 360, 5. Radispona v. Ratisbona. Radnik, Ratnik (sp. X///) cocus monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 25. Radohna (sp. X//); Radochna ; filia Deucik de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Radohna (sp. X//) filia Tulnae et Suogboh, homi- nis eccl. Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). Radohna (c. X//) de familia eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 5. Radoma (sp. XIII) benefactor monii. Cladru- bensis (1115) 401, 1. (1186) 433, 16. Radon (or.); Radon ; testis de Breza (1180/82) 266, 26. Filius eius: Berzon, Thechen. Radon (sp. XII) ministerialis eccl. Visegrad. in Vykouicih (1088 ?) 375, 1, 20. Radon (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Badreh (1088 ?) 376, 5, 20. Radon (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Scsitarih (1088 ?) 375, 15, 25. Radon (sp. X//) plaustrifex eccl. Wissegrad. in villa Suitici (1088 ?) 383, 15, 20. Radoniz (or.) ; Radonice, d. p. Kadaň, g. Kaaden ; Hogir de — (1196 sq.). Rados (sp. X//); Rados ; custos ecclesię Wisse- grad. in villa Bubnech (1088 ?) 388, 10, 20. Rados (c. XIII) de familia eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 20. Radoslaus v. Radozlaus. Radosta v. Radozta. Radota (sp. X///) homo monii. Cladrub. in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 431, 20. Radotin (or.), Radotyn (sp. X///) ; Radotin, d. p. Smichov ; villa (1158/69) 215, 25. curia ducis Boh. ibd. (993) 348, 15. Radouan (sp. X//) ; Radovan ; archidiac. Olomuc. (1167) 414, 1. Radouan (sp. X//) arator eccl. Boleslav. (1052?) 369, 25. Radouan (sp. X/I) pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Radouan (s?. X//) custos eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Radowan (c. XV), homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Radozlaus (c. XV I), can. Prag. (cc. 1170) 224, 5. Radozlaus (sp. X/V) testis (1100/07) 393, 15. Radozlaus (sb. XIV) de Ceblouicz, testis (1173) 17, 1. Radozlaus (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, 35. Radoslaus /or.) frater Stephani Morkowic (1188) 294, 1. INDEX NOMINUM. Rantolf Radozlaus (c. XIV) testis (1180) 201, 25. Radoslaus (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Radozta, Radosta (or.), Adrastus (c. XIV) capel- lanus (1174/8) 254, 5. can. Prag. (1180/2) 266, 10. custos [Prag.] et prep. Lutomeric. (1185) 278, 20. prep. Lutomeric. (1187) 289, 20. 440, 15. (1189) 297, 15. Radozta (or.) testis (1180/82) 266, 25. Radozte (or.) filius Bohedaz (1192/3) 311, 10. Radosta (sp. X1/) filius Sdenae, tributarius mellis eccl. Boleslav. in villa Rounen (1052 ?) 360, 5. Radosta (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) (879, 1). Radosta (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 10, 20. Radozta, Radosta (sp. X///), rusticus monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. 431, 10, 15. Radosta (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Cebeue (1115) 399, 20. (1186) 438, 1. Radosta (c. XV), faber, servus monii. Strahov. (1143/8) 101, 5. Radosta (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Raduyne (c. XIII), Raduine, Radvine (sp. XIV), locat. ; Radujeñ alias Radouñ, d. p. Dubá, g. Dauba ; Villa, ubi rusticus eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (57, 10, 20), 364, 25, 30. Radunice (c. XV); Radonice, d. b. Louny ; curia monii. Strahov. (1143/8) 161, 1. Raduvwisic (/acs.), fortasse Radovestce, d. b. Roud- mice, g. Raudnitq; curia monii. Stragow. (1175/8) 250, 30. Raffoltestetun (c.), Raffelstetlen, vicus guondam inter Ziqelau et Enns (d. b. Lin) situs ; (903/006) 34, 30. Ragenisburg v. Ratisbona. Rahewinus de Kazpach (1125) 110, 10. Rayc (or.) ; Ráfec, g. Ratis, d. p. Boskovice ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Raygrad (sp. XIII); Rajhrad, g. Raïgern, d. b. Hustopeë, g. Auspitz ; castrum desertum, ubi cella, ecclesia, ss. Petri et Pauli, monio Brevnov. subiecta (1045) 354, 1. (1048) 357, 10. 358, 5, 15. Raygradensis (or.) eccla. (1169) 218, 25. 219, 1. Fratres (1048) 357, 20. Raygrad (sp. XIII) villa monii. (1045) 354, 1. (1048) 357, 10. Raygradici (sp. XIII); Rafhradice, g. Klein- raigern, d. p. Hustopeë, g. Auspttz ; villa monii. Břevnov. (1048) 357, 25. Raimundus, Ramundus (or. (de Puy] magister hospitalis s. Johannis Bapt. Hierosolymitani (1158) 180, 1. (t 1169) 216, 25. Raimundus Berengarius IV, comes Barzelonensis (1160) 197, 15. (1162) 201, 1. Rainaldus v. Reinaldus. Raitq, b. Rájec v. Rayc. Raitza v. Werece. Ranec (or.); Ranék ; testis (1186) 284, 20. Ranos (sp. XIII); Rano¥; vaccarius in villa Sabowresk (1115) 397, 15. (1186) 430, 1, 20. Ranosir (sp. XIV) ; Ranoëir ; de Ranozirou, testis (1173) 417, 1. Rantolf (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Raygradensis
522 Radek Radek (c. X///), Radeh (sp. XIV) ; Rad£k ; custos apum ecclesiae Lutomeric. in villa Drazouicih (cc. 1057) (58, 25). 365, 5. Radec, Radek (sp. X//l) custos ad capellam s. Galli assignatus (1115) 397, 15. (1186) 429, 10, 15, 25. Radey (sp. X11); Rad; homo ecclesiae Boleslav., qui picarios facit (1052 ?) 360, 5. Radez v. Gradec. Radisa (sp. X//); Radia; tributarius mellis ecclesiae Boleslav in villa Lubincih (1052?) 360, 5. Radispona v. Ratisbona. Radnik, Ratnik (sp. X///) cocus monii. Cladrub. (1115) 398, 5. (1186) 430, 25. Radohna (sp. X//); Radochna ; filia Deucik de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Radohna (sp. X//) filia Tulnae et Suogboh, homi- nis eccl. Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). Radohna (c. X//) de familia eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 5. Radoma (sp. XIII) benefactor monii. Cladru- bensis (1115) 401, 1. (1186) 433, 16. Radon (or.); Radon ; testis de Breza (1180/82) 266, 26. Filius eius: Berzon, Thechen. Radon (sp. XII) ministerialis eccl. Visegrad. in Vykouicih (1088 ?) 375, 1, 20. Radon (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Badreh (1088 ?) 376, 5, 20. Radon (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Scsitarih (1088 ?) 375, 15, 25. Radon (sp. X//) plaustrifex eccl. Wissegrad. in villa Suitici (1088 ?) 383, 15, 20. Radoniz (or.) ; Radonice, d. p. Kadaň, g. Kaaden ; Hogir de — (1196 sq.). Rados (sp. X//); Rados ; custos ecclesię Wisse- grad. in villa Bubnech (1088 ?) 388, 10, 20. Rados (c. XIII) de familia eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 20. Radoslaus v. Radozlaus. Radosta v. Radozta. Radota (sp. X///) homo monii. Cladrub. in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 431, 20. Radotin (or.), Radotyn (sp. X///) ; Radotin, d. p. Smichov ; villa (1158/69) 215, 25. curia ducis Boh. ibd. (993) 348, 15. Radouan (sp. X//) ; Radovan ; archidiac. Olomuc. (1167) 414, 1. Radouan (sp. X//) arator eccl. Boleslav. (1052?) 369, 25. Radouan (sp. X/I) pistor eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Radouan (s?. X//) custos eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Radowan (c. XV), homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Radozlaus (c. XV I), can. Prag. (cc. 1170) 224, 5. Radozlaus (sp. X/V) testis (1100/07) 393, 15. Radozlaus (sb. XIV) de Ceblouicz, testis (1173) 17, 1. Radozlaus (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, 35. Radoslaus /or.) frater Stephani Morkowic (1188) 294, 1. INDEX NOMINUM. Rantolf Radozlaus (c. XIV) testis (1180) 201, 25. Radoslaus (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Radozta, Radosta (or.), Adrastus (c. XIV) capel- lanus (1174/8) 254, 5. can. Prag. (1180/2) 266, 10. custos [Prag.] et prep. Lutomeric. (1185) 278, 20. prep. Lutomeric. (1187) 289, 20. 440, 15. (1189) 297, 15. Radozta (or.) testis (1180/82) 266, 25. Radozte (or.) filius Bohedaz (1192/3) 311, 10. Radosta (sp. X1/) filius Sdenae, tributarius mellis eccl. Boleslav. in villa Rounen (1052 ?) 360, 5. Radosta (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) (879, 1). Radosta (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 10, 20. Radozta, Radosta (sp. X///), rusticus monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. 431, 10, 15. Radosta (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Cebeue (1115) 399, 20. (1186) 438, 1. Radosta (c. XV), faber, servus monii. Strahov. (1143/8) 101, 5. Radosta (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 10. Raduyne (c. XIII), Raduine, Radvine (sp. XIV), locat. ; Radujeñ alias Radouñ, d. p. Dubá, g. Dauba ; Villa, ubi rusticus eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (57, 10, 20), 364, 25, 30. Radunice (c. XV); Radonice, d. b. Louny ; curia monii. Strahov. (1143/8) 161, 1. Raduvwisic (/acs.), fortasse Radovestce, d. b. Roud- mice, g. Raudnitq; curia monii. Stragow. (1175/8) 250, 30. Raffoltestetun (c.), Raffelstetlen, vicus guondam inter Ziqelau et Enns (d. b. Lin) situs ; (903/006) 34, 30. Ragenisburg v. Ratisbona. Rahewinus de Kazpach (1125) 110, 10. Rayc (or.) ; Ráfec, g. Ratis, d. p. Boskovice ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Raygrad (sp. XIII); Rajhrad, g. Raïgern, d. b. Hustopeë, g. Auspitz ; castrum desertum, ubi cella, ecclesia, ss. Petri et Pauli, monio Brevnov. subiecta (1045) 354, 1. (1048) 357, 10. 358, 5, 15. Raygradensis (or.) eccla. (1169) 218, 25. 219, 1. Fratres (1048) 357, 20. Raygrad (sp. XIII) villa monii. (1045) 354, 1. (1048) 357, 10. Raygradici (sp. XIII); Rafhradice, g. Klein- raigern, d. p. Hustopeë, g. Auspttz ; villa monii. Břevnov. (1048) 357, 25. Raimundus, Ramundus (or. (de Puy] magister hospitalis s. Johannis Bapt. Hierosolymitani (1158) 180, 1. (t 1169) 216, 25. Raimundus Berengarius IV, comes Barzelonensis (1160) 197, 15. (1162) 201, 1. Rainaldus v. Reinaldus. Raitq, b. Rájec v. Rayc. Raitza v. Werece. Ranec (or.); Ranék ; testis (1186) 284, 20. Ranos (sp. XIII); Rano¥; vaccarius in villa Sabowresk (1115) 397, 15. (1186) 430, 1, 20. Ranosir (sp. XIV) ; Ranoëir ; de Ranozirou, testis (1173) 417, 1. Rantolf (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Raygradensis
Strana 523
Rapoto m——————————— Rapoto (c. X//I) capellanus (1187) 289, 20. Rapoto, Rabodo, Rapota (or.) notarius, scriba [ducis Boh.] (1183) 271,20. (1192) 307, 5. (1199/3) 311, 10. (1194) 315, 10. Ras (c. XIII) ; Ra? ; canonicus eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 1. Ras (sh. XIII) ablutor vestimentorum monii. Cladrub. in villa Milostine (1115) 899, 5, 10. (1186) 431, 25. 432, 10. Raseh (sp. XII) locat. ; Reti, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) (378, 10, 15). Rasicsa (sp. X//), Rasica (X///) ; Ra$ica ; campa- narius eccl. Wissegrad. in villa Zabehlicih (1088 ?) 380, 20. 381, 1. Rasouicih (or.) Jocat.; Rašovice, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 10. Rassine (c. XV) locat.; Rašín, d. p. Králové Hradec g. Königgrätz; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Rastileh (sp. X//) locat. ; Rastely, d. p. Blatná ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 383, 15, 20. Rastitius, Rostislav, princeps Moraviae (864) 7, 5. (869) 8, 10. Ratagih (or.) locat.; Rataje, d. p. Olomouc, g. Olmiitq; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Ratata (sp. X/II) donator villae Lubewice (1186) 436, 1, 15, 20. Ratata (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Leteh (1088 ?) 381, 10, 20. Raten (sp. X//) vinitor monii. Opatouic. in villa Ozicih (1073) 369, 15. Rathfredus (sp. X) ep. Fauianensis (824/7) 338, 1. Ratibor (o7.) iudex curię (1192) 307, 1. Ratibor (c. XVIII) castellanus de Natoliz (1183) 270, 20. Ratibor (or.), castellanus de Godonin (1174) 239, 15. Ratibor (c. X///) castellanus Wissegradensis (1187) 289, 20. 440, 20. Ratibor (or.) comes [de] Cladzc (1195/7) 323, 5. Ratibor (sp. X//I) comes (1194) 444, 10. Ratibor (or.), Ratybor (sp. XIII), nob. Boh., testis (1169) 218,5. (1180/2) 266,15. (1185) 425, 1. (1188) 294, 1. (1189) 297, 20. Fratres eius: Boguse barbatus castell. de Cladsco (1169 sq.) et Lutobor (1180/2). Ratybor (sp. XIV) de Deblyn, testis (1173) 416, 30. Ratibor (or. de Scezgouic (1177) 246,5. (1197) 331, 5. Filius eius Jaros (1176, 1183). Ratibor (c. X/V) testis (1181) 265, 1. Ratibor (sp. X//I) testis (1183) 422, 25. Ratibor (sp. X//) scutellarius eccl. Wissegrad. in villa Pzarih (1088 ?) 376, 10, 20. Ratisbona, Reganesburc (or.), Ragenisburg, Rega- nespurc, Ratispona (c.), Radispona (ed.) ; Regens- burg, Bav. Rgb. Oberpfalz (805) 1, 15. (847) 3, 30. (853) 4, 30. civitas regia (860) 6, 10. (861) 6, 25. (1010) 48, 10, 25. (1055) 53, 10. (1061) 61, 5. (1086) 95, 5. (1130) 115, 10. (1142) 132,5. 135, 15, 25. (1147) 154,1. (1151) 172,15. (1156) 174, 25. 175, 5. (1168) 178, 10, 15. (1174) 237, 30. 239, 25. P 15. (1187) 287, 10, 25, 35. (1189) 294, 35. 5, 10. INDEX NOMINUM. Reinerus 523 Ratisponenses burggravii: Fridericus et Hein- ricus fratres (1179) 259, 10. Ratisponensis advocatus Fridericus (1144) 142,30. Ratisponensis episcopatus (1146) 150, 35. Ratisbonenses epi.: Conradus II (1172 sg.); s. Emmerammus (993); Erchanfridus (847); Gebehardus (1052); Heinricus (1144 sq.); Hertwicus (1158); Otto (1086); Tuto (900); s. Wolfkangi episcopi corpus (1052) 52, 15. Ratisponenses presbyteri: Paulus et Gebehardus (1146) 151, 1. Ratisponensium scolarum magister (1191) 303, 5. Ratisbona; monium s. Emmerammi (853) 4, 25. (868) 6, 30. (950) 36, 20. Abbas (1191) 303, 5. fraternitas Scotorum in eccl. s. Jacobi (1090) 99, 20. Abbas Scotorum: Benedictus (1087) 96, 1. Ratisbona, Radispona (sp. X///), Vto de — testis (1115) 401, 25. (1186) 434, 10. Ratisckouicih (or.) locat. ; Ratiskovice, d. p. Ho- donin, g. Gôding ; villa, ubi terra eccl. Braci- zlauen. (cc. 1131) 123, 1. Ratnik v. Radnik. Ratpot [comes] testis (847) 3, a0. Ratua (c. XV), de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Ravenna, /f., reg. Emilia ; civitas (1162) 200, 30. Reata, Reate (c.) cio. Italiae (993) 46, 5. Rebdorf ; Bav., Rgb. Mittelfranken, distr. Eich- stát ; ecclesia ibi (1159) 190, 15. Řečany, Řečeňany, d. p. Pardubice ; altare s. Marie (1165) 207, 20. 209, 5. Rediwoy (sp. XIII), frater Ottonis Woyzky, testis (1183) 420, 25. Reganesburc, Reganespurc v. Ratisbona. Regenboto (ed.) de Weterenvelt (1125) 110, 5. Frater eius: Gotefridus. Regingerus v. Reinerus. Reginhardus v. Reinardus. Reginmarus, ep. Pataviensis (cc. 1124) 109, 1, 20. (1125) 110, 15. Reginuuartesdorf (c.), villa monii. s: Emmerammi (868) 6, 30. Regnerus v. Reinerus. Rehen (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. Naklku (1088 ?) 377, 5, 20. Reichenbach v. Richinbach. Reichersbergense monasterium ; Austr. Sup., d. p. Ried (1142) 136, 16. Reinaldus, Rainaldus (or.) cancellarius Friderici I imp. (1158) 178, 5. arep. Coloniensis (1160) 193, 25. (1167) 210, 25. Reinardus, Reinart, Reinhardus, ginhardus. Reinhardus, eps. Mersburgensis (1151) 172, 30. Reginhardus (ed.), testis donationis Gerbirgae, du- cissae Boh. (cc. 1124) 109, 1, 25. Reinardus, Reinart (or.) subcamerarius epi. Prag. (1177) 247, 30. maior curie epi. (1184) 273, 20. (1190) 298, 30. Reinerus, Reinerius, Regingerus, Re- gnerus. Reinerus (c. X//) abbas (1153/8) 183, 30. 184, 15. 186, 10. 187, 5. 190, 1, 5. Reinerius de Bartolomeo, comes (1191) 301, 10. Coniux eius: Adelina. Re-
Rapoto m——————————— Rapoto (c. X//I) capellanus (1187) 289, 20. Rapoto, Rabodo, Rapota (or.) notarius, scriba [ducis Boh.] (1183) 271,20. (1192) 307, 5. (1199/3) 311, 10. (1194) 315, 10. Ras (c. XIII) ; Ra? ; canonicus eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 1. Ras (sh. XIII) ablutor vestimentorum monii. Cladrub. in villa Milostine (1115) 899, 5, 10. (1186) 431, 25. 432, 10. Raseh (sp. XII) locat. ; Reti, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) (378, 10, 15). Rasicsa (sp. X//), Rasica (X///) ; Ra$ica ; campa- narius eccl. Wissegrad. in villa Zabehlicih (1088 ?) 380, 20. 381, 1. Rasouicih (or.) Jocat.; Rašovice, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 10. Rassine (c. XV) locat.; Rašín, d. p. Králové Hradec g. Königgrätz; villa monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Rastileh (sp. X//) locat. ; Rastely, d. p. Blatná ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 383, 15, 20. Rastitius, Rostislav, princeps Moraviae (864) 7, 5. (869) 8, 10. Ratagih (or.) locat.; Rataje, d. p. Olomouc, g. Olmiitq; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Ratata (sp. X/II) donator villae Lubewice (1186) 436, 1, 15, 20. Ratata (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Leteh (1088 ?) 381, 10, 20. Raten (sp. X//) vinitor monii. Opatouic. in villa Ozicih (1073) 369, 15. Rathfredus (sp. X) ep. Fauianensis (824/7) 338, 1. Ratibor (o7.) iudex curię (1192) 307, 1. Ratibor (c. XVIII) castellanus de Natoliz (1183) 270, 20. Ratibor (or.), castellanus de Godonin (1174) 239, 15. Ratibor (c. X///) castellanus Wissegradensis (1187) 289, 20. 440, 20. Ratibor (or.) comes [de] Cladzc (1195/7) 323, 5. Ratibor (sp. X//I) comes (1194) 444, 10. Ratibor (or.), Ratybor (sp. XIII), nob. Boh., testis (1169) 218,5. (1180/2) 266,15. (1185) 425, 1. (1188) 294, 1. (1189) 297, 20. Fratres eius: Boguse barbatus castell. de Cladsco (1169 sq.) et Lutobor (1180/2). Ratybor (sp. XIV) de Deblyn, testis (1173) 416, 30. Ratibor (or. de Scezgouic (1177) 246,5. (1197) 331, 5. Filius eius Jaros (1176, 1183). Ratibor (c. X/V) testis (1181) 265, 1. Ratibor (sp. X//I) testis (1183) 422, 25. Ratibor (sp. X//) scutellarius eccl. Wissegrad. in villa Pzarih (1088 ?) 376, 10, 20. Ratisbona, Reganesburc (or.), Ragenisburg, Rega- nespurc, Ratispona (c.), Radispona (ed.) ; Regens- burg, Bav. Rgb. Oberpfalz (805) 1, 15. (847) 3, 30. (853) 4, 30. civitas regia (860) 6, 10. (861) 6, 25. (1010) 48, 10, 25. (1055) 53, 10. (1061) 61, 5. (1086) 95, 5. (1130) 115, 10. (1142) 132,5. 135, 15, 25. (1147) 154,1. (1151) 172,15. (1156) 174, 25. 175, 5. (1168) 178, 10, 15. (1174) 237, 30. 239, 25. P 15. (1187) 287, 10, 25, 35. (1189) 294, 35. 5, 10. INDEX NOMINUM. Reinerus 523 Ratisponenses burggravii: Fridericus et Hein- ricus fratres (1179) 259, 10. Ratisponensis advocatus Fridericus (1144) 142,30. Ratisponensis episcopatus (1146) 150, 35. Ratisbonenses epi.: Conradus II (1172 sg.); s. Emmerammus (993); Erchanfridus (847); Gebehardus (1052); Heinricus (1144 sq.); Hertwicus (1158); Otto (1086); Tuto (900); s. Wolfkangi episcopi corpus (1052) 52, 15. Ratisponenses presbyteri: Paulus et Gebehardus (1146) 151, 1. Ratisponensium scolarum magister (1191) 303, 5. Ratisbona; monium s. Emmerammi (853) 4, 25. (868) 6, 30. (950) 36, 20. Abbas (1191) 303, 5. fraternitas Scotorum in eccl. s. Jacobi (1090) 99, 20. Abbas Scotorum: Benedictus (1087) 96, 1. Ratisbona, Radispona (sp. X///), Vto de — testis (1115) 401, 25. (1186) 434, 10. Ratisckouicih (or.) locat. ; Ratiskovice, d. p. Ho- donin, g. Gôding ; villa, ubi terra eccl. Braci- zlauen. (cc. 1131) 123, 1. Ratnik v. Radnik. Ratpot [comes] testis (847) 3, a0. Ratua (c. XV), de familia monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Ravenna, /f., reg. Emilia ; civitas (1162) 200, 30. Reata, Reate (c.) cio. Italiae (993) 46, 5. Rebdorf ; Bav., Rgb. Mittelfranken, distr. Eich- stát ; ecclesia ibi (1159) 190, 15. Řečany, Řečeňany, d. p. Pardubice ; altare s. Marie (1165) 207, 20. 209, 5. Rediwoy (sp. XIII), frater Ottonis Woyzky, testis (1183) 420, 25. Reganesburc, Reganespurc v. Ratisbona. Regenboto (ed.) de Weterenvelt (1125) 110, 5. Frater eius: Gotefridus. Regingerus v. Reinerus. Reginhardus v. Reinardus. Reginmarus, ep. Pataviensis (cc. 1124) 109, 1, 20. (1125) 110, 15. Reginuuartesdorf (c.), villa monii. s: Emmerammi (868) 6, 30. Regnerus v. Reinerus. Rehen (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. Naklku (1088 ?) 377, 5, 20. Reichenbach v. Richinbach. Reichersbergense monasterium ; Austr. Sup., d. p. Ried (1142) 136, 16. Reinaldus, Rainaldus (or.) cancellarius Friderici I imp. (1158) 178, 5. arep. Coloniensis (1160) 193, 25. (1167) 210, 25. Reinardus, Reinart, Reinhardus, ginhardus. Reinhardus, eps. Mersburgensis (1151) 172, 30. Reginhardus (ed.), testis donationis Gerbirgae, du- cissae Boh. (cc. 1124) 109, 1, 25. Reinardus, Reinart (or.) subcamerarius epi. Prag. (1177) 247, 30. maior curie epi. (1184) 273, 20. (1190) 298, 30. Reinerus, Reinerius, Regingerus, Re- gnerus. Reinerus (c. X//) abbas (1153/8) 183, 30. 184, 15. 186, 10. 187, 5. 190, 1, 5. Reinerius de Bartolomeo, comes (1191) 301, 10. Coniux eius: Adelina. Re-
Strana 524
524 Reinerus Regingerus (ed.) testis donationis Gerbirgae, du- cissae Boh. (cc. 1124) 109, 1, 25. Filius eius: Regingerus 109, 25. Regnerus (c. X///) testis (1187) 289, 25. Reinfeld, monium in Schlesw.- Holstein, Stormarn (1189) 284, 30. Reinoldus (sp. X///) habens portionem in villa Lunechouiz (1185) 424, 10, 15. Relnolt (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 4, 25. Reisbach v. Gestice. Rengotus (or.) can. eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Reodarii (c.), incolae regionis circa locum Ried in sinistra Danubii ripa (903/906) 35, 25. Repcicsi (o7.), Repcici (c. X///) ; Reptice Horni, &. Ober-Rzepsch, d. p. Litomérice, g. Leitme- ritz ; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56. 363, 20. Repine (sp. X/1) locat. ; Řepníky, d. p. Vys. Mýto, g. Hohenmauth ; predium monii. Lutomisl. (1167) 418, 10. Repniz (sp. XIII); Repnice, d. b. Litoměřice, g. Leitmeritq; villa, cuius pars tercia ad monium Cladrub. spectat (1186) 435, 1. Repsine (or.) locat. ; H#ebëin, g. Reptschein, d. 5. Olomuc ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Reptech, Reptiez, Reptierz (sp. XIII) locat. ; Rpety, g. Erpet, d. p. Hofovice; villa, ubi pastores equarum monii. Cladrub. (1115) 398, 25. (1186) 431, 5, 25. Reptschein, b. HYeblin v. Repsine. Rerenca (sp. XIII); Refenka? ; curialis servus monii. Cladrub. (1115) 399, 15. (1186) 432, 30. Resetarih (sp. X//) locat. ; Reteáfe? ; silva ec- clesiae Wissegrad. (1088 ?) 386, 1, 20. Restoceh (sp. X//), Sestocech, Seztoceh, Seztozeh (sb. XIII) locat. ; Restoky, alias Zestoky, d. dp. Chrudim ; villa, ubi eccla. ad monium. Cladrub. spectans (1115) 396, 15. (1186) 428, 10—20. ibd. faber monii. Lutomisl. (1167) 472, 30. Reunic (sp. X//) tributarius mellis ecclesiae Bo- leslav. in villa Wlikoua (1052 ?) 360, 5. Řeží v. Raseh. Rhabanus, Rabonus (c.), arep. Magunt. (852) 4, 10. Ribnyk (sp. X///); Rybnicek, vicus ad eccl. s. Stephani in Nova civ. Prag. (993) 348, 20. Ricarhdus (c. X//), abbas cuiusdam monii. ord. Premonstr. (1153/70) 227, 15. Richarlus (c.), ep. Pataviensis (900) 29, 30. Richerus, ep. Brixinensis (1174) 239, 25. 241, 15. Richinbach (c.), Reichenbach, Bav., Rgb. Ober- pfalz, distr. Roding, monium s. Mariae (1125) 110, 1. (1135) 128, 15. (1188) 294, 25. Abb.: Erchengerus (1135). Richinza (c. XIV), filia Rudolfi de Perge (cc. 1130) 5, 15. Richouiee (sp. XII) ; fortasse Ríkovice, d. p. Płe- fov, g. Prerau; vila monii. Lutomisl. in Mo- rauia (1167) 418, 20. Rikouice (sp. X//), Rikouici (sp. X//) ; Rikovice, d. p. Litomyśl, g. Leitomischi ; villa monii. Luto- misl. (1167) 413, 15. 414, 5. Richuinus (1056) 53, 20. Richza (ed.), ducissa de Boemia (cc. 1125) 110, 1. Riglci (or.) ; Ryfice, g. Reindlitz, d. 5. Ústí n. L., g. Aussig ; Villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. distr. INDEX NOMINUM. Rolandus Rim (c. XIV) ; Rim; testis (1185) 278, 30. Rimoldi campus, locus in Italia (1167) 210, 1. Rinchnah (c); Rénchnach, Bav., distr. Regen; cella, oratorium s. Johannis Bapt. (1019) 49. Rinolc (s. X///), Rynholec, ubi silva monii Lu- censis (s. 13 in.) 301, 30. Ritmarch (or.) silva — silva Boemica, Nordwald (1142) 132, 1. Riuinus, Rivvinus (or. prefectus de Cladesc (1175) 244, 5. (1177) 246, 5. Frater eius: Pe- regrinus (1175). Riwin (/acs.) dapifer 251, 10. Riwinus (ed.) de Voheburch (1125) 110, 5. Rivéice, g. Pflangendorf v. Griwcicih. Rivus altus; Rialto, (1181) 262, 5. V. et. Venetiae. Robci (sp. X///) fortasse Hrobce, d. p. Roudnice, g- Raudnitz ; Villa, ubi possessio monii. Cladrub. (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Robertus (or.), s. Romane eccl. presb. card. et cancellarius (1145) 146, 1. Robertus (sp. XII) 11, dux Normanniae (1092/6) 391, 30. Roboretum (ed.), Rovereto in epatu Papiensi (1174) 241, 30. Rokezan v. Rokican. Rochce (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Rochilinze (or.) ripa, Rochl:tz (996) 46, 15. Rochin (or.), Roschin (c. XVIII) fortasse RosStín, d. p. Kromé¥if, g. Kremsier, villa monii. Gra- dic. (1078) 83, 20. (1160) 195, 15. Rochiteni (sp. X//) fluvius; Rokytnÿ potok nunc fortasse Zejbro prope villam Glina (1073) 369, 25. Rokican (or.), Rokezan (sp. X//); Rokycany g. Rokitzan, d. p. Plzeñ, g. Pilsen ; (1146) 409, 10. circuitus epi. Prag. (1177) 247, 1. Rokzanensis (facs.) archidiac. Sdezlaus (1175/8). Rokiten (or.), Rokicen (sp. X11), Jocat. : Rokitne (sp. XII) ; Rokytná, g. Rottigl, d. p. Mor. Krum- lov, g. Máhr. Kromaw; civitas, urbs (1052?) 361, 10, 20. (1073) 370, 10. ibd. capella s. Johannis ad monium. Lucense spectans (1190) 300, 20. Rokitnah (c. X//) locat. ; provincia Rokytnensis in Boem. (1130) 113, 10. Rokitnensis (sp. X///) tributarius (1125/40) 406, 1. Rokitnicea (or. Rokytnice quondam in regione apud Sádek, d. p. Třebíč; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Rokosin (sp. XIII); Rokośin quondam prope RonXperk, d. b. Horsüo Tn, g. Bischofteinitz ; villa monii. Cladrub. (1186) 436, 10. 437, 15, 25. Roduik (c. X//); Rodvik; nob. Morav. excom- municatus (1145) 146, 25. Rodulfus v. Rudolphus. Rogerus (or.); Roger des Moulins, magnus ma- gister hospit. s. Joh. Jherusalem (cc. 1186) 286, 10. Rogozou (or; Rohogov; villa quondam eccl. Prerouensis (cc. 1131) 121, 1. Rogozouicih (or.) Zocat. ; Rozhovice, d. b. Chrudim ; villa curiae Jesutboricensi adiacens (cc. 1131) (121, 10). Rolandus cancellarius, electus pontifex Romanus (1159) 191, 25. (1160) 193, 25. /. Alexander III. [ducis Boh.] (1175/8)
524 Reinerus Regingerus (ed.) testis donationis Gerbirgae, du- cissae Boh. (cc. 1124) 109, 1, 25. Filius eius: Regingerus 109, 25. Regnerus (c. X///) testis (1187) 289, 25. Reinfeld, monium in Schlesw.- Holstein, Stormarn (1189) 284, 30. Reinoldus (sp. X///) habens portionem in villa Lunechouiz (1185) 424, 10, 15. Relnolt (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 4, 25. Reisbach v. Gestice. Rengotus (or.) can. eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Reodarii (c.), incolae regionis circa locum Ried in sinistra Danubii ripa (903/906) 35, 25. Repcicsi (o7.), Repcici (c. X///) ; Reptice Horni, &. Ober-Rzepsch, d. p. Litomérice, g. Leitme- ritz ; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56. 363, 20. Repine (sp. X/1) locat. ; Řepníky, d. p. Vys. Mýto, g. Hohenmauth ; predium monii. Lutomisl. (1167) 418, 10. Repniz (sp. XIII); Repnice, d. b. Litoměřice, g. Leitmeritq; villa, cuius pars tercia ad monium Cladrub. spectat (1186) 435, 1. Repsine (or.) locat. ; H#ebëin, g. Reptschein, d. 5. Olomuc ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Reptech, Reptiez, Reptierz (sp. XIII) locat. ; Rpety, g. Erpet, d. p. Hofovice; villa, ubi pastores equarum monii. Cladrub. (1115) 398, 25. (1186) 431, 5, 25. Reptschein, b. HYeblin v. Repsine. Rerenca (sp. XIII); Refenka? ; curialis servus monii. Cladrub. (1115) 399, 15. (1186) 432, 30. Resetarih (sp. X//) locat. ; Reteáfe? ; silva ec- clesiae Wissegrad. (1088 ?) 386, 1, 20. Restoceh (sp. X//), Sestocech, Seztoceh, Seztozeh (sb. XIII) locat. ; Restoky, alias Zestoky, d. dp. Chrudim ; villa, ubi eccla. ad monium. Cladrub. spectans (1115) 396, 15. (1186) 428, 10—20. ibd. faber monii. Lutomisl. (1167) 472, 30. Reunic (sp. X//) tributarius mellis ecclesiae Bo- leslav. in villa Wlikoua (1052 ?) 360, 5. Řeží v. Raseh. Rhabanus, Rabonus (c.), arep. Magunt. (852) 4, 10. Ribnyk (sp. X///); Rybnicek, vicus ad eccl. s. Stephani in Nova civ. Prag. (993) 348, 20. Ricarhdus (c. X//), abbas cuiusdam monii. ord. Premonstr. (1153/70) 227, 15. Richarlus (c.), ep. Pataviensis (900) 29, 30. Richerus, ep. Brixinensis (1174) 239, 25. 241, 15. Richinbach (c.), Reichenbach, Bav., Rgb. Ober- pfalz, distr. Roding, monium s. Mariae (1125) 110, 1. (1135) 128, 15. (1188) 294, 25. Abb.: Erchengerus (1135). Richinza (c. XIV), filia Rudolfi de Perge (cc. 1130) 5, 15. Richouiee (sp. XII) ; fortasse Ríkovice, d. p. Płe- fov, g. Prerau; vila monii. Lutomisl. in Mo- rauia (1167) 418, 20. Rikouice (sp. X//), Rikouici (sp. X//) ; Rikovice, d. p. Litomyśl, g. Leitomischi ; villa monii. Luto- misl. (1167) 413, 15. 414, 5. Richuinus (1056) 53, 20. Richza (ed.), ducissa de Boemia (cc. 1125) 110, 1. Riglci (or.) ; Ryfice, g. Reindlitz, d. 5. Ústí n. L., g. Aussig ; Villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. distr. INDEX NOMINUM. Rolandus Rim (c. XIV) ; Rim; testis (1185) 278, 30. Rimoldi campus, locus in Italia (1167) 210, 1. Rinchnah (c); Rénchnach, Bav., distr. Regen; cella, oratorium s. Johannis Bapt. (1019) 49. Rinolc (s. X///), Rynholec, ubi silva monii Lu- censis (s. 13 in.) 301, 30. Ritmarch (or.) silva — silva Boemica, Nordwald (1142) 132, 1. Riuinus, Rivvinus (or. prefectus de Cladesc (1175) 244, 5. (1177) 246, 5. Frater eius: Pe- regrinus (1175). Riwin (/acs.) dapifer 251, 10. Riwinus (ed.) de Voheburch (1125) 110, 5. Rivéice, g. Pflangendorf v. Griwcicih. Rivus altus; Rialto, (1181) 262, 5. V. et. Venetiae. Robci (sp. X///) fortasse Hrobce, d. p. Roudnice, g- Raudnitz ; Villa, ubi possessio monii. Cladrub. (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Robertus (or.), s. Romane eccl. presb. card. et cancellarius (1145) 146, 1. Robertus (sp. XII) 11, dux Normanniae (1092/6) 391, 30. Roboretum (ed.), Rovereto in epatu Papiensi (1174) 241, 30. Rokezan v. Rokican. Rochce (c. XVII) testis (1195) 318, 15. Rochilinze (or.) ripa, Rochl:tz (996) 46, 15. Rochin (or.), Roschin (c. XVIII) fortasse RosStín, d. p. Kromé¥if, g. Kremsier, villa monii. Gra- dic. (1078) 83, 20. (1160) 195, 15. Rochiteni (sp. X//) fluvius; Rokytnÿ potok nunc fortasse Zejbro prope villam Glina (1073) 369, 25. Rokican (or.), Rokezan (sp. X//); Rokycany g. Rokitzan, d. p. Plzeñ, g. Pilsen ; (1146) 409, 10. circuitus epi. Prag. (1177) 247, 1. Rokzanensis (facs.) archidiac. Sdezlaus (1175/8). Rokiten (or.), Rokicen (sp. X11), Jocat. : Rokitne (sp. XII) ; Rokytná, g. Rottigl, d. p. Mor. Krum- lov, g. Máhr. Kromaw; civitas, urbs (1052?) 361, 10, 20. (1073) 370, 10. ibd. capella s. Johannis ad monium. Lucense spectans (1190) 300, 20. Rokitnah (c. X//) locat. ; provincia Rokytnensis in Boem. (1130) 113, 10. Rokitnensis (sp. X///) tributarius (1125/40) 406, 1. Rokitnicea (or. Rokytnice quondam in regione apud Sádek, d. p. Třebíč; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Rokosin (sp. XIII); Rokośin quondam prope RonXperk, d. b. Horsüo Tn, g. Bischofteinitz ; villa monii. Cladrub. (1186) 436, 10. 437, 15, 25. Roduik (c. X//); Rodvik; nob. Morav. excom- municatus (1145) 146, 25. Rodulfus v. Rudolphus. Rogerus (or.); Roger des Moulins, magnus ma- gister hospit. s. Joh. Jherusalem (cc. 1186) 286, 10. Rogozou (or; Rohogov; villa quondam eccl. Prerouensis (cc. 1131) 121, 1. Rogozouicih (or.) Zocat. ; Rozhovice, d. b. Chrudim ; villa curiae Jesutboricensi adiacens (cc. 1131) (121, 10). Rolandus cancellarius, electus pontifex Romanus (1159) 191, 25. (1160) 193, 25. /. Alexander III. [ducis Boh.] (1175/8)
Strana 525
Roma Roma, Urbs (873) 16, 25. (890) 29, 1. (1031/67) 61, so. (1073) 68, 10. (1074) 69, 10. 70, 5, 30. 72, 1. 73, 1. 74, 10. 75, 15, 30. 76, 35. 77, 30. (1075) 79, 30. 80, 25. 81, 30. (1080) 89, 5. (1086) 95, 15. (1144) 144, 10. (1167) 210, 30. 211, 1. (1191) 301, 15. Romane urbis senatus (885) 27, 25. Romana res publica (900) 31, 25. Romani (824/7) 333, 15. (973) 38, 10. (1174/8) 256, 30. Romana ecclesia : minister altaris Guido (1144). Romani pontifices: Agapitus II (948). Alexan- der 11 (1061/73). Alexander III (1170). Bene- dictus VI (973). Benedictus VIII (1024). Ca- lixtus 1 (f 1142). Celestinus I (t 900). Cele- stinus III (1191 sq.) Clemens III antipapa (1086). Clemens 111 (1188). Eugenius II (824/77). Eugenius III (1144 sq.). Gregorius VII (1073 sq.). Gregorius VIII (1187). Hadrianus II (869). Hadrianus IV (1154/9). Honorius II (1126). In- nocentius II (1131). Johannes IX (900). Johan- nes XIII (967). Johannes XV (992 sq.). Leo I (t 900) Leo IX (1052). Lucius II (1144 sq.). Lucius III (1182 sq.) Nicolaus I (864). Nico- laus 11 (1059/60). Stephanus V (885). Victor IV (1159). Romanorum imperatores et reges : Carolus Magnus (800). Conradus II (f 1157) Conradus III (1138 sq.). Henricus I1 (1002 sq.). Henricus III (1040). Henricus IV (1061). Henricus V (1108). Henricus VI (1190 sq.). Ludovicus Pius (817). Ludovicus II Germanicus (847 sq.). Otto I (950). Otto III (991). Romanis (c. X///) testis (1187) 289, 25. Romanus I, ep. Gurcensis (1162) 200, 15. Romanus, praepositus Gurcensis (1170) 220, 1. (1172) 232, 20. 234, 1. 11 electus Gurc. (1174) 241, 25. eps. (1177) 249, 15. Romanus (c. X/V) testis (1185) 279, 1. Roningin Chunradus de —, testis donationis Ger- birgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Ropertus; filius eius: Stzybor (1180/82). V. et. Rupertus. Ropraht, Ropreht, Roprecht. Ropraht (or), Ropreht (c. X/V), testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Rópreht (or.) testis (1194) 313, 20. Roprecht (sp. X/V) castellanus de Pody win (1195) 46, 1. Ropraht (s. X111) servus arator eccl. Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 10. Rosceni (or.) ; Rosténí, d. b. Holesoo, g. Holleschau; villa ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Roschin v. Rochin. Roscuticih (or.) locat. ; RoStoulky, d. p. Vyškov, g. Wischau ; Villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5) et terra eccl. Prerouensis (cc. 1131) 121, 1. Rosdorf (c.), villa mon. s. Emmerammi a Kocelo co- mite donata (868) 6, 30. fortassa quondam ubi nunc est Aschach a. d. Donau, d. p. Wels (903/6) 35, 1. Roštění v. Rosceni. Rosténice, g. Rosternitq v. Rostinicih. Rostín v. Rochin. Rostinicih (0r.) Zocat.; Rosténice, g. Rosternitz, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. INDEX NOMINUM. Rudolphus 525 Rostislaus v. Rastitius. Rostoki (or.) ; Roztoky, g. Rongstock, d. p. Děčín, g. Tetschen ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. V. a. Roztok. Roštoutky v. Roscuticih. Rosuad (sp. X//) ; Rozvad ; filius Mascetae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Poztrizin(1052?)360, 10. Rosuad (sp. X//) filius Milon, homo ecclesiae Bo- leslav. (1052 ?) 360, 20. Rotala (sp.), Rotila (c.), die Rodel, fl., qui ap. Ottensheim (d. b. Linz) in Danubium influit (1010) 48, 20. (1110) 107, 1. Rotalarii (c.) (903/906) 35, 25. Rotilich (c.), die kleine Rodel, fl. Austr. Sup. (1110) 107, 2s. Roubovice v. Grubouic. Rouen (c. X///) ; Roveń ; silva cum campo eccl. Vneticensi donata (1125/40) 130, 5. Rounen (sp. X//); Roveň? [Hlavno Rynšovo interpr. Sedldëek]; villa, ubi tributarii mellis ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 5. Rouni, Rowni (or.); Rovné, d. p. Roudnice, g. Raudnit, ; villa, predium hospit. Jerosolimitani (1194) 314, 25. 315, 5. Theodricus de — (1194). Rousko v. Rusca. Rozdel v. Rozstil. Rozhovice v. Rogozouicih. Roznata v. Groznata. Roznet (or.); Rołnit? ; testis (1180/82) 266, 25. Rozneta (sp. X//) ; Rofnéta; filia Milicae de fa- milia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Rozroy (c. X///) ; Rozrof ; rusticus ecclesiae Luto- meric. in villa Trebutichich (cc. 1057) (57, 5). 364, 25. Rozroy (c. XIII) rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Dlascouicih (cc. 1057) (57, 20). 364, 30. Rozstil, Rozdel (or.); Roztyly, g. Rostial, d. f. Zatec, g. Saaz; villa monii Waldsassen. (1185) 276, 25. (1195/7) 322, 15. Roztil (c. XIV); Roztyly, g. Rostel, d. p. Krdl. Vinohrady, g. Kgl. Weinberge ; (1185) 278, 30. Roztok (sp. XII), Roztoky villa quondam fortasse prope Segemice, d. b. Pardubice (1073) 370, 15. V. et.: Rostoki. Rozuad, Rozwad, Rozvad (sp. XIII); Rozvadov quondam prope Podmokly, d.p. St¥ibro, g. Mies ; villa, ubi mansio monii. Cladrub. (1115) 396, 10. 400, 1. (1186) 428, 5—20. Ruczne v. Ruzen. Rudbertus (ed.), testis donationis Gerbirgae ducis- sae Boh. (cc. 1124) 109, 1, 25. Rudegerus v. Rudiger. Rudenitz v. Rudnice. Rudiger de Minndebach (1179) 259, 15. Rudegerus de Rumtingen (1125) 110, 5. Rudnice (or.), Rudenitz (c. X///), Rudnic (sp. X//); Roudnice, g. Raudnitz; curia episcopalis (1184) 273, 15. (1194) 314, 25. Rudnicensis (facs.) archidiaconus: Bertholdus (1167); Pribizlaus (1175/8). . Rudolphus, Rudolfus, Rudolfus, dulfus (or), Rü dolfus (sp.). Rudolphus, apocrisiarius et consiliarius Grego- rii VII papae (1073) 63, 30. Rudolfus (or.) can. [eccl. Prag. aut Wissegr.] (1180/82) 266, 10. Ro-
Roma Roma, Urbs (873) 16, 25. (890) 29, 1. (1031/67) 61, so. (1073) 68, 10. (1074) 69, 10. 70, 5, 30. 72, 1. 73, 1. 74, 10. 75, 15, 30. 76, 35. 77, 30. (1075) 79, 30. 80, 25. 81, 30. (1080) 89, 5. (1086) 95, 15. (1144) 144, 10. (1167) 210, 30. 211, 1. (1191) 301, 15. Romane urbis senatus (885) 27, 25. Romana res publica (900) 31, 25. Romani (824/7) 333, 15. (973) 38, 10. (1174/8) 256, 30. Romana ecclesia : minister altaris Guido (1144). Romani pontifices: Agapitus II (948). Alexan- der 11 (1061/73). Alexander III (1170). Bene- dictus VI (973). Benedictus VIII (1024). Ca- lixtus 1 (f 1142). Celestinus I (t 900). Cele- stinus III (1191 sq.) Clemens III antipapa (1086). Clemens 111 (1188). Eugenius II (824/77). Eugenius III (1144 sq.). Gregorius VII (1073 sq.). Gregorius VIII (1187). Hadrianus II (869). Hadrianus IV (1154/9). Honorius II (1126). In- nocentius II (1131). Johannes IX (900). Johan- nes XIII (967). Johannes XV (992 sq.). Leo I (t 900) Leo IX (1052). Lucius II (1144 sq.). Lucius III (1182 sq.) Nicolaus I (864). Nico- laus 11 (1059/60). Stephanus V (885). Victor IV (1159). Romanorum imperatores et reges : Carolus Magnus (800). Conradus II (f 1157) Conradus III (1138 sq.). Henricus I1 (1002 sq.). Henricus III (1040). Henricus IV (1061). Henricus V (1108). Henricus VI (1190 sq.). Ludovicus Pius (817). Ludovicus II Germanicus (847 sq.). Otto I (950). Otto III (991). Romanis (c. X///) testis (1187) 289, 25. Romanus I, ep. Gurcensis (1162) 200, 15. Romanus, praepositus Gurcensis (1170) 220, 1. (1172) 232, 20. 234, 1. 11 electus Gurc. (1174) 241, 25. eps. (1177) 249, 15. Romanus (c. X/V) testis (1185) 279, 1. Roningin Chunradus de —, testis donationis Ger- birgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Ropertus; filius eius: Stzybor (1180/82). V. et. Rupertus. Ropraht, Ropreht, Roprecht. Ropraht (or), Ropreht (c. X/V), testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Rópreht (or.) testis (1194) 313, 20. Roprecht (sp. X/V) castellanus de Pody win (1195) 46, 1. Ropraht (s. X111) servus arator eccl. Wissegrad. in Trubine (1125/40) 406, 10. Rosceni (or.) ; Rosténí, d. b. Holesoo, g. Holleschau; villa ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Roschin v. Rochin. Roscuticih (or.) locat. ; RoStoulky, d. p. Vyškov, g. Wischau ; Villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5) et terra eccl. Prerouensis (cc. 1131) 121, 1. Rosdorf (c.), villa mon. s. Emmerammi a Kocelo co- mite donata (868) 6, 30. fortassa quondam ubi nunc est Aschach a. d. Donau, d. p. Wels (903/6) 35, 1. Roštění v. Rosceni. Rosténice, g. Rosternitq v. Rostinicih. Rostín v. Rochin. Rostinicih (0r.) Zocat.; Rosténice, g. Rosternitz, d. p. Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. INDEX NOMINUM. Rudolphus 525 Rostislaus v. Rastitius. Rostoki (or.) ; Roztoky, g. Rongstock, d. p. Děčín, g. Tetschen ; villa hospit. Hierosolymitani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. V. a. Roztok. Roštoutky v. Roscuticih. Rosuad (sp. X//) ; Rozvad ; filius Mascetae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Poztrizin(1052?)360, 10. Rosuad (sp. X//) filius Milon, homo ecclesiae Bo- leslav. (1052 ?) 360, 20. Rotala (sp.), Rotila (c.), die Rodel, fl., qui ap. Ottensheim (d. b. Linz) in Danubium influit (1010) 48, 20. (1110) 107, 1. Rotalarii (c.) (903/906) 35, 25. Rotilich (c.), die kleine Rodel, fl. Austr. Sup. (1110) 107, 2s. Roubovice v. Grubouic. Rouen (c. X///) ; Roveń ; silva cum campo eccl. Vneticensi donata (1125/40) 130, 5. Rounen (sp. X//); Roveň? [Hlavno Rynšovo interpr. Sedldëek]; villa, ubi tributarii mellis ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 5. Rouni, Rowni (or.); Rovné, d. p. Roudnice, g. Raudnit, ; villa, predium hospit. Jerosolimitani (1194) 314, 25. 315, 5. Theodricus de — (1194). Rousko v. Rusca. Rozdel v. Rozstil. Rozhovice v. Rogozouicih. Roznata v. Groznata. Roznet (or.); Rołnit? ; testis (1180/82) 266, 25. Rozneta (sp. X//) ; Rofnéta; filia Milicae de fa- milia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 15). Rozroy (c. X///) ; Rozrof ; rusticus ecclesiae Luto- meric. in villa Trebutichich (cc. 1057) (57, 5). 364, 25. Rozroy (c. XIII) rusticus ecclesiae Lutomeric. in villa Dlascouicih (cc. 1057) (57, 20). 364, 30. Rozstil, Rozdel (or.); Roztyly, g. Rostial, d. f. Zatec, g. Saaz; villa monii Waldsassen. (1185) 276, 25. (1195/7) 322, 15. Roztil (c. XIV); Roztyly, g. Rostel, d. p. Krdl. Vinohrady, g. Kgl. Weinberge ; (1185) 278, 30. Roztok (sp. XII), Roztoky villa quondam fortasse prope Segemice, d. b. Pardubice (1073) 370, 15. V. et.: Rostoki. Rozuad, Rozwad, Rozvad (sp. XIII); Rozvadov quondam prope Podmokly, d.p. St¥ibro, g. Mies ; villa, ubi mansio monii. Cladrub. (1115) 396, 10. 400, 1. (1186) 428, 5—20. Ruczne v. Ruzen. Rudbertus (ed.), testis donationis Gerbirgae ducis- sae Boh. (cc. 1124) 109, 1, 25. Rudegerus v. Rudiger. Rudenitz v. Rudnice. Rudiger de Minndebach (1179) 259, 15. Rudegerus de Rumtingen (1125) 110, 5. Rudnice (or.), Rudenitz (c. X///), Rudnic (sp. X//); Roudnice, g. Raudnitz; curia episcopalis (1184) 273, 15. (1194) 314, 25. Rudnicensis (facs.) archidiaconus: Bertholdus (1167); Pribizlaus (1175/8). . Rudolphus, Rudolfus, Rudolfus, dulfus (or), Rü dolfus (sp.). Rudolphus, apocrisiarius et consiliarius Grego- rii VII papae (1073) 63, 30. Rudolfus (or.) can. [eccl. Prag. aut Wissegr.] (1180/82) 266, 10. Ro-
Strana 526
526 Rudolphus Rüdolfus (c. X//), frater [ord. Praem.] 181, 30. Rudolphus, comes de Phullendorf (1179) 259, 15. Rudólfus (or. castellanus de Kurimic (1177) 247, 25. Rudolfus (ed.), testis donationis Gerbirgae, ducis- sae Boh. (cc. 1124) 109, 1, 25. Rudolfus (ed.) de Craine, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Rüdolfus (sp. X//) testis (1146) 409, 25. Rudolfus (or.) testis (1180/82) 266, 25. Filius eius: Rudolfus 260, 25. Rôdulfus (or.), ministerialis eccl. Misinensis (1160) 198, 25. Fratres eius: Bürchmannus, Heinricus. Rudolt (sp. X//) senior de Claderub (1146) 409, 30. Riieggisberg, Helvet., kant. Bern ; prioratus (1161) 199, 15. s. Rufinae eccl. ; epi. : Hunpertus (1052) ; Theode- winus (1154). Rufus puteus (or.), Cermná, rivus apud villam Cermná, g.. Leukersdorf, d. p. Üstí n. L., g. Aussig (1169) 217, 20. Rugi (c.) (903/906) 35, 25. Rugne (sp. X//) villa monii. Lutomislensis (1167) 414, 1. Rumtingen (ed.), Rudegerus de —, testis dona- tionis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Otto de — 110, 10. Ruothoh (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/6) 34, 25. Rupertus de Durna (1179) 259, 15. Rus v. Ruz. Rusca (or.), Rousko, d. p. Hranice, g. Máhr. Weisskirchen ; villa monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111. 15). (1160) 196, 5. Rusíf v. Ruzen. Rusou (or.), Rásov (?) villa quondam eccl. Spiti- gneuensis (cc. 1131) 122, 1. Russa (c. XIV); Rá$a; testis (1180) 261, 20. Rutheni (1146/7) 154, 20. Ruz, Rus (or.) ; Rás, frater Drisizlai, nob. Boh., testis (1187) 289, 25. 440, 20. (1188) 294, 1. Filius: eius: Dirsizlaus (1193). Ruzo (or.) ; Rás, [filius Olrici filii Dirsizlai] testis (1192) 307, 1. (1193) 310, 5, 10. Ruzen (sp. XIII), Ruczne (c. XVI) ; Rusíň, Ru- zyně, d. p. Smíchov ; villa monii Bfevnov (993) 348, 10. ibd. curia capellae s. Wenceslai in castro Prag. (cc. 1170) (224, 16). Ruzia (sp. X/) (967 ?) 343, 5. Ruzischemuchel (c. X/V), Bókm. Mühl, fl. Austr. Super. (cc. 1130) 115, 20. Ruzo v. Ruz. Ruzoticih (sp. X//) Zocat. ; civitas Moraviae, unde tributum de via monio. Opatouicensi datur (1073) 370, 10. S, S. S., arep. Bremensis v. Sigifridus. S. praep. Saltzburgensis v. Siboto. Saalfeld ab Rudolstadt versus merid. (1194) 312, 1. Saar, b. Zatec v. Satec. Sabinensis episc.: Dominicus (993); Conradus (1144 sq.). Sabinicha (c.) Sarmingbach, fl. Bav. (1037) 50, 20. INDEX NOMINUM. Sarouici Sabowresk, Zabowrzesk (sp. XIII); Žabovřesky, prope Zbraslav, g. K ónigsaal; villa, ubi vaccarius monii. Cladrub. (1115) 397, 15. (1186) 430, 1, 20. Sacceska, Saczka, Sacensis, Sachikensis v. Sazka. Sacensis, Satcensis v. Satec. Sadlouici (or.), Sadloviczy (c. XVII), Zadlowiczi (c. XVIII); Zadlovice, d. b. Zábřeh, g. Hohen- stadt ; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. villa eccl. Olomucensis (cc. 1131) (119, 5). Sadouici (or.); Zadovice, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Sadská v. Sazka. Sala (or.), fluviolus in ducatu Privinae (860) 6, 1, 5. Sala (sp. XIII) rivulus, terminus villae Scocho- wicz (993) 348, 20. Saladinus (s5.) Saracenorum praeses (1188) 441, 30. Salaman (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Salapiugiti (or.), locus in ducatu Privinae (860) 6, 1. Salisburg v. Salzburg. Salomo, ep. Constantiensis (864) 6, 25. Saltzburg v. Salzburg. Salusa(or.); Záluti; Vrazec de —, camerarius(1186). Salzburg, Satzburg (c. XVI) civitas (1170) 220, 15. (1172) 231, 25. castrum (1170) 220 15. Saltzburgensis (c. XVI), Salzburgensis, Salzibur- gensis (sp. X), Salisburgensis, Juvavensis eccla. metropolis (973) 345, 30. 346, 10. (1169) 213, 25. Arepi.: Adalbertus (1169 sq.); Aluinus (873) ; Arno (948); Baldingus, al. Balduinus (1052) ; Eberhardus I (1158 sq.) ; Fridaricus (973) ; He- roldus (948) ; Liuphrammus (847) 3, 25 ; Theot- marus (900). Capitulum, chorus (1170) 220, 5. (1172) 231, 15. 235, 5. (1177) 249, 15. Prepositus : Siboto (1170 sq.). Decanus : Mein- gotus (1170). Clerus (1172) 230, 15. (1173) 236, 25. Salisburgensis archiepatus., Juvavensis ecclae. epatus. (847) 3, 25. (1178) 251, 15. Epi. suffraganei (1172) 231, 25. Arepatus prae- lati (1172) 235, 5, 25. Saltzburgensis ecclae. ministeriales (1173) 236, 10, 25. (1177) 249, 15. Saltzburg; monium. s. Petri (1174) 240, 25. Abb.: Henricus (1170) 220, 1. Samoti$ky v. Semitesicih. Sanctinus (sp. X//) testis (1146) 409, 25. Sandou, Sandov (or); Zandov Dolní, g. Unter- Sandau, d. p. Planá, g. Plan ; ubi terra monii Teplensis (1197) 326, 15. 328, 30. Sanouici (or.), Sanov (sp. XII); Sanov, g. Schó- nau, d. p. Znojmo, g. Znaim ; Villa ecclae. Boleslav (1052 ?) 362, 1. villa ecclae. Znoymensis (cc. 1131) 123, 5. Sara (sp. XII); Żara ; custos ecclesię Wissegrad. in Bubneh (1088 ?) 388, 10, 20. Saracenorum praeses : Saladinus (1188). Sardinia insula (1165) 203, 30. Sarouici (or.), Sarowiczi (c. XVIII), Sarowic (c. XVII), locat. : Sarouicih (or.); Zárovice, d. p. Prostějov, g. Prossnitq: villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. villa, ubi terra ecclae. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25.
526 Rudolphus Rüdolfus (c. X//), frater [ord. Praem.] 181, 30. Rudolphus, comes de Phullendorf (1179) 259, 15. Rudólfus (or. castellanus de Kurimic (1177) 247, 25. Rudolfus (ed.), testis donationis Gerbirgae, ducis- sae Boh. (cc. 1124) 109, 1, 25. Rudolfus (ed.) de Craine, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Rüdolfus (sp. X//) testis (1146) 409, 25. Rudolfus (or.) testis (1180/82) 266, 25. Filius eius: Rudolfus 260, 25. Rôdulfus (or.), ministerialis eccl. Misinensis (1160) 198, 25. Fratres eius: Bürchmannus, Heinricus. Rudolt (sp. X//) senior de Claderub (1146) 409, 30. Riieggisberg, Helvet., kant. Bern ; prioratus (1161) 199, 15. s. Rufinae eccl. ; epi. : Hunpertus (1052) ; Theode- winus (1154). Rufus puteus (or.), Cermná, rivus apud villam Cermná, g.. Leukersdorf, d. p. Üstí n. L., g. Aussig (1169) 217, 20. Rugi (c.) (903/906) 35, 25. Rugne (sp. X//) villa monii. Lutomislensis (1167) 414, 1. Rumtingen (ed.), Rudegerus de —, testis dona- tionis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Otto de — 110, 10. Ruothoh (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/6) 34, 25. Rupertus de Durna (1179) 259, 15. Rus v. Ruz. Rusca (or.), Rousko, d. p. Hranice, g. Máhr. Weisskirchen ; villa monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111. 15). (1160) 196, 5. Rusíf v. Ruzen. Rusou (or.), Rásov (?) villa quondam eccl. Spiti- gneuensis (cc. 1131) 122, 1. Russa (c. XIV); Rá$a; testis (1180) 261, 20. Rutheni (1146/7) 154, 20. Ruz, Rus (or.) ; Rás, frater Drisizlai, nob. Boh., testis (1187) 289, 25. 440, 20. (1188) 294, 1. Filius: eius: Dirsizlaus (1193). Ruzo (or.) ; Rás, [filius Olrici filii Dirsizlai] testis (1192) 307, 1. (1193) 310, 5, 10. Ruzen (sp. XIII), Ruczne (c. XVI) ; Rusíň, Ru- zyně, d. p. Smíchov ; villa monii Bfevnov (993) 348, 10. ibd. curia capellae s. Wenceslai in castro Prag. (cc. 1170) (224, 16). Ruzia (sp. X/) (967 ?) 343, 5. Ruzischemuchel (c. X/V), Bókm. Mühl, fl. Austr. Super. (cc. 1130) 115, 20. Ruzo v. Ruz. Ruzoticih (sp. X//) Zocat. ; civitas Moraviae, unde tributum de via monio. Opatouicensi datur (1073) 370, 10. S, S. S., arep. Bremensis v. Sigifridus. S. praep. Saltzburgensis v. Siboto. Saalfeld ab Rudolstadt versus merid. (1194) 312, 1. Saar, b. Zatec v. Satec. Sabinensis episc.: Dominicus (993); Conradus (1144 sq.). Sabinicha (c.) Sarmingbach, fl. Bav. (1037) 50, 20. INDEX NOMINUM. Sarouici Sabowresk, Zabowrzesk (sp. XIII); Žabovřesky, prope Zbraslav, g. K ónigsaal; villa, ubi vaccarius monii. Cladrub. (1115) 397, 15. (1186) 430, 1, 20. Sacceska, Saczka, Sacensis, Sachikensis v. Sazka. Sacensis, Satcensis v. Satec. Sadlouici (or.), Sadloviczy (c. XVII), Zadlowiczi (c. XVIII); Zadlovice, d. b. Zábřeh, g. Hohen- stadt ; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. villa eccl. Olomucensis (cc. 1131) (119, 5). Sadouici (or.); Zadovice, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Sadská v. Sazka. Sala (or.), fluviolus in ducatu Privinae (860) 6, 1, 5. Sala (sp. XIII) rivulus, terminus villae Scocho- wicz (993) 348, 20. Saladinus (s5.) Saracenorum praeses (1188) 441, 30. Salaman (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Salapiugiti (or.), locus in ducatu Privinae (860) 6, 1. Salisburg v. Salzburg. Salomo, ep. Constantiensis (864) 6, 25. Saltzburg v. Salzburg. Salusa(or.); Záluti; Vrazec de —, camerarius(1186). Salzburg, Satzburg (c. XVI) civitas (1170) 220, 15. (1172) 231, 25. castrum (1170) 220 15. Saltzburgensis (c. XVI), Salzburgensis, Salzibur- gensis (sp. X), Salisburgensis, Juvavensis eccla. metropolis (973) 345, 30. 346, 10. (1169) 213, 25. Arepi.: Adalbertus (1169 sq.); Aluinus (873) ; Arno (948); Baldingus, al. Balduinus (1052) ; Eberhardus I (1158 sq.) ; Fridaricus (973) ; He- roldus (948) ; Liuphrammus (847) 3, 25 ; Theot- marus (900). Capitulum, chorus (1170) 220, 5. (1172) 231, 15. 235, 5. (1177) 249, 15. Prepositus : Siboto (1170 sq.). Decanus : Mein- gotus (1170). Clerus (1172) 230, 15. (1173) 236, 25. Salisburgensis archiepatus., Juvavensis ecclae. epatus. (847) 3, 25. (1178) 251, 15. Epi. suffraganei (1172) 231, 25. Arepatus prae- lati (1172) 235, 5, 25. Saltzburgensis ecclae. ministeriales (1173) 236, 10, 25. (1177) 249, 15. Saltzburg; monium. s. Petri (1174) 240, 25. Abb.: Henricus (1170) 220, 1. Samoti$ky v. Semitesicih. Sanctinus (sp. X//) testis (1146) 409, 25. Sandou, Sandov (or); Zandov Dolní, g. Unter- Sandau, d. p. Planá, g. Plan ; ubi terra monii Teplensis (1197) 326, 15. 328, 30. Sanouici (or.), Sanov (sp. XII); Sanov, g. Schó- nau, d. p. Znojmo, g. Znaim ; Villa ecclae. Boleslav (1052 ?) 362, 1. villa ecclae. Znoymensis (cc. 1131) 123, 5. Sara (sp. XII); Żara ; custos ecclesię Wissegrad. in Bubneh (1088 ?) 388, 10, 20. Saracenorum praeses : Saladinus (1188). Sardinia insula (1165) 203, 30. Sarouici (or.), Sarowiczi (c. XVIII), Sarowic (c. XVII), locat. : Sarouicih (or.); Zárovice, d. p. Prostějov, g. Prossnitq: villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. villa, ubi terra ecclae. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25.
Strana 527
Saröwe Saröwe (sp. XII), Sarowe (sp. XIII) provinciola sita iuxta Boemiam ; Sorau (?) in Lusatia Inf. vel Syrau apud Plauen ; (861 ?) 335, 20. (1012) 360, 35. Satcane (or.) ; Zatéany, d. p. Hustopel, g. Auspitz ; villa eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 5. Satec, Satéc, Satêc, Satehc, Sathec (or.), Sathesc (c. XVIII), Satecs, Zatec (sp. XII), Zatecz (sp. XIII), locat. : Satcsi (c. XII) ; Zatec, g. Saaq; civitas, urbs Boh. (1052 ?) 361, 1. (1088 ?) 383, 20. 384, 1,20. (1130) 113, 5. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. (1186) 430, 26. Satcense (sp. X//) suburbium (1088 ?) 384, 5. Sacensis, Satcensis (or.), Sathensis (c. X/V) ca- stellanus, prefectus, comes : Boguzlauus (1195 sq.); Henricus (1159); Jarogneu (1146/8 et 1160 sq.) ; Sdezlaus (1170 sq.) ; Zlauebor (1195). Sacensis (or.) comitatus (1184/5) 275, 35. Satcensis (or.) provincia (cc. 1057) (58, 15). 369, 1. (1088?) 384, 1. (1165) 205, 5. (1186) 281, so. (1169/94) 316, 15. Satcensis (or.), Sattensis (sp. XIV) archidiac.: Fridericus (1184/92) ; Witek (1195). Sacensis (c. X///) mons vastatus (1125/40) 131, 5. s. Saturnini eccl. in pago Wormaciensi ; 2% Dreisen (1144) 140, 10. Sauissa v. Zauissa. Savignano, castrum, It. septentr. (1162) 200, so. Saxoniae partes (805) 1, 10. Saxones (807) 2, 15. Saxoniae epi. (852) 4, 10. (cc. 1088) 98, 10. Saxonie princeps (1150) 167, 25. dux (1171) 229, 25. duces: Henricus Superbus (1139) 407, 10. Henricus X Leo (1156 sq.). Marchio: (1139) 407, 10. Adalbertus comes de Ballenstedt (1158 sq.). Sazany v. Zazane. Sazawa (c. XIII) ; Sáqava, d. p. Smíchov; villa monii. Ostrow. (1000) 47, 30. Sáqava v. Zasauua. Sazka, Sacceska (or.), Zaczka (c. XVI), Saczka (sp. XIII); Sadská, d. p. Podébrady (993) 348, 25. (1189) 297, 15, 25. Sacensis, Zachensis (or.), Sachikensis (c. X/V) prep.: Albertus, perperam Paltnir (1159 sq.); Pula (1146/8). Sbima (sp. X//); Zbima ; ministerialis aquarius ecclesiae Wissegrad. in villa Woderadeh (1088?) 376, 20, 25. Sbizlau (or.) ; Zbyslav, d. p. Čáslav; villa ad cu- riam Iesutboricensem pertinens (cc. 1131) 121, 10. Cf. Zbizlav. Sblasin, Sblasino (sp. X///); Bla%im, nunc for- tasse Plaëin, g. Plaschin, d. b. Teplá, g. Tepl ; villa hospitalis Jerosolimit. (1183) 418, 30. (1185) 424, 5. Sbor ; Zbor; testis (saec. XII ex.) (59, 10). Zbor (sp. XI/) ministerialis eccl. Wisegrad. in villa Vykouicih (1088 ?) 376, 1, 20. Zbor (sp. XII) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088 ?) 379, 20, 380, 1. Zbor (sp. X11) custos ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Scala (c. XIII), Skdla, silva ecclesiae Vneticensis (1125/40) 130, 10. Skalika v. Vgezd, quod Skalika dicitur. Scalice (07.); Skalice, d. p. Litométice, g. Leitmeritz; villa Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. INDEX NOMINUM. Sclaui 527 Skapc, Skapze (sp. XIII); Skapee, g. Kapsch, d. p. St¥ibro, g. Mies; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 433, 5. Scasta v. Cazta. Scazldu v. Sdezlaus. Scaztowoy v. Castolov. Scazzlav v. Cazlau. Sceazlav v. Csazlau. Scek (sp. X11) ; Ceh ; arator eccl. Boleslav. (1052?) 359, 25. Scecz v. Cec. Scehan v. Cekan. Scennicze, Stemnicze (c. XV111); fortasse Senice, &. Gross-Senitq, d. p. Litovel, g. Littau ; villa monasterii Gradicensis. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). Scepan v. Stephanus. Scepanoulci, Scepanovici, Scepanowici (sp. X///) ; tépanovice quondam prope Nekmif, d. b. Plzeň, g. Pilsen, villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Scepata (sp. X/II) ; Štěpata ; cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 432, 1, 20. Scepene (c. XIII) ; Stëpeñ (?), silva eccl. Vneticen- sis (1125/40) 130, 10. Scernogat (or.) ; Cernëhat, Černá hut, g. Tschern- heit, d. p. Kralovice ; villa monii Plassensis (1192/3) 311, 5. Sceskowiz, Scezgouic v. Ceckouic. Schebletici (c. XIV); Zebletin, g. Sebeltitz, d. p. Kadañ, g. Kaaden ; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Schekarschen, b. V3ekary o. Wsecar. Schepan v. Stephanus. Schesel v. Schezla. Schewic, Schewice (or.) ; Cíoice al. Csjevice, d. ?- Kralovice ; (1180/82) 267, 1. Schezla, g. Schesel prope Celle inter Bremen et Lüneburg (805) 1, 10. Schirnovnice (sp. X///); Żernovnice; bivium prope Błeonov, in quo preciduntur molares (993) , 5. Schnobolin, b. Slavonín v. Slauonin. Schónburg, ap. Oberwesel, Rgb. Koblenq ; castrum (1166) 209, 25. Schónpriesen, b. Krásné Bfeqno v. Bréznicq. Schremelize (c. X///), Skłemelice, nunc Braunau- bach, rivus Austr. Inf. (1179) 259, 1. Schüttenitz, b. Zitenice v. Sitiniz. Schwarzbach v. Elstre minor. Schwarzinburch, Pertholdus de —, testis donatio- nis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Skirisici, Skirsici (sp. X1/1); SkrSice villa quon- dam ad Sathec pertinens, hospitali Jerosolimi- tano data (1183) 419, 1. (1185) 424, 5. Scit (sp. XII); Štít ; cujus uxor Malouia, de fa- milia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Scitarih v. Scsitarih. Sclachow (sp. X/11) ; Slachov ; silva monii Bfevnov. adiacens villae Wolezlawin (993) 348, 5. Sclavania (c.), Słavonia ; dux Montemerus (873) 12, 1. Sclaui (c.), Slavi (817) 3, 10. (880) 20, 25. (885) 27, 15. (900) 31, 10. 32, 5, 30. 33, 10. (903/6) 35, 10, 36, 1. (948) 341, 25. (1159) 193, 10.
Saröwe Saröwe (sp. XII), Sarowe (sp. XIII) provinciola sita iuxta Boemiam ; Sorau (?) in Lusatia Inf. vel Syrau apud Plauen ; (861 ?) 335, 20. (1012) 360, 35. Satcane (or.) ; Zatéany, d. p. Hustopel, g. Auspitz ; villa eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 5. Satec, Satéc, Satêc, Satehc, Sathec (or.), Sathesc (c. XVIII), Satecs, Zatec (sp. XII), Zatecz (sp. XIII), locat. : Satcsi (c. XII) ; Zatec, g. Saaq; civitas, urbs Boh. (1052 ?) 361, 1. (1088 ?) 383, 20. 384, 1,20. (1130) 113, 5. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. (1186) 430, 26. Satcense (sp. X//) suburbium (1088 ?) 384, 5. Sacensis, Satcensis (or.), Sathensis (c. X/V) ca- stellanus, prefectus, comes : Boguzlauus (1195 sq.); Henricus (1159); Jarogneu (1146/8 et 1160 sq.) ; Sdezlaus (1170 sq.) ; Zlauebor (1195). Sacensis (or.) comitatus (1184/5) 275, 35. Satcensis (or.) provincia (cc. 1057) (58, 15). 369, 1. (1088?) 384, 1. (1165) 205, 5. (1186) 281, so. (1169/94) 316, 15. Satcensis (or.), Sattensis (sp. XIV) archidiac.: Fridericus (1184/92) ; Witek (1195). Sacensis (c. X///) mons vastatus (1125/40) 131, 5. s. Saturnini eccl. in pago Wormaciensi ; 2% Dreisen (1144) 140, 10. Sauissa v. Zauissa. Savignano, castrum, It. septentr. (1162) 200, so. Saxoniae partes (805) 1, 10. Saxones (807) 2, 15. Saxoniae epi. (852) 4, 10. (cc. 1088) 98, 10. Saxonie princeps (1150) 167, 25. dux (1171) 229, 25. duces: Henricus Superbus (1139) 407, 10. Henricus X Leo (1156 sq.). Marchio: (1139) 407, 10. Adalbertus comes de Ballenstedt (1158 sq.). Sazany v. Zazane. Sazawa (c. XIII) ; Sáqava, d. p. Smíchov; villa monii. Ostrow. (1000) 47, 30. Sáqava v. Zasauua. Sazka, Sacceska (or.), Zaczka (c. XVI), Saczka (sp. XIII); Sadská, d. p. Podébrady (993) 348, 25. (1189) 297, 15, 25. Sacensis, Zachensis (or.), Sachikensis (c. X/V) prep.: Albertus, perperam Paltnir (1159 sq.); Pula (1146/8). Sbima (sp. X//); Zbima ; ministerialis aquarius ecclesiae Wissegrad. in villa Woderadeh (1088?) 376, 20, 25. Sbizlau (or.) ; Zbyslav, d. p. Čáslav; villa ad cu- riam Iesutboricensem pertinens (cc. 1131) 121, 10. Cf. Zbizlav. Sblasin, Sblasino (sp. X///); Bla%im, nunc for- tasse Plaëin, g. Plaschin, d. b. Teplá, g. Tepl ; villa hospitalis Jerosolimit. (1183) 418, 30. (1185) 424, 5. Sbor ; Zbor; testis (saec. XII ex.) (59, 10). Zbor (sp. XI/) ministerialis eccl. Wisegrad. in villa Vykouicih (1088 ?) 376, 1, 20. Zbor (sp. XII) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Lubosine (1088 ?) 379, 20, 380, 1. Zbor (sp. X11) custos ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Scala (c. XIII), Skdla, silva ecclesiae Vneticensis (1125/40) 130, 10. Skalika v. Vgezd, quod Skalika dicitur. Scalice (07.); Skalice, d. p. Litométice, g. Leitmeritz; villa Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. INDEX NOMINUM. Sclaui 527 Skapc, Skapze (sp. XIII); Skapee, g. Kapsch, d. p. St¥ibro, g. Mies; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 433, 5. Scasta v. Cazta. Scazldu v. Sdezlaus. Scaztowoy v. Castolov. Scazzlav v. Cazlau. Sceazlav v. Csazlau. Scek (sp. X11) ; Ceh ; arator eccl. Boleslav. (1052?) 359, 25. Scecz v. Cec. Scehan v. Cekan. Scennicze, Stemnicze (c. XV111); fortasse Senice, &. Gross-Senitq, d. p. Litovel, g. Littau ; villa monasterii Gradicensis. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). Scepan v. Stephanus. Scepanoulci, Scepanovici, Scepanowici (sp. X///) ; tépanovice quondam prope Nekmif, d. b. Plzeň, g. Pilsen, villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Scepata (sp. X/II) ; Štěpata ; cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 432, 1, 20. Scepene (c. XIII) ; Stëpeñ (?), silva eccl. Vneticen- sis (1125/40) 130, 10. Scernogat (or.) ; Cernëhat, Černá hut, g. Tschern- heit, d. p. Kralovice ; villa monii Plassensis (1192/3) 311, 5. Sceskowiz, Scezgouic v. Ceckouic. Schebletici (c. XIV); Zebletin, g. Sebeltitz, d. p. Kadañ, g. Kaaden ; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Schekarschen, b. V3ekary o. Wsecar. Schepan v. Stephanus. Schesel v. Schezla. Schewic, Schewice (or.) ; Cíoice al. Csjevice, d. ?- Kralovice ; (1180/82) 267, 1. Schezla, g. Schesel prope Celle inter Bremen et Lüneburg (805) 1, 10. Schirnovnice (sp. X///); Żernovnice; bivium prope Błeonov, in quo preciduntur molares (993) , 5. Schnobolin, b. Slavonín v. Slauonin. Schónburg, ap. Oberwesel, Rgb. Koblenq ; castrum (1166) 209, 25. Schónpriesen, b. Krásné Bfeqno v. Bréznicq. Schremelize (c. X///), Skłemelice, nunc Braunau- bach, rivus Austr. Inf. (1179) 259, 1. Schüttenitz, b. Zitenice v. Sitiniz. Schwarzbach v. Elstre minor. Schwarzinburch, Pertholdus de —, testis donatio- nis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Skirisici, Skirsici (sp. X1/1); SkrSice villa quon- dam ad Sathec pertinens, hospitali Jerosolimi- tano data (1183) 419, 1. (1185) 424, 5. Scit (sp. XII); Štít ; cujus uxor Malouia, de fa- milia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Scitarih v. Scsitarih. Sclachow (sp. X/11) ; Slachov ; silva monii Bfevnov. adiacens villae Wolezlawin (993) 348, 5. Sclavania (c.), Słavonia ; dux Montemerus (873) 12, 1. Sclaui (c.), Slavi (817) 3, 10. (880) 20, 25. (885) 27, 15. (900) 31, 10. 32, 5, 30. 33, 10. (903/6) 35, 10, 36, 1. (948) 341, 25. (1159) 193, 10.
Strana 528
928 Sclavi Sclavi (sp. XII) e regione Boemie (880) 332, 5. Sclaui (c. XII) qui Maraui dicuntur (900) 30, 5. Sclauorum (sp. X) nationes (973) 346, 30. Sclavorum partes (805) 1, 10. provintie (973) 38, 10. 345, 30. Sclavorum rex Sventopolcus (885). Sclavorum lingua, Sclavina, Sclavonica, Slove- nica lingua (869) 8, 40. 9, 10. (873) 15, 25. (879) 18, 20. (880) 21, 10. (885) 26, 15. 28, 5. (967?) 343, 5. Sclauinicus, Sclauorum terminus, terminus Bohe- miae (1037) 50, 25. (1142) 132, 1. Scochowicz (sp. XIII) ; Skochovice probe Zbraslav, g. Kónigsaal ; villa monii Bfevnov. (993) 346, 15. Scodru (sp. XIII); Skudra, d. p. Strakonice; villa monii Bfevnov. (1045) 353, 20. Scori (or.) ; Sko?ej? ; testis (1180/82) 267, 1. Scoroska (sp. X//) ; Skoroska ; drizec eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 386, 10, 20. Skramniky v. Lcramnik. Scriben (or.); Skrbeń, g. Kirwein, d. p. Olomuc ; villa eccl. Olomuc. (1174/8) 255, 10. Scrih (c. X//) ; Skrch ; sacerdos in terra Cunradi, ducis Znoymensis (1146) 148, 15. Scrisin (c. X//), Skriin, g. Skrschina, d. p. Teplice, g. Teplitz, villa eccl. Wissegrad. (1100/07) 105, so. Scsepan v. Stephanus. Scsitarih, Scitarih (sp. X//) locat. ; Stitary, d. b. Kolin ; Villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 375, 10, 25. Skuirino, Skvirino, Squirino (sp. X///) ; Skvitin, g. Speierling, d. p. Tachov, g. Tachau ; (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 426, 1. Sczaztolow v. Castolov. Sdanowo, Sdanowa, Sdanouo (sp. X///) ; Zdanov villa quondam monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 25. Sdata (sp. X111); Zdata; solutor ferri monii. Cladrub. (1115) 399, 5, 10. 402, 20. (1186) 431, 25. 432, 10. Sdebor (sp. X111) ; Zdebor ; donator terrae in villa Honezowiz (1186) 436, 1, 25. Zdebor (sp. X/V) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Sdebudici (or. Zdebudice, vila monii. Sedlec., quondam in regione apud Choalovice, d. p. Poděbrady, sita (1142/48) 156, 30. Sdemislicich, Sdemissicih (sp. X///) locat. ; Do- myslice, d. p. Plzeń ; Villa, ubi figulus monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 30. Sdena (sp. X//) ; Zdena ; tributarius mellis eccle- siae Boleslav. in villa Rounen (1052)? 360, 5. Sderaz (sp. X111) ; Zderaq, in suburbio Prag. ubi ecclia s. Petri (1115) 398, 1. (1186) 430, 1, 15, 25. Sdezlaus, Scazlàu, Sdeszlavs, Sdislaus, Sdizlav, Sdizlavs, Sedezlaus, Stizlaus, Zdeslaus, Zdezlau, Zedeslaus, Zstizlaus (or.); Stazlaus, Zdezlaus (c.) ; Deslaus, Sdezlav, Zdessaus (sp.) ; Zdeslav, Zdislav. Stizlaus (sp. X/V) prep. Wissegrad. et cancellarius ducis Boemie (1195) 445, 30. Sdezlaus, Sdizlaus, Sedezlaus, Stizlaus, Zdeslaus, Zdezlau, Zedeslaus (or.), Zdezlaus(c. XV/), De- slaus (sp. X///), can. Prag. et archidiac. Pelz- nensis (cc. 1170) 224, 5. (1177) 247, 30. (1180/2) 266,5. decanus Prag. (1184) 274,15. (1185) 424, 25. (1189) 297,15. (1190) 298, 25. (1194) 313, 15. 314, 30. (1195/7) 323, 1. (1197) 326, 25. INDEX NOMINUM. Sedlec 1, 5. Sdezlau (sp. X//) [castellanus] de Curim (1167) 412, 25. Sdezlaus (or.), Zdezlaus (c. XVI) pincerna [reg. Boh.] (1169) 218, 1. 219, 5. (cc. 1170) 224, 5. Sdezlaus, Scazliu (or.), Stazlaus (c. XVIII), Zdezlaus (c. XV), filius Diuissii, castellanus de Satec (cc. 1170) 224, 5. (1177) 247, 20. (1183) 270 20. comes Sacensis (1184/5) 276, 10. Sdezlaus (or. camerarius ducis Boem. (1175) 244, 5. (1177) 246, 1. (1175/8) 251, 10. Filius eius : Petr (1175/8). Zstizlaus (or.) testis (1193) 309, 10. Frater eius: Petrus (1193). Sdezlaus (or.) cognatus Groznatae primatis Boemie (1197) 324, 5. Sdizlavs (or.) [nob. Boh.] testis (1197) 327, 1. Sdizlaus (c. X//) testis (saec. XII ex.) 331, 30. Sdeszlavs, Sdislaus (or.), Zdessaus(sp. X [V/), posses- sorterrae Lagouicih (s. X | I ex.) (59, 20, 35). 365, 10. Sdizlav (or.) habens hereditatem Bdenewiz (memo- ratur 1197) 331, 1. Zdezlai silva (sp. X//) prope Glina (1073) 369, 30. Sdico, Sdyco v. Heinricus II ep. Olomuc. Sdimer (or.); Zdimir; testis (1180/82) 267, 1. Sdimir (sp. XIII) benefactor monii. Cladrub. (1186) 435, 1, 25. Sdislaus, Sdizlav, Sdizlavs v. Sdezlaus. Seb (sp. XII) ; Seb ; picarius in villa Obrini (1088 ?) 381, 10, 20. Sebanensis (c.) ep. Zacharias (900). Sebastianus (or. prep. Liutomericensis (1146/8) 163, 15. 165, 5. Sebeh (or.) locat.; villa quondam prepositure s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Sebenik (o7.), rivus apud villam Stpicki(1169)218,30. Seboy (or.); Śeboj ; testis de Sremesna (1180/82) 266, 25. Sebranice v. Cebranice. Seccoviense monium ; Seckau, Styria, d. b. Juden- burg ; (1158) 178, 15. Sechutice v. Zechutici. Secri (sp. XII), Seč vidlatá prope Litomyšl, g. Lei- lomischl; villa monii. Lutomisl. (1167) 472, 25. Secrrpi v. Desecripi. Sedezlaus v. Sdezlaus. Sedlata (or.), Ssedleata (sp. X/V) proanimatus (dusnic) ecclesiae Lutomeric. in villa Dolan (60, 5). 365, 10. Sedlata (sp. X///) arator eccl. Wissegrad. in villa Csekouicih (1125/40) 406, 15. Sedlce (c. X111) ; Sedlec prope Beroun, d. b. Hofo- vice ; villa cum hospitibus monii. Ostrov. (1000) 47, 30. (1037/55) 52, 30. Sedlce, Sedlec, Selliz (or.), Zcedlitz ; Sedlec, prope Kulná Hora, g. Kuttenberg ; monium. ord. Cist. (1142) 155, 30. 156, 20 sq. 157,5. Abb.: Her- mannus (1188 sq.). Sedlec, Cedlize, Zedelze, Zedliz, (or.) Zedlza (c. X//) locat.: Sedlcih (c. X//) Zedlcih (sp. X1/); Sedlec, g. Zettlitq, d. b. Karlovy Vary, g. Karls- bad ; civitas (1130) 113, 5. Zedilcensis (c. X/V) provincia (1086) 94, 10. (1088 ?) 386, 5—20. (1159) 192, 25. (1165) 205, 1. (1185) 276, 25. (1195/7) 322, 15. Sdezlaus (facs.) archidiac. Rokzanensis (1175/8) 25
928 Sclavi Sclavi (sp. XII) e regione Boemie (880) 332, 5. Sclaui (c. XII) qui Maraui dicuntur (900) 30, 5. Sclauorum (sp. X) nationes (973) 346, 30. Sclavorum partes (805) 1, 10. provintie (973) 38, 10. 345, 30. Sclavorum rex Sventopolcus (885). Sclavorum lingua, Sclavina, Sclavonica, Slove- nica lingua (869) 8, 40. 9, 10. (873) 15, 25. (879) 18, 20. (880) 21, 10. (885) 26, 15. 28, 5. (967?) 343, 5. Sclauinicus, Sclauorum terminus, terminus Bohe- miae (1037) 50, 25. (1142) 132, 1. Scochowicz (sp. XIII) ; Skochovice probe Zbraslav, g. Kónigsaal ; villa monii Bfevnov. (993) 346, 15. Scodru (sp. XIII); Skudra, d. p. Strakonice; villa monii Bfevnov. (1045) 353, 20. Scori (or.) ; Sko?ej? ; testis (1180/82) 267, 1. Scoroska (sp. X//) ; Skoroska ; drizec eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 386, 10, 20. Skramniky v. Lcramnik. Scriben (or.); Skrbeń, g. Kirwein, d. p. Olomuc ; villa eccl. Olomuc. (1174/8) 255, 10. Scrih (c. X//) ; Skrch ; sacerdos in terra Cunradi, ducis Znoymensis (1146) 148, 15. Scrisin (c. X//), Skriin, g. Skrschina, d. p. Teplice, g. Teplitz, villa eccl. Wissegrad. (1100/07) 105, so. Scsepan v. Stephanus. Scsitarih, Scitarih (sp. X//) locat. ; Stitary, d. b. Kolin ; Villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 375, 10, 25. Skuirino, Skvirino, Squirino (sp. X///) ; Skvitin, g. Speierling, d. p. Tachov, g. Tachau ; (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 426, 1. Sczaztolow v. Castolov. Sdanowo, Sdanowa, Sdanouo (sp. X///) ; Zdanov villa quondam monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 25. Sdata (sp. X111); Zdata; solutor ferri monii. Cladrub. (1115) 399, 5, 10. 402, 20. (1186) 431, 25. 432, 10. Sdebor (sp. X111) ; Zdebor ; donator terrae in villa Honezowiz (1186) 436, 1, 25. Zdebor (sp. X/V) testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Sdebudici (or. Zdebudice, vila monii. Sedlec., quondam in regione apud Choalovice, d. p. Poděbrady, sita (1142/48) 156, 30. Sdemislicich, Sdemissicih (sp. X///) locat. ; Do- myslice, d. p. Plzeń ; Villa, ubi figulus monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 30. Sdena (sp. X//) ; Zdena ; tributarius mellis eccle- siae Boleslav. in villa Rounen (1052)? 360, 5. Sderaz (sp. X111) ; Zderaq, in suburbio Prag. ubi ecclia s. Petri (1115) 398, 1. (1186) 430, 1, 15, 25. Sdezlaus, Scazlàu, Sdeszlavs, Sdislaus, Sdizlav, Sdizlavs, Sedezlaus, Stizlaus, Zdeslaus, Zdezlau, Zedeslaus, Zstizlaus (or.); Stazlaus, Zdezlaus (c.) ; Deslaus, Sdezlav, Zdessaus (sp.) ; Zdeslav, Zdislav. Stizlaus (sp. X/V) prep. Wissegrad. et cancellarius ducis Boemie (1195) 445, 30. Sdezlaus, Sdizlaus, Sedezlaus, Stizlaus, Zdeslaus, Zdezlau, Zedeslaus (or.), Zdezlaus(c. XV/), De- slaus (sp. X///), can. Prag. et archidiac. Pelz- nensis (cc. 1170) 224, 5. (1177) 247, 30. (1180/2) 266,5. decanus Prag. (1184) 274,15. (1185) 424, 25. (1189) 297,15. (1190) 298, 25. (1194) 313, 15. 314, 30. (1195/7) 323, 1. (1197) 326, 25. INDEX NOMINUM. Sedlec 1, 5. Sdezlau (sp. X//) [castellanus] de Curim (1167) 412, 25. Sdezlaus (or.), Zdezlaus (c. XVI) pincerna [reg. Boh.] (1169) 218, 1. 219, 5. (cc. 1170) 224, 5. Sdezlaus, Scazliu (or.), Stazlaus (c. XVIII), Zdezlaus (c. XV), filius Diuissii, castellanus de Satec (cc. 1170) 224, 5. (1177) 247, 20. (1183) 270 20. comes Sacensis (1184/5) 276, 10. Sdezlaus (or. camerarius ducis Boem. (1175) 244, 5. (1177) 246, 1. (1175/8) 251, 10. Filius eius : Petr (1175/8). Zstizlaus (or.) testis (1193) 309, 10. Frater eius: Petrus (1193). Sdezlaus (or.) cognatus Groznatae primatis Boemie (1197) 324, 5. Sdizlavs (or.) [nob. Boh.] testis (1197) 327, 1. Sdizlaus (c. X//) testis (saec. XII ex.) 331, 30. Sdeszlavs, Sdislaus (or.), Zdessaus(sp. X [V/), posses- sorterrae Lagouicih (s. X | I ex.) (59, 20, 35). 365, 10. Sdizlav (or.) habens hereditatem Bdenewiz (memo- ratur 1197) 331, 1. Zdezlai silva (sp. X//) prope Glina (1073) 369, 30. Sdico, Sdyco v. Heinricus II ep. Olomuc. Sdimer (or.); Zdimir; testis (1180/82) 267, 1. Sdimir (sp. XIII) benefactor monii. Cladrub. (1186) 435, 1, 25. Sdislaus, Sdizlav, Sdizlavs v. Sdezlaus. Seb (sp. XII) ; Seb ; picarius in villa Obrini (1088 ?) 381, 10, 20. Sebanensis (c.) ep. Zacharias (900). Sebastianus (or. prep. Liutomericensis (1146/8) 163, 15. 165, 5. Sebeh (or.) locat.; villa quondam prepositure s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Sebenik (o7.), rivus apud villam Stpicki(1169)218,30. Seboy (or.); Śeboj ; testis de Sremesna (1180/82) 266, 25. Sebranice v. Cebranice. Seccoviense monium ; Seckau, Styria, d. b. Juden- burg ; (1158) 178, 15. Sechutice v. Zechutici. Secri (sp. XII), Seč vidlatá prope Litomyšl, g. Lei- lomischl; villa monii. Lutomisl. (1167) 472, 25. Secrrpi v. Desecripi. Sedezlaus v. Sdezlaus. Sedlata (or.), Ssedleata (sp. X/V) proanimatus (dusnic) ecclesiae Lutomeric. in villa Dolan (60, 5). 365, 10. Sedlata (sp. X///) arator eccl. Wissegrad. in villa Csekouicih (1125/40) 406, 15. Sedlce (c. X111) ; Sedlec prope Beroun, d. b. Hofo- vice ; villa cum hospitibus monii. Ostrov. (1000) 47, 30. (1037/55) 52, 30. Sedlce, Sedlec, Selliz (or.), Zcedlitz ; Sedlec, prope Kulná Hora, g. Kuttenberg ; monium. ord. Cist. (1142) 155, 30. 156, 20 sq. 157,5. Abb.: Her- mannus (1188 sq.). Sedlec, Cedlize, Zedelze, Zedliz, (or.) Zedlza (c. X//) locat.: Sedlcih (c. X//) Zedlcih (sp. X1/); Sedlec, g. Zettlitq, d. b. Karlovy Vary, g. Karls- bad ; civitas (1130) 113, 5. Zedilcensis (c. X/V) provincia (1086) 94, 10. (1088 ?) 386, 5—20. (1159) 192, 25. (1165) 205, 1. (1185) 276, 25. (1195/7) 322, 15. Sdezlaus (facs.) archidiac. Rokzanensis (1175/8) 25
Strana 529
Sedlec INDEX NOMINUM. Sinogorus 529 Zedelcensis, Zedelicensis (or.) castellanus, co- mes: Zauise (1159 sq.). Economus: Wernherus (1188). Sedlec prope Kralovice v. Cedilice. Sedlec prope Libochovice vo. Zedlze. Sedlek (or.) miles (1174/8) 255, 10. Zedlec, Zedlek (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Sedlecko v. Zedlesco. Sedlesovici (or.); Sedletovice, g. Edelspitz, d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Sedliště Staré, g. Alt-Zedlisch, v. Zedlissie. Seclau, b. Zeliv v. Seleu. Segor (c. XIII); Zuggers, b. Krabonośc prope Gmiind vel Suchdol, g. Suchenthal, d. p. Treboń, g. Wittingau (1179) 259, 1. Segrovicih (sp. XIII) locat. ; Žehrovice Mšecké, g. Kornhaus-Zehrowitz, d. p. Slaný ; dimidia villa monii. Břevnov. (1045) 353, 6. Seitenstelten, Austr. Inf., d. p. Amstetten, monium. (1187) 287, 20. Selboli (or.), Selpoli (sp. X), provincia confinis episcopatui Misnensi (948) 339, 10. (968) 343, 30. (996) 46, 20. Selci dole (or.) Jocat. ; fort. Zelé, g. Zelisch, d. p. V y&kov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Selechouici (or.), Zelechouiczy (c. XVII), Zelecho- wiczi (c. XVIII); fortasse Želechovice, d. p. | Litovel, g. Liliaw; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 16). (1160) 195, 20. Seleu, Seleov, Selev, Selewe (or.) Syloa, Siloe, Syloe (c. X1/) ; Zelivo, g. Seelau, d. p. Něm. Brod, g. Deutschbrod ; predium ecclae. Pragensis (1144) 142,1. (1146/8) 162,30. monium. ord. Praem. ; abb. : Godscalcus (cc. 1150 sq.) ; Otto (1189). Antiqua via, que conducit ad Seleu (1178) 253, 6. Selidedici (or.); Želetice, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa ecclae. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Selliz v. Sedlce. Selmice v. Solnic. Selpoli v. Selboli. Sematha (sp. X//) ; Zemata ; homo eccl. Boleslav. in villa Lubcicih (1052 ?) 360, 15. Semisisnus (c. X7), Zemitiqn, fidelis Svatopluci, principis Moraviae (880) 19, 20. Semitesicih (or.) locat. ; ZemétéSice? ; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) , 1. Semris (sp. XII) ; Zemtiz ? ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Senacsin (c. X//); Senelnice, g. Seneschnit, d. p. P#bram ; reditus ecclae. Wissegrad. (1130) 14, 5. Senadicih (sp. X///) locat. ; Senatice domus sal- tuarii prope Kladruby, g. Kladrau ; quondam villa, ubi aratrum monii. Cladrub. (1115) 402, 15, 30. Senice, g. Gross-Senilq v. Scennicze. Sepulcrarii (or.), custodes Sepulchri dominici, fra- tres de Sepulcro (1188) 292, 10. (1191) 303, 1, 5. SS. Sergii et Bachi card. diac. : Gregorius (1144 sq.). Sernossieceh v. Zernozecheh. Serotin (sp. XIV); Zerotin ; Hinco de —, cruci- signatus miles, Olomucensis dioc. (1187) 441, 5. V. et. Siratine. Ses (sp. XII); Zéz ; ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Branice (1088 ?) 383, 1, 15. Seslavce al. Seslávky v. Sezlauci. Sestocech v. Restoceh. Sesur (sp. XII) ; Zefár; cervisiarius eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 10, 20. Seteh (sp. XII); Setéh ; campanarius ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Seuerus (c. XI), Severus (sp. XIII); Sebit, ep. Pragensis (1045) 354, 15. 356, 5. (1046) 51, 20. (1048) 358, 5. 362, 5. (1052) 52, 10. (1031/67) 61, 20. Sezema v. Zezema. Sezlauci (or.) ; Seslivky al. Seslavce, d. p. Chru- dim; villa curiae Jesutboricensis (cc. 1131) 121, 10. Seztoceh, Seztozeh » Restoceh. Sfentopulchus v. Zuentopolcus. Shets v. Cec. Shexhin v. Cécyn. Siboto, praepositus Saltzburg. (1170) 220, 1. (1172) 230, 15. 231, 10. 232, 20. 234, 1. 235, 20. (1173) 236, 25. (1174) 240, 10. SibHna, g. Sib¥in v. Zebrin. Siburce (or.) filius Castos (1194) 315, 15. Sigehardus, patriarcha Aquilegiensis, (1077) 81, 30. Sigewinus (c. X//), arep. Coloniensis (1086) 94, 5. Sigifridus, Sigifredus, Sifridus, Syfridus. S[igifridus], arep. Bremensis (1169) 212, 5. Sigifredus (c. X) I, arep. Maguntinus (1073) 65, 20. (1074) 71, 6. 72, 25. (1074/75) 78, 10. Sigifridus (c. X//), ep. Augustensis (1081) 89, 10. Sifridus (c. XIV), ep. Spirensis (1144) 142, 20. Sifridus (or.), Syfridus (c. XIV), prepositus Wisse- grad. (1194) 313, 15. 315, 10. (1196) 320, 15. Sigifridus comes de Boineburg (1192) 307, 25. S[ifridus] burgravius de Aldenburg (1171) 229, 15. Sifridus (or.) frater Henrici Chideliz, testis (1160) 198, 20. Sifridus (c. X//) miles Milgosti comitis (1196) 20, 20. Sigimar (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Signia, Segni, It., prov. Roma, distr. Velletri ; (1152) 174, 1. Sihlich, Sihlicih (sp. X//) ; locat. fortasse Zichlice, g- Schichlitz, d. p. Teplice, g. Teplitq; quon- dam duo villae, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 10, 20. Sihovice (sp. X111); Zichovice, d. p. Sußice, g. Schüttenhofen ; villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Syloa, Siloe v. Seleu. Siluester (or.), abb. de Zasauua (1160) 196, 15. Silva Candida ; eps. : Hunpertus (1052). b. Symmachus (sp. X) papa (jt 973) 346, 10. Sina (sp. X/I) ; Sina ; custos ecclesiae Boleslav. in villa Bezenez (1052 ?) 360, 15. Sinaz (sp. X/I), Zynias (c. X111) locat. ; Žiňany, d. p. Beneżov, g. Beneschau ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 376, 5, 20. villa monii. Ostrov. (1085/9) 98, 30. Sinogorus (sp. X//); Sinohor; custos ecclesiae Boleslav. in villa Velprideh (1052 ?) 360, 15. Zinogor (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Leschaz (1115) 399, 20. (1186) 433, 20.
Sedlec INDEX NOMINUM. Sinogorus 529 Zedelcensis, Zedelicensis (or.) castellanus, co- mes: Zauise (1159 sq.). Economus: Wernherus (1188). Sedlec prope Kralovice v. Cedilice. Sedlec prope Libochovice vo. Zedlze. Sedlek (or.) miles (1174/8) 255, 10. Zedlec, Zedlek (c. X/V) testis (1180) 261, 25. Sedlecko v. Zedlesco. Sedlesovici (or.); Sedletovice, g. Edelspitz, d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa monii Lucensis (1190) 300, 20. Sedliště Staré, g. Alt-Zedlisch, v. Zedlissie. Seclau, b. Zeliv v. Seleu. Segor (c. XIII); Zuggers, b. Krabonośc prope Gmiind vel Suchdol, g. Suchenthal, d. p. Treboń, g. Wittingau (1179) 259, 1. Segrovicih (sp. XIII) locat. ; Žehrovice Mšecké, g. Kornhaus-Zehrowitz, d. p. Slaný ; dimidia villa monii. Břevnov. (1045) 353, 6. Seitenstelten, Austr. Inf., d. p. Amstetten, monium. (1187) 287, 20. Selboli (or.), Selpoli (sp. X), provincia confinis episcopatui Misnensi (948) 339, 10. (968) 343, 30. (996) 46, 20. Selci dole (or.) Jocat. ; fort. Zelé, g. Zelisch, d. p. V y&kov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Selechouici (or.), Zelechouiczy (c. XVII), Zelecho- wiczi (c. XVIII); fortasse Želechovice, d. p. | Litovel, g. Liliaw; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 16). (1160) 195, 20. Seleu, Seleov, Selev, Selewe (or.) Syloa, Siloe, Syloe (c. X1/) ; Zelivo, g. Seelau, d. p. Něm. Brod, g. Deutschbrod ; predium ecclae. Pragensis (1144) 142,1. (1146/8) 162,30. monium. ord. Praem. ; abb. : Godscalcus (cc. 1150 sq.) ; Otto (1189). Antiqua via, que conducit ad Seleu (1178) 253, 6. Selidedici (or.); Želetice, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa ecclae. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Selliz v. Sedlce. Selmice v. Solnic. Selpoli v. Selboli. Sematha (sp. X//) ; Zemata ; homo eccl. Boleslav. in villa Lubcicih (1052 ?) 360, 15. Semisisnus (c. X7), Zemitiqn, fidelis Svatopluci, principis Moraviae (880) 19, 20. Semitesicih (or.) locat. ; ZemétéSice? ; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) , 1. Semris (sp. XII) ; Zemtiz ? ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Senacsin (c. X//); Senelnice, g. Seneschnit, d. p. P#bram ; reditus ecclae. Wissegrad. (1130) 14, 5. Senadicih (sp. X///) locat. ; Senatice domus sal- tuarii prope Kladruby, g. Kladrau ; quondam villa, ubi aratrum monii. Cladrub. (1115) 402, 15, 30. Senice, g. Gross-Senilq v. Scennicze. Sepulcrarii (or.), custodes Sepulchri dominici, fra- tres de Sepulcro (1188) 292, 10. (1191) 303, 1, 5. SS. Sergii et Bachi card. diac. : Gregorius (1144 sq.). Sernossieceh v. Zernozecheh. Serotin (sp. XIV); Zerotin ; Hinco de —, cruci- signatus miles, Olomucensis dioc. (1187) 441, 5. V. et. Siratine. Ses (sp. XII); Zéz ; ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Branice (1088 ?) 383, 1, 15. Seslavce al. Seslávky v. Sezlauci. Sestocech v. Restoceh. Sesur (sp. XII) ; Zefár; cervisiarius eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 10, 20. Seteh (sp. XII); Setéh ; campanarius ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Seuerus (c. XI), Severus (sp. XIII); Sebit, ep. Pragensis (1045) 354, 15. 356, 5. (1046) 51, 20. (1048) 358, 5. 362, 5. (1052) 52, 10. (1031/67) 61, 20. Sezema v. Zezema. Sezlauci (or.) ; Seslivky al. Seslavce, d. p. Chru- dim; villa curiae Jesutboricensis (cc. 1131) 121, 10. Seztoceh, Seztozeh » Restoceh. Sfentopulchus v. Zuentopolcus. Shets v. Cec. Shexhin v. Cécyn. Siboto, praepositus Saltzburg. (1170) 220, 1. (1172) 230, 15. 231, 10. 232, 20. 234, 1. 235, 20. (1173) 236, 25. (1174) 240, 10. SibHna, g. Sib¥in v. Zebrin. Siburce (or.) filius Castos (1194) 315, 15. Sigehardus, patriarcha Aquilegiensis, (1077) 81, 30. Sigewinus (c. X//), arep. Coloniensis (1086) 94, 5. Sigifridus, Sigifredus, Sifridus, Syfridus. S[igifridus], arep. Bremensis (1169) 212, 5. Sigifredus (c. X) I, arep. Maguntinus (1073) 65, 20. (1074) 71, 6. 72, 25. (1074/75) 78, 10. Sigifridus (c. X//), ep. Augustensis (1081) 89, 10. Sifridus (c. XIV), ep. Spirensis (1144) 142, 20. Sifridus (or.), Syfridus (c. XIV), prepositus Wisse- grad. (1194) 313, 15. 315, 10. (1196) 320, 15. Sigifridus comes de Boineburg (1192) 307, 25. S[ifridus] burgravius de Aldenburg (1171) 229, 15. Sifridus (or.) frater Henrici Chideliz, testis (1160) 198, 20. Sifridus (c. X//) miles Milgosti comitis (1196) 20, 20. Sigimar (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Signia, Segni, It., prov. Roma, distr. Velletri ; (1152) 174, 1. Sihlich, Sihlicih (sp. X//) ; locat. fortasse Zichlice, g- Schichlitz, d. p. Teplice, g. Teplitq; quon- dam duo villae, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 10, 20. Sihovice (sp. X111); Zichovice, d. p. Sußice, g. Schüttenhofen ; villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Syloa, Siloe v. Seleu. Siluester (or.), abb. de Zasauua (1160) 196, 15. Silva Candida ; eps. : Hunpertus (1052). b. Symmachus (sp. X) papa (jt 973) 346, 10. Sina (sp. X/I) ; Sina ; custos ecclesiae Boleslav. in villa Bezenez (1052 ?) 360, 15. Sinaz (sp. X/I), Zynias (c. X111) locat. ; Žiňany, d. p. Beneżov, g. Beneschau ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 376, 5, 20. villa monii. Ostrov. (1085/9) 98, 30. Sinogorus (sp. X//); Sinohor; custos ecclesiae Boleslav. in villa Velprideh (1052 ?) 360, 15. Zinogor (sp. X///) arator monii. Cladrub. in villa Leschaz (1115) 399, 20. (1186) 433, 20.
Strana 530
530 Siracouicih Siracouicih (or.) locat., Zirakovici, Zierakowicz (c. XVII); Zirakovice, quondam prope Zdounky, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; Villa, ubi terra ecclae. Spitignevensis (cc. 1131) 122, 1. villa monii. Gradic. (1196) 319, 1. Siratine (or.) locat. ; Zerotín, d. p. Sternberg; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5. V. et. Serotin. Syrau v. Sarówe. Sirech (c. XIV) ; Zire ; testis (1185) 279, 1. Syritih (sp. X//) fortasse Jifice alias Zi¥ice prope Kostelec n, L. ; villa, ubi homo ecclesiae Bole- slav. (1052?) 360, 15. Sirouici (or. Zieroviczy (c. XVI), Zirowiczi (c. XVIII); fortasse Žeravice, d. p. Pferov, g. Prerau ; villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Sisencou, Sizinkou (or.), Sizengou (ed.); Zinkooy, g. Żinkau, d. p. Płestice ; Olricus de — (1177 Sq.). Sitiniz (or.), łocał.: Sytenicih (sp. X/V), Sitini- chih (c. X111), Sitinicih (c. X//) ; Zitenice, g. Schüttenitz, d. p. LitoméFice, g. Leïtmeritz ; villa, ubi vinitor eccle. Lutomericensis (cc. 1057) (57, 1). 364, 25. villa ecclae. Wissegrad. (1088 ?) 373, 15, 30. (1130) 113, 1. (1178) 252, 25. Sytno v. Zitne. Siuanicl (or.); Zivanice, d. p. Pardubice ; villa eccl. s. Wencezlai Olomuc. (cc. 1131) 121, 10. Siuohoschi (c. X///), Siuogossici (sp. X/V) locat. ; Živohošť, d. p. Benešov, g. Beneschau ; villa in provincia Boyzensi, ubi cocus ecclesiae Luto- meric. (cc. 1057) (59, 1). 365, 5. Sivohibice (sp. X///) ; Żihobce, d. p. Su$ice; Villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Sizengou, Sizinkou v. Sisencou. Slaiybor v. Zlauebor. Slany, g. SchHan v. Nazlanem. Slapnik v. Zlapnic. Slatina v. Lutin ef Zlatina. Slatyunicę (c. X1/1); Slativnice, nunc Unéticky potok (1125/40) 130, 10. Slaua v. Zlaua. Slauata v. Zlawata. Slauko v. Zlawec. Slauebor, Slauibor v. Zlauebor. Slauon, Slavon v. Zlauon. Slauonin (or.); Slavonin, g. Schnobolin, d. p. Olomuc ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Sleuici, Slewici (sp. X///) ; Slovice probe Křivo- klät, g. Pürglitz ; villa monii. Cladrub. (1115) 397, 1. (1186) 429, 20. Slivniz (or.), Slivnice, villa eccl. Wissegr. quondam prope Podivin (1178) 252, 15. Slougenzin marcha (or.) (860) 6, 1. Slugota (sp. X//) ; Sluhota ; homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) 376, 5, 20. Slusine (or.) locat. ; Slużin, d. p. Prostějov, g. Prossnitz ; villa ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 6). Smersicih (or.) locat. ; Smrtice, d. p. Prostějov, g. Prossnitz ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (ce. 1131) 119, 1. (119, 5). Smidingen (ed.), Rupertus de —, testis dona- tionis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Smil v. Zmil. INDEX NOMINUM. Spitigneu Smilcoviz (or.); fortasse Smilovice Slaré, d. p. Louny, g. Lawn; villa Hgrdieboronis cognati Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Smilek (or.) testis (1174/8) 254, 10. Smilovice (sp. X///) ; Smilovice, d. b. Příbram; villa monii Bfevnov (1045) 353, 5. Smolin, Smoln (sp. X///) ; Smolín quondam villa, ubi mansiones monii. Cladrub. (1186) 436, 10, 20. Smrłice v. Smersicih. Sobata (sp. X//) scutellarius ecclesiae Wissegrad. in villa Pzarih (1088 ?) 376, 15, 20. Sobata (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Nagouicih (1088 ?) 382, 10, 20. Sobebruzi (or.); Sobéb?ichy, quondam prope Bu- éovice, g. Butschow:ilz ; villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Sobek (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. Na- nezmine (1088 ?) 375, 15, 25. Sobegherd (or. Sobéhrd; filius Pribizlai Grossi (1189) 297, 25. Zobegirt (or.) ; Sobéhrd ; testis (1193) 309, 10. Sobegriseh (or.) locat. ; Sobéhrby ; villa quondam eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Soberazi (or.); Sobérazy, iam non exstat; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. Sobetlaus, Sobezlaus, Zobezlaus. Sobik (sp. X//) cervisiarius eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 10, 20. Sobnouo (0r.); Sobénov(?, quondam villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, s. Sobolcouicih (or.) Zocat. ; Sobülky, d. b. Kyfov, g. Gaya; villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Solnic (or.); Selmice al. Semnice. d. p. Pardu- bice ; villa monii. Sedlec. (1142/8) 156, 25. Sophia (sp. X/V) coniux Wilhelmi de Pulin (1173) 16, 15. Sopré v. Zoprche. Sorabi, Surabi (c.) (807) 2, 20. Sorau v. Sarówe. Souolusci (or.); Sovolusky quondam prope Do- brovice ; villa eccl. Znoy mensis (cc. 1131) 123, s. Span (sp. XII); fortasse Scepan corrigendum ; filius Quasinae, homo ecclesiae Boleslav. ad agenda quaeque negotia (1052 ?) 360, 10. Speciocneus v. Spitigneu. Speculiiuliensis (sp. X) ecclesia, que et Ougutu- rensis nuncupatur ; ep. : Methodius (824/7). Spelunca, capella s. Johannis Bapt. ad monium Ostrov. pertinens; Sv. Jan pod skalou, g. St. Johann unter dem Felsen prope Beroun; (1037/55) 52, 30. Sphentopulchus v. Zuentopolcus. Spira, g. Speyer, Bav. Rgb. P[alg; epi.: (Bal- dericus] (976) 40, 30. Sifridus (1144) 142, 20. Spitice, g. Welperschitq, o. Erposiz. Spitigneu (or. Spitignev (sp. X//); Spytihnéo, g. Spitinau, d. p. Uh. Hradiště. g. Ung.- Hra- disch ; civitas Mor. (1052?) 361, 15. Spitigne- uensis eccl. (cc. 1131) 121, 10. Spitigneu, Spitigneus, Zpitihneus(or.), Specio neus, Zpitigneu, Zpitig- neus (c), Sspitigneus (sp); Sprtihnév. Sobezlavs, Sobieslaus v.
530 Siracouicih Siracouicih (or.) locat., Zirakovici, Zierakowicz (c. XVII); Zirakovice, quondam prope Zdounky, d. p. Kroměříž, g. Kremsier ; Villa, ubi terra ecclae. Spitignevensis (cc. 1131) 122, 1. villa monii. Gradic. (1196) 319, 1. Siratine (or.) locat. ; Zerotín, d. p. Sternberg; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5. V. et. Serotin. Syrau v. Sarówe. Sirech (c. XIV) ; Zire ; testis (1185) 279, 1. Syritih (sp. X//) fortasse Jifice alias Zi¥ice prope Kostelec n, L. ; villa, ubi homo ecclesiae Bole- slav. (1052?) 360, 15. Sirouici (or. Zieroviczy (c. XVI), Zirowiczi (c. XVIII); fortasse Žeravice, d. p. Pferov, g. Prerau ; villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Sisencou, Sizinkou (or.), Sizengou (ed.); Zinkooy, g. Żinkau, d. p. Płestice ; Olricus de — (1177 Sq.). Sitiniz (or.), łocał.: Sytenicih (sp. X/V), Sitini- chih (c. X111), Sitinicih (c. X//) ; Zitenice, g. Schüttenitz, d. p. LitoméFice, g. Leïtmeritz ; villa, ubi vinitor eccle. Lutomericensis (cc. 1057) (57, 1). 364, 25. villa ecclae. Wissegrad. (1088 ?) 373, 15, 30. (1130) 113, 1. (1178) 252, 25. Sytno v. Zitne. Siuanicl (or.); Zivanice, d. p. Pardubice ; villa eccl. s. Wencezlai Olomuc. (cc. 1131) 121, 10. Siuohoschi (c. X///), Siuogossici (sp. X/V) locat. ; Živohošť, d. p. Benešov, g. Beneschau ; villa in provincia Boyzensi, ubi cocus ecclesiae Luto- meric. (cc. 1057) (59, 1). 365, 5. Sivohibice (sp. X///) ; Żihobce, d. p. Su$ice; Villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Sizengou, Sizinkou v. Sisencou. Slaiybor v. Zlauebor. Slany, g. SchHan v. Nazlanem. Slapnik v. Zlapnic. Slatina v. Lutin ef Zlatina. Slatyunicę (c. X1/1); Slativnice, nunc Unéticky potok (1125/40) 130, 10. Slaua v. Zlaua. Slauata v. Zlawata. Slauko v. Zlawec. Slauebor, Slauibor v. Zlauebor. Slauon, Slavon v. Zlauon. Slauonin (or.); Slavonin, g. Schnobolin, d. p. Olomuc ; villa praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Sleuici, Slewici (sp. X///) ; Slovice probe Křivo- klät, g. Pürglitz ; villa monii. Cladrub. (1115) 397, 1. (1186) 429, 20. Slivniz (or.), Slivnice, villa eccl. Wissegr. quondam prope Podivin (1178) 252, 15. Slougenzin marcha (or.) (860) 6, 1. Slugota (sp. X//) ; Sluhota ; homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) 376, 5, 20. Slusine (or.) locat. ; Slużin, d. p. Prostějov, g. Prossnitz ; villa ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 6). Smersicih (or.) locat. ; Smrtice, d. p. Prostějov, g. Prossnitz ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (ce. 1131) 119, 1. (119, 5). Smidingen (ed.), Rupertus de —, testis dona- tionis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Smil v. Zmil. INDEX NOMINUM. Spitigneu Smilcoviz (or.); fortasse Smilovice Slaré, d. p. Louny, g. Lawn; villa Hgrdieboronis cognati Groznatae primatis Boem. (1197) 324, 10. Smilek (or.) testis (1174/8) 254, 10. Smilovice (sp. X///) ; Smilovice, d. b. Příbram; villa monii Bfevnov (1045) 353, 5. Smolin, Smoln (sp. X///) ; Smolín quondam villa, ubi mansiones monii. Cladrub. (1186) 436, 10, 20. Smrłice v. Smersicih. Sobata (sp. X//) scutellarius ecclesiae Wissegrad. in villa Pzarih (1088 ?) 376, 15, 20. Sobata (sp. X//) piscator eccl. Wissegrad. in villa Nagouicih (1088 ?) 382, 10, 20. Sobebruzi (or.); Sobéb?ichy, quondam prope Bu- éovice, g. Butschow:ilz ; villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 123, 1. Sobek (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. Na- nezmine (1088 ?) 375, 15, 25. Sobegherd (or. Sobéhrd; filius Pribizlai Grossi (1189) 297, 25. Zobegirt (or.) ; Sobéhrd ; testis (1193) 309, 10. Sobegriseh (or.) locat. ; Sobéhrby ; villa quondam eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Soberazi (or.); Sobérazy, iam non exstat; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5. Sobetlaus, Sobezlaus, Zobezlaus. Sobik (sp. X//) cervisiarius eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 10, 20. Sobnouo (0r.); Sobénov(?, quondam villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, s. Sobolcouicih (or.) Zocat. ; Sobülky, d. b. Kyfov, g. Gaya; villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Solnic (or.); Selmice al. Semnice. d. p. Pardu- bice ; villa monii. Sedlec. (1142/8) 156, 25. Sophia (sp. X/V) coniux Wilhelmi de Pulin (1173) 16, 15. Sopré v. Zoprche. Sorabi, Surabi (c.) (807) 2, 20. Sorau v. Sarówe. Souolusci (or.); Sovolusky quondam prope Do- brovice ; villa eccl. Znoy mensis (cc. 1131) 123, s. Span (sp. XII); fortasse Scepan corrigendum ; filius Quasinae, homo ecclesiae Boleslav. ad agenda quaeque negotia (1052 ?) 360, 10. Speciocneus v. Spitigneu. Speculiiuliensis (sp. X) ecclesia, que et Ougutu- rensis nuncupatur ; ep. : Methodius (824/7). Spelunca, capella s. Johannis Bapt. ad monium Ostrov. pertinens; Sv. Jan pod skalou, g. St. Johann unter dem Felsen prope Beroun; (1037/55) 52, 30. Sphentopulchus v. Zuentopolcus. Spira, g. Speyer, Bav. Rgb. P[alg; epi.: (Bal- dericus] (976) 40, 30. Sifridus (1144) 142, 20. Spitice, g. Welperschitq, o. Erposiz. Spitigneu (or. Spitignev (sp. X//); Spytihnéo, g. Spitinau, d. p. Uh. Hradiště. g. Ung.- Hra- disch ; civitas Mor. (1052?) 361, 15. Spitigne- uensis eccl. (cc. 1131) 121, 10. Spitigneu, Spitigneus, Zpitihneus(or.), Specio neus, Zpitigneu, Zpitig- neus (c), Sspitigneus (sp); Sprtihnév. Sobezlavs, Sobieslaus v.
Strana 531
Spitigneu Spitignevs (or.), Speciocneus (c. X//), Zpitigneus (sb. XIII), Sspitigneus (sp. X/V), filius Breti- zlavi I ducis (1048) 358, 10. II dux Boem. (cc. 1057) 54, 25. 363, 10. (1055/61) 60, 15, 20. (t 1075) 80, 5. Spitigneu (or.), Zpitigneu, Zpitigneus (c. XIV), filius ducis Boriwoy (1146/8) 163, 20. 165, 5. Zpitihneus (or.) Zpitigneus (sp. X/V) princeps de Brinen (1195) 445, 30. [dux Morav.] testis (1197) 324, 30. Frater eius: Zwatopluk. Squirino v. Skuirino. Srbce, g. Srbetq, v. Zerbcih. Sremesna (or.) ; Třemošná, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; (1180/82) 266, 25. Srin (c. XV) ; Srn; arator monii. Strahov in villa Wirbne (1143/8) 161, 10. Srinek (c. X//I) ; Srnék ; de familia eccl. Vneti- censis (1125/40) 130, 20. Ssedleata v. Sedlata. Sspitigneus v. Spitigneu. Sstoian v. Ztoian. Ssupa (sp. XII); Stupno horni, d. p. Plzeń, g Pilsen ; villa epatus. Prag. (1146) 409, 10. Ssvan v. Zvan. Stabulum ; Stavelot, g. Stablo, Belgia, prov. Lüt- tich ; Stabulensis, Stabulonensis (c. X//) abb. Wibaldus (1144 sq.). Stach (sp. X//) scutarius, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Stanko (or.); Stanżk ; can. eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Stanko (c. X///) capellanus (1187) 289, 20. Stanek (sp. X//) servus eccl. Boleslav. in Cresenic (1052 ?) 359, 25. Stancovice (sp. X///); Stankov dolni, g. Unter- Stankau, d. p. Susice, g. Schiittenhofen ; villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Stanek v. Stanko. Stare zedlo, Nastaremsedle, Naztaremzedle (sp. XIII) ; Starć sedlo, g. Altsattel, d. p. Tachov, g- Tachau ; villa (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1, 6. Ztare zedlo (sp. XIII) ; Staré sedlo quondam prope Úterý, g. Neumarkt, d. b. Tepld, g. Tepl; villa hospitalis Jerosolimit. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. Stasowye (c. X///) locat. ; Stasoo, d. p. Hofice; villa monii. Ostrov. (1085/9) 98, 30. Stazlaus v. Sdezlaus. Steff nus v. Stephanus. Steico v. Heinricus II ep. Olomuc. Steimveld, Steinueld, Steinveld (c. X//), Steinweld (c. XV); Steinfeld, Rheinprov. Rgb. Aachen; monium. ord. Praem. (1143/8) 160, 5. Prep.: Ebervinus (1143/8); Vlricus (1153 sq.) Prior: [Warnerus] (1153/70) 226, 1. Stemnicze v. Scennicze. Stephanus, Stephan, Schepan (or), Stef- fanus, Scepan (c., Scsepan (sp.); Štěpán. Stephanus V papa (885) 23, 10. 27, 20. (890) 29, 1. Stephanus, presbyter missus ad Sclavos (885) 27, 10. Stephanus (c. X///) scriniarius s. Romane eccl. (993) 46, 1. Steffanus (c. XVIII) capellanus (1185) 277, 20. INDEX NOMINUM. Stras 531 Scepan (c. XVI) filius Boriuoy, testis (cc. 1170) , 10. Stephanus (sp. XIV) de Medlov, testis (1173) 417, 1. Stephanus (or.), pincerna (1177) 247, 25. Stephanus Baroci, procurator eccl s. Marci Ve- netiis (1181) 262, 1. Stephan (or) cum patre suo Milgozt, testes (1180/82) 266, 25. Schepan (or.) testis de Sremesna (1180/82) 266, 25. Scepan (c. XIV) testis (1185) 279, 1. Stephanus (c. X///) castellanus de Netolic (1187) 289, 25. 440, 20. Stephanus (c. X///) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Stephanus (or. Morkowic, testis (1188) 294, 1. Frater eius: Radoslaus (1188). Scsepan (sp. X//), Scepan (sp. X//I) campanarius eccl. Wissegrad. Naletni (1088 ?) 383, 10, 20. Scepan suiaty (s. XIII in.) (60, 1). 365, 10. s. Stephani eccla. v. Lutomerici, Patavia; s. St. monium. v. Gradisc. Stetin (or.) ; Zdétín, d. p. MI. Boleslav, g. Jung- Bunzlau ; (1185) 285, 20. villa hospit. Hieroso- lymitani (1189) 297, 1 Stibor, Stiborius v. Cstibor. Stichouici (or.:), Stychowiczi (c. XV///), Cytho- wicz (c. XVII) ; Stichooice, d. p. Prostżjov, g Prossnitz ; villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1.) (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Stico, Stiko v. Heinricus II, ep. Olom. Styra, Styria; Steiermark ; (1173) 236, 30. Mar- chi»: Othacarus V (1158 sq.); Otacarus VI (1174). Stizlaus v. Sdezlaus. Stogen (or.); Stojen; testis (1180/82) 267, 1. CJ. Stoyan. Stoyan v. Ztoian. Stpicki (or.); Špičky, g. Speitsch, d. p. Hranice, g. Mähr. Weisskirchen ; villa, ubi terra here- mitae Jurik (1169) 218, 30. Strabol (sp. X///) locus prope villam Lubcici (993) 348, 25. Strachotin, Strachtin (or., Strahomin (sp. XII), locat.: Ztrachotine (sp. X//); Stracholin, g. Tracht, d. p. Hustopel, g. Auspitq; castrum, civitas Mor. (1051) 51, 30. (1052?) 361, 20. (1073) 370, 10. (1174/8) 255, 15. Strachotin (or.) ; Strachotice, g. Rausenbruck, d. p. Znojmo, g. Znaim ; capella s. Georgii spectans ad monium Lucense (1190) 300, 15. Stragouia, Mons Syon (or.), Mons Sion (c. XII), Stragouwe (sp. XIII), Strahov, monium. ord. Praem. ap. Pragam (1143/8) 158, 35. Abb.: Albertus (1175 sq,); Gezo (1153 sq.). Stran, recte Strannd v. Naztranem. Stras, Straz, Ztras, Ztrase; Stras. Straz (sp. X//); vinitor eccl. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Straz (sp. X//) ministerialis eccl. castro Kurim (1088 ?) 376, 5, 20. Ztras (sp. XII) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) (379, 1, 5). Stras (sp. XIII) donator aratri in villa Cisicih (1115) 402, 10. (1186) 434, 15. Stras, Straz, Ztras, Ztrase (sp. X///) cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 431, 10, 25. Wissegrad. in
Spitigneu Spitignevs (or.), Speciocneus (c. X//), Zpitigneus (sb. XIII), Sspitigneus (sp. X/V), filius Breti- zlavi I ducis (1048) 358, 10. II dux Boem. (cc. 1057) 54, 25. 363, 10. (1055/61) 60, 15, 20. (t 1075) 80, 5. Spitigneu (or.), Zpitigneu, Zpitigneus (c. XIV), filius ducis Boriwoy (1146/8) 163, 20. 165, 5. Zpitihneus (or.) Zpitigneus (sp. X/V) princeps de Brinen (1195) 445, 30. [dux Morav.] testis (1197) 324, 30. Frater eius: Zwatopluk. Squirino v. Skuirino. Srbce, g. Srbetq, v. Zerbcih. Sremesna (or.) ; Třemošná, d. p. Plzeň, g. Pilsen ; (1180/82) 266, 25. Srin (c. XV) ; Srn; arator monii. Strahov in villa Wirbne (1143/8) 161, 10. Srinek (c. X//I) ; Srnék ; de familia eccl. Vneti- censis (1125/40) 130, 20. Ssedleata v. Sedlata. Sspitigneus v. Spitigneu. Sstoian v. Ztoian. Ssupa (sp. XII); Stupno horni, d. p. Plzeń, g Pilsen ; villa epatus. Prag. (1146) 409, 10. Ssvan v. Zvan. Stabulum ; Stavelot, g. Stablo, Belgia, prov. Lüt- tich ; Stabulensis, Stabulonensis (c. X//) abb. Wibaldus (1144 sq.). Stach (sp. X//) scutarius, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Stanko (or.); Stanżk ; can. eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Stanko (c. X///) capellanus (1187) 289, 20. Stanek (sp. X//) servus eccl. Boleslav. in Cresenic (1052 ?) 359, 25. Stancovice (sp. X///); Stankov dolni, g. Unter- Stankau, d. p. Susice, g. Schiittenhofen ; villa monii. Brevnov. (1045) 353, 20. Stanek v. Stanko. Stare zedlo, Nastaremsedle, Naztaremzedle (sp. XIII) ; Starć sedlo, g. Altsattel, d. p. Tachov, g- Tachau ; villa (1115) 395, 10. (1186) 427, 10. 428, 1, 6. Ztare zedlo (sp. XIII) ; Staré sedlo quondam prope Úterý, g. Neumarkt, d. b. Tepld, g. Tepl; villa hospitalis Jerosolimit. (1183) 418, 30. (1185) 424, 1. Stasowye (c. X///) locat. ; Stasoo, d. p. Hofice; villa monii. Ostrov. (1085/9) 98, 30. Stazlaus v. Sdezlaus. Steff nus v. Stephanus. Steico v. Heinricus II ep. Olomuc. Steimveld, Steinueld, Steinveld (c. X//), Steinweld (c. XV); Steinfeld, Rheinprov. Rgb. Aachen; monium. ord. Praem. (1143/8) 160, 5. Prep.: Ebervinus (1143/8); Vlricus (1153 sq.) Prior: [Warnerus] (1153/70) 226, 1. Stemnicze v. Scennicze. Stephanus, Stephan, Schepan (or), Stef- fanus, Scepan (c., Scsepan (sp.); Štěpán. Stephanus V papa (885) 23, 10. 27, 20. (890) 29, 1. Stephanus, presbyter missus ad Sclavos (885) 27, 10. Stephanus (c. X///) scriniarius s. Romane eccl. (993) 46, 1. Steffanus (c. XVIII) capellanus (1185) 277, 20. INDEX NOMINUM. Stras 531 Scepan (c. XVI) filius Boriuoy, testis (cc. 1170) , 10. Stephanus (sp. XIV) de Medlov, testis (1173) 417, 1. Stephanus (or.), pincerna (1177) 247, 25. Stephanus Baroci, procurator eccl s. Marci Ve- netiis (1181) 262, 1. Stephan (or) cum patre suo Milgozt, testes (1180/82) 266, 25. Schepan (or.) testis de Sremesna (1180/82) 266, 25. Scepan (c. XIV) testis (1185) 279, 1. Stephanus (c. X///) castellanus de Netolic (1187) 289, 25. 440, 20. Stephanus (c. X///) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Stephanus (or. Morkowic, testis (1188) 294, 1. Frater eius: Radoslaus (1188). Scsepan (sp. X//), Scepan (sp. X//I) campanarius eccl. Wissegrad. Naletni (1088 ?) 383, 10, 20. Scepan suiaty (s. XIII in.) (60, 1). 365, 10. s. Stephani eccla. v. Lutomerici, Patavia; s. St. monium. v. Gradisc. Stetin (or.) ; Zdétín, d. p. MI. Boleslav, g. Jung- Bunzlau ; (1185) 285, 20. villa hospit. Hieroso- lymitani (1189) 297, 1 Stibor, Stiborius v. Cstibor. Stichouici (or.:), Stychowiczi (c. XV///), Cytho- wicz (c. XVII) ; Stichooice, d. p. Prostżjov, g Prossnitz ; villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1.) (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Stico, Stiko v. Heinricus II, ep. Olom. Styra, Styria; Steiermark ; (1173) 236, 30. Mar- chi»: Othacarus V (1158 sq.); Otacarus VI (1174). Stizlaus v. Sdezlaus. Stogen (or.); Stojen; testis (1180/82) 267, 1. CJ. Stoyan. Stoyan v. Ztoian. Stpicki (or.); Špičky, g. Speitsch, d. p. Hranice, g. Mähr. Weisskirchen ; villa, ubi terra here- mitae Jurik (1169) 218, 30. Strabol (sp. X///) locus prope villam Lubcici (993) 348, 25. Strachotin, Strachtin (or., Strahomin (sp. XII), locat.: Ztrachotine (sp. X//); Stracholin, g. Tracht, d. p. Hustopel, g. Auspitq; castrum, civitas Mor. (1051) 51, 30. (1052?) 361, 20. (1073) 370, 10. (1174/8) 255, 15. Strachotin (or.) ; Strachotice, g. Rausenbruck, d. p. Znojmo, g. Znaim ; capella s. Georgii spectans ad monium Lucense (1190) 300, 15. Stragouia, Mons Syon (or.), Mons Sion (c. XII), Stragouwe (sp. XIII), Strahov, monium. ord. Praem. ap. Pragam (1143/8) 158, 35. Abb.: Albertus (1175 sq,); Gezo (1153 sq.). Stran, recte Strannd v. Naztranem. Stras, Straz, Ztras, Ztrase; Stras. Straz (sp. X//); vinitor eccl. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Straz (sp. X//) ministerialis eccl. castro Kurim (1088 ?) 376, 5, 20. Ztras (sp. XII) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) (379, 1, 5). Stras (sp. XIII) donator aratri in villa Cisicih (1115) 402, 10. (1186) 434, 15. Stras, Straz, Ztras, Ztrase (sp. X///) cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 431, 10, 25. Wissegrad. in
Strana 532
532 Strasisce INDEX NOMINUM. Taeskingen Ztras (c. XV), tornator picariorum, servus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Strasisce (or.) ; Sira die, g. Stradischt, d. b. Kra- lovice ; villa monii. Plas. (1192/3) 311, 5. Strasnic (c. XIV); Strasnice staré, d. p. Král. Vinohrady ; (1185) 279, 1. Strasouici (or.) ; Stráfovice, d. p. Kyjov, g. Gaya ; villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Straz v. Stras. Streissenreut, praedium. monii Reichenbach in Bav. (1188) 294, 20. Strelcih (or.) Jocat. ; fortasse Stfelice, d. b. Litovel, g. Littau ; villa, ubiterra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. St¥eschowitz, b. TYetovice, v. Tressowicz. Stresmaren (or.), locus in ducatu Privinae (860) 6, 1. Stříbrnice v. Zrebrniceh. Stryj v. Ztir. Střížov v. Nastrezeue. Strnounic ; Strnovník ; silva prope fl. Sazava (post 1037) 51, 10. Stroyec (or.); Strojek ; testis (1180/82) 266, 20. Stromata (c. X///) pistor et molendinarius castri Lutomeric. (cc. 1057) (59, 5). 365, 5. Stromogin (c.) in comitatu Koceli (868) 6, 30. Stropniz (c. X///) ; Stropnickÿ potok, g. Strobnitz; (1185) 280, 5. Studene dole (or.) Zocat. ; Studenec, d. bp. Prostě- jov, g. Prossnitz; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Stuolenez (or.); Stolinky, perperam Drumy, g. Drum, d. p. Litomérice, g. Leitmeritz ; cir- ciutus Sdezlai cognati Groznatae (1197) 324, 5. Sturm (or.) ; filius eius Cunrat (1192). Stzybor v. Cstibor. Suadow (c. XIII); Sovddov, locus iuxta quem campus eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 15. V. el. Swadou. . Suaysin, Suesin, Swssingen (or.), Sweyssin, Swesin (sp. XIII) ; SvojSin, g. Schweissing, d. b. Stfibro, g. Mies ; Odalricus et Benada de — (1177) Stibor de — (1197). Suar (or.) ; Svar ; nobilis Moraviae (1174) 239, 15. Swar, Zuar (c. XIV) testis (1180) 261, 25. Zuar, Zuvar, Zwar (sp. XIII) custos ecclesie Cla- drub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 15, 30. Suataua v. Zuataua. Suatopluc (or.), Swathopluch (c. X///) Zuato- plic, Zuattopluk (sp. X///) dux Olomuc. (f cc. 1131) 120, 5. dux Boem. (1107/9) 106, 20. (1 1115) 402, 15. (t 1180) 434, 15. Suatopluc (or.), Zuatopluc (sp. X77) filius Wladi- zlai I regis (1165) 205, 15. (1167) 412, 20. Zwatopluk (sp. X/V) princeps de Brinen (1195) 445, 30. Frater eius: Zpitigneus (1195). V. et. Zuentopolcus. Sucha v. Zucha. Suchohrdly, g. Zuckerhandl v. Zuchogurdli. Suda v. Zuda. Sudislav, g. Solislau v. Zulizlao. Suebos (sp. XII); Soébog; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Uinar (1088 ?) (390, 25). Suesin v. Suaysin. Suest (or.), Zuest, Zwezt (c); Zoést. Zwezt (c. XV I), iudex curie regis Boem. (cc. 1170) 224, 10. Suest (or.), testis (1192/3) 311, 10. Zuest (sp. XII) tributarius mellis ecclesiae Bole- slav. in villa Losenicih (1052 ?) 360, 5. Suevia, Schwaben ; Sueuorum dux : Conradus fra- ter Friderici (1118) 108, 15. postea Conradus III rex; Fridericus II (1118 sq.); Fridericus IV filius Conradi III regis (1158 sq.). Suhomazleh (sp. X//) locat. ; Suchomasty, d. p. Hořovice ; villa, ubi terra eccl Wissegrad. (1088 ?) 381, 10, 20. Suhsici (o7.), Susiczi (c. XWI1), Sussiczi (c. XVIII); Sušice, d. p. Přerov, g. Prerau; villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Suinarih v. Zuinarih. Suitici, Zocat. : Suiticih (sp. X//) villa in provincia Boizez, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 383, 10, 20. Sulislau, Sulizlaus o. Zulislaus. Sulpize v. Zulbiza. Sulzebach (c. XIV) Geuehardus comes de —, (1144) 142, 30. Suma, Summa (sp. X//); Šúma ; piscator eccl. Wissegrad. in villa Mocropizi (1088 ?) 382, 10, 20. Suogbog v. Zuoybog. Suoiata v. Zuoiata. Surabi v. Sorabi. Sušany, g. Zuscha v. Zussan. Susiczi, Sussiczi v. Suhsici. Suzinbach (ed.), Adalpertus de —, testis donati- onis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Svdbenice v. Zuabenice. . Swadou (or.); Soádov, g. Schwaden, d. p. Ustí m. L.; villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. V. et. Suadow. Svałopluk v. Suatopluc et Zuentopolcus. Svd; Sud ; rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). Sweyssin v. Suaysin. Sventopolcus v. Zuentopolcus. Swerad (sp. XII); Svérad ; servus eccl. Boleslav. de villa Podliscin (1052 ?) 359, 25. Swesin v. Suaysin. Swoysa v. Zuoysa. Swoysici, /ocaf. : Swoysicyh (c. X///); Soojśice, g. Swuschitz, d. p. Blatná ; villa monii Ostrov. (1012/37) 50, 20. Svratka v. Zuratca. Swrbaha (or.), Schwurbach alias Hóllbach, fl. Bav. septemtrion. (1061) 60, 35. 6], 1. Swssingen o. Suaysin. Szezema v. Zezema. Szheschin v. Cécyn. Szmilowa (c. XIV); Smilov, g. Schmidles, d. p. Žlutice, g. Luditz; villa monii Ossek (1196) 320, 10. T. Tacgolfus (sp. X//), Thacholf (sp. X///), comes de Boemia (861?) 335, 10. (t 1012) 351, 1. Tacholf [comes] testis (847) 3, 30. Taeskingen (ed., Wolfram et Cunradus de —, fratres, testes donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10.
532 Strasisce INDEX NOMINUM. Taeskingen Ztras (c. XV), tornator picariorum, servus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Strasisce (or.) ; Sira die, g. Stradischt, d. b. Kra- lovice ; villa monii. Plas. (1192/3) 311, 5. Strasnic (c. XIV); Strasnice staré, d. p. Král. Vinohrady ; (1185) 279, 1. Strasouici (or.) ; Stráfovice, d. p. Kyjov, g. Gaya ; villa eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Straz v. Stras. Streissenreut, praedium. monii Reichenbach in Bav. (1188) 294, 20. Strelcih (or.) Jocat. ; fortasse Stfelice, d. b. Litovel, g. Littau ; villa, ubiterra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. St¥eschowitz, b. TYetovice, v. Tressowicz. Stresmaren (or.), locus in ducatu Privinae (860) 6, 1. Stříbrnice v. Zrebrniceh. Stryj v. Ztir. Střížov v. Nastrezeue. Strnounic ; Strnovník ; silva prope fl. Sazava (post 1037) 51, 10. Stroyec (or.); Strojek ; testis (1180/82) 266, 20. Stromata (c. X///) pistor et molendinarius castri Lutomeric. (cc. 1057) (59, 5). 365, 5. Stromogin (c.) in comitatu Koceli (868) 6, 30. Stropniz (c. X///) ; Stropnickÿ potok, g. Strobnitz; (1185) 280, 5. Studene dole (or.) Zocat. ; Studenec, d. bp. Prostě- jov, g. Prossnitz; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Stuolenez (or.); Stolinky, perperam Drumy, g. Drum, d. p. Litomérice, g. Leitmeritz ; cir- ciutus Sdezlai cognati Groznatae (1197) 324, 5. Sturm (or.) ; filius eius Cunrat (1192). Stzybor v. Cstibor. Suadow (c. XIII); Sovddov, locus iuxta quem campus eccl. Vneticensis (1125/40) 130, 15. V. el. Swadou. . Suaysin, Suesin, Swssingen (or.), Sweyssin, Swesin (sp. XIII) ; SvojSin, g. Schweissing, d. b. Stfibro, g. Mies ; Odalricus et Benada de — (1177) Stibor de — (1197). Suar (or.) ; Svar ; nobilis Moraviae (1174) 239, 15. Swar, Zuar (c. XIV) testis (1180) 261, 25. Zuar, Zuvar, Zwar (sp. XIII) custos ecclesie Cla- drub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 15, 30. Suataua v. Zuataua. Suatopluc (or.), Swathopluch (c. X///) Zuato- plic, Zuattopluk (sp. X///) dux Olomuc. (f cc. 1131) 120, 5. dux Boem. (1107/9) 106, 20. (1 1115) 402, 15. (t 1180) 434, 15. Suatopluc (or.), Zuatopluc (sp. X77) filius Wladi- zlai I regis (1165) 205, 15. (1167) 412, 20. Zwatopluk (sp. X/V) princeps de Brinen (1195) 445, 30. Frater eius: Zpitigneus (1195). V. et. Zuentopolcus. Sucha v. Zucha. Suchohrdly, g. Zuckerhandl v. Zuchogurdli. Suda v. Zuda. Sudislav, g. Solislau v. Zulizlao. Suebos (sp. XII); Soébog; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Uinar (1088 ?) (390, 25). Suesin v. Suaysin. Suest (or.), Zuest, Zwezt (c); Zoést. Zwezt (c. XV I), iudex curie regis Boem. (cc. 1170) 224, 10. Suest (or.), testis (1192/3) 311, 10. Zuest (sp. XII) tributarius mellis ecclesiae Bole- slav. in villa Losenicih (1052 ?) 360, 5. Suevia, Schwaben ; Sueuorum dux : Conradus fra- ter Friderici (1118) 108, 15. postea Conradus III rex; Fridericus II (1118 sq.); Fridericus IV filius Conradi III regis (1158 sq.). Suhomazleh (sp. X//) locat. ; Suchomasty, d. p. Hořovice ; villa, ubi terra eccl Wissegrad. (1088 ?) 381, 10, 20. Suhsici (o7.), Susiczi (c. XWI1), Sussiczi (c. XVIII); Sušice, d. p. Přerov, g. Prerau; villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Suinarih v. Zuinarih. Suitici, Zocat. : Suiticih (sp. X//) villa in provincia Boizez, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) 383, 10, 20. Sulislau, Sulizlaus o. Zulislaus. Sulpize v. Zulbiza. Sulzebach (c. XIV) Geuehardus comes de —, (1144) 142, 30. Suma, Summa (sp. X//); Šúma ; piscator eccl. Wissegrad. in villa Mocropizi (1088 ?) 382, 10, 20. Suogbog v. Zuoybog. Suoiata v. Zuoiata. Surabi v. Sorabi. Sušany, g. Zuscha v. Zussan. Susiczi, Sussiczi v. Suhsici. Suzinbach (ed.), Adalpertus de —, testis donati- onis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Svdbenice v. Zuabenice. . Swadou (or.); Soádov, g. Schwaden, d. p. Ustí m. L.; villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. V. et. Suadow. Svałopluk v. Suatopluc et Zuentopolcus. Svd; Sud ; rusticus eccl. Lutomeric. (saec. XII ex.) (59, 15). Sweyssin v. Suaysin. Sventopolcus v. Zuentopolcus. Swerad (sp. XII); Svérad ; servus eccl. Boleslav. de villa Podliscin (1052 ?) 359, 25. Swesin v. Suaysin. Swoysa v. Zuoysa. Swoysici, /ocaf. : Swoysicyh (c. X///); Soojśice, g. Swuschitz, d. p. Blatná ; villa monii Ostrov. (1012/37) 50, 20. Svratka v. Zuratca. Swrbaha (or.), Schwurbach alias Hóllbach, fl. Bav. septemtrion. (1061) 60, 35. 6], 1. Swssingen o. Suaysin. Szezema v. Zezema. Szheschin v. Cécyn. Szmilowa (c. XIV); Smilov, g. Schmidles, d. p. Žlutice, g. Luditz; villa monii Ossek (1196) 320, 10. T. Tacgolfus (sp. X//), Thacholf (sp. X///), comes de Boemia (861?) 335, 10. (t 1012) 351, 1. Tacholf [comes] testis (847) 3, 30. Taeskingen (ed., Wolfram et Cunradus de —, fratres, testes donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10.
Strana 533
Tahoue Tahoue (sp. XIII) locat.; Tachoo, g. Tachau ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Tan, Than (sp. X///), homo monii. Cladrub. (1115) 397, 10. 398, 5. (1186) 429, 15, 25. 430, 15. Cf. Ten. Tarvisium (ed.), Tarois (1172) 234, 15. Tasalci (or.), Tasalky (c. XV 1I), Tesalczi (c. XV 111), locat.: Tasalech (or.); Táfaly, d. b. Olomouc, g. Olmütz ; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) [111, 15]. (1160) 196, 1. ibd. terra ecclae. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. Tasovsko (or.); Tasov, d. p. Litoměřice, g. Leil- meritz; villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. Tauberwitz, b. Doubravice v. Dubrauiz. Taurinum, Torino, (1162) 201, 5. Taurinense pa- latium (1178) 251, 20. Тафа!у v. Tasalci. Tecalec (or.), Tekalecz (c. XVIII), vivarium pis- cium monii Gradic. (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Tečovice v. Cetisouicih. Tedlebus, Tedlevus v. Detlebus. Teh v. Trz. Teha (sp. XII) ; Técha ; de familia eccl. Wissegrad. de Tinec (1088 ?) (390, 30). Tehan (sp. X1/) ; Téchan ; cocus eccl. Wissegrad. in villa Bazcsi (1088 ?) 378, 1, 15. Tehan (sp. XII) piscator eccl. Wissegrad. in villa Lobecsi (1088 ?) 378, 5, 15. Tehan (sp. X1/I) tornator monii. Cladrub. (in villa Drazkouicich) (1115) 398, 10. (1186) 431, 15. Tehna (sp. XII); Téchna ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Tehna (sp. X//) de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). Teinéz v. Tinez. Telcna, Telzna (sp. X///) ; Tlučná, d. p. Plzeň, &. Pilsen ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 5. (1186) 438, 5. Telcov, g. Tôltsch v. Tulchowe. Telicici (c. XV), Telëice ? ; villa quondam monii. Strahov. (1143/8) 161, 15. Temata (sp. XII); Témata ; homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Ten, Then (sp. X1/1) ; Tën ; dusnik in villa Lipan (1115) 397, 15. (1186) 429, 25. 430, 1. Tento (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/6) 34, 25. Teobaldus v. Depoldus. Teodericus v. Theodericus. Tepla, Tépla (or.); Tepld, g. Tepl ab Cheb (Eger) versus merid. et or. villa (1197) 326, 5. 328, 25. 330, 15. monium. b. Marie ord. Praem. (1197) 324, 1. 320, 15. 330, 5. Theplensis (or.) abbas (1197) 324, 10 sq. 328, 15. 329, 15. Canonici de Tepla (1197) 328, 15. Terek (sp. X1/) filius Jac, salsamentarius ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Tergona (sp. X///) ; Trhoň ; faber monii. Cladrub. in villa Goseticih (1115) 398, 25. (1186) 431, 6, 26. Ternaua, Ternoua (07.), Trnová rivus ap. vicum Trnovd, g. Tirna, д. p. Tachov, (1177) 245, 10. Ternovas (c. X///), Trrnovass (sp. XIV) locat. ; Trnovany, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz ; villa, ubi terra fabri ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 5). 364, 26. INDEX NOMINUM. Thema 533 Ternovaz (e. XIII), Trrnovass (sp. XIV) locat. ; Trnovany, g. Turn, d. b. Teplice, g. Teplitz ; villa in provincia Belinensi, ubi custos apum ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. Trinouaz (sp. XII) locat. ; Trnovany prope Žatec, g- Saaz ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 384, 10—20. Terra sancta (1188) 447, 30. Terricus v. Theodericus. Tersaleh (or.) Госа!. ; Trsaly quondam ab Pferov meridiem versus; villa, ubi terra eccl. Prero- uensis (cc. 1131) 120, 10. Terza, Terzan, Tirzen (sp. XIII); Trsa, Trsen ; carpentarius monii. Cladrub. (1115) 399, 10. (1186) 432, 1, 25. Tesalczi v. Tasalci. Tesata (c. XVIII) ; T£sata; homo monii. Gradic. (1078) 84, 5. Tesaz (or.) locat. ; fortasse Té$any, d. b. Husto- peë, g. Auspitz; villa, ubi terra eccl. Bren- nensis (cc. 1131) 123, 5. Teskoy v. Chisko. Tesec, Tesek (sp. XIII); TéSek ; custos apum ec- clesiae Lutomeric. in villa Ternovaz (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. Tesen (sp. XII), Tčšen : ministerialis eccl. Wise- grad. in castro Kurim (1088?) 376, 5, 20. Tesen (sp. XII) servus eccl. Wissegrad. in villa Noztuleh (1088 ?) 377, 16, 25. Tesen, Tessen, Tezen, Thezen (sp. X///) solutor salis monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 6, 30. Cf. et. Thechen. Tesik (or.) ; Té&k? ; locus in regione apud Děčín, g. Tetschen ; (1169) 217, 20. Tesik, Tezic (sp. XIII); TéSiík; donator vgezd in villa Jancic (1115) 402, 5. (1186) 434, 15. Tétice v. Cesici. Tethin v. Tetin. Tetik (sp. X111) ; Tetík ; zclaznik monii. Cladrub. in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 431, 20. Tetin, Tethin (sp. X//) ; Tetin prope Beroun mons (1088 ?) 382, 6, 20. castrum, ubi homines ecclae. Wissegrad. (1088 ?) (390, 25). Tetinensis, Tethinensis (sp. X//) provincia, Te- łinsko, locat.: W tetinscse (sp. XII) (1088?) 381, 5, 15. 387, 1, 20. Tetschen, b. Děčín v. Dacsin. Teutonica terra v. Theuthonia. Tevtonici episcopi (1187) 287, 35. Tezen v. Tesen. Tezic v. Tesik. Tezlin (sp. X//) ; Ticelinus; prepositus Gradcen- sis (1073) 370, 15. Thacholf v. Tacgolfus. Than v. Tan. Theadagus (c. X//I) episcopus Pragensis (1000) 47, 20. Thechen (or.); Těčen; filius Radone de Breza, testis (1180/82) 266, 25. Thema, Thimo, Thima; Téma, Tima. Thema (or.) testis (1188) 294, 1. Thimo (or.) testis (1192) 307, 5. Thima (sp. XII) homo eccl. Boleslav. (1052?) „I.
Tahoue Tahoue (sp. XIII) locat.; Tachoo, g. Tachau ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Tan, Than (sp. X///), homo monii. Cladrub. (1115) 397, 10. 398, 5. (1186) 429, 15, 25. 430, 15. Cf. Ten. Tarvisium (ed.), Tarois (1172) 234, 15. Tasalci (or.), Tasalky (c. XV 1I), Tesalczi (c. XV 111), locat.: Tasalech (or.); Táfaly, d. b. Olomouc, g. Olmütz ; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) [111, 15]. (1160) 196, 1. ibd. terra ecclae. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. Tasovsko (or.); Tasov, d. p. Litoměřice, g. Leil- meritz; villa hospit. Hierosolymitani (1188) 293, 15. Tauberwitz, b. Doubravice v. Dubrauiz. Taurinum, Torino, (1162) 201, 5. Taurinense pa- latium (1178) 251, 20. Тафа!у v. Tasalci. Tecalec (or.), Tekalecz (c. XVIII), vivarium pis- cium monii Gradic. (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Tečovice v. Cetisouicih. Tedlebus, Tedlevus v. Detlebus. Teh v. Trz. Teha (sp. XII) ; Técha ; de familia eccl. Wissegrad. de Tinec (1088 ?) (390, 30). Tehan (sp. X1/) ; Téchan ; cocus eccl. Wissegrad. in villa Bazcsi (1088 ?) 378, 1, 15. Tehan (sp. XII) piscator eccl. Wissegrad. in villa Lobecsi (1088 ?) 378, 5, 15. Tehan (sp. X1/I) tornator monii. Cladrub. (in villa Drazkouicich) (1115) 398, 10. (1186) 431, 15. Tehna (sp. XII); Téchna ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 25. Tehna (sp. X//) de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). Teinéz v. Tinez. Telcna, Telzna (sp. X///) ; Tlučná, d. p. Plzeň, &. Pilsen ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 5. (1186) 438, 5. Telcov, g. Tôltsch v. Tulchowe. Telicici (c. XV), Telëice ? ; villa quondam monii. Strahov. (1143/8) 161, 15. Temata (sp. XII); Témata ; homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Ten, Then (sp. X1/1) ; Tën ; dusnik in villa Lipan (1115) 397, 15. (1186) 429, 25. 430, 1. Tento (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/6) 34, 25. Teobaldus v. Depoldus. Teodericus v. Theodericus. Tepla, Tépla (or.); Tepld, g. Tepl ab Cheb (Eger) versus merid. et or. villa (1197) 326, 5. 328, 25. 330, 15. monium. b. Marie ord. Praem. (1197) 324, 1. 320, 15. 330, 5. Theplensis (or.) abbas (1197) 324, 10 sq. 328, 15. 329, 15. Canonici de Tepla (1197) 328, 15. Terek (sp. X1/) filius Jac, salsamentarius ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 10. Tergona (sp. X///) ; Trhoň ; faber monii. Cladrub. in villa Goseticih (1115) 398, 25. (1186) 431, 6, 26. Ternaua, Ternoua (07.), Trnová rivus ap. vicum Trnovd, g. Tirna, д. p. Tachov, (1177) 245, 10. Ternovas (c. X///), Trrnovass (sp. XIV) locat. ; Trnovany, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz ; villa, ubi terra fabri ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 5). 364, 26. INDEX NOMINUM. Thema 533 Ternovaz (e. XIII), Trrnovass (sp. XIV) locat. ; Trnovany, g. Turn, d. b. Teplice, g. Teplitz ; villa in provincia Belinensi, ubi custos apum ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. Trinouaz (sp. XII) locat. ; Trnovany prope Žatec, g- Saaz ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 384, 10—20. Terra sancta (1188) 447, 30. Terricus v. Theodericus. Tersaleh (or.) Госа!. ; Trsaly quondam ab Pferov meridiem versus; villa, ubi terra eccl. Prero- uensis (cc. 1131) 120, 10. Terza, Terzan, Tirzen (sp. XIII); Trsa, Trsen ; carpentarius monii. Cladrub. (1115) 399, 10. (1186) 432, 1, 25. Tesalczi v. Tasalci. Tesata (c. XVIII) ; T£sata; homo monii. Gradic. (1078) 84, 5. Tesaz (or.) locat. ; fortasse Té$any, d. b. Husto- peë, g. Auspitz; villa, ubi terra eccl. Bren- nensis (cc. 1131) 123, 5. Teskoy v. Chisko. Tesec, Tesek (sp. XIII); TéSek ; custos apum ec- clesiae Lutomeric. in villa Ternovaz (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. Tesen (sp. XII), Tčšen : ministerialis eccl. Wise- grad. in castro Kurim (1088?) 376, 5, 20. Tesen (sp. XII) servus eccl. Wissegrad. in villa Noztuleh (1088 ?) 377, 16, 25. Tesen, Tessen, Tezen, Thezen (sp. X///) solutor salis monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 6, 30. Cf. et. Thechen. Tesik (or.) ; Té&k? ; locus in regione apud Děčín, g. Tetschen ; (1169) 217, 20. Tesik, Tezic (sp. XIII); TéSiík; donator vgezd in villa Jancic (1115) 402, 5. (1186) 434, 15. Tétice v. Cesici. Tethin v. Tetin. Tetik (sp. X111) ; Tetík ; zclaznik monii. Cladrub. in villa Lucou (1115) 398, 20. (1186) 431, 20. Tetin, Tethin (sp. X//) ; Tetin prope Beroun mons (1088 ?) 382, 6, 20. castrum, ubi homines ecclae. Wissegrad. (1088 ?) (390, 25). Tetinensis, Tethinensis (sp. X//) provincia, Te- łinsko, locat.: W tetinscse (sp. XII) (1088?) 381, 5, 15. 387, 1, 20. Tetschen, b. Děčín v. Dacsin. Teutonica terra v. Theuthonia. Tevtonici episcopi (1187) 287, 35. Tezen v. Tesen. Tezic v. Tesik. Tezlin (sp. X//) ; Ticelinus; prepositus Gradcen- sis (1073) 370, 15. Thacholf v. Tacgolfus. Than v. Tan. Theadagus (c. X//I) episcopus Pragensis (1000) 47, 20. Thechen (or.); Těčen; filius Radone de Breza, testis (1180/82) 266, 25. Thema, Thimo, Thima; Téma, Tima. Thema (or.) testis (1188) 294, 1. Thimo (or.) testis (1192) 307, 5. Thima (sp. XII) homo eccl. Boleslav. (1052?) „I.
Strana 534
534 Then INDEX NOMINUM. Trebeic Then v. Ten. Theobaldus v. Depoldus. Theodewinus (or.), s. Rufine ep. (1145) 145, 30. Theodericus, Teodericus, Theodricus, Thidricus, Tidricus, Derrich, De- trih (or) Diotrich, Terricus (c), Diotricus (sp.). Diotricus (sp. X) arep. Treuerensis (973) 344, 25. Theodericus (c. X11), ep. Wirdinensis (1086) 94, 5. Teodericus (or., Terricus (c. X/V) can. Wisse- grad.? (1180/2) 266, 10. (1185) 278, 20. Theodricus, Thidricus, Tidricus (or. Theode- ricus (sp. X///), abb. de Gradis (1184) 274, 15. (1185) 424, 26. (1188) 293, 25. (1189) 297, 20. Theodericus (or.) marchio Lusicensis [filius Con- radi de Wettin] (1162) 199, 20. (1165) 203, 15. (1171) 229, 15. Diotrich (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Dietricus de Leichelingen, testis donationis Ger- birgae ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Theodoricus (c. XV//I) de Prodiva, testis (1183) 270, 25. Detrih (or.) testis (1194) 313, 20. Theodrici (or.) de Rouni soror (1194) 315, 10. Derrich (or.) [pro: Detrich] Nedameriz, testis (1195/7) 323, 5. Frater eius: Gothebor. Theodonis villa, /r. Thionville, g. Diedenhofen, civ. Lotharingiae (805) 1, 10. Theodora (or.), uxor Henrici II Jasomirgott (1156) 174, 25. Theophanu (or.) imperatrix (991) 42, 15. Filius: Otto III Rom. rex. Theotmarus (c.), Juuauensis (Salisburgensis) arep. (900) 29, 30. 33, 15. (903/6) 34, 20, 30. Theplensis v. Tepla. Theubaldus v. Depoldus. Theuthonia, Teutonica, Thevtonica terra (sp. X//1) (1115) 395, 5. (1186) 426, 30. 427, 10. Theutonici, Theutunici (c. XV) (1174/8) 256—257, Tevtonici epi. (1187) 287, 25. Theza (sp. X//) ; T ż8a ; filius Negroppilionis, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Thezen v. Tesen. Thidlebus v. Dethlebus. Thidricus v. Theodericus. Thietboldus v. Depoldus. Thima, Thimo v. Thema. Thirnow v. Trinowa. Thischó v. Chisko. Thomas (or.), Thom a (c); Tóma. Thomas (or.), presb. card. tt. Vestine (1145) 145, 30. Thomas (c. XV), decanus Olomuc. (1143) 138, 10. Thoma (c. X//) testis (s. XII) ex. 331, so. Thoma (sp. XII) filius Bozehae de familia eccle- siae Wissegrad. de Tinec (1088 ?) (390, 30). Thoma (c. XV), homo monii. Strahov. (1143/8) , 25. Throian o. Troian. Thuringia v. Duringia. Tibaldus v. Depoldus. Tidricus v. Theodericus. Tieboldus v. Depoldus. Tiefenbach v. Dieffenbach. Tieseticzi (c. XVII), Jusatici (or.), Těšetice, g. Tieschelitz, d. b. Olomouc, g. Olmůtz; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Tinec (sp. XII), Týnec, villa eccl. (1088 ?) 374, 1, 15. Tinec (sp. X11) ; Tÿnec, Tÿnice prope Koleë, d. 5. Slanj ; villa, ubi terra et campanarii eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 380, 20. 381, 1. (390, 25). Tinecs (or), Tinez (c. XIII), Tinec (sp. XIV), Tÿnec horni, g. Ober-Tenzel, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz, villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56. 363, 20. Tinecs (or.); Tÿnec ; Jarozlaus de — (1194). V. et. Tinez. Tinensis (07.); Horsüv Týn, g. Bischofteinitz, archidiaconus : Cristophorus (1184/92) 306, 5. Tinez, Tinz (sp. X1/1), fortasse Tynec, g. Teinitzl, d. p. Stříbro, g. Mies ; villa, ubi calefactor stupe monii. Cladrub. (1115) 399, 1. (1186) 431, 5, 25. Tinez, Teinéz (or.), Tinec (sp. XII), Tynec, Tynez super Albeam (sp. XIII) ; Týnec n. L., g. Elbe- teinitz, d. p. Kolin ; (1167) 413, 15. villa hospi- talis Jerosolimitani (1183) 418, 25. (1185) 424, 1. (1186) 285, 15. 286, 20. Tipoldus v. Depoldus. Tyrremowe (c. XIV); Trmov?, fortasse Dürr- maul, d. p. Kadaň, g. Kaaden; villa monii. Ossek (1196) 320, 10. Tirzen v. Terza. Tlučeň v. Natleni. Tluéná v. Telcna. Tlumačov, g. Tlumatschau, v. Na telmacoue. Tocek (or.); To£ek ; testis (1180/82) 266, 25. Wissegrad. . Tolossana (Toulouse in Francia) marca (817) 3, 10. Tonocop (c. XIV), rivus qui in Luboz exteriorem cadit (1181) 264, 20. Topolaz (or.) Zocat. ; Topolan (c. XVII); Topolany, d. p. Olomouc, g. Olmiitz ; villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. ibd. terra ecclae. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5) et terra prepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Totnani (o7.) ; Todińanć ; incolae villae Todné, d. b. Budéjovice, g. Budweis (1186) 284, 20. , Traiectum (1165) 209, 15. Traiectensis eps. Conra- dus (1086) 94, 5. Traungau v. Trungowe. Trávník v. Wtraunice. Trebani (c.) Zocat. ; Třebáň Hlásná, g. Vorder- Třebáň, d. b. Hofovice; villa, ubi piscatores monii. Ostrov. (1000) 47, 30. Trebata (sp. X//); T?ebata ; csasnik in suburbio Satcensi (1088 ?) 384, 1, 5, 20. Trebata, Tribata (sp. X///) cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. Třebčice Ném., g. Deutsch-Ttebetitsch, v. Tripschiz. Tfebtin, g. Tfeptschein v. Trebsine. Trebek (or.) ; T#ebek ; testis (1180/82) 267, 1. Trebek (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knasawezi (1088 ?) 380, 10, 20. Trebek (sp. X///) custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Trebeic, Trebeith (or.) ; Třebíč, g. Trebitsch, Mor. ; monium. ord. s. Bened. Abb.: Cuno (1174); Nadei (1160).
534 Then INDEX NOMINUM. Trebeic Then v. Ten. Theobaldus v. Depoldus. Theodewinus (or.), s. Rufine ep. (1145) 145, 30. Theodericus, Teodericus, Theodricus, Thidricus, Tidricus, Derrich, De- trih (or) Diotrich, Terricus (c), Diotricus (sp.). Diotricus (sp. X) arep. Treuerensis (973) 344, 25. Theodericus (c. X11), ep. Wirdinensis (1086) 94, 5. Teodericus (or., Terricus (c. X/V) can. Wisse- grad.? (1180/2) 266, 10. (1185) 278, 20. Theodricus, Thidricus, Tidricus (or. Theode- ricus (sp. X///), abb. de Gradis (1184) 274, 15. (1185) 424, 26. (1188) 293, 25. (1189) 297, 20. Theodericus (or.) marchio Lusicensis [filius Con- radi de Wettin] (1162) 199, 20. (1165) 203, 15. (1171) 229, 15. Diotrich (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) 34, 25. Dietricus de Leichelingen, testis donationis Ger- birgae ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Theodoricus (c. XV//I) de Prodiva, testis (1183) 270, 25. Detrih (or.) testis (1194) 313, 20. Theodrici (or.) de Rouni soror (1194) 315, 10. Derrich (or.) [pro: Detrich] Nedameriz, testis (1195/7) 323, 5. Frater eius: Gothebor. Theodonis villa, /r. Thionville, g. Diedenhofen, civ. Lotharingiae (805) 1, 10. Theodora (or.), uxor Henrici II Jasomirgott (1156) 174, 25. Theophanu (or.) imperatrix (991) 42, 15. Filius: Otto III Rom. rex. Theotmarus (c.), Juuauensis (Salisburgensis) arep. (900) 29, 30. 33, 15. (903/6) 34, 20, 30. Theplensis v. Tepla. Theubaldus v. Depoldus. Theuthonia, Teutonica, Thevtonica terra (sp. X//1) (1115) 395, 5. (1186) 426, 30. 427, 10. Theutonici, Theutunici (c. XV) (1174/8) 256—257, Tevtonici epi. (1187) 287, 25. Theza (sp. X//) ; T ż8a ; filius Negroppilionis, homo ecclesiae Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Thezen v. Tesen. Thidlebus v. Dethlebus. Thidricus v. Theodericus. Thietboldus v. Depoldus. Thima, Thimo v. Thema. Thirnow v. Trinowa. Thischó v. Chisko. Thomas (or.), Thom a (c); Tóma. Thomas (or.), presb. card. tt. Vestine (1145) 145, 30. Thomas (c. XV), decanus Olomuc. (1143) 138, 10. Thoma (c. X//) testis (s. XII) ex. 331, so. Thoma (sp. XII) filius Bozehae de familia eccle- siae Wissegrad. de Tinec (1088 ?) (390, 30). Thoma (c. XV), homo monii. Strahov. (1143/8) , 25. Throian o. Troian. Thuringia v. Duringia. Tibaldus v. Depoldus. Tidricus v. Theodericus. Tieboldus v. Depoldus. Tiefenbach v. Dieffenbach. Tieseticzi (c. XVII), Jusatici (or.), Těšetice, g. Tieschelitz, d. b. Olomouc, g. Olmůtz; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Tinec (sp. XII), Týnec, villa eccl. (1088 ?) 374, 1, 15. Tinec (sp. X11) ; Tÿnec, Tÿnice prope Koleë, d. 5. Slanj ; villa, ubi terra et campanarii eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 380, 20. 381, 1. (390, 25). Tinecs (or), Tinez (c. XIII), Tinec (sp. XIV), Tÿnec horni, g. Ober-Tenzel, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz, villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56. 363, 20. Tinecs (or.); Tÿnec ; Jarozlaus de — (1194). V. et. Tinez. Tinensis (07.); Horsüv Týn, g. Bischofteinitz, archidiaconus : Cristophorus (1184/92) 306, 5. Tinez, Tinz (sp. X1/1), fortasse Tynec, g. Teinitzl, d. p. Stříbro, g. Mies ; villa, ubi calefactor stupe monii. Cladrub. (1115) 399, 1. (1186) 431, 5, 25. Tinez, Teinéz (or.), Tinec (sp. XII), Tynec, Tynez super Albeam (sp. XIII) ; Týnec n. L., g. Elbe- teinitz, d. p. Kolin ; (1167) 413, 15. villa hospi- talis Jerosolimitani (1183) 418, 25. (1185) 424, 1. (1186) 285, 15. 286, 20. Tipoldus v. Depoldus. Tyrremowe (c. XIV); Trmov?, fortasse Dürr- maul, d. p. Kadaň, g. Kaaden; villa monii. Ossek (1196) 320, 10. Tirzen v. Terza. Tlučeň v. Natleni. Tluéná v. Telcna. Tlumačov, g. Tlumatschau, v. Na telmacoue. Tocek (or.); To£ek ; testis (1180/82) 266, 25. Wissegrad. . Tolossana (Toulouse in Francia) marca (817) 3, 10. Tonocop (c. XIV), rivus qui in Luboz exteriorem cadit (1181) 264, 20. Topolaz (or.) Zocat. ; Topolan (c. XVII); Topolany, d. p. Olomouc, g. Olmiitz ; villa, ubi terra monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. ibd. terra ecclae. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5) et terra prepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Totnani (o7.) ; Todińanć ; incolae villae Todné, d. b. Budéjovice, g. Budweis (1186) 284, 20. , Traiectum (1165) 209, 15. Traiectensis eps. Conra- dus (1086) 94, 5. Traungau v. Trungowe. Trávník v. Wtraunice. Trebani (c.) Zocat. ; Třebáň Hlásná, g. Vorder- Třebáň, d. b. Hofovice; villa, ubi piscatores monii. Ostrov. (1000) 47, 30. Trebata (sp. X//); T?ebata ; csasnik in suburbio Satcensi (1088 ?) 384, 1, 5, 20. Trebata, Tribata (sp. X///) cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. Třebčice Ném., g. Deutsch-Ttebetitsch, v. Tripschiz. Tfebtin, g. Tfeptschein v. Trebsine. Trebek (or.) ; T#ebek ; testis (1180/82) 267, 1. Trebek (sp. X//) ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Knasawezi (1088 ?) 380, 10, 20. Trebek (sp. X///) custos ecclesie Cladrub. in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30. Trebeic, Trebeith (or.) ; Třebíč, g. Trebitsch, Mor. ; monium. ord. s. Bened. Abb.: Cuno (1174); Nadei (1160).
Strana 535
Trebeny INDEX NOMINUM. Turn 535 Trebeny (sp. X1//); Třebeň; homo ecclesiae Boleslav. in villa Lusas (1052 ?) 360, 15. Trebenicyh (c. XIII) locat.; Třebenice prope Zbraslav, d. p. Smíchov (1055/61) 60, 15. Trebesicsi (or.), Trebesici (c. X///), Trebessici (sp. XIV) Třebešice, nunc fortasse Traovčice, g. Drabschitz, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56,5,15. 363, 20. Trebestowicz (sp. X///) prope Saczka ; Třebesto- vice, d. 5. Cesky Brod, g. Bóhm.-Brod; villa monii. Bfevnov (993) 348, 25. Trebic (sp. XIII) super fluvium Mrilina, villa hospitalis Jerosolimitani (1183) 479, 10. Trebnussi wzi (c. XV) locat.; T¥ebnouSeves al. Třemešoves velká, d. p. Král. Hradec, g. Kónig- grátz; villa, ubi terra monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Trebonchovici (o7.) ; T#ebouchovice ; villa quondam monii Lucensis (1190) 300, 20. Trebonin (or.); T#ebonin, d. b. Cáslav; Vbizlaus de — (1194). Trebota (sp. X//) ; Tłebota ; filius Bezdedi, homo ecclesiae Boleslav. in villa Maslouici (1052 ?) 360, 15. Treboua (sp. X//) ; T#ebovka fl. in Orlice influens, (1167) 415, 10. Trebouane (c. XII); T#ebované; gens infra ter- minos episcopatus Pragensis (1086) 94, 15. Trebsine (or.) locat. ; T¥ebéin, g. T#epischein, d. p. Prostéjoo, g. Prossnitz ; villa ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Trebusen (or.), Třebušín, g. Triebsch, d. p. Lito- měřice, g. Leitmeritz ; Bleh de — (1169). Trebutichich (c. X///) Trebucicih (sp. XIV); Třeboutice, d. p. Litoměřice, g. Lettmeritz; villa ubi rustici ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 5.) 364, 25. Třebutičky, g. Trzebutschka v. Tribrusco. Třemošná v. Sremesna. Třeptschein, b. Třebčín v. Trebsine. Tressowicz (sp. XIII), Tfešovice, d. p. Smíchov, villa cum monte monii. Břevnov (993) 348, 10. Treuerensis (c. X//), Trier, Borus. Rhein-Proo., areps.: Diotricus (973); Eilbertus (1080); Hillinus (1152). Trewina (or.), Trebnitqbach, rivus Bav. (1061) 61, 1. Tribata v. Trebata. Tribrusco (c. X///), Tribrussko (sp. X7V); Tří- brsko, nunc Tfebuticky, g. Trqebutschka, d. p. Litoméfice, g. Leitmeritq; vila ecclesiae Luto- mericensis (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. Tridentum, Trienta, g. Trient, it. Trento, civ. Tiroliae ; eps. Odalschalc (855) 5, 10. Triezniccha (or. die Triesting, fl. Austr. Inf. (1002) 48, 1. Trihonin (s. X///) fortasse Trhonín, d. p. Pracha- fice ; villa hospitalis Jerosolimitani (1183) 479, 1. Trinouaz v. Ternovas. Trinowa, Thirnow (or.) ; Trnová, d. p. Kralovice ; (1180/82) 267, 1. villa monii. Teplensis (1197) 326, 10. Tripschiz (c. X/V); fortasse Tfebéice Némecké, 8. Deutsch-T#ebetstsch, d. p. Kadafi, g. Kaaden ; villa, ubi curtile monii. Ossek (1196) 320, 10. Tristenice v. Trztenicea. Triti (c. X//), Tatry, g. Tatra montes Hungariae septemtr. (1086) 94, 15. Trizcouici (sp. XII); Tržek, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl; villa, in qua terra monii. Luto- misl. (1167) 418, 15. Trnovany v. Ternovas. Trocs (sp. X//) ; Troć ; campanarius eccl. Wi-se- grad. in villa Tinec (1088 ?) (381, 1, 15). Troian (or.) filius Velizlai, primas (1184) 274, 20. Troianus (sp. X111) filius Dluhomili, donator villae Iwanowic in Morauia (1183) 479, 20. Troianus (c. X///) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Troianus, Throian (or.) testis (1193) 309, 10. (1192/3) 311, 10. Tronac (sp. X//); Trüák?; campanarius eccl. Wissegrad. in villa Suhomazleh (1088 ?) 381, 15. 382, 16. Troscotouice (sp. X//) ; Troskotovice, d. p. Miku- lov, g. Nikolsburg; villa capituli Boleslav. (1052 ?) 362, 1. Trrnovass v. Ternovas. Tríaly v. Tersaleh. Trstenice v. Trztenicea. Trubine (sp. XIII), Trubin, d. p. Hofovice ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 10. Trungowe (c.), Traungau, regio Austr. Sup. (903/906) 35, 20. Trz (sp. XII); fortasse corrigendum : Teh, Těch ; arator eccl Boleslav. (1052?) 359, 30. Tržek v. Trizcouici. Trztenicea, Trstenice (sp. X//) aqua; Trstenice nunc Louénd, fl. Boh. (1073) 370, 15. (1167) 414, 10. Nasternicy (sp. XII), Na Tristenici (c. XII), Natrstenici, Natreztenici (sp. X//), porta terre (1167) 413, 1. ibd. theloneum (993 349, 10. (1088 ?) 387, 5, 25. (1130) 113, 1. Tschernheit, b. Cerná huť v. Scernogat. Tschiaschel o. Ceaslau. | Tubgoz (or.) testis (1180/82) 267, 1. Tucapi (07.); Tuëapy, d. p. Olomouc, g. Olmütz ; villa eccl. Olomucensis (cc. 1131) 118, 25. Tucapi (or.); Tuéapy, d. p. Holešov, g. Holle- schau ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Tucapi (or.); Tucapy, d. p. Uh. Hradisté, g. Ung.- Hradisch; vila eccl Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Tucleci (o7.) ; Tukleky ? ; (1180/82) 267, 1. Tudelieb, Tudeliep v. Dudeleb. Tugast, Tugust v. Domaselich. Tulchowe (c. X/V) fortasse Telcov, g. Tóltsch, d. p. Kadafi, g. Kaaden; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Tullina (c.), Tulln, Austr. Inf. (864) 7, 5. Tulna (sp. X//) uxor Suogboh, hominis eccl. Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). Tunzili (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/6) 34, 25. Turane (sp. X111) ; Tufany, d. p. Slaný, g. Schlan; villa monii. Cladrub. (1115) 401, 20. (1186) 433, 20. Turdelingen (ed.), Witoldus de —, testis donatio- nis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Turdmir, testis (saec. XII ex.), Tordimir (59, 10). Turic (or.) ; Tuříce, d. p. MI. Boleslav, g. Jung- Bunzlau ; Zebrazlaus de — (1194). Turingia v. Duringia. Turn, b. Trnovany v. Ternovas.
Trebeny INDEX NOMINUM. Turn 535 Trebeny (sp. X1//); Třebeň; homo ecclesiae Boleslav. in villa Lusas (1052 ?) 360, 15. Trebenicyh (c. XIII) locat.; Třebenice prope Zbraslav, d. p. Smíchov (1055/61) 60, 15. Trebesicsi (or.), Trebesici (c. X///), Trebessici (sp. XIV) Třebešice, nunc fortasse Traovčice, g. Drabschitz, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) 56,5,15. 363, 20. Trebestowicz (sp. X///) prope Saczka ; Třebesto- vice, d. 5. Cesky Brod, g. Bóhm.-Brod; villa monii. Bfevnov (993) 348, 25. Trebic (sp. XIII) super fluvium Mrilina, villa hospitalis Jerosolimitani (1183) 479, 10. Trebnussi wzi (c. XV) locat.; T¥ebnouSeves al. Třemešoves velká, d. p. Král. Hradec, g. Kónig- grátz; villa, ubi terra monii. Strahov. (1143/8) 160, 20. Trebonchovici (o7.) ; T#ebouchovice ; villa quondam monii Lucensis (1190) 300, 20. Trebonin (or.); T#ebonin, d. b. Cáslav; Vbizlaus de — (1194). Trebota (sp. X//) ; Tłebota ; filius Bezdedi, homo ecclesiae Boleslav. in villa Maslouici (1052 ?) 360, 15. Treboua (sp. X//) ; T#ebovka fl. in Orlice influens, (1167) 415, 10. Trebouane (c. XII); T#ebované; gens infra ter- minos episcopatus Pragensis (1086) 94, 15. Trebsine (or.) locat. ; T¥ebéin, g. T#epischein, d. p. Prostéjoo, g. Prossnitz ; villa ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Trebusen (or.), Třebušín, g. Triebsch, d. p. Lito- měřice, g. Leitmeritz ; Bleh de — (1169). Trebutichich (c. X///) Trebucicih (sp. XIV); Třeboutice, d. p. Litoměřice, g. Lettmeritz; villa ubi rustici ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 5.) 364, 25. Třebutičky, g. Trzebutschka v. Tribrusco. Třemošná v. Sremesna. Třeptschein, b. Třebčín v. Trebsine. Tressowicz (sp. XIII), Tfešovice, d. p. Smíchov, villa cum monte monii. Břevnov (993) 348, 10. Treuerensis (c. X//), Trier, Borus. Rhein-Proo., areps.: Diotricus (973); Eilbertus (1080); Hillinus (1152). Trewina (or.), Trebnitqbach, rivus Bav. (1061) 61, 1. Tribata v. Trebata. Tribrusco (c. X///), Tribrussko (sp. X7V); Tří- brsko, nunc Tfebuticky, g. Trqebutschka, d. p. Litoméfice, g. Leitmeritq; vila ecclesiae Luto- mericensis (cc. 1057) (58, 10). 365, 1. Tridentum, Trienta, g. Trient, it. Trento, civ. Tiroliae ; eps. Odalschalc (855) 5, 10. Triezniccha (or. die Triesting, fl. Austr. Inf. (1002) 48, 1. Trihonin (s. X///) fortasse Trhonín, d. p. Pracha- fice ; villa hospitalis Jerosolimitani (1183) 479, 1. Trinouaz v. Ternovas. Trinowa, Thirnow (or.) ; Trnová, d. p. Kralovice ; (1180/82) 267, 1. villa monii. Teplensis (1197) 326, 10. Tripschiz (c. X/V); fortasse Tfebéice Némecké, 8. Deutsch-T#ebetstsch, d. p. Kadafi, g. Kaaden ; villa, ubi curtile monii. Ossek (1196) 320, 10. Tristenice v. Trztenicea. Triti (c. X//), Tatry, g. Tatra montes Hungariae septemtr. (1086) 94, 15. Trizcouici (sp. XII); Tržek, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl; villa, in qua terra monii. Luto- misl. (1167) 418, 15. Trnovany v. Ternovas. Trocs (sp. X//) ; Troć ; campanarius eccl. Wi-se- grad. in villa Tinec (1088 ?) (381, 1, 15). Troian (or.) filius Velizlai, primas (1184) 274, 20. Troianus (sp. X111) filius Dluhomili, donator villae Iwanowic in Morauia (1183) 479, 20. Troianus (c. X///) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Troianus, Throian (or.) testis (1193) 309, 10. (1192/3) 311, 10. Tronac (sp. X//); Trüák?; campanarius eccl. Wissegrad. in villa Suhomazleh (1088 ?) 381, 15. 382, 16. Troscotouice (sp. X//) ; Troskotovice, d. p. Miku- lov, g. Nikolsburg; villa capituli Boleslav. (1052 ?) 362, 1. Trrnovass v. Ternovas. Tríaly v. Tersaleh. Trstenice v. Trztenicea. Trubine (sp. XIII), Trubin, d. p. Hofovice ; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 10. Trungowe (c.), Traungau, regio Austr. Sup. (903/906) 35, 20. Trz (sp. XII); fortasse corrigendum : Teh, Těch ; arator eccl Boleslav. (1052?) 359, 30. Tržek v. Trizcouici. Trztenicea, Trstenice (sp. X//) aqua; Trstenice nunc Louénd, fl. Boh. (1073) 370, 15. (1167) 414, 10. Nasternicy (sp. XII), Na Tristenici (c. XII), Natrstenici, Natreztenici (sp. X//), porta terre (1167) 413, 1. ibd. theloneum (993 349, 10. (1088 ?) 387, 5, 25. (1130) 113, 1. Tschernheit, b. Cerná huť v. Scernogat. Tschiaschel o. Ceaslau. | Tubgoz (or.) testis (1180/82) 267, 1. Tucapi (07.); Tuëapy, d. p. Olomouc, g. Olmütz ; villa eccl. Olomucensis (cc. 1131) 118, 25. Tucapi (or.); Tuéapy, d. p. Holešov, g. Holle- schau ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Tucapi (or.); Tucapy, d. p. Uh. Hradisté, g. Ung.- Hradisch; vila eccl Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Tucleci (o7.) ; Tukleky ? ; (1180/82) 267, 1. Tudelieb, Tudeliep v. Dudeleb. Tugast, Tugust v. Domaselich. Tulchowe (c. X/V) fortasse Telcov, g. Tóltsch, d. p. Kadafi, g. Kaaden; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Tullina (c.), Tulln, Austr. Inf. (864) 7, 5. Tulna (sp. X//) uxor Suogboh, hominis eccl. Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). Tunzili (c.) nobilis in comitatu Arbonis (903/6) 34, 25. Turane (sp. X111) ; Tufany, d. p. Slaný, g. Schlan; villa monii. Cladrub. (1115) 401, 20. (1186) 433, 20. Turdelingen (ed.), Witoldus de —, testis donatio- nis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Turdmir, testis (saec. XII ex.), Tordimir (59, 10). Turic (or.) ; Tuříce, d. p. MI. Boleslav, g. Jung- Bunzlau ; Zebrazlaus de — (1194). Turingia v. Duringia. Turn, b. Trnovany v. Ternovas.
Strana 536
536 Turouicih Turouicih (or.) locat .; Turovice, g. Turowti, d. 5. Holešov, g. Holleschaw ; villa, ubi terra eccl. Prerov. (cc. 1131) 120, 15. Turscha (c. X/V) ; Tureë, g. Turtsch, d. b. Kadañ, &. Kaaden; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Tuscia; marchio Henricus (1167) 210, 20. Tuscou, Tuskov, Żocał.: Tuscoue, Tuskove (sp. XIII); Touskov nade Młi, g. Weiss-Tuschkou, d. p. Stfíbro, g. Mies; villa, ubi terra et ca- merarii monii. Cladrub. (1115) 399, 5. 401, 5. (1186) 431, 25. 432, 10. 433, 15. Tusculanum (1171) 228, 25. epi. : Johannes (1070). Tutana (c. XII) de familia eccl. Wissegr. (1100/07) , 5. Tuto (c.), ep. Ratisbonensis (900) 29, 30. Tutundus (sp. X) dux Hunie, que et Auaria di- citur (824/7) 333, 1. Tuurdisse (or.); Tordise; castellanus de Godonin (1169) 219, 10. Twrdsa (or.) ; Tord$a; castellanus de Podiuin (1174) 239, 16. Imarus (1144) ; U. Uacezlaus v. Wencezlaus. Ubislaus v. Vbizlaus. Ucrigouic, Vcrigouic (sp. X//); U Krhovic, Krho- vice? ; custodia, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) (381, 10). 381, 10, 20. Udalricus, Odalricus Odalricus Old- Oldricvs, Olrich, Olricus, Vdalricus Vdelricus Vlricus, Wl- Oldrih (faces), Odalrih, Vdalricus, VIdericus, Vthelricus, Ulricus(c.), Uldericus (ed.). Udalricus II, patriarcha Aquileiensis (1169) 213, 1. « (1177) 249, 30. Vdalricus (c. X//), ep. Eistetensis (1086) 94, 6. Udalricus, ep. Halverstadensis (1151) 172, 30. Udalricus ep. Pataviensis (1110) 106, 25. (1113) 107, 10. Olricus, Vdalricus, Vdelricus (or.), Videricus (c. XIV), prep. Pragensis (1159) 193, 1. (1160) 196, 15. (1165) 205, 15. (1167) 412, 20. (1169) 218, 1. 219, 5. (cc. 1170) 223, 30. V[lricus], prep. Steinfeldensis (1153/8) 181, 15. 182, 10. 183, 1, 30. 184, 10. 185, 15. 186, 10. 187, 1, 25. 188, 20. 189, 15. 190, 1. (1153/70) . 224, 25. 225, 10, 30. 226, 20. 227, 1, 15. Odalricus (or.) archipresbyter (1146/8) 163, 15. Odalricus dux Bohemiae (1012/37) 50, 15. 51, 1. Odalricus, Udalricus, Vdalricus, (1130 sq.) v. Zobezlaus I. Odalricus, Oldricus, Oldricvs, Olricus, Udalricus, Vdalricus, Vdelricus, Vlricus, Wlricus (or.), Ul- ricus (c.), Uldericus (ed.), dux, filius [Zobezlai 1] ducis Boem. (1162) 200, 1 sq. 201, 1. (1165) 203, so. 204, 1, 5. 209, 10. (1166) 209, 20. (1167) 210, 15, 20. 211, 5. (1168) 211, 16, 20. (1170) 223, 10. (1172) 235, 15. dux Morauorum, frater ricus, ricus (or.), e. Udalricus, dux Boemie INDEX NOMINUM. Újezdec Zobezlai II ducis Boem. (1174) 238, 25, 80. 241, 25. (1177) 245, 25. (T 1178) 255, 6. Frater eius: Vacezlau dux (1174). Vthelricus (c. X//), comes de Lenceborch (1144) „ 143, 1. Odalricus, Vdalricus (sp. X///) comes, benefactor monii. Cladrub. (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. Odalrih testis (847) 3, 30. Udalricus, frater Friderici, nob. Bavariae (1100/05) 105, 5. Udalricus nobilis et uxor eius Ottilia (1110) 106, 25. Olricus (or.) filius Stibor (1175) 244, 10. Odalricus (or.) de Suaysin (1177) 246, 5. Olricus, Oldricus (or.), Udalricus (ed.) de Sisencou (1177) 246, 5. (1179) 259, 20. (1188) 294, 1. Oldricus (or.) castellanus de Netolic (1177) 247, 25. Oldrih (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Frater eius: Predbor. Viricus (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Olricus, Vlricus, Viricus (or.), Wiricus (c. XIV) Dirciglauiz, filius Dirsizlai, (1181) 265, 1. (1180/2) 266, 15. (1189) 297, 20. habens predium in Lo- man (1192) 306, 25, s5. (1193) 310, 1. Udalricus (c. X//) de Loman (1188) 294, 25. Olricus (or.) filius Grosnete (1186) 282, 1. Frater eius: Willelmus. Vlricus (or.) de Zulizlav (1193) 309, 10. Olrich (or.) [filius Olrici filii Dirsizlai?] testis (1193) 310, 10. Olricus (or.) filius Olrici, testis (1104) 315, 15. Ulricus de Iptingen (1194) 311, 15. Udo v. Vdo. Udré, g. Udritsch v. Vdrche. Uelperdeh v. Velpridech. Uenantius (sp. X//) testis (1146) 409, 25. Uerdensis episc. v. Verdensis. Ugerich v. Vgrez. Ugezd Lasene v. Vgezd. Ugoscas, Vgoscsaz (sp. XII) locat.; ÜhoXtany, g Aischau, d. b. Kadaň, g. Kaaden; villa, ubi terra eccl. "Wissegrad. (1088 ?) 384, 1, 10, 20. U gradisci v. Gradisci. Ugricic, Vgricic, Vgricicih (or.), Uhricziez (c. XIV); Uhfitice, d. p. Pferov, g. Prerau; villa, ubi terrae praepositurae s. Wencezlai et terra de- cani Olomuc. (cc. 1131) 120, 6. villa ecclae. Olomuc. (1174) 238, 35. (1174/8) 255, 5. (1178/81) 262, 35. Ugronis (sp. X///) cocci filia Bolemila (1125/40) 406, 25. Uherce o. Vgrez. Uhersko v. Vgerzco. Ühonice v. Vgonenici. Uhostice al. VIhostice v. Olgoztiz. Uhriczicz, Uhřičice v. Ugricic. Uinar (sp. X//), locat. : Vinori (c. XII); Vinot, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; Villa, ubi ho- mines eccl. Wissegrad. (1088?) (390, 25). villa canonicor. Wissegr. (1130) 113, 15. Uizocd (sp. X11) ; Vysoká n. L., g. Wysoka a. d. Elbe, d. p. Pardubice ; villa monii. Opatouic. (1073) 369, 20. Ujkovice alias Hejkovice, v. Vykouicih. Újezd v. Vgezd. Újezdec v. Vgezdec.
536 Turouicih Turouicih (or.) locat .; Turovice, g. Turowti, d. 5. Holešov, g. Holleschaw ; villa, ubi terra eccl. Prerov. (cc. 1131) 120, 15. Turscha (c. X/V) ; Tureë, g. Turtsch, d. b. Kadañ, &. Kaaden; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Tuscia; marchio Henricus (1167) 210, 20. Tuscou, Tuskov, Żocał.: Tuscoue, Tuskove (sp. XIII); Touskov nade Młi, g. Weiss-Tuschkou, d. p. Stfíbro, g. Mies; villa, ubi terra et ca- merarii monii. Cladrub. (1115) 399, 5. 401, 5. (1186) 431, 25. 432, 10. 433, 15. Tusculanum (1171) 228, 25. epi. : Johannes (1070). Tutana (c. XII) de familia eccl. Wissegr. (1100/07) , 5. Tuto (c.), ep. Ratisbonensis (900) 29, 30. Tutundus (sp. X) dux Hunie, que et Auaria di- citur (824/7) 333, 1. Tuurdisse (or.); Tordise; castellanus de Godonin (1169) 219, 10. Twrdsa (or.) ; Tord$a; castellanus de Podiuin (1174) 239, 16. Imarus (1144) ; U. Uacezlaus v. Wencezlaus. Ubislaus v. Vbizlaus. Ucrigouic, Vcrigouic (sp. X//); U Krhovic, Krho- vice? ; custodia, ubi terra eccl. Wissegrad. (1088 ?) (381, 10). 381, 10, 20. Udalricus, Odalricus Odalricus Old- Oldricvs, Olrich, Olricus, Vdalricus Vdelricus Vlricus, Wl- Oldrih (faces), Odalrih, Vdalricus, VIdericus, Vthelricus, Ulricus(c.), Uldericus (ed.). Udalricus II, patriarcha Aquileiensis (1169) 213, 1. « (1177) 249, 30. Vdalricus (c. X//), ep. Eistetensis (1086) 94, 6. Udalricus, ep. Halverstadensis (1151) 172, 30. Udalricus ep. Pataviensis (1110) 106, 25. (1113) 107, 10. Olricus, Vdalricus, Vdelricus (or.), Videricus (c. XIV), prep. Pragensis (1159) 193, 1. (1160) 196, 15. (1165) 205, 15. (1167) 412, 20. (1169) 218, 1. 219, 5. (cc. 1170) 223, 30. V[lricus], prep. Steinfeldensis (1153/8) 181, 15. 182, 10. 183, 1, 30. 184, 10. 185, 15. 186, 10. 187, 1, 25. 188, 20. 189, 15. 190, 1. (1153/70) . 224, 25. 225, 10, 30. 226, 20. 227, 1, 15. Odalricus (or.) archipresbyter (1146/8) 163, 15. Odalricus dux Bohemiae (1012/37) 50, 15. 51, 1. Odalricus, Udalricus, Vdalricus, (1130 sq.) v. Zobezlaus I. Odalricus, Oldricus, Oldricvs, Olricus, Udalricus, Vdalricus, Vdelricus, Vlricus, Wlricus (or.), Ul- ricus (c.), Uldericus (ed.), dux, filius [Zobezlai 1] ducis Boem. (1162) 200, 1 sq. 201, 1. (1165) 203, so. 204, 1, 5. 209, 10. (1166) 209, 20. (1167) 210, 15, 20. 211, 5. (1168) 211, 16, 20. (1170) 223, 10. (1172) 235, 15. dux Morauorum, frater ricus, ricus (or.), e. Udalricus, dux Boemie INDEX NOMINUM. Újezdec Zobezlai II ducis Boem. (1174) 238, 25, 80. 241, 25. (1177) 245, 25. (T 1178) 255, 6. Frater eius: Vacezlau dux (1174). Vthelricus (c. X//), comes de Lenceborch (1144) „ 143, 1. Odalricus, Vdalricus (sp. X///) comes, benefactor monii. Cladrub. (1115) 401, 5. (1186) 433, 15. Odalrih testis (847) 3, 30. Udalricus, frater Friderici, nob. Bavariae (1100/05) 105, 5. Udalricus nobilis et uxor eius Ottilia (1110) 106, 25. Olricus (or.) filius Stibor (1175) 244, 10. Odalricus (or.) de Suaysin (1177) 246, 5. Olricus, Oldricus (or.), Udalricus (ed.) de Sisencou (1177) 246, 5. (1179) 259, 20. (1188) 294, 1. Oldricus (or.) castellanus de Netolic (1177) 247, 25. Oldrih (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Frater eius: Predbor. Viricus (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Olricus, Vlricus, Viricus (or.), Wiricus (c. XIV) Dirciglauiz, filius Dirsizlai, (1181) 265, 1. (1180/2) 266, 15. (1189) 297, 20. habens predium in Lo- man (1192) 306, 25, s5. (1193) 310, 1. Udalricus (c. X//) de Loman (1188) 294, 25. Olricus (or.) filius Grosnete (1186) 282, 1. Frater eius: Willelmus. Vlricus (or.) de Zulizlav (1193) 309, 10. Olrich (or.) [filius Olrici filii Dirsizlai?] testis (1193) 310, 10. Olricus (or.) filius Olrici, testis (1104) 315, 15. Ulricus de Iptingen (1194) 311, 15. Udo v. Vdo. Udré, g. Udritsch v. Vdrche. Uelperdeh v. Velpridech. Uenantius (sp. X//) testis (1146) 409, 25. Uerdensis episc. v. Verdensis. Ugerich v. Vgrez. Ugezd Lasene v. Vgezd. Ugoscas, Vgoscsaz (sp. XII) locat.; ÜhoXtany, g Aischau, d. b. Kadaň, g. Kaaden; villa, ubi terra eccl. "Wissegrad. (1088 ?) 384, 1, 10, 20. U gradisci v. Gradisci. Ugricic, Vgricic, Vgricicih (or.), Uhricziez (c. XIV); Uhfitice, d. p. Pferov, g. Prerau; villa, ubi terrae praepositurae s. Wencezlai et terra de- cani Olomuc. (cc. 1131) 120, 6. villa ecclae. Olomuc. (1174) 238, 35. (1174/8) 255, 5. (1178/81) 262, 35. Ugronis (sp. X///) cocci filia Bolemila (1125/40) 406, 25. Uherce o. Vgrez. Uhersko v. Vgerzco. Ühonice v. Vgonenici. Uhostice al. VIhostice v. Olgoztiz. Uhriczicz, Uhřičice v. Ugricic. Uinar (sp. X//), locat. : Vinori (c. XII); Vinot, d. p. Karlin, g. Karolinenthal ; Villa, ubi ho- mines eccl. Wissegrad. (1088?) (390, 25). villa canonicor. Wissegr. (1130) 113, 15. Uizocd (sp. X11) ; Vysoká n. L., g. Wysoka a. d. Elbe, d. p. Pardubice ; villa monii. Opatouic. (1073) 369, 20. Ujkovice alias Hejkovice, v. Vykouicih. Újezd v. Vgezd. Újezdec v. Vgezdec.
Strana 537
Uldericus Uldericus o. Udalricus. Ulma, g. Ulm (1143) 136, 25. Ulricus v. Udalricus. Uncine (or.) Jocat. ; fortasse Un£ice, d. p. Přerov, g- Prerau; villa praepositurae s. Wencezlai ‚ (се. 1131) 120, s. Unétice, Ounétice v. Vnetich. Uneticzi, Uneticzy, Unélice v. Vnatici. Ungaria, Vngaria (or., Hungaria (c. XV/), Un- garie regnum, Hungaricum regnum (1147) 153, 15. (1158) 180, 20. (1160) 197, 15. (1172) 234, 25. (1188) 291, 1. Hungariae, Ungarorum rex (1160) 194, 1. (1174/6) 243, 1. Ungarii, Vngari, Ungro- rum natio (c.), Ungri (sp. X) : (900) 32, 5, 20, 30. (973) 37, 20—30. 38, 10, 15. 345, 6, 25. Ungarici termini, Ungarorum fines, Ungrorum limites (1051) 51, 25. (1056) 53, 20. (1086) 94, 15. Vngarie (or.), Boemie etc. preceptor Martinus, frater hospitalis Jerusalem (1186) 281, 10. Unll, Vnil (sp. XIII); Unehle, g. Unola, d. р. StHibro, g. Mies ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 433, 10. 436, 25. 437, I. Marcuardus de — (1115). Uodné (sp. XII); Vodud quondam apud. Lito- my3l, g. Lestomischl ; ubi circuicio monii. Luto- misl. (1167) 415, 1. Uratizlaui v. Wratizlau. Urgruch v. Vrgrueb. Uribete (sp. X//), V rbatae silva prope Glina in regione ap. Podlałice, d. p. Chrudim, (1073) 369, 30. Urolfus (sp. X) archiep. Lauriacensis (824/7) 333, 10. 334, 25. Ursbergense monium in Bav. (1143) 136, 25. Urula (c.), die Url, rious Austr. Inf., qui in fl. Ybbs se effundit (903/906) 35, 20. Usalkus (c. X//) de Chunisgisberch, testis (1188) 294, 25. Usebor (sp. XII); V3ebor; primas Boh. (1073) 370, 16. Vsebor (c. XVI) de Vinarec (cc. 1170) 224, 10. Ütevice, g. Auschowitz v. Wsanicih. Usiz (or) Utic ( = filius Už) Wilhelmus (1195/7) 323, 5. Úsobrno, g. Hausbrunn v. Vsobren. Usthi, Ústi n. L., g. Aussig v. Vzthi. Ustyn, Ústín v. Vstin. Uteha (c. XV); Utěcha; homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Cf. et. Vteh. Uuag v. Wag. Uualdo (c.), ep. Frisingensis (900) 29, 30. Uualtungesbah (or.), in ducatu Privinae (860) 6, 5. Uuichinus, Vvichingus, Wichingus (c.), presb., electus eps. Nitrensis (880) 20, 15. eps. Nitr. (881) 22, 5, 15. (885) 25, 1. (900) 31, 10. Uuilligisus (or.), Willigisus (c.) arep. Maguntinus (76) 40, 30. archicapellanus Ottonis III (991) , 5. Uzobren, Uzobrno v. Vsobren. Uzplisę (sp. X//); Pies collis prope Vys. Mýto, g. Hohenmauth (1167) 414, 10. V, W. W., arep. Magdenburgensis v. Wichmannus. W. arep. Maguntinus v. Wecel. W., abb. Stabulonensis et Corbeiensis v. Wibaldus. INDEX NOMINUM. Wasan 537 V. prepositus Steinfeldensis e. Udalricus. V. puer abbati Siloensi commissus (1153/8) 185, 20. Waag, b. Vdh o. Wag. Wacek (or.), Wecek (c. XIV), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Cf. Vecko. Vacemil v. Wecemilus. Vacena (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) 376, 5, 20. Vaceta (sp. X//) filius Modlatae, ministerialis eccl. Wissegrad. in suburbio Satcensi (1088 ?) 384, 5, 10, 20. Vacezlau, Wacezlaus v. Wencezlaus. Wach(sp. X//) homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Wadezlaws v. Wladizlaus. Vadizicensis (c. X/V) castellanus Quhalech (1159). Wadizlaus v. Wladizlaus. Wag, Uuag (c. X11); Váh, g. Waag, fl. Hunga riae (1080) 94, 15, 20. Walsovice (sp. X//1), fortasse Koasefovice, d. p Sedléany ; villa monii Bfevnov (1045) 353, s. Waizlaus v. Wencezlaus. Walchinus, Valcun, Walkun, Walcunus, Walcen (or.); Valkoun ; can. Prag. (cc. 1170) 224, 5. (1177) 247, so. (1180/2) 266, 5. (1185) 426, 1. (1190) 298, 30. (1194) 313, 15. 314, 30. Waldekke (c. XIV), Waldeck ap. W. Neustadt, Austr. Inf., Adelrammus de — (cc. 1130) 1 '5, 20. Valdic (sp. X//); Valdik; servus monii. Luto- misl. (1167) 412, 30. Waldmarch (c. X/V) praedia in Austr. Sup. (cc. 1130) 115, 20. Wałdsassen o. Waltsahs. Walech (c. XVII); Valek; testis Mor. (1196) 319, 10. Valeggio sul Mincio, It., prov. Verona (1158) 179, 15. Valentinus (c. X/V), ep. Prag. (1181) 264, 20. Walterius (sp. X///) curialis servus (1116) 399, 15. (1186) 432, 30. Walterowo, Walterowa, Waltherowo, Walterovo (sp. XIII) ; Valtefovice quondam villa monii. Cladrub. (1115) 399, 15. (1183) 422, 10. (1180) 432, 15, 25. 435, 1, 20. Walto (c.) vicarius (903/906) 34, 20. Waltsahs, Waltsassen, Waltsaxen, Waltsahsensis, Waltsassensis, Walthsesensis (or.) ecclesia s. Ma- rie; Waldsassen, Bav., Rgb. Oberpfalz, distr. Tirschenreuth; monium ord. Cist. (cc. 1142) 156, 15. (1159) 192, 20. (1165) 205, 1. 200, 1. (1181) 264, 5. (1184/5) 275, ss. (1185) 276, 20. (1194) 311, 20. (1196) 320, 1. (1195/7) 322, 10. Abb.: Daniel (1169/94); Gerlacvs (1142 sq.). Fratres (1195/7) 321, so. Walun (or. can. [eccl Prag. aut. Wissegrad.] (1180/82) 266, 10. Valwen (1132) 127, 10. Cf. Fldvi. Walzta (or.); Vala; testis (1183) 271, 20. Wampaldi (c.), villa in comitatu Koceli (861) 6, 21. Vana v. Vaua. Waninc, testis, (847) 3, so. Vargosci (or.) locat.; Varhoët, g. Haslicht, d. $ Olomuc. ; villa, ubi terra praepositurae s. Wen- cezlai (cc. 1131) 120, s. Warnarius (c.), praevidens ad Lauriacum (805) 1, 15. Warnerus, prior monii Steinfeld (1153/70) 226, 1. Wasan (sp. X11); Vátany, d. p. Boskovice; villa monii. Lutomisl. (1107) 418, 16.
Uldericus Uldericus o. Udalricus. Ulma, g. Ulm (1143) 136, 25. Ulricus v. Udalricus. Uncine (or.) Jocat. ; fortasse Un£ice, d. p. Přerov, g- Prerau; villa praepositurae s. Wencezlai ‚ (се. 1131) 120, s. Unétice, Ounétice v. Vnetich. Uneticzi, Uneticzy, Unélice v. Vnatici. Ungaria, Vngaria (or., Hungaria (c. XV/), Un- garie regnum, Hungaricum regnum (1147) 153, 15. (1158) 180, 20. (1160) 197, 15. (1172) 234, 25. (1188) 291, 1. Hungariae, Ungarorum rex (1160) 194, 1. (1174/6) 243, 1. Ungarii, Vngari, Ungro- rum natio (c.), Ungri (sp. X) : (900) 32, 5, 20, 30. (973) 37, 20—30. 38, 10, 15. 345, 6, 25. Ungarici termini, Ungarorum fines, Ungrorum limites (1051) 51, 25. (1056) 53, 20. (1086) 94, 15. Vngarie (or.), Boemie etc. preceptor Martinus, frater hospitalis Jerusalem (1186) 281, 10. Unll, Vnil (sp. XIII); Unehle, g. Unola, d. р. StHibro, g. Mies ; villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 433, 10. 436, 25. 437, I. Marcuardus de — (1115). Uodné (sp. XII); Vodud quondam apud. Lito- my3l, g. Lestomischl ; ubi circuicio monii. Luto- misl. (1167) 415, 1. Uratizlaui v. Wratizlau. Urgruch v. Vrgrueb. Uribete (sp. X//), V rbatae silva prope Glina in regione ap. Podlałice, d. p. Chrudim, (1073) 369, 30. Urolfus (sp. X) archiep. Lauriacensis (824/7) 333, 10. 334, 25. Ursbergense monium in Bav. (1143) 136, 25. Urula (c.), die Url, rious Austr. Inf., qui in fl. Ybbs se effundit (903/906) 35, 20. Usalkus (c. X//) de Chunisgisberch, testis (1188) 294, 25. Usebor (sp. XII); V3ebor; primas Boh. (1073) 370, 16. Vsebor (c. XVI) de Vinarec (cc. 1170) 224, 10. Ütevice, g. Auschowitz v. Wsanicih. Usiz (or) Utic ( = filius Už) Wilhelmus (1195/7) 323, 5. Úsobrno, g. Hausbrunn v. Vsobren. Usthi, Ústi n. L., g. Aussig v. Vzthi. Ustyn, Ústín v. Vstin. Uteha (c. XV); Utěcha; homo monii. Strahov. (1143/8) 160, 25. Cf. et. Vteh. Uuag v. Wag. Uualdo (c.), ep. Frisingensis (900) 29, 30. Uualtungesbah (or.), in ducatu Privinae (860) 6, 5. Uuichinus, Vvichingus, Wichingus (c.), presb., electus eps. Nitrensis (880) 20, 15. eps. Nitr. (881) 22, 5, 15. (885) 25, 1. (900) 31, 10. Uuilligisus (or.), Willigisus (c.) arep. Maguntinus (76) 40, 30. archicapellanus Ottonis III (991) , 5. Uzobren, Uzobrno v. Vsobren. Uzplisę (sp. X//); Pies collis prope Vys. Mýto, g. Hohenmauth (1167) 414, 10. V, W. W., arep. Magdenburgensis v. Wichmannus. W. arep. Maguntinus v. Wecel. W., abb. Stabulonensis et Corbeiensis v. Wibaldus. INDEX NOMINUM. Wasan 537 V. prepositus Steinfeldensis e. Udalricus. V. puer abbati Siloensi commissus (1153/8) 185, 20. Waag, b. Vdh o. Wag. Wacek (or.), Wecek (c. XIV), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Cf. Vecko. Vacemil v. Wecemilus. Vacena (sp. X//) homo eccl. Wissegrad. in villa Hotisi (1088 ?) 376, 5, 20. Vaceta (sp. X//) filius Modlatae, ministerialis eccl. Wissegrad. in suburbio Satcensi (1088 ?) 384, 5, 10, 20. Vacezlau, Wacezlaus v. Wencezlaus. Wach(sp. X//) homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Wadezlaws v. Wladizlaus. Vadizicensis (c. X/V) castellanus Quhalech (1159). Wadizlaus v. Wladizlaus. Wag, Uuag (c. X11); Váh, g. Waag, fl. Hunga riae (1080) 94, 15, 20. Walsovice (sp. X//1), fortasse Koasefovice, d. p Sedléany ; villa monii Bfevnov (1045) 353, s. Waizlaus v. Wencezlaus. Walchinus, Valcun, Walkun, Walcunus, Walcen (or.); Valkoun ; can. Prag. (cc. 1170) 224, 5. (1177) 247, so. (1180/2) 266, 5. (1185) 426, 1. (1190) 298, 30. (1194) 313, 15. 314, 30. Waldekke (c. XIV), Waldeck ap. W. Neustadt, Austr. Inf., Adelrammus de — (cc. 1130) 1 '5, 20. Valdic (sp. X//); Valdik; servus monii. Luto- misl. (1167) 412, 30. Waldmarch (c. X/V) praedia in Austr. Sup. (cc. 1130) 115, 20. Wałdsassen o. Waltsahs. Walech (c. XVII); Valek; testis Mor. (1196) 319, 10. Valeggio sul Mincio, It., prov. Verona (1158) 179, 15. Valentinus (c. X/V), ep. Prag. (1181) 264, 20. Walterius (sp. X///) curialis servus (1116) 399, 15. (1186) 432, 30. Walterowo, Walterowa, Waltherowo, Walterovo (sp. XIII) ; Valtefovice quondam villa monii. Cladrub. (1115) 399, 15. (1183) 422, 10. (1180) 432, 15, 25. 435, 1, 20. Walto (c.) vicarius (903/906) 34, 20. Waltsahs, Waltsassen, Waltsaxen, Waltsahsensis, Waltsassensis, Walthsesensis (or.) ecclesia s. Ma- rie; Waldsassen, Bav., Rgb. Oberpfalz, distr. Tirschenreuth; monium ord. Cist. (cc. 1142) 156, 15. (1159) 192, 20. (1165) 205, 1. 200, 1. (1181) 264, 5. (1184/5) 275, ss. (1185) 276, 20. (1194) 311, 20. (1196) 320, 1. (1195/7) 322, 10. Abb.: Daniel (1169/94); Gerlacvs (1142 sq.). Fratres (1195/7) 321, so. Walun (or. can. [eccl Prag. aut. Wissegrad.] (1180/82) 266, 10. Valwen (1132) 127, 10. Cf. Fldvi. Walzta (or.); Vala; testis (1183) 271, 20. Wampaldi (c.), villa in comitatu Koceli (861) 6, 21. Vana v. Vaua. Waninc, testis, (847) 3, so. Vargosci (or.) locat.; Varhoët, g. Haslicht, d. $ Olomuc. ; villa, ubi terra praepositurae s. Wen- cezlai (cc. 1131) 120, s. Warnarius (c.), praevidens ad Lauriacum (805) 1, 15. Warnerus, prior monii Steinfeld (1153/70) 226, 1. Wasan (sp. X11); Vátany, d. p. Boskovice; villa monii. Lutomisl. (1107) 418, 16.
Strana 538
538 Wasconia Wasconla, Pippino tribuitur (817) 3, 10. Vasil v. Vazile. Vasura (sp. XII) ; Vasura ; lagenarius eccl. Wisse- grad. in villa Sinaz (1088 ?) 376, 10, 20. Watenici (sp. X111) ; Vatenice quondam villa mo- nii. Cladrub. (1115) 395, 16. (1186) 427, 1, 16. Vateroue (or.) locat.; Väteton, d. p. Kyjo, g. Gaya ; Villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Watslaus, Watzlaus v. Wencezlaus. Vaua, Vana (sp. XII); Váva seu Vásía; piscator eccl. Wissegradensis in villa Nazhoue (1088 ?) 382, 5, 20. Vaurata (sp. X11) ; Vavrata ; piscator eccl. Wisse- grad. in villa Lobecsi (1088 ?) 376, 5, 15. Waurlk (sp. X1/) ; Vaviik ; faber eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Waurik (sp. XIII) piscator monii. Cladrub. in villa Liubochwan (1115) 400, 15. (1186) 432, 5. Vážany v. Wasan. Vazile (or.) Jocat. ; Vasil quondam ibi, ubi nunc est Vasilsko robe Rudimov, d. p. Uh. Brod, g. Ung.-Brod ; villa cum terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Wazlaus (c. XVIII) frater Friderici ducis Boh. v. Wladizlaus qui et Heinricus. Wbelsce v. Belinensis provincia. Vbicest (sp. X//) ; Ubiżest ; filia Deucik de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Vbicest (c. X//) de familia eccl. (1100/07) 106, 6. Vbizlaus, Ubislaus (or.); Ubislav; de Trebonin, testis (1194) 3165, 15. Vbizlav (or.) testis (1197) 331, 5. Wboleslauzcse v. Bolezlauensis provincia. Vbreza (or.); U bfeza, fortasse Bfest, d. p. Kro- méH£, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 15. Vcrigouic v. Ucrigouic. Vdalricus, Vdalricus, Vdelricus, Vdelricus v. Udal- ricus. Vdo (c. XIV), Udo II, ep. Citicensis (1144) 142, 25. (1163) 202, 1. Cf. Vto. Vdrascha (or.); Drałeń, d. p. Kralovice; villa monii. Plassensis (1193) 309, 1. Vdrche (or.), Üdrë, g. Udritsch, d. p. Žlutice, &. Luditq; Smil de — (1169. 1183). Vduba (or.); Dub, d. p. Olomouc, g. Olmiitz, villa eccl. Olomuc. (1131) 118, 25. Webrutz, b. Vrutice v. Naurutici. Wec (sp. XII); Vék; piscator monii. Lutomisl. Ugradisci (1167) 413, 1. Vecko (c. XIII) capellanus [ducis Boem.] (1187) 289, 20. Wecek v. Wacek. Wecel, Wetcello, Wezcelo, Wezel, We- zelo(or), Wezelinus, Wezilo, Wezlo, Wezzel (c.), Vecelo (sp.); Vecel. Wezelinus, Wezelo, Wezilo, Wezlo (c. X//) arep. Maguntinus (1085) 90, 15. (1086) 94, 5. 95, 16. (cc. 1088) 97, 25. archicancellarius German. (1086) 95, 5. Vecelo (sp. X//) ep. Holomucensis (1088 ?) 389, 10, 25 Wissegrad. INDEX NOMINUM. Wencezlaus Wetcello, Wezcelo, Wezelo (or.), Wezel (c. XIV), pincerna regis Boh. (1159) 193, 5. (1160) 196, 20. 198, 20. (1165) 205, 20. Wecel (o7.), Wezzel (c. X/V), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Wezel (or.) venator [ducis Boem.] (1189) 295, sb. Wecemilus, Wezmil, Vacemil (or), Ves- cemilus (sp.); Vjacemil, V écemil. Wecemilus (or.) [can. Prag.] (1194) 313, 20. Vacemil (sp. X///) et frater eius Gredebor, testes tempore ducis Zobezlai I, (1115) 401, 25. ( 1 1186) 434, 10. Vacemil (or.) nob. Mor. (1174) 239, 15. Vescemilus (sp. X///) de Hobscouiz, testis (1185) 425, I. Wezmil (or.) filius sororis Martini, testis (1195/7) 323, 10. Frater eius: Lütholig. Vacemil (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 16. Wedgo v. Witek. Weinhart de Zelkingen, testis donationis Gerbir- gae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Weitziz (c.), fortasse Vojtice, g. Wojtitz, d. p. Su- Sice, g. Schüttenhofen ; villa monii Windberg (ante 1174) 269, 10. Welbine, b. Lbin o. Libin. Welchis, Welkis, Wilkis (sp. X///); Vikj3, g. W ilkischen, d. p. Stłibro, g. Mies ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Velesouicih (or.) Jocat.; Vele3ovice, g. Welspitz, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. Veligrad (or.); Velehrad, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch ; vila eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Veligrad (or.).; Velehrad quondam villa eccl. Bren- nensis (cc. 1131) 123, 5. Velis (c. X111) ; Veli$ ; castellanus Pragensis (1187) 289, 20. 440, 20. Veli$ villa v. Velusi. Veliz (c. X///) ; Velit, domus solitaria prope Kublov d. p. Rakovnik, g. Rakonitq; ubi capella s. Joh. Bapt. ad mon. Ostrov spectans (1037/55) 52, s0. Welizlau (or.) ; Velisiav; filius Petri, testis (1146/8) 163, 25. 1665, 10. Welizlaus (c. XIV) ; Velislao ; testis (1180) 261, 20. Velizlaus (or.); filius eius Troian, nob. Boem. (1184) 274, 20. Velletri (or.), a Roma versus merid. et or. (1182) 268, so. (1183) 269, 1. Welperschitq, b. Spifice v. Erposiz. Velpridech, Uelperdeh (or.), Zocał. ; Velprdy, villa quondam ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131), 118, 25. terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Velprideh (sp. XII) locat. ; Veltrusy, d. b. Slaný ; villa, ubi custos ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 15. Welstingen (ed.) Megingoz de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Velusi (c. XV), locat. ; Veliš, d. p. Jičím; villa, ubi patrimonium monii Strahov. (1143/8) 160, 20. Wencezlaus, Uacezlaus, Vacezlau, W a- cezlaus, Waizlaus, Watslaus (or.), Wenceslaus (c).
538 Wasconia Wasconla, Pippino tribuitur (817) 3, 10. Vasil v. Vazile. Vasura (sp. XII) ; Vasura ; lagenarius eccl. Wisse- grad. in villa Sinaz (1088 ?) 376, 10, 20. Watenici (sp. X111) ; Vatenice quondam villa mo- nii. Cladrub. (1115) 395, 16. (1186) 427, 1, 16. Vateroue (or.) locat.; Väteton, d. p. Kyjo, g. Gaya ; Villa, ubi terra eccl. Bracizlauen. (cc. 1131) 122, 10. Watslaus, Watzlaus v. Wencezlaus. Vaua, Vana (sp. XII); Váva seu Vásía; piscator eccl. Wissegradensis in villa Nazhoue (1088 ?) 382, 5, 20. Vaurata (sp. X11) ; Vavrata ; piscator eccl. Wisse- grad. in villa Lobecsi (1088 ?) 376, 5, 15. Waurlk (sp. X1/) ; Vaviik ; faber eccl. Wissegrad. (1088 ?) 385, 15, 20. Waurik (sp. XIII) piscator monii. Cladrub. in villa Liubochwan (1115) 400, 15. (1186) 432, 5. Vážany v. Wasan. Vazile (or.) Jocat. ; Vasil quondam ibi, ubi nunc est Vasilsko robe Rudimov, d. p. Uh. Brod, g. Ung.-Brod ; villa cum terra eccl. Spitignev. (cc. 1131) 122, 5. Wazlaus (c. XVIII) frater Friderici ducis Boh. v. Wladizlaus qui et Heinricus. Wbelsce v. Belinensis provincia. Vbicest (sp. X//) ; Ubiżest ; filia Deucik de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Vbicest (c. X//) de familia eccl. (1100/07) 106, 6. Vbizlaus, Ubislaus (or.); Ubislav; de Trebonin, testis (1194) 3165, 15. Vbizlav (or.) testis (1197) 331, 5. Wboleslauzcse v. Bolezlauensis provincia. Vbreza (or.); U bfeza, fortasse Bfest, d. p. Kro- méH£, g. Kremsier ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 15. Vcrigouic v. Ucrigouic. Vdalricus, Vdalricus, Vdelricus, Vdelricus v. Udal- ricus. Vdo (c. XIV), Udo II, ep. Citicensis (1144) 142, 25. (1163) 202, 1. Cf. Vto. Vdrascha (or.); Drałeń, d. p. Kralovice; villa monii. Plassensis (1193) 309, 1. Vdrche (or.), Üdrë, g. Udritsch, d. p. Žlutice, &. Luditq; Smil de — (1169. 1183). Vduba (or.); Dub, d. p. Olomouc, g. Olmiitz, villa eccl. Olomuc. (1131) 118, 25. Webrutz, b. Vrutice v. Naurutici. Wec (sp. XII); Vék; piscator monii. Lutomisl. Ugradisci (1167) 413, 1. Vecko (c. XIII) capellanus [ducis Boem.] (1187) 289, 20. Wecek v. Wacek. Wecel, Wetcello, Wezcelo, Wezel, We- zelo(or), Wezelinus, Wezilo, Wezlo, Wezzel (c.), Vecelo (sp.); Vecel. Wezelinus, Wezelo, Wezilo, Wezlo (c. X//) arep. Maguntinus (1085) 90, 15. (1086) 94, 5. 95, 16. (cc. 1088) 97, 25. archicancellarius German. (1086) 95, 5. Vecelo (sp. X//) ep. Holomucensis (1088 ?) 389, 10, 25 Wissegrad. INDEX NOMINUM. Wencezlaus Wetcello, Wezcelo, Wezelo (or.), Wezel (c. XIV), pincerna regis Boh. (1159) 193, 5. (1160) 196, 20. 198, 20. (1165) 205, 20. Wecel (o7.), Wezzel (c. X/V), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Wezel (or.) venator [ducis Boem.] (1189) 295, sb. Wecemilus, Wezmil, Vacemil (or), Ves- cemilus (sp.); Vjacemil, V écemil. Wecemilus (or.) [can. Prag.] (1194) 313, 20. Vacemil (sp. X///) et frater eius Gredebor, testes tempore ducis Zobezlai I, (1115) 401, 25. ( 1 1186) 434, 10. Vacemil (or.) nob. Mor. (1174) 239, 15. Vescemilus (sp. X///) de Hobscouiz, testis (1185) 425, I. Wezmil (or.) filius sororis Martini, testis (1195/7) 323, 10. Frater eius: Lütholig. Vacemil (c. XV), homo monii. Strahov. in villa Vgonenici (1143/8) 161, 16. Wedgo v. Witek. Weinhart de Zelkingen, testis donationis Gerbir- gae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Weitziz (c.), fortasse Vojtice, g. Wojtitz, d. p. Su- Sice, g. Schüttenhofen ; villa monii Windberg (ante 1174) 269, 10. Welbine, b. Lbin o. Libin. Welchis, Welkis, Wilkis (sp. X///); Vikj3, g. W ilkischen, d. p. Stłibro, g. Mies ; villa monii. Cladrub. (1115) 396, 1. (1186) 427, 5, 15. Velesouicih (or.) Jocat.; Vele3ovice, g. Welspitz, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. Veligrad (or.); Velehrad, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch ; vila eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Veligrad (or.).; Velehrad quondam villa eccl. Bren- nensis (cc. 1131) 123, 5. Velis (c. X111) ; Veli$ ; castellanus Pragensis (1187) 289, 20. 440, 20. Veli$ villa v. Velusi. Veliz (c. X///) ; Velit, domus solitaria prope Kublov d. p. Rakovnik, g. Rakonitq; ubi capella s. Joh. Bapt. ad mon. Ostrov spectans (1037/55) 52, s0. Welizlau (or.) ; Velisiav; filius Petri, testis (1146/8) 163, 25. 1665, 10. Welizlaus (c. XIV) ; Velislao ; testis (1180) 261, 20. Velizlaus (or.); filius eius Troian, nob. Boem. (1184) 274, 20. Velletri (or.), a Roma versus merid. et or. (1182) 268, so. (1183) 269, 1. Welperschitq, b. Spifice v. Erposiz. Velpridech, Uelperdeh (or.), Zocał. ; Velprdy, villa quondam ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131), 118, 25. terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 1. Velprideh (sp. XII) locat. ; Veltrusy, d. b. Slaný ; villa, ubi custos ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 15. Welstingen (ed.) Megingoz de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Velusi (c. XV), locat. ; Veliš, d. p. Jičím; villa, ubi patrimonium monii Strahov. (1143/8) 160, 20. Wencezlaus, Uacezlaus, Vacezlau, W a- cezlaus, Waizlaus, Watslaus (or.), Wenceslaus (c).
Strana 539
Wencezlaus INDEX NOMINUM. Vicain 539 s. Wencezlaus, patronus Boh. (1186) 284, 1. s. Ven- zelai (or.) festivitas (1158) 177, 20. s. Wencezlai reliquiae (1158) 179, 1. (1165) 206, 35. 207 25. 208, 25. s. Wencezlai almi patroni corpus 359, 20. s. Wencezlai sepulcrum 223, so. S. Vencezlai eccl. v. Kladsco; Olomuc; Praga. prepositura et castrum v. Podiuin. Wacezlaus, Uacezlaus (or.), Wenceslaus (c. XV II), dux Morauię (cc. 1126) 111, 5. (+ 1131) 117, 25. (t 1160) 196, 1. Patruus eius: Otto II. Vacezlau, Wacezlaus, Waizlaus, Watslaus, Watz- laus, Wencezlaus (or. Wenceslaus (sp. X111), dux, frater Udalrici ducis Mor. (1174) 239, 15. fr. Sobéslavi II (1177) 245, 25. dux Boh. (1182) 417, 10. patruus Friderici ducis B. (1184) 274, 5, 15. (1186) 282, 10, 25. (1189) 295, 35. et Pre- mizli ducis (1194) 443, 30. Perperam Wrati- zlaus (or.) (1177) 245, 35. Wenenbach (ed.), Adelger de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Venetlae ; Venezia, opp. It. ; (1177) 249, 20. mo- nium. s. Nicolai de Litore (1151) 172, 10 s. Aegidii de Venetiis prior: Ercimbaldus (1181) 262, 1. Werbicane, Werbichane, Wirbice (sp. XIII); Vrbice, g. Wrbitq, d. b. Stříbro, g. Mies; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. Verden, Verden a. d. Aller, Hannover, Rgb. Stade; ep.: Herimannus (1159). Werece (or.); fortasse Rattza, d. p. Děčín, g. Tetschen ; villa guondam hospit. Hierosolymi- tani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. Werinherus [comes] testis (847) 3, 30. Werner (or.) testis (1183) 271, 15. Wernherus (c. X//) econemus in Zedlitz (1188) 294, 25. W[ernhardus], abb. s. Lamberti (1170) 220, 1. Verona (1185) 276, 25. Veronensis comitatus (1158) 180, 1. Věrovany v. Virouaz. Werzovicenses (c. XV///) Nedamir et Lutek (1196). Wescemilus v. Wecemilus. Wescu (or.) ; Víska, g. Fiska, capella s. Petri et Pauli pertinens ad Novosedly, g. Nebosedl, d. p. Zlutice, g. Luditt; quondam villa hospi- talis s. Joh. Hierosolymitani (1169) 217, 15. Westel (c. X//) cum filio Matheo, testis (s. XII ex.) 331, 25. s. Vestine presb. card. Thomas (1145). Wetcello v. Wecel. Weterenuelt, Weterenvelt, Gotefridus de — (1125) 110, 35. (1135) 128, 15. et Regenboto frater eius (1125) 110, 5. Věteřov, g. Wěteřau v. Vateroue. Vetralla, /f., prov. Roma, dźstr. V iterbo (1159) 192, 5. Vetuarensis (sp. X) episc.: Anno (824/7). Wezcelo v. Wecel. Vezduhovicih (sp. XIII) locat. ; Zduchovice, d. p. Příbram ; villa, ubi homines monii Břevnov. (1045) 353, 5. Wezel, Wezelinus, Vezelo v. Wecel. Vezene (c. XIV) ; Vécen ; castellanus Bolesilensis (1159) 193, 5. Wezilo o. Wecel. Wezmil v. Wecemilus. Veztik (sp. X///); VéSík; arator eccl Wisse- grad. in villa Csekouicih (1125/40) 406, 15. Wezzel v. Wecel. Vgercih o. Vgrez. Vgerzco (or.), Vgerczy (c. XVII) ; fortasse Uhersko, d. b. Vysoké Mýto, g. Hohenmauth ; villa monii. Gradicensis (1078) 86, 30. (1160) 195, 15. Vgezd, Navgesde, Naviezde, Ogiezd (or.). Vgezd Lasanę (or.), Ugezd Lasene (c. XVIII); fortasse La¥tany, d. b. Sternberg; villa monii Gradic. (1078) 83, 20. (1160) 195, 20. , Vgezd prahni (sp. XIII) ; fortasse Prašný Ujezd, d. p. Hořovice; villa monii. Cladrub. (1116) 401, 10. Vgezd (c. XIV) in silva Messny fortasse Userd Vysoký wel eccl. ss. Petri et Pauli apud S/av, d. p. Jitin (1143/8) 160, 15. Vgezd, quod Skalika (c. XV) dicitur; Číbuz et Velká Skalice, g. Gross-Skalitz, d. p. Hradec Králové, g. Kóniggratt; circuitus monii. Stra- . how. (1143/8) 160, 15. Ogiezd (or.) ; Oujezd, g. Aujezdl, prope Manëtin ; predium monii. Plaz (1175) 243, so. Navgesde, Naviezde (or.) ; fortasse Ujed, g. Au- giessel, d. Dp. Ústí n. L., g. Aussig; villa ho- spit. Hierosolymitani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. Vgezdec, locat.: Vgezdci (or), Navgedci, Naujezdci (sp.). Navgedci (sp. XIII); Oujerd hlinény prope Ho- rażdowice ; curia monii Brevnov. (1045) 353, 20. Vgezdec (or.); Újezdec, g. Aujezd, prope Hroto- vice, d. p. Mor. Krumlov, g. Máhr.- Kromau ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Vgezdci (or.) locat. ; Újezd prope Přerov, g. Pre- rau ; villa eccl. Prerouensis (cc. 1131) 120, 10. Vgezdec (or.); Üjeqdec, quondam prope Koasice, d. p. KromiHt, g. Kremsier ; villa curiae Cro- mesirensi adiacens (cc. 1131) (121, 5). Vgezdec (or.) ; Újezd, g. Aujezd, d. p. Tišnov, g. Tischnowitz ; villa eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 5. Naujezdci (sp. X//) ; Úýezdec, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl ; predium monii. Lutomisl. (1167) 413, 20. Vgo (c. XII), nob. Mor. excommunicatus (1145) 146, 25. Vgolt (or.) testis (1193) 310, 10. Vgonenici (c. XV) ; Ouhonice, Uhonice, d. p. Smi- chov; villa monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Vgoscsaz, Vgoscsas v. Ugoscas. Vgra (or.); Ukra ; canonicus eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Vgrez (sp. XIII), loc. : Vgercih (sp. XII), Vgerich, Ugerich (sp. XIII); Üherce,' g. Oufets, d. b. Louny, g. Laun; villa, ubi terra ecclae. Wisse- grad. (1088?) 380, 5,15. ibd. vinea monii. Cladrub. (1115) 399, 5. (1186) 431, 10, 25. Vgricic v. Ugricic. Vgrin (sp. X111) ; Uhtin ; debitor septem urnarum mellis (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. 431, 10, 20. Wiarosove (sp. XIII) villa quondam hospitalis Jerosolimitani (1185) 424, 5. Wibaldus (c. X/V), abb. Stabulensis et Corbe- iensis (1144) 142, 25. (1149/50) 166, 10. 167, 5. Vicain (sp. XIII) locus iuxta quem Tynec super Albeam iacet (1183) 418, 25. (1185) 424, 1.
Wencezlaus INDEX NOMINUM. Vicain 539 s. Wencezlaus, patronus Boh. (1186) 284, 1. s. Ven- zelai (or.) festivitas (1158) 177, 20. s. Wencezlai reliquiae (1158) 179, 1. (1165) 206, 35. 207 25. 208, 25. s. Wencezlai almi patroni corpus 359, 20. s. Wencezlai sepulcrum 223, so. S. Vencezlai eccl. v. Kladsco; Olomuc; Praga. prepositura et castrum v. Podiuin. Wacezlaus, Uacezlaus (or.), Wenceslaus (c. XV II), dux Morauię (cc. 1126) 111, 5. (+ 1131) 117, 25. (t 1160) 196, 1. Patruus eius: Otto II. Vacezlau, Wacezlaus, Waizlaus, Watslaus, Watz- laus, Wencezlaus (or. Wenceslaus (sp. X111), dux, frater Udalrici ducis Mor. (1174) 239, 15. fr. Sobéslavi II (1177) 245, 25. dux Boh. (1182) 417, 10. patruus Friderici ducis B. (1184) 274, 5, 15. (1186) 282, 10, 25. (1189) 295, 35. et Pre- mizli ducis (1194) 443, 30. Perperam Wrati- zlaus (or.) (1177) 245, 35. Wenenbach (ed.), Adelger de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Venetlae ; Venezia, opp. It. ; (1177) 249, 20. mo- nium. s. Nicolai de Litore (1151) 172, 10 s. Aegidii de Venetiis prior: Ercimbaldus (1181) 262, 1. Werbicane, Werbichane, Wirbice (sp. XIII); Vrbice, g. Wrbitq, d. b. Stříbro, g. Mies; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 15. (1186) 427, 1, 15. Verden, Verden a. d. Aller, Hannover, Rgb. Stade; ep.: Herimannus (1159). Werece (or.); fortasse Rattza, d. p. Děčín, g. Tetschen ; villa guondam hospit. Hierosolymi- tani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. Werinherus [comes] testis (847) 3, 30. Werner (or.) testis (1183) 271, 15. Wernherus (c. X//) econemus in Zedlitz (1188) 294, 25. W[ernhardus], abb. s. Lamberti (1170) 220, 1. Verona (1185) 276, 25. Veronensis comitatus (1158) 180, 1. Věrovany v. Virouaz. Werzovicenses (c. XV///) Nedamir et Lutek (1196). Wescemilus v. Wecemilus. Wescu (or.) ; Víska, g. Fiska, capella s. Petri et Pauli pertinens ad Novosedly, g. Nebosedl, d. p. Zlutice, g. Luditt; quondam villa hospi- talis s. Joh. Hierosolymitani (1169) 217, 15. Westel (c. X//) cum filio Matheo, testis (s. XII ex.) 331, 25. s. Vestine presb. card. Thomas (1145). Wetcello v. Wecel. Weterenuelt, Weterenvelt, Gotefridus de — (1125) 110, 35. (1135) 128, 15. et Regenboto frater eius (1125) 110, 5. Věteřov, g. Wěteřau v. Vateroue. Vetralla, /f., prov. Roma, dźstr. V iterbo (1159) 192, 5. Vetuarensis (sp. X) episc.: Anno (824/7). Wezcelo v. Wecel. Vezduhovicih (sp. XIII) locat. ; Zduchovice, d. p. Příbram ; villa, ubi homines monii Břevnov. (1045) 353, 5. Wezel, Wezelinus, Vezelo v. Wecel. Vezene (c. XIV) ; Vécen ; castellanus Bolesilensis (1159) 193, 5. Wezilo o. Wecel. Wezmil v. Wecemilus. Veztik (sp. X///); VéSík; arator eccl Wisse- grad. in villa Csekouicih (1125/40) 406, 15. Wezzel v. Wecel. Vgercih o. Vgrez. Vgerzco (or.), Vgerczy (c. XVII) ; fortasse Uhersko, d. b. Vysoké Mýto, g. Hohenmauth ; villa monii. Gradicensis (1078) 86, 30. (1160) 195, 15. Vgezd, Navgesde, Naviezde, Ogiezd (or.). Vgezd Lasanę (or.), Ugezd Lasene (c. XVIII); fortasse La¥tany, d. b. Sternberg; villa monii Gradic. (1078) 83, 20. (1160) 195, 20. , Vgezd prahni (sp. XIII) ; fortasse Prašný Ujezd, d. p. Hořovice; villa monii. Cladrub. (1116) 401, 10. Vgezd (c. XIV) in silva Messny fortasse Userd Vysoký wel eccl. ss. Petri et Pauli apud S/av, d. p. Jitin (1143/8) 160, 15. Vgezd, quod Skalika (c. XV) dicitur; Číbuz et Velká Skalice, g. Gross-Skalitz, d. p. Hradec Králové, g. Kóniggratt; circuitus monii. Stra- . how. (1143/8) 160, 15. Ogiezd (or.) ; Oujezd, g. Aujezdl, prope Manëtin ; predium monii. Plaz (1175) 243, so. Navgesde, Naviezde (or.) ; fortasse Ujed, g. Au- giessel, d. Dp. Ústí n. L., g. Aussig; villa ho- spit. Hierosolymitani (1186) 282, 5. (1188) 293, 20. Vgezdec, locat.: Vgezdci (or), Navgedci, Naujezdci (sp.). Navgedci (sp. XIII); Oujerd hlinény prope Ho- rażdowice ; curia monii Brevnov. (1045) 353, 20. Vgezdec (or.); Újezdec, g. Aujezd, prope Hroto- vice, d. p. Mor. Krumlov, g. Máhr.- Kromau ; villa eccl. Olomuc. (cc. 1131) (119, 5). Vgezdci (or.) locat. ; Újezd prope Přerov, g. Pre- rau ; villa eccl. Prerouensis (cc. 1131) 120, 10. Vgezdec (or.); Üjeqdec, quondam prope Koasice, d. p. KromiHt, g. Kremsier ; villa curiae Cro- mesirensi adiacens (cc. 1131) (121, 5). Vgezdec (or.) ; Újezd, g. Aujezd, d. p. Tišnov, g. Tischnowitz ; villa eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 5. Naujezdci (sp. X//) ; Úýezdec, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl ; predium monii. Lutomisl. (1167) 413, 20. Vgo (c. XII), nob. Mor. excommunicatus (1145) 146, 25. Vgolt (or.) testis (1193) 310, 10. Vgonenici (c. XV) ; Ouhonice, Uhonice, d. p. Smi- chov; villa monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Vgoscsaz, Vgoscsas v. Ugoscas. Vgra (or.); Ukra ; canonicus eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Vgrez (sp. XIII), loc. : Vgercih (sp. XII), Vgerich, Ugerich (sp. XIII); Üherce,' g. Oufets, d. b. Louny, g. Laun; villa, ubi terra ecclae. Wisse- grad. (1088?) 380, 5,15. ibd. vinea monii. Cladrub. (1115) 399, 5. (1186) 431, 10, 25. Vgricic v. Ugricic. Vgrin (sp. X111) ; Uhtin ; debitor septem urnarum mellis (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. 431, 10, 20. Wiarosove (sp. XIII) villa quondam hospitalis Jerosolimitani (1185) 424, 5. Wibaldus (c. X/V), abb. Stabulensis et Corbe- iensis (1144) 142, 25. (1149/50) 166, 10. 167, 5. Vicain (sp. XIII) locus iuxta quem Tynec super Albeam iacet (1183) 418, 25. (1185) 424, 1.
Strana 540
540 Wikanie INDEX NOMINUM. Wirseuic Wikanie (c.); Vykdñ villa in d. p. Cesky Brod, g. Bóhmisch Brod ; 45, 35. Vicapeh (or.) Jocat. ; fortasse Vy£apy, d. b. Třebíč ; villa ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Wickerus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 5. Wichardus (sp. XII) filius Bor Slavi (1071) 367, 25. Wicherus (c. XIV), ep. Brandenburgensis (1144) 142, 25. Wichildorf (ed), Isinrich de — et filius eius Pertholdus, testes donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Wichingus, Vvichingus v. Uuichinus. Wichmannus, Wicmannus (or.), ep. Cicensis (1151) 172, 30. arep. Magdeburg. (1152) 174, 1. (1158) 178, 1. (1160) 193, 25. (1165) 203, 10. (1166) 209, 25. (1168) 211, 10. (1171) 229, 10. (1174/5) 243, 1. (1187) 287, 20. (1192) 304, 20. Cognati eius: Theodoricus marchio Lusicensis et Dedo comes de Groiz (1171). Wichnandus (or.) agazo [epi. Prag.] (1184/92) 306, 5. Wicosve v. Wlkozowo. Vykoulcih (sp. .X//) locat.; fortasse Ujkovice, Hejkovice, d. b. Jijn; villa, ubi VII manses eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 15, 20. Victor IV papa (1160) 193, 25. 197, 15. Widim (sp. X111) ; Vidim quondam villa, ubi homo monii. Cladrub. (1115) 397, 15. (1186) 430, 1. Wido v. Guido. Widoma (or.), Wydoma (c. XVIII), vivarium piscium monii Gradic. (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Wigilinesriet (ed.), locus in Bavaria (1100/05) 105, 5. Wilalm, Wilalmus v. Wilhelmus. Wilcecow, Wilzecow (or.) ; Vlëkov ; villa quondam monii. Plaz (1180/82) 265, 20. Wilkis, g. Wilkischen, v. Welchis. Wilkischau, b. Viko¥ov, v. Wlkozowo. Wilkon (c. XV); Vikofi; homo monii. Strahov. in villa Radunice (1143/8) 161, 5. Wilere s. Marie (ed.); Marchanei, S. Marien- wesler ap. Tirschenreut, Bav., Oberpfalę. (1135) 128, 20. Vilesa (c. XVI) ; VileSa ; iudex (cc. 1170) 224, 5. Wilesa (or.) testis (1174/8) 254, 10. Wilhelmov (or.), monium ord. s. Bened., ubi nunc est KláHer, g. Kloster, brope Vilémov, g. Wili- mov, d. b. Cáslav; abb.: Wilhelmus (1160). Wilhelmus, Wilalm, Willelmus (or.), Wilam (c), Willihelmus (ed), Wilal- mus, Willalmus (sp.). Wilhelmus (or.), abb. de Wilhelmov (1160) 196, 16. W(ilhelmus) (s$. X//) I1 rex Anglorum (1092/6) 391, 20. Willihelmus comes (853) 4, 25. Wilalm (or.), Wilam, Wilhelmus (c. X/V), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Willalmus, Wilhelmus (sp. X///) donator patri- monii in villa Ratbori (1115) 397, 10. (1186) 429, 10, 25. Wilhelmus (sp. X/V) dictus de Pulin, fundator monii. Kounicensis (1173) 416, 10. Uxor eius: Sophia ; filius: Zwathozlaus. Wilhelmus (or.); filius eius: Hermannus Willa- mowiz (1183 sq.). Willelmus (or.) filius Grosnete (1186) 282, 1. Frater eius: Olricus. Willelmus (or.) de Godoviz, testis (1184/92) 308, 5. Wilalmus (sp. X/V) venator curie (1195) 446, 1. Wilhelmus (or.) Usiz [ = filius Uż] testis (1195/7) 323, 5. Wilhering, Austr. Sup., d. p. Ling, monium. ord. Praem. (1187) 287, 10. Willalmus, Willelmus v. Wilhelmus. Willamowiz (or.) — Wilhelmi filius, (1195/7). Willehardus (sp. X//) frater Winteri militis, testis (1146) 409, 30. Filius eius: Winther (1180/2). Willart (sp. XIII) donator villae vgezd prahni (1115) 401, 10. Willigisus v. Uuilligisus. Willihelmus v. Wilhelmus. Vilungen (ed.), Ulricus de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Wilzecow v. Wilcecow. Vimika (or.) ; Vymyka ; testis (1189) 297, 25. Wina v. Vinna. Vinarec (c. XVI), Vinafce, Vinakice, d. p. Louny, &. Laun, Vsebor de — (cc. 1170). Wincenburch (c. X//) in Saxonia; Wingenbwrg ab Gandersheim versus sept. el occid. ; Heri- mannus, comes de — (1151) 173, 1. Vincentius (c. XV/), canonicus Prag. (cc. 1170) 224, 1. Windberg, Bav., Rgb. Niederbayern, distr. Bogen, monium ord. Praem. (1142) 134, 15. (1183) 269, 1. Windeberge (c. XIV), Windberg ap. Helfenberg in Austr. Sup. (cc. 1130) 115, 20. (1142) 135, 25. Eppo de — (1108) 106, 5. (1113) 107, 10. Vinna, Wina, Navinnei (sp. X///); Visnd, g. Winney, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, s. vinea ibd. (1186) 432, 5. 435, 25. Vinori, Vinof v. Uinar. Winter (sp. X//) miles, testis (1146) 409, 30. Winther (or. filius Wilhardi, testis (1180/82) 266, 20. Winther (c. XIV); filii eius: Lutolphus et Hein- ricus (1196). Wirbcsaz (c. XII) Wirbcaz (sp. XII) locat. ; Vrbéany, d. b. Kolin (1130) 113, 15. villa, ubi terra ecclae. Wissegrad. (1088 ?) 376, 15, 20. ibd. aratrum decani Wissegrad. (1130) 113, 16. Wirbice v. Werbichane. Wirbne (c. XV) locat. ; Vrbno w Less, g. Wrbno, d. p. Louny, g. Laun ; villa, ubi arator et VI terrae monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Wirceburgensis v. Wirziburh. Wirdinensis (c. X//), de Verdun-sur-Meuse, Franc., dep. Meuse, episc.: Theodericus (1086) 94, 5. Virouaz (or.) Jocat. ; Vérovany, d. b. Pferov, g. Prerau, villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. Wirseuic, 7oc.: Wirseuicih (c. X//) Wrsouicih, Wrsovicih (sp. X1/) ; Vr$ovice prope Pragam ; villa, ubi terra ecclae Wissegrad. (1088 ?) 377, 10, 20. ibd. aratrum decani Wissegradensis (1130) 113, 15. et terra capellae s. Mariae Magd. (1130) 114, 25. Hermannus
540 Wikanie INDEX NOMINUM. Wirseuic Wikanie (c.); Vykdñ villa in d. p. Cesky Brod, g. Bóhmisch Brod ; 45, 35. Vicapeh (or.) Jocat. ; fortasse Vy£apy, d. b. Třebíč ; villa ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Wickerus (or.) confrater de conventu Cladrubensi (1197) 331, 5. Wichardus (sp. XII) filius Bor Slavi (1071) 367, 25. Wicherus (c. XIV), ep. Brandenburgensis (1144) 142, 25. Wichildorf (ed), Isinrich de — et filius eius Pertholdus, testes donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Wichingus, Vvichingus v. Uuichinus. Wichmannus, Wicmannus (or.), ep. Cicensis (1151) 172, 30. arep. Magdeburg. (1152) 174, 1. (1158) 178, 1. (1160) 193, 25. (1165) 203, 10. (1166) 209, 25. (1168) 211, 10. (1171) 229, 10. (1174/5) 243, 1. (1187) 287, 20. (1192) 304, 20. Cognati eius: Theodoricus marchio Lusicensis et Dedo comes de Groiz (1171). Wichnandus (or.) agazo [epi. Prag.] (1184/92) 306, 5. Wicosve v. Wlkozowo. Vykoulcih (sp. .X//) locat.; fortasse Ujkovice, Hejkovice, d. b. Jijn; villa, ubi VII manses eccl. Wissegrad. (1088 ?) 374, 15, 20. Victor IV papa (1160) 193, 25. 197, 15. Widim (sp. X111) ; Vidim quondam villa, ubi homo monii. Cladrub. (1115) 397, 15. (1186) 430, 1. Wido v. Guido. Widoma (or.), Wydoma (c. XVIII), vivarium piscium monii Gradic. (1078) 84, 5. (1160) 196, 5. Wigilinesriet (ed.), locus in Bavaria (1100/05) 105, 5. Wilalm, Wilalmus v. Wilhelmus. Wilcecow, Wilzecow (or.) ; Vlëkov ; villa quondam monii. Plaz (1180/82) 265, 20. Wilkis, g. Wilkischen, v. Welchis. Wilkischau, b. Viko¥ov, v. Wlkozowo. Wilkon (c. XV); Vikofi; homo monii. Strahov. in villa Radunice (1143/8) 161, 5. Wilere s. Marie (ed.); Marchanei, S. Marien- wesler ap. Tirschenreut, Bav., Oberpfalę. (1135) 128, 20. Vilesa (c. XVI) ; VileSa ; iudex (cc. 1170) 224, 5. Wilesa (or.) testis (1174/8) 254, 10. Wilhelmov (or.), monium ord. s. Bened., ubi nunc est KláHer, g. Kloster, brope Vilémov, g. Wili- mov, d. b. Cáslav; abb.: Wilhelmus (1160). Wilhelmus, Wilalm, Willelmus (or.), Wilam (c), Willihelmus (ed), Wilal- mus, Willalmus (sp.). Wilhelmus (or.), abb. de Wilhelmov (1160) 196, 16. W(ilhelmus) (s$. X//) I1 rex Anglorum (1092/6) 391, 20. Willihelmus comes (853) 4, 25. Wilalm (or.), Wilam, Wilhelmus (c. X/V), testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Willalmus, Wilhelmus (sp. X///) donator patri- monii in villa Ratbori (1115) 397, 10. (1186) 429, 10, 25. Wilhelmus (sp. X/V) dictus de Pulin, fundator monii. Kounicensis (1173) 416, 10. Uxor eius: Sophia ; filius: Zwathozlaus. Wilhelmus (or.); filius eius: Hermannus Willa- mowiz (1183 sq.). Willelmus (or.) filius Grosnete (1186) 282, 1. Frater eius: Olricus. Willelmus (or.) de Godoviz, testis (1184/92) 308, 5. Wilalmus (sp. X/V) venator curie (1195) 446, 1. Wilhelmus (or.) Usiz [ = filius Uż] testis (1195/7) 323, 5. Wilhering, Austr. Sup., d. p. Ling, monium. ord. Praem. (1187) 287, 10. Willalmus, Willelmus v. Wilhelmus. Willamowiz (or.) — Wilhelmi filius, (1195/7). Willehardus (sp. X//) frater Winteri militis, testis (1146) 409, 30. Filius eius: Winther (1180/2). Willart (sp. XIII) donator villae vgezd prahni (1115) 401, 10. Willigisus v. Uuilligisus. Willihelmus v. Wilhelmus. Vilungen (ed.), Ulricus de —, testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 10. Wilzecow v. Wilcecow. Vimika (or.) ; Vymyka ; testis (1189) 297, 25. Wina v. Vinna. Vinarec (c. XVI), Vinafce, Vinakice, d. p. Louny, &. Laun, Vsebor de — (cc. 1170). Wincenburch (c. X//) in Saxonia; Wingenbwrg ab Gandersheim versus sept. el occid. ; Heri- mannus, comes de — (1151) 173, 1. Vincentius (c. XV/), canonicus Prag. (cc. 1170) 224, 1. Windberg, Bav., Rgb. Niederbayern, distr. Bogen, monium ord. Praem. (1142) 134, 15. (1183) 269, 1. Windeberge (c. XIV), Windberg ap. Helfenberg in Austr. Sup. (cc. 1130) 115, 20. (1142) 135, 25. Eppo de — (1108) 106, 5. (1113) 107, 10. Vinna, Wina, Navinnei (sp. X///); Visnd, g. Winney, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, s. vinea ibd. (1186) 432, 5. 435, 25. Vinori, Vinof v. Uinar. Winter (sp. X//) miles, testis (1146) 409, 30. Winther (or. filius Wilhardi, testis (1180/82) 266, 20. Winther (c. XIV); filii eius: Lutolphus et Hein- ricus (1196). Wirbcsaz (c. XII) Wirbcaz (sp. XII) locat. ; Vrbéany, d. b. Kolin (1130) 113, 15. villa, ubi terra ecclae. Wissegrad. (1088 ?) 376, 15, 20. ibd. aratrum decani Wissegrad. (1130) 113, 16. Wirbice v. Werbichane. Wirbne (c. XV) locat. ; Vrbno w Less, g. Wrbno, d. p. Louny, g. Laun ; villa, ubi arator et VI terrae monii. Strahov. (1143/8) 161, 10. Wirceburgensis v. Wirziburh. Wirdinensis (c. X//), de Verdun-sur-Meuse, Franc., dep. Meuse, episc.: Theodericus (1086) 94, 5. Virouaz (or.) Jocat. ; Vérovany, d. b. Pferov, g. Prerau, villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 118, 25. Wirseuic, 7oc.: Wirseuicih (c. X//) Wrsouicih, Wrsovicih (sp. X1/) ; Vr$ovice prope Pragam ; villa, ubi terra ecclae Wissegrad. (1088 ?) 377, 10, 20. ibd. aratrum decani Wissegradensis (1130) 113, 15. et terra capellae s. Mariae Magd. (1130) 114, 25. Hermannus
Strana 541
Wirziburh Wirziburh, Herbipolis (c. X//); Würqburg, Bav., civitas (1151) 172, so. (1153/8) 188, 25. (1168) 211, 2o. (11904) 311, 20, 25. prefectus urbis: Poppo (1151) 173, 1. Wirceburgensis episco- patus (1168) 211, 20. Wirceburgensis, Herbi- polensis eps. : Embricho (1144); Gebehardus (1151). Wiske v. Wisec. Wiscegradensis v. Wisegrad. Viscoue (or.) Jocat. ; Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Wisec (or.), Wiske (c. XVIII) ; Vi3ek ; testis (1183) 270, 25. (1193) 310, 10. (1194) 313, 20. Cf. Wissa, Wizha. Wisegrad (c. X//), Wissegrada (sp. X//); Vysc- hrad, civitas (1070) 366, 3o. (1088 ?) 378, 10, 25. (1130) 113, 5. (1183) 418, 25. (1185) 423, 35. Wissegradensis, Wissengradensis (or. castel. lanus, prefectus: Budiloy (1177); Bznata (1167); Heinricus (1160); Ratibor (1187). suburbium, ubi pomerium et servi ecclae. Wissegradensis (1130) 114, 20. Wisegradensis, Wissegr. (or. ecclesia, mona- sterium (1070) 366, 30. (1074) 772, 25. ss. Petri et Pauli sanctique Clementis (1088?) 3748, 10, 25. (1130) 112, 25. 114, 1. (1125/40) 405, 25. (1144) 139, 5. (1178) 252, 10. 253, 25. (1185) 279, 15. specialiter iuris ducis Boemie est (1187) 288, 30, 439, 20. censualis est ecclae. Romanae (1197) 327, 20. census de ipsa Romano pontifici persolvendus (1088?) 367, 1. 388, 10,25. (1125/40) 405, ao. (1144) 139, 15. Wiscegradensis, X Wisegradensis, X Wisigradensis, Wissegradensis, Wisshigradensis (or.) Wissi- gradensis (c. XIV), Wissehradensis (c. XVIII) eccle. prepositus, presbyter, diaconus, subdiac. (1070) 367, 5. prepositi (1130) 112, so. 114, 5. (1187) 289, 5. Alexander (1144); Benedictus (1088 ?) ; Boguzlau (1146/8) ; Florianus (1183 sq.) Gervasius (1158 sq.); Henricus (1181); Hugo (1143); Johannes (1130); Sifridus (1194); Stizlaus (1195). Wissegradense (or) capitulum, capitolium, Wissehradensis (c. XV 1/1) chorus (1187) 252, so. (1183) 270, 20. (1185) 278, 20, 25. Wissegradensis decanus, cui cura fratrum regenda est (1130) 112, 85. 113, 15. Damianus (1146/8) ; Magnus (1177). custos armarii (1130) (114, 15) custodia (1130) 114, 20. canonici, fratres (1100/07) 105, so. 106, 1. (1177) 246, 1. (1180/82) 266, 1. (1185) 278, s. 279, 5. (1187) 289, 5. 440, 10. (1197) 327, 15. Adalbertus (1185); Alexander (1180/82 sq.); Alexius? (1180/82 sq.); Burchardus magister (1185); Heinricus (1143); Mutar (1185); Po- diua (1165 sq.); Theodericus (1180/2). capella s. Clementis de Opis (1088?) 374, 5, 20. capella b. Marie Magdalene (1130) 114, 25. Vyšehořovice v. Wissegoreuiric. Visemila (sp. X//) ; Visemila ; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088?) (390, 15). Wisigradensis v. Wisegrad. Vysoká mn. L., g. Wysoka a. d. Elbe v. Uizoca. INDEX NOMINUM. Vitonicih 541 Wissa (or.); Via; frater Ottonis capellani et Marquardi testis (1189) 296, 1. V. ef. Wizha. Wissegoreuirlc (or.); Vyšehořovice, d. p. Český Brod, g. Bóhm.-Brod; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1178) 252, 920. Wissegrad, Wissegrada, Wissegradensis v. Wise- grad. Wissemerus (or.); V:i*emiír; canonicus [ecclae. Prag.] (1180/82) 266, 5. Vissera (sp. XII), VWissera (XIII); Visera?; vinitor eccl. Wisegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Wisseta (or.) ; Višeta ; filius eius Albertus (1186). Vit v. Vitus. Vitalis (or.) [can. Prag.] (1194) 313, 20. 314, so. Vitasa (sp. X//) ; Vitasa ; filius Gormusae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052?) 360, 15. Witek, Vitek, Vitec, Vitco, Vitko, Witco, Witego, Witigo, Witcho, Wedgo (or); Widigo, Withec (c); Wittek (sp.) ; Vitek. Witek, Witko (sp. X/V) archidyaconus Sattensis (1195) 445, 35. 446, 20. Witek (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Witék, Vitco, Vitko, Witco (or.), dapifer [regis Boh.], (1169) 218, 1. 219, 5. dapifer ducis (1175) 244, 10. (1177) 246, 1. Vitco (or.) castellanus de Kladsco (1177) 247, 25. Witcho (or.) castellanus de Prahen (1184) 274, 20. Witego (or.) de Purschíitz (1184/5) 276, 15. Vitek (c. XIV) comes (1185) 278, 30. 279, 5. Witigo (or.) subcamerarius [ducis Boem.] (1195/7) 323, 5. Vitco (c. XVI) de villa Bikkos (cc. 1170) (224, 15). Vitec, Vitek, Vitco, Wedgo (or.), Witigo (c. X111), Widigo (c. XIV), Withec (c. XVIII); [nobilis Boem.], testis (1175/8) 251, 10. (1181) 265, 1. (1183) 270, 20. (1185) 280, 10. (cc. 1188) 290, 25. (1188) 294, 1. (1192) 306, 35. 307, 5. Witigo, Wittek (sp. X///), Witek (sp. XIV), testis (1183) 422, 25. (1178/89) 443, 6. (1195) 445, 35. Vitko (or.) [nob. Boh.] testis (1189) 297, 20. Nepos eius: Cezema (1189). Vitco (or.) filius Vitconis (nob. Boh.] (1197) 325, 1. Witelinesbach, Wielsbach; Otto V, palatinus comes de — (1144) 142, 25. Otto VI minor palatinus de — (1179) 259, 15. Viterbium, Biterbium (or.); Viterbo opp. It. a Roma versus septentr. et occid. ; (1145) 146, 1. 147, 1. (1146) 148, 25. 149, 20. 150, so. Withec v. Witek. Withra (c. X111) ; Weitra, b. Vitoraq ; pars terrae Boh. adiacens Austriae (1185) 280, 6. Witigo v. Witek. Witin, Wettin a. d. Saale ab Halle versus septentr et occid. ; Conradus marchio de — (1144 sq.). Vitizlaus, Vytislaus (c. XIV); Vihslao; testis (1180) 261, 20. Witla (or.) testis (1193) 309, 10. Witoldus (ed.) de Turdelingen (1125) 110, 10. Witon (or.) ; Vitosi ; testis (1180/82) 267, 1. Vitonicih (or.) Jocat.; Vítonice, d. p. Prost?jov, &. Prossnilq; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5.
Wirziburh Wirziburh, Herbipolis (c. X//); Würqburg, Bav., civitas (1151) 172, so. (1153/8) 188, 25. (1168) 211, 2o. (11904) 311, 20, 25. prefectus urbis: Poppo (1151) 173, 1. Wirceburgensis episco- patus (1168) 211, 20. Wirceburgensis, Herbi- polensis eps. : Embricho (1144); Gebehardus (1151). Wiske v. Wisec. Wiscegradensis v. Wisegrad. Viscoue (or.) Jocat. ; Vyškov, g. Wischau ; villa, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Wisec (or.), Wiske (c. XVIII) ; Vi3ek ; testis (1183) 270, 25. (1193) 310, 10. (1194) 313, 20. Cf. Wissa, Wizha. Wisegrad (c. X//), Wissegrada (sp. X//); Vysc- hrad, civitas (1070) 366, 3o. (1088 ?) 378, 10, 25. (1130) 113, 5. (1183) 418, 25. (1185) 423, 35. Wissegradensis, Wissengradensis (or. castel. lanus, prefectus: Budiloy (1177); Bznata (1167); Heinricus (1160); Ratibor (1187). suburbium, ubi pomerium et servi ecclae. Wissegradensis (1130) 114, 20. Wisegradensis, Wissegr. (or. ecclesia, mona- sterium (1070) 366, 30. (1074) 772, 25. ss. Petri et Pauli sanctique Clementis (1088?) 3748, 10, 25. (1130) 112, 25. 114, 1. (1125/40) 405, 25. (1144) 139, 5. (1178) 252, 10. 253, 25. (1185) 279, 15. specialiter iuris ducis Boemie est (1187) 288, 30, 439, 20. censualis est ecclae. Romanae (1197) 327, 20. census de ipsa Romano pontifici persolvendus (1088?) 367, 1. 388, 10,25. (1125/40) 405, ao. (1144) 139, 15. Wiscegradensis, X Wisegradensis, X Wisigradensis, Wissegradensis, Wisshigradensis (or.) Wissi- gradensis (c. XIV), Wissehradensis (c. XVIII) eccle. prepositus, presbyter, diaconus, subdiac. (1070) 367, 5. prepositi (1130) 112, so. 114, 5. (1187) 289, 5. Alexander (1144); Benedictus (1088 ?) ; Boguzlau (1146/8) ; Florianus (1183 sq.) Gervasius (1158 sq.); Henricus (1181); Hugo (1143); Johannes (1130); Sifridus (1194); Stizlaus (1195). Wissegradense (or) capitulum, capitolium, Wissehradensis (c. XV 1/1) chorus (1187) 252, so. (1183) 270, 20. (1185) 278, 20, 25. Wissegradensis decanus, cui cura fratrum regenda est (1130) 112, 85. 113, 15. Damianus (1146/8) ; Magnus (1177). custos armarii (1130) (114, 15) custodia (1130) 114, 20. canonici, fratres (1100/07) 105, so. 106, 1. (1177) 246, 1. (1180/82) 266, 1. (1185) 278, s. 279, 5. (1187) 289, 5. 440, 10. (1197) 327, 15. Adalbertus (1185); Alexander (1180/82 sq.); Alexius? (1180/82 sq.); Burchardus magister (1185); Heinricus (1143); Mutar (1185); Po- diua (1165 sq.); Theodericus (1180/2). capella s. Clementis de Opis (1088?) 374, 5, 20. capella b. Marie Magdalene (1130) 114, 25. Vyšehořovice v. Wissegoreuiric. Visemila (sp. X//) ; Visemila ; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088?) (390, 15). Wisigradensis v. Wisegrad. Vysoká mn. L., g. Wysoka a. d. Elbe v. Uizoca. INDEX NOMINUM. Vitonicih 541 Wissa (or.); Via; frater Ottonis capellani et Marquardi testis (1189) 296, 1. V. ef. Wizha. Wissegoreuirlc (or.); Vyšehořovice, d. p. Český Brod, g. Bóhm.-Brod; villa, ubi terra eccl. Wissegrad. (1178) 252, 920. Wissegrad, Wissegrada, Wissegradensis v. Wise- grad. Wissemerus (or.); V:i*emiír; canonicus [ecclae. Prag.] (1180/82) 266, 5. Vissera (sp. XII), VWissera (XIII); Visera?; vinitor eccl. Wisegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Wisseta (or.) ; Višeta ; filius eius Albertus (1186). Vit v. Vitus. Vitalis (or.) [can. Prag.] (1194) 313, 20. 314, so. Vitasa (sp. X//) ; Vitasa ; filius Gormusae, custos ecclesiae Boleslav. de villa Znoicici (1052?) 360, 15. Witek, Vitek, Vitec, Vitco, Vitko, Witco, Witego, Witigo, Witcho, Wedgo (or); Widigo, Withec (c); Wittek (sp.) ; Vitek. Witek, Witko (sp. X/V) archidyaconus Sattensis (1195) 445, 35. 446, 20. Witek (sp. XIV) testis (1100/07) 393, 15. Witék, Vitco, Vitko, Witco (or.), dapifer [regis Boh.], (1169) 218, 1. 219, 5. dapifer ducis (1175) 244, 10. (1177) 246, 1. Vitco (or.) castellanus de Kladsco (1177) 247, 25. Witcho (or.) castellanus de Prahen (1184) 274, 20. Witego (or.) de Purschíitz (1184/5) 276, 15. Vitek (c. XIV) comes (1185) 278, 30. 279, 5. Witigo (or.) subcamerarius [ducis Boem.] (1195/7) 323, 5. Vitco (c. XVI) de villa Bikkos (cc. 1170) (224, 15). Vitec, Vitek, Vitco, Wedgo (or.), Witigo (c. X111), Widigo (c. XIV), Withec (c. XVIII); [nobilis Boem.], testis (1175/8) 251, 10. (1181) 265, 1. (1183) 270, 20. (1185) 280, 10. (cc. 1188) 290, 25. (1188) 294, 1. (1192) 306, 35. 307, 5. Witigo, Wittek (sp. X///), Witek (sp. XIV), testis (1183) 422, 25. (1178/89) 443, 6. (1195) 445, 35. Vitko (or.) [nob. Boh.] testis (1189) 297, 20. Nepos eius: Cezema (1189). Vitco (or.) filius Vitconis (nob. Boh.] (1197) 325, 1. Witelinesbach, Wielsbach; Otto V, palatinus comes de — (1144) 142, 25. Otto VI minor palatinus de — (1179) 259, 15. Viterbium, Biterbium (or.); Viterbo opp. It. a Roma versus septentr. et occid. ; (1145) 146, 1. 147, 1. (1146) 148, 25. 149, 20. 150, so. Withec v. Witek. Withra (c. X111) ; Weitra, b. Vitoraq ; pars terrae Boh. adiacens Austriae (1185) 280, 6. Witigo v. Witek. Witin, Wettin a. d. Saale ab Halle versus septentr et occid. ; Conradus marchio de — (1144 sq.). Vitizlaus, Vytislaus (c. XIV); Vihslao; testis (1180) 261, 20. Witla (or.) testis (1193) 309, 10. Witoldus (ed.) de Turdelingen (1125) 110, 10. Witon (or.) ; Vitosi ; testis (1180/82) 267, 1. Vitonicih (or.) Jocat.; Vítonice, d. p. Prost?jov, &. Prossnilq; villa, ubi terra praepositurae s. Wencezlai (cc. 1131) 120, 5.
Strana 542
542 Witouic Witouic, Wittovic (or.), Vitovic, Isdata (1183). Wittek v. Witek. Vitus (c. XVIII), abb. Sazaviensis (1078) 85,10. 87,1. Vit (o7.) testis (1197) 331, 6. Vit (sp. XII) sutor ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Wiwca (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) 379, 1, 16. Wizha (c. XVIII); Visa; testis (1185) 277, 20. Vlacciz (or.) ; Vla£ice(?) ; villa Groznatae Crispi (1189) 296, 30. Vlad (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, 35. Wladezlaus, v. Wladizlaus. Wladimirus, Ladimir (or.), Wladimir (c. XVII) dux de Holomuc (1183) 420, 5, 20. dux Morauię (1190) 301, 1. princeps Olomucensis (1195) 318, 6. 445, 30. (1196) 319, 5. (1197) 324, so. Frater eius: Brecizlaus (1183 sq.). Soror: Evfemia (1195). Wiadinicih (or.) Jocat. ; Vladynice, villa quondam, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Wiladizlauici, Wladislauici, Wladizlawici ; locat. : Wladizlawicih (sp. X///) ; villa monii. Cladrub. quondam prope Sezemice, d. b. Mnichovo Hra- disté, g. Münchengrätz ; (1115) 396, 5. (1186) 427, 5, 15. Wladizlaus (or.), Vladislaus, Wladislaus (sp. X111) I dux Boemie (1115) 394, 15. frater Zobezlai I ducis (t 1125/40) 405, 25. pater Wladizlai II ducis [I regis] Boem. (t 1169) 217, 10. avus Friderici ducis (t 1183) 422, 5. (t 1186) 426, 5, 26. (t 1178/89) 442, 30. Wladizlau, Wladizlaus, Wadizlaus (or.), filius Zo- bezlai I ducis Boh. (1146/8) 163, 20. 165, 5. (1165) 205, 15. Wladizlaus, Wadizlaus, Wladislaus, Wladizlavs, Ladezlaus, Ladizlaus (or.), Wadezlaws, Wlade- zlaus, Wlatizlaus, Latizlaus (c.) nepos Wrati- slay, II du x Boe m. (1142) 134, 5. (1143) 137, 15, 20. (1144) 142, 1. (1145) 145, 10. 146, 15, 30. (1146) 149, 1, 10. 150, 1. „rex Boemorum* 408, 35. dux Boem. (1147) 151, 30. (1142/8) 156, 5, 15. (1143/8) 159, 25. 160, 15, 25. (1146/8) 162, 10. 164, 10. (cc. 1150) 170, 5. (1152) 173, 25. 410, 20. 411, 5. (1156) 174, 20. (1157) 175, 10, 20. (1148/58) 176, 10. (1158) 177, 10 sg. I rex Boemoru m (1158) 179, 5—25. 180, 25. (1159) 192, 15. „secundus rex Boemorum“ (1160) 194, 30. Boem. rex. 198, 1, 25. (1163) 202, 5. (1165) 203, 1, 10. ,,secundus rex Boemor.“ 204, 30. rex Boemorum 207, 5, 20. 208, 1, 20. 209, 5. ,,Boemor. rex secundus“ (1167) 412, 1. rex 413, 5, 10. 414, 6, 15. 415, 6, 10. (1158/69) 215, 1. (1169) 216, 20. 218, 20. 219, 1. (1170) 220, 10. 223, 25. (1158/70) 225, 20. (1171) 228, 10. 229, 15. (1172) 232, 1—10. (1168/73) 237, 20. Memoratur : (1181) 264, 5. (1182) 268, 15. 269, 5, 10. (1183) 418, 10. 422, 5. (1185) 423, 25. (1186) 284, 5. 426, 10, 25. 434, 1, 20. (cc. 1188) 290, 25. Frater eius : (1158/73) 237, 25. Henricus (1159 sq.); Theobaldus (1145 sq.). Coniux: Gertrudis (1146) ; Judita (1158). Filii : (1158/73) 237, 20. Adalbertus arep. Salzb. (1169 sq.); Fridericus (1159 sq.); Premizl (1179); Wladizlaus Henricus (1183) ; Zuatopluc (1165 sq.). Cognati eius: Michael (1143/8 sq.) ; Wratizlaus (1169). [- filius Viti] INDEX NOMINUM. Vngaria Wladizlaus, Wadizlaus (or., Wadislaus (c. XII); Wazlaus (c. XVIII), qui et Heinricus, frater Friderici ducis Boem. (1183) 270, 20. (1187) 289, 20. 440, 15. marchio Morauie 301, 30. (1192) 307, so. cognatus Henrici epi. Prag. (1193) 305, 10. dux (1194) 313, 20. fr. Henrici ducis et epi. (1197) 324, 30. dux Boemor. 331, 10. Wladizlawici, Wladizlawicih v. Wladizlauici. Wladota (c. X///) cum filiis, testis (1125/40) 130, 10. Vlah, Wiah (or.) ; Vlach ; donator terrae in villa Dolany (s. XII ex.) (59, 35). (60, 1). 365, 10.1 Wlastibor (or.) nob. Mor. (1174) 239, 15. Lastibor (c. XVIII), Vlastibor, testis (1183) 270, 25. Vlastica (sp. X///) de familia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Wlatizlaus v. Wladizlaus. Wilazt (c. XIV) ; Vlast ; testis (1196) 320, 20. Wlaztis (or.) ; Vlastis ; testis (1197) 331, 5. WIKk (sp. X11) ; VIk ; campanarius eccl. Wissegrad. Naletni (1088 ?) 388, 10, 20. Vlkýš, g. Wilkischen v. Welchis. Vikonín v. Nauulconine. Wikozowo, Wicosve (sp. X111) ; Vlkotov, g. Wil- kischen, d. p. Kralovice ; villa monii. Cladrub. (1186) (424, 5). Videricus, Vldericus v. Udalricus. Wlencich (sp. XIII) ; Starć Mljnce, g. Alt-Lenzel, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa monii. Břevnov (993) 349, 5. V. et.: Mlinoha. Wlfkerus v. Wolfgerus. Wlican (sp. X//) ; Vikan ; homo ecclesiae Boleslav. in villa Lusas (1052 ?) 360, 15. Vlicek (c. XIV), Vlček, subcamerarius (1185) 279, 10. Wlikoua (sp. XII); fortasse VIkava prope Nym- burk; villa, ubi tributarii mellis ecclesiae Bo- leslav. (1052 ?) 360, 5. Vlipi (or.); U lipy, villa quondam monii. dicensis in Bohemia sita (1160) 195, 15. Vlricus, Wlricus v. Udalricus. Visthene (c. XIV) fortasse LStënt, g. Elschtin, d. p. HorSäv Tÿn, g. Bischofteinitz ; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Witaua, Witava, Wltawa, Wultava (sp. XIII, Wultha (ed.) ; Vltava, g. die Moldau, fl. Boem. (993) 348, 15, 20. (1045) 355, 30. (1113) 107, 10. (1115) 397, 5. (1186) 429, 10, 25. Witauensis (sp. X//) provincia (1088?) 386, 10, 20. Vmztinici (s. XIII), villa monii Lucensis (s. X/// in.) 301, 30. Vnatici (or), Uneticzi (c. XVIII), Uneticzy (ec. XVII), fortasse Unétice, quondam prope Buco- vice, d. p. Vyškov, g. Wischau, villa monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Vnchice (or.); Hunčice, g. Hundschite, d. p. Stříbro, g. Mies; villa monii Teplensis (1197) 326, 10. Vneradici (or.); Unéradice, quondam villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 5. Vnetich, Vnetych, Wnetic (c. X///); Owunétice, d. p. Smichoo ; villa (1125/40) 130, 20. ecclesia 130, 1 sq., cuius canonici Ras et Bezded. — Vneticenses canonici (1125/40) 131, 10. Vngaria, Vngari v. Ungaria. Gra-
542 Witouic Witouic, Wittovic (or.), Vitovic, Isdata (1183). Wittek v. Witek. Vitus (c. XVIII), abb. Sazaviensis (1078) 85,10. 87,1. Vit (o7.) testis (1197) 331, 6. Vit (sp. XII) sutor ecclesiae Wissegrad. (1088 ?) 385, 10, 20. Wiwca (sp. X//) vinitor eccl. Wissegrad. in villa Potliscimi (1088 ?) 379, 1, 16. Wizha (c. XVIII); Visa; testis (1185) 277, 20. Vlacciz (or.) ; Vla£ice(?) ; villa Groznatae Crispi (1189) 296, 30. Vlad (or.) miles epi. Prag. (1177) 247, 35. Wladezlaus, v. Wladizlaus. Wladimirus, Ladimir (or.), Wladimir (c. XVII) dux de Holomuc (1183) 420, 5, 20. dux Morauię (1190) 301, 1. princeps Olomucensis (1195) 318, 6. 445, 30. (1196) 319, 5. (1197) 324, so. Frater eius: Brecizlaus (1183 sq.). Soror: Evfemia (1195). Wiadinicih (or.) Jocat. ; Vladynice, villa quondam, ubi terra eccl. Olomuc. (cc. 1131) 119, 1. Wiladizlauici, Wladislauici, Wladizlawici ; locat. : Wladizlawicih (sp. X///) ; villa monii. Cladrub. quondam prope Sezemice, d. b. Mnichovo Hra- disté, g. Münchengrätz ; (1115) 396, 5. (1186) 427, 5, 15. Wladizlaus (or.), Vladislaus, Wladislaus (sp. X111) I dux Boemie (1115) 394, 15. frater Zobezlai I ducis (t 1125/40) 405, 25. pater Wladizlai II ducis [I regis] Boem. (t 1169) 217, 10. avus Friderici ducis (t 1183) 422, 5. (t 1186) 426, 5, 26. (t 1178/89) 442, 30. Wladizlau, Wladizlaus, Wadizlaus (or.), filius Zo- bezlai I ducis Boh. (1146/8) 163, 20. 165, 5. (1165) 205, 15. Wladizlaus, Wadizlaus, Wladislaus, Wladizlavs, Ladezlaus, Ladizlaus (or.), Wadezlaws, Wlade- zlaus, Wlatizlaus, Latizlaus (c.) nepos Wrati- slay, II du x Boe m. (1142) 134, 5. (1143) 137, 15, 20. (1144) 142, 1. (1145) 145, 10. 146, 15, 30. (1146) 149, 1, 10. 150, 1. „rex Boemorum* 408, 35. dux Boem. (1147) 151, 30. (1142/8) 156, 5, 15. (1143/8) 159, 25. 160, 15, 25. (1146/8) 162, 10. 164, 10. (cc. 1150) 170, 5. (1152) 173, 25. 410, 20. 411, 5. (1156) 174, 20. (1157) 175, 10, 20. (1148/58) 176, 10. (1158) 177, 10 sg. I rex Boemoru m (1158) 179, 5—25. 180, 25. (1159) 192, 15. „secundus rex Boemorum“ (1160) 194, 30. Boem. rex. 198, 1, 25. (1163) 202, 5. (1165) 203, 1, 10. ,,secundus rex Boemor.“ 204, 30. rex Boemorum 207, 5, 20. 208, 1, 20. 209, 5. ,,Boemor. rex secundus“ (1167) 412, 1. rex 413, 5, 10. 414, 6, 15. 415, 6, 10. (1158/69) 215, 1. (1169) 216, 20. 218, 20. 219, 1. (1170) 220, 10. 223, 25. (1158/70) 225, 20. (1171) 228, 10. 229, 15. (1172) 232, 1—10. (1168/73) 237, 20. Memoratur : (1181) 264, 5. (1182) 268, 15. 269, 5, 10. (1183) 418, 10. 422, 5. (1185) 423, 25. (1186) 284, 5. 426, 10, 25. 434, 1, 20. (cc. 1188) 290, 25. Frater eius : (1158/73) 237, 25. Henricus (1159 sq.); Theobaldus (1145 sq.). Coniux: Gertrudis (1146) ; Judita (1158). Filii : (1158/73) 237, 20. Adalbertus arep. Salzb. (1169 sq.); Fridericus (1159 sq.); Premizl (1179); Wladizlaus Henricus (1183) ; Zuatopluc (1165 sq.). Cognati eius: Michael (1143/8 sq.) ; Wratizlaus (1169). [- filius Viti] INDEX NOMINUM. Vngaria Wladizlaus, Wadizlaus (or., Wadislaus (c. XII); Wazlaus (c. XVIII), qui et Heinricus, frater Friderici ducis Boem. (1183) 270, 20. (1187) 289, 20. 440, 15. marchio Morauie 301, 30. (1192) 307, so. cognatus Henrici epi. Prag. (1193) 305, 10. dux (1194) 313, 20. fr. Henrici ducis et epi. (1197) 324, 30. dux Boemor. 331, 10. Wladizlawici, Wladizlawicih v. Wladizlauici. Wladota (c. X///) cum filiis, testis (1125/40) 130, 10. Vlah, Wiah (or.) ; Vlach ; donator terrae in villa Dolany (s. XII ex.) (59, 35). (60, 1). 365, 10.1 Wlastibor (or.) nob. Mor. (1174) 239, 15. Lastibor (c. XVIII), Vlastibor, testis (1183) 270, 25. Vlastica (sp. X///) de familia eccl. Wissegrad. (1125/40) 406, 25. Wlatizlaus v. Wladizlaus. Wilazt (c. XIV) ; Vlast ; testis (1196) 320, 20. Wlaztis (or.) ; Vlastis ; testis (1197) 331, 5. WIKk (sp. X11) ; VIk ; campanarius eccl. Wissegrad. Naletni (1088 ?) 388, 10, 20. Vlkýš, g. Wilkischen v. Welchis. Vikonín v. Nauulconine. Wikozowo, Wicosve (sp. X111) ; Vlkotov, g. Wil- kischen, d. p. Kralovice ; villa monii. Cladrub. (1186) (424, 5). Videricus, Vldericus v. Udalricus. Wlencich (sp. XIII) ; Starć Mljnce, g. Alt-Lenzel, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa monii. Břevnov (993) 349, 5. V. et.: Mlinoha. Wlfkerus v. Wolfgerus. Wlican (sp. X//) ; Vikan ; homo ecclesiae Boleslav. in villa Lusas (1052 ?) 360, 15. Vlicek (c. XIV), Vlček, subcamerarius (1185) 279, 10. Wlikoua (sp. XII); fortasse VIkava prope Nym- burk; villa, ubi tributarii mellis ecclesiae Bo- leslav. (1052 ?) 360, 5. Vlipi (or.); U lipy, villa quondam monii. dicensis in Bohemia sita (1160) 195, 15. Vlricus, Wlricus v. Udalricus. Visthene (c. XIV) fortasse LStënt, g. Elschtin, d. p. HorSäv Tÿn, g. Bischofteinitz ; villa monii Ossek (1196) 320, 10. Witaua, Witava, Wltawa, Wultava (sp. XIII, Wultha (ed.) ; Vltava, g. die Moldau, fl. Boem. (993) 348, 15, 20. (1045) 355, 30. (1113) 107, 10. (1115) 397, 5. (1186) 429, 10, 25. Witauensis (sp. X//) provincia (1088?) 386, 10, 20. Vmztinici (s. XIII), villa monii Lucensis (s. X/// in.) 301, 30. Vnatici (or), Uneticzi (c. XVIII), Uneticzy (ec. XVII), fortasse Unétice, quondam prope Buco- vice, d. p. Vyškov, g. Wischau, villa monii. Gradicensis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Vnchice (or.); Hunčice, g. Hundschite, d. p. Stříbro, g. Mies; villa monii Teplensis (1197) 326, 10. Vneradici (or.); Unéradice, quondam villa eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 5. Vnetich, Vnetych, Wnetic (c. X///); Owunétice, d. p. Smichoo ; villa (1125/40) 130, 20. ecclesia 130, 1 sq., cuius canonici Ras et Bezded. — Vneticenses canonici (1125/40) 131, 10. Vngaria, Vngari v. Ungaria. Gra-
Strana 543
Vnil Vnil v. Unil. Voburch v. Vohenburch. Woc (or.); Vok; prefectus de Budisin (1175) 244, 10. Wocco (c. XIV) ; Vok ; testis (1180) 261, 20. Wocco (c. XIV) testis (1181) 265, 1. Wocco; filius eius: Zbrazlaus miles (1180) 261, 10. Wocilindorf (ed.), Arinwicus de —, testis donatio- nis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Woderadeh (sp. X//); Voděrady, d. p. Kolín; villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 375, 15, 25. Wodochoty (c.); Vodochody, d. p. Roudnice, g. Raudnitz ; (1000) 47, so. Vogitisawa (ed.), Voitsau, praedium monii. Gott- wicensis (cc. 1124) 109, 20. Vohenburch (c. X///), Voburch (c. X/V), Vohen- burc (ed.) ; Vohburg, Bav., ab Ingolstadt versus or.; Dietpaldus II marchio de — (1125 sq.). Riwinus de Voheburch (1125) 110, 5. Voyacsa (sp. XII); Vojata?; ministerialis eccl. Wissegrad. (1088 ?) (378, 10, 15). Voykouici (sp. X//), Woykouici (sp. XIII); Vof- kovice, d. p. Slany, g. Schlan ; villa eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 374, 5, 20. Voycoulclh (or.) Jocat. ; Bojkovice, g. Wofkowitz, d. p. Hustopeë, g. Auspitz; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. Voina (or.); Vofiía; can. eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Woirzan v. Wrscan. Voyslav v. Woizlaus. Woita (or.) ; Vojta; testis (1193) 310, 10. Woizlaus, Woyzlau, Woyzlavs (or.); Vojslav; agaso regis Boh. (1160) 196, 20. 198, 20. (1165) 205, 20. Woyzlaus (c. XV I) camerarius regis Boem. ( 1 1170) 223,25. Filius: eius Cazta. Voyslav (or.) testis (1174/8) 254, 10. Vojtice, g. Wojtilq v. Weitziz. Wolezlawin (sp. X111) ; Veleslavín, d. b. Smichov ; villa monii. Brevnov. (9093) 348, 5. s. gy olfkangi, epi. Ratisbonensis, corpus (1052) , 16. Wolfgerus ep. Pataviensis (1194) 316, 10. Wolfker (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Wifkerus (o7.) de Godoviz, testis (1184/92) 3060, 5. Wolfram de Taeskingen (1125) 110, 10. Frater eius: Cunradus. Wolfregi testis (847) 3, so. Wolis (or.) ; Vol:5 ; cancellarius provintie Olomuc. (1169) 219, 10. Volisovice (sp. X111); Volšov, d. bp. Sušice, g. Schitenhofen ; villa monii Brevnov. (1045) , 20. Volmar de Wurmrisne, testis (1125) 110, 5. Volta, It., prov. Mantova (1158) 179, 15. Wonetitz, b. Bonětice, v. Bonatici. Worywoy v. Boriwoy. Wormatia, Wormacia ; g. Worms, Hessen, prov. Rheinhessen ; (1165) 204, 10. (1173) 236, 20, 30. Epi: [Anno] (976) 40, 30; Bucco (1144); Conradus (1151); Hildibaldus (991). Wormatiensis clerus (1165) 204, 5. Vóttau, b. Bítoo v. Betow. INDEX NOMINUM. Wratizlaus 543 woz (sb. XII) burgwardus ecclae. Misnensis (1071) , 25. Vplewi (or.); Pleva quondam a Drałeń, d. p. Kralovice, versus merid. ; villa monii Plassensis (1193) 309, 1. Wpolome v. Napolomy. Wrac (sp. XII) ; Vrat? ; pistor, homo eccl. Bo- leslav. (1052 ?) 360, 1. Wracen ep. Moraviae [saec. X ex.] 40, 30. Wracouicl, Wracovici, Wrakowici (sp. XIII); fortasse Vraëovice, d. b. Vysoké Mjto, g. Ho- henmauth ; villa, ubi homo monii. Cladrub. (1115) 396, 15. (1186) 428, 10—20. Vrané v. Nawranem. . Wranow (sp. XIII); Vranov, g. Frohnau, d. 5. Falknov, g. Falkenau ; Villa hospit. Jerosolimi- tani (1183) 419, 1. Vranowiz, loc.: Branowicich, Wranouicih, Wra- novicich (sp. X/11) ; Vranovice, d. bp. Plzeň; dimidia villa monii. Cladrub. (1115) 400, 5. homines monii. Cladrub. ibd. (1115) 398, 20. (1186) 431, 1, 20. . Vrascov (c. XII); Vra£tkoo, d. p. Roudnice, g. Raudnitz ; villa eccl. Vissegrad. (1100/07) 105, 30. Vrasni (sp. X11) ; Vratnj, d. p. Kralovice ; villa monii. Plass. (1146) 409, 5. Vraten o. Wratne. Wratena (c. X//) de familia eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 5. Wratis (or.); Vrati$; possessor terrae in Wisse- goreuiric (1178) 252, 20. Wratislaus v. Wratizlaus. Wrafiwoyowici, Wratiwoiwici, Wratiworici (sp. XIII); Vrativojovice; quondam villa monii. Cladrub. (1186) 435, 1, 25. . Wratizir (sb. X11) ; Vratitir ; pistor eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 20. 386, 1. Wratizlau, Wratizlav, Joc.: Uratizlaui (sp. X//) castrum ; Vratislae quondam arx provincialis prope Vraclav, d. p. Vys. Mýto, g. Hohenmauth ; (1073) 370, 15. (1088 ?) 375, 10, 25. Wratiziaus (or.), Wratislaus (c. X///), Wratyslaus (c. XV), Wrotczlau, Wrotezlau (sp. XII) II dux Boemiorum (1070) 366, 20. (1071) 367, 25. 368, 1. (1073) 62, 10. 63. 67, 15. 368, 40. 371, I. (1074) 68, 30. 69, 20. 72, 15. 73, 15. 75, 1 sq. 76, 5. (1075) 80, 5. (1077) 82, 1. (1078) 85, 10. 86, 1. (1080) 87, 15. (1081) 89, 10. (1061/85) 89, 30. I rex Boem. et Boloniorum (1085) 90, so. 91, 35. (1086) 94, 6, 20. (1087) 96, 1, 80. (cc. 1088) 97, 25. „princeps et mo- narcha Boemorum'* 372, 20, 35. rex (1085/89) 98, 30. (1090) 99, 20. 100, 25. (cc. 1090/91) 101, 20. (cc. 1085/92) 103, 1, 25. ( 1 1092) 104, 20. ( t 1130) 112, 25. (1 1126/40) 405, 25. (+ 1160) 195, 5, 15. (+ 1174/8) 256, 15. Filii eius: [Boleslaus dux Olomuc.] (1090) 99, so. 100, 30. Bretizlaus II dux. Boem. ; Sobezlaus | dux (1130). Fratres : Conradus (1073 sq.) ; Otto (1073). Nepos: Fre- dericus (1075). Wratizlaus filius Brecizlai I ducis (post 1037) 51, 5. Wratizlaus (or.), Vratizlaus (c. X//), Moraviensis [Brurmensis] dux (1143) 137, 25. (1145) 146, 25. (1146) 148, 10. (1146/8) 163, 1. Wratizlaus (or.), cognatus Wladizlai I regis Boh., (t 1169) 217, 10.
Vnil Vnil v. Unil. Voburch v. Vohenburch. Woc (or.); Vok; prefectus de Budisin (1175) 244, 10. Wocco (c. XIV) ; Vok ; testis (1180) 261, 20. Wocco (c. XIV) testis (1181) 265, 1. Wocco; filius eius: Zbrazlaus miles (1180) 261, 10. Wocilindorf (ed.), Arinwicus de —, testis donatio- nis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, 5. Woderadeh (sp. X//); Voděrady, d. p. Kolín; villa ubi terra eccl. Wissegrad. (1088?) 375, 15, 25. Wodochoty (c.); Vodochody, d. p. Roudnice, g. Raudnitz ; (1000) 47, so. Vogitisawa (ed.), Voitsau, praedium monii. Gott- wicensis (cc. 1124) 109, 20. Vohenburch (c. X///), Voburch (c. X/V), Vohen- burc (ed.) ; Vohburg, Bav., ab Ingolstadt versus or.; Dietpaldus II marchio de — (1125 sq.). Riwinus de Voheburch (1125) 110, 5. Voyacsa (sp. XII); Vojata?; ministerialis eccl. Wissegrad. (1088 ?) (378, 10, 15). Voykouici (sp. X//), Woykouici (sp. XIII); Vof- kovice, d. p. Slany, g. Schlan ; villa eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 374, 5, 20. Voycoulclh (or.) Jocat. ; Bojkovice, g. Wofkowitz, d. p. Hustopeë, g. Auspitz; villa, ubi terra eccl. Brennensis (cc. 1131) 123, 1. Voina (or.); Vofiía; can. eccl. Olomuc. (1174) 239, 10. Woirzan v. Wrscan. Voyslav v. Woizlaus. Woita (or.) ; Vojta; testis (1193) 310, 10. Woizlaus, Woyzlau, Woyzlavs (or.); Vojslav; agaso regis Boh. (1160) 196, 20. 198, 20. (1165) 205, 20. Woyzlaus (c. XV I) camerarius regis Boem. ( 1 1170) 223,25. Filius: eius Cazta. Voyslav (or.) testis (1174/8) 254, 10. Vojtice, g. Wojtilq v. Weitziz. Wolezlawin (sp. X111) ; Veleslavín, d. b. Smichov ; villa monii. Brevnov. (9093) 348, 5. s. gy olfkangi, epi. Ratisbonensis, corpus (1052) , 16. Wolfgerus ep. Pataviensis (1194) 316, 10. Wolfker (c.), nobilis in comitatu Arbonis (903/906) , 25. Wifkerus (o7.) de Godoviz, testis (1184/92) 3060, 5. Wolfram de Taeskingen (1125) 110, 10. Frater eius: Cunradus. Wolfregi testis (847) 3, so. Wolis (or.) ; Vol:5 ; cancellarius provintie Olomuc. (1169) 219, 10. Volisovice (sp. X111); Volšov, d. bp. Sušice, g. Schitenhofen ; villa monii Brevnov. (1045) , 20. Volmar de Wurmrisne, testis (1125) 110, 5. Volta, It., prov. Mantova (1158) 179, 15. Wonetitz, b. Bonětice, v. Bonatici. Worywoy v. Boriwoy. Wormatia, Wormacia ; g. Worms, Hessen, prov. Rheinhessen ; (1165) 204, 10. (1173) 236, 20, 30. Epi: [Anno] (976) 40, 30; Bucco (1144); Conradus (1151); Hildibaldus (991). Wormatiensis clerus (1165) 204, 5. Vóttau, b. Bítoo v. Betow. INDEX NOMINUM. Wratizlaus 543 woz (sb. XII) burgwardus ecclae. Misnensis (1071) , 25. Vplewi (or.); Pleva quondam a Drałeń, d. p. Kralovice, versus merid. ; villa monii Plassensis (1193) 309, 1. Wpolome v. Napolomy. Wrac (sp. XII) ; Vrat? ; pistor, homo eccl. Bo- leslav. (1052 ?) 360, 1. Wracen ep. Moraviae [saec. X ex.] 40, 30. Wracouicl, Wracovici, Wrakowici (sp. XIII); fortasse Vraëovice, d. b. Vysoké Mjto, g. Ho- henmauth ; villa, ubi homo monii. Cladrub. (1115) 396, 15. (1186) 428, 10—20. Vrané v. Nawranem. . Wranow (sp. XIII); Vranov, g. Frohnau, d. 5. Falknov, g. Falkenau ; Villa hospit. Jerosolimi- tani (1183) 419, 1. Vranowiz, loc.: Branowicich, Wranouicih, Wra- novicich (sp. X/11) ; Vranovice, d. bp. Plzeň; dimidia villa monii. Cladrub. (1115) 400, 5. homines monii. Cladrub. ibd. (1115) 398, 20. (1186) 431, 1, 20. . Vrascov (c. XII); Vra£tkoo, d. p. Roudnice, g. Raudnitz ; villa eccl. Vissegrad. (1100/07) 105, 30. Vrasni (sp. X11) ; Vratnj, d. p. Kralovice ; villa monii. Plass. (1146) 409, 5. Vraten o. Wratne. Wratena (c. X//) de familia eccl. Wissegrad. (1100/07) 106, 5. Wratis (or.); Vrati$; possessor terrae in Wisse- goreuiric (1178) 252, 20. Wratislaus v. Wratizlaus. Wrafiwoyowici, Wratiwoiwici, Wratiworici (sp. XIII); Vrativojovice; quondam villa monii. Cladrub. (1186) 435, 1, 25. . Wratizir (sb. X11) ; Vratitir ; pistor eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 20. 386, 1. Wratizlau, Wratizlav, Joc.: Uratizlaui (sp. X//) castrum ; Vratislae quondam arx provincialis prope Vraclav, d. p. Vys. Mýto, g. Hohenmauth ; (1073) 370, 15. (1088 ?) 375, 10, 25. Wratiziaus (or.), Wratislaus (c. X///), Wratyslaus (c. XV), Wrotczlau, Wrotezlau (sp. XII) II dux Boemiorum (1070) 366, 20. (1071) 367, 25. 368, 1. (1073) 62, 10. 63. 67, 15. 368, 40. 371, I. (1074) 68, 30. 69, 20. 72, 15. 73, 15. 75, 1 sq. 76, 5. (1075) 80, 5. (1077) 82, 1. (1078) 85, 10. 86, 1. (1080) 87, 15. (1081) 89, 10. (1061/85) 89, 30. I rex Boem. et Boloniorum (1085) 90, so. 91, 35. (1086) 94, 6, 20. (1087) 96, 1, 80. (cc. 1088) 97, 25. „princeps et mo- narcha Boemorum'* 372, 20, 35. rex (1085/89) 98, 30. (1090) 99, 20. 100, 25. (cc. 1090/91) 101, 20. (cc. 1085/92) 103, 1, 25. ( 1 1092) 104, 20. ( t 1130) 112, 25. (1 1126/40) 405, 25. (+ 1160) 195, 5, 15. (+ 1174/8) 256, 15. Filii eius: [Boleslaus dux Olomuc.] (1090) 99, so. 100, 30. Bretizlaus II dux. Boem. ; Sobezlaus | dux (1130). Fratres : Conradus (1073 sq.) ; Otto (1073). Nepos: Fre- dericus (1075). Wratizlaus filius Brecizlai I ducis (post 1037) 51, 5. Wratizlaus (or.), Vratizlaus (c. X//), Moraviensis [Brurmensis] dux (1143) 137, 25. (1145) 146, 25. (1146) 148, 10. (1146/8) 163, 1. Wratizlaus (or.), cognatus Wladizlai I regis Boh., (t 1169) 217, 10.
Strana 544
544 Wratizlav INDEX NOMINUM. Zagor Wratizlaus (c. X/V) filius Friderici ducis Boh. (t 1180) 261, 5. Wratizlaus (or. frater Odalrici et Sobezlai II ducis B. (1177) v. Wencezlaus. Wratizlav urbs Poloniis reddita (1054) 177, 35. Wratizlav castrum Boh. v. Wratizlau. Wratne (c. XII) locat. ; Vratno, Vraten ; civitas Boem. (1130) 113, 5. Vratkov v. Vrascov. Vrazec (or.) ; V raŻek ; de Salusa, camerarius (1186) Vražný v. Vrasni. Vrbëany v. Wirbcsaz. Vrbno u Lesů, g. Wrbno v. Wirbne. Wrcka (sp. XII); Vriżk? ; ministerialis eccl. Wissegrad. in Kamene moste (1088 ?) 378, 10, 15. Wrezouici (or.), Wrzesoviczi (c. XVIII), Wrzeso- vicze (c. XVII) ; BFeqovice vel Bfesovice, d. 5. Prostłjov, g. Prossnilq; villa monii. Gradi- censis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) , 5. Vrgrueb (c. X///), Urgruch (ed.), Obergrub, ter- minus inter Boemiam et Austriam (1179) 259, 5. Wrotczlau, Wrotezlau v. Wratizlaus. Wrscan, Woirzan (or.) ; Vréany, g. Wrëen, d. p. Ptestice ; Otto de — (1189 sq.). Wrsouicih, Wrsovicih v. Wirseuic. Vrutice, g. Webrutq v. Naurutici. Wrzesovicze, Wrzesovici v. Wrezouici. Wsan (c. XV); V3an ; servus in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Wsanicih, Wsanicich (sp. XIII) locat. ; Venice, d. p. Plzeň, g. Pilsen, aut Ulevice, g. Auscho- witz, d. p. Teplá; villa monii. Cladrub. (1115) 401, 10. (1186) 433, 16. Vscen (sp. XII); UStén?; molendinarius, homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 1. Vsebor v. Usebor. Wsecar, Wsechar, Wsekar, Wssekar (sp. XIII); V$ekary, g. Schekarschen, d. p. Horšův Týn, g. Bischofteinitz : villa, ubi custodes eccl. Cla- drubensis (1115) 395, 1. (1186) 426, 15, 30. Vserad (sp. X1/) ; V$erad ; sutor corii, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Wsserad (sp. XII) homo ecclesiae Boleslav. in villa Kozlech (1052?) 360, 15. Wsetycyh (c. XIII) loc. ; Vielice, d. b. BeneSov, &. Beneschau ; villa monii. Ostrov. (1061/85) 90, 1. Wsezlau (sp. XIV); V£eslav; de Borutov, testis (1173) 417, 1. Frater eius: Jacobus. Vsobren (or.), Uzobren (c. XVIII), Uzobrno (sp. XII); Usobrno, g. Hausbrunn, d. p. Mor. Třebová, g. Mahr. Trůbau; (1073) 370, 1. ibd. curia monii. Gradic. (1078) 83, 20. (1160) 195, 15. Wssekar v. Wsecar. Wsserad v. Vserad. Vstin (or.), Vstyn (c. XVII), Ustyn (ce. XVIII); Ustín, d. p. Olomouc, g. Olmiütq; villa, ubi terra monii. Gradicensis (1078) (83, 25). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Vta (or.); Uta; testis (1197) 327, 1. V. et. Vto. Vteh (c. XV); Utśch ; bubulcus monii. Stráhov. (1143/8) 161, 5. Vtehc (o7.); Útěk ; testis (1180/82) 266, 25. Vtes (sp. XII); Uté$ ; campanarius eccl. Wisse- grad. in villa Tinec (1088 ?) (381, 1, 16). Vtesen (0r.); Utësen ; canonicus eccl Olomuc. (1174) 239, 10. Wtetinscse v. Tetinensis provincia. Vthelricus v. Udalricus. Vto, Vtto (sb. XIII) comes (1115) 399, 25. (t 1180) 433, 1. Vto (sp. X///) de Radispona, testis tempore ducis Zobezlai I (1115) 401, 25. (t 1186) 434, 10. Cf. Udo. Wtraunice (sp. X/I) ; Tráonik quondam sub monte Petrin in suburbio Pragensi (1088 ?) 386, 5, 20. (1125/40) 406, 5. Vulgari, Vulgarorum rex v. Bulgari. Wultava, Wulta v. Wltaua. Wurmrisne (ed.), Volmar de — testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, s. Vvichingus v. Uuichinus. Vzagradi, Vzahradky (sp. X//l); Zahrádka, g. Sahrat, d. p. Teplá, g. Tepl; villa hospitalis Hierosolymitani (1183) 418, 30. (1185) 424, 5. Wzasadi, Wzassadi v. Zassadee. Vzdics (sp. X//); Uzdi&; porcarius eccl. Wisse- grad. in villa Zuinarih (1088 ?) 382, 1, 15. Vzgor (s. X///) silva monii Lucensis ap. villam Gozteradici (1190) 301, 30. Vzose (sp. XIII), villa quondam monii Raigrad. apud rivulum Cezava sita (1048) 357, 20. Vzthi, Vsti, Vati (or., Na Vzti (c. XIII), Navsty super Albiam (sp. X//I) Usthi (sb. XIV); Üsti n. L., g. Aussig ; theloneum (993) 349, 10. (cc. 1057) 55, 10. (58, 1). 363, 25. (1186) 281, 10. 282, 1. Yscri (c. X111), Vsti (sp. XIV), ubi Cen rusticus ecclae. Lutomericensis (cc. 1057) (57, 10). 964, 30. Y vide I. Z. Zaba (sp. XII) : Zaba? ; vinitor monii. Opatouic. in villa Ozicih (1073) 369, 15. Zabehlic (c. XIV), locat. Zabehlicih (sp. XII); Záběhlice, d. p. Král. Vinohrady; villa, ubi terra cum campanariis ecclae. Wissegrad. (1088?) 380, 15, 20. (1185) 278, 5, 25. vinea ibd. (1186) 279, 20. Zablacaz (or.) locat. ; Zablatany quondam in pratis sub Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch ; villa eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Zabona, Zabon, Cabona (sp. X///); Žaboňa, Ča- boňa?; cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 431, 10, 25. Zabowrzesk v. Sabowresk. Zabudou (sp. X/II) ; Zabudoo ; rivulus in regione apud Sebranice, d. b. Boskovice (1043) 352, 1. Zacharias (c.), ep. Sebanensis, (900) 29, 30. Zachensis v. Sazka. Zacolnica, Zákolnica, spelunca prope fl. Sázava (cc. 1037) 51, 5. Zaczka v. Sazka. Zadlowiczi, Zadlovice v. Sadlouici. adovice v. Sadouici. Zagnosoulcih (or.) locat. ; Zahnaïovice, d. p. Ho- letov, g. Holleschau ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Zagor (or.) ; Zdkołś ; Stibor de — (1193). Zagor, Záhof, comes, testis (saec. XII ex.) (59, 15).
544 Wratizlav INDEX NOMINUM. Zagor Wratizlaus (c. X/V) filius Friderici ducis Boh. (t 1180) 261, 5. Wratizlaus (or. frater Odalrici et Sobezlai II ducis B. (1177) v. Wencezlaus. Wratizlav urbs Poloniis reddita (1054) 177, 35. Wratizlav castrum Boh. v. Wratizlau. Wratne (c. XII) locat. ; Vratno, Vraten ; civitas Boem. (1130) 113, 5. Vratkov v. Vrascov. Vrazec (or.) ; V raŻek ; de Salusa, camerarius (1186) Vražný v. Vrasni. Vrbëany v. Wirbcsaz. Vrbno u Lesů, g. Wrbno v. Wirbne. Wrcka (sp. XII); Vriżk? ; ministerialis eccl. Wissegrad. in Kamene moste (1088 ?) 378, 10, 15. Wrezouici (or.), Wrzesoviczi (c. XVIII), Wrzeso- vicze (c. XVII) ; BFeqovice vel Bfesovice, d. 5. Prostłjov, g. Prossnilq; villa monii. Gradi- censis (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) , 5. Vrgrueb (c. X///), Urgruch (ed.), Obergrub, ter- minus inter Boemiam et Austriam (1179) 259, 5. Wrotczlau, Wrotezlau v. Wratizlaus. Wrscan, Woirzan (or.) ; Vréany, g. Wrëen, d. p. Ptestice ; Otto de — (1189 sq.). Wrsouicih, Wrsovicih v. Wirseuic. Vrutice, g. Webrutq v. Naurutici. Wrzesovicze, Wrzesovici v. Wrezouici. Wsan (c. XV); V3an ; servus in curia Radunice (1143/8) 161, 1. Wsanicih, Wsanicich (sp. XIII) locat. ; Venice, d. p. Plzeň, g. Pilsen, aut Ulevice, g. Auscho- witz, d. p. Teplá; villa monii. Cladrub. (1115) 401, 10. (1186) 433, 16. Vscen (sp. XII); UStén?; molendinarius, homo eccl. Boleslav. (1052?) 360, 1. Vsebor v. Usebor. Wsecar, Wsechar, Wsekar, Wssekar (sp. XIII); V$ekary, g. Schekarschen, d. p. Horšův Týn, g. Bischofteinitz : villa, ubi custodes eccl. Cla- drubensis (1115) 395, 1. (1186) 426, 15, 30. Vserad (sp. X1/) ; V$erad ; sutor corii, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Wsserad (sp. XII) homo ecclesiae Boleslav. in villa Kozlech (1052?) 360, 15. Wsetycyh (c. XIII) loc. ; Vielice, d. b. BeneSov, &. Beneschau ; villa monii. Ostrov. (1061/85) 90, 1. Wsezlau (sp. XIV); V£eslav; de Borutov, testis (1173) 417, 1. Frater eius: Jacobus. Vsobren (or.), Uzobren (c. XVIII), Uzobrno (sp. XII); Usobrno, g. Hausbrunn, d. p. Mor. Třebová, g. Mahr. Trůbau; (1073) 370, 1. ibd. curia monii. Gradic. (1078) 83, 20. (1160) 195, 15. Wssekar v. Wsecar. Wsserad v. Vserad. Vstin (or.), Vstyn (c. XVII), Ustyn (ce. XVIII); Ustín, d. p. Olomouc, g. Olmiütq; villa, ubi terra monii. Gradicensis (1078) (83, 25). (1126) (111, 15). (1160) 196, 1. Vta (or.); Uta; testis (1197) 327, 1. V. et. Vto. Vteh (c. XV); Utśch ; bubulcus monii. Stráhov. (1143/8) 161, 5. Vtehc (o7.); Útěk ; testis (1180/82) 266, 25. Vtes (sp. XII); Uté$ ; campanarius eccl. Wisse- grad. in villa Tinec (1088 ?) (381, 1, 16). Vtesen (0r.); Utësen ; canonicus eccl Olomuc. (1174) 239, 10. Wtetinscse v. Tetinensis provincia. Vthelricus v. Udalricus. Vto, Vtto (sb. XIII) comes (1115) 399, 25. (t 1180) 433, 1. Vto (sp. X///) de Radispona, testis tempore ducis Zobezlai I (1115) 401, 25. (t 1186) 434, 10. Cf. Udo. Wtraunice (sp. X/I) ; Tráonik quondam sub monte Petrin in suburbio Pragensi (1088 ?) 386, 5, 20. (1125/40) 406, 5. Vulgari, Vulgarorum rex v. Bulgari. Wultava, Wulta v. Wltaua. Wurmrisne (ed.), Volmar de — testis donationis Richzae, ducissae Boh. (1125) 110, s. Vvichingus v. Uuichinus. Vzagradi, Vzahradky (sp. X//l); Zahrádka, g. Sahrat, d. p. Teplá, g. Tepl; villa hospitalis Hierosolymitani (1183) 418, 30. (1185) 424, 5. Wzasadi, Wzassadi v. Zassadee. Vzdics (sp. X//); Uzdi&; porcarius eccl. Wisse- grad. in villa Zuinarih (1088 ?) 382, 1, 15. Vzgor (s. X///) silva monii Lucensis ap. villam Gozteradici (1190) 301, 30. Vzose (sp. XIII), villa quondam monii Raigrad. apud rivulum Cezava sita (1048) 357, 20. Vzthi, Vsti, Vati (or., Na Vzti (c. XIII), Navsty super Albiam (sp. X//I) Usthi (sb. XIV); Üsti n. L., g. Aussig ; theloneum (993) 349, 10. (cc. 1057) 55, 10. (58, 1). 363, 25. (1186) 281, 10. 282, 1. Yscri (c. X111), Vsti (sp. XIV), ubi Cen rusticus ecclae. Lutomericensis (cc. 1057) (57, 10). 964, 30. Y vide I. Z. Zaba (sp. XII) : Zaba? ; vinitor monii. Opatouic. in villa Ozicih (1073) 369, 15. Zabehlic (c. XIV), locat. Zabehlicih (sp. XII); Záběhlice, d. p. Král. Vinohrady; villa, ubi terra cum campanariis ecclae. Wissegrad. (1088?) 380, 15, 20. (1185) 278, 5, 25. vinea ibd. (1186) 279, 20. Zablacaz (or.) locat. ; Zablatany quondam in pratis sub Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch ; villa eccl. Spitigneuensis (cc. 1131) 122, 1. Zabona, Zabon, Cabona (sp. X///); Žaboňa, Ča- boňa?; cultor vineae monii. Cladrub. in villa Vgrez (1115) 399, 5, 10. (1186) 431, 10, 25. Zabowrzesk v. Sabowresk. Zabudou (sp. X/II) ; Zabudoo ; rivulus in regione apud Sebranice, d. b. Boskovice (1043) 352, 1. Zacharias (c.), ep. Sebanensis, (900) 29, 30. Zachensis v. Sazka. Zacolnica, Zákolnica, spelunca prope fl. Sázava (cc. 1037) 51, 5. Zaczka v. Sazka. Zadlowiczi, Zadlovice v. Sadlouici. adovice v. Sadouici. Zagnosoulcih (or.) locat. ; Zahnaïovice, d. p. Ho- letov, g. Holleschau ; villa, ubi terra eccl. Prerou. (cc. 1131) 120, 10. Zagor (or.) ; Zdkołś ; Stibor de — (1193). Zagor, Záhof, comes, testis (saec. XII ex.) (59, 15).
Strana 545
Zahoregewicy INDEX NOMINUM. Zdata 545 Zahoregewicy (c. XIII), Zahotejovice, praedium in Boh. monio. Ostrov. datum (1092) 104, 25. Zahrádka, g. Sahrat v. Vzagradi. Zaiacics, Zaiecic (or.); Zaječice prope Jílové, g. Eulau ; Martinus de — (1194). Zaiecye (c.) ; Zaječí, d. p. Benešov, g. Beneschau ; villa monii. Ostrov. (1000) 47, 30. Zalasaz (sp. XII) locat.; Zalafany, d. bp. Vys. Mýto, g. Hohenmauth ; villa, ubi terra monii. Lutomisl. (1167) 413, 10. Zalezll (or.), locat. : Zalezleh (c. X///), Zalezzleh (sp. XIV); Zälezly, g. Salesel, d. p. LitoméFice, g. Leïtmeritz ; villa, ubi rusticus ecclae. Luto- meric. (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. villa hospi- talis Hierosolymitani (1188) 293, 1s. Zamen (sp. X//) ; Zámén ; vinitor ecclae. Wisse- grad. in villa Lubosine (1088 ?) 380, 1, 15. Zamrisc (or.) ; Zámrsky, d. b. Hranice, g. Máhr. Weisskirchen ; villa ad curiam Cromesirensem pertinens (cc. 1131) 121, 5. Zapl (sp. X11) ; Zápy prope Brandjs n. L.; villa ecclae. Boleslav. (1052?) 359, 20. Zaringen, Zdhringen, Baden, distr. Freiburg ; dux Bertoldus (1162). drovice, g. Zarowitz v. Sarouici. Zasauua (or.), Sázava, monium. ord. s. Bened. guond. prope Černé Budy, d. p. Kutná Hora, g. Kultenberg. Abb.: Siluester (1160); Vitus (1078). Zazaua (or.); Sdzava, antiquum fluminis Ze- livka nomen (1178) 253, 1. Zazoa (sp. XIV); Sáqava, fl. Boh., qui prope Davle in Moldauiam influit (1045) 355, 15—30. Zasin, Za3in?, testis (saec. XII sex.) (59, 15). Zassadee (or.), Zazade, Wzasadi (c. XIII), Zas- sade, Wzassadi (sp. X/V); Zdsada, quond. villa ecclae. Lutomeric. nunc pars civitatis Litométice, Leitmeritz ; (cc. 1057) 56, 10. 363, 20. 364, 20. Zatëany v. Satcane. Zatec, Zatecz v. Satec. Zaton (c. X//T) silva monii. Ostrovensis, ubi nunc vicus Zátoň, g. Ottau, d. p. Krumlov, g. Kru- mau (1037/55) 53, 1. Zätor v. Nazatore. Zauid (sp. XII); Zdvid ; faber, homo ecclesiae Bo- leslav. (1052 ?) 360, 1. Zauissa, Zauisa, Sauissa, Zauise, Z a- wissa, Zawisse; Záoita, Záoite. Zauissa (or.), Zawisa (c. XIV), testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Zauise (or.), Zauisa (c. X/V), castellanus, comes Zedelcensis (1159) 193, 5. 205, 20. Zauisa, Zauissa, Zauise, Sauissa (or.), Zawisa (facs.), filius Marcquardi (1175) 244, 10. (1177) 246, 5. (11758) 251, 10. 254, 10. (1189) 297, 20. Fratres eius: Gauel et Hermannus agazo ducis Bohem. Zawisse (or.) castellanus de Bolezlav (1184) 274, 20. Zawissa (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Zauissa (or.) testis (1197) 326, 30. Zazade v. Zassadee. Zazane (or.), locat.: Zazas (or.); Sazany villa quondam oppidulo Kelë (d. p. Hranice) vicina, ad curiam Cromesirensem pertinens (cc. 1131) 121, 5. (121, 10). Zazaua v. Zasauua. Zazlaw v. Csazlau. Zazoa v. Zasauua. Zbecsene (c. XVII), Becsene (or.) locat. ; Zbečno, d. p. Rakovník, g. Rakonit7 ; (1183) 270, 25. (1184) 274, 20. Zbihnew, Zbyhneus (c. X///) ; Zbihnżo ; sacerdos atque canonicus s. Mariae (1125/40) 130, 1, 30. parentes eius Bohun et Bozena. Zbigneu (sp. X///) donator aratri in Camenich (1115) 403, 1. (1186) 434, 15. Zbil (sp. XII) vinitor ecclae. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Zbima v. Sbima. Zbina (sp. X//) filius Caicae cupedynarii, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 5. Zbis (or.) ; Zbi$ ; testis (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. Cf. Zbrz. Zbyslao v. Sbizlau. Zbizlav (or.); Zbislao; miles epi. Prag. (1177) 247, 30. Zbor v. Sbor. Zbramir (or.) ; Zbramír ; nob. Mor. (1174) 239, 20. Zbramir (or.) testis (1192) 307, 1. (1194) 313, 20. (1195/7) 323, 5. Zbrazlau, Zbrazlaus, Zebrazlaus; Zbra- slav. Zbrazlau (or.), testis (1146/8) 163, 20. 166, 5. Zbrazlaus (or. primas Boemie (1160) 198, 20. Zbrazlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 25, 26. Zbrazlaus (c. XIV) filius Wocconis, miles (1180) 261, 10. Zebrazlaus (or.) de Turic (1194) 315, 10. Zbrazlaus (sb. X/V) filius Zlauebor, testis (1195) 446, 1 Zbrazlaus (sb. XIV) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Zbrazlau (sp. XIV); Zbraslav, g. Zbraslau, d. p. Vel. Meziříčí, g. Grossmeseritsch ; Gerhardus de —, testis (1173) 417, 1. Zbrazlav, Zebrezlauo, Izbrazlau, Izbrazlaw (sp. XIII) ; Zbraslav, g. Konigsaal, d. p. Smíchov, villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. (1186) 429, 1, 20. Zbrz (sp. XII) [fortasse corrigendum : Zbiz] filius Dobratae homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 20. Zbud (sp. XII) piscator eccl. Wissegradensis Na- goruyne (1088 ?) 378, 5, 15. Izbud (sp. XIII), Zbud, possessor terrae in villa Hochauicih (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Zbudco (c. X///); fortasse Budov, g. Budowe, d. p. Üstí n. L., g. Aussig; villa Georii de Myleuzc (1184) 273, 10. Zcedlitz v. Sedlce. Zkor (sp. XII): Skor ; filius Mascetae, custos ec- clesiae Boleslav. de villa Poztrizin (1052?) 360, 10. Zkor (sp. XII) filius Milon, homo ecclesiae Bole- slav. (1052 ?) 360, 20. Zkorac (sp. X//) ; Skofák ; bukularius eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 10, 20. Zcramnik (c.), Skramniky, d. p. Český Brod, g. Bóhmisch Brod (post 1037) 51, 10. Zdata v. Isdata ef Sdata.
Zahoregewicy INDEX NOMINUM. Zdata 545 Zahoregewicy (c. XIII), Zahotejovice, praedium in Boh. monio. Ostrov. datum (1092) 104, 25. Zahrádka, g. Sahrat v. Vzagradi. Zaiacics, Zaiecic (or.); Zaječice prope Jílové, g. Eulau ; Martinus de — (1194). Zaiecye (c.) ; Zaječí, d. p. Benešov, g. Beneschau ; villa monii. Ostrov. (1000) 47, 30. Zalasaz (sp. XII) locat.; Zalafany, d. bp. Vys. Mýto, g. Hohenmauth ; villa, ubi terra monii. Lutomisl. (1167) 413, 10. Zalezll (or.), locat. : Zalezleh (c. X///), Zalezzleh (sp. XIV); Zälezly, g. Salesel, d. p. LitoméFice, g. Leïtmeritz ; villa, ubi rusticus ecclae. Luto- meric. (cc. 1057) (57, 15). 364, 30. villa hospi- talis Hierosolymitani (1188) 293, 1s. Zamen (sp. X//) ; Zámén ; vinitor ecclae. Wisse- grad. in villa Lubosine (1088 ?) 380, 1, 15. Zamrisc (or.) ; Zámrsky, d. b. Hranice, g. Máhr. Weisskirchen ; villa ad curiam Cromesirensem pertinens (cc. 1131) 121, 5. Zapl (sp. X11) ; Zápy prope Brandjs n. L.; villa ecclae. Boleslav. (1052?) 359, 20. Zaringen, Zdhringen, Baden, distr. Freiburg ; dux Bertoldus (1162). drovice, g. Zarowitz v. Sarouici. Zasauua (or.), Sázava, monium. ord. s. Bened. guond. prope Černé Budy, d. p. Kutná Hora, g. Kultenberg. Abb.: Siluester (1160); Vitus (1078). Zazaua (or.); Sdzava, antiquum fluminis Ze- livka nomen (1178) 253, 1. Zazoa (sp. XIV); Sáqava, fl. Boh., qui prope Davle in Moldauiam influit (1045) 355, 15—30. Zasin, Za3in?, testis (saec. XII sex.) (59, 15). Zassadee (or.), Zazade, Wzasadi (c. XIII), Zas- sade, Wzassadi (sp. X/V); Zdsada, quond. villa ecclae. Lutomeric. nunc pars civitatis Litométice, Leitmeritz ; (cc. 1057) 56, 10. 363, 20. 364, 20. Zatëany v. Satcane. Zatec, Zatecz v. Satec. Zaton (c. X//T) silva monii. Ostrovensis, ubi nunc vicus Zátoň, g. Ottau, d. p. Krumlov, g. Kru- mau (1037/55) 53, 1. Zätor v. Nazatore. Zauid (sp. XII); Zdvid ; faber, homo ecclesiae Bo- leslav. (1052 ?) 360, 1. Zauissa, Zauisa, Sauissa, Zauise, Z a- wissa, Zawisse; Záoita, Záoite. Zauissa (or.), Zawisa (c. XIV), testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Zauise (or.), Zauisa (c. X/V), castellanus, comes Zedelcensis (1159) 193, 5. 205, 20. Zauisa, Zauissa, Zauise, Sauissa (or.), Zawisa (facs.), filius Marcquardi (1175) 244, 10. (1177) 246, 5. (11758) 251, 10. 254, 10. (1189) 297, 20. Fratres eius: Gauel et Hermannus agazo ducis Bohem. Zawisse (or.) castellanus de Bolezlav (1184) 274, 20. Zawissa (c. XIV) testis (1180) 261, 20. Zauissa (or.) testis (1197) 326, 30. Zazade v. Zassadee. Zazane (or.), locat.: Zazas (or.); Sazany villa quondam oppidulo Kelë (d. p. Hranice) vicina, ad curiam Cromesirensem pertinens (cc. 1131) 121, 5. (121, 10). Zazaua v. Zasauua. Zazlaw v. Csazlau. Zazoa v. Zasauua. Zbecsene (c. XVII), Becsene (or.) locat. ; Zbečno, d. p. Rakovník, g. Rakonit7 ; (1183) 270, 25. (1184) 274, 20. Zbihnew, Zbyhneus (c. X///) ; Zbihnżo ; sacerdos atque canonicus s. Mariae (1125/40) 130, 1, 30. parentes eius Bohun et Bozena. Zbigneu (sp. X///) donator aratri in Camenich (1115) 403, 1. (1186) 434, 15. Zbil (sp. XII) vinitor ecclae. Wissegrad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Zbima v. Sbima. Zbina (sp. X//) filius Caicae cupedynarii, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 5. Zbis (or.) ; Zbi$ ; testis (1192) 307, 5. (1193) 309, 10. Cf. Zbrz. Zbyslao v. Sbizlau. Zbizlav (or.); Zbislao; miles epi. Prag. (1177) 247, 30. Zbor v. Sbor. Zbramir (or.) ; Zbramír ; nob. Mor. (1174) 239, 20. Zbramir (or.) testis (1192) 307, 1. (1194) 313, 20. (1195/7) 323, 5. Zbrazlau, Zbrazlaus, Zebrazlaus; Zbra- slav. Zbrazlau (or.), testis (1146/8) 163, 20. 166, 5. Zbrazlaus (or. primas Boemie (1160) 198, 20. Zbrazlaus (c. X/V) testis (1180) 261, 25, 26. Zbrazlaus (c. XIV) filius Wocconis, miles (1180) 261, 10. Zebrazlaus (or.) de Turic (1194) 315, 10. Zbrazlaus (sb. X/V) filius Zlauebor, testis (1195) 446, 1 Zbrazlaus (sb. XIV) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Zbrazlau (sp. XIV); Zbraslav, g. Zbraslau, d. p. Vel. Meziříčí, g. Grossmeseritsch ; Gerhardus de —, testis (1173) 417, 1. Zbrazlav, Zebrezlauo, Izbrazlau, Izbrazlaw (sp. XIII) ; Zbraslav, g. Konigsaal, d. p. Smíchov, villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. (1186) 429, 1, 20. Zbrz (sp. XII) [fortasse corrigendum : Zbiz] filius Dobratae homo ecclesiae Boleslav. (1052?) 360, 20. Zbud (sp. XII) piscator eccl. Wissegradensis Na- goruyne (1088 ?) 378, 5, 15. Izbud (sp. XIII), Zbud, possessor terrae in villa Hochauicih (1115) 401, 15. (1186) 433, 20. Zbudco (c. X///); fortasse Budov, g. Budowe, d. p. Üstí n. L., g. Aussig; villa Georii de Myleuzc (1184) 273, 10. Zcedlitz v. Sedlce. Zkor (sp. XII): Skor ; filius Mascetae, custos ec- clesiae Boleslav. de villa Poztrizin (1052?) 360, 10. Zkor (sp. XII) filius Milon, homo ecclesiae Bole- slav. (1052 ?) 360, 20. Zkorac (sp. X//) ; Skofák ; bukularius eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 10, 20. Zcramnik (c.), Skramniky, d. p. Český Brod, g. Bóhmisch Brod (post 1037) 51, 10. Zdata v. Isdata ef Sdata.
Strana 546
546 Zdebor INDEX NOMINUM. Zlatina Zdebor v. Sdebor. Zdebudice v. Sdebudici. Zderaz v. Praga, eccl. s. Petri. Zdeslaus, Zdessaus v. Sdezlaus. Zdesse (sp. X7/7) ; Zděš, Zdíš ; cultor vineae monii. Cladrub. (1186) 432, 6. Zdezlau, Zdezlaus v. Sdezlaus. Zdilut (or.) testis (1180/82) 267, 1. Zdislao v. Sdezlaus. Zdoben (sp. XII) lagenarius eccl. Wissegrad. in villa Sinaz (1088 ?) 376, 10, 20. Zduhovici, Zduchovice v. Vezduhovicih. Zebletin, g. Sebeltitz v. Schebletici. Zebrazlaus v. Zbrazlau. Zebrezlauo v. Zbrazlav. Zebrin (or.); Sib¥ina, prope Rifany ; Bertoldus et filii eius Szezema et Herman de — (1197). Zechutici (sp. XII); Sechutice curia araturae rope Hádaéka e Výrov, d. p. Kralovice; guondam villa monii. Plass. (1146) 409, 10. Ze- chutiz Inferius (c. XVIII), Dolni Sechutice, prae- dium monii. Plassensis (1183) 270, 15. Zedelcensis, Zedelze v. Sedlec. Zedeslaus v. Sdezlaus. Zedilcensis, Zedlcih v. Sedlec. Zedlec, Zedlek v. Sedlek. Zedlesco (or.); Sedlečko, d. p. Plzeň, g. Pilsen; predium Cesc comitis de Zeleznice (1180/82) 265, 25. Zedlissie, Zedlicha (or.); Sedliště Staré, g. Alt- Zedlisch, d. p. Tachov, g. Tachau ; locus (1177) 245, 16. Zedliz, Zedlza v. Sedlec. Zedlze (c. XIII); Sedlee, g. Sedletq, prope Libo- chovice, d. p. Roudnice, g. Raudnitz ; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (56, 5). Zelan (sp. XII); Zelan ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Żele, g. Zeltsch v. Selci dole. Zelkingen, Weinhart de —, testis donationis Ger- birgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Zelechouiczy, Zelechowiczi v. Selechouici. Zeletice v. Selidedici. Zeleznice, Zeleznice (or.) ; Zeleznice ; Cesc comes de — (1180/82) 265, 20. Zelivka v. Zazaua. Zelivo, g. Seelau v. Seleu. Zemetiz, Zimatihc, Zimaticze (sp. XIII); Země- tice, d. p. Płeśtice ; Villa, ubi rustici monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. 431, 10, 15. Zemislaus (c. XVII); 318, 15. Zemislaus (sp. X/V) testis de provincia Olomu- censi (1195) 446, 5. Zemitizn v. Semisisnus. eravice v. Sirouici. Zerbcih (or.) locat. ; Srbce, d. p. Přerov, g. Prerau ; villa, ubi terra eccl. Prerouensis (cc. 1131) 121, 1. Zernozecheh (c. X///), Sernossieceh (sp. XIV) loc. ; Žernoseky Velké, g. Gross-Czernosek ; villa, ubi terra rusticalis ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Zerotin, g. Zerotein v. Serotin et Siratine. Zes (sp. XIV) villa, ubi ecclesia cum iure patro- patus ad monium. Cunicz. spectans (1173) 16, 20. Semislao ; testis (1195) Zesak (sp. XII); Zeqdk; homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Zestoky v. Seztoceh. Zettlitq, b. Sedlec v. Sedlec. Zeuet (sp. X1I) filius Mezicsae, ministerialis eccl. Wissegrad. (1088 ?) 384, 6. Zezamil (sp. X//) ; Zegamil ; filius Reunic, tribu- tarius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Wli- koua (1052?) 360, 5. Zezema, Cezema, Sezema, Szezema. Zezema (c. XVI), camerarius regine Boem. (cc. 1170) 224, 5. Zezema (or.) prefectus, castellanus de Plizen (1175) 244, 5. (1177) 246, 5. Filius eius: Ze- zema (1175) 244, 10. Sezema, Cezema (or.) comes de Belina (1177) 247, 20. Filii eius: Groznata et Ernestus (1189.) Zezema (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Sezema (or.) testis (1174/8) 254, 10. Zezema (c. XIII) pincerna [ducis Boh.] (1187) 289, 20. 440, 20. Cezema (or.) nepos Vitkonis, testis (1189) 297, 20. Zezema, Szezema (or.), filius Bertoldi de Zebrin (1197) 325, 1. 326, 30. Frater eius: Herman. Zezemici (sp. XIII); Sezemice, d. b. Mnichovo Hradisté, g. Münchengrätz ; villa monii. Cla- drub. (1115) 396, 6. (1186) 427, 6, 16. Zeztrogor (sp. XIII); Sestrohor ; ululator in villa Ghozkov (1115) 399, 1. (1186) 431, 26. Zhov v. Nazhoue. Zikac (c. XIII); Zichdk; faber ecclesiae Luto- meric. in villa Hotetoue (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Zikov v. Nazucoue. Zieroviczy v. Sirouici. Zimaticze, Zimatihc v. Zemetiz. Zynias v. Sinaz. Zinna, b. Psiná v. Pzina. Zinogor v. Sinogorus. Zira (sp. XIII); Zíra; donator villae Wsanicih (1115) 401, 10. (1186) 433, 15. Zirak (c. XV); Zirák; bubulcus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Ziracovici v. Siracouicih. Ziraua (sp. XII); Zirava; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Zirowiczi v. Sirouici. Zitenice, g. Schiittenity o. Sitiniz. Zitne, Zittne (sp. X/11) ; Sytno, d. p. StHbro, g. Mies ; villa, ubi arator monii. Cladrub. (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Zivanice v. Siuanici. Ziznaua (sp. X11); Ziqnava; filia Krabauae de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 15). Zlaibor, Zlaiborius v. Zlauebor. Zlapcyce (sp. X111) ; Slapéice ; via, terminus villae Scochowicz (993) 348, 20. Zlapnic, Zlapnik, Zlapnich (sp. X///); Slapnik quondam villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. 400, 5. (1186) 429, 1, 20. Zlasane (c. X11), Slezané, gens infra terminos episcopatus Pragensis (1086) 94, 10. Zlatina (c. X///) ; Slatina prope Libochovice, d. p. Roudnice, g. Raudnitq; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (56, 5).
546 Zdebor INDEX NOMINUM. Zlatina Zdebor v. Sdebor. Zdebudice v. Sdebudici. Zderaz v. Praga, eccl. s. Petri. Zdeslaus, Zdessaus v. Sdezlaus. Zdesse (sp. X7/7) ; Zděš, Zdíš ; cultor vineae monii. Cladrub. (1186) 432, 6. Zdezlau, Zdezlaus v. Sdezlaus. Zdilut (or.) testis (1180/82) 267, 1. Zdislao v. Sdezlaus. Zdoben (sp. XII) lagenarius eccl. Wissegrad. in villa Sinaz (1088 ?) 376, 10, 20. Zduhovici, Zduchovice v. Vezduhovicih. Zebletin, g. Sebeltitz v. Schebletici. Zebrazlaus v. Zbrazlau. Zebrezlauo v. Zbrazlav. Zebrin (or.); Sib¥ina, prope Rifany ; Bertoldus et filii eius Szezema et Herman de — (1197). Zechutici (sp. XII); Sechutice curia araturae rope Hádaéka e Výrov, d. p. Kralovice; guondam villa monii. Plass. (1146) 409, 10. Ze- chutiz Inferius (c. XVIII), Dolni Sechutice, prae- dium monii. Plassensis (1183) 270, 15. Zedelcensis, Zedelze v. Sedlec. Zedeslaus v. Sdezlaus. Zedilcensis, Zedlcih v. Sedlec. Zedlec, Zedlek v. Sedlek. Zedlesco (or.); Sedlečko, d. p. Plzeň, g. Pilsen; predium Cesc comitis de Zeleznice (1180/82) 265, 25. Zedlissie, Zedlicha (or.); Sedliště Staré, g. Alt- Zedlisch, d. p. Tachov, g. Tachau ; locus (1177) 245, 16. Zedliz, Zedlza v. Sedlec. Zedlze (c. XIII); Sedlee, g. Sedletq, prope Libo- chovice, d. p. Roudnice, g. Raudnitz ; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (56, 5). Zelan (sp. XII); Zelan ; arator eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Żele, g. Zeltsch v. Selci dole. Zelkingen, Weinhart de —, testis donationis Ger- birgae, ducissae Boh. (cc. 1124) 109, 1. Zelechouiczy, Zelechowiczi v. Selechouici. Zeletice v. Selidedici. Zeleznice, Zeleznice (or.) ; Zeleznice ; Cesc comes de — (1180/82) 265, 20. Zelivka v. Zazaua. Zelivo, g. Seelau v. Seleu. Zemetiz, Zimatihc, Zimaticze (sp. XIII); Země- tice, d. p. Płeśtice ; Villa, ubi rustici monii. Cladrub. (1115) 398, 10. (1186) 430, 10. 431, 10, 15. Zemislaus (c. XVII); 318, 15. Zemislaus (sp. X/V) testis de provincia Olomu- censi (1195) 446, 5. Zemitizn v. Semisisnus. eravice v. Sirouici. Zerbcih (or.) locat. ; Srbce, d. p. Přerov, g. Prerau ; villa, ubi terra eccl. Prerouensis (cc. 1131) 121, 1. Zernozecheh (c. X///), Sernossieceh (sp. XIV) loc. ; Žernoseky Velké, g. Gross-Czernosek ; villa, ubi terra rusticalis ecclesiae Lutomeric. (cc. 1057) (57, 10). 364, 30. Zerotin, g. Zerotein v. Serotin et Siratine. Zes (sp. XIV) villa, ubi ecclesia cum iure patro- patus ad monium. Cunicz. spectans (1173) 16, 20. Semislao ; testis (1195) Zesak (sp. XII); Zeqdk; homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 359, 30. Zestoky v. Seztoceh. Zettlitq, b. Sedlec v. Sedlec. Zeuet (sp. X1I) filius Mezicsae, ministerialis eccl. Wissegrad. (1088 ?) 384, 6. Zezamil (sp. X//) ; Zegamil ; filius Reunic, tribu- tarius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Wli- koua (1052?) 360, 5. Zezema, Cezema, Sezema, Szezema. Zezema (c. XVI), camerarius regine Boem. (cc. 1170) 224, 5. Zezema (or.) prefectus, castellanus de Plizen (1175) 244, 5. (1177) 246, 5. Filius eius: Ze- zema (1175) 244, 10. Sezema, Cezema (or.) comes de Belina (1177) 247, 20. Filii eius: Groznata et Ernestus (1189.) Zezema (facs.) testis (1175/8) 251, 10. Sezema (or.) testis (1174/8) 254, 10. Zezema (c. XIII) pincerna [ducis Boh.] (1187) 289, 20. 440, 20. Cezema (or.) nepos Vitkonis, testis (1189) 297, 20. Zezema, Szezema (or.), filius Bertoldi de Zebrin (1197) 325, 1. 326, 30. Frater eius: Herman. Zezemici (sp. XIII); Sezemice, d. b. Mnichovo Hradisté, g. Münchengrätz ; villa monii. Cla- drub. (1115) 396, 6. (1186) 427, 6, 16. Zeztrogor (sp. XIII); Sestrohor ; ululator in villa Ghozkov (1115) 399, 1. (1186) 431, 26. Zhov v. Nazhoue. Zikac (c. XIII); Zichdk; faber ecclesiae Luto- meric. in villa Hotetoue (cc. 1057) (58, 15). 365, 1. Zikov v. Nazucoue. Zieroviczy v. Sirouici. Zimaticze, Zimatihc v. Zemetiz. Zynias v. Sinaz. Zinna, b. Psiná v. Pzina. Zinogor v. Sinogorus. Zira (sp. XIII); Zíra; donator villae Wsanicih (1115) 401, 10. (1186) 433, 15. Zirak (c. XV); Zirák; bubulcus monii. Strahov. (1143/8) 161, 5. Ziracovici v. Siracouicih. Ziraua (sp. XII); Zirava; de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20). Zirowiczi v. Sirouici. Zitenice, g. Schiittenity o. Sitiniz. Zitne, Zittne (sp. X/11) ; Sytno, d. p. StHbro, g. Mies ; villa, ubi arator monii. Cladrub. (1115) 399, 20. (1186) 433, 1. Zivanice v. Siuanici. Ziznaua (sp. X11); Ziqnava; filia Krabauae de familia ecclesiae Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 15). Zlaibor, Zlaiborius v. Zlauebor. Zlapcyce (sp. X111) ; Slapéice ; via, terminus villae Scochowicz (993) 348, 20. Zlapnic, Zlapnik, Zlapnich (sp. X///); Slapnik quondam villa monii. Cladrub. (1115) 396, 15. 400, 5. (1186) 429, 1, 20. Zlasane (c. X11), Slezané, gens infra terminos episcopatus Pragensis (1086) 94, 10. Zlatina (c. X///) ; Slatina prope Libochovice, d. p. Roudnice, g. Raudnitq; villa eccl. Lutomeric. (cc. 1057) (56, 5).
Strana 547
Zlatina Slatina, locat. : Zlatine (sp. XIII) ; Slatina, curia prope KwnZjovice, d. b. StFíbro, g. Mies ; quon- dam villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 401, 5. (1186) 428, 10. 433, 15, 435, 10, 15. V. et. Lutin. Zlaton (or.); Zlatoá ; homo eccl. Lutomeric. in villa Desecripi (cc. 1057) (59, 10). 364, 15. Zlaua, Zlawa (or) Slaua, Slawa (ec); Slava. Slaua (c. XIII) capellanus [ducis Boh.] (1187) 289, 20. Zlawa (c. XII) presbyter, testis (s. XII ex.) 331, so. Zlaua (or.), Slawa (c. XIV), cum filio Branis, testes (1146/8) 163, 20. 165, 5. Zlawa (c. XIV) testis (1180) 261, 25. Zlawa (or.) iudex (1186) 284, 20. Zlaua (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Suhomazleh (1088 ?) 381, 15, 20. Zlauc, Zlauk, Zlauco v. Zlawec. Zlauebor, Zlaibor, Slaiybor, Slauebor (or.), Slauibor, Zlaiborius (c); Slavibor. Slauebor (c. X//), nob. Morav. excommunicatus (1145) 146, 25. Zlauebor (or.), filius Mariae, constructricis eccl. s. Mariae in villa s. Jacobi (1165) 209, 5. Slauebor (or. camerarius [ducis Mor.] (1174) 239, 15. Frater eius: Paulus. Zlaiborius (c. XIV) dapifer [ducis Boem.] (1180) , 15. Slauibor (c. XIII) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Slaiybor (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Zlaibor (or.) testis (1193) 309, 10. Neu (sp. XIV) castellanus de Satec (1195) , 35. Zlauik v. Zlawic. Zlauon, Zlawon, Slavon (or.), Slauon (sp.); Slavofí, archidiac. Gradicensis (1167) 412, 25. can. Pragensis (cc. 1170) 224, 1. archidiac. (1177) 247, 25. archidiac. Prag. (1175/8) 251, 5. (1180/82) 266, 1. (1185) 425, 1. (1190) 298, 25. (1194) 313, 15. Zlawata (or.), Slauata (c. X/V), canonicus [eccl. Wissegr.?] (1180/82) 266, 1o. (1185) 278, 20. Zlauwathe (or.), filius Juric (1193) 309, 10. 310, 10. Zlavchauez (or.) Slavëeves (?) vel Slavikovice, g. Slavikau prope Kdyné, g. Neugedein ; Mecht- fridus de — (1184/92). Zlawec, Zlauc, Zlauk, Zlauco, Slauko (or) Zlawk (c), Zlawech (sp.); Slávek. Zlauk (or., eius filii, cognati Hartmanni de Mircov (1153/73) 237, 20. Zlavk (or.), filius Ztoik, testis (1158/73) 237, 25. Zlawec, Zlauco, Slauko (or), Zlawk (e. XIV) frater Grabissae camerarii (1188) 294, 1. (1196) 320, 15. (1195/7) 323, 5. (1197) 324, 3o. 320, 25. Zlauc (or.) testis (1193) 309, 10. Zlawech (sp. X///) comes (1194) 444, 5. Zlawic (or.), Zlau ik (c.), Zlavik, Zlawik (sp.); Slavik. Zlawic (or.) testis (1180/82) 267, 1. Zlauik (c. X/V) testis (1185) 278, 30. Zlauik (sp. X//) drizec eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 10, 20. Zlauik, Zlavik, Zlawik (sp. X///) debitor mellis p» villa Wranouicih (1115) 398, 25. (1186) , 1, 20. INDEX NOMINUM. Zobezlauec 947 Zlawon v. Zlauon. Zlez (sp. X11) servus eccl. Boleslav. de villa Obodr (1052 ?) 359, 25. Zlicina (sp. XIII); Zlÿëin, d. p. Smíchov; villa ubi homo monii. Brevnov (1045) 353, 5. Zlitiz o. Zlutiz. Zlobici (or.), Zlobicze (c. XVII), Zlobiczi (c. XVI11); Zlobice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Zlugacsh (sp. XII); Sluhdë; lagenarius eccl. Wissegrad. in villa Sinaz (1088?) 376, 10, 20. Zlup ; surgustum quod vulgo dicitur Zlup (sp. X//); fortasse Cule, g. Zulb, d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa ecclesiae Boleslav. (1052?) 362, 1. Zlupnice (sp. XII) rivus ; Sloupnickÿ potok, meta silvae monii. Lutomisl. (1167) 415, 6. Zlusak (sp. XII), Sluÿdk; ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Branice (1088?) 383, 1, 15. Zlusen (sp. XII); Slufen; homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Zlusetino, Zlussetino, Zluzetina (sp. X///); Słu- Żetin, g. Lusetin, d. p. Kralovice ; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 25. Zlutiz, Zlutizi, Zlitiz (sp. X111) ; Zlutice, g. Luditz ; villa monii. Cladrub. (1186) 435, 1, 25. Zluzetina v. Zlusetino. Zmil, S mil (or, Zmul (c); Smil. Zmul (c. XVIII), comes [Morav.] (1078) 85, 10. Zmil (sp. XIII) camerarius tempore ducis Zo- bezlai I, (1115) 401, 25. (1186) 434, 10. Smil (or.) de Vdrche (1169) 218, 5. (1183) 420, 25. Smil (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Frater eius: Nacherat (1188). Smil (o7.), cuius filius Lvtebor (1192/3) 311, 10. Zmil (or.) testis (1192) 307, 1. Smil (or.) testis (1194) 3165, 10. Zmil (or.) [nob. Boh.] testis (1195/7) 323, 5. (1197) 326, 30. Zmil (s. XII) pistor, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 60, 1. Znadeg v. Nadey. Znata (c. XIV); der Fleissenbach ; (1181) 264, 5, 15. Znogem (or. Znoiem (sp. XII), loc.: Znoimi (sb. XII); Znojmo, g. Znaim; civitas, urbs (1052 ?) 361, 10, 20. (1073) 370, 10. Znoymensis (sp. XIII) castellanus Marquardus (1048) 358, 10. Znoymensis (or.) ecclesia (cc. 1131), eius villae 123, 5 sq. Capella s. Nicholai in Znoim spectans ad monium. Lucense (1190) 300, 15. Znoymensis (c. XIII) provincia (1092) 104, 20. (1195) 446, 5. princeps de Znogem: Conradus [qui et Otto] (1177). Znoiciclth (sp. XII) local. ; Zlonëice, d. p. Slanj &. Schlan ; villa ubi custodes ecclesiae Boleslav: (1052 ?) 360, 15. Znoiem, Znoimi v. Znogem. Zobegirt v. Sobegherd. Zobestoy (c. XV) ; Sobéstoj ; homo monii. Strahov. in villa Radunice (1143/8) 161, 5. Zobezlauec (or.) Zobezlawec (c. XIV); Sobé- slávek ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 6. Zobezlauec (sp. X//) agazo (1167) 413, 20.
Zlatina Slatina, locat. : Zlatine (sp. XIII) ; Slatina, curia prope KwnZjovice, d. b. StFíbro, g. Mies ; quon- dam villa, ubi terra monii. Cladrub. (1115) 401, 5. (1186) 428, 10. 433, 15, 435, 10, 15. V. et. Lutin. Zlaton (or.); Zlatoá ; homo eccl. Lutomeric. in villa Desecripi (cc. 1057) (59, 10). 364, 15. Zlaua, Zlawa (or) Slaua, Slawa (ec); Slava. Slaua (c. XIII) capellanus [ducis Boh.] (1187) 289, 20. Zlawa (c. XII) presbyter, testis (s. XII ex.) 331, so. Zlaua (or.), Slawa (c. XIV), cum filio Branis, testes (1146/8) 163, 20. 165, 5. Zlawa (c. XIV) testis (1180) 261, 25. Zlawa (or.) iudex (1186) 284, 20. Zlaua (sp. X//) campanarius eccl. Wissegrad. in villa Suhomazleh (1088 ?) 381, 15, 20. Zlauc, Zlauk, Zlauco v. Zlawec. Zlauebor, Zlaibor, Slaiybor, Slauebor (or.), Slauibor, Zlaiborius (c); Slavibor. Slauebor (c. X//), nob. Morav. excommunicatus (1145) 146, 25. Zlauebor (or.), filius Mariae, constructricis eccl. s. Mariae in villa s. Jacobi (1165) 209, 5. Slauebor (or. camerarius [ducis Mor.] (1174) 239, 15. Frater eius: Paulus. Zlaiborius (c. XIV) dapifer [ducis Boem.] (1180) , 15. Slauibor (c. XIII) testis (1187) 289, 25. 440, 20. Slaiybor (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Zlaibor (or.) testis (1193) 309, 10. Neu (sp. XIV) castellanus de Satec (1195) , 35. Zlauik v. Zlawic. Zlauon, Zlawon, Slavon (or.), Slauon (sp.); Slavofí, archidiac. Gradicensis (1167) 412, 25. can. Pragensis (cc. 1170) 224, 1. archidiac. (1177) 247, 25. archidiac. Prag. (1175/8) 251, 5. (1180/82) 266, 1. (1185) 425, 1. (1190) 298, 25. (1194) 313, 15. Zlawata (or.), Slauata (c. X/V), canonicus [eccl. Wissegr.?] (1180/82) 266, 1o. (1185) 278, 20. Zlauwathe (or.), filius Juric (1193) 309, 10. 310, 10. Zlavchauez (or.) Slavëeves (?) vel Slavikovice, g. Slavikau prope Kdyné, g. Neugedein ; Mecht- fridus de — (1184/92). Zlawec, Zlauc, Zlauk, Zlauco, Slauko (or) Zlawk (c), Zlawech (sp.); Slávek. Zlauk (or., eius filii, cognati Hartmanni de Mircov (1153/73) 237, 20. Zlavk (or.), filius Ztoik, testis (1158/73) 237, 25. Zlawec, Zlauco, Slauko (or), Zlawk (e. XIV) frater Grabissae camerarii (1188) 294, 1. (1196) 320, 15. (1195/7) 323, 5. (1197) 324, 3o. 320, 25. Zlauc (or.) testis (1193) 309, 10. Zlawech (sp. X///) comes (1194) 444, 5. Zlawic (or.), Zlau ik (c.), Zlavik, Zlawik (sp.); Slavik. Zlawic (or.) testis (1180/82) 267, 1. Zlauik (c. X/V) testis (1185) 278, 30. Zlauik (sp. X//) drizec eccl. Wissegrad. (1088?) 385, 10, 20. Zlauik, Zlavik, Zlawik (sp. X///) debitor mellis p» villa Wranouicih (1115) 398, 25. (1186) , 1, 20. INDEX NOMINUM. Zobezlauec 947 Zlawon v. Zlauon. Zlez (sp. X11) servus eccl. Boleslav. de villa Obodr (1052 ?) 359, 25. Zlicina (sp. XIII); Zlÿëin, d. p. Smíchov; villa ubi homo monii. Brevnov (1045) 353, 5. Zlitiz o. Zlutiz. Zlobici (or.), Zlobicze (c. XVII), Zlobiczi (c. XVI11); Zlobice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier; villa monii. Gradic. (1078) (84, 1). (1126) (111, 15). (1160) 195, 20. Zlugacsh (sp. XII); Sluhdë; lagenarius eccl. Wissegrad. in villa Sinaz (1088?) 376, 10, 20. Zlup ; surgustum quod vulgo dicitur Zlup (sp. X//); fortasse Cule, g. Zulb, d. p. Znojmo, g. Znaim ; villa ecclesiae Boleslav. (1052?) 362, 1. Zlupnice (sp. XII) rivus ; Sloupnickÿ potok, meta silvae monii. Lutomisl. (1167) 415, 6. Zlusak (sp. XII), Sluÿdk; ministerialis eccl. Wissegrad. in villa Branice (1088?) 383, 1, 15. Zlusen (sp. XII); Slufen; homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 360, 1. Zlusetino, Zlussetino, Zluzetina (sp. X///); Słu- Żetin, g. Lusetin, d. p. Kralovice ; villa monii. Cladrub. (1186) 434, 5, 25. Zlutiz, Zlutizi, Zlitiz (sp. X111) ; Zlutice, g. Luditz ; villa monii. Cladrub. (1186) 435, 1, 25. Zluzetina v. Zlusetino. Zmil, S mil (or, Zmul (c); Smil. Zmul (c. XVIII), comes [Morav.] (1078) 85, 10. Zmil (sp. XIII) camerarius tempore ducis Zo- bezlai I, (1115) 401, 25. (1186) 434, 10. Smil (or.) de Vdrche (1169) 218, 5. (1183) 420, 25. Smil (or.) [nob. Boh.] testis (1188) 294, 1. Frater eius: Nacherat (1188). Smil (o7.), cuius filius Lvtebor (1192/3) 311, 10. Zmil (or.) testis (1192) 307, 1. Smil (or.) testis (1194) 3165, 10. Zmil (or.) [nob. Boh.] testis (1195/7) 323, 5. (1197) 326, 30. Zmil (s. XII) pistor, homo eccl. Boleslav. (1052 ?) 60, 1. Znadeg v. Nadey. Znata (c. XIV); der Fleissenbach ; (1181) 264, 5, 15. Znogem (or. Znoiem (sp. XII), loc.: Znoimi (sb. XII); Znojmo, g. Znaim; civitas, urbs (1052 ?) 361, 10, 20. (1073) 370, 10. Znoymensis (sp. XIII) castellanus Marquardus (1048) 358, 10. Znoymensis (or.) ecclesia (cc. 1131), eius villae 123, 5 sq. Capella s. Nicholai in Znoim spectans ad monium. Lucense (1190) 300, 15. Znoymensis (c. XIII) provincia (1092) 104, 20. (1195) 446, 5. princeps de Znogem: Conradus [qui et Otto] (1177). Znoiciclth (sp. XII) local. ; Zlonëice, d. p. Slanj &. Schlan ; villa ubi custodes ecclesiae Boleslav: (1052 ?) 360, 15. Znoiem, Znoimi v. Znogem. Zobegirt v. Sobegherd. Zobestoy (c. XV) ; Sobéstoj ; homo monii. Strahov. in villa Radunice (1143/8) 161, 5. Zobezlauec (or.) Zobezlawec (c. XIV); Sobé- slávek ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 6. Zobezlauec (sp. X//) agazo (1167) 413, 20.
Strana 548
548 Zobezlaus INDEX NOMINUM. Zuentopolcus Zobezlaus (or.), Sobezlavs (c. X//), Sobezlaus, Zobeslaus (c. X/V) I al. Odalricus dux Boem. (1115) 401, 20. (1126) 404, 15. Boemorum mo- narcha (1130) 112, 25. filius Wratizlai regis (1130) 114, 25. 115, 5. (cc. 1131) 118, 5. 126, 25. (1132) 404, 30. (1138) 128, 25. (1139) 407, 10. (1125/40) 131, 1. 405, 20. (+ 1143/8) 159, 25. (1 1146/8) 164, 15. (+ 1167) 412, 10. 413, 5. S. „magnus dux'' (t 1174/8) 254, 3o. (t 1178/81) 262, 25. (t 1186) 433, 20. Mater eius (T 1130) 114, 1. Fratres eius: Bolezlaus et Bracsizlaus I1 (11130) 114, 1. Filius: Wladizlau (1146/8) sq. Zobezlaus, Sobezlaus, Sobezlavs, Sobetlaus (or.), Sobieslaus (c. XV), Zobizlaus (facs.) II du x B o e m. (1174) 238, 25. 239, 5. 242, 20. (1175) 243, 20. (1177) 245, 1. 247, 1, 20. (1175/8) 251, 1. (1178) 252, 5. (1174/8) 253, 25. 254, 5. 255, 1, 5. 256, 10. (1 1180) 261, 10. (1 1178/81) 262, so. (11182) 268, 20. ( 1 1186) 284, 5. (11188) 298, 15. Frater eius: Udalricus dux (1174). Sobezlaus (or.) domicellus [epi. Prag.] (1194) 315, 10. Zobon (sp. X//) ; Soboń ; piscator ecclesiae Wisse- grad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Zogelsdorf, villa Chadoldi senioris in Austr. Inf. (1156) 174, 10. 175, 1. Zoyk (sp. XIII), Sojfk; homo monii. Cladrub. (1115) 402, 20. (1186) 434, 15. Zonolusil (sp. X//); Sovolusky? quond. prope Dobronice ; villa Moraviae ad ecclesiam Boleslav. spectans (1052?) 361, 20. Zopel (sp. XIII); Sopel; cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. Zoprche (sp. X//); Soprt, d. p. Pardubice ; Villa monii. Opatouic. (1073) 369, 25. Zoreta (sp. X1/) ; Zofeta ; piscator monii Lutomisl. Ugradisci (1167) 413, 1. Zouol (sp. XII), Sobol aut Zvol, custos apum monii. Lutomisl. in Nedosine (1167) 412, 30. Zpita (sp. XIV) ; Spita ; testis de provincia Znoy- mensi (1195) 446, 6. Zpitigneu, Zpitigneus, Zpitihneus v. Spitigneu. Zrebrniceh (or.) Jocat .; StFíbrnice, d. p. Uh. Hra- disté, g. Ung.-Hradisch; villa, ubi terra eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Zrubnl (or); Srubny; vila quondam monii Plassensis (1193) 309, 1. Zstizlaus v. Sdezlaus. Ztarek (sp. X11) ; Stárek ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 5, 20. Ztare zedlo v. Stare zedlo. Ztaze (or.); Staż ; testis (1180/82) 267, 1. Ztir (c. X11), Stryj, fl. Galiciae orient. (1086) 94, 15. Ztoian (sp. X11); Stojan; filius Reunic, tribu- tarius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Wli- koua (1052 ?) 360, 5. Ztoyan (c. X111), Sstoian (sp. XIV), Stojan, vinitor ecclesiae Lutomeric. in villa Wzassadi (cc. 1057) (56, 10). 364, 20. Ztoyan, Stoyan (sp. X///) custos ęcclesię Cladrub, in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30, Ztoik (or.) ; S?ojk ; testis (1158/73) 237, 25. Filius eius: Ziavk. Ztrachotine v. Strachotin. Ztrana (c. XIII); Stranné, d. p. Benešov, g. Be- neschau ; villa epatus Prag. (1184) 273, 10. Ztraneg (sp. XII); Stranëj ; drizec eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 10, 20. Ztras, Ztrase v. Straz. Ztreza (sp. X11) ; Sttéza ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Ztrezimir (or., Ztrezimer (c. XIV); Stfezimir ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Ztresimir (sp. X/V) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Ztrezivoy (c. XVI) ; Stfeqivoj ; de Hlyztina (cc. 1170) 224, 10. Ztrih (or.), filius eius Hartvvik (1158/73) 237, 25. Zuabenice (sp. X11); Soábenice quondam apud Heřmanice, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl ; villa monii. Lutomisl. (1167) 414, 10. Zuac (or.) ; Svak ; archipresbyter (1146/8) 163, 15. Zuar v. Suar. Zuassic (or.) villa, ubi mansus monii. Lucensis (1190) 300, 15. Zuataua (sp. X//I) ; Svatava ; regina, Wratizlai I uxor, mater Sobezlai I (T 1130) 114, 1. (1 1187) 439, 25. Suataua (or.), Svatava, filia Ottonis III ducis Mo- raviae (t 1160) 196, 6. Suataua, filia Wladizlai II ducis Boh. (1142) 134, 25. Maritus: Fridericus de Bogen. Zuataua (sp. XI/) filia Milehnae de familia eccle- siae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20.) Zuatobor (c. XVII), Zwatobor (c. XV III) ; Svatobor; capellanus [ducis Morav.] (1078) 85, 10. 87, 1. Zuaton (sp. XII); Soatofs ; vinitor eccl. Wisse- grad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Zuatoplic, Zuatopluc v. Suatopluc. Zuba (sp. X/II) filius Marcuardi de Vnil, testis (1115) 402, 25. (1186) 434, 15. Zuc (sp. XII) ; Suh; filius Bezdrug, custos eccle- siae Boleslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360,10. Zucha, Sucha (or.), Suchá, rivus in fl. M£e influens (1177) 245, 10. V. et.: Zuha. Zuchogurdli (or.) ; Suchohrdly, g. Zuckerhandl, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa monii Lucensis (s. XIII) 301, 30. Zuda, Suda (or.), Zvda; Suda. Suda (or.) [castellanus] de Plizen (1177) 247, 25. Zuda (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Zuda (or.) testis (1193) 310, 10. Zuda (sp. X/V) testis (1195) 446, 1. Zuda (or.) frater Johannis iudicis (1197) 324, so. Zvda, testis (saec. XII ex.) (569, 10). Suda (c. XVIII) homo monii. Gradic. (1078) 84, 5. Zudar (c. XV); Sudał ; servus voluntarie sub- ditus in villa Radunice (1143/8) 161, 5. — Zudiwoy (sp. XIV) ; Sudivoj ; testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Zudiwoy (c. XVII) testis Mor. (1196) 319, 10. Zudomir (sp. XIV); Sudomir, Sudimir.; testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Zuebor (sp. XIII) ; Svébor ; qui cum terra sua mo- nio. Cladrub. se tradidit (1115) 401, 1. (1186) 433, 15. Zuentopolcus, Zuentibaldus, Pentepulcus, Sfento- pulchus, Sphentopulchus, Sventopolcus, Zvuen- tapu (c. X/); Svatopluk; dux Moraviae (869) 8, 10. (873) 14, 15. de Maravna (879) 17, 10.
548 Zobezlaus INDEX NOMINUM. Zuentopolcus Zobezlaus (or.), Sobezlavs (c. X//), Sobezlaus, Zobeslaus (c. X/V) I al. Odalricus dux Boem. (1115) 401, 20. (1126) 404, 15. Boemorum mo- narcha (1130) 112, 25. filius Wratizlai regis (1130) 114, 25. 115, 5. (cc. 1131) 118, 5. 126, 25. (1132) 404, 30. (1138) 128, 25. (1139) 407, 10. (1125/40) 131, 1. 405, 20. (+ 1143/8) 159, 25. (1 1146/8) 164, 15. (+ 1167) 412, 10. 413, 5. S. „magnus dux'' (t 1174/8) 254, 3o. (t 1178/81) 262, 25. (t 1186) 433, 20. Mater eius (T 1130) 114, 1. Fratres eius: Bolezlaus et Bracsizlaus I1 (11130) 114, 1. Filius: Wladizlau (1146/8) sq. Zobezlaus, Sobezlaus, Sobezlavs, Sobetlaus (or.), Sobieslaus (c. XV), Zobizlaus (facs.) II du x B o e m. (1174) 238, 25. 239, 5. 242, 20. (1175) 243, 20. (1177) 245, 1. 247, 1, 20. (1175/8) 251, 1. (1178) 252, 5. (1174/8) 253, 25. 254, 5. 255, 1, 5. 256, 10. (1 1180) 261, 10. (1 1178/81) 262, so. (11182) 268, 20. ( 1 1186) 284, 5. (11188) 298, 15. Frater eius: Udalricus dux (1174). Sobezlaus (or.) domicellus [epi. Prag.] (1194) 315, 10. Zobon (sp. X//) ; Soboń ; piscator ecclesiae Wisse- grad. in villa Gradisci (1088 ?) 377, 1, 20. Zogelsdorf, villa Chadoldi senioris in Austr. Inf. (1156) 174, 10. 175, 1. Zoyk (sp. XIII), Sojfk; homo monii. Cladrub. (1115) 402, 20. (1186) 434, 15. Zonolusil (sp. X//); Sovolusky? quond. prope Dobronice ; villa Moraviae ad ecclesiam Boleslav. spectans (1052?) 361, 20. Zopel (sp. XIII); Sopel; cultor vineae monii. Cladrub. (1115) 400, 10. (1186) 432, 5. Zoprche (sp. X//); Soprt, d. p. Pardubice ; Villa monii. Opatouic. (1073) 369, 25. Zoreta (sp. X1/) ; Zofeta ; piscator monii Lutomisl. Ugradisci (1167) 413, 1. Zouol (sp. XII), Sobol aut Zvol, custos apum monii. Lutomisl. in Nedosine (1167) 412, 30. Zpita (sp. XIV) ; Spita ; testis de provincia Znoy- mensi (1195) 446, 6. Zpitigneu, Zpitigneus, Zpitihneus v. Spitigneu. Zrebrniceh (or.) Jocat .; StFíbrnice, d. p. Uh. Hra- disté, g. Ung.-Hradisch; villa, ubi terra eccl. Spitigneu. (cc. 1131) 122, 1. Zrubnl (or); Srubny; vila quondam monii Plassensis (1193) 309, 1. Zstizlaus v. Sdezlaus. Ztarek (sp. X11) ; Stárek ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Knouizi (1088 ?) 379, 5, 20. Ztare zedlo v. Stare zedlo. Ztaze (or.); Staż ; testis (1180/82) 267, 1. Ztir (c. X11), Stryj, fl. Galiciae orient. (1086) 94, 15. Ztoian (sp. X11); Stojan; filius Reunic, tribu- tarius mellis ecclesiae Boleslav. in villa Wli- koua (1052 ?) 360, 5. Ztoyan (c. X111), Sstoian (sp. XIV), Stojan, vinitor ecclesiae Lutomeric. in villa Wzassadi (cc. 1057) (56, 10). 364, 20. Ztoyan, Stoyan (sp. X///) custos ęcclesię Cladrub, in villa Wsecar (1115) 395, 5. (1186) 426, 20, 30, Ztoik (or.) ; S?ojk ; testis (1158/73) 237, 25. Filius eius: Ziavk. Ztrachotine v. Strachotin. Ztrana (c. XIII); Stranné, d. p. Benešov, g. Be- neschau ; villa epatus Prag. (1184) 273, 10. Ztraneg (sp. XII); Stranëj ; drizec eccl. Wisse- grad. (1088 ?) 385, 10, 20. Ztras, Ztrase v. Straz. Ztreza (sp. X11) ; Sttéza ; ministerialis eccl. Wisse- grad. in villa Knouizi (1088 ?) (379, 10). Ztrezimir (or., Ztrezimer (c. XIV); Stfezimir ; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Ztresimir (sp. X/V) testis de provincia Brinnensi (1195) 446, 10. Ztrezivoy (c. XVI) ; Stfeqivoj ; de Hlyztina (cc. 1170) 224, 10. Ztrih (or.), filius eius Hartvvik (1158/73) 237, 25. Zuabenice (sp. X11); Soábenice quondam apud Heřmanice, d. p. Litomyšl, g. Leitomischl ; villa monii. Lutomisl. (1167) 414, 10. Zuac (or.) ; Svak ; archipresbyter (1146/8) 163, 15. Zuar v. Suar. Zuassic (or.) villa, ubi mansus monii. Lucensis (1190) 300, 15. Zuataua (sp. X//I) ; Svatava ; regina, Wratizlai I uxor, mater Sobezlai I (T 1130) 114, 1. (1 1187) 439, 25. Suataua (or.), Svatava, filia Ottonis III ducis Mo- raviae (t 1160) 196, 6. Suataua, filia Wladizlai II ducis Boh. (1142) 134, 25. Maritus: Fridericus de Bogen. Zuataua (sp. XI/) filia Milehnae de familia eccle- siae Wissegrad. in villa Lubosin (1088 ?) (390, 20.) Zuatobor (c. XVII), Zwatobor (c. XV III) ; Svatobor; capellanus [ducis Morav.] (1078) 85, 10. 87, 1. Zuaton (sp. XII); Soatofs ; vinitor eccl. Wisse- grad. in villa Sitinicih (1088 ?) 374, 1, 15. Zuatoplic, Zuatopluc v. Suatopluc. Zuba (sp. X/II) filius Marcuardi de Vnil, testis (1115) 402, 25. (1186) 434, 15. Zuc (sp. XII) ; Suh; filius Bezdrug, custos eccle- siae Boleslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360,10. Zucha, Sucha (or.), Suchá, rivus in fl. M£e influens (1177) 245, 10. V. et.: Zuha. Zuchogurdli (or.) ; Suchohrdly, g. Zuckerhandl, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa monii Lucensis (s. XIII) 301, 30. Zuda, Suda (or.), Zvda; Suda. Suda (or.) [castellanus] de Plizen (1177) 247, 25. Zuda (c. X/V) testis (1180) 261, 20. Zuda (or.) testis (1193) 310, 10. Zuda (sp. X/V) testis (1195) 446, 1. Zuda (or.) frater Johannis iudicis (1197) 324, so. Zvda, testis (saec. XII ex.) (569, 10). Suda (c. XVIII) homo monii. Gradic. (1078) 84, 5. Zudar (c. XV); Sudał ; servus voluntarie sub- ditus in villa Radunice (1143/8) 161, 5. — Zudiwoy (sp. XIV) ; Sudivoj ; testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Zudiwoy (c. XVII) testis Mor. (1196) 319, 10. Zudomir (sp. XIV); Sudomir, Sudimir.; testis de provincia Olomucensi (1195) 446, 5. Zuebor (sp. XIII) ; Svébor ; qui cum terra sua mo- nio. Cladrub. se tradidit (1115) 401, 1. (1186) 433, 15. Zuentopolcus, Zuentibaldus, Pentepulcus, Sfento- pulchus, Sphentopulchus, Sventopolcus, Zvuen- tapu (c. X/); Svatopluk; dux Moraviae (869) 8, 10. (873) 14, 15. de Maravna (879) 17, 10.
Strana 549
Zuereck comes (880) 19, 15. princeps (881) 22, 5. rex Sclavorum (885) 23, 10. 27, 15. dux Moravorum (890) 29, 5. (900) 31, 10. Zuereck, Zuerek, Zverek (sp. X///); Sożfek; homo monii. Cladrub. (1115) 398, 15. (1186) 430, 10. 431, 15, 20. Zuest v. Suest. Zuezlaus v. Zveyzlau. Zuha (sp. X//); Suchá villa prope LilomySl, g. Leitomischl ; (1167) 4165, 1. V. et. Zucha. Zuinarlh, Suinarih (sp. X//) locat. ; Svinate, d. p. Hofovice ; villa, ubiterra eccl. Wissegrad. (1088?) 381, 15. 382, 15. Zuitaua (sp. XII), Zwitava (sp. XIII); Svitava, fl. Moraviae (1043) 352, 1. (1073) 370, 5. (1167) 414, 5. Zulbiza (or., Sulpize (sp. XII), [g. Zülpich?] civitas (996) 46, 20. (968) 343, 30. ZulezlaV v. Zulizlao. Zulislaus, Sulislau (or.), Sulislav. Sulislau (or.) nob. Mor. (1174) 239, 15. Sulizlaus (c. X/V), testis (1180) 261, 25. Zulislaus (or.) testis (1193) 309, 10. Sulizlaus (e); Zulizlao, ZulezlaV (or.); Sudislav, g. Solislau, d. p. Stříbro, g. Mies; Johannes de — (1197) 331, 5. Vlricus de — (1193) 309, 10. Zumlaz, Zumlas, Zumlezi (sp. X/II); Sumlez, quondam prope Skoifín, d. p. Tachov, g. Ta- chau; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 16. (1186) 427, 1, 16. Zuolata (or.); Svojata; miles epi. Prag. (1177) 247, 30. Suoiata, testis (saec. XII ex.) (59, 10). Zwoiata (sp. X!I) filius Bezdrug, custos ec- clesiae Boleslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360, 10. Zuoybog (sp. XII); Svojboh ; cocus eccl. Wisse- grad. in villa Bazcsi (1088 ?) 378, 1, 15. Suogbog (sp. XII) homo eccl. Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). INDEX NOMINUM. 549 Zvuentapu Zuogboh, Zuoyboch, Zvoyboh, Zwoyboh(sp. X 1/1) tornator monii. Cladrub. in villa Lubossin (1115) 399, 1. (1186) 431, 5, 25. Zuogboh (sp. X//T) arator eccl. Wissegrad. in villa Csekouicih (1125/40) 406, 15. Zuoyen (c. X///), Zvoien (sp. XIV); Svojen ; fi- lius Radek custodis apum ecclesiae Lutomeric. in villa Drazouicih (cc. 1057) (58, 25). 365, 5. Zuoysa (or.), Swoysa (c. XIV); Svojía; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Zuratca, Zuratka (sp. X//), Zuratcha (sp. XIII); Soratka, Schwarzawa, flumen Moraviae (1048) 357, 15. (1073) 370, 5. (1167) 414, 20. Zusa, Zusse (sp. XIII); Sá$; debitor mellis in villa Wranouicih (1115) 398, 20. (1186) 431,1, 20. Zussan (or.) ; Susany, g. Zuscha, d. p. Chomutov, g. Komotau ; predium monii. Plaz (1175) 244, 1. Zutek (or.) ; Suték ; testis (1180/82) 266, 25. Zuvar v. Suar. Zuzelic (sb. XII); Zifelice, d. p. Novy Bydfov, &. Neu-Bidschov ; villa, unde annuatim refectio canonicis Boleslauiensis eccl datur (1052?) 961, 5. Zvan (c. XIII), Ssvan (sp. XIV), vinitor eccl. Lu- tomeric. (cc. 1057) (66, 10). 364, 20. Zwar v. Suar. Zwathozlaus (sp. XIV); Svatoslav ; filius Wilhelmi de Pulin (1173) 416, 15. Zwatopluk v. Suatopluc. Zvda v. Zuda. Zveyzlau (or.); Svéslav ; testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Zuezlaus (c. XIV), castellanus Gradicensis (1159) 193, 5. Zverek v. Zuereck. Zvéstovice v. Izuestouicih. Zwetel (or.); Stift Zwettl, b. Světlá; monium ord. Cisterc. in Austr. Inf. (1147) 154, 1. (1186) 283, 25. Zwezt v. Suest. Zwitava v. Zuitava. Zvliwoy (or.); Sulivoj ; testis (1180/82) 267, 1. Zvokotoky v. Dwocotloki. Zvuentapu de Maravna v. Zuentopolcus. abb. — abbas. al. — alias. arep., arepi. oc. = archiepi- scopus, -i oc. Austr. — Austria. . 2 bohemice, beatus. Bav. — Bavaria. Boh., Boem. = Bohemia, Boemia. can. = canonicus. card. = cardinalis. d. p. =districtus politicus (okres- ni hejtmanstvi, Bezirkshaupt- mannschaft). COMPENDIA INDICIS. diac. = diaconus. dioc. = diocesis. eccl., eccle. = ecclesia, -ae. ep., eps., epi. = episcopus, -i. epatus. = episcopatus. fl.= flumen, fluvius. g. = germanice. hospit. — hospitale. Inf. = Inferior. It. = Italia. monium., monii.= monasterium, -ii. Mor. = Moravia. occtd. = occidens. or. = oriens. ord. = ordinis. pp.= papa. presb. = presbyter. prov. = provincia. Rgb. = Regierungsbezirk. s. = sanctus. Sax. = Saxonia. Sil. = Silesia. ss. = sancti, -orum. tit. = tituli. v. = vide.
Zuereck comes (880) 19, 15. princeps (881) 22, 5. rex Sclavorum (885) 23, 10. 27, 15. dux Moravorum (890) 29, 5. (900) 31, 10. Zuereck, Zuerek, Zverek (sp. X///); Sożfek; homo monii. Cladrub. (1115) 398, 15. (1186) 430, 10. 431, 15, 20. Zuest v. Suest. Zuezlaus v. Zveyzlau. Zuha (sp. X//); Suchá villa prope LilomySl, g. Leitomischl ; (1167) 4165, 1. V. et. Zucha. Zuinarlh, Suinarih (sp. X//) locat. ; Svinate, d. p. Hofovice ; villa, ubiterra eccl. Wissegrad. (1088?) 381, 15. 382, 15. Zuitaua (sp. XII), Zwitava (sp. XIII); Svitava, fl. Moraviae (1043) 352, 1. (1073) 370, 5. (1167) 414, 5. Zulbiza (or., Sulpize (sp. XII), [g. Zülpich?] civitas (996) 46, 20. (968) 343, 30. ZulezlaV v. Zulizlao. Zulislaus, Sulislau (or.), Sulislav. Sulislau (or.) nob. Mor. (1174) 239, 15. Sulizlaus (c. X/V), testis (1180) 261, 25. Zulislaus (or.) testis (1193) 309, 10. Sulizlaus (e); Zulizlao, ZulezlaV (or.); Sudislav, g. Solislau, d. p. Stříbro, g. Mies; Johannes de — (1197) 331, 5. Vlricus de — (1193) 309, 10. Zumlaz, Zumlas, Zumlezi (sp. X/II); Sumlez, quondam prope Skoifín, d. p. Tachov, g. Ta- chau; villa monii. Cladrub. (1115) 395, 16. (1186) 427, 1, 16. Zuolata (or.); Svojata; miles epi. Prag. (1177) 247, 30. Suoiata, testis (saec. XII ex.) (59, 10). Zwoiata (sp. X!I) filius Bezdrug, custos ec- clesiae Boleslav. in villa Poztrizine (1052 ?) 360, 10. Zuoybog (sp. XII); Svojboh ; cocus eccl. Wisse- grad. in villa Bazcsi (1088 ?) 378, 1, 15. Suogbog (sp. XII) homo eccl. Wissegrad. in villa Potliscim (1088 ?) (390, 10). INDEX NOMINUM. 549 Zvuentapu Zuogboh, Zuoyboch, Zvoyboh, Zwoyboh(sp. X 1/1) tornator monii. Cladrub. in villa Lubossin (1115) 399, 1. (1186) 431, 5, 25. Zuogboh (sp. X//T) arator eccl. Wissegrad. in villa Csekouicih (1125/40) 406, 15. Zuoyen (c. X///), Zvoien (sp. XIV); Svojen ; fi- lius Radek custodis apum ecclesiae Lutomeric. in villa Drazouicih (cc. 1057) (58, 25). 365, 5. Zuoysa (or.), Swoysa (c. XIV); Svojía; testis (1146/8) 163, 20. 165, 5. Zuratca, Zuratka (sp. X//), Zuratcha (sp. XIII); Soratka, Schwarzawa, flumen Moraviae (1048) 357, 15. (1073) 370, 5. (1167) 414, 20. Zusa, Zusse (sp. XIII); Sá$; debitor mellis in villa Wranouicih (1115) 398, 20. (1186) 431,1, 20. Zussan (or.) ; Susany, g. Zuscha, d. p. Chomutov, g. Komotau ; predium monii. Plaz (1175) 244, 1. Zutek (or.) ; Suték ; testis (1180/82) 266, 25. Zuvar v. Suar. Zuzelic (sb. XII); Zifelice, d. p. Novy Bydfov, &. Neu-Bidschov ; villa, unde annuatim refectio canonicis Boleslauiensis eccl datur (1052?) 961, 5. Zvan (c. XIII), Ssvan (sp. XIV), vinitor eccl. Lu- tomeric. (cc. 1057) (66, 10). 364, 20. Zwar v. Suar. Zwathozlaus (sp. XIV); Svatoslav ; filius Wilhelmi de Pulin (1173) 416, 15. Zwatopluk v. Suatopluc. Zvda v. Zuda. Zveyzlau (or.); Svéslav ; testis (1146/8) 163, 25. 165, 10. Zuezlaus (c. XIV), castellanus Gradicensis (1159) 193, 5. Zverek v. Zuereck. Zvéstovice v. Izuestouicih. Zwetel (or.); Stift Zwettl, b. Světlá; monium ord. Cisterc. in Austr. Inf. (1147) 154, 1. (1186) 283, 25. Zwezt v. Suest. Zwitava v. Zuitava. Zvliwoy (or.); Sulivoj ; testis (1180/82) 267, 1. Zvokotoky v. Dwocotloki. Zvuentapu de Maravna v. Zuentopolcus. abb. — abbas. al. — alias. arep., arepi. oc. = archiepi- scopus, -i oc. Austr. — Austria. . 2 bohemice, beatus. Bav. — Bavaria. Boh., Boem. = Bohemia, Boemia. can. = canonicus. card. = cardinalis. d. p. =districtus politicus (okres- ni hejtmanstvi, Bezirkshaupt- mannschaft). COMPENDIA INDICIS. diac. = diaconus. dioc. = diocesis. eccl., eccle. = ecclesia, -ae. ep., eps., epi. = episcopus, -i. epatus. = episcopatus. fl.= flumen, fluvius. g. = germanice. hospit. — hospitale. Inf. = Inferior. It. = Italia. monium., monii.= monasterium, -ii. Mor. = Moravia. occtd. = occidens. or. = oriens. ord. = ordinis. pp.= papa. presb. = presbyter. prov. = provincia. Rgb. = Regierungsbezirk. s. = sanctus. Sax. = Saxonia. Sil. = Silesia. ss. = sancti, -orum. tit. = tituli. v. = vide.
Strana 550
550 Abbacia Abbacia 369,1. abbatem insti- tuere 45, 25. ablutor vestimentorum 899, 1, 10. 431,25. 432,10. a. vestium (380, 10). absolutio in mortis periculo 146, 20. absoluti ab universo the- lonei totiusque iuris forensis ex- actione 322, 1. accusator episcoporum 338, 1. acolitos ordinare 168, 30. advenae 257, 1. advocatus 28, 25. 142, 30. aes 112, 15. agaso, agazo, agazones 85, 1. 163, 20. 165, 5. 193, 5. 196, 20. 198, 20. 205, 20. 244, 10. 247, 30. 261, 15. 289, 20. 387, 15, 30. 413, 20. 440,20. a. episcopi Prag. 306, 5. V. et. marscalcus. ager, agri 45,15. 57,1. 83,15. 130, 10, 15. 198, 10. 202, 30. 205, 10. 273, 10. 275, 35. 278,5 sq. 322, 15. 348, 20, 25. 364, 15. 415,5. a. ad coronam pertinens 215,15. agrorum circuiciones 215, 20. agricultura 348, 20. alienare villas ęcclesię 273, 5. allecia 55, 10. 392, 25. allodium (119, 10). (120, 5). (121, 10). 123, 5. “ altare: altaria 112, 35. 269, 20, 25. a. in capitibus ecclesiae 134, 10. propositi manuscriptum supra altare ponere 86, 25. altaris mi- nister 138, 25. ab altaris mini- Sterio alienare 138, 5—20. ambitus 192,25. 205,1. 963, so. 264, 5, 10. V. et. circuitus. amministratio pastoralis 66, 25. amputator arborum 399, 10. 432, 1, 20. anathema, anathema, anatema 26,15. 47,25. 85,15. 106, 1. 111, 10. 114, 25. 146, 20. 163, 10. 188, 30. 253, 5. 255, 10. anathe- matis gladius 75, 20. 2006, 5. a. vinculum 26, 20. 219,15. a. vinculo innodare 118, 15. 224, 16. 313, 10. anathemate firmare 239,1. sub anathemate con- firmare 247, 10. GLOSSARIUM. GLOSSARIUM. ancilla, ancillae, 36,1. 45, 15. 161, 1—15. 324,15. 387, 15,25. 390, 1. 399, 15. 432, 25. animalia 324, 5. a. viva 326, 15. a. tam maiora quam minora 361, 1. animatores 59, 35. V. et. dusnic. annona 250, 30. annuli usus abbati conceditur 329, 25. annus iubileus 152, 10. anseres 130, 10. antistes 10,15. 38,15. 52,10. 164,25. 198,15. 269,15. a. primae sedis 90, 15. apes 412, 30. apiarii 55, 25. 56, 1. V. et. custos apum. apostolatus 18, 15. 39,1. a. pri- miciae 65, 30. apostoli vel evangelii expositio lingua Sclavorum annunci- anda 26, 20. apostolica decreta et instituta 343, 10. apostolica limina, apostolorum I. v. limina. apostolica auctoritas v. aucto- ritas apostolica. a. audientia v. audientia. a. monita 70, 20. a. potestas 33, 10. a. sanctio 38, 30. a. sedes v. sedes apost.; a. privilegia 70, 20. a. scripta 133, 30. apostolicam vicem te- nere 32, 10. apostolico conspectui represen- tari 146, 20. apostolicus domnus 61, 20. apostolicum sigillum 73, 20. appellare Romanum pontificem 30,1. a. sedem apostolicam 292, 10. 329,1. a. ad audien- tiam domini papę 241, 10. appendicia 156, 30. 161,1. 198, 10. 275, 35. 297, 5. aquilae imperii victrices 441, 30. aratores 54, 35. 55,1. 83,15. 84, 10. 85, 5. 86, 30. 113, 10. 161, 10. 359, 25. 399, 15. 406, 15. 412, 30. 432, 30. a. servi 406, 10. 348, 10, 15. aratrum, aratra 53,1. 55,5. 58, (83,25). (85). 86,30. 98, so. 104, 20. 105, 1. 111,5 sq. 113. 10, 15. 114, 5, 20. 118,25. (121, 10) 130,15. 155,5. 160, 20. 196,1. 215,25. 218, 30. (224, 15). 237,20. 252,20. 261,1. 285, 15. 324, 10. 326, 15. 361, 15. 364,25—35. 365,1,5. 869, 30. 370, 1, 15. 374, 1 sq. 875, 5 sq. 376, 1 sq. 877, 5 sq. 376, 5, 15. 379, 1, 15. 380, 1—20. 388, 5, 15. 384, 1—20. 385, 1 sq. 396, 5 sq. 399, 20. 400, 1—20. 401, 5—15. 402, 10—20. 403, 1. 406, 1—15. 412, 25. 415, 1. 428, 5, 15. 433, 5—20. 434,15. 436, 5,25. 437. aratra dominica 361, 1. arbustum 400, 1. 433, 5. archicancellarius [imperialis] 95, 5. 178,5. a. Germanie 260, 1. archicapellanus 43, 5. archidiaconatus 138, 1. archidiaconus 223, 35. 224, 1. 239, 10. 247, 25, 30. 273, 15. 297, 20. 298, 25, 30. 313, 15. 323, 5. 326, 25. 412,25. 414, 1. 415, 1. 446, 35. 446, 20. archipraesul 42, 25. archipresbyter 163, 15 sq. 276, 10. archivum sancti Petri 340, 25. arcus testudinatus 272, 20. area 348, 15. argentaria 290, 20, 30. argentum 42, 20, 25. 76,5. 112, 15. a. examinatum 314, 25. argento suo comparare 314, 25. Cf.: marca. arietes 406, 5. arma 1, 16. armarium: custos armarii (114, 15). (388, 25). armenta 85, 5. ars, artes, 54, 35. 363, 20. artificium 364, 20. asylum 367, 1. assensus 116, 10. 275, 30. 291, 25. 298, 20. 342, 35. 345, 1. 420, 6. a. et testificatio 142, 1. a. lai- corum 94, 5. a. primatum [Bo- hemiae] 192, 25. a. Boemorum 264, 1. assensu approbare 258,
550 Abbacia Abbacia 369,1. abbatem insti- tuere 45, 25. ablutor vestimentorum 899, 1, 10. 431,25. 432,10. a. vestium (380, 10). absolutio in mortis periculo 146, 20. absoluti ab universo the- lonei totiusque iuris forensis ex- actione 322, 1. accusator episcoporum 338, 1. acolitos ordinare 168, 30. advenae 257, 1. advocatus 28, 25. 142, 30. aes 112, 15. agaso, agazo, agazones 85, 1. 163, 20. 165, 5. 193, 5. 196, 20. 198, 20. 205, 20. 244, 10. 247, 30. 261, 15. 289, 20. 387, 15, 30. 413, 20. 440,20. a. episcopi Prag. 306, 5. V. et. marscalcus. ager, agri 45,15. 57,1. 83,15. 130, 10, 15. 198, 10. 202, 30. 205, 10. 273, 10. 275, 35. 278,5 sq. 322, 15. 348, 20, 25. 364, 15. 415,5. a. ad coronam pertinens 215,15. agrorum circuiciones 215, 20. agricultura 348, 20. alienare villas ęcclesię 273, 5. allecia 55, 10. 392, 25. allodium (119, 10). (120, 5). (121, 10). 123, 5. “ altare: altaria 112, 35. 269, 20, 25. a. in capitibus ecclesiae 134, 10. propositi manuscriptum supra altare ponere 86, 25. altaris mi- nister 138, 25. ab altaris mini- Sterio alienare 138, 5—20. ambitus 192,25. 205,1. 963, so. 264, 5, 10. V. et. circuitus. amministratio pastoralis 66, 25. amputator arborum 399, 10. 432, 1, 20. anathema, anathema, anatema 26,15. 47,25. 85,15. 106, 1. 111, 10. 114, 25. 146, 20. 163, 10. 188, 30. 253, 5. 255, 10. anathe- matis gladius 75, 20. 2006, 5. a. vinculum 26, 20. 219,15. a. vinculo innodare 118, 15. 224, 16. 313, 10. anathemate firmare 239,1. sub anathemate con- firmare 247, 10. GLOSSARIUM. GLOSSARIUM. ancilla, ancillae, 36,1. 45, 15. 161, 1—15. 324,15. 387, 15,25. 390, 1. 399, 15. 432, 25. animalia 324, 5. a. viva 326, 15. a. tam maiora quam minora 361, 1. animatores 59, 35. V. et. dusnic. annona 250, 30. annuli usus abbati conceditur 329, 25. annus iubileus 152, 10. anseres 130, 10. antistes 10,15. 38,15. 52,10. 164,25. 198,15. 269,15. a. primae sedis 90, 15. apes 412, 30. apiarii 55, 25. 56, 1. V. et. custos apum. apostolatus 18, 15. 39,1. a. pri- miciae 65, 30. apostoli vel evangelii expositio lingua Sclavorum annunci- anda 26, 20. apostolica decreta et instituta 343, 10. apostolica limina, apostolorum I. v. limina. apostolica auctoritas v. aucto- ritas apostolica. a. audientia v. audientia. a. monita 70, 20. a. potestas 33, 10. a. sanctio 38, 30. a. sedes v. sedes apost.; a. privilegia 70, 20. a. scripta 133, 30. apostolicam vicem te- nere 32, 10. apostolico conspectui represen- tari 146, 20. apostolicus domnus 61, 20. apostolicum sigillum 73, 20. appellare Romanum pontificem 30,1. a. sedem apostolicam 292, 10. 329,1. a. ad audien- tiam domini papę 241, 10. appendicia 156, 30. 161,1. 198, 10. 275, 35. 297, 5. aquilae imperii victrices 441, 30. aratores 54, 35. 55,1. 83,15. 84, 10. 85, 5. 86, 30. 113, 10. 161, 10. 359, 25. 399, 15. 406, 15. 412, 30. 432, 30. a. servi 406, 10. 348, 10, 15. aratrum, aratra 53,1. 55,5. 58, (83,25). (85). 86,30. 98, so. 104, 20. 105, 1. 111,5 sq. 113. 10, 15. 114, 5, 20. 118,25. (121, 10) 130,15. 155,5. 160, 20. 196,1. 215,25. 218, 30. (224, 15). 237,20. 252,20. 261,1. 285, 15. 324, 10. 326, 15. 361, 15. 364,25—35. 365,1,5. 869, 30. 370, 1, 15. 374, 1 sq. 875, 5 sq. 376, 1 sq. 877, 5 sq. 376, 5, 15. 379, 1, 15. 380, 1—20. 388, 5, 15. 384, 1—20. 385, 1 sq. 396, 5 sq. 399, 20. 400, 1—20. 401, 5—15. 402, 10—20. 403, 1. 406, 1—15. 412, 25. 415, 1. 428, 5, 15. 433, 5—20. 434,15. 436, 5,25. 437. aratra dominica 361, 1. arbustum 400, 1. 433, 5. archicancellarius [imperialis] 95, 5. 178,5. a. Germanie 260, 1. archicapellanus 43, 5. archidiaconatus 138, 1. archidiaconus 223, 35. 224, 1. 239, 10. 247, 25, 30. 273, 15. 297, 20. 298, 25, 30. 313, 15. 323, 5. 326, 25. 412,25. 414, 1. 415, 1. 446, 35. 446, 20. archipraesul 42, 25. archipresbyter 163, 15 sq. 276, 10. archivum sancti Petri 340, 25. arcus testudinatus 272, 20. area 348, 15. argentaria 290, 20, 30. argentum 42, 20, 25. 76,5. 112, 15. a. examinatum 314, 25. argento suo comparare 314, 25. Cf.: marca. arietes 406, 5. arma 1, 16. armarium: custos armarii (114, 15). (388, 25). armenta 85, 5. ars, artes, 54, 35. 363, 20. artificium 364, 20. asylum 367, 1. assensus 116, 10. 275, 30. 291, 25. 298, 20. 342, 35. 345, 1. 420, 6. a. et testificatio 142, 1. a. lai- corum 94, 5. a. primatum [Bo- hemiae] 192, 25. a. Boemorum 264, 1. assensu approbare 258,
Strana 551
auctoritas 20. assensum prebere 268, 1. — assentire 295, 25. Cf. collau- dare, consentire. auctoritas ; a. apostolica 28, 5, 15. 62, 15. 68, 5. 69, 1. 72, 30. 75, 10. 76,25. 77,20. 78,25. 79, 30. 107, 30. 115, 1. auctoritate apo- stolica confirmare 45, 20. 317, 15. 327, 35. a. canonica 116, 10. auctoritate canonica confir- mare 156,20. a. evangelica 20,1. a. principalis 51,6. a. regie potestatis 195, 10. audientia [papae] 22, 15. 79, 10. 241, 10. a. apostolica 71, 10. a. apostolici 127, 80. Cf. appellare. audientia ducis 309, 5. aurifex 279,1. 360, 1. aurifossores qui vulgo ylouci di- cuntur 355, 15. aurum 42, 20, 25. 112, 15. 142, 15. 259, 5. Cf. marca. autenticorum virorum consilium 313, 1. autenticum scriptum 327, 35. au- tentica 328, 1, 30. avena 887, 15, 30. 390, 5. avia; aviae in castris Boemiae 887, 10, 26. 889, 20. 406, 20. Baculus; instrumenta duorum baculorum, quos cruccas vo- cant 272, 20. baltheum 45, 6. bannum 196, 25. 370,20. b. co- mitis 36, 10. banno confirmare 3065, 35. beneficium tam banno quam scripto sanccire 165, 10. baptisma 9, 1. 40, 15. baptismatis aqua 130,30. de sacro baptis- matis fonte suscipere 363, 16. baptizare 38, 1. baratrum blasphemie 24, 1. barbam abradere servientibus episcopi 73, 20. barbari 38, 5. barones, barrones [Bohemiae] 256, 1. 284, 1. Cf. nobiles; pri- mates. barrochia v. parrochia. basilica 971, 25. 363, 15. beneficium 80, 5, 10, 15. 156, 10. 369, 10. 420, 25. b. ecclesiasti- cum [sacerdoti] interdicere 148,20. in perpetuum b. con- cedere 174, 25. beneficio castri honoratus 419, 20. beneplacitum 313, 5. GLOSSARIUM. bigami clerici 138, 15. blasphemare 25, 20. bonum; bona ad regendum com- mittere 324, 16. bonum patri- monium 59, 20. bona tempo- ralia 80, 25. bos, boves 35, 15. 83, 15. 113, 15. 114, 20. 130, 10. (224, 15). 326, 16. 361, 15, 20. 387, 15, 30. 390, 6. 392, 30. 418, 6. braccarum paria 406, 20. bravium beatitudinis 45, 25. brod; theloneum, quod brod vulgo appellatur 357, 20. brunia 1, 15. bubulcus 85, 1. 363, 20. bucularius 406, 15. bukularii 385, 10, 20. bulla aurea 288, 1. burggravius 259, 10, 16. burgus 281, 20. bubulci 161,5. Calcaria 398, 5. caldarius 386, 5, 20. calefactores stube, cal. stubarum 56, 15. 84,10. 364, 26. 399, 1. 431, 6, 25. Cf. famulus. caliciarii 388, 5, 15. caligarum paria 393, 1. 406, 20. calix; calicem de manu episcopi suscipere 169, 6. cambire 281, 30. 435, 5. cambitio 217,5. V. et. concam- bium. cambium 278, 16. V. et. concam- bium. camera [regis Romanorum] 142, 15. c. ducis Boem. 855, 25, 36. camerarii 399, 5. 431,25. came- rarius regis vel ducis Boem. 193, 5. 196, 15. 198, 20. 205, 20. 218,1. 219,5. 223,25. 224,5. 239, 15. 244, 1, 6. 247, 25. 251, 10. 261, 15, 20. 265,1. 270, 20. 271,15. 276,10. 284, 20. 289, 20. 297, 20. 393, 5, 10. 420, 20. 422, 25. 425, 1. 440, 20. 443, 6. 445, 35. summus c. [ducis Boe- miae] 256,30. 257,1. 323, 6. summus c. curie [ducis B.] 419, 5. 424, 5. c. Holomucensis 420, 25. c. regine Boem. 224, 5. [ducissae] 295, 35. c. episcopi [Pragensis] 244,10. 247, 80. 273, 20. 298, 30. 306, 5. kamisiarum paria 406, 20. cardinalis 551 campanarius, campanarii 56, 10. 58, 20. (114, 15). 2778, 5, 15. 360, 10. 364,20. 380, 10—20. 381,1 sq. 383, 10, 20. 385, 5, 20. (388, 25). 392, 25. campus, campi (58, 1). 130, 5 sq. 198, 10. 205, 5. 275, 35. 301, 30. 348, 10. 364, 35. c. magnus (cum equis) 55, 10. campi villae 369, 25. cancellarius s. Romane eccl. 146, 1. 191,25. c. episcopi Pragen- sis 298, 30. c. regis vel imp. Rom. 43, 5. 95, 5. 167, 20. 178, 6. 260,1. c. ducis vel regis Boemorum: Jurata 402, 1. 434, 10. Geruasius 179,10. 193, 1. 197, 10. 198, 25. 205, 15. 206, 6. 215,1. 218,1. 219,5. 224,5. 244, 5,15. 246,1,10. 247, 20. 251, 5. 252, 30. 253, 10. 254, 5. 409, 25. Florianus 265, 1. 266, 1. 270,20. 274,15. 276, 10. 284,20. 295, 35. 297,15. 298, 25. 301,5. 307,5. 313, 15,20. 320, 15, 25. 323, 1. 324, 30. 326, 25. Alexander mag. Prag. 289, 20, 25. 440, 15, 25. Stizlaus 445, 30. c. Morauię provintię 219, 10. candelabra deaurata 279, 15. caniductores 245, 20. canones sacri 14, 15. 16, 15. 66, 5. C. sancti 20, 16. canonum sta- tuta 43, 25. canonica decreta v. decreta ca- nonica. — canonice succedere (45, 10). canonice vocare 66, 10. canonica traditio 20, 10. 71, 15. canonici ordinis religio 225, 10. V. e. presbyteri. capella 52, 30. 53, 1. 242, 25. 300, 15, 20. 406, 36. c. ducis 150, 10. 279, 1. capellanus, capellani 85, 10. 95, 15. 205, 16. 254, 5. 277, 20, 25. 280, 10. 284, 10, 15. 289, 20. 294, 5. 295,85. 311,10. 315, 10. 362,5. 369,1. 370,16. c. et scriptor papae 140, 5. capitolium 278, 25. 440, 1. capitulum 278, 20. 314,30. Cf. conventus. captivi 32,20. 37,35. 179,25. 348, 15. caput v. precium pro capite dandum. capita penitus deton- dere 32,20. Cf. decapillare. carcer 32,20. carceri mancipare 14,1. incarcerem ponere 257,10. cardinalis 127, 1. 191, 25. 231, 20. 326, 20, 25. 367,5. c. diaconus
auctoritas 20. assensum prebere 268, 1. — assentire 295, 25. Cf. collau- dare, consentire. auctoritas ; a. apostolica 28, 5, 15. 62, 15. 68, 5. 69, 1. 72, 30. 75, 10. 76,25. 77,20. 78,25. 79, 30. 107, 30. 115, 1. auctoritate apo- stolica confirmare 45, 20. 317, 15. 327, 35. a. canonica 116, 10. auctoritate canonica confir- mare 156,20. a. evangelica 20,1. a. principalis 51,6. a. regie potestatis 195, 10. audientia [papae] 22, 15. 79, 10. 241, 10. a. apostolica 71, 10. a. apostolici 127, 80. Cf. appellare. audientia ducis 309, 5. aurifex 279,1. 360, 1. aurifossores qui vulgo ylouci di- cuntur 355, 15. aurum 42, 20, 25. 112, 15. 142, 15. 259, 5. Cf. marca. autenticorum virorum consilium 313, 1. autenticum scriptum 327, 35. au- tentica 328, 1, 30. avena 887, 15, 30. 390, 5. avia; aviae in castris Boemiae 887, 10, 26. 889, 20. 406, 20. Baculus; instrumenta duorum baculorum, quos cruccas vo- cant 272, 20. baltheum 45, 6. bannum 196, 25. 370,20. b. co- mitis 36, 10. banno confirmare 3065, 35. beneficium tam banno quam scripto sanccire 165, 10. baptisma 9, 1. 40, 15. baptismatis aqua 130,30. de sacro baptis- matis fonte suscipere 363, 16. baptizare 38, 1. baratrum blasphemie 24, 1. barbam abradere servientibus episcopi 73, 20. barbari 38, 5. barones, barrones [Bohemiae] 256, 1. 284, 1. Cf. nobiles; pri- mates. barrochia v. parrochia. basilica 971, 25. 363, 15. beneficium 80, 5, 10, 15. 156, 10. 369, 10. 420, 25. b. ecclesiasti- cum [sacerdoti] interdicere 148,20. in perpetuum b. con- cedere 174, 25. beneficio castri honoratus 419, 20. beneplacitum 313, 5. GLOSSARIUM. bigami clerici 138, 15. blasphemare 25, 20. bonum; bona ad regendum com- mittere 324, 16. bonum patri- monium 59, 20. bona tempo- ralia 80, 25. bos, boves 35, 15. 83, 15. 113, 15. 114, 20. 130, 10. (224, 15). 326, 16. 361, 15, 20. 387, 15, 30. 390, 6. 392, 30. 418, 6. braccarum paria 406, 20. bravium beatitudinis 45, 25. brod; theloneum, quod brod vulgo appellatur 357, 20. brunia 1, 15. bubulcus 85, 1. 363, 20. bucularius 406, 15. bukularii 385, 10, 20. bulla aurea 288, 1. burggravius 259, 10, 16. burgus 281, 20. bubulci 161,5. Calcaria 398, 5. caldarius 386, 5, 20. calefactores stube, cal. stubarum 56, 15. 84,10. 364, 26. 399, 1. 431, 6, 25. Cf. famulus. caliciarii 388, 5, 15. caligarum paria 393, 1. 406, 20. calix; calicem de manu episcopi suscipere 169, 6. cambire 281, 30. 435, 5. cambitio 217,5. V. et. concam- bium. cambium 278, 16. V. et. concam- bium. camera [regis Romanorum] 142, 15. c. ducis Boem. 855, 25, 36. camerarii 399, 5. 431,25. came- rarius regis vel ducis Boem. 193, 5. 196, 15. 198, 20. 205, 20. 218,1. 219,5. 223,25. 224,5. 239, 15. 244, 1, 6. 247, 25. 251, 10. 261, 15, 20. 265,1. 270, 20. 271,15. 276,10. 284, 20. 289, 20. 297, 20. 393, 5, 10. 420, 20. 422, 25. 425, 1. 440, 20. 443, 6. 445, 35. summus c. [ducis Boe- miae] 256,30. 257,1. 323, 6. summus c. curie [ducis B.] 419, 5. 424, 5. c. Holomucensis 420, 25. c. regine Boem. 224, 5. [ducissae] 295, 35. c. episcopi [Pragensis] 244,10. 247, 80. 273, 20. 298, 30. 306, 5. kamisiarum paria 406, 20. cardinalis 551 campanarius, campanarii 56, 10. 58, 20. (114, 15). 2778, 5, 15. 360, 10. 364,20. 380, 10—20. 381,1 sq. 383, 10, 20. 385, 5, 20. (388, 25). 392, 25. campus, campi (58, 1). 130, 5 sq. 198, 10. 205, 5. 275, 35. 301, 30. 348, 10. 364, 35. c. magnus (cum equis) 55, 10. campi villae 369, 25. cancellarius s. Romane eccl. 146, 1. 191,25. c. episcopi Pragen- sis 298, 30. c. regis vel imp. Rom. 43, 5. 95, 5. 167, 20. 178, 6. 260,1. c. ducis vel regis Boemorum: Jurata 402, 1. 434, 10. Geruasius 179,10. 193, 1. 197, 10. 198, 25. 205, 15. 206, 6. 215,1. 218,1. 219,5. 224,5. 244, 5,15. 246,1,10. 247, 20. 251, 5. 252, 30. 253, 10. 254, 5. 409, 25. Florianus 265, 1. 266, 1. 270,20. 274,15. 276, 10. 284,20. 295, 35. 297,15. 298, 25. 301,5. 307,5. 313, 15,20. 320, 15, 25. 323, 1. 324, 30. 326, 25. Alexander mag. Prag. 289, 20, 25. 440, 15, 25. Stizlaus 445, 30. c. Morauię provintię 219, 10. candelabra deaurata 279, 15. caniductores 245, 20. canones sacri 14, 15. 16, 15. 66, 5. C. sancti 20, 16. canonum sta- tuta 43, 25. canonica decreta v. decreta ca- nonica. — canonice succedere (45, 10). canonice vocare 66, 10. canonica traditio 20, 10. 71, 15. canonici ordinis religio 225, 10. V. e. presbyteri. capella 52, 30. 53, 1. 242, 25. 300, 15, 20. 406, 36. c. ducis 150, 10. 279, 1. capellanus, capellani 85, 10. 95, 15. 205, 16. 254, 5. 277, 20, 25. 280, 10. 284, 10, 15. 289, 20. 294, 5. 295,85. 311,10. 315, 10. 362,5. 369,1. 370,16. c. et scriptor papae 140, 5. capitolium 278, 25. 440, 1. capitulum 278, 20. 314,30. Cf. conventus. captivi 32,20. 37,35. 179,25. 348, 15. caput v. precium pro capite dandum. capita penitus deton- dere 32,20. Cf. decapillare. carcer 32,20. carceri mancipare 14,1. incarcerem ponere 257,10. cardinalis 127, 1. 191, 25. 231, 20. 326, 20, 25. 367,5. c. diaconus
Strana 552
552 caritatem transmittere 135,5. 140,1. 145,35. 149,5. 150,5. 165,20. c. presbyter 140, 1. 145, 30. 146, 1. 234, 15, 20. caritatem quandam parvulam transmittere 167, 15. carnalia desideria 81, 25. carpentarius, carpentarii 56, 15. 57,5. 58,20. 364,25. 365,5. 399, 10. 432, 1, 25. carpiones 392, 25. carra salinaria 35, 20. carta 95, 1. 114, 30. 253, 1. 340, 25. V. et charta. casa 45, 15. caseus; casei, 349, 5. castellanus 193, 5. 205, 20. 208, 1. 218,1. 219,5,10. 220, 20, 25. 224, 5. 239,15. 246, 5. 247, 20, 25. 251,10. 270,20. 274, 20. 284, 15. 289, 20, 25. 295, 35. 297, 20. 358, 10. 412,25. 413, 5, 10. 439, 25. 440, 20. 445, 35. 446, 1. Cf. burgravius, comes, pre- fectus. castellum 141, 25, 30. 142, 5. castrum 59,1. 76,20,25. 77, 20, 25. 130, 15. 142, 5. 162, 20—30. 216, 30. 220, 15. 221, 5. 255, 15. 261,5. 295,5. 848,15. 355, 10—25. 856,1. 357,10. 358, 5, 15. 363, 20. 365, 5. 371, 5. 387, 10, 25. 389, 20. 406, 15, 20. 419, 20, 25. 443, 30. 446, 20. castrum sancti Wenzlai 74, 1. 75, 5, 15. c. desertum 854, 1. castra edi- ficare 420, 10. 424,20. castro- rum edificatio 164, 20. reędifi- catio 163, 5. Cf. oppida; urbs. cathedra Petri 65, 30. c. princi- palis 38, 25. kathedram episco- patus suscipere 159, 25. catholicus princeps 150, 15. causa, que testibus debet con- probari 256, 25. causam deferre (ad metropolitanum) 66, 15. cautes salis 398, 1. cavalli 35,15. 36,1. masculinus 36, 1. cella 354, 1. 366, 40. cellerarius [ducis] 387, 20, 30. 390, 5. 397, 20, 25. 406, 5. 430, 10, 25. primus c. 247, 25. cenobium 160,5. 284,5. 317,5, 15. 320,5. 331,1,5. 368, 10. 369, 1,5. 870,10. 416, 15—25. 418, 15. 422, 10. 423, 30. cenobii pater (83,25). 111,10. 195, 20. cavallus GLOSSARIUM. comes census 35,20. 60,25. 252, 25. 363, 25. agrorum et fundorum c. manuperarii et carroperarii 355, 30. c. annualis 281, 25, 30. 282,5. c. de tota Boemia [re- gibus Roman. solvendus] 42, 20,25. c. centum marcharum sedi apostolicae a duce Boemiae solvendus 76, 5. 101, 30. 102, 10. c. ab ecclesia Wissegradensi sedi apostolicae solvendus 139, 15. 388, 10, 15, 25. 405, 35. c. de terra Polonię, quem duces Boemię accipere solebant 177, 30. V. et. oblatio, pensio; po- pousca. cera 35, 25. 349, 5. 392, 30. cerevisia 114, 10. cervisiarii 385, 10, 20. 386, 10, 20. charta 87,1. ch. sigillo signata 232, 10. V. et. carta. chomutne v. homutne. chorus 233, 10. 270, 20. chrisma v. crisma. christianismus 66, 30. christianitas 4, 15. ch. [in Bohe- mia] in Levo Gradech incepta 130, 15. cinguli 406,20. cingulum mili- tare 4, 20. cyphorum artifices 84, 10. cyphos parare 399, 5. 431, 10, 25. circuire agros commutatos 278, 25. c. villarum culta et inculta 419, 5. 424, 5. circuitio 217, 10. 415, 1. 419, 5. C. silve 369,25. circuiciones silvarum 215, 20. circuitus 59, 20. 164, 10, 15. 243, 20, 25. 245, 10—20. 247, 1. 251, 1. 252, 15. 253, 1. 255, 15. 261, 10. 262, 35. 265, 20. 276, 25. 281, 30. 282, 10. 289, 5. 324, 5. 349, 1. 353, 15. 357, 20, 25. 865, 10. 396, 5. 414,15. 415,5. 422, 5—15. 428, 10. 435, 15—25. 439, 25—35. 440, 1, 10. c. silve 53,1. 57,1. 364, 15. circulus regalis [duci Bohemiae concessus] 177, 16 sq. cyrographum 83, 5. 366, 20. cyroteca, cyrotheca 45, 5. 398, 5. cirotecarum paria 406, 20. cir- cuitus datus a principe assigna- cione cirotece 164, 15. cista 257, 10. cives 398, 10, 15. civitas 53, 1. 54, 35. 55. (59, 15). 112, 25. 113, 5. 117, 25, 30. 177, 35. 238, 25. 239, 1. 257, 5. 276, 1. 340, 30. 343, 30. 348, 5, 10. 349, 10. 360, 15. 368, 5. 370, 5. 392, 20. 393,5. civitatem abiurare 257, 5. claustrum 112, 15. 156, 15. 291, 30. 315, 20. 422, 10. 424, 10. clau- stra ord. s. Benedicti (45, 10). claustra inferni 13, 25. clausura 364, 6. claves [castri] mittere 216, 30. claviger celestis 23, 15. 27, 20. clerici, clericus 37, 30. 61, 25, 30. 81, 15. 86, 15. 133, 30. 297, 25. regni 343, 10. clericorum ordinatio 367,10. clericum vel mon- achum capere 148,5. manus violentas in clericum vel mo- nachum iniicere 146, 20. cleri- corum cohabitatio cum mulie- ribus 78, 15. clerici matrimonio iuncti 138. clericorum et sacer- dotum incontinentia 149, 5, 15. 150, 10. clerus 29, 30. 66, 15. 111, 5. clerus s. Romane ecclesiae 27, 25. clipeus 290, 1. coccus, cocus, kokus, v. coquus. coepiscopus 66, 10, 20. colaphis affligere 14, 1. collaciones 44, 15. collaudare 247, 10. Cf. consentire. collectae 328, 30. 420, 10. collecta denariorum 326,20. c. iusta sive exactoria 322, 10. c. gene- ralis 289, 5. 363, 30. 364,5. c. principis, qui dux Boemie vo- catur 440, 5. collectio; que duci per villas col- liguntur 400, 20. collector porcorum 406, 1. collec- tores decimae 314, 25. 399, 15. colloquium 98, 5. 227, 20. 230, 30. c. commune Bohemorum 277, 20. c. Premonstratense 136, 10. 181,25. 182,20. c. patrum, quod annuatim in Premon- stratensi ecclesia tenetur 225,15. coloni 142, 10. 284, 15. comes, comites 2, 10. 5, 15. 28, 20. 36,10. 53,20. (59,15). 83,5. 85, 10. 105, 25. 142, 10. 163, 20. 165,5. 173,1. 174,10. 175,5. 205, 20. 208, 5. 243, 25. 247, 20. 259, 15. 265, 20. 276, 10. 278, 30. 286,25. 320,1. 323,5. 326, 1. 328, 25. 329, 25. 344, 30. 361, 5. 399, 25. 401, 5. 413, 15, 20. 420, 25. 433, 1, 15. 444, 5, 10. comites
552 caritatem transmittere 135,5. 140,1. 145,35. 149,5. 150,5. 165,20. c. presbyter 140, 1. 145, 30. 146, 1. 234, 15, 20. caritatem quandam parvulam transmittere 167, 15. carnalia desideria 81, 25. carpentarius, carpentarii 56, 15. 57,5. 58,20. 364,25. 365,5. 399, 10. 432, 1, 25. carpiones 392, 25. carra salinaria 35, 20. carta 95, 1. 114, 30. 253, 1. 340, 25. V. et charta. casa 45, 15. caseus; casei, 349, 5. castellanus 193, 5. 205, 20. 208, 1. 218,1. 219,5,10. 220, 20, 25. 224, 5. 239,15. 246, 5. 247, 20, 25. 251,10. 270,20. 274, 20. 284, 15. 289, 20, 25. 295, 35. 297, 20. 358, 10. 412,25. 413, 5, 10. 439, 25. 440, 20. 445, 35. 446, 1. Cf. burgravius, comes, pre- fectus. castellum 141, 25, 30. 142, 5. castrum 59,1. 76,20,25. 77, 20, 25. 130, 15. 142, 5. 162, 20—30. 216, 30. 220, 15. 221, 5. 255, 15. 261,5. 295,5. 848,15. 355, 10—25. 856,1. 357,10. 358, 5, 15. 363, 20. 365, 5. 371, 5. 387, 10, 25. 389, 20. 406, 15, 20. 419, 20, 25. 443, 30. 446, 20. castrum sancti Wenzlai 74, 1. 75, 5, 15. c. desertum 854, 1. castra edi- ficare 420, 10. 424,20. castro- rum edificatio 164, 20. reędifi- catio 163, 5. Cf. oppida; urbs. cathedra Petri 65, 30. c. princi- palis 38, 25. kathedram episco- patus suscipere 159, 25. catholicus princeps 150, 15. causa, que testibus debet con- probari 256, 25. causam deferre (ad metropolitanum) 66, 15. cautes salis 398, 1. cavalli 35,15. 36,1. masculinus 36, 1. cella 354, 1. 366, 40. cellerarius [ducis] 387, 20, 30. 390, 5. 397, 20, 25. 406, 5. 430, 10, 25. primus c. 247, 25. cenobium 160,5. 284,5. 317,5, 15. 320,5. 331,1,5. 368, 10. 369, 1,5. 870,10. 416, 15—25. 418, 15. 422, 10. 423, 30. cenobii pater (83,25). 111,10. 195, 20. cavallus GLOSSARIUM. comes census 35,20. 60,25. 252, 25. 363, 25. agrorum et fundorum c. manuperarii et carroperarii 355, 30. c. annualis 281, 25, 30. 282,5. c. de tota Boemia [re- gibus Roman. solvendus] 42, 20,25. c. centum marcharum sedi apostolicae a duce Boemiae solvendus 76, 5. 101, 30. 102, 10. c. ab ecclesia Wissegradensi sedi apostolicae solvendus 139, 15. 388, 10, 15, 25. 405, 35. c. de terra Polonię, quem duces Boemię accipere solebant 177, 30. V. et. oblatio, pensio; po- pousca. cera 35, 25. 349, 5. 392, 30. cerevisia 114, 10. cervisiarii 385, 10, 20. 386, 10, 20. charta 87,1. ch. sigillo signata 232, 10. V. et. carta. chomutne v. homutne. chorus 233, 10. 270, 20. chrisma v. crisma. christianismus 66, 30. christianitas 4, 15. ch. [in Bohe- mia] in Levo Gradech incepta 130, 15. cinguli 406,20. cingulum mili- tare 4, 20. cyphorum artifices 84, 10. cyphos parare 399, 5. 431, 10, 25. circuire agros commutatos 278, 25. c. villarum culta et inculta 419, 5. 424, 5. circuitio 217, 10. 415, 1. 419, 5. C. silve 369,25. circuiciones silvarum 215, 20. circuitus 59, 20. 164, 10, 15. 243, 20, 25. 245, 10—20. 247, 1. 251, 1. 252, 15. 253, 1. 255, 15. 261, 10. 262, 35. 265, 20. 276, 25. 281, 30. 282, 10. 289, 5. 324, 5. 349, 1. 353, 15. 357, 20, 25. 865, 10. 396, 5. 414,15. 415,5. 422, 5—15. 428, 10. 435, 15—25. 439, 25—35. 440, 1, 10. c. silve 53,1. 57,1. 364, 15. circulus regalis [duci Bohemiae concessus] 177, 16 sq. cyrographum 83, 5. 366, 20. cyroteca, cyrotheca 45, 5. 398, 5. cirotecarum paria 406, 20. cir- cuitus datus a principe assigna- cione cirotece 164, 15. cista 257, 10. cives 398, 10, 15. civitas 53, 1. 54, 35. 55. (59, 15). 112, 25. 113, 5. 117, 25, 30. 177, 35. 238, 25. 239, 1. 257, 5. 276, 1. 340, 30. 343, 30. 348, 5, 10. 349, 10. 360, 15. 368, 5. 370, 5. 392, 20. 393,5. civitatem abiurare 257, 5. claustrum 112, 15. 156, 15. 291, 30. 315, 20. 422, 10. 424, 10. clau- stra ord. s. Benedicti (45, 10). claustra inferni 13, 25. clausura 364, 6. claves [castri] mittere 216, 30. claviger celestis 23, 15. 27, 20. clerici, clericus 37, 30. 61, 25, 30. 81, 15. 86, 15. 133, 30. 297, 25. regni 343, 10. clericorum ordinatio 367,10. clericum vel mon- achum capere 148,5. manus violentas in clericum vel mo- nachum iniicere 146, 20. cleri- corum cohabitatio cum mulie- ribus 78, 15. clerici matrimonio iuncti 138. clericorum et sacer- dotum incontinentia 149, 5, 15. 150, 10. clerus 29, 30. 66, 15. 111, 5. clerus s. Romane ecclesiae 27, 25. clipeus 290, 1. coccus, cocus, kokus, v. coquus. coepiscopus 66, 10, 20. colaphis affligere 14, 1. collaciones 44, 15. collaudare 247, 10. Cf. consentire. collectae 328, 30. 420, 10. collecta denariorum 326,20. c. iusta sive exactoria 322, 10. c. gene- ralis 289, 5. 363, 30. 364,5. c. principis, qui dux Boemie vo- catur 440, 5. collectio; que duci per villas col- liguntur 400, 20. collector porcorum 406, 1. collec- tores decimae 314, 25. 399, 15. colloquium 98, 5. 227, 20. 230, 30. c. commune Bohemorum 277, 20. c. Premonstratense 136, 10. 181,25. 182,20. c. patrum, quod annuatim in Premon- stratensi ecclesia tenetur 225,15. coloni 142, 10. 284, 15. comes, comites 2, 10. 5, 15. 28, 20. 36,10. 53,20. (59,15). 83,5. 85, 10. 105, 25. 142, 10. 163, 20. 165,5. 173,1. 174,10. 175,5. 205, 20. 208, 5. 243, 25. 247, 20. 259, 15. 265, 20. 276, 10. 278, 30. 286,25. 320,1. 323,5. 326, 1. 328, 25. 329, 25. 344, 30. 361, 5. 399, 25. 401, 5. 413, 15, 20. 420, 25. 433, 1, 15. 444, 5, 10. comites
Strana 553
comitatus [Bawariae] 34, 15. comites terre Sclavorum, gui Maraui dicun- tur, confines 30, 15. comes pa- latinus 94,5. 108,15. 173,1. 191, 30. Cf. et. castellanus, pre- fectus. comitatus 34,20. 48,20. 51,25. 53,10. 61, 1. 89, 5. 180, 1. 275, 35. Tres comitatus 34, 25. commendare patrocinio, tuta- mini, beati Petri principis apo- stolorum 367, 1. 388, 10, 25. c. fideles suos alicui sub tutela 324, 15. commonitorium 27, 10. communio 169, 10. commutatio 271, 15. 273, 10. 284, 10. Cf. concambium. concambitio 274, 10. Cf. cambitio. concambiare 372 25, 85. concambium 80, 10. 162, 30. 215, 80. 237,20. 243,25. 244,1. 250, 30. 261, 1, 10. 270, 10. 273, 15—25. 274, 16. 278, 5—25. 279, 10. 281,25. 290,20. 310, 5. 311,1. iure concambii con- ferre 428,10. Cf.: cambium, commutatio. concilium, concilia, 66, 30. 79, 10. 95, 15. 108, 1—15. 127, 20. c. ca- tholicorum 141,35. c. gene- rale 149, 5. c. plenarium pro- vintie 30, 30. c. Africanum 30, 25, 80. c. Carthaginense 133, 30. ad concilium vocare 66, 15. concubinae 78, 15, 20. concubinarii publici 138, 15. conductus 929, 25, so. 232, 25, 30. 958, 15. conductum dare legatis 104,5. securum conductum prestare 191,30. securum et honestum conductum impe- trare 231, 20. confinium 46, 15. 345, 5. congregatio 45, 25. 96, 30. 112, 35. c. sanctimonialium 343, 5. coniugatorum separatio 14, 20. coniugia infra parentelam con- iuncta 43, 25. conscriptiones synodales 13, 10. consecrare abbatem 45, 25. consecrationes, ordinationes et dispositiones patrare 13, 10. consecrationis regalis unctio 389, 5, 25. consensus 86, 10. 110,1. 118,5. 126, 15. 278, 5. 281, 20. 285, 15. 313,1. 362,5. 367,1. 418,26. 423,35. c. primatum Boemię GLOSSARIUM. 195, 10. c. tocius populi 337, 5. V. et. assensus. consentire 247, 5. 277, 15. 318, 10. 319, 5. per legatos et litteras consentire 194,1. Cf. collau- dare. consilium 298, 20. 314, 30. c. cu- riae [imperialis] 180,25. c. principum imperii 258, 20. com- mune c. principum 337, 5. c. primatum v. primates. consortium; in consortium ordi- nis admittere 272, 30. constructor ecclesie 179, 10. 207, 5. 208, 5. constructrix ecclesie 209, 5. consuetudo (84, 1). (111, 15). 195, 15. c. terre 327, 80. controversia 258, 15. c. super pos- sessionibus alienatis ab ecclesia 253, 25. conventio 310, 5. conventus 136, 15. 313, 1. 331, 5. 355,10,25. 856,1. c. mona- chorum 320,1. c. pauperum Christi 240, 25. conventus (= capitulum) 247, 5. conversio 38, 20. 190, 1. ad con- versionem venire 418, 15. 415, 1. cooperire ecclesiam 279, 20. cophinus 366, 30. coquus, coccus, cocus; plur.: Cocci, coci, coqui 45,35. 58, 15. 84, 10. 360, 1. 365, 1, 6. 374, 10,20. 875,5—25. 377, 15, 25. 388, 15. 398, 1. 406, 25. 430, 25. cornu domini Danielis epi. 213,5. corona aurea 112, 15, 30. c. im- perialis 177, 20. c. regni 215, 10, 25. terra ad coronam regni [Boem.] pertinens 215, 10. 478, 25. 423, 35. villae, quae coronae adiacebant 217, 20. correctio ac reformatio regularis discipline (45, 10). correctio mo- rum 135, 10. corrigere; fratrem corrigendum mittere 227, 1. koselug 384, 1, 20. cottorum paria 406, 20. crimen 32, 20. crisma sanctum 25, 80. chrisma 367, 10. krosna; salis trussa, que sclavice dicitur krosna 406, 1. crucca (= die Kriicke) 272, 20. crux: signum crucis suscipere, assumere 153,5. 441,10. cru- custos 553 cem cum letania portare 96, 10. altaria crucibus tam aureis quam argenteis exornare 112, 35. csasnik, csasnici; caliciarii, qui sclauice dicuntur csasnici 383, 6, 15. 384, 1, 5, 20. culpa canonica 75, 20. culpas vel causas iudicare 439, 35. culpa- rum utilitatem concedere 440,10. culta vetera 45, 15. cultor [terrae] 122, 5. cultores vi- neae 499, 5. 400, 10. 431, 10, 25. 432, 5. cupedynarius 360, 5. curia 167,25. 173,25. 229, 30. 230, 5. 231, 25. 232, 25, 30. 233, 10. 236, 20. 237, 30. 241, 15. 258, 20. 287, 15, 30, 35. 295, 10. 410, 20. 411, 5. curia generalis 174, 20. c. sollempnis 175, 10. curiam dare 221, 1. curia Romana 78, 10. 126, 25. 167, 15. curia episcopalis 125, 1. maio- res curię [episcopalis] 273, 20. curia imperatoris 305, 15. curia [ducis Boh.] 406, 30. viri principales curie [ducis] 253, 25. curie consessus 254, 1. curie iudex v. iudex. curia [ = aedificium agreste] 83, 20. 121,5. 156, 30. 250, 30. 273, 15. 276, 1. 282, 20. 298, 25. 305, 25. 348, 15. 349, 1. 353, 20. 397, 20, 25. 430, 5, 10, 25. curia hospitum mercatorum Pragae 392,20. 393. 406, 15. curiales servi v. servi. currus 321, 30. cursores viarum 360, 25. curtiferi 378, 5, 25. curtile 320, 10. curtis 79,5. 360,5, 10. 361, 5. curtis regalis 36,20. curti in- servientes 360, 5. custodia, quod vulgariter dicitur ztrasa 160, 20. custodire domum 130, 25. c. Pra- gam cum duodecim scutis de- bent Theutonici 256, 20. custos apum 58, 10, 25. 365, 1, 5. 412, 30. Cf.: apiarii. custos ar- marii (114, 15). (388, 25). c. ec- clesiae, custodes ecclesiae 52, 30. 53,1. 360,10. 378, 20, 30. 382, 15, 20. 383, 10, 20. 385, 6&—20. (388, 25). 395,1. 397, 10. 426, 15, 30. 429, 10—25. c. silve 260, 25. custodes silve, qui vulga- riter dicuntur hayni 419, 5.
comitatus [Bawariae] 34, 15. comites terre Sclavorum, gui Maraui dicun- tur, confines 30, 15. comes pa- latinus 94,5. 108,15. 173,1. 191, 30. Cf. et. castellanus, pre- fectus. comitatus 34,20. 48,20. 51,25. 53,10. 61, 1. 89, 5. 180, 1. 275, 35. Tres comitatus 34, 25. commendare patrocinio, tuta- mini, beati Petri principis apo- stolorum 367, 1. 388, 10, 25. c. fideles suos alicui sub tutela 324, 15. commonitorium 27, 10. communio 169, 10. commutatio 271, 15. 273, 10. 284, 10. Cf. concambium. concambitio 274, 10. Cf. cambitio. concambiare 372 25, 85. concambium 80, 10. 162, 30. 215, 80. 237,20. 243,25. 244,1. 250, 30. 261, 1, 10. 270, 10. 273, 15—25. 274, 16. 278, 5—25. 279, 10. 281,25. 290,20. 310, 5. 311,1. iure concambii con- ferre 428,10. Cf.: cambium, commutatio. concilium, concilia, 66, 30. 79, 10. 95, 15. 108, 1—15. 127, 20. c. ca- tholicorum 141,35. c. gene- rale 149, 5. c. plenarium pro- vintie 30, 30. c. Africanum 30, 25, 80. c. Carthaginense 133, 30. ad concilium vocare 66, 15. concubinae 78, 15, 20. concubinarii publici 138, 15. conductus 929, 25, so. 232, 25, 30. 958, 15. conductum dare legatis 104,5. securum conductum prestare 191,30. securum et honestum conductum impe- trare 231, 20. confinium 46, 15. 345, 5. congregatio 45, 25. 96, 30. 112, 35. c. sanctimonialium 343, 5. coniugatorum separatio 14, 20. coniugia infra parentelam con- iuncta 43, 25. conscriptiones synodales 13, 10. consecrare abbatem 45, 25. consecrationes, ordinationes et dispositiones patrare 13, 10. consecrationis regalis unctio 389, 5, 25. consensus 86, 10. 110,1. 118,5. 126, 15. 278, 5. 281, 20. 285, 15. 313,1. 362,5. 367,1. 418,26. 423,35. c. primatum Boemię GLOSSARIUM. 195, 10. c. tocius populi 337, 5. V. et. assensus. consentire 247, 5. 277, 15. 318, 10. 319, 5. per legatos et litteras consentire 194,1. Cf. collau- dare. consilium 298, 20. 314, 30. c. cu- riae [imperialis] 180,25. c. principum imperii 258, 20. com- mune c. principum 337, 5. c. primatum v. primates. consortium; in consortium ordi- nis admittere 272, 30. constructor ecclesie 179, 10. 207, 5. 208, 5. constructrix ecclesie 209, 5. consuetudo (84, 1). (111, 15). 195, 15. c. terre 327, 80. controversia 258, 15. c. super pos- sessionibus alienatis ab ecclesia 253, 25. conventio 310, 5. conventus 136, 15. 313, 1. 331, 5. 355,10,25. 856,1. c. mona- chorum 320,1. c. pauperum Christi 240, 25. conventus (= capitulum) 247, 5. conversio 38, 20. 190, 1. ad con- versionem venire 418, 15. 415, 1. cooperire ecclesiam 279, 20. cophinus 366, 30. coquus, coccus, cocus; plur.: Cocci, coci, coqui 45,35. 58, 15. 84, 10. 360, 1. 365, 1, 6. 374, 10,20. 875,5—25. 377, 15, 25. 388, 15. 398, 1. 406, 25. 430, 25. cornu domini Danielis epi. 213,5. corona aurea 112, 15, 30. c. im- perialis 177, 20. c. regni 215, 10, 25. terra ad coronam regni [Boem.] pertinens 215, 10. 478, 25. 423, 35. villae, quae coronae adiacebant 217, 20. correctio ac reformatio regularis discipline (45, 10). correctio mo- rum 135, 10. corrigere; fratrem corrigendum mittere 227, 1. koselug 384, 1, 20. cottorum paria 406, 20. crimen 32, 20. crisma sanctum 25, 80. chrisma 367, 10. krosna; salis trussa, que sclavice dicitur krosna 406, 1. crucca (= die Kriicke) 272, 20. crux: signum crucis suscipere, assumere 153,5. 441,10. cru- custos 553 cem cum letania portare 96, 10. altaria crucibus tam aureis quam argenteis exornare 112, 35. csasnik, csasnici; caliciarii, qui sclauice dicuntur csasnici 383, 6, 15. 384, 1, 5, 20. culpa canonica 75, 20. culpas vel causas iudicare 439, 35. culpa- rum utilitatem concedere 440,10. culta vetera 45, 15. cultor [terrae] 122, 5. cultores vi- neae 499, 5. 400, 10. 431, 10, 25. 432, 5. cupedynarius 360, 5. curia 167,25. 173,25. 229, 30. 230, 5. 231, 25. 232, 25, 30. 233, 10. 236, 20. 237, 30. 241, 15. 258, 20. 287, 15, 30, 35. 295, 10. 410, 20. 411, 5. curia generalis 174, 20. c. sollempnis 175, 10. curiam dare 221, 1. curia Romana 78, 10. 126, 25. 167, 15. curia episcopalis 125, 1. maio- res curię [episcopalis] 273, 20. curia imperatoris 305, 15. curia [ducis Boh.] 406, 30. viri principales curie [ducis] 253, 25. curie consessus 254, 1. curie iudex v. iudex. curia [ = aedificium agreste] 83, 20. 121,5. 156, 30. 250, 30. 273, 15. 276, 1. 282, 20. 298, 25. 305, 25. 348, 15. 349, 1. 353, 20. 397, 20, 25. 430, 5, 10, 25. curia hospitum mercatorum Pragae 392,20. 393. 406, 15. curiales servi v. servi. currus 321, 30. cursores viarum 360, 25. curtiferi 378, 5, 25. curtile 320, 10. curtis 79,5. 360,5, 10. 361, 5. curtis regalis 36,20. curti in- servientes 360, 5. custodia, quod vulgariter dicitur ztrasa 160, 20. custodire domum 130, 25. c. Pra- gam cum duodecim scutis de- bent Theutonici 256, 20. custos apum 58, 10, 25. 365, 1, 5. 412, 30. Cf.: apiarii. custos ar- marii (114, 15). (388, 25). c. ec- clesiae, custodes ecclesiae 52, 30. 53,1. 360,10. 378, 20, 30. 382, 15, 20. 383, 10, 20. 385, 6&—20. (388, 25). 395,1. 397, 10. 426, 15, 30. 429, 10—25. c. silve 260, 25. custodes silve, qui vulga- riter dicuntur hayni 419, 5.
Strana 554
554 cutella cutella vaginata 406, 20. cutes 392, 30. Dapifer [ducis vel regis Boh.] 163, 20. 165, 5. 193, 6. 196, 20. 198, 20. 205, 20. 218, 1. 219, 5. 244, 10. 246, 1. 247, 30. 251, 10. 261, 15. 271, 15. 274, 20. 289, 20. 297, 20. 358, 10. 440, 20. d. [epi- scopi Prag.] 273,20. 298, 30. 306, 5. decania 138, 1. decapillare 73, 20. decimae 43,25. 44,15. 45,15. 68, 30. 69,30. 79,5. 81,15. (83, 20). 111, 10. 127, 25. 195, 20. 220, 25. 221, 20. 366, 35. 374, 15, 20. 386, 10, 20. 387, 1—26. 388, 1,20. 399, 15. 422, 10, 15. 440, 6. decima de omni agricultura 348, 20. decima animalium tam maiorum quam minorum 361, 6. decima tocius census ducis 363, 25. decima marca de tributo 113, 5, 10. 386, 5, 20. de- cima de omulo 887, 10, 25. de- cima de omni proventu 346, 15. decima thelonei 357, 20. decima de vinea 278,35. 279,20. de- cimas indulgere 315, 1. decimae collectores 314, 25. 399, 15. de- cima ovis 387, 15,25. 389,25. decima taberna 363, 25. decima trussa salis 406, 1. decima urna mellis 361, 5. decime septimane fructus in theloneis 349, 10. de- cimum forum 848, 10. 361, 10. 363, 25. decimum tributum de pontibus 4361, 15. decimus bos 405, 30. 406, 1. decimus dena- rius 361, 1—10. 405, 30. 406, 1. dec. denarius de iudicio 348, 10. $49, 10. dec. denarius de vendi- cione 386, 15,20. 387, 1, 5, 20. decimus nummus 114, 25. 357, 20. decimus homo captivus 348,15. decimus manipulus 361, 1. 405, 30. 406, 1. decimatio 300, 15. 360, 20. 361, 10. 362, 5. 432, 15, 25. d. annualis 364, 15. d. fructuum recta 51,25. d. frumenti 867, 20. d. legalis 55, 30. 56, 10. decimacionis im- munitas 422, 5. decreta 62,25. 66,30. d. aposto- lica 20, 20. 29, 35. 75, 10. 77, 15. 343, 10. d. Leonis papae 13, 5. 31, 1. d. canonica 18, 5. d. ca- nonum 30, 20. 66, 15. d. sancto- rum patrum 71, 15. 133, 25. d. patrum recitare 138, 20. decre- talia instituta 13, 25. decretum apostolicum 20,20. d. GLOSSARIUM. Celestini papae 31, 5. d. beati Gregorii papae 346, 20. decreto dominii confirmationem abba- tiae statuere 86, 10. dedicatio [capellae] 279,1. d. ecclesie 349, 5. d. monasterii 350, 1. d. oratorii 358, 5. defendere bona ecclesie 77, 25. d. ecclesiam 439, 20. defensio sti. Petri 19, 25. d. speci- alis solius principis, qui dux Boemie vocatur 439,35. in graciam et defensionem susci- pere 250,10. Cf. protectio, tuitio, tutamen. defensor 131,5. 378, 10, 25. delegare in manus alicuius 108, 25. 109, 20. 110, 1. 320, 5. delictum 354, 5. denarii 51, 10. 55, 20. 84, 5. 114, 1. 130, 10 sq. 139, 15. 1061, 1. 196, 5. 252, 15, 20. 348, 10. 349, 5, 10. 300,25. 353,10. 360,20. 361, 1—10. 864,1. 386,15,20. 387, 1,5, 20. 392, 25—35. 393, 10. 397, 15, 20. 413, 1. 430, 5,20. d. de iudicio v. iudicium. dyaconatus 138, 15. diaconus, dyaconi 138,20. 392, 25. 367,5. diaconus ordinare 168, 30. diadema glorie portare 177, 20. dictare litteras 222, 5. 272, 5. dies festi 28, 10. d. natalis Domini 100, 1. diocesis 30, 10—30. 37, 20. et sae- ius; cf. parrochia. disciplina regularis (45, 10). disci- plinę custodia 30, 1. dispensator ducis 276, 15. disterminatio predii 284, 15. distinguere ecclesias — plebales 138, 20. divorcium 11, 15. doctrina ecclesiastica 20,5. d. s. ecclesie Romane 22, 1. d. eccle- sie universalis 129, 20. d. eccle- siastice rationis 30, 5. d. evan- gelica et apostolica 20, 5. 92, 10. d. falsa 17, 25. dogmata sancta 27, 35. 28, 1. doliorum parator 399, 10. 432, 1, 20. domesticus 393, 10. domicelli [epi. Prag.] 315, 10. Dominicus dies 25, 30. dominium 142, 15. epistola dominus, domnus apostolicus 44, 15. 61,20. 92,10. 126, 25. 167, 15. d. papa 78, 10. 92, 10. 166, 25. 212, 20. 213, 1. domus; domum propriam habere 257, 10. dos 85,5. dos capelle 114, 25. d. ecclesiae 113, 15. 300, 1. 315, 25. 364, 5. 396, 10, 15. 409, 15. 415, 10. 428, 10, 20. ex propria dote dotare 83,15. dote perpetua donare 218, 25. dothalicii tytulus 416, 20. drizeci 385, 10, 20. dusnic, dusnik, dussnic, du$nik, homo ecclesiae addictus, ani- mator seu proanimatus nomi- natus (60,1). 365, 10. 897, 15. 429, 25. 430, 1. dux patrię 27,15. d. principalis 288, 35. Ebdomada 114,20. e. thelonei 53, 1. 55, 10. ecclesia; aecclesia catholica 40, 15. sancta cath. et apostolica Ro- mana ecclesia 25, 1. e. forensis 315,25. e. primitiva 88, 30. ecclesiarum | iuri preiudicare 18, 15. ecclesias plebales distin- guere 138, 20. ecclesiastici gradus 37, 30. eccle- siasticis honoribus, e. bene- ficiis privare 138. ecclesiasti- cum regimen 102, 25. economus 294, 25. edictum 66, 10. e. imperiale 410, 20. egressum atque introitum libe- rum habere 321, 35. electionis [episcopi] libertas 126, 10. elemosina 81, 15. 254, 30. elemo- synarum largitio 99, 30. eligere abbatem 45, 25. emissarius 85,1. 111, 10. 130, 10. v. et.: equae. ensifer 270, 25. episcopus diocesanus 268, 20. eps. e latere destinatus 16, 10. epi- scopi de latere summi ponti- ficis missi 30, 5. epi. provinti- ales 30,1. epi suffraganei 30,25. epos. ordinare 38, 10. epos. proprios habere 30, 30. epistola 14, 5. 28, 10. 32, 15. 33, 20. 68, 25, 30. 69, 30. 71, 20. 72, 25. 75, 6. 837,10,26. V. et.: lit- terae.
554 cutella cutella vaginata 406, 20. cutes 392, 30. Dapifer [ducis vel regis Boh.] 163, 20. 165, 5. 193, 6. 196, 20. 198, 20. 205, 20. 218, 1. 219, 5. 244, 10. 246, 1. 247, 30. 251, 10. 261, 15. 271, 15. 274, 20. 289, 20. 297, 20. 358, 10. 440, 20. d. [epi- scopi Prag.] 273,20. 298, 30. 306, 5. decania 138, 1. decapillare 73, 20. decimae 43,25. 44,15. 45,15. 68, 30. 69,30. 79,5. 81,15. (83, 20). 111, 10. 127, 25. 195, 20. 220, 25. 221, 20. 366, 35. 374, 15, 20. 386, 10, 20. 387, 1—26. 388, 1,20. 399, 15. 422, 10, 15. 440, 6. decima de omni agricultura 348, 20. decima animalium tam maiorum quam minorum 361, 6. decima tocius census ducis 363, 25. decima marca de tributo 113, 5, 10. 386, 5, 20. de- cima de omulo 887, 10, 25. de- cima de omni proventu 346, 15. decima thelonei 357, 20. decima de vinea 278,35. 279,20. de- cimas indulgere 315, 1. decimae collectores 314, 25. 399, 15. de- cima ovis 387, 15,25. 389,25. decima taberna 363, 25. decima trussa salis 406, 1. decima urna mellis 361, 5. decime septimane fructus in theloneis 349, 10. de- cimum forum 848, 10. 361, 10. 363, 25. decimum tributum de pontibus 4361, 15. decimus bos 405, 30. 406, 1. decimus dena- rius 361, 1—10. 405, 30. 406, 1. dec. denarius de iudicio 348, 10. $49, 10. dec. denarius de vendi- cione 386, 15,20. 387, 1, 5, 20. decimus nummus 114, 25. 357, 20. decimus homo captivus 348,15. decimus manipulus 361, 1. 405, 30. 406, 1. decimatio 300, 15. 360, 20. 361, 10. 362, 5. 432, 15, 25. d. annualis 364, 15. d. fructuum recta 51,25. d. frumenti 867, 20. d. legalis 55, 30. 56, 10. decimacionis im- munitas 422, 5. decreta 62,25. 66,30. d. aposto- lica 20, 20. 29, 35. 75, 10. 77, 15. 343, 10. d. Leonis papae 13, 5. 31, 1. d. canonica 18, 5. d. ca- nonum 30, 20. 66, 15. d. sancto- rum patrum 71, 15. 133, 25. d. patrum recitare 138, 20. decre- talia instituta 13, 25. decretum apostolicum 20,20. d. GLOSSARIUM. Celestini papae 31, 5. d. beati Gregorii papae 346, 20. decreto dominii confirmationem abba- tiae statuere 86, 10. dedicatio [capellae] 279,1. d. ecclesie 349, 5. d. monasterii 350, 1. d. oratorii 358, 5. defendere bona ecclesie 77, 25. d. ecclesiam 439, 20. defensio sti. Petri 19, 25. d. speci- alis solius principis, qui dux Boemie vocatur 439,35. in graciam et defensionem susci- pere 250,10. Cf. protectio, tuitio, tutamen. defensor 131,5. 378, 10, 25. delegare in manus alicuius 108, 25. 109, 20. 110, 1. 320, 5. delictum 354, 5. denarii 51, 10. 55, 20. 84, 5. 114, 1. 130, 10 sq. 139, 15. 1061, 1. 196, 5. 252, 15, 20. 348, 10. 349, 5, 10. 300,25. 353,10. 360,20. 361, 1—10. 864,1. 386,15,20. 387, 1,5, 20. 392, 25—35. 393, 10. 397, 15, 20. 413, 1. 430, 5,20. d. de iudicio v. iudicium. dyaconatus 138, 15. diaconus, dyaconi 138,20. 392, 25. 367,5. diaconus ordinare 168, 30. diadema glorie portare 177, 20. dictare litteras 222, 5. 272, 5. dies festi 28, 10. d. natalis Domini 100, 1. diocesis 30, 10—30. 37, 20. et sae- ius; cf. parrochia. disciplina regularis (45, 10). disci- plinę custodia 30, 1. dispensator ducis 276, 15. disterminatio predii 284, 15. distinguere ecclesias — plebales 138, 20. divorcium 11, 15. doctrina ecclesiastica 20,5. d. s. ecclesie Romane 22, 1. d. eccle- sie universalis 129, 20. d. eccle- siastice rationis 30, 5. d. evan- gelica et apostolica 20, 5. 92, 10. d. falsa 17, 25. dogmata sancta 27, 35. 28, 1. doliorum parator 399, 10. 432, 1, 20. domesticus 393, 10. domicelli [epi. Prag.] 315, 10. Dominicus dies 25, 30. dominium 142, 15. epistola dominus, domnus apostolicus 44, 15. 61,20. 92,10. 126, 25. 167, 15. d. papa 78, 10. 92, 10. 166, 25. 212, 20. 213, 1. domus; domum propriam habere 257, 10. dos 85,5. dos capelle 114, 25. d. ecclesiae 113, 15. 300, 1. 315, 25. 364, 5. 396, 10, 15. 409, 15. 415, 10. 428, 10, 20. ex propria dote dotare 83,15. dote perpetua donare 218, 25. dothalicii tytulus 416, 20. drizeci 385, 10, 20. dusnic, dusnik, dussnic, du$nik, homo ecclesiae addictus, ani- mator seu proanimatus nomi- natus (60,1). 365, 10. 897, 15. 429, 25. 430, 1. dux patrię 27,15. d. principalis 288, 35. Ebdomada 114,20. e. thelonei 53, 1. 55, 10. ecclesia; aecclesia catholica 40, 15. sancta cath. et apostolica Ro- mana ecclesia 25, 1. e. forensis 315,25. e. primitiva 88, 30. ecclesiarum | iuri preiudicare 18, 15. ecclesias plebales distin- guere 138, 20. ecclesiastici gradus 37, 30. eccle- siasticis honoribus, e. bene- ficiis privare 138. ecclesiasti- cum regimen 102, 25. economus 294, 25. edictum 66, 10. e. imperiale 410, 20. egressum atque introitum libe- rum habere 321, 35. electionis [episcopi] libertas 126, 10. elemosina 81, 15. 254, 30. elemo- synarum largitio 99, 30. eligere abbatem 45, 25. emissarius 85,1. 111, 10. 130, 10. v. et.: equae. ensifer 270, 25. episcopus diocesanus 268, 20. eps. e latere destinatus 16, 10. epi- scopi de latere summi ponti- ficis missi 30, 5. epi. provinti- ales 30,1. epi suffraganei 30,25. epos. ordinare 38, 10. epos. proprios habere 30, 30. epistola 14, 5. 28, 10. 32, 15. 33, 20. 68, 25, 30. 69, 30. 71, 20. 72, 25. 75, 6. 837,10,26. V. et.: lit- terae.
Strana 555
eguae eguae 36, 1. 55, 5. 85, 1. e. emissa- riae 160, 20. e. indomitae 111, 10. 113, 1. (224, 15). equarum indomitarum custodes 412, 30. equarum grex 55,25. 56,5. equarum pastores 161,5. 398, 25. 431,5, 25. equus, equi 86, 30. 111, 5. 130, 10. 326, 15. 360, 10. 392, 30. 393, 10. e. furtivus 257,15. equorum nutritor (58, 1). 364, 36. evangelium 21,5. e. Sclavinica lingua translatum 21, 10. evan- gelii exposicio lingua Sclavorum annuncianda 26, 20. evangelii lectio Slovenica 9,10. Cf. iuramentum. evocare ad maiestatis [imperi- alis] presentiam 258, 15. exactio 164, 25. 357, 15. e. thelo- nei et iuris forensis 322, 1. exactionibus indebitis inquie- tare 292, 25. excommunicare 75,20. canonice e. 137, 15. excommunicati 133,20 sq. ex- communicatis — communicare 87,20. excommunicatos reci- pere 133, 20. excommunicatio 78,15. 192, 30. excommunicationis sententia 134, 1. excommunicationis vin- culo innodare 146, 25. 292, 20. excommunicationem publice denuntiare 146, 30. exemplar litterarum 153, 20. ex- emplaria cartę vetustate ad- modum attrita 340, 25. exemplum litterarum 76, 20. 77, 16. exemptio ab omni provinciali iure seu lege 349, 15. 354, 10. 58, I. exeniis visitare 172, 1. exilium 32, 25. exorcistas ordinare 168, 30. expeditio 163, 5. 164, 20. 256, 20. 407,10. e. contra paganos 216,25. e. Ytalorum 238, s5. Faber, fabri 56, 15. 57, 5. 58, 15. 84,10. 161,5. 360,1. 364,25. 865,1. 875,6,20. 385, 10—20. 398, 25. 412, 30. 431, 5, 26. facultates 260, s0. falx ; adiuvare cum falcibus fenum secare 130, 26. familia [servorum ecclesiae vel monasterii] 47,30. 54, 30, 35. GLOSSARIUM. 84,5. 105, 30. 106,5. 130, 15. 160, 25. 161, 10. 196, 10. 321, 35. 348, 5. 390, 10. 406, 20. f. epi- scopii 142, 10. f. ab omnibus terrenis negociis libera 54, 30. f. perpetuae libertati donata 106, 5. familiaris (ducis Boh.) 378, 10, 25. famula 405, 35. famulus 45,35. 324,15. 405, 35. f. ad calefaciendas stubas 45, 35. Cf. calefactores stube. farina 406, 5. fastigium pastorale 31, 5. fax 257, 10. fedus 37, 20. 62, 20. feniseka 386, 15, 20. fenum 130, 25. 245, 15. fera 413, 1. feria 25, 25, 30. 114, 25. ferramenta solvere quater anno 884, 5, 10, 20. ferrarius 384, 5, 10, 20. ferrum 112, 15. f. ad opus ecclesie conquirere 414,15. ferri mas- sas persolvere 399,5. 402,20. 431,25. 432, 10. festivitas preclarior in feria VI 114, 25. fidei iussores, fideiussores 232, 5. 257, 10. fideles suos sub tutela alicui commendare 324, 15. fides 25, 1. 40, 20. f. catholica 26, 16. 32,5. 37,30. fidei funda- mentum 24, 56. fidei promissio 18,20. fidei orthodoxe anhe- lare 23, 25. fidei orthodoxe cul- tus 22,10. fidem orthodoxam blasfemantes 23, 30. fidem in- famare 24, 1. in recta fide du- bitare 17, 20. V. et. symbolum. figulus, figuli 84,10. (119,5). 377, 10, 20. 398, 10. 430, 30. filum aureum 497, 20. 430, 5, 25. f. argenteum 430, 5. fimum educere 393, 15. fines 46,10. f. Boemie 415, 10. V. et. termini. fiscalia terre communia 322, 5. fiscus [imperialis] 203, 10. f. ca- mere ducis 355,25. f. regius 42, 20. 259, 5. 444, 1. flagellum equinum 15,10. fla- gellis afficere 71, 20. foedus v. fedus. foedus amicitiae in Habitus 555 forma conventionis 233, 1. f. ca- nonica 223, 1. formata 138,10. formate privi- legio confirmare 255, 5. forum 111, 5. 134, 5. 286, 25. 320, 10. 326, 5. 348, 10. 354, 1. 357, 10. 361,10. 363,25. 370, 10. 406, 20. 414, 10. 439, 30. f. ab omni theloneo liberum consti- tuere 400, 20. 433, 1. nonum f. 370, 5,10. decimum f. 348, 10. 361,10. 363,25. fratres, qui mittuntur ad colligenda fora 370, 1. per fora terre notificare 255, 5. in foro publico preconio proclamare 289, 10. fovea, ubi funditur aqua baptis- matis 130, 30. fraternitatem suscipere 247, 15. 286, 15. fratres ( = canonici) 246, 1. frumentum 367, 20. fundator 45, 1. fundus 278, 10. fur 257, 6. furor Teutonicus 441, 30. furtum 257,5. 420, 5. pro furto iurare 256, 20. Gallinae 130, 15. gallinarum pulli 114, 10. gazofilacium 418, 15. 423, 30. gelâchiet, gelachiet; more silva- rum consignare, quod vulgo g. nuncupatur 205, 5. geneceum 399, 15. 432, 25. gens 66, 30. gentilitas 38, 5. gesta Anglorum 37, 30. g. synod- alia 10, 10. gladiator ducis Boemie 446, 5. gladius 257, 15. g. divinus 32, 15. Cf. anathema. glaua, glava 289, 1. 364, 5. gostine 368, 30. grangia 316, 15. gremium ecclesie 26, 25. grrdost 364, 10. grrnecne 363, 30. gubernatio ecclesiae 31, 5. gubernator navis 365, 5. Habitus; h. ordinis Praemonstra- tensis 182, 1. h. regularis 159, 10. h. sanctimoniae 109, 5. ha-
eguae eguae 36, 1. 55, 5. 85, 1. e. emissa- riae 160, 20. e. indomitae 111, 10. 113, 1. (224, 15). equarum indomitarum custodes 412, 30. equarum grex 55,25. 56,5. equarum pastores 161,5. 398, 25. 431,5, 25. equus, equi 86, 30. 111, 5. 130, 10. 326, 15. 360, 10. 392, 30. 393, 10. e. furtivus 257,15. equorum nutritor (58, 1). 364, 36. evangelium 21,5. e. Sclavinica lingua translatum 21, 10. evan- gelii exposicio lingua Sclavorum annuncianda 26, 20. evangelii lectio Slovenica 9,10. Cf. iuramentum. evocare ad maiestatis [imperi- alis] presentiam 258, 15. exactio 164, 25. 357, 15. e. thelo- nei et iuris forensis 322, 1. exactionibus indebitis inquie- tare 292, 25. excommunicare 75,20. canonice e. 137, 15. excommunicati 133,20 sq. ex- communicatis — communicare 87,20. excommunicatos reci- pere 133, 20. excommunicatio 78,15. 192, 30. excommunicationis sententia 134, 1. excommunicationis vin- culo innodare 146, 25. 292, 20. excommunicationem publice denuntiare 146, 30. exemplar litterarum 153, 20. ex- emplaria cartę vetustate ad- modum attrita 340, 25. exemplum litterarum 76, 20. 77, 16. exemptio ab omni provinciali iure seu lege 349, 15. 354, 10. 58, I. exeniis visitare 172, 1. exilium 32, 25. exorcistas ordinare 168, 30. expeditio 163, 5. 164, 20. 256, 20. 407,10. e. contra paganos 216,25. e. Ytalorum 238, s5. Faber, fabri 56, 15. 57, 5. 58, 15. 84,10. 161,5. 360,1. 364,25. 865,1. 875,6,20. 385, 10—20. 398, 25. 412, 30. 431, 5, 26. facultates 260, s0. falx ; adiuvare cum falcibus fenum secare 130, 26. familia [servorum ecclesiae vel monasterii] 47,30. 54, 30, 35. GLOSSARIUM. 84,5. 105, 30. 106,5. 130, 15. 160, 25. 161, 10. 196, 10. 321, 35. 348, 5. 390, 10. 406, 20. f. epi- scopii 142, 10. f. ab omnibus terrenis negociis libera 54, 30. f. perpetuae libertati donata 106, 5. familiaris (ducis Boh.) 378, 10, 25. famula 405, 35. famulus 45,35. 324,15. 405, 35. f. ad calefaciendas stubas 45, 35. Cf. calefactores stube. farina 406, 5. fastigium pastorale 31, 5. fax 257, 10. fedus 37, 20. 62, 20. feniseka 386, 15, 20. fenum 130, 25. 245, 15. fera 413, 1. feria 25, 25, 30. 114, 25. ferramenta solvere quater anno 884, 5, 10, 20. ferrarius 384, 5, 10, 20. ferrum 112, 15. f. ad opus ecclesie conquirere 414,15. ferri mas- sas persolvere 399,5. 402,20. 431,25. 432, 10. festivitas preclarior in feria VI 114, 25. fidei iussores, fideiussores 232, 5. 257, 10. fideles suos sub tutela alicui commendare 324, 15. fides 25, 1. 40, 20. f. catholica 26, 16. 32,5. 37,30. fidei funda- mentum 24, 56. fidei promissio 18,20. fidei orthodoxe anhe- lare 23, 25. fidei orthodoxe cul- tus 22,10. fidem orthodoxam blasfemantes 23, 30. fidem in- famare 24, 1. in recta fide du- bitare 17, 20. V. et. symbolum. figulus, figuli 84,10. (119,5). 377, 10, 20. 398, 10. 430, 30. filum aureum 497, 20. 430, 5, 25. f. argenteum 430, 5. fimum educere 393, 15. fines 46,10. f. Boemie 415, 10. V. et. termini. fiscalia terre communia 322, 5. fiscus [imperialis] 203, 10. f. ca- mere ducis 355,25. f. regius 42, 20. 259, 5. 444, 1. flagellum equinum 15,10. fla- gellis afficere 71, 20. foedus v. fedus. foedus amicitiae in Habitus 555 forma conventionis 233, 1. f. ca- nonica 223, 1. formata 138,10. formate privi- legio confirmare 255, 5. forum 111, 5. 134, 5. 286, 25. 320, 10. 326, 5. 348, 10. 354, 1. 357, 10. 361,10. 363,25. 370, 10. 406, 20. 414, 10. 439, 30. f. ab omni theloneo liberum consti- tuere 400, 20. 433, 1. nonum f. 370, 5,10. decimum f. 348, 10. 361,10. 363,25. fratres, qui mittuntur ad colligenda fora 370, 1. per fora terre notificare 255, 5. in foro publico preconio proclamare 289, 10. fovea, ubi funditur aqua baptis- matis 130, 30. fraternitatem suscipere 247, 15. 286, 15. fratres ( = canonici) 246, 1. frumentum 367, 20. fundator 45, 1. fundus 278, 10. fur 257, 6. furor Teutonicus 441, 30. furtum 257,5. 420, 5. pro furto iurare 256, 20. Gallinae 130, 15. gallinarum pulli 114, 10. gazofilacium 418, 15. 423, 30. gelâchiet, gelachiet; more silva- rum consignare, quod vulgo g. nuncupatur 205, 5. geneceum 399, 15. 432, 25. gens 66, 30. gentilitas 38, 5. gesta Anglorum 37, 30. g. synod- alia 10, 10. gladiator ducis Boemie 446, 5. gladius 257, 15. g. divinus 32, 15. Cf. anathema. glaua, glava 289, 1. 364, 5. gostine 368, 30. grangia 316, 15. gremium ecclesie 26, 25. grrdost 364, 10. grrnecne 363, 30. gubernatio ecclesiae 31, 5. gubernator navis 365, 5. Habitus; h. ordinis Praemonstra- tensis 182, 1. h. regularis 159, 10. h. sanctimoniae 109, 5. ha-
Strana 556
556 hayni bitum hospitalis accipere 291, 15. habitum regularem assu- mere 304, 1. habitum religionis suscipere 285,10. habitum sancte conversacionis suscipere 159, 15. hayni v. custodes silve. harmue; refectio, quod vulgo di- citur harmue 361, 10. hereditarie possidere 275, 35. Cf. ius hereditarium. hereditas 290, 20. 311, 1. 331, 1. 400, 10, 15. 419, 15. 424, 10. 433, 10. heremita 49, 1. 218, 25. 353, 15. heres, heredes 51,5. 255, 10. 278, 30. sine herede decedere 305, 30. heresis 23, 30. heretici 168, 15. hereticorum sectę 38, 30. hystoria memorialis sacri scrinii 341, 1. ystorię conscriptę 10, 16. hoba 48, 1. homicidium 256, 20. 420, 5. 440, 1. h. perpetrare 400,25. quid- quid de homicidiis ad questum ducis pertinet 442, 30. homines, h. ecclesiae, monasterii 45,15. 55,30. 56,10. 75, 25. 162, 35. 245, 20. 253, 1. 277, 15. 314, 30. 326, 20. 327, 30. 328, 30. 349, 15, 20. 353, 5—15. 354, 5, 10. 357, 25. 362, 1. 364, 15. 366, 35. 397, 1. 413, 10. 414, 20. 420, 5. 439, 30. 440, 5, 10. h. abdu- cere 332, 5. h. liberi 257, 1. h. servituti mancipati 369, 15. V. et. liberi, servi. homuncio 272, 25. homutne, homuthne, chomutne; tributum de helcio, de equo vehente 254, 30. 262, 35. 363, 30. honorati 173,1. beneficio castri honoratus 419, 20. horreum, orreum 113, 15. 130, 15, 20. 348, 20. hortulanus 161, 5. hortus, horti, ortus, orti 55, 20. 56,1. 114,25. 252, 25. 377, 16, 26. hospitalarii 281, 20. hospitale 406, 5. hospitalis terra v. terra hospi- talis. hospitalitas 81, 15. 400, 15. hospi- talitatem solvere 400,25. 433, 16. GLOSSARIUM. hospites 52,30. 54,35. 55, 1, 25. 56,15. 114,5. 257,1 sq. 348, 15. 349,1. 361,5. 364, 1,25. 369, 20,25. 374,5—20. 393, 10. 397, 20, 25. 406, 1, 5. 430, 5, 10, 25. h. censuales 363, 15. hospi- tum vendiciones 55, 25. 56, 1. V. et.: curia hospitum. humulum, omulum 869, 20, 25. 387, 10, 25. 392, 30. 401, 5. 413, 1. 433, 15. huso, husones 392, 25, 30. lalouica v. vacca sterilis. idiota 40, 20. ieiunium 25, 10 sq., 26, 5. 96, 10. i. quod quatuor temporum di- citur 26,1. ieiuniorum vene- ratio 28, 10. ylouci; aurifossores, qui vulgo ylouci dicuntur 355, 15. immunitas decimacionis 422, 5. immunilates 163,1. V. et. li- bertas. imperium; ad i. ducis bella exer- cere et c. (83,25). (111, 10). 195, 20. inbanniare 261, 15. incantatrix 235, 5. inculpare 256, 30. infamia clericorum 78, 20. infeudare 280, 5. infeudationes 221, 20. 222, 15. infula pontificalis 38, 25. insignia dignitatum, que s. Ro- mana eccl. distribuit 329, 20. instituta ordinis [Premonstr.] 184, 30. 189, 20. institutum or- dinis persolvere 183, 15. institutio 37, 30. i. canonica 195, 1. i. patrum Cisterciensium 156, 20. interdicere: terra a divinis offi- ciis interdicta 148, 15. interdictio a communione corpo- ris et sanguinis domini 180, 5. interdictum generale 414, 15. internities 64, 15. internuntii 248, 15. interpretatio librorum in guam Slavicam 8, 40. intervencio 23, 20. interventus 42, 15. 64, 25. 179, 25. introitus 168, 25. liberum egres- sum atque introitum habere 321, 35. lin- invadiare 393, 5. investire episcopatu 229, 25, 30. investitura 287,35. investiturae testes 109, 25. ioculator 255, 15. 418, 10. ystorię conscriptę 10, 15. iter transmarinum 441, 15. iudex 224,10. 239,15. 247, 25. 261, 20. 266, 15. 270, 25. 271, 15. 274, 20. 279, 6. 284, 20. 289, 20. 331, 25. 409, 30. 440, 20. 443, 5. i. Bilzinensis 307,1. i. curię 244, 5. 246, 5. 251, 10. 295, 35. 297,20. 307,1. i. curie regis Boem. 224, 10. i. curie princi- pis, qui dux Boem. fuerit prin- cipalis 440, 1. i. ducis 393, 10. i. provincie 358, 10. i. Theuto- nicorum [in suburbio Pragensi] 256, 15. 257,1. iudices orien- talium 34, 20. iudicare [furem] 257, 5. i. de ho- micidio 256, 20. iudicium 28,25. 863,25. i. ad curiam hospitum Pragae per- tinens 392, 20. i. legale 75, 20. i. metropolitani episcopi 31, 1. i. nobilium seniorum Boemie 217,5. i. principum 174, 20. 221,5. i. seculare 327,30. iu- dicii sentencia corripere 22, 20. ad iudicium convenire 14, 1. iudicio potentis persone astare 349,15. 354,10. denarii de iudicio 348, 10. iugera 252, 20. iumenta 83,15. 363,25. iumen- torum grex 364, 10. iunci marini 44, 20. iuramentum 260, 20. 34, 30. 35, 5. 148,5. 310,5. i. Theutonici 257,15 sq. i. interponere 273, 25. i. sacrosanctis ewangeliis sanctorumque reliquiis tactis perficere 137,25. ad i. corpo- raliter prestandum compellere 292, 20. iurare pro furto 256, 20. iurisdictio 142, 15. i. temporalis 327,30. iurisdictionis termini 258, 15. ius; i. ecclesię proclamandi et consequendi licentia 79, 20. i. quod ad principis spectat uti- litatem 164,30. i. beneficii: iure beneficii concedere 280, 5. i. civile 393, 10. iure concam- bii conferre 428, 10. iuris fo- rensis exactio 322, 1. i. here- ditatis 278, 15. i. hereditarium 290, 20. 320, 5. 331, 1. iure he-
556 hayni bitum hospitalis accipere 291, 15. habitum regularem assu- mere 304, 1. habitum religionis suscipere 285,10. habitum sancte conversacionis suscipere 159, 15. hayni v. custodes silve. harmue; refectio, quod vulgo di- citur harmue 361, 10. hereditarie possidere 275, 35. Cf. ius hereditarium. hereditas 290, 20. 311, 1. 331, 1. 400, 10, 15. 419, 15. 424, 10. 433, 10. heremita 49, 1. 218, 25. 353, 15. heres, heredes 51,5. 255, 10. 278, 30. sine herede decedere 305, 30. heresis 23, 30. heretici 168, 15. hereticorum sectę 38, 30. hystoria memorialis sacri scrinii 341, 1. ystorię conscriptę 10, 16. hoba 48, 1. homicidium 256, 20. 420, 5. 440, 1. h. perpetrare 400,25. quid- quid de homicidiis ad questum ducis pertinet 442, 30. homines, h. ecclesiae, monasterii 45,15. 55,30. 56,10. 75, 25. 162, 35. 245, 20. 253, 1. 277, 15. 314, 30. 326, 20. 327, 30. 328, 30. 349, 15, 20. 353, 5—15. 354, 5, 10. 357, 25. 362, 1. 364, 15. 366, 35. 397, 1. 413, 10. 414, 20. 420, 5. 439, 30. 440, 5, 10. h. abdu- cere 332, 5. h. liberi 257, 1. h. servituti mancipati 369, 15. V. et. liberi, servi. homuncio 272, 25. homutne, homuthne, chomutne; tributum de helcio, de equo vehente 254, 30. 262, 35. 363, 30. honorati 173,1. beneficio castri honoratus 419, 20. horreum, orreum 113, 15. 130, 15, 20. 348, 20. hortulanus 161, 5. hortus, horti, ortus, orti 55, 20. 56,1. 114,25. 252, 25. 377, 16, 26. hospitalarii 281, 20. hospitale 406, 5. hospitalis terra v. terra hospi- talis. hospitalitas 81, 15. 400, 15. hospi- talitatem solvere 400,25. 433, 16. GLOSSARIUM. hospites 52,30. 54,35. 55, 1, 25. 56,15. 114,5. 257,1 sq. 348, 15. 349,1. 361,5. 364, 1,25. 369, 20,25. 374,5—20. 393, 10. 397, 20, 25. 406, 1, 5. 430, 5, 10, 25. h. censuales 363, 15. hospi- tum vendiciones 55, 25. 56, 1. V. et.: curia hospitum. humulum, omulum 869, 20, 25. 387, 10, 25. 392, 30. 401, 5. 413, 1. 433, 15. huso, husones 392, 25, 30. lalouica v. vacca sterilis. idiota 40, 20. ieiunium 25, 10 sq., 26, 5. 96, 10. i. quod quatuor temporum di- citur 26,1. ieiuniorum vene- ratio 28, 10. ylouci; aurifossores, qui vulgo ylouci dicuntur 355, 15. immunitas decimacionis 422, 5. immunilates 163,1. V. et. li- bertas. imperium; ad i. ducis bella exer- cere et c. (83,25). (111, 10). 195, 20. inbanniare 261, 15. incantatrix 235, 5. inculpare 256, 30. infamia clericorum 78, 20. infeudare 280, 5. infeudationes 221, 20. 222, 15. infula pontificalis 38, 25. insignia dignitatum, que s. Ro- mana eccl. distribuit 329, 20. instituta ordinis [Premonstr.] 184, 30. 189, 20. institutum or- dinis persolvere 183, 15. institutio 37, 30. i. canonica 195, 1. i. patrum Cisterciensium 156, 20. interdicere: terra a divinis offi- ciis interdicta 148, 15. interdictio a communione corpo- ris et sanguinis domini 180, 5. interdictum generale 414, 15. internities 64, 15. internuntii 248, 15. interpretatio librorum in guam Slavicam 8, 40. intervencio 23, 20. interventus 42, 15. 64, 25. 179, 25. introitus 168, 25. liberum egres- sum atque introitum habere 321, 35. lin- invadiare 393, 5. investire episcopatu 229, 25, 30. investitura 287,35. investiturae testes 109, 25. ioculator 255, 15. 418, 10. ystorię conscriptę 10, 15. iter transmarinum 441, 15. iudex 224,10. 239,15. 247, 25. 261, 20. 266, 15. 270, 25. 271, 15. 274, 20. 279, 6. 284, 20. 289, 20. 331, 25. 409, 30. 440, 20. 443, 5. i. Bilzinensis 307,1. i. curię 244, 5. 246, 5. 251, 10. 295, 35. 297,20. 307,1. i. curie regis Boem. 224, 10. i. curie princi- pis, qui dux Boem. fuerit prin- cipalis 440, 1. i. ducis 393, 10. i. provincie 358, 10. i. Theuto- nicorum [in suburbio Pragensi] 256, 15. 257,1. iudices orien- talium 34, 20. iudicare [furem] 257, 5. i. de ho- micidio 256, 20. iudicium 28,25. 863,25. i. ad curiam hospitum Pragae per- tinens 392, 20. i. legale 75, 20. i. metropolitani episcopi 31, 1. i. nobilium seniorum Boemie 217,5. i. principum 174, 20. 221,5. i. seculare 327,30. iu- dicii sentencia corripere 22, 20. ad iudicium convenire 14, 1. iudicio potentis persone astare 349,15. 354,10. denarii de iudicio 348, 10. iugera 252, 20. iumenta 83,15. 363,25. iumen- torum grex 364, 10. iunci marini 44, 20. iuramentum 260, 20. 34, 30. 35, 5. 148,5. 310,5. i. Theutonici 257,15 sq. i. interponere 273, 25. i. sacrosanctis ewangeliis sanctorumque reliquiis tactis perficere 137,25. ad i. corpo- raliter prestandum compellere 292, 20. iurare pro furto 256, 20. iurisdictio 142, 15. i. temporalis 327,30. iurisdictionis termini 258, 15. ius; i. ecclesię proclamandi et consequendi licentia 79, 20. i. quod ad principis spectat uti- litatem 164,30. i. beneficii: iure beneficii concedere 280, 5. i. civile 393, 10. iure concam- bii conferre 428, 10. iuris fo- rensis exactio 322, 1. i. here- ditatis 278, 15. i. hereditarium 290, 20. 320, 5. 331, 1. iure he-
Strana 557
iusticia GLOSSARIUM. mansus 557 reditario conferre, contradere, dare, donare 192,25. 205, 10. 247, 5. 290, 20. iure hereditario concambiare 372,25, 36. iure heredit. possidere 278, 10. 291, 15. 296, 30. 315, 1. 318, 10. 319,5. 351,30. 416,15. iure possessivo et hereditario pos- sidere 305, 30. iure hereditario redimere 309,1. ius hominii 280,1. iure legitimo vendere 331,1. ius metropolitanum 333, 15. i. patrium 286, 15. i. patronatus 142, 35. 476,25. i. perpetuum 324,25. iure per- petuo possidere 215, 10. 271, 15. 277, 15. 281, 20. 313, 5. 315, 25. 326,5. i. proprietarium 243,25. 244, 10. i. provin- ciale; ab omni provinciali iure seu lege exempti 349, 15. 354, 10. iura regnorum 23,20. i. regni 221,1. i.terre [Bohe- miae] 237,20. i. et debitum thelonearium 349, 20. 354, 10. iura thelonica 34,20. iura et privilegia ecclesiarum 20, 10. iuri preiudicare 13, 15. iusticia 346, 10,20. 387,5,25. i. canonica 145, 15. iustitiam de- tractare 30, 15. iusticiam sol- vere 393, 10. lagena medonis continens X et VII iusticias 114, 10. Lacus 362, 1. lagena medonis 114, 10. lagenarii 376, 5, 10, 20. laguncula 369, 25. laici 81,15. 86,15. 133, 30. 134, 20. 334, 6. 338, 1, 30. 1. officia ecclesiastica habentes 138. lampas 26, 10. lantgrafius 411, 6. lapis; l. cere 349, 5. lapides salis 887, 5, 25. lapides polliti 112, 15, 30. laquearium 112, 15. laqueus 289, 5. lasto 392, 25. latronum insidiae 271, 10. latus; lateri regali assidere 107, 5. legati a latere [imperatoris] 180,25. de latere destinare 15, 10. 135, 10. episcopi de la- tere [papae] 30, 5. lavacrum sacrum 37, 30. lectio 168,25 sq. 1. apostolica 28, 5. lecciones divinae novi et veteris testamenti 21, 5. lectores ordinare 168, 30. legatio 104, 5. legatione aposto- licae sedis ad gentes fungi 16, 15. legationis vere signa vel indicia 213, 5. legationes 180, 20. legatus, legati 38, 20. 104, 5. 213, 1,5. 337,10. 391,20. per le- gatos et litteras consentire 194, 1. l|. sedis apostolicae, I. s. Romanae eccl 3l, 10. 62,25. 63. 64. 68,1, 20. 71, 20. 88,35. 94,1. 95,15. 107, 30. 108, 15. 116, 5. 127, 30. 137, 10. 234,15. 326,25. 1. [ducis Boh.] 69,10. 73,35. 74,5. le- gati episcoporum ac principum 172, 35. legati a latere 180, 25. V. et. nuntii. letaniam canere 168, 25. lex 25, 10. 256, 15. 1. sacra 43, 25. l et consuetudo Theotunico- rum 257, 5. I. et iusticia Theu- tonicorum 256,15. 1. provin- cialis: homines ab omni pro- vintiali iure seu lege liberi 349,15. 354,10. 358,1. leges Romanę 10, 20. legis auctor, Jesus Christus 25, 15. liber: 1. homo 35, 10. liberi 55, 20. 162, 35. 369, 15. libertas (45, 20). 164, 25, 30. 245, 20. 284,15. 288,1. 439, 30. 1. hominum ecclesiae 354,5. |. hominum eccl. super collectis 328, 30. 1. monasterio concessa 349, 20. |. electionis [episcopi] 126, 10. libertatem et securita- tem in negotio terrae concedere 420, 10. 424, 15. — Cf. munera publica. libra; centum libras auri conpo- nere 142, 15. 259, 5. libri 112, 35. 1. sacri 8, 40. 9, 20, lignum 406, 20. ligna 113,1. lignorum ad piscandum struc- tura 51, 10. limina beatissimorum apostolo- rum principum 27,25. limina apostolorum adire 69, 1. 73, 15. l. apost. visitare 37, 15. 81, 5. 366, 20. ad apostolor. lim. ve- nire 19, 20. 333, 10. limites 258, 15. linea vestimenta 32, 10. lingua Greca 18,20. 21,10. I. Hebrea 21, 10. I. Latina 18, 20. 21,10. 1. Sclavinica, Sclavi- nisca, Sclavonica 8, 40. 20, 30. 21, 6, 10. 88, 25. 343, 5. litterae; I. Latinae 343,10. 1. Sclaviniscae a Constantino phi- losopho reppertae 20, 30. ad litteras ponere servum 130, 30. litterae ( = epistola) 67, 1. 103, 5. 108, 15. 126, 25. 127, 1. 129, 15. 166, 15. 167, 10. 180, 20. 181, 20. 182, 15. 184, 15. 186, 15. 187, 25. 188, 20. 189, 15. 225, 10. 226, 20. 227, 1. 230, 1. litterarum exem- plar 153, 20. litterarum exem- plum 76, 20. 77, 15. litterarum rescriptum ostendere 226, 1. — litterae apostolicae, I. dom. pa- pae 18,15. 22,5. 73,20. 775, 1. 77,15. 76,20. 79,5. 102,10. 153, 20. 232, 20. 234, 20. — 1. deprecatoriae 62, 25. litteris ca- nonicis munire 846, 25. litteris memorialibus rem gestam man- dare 422, 20. liturgia 9, 1. loca sancta 216, 20. lucus 161, 15. 362, 1. luminaria 349, 5. luse; ministeriales, qui dicuntur luse 376, 1, 15. Magister 138, 10. 196, 15. 224, 1. 247, 25. 266, 1. 273, 20. 274, 15. 278, 25. 289, 20, 25. 297, 20. 298, 30. 313, 15. 314, 30. 323, 5. 326, 25. 440, 15,25. m. hospitalis Iherusalem 216, 25. 286, 10, 20. in Boemia 290, 30. m. venato- rum 276, 15. magistra in correctione regularis discipline (45, 10). magnates [Boemię] 405,30. m. terre 444, I. maiestas regia 192, 30. maiores curię episcopalis 273, 20. mancipia 35, 5, 15. 36, 1, 15. 353, 10. 366, 30. m. utriusque sexus 198, 10. mandatum 78, 16, 20. 108, 15. 146, 20. 147, 1. m. principis speciale 164, 20. sententia b. Gregorii de inobedientibus mandatis se- dis apostolicae 148, 15. manipulus 361, 1. 405, 30. 406, 1. manses 374, 5 sq. 375,1 sq. 376, 5—20. 377, 5, 20. 379, 5, 15. 381, 10,20. 382, 1—20. 383, 1—20. 406, 15. mansio, mansiones 396, 5 sq. 399, 20,25. 400,1 sq. 403, 1. 428, 5&— 20. 432, 5, 10. 434,20. 436, 10, 20. mansus 651,25. 105,5. 132,1. 143, 10. 220, 25. 300, 15. 301, 1, 80. 348,20. 3565,30. 373, 5, 25. m. regalis 53, 5.
iusticia GLOSSARIUM. mansus 557 reditario conferre, contradere, dare, donare 192,25. 205, 10. 247, 5. 290, 20. iure hereditario concambiare 372,25, 36. iure heredit. possidere 278, 10. 291, 15. 296, 30. 315, 1. 318, 10. 319,5. 351,30. 416,15. iure possessivo et hereditario pos- sidere 305, 30. iure hereditario redimere 309,1. ius hominii 280,1. iure legitimo vendere 331,1. ius metropolitanum 333, 15. i. patrium 286, 15. i. patronatus 142, 35. 476,25. i. perpetuum 324,25. iure per- petuo possidere 215, 10. 271, 15. 277, 15. 281, 20. 313, 5. 315, 25. 326,5. i. proprietarium 243,25. 244, 10. i. provin- ciale; ab omni provinciali iure seu lege exempti 349, 15. 354, 10. iura regnorum 23,20. i. regni 221,1. i.terre [Bohe- miae] 237,20. i. et debitum thelonearium 349, 20. 354, 10. iura thelonica 34,20. iura et privilegia ecclesiarum 20, 10. iuri preiudicare 13, 15. iusticia 346, 10,20. 387,5,25. i. canonica 145, 15. iustitiam de- tractare 30, 15. iusticiam sol- vere 393, 10. lagena medonis continens X et VII iusticias 114, 10. Lacus 362, 1. lagena medonis 114, 10. lagenarii 376, 5, 10, 20. laguncula 369, 25. laici 81,15. 86,15. 133, 30. 134, 20. 334, 6. 338, 1, 30. 1. officia ecclesiastica habentes 138. lampas 26, 10. lantgrafius 411, 6. lapis; l. cere 349, 5. lapides salis 887, 5, 25. lapides polliti 112, 15, 30. laquearium 112, 15. laqueus 289, 5. lasto 392, 25. latronum insidiae 271, 10. latus; lateri regali assidere 107, 5. legati a latere [imperatoris] 180,25. de latere destinare 15, 10. 135, 10. episcopi de la- tere [papae] 30, 5. lavacrum sacrum 37, 30. lectio 168,25 sq. 1. apostolica 28, 5. lecciones divinae novi et veteris testamenti 21, 5. lectores ordinare 168, 30. legatio 104, 5. legatione aposto- licae sedis ad gentes fungi 16, 15. legationis vere signa vel indicia 213, 5. legationes 180, 20. legatus, legati 38, 20. 104, 5. 213, 1,5. 337,10. 391,20. per le- gatos et litteras consentire 194, 1. l|. sedis apostolicae, I. s. Romanae eccl 3l, 10. 62,25. 63. 64. 68,1, 20. 71, 20. 88,35. 94,1. 95,15. 107, 30. 108, 15. 116, 5. 127, 30. 137, 10. 234,15. 326,25. 1. [ducis Boh.] 69,10. 73,35. 74,5. le- gati episcoporum ac principum 172, 35. legati a latere 180, 25. V. et. nuntii. letaniam canere 168, 25. lex 25, 10. 256, 15. 1. sacra 43, 25. l et consuetudo Theotunico- rum 257, 5. I. et iusticia Theu- tonicorum 256,15. 1. provin- cialis: homines ab omni pro- vintiali iure seu lege liberi 349,15. 354,10. 358,1. leges Romanę 10, 20. legis auctor, Jesus Christus 25, 15. liber: 1. homo 35, 10. liberi 55, 20. 162, 35. 369, 15. libertas (45, 20). 164, 25, 30. 245, 20. 284,15. 288,1. 439, 30. 1. hominum ecclesiae 354,5. |. hominum eccl. super collectis 328, 30. 1. monasterio concessa 349, 20. |. electionis [episcopi] 126, 10. libertatem et securita- tem in negotio terrae concedere 420, 10. 424, 15. — Cf. munera publica. libra; centum libras auri conpo- nere 142, 15. 259, 5. libri 112, 35. 1. sacri 8, 40. 9, 20, lignum 406, 20. ligna 113,1. lignorum ad piscandum struc- tura 51, 10. limina beatissimorum apostolo- rum principum 27,25. limina apostolorum adire 69, 1. 73, 15. l. apost. visitare 37, 15. 81, 5. 366, 20. ad apostolor. lim. ve- nire 19, 20. 333, 10. limites 258, 15. linea vestimenta 32, 10. lingua Greca 18,20. 21,10. I. Hebrea 21, 10. I. Latina 18, 20. 21,10. 1. Sclavinica, Sclavi- nisca, Sclavonica 8, 40. 20, 30. 21, 6, 10. 88, 25. 343, 5. litterae; I. Latinae 343,10. 1. Sclaviniscae a Constantino phi- losopho reppertae 20, 30. ad litteras ponere servum 130, 30. litterae ( = epistola) 67, 1. 103, 5. 108, 15. 126, 25. 127, 1. 129, 15. 166, 15. 167, 10. 180, 20. 181, 20. 182, 15. 184, 15. 186, 15. 187, 25. 188, 20. 189, 15. 225, 10. 226, 20. 227, 1. 230, 1. litterarum exem- plar 153, 20. litterarum exem- plum 76, 20. 77, 15. litterarum rescriptum ostendere 226, 1. — litterae apostolicae, I. dom. pa- pae 18,15. 22,5. 73,20. 775, 1. 77,15. 76,20. 79,5. 102,10. 153, 20. 232, 20. 234, 20. — 1. deprecatoriae 62, 25. litteris ca- nonicis munire 846, 25. litteris memorialibus rem gestam man- dare 422, 20. liturgia 9, 1. loca sancta 216, 20. lucus 161, 15. 362, 1. luminaria 349, 5. luse; ministeriales, qui dicuntur luse 376, 1, 15. Magister 138, 10. 196, 15. 224, 1. 247, 25. 266, 1. 273, 20. 274, 15. 278, 25. 289, 20, 25. 297, 20. 298, 30. 313, 15. 314, 30. 323, 5. 326, 25. 440, 15,25. m. hospitalis Iherusalem 216, 25. 286, 10, 20. in Boemia 290, 30. m. venato- rum 276, 15. magistra in correctione regularis discipline (45, 10). magnates [Boemię] 405,30. m. terre 444, I. maiestas regia 192, 30. maiores curię episcopalis 273, 20. mancipia 35, 5, 15. 36, 1, 15. 353, 10. 366, 30. m. utriusque sexus 198, 10. mandatum 78, 16, 20. 108, 15. 146, 20. 147, 1. m. principis speciale 164, 20. sententia b. Gregorii de inobedientibus mandatis se- dis apostolicae 148, 15. manipulus 361, 1. 405, 30. 406, 1. manses 374, 5 sq. 375,1 sq. 376, 5—20. 377, 5, 20. 379, 5, 15. 381, 10,20. 382, 1—20. 383, 1—20. 406, 15. mansio, mansiones 396, 5 sq. 399, 20,25. 400,1 sq. 403, 1. 428, 5&— 20. 432, 5, 10. 434,20. 436, 10, 20. mansus 651,25. 105,5. 132,1. 143, 10. 220, 25. 300, 15. 301, 1, 80. 348,20. 3565,30. 373, 5, 25. m. regalis 53, 5.
Strana 558
558 manuterium manuterium 387, 10, 25. 389, 20. mappula 45, 5. marca, marcha 113, 5, 10. 189, 1. 215, 25. 292, 5. 310, 5. 324, 10. 327, 20. 361, 15, 20. 367, 1. 386, 5, 20. 388, 15, 25. 392, 30. 393, 5. 405, 30. 406, 1. m. Boemice mo- nete 405,35. m. ad pondus Coloniense 262, 1. m. argenti, m. argentea 76, 5. 112, 15. 177, 40. 190, 5. 250, 30. 274, 10. 279, 20. 281,25. 290, 20, 25. 292, 1. 297, 1. 313, 1. 392, 35. m. puri argenti 305,25. m. examinati argenti 314, 25. 315, 5. m. auri 112, 15. 177, 40. m. denariorum 114, 1. 139, 15. marcha Boemanica, 105, 5. 107, 5. marchia 53, 10. 61, 1. 300, 15. marchio 34, 15. 173, 1. 445, 20. marggravius 259, 20. mariti viduarum ac repudiata- rum 138, 15. marscalcus 246, 1. 247, 25. V. et.: agaso. marsupia 406, 20. masnik, collector porcorum 406, 1. massiola ; modus quidam cerae 35, 25. mediator 273, 15. medonis lagena 114, 10. mel 55,20. 56,1,5. 364,5. 387, 10,20,30. 390,5. 392,30. 397,20, 25. 398,10. 430,10,25. 431,1 sq. solutores mellis 364, 20. tributarius mellis 360, 5. urna mellis 349, 5. 361, 5. 406, 5. mensa 315, 15. m. [ducis Boh.] 424, 15. mensale 387, 10, 26. 389, 20. mensura 55. 76,6. 364,1. m. magna 56, 25. 364,1. m. salis 398, 5, 10. 430, 5, 30. 431, 10. mercationis estimatio 36, 15. mercatores 36,15. 393,1. m. de extraneis partibus 392, 30. mercatum salinarium 36, 5. mercatus 35, 1. m. legittimus 35, 10. m. Marahorum 36, 15. merces 393, 6. messarii 386, 10, 20. 386, 15, 20. Boemica messor 387, 10, 25. 389, 20. meta 130,5. 217,15. metae cir- cuitus 164,20. metis publice institutis distinguere 258, 20. GLOSSARIUM. metropolis 345, 10, 30. metropoli- tana sedes 337, 15. metropolitanus 31, 1. 38, 25. 66, 5. 118, 5. 337, 15. 338, 20. 341, 15. metropolitanum honorem re- stituere 345, 5. miles, milites 155, 5. 173, 1. 215, 25, 30. 227, 30. 247,1. 255, 10. 261, 10. 277, 20. 280, 10, 15. 291, 15. 297, 25. 311, 10. 320, 20. 324, 10. 851,25. 413,20. 439, 30. 441, 10. milites episcopi [Pra- gensis] 247, 30. milites CCC regi Romanorum in auxilium a duce Bohemiae missi 127, 15. miliare 220, 15. minister 58, 15. m. altaris 140, 1. ministri ecclesie 392, 25. ministeriales 28, 20. 54, 35. 56, 5. 58, 5. 198, 20. 220, 15, 25. 221, 5. 231, 15. 249, 15. 364, 15. 375,1 sq. 876,1,15. 377,5,20, 378, 5—15. 379,5 sq. 382,20. 383, 1,5,20. 384,1 sq. m. aquarii 376, 15, 25. ministerium; m. principis 54, 35. m. sacerdotale 29, 35. ministe- ria sacratissima 28, 5. Cf. my- Steria. — a divinis ministeriis Separare 14, 5. missa s. 9, 1, 10. 21, 5. 28, 5. 96, 5. missam sollempniter celebrare 169, 5. missas cantare in bar- bara, hoc est Sclavina lingua 18, 20. missas canere 21, 5. missarum sollempnia 18, 20. 20,1. 21,15. 26,15. 100,1. 172, 1. missi 33,5. 37,25. 38,30. m. sedis apostolicae 14,5. 16, 20. mysteria sacrosancta 63,1. m. dominica consecrare 169,5. mi- Steria ieiunii 26, 5. mitra 367,5. mitre usus abbati conceditur 465, 5. 329, 25. mitra duci Boemiae a papa concessa 60, 25. 63, 5. 67, 25. modius, modii 387, 20, 30. 390, 5. 406, 5. molares 348, 5. molendinarii 59, 1. 360, 1. 365, 5. 406, 20. molendinum, molendina 114,5. 130, 15. 198, 10. 202, 30. 264, 1. 290, 25. 300, 20. 322, 15. 348, 15, 25. 353, 20. 355, 25. 397, 20, 25. 418,25. 424,1. 430, 10, 25. 445, 25. molendina ponere 217, 15. locus molendini, l. molen- dinorum 252, 20. 286, 20. mo- lendinorum obstacula 848, 15. nemus molentes 84, 10. monachus 138, 10. 369, 1. mona- chi 37,25. 297,25. 349,20. 354, 10. monachorum conventus 320, 1. monasterium 63,1. 83,10. 291, 20, 30. 292, 5, 15. 313, 1 sq. 317, 10, 15. 328, 25. 329, 25. 348, 1, 5. 349, 20, 25. 355, 15, 25. 356, 5. 359, 15. 394, 20. m. [canonico- rum] 112, 25. 114, 1, 15. 127, 35. 362, 6. moneta 84, 5. 139, 15. 161, 1. 162, 30. 196, 5. 298, 1. 406, 30. 418, 1. m. Boemica 406, 35. m. falsa vel fracta 257, 10. m. provin- ciae 388, 15, 25. m. Ratisponen- sis 256, 25. decimus denarius de moneta 84,5. percussura monete publice 142, 5. monimenta ecclesiarum 13, 10. monimenta patrum renovare 112, 25. monita [apostolica] 76,15. m. sive mandata [apostolica] 88, 20. mons 277, 15. 278, 15. montem ad vineam faciendam donare 252, 25. munera [publica]; ab omni munerum executione liberare 163, 5. munuscula 92, 15. muta 34, 15. mutuare 58, 5. Nadwore, nadworzie; iurare sep- tem manibus pro furto vel pro eo guod dicitur nadwore 256, 20. naraz; servitus gue vulgo naraz dicitur 356, 1. narez 400, 15. narok 289, 1. 364, 10. 440, 5. naulum 113, 5. navicula 55. navis 35,1 sg. 55,25. 364,1. n. legittima, i. e. guam tres ho- mines navigant 36,5. naves salinariae 36, 5. nedoperne 364, 10. negotia 1,10. n. ecclesiastica 20, 10. 25, 10. n. terrena 54, 30. n. regni 98,5. negotium terrę 420, 10. negotiatores 1, 10. nemus; n. exstirpare 218,30. n. quod est inter provinciam Dal- minze et Boemiam 199, 25. Cf. silva.
558 manuterium manuterium 387, 10, 25. 389, 20. mappula 45, 5. marca, marcha 113, 5, 10. 189, 1. 215, 25. 292, 5. 310, 5. 324, 10. 327, 20. 361, 15, 20. 367, 1. 386, 5, 20. 388, 15, 25. 392, 30. 393, 5. 405, 30. 406, 1. m. Boemice mo- nete 405,35. m. ad pondus Coloniense 262, 1. m. argenti, m. argentea 76, 5. 112, 15. 177, 40. 190, 5. 250, 30. 274, 10. 279, 20. 281,25. 290, 20, 25. 292, 1. 297, 1. 313, 1. 392, 35. m. puri argenti 305,25. m. examinati argenti 314, 25. 315, 5. m. auri 112, 15. 177, 40. m. denariorum 114, 1. 139, 15. marcha Boemanica, 105, 5. 107, 5. marchia 53, 10. 61, 1. 300, 15. marchio 34, 15. 173, 1. 445, 20. marggravius 259, 20. mariti viduarum ac repudiata- rum 138, 15. marscalcus 246, 1. 247, 25. V. et.: agaso. marsupia 406, 20. masnik, collector porcorum 406, 1. massiola ; modus quidam cerae 35, 25. mediator 273, 15. medonis lagena 114, 10. mel 55,20. 56,1,5. 364,5. 387, 10,20,30. 390,5. 392,30. 397,20, 25. 398,10. 430,10,25. 431,1 sq. solutores mellis 364, 20. tributarius mellis 360, 5. urna mellis 349, 5. 361, 5. 406, 5. mensa 315, 15. m. [ducis Boh.] 424, 15. mensale 387, 10, 26. 389, 20. mensura 55. 76,6. 364,1. m. magna 56, 25. 364,1. m. salis 398, 5, 10. 430, 5, 30. 431, 10. mercationis estimatio 36, 15. mercatores 36,15. 393,1. m. de extraneis partibus 392, 30. mercatum salinarium 36, 5. mercatus 35, 1. m. legittimus 35, 10. m. Marahorum 36, 15. merces 393, 6. messarii 386, 10, 20. 386, 15, 20. Boemica messor 387, 10, 25. 389, 20. meta 130,5. 217,15. metae cir- cuitus 164,20. metis publice institutis distinguere 258, 20. GLOSSARIUM. metropolis 345, 10, 30. metropoli- tana sedes 337, 15. metropolitanus 31, 1. 38, 25. 66, 5. 118, 5. 337, 15. 338, 20. 341, 15. metropolitanum honorem re- stituere 345, 5. miles, milites 155, 5. 173, 1. 215, 25, 30. 227, 30. 247,1. 255, 10. 261, 10. 277, 20. 280, 10, 15. 291, 15. 297, 25. 311, 10. 320, 20. 324, 10. 851,25. 413,20. 439, 30. 441, 10. milites episcopi [Pra- gensis] 247, 30. milites CCC regi Romanorum in auxilium a duce Bohemiae missi 127, 15. miliare 220, 15. minister 58, 15. m. altaris 140, 1. ministri ecclesie 392, 25. ministeriales 28, 20. 54, 35. 56, 5. 58, 5. 198, 20. 220, 15, 25. 221, 5. 231, 15. 249, 15. 364, 15. 375,1 sq. 876,1,15. 377,5,20, 378, 5—15. 379,5 sq. 382,20. 383, 1,5,20. 384,1 sq. m. aquarii 376, 15, 25. ministerium; m. principis 54, 35. m. sacerdotale 29, 35. ministe- ria sacratissima 28, 5. Cf. my- Steria. — a divinis ministeriis Separare 14, 5. missa s. 9, 1, 10. 21, 5. 28, 5. 96, 5. missam sollempniter celebrare 169, 5. missas cantare in bar- bara, hoc est Sclavina lingua 18, 20. missas canere 21, 5. missarum sollempnia 18, 20. 20,1. 21,15. 26,15. 100,1. 172, 1. missi 33,5. 37,25. 38,30. m. sedis apostolicae 14,5. 16, 20. mysteria sacrosancta 63,1. m. dominica consecrare 169,5. mi- Steria ieiunii 26, 5. mitra 367,5. mitre usus abbati conceditur 465, 5. 329, 25. mitra duci Boemiae a papa concessa 60, 25. 63, 5. 67, 25. modius, modii 387, 20, 30. 390, 5. 406, 5. molares 348, 5. molendinarii 59, 1. 360, 1. 365, 5. 406, 20. molendinum, molendina 114,5. 130, 15. 198, 10. 202, 30. 264, 1. 290, 25. 300, 20. 322, 15. 348, 15, 25. 353, 20. 355, 25. 397, 20, 25. 418,25. 424,1. 430, 10, 25. 445, 25. molendina ponere 217, 15. locus molendini, l. molen- dinorum 252, 20. 286, 20. mo- lendinorum obstacula 848, 15. nemus molentes 84, 10. monachus 138, 10. 369, 1. mona- chi 37,25. 297,25. 349,20. 354, 10. monachorum conventus 320, 1. monasterium 63,1. 83,10. 291, 20, 30. 292, 5, 15. 313, 1 sq. 317, 10, 15. 328, 25. 329, 25. 348, 1, 5. 349, 20, 25. 355, 15, 25. 356, 5. 359, 15. 394, 20. m. [canonico- rum] 112, 25. 114, 1, 15. 127, 35. 362, 6. moneta 84, 5. 139, 15. 161, 1. 162, 30. 196, 5. 298, 1. 406, 30. 418, 1. m. Boemica 406, 35. m. falsa vel fracta 257, 10. m. provin- ciae 388, 15, 25. m. Ratisponen- sis 256, 25. decimus denarius de moneta 84,5. percussura monete publice 142, 5. monimenta ecclesiarum 13, 10. monimenta patrum renovare 112, 25. monita [apostolica] 76,15. m. sive mandata [apostolica] 88, 20. mons 277, 15. 278, 15. montem ad vineam faciendam donare 252, 25. munera [publica]; ab omni munerum executione liberare 163, 5. munuscula 92, 15. muta 34, 15. mutuare 58, 5. Nadwore, nadworzie; iurare sep- tem manibus pro furto vel pro eo guod dicitur nadwore 256, 20. naraz; servitus gue vulgo naraz dicitur 356, 1. narez 400, 15. narok 289, 1. 364, 10. 440, 5. naulum 113, 5. navicula 55. navis 35,1 sg. 55,25. 364,1. n. legittima, i. e. guam tres ho- mines navigant 36,5. naves salinariae 36, 5. nedoperne 364, 10. negotia 1,10. n. ecclesiastica 20, 10. 25, 10. n. terrena 54, 30. n. regni 98,5. negotium terrę 420, 10. negotiatores 1, 10. nemus; n. exstirpare 218,30. n. quod est inter provinciam Dal- minze et Boemiam 199, 25. Cf. silva.
Strana 559
nobiles nobiles 47, 10. 163, 10. 219, 5, 10. 253, 1. 281,20. 331,5. 368, 35. 372, 25, 36. 419, 15. 424, 5. no- bilium testimonium 83, 5. no- biles Boemi, n. Boemie 151, 30. 215, 20. 251, 1. 275, 30. 354, 20. nobilium seniorum Boemi iu- dicium 217,5. nobiles Boemie et Morauie 358, 10. nobiles terre 263, 1. 349, 15, 20. 354, 10. 356, 5. nobiliores 37, so. notarius; n. ducis [Boh.] 276, 10. 311,10. 315,10. 358,15. n. regis Boem. (Martinus) 205, 15. (Florianus) 224, 1. 244, 5. 251, 5. 443, 5. (Alexander) 293, 25. V. et. scriba. novalia 45, 15. n. preparare 218, 25. nozleh; servitus, que vulgo noz- leh dicitur 356, 1. nummi 849,5. 357,20. 413,5. 414, 1. n. pro piscibus quadra- gesimali tempore accipiendi 114, 20. nummus decimus 357, 20. decimus nummus in ven- dicionibus accipiendus 114, 25. tercius nummus de curia ho- spitum mercatorum solvendus 406, 15. nuntius, nuntii 62, 25. 66, 16. 67, 1. 69, 1. 70,5. 72,25. 76,5. 100, 10,30. 109,10. 180,20. 189,1. 232, 20. 234, 20. 235, 1, 5. 248, 20. n. bonus 126, 25. nuntii re- gis 34, 20. n. sedis apostolicae 63, 25. nunccius [summi came- rarii] 257,1. nunccius iudicis Theutonicorum 257,20. per nuncios visitare 366, 20. — V. et. missi. nuptiarum foedus 13, 10. uxori- bus viventibus ad alias nup- cias migrare 11, 15. Oblata 169, 5, 10. oblatio s. Petri [a regibus Bo- hemiae sedi apostolicae de- bita] 101,30. 102,10. V. et. census. obstaculum 848, 15, 20. obtimates, optimates 838, I. o. regni 94, 1. okou 387, 30. 388, 1. 390, 5. officiales [ducis Boem.] 322, 1. officina 112, 15. officinae diver- sae 848, 15. officium: officia divina 26, 15. officia ecclesiastica 38, 20. o. ecclesiastica contra canones GLOSSARIUM. peragere 12,1. officiorum ec- clesiasticorum cura 25, 10. of- ficium episcopale 69, 25. officia horarum psallere 21, 5. ab of- ficio deponere sacerdotes 148, 15. officii suspensio 223, 1. omulum o. humulum. onus unius hominis 35, 25. operarii 84, 10. operatores 45, 40. operimentum superius 112, 30. opiliones 85, 1. 360, 1. oppida 363, 20. o. edificare 349, 15. 354, 10. Cf. castrum. optimates v. obtimates. oratorium 49, 1. 358, 5, 10. ordinare aliquem archiepiscopum 17, 30. o. [abbatem] 47, 20. ordinator [episcopi Pragensis] 126, 10. ordo clericalis 138,1. 193, 1. 205, 15. ordinum sacrorum ce- lebratio 168, 20. orientales partes 34, 15. ornamenta ecclesiae 235, 5. 366, 35. ornamenta ad altaris mini- sterium 172, 1. orreum v. horreum. orthodoxa veritas 38, 35. ortus, orti v. hortus, horti. ostiariorum consecratio 168, 25. othodne 363, 30, otroce 363, 30. oves 55, 10. 83, 15. 85, 1, 5. (224, 15). 326,15. 363,25. 406, 15. 413, 5. ovis decima 387, 15, 25. 389, 25. ovis morvida 26, 25. Pactio 79,5,20. pactionis ratio 265, 25. pactum 315, 15. p. sacratissimum 195, 5. pagani 13, 15. 29, 1. 30, 10. 31, 10, 25. 33, 15. 38, 5, 80. 127, 10. 129, 15. 131, 25. 133, 5. 332, 5. 337, 5, 20. Paganismi error 66, 30. paginae scripturarum 798, 1. pagus 198, 10. 202, 25. 360, 20. palatinus comes v. comes. palatium 191, 30. 272, 20. pallium 38, 25. 49, 10. 232, 6, 10. 334,1. 340,5—10. 341, 5, 10. 345,5. 346,25. altaria palliis exornare 112, 35. pena 559 paludes 198, 10. 348, 25. 349, 1. panis 4, 20. 387, 5, 25. panes 349, 5. pannus 392, 30. panni linei stamen 393, 1. pannos lineos per frau- dem consuere 393, 1. papa v. dominus papa. p. univer- salis 27, 20. 29, 25. papulum 28, 10. paricidium 40, 30. parrochia 94, 10, 20. 138, 20. 345, 30. 346,1,10,25. 419,10. p. episcoporum 338, 15. parrochias predicando circuire 38, 15. bar- rochias determinare 341, 20. parrochiani 146, 20. pascha 153, 10. paschale tempus 61, 30. pascua 83,15. 264,1. 275, 35. 284, 1. 322, 15. 355, 25. 363, 25. 373, 5, 25. 412, 30. pascuale porcorum 400, 15. passagium generale 441, 15. pastor equarum 161, 5. patena 169, 15. pater monasterii 45, 20. patibulo iudicatus homo 353, 10. patriarcha 14,15. 16,10. 71, 30. 159, 10. patrimonium 45,35. 130, 1, 10. 160, 15, 20. 237, 20. 250, 80. 255, 10. 260,30. 305,25. 397, 10. 429, 10, 25. Patrocinium 276,5. p. [beati Petri] 81, 30. patrocinio beati Petri commendare 388, 10, 25. patronus 283, 30. p. et benefactor 171,20. vicarium s. Petri pa- tronum principalem eligere 23, 15. pauperum cura 99, 30. pavimentum 112, 15, 30. pavones cum pavonissis 130, 15. pkelnici; picarii, qui dicuntur pkelnici 381, 10, 15. 384, 5, 10, 20. 385, 1. pecora 42, 20, 25. pecunia 32,10. 33,15. 215, 30. 217, 5. 265, 20. 278, 10. 392, 30. pelles caprinae 386, 10,20. p. mardurinae 860, 1. pellium paria 406, 20. pellifex 282, 15, 20. 398, 5. 430, 5, 16,30. pellifices albi et nigri 56, 15. pena; poenae iudiciales 289, 1. p. pro fornicatione 393, 5. p. pro
nobiles nobiles 47, 10. 163, 10. 219, 5, 10. 253, 1. 281,20. 331,5. 368, 35. 372, 25, 36. 419, 15. 424, 5. no- bilium testimonium 83, 5. no- biles Boemi, n. Boemie 151, 30. 215, 20. 251, 1. 275, 30. 354, 20. nobilium seniorum Boemi iu- dicium 217,5. nobiles Boemie et Morauie 358, 10. nobiles terre 263, 1. 349, 15, 20. 354, 10. 356, 5. nobiliores 37, so. notarius; n. ducis [Boh.] 276, 10. 311,10. 315,10. 358,15. n. regis Boem. (Martinus) 205, 15. (Florianus) 224, 1. 244, 5. 251, 5. 443, 5. (Alexander) 293, 25. V. et. scriba. novalia 45, 15. n. preparare 218, 25. nozleh; servitus, que vulgo noz- leh dicitur 356, 1. nummi 849,5. 357,20. 413,5. 414, 1. n. pro piscibus quadra- gesimali tempore accipiendi 114, 20. nummus decimus 357, 20. decimus nummus in ven- dicionibus accipiendus 114, 25. tercius nummus de curia ho- spitum mercatorum solvendus 406, 15. nuntius, nuntii 62, 25. 66, 16. 67, 1. 69, 1. 70,5. 72,25. 76,5. 100, 10,30. 109,10. 180,20. 189,1. 232, 20. 234, 20. 235, 1, 5. 248, 20. n. bonus 126, 25. nuntii re- gis 34, 20. n. sedis apostolicae 63, 25. nunccius [summi came- rarii] 257,1. nunccius iudicis Theutonicorum 257,20. per nuncios visitare 366, 20. — V. et. missi. nuptiarum foedus 13, 10. uxori- bus viventibus ad alias nup- cias migrare 11, 15. Oblata 169, 5, 10. oblatio s. Petri [a regibus Bo- hemiae sedi apostolicae de- bita] 101,30. 102,10. V. et. census. obstaculum 848, 15, 20. obtimates, optimates 838, I. o. regni 94, 1. okou 387, 30. 388, 1. 390, 5. officiales [ducis Boem.] 322, 1. officina 112, 15. officinae diver- sae 848, 15. officium: officia divina 26, 15. officia ecclesiastica 38, 20. o. ecclesiastica contra canones GLOSSARIUM. peragere 12,1. officiorum ec- clesiasticorum cura 25, 10. of- ficium episcopale 69, 25. officia horarum psallere 21, 5. ab of- ficio deponere sacerdotes 148, 15. officii suspensio 223, 1. omulum o. humulum. onus unius hominis 35, 25. operarii 84, 10. operatores 45, 40. operimentum superius 112, 30. opiliones 85, 1. 360, 1. oppida 363, 20. o. edificare 349, 15. 354, 10. Cf. castrum. optimates v. obtimates. oratorium 49, 1. 358, 5, 10. ordinare aliquem archiepiscopum 17, 30. o. [abbatem] 47, 20. ordinator [episcopi Pragensis] 126, 10. ordo clericalis 138,1. 193, 1. 205, 15. ordinum sacrorum ce- lebratio 168, 20. orientales partes 34, 15. ornamenta ecclesiae 235, 5. 366, 35. ornamenta ad altaris mini- sterium 172, 1. orreum v. horreum. orthodoxa veritas 38, 35. ortus, orti v. hortus, horti. ostiariorum consecratio 168, 25. othodne 363, 30, otroce 363, 30. oves 55, 10. 83, 15. 85, 1, 5. (224, 15). 326,15. 363,25. 406, 15. 413, 5. ovis decima 387, 15, 25. 389, 25. ovis morvida 26, 25. Pactio 79,5,20. pactionis ratio 265, 25. pactum 315, 15. p. sacratissimum 195, 5. pagani 13, 15. 29, 1. 30, 10. 31, 10, 25. 33, 15. 38, 5, 80. 127, 10. 129, 15. 131, 25. 133, 5. 332, 5. 337, 5, 20. Paganismi error 66, 30. paginae scripturarum 798, 1. pagus 198, 10. 202, 25. 360, 20. palatinus comes v. comes. palatium 191, 30. 272, 20. pallium 38, 25. 49, 10. 232, 6, 10. 334,1. 340,5—10. 341, 5, 10. 345,5. 346,25. altaria palliis exornare 112, 35. pena 559 paludes 198, 10. 348, 25. 349, 1. panis 4, 20. 387, 5, 25. panes 349, 5. pannus 392, 30. panni linei stamen 393, 1. pannos lineos per frau- dem consuere 393, 1. papa v. dominus papa. p. univer- salis 27, 20. 29, 25. papulum 28, 10. paricidium 40, 30. parrochia 94, 10, 20. 138, 20. 345, 30. 346,1,10,25. 419,10. p. episcoporum 338, 15. parrochias predicando circuire 38, 15. bar- rochias determinare 341, 20. parrochiani 146, 20. pascha 153, 10. paschale tempus 61, 30. pascua 83,15. 264,1. 275, 35. 284, 1. 322, 15. 355, 25. 363, 25. 373, 5, 25. 412, 30. pascuale porcorum 400, 15. passagium generale 441, 15. pastor equarum 161, 5. patena 169, 15. pater monasterii 45, 20. patibulo iudicatus homo 353, 10. patriarcha 14,15. 16,10. 71, 30. 159, 10. patrimonium 45,35. 130, 1, 10. 160, 15, 20. 237, 20. 250, 80. 255, 10. 260,30. 305,25. 397, 10. 429, 10, 25. Patrocinium 276,5. p. [beati Petri] 81, 30. patrocinio beati Petri commendare 388, 10, 25. patronus 283, 30. p. et benefactor 171,20. vicarium s. Petri pa- tronum principalem eligere 23, 15. pauperum cura 99, 30. pavimentum 112, 15, 30. pavones cum pavonissis 130, 15. pkelnici; picarii, qui dicuntur pkelnici 381, 10, 15. 384, 5, 10, 20. 385, 1. pecora 42, 20, 25. pecunia 32,10. 33,15. 215, 30. 217, 5. 265, 20. 278, 10. 392, 30. pelles caprinae 386, 10,20. p. mardurinae 860, 1. pellium paria 406, 20. pellifex 282, 15, 20. 398, 5. 430, 5, 16,30. pellifices albi et nigri 56, 15. pena; poenae iudiciales 289, 1. p. pro fornicatione 393, 5. p. pro
Strana 560
560 penitentia homicidio 256, 25. p. pro vul- neratione 393, 1. p. centum li- brarum auri purissimi 142, 15. 259, 5. viginti libras auri pro pena componere 203, 10. p. im- perialis gracie 259, 5. penitentia, penitentia 61, 30. 184, 25 sq. penitentiam agere, per- agere 4,20. 225,30. 227,6. penitentiam [excommunicato] iniungendi facultas 148, 15. vi- ginti dies de iniuncta peniten- tia relaxare 330, 20. pensa 393, 10. pensio annuatim ecclesie Ro- mane solvenda 327, 20. V. et. census. pentecostes sollempnitas 146, 25. pepla 393, 1. peregrini 257,1. p. 96, 1. periurii reatus 26, 20. permutacio 278, 30. V. et. concam- bium. pernoctationes 368, 10. persecutor christianorum 33, 1. pertinentia 202, 30. peticio 67,25. 127,1. 192,25. 275, 30. 281, 20. 282, 10. peti- cioni annuere 271, 10. picarius 360, 5. picarii 381, 10, 15. Cf. pkelnici. pictura parietum 112, 30. pincerna (59, 10). 163, 20. 165, 5. 193, 5. 196, 20. 198, 20. 205, 20. 218, 1. 219,5. 224,5. 244, 10. 246, 1. 247, 25, 30. 261, 20. 270, 25. 271,15. 274,20. 289, 20. 440, 20. 446, 1. p. episcopi Prag. 298, so. 306, 5. piper 393, 5. piscandi libertas 217, 15. piscationes 114, 5. 198, 10. 202, 30. 378, 5, 25. piscatores 47, 30. 57, 15. 58, 5. 84, 16. 348, 20, 25. 356, 25, 35. 360, 1. 364, 30. 377, 1,20. 378,1 sq. 381,5,15. 382, 5, 10,20. 384, 10—20. 397, 5. 413, 1. 429, 10. pisces 114, 20. 363, 30. 387, 25. piscium vivaria 84, 5. 196, 6. piscina 400,5. 418,25. 424,1. 438, 6. pistores 45, 35. 59, 1. 84, 10. 92, 15. 360,1. 365,5. 376, 6, 20. 381, 5. 385, 16, 20. 398, 1. 412, 30. 430, 25. placitare 2, 10. = Scotti] GLOSSARIUM. placitum 2, 10. 34, 80. placita se- cularia continuare 30, 15. plantacio novella 45, 1. 66, 30. plaustrifices 383, 10—20. plaustrum 892, 30. 406, 20. plebanum eligere 256, 15. plebalis ecclesia 138, 20. poclona; oblatio, que dicitur poclona 366, 5. 387, 10. poduine (57, 1). 364, 15. poena v. pena. poledrus 55,30. 56,10. 252, 25. 364, 10. 387, 15, 30. 390, 1. 397, 15, 20. 430, 5, 20. pomerium 113,15. 114,20. 130, 15, 20. 215, 25. 218, 30. 278, 10. 301, 35. 373, 20, 30. 397, 10. 429, 15, 26. pomizi; ministeriales, qui dicun- tur pomizi 380, 10, 20. pondus 392, 20. p. [Bohemicum] 76,5. p. Coloniense 262, 1. pons 84, 5. 196, 5. 215, 10. 354, 1. 357, 10, 20. 361, 15. 370, 10. 414, 5, 10. p. virgis factus, qui dici- tur bezstreiowa hat 420, 1. pontes edificare 420, 10. 424, 20. pontes parare (83, 25). (111, 10). pontes renovare 349, 15. 354, 10. pontem reparare 195, 20. pontium munitio 362, 5. pontifex 32, 15. p. sancte cath. et apost. Romane ecclesie 27, 20. p. Romanus 30, 1. pontificium 38, 16. popousca; census C denariorum, 30, 25. porcarius 382, 1, 15. 386, 10. porcelli 114, 10. porci 83, 15. 85, 1. 130, 10. 406, 5. p. triennes duo pro vacca dandi 114,15. porcus triennis bene pastus 358, 10. collector porco- rum 406, 1. porta provincie 283, 30. porta, id est exitus terre 326, 5. p. terre 413, 1. porticus 112, 15. portus 373, 5, 25. 386, 1, 20. possessio 83, 15. 274, 10. in pos- sessionem se committere 216, 20. possessiones 288,35. 292, 1, 15. 293,15. 296, 30. 297, 5. 300, 1. 324, 5. 369, 20. potatio: gens consuetudine nimię potationi et ebrietati dedita 150, 15. presbyterii ordo praebenda v. prebenda. praeceptum v. preceptum. praedium v. predium. praelati ecclesiarum 78, 10. 231, 15. 234, 30. 235, 5. 249, 15. praesul v. presul. pragmaticum sacrum, hoc est regale privilegium 288, 1. prandium (120, 1, 5). 315, 5. prata 83,15. 130,10. 218, so. 243, 25. 245, 15. 252, 25. 264, 1. 265, 20. 275, 35. 320, 5. 322, 15. 348, 10,25. 349,1. 353, 15, 20. 354, 1. 357,15. 363, 20. 373, 5, 25. 400,1. 414, 5—15. 415, 6. 433, 5. 439, 30. prebenda 138,1,5,10. 252, 15— 25. 405,30. 439,25. p. duplex 112, 35. preceptor hospitalis Jerosolimi- tani 268, 10. 297, 10. preceptum, praeceptum 423,1. 341,10. p. auctoritatis apo- stolicae 20, 10. 62, 1. p. Domini 25,20. p. regale 100, 10. predicare 17,25. 18,25. 131, 25. predicatio 37, 20. predicatores 30, 15. 37, 20. prediolum 414, 5. predium 44,16. 53,20. 108, 25. 109, 20. 110, 1. 112, 15. 120, 10. 155, 5. 159, 15. 176, 10. 192, 25. 237, 20. 243, 25, 30. 244, 1. 265, 25. 270, 10, 15. 273, 15. 275, 35. 283, 25. 284, 5—15. 995, 30. 298, 25. 306,25. 309,1. 310,1,5. 312, so. 313, 5, 10. 314, 20. 320, 5. 321, 30. 322, 5, 10. 324, 5,10. 366,30. 369, 10,15. 372, 25,35. 409,5. 411,5. 412, 30. 418, 10, 20. 435, 10. prefectus urbis 173,1. 196,20. 198, 20. 203, 15. 244, 5, 10. 295, 35. 320, 15. Cf. el. castellanus. preiudicare iuri ecclesiarum 13, 15. preiudicium pati 66, 5, 20. prepositura s. Wenzlai 75, 5. presbyter 27, 10, 20. 138, 20. 331, 30. 367,6. 392,25. 393,15. pres- byteri canonici 37, 30. presby- terorum ordinatio 168, 35. pres- sbyteri ad nullos certos ordines ordinati 138, 20. presbyteri ab- soluti et vagi 12,1. presbiteratus 138, 15. presbyterii ordo 61, 25. 74, 1.
560 penitentia homicidio 256, 25. p. pro vul- neratione 393, 1. p. centum li- brarum auri purissimi 142, 15. 259, 5. viginti libras auri pro pena componere 203, 10. p. im- perialis gracie 259, 5. penitentia, penitentia 61, 30. 184, 25 sq. penitentiam agere, per- agere 4,20. 225,30. 227,6. penitentiam [excommunicato] iniungendi facultas 148, 15. vi- ginti dies de iniuncta peniten- tia relaxare 330, 20. pensa 393, 10. pensio annuatim ecclesie Ro- mane solvenda 327, 20. V. et. census. pentecostes sollempnitas 146, 25. pepla 393, 1. peregrini 257,1. p. 96, 1. periurii reatus 26, 20. permutacio 278, 30. V. et. concam- bium. pernoctationes 368, 10. persecutor christianorum 33, 1. pertinentia 202, 30. peticio 67,25. 127,1. 192,25. 275, 30. 281, 20. 282, 10. peti- cioni annuere 271, 10. picarius 360, 5. picarii 381, 10, 15. Cf. pkelnici. pictura parietum 112, 30. pincerna (59, 10). 163, 20. 165, 5. 193, 5. 196, 20. 198, 20. 205, 20. 218, 1. 219,5. 224,5. 244, 10. 246, 1. 247, 25, 30. 261, 20. 270, 25. 271,15. 274,20. 289, 20. 440, 20. 446, 1. p. episcopi Prag. 298, so. 306, 5. piper 393, 5. piscandi libertas 217, 15. piscationes 114, 5. 198, 10. 202, 30. 378, 5, 25. piscatores 47, 30. 57, 15. 58, 5. 84, 16. 348, 20, 25. 356, 25, 35. 360, 1. 364, 30. 377, 1,20. 378,1 sq. 381,5,15. 382, 5, 10,20. 384, 10—20. 397, 5. 413, 1. 429, 10. pisces 114, 20. 363, 30. 387, 25. piscium vivaria 84, 5. 196, 6. piscina 400,5. 418,25. 424,1. 438, 6. pistores 45, 35. 59, 1. 84, 10. 92, 15. 360,1. 365,5. 376, 6, 20. 381, 5. 385, 16, 20. 398, 1. 412, 30. 430, 25. placitare 2, 10. = Scotti] GLOSSARIUM. placitum 2, 10. 34, 80. placita se- cularia continuare 30, 15. plantacio novella 45, 1. 66, 30. plaustrifices 383, 10—20. plaustrum 892, 30. 406, 20. plebanum eligere 256, 15. plebalis ecclesia 138, 20. poclona; oblatio, que dicitur poclona 366, 5. 387, 10. poduine (57, 1). 364, 15. poena v. pena. poledrus 55,30. 56,10. 252, 25. 364, 10. 387, 15, 30. 390, 1. 397, 15, 20. 430, 5, 20. pomerium 113,15. 114,20. 130, 15, 20. 215, 25. 218, 30. 278, 10. 301, 35. 373, 20, 30. 397, 10. 429, 15, 26. pomizi; ministeriales, qui dicun- tur pomizi 380, 10, 20. pondus 392, 20. p. [Bohemicum] 76,5. p. Coloniense 262, 1. pons 84, 5. 196, 5. 215, 10. 354, 1. 357, 10, 20. 361, 15. 370, 10. 414, 5, 10. p. virgis factus, qui dici- tur bezstreiowa hat 420, 1. pontes edificare 420, 10. 424, 20. pontes parare (83, 25). (111, 10). pontes renovare 349, 15. 354, 10. pontem reparare 195, 20. pontium munitio 362, 5. pontifex 32, 15. p. sancte cath. et apost. Romane ecclesie 27, 20. p. Romanus 30, 1. pontificium 38, 16. popousca; census C denariorum, 30, 25. porcarius 382, 1, 15. 386, 10. porcelli 114, 10. porci 83, 15. 85, 1. 130, 10. 406, 5. p. triennes duo pro vacca dandi 114,15. porcus triennis bene pastus 358, 10. collector porco- rum 406, 1. porta provincie 283, 30. porta, id est exitus terre 326, 5. p. terre 413, 1. porticus 112, 15. portus 373, 5, 25. 386, 1, 20. possessio 83, 15. 274, 10. in pos- sessionem se committere 216, 20. possessiones 288,35. 292, 1, 15. 293,15. 296, 30. 297, 5. 300, 1. 324, 5. 369, 20. potatio: gens consuetudine nimię potationi et ebrietati dedita 150, 15. presbyterii ordo praebenda v. prebenda. praeceptum v. preceptum. praedium v. predium. praelati ecclesiarum 78, 10. 231, 15. 234, 30. 235, 5. 249, 15. praesul v. presul. pragmaticum sacrum, hoc est regale privilegium 288, 1. prandium (120, 1, 5). 315, 5. prata 83,15. 130,10. 218, so. 243, 25. 245, 15. 252, 25. 264, 1. 265, 20. 275, 35. 320, 5. 322, 15. 348, 10,25. 349,1. 353, 15, 20. 354, 1. 357,15. 363, 20. 373, 5, 25. 400,1. 414, 5—15. 415, 6. 433, 5. 439, 30. prebenda 138,1,5,10. 252, 15— 25. 405,30. 439,25. p. duplex 112, 35. preceptor hospitalis Jerosolimi- tani 268, 10. 297, 10. preceptum, praeceptum 423,1. 341,10. p. auctoritatis apo- stolicae 20, 10. 62, 1. p. Domini 25,20. p. regale 100, 10. predicare 17,25. 18,25. 131, 25. predicatio 37, 20. predicatores 30, 15. 37, 20. prediolum 414, 5. predium 44,16. 53,20. 108, 25. 109, 20. 110, 1. 112, 15. 120, 10. 155, 5. 159, 15. 176, 10. 192, 25. 237, 20. 243, 25, 30. 244, 1. 265, 25. 270, 10, 15. 273, 15. 275, 35. 283, 25. 284, 5—15. 995, 30. 298, 25. 306,25. 309,1. 310,1,5. 312, so. 313, 5, 10. 314, 20. 320, 5. 321, 30. 322, 5, 10. 324, 5,10. 366,30. 369, 10,15. 372, 25,35. 409,5. 411,5. 412, 30. 418, 10, 20. 435, 10. prefectus urbis 173,1. 196,20. 198, 20. 203, 15. 244, 5, 10. 295, 35. 320, 15. Cf. el. castellanus. preiudicare iuri ecclesiarum 13, 15. preiudicium pati 66, 5, 20. prepositura s. Wenzlai 75, 5. presbyter 27, 10, 20. 138, 20. 331, 30. 367,6. 392,25. 393,15. pres- byteri canonici 37, 30. presby- terorum ordinatio 168, 35. pres- sbyteri ad nullos certos ordines ordinati 138, 20. presbyteri ab- soluti et vagi 12,1. presbiteratus 138, 15. presbyterii ordo 61, 25. 74, 1.
Strana 561
presul presul 34, 20. 47, 25. 115, 1. 128, 1. 141, 20. 159, 15. 346, 10. 366, 35. 422, 6, 16. p. apostolicus 345, 10. summus sacerdotum p. 37, 15. precium 36,10. 51,10. p. pro capite dandum 84,15. p. exigere 321, 85. precio conparare 322, 20. predia taxato precio co- emptd 372, 30, 35. primas, primates 23,15. 30, 30. 43,25. 47,15. 71,80. 111,6. 2'10, 20. 274, 15. 289, 10. 334, 6. 368, 40. 370, 15. 371, 1. primates Boemie, Bohemorum 99, 1. 156, 5. 195, 10. 196, 20. 198, 20. 323, 30. 369, 10. primates Luto- miricenses 402, 1. 434, 10. pri- mates terre 117,30. 287, 20. 310, 5. 394, 30. consilium cum omnibus terre primatibus com- municare 238, 86. primates ca- thedre principalis 38, 25. principes 51, 10. 422, 15. p. impe- rii 93, 40. 172, 30. p. laici 173, 1. p. terre 225, 20. 237,20. prin- cipum consilium 258, 20. 337, 5. prior 226,1. 262,5. 291,15 sq. 297, 10. privilegium 23, 30. 44, 15. 46, 1. 72,25. 95,15. 139,5. 145,5. 164, 25. 195, 15. 259, 10. 261, 1. 263, 1. 264, 5. 268, 15. 271, 15. 274, 15. 282, 5. 300,5. 306,1. 334, 1. 341, 5, 10. 349, 25. 352, 5. 964,5, 16. 404,20. privilegia apo- stolica 70,20. 345, 30. privilegia apostolice sedis 10, 10. p. apost. auctoritatis 38, 25. privilegia s. Romane ecclesie 10, 15. privi- legium archiepiscopatus 20, 10. privilegia autentica 340, 25. privilegii pagina 157,20. pri- vilegium regale 288, 1. privi- legium perpetue et quiete possessionis 142,5. privilegia vetustate consumpta 118, 15. p. amissa 118,15. privilegi- orum antiquissima testimonia 345,6. testamentum vivaci committere privilegio 326, 1. privilegio formate sue confir- mare 25, 5. 262, 30. privilegia transmissa manu propria mu- nire et corroborare 341, 10. privilegium recitare coram duce et totius consessu curie 254,1. privilegiis honorare 288, 30. proanimatus, proanimatores 130, 16, 25. Cf. dusnic. proclamare epistolis 14, 1. statuta publico preconio in foro pro- clamare 289, 10. licentia procla- mandi et consequendi ius 79,20. GLOSSARIUM. procurator 291, 25. p. rerum apo- stolicarum 33,15. p. maior 420, 26. professio 40, 20. professionem fa- cere 291,15. ad professionem redire 292, 20. prophetia Esaye 38, 5. protectio; sub beati Petri protec- tione ponere 45, 10. sub beati Petri protectione — suscipere 139, 5. 145, 5. 268, 25. 317, 10. 327, 25. 328,25. 441,15. sub sancti Wencezlai protectione suscipere 472, 5. Cf.: defensio, tuicio, tutamen. — protector 33, 25. protegere 63, 1. prothonotarius sacri palatii 180, 25. provintia 30, 80. 32,25. 37,20. 46, 20. 66, 15. 78,10. 283, 30. 284, 16. 333, 30. 337, 15. 340, 5. caput provincie 366, 30. pro- vinti¢ ecclesiarum mater 117, 25. 118, 10. 124,25. Provin- ciae Bohemiae: Beli- nensis 45,15. 58,1. 217,20. Boysez, Boizienensis 216, 20. 365, 5. 383, 10,20. Bolezlau- ensis 58, 10. 365, 1. Kamene- censis 387, 1,20. Cazlawensis 113,10. 164,15. Churimensis 348, 25. Dechinensis 46, 15. Dreuics 406,1. que vocatur Gritoouo 285, 15. Hinone 113,10. Lutomericensis 45, 16. 56, 10. 349, 1. 400, 10. Pliznen- sis 282, 10. 348, 25. 349, 5. 358, 10. Prahensis 363,16. Rokit- nah 113,10. Satcensis 58, 15. 205,5. 281, so. 365,1. 384, 1. Sedlecensis, Zedilcensis 192, 25. 205,1. 270,25. 322,15. Tetinensis 381, 5, 15. 387, 1, 20. Wltauensis 386, 10—20. Pr o- vinciae Moraviae: Brnensis 164, 15. 357, 20. 370, 1. 446, 10. Olomucensis 446, 5. Prerouensis 419,26. Znoy- mensis 104, 20. 446, 5. — Pro- vintię Sclauorum 38, 10. pro- vincia Dalminze 199, 25. provinciale ius v. ius. provinciola 335, 20. provisor 291, 20. psallere 20, 5. 21, 6. psalmista 18, 25. psalterium; p. cottidie implere 96,5. psalteriorum modula- tiones 100, 1. pstruznik, pztrusnic 397, 5. 429, 10. puellae operatrices 55, 5. 368, 25. rotarius 561 pulli gallinarum 114, 10. Quadragesima 29, 5. quadragesi- male tempus 114, 20. quatuor tempora 26, 1. quaz (390, 15). Rami palmarum - dominica palm. 69, 1. recitare chartam 232, 10,15. r. publice litteras 232, 20. r. privi- legium coram duce et totius curie consessu 254,1. recita- tores [litterarum] 103, 10. reclamatio 156,25. 391,35. r. competens 162, 25. redditus 3365, 25. 400, 20. r. duca- tus [Boemie] 350, 25. reditus ( — circuitus) 114, 5. regalia secundum consueétudi- nem principum Teuthonico- rum ab imperatore requirere 220, 16. regesta sedis apostolicae 13, 10. tomulus quidam Lateranensis 60, 20. regimen (= ferritorium quod ad ministratur) 80, 20. regula beati Augustini 159, 10. 160, 5. r. sancti Benedicti 156, 20. — regularis disciplina (45, 10). obedientia 369, 1. reyfo 393, 10. reinvestire episcopum 13, 25. reliquiae sanctorum 8, 30. 72, 25. 86, 20. 179, 1 sg. 206, 25. 207, 20. 280, 20. C/. iuramentum. rescriptum; r. privilegii 254, 5. r. [chartae] mittere 232, 10. resignare 247, 5. retractatio 254, 5. richterius 393, 6, 10. ritus aut secta Bulgariae gentis 43, 5. robora succidere 218, 25. Romana auctoritas 108, 1. sancta R. ecclesia 22, 1. 26, 15. 27, 35. 32, 1. 62, 15. 65, 30. 67, 25. 70, 20. 102, 5. 126, 10. 129, 20. 144, 1. 146, 20. 165, 25. 327, 20. ca- put omnium ecclesiarum 23, 25. s. Romane ecclesie iura 71, 30. s. Romana sedes 37,10. 337, 10. res publica Romana 31,25. Romane leges vene- rande 10, 20. rotarius 398, 25. 431, 5, 25.
presul presul 34, 20. 47, 25. 115, 1. 128, 1. 141, 20. 159, 15. 346, 10. 366, 35. 422, 6, 16. p. apostolicus 345, 10. summus sacerdotum p. 37, 15. precium 36,10. 51,10. p. pro capite dandum 84,15. p. exigere 321, 85. precio conparare 322, 20. predia taxato precio co- emptd 372, 30, 35. primas, primates 23,15. 30, 30. 43,25. 47,15. 71,80. 111,6. 2'10, 20. 274, 15. 289, 10. 334, 6. 368, 40. 370, 15. 371, 1. primates Boemie, Bohemorum 99, 1. 156, 5. 195, 10. 196, 20. 198, 20. 323, 30. 369, 10. primates Luto- miricenses 402, 1. 434, 10. pri- mates terre 117,30. 287, 20. 310, 5. 394, 30. consilium cum omnibus terre primatibus com- municare 238, 86. primates ca- thedre principalis 38, 25. principes 51, 10. 422, 15. p. impe- rii 93, 40. 172, 30. p. laici 173, 1. p. terre 225, 20. 237,20. prin- cipum consilium 258, 20. 337, 5. prior 226,1. 262,5. 291,15 sq. 297, 10. privilegium 23, 30. 44, 15. 46, 1. 72,25. 95,15. 139,5. 145,5. 164, 25. 195, 15. 259, 10. 261, 1. 263, 1. 264, 5. 268, 15. 271, 15. 274, 15. 282, 5. 300,5. 306,1. 334, 1. 341, 5, 10. 349, 25. 352, 5. 964,5, 16. 404,20. privilegia apo- stolica 70,20. 345, 30. privilegia apostolice sedis 10, 10. p. apost. auctoritatis 38, 25. privilegia s. Romane ecclesie 10, 15. privi- legium archiepiscopatus 20, 10. privilegia autentica 340, 25. privilegii pagina 157,20. pri- vilegium regale 288, 1. privi- legium perpetue et quiete possessionis 142,5. privilegia vetustate consumpta 118, 15. p. amissa 118,15. privilegi- orum antiquissima testimonia 345,6. testamentum vivaci committere privilegio 326, 1. privilegio formate sue confir- mare 25, 5. 262, 30. privilegia transmissa manu propria mu- nire et corroborare 341, 10. privilegium recitare coram duce et totius consessu curie 254,1. privilegiis honorare 288, 30. proanimatus, proanimatores 130, 16, 25. Cf. dusnic. proclamare epistolis 14, 1. statuta publico preconio in foro pro- clamare 289, 10. licentia procla- mandi et consequendi ius 79,20. GLOSSARIUM. procurator 291, 25. p. rerum apo- stolicarum 33,15. p. maior 420, 26. professio 40, 20. professionem fa- cere 291,15. ad professionem redire 292, 20. prophetia Esaye 38, 5. protectio; sub beati Petri protec- tione ponere 45, 10. sub beati Petri protectione — suscipere 139, 5. 145, 5. 268, 25. 317, 10. 327, 25. 328,25. 441,15. sub sancti Wencezlai protectione suscipere 472, 5. Cf.: defensio, tuicio, tutamen. — protector 33, 25. protegere 63, 1. prothonotarius sacri palatii 180, 25. provintia 30, 80. 32,25. 37,20. 46, 20. 66, 15. 78,10. 283, 30. 284, 16. 333, 30. 337, 15. 340, 5. caput provincie 366, 30. pro- vinti¢ ecclesiarum mater 117, 25. 118, 10. 124,25. Provin- ciae Bohemiae: Beli- nensis 45,15. 58,1. 217,20. Boysez, Boizienensis 216, 20. 365, 5. 383, 10,20. Bolezlau- ensis 58, 10. 365, 1. Kamene- censis 387, 1,20. Cazlawensis 113,10. 164,15. Churimensis 348, 25. Dechinensis 46, 15. Dreuics 406,1. que vocatur Gritoouo 285, 15. Hinone 113,10. Lutomericensis 45, 16. 56, 10. 349, 1. 400, 10. Pliznen- sis 282, 10. 348, 25. 349, 5. 358, 10. Prahensis 363,16. Rokit- nah 113,10. Satcensis 58, 15. 205,5. 281, so. 365,1. 384, 1. Sedlecensis, Zedilcensis 192, 25. 205,1. 270,25. 322,15. Tetinensis 381, 5, 15. 387, 1, 20. Wltauensis 386, 10—20. Pr o- vinciae Moraviae: Brnensis 164, 15. 357, 20. 370, 1. 446, 10. Olomucensis 446, 5. Prerouensis 419,26. Znoy- mensis 104, 20. 446, 5. — Pro- vintię Sclauorum 38, 10. pro- vincia Dalminze 199, 25. provinciale ius v. ius. provinciola 335, 20. provisor 291, 20. psallere 20, 5. 21, 6. psalmista 18, 25. psalterium; p. cottidie implere 96,5. psalteriorum modula- tiones 100, 1. pstruznik, pztrusnic 397, 5. 429, 10. puellae operatrices 55, 5. 368, 25. rotarius 561 pulli gallinarum 114, 10. Quadragesima 29, 5. quadragesi- male tempus 114, 20. quatuor tempora 26, 1. quaz (390, 15). Rami palmarum - dominica palm. 69, 1. recitare chartam 232, 10,15. r. publice litteras 232, 20. r. privi- legium coram duce et totius curie consessu 254,1. recita- tores [litterarum] 103, 10. reclamatio 156,25. 391,35. r. competens 162, 25. redditus 3365, 25. 400, 20. r. duca- tus [Boemie] 350, 25. reditus ( — circuitus) 114, 5. regalia secundum consueétudi- nem principum Teuthonico- rum ab imperatore requirere 220, 16. regesta sedis apostolicae 13, 10. tomulus quidam Lateranensis 60, 20. regimen (= ferritorium quod ad ministratur) 80, 20. regula beati Augustini 159, 10. 160, 5. r. sancti Benedicti 156, 20. — regularis disciplina (45, 10). obedientia 369, 1. reyfo 393, 10. reinvestire episcopum 13, 25. reliquiae sanctorum 8, 30. 72, 25. 86, 20. 179, 1 sg. 206, 25. 207, 20. 280, 20. C/. iuramentum. rescriptum; r. privilegii 254, 5. r. [chartae] mittere 232, 10. resignare 247, 5. retractatio 254, 5. richterius 393, 6, 10. ritus aut secta Bulgariae gentis 43, 5. robora succidere 218, 25. Romana auctoritas 108, 1. sancta R. ecclesia 22, 1. 26, 15. 27, 35. 32, 1. 62, 15. 65, 30. 67, 25. 70, 20. 102, 5. 126, 10. 129, 20. 144, 1. 146, 20. 165, 25. 327, 20. ca- put omnium ecclesiarum 23, 25. s. Romane ecclesie iura 71, 30. s. Romana sedes 37,10. 337, 10. res publica Romana 31,25. Romane leges vene- rande 10, 20. rotarius 398, 25. 431, 5, 25.
Strana 562
562 rudnik GLOSSARIUM. silva rudnik, rudnici 379, 10. 384, 5, 10. rura ad urbes pertinentia 361, 1. rustici 55, 25. 56, 5. 57, 5 sg. 59, 15. 364,5,26,30. 377,5,20. rus- ticalis terra 57,15. 58, 5. Sabbatum ( = septimana) 25, 25. sacramenta 32,5. sacramentum exhigere hab aliguo 22, 5. sacrarium libris ditare 112, 35. sacrilegi 146, 25. sacrilegii reatus 146, 15. salga; duodecima pars solidi aurei, 36, 1. sal 35, 1, 5. 55, 15. 113, 1. 363, 30, 35. 364,5. 387,5,25. 3983, 1. 397, 10. 398, 6. 409, 10. 429, 16, 25. s. ungaricum 413, 1. thelo- neum salis 271, 10. trussa salis, que slavice dicitur krosna 406, 1. Cf. et. mercatum salina- rium. salsamentarii 360, 5. saltus 359, 20. 373, 6, 25. salutatio in litteris apostolicis omissa 68, 20. 133, 20. salutationes; de salutationibus de- cima 886,.10, 20. sandalia 45, 5. 367, 5. scafil (= Scheffel) 35, 1, 20. 36, 5, 10. sceptrum suscipere 287, 35. scisma, schisma 30, 20. 220, 20. s. facere 20, 25. scita patrum 66, 5. scitus atque assensus 264, 1. scolarum magister 303, 5. Scoti (ummus, de quo v. Soet- beer in Forsch. 7. deutsch. Gesch. II., 357) 35, 1, 25. Scriba [ducis] 271, 2o. 307, 5. Cf. notarius; scriptor. Scriniarius s. Romane ecclesie 46, 1. Scrinium sacrum 341, 1. scriptitii [asscriptitii] 142, 10. scriptor [sedis apostolicae] 140, 5. scriptum 79, 15. 83, 10. s. auten- ticum 327, 35. scripto sanccire 155, 10. scriptis et testibus re- consignare 51, 10. Scripture testimonium 196, 10. scrofe, scrophe 130, 10. (224, 15). 406, 10. scutarius 360, 10. scutellae 60, 15. — scutellarii 376, 10—20. scutellarum artifices 84, 10. s. tornarius 459, 30. scutum 153, 15. 392,25. scuta dare 360, 10. custodire Pragam cum duodecim scutis 256, 20. secretarius 180, 25. secta 38, 30. sedes apostolica 19,20. 30, 20. 31, 30. 32, 16. 66, 20. 67, 20. 69, 10,25. 70,1. 71, 20,25. 74, 25. 76,10, 15. 79,5. 87,20. 91, 10. 162, 20. 172, 1. apostolice sedis presul 65,25. ap. s. summus pontifex 160, 10. — sedes epi- scopalis 117, 35. senatus Romane urbis 27, 25. sententia; s. canonica 14,1. s. deposicionis 138, 1. s. excom- municationis 241, 5. s. excom- municationis vel depositionis 134,1. s. beati Gregorii de inobedientibus mandatis sedis apostolice 148, 15. s. principum 175,10. 230,15. sentenciam promulgare 174,20. senten- ciarum scapitula 138, 20. semen 114, 20. semidragma, id est scoti unus 35, 1. semimodius 35, 1. semita 420, 1. separatio coniugatorum 14, 20. septimana 96, 10. nona s. de ponte 370, 10. nona s. de collectis 370, 5. decime septimane fructus in theloneis 349, 10. sepulcrum, sepulchrum; s. domi- nicum videre 216,20. s. do- mini gloriosum visitare 159, 6. s. domini visitantes 268, 15. s. domini salvatoris invisere 324, 1. sepulcri sti. Wencezlai custos 223, 30. sepultura 130, 30. sequestrare [homines ecclesie] a principum potestate et dominio 163, 1. s. a divinis officiis ce- lebrandis 16, 20. s. ab omnium fidelium consorcio 140, 25. servi 35, 10. 36, 1. 45, 15. 55, 20. 84, 10. 114, 20. 142, 10. 161, 1. 162, 85. 326, 15. 359, 25. 377, 10—25. 412, 30. s. aratores 406, 10. s. curiales 399, 20. 432, 25. s. precio introducendi 84, 10. s. qui voluntarie sese servitio subdiderunt 161,5. servum cum omni sua successione do- nare 282, 16, 20. servum ad lit- teras ponere 130, 30. servientes 55,1. 73,20. 363, 15. Cf. servitor, servi. servilia opera impendere 369, 20. servire pro terra 400,25. 433, 15. servitium 198, 15. 202, 30. 305, 25. 362, 5. 383, 10. s. exhibere 42, 15. in s. redigere 32, 25. servitio voluntarie se subdere 161, 5. — servitia hominum ad dotem ecclesie pertinentia 409, 15. servitia que fratribus (-ca- nonicis) de curia episcopali dantur 125, 1. servicia solvere 114,10. servicium persolvere 114, 20. servitor 37, 15. 45,35. Cf. servi. servitus 356, 1. 369, 15, 20. servi- tuti mancipare hominem cum omni posteritate 353, 6. de ser- vitute exire 84, 15. sigillum; s. sti. Adalberti 313, 5. sti. Wencezlai 273, 25. 313, 5. s. apostolicum 73, 20. s. novum (Clementis I 11) 102, 25. s. eccle. Pragensis 278, 25. 324, 30. ca- pituli eccle. Prag. 223,30. s. eccle. Wissegrad. 278, 25. s. ho- Spitalis sti. Johannis Hieroso- lym. Pragae 290,30. s. Ber- nardi prioris et Martini pre- ceptoris hospitalis sti. Joh. Hierosol. 297,10. s. ducis vel regis Bohemiae in actis aliarum personarum 219,15. 223, 30. 247,10. 251,1. 331,10. sigillo auctorisare 44,15. sigillo au- tenticare 219, 15. signum exigere 321, 35. (terminalia) 420, 1. silva 4, 30. 45, 15. 60, 35. 83, 15. 94, 10—20. 98, 30. 104, 20. 130, 5 sq. 156, 30. 157, 1. 160, 15, 20. 164, 15. 176, 10. 192, 25, 198, 10. 202, 30. 215, 25. 217, 15, 20. 246, 20. 251, 1. 264, 1. 275, 35. 280, 5. 285, 15. 301, 30. 320, 5. 348, 10, 25. 349, 1. 352, 1. 358, 15. 354, 1. 355, 25. 357, 15. 363, 20. 369, 20,30. 370,5. 385,20. 386, 1. 395, 5. 400, 5. 414, 1—10. 415, 6. 418, 25. 419, 1. 424, 1. 426, 30. 427,5. 433, 5. 439, 30. 445, 25. silva, qua Boemia limitatur 94, 10. s. (terminus Bohemiae versus Misnam) 46, 15. s. Boe- mica 35,5. 36,5. 326,15. s. Patavica 35, 1. silvarum circu- iciones 215, 20. silvarum more consignare 205,5. villas in silva [terminali] ponere 414, 20. silvae succisio 245, 20. silvae aridae et virentes 114, 5. signa
562 rudnik GLOSSARIUM. silva rudnik, rudnici 379, 10. 384, 5, 10. rura ad urbes pertinentia 361, 1. rustici 55, 25. 56, 5. 57, 5 sg. 59, 15. 364,5,26,30. 377,5,20. rus- ticalis terra 57,15. 58, 5. Sabbatum ( = septimana) 25, 25. sacramenta 32,5. sacramentum exhigere hab aliguo 22, 5. sacrarium libris ditare 112, 35. sacrilegi 146, 25. sacrilegii reatus 146, 15. salga; duodecima pars solidi aurei, 36, 1. sal 35, 1, 5. 55, 15. 113, 1. 363, 30, 35. 364,5. 387,5,25. 3983, 1. 397, 10. 398, 6. 409, 10. 429, 16, 25. s. ungaricum 413, 1. thelo- neum salis 271, 10. trussa salis, que slavice dicitur krosna 406, 1. Cf. et. mercatum salina- rium. salsamentarii 360, 5. saltus 359, 20. 373, 6, 25. salutatio in litteris apostolicis omissa 68, 20. 133, 20. salutationes; de salutationibus de- cima 886,.10, 20. sandalia 45, 5. 367, 5. scafil (= Scheffel) 35, 1, 20. 36, 5, 10. sceptrum suscipere 287, 35. scisma, schisma 30, 20. 220, 20. s. facere 20, 25. scita patrum 66, 5. scitus atque assensus 264, 1. scolarum magister 303, 5. Scoti (ummus, de quo v. Soet- beer in Forsch. 7. deutsch. Gesch. II., 357) 35, 1, 25. Scriba [ducis] 271, 2o. 307, 5. Cf. notarius; scriptor. Scriniarius s. Romane ecclesie 46, 1. Scrinium sacrum 341, 1. scriptitii [asscriptitii] 142, 10. scriptor [sedis apostolicae] 140, 5. scriptum 79, 15. 83, 10. s. auten- ticum 327, 35. scripto sanccire 155, 10. scriptis et testibus re- consignare 51, 10. Scripture testimonium 196, 10. scrofe, scrophe 130, 10. (224, 15). 406, 10. scutarius 360, 10. scutellae 60, 15. — scutellarii 376, 10—20. scutellarum artifices 84, 10. s. tornarius 459, 30. scutum 153, 15. 392,25. scuta dare 360, 10. custodire Pragam cum duodecim scutis 256, 20. secretarius 180, 25. secta 38, 30. sedes apostolica 19,20. 30, 20. 31, 30. 32, 16. 66, 20. 67, 20. 69, 10,25. 70,1. 71, 20,25. 74, 25. 76,10, 15. 79,5. 87,20. 91, 10. 162, 20. 172, 1. apostolice sedis presul 65,25. ap. s. summus pontifex 160, 10. — sedes epi- scopalis 117, 35. senatus Romane urbis 27, 25. sententia; s. canonica 14,1. s. deposicionis 138, 1. s. excom- municationis 241, 5. s. excom- municationis vel depositionis 134,1. s. beati Gregorii de inobedientibus mandatis sedis apostolice 148, 15. s. principum 175,10. 230,15. sentenciam promulgare 174,20. senten- ciarum scapitula 138, 20. semen 114, 20. semidragma, id est scoti unus 35, 1. semimodius 35, 1. semita 420, 1. separatio coniugatorum 14, 20. septimana 96, 10. nona s. de ponte 370, 10. nona s. de collectis 370, 5. decime septimane fructus in theloneis 349, 10. sepulcrum, sepulchrum; s. domi- nicum videre 216,20. s. do- mini gloriosum visitare 159, 6. s. domini visitantes 268, 15. s. domini salvatoris invisere 324, 1. sepulcri sti. Wencezlai custos 223, 30. sepultura 130, 30. sequestrare [homines ecclesie] a principum potestate et dominio 163, 1. s. a divinis officiis ce- lebrandis 16, 20. s. ab omnium fidelium consorcio 140, 25. servi 35, 10. 36, 1. 45, 15. 55, 20. 84, 10. 114, 20. 142, 10. 161, 1. 162, 85. 326, 15. 359, 25. 377, 10—25. 412, 30. s. aratores 406, 10. s. curiales 399, 20. 432, 25. s. precio introducendi 84, 10. s. qui voluntarie sese servitio subdiderunt 161,5. servum cum omni sua successione do- nare 282, 16, 20. servum ad lit- teras ponere 130, 30. servientes 55,1. 73,20. 363, 15. Cf. servitor, servi. servilia opera impendere 369, 20. servire pro terra 400,25. 433, 15. servitium 198, 15. 202, 30. 305, 25. 362, 5. 383, 10. s. exhibere 42, 15. in s. redigere 32, 25. servitio voluntarie se subdere 161, 5. — servitia hominum ad dotem ecclesie pertinentia 409, 15. servitia que fratribus (-ca- nonicis) de curia episcopali dantur 125, 1. servicia solvere 114,10. servicium persolvere 114, 20. servitor 37, 15. 45,35. Cf. servi. servitus 356, 1. 369, 15, 20. servi- tuti mancipare hominem cum omni posteritate 353, 6. de ser- vitute exire 84, 15. sigillum; s. sti. Adalberti 313, 5. sti. Wencezlai 273, 25. 313, 5. s. apostolicum 73, 20. s. novum (Clementis I 11) 102, 25. s. eccle. Pragensis 278, 25. 324, 30. ca- pituli eccle. Prag. 223,30. s. eccle. Wissegrad. 278, 25. s. ho- Spitalis sti. Johannis Hieroso- lym. Pragae 290,30. s. Ber- nardi prioris et Martini pre- ceptoris hospitalis sti. Joh. Hierosol. 297,10. s. ducis vel regis Bohemiae in actis aliarum personarum 219,15. 223, 30. 247,10. 251,1. 331,10. sigillo auctorisare 44,15. sigillo au- tenticare 219, 15. signum exigere 321, 35. (terminalia) 420, 1. silva 4, 30. 45, 15. 60, 35. 83, 15. 94, 10—20. 98, 30. 104, 20. 130, 5 sq. 156, 30. 157, 1. 160, 15, 20. 164, 15. 176, 10. 192, 25, 198, 10. 202, 30. 215, 25. 217, 15, 20. 246, 20. 251, 1. 264, 1. 275, 35. 280, 5. 285, 15. 301, 30. 320, 5. 348, 10, 25. 349, 1. 352, 1. 358, 15. 354, 1. 355, 25. 357, 15. 363, 20. 369, 20,30. 370,5. 385,20. 386, 1. 395, 5. 400, 5. 414, 1—10. 415, 6. 418, 25. 419, 1. 424, 1. 426, 30. 427,5. 433, 5. 439, 30. 445, 25. silva, qua Boemia limitatur 94, 10. s. (terminus Bohemiae versus Misnam) 46, 15. s. Boe- mica 35,5. 36,5. 326,15. s. Patavica 35, 1. silvarum circu- iciones 215, 20. silvarum more consignare 205,5. villas in silva [terminali] ponere 414, 20. silvae succisio 245, 20. silvae aridae et virentes 114, 5. signa
Strana 563
simbolum GLOSSARIUM. 563 tributum simbolum, symbolum 22,1. 27, 30. s. orthodoxe fidei 20, 1. s. catholice fidei 39, 1. symonie infamia 138,5. s. scru- pulus 46, 25. synodus 73, 20,30. 74,5. 75,1. 77, 20. 92, 10, 15. 287, 30. s. ge- neralis 51,20. s. universalis 20,1. synodalia gesta 10, 10. synodalis conventus 30, 10. synodales conscriptiones 13, 10. sitne 368, 30. soboles 38, 1. sogma, onus, quod mulus por- tare potest, 35, 25. solidus 36, 15. solidi 392, 25. solum natale revisere 324, 20. somarius 321, 30. sorores hospitalis s. Johannis Hierosolymit. 291,20. s. ordi- nis Praemonstratensis 185, 5, 25. sortilega et incantatrix 235, 5. spatium dare 32, 30. spelunca 51, 5. 52, 30. spirituales 134, 20. stagnum 51, 10. 286, 20. 382, 10,20. stamen v. pannus. statuta 289, 10. s. sanctorum pa- trum 28, 15. 149, 20. 168, 20. s. ducis Ottonis 297, 25. stilus argenteus 213, 5. stipendia [canonicorum] 112, 40. strata 53,20. s. legittima 35, 20. s. publica 352, 1. stuba magna episcopalis 315, 15. stube, stubarum calefactores v. calefactores. subagaso 279, 10. subcamerarius 247,30. 278, 30. 279, 10. 289 10, 25. 393, 5. 446, 1. subcancellarius [regis Boh.] Mar- tinus 215,1. Florianus 218, 1. 219, 5. subdapifer [epi. Prag.] 247, 30. 306,5. 315,15. s. ducis Boe- mie 446, 1. subdyaconatus 138,15. subdia- coni 138,15. 367,5. 392,25. subdiaconos ordinare 168, 30. subditi 78, 20. 205, 20. suspendere [episcopum] ab officio 66, 10. suspensio divini officii 108, 5. suspendere [furem] 257,5. su- spendio iudicatus 363,5. su- spensi 290, 25. subpincerna [epi. Prag.] 247, 30. 306, 5. 315, 15. s. ducis Boemie 279, 10. 446, 1. subtalarium sutores 398,5. 430, 25. subtularium paria 406, 20. subulcus 85, 1. substantia 35, 10. 85,5. 106, 30. S. pretiosa 32, 10. suburbium 36, 25. 86, 5. 114, 20. 252, 15. 256, 15. 282, 20. 289, 5. 298, 25. 384, 5. 385, 5, 20. 440, 10. succorum paria 406, 20. sues 55, 10. 363, 25. suffraganeus 66, 5. supani 289, 20. 440, 15. supersticio 26, 10. suppellectile 85,5. supellectilis domestica 297, 5. supplicacio 44, 15. supplicio capitis damnare 289, 5. surgustum 362, 1. sutores 45, 35. 56, 15. 84, 10. 161, 5. 465, 10, 20. s. mardurinarum pellium 360, 1. s. subtalarium 398, 5. 430, 25. s. albi et nigri 364, 20,25. sutor niger 57,20. 364, 30. sutor corii 360, 1. swod, zuod 289, 1. 364, 5. 440, 5. Taberna 300, 20. 357, 10. 368, 25. t. occulta 257, 20. — tabernarii 120, 5. 121, 5. 357, 25. 414, 15. talentum, talenta 244, 1. t. Ra- tisponensis monete 256, 25. tecta 112, 15. t. custodire 393, 15. tegula 112, 15. teloneum v. theloneum. templum 112, 35. termini 253,1. 276,1. 322,15. 948,20. 357, 15. 370, 1,5. t. epi- scopatus Pragensis 94,10 sq. terminos ponere 46, 10. terminis distinguere 264, 5,10. 346, 10. controversia de terminis 258, 15. definitae notae terminorum 53, 20. Cf. fines; limites. terra 53, 1. 57. 58. 98, 30. 104, 20. 105, 1. 114, 15, 25. 118, 25. 130, 15. 155,6. 156, 30. 160,15 sq. 161, 10. 215, 25. 218, 30. 252, 20. 255, 15. 282, 1. 285, 15. 286, 25. 290, 25. 390, 15. 328, 30. 348, 5, 25. 349,1. 353,10. 364, 20—30. 365, 1—10. 369, 20. 370, 15. 374, 1 sq. 376. 377,5 sq. t. ad ca- strum pertinens 261,5. t. ad coronam regni pertinens 215, 10. t. hospitalis (57, 5—15). 58,1. 364, 26, 30. t. rusticalis (57, 15). 364, 30. t. inculta 355, 30. terrae cultae et incultae 198, 10. 202, 30. ad excollendam terram ve- nire 227, 25. territorium 369, 1. territoria 373, 5, 25. testamentum 331,25. testamen- tum suum vivaci committere privilegio 326, 1. testes aure tracti 109, 1. t. con- grui 79, 15. t. idonei 271, 15. t. legittimi 51, 10. t. ex iure terre producere 237, 20. V. et. causa. theloneum 34,15—30. 35,1 sq. 53,1. 252,20. 328,25. 354, I. 357, 10, 20. 368, 30. 364, 1. 387, 6,25. 399,10. 400,20. 409, 10. 422, 10. 432, 10, 25. 433, 1. 445, 25. thelonea per Boemiam con- stituta 349, 10. theloneum fo- rense 368, 30. t. tam fori quam porte id est exitus terre 326, 5. t. de piscibus 363, 20. t. salis, de sale aportato 271, 10, 15. 363, 30. t. de vino 868, 35. t. de ponte, quod ad pontem pertinet 84,5. 121,5. t. Boe- miense 48, 10. t. iustum 36, 15. ab exactione thelonei absol- vere 322, 1. — thelonearium ius et debitum 349, 20. 364, 10. thesaurarius 313, 15, 20. thesauri 97, 1. tyna 392, 20, 30. 393, 10. titulus altaris 207, 1. 208, 5. 209, 10. tona; stagnum, quod sclauice di- citur tona 382, 10, 20. torculare 359, 20. toreumata 359, 30. tornarii 380, 6, 20. tornarius scu- tellarum 359,30. tornatores 397, 5, 20. 429, 10, 25. 430,5. t. pi- cariorum 161, 5. tradere se cum terra sua 401, 1. 433, 15. transitus super fluvium 215, 25. transvectio rerum 321, 35. trapezita 397, 15, 20. 430, 5, 20. tremissa 36, 1. tribunalia regni 141, 35. tributarius 31, 20. 406, 1. t. mellis v. mel. tributum 30,15. 31,20. 55,265. 56,1. 83,20. 111,10. 195, 20. 362, 5. 386, 5, 20. 400, 15. t. re-
simbolum GLOSSARIUM. 563 tributum simbolum, symbolum 22,1. 27, 30. s. orthodoxe fidei 20, 1. s. catholice fidei 39, 1. symonie infamia 138,5. s. scru- pulus 46, 25. synodus 73, 20,30. 74,5. 75,1. 77, 20. 92, 10, 15. 287, 30. s. ge- neralis 51,20. s. universalis 20,1. synodalia gesta 10, 10. synodalis conventus 30, 10. synodales conscriptiones 13, 10. sitne 368, 30. soboles 38, 1. sogma, onus, quod mulus por- tare potest, 35, 25. solidus 36, 15. solidi 392, 25. solum natale revisere 324, 20. somarius 321, 30. sorores hospitalis s. Johannis Hierosolymit. 291,20. s. ordi- nis Praemonstratensis 185, 5, 25. sortilega et incantatrix 235, 5. spatium dare 32, 30. spelunca 51, 5. 52, 30. spirituales 134, 20. stagnum 51, 10. 286, 20. 382, 10,20. stamen v. pannus. statuta 289, 10. s. sanctorum pa- trum 28, 15. 149, 20. 168, 20. s. ducis Ottonis 297, 25. stilus argenteus 213, 5. stipendia [canonicorum] 112, 40. strata 53,20. s. legittima 35, 20. s. publica 352, 1. stuba magna episcopalis 315, 15. stube, stubarum calefactores v. calefactores. subagaso 279, 10. subcamerarius 247,30. 278, 30. 279, 10. 289 10, 25. 393, 5. 446, 1. subcancellarius [regis Boh.] Mar- tinus 215,1. Florianus 218, 1. 219, 5. subdapifer [epi. Prag.] 247, 30. 306,5. 315,15. s. ducis Boe- mie 446, 1. subdyaconatus 138,15. subdia- coni 138,15. 367,5. 392,25. subdiaconos ordinare 168, 30. subditi 78, 20. 205, 20. suspendere [episcopum] ab officio 66, 10. suspensio divini officii 108, 5. suspendere [furem] 257,5. su- spendio iudicatus 363,5. su- spensi 290, 25. subpincerna [epi. Prag.] 247, 30. 306, 5. 315, 15. s. ducis Boemie 279, 10. 446, 1. subtalarium sutores 398,5. 430, 25. subtularium paria 406, 20. subulcus 85, 1. substantia 35, 10. 85,5. 106, 30. S. pretiosa 32, 10. suburbium 36, 25. 86, 5. 114, 20. 252, 15. 256, 15. 282, 20. 289, 5. 298, 25. 384, 5. 385, 5, 20. 440, 10. succorum paria 406, 20. sues 55, 10. 363, 25. suffraganeus 66, 5. supani 289, 20. 440, 15. supersticio 26, 10. suppellectile 85,5. supellectilis domestica 297, 5. supplicacio 44, 15. supplicio capitis damnare 289, 5. surgustum 362, 1. sutores 45, 35. 56, 15. 84, 10. 161, 5. 465, 10, 20. s. mardurinarum pellium 360, 1. s. subtalarium 398, 5. 430, 25. s. albi et nigri 364, 20,25. sutor niger 57,20. 364, 30. sutor corii 360, 1. swod, zuod 289, 1. 364, 5. 440, 5. Taberna 300, 20. 357, 10. 368, 25. t. occulta 257, 20. — tabernarii 120, 5. 121, 5. 357, 25. 414, 15. talentum, talenta 244, 1. t. Ra- tisponensis monete 256, 25. tecta 112, 15. t. custodire 393, 15. tegula 112, 15. teloneum v. theloneum. templum 112, 35. termini 253,1. 276,1. 322,15. 948,20. 357, 15. 370, 1,5. t. epi- scopatus Pragensis 94,10 sq. terminos ponere 46, 10. terminis distinguere 264, 5,10. 346, 10. controversia de terminis 258, 15. definitae notae terminorum 53, 20. Cf. fines; limites. terra 53, 1. 57. 58. 98, 30. 104, 20. 105, 1. 114, 15, 25. 118, 25. 130, 15. 155,6. 156, 30. 160,15 sq. 161, 10. 215, 25. 218, 30. 252, 20. 255, 15. 282, 1. 285, 15. 286, 25. 290, 25. 390, 15. 328, 30. 348, 5, 25. 349,1. 353,10. 364, 20—30. 365, 1—10. 369, 20. 370, 15. 374, 1 sq. 376. 377,5 sq. t. ad ca- strum pertinens 261,5. t. ad coronam regni pertinens 215, 10. t. hospitalis (57, 5—15). 58,1. 364, 26, 30. t. rusticalis (57, 15). 364, 30. t. inculta 355, 30. terrae cultae et incultae 198, 10. 202, 30. ad excollendam terram ve- nire 227, 25. territorium 369, 1. territoria 373, 5, 25. testamentum 331,25. testamen- tum suum vivaci committere privilegio 326, 1. testes aure tracti 109, 1. t. con- grui 79, 15. t. idonei 271, 15. t. legittimi 51, 10. t. ex iure terre producere 237, 20. V. et. causa. theloneum 34,15—30. 35,1 sq. 53,1. 252,20. 328,25. 354, I. 357, 10, 20. 368, 30. 364, 1. 387, 6,25. 399,10. 400,20. 409, 10. 422, 10. 432, 10, 25. 433, 1. 445, 25. thelonea per Boemiam con- stituta 349, 10. theloneum fo- rense 368, 30. t. tam fori quam porte id est exitus terre 326, 5. t. de piscibus 363, 20. t. salis, de sale aportato 271, 10, 15. 363, 30. t. de vino 868, 35. t. de ponte, quod ad pontem pertinet 84,5. 121,5. t. Boe- miense 48, 10. t. iustum 36, 15. ab exactione thelonei absol- vere 322, 1. — thelonearium ius et debitum 349, 20. 364, 10. thesaurarius 313, 15, 20. thesauri 97, 1. tyna 392, 20, 30. 393, 10. titulus altaris 207, 1. 208, 5. 209, 10. tona; stagnum, quod sclauice di- citur tona 382, 10, 20. torculare 359, 20. toreumata 359, 30. tornarii 380, 6, 20. tornarius scu- tellarum 359,30. tornatores 397, 5, 20. 429, 10, 25. 430,5. t. pi- cariorum 161, 5. tradere se cum terra sua 401, 1. 433, 15. transitus super fluvium 215, 25. transvectio rerum 321, 35. trapezita 397, 15, 20. 430, 5, 20. tremissa 36, 1. tribunalia regni 141, 35. tributarius 31, 20. 406, 1. t. mellis v. mel. tributum 30,15. 31,20. 55,265. 56,1. 83,20. 111,10. 195, 20. 362, 5. 386, 5, 20. 400, 15. t. re-
Strana 564
564 trigamus gis 369, 20. t. annuum 113, 5, 10. t. pacis 252,15. 361,6. t. de pontibus 361, 15. t. de viis 56, 1. 370, 10. t. substantie se- cularis 30, 10. tributorum ex- actio 163, 1. trigamus [sacerdos] 138, 5. trussa salis 406, 1. tuicio s. Petri 23, 15. Cf. defensio; protectio. tunica 55, 30. 56,10. 364, 10. 406, 20. tutamini beati Petri commen- dare 367,1. sub tutela com- mendare 324, 16. Ugezd, vgezd 400,5. 401, 1—20. 403,1. 433,5—20. ambitus, quod sclavonice vgehcs [al vgehd, vgeid] dicitur 192, 25. 205,1. vgiez ambitus teutho- nice nomine Meringe 263, 30. ululatores 399, I. 431, 25. umbo 290, 1. uozidlnik v. vozidlnik. urbs 46, 20. 57, 1. 83, 15. (83, 25). 94, 15. 111, 10. 195, 20. 177, 35. 194, so. 313, 10. 318, 10. 319, 5. 340, 20. 352, 5. 354, 20. 359, 15. 360, 20. 361, 1—10. 364, 15. ur- bem reparare 195, 20. urbium munitio 362, 5. V. et. prefectus. Urbs ( 2 Roma) 61, 20. urna 849, 6. urnae mellis 361, 5. 397, 20, 25. 430, 10, 25. utensilia 60, 15. utilitas 196, 5. uxor bigama 138, 10. uxores re- ducere 14, 20. Vaccae 55, 10. 85, 1. 114, 15. 130, 10. (224, 15). 363, 25. 406, 10, 15. 413,5. v. minores (224, 15). vacca sterilis, que vulgari lo- cutione ialovica dicitur 114, 10. vaccarius 397, 15. 430, 1, 20. vadum 259, 1. vasum salis 397, 10. 429, 15, 25. vectigalia 373, 5, 25. vectigalium exactio 163, 1. venatio 2,10. 114, 5. venationes GLOSSARIUM. 198, 10. 202, 30. 373, 5,25. ve- natio furtiva 343, 10. venator 218, 5. 295, 35. venatores hospicio recipere 349, 20. 354, 10. venator curie 446, 1. sum- mus venator curie [ducis] 419, 5. 424, 5. summus venator sil- varum in Netholic 420, 25. — Cf. magister venatorum. vendere aut alienare villas eccle- się 273, 5. venditio 267,5. 289,5. 364,5. 386, 15, 20. 387, 1, 5, 20. 400, 15. 406, 1. 440, 5. v. hominum 361, 10. v., vendiciones hospitum 55, 25. 56, 1. vendicionis totam utilitatem accipere 440,1. — venditor 257, 20. vesperae 315, 6. vestimenta canonicorum 361, 15. v. linea 32, 10. Cf. et. ablutor. vestis: vestibus variis aut croceis seu etiam sericis uti 153, 15. vestium ablutor (380, 10). vexillum in lancea 289, 30. 290, 1. vexilla percipere de manu im- peratoris 295, 10. vgehcs, vgehd, vgeid, vgiez v. ugezd. via 55, 10, 25. 56, 1. 61, 1. 245, 15. 348, 20. 349, 20. 354, 10. 363, 25. 386, 15, 20. 387, 6, 20. v. foralis 373, 15—30. v. privata 321, 30. v. publica 321, 30. 370, 1. 398,1. 430, 5, 15,25. v. antiqua, que conducit ad Seleu 253,5. v. que ducit ad Boemiam 370, 5. v. Prachaticih 112, 40. v. mag- na, quae vadit Pragam, v. per quam venitur ad civitatem Pra- gam 130,5. 348,5. v. ad Po- loniam iuxta civitatem Gra- decz 84, 5. 196, 5. viam custo- dire 164, 20. Cf. strata. vicaria potestas 330, 10. — vicari- catio principis apostolorum 27,35. vicaricatione (s. Petri) fungi 23, 20. vicarius 34, 20. v. s. Petri 23, 15. 345,1. v. apostolicus 341, 1. v. apostolice sedis 165,25. — vices committere 165, 25. vici Theutonicorum 257, 10. vicinatus 284,20. vicini 245, 15. 253, 1. zuod victualia 35, 15. viduitas 106, 1. 324, 20. vigiliae 99, 30. villae 45, 10. v., quae pertinent ad orientales urbes 46,20. v. iam diu fere desertae 418, 30. 424, 1. v. in silvis 324, 15. — villani 284, 15. villicus (59, 15). 282,5. 291, so. 349, 5. 406, 5, 15. v. regis 409, 30. v. Pragensis 114, 1. 386, 15, 20. 387, 10, 25. 389, 20. 397, 15, 20. 430, 5, 20. v. [episcopi Prag.] 306, 5. vinea 55,5. 215,15. 252, 20, 25. 278, 35. 279, 20. 298, 25. 348, 5. 363, 20. 369, 15. 373, 5, 25. 376, 1, 15. 397, 6. 398, 1. 399, 5. 400, 10. 409,10. 429,5,25. 431, 10, 25. 432,1,5. vineam edificare 278, 15. vinitores 55,5. 56,10 sg. 57,1. 83, 15. 85, 1 sg. 363, 20. 364, 20, 25. 369, 16. 374, 1 sg. 376, 56, 20. 376, 1,16. 379, 1, 15. 380, 1, 5, 15. 409, 10. vinum 113,1. 252, 26. 392, 30. visio 272, 15. vivaria piscuum 84, 5. 196, 5. vocare ad praesentiam [papae] 249, 5. votum 42,15. v. ire 216, 20. vozidlnik, uozidlnik (378, 6, 15). vulnerare aliguem 400, 20. 363, 36. Iherosolimam Xeniis exornare monasterium 112, so. xenodochium 179, 85. Zagradne 387, 20, 30. 390, 5. zclaznik, zklaznik 398, 20. 431, 20. ztras; homines, qui vulgo ztras appellantur, quorum erat offi- cium quandam viam custodire 164, 15. — ztrasa v. custodia. zuinar; porcarius, qui sclauice dicitur zuinar 382, 1, 15. zuod v. swod.
564 trigamus gis 369, 20. t. annuum 113, 5, 10. t. pacis 252,15. 361,6. t. de pontibus 361, 15. t. de viis 56, 1. 370, 10. t. substantie se- cularis 30, 10. tributorum ex- actio 163, 1. trigamus [sacerdos] 138, 5. trussa salis 406, 1. tuicio s. Petri 23, 15. Cf. defensio; protectio. tunica 55, 30. 56,10. 364, 10. 406, 20. tutamini beati Petri commen- dare 367,1. sub tutela com- mendare 324, 16. Ugezd, vgezd 400,5. 401, 1—20. 403,1. 433,5—20. ambitus, quod sclavonice vgehcs [al vgehd, vgeid] dicitur 192, 25. 205,1. vgiez ambitus teutho- nice nomine Meringe 263, 30. ululatores 399, I. 431, 25. umbo 290, 1. uozidlnik v. vozidlnik. urbs 46, 20. 57, 1. 83, 15. (83, 25). 94, 15. 111, 10. 195, 20. 177, 35. 194, so. 313, 10. 318, 10. 319, 5. 340, 20. 352, 5. 354, 20. 359, 15. 360, 20. 361, 1—10. 364, 15. ur- bem reparare 195, 20. urbium munitio 362, 5. V. et. prefectus. Urbs ( 2 Roma) 61, 20. urna 849, 6. urnae mellis 361, 5. 397, 20, 25. 430, 10, 25. utensilia 60, 15. utilitas 196, 5. uxor bigama 138, 10. uxores re- ducere 14, 20. Vaccae 55, 10. 85, 1. 114, 15. 130, 10. (224, 15). 363, 25. 406, 10, 15. 413,5. v. minores (224, 15). vacca sterilis, que vulgari lo- cutione ialovica dicitur 114, 10. vaccarius 397, 15. 430, 1, 20. vadum 259, 1. vasum salis 397, 10. 429, 15, 25. vectigalia 373, 5, 25. vectigalium exactio 163, 1. venatio 2,10. 114, 5. venationes GLOSSARIUM. 198, 10. 202, 30. 373, 5,25. ve- natio furtiva 343, 10. venator 218, 5. 295, 35. venatores hospicio recipere 349, 20. 354, 10. venator curie 446, 1. sum- mus venator curie [ducis] 419, 5. 424, 5. summus venator sil- varum in Netholic 420, 25. — Cf. magister venatorum. vendere aut alienare villas eccle- się 273, 5. venditio 267,5. 289,5. 364,5. 386, 15, 20. 387, 1, 5, 20. 400, 15. 406, 1. 440, 5. v. hominum 361, 10. v., vendiciones hospitum 55, 25. 56, 1. vendicionis totam utilitatem accipere 440,1. — venditor 257, 20. vesperae 315, 6. vestimenta canonicorum 361, 15. v. linea 32, 10. Cf. et. ablutor. vestis: vestibus variis aut croceis seu etiam sericis uti 153, 15. vestium ablutor (380, 10). vexillum in lancea 289, 30. 290, 1. vexilla percipere de manu im- peratoris 295, 10. vgehcs, vgehd, vgeid, vgiez v. ugezd. via 55, 10, 25. 56, 1. 61, 1. 245, 15. 348, 20. 349, 20. 354, 10. 363, 25. 386, 15, 20. 387, 6, 20. v. foralis 373, 15—30. v. privata 321, 30. v. publica 321, 30. 370, 1. 398,1. 430, 5, 15,25. v. antiqua, que conducit ad Seleu 253,5. v. que ducit ad Boemiam 370, 5. v. Prachaticih 112, 40. v. mag- na, quae vadit Pragam, v. per quam venitur ad civitatem Pra- gam 130,5. 348,5. v. ad Po- loniam iuxta civitatem Gra- decz 84, 5. 196, 5. viam custo- dire 164, 20. Cf. strata. vicaria potestas 330, 10. — vicari- catio principis apostolorum 27,35. vicaricatione (s. Petri) fungi 23, 20. vicarius 34, 20. v. s. Petri 23, 15. 345,1. v. apostolicus 341, 1. v. apostolice sedis 165,25. — vices committere 165, 25. vici Theutonicorum 257, 10. vicinatus 284,20. vicini 245, 15. 253, 1. zuod victualia 35, 15. viduitas 106, 1. 324, 20. vigiliae 99, 30. villae 45, 10. v., quae pertinent ad orientales urbes 46,20. v. iam diu fere desertae 418, 30. 424, 1. v. in silvis 324, 15. — villani 284, 15. villicus (59, 15). 282,5. 291, so. 349, 5. 406, 5, 15. v. regis 409, 30. v. Pragensis 114, 1. 386, 15, 20. 387, 10, 25. 389, 20. 397, 15, 20. 430, 5, 20. v. [episcopi Prag.] 306, 5. vinea 55,5. 215,15. 252, 20, 25. 278, 35. 279, 20. 298, 25. 348, 5. 363, 20. 369, 15. 373, 5, 25. 376, 1, 15. 397, 6. 398, 1. 399, 5. 400, 10. 409,10. 429,5,25. 431, 10, 25. 432,1,5. vineam edificare 278, 15. vinitores 55,5. 56,10 sg. 57,1. 83, 15. 85, 1 sg. 363, 20. 364, 20, 25. 369, 16. 374, 1 sg. 376, 56, 20. 376, 1,16. 379, 1, 15. 380, 1, 5, 15. 409, 10. vinum 113,1. 252, 26. 392, 30. visio 272, 15. vivaria piscuum 84, 5. 196, 5. vocare ad praesentiam [papae] 249, 5. votum 42,15. v. ire 216, 20. vozidlnik, uozidlnik (378, 6, 15). vulnerare aliguem 400, 20. 363, 36. Iherosolimam Xeniis exornare monasterium 112, so. xenodochium 179, 85. Zagradne 387, 20, 30. 390, 5. zclaznik, zklaznik 398, 20. 431, 20. ztras; homines, qui vulgo ztras appellantur, quorum erat offi- cium quandam viam custodire 164, 15. — ztrasa v. custodia. zuinar; porcarius, qui sclauice dicitur zuinar 382, 1, 15. zuod v. swod.
Strana 565
ADDENDA ET EMENDANDA. 565 ADDENDA ET EMENDANDA. (Pag. = pagina. — 1. = linea.) Pag. 7, l. 35 lege: Tulln. — pag. 13, l. 14 lege: sedes pro sede. — pag. 29, l. 23 post spag. 206' adde: Meichelbeck, Hist. Frising. Ib, num. 910. — pag. 31, l. 33, not. i) dele: missum. — pag. 42, l. 9 lege: ,persolvendi'. — pag. 44, l. 14 lege: cap 25; l. 23 lege: (1700—1738); l. 39 adde: Vide G. Friedrich, O privilegiu papeže Jana XV daném r. 993 kl. Břevnovskému (Český časopis historický XI, pag. 1I sq.) — pag. 45, l. 15 lege: casas, — pag. 47, l. 40 lege: 10) Dra- sovice vel Dražovice, iam non exstat, v. Sedláček in Český časopis hist. XII, pag. 203. — pag. 52, l. 35 lege: 1) Čisovice prope Mnišek, distr. pol. Smíchov. — pag. 56, l. 40 et 41 dele: Fortasse Chotěšov — Roudnice (Raudnitz); l. 42 lege: Sedlec, germ. Sedletz, distr. pol. Roudnice. l. 43 lege: Dubeč quondam villa, nunc praedium Dubice prope Brozany et Rochov, distr. pol. Roudnice. — pag. 57, l. 34 pro: Radoň lege: Radouň; l. 37 lege 30) Stranná nunc perperam Stran prope Sto- linky, germ. Drum, distr. pol. Litoměřice. — pag. 58 l. 35/36 lege: 52) Chotětov; l. 39/40 lege: 56) Chodžov, distr. pol. Louny (Laun). — pag. 59 l. 43 lege: 82) Jištrby, germ. Giesdorf, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — pag. 60, post lin. 27 adde: Relationem hanc repetit etiam Cencius came- rarius; v. Fabre, Le Liber censuum de léglise Romaine, pag. 357. — pag. 62, l. 33 pro: buidve lege: quidve — pag. 63, l. 34 lege: consiliarium, l. 35 pro: tuum lege: tum/ — pag. 84, l. 31 post: ,Přerov“ adde: vel Kelčice, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). l. 39 lege: 30) Rousko, distr. pol. Hranice (Mährisch Weisskirchen). — 31) Březovice distr. pol. Prostějov. l. 40 dele: �Qui — nequeo' l. 42 lege: 32) Fortasse Unětice quondam villa prope Bučovice, distr. pol. Vyškov (Wischau). — pag. 91 l. 19 lege in omni vestro pro vestri. — pag. 104, l. 25 lege: Chrabercyh'; l. 36/37 lege: 2) Haec villa ubi quaerenda sit nescio. — 3) Fortasse Chabry, germ. Chabern, distr. pol. Karlín (Karolinenthal). — pag. 105, l. 36 lege: 2) Černoušek, distr. pol. Roudnice. l. 37/38 lege: 5) Shršín prope Bílina, distr. pol. Teplice (Teplitz) — 6) Lbin, germ. Welbine, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — pag. 108, l. 18/19 lege: Litteras — pag. 111, l. I pro ,Hruška" lege: Rousko; l. 35 post ,Přerov' adde: vel Kelčice, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). l. 43/44 lege: 26) Rousko, distr. pol. Hranice (Mährisch Weisskirchen). — 27) Březovice, distr. pol. Prostějov. — 28) Fortasse Unětice quondam prope Budčovice, distr. pol. Vyškov (Wischau). — pag. 134, l. 25 lege: Mon. Boic. XIV, — pag. 156, l. 37/38 lege: 2) Selmice, distr. pol. Pardubice — 3) Chotusice, distr. pol. Čáslav. — pag. 160, l. 34/35 lege: *) Čibuz et Skalice Velká (Gross-Skalitz) distr. pol. Hradec Králové (Königgrätz). — pag. 178 post lin. 31 adde: Nota temporis indictionem et concurrentes anni 1157 adfert, sed litteras anno 1158 confectas esse anni ordinationis demonstrant. — pag. 183, l. 14 lege: cotidianis pro: coditianis. — pag. 198, l. 34 post ,Přerov“ adde: vel Kelčice, distr. pol. Prostějov. l. 36 lege: 32) Fortasse Unětice quondam villa prope Bučovice, distr. pol. Vyškov (Wischau). l. 37/38 lege: 34) Rousko, distr. pol. Hranice (Mähr. Weisskirchen). — 35) Březovice, distr. pol. Prostějov. — pag. 217, l. 35 lege: 13) Víska, germ. Fiska, capella ss. Petri et Pauli prope Stvolny g. Zwollen, distr. pol. Kralovice. — pag. 241, l. 20 lege: consilium pro: consi ium. — pag. 252, l. 4 ante Boczek adde: Ditrich, Series praepositorum eccl in castro Wischehrad, pag. 16. — pag. 257, l. 3/4 lege: (Noveritis, quod Theuto- nicice liberi homines sunt.1) — pag. 269, l. 9 lege: confectus (tabul. c. r. gubernii Pragae A 29—2), — pag. 277, l. 9 lege: num. 2638. — pag. 282, l. 43 lega: 22) Ples starý, germ. Alt-Ples, prope Jaroměř. — pag. 285, l. 20 lege: villa pro: vil a; l. 38 lege: 6) Zdětín, distr. pol. Ml. Boleslav, germ. Jung-Bunglau. — pag. 301, l. 38 lege: 31) Lyšanovice quondam prope Křtěnice, germ. Stiegnitz, distr. pol. Mor. Krumlov. — pag. 325, l. 9 pro: 470 lege: 47 mm. — pag. 326, l. 39 pro: ,minus recte‘ lege: rectius. — pag. 347, l. 9 lege: confirmationi spuriae; l. 29 lege: confirmationem spuriam;
ADDENDA ET EMENDANDA. 565 ADDENDA ET EMENDANDA. (Pag. = pagina. — 1. = linea.) Pag. 7, l. 35 lege: Tulln. — pag. 13, l. 14 lege: sedes pro sede. — pag. 29, l. 23 post spag. 206' adde: Meichelbeck, Hist. Frising. Ib, num. 910. — pag. 31, l. 33, not. i) dele: missum. — pag. 42, l. 9 lege: ,persolvendi'. — pag. 44, l. 14 lege: cap 25; l. 23 lege: (1700—1738); l. 39 adde: Vide G. Friedrich, O privilegiu papeže Jana XV daném r. 993 kl. Břevnovskému (Český časopis historický XI, pag. 1I sq.) — pag. 45, l. 15 lege: casas, — pag. 47, l. 40 lege: 10) Dra- sovice vel Dražovice, iam non exstat, v. Sedláček in Český časopis hist. XII, pag. 203. — pag. 52, l. 35 lege: 1) Čisovice prope Mnišek, distr. pol. Smíchov. — pag. 56, l. 40 et 41 dele: Fortasse Chotěšov — Roudnice (Raudnitz); l. 42 lege: Sedlec, germ. Sedletz, distr. pol. Roudnice. l. 43 lege: Dubeč quondam villa, nunc praedium Dubice prope Brozany et Rochov, distr. pol. Roudnice. — pag. 57, l. 34 pro: Radoň lege: Radouň; l. 37 lege 30) Stranná nunc perperam Stran prope Sto- linky, germ. Drum, distr. pol. Litoměřice. — pag. 58 l. 35/36 lege: 52) Chotětov; l. 39/40 lege: 56) Chodžov, distr. pol. Louny (Laun). — pag. 59 l. 43 lege: 82) Jištrby, germ. Giesdorf, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — pag. 60, post lin. 27 adde: Relationem hanc repetit etiam Cencius came- rarius; v. Fabre, Le Liber censuum de léglise Romaine, pag. 357. — pag. 62, l. 33 pro: buidve lege: quidve — pag. 63, l. 34 lege: consiliarium, l. 35 pro: tuum lege: tum/ — pag. 84, l. 31 post: ,Přerov“ adde: vel Kelčice, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). l. 39 lege: 30) Rousko, distr. pol. Hranice (Mährisch Weisskirchen). — 31) Březovice distr. pol. Prostějov. l. 40 dele: �Qui — nequeo' l. 42 lege: 32) Fortasse Unětice quondam villa prope Bučovice, distr. pol. Vyškov (Wischau). — pag. 91 l. 19 lege in omni vestro pro vestri. — pag. 104, l. 25 lege: Chrabercyh'; l. 36/37 lege: 2) Haec villa ubi quaerenda sit nescio. — 3) Fortasse Chabry, germ. Chabern, distr. pol. Karlín (Karolinenthal). — pag. 105, l. 36 lege: 2) Černoušek, distr. pol. Roudnice. l. 37/38 lege: 5) Shršín prope Bílina, distr. pol. Teplice (Teplitz) — 6) Lbin, germ. Welbine, distr. pol. Litoměřice (Leitmeritz). — pag. 108, l. 18/19 lege: Litteras — pag. 111, l. I pro ,Hruška" lege: Rousko; l. 35 post ,Přerov' adde: vel Kelčice, distr. pol. Prostějov (Prossnitz). l. 43/44 lege: 26) Rousko, distr. pol. Hranice (Mährisch Weisskirchen). — 27) Březovice, distr. pol. Prostějov. — 28) Fortasse Unětice quondam prope Budčovice, distr. pol. Vyškov (Wischau). — pag. 134, l. 25 lege: Mon. Boic. XIV, — pag. 156, l. 37/38 lege: 2) Selmice, distr. pol. Pardubice — 3) Chotusice, distr. pol. Čáslav. — pag. 160, l. 34/35 lege: *) Čibuz et Skalice Velká (Gross-Skalitz) distr. pol. Hradec Králové (Königgrätz). — pag. 178 post lin. 31 adde: Nota temporis indictionem et concurrentes anni 1157 adfert, sed litteras anno 1158 confectas esse anni ordinationis demonstrant. — pag. 183, l. 14 lege: cotidianis pro: coditianis. — pag. 198, l. 34 post ,Přerov“ adde: vel Kelčice, distr. pol. Prostějov. l. 36 lege: 32) Fortasse Unětice quondam villa prope Bučovice, distr. pol. Vyškov (Wischau). l. 37/38 lege: 34) Rousko, distr. pol. Hranice (Mähr. Weisskirchen). — 35) Březovice, distr. pol. Prostějov. — pag. 217, l. 35 lege: 13) Víska, germ. Fiska, capella ss. Petri et Pauli prope Stvolny g. Zwollen, distr. pol. Kralovice. — pag. 241, l. 20 lege: consilium pro: consi ium. — pag. 252, l. 4 ante Boczek adde: Ditrich, Series praepositorum eccl in castro Wischehrad, pag. 16. — pag. 257, l. 3/4 lege: (Noveritis, quod Theuto- nicice liberi homines sunt.1) — pag. 269, l. 9 lege: confectus (tabul. c. r. gubernii Pragae A 29—2), — pag. 277, l. 9 lege: num. 2638. — pag. 282, l. 43 lega: 22) Ples starý, germ. Alt-Ples, prope Jaroměř. — pag. 285, l. 20 lege: villa pro: vil a; l. 38 lege: 6) Zdětín, distr. pol. Ml. Boleslav, germ. Jung-Bunglau. — pag. 301, l. 38 lege: 31) Lyšanovice quondam prope Křtěnice, germ. Stiegnitz, distr. pol. Mor. Krumlov. — pag. 325, l. 9 pro: 470 lege: 47 mm. — pag. 326, l. 39 pro: ,minus recte‘ lege: rectius. — pag. 347, l. 9 lege: confirmationi spuriae; l. 29 lege: confirmationem spuriam;
Strana 566
566 ADDENDA ET EMENDANDA. post lin. 38 adde: Vid. et. Friedrich in Sborník prací žáků Gollových pag. 77. — pag. 350, l. 5 pro: 751 lege: 76 mm. — pag. 352, l. 32 pro: medio lege: exeunte; l. 36 adde: Vid. Friedrich in Sborník prací žáků Gollových, pag. 73 sq. — pag. 354, l. 8 post Adalberti dele comma; l. 24 pro: 760 lege: 76 mm, — pag. 357, l. 15 lege: contradidi pro: cotradidi. — pag. 360, l. I1 lege: equumu — pag. 361, l. 8 lege: etiam curtem* dictam et in l. 25 initio adde: 2*) ,turrem‘ B. — pag. 380, l. 41 lege: Drahelice distr. pol. Poděbrady. — pag. 387, l. 36 lege: denominata pro: de nominata.— pag. 395, l. 24 lege: h) ,Mecelev‘ A; l. 37 lege: 20) Láz, germ. Laas, distr. pol. Stříbro (Mies). — pag. 401, l. 35 ad not. 109 adde: Všenice in distr. pol. Plzeň interpretatur H. Jireček in Památky archacologické II, pag. 170. — pag. 412, l. 20 lege: fructus pro: fructum. — pag. 424, l. 6 lege: circuire pro: circure. — pag. 439, l. 12 lege: instrumento pro: iustrumento. — pag. 458, l. 3 lege: facs. = facsimile. — pag. 477 post l. 3 adde: Kuenring v. Chýnringen. — pag. 480, post l. 59 adde: Doksany v. Doxa. — pag. 481, l. 14 lege: locat. — pag. 536 post l. 52 adde: Uhlavka v. Msicha.
566 ADDENDA ET EMENDANDA. post lin. 38 adde: Vid. et. Friedrich in Sborník prací žáků Gollových pag. 77. — pag. 350, l. 5 pro: 751 lege: 76 mm. — pag. 352, l. 32 pro: medio lege: exeunte; l. 36 adde: Vid. Friedrich in Sborník prací žáků Gollových, pag. 73 sq. — pag. 354, l. 8 post Adalberti dele comma; l. 24 pro: 760 lege: 76 mm, — pag. 357, l. 15 lege: contradidi pro: cotradidi. — pag. 360, l. I1 lege: equumu — pag. 361, l. 8 lege: etiam curtem* dictam et in l. 25 initio adde: 2*) ,turrem‘ B. — pag. 380, l. 41 lege: Drahelice distr. pol. Poděbrady. — pag. 387, l. 36 lege: denominata pro: de nominata.— pag. 395, l. 24 lege: h) ,Mecelev‘ A; l. 37 lege: 20) Láz, germ. Laas, distr. pol. Stříbro (Mies). — pag. 401, l. 35 ad not. 109 adde: Všenice in distr. pol. Plzeň interpretatur H. Jireček in Památky archacologické II, pag. 170. — pag. 412, l. 20 lege: fructus pro: fructum. — pag. 424, l. 6 lege: circuire pro: circure. — pag. 439, l. 12 lege: instrumento pro: iustrumento. — pag. 458, l. 3 lege: facs. = facsimile. — pag. 477 post l. 3 adde: Kuenring v. Chýnringen. — pag. 480, post l. 59 adde: Doksany v. Doxa. — pag. 481, l. 14 lege: locat. — pag. 536 post l. 52 adde: Uhlavka v. Msicha.
Strana 567
HOC VOLUMINE CONTINENTUR. 567 HOC VOLUMINE CONTINENTUR: Pag. Praefatio .... ............................................. V—XII. Acta genuina annorum 805—1197 .............................................. 1—331. Acta spuria annorum 800—1195.......... ... .. ..332—446. Conspectus personarum, ad quas huius tomi litterae ac diplomata data sint ..........447—450. Conspectus personarum, quae huius tomi diplomata ac litteras dederint ..............450—454. Concordantia numerorum huius tomi et K. J. Erbeni Regestorum Bohemiae..........455—457. Index nominum.... .. .. .. .... .. .. .. ...... .. .. .. .. ........... .. .. . . .. .. ..458—549. Compendia indicis............................................................549. Glossarium .... . . .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. . . .. .. .. .. . . ... .. .. .. . . .. . . ..550—564. Addenda et emendanda .. .. ...... .... ...... .. ........ .. .. ........ .. .. .. .. .. ..565—566.
HOC VOLUMINE CONTINENTUR. 567 HOC VOLUMINE CONTINENTUR: Pag. Praefatio .... ............................................. V—XII. Acta genuina annorum 805—1197 .............................................. 1—331. Acta spuria annorum 800—1195.......... ... .. ..332—446. Conspectus personarum, ad quas huius tomi litterae ac diplomata data sint ..........447—450. Conspectus personarum, quae huius tomi diplomata ac litteras dederint ..............450—454. Concordantia numerorum huius tomi et K. J. Erbeni Regestorum Bohemiae..........455—457. Index nominum.... .. .. .. .... .. .. .. ...... .. .. .. .. ........... .. .. . . .. .. ..458—549. Compendia indicis............................................................549. Glossarium .... . . .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. . . .. .. .. .. . . ... .. .. .. . . .. . . ..550—564. Addenda et emendanda .. .. ...... .... ...... .. ........ .. .. ........ .. .. .. .. .. ..565—566.
- I: Titulus
- V: Praefatio
- 1: Acta genuina annorum 805-1197
- 332: Acta spuria annorum 800-1195
- 447: Diplomatum litterarumque destinatarii
- 450: Diplomatum epistolarumque auctores
- 455: Concordantia RBM
- 458: Index nominum
- 549: Compendia indicis
- 550: Glossarium
- 565: Addenda et emendanda
- 567: Hoc volumine continentur