z 163 stránek
Titul

Edice


































































































































































Název:
Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae. Pars VII, (1358-1363). Fasciculus V, (1362-1363)
Autor:
Mendl, Bedřich; Linhartová, Milena
Rok vydání:
1963
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
163
Počet stran předmluvy plus obsahu:
I+162
Obsah:
- I: Titul
- 761: Edice
upravit
Strana I
REGESTA DIPLOMATICA BOHEMIAE ET MORAVIAE 135841363 1362 4 1363 NAKLADATELSTVÍ ČESKOSLOVENSKÉ AKADEMIE VĚD
REGESTA DIPLOMATICA BOHEMIAE ET MORAVIAE 135841363 1362 4 1363 NAKLADATELSTVÍ ČESKOSLOVENSKÉ AKADEMIE VĚD
Strana 761
Annus 1362 oct. 11.—17. 761 Bolko Swidnicensis, Wenczeslaus et Albertus Saxonie duces; spectt. Burkhardus,9) magister curie nostre imperialis, burgravius Magdeburgensis, Johannes, lantgravius Leuch- temburgensis; nobb. Sbincon) de Hasemburg, supremus camere magister et Borscho de Risemburgi) et alii quam plures ——. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1362, ind. XV, quinto yd. oct., regn. nostr. a. de- cimo septimo, imperii vero octavo. Orig. (A) desideratur. Insertum (B) litteris Venceslai, Romanorum et Bohemiae regis, 24. die m. apr. a. 1387 datis, cuius copia vidimata ab Ambrosio de Plzeň (dd. 13. nov. 1501) Pragae in archivo coronde regni Bohemiae servatur. Cop. (C) saec. X Vex. — XVI in. Pragae in archibo capituli metropol. eccl. s. Viti in ms. sign. XXV fol. 143. — Reg. imp. VIII 3885. — [Lſ. a) C: Wenczeslai. — b) C: Hradczano. — c) B et C: habebunt. —d) B: alio.—e) C: Theodericus. — 1) C: Luthomuslensis. — °) C: Burghardus. — b) C: Sbinko. — i) C: Borzso de Rysemburg. 1249) 1362 oct. 12. Pragae. [Karolus imperator et rex] notum facit Cristanum Grim, civem civitatis Zgorzelicze, 14 mar. reditus in villa Moys (Mages) prope Zgorzelicze Johanni Wikeri, civi eiusdem civitatis, vendidisse, venditionem hanc ratam faciens, dictum reditum Johanni Wiker auctoritate regia Bohemiae confert et decernit, ut praedictus Johannes et sui heredes dictas 14 mar. reditus eodem iure tenere debeant, quo eas Cristanus Grim tenuit. — —. Dat. Prage a. d. 1362, n. f. t. p. u., quod in nostra constitutus presencia ind. XV, IIII id. oct., regn. nostr. a. decimo septimo, imperii vero octavo. Per d. ma- gistrum curie Petrus Jawrensis. Orig. (A) desideratur. Cop. (B) vidimata sub sigillo pendenti civitatis Saganensis de a. 1509 am donrs- tag nach den Pfyngstheyligen tagen = maii 31., in archivo civitatis Zgorzelicze sign. 85/58. Contulit Mendl. — Extr. (C) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili sign. XXXIII p. 486: Platu 14 hřiven ve vsi řečené Mages blíž Gerlyce Janovi Wikerii, měštěnínu Gerlyckému propůjčeno jest. Psáno latině libro 1° Caroli fol. 55. — Extr. (ex C) Čelakovský, O domácích a cizích registrech (e ms. olim tabularii Vindobonensis n. 185, quod nunc Pragae in archivo publico centrali sign. ms. 2450 servatur) p. 87 n. 22 — Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 19 n. 22. — Zobel, Verzeichnis d. Oberlaus. Urk. p. 78. — Reg. imp. VIII 3886. — [L]. 1250) 1362 oct. [17]. Netolice. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Netolice se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos Jacobus iudex, Hermannus Schutter, Nicolaus sartor, Michael Andree, Nicolaus Leupoldi, Jesco frater Caufmanni, Nicolaus Cybanseri, Ditlinus Schilher, Nicolaus brasiator, Jochlinus Mutersun, Pesoldus Faulschink, Nudlinus Freitlini iurati totaque civium communitas in Netholicz recongnoscimus universis —, nos ac heredes nostros pro nobis, heredibus et successoribus nostris nomine iuratorum quendam armorum apparatum, videlicet centum thoraces, octuaginta slappas et septuaginta quinque paria brachiorum de corio facta a victoriosissimo principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, plenarie in prompto — (Sequi- percepisse, promittentes bona nostra fide ipsi predicto domino nostro imperatori— tur mutatis mutandis tenor litterarum a iudice, iuratis et communitate civitatis Vodňany, 10. die m. oct. a. 1362 datarum, vide supra n. 1247). In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem sigillum ven. v. d. Ewerhardi, abbatis ad Sanctam Coronam, domini nostri graciosi, una cum sigillo opidi nostri ad preces nostras instantivas presentibus est appensum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo fer. secunda in die s. Galli conf. Orig. cum 2 sigg. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) oblongum S. EVERhA/T. ABBATIS.AD. SCAM. CORONAM. 2) rot; SIGILLVM. NOTOLICENSIS. OPIDI [AD. C] AVSAS, (cf. Vojtíšek l. c. p. 49). — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 579 (ad 16 oct.). — [M].
Annus 1362 oct. 11.—17. 761 Bolko Swidnicensis, Wenczeslaus et Albertus Saxonie duces; spectt. Burkhardus,9) magister curie nostre imperialis, burgravius Magdeburgensis, Johannes, lantgravius Leuch- temburgensis; nobb. Sbincon) de Hasemburg, supremus camere magister et Borscho de Risemburgi) et alii quam plures ——. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1362, ind. XV, quinto yd. oct., regn. nostr. a. de- cimo septimo, imperii vero octavo. Orig. (A) desideratur. Insertum (B) litteris Venceslai, Romanorum et Bohemiae regis, 24. die m. apr. a. 1387 datis, cuius copia vidimata ab Ambrosio de Plzeň (dd. 13. nov. 1501) Pragae in archivo coronde regni Bohemiae servatur. Cop. (C) saec. X Vex. — XVI in. Pragae in archibo capituli metropol. eccl. s. Viti in ms. sign. XXV fol. 143. — Reg. imp. VIII 3885. — [Lſ. a) C: Wenczeslai. — b) C: Hradczano. — c) B et C: habebunt. —d) B: alio.—e) C: Theodericus. — 1) C: Luthomuslensis. — °) C: Burghardus. — b) C: Sbinko. — i) C: Borzso de Rysemburg. 1249) 1362 oct. 12. Pragae. [Karolus imperator et rex] notum facit Cristanum Grim, civem civitatis Zgorzelicze, 14 mar. reditus in villa Moys (Mages) prope Zgorzelicze Johanni Wikeri, civi eiusdem civitatis, vendidisse, venditionem hanc ratam faciens, dictum reditum Johanni Wiker auctoritate regia Bohemiae confert et decernit, ut praedictus Johannes et sui heredes dictas 14 mar. reditus eodem iure tenere debeant, quo eas Cristanus Grim tenuit. — —. Dat. Prage a. d. 1362, n. f. t. p. u., quod in nostra constitutus presencia ind. XV, IIII id. oct., regn. nostr. a. decimo septimo, imperii vero octavo. Per d. ma- gistrum curie Petrus Jawrensis. Orig. (A) desideratur. Cop. (B) vidimata sub sigillo pendenti civitatis Saganensis de a. 1509 am donrs- tag nach den Pfyngstheyligen tagen = maii 31., in archivo civitatis Zgorzelicze sign. 85/58. Contulit Mendl. — Extr. (C) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili sign. XXXIII p. 486: Platu 14 hřiven ve vsi řečené Mages blíž Gerlyce Janovi Wikerii, měštěnínu Gerlyckému propůjčeno jest. Psáno latině libro 1° Caroli fol. 55. — Extr. (ex C) Čelakovský, O domácích a cizích registrech (e ms. olim tabularii Vindobonensis n. 185, quod nunc Pragae in archivo publico centrali sign. ms. 2450 servatur) p. 87 n. 22 — Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 19 n. 22. — Zobel, Verzeichnis d. Oberlaus. Urk. p. 78. — Reg. imp. VIII 3886. — [L]. 1250) 1362 oct. [17]. Netolice. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Netolice se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos Jacobus iudex, Hermannus Schutter, Nicolaus sartor, Michael Andree, Nicolaus Leupoldi, Jesco frater Caufmanni, Nicolaus Cybanseri, Ditlinus Schilher, Nicolaus brasiator, Jochlinus Mutersun, Pesoldus Faulschink, Nudlinus Freitlini iurati totaque civium communitas in Netholicz recongnoscimus universis —, nos ac heredes nostros pro nobis, heredibus et successoribus nostris nomine iuratorum quendam armorum apparatum, videlicet centum thoraces, octuaginta slappas et septuaginta quinque paria brachiorum de corio facta a victoriosissimo principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, plenarie in prompto — (Sequi- percepisse, promittentes bona nostra fide ipsi predicto domino nostro imperatori— tur mutatis mutandis tenor litterarum a iudice, iuratis et communitate civitatis Vodňany, 10. die m. oct. a. 1362 datarum, vide supra n. 1247). In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem sigillum ven. v. d. Ewerhardi, abbatis ad Sanctam Coronam, domini nostri graciosi, una cum sigillo opidi nostri ad preces nostras instantivas presentibus est appensum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo fer. secunda in die s. Galli conf. Orig. cum 2 sigg. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) oblongum S. EVERhA/T. ABBATIS.AD. SCAM. CORONAM. 2) rot; SIGILLVM. NOTOLICENSIS. OPIDI [AD. C] AVSAS, (cf. Vojtíšek l. c. p. 49). — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 579 (ad 16 oct.). — [M].
Strana 762
762 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1251) 1362 oct. 18. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, pestilentiae imminentis tempore clero et populo suae dioecesis mandat, ut ieiunia serventur, processiones et orationes peragantur, poenitentibus indulgentias concedens. — omnibus et singulis abbatibus, prepositis, decanis, archidyaconis, canonicis, plebanis seu ecclesiarum rectoribus ceterisque beneficiatis et clericis, religiosis vel secula- ribus, ac laycis per civitates et dyocesim nostram constitutis salutem in eo, qui est omnium vera salus. Re vera magne providencie est ante tempus periculis occurrere futuris, iacula enim teste b. Gregorio minus feriunt, que previdentur, malaque portantur facilius, quibus presciencie clipeo obviatur. Sane, dilectissimi, pluribus retroactis temporibus seva pesti- lencia et nuperrime fames horribilis et valida iusto dei iudicio, ut nostis, innumeros homines peremerunt et nunc iterum ipsa pestilencia terribilis et dira certo rumore volante in vicinis nostris partibus crassatur. Cur hec, carissimi, iacula sic in homines seviunt et inpungunt, nisi propter peccata hominum, quibus omnipotens deus merito ad vindictam provocatur? Cur amplius caremus nunc omni peccato contra naturam, incestus, adulteria, stupra, sacri- legia, mechie, homicidia, furta, incendia, falsa testimonia, periuria, usure, divinaciones, incantaciones, supersticiones, maleficia, anguria, ingurgitaciones, elaciones, rebelliones, censure ecclesiastice parvipensiones, erga sanctam ecclesiam et ipsius ministros irreverencia et indevocio et plura alia mala, quod dolentes referimus, heu pullularunt et pullulant, quibus iudex iustissimus ad flagellandum homines iustissime incitatur. Quantum enim peccatum contra naturam et vicium elacionis supremusa) arbiter puniverit, nullus libros legens ca- nonicos ignorat. Propter primum enim vorax flamma de celo descendens quinque civitates consumpsit, propter secundum autem brevissimo temporis cursu pestilencia septuaginta milia virorum tempore regis David peremit. Si ergo propter hec duo omnipotens deus tam terribiliter desevit in homines, quid de hiis, qui eciam multis aliis implicantur, dicemus? Sed quoniam ipse deus piissimus et misericors semper promptus est et paratus sibi reconci- liare vere penitentes, dicente propheta: In quacunque hora peccator ingemuerit, omnium iniquitatum suarum non recordabor —ideo, amantissimi, lamentis vere penitencie et aliis piis et sanctis operibus ipsum, antequam eius indignacio super nos veniat, placare curemus, unde et ipsum nobis placatum senciamus. Volumus, quod universi et singuli plebani necnon ecclesiarum parrochialium rectores et ipsorum vicarii, quociens verbum dei ad suos subditos fecerint, vicia predicta detestentur, contra ipsa predicent et clament, hortenturque et moneant,b) ut ipsis non intendant, et si qui eisdem vel ipsorum alicui, quod non optamus, essent inpliciti, de ipsis per sanctam confessionem et condignam emendam satisfaciant, nequaquam ad ea amplius reversuri. Nos enim, quantum cum deo possumus, saluti anima- rum providere volentes, omnibus plebanis, viceplebanis et ecclesiarum parrochialium rectoribus ac eorum vices gerentibus concedimus per presentes, ut in antea usque ad domi- nicam, qua cantatur Esto michi, parrochianos suos, eciam in casibus nobis iure reservatis, possint absolvere, penitenciamque iniungere salutarem. Volumus preterea, quod tam regu- lares quam seculares clerici necnon et laici nostrarum civitatum et dyocesis, nobis ordinario iure subiecti, exemptos autem in domino hortamur, quatenus a data presencium singulis sextis feriis usque ad predictam dominicam Esto michi unius cibi tantum pastu vel duorum ex causis debeant esse contenti, quodque ipso eodem die missa contra pestilenciam, cuius introitus est Salus populiego sum eciam cum devocione cantetur, cui omnes, qui possunt, intererunt, humiliter misericordiam implorantes dominicam, ut iacula pestilencie a nobis procul amoveat et repellat. Missa autem finita fiat processio de una ecclesia ad aliam vel saltem iuxta ecclesiam propriam cum responsorio Afflicti pro peccatis nostris, versu et repeticione subsequente, tandem letania et post letaniam antiphona Media vita in morte
762 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1251) 1362 oct. 18. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, pestilentiae imminentis tempore clero et populo suae dioecesis mandat, ut ieiunia serventur, processiones et orationes peragantur, poenitentibus indulgentias concedens. — omnibus et singulis abbatibus, prepositis, decanis, archidyaconis, canonicis, plebanis seu ecclesiarum rectoribus ceterisque beneficiatis et clericis, religiosis vel secula- ribus, ac laycis per civitates et dyocesim nostram constitutis salutem in eo, qui est omnium vera salus. Re vera magne providencie est ante tempus periculis occurrere futuris, iacula enim teste b. Gregorio minus feriunt, que previdentur, malaque portantur facilius, quibus presciencie clipeo obviatur. Sane, dilectissimi, pluribus retroactis temporibus seva pesti- lencia et nuperrime fames horribilis et valida iusto dei iudicio, ut nostis, innumeros homines peremerunt et nunc iterum ipsa pestilencia terribilis et dira certo rumore volante in vicinis nostris partibus crassatur. Cur hec, carissimi, iacula sic in homines seviunt et inpungunt, nisi propter peccata hominum, quibus omnipotens deus merito ad vindictam provocatur? Cur amplius caremus nunc omni peccato contra naturam, incestus, adulteria, stupra, sacri- legia, mechie, homicidia, furta, incendia, falsa testimonia, periuria, usure, divinaciones, incantaciones, supersticiones, maleficia, anguria, ingurgitaciones, elaciones, rebelliones, censure ecclesiastice parvipensiones, erga sanctam ecclesiam et ipsius ministros irreverencia et indevocio et plura alia mala, quod dolentes referimus, heu pullularunt et pullulant, quibus iudex iustissimus ad flagellandum homines iustissime incitatur. Quantum enim peccatum contra naturam et vicium elacionis supremusa) arbiter puniverit, nullus libros legens ca- nonicos ignorat. Propter primum enim vorax flamma de celo descendens quinque civitates consumpsit, propter secundum autem brevissimo temporis cursu pestilencia septuaginta milia virorum tempore regis David peremit. Si ergo propter hec duo omnipotens deus tam terribiliter desevit in homines, quid de hiis, qui eciam multis aliis implicantur, dicemus? Sed quoniam ipse deus piissimus et misericors semper promptus est et paratus sibi reconci- liare vere penitentes, dicente propheta: In quacunque hora peccator ingemuerit, omnium iniquitatum suarum non recordabor —ideo, amantissimi, lamentis vere penitencie et aliis piis et sanctis operibus ipsum, antequam eius indignacio super nos veniat, placare curemus, unde et ipsum nobis placatum senciamus. Volumus, quod universi et singuli plebani necnon ecclesiarum parrochialium rectores et ipsorum vicarii, quociens verbum dei ad suos subditos fecerint, vicia predicta detestentur, contra ipsa predicent et clament, hortenturque et moneant,b) ut ipsis non intendant, et si qui eisdem vel ipsorum alicui, quod non optamus, essent inpliciti, de ipsis per sanctam confessionem et condignam emendam satisfaciant, nequaquam ad ea amplius reversuri. Nos enim, quantum cum deo possumus, saluti anima- rum providere volentes, omnibus plebanis, viceplebanis et ecclesiarum parrochialium rectoribus ac eorum vices gerentibus concedimus per presentes, ut in antea usque ad domi- nicam, qua cantatur Esto michi, parrochianos suos, eciam in casibus nobis iure reservatis, possint absolvere, penitenciamque iniungere salutarem. Volumus preterea, quod tam regu- lares quam seculares clerici necnon et laici nostrarum civitatum et dyocesis, nobis ordinario iure subiecti, exemptos autem in domino hortamur, quatenus a data presencium singulis sextis feriis usque ad predictam dominicam Esto michi unius cibi tantum pastu vel duorum ex causis debeant esse contenti, quodque ipso eodem die missa contra pestilenciam, cuius introitus est Salus populiego sum eciam cum devocione cantetur, cui omnes, qui possunt, intererunt, humiliter misericordiam implorantes dominicam, ut iacula pestilencie a nobis procul amoveat et repellat. Missa autem finita fiat processio de una ecclesia ad aliam vel saltem iuxta ecclesiam propriam cum responsorio Afflicti pro peccatis nostris, versu et repeticione subsequente, tandem letania et post letaniam antiphona Media vita in morte
Strana 763
Annus 1362 oct. 18. 763 sumus etc. Post quam dicatur psalmus Deusnoster refugium vel Benedixisti, domine, terram tuam, quam sequetur antiphona Ne reminiscaris vel Cognoscimus domine inde Kyrieleyson, Criste eleyson, Kyrieleyson, Pater noster et Ne nos, sed libera nos etc. et Da nobis, quesumus, domine, pie supplicacionis effectum et pestilenciam etc. usque ad finem. Postremo, ut premissa eo fervencius et efficacius expleantur, quo spiritua- libus donis fuerint uberius dotata, omnibus vere penitentibus et confessis, qui premissa seu ipsorum aliquod cum devocione, quam eise) tunc dominus noster dederit, fecerint cum effectu, de ipsius dei omnipotentis misericordia et bb. Petri et Pauli apostt. eius sanctorum- que mart. Viti, Wenczeslai et Adalberti, patronorum nostrorum, meritis et intercessione confisi, quadraginta dierum indulgenciasd) de iniunctis sibi penitenciis misericorditer in domino donamus, quas indulgencias per plebanos, viceplebanos et ecclesiarum parrochialium rectores necnon vices gerentes et eos, qui verbum dei ad populum predicare consueverunt, expletis omnibus premissise) singulis sextis feriis usque ad dominicam prefatam sine inter- missione volumus publicari. Dat. et act. in curia nostra archiepiscopali Pragensi in die s. Luce ew. a. d. 1362.f) Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecel. Pragensis I fol. 35. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 39 n. 75. — [MJ. a) B: superius. — b) B: monent. — c) B: ei. — d) B: indulgenciarum. — e) B: in cop. seq.: et. 1) rubrica: Statuta in synodo. 1252) 1362 oct. 18. Mejlice. Busco de Mejlice eiusque filii Smilo, Adalbertus et Radslaus, dimidium lanei censualis in villa Pustiměřské Prusy Annae relictae Bohunconis de Mejlice vendunt, resignant et libe- rum facere promittunt. Ego Buscho de castro Meylicz et Smilo, Woythyecho, Radslaus, eius filii, ad noticiam quam presencium tam futurorum volumus pervenire, quod sana deliberacione ac debito consilio prehabito et de voluntate omnium amicorum nostrorum rite ac racionabiliter medium laneum censualem situm penes fluvium, qui vulgariter Hen dicitur, in villa Praus, que Pustmir est annexa, intra villam et extra cum omnibus suis iuribus, usibus, proventibus et singulis utilitatibus et pertinenciis universis, in quibus rebus existant aut quocunque nomine censeantur, nihil inibi iuris, dominii vel proprietatis pro nobis aut nostris heredibus in parte vel in toto reservando, discr. d. Anne relicte olim Bohunchonis de eodem castro Meylicz ementi et recipienti pro se et suis heredibus pro 17 marcis gr. argenteorum den. Prag. moravici pagamenti, 64 grossis pro earum qualibet computatis, nobis totaliter actu datis, pagatis atque solutis, vero foro et tytulo iuste vendicionis vendidimus, tradidimus et resignavimus et verbotenus exnunc resignamus, ut habeant, teneant et iure hereditario perpetuis temporibus futuris possideant pacifice et quiete. Insuper si dictam d. Annam aut eius heredes in tribus annis sequentibus nostro merito exigente in emcione prehabita, specialiter in exemcione, quod vulgariter obsytung dicitur, quis inpediret, hoc ego Buscho et Smylo, Woythyecho et Radslaus, filii eius, nostra bona fide promittimus exbrigare. Quod si infra unum mensem facere quacunque causa inpediente neglexerimus, extunc quicunque ex nobis per predictam d. Annam vel eius heredes monitus fuerit, statim die sequenti cum famulo et duobus equis civitatem Wyssaw in domum honestam per ipsos sibi deputatam nomine veri obstagii tenebitur subintrare, abinde nusquam egressurus tam diu, donec predictum medium laneum in omnibus secundum ius terre Moravie libertabit. In cuius rei testimonium sigilla nostra et ad preces nostras sigilla nobb. vv., scilicet Frydriczy de Lylcz, Buschonis de Meylicz et Jeschonis de villa Meylicz pro testimonio presentibus
Annus 1362 oct. 18. 763 sumus etc. Post quam dicatur psalmus Deusnoster refugium vel Benedixisti, domine, terram tuam, quam sequetur antiphona Ne reminiscaris vel Cognoscimus domine inde Kyrieleyson, Criste eleyson, Kyrieleyson, Pater noster et Ne nos, sed libera nos etc. et Da nobis, quesumus, domine, pie supplicacionis effectum et pestilenciam etc. usque ad finem. Postremo, ut premissa eo fervencius et efficacius expleantur, quo spiritua- libus donis fuerint uberius dotata, omnibus vere penitentibus et confessis, qui premissa seu ipsorum aliquod cum devocione, quam eise) tunc dominus noster dederit, fecerint cum effectu, de ipsius dei omnipotentis misericordia et bb. Petri et Pauli apostt. eius sanctorum- que mart. Viti, Wenczeslai et Adalberti, patronorum nostrorum, meritis et intercessione confisi, quadraginta dierum indulgenciasd) de iniunctis sibi penitenciis misericorditer in domino donamus, quas indulgencias per plebanos, viceplebanos et ecclesiarum parrochialium rectores necnon vices gerentes et eos, qui verbum dei ad populum predicare consueverunt, expletis omnibus premissise) singulis sextis feriis usque ad dominicam prefatam sine inter- missione volumus publicari. Dat. et act. in curia nostra archiepiscopali Pragensi in die s. Luce ew. a. d. 1362.f) Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecel. Pragensis I fol. 35. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 39 n. 75. — [MJ. a) B: superius. — b) B: monent. — c) B: ei. — d) B: indulgenciarum. — e) B: in cop. seq.: et. 1) rubrica: Statuta in synodo. 1252) 1362 oct. 18. Mejlice. Busco de Mejlice eiusque filii Smilo, Adalbertus et Radslaus, dimidium lanei censualis in villa Pustiměřské Prusy Annae relictae Bohunconis de Mejlice vendunt, resignant et libe- rum facere promittunt. Ego Buscho de castro Meylicz et Smilo, Woythyecho, Radslaus, eius filii, ad noticiam quam presencium tam futurorum volumus pervenire, quod sana deliberacione ac debito consilio prehabito et de voluntate omnium amicorum nostrorum rite ac racionabiliter medium laneum censualem situm penes fluvium, qui vulgariter Hen dicitur, in villa Praus, que Pustmir est annexa, intra villam et extra cum omnibus suis iuribus, usibus, proventibus et singulis utilitatibus et pertinenciis universis, in quibus rebus existant aut quocunque nomine censeantur, nihil inibi iuris, dominii vel proprietatis pro nobis aut nostris heredibus in parte vel in toto reservando, discr. d. Anne relicte olim Bohunchonis de eodem castro Meylicz ementi et recipienti pro se et suis heredibus pro 17 marcis gr. argenteorum den. Prag. moravici pagamenti, 64 grossis pro earum qualibet computatis, nobis totaliter actu datis, pagatis atque solutis, vero foro et tytulo iuste vendicionis vendidimus, tradidimus et resignavimus et verbotenus exnunc resignamus, ut habeant, teneant et iure hereditario perpetuis temporibus futuris possideant pacifice et quiete. Insuper si dictam d. Annam aut eius heredes in tribus annis sequentibus nostro merito exigente in emcione prehabita, specialiter in exemcione, quod vulgariter obsytung dicitur, quis inpediret, hoc ego Buscho et Smylo, Woythyecho et Radslaus, filii eius, nostra bona fide promittimus exbrigare. Quod si infra unum mensem facere quacunque causa inpediente neglexerimus, extunc quicunque ex nobis per predictam d. Annam vel eius heredes monitus fuerit, statim die sequenti cum famulo et duobus equis civitatem Wyssaw in domum honestam per ipsos sibi deputatam nomine veri obstagii tenebitur subintrare, abinde nusquam egressurus tam diu, donec predictum medium laneum in omnibus secundum ius terre Moravie libertabit. In cuius rei testimonium sigilla nostra et ad preces nostras sigilla nobb. vv., scilicet Frydriczy de Lylcz, Buschonis de Meylicz et Jeschonis de villa Meylicz pro testimonio presentibus
Strana 764
764 Regesta Bohemiae et Moraviae. sunt appensa. Act. et dat. in castro Meylicz in die s. Luce ew. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo. Orig. perg. cum 7 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo archiepiscopatus in Kromě- říž, nunc vero in archivo publico ibidem. Sigilla: 1) rota trium radiorum; S. BOSChKONIS. DE. PRVS. 2) idem; S. SMILONIS. D. MAILICZ. 3) idem; S. WOYCIECh II. D. MAYLICZ. 4) idem; S. RADCO — NIS. D. MAYLICZ. 5) bracchium gladium strictum tenens; S. BHIIIIDE. LVCZI I. 6) clipeus balteo divisus, ex utraque parte baltei 3 fusi; S. BUSCONIS. D. MELICZ. 7) caput hominis cum auribus asini; S. IESCONIS. DE. PVSMIER (?). — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 214 n. 290. — Sigilla descripsit Sedláček. — Contulit Mendl. — [L]. 1153) 1362 oct. 31. Újezd. De permutatione inter Venceslaum plebanum in Vysoký Ujezd et Ulricum militem de Lešany facta. Nos Wenceslaus, plebanus eccl. parrochialis in Ujezd, et Ulricus de Lessan miles ad universorum noticiam — — volumus devenire, quod — — agros nostros infrascriptos, videlicet ego Wenczeslaus plebanus predictus agros meos et ecclesie mee predicte sitos“) in villa Chlistaw, de quibus duntaxat sexaginta septem gr. Prag. census solvuntur annuatim et solvi consueverunt, et ego Ulricus antedictus agros meos liberos unius lanei sitos in villa Ugezd predicta, quos pro nunc tenet Jacubecz cum socio ibidem in Ugezd laycus, de quibus octoginta gr. monete Pragensis predicte annuatim censuantur et censuari consueverunt, rite et racionabiliter, sponte et libere ad invicem duximus permutandosb) et permutavimus, ita videlicet, quod ego Wenczeslaus plebanus predictus et ecclesia mea predicta ac rectores ipsius pro tempore agros in villa Ugezd predictos et ego Ulricus prefatus et heredes et succes- sores mei legittimi agros in villa predicta Clistow ex causa permutacionis predicta in antea et in perpetuum libere tenere et possidere ac de ipsis disponere et ordinare tamquam de bonis propriis possumus et debemus, prout nobis et successoribus nostris melius et utilius videbitur expedire. —— In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem sigilla nostra et discrr. vv. Busconis de Ugezd et Philippi de Nedwiecze, fratrum patronorum eccl. in Ugezd predicte, de certa sciencia presentibus litteris sunt appensa. Dat. et act. in villa Ugezd predicta a.d. 1362 in vigilia Omnium sanctorum die ultima m. oct. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis generalium, 17. die m. mart. a. 1363 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 43 n. 83 — [MJ. a) B: sitas. — b) B: permutandas. 1254) 1362 [oct.]. [Karolus imperator et rex] Johanni et Tylono Heller, civibus civitatis Zgorzelicze, villam Rzeka (Rengersdorf) in feudum confert. Ves Renkensdorf v kraji Gerlyckém propůjčena jest pod spůsobem léna Janovi a Tylo- novi Heleruoma), měštanům Gerlyckým. Psáno latině libro 1° Caroli fol. 55. Cop. saec. XVII fragmenti registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XXXIII p. 486. — Ed. Čelakovský, l. c. p. 87 n. 19 (e ms. olim tabularii Vindobonensis publici n. 185, quod nunc Pragae in archivo publico centrali, sign. ms. 2450 servatur). — Sedláček, l. c. p. 19 n. 20. — [LJ. a) in ms.: Janovi z Tylonowicz.
764 Regesta Bohemiae et Moraviae. sunt appensa. Act. et dat. in castro Meylicz in die s. Luce ew. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo. Orig. perg. cum 7 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo archiepiscopatus in Kromě- říž, nunc vero in archivo publico ibidem. Sigilla: 1) rota trium radiorum; S. BOSChKONIS. DE. PRVS. 2) idem; S. SMILONIS. D. MAILICZ. 3) idem; S. WOYCIECh II. D. MAYLICZ. 4) idem; S. RADCO — NIS. D. MAYLICZ. 5) bracchium gladium strictum tenens; S. BHIIIIDE. LVCZI I. 6) clipeus balteo divisus, ex utraque parte baltei 3 fusi; S. BUSCONIS. D. MELICZ. 7) caput hominis cum auribus asini; S. IESCONIS. DE. PVSMIER (?). — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 214 n. 290. — Sigilla descripsit Sedláček. — Contulit Mendl. — [L]. 1153) 1362 oct. 31. Újezd. De permutatione inter Venceslaum plebanum in Vysoký Ujezd et Ulricum militem de Lešany facta. Nos Wenceslaus, plebanus eccl. parrochialis in Ujezd, et Ulricus de Lessan miles ad universorum noticiam — — volumus devenire, quod — — agros nostros infrascriptos, videlicet ego Wenczeslaus plebanus predictus agros meos et ecclesie mee predicte sitos“) in villa Chlistaw, de quibus duntaxat sexaginta septem gr. Prag. census solvuntur annuatim et solvi consueverunt, et ego Ulricus antedictus agros meos liberos unius lanei sitos in villa Ugezd predicta, quos pro nunc tenet Jacubecz cum socio ibidem in Ugezd laycus, de quibus octoginta gr. monete Pragensis predicte annuatim censuantur et censuari consueverunt, rite et racionabiliter, sponte et libere ad invicem duximus permutandosb) et permutavimus, ita videlicet, quod ego Wenczeslaus plebanus predictus et ecclesia mea predicta ac rectores ipsius pro tempore agros in villa Ugezd predictos et ego Ulricus prefatus et heredes et succes- sores mei legittimi agros in villa predicta Clistow ex causa permutacionis predicta in antea et in perpetuum libere tenere et possidere ac de ipsis disponere et ordinare tamquam de bonis propriis possumus et debemus, prout nobis et successoribus nostris melius et utilius videbitur expedire. —— In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem sigilla nostra et discrr. vv. Busconis de Ugezd et Philippi de Nedwiecze, fratrum patronorum eccl. in Ugezd predicte, de certa sciencia presentibus litteris sunt appensa. Dat. et act. in villa Ugezd predicta a.d. 1362 in vigilia Omnium sanctorum die ultima m. oct. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis generalium, 17. die m. mart. a. 1363 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 43 n. 83 — [MJ. a) B: sitas. — b) B: permutandas. 1254) 1362 [oct.]. [Karolus imperator et rex] Johanni et Tylono Heller, civibus civitatis Zgorzelicze, villam Rzeka (Rengersdorf) in feudum confert. Ves Renkensdorf v kraji Gerlyckém propůjčena jest pod spůsobem léna Janovi a Tylo- novi Heleruoma), měštanům Gerlyckým. Psáno latině libro 1° Caroli fol. 55. Cop. saec. XVII fragmenti registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XXXIII p. 486. — Ed. Čelakovský, l. c. p. 87 n. 19 (e ms. olim tabularii Vindobonensis publici n. 185, quod nunc Pragae in archivo publico centrali, sign. ms. 2450 servatur). — Sedláček, l. c. p. 19 n. 20. — [LJ. a) in ms.: Janovi z Tylonowicz.
Strana 765
Annus 1362 oct. 18.—nov. 2. 765 1255) 1362 [oct.]. [Karolus imperator et rex] Peczoldo et Petro, civibus civitatis Zgorzelicze, 13 sexagenas census annui in villa Szymbark (Schönberg) confert. Peczoldovi a Petrovi, měšťanům Gerlyckým, propůjčeno XIII hřiven platu ročního ve vsi Ssamberku blizko od Gorlyce. Psáno německy libro 1° Caroli fol. 55. Cop.saec. XVII fragmenti registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XXXIII p. 486. — Ed. Sedláček l. c. p. 19 n. 20 b. — [LJ. 1256) 1362 nov. 1. Pragae. Czenko de Lipá, supremus regni Bohemiae marescallus et camerarius, Henricus filius eius et Czenko Krušina de Lichtenburg Jeskoni de Zlichov munitionem et bona Ronovec iure homagiali et regni Bohemiae ab omni molestia et lite liberare promittunt. Nos Czenko de Lipa, supremus rengni Boemie marschalcus et camerarius, et Heinricus filius ipsius necnon Czenko Chruschina dictus de Leuchtenburk promittimus in solidum strennuo militi d. Jesconi de Slechow ac suis heredibus municionem et bona Ronowecz dicta, quam et que nos Czenko de Lipa eidem d. Jesconi, suis heredibus et successoribus pro noningentis sex. gr. Prag. legittime vendidimus et que ipsis in homagium et feodum racio- nabiliter contulimus et porreximus, ab hodierna die computando iure homagiali ac rengni ab impetentibus quibuslibet nostris inpensis et sumptibus disbrigare et libertare ipsorum quolibet sine dampno. In cuius rei evidenciam sigilla nostra de certa nostra sciencia pre- senti litere sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo die Omnium sanctorum. Orig. perg. cum 3 sigg. rott. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera rubra comm. impress. in clipeo ostrvy, ab utroque latere clipei corona, in galea piscis cum fasce penna- rum; S. CZEN OIS. DE. LIPA. S/MMI. MARSCALCI. REGNI. BOEMIE. 2) de cera comm.; S. HEN- RICI. D. L/Pſ. 3) de cera comm. S. CZENKON S. KRUSCHINE. D. LEVChTENBURK. — [L]. 1257) 1362 nov. 2. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, Hanmanno, civi Oppaviensi, concedit, ut censum annuum sex mar, gravium ad altaris erectionem et constructionem in loco quolibet ci opportuno emat non obstante constitutione sua, qua vetatur bona vel reditus in terra sua emi aut vendi sine permissione sua speciali. Nicolaus, dei gr. Oppavie et Rathiborie dux, hon. et discr. v. Hanmanno dicto Sartiner, civi Oppaviensi, fid. sincere dil., graciam suam et omne bonum. Si principalis benignitatis“) clemencia pro universorum se monstrare dignatur salute sollicitam, quanto magis illis condecet esse propiciam, qui in pure fidei et amoris constancia assiduos non refugiunt subire labores. Tuis igitur, karissime civis nostre civitatis, devotis supplicacionibus favorabiliter annuentes, tue devocioni concedimus et presentibus indulgemus, ut sex mar. gr. Prag. census et redditus gravis numeri et ponderis in terra nostra, ubicumque tibi locus obtulerit, sive a religiosis aut clericis secularibus, sive a nobilibus et civitatensibus, dummodo non fiat in preiudicium nostre camere, emere licite et comparare ac ad altaris ereccionem et construccio- nem providere pro anime tue remedio in quocumque pio loco, prout malueris et tibi dominus inspirabit, in vita vel in morte assignare et conferre valeas ac donare, assignacione et dona- cione huiusmodi perpetuis temporibus valitura; non obstante constitucione nostra, qua
Annus 1362 oct. 18.—nov. 2. 765 1255) 1362 [oct.]. [Karolus imperator et rex] Peczoldo et Petro, civibus civitatis Zgorzelicze, 13 sexagenas census annui in villa Szymbark (Schönberg) confert. Peczoldovi a Petrovi, měšťanům Gerlyckým, propůjčeno XIII hřiven platu ročního ve vsi Ssamberku blizko od Gorlyce. Psáno německy libro 1° Caroli fol. 55. Cop.saec. XVII fragmenti registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XXXIII p. 486. — Ed. Sedláček l. c. p. 19 n. 20 b. — [LJ. 1256) 1362 nov. 1. Pragae. Czenko de Lipá, supremus regni Bohemiae marescallus et camerarius, Henricus filius eius et Czenko Krušina de Lichtenburg Jeskoni de Zlichov munitionem et bona Ronovec iure homagiali et regni Bohemiae ab omni molestia et lite liberare promittunt. Nos Czenko de Lipa, supremus rengni Boemie marschalcus et camerarius, et Heinricus filius ipsius necnon Czenko Chruschina dictus de Leuchtenburk promittimus in solidum strennuo militi d. Jesconi de Slechow ac suis heredibus municionem et bona Ronowecz dicta, quam et que nos Czenko de Lipa eidem d. Jesconi, suis heredibus et successoribus pro noningentis sex. gr. Prag. legittime vendidimus et que ipsis in homagium et feodum racio- nabiliter contulimus et porreximus, ab hodierna die computando iure homagiali ac rengni ab impetentibus quibuslibet nostris inpensis et sumptibus disbrigare et libertare ipsorum quolibet sine dampno. In cuius rei evidenciam sigilla nostra de certa nostra sciencia pre- senti litere sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo die Omnium sanctorum. Orig. perg. cum 3 sigg. rott. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera rubra comm. impress. in clipeo ostrvy, ab utroque latere clipei corona, in galea piscis cum fasce penna- rum; S. CZEN OIS. DE. LIPA. S/MMI. MARSCALCI. REGNI. BOEMIE. 2) de cera comm.; S. HEN- RICI. D. L/Pſ. 3) de cera comm. S. CZENKON S. KRUSCHINE. D. LEVChTENBURK. — [L]. 1257) 1362 nov. 2. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, Hanmanno, civi Oppaviensi, concedit, ut censum annuum sex mar, gravium ad altaris erectionem et constructionem in loco quolibet ci opportuno emat non obstante constitutione sua, qua vetatur bona vel reditus in terra sua emi aut vendi sine permissione sua speciali. Nicolaus, dei gr. Oppavie et Rathiborie dux, hon. et discr. v. Hanmanno dicto Sartiner, civi Oppaviensi, fid. sincere dil., graciam suam et omne bonum. Si principalis benignitatis“) clemencia pro universorum se monstrare dignatur salute sollicitam, quanto magis illis condecet esse propiciam, qui in pure fidei et amoris constancia assiduos non refugiunt subire labores. Tuis igitur, karissime civis nostre civitatis, devotis supplicacionibus favorabiliter annuentes, tue devocioni concedimus et presentibus indulgemus, ut sex mar. gr. Prag. census et redditus gravis numeri et ponderis in terra nostra, ubicumque tibi locus obtulerit, sive a religiosis aut clericis secularibus, sive a nobilibus et civitatensibus, dummodo non fiat in preiudicium nostre camere, emere licite et comparare ac ad altaris ereccionem et construccio- nem providere pro anime tue remedio in quocumque pio loco, prout malueris et tibi dominus inspirabit, in vita vel in morte assignare et conferre valeas ac donare, assignacione et dona- cione huiusmodi perpetuis temporibus valitura; non obstante constitucione nostra, qua
Strana 766
766 Regesta Bohemiae et Moraviae. cavetur bona sive redditus quoscumque in terris nostris vendi vel emi non posse sine licencia et permissione nostra speciali, super qua tenore presencium, quoad premissa dumtaxat, auctoritate ducali tibi et heredibus tuis de certa sciencia dispensamus harum nostrarum testimonio litterarum. Dat. Oppavie a. d. millesimo trecentesimo sexagesino secundo in crastino Omnium sanctorum per Franciscum, plebanum in Grecz, prothonotarium nostrum in testimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum sig. equestri de cera comm. in filis ser. violacei et viridi coloris Oppaviae in archivo civitatis sign. II/I. Sigillum laesum; HIIIII LAI. DEI. GRACIA. DVCIS. OPPAVIE; sigillum secretum dorsotenus de cera rubra impressum; super clipeum galea cornuta: † S. NICOLAI. DVCIS. OPPAIII ET.RATHOHIIIJ. In dorso manu fere coaeva: Litera altaris Hanmanni; alia manu recentiore: super qua iure patronatus contulerunt cives Oppavienses d. Bernhardo de Grecz Regine. — Ed. Šigut, Opavský listinář I. Litterae fundationum, dotationum, erectionum, canfirmationum, — altarium Oppaviac p. 10 n. 3. — Extr. Kopetzky, Regesten zur Gesch. des Herzogthums Troppau (1061—1464), AOG 45 p. 187 n. 340. — [L ]. a) orig.: benignitas. 1258) 1362 nov. 7. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem de sua electione et coronatione certiorem facit. Carissimo in Cr. fil. Carolo. Dat. Auinione VII id. nov. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 8 ed. Theiner, Cod. dipl. dominii temporalis s. Sedis II p. 403 n. 367.— Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 1n. 1. — [LJ. 1259) 1362 nov. 7. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, mandat, ut litteras apostolicas, quibus papa Karolum imperatorem et regem de sua electione et coronatione certiorem facit, imperatori praesentare studeat. Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, — —. Dat. Auinione VII id. nov. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 10 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 3 n. 2. — [LJ. 1260) 1362 nov. 7. Avinione. Urbanus papa V Petro, duci Borboniae, et in simili modo Johanni, marchioni Moraviae, electionem et coronationem suam notificat. —. Salvator noster Dat. Auinione VII id. nov. a. primo. — Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 11—11r ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 3 n. 3. — [L]. 1261) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V, precibus Arnesti, archiepiscopi Pragensis, inductus, concedit, ut loco parochialis ecclesiae in civitate Rokycany conventualis praepositura canonicorum regularium ord. s. Augustini ibidem erigatur. Urbanus episcopus servus servorum dei. Ven. fratri Arnesto, archiepiscopo Pragensi, —— Racioni congruit et convenit honestati, ut ea, que de Romani pontificis gra- salutem
766 Regesta Bohemiae et Moraviae. cavetur bona sive redditus quoscumque in terris nostris vendi vel emi non posse sine licencia et permissione nostra speciali, super qua tenore presencium, quoad premissa dumtaxat, auctoritate ducali tibi et heredibus tuis de certa sciencia dispensamus harum nostrarum testimonio litterarum. Dat. Oppavie a. d. millesimo trecentesimo sexagesino secundo in crastino Omnium sanctorum per Franciscum, plebanum in Grecz, prothonotarium nostrum in testimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum sig. equestri de cera comm. in filis ser. violacei et viridi coloris Oppaviae in archivo civitatis sign. II/I. Sigillum laesum; HIIIII LAI. DEI. GRACIA. DVCIS. OPPAVIE; sigillum secretum dorsotenus de cera rubra impressum; super clipeum galea cornuta: † S. NICOLAI. DVCIS. OPPAIII ET.RATHOHIIIJ. In dorso manu fere coaeva: Litera altaris Hanmanni; alia manu recentiore: super qua iure patronatus contulerunt cives Oppavienses d. Bernhardo de Grecz Regine. — Ed. Šigut, Opavský listinář I. Litterae fundationum, dotationum, erectionum, canfirmationum, — altarium Oppaviac p. 10 n. 3. — Extr. Kopetzky, Regesten zur Gesch. des Herzogthums Troppau (1061—1464), AOG 45 p. 187 n. 340. — [L ]. a) orig.: benignitas. 1258) 1362 nov. 7. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem de sua electione et coronatione certiorem facit. Carissimo in Cr. fil. Carolo. Dat. Auinione VII id. nov. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 8 ed. Theiner, Cod. dipl. dominii temporalis s. Sedis II p. 403 n. 367.— Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 1n. 1. — [LJ. 1259) 1362 nov. 7. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, mandat, ut litteras apostolicas, quibus papa Karolum imperatorem et regem de sua electione et coronatione certiorem facit, imperatori praesentare studeat. Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, — —. Dat. Auinione VII id. nov. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 10 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 3 n. 2. — [LJ. 1260) 1362 nov. 7. Avinione. Urbanus papa V Petro, duci Borboniae, et in simili modo Johanni, marchioni Moraviae, electionem et coronationem suam notificat. —. Salvator noster Dat. Auinione VII id. nov. a. primo. — Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 11—11r ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 3 n. 3. — [L]. 1261) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V, precibus Arnesti, archiepiscopi Pragensis, inductus, concedit, ut loco parochialis ecclesiae in civitate Rokycany conventualis praepositura canonicorum regularium ord. s. Augustini ibidem erigatur. Urbanus episcopus servus servorum dei. Ven. fratri Arnesto, archiepiscopo Pragensi, —— Racioni congruit et convenit honestati, ut ea, que de Romani pontificis gra- salutem
Strana 767
Annus 1362 nov. 2.—8. 767 cia processerunt, licet eius superveniente obitu littere apostolice super illis confecte non fuerint, suum sorciantur effectum. Dudum siquidem pro parte tua exposito felicis record. Innocencio pape sexto1), predecessori nostro, quod tu ad honorem dei et divini cultus ac sacre religionis augmentum pro tua ac omnium fidelium animarum salute parrochialem eccl. in Rokyczano, tue diocesis, ad collacionem archiepiscopi Pragensis, qui est pro tempo- re, pertinentem et in proventibus habundantem, in regularem et conventualem preposituram erigere ac in ea instituere conventum sex canonicorum ord. s. Augustini, quorum unus esset prepositus, qui aliis preesset et ipsarum animarum curam gereret, et alius curam animarum parochianorum eiusdem ecclesie exerceret, instituere et pro premissis sufficientem dotem assignare, ex qua una cum aliis redditibus dicte ecclesie prepositus et alie persone dicti conventus aliique servitores et ministri eiusdem prepositatus congrue sustentari et tam soli- ta ipsius ecclesie, quam alia eidem collegio incumbencia onera supportare valerent, et insu- per statuta et ordinaciones salubria, iuxta que prepositus et canonici antedicti vivere debe- rent, edere et facere desiderabas et eciam proponebas, et eidem predecessori pro parte tua humiliter supplicato, ut tibi licenciam premissa faciendi dictosque ecclesiam, redditus et proventus ipsius ecclesie ad rectorem ipsius ecclesie, qui tunc erat, spectantes eidem prepo- sito et conventui auctoritate apost. uniendi, ita quod, ipso rectore cedente vel decedente aut ecclesiam ipsam quomodolibet dimittente, dicti prepositus et conventus ecclesie ac fructuum, reddituum et proventuum eorundem possessionem cuiuscunque licencia minime requisita propria auctoritate apprehendere et retinere ipsosque fructus, redditus et proventus in suos usus una cum aliis fructibus, redditibus, proventibus, percipiendis ex dote, quam ipsis preposito et conventui assignandam duceres, ut prefertur, licite valerent, concedere de benignitate apost. dignaretur; idem predecessor, huiusmodi tuum pium commendans propositum, predictis tuis supplicacionibus inclinatus, faciendi omnia et singula supradicta necnon contradictores quoslibet et rebelles per censuram ecclesiaticam appellacione post- —— plenam et liberam fraternitati tue facultatem, posita compescendi, non obstantibus — videlicet II kal. maii pont. sui a. nono2) tribuit et concessit, ita tamen, quod per hoc nullum dicto rectori eiusdem eccl., qui tunc erat, posset preiudicium generari, ac decrevit extunc irritum et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contingeret attemptari. Verum quia ipsius predecessoris superveniente obitu littere apost. super hiis confecte non fuerant, nos, ne propterea dicte gracie frustreris effectu, volumus et apost. auctoritate decernimus, quod dicta concessio per eundem predecessorem tibi facta perinde effectum sorciatur, ac si eiusdem predecessoris littere sub ipsius diei data confecte fuissent, prout superius enarratur, quodque presentes littere ad probandum plene concessio- nem antedictam ubique sufficiant nec ad id probacionis alterius adminiculum requiratur. —— Dat. Auinione VI id. nov. pont. nostri a. primo. Nulli ergo omnino hominum liceat P. Estacii. Paulus Pragensis R. Orig. perg. (A) cum bulla in filis ser. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 288 (olim XIII 4) — Cop. coaeva (B) in registris arch. Vat. R. Av. 154 fol. 567v. — Alia copia (C) in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 40. — Ed. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 6 p. 91 n. 55. — (ex C) Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 44 n. 86. — (ex B) Jenšovský, Mon. Boh. Vat. 111 p. 4 n. 4. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 580 n. 400. — Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 99 n. 342. — HU — [LJ. 1) Conf. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 480 n. 2000 (recte 1200). 2) Id est 30. die m. apr. a. 1361. 1262) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V abbatibus monasterii in Sedlec, in Zbraslav ac praeposito monasterii in Doxany mandat, ut auctoritate apostolica decano et capitulo ecclesiae Wissegradensis concedant interdictis in civitate Pragensi ex quacumque causa positis non oboedire.
Annus 1362 nov. 2.—8. 767 cia processerunt, licet eius superveniente obitu littere apostolice super illis confecte non fuerint, suum sorciantur effectum. Dudum siquidem pro parte tua exposito felicis record. Innocencio pape sexto1), predecessori nostro, quod tu ad honorem dei et divini cultus ac sacre religionis augmentum pro tua ac omnium fidelium animarum salute parrochialem eccl. in Rokyczano, tue diocesis, ad collacionem archiepiscopi Pragensis, qui est pro tempo- re, pertinentem et in proventibus habundantem, in regularem et conventualem preposituram erigere ac in ea instituere conventum sex canonicorum ord. s. Augustini, quorum unus esset prepositus, qui aliis preesset et ipsarum animarum curam gereret, et alius curam animarum parochianorum eiusdem ecclesie exerceret, instituere et pro premissis sufficientem dotem assignare, ex qua una cum aliis redditibus dicte ecclesie prepositus et alie persone dicti conventus aliique servitores et ministri eiusdem prepositatus congrue sustentari et tam soli- ta ipsius ecclesie, quam alia eidem collegio incumbencia onera supportare valerent, et insu- per statuta et ordinaciones salubria, iuxta que prepositus et canonici antedicti vivere debe- rent, edere et facere desiderabas et eciam proponebas, et eidem predecessori pro parte tua humiliter supplicato, ut tibi licenciam premissa faciendi dictosque ecclesiam, redditus et proventus ipsius ecclesie ad rectorem ipsius ecclesie, qui tunc erat, spectantes eidem prepo- sito et conventui auctoritate apost. uniendi, ita quod, ipso rectore cedente vel decedente aut ecclesiam ipsam quomodolibet dimittente, dicti prepositus et conventus ecclesie ac fructuum, reddituum et proventuum eorundem possessionem cuiuscunque licencia minime requisita propria auctoritate apprehendere et retinere ipsosque fructus, redditus et proventus in suos usus una cum aliis fructibus, redditibus, proventibus, percipiendis ex dote, quam ipsis preposito et conventui assignandam duceres, ut prefertur, licite valerent, concedere de benignitate apost. dignaretur; idem predecessor, huiusmodi tuum pium commendans propositum, predictis tuis supplicacionibus inclinatus, faciendi omnia et singula supradicta necnon contradictores quoslibet et rebelles per censuram ecclesiaticam appellacione post- —— plenam et liberam fraternitati tue facultatem, posita compescendi, non obstantibus — videlicet II kal. maii pont. sui a. nono2) tribuit et concessit, ita tamen, quod per hoc nullum dicto rectori eiusdem eccl., qui tunc erat, posset preiudicium generari, ac decrevit extunc irritum et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contingeret attemptari. Verum quia ipsius predecessoris superveniente obitu littere apost. super hiis confecte non fuerant, nos, ne propterea dicte gracie frustreris effectu, volumus et apost. auctoritate decernimus, quod dicta concessio per eundem predecessorem tibi facta perinde effectum sorciatur, ac si eiusdem predecessoris littere sub ipsius diei data confecte fuissent, prout superius enarratur, quodque presentes littere ad probandum plene concessio- nem antedictam ubique sufficiant nec ad id probacionis alterius adminiculum requiratur. —— Dat. Auinione VI id. nov. pont. nostri a. primo. Nulli ergo omnino hominum liceat P. Estacii. Paulus Pragensis R. Orig. perg. (A) cum bulla in filis ser. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 288 (olim XIII 4) — Cop. coaeva (B) in registris arch. Vat. R. Av. 154 fol. 567v. — Alia copia (C) in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 40. — Ed. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 6 p. 91 n. 55. — (ex C) Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 44 n. 86. — (ex B) Jenšovský, Mon. Boh. Vat. 111 p. 4 n. 4. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 580 n. 400. — Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 99 n. 342. — HU — [LJ. 1) Conf. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 480 n. 2000 (recte 1200). 2) Id est 30. die m. apr. a. 1361. 1262) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V abbatibus monasterii in Sedlec, in Zbraslav ac praeposito monasterii in Doxany mandat, ut auctoritate apostolica decano et capitulo ecclesiae Wissegradensis concedant interdictis in civitate Pragensi ex quacumque causa positis non oboedire.
Strana 768
768 Regesta Bohemiae et Moraviae. Urbanus episcopus servus servorum dei. Dill. filiis .. in Czedlicz et .. in Aula regia abbatibus ac.. Doxanensi per prepositum soliti gubernari preposito, Pragensis dioc. mona- steriorum, salutem et apostolicam benediccionem. Racioni congruit ——1). Olim siquidem pro parte dill. filiorum Guillelmi decani et capituli eccl. Wissegradensis prope Pragam, Romane ecclesie inmediate subiecte, exposito fel. record. Innocencio pape sexto, prede- cessori nostro, quod castrum Wissegradense prope Pragam, in quo dicta Wissegradensis eccl. sita erat, prout est, quodque a longis retro temporibus reputatum fuerat, prout adhuc reputabatur, locus multum solennis situatum erat in quodam speciali monte et a muris antiquis civitatis Pragensis ultra mille passuum spacium distans, et quod licet ca- rissimus in Cristo filius noster Carolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex illustris, muros dicte civitatis Pragensis, que locus insignior regni sui Boemie existit, usque ad dictum montem eiusdem castri muris ipsis multum supereminentem protenderit (sic!), tamen castrum ipsum propriis muris clausum et ab ipsis eciam novis muris eiusdem civi- tatis separatum existebat nec umquam habuerat nec habebat aliquid commune cum iurisdiccione seu iudicio Antique seu Nove civitatis eiusdem, et eidem predecessori pro- parte dictorum decani et capituli humiliter supplicato, ut ecclesia predicta et persone de- gentes in ea interdictum seu interdicta vel mandata de cessando a divinis, que in dicta civitate ab homine vel a iure poni aut fieri contingeret, observare minime tenerentur, nisi specialiter et expresse posita et facta fuoret (sic!) in ecclesia et castro predictis, ipsis decano et capitulo consideratis premissis et eciam, quod ipsi huiusmodi interdicta et man- data posita et facta in civitate predicta nunquam servaverant nec servabant, concedere dignaretur, idem predecessor huiusmodi supplicacionibus inclinatus, videlicet X kal. maii pontificatus sui anno decimo2, voluit dari discretis aliquibus in mandatis, ut si premissa invenirent veritate fulciri, eisdem decano et capitulo auctoritate apostolica huiusmodi concederent postulata. Verum quia ipsius predecessoris superveniente obitu littere aposto- lice super hiis confecte non fuerunt, nos, ne propterea iidem decanus et capitulum hu- iusmodi voluntatis predecessoris eiusdem frustrentur effectu, volumus, quod ipsa eiusdem predecessoris voluntas perinde consequatur effectum, ac si super hiis ipsius predecessoris littere sub ipsius diei data confecte fuissent, prout superius enarratur. Quocirca discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum, per vos vel alium seu alios de premissis omnibus vos simpliciter et de plano informantes, si ea inveneritis veritate fulciri, eisdem decano et capitulo auctoritate apostolica concedatis, quod interdicta et mandata huiusmodi, que in dicta civitate ab homine vel a iure quandocum- que et ex quacumque causa poni aut fieri contingeret, nisi specialiter et expresse vel generaliter in dictis castro et ecclesia poni aut fieri contingeret, minime teneantur. Dat. Auinione VI id. nov. pont. nostri a. primo. P. de Velletro. Sub plica: Jo. de Augicuria. Paulus Pragensis R. Orig. perg. cum bulla in filo canapis (A) Pragae in archivo capituli eccl. Wissegradensis sign. I 52. Cop. coaeva (B) in arch. Vat. R. Av. 154 fol. 680. — Ed. (ex A.) Hammerschmidt, Gloria et maiestas Wissegradensis ecclesiae p. 416. — (ex B) Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 8 n. 8. — HU — [L]. 1) ut in litteris praecedentibus. — 2) id est 22. die m. apr. a. 1362. 1263) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V [Guillelmo de Lestkov], decano, et capitulo ecclesiae Wissegradensis petentibus indulget, ut missa, quae decani dicitur, etiam antequam illucescat dies in dicta ecclesia celebrari possit. — Dill. filiis .. decano et capitulo eccl. Wissegradensis prope Urbanus episcopus Pragam Romane eccl. immediate subiecte salutem — —. Racioni congruit ——1). Olim
768 Regesta Bohemiae et Moraviae. Urbanus episcopus servus servorum dei. Dill. filiis .. in Czedlicz et .. in Aula regia abbatibus ac.. Doxanensi per prepositum soliti gubernari preposito, Pragensis dioc. mona- steriorum, salutem et apostolicam benediccionem. Racioni congruit ——1). Olim siquidem pro parte dill. filiorum Guillelmi decani et capituli eccl. Wissegradensis prope Pragam, Romane ecclesie inmediate subiecte, exposito fel. record. Innocencio pape sexto, prede- cessori nostro, quod castrum Wissegradense prope Pragam, in quo dicta Wissegradensis eccl. sita erat, prout est, quodque a longis retro temporibus reputatum fuerat, prout adhuc reputabatur, locus multum solennis situatum erat in quodam speciali monte et a muris antiquis civitatis Pragensis ultra mille passuum spacium distans, et quod licet ca- rissimus in Cristo filius noster Carolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex illustris, muros dicte civitatis Pragensis, que locus insignior regni sui Boemie existit, usque ad dictum montem eiusdem castri muris ipsis multum supereminentem protenderit (sic!), tamen castrum ipsum propriis muris clausum et ab ipsis eciam novis muris eiusdem civi- tatis separatum existebat nec umquam habuerat nec habebat aliquid commune cum iurisdiccione seu iudicio Antique seu Nove civitatis eiusdem, et eidem predecessori pro- parte dictorum decani et capituli humiliter supplicato, ut ecclesia predicta et persone de- gentes in ea interdictum seu interdicta vel mandata de cessando a divinis, que in dicta civitate ab homine vel a iure poni aut fieri contingeret, observare minime tenerentur, nisi specialiter et expresse posita et facta fuoret (sic!) in ecclesia et castro predictis, ipsis decano et capitulo consideratis premissis et eciam, quod ipsi huiusmodi interdicta et man- data posita et facta in civitate predicta nunquam servaverant nec servabant, concedere dignaretur, idem predecessor huiusmodi supplicacionibus inclinatus, videlicet X kal. maii pontificatus sui anno decimo2, voluit dari discretis aliquibus in mandatis, ut si premissa invenirent veritate fulciri, eisdem decano et capitulo auctoritate apostolica huiusmodi concederent postulata. Verum quia ipsius predecessoris superveniente obitu littere aposto- lice super hiis confecte non fuerunt, nos, ne propterea iidem decanus et capitulum hu- iusmodi voluntatis predecessoris eiusdem frustrentur effectu, volumus, quod ipsa eiusdem predecessoris voluntas perinde consequatur effectum, ac si super hiis ipsius predecessoris littere sub ipsius diei data confecte fuissent, prout superius enarratur. Quocirca discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum, per vos vel alium seu alios de premissis omnibus vos simpliciter et de plano informantes, si ea inveneritis veritate fulciri, eisdem decano et capitulo auctoritate apostolica concedatis, quod interdicta et mandata huiusmodi, que in dicta civitate ab homine vel a iure quandocum- que et ex quacumque causa poni aut fieri contingeret, nisi specialiter et expresse vel generaliter in dictis castro et ecclesia poni aut fieri contingeret, minime teneantur. Dat. Auinione VI id. nov. pont. nostri a. primo. P. de Velletro. Sub plica: Jo. de Augicuria. Paulus Pragensis R. Orig. perg. cum bulla in filo canapis (A) Pragae in archivo capituli eccl. Wissegradensis sign. I 52. Cop. coaeva (B) in arch. Vat. R. Av. 154 fol. 680. — Ed. (ex A.) Hammerschmidt, Gloria et maiestas Wissegradensis ecclesiae p. 416. — (ex B) Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 8 n. 8. — HU — [L]. 1) ut in litteris praecedentibus. — 2) id est 22. die m. apr. a. 1362. 1263) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V [Guillelmo de Lestkov], decano, et capitulo ecclesiae Wissegradensis petentibus indulget, ut missa, quae decani dicitur, etiam antequam illucescat dies in dicta ecclesia celebrari possit. — Dill. filiis .. decano et capitulo eccl. Wissegradensis prope Urbanus episcopus Pragam Romane eccl. immediate subiecte salutem — —. Racioni congruit ——1). Olim
Strana 769
Annus 1362 nov. 8. 769 siquidem pro parte vestra exposito fel. record. Innocentio pape sexto, predecessori nostro, quod in ecclesia vestra plerumque consueverat eciam ab antiquo dici post matutinas una missa, que missa decani nuncupabatur, et quod post illam in aurora diei missa de beata Virgine cantabatur ac eidem predecessori pro parte vestra humiliter supplicato2), ut vobis, quod dicta missa, que decani dicitur, post matutinas, si eas ante et prope diluculum termi- nari contingat, celebrari et dici, eciam antequam elucescat dies, et prope ipsam diurnam lucem licite posset vobis concedere de benignitate apostolica dignaretur, idem predecessor, volens vos et ecclesiam vestram predictam prosequi speciali gracia et favore vobis petita huiusmodi auctoritate apostolica duxit, videlicet X kal. maii pontificatus sui anno decimo3), de speciali gracia concedenda. Verum quia ipsius predecessoris superveniente obitu— ——4). Johannes de Dat. Auinione VI id. nov. pont. nostri a. primo. Nulli ergo R. P. de Pontegloyno. Paulus Pragensis R. Augicuria. Orig. perg (A) cum bulla in filis ser. Pragae in archivo capituli eccl. s. Petri et Pauli in Vyšehrad sign. I 49. In dorso manu saec. XIV: Bulla Urbani pape quinti dans licenciam celebrandi missam decani dictam ante auroram misse b. Marie virg., que in aurora de concessione apostolica in eccl. Wyssegradensi debet celebrari. — Cop. coeva (B) in arch. Vat. R. Av. 154 fol. 546. — Ed. (ex A) Hammerschmidt, Gloria et maiestas — Wissegradensis ecclesiae p. 421. — (ex B) Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 7 n. 6. HU — ſLJ. 1) sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1261 typis excusis. — 2) Cf. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 519 n. 1305. —3) id est 22. die m. apr. a. 1362. — 4) sequitur tenor ut in n. supramemorato. 1264) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V omnibus vere poenitentibus, qui missae in honorem b. Mariae in ecclesia Wissegradensi in aurora celebratae interfuerint, indulgentias a papa Innocentio VI concessas confirmat. — — — — —. Racioni con- salutem — universis Cristi fidelibus Urbanus episcopus 1). Olim siquidem pro parte dill. filiorum Guillelmi decani et capituli eccl. Wissegra- gruit— densis prope Pragam exposito fel. record. Innocentio pape VI, predecessori nostro, quod in dicta ecclesia diebus singulis in aurora missa in honorem b. Marie virg. eciam de antiqua consuetudine cantabatur, idem predecessor devote considerans precelsa meritorum insignia, quibus ipsa regina celorum, virgo dei genitrix gloriosa, sedibus prelata sidereis quasi stella matutina prerutilat, et quod ipsa utpote mater gracie, pietatis amica, humani generis consolatrix, pro salute fidelium, qui delictorum onere pregravantur, sedula exoratrix et pervigil, ad regem, quem genuit, intercedit, cupiensque propterea, quod Cristi fideles eo liben- cius eidem misse causa devocionis studerent interesse, quo ibidem uberius dono celestis gracie conspicerent se refectos, de omnipotentis dei misericordia ac bb. Petri et Pauli apostt. eius auctoritate confisus, videlicet X kal. maii pont. sui a. decimo,2) omnibus vere penitenti- bus et confessis, qui eidem misse interessent, centum dies de iniunctis eis penitenciis miseri- corditer singulis“) videlicet diebus, quibus eidem misse, ut premittitur, interessent, miseri- corditer relaxavit. Verum quia super hiis ipsius predecessoris littere eius superveniente —. Nulli ergo —. obitu confecte minime extiterintb), nos3) — Dat. Auinione VI id. Sub plica: nov. pont. nostri a. primo. In plica: Johannes de Sancto Maximo. Johannes de Augicuria. R. Bonus de Cancellino. Orig. perg. (A) cum bulla in filis ser. Pragae in archivo capituli eccl. s. Petri et Pauli in Vyšehrad sign. I 50. — In dorso manu saec. XIV: Littera super indulgenciis b. Marie virg. misse in aurora super centum dierum perpetue. Tercia. — Cop. coaeva (B) in arch. Vat. R. Av. 155 fol. 330v. — Ed. (ex A) Hammerschmidt, Gloria et maiestas — Wissegradensis ecclesiae p. 422. — (ex B) Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 7 n. 7. — HU — [Lj. 1) sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1261 typis excusis. — 2) id est 22. die m. apr. 1362. — 3) sequitur tenor, ut supra n. 1261. a) super rasura. — b) orig.: extiterunt.
Annus 1362 nov. 8. 769 siquidem pro parte vestra exposito fel. record. Innocentio pape sexto, predecessori nostro, quod in ecclesia vestra plerumque consueverat eciam ab antiquo dici post matutinas una missa, que missa decani nuncupabatur, et quod post illam in aurora diei missa de beata Virgine cantabatur ac eidem predecessori pro parte vestra humiliter supplicato2), ut vobis, quod dicta missa, que decani dicitur, post matutinas, si eas ante et prope diluculum termi- nari contingat, celebrari et dici, eciam antequam elucescat dies, et prope ipsam diurnam lucem licite posset vobis concedere de benignitate apostolica dignaretur, idem predecessor, volens vos et ecclesiam vestram predictam prosequi speciali gracia et favore vobis petita huiusmodi auctoritate apostolica duxit, videlicet X kal. maii pontificatus sui anno decimo3), de speciali gracia concedenda. Verum quia ipsius predecessoris superveniente obitu— ——4). Johannes de Dat. Auinione VI id. nov. pont. nostri a. primo. Nulli ergo R. P. de Pontegloyno. Paulus Pragensis R. Augicuria. Orig. perg (A) cum bulla in filis ser. Pragae in archivo capituli eccl. s. Petri et Pauli in Vyšehrad sign. I 49. In dorso manu saec. XIV: Bulla Urbani pape quinti dans licenciam celebrandi missam decani dictam ante auroram misse b. Marie virg., que in aurora de concessione apostolica in eccl. Wyssegradensi debet celebrari. — Cop. coeva (B) in arch. Vat. R. Av. 154 fol. 546. — Ed. (ex A) Hammerschmidt, Gloria et maiestas — Wissegradensis ecclesiae p. 421. — (ex B) Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 7 n. 6. HU — ſLJ. 1) sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1261 typis excusis. — 2) Cf. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 519 n. 1305. —3) id est 22. die m. apr. a. 1362. — 4) sequitur tenor ut in n. supramemorato. 1264) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V omnibus vere poenitentibus, qui missae in honorem b. Mariae in ecclesia Wissegradensi in aurora celebratae interfuerint, indulgentias a papa Innocentio VI concessas confirmat. — — — — —. Racioni con- salutem — universis Cristi fidelibus Urbanus episcopus 1). Olim siquidem pro parte dill. filiorum Guillelmi decani et capituli eccl. Wissegra- gruit— densis prope Pragam exposito fel. record. Innocentio pape VI, predecessori nostro, quod in dicta ecclesia diebus singulis in aurora missa in honorem b. Marie virg. eciam de antiqua consuetudine cantabatur, idem predecessor devote considerans precelsa meritorum insignia, quibus ipsa regina celorum, virgo dei genitrix gloriosa, sedibus prelata sidereis quasi stella matutina prerutilat, et quod ipsa utpote mater gracie, pietatis amica, humani generis consolatrix, pro salute fidelium, qui delictorum onere pregravantur, sedula exoratrix et pervigil, ad regem, quem genuit, intercedit, cupiensque propterea, quod Cristi fideles eo liben- cius eidem misse causa devocionis studerent interesse, quo ibidem uberius dono celestis gracie conspicerent se refectos, de omnipotentis dei misericordia ac bb. Petri et Pauli apostt. eius auctoritate confisus, videlicet X kal. maii pont. sui a. decimo,2) omnibus vere penitenti- bus et confessis, qui eidem misse interessent, centum dies de iniunctis eis penitenciis miseri- corditer singulis“) videlicet diebus, quibus eidem misse, ut premittitur, interessent, miseri- corditer relaxavit. Verum quia super hiis ipsius predecessoris littere eius superveniente —. Nulli ergo —. obitu confecte minime extiterintb), nos3) — Dat. Auinione VI id. Sub plica: nov. pont. nostri a. primo. In plica: Johannes de Sancto Maximo. Johannes de Augicuria. R. Bonus de Cancellino. Orig. perg. (A) cum bulla in filis ser. Pragae in archivo capituli eccl. s. Petri et Pauli in Vyšehrad sign. I 50. — In dorso manu saec. XIV: Littera super indulgenciis b. Marie virg. misse in aurora super centum dierum perpetue. Tercia. — Cop. coaeva (B) in arch. Vat. R. Av. 155 fol. 330v. — Ed. (ex A) Hammerschmidt, Gloria et maiestas — Wissegradensis ecclesiae p. 422. — (ex B) Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 7 n. 7. — HU — [Lj. 1) sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1261 typis excusis. — 2) id est 22. die m. apr. 1362. — 3) sequitur tenor, ut supra n. 1261. a) super rasura. — b) orig.: extiterunt.
Strana 770
770 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1265) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V decernit, ut facultas dispensandi cum tribus viris et mulieribus, qui quarto consanguinitatis gradu se invicem contingentes matrimonium contraxerunt, Arnesto, archi- episcopo Pragensi ab Innocentio papa VI 22. die m. apr. a. 1362 concessa, de qua superveniente obitu dicti papae litterae apostolicae confectae non fuerunt, a praedicto die effectum sortiatur. Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, VI id. nov. a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 155 fol. 338V n. 59 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 6 n. 5. — [LJ. ——. Racioni congruit ——. Dat. Auinione 1266) 1362 nov. 10. Pragae. Nicolaus, [praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice], et Detlevus [ Stormer, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritua- libus generales], ad praesentationem Andreae, abbatis monasterii in Vilémov, ord. s. Benedicti, Conradum de Trutnov clericum, rectorem et plebanum ecclesiae in Světlá (Swyetla) post mortem Wenceslai plebani vacantis, instituunt. Dat. Prage a. d. 1362 die 10. m. nov. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum eccl. Pragensis I. fol. 100 in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae. — Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 186. — [L]. Nos Nicolaus etc et Detleuus etc. 1267) 1362 nov. 11. Kroměříž. Fratres de Rataje curiam suam in villa Rataje cum aliis bonis ibidem ac iure patronatus ecclesiae in Rataje Blahutoni, civi civitatis Kroměříž, vendunt; fideiussores eorum dicta bona Blahutoni contra quamcumque impetitionem liberos facere promittunt. Noverint universi presentes literas inspecturi, quod nos Wlczko, Krrzizko (!) presbiter, Procziwczo fratres germani de Rathays, matura deliberacione prehabita de consensu et voluntate d. Elizabeth, nostre dil. genitricis, necnon de consilio aliorum nostrorum amicorum racionabiliter vendidimus condescendendo curiam nostram ibidem in Rathays situatam cum quatuor laneis sine quartali, quinque subsidibus, taberna, molendino et cum iure pa- tronatus ecclesie ac cum omnibus praytis et agriculturis, pleno iure et dominio, rubetis, pratis, pascuis, aquis, metis ac singulis, sive sint in villa sive in campo, quocunque nomine censeantur, iuribus et pertinenciis spectantibus ad bona memorata, sicut nostri predecesso- res et nos hucusque possedimus, honesto viro Blahutoni, civi in Cremsir, nostro sororio, et suis heredibus pro ducentis et viginti mar. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti, sexaginta quatuor grossos pro qualibet marca computando, quas quidem ducentas mar. cum viginti in parata pecunia nos ab ipso Blahutone fatemur percepisse, tali condicione, quod nos fratres predicti prefata bona sine diminucione Blahutoni et suis heredibus secundum ius terre libertare et hereditarie appropriare ac a quolibet inpungnante exbrigare et a data presencium in prima congregacione dominorum nobilium dicta bona intabulare dolo quoli- bet et occasionibus proculmotis, promittimus in solidum nostra bona fide. Et ut hec firma permaneant, nos Wznatha in Sazowicz, Raczko de Theczschowicz, Raczko de Poczenicz, Skocho de Chwalkowicz fideiussores omnia premissa fatemur, ad eaque astringimur ac pro- ipsis Wlczkone, Krizkone, Procziwczone fratribus et cum ipsis in solidum manu coniuncta, ita quod nullus se ab aliis separet, bona nostra fide promittimus dicto Blahutoni et suis he- redibus et specialiter ad manus d. Maczurkonis, plebani in Predmost, et d. Mylothe de Quas-
770 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1265) 1362 nov. 8. Avinione. Urbanus papa V decernit, ut facultas dispensandi cum tribus viris et mulieribus, qui quarto consanguinitatis gradu se invicem contingentes matrimonium contraxerunt, Arnesto, archi- episcopo Pragensi ab Innocentio papa VI 22. die m. apr. a. 1362 concessa, de qua superveniente obitu dicti papae litterae apostolicae confectae non fuerunt, a praedicto die effectum sortiatur. Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, VI id. nov. a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 155 fol. 338V n. 59 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 6 n. 5. — [LJ. ——. Racioni congruit ——. Dat. Auinione 1266) 1362 nov. 10. Pragae. Nicolaus, [praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice], et Detlevus [ Stormer, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritua- libus generales], ad praesentationem Andreae, abbatis monasterii in Vilémov, ord. s. Benedicti, Conradum de Trutnov clericum, rectorem et plebanum ecclesiae in Světlá (Swyetla) post mortem Wenceslai plebani vacantis, instituunt. Dat. Prage a. d. 1362 die 10. m. nov. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum eccl. Pragensis I. fol. 100 in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae. — Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 186. — [L]. Nos Nicolaus etc et Detleuus etc. 1267) 1362 nov. 11. Kroměříž. Fratres de Rataje curiam suam in villa Rataje cum aliis bonis ibidem ac iure patronatus ecclesiae in Rataje Blahutoni, civi civitatis Kroměříž, vendunt; fideiussores eorum dicta bona Blahutoni contra quamcumque impetitionem liberos facere promittunt. Noverint universi presentes literas inspecturi, quod nos Wlczko, Krrzizko (!) presbiter, Procziwczo fratres germani de Rathays, matura deliberacione prehabita de consensu et voluntate d. Elizabeth, nostre dil. genitricis, necnon de consilio aliorum nostrorum amicorum racionabiliter vendidimus condescendendo curiam nostram ibidem in Rathays situatam cum quatuor laneis sine quartali, quinque subsidibus, taberna, molendino et cum iure pa- tronatus ecclesie ac cum omnibus praytis et agriculturis, pleno iure et dominio, rubetis, pratis, pascuis, aquis, metis ac singulis, sive sint in villa sive in campo, quocunque nomine censeantur, iuribus et pertinenciis spectantibus ad bona memorata, sicut nostri predecesso- res et nos hucusque possedimus, honesto viro Blahutoni, civi in Cremsir, nostro sororio, et suis heredibus pro ducentis et viginti mar. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti, sexaginta quatuor grossos pro qualibet marca computando, quas quidem ducentas mar. cum viginti in parata pecunia nos ab ipso Blahutone fatemur percepisse, tali condicione, quod nos fratres predicti prefata bona sine diminucione Blahutoni et suis heredibus secundum ius terre libertare et hereditarie appropriare ac a quolibet inpungnante exbrigare et a data presencium in prima congregacione dominorum nobilium dicta bona intabulare dolo quoli- bet et occasionibus proculmotis, promittimus in solidum nostra bona fide. Et ut hec firma permaneant, nos Wznatha in Sazowicz, Raczko de Theczschowicz, Raczko de Poczenicz, Skocho de Chwalkowicz fideiussores omnia premissa fatemur, ad eaque astringimur ac pro- ipsis Wlczkone, Krizkone, Procziwczone fratribus et cum ipsis in solidum manu coniuncta, ita quod nullus se ab aliis separet, bona nostra fide promittimus dicto Blahutoni et suis he- redibus et specialiter ad manus d. Maczurkonis, plebani in Predmost, et d. Mylothe de Quas-
Strana 771
Annus 1362 nov. 8.—13. 771 sicz, quod dicti fratres vendicionem predictam ratam et gratam inviolabiliter observabunt et secundum ius terre libertabunt et hereditarie appropriabunt ac intabulabunt Blahutoni et suis heredibus modo prescripto. Si autem marchio vel alter quispiam ipsum Blahutonem aut suos heredes in dictorum bonorum possessione et in quarumcunque utilitatum percep- cione modo quocunque inpugnaverit, eandem inpungnacionem nos dicti fideiussores cum prefatis fratribus nostris propriis sumptibus et laboribus secundum ius terre tenebimur exbrigare et dictum Blahutonem et suos heredes in possessione dictorum bonorum indemp- nes conservare, alioquin dicto Blahutoni et suis heredibus ducentas mar. cum viginti gr. den. restituere promittimus integraliter sine dilacione. Si vero in aliquo premissorum negli- gentes fuerimus et remissi, extunc duo nostrum, qui per sepedictum Blahutonem aut suos heredes moniti fuerint de aliquo predictorum, civitatem Cremsirensem ad prestandum obsta- gium in domo ydonei hospitis nobis deputandi cum duobus famulis et quatuor equis tene- bimur protinus subintrare ab inde non exituri, donec dicta bona disbrigaremus aut prefatam pecuniam Blahutoni et suis heredibus restitueremus. Si autem in eodem obstagio XIIII diebus continuis eosdem morari contingerit, extunc Blahuto seu hui heredes ducentas mar. cum viginti debebunt recipere super omnium nostrum dampno apud cristianos vel Judeos sub usura; et hoc non obstante dictum obstagium prestare tenebimur, donec capitalis pe- cunia predicta cum dampnis et usuris a nobis fuerint integraliter persoluta. In quorum evi- dens testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Dat. in die s. Martini ep. sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo in Cremsir. Orig. perg. cum 7 sigg. rott., quorum 1), 2), 3), 5), 6) de cera oscura, 4) et 7) de cera comm. in press. perg. Olomouc olim in archivo capituli, sign. A II a 10, nunc vero in archivo publico ibidem. Sigilla: I) in clipeo lupus ad sinistram gradiens (Sedláček, Ceskomoravská heraldika p. 315); † S. WLICZONIS d. RATA/. 2) signum ut in 1); /KRZIZKONIS.JJIII d. RATHAY. 3) idem; † S. PROTIWCZONIS. d. RATAY. 4) in clipeo ala, litterae circumferentiales paulum clarae. 5) et 6) parum clarum. 7) in clipeo alter minor clipeus oblique positus; S. KOCHONIS. D.JHIIII, laesum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 214 n. 291. — Contulit et sigilla descripsit Věra Jenšovská. — ILJ. 1268) 1362 nov. 13. Pragae. Vrativogius, decanus Pragensis ecclesiae, Busco, archidiaconus Curimensis, et Stiborius sacrista, canonici ecclesiae Pragensis praedictae, ut exsecutores testamenti Johannis Pauli, olim archidiaconi Preroviensis et Pragensis, Wissegradensis et Boleslaviensis ecclesiarum canonici, dotant altare s. Antonii confessoris in novo choro ecclesiae s. Viti in castro Pragensi diversis bonis et censibus, propria pecunia a dicto Johanne Pauli emptis, quae accurate enumerantur; officia, quae a ministro altaris praefati in die anniversario Johannis Pauli necnon hebdomada- tim pro anima eius peragenda sunt, statuunt ministrumque stipes pauperibus omni die distri- buere iubent. In nom. s. et indiv. trin. am. Nos Wrativogius, decanus s. Pragensis eccl., Busco, Curi- mensis archidiaconus, et Stiborius sacrista, cannonici eiusdem eccl. Pragensis, commissarii et executores testamenti hon. v., fel. mem. d. Johannis Pauli, olim archidiaconi Prerowyen- sis ac predicte Pragensis, Wyssegradensis et Boleslaviensis eccl. cannonici, vigilanti specula- cione animadvertentes, quoniam sicut negligencia et desidia circa acciones et necessitudines humanas legitimas et honestas est merito detestanda, ita diligencia et solers execucio in huiusmodi et precipue in hiis, que augmentum cultus domini elemosinarum in Cr. piam pauperes largitatem ac salutem fidelium prospiciunt animarum, dignis laudibus extollenda et ab ipso omni retributore bonorum retribucionibus congruis premienda. Eapropter nos executores prefati, cupientes non solum negligencie et desidie notam effugere, verum eciam pro diligenti et fideli in commissis execucione a dei omnipotentis clemencia premiis divinis
Annus 1362 nov. 8.—13. 771 sicz, quod dicti fratres vendicionem predictam ratam et gratam inviolabiliter observabunt et secundum ius terre libertabunt et hereditarie appropriabunt ac intabulabunt Blahutoni et suis heredibus modo prescripto. Si autem marchio vel alter quispiam ipsum Blahutonem aut suos heredes in dictorum bonorum possessione et in quarumcunque utilitatum percep- cione modo quocunque inpugnaverit, eandem inpungnacionem nos dicti fideiussores cum prefatis fratribus nostris propriis sumptibus et laboribus secundum ius terre tenebimur exbrigare et dictum Blahutonem et suos heredes in possessione dictorum bonorum indemp- nes conservare, alioquin dicto Blahutoni et suis heredibus ducentas mar. cum viginti gr. den. restituere promittimus integraliter sine dilacione. Si vero in aliquo premissorum negli- gentes fuerimus et remissi, extunc duo nostrum, qui per sepedictum Blahutonem aut suos heredes moniti fuerint de aliquo predictorum, civitatem Cremsirensem ad prestandum obsta- gium in domo ydonei hospitis nobis deputandi cum duobus famulis et quatuor equis tene- bimur protinus subintrare ab inde non exituri, donec dicta bona disbrigaremus aut prefatam pecuniam Blahutoni et suis heredibus restitueremus. Si autem in eodem obstagio XIIII diebus continuis eosdem morari contingerit, extunc Blahuto seu hui heredes ducentas mar. cum viginti debebunt recipere super omnium nostrum dampno apud cristianos vel Judeos sub usura; et hoc non obstante dictum obstagium prestare tenebimur, donec capitalis pe- cunia predicta cum dampnis et usuris a nobis fuerint integraliter persoluta. In quorum evi- dens testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Dat. in die s. Martini ep. sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo in Cremsir. Orig. perg. cum 7 sigg. rott., quorum 1), 2), 3), 5), 6) de cera oscura, 4) et 7) de cera comm. in press. perg. Olomouc olim in archivo capituli, sign. A II a 10, nunc vero in archivo publico ibidem. Sigilla: I) in clipeo lupus ad sinistram gradiens (Sedláček, Ceskomoravská heraldika p. 315); † S. WLICZONIS d. RATA/. 2) signum ut in 1); /KRZIZKONIS.JJIII d. RATHAY. 3) idem; † S. PROTIWCZONIS. d. RATAY. 4) in clipeo ala, litterae circumferentiales paulum clarae. 5) et 6) parum clarum. 7) in clipeo alter minor clipeus oblique positus; S. KOCHONIS. D.JHIIII, laesum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 214 n. 291. — Contulit et sigilla descripsit Věra Jenšovská. — ILJ. 1268) 1362 nov. 13. Pragae. Vrativogius, decanus Pragensis ecclesiae, Busco, archidiaconus Curimensis, et Stiborius sacrista, canonici ecclesiae Pragensis praedictae, ut exsecutores testamenti Johannis Pauli, olim archidiaconi Preroviensis et Pragensis, Wissegradensis et Boleslaviensis ecclesiarum canonici, dotant altare s. Antonii confessoris in novo choro ecclesiae s. Viti in castro Pragensi diversis bonis et censibus, propria pecunia a dicto Johanne Pauli emptis, quae accurate enumerantur; officia, quae a ministro altaris praefati in die anniversario Johannis Pauli necnon hebdomada- tim pro anima eius peragenda sunt, statuunt ministrumque stipes pauperibus omni die distri- buere iubent. In nom. s. et indiv. trin. am. Nos Wrativogius, decanus s. Pragensis eccl., Busco, Curi- mensis archidiaconus, et Stiborius sacrista, cannonici eiusdem eccl. Pragensis, commissarii et executores testamenti hon. v., fel. mem. d. Johannis Pauli, olim archidiaconi Prerowyen- sis ac predicte Pragensis, Wyssegradensis et Boleslaviensis eccl. cannonici, vigilanti specula- cione animadvertentes, quoniam sicut negligencia et desidia circa acciones et necessitudines humanas legitimas et honestas est merito detestanda, ita diligencia et solers execucio in huiusmodi et precipue in hiis, que augmentum cultus domini elemosinarum in Cr. piam pauperes largitatem ac salutem fidelium prospiciunt animarum, dignis laudibus extollenda et ab ipso omni retributore bonorum retribucionibus congruis premienda. Eapropter nos executores prefati, cupientes non solum negligencie et desidie notam effugere, verum eciam pro diligenti et fideli in commissis execucione a dei omnipotentis clemencia premiis divinis
Strana 772
772 , quod nos accedente connivencia et consen- premiari, ad perpetuam rei memoriam n. f. — — d. Arnesti, archiepiscopi prefate eccl. Pragensis, altare s. Anthonii confessoris su rev. in novo choro eiusdem Pragensis eccl., per eundem d. .. archiepiscopum erectum et dedi- catum, de bonis infrascriptis pro remedio anime prefati d. Johannis Pauli et suorum proge- nitorum ac aliorum Cristi fidelium emptis de pecuniis suis, sibi a deo collatis, sub modis, ordinacionibus, oneribus et condicionibus infrascriptis dotavimus et dotamus. Primo in villa Rpet, prope Weronam sita, decem et octo curias rusticorum incluso silvano cum agris, pascuis, pratis, silvis, rivis et eum libertate censuantes annuatim undecim sex. gr. Prag. den. et triginta quatuor gr., agnellis, orto et quatuor gr. de quolibet laneo ante Nativitatem Cristi solvendos inclusis, item octo tritici, octo ordei et octo avene strichones, triginta duos pullos et quatuor sex. ovorum. It. in villa Lunyn, prope Weronam sita, exceptis duobus laneis cum dimidio censuantibus annuatim in parata pecunia duas sex. gr. Prag. den. et quinquaginta quinque gr. It. de siligine quinque, de ordeo quinque et de avena quinque strichones, pullos viginti et tres sex. ovorum et viginti ova, quos ad eccl. Bolesla- viensem pro ministris et clericis missam s. Marie ibidem singulis diebus in aurora decan- tantibus donavimus iure hereditario perpetue per sacristanum eccl. Boleslaviensis predicte, qui pro tempore erit, tenendos et possidendos, prout per nos designabuntur, cum curiis et hereditatibus ac censibus predictis ac libertatibus universis totum, quod in dicta villa Lunyn superest, videlicet .. iudicem cum uno laneo, quem ipse tenet in servicio ambabus eccl. Pragensi et Boleslaviensi serviendo et alios laneos et hereditates censuantes annuatim octo sex. gr. Prag. den. et quadraginta quinque gr. It. quindecim strichones siliginis, quindecim ordei et quindecim avene. It. sexaginta pullos et decem sex. ovorum predicto altari s. Anthonii in eccl. Pragensi et eius ministris, qui erunt pro tempore, iure hereditario perpetue cum hereditatibus, censibus, pascuis, pratis, rubetis et omni iure et libertate ac dominio contulimus ac conferimus et donamus sub oneribus et condicionibus et ordinacionibus et disposicionibus per singulos ministros prefati altaris explendis infrascriptis: Primo igitur quilibet minister predicti altaris s. Anthonii, qui erit pro tempore, diem anniversarii prefati d. Johannis Pauli, qui occurrit in crastino Translacionis s. Wenceslai, aget, dando et solven- do de bonis predictis memorati altaris prelatis, cannonicis, ministris, vicariis et clericis ac personis eccl. Pragensis ad manus sacriste Pragensis quinque mar. graves gr. Prag. den. in missa defunctorum post commendacionem more solito dividendas. It. pro offertorio et candelis ad missam defunctorum eodem die cantandam annis singulis quilibet minister alta- ris predicti solvet et dabit decem gr., et quindecim gr. inter triginta pauperes presbiteros a pauperioribus incipiendo pro triginta missis eodem die legendis persolvet atque dabit. It. prefati altaris ministri, qui erunt pro tempore, annis singulis de bonis predictis pauperibus clericis et laicis apud predictam eccl. Pragensem omni die pro uno gr. de pane divident cum scitu decani Pragensis vel eius commissarii pro salute anime prefati d. Johannis et suorum progenitorum. Insuper volumus, disponimus et ordinamus, quatenus quilibet ministrorum altaris predicti s. Anthonii perpetuis temporibus omni septimana quatuor missas per se vel alium, unam defunctorum pro remedio anime predicti d. Johannis et suorum progenitorum et tres residuas, unde deus ei inspirabit, legere et dicere in altari predicto teneatur. Preterea collacionem prefati altaris s. Anthonii seu ius presentandi ad illud nobis et cuilibet nostrum ad tempora vite nostre et deinceps dominis .. archiepiscopis prefate s. Pragensis eccl., qui erunt pro tempore, reservamus perpetue et donamus. In quorum omnium testimonium et robur perpetuo valiturum presentes litteras sigillorum prefati domini nostri, d. archi- episcopi Pragensis et nostrorum appensione volumus communiri. Act. et dat. in castro Pragensi a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo1) secundo die dedicacionis altaris predicti tercia decima m. nov. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 4 sigg., quorum 1, 2), 4) avulsum deest, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 289 (olim X 3). Sigillum 3) oblongum mucronatum, laesum; figura quaedam, baculum in manu
772 , quod nos accedente connivencia et consen- premiari, ad perpetuam rei memoriam n. f. — — d. Arnesti, archiepiscopi prefate eccl. Pragensis, altare s. Anthonii confessoris su rev. in novo choro eiusdem Pragensis eccl., per eundem d. .. archiepiscopum erectum et dedi- catum, de bonis infrascriptis pro remedio anime prefati d. Johannis Pauli et suorum proge- nitorum ac aliorum Cristi fidelium emptis de pecuniis suis, sibi a deo collatis, sub modis, ordinacionibus, oneribus et condicionibus infrascriptis dotavimus et dotamus. Primo in villa Rpet, prope Weronam sita, decem et octo curias rusticorum incluso silvano cum agris, pascuis, pratis, silvis, rivis et eum libertate censuantes annuatim undecim sex. gr. Prag. den. et triginta quatuor gr., agnellis, orto et quatuor gr. de quolibet laneo ante Nativitatem Cristi solvendos inclusis, item octo tritici, octo ordei et octo avene strichones, triginta duos pullos et quatuor sex. ovorum. It. in villa Lunyn, prope Weronam sita, exceptis duobus laneis cum dimidio censuantibus annuatim in parata pecunia duas sex. gr. Prag. den. et quinquaginta quinque gr. It. de siligine quinque, de ordeo quinque et de avena quinque strichones, pullos viginti et tres sex. ovorum et viginti ova, quos ad eccl. Bolesla- viensem pro ministris et clericis missam s. Marie ibidem singulis diebus in aurora decan- tantibus donavimus iure hereditario perpetue per sacristanum eccl. Boleslaviensis predicte, qui pro tempore erit, tenendos et possidendos, prout per nos designabuntur, cum curiis et hereditatibus ac censibus predictis ac libertatibus universis totum, quod in dicta villa Lunyn superest, videlicet .. iudicem cum uno laneo, quem ipse tenet in servicio ambabus eccl. Pragensi et Boleslaviensi serviendo et alios laneos et hereditates censuantes annuatim octo sex. gr. Prag. den. et quadraginta quinque gr. It. quindecim strichones siliginis, quindecim ordei et quindecim avene. It. sexaginta pullos et decem sex. ovorum predicto altari s. Anthonii in eccl. Pragensi et eius ministris, qui erunt pro tempore, iure hereditario perpetue cum hereditatibus, censibus, pascuis, pratis, rubetis et omni iure et libertate ac dominio contulimus ac conferimus et donamus sub oneribus et condicionibus et ordinacionibus et disposicionibus per singulos ministros prefati altaris explendis infrascriptis: Primo igitur quilibet minister predicti altaris s. Anthonii, qui erit pro tempore, diem anniversarii prefati d. Johannis Pauli, qui occurrit in crastino Translacionis s. Wenceslai, aget, dando et solven- do de bonis predictis memorati altaris prelatis, cannonicis, ministris, vicariis et clericis ac personis eccl. Pragensis ad manus sacriste Pragensis quinque mar. graves gr. Prag. den. in missa defunctorum post commendacionem more solito dividendas. It. pro offertorio et candelis ad missam defunctorum eodem die cantandam annis singulis quilibet minister alta- ris predicti solvet et dabit decem gr., et quindecim gr. inter triginta pauperes presbiteros a pauperioribus incipiendo pro triginta missis eodem die legendis persolvet atque dabit. It. prefati altaris ministri, qui erunt pro tempore, annis singulis de bonis predictis pauperibus clericis et laicis apud predictam eccl. Pragensem omni die pro uno gr. de pane divident cum scitu decani Pragensis vel eius commissarii pro salute anime prefati d. Johannis et suorum progenitorum. Insuper volumus, disponimus et ordinamus, quatenus quilibet ministrorum altaris predicti s. Anthonii perpetuis temporibus omni septimana quatuor missas per se vel alium, unam defunctorum pro remedio anime predicti d. Johannis et suorum progenitorum et tres residuas, unde deus ei inspirabit, legere et dicere in altari predicto teneatur. Preterea collacionem prefati altaris s. Anthonii seu ius presentandi ad illud nobis et cuilibet nostrum ad tempora vite nostre et deinceps dominis .. archiepiscopis prefate s. Pragensis eccl., qui erunt pro tempore, reservamus perpetue et donamus. In quorum omnium testimonium et robur perpetuo valiturum presentes litteras sigillorum prefati domini nostri, d. archi- episcopi Pragensis et nostrorum appensione volumus communiri. Act. et dat. in castro Pragensi a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo1) secundo die dedicacionis altaris predicti tercia decima m. nov. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 4 sigg., quorum 1, 2), 4) avulsum deest, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 289 (olim X 3). Sigillum 3) oblongum mucronatum, laesum; figura quaedam, baculum in manu
Strana 773
Annus 1362 nov. 13.—15. 773 dextra tenens; S.BVIONIS CAN/CI ECCL. PRAG/. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 100 n. 343. — [L]. 1) Sic in litteris per errorem scribae, ut certe recte Eršil-Pražák, l. c. p. 100 testantur. Johannes Pauli, canoni- cus eccl. Pragensis, ut Tomek, Dějiny ——Prahy V p. 180 affert, a. 1362 mortuus est (cf. etiam Podlaha, Series praepositorum, decanorum— aliorumque canonicorum eccl. Pragensis in Editiones archivi et biblio- thecae capituli Pragensis X p. 34). Vrativogius de Mlíkovice post mortem decani Plichtae post 16. diem m. iul., (cf. supra n. 1208) a canonicis eccl. Pragensis decanus electus, 6. die m. sept. eiusdem a. a vicariis ar- chiepiscopi Arnesti confirmatus est (cf. supra n. 1218). Stiborius de Mlikovice annis 1360—1363 munere sacristae eccl. Pragensis fungebatur (cf. supra n. 494 et Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 51 n. 69), sed iam m. ianuario 1364 Milicius de Kroměřiž ut sacrista eccl. Pragensis affertur (cf. Jenšovský, l. c. p. 248 n. 418 et Tomek, l. c. p. 157). 1269) 1362 nov. 14. Brunae. Nicolaus, praepositus ecclesiae s. Petri Brunae, Johannis, episcopi Olomucensis, vicarius in spiritualibus generalis, ad praesentationem Nicolai, praepositi monasterii Zderasiensis Pragae, Johannem, canonicum sacri Sepulcri dominici Hierosolimitani, rectorem et plebanum parochialis ecclesiae in Velké Meziřiči (Mezerzicz), cuius ius praesentandi ad dictum Nicolaum, praepositum Zderasiensem, spectat, et quae per resignationem Nicolai, eiusdem ecclesiae plebani, vacat, instituit et administrationem in spiritualibus et temporalibus ei committit. Nos Nicolaus, prepositus eccl. s. Petri in Brunna a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo II die XIII m. nov. — n.f. Dat. Brunne Orig. perg. cum sig. in press. perg. Pragae olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri in Zde- raz, postea in bibl. Nat. et univ. sign. 309, nunc vero in archivo publico centrali, sign. IV. Křb Zderaz n. 128. In dorso manu saec. XV: Mezirziecz. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 362 n. 266. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 216 n. 292. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobe- nen Klöster Böhmens p. 37 n. 384. — HU — [LJ. 1270) 1362 nov. 14. Brunae. Nicolaus, praepositus Secclesiae s. Petri] Brunae, Johannis, episcopi Olomucensis, in spi- ritualibus vicarius generalis, ad praesentationem Nicolai, praepositi totiusque conventus mo- nasterii Zderasiensis Pragae, religiosum virum Paulum rectorem ecclesiae in Moravany (Mar- bans), cuius ius praesentandi ad dictum praepositum et conventum spectat et quae per mortem Martini plebani vacat, instituit et administrationem in spiritualibus et temporalibus ei com- mittit. Nos Nicolaus, prepositus Brunnensis, LXII° die XIII m. nov. —— n. f. Dat. Brunne a. d. M° CCC" Orig. perg. cum sig. oblongo mucronato de cera viridi comm. impressa in press. perg. olim in archivo Melitensium, nunc vero in archivo publico centrali Pragae servatur. Sigillum: figura cuiusdam sancti (pau- lum clara) in architectura gothica; S. VICARII. ECCLELIIOLOMUCENSI/. In tergo manu fere coaeva: Morawans. — [L]. 1271) 1362 nov. 15. Vindobonae. Rudolphus, dux Austriae, litem inter civitatem Linz et Freistadt de apotheca salis, qui in terras Bohemiae invehitur, hoc modo diiudicat: si octo ex natu maximis et honestissimis civi- bus civitatis Freistadt coram Johanne de Trauen, capitaneo Austriae Superioris, iure iurando se obstrinxerint apothecam antiquitus in civitate Freistadt fuisse, apotheca in civitate Frei- stadt remanebit; nisi autem hoc facere potuerint, cives civitatis Linz eodem modo ius suum tes- tari et cives civitatis Freistadt cum hac decisione consentire debent.
Annus 1362 nov. 13.—15. 773 dextra tenens; S.BVIONIS CAN/CI ECCL. PRAG/. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 100 n. 343. — [L]. 1) Sic in litteris per errorem scribae, ut certe recte Eršil-Pražák, l. c. p. 100 testantur. Johannes Pauli, canoni- cus eccl. Pragensis, ut Tomek, Dějiny ——Prahy V p. 180 affert, a. 1362 mortuus est (cf. etiam Podlaha, Series praepositorum, decanorum— aliorumque canonicorum eccl. Pragensis in Editiones archivi et biblio- thecae capituli Pragensis X p. 34). Vrativogius de Mlíkovice post mortem decani Plichtae post 16. diem m. iul., (cf. supra n. 1208) a canonicis eccl. Pragensis decanus electus, 6. die m. sept. eiusdem a. a vicariis ar- chiepiscopi Arnesti confirmatus est (cf. supra n. 1218). Stiborius de Mlikovice annis 1360—1363 munere sacristae eccl. Pragensis fungebatur (cf. supra n. 494 et Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 51 n. 69), sed iam m. ianuario 1364 Milicius de Kroměřiž ut sacrista eccl. Pragensis affertur (cf. Jenšovský, l. c. p. 248 n. 418 et Tomek, l. c. p. 157). 1269) 1362 nov. 14. Brunae. Nicolaus, praepositus ecclesiae s. Petri Brunae, Johannis, episcopi Olomucensis, vicarius in spiritualibus generalis, ad praesentationem Nicolai, praepositi monasterii Zderasiensis Pragae, Johannem, canonicum sacri Sepulcri dominici Hierosolimitani, rectorem et plebanum parochialis ecclesiae in Velké Meziřiči (Mezerzicz), cuius ius praesentandi ad dictum Nicolaum, praepositum Zderasiensem, spectat, et quae per resignationem Nicolai, eiusdem ecclesiae plebani, vacat, instituit et administrationem in spiritualibus et temporalibus ei committit. Nos Nicolaus, prepositus eccl. s. Petri in Brunna a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo II die XIII m. nov. — n.f. Dat. Brunne Orig. perg. cum sig. in press. perg. Pragae olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri in Zde- raz, postea in bibl. Nat. et univ. sign. 309, nunc vero in archivo publico centrali, sign. IV. Křb Zderaz n. 128. In dorso manu saec. XV: Mezirziecz. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 362 n. 266. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 216 n. 292. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobe- nen Klöster Böhmens p. 37 n. 384. — HU — [LJ. 1270) 1362 nov. 14. Brunae. Nicolaus, praepositus Secclesiae s. Petri] Brunae, Johannis, episcopi Olomucensis, in spi- ritualibus vicarius generalis, ad praesentationem Nicolai, praepositi totiusque conventus mo- nasterii Zderasiensis Pragae, religiosum virum Paulum rectorem ecclesiae in Moravany (Mar- bans), cuius ius praesentandi ad dictum praepositum et conventum spectat et quae per mortem Martini plebani vacat, instituit et administrationem in spiritualibus et temporalibus ei com- mittit. Nos Nicolaus, prepositus Brunnensis, LXII° die XIII m. nov. —— n. f. Dat. Brunne a. d. M° CCC" Orig. perg. cum sig. oblongo mucronato de cera viridi comm. impressa in press. perg. olim in archivo Melitensium, nunc vero in archivo publico centrali Pragae servatur. Sigillum: figura cuiusdam sancti (pau- lum clara) in architectura gothica; S. VICARII. ECCLELIIOLOMUCENSI/. In tergo manu fere coaeva: Morawans. — [L]. 1271) 1362 nov. 15. Vindobonae. Rudolphus, dux Austriae, litem inter civitatem Linz et Freistadt de apotheca salis, qui in terras Bohemiae invehitur, hoc modo diiudicat: si octo ex natu maximis et honestissimis civi- bus civitatis Freistadt coram Johanne de Trauen, capitaneo Austriae Superioris, iure iurando se obstrinxerint apothecam antiquitus in civitate Freistadt fuisse, apotheca in civitate Frei- stadt remanebit; nisi autem hoc facere potuerint, cives civitatis Linz eodem modo ius suum tes- tari et cives civitatis Freistadt cum hac decisione consentire debent.
Strana 774
774 Regesta Bohemiae et Moraviae. Wir Rüdolff, von gotes gen. hertzog ze Osterrich, ze Steyr und ze Kernden etc., tün kunt umb die misshellunge und stôzze, die gewesen sint zwischen unsern zwain steten ze Lyntz und ze der Freynstat von dez chlainen saltzes wegen, daz man auf sawmrossen gen Beheim füret, darumb die Lyntzer rehent, daz die Beheim sullen daselb saltz datz in nemen und vazzen, so sprechent die Freynsteter si sullen es nemen ze der Freynstat, da die gerecht niderleg sey dez egenanten saltzes gen Beheim, daz wir darumb also erfunden und uberain chomen sein und haben ouch den Freynstetern die wal gegeben: ist daz si bestetten wellent vor unserem lieben getrewen, Hansen von Trawn, unserm houptmanne ob den Ens, daz die niderleg dez egenanten saltzes dacz in sey, daz mugen si wol getün also, daz ir aecht(!) oder zwelif der elttisten und der pesten under in, die von den purgern von Lyntz darzu genomen und genennet werdent, sagen bey irn starkchen ayden, die si darumb sweren süllen, daz man daz chlain saltz gen Beheim ze der Freynstat von alter her genomen hab und ze recht da nemen sulle, so sol es dabey beleiben und sullen in die Lyntzer furbas ewichlichen chain irrunge daran tun. Wolten aber oder enmochten die Freynsteter diselben bestettunge nicht tun, so sullen die Lyntzer daz selbe bestetten also, daz ir aecht der elttisten und der pesten under in, die unser purger von der Freynstat darzu nement, ouch bey irn starkchen ayden, die si darumb sweren sullen, sagen, daz man daz obgenant saltz nemen sulle ze Lyncz, so sol es ouch dabey beleiben und sullen die Freynsteter den purgern von Lyncz furbas nimmermer chain irrunge daran tun in dhainen wege. Und welich under denselben unsern zwain steten daz uberfür und nach der bestettunge nicht stet hielt alles, daz da vorgeschriben stet, die sol wizzen in unser ungenad vervallen sein und wellen si dennoch an leib und an gut gar swerlichen darumb pezzern. Mit urkunt ditz briefs geben ze Wienne an eritag nach s. Mertten tage nach Christez gepurt tusent drew hundert iar und darnach in dem zway und sechtzigistem iare. Orig. chartac., cuius sig. deest, Vindobonae in archivo publico servatur. — HU — [L]. 1272) 1363 nov. 18. Avinione. Guillelmus, tituli s. Georgii ad Velum aureum diaconus cardinalis, poenitentiarius papae, ex speciali mandato Urbani papae V Raimundo [Daronis], episcopo Tolonensi, committit, ut percontatus certas condiciones, in litteris accurate perscriptas, cum Jacobo dicto Strýček, scolare Pragensis dioec., super defectu natalium dispenset. Ven. in Cr. patri, dei gr. episcopo Tholonensi, ad presens in Romana curia commoranti, Guillermus, miser. divina s. Georgii ad Velum aureum dyaconus cardinalis, salutem — Accedens ad apostolicam sedem Jacobus dictus Strizzko, scolaris Prag. dioc., lator presen- cium, nobis humiliter supplicavit, ut cum eo, qui, sicut asserit, ascribi desiderat milicie clericali, super defectu natalium, quem patitur de presbytero genitus et soluta, quod huiusmodi non obstante defectu ad omnes possit ordines promoveri et ecclesiasticum beneficium obtinere, eciam si curam habeat animarum, sedes ipsa dispensare miseri- corditer dignaretur. Ad vos igitur scolarem ipsum, qui in eadem curia testes ydoneos ad hoc sibi nunccios habere se habere (!), remittentes, auctoritate domini pape, cuius peni- tenciarie curam gerimus, et de eius speciali mandato, vive vocis oraculo super hoc nobis fac- to, circumspeccioni vestre commitimus, quatenus consideratis diligenter circumstanciis universis, que circa ydoneitatem persone fuerint attendende, si paterne non est incontinen- cie imitator, sed bone conversacionis et vite, super quibus vestram intendimus conscienciam onerare, aliaque sibi merita suffragantur ad huiusmodi graciam obtinendam, secum super petitis misericorditer dispensetis. Ita tamen, quod idem clericus scolaris, prout requiret onus beneficii, quod eum post dispensacionem huiusmodi obtinere contigerit, se faciat statu-
774 Regesta Bohemiae et Moraviae. Wir Rüdolff, von gotes gen. hertzog ze Osterrich, ze Steyr und ze Kernden etc., tün kunt umb die misshellunge und stôzze, die gewesen sint zwischen unsern zwain steten ze Lyntz und ze der Freynstat von dez chlainen saltzes wegen, daz man auf sawmrossen gen Beheim füret, darumb die Lyntzer rehent, daz die Beheim sullen daselb saltz datz in nemen und vazzen, so sprechent die Freynsteter si sullen es nemen ze der Freynstat, da die gerecht niderleg sey dez egenanten saltzes gen Beheim, daz wir darumb also erfunden und uberain chomen sein und haben ouch den Freynstetern die wal gegeben: ist daz si bestetten wellent vor unserem lieben getrewen, Hansen von Trawn, unserm houptmanne ob den Ens, daz die niderleg dez egenanten saltzes dacz in sey, daz mugen si wol getün also, daz ir aecht(!) oder zwelif der elttisten und der pesten under in, die von den purgern von Lyntz darzu genomen und genennet werdent, sagen bey irn starkchen ayden, die si darumb sweren süllen, daz man daz chlain saltz gen Beheim ze der Freynstat von alter her genomen hab und ze recht da nemen sulle, so sol es dabey beleiben und sullen in die Lyntzer furbas ewichlichen chain irrunge daran tun. Wolten aber oder enmochten die Freynsteter diselben bestettunge nicht tun, so sullen die Lyntzer daz selbe bestetten also, daz ir aecht der elttisten und der pesten under in, die unser purger von der Freynstat darzu nement, ouch bey irn starkchen ayden, die si darumb sweren sullen, sagen, daz man daz obgenant saltz nemen sulle ze Lyncz, so sol es ouch dabey beleiben und sullen die Freynsteter den purgern von Lyncz furbas nimmermer chain irrunge daran tun in dhainen wege. Und welich under denselben unsern zwain steten daz uberfür und nach der bestettunge nicht stet hielt alles, daz da vorgeschriben stet, die sol wizzen in unser ungenad vervallen sein und wellen si dennoch an leib und an gut gar swerlichen darumb pezzern. Mit urkunt ditz briefs geben ze Wienne an eritag nach s. Mertten tage nach Christez gepurt tusent drew hundert iar und darnach in dem zway und sechtzigistem iare. Orig. chartac., cuius sig. deest, Vindobonae in archivo publico servatur. — HU — [L]. 1272) 1363 nov. 18. Avinione. Guillelmus, tituli s. Georgii ad Velum aureum diaconus cardinalis, poenitentiarius papae, ex speciali mandato Urbani papae V Raimundo [Daronis], episcopo Tolonensi, committit, ut percontatus certas condiciones, in litteris accurate perscriptas, cum Jacobo dicto Strýček, scolare Pragensis dioec., super defectu natalium dispenset. Ven. in Cr. patri, dei gr. episcopo Tholonensi, ad presens in Romana curia commoranti, Guillermus, miser. divina s. Georgii ad Velum aureum dyaconus cardinalis, salutem — Accedens ad apostolicam sedem Jacobus dictus Strizzko, scolaris Prag. dioc., lator presen- cium, nobis humiliter supplicavit, ut cum eo, qui, sicut asserit, ascribi desiderat milicie clericali, super defectu natalium, quem patitur de presbytero genitus et soluta, quod huiusmodi non obstante defectu ad omnes possit ordines promoveri et ecclesiasticum beneficium obtinere, eciam si curam habeat animarum, sedes ipsa dispensare miseri- corditer dignaretur. Ad vos igitur scolarem ipsum, qui in eadem curia testes ydoneos ad hoc sibi nunccios habere se habere (!), remittentes, auctoritate domini pape, cuius peni- tenciarie curam gerimus, et de eius speciali mandato, vive vocis oraculo super hoc nobis fac- to, circumspeccioni vestre commitimus, quatenus consideratis diligenter circumstanciis universis, que circa ydoneitatem persone fuerint attendende, si paterne non est incontinen- cie imitator, sed bone conversacionis et vite, super quibus vestram intendimus conscienciam onerare, aliaque sibi merita suffragantur ad huiusmodi graciam obtinendam, secum super petitis misericorditer dispensetis. Ita tamen, quod idem clericus scolaris, prout requiret onus beneficii, quod eum post dispensacionem huiusmodi obtinere contigerit, se faciat statu-
Strana 775
Annus 1362 nov. 15.—19. 775 tis a iure temporibus ad ordines promoveri et personaliter in eodem resideat, alioquin dicte dispensacionis gracia, quoad ipsum beneficium, nullius penitus sit momenti. Dat. Auin- nione XIIII cal. dec. pont. d. Urbani pape V a. primo. Insertum litteris Raimundi, episcopi Tolonensis, 10. die m. dec. a. 1362 Avinione datis. — [L]. 1273) 1362 nov. 19. Pragae. Busco de Kokovice, Zdislaus et Liček de Telce unam sex. census annui de hereditatibus ipso- rum in villa Kokovice et Telce Petro praeposito, Francisco decano et capitulo capellae Omnium sanctorum in castro Pragensi et Johlino praecentori et collegio mansionariorum ecclesiae s. Viti in eadem castro vendunt, sibi ius dictum censum spatio duorum annorum redimendi reser- vantes. Nos Bussco de Kokowicz, Zdyslaus de Telecz, Lyczek de Telecz ad universorum noticiam t. p. cupimus fore notum, quod unam sex. gr. den. Prag. census annui et nudi in hereditatibus nostris, videlicet in Kokowicz et in Telecz, et libertate qualibet ad hunc censum pertinente vendidimus et presentibus vendimus nostro et heredum nostrorum nomine et hereditarie condescendimus nunc in proximo festo [s.] Georgii incipiendo mediam sex. gr. eorumdem et aliam mediam sex. gr. predictorum in festo s. Galli proxime subsequenti et sic deinceps persolvendum honn. vv. et dd. Petro preposito, Francisco decano et capitulo cappelle regie Omnium sanctorum necnon Johlino precentori et collegio mansionariorum in eccl. Pragensi ementibus pro decem sex. gr. predictorum per hon. d. Buzconem, canonicum Pragensem et plebanum s. Walentini, eis traditas pro anima d. Otykonis, ministri eccl. Pragensis, nomine testamenti et per ipsum legatas, quas fatemur nos ab ipsis plenarie et integraliter perce- pisse. Eundemque censum annuum cum ipsa hereditate nos Busco de Kokowicz, Zdyslaus de Telecz et Lyczek de Telecz debemus et nostra fide omnes in solidum manu coniuncta pro- mittimus sincere sine fraude et dolo predictis dominis cum qualibet libertate disbrigare et libertare a quolibet homine iure terre Boemie. Quod si non disbrigaremus, tunc statim lapsis quatuordecim diebus predicti domini habebunt et licite poterunt predictas decem sex. et plus pro tercia parte ipsius peccunie, hoc est quindecim sex. gr. eorumdem, prout hoc ius terre dictat et requirit, super dampna nostra conquirere et recipere inter Iudeos et eciam cristianos, et nos statim ad simplicem monicionem ipsorum, vel qui presentes literas legittime habuerit, obstagium verum et consuetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio nobis per eos deputato promittimus et debemus pura et sincera nostra fide subintrare abinde non exi- turi, donec prefatis dominis de predictis quindecim sex. et dampnis omnibus inde accrescen- tibus per nos plenarie et in solidum fuerit plenarie (!) satisfactum. Et si per quatuordecim dies in predicto continuaverimus obstagio predictis quindecim sex. cum dampnis omnibus inde quocumque modo evenientibus prefatis dominis non persolutis, quod absit, extunc ipsi poterunt nos et bona nostra quevis mobilia et inmobilia, ubicumque situata vel conperta fuerint, coniunctim et divisim, prout ipsis potestatem plenam et liberam in hiis scriptis desuper dedimus ac damus sine cuiuslibet iudicii strepitu et inpedimento pro eorum bene- placito occupare per se vel quoscumque alios arestare et inpignerare tociens et in tantum, quousque ipsis de toto eorum sortis seu capitalis peccunie ac dampnorum debito prenotato integraliter satisfaciat. Verum tamen predicti dd... prepositus et decanus ac capitulum predicte cappelle Omnium sanctorum et Johlinus precentor et collegium mansionariorum in prefata eccl. Pragensi suo et successorum suorum nomine hanc nobis fecerunt graciam specialem, quod nos Busco de Kokowicz, Zdyslaus de Telecz, Lyczek de Thelecz et heredes nostri eundem censum annuum, videlicet unius sex., cum ipsa hereditate infra spacium duorum annorum continuum a data presencium quandocumque poterimus reemere et exsol-
Annus 1362 nov. 15.—19. 775 tis a iure temporibus ad ordines promoveri et personaliter in eodem resideat, alioquin dicte dispensacionis gracia, quoad ipsum beneficium, nullius penitus sit momenti. Dat. Auin- nione XIIII cal. dec. pont. d. Urbani pape V a. primo. Insertum litteris Raimundi, episcopi Tolonensis, 10. die m. dec. a. 1362 Avinione datis. — [L]. 1273) 1362 nov. 19. Pragae. Busco de Kokovice, Zdislaus et Liček de Telce unam sex. census annui de hereditatibus ipso- rum in villa Kokovice et Telce Petro praeposito, Francisco decano et capitulo capellae Omnium sanctorum in castro Pragensi et Johlino praecentori et collegio mansionariorum ecclesiae s. Viti in eadem castro vendunt, sibi ius dictum censum spatio duorum annorum redimendi reser- vantes. Nos Bussco de Kokowicz, Zdyslaus de Telecz, Lyczek de Telecz ad universorum noticiam t. p. cupimus fore notum, quod unam sex. gr. den. Prag. census annui et nudi in hereditatibus nostris, videlicet in Kokowicz et in Telecz, et libertate qualibet ad hunc censum pertinente vendidimus et presentibus vendimus nostro et heredum nostrorum nomine et hereditarie condescendimus nunc in proximo festo [s.] Georgii incipiendo mediam sex. gr. eorumdem et aliam mediam sex. gr. predictorum in festo s. Galli proxime subsequenti et sic deinceps persolvendum honn. vv. et dd. Petro preposito, Francisco decano et capitulo cappelle regie Omnium sanctorum necnon Johlino precentori et collegio mansionariorum in eccl. Pragensi ementibus pro decem sex. gr. predictorum per hon. d. Buzconem, canonicum Pragensem et plebanum s. Walentini, eis traditas pro anima d. Otykonis, ministri eccl. Pragensis, nomine testamenti et per ipsum legatas, quas fatemur nos ab ipsis plenarie et integraliter perce- pisse. Eundemque censum annuum cum ipsa hereditate nos Busco de Kokowicz, Zdyslaus de Telecz et Lyczek de Telecz debemus et nostra fide omnes in solidum manu coniuncta pro- mittimus sincere sine fraude et dolo predictis dominis cum qualibet libertate disbrigare et libertare a quolibet homine iure terre Boemie. Quod si non disbrigaremus, tunc statim lapsis quatuordecim diebus predicti domini habebunt et licite poterunt predictas decem sex. et plus pro tercia parte ipsius peccunie, hoc est quindecim sex. gr. eorumdem, prout hoc ius terre dictat et requirit, super dampna nostra conquirere et recipere inter Iudeos et eciam cristianos, et nos statim ad simplicem monicionem ipsorum, vel qui presentes literas legittime habuerit, obstagium verum et consuetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio nobis per eos deputato promittimus et debemus pura et sincera nostra fide subintrare abinde non exi- turi, donec prefatis dominis de predictis quindecim sex. et dampnis omnibus inde accrescen- tibus per nos plenarie et in solidum fuerit plenarie (!) satisfactum. Et si per quatuordecim dies in predicto continuaverimus obstagio predictis quindecim sex. cum dampnis omnibus inde quocumque modo evenientibus prefatis dominis non persolutis, quod absit, extunc ipsi poterunt nos et bona nostra quevis mobilia et inmobilia, ubicumque situata vel conperta fuerint, coniunctim et divisim, prout ipsis potestatem plenam et liberam in hiis scriptis desuper dedimus ac damus sine cuiuslibet iudicii strepitu et inpedimento pro eorum bene- placito occupare per se vel quoscumque alios arestare et inpignerare tociens et in tantum, quousque ipsis de toto eorum sortis seu capitalis peccunie ac dampnorum debito prenotato integraliter satisfaciat. Verum tamen predicti dd... prepositus et decanus ac capitulum predicte cappelle Omnium sanctorum et Johlinus precentor et collegium mansionariorum in prefata eccl. Pragensi suo et successorum suorum nomine hanc nobis fecerunt graciam specialem, quod nos Busco de Kokowicz, Zdyslaus de Telecz, Lyczek de Thelecz et heredes nostri eundem censum annuum, videlicet unius sex., cum ipsa hereditate infra spacium duorum annorum continuum a data presencium quandocumque poterimus reemere et exsol-
Strana 776
776 Regesta Bohemiae et Moraviae. vere cum decem sex. condicione qualibet non obstante. Si vero infra predictum spacium id non fecerimus, extunc eadem reempcio nobis amodo non valebit, sed tunc statim elapso duorum annorum spacio predictorum sepedictum censum annuum cum qualibet libertate et dominio pro predictis dominis intabulare perpetuis temporibus aput ipsos, videlicet capi- tulum et collegium remanendum nullam excepcionem vel defensionem faciendo promittimus et debemus sub fidei nostre puritate, obligantes nos, heredes et successores nostros ad omnia et singula, que supra premittuntur, fideliter et inconcusse observanda. Harum nostrarum serie et testimonio litterarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia duximus appen- denda. Dat. Prage a. d. M° trecentesimo sexagesimo secundo in die s. Elisabet. Cop. saec. XV in ms. XII F 2 fol. 100 Pragae in bibliotheca publica. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 377 n. 31. — HU — [LJ. 1274) 1362 nov. 27. Avinione. Universitas Parisiensis Urbano papae V supplicat pro omnibus et singulis magistris in facultate artium Anglicanae nationis lectiones tenentibus, sub qua nacione continentur et reducuntur omnes ad studium Parisiense venientes de imperio, fere omnes Alamanni et alii de aliis, que in circuitu sunt, regnis, videlicet Ungarie, Bohemie, Polonie ——, ut eis de bene- ficiis ecclesiasticis seu aliis gratiis specialibus provideatur. Sti V. supplicat — universitas Parisiensis Dat. Auinione V kal. dec. a. primo. Ex arch. Vat. R. Suppl. 34 fol. 159 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 29 n. 28. — [LJ. 1275) 1362 nov. 29. Avinione. Urbanus papa V [Arnesto], archiepiscopo Pragensi, mandat, ut percontatus certas condi- ciones, in litteris accurate perscriptas, Martino filio Clementis de Záhoří (Zahorz), clerico Pra- gensis dioec., de aliquo beneficio ecclesiastico, quod vacat vel vacabit, cum cura vel sine cura, cuius fructus 20 marcas argenti (si est cum cura), vel 15 marcas argenti (si est sine cura) valo- rem annuum non excedant, ad collationem magistri, commendatoris, prioris et fratrum domus hospitalis s. Johannis Hierosolimitani in Ceský Dub pertinente, provideri procuret. Constitutus in presencia nostra — primo. Dat. Auinione III kal. dec. pont. nostri a. Insertum litteris Arnesti, archiepiscopi Pragensis, (vide infra n. 1464), Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 290 (XVI 8), quae olim involucrum codicis erant.— Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (— 1419) p. 100 n. 345. — [L]. 1276) 1362 nov. 29. Roudnice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, ecclesiam parochialem in Sadská in conventualem canonicorum regularium ord. s. Augustini erigit; Vrativogius decanus et capitulum ecclesiae Pragensis necnon Volko, decanus ecclesiae s. Apollinaris in Nova civitate Pragensi, et capitulum eiusdem ecclesie consensum suum ad hoc tribuunt. — Sacra canonicorum regularium religio, paucis retroactis temporibus in nostra plantata dyocesi, bonorum actuum exemplo in sui conditoris amorem corda multorum accen-
776 Regesta Bohemiae et Moraviae. vere cum decem sex. condicione qualibet non obstante. Si vero infra predictum spacium id non fecerimus, extunc eadem reempcio nobis amodo non valebit, sed tunc statim elapso duorum annorum spacio predictorum sepedictum censum annuum cum qualibet libertate et dominio pro predictis dominis intabulare perpetuis temporibus aput ipsos, videlicet capi- tulum et collegium remanendum nullam excepcionem vel defensionem faciendo promittimus et debemus sub fidei nostre puritate, obligantes nos, heredes et successores nostros ad omnia et singula, que supra premittuntur, fideliter et inconcusse observanda. Harum nostrarum serie et testimonio litterarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia duximus appen- denda. Dat. Prage a. d. M° trecentesimo sexagesimo secundo in die s. Elisabet. Cop. saec. XV in ms. XII F 2 fol. 100 Pragae in bibliotheca publica. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 377 n. 31. — HU — [LJ. 1274) 1362 nov. 27. Avinione. Universitas Parisiensis Urbano papae V supplicat pro omnibus et singulis magistris in facultate artium Anglicanae nationis lectiones tenentibus, sub qua nacione continentur et reducuntur omnes ad studium Parisiense venientes de imperio, fere omnes Alamanni et alii de aliis, que in circuitu sunt, regnis, videlicet Ungarie, Bohemie, Polonie ——, ut eis de bene- ficiis ecclesiasticis seu aliis gratiis specialibus provideatur. Sti V. supplicat — universitas Parisiensis Dat. Auinione V kal. dec. a. primo. Ex arch. Vat. R. Suppl. 34 fol. 159 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 29 n. 28. — [LJ. 1275) 1362 nov. 29. Avinione. Urbanus papa V [Arnesto], archiepiscopo Pragensi, mandat, ut percontatus certas condi- ciones, in litteris accurate perscriptas, Martino filio Clementis de Záhoří (Zahorz), clerico Pra- gensis dioec., de aliquo beneficio ecclesiastico, quod vacat vel vacabit, cum cura vel sine cura, cuius fructus 20 marcas argenti (si est cum cura), vel 15 marcas argenti (si est sine cura) valo- rem annuum non excedant, ad collationem magistri, commendatoris, prioris et fratrum domus hospitalis s. Johannis Hierosolimitani in Ceský Dub pertinente, provideri procuret. Constitutus in presencia nostra — primo. Dat. Auinione III kal. dec. pont. nostri a. Insertum litteris Arnesti, archiepiscopi Pragensis, (vide infra n. 1464), Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 290 (XVI 8), quae olim involucrum codicis erant.— Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (— 1419) p. 100 n. 345. — [L]. 1276) 1362 nov. 29. Roudnice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, ecclesiam parochialem in Sadská in conventualem canonicorum regularium ord. s. Augustini erigit; Vrativogius decanus et capitulum ecclesiae Pragensis necnon Volko, decanus ecclesiae s. Apollinaris in Nova civitate Pragensi, et capitulum eiusdem ecclesie consensum suum ad hoc tribuunt. — Sacra canonicorum regularium religio, paucis retroactis temporibus in nostra plantata dyocesi, bonorum actuum exemplo in sui conditoris amorem corda multorum accen-
Strana 777
Annus 1362 nov. 19.—29. 777 dit, inducit nos et ammonet, ut ipsius palmites, quantum possumus, extendamus. — Hoc s. Pragensis eccl. archiepiscopus, in animo nostro revolventes igitur nos Arnestus, — — , quod nos pridem serenissimi principis et domini nostri, d. Karoli, notum esse volumus Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, induccione et persuasu et aliis certis racionabilibus et legitimis ex causis de nostri capituli et aliorum, quorum intererat, expresso consensu collegio eccl. s. Apollinaris in villa Saczka, nostre dyoc., ad capellam s. Egidii Novelle civitatis Pragensis prope monasterium Montis s. Karoli canonicorum regularium sitam translato, volente quoque et expresse consenciente capitulo collegii eccl. Saczensis prefate et in nos omnimodam suam potestatem transferente, ut de parrochia, que in dicta Saczensi erat et est eccl., iuribus quoque, redditibus, fructibus et obvencionibus ipsius uni- versis, et in qua collegium predictum iura parrochialia exercere consueverat et exercebat, prout nobis videretur, ordinaremus et disponeremus presertim propter divini cultus aug- mentum, quem nostris temporibus non minui cupimus, sed augeri. Et ut religio canonico- rum regularium predictorum, quos propter ipsorum deo gratam conversacionem in visceri- bus confovemus, caritatis dilateratur, accedente nichilominus nostri et prefate Saczensis eccl. capitulorum voluntate et expresso consensu, ad honorem dei omnipotentis et intemerate genitricis eius beatissime Marie semper virginis, beatissimi quoque Cristi athlete Apollina- ris, cuius titulo predictum collegium fuit insignitum, et totius curie civium supernorum, ad utilitatem quoque et decus sacrosancte ecclesie militantis predictam eccl. parrochialem, que ibidem remansit in Saczka, ab omni iure et subieccione, quibus preposito, decano et capitulo olim Saczensibus erat obnoxia et subiecta, in totum et per omnia eximentes, ipsam in con- ventualem canonicorum regularium ord. s. Augustini erigimus et sublimamus eamque cum universis suis iuribus, redditibus et obvencionibus—— in eorundem canonicorum ius et proprietatem transferimus et ea ipsis conferimus omni modo et forma, quibus possumus et valemus meliori. Decernentes, quod de cetero futuris perpetuis temporibus eadem ecclesia per prepositum canonicorum regularium gubernetur, et conventus eiusdem monasterii vel maior et sanior pars ipsius prepositum sibi eligat, quociens opus fuerit, secundum sui ordinis instituta, qui prepositus demum per archiepiscopum Pragensem — confirmetur et cura animarum et plebis eidem preposito committatur, legatorum sedis apostolice, nostri et — iure, quod sibi competit in successorum nostrorum iuribus nec non archidiaconi eodem Saczensi monasterio, in omnibus semper salvis. Act. et dat. in castro nostro Rud- nicensi a. d. 1362 XXIX die m. nov. presentibus honn. et religg. vv. Nicolao, preposito can. reg. monasterii s. Marie in Rudnicz, Stephano seniore et Francisco quondam Johannis de Glacz, canonicis monasterii eiusdem, Prudeta, archidyacono Bechinensi in eccl. nostra Pragensi, et Benedicto, capellano nostro commensali, ministro altaris s. Barbare eccl. nos- tre iamdicte, nec non Jenissio, scutifero nostro, testibus premissorum; in testimonium eciam omnium superius expressorum et robur presentes nostre ereccionis litteras fieri et si- gillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Nos quoque Wratiwogius, decanus eccl. Pragensis, totumque capitulum Pragense, facien- tes capitulum et capitulariter congregati, presentibus recognoscimus et fatemur, quod pre- misso solemni et diligenti tractatu, qui in talibus intervenire et adhiberi consuevit, prefate ereccioni et omnibus aliis premissis consensum nostrum expressum prebuimus pariter et assensum predictaque omnia fatemur de nostra benivolencia et connivencia processisse. In quorum omnium testimonium sigillum nostri capituli de certa nostra sciencia presentibus est appensum. Nos quoque Wolko, decanus eccl. s. Apollinaris Nove civitatis Pragensis, totumque capitulum eiusdem ecclesie, facientes capitulum et capitulariter congregati, presentibus recognoscimus et fatemur, quod premisso solemni et diligenti tractatu, qui in talibus inter- venire et adhiberi consuevit, prefate ereccioni et aliis omnibus premissis consensum nostrum expressum prebuimus pariter et assensum predictaque omnia fatemur de nostra benivolen-
Annus 1362 nov. 19.—29. 777 dit, inducit nos et ammonet, ut ipsius palmites, quantum possumus, extendamus. — Hoc s. Pragensis eccl. archiepiscopus, in animo nostro revolventes igitur nos Arnestus, — — , quod nos pridem serenissimi principis et domini nostri, d. Karoli, notum esse volumus Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, induccione et persuasu et aliis certis racionabilibus et legitimis ex causis de nostri capituli et aliorum, quorum intererat, expresso consensu collegio eccl. s. Apollinaris in villa Saczka, nostre dyoc., ad capellam s. Egidii Novelle civitatis Pragensis prope monasterium Montis s. Karoli canonicorum regularium sitam translato, volente quoque et expresse consenciente capitulo collegii eccl. Saczensis prefate et in nos omnimodam suam potestatem transferente, ut de parrochia, que in dicta Saczensi erat et est eccl., iuribus quoque, redditibus, fructibus et obvencionibus ipsius uni- versis, et in qua collegium predictum iura parrochialia exercere consueverat et exercebat, prout nobis videretur, ordinaremus et disponeremus presertim propter divini cultus aug- mentum, quem nostris temporibus non minui cupimus, sed augeri. Et ut religio canonico- rum regularium predictorum, quos propter ipsorum deo gratam conversacionem in visceri- bus confovemus, caritatis dilateratur, accedente nichilominus nostri et prefate Saczensis eccl. capitulorum voluntate et expresso consensu, ad honorem dei omnipotentis et intemerate genitricis eius beatissime Marie semper virginis, beatissimi quoque Cristi athlete Apollina- ris, cuius titulo predictum collegium fuit insignitum, et totius curie civium supernorum, ad utilitatem quoque et decus sacrosancte ecclesie militantis predictam eccl. parrochialem, que ibidem remansit in Saczka, ab omni iure et subieccione, quibus preposito, decano et capitulo olim Saczensibus erat obnoxia et subiecta, in totum et per omnia eximentes, ipsam in con- ventualem canonicorum regularium ord. s. Augustini erigimus et sublimamus eamque cum universis suis iuribus, redditibus et obvencionibus—— in eorundem canonicorum ius et proprietatem transferimus et ea ipsis conferimus omni modo et forma, quibus possumus et valemus meliori. Decernentes, quod de cetero futuris perpetuis temporibus eadem ecclesia per prepositum canonicorum regularium gubernetur, et conventus eiusdem monasterii vel maior et sanior pars ipsius prepositum sibi eligat, quociens opus fuerit, secundum sui ordinis instituta, qui prepositus demum per archiepiscopum Pragensem — confirmetur et cura animarum et plebis eidem preposito committatur, legatorum sedis apostolice, nostri et — iure, quod sibi competit in successorum nostrorum iuribus nec non archidiaconi eodem Saczensi monasterio, in omnibus semper salvis. Act. et dat. in castro nostro Rud- nicensi a. d. 1362 XXIX die m. nov. presentibus honn. et religg. vv. Nicolao, preposito can. reg. monasterii s. Marie in Rudnicz, Stephano seniore et Francisco quondam Johannis de Glacz, canonicis monasterii eiusdem, Prudeta, archidyacono Bechinensi in eccl. nostra Pragensi, et Benedicto, capellano nostro commensali, ministro altaris s. Barbare eccl. nos- tre iamdicte, nec non Jenissio, scutifero nostro, testibus premissorum; in testimonium eciam omnium superius expressorum et robur presentes nostre ereccionis litteras fieri et si- gillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Nos quoque Wratiwogius, decanus eccl. Pragensis, totumque capitulum Pragense, facien- tes capitulum et capitulariter congregati, presentibus recognoscimus et fatemur, quod pre- misso solemni et diligenti tractatu, qui in talibus intervenire et adhiberi consuevit, prefate ereccioni et omnibus aliis premissis consensum nostrum expressum prebuimus pariter et assensum predictaque omnia fatemur de nostra benivolencia et connivencia processisse. In quorum omnium testimonium sigillum nostri capituli de certa nostra sciencia presentibus est appensum. Nos quoque Wolko, decanus eccl. s. Apollinaris Nove civitatis Pragensis, totumque capitulum eiusdem ecclesie, facientes capitulum et capitulariter congregati, presentibus recognoscimus et fatemur, quod premisso solemni et diligenti tractatu, qui in talibus inter- venire et adhiberi consuevit, prefate ereccioni et aliis omnibus premissis consensum nostrum expressum prebuimus pariter et assensum predictaque omnia fatemur de nostra benivolen-
Strana 778
778 Regesta Bohemiae el Moraviae. cia et connivencia processisse. In quorum eciam testimonium sigillum nostri capituli de certa nostra sciencia presentibus est appensum. Insert. litteris Johannis, archiepiscopi Pragensis, 17. die m. maii a. 1367 Pragae datis, quarum cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 27 transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 66 n. 136. — [MJ. 1277) 1362 nov. 29. Želiv. Bohuslaus abbas, Thobias prior totusque conventus monasterii Siloensis, Praemonstraten- sis ord., Petro, iudici in villa Smrčná, tabernam ibidem, ab omnibus oneribus liberam, con- ferunt. Nos Bohuslaus abbas, Tobias prior totusque conventus monasterii Syloensis, ord. Praem., Prag. dioec., ad universorum — notitiam volumus pervenire, quod nos de unanimi consensu ac matura deliberatione praehabita tabernam nostram, in villa nostra Smrczna sitam, cum ipsius area discr. v. Petro, iudici ibidem, pro servitiis suis nobis et monasterio nostro praedicto hactenus impensis donavimus et contulimus ac praesentibus donamus ac conferimus per ipsum et heredes seu successores suos libere ac perpetue tenendam, haben- dam ac etiam possidendam omnibus censibus et quibuscunque exactionibus seu oneribus liberam, protestantes tenore praesentium universis, quod nullus alter incolarum dictae villae, praeterquam praefatus Petrus seu ipsius heredes in dicta villa tabernam habendi aut cerevisiam vel quidpiam pretio potabilis aliquam obtinebit facultatem, promittentes prae- sentem nostram donationem futuris temporibus inviolatam servare. In cuius rei testimonium et evidentiam firmiorem praesentem literam scribi et sigillorum nostrorum, videlicet abbatis et conventus iussimus appensione communiri. Dat. in monasterio nostro praelibato a. d. 1362 in vigilia s. Andreae apost. glor. Cop. saec. XIX olim in archivo monasterii Siloensis in fasc. Z I n. 771, nunc vero in archivo publico in Jihlava. — HU — [LJ. 1278) 1362 nov. 30. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, mandat, ut Artlebo Martini de Křakov (Krzecow, Czrzakow), presbytero dioec. Pragensis, de beneficio ecclesiastico cum cura vel sine cura, ad collacionem abbatis et conventus monasterii in Insula, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec. spectante, providere procuret. Constitutus in presencia nostra —. Dat. Auinione II kal. dec. pont. nostri a. primo. Mentio in instrumento notarili Venceslai, nati quondam Buskonis de Chocemyšl, publ. notarii, 15. die m. mart. a. 1368 Pragae dato; ex ms. archivi capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. 40 b (Codex Johan- nis Przimdae) fol. 145 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 31 n. 30. — [L]. 1279) 1362 nov. 30. Pragae. De censu ratione debiti in Maiore civitate Pragensi solvendo. Ego Nicolaus Wanconis de Welenicz recognosco t. p. u. me teneri et racionabiliter obli- gari discr. viro Elye calciatori, civi Pragensi, in decem sex. gr. den. Prag., quas michi loco et ex parte domicelle Ludmille, filie quondam Popponis, soceri mei, in parata pecunia concessit et mutuavit, pro quibus sibi presentibus litteris deputo et assigno super medietate mea, quam habeo super domo dicti Popponis, soceri mei, que est sita in Novo foro Maioris
778 Regesta Bohemiae el Moraviae. cia et connivencia processisse. In quorum eciam testimonium sigillum nostri capituli de certa nostra sciencia presentibus est appensum. Insert. litteris Johannis, archiepiscopi Pragensis, 17. die m. maii a. 1367 Pragae datis, quarum cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 27 transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 66 n. 136. — [MJ. 1277) 1362 nov. 29. Želiv. Bohuslaus abbas, Thobias prior totusque conventus monasterii Siloensis, Praemonstraten- sis ord., Petro, iudici in villa Smrčná, tabernam ibidem, ab omnibus oneribus liberam, con- ferunt. Nos Bohuslaus abbas, Tobias prior totusque conventus monasterii Syloensis, ord. Praem., Prag. dioec., ad universorum — notitiam volumus pervenire, quod nos de unanimi consensu ac matura deliberatione praehabita tabernam nostram, in villa nostra Smrczna sitam, cum ipsius area discr. v. Petro, iudici ibidem, pro servitiis suis nobis et monasterio nostro praedicto hactenus impensis donavimus et contulimus ac praesentibus donamus ac conferimus per ipsum et heredes seu successores suos libere ac perpetue tenendam, haben- dam ac etiam possidendam omnibus censibus et quibuscunque exactionibus seu oneribus liberam, protestantes tenore praesentium universis, quod nullus alter incolarum dictae villae, praeterquam praefatus Petrus seu ipsius heredes in dicta villa tabernam habendi aut cerevisiam vel quidpiam pretio potabilis aliquam obtinebit facultatem, promittentes prae- sentem nostram donationem futuris temporibus inviolatam servare. In cuius rei testimonium et evidentiam firmiorem praesentem literam scribi et sigillorum nostrorum, videlicet abbatis et conventus iussimus appensione communiri. Dat. in monasterio nostro praelibato a. d. 1362 in vigilia s. Andreae apost. glor. Cop. saec. XIX olim in archivo monasterii Siloensis in fasc. Z I n. 771, nunc vero in archivo publico in Jihlava. — HU — [LJ. 1278) 1362 nov. 30. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, mandat, ut Artlebo Martini de Křakov (Krzecow, Czrzakow), presbytero dioec. Pragensis, de beneficio ecclesiastico cum cura vel sine cura, ad collacionem abbatis et conventus monasterii in Insula, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec. spectante, providere procuret. Constitutus in presencia nostra —. Dat. Auinione II kal. dec. pont. nostri a. primo. Mentio in instrumento notarili Venceslai, nati quondam Buskonis de Chocemyšl, publ. notarii, 15. die m. mart. a. 1368 Pragae dato; ex ms. archivi capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. 40 b (Codex Johan- nis Przimdae) fol. 145 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 31 n. 30. — [L]. 1279) 1362 nov. 30. Pragae. De censu ratione debiti in Maiore civitate Pragensi solvendo. Ego Nicolaus Wanconis de Welenicz recognosco t. p. u. me teneri et racionabiliter obli- gari discr. viro Elye calciatori, civi Pragensi, in decem sex. gr. den. Prag., quas michi loco et ex parte domicelle Ludmille, filie quondam Popponis, soceri mei, in parata pecunia concessit et mutuavit, pro quibus sibi presentibus litteris deputo et assigno super medietate mea, quam habeo super domo dicti Popponis, soceri mei, que est sita in Novo foro Maioris
Strana 779
Annus 1362 nov. 29.— post dec. 5. 779 civitatis Pragensis in acie prope eccl. s. Galli singulis annis nomine census unam sex. gr. Prag. den., promittens bona fide pro me et heredibus meis dictum censum unius sex. gr., videlicet eius medietatem in festo s. Georgii et aliam medietatem in festo s. Galli singulis annis prefate Ludmille et Elye in parata pecunia dare, solvere et totaliter expedire. Si autem dictas decem sex. gr. predicte Ludmille et Elye infra quatuor annos continuos a data presen- cium conputando dedero et persolvero, tunc census dicte sex. gr. a prefatis Ludmilla et Elya esse tenebitur liber penitus et exolutus. Si vero prefatas decem sex. gr. infra spacium qua- tuor annorum, ut prefertur, dictis Ludmille et Elye non persolvero, extunc ipsis prefatus cen- sus unius sex. gr. super medietatem prefate domus perpetuus remanere debebit. Et quicun- que presentem habuerit litteram, illi promitto per me et heredes meos omnia supra scripta efficaciter et fideliter adimplere. In cuius rei testimonium prud. et honesti vv. Michahel Donati iudex et Sdenco pannicida necnon Mixo Sobothka,") iurati et cives Maioris civitatis,— — sigilla sua presentibus appenderunt. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo secundo in die s. Andree apost. Insert. confirmationi Johannis, archiepiscopi Pragensis, 5. die m. apr. a. 1381 Pragae datae, cuius cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 117 transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 112 n. 235. — IMJ. c) cop.: Soboth. 1280) 1362 dec. 4. Avinione. Budko, natus Jeruskonis de Volyně, canonicus ecclesiae s. Georgii in castro Pragensi, pro mediis fructibus ipsius canonicatus per manus Pauli Martini de Choceň (Choczna), procura- toris sui, 17 flor. cum dimidio solvit. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 6 fol. 175v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 31 n. 31. — [L]. 1281) 1362 dec. 5. Avinione. Urbanus papa V [Arnesto ], archiepiscopo Pragensi, mandat, ut percontatus certas condi- ciones, in litteris accurate perscriptas, Nicolao nato Honsonis de Kasejovice (Kaseiewicz), clerico Pragensis dioec., de aliquo beneficio ecclesastico cum cura vel sine cura, cuius fructus 20 marcas argenti (si est cum cura), vel 15 marcas argenti (si est sine cura) valorem annuum non exce- dant, ad collationem abbatis et conventus monasterii Aulae Regiae, Cisterciensis ord., pertinente, quod vacat vel cum vacaverit, provideri procuret. Constitutus in presencia nostra —. Dat. Auinione non. dec. pont. nostri a. primo. Insertum litteris Arnesti, archiepiscopi Pragensis, (quae olim involucrum codicis erant quarumque extr. in m. sequenti excusum invenies), Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 291 (olim XIII 3b). Mentio apud Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 126 n. 168. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 101 n. 346. — HU — ILl. 1282) post 1362 dec. 5. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, mandato Urbani pape V (cf. n. praecedentem) vitam et conversationem Nicolai, nati Honsonis de Kasejovice, clerici Pragensis dioec., percontatus eas testimonio fide dignorum laudabiles et honestas cognovit; qua de causa praefato Nicolao bene- ficium ecclesiasticum, quod vacat seu vacabit cum cura vel sine cura (ut in n. praedicto) ad prae-
Annus 1362 nov. 29.— post dec. 5. 779 civitatis Pragensis in acie prope eccl. s. Galli singulis annis nomine census unam sex. gr. Prag. den., promittens bona fide pro me et heredibus meis dictum censum unius sex. gr., videlicet eius medietatem in festo s. Georgii et aliam medietatem in festo s. Galli singulis annis prefate Ludmille et Elye in parata pecunia dare, solvere et totaliter expedire. Si autem dictas decem sex. gr. predicte Ludmille et Elye infra quatuor annos continuos a data presen- cium conputando dedero et persolvero, tunc census dicte sex. gr. a prefatis Ludmilla et Elya esse tenebitur liber penitus et exolutus. Si vero prefatas decem sex. gr. infra spacium qua- tuor annorum, ut prefertur, dictis Ludmille et Elye non persolvero, extunc ipsis prefatus cen- sus unius sex. gr. super medietatem prefate domus perpetuus remanere debebit. Et quicun- que presentem habuerit litteram, illi promitto per me et heredes meos omnia supra scripta efficaciter et fideliter adimplere. In cuius rei testimonium prud. et honesti vv. Michahel Donati iudex et Sdenco pannicida necnon Mixo Sobothka,") iurati et cives Maioris civitatis,— — sigilla sua presentibus appenderunt. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo secundo in die s. Andree apost. Insert. confirmationi Johannis, archiepiscopi Pragensis, 5. die m. apr. a. 1381 Pragae datae, cuius cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 117 transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 112 n. 235. — IMJ. c) cop.: Soboth. 1280) 1362 dec. 4. Avinione. Budko, natus Jeruskonis de Volyně, canonicus ecclesiae s. Georgii in castro Pragensi, pro mediis fructibus ipsius canonicatus per manus Pauli Martini de Choceň (Choczna), procura- toris sui, 17 flor. cum dimidio solvit. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 6 fol. 175v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 31 n. 31. — [L]. 1281) 1362 dec. 5. Avinione. Urbanus papa V [Arnesto ], archiepiscopo Pragensi, mandat, ut percontatus certas condi- ciones, in litteris accurate perscriptas, Nicolao nato Honsonis de Kasejovice (Kaseiewicz), clerico Pragensis dioec., de aliquo beneficio ecclesastico cum cura vel sine cura, cuius fructus 20 marcas argenti (si est cum cura), vel 15 marcas argenti (si est sine cura) valorem annuum non exce- dant, ad collationem abbatis et conventus monasterii Aulae Regiae, Cisterciensis ord., pertinente, quod vacat vel cum vacaverit, provideri procuret. Constitutus in presencia nostra —. Dat. Auinione non. dec. pont. nostri a. primo. Insertum litteris Arnesti, archiepiscopi Pragensis, (quae olim involucrum codicis erant quarumque extr. in m. sequenti excusum invenies), Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 291 (olim XIII 3b). Mentio apud Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 126 n. 168. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 101 n. 346. — HU — ILl. 1282) post 1362 dec. 5. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, mandato Urbani pape V (cf. n. praecedentem) vitam et conversationem Nicolai, nati Honsonis de Kasejovice, clerici Pragensis dioec., percontatus eas testimonio fide dignorum laudabiles et honestas cognovit; qua de causa praefato Nicolao bene- ficium ecclesiasticum, quod vacat seu vacabit cum cura vel sine cura (ut in n. praedicto) ad prae-
Strana 780
780 Regesta Bohemiae et Moraviae. sentationem abbatis et conventui monasterii Aulae Regiae, Cisterciensis ord., pertinens, con- fert et abbatem et conventum iamdicti monasterii iubet Nicolaum praefatum infra certum tem- pus in possèssionem illius beneficii inducere. Fragmentum litterarum archiepiscopi, in duas partes scissum, in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. 291 (olim XIIIb). Mentio apud Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 126 n. 168. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské p. 101 n. 346. — HU — [L]. 1283) 1362 dec. 7. Pragae. Rudolphus de Homburg, commendator ord. Teutonicorum in Bohemia et Moravia, pro- fitetur se accepisse 80 sex. gr. Prag., quas presbyter Dietrichus Nicolao, plebano ecclesiae in Vršovice, legaverat, ut ille cottidie missas in ecclesia s. Benedicti Pragae celebraret proptereaque annuatim 8 sex. reciperet; dicto Nicolao plebano mortuo praedictae 8 sex. ad domum Teutoni- cam Pragensem devolvantur, in qua missae perpetuae legantur; illae 8 sex. nunc de censu annuo in Lubin persolvi debent, si autem cum praedictis 80 sex. Rudolphus de Homburg aut ordo Teutonicus alia bona emerint, tunc de eis dictae 8 sex. persolvantur et bona in Lubin de solutione libera erunt. Ich bruder Rudolf von Homburg, lantkomentur zu Beheim und zu Merhern, bekenne offenlich ——und tun kunt ——, das ich mit rate und mit gutem willen, wissen und gunst der gebeiter zu Beheim und zu Merhern ingenomen hab achzig sch. gr. Prager muns, die von h. Dytrichen seligen eins priesters ze selgerete verschaffet sind h. Nyclausen, dem pfarrer zu Wyschowicz, also, das man im sin lebtag ierclichen davon geben sol acht sch. gr. Prager muns und nit haller, diwyl er lebet, und darumbe sol der vorgenante h. Nyclaus teglichen ane geverde messe lesen zu s. Benedicten zu Prage und niendert anderswa, und wenn er nit cu“) ist und stirbet, so suln die dieselben acht sch. gr. gelts darnach vallen an das hus zu Prage und dahin ewiclichen dienen durch derselben heiles willen. Und wenn das gelt an das hus gevallet, so sol man ewiclichen eins priesters des ordens dester mer in demselben hus haben, der daz gelt mit einer messe verdienen sol. Dieselben acht sch. gr. geltes han ich der vorgenante lantkomentur bescheiden und bewiset von minen zins ze Lubin, der man ierlichs geben sol vier sch. uff s. Georien tag und vier sch. uff s. Gallen tag oder acht tag dar- nach ungeverlichen. Wa des nicht geschech, zû wederm zil das ware, so hat der, dem diser brieff empfolhen ist von des ordens wegen, ganczen und vollen gewalt der von Rippin lute und gute anzegriffen und ze pfenden, als vil und als lange uncz der zins gerichtet wirt, der denn zemal gevallen ist mit dem schaden, ware ob schad daruff gegangen ware. Ez ist ouch mit namen beredet und bescheiden: wenn es darzu kemet, daz ich oder der orden güt kouf- ten, es ware zu Komentow oder anderswa, wa daz ist, da ich diu achzig sch. zuleg, die ich ietzo ingenomen hab von denselben gûten, die man also kouffet hat, sol man denn die obge- nanten acht sch. geltes ierlichen richten und gebn in dem rechten und uff diu zil, als vorge- schriben stat; und den zins sol man denn niemermer verkeren von deheinen andern güten. Und wenn das geschiht, so sol der zins ze Lubin von den obgeschriben acht sch. gr. gelts ledig und lozz sin ane allermenclichs irrung und widerrede, ane alle gefarde. Hie by sind gewesen bruder Johans, komentur zu Trobowicz, brüder Cünrad, pfarrer zu Komentow, und bruder Nyclaus, huskomentur zu Rippin. Und des zu urkund und zu ganczer sicherheit han ich der vorgenante bruder Rudolf von Homburg lantkomentur min insigel gehenkt an disen brieff. So veriehen ouch wir die egenanten bruder Johans, komentur zu Trobowicz, brüder Cünrat, pfarrer zu Komentow, und bruder Nyclaus, huskomentur zu Rippin, daz wir by den vorgeschribenen sachen und tedingen gewesen, und des zu urkund haben wir unserin
780 Regesta Bohemiae et Moraviae. sentationem abbatis et conventui monasterii Aulae Regiae, Cisterciensis ord., pertinens, con- fert et abbatem et conventum iamdicti monasterii iubet Nicolaum praefatum infra certum tem- pus in possèssionem illius beneficii inducere. Fragmentum litterarum archiepiscopi, in duas partes scissum, in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. 291 (olim XIIIb). Mentio apud Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 126 n. 168. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské p. 101 n. 346. — HU — [L]. 1283) 1362 dec. 7. Pragae. Rudolphus de Homburg, commendator ord. Teutonicorum in Bohemia et Moravia, pro- fitetur se accepisse 80 sex. gr. Prag., quas presbyter Dietrichus Nicolao, plebano ecclesiae in Vršovice, legaverat, ut ille cottidie missas in ecclesia s. Benedicti Pragae celebraret proptereaque annuatim 8 sex. reciperet; dicto Nicolao plebano mortuo praedictae 8 sex. ad domum Teutoni- cam Pragensem devolvantur, in qua missae perpetuae legantur; illae 8 sex. nunc de censu annuo in Lubin persolvi debent, si autem cum praedictis 80 sex. Rudolphus de Homburg aut ordo Teutonicus alia bona emerint, tunc de eis dictae 8 sex. persolvantur et bona in Lubin de solutione libera erunt. Ich bruder Rudolf von Homburg, lantkomentur zu Beheim und zu Merhern, bekenne offenlich ——und tun kunt ——, das ich mit rate und mit gutem willen, wissen und gunst der gebeiter zu Beheim und zu Merhern ingenomen hab achzig sch. gr. Prager muns, die von h. Dytrichen seligen eins priesters ze selgerete verschaffet sind h. Nyclausen, dem pfarrer zu Wyschowicz, also, das man im sin lebtag ierclichen davon geben sol acht sch. gr. Prager muns und nit haller, diwyl er lebet, und darumbe sol der vorgenante h. Nyclaus teglichen ane geverde messe lesen zu s. Benedicten zu Prage und niendert anderswa, und wenn er nit cu“) ist und stirbet, so suln die dieselben acht sch. gr. gelts darnach vallen an das hus zu Prage und dahin ewiclichen dienen durch derselben heiles willen. Und wenn das gelt an das hus gevallet, so sol man ewiclichen eins priesters des ordens dester mer in demselben hus haben, der daz gelt mit einer messe verdienen sol. Dieselben acht sch. gr. geltes han ich der vorgenante lantkomentur bescheiden und bewiset von minen zins ze Lubin, der man ierlichs geben sol vier sch. uff s. Georien tag und vier sch. uff s. Gallen tag oder acht tag dar- nach ungeverlichen. Wa des nicht geschech, zû wederm zil das ware, so hat der, dem diser brieff empfolhen ist von des ordens wegen, ganczen und vollen gewalt der von Rippin lute und gute anzegriffen und ze pfenden, als vil und als lange uncz der zins gerichtet wirt, der denn zemal gevallen ist mit dem schaden, ware ob schad daruff gegangen ware. Ez ist ouch mit namen beredet und bescheiden: wenn es darzu kemet, daz ich oder der orden güt kouf- ten, es ware zu Komentow oder anderswa, wa daz ist, da ich diu achzig sch. zuleg, die ich ietzo ingenomen hab von denselben gûten, die man also kouffet hat, sol man denn die obge- nanten acht sch. geltes ierlichen richten und gebn in dem rechten und uff diu zil, als vorge- schriben stat; und den zins sol man denn niemermer verkeren von deheinen andern güten. Und wenn das geschiht, so sol der zins ze Lubin von den obgeschriben acht sch. gr. gelts ledig und lozz sin ane allermenclichs irrung und widerrede, ane alle gefarde. Hie by sind gewesen bruder Johans, komentur zu Trobowicz, brüder Cünrad, pfarrer zu Komentow, und bruder Nyclaus, huskomentur zu Rippin. Und des zu urkund und zu ganczer sicherheit han ich der vorgenante bruder Rudolf von Homburg lantkomentur min insigel gehenkt an disen brieff. So veriehen ouch wir die egenanten bruder Johans, komentur zu Trobowicz, brüder Cünrat, pfarrer zu Komentow, und bruder Nyclaus, huskomentur zu Rippin, daz wir by den vorgeschribenen sachen und tedingen gewesen, und des zu urkund haben wir unserin
Strana 781
Annus 1362 post dec. 5.—10. 781 insigel zu des vorgenanten unsers lantkomenturs insigel ze merer sicherheit gehenket an disen offen brief. Der geben ist zu Prage an der nehsten mitwochen nach s. Nyclaus tag, do man zalt nach Christus geburt druzehenhundert iar und in dem zwei und sechzigsten iare. — Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg. de cera comm. in archivo publico Dresdensi, sign. 3707. Sigilla: 1) + S. P'VICIALIS.BOHEMIE ET MORAVIE. 2) † S. DOMVS. D/ TROBOVICZ. 3) † S.CO- MEDATORI II CVMATOW. 4) in clipeo crux, litterae circumferentiales paulum clarae. — In dorso: De censu in Ryppyn. — Ed. Teige, Listinné příspěvky k dějinám kommendy Drobovické, XI. Zpráva musej- ního spolku Včela Čáslavská na r. 1891—93, p. 20 n. 6. — Contulit Mendl. — [L]. a) verbum paulum clarum. 1284) 1362 dec. 7. Pragae. Nicolaus, praepositus [monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice, archie episcopi Pragensis in spiritualibus vicarius generalis ], Gallo decano et Johanni custodi ecclesia- Boleslaviensis committit, ut Petrum, Petri de Janovice (Janowicz) filium, quem Karolus impe- rator et rex ad praeposituram Boleslaviensem, per mortem Johannis, ultimi praepositi, vacan- tem, praesentavit, in corporalem possessionem iurum et pertinentiarum praepositurae inducant. Dat. Prage a. d. 1362 die 7. m. dec. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 45 Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili. Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 189. — [L]. Nicolaus prepositus etc. 1285) 1362 dec. 10. Avinione. Raymundus [Daronis], episcopus Tolonensis, mandatu Guillelmi, tituli s. Georgii ad Velum aureum cardinalis diaconi, poenitentiarii papae (vide supra n. 1272), cum Jacobo dicto Strýček, scolare Pragensis dioec. super defectu natalium dispensat. Universis presentes literas inspecturis Raynudus, dei et apost. sedis gr. episcopus Tho- lonensis, ad presens in Romana curia residens, salutem in domino. Literas rev. —— d. Guiller- mi, miser. divina s. Georgii ad Velum aureum diaconi cardinalis, presentatas nobis per discr. v. Jacobum dictum Striczko, scolarem Pragensis dioc., vero ipsius domini cardinalis sigillo sigillatas — nos recepisse noveritis in hac forma: Ven. in Cr. patri —— episcopo Tholo- — — (Sequitur tenor litterarum cardinalis Guillelmi, 18. die m. nov. a. 1362 Avinione nensi— datarum, vide supra n. 1272). Quibus quidem literis per nos cum reverencia condigna receptis ipsisque visis et diligenter inspectis efficaciter quoque circa earum execucionem cum omni solicitudinis studio intendentes fideliter et devote, prescripturarum summa diligenter atten- ta, et quia plurimorum ac fidedignorum proborum hominum personaliter ibidem existen- cium et per nos super hoc diligenter examinatorum testimonio nobis plene constiterit, ipsum- que Jacobum dictum Stryczco imitatorem incontinencie paterne non esse, sed bone con- versacionis et vite laudabilis, alias sibi proprie persone merita suffragantur — —1), auctoritate apostolica, nobis per presentes literas in hac parte commissa, cum eodem Jacobo super de- fectu natalium —— dispensamus —1). In quorum omnium testimonium presentes literas nostrum processum continentes per Benedictum de Hoska, cler. Prag. dioc., notarium publ. suprascriptum, scribi et publicari mandavimus et nostri sigilli fecimus appensione muniri. Dat. et act. in Auinione in pallacio apostolico in camera nostra a. a nativitate M'CCCLXII', indic. XV, die X m. dec., pontificatus —— d. Urbani pape V a. primo, presentibus venn. et discrr. vv. dd. Johanne quondam Jarconis de Wythonicz, Valentino quondam Velkonis de Kostellecz et Martino Mathie de Ossiek, plebano et cler. Prag. dioc., testibus ad premissa vocatis et in testimonium requisitis.
Annus 1362 post dec. 5.—10. 781 insigel zu des vorgenanten unsers lantkomenturs insigel ze merer sicherheit gehenket an disen offen brief. Der geben ist zu Prage an der nehsten mitwochen nach s. Nyclaus tag, do man zalt nach Christus geburt druzehenhundert iar und in dem zwei und sechzigsten iare. — Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg. de cera comm. in archivo publico Dresdensi, sign. 3707. Sigilla: 1) + S. P'VICIALIS.BOHEMIE ET MORAVIE. 2) † S. DOMVS. D/ TROBOVICZ. 3) † S.CO- MEDATORI II CVMATOW. 4) in clipeo crux, litterae circumferentiales paulum clarae. — In dorso: De censu in Ryppyn. — Ed. Teige, Listinné příspěvky k dějinám kommendy Drobovické, XI. Zpráva musej- ního spolku Včela Čáslavská na r. 1891—93, p. 20 n. 6. — Contulit Mendl. — [L]. a) verbum paulum clarum. 1284) 1362 dec. 7. Pragae. Nicolaus, praepositus [monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice, archie episcopi Pragensis in spiritualibus vicarius generalis ], Gallo decano et Johanni custodi ecclesia- Boleslaviensis committit, ut Petrum, Petri de Janovice (Janowicz) filium, quem Karolus impe- rator et rex ad praeposituram Boleslaviensem, per mortem Johannis, ultimi praepositi, vacan- tem, praesentavit, in corporalem possessionem iurum et pertinentiarum praepositurae inducant. Dat. Prage a. d. 1362 die 7. m. dec. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 45 Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili. Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 189. — [L]. Nicolaus prepositus etc. 1285) 1362 dec. 10. Avinione. Raymundus [Daronis], episcopus Tolonensis, mandatu Guillelmi, tituli s. Georgii ad Velum aureum cardinalis diaconi, poenitentiarii papae (vide supra n. 1272), cum Jacobo dicto Strýček, scolare Pragensis dioec. super defectu natalium dispensat. Universis presentes literas inspecturis Raynudus, dei et apost. sedis gr. episcopus Tho- lonensis, ad presens in Romana curia residens, salutem in domino. Literas rev. —— d. Guiller- mi, miser. divina s. Georgii ad Velum aureum diaconi cardinalis, presentatas nobis per discr. v. Jacobum dictum Striczko, scolarem Pragensis dioc., vero ipsius domini cardinalis sigillo sigillatas — nos recepisse noveritis in hac forma: Ven. in Cr. patri —— episcopo Tholo- — — (Sequitur tenor litterarum cardinalis Guillelmi, 18. die m. nov. a. 1362 Avinione nensi— datarum, vide supra n. 1272). Quibus quidem literis per nos cum reverencia condigna receptis ipsisque visis et diligenter inspectis efficaciter quoque circa earum execucionem cum omni solicitudinis studio intendentes fideliter et devote, prescripturarum summa diligenter atten- ta, et quia plurimorum ac fidedignorum proborum hominum personaliter ibidem existen- cium et per nos super hoc diligenter examinatorum testimonio nobis plene constiterit, ipsum- que Jacobum dictum Stryczco imitatorem incontinencie paterne non esse, sed bone con- versacionis et vite laudabilis, alias sibi proprie persone merita suffragantur — —1), auctoritate apostolica, nobis per presentes literas in hac parte commissa, cum eodem Jacobo super de- fectu natalium —— dispensamus —1). In quorum omnium testimonium presentes literas nostrum processum continentes per Benedictum de Hoska, cler. Prag. dioc., notarium publ. suprascriptum, scribi et publicari mandavimus et nostri sigilli fecimus appensione muniri. Dat. et act. in Auinione in pallacio apostolico in camera nostra a. a nativitate M'CCCLXII', indic. XV, die X m. dec., pontificatus —— d. Urbani pape V a. primo, presentibus venn. et discrr. vv. dd. Johanne quondam Jarconis de Wythonicz, Valentino quondam Velkonis de Kostellecz et Martino Mathie de Ossiek, plebano et cler. Prag. dioc., testibus ad premissa vocatis et in testimonium requisitis.
Strana 782
782 Regesta Bohemiae et Moraviae. Et ego Benedictus quondam Benaconis de Hosczka, cler. Prag. dioc., auct. imp. publ. notarius, predictarum literarum presentacioni, testium recepcioni, dispensacioni, declara- cioni, —— dum sic fierent— per dictum d. episcopum, una cum supradictis testibus —— signoque meo et nomine consuetis consignavi— — manu propria scripsi- interfui, [L]. Cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum I fol. 25v. — 1) ut in litteris cardinalis Guillelmi supra memoratis. 1286) 1362 dec. 13. Opatovice. De permutatione bonorum ecclesiae in Stěžery facienda. d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, Neplach, monasterii Opatowiczensis abbas, oraciones in Cr. humiles ac devotas. Noverit vestra reverendissima paternitas, quod Wilhelmus, eccl. plebanus in Steczer, capellanus noster dil., veniens nobis exposuit, quod quandam commutacionem suorum agrorum ac ecclesie eius, qui agri quartam partem lanei in se capere dinoscuntur, pro aliis agris talem partem in se continentem cum quodam rustico nomine Henslino ibidem in Steczer facere proponeret racione melioris condicionis sue eccle- sie, humiliter suplicando, ut nostrum consensum dicte commutacioni preberemus. Nos vero per discrr. virorum informacionem tam spiritualium quam eciam secularium inducti, quibus factum plenius constare dinoscitur, quod dicta commutacio agrorum proa) iamtacta ecclesia ac Wilhelmo, eiusdem ecclesie plebano, necnon suis successoribus fore videretur, con- sensum prebuimus, ad hoc animum nostrum benivole inclinando, qui quidem Wilhelmus, dicte ecclesie plebanus, ad illam quartam [partem] lanei agrorum, quos antiquitus sua ecclesia dinoscebatur possidere, dicto Henslino rustico quatuor sex. gr. addidit, illos agros a prefato Henslino commutatos ad suam ecclesiam devolvendo, velut hactenus possidebat, in eo suam dictam ecclesiam sublimare volendo. Quare vestre ven. paternitati intimo cordis — vestra ex affectu duximus suplicandum, quatenus dictam commutacionem agrorum ven. paternitas dignetur roborare, ex certa sciencia confirmando. Dat. in monasterio Opathouiczensi a. d. 1362 die s. Lucie virg. glor. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 11. die m. ian. a. 1363 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 41 n. 78. — [M]. a) cop.: pre. 1287) 1362 dec. 17. Oppaviae. Conradus, commendator et plebanus ecclesiae et domus s. Mariae, ord. Teutonicorum, Oppa- viae, profitetur nomine suo necnon nomine Rudolphi de Hohenburg (Homburg), commendatoris dicti ordinis per Bohemiam, Moraviam et Poloniam, allodium in Holasovice, quod quondam Martinus Quatember aliique cives civitatis Hlubčice possidebant, omnibus oneribus et steuris liberum esse exceptis solum quinque fertonibus et dimidio mar. pro cera annuatim in festo s. Martini fratribus praedicti ordinis solvendis; steuram et exactiones de medio laneo, quod pro pascuis omnes villae habitantes utuntur, eodem modo, ut de aliis pratis solvere oportet. Haec omnia testantur antiqui libri ac registri, quos praefatus commendator perlustravit, necnon seniores villae ac iurati civitatis Hlubčice, qui de hac re commendatorem Conradum certiorem fecerunt. Testes huius rei sunt Hainke et Hanmannus, iurati cives Oppavienses. Orig. desideratur. Cop. saec. XVII in archivo publico Oppaviensi, ut Kopetzky, Regesten zur Gesch. des Herzogthums Troppau, AOG 45 p. 188 n. 341 testatur, servabatur, sed nunc eam archivi munere fungen- tes magna cum humanitate frustra quaerebant; propterea cis gracias ago. Qua de causa litteras eas solum ex crtracto, a Kopetzky l. c. typis excuso, hic aflero. — [LJ.
782 Regesta Bohemiae et Moraviae. Et ego Benedictus quondam Benaconis de Hosczka, cler. Prag. dioc., auct. imp. publ. notarius, predictarum literarum presentacioni, testium recepcioni, dispensacioni, declara- cioni, —— dum sic fierent— per dictum d. episcopum, una cum supradictis testibus —— signoque meo et nomine consuetis consignavi— — manu propria scripsi- interfui, [L]. Cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum I fol. 25v. — 1) ut in litteris cardinalis Guillelmi supra memoratis. 1286) 1362 dec. 13. Opatovice. De permutatione bonorum ecclesiae in Stěžery facienda. d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, Neplach, monasterii Opatowiczensis abbas, oraciones in Cr. humiles ac devotas. Noverit vestra reverendissima paternitas, quod Wilhelmus, eccl. plebanus in Steczer, capellanus noster dil., veniens nobis exposuit, quod quandam commutacionem suorum agrorum ac ecclesie eius, qui agri quartam partem lanei in se capere dinoscuntur, pro aliis agris talem partem in se continentem cum quodam rustico nomine Henslino ibidem in Steczer facere proponeret racione melioris condicionis sue eccle- sie, humiliter suplicando, ut nostrum consensum dicte commutacioni preberemus. Nos vero per discrr. virorum informacionem tam spiritualium quam eciam secularium inducti, quibus factum plenius constare dinoscitur, quod dicta commutacio agrorum proa) iamtacta ecclesia ac Wilhelmo, eiusdem ecclesie plebano, necnon suis successoribus fore videretur, con- sensum prebuimus, ad hoc animum nostrum benivole inclinando, qui quidem Wilhelmus, dicte ecclesie plebanus, ad illam quartam [partem] lanei agrorum, quos antiquitus sua ecclesia dinoscebatur possidere, dicto Henslino rustico quatuor sex. gr. addidit, illos agros a prefato Henslino commutatos ad suam ecclesiam devolvendo, velut hactenus possidebat, in eo suam dictam ecclesiam sublimare volendo. Quare vestre ven. paternitati intimo cordis — vestra ex affectu duximus suplicandum, quatenus dictam commutacionem agrorum ven. paternitas dignetur roborare, ex certa sciencia confirmando. Dat. in monasterio Opathouiczensi a. d. 1362 die s. Lucie virg. glor. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 11. die m. ian. a. 1363 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 41 n. 78. — [M]. a) cop.: pre. 1287) 1362 dec. 17. Oppaviae. Conradus, commendator et plebanus ecclesiae et domus s. Mariae, ord. Teutonicorum, Oppa- viae, profitetur nomine suo necnon nomine Rudolphi de Hohenburg (Homburg), commendatoris dicti ordinis per Bohemiam, Moraviam et Poloniam, allodium in Holasovice, quod quondam Martinus Quatember aliique cives civitatis Hlubčice possidebant, omnibus oneribus et steuris liberum esse exceptis solum quinque fertonibus et dimidio mar. pro cera annuatim in festo s. Martini fratribus praedicti ordinis solvendis; steuram et exactiones de medio laneo, quod pro pascuis omnes villae habitantes utuntur, eodem modo, ut de aliis pratis solvere oportet. Haec omnia testantur antiqui libri ac registri, quos praefatus commendator perlustravit, necnon seniores villae ac iurati civitatis Hlubčice, qui de hac re commendatorem Conradum certiorem fecerunt. Testes huius rei sunt Hainke et Hanmannus, iurati cives Oppavienses. Orig. desideratur. Cop. saec. XVII in archivo publico Oppaviensi, ut Kopetzky, Regesten zur Gesch. des Herzogthums Troppau, AOG 45 p. 188 n. 341 testatur, servabatur, sed nunc eam archivi munere fungen- tes magna cum humanitate frustra quaerebant; propterea cis gracias ago. Qua de causa litteras eas solum ex crtracto, a Kopetzky l. c. typis excuso, hic aflero. — [LJ.
Strana 783
Annus 1362 dec. 10.—19. 783 1288) 1362 dec. 18. Brunae. Elisabeth, abbatissa totusque conventus monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Bruna iudice, scabinis necnon tota communitate oppidi Hustopeče petentibus antiquam consuetudinem con- firmant, qua statuitur neminem a sententiis definitivis, a iudice et scabinis dicti oppidi super iuribus vinearum et montium latis, ad nullum alium iudicem appellari posse. In Cr. nom. am. Nos Elizbeth abbatissa, Katherina priorissa et totus conventus mo- nasterii Aule s. Marie in Antiqua Bruna, ord. Cist., dioc. Olom., scire volumus presentibus universos, quod proponentibus coram nobis prudentibus viris iudice, scabinis et tota commu- nitate opidi nostri Auspecz, quod ab antiquo et a tempore, cuius contrarii memoria homi- num non existit, de consuetudine laudabili et racionabili sit servatum et iudicatum in opido predicto, quod a sentenciis diffinitivis et interlocutoriis latis seu pronunciatis necnon ferendis et pronunciandis in opido predicto per iudicem et scabinos ibidem, qui pro tempore fuerunt et sunt vel erunt in futurum, non potuit nec possit ad aliquem alium eciam nec superiorem aut aliquam communitatem super iuribus moncium aut vinearum ibidem iudicandarum aut in terminis opidi nostri predicti sitarum vel alias super quibuscumque montibus aut vineis provocari vel quomodolibet per quempiam appellari, petentibusque, quatenus huiusmodi consuetudinem ex certa sciencia confirmare dignaremur. Verum cum consuetudinis non minima sit auctoritas maxime legitime racionabilis.., et adversus eam facientes sint ut legis transgressores puniendi, eorum racionabilibus precibus favorabiliter inclinate, consuetudi- nem predictam racionabilem, legitimam et utilem reipublice reputantes, ipsam approbamus et eam presentibus nostrorum sigillorum munimine roboratam confirmamus, de predicto- rum iudicis, scabinorum et communitatis voluntate consensuque statuentes, quatenus con- tra premissam consuetudinem et nostram confirmacionem facientes in pena decem mar. ar- genti puri nobis et nostro monasterio predicto dande(!) puniantur. Presentibus perpetuo va- lituris. Dat. et act. in prefato nostro monasterio a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo in die dominico, quo Memento nostri canitur. Ex orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. in archivo civitatis Hustopeče ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 216 n. 293 (cum dato 20. die m. dec.). — [LJ. 1289) 1362 dec. 19. Pragae. Lutoldus de Landštein obligat se et fideiussores suos, Ulricum iuvenem de Nova domo et Johannem de Kosová Hora, villas Suchdol et Šalmanovice cum omnibus earum pertinentiis, quas dominis de Rosenberg vendidit, iuxta consuetudinem regni Bohemiae ipsis fratribus de Rosenberg a descussione liberas facere velle. Nos Lutoldus de Lantstein t. p. protestamur universis, quod tenemur et debemus una cum fideiussoribus nostris, videlicet d. Ulrico iuveni de Nova Domo et d. Johanne de Kos- sowa Hora, villas Suchdol et Zolmanowicz cum censibus, utilitatibus, proventibus, silvis, fluminibus, aquis aquarumve decursibus, iure patronatus ecclesie, proprietate, dominio ac earum pertinenciis singulis, in quibuscumque rebus consistant aut quocumque nomine cen- seantur, nobb. dd. Petro, Jodoco, Ulrico et Johanni fratribus de Rosnberch, patruis nostris karissimis, iuxta vendicionem hereditariam, quam ipsis fecerimus, a descussione, quod in vulgari ssutye dicitur, contra quemlibet hominem iuxta regni Boemie approbatam et hacte- nus observatam conswetudinem disbrigare. Quod si non fecerimus, extunc in ducentis sex. gr. Prag. nomine veri debiti eisdem dominis fratribus de Rosenberch nos prefati Leutoldus, Ulricus et Johannes fatemur esse obligatos, quas ipsis fratribus de Rosenberch et cuilibet eorum, cum moniti fuerimus, elapsis quatuordecim diebus dare bona et sincera fide omni
Annus 1362 dec. 10.—19. 783 1288) 1362 dec. 18. Brunae. Elisabeth, abbatissa totusque conventus monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Bruna iudice, scabinis necnon tota communitate oppidi Hustopeče petentibus antiquam consuetudinem con- firmant, qua statuitur neminem a sententiis definitivis, a iudice et scabinis dicti oppidi super iuribus vinearum et montium latis, ad nullum alium iudicem appellari posse. In Cr. nom. am. Nos Elizbeth abbatissa, Katherina priorissa et totus conventus mo- nasterii Aule s. Marie in Antiqua Bruna, ord. Cist., dioc. Olom., scire volumus presentibus universos, quod proponentibus coram nobis prudentibus viris iudice, scabinis et tota commu- nitate opidi nostri Auspecz, quod ab antiquo et a tempore, cuius contrarii memoria homi- num non existit, de consuetudine laudabili et racionabili sit servatum et iudicatum in opido predicto, quod a sentenciis diffinitivis et interlocutoriis latis seu pronunciatis necnon ferendis et pronunciandis in opido predicto per iudicem et scabinos ibidem, qui pro tempore fuerunt et sunt vel erunt in futurum, non potuit nec possit ad aliquem alium eciam nec superiorem aut aliquam communitatem super iuribus moncium aut vinearum ibidem iudicandarum aut in terminis opidi nostri predicti sitarum vel alias super quibuscumque montibus aut vineis provocari vel quomodolibet per quempiam appellari, petentibusque, quatenus huiusmodi consuetudinem ex certa sciencia confirmare dignaremur. Verum cum consuetudinis non minima sit auctoritas maxime legitime racionabilis.., et adversus eam facientes sint ut legis transgressores puniendi, eorum racionabilibus precibus favorabiliter inclinate, consuetudi- nem predictam racionabilem, legitimam et utilem reipublice reputantes, ipsam approbamus et eam presentibus nostrorum sigillorum munimine roboratam confirmamus, de predicto- rum iudicis, scabinorum et communitatis voluntate consensuque statuentes, quatenus con- tra premissam consuetudinem et nostram confirmacionem facientes in pena decem mar. ar- genti puri nobis et nostro monasterio predicto dande(!) puniantur. Presentibus perpetuo va- lituris. Dat. et act. in prefato nostro monasterio a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo in die dominico, quo Memento nostri canitur. Ex orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. in archivo civitatis Hustopeče ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 216 n. 293 (cum dato 20. die m. dec.). — [LJ. 1289) 1362 dec. 19. Pragae. Lutoldus de Landštein obligat se et fideiussores suos, Ulricum iuvenem de Nova domo et Johannem de Kosová Hora, villas Suchdol et Šalmanovice cum omnibus earum pertinentiis, quas dominis de Rosenberg vendidit, iuxta consuetudinem regni Bohemiae ipsis fratribus de Rosenberg a descussione liberas facere velle. Nos Lutoldus de Lantstein t. p. protestamur universis, quod tenemur et debemus una cum fideiussoribus nostris, videlicet d. Ulrico iuveni de Nova Domo et d. Johanne de Kos- sowa Hora, villas Suchdol et Zolmanowicz cum censibus, utilitatibus, proventibus, silvis, fluminibus, aquis aquarumve decursibus, iure patronatus ecclesie, proprietate, dominio ac earum pertinenciis singulis, in quibuscumque rebus consistant aut quocumque nomine cen- seantur, nobb. dd. Petro, Jodoco, Ulrico et Johanni fratribus de Rosnberch, patruis nostris karissimis, iuxta vendicionem hereditariam, quam ipsis fecerimus, a descussione, quod in vulgari ssutye dicitur, contra quemlibet hominem iuxta regni Boemie approbatam et hacte- nus observatam conswetudinem disbrigare. Quod si non fecerimus, extunc in ducentis sex. gr. Prag. nomine veri debiti eisdem dominis fratribus de Rosenberch nos prefati Leutoldus, Ulricus et Johannes fatemur esse obligatos, quas ipsis fratribus de Rosenberch et cuilibet eorum, cum moniti fuerimus, elapsis quatuordecim diebus dare bona et sincera fide omni
Strana 784
784 Regesta Bohemiae et Moraviae. fraude et occasione semotis manu coniuncta et solucione indivisa sic, quod nullus nostrum se ab alio segregare valeat, ac solvere promittimus et debemus, alioquin quilibet nostrum unum ydoneum“) honestumque clientem cum uno famulo et duobus equis in civitate Soby- slaws aput ydoneum hospitem, qui deputatus fuerit, obstagio debito et consweto presenta- bit. Qui si in eodem obstagio duabus septimanis prefata pecunia non soluta moram trahe- rint, extunc prefati domini de Rosenberch predictas ducentas sex. predictorum gr. [plenam habebunt potestatem] in dampna nostra conquirere inter Iudeos vel cristianos pretactis clientibus nostris ac famulis eorum, ut premittitur, semper servaturis obstagium et non exituris ab inde, donec prelibatis dd. Petro, Jodoco, Ulrico et Johanni de Rosenberch tam de capitali pecunia, quam de universis et singulis dampnis ac usuris desuper crescentibus per nos plenariter fuerit satisfactum. In cuius rei evidens testimonium sigilla nostra presen- tibus duximus appendenda. Dat. Prage a. d. millesimo CCC° LXII' feria secunda in vi- gilia b. Thome apost. Orig. desideratur. Cop. saec. XIV in codice monasterii Vallis s. Marie (Marienthal) fol. 59v n. 73. — Extr. Emler, O rukopise privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 323 n. 73. — HU — [LJ. 3) in ms. sequuntur verba deleta: hospitem, qui deputatus fuerit, obstagio. 1290) 1362 dec. 20. Aquisgrani. Karolus imperator et rex altare ad honorem s. Venceslai in ecclesia Aquisgranensi erigit et fundat, praesentationem dicti altaris capellani, qui nationis Bohemicae esse aut perfectam quidem locutionem linguae Bohemicae possidere debeat, sibi et successoribus suis, Bohemiae regibus, reservat et statuit, ut capellanus altaris praedicti omnibus iuribus ut capellani aliorum altarium Aquisgranensis ecclesiae utatur; oblationes fidelium inter capitulum et capellanum dividantur, excepto auro aliisque bonis, quae ad fabricam ecclesiae pertinent; praeterea imperator ordinat, ut sollemnia die s. Venceslai et anniversaria die obitus imperatoris in altari dicto decano et canonicis ecclesiae praesentibus peragantur. n. f. t. p. u., quod licet cesaree benignitatis generosa sublimitas universis fidelibus, quos imperii sacri latitudo complectitur, grata dignetur beneficia impendere et tanto copio- sius in subiectos sue largitatis donaria propagare, quanto huiusmodi distribucione magni- fica fidelium corda lympidius reperitur in humili devocione salubritur (!) adaugeri, ad illa tamen singulariter quadam inclinacione favoris et gracie singularis intendit uberius, que divini laudis augmentum, salutem animarum, devocionem populi et operum bonorum exercicium prospiciunt et feliciter inducunt. Ad laudem igitur omnipotentis dei, cuius mu- nere et graciosa dispensacione sumus licet insufficientibus meritis ad gubernacionem univer- si orbis evocati, et eius gloriosissime genitricis semperque virg. Marie et signanter ad hono- rem beatissimi martiris s. Wenczeslai, ad quem zelum ferventis amoris et constantis dilec- cionis gerimus cuiusque presidio et pia supplici apud deum intercessione tota gens Boemice li[n gwe sacras reliquias et limina b. dei Genitricis Aquisgrani humiliter visitat ac de longinquis regionibus laboriosa peregrinacione frequentat, et ut ipsa devota gens in suis deificis et spiritualibus relevetur necessitatibus, ne propter ydeomatis discordanciam usitate locucionis Aquisgrani votivis desideriis in faciendis confessionibus ad prepara- cionem devote sumpcionis sacramenti, dum indulgencias et spiritualia petunt suffragia, que non nisi vere penitentibus, contritis et confessis conferuntur, neglientur vel impedien- tur absque culpa nostra, decrevit imperialis serenitas de grato beneplacito et consensu honn. .. decani et capituli eccl. b. Marie regalis sedis Aquensis, devv. nostrorum, quoddam novum altare et ecclesiasticum beneficium in parte superiore dextra ipsius Aquensis eccl. iuxta ca-
784 Regesta Bohemiae et Moraviae. fraude et occasione semotis manu coniuncta et solucione indivisa sic, quod nullus nostrum se ab alio segregare valeat, ac solvere promittimus et debemus, alioquin quilibet nostrum unum ydoneum“) honestumque clientem cum uno famulo et duobus equis in civitate Soby- slaws aput ydoneum hospitem, qui deputatus fuerit, obstagio debito et consweto presenta- bit. Qui si in eodem obstagio duabus septimanis prefata pecunia non soluta moram trahe- rint, extunc prefati domini de Rosenberch predictas ducentas sex. predictorum gr. [plenam habebunt potestatem] in dampna nostra conquirere inter Iudeos vel cristianos pretactis clientibus nostris ac famulis eorum, ut premittitur, semper servaturis obstagium et non exituris ab inde, donec prelibatis dd. Petro, Jodoco, Ulrico et Johanni de Rosenberch tam de capitali pecunia, quam de universis et singulis dampnis ac usuris desuper crescentibus per nos plenariter fuerit satisfactum. In cuius rei evidens testimonium sigilla nostra presen- tibus duximus appendenda. Dat. Prage a. d. millesimo CCC° LXII' feria secunda in vi- gilia b. Thome apost. Orig. desideratur. Cop. saec. XIV in codice monasterii Vallis s. Marie (Marienthal) fol. 59v n. 73. — Extr. Emler, O rukopise privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 323 n. 73. — HU — [LJ. 3) in ms. sequuntur verba deleta: hospitem, qui deputatus fuerit, obstagio. 1290) 1362 dec. 20. Aquisgrani. Karolus imperator et rex altare ad honorem s. Venceslai in ecclesia Aquisgranensi erigit et fundat, praesentationem dicti altaris capellani, qui nationis Bohemicae esse aut perfectam quidem locutionem linguae Bohemicae possidere debeat, sibi et successoribus suis, Bohemiae regibus, reservat et statuit, ut capellanus altaris praedicti omnibus iuribus ut capellani aliorum altarium Aquisgranensis ecclesiae utatur; oblationes fidelium inter capitulum et capellanum dividantur, excepto auro aliisque bonis, quae ad fabricam ecclesiae pertinent; praeterea imperator ordinat, ut sollemnia die s. Venceslai et anniversaria die obitus imperatoris in altari dicto decano et canonicis ecclesiae praesentibus peragantur. n. f. t. p. u., quod licet cesaree benignitatis generosa sublimitas universis fidelibus, quos imperii sacri latitudo complectitur, grata dignetur beneficia impendere et tanto copio- sius in subiectos sue largitatis donaria propagare, quanto huiusmodi distribucione magni- fica fidelium corda lympidius reperitur in humili devocione salubritur (!) adaugeri, ad illa tamen singulariter quadam inclinacione favoris et gracie singularis intendit uberius, que divini laudis augmentum, salutem animarum, devocionem populi et operum bonorum exercicium prospiciunt et feliciter inducunt. Ad laudem igitur omnipotentis dei, cuius mu- nere et graciosa dispensacione sumus licet insufficientibus meritis ad gubernacionem univer- si orbis evocati, et eius gloriosissime genitricis semperque virg. Marie et signanter ad hono- rem beatissimi martiris s. Wenczeslai, ad quem zelum ferventis amoris et constantis dilec- cionis gerimus cuiusque presidio et pia supplici apud deum intercessione tota gens Boemice li[n gwe sacras reliquias et limina b. dei Genitricis Aquisgrani humiliter visitat ac de longinquis regionibus laboriosa peregrinacione frequentat, et ut ipsa devota gens in suis deificis et spiritualibus relevetur necessitatibus, ne propter ydeomatis discordanciam usitate locucionis Aquisgrani votivis desideriis in faciendis confessionibus ad prepara- cionem devote sumpcionis sacramenti, dum indulgencias et spiritualia petunt suffragia, que non nisi vere penitentibus, contritis et confessis conferuntur, neglientur vel impedien- tur absque culpa nostra, decrevit imperialis serenitas de grato beneplacito et consensu honn. .. decani et capituli eccl. b. Marie regalis sedis Aquensis, devv. nostrorum, quoddam novum altare et ecclesiasticum beneficium in parte superiore dextra ipsius Aquensis eccl. iuxta ca-
Strana 785
Annus 1362 dec. 19.—20. 785 pellam b. Anne, matris glor. Virginis, instituere et collocare ac perpetuis annuis redditibus viginti flor. auri boni ponderis et ornamentis ad hoc decentibus et congruis dotare; cuius altaris sive beneficii collacionem et capellani, qui assumendus fuerit pro tempore ad celebran- dum iugiter misse divini officium, presentacionem dictis .. decano et capitulo faciendam iuxta morem et laudabilem consuetudinem hactenus in ipsa Aquensi eccl. racionabiliter observa- tum nobis et nostris heredibus ac successoribus, Boemie regibus, nominatim, specialiter et expresse tenore presencium reservamus, volentes et hoc edicto perpetuo statuentes et decla- rantes, quod capellanus, ad dictum altare s. Wenczeslai per nos, nostros heredes et successo- res, Boemie reges, ut predicitur, presentandus et per decanum et capitulum assumendus, de- beat esse nacionis Boemie vel ad minus habere periciam et perfectam locucionem Boemice lingue et in sacerdocio constitutus, ut peregrinantes et advenas in suis confessionibus et eukaristie sacramento et aliis ad hoc necessariis, dum et quocies opus fuerit et necessitas exegerit, possit et valeat pro penitentum votis et desideriis expedire, si et in quantum eidem nostro capellano pro parte honn. prepositi et archipresbyteri ipsius Aquensis eccl. fuerit huiusmodi potestas et auctoritas confessiones audiendi et sacramentum eukaristie conferendi tradita et in ipsum manifeste translata. Prefatus eciam capellanus ad ipsum altare presentan- dus debet cum aliis capellanis chori presencias seu pictancias recipere et absque omni alia prerogativa gaudere hiis iuribus, libertatibus et subesse correccionibus et alligacionibus, quibus ceteri capellani et altariste dicte Aquensis eccl. gaudent et pociuntur et subsunt dic- tis .. preposito, decano et capitulo, et in primordio sue recepcionis et admissionis absque renitencia et cuiuslibet more diffugio prestare et facere debite fidelitatis et obediencie so- litum iuramentum. Ceterum oblaciones prefati altaris infra, ante vel post missam, que quovis- modo date, tradite vel oblate fuerint, presertim illo tempore ceteris altaribus indulto et con- cesso, provenient et cedere debent pro media parte capitulo et pro residua media parte ca- pellano altaris prelibati, exceptis auro et aliis bonis et rebus, que de iure et consuetudine eccl. solent et consueta sunt ad fabricam eccl. pertinere, que apud eandem fabricam debent inte- graliter remanere. De legatis vero, si que in bonis sive rebus mobilibus, se moventibus vel immobilibus, censibus aut redditibus dicto altari conferuntur vel deputentur, cedere debent pro parte media capitulo et pro residua parte capellano et altari memoratis. Preterea salu- briter disponimus et ordinamus, quod in festo b. Wenczeslai decanus et canonici in vigilia primos vesperos et in die summam missam coram dicto altari et omnes alias horas in choro cum observacione officii historie et legenda de s. Wenczeslao debeant et teneantur devote psallere et sollempniter decantare, et inter decanum et canonicos presentes et divinis interes- sentes dispensator Aquensis capituli tenetur decem flor. aureos pro chori presencia sive pictancia tradere et distribuere singulis perpetuis temporibus successuris. Insuper disponi- mus, quod in die nostri obitus et singulis perpetuis annis eiusdem diei decanus et canonici debent et tenentur devotis oracionibus cum vigiliis novem leccionum maioribus et missa pro- defunctis pro nostra et cl. mem. Henrici septimi imperatoris avi, ven. Baldewini, Treverensis archiepiscopi, avunculi, et ill. Johannis, Boemie regis, genitoris, Elizabeth genitricis necnon Blancze de Francia, Anne de Bavaria reginarum et Anne imperatricis, conthoralium legitti- marum, et Wenczeslai primogeniti animarum salute commemoracionem et anniversarium facere, sicut ceteris Romanorum imperatoribus et regibus fieri est consuetum; inter quos decanum et canonicos presentes in vigiliis et missa decem flor. debent dividi per dispensato- rem capituli et nomine pictancie sive presencie fideliter elargiri. Presencium sub nostre magestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Aquisgrani a. d. 1362, ind. XV, XIII kal. Per d. imperatorem Henricus ian., regn. nostr. a. decimo septimo, imperii vero octavo. Sub plica: Correcta per Johannem de Glogovia. de Wesalia. R. Johannes Saxo. Orig. perg. cum sig. maiest. in filis ser., avulso, Aquisgrani in archivo metropol. eccl. b. Virginis sign. II Aa 2 n. 6. — Cop. saec. XVII in litteris vidimatis Werneri Kirberich, secretarii capituli eccl. Aquis- granensis et notarii publ., data carentibus, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XIII 2
Annus 1362 dec. 19.—20. 785 pellam b. Anne, matris glor. Virginis, instituere et collocare ac perpetuis annuis redditibus viginti flor. auri boni ponderis et ornamentis ad hoc decentibus et congruis dotare; cuius altaris sive beneficii collacionem et capellani, qui assumendus fuerit pro tempore ad celebran- dum iugiter misse divini officium, presentacionem dictis .. decano et capitulo faciendam iuxta morem et laudabilem consuetudinem hactenus in ipsa Aquensi eccl. racionabiliter observa- tum nobis et nostris heredibus ac successoribus, Boemie regibus, nominatim, specialiter et expresse tenore presencium reservamus, volentes et hoc edicto perpetuo statuentes et decla- rantes, quod capellanus, ad dictum altare s. Wenczeslai per nos, nostros heredes et successo- res, Boemie reges, ut predicitur, presentandus et per decanum et capitulum assumendus, de- beat esse nacionis Boemie vel ad minus habere periciam et perfectam locucionem Boemice lingue et in sacerdocio constitutus, ut peregrinantes et advenas in suis confessionibus et eukaristie sacramento et aliis ad hoc necessariis, dum et quocies opus fuerit et necessitas exegerit, possit et valeat pro penitentum votis et desideriis expedire, si et in quantum eidem nostro capellano pro parte honn. prepositi et archipresbyteri ipsius Aquensis eccl. fuerit huiusmodi potestas et auctoritas confessiones audiendi et sacramentum eukaristie conferendi tradita et in ipsum manifeste translata. Prefatus eciam capellanus ad ipsum altare presentan- dus debet cum aliis capellanis chori presencias seu pictancias recipere et absque omni alia prerogativa gaudere hiis iuribus, libertatibus et subesse correccionibus et alligacionibus, quibus ceteri capellani et altariste dicte Aquensis eccl. gaudent et pociuntur et subsunt dic- tis .. preposito, decano et capitulo, et in primordio sue recepcionis et admissionis absque renitencia et cuiuslibet more diffugio prestare et facere debite fidelitatis et obediencie so- litum iuramentum. Ceterum oblaciones prefati altaris infra, ante vel post missam, que quovis- modo date, tradite vel oblate fuerint, presertim illo tempore ceteris altaribus indulto et con- cesso, provenient et cedere debent pro media parte capitulo et pro residua media parte ca- pellano altaris prelibati, exceptis auro et aliis bonis et rebus, que de iure et consuetudine eccl. solent et consueta sunt ad fabricam eccl. pertinere, que apud eandem fabricam debent inte- graliter remanere. De legatis vero, si que in bonis sive rebus mobilibus, se moventibus vel immobilibus, censibus aut redditibus dicto altari conferuntur vel deputentur, cedere debent pro parte media capitulo et pro residua parte capellano et altari memoratis. Preterea salu- briter disponimus et ordinamus, quod in festo b. Wenczeslai decanus et canonici in vigilia primos vesperos et in die summam missam coram dicto altari et omnes alias horas in choro cum observacione officii historie et legenda de s. Wenczeslao debeant et teneantur devote psallere et sollempniter decantare, et inter decanum et canonicos presentes et divinis interes- sentes dispensator Aquensis capituli tenetur decem flor. aureos pro chori presencia sive pictancia tradere et distribuere singulis perpetuis temporibus successuris. Insuper disponi- mus, quod in die nostri obitus et singulis perpetuis annis eiusdem diei decanus et canonici debent et tenentur devotis oracionibus cum vigiliis novem leccionum maioribus et missa pro- defunctis pro nostra et cl. mem. Henrici septimi imperatoris avi, ven. Baldewini, Treverensis archiepiscopi, avunculi, et ill. Johannis, Boemie regis, genitoris, Elizabeth genitricis necnon Blancze de Francia, Anne de Bavaria reginarum et Anne imperatricis, conthoralium legitti- marum, et Wenczeslai primogeniti animarum salute commemoracionem et anniversarium facere, sicut ceteris Romanorum imperatoribus et regibus fieri est consuetum; inter quos decanum et canonicos presentes in vigiliis et missa decem flor. debent dividi per dispensato- rem capituli et nomine pictancie sive presencie fideliter elargiri. Presencium sub nostre magestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Aquisgrani a. d. 1362, ind. XV, XIII kal. Per d. imperatorem Henricus ian., regn. nostr. a. decimo septimo, imperii vero octavo. Sub plica: Correcta per Johannem de Glogovia. de Wesalia. R. Johannes Saxo. Orig. perg. cum sig. maiest. in filis ser., avulso, Aquisgrani in archivo metropol. eccl. b. Virginis sign. II Aa 2 n. 6. — Cop. saec. XVII in litteris vidimatis Werneri Kirberich, secretarii capituli eccl. Aquis- granensis et notarii publ., data carentibus, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XIII 2
Strana 786
786 Regesta Bohemiae et Moraviae. (falso cum dato tercia kal. ian. = 30. die m. dec.). — Ed. Pelzel, K. Karl IV UB p. 332 n. 299. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 101 n. 348. — Reg. imp. VIII 3896. — HU — [LJ. 1291) 1362 dec. 20. Louka. Beneš de Borotice cum conthorali sua Anna duos laneos in villa Borotice monasterio in Louka, ord. Praemonstratensis, legat, ut pro animis ipsorum anniversaria peragantur; etiam alii duo lanei in dicta villa, quos ipse Beneš a monasterio in feudum tenet, post mortem suam ad monasterium devolventur; se ipsum vasallum monasterii esse profitetur. In nom. dom. am. Ego Beneschius de Paraticz et conthoralis mea domina Anka ad universorum —— devenire volumus nocionem, quod sani mente et compotes bone racionis, non vi nec metu coacti, sed cum matura deliberacione tempore, quo potuimus, animadver- tentes dictum apostoli dicentis: non habemus hic manentem civitatem, sed futuram inqui- remus, et ob hoc nolentes decedere intestati, duos laneos nostros hereditarios in prefata villa Paraticz sitos cum omnibus suis appendiciis intra villam et campos cum pleno dominatu, officio pitenciariatus, postquam nos ambas personas de hac vita emigrare contigerit, ob remedium animarum nostrarum et antecessorum nostrorum tenendos, habendos, possiden- dos omni fraude et dolo penitus exclusis damus, donamus et voluntarie resignamus, volentes medietatem omnium bonorum nostrorum mobilium post mortem nostram in ipsis duobus laneis inventorum pro ornatu et calice, prout melius de ipsis bonis fieri poterunt, omni occa- sione postposita fidelibus dispensari, alia medietate ipsorum bonorum mobilium in ipsis laneis omnimode remanente, hoc inserto, quod nobis et antecessoribus et successoribus nos- tris in dicto monasterio Lucensi per conventum singulis annis in ew[u]m vigiliis officio de- functorum et aliis exequiis ad hoc spectantibus anniversarius in die deposicionis nostre ob commemoracionem et remedium animarum nostrarum peragatur. Reliquique vero duo lanei, quos in feodo in ipsa villa prius tacta tenuimus, ad ipsum monasterium Lucense liberi et salvi revertentur. Est eciam expressum, quod quam diu michi Beneschio antefato vita co- mes fuerit, quod ipso monasterio prout alter vasallus et feodalis deservire teneor et animo libenti huius scripti cyrographo compromitto. In cuius rei robur et evidens testimonium presentes litteras sigilli mei et ven. in Cr. domini, d. Ottonis, abbatis prefati monasterii Lucensis, totiusque conventus ibidem et Marczinkonis, protunc magistri curie monasterii predicti, et Siglini de Gnest ac Mikschiconis de Topschicz, testium omnium prescriptorum ad hoc per nosa) rogatorum, appensione sigillorum iussimus communiri. Dat. et act. in dicto monasterio Lucensi in vigilia Thome b. apost. sub a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo secundo. Orig. perg. cum 6 sigg. de cera comm. Brunae in archivo publico, sign. Louka Prem. H 41. Sigilla: I) galea cornuta, cornua floribus ornata, litterae circumferentiales paulum clarae. 2) oblongum, mucronatum, in architectura gothica figura abbatis, manu dextra baculum, manu sinistra librum tenentis. 3) laesum, figura s. Venceslai cum vexillo et seuto, utrumque cum leone cum cauda bipartita. 4) galea, in clenodio avis evolans; + S. MARTINI. D. LIBOSWAR. 5) duo culmi phragmitis positi in modo crucis. 6) galea, in clenodio piscis praeceps; S. MISCh ICO/IIIOSWICZ. — Sigilla descripsit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 217 n. 294. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 160 n. 798. — HU — [LJ. a) in orig. sequitur iterum ad hoc. 1292) 1362 dec. 24. Avinione. Obligatio Rackonis, abbatis monasterii in Kladruby, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., pro communi servitio, praesentatur.
786 Regesta Bohemiae et Moraviae. (falso cum dato tercia kal. ian. = 30. die m. dec.). — Ed. Pelzel, K. Karl IV UB p. 332 n. 299. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 101 n. 348. — Reg. imp. VIII 3896. — HU — [LJ. 1291) 1362 dec. 20. Louka. Beneš de Borotice cum conthorali sua Anna duos laneos in villa Borotice monasterio in Louka, ord. Praemonstratensis, legat, ut pro animis ipsorum anniversaria peragantur; etiam alii duo lanei in dicta villa, quos ipse Beneš a monasterio in feudum tenet, post mortem suam ad monasterium devolventur; se ipsum vasallum monasterii esse profitetur. In nom. dom. am. Ego Beneschius de Paraticz et conthoralis mea domina Anka ad universorum —— devenire volumus nocionem, quod sani mente et compotes bone racionis, non vi nec metu coacti, sed cum matura deliberacione tempore, quo potuimus, animadver- tentes dictum apostoli dicentis: non habemus hic manentem civitatem, sed futuram inqui- remus, et ob hoc nolentes decedere intestati, duos laneos nostros hereditarios in prefata villa Paraticz sitos cum omnibus suis appendiciis intra villam et campos cum pleno dominatu, officio pitenciariatus, postquam nos ambas personas de hac vita emigrare contigerit, ob remedium animarum nostrarum et antecessorum nostrorum tenendos, habendos, possiden- dos omni fraude et dolo penitus exclusis damus, donamus et voluntarie resignamus, volentes medietatem omnium bonorum nostrorum mobilium post mortem nostram in ipsis duobus laneis inventorum pro ornatu et calice, prout melius de ipsis bonis fieri poterunt, omni occa- sione postposita fidelibus dispensari, alia medietate ipsorum bonorum mobilium in ipsis laneis omnimode remanente, hoc inserto, quod nobis et antecessoribus et successoribus nos- tris in dicto monasterio Lucensi per conventum singulis annis in ew[u]m vigiliis officio de- functorum et aliis exequiis ad hoc spectantibus anniversarius in die deposicionis nostre ob commemoracionem et remedium animarum nostrarum peragatur. Reliquique vero duo lanei, quos in feodo in ipsa villa prius tacta tenuimus, ad ipsum monasterium Lucense liberi et salvi revertentur. Est eciam expressum, quod quam diu michi Beneschio antefato vita co- mes fuerit, quod ipso monasterio prout alter vasallus et feodalis deservire teneor et animo libenti huius scripti cyrographo compromitto. In cuius rei robur et evidens testimonium presentes litteras sigilli mei et ven. in Cr. domini, d. Ottonis, abbatis prefati monasterii Lucensis, totiusque conventus ibidem et Marczinkonis, protunc magistri curie monasterii predicti, et Siglini de Gnest ac Mikschiconis de Topschicz, testium omnium prescriptorum ad hoc per nosa) rogatorum, appensione sigillorum iussimus communiri. Dat. et act. in dicto monasterio Lucensi in vigilia Thome b. apost. sub a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo secundo. Orig. perg. cum 6 sigg. de cera comm. Brunae in archivo publico, sign. Louka Prem. H 41. Sigilla: I) galea cornuta, cornua floribus ornata, litterae circumferentiales paulum clarae. 2) oblongum, mucronatum, in architectura gothica figura abbatis, manu dextra baculum, manu sinistra librum tenentis. 3) laesum, figura s. Venceslai cum vexillo et seuto, utrumque cum leone cum cauda bipartita. 4) galea, in clenodio avis evolans; + S. MARTINI. D. LIBOSWAR. 5) duo culmi phragmitis positi in modo crucis. 6) galea, in clenodio piscis praeceps; S. MISCh ICO/IIIOSWICZ. — Sigilla descripsit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 217 n. 294. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 160 n. 798. — HU — [LJ. a) in orig. sequitur iterum ad hoc. 1292) 1362 dec. 24. Avinione. Obligatio Rackonis, abbatis monasterii in Kladruby, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., pro communi servitio, praesentatur.
Strana 787
Annus 1362 dec. 20.—25. 787 Servitium abbatis Cladrubensis. Anno, quo supra [1362] die 24. m. dec. presentatum publicum instrumentum — —1). fuit —— Ex arch. Vat. Innoc. VI, Urb. V, Greg. XI Oblig. coll. a. 1361—1375 n. 589 fol. 38v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 37 n. 44. — [L]. 1) Cf. supra n. 872; adnot. de obligatione Rackonis abbatis et instrumento publici notarii Nicolai quondam Ivani de Veselí super ea facto in arch. Vat. Obl. et Sol. 36 fol. 5 cum dato 4. die m. ian. a. 1363 repetitur; v. Jenšovský, 1. c. p. 42 n. 56. 1293) 1362 dec. 25. Avinione. Guillelmus, stituli s. Laurentii in Lucina presbyter cardinalis, Urbani papae V poeniten- tiarius ], mandat, ut cum Johanne, presbytero de Drahoňův Ujezd, super ordinibus, extra dioece- sim receptis, dispensetur. Die XIIII m. dec. [a. 1364] cum Johanne, presbytero de Drahonyew Wgest, fuit dispen- satum super ordinibus receptis in Ungariaa) per episcopum Nitriensem auctoritate d. Guiller- mi sub data Auinione VIII kal. ian. pont. d. Urbani pape V a. primo. Cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 21. — [L]. a) cop.: Ungarie. 1294) 1362 ex. Karolus imperator et rex Johanni, filio quondam Petri de Langendorf, 80 sex. census annui super bonis Pernensibus in feudum confert. Janovi, synu někdy Petra z Logendorfu, pod spůsobem léna propůjčeno jest 80 hřiven platu na zboží Perenském řečeném burglehen s bytem na témže hradě. Psáno latině libro 1° Caroli fol. 56. Orig. desideratur. Cop. saec. X VII in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in ms. archivi capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XXXIII p. 486. — Ed. Sedláček, Zbytky register králů řím- ských a českých p. 20 n. 23.—Ex ms. olim tabularii Vindobonensis sign. n. 185, quod nunc Pragae in archi- vo publico centrali sign. 2450 servatur, ed. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 87 n. 22. — [L]. 1295) 1362 ex. Karolus imperator et rex Pechoni, Johanni et Nicolao, civibus civitatis Luban, 20 sex. census annui in bonis villae Linden in feudum confert. Ve vsi, řečené Lynden, XX hřiven Pechovi, Janovi a Mikulášovi pod spůsobem léna propůjčeno jest, měštianům Lubanským. Orig. desideratur. Cop. saec. XVII in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XXXIII p. 486. — Ed. Sedláček l. c. p. 20 n. 24. — Ex ms. olim tabularii Vindobonensis sign. n. 185 ed. Čelakovský l. c. p. 87 n. 23.— [L]. 1296) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii b. Mariae virg. in Antiqua Bruna ord. Cisterciensis eiusque subditos ex iurisdictione omnium nobilium et officialium terrae eximit,
Annus 1362 dec. 20.—25. 787 Servitium abbatis Cladrubensis. Anno, quo supra [1362] die 24. m. dec. presentatum publicum instrumentum — —1). fuit —— Ex arch. Vat. Innoc. VI, Urb. V, Greg. XI Oblig. coll. a. 1361—1375 n. 589 fol. 38v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 37 n. 44. — [L]. 1) Cf. supra n. 872; adnot. de obligatione Rackonis abbatis et instrumento publici notarii Nicolai quondam Ivani de Veselí super ea facto in arch. Vat. Obl. et Sol. 36 fol. 5 cum dato 4. die m. ian. a. 1363 repetitur; v. Jenšovský, 1. c. p. 42 n. 56. 1293) 1362 dec. 25. Avinione. Guillelmus, stituli s. Laurentii in Lucina presbyter cardinalis, Urbani papae V poeniten- tiarius ], mandat, ut cum Johanne, presbytero de Drahoňův Ujezd, super ordinibus, extra dioece- sim receptis, dispensetur. Die XIIII m. dec. [a. 1364] cum Johanne, presbytero de Drahonyew Wgest, fuit dispen- satum super ordinibus receptis in Ungariaa) per episcopum Nitriensem auctoritate d. Guiller- mi sub data Auinione VIII kal. ian. pont. d. Urbani pape V a. primo. Cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 21. — [L]. a) cop.: Ungarie. 1294) 1362 ex. Karolus imperator et rex Johanni, filio quondam Petri de Langendorf, 80 sex. census annui super bonis Pernensibus in feudum confert. Janovi, synu někdy Petra z Logendorfu, pod spůsobem léna propůjčeno jest 80 hřiven platu na zboží Perenském řečeném burglehen s bytem na témže hradě. Psáno latině libro 1° Caroli fol. 56. Orig. desideratur. Cop. saec. X VII in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in ms. archivi capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XXXIII p. 486. — Ed. Sedláček, Zbytky register králů řím- ských a českých p. 20 n. 23.—Ex ms. olim tabularii Vindobonensis sign. n. 185, quod nunc Pragae in archi- vo publico centrali sign. 2450 servatur, ed. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 87 n. 22. — [L]. 1295) 1362 ex. Karolus imperator et rex Pechoni, Johanni et Nicolao, civibus civitatis Luban, 20 sex. census annui in bonis villae Linden in feudum confert. Ve vsi, řečené Lynden, XX hřiven Pechovi, Janovi a Mikulášovi pod spůsobem léna propůjčeno jest, měštianům Lubanským. Orig. desideratur. Cop. saec. XVII in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XXXIII p. 486. — Ed. Sedláček l. c. p. 20 n. 24. — Ex ms. olim tabularii Vindobonensis sign. n. 185 ed. Čelakovský l. c. p. 87 n. 23.— [L]. 1296) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii b. Mariae virg. in Antiqua Bruna ord. Cisterciensis eiusque subditos ex iurisdictione omnium nobilium et officialium terrae eximit,
Strana 788
788 Regesta Bohemiae et Moraviae. monasterium tutelae et camerae suae reservans; nobiles et officiales vetat res monasterii et subdi- torum eius in vita et in morte ipsorum quocumque modo attingere. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg... abbatisse et conventui monasterii b. Marie virg. in Antiqua Brunna, Cist. ord., devotis nostris dill., graciam nostram et omne bonum. Principum decet clemenciam sibi subditos piis prosequi favoribus, illos tamen quodam sin- gulari favore pre ceteris, quibus devota religio et devote religionis suffragatur observancia, quique a divis nostris progentitoribus graciis singularibus sunt respecti. Volentes itaque in hoc nostrorum predecessorum inherere vestigiis, et ut eciam nostri et nostrorum here- dum devota in vestro monasterio habeatur memoria vos, vestrum monasterium et homines vobis subditos circa omnes gracias, libertates et indulta predecessorum nostrorum conser- vamus presentibus et volumus futuris temporibus graciosius conservare, ab omnibusque et singulis nobilium, baronum, iudicum, iusticiariorum, burgraviorum et officialium terre nostre quorumlibet iurisdiccionibus, dacionibus, iussionibus, mandatis et preceptis quibus- libet vos, bona vestri monasterii et homines virtute presencium eximimus et nostre tuicioni et camere solummodo reservamus, volentes, ut ipsis non pareatis nec obediatis in aliquo, sed in omnibus agendis et causis vestris, vestri monasterii et hominum ad nostram magnificenciam dumtaxat vel ad hunc, quem ad hoc deputandum duxerimus, de cetero recurratis. Decernentes virtute presencium, ut de bonis decedencium subdi- torum vestrorum nullus se presumat intromittere, sed ipsa debent ad vestram disposi- cionem futuris temporibus pertinere. Mandamus itaque universis et singulis baronibus, nobilibus, burgraviis, iusticiariis et officialibus nostris quibuslibet, qui nunc sunt et qui fuerint pro tempore, quatenus de vestrorum subditorum et hominum ac vestris bonis et rebus in vita et in morte non presumant se intromittere nec iudiciis in bonis vestris presidere, casibus in privilegiis vestri monasterii dumtaxat exceptis, neque eciam vos et vestros homines in aliquo perturbare, prout propria pericula et nostram indignacionem irremissibilem voluerint evitare. Harum, quibus sigillum nostrum appendi fecimus, serie literarum. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. d. millesimo trecentesimo sexagesi- mo tercio. Orig. perg. cum sig. marchionis de cera rubra in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. St. Brno Cist. A 27. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 223 n. 306 ad 25. diem m. mart. a. 1363. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 800. — HU — [LJ. 1) Incarnatio domini dies 25. m. mart., sed etiam 25. m. dec. esse potest., ut Grotefend, Zeitrechnung d. deut- schen Mittelalters I p. 7, Emler, Rukovět křesťanské chronologie p. 77, Friedrich, Rukověť křesťanské chro- nologie p. 308 testantur. Litteras ad 25. diem m. dec. a. 1362 contra Brandl digerere statui, quod Johannes marchio comes imperatoris Karoli erat, cum ille mense martio Nurembergae morabatur, ut nomen eius in litteris imperatoris 15. et 17. die m. mart. Nurembergae datis testatur. (Reg. imp. VIII 3093, 3099). In litteris quidem, quae 18. die m. mart. datae sunt (vide infra n. 1370), ), inter testes non nominatur, sed illae litterae marchionibus Brandenburgensibus, Bolcone, duce Svidnicensi ipsoque Johanne marchione petentibus scriptae sunt et pactionem de hereditate Brandenburgensis marcae affirmant, quae, si heredes recti imperatoris et regis Karoli morerentur, ad marchionem Johannem eiusque heredes transeat; ergo verisimile non videtur, ut illo ipso tempore marchio Johannes Nuremberga abiret. Profectio Norimberga Brunam, pre- sertim primo vere, cum nix in aquam mutaretur, longius temporis manebat, quam septem dies, praecipue si similem profectionem imperatoris Karoli Karlštejn Nurembergam mense iunio a. 1360 cum hac profectione comparamus, quae etiam quasi unam hebdomadam manebat (vide supra n. 557). Cf. et. litteras supra sub n. 1080a typis excusas, quae testantur consuetudinem in dioecesi Olomucensi annum 25. die m. dec. incipere. 1297) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Oslavany, Cisterciensis ord., ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur.
788 Regesta Bohemiae et Moraviae. monasterium tutelae et camerae suae reservans; nobiles et officiales vetat res monasterii et subdi- torum eius in vita et in morte ipsorum quocumque modo attingere. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg... abbatisse et conventui monasterii b. Marie virg. in Antiqua Brunna, Cist. ord., devotis nostris dill., graciam nostram et omne bonum. Principum decet clemenciam sibi subditos piis prosequi favoribus, illos tamen quodam sin- gulari favore pre ceteris, quibus devota religio et devote religionis suffragatur observancia, quique a divis nostris progentitoribus graciis singularibus sunt respecti. Volentes itaque in hoc nostrorum predecessorum inherere vestigiis, et ut eciam nostri et nostrorum here- dum devota in vestro monasterio habeatur memoria vos, vestrum monasterium et homines vobis subditos circa omnes gracias, libertates et indulta predecessorum nostrorum conser- vamus presentibus et volumus futuris temporibus graciosius conservare, ab omnibusque et singulis nobilium, baronum, iudicum, iusticiariorum, burgraviorum et officialium terre nostre quorumlibet iurisdiccionibus, dacionibus, iussionibus, mandatis et preceptis quibus- libet vos, bona vestri monasterii et homines virtute presencium eximimus et nostre tuicioni et camere solummodo reservamus, volentes, ut ipsis non pareatis nec obediatis in aliquo, sed in omnibus agendis et causis vestris, vestri monasterii et hominum ad nostram magnificenciam dumtaxat vel ad hunc, quem ad hoc deputandum duxerimus, de cetero recurratis. Decernentes virtute presencium, ut de bonis decedencium subdi- torum vestrorum nullus se presumat intromittere, sed ipsa debent ad vestram disposi- cionem futuris temporibus pertinere. Mandamus itaque universis et singulis baronibus, nobilibus, burgraviis, iusticiariis et officialibus nostris quibuslibet, qui nunc sunt et qui fuerint pro tempore, quatenus de vestrorum subditorum et hominum ac vestris bonis et rebus in vita et in morte non presumant se intromittere nec iudiciis in bonis vestris presidere, casibus in privilegiis vestri monasterii dumtaxat exceptis, neque eciam vos et vestros homines in aliquo perturbare, prout propria pericula et nostram indignacionem irremissibilem voluerint evitare. Harum, quibus sigillum nostrum appendi fecimus, serie literarum. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. d. millesimo trecentesimo sexagesi- mo tercio. Orig. perg. cum sig. marchionis de cera rubra in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. St. Brno Cist. A 27. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 223 n. 306 ad 25. diem m. mart. a. 1363. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 800. — HU — [LJ. 1) Incarnatio domini dies 25. m. mart., sed etiam 25. m. dec. esse potest., ut Grotefend, Zeitrechnung d. deut- schen Mittelalters I p. 7, Emler, Rukovět křesťanské chronologie p. 77, Friedrich, Rukověť křesťanské chro- nologie p. 308 testantur. Litteras ad 25. diem m. dec. a. 1362 contra Brandl digerere statui, quod Johannes marchio comes imperatoris Karoli erat, cum ille mense martio Nurembergae morabatur, ut nomen eius in litteris imperatoris 15. et 17. die m. mart. Nurembergae datis testatur. (Reg. imp. VIII 3093, 3099). In litteris quidem, quae 18. die m. mart. datae sunt (vide infra n. 1370), ), inter testes non nominatur, sed illae litterae marchionibus Brandenburgensibus, Bolcone, duce Svidnicensi ipsoque Johanne marchione petentibus scriptae sunt et pactionem de hereditate Brandenburgensis marcae affirmant, quae, si heredes recti imperatoris et regis Karoli morerentur, ad marchionem Johannem eiusque heredes transeat; ergo verisimile non videtur, ut illo ipso tempore marchio Johannes Nuremberga abiret. Profectio Norimberga Brunam, pre- sertim primo vere, cum nix in aquam mutaretur, longius temporis manebat, quam septem dies, praecipue si similem profectionem imperatoris Karoli Karlštejn Nurembergam mense iunio a. 1360 cum hac profectione comparamus, quae etiam quasi unam hebdomadam manebat (vide supra n. 557). Cf. et. litteras supra sub n. 1080a typis excusas, quae testantur consuetudinem in dioecesi Olomucensi annum 25. die m. dec. incipere. 1297) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Oslavany, Cisterciensis ord., ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur.
Strana 789
Annus 1362 dec. 25. 789 Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbatisse et conventui monasterii in Ossla- —— Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem d. millesimo ven, ord. Cist., trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig, marchionis in press. perg. Brunae in archivo civitatis. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 222 n. 305 (ad 25. diem m. mart. 1363). — [L]. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1298) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Tišnov, Cisterciensis ord., ex iuris- dictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbati et conventui monasterii in Tyssno- —— Dat. Nova villa die Incarnacionis domini, a. eiusdem domini mille- wicz, ord. Cist., simo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Mora- viae, nunc publico, sign. Tišnov Cist. A 5. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 72 n. 88 (ad 25. diem m. mart. 1363). — Extr. Šébánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 805. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1299) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Velehrad, Cisterciensis ord., ex iurisdictione nobilium et officialium terrae eodem modo eximit, ut supra in litteris sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, marchio Moravie, religg. .. abbati et conventui Welegradensis monasterii, Cist. ord., —. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. in press. perg., avulso, Brunae olim in archivo terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. Velehrad Cist. A 11.— Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 227 n. 310 (ad 25. diem m. mart. a. 1363). Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 803. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1300) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Vizovice, Cisterciensis ord., ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbati et conventui monasterii in Wyzouicz, ord. Cyst., ——. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Ex orig. ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Ces. XIV p. 506 n. 15. — Extr. Bret- holz, Cod. dipl. Mor. XV p. 73 n. 90. — Sedláček, Die altböhmischen Bestände d. Oelser Archivs, Věst. král. čes. spol. náuk 1877 p. 63 n. 64. — [L]. 1) Cf. adnot. ad n. 1296.
Annus 1362 dec. 25. 789 Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbatisse et conventui monasterii in Ossla- —— Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem d. millesimo ven, ord. Cist., trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig, marchionis in press. perg. Brunae in archivo civitatis. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 222 n. 305 (ad 25. diem m. mart. 1363). — [L]. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1298) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Tišnov, Cisterciensis ord., ex iuris- dictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbati et conventui monasterii in Tyssno- —— Dat. Nova villa die Incarnacionis domini, a. eiusdem domini mille- wicz, ord. Cist., simo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Mora- viae, nunc publico, sign. Tišnov Cist. A 5. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 72 n. 88 (ad 25. diem m. mart. 1363). — Extr. Šébánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 805. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1299) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Velehrad, Cisterciensis ord., ex iurisdictione nobilium et officialium terrae eodem modo eximit, ut supra in litteris sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, marchio Moravie, religg. .. abbati et conventui Welegradensis monasterii, Cist. ord., —. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. in press. perg., avulso, Brunae olim in archivo terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. Velehrad Cist. A 11.— Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 227 n. 310 (ad 25. diem m. mart. a. 1363). Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 803. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1300) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Vizovice, Cisterciensis ord., ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbati et conventui monasterii in Wyzouicz, ord. Cyst., ——. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Ex orig. ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Ces. XIV p. 506 n. 15. — Extr. Bret- holz, Cod. dipl. Mor. XV p. 73 n. 90. — Sedláček, Die altböhmischen Bestände d. Oelser Archivs, Věst. král. čes. spol. náuk 1877 p. 63 n. 64. — [L]. 1) Cf. adnot. ad n. 1296.
Strana 790
790 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1301) 1362 dec. 251). Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Ždár, Cisterciensis ord., ex iuris- dictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 lypis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. .. abbati et conventui monasterii in Zaharz, Cist. ord., ——. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig, marchionis de cera rubra in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. Ždár Cist. A 64. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 224 n. 307 (ad 25. diem m. mart. a. 1363). — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 801. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1302) 1362 dec. 251). Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Louka prope Znojmo, ord. Praemonstratensis, ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo exi- mit, ut in litteris sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbati et conventui monasterii Lucensis, Prem. ord., —— Dat. Nova villa in die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Cop. saec. XVII in Matricula monasterii Lucensis, ms. collectionis Cerronianae n. 253 Brunae olim in archivo terrae Moraviae, nunc vero publico. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 228 n. 312 (ad 25. diem m. mart. a. 1363). — HU — [L]. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1303) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Nová Ríše, ord. Praemonstratensis, ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. priorisse et conventui monasterii in Reusch, — — Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo ord. Prem., tre centesimo sexagesimo tercio. Orig. (A) desideratur. Insertum (B) litteris, 19. die m. oct. a. 1453 datis, olim in archivo monasterii in Nová Ríše, nunc vero Brunae in archivo publico. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 225 n. 308. HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1304) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Zábrdovice, ord. Praemonstraten- sis, ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eximit eodem modo, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur.
790 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1301) 1362 dec. 251). Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Ždár, Cisterciensis ord., ex iuris- dictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 lypis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. .. abbati et conventui monasterii in Zaharz, Cist. ord., ——. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig, marchionis de cera rubra in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. Ždár Cist. A 64. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 224 n. 307 (ad 25. diem m. mart. a. 1363). — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 801. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1302) 1362 dec. 251). Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Louka prope Znojmo, ord. Praemonstratensis, ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo exi- mit, ut in litteris sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbati et conventui monasterii Lucensis, Prem. ord., —— Dat. Nova villa in die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Cop. saec. XVII in Matricula monasterii Lucensis, ms. collectionis Cerronianae n. 253 Brunae olim in archivo terrae Moraviae, nunc vero publico. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 228 n. 312 (ad 25. diem m. mart. a. 1363). — HU — [L]. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1303) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Nová Ríše, ord. Praemonstratensis, ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. priorisse et conventui monasterii in Reusch, — — Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo ord. Prem., tre centesimo sexagesimo tercio. Orig. (A) desideratur. Insertum (B) litteris, 19. die m. oct. a. 1453 datis, olim in archivo monasterii in Nová Ríše, nunc vero Brunae in archivo publico. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 225 n. 308. HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1304) 1362 dec. 25.1) Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Zábrdovice, ord. Praemonstraten- sis, ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eximit eodem modo, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur.
Strana 791
Annus 1362 dec. 25.—27. 791 Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbati et conventui Zabrdovicensis monaste- ——. Dat. in Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini rii, Praem. ord., millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. (A) desideratur. Insertum (B) litteris Ladislai, regis Bohemiae, 8. die m. dec. a. 1452 Vindo- bonae datis, quae Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. Zabrdovice Praem. n. 14 servantur. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p 227 n. 311 (ad 25. diem m. mart. 1363). — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 804. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1305) 1362 dec. 251). Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Rajhrad, ord. s. Benedicti, ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. . . preposito et conventui monasterii Rey- —— Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem gradensis, ord. s. Benedicti, domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. marchionis olim in archivo monasterii in Rajhrad, nunc vero in archivo publico Brunae. — Extr. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 73 n. 89. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1306) 1362 dec. 251). Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii s. Clarae in Znojmo ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg, abbatisse et conventui monialium s. Clare in Znoyma ——. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. marchionis de cera rubra in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. Znojmo Klar. H 11. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 226 n. 309 (ad 25. diem m. mart. 1363). — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 802 — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1307) 1362 dec. 27. Avinione. Urbanus papa V abbates monasteriorum s. Vincentii prope Vratislaviam, Milocensis ac Altenburgensis conservatores abbatis et conventus Lucensis, ord. Praemonstratensis, Olomucen- Militanti ecclesie. Dat. Auinione VI kal. ian. sis dioec., ad triennium instituit. a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 154 fol. 4337 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 38 n. 48. — [L]. 1308) 1362 dec. 27. Avinione. Guillelmus, tituli s. Laurentii in Lucina presbyter cardinalis, Urbani papae V poenitenti- arius, [Arnesto], archiepiscopo Pragensi, committit, ut certas condiciones, in litteris accurate perscriptas, percontatus cum Martino Henrici de Jičin dispenset super defectu natalium.
Annus 1362 dec. 25.—27. 791 Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. abbati et conventui Zabrdovicensis monaste- ——. Dat. in Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini rii, Praem. ord., millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. (A) desideratur. Insertum (B) litteris Ladislai, regis Bohemiae, 8. die m. dec. a. 1452 Vindo- bonae datis, quae Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. Zabrdovice Praem. n. 14 servantur. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p 227 n. 311 (ad 25. diem m. mart. 1363). — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 804. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1305) 1362 dec. 251). Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii in Rajhrad, ord. s. Benedicti, ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg. . . preposito et conventui monasterii Rey- —— Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem gradensis, ord. s. Benedicti, domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. marchionis olim in archivo monasterii in Rajhrad, nunc vero in archivo publico Brunae. — Extr. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 73 n. 89. — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1306) 1362 dec. 251). Královo pole. Johannes, marchio Moraviae, conventum monasterii s. Clarae in Znojmo ex iurisdictione nobilium et officialium terrae Moraviae eodem modo eximit, ut in litteris supra sub n. 1296 typis excusis continetur. Johannes, dei gr. marchio Moravie, religg, abbatisse et conventui monialium s. Clare in Znoyma ——. Dat. Nova villa die Incarnacionis domini a. eiusdem domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. marchionis de cera rubra in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc vero publico, sign. Znojmo Klar. H 11. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 226 n. 309 (ad 25. diem m. mart. 1363). — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 161 n. 802 — HU — [LJ. 1) Cf. adnot. ad n. 1296. 1307) 1362 dec. 27. Avinione. Urbanus papa V abbates monasteriorum s. Vincentii prope Vratislaviam, Milocensis ac Altenburgensis conservatores abbatis et conventus Lucensis, ord. Praemonstratensis, Olomucen- Militanti ecclesie. Dat. Auinione VI kal. ian. sis dioec., ad triennium instituit. a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 154 fol. 4337 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 38 n. 48. — [L]. 1308) 1362 dec. 27. Avinione. Guillelmus, tituli s. Laurentii in Lucina presbyter cardinalis, Urbani papae V poenitenti- arius, [Arnesto], archiepiscopo Pragensi, committit, ut certas condiciones, in litteris accurate perscriptas, percontatus cum Martino Henrici de Jičin dispenset super defectu natalium.
Strana 792
792 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ven. in Cr. patri, dei gr. archiepiscopo Pragensi, etc. Guillermus, miser. divina tituli s. Laurencii in Lucina presbyter cardinalis, salutem ——. Ex parte Martini Henrici de Gyc- zin, cler. vestre dioc., fuit nobis humiliter supplicatum, ut cum eo super defectu natalium, quem patitur de soluto genitus et soluta, ac eciam super eo, quod tacito de dicto defectu se fecit alias tamen rite clericali carractere insigniri, cum propter guerras et viarum discri- mina, sicut asserit, sedem apostolicam visitare non possit, quod premissis nequaquam obstan- tibus possit ipso carractere uti, eo ad omnes ordines promoveri et ecclesiasticum beneficium obtinere, eciam si curam habeat animarum, sedes ipsa dispensare misericorditer dignaretur. Nos igitur auctoritate domini pape, cuius penitenciarie curam gerimus, et de eius commissione in talibus generaliter nobis facta, circumspeccioni vestre committimus, quatenus — si est ita — consideratis diligenter circumstanciis universis, que circa ydoneitatem persone fue- rint attendende, si primo non est incontinencie paterne imitator, sed bone conversacionis et vite sufficientisque literature, super quibus vestram intendimus conscienciam onerare, alia- que sibi merita suffragantur ad huiusmodi dispensacionis graciam obtinendam, iniuncta sibi ab excessu predicto absolucione primo pro modo culpe previa salutari cum ipso super petitis misericorditer dispensetis, ita tamen, quod idem clericus, prout requiret onus bene- ficii, quod eum post dispensacionem huiusmodi obtinere contigerit, se faciat ad ordines statutis a iure temporibus promoveri, et personaliter resideat in eodem, alioquin dicte dis- pensacionis gracia, quoad ipsum beneficium, nullius penitus sit momenti. Dat. Auinione sub sigillo nostro, quo dudum ut diaconus cardinalis utebamur, VI kal. ian. pont. domini pape V (!) a. primo. Insertum litteris Jenczonis, praepositi eccl. s. Crucis Vratislaviensis, curiae archiepiscopalis Pragensis officialis, 22. die m. ian. a. 1365 Pragae datis, quarum cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 1Iv servatur. — [Lj. 1309) 1362 dec. 31. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Venceslao, plebano in Lysá (Lyssa), petente litterarum eiusdem Venceslai et fratrum, filiorum Nicolai Planerii, 26. die m. maii a. 1361 datarum tenore inserto (vide supra n. 897), litteras testimoniales de erectione et iure patronatus altaris s. Sa- pientiae in ecclesia Pragensi confert protestans, quod ius patronatus altaris supradicti ad ipsos Wenczeslaum, Leonhardum et Nicolaum, fratres suos, quamdiu ipsi seu eorum quilibet egerit in humanis, debeat pertinere; post mor- tem vero dictorum fratrum ius patronatus altaris supradicti ad nos et successores nostros pertinebit. — universis et singulis, quibus presentes exhibite fuerint Prage a. d. 1362 die ultima m. dec. Dat Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 36v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 41 n. 77 (ad a. 1363). — [M]. 1310) 1362 s. d. Zabkovice. Consules civitatis Zabkovice se iura a civitate Vratislaviensi recepturos esse promittunt. Nos .. consules civitatis Frankenstein t. p. recognoscimus u. nos de mandato, iussu et voluntate — invictissimi principis d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri generosi, ymmo accedente consilio, connivencia et consensu .. scabino- rum, .. seniorum, .. iuratorum et tocius universitatis nostre teneri et debere deinceps iura
792 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ven. in Cr. patri, dei gr. archiepiscopo Pragensi, etc. Guillermus, miser. divina tituli s. Laurencii in Lucina presbyter cardinalis, salutem ——. Ex parte Martini Henrici de Gyc- zin, cler. vestre dioc., fuit nobis humiliter supplicatum, ut cum eo super defectu natalium, quem patitur de soluto genitus et soluta, ac eciam super eo, quod tacito de dicto defectu se fecit alias tamen rite clericali carractere insigniri, cum propter guerras et viarum discri- mina, sicut asserit, sedem apostolicam visitare non possit, quod premissis nequaquam obstan- tibus possit ipso carractere uti, eo ad omnes ordines promoveri et ecclesiasticum beneficium obtinere, eciam si curam habeat animarum, sedes ipsa dispensare misericorditer dignaretur. Nos igitur auctoritate domini pape, cuius penitenciarie curam gerimus, et de eius commissione in talibus generaliter nobis facta, circumspeccioni vestre committimus, quatenus — si est ita — consideratis diligenter circumstanciis universis, que circa ydoneitatem persone fue- rint attendende, si primo non est incontinencie paterne imitator, sed bone conversacionis et vite sufficientisque literature, super quibus vestram intendimus conscienciam onerare, alia- que sibi merita suffragantur ad huiusmodi dispensacionis graciam obtinendam, iniuncta sibi ab excessu predicto absolucione primo pro modo culpe previa salutari cum ipso super petitis misericorditer dispensetis, ita tamen, quod idem clericus, prout requiret onus bene- ficii, quod eum post dispensacionem huiusmodi obtinere contigerit, se faciat ad ordines statutis a iure temporibus promoveri, et personaliter resideat in eodem, alioquin dicte dis- pensacionis gracia, quoad ipsum beneficium, nullius penitus sit momenti. Dat. Auinione sub sigillo nostro, quo dudum ut diaconus cardinalis utebamur, VI kal. ian. pont. domini pape V (!) a. primo. Insertum litteris Jenczonis, praepositi eccl. s. Crucis Vratislaviensis, curiae archiepiscopalis Pragensis officialis, 22. die m. ian. a. 1365 Pragae datis, quarum cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 1Iv servatur. — [Lj. 1309) 1362 dec. 31. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Venceslao, plebano in Lysá (Lyssa), petente litterarum eiusdem Venceslai et fratrum, filiorum Nicolai Planerii, 26. die m. maii a. 1361 datarum tenore inserto (vide supra n. 897), litteras testimoniales de erectione et iure patronatus altaris s. Sa- pientiae in ecclesia Pragensi confert protestans, quod ius patronatus altaris supradicti ad ipsos Wenczeslaum, Leonhardum et Nicolaum, fratres suos, quamdiu ipsi seu eorum quilibet egerit in humanis, debeat pertinere; post mor- tem vero dictorum fratrum ius patronatus altaris supradicti ad nos et successores nostros pertinebit. — universis et singulis, quibus presentes exhibite fuerint Prage a. d. 1362 die ultima m. dec. Dat Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 36v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 41 n. 77 (ad a. 1363). — [M]. 1310) 1362 s. d. Zabkovice. Consules civitatis Zabkovice se iura a civitate Vratislaviensi recepturos esse promittunt. Nos .. consules civitatis Frankenstein t. p. recognoscimus u. nos de mandato, iussu et voluntate — invictissimi principis d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri generosi, ymmo accedente consilio, connivencia et consensu .. scabino- rum, .. seniorum, .. iuratorum et tocius universitatis nostre teneri et debere deinceps iura
Strana 793
Annus 1362 dec. 27.— dec. s. d. 793 Magdeburgensia super omnibus dubiis et causis querere et recipere a legalibus viris .. consu- libus et .. scabinis civitatis Wratislauiensis, et ea recepta ritu solito, quando et quociens opus fuerit, inter reum et actorem fideli ministracione ferre et iurisdice promulgare, promit- tentes dictis .. consulibus Wratislauiensibus et .. scabinis nomine nostro ac universitatis nostre in recepcione et ministracione dictorum iurium debitam obedienciam exhibere sic, quod ea iura aut alterum eorum nulli alii civitatum extra districtum nostrum sub optentu Act. et dat. Frankinstein bone nostre fidei debebimus quomodolibet impertiri. a.d. 1362 die tali. Cop. saec. XIV in Antiquario, ms. archivi civitatis Vratislaviensis, sign. K 115, 1 fol. 46. — Ed. Korn, Breslauer UB p. 203 n. 231. — Ibidem etiam tenor litterarum consulum civitatis Vratislaviensis, quae eodem tempore civitati Frankenstein datae esse videntur, servatus est; Korn l. c. p. 203 n. 230.— Extr. Klose, Vom Breslau IIa p. 219. — [Mj. 1311) 1362. Margaretha abbatissa, Bětka priorissa, Elisabeth custrix totusque conventus monasterii s. Georgii in castro Pragensi promittunt se metas et limites pratorum et pascuorum monasterii praedicti eiusque villae Vrutice et pratorum civitatis Melnicensis, ab arbitris factos, tenere el observare. Nos Margaretha, div. miser. abbatissa, Bietka priorissa, Elizabeth custrix totusque conventus monialium monasterii s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, n.f.u. quod cum super lite et dissensionis materia, que dudum a retroactis temporibus inter nos et antecessores nostras occasione metharum et limitum pascuarum sive pratorum monasterii nostri et ville nostre Wruticz versus civitatem Melnicensem iacencium ex una, et providos ac honestos viros, iudicem et iuratos totamque communitatem civitatis Melnicensis prefate ipsorumque predecessores similiter occasione metharum et limitum pascuarum et pratorum dicte civitatis versus villam Wruticz predictam et villam Gelenicz se protendencium, pratis- que et pascuis nostris prefatis contingencium parte ex altera, vertebantur seu verti spera- bantur, pro parte nostra ac tocius monasterii nostri in providos et discrr. vv. Dobessium de Ugezd et Wieczkonem de Nyniechow et pro parte honestorum et sapiencium vv., iudicis et iuratorum tociusque communitatis civitatis prefate, de consensu et voluntate seren. domine, d. Anne, Romanorum imperatricis et Bohemie regine, ac nob. v. d. Petri de Janowicz, ipsius curie magistri, in discrr. et honestos vv., Wenczlinum et Nicolaum Conadi, cives civitatis sepedicte, fuisset et esset sub certa pena tanquam in arbitros et metharum huiusmodi ostensores de alto in basso compromissum, predicti arbitri omnes in solidum, habitis et re- ceptis ab antiquis et provectis in etate hominibus fide dignis circumsedentibus tam communi- ter quam divisim probacionibus et informacionibus copiosis, animo deliberato prefatas me- thas et limites fecerunt, ostenderunt et demonstraverunt perpetuo observandas in hunc mo- dum et per hec signa: ita videlicet, quod ab agro Wankonis de Wruticz incipiendo contra fossatum antiquum prati nostri monasterii predicti et a fine illius prati et fossati directe versus rotam molendini in Gelenicz terminando, fines et limites dictorum pratorum et pas- cuorum sunt et esse debent ita, quod quitquid est et fuerit de pratis sive pascuis contingen- tibus fossatum predictum a parte civitatis Melnicensis predicte, ad ipsam civitatem et communitatem spectabunt, et quitquid eciam a parte ville Wruticz predicte de agris cultis et incultis ac pratis et pascuis fuerit dictum fossatum contingentibus, ad ipsam villam et monasterium nostrum pertinet et pertinere debebunt. Promittentes nihilominus pro nobis et successoribus nostris dictas limites et methas, sic per dictos arbitros factas, limitatas et ostensas, sub puritate et observacione religionis nostre ratas et gratas tenere et habere ac perpetuis temporibus inviolabiliter observare. In quorum omnium testimonium et fidem
Annus 1362 dec. 27.— dec. s. d. 793 Magdeburgensia super omnibus dubiis et causis querere et recipere a legalibus viris .. consu- libus et .. scabinis civitatis Wratislauiensis, et ea recepta ritu solito, quando et quociens opus fuerit, inter reum et actorem fideli ministracione ferre et iurisdice promulgare, promit- tentes dictis .. consulibus Wratislauiensibus et .. scabinis nomine nostro ac universitatis nostre in recepcione et ministracione dictorum iurium debitam obedienciam exhibere sic, quod ea iura aut alterum eorum nulli alii civitatum extra districtum nostrum sub optentu Act. et dat. Frankinstein bone nostre fidei debebimus quomodolibet impertiri. a.d. 1362 die tali. Cop. saec. XIV in Antiquario, ms. archivi civitatis Vratislaviensis, sign. K 115, 1 fol. 46. — Ed. Korn, Breslauer UB p. 203 n. 231. — Ibidem etiam tenor litterarum consulum civitatis Vratislaviensis, quae eodem tempore civitati Frankenstein datae esse videntur, servatus est; Korn l. c. p. 203 n. 230.— Extr. Klose, Vom Breslau IIa p. 219. — [Mj. 1311) 1362. Margaretha abbatissa, Bětka priorissa, Elisabeth custrix totusque conventus monasterii s. Georgii in castro Pragensi promittunt se metas et limites pratorum et pascuorum monasterii praedicti eiusque villae Vrutice et pratorum civitatis Melnicensis, ab arbitris factos, tenere el observare. Nos Margaretha, div. miser. abbatissa, Bietka priorissa, Elizabeth custrix totusque conventus monialium monasterii s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, n.f.u. quod cum super lite et dissensionis materia, que dudum a retroactis temporibus inter nos et antecessores nostras occasione metharum et limitum pascuarum sive pratorum monasterii nostri et ville nostre Wruticz versus civitatem Melnicensem iacencium ex una, et providos ac honestos viros, iudicem et iuratos totamque communitatem civitatis Melnicensis prefate ipsorumque predecessores similiter occasione metharum et limitum pascuarum et pratorum dicte civitatis versus villam Wruticz predictam et villam Gelenicz se protendencium, pratis- que et pascuis nostris prefatis contingencium parte ex altera, vertebantur seu verti spera- bantur, pro parte nostra ac tocius monasterii nostri in providos et discrr. vv. Dobessium de Ugezd et Wieczkonem de Nyniechow et pro parte honestorum et sapiencium vv., iudicis et iuratorum tociusque communitatis civitatis prefate, de consensu et voluntate seren. domine, d. Anne, Romanorum imperatricis et Bohemie regine, ac nob. v. d. Petri de Janowicz, ipsius curie magistri, in discrr. et honestos vv., Wenczlinum et Nicolaum Conadi, cives civitatis sepedicte, fuisset et esset sub certa pena tanquam in arbitros et metharum huiusmodi ostensores de alto in basso compromissum, predicti arbitri omnes in solidum, habitis et re- ceptis ab antiquis et provectis in etate hominibus fide dignis circumsedentibus tam communi- ter quam divisim probacionibus et informacionibus copiosis, animo deliberato prefatas me- thas et limites fecerunt, ostenderunt et demonstraverunt perpetuo observandas in hunc mo- dum et per hec signa: ita videlicet, quod ab agro Wankonis de Wruticz incipiendo contra fossatum antiquum prati nostri monasterii predicti et a fine illius prati et fossati directe versus rotam molendini in Gelenicz terminando, fines et limites dictorum pratorum et pas- cuorum sunt et esse debent ita, quod quitquid est et fuerit de pratis sive pascuis contingen- tibus fossatum predictum a parte civitatis Melnicensis predicte, ad ipsam civitatem et communitatem spectabunt, et quitquid eciam a parte ville Wruticz predicte de agris cultis et incultis ac pratis et pascuis fuerit dictum fossatum contingentibus, ad ipsam villam et monasterium nostrum pertinet et pertinere debebunt. Promittentes nihilominus pro nobis et successoribus nostris dictas limites et methas, sic per dictos arbitros factas, limitatas et ostensas, sub puritate et observacione religionis nostre ratas et gratas tenere et habere ac perpetuis temporibus inviolabiliter observare. In quorum omnium testimonium et fidem
Strana 794
794 Regestu Bohemiae et Moraviae. sigilla nostra, videlicet abbatisse el conventus predictorum, presentibus sunt appensa. Dat. Prage a.d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo. Orig. desideratur. Ex libro privilegiorum civitatis Melnicensis ms. XVI saec. (fol. 4) ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 580 n. 401. Ib. etiam versio bohemica (fol. 23°). — [L]. 1312) 1362. Venceslaus abbas et conventus monasterii in Sedlec, ord. Cisterciensis, Pragensis dioec., Henslino, civi civitatis Novae Coloniae (Kolin/Labem), 15 gr. census annui super tribus molen- dinis prope Coloniam, videlicel Hroby aliosque duos, assignat. Barbora Gruberová od Hory okázala list vidimus pod Horských přísežných pečetí, v němž Václav opat a konvent kláštera Sedleckého [zapisuje] Henzlínovi, měštěnínu Nového Kolína, 15 gr. úroku na třech mlýních u Kolína, totiž Hroby a jiných dvú, za 120 sex. gr. Dat. a. d. 1362. Cop. saec. XV in ms. sign. XVII A 15 Pragae in bibliotheca publica. — Ed. Palacký, Registra zápi- sů r. 1453, Arch. Čes. 1I p. 201. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 641. — [L]. 1313) 1362 s. d. Jaroslaus de Čečovice profitetur se duo prata in villa Kunějovice abbati et conventui mona- sterii Cladrubensis necnon Paulo de Hostětice, Zdislao de Brod(?) et Guillelmo de Služetin (?) vendidisse seque et suos compromissores haec bona commodo dicti abbatis et conventus in tabulas terrae inscripturos esse promittit; si autem Karolus imperator et rex hanc venditionem non com- probaret, vel si aliquis dominorum se contra eam obtulerit, se et compromissores suos pecuniam monasterio et dictis nobilibus reddere velle obligat. In nom. dom. am. Ego Jaroslaus de Czaczelbicz recognosco t.p.u., quia vendidi duo prata mea in Czunielbicz rev. v. d. abbati Cladrubiensi totique conventui eiusdem claustri necnon nobb. vv. Paulo de Hostyeczycz, Zdislao de Brobra, Wyllemiro de Zluzetan pro quadraginta minus tribus sex. gr. den. Prag. monet a]e et illa prata duo debeo et teneor iure terrestri disbrigare simul cum amicis meis et antedictis libertatibus, ut imposuit littera nostra expressum etc.(!). Quod promitto et mecum promittunt et compromittunt nobb. vv. Hynko de Bubella, Dobrohostus de Melmoym, Nyepro de Merkrzyn sibi d. Raczkoni praeli- bato simul cum complicibus suis iamdictis antedicta prata in tabulas terrae infra unum annum seu quam totius potest inprimere sine qualibet occasione et intitulatione. Sin autem d. im- perator, dominus noster gratiosus, praefato d. Raczkoni voluntatem ad hoc gratiosam non praebuerit et assensum, vel si aliquis dominorum aliorum contra praedictum abbatem in lites se obtulerit seu obtulerint et contentiones sibi in praeiudicium et in periculum et in scandalum ita, quod memoratus abbas simul cum conventu antedicto sepe dicta prata possidere ad plenum non posset et sine strepitu iudicii et querella, extunc ego Jaroslaus praedictus nominata prata pro usu meo accipiam et usurpabo et sibi d. Raczkoni necnon et conventui simul cum nominatis honn. viris peccunias praefatas, videlicet quadraginta minus tribus sex., per annum ab acceptatione praedictorum pratorum debeo persolvere simul cum complicibus meis commemoratis et expagare sine omni mali dolo; quod si nos facere non contigerit, quod absit, extunc illo facto nostrae fidei et honoris simus transgressores. In cuius rei testimonium praesentem paginam nostris sigillis iussimus communiri. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo qui (!) et supra.1) Orig. desideratur. Cop. saec. XVII in copiario monasterii Cladrubensis, Pragae olim in bibliotheca Nat. et univ., sign. II A 10 fol. 150 n. 74, nunc vero in archivo publico centrali sign. ms. 3471 a. — [L]. 1) Praecedunt litterae, 6. die m. aug. a. 1360 datae, quas supra sub n. 601 typis excusas invenies.
794 Regestu Bohemiae et Moraviae. sigilla nostra, videlicet abbatisse el conventus predictorum, presentibus sunt appensa. Dat. Prage a.d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo. Orig. desideratur. Ex libro privilegiorum civitatis Melnicensis ms. XVI saec. (fol. 4) ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 580 n. 401. Ib. etiam versio bohemica (fol. 23°). — [L]. 1312) 1362. Venceslaus abbas et conventus monasterii in Sedlec, ord. Cisterciensis, Pragensis dioec., Henslino, civi civitatis Novae Coloniae (Kolin/Labem), 15 gr. census annui super tribus molen- dinis prope Coloniam, videlicel Hroby aliosque duos, assignat. Barbora Gruberová od Hory okázala list vidimus pod Horských přísežných pečetí, v němž Václav opat a konvent kláštera Sedleckého [zapisuje] Henzlínovi, měštěnínu Nového Kolína, 15 gr. úroku na třech mlýních u Kolína, totiž Hroby a jiných dvú, za 120 sex. gr. Dat. a. d. 1362. Cop. saec. XV in ms. sign. XVII A 15 Pragae in bibliotheca publica. — Ed. Palacký, Registra zápi- sů r. 1453, Arch. Čes. 1I p. 201. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 641. — [L]. 1313) 1362 s. d. Jaroslaus de Čečovice profitetur se duo prata in villa Kunějovice abbati et conventui mona- sterii Cladrubensis necnon Paulo de Hostětice, Zdislao de Brod(?) et Guillelmo de Služetin (?) vendidisse seque et suos compromissores haec bona commodo dicti abbatis et conventus in tabulas terrae inscripturos esse promittit; si autem Karolus imperator et rex hanc venditionem non com- probaret, vel si aliquis dominorum se contra eam obtulerit, se et compromissores suos pecuniam monasterio et dictis nobilibus reddere velle obligat. In nom. dom. am. Ego Jaroslaus de Czaczelbicz recognosco t.p.u., quia vendidi duo prata mea in Czunielbicz rev. v. d. abbati Cladrubiensi totique conventui eiusdem claustri necnon nobb. vv. Paulo de Hostyeczycz, Zdislao de Brobra, Wyllemiro de Zluzetan pro quadraginta minus tribus sex. gr. den. Prag. monet a]e et illa prata duo debeo et teneor iure terrestri disbrigare simul cum amicis meis et antedictis libertatibus, ut imposuit littera nostra expressum etc.(!). Quod promitto et mecum promittunt et compromittunt nobb. vv. Hynko de Bubella, Dobrohostus de Melmoym, Nyepro de Merkrzyn sibi d. Raczkoni praeli- bato simul cum complicibus suis iamdictis antedicta prata in tabulas terrae infra unum annum seu quam totius potest inprimere sine qualibet occasione et intitulatione. Sin autem d. im- perator, dominus noster gratiosus, praefato d. Raczkoni voluntatem ad hoc gratiosam non praebuerit et assensum, vel si aliquis dominorum aliorum contra praedictum abbatem in lites se obtulerit seu obtulerint et contentiones sibi in praeiudicium et in periculum et in scandalum ita, quod memoratus abbas simul cum conventu antedicto sepe dicta prata possidere ad plenum non posset et sine strepitu iudicii et querella, extunc ego Jaroslaus praedictus nominata prata pro usu meo accipiam et usurpabo et sibi d. Raczkoni necnon et conventui simul cum nominatis honn. viris peccunias praefatas, videlicet quadraginta minus tribus sex., per annum ab acceptatione praedictorum pratorum debeo persolvere simul cum complicibus meis commemoratis et expagare sine omni mali dolo; quod si nos facere non contigerit, quod absit, extunc illo facto nostrae fidei et honoris simus transgressores. In cuius rei testimonium praesentem paginam nostris sigillis iussimus communiri. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundo qui (!) et supra.1) Orig. desideratur. Cop. saec. XVII in copiario monasterii Cladrubensis, Pragae olim in bibliotheca Nat. et univ., sign. II A 10 fol. 150 n. 74, nunc vero in archivo publico centrali sign. ms. 3471 a. — [L]. 1) Praecedunt litterae, 6. die m. aug. a. 1360 datae, quas supra sub n. 601 typis excusas invenies.
Strana 795
Annus 1362 s. d. — 1363 ian. 6. 795 1314) 1363 ian. 1. Hradec prope Oppaviam. Nicolaus, Oppaviae et Rathiboriae dux, quattuor mar. gr. Prag. polonici numeri census annui, quas cum consensu filii sui Johannis a Nicolao, advocato Rathiboriensi, super curiam macellorum, quod vulgariter Cutilczins nuncupatur, pro 40 mar. emit, monasterio in Ruda, ord. Cisterciensis, ad capellam b. Johannis ev. donat, ut missae pro anima quondam Leutoldi de Pischowicz, fidelis sui, fratris militis Wirbentae, capitanei de Magna Polonia, ad reverentiam b. Mariae virg. omniumque sanctorum necnon ad salutem vivorum et defunctorum ibi peragan- tur; si vero unquam abbas aut superior quisque hanc donationem laederet, duci Nicolao eius- que successoribus donationem ad aliud monasterium eiusdem ordinis transferre licet. In nom. dom am. Iustis religiosorum virorum affectibus inclinari nos convenit Act. et dat. in castro Grecz sub a. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die Circumcisionis domini. Ex orig. perg. cum duobus sigillis, quorum 2) avulsum deest ed. Wattenbach, Urkunden der Klöster Rauden und Himmelwitz, der Dominikaner et der Dominicanerinnen in der Stadt Ratibor, Cod. dipl. Sil. II, sect. Rauden, p. 32 n. 38. — Extr. Kopetzky, Regesten zur Gesch. des Hertzoghums Troppau (1061— 1464), AOG 45 p. 188 n. 342. — [L]. 1315) 1363 ian. 2. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, ad praesentationem Přibyslai (Przybislay), correctoris cleri Pragensis dioec., Ulrici, canonici ecclesiae s. Aegidii in Maiore civitate Pragensi, Al- berti, notarii actorum curiae archiepiscopalis Pragensis, ac Henslini (Henzlini), procuratoris eiusdem archiepiscopalis curiae, procuratorum Alberti, altaristae altaris ss. Simonis et Judae alias ss. Philippi et Jacobi apostt. in ecclesia s. Viti in castro Pragensi, ad quem ius patronatus ecclesiae in villa Křečhoř (Krzyeczhora) spectat, ad eandem ecclesiam, per mortem Hermanni, ultimi eiusdem ecclesiae rectoris, vacantem, Petrum de Pohnan, clericum Pragensis dioec., rectorem in Křečhoř instituit eumque omnibus iuribus et pertinenciis dictae ecclesiae investit. — s. Pragensis ecclesie archiepiscopus Nos Arnestus, millesimo CCC° LXIII° die II m. ian. Dat. Prage a. d. Cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 46. — Ed. Emler, Ll. confirm. archidioec. Prag. 1, 2 p. 2. [Lj. 1316) 1363 ian. 6. Plznae. ludex, iurati universitasque civitatis Plznae se pro Karolo imperatore et rege certum nume- rum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex, iurati et universitas civitatis Nove Pilsne recognoscimus universis nos a serenissimo principe, domino nostro graciosissimo, d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, quandrin- gentas minus XII thoraces, trecentas et XXX barbutas cum appendenciis, trecenta X bra- chilia, XX humeralia et totidem golliria percepisse, ad que alia arma, videlicet barbutas, brachilia etc., ut premittitur, cum cyrotecis nostris propriis pecuniis comparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et numerum IIIIe torum apparatuum predictorum. Hosque quadringentos apparatus integre bona nostra fide promit- timus pro dicto domino nostro imperatore, suis heredibus et successoribus, Boemie regibus, munde et perpetue pro ipsorum necessitate et honore regni custodire et fideliter conservare taliter, quod quociens et quando per dictum dominum nostrum imperatorem, successores
Annus 1362 s. d. — 1363 ian. 6. 795 1314) 1363 ian. 1. Hradec prope Oppaviam. Nicolaus, Oppaviae et Rathiboriae dux, quattuor mar. gr. Prag. polonici numeri census annui, quas cum consensu filii sui Johannis a Nicolao, advocato Rathiboriensi, super curiam macellorum, quod vulgariter Cutilczins nuncupatur, pro 40 mar. emit, monasterio in Ruda, ord. Cisterciensis, ad capellam b. Johannis ev. donat, ut missae pro anima quondam Leutoldi de Pischowicz, fidelis sui, fratris militis Wirbentae, capitanei de Magna Polonia, ad reverentiam b. Mariae virg. omniumque sanctorum necnon ad salutem vivorum et defunctorum ibi peragan- tur; si vero unquam abbas aut superior quisque hanc donationem laederet, duci Nicolao eius- que successoribus donationem ad aliud monasterium eiusdem ordinis transferre licet. In nom. dom am. Iustis religiosorum virorum affectibus inclinari nos convenit Act. et dat. in castro Grecz sub a. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die Circumcisionis domini. Ex orig. perg. cum duobus sigillis, quorum 2) avulsum deest ed. Wattenbach, Urkunden der Klöster Rauden und Himmelwitz, der Dominikaner et der Dominicanerinnen in der Stadt Ratibor, Cod. dipl. Sil. II, sect. Rauden, p. 32 n. 38. — Extr. Kopetzky, Regesten zur Gesch. des Hertzoghums Troppau (1061— 1464), AOG 45 p. 188 n. 342. — [L]. 1315) 1363 ian. 2. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, ad praesentationem Přibyslai (Przybislay), correctoris cleri Pragensis dioec., Ulrici, canonici ecclesiae s. Aegidii in Maiore civitate Pragensi, Al- berti, notarii actorum curiae archiepiscopalis Pragensis, ac Henslini (Henzlini), procuratoris eiusdem archiepiscopalis curiae, procuratorum Alberti, altaristae altaris ss. Simonis et Judae alias ss. Philippi et Jacobi apostt. in ecclesia s. Viti in castro Pragensi, ad quem ius patronatus ecclesiae in villa Křečhoř (Krzyeczhora) spectat, ad eandem ecclesiam, per mortem Hermanni, ultimi eiusdem ecclesiae rectoris, vacantem, Petrum de Pohnan, clericum Pragensis dioec., rectorem in Křečhoř instituit eumque omnibus iuribus et pertinenciis dictae ecclesiae investit. — s. Pragensis ecclesie archiepiscopus Nos Arnestus, millesimo CCC° LXIII° die II m. ian. Dat. Prage a. d. Cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 46. — Ed. Emler, Ll. confirm. archidioec. Prag. 1, 2 p. 2. [Lj. 1316) 1363 ian. 6. Plznae. ludex, iurati universitasque civitatis Plznae se pro Karolo imperatore et rege certum nume- rum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex, iurati et universitas civitatis Nove Pilsne recognoscimus universis nos a serenissimo principe, domino nostro graciosissimo, d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, quandrin- gentas minus XII thoraces, trecentas et XXX barbutas cum appendenciis, trecenta X bra- chilia, XX humeralia et totidem golliria percepisse, ad que alia arma, videlicet barbutas, brachilia etc., ut premittitur, cum cyrotecis nostris propriis pecuniis comparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et numerum IIIIe torum apparatuum predictorum. Hosque quadringentos apparatus integre bona nostra fide promit- timus pro dicto domino nostro imperatore, suis heredibus et successoribus, Boemie regibus, munde et perpetue pro ipsorum necessitate et honore regni custodire et fideliter conservare taliter, quod quociens et quando per dictum dominum nostrum imperatorem, successores
Strana 796
796 Regesta Bohemiae et Moraviae. et heredes suos, reges Boemie, de hiis fuerimus requisiti, nullam in eo, eosdem apparatus exhibere et presentare, negligenciam committemus ——. Dat. in Pilsna die Epyphanye domini a. d. M'CCC sexagesimo tercio.3). Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum vide superius n. 1224. — Ed. Strnad, Listář král. města Plzně I p. 91 n. 86. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 578. — [M]. a) In plica legitur: Remittatis litteram sigillatam. 1317) 1363 ian. 7. Avinione. Arnaldus, [archiepiscopus Auxitanus, Urbani papae V camerarius ], profitetur Racko- nem, abbatem monasterii Cladrubensis, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., pro parte partis eius communis servitii1) 51 flor. auri camerae apostolicae necnon 9 flor. auri, 15 solidos, 8 den. pro parte quattuor servitiorum clericis per manus Henrici, monachi dicti monasterii, persolvisse abbatique praefato terminum solutionis usque ad festum b. Michaelis proxime venturum prorogat. ——. Arnaldus, [archiepiscopus Auxitanus, domini nostri pape camerarius], Universis Dat. Auinione die VIII ian. LX tercio. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 34 fol. 80v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 43 n. 58. — [L]. —— 1) Cf. supra n. 872. 1318) 1363 ian. 11. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, Pragensis et Caminensis canonicus, archiepiscopi Pragensis vicarii in spiri- tualibus generales, litterarum Neplach abbatis, 13. die m. dec. a. 1362 datarum, tenore praemisso (vide n. 1286) permutationem agrorum plebani in Stěžery confirmant. Dat. Prage a. d. 1363 die XI m. ian. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 37. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 41 n. 78. — [M]. 1319) 1363 ian. 14. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, petente ei successoribusque eius, archi- episcopis Pragensibus, facultatem concedit, ut quattuor personis idoneis, magistris, doctoribus aut bacalaureatis seu in theologia vel decretis aut legibus peritis, de canonicatu ecclesiae Pragen- sis cum reservatione praebendae ipsius ecclesiae Pragensis providere liceat. Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, salutem etc. Personam tuam nobis — votam — Dat. Auinione XVIIII kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R.Av. 155 fol. 414 n. 279 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 47 n. 63. — [L]. de- 1320) 1363 ian. 14. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, petente ei eiusque successoribus facul- tatem reservandi tres dignitates, ad collationem Pragensis archiepiscopi pertinentes, concedit.
796 Regesta Bohemiae et Moraviae. et heredes suos, reges Boemie, de hiis fuerimus requisiti, nullam in eo, eosdem apparatus exhibere et presentare, negligenciam committemus ——. Dat. in Pilsna die Epyphanye domini a. d. M'CCC sexagesimo tercio.3). Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum vide superius n. 1224. — Ed. Strnad, Listář král. města Plzně I p. 91 n. 86. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 578. — [M]. a) In plica legitur: Remittatis litteram sigillatam. 1317) 1363 ian. 7. Avinione. Arnaldus, [archiepiscopus Auxitanus, Urbani papae V camerarius ], profitetur Racko- nem, abbatem monasterii Cladrubensis, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., pro parte partis eius communis servitii1) 51 flor. auri camerae apostolicae necnon 9 flor. auri, 15 solidos, 8 den. pro parte quattuor servitiorum clericis per manus Henrici, monachi dicti monasterii, persolvisse abbatique praefato terminum solutionis usque ad festum b. Michaelis proxime venturum prorogat. ——. Arnaldus, [archiepiscopus Auxitanus, domini nostri pape camerarius], Universis Dat. Auinione die VIII ian. LX tercio. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 34 fol. 80v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 43 n. 58. — [L]. —— 1) Cf. supra n. 872. 1318) 1363 ian. 11. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, Pragensis et Caminensis canonicus, archiepiscopi Pragensis vicarii in spiri- tualibus generales, litterarum Neplach abbatis, 13. die m. dec. a. 1362 datarum, tenore praemisso (vide n. 1286) permutationem agrorum plebani in Stěžery confirmant. Dat. Prage a. d. 1363 die XI m. ian. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 37. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 41 n. 78. — [M]. 1319) 1363 ian. 14. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, petente ei successoribusque eius, archi- episcopis Pragensibus, facultatem concedit, ut quattuor personis idoneis, magistris, doctoribus aut bacalaureatis seu in theologia vel decretis aut legibus peritis, de canonicatu ecclesiae Pragen- sis cum reservatione praebendae ipsius ecclesiae Pragensis providere liceat. Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, salutem etc. Personam tuam nobis — votam — Dat. Auinione XVIIII kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R.Av. 155 fol. 414 n. 279 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 47 n. 63. — [L]. de- 1320) 1363 ian. 14. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, petente ei eiusque successoribus facul- tatem reservandi tres dignitates, ad collationem Pragensis archiepiscopi pertinentes, concedit.
Strana 797
Annus 1363 ian. 6.—19. 797 Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, salutem etc. Personam tuam Dat. Auinione XVIIII kal. febr. a. primo. — Ex arch. Vat. R. Av. 155 fol. 414v n. 480 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 48 n. 64.— [L]. 1321) 1363 ian. 16. Olomouc. Mabka priorissa totusque conventus monasterii s. Catherinae in Olomouc, ord. Praedica- torum, unam marcam gr. den. Prag. census annui Petro, vicario ecclesiae Olomucensis, vendunt condicionesque pagamenti eiusdem statuunt; Johannes, provincialis dicti ordinis, ad haec omnia suum consensum dat. In nom. dom. am. Noscant universi ——, quod nos Mabka priorissa et conventus so- rorum sanctimonialium monasterii s. Katherine in civitate Olomucensi, sub cura et regimine fratrum ord. Pred., sano et maturo consilio nobiscum prius prehabito ac de consensu et consilio rev. patris, fr. Johannis, prioris provincialis nostri, unam mar. gr. Prag. den. mo- ravici numeri et pagamenti, pro qualibet mar. sexaginta quatuor gr. computando, perpetui census vendidimus discr. v. d. Petro, olym capellano castri in Melicz, perpetuo vicario eccl. Olomucensis, pro decem mar. eorundem gr. Prag. den., nobis et monasterio nostro predicto per eundem Petrum in parata pecunia numerata seu conputata, quas pecunias pro structura et ereccione chori nostri, qui domino permittente fuit et est per ignem consumptus, impen- dere oportebat; hac tamen condicione adiecta, quod prefato d. Petro in humanis agente dictum censum solvere non tenemur eidem d. Petro nec alicui in predicto censu solvendo obligamur. Sed ipso d. Petro viam universe carnis ingresso mediam mar. gr. predictorum in aniversario prefati d. Petri, qui tunc occurreret, nomine veri census perpetuis temporibus venn. dd. decano, preposito et capitulo nomine (!) dicte eccl. Olomucensis dare et solvere promittimus bona fide et sine qualibet dilacione et protraccione; aliam vero mediam mar. similiter in aniversario d. Petri pro pitancia sive consolacione nobis reservare debemus et in eodem aniversario de prefata media mar. tres gr. premissis presbiteris quibuscumque eodem die missas legentibus et unum gr. pro luminibus dare et solvere perpetuis temporibus sub nostre fidei puritate et nomine iuramenti presencium tenore promittimus et obligamur. Nos vero fr. Johannes, provincialis predictus, ex predictis causis iustis, racionabilibus et summe necessariis antedicte vendicioni unius mar. nostrum prebuimus et prebemus consensum et assensum et sigillum nostrum una cum sigillo conventus monasterii predicti ex certis nostris scienciis presentibus appendimus in testimonium omnium premissorum. Act. et dat. in monasterio predicto sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die sedecimo m. ian. Cop. saec. XV in archivo eccl. Olomucensis, nunc publico, ms. I E 27 fol. 67v. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 219 n. 300. — Contulit Jan Heřman. — [LJ. 1322) 1363 ian. 19. Thomas Czigler, civis Maioris civitatis Pragensis, suum facit testamentum. Ich Thômel Czigler, purger in der Grosern stat czu Prag, bekenn allen ——, das ich in guter vornumft, mit wolbedachten mut schaff und schik mein lecztis gescheft, das hernach stet beschriben vûr disen ersamen leuten, dem Hannus Albrecht, meym swager, und vor dem Frnczan von Pern, paid purger doselbst czu Prag, und vor h. Anthonio, meyn capplan,
Annus 1363 ian. 6.—19. 797 Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, salutem etc. Personam tuam Dat. Auinione XVIIII kal. febr. a. primo. — Ex arch. Vat. R. Av. 155 fol. 414v n. 480 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 48 n. 64.— [L]. 1321) 1363 ian. 16. Olomouc. Mabka priorissa totusque conventus monasterii s. Catherinae in Olomouc, ord. Praedica- torum, unam marcam gr. den. Prag. census annui Petro, vicario ecclesiae Olomucensis, vendunt condicionesque pagamenti eiusdem statuunt; Johannes, provincialis dicti ordinis, ad haec omnia suum consensum dat. In nom. dom. am. Noscant universi ——, quod nos Mabka priorissa et conventus so- rorum sanctimonialium monasterii s. Katherine in civitate Olomucensi, sub cura et regimine fratrum ord. Pred., sano et maturo consilio nobiscum prius prehabito ac de consensu et consilio rev. patris, fr. Johannis, prioris provincialis nostri, unam mar. gr. Prag. den. mo- ravici numeri et pagamenti, pro qualibet mar. sexaginta quatuor gr. computando, perpetui census vendidimus discr. v. d. Petro, olym capellano castri in Melicz, perpetuo vicario eccl. Olomucensis, pro decem mar. eorundem gr. Prag. den., nobis et monasterio nostro predicto per eundem Petrum in parata pecunia numerata seu conputata, quas pecunias pro structura et ereccione chori nostri, qui domino permittente fuit et est per ignem consumptus, impen- dere oportebat; hac tamen condicione adiecta, quod prefato d. Petro in humanis agente dictum censum solvere non tenemur eidem d. Petro nec alicui in predicto censu solvendo obligamur. Sed ipso d. Petro viam universe carnis ingresso mediam mar. gr. predictorum in aniversario prefati d. Petri, qui tunc occurreret, nomine veri census perpetuis temporibus venn. dd. decano, preposito et capitulo nomine (!) dicte eccl. Olomucensis dare et solvere promittimus bona fide et sine qualibet dilacione et protraccione; aliam vero mediam mar. similiter in aniversario d. Petri pro pitancia sive consolacione nobis reservare debemus et in eodem aniversario de prefata media mar. tres gr. premissis presbiteris quibuscumque eodem die missas legentibus et unum gr. pro luminibus dare et solvere perpetuis temporibus sub nostre fidei puritate et nomine iuramenti presencium tenore promittimus et obligamur. Nos vero fr. Johannes, provincialis predictus, ex predictis causis iustis, racionabilibus et summe necessariis antedicte vendicioni unius mar. nostrum prebuimus et prebemus consensum et assensum et sigillum nostrum una cum sigillo conventus monasterii predicti ex certis nostris scienciis presentibus appendimus in testimonium omnium premissorum. Act. et dat. in monasterio predicto sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die sedecimo m. ian. Cop. saec. XV in archivo eccl. Olomucensis, nunc publico, ms. I E 27 fol. 67v. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 219 n. 300. — Contulit Jan Heřman. — [LJ. 1322) 1363 ian. 19. Thomas Czigler, civis Maioris civitatis Pragensis, suum facit testamentum. Ich Thômel Czigler, purger in der Grosern stat czu Prag, bekenn allen ——, das ich in guter vornumft, mit wolbedachten mut schaff und schik mein lecztis gescheft, das hernach stet beschriben vûr disen ersamen leuten, dem Hannus Albrecht, meym swager, und vor dem Frnczan von Pern, paid purger doselbst czu Prag, und vor h. Anthonio, meyn capplan,
Strana 798
798 dy ich sünderlich ezu disem gescheft erkorn und gepêtyn han, daz sy sint geschêftleut meins gescheftis und daz ausrichten nach alle der weize, als ich daz beschikt han, ap ich abege, wann ich in daz enpfolhen habe uf ir trew. Des ersten so schaff ich der Cristel, meiner hausfrawen, uf allen mein gut anderthalp hundert sch. gr. ir morgengab, also sain sy des hat darûbir einen priff von mir. Darnach schaff ich newn sch. gr. ewiges czins czu ainer ewigen mezz aym prister auch czu der cappel, di mein eldern habn gestift czu s. Gallen, do ich auch mein beigraft haben wil. Danoch schaff ich auch eyn sch. gr. ewiges czins czu s. Gallen, daz man mir alle cottemmer mit aym virdung gr. davon dinen sal. Und czum Kün- ges Sal schaff ich auch czway sch. gr. ewiges czins, domit man mir meyne iarczeit begen sal mit vilge und mit messe singen, um weyn, vische und weisprot den hern czu pitancz. Ich schaff auch dem Franan, meyn vettern, ab her ymmer czu lant kumt, dreisik sch.gr.; awir vorfür her, so enpfil ich daz selbe gelt meinen gescheftleuten, daz sy damit tun durch meiner selewillen, waz sy dunkt das pest. Danoch schaff ich der Annan, seiner schwester, meiner mumen, unde iren kindern czwenczik sch. gr., und danoch der Katzschan, meiner mumen, als ir got gnaden, iren kindern schaff ich auch ezwenczig sch. gr. und dem Chünczil schêrer schaff ich auch sechs sch. gr. Ubir daz wil ich und schaff, daz man mein schult aller, di ich redlich pyn schuldik, wo daz ist, gelden sal cze voraus. Awer gesche es, daz man di selben schult nicht mocht vorgelden, so sal eym phennyng abegen gleich als dem andern, den ich hy beschaiden han. Und dicz gelt alles, was ich hy vorschaft habe, sol man nemen von meinen haus unde hof und von meiner czigelhütten und von meinen czins und von meiner varnden habe, der doch laider nicht vil ist. Auch wil ich und schaff, daz mein gescheftleut vorkaufen sûllen alles mein hausgereth und darum czeugen sûlen noch iren rat, wi sy daz gut dunkt, czu s. Gallen durch der Maran, meiner ersten hausfrawen, sele willen, als ir got gnade, von der mir daz hausgerêth worden ist, wan mir nichtes nicht worden ist von der Cristel, meiner hausfrawen, und waz dar übir wirt, domit sal man mir begen meynen bei- graft. Ich wil mit namen und schaff auch, daz mein gnante gescheftleut vorleihen sûlen ewiklich czu yczlicher czeit peiden czins, der da gehort czu der egen. cappellen erbern pristern wer di sint, wen es not wert als oft daz bekumt, durch meiner und meiner eldern sele willen durch got. Auch wil ich, daz di selben gescheftleut nymanden nicht halden sûlen kaynerlay rechnung von meins gnanten gescheftis wegen denn sy und in selben. Ich wil auch wenn der selben gescheftmanne ayner abget, daz denn dy andern czwen lebenden czu hant aynen andern ersamen man, wer her sey, czu in kyzen süllen ap gener abget an erwelung, der auch alle dise vorschriben sache mitsampt in handel und ausricht nach seiner gewissen. Ubir daz alles wil ich auch und schaff, daz keiner meiner frünt sol nach enmak nymmer nicht mit kainerlay weize mein gnantes gescheft widersprechen wedir mein egenanten gescheftleut daran hindern ewiklich. Awer wer es têt, dem sal nicht werden daz gelt, das ich im schaffe, sunder des sulen sich underwinden mein gescheftleut und damit tun, waz sy dunkt das pest durch meiner sele willen. Auch wenn es geschit, das der egnant her Anthonius, mein cap- plan, abget, so sal alle weg der eldest capplan, der da gehort czu der egnanten cappel, noch dem alder und nicht nach der yarn eyn gescheftman mit sein. Dicz gescheftis czu geczeu- knüzz darûbir so habe ich an disen prieff gehengit mein aigen insigel, und czu ayner grôsern stetikait alles meins genanten gescheftis haben dise erbern manne di gesworn rathern der egnanten stat czu Prag, der Mirke von Eylaw und der Prsisnak von dem Winkel gnant auch ir aygen insigel gehengit an disen brieff. Der geben ist nach Cristes gepûrt ubir dreiczehen hundert iar danach in dem drey und sechezigsten iare am donerstage an dem abent s. Se- bastian und Fabian der heil. mertt. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. Pragae olim in archivo fr. Praed. apud s. Gallum, postea in bibliotheca Nat. et univ., sign. 310, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: I) in clipeo duo dimidiae baltei (?); + /THOMLINI. CZYGELEſ. 2) lemniscus; HICONJJLAW. 3) vervex crescens (?); /PRSIS. COIS D. TYNZ (?) — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 1II n. 872. — HU — [L].
798 dy ich sünderlich ezu disem gescheft erkorn und gepêtyn han, daz sy sint geschêftleut meins gescheftis und daz ausrichten nach alle der weize, als ich daz beschikt han, ap ich abege, wann ich in daz enpfolhen habe uf ir trew. Des ersten so schaff ich der Cristel, meiner hausfrawen, uf allen mein gut anderthalp hundert sch. gr. ir morgengab, also sain sy des hat darûbir einen priff von mir. Darnach schaff ich newn sch. gr. ewiges czins czu ainer ewigen mezz aym prister auch czu der cappel, di mein eldern habn gestift czu s. Gallen, do ich auch mein beigraft haben wil. Danoch schaff ich auch eyn sch. gr. ewiges czins czu s. Gallen, daz man mir alle cottemmer mit aym virdung gr. davon dinen sal. Und czum Kün- ges Sal schaff ich auch czway sch. gr. ewiges czins, domit man mir meyne iarczeit begen sal mit vilge und mit messe singen, um weyn, vische und weisprot den hern czu pitancz. Ich schaff auch dem Franan, meyn vettern, ab her ymmer czu lant kumt, dreisik sch.gr.; awir vorfür her, so enpfil ich daz selbe gelt meinen gescheftleuten, daz sy damit tun durch meiner selewillen, waz sy dunkt das pest. Danoch schaff ich der Annan, seiner schwester, meiner mumen, unde iren kindern czwenczik sch. gr., und danoch der Katzschan, meiner mumen, als ir got gnaden, iren kindern schaff ich auch ezwenczig sch. gr. und dem Chünczil schêrer schaff ich auch sechs sch. gr. Ubir daz wil ich und schaff, daz man mein schult aller, di ich redlich pyn schuldik, wo daz ist, gelden sal cze voraus. Awer gesche es, daz man di selben schult nicht mocht vorgelden, so sal eym phennyng abegen gleich als dem andern, den ich hy beschaiden han. Und dicz gelt alles, was ich hy vorschaft habe, sol man nemen von meinen haus unde hof und von meiner czigelhütten und von meinen czins und von meiner varnden habe, der doch laider nicht vil ist. Auch wil ich und schaff, daz mein gescheftleut vorkaufen sûllen alles mein hausgereth und darum czeugen sûlen noch iren rat, wi sy daz gut dunkt, czu s. Gallen durch der Maran, meiner ersten hausfrawen, sele willen, als ir got gnade, von der mir daz hausgerêth worden ist, wan mir nichtes nicht worden ist von der Cristel, meiner hausfrawen, und waz dar übir wirt, domit sal man mir begen meynen bei- graft. Ich wil mit namen und schaff auch, daz mein gnante gescheftleut vorleihen sûlen ewiklich czu yczlicher czeit peiden czins, der da gehort czu der egen. cappellen erbern pristern wer di sint, wen es not wert als oft daz bekumt, durch meiner und meiner eldern sele willen durch got. Auch wil ich, daz di selben gescheftleut nymanden nicht halden sûlen kaynerlay rechnung von meins gnanten gescheftis wegen denn sy und in selben. Ich wil auch wenn der selben gescheftmanne ayner abget, daz denn dy andern czwen lebenden czu hant aynen andern ersamen man, wer her sey, czu in kyzen süllen ap gener abget an erwelung, der auch alle dise vorschriben sache mitsampt in handel und ausricht nach seiner gewissen. Ubir daz alles wil ich auch und schaff, daz keiner meiner frünt sol nach enmak nymmer nicht mit kainerlay weize mein gnantes gescheft widersprechen wedir mein egenanten gescheftleut daran hindern ewiklich. Awer wer es têt, dem sal nicht werden daz gelt, das ich im schaffe, sunder des sulen sich underwinden mein gescheftleut und damit tun, waz sy dunkt das pest durch meiner sele willen. Auch wenn es geschit, das der egnant her Anthonius, mein cap- plan, abget, so sal alle weg der eldest capplan, der da gehort czu der egnanten cappel, noch dem alder und nicht nach der yarn eyn gescheftman mit sein. Dicz gescheftis czu geczeu- knüzz darûbir so habe ich an disen prieff gehengit mein aigen insigel, und czu ayner grôsern stetikait alles meins genanten gescheftis haben dise erbern manne di gesworn rathern der egnanten stat czu Prag, der Mirke von Eylaw und der Prsisnak von dem Winkel gnant auch ir aygen insigel gehengit an disen brieff. Der geben ist nach Cristes gepûrt ubir dreiczehen hundert iar danach in dem drey und sechezigsten iare am donerstage an dem abent s. Se- bastian und Fabian der heil. mertt. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. Pragae olim in archivo fr. Praed. apud s. Gallum, postea in bibliotheca Nat. et univ., sign. 310, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: I) in clipeo duo dimidiae baltei (?); + /THOMLINI. CZYGELEſ. 2) lemniscus; HICONJJLAW. 3) vervex crescens (?); /PRSIS. COIS D. TYNZ (?) — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 1II n. 872. — HU — [L].
Strana 799
Annus 1363 ian. 19.—24. 799 1323) 1363 ian. 21. Francoforti. Karolus imperator et rex propter se et propter heredes suos, Bohemiae reges, regni Bohemiae terrarumque in Bavaria et in Lutzenburg possesores, cum Ruperto, comite palatino, duce Bava- riae, foedus icit de mutua tulela subditorum ipsorum, qui fines amborum supranominalorum principum perequitant. ——, daz durch fride unser lande und lute und bekennen und tun kunt offenlich umb daz die lute, die durch die selbe unser lande varent fridenlichen und sicherlichen wandeln mogen, und sunderlichen sin wir darzu mit fliesze geneiget, wie dez hochgeb. Ruprecht dez eltern, pfaltzgrafen bi Rine, dez heil. Romeschen richs uberster truchsesze und herzogen zu Beiern, unsers lieben swoger und fursten, lute und undertanen in unsern landen befridt und beschirmet werden, dorumb sin wir mit dem selben unserm swoger uberein- komen und han wir uns vor uns und unser erben, die daz kunigriche zu Beheim und unser lande zu Beierna) und daz herzogentum zu Lutzelnburg inne hant, mit dem vorgenanten unserm swoger und sinen erben, die di Pfaltze und sine herschaft und herzogentum zu Beiern inne hant, ewiclichen verbunden, also daz wir und unser egenante erben ewiclichen den vor- genanten unserm swoger, sin erben, manne, burgmanne, rittere, knechte, burgere und ande- re, die sine cristen und Juden, arm und riche, durch alle unsere egenante lande zu Beheim, Beiern, durch daz herzogentum Lutzelburg und durch ander lande, die wir nach gewinnen, sicherlichen libes und gutes an geverde sullen tun geleide und geleideschaft, wan sie daz an uns oder an unsern egenanten erben daz gesinnen, und sol ouch der selbe unser swoger und nach ime alle sine erben, die die Pfaltz uf dem Rine und sine herschaft und herzogentum zu Beiern inne hant, uns selben, unser erben, unser manne, burgmanne, rittere, knechte, burger und ander unser lute, cristen und Juden, arm und riche, durch alle ire land, die Pfaltze, in herschaft und herzogentum zu Beiern und durch ander lande, die sie nach gewinnen, sicher- lichen libes und gutes an geverde sollen tun geleide und geleiden getruwelichen schaffen, wanne wir daz an sie gesinnen. Mit urkunde dicz brieffes versigelt mit unserm keiserlichen maiestat ingesigel. Geben zu Frankenfurt — — 1363 iare an s. Agneten tage d. heil. iung- frowen, unser riche in d. sibenzehenden und d. keis. in deme achten iare. Ex copiario Palatinatus Rheni (Pfälz. Copialbuch) II fol. 28, quod in archivo publico in Karlsruhe asservatur, ed. Winkelmann, Acta imperii inedita 11 p. 566 n. 884. — Reg. imp. VIII 3901. — [LJ. a) Cop.: Beheim. 1324) 1363 ian. 24. Avinione. Urbanus papa V Petrum, episcopum Vulteranum, nuntium suum ad pacem aut, quod minimum sit, treugam inter Karolum imperatorem et regem Johannemque, Moraviae marchio- nem, parte ex una necnon Ludovicum, regem Hungariae, ac Rudolphum, ducem Austriae, parte ex altera faciendam destinat. Ven. fr. Petro, episcopo Vulterano, apost. sedis nuncio, salutem etc. Ad gerendas in terris, licet immeriti, vices regis pacifici dignatione sue inscrutabilis dispositionis assumpti, cunctorum Cr. fidelium, presertim regum et principum, quorum discordia nociora solet afferre pericula, paternis affectibus cupimus unitatem illamque, prout nobis permittetur ex alto, solicitis studiis intendimus procurare, ut destructis adversitatibus universis populus domini, nostre custodie creditus, per viam pacis incedens facilius possit ad eterna taberna- cula pervenire. Nuper siquidem in nostre promotionis ad apicem summi apostolatus exordio
Annus 1363 ian. 19.—24. 799 1323) 1363 ian. 21. Francoforti. Karolus imperator et rex propter se et propter heredes suos, Bohemiae reges, regni Bohemiae terrarumque in Bavaria et in Lutzenburg possesores, cum Ruperto, comite palatino, duce Bava- riae, foedus icit de mutua tulela subditorum ipsorum, qui fines amborum supranominalorum principum perequitant. ——, daz durch fride unser lande und lute und bekennen und tun kunt offenlich umb daz die lute, die durch die selbe unser lande varent fridenlichen und sicherlichen wandeln mogen, und sunderlichen sin wir darzu mit fliesze geneiget, wie dez hochgeb. Ruprecht dez eltern, pfaltzgrafen bi Rine, dez heil. Romeschen richs uberster truchsesze und herzogen zu Beiern, unsers lieben swoger und fursten, lute und undertanen in unsern landen befridt und beschirmet werden, dorumb sin wir mit dem selben unserm swoger uberein- komen und han wir uns vor uns und unser erben, die daz kunigriche zu Beheim und unser lande zu Beierna) und daz herzogentum zu Lutzelnburg inne hant, mit dem vorgenanten unserm swoger und sinen erben, die di Pfaltze und sine herschaft und herzogentum zu Beiern inne hant, ewiclichen verbunden, also daz wir und unser egenante erben ewiclichen den vor- genanten unserm swoger, sin erben, manne, burgmanne, rittere, knechte, burgere und ande- re, die sine cristen und Juden, arm und riche, durch alle unsere egenante lande zu Beheim, Beiern, durch daz herzogentum Lutzelburg und durch ander lande, die wir nach gewinnen, sicherlichen libes und gutes an geverde sullen tun geleide und geleideschaft, wan sie daz an uns oder an unsern egenanten erben daz gesinnen, und sol ouch der selbe unser swoger und nach ime alle sine erben, die die Pfaltz uf dem Rine und sine herschaft und herzogentum zu Beiern inne hant, uns selben, unser erben, unser manne, burgmanne, rittere, knechte, burger und ander unser lute, cristen und Juden, arm und riche, durch alle ire land, die Pfaltze, in herschaft und herzogentum zu Beiern und durch ander lande, die sie nach gewinnen, sicher- lichen libes und gutes an geverde sollen tun geleide und geleiden getruwelichen schaffen, wanne wir daz an sie gesinnen. Mit urkunde dicz brieffes versigelt mit unserm keiserlichen maiestat ingesigel. Geben zu Frankenfurt — — 1363 iare an s. Agneten tage d. heil. iung- frowen, unser riche in d. sibenzehenden und d. keis. in deme achten iare. Ex copiario Palatinatus Rheni (Pfälz. Copialbuch) II fol. 28, quod in archivo publico in Karlsruhe asservatur, ed. Winkelmann, Acta imperii inedita 11 p. 566 n. 884. — Reg. imp. VIII 3901. — [LJ. a) Cop.: Beheim. 1324) 1363 ian. 24. Avinione. Urbanus papa V Petrum, episcopum Vulteranum, nuntium suum ad pacem aut, quod minimum sit, treugam inter Karolum imperatorem et regem Johannemque, Moraviae marchio- nem, parte ex una necnon Ludovicum, regem Hungariae, ac Rudolphum, ducem Austriae, parte ex altera faciendam destinat. Ven. fr. Petro, episcopo Vulterano, apost. sedis nuncio, salutem etc. Ad gerendas in terris, licet immeriti, vices regis pacifici dignatione sue inscrutabilis dispositionis assumpti, cunctorum Cr. fidelium, presertim regum et principum, quorum discordia nociora solet afferre pericula, paternis affectibus cupimus unitatem illamque, prout nobis permittetur ex alto, solicitis studiis intendimus procurare, ut destructis adversitatibus universis populus domini, nostre custodie creditus, per viam pacis incedens facilius possit ad eterna taberna- cula pervenire. Nuper siquidem in nostre promotionis ad apicem summi apostolatus exordio
Strana 800
800 Regesta Bohemiae et Moraviae. de imperii Romani ac regum et principum aliorumque Cr. fidelium tranquilitate soliciti, de ipsorum statu paterna investigatione querentes, admodum dolenter audivimus, quod que- dam discordia, dudum inter carissimum in Cr. fil. nostrum Carolum, Romanorum impera- torem semp. aug., ac dil. fil. nob. v. Johannem de Boemia, marchionem Moravie, fratrem suum ex parte una et cariss. in Cr. fil. nostrum Ludovicum, regem Ungarie ill., et dil. fil. nob. v. Rodulfum, ducem Austrie, ex altera procurante satore zizanie suscitata, nondum fuit, ut sperabatur, ad finem optate pacis adducta, quamvis sub pendulo sufferenciarum deducatur in longum. Nos igitur timentes, ne scintilla tenuis, non extincta, in flammam, quod absit, transeat destructivam, apostolice provisionis remedium in hac parte providimus adhi- bendum et de zelo pacis ac circumspeccionis industria tue fraternitatis in hiis et aliis gerentes in domino fiduciam pleniorem, te velut pacis angelum de fratrum nostrorum consilio ad prefatorum discordantium partes ac presentiam propterea duximus destinandum. Quocirca eidem fraternitati tue per apostolica scripta presentium tenore committimus et mandamus, quatinus ad eosdem imperatorem, regem et nobiles te personaliter conferens ac eis innumera pericula animarum et corporum rerumque dampna tue nota prudentie, que ex dissensione huiusmodi, si, quod absit, procederent, procul dubio resultarent, ex parte nostra diligenter exponens, eos, quos ad hoc per diversas nostras litteras clausas, quas tibi cum presentibus destinamus quasque per te ipsis presentari volumus, exhortamur viis et modis, quibus melius poteris iuxta datam tibi a deo prudenciam, procures inducere, ut ad mutuam pacem et concordiam utique deo gratam eisdemque discordantibus plurimum oportunam suos ani- mos humilient et inclinent ipsamque faciant firmis roborationibus stabilitam. Et si, ut opta- mus, deus corda dissidentium eorundem tetigerit, quod huiusmodi salubribus exhortacioni- bus faciendo pacem eandem realiter acquiescant ac de voluntate ipsorum processerit, quod pax ipsa, ut observetur, irrefragabilius auctoritate apostolica roboretur, id auctoritate nostra faciendi penis et sentenciis spiritualibus et temporalibus, de quibus tibi expedire videbitur, necnon et quasvis colligationes, pactiones, promissiones et obligationes factas seu initas causa vel occasione huiusmodi discordie nutriende cum quibuscumque personis seu univer- sitatibus, etiam si iuramentis vel penarum adiectionibus vel quibusvis firmitatibus aliis essent vallate, dissolvendi, irritandi, vacuandi et annullandi ac nullas, irritas et vacuas nun- ciandi, utpote contra bonum pacis in offensam dei presumptas, ac penas et iuramenta huius- modi, cum iuramentum vinculum iniquitatis esse non debeat, relaxandi, et si, quod absit, iidem discordantes ad firmam concordiam ad presens reduci non possent, cum de ipsius perfectione concordie non sit pro futuro tempore desperandum, treugas aliquas pacis representantes ymaginem usque ad certi et competentis temporis spacium duraturas, ut cessantibus interim hincinde offensionibus et commotionibus bellicosis, que viam pacis predicte difficiliorem redderent, utilius et liberius possit reformationis concordie tractatus alius suo tempore deo favente procedere inter civitates et populos eosdem ipsorumque sub- ditos, valitores, sequaces et adherentes quoslibet, etiam si communia civitatum et universi- tates opidorum extiterint, auctoritate nostra indicendi ac mandandi eas inviolabiliter ob- servari, necnon contradictores quoslibet et rebelles per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendi, non obstante, si eis vel eorum aliquibus aut ipsorum imperio, regnis et terris a sede apostolica sit indultum sub quacumque forma vel conceptione verborum, quod interdici, suspendi vel excommunicari aut eorum terre ecclesiastico interdicto supponi qua- vis auctoritate non possint, et qualibet alia dicte sedis indulgencia generali vel speciali, cuiuscumque tenoris existat, per quam presentibus non expressam vel totaliter non inser- tam effectus earum impediri valeret quomodolibet vel differri, tibi plenam et liberam conce- dimus tenore presencium facultatem. Dat. Auinione IX kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 69—70 (litterae patentes et clausae per cameram) ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. I1I p. 52 n. 72. — Theiner, Mon. Hungariae II p. 50 n. 88. — [L].
800 Regesta Bohemiae et Moraviae. de imperii Romani ac regum et principum aliorumque Cr. fidelium tranquilitate soliciti, de ipsorum statu paterna investigatione querentes, admodum dolenter audivimus, quod que- dam discordia, dudum inter carissimum in Cr. fil. nostrum Carolum, Romanorum impera- torem semp. aug., ac dil. fil. nob. v. Johannem de Boemia, marchionem Moravie, fratrem suum ex parte una et cariss. in Cr. fil. nostrum Ludovicum, regem Ungarie ill., et dil. fil. nob. v. Rodulfum, ducem Austrie, ex altera procurante satore zizanie suscitata, nondum fuit, ut sperabatur, ad finem optate pacis adducta, quamvis sub pendulo sufferenciarum deducatur in longum. Nos igitur timentes, ne scintilla tenuis, non extincta, in flammam, quod absit, transeat destructivam, apostolice provisionis remedium in hac parte providimus adhi- bendum et de zelo pacis ac circumspeccionis industria tue fraternitatis in hiis et aliis gerentes in domino fiduciam pleniorem, te velut pacis angelum de fratrum nostrorum consilio ad prefatorum discordantium partes ac presentiam propterea duximus destinandum. Quocirca eidem fraternitati tue per apostolica scripta presentium tenore committimus et mandamus, quatinus ad eosdem imperatorem, regem et nobiles te personaliter conferens ac eis innumera pericula animarum et corporum rerumque dampna tue nota prudentie, que ex dissensione huiusmodi, si, quod absit, procederent, procul dubio resultarent, ex parte nostra diligenter exponens, eos, quos ad hoc per diversas nostras litteras clausas, quas tibi cum presentibus destinamus quasque per te ipsis presentari volumus, exhortamur viis et modis, quibus melius poteris iuxta datam tibi a deo prudenciam, procures inducere, ut ad mutuam pacem et concordiam utique deo gratam eisdemque discordantibus plurimum oportunam suos ani- mos humilient et inclinent ipsamque faciant firmis roborationibus stabilitam. Et si, ut opta- mus, deus corda dissidentium eorundem tetigerit, quod huiusmodi salubribus exhortacioni- bus faciendo pacem eandem realiter acquiescant ac de voluntate ipsorum processerit, quod pax ipsa, ut observetur, irrefragabilius auctoritate apostolica roboretur, id auctoritate nostra faciendi penis et sentenciis spiritualibus et temporalibus, de quibus tibi expedire videbitur, necnon et quasvis colligationes, pactiones, promissiones et obligationes factas seu initas causa vel occasione huiusmodi discordie nutriende cum quibuscumque personis seu univer- sitatibus, etiam si iuramentis vel penarum adiectionibus vel quibusvis firmitatibus aliis essent vallate, dissolvendi, irritandi, vacuandi et annullandi ac nullas, irritas et vacuas nun- ciandi, utpote contra bonum pacis in offensam dei presumptas, ac penas et iuramenta huius- modi, cum iuramentum vinculum iniquitatis esse non debeat, relaxandi, et si, quod absit, iidem discordantes ad firmam concordiam ad presens reduci non possent, cum de ipsius perfectione concordie non sit pro futuro tempore desperandum, treugas aliquas pacis representantes ymaginem usque ad certi et competentis temporis spacium duraturas, ut cessantibus interim hincinde offensionibus et commotionibus bellicosis, que viam pacis predicte difficiliorem redderent, utilius et liberius possit reformationis concordie tractatus alius suo tempore deo favente procedere inter civitates et populos eosdem ipsorumque sub- ditos, valitores, sequaces et adherentes quoslibet, etiam si communia civitatum et universi- tates opidorum extiterint, auctoritate nostra indicendi ac mandandi eas inviolabiliter ob- servari, necnon contradictores quoslibet et rebelles per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendi, non obstante, si eis vel eorum aliquibus aut ipsorum imperio, regnis et terris a sede apostolica sit indultum sub quacumque forma vel conceptione verborum, quod interdici, suspendi vel excommunicari aut eorum terre ecclesiastico interdicto supponi qua- vis auctoritate non possint, et qualibet alia dicte sedis indulgencia generali vel speciali, cuiuscumque tenoris existat, per quam presentibus non expressam vel totaliter non inser- tam effectus earum impediri valeret quomodolibet vel differri, tibi plenam et liberam conce- dimus tenore presencium facultatem. Dat. Auinione IX kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 69—70 (litterae patentes et clausae per cameram) ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. I1I p. 52 n. 72. — Theiner, Mon. Hungariae II p. 50 n. 88. — [L].
Strana 801
Annus 1363 ian. 24.—28. 801 1325) 1363 ian. 24. Avinione. Urbanus papa V Karolo imperatori et regi (et in simili modo Ludovico, regi Hungariae) Petrum, episcopum Vulteranum, nuntium suum ad amovendas discordias, inter Karolum impe- ratorem et regem Johannemque, marchionem Moraviae, parte ex una, ac Ludovicum, regem Hungariae, atque Rudolphum, ducem Austriae, parte ex altera ortas, destinatum recommendat. Carissimo in Cr. filio Carolo, Romanorum imperatori semp. aug. Ad gerendas in terris — — (Sequitur tenor litterarum praecedentium usque ad verba remedium in hac licet inmeriti — parte providimus adhibendum) ac de ven. fr. nostri Petri, episcopi Vulterani, apostolice sedis nuncii, latoris presencium, viri utique pacis amici, circumspeccione prediti donoque sciencie decorati, fide confisi, eum ad tuam et dictorum regis ac nobilium presenciam duxi- mus destinandum, exhortaturum ex parte nostra imperialem serenitatem ac prefatos alios dissidentes, ut ab omni bellicoso congressu penitus abstinere curetis, ac tractaturum, ut concordiam mutueque dilectionis sinceritatem, que inter vos viguerunt hactenus et vigere debent perpetuo, extirpatis simulctatum radicibus apparentiumque odiorum extinctis fomi- tibus reformetis. Cui episcopo super hiis et aliis, que tue sublimitati ex parte nostra oraculo vive vocis exponet, velis fidem credulam adhibere. Dat. Auinione IX kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 70—71v ed. Jenšovský, Mon. boh. Vat. III p. 54 n. 73. — [L]. 1326) 1363 ian. 24. Avinione. Urbanus papa V Johanni, marchioni Moraviae, (Johanni de Bohemia, et in simili modo Rudolpho, duci Austriae), Petrum, episcopum Vulteranum, nuntium suum ad pacem inter Karolum imperatorem et regem dictumque marchionem parte ex una et Ludovicum, regem Hun- gariae, ac Rudolphum, ducem Austriae, parte ex altera tractanda destinatum, recommendat. Ad gerendas in terris — Auinione IX kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 71—71v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 55 n. 74. — [L]. 1327) 1363 ian. 24. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, (et simili modo Johanni, episcopo Lutomislensi, Alberto [de Sternberg ], episcopo Zwerinensi, Nicolao, duci Oppaviae, Sbinconi de Hazmburk, militi, Thimoni de Koldic, militi, et Burghardo, burggravio Magdeburgensi,) Petrum, episcopum Vulteranum, nuntium suum ad pacem inter Karolum imperatorem et regem et Johannem, marchionem Moraviae, parte ex una et Ludovicum, regem Hungariae, et Rudolphum, ducem Austriae, parte ex altera tractandam, missum recommendat. Periculosam discordiam — Dat. Auinione IX kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 7Iv ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 55 sq. n. 75 sq. — [L]. 1328) 1363 ian. 28. Norimbergae. Conradus de Saunsheim castrum Wilenzheim cum pertinentiis Karolo imperatori ut regi Bohemiae vendit. Ich Cunrat von Saunsheim, her Erkingers etwenn von Saunsheim sun, bekenne und tu kunt ——, daz ich fur mich, Sophei, mein eliche wirtinne, erben und nachkommen mit wol-
Annus 1363 ian. 24.—28. 801 1325) 1363 ian. 24. Avinione. Urbanus papa V Karolo imperatori et regi (et in simili modo Ludovico, regi Hungariae) Petrum, episcopum Vulteranum, nuntium suum ad amovendas discordias, inter Karolum impe- ratorem et regem Johannemque, marchionem Moraviae, parte ex una, ac Ludovicum, regem Hungariae, atque Rudolphum, ducem Austriae, parte ex altera ortas, destinatum recommendat. Carissimo in Cr. filio Carolo, Romanorum imperatori semp. aug. Ad gerendas in terris — — (Sequitur tenor litterarum praecedentium usque ad verba remedium in hac licet inmeriti — parte providimus adhibendum) ac de ven. fr. nostri Petri, episcopi Vulterani, apostolice sedis nuncii, latoris presencium, viri utique pacis amici, circumspeccione prediti donoque sciencie decorati, fide confisi, eum ad tuam et dictorum regis ac nobilium presenciam duxi- mus destinandum, exhortaturum ex parte nostra imperialem serenitatem ac prefatos alios dissidentes, ut ab omni bellicoso congressu penitus abstinere curetis, ac tractaturum, ut concordiam mutueque dilectionis sinceritatem, que inter vos viguerunt hactenus et vigere debent perpetuo, extirpatis simulctatum radicibus apparentiumque odiorum extinctis fomi- tibus reformetis. Cui episcopo super hiis et aliis, que tue sublimitati ex parte nostra oraculo vive vocis exponet, velis fidem credulam adhibere. Dat. Auinione IX kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 70—71v ed. Jenšovský, Mon. boh. Vat. III p. 54 n. 73. — [L]. 1326) 1363 ian. 24. Avinione. Urbanus papa V Johanni, marchioni Moraviae, (Johanni de Bohemia, et in simili modo Rudolpho, duci Austriae), Petrum, episcopum Vulteranum, nuntium suum ad pacem inter Karolum imperatorem et regem dictumque marchionem parte ex una et Ludovicum, regem Hun- gariae, ac Rudolphum, ducem Austriae, parte ex altera tractanda destinatum, recommendat. Ad gerendas in terris — Auinione IX kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 71—71v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 55 n. 74. — [L]. 1327) 1363 ian. 24. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, (et simili modo Johanni, episcopo Lutomislensi, Alberto [de Sternberg ], episcopo Zwerinensi, Nicolao, duci Oppaviae, Sbinconi de Hazmburk, militi, Thimoni de Koldic, militi, et Burghardo, burggravio Magdeburgensi,) Petrum, episcopum Vulteranum, nuntium suum ad pacem inter Karolum imperatorem et regem et Johannem, marchionem Moraviae, parte ex una et Ludovicum, regem Hungariae, et Rudolphum, ducem Austriae, parte ex altera tractandam, missum recommendat. Periculosam discordiam — Dat. Auinione IX kal. febr. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 7Iv ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 55 sq. n. 75 sq. — [L]. 1328) 1363 ian. 28. Norimbergae. Conradus de Saunsheim castrum Wilenzheim cum pertinentiis Karolo imperatori ut regi Bohemiae vendit. Ich Cunrat von Saunsheim, her Erkingers etwenn von Saunsheim sun, bekenne und tu kunt ——, daz ich fur mich, Sophei, mein eliche wirtinne, erben und nachkommen mit wol-
Strana 802
802 Regesta Bohemiae et Moraviae. — bedachtem müte dem allerdurchl. fursten und herren, h. Karl, Romischem keiser und kunige zu Beheim, meinem lieben gnedigen herren, als einem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kunigrich und der cronen desselben kunigrichs zu Beheim erplich und ewiclich umb syben und ezwenczig hundert pf. haller, der er mich gar und gancz mit gereitem gelte beczalt und bericht hat, die vesten und burg zu Wylenczheim und besunder vierczehen pf. geltes, der gibt man siben pf. uff s. Walpurg tag und siben pf. uff s. Gallen tag, achthalb malder weiczes und siben malder habern, vierczehen vasnachthüner von den huben, sechs pf. unslicz von einem weingarten, hundert und acht morgen akkers in allem velde, siben morgen wisen und czwû hub holcz, und der egenanten ecker ist ein hub eigen, die ander gilt den herren von Wirczpurg, drithalb pf. haller und funf pfen, und ein malder weizzes, eylf morgen weingarten, der czwenn nicht czehenden, ezwenne see und die vogtei, daz virteil in dem dorfe, daz von dem von Castel zu lehen ruret, do man drey dienst von hat, einen in dem meyen und einen in dem herbste und einen in dem hornunge, do sal man ligen mit sechs pferden von einem mittag biz uff den andern, und sol man den, die do ligen, leuten und pferden, geben zu ezzen und zu trinken und wez sie bedurfen, und die vor- genante dienst gibt man uff den fronhoff; auch sulche recht, waz do czehend wirt von allerlei getreid, daz sol man furen uff den fronhoff und sol denne, wer die egenante burg innehat, einen putel heizzen und gebieten; und wer dez denne nicht tete, als oft daz geschiht, der wer ym ye von dem fuder sechezig haller verfallen. Auch hat er gewalt, daz er alleweg uber vierczehen tag gericht mag haben in dem dorfe zu Wilenczheim und sol auch uff den vorge- nanten hoff reiten und sol doruff eczen mit pferden. Und sulche recht, gericht und gut sint alle gelegen in dem egenanten dorfe zu Wilenczheim, die ich in ruiger nuczlicher gewere gehabt und besezzen hab, und auch mit allen andern zugehorungen, wie man die mit sunder- lichen worten mag benennen, recht und redlich verkoufet hab und verkoufe auch an diesem brieff und verzeihe mich vor mich, meine wirtinne, erben und nachkomen ewiclich alles rechten, ansprach, anredunge, die wir zu der egenanten vesten und aller irer zugehorunge, als dovor begriffen ist, gehabt haben, noch hetten oder gehaben mochten in dheine weis, und verczeihe mich auch sunderlich aller hulfe geistliches und werltliches rechten und aller gesecze keiserlicher und pebstlicher bûche, der lande gewonheit und aller ander sache, domit dieser koufe in dheine weis gehindert mocht werden. Auch han ich vor mich, mein wirtin, erben und nachkomen in guten trewen —gelobt und gelobe mit diesem brieff, daz ich den egenanten meinen herren, den keiser als einen kunig zu Beheim, seinen erben und nachko- men, kunigen, dem kunigrich und der cronen desselben kunigrichs zu Beheim, als von der vesten und burg zu Wilenczheim und aller irer egenanten zugehorunge sol und wil gute stete werunge tun, als in den landen recht und gewonlichen ist. Und darzu han ich Cunrat egenanter zu einer sicherheit sulcher werunge zu burgen gesaczl die vesten ritter Albrecht von Wolfstein, h. Leupolt Kuchenmeister von Nortemberg, h. Friczen von Seldenick, Ul- rich Schenk von Reicheneck, Hans von Erenfels und Herman Vestenberger, daz ich die egenante werunge genczlichen tun und volfuren wil on geverd. Und qwem ez zu sulchena) schalden, daz sulcher kouff von iemanden angesprochen oder gehindert wurde, so sol und mag der egenante mein herre, der keiser als ein kunig zu Beheim, sein erben und nachkomen. kunige zu Beheim, die egenante meine burge dorumb manen sie alle, und sullen sie unver- scheidenlich oder ir iclicher besunder einen erbern knecht mit einem pferd an ire stat zu Nuremberg in eine erber offene herberg schiken und inriten und doselbist recht und redlich leistunge tun und nymmer do auszukomen, biz daz dem egenanten meinem herren, dem keiser als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, der egenanten werunge genezlichen geweret wirdet, als in den landen recht und gewonlich ist, als vor geschriben stet. Und wir die egenanten Albrecht von Wolfstein, Leupolt Kuchen- meister von Nortemberg, Fricz von Seldek ritter, Ulrich Schenk von Reichenek, Hans von und geloben —— die egenante werunge Erenfels und Herman Vestenberger bekennen ——
802 Regesta Bohemiae et Moraviae. — bedachtem müte dem allerdurchl. fursten und herren, h. Karl, Romischem keiser und kunige zu Beheim, meinem lieben gnedigen herren, als einem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kunigrich und der cronen desselben kunigrichs zu Beheim erplich und ewiclich umb syben und ezwenczig hundert pf. haller, der er mich gar und gancz mit gereitem gelte beczalt und bericht hat, die vesten und burg zu Wylenczheim und besunder vierczehen pf. geltes, der gibt man siben pf. uff s. Walpurg tag und siben pf. uff s. Gallen tag, achthalb malder weiczes und siben malder habern, vierczehen vasnachthüner von den huben, sechs pf. unslicz von einem weingarten, hundert und acht morgen akkers in allem velde, siben morgen wisen und czwû hub holcz, und der egenanten ecker ist ein hub eigen, die ander gilt den herren von Wirczpurg, drithalb pf. haller und funf pfen, und ein malder weizzes, eylf morgen weingarten, der czwenn nicht czehenden, ezwenne see und die vogtei, daz virteil in dem dorfe, daz von dem von Castel zu lehen ruret, do man drey dienst von hat, einen in dem meyen und einen in dem herbste und einen in dem hornunge, do sal man ligen mit sechs pferden von einem mittag biz uff den andern, und sol man den, die do ligen, leuten und pferden, geben zu ezzen und zu trinken und wez sie bedurfen, und die vor- genante dienst gibt man uff den fronhoff; auch sulche recht, waz do czehend wirt von allerlei getreid, daz sol man furen uff den fronhoff und sol denne, wer die egenante burg innehat, einen putel heizzen und gebieten; und wer dez denne nicht tete, als oft daz geschiht, der wer ym ye von dem fuder sechezig haller verfallen. Auch hat er gewalt, daz er alleweg uber vierczehen tag gericht mag haben in dem dorfe zu Wilenczheim und sol auch uff den vorge- nanten hoff reiten und sol doruff eczen mit pferden. Und sulche recht, gericht und gut sint alle gelegen in dem egenanten dorfe zu Wilenczheim, die ich in ruiger nuczlicher gewere gehabt und besezzen hab, und auch mit allen andern zugehorungen, wie man die mit sunder- lichen worten mag benennen, recht und redlich verkoufet hab und verkoufe auch an diesem brieff und verzeihe mich vor mich, meine wirtinne, erben und nachkomen ewiclich alles rechten, ansprach, anredunge, die wir zu der egenanten vesten und aller irer zugehorunge, als dovor begriffen ist, gehabt haben, noch hetten oder gehaben mochten in dheine weis, und verczeihe mich auch sunderlich aller hulfe geistliches und werltliches rechten und aller gesecze keiserlicher und pebstlicher bûche, der lande gewonheit und aller ander sache, domit dieser koufe in dheine weis gehindert mocht werden. Auch han ich vor mich, mein wirtin, erben und nachkomen in guten trewen —gelobt und gelobe mit diesem brieff, daz ich den egenanten meinen herren, den keiser als einen kunig zu Beheim, seinen erben und nachko- men, kunigen, dem kunigrich und der cronen desselben kunigrichs zu Beheim, als von der vesten und burg zu Wilenczheim und aller irer egenanten zugehorunge sol und wil gute stete werunge tun, als in den landen recht und gewonlichen ist. Und darzu han ich Cunrat egenanter zu einer sicherheit sulcher werunge zu burgen gesaczl die vesten ritter Albrecht von Wolfstein, h. Leupolt Kuchenmeister von Nortemberg, h. Friczen von Seldenick, Ul- rich Schenk von Reicheneck, Hans von Erenfels und Herman Vestenberger, daz ich die egenante werunge genczlichen tun und volfuren wil on geverd. Und qwem ez zu sulchena) schalden, daz sulcher kouff von iemanden angesprochen oder gehindert wurde, so sol und mag der egenante mein herre, der keiser als ein kunig zu Beheim, sein erben und nachkomen. kunige zu Beheim, die egenante meine burge dorumb manen sie alle, und sullen sie unver- scheidenlich oder ir iclicher besunder einen erbern knecht mit einem pferd an ire stat zu Nuremberg in eine erber offene herberg schiken und inriten und doselbist recht und redlich leistunge tun und nymmer do auszukomen, biz daz dem egenanten meinem herren, dem keiser als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, der egenanten werunge genezlichen geweret wirdet, als in den landen recht und gewonlich ist, als vor geschriben stet. Und wir die egenanten Albrecht von Wolfstein, Leupolt Kuchen- meister von Nortemberg, Fricz von Seldek ritter, Ulrich Schenk von Reichenek, Hans von und geloben —— die egenante werunge Erenfels und Herman Vestenberger bekennen ——
Strana 803
Annus 1363 ian. 28.—febr. 1. 803 volfuren und in allen stuken, als hie begriffen ist, dowider nicht zu tun. Und dez zu einem ur- kund und steter warheit haben wir alle mit dem egenanten h. Cunrat von Samsheim unser insigel an diesen brieff gehenget. Der geben ist zu Nuremberg nach Crists geburt druczen- hundert iar darnach in dem dreu und sechczigisten iar am samstag nach s. Pauls tag, als er bekart wart. Orig. perg. cum 7 sigg. rott. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV.: Litera Cunradi de Saunsheim super vendicione castri Wilencz- heim. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1275 n. 250. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 504 n. 518. — [M a) orig.: suchen. 1329) 1363 ian. 31. Lauffen. Karolus imperator et rex iudicem, scabinos et iuratos civitatis Louny iubet fratres germanos Jordanum et Jacobum, imperatoris familiares, qui se ad partem onerum et debitorum civitatis praedictae ad eos pertinentem solvendam obtulerunt, in eorum negotiorum dispositione nullo modo impedire. — Fideles dilecti! Cum Jordanus et Jacobus germani, fidd. et familiares nostri, pa- rati sint onera debitorum civitatis vestre vobiscum supportare et ea iuxta ratam eos con- tingentem solvere se exhibeant, volumus et vobis districte precipiendo mandamus gracie nostre sub obtentu, quatenus prefatos fratres contra premissam exhibicionem nullatenus impedientes, ipsos recedere et transire liberea) permittatis et eos alia sua disponere negocia, prout ipsis melius et utilius videbitur expedire nullam inb) premissis renitenciam commis- suri. Dat. Lauffen die ultima men. ian., regn. nostr. a. XVII°, imperii vero octavo. Ad relacionem d. .. magistri curie .. decanus Glogoviensis. Orig. chartac. cum sig. avulso in archivo civitatis Louny. In dorso inscriptio: .. iudici, .. scabinis ac iuratis civitatis Lunensis, fidd. nostris dill. — HU — [L]. a) verbum libere adiunctum supra linea. — b) in orig.: im. 1330) 1363 ian 31. Levín. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Stiborio Andreae de Suchdol, clerico Pragensis dioec., canonicatum et praebendam ecclesiae s. Aegidii (Egidi) in Maiore civitate Pragensi per mortem canonici Ulrici vacantem, cuius collatio ad praedictum archiepiscopum spectat, confert eumque de ipsis investit. Arnestus etc. discr. v. Stiborio Andree de Suchdol —— M'CCC' LXIII° die ultima m. ian. Dat. in Lewyn a. d. Cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 47. — Ed. Emler, Ll. confirm. archidioec. Prag. 1, 2 p. 5. — [L]. 1331) 1363 febr. 1. Pragae. Wolflinus Meinhardi, iudex Novae civitatis Pragensis, profitetur se villas suas Zvole, Ohrobec et Zdiměřice cum omnibus pertinentiis, iuribus et iudicio Johanni abbati et toto conven- tui monasterii Aulae Regiae vendidisse et dicta bona una cum filiis suis Wenceslao et Wolflino conventui disbrigare promittit.
Annus 1363 ian. 28.—febr. 1. 803 volfuren und in allen stuken, als hie begriffen ist, dowider nicht zu tun. Und dez zu einem ur- kund und steter warheit haben wir alle mit dem egenanten h. Cunrat von Samsheim unser insigel an diesen brieff gehenget. Der geben ist zu Nuremberg nach Crists geburt druczen- hundert iar darnach in dem dreu und sechczigisten iar am samstag nach s. Pauls tag, als er bekart wart. Orig. perg. cum 7 sigg. rott. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV.: Litera Cunradi de Saunsheim super vendicione castri Wilencz- heim. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1275 n. 250. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 504 n. 518. — [M a) orig.: suchen. 1329) 1363 ian. 31. Lauffen. Karolus imperator et rex iudicem, scabinos et iuratos civitatis Louny iubet fratres germanos Jordanum et Jacobum, imperatoris familiares, qui se ad partem onerum et debitorum civitatis praedictae ad eos pertinentem solvendam obtulerunt, in eorum negotiorum dispositione nullo modo impedire. — Fideles dilecti! Cum Jordanus et Jacobus germani, fidd. et familiares nostri, pa- rati sint onera debitorum civitatis vestre vobiscum supportare et ea iuxta ratam eos con- tingentem solvere se exhibeant, volumus et vobis districte precipiendo mandamus gracie nostre sub obtentu, quatenus prefatos fratres contra premissam exhibicionem nullatenus impedientes, ipsos recedere et transire liberea) permittatis et eos alia sua disponere negocia, prout ipsis melius et utilius videbitur expedire nullam inb) premissis renitenciam commis- suri. Dat. Lauffen die ultima men. ian., regn. nostr. a. XVII°, imperii vero octavo. Ad relacionem d. .. magistri curie .. decanus Glogoviensis. Orig. chartac. cum sig. avulso in archivo civitatis Louny. In dorso inscriptio: .. iudici, .. scabinis ac iuratis civitatis Lunensis, fidd. nostris dill. — HU — [L]. a) verbum libere adiunctum supra linea. — b) in orig.: im. 1330) 1363 ian 31. Levín. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Stiborio Andreae de Suchdol, clerico Pragensis dioec., canonicatum et praebendam ecclesiae s. Aegidii (Egidi) in Maiore civitate Pragensi per mortem canonici Ulrici vacantem, cuius collatio ad praedictum archiepiscopum spectat, confert eumque de ipsis investit. Arnestus etc. discr. v. Stiborio Andree de Suchdol —— M'CCC' LXIII° die ultima m. ian. Dat. in Lewyn a. d. Cop. saec. XIV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 47. — Ed. Emler, Ll. confirm. archidioec. Prag. 1, 2 p. 5. — [L]. 1331) 1363 febr. 1. Pragae. Wolflinus Meinhardi, iudex Novae civitatis Pragensis, profitetur se villas suas Zvole, Ohrobec et Zdiměřice cum omnibus pertinentiis, iuribus et iudicio Johanni abbati et toto conven- tui monasterii Aulae Regiae vendidisse et dicta bona una cum filiis suis Wenceslao et Wolflino conventui disbrigare promittit.
Strana 804
804 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ego Wolflinus Meinhardi, iudex Nove civitatis Pragensis, n.f.u. ,quod hereditates et villas nostras infrascriptas vendidi meo meorumque heredum et amicorum nomine, quo- rum interest, per omnia, prout in terre tabulis de verbo ad verbum continetur in hec verba: Wolflinus Meinhardi, iudex Nove civitatis Pragensis, protestatus est coram beneficiariis Pragensibus, quod hereditates suas, videlicet 7wol et Obrowez villas, modo ex novo per locacionem coniunctas in unam villam et redactas, et eciam villam, que dicitur Stymirzicz, cum omnibus curiis, rusticis, cum agris, pratis, silvis, pascuis, piscinis, rivis, montibus, valli- bus, agris cultis et incultis, rubetis, comunitatibus, thabernis, iudicio, emendis, honoribus, flumine Multavie adiacenti (!), venationibus, piscationibus, metis, limitibus et graniciis, prout ab aliis bonis seu hereditatibus circumadiacentibus circumferentialiter sunt distincta et limitata, censibus, qui modo sunt vel qui in futurum fieri poterunt, et cum omnibus utilita- tibus, iuribus et pertinenciis ac omni dominio et libertate ad ea pertinentibus vendidit venn. et religg. vv. dd. et frr. Johanni abbati totique conventui monasterii b. Marie virg. Aule Regie, ord. Cist., qui modo sunt et pro tempore erunt, pro mille trecentis et quinquaginta sex. gr. Prag. den. Quamquidem pecuniam idem Wolflinus fassus est se ab eis integraliter, ple- ne et ex toto percepisse et eisdem de dictis hereditatibus hereditarie condescendit. Quas- quidem hereditates eis debent et fideiubuerunt disbrigare ipsemet Wolflinus et cum eo Wenceslaus et Wolframus, filii et heredes ipsius, ab omni homine omnes insolidum iure terre et specialiter otsutye; quod si non disbrigarent, extunc Pragenses beneficiarii ipsos d. Jo- hannem abbatem, vel qui pro tempore fuerit, et conventum monasterii supradicti vel ipso- rum successores debent inducere super hereditates disbrigatorum ubicumque habent absque omni citacione tamquam iure obtento in tercia parte plus pecunie supradicte. Et ego Wol- flinus supradictus promitto meo et meorum heredum ac amicorum nomine, quorum interest vel interesse posset, omnia supradicta rata et grata habere, tenere et inviolabiliter observare sub mee fidei puritate, nec umquam ullo tempore per me vel alium seu alios verbo nec facto nec aliquo ingenio seu auxilio oculte vel manifeste quippiam in contrarium attemptare. Quibus omnibus et singulis suprascriptis ipsis dominis renunccio et cedo nomine quo supra tamquam legitimis emptoribus et dico me ammodo ibidem nullum ius habere nec obtinere, prout in hiis scriptis et in terre tabulis plenius est expressum. In cuius rei testimonium sigil- lum meum nec non Wencezlai et Wolframi, filiorum et heredum meorum predictorum, et ad peticionem meam sigilla prudencium vv. Bohunconis dicti Sulconis et Heinlini braseato- ris, iuratorum Nove civitatis supradicte, presentibus sunt appensa. Dat. et act. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio quarta fer. in vigilia Purificacionis b. Marie virg. glor. Orig. perg. cum 5 sigg. de cera comm. in press. perg., quorum 4) valde laesum, 5) avulsum olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea in bibliotheca Nat. et univ., sign. 311, nunc vero in archivo publico centrali Pragae. In dorso manu saec. XV: Littera super Swol, manu recent.: Hobrobecz et Sthimericz. Sigilla: I) in clipeo ala cum galea cum fasce pennarum; † S. WOLFLINI. FILII. MEIN- HARDI. 2) ala cum fasce pennarum; † S. WENCESLAI. FILII. WOLFLINI. 3) idem ut 2; S. WOLLRAMI. FILII. WOLIIIII. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 126 n. 169. — Teige, Základy st. mistopisu Pražského 1 p. 287 n. 47. — Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d. ehem. Archiven d. auf- gehobenen Klöster Böhmens p. 124 n. 949. — HU — [L]. 1332) 1363 febr. 1. (Avinione). Guillelmus Laval, clericus Claramontensis dioec., procurator Johannis de Marelio (Mure- lio), archidiaconi in ecclesia Pragensi, profitetur nomine procuratorio dictum Johannem se ad solvendum medietatem fructuum praedicti archidiaconatus Pragensis circa festum Nativitatis domini proxime venturi obligatum esse. Die prima m. febr. (MCCCLXIII) Guillelmus Laval, cler. Claromontensis dioc. — Ex arch. Vat. Collect. Alam. 1361—1364 n. 6 fol. 63v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 57 n. 78. — [L]. —.
804 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ego Wolflinus Meinhardi, iudex Nove civitatis Pragensis, n.f.u. ,quod hereditates et villas nostras infrascriptas vendidi meo meorumque heredum et amicorum nomine, quo- rum interest, per omnia, prout in terre tabulis de verbo ad verbum continetur in hec verba: Wolflinus Meinhardi, iudex Nove civitatis Pragensis, protestatus est coram beneficiariis Pragensibus, quod hereditates suas, videlicet 7wol et Obrowez villas, modo ex novo per locacionem coniunctas in unam villam et redactas, et eciam villam, que dicitur Stymirzicz, cum omnibus curiis, rusticis, cum agris, pratis, silvis, pascuis, piscinis, rivis, montibus, valli- bus, agris cultis et incultis, rubetis, comunitatibus, thabernis, iudicio, emendis, honoribus, flumine Multavie adiacenti (!), venationibus, piscationibus, metis, limitibus et graniciis, prout ab aliis bonis seu hereditatibus circumadiacentibus circumferentialiter sunt distincta et limitata, censibus, qui modo sunt vel qui in futurum fieri poterunt, et cum omnibus utilita- tibus, iuribus et pertinenciis ac omni dominio et libertate ad ea pertinentibus vendidit venn. et religg. vv. dd. et frr. Johanni abbati totique conventui monasterii b. Marie virg. Aule Regie, ord. Cist., qui modo sunt et pro tempore erunt, pro mille trecentis et quinquaginta sex. gr. Prag. den. Quamquidem pecuniam idem Wolflinus fassus est se ab eis integraliter, ple- ne et ex toto percepisse et eisdem de dictis hereditatibus hereditarie condescendit. Quas- quidem hereditates eis debent et fideiubuerunt disbrigare ipsemet Wolflinus et cum eo Wenceslaus et Wolframus, filii et heredes ipsius, ab omni homine omnes insolidum iure terre et specialiter otsutye; quod si non disbrigarent, extunc Pragenses beneficiarii ipsos d. Jo- hannem abbatem, vel qui pro tempore fuerit, et conventum monasterii supradicti vel ipso- rum successores debent inducere super hereditates disbrigatorum ubicumque habent absque omni citacione tamquam iure obtento in tercia parte plus pecunie supradicte. Et ego Wol- flinus supradictus promitto meo et meorum heredum ac amicorum nomine, quorum interest vel interesse posset, omnia supradicta rata et grata habere, tenere et inviolabiliter observare sub mee fidei puritate, nec umquam ullo tempore per me vel alium seu alios verbo nec facto nec aliquo ingenio seu auxilio oculte vel manifeste quippiam in contrarium attemptare. Quibus omnibus et singulis suprascriptis ipsis dominis renunccio et cedo nomine quo supra tamquam legitimis emptoribus et dico me ammodo ibidem nullum ius habere nec obtinere, prout in hiis scriptis et in terre tabulis plenius est expressum. In cuius rei testimonium sigil- lum meum nec non Wencezlai et Wolframi, filiorum et heredum meorum predictorum, et ad peticionem meam sigilla prudencium vv. Bohunconis dicti Sulconis et Heinlini braseato- ris, iuratorum Nove civitatis supradicte, presentibus sunt appensa. Dat. et act. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio quarta fer. in vigilia Purificacionis b. Marie virg. glor. Orig. perg. cum 5 sigg. de cera comm. in press. perg., quorum 4) valde laesum, 5) avulsum olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea in bibliotheca Nat. et univ., sign. 311, nunc vero in archivo publico centrali Pragae. In dorso manu saec. XV: Littera super Swol, manu recent.: Hobrobecz et Sthimericz. Sigilla: I) in clipeo ala cum galea cum fasce pennarum; † S. WOLFLINI. FILII. MEIN- HARDI. 2) ala cum fasce pennarum; † S. WENCESLAI. FILII. WOLFLINI. 3) idem ut 2; S. WOLLRAMI. FILII. WOLIIIII. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 126 n. 169. — Teige, Základy st. mistopisu Pražského 1 p. 287 n. 47. — Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d. ehem. Archiven d. auf- gehobenen Klöster Böhmens p. 124 n. 949. — HU — [L]. 1332) 1363 febr. 1. (Avinione). Guillelmus Laval, clericus Claramontensis dioec., procurator Johannis de Marelio (Mure- lio), archidiaconi in ecclesia Pragensi, profitetur nomine procuratorio dictum Johannem se ad solvendum medietatem fructuum praedicti archidiaconatus Pragensis circa festum Nativitatis domini proxime venturi obligatum esse. Die prima m. febr. (MCCCLXIII) Guillelmus Laval, cler. Claromontensis dioc. — Ex arch. Vat. Collect. Alam. 1361—1364 n. 6 fol. 63v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 57 n. 78. — [L]. —.
Strana 805
Annus 1363 febr. 1.—4. 805 1333) 1363 febr. 2. Avinione. Urbanus papa V sententias, a Innocentio papa VI in lite, inter abbatem et conventum monasterii Břevnoviensis ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., parte ex una et Florianum, pleba- num parochialis ecclesiae in Chrudim, parte ex altera super pensione annua 120 mar. cerae et expensas litis, vertente, latas,1) approbat et decano ecclesiae Pragensis, decano ecclesiae s. Agricoli Avinionensis necnon [Petro, archidiacono Horssoviensi ], officiali curiae archiepisco- palis Pragensis, committit, ut abbati et conventui monasterii praedicti plenam in hac re satis- factionem impendant et contradictores censura ecclesiastica puniant. Urbanus episcopus — — dill. filiis .. Pragensis et .. s. Agricoli Auinionensis eccl. decanis ac .. officiali Pragensi ——. Dat. Auinione IV non. febr. pontificatus nostri a. primo. Orig. perg. cum bulla in filo canapis olim in archivo monasterii Břevnoviensis Pragae (sign. B III. 93), nunc vero in archivo publico centrali. — Ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 57 n. 80. — Extr. Dobner, Mon. hist. Boem. VI p. 84 n. 105. — HU — [LJ. 1) Conf. litteras Innocentii papae 17. die m. maii a. 1362 datas, apud Dobner, Mon. hist. Boem. VI p. 79 n. 104 typis excusas. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 520 n. 1308 et supra n. 1179. 1334) 1363 febr. 2. Vitek de Landštein profitetur se a fratribus Petro, Jodoco, Ulrico et Johanne de Rosenberg omnem pecuniam, ratione venditionis castri Nové Hrady et bonorum ad praefatum castrum per- tinentium sibi debitam, rite percepisse. Ego Vitigo de Lantstein recognosco t. p. u., quod nobb. dd. Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes, fratres de Rosenberg bona omnia et singula, ad castrum dictum Grecz perti- nencia, titulo empcionis a me per ipsos empta michi persolverunt integraliter et ex toto pec- cunia in parata, quamquidem peccuniam me fateor percepisse in terminis, prout michi erat per ipsos promissum et nunc in ultimo termino, videlicet in festo Purificacionis b. Marie sub a. d. M° CCC° sexagesimo tercio, me fateor ab ipsis quadraginta et sex cum dimidia sex. per- cepisse. In cuius rei testimonium sigillum meum presentibus est appensum et ad maiorem evidenciam sigilla strenuum (!) militum, utpote d. Prziblini de Petrow et d. Nedamiri de Swyekaw presentibus sunt appensa. Nos quoque predicti Prziblinus de Petrow et Nedamirus de Swyekaw ad peticionem supranominati d. Witigonis de Lantstein sigilla nostra in testimonium premissorum duximus presentibus appendenda. Dat. et act. anno et die quibus supra. Orig. desideratur. Cop. saec. XIV in ms. monasterii Vallis s. Mariae Pragae in bibliotheca publica centrali fol. 69 n. 81. — Extr. Emler, O rukopise privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy kr. čes. spol. nauk 1877 p. 324 n. 81. — HU — [L]. 1335) 1363 febr. 4. Mírov. Johannes, episcopus Olomucensis, Maršoni de Jezbořice eiusque heredibus iudicium in villa Jezbořice ad se per mortem Johannis, ultimi iudicis, devolutum, cum omnibus ipsius iudicii iuribus, utilitatibus et pertinentiis confert eumque et successores eius ad omnia officia, quae praedecessores eius episcopis Olomucensibus praeteritis temporibus praestare solebant, obligat. Johannes, dei et apost. sedis gr. Olomucensis episcopus, n. f. u., quod nos attenden- tes multiplicia probitatis obsequia, quibus nobis Marscho de Jestborzicz ferventi hactenus
Annus 1363 febr. 1.—4. 805 1333) 1363 febr. 2. Avinione. Urbanus papa V sententias, a Innocentio papa VI in lite, inter abbatem et conventum monasterii Břevnoviensis ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., parte ex una et Florianum, pleba- num parochialis ecclesiae in Chrudim, parte ex altera super pensione annua 120 mar. cerae et expensas litis, vertente, latas,1) approbat et decano ecclesiae Pragensis, decano ecclesiae s. Agricoli Avinionensis necnon [Petro, archidiacono Horssoviensi ], officiali curiae archiepisco- palis Pragensis, committit, ut abbati et conventui monasterii praedicti plenam in hac re satis- factionem impendant et contradictores censura ecclesiastica puniant. Urbanus episcopus — — dill. filiis .. Pragensis et .. s. Agricoli Auinionensis eccl. decanis ac .. officiali Pragensi ——. Dat. Auinione IV non. febr. pontificatus nostri a. primo. Orig. perg. cum bulla in filo canapis olim in archivo monasterii Břevnoviensis Pragae (sign. B III. 93), nunc vero in archivo publico centrali. — Ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 57 n. 80. — Extr. Dobner, Mon. hist. Boem. VI p. 84 n. 105. — HU — [LJ. 1) Conf. litteras Innocentii papae 17. die m. maii a. 1362 datas, apud Dobner, Mon. hist. Boem. VI p. 79 n. 104 typis excusas. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 520 n. 1308 et supra n. 1179. 1334) 1363 febr. 2. Vitek de Landštein profitetur se a fratribus Petro, Jodoco, Ulrico et Johanne de Rosenberg omnem pecuniam, ratione venditionis castri Nové Hrady et bonorum ad praefatum castrum per- tinentium sibi debitam, rite percepisse. Ego Vitigo de Lantstein recognosco t. p. u., quod nobb. dd. Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes, fratres de Rosenberg bona omnia et singula, ad castrum dictum Grecz perti- nencia, titulo empcionis a me per ipsos empta michi persolverunt integraliter et ex toto pec- cunia in parata, quamquidem peccuniam me fateor percepisse in terminis, prout michi erat per ipsos promissum et nunc in ultimo termino, videlicet in festo Purificacionis b. Marie sub a. d. M° CCC° sexagesimo tercio, me fateor ab ipsis quadraginta et sex cum dimidia sex. per- cepisse. In cuius rei testimonium sigillum meum presentibus est appensum et ad maiorem evidenciam sigilla strenuum (!) militum, utpote d. Prziblini de Petrow et d. Nedamiri de Swyekaw presentibus sunt appensa. Nos quoque predicti Prziblinus de Petrow et Nedamirus de Swyekaw ad peticionem supranominati d. Witigonis de Lantstein sigilla nostra in testimonium premissorum duximus presentibus appendenda. Dat. et act. anno et die quibus supra. Orig. desideratur. Cop. saec. XIV in ms. monasterii Vallis s. Mariae Pragae in bibliotheca publica centrali fol. 69 n. 81. — Extr. Emler, O rukopise privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy kr. čes. spol. nauk 1877 p. 324 n. 81. — HU — [L]. 1335) 1363 febr. 4. Mírov. Johannes, episcopus Olomucensis, Maršoni de Jezbořice eiusque heredibus iudicium in villa Jezbořice ad se per mortem Johannis, ultimi iudicis, devolutum, cum omnibus ipsius iudicii iuribus, utilitatibus et pertinentiis confert eumque et successores eius ad omnia officia, quae praedecessores eius episcopis Olomucensibus praeteritis temporibus praestare solebant, obligat. Johannes, dei et apost. sedis gr. Olomucensis episcopus, n. f. u., quod nos attenden- tes multiplicia probitatis obsequia, quibus nobis Marscho de Jestborzicz ferventi hactenus
Strana 806
806 Regesta Bohemiae et Moraviae. complacuit desiderio et complacere poterit prestancius in futurum, volentes eum proinde respicere graciose, sibi, heredibus et successoribus suis legittimis iudicium in Jestboricz, quod ad nos tanquam ad verum et ordinarium dominum per mortem Johannis, quondam iudicis ibidem, qui non relictis heredibus masculini sexus ab hac luce migravit, devolutum esse dinoscitur, cum omnibus pertinenciis suis, sicut a ven. — — d. Brunone, olim episcopo Olomucensi, predecessore nostro, fundatum et institutum existit, concedimus, conferimus et donamus, decernentes, quod predictus Marscho, heredes et successores ipsius legittimi dic- tum iudicium cum universis et singulis iuribus, libertatibus, utilitatibus, fructibus, usufructi- bus, emolimentis et pertinenciis suis, singulariter cum duobus laneis agrorum liberis, stuba balneali ibidem in Jestboricz, molendino in villa Wesselicz, thaberna in Longa villa, tercio denario de emendis iudiciariis et denariis de resignacionibus hereditatum, que coram eo et suo iudicio resignantur, et aliis emendis, que iudici ibidem fieri consueverunt antiquitus, quando pecora, que in campis aliqua fecerunt dampna, persolvi consuetum est, ut puta de quolibet pecude quatuor den., et aliis proventibus, qui de iuramentis, que in iudicio eveniunt, sicut est antiquitus observatum, habere, tenere et possidere debeant pacifice et quiete, ita tamen, quod dictus Marscho, heredes et successores ipsius legittimi, et quicumque pro tempo- re ipsum iudicium habuerit, nobis et successoribus nostris, episcopis Olomucensibus, ad omnia servicia teneantur, ad que predecessores sui nobis et predecessoribus nostris, episcopis Olomucensibus, fuerunt preteritis temporibus obligati. Presencium sub nostro sigillo testi- monio litterarum. Dat. in Merow a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio quarta die febr. Orig. desideratur. Insertum confirmationi Prothasii (Tassonis de Boskovice), episcopi Olomucensis, 13. die m. dec. a. 1465 Pragae datae, cuius copia in Kroměříž, olim in archivo archiepiscopali, nunc vero publico sign. Lenní kvaterny V. fol. 107, e quibus has litteras ed. Lechner, Nachträge zum Codex diplomati- cus et epistolaris Moraviae (Zeitschrift d. Ver. f. Gesch. Mährens u. Schlesiens IV p. 140 n. 8); nonnulla errata correxit Snopek, Lechnerovy dodatky k moravskému diplomatáři, Čas. Mat. Mor. XXV p. 55. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 71 n. 87. — [L]. 1336) 1363 febr. 5. Lauffen. Burgenses castri Rothenberg profitentur se cum Karolo imperatore et rege ut rege Bohemiae foedus, cuius capita accurate enumerantur, fecisse. Wir Leonhart von Liechtenstein, Cunrad von Spardorff, Ortolff von Czudenrewt und Dyterich von Wildenstein ritter, Albrecht von Egolfstein, Walbram Stor, Hartunck von Egolfstein, Engelhart Hittenberger, Hans von Eybe, Ebirhart von Heuffenfelt, Heinrich von Wildenstein und Heinrich sein sun, Dyterich Turrigel, Ulrich und Albrecht von Frawden- berg, Herdegen Rewter, Berhtolt Drespiczer, Cunrad Spardorffer, Jorge und Peter von Stro- — lenfels, burgkmanne zû dem Rotenberge, bekennen offenlichen —— und tun kunt wann wir allezeit die vesten zů dem Rotenberge schuldig sein czû weren, da wir burgkmanne — — und kunigs zů sein dez allerdurchl. fursten und herren, h. Karls, Romischen keisers Beheim, als einez kuniges zu Beheim, unsers gn. herren, seiner erben und nachkomen kuni- gen und der cronen zu Beheim, darumb sein wir mit wolbedachtem mûte, mit rate unser frewnde und mit rechter wizzen mit dem egenanten unserm herren dem keyser, als mit einen kunge zu Beheim, uberkomen und aintrehtig worden in aller der weise, als hernach geschri- ben stet: Von ersten sullen wir alle und unser ieglicher besunder unser lebetage uf der vesten zu dem Rotenberge haws halten und mit unserm gesinde steticlichen daselbest siczen und wonen mit hawse und sullen also hebelichen mit hawse da siczen, daz unser yeglicher zü dem minsten einen reysigen kneht mit im da sol haben und darczû sol unser ieglicher burg- mann und auch unser ieglichs kneht uf derselben vesten zu seinem leibe platen und gancz harnasch haben, die vesten damit getrewelich zu weren; und wa iz auch unserm herren,
806 Regesta Bohemiae et Moraviae. complacuit desiderio et complacere poterit prestancius in futurum, volentes eum proinde respicere graciose, sibi, heredibus et successoribus suis legittimis iudicium in Jestboricz, quod ad nos tanquam ad verum et ordinarium dominum per mortem Johannis, quondam iudicis ibidem, qui non relictis heredibus masculini sexus ab hac luce migravit, devolutum esse dinoscitur, cum omnibus pertinenciis suis, sicut a ven. — — d. Brunone, olim episcopo Olomucensi, predecessore nostro, fundatum et institutum existit, concedimus, conferimus et donamus, decernentes, quod predictus Marscho, heredes et successores ipsius legittimi dic- tum iudicium cum universis et singulis iuribus, libertatibus, utilitatibus, fructibus, usufructi- bus, emolimentis et pertinenciis suis, singulariter cum duobus laneis agrorum liberis, stuba balneali ibidem in Jestboricz, molendino in villa Wesselicz, thaberna in Longa villa, tercio denario de emendis iudiciariis et denariis de resignacionibus hereditatum, que coram eo et suo iudicio resignantur, et aliis emendis, que iudici ibidem fieri consueverunt antiquitus, quando pecora, que in campis aliqua fecerunt dampna, persolvi consuetum est, ut puta de quolibet pecude quatuor den., et aliis proventibus, qui de iuramentis, que in iudicio eveniunt, sicut est antiquitus observatum, habere, tenere et possidere debeant pacifice et quiete, ita tamen, quod dictus Marscho, heredes et successores ipsius legittimi, et quicumque pro tempo- re ipsum iudicium habuerit, nobis et successoribus nostris, episcopis Olomucensibus, ad omnia servicia teneantur, ad que predecessores sui nobis et predecessoribus nostris, episcopis Olomucensibus, fuerunt preteritis temporibus obligati. Presencium sub nostro sigillo testi- monio litterarum. Dat. in Merow a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio quarta die febr. Orig. desideratur. Insertum confirmationi Prothasii (Tassonis de Boskovice), episcopi Olomucensis, 13. die m. dec. a. 1465 Pragae datae, cuius copia in Kroměříž, olim in archivo archiepiscopali, nunc vero publico sign. Lenní kvaterny V. fol. 107, e quibus has litteras ed. Lechner, Nachträge zum Codex diplomati- cus et epistolaris Moraviae (Zeitschrift d. Ver. f. Gesch. Mährens u. Schlesiens IV p. 140 n. 8); nonnulla errata correxit Snopek, Lechnerovy dodatky k moravskému diplomatáři, Čas. Mat. Mor. XXV p. 55. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 71 n. 87. — [L]. 1336) 1363 febr. 5. Lauffen. Burgenses castri Rothenberg profitentur se cum Karolo imperatore et rege ut rege Bohemiae foedus, cuius capita accurate enumerantur, fecisse. Wir Leonhart von Liechtenstein, Cunrad von Spardorff, Ortolff von Czudenrewt und Dyterich von Wildenstein ritter, Albrecht von Egolfstein, Walbram Stor, Hartunck von Egolfstein, Engelhart Hittenberger, Hans von Eybe, Ebirhart von Heuffenfelt, Heinrich von Wildenstein und Heinrich sein sun, Dyterich Turrigel, Ulrich und Albrecht von Frawden- berg, Herdegen Rewter, Berhtolt Drespiczer, Cunrad Spardorffer, Jorge und Peter von Stro- — lenfels, burgkmanne zû dem Rotenberge, bekennen offenlichen —— und tun kunt wann wir allezeit die vesten zů dem Rotenberge schuldig sein czû weren, da wir burgkmanne — — und kunigs zů sein dez allerdurchl. fursten und herren, h. Karls, Romischen keisers Beheim, als einez kuniges zu Beheim, unsers gn. herren, seiner erben und nachkomen kuni- gen und der cronen zu Beheim, darumb sein wir mit wolbedachtem mûte, mit rate unser frewnde und mit rechter wizzen mit dem egenanten unserm herren dem keyser, als mit einen kunge zu Beheim, uberkomen und aintrehtig worden in aller der weise, als hernach geschri- ben stet: Von ersten sullen wir alle und unser ieglicher besunder unser lebetage uf der vesten zu dem Rotenberge haws halten und mit unserm gesinde steticlichen daselbest siczen und wonen mit hawse und sullen also hebelichen mit hawse da siczen, daz unser yeglicher zü dem minsten einen reysigen kneht mit im da sol haben und darczû sol unser ieglicher burg- mann und auch unser ieglichs kneht uf derselben vesten zu seinem leibe platen und gancz harnasch haben, die vesten damit getrewelich zu weren; und wa iz auch unserm herren,
Strana 807
Annus 1363 febr. 4.— 5. 807 dem keiser als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kungen, und der cro- nen zu Beheim not tete und wir darumb von in oder von iren burgrafen zu dem Rotenberg, die zû zeiten weren, ermant wurden, so sullen wir unverzogenlichen wolgerieten bereit sein und sullen inwendig vier meilen all umb und umb den Rotenberg zu ezelen wir die burgk- manne mit ganczem harnasch und unser iegliches kneht mit ainem drabgeschirre yne dienen getrewelichen, so wir allerbest kunnen zu allen iren willen und noten, doch also bescheidenlich zu welher zeit yemant unsern herren den keiser, als einen kung zu Beheim, seine egenanten erben und nachkomen, kunge zu Beheim, ir lande, gute und laute und waz in zu verantwor- ten stet unverczogenlichen angreiffen wurde, so sullen wir uff den tag, als der angriff und der schad geschehe, daz auch zû stund und unverczogenlichen on allez widersagen weren und helfen weren mit aller unser mügde on geverde; darnach uf den andern tag sullen wir den, die also angegriffen und beschedigt heten, widersagen und sullen unser ere gen in be- waren") ee wir sie beschedigen werden und sullen also alle zeit unser ere bewaren wider die viende unser herschaft zu Behem, wa man dieselben unser herschaft niht unverzogenlichen angreiffet; und sol ieglicher unser burgkman ein pfert oder einen hengst uf der vesten zü dem Rotenberg bei im steticlichen haben, daz dreizzig pf. hall. genger und geber in dem land wert sei und darczû sol ieglicher unser burgkmannes kneht bei im auch uf dem Rotenberg alle zeit ein pfert haben, daz sehczehen pf. der egenanten hall. wert sei, also daz dez kungs zû Beheim burggrave und die vier amp[t]leute uf dem Rotenberge, mit namen der marschalk, der camerer, der schenck und der kuchenmeister, die zû zeiten da sint, uff ir eyde sprechent, daz die pferde oder der hengst dez geldes wol wert sein, wa si danne die pferd in dez kunck- reichs von Beheim dienst uf dem velde do desselben kunckreiches banier oder wimpel bei were verluren, daz den egenanten dem burggraven und den vier amptleuten zu dem Roten- berg kuntlich und wizzenlichen were, so sal man unser der burgkmanne pferd für dreizzig pf. und ieglich pferd unsers knehtes für sechczehen pf. der egenanten hall. bezalen. Auch wa wir in solichem dienste uber nacht uzbeleiben, êz sei in reisen, herverten oder anderm dienste, wie man daz benennen mag, so sal ein ieglich kung zu Beheim, der zû zeiten da ist, unserm ieglichem mit seinem knehte für alle kost geben für ieglichen tag und nacht funf beheimsch gr. oder den wert dafür und sullen uns daruber von kost wegen niht mer schuldig sein zu geben. Auch ist begriffen, waz wir kost oder anderr habe uff den vienden nemen oder in angewinnen, daz sol unser sein. Wer ez aber, daz wir dheinen fursten, graven oder herren viengen, der da veint wer eins kunges zu Beheim, der zu zeiten were, die sullen wir demselben unserm herren, dem kunige, antwurten, daz er allen seinen willen mit in tun muge; wurden wir aber derselben veinde vahen, die rittermezzig lute und uns geleich weren, die sullen unser gevangen sein und sullen si halten, bis der crieg ein end nimet. Also wurden unser der burgkmanne dheine in dem criege gevangen und wurden in einer sune oder berihtunge ledig unbeschetzigt, so mag ein ieglich kung zu Beheim, der zu zeiten ist, mit den gevangen, die wir gevangen heten, tun allen seinen willen; wer êz aber, daz wir uns mit den gevangen, die wir den vienden also abgevangen heten, ledigen solten, weren danne unser gevangen bezzer an der habe dann wir an unser habe, so sal daz uberge dem kunge zu Beheim, der zu zeiten were, volgen, on geverde; weren aber die gevangen leihter an der habe, danne wir an unserr habe, daz wir uns mit in niht ledigen mochten, so sol, wer denn kung zu Beheim ist, uns daz uberig nach unsir habe und nach gewizze und bescheidenheit, als unser beschaczunge billich und mugelich sein sol, bezalen und uns also ledigen; viongen wir aber dheinen der veinde, der ein burger oder ein gebawr were, den mugen wir scheczen und durffen den niemand ant- wurten. Auch ist mit namen geredt: were èz, daz eczlich under uns burgmannen redlich und kuntlich not antreffte, so mugen die burgmannen, die soliche not heten, wol ein naht von dem Rotemberg ussen sein on allen urlaub und argelist und darnach sullen si zu stund wider uf dem Rotenberg sein und da haws zû halten als vor on geverd; anders sullen si on urlaub und willen dez burggrafen, der zu zeiten uff dem Rotenberg ist, von derselben vesten niht
Annus 1363 febr. 4.— 5. 807 dem keiser als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kungen, und der cro- nen zu Beheim not tete und wir darumb von in oder von iren burgrafen zu dem Rotenberg, die zû zeiten weren, ermant wurden, so sullen wir unverzogenlichen wolgerieten bereit sein und sullen inwendig vier meilen all umb und umb den Rotenberg zu ezelen wir die burgk- manne mit ganczem harnasch und unser iegliches kneht mit ainem drabgeschirre yne dienen getrewelichen, so wir allerbest kunnen zu allen iren willen und noten, doch also bescheidenlich zu welher zeit yemant unsern herren den keiser, als einen kung zu Beheim, seine egenanten erben und nachkomen, kunge zu Beheim, ir lande, gute und laute und waz in zu verantwor- ten stet unverczogenlichen angreiffen wurde, so sullen wir uff den tag, als der angriff und der schad geschehe, daz auch zû stund und unverczogenlichen on allez widersagen weren und helfen weren mit aller unser mügde on geverde; darnach uf den andern tag sullen wir den, die also angegriffen und beschedigt heten, widersagen und sullen unser ere gen in be- waren") ee wir sie beschedigen werden und sullen also alle zeit unser ere bewaren wider die viende unser herschaft zu Behem, wa man dieselben unser herschaft niht unverzogenlichen angreiffet; und sol ieglicher unser burgkman ein pfert oder einen hengst uf der vesten zü dem Rotenberg bei im steticlichen haben, daz dreizzig pf. hall. genger und geber in dem land wert sei und darczû sol ieglicher unser burgkmannes kneht bei im auch uf dem Rotenberg alle zeit ein pfert haben, daz sehczehen pf. der egenanten hall. wert sei, also daz dez kungs zû Beheim burggrave und die vier amp[t]leute uf dem Rotenberge, mit namen der marschalk, der camerer, der schenck und der kuchenmeister, die zû zeiten da sint, uff ir eyde sprechent, daz die pferde oder der hengst dez geldes wol wert sein, wa si danne die pferd in dez kunck- reichs von Beheim dienst uf dem velde do desselben kunckreiches banier oder wimpel bei were verluren, daz den egenanten dem burggraven und den vier amptleuten zu dem Roten- berg kuntlich und wizzenlichen were, so sal man unser der burgkmanne pferd für dreizzig pf. und ieglich pferd unsers knehtes für sechczehen pf. der egenanten hall. bezalen. Auch wa wir in solichem dienste uber nacht uzbeleiben, êz sei in reisen, herverten oder anderm dienste, wie man daz benennen mag, so sal ein ieglich kung zu Beheim, der zû zeiten da ist, unserm ieglichem mit seinem knehte für alle kost geben für ieglichen tag und nacht funf beheimsch gr. oder den wert dafür und sullen uns daruber von kost wegen niht mer schuldig sein zu geben. Auch ist begriffen, waz wir kost oder anderr habe uff den vienden nemen oder in angewinnen, daz sol unser sein. Wer ez aber, daz wir dheinen fursten, graven oder herren viengen, der da veint wer eins kunges zu Beheim, der zu zeiten were, die sullen wir demselben unserm herren, dem kunige, antwurten, daz er allen seinen willen mit in tun muge; wurden wir aber derselben veinde vahen, die rittermezzig lute und uns geleich weren, die sullen unser gevangen sein und sullen si halten, bis der crieg ein end nimet. Also wurden unser der burgkmanne dheine in dem criege gevangen und wurden in einer sune oder berihtunge ledig unbeschetzigt, so mag ein ieglich kung zu Beheim, der zu zeiten ist, mit den gevangen, die wir gevangen heten, tun allen seinen willen; wer êz aber, daz wir uns mit den gevangen, die wir den vienden also abgevangen heten, ledigen solten, weren danne unser gevangen bezzer an der habe dann wir an unser habe, so sal daz uberge dem kunge zu Beheim, der zu zeiten were, volgen, on geverde; weren aber die gevangen leihter an der habe, danne wir an unserr habe, daz wir uns mit in niht ledigen mochten, so sol, wer denn kung zu Beheim ist, uns daz uberig nach unsir habe und nach gewizze und bescheidenheit, als unser beschaczunge billich und mugelich sein sol, bezalen und uns also ledigen; viongen wir aber dheinen der veinde, der ein burger oder ein gebawr were, den mugen wir scheczen und durffen den niemand ant- wurten. Auch ist mit namen geredt: were èz, daz eczlich under uns burgmannen redlich und kuntlich not antreffte, so mugen die burgmannen, die soliche not heten, wol ein naht von dem Rotemberg ussen sein on allen urlaub und argelist und darnach sullen si zu stund wider uf dem Rotenberg sein und da haws zû halten als vor on geverd; anders sullen si on urlaub und willen dez burggrafen, der zu zeiten uff dem Rotenberg ist, von derselben vesten niht
Strana 808
808 Regesta Bohemiae et Moraviae. komen in dheineweise; wer êz aber, daz unser einer wolte usz dem lande reiten, daz sal er tun mit laube dez kunges zû czeiten zu Beheim — ob er in dem lande were —, oder wer er aus dem lande mit laub des burggrafen, der in zeiten da sein wirdet, und sol der under uns den burgkmannen, der uzzer landes were alle die wil er aus dem lande ist, einen andern sei- nen genozzen, der als gût ist als er, an sein stat zu dem Rotenberg schicken, der sol daselbest siczen, czû dienen und zû tun verbunden sein geleich als der, der uz dem lande geriten ist und auch ander burckleute daselbist wer. Me hat unser herre der keiser, als ein kung zü Beheim, fur sich, fur sein erben und nachkomen, kunge zû Beheim uns den vorgenanten burgmannen unser lebtag zu burckhût der vorgenanten vesten zu dem Rotenberg gegeben disew nachgeschriben dorffer, rent und gulte in aller der wise, als hernach geschriben stat: Von ersten die dorffer Malins, Goringen, Cappelen, Mainfelt, Engental, czwen hofe und ein lehen gelegen under dem Liehtenstein mit allen nuczen und waz darczů gehort, also be- scheidenlichen, daz die lute derselben dorffer daz getraide und die gulte, die wir zû dem burchût zů dem Rotenberg haben, uf dieselben vesten sullen furen und daruber sullen si uns und auch niemant anders dhein füre noch fron schuldig sein zû tun und sullen dieselben lute niht scheczen, peten noch anders besweren und sullen daz gerihte in der egenanten dorf- fern, hofen und lehen haben; waz aber nuczes von den gerihten da gevallen, die sullen sein einez ieglichen kunges zu Beheim, der in zeiten ist, und sullen in oder iren amptleuten, den si daz bevelhen, rechnunge tun davon und hat unser egenanter herre, der keiser, als ein kunig zû Beheim, im und nach im seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, in den vorgenanten dorffern, hofen und lehene behalten genczlichen daz lantgeriht und auch das hohste gerihte, wie die bisher komen sind und sind uns von unserm herren dem keiser, als von einem kunge zu Beheim, beweiset uff den dorffern Malins, Goringen und Cappeln drizig sümer korns, zwei und drizig sûmer habern, die machent mit der gulte daselbest drew und ahezig pf. und newnden halben schiil. hall. Darczů hat derselbe unser herre der keiser, als ein kunig zu Beheim, uns beweiset uff dem dorff Meinfelt und zu Gunterstal an getraide und an gelt sechsthalb und zweinczig pf. hall. und seind auch zů Engental von unserer herschaft zů Beheim drew pf. hall. iericlicher gulte beweiset; darczů hat unser herre der keiser, als ein kung zu Beheim, uns beweiset in den zwein hofen und in dem lehen under dem Liehtenstein gelegen an gelte und an getraide newn und zwenczig pf. hall., newn schill. und zwen hall. allez ierliches zinses. Anderwerbe hat uns unser herre der keiser, als ein kung zu Beheim, uns zu burckhut der egenanten vesten zu dem Rotenberg gegeben drew dorffer: Cherspach, Weissenbach die gût zu Hawchlingen, den hofe zu Belen hoven mit geriht und nuczen, die darzû gehorent; die nucze sich treffen an hundert und acht pf. und zehen schill. hall. und sullen wir drew guter selber bawen zu unserm nucze. Auch sein wir von unserm herren dem keiser, als von einem kunge zu Beheim, beweiset zu Sulczpach vier und sechezig pf. hall., czů Begnicz ahczig pf. hall., zů Eschenbach sehczig pf. hall., zů der Weyden hundert und ahczig pf. hall., zů Awrpach hundert und zweinczig pf. hall. und uf den vogtberen guten umb Awrbach gelegen an bereiten gelte, an hünern und an kesen hundert zwelif pf. und zwelif schill. hall. und zũ Herspruck sibenczig pf. hall., uff der mulen zu Herspruck zwelif pf. hall., uf der vogtei, dew eczwen waz der aptissin von Bergen,1) zu Herspruck gelegen an getraide, gelte und kese vier und newnczig pf., dreuczehen schill. und drei hall. und von andern vogt- beren guten zu Herspruck gelegen, die der egenanten aptissin nie zugehorten, an gelt und an getraid funfezig pf. und funf und sehczig hall. allez ierliches zinses. Und wer ez, daz unser herre der keiser als ein kunig zu Beheim, sein erben und nachkomen, kunge zu Beheim, an- der guter als nach als die ersten bei und umb den Rotenberg gelegen und die als gût, als die ersten weren, kauften oder anders an si brehten und uns dew beweisten, so sullen der vorge- schriben guter, dew uns ieczunt zu burgkhut beweiset sind, als vil in wider von uns ledig sein und an si komen, als vil si uns der newen guter beweisten. Darczu sullen wir alle dew vorge- nanten dorffer, hoff, lehen, gulte und rent, wie daz vorgeschriben stet, unser lebtag haben
808 Regesta Bohemiae et Moraviae. komen in dheineweise; wer êz aber, daz unser einer wolte usz dem lande reiten, daz sal er tun mit laube dez kunges zû czeiten zu Beheim — ob er in dem lande were —, oder wer er aus dem lande mit laub des burggrafen, der in zeiten da sein wirdet, und sol der under uns den burgkmannen, der uzzer landes were alle die wil er aus dem lande ist, einen andern sei- nen genozzen, der als gût ist als er, an sein stat zu dem Rotenberg schicken, der sol daselbest siczen, czû dienen und zû tun verbunden sein geleich als der, der uz dem lande geriten ist und auch ander burckleute daselbist wer. Me hat unser herre der keiser, als ein kung zü Beheim, fur sich, fur sein erben und nachkomen, kunge zû Beheim uns den vorgenanten burgmannen unser lebtag zu burckhût der vorgenanten vesten zu dem Rotenberg gegeben disew nachgeschriben dorffer, rent und gulte in aller der wise, als hernach geschriben stat: Von ersten die dorffer Malins, Goringen, Cappelen, Mainfelt, Engental, czwen hofe und ein lehen gelegen under dem Liehtenstein mit allen nuczen und waz darczů gehort, also be- scheidenlichen, daz die lute derselben dorffer daz getraide und die gulte, die wir zû dem burchût zů dem Rotenberg haben, uf dieselben vesten sullen furen und daruber sullen si uns und auch niemant anders dhein füre noch fron schuldig sein zû tun und sullen dieselben lute niht scheczen, peten noch anders besweren und sullen daz gerihte in der egenanten dorf- fern, hofen und lehen haben; waz aber nuczes von den gerihten da gevallen, die sullen sein einez ieglichen kunges zu Beheim, der in zeiten ist, und sullen in oder iren amptleuten, den si daz bevelhen, rechnunge tun davon und hat unser egenanter herre, der keiser, als ein kunig zû Beheim, im und nach im seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, in den vorgenanten dorffern, hofen und lehene behalten genczlichen daz lantgeriht und auch das hohste gerihte, wie die bisher komen sind und sind uns von unserm herren dem keiser, als von einem kunge zu Beheim, beweiset uff den dorffern Malins, Goringen und Cappeln drizig sümer korns, zwei und drizig sûmer habern, die machent mit der gulte daselbest drew und ahezig pf. und newnden halben schiil. hall. Darczů hat derselbe unser herre der keiser, als ein kunig zu Beheim, uns beweiset uff dem dorff Meinfelt und zu Gunterstal an getraide und an gelt sechsthalb und zweinczig pf. hall. und seind auch zů Engental von unserer herschaft zů Beheim drew pf. hall. iericlicher gulte beweiset; darczů hat unser herre der keiser, als ein kung zu Beheim, uns beweiset in den zwein hofen und in dem lehen under dem Liehtenstein gelegen an gelte und an getraide newn und zwenczig pf. hall., newn schill. und zwen hall. allez ierliches zinses. Anderwerbe hat uns unser herre der keiser, als ein kung zu Beheim, uns zu burckhut der egenanten vesten zu dem Rotenberg gegeben drew dorffer: Cherspach, Weissenbach die gût zu Hawchlingen, den hofe zu Belen hoven mit geriht und nuczen, die darzû gehorent; die nucze sich treffen an hundert und acht pf. und zehen schill. hall. und sullen wir drew guter selber bawen zu unserm nucze. Auch sein wir von unserm herren dem keiser, als von einem kunge zu Beheim, beweiset zu Sulczpach vier und sechezig pf. hall., czů Begnicz ahczig pf. hall., zů Eschenbach sehczig pf. hall., zů der Weyden hundert und ahczig pf. hall., zů Awrpach hundert und zweinczig pf. hall. und uf den vogtberen guten umb Awrbach gelegen an bereiten gelte, an hünern und an kesen hundert zwelif pf. und zwelif schill. hall. und zũ Herspruck sibenczig pf. hall., uff der mulen zu Herspruck zwelif pf. hall., uf der vogtei, dew eczwen waz der aptissin von Bergen,1) zu Herspruck gelegen an getraide, gelte und kese vier und newnczig pf., dreuczehen schill. und drei hall. und von andern vogt- beren guten zu Herspruck gelegen, die der egenanten aptissin nie zugehorten, an gelt und an getraid funfezig pf. und funf und sehczig hall. allez ierliches zinses. Und wer ez, daz unser herre der keiser als ein kunig zu Beheim, sein erben und nachkomen, kunge zu Beheim, an- der guter als nach als die ersten bei und umb den Rotenberg gelegen und die als gût, als die ersten weren, kauften oder anders an si brehten und uns dew beweisten, so sullen der vorge- schriben guter, dew uns ieczunt zu burgkhut beweiset sind, als vil in wider von uns ledig sein und an si komen, als vil si uns der newen guter beweisten. Darczu sullen wir alle dew vorge- nanten dorffer, hoff, lehen, gulte und rent, wie daz vorgeschriben stet, unser lebtag haben
Strana 809
Annus 1363 febr. 5. 809 zu burghüt der egenanten vesten zu dem Rotenberg und sullen die niht verkeuffen, verpfen- den nach anders verauzzern in dheine weise. Wann auch unser einer verfure oder sturbe, so mag unser herre der keiser, als ein kung zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunge zü Beheim, dez burckhût, der verfaren were, mit den nuczen, die darczü gehoren, verleihen, wem si wellen, der ez auch haben sol zû allem rehte, als der erste, an dez stat er kumet. Wer ez auch, daz ein kung zu Beheim, der zu zeiten da were, und die vorgenanten guter neme und die von uns empfremdet, so sullen wir der egenanten burckhüt und buntnuzze ledig und absein on geverd. Und wer ez, daz der vorgenanten amptlûte zu dem Rotenberg mit namen der marschalk, der camerer, der schencke oder der kuchenmeister abegienge, so oft daz ge- schiht, so oft mag ein ieglich kung zu Beheim zû zeiten einen andern, der ein burckman zu dem Rotenberg sei, an dez abgegangen stat seczen zu allem seinen willen. Und wer ez, daz wir die burgkmann oder eczlich under uns mit einander ze tun heten und komen des für einen burggrafen zu dem Rotenberg und für die siben gesworn, die zu den zeiten da weren, und dauchte dann unser dheiner under uns burckmannn, daz solich reht, daz im vor dem burggrafen widerfure niht fuglich noch bekomelich were, der mag sich dez berufen an einen ieglichen kung zu Beheim, zu zeiten und mag vor dem, als vor seinen obersten rihter, davon so dick dez not geschiht recht suchen. Und sullen ir die cleinod und waz geltes von dem geleit zu Lauffen gevellet, die uns unser herre der keiser gegeben hat, allezeit bei einander uf dem Rotenberg behalten und sullen die der burggrafe zu dem Rotenberge und die vorge- nanten vier amptlute allezeit vestliclich und wol besliezzen und weislichen bewaren under funf sluzzeln, die der burggraf und die vorgenanten vier amptlute zu dem Rotenberg ir ieglicher einen bei im haben sullen und sol daz gelt, daz von dem geleit kumpt, an keinen andern nucz komen, dann allein an die verlust der pferd und bezalung der koste, als vor- geschriben stat. Wer ez auch, daz unser burghmann hawser dheins verprunn, daz sal ein ieglich kung zu Beheim, der zû zeiten da ist, widerbawen; wer aber, daz der lute hawser uz den vorgenanten dorffern verprunnen oder bawvellig wurden, so sol der, der uber unsers herren des kunges zu Beheim, der zu zeiten were, welde gesaczt wurde, in holcz zu dem bawe, als verre dez not ist, geben. Und wer ez, daz dheiner unser burckmannen under uns also sere sich vergezz, daz got verpiete, daz er niht wirdig wer burgman zu sein uff dem Rotenberge und bei uns den andern burckmann daselbest zu siczen, wann denn die gesworn und daz merer teil under uns den burgmannen zu dem Rotenberg erkennen und uff unser eide daz erteilen, so sol der, uber den also erteilet wirdet, niht me burgkman zû dem Rotenberg sein noch me da siczen und mag ein ieglich kung zu Beheim zû zeiten dann einen andern an sein stat seczen. Alle diese egenanten sachen und ir ieglicher besunder haben wir dem egenanten unserm herren dem keiser, als einem kunge zu Beheim, und im fur sich, seinen erben und nachko- men, kungen zu Beheim, in guten trewen gelobt, gesichert und offenlichen zu den heiligen gesworn stete gancz und vest zu halten und dar wider niht zu tun in dheine weise. Und aller der egenanten sachen zu urkunt und steter warheit haben wir alle unserere ingesigele an disen brieff gehangen. Der geben ist zu Lauffen nach Cristes geburt dreuczenhundert iar, darnach in dem drew und setzigisten iare an s. Agathen tag, der heil. iunghfrawen. Insertum litteris Karoli imperatoris et regis Norimbergae 12. die m. mart. a. 1363 datis, v. infra n 1361.— [L]. a) orig.: bewaten. 1) Cf. litteras abbatissae et conventus monasterii in Bergen 25. die m. sept. et 20. die m. dec. a. 1359 datas, supra sub n. 295 et 356 typis excusas.
Annus 1363 febr. 5. 809 zu burghüt der egenanten vesten zu dem Rotenberg und sullen die niht verkeuffen, verpfen- den nach anders verauzzern in dheine weise. Wann auch unser einer verfure oder sturbe, so mag unser herre der keiser, als ein kung zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunge zü Beheim, dez burckhût, der verfaren were, mit den nuczen, die darczü gehoren, verleihen, wem si wellen, der ez auch haben sol zû allem rehte, als der erste, an dez stat er kumet. Wer ez auch, daz ein kung zu Beheim, der zu zeiten da were, und die vorgenanten guter neme und die von uns empfremdet, so sullen wir der egenanten burckhüt und buntnuzze ledig und absein on geverd. Und wer ez, daz der vorgenanten amptlûte zu dem Rotenberg mit namen der marschalk, der camerer, der schencke oder der kuchenmeister abegienge, so oft daz ge- schiht, so oft mag ein ieglich kung zu Beheim zû zeiten einen andern, der ein burckman zu dem Rotenberg sei, an dez abgegangen stat seczen zu allem seinen willen. Und wer ez, daz wir die burgkmann oder eczlich under uns mit einander ze tun heten und komen des für einen burggrafen zu dem Rotenberg und für die siben gesworn, die zu den zeiten da weren, und dauchte dann unser dheiner under uns burckmannn, daz solich reht, daz im vor dem burggrafen widerfure niht fuglich noch bekomelich were, der mag sich dez berufen an einen ieglichen kung zu Beheim, zu zeiten und mag vor dem, als vor seinen obersten rihter, davon so dick dez not geschiht recht suchen. Und sullen ir die cleinod und waz geltes von dem geleit zu Lauffen gevellet, die uns unser herre der keiser gegeben hat, allezeit bei einander uf dem Rotenberg behalten und sullen die der burggrafe zu dem Rotenberge und die vorge- nanten vier amptlute allezeit vestliclich und wol besliezzen und weislichen bewaren under funf sluzzeln, die der burggraf und die vorgenanten vier amptlute zu dem Rotenberg ir ieglicher einen bei im haben sullen und sol daz gelt, daz von dem geleit kumpt, an keinen andern nucz komen, dann allein an die verlust der pferd und bezalung der koste, als vor- geschriben stat. Wer ez auch, daz unser burghmann hawser dheins verprunn, daz sal ein ieglich kung zu Beheim, der zû zeiten da ist, widerbawen; wer aber, daz der lute hawser uz den vorgenanten dorffern verprunnen oder bawvellig wurden, so sol der, der uber unsers herren des kunges zu Beheim, der zu zeiten were, welde gesaczt wurde, in holcz zu dem bawe, als verre dez not ist, geben. Und wer ez, daz dheiner unser burckmannen under uns also sere sich vergezz, daz got verpiete, daz er niht wirdig wer burgman zu sein uff dem Rotenberge und bei uns den andern burckmann daselbest zu siczen, wann denn die gesworn und daz merer teil under uns den burgmannen zu dem Rotenberg erkennen und uff unser eide daz erteilen, so sol der, uber den also erteilet wirdet, niht me burgkman zû dem Rotenberg sein noch me da siczen und mag ein ieglich kung zu Beheim zû zeiten dann einen andern an sein stat seczen. Alle diese egenanten sachen und ir ieglicher besunder haben wir dem egenanten unserm herren dem keiser, als einem kunge zu Beheim, und im fur sich, seinen erben und nachko- men, kungen zu Beheim, in guten trewen gelobt, gesichert und offenlichen zu den heiligen gesworn stete gancz und vest zu halten und dar wider niht zu tun in dheine weise. Und aller der egenanten sachen zu urkunt und steter warheit haben wir alle unserere ingesigele an disen brieff gehangen. Der geben ist zu Lauffen nach Cristes geburt dreuczenhundert iar, darnach in dem drew und setzigisten iare an s. Agathen tag, der heil. iunghfrawen. Insertum litteris Karoli imperatoris et regis Norimbergae 12. die m. mart. a. 1363 datis, v. infra n 1361.— [L]. a) orig.: bewaten. 1) Cf. litteras abbatissae et conventus monasterii in Bergen 25. die m. sept. et 20. die m. dec. a. 1359 datas, supra sub n. 295 et 356 typis excusas.
Strana 810
810 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1337) 1363 febr. 5. Vratislaviae. Henricus et Nicolaus fratres dicti Slancz, Rudgerus Cracz, Johannes Noldel, Michael de Oppavia, Conradus Mulhein et Nicolaus Stille, cives Vratislavienses, profitentur se a Johanne de Cabrespina, decretorum doctore, canonico Narbonensi, in regnis Bohemiae, Poloniae et Hun- gariae nuntio, et ab Arnaldo de Lacaucina, scolastico Cracoviensi, nuntio in regnis Poloniae et Hungariae, mille florenos de Bohemia seu Hungaria, de pecuniis camerae, dictis nuntiis aut alteri ipsorum nomine camerae apostolicae seu etiam recipiendi potestatem habenti, in villa Brugis ad tredecim menses continue computandos a 5. die m. februarii solvendos et restituendos recepisse. — —. Actum a., ind. quibus supra [M'CCC LX' tercio, ind. prima, Sub a. nativitatis die quinta m. febr.] Wratislavie Ex arch. Vat. Instrum. miscell. 5. febr. 1363 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 62 n. 83. Ed. Theiner, Mon. Pol. I p. 612 n. 820. — Extr. Ptaśnik, Mon. Pol. Vat. II p. 113. — [L]. — 1338) 1363 febr. 6. Conradus de Kotzaw cum suis heredibus profitetur monasterium monialium ord. s. Clarae Egrae tertiam partem decimarum super omnibus eius bonis in Vokov (?) possidere. — — und tun kunt Ich Chunrat von Koczawe und alle mein erben bekennen offenlich ,daz die erbergen geistlichen closterfrawen s. Claren ordens zu Eger und irr closter da- selbst von alderr gehabt habent und zu reht si und irr nachkomen ewigkleichen fürbaz haben schûlen eynen dritteil des zehenden uf allen den guten, di ich und mein erben haben zu Woyen, daruf Nikel Taussentessel, burger zum Hoffe, auch ein dritteil hat und den vorgenan- ten dritteil des egenanten zehenden schüln si haben in aller der weis und alsvil der Nikel Tausseteschel da hat, und darran schûln ich vorgenanter Chunrat von Koczawe und alle mein erben dy egenanten closterfrawen und closter ewiclichen nymmer gehindern, sunder wirr und under nachkomen schüln und wôllen den in, oder wem si in enpfelhent, aller ierlich geben und schicken on alle hindernuss, on alle widerrede und on alle argliste. Werr aber, daz ich egenanter Chunrat von Koczâwe, mein erben oder nachkomen di vorgenanten gut zu Woyen verseczten oder verrkauften oder wi wirr di anwürden, daz schol den vorgenanten closterfrawen und closter zu Eger kein schaden wrengen an dem vorgenanten dritteil des zehenden, als vorgeschriben stet on alle argliste und on geverde. Und des alles, als vorge- schriben stet, sein gezeugen dürch unserr peiderseit pett willen Gerhart von Koczawe, des obgenanten Chunrads von Koczauwe bruder, Heinrich Rabensteiner, gesezzen zu Moschen- dorff. Und des alles also zu eim guten ewigen urkünde in allem pünden, als vorrgeschriben stet, gieb ich vorrgenanter Chunrat von Koczawe und mein erben und nachkomen den vor- genanten closterfrawen und closter zu Eger disen offen brieff, versigelt mit meim und der vorgenanten zeugen insigeln, di si durch bet willen zu meim insigel gehangen haben an disen briff, der geben ist nach Cristus gebürt dreüczehen hundert iarr und in dem dreü und sehezgsten iarr, an s. Dorothee tag, der heil. iuncfrawen. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. de cera comm. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Bamberg Hochstift Fasc. 225 (Eger, St. Clara-Kloster, sign. B 34). Sigilla: 1) rot., in clipeo vervex; † S. CVNRADI COTZAW. 2) in forma clipei, idem; + SIGILLVM GERHARDI. DE. KOZAV. 3) rot., in clipeo tres pedes loricati femoribus coniuncti (cf. Sedláček, Českomoravská heraldika I p. 35 n. 59, imago Hrady a zámky XIII tab. I); † JS. hEINRICI. DE. RABENSTEII. — Contulit et sigilla descripsit Mendl. — [L].
810 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1337) 1363 febr. 5. Vratislaviae. Henricus et Nicolaus fratres dicti Slancz, Rudgerus Cracz, Johannes Noldel, Michael de Oppavia, Conradus Mulhein et Nicolaus Stille, cives Vratislavienses, profitentur se a Johanne de Cabrespina, decretorum doctore, canonico Narbonensi, in regnis Bohemiae, Poloniae et Hun- gariae nuntio, et ab Arnaldo de Lacaucina, scolastico Cracoviensi, nuntio in regnis Poloniae et Hungariae, mille florenos de Bohemia seu Hungaria, de pecuniis camerae, dictis nuntiis aut alteri ipsorum nomine camerae apostolicae seu etiam recipiendi potestatem habenti, in villa Brugis ad tredecim menses continue computandos a 5. die m. februarii solvendos et restituendos recepisse. — —. Actum a., ind. quibus supra [M'CCC LX' tercio, ind. prima, Sub a. nativitatis die quinta m. febr.] Wratislavie Ex arch. Vat. Instrum. miscell. 5. febr. 1363 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 62 n. 83. Ed. Theiner, Mon. Pol. I p. 612 n. 820. — Extr. Ptaśnik, Mon. Pol. Vat. II p. 113. — [L]. — 1338) 1363 febr. 6. Conradus de Kotzaw cum suis heredibus profitetur monasterium monialium ord. s. Clarae Egrae tertiam partem decimarum super omnibus eius bonis in Vokov (?) possidere. — — und tun kunt Ich Chunrat von Koczawe und alle mein erben bekennen offenlich ,daz die erbergen geistlichen closterfrawen s. Claren ordens zu Eger und irr closter da- selbst von alderr gehabt habent und zu reht si und irr nachkomen ewigkleichen fürbaz haben schûlen eynen dritteil des zehenden uf allen den guten, di ich und mein erben haben zu Woyen, daruf Nikel Taussentessel, burger zum Hoffe, auch ein dritteil hat und den vorgenan- ten dritteil des egenanten zehenden schüln si haben in aller der weis und alsvil der Nikel Tausseteschel da hat, und darran schûln ich vorgenanter Chunrat von Koczawe und alle mein erben dy egenanten closterfrawen und closter ewiclichen nymmer gehindern, sunder wirr und under nachkomen schüln und wôllen den in, oder wem si in enpfelhent, aller ierlich geben und schicken on alle hindernuss, on alle widerrede und on alle argliste. Werr aber, daz ich egenanter Chunrat von Koczâwe, mein erben oder nachkomen di vorgenanten gut zu Woyen verseczten oder verrkauften oder wi wirr di anwürden, daz schol den vorgenanten closterfrawen und closter zu Eger kein schaden wrengen an dem vorgenanten dritteil des zehenden, als vorgeschriben stet on alle argliste und on geverde. Und des alles, als vorge- schriben stet, sein gezeugen dürch unserr peiderseit pett willen Gerhart von Koczawe, des obgenanten Chunrads von Koczauwe bruder, Heinrich Rabensteiner, gesezzen zu Moschen- dorff. Und des alles also zu eim guten ewigen urkünde in allem pünden, als vorrgeschriben stet, gieb ich vorrgenanter Chunrat von Koczawe und mein erben und nachkomen den vor- genanten closterfrawen und closter zu Eger disen offen brieff, versigelt mit meim und der vorgenanten zeugen insigeln, di si durch bet willen zu meim insigel gehangen haben an disen briff, der geben ist nach Cristus gebürt dreüczehen hundert iarr und in dem dreü und sehezgsten iarr, an s. Dorothee tag, der heil. iuncfrawen. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. de cera comm. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Bamberg Hochstift Fasc. 225 (Eger, St. Clara-Kloster, sign. B 34). Sigilla: 1) rot., in clipeo vervex; † S. CVNRADI COTZAW. 2) in forma clipei, idem; + SIGILLVM GERHARDI. DE. KOZAV. 3) rot., in clipeo tres pedes loricati femoribus coniuncti (cf. Sedláček, Českomoravská heraldika I p. 35 n. 59, imago Hrady a zámky XIII tab. I); † JS. hEINRICI. DE. RABENSTEII. — Contulit et sigilla descripsit Mendl. — [L].
Strana 811
1363 febr. 5.— 6. 811 1339) 1363 febr. 7. In monasterio Lucensi. Viclinus de Cejkovice cum heredibus suis suoque fratre Erhardo profitetur se subiectum esse servituti monasterio in Louka eiusque abbatibus cum omnibus suis laneis in villa Cejkovice silis sub condicionibus in specialibus litteris expressis omnesque litteras de hac re prius datas irritas esse declarat. Ego Wiclinus dictus de Schenkwicz una cum heredibus et successoribus meis et Ger- hardo, germano meo, profiteor et dico me, heredes et successores meos de tribus laneis cum dimidio, quos habeo in Schenkwicz, in bonis monasterii Lucensis, esse subiectum servituti eiusdem monasterii et abbatum ipsius sub condicionibus et pactis expressis in quadam littera michi et heredibus meis ab eodem monasterio confirmatis. Quam ob rem declaro et pronun- cio de consilio maturo et deliberacione amicorum et consa[n gwineorum meorum specialium, scilicet Petri et Heinrici fratrum dictorum de Schenkwicz ac Petri dicti de Tosswicz, qui in testimonium presencium sua sigilla ad preces meas instantes una cum sigillo meo presenti- bus appenderunt, omnes alias litteras prius obtentas sive datas michi vel antecessoribus meis contra predictam ordinacionem et pacta expressa in eadem nullas esse, cassas, irritas et inanes, et si in posterum unquam alique alie littere apparerent sub quacumque expressione verborum illas michi, heredibus et successoribus meis in nullo volo suffragari. Pro quibus observandis constanter et tenendis promiserunt una mecum dicti amici mei sua sigilla in evidenciam eorum presentibus apponentes. Act. et dat. in monasterio Lucensi a. d. mille- simo trecentesimo LXIII fer. quarta post dominicam, qua cantatur Exurge, quare obdor- mis. Orig. perg. cum 4 sigg. de cera comm. in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc publico, sign. Louka praem. H 42. Sigilla: 1) in clipeo duo unci cum fasce pennarum prope positi (cf. Sedláček, Ceskomoravská heraldika 11 p. 321 sub vocabulo Šenkovice et Pilnáček, Staromoravští rodové p. 48 n. 93). 2) uncus cum fasce pennarum; † S. PETRI. SChENKWICZERI. 3) idem; * S. * hEINRICI* SChNKBICER. 4) idem; litterae circumferentiales paulum clarae. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 221 n. 302. — Extr. Šebánek, Archivy zrušených klášterů mor. a slez. p. 160 n. 799. — Sigilla descripsit Šebánek. — HU — [L]. 1340) 1363 febr. 6. [Brunae]. Nicolaus Ebrani, civis Brunensis, duas vineas in villa Mikulčice cum consensu uxoris suae Catherinae guardiano et conventui ord. fr. Minorum domus s. Johannis Brunae donat, ut anniversaria pro anima sua suorumque parentum bina vice in anno legantur; sed vineae prae- dictae demum post mortem Leopoldi, fratris praedicti Nicolai, qui hoc tempore munere guardia- ni fungitur, ad praefatam domum devolventur. In nom. dom. am. Ego Nicolaus Ebrani, civis Brunne, n. f. u., quod, licet corporis et racionis compos sim, tamen humane sortis periculum cupio prevenire, matura consultacione amicorum prehabita et consensu speciali Katherine, consortis mee dilecte, quorum interest, in meum et meorum animarum remedium spe salutis eterne do, lego et dono in piam causam et donacionem inter vivos religg. et in Cr. devv. fratribus gwardiano et conventui ord. Mi- norum domus s. Johannis in Brunna duas vineas meas in Nicolczicz, in loco Secz penes Maczkonem Goleczer positas, cum omnibus et singulis suis iuribus et proprietatibus predicti loci ibidem antiquitus observatis, quibus easdem vineas hucusque tenui et possedi, ut inde meus et meorum anniversarius bina vice, una circa octavas Pasce et secunda circa festum s. Martini diebus ferialibus missis et vigiliis novem leccionum singulis annis eccle- siastico more peragantur. Tali tamen condicione speciali adhibita, quod frater Leupoldus, gwardianus pro tunc existens, germanus michi dilectus, dictas vineas cum fructibus et utilitatibus, quousque vitam egerit in humanis, habeat et gubernet in usus suos conver-
1363 febr. 5.— 6. 811 1339) 1363 febr. 7. In monasterio Lucensi. Viclinus de Cejkovice cum heredibus suis suoque fratre Erhardo profitetur se subiectum esse servituti monasterio in Louka eiusque abbatibus cum omnibus suis laneis in villa Cejkovice silis sub condicionibus in specialibus litteris expressis omnesque litteras de hac re prius datas irritas esse declarat. Ego Wiclinus dictus de Schenkwicz una cum heredibus et successoribus meis et Ger- hardo, germano meo, profiteor et dico me, heredes et successores meos de tribus laneis cum dimidio, quos habeo in Schenkwicz, in bonis monasterii Lucensis, esse subiectum servituti eiusdem monasterii et abbatum ipsius sub condicionibus et pactis expressis in quadam littera michi et heredibus meis ab eodem monasterio confirmatis. Quam ob rem declaro et pronun- cio de consilio maturo et deliberacione amicorum et consa[n gwineorum meorum specialium, scilicet Petri et Heinrici fratrum dictorum de Schenkwicz ac Petri dicti de Tosswicz, qui in testimonium presencium sua sigilla ad preces meas instantes una cum sigillo meo presenti- bus appenderunt, omnes alias litteras prius obtentas sive datas michi vel antecessoribus meis contra predictam ordinacionem et pacta expressa in eadem nullas esse, cassas, irritas et inanes, et si in posterum unquam alique alie littere apparerent sub quacumque expressione verborum illas michi, heredibus et successoribus meis in nullo volo suffragari. Pro quibus observandis constanter et tenendis promiserunt una mecum dicti amici mei sua sigilla in evidenciam eorum presentibus apponentes. Act. et dat. in monasterio Lucensi a. d. mille- simo trecentesimo LXIII fer. quarta post dominicam, qua cantatur Exurge, quare obdor- mis. Orig. perg. cum 4 sigg. de cera comm. in press. perg. Brunae in archivo olim terrae Moraviae, nunc publico, sign. Louka praem. H 42. Sigilla: 1) in clipeo duo unci cum fasce pennarum prope positi (cf. Sedláček, Ceskomoravská heraldika 11 p. 321 sub vocabulo Šenkovice et Pilnáček, Staromoravští rodové p. 48 n. 93). 2) uncus cum fasce pennarum; † S. PETRI. SChENKWICZERI. 3) idem; * S. * hEINRICI* SChNKBICER. 4) idem; litterae circumferentiales paulum clarae. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 221 n. 302. — Extr. Šebánek, Archivy zrušených klášterů mor. a slez. p. 160 n. 799. — Sigilla descripsit Šebánek. — HU — [L]. 1340) 1363 febr. 6. [Brunae]. Nicolaus Ebrani, civis Brunensis, duas vineas in villa Mikulčice cum consensu uxoris suae Catherinae guardiano et conventui ord. fr. Minorum domus s. Johannis Brunae donat, ut anniversaria pro anima sua suorumque parentum bina vice in anno legantur; sed vineae prae- dictae demum post mortem Leopoldi, fratris praedicti Nicolai, qui hoc tempore munere guardia- ni fungitur, ad praefatam domum devolventur. In nom. dom. am. Ego Nicolaus Ebrani, civis Brunne, n. f. u., quod, licet corporis et racionis compos sim, tamen humane sortis periculum cupio prevenire, matura consultacione amicorum prehabita et consensu speciali Katherine, consortis mee dilecte, quorum interest, in meum et meorum animarum remedium spe salutis eterne do, lego et dono in piam causam et donacionem inter vivos religg. et in Cr. devv. fratribus gwardiano et conventui ord. Mi- norum domus s. Johannis in Brunna duas vineas meas in Nicolczicz, in loco Secz penes Maczkonem Goleczer positas, cum omnibus et singulis suis iuribus et proprietatibus predicti loci ibidem antiquitus observatis, quibus easdem vineas hucusque tenui et possedi, ut inde meus et meorum anniversarius bina vice, una circa octavas Pasce et secunda circa festum s. Martini diebus ferialibus missis et vigiliis novem leccionum singulis annis eccle- siastico more peragantur. Tali tamen condicione speciali adhibita, quod frater Leupoldus, gwardianus pro tunc existens, germanus michi dilectus, dictas vineas cum fructibus et utilitatibus, quousque vitam egerit in humanis, habeat et gubernet in usus suos conver-
Strana 812
812 Regesta Bohemiae et Moraviae. tendas; ipso vero fratre defuncto dicte vinee cum suis fructibus et proprietatibus inde, ut predicitur, [ad anniversarium] singulis annis faciendum, ad dictam domum absolute transeant et redundant sine qualibet in contrarium accione. Sub harum, quas meo et in testimonium nocius discrr. Petri de Meneis et Jacobi dicti Gewschalch, iuratorum concivium et testium ad premissa instanter rogatorum, sigillis dedi robore literarum die b. Dorothee a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Ex orig. perg. cum 3 sigg., quorum 2) et 3) avulsa desunt, quod olim in archivo monasterii fr. Minorum Brunae asservabatur, ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 220 n. 301 — [L]. 1341) 1363 febr. 10. Auerbach. Karolus imperator et rex magistro civium, scabinis necnon communitati civium civitatis Louny mandat, ut certam pecuniae summam pro octo laneis in villa Cernčice Petro de Janovice sine ulla mora persolvant. Fideles dilecti! Quemadmodum pridem vestre scripsimus fidelitati et eciam com- misimus viva voce, sic iterando nostram intencionem committimus vobis et seriose preci- piendo mandamus gracie nostre sub optentu precise et omnino volentes, quatenus absque more cuiuslibet diffugio et difficultate si octo laneos in villa Czirnczicz pro civitate vestra liberos conservare et habere volueritis, pecunias iuxta ratam laneorum et pecunie, prout nob. Peczko de Jannowicz, fid. noster dil., eosdem a nobis comparavit, eidem sine impedi- mento persolvere debeatis, alioquin plenam dedimus ei potestatem et plenum arbitrium disponendi de tota villa predicta tamquam hereditario et vero ipsius dominio, prout sue placuerit voluntati. Dat. Awrbach die decima m. febr., regn. nostr. a. XVII°, imperii vero octavo. Per dominum de .. Koldicz .. decanus Glogoviensis. Orig. chart. cum sig. de cera rubra dorsotenus impresso, avulso, in archivo civitatis Louny sign. Listář I n. 6. In dorso inscriptio: Magistro civium, .. scabinis necnon communitati civitatis Lunensis, fidd. nostris dill. — HU — [LJ. 1342) 1363 febr. 10. [Pragae]. Michael Donati, iudex, consules et iurati cives Maioris civitatis Pragensis profitentur Henslinum Glogawer, sartorem, civem Pragensem, unam marcam gravem gr. den. Prag. census annui super domo eius Cunzlino sartori dicto Pucher, civi Pragensi, vendidisse et resignavisse, qui census in duobus terminis annuis plebano ecclesiae s. Aegidii persolvendus est. Nos Michael Donati iudex, Bohuslaus de Miliczin, Sdenco pannicida, Myrko de Eylow, Frowinus aurifaber, Nicolaus Monachus carnifex, Jesco de Monte, Enderlinus Ruperti, Pesco pistor de Wissegrado, Mathias de Turnow, Paulus de Glacz, Nicolaus Sobotka, Przies- nako, Nicolaus Lekscheyt, Bernhardus Sydlini de Pyeska, Wenceslaus Geunher et Jakscho Polconis Jacobi, consules et iurati cives Maioris civitatis Pragensis, n. f. t. p. u., quod Hens- linus Glogawer sartor, civis Pragensis, super domo sua, quam inter domos Galli sutoris et Fridlini de Purckhaus pellificis sitam inhabitat, et super area eiusdem domus unam mar. gravem gr. den. Prag. annui census suo et .. heredum suorum nomine vendidit et in publico iudicio coram nobis resignavit discr. v. Cünczlino sartori dicto Pucher, civi Pragensi, ementi pro decem mar. gravibus gr. den. Prag. predicto Henslino Glogawer iam plene persolutis; predictus quoque Cûnczlinus Pucher eandem mar. census hon. v. Wenceslao, eccl. s. Egidii in Praga plebano, appropriavit, assignavit, tradidit et dedit propterea, ut domus sua penes curiam d. Stephani, notarii terre Boemie, sita ab illa mar. census, quam eidem d... plebano annis singulis solvebat et tenebatur solvere, maneret et permanere deberet extunc in antea libera, soluta penitus et exempta. Itaque predicta domus predicti Cûnczlini Pucher a so-
812 Regesta Bohemiae et Moraviae. tendas; ipso vero fratre defuncto dicte vinee cum suis fructibus et proprietatibus inde, ut predicitur, [ad anniversarium] singulis annis faciendum, ad dictam domum absolute transeant et redundant sine qualibet in contrarium accione. Sub harum, quas meo et in testimonium nocius discrr. Petri de Meneis et Jacobi dicti Gewschalch, iuratorum concivium et testium ad premissa instanter rogatorum, sigillis dedi robore literarum die b. Dorothee a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Ex orig. perg. cum 3 sigg., quorum 2) et 3) avulsa desunt, quod olim in archivo monasterii fr. Minorum Brunae asservabatur, ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 220 n. 301 — [L]. 1341) 1363 febr. 10. Auerbach. Karolus imperator et rex magistro civium, scabinis necnon communitati civium civitatis Louny mandat, ut certam pecuniae summam pro octo laneis in villa Cernčice Petro de Janovice sine ulla mora persolvant. Fideles dilecti! Quemadmodum pridem vestre scripsimus fidelitati et eciam com- misimus viva voce, sic iterando nostram intencionem committimus vobis et seriose preci- piendo mandamus gracie nostre sub optentu precise et omnino volentes, quatenus absque more cuiuslibet diffugio et difficultate si octo laneos in villa Czirnczicz pro civitate vestra liberos conservare et habere volueritis, pecunias iuxta ratam laneorum et pecunie, prout nob. Peczko de Jannowicz, fid. noster dil., eosdem a nobis comparavit, eidem sine impedi- mento persolvere debeatis, alioquin plenam dedimus ei potestatem et plenum arbitrium disponendi de tota villa predicta tamquam hereditario et vero ipsius dominio, prout sue placuerit voluntati. Dat. Awrbach die decima m. febr., regn. nostr. a. XVII°, imperii vero octavo. Per dominum de .. Koldicz .. decanus Glogoviensis. Orig. chart. cum sig. de cera rubra dorsotenus impresso, avulso, in archivo civitatis Louny sign. Listář I n. 6. In dorso inscriptio: Magistro civium, .. scabinis necnon communitati civitatis Lunensis, fidd. nostris dill. — HU — [LJ. 1342) 1363 febr. 10. [Pragae]. Michael Donati, iudex, consules et iurati cives Maioris civitatis Pragensis profitentur Henslinum Glogawer, sartorem, civem Pragensem, unam marcam gravem gr. den. Prag. census annui super domo eius Cunzlino sartori dicto Pucher, civi Pragensi, vendidisse et resignavisse, qui census in duobus terminis annuis plebano ecclesiae s. Aegidii persolvendus est. Nos Michael Donati iudex, Bohuslaus de Miliczin, Sdenco pannicida, Myrko de Eylow, Frowinus aurifaber, Nicolaus Monachus carnifex, Jesco de Monte, Enderlinus Ruperti, Pesco pistor de Wissegrado, Mathias de Turnow, Paulus de Glacz, Nicolaus Sobotka, Przies- nako, Nicolaus Lekscheyt, Bernhardus Sydlini de Pyeska, Wenceslaus Geunher et Jakscho Polconis Jacobi, consules et iurati cives Maioris civitatis Pragensis, n. f. t. p. u., quod Hens- linus Glogawer sartor, civis Pragensis, super domo sua, quam inter domos Galli sutoris et Fridlini de Purckhaus pellificis sitam inhabitat, et super area eiusdem domus unam mar. gravem gr. den. Prag. annui census suo et .. heredum suorum nomine vendidit et in publico iudicio coram nobis resignavit discr. v. Cünczlino sartori dicto Pucher, civi Pragensi, ementi pro decem mar. gravibus gr. den. Prag. predicto Henslino Glogawer iam plene persolutis; predictus quoque Cûnczlinus Pucher eandem mar. census hon. v. Wenceslao, eccl. s. Egidii in Praga plebano, appropriavit, assignavit, tradidit et dedit propterea, ut domus sua penes curiam d. Stephani, notarii terre Boemie, sita ab illa mar. census, quam eidem d... plebano annis singulis solvebat et tenebatur solvere, maneret et permanere deberet extunc in antea libera, soluta penitus et exempta. Itaque predicta domus predicti Cûnczlini Pucher a so-
Strana 813
Annus 1363 febr. 6.— 11. 813 lucione dicte mar. census permanente in cetero im perpetuum libera et soluta, memoratus Henslinus Glogawer, .. heredes et .. successores sui de dicta domo sua et eius area mediam mar., puta triginta duos gr. in festo s. Georii, et mediam mar., scilicet triginta duos gr. in festo s. Galli, predicto d. Wenceslao, prefate eccl. s. Egidii .. plebano, qui nunc est et qui .. plebanus futuris temporibus ibidem fuerit, persolvere et dare debent exnunc annis singulis contradiccionibus et dilacionibus quibuslibet proculmotis. Quandocumque autem in ali- quo predictorum festorum festo et infra octo dies continuos census debitus persolutus non fuerit, extunc.. predictus d. .. plebanus, qui est et qui fuerit, pro censu non persoluto et in- super pro quatuor gr. nomine pene poterit in predicta domo et eius area pignorare, salvis sem- per iuribus, que de eodem censu predicte civitati Pragensi debentur temporibus oportunis. In cuius rei testimonium et robur sigillum civium Pragensium seu civitatis Pragensis predicte ad predictarum parcium preces presentibus est appensum. Dat. in die s. Scolastice virg. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig perg. cum sig. civium Pragensium in press. perg. Pragae olim in archivo mon. ord. Praedicatorum apud. s. Aegidium, sign. M IV 4, nunc vero in archivo publico centrali, sign. LIVRD sv. Jiljí. In dorso manu saec. XIV: d. Wenceslai plebani s. Egidii. — Ed. Teige, Základy starého místopisu Pražského I, 2 p. 672 n. 2. — HU — [LJ. 1343) 1363 febr. 11. Auerbach. Karolus imperator et rex omnibus iudicibus et magistratibus in terris, quas nunc in Bavaria possidet et postea possideret, imperat, ut abbatem et conventum monasterii Waldsassensis, qui cum ipsorum hominibus et bonis imperatorum et regum Romanorum et ipsius Karoli pri- vilegiis de potestate iudiciorum civilium exempti sunt, in illis privilegiis servent. embieten .. dem lantrichter und allen andern richtern und amptleuten, die wir iczunt haben in den land zu Beyern oder noch do gewynnen, unsern lieben getrewen, unser gnade und alles gut. Wann die geistlichen .. der apt und der convent des closters zu Walt- sachsen, grawes ordens, unser lieben andechtigen von uns und unsern vorfarn, Romischen keisern und kunigen, gefreyet seyn, daz man sie, ir closter und ir guter und auch ire leute fur kein werltliche gerichte noch lantschran furheischen noch laden sulle nach leute der brie- fe, die sie doruber haben, dovon gebieten wir euch ernstlichen und vesteclichen by unsern hulden, daz ir den vorgenanten apt und convent zu Waltsachsen die obgenante freiheit und gnade genczlichen haldet und sie yn niht uberfaret noch krenket in dheine weis also, daz davon keyn clag mer an uns kumme, wann wir umb sunderliche liebe, die wir zu demselben gotshaus alleczit haben, meinen und wollen demselben gotshus alle seine freiheit, recht, gna- de und lobliche gewonheit gnediclichen von angeborner gute zu schirmen und ez do by zu hanthaben mit allem ernst. Geben zu Awerbach under unserm angedrukten insigel —— 1363 iar am samstag nach Dorothee unserr reiche i. d. sybenczeenden und dez keis. i. d. Per d. imperatorem Rudolphus prepositus Wetslariensis. achten iare. Orig. perg. cum sig. dorsotenus impresso, avulso, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Klos- terurkunden Waldsassen Fasc. 51. — Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 76. — Reg. imp. VIII 3912. — HU — [L]. 1344) 1363 febr. 11. Auerbach. Karolus imperator et rex iudices et magistratus in terris Bavariae abbatem et monasterium Waldsassense in eorum privilegiis servare iubet ut in litteris praecedentibus. bekennen und thun kunt offenlich ——. Wann dye geystlichen der abbt und con- vent des closters zu Waltsassen (sequitur tenor idem fere ac in litteris praecedentibus). Mit
Annus 1363 febr. 6.— 11. 813 lucione dicte mar. census permanente in cetero im perpetuum libera et soluta, memoratus Henslinus Glogawer, .. heredes et .. successores sui de dicta domo sua et eius area mediam mar., puta triginta duos gr. in festo s. Georii, et mediam mar., scilicet triginta duos gr. in festo s. Galli, predicto d. Wenceslao, prefate eccl. s. Egidii .. plebano, qui nunc est et qui .. plebanus futuris temporibus ibidem fuerit, persolvere et dare debent exnunc annis singulis contradiccionibus et dilacionibus quibuslibet proculmotis. Quandocumque autem in ali- quo predictorum festorum festo et infra octo dies continuos census debitus persolutus non fuerit, extunc.. predictus d. .. plebanus, qui est et qui fuerit, pro censu non persoluto et in- super pro quatuor gr. nomine pene poterit in predicta domo et eius area pignorare, salvis sem- per iuribus, que de eodem censu predicte civitati Pragensi debentur temporibus oportunis. In cuius rei testimonium et robur sigillum civium Pragensium seu civitatis Pragensis predicte ad predictarum parcium preces presentibus est appensum. Dat. in die s. Scolastice virg. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig perg. cum sig. civium Pragensium in press. perg. Pragae olim in archivo mon. ord. Praedicatorum apud. s. Aegidium, sign. M IV 4, nunc vero in archivo publico centrali, sign. LIVRD sv. Jiljí. In dorso manu saec. XIV: d. Wenceslai plebani s. Egidii. — Ed. Teige, Základy starého místopisu Pražského I, 2 p. 672 n. 2. — HU — [LJ. 1343) 1363 febr. 11. Auerbach. Karolus imperator et rex omnibus iudicibus et magistratibus in terris, quas nunc in Bavaria possidet et postea possideret, imperat, ut abbatem et conventum monasterii Waldsassensis, qui cum ipsorum hominibus et bonis imperatorum et regum Romanorum et ipsius Karoli pri- vilegiis de potestate iudiciorum civilium exempti sunt, in illis privilegiis servent. embieten .. dem lantrichter und allen andern richtern und amptleuten, die wir iczunt haben in den land zu Beyern oder noch do gewynnen, unsern lieben getrewen, unser gnade und alles gut. Wann die geistlichen .. der apt und der convent des closters zu Walt- sachsen, grawes ordens, unser lieben andechtigen von uns und unsern vorfarn, Romischen keisern und kunigen, gefreyet seyn, daz man sie, ir closter und ir guter und auch ire leute fur kein werltliche gerichte noch lantschran furheischen noch laden sulle nach leute der brie- fe, die sie doruber haben, dovon gebieten wir euch ernstlichen und vesteclichen by unsern hulden, daz ir den vorgenanten apt und convent zu Waltsachsen die obgenante freiheit und gnade genczlichen haldet und sie yn niht uberfaret noch krenket in dheine weis also, daz davon keyn clag mer an uns kumme, wann wir umb sunderliche liebe, die wir zu demselben gotshaus alleczit haben, meinen und wollen demselben gotshus alle seine freiheit, recht, gna- de und lobliche gewonheit gnediclichen von angeborner gute zu schirmen und ez do by zu hanthaben mit allem ernst. Geben zu Awerbach under unserm angedrukten insigel —— 1363 iar am samstag nach Dorothee unserr reiche i. d. sybenczeenden und dez keis. i. d. Per d. imperatorem Rudolphus prepositus Wetslariensis. achten iare. Orig. perg. cum sig. dorsotenus impresso, avulso, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Klos- terurkunden Waldsassen Fasc. 51. — Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 76. — Reg. imp. VIII 3912. — HU — [L]. 1344) 1363 febr. 11. Auerbach. Karolus imperator et rex iudices et magistratus in terris Bavariae abbatem et monasterium Waldsassense in eorum privilegiis servare iubet ut in litteris praecedentibus. bekennen und thun kunt offenlich ——. Wann dye geystlichen der abbt und con- vent des closters zu Waltsassen (sequitur tenor idem fere ac in litteris praecedentibus). Mit
Strana 814
814 Regesta Bohemiae et Moraviae. urkund dicz brifes, versiglt mit unser keyserlichen magestat ingesidel. Der geben ist zue Aurbach — — 1363 iare am nechsten sonnabend nach s. Dorotheentag, unserr reiche i. d. Per d. imperatorem Rud. de Frideberg. XVII und des keys. i. d. neunden iare. Orig (A) desideratur. Cop. (B) in transsumpto vidimato Johannis, commendatoris et plebani Egrensis, a. 1423 (des montags an Unser frawen abent der lichtmes = 1. die m. febr.) dato, sigillo commendae Egren- sis sigillato, quod Monaci in archivo generali Bavariae sign. Klosterurkunden Waldsassen Fasc. 51 ser- vatur. — Contulit Mendl. — [L]. 1345) 1363 febr. 14. De testamento Alberti Angil, civis Egrensis. Wir Francz, Hans und Peter di Angil brüder, burger zu Eger, bechennen offenlich daz etwenn under vater der Albrecht Angil, dem got genade, schuffe an sinem tod- bette ein pf. haller ewigs ierlichs zinss werung der stat zu Eger den erbern geistlichen Par- fuzzen brudern zu Eger, und dazselb pf. zinss ligt auf allen undern eckern und hôlczern, di wir haben zü Schônnlint, also daz wir davon allerierlich underm bruder dem Niclas dazselb pf. haller zinss antbürten schûllen an dem Palmsunntage in der vasten, und daz schol en danne fürbaz den vorgenanten Parfuzzen brudern geben zu pitancien unders vorbenanten vater sele zû trost also, daz si davon alle quatertemper in unders anherren und undrer anfrowen iarzeit in vigilien und selmesse nemen schûlen unders egenanten vater sele und mit in ir gedenchen, und mit der unterscheide: wenne wir ein ander pf. haller zu der vorbeschri- ben pitancien kauffen gewiss zinss, daran nicht abge, ez sei in der stat zu Eger oder auf dem lande, so sein under ebenant ecker und hôlczer zu Schônnlint des ebeschriben zinss ledig und los. Auch schuffe under obgenanter vater seliger den sichen an daz spital zu Eger allerierlich an di bette zu geben ein halb pf. haller on cehen haller von der mûle zu Schônn- lint. Dazselb gelt schol da allerierlich under obenanter bruder der Niclas aufheben und den- selben sichen geben, als vor gesprochen ist, wan er desselben selegereets furmunde ist, des er der eldest unter uns ist, und schol daz weysode, daz zu demselben mülzinss gehôrt, alle iar einnemen und nüczen. Und wenne der zinsman auf derselben mûl eins wandels vervel- let, daz sechezig haller macht oder minner, daz schol er im selb haben. Wenne aber daz wan- del mer macht danne sechczig haller, daz schol er gleiche mit uns teilen. Und ob icht erblos würde auf demselben zinsgut, das gebürt uns allen virn zu gleichem teil. Und wenne under vor gesprochner bruder Niclas gestirbet, so hat dann daran alle sein ebeschriben fürmunt- schafft und gewalt nach im der eldest unter uns, und also ie der eldest unter uns eyner nach dem andern. Und ob der Elbel, des Otten sûn, zu lande kôme, so schûln wir alle vir brûder im cehen pf. haller der stat werung zu Eger geben, wan im di under egesprochener vater geschafft hat, der geburt under iclichen drithalb pf. haller zu rihten. Und des alles zu urkünde geben wir disen offenn brif, versigelt mit dem grozzen insigel der stat zu Eger, daz di erbern weisen under herren .. di burger an dem rat daselbst durch under bete des zu ge- zûchnuss an disen brif lizzen hahen, wan wir selb nicht insigel haben. Der brif ist geben — dreuczehenhundert iar darnach in dem drey und sechezigsten iar an s. Valentins des heil. mart. tag. Orig. cum,,sigillo civium in Egra“ de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 100. HU — [MJ. 1346) 1363 febr. 15. Tustae. Iudex, iurati totaque communitas civitalis Domažlice se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt.
814 Regesta Bohemiae et Moraviae. urkund dicz brifes, versiglt mit unser keyserlichen magestat ingesidel. Der geben ist zue Aurbach — — 1363 iare am nechsten sonnabend nach s. Dorotheentag, unserr reiche i. d. Per d. imperatorem Rud. de Frideberg. XVII und des keys. i. d. neunden iare. Orig (A) desideratur. Cop. (B) in transsumpto vidimato Johannis, commendatoris et plebani Egrensis, a. 1423 (des montags an Unser frawen abent der lichtmes = 1. die m. febr.) dato, sigillo commendae Egren- sis sigillato, quod Monaci in archivo generali Bavariae sign. Klosterurkunden Waldsassen Fasc. 51 ser- vatur. — Contulit Mendl. — [L]. 1345) 1363 febr. 14. De testamento Alberti Angil, civis Egrensis. Wir Francz, Hans und Peter di Angil brüder, burger zu Eger, bechennen offenlich daz etwenn under vater der Albrecht Angil, dem got genade, schuffe an sinem tod- bette ein pf. haller ewigs ierlichs zinss werung der stat zu Eger den erbern geistlichen Par- fuzzen brudern zu Eger, und dazselb pf. zinss ligt auf allen undern eckern und hôlczern, di wir haben zü Schônnlint, also daz wir davon allerierlich underm bruder dem Niclas dazselb pf. haller zinss antbürten schûllen an dem Palmsunntage in der vasten, und daz schol en danne fürbaz den vorgenanten Parfuzzen brudern geben zu pitancien unders vorbenanten vater sele zû trost also, daz si davon alle quatertemper in unders anherren und undrer anfrowen iarzeit in vigilien und selmesse nemen schûlen unders egenanten vater sele und mit in ir gedenchen, und mit der unterscheide: wenne wir ein ander pf. haller zu der vorbeschri- ben pitancien kauffen gewiss zinss, daran nicht abge, ez sei in der stat zu Eger oder auf dem lande, so sein under ebenant ecker und hôlczer zu Schônnlint des ebeschriben zinss ledig und los. Auch schuffe under obgenanter vater seliger den sichen an daz spital zu Eger allerierlich an di bette zu geben ein halb pf. haller on cehen haller von der mûle zu Schônn- lint. Dazselb gelt schol da allerierlich under obenanter bruder der Niclas aufheben und den- selben sichen geben, als vor gesprochen ist, wan er desselben selegereets furmunde ist, des er der eldest unter uns ist, und schol daz weysode, daz zu demselben mülzinss gehôrt, alle iar einnemen und nüczen. Und wenne der zinsman auf derselben mûl eins wandels vervel- let, daz sechezig haller macht oder minner, daz schol er im selb haben. Wenne aber daz wan- del mer macht danne sechczig haller, daz schol er gleiche mit uns teilen. Und ob icht erblos würde auf demselben zinsgut, das gebürt uns allen virn zu gleichem teil. Und wenne under vor gesprochner bruder Niclas gestirbet, so hat dann daran alle sein ebeschriben fürmunt- schafft und gewalt nach im der eldest unter uns, und also ie der eldest unter uns eyner nach dem andern. Und ob der Elbel, des Otten sûn, zu lande kôme, so schûln wir alle vir brûder im cehen pf. haller der stat werung zu Eger geben, wan im di under egesprochener vater geschafft hat, der geburt under iclichen drithalb pf. haller zu rihten. Und des alles zu urkünde geben wir disen offenn brif, versigelt mit dem grozzen insigel der stat zu Eger, daz di erbern weisen under herren .. di burger an dem rat daselbst durch under bete des zu ge- zûchnuss an disen brif lizzen hahen, wan wir selb nicht insigel haben. Der brif ist geben — dreuczehenhundert iar darnach in dem drey und sechezigsten iar an s. Valentins des heil. mart. tag. Orig. cum,,sigillo civium in Egra“ de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 100. HU — [MJ. 1346) 1363 febr. 15. Tustae. Iudex, iurati totaque communitas civitalis Domažlice se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt.
Strana 815
Annus 1363 febr. 11.— 21. 815 Nos iudex et iurati ac universitas civitatis in Tusta recognoscimus universis, nos a se- ren. principe domino nostro Karulo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, et nomine ipsius a famoso viro d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum quinquaginta toraces, centum XX barbutas cum appendenciis, centum VIII brachilia, XII humeralia et totidem golliria percepisse, ad que nostris pecuniis alia arma, videlicet appendencias, bar- butas, brachilia etc. cum cyrotecis comparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et numerum centum quinquaginta apparatuum integrorum. — — (ut in litteris sub n. 1316 Hos C L apparatus integros promittimus bona nostra fide Dat. in Tusta die Cinerum a. d. MCCC sexagesimo tercio. typis excusis).— Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg., laeso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. S. CIVIVITTHAVST; v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. X, 5. — Extr. Če- lakovský, Cod. iur. mun. II p. 578. — [MJ. 1347) 1363 febr. 19. Český Krumlov. Fratres de Rosenberg profitentur Alberam de Hory hereditatem eius in Buková, quam iure homagiali a dictis fratribus de Rosenberg tenet, Johanni, plebano ecclesiae in Rožmberk, et eccle- siae ibidem cum consensu fratrum praedictorum vendidisse. Nos Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes fratres de Rosenberch ad universorum no- ticiam t. p. volumus pervenire, quod fid. noster Albera de Hor dictus hereditatem suam dic- tam Bukowa, sitam iuxta pratum eccl. parrochialis in Rosemberch, quam a nobis in oma- gium sive omagii nomine tenuit, quod in vulgari Bohemico leyno dicitur, cum agris cultis et incultis, pratis, paschuis, rubetis et partem silve, que Ostra dicitur, et hec omnia, prout ipsa hereditas et silva certis metis est limitata et distingta, discr. v. d. Johanni, capellano nostro dev., parrochialis eccl. plebano in Rosemberch, eidemque ecclesie et legitimis futuris plebanis ipsius eccl. rite, racionabiliter et in sempiternum vendidit pro tredecim sex. gr. den. Prag. de nostra certa sciencia ac eciam de nostro beneplacito et consensu; quam vendi- cionem volumus per nos et nostros succes[s]ores firmam tenere et habere nec eciam per nos aut alios impedire quoviscunque modo. Harum, quilibet sigilla nostra appensa sunt, testi- monio litterarum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in Chrumpnaw dominica die, qua cantatur Invocavit. Orig. perg. cum 4 sigg. de cera rubra in press. perg. in archivo monasterii Altovadensis sign. Lade 97 n. IX., nunc in archivo publico Třeboniensi. In dorso manu saec. XV: Curia dicta Bukowa empta per ple- banum d. Johannem pro XIII sex. gr. — Ed. Pangerl, UB d. Cistercienserstifts zu Hohenfurt FRA 2, XXIII p. 126 n. 114. — Extr. Schmidt-Picha, UB Krummau I p. 37 n. 142. — [L]. 1348) 1363 febr. 21. Volkmarus natus nob. Busconis de Stan, militis, clericus Pragensis dioec., rector parochialis ecclesiae in Jaroslavice, Olomucensis dioec., obligat se camerae apostolicae 5 florenos pro di- midio fructuum praefatae ecclesiae et plus, si dicti fructus maioris valoris sint, infra festum Nativitatis proxime venturum persolvere et Johannem Načerac, rectorem parochialis eccle- siae in Kouřim, Pragensis dioec., procuratorem suum apud sanctam sedem constituit. Die XXI m. febr. [a. LXIII] Wolkmarus natus dil. fil. nob. Busconis de Stan militis — Exarch. Vat. Collect. Alaman. 1361-64 n. 6 fol. 64v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 65 n. 90. [LJ.
Annus 1363 febr. 11.— 21. 815 Nos iudex et iurati ac universitas civitatis in Tusta recognoscimus universis, nos a se- ren. principe domino nostro Karulo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, et nomine ipsius a famoso viro d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum quinquaginta toraces, centum XX barbutas cum appendenciis, centum VIII brachilia, XII humeralia et totidem golliria percepisse, ad que nostris pecuniis alia arma, videlicet appendencias, bar- butas, brachilia etc. cum cyrotecis comparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et numerum centum quinquaginta apparatuum integrorum. — — (ut in litteris sub n. 1316 Hos C L apparatus integros promittimus bona nostra fide Dat. in Tusta die Cinerum a. d. MCCC sexagesimo tercio. typis excusis).— Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg., laeso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. S. CIVIVITTHAVST; v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. X, 5. — Extr. Če- lakovský, Cod. iur. mun. II p. 578. — [MJ. 1347) 1363 febr. 19. Český Krumlov. Fratres de Rosenberg profitentur Alberam de Hory hereditatem eius in Buková, quam iure homagiali a dictis fratribus de Rosenberg tenet, Johanni, plebano ecclesiae in Rožmberk, et eccle- siae ibidem cum consensu fratrum praedictorum vendidisse. Nos Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes fratres de Rosenberch ad universorum no- ticiam t. p. volumus pervenire, quod fid. noster Albera de Hor dictus hereditatem suam dic- tam Bukowa, sitam iuxta pratum eccl. parrochialis in Rosemberch, quam a nobis in oma- gium sive omagii nomine tenuit, quod in vulgari Bohemico leyno dicitur, cum agris cultis et incultis, pratis, paschuis, rubetis et partem silve, que Ostra dicitur, et hec omnia, prout ipsa hereditas et silva certis metis est limitata et distingta, discr. v. d. Johanni, capellano nostro dev., parrochialis eccl. plebano in Rosemberch, eidemque ecclesie et legitimis futuris plebanis ipsius eccl. rite, racionabiliter et in sempiternum vendidit pro tredecim sex. gr. den. Prag. de nostra certa sciencia ac eciam de nostro beneplacito et consensu; quam vendi- cionem volumus per nos et nostros succes[s]ores firmam tenere et habere nec eciam per nos aut alios impedire quoviscunque modo. Harum, quilibet sigilla nostra appensa sunt, testi- monio litterarum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in Chrumpnaw dominica die, qua cantatur Invocavit. Orig. perg. cum 4 sigg. de cera rubra in press. perg. in archivo monasterii Altovadensis sign. Lade 97 n. IX., nunc in archivo publico Třeboniensi. In dorso manu saec. XV: Curia dicta Bukowa empta per ple- banum d. Johannem pro XIII sex. gr. — Ed. Pangerl, UB d. Cistercienserstifts zu Hohenfurt FRA 2, XXIII p. 126 n. 114. — Extr. Schmidt-Picha, UB Krummau I p. 37 n. 142. — [L]. 1348) 1363 febr. 21. Volkmarus natus nob. Busconis de Stan, militis, clericus Pragensis dioec., rector parochialis ecclesiae in Jaroslavice, Olomucensis dioec., obligat se camerae apostolicae 5 florenos pro di- midio fructuum praefatae ecclesiae et plus, si dicti fructus maioris valoris sint, infra festum Nativitatis proxime venturum persolvere et Johannem Načerac, rectorem parochialis eccle- siae in Kouřim, Pragensis dioec., procuratorem suum apud sanctam sedem constituit. Die XXI m. febr. [a. LXIII] Wolkmarus natus dil. fil. nob. Busconis de Stan militis — Exarch. Vat. Collect. Alaman. 1361-64 n. 6 fol. 64v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 65 n. 90. [LJ.
Strana 816
816 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1349) 1363 febr. 21. Ulricus Schenck de Reicheneck Karolo imperatori et regi, eius successoribus, Bohemiae regibus, et coronae regni Bohemiae bona sua, quae accurate enumerantur, vendit, ea in feudum castri Rothenberg a dicto imperatore et rege recipit seque et heredes suos ad diversa officia re- gibus Bohemiae praestanda obstringit. Ich Ulreich Schenck ritter zů Reichenegk bekennen für mich, mein erben und nach- komen und tun kunt offenlich ——, daz ich mit gutem willen, unbetwungenlich, mit rat meiner frewnde und mit wolbedahtem mûte reht und redlichen verchauft han und ver- chauffe mit disem brief dem allerdurchl. fürsten und herren, h. Karl, Rômischen keiser— und kunige zu Beheim, als einem kunige zu Beheim, meinen genedigen herren, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs mein eygen gût: des ersten meinen bawe zu Reichenegk, drithalb tagwerch wysmatz unter der vesten Reichenegk gelegen, zwo huben in dem dorfe zu See gelegen, die ierlichen geltent drew pf., siben schill. hall. der longen, drithalb mes korns, zway mûttel weitzes, vier kes, vier hü- ner, und auf dem eygen zu Ponlant drew vierteil weitzes, drew vierteil korns, fünf schill. hall. der longen umb zwey hundert pf. hall., der ich von meinem egenanten herren gar und gentzleich an guter werung beriht und bezahlt bin an allen gebrechen. Nu hat mir mein egenanter herr die genade getan und hat mir, meinen erben und nachkomen die vorgeschri- ben güter mit allen iren nûtzen und zugehorungen, besucht und unbesucht, als ich die her- braht han und als si an mich geerbet sein, widergegeben zu einem ewigen burchlehen mit dinst, die zu verdinen auf den Rotenberg mit sôlchen punden und bescheiden alzo: wenn ich, mein erben oder mein nachkomen von meinen egenanten herren, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, oder von seinem burggrafen zu dem Rotenberg ermant werden, so sol ich mit zwein pferden und mit einem knehte und mit einem helm und mit dem, daz darzu gehôrt, zu stunde nach der manunge auf den Rotenberg komen und sullen darauf beleiben und an urlaub von dann niht komen, als lang biz daz man mir urlaub gibt und die weil ich und mein kneht auf dem Rotenberg sein, so sol man uns von hof geben kost, futer und hewe unser notdürft; were aber, daz man mein mit den pferden niht bedorft, so sol ich die pferde wider heim senden und so sol ich und mein kneht mit unsern leiben auf dem Rotenberg sein und daselbes beleiben, als lang man unser bedarf und uns niht ur- laub gibt und waz ich und mein kneht schaden nemen an pferden, die weil wir auf dem Rotenberg sein in dinst oder ob wir mit andern burgleuten auzriten mit ofner panir unserer egenanten herren auf die veinde oder sust in notdurft des hawses und ob wir daselbes schoden nemen oder gevangen würden, daz got bewar, des selben schadens sol uns unsir egenante herr oder sein nachkomen kunige zu Beheim auzziehen und rihtig machen, als andrer burgmane des Rotenberg reht und gesetz sint. Geschech auch, daz ich, mein erben oder mein nachkomen von meinen egenanten herren, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, oder von seinen burgrafen zu dem Rotenberg ermanet wurden zu dinen auf den Rotenberg und daz ich ungeverlich nicht komen môchte, so sol ich zu stunde nach der ma- nung an geverde einen meinen nehsten freunde, der in meiner genozschaft ist und der sich wol enthalden hat, an meiner stat auf den Rotenberg schicken in aller der mazz, als vor geschriben ist und der sol auch swiren einem kunige zu Beheim, der in zeiten ist, oder einem burggrafen zu dem Rotenberg an seiner stat und der vesten zu dem Rotenberg getrewe zu sein und iren schaden warnen und auch iren frumen werben an aller stat an geverde und in guten trewen die weil er auf dem Rotenberg ist und in sulchem dinst beleybet. Gescheh auch, daz ich, mein erben oder mein nachkomen als unstathaftig würden oder daz uns sûlche not darzů twünge oder sulche anligende sache, daz wir die vorgeschriben burglehen verchauffen müsten oder wolten, so sullen wir die anders niemant verchauffen in deheinen weise, dann der in unsrer genozschaft ist an geverde und der sol auch daz burglehen enphahen und solcher
816 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1349) 1363 febr. 21. Ulricus Schenck de Reicheneck Karolo imperatori et regi, eius successoribus, Bohemiae regibus, et coronae regni Bohemiae bona sua, quae accurate enumerantur, vendit, ea in feudum castri Rothenberg a dicto imperatore et rege recipit seque et heredes suos ad diversa officia re- gibus Bohemiae praestanda obstringit. Ich Ulreich Schenck ritter zů Reichenegk bekennen für mich, mein erben und nach- komen und tun kunt offenlich ——, daz ich mit gutem willen, unbetwungenlich, mit rat meiner frewnde und mit wolbedahtem mûte reht und redlichen verchauft han und ver- chauffe mit disem brief dem allerdurchl. fürsten und herren, h. Karl, Rômischen keiser— und kunige zu Beheim, als einem kunige zu Beheim, meinen genedigen herren, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs mein eygen gût: des ersten meinen bawe zu Reichenegk, drithalb tagwerch wysmatz unter der vesten Reichenegk gelegen, zwo huben in dem dorfe zu See gelegen, die ierlichen geltent drew pf., siben schill. hall. der longen, drithalb mes korns, zway mûttel weitzes, vier kes, vier hü- ner, und auf dem eygen zu Ponlant drew vierteil weitzes, drew vierteil korns, fünf schill. hall. der longen umb zwey hundert pf. hall., der ich von meinem egenanten herren gar und gentzleich an guter werung beriht und bezahlt bin an allen gebrechen. Nu hat mir mein egenanter herr die genade getan und hat mir, meinen erben und nachkomen die vorgeschri- ben güter mit allen iren nûtzen und zugehorungen, besucht und unbesucht, als ich die her- braht han und als si an mich geerbet sein, widergegeben zu einem ewigen burchlehen mit dinst, die zu verdinen auf den Rotenberg mit sôlchen punden und bescheiden alzo: wenn ich, mein erben oder mein nachkomen von meinen egenanten herren, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, oder von seinem burggrafen zu dem Rotenberg ermant werden, so sol ich mit zwein pferden und mit einem knehte und mit einem helm und mit dem, daz darzu gehôrt, zu stunde nach der manunge auf den Rotenberg komen und sullen darauf beleiben und an urlaub von dann niht komen, als lang biz daz man mir urlaub gibt und die weil ich und mein kneht auf dem Rotenberg sein, so sol man uns von hof geben kost, futer und hewe unser notdürft; were aber, daz man mein mit den pferden niht bedorft, so sol ich die pferde wider heim senden und so sol ich und mein kneht mit unsern leiben auf dem Rotenberg sein und daselbes beleiben, als lang man unser bedarf und uns niht ur- laub gibt und waz ich und mein kneht schaden nemen an pferden, die weil wir auf dem Rotenberg sein in dinst oder ob wir mit andern burgleuten auzriten mit ofner panir unserer egenanten herren auf die veinde oder sust in notdurft des hawses und ob wir daselbes schoden nemen oder gevangen würden, daz got bewar, des selben schadens sol uns unsir egenante herr oder sein nachkomen kunige zu Beheim auzziehen und rihtig machen, als andrer burgmane des Rotenberg reht und gesetz sint. Geschech auch, daz ich, mein erben oder mein nachkomen von meinen egenanten herren, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, oder von seinen burgrafen zu dem Rotenberg ermanet wurden zu dinen auf den Rotenberg und daz ich ungeverlich nicht komen môchte, so sol ich zu stunde nach der ma- nung an geverde einen meinen nehsten freunde, der in meiner genozschaft ist und der sich wol enthalden hat, an meiner stat auf den Rotenberg schicken in aller der mazz, als vor geschriben ist und der sol auch swiren einem kunige zu Beheim, der in zeiten ist, oder einem burggrafen zu dem Rotenberg an seiner stat und der vesten zu dem Rotenberg getrewe zu sein und iren schaden warnen und auch iren frumen werben an aller stat an geverde und in guten trewen die weil er auf dem Rotenberg ist und in sulchem dinst beleybet. Gescheh auch, daz ich, mein erben oder mein nachkomen als unstathaftig würden oder daz uns sûlche not darzů twünge oder sulche anligende sache, daz wir die vorgeschriben burglehen verchauffen müsten oder wolten, so sullen wir die anders niemant verchauffen in deheinen weise, dann der in unsrer genozschaft ist an geverde und der sol auch daz burglehen enphahen und solcher
Strana 817
Annus 1363 febr. 21.— 23. 817 dinst und gebunde pflihtige sein zu tun und zu warten, als wir und als in disem brief begrif- fen ist. Ich vorgenante Schench Ulreich bekenn für mich, mein erben und nachkommen, daz ich deheinerley gewalt han auz den vorgeschriben guten des vorgeschribens burglehens niemant ihts zu verchauffen, zu versetzen, zu verkümmern ewichlichen oder in künftigen zeiten oder wie man daz mit besundern worten begreiffen oder genennen mage, sunder dann daz si ein ewige freyes burglehen ist und sein sol mit dinst, die zu verdinen der vesten zu dem Rotemberge in der mazz, als vorgeschriben ist. Auch sullen mein erben und nachkomen daz vorgeschriben burglehen von meinen egenanten herren dem keiser, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und der cronen dez selben kunigreichs zu rehtem burglehen enphahen als oft als von erbe oder sust von kawffes wegen oder von welhen andern sachen daz geschihe, daz ein sulches burglehen in ein ander hant queme und alles des swiren und gelüben, als wor begriffen ist. Were auch sache, daz ich, mein erben oder mein nachkomen in urleug, kriege oder vede begriffen würden, so sullen wir daz burglehen niht auflazzen und sullen auch aller der vorgeschriben dinger verpunden sein genczlichen uncz an die zeit, daz sulches urleuge, kriege oder vede versünet werden; wenn aber niht krieges, urleuges oder veden werden, so mugen wir unser burgglehen auflazzen — wenn wir wollen — unserm herren, einem kunige zu Beheim, also, daz wir in daz vorverkünden ein halbes iar an gever- de und die selben burglehen mag dann unsirer herr, ein kunig zu Beheim, leihen wem er wil wenn daz halb iar auzget und daz halbe iar sullen wir daz burglehen niezzen und ez verdi- nen als vor begriffen ist. Und des han ich gebeten den erwirdigen fürsten und herren, hern Bertholden, bisschof zu Eystet und dem wolgeborn herren, hern Ulreich den lantgrafen zu dem Leuttenberg, mein gen. herren, daz si zu einem ewigem gedehtnüsse und gezeugnuss aller der obgeschriben sachen irew insigel auch an disen brief zu dem meinen geruchten zu hengen. Und wir die egeschriben Bertholt, bisschof zu Eystet, und wir Ulreich lantgraf zu dem Leuttenberg haben durch fleizziger bete des vorgenanten Ulreich des Schenken zu Reichen- egk zu gezeugnuss der obgeschriben sachen unserew insigel auch an disen brief gehan- gen. Der geben ist nach Crists geburt dreuczehenhundert iar und in dem drein unde sehczigstem iar an dem dinstag nach dem suntage Invocavit in der Vasten. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 1) avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae sign. Rothen- berg Gerichtsurkunden Fasc. I Nr. 5. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 76. — Cf. et. Grotefend, Die Erwerbungspolitik K. Karls IV. p. 47. — HU — ILJ. 1350) 1363 febr. 23. Jindřichův Hradec. Petrus et Jodocus fratres de Rosenberg, Albertus de Puchheim et Johannes de Meziřiči in lite et discordia inter Henricum, Ulricum et Hermannum fratres de Jindřichův Hradec parte ex una et Henricum, Johannem et Georgium fratres de Bitov parte ex altera vertentibus, arbitri ab ambabus partibus electi, arbitrantur. Wir Peter und Jost pruderer von Rosenberg, Albrecht vom Pucheim und ich Jan von Meseriecz veriehen und tun chunt —— umb die chrieg, stozz und ansprach und vaderung, die gewesen sind zwischen den edlen herren, h. Heinrich, h. Ulrich und h. Herman pruder von Newnhuse an einem teyl und h. Heinrich, h. Hansen und h. Jorgen pruder von Vettaw an dem andern teyl umb die vest zu Czornstein und waz darzu gehort und umb alle die guter, darumb die egenanten von Vettaw ansprechig gewesen sind von den egenanten von den vom Newnhus und waz auch die vorgenanten von Vettaw ansprach gehabt haben hintz den vorgenanten vom Newnhus an Tetzschicz und was guter umb Telcz gelegen sind, die die vom Newnhus inne habent, dez sind si zu paiden taylen hinder uns gegangen, daz wir daruber sprechen suln. Nu sprechen wir also, daz si gut vreünt sin sullen und
Annus 1363 febr. 21.— 23. 817 dinst und gebunde pflihtige sein zu tun und zu warten, als wir und als in disem brief begrif- fen ist. Ich vorgenante Schench Ulreich bekenn für mich, mein erben und nachkommen, daz ich deheinerley gewalt han auz den vorgeschriben guten des vorgeschribens burglehens niemant ihts zu verchauffen, zu versetzen, zu verkümmern ewichlichen oder in künftigen zeiten oder wie man daz mit besundern worten begreiffen oder genennen mage, sunder dann daz si ein ewige freyes burglehen ist und sein sol mit dinst, die zu verdinen der vesten zu dem Rotemberge in der mazz, als vorgeschriben ist. Auch sullen mein erben und nachkomen daz vorgeschriben burglehen von meinen egenanten herren dem keiser, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und der cronen dez selben kunigreichs zu rehtem burglehen enphahen als oft als von erbe oder sust von kawffes wegen oder von welhen andern sachen daz geschihe, daz ein sulches burglehen in ein ander hant queme und alles des swiren und gelüben, als wor begriffen ist. Were auch sache, daz ich, mein erben oder mein nachkomen in urleug, kriege oder vede begriffen würden, so sullen wir daz burglehen niht auflazzen und sullen auch aller der vorgeschriben dinger verpunden sein genczlichen uncz an die zeit, daz sulches urleuge, kriege oder vede versünet werden; wenn aber niht krieges, urleuges oder veden werden, so mugen wir unser burgglehen auflazzen — wenn wir wollen — unserm herren, einem kunige zu Beheim, also, daz wir in daz vorverkünden ein halbes iar an gever- de und die selben burglehen mag dann unsirer herr, ein kunig zu Beheim, leihen wem er wil wenn daz halb iar auzget und daz halbe iar sullen wir daz burglehen niezzen und ez verdi- nen als vor begriffen ist. Und des han ich gebeten den erwirdigen fürsten und herren, hern Bertholden, bisschof zu Eystet und dem wolgeborn herren, hern Ulreich den lantgrafen zu dem Leuttenberg, mein gen. herren, daz si zu einem ewigem gedehtnüsse und gezeugnuss aller der obgeschriben sachen irew insigel auch an disen brief zu dem meinen geruchten zu hengen. Und wir die egeschriben Bertholt, bisschof zu Eystet, und wir Ulreich lantgraf zu dem Leuttenberg haben durch fleizziger bete des vorgenanten Ulreich des Schenken zu Reichen- egk zu gezeugnuss der obgeschriben sachen unserew insigel auch an disen brief gehan- gen. Der geben ist nach Crists geburt dreuczehenhundert iar und in dem drein unde sehczigstem iar an dem dinstag nach dem suntage Invocavit in der Vasten. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 1) avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae sign. Rothen- berg Gerichtsurkunden Fasc. I Nr. 5. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 76. — Cf. et. Grotefend, Die Erwerbungspolitik K. Karls IV. p. 47. — HU — ILJ. 1350) 1363 febr. 23. Jindřichův Hradec. Petrus et Jodocus fratres de Rosenberg, Albertus de Puchheim et Johannes de Meziřiči in lite et discordia inter Henricum, Ulricum et Hermannum fratres de Jindřichův Hradec parte ex una et Henricum, Johannem et Georgium fratres de Bitov parte ex altera vertentibus, arbitri ab ambabus partibus electi, arbitrantur. Wir Peter und Jost pruderer von Rosenberg, Albrecht vom Pucheim und ich Jan von Meseriecz veriehen und tun chunt —— umb die chrieg, stozz und ansprach und vaderung, die gewesen sind zwischen den edlen herren, h. Heinrich, h. Ulrich und h. Herman pruder von Newnhuse an einem teyl und h. Heinrich, h. Hansen und h. Jorgen pruder von Vettaw an dem andern teyl umb die vest zu Czornstein und waz darzu gehort und umb alle die guter, darumb die egenanten von Vettaw ansprechig gewesen sind von den egenanten von den vom Newnhus und waz auch die vorgenanten von Vettaw ansprach gehabt haben hintz den vorgenanten vom Newnhus an Tetzschicz und was guter umb Telcz gelegen sind, die die vom Newnhus inne habent, dez sind si zu paiden taylen hinder uns gegangen, daz wir daruber sprechen suln. Nu sprechen wir also, daz si gut vreünt sin sullen und
Strana 818
818 daz ainer hincz dem andern nymmer sprechen sol noch nymmer ine ansprechig werden umb die obgenanten guter. Und daz der spruch also stet und unczbrochen bleybe, daruber geben wir disen brif versigilten mit unsern anhangenden insigiln. Auch geluben wir vorgenanten vom Newnhus und die vorgenanten von Vettaw bey unsern trewn an aydez stat, daz wir den spruch an beyden teylen also stet behalten und den brief versigelten auch mit unserm anhangenden insigiln zu gezewgnusse ganczer war- heit. Der brif ist geben zum Newnhus nach Chriestz geburt drewzehen hundert dar- nach in dem drey und sechczigistem iar an den neschten pfincztaggs in den vir tagen in den vasten. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 10 sigg., quorum 6) avulsum deest, in archivo olim Cerniniano, nunc vero publico in Jindřichův Hradec. Sigilla: 1) de cera rubra; in clipeo rosa quinque foliorum, super galeam rosa; S. PETRI. DE. ROSENBERK. 2) idem; S. IODOCI. DE. ROSENBERK. 3) de cera viridi; in clipeo balleus; S. ALBERTI. DE. PVChLAIN (cf. Pilnáček, Staromoravští rodové p. 409 n. 1571. 4) de cera comm.; galea ala ornata (cf. Sedláček, Ceskomoravská heraldika p. 42 n. 19); S. IOHANNIS. DE. HIIIIII. 5) de cera rubra; in clipeo rosa quinque foliorum, super galeam rosa; S. HEINRICI. DE. NOVA. DOMO. 7) idem; S. DOMINI. HE/MANI. D'. NOJIMO. 8) de cera viridi; in clipeo „ostrvy“, galea, pro clenodio carpio cum fasce pennarum; S. HEINRICI. DE. HIJTENBVRK. 9) de cera comm., galea cum carpione; S. hANNUSI. DE. WETAW. 10) de cera viridi; in clipeo ,ostrvy“, super galeam carpio cum fasce pennarum (cf. Sedláček, 1. c. p. 12 n. 2.). — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 222 n. 303 (erronee ad 16. diem m. febr.). — HU — Sigilla descripsit Vavroušková. — [L]. 1351) 1363 febr. 24. [Louny.] Nicolaus iudex et iurati civitatis Louny allodium in villa Dobroměřice ad pontem civitatis pertinens Hanconi Wandae, dictae civitatis iurato, pro decem sex. gr. den. Prag. census annui exponunt, a solutione omnium collectarum et contributionum eum liberant eique dictum allodium disbrigare et liberare promittunt; de hereditate sua in villa Lužehrady dictus Hanco singulas dationes contribuere tenebitur, quotiens erit opportunum. Nos Nicolaus iudex, Petrus Gestalt, Henslinus Rücklini,a) Henslinus Pechonis, Hensli- nus de Czevhleub, Nicolaus Lausch, Wolawecz, Pesco Letag, Woytag, Jeklinus Jenlini, Hanco Rsehnig, Nicolaus Scopconis et Math. Herlipponis, iurati in Luna, recognoscimus u. — —, quod allodium in villa Dobromierzicz, quod d. Mechthildis, olim concivis nostra, nomine perpetui testamenti ponti nostreb) civitatis per Egram flumen transeunti legavit, nobis iudici et iuratis pro tempore existentibus recommisit, quod litera seren. principis Wenceslai, quondam Boemie regis, probare poterimus1) et dare cum omnibus suis pertinen- ciis, pecoribus, pecudibus, agris cultis et incultis et aliis, quibuscunque censeantur nomini- bus, de consensu et favore tocius nostre communitatis, tam pauperum quam divitum, hon. v. Hanconi Wande, nostro iurato, et suis successoribus exponimus, damus et locamus, per eum, suos successores tenendum et habendum ac iure hereditario possidendum, tali tamen forma, quod ipse Hanco suique successores iuratis pro tempore existentibus ac civitati nostre de predicto allodio, humularioc) et pratis per ipsum apud Allexium et Johannem Rembotonis emptis, ipsi allodio in perpetuum alligatis, singulis annis in festo b. Martini decem sex. gr. den. Prag. nomine veri census dare, expedire et solvere tenebitur et debebit. Quod si non faceret, quod absit, extunc statim post dictum terminum ipsum Hanconem et suos successores super dictis bonis inpignorare poterimus, prout iuris censusd) dinoscitur interesse. Ab omnibus autem aliis serviciis, collectis, steuris, exaccionibus, contribucionibus et dacionibus regiis ipse Hanko et sui successores tenebuntur esse liberi et soluti. Insuper promittimus insimul predictum allodium cum suis adherenciis ipsi Hankoni et suis succes- soribus ab omnibus instanciis seu impeticionibus, per quecumque ei incumbentibus, secundum nostre civitatis iura disbrigare et similiter ab homine quolibet libertare. Cum hoc eciam condictum est, postquam ipse Hanko hereditatem liberam ipsi allodio adiacentem pro-
818 daz ainer hincz dem andern nymmer sprechen sol noch nymmer ine ansprechig werden umb die obgenanten guter. Und daz der spruch also stet und unczbrochen bleybe, daruber geben wir disen brif versigilten mit unsern anhangenden insigiln. Auch geluben wir vorgenanten vom Newnhus und die vorgenanten von Vettaw bey unsern trewn an aydez stat, daz wir den spruch an beyden teylen also stet behalten und den brief versigelten auch mit unserm anhangenden insigiln zu gezewgnusse ganczer war- heit. Der brif ist geben zum Newnhus nach Chriestz geburt drewzehen hundert dar- nach in dem drey und sechczigistem iar an den neschten pfincztaggs in den vir tagen in den vasten. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 10 sigg., quorum 6) avulsum deest, in archivo olim Cerniniano, nunc vero publico in Jindřichův Hradec. Sigilla: 1) de cera rubra; in clipeo rosa quinque foliorum, super galeam rosa; S. PETRI. DE. ROSENBERK. 2) idem; S. IODOCI. DE. ROSENBERK. 3) de cera viridi; in clipeo balleus; S. ALBERTI. DE. PVChLAIN (cf. Pilnáček, Staromoravští rodové p. 409 n. 1571. 4) de cera comm.; galea ala ornata (cf. Sedláček, Ceskomoravská heraldika p. 42 n. 19); S. IOHANNIS. DE. HIIIIII. 5) de cera rubra; in clipeo rosa quinque foliorum, super galeam rosa; S. HEINRICI. DE. NOVA. DOMO. 7) idem; S. DOMINI. HE/MANI. D'. NOJIMO. 8) de cera viridi; in clipeo „ostrvy“, galea, pro clenodio carpio cum fasce pennarum; S. HEINRICI. DE. HIJTENBVRK. 9) de cera comm., galea cum carpione; S. hANNUSI. DE. WETAW. 10) de cera viridi; in clipeo ,ostrvy“, super galeam carpio cum fasce pennarum (cf. Sedláček, 1. c. p. 12 n. 2.). — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 222 n. 303 (erronee ad 16. diem m. febr.). — HU — Sigilla descripsit Vavroušková. — [L]. 1351) 1363 febr. 24. [Louny.] Nicolaus iudex et iurati civitatis Louny allodium in villa Dobroměřice ad pontem civitatis pertinens Hanconi Wandae, dictae civitatis iurato, pro decem sex. gr. den. Prag. census annui exponunt, a solutione omnium collectarum et contributionum eum liberant eique dictum allodium disbrigare et liberare promittunt; de hereditate sua in villa Lužehrady dictus Hanco singulas dationes contribuere tenebitur, quotiens erit opportunum. Nos Nicolaus iudex, Petrus Gestalt, Henslinus Rücklini,a) Henslinus Pechonis, Hensli- nus de Czevhleub, Nicolaus Lausch, Wolawecz, Pesco Letag, Woytag, Jeklinus Jenlini, Hanco Rsehnig, Nicolaus Scopconis et Math. Herlipponis, iurati in Luna, recognoscimus u. — —, quod allodium in villa Dobromierzicz, quod d. Mechthildis, olim concivis nostra, nomine perpetui testamenti ponti nostreb) civitatis per Egram flumen transeunti legavit, nobis iudici et iuratis pro tempore existentibus recommisit, quod litera seren. principis Wenceslai, quondam Boemie regis, probare poterimus1) et dare cum omnibus suis pertinen- ciis, pecoribus, pecudibus, agris cultis et incultis et aliis, quibuscunque censeantur nomini- bus, de consensu et favore tocius nostre communitatis, tam pauperum quam divitum, hon. v. Hanconi Wande, nostro iurato, et suis successoribus exponimus, damus et locamus, per eum, suos successores tenendum et habendum ac iure hereditario possidendum, tali tamen forma, quod ipse Hanco suique successores iuratis pro tempore existentibus ac civitati nostre de predicto allodio, humularioc) et pratis per ipsum apud Allexium et Johannem Rembotonis emptis, ipsi allodio in perpetuum alligatis, singulis annis in festo b. Martini decem sex. gr. den. Prag. nomine veri census dare, expedire et solvere tenebitur et debebit. Quod si non faceret, quod absit, extunc statim post dictum terminum ipsum Hanconem et suos successores super dictis bonis inpignorare poterimus, prout iuris censusd) dinoscitur interesse. Ab omnibus autem aliis serviciis, collectis, steuris, exaccionibus, contribucionibus et dacionibus regiis ipse Hanko et sui successores tenebuntur esse liberi et soluti. Insuper promittimus insimul predictum allodium cum suis adherenciis ipsi Hankoni et suis succes- soribus ab omnibus instanciis seu impeticionibus, per quecumque ei incumbentibus, secundum nostre civitatis iura disbrigare et similiter ab homine quolibet libertare. Cum hoc eciam condictum est, postquam ipse Hanko hereditatem liberam ipsi allodio adiacentem pro-
Strana 819
Annus 1363 febr. 24.— 27. 819 quinquaginta sex sex. gr. den. Prag. nobis et civitati emerit seu comparaverit, deinde mox hereditas, quam habet in villa Lustherad ab allodio disiungetur et de civitate erit libera, sed quod ipse Hanko de ipsa hereditate iamdicta nobiscum et civitate nostra in singulis dacionibus debebit contribuere et collectare, quociens fuerit opportunum. Insuper conce- dimus et favemus, ut ipse Hanko predictum allodium alteri vendat et exponat omni iure, quo ipse a nobis habet et possidet, homini nobis et civitati competenti. In cuius rei testimo- nium sigillum nostre civitatis maius presentibus est appensum. Act. fer. VI ante domi- nicam Reminiscere proxima a. d. 1363. Orig. desideratur. Cop. saec. XV in archivo civitatis Louny in Libro transsumptorum ab a. 1435 fol. 10v. — Ed. Čelakovský, Cod. tur. mun. II p. 125 adn. (solum partim cum dato 14. die m. febr.; iudex apud Celakovský Henricus appellatur). — Contulit Mendl. — [LJ. 1) Cf. litteras regis Venceslai Cadano 4. die m. iul. a. 1295 datas, quae in Reg. Boh. et Mor. IV p. 750 n. 1904 et apud Čelakovský l. c. p. 125 n. 63 typis excusae exstant. a) Nueblini (?). — b) in ms. nostri. — c) humlario ms. — d) verbum paulum clarum. 1352) 1363 febr. 25. Johannes de Pavone, bacalaureus in decretis et Bernardus de Berne, procuratores Johannis dicti Binghe, canonici praebendati ecclesiae s. Petri et Pauli in Vyšehrad, obligant se nomine procuratorio dimidium fructuum dictorum canonicatus et praebendae infra festum Paschae a. 1363 camerae apostolicae persolvere. [A. 1363] die XXV m. febr. Johannes Pavone, bacalarius in decretis, et d. Blernardus] de Berna Ex arch. Vat. Collect. Alaman. 1361—64 n. 6 fol. 64 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 66 n. 91. — [L]. 1353) 1363 febr. 27. [Mělník.) Iudex, magister civium et iurati cives civitatis Mělník profitentur Henslinum Otnadi, civem dictae civitatis, Leoni, summo magistro, totique conventui domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis, ord. Cruciferorum, ortum in villa Skuhrov vendidisse. Nos Nicolaus Gurimer, iudex, Henslinus Schatko, magister civium, Hanko carnifex, Hanko Mathei, Schymko, Bartussius de Roussowicz, Nycolaus Dodirl, Nycolaus Cunadi, Henglinus Heynick pistor, Henslinus Otnadi, Crux Swachonis et Cunczmannus Bambreg (!), iurati civitatis Melniczensis, recognoscimus t. p. u., quod veniens coram nobis Henslinus Otnadi, noster concivis, et in pleno consilio ibique recognovit se voluntarie discrr. et religg. vv. fratri Leoni, summo magistro, Petro priori, Friderico clavigero, totique conventui domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Prage, ord. Cruciferorum cum stella, quendam ortum in Skurow in parvo flumine situatum, rite et racionabiliter vendidisse ipsis totique conventui hereditarie possidendum. In cuius rei testimonium et robur validum sigillum civitatis nostre Melnicensis presentibus est appensum. Dat. fer. secunda post dominicam Reminiscere a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. in press. perg. (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých p. 38) Pragae olim in archivo Cruciferorum cum stella rubra sign. Scr. 36/ 3/ 23, nunc vero in archivo publico centrali, sign. LIVR Křč n. 474. — In dorso manu saec. XIV ex.: Super orto in Skuhrow.— HU — [L].
Annus 1363 febr. 24.— 27. 819 quinquaginta sex sex. gr. den. Prag. nobis et civitati emerit seu comparaverit, deinde mox hereditas, quam habet in villa Lustherad ab allodio disiungetur et de civitate erit libera, sed quod ipse Hanko de ipsa hereditate iamdicta nobiscum et civitate nostra in singulis dacionibus debebit contribuere et collectare, quociens fuerit opportunum. Insuper conce- dimus et favemus, ut ipse Hanko predictum allodium alteri vendat et exponat omni iure, quo ipse a nobis habet et possidet, homini nobis et civitati competenti. In cuius rei testimo- nium sigillum nostre civitatis maius presentibus est appensum. Act. fer. VI ante domi- nicam Reminiscere proxima a. d. 1363. Orig. desideratur. Cop. saec. XV in archivo civitatis Louny in Libro transsumptorum ab a. 1435 fol. 10v. — Ed. Čelakovský, Cod. tur. mun. II p. 125 adn. (solum partim cum dato 14. die m. febr.; iudex apud Celakovský Henricus appellatur). — Contulit Mendl. — [LJ. 1) Cf. litteras regis Venceslai Cadano 4. die m. iul. a. 1295 datas, quae in Reg. Boh. et Mor. IV p. 750 n. 1904 et apud Čelakovský l. c. p. 125 n. 63 typis excusae exstant. a) Nueblini (?). — b) in ms. nostri. — c) humlario ms. — d) verbum paulum clarum. 1352) 1363 febr. 25. Johannes de Pavone, bacalaureus in decretis et Bernardus de Berne, procuratores Johannis dicti Binghe, canonici praebendati ecclesiae s. Petri et Pauli in Vyšehrad, obligant se nomine procuratorio dimidium fructuum dictorum canonicatus et praebendae infra festum Paschae a. 1363 camerae apostolicae persolvere. [A. 1363] die XXV m. febr. Johannes Pavone, bacalarius in decretis, et d. Blernardus] de Berna Ex arch. Vat. Collect. Alaman. 1361—64 n. 6 fol. 64 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 66 n. 91. — [L]. 1353) 1363 febr. 27. [Mělník.) Iudex, magister civium et iurati cives civitatis Mělník profitentur Henslinum Otnadi, civem dictae civitatis, Leoni, summo magistro, totique conventui domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis, ord. Cruciferorum, ortum in villa Skuhrov vendidisse. Nos Nicolaus Gurimer, iudex, Henslinus Schatko, magister civium, Hanko carnifex, Hanko Mathei, Schymko, Bartussius de Roussowicz, Nycolaus Dodirl, Nycolaus Cunadi, Henglinus Heynick pistor, Henslinus Otnadi, Crux Swachonis et Cunczmannus Bambreg (!), iurati civitatis Melniczensis, recognoscimus t. p. u., quod veniens coram nobis Henslinus Otnadi, noster concivis, et in pleno consilio ibique recognovit se voluntarie discrr. et religg. vv. fratri Leoni, summo magistro, Petro priori, Friderico clavigero, totique conventui domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Prage, ord. Cruciferorum cum stella, quendam ortum in Skurow in parvo flumine situatum, rite et racionabiliter vendidisse ipsis totique conventui hereditarie possidendum. In cuius rei testimonium et robur validum sigillum civitatis nostre Melnicensis presentibus est appensum. Dat. fer. secunda post dominicam Reminiscere a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. in press. perg. (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých p. 38) Pragae olim in archivo Cruciferorum cum stella rubra sign. Scr. 36/ 3/ 23, nunc vero in archivo publico centrali, sign. LIVR Křč n. 474. — In dorso manu saec. XIV ex.: Super orto in Skuhrow.— HU — [L].
Strana 820
820 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1354) 1363 febr. 28. Pragae. Antonius abbas totusque conventus monasterii s. Karoli, ord. s. Augustini, Novae civitatis Pragensis, Venceslao, famulo ipsorum, iudicium in villa Svojetin, duos laneos agrorum et tabernam liberam ibidem conferunt officiaque monasterio praestanda iuraque dicti Venceslai statuunt. Nos Anthonius, div. miser. abbas monasterii s. Karoli, Martinus prior, Symon, plebanus in — na,") Johannes sacristanus, Andreas necnon Bezdez, Wencezlaus, plebanus in — totus conventus can. reg. ord. s. Augustini in Nova civitate [Pragensila) recognoscimus t. p. u., quod nos consideratis et inspectis meritis ac fidelibus serviciis nobis ac nostro monasterio per Wacz[laum],") famulum nostrum fid., multipliciter ac diutissime exhibitis fideliter et inpensis et adhuc in posterum inpendendis, ut autem ipsius [fidelitas]a) condigna vicissitudine ac remuneracione valeat recompensari, sano et maturo consilio ac consensu tocius nostri capituli super hoc [prehabitis],a) iudicium nostrum in villa Swogyetin, videlicet ,a) suis amicis — duos laneos liberos et tabernam liberam ibidem sibi ac suis heredibus pleno iure perpetuis temporibus concedimus, tradimus et donamus possidendum, tenendum et vendendum, quod sibi suisque [heredibus]a) melius, utilius conveniensque videbitur expe- dire; ipsi autem iudici, qui pro tempore fuerit, tale onus presentibus includentes ac inpo- [nentes],") quod ipse iudex tenebitur ac obligatus existet homines in predicta villa guber- a) villas, opida et civitates, videlicet nando ab iniuriis ipsorum eos protegere, ad- in Sacz et in Rakownik, pro disbrigacione ipsorum equitare; item censum tam pecu[niarum]," quam frumenti ac pullorum integraliter a predictis hominibus colligendo usque ad monaste- rium deducere ac deferre et abbati presen[tare],") videlicet in festo s. Georii et in festo s. Galli; quod si per suam negligenciam aut incuriam de censu predicto continget aliquit [d ae- perire, quod tunc predictus iudex de suis bonis tenebitur supplere; sin autem absque ipsius culpa, sed alia ex causa, scilicet [per sterilla) itatem anni aut guerram terre generalem seu dampna per expedicionem hominibus predictis facta, quod tunc ad prescriptam supple[cio- nem per]a) presentes ipsum nolumus obligare. Predictus quoque Waczlaus, dum voluerit, potest ipsum iudicium cum laneis et taberna predictis eo iure, [pro]aut a nobis tenuit, vendere vel obligare uni probo viro ipsa habere cupienti. De culpis autem maioribus, que dicuntur [vulgarit]a)er hrdost, iudex terciam partem debet habere. Quandocumque autem et quantumcunque de predictis culpis abbas seu ipsius provisor dimiserit [a]licui, tantum iudex de tercia sua parte dimittere tenetur. Minores autem culpas omnes percipiet sic, quod a) nius solidi hal. Et qui hanc litteram cum voluntate predicti eum non excedat— Waczlai habuerit, eidem ius competit omnium premissorum. In[cuius rei tela)stimonium sigilla, nostrum abbatis et conventus predictorum, presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo [sexagesimo]a) tercio pridie kal. marc. Orig. perg., cui duo sigg. in press. perg. appendebant et cuius pars sinistra abscisa est, involucrum codicis erat; servatur Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 292 (XII 30 b). — Extr. Eršil— Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Listiny a listy z doby předhusitské (— 1419) p. 101 n. 349. HU — [LJ. — a) in parte pergameni abscisa. 1355) 1363 mart. 5. Veronae. Iudex, iurati et universitas civitatis Veronae se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex, iurati et universitas civitatis in Verona recognoscimus universis nos a seren. principe, domino nostro Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, nobis
820 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1354) 1363 febr. 28. Pragae. Antonius abbas totusque conventus monasterii s. Karoli, ord. s. Augustini, Novae civitatis Pragensis, Venceslao, famulo ipsorum, iudicium in villa Svojetin, duos laneos agrorum et tabernam liberam ibidem conferunt officiaque monasterio praestanda iuraque dicti Venceslai statuunt. Nos Anthonius, div. miser. abbas monasterii s. Karoli, Martinus prior, Symon, plebanus in — na,") Johannes sacristanus, Andreas necnon Bezdez, Wencezlaus, plebanus in — totus conventus can. reg. ord. s. Augustini in Nova civitate [Pragensila) recognoscimus t. p. u., quod nos consideratis et inspectis meritis ac fidelibus serviciis nobis ac nostro monasterio per Wacz[laum],") famulum nostrum fid., multipliciter ac diutissime exhibitis fideliter et inpensis et adhuc in posterum inpendendis, ut autem ipsius [fidelitas]a) condigna vicissitudine ac remuneracione valeat recompensari, sano et maturo consilio ac consensu tocius nostri capituli super hoc [prehabitis],a) iudicium nostrum in villa Swogyetin, videlicet ,a) suis amicis — duos laneos liberos et tabernam liberam ibidem sibi ac suis heredibus pleno iure perpetuis temporibus concedimus, tradimus et donamus possidendum, tenendum et vendendum, quod sibi suisque [heredibus]a) melius, utilius conveniensque videbitur expe- dire; ipsi autem iudici, qui pro tempore fuerit, tale onus presentibus includentes ac inpo- [nentes],") quod ipse iudex tenebitur ac obligatus existet homines in predicta villa guber- a) villas, opida et civitates, videlicet nando ab iniuriis ipsorum eos protegere, ad- in Sacz et in Rakownik, pro disbrigacione ipsorum equitare; item censum tam pecu[niarum]," quam frumenti ac pullorum integraliter a predictis hominibus colligendo usque ad monaste- rium deducere ac deferre et abbati presen[tare],") videlicet in festo s. Georii et in festo s. Galli; quod si per suam negligenciam aut incuriam de censu predicto continget aliquit [d ae- perire, quod tunc predictus iudex de suis bonis tenebitur supplere; sin autem absque ipsius culpa, sed alia ex causa, scilicet [per sterilla) itatem anni aut guerram terre generalem seu dampna per expedicionem hominibus predictis facta, quod tunc ad prescriptam supple[cio- nem per]a) presentes ipsum nolumus obligare. Predictus quoque Waczlaus, dum voluerit, potest ipsum iudicium cum laneis et taberna predictis eo iure, [pro]aut a nobis tenuit, vendere vel obligare uni probo viro ipsa habere cupienti. De culpis autem maioribus, que dicuntur [vulgarit]a)er hrdost, iudex terciam partem debet habere. Quandocumque autem et quantumcunque de predictis culpis abbas seu ipsius provisor dimiserit [a]licui, tantum iudex de tercia sua parte dimittere tenetur. Minores autem culpas omnes percipiet sic, quod a) nius solidi hal. Et qui hanc litteram cum voluntate predicti eum non excedat— Waczlai habuerit, eidem ius competit omnium premissorum. In[cuius rei tela)stimonium sigilla, nostrum abbatis et conventus predictorum, presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo [sexagesimo]a) tercio pridie kal. marc. Orig. perg., cui duo sigg. in press. perg. appendebant et cuius pars sinistra abscisa est, involucrum codicis erat; servatur Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 292 (XII 30 b). — Extr. Eršil— Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Listiny a listy z doby předhusitské (— 1419) p. 101 n. 349. HU — [LJ. — a) in parte pergameni abscisa. 1355) 1363 mart. 5. Veronae. Iudex, iurati et universitas civitatis Veronae se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex, iurati et universitas civitatis in Verona recognoscimus universis nos a seren. principe, domino nostro Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, nobis
Strana 821
Annus 1363 febr. 28.— mart. 7. 821 gracioso, et ipsius nomine a d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum toraces, LX barbutas cum appendenciis, XII golliria et XII humeralia ac XLVIII brachilia percepisse, ad que alia arma, videlicet barbutas, golliria, humeralia, cirotecas et brachilia nostris pecu- niis comparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et nu- merum centum apparatuum integrorum. Hosque Capparatus integros promittimus bona fide — (ut in litteris supra sub n. 1316 typis excusis). Dat. Verone a. d. M'CCC'LX' tercio dominica Oculi.a) Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. /CIVI- TATIS.DE. BERN-REGI. BII MIE. (v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. X., 3.) — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 578. — [MJ. a) Annus et dies alio atramento ascripti sunt. 1356) 1363 mart. 7. Benessius, canonicus Pragensis, Johannes, plebanus parochialis ecclesiae in Ceská Lipa, et Petrus de Slivno, filii quondam Benessii Krabice de Weitmule, altare in ecclesia praefata erigunt diversisque bonis in villa Horni Libchava dotant, altaristam ad missas et anniversaria peragendas obligantes. Nos Benessius, canonicus Pragensis, Johannes plebanus in Lippa et Petrus de Sliwna, fratres germani, filii quondam Benessii Crabice de Wytemul,a) n. f. u., quod cupientes nostris et progenitorum nostrorum animabus salubriter providere, ad honorem dei omnipotentis et b. virg. Marie, matris eius, ac s. Anne, genitricis eiusdem domine nostre, altare in eccl. parrochiali in Lippa ereximus et eidem altari ac ministro ipsius d. Hanconi et suis succes- soribus bona nostra hereditaria, videlicet tres sex. cum dimidia gr. den. Prag. annui perpetui- que census in villa Lubuschow superiori prope Lippam sita, in et super curiis et hereditati- bus hominum nostrorum, Jesconis dicti Anzderaw, Haynczlini dicti Teubel et Nicolai dicti Wytel, damus, donamus, conferimus ac incorporamus per ipsum d. Hanconem et successores, qui pro tempore fuerint, cum omnibus dictorum bonorum seu census libertatibus, iuribus et pertinenciis et pleno dominio, prout ipsa hactenus tenuimus et possedimus, habenda, tenenda et possidenda perpetuis temporibus pacifice et quiete, adicientes expresse, quod, licet nobis et nostris heredibus dicta bona sint in terre tabulis annotata, vel si quando dictus altarista nobis ipsa bona racione tuicionis duxerit commendanda, per huiusmodi intabulacio- nem vel commendam nullum nobis ius in hiis usurpabimus neque iuri dicti altariste huius- modi intabulacio vel commenda aliquod preiudicium poterit generare, quominus illam possit pro libito sue voluntantis, quando et quociens sibi placuerit, b) variare et revocare. Et si in eo nos difficiles, quod absit, reddiderimus vel in solucione census, si quando illa bona ab eodem in commenda seu tuicione tenebimus, fuerimus negligentes, pro huiusmodi impedi- mentis seu negligenciis poterit nos dictus altarista coram officiali curie archiepiscopalis Pragensis convenire, cuius nos eo casu submittimus iurisdiccioni. Reservamus insuper nobis ius presentandi ad dictum altare, quociens et quando illud vacare contigerit, ita, quod post nostrum obitum ad heredes dicti Petri de Slywna, fratris nostri, debeat iure hereditario pertinere. Disponimus itaque, statuimus et ordinamus, ut dictus altarista, personalem aput huiusmodi beneficium residenciam faciens, per se ipsum — vel legittime impeditus per alium — in ipso altari omni die sabati singulis septimanis perpetuis temporibus missam de b. Virgine tempori congruentem cantare debeat integre sub nota in aurora diei et finire ante primam, adiunctis sibi quatuor clericis pauperibus ad cantandum habilibus, quibus ipse satisfaciat pro eorum laboribus, prout cum illis poterit convenire. In qua quidem missa secundam collectam Deus, qui vivorum dominaris etc. et terciam Deus, cuius
Annus 1363 febr. 28.— mart. 7. 821 gracioso, et ipsius nomine a d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum toraces, LX barbutas cum appendenciis, XII golliria et XII humeralia ac XLVIII brachilia percepisse, ad que alia arma, videlicet barbutas, golliria, humeralia, cirotecas et brachilia nostris pecu- niis comparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et nu- merum centum apparatuum integrorum. Hosque Capparatus integros promittimus bona fide — (ut in litteris supra sub n. 1316 typis excusis). Dat. Verone a. d. M'CCC'LX' tercio dominica Oculi.a) Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. /CIVI- TATIS.DE. BERN-REGI. BII MIE. (v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. X., 3.) — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 578. — [MJ. a) Annus et dies alio atramento ascripti sunt. 1356) 1363 mart. 7. Benessius, canonicus Pragensis, Johannes, plebanus parochialis ecclesiae in Ceská Lipa, et Petrus de Slivno, filii quondam Benessii Krabice de Weitmule, altare in ecclesia praefata erigunt diversisque bonis in villa Horni Libchava dotant, altaristam ad missas et anniversaria peragendas obligantes. Nos Benessius, canonicus Pragensis, Johannes plebanus in Lippa et Petrus de Sliwna, fratres germani, filii quondam Benessii Crabice de Wytemul,a) n. f. u., quod cupientes nostris et progenitorum nostrorum animabus salubriter providere, ad honorem dei omnipotentis et b. virg. Marie, matris eius, ac s. Anne, genitricis eiusdem domine nostre, altare in eccl. parrochiali in Lippa ereximus et eidem altari ac ministro ipsius d. Hanconi et suis succes- soribus bona nostra hereditaria, videlicet tres sex. cum dimidia gr. den. Prag. annui perpetui- que census in villa Lubuschow superiori prope Lippam sita, in et super curiis et hereditati- bus hominum nostrorum, Jesconis dicti Anzderaw, Haynczlini dicti Teubel et Nicolai dicti Wytel, damus, donamus, conferimus ac incorporamus per ipsum d. Hanconem et successores, qui pro tempore fuerint, cum omnibus dictorum bonorum seu census libertatibus, iuribus et pertinenciis et pleno dominio, prout ipsa hactenus tenuimus et possedimus, habenda, tenenda et possidenda perpetuis temporibus pacifice et quiete, adicientes expresse, quod, licet nobis et nostris heredibus dicta bona sint in terre tabulis annotata, vel si quando dictus altarista nobis ipsa bona racione tuicionis duxerit commendanda, per huiusmodi intabulacio- nem vel commendam nullum nobis ius in hiis usurpabimus neque iuri dicti altariste huius- modi intabulacio vel commenda aliquod preiudicium poterit generare, quominus illam possit pro libito sue voluntantis, quando et quociens sibi placuerit, b) variare et revocare. Et si in eo nos difficiles, quod absit, reddiderimus vel in solucione census, si quando illa bona ab eodem in commenda seu tuicione tenebimus, fuerimus negligentes, pro huiusmodi impedi- mentis seu negligenciis poterit nos dictus altarista coram officiali curie archiepiscopalis Pragensis convenire, cuius nos eo casu submittimus iurisdiccioni. Reservamus insuper nobis ius presentandi ad dictum altare, quociens et quando illud vacare contigerit, ita, quod post nostrum obitum ad heredes dicti Petri de Slywna, fratris nostri, debeat iure hereditario pertinere. Disponimus itaque, statuimus et ordinamus, ut dictus altarista, personalem aput huiusmodi beneficium residenciam faciens, per se ipsum — vel legittime impeditus per alium — in ipso altari omni die sabati singulis septimanis perpetuis temporibus missam de b. Virgine tempori congruentem cantare debeat integre sub nota in aurora diei et finire ante primam, adiunctis sibi quatuor clericis pauperibus ad cantandum habilibus, quibus ipse satisfaciat pro eorum laboribus, prout cum illis poterit convenire. In qua quidem missa secundam collectam Deus, qui vivorum dominaris etc. et terciam Deus, cuius
Strana 822
822 Regesta Bohemiae el Moraviae. misericordie non est numerus etc. subiunget, faciet eciam exhortacionem ad populum in vulgari, ut orent deum pro nobis et pro progenitoribus nostris ac benefactoribus ac dotato- ribus altaris predicti, prout sibi deus inspirabit. Preterea volumus et ordinamus, ut dictus altarista peragat anniversarium patri nostro predicto et omnibus progenitoribus nostris atque nobis omnibus simul die dominica post Ascensionem domini proximum cum vigiliis et in crastino cum missa defunctorum similiter sub nota singulis annis perpetuis temporibus successuris. Si quando vero dictus altarista huiusmodi onera, utpote missam die sabbati seu anniversarium, ut predicitur, non expleverit, extunc pro qualibet negligencia solvet d. ple- bano ecclesie parrochialis quatuor gr. nomine pene, qui huiusmodi negligenciam per alium faciet suplere pro illa vice. Et debet dictus altarista ipsi plebano esse in omnibus obediens et subiectus tamquam suo superiori et prelato et nullum sibi preiudicium in offertorio gene- — Dat. feria tercia post Oculi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. rare. — Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 7. die m. mart. a. 1363 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 42 n. 81. — [M]. ") cop. : Wycemul. — b) cop. : placuit. 1357) 1363 mart. 7. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, litterarum Benesii, canonici Pragensis, et fratrum eius, eadem die datarum, tenore praemisso (vide litteras praecedentes), donationem pro altari s. Annae in ecclesia parochiali in Ceská Lípa et ordinationem in dictis litteris contentam con- firmant. Act. et dat. Prage in curia archiepiscopali VII die m. marc. a. d. 1363. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 38. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. 1p. 42 n. 81. — [M]. 1358) 1363 mart. 9. De dotatione altaris s. Erasmi in Březenec. — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, seu eius vicariis in spir. genera- Rev. libus Johannes et Hugo fratres de Novo Lapide dicti de Alamsdorff,a) quidquid possunt ob- sequii, reverencie et honoris. Vestre reverencie innotescat, cum ipsorum intencionis pro- cultus divini augmento existat in eccl. parrochiali in Pierka, in honore s. Leonardi fundata, cuius ius patronatus et presentandi, quociens eam vacare contingit, ad ipsos pertinere dinoscitur, ibidem facere et construere unum altare seu capellaniam in honore s. Erasmi mart. et conf. sine plebani moderni et aliorum, qui pro tempore fuerint, preiudicio atque dampno; quod quidem altare seu capellaniam —— de bonis suis infrascriptis dotare inten- dunt et exnunc dotant et assignant taliter, quod presbiter officians dictum altare seu capella- niam habeat de utilitate et fructibus eorumdem bonorum congruam sustentacionem ob remedium progenitorum ipsorum et predecessorum ac ipsorum anime salute, pro quibus deum exorabit iuxta devocionem et graciam datam a deo eidem; bona vero dotis predicta sunt ista: Primo dant et dotant dictum altare seu capellaniam de uno laneo agrorum circa villam Pircka predictam situm cum curia ibidem in villa sita et tribus equis aratilibus ac aliquibus pecoribus. It. dotant et assignant quatuor sex. gr. den. Prag. census annui, primo in villa, que dicitur Schonelinde, in et super curia Talheymyne viginti duos gr., it. in et super curia Weyconis duodecim gr., it. in villa Deinnei in et super curia Petri triginta duos gr., it. in et super curia Stanconis in dicta villa triginta duos gr., it. in villa Crymow
822 Regesta Bohemiae el Moraviae. misericordie non est numerus etc. subiunget, faciet eciam exhortacionem ad populum in vulgari, ut orent deum pro nobis et pro progenitoribus nostris ac benefactoribus ac dotato- ribus altaris predicti, prout sibi deus inspirabit. Preterea volumus et ordinamus, ut dictus altarista peragat anniversarium patri nostro predicto et omnibus progenitoribus nostris atque nobis omnibus simul die dominica post Ascensionem domini proximum cum vigiliis et in crastino cum missa defunctorum similiter sub nota singulis annis perpetuis temporibus successuris. Si quando vero dictus altarista huiusmodi onera, utpote missam die sabbati seu anniversarium, ut predicitur, non expleverit, extunc pro qualibet negligencia solvet d. ple- bano ecclesie parrochialis quatuor gr. nomine pene, qui huiusmodi negligenciam per alium faciet suplere pro illa vice. Et debet dictus altarista ipsi plebano esse in omnibus obediens et subiectus tamquam suo superiori et prelato et nullum sibi preiudicium in offertorio gene- — Dat. feria tercia post Oculi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. rare. — Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 7. die m. mart. a. 1363 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 42 n. 81. — [M]. ") cop. : Wycemul. — b) cop. : placuit. 1357) 1363 mart. 7. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, litterarum Benesii, canonici Pragensis, et fratrum eius, eadem die datarum, tenore praemisso (vide litteras praecedentes), donationem pro altari s. Annae in ecclesia parochiali in Ceská Lípa et ordinationem in dictis litteris contentam con- firmant. Act. et dat. Prage in curia archiepiscopali VII die m. marc. a. d. 1363. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 38. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. 1p. 42 n. 81. — [M]. 1358) 1363 mart. 9. De dotatione altaris s. Erasmi in Březenec. — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, seu eius vicariis in spir. genera- Rev. libus Johannes et Hugo fratres de Novo Lapide dicti de Alamsdorff,a) quidquid possunt ob- sequii, reverencie et honoris. Vestre reverencie innotescat, cum ipsorum intencionis pro- cultus divini augmento existat in eccl. parrochiali in Pierka, in honore s. Leonardi fundata, cuius ius patronatus et presentandi, quociens eam vacare contingit, ad ipsos pertinere dinoscitur, ibidem facere et construere unum altare seu capellaniam in honore s. Erasmi mart. et conf. sine plebani moderni et aliorum, qui pro tempore fuerint, preiudicio atque dampno; quod quidem altare seu capellaniam —— de bonis suis infrascriptis dotare inten- dunt et exnunc dotant et assignant taliter, quod presbiter officians dictum altare seu capella- niam habeat de utilitate et fructibus eorumdem bonorum congruam sustentacionem ob remedium progenitorum ipsorum et predecessorum ac ipsorum anime salute, pro quibus deum exorabit iuxta devocionem et graciam datam a deo eidem; bona vero dotis predicta sunt ista: Primo dant et dotant dictum altare seu capellaniam de uno laneo agrorum circa villam Pircka predictam situm cum curia ibidem in villa sita et tribus equis aratilibus ac aliquibus pecoribus. It. dotant et assignant quatuor sex. gr. den. Prag. census annui, primo in villa, que dicitur Schonelinde, in et super curia Talheymyne viginti duos gr., it. in et super curia Weyconis duodecim gr., it. in villa Deinnei in et super curia Petri triginta duos gr., it. in et super curia Stanconis in dicta villa triginta duos gr., it. in villa Crymow
Strana 823
Annus 1363 mart. 7. 10. 823 in et super curia Friezconis quindecim gr., in et super curia Heinczlini Schindlerii quindecim gr., it. in et super curia Czynerii quindecim gr., it. in Nova villa super quartam partem ville sexaginta gr. cum aliis minutis, prout de more antiquitus dare et solvere consueverunt, videlicet in duobus terminis, ut est moris, medietatem in festo ss. Philippi et Jacobi apostt. et aliam medietatem in festo b. Michahelis, et sic deinceps annis singulis nunc et in perpetuum. It. dant et assignant dictis altaristis seu capellanis — in silvis et rubetis eorum tantum de lignis, quantum pro usibus et necessitatibus domus eorum opus erit. Idcirco suplicant iidem reverencie vestre, quod huiusmodi altare seu capellaniam dignemini erigere et facere censua- re et iuri spirituali asscribere ipsamque dotacionem bonorum predictorum tamquam rite et canonice factam pie ac pure propter deum vestris litteris autenticis omnia et singula predicta ratificare, approbare, confirmare et suplere defectum, si quis adesset, presertim cum ad id predicti plebani consensus accesserit et accedat. In cuius rei testimonium sigilla nostra et plebani predicti ad maiorem roboris firmitatem presentibus sunt appensa. Dat. et act. a. d. 1363 die Jovis IX m. marc. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis generalium, 11. die m. mart. a. 1363 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 43 n. 82. — fMI. a) Cop.: Glamsdorff. 1359) 1363 mart. 10. [Litomyšl.] Iurati et scabini civitatis Lutomislensis mandatu [Johannis], episcopi Lutomislensis, iura sartorum eiusdem civitatis constituunt. My přísežní a konšelé v Litomyšli dáváme pravé právo a ustavenie mistróm krajčóv v Lithomyšli od našeho biskupa jeho přikázáním, aby oni ta práva držali úplně a ustavičně bez roztrženie: Najprve, kterýž krajčí mistrem chce býti, ten má sobě městského práva do- býti a věrduňk grošóv do cechu dáti. Druhý kus: Aby nižádný vetešník nebli tandléř nedělal z nového sukna ani prodával, leč by sukno od kroječe kupoval. Třetí: Aby mistři nižádných kabátuov falšovaných neprodávali. Čtvrtý: Aby nižádný krajčovic (!) trhov- ní den nebli jiný den neprodával zadních kusóv súkenných etc. Aby také nižádný mistr v kol- try nevšíval nových kusuov, nebo by z toho mistróm mohlo přijíti zlé slovo. Pátý: Že každý mistr muož zadržeti toho sukna v své mzdě, kteréž jest on zdělal, ale v jiném dluhu nemóž toho sukna zadržeti. Šesté: Že cechmistři mají ohledati sukno zdělané, ač by bylo kterému mistru přivozeno, a což oni v tom vyřknú, to má tak plnú moc, jako by při tom všichni mistři byli. Sedmé: Aby nižádný mistr nedělal na noc v sobotu i jiné v ročnie svátky, kro[m]ě leč by byla pilná potřeba, a to s odpuštěním cechmistróv má učiniti. Os- mé: Aby nižádného mistra do cechu nepřijímali, kromě leč by list přinesl svého zachová[ni]e a svých rodičuov. Deváté: Že synové mistróv mají celé právo, ale dcery jedno puol, také žádný mistr nemá učiti robence nežli z kopy grošuov a k tomu libra vosku. Desáté: Aby nižádný sukna nového odkrojeného od postavu na tarmarku neprodával, pakli by to bylo shledáno, to buď ztraceno etc. Také kdež by byl mistr shledán v míli na biskupstlví ve vsi, ježto by z nového sukna dělal, to jemu má býti pobráno a vinú propadl. Pakli by který rychtář nebli sedlák jeho přecho[vávajl, túž vinú propadne. Jedenácté: Aby nižádný mistr řemesla nedělal před městem nebli jinde kro[mě] svéhlo verštatu. Také kterýž by mistr bez odpuštěnie cechmistruov stěhoval se z města, jedno přes most, ten prá- vo svého řemesla ztratil. Dvanácté: Ktož chce býti mistrem, ten má býti zkušen cech- mistry, jest-li řemesla hoden čili nenie. Třináctý: Kterýž mistr do cechu nepříjde, pro- padne groš, pakli přide nevčas, propadne viny puol gr. Také kterýž mistr jde s braní do cechu, viny groš, také ktož přemluví, viny groš. Čtrnádztý: Který by mistr chtěl sukno
Annus 1363 mart. 7. 10. 823 in et super curia Friezconis quindecim gr., in et super curia Heinczlini Schindlerii quindecim gr., it. in et super curia Czynerii quindecim gr., it. in Nova villa super quartam partem ville sexaginta gr. cum aliis minutis, prout de more antiquitus dare et solvere consueverunt, videlicet in duobus terminis, ut est moris, medietatem in festo ss. Philippi et Jacobi apostt. et aliam medietatem in festo b. Michahelis, et sic deinceps annis singulis nunc et in perpetuum. It. dant et assignant dictis altaristis seu capellanis — in silvis et rubetis eorum tantum de lignis, quantum pro usibus et necessitatibus domus eorum opus erit. Idcirco suplicant iidem reverencie vestre, quod huiusmodi altare seu capellaniam dignemini erigere et facere censua- re et iuri spirituali asscribere ipsamque dotacionem bonorum predictorum tamquam rite et canonice factam pie ac pure propter deum vestris litteris autenticis omnia et singula predicta ratificare, approbare, confirmare et suplere defectum, si quis adesset, presertim cum ad id predicti plebani consensus accesserit et accedat. In cuius rei testimonium sigilla nostra et plebani predicti ad maiorem roboris firmitatem presentibus sunt appensa. Dat. et act. a. d. 1363 die Jovis IX m. marc. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis generalium, 11. die m. mart. a. 1363 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 43 n. 82. — fMI. a) Cop.: Glamsdorff. 1359) 1363 mart. 10. [Litomyšl.] Iurati et scabini civitatis Lutomislensis mandatu [Johannis], episcopi Lutomislensis, iura sartorum eiusdem civitatis constituunt. My přísežní a konšelé v Litomyšli dáváme pravé právo a ustavenie mistróm krajčóv v Lithomyšli od našeho biskupa jeho přikázáním, aby oni ta práva držali úplně a ustavičně bez roztrženie: Najprve, kterýž krajčí mistrem chce býti, ten má sobě městského práva do- býti a věrduňk grošóv do cechu dáti. Druhý kus: Aby nižádný vetešník nebli tandléř nedělal z nového sukna ani prodával, leč by sukno od kroječe kupoval. Třetí: Aby mistři nižádných kabátuov falšovaných neprodávali. Čtvrtý: Aby nižádný krajčovic (!) trhov- ní den nebli jiný den neprodával zadních kusóv súkenných etc. Aby také nižádný mistr v kol- try nevšíval nových kusuov, nebo by z toho mistróm mohlo přijíti zlé slovo. Pátý: Že každý mistr muož zadržeti toho sukna v své mzdě, kteréž jest on zdělal, ale v jiném dluhu nemóž toho sukna zadržeti. Šesté: Že cechmistři mají ohledati sukno zdělané, ač by bylo kterému mistru přivozeno, a což oni v tom vyřknú, to má tak plnú moc, jako by při tom všichni mistři byli. Sedmé: Aby nižádný mistr nedělal na noc v sobotu i jiné v ročnie svátky, kro[m]ě leč by byla pilná potřeba, a to s odpuštěním cechmistróv má učiniti. Os- mé: Aby nižádného mistra do cechu nepřijímali, kromě leč by list přinesl svého zachová[ni]e a svých rodičuov. Deváté: Že synové mistróv mají celé právo, ale dcery jedno puol, také žádný mistr nemá učiti robence nežli z kopy grošuov a k tomu libra vosku. Desáté: Aby nižádný sukna nového odkrojeného od postavu na tarmarku neprodával, pakli by to bylo shledáno, to buď ztraceno etc. Také kdež by byl mistr shledán v míli na biskupstlví ve vsi, ježto by z nového sukna dělal, to jemu má býti pobráno a vinú propadl. Pakli by který rychtář nebli sedlák jeho přecho[vávajl, túž vinú propadne. Jedenácté: Aby nižádný mistr řemesla nedělal před městem nebli jinde kro[mě] svéhlo verštatu. Také kterýž by mistr bez odpuštěnie cechmistruov stěhoval se z města, jedno přes most, ten prá- vo svého řemesla ztratil. Dvanácté: Ktož chce býti mistrem, ten má býti zkušen cech- mistry, jest-li řemesla hoden čili nenie. Třináctý: Kterýž mistr do cechu nepříjde, pro- padne groš, pakli přide nevčas, propadne viny puol gr. Také kterýž mistr jde s braní do cechu, viny groš, také ktož přemluví, viny groš. Čtrnádztý: Který by mistr chtěl sukno
Strana 824
824 Regesta Bohemiae et Moraviae. prodávati a na lokty krájeti, ten má řemesla přestati v ty chvíle. Pakli by chtěl sukna krájſenije přestati, muož zase řemeslo dělati. Ktož by kolivěk tato práva svrchupsaná přestúpil, ten propadne věrdunk groš a ten se A svědect- na tré diely, v hospodě jeden diel, konšelóm druhý diel, do cechu třetí diel. vím toho listu, kterýž jest vydán léta b. M CCC° LXIII feria sexta ante b. Gregorii. Orig. desideratur. Versio bohemica saec. XV in. Litomyšl in archivo civitatis in libro ab a. 1402 incipiente servatur. — Extr. Jelínek, Hystorie města Litomyšle I p. 153. — Cf. et. Nejedlý, Litomyšlsko p. 141 et p. 317. — Contulit Mendl. — [LJ. 1360) 1363 mart. 11. Pragae. Nicolaus, [praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice], et Detlevus, [Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, archiepiscopi Pragensis in spiritua- libus vicarii generales ], litterarum Johannis et Hugonis fratrum de Novo Lapide dictorum de Alamsdorf 9. die m. mart. a. 1363 datarum tenore praemisso (vide supra n. 1358), dotationem altaris s. Erasmi in ecclesia in Březenec confirmant, accedente ad hoc consensu plebani in Bře- zenec (Pirka), ita tamen, quod rector ipsius capellae seu altaris officium faciat debitum et consuetum. Dat. Prage. a. d. 1363 die XI m. marc. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 38v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 42 n. 82. — [MJ. 1361) 1363 mart. 12. Norimbergae. Karolus imperator et rex profitetur se nomine suo, heredum suorum, Bohemiae regum, et coronae regni Bohemiae cum castrensibus Rothenbergensibus de officiis ipsorum, quae in litteris, a praedictis castrensibus 5. die mensis februarii in Laufen datis litterisque imperatoris in- sertis (vide supra n. 1336), accurate describuntur, foedus fecisse, atque omnia, quae ad sua officia pertinent, se et suos heredes servaturos esse promittit. und tun kunt bekennen offenlich — ——, daz wir vor uns, unser erben und nachkomen kunige und die cronen zu Beheim mit unsern burgmannen zu dem Rotenberge eindrechich worden und uberkomen sin in aller der masze und wise, als ir brieff heldet, den sie uns gegeben han, der von worte zu worte hernach geschriben stet: Wie Leonhart von Liechtenstein (sequitur tenor litterarum castrensium 5. die m. febr. datarum, vide supra n. 1336). Und wir Karl Romescher keiser egenante sprechen vor uns als einen kunig zü Beheim, unser erben und nachkomen kunige und die cronen zu Beheim, daz wir alle die vorgenanten artikel, begriffen in dem vorgeschribene[n] brieve unser burgmanne zum Ro- tenberge als verre uns die antreffen, stete und veste wollen halden und nit darwieder tun in deheine wiis. Mit urkund dicz brieves versigelt mit unser keiserlicher maiestat ingesigel. —— 1363 uff den suntag Letare in den Vasten, Geben zu Nuremberg uff die egenanten iare unser reiche in d. sybentzenden und d. keis. in dem achten iare. Per d. imperatorem Rudolphus de Frideberg. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Gerichts- urkunden Rothenberg Fasc. I Nr. 6. — Extr. (B) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis, quorum cop. saec. XVII Pragae in ms. archivi capituli metropol. eccl. s. Viti (sign. XXXIII p. 487) asservatur. — Ed. (ex B) Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 87 n. 24 (e ms. olim tabularii publici Vindobonensis, quod nunc Pragae in archivo publico centrali, sign. 2450 servatur). — Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 20 n. 25. — Reg. imp. VIII 3929.— HU — [LJ.
824 Regesta Bohemiae et Moraviae. prodávati a na lokty krájeti, ten má řemesla přestati v ty chvíle. Pakli by chtěl sukna krájſenije přestati, muož zase řemeslo dělati. Ktož by kolivěk tato práva svrchupsaná přestúpil, ten propadne věrdunk groš a ten se A svědect- na tré diely, v hospodě jeden diel, konšelóm druhý diel, do cechu třetí diel. vím toho listu, kterýž jest vydán léta b. M CCC° LXIII feria sexta ante b. Gregorii. Orig. desideratur. Versio bohemica saec. XV in. Litomyšl in archivo civitatis in libro ab a. 1402 incipiente servatur. — Extr. Jelínek, Hystorie města Litomyšle I p. 153. — Cf. et. Nejedlý, Litomyšlsko p. 141 et p. 317. — Contulit Mendl. — [LJ. 1360) 1363 mart. 11. Pragae. Nicolaus, [praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice], et Detlevus, [Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, archiepiscopi Pragensis in spiritua- libus vicarii generales ], litterarum Johannis et Hugonis fratrum de Novo Lapide dictorum de Alamsdorf 9. die m. mart. a. 1363 datarum tenore praemisso (vide supra n. 1358), dotationem altaris s. Erasmi in ecclesia in Březenec confirmant, accedente ad hoc consensu plebani in Bře- zenec (Pirka), ita tamen, quod rector ipsius capellae seu altaris officium faciat debitum et consuetum. Dat. Prage. a. d. 1363 die XI m. marc. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 38v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 42 n. 82. — [MJ. 1361) 1363 mart. 12. Norimbergae. Karolus imperator et rex profitetur se nomine suo, heredum suorum, Bohemiae regum, et coronae regni Bohemiae cum castrensibus Rothenbergensibus de officiis ipsorum, quae in litteris, a praedictis castrensibus 5. die mensis februarii in Laufen datis litterisque imperatoris in- sertis (vide supra n. 1336), accurate describuntur, foedus fecisse, atque omnia, quae ad sua officia pertinent, se et suos heredes servaturos esse promittit. und tun kunt bekennen offenlich — ——, daz wir vor uns, unser erben und nachkomen kunige und die cronen zu Beheim mit unsern burgmannen zu dem Rotenberge eindrechich worden und uberkomen sin in aller der masze und wise, als ir brieff heldet, den sie uns gegeben han, der von worte zu worte hernach geschriben stet: Wie Leonhart von Liechtenstein (sequitur tenor litterarum castrensium 5. die m. febr. datarum, vide supra n. 1336). Und wir Karl Romescher keiser egenante sprechen vor uns als einen kunig zü Beheim, unser erben und nachkomen kunige und die cronen zu Beheim, daz wir alle die vorgenanten artikel, begriffen in dem vorgeschribene[n] brieve unser burgmanne zum Ro- tenberge als verre uns die antreffen, stete und veste wollen halden und nit darwieder tun in deheine wiis. Mit urkund dicz brieves versigelt mit unser keiserlicher maiestat ingesigel. —— 1363 uff den suntag Letare in den Vasten, Geben zu Nuremberg uff die egenanten iare unser reiche in d. sybentzenden und d. keis. in dem achten iare. Per d. imperatorem Rudolphus de Frideberg. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Gerichts- urkunden Rothenberg Fasc. I Nr. 6. — Extr. (B) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis, quorum cop. saec. XVII Pragae in ms. archivi capituli metropol. eccl. s. Viti (sign. XXXIII p. 487) asservatur. — Ed. (ex B) Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 87 n. 24 (e ms. olim tabularii publici Vindobonensis, quod nunc Pragae in archivo publico centrali, sign. 2450 servatur). — Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 20 n. 25. — Reg. imp. VIII 3929.— HU — [LJ.
Strana 825
Annus 1363 mart. 10.— 13. 825 1362) 1363 mart. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex precibus prioris generalis fratrumque ord. Heremitarum s. Au- gustini inductus fratribus dicti ordinis veniam dat, ut bona mobilia et immobilia, quae ipsis in vita saeculari degentibus contigissent, non tamen feudalia petere, accipere et tenere valeant eodem modo, ut id bulla papae Alexandri I V statuit, omnesque personas ecclesiasticas et saeculares iubet fratres praefatos protegere et contra quemcunque defendere. — — Karolus— — — ad perpetuam rei memoriam. Si de innate In nom. s. et indiv. trin. nobis benignitatis clemencia et ex assumpte dignitatis officio singulorum curam gerere nostra dignatur sublimitas, ad illos tamen amplioris gracie et pietatis oculos benigne con- vertimus, quos nobis divini cultus frequencia et continue devocionis sinceritas reddit ac- ceptos quosque seculi presentis vanitate dimissa regi regum et dominancium domino, cuius ope magnifica reges regnant et principes dominantur, conspicimus in simplicitate mentis et corporis iugiter famulari. Hinc est, quod religg. prioris generalis ceterorumque priorum et fratrum ord. Heremitarum s. Augustini per Alemanniam constitutorum, devv. nostrorum dill., nostre maiestati porrecta peticio continebat, ut ipsi possessiones et alia bona mobilia et immobilia, non feodalia, sed que liberas personas fratrum ad eorum ecclesias de seculo fugiencium et professiones faciencium in eisdem, si remansissent in seculo, ratione successionis vel quocumque alio iusto titulo contigissent et que aliis libere dare potuissent, petere, acci- pere et retinere valeant de speciali nostre serenitatis gracia concedere dignaremur. Nos igitur predictorum religg. fratrum Heremitarum s. Augustini precibus pietate solita, quam ad eos et eorum continue gerimus ordinem, inclinati, ut possessiones et alia bona mobilia et immobilia, non feodalia, sed que liberas personas fratrum ad eorum monasteria de seculo fugiencium et professiones faciencium in eisdem, que si remansissent in seculo, racione successionis vel quo- cumque alio titulo contigissent et que aliis libere dare potuissent, petere, accipere ac retinere valeant, sicut eciam id ipsum in bulla recol. mem. olim sanctissimi —— d. Alexandri pape quarti, quam vidimus et in maiestatis nostre presencia legi fecimus, graciosius continetur, libere qua possumus auctoritate cesarea prefatis fratribus presentibus indulgemus, mandan- tes omnibus principibus ecclesiasticis sive secularibus, ducibus, comitibus baronibus, militi- bus, iudicibus, nobilibus, iuratis civibus, communitatibus civitatum, quatenus eosdem fratres ord. Heremitarum s. Augustini auctoritate nostra imperiali confortent, protegant et defendant contra omnes, cuiuscumque condicionis vel status existant, predictos fratres Poena: quin- — — in gracia memorata conantes quomodolibet impedire. Nulli ergo — Testes huius rei sunt: ven. Gerlacus, Mogun- quaginta mar. auri. Signum seren. tinensis archiepiscopus, sacri Romani imperii per Alamanniam archicancellarius, ill. Ru- pertus senior, comes Palatinus Rheni, sacri Romani imperii archidapifer et dux Bavarie, Ludovicus dictus Romanus, marchio Brandemburgensis, sacri Romani imperii archicame- rarius, principes electores; venn. Arnestus, Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Lutho- muslensis, imperialis aule nostre cancellarius, Johannes Olomuczensis, Fridericus Ratis- bonensis, Berchtoldus Eystetensis, Theodericus Wormatiensis, Petrus Curiensis eccl. epis- copi; ill. Johannes, marchio Moravie, Bolko Swidnitzensis, Przymisslaus Teschinensis, Albertus Saxonie et Bolko Munsterbergensis duces; spectt. Heinricus de Swartzburg, Ulricus de Helffenstein, Wilhelmus de Katzenelbogen, Henricus de Montfort, Eberhardus de Wirtenberg, comites; nobb. Ulricus de Hanow, Gerlachus de Hochenloch, Thymo de Koldicz et Hasko de Swereticz, magistri imperialis camere nostre, ac Wenczo de Kungsek —— Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio et alii quam plures— literarum. Dat. Nurmberg a. d. 1363 III id. marc., regn. nostr. a. decimo septimo, imperii vero octavo. Ex orig. arch. monasterii in Schöntal in Bavaria ed. Monumenta Boica 26 p. 174 n. 205; editor eciam adnot. cancellariae adducit: Ad mandatum cesaris .. cancellarius. R. Johannes Luth.(?). — Cop. in
Annus 1363 mart. 10.— 13. 825 1362) 1363 mart. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex precibus prioris generalis fratrumque ord. Heremitarum s. Au- gustini inductus fratribus dicti ordinis veniam dat, ut bona mobilia et immobilia, quae ipsis in vita saeculari degentibus contigissent, non tamen feudalia petere, accipere et tenere valeant eodem modo, ut id bulla papae Alexandri I V statuit, omnesque personas ecclesiasticas et saeculares iubet fratres praefatos protegere et contra quemcunque defendere. — — Karolus— — — ad perpetuam rei memoriam. Si de innate In nom. s. et indiv. trin. nobis benignitatis clemencia et ex assumpte dignitatis officio singulorum curam gerere nostra dignatur sublimitas, ad illos tamen amplioris gracie et pietatis oculos benigne con- vertimus, quos nobis divini cultus frequencia et continue devocionis sinceritas reddit ac- ceptos quosque seculi presentis vanitate dimissa regi regum et dominancium domino, cuius ope magnifica reges regnant et principes dominantur, conspicimus in simplicitate mentis et corporis iugiter famulari. Hinc est, quod religg. prioris generalis ceterorumque priorum et fratrum ord. Heremitarum s. Augustini per Alemanniam constitutorum, devv. nostrorum dill., nostre maiestati porrecta peticio continebat, ut ipsi possessiones et alia bona mobilia et immobilia, non feodalia, sed que liberas personas fratrum ad eorum ecclesias de seculo fugiencium et professiones faciencium in eisdem, si remansissent in seculo, ratione successionis vel quocumque alio iusto titulo contigissent et que aliis libere dare potuissent, petere, acci- pere et retinere valeant de speciali nostre serenitatis gracia concedere dignaremur. Nos igitur predictorum religg. fratrum Heremitarum s. Augustini precibus pietate solita, quam ad eos et eorum continue gerimus ordinem, inclinati, ut possessiones et alia bona mobilia et immobilia, non feodalia, sed que liberas personas fratrum ad eorum monasteria de seculo fugiencium et professiones faciencium in eisdem, que si remansissent in seculo, racione successionis vel quo- cumque alio titulo contigissent et que aliis libere dare potuissent, petere, accipere ac retinere valeant, sicut eciam id ipsum in bulla recol. mem. olim sanctissimi —— d. Alexandri pape quarti, quam vidimus et in maiestatis nostre presencia legi fecimus, graciosius continetur, libere qua possumus auctoritate cesarea prefatis fratribus presentibus indulgemus, mandan- tes omnibus principibus ecclesiasticis sive secularibus, ducibus, comitibus baronibus, militi- bus, iudicibus, nobilibus, iuratis civibus, communitatibus civitatum, quatenus eosdem fratres ord. Heremitarum s. Augustini auctoritate nostra imperiali confortent, protegant et defendant contra omnes, cuiuscumque condicionis vel status existant, predictos fratres Poena: quin- — — in gracia memorata conantes quomodolibet impedire. Nulli ergo — Testes huius rei sunt: ven. Gerlacus, Mogun- quaginta mar. auri. Signum seren. tinensis archiepiscopus, sacri Romani imperii per Alamanniam archicancellarius, ill. Ru- pertus senior, comes Palatinus Rheni, sacri Romani imperii archidapifer et dux Bavarie, Ludovicus dictus Romanus, marchio Brandemburgensis, sacri Romani imperii archicame- rarius, principes electores; venn. Arnestus, Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Lutho- muslensis, imperialis aule nostre cancellarius, Johannes Olomuczensis, Fridericus Ratis- bonensis, Berchtoldus Eystetensis, Theodericus Wormatiensis, Petrus Curiensis eccl. epis- copi; ill. Johannes, marchio Moravie, Bolko Swidnitzensis, Przymisslaus Teschinensis, Albertus Saxonie et Bolko Munsterbergensis duces; spectt. Heinricus de Swartzburg, Ulricus de Helffenstein, Wilhelmus de Katzenelbogen, Henricus de Montfort, Eberhardus de Wirtenberg, comites; nobb. Ulricus de Hanow, Gerlachus de Hochenloch, Thymo de Koldicz et Hasko de Swereticz, magistri imperialis camere nostre, ac Wenczo de Kungsek —— Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio et alii quam plures— literarum. Dat. Nurmberg a. d. 1363 III id. marc., regn. nostr. a. decimo septimo, imperii vero octavo. Ex orig. arch. monasterii in Schöntal in Bavaria ed. Monumenta Boica 26 p. 174 n. 205; editor eciam adnot. cancellariae adducit: Ad mandatum cesaris .. cancellarius. R. Johannes Luth.(?). — Cop. in
Strana 826
826 Regesta Bohemiae et Moraviae. transsumpto a Johanne, abbate monasterii s. Jacobi Hybernicorum Ratisbonae per manus Johannis Bernawer, not. publici 6. die m. apr. a. 1476 Ratisbonde dato, quod Brunae olim in archivo monasterii ad s. Thomam, nunc vero in archivo publico servatur (sign. 4, 5). — Cf. etiam Monumenta Boica 19 p. 433 n. 27. — Reg. imp. VIII 3930. — HU — [Lj. 1363) 1363 mart. 15. Norimbergae. Karolus imperator et rex fratribus ord. Heremitarum s. Augustini veniam dat bona mobilia et immobilia, non feudalia tenere eodem modo, ut in litteris 13. die m. mart. datis (cf. n. prae- cedentem). —. (sequitur tenor idem, ut in litteris supra- In nom. s. et indiv. trin. am. Karolus memoratis usque ad verba comitibus, baronibus. Deinde litterae prosequuntur: nobilibus, proceribus, militibus, clientibus, rectoribus et officiatis necnon civitatum universitatibus ac aliis nostris et imperii sacri subditis, devv. fidd. et dill., cuiuscumque status, ordinis et condicionis existant attencius iniungentes, ut pro nostra et imperii sacri reverencia non im- pediant vel perturbant, sed ipsos ab impedire vel turbare volentibus, si ab eis vel eorum aliquo petierint, manuteneant pariter et defendant. Nulli ergo——. Poena: centum mar. argenti. Inter testes nonnulli omittuntur (Gerlacus Moguntinensis, duces Swidnicensis, Te- schinensis et Munsterbergensis, Albertus Saxoniae), et loco eorum Rupertus iunior Palatinus Rheni, Eberhardus de Wertheim adducuntur. Dat. Nuremberg a. d. 1363, ind. prima, id. marc., regn. nostr. a. XVII, imperii vero VIII. Cop. saec. XV in. in cod. Thomaeo p. 21 Pragae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini ad s. Thomam, nunc vero in archivo publico centrali. — Ed. Pelzel, K. Karl IV II UB p. 345 n. 310. — Reg. imp. VIII 3930. — [LJ. 1364) 1363 mart. 17. Pragae. Nicolaus, praepositus [monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice], et Detlevus, [Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, archiepiscopi Pragensis in spi- ritualibus vicarii generales ], litterarum Venceslai, plebani in Ujezd (Ugezd), et Ulrici militis de Lešany (Lessan), 31. die m. oct. a. 1362 in Ujezd datarum tenore praemisso (vide supra Dat. Prage a. d. 1363 n. 1153), permutationem de bonis in Ujezd factam confirmant. die XVII m. marc. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo libri Erectionum eccl. Pragensis I fol. 39. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 43 n. 83. — [M]. 1365) 1363 mart. 17. Pragae. Czenko de Lipá, summus regni Bohemiae marescallus atque camerarius, eiusque filius Henricus omnes, qui civitatem Havličkův Brod (Brodam Teutonicalem) intrant vel inhabi- tant, a quibuslibet exactionibus et steuris per duos annos, a festo s. Johannis Bapt. proxime venturo computans, liberat. Nos Czenko de Lypa, supremus regni Boemie marschalcus et camerarius, et Heinricus, filius eiusdem d. Czenkonis, ad universorum noticiam presentibus volumus pervenire, quod nos civitatis nostre Brode Theutunicalis condicionem volentes facere meliorem omnibus hominibus ad eandem civitatem venientibus ipsamque inhabitare volentibus a data presen- cium a festo b. Johannis Bapt. venturi proxime ad duos annos continuos damus et conce- dimus plenam libertatem, volentes ipsos omnes ad predictam civitatem nostram venientes
826 Regesta Bohemiae et Moraviae. transsumpto a Johanne, abbate monasterii s. Jacobi Hybernicorum Ratisbonae per manus Johannis Bernawer, not. publici 6. die m. apr. a. 1476 Ratisbonde dato, quod Brunae olim in archivo monasterii ad s. Thomam, nunc vero in archivo publico servatur (sign. 4, 5). — Cf. etiam Monumenta Boica 19 p. 433 n. 27. — Reg. imp. VIII 3930. — HU — [Lj. 1363) 1363 mart. 15. Norimbergae. Karolus imperator et rex fratribus ord. Heremitarum s. Augustini veniam dat bona mobilia et immobilia, non feudalia tenere eodem modo, ut in litteris 13. die m. mart. datis (cf. n. prae- cedentem). —. (sequitur tenor idem, ut in litteris supra- In nom. s. et indiv. trin. am. Karolus memoratis usque ad verba comitibus, baronibus. Deinde litterae prosequuntur: nobilibus, proceribus, militibus, clientibus, rectoribus et officiatis necnon civitatum universitatibus ac aliis nostris et imperii sacri subditis, devv. fidd. et dill., cuiuscumque status, ordinis et condicionis existant attencius iniungentes, ut pro nostra et imperii sacri reverencia non im- pediant vel perturbant, sed ipsos ab impedire vel turbare volentibus, si ab eis vel eorum aliquo petierint, manuteneant pariter et defendant. Nulli ergo——. Poena: centum mar. argenti. Inter testes nonnulli omittuntur (Gerlacus Moguntinensis, duces Swidnicensis, Te- schinensis et Munsterbergensis, Albertus Saxoniae), et loco eorum Rupertus iunior Palatinus Rheni, Eberhardus de Wertheim adducuntur. Dat. Nuremberg a. d. 1363, ind. prima, id. marc., regn. nostr. a. XVII, imperii vero VIII. Cop. saec. XV in. in cod. Thomaeo p. 21 Pragae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini ad s. Thomam, nunc vero in archivo publico centrali. — Ed. Pelzel, K. Karl IV II UB p. 345 n. 310. — Reg. imp. VIII 3930. — [LJ. 1364) 1363 mart. 17. Pragae. Nicolaus, praepositus [monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice], et Detlevus, [Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, archiepiscopi Pragensis in spi- ritualibus vicarii generales ], litterarum Venceslai, plebani in Ujezd (Ugezd), et Ulrici militis de Lešany (Lessan), 31. die m. oct. a. 1362 in Ujezd datarum tenore praemisso (vide supra Dat. Prage a. d. 1363 n. 1153), permutationem de bonis in Ujezd factam confirmant. die XVII m. marc. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo libri Erectionum eccl. Pragensis I fol. 39. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 43 n. 83. — [M]. 1365) 1363 mart. 17. Pragae. Czenko de Lipá, summus regni Bohemiae marescallus atque camerarius, eiusque filius Henricus omnes, qui civitatem Havličkův Brod (Brodam Teutonicalem) intrant vel inhabi- tant, a quibuslibet exactionibus et steuris per duos annos, a festo s. Johannis Bapt. proxime venturo computans, liberat. Nos Czenko de Lypa, supremus regni Boemie marschalcus et camerarius, et Heinricus, filius eiusdem d. Czenkonis, ad universorum noticiam presentibus volumus pervenire, quod nos civitatis nostre Brode Theutunicalis condicionem volentes facere meliorem omnibus hominibus ad eandem civitatem venientibus ipsamque inhabitare volentibus a data presen- cium a festo b. Johannis Bapt. venturi proxime ad duos annos continuos damus et conce- dimus plenam libertatem, volentes ipsos omnes ad predictam civitatem nostram venientes
Strana 827
Annus 1363 mart. 13.— 18. 827 ab omnibus exaccionibus, contribucionibus, steuris et generaliter a quibuslibet dacionibus infra predictum tempus fore liberos et exemptos, promittentes bona et sincera fide sine dolo malo pendente prefato termino libertatis ipsos in eadem libertate fideliter conservare nec per nos aut nostros officialesa) quoslibet aliqualiter inpedire. Harum nostrarum testi- monio litterarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio sexta feria proxima ante dominicam, qua cantatur Iudica me. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. in archivo civitatis Havličkův Brod sign. 374. — Sigilla: I) de cera rubra, ,ostrvy“ modo crucis positae, in galea piscis cum fasce pennarum; S. CZENCZONIS. DE. LIPA. HII MI.MARSCALCI J. REGNI.BOEMIE. 2) idem ut praecedens; † S. hENRICI.D. LIII. — Ed. Čelakov- ský, Cod. iur. mun. II p. 582 n. 402. — HU — [L]. a) in orig. sequitur iterum nostros. 1366) 1363 mart. 18. Norimbergae. Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses, Venceslaum, Karoli impera- toris et regis primogenitum, et alios eiusdem imperatoris et regis heredes necnon Johannem, marchionem Moraviae, eiusque heredes in confraternitatem et unionem bonorum recipiunt. Wir Ludowig genant der Romer und Otte gebrudir, von gotes gn. margrafen ze Bran- demburg und ze Lusicz, des heil. Reichs obristen camerer, pfallenczgrafen by Rein und herczogen in Beyern, bekennen und tun kunt ——. wann wir in gegenwirtikeit des allir- durchl. fursten und herren, h. Karls, Romischen keisirs —— und kunigs ze Beheim, unsirs lieben gnedigen herren, mit wolbedachtem mut, mit rat unserr getrewen undirtanen, mit gutem willen und mit rechtir wizzen dem hohgeb. fursten, h. Wenczelawen, des ege- nanten unsirs herren des keisirs erstgeboren son, und alle des egenanten unsirs herren des keisirs erben mannes geslechte, wie vil er der mit hilf gots furbaz mer gewinnet, und der- selben kint, erben und erbes erben, und ob die alle nicht wern, den hohgeb. fursten h. Johansen, margrafen ze Merhern, und seynen erben und erbes erben mannes geslechte ewic- lichen zu uns und in unsir brudirschaft und erbeschaft genumen und empfangen haben, daz sy mitsampt uns yn eygenscheften, lehen und herscheften, furstumen und wirden furbaz mer margrafen ze Brandemburg und ze Lusicz sein, wesen und heizzen sullen, und daz sie alle und ire ytlicher besundir, wie vil der wirdet, sich marchrafen zu Brandemburg und zu Lusicz haben, halten, nennen und schreiben mugen und sullen und der margraffschefte und furstentume zu Brandemburg und zu Lusicz zeichen und wapen in bayniren und ouch sûst nach furstlichem sytem alleweg und zu allen iren notdurften, eren und wirden nach freyer willekur uffwerfen und furen mugen glicherweizz, als wir selbir und als seligir gedechtnuzze margraven ze Brandemburg und zu Lusicz, unsir vorforden, vormales getan haben. Und wann wir ouch dem egenanten h. Wenczlawen, unsirs herren des keisirs erstgebor- nen son, unserm lieben brudir und mitgeerbe, und allen des egenanten unsirs herren des keisirs erben mannes geslechte, wie vil er derselben furbaz mer gewinnet, und derselben kint erben und erbes erben und, ob die alle nicht weren, dem hohgeb. fursten h. Johansen, mar- grafen zu Merhern und seinen erben und erbes erben mannes geslechte des mit gutem willen gegunst haben, daz die hohgeb. fursten, h. Bolk, herczog zu Slesien und herre zu der Swid- nicz und zu dem Jawir, und der egenante h. Johans, margrafe ze Merhern, die lehen der furs- tentume und der margrafschefte by namen zu unsirs liben brudir h. Wenczelawen hant und allir der, die daz angeet, als dovor begriffen ist, recht und redlich empfangen haben, wann wir dieselben lehen alle mit gutem willen mit fanen der margrafschefte zu Brandem- burg und zu Lusicz und mit andrer gewonlicher schonheit und zierheit unserm herren dem
Annus 1363 mart. 13.— 18. 827 ab omnibus exaccionibus, contribucionibus, steuris et generaliter a quibuslibet dacionibus infra predictum tempus fore liberos et exemptos, promittentes bona et sincera fide sine dolo malo pendente prefato termino libertatis ipsos in eadem libertate fideliter conservare nec per nos aut nostros officialesa) quoslibet aliqualiter inpedire. Harum nostrarum testi- monio litterarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio sexta feria proxima ante dominicam, qua cantatur Iudica me. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. in archivo civitatis Havličkův Brod sign. 374. — Sigilla: I) de cera rubra, ,ostrvy“ modo crucis positae, in galea piscis cum fasce pennarum; S. CZENCZONIS. DE. LIPA. HII MI.MARSCALCI J. REGNI.BOEMIE. 2) idem ut praecedens; † S. hENRICI.D. LIII. — Ed. Čelakov- ský, Cod. iur. mun. II p. 582 n. 402. — HU — [L]. a) in orig. sequitur iterum nostros. 1366) 1363 mart. 18. Norimbergae. Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses, Venceslaum, Karoli impera- toris et regis primogenitum, et alios eiusdem imperatoris et regis heredes necnon Johannem, marchionem Moraviae, eiusque heredes in confraternitatem et unionem bonorum recipiunt. Wir Ludowig genant der Romer und Otte gebrudir, von gotes gn. margrafen ze Bran- demburg und ze Lusicz, des heil. Reichs obristen camerer, pfallenczgrafen by Rein und herczogen in Beyern, bekennen und tun kunt ——. wann wir in gegenwirtikeit des allir- durchl. fursten und herren, h. Karls, Romischen keisirs —— und kunigs ze Beheim, unsirs lieben gnedigen herren, mit wolbedachtem mut, mit rat unserr getrewen undirtanen, mit gutem willen und mit rechtir wizzen dem hohgeb. fursten, h. Wenczelawen, des ege- nanten unsirs herren des keisirs erstgeboren son, und alle des egenanten unsirs herren des keisirs erben mannes geslechte, wie vil er der mit hilf gots furbaz mer gewinnet, und der- selben kint, erben und erbes erben, und ob die alle nicht wern, den hohgeb. fursten h. Johansen, margrafen ze Merhern, und seynen erben und erbes erben mannes geslechte ewic- lichen zu uns und in unsir brudirschaft und erbeschaft genumen und empfangen haben, daz sy mitsampt uns yn eygenscheften, lehen und herscheften, furstumen und wirden furbaz mer margrafen ze Brandemburg und ze Lusicz sein, wesen und heizzen sullen, und daz sie alle und ire ytlicher besundir, wie vil der wirdet, sich marchrafen zu Brandemburg und zu Lusicz haben, halten, nennen und schreiben mugen und sullen und der margraffschefte und furstentume zu Brandemburg und zu Lusicz zeichen und wapen in bayniren und ouch sûst nach furstlichem sytem alleweg und zu allen iren notdurften, eren und wirden nach freyer willekur uffwerfen und furen mugen glicherweizz, als wir selbir und als seligir gedechtnuzze margraven ze Brandemburg und zu Lusicz, unsir vorforden, vormales getan haben. Und wann wir ouch dem egenanten h. Wenczlawen, unsirs herren des keisirs erstgebor- nen son, unserm lieben brudir und mitgeerbe, und allen des egenanten unsirs herren des keisirs erben mannes geslechte, wie vil er derselben furbaz mer gewinnet, und derselben kint erben und erbes erben und, ob die alle nicht weren, dem hohgeb. fursten h. Johansen, mar- grafen zu Merhern und seinen erben und erbes erben mannes geslechte des mit gutem willen gegunst haben, daz die hohgeb. fursten, h. Bolk, herczog zu Slesien und herre zu der Swid- nicz und zu dem Jawir, und der egenante h. Johans, margrafe ze Merhern, die lehen der furs- tentume und der margrafschefte by namen zu unsirs liben brudir h. Wenczelawen hant und allir der, die daz angeet, als dovor begriffen ist, recht und redlich empfangen haben, wann wir dieselben lehen alle mit gutem willen mit fanen der margrafschefte zu Brandem- burg und zu Lusicz und mit andrer gewonlicher schonheit und zierheit unserm herren dem
Strana 828
828 Regesta Bohemiae et Moraviae. keisir uffgelazzen haben und er dieselben lehen also vorlihen hat durch unsirer sunderlicher bete allen den, dye dovor geschriben steen, also daz wir und sy die mit eynander tragen sullen, wir, die obgenanten margraven Ludowig und Otte, und unsern erben und erbes erben mannes geslecht in nuczlichir gewer, und sye in der mazze, als dovor und hernach begriffen ist, dovon meinen und wellen wir mit wolbedachtem mute, mit rat unsrer getrewen were daz sache, daz wir, die obgenanten margrafen Ludowig der Romer und margrafe Otte, also sturben, daz wir eliche unsirs leibs erben mannes geslechte hindir uns nicht liezzen, odir, ob wir ouch erben gewunnen und die also vorgiengen, daz sie yres leibs erben mannes ge- slecht hindir in ouch nicht liezzen, wenn odir in welhen zeiten das geschee, daz denn zehant die obgenanten margrafschefte und furstentume czu Brandemburg und zu Lusicz mit dem obristen camermeisterampte des Reichs, mit der stymme der kür und wal eines Romi- schen kunigs eynes kunftigen keisirs, mit allen lehen, herschefften, freyhiten, wirden, eren, landen, leuten, manscheften, gerichten und allen zugehorungen, wie man die benennen mag mit sundirlichen worten, nichtes auzgenomen, uff den egenanten h. Wenczlawen, unsirn lie- ben brudir, der unsir gleichir mitgeerbe ist und sein sol, und uff andir unsirs herren des keisirs erben mannes geslechte, wie vil er der gewinnet mit hilfe gotes, und uff ir erben und erbes erben, und ob die alle nicht weren, uff den hochgeb. fursten, h. Johansen, margraven ze Mer- hern und seinen erben und erbes erben mannes geslechte ewiclich, lediclich, ungehindert und on alle irrung vallen sol. Wer abir sache, daz wir, die obgenanten Ludowig der Romer und Otte, odir unsir erben also sturben, daz wir tochtir hinder uns liezzen, daz sy dieselben wirdiclich als fursten kindir bestatten sullen also, daz yglicher tochtir zehen tüsent sch. grosser pfen. Prag. muncze volgen und mit ir geben werden. Und by namen meinen wir, daz wir und alle unsirs leibs erben mannes geslecht, dieweil wir und sy leben, in nucze und gewer der margrafschefte ze Brandemburg und zu Lusicz, der stymme der kür und wal eynes kumftigen keisirs und allir herschefte, wirden und eren mit frid und mit gemache unbetrubt und ungehindert bleiben sullen. Ouch sol die hochgeb. furstynn frow Ingbork, margrafinn ze Brandemburg und ze Lusicz, unsir des margrafen Ludowigs des Romir eliche wirtinne, by irem leibgeding, daz wir yeczunt ir gemachet haben odir noch machen und vorschreiben werden, genezlich ungehindert bleiben.1) Ouch globen wir —— den egenanten hochgeb. fursten herezogen Bolken und margrafen Johansen, daz wir bestellen und unverczogenlich schaffen wollen, daz alle unsir getrewen undertanen, fursten, graven, herren, freyen, ritter, knecht, richter, burgermeister, rete, schepfen und gemeinschefte unsirr furstentum, lant und stete der margrafscheffte zu Brandenburg und zu Lusicz allesampt uff die egenanten sachen von wort ze worte, als si dovor begriffen sint, hulden, globen und sweren sullen und darubir in brive geben mit iren anhangenden insigeln, als schier sie des unsir her der keisir odir die egenanten fursten herczog Bolk und margraff Johans des ermanent. Ouch biten wir unsirn egenanten herren den keysir demuticlich und mit allem fleizz, daz er von wegen des heil. Romischen reichs mit volkomenheit keisirlicher macht alle die vorgeschriben sachen von wort zu worte, als sie begriffen sein, bestetigen welle durch sundirlich gnade in dem besten gestalt und in der besten formen und weiz, als daz ymmer gesein mag nach gewonheit, eren und wirden des heil. Romischen reichs. Und biten ouch alle die erwidigen und hochgeb. herren die kurfursten des heil. Reichs, geistlich und werltlich, daz si ir besundir brive zu gezeug. nuzze und zu ewigem gedechtnuzze dorubir geben wollen. Mit urkunt dicz brives, versigelt mit unsirn anhangenden insigeln. Der geben ist zu Nuremberg nach Christ geburt dreu- zenhundert iar und darnach in dem drey und sechzigstem iar an dem nehsten samztage vor dem suntage, so man singet Judica in der vasten. Per d. marchionem Hildebran- dus. Orig. perg. cum 2 sigg., oblongo de cera comm. et rot. de cera rubra, comm. impressa, laeso, in filis ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XVI: Suscepcio heredum regni Bohemie in marchionatum Brandemburgensem. — Versio latina in litteris imperatoris et regis Karoli, eodem die Norimbergae datis, v. infra n. 1370. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1277 n. 251. — Gercken,
828 Regesta Bohemiae et Moraviae. keisir uffgelazzen haben und er dieselben lehen also vorlihen hat durch unsirer sunderlicher bete allen den, dye dovor geschriben steen, also daz wir und sy die mit eynander tragen sullen, wir, die obgenanten margraven Ludowig und Otte, und unsern erben und erbes erben mannes geslecht in nuczlichir gewer, und sye in der mazze, als dovor und hernach begriffen ist, dovon meinen und wellen wir mit wolbedachtem mute, mit rat unsrer getrewen were daz sache, daz wir, die obgenanten margrafen Ludowig der Romer und margrafe Otte, also sturben, daz wir eliche unsirs leibs erben mannes geslechte hindir uns nicht liezzen, odir, ob wir ouch erben gewunnen und die also vorgiengen, daz sie yres leibs erben mannes ge- slecht hindir in ouch nicht liezzen, wenn odir in welhen zeiten das geschee, daz denn zehant die obgenanten margrafschefte und furstentume czu Brandemburg und zu Lusicz mit dem obristen camermeisterampte des Reichs, mit der stymme der kür und wal eines Romi- schen kunigs eynes kunftigen keisirs, mit allen lehen, herschefften, freyhiten, wirden, eren, landen, leuten, manscheften, gerichten und allen zugehorungen, wie man die benennen mag mit sundirlichen worten, nichtes auzgenomen, uff den egenanten h. Wenczlawen, unsirn lie- ben brudir, der unsir gleichir mitgeerbe ist und sein sol, und uff andir unsirs herren des keisirs erben mannes geslechte, wie vil er der gewinnet mit hilfe gotes, und uff ir erben und erbes erben, und ob die alle nicht weren, uff den hochgeb. fursten, h. Johansen, margraven ze Mer- hern und seinen erben und erbes erben mannes geslechte ewiclich, lediclich, ungehindert und on alle irrung vallen sol. Wer abir sache, daz wir, die obgenanten Ludowig der Romer und Otte, odir unsir erben also sturben, daz wir tochtir hinder uns liezzen, daz sy dieselben wirdiclich als fursten kindir bestatten sullen also, daz yglicher tochtir zehen tüsent sch. grosser pfen. Prag. muncze volgen und mit ir geben werden. Und by namen meinen wir, daz wir und alle unsirs leibs erben mannes geslecht, dieweil wir und sy leben, in nucze und gewer der margrafschefte ze Brandemburg und zu Lusicz, der stymme der kür und wal eynes kumftigen keisirs und allir herschefte, wirden und eren mit frid und mit gemache unbetrubt und ungehindert bleiben sullen. Ouch sol die hochgeb. furstynn frow Ingbork, margrafinn ze Brandemburg und ze Lusicz, unsir des margrafen Ludowigs des Romir eliche wirtinne, by irem leibgeding, daz wir yeczunt ir gemachet haben odir noch machen und vorschreiben werden, genezlich ungehindert bleiben.1) Ouch globen wir —— den egenanten hochgeb. fursten herezogen Bolken und margrafen Johansen, daz wir bestellen und unverczogenlich schaffen wollen, daz alle unsir getrewen undertanen, fursten, graven, herren, freyen, ritter, knecht, richter, burgermeister, rete, schepfen und gemeinschefte unsirr furstentum, lant und stete der margrafscheffte zu Brandenburg und zu Lusicz allesampt uff die egenanten sachen von wort ze worte, als si dovor begriffen sint, hulden, globen und sweren sullen und darubir in brive geben mit iren anhangenden insigeln, als schier sie des unsir her der keisir odir die egenanten fursten herczog Bolk und margraff Johans des ermanent. Ouch biten wir unsirn egenanten herren den keysir demuticlich und mit allem fleizz, daz er von wegen des heil. Romischen reichs mit volkomenheit keisirlicher macht alle die vorgeschriben sachen von wort zu worte, als sie begriffen sein, bestetigen welle durch sundirlich gnade in dem besten gestalt und in der besten formen und weiz, als daz ymmer gesein mag nach gewonheit, eren und wirden des heil. Romischen reichs. Und biten ouch alle die erwidigen und hochgeb. herren die kurfursten des heil. Reichs, geistlich und werltlich, daz si ir besundir brive zu gezeug. nuzze und zu ewigem gedechtnuzze dorubir geben wollen. Mit urkunt dicz brives, versigelt mit unsirn anhangenden insigeln. Der geben ist zu Nuremberg nach Christ geburt dreu- zenhundert iar und darnach in dem drey und sechzigstem iar an dem nehsten samztage vor dem suntage, so man singet Judica in der vasten. Per d. marchionem Hildebran- dus. Orig. perg. cum 2 sigg., oblongo de cera comm. et rot. de cera rubra, comm. impressa, laeso, in filis ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XVI: Suscepcio heredum regni Bohemie in marchionatum Brandemburgensem. — Versio latina in litteris imperatoris et regis Karoli, eodem die Norimbergae datis, v. infra n. 1370. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1277 n. 251. — Gercken,
Strana 829
Annus 1363 mart. 18. 829 Cod. dipl. Brandenburgensis I11 p. 111. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburgensis 11, 2 p. 445 n. 1055. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 506 n. 520. — Reg. imp. VIII Reichssachen 387. — [M]. 1) Cf. el. infra n. 1465. 1367) 1363 mart. 18. Norimbergae. Karolus imperator et rex Ottoni, marchioni Brandenburgensi, filiam suam Elisabeth in sponsam dat et dotem eius diversasque condiciones, ad ducatum Svidnicensem et Jaurensem marchionatumque Lusatiae pertinentes, statuit. bekhennen etc., dass wir haben angesehen die besondere freundschafft und getreue stete lieb der hochgeb. Ludwiges des Römers und Otten gebrüder, margrafen zu Branden- burg, des heil. Reichs obristen cammerern, unsern lieben ohaimen u. fürsten, damit sie unser kaiserlichen eer und wirde allweg freundlich und mit ganczen steten fleiss gemeinet haben und noch stettichen mainen, und davon mit rat unsrer fürsten und auch ander unsrer ——, haben wir ihn getreuen und undertanen, mit wolbedachtem muet und guetem willen — globet und globen ihn auch im gueten treuen, ohn geferde, dass wir die hochgeb. Elisabeth, unsere liebe tochter, dem eegenanten markgrafen Otten von Brandenburg zu konschafft und zu einer eelichen wirtin ohne verczog und ohn hindernuss nach gewohnheit der heil. kirchen geben wollen und sollen über sieben jahr, die man von dem sontag nach Ostern, der schierist kunftig ist, nacheinander zelen soll. Auch globen wir in gueten treuen, ohn geferde, dass wir demselben marggrafen Otten, nu fürbass unserm lieben sohn und eidem, mit der eegenanten unser tochter zwainczig tausend sch. gr. phen. Prager müncz mit gereitem gelde geben und genczlichen beczalen wollen und sollen indwenig einem ganczen jar zu zelen von dem tage, als die eegenante unser liebe tochter ihme zugeleget wirdet, also dass man der eegenanten unser tochter dreissig tausend sch. auf landen, burgen und vesten da engegen bewisen solle, in solcher bescheidenheit: were das sache, dass sie stürben ohn erben, dass denn uns und unsern erben zwainczig tausend sch. und ihn und iren erben dreissig tausend sch. wieder werden und unverczogenlich gevallen sollen. Und were das sach, dass der hochgeb. Wenczlaw, unser erstgeborner sohn, also stürbe, dass er eeliche seines leibes erben mannes geschlecht hinder ihme nicht liesse und darumb die herczogtumb und die fürstentumb der lande zu der Schweidnicz und zu dem Jauer auf die eebenante unsere tochter als auf ihren rechten erben fielen, so sollen die eegenanten marggrafen, Ludwig der Römer und marggraf Otto, unser lieber sohn und eidam, des verbunden und verpflichtet sein, dass sie unser erben und nachkomen, künigen zu Behemen, und der cron desselbigen künigreichs, bei namen die markgrafschafft zu Lausicz und darczu ander land, die dem künigreich und der cron zu Behemen gelegen sein und miteinander also gut sein, als die eegenanten herczogthumb zu der Schweidnicz und zu dem Jauer und was der hochgeb. Wolekh, herczog und herr der selben lande, erblicher herschaft derselben unser tochter denn hinder ihm lassen wirdet, in andtworten und an uns weisen sollen. Und dieselben land, die sie uns denn einandtworten und geben werden, sollen wegen und guet sein zu gleicher werdt- schafft der eegenanten fürstentumb und herczogtumb zu der Schweidnicz und zu dem Jauer und was darczu gehört nach ausrichtung erberer biderer lute, die wir beiderseit darczu kisen und geben werden. Und dieselben land soll man uns zu hand bewisen und ritter und knechte, mann und bürger und alle landsessen derselbigen land sollen uns, unsern erben und nachkomen, künigen zu Behemen, und der cronen des künigreichs zu Behem darauf holden, globen und sweren; dass were denn, dass die eegenanten Ludwig und Otto, marggra- fen zu Brandenburg, mit unserm eegenanten schwager, herezog Bolcken, das bestellen und geschaffen möchten, dass ihr die vorgenante herczogtumb und fürstentumb zu der Schweid- nicz und zu dem Jauer mit ihr zugehörung und was ihr sonst erbes hat, uns, unsern erben
Annus 1363 mart. 18. 829 Cod. dipl. Brandenburgensis I11 p. 111. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburgensis 11, 2 p. 445 n. 1055. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 506 n. 520. — Reg. imp. VIII Reichssachen 387. — [M]. 1) Cf. el. infra n. 1465. 1367) 1363 mart. 18. Norimbergae. Karolus imperator et rex Ottoni, marchioni Brandenburgensi, filiam suam Elisabeth in sponsam dat et dotem eius diversasque condiciones, ad ducatum Svidnicensem et Jaurensem marchionatumque Lusatiae pertinentes, statuit. bekhennen etc., dass wir haben angesehen die besondere freundschafft und getreue stete lieb der hochgeb. Ludwiges des Römers und Otten gebrüder, margrafen zu Branden- burg, des heil. Reichs obristen cammerern, unsern lieben ohaimen u. fürsten, damit sie unser kaiserlichen eer und wirde allweg freundlich und mit ganczen steten fleiss gemeinet haben und noch stettichen mainen, und davon mit rat unsrer fürsten und auch ander unsrer ——, haben wir ihn getreuen und undertanen, mit wolbedachtem muet und guetem willen — globet und globen ihn auch im gueten treuen, ohn geferde, dass wir die hochgeb. Elisabeth, unsere liebe tochter, dem eegenanten markgrafen Otten von Brandenburg zu konschafft und zu einer eelichen wirtin ohne verczog und ohn hindernuss nach gewohnheit der heil. kirchen geben wollen und sollen über sieben jahr, die man von dem sontag nach Ostern, der schierist kunftig ist, nacheinander zelen soll. Auch globen wir in gueten treuen, ohn geferde, dass wir demselben marggrafen Otten, nu fürbass unserm lieben sohn und eidem, mit der eegenanten unser tochter zwainczig tausend sch. gr. phen. Prager müncz mit gereitem gelde geben und genczlichen beczalen wollen und sollen indwenig einem ganczen jar zu zelen von dem tage, als die eegenante unser liebe tochter ihme zugeleget wirdet, also dass man der eegenanten unser tochter dreissig tausend sch. auf landen, burgen und vesten da engegen bewisen solle, in solcher bescheidenheit: were das sache, dass sie stürben ohn erben, dass denn uns und unsern erben zwainczig tausend sch. und ihn und iren erben dreissig tausend sch. wieder werden und unverczogenlich gevallen sollen. Und were das sach, dass der hochgeb. Wenczlaw, unser erstgeborner sohn, also stürbe, dass er eeliche seines leibes erben mannes geschlecht hinder ihme nicht liesse und darumb die herczogtumb und die fürstentumb der lande zu der Schweidnicz und zu dem Jauer auf die eebenante unsere tochter als auf ihren rechten erben fielen, so sollen die eegenanten marggrafen, Ludwig der Römer und marggraf Otto, unser lieber sohn und eidam, des verbunden und verpflichtet sein, dass sie unser erben und nachkomen, künigen zu Behemen, und der cron desselbigen künigreichs, bei namen die markgrafschafft zu Lausicz und darczu ander land, die dem künigreich und der cron zu Behemen gelegen sein und miteinander also gut sein, als die eegenanten herczogthumb zu der Schweidnicz und zu dem Jauer und was der hochgeb. Wolekh, herczog und herr der selben lande, erblicher herschaft derselben unser tochter denn hinder ihm lassen wirdet, in andtworten und an uns weisen sollen. Und dieselben land, die sie uns denn einandtworten und geben werden, sollen wegen und guet sein zu gleicher werdt- schafft der eegenanten fürstentumb und herczogtumb zu der Schweidnicz und zu dem Jauer und was darczu gehört nach ausrichtung erberer biderer lute, die wir beiderseit darczu kisen und geben werden. Und dieselben land soll man uns zu hand bewisen und ritter und knechte, mann und bürger und alle landsessen derselbigen land sollen uns, unsern erben und nachkomen, künigen zu Behemen, und der cronen des künigreichs zu Behem darauf holden, globen und sweren; dass were denn, dass die eegenanten Ludwig und Otto, marggra- fen zu Brandenburg, mit unserm eegenanten schwager, herezog Bolcken, das bestellen und geschaffen möchten, dass ihr die vorgenante herczogtumb und fürstentumb zu der Schweid- nicz und zu dem Jauer mit ihr zugehörung und was ihr sonst erbes hat, uns, unsern erben
Strana 830
830 Regesta Bohemiae et Moraviae. [und] nachkomen, künigen zu Boheim und der cronen des künigreichs zu Boheim, williglich liesse; doran soll uns, unsern erben und nachkomen, künigen zu Bohemen, genczlich und wol genuegen; und wann das geschicht, so sollen in die land, die sie darumb an uns geweist haben, von uns denn ledig und los sein. Mit urkund etc. Dat. Nürnberg a. d. 1363 sabbato proximo ante dominicam Iudica, regnorum etc. Ex copiario Nostitziano, quod Pragae nunc in bibliotheca Musei Nat. servatur, ed. Pelzel, K. Karl IV II UB p. 230 n. 226. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 11, 2 p. 449 n. 1057; solum pars usque ad verba zelen soll. — Jireček, Cod. iur. boh. I1, 1 p. 504 n. 519. — Reg. imp. VIII 3940. — [LJ. 1368) 1363 mart. 18. Norimbergae. Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses, Elisabeth, Karoli imperatoris et regis filiae, eidem Ottoni marchioni desponsae, dotem dicunt. Wir Ludoweig genant der Romer und Otte gebruder von gots gn. marggraven zu Bran- demburg und zu Lusicz, des heil. Reichs obristen camerer, pfallentgraven bey Reyn und herczogen in Beyern, bekennen und tun kunt — : wan der allirdurchl. furste und herre, h. Karl, Romischer keyser — — und kunig zu Behem, durch sündirliche seyne gûte und durch sulche gnade, als er uns früntlichen meynet, uns gelobt hat in guten trewen on ge- verd, das er uns, dem egenanten marggrafen Otten, die hochgeb. furstinne iungfraw Elyza- beth, seyne tochter, zu eyner elichen wirtinne nach der kyrchen gewonheit geben wil und sol indwendig syben iaren, die man von dem süntag nach Ostern, der schirest kumftig ist, nach enander zelen sol, und hat ouch gelobt, daz er uns, dem egenanten marggraven Otten, mit der egenanten unsirr lieben gemahel, seynir tochter, zwentzig tusent sch. grozzer phen. Prag. müncz mit gereitem gelde geben und gentzlich betzalen wil und sol indwennig eynem gantzen iare zu zelen von dem tage, als uns die egenante seyne tochter, unsirr liebe gemahel, zugeleget wirdet, des geloben wir dem(!) vorgenanten marggraven Ludoweig und Otte, besampt in guten trewen on geverd und mit rechter wissen, das wir der egenanten iungfra- wen Elyzabeth, desselben unsirs herren des keysirs tochter, dreyzig tusint sch. grozzer phen. Prag. müncz uff landen, burgen und vesten zehant on allen furgeczog beweisen sullen und wollen in sulcher bescheidenheit, wer das sache, daz wir obgenanten marggrave Otte und die egenante iungfrawe Elyzabeth, unsirr liebe gemahel, also sturben, daz wir erben hinder uns nicht liezzen, daz denne dem egenanten unsirm herren dem keyser und seynen erben und nachkomen zwenczig tusint sch. und unsirm bruder marggraven Ludowigen und seynen erben dreyzig tusint sch. grozzer pfen. Prag. müncz wider werden und unverczogenlich gevallen sullen. Wer ouch sache, das der hochgeb. furste, h. Wenczlaw, des egenanten unsirs herren des keysers erstgeborner sun, also sturbe, das er eliche seynes leibes erben mannes geslechte hinder ym nicht liezze, und dorumb die herczogtum und die furstentum der lande zu der Swidnicz und zu dem Jawir uff die egenante unsirs genedigen herren des keyser toch- ter als uff iren rechten erben vielen, so sullen wir, die egenanten marggraven Ludoweig und Otte, des verpunden und pflichtig seyn, verpinden und verpflichten uns und geloben ouch in guten trewen on geverd, das wir, unsirn erben und nachkomen dem egenanten un- sirm herren dem keysir als eynem kunige zu Behem, seynen erben und nachkomen, kunigen zu Behem, und der cronen desselben kunigriches beynamen die marggraveschafft zu Lusicz und darczu andir land, die dem kunigreich und der cronen zu Behem gelegen sint und die mitenander also gut seint, als die egenanten herczogtum und furstentum zu der Sweidnicz und zu dem Jawir, und was der hochgeb. furste, h. Bolko, herczog von Slesien und herre zu der Swidnicz und zu dem Jawir, erblicher herschafft derselben unsirs gn. herren des keysirs tochter hinder ym lazzen wirdet, inantwurten und an sie weisen sullen und dieselben lant, die wir yn denne inantwurten und geben werden, sullen wegen und gut seyn zu gleycher
830 Regesta Bohemiae et Moraviae. [und] nachkomen, künigen zu Boheim und der cronen des künigreichs zu Boheim, williglich liesse; doran soll uns, unsern erben und nachkomen, künigen zu Bohemen, genczlich und wol genuegen; und wann das geschicht, so sollen in die land, die sie darumb an uns geweist haben, von uns denn ledig und los sein. Mit urkund etc. Dat. Nürnberg a. d. 1363 sabbato proximo ante dominicam Iudica, regnorum etc. Ex copiario Nostitziano, quod Pragae nunc in bibliotheca Musei Nat. servatur, ed. Pelzel, K. Karl IV II UB p. 230 n. 226. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 11, 2 p. 449 n. 1057; solum pars usque ad verba zelen soll. — Jireček, Cod. iur. boh. I1, 1 p. 504 n. 519. — Reg. imp. VIII 3940. — [LJ. 1368) 1363 mart. 18. Norimbergae. Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses, Elisabeth, Karoli imperatoris et regis filiae, eidem Ottoni marchioni desponsae, dotem dicunt. Wir Ludoweig genant der Romer und Otte gebruder von gots gn. marggraven zu Bran- demburg und zu Lusicz, des heil. Reichs obristen camerer, pfallentgraven bey Reyn und herczogen in Beyern, bekennen und tun kunt — : wan der allirdurchl. furste und herre, h. Karl, Romischer keyser — — und kunig zu Behem, durch sündirliche seyne gûte und durch sulche gnade, als er uns früntlichen meynet, uns gelobt hat in guten trewen on ge- verd, das er uns, dem egenanten marggrafen Otten, die hochgeb. furstinne iungfraw Elyza- beth, seyne tochter, zu eyner elichen wirtinne nach der kyrchen gewonheit geben wil und sol indwendig syben iaren, die man von dem süntag nach Ostern, der schirest kumftig ist, nach enander zelen sol, und hat ouch gelobt, daz er uns, dem egenanten marggraven Otten, mit der egenanten unsirr lieben gemahel, seynir tochter, zwentzig tusent sch. grozzer phen. Prag. müncz mit gereitem gelde geben und gentzlich betzalen wil und sol indwennig eynem gantzen iare zu zelen von dem tage, als uns die egenante seyne tochter, unsirr liebe gemahel, zugeleget wirdet, des geloben wir dem(!) vorgenanten marggraven Ludoweig und Otte, besampt in guten trewen on geverd und mit rechter wissen, das wir der egenanten iungfra- wen Elyzabeth, desselben unsirs herren des keysirs tochter, dreyzig tusint sch. grozzer phen. Prag. müncz uff landen, burgen und vesten zehant on allen furgeczog beweisen sullen und wollen in sulcher bescheidenheit, wer das sache, daz wir obgenanten marggrave Otte und die egenante iungfrawe Elyzabeth, unsirr liebe gemahel, also sturben, daz wir erben hinder uns nicht liezzen, daz denne dem egenanten unsirm herren dem keyser und seynen erben und nachkomen zwenczig tusint sch. und unsirm bruder marggraven Ludowigen und seynen erben dreyzig tusint sch. grozzer pfen. Prag. müncz wider werden und unverczogenlich gevallen sullen. Wer ouch sache, das der hochgeb. furste, h. Wenczlaw, des egenanten unsirs herren des keysers erstgeborner sun, also sturbe, das er eliche seynes leibes erben mannes geslechte hinder ym nicht liezze, und dorumb die herczogtum und die furstentum der lande zu der Swidnicz und zu dem Jawir uff die egenante unsirs genedigen herren des keyser toch- ter als uff iren rechten erben vielen, so sullen wir, die egenanten marggraven Ludoweig und Otte, des verpunden und pflichtig seyn, verpinden und verpflichten uns und geloben ouch in guten trewen on geverd, das wir, unsirn erben und nachkomen dem egenanten un- sirm herren dem keysir als eynem kunige zu Behem, seynen erben und nachkomen, kunigen zu Behem, und der cronen desselben kunigriches beynamen die marggraveschafft zu Lusicz und darczu andir land, die dem kunigreich und der cronen zu Behem gelegen sint und die mitenander also gut seint, als die egenanten herczogtum und furstentum zu der Sweidnicz und zu dem Jawir, und was der hochgeb. furste, h. Bolko, herczog von Slesien und herre zu der Swidnicz und zu dem Jawir, erblicher herschafft derselben unsirs gn. herren des keysirs tochter hinder ym lazzen wirdet, inantwurten und an sie weisen sullen und dieselben lant, die wir yn denne inantwurten und geben werden, sullen wegen und gut seyn zu gleycher
Strana 831
Annus 1363 mart. 18. 831 werdschafft der egenanten furstentum und herczogtum zu der Swidnicz und zu dem Jawir, und was darczu gehoret, nach usrichtung erberer biderber lûte, die wir beydirseit dorczu kyesen und geben werden. Und dieselben lant sullen und wollen wir ym zehant beweysen und darczu ritter und ouch man und burger und alle lantsezzen derselben lant sullen ym, seynen erben und nachkomen, kunigen zu Behem, und der cronen des kunigreichs zu Behem doruff hulden, geloben und sweren. Wer aber, das wir, die obgenanten Ludoweig und Otte marggraven zu Brandemburg, an dem egenanten herczogen Bolken das bestellen und schaf- fen mochten, das er die vorgenanten herczogtum und furstentum zu der Swidnicz und zu dem Jawir mit irer zugehorunge, und was er sust erbes hat, dem vorgenanten unsirm herren dem keyser als eynem kunig zu Behem, seynen erben und nachkomen, kunigen zu Behem, und der cronen des kunigreichs zu Behem williclichen liezze, doran sol in genezlich wol genugen. Und wenne das geschiet und wir es darczu bringen, so sullen uns land, die wir darumb an sie geweiset haben, von in lozz und ledig seyn. Mit urkund dicz brieves, vorsigelt mit unsirm anhangenden insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburt dreyzenhundirt iar darnach in dem drey und sechzigstem iare an dem nechsten sunabund vor dem suntage, als man singet Iudica in der vasten. Per d. marchionem Hildebrandus. Orig. perg. cum 2 sigg., oblongo de cera comm. et rot. de cera rubra comm. impressa, in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV ex.: Contractus matrimonii inter Ottonem Brandemburgensem et filiam d. imperatoris. — Ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 11, 2 p. 447 n. 1056. — Reg. imp. VIII Reichssachen 388. — [MJ. 1369) 1363 mart. 18. Norimbergae. Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses, Karolo imperatori et regi et Bolconi, duci Svidnicensi, concedunt, ut marchionatum Lusatiae a marchionibus Misnensibus redimere valeant. Wir Ludoweig genant der Romer und Otte gebruder, von gotes gen. margraven zu Brandenburg und zu Luzicz, des heil. Reichs obristen camerer, pfallenczgraven bey Rein und herczogen in Beyern, bekennen und tun kunt ——, daz wir haben angesehen sunderlich genad und gûte des allerdurchl. fursten und herren, h. Karls, Romischen keisers — — und kunges zu Beheim, unsers lieben genedigen herren, domit er uns alleweg fruntlich gemeinet hat und ouch steticlichen meinet, als wir desselben wol kuntlichen empfunden haben und ouch teglich empfinden zu unsern nuczen und eren, und dovon mit wolbedachtem mute, mit rate unserer getrewen undertanen, mit gütem willen und mit rechter wissen so gunnen wir dem egenanten unsrem herren dem keiser und dem hochgeb. fursten h. Bolken, herc- zogen von Slezien und herren ze der Swidnicz und zu dem Jawor, daz sie die margrafschafft zu Lusicz mit irer zugehorung von den hochgeb. fursten, h. Fridrichen und seinen brudern, marggraven zu Meyssen, ledigen und lozzen mugen umb alsovil geltes, als wir sie vorseczt haben nach lout unserr brieve, die doruber gemachet sein, und wenn das geschicht, das denn der egenante unser herre der keiser, der herczog von der Swidnicz und ir beyder erben und nachkomen dieselben margrafschafft zu Lusicz umb dasselbe gelt, domit sie geloset wirdet, zu rechtem pfande haben, halten und nuczzen sullen mit mannen, manscheften, steten, her- scheften, leuten, guten und allen zugehorungen, wie man die benennen mag, nichtes uszu- nemen, in aller der mazze, als sie den egenanten margraven von Meissen yeczunt vorpfen- det ist, also das wir und unsers leibes erben mannes geslechte dieselbe margrafschaft umb dasselbe gelt wider geledigen und gelosen mugen. Wer abir sache, das wir, die obgenanten marggraven Ludoweig der Romer und Otte, also sturben, daz wir eliche unsers leibes erben mannes geslechte hinder uns nicht liezzen, oder, ob wir ouch erben gewunnen und die also vorgiengen, das sie ires leibes erben mannes geslechte hinder yn ouch nicht liezzen, wenne
Annus 1363 mart. 18. 831 werdschafft der egenanten furstentum und herczogtum zu der Swidnicz und zu dem Jawir, und was darczu gehoret, nach usrichtung erberer biderber lûte, die wir beydirseit dorczu kyesen und geben werden. Und dieselben lant sullen und wollen wir ym zehant beweysen und darczu ritter und ouch man und burger und alle lantsezzen derselben lant sullen ym, seynen erben und nachkomen, kunigen zu Behem, und der cronen des kunigreichs zu Behem doruff hulden, geloben und sweren. Wer aber, das wir, die obgenanten Ludoweig und Otte marggraven zu Brandemburg, an dem egenanten herczogen Bolken das bestellen und schaf- fen mochten, das er die vorgenanten herczogtum und furstentum zu der Swidnicz und zu dem Jawir mit irer zugehorunge, und was er sust erbes hat, dem vorgenanten unsirm herren dem keyser als eynem kunig zu Behem, seynen erben und nachkomen, kunigen zu Behem, und der cronen des kunigreichs zu Behem williclichen liezze, doran sol in genezlich wol genugen. Und wenne das geschiet und wir es darczu bringen, so sullen uns land, die wir darumb an sie geweiset haben, von in lozz und ledig seyn. Mit urkund dicz brieves, vorsigelt mit unsirm anhangenden insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburt dreyzenhundirt iar darnach in dem drey und sechzigstem iare an dem nechsten sunabund vor dem suntage, als man singet Iudica in der vasten. Per d. marchionem Hildebrandus. Orig. perg. cum 2 sigg., oblongo de cera comm. et rot. de cera rubra comm. impressa, in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV ex.: Contractus matrimonii inter Ottonem Brandemburgensem et filiam d. imperatoris. — Ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 11, 2 p. 447 n. 1056. — Reg. imp. VIII Reichssachen 388. — [MJ. 1369) 1363 mart. 18. Norimbergae. Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses, Karolo imperatori et regi et Bolconi, duci Svidnicensi, concedunt, ut marchionatum Lusatiae a marchionibus Misnensibus redimere valeant. Wir Ludoweig genant der Romer und Otte gebruder, von gotes gen. margraven zu Brandenburg und zu Luzicz, des heil. Reichs obristen camerer, pfallenczgraven bey Rein und herczogen in Beyern, bekennen und tun kunt ——, daz wir haben angesehen sunderlich genad und gûte des allerdurchl. fursten und herren, h. Karls, Romischen keisers — — und kunges zu Beheim, unsers lieben genedigen herren, domit er uns alleweg fruntlich gemeinet hat und ouch steticlichen meinet, als wir desselben wol kuntlichen empfunden haben und ouch teglich empfinden zu unsern nuczen und eren, und dovon mit wolbedachtem mute, mit rate unserer getrewen undertanen, mit gütem willen und mit rechter wissen so gunnen wir dem egenanten unsrem herren dem keiser und dem hochgeb. fursten h. Bolken, herc- zogen von Slezien und herren ze der Swidnicz und zu dem Jawor, daz sie die margrafschafft zu Lusicz mit irer zugehorung von den hochgeb. fursten, h. Fridrichen und seinen brudern, marggraven zu Meyssen, ledigen und lozzen mugen umb alsovil geltes, als wir sie vorseczt haben nach lout unserr brieve, die doruber gemachet sein, und wenn das geschicht, das denn der egenante unser herre der keiser, der herczog von der Swidnicz und ir beyder erben und nachkomen dieselben margrafschafft zu Lusicz umb dasselbe gelt, domit sie geloset wirdet, zu rechtem pfande haben, halten und nuczzen sullen mit mannen, manscheften, steten, her- scheften, leuten, guten und allen zugehorungen, wie man die benennen mag, nichtes uszu- nemen, in aller der mazze, als sie den egenanten margraven von Meissen yeczunt vorpfen- det ist, also das wir und unsers leibes erben mannes geslechte dieselbe margrafschaft umb dasselbe gelt wider geledigen und gelosen mugen. Wer abir sache, das wir, die obgenanten marggraven Ludoweig der Romer und Otte, also sturben, daz wir eliche unsers leibes erben mannes geslechte hinder uns nicht liezzen, oder, ob wir ouch erben gewunnen und die also vorgiengen, das sie ires leibes erben mannes geslechte hinder yn ouch nicht liezzen, wenne
Strana 832
832 Regesta Bohemiae et Moraviae. oder in welchen zeiten das geschee, das denne die obgenante margrafschafft zu Lusicz mit allen iren zugehorungen, als dovor begriffen ist, uff den hochgeb. fursten h. Wenczlawen, des egenanten unsers herren des keisers erstgeborner sun, der nu furbazmer unser bruder und gleicher mitgeerbe sein sol und ist, und uff ander unsers herren des keisers erben mannes geslechte, wie vil er der gewinnet mit hilfe gotes, und uff ir erben und erbes erben, und ob die alle nicht weren, uff den hochgeb. fursten, h. Johansen, margraven zu Merhern, und seine erben und erbes erben mannes geslechte ewiclich, lediclich, ungehindert und on alle irrun- ge vallen sol in aller der mazze, als unser brieve sagen, die uber den aneval der margraf- schafft zu Brandenburg und zu Lusicz gemachet und besigelt seyn. Ouch sol man alle her- ren, graven, ritter, knechte, arme und reiche bey allen rechten, freiheiten und guten gewon- heiten bleiben lazzen in der margrafschafft zu Lusicz, als sie die bey unsern vorfarn und eltern und bey uns gehalten und herbracht haben. Mit urkund dicz brieves, vorsigelt mit un- — dreizen hundert iar dar- sern anhangenden insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach in dem drey und sechzigstem iare an dem nechsten sunabunt vor dem suntage, als Per d. marchionem Hildebrandus. man singet Iudica in der Vasten. Orig. perg. cum 2 sigg., oblongo de cera comm., rot. de cera rubra comm. impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV ex.: Litera marchionum Branden- burgensium data d. imperatori et duci Swidnicensi, quod possint marcham Lusacie redimere a mar- chionibus Misnensibus. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1085 n. 115 (falso cum dato 9. die m. mart. a. 1353). — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. II, 2 p. 346 n. 970 (ad a. 1353). — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 508 n. 521. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 389. — [MJ. 1370) 1363 mart. 18. Norimbergae. Karolus imperator et rex ad petitionem Ludovici Romani et Ottonis, marchionum Bran- denburgensium et Lusatiae, parte ex una necnon Bolkonis, ducis Silesiae, domini Svidnicensis et Jaurensis, Johanisque, marchionis Moraviae, parte ex altera, ordinationem inter ipsos 18. die mensis martii factam (vide n. 1366) imperiali potestate approbat, ratificat et confirmat. ad perpetuam rei memoriam. Constituti pridem in nostre maiestatis presenciam ill. Ludowicus Romanus et Otto fratres, marchiones Brandemburgenses et Lusacie, Sacri imperii archicamerarii, comites palatini Reni et duces Bavarie, ab una, et ill. Bolko, dux Slezie, dominus Swidnicensis et in Jawir, et Johannes, marchio Moravie, parte ab alia, prin- cipes et fidd. nostri karissimi, in solio imperiali sub apparatu cesareo cum solempnitate consueta sedentibus, in presencia multorum principum, comitum, baronum et procerum Sacri imperii et circumfuse plebis multitudine copiosa, quandam litteram sigillatam sigillis dictorum Ludowici et Ottonis, marchionum Brandemburgensium et Lusacie, votis com- munibus cum debita reverencia presentarunt supplicantes attente, quatenus eandem litte- ram et ordinacionem ac eciam quelibet in ea contenta approbare, ratificare et confirmare de benignitate solita dignaremur. Cuius tenor per omnia sequitur in hec verba: Nos Ludo- wicus Romanus et Otto fratres, dei gr. marchiones Brandemburgenses et Lusacie, (sequitur tenor litterarum, a fratribus praedictis 18. die m. mart. a. 1363 datarum, in versione latina; cf. n. 1366). Nos igitur considerantes ordinacionem huiusmodi imperiali quidem honori et rei publice ordinato profectu congruere, cum supplicaciones predicte de fonte racionis emanent et iuste petentibus non sit denegandus assensus, animo deliberato, sano principum electo- rum et aliorum principum, comitum, baronum et procerum accedente consilio, de certa nostra sciencia et de imperialis potestatis plenitudine, supradictam ordinacionem et omnia in ea contenta de verbo ad verbum, prout expressantur superius, approbamus, ratificamus et de solita benignitate cesarea confirmamus, supplentes omnem defectum, si quis in premis- sis obscuritate defectu seu dubia interpretacione verborum aut sentenciarum aut alia quavis racione compertus fuerit, de plenitudine potestatis cesaree, ut prefertur, non obstantibus
832 Regesta Bohemiae et Moraviae. oder in welchen zeiten das geschee, das denne die obgenante margrafschafft zu Lusicz mit allen iren zugehorungen, als dovor begriffen ist, uff den hochgeb. fursten h. Wenczlawen, des egenanten unsers herren des keisers erstgeborner sun, der nu furbazmer unser bruder und gleicher mitgeerbe sein sol und ist, und uff ander unsers herren des keisers erben mannes geslechte, wie vil er der gewinnet mit hilfe gotes, und uff ir erben und erbes erben, und ob die alle nicht weren, uff den hochgeb. fursten, h. Johansen, margraven zu Merhern, und seine erben und erbes erben mannes geslechte ewiclich, lediclich, ungehindert und on alle irrun- ge vallen sol in aller der mazze, als unser brieve sagen, die uber den aneval der margraf- schafft zu Brandenburg und zu Lusicz gemachet und besigelt seyn. Ouch sol man alle her- ren, graven, ritter, knechte, arme und reiche bey allen rechten, freiheiten und guten gewon- heiten bleiben lazzen in der margrafschafft zu Lusicz, als sie die bey unsern vorfarn und eltern und bey uns gehalten und herbracht haben. Mit urkund dicz brieves, vorsigelt mit un- — dreizen hundert iar dar- sern anhangenden insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach in dem drey und sechzigstem iare an dem nechsten sunabunt vor dem suntage, als Per d. marchionem Hildebrandus. man singet Iudica in der Vasten. Orig. perg. cum 2 sigg., oblongo de cera comm., rot. de cera rubra comm. impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV ex.: Litera marchionum Branden- burgensium data d. imperatori et duci Swidnicensi, quod possint marcham Lusacie redimere a mar- chionibus Misnensibus. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1085 n. 115 (falso cum dato 9. die m. mart. a. 1353). — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. II, 2 p. 346 n. 970 (ad a. 1353). — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 508 n. 521. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 389. — [MJ. 1370) 1363 mart. 18. Norimbergae. Karolus imperator et rex ad petitionem Ludovici Romani et Ottonis, marchionum Bran- denburgensium et Lusatiae, parte ex una necnon Bolkonis, ducis Silesiae, domini Svidnicensis et Jaurensis, Johanisque, marchionis Moraviae, parte ex altera, ordinationem inter ipsos 18. die mensis martii factam (vide n. 1366) imperiali potestate approbat, ratificat et confirmat. ad perpetuam rei memoriam. Constituti pridem in nostre maiestatis presenciam ill. Ludowicus Romanus et Otto fratres, marchiones Brandemburgenses et Lusacie, Sacri imperii archicamerarii, comites palatini Reni et duces Bavarie, ab una, et ill. Bolko, dux Slezie, dominus Swidnicensis et in Jawir, et Johannes, marchio Moravie, parte ab alia, prin- cipes et fidd. nostri karissimi, in solio imperiali sub apparatu cesareo cum solempnitate consueta sedentibus, in presencia multorum principum, comitum, baronum et procerum Sacri imperii et circumfuse plebis multitudine copiosa, quandam litteram sigillatam sigillis dictorum Ludowici et Ottonis, marchionum Brandemburgensium et Lusacie, votis com- munibus cum debita reverencia presentarunt supplicantes attente, quatenus eandem litte- ram et ordinacionem ac eciam quelibet in ea contenta approbare, ratificare et confirmare de benignitate solita dignaremur. Cuius tenor per omnia sequitur in hec verba: Nos Ludo- wicus Romanus et Otto fratres, dei gr. marchiones Brandemburgenses et Lusacie, (sequitur tenor litterarum, a fratribus praedictis 18. die m. mart. a. 1363 datarum, in versione latina; cf. n. 1366). Nos igitur considerantes ordinacionem huiusmodi imperiali quidem honori et rei publice ordinato profectu congruere, cum supplicaciones predicte de fonte racionis emanent et iuste petentibus non sit denegandus assensus, animo deliberato, sano principum electo- rum et aliorum principum, comitum, baronum et procerum accedente consilio, de certa nostra sciencia et de imperialis potestatis plenitudine, supradictam ordinacionem et omnia in ea contenta de verbo ad verbum, prout expressantur superius, approbamus, ratificamus et de solita benignitate cesarea confirmamus, supplentes omnem defectum, si quis in premis- sis obscuritate defectu seu dubia interpretacione verborum aut sentenciarum aut alia quavis racione compertus fuerit, de plenitudine potestatis cesaree, ut prefertur, non obstantibus
Strana 833
Annus 1363 mart. 18. 833 legibus, constitucionibus, statutis, usibus vel observacionibus in contrarium, quibus omni- bus, si et in quantum presentibus adversantur in aliquo, per omnia derogamus. Nulli ergo — sub pena mille mar. auri purissimi, quas ab eo, qui contrafecerit, tocies quocies fuerit contrafactum, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem nostri imperiali erarii seu fisci, residuam vero partem iniuriam passorum usibus decernimus applicari, ea condicione, ut eadem pena soluta vel non soluta omnia predicta in suo robore continuo per- severent. Signum ——. Testes huius rei sunt: ven. Gerlacus, Moguntinensis archiepiscopus, sacri Romani imperii per Germaniam archicancellarius, ill. Rupertus senior, comes pala- tinus Reni, Sacri imperii archidapifer et dux Bavarie, principes electores; venn. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Johannes Luthomuschlensis, sacre imperialis aule cancellarius, Johannes Olomucensis, Fridericus Ratisponensis, Bertholdus Eystetensis, Petrus Curiensis, Theodricus Wormaciensis et Marquardus Augustensis eccll. episcopi; ill. Przimyslaus Te- schinensis, Stephanus senior et Fridericus eius filius Bavarie et Johannes Opavie duces; spectt. Ludowicus de Ottingen, Adolfus de Nassow, Wilhemus de Kaczenelbogen, Ebir- hardus de Wirtemberg, Ulricus de Helfenstein, Heinricus de Swarczburg et Wilhelmus de Ebirstein comites; nobb. Ulricus de Hanow, Gerlacus de Hohenloch, Goczo de Brunek, Wilhelmus de Rechberg, Thymo de Koldicz, Ulricus de Usk, magistri imperialis camere, Lu- poldus de Nortemberg et Heinricus Cziegelheim, magistri coquine imperialis, et alii quam plures ——. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Nuremberg a. d. 1363, ind. prima, XV kal. apr., regn. a. decimoseptimo, imperii vero octa- Cor. per Johannem decanum Glogoviensem. vo. Orig. perg. cum sig. in fil. ser., quod avulsum deest, Berolini in archivo publico sign. Mark als Reich- stand Nr. 19. — Ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 11, 6 p. 95 n. 2307. — Reg. imp. 3939. — [LI. 1371) 1363 mart. 18. Zderaz. Nicolaus praepositus, Otto prior, Hassco commendator, Nicolaus cellarius totusque conventus fratrum Cruciferorum, ord. s. Augustini s. Sepulcri dominici in Zderaz, curiam suam, in villa Žikov sitam, cum omnibus pertinentiis fratribus Johlino et Ditlino sub censu an- nuo iure emphiteotico, certis condicionibus adiectis, vendunt et resignant. Nos Nicolaus, miser. divina prepositus, Ottiko prior, Hassko commendator et Nicolaus celerarius totusque conventus fratrum Cruciferorum monasterii Sderasiensis, ord. sacrosancti Sepulchri dominici Iherosolimitani in Nova civitate Pragensi dicta Karoli, recongnoscimus — u., —, quod nos bona deliberatione ac maturo consilio prehabitis, volentes conditionem monasterii nostri facere meliorem, et specialiter ad extenuationem debitorum nostrorum discrr. vv. Johlino et Dyclino, heredibus ac successoribus eorum de Zikow curiam nostram ibidem in Zikow situatam, quam iidem (!) Johlinus olim a nobis tenuit et possedit cum omnibus pertinenciis ad eandem, agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rivis, aquarum de- cursibus, adaquationibus et cum omnibus aliis pertinenciis, que ad ipsam curiam ab anti- quo spectare dinoscuntur, vendimus et vendidimus et nichilominus presentibus resignamus iure emphiteotico, quod vulgariter purkrecht nuncupatur, ab ipsis et successoribus eorum perpetuo tenendam, habendam et possidendam et utifruendam pacifice et quiete tali con- dicione interiecta, quod ipsi Johlinus et Diclinus, heredes ac successores eorum nobis et monasterio nostro solvent et censuabunt perpetuo censum infrascriptum, videlicet ad festum s. Johannis Bapt. nunc venturum dimidium octavum gr. pro messe, quod vulga- riter dicitur robbota, ad festum s. Galli nunc venturum trigintaquinque, ad festum s. Georgii futurum trigintaquinque gr. den. Prag. et sic annis singulis censum prefatum in perpetuum solvere tenebuntur in festis et terminis iam expressis. In casu autem, si medio tempore mo- neta fuerit mutata (?)a), extunc Johlinus et Diclinus, heredes ac successores eorum sepedicti
Annus 1363 mart. 18. 833 legibus, constitucionibus, statutis, usibus vel observacionibus in contrarium, quibus omni- bus, si et in quantum presentibus adversantur in aliquo, per omnia derogamus. Nulli ergo — sub pena mille mar. auri purissimi, quas ab eo, qui contrafecerit, tocies quocies fuerit contrafactum, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem nostri imperiali erarii seu fisci, residuam vero partem iniuriam passorum usibus decernimus applicari, ea condicione, ut eadem pena soluta vel non soluta omnia predicta in suo robore continuo per- severent. Signum ——. Testes huius rei sunt: ven. Gerlacus, Moguntinensis archiepiscopus, sacri Romani imperii per Germaniam archicancellarius, ill. Rupertus senior, comes pala- tinus Reni, Sacri imperii archidapifer et dux Bavarie, principes electores; venn. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Johannes Luthomuschlensis, sacre imperialis aule cancellarius, Johannes Olomucensis, Fridericus Ratisponensis, Bertholdus Eystetensis, Petrus Curiensis, Theodricus Wormaciensis et Marquardus Augustensis eccll. episcopi; ill. Przimyslaus Te- schinensis, Stephanus senior et Fridericus eius filius Bavarie et Johannes Opavie duces; spectt. Ludowicus de Ottingen, Adolfus de Nassow, Wilhemus de Kaczenelbogen, Ebir- hardus de Wirtemberg, Ulricus de Helfenstein, Heinricus de Swarczburg et Wilhelmus de Ebirstein comites; nobb. Ulricus de Hanow, Gerlacus de Hohenloch, Goczo de Brunek, Wilhelmus de Rechberg, Thymo de Koldicz, Ulricus de Usk, magistri imperialis camere, Lu- poldus de Nortemberg et Heinricus Cziegelheim, magistri coquine imperialis, et alii quam plures ——. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Nuremberg a. d. 1363, ind. prima, XV kal. apr., regn. a. decimoseptimo, imperii vero octa- Cor. per Johannem decanum Glogoviensem. vo. Orig. perg. cum sig. in fil. ser., quod avulsum deest, Berolini in archivo publico sign. Mark als Reich- stand Nr. 19. — Ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 11, 6 p. 95 n. 2307. — Reg. imp. 3939. — [LI. 1371) 1363 mart. 18. Zderaz. Nicolaus praepositus, Otto prior, Hassco commendator, Nicolaus cellarius totusque conventus fratrum Cruciferorum, ord. s. Augustini s. Sepulcri dominici in Zderaz, curiam suam, in villa Žikov sitam, cum omnibus pertinentiis fratribus Johlino et Ditlino sub censu an- nuo iure emphiteotico, certis condicionibus adiectis, vendunt et resignant. Nos Nicolaus, miser. divina prepositus, Ottiko prior, Hassko commendator et Nicolaus celerarius totusque conventus fratrum Cruciferorum monasterii Sderasiensis, ord. sacrosancti Sepulchri dominici Iherosolimitani in Nova civitate Pragensi dicta Karoli, recongnoscimus — u., —, quod nos bona deliberatione ac maturo consilio prehabitis, volentes conditionem monasterii nostri facere meliorem, et specialiter ad extenuationem debitorum nostrorum discrr. vv. Johlino et Dyclino, heredibus ac successoribus eorum de Zikow curiam nostram ibidem in Zikow situatam, quam iidem (!) Johlinus olim a nobis tenuit et possedit cum omnibus pertinenciis ad eandem, agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rivis, aquarum de- cursibus, adaquationibus et cum omnibus aliis pertinenciis, que ad ipsam curiam ab anti- quo spectare dinoscuntur, vendimus et vendidimus et nichilominus presentibus resignamus iure emphiteotico, quod vulgariter purkrecht nuncupatur, ab ipsis et successoribus eorum perpetuo tenendam, habendam et possidendam et utifruendam pacifice et quiete tali con- dicione interiecta, quod ipsi Johlinus et Diclinus, heredes ac successores eorum nobis et monasterio nostro solvent et censuabunt perpetuo censum infrascriptum, videlicet ad festum s. Johannis Bapt. nunc venturum dimidium octavum gr. pro messe, quod vulga- riter dicitur robbota, ad festum s. Galli nunc venturum trigintaquinque, ad festum s. Georgii futurum trigintaquinque gr. den. Prag. et sic annis singulis censum prefatum in perpetuum solvere tenebuntur in festis et terminis iam expressis. In casu autem, si medio tempore mo- neta fuerit mutata (?)a), extunc Johlinus et Diclinus, heredes ac successores eorum sepedicti
Strana 834
834 nobis et nostro monasterio sepefato massam puri argenti ad valorem prefati census se ex- tendentem (?)a) dabunt et solvent integraliter et complete. Item et linum, prout alii vicini sui consueti sunt dare, nobis assignabunt. [Prela)terea si berna seu steura regia in terra fuerit promulgata, sepedicti Johlinus et Diclinus, heredes et successores eorum solvere te- nebuntur et pagare, pro[ut]a)alii incole ville prefate similia bona habentes dare consueve- runt. In cuius rei testimonium presentes literas scribi fecimus et sigillorum nostrorum, vide- licet prepositi et conventus, iussimus munimine roborari. Dat. Prage in monasterio nostro prefato a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die decima octava m. marc. Regesta Bohemiae et Moraviae. Insertum litteris Nicolai praepositi, Venceslai de Ponte, Pauli de Praga totiusque conventus monaste- rii in Zderaz I. die m. maii a. 1454 datis, quae olim in praepositura Custodum ord. ss. Sepulcri dominici Hierosolimitani in Zderaz, nunc vero in archivo publico centrali sign. LIVR Křb n. 284. servantur. — [L]. a) locus decolor. 1372) 1363 mart. 19. Pegnitz. Magister civium et iurati oppidi Pegnitz Karolo imperatore et rege iubente promittunt se steuram octoginta mar., quam regi et regno Bohemiae annuatim solvere obligantur, castrensi- bus castri Rothenberg persoluturos esse; quod si in terminis praescriptis non fecerint, se ad obstagium in oppido Pegnitz tenendum obstringunt. Wir die burgermeister und die burger gemeinlich zu Begnitz bekennen offenlichen und tun kunt ——, daz wir von geheizz und gebote des allerdurchl. fürsten und herren, h. Karls, —— und kunigs zu Beheim, unsers lieben gen. herren, den burgmannen Romischen keisers zum Rotenberg in guten trewen gelobt haben und geloben mit kraft dises briefes, daz wir in alle iar geben sullen die ierleichen stewre, die wir unserm egenanten herren dem keiser als einem kunig zu Beheim und dem selben künigreich schuldig waren, daz ist ahtzig pf. hal., die wir in halbe auf s. Walburgen tage und daz ander halbteyl auf s. Michahels tage sullen geben ane hindernüsse oder ander müntze und werunge, die zu den selben zeiten in dem lande genge und wert ist ane geverde; und wo wir an der bezalung sewmmige würden, so mügen zwen der vorgenannten burgmanne, die von den andern burgmannen darzu ge- schicket werden, alle iar so oft die sewnung geschehe, vierczehen tage nach s. Walburgen tag und vierczehen tag nach s. Michahels tage in die stat zu Pegnitz varen und do gewôn- leich leistung in einer gemeinen herberg tun, als lang in daz heubtgelt und waz darauf ge- leistet würde gentzleichen sey bezalet: were ez aber, daz unser herre der keiser als ein kunige zu Beheim, sein erben und nachkomen, kunige zu Beheim, ander gûter und gulde, als nahe als die vorgeschriben gulde bey und umb den Rotenberg gelegen, keuften oder anders an sich brehten und die den burgmannen beweisten, so sol die vorgeschriben gulde zu Pegnitz, die den burgmannen zu dem Rotenberg zu burchut ieczunt beweist ist und der als vil ledig sein, als vil denselben burgmannen der newen gûlde beweist würde. Mit urchunde ditz briefes versigelt mit unsrer stat insigel. Geben zu Pegnitz nach Cristus geburt dreuczehen- hundert iar und darnach in dem drew und sehczigsten iar an dem suntag Judica in der vasten. Orig. perg. cum sig. oblongo in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Gerichts- urkund. Rothenberg Fasc. 1, Nr. 7. Sigillum: in clipeo leo cum duobus caudis; † SIGILLUM.CIVITATIS. PEGNICZ. — Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 80. — HU — [LJ. 1373) 1363 mart. 22. Norimbergae. Karolus imperator et rex Ludovico Romano et fratri eius Ottoni, marchionibus Branden- burgensibus, concedit, ut marchionatum Lusatiae a se et ab Bolkone, duce Svidnicensi, redimere possint; si autem dictis marchionibus sine heredibus masculini generis mori contigerit, marchio- natus Lusatiae ad Wenceslaum, imperatoris filium, et eius heredes, ipsisque non viventibus ad
834 nobis et nostro monasterio sepefato massam puri argenti ad valorem prefati census se ex- tendentem (?)a) dabunt et solvent integraliter et complete. Item et linum, prout alii vicini sui consueti sunt dare, nobis assignabunt. [Prela)terea si berna seu steura regia in terra fuerit promulgata, sepedicti Johlinus et Diclinus, heredes et successores eorum solvere te- nebuntur et pagare, pro[ut]a)alii incole ville prefate similia bona habentes dare consueve- runt. In cuius rei testimonium presentes literas scribi fecimus et sigillorum nostrorum, vide- licet prepositi et conventus, iussimus munimine roborari. Dat. Prage in monasterio nostro prefato a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die decima octava m. marc. Regesta Bohemiae et Moraviae. Insertum litteris Nicolai praepositi, Venceslai de Ponte, Pauli de Praga totiusque conventus monaste- rii in Zderaz I. die m. maii a. 1454 datis, quae olim in praepositura Custodum ord. ss. Sepulcri dominici Hierosolimitani in Zderaz, nunc vero in archivo publico centrali sign. LIVR Křb n. 284. servantur. — [L]. a) locus decolor. 1372) 1363 mart. 19. Pegnitz. Magister civium et iurati oppidi Pegnitz Karolo imperatore et rege iubente promittunt se steuram octoginta mar., quam regi et regno Bohemiae annuatim solvere obligantur, castrensi- bus castri Rothenberg persoluturos esse; quod si in terminis praescriptis non fecerint, se ad obstagium in oppido Pegnitz tenendum obstringunt. Wir die burgermeister und die burger gemeinlich zu Begnitz bekennen offenlichen und tun kunt ——, daz wir von geheizz und gebote des allerdurchl. fürsten und herren, h. Karls, —— und kunigs zu Beheim, unsers lieben gen. herren, den burgmannen Romischen keisers zum Rotenberg in guten trewen gelobt haben und geloben mit kraft dises briefes, daz wir in alle iar geben sullen die ierleichen stewre, die wir unserm egenanten herren dem keiser als einem kunig zu Beheim und dem selben künigreich schuldig waren, daz ist ahtzig pf. hal., die wir in halbe auf s. Walburgen tage und daz ander halbteyl auf s. Michahels tage sullen geben ane hindernüsse oder ander müntze und werunge, die zu den selben zeiten in dem lande genge und wert ist ane geverde; und wo wir an der bezalung sewmmige würden, so mügen zwen der vorgenannten burgmanne, die von den andern burgmannen darzu ge- schicket werden, alle iar so oft die sewnung geschehe, vierczehen tage nach s. Walburgen tag und vierczehen tag nach s. Michahels tage in die stat zu Pegnitz varen und do gewôn- leich leistung in einer gemeinen herberg tun, als lang in daz heubtgelt und waz darauf ge- leistet würde gentzleichen sey bezalet: were ez aber, daz unser herre der keiser als ein kunige zu Beheim, sein erben und nachkomen, kunige zu Beheim, ander gûter und gulde, als nahe als die vorgeschriben gulde bey und umb den Rotenberg gelegen, keuften oder anders an sich brehten und die den burgmannen beweisten, so sol die vorgeschriben gulde zu Pegnitz, die den burgmannen zu dem Rotenberg zu burchut ieczunt beweist ist und der als vil ledig sein, als vil denselben burgmannen der newen gûlde beweist würde. Mit urchunde ditz briefes versigelt mit unsrer stat insigel. Geben zu Pegnitz nach Cristus geburt dreuczehen- hundert iar und darnach in dem drew und sehczigsten iar an dem suntag Judica in der vasten. Orig. perg. cum sig. oblongo in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Gerichts- urkund. Rothenberg Fasc. 1, Nr. 7. Sigillum: in clipeo leo cum duobus caudis; † SIGILLUM.CIVITATIS. PEGNICZ. — Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 80. — HU — [LJ. 1373) 1363 mart. 22. Norimbergae. Karolus imperator et rex Ludovico Romano et fratri eius Ottoni, marchionibus Branden- burgensibus, concedit, ut marchionatum Lusatiae a se et ab Bolkone, duce Svidnicensi, redimere possint; si autem dictis marchionibus sine heredibus masculini generis mori contigerit, marchio- natus Lusatiae ad Wenceslaum, imperatoris filium, et eius heredes, ipsisque non viventibus ad
Strana 835
Annus 1363 mart. 18.— apr. 3. 835 Johannem, marchionem Moraviae, et eius heredes devolvetur; omnes marchionatus Lusatiae ha- bitatores, divites et pauperes, in eorum iuribus et consuetudinibus, eis pridem a marchionibus Brandenburgensibus concessis, imperator servare pollicitur. —— wann die hochgeb. Ludowig genant der bekennen und tun kunt offentlich Romer und Otte gebruder, margraven zu Brandemburch und zu Luzicz, dez heil. Reichs oberiste camerer, pfalenczgraven bey Reyne und hertzogen in Beyern, unseren liben neven und fürsten, mit wolbedachtem mute, mit rate irer getreuwen undertanen, mit gutem willen und mit rechter wizzen uns, als einem kunige zu Beheim, und dem hochgeb. Bolken, hert- zogen von Slezien, herren zu der Swidnicz und zu dem Jauwr, unserem liben swager und fürsten, dez gegunst haben und ouch gunenn, daz wir die margrafschaft zu Luzicz mit iren zugehorüngen von den hochgeb. Fridrichen und seinen brüderen, margrafen zu Meysen, unseren liben oheimen und fursten, ledigen und lozen mugen umb also vil geldez, als dy selbe margrafschaft versetzet und verpfendet ist nach laute irer briefe, die daruber gemachet sein und wenne daz geschihet, daz wir die selbe margrafschaft gelozen, daz denne vorbazmer wir der egenant keyser, als ein kunig zu Beheim, hertzog Bolke, unser swager und unser beider erben und nachkomen die selbe margrafschaft zu Luzicz umb daz selbe gelt, domite sye geloset wirdet, zu rechtem pfande haben, halten und nüczen sullen mit mannen, man- scheften, steten, herschefften, leuten, guten und allen zugehorungen, wie man die benennen mag, nichtes ausznemen in aller der mazze, als sie den egenanten margrafen zu Misen itzund verpfendet ist. Dovon geloben wir den egenanten unseren liben neven und fürsten, margrafen Ludwigen und Otten, daz wir allewege, wenne si die margrafschaft von uns lozen werden, widerlôzung on vergeczog und allez hindernuz gestatten sullen. Wer aber sache, daz die obgenanten margrafe Ludowig, unser liber neve, und margraf Otte, unser liber sun und eyden (!), also sturben, daz sy eliche ires leibes erben mannes geslechte hinder in nicht liezzen, oder ob sie ouch erben gewünnen und die also vergingen, daz sie ires leibes erben mannes geslecht hinder yn ouch nicht enlizen, wenne oder an welchen zeiten daz geschehe, daz denn die obgenant margrafschaft zu Luszicz mit allen iren zugehorungen, als dovor begriffen ist, uff den hochgeb. Wenczla, unseren erstgebornen sun, der ir bruder und gelich mitgeerbe ist, und uff ander unser erben, mannes geslechte, wi vil wir der mit gots hilfe gewinnen, und uff unserer erben erbes erben und ob die alle nicht weren uff den hochgeb. Johansen, margrafen zu Merheren, unseren liben bruder und fürsten, und seine erben und erbes erben mannes geslechte,ewicklich, lediclich, ungehindert und on alle irrung vallen sol in aller der mazze, als ir brief sagen, die uber den aneval der margrafschafte zu Brandenburch und zu Luzicz gemachet und besigelt sein. Ouch meynen und wollen wir alle herren, graven, ritter, knechte, arm und reich bey allen rechten, freyheiten und guten gewonheiten beleiben lazzen in der egenanten margrafschaft zu Luzicz in aller der mazze, als sie die selben by seliger gedechtnuzze margrafen zu Brandeburch und zu Luzicz, iren vor- faren und elteren und auch bey in selben herbracht haben. Mit urkund dicz brifs versigelt mit unserem keyserlichen insigel. Der geben ist ze Nûremberg do man zalt von Cristus geburt 1363 iar dez nechsten mittbochen vor dèm Palemtag, unserer reiche in dem sibencze- henden und dez keys. in dem achten iar. Per d. imperatorem cancellarius. Orig. perg. cum sigg. maiest. in press. perg. in archivo publico Berolinensi, sign. Lausitz Nr. 48. Ed. Gercken, Cod. dipl. Brandenburgensis IV p. 390 n. 213a. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburgensis II, 2 p. 449 n. 1058. — Reg. imp. VIII 3943. —HU — [L]. 1374) 1363 apr. 3. Norimbergae. Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses et Lusatiae, mutuo foedere cum Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, icto se et heredes suos ad auxilia imperatori contra quemcumque ferenda obstringunt.
Annus 1363 mart. 18.— apr. 3. 835 Johannem, marchionem Moraviae, et eius heredes devolvetur; omnes marchionatus Lusatiae ha- bitatores, divites et pauperes, in eorum iuribus et consuetudinibus, eis pridem a marchionibus Brandenburgensibus concessis, imperator servare pollicitur. —— wann die hochgeb. Ludowig genant der bekennen und tun kunt offentlich Romer und Otte gebruder, margraven zu Brandemburch und zu Luzicz, dez heil. Reichs oberiste camerer, pfalenczgraven bey Reyne und hertzogen in Beyern, unseren liben neven und fürsten, mit wolbedachtem mute, mit rate irer getreuwen undertanen, mit gutem willen und mit rechter wizzen uns, als einem kunige zu Beheim, und dem hochgeb. Bolken, hert- zogen von Slezien, herren zu der Swidnicz und zu dem Jauwr, unserem liben swager und fürsten, dez gegunst haben und ouch gunenn, daz wir die margrafschaft zu Luzicz mit iren zugehorüngen von den hochgeb. Fridrichen und seinen brüderen, margrafen zu Meysen, unseren liben oheimen und fursten, ledigen und lozen mugen umb also vil geldez, als dy selbe margrafschaft versetzet und verpfendet ist nach laute irer briefe, die daruber gemachet sein und wenne daz geschihet, daz wir die selbe margrafschaft gelozen, daz denne vorbazmer wir der egenant keyser, als ein kunig zu Beheim, hertzog Bolke, unser swager und unser beider erben und nachkomen die selbe margrafschaft zu Luzicz umb daz selbe gelt, domite sye geloset wirdet, zu rechtem pfande haben, halten und nüczen sullen mit mannen, man- scheften, steten, herschefften, leuten, guten und allen zugehorungen, wie man die benennen mag, nichtes ausznemen in aller der mazze, als sie den egenanten margrafen zu Misen itzund verpfendet ist. Dovon geloben wir den egenanten unseren liben neven und fürsten, margrafen Ludwigen und Otten, daz wir allewege, wenne si die margrafschaft von uns lozen werden, widerlôzung on vergeczog und allez hindernuz gestatten sullen. Wer aber sache, daz die obgenanten margrafe Ludowig, unser liber neve, und margraf Otte, unser liber sun und eyden (!), also sturben, daz sy eliche ires leibes erben mannes geslechte hinder in nicht liezzen, oder ob sie ouch erben gewünnen und die also vergingen, daz sie ires leibes erben mannes geslecht hinder yn ouch nicht enlizen, wenne oder an welchen zeiten daz geschehe, daz denn die obgenant margrafschaft zu Luszicz mit allen iren zugehorungen, als dovor begriffen ist, uff den hochgeb. Wenczla, unseren erstgebornen sun, der ir bruder und gelich mitgeerbe ist, und uff ander unser erben, mannes geslechte, wi vil wir der mit gots hilfe gewinnen, und uff unserer erben erbes erben und ob die alle nicht weren uff den hochgeb. Johansen, margrafen zu Merheren, unseren liben bruder und fürsten, und seine erben und erbes erben mannes geslechte,ewicklich, lediclich, ungehindert und on alle irrung vallen sol in aller der mazze, als ir brief sagen, die uber den aneval der margrafschafte zu Brandenburch und zu Luzicz gemachet und besigelt sein. Ouch meynen und wollen wir alle herren, graven, ritter, knechte, arm und reich bey allen rechten, freyheiten und guten gewonheiten beleiben lazzen in der egenanten margrafschaft zu Luzicz in aller der mazze, als sie die selben by seliger gedechtnuzze margrafen zu Brandeburch und zu Luzicz, iren vor- faren und elteren und auch bey in selben herbracht haben. Mit urkund dicz brifs versigelt mit unserem keyserlichen insigel. Der geben ist ze Nûremberg do man zalt von Cristus geburt 1363 iar dez nechsten mittbochen vor dèm Palemtag, unserer reiche in dem sibencze- henden und dez keys. in dem achten iar. Per d. imperatorem cancellarius. Orig. perg. cum sigg. maiest. in press. perg. in archivo publico Berolinensi, sign. Lausitz Nr. 48. Ed. Gercken, Cod. dipl. Brandenburgensis IV p. 390 n. 213a. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburgensis II, 2 p. 449 n. 1058. — Reg. imp. VIII 3943. —HU — [L]. 1374) 1363 apr. 3. Norimbergae. Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses et Lusatiae, mutuo foedere cum Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, icto se et heredes suos ad auxilia imperatori contra quemcumque ferenda obstringunt.
Strana 836
836 Regesta Bohemiae et Moraviae. Wir Ludowig genant der Romer und wir Otto gebruder, von gots gn. margrafen zu Brandemburg und zu Lusicz, des heil. Reichs obristen camerer, pfalczgrafen bey Reyn und herczogen in Beyern, bekennen und tun kunt ——, daz wir haben angesehen sunderlich gnade und gûte des allirdurchl. fursten und herren, h. Karls, Romischen keysirs —— und kunigs zu Beheim, unsirs lieben gnedigen herren, domit er uns alleweg gnedicleich gemeynet hat und ouch steticleich meynet, als wir desselben wol küntlichen empfunden haben und ouch teglich empfinden zu unsirn nuczen und eren, und haben uns, unsir beyder erben und nachkomen, margrafen zu Brandemburg und ze Lusicz, zu dem obgenanten unsirm herren den keyser, seynen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, recht und redlich verpunden und verpinden uns ouch und globen in crafft eyner rechten getrewen puntnuzze dem ege- nanten unsirm herren dem keyser fur uns, unsirr erben und nachkomen, marggrafen zu Brandemburg und zu Lusicz, daz wir ym, seynen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, in guten trewen on geverde, beystendig und ouch geholfen sein wollen widir allirmeniclich, nyemand uzgenomen, die sie in iren furstentumen, landen und herscheften, bey namen des kunigreichs zu Beheim und der land zu Polan und in Beyern, und wo sie die sust haben, und allen andirn iren rechten, freyheiten und iren zugehorungen, wie man die benennen mag, wider recht in dheiner weiz hindern oder schedigen wolten. Und dieselben hilffe globen und wollen wir yn tun, als offt yn des not geschiecht, mit sulcher macht und in sulcher sterke, als denn noch der sachen gelegenkeit derselben hilff not wirdet. Mit urkund dicz briefes ver- sigelt mit unsirn anhangenden insigeln. Geben zu Nuremberg — — dreuczenhundirt iar darnach in dem drey und sechczigstem iare an dem montag nach dem heil. Ostertage. Orig. perg. cum 2 sigg., quorum 1) oblongum de cera comm., 2) rot. de cera rubra comm. impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera marchionum Brandenburgensium super auxilio faciendo d. imperatori. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1279 n. 252. — Riedel, Cod. Brandenburg. 11, 2 p. 451 n. 1059 ferronee 1057J. — Reg. imp. VIII Reichssachen 390. — [LJ. 1375) 1363 apr. 3. Perštejn. Theodericus de Šumburk, dominus in Perštejn hereditatem in Přilepy monasterio Osecensi vendit. Theodericus dictus de Schonburg, dominus in Pirsenstein, ad universorum noti- volumus pervenire, quod bona deliberacione et maturo consilio prehabitis here- ciam ditatem nostram in villa dicta Prsilep, videlicet quartale unius lanei, decem et octo mensuras seminarias continens, et curiam ibidem, quam Wanco dictus Milacz inhabitat, cum omnibus et singulis suis proventibus, limitibus ac iuribus honn. viris et religg. d. Johanni abbati et conventui monasterii in Ossek, Cyst. ord. Pragensis dyoc., vendidimus et per presentes vendimus rite et racionabiliter ac iusto vendicionis titulo pro septem sex. gr. Prag. monete nobis datis integraliter et solutis. Et eadem bona cum predictis suis proventibus, limitibus et iuribus, quem ad modum nos tenuimus et ac possedimus, memoratis d. Johanni et con- ventui in Ossek assignamus, tradimus et in ipsos ea transferimus ——. Et nichilominus ipsis sepe dicta bona ab impeticione sublimium hominum vel personarum secundum consuetu- dinem et ius terre Bohemie tenebimur disbrigare. Huius rei testes sunt honn. vv. Leutholdus de Boyderat et Gordanus dictus de Brandea), quorum sigilla ad nostram peticionem presen- tibus sunt appensa. Et ut premissa rata et firma maneant iugiter et perseverent, presentes eciam nostro sigillo iussimus communiri. Dat. in castro nostro Pirsenstein a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio fer. secunda immediate post festum Pasche. — — Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg., quae avulsa desunt, olim in archivo monasterii Osecensis sign. n. 35, nunc vero in archivo publico in Litoměřice. — Extr. Scheinpflug, Urkunden im Kloster-Archive zu Osseg, MVGDB VII p. 193 n. 35. — [MJ. d) in orig. sequitur: Et ut deletum.
836 Regesta Bohemiae et Moraviae. Wir Ludowig genant der Romer und wir Otto gebruder, von gots gn. margrafen zu Brandemburg und zu Lusicz, des heil. Reichs obristen camerer, pfalczgrafen bey Reyn und herczogen in Beyern, bekennen und tun kunt ——, daz wir haben angesehen sunderlich gnade und gûte des allirdurchl. fursten und herren, h. Karls, Romischen keysirs —— und kunigs zu Beheim, unsirs lieben gnedigen herren, domit er uns alleweg gnedicleich gemeynet hat und ouch steticleich meynet, als wir desselben wol küntlichen empfunden haben und ouch teglich empfinden zu unsirn nuczen und eren, und haben uns, unsir beyder erben und nachkomen, margrafen zu Brandemburg und ze Lusicz, zu dem obgenanten unsirm herren den keyser, seynen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, recht und redlich verpunden und verpinden uns ouch und globen in crafft eyner rechten getrewen puntnuzze dem ege- nanten unsirm herren dem keyser fur uns, unsirr erben und nachkomen, marggrafen zu Brandemburg und zu Lusicz, daz wir ym, seynen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, in guten trewen on geverde, beystendig und ouch geholfen sein wollen widir allirmeniclich, nyemand uzgenomen, die sie in iren furstentumen, landen und herscheften, bey namen des kunigreichs zu Beheim und der land zu Polan und in Beyern, und wo sie die sust haben, und allen andirn iren rechten, freyheiten und iren zugehorungen, wie man die benennen mag, wider recht in dheiner weiz hindern oder schedigen wolten. Und dieselben hilffe globen und wollen wir yn tun, als offt yn des not geschiecht, mit sulcher macht und in sulcher sterke, als denn noch der sachen gelegenkeit derselben hilff not wirdet. Mit urkund dicz briefes ver- sigelt mit unsirn anhangenden insigeln. Geben zu Nuremberg — — dreuczenhundirt iar darnach in dem drey und sechczigstem iare an dem montag nach dem heil. Ostertage. Orig. perg. cum 2 sigg., quorum 1) oblongum de cera comm., 2) rot. de cera rubra comm. impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera marchionum Brandenburgensium super auxilio faciendo d. imperatori. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1279 n. 252. — Riedel, Cod. Brandenburg. 11, 2 p. 451 n. 1059 ferronee 1057J. — Reg. imp. VIII Reichssachen 390. — [LJ. 1375) 1363 apr. 3. Perštejn. Theodericus de Šumburk, dominus in Perštejn hereditatem in Přilepy monasterio Osecensi vendit. Theodericus dictus de Schonburg, dominus in Pirsenstein, ad universorum noti- volumus pervenire, quod bona deliberacione et maturo consilio prehabitis here- ciam ditatem nostram in villa dicta Prsilep, videlicet quartale unius lanei, decem et octo mensuras seminarias continens, et curiam ibidem, quam Wanco dictus Milacz inhabitat, cum omnibus et singulis suis proventibus, limitibus ac iuribus honn. viris et religg. d. Johanni abbati et conventui monasterii in Ossek, Cyst. ord. Pragensis dyoc., vendidimus et per presentes vendimus rite et racionabiliter ac iusto vendicionis titulo pro septem sex. gr. Prag. monete nobis datis integraliter et solutis. Et eadem bona cum predictis suis proventibus, limitibus et iuribus, quem ad modum nos tenuimus et ac possedimus, memoratis d. Johanni et con- ventui in Ossek assignamus, tradimus et in ipsos ea transferimus ——. Et nichilominus ipsis sepe dicta bona ab impeticione sublimium hominum vel personarum secundum consuetu- dinem et ius terre Bohemie tenebimur disbrigare. Huius rei testes sunt honn. vv. Leutholdus de Boyderat et Gordanus dictus de Brandea), quorum sigilla ad nostram peticionem presen- tibus sunt appensa. Et ut premissa rata et firma maneant iugiter et perseverent, presentes eciam nostro sigillo iussimus communiri. Dat. in castro nostro Pirsenstein a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio fer. secunda immediate post festum Pasche. — — Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg., quae avulsa desunt, olim in archivo monasterii Osecensis sign. n. 35, nunc vero in archivo publico in Litoměřice. — Extr. Scheinpflug, Urkunden im Kloster-Archive zu Osseg, MVGDB VII p. 193 n. 35. — [MJ. d) in orig. sequitur: Et ut deletum.
Strana 837
Annus 1363 apr. 3.— 9. 837 1376) 1363 apr. 4. Veselí. Albertus de Sternberg, episcopus Zwerinensis, incolas civitatis Dvorce ab iure hereditatis caducae, quod ad se et suos posteros pertinet, liberos facit. In nom. dom. am. Quoniam acta hominum, que geruntur in tempore, quamvis in- terdum satis sollempniter celebrentur, simul cum tempore transeunt et propter hoc vergunt ad oblivionis occasum, nisi scripture testimonio arcius imprimantur memorie posterorum, noverint igitur universi ——, quod nos Albertus, dei gr. episcopus Zwerinensis, dominus in Sternberg, cupientes toto nostre mentis conamine civitatem nostram in Curiis in suis iuri- bus et libertatibus ampliari, ipsam et preurbia ipsius necnon incolas, homines et communi- tatem inibi habitantes ab omni iure devolucionis bonorum cuiuscumque sine legittimis he- redibus decedentis, quod ius in vulgari moravico odimrt dicitur, nobis et nostris posteris, ut veris dominis competenti, pro nobis et nostris posteris liberos facimus et exemptos. Et concedimus ipsis ac in hoc eos privilegiamus, ut quocienscumque et quandocumque aliquis in ipsa civitate nostra et preurbiis ipsius carens legittimis heredibus viam universe carnis ingrederetur, extunc bona, per eum relicta, non ad nos et posteros nostros, sed ad proxi- miorem amicum suum devolvantur, in quibus ei totaliter succedat et de eis se intromittat ipsaque teneat et possideat ac disponat tamquam sua propria libere, licite et inpune, prout melius et utilius ei videbitur expedire. Si autem iam nullus [heres] seu propinqus amicus reperiretur, extunc primo bona huiusmodi per decedentem relicta ad nos et nostros po- steros devolvantur. Et ut ea omnia et singula rata et firma maneant et inconcusse obser- ventur, promittimus pro nobis et nostris posteris contra huiusmodi nostram concessionem ullo umquam tempore non venire aliqua racione vel causa, quovis colore quesito nec aliquatenus violare. Si quis autem posterorum nostrorum hoc concessionis et exempcionis nostre privi- legium infringere vel ei ausu temerario presumpserit contraire, indignacionem dei omnipo- tentis et omnium sanctorum eius, si secus fecerint, se noverint irremissibiliter incursuros.“) Harum nostrorum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. Dat. Vessel a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio feria quarta post festum Pasche. Ex orig. perg. cum sig. valde laeso, quod in archivo civitatis Dvorce servatur, ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 229 n. 313. — [L]. a) Brandl per errorem: incursurum. 1377) 1363 apr. 9. Sulzbach. Karolus imperator et rex ut rex Bohemiae Hanconi de Knoblauchsdorf eiusque heredibus pro debito suo septuaginta mar. gr. Prag., quas dictus Johannes pro suis operibus contulit, quattuor macella carnium in civitate Kładzko obligat. —, wann wir mit rechter wizzen unsrem bekennen und tun kunt offenlich lieben getrewen Hanken von Knoblouchsdorff sibenczig marg gr. pfenn. Prager muncze polanischer zal schuldig worden sein umb kost, die er uns vor Frankenstein usgenomen hat und umb ezwene hengste, die er in unsrem dienste gegen Glogow vorloren hat, und haben ym dofur vier fleischbenke in der stat zu Glacz zu rechtem pfande vorseczzet, und wann der egenante Hanke sulche brieve, als wir ym vormals daruber werden liezzen, wissentlich vor- loren hat und vorbrunnen sein, so meynen und wollen wir yn durch seiner getrewen dienste — — vor- willen in dysen sachen genediclich besorgen und dovon mit wolbedachtem mute seczzen wir als ein kunig zu Beheim dem egenanten Hanken von Knoblouchsdorff und seinen erben die egenanten vier vleischbenke in der stat zu Glacz in aller der mazze, als er dieselbe pfantschafft in gewer besezzen hat und herbracht uff dise zeit. Mit urkund dicz brieves vor-
Annus 1363 apr. 3.— 9. 837 1376) 1363 apr. 4. Veselí. Albertus de Sternberg, episcopus Zwerinensis, incolas civitatis Dvorce ab iure hereditatis caducae, quod ad se et suos posteros pertinet, liberos facit. In nom. dom. am. Quoniam acta hominum, que geruntur in tempore, quamvis in- terdum satis sollempniter celebrentur, simul cum tempore transeunt et propter hoc vergunt ad oblivionis occasum, nisi scripture testimonio arcius imprimantur memorie posterorum, noverint igitur universi ——, quod nos Albertus, dei gr. episcopus Zwerinensis, dominus in Sternberg, cupientes toto nostre mentis conamine civitatem nostram in Curiis in suis iuri- bus et libertatibus ampliari, ipsam et preurbia ipsius necnon incolas, homines et communi- tatem inibi habitantes ab omni iure devolucionis bonorum cuiuscumque sine legittimis he- redibus decedentis, quod ius in vulgari moravico odimrt dicitur, nobis et nostris posteris, ut veris dominis competenti, pro nobis et nostris posteris liberos facimus et exemptos. Et concedimus ipsis ac in hoc eos privilegiamus, ut quocienscumque et quandocumque aliquis in ipsa civitate nostra et preurbiis ipsius carens legittimis heredibus viam universe carnis ingrederetur, extunc bona, per eum relicta, non ad nos et posteros nostros, sed ad proxi- miorem amicum suum devolvantur, in quibus ei totaliter succedat et de eis se intromittat ipsaque teneat et possideat ac disponat tamquam sua propria libere, licite et inpune, prout melius et utilius ei videbitur expedire. Si autem iam nullus [heres] seu propinqus amicus reperiretur, extunc primo bona huiusmodi per decedentem relicta ad nos et nostros po- steros devolvantur. Et ut ea omnia et singula rata et firma maneant et inconcusse obser- ventur, promittimus pro nobis et nostris posteris contra huiusmodi nostram concessionem ullo umquam tempore non venire aliqua racione vel causa, quovis colore quesito nec aliquatenus violare. Si quis autem posterorum nostrorum hoc concessionis et exempcionis nostre privi- legium infringere vel ei ausu temerario presumpserit contraire, indignacionem dei omnipo- tentis et omnium sanctorum eius, si secus fecerint, se noverint irremissibiliter incursuros.“) Harum nostrorum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. Dat. Vessel a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio feria quarta post festum Pasche. Ex orig. perg. cum sig. valde laeso, quod in archivo civitatis Dvorce servatur, ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 229 n. 313. — [L]. a) Brandl per errorem: incursurum. 1377) 1363 apr. 9. Sulzbach. Karolus imperator et rex ut rex Bohemiae Hanconi de Knoblauchsdorf eiusque heredibus pro debito suo septuaginta mar. gr. Prag., quas dictus Johannes pro suis operibus contulit, quattuor macella carnium in civitate Kładzko obligat. —, wann wir mit rechter wizzen unsrem bekennen und tun kunt offenlich lieben getrewen Hanken von Knoblouchsdorff sibenczig marg gr. pfenn. Prager muncze polanischer zal schuldig worden sein umb kost, die er uns vor Frankenstein usgenomen hat und umb ezwene hengste, die er in unsrem dienste gegen Glogow vorloren hat, und haben ym dofur vier fleischbenke in der stat zu Glacz zu rechtem pfande vorseczzet, und wann der egenante Hanke sulche brieve, als wir ym vormals daruber werden liezzen, wissentlich vor- loren hat und vorbrunnen sein, so meynen und wollen wir yn durch seiner getrewen dienste — — vor- willen in dysen sachen genediclich besorgen und dovon mit wolbedachtem mute seczzen wir als ein kunig zu Beheim dem egenanten Hanken von Knoblouchsdorff und seinen erben die egenanten vier vleischbenke in der stat zu Glacz in aller der mazze, als er dieselbe pfantschafft in gewer besezzen hat und herbracht uff dise zeit. Mit urkund dicz brieves vor-
Strana 838
838 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — 1363 iare sigelt mit unser keiserlicher maiestat insigel. Der geben ist zu Sulczbach an dem suntage, als man singet Quasimodo geniti, unserer reiche i. d. sybenzendem u. d. keis. in dem neunden iare. Per d. imperatorem . cancellarius. R. Johannes Chremsir. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo publico, sign. F Oels n. 27. — Extr. (B) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis, cuius cop. saec. XVII Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. ms. XXXIII p. 447. — Extr. Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 20 n. 30 (ex B). — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 7103 (ex A). — [L]. 1378) [1363 apr. 9. Sulzbach]. Karolus imperator et rex Hanconi de Knoblauchsdorf litteras Johannis, regis Bohemiae, quibus Johannes rex eidem Hanconi castrum Hradek cum censu 5 mar., quinque fert. avenae et unae sex. pullorum pro quadraginta mar. obligavit, confirmat. Král Jan Hinkovi Knoblochsdorfovi v zástavu ve 40 hřivnách zapsal zámek Winschel- burgk, platu 5 hřiven a pět mandel ovsa a 60 slepic. Psáno německy libro primo Caroli, ubi confirmavit, fol. 71. Orig. (A) desideratur. Extr. (B) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis, cuius cop. saec. XVII Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. ms. XXXIII p. 447 servatur.—Extr. Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 20 n. 29 (ex B). — [L]. 1379) [1363 apr. 9. Sulzbach.]. Karolus imperator et rex Hanconi de Knoblauchsdorf eiusque heredibus duos laneos prope villam Kalków in feudum confert. Hynkovi Knoblochsdorfovi a jeho dědicům propůjčeno 2 lány dědin u Kolykova, pří- slušející k forberku“) v Kladště. Psáno německy libro primo Caroli fol. 72. Orig. (A) desideratur. — Extr. (B) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis, cuius cop. saec. XVII Pragae in archivo metropol. eccl. s. Viti, sign. ms. XXXIII p. 487 servatur. Ed. Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 21 n. 31. E cop., quae olim in tabulario Vindobonensi sign. ms. 185, nunc vero Pragae in archivo publico centrali sign. ms. 2450 servatur, ed. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 88 n. 28. — [L]. a) Ssporbergku ms archivi capituli metropol. eccl. s. Viti. 1380) 1363 apr. 9. Sulzbach. Karolus imperator et rex declarat se a Hancone de Knoblauchsdorf rogatum esse, ut ei confirmaret censum annuum 50 mar. polonici numeri super villam Jaworek (Heinrichsdorf) in districtu Ząbkovicensi officiumque sculleti dictae villae ei cum uno equo serviendi, quae eidem Hanconi pro 360 mar. gr. den. Prag. vendidit Nicolaus, quondam dux Minsterbergensis, cuius litterae de praedictis rebus Hanconi datae igne deletae erant; quia Johannes, episcopus Luto- mislensis, aulae imperialis cancellarius et pristinus ducis Nicolai notarius, et aliae personae fide dignae verba Hanconis confirmaverant, Karolus Hanconi petenti auctoritate regis Bohemiae satisfacit et 50 mar. census annui et officia sculteti praefatae villae ei confirmat. bekennen und tun kunt —— das komen ist in unser gegenwertikeit Hanke —— Der geben ist zu Sulczbach —— 1363 iare an dem suntage, von Knoblauchsdorff — als man singet Quasimodo geniti, unser reiche i. d. sybenzenden u. d. keis. i. d. neunden Per d. imperatorem decanus Glogoviensis. Sub plica: Correcta Theodoricus iare. de Staffordia. Duplicata, quia similis in latino data est. Orig. perg. cum sig. maiest. in filis ser., avulso, in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 125 Trebnitz n. 122.— In dorso: Litera alia Karoli regis Romanorum confirmacionis super census in Heyners- dorff. — Reg. imp. VIII 6242. — HU — [LJ.
838 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — 1363 iare sigelt mit unser keiserlicher maiestat insigel. Der geben ist zu Sulczbach an dem suntage, als man singet Quasimodo geniti, unserer reiche i. d. sybenzendem u. d. keis. in dem neunden iare. Per d. imperatorem . cancellarius. R. Johannes Chremsir. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo publico, sign. F Oels n. 27. — Extr. (B) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis, cuius cop. saec. XVII Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. ms. XXXIII p. 447. — Extr. Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 20 n. 30 (ex B). — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 7103 (ex A). — [L]. 1378) [1363 apr. 9. Sulzbach]. Karolus imperator et rex Hanconi de Knoblauchsdorf litteras Johannis, regis Bohemiae, quibus Johannes rex eidem Hanconi castrum Hradek cum censu 5 mar., quinque fert. avenae et unae sex. pullorum pro quadraginta mar. obligavit, confirmat. Král Jan Hinkovi Knoblochsdorfovi v zástavu ve 40 hřivnách zapsal zámek Winschel- burgk, platu 5 hřiven a pět mandel ovsa a 60 slepic. Psáno německy libro primo Caroli, ubi confirmavit, fol. 71. Orig. (A) desideratur. Extr. (B) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis, cuius cop. saec. XVII Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. ms. XXXIII p. 447 servatur.—Extr. Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 20 n. 29 (ex B). — [L]. 1379) [1363 apr. 9. Sulzbach.]. Karolus imperator et rex Hanconi de Knoblauchsdorf eiusque heredibus duos laneos prope villam Kalków in feudum confert. Hynkovi Knoblochsdorfovi a jeho dědicům propůjčeno 2 lány dědin u Kolykova, pří- slušející k forberku“) v Kladště. Psáno německy libro primo Caroli fol. 72. Orig. (A) desideratur. — Extr. (B) in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis, cuius cop. saec. XVII Pragae in archivo metropol. eccl. s. Viti, sign. ms. XXXIII p. 487 servatur. Ed. Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 21 n. 31. E cop., quae olim in tabulario Vindobonensi sign. ms. 185, nunc vero Pragae in archivo publico centrali sign. ms. 2450 servatur, ed. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 88 n. 28. — [L]. a) Ssporbergku ms archivi capituli metropol. eccl. s. Viti. 1380) 1363 apr. 9. Sulzbach. Karolus imperator et rex declarat se a Hancone de Knoblauchsdorf rogatum esse, ut ei confirmaret censum annuum 50 mar. polonici numeri super villam Jaworek (Heinrichsdorf) in districtu Ząbkovicensi officiumque sculleti dictae villae ei cum uno equo serviendi, quae eidem Hanconi pro 360 mar. gr. den. Prag. vendidit Nicolaus, quondam dux Minsterbergensis, cuius litterae de praedictis rebus Hanconi datae igne deletae erant; quia Johannes, episcopus Luto- mislensis, aulae imperialis cancellarius et pristinus ducis Nicolai notarius, et aliae personae fide dignae verba Hanconis confirmaverant, Karolus Hanconi petenti auctoritate regis Bohemiae satisfacit et 50 mar. census annui et officia sculteti praefatae villae ei confirmat. bekennen und tun kunt —— das komen ist in unser gegenwertikeit Hanke —— Der geben ist zu Sulczbach —— 1363 iare an dem suntage, von Knoblauchsdorff — als man singet Quasimodo geniti, unser reiche i. d. sybenzenden u. d. keis. i. d. neunden Per d. imperatorem decanus Glogoviensis. Sub plica: Correcta Theodoricus iare. de Staffordia. Duplicata, quia similis in latino data est. Orig. perg. cum sig. maiest. in filis ser., avulso, in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 125 Trebnitz n. 122.— In dorso: Litera alia Karoli regis Romanorum confirmacionis super census in Heyners- dorff. — Reg. imp. VIII 6242. — HU — [LJ.
Strana 839
Annus 1363 apr. 9.— 10. 839 1381) 1363 apr. 9. Stephanus prior totusque conventus monasterii s. Laurentii, ord. Heremitarum s. Augustini, in Mèlník profitentur se Michaeli de Sitné, eius uxori Jaroslavae et eius heredibus medium laneum in villa Sitné cum area et unum quartale dictum in Rohynské iure teutonico vendidisse, qui Michael conventui sexaginta gr. Prag. census annui solvere tenebitur; ab aliis gravaminibus, excepta steura regali, est autem liber. ——, quod nos fr. Stephanus prior totusque conventus monasterii Noverint universi s. Laurencii in Melniko bona deliberacione unanimique consilio vendidimus seu loca- vimus iure emphiteotico, quod in vulgo purkrecht dicitur, medium laneum hereditatis in villa Sytna una cum area, que sita est in uno quartali eiusdem hereditatis, et aliud quartale adiacente hereditati Thomczonis, dictum in Rohinske, nobis integraliter per- solutis, Michaeli de Sytna, d. Jaroslawe, uxori eius, heredibus seu successoribus eorum [iure hereditario ad habendum, vendendum, regendum et perpetuo possidendum ita nichilominus, quod memoratus Michael una cum heredibus seu successoribus nobis predictis, videlicet fr. Stephano priori totoque conventui monasterii s. Laurencii sexaginta gr. Prag. nummismatis, dimidiam partem census, videlicet triginta gr. solvere in festo s. Galli proxime venienti et alteram dimidiam partem census totidem in festo s. Georii proxime subsequenti singulis annis tenebitur dare atque solvere, ab aliis autem gravaminibus seu [—— minis?] ipsum Mychaelem de Sytna heredesque suos seu successores penitus supportamus, tali tamen con- dicione, quod quandocumque steura regalis dare ac solvere licebit, extunc predictus Michael vel sui heredes ac successores, prout alii rustici ville predicte dabunt seu solvent, ipsum solvere opportebit. In eo eciam iure omni, quo homines utuntur ville pretacte, ipsi locavimus atque damus. In cuius rei testimonium sigilla prioris et conventus sunt appen- sa. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in dominica, qua cantatur Quasi modo geniti. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. Pragae in archivo publico centrali sign. L III (Finanční pro- kuratura) n. 39. — Sigilla: 1) oblongum, mucronatum, statura cuiusdam sancti, litterae circumferentiales paulum clarae. 2) rot., martirium s. Laurentii, in parte inferiore duae figurae cum manibus complexis; S.CONVENTUS. DE. MELNIC. — [L]. 1382) 1363 apr. 10. [Pragae]. Seydlinus institor, Jesco de Monte, Leo Sartor et Cuna, relicta olim Vitconis de Monte, cives Pragenses, exsecutores ultimae voluntatis dicti Vitconis, testantur Vitconem septem sex. gr. den. Prag. census annui super domos Leopoldi cirologi et Nicolai sutoris de Polonia pro missa in ecclesia s. Leonhardi Pragae in altari s. Venceslai pro anima ipsius eiusque progenito- rum legavisse; ille enim census Nicolao Glyneri, clerico Naumburgensis dioec., ea condicione destinatur, ut ille infra unum annum a data praesentium ad gradum sacerdotii procedat et deinde cottidie unam missam in praefato altari legat; quod si non fecerit, exsecutores praedicti aut heredes Vitconis censum in alterum presbiterum conferant, ius patronatus altaris sibi conservantes. Noverint u., quod nos Seydlinus institor, Jescoa) de Monte, Leo sartor et Cunab) olim Witkonis de Monte, civis Pragensis relicta,c) tutores et executores ultime voluntatis iam- dicti Witkonis, notum fore cupimus ——, quod quia predictus Witko, dum adhuc bone et sane racionis compos existeret, faciendo suum ultimum testamentum inter cetera septem sex. gr. den. Prag. annui census, quarum sex super domo Leupoldi cirologi, inter domos Hertwicid) cirologi et Henrici barbitonsoris sita, et unam sex. super domo Nicolai sutoris de
Annus 1363 apr. 9.— 10. 839 1381) 1363 apr. 9. Stephanus prior totusque conventus monasterii s. Laurentii, ord. Heremitarum s. Augustini, in Mèlník profitentur se Michaeli de Sitné, eius uxori Jaroslavae et eius heredibus medium laneum in villa Sitné cum area et unum quartale dictum in Rohynské iure teutonico vendidisse, qui Michael conventui sexaginta gr. Prag. census annui solvere tenebitur; ab aliis gravaminibus, excepta steura regali, est autem liber. ——, quod nos fr. Stephanus prior totusque conventus monasterii Noverint universi s. Laurencii in Melniko bona deliberacione unanimique consilio vendidimus seu loca- vimus iure emphiteotico, quod in vulgo purkrecht dicitur, medium laneum hereditatis in villa Sytna una cum area, que sita est in uno quartali eiusdem hereditatis, et aliud quartale adiacente hereditati Thomczonis, dictum in Rohinske, nobis integraliter per- solutis, Michaeli de Sytna, d. Jaroslawe, uxori eius, heredibus seu successoribus eorum [iure hereditario ad habendum, vendendum, regendum et perpetuo possidendum ita nichilominus, quod memoratus Michael una cum heredibus seu successoribus nobis predictis, videlicet fr. Stephano priori totoque conventui monasterii s. Laurencii sexaginta gr. Prag. nummismatis, dimidiam partem census, videlicet triginta gr. solvere in festo s. Galli proxime venienti et alteram dimidiam partem census totidem in festo s. Georii proxime subsequenti singulis annis tenebitur dare atque solvere, ab aliis autem gravaminibus seu [—— minis?] ipsum Mychaelem de Sytna heredesque suos seu successores penitus supportamus, tali tamen con- dicione, quod quandocumque steura regalis dare ac solvere licebit, extunc predictus Michael vel sui heredes ac successores, prout alii rustici ville predicte dabunt seu solvent, ipsum solvere opportebit. In eo eciam iure omni, quo homines utuntur ville pretacte, ipsi locavimus atque damus. In cuius rei testimonium sigilla prioris et conventus sunt appen- sa. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in dominica, qua cantatur Quasi modo geniti. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. Pragae in archivo publico centrali sign. L III (Finanční pro- kuratura) n. 39. — Sigilla: 1) oblongum, mucronatum, statura cuiusdam sancti, litterae circumferentiales paulum clarae. 2) rot., martirium s. Laurentii, in parte inferiore duae figurae cum manibus complexis; S.CONVENTUS. DE. MELNIC. — [L]. 1382) 1363 apr. 10. [Pragae]. Seydlinus institor, Jesco de Monte, Leo Sartor et Cuna, relicta olim Vitconis de Monte, cives Pragenses, exsecutores ultimae voluntatis dicti Vitconis, testantur Vitconem septem sex. gr. den. Prag. census annui super domos Leopoldi cirologi et Nicolai sutoris de Polonia pro missa in ecclesia s. Leonhardi Pragae in altari s. Venceslai pro anima ipsius eiusque progenito- rum legavisse; ille enim census Nicolao Glyneri, clerico Naumburgensis dioec., ea condicione destinatur, ut ille infra unum annum a data praesentium ad gradum sacerdotii procedat et deinde cottidie unam missam in praefato altari legat; quod si non fecerit, exsecutores praedicti aut heredes Vitconis censum in alterum presbiterum conferant, ius patronatus altaris sibi conservantes. Noverint u., quod nos Seydlinus institor, Jescoa) de Monte, Leo sartor et Cunab) olim Witkonis de Monte, civis Pragensis relicta,c) tutores et executores ultime voluntatis iam- dicti Witkonis, notum fore cupimus ——, quod quia predictus Witko, dum adhuc bone et sane racionis compos existeret, faciendo suum ultimum testamentum inter cetera septem sex. gr. den. Prag. annui census, quarum sex super domo Leupoldi cirologi, inter domos Hertwicid) cirologi et Henrici barbitonsoris sita, et unam sex. super domo Nicolai sutoris de
Strana 840
840 Regesta Bohemiae et Moraviae. Polonia, ex opposito monasterii s. Clementis sita habuit, pro una missa perpetua in eccl. s. Leonhardi in Praga in altari s. Wenceslai qottidie habenda pro sue suorumque progenitorum et omnium fidelium animarum eterna requie legavit, donavit atque dedit. Et de eodem censu Nicolao Glyneri,e) clerico Neumburgensisf) dyoc., omni eo iure, sicut ipse eas habuit, providit pure et simpliciter propter deum sic, quod racione memorati census predictus Nicolaus debet ad gradum sacerdocii infra unum annum a data presencium continuum procedere et, cum processerit, tunc ad dei omnipotentis et gloriose semperque virg. Marie et omnium sanctorum laudem et gloriam missam unam in predicto altari s. Wenceslai, quando honestum et licitum fuerit, omni die per se qottidie celebrare, et causa racionabili idem Nicolaus alium ydoneum sacerdotem, legentem eandem missam, cum consensu tutorum poterit loco sui ordinare. Et si ipse Nicolaus in predicto anno ad gradum sacerdocii non pro- cesserit vel in eadem missa aliquam negligenciam inordinatam absque causa legittima et absque consensu tutorum fecerit, quod cum duobus honestis viris poterit protestari, extunc eandem missam et censum ad ipsam missam pertinentem uni alteri presbitero et cuicumque volumus dare et donare, quousque heredes predicti Witkonis ad etatem debitam pervenerint. Item eciam Nicolaus et successor ipsius sine nostra et predictorum heredum voluntate non debebit cum ipsa missa permutacionem facere aliqualem, ius patronatus dicti altaris ad nos interim, donec heredes predicti Witkonis ad etatem debitam non pervenerint, sed cum pervenerint ad debitam etatem, tunc ad eosdem heredes et, eisdem heredibus non existentibus, ad propinquiores amicos post eorum patrem debet perpetue pertinere. In- super cuicumque capellano post predictum Nicolaum de ipso censu provisum fuerit, hiis ad ea omnia et singula, que de pretacto Nicolao premittuntur, perpertue sit asstrictus. In quorum evidenciam sigilla nostra, in testimonium vero sigilla Bernhardi Seydlinis) de Pieska et Wenczeslai Geunheri,") consulum iuratorum civium Pragensium, ad preces nostras presen- tibus sunt appensa.1). Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio proxima fer. II post dominicam, qua cantatur Quasi modo geniti. Cop. (B) inserta confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 13. die m. maii a. 1363 Pragae datae. Alia cop. (C) inserta instrumento publico, 2. die m. mart. a. 1383 Pragae dato, cuius copia in Libro erectionum eccl. Pragensis II fol. 70 transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 43 n. 84 et II p. 191 n. 334. — fM]. a) B: Jesco, C: Jesko. — b) B: Cuna, C: Kuna. — c) B: civis Pragensis relicte, C: cives Pragensis relicta. — d) B: Herewici, C: Hertwici. — e) B: Vlytieri, in confimacione: Glinerii, C: Slinerii. —() B. Neumburgensis, C: Numburgensis. — o) B: Seydlini, C: Seidlini. —h) B: Geunheri, C: Geunerii. 1) In C sigilla descripta sunt. In sigillo Seidlini forfex videbatur; in sigillo Leonis sartoris litterae circumferentiales erant: S. Leonis Ress. 1383) 1363 apr. 15. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem certiorem facit se nuntium imperatoris, Simonem, magistrum ord. Praedicatorum, recepisse ipsique responsionem suam praefato Karolo referendam commisisse; Karolum papa rogat, ut dicto Simoni super responsione ipsa et aliis, que tue celsitudini ex parte nostra duxerit exponenda, fidem indubiam adhibere velit. Carissimo in Cr. fil. Carolo ——. Dil. fil. Simon maii a. primo. — — Dat. Auinione XVII kal. Ex arch. Vat. R. Vat. 244A n. 102 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 76 n. 108. —[L]. 1384) 1363 apr. 15. Avinione. Urbanus papa V Arnestum, archiepiscopum Pragensem, qui Karolo imperatori et regi con- siliis frequenter providit, hortatur, ut dicto Karolo persuadeat, ut negotia ecclesiae habeat commendata; Simoni, magistro ord. Praedicatorum, archiepiscopus plenam fidem adhibeat.1)
840 Regesta Bohemiae et Moraviae. Polonia, ex opposito monasterii s. Clementis sita habuit, pro una missa perpetua in eccl. s. Leonhardi in Praga in altari s. Wenceslai qottidie habenda pro sue suorumque progenitorum et omnium fidelium animarum eterna requie legavit, donavit atque dedit. Et de eodem censu Nicolao Glyneri,e) clerico Neumburgensisf) dyoc., omni eo iure, sicut ipse eas habuit, providit pure et simpliciter propter deum sic, quod racione memorati census predictus Nicolaus debet ad gradum sacerdocii infra unum annum a data presencium continuum procedere et, cum processerit, tunc ad dei omnipotentis et gloriose semperque virg. Marie et omnium sanctorum laudem et gloriam missam unam in predicto altari s. Wenceslai, quando honestum et licitum fuerit, omni die per se qottidie celebrare, et causa racionabili idem Nicolaus alium ydoneum sacerdotem, legentem eandem missam, cum consensu tutorum poterit loco sui ordinare. Et si ipse Nicolaus in predicto anno ad gradum sacerdocii non pro- cesserit vel in eadem missa aliquam negligenciam inordinatam absque causa legittima et absque consensu tutorum fecerit, quod cum duobus honestis viris poterit protestari, extunc eandem missam et censum ad ipsam missam pertinentem uni alteri presbitero et cuicumque volumus dare et donare, quousque heredes predicti Witkonis ad etatem debitam pervenerint. Item eciam Nicolaus et successor ipsius sine nostra et predictorum heredum voluntate non debebit cum ipsa missa permutacionem facere aliqualem, ius patronatus dicti altaris ad nos interim, donec heredes predicti Witkonis ad etatem debitam non pervenerint, sed cum pervenerint ad debitam etatem, tunc ad eosdem heredes et, eisdem heredibus non existentibus, ad propinquiores amicos post eorum patrem debet perpetue pertinere. In- super cuicumque capellano post predictum Nicolaum de ipso censu provisum fuerit, hiis ad ea omnia et singula, que de pretacto Nicolao premittuntur, perpertue sit asstrictus. In quorum evidenciam sigilla nostra, in testimonium vero sigilla Bernhardi Seydlinis) de Pieska et Wenczeslai Geunheri,") consulum iuratorum civium Pragensium, ad preces nostras presen- tibus sunt appensa.1). Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio proxima fer. II post dominicam, qua cantatur Quasi modo geniti. Cop. (B) inserta confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 13. die m. maii a. 1363 Pragae datae. Alia cop. (C) inserta instrumento publico, 2. die m. mart. a. 1383 Pragae dato, cuius copia in Libro erectionum eccl. Pragensis II fol. 70 transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 43 n. 84 et II p. 191 n. 334. — fM]. a) B: Jesco, C: Jesko. — b) B: Cuna, C: Kuna. — c) B: civis Pragensis relicte, C: cives Pragensis relicta. — d) B: Herewici, C: Hertwici. — e) B: Vlytieri, in confimacione: Glinerii, C: Slinerii. —() B. Neumburgensis, C: Numburgensis. — o) B: Seydlini, C: Seidlini. —h) B: Geunheri, C: Geunerii. 1) In C sigilla descripta sunt. In sigillo Seidlini forfex videbatur; in sigillo Leonis sartoris litterae circumferentiales erant: S. Leonis Ress. 1383) 1363 apr. 15. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem certiorem facit se nuntium imperatoris, Simonem, magistrum ord. Praedicatorum, recepisse ipsique responsionem suam praefato Karolo referendam commisisse; Karolum papa rogat, ut dicto Simoni super responsione ipsa et aliis, que tue celsitudini ex parte nostra duxerit exponenda, fidem indubiam adhibere velit. Carissimo in Cr. fil. Carolo ——. Dil. fil. Simon maii a. primo. — — Dat. Auinione XVII kal. Ex arch. Vat. R. Vat. 244A n. 102 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 76 n. 108. —[L]. 1384) 1363 apr. 15. Avinione. Urbanus papa V Arnestum, archiepiscopum Pragensem, qui Karolo imperatori et regi con- siliis frequenter providit, hortatur, ut dicto Karolo persuadeat, ut negotia ecclesiae habeat commendata; Simoni, magistro ord. Praedicatorum, archiepiscopus plenam fidem adhibeat.1)
Strana 841
Annus 1363 apr. 10.— 18. 841 Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, salutem. Ex relatione dil. fil. Simonis, ma- Dat. Auinione XVII kal. maii a. primo. —. gistri ord. fr. Predicatorum, Ex arch. Vat. Reg. Vat. 245 fol. 129° ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 76 n. 109. — [L]. 1) Eodem modo papa 15. die m. apr. etiam litteras ad Johannem, episcopum Lutomislensem, et Burg- hardum, burggravium Magdeburgensem, praepositum Wissegradensem, dedit. 1385) 1363 apr. 15. [Most]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Pontensis se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex et iurati totaque universitas civitatis Pontensis recognoscimus et fatemur, nos a seren. principe, d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, ducentas quinquaginta thoraces, ducentas barbuthas cum appendenciis, ducenta brachilia, duodecim humeralia, duodecim golleria percepisse, ad que alia arma, videlicet barbuthas, humeralia, cyrothecas, brachilia et golleria nostris propriis pecuniis comparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et numerum ducentorum et quinquaginta apparatuum predictorum. Hosque ducentos quinquaginta apparatus integros promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus, ut in litteris a iudice et iuratis civitatis Plzeň Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexa- 6. die m. ian. a. 1363 datis, cf. supra n. 1316). gesimo tercio sabbato post festum Reliquiarum. Orig. perg. cum sig. de cera comm. in press. perg., laeso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum vide Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. IV/I. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 579. — Schlesinger, UB der Stadt Brüx p. 38 n. 91. — [M]. 1386) 1363 apr. 18. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, petente Francisco, professo monasterii Aulae Regiae, ord. Cisterciensis, procuratore abbatis et conventus dicti monasterii, litteras papae Johannis XXII, 11. die m. oct. a. 1327 Avinione datas (cf. Reg. Boh. et Mor. III p. 537 n. 1368 et Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 127 n. 170) necnon litteras Hinconis, episcopi Olomucensis, 6. die m. aug. a. 1328 Brunae datas (cf. Tadra l. c.) earundem litterarum tenore inserto per Nicolaum Utiechonis de Mašťov, notarium publicum, transcribi et in formam instrumenti publici redigi facit. n. f. u., quod consti- In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horssoviensis, tutus coram nobis in iudicio —— Franciscus, professus monasterii Aule Regie, Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio, ind. prima, die decima octava m. apr., hora terciarum in consistorio curie archiepiscopalis Pragensis predicte, pont. d. Urbani — — pape quinti a. primo, imperii vero — — d. Karoli quarti — — a. nono, presentibus honestis et discr. vv. Petro dicto Noss, Alberto de Woycow, notario actorum curie Pragensis predicte, Petro Sepele, Petro dicto Bechina, Petro Lodheri, Michaele de Pra- ga, Gothfrido de Zewelde, Pragensis et Olomucensis dioc. publ. notariis, Frenczlino Kuncz- manni de Egra, Ratisponensis dioc. clerico, et aliis pluribus testibus fidedignis ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Et ego Nicolaus quondam Utyechonis de Masczov, cler. Prag. dioc., publ. auct. imperia- li notarius, predictarum litterarum exhibicioni, — —, mandatis ac omnibus aliis dum sic fierent et agerentur una cum prenominatis testibus presens interfui — — manu
Annus 1363 apr. 10.— 18. 841 Ven. fr. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, salutem. Ex relatione dil. fil. Simonis, ma- Dat. Auinione XVII kal. maii a. primo. —. gistri ord. fr. Predicatorum, Ex arch. Vat. Reg. Vat. 245 fol. 129° ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 76 n. 109. — [L]. 1) Eodem modo papa 15. die m. apr. etiam litteras ad Johannem, episcopum Lutomislensem, et Burg- hardum, burggravium Magdeburgensem, praepositum Wissegradensem, dedit. 1385) 1363 apr. 15. [Most]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Pontensis se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex et iurati totaque universitas civitatis Pontensis recognoscimus et fatemur, nos a seren. principe, d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, ducentas quinquaginta thoraces, ducentas barbuthas cum appendenciis, ducenta brachilia, duodecim humeralia, duodecim golleria percepisse, ad que alia arma, videlicet barbuthas, humeralia, cyrothecas, brachilia et golleria nostris propriis pecuniis comparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et numerum ducentorum et quinquaginta apparatuum predictorum. Hosque ducentos quinquaginta apparatus integros promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus, ut in litteris a iudice et iuratis civitatis Plzeň Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexa- 6. die m. ian. a. 1363 datis, cf. supra n. 1316). gesimo tercio sabbato post festum Reliquiarum. Orig. perg. cum sig. de cera comm. in press. perg., laeso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum vide Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. IV/I. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 579. — Schlesinger, UB der Stadt Brüx p. 38 n. 91. — [M]. 1386) 1363 apr. 18. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, petente Francisco, professo monasterii Aulae Regiae, ord. Cisterciensis, procuratore abbatis et conventus dicti monasterii, litteras papae Johannis XXII, 11. die m. oct. a. 1327 Avinione datas (cf. Reg. Boh. et Mor. III p. 537 n. 1368 et Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 127 n. 170) necnon litteras Hinconis, episcopi Olomucensis, 6. die m. aug. a. 1328 Brunae datas (cf. Tadra l. c.) earundem litterarum tenore inserto per Nicolaum Utiechonis de Mašťov, notarium publicum, transcribi et in formam instrumenti publici redigi facit. n. f. u., quod consti- In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horssoviensis, tutus coram nobis in iudicio —— Franciscus, professus monasterii Aule Regie, Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio, ind. prima, die decima octava m. apr., hora terciarum in consistorio curie archiepiscopalis Pragensis predicte, pont. d. Urbani — — pape quinti a. primo, imperii vero — — d. Karoli quarti — — a. nono, presentibus honestis et discr. vv. Petro dicto Noss, Alberto de Woycow, notario actorum curie Pragensis predicte, Petro Sepele, Petro dicto Bechina, Petro Lodheri, Michaele de Pra- ga, Gothfrido de Zewelde, Pragensis et Olomucensis dioc. publ. notariis, Frenczlino Kuncz- manni de Egra, Ratisponensis dioc. clerico, et aliis pluribus testibus fidedignis ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Et ego Nicolaus quondam Utyechonis de Masczov, cler. Prag. dioc., publ. auct. imperia- li notarius, predictarum litterarum exhibicioni, — —, mandatis ac omnibus aliis dum sic fierent et agerentur una cum prenominatis testibus presens interfui — — manu
Strana 842
842 Regesta Bohemiae et Moraviae. propria conscripsi nil addendo vel minuendo, quod sensum mutet aut variet intellectum, et facta prius diligenti collacione cum literis originalibus— hic me subscripsi de mandato et auctoritate prefati d. .. officialis et ad peticionem antedicti fr. Frenczlini, procuratoris et in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis una cum appensione sigilli officiolatus curie Pragensis consignavi rogatus et requisitus in testimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum signo notarii sigilloque officiolatus, laeso, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea Pragae in bibliotheca Nat. et univ. n. 312, nunc vero in archivo publico centrali sign. LIVRCist. Zbraslav 58. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 127 n. 170. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 125 n. 950. — HU— [LJ. 1387) 1363 apr. 20. Chotěšov. Johannes praepositus, Agnes priorissa totusque conventus monasterii Chotěšoviensis profi- tentur se villam suam Polepy iure theutonico incolis dictae villae exposuisse censusque annuos statuunt. My Jan z božie milosti probošt, převoryše Anežka wiesie (?) i vešken conventus kláš- — —, že pro veliká dřieve řečeného kláštera našeho tera Chotěšovskýho známo činíme, refectoře a nového rybníka vody vedení lidmi pracovitémi, jehož bez nákladův nemohly jsme tomu nic učiniti, a protož s radú dobrých lidí a s dobrým rozmyslem zahrady naše s dědinami i s přídavkami tudíž přislušejicích k naši vsi Polepom zřiedili jsme ve tředceti a dvě zahradě a jednu štvrt dědiny prodali jsme a dali jsme právem německým aneb naj- burským našim lidem zahradníkom a oračom dědičným i jich buducím věčně požívati pod takovú úmluvú a spůsobem i obyčejem, že každý z nich i jich budúcí nám a našim náměstkóm po všechna léta z dřieve řečených zahrad dlužni budú platiti z menších ze dva- ceti a sedmi zahrad, jenž menší slovú, po 40 gr. a ze čtyři větších po 1 kopě gr. a z jedné za- hrady s štvrtí dědiny jednu kopu gr. střiebrných rázu pražskýho rozdielně po dvakrát do roka, jakožto na sv. Martina půl strany a o středopostie stranu druhú z každý zahrady prvé řeče- ných platiti mají. Pak dále přikazujeme a chceme, aby žádný těch zahrad urozeným kterém- koli aneb měšťanóm nesměl prodati; pakli by sě kterýkoli toho dopustil přes naše rozkázání, tehdy ta prodaná zahrada k nám zase má příslušeti a ostati. Toho na potvrzenie listu s pe- četí našeho kláštera přivěsili jsme k tomuto listu. Jenž jest dán [v] dřieve řečeným klášteře léta božieho CCC° LXIII° XX den dubna měs. Orig. desideratur. Cop. versionis boh. saec. XV ex. olim in archivo monasterii Chotěšoviensis, postea in bibliotheca Nat. et univ., nunc vero in archivo publico centrali sign. L IV RP Chotěšov 75b. — [LI. 1388) 1363 apr. 22. Pragae. Nicolaus Utiechonis de Maštov, clericus Pragensis dioec. publicus notarius, mandatu Petri, archidiaconi Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, lestificatur Dith- marum, canonicum ecclesiae Opoliensis, ex parte abbatissae et conventus monasterii in Pusti- měř et fratrum de Švábenice ad ecclesiam ibidem in Švábenice praesentatum, in favorem Nicolai, praedicatoris monasterii Zderaziensis in Nova civitate Pragensi, ex parte praedicti monasterii ad eandem ecclesiam praesentati, coram dicto Petro officiali et in praesentia Nicolai praedica- toris dicta ecclesia abdicavisse. In nom. dom. am. A. nativitatis eiusdem millessimo trecentesimo sexagesimo tercio, ind. prima, die vicesima secunda m. apr., hora terciarium, pont. — — d. Urbani, div. prov. — d. Karoli IIIIt, div. fav. clem. Romanorum impe- pape quinti a. primo, imperii vero
842 Regesta Bohemiae et Moraviae. propria conscripsi nil addendo vel minuendo, quod sensum mutet aut variet intellectum, et facta prius diligenti collacione cum literis originalibus— hic me subscripsi de mandato et auctoritate prefati d. .. officialis et ad peticionem antedicti fr. Frenczlini, procuratoris et in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis una cum appensione sigilli officiolatus curie Pragensis consignavi rogatus et requisitus in testimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum signo notarii sigilloque officiolatus, laeso, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea Pragae in bibliotheca Nat. et univ. n. 312, nunc vero in archivo publico centrali sign. LIVRCist. Zbraslav 58. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 127 n. 170. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 125 n. 950. — HU— [LJ. 1387) 1363 apr. 20. Chotěšov. Johannes praepositus, Agnes priorissa totusque conventus monasterii Chotěšoviensis profi- tentur se villam suam Polepy iure theutonico incolis dictae villae exposuisse censusque annuos statuunt. My Jan z božie milosti probošt, převoryše Anežka wiesie (?) i vešken conventus kláš- — —, že pro veliká dřieve řečeného kláštera našeho tera Chotěšovskýho známo činíme, refectoře a nového rybníka vody vedení lidmi pracovitémi, jehož bez nákladův nemohly jsme tomu nic učiniti, a protož s radú dobrých lidí a s dobrým rozmyslem zahrady naše s dědinami i s přídavkami tudíž přislušejicích k naši vsi Polepom zřiedili jsme ve tředceti a dvě zahradě a jednu štvrt dědiny prodali jsme a dali jsme právem německým aneb naj- burským našim lidem zahradníkom a oračom dědičným i jich buducím věčně požívati pod takovú úmluvú a spůsobem i obyčejem, že každý z nich i jich budúcí nám a našim náměstkóm po všechna léta z dřieve řečených zahrad dlužni budú platiti z menších ze dva- ceti a sedmi zahrad, jenž menší slovú, po 40 gr. a ze čtyři větších po 1 kopě gr. a z jedné za- hrady s štvrtí dědiny jednu kopu gr. střiebrných rázu pražskýho rozdielně po dvakrát do roka, jakožto na sv. Martina půl strany a o středopostie stranu druhú z každý zahrady prvé řeče- ných platiti mají. Pak dále přikazujeme a chceme, aby žádný těch zahrad urozeným kterém- koli aneb měšťanóm nesměl prodati; pakli by sě kterýkoli toho dopustil přes naše rozkázání, tehdy ta prodaná zahrada k nám zase má příslušeti a ostati. Toho na potvrzenie listu s pe- četí našeho kláštera přivěsili jsme k tomuto listu. Jenž jest dán [v] dřieve řečeným klášteře léta božieho CCC° LXIII° XX den dubna měs. Orig. desideratur. Cop. versionis boh. saec. XV ex. olim in archivo monasterii Chotěšoviensis, postea in bibliotheca Nat. et univ., nunc vero in archivo publico centrali sign. L IV RP Chotěšov 75b. — [LI. 1388) 1363 apr. 22. Pragae. Nicolaus Utiechonis de Maštov, clericus Pragensis dioec. publicus notarius, mandatu Petri, archidiaconi Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, lestificatur Dith- marum, canonicum ecclesiae Opoliensis, ex parte abbatissae et conventus monasterii in Pusti- měř et fratrum de Švábenice ad ecclesiam ibidem in Švábenice praesentatum, in favorem Nicolai, praedicatoris monasterii Zderaziensis in Nova civitate Pragensi, ex parte praedicti monasterii ad eandem ecclesiam praesentati, coram dicto Petro officiali et in praesentia Nicolai praedica- toris dicta ecclesia abdicavisse. In nom. dom. am. A. nativitatis eiusdem millessimo trecentesimo sexagesimo tercio, ind. prima, die vicesima secunda m. apr., hora terciarium, pont. — — d. Urbani, div. prov. — d. Karoli IIIIt, div. fav. clem. Romanorum impe- pape quinti a. primo, imperii vero
Strana 843
Annus 1363 apr. 18.— 22. 843 ratoris semp. aug. et Boemie regis, imperii sui a. nono in Minori civitate Pragensi in curia archiepiscopali Pragensi in consistorio in mei, notarii publici infrascripti, et testium pre- sencia subscriptorum, ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum, constitutus personaliter coram hon. v. d. Petro, archidiacono Horssoviensi, in eccl. Pragensi officiali curie archi- episcopalis Pragensis predicte, ipso d. .. officiali ad causas audiendas et iura reddenda pro tribunali sedente hon. v. d. Dythmarus, canonicus eccl. Opuliensis, Wrat. dioc., per honn. et religg. domicellas .. abbatissam et conventum monasterii in Pustmyr, ord. s. Benedicti, et Nicolaum cum fratribus de Swabenycz, clientes Olom. dioc., ad eccl. ibidem in Swabenycz presentatus, non compulsus nec coactus, sed spontanea et libera voluntate et ex certa sciencia, ut dicebat, cause ac liti, controversie et questioni, quam vel quas super eadem eccl. in Swabenicz contra relig. fr. Nicolaum, predicatorem monasterii Zderaziensis in Nova civi- tate Pragensi, ad eandem eccl. in Swabenicz per honn. et religg. vv. dd. .. prepositum et conventum dicti monasterii Zderaziensis similiter presentatum, habuit, coram hon. v. d. Wolframo de Panwicz, officiali curie episcopalis Olomucensis, necnon appellacioni seu appellacionibus a prefato domino . officiali Olomucensi et a quadam diffinitiva sentencia pro prefato fr. Nicolao et contra ipsum d. Dythmarum super eadem eccl. in Swabenicz et eius occasione lata ad rev. in Cr. patrem ac dominum, d. Arnestum, s. Pragensis eccl. archiepiscopum, et ipsius sedem metropolitanam pro parte ipsius Dythmari interposite et interiecte seu interpositis et interiectis pure et simpliciter sine pacto quolibet cessit et renuncciavit ac cedere et renuncciare se dixit prefato fr. Nicolao parte adversa, ibidem pre- sente, de quibus omnibus et singulis supradictis prefatus d. Petrus, officialis Pragensis, ad peticionem et requisicionem fr. Nicolai predicti mandavit michi notario publico infrascripto presens confici publicum instrumentum, quod sigillo officiolatus curie archiepiscopalis Pragensis voluit et fecit communiri in testimonium omnium premissorum. Acta sunt hec anno, indiccione, die, mense, hora, pontificatus, imperii et loco, quibus supra, presenti- bus honn. et discrr. vv. magistris Woyslao de Saczka canonico, Budcone de Sempnyewicz, Gothfrido de Zewelde advocatis, Alberto, Petro, actorum consistorii curie Pragensis ante- dicte, Petro de Telecz, Petro Lodheri de Praga, Drzcone de Plesnicz, Petro Bechina, publ. notariis Prag. et Olom. dioc., et aliis pluribus testibus fidedignis. Et ego Nicolaus quondam Utyechonis de Masczow, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius, predictis liti, cause, questioni, appellacioni seu appellacionibus, cessioni et —— una cum prenominatis testibus renuncciacioni ac omnibus aliis et singulis suprascriptis presens interfui eaque omnia et singula manu propria conscripsi et in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis una cum appensione sigilli officiolatus predicte curie consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum signo notarii et sigillo officiolatus, cuius pars solum superest, Pragae olim in archivo monasterii Custodum s. Sepulcri in Zderaz, postea in biblioth. Nat. et univ., nunc vero in archivo publico centrali, sign. L IVR Křb Zderaz 129. In dorso manu saec. XV: Super eccl. in Swabencz. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 362 n. 267. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 234 n. 315. — Extr. Schubert, Ur- kundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 37 n. 385. — HU — [L] 1389) 1363 apr. 22. Avinione. Eckardus de Suntra, rector parochialis ecclesiae in Záhoří, obligat se camerae apostolicae pro fructibus dictae ecclesiae, indebite praeteritis temporibus receptis, nec non pro annuali praefatae ecclesiae sexaginta flor. auri solvere, dimidium in festo Purificationis b. Mariae proxime venturo, dimidium vero in eodem festo proxime secuturo. IL] Ex arch. Vat. Collector. Alam. 1361—64 n. 6 fol. 67v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 80 n. 113. —
Annus 1363 apr. 18.— 22. 843 ratoris semp. aug. et Boemie regis, imperii sui a. nono in Minori civitate Pragensi in curia archiepiscopali Pragensi in consistorio in mei, notarii publici infrascripti, et testium pre- sencia subscriptorum, ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum, constitutus personaliter coram hon. v. d. Petro, archidiacono Horssoviensi, in eccl. Pragensi officiali curie archi- episcopalis Pragensis predicte, ipso d. .. officiali ad causas audiendas et iura reddenda pro tribunali sedente hon. v. d. Dythmarus, canonicus eccl. Opuliensis, Wrat. dioc., per honn. et religg. domicellas .. abbatissam et conventum monasterii in Pustmyr, ord. s. Benedicti, et Nicolaum cum fratribus de Swabenycz, clientes Olom. dioc., ad eccl. ibidem in Swabenycz presentatus, non compulsus nec coactus, sed spontanea et libera voluntate et ex certa sciencia, ut dicebat, cause ac liti, controversie et questioni, quam vel quas super eadem eccl. in Swabenicz contra relig. fr. Nicolaum, predicatorem monasterii Zderaziensis in Nova civi- tate Pragensi, ad eandem eccl. in Swabenicz per honn. et religg. vv. dd. .. prepositum et conventum dicti monasterii Zderaziensis similiter presentatum, habuit, coram hon. v. d. Wolframo de Panwicz, officiali curie episcopalis Olomucensis, necnon appellacioni seu appellacionibus a prefato domino . officiali Olomucensi et a quadam diffinitiva sentencia pro prefato fr. Nicolao et contra ipsum d. Dythmarum super eadem eccl. in Swabenicz et eius occasione lata ad rev. in Cr. patrem ac dominum, d. Arnestum, s. Pragensis eccl. archiepiscopum, et ipsius sedem metropolitanam pro parte ipsius Dythmari interposite et interiecte seu interpositis et interiectis pure et simpliciter sine pacto quolibet cessit et renuncciavit ac cedere et renuncciare se dixit prefato fr. Nicolao parte adversa, ibidem pre- sente, de quibus omnibus et singulis supradictis prefatus d. Petrus, officialis Pragensis, ad peticionem et requisicionem fr. Nicolai predicti mandavit michi notario publico infrascripto presens confici publicum instrumentum, quod sigillo officiolatus curie archiepiscopalis Pragensis voluit et fecit communiri in testimonium omnium premissorum. Acta sunt hec anno, indiccione, die, mense, hora, pontificatus, imperii et loco, quibus supra, presenti- bus honn. et discrr. vv. magistris Woyslao de Saczka canonico, Budcone de Sempnyewicz, Gothfrido de Zewelde advocatis, Alberto, Petro, actorum consistorii curie Pragensis ante- dicte, Petro de Telecz, Petro Lodheri de Praga, Drzcone de Plesnicz, Petro Bechina, publ. notariis Prag. et Olom. dioc., et aliis pluribus testibus fidedignis. Et ego Nicolaus quondam Utyechonis de Masczow, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius, predictis liti, cause, questioni, appellacioni seu appellacionibus, cessioni et —— una cum prenominatis testibus renuncciacioni ac omnibus aliis et singulis suprascriptis presens interfui eaque omnia et singula manu propria conscripsi et in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis una cum appensione sigilli officiolatus predicte curie consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum signo notarii et sigillo officiolatus, cuius pars solum superest, Pragae olim in archivo monasterii Custodum s. Sepulcri in Zderaz, postea in biblioth. Nat. et univ., nunc vero in archivo publico centrali, sign. L IVR Křb Zderaz 129. In dorso manu saec. XV: Super eccl. in Swabencz. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 362 n. 267. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 234 n. 315. — Extr. Schubert, Ur- kundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 37 n. 385. — HU — [L] 1389) 1363 apr. 22. Avinione. Eckardus de Suntra, rector parochialis ecclesiae in Záhoří, obligat se camerae apostolicae pro fructibus dictae ecclesiae, indebite praeteritis temporibus receptis, nec non pro annuali praefatae ecclesiae sexaginta flor. auri solvere, dimidium in festo Purificationis b. Mariae proxime venturo, dimidium vero in eodem festo proxime secuturo. IL] Ex arch. Vat. Collector. Alam. 1361—64 n. 6 fol. 67v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 80 n. 113. —
Strana 844
844 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1390) 1363 apr. 23. Anna, relicta Johannis de Všeruby, recognoscit maritum eius monasterio Plassensi 82 gr. census annui super curia in Kunějovice legavisse, monachos eiusdem monasterii ad anniver- sarium pro anima eiusdem peragendum obstrinxisse sibique testamento ius cavisse praedictum censum redimere summa, qua census annuus 82 gr. alibi comparari posset pridem monasterio et conventui Plassensi data. Ne profectus et salus animarum negligatur, decet, ut legata, quae per nonnullos bonae mem. fiunt, celerius per successores eorum impleantur. Hinc est, quod nos Anna relicta quondam nob. viri piae mem. d. Joannis de Wsserob recognoscimus u. ——, quod prae- dictus noster maritus dilectus, dum adiuvetur in monasterio Plassensi sepultura ecclesiastica, ipsi monasterio et conventui ipsius in remedium suae animae 82 gr. annui et perpetui census pie legavit in villa nostra Kunowitz, super et in haereditate sua seu curia cujusdam hominis residentis ibidem juxta curiam Zeydlini ab una parte et ab alia parte viam intrantibus seu exeuntibus ipsam villam situata ita, quod idem homo seu rusticus pro nunc dictam curiam inhabitans et sui sequaces in perpetuum dicto monasterio et conventui in Plaz dabunt in omnem eventum praedictos 82 gr. divisim, videlicet in festo s. Galli proxime venturo quadraginta unum gr. et in festo s. Georgii immediatius sequenti reliquos qudraginta unum gr., prout nobis hactenus solvere consueverunt, solvere tenebuntur omni fraude, dolo seu malo ingenio rejectis penitus et exclusis; ipsique religg. viri antedicti, praedicti nostri mariti devotionem diligentius attendentes, fecerunt ipsum participem omnium bonorum, quae singulis diebus fiunt, et deinceps in perpetuum fient ab ipsis in divinis officiis et servitiis atque singulis annis in die anniversaria praescripti nostri mariti pro modo missam pro- defunctis specialiter celebrabunt et conventus ipsa die de pecunia —ut praemittitur — le- gata, unam sex. pro pitantia seu recreatione assequetur, reliqui vero 22 gr. pro lampade ex opposito sui sepulchri jugiter ardenti, prout ipse in ultima sua voluntate concupivit ac dis- posuit ac super eo eorum conscientias oneravit, expendantur. Sane praemissis conditionibus est annexum ex decreto nostri praefati mariti, dum nobis placet et fortuna arriserit ac facultas suppetierit ab eodem monasterio et conventu praedictum censum reemere seu redi- mere valeamus, data tamen pro eo ipsis dominis prius tantum de pecunia, quod 82 gr. Prag. monetae annui et perpetui census, alibi, ubi eis expedire videbitur, valeant comparari, prout super hoc eorum conscientias oneramus. Praeterea ut omnia et singula praemissa expeditius et melius suo tempore finem optatum sortiantur, promittimus bona nostra et christiana fide, quod nunquam per nos aut liberos seu qualemcunque interpositam personam praemissos religg. viros in possessione seu collectione dicti census debeamus quomodolibet impedire. In quorum omnium praemissorum evidens robur et testimonium ex certa nostra scientia hanc literam fecimus conscribi et ipsis dominis de Platz tradidimus, sigillo nostri mariti antefati, quoad praesens cum nostris liberis utimur communiter, et sigillis nobb. vv. d. Henrici plebani ac Bawari de Wsserob, Zezemae de Podmokl, Jaroslai de Uness munimine roboratam. Dat. a. d. MCCCLXIII in die b. Adalberti ep. et mart. glor. Orig. desideratur. Cop. saec. XVII olim in archivo monasterii in Plasy, nunc vero in archivo publico ibidem, ms. Liber monasterii de Plass p. 147 sq. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass und seiner Umgebung MVGDB 13 p. 59 n. 125. — HU — [L]. 1391) 1363 apr. 24. Vodňany. Iudex, iurati totaque communitas civitatis in Vodňany se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Wodano recognoscimus univer- sis nos a seren. principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domi-
844 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1390) 1363 apr. 23. Anna, relicta Johannis de Všeruby, recognoscit maritum eius monasterio Plassensi 82 gr. census annui super curia in Kunějovice legavisse, monachos eiusdem monasterii ad anniver- sarium pro anima eiusdem peragendum obstrinxisse sibique testamento ius cavisse praedictum censum redimere summa, qua census annuus 82 gr. alibi comparari posset pridem monasterio et conventui Plassensi data. Ne profectus et salus animarum negligatur, decet, ut legata, quae per nonnullos bonae mem. fiunt, celerius per successores eorum impleantur. Hinc est, quod nos Anna relicta quondam nob. viri piae mem. d. Joannis de Wsserob recognoscimus u. ——, quod prae- dictus noster maritus dilectus, dum adiuvetur in monasterio Plassensi sepultura ecclesiastica, ipsi monasterio et conventui ipsius in remedium suae animae 82 gr. annui et perpetui census pie legavit in villa nostra Kunowitz, super et in haereditate sua seu curia cujusdam hominis residentis ibidem juxta curiam Zeydlini ab una parte et ab alia parte viam intrantibus seu exeuntibus ipsam villam situata ita, quod idem homo seu rusticus pro nunc dictam curiam inhabitans et sui sequaces in perpetuum dicto monasterio et conventui in Plaz dabunt in omnem eventum praedictos 82 gr. divisim, videlicet in festo s. Galli proxime venturo quadraginta unum gr. et in festo s. Georgii immediatius sequenti reliquos qudraginta unum gr., prout nobis hactenus solvere consueverunt, solvere tenebuntur omni fraude, dolo seu malo ingenio rejectis penitus et exclusis; ipsique religg. viri antedicti, praedicti nostri mariti devotionem diligentius attendentes, fecerunt ipsum participem omnium bonorum, quae singulis diebus fiunt, et deinceps in perpetuum fient ab ipsis in divinis officiis et servitiis atque singulis annis in die anniversaria praescripti nostri mariti pro modo missam pro- defunctis specialiter celebrabunt et conventus ipsa die de pecunia —ut praemittitur — le- gata, unam sex. pro pitantia seu recreatione assequetur, reliqui vero 22 gr. pro lampade ex opposito sui sepulchri jugiter ardenti, prout ipse in ultima sua voluntate concupivit ac dis- posuit ac super eo eorum conscientias oneravit, expendantur. Sane praemissis conditionibus est annexum ex decreto nostri praefati mariti, dum nobis placet et fortuna arriserit ac facultas suppetierit ab eodem monasterio et conventu praedictum censum reemere seu redi- mere valeamus, data tamen pro eo ipsis dominis prius tantum de pecunia, quod 82 gr. Prag. monetae annui et perpetui census, alibi, ubi eis expedire videbitur, valeant comparari, prout super hoc eorum conscientias oneramus. Praeterea ut omnia et singula praemissa expeditius et melius suo tempore finem optatum sortiantur, promittimus bona nostra et christiana fide, quod nunquam per nos aut liberos seu qualemcunque interpositam personam praemissos religg. viros in possessione seu collectione dicti census debeamus quomodolibet impedire. In quorum omnium praemissorum evidens robur et testimonium ex certa nostra scientia hanc literam fecimus conscribi et ipsis dominis de Platz tradidimus, sigillo nostri mariti antefati, quoad praesens cum nostris liberis utimur communiter, et sigillis nobb. vv. d. Henrici plebani ac Bawari de Wsserob, Zezemae de Podmokl, Jaroslai de Uness munimine roboratam. Dat. a. d. MCCCLXIII in die b. Adalberti ep. et mart. glor. Orig. desideratur. Cop. saec. XVII olim in archivo monasterii in Plasy, nunc vero in archivo publico ibidem, ms. Liber monasterii de Plass p. 147 sq. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass und seiner Umgebung MVGDB 13 p. 59 n. 125. — HU — [L]. 1391) 1363 apr. 24. Vodňany. Iudex, iurati totaque communitas civitatis in Vodňany se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Wodano recognoscimus univer- sis nos a seren. principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domi-
Strana 845
Annus 1363 apr. 23.— 25. 845 no nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum thoraces, nonaginta humeralia et sexaginta barbutas cum appendenciis percepisse, ad que alia arma, barbutas, humeralia, cyrothecas, brachilia et golneria nostris propriis pecuniis conparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et numerum centum apparatuum predictorum. Hosque centum apparatus integros promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus, ut in litteris a iudice et iuratis civitatis Plzeň; vide Dat. in Wodano a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in supra n. 1316). crastino b. Georii mart. glor. Orig. perg. cum sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum v. supra n. 1226. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 579. — [MJ. 1392) 1363 apr. 24. Sušice. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Sušice se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex et iurati totaque communitas in Sicca recognoscimus u. nos a seren. principe d. Karulo, Romanorum imperatore semp. aug. et Bohemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, regni Bohemie notario(!) octoaginta thoraces, centum et quatuor barbutas cum appendenciis et octuaginta paria brachiliorum percepisse atque alia arma, videlicet barbutas, humeralia, cyrothecas et golneria nostris propriis pecuniis comparavimus, que omnia nunc in prompto habemus. Hosque octuaginta thoraces, centum et quatuor barbutas et octuaginta paria brachiliorum integra promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus cum litteris a iudice et iuratis civitatis Plzeň datis, quae supra sub n. 1316 typis excusae exstant). Dat. in Sicca a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in crastino b. Georgii mart. glor. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm., laeso, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. Sigillum v. Vojtíšek, l. c. tab. X, 2. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 579. — [MJ. 1393) ante 1363 apr. 25. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, mandat, ut percontatus certas condicio- nes, ad vitam et conversationem Mathiae, nati quondam Slavikonis de Kašovice (Slawykonis de Kassowicz, Cassowicz), clerici Pragensis dioec., spectantes, eidem Mathiae de aliquo bene- ficio ecclesiastico, quod vacat seu vacabit, cum cura vel sine cura, cuius fructus annuus valorem 20 mar. argenti (si est cum cura) vel 15 mar. argenti (si est sine cura) non excedat et ad collationem abbatis et conventus monasterii Waldsassensis, Cisterciensis ord., pertinet, providere procuret. Insertum litteris Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 25. die m. apr. datis, quae in n. sequenti typis excusae exstant. — [L]. 1394) 1363 apr. 25. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, secundum litteras papae Urbani V (data carentes, cf. n. praecedentem) vitam et conversationem Mathiae, nati quondam Slavikonis de Kašovice, cler. Pragensis dioec., percontatus, eas testimonio fide dignorum laudabiles et honestas cognovit; qua de causa dicto Mathiae clerico beneficium ad praesentationem abbatis et conventus monasterii Waldsassensis pertinens, confert, abbatem et conventum monasterii iubet dictum clericum in possessionem beneficii inducere et exsecutores huius mandati instituit.
Annus 1363 apr. 23.— 25. 845 no nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum thoraces, nonaginta humeralia et sexaginta barbutas cum appendenciis percepisse, ad que alia arma, barbutas, humeralia, cyrothecas, brachilia et golneria nostris propriis pecuniis conparavimus. Que omnia nunc in prompto habemus usque ad plenam summam et numerum centum apparatuum predictorum. Hosque centum apparatus integros promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus, ut in litteris a iudice et iuratis civitatis Plzeň; vide Dat. in Wodano a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in supra n. 1316). crastino b. Georii mart. glor. Orig. perg. cum sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum v. supra n. 1226. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 579. — [MJ. 1392) 1363 apr. 24. Sušice. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Sušice se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex et iurati totaque communitas in Sicca recognoscimus u. nos a seren. principe d. Karulo, Romanorum imperatore semp. aug. et Bohemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, regni Bohemie notario(!) octoaginta thoraces, centum et quatuor barbutas cum appendenciis et octuaginta paria brachiliorum percepisse atque alia arma, videlicet barbutas, humeralia, cyrothecas et golneria nostris propriis pecuniis comparavimus, que omnia nunc in prompto habemus. Hosque octuaginta thoraces, centum et quatuor barbutas et octuaginta paria brachiliorum integra promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus cum litteris a iudice et iuratis civitatis Plzeň datis, quae supra sub n. 1316 typis excusae exstant). Dat. in Sicca a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in crastino b. Georgii mart. glor. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm., laeso, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. Sigillum v. Vojtíšek, l. c. tab. X, 2. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 579. — [MJ. 1393) ante 1363 apr. 25. Avinione. Urbanus papa V Arnesto, archiepiscopo Pragensi, mandat, ut percontatus certas condicio- nes, ad vitam et conversationem Mathiae, nati quondam Slavikonis de Kašovice (Slawykonis de Kassowicz, Cassowicz), clerici Pragensis dioec., spectantes, eidem Mathiae de aliquo bene- ficio ecclesiastico, quod vacat seu vacabit, cum cura vel sine cura, cuius fructus annuus valorem 20 mar. argenti (si est cum cura) vel 15 mar. argenti (si est sine cura) non excedat et ad collationem abbatis et conventus monasterii Waldsassensis, Cisterciensis ord., pertinet, providere procuret. Insertum litteris Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 25. die m. apr. datis, quae in n. sequenti typis excusae exstant. — [L]. 1394) 1363 apr. 25. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, secundum litteras papae Urbani V (data carentes, cf. n. praecedentem) vitam et conversationem Mathiae, nati quondam Slavikonis de Kašovice, cler. Pragensis dioec., percontatus, eas testimonio fide dignorum laudabiles et honestas cognovit; qua de causa dicto Mathiae clerico beneficium ad praesentationem abbatis et conventus monasterii Waldsassensis pertinens, confert, abbatem et conventum monasterii iubet dictum clericum in possessionem beneficii inducere et exsecutores huius mandati instituit.
Strana 846
846 Regesta Bohemiae et Moraviae. Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, executor principalis ad infrascripta ab eadem sede apost. specialiter deputatus, honn. et religg. viris abbati et conventui monasterii Walzsasschensis, ord. [Cist., Prag. dioc., necnon omnibus et singulis, quorum interest vel interesse poterit et quos tangit seu]a) in futurum tangere poterit negocium infrascriptum, salutem in domino et mandatis nostris, ymmo verius apostolicis firmiter obedire. Noveritis nos litteras sanct. — — d. Urbani, div. providencia pape quin- ti, ipsius vera plumbea bulla [in fillo canapis more Romane curie bullatas, non rasas, non]a) ——per Mathiam, natum quondam Slawykonis de Kassowycz, cler., exhibitorem cancellatas— presencium nobis presentatas, cum omni reverencia [qua decuit, recepisse, tenoris et conti- nencie per omnino in hec verbala): Urbanus episcopus (sequitur tenor litterarum Urbani pape V, quarum extr. in n. praecedenti invenies). Post quarum literarum apostolicarum presentacionem prefatus Mathias cler. nobis humiliter supplicavit, ut dictum mandatum apostolicum nobis in hac parte commissum execucioni debite mandaremus. Nos igitur vo- lentes mandatum huiusmodi exequi, ut tenemur, reverenter, auctoritate apostolica, [qua fungimur in hac parte, de vita et conversacione ipsius clerici et aliis circumstan]a)ciis in ipsis literis apostolicis contentis iuxta traditam nobis formam inquisivimus diligenter, et quia ipsum ex fide dignorum testimonio vite laudabilis et honeste conversacionis esse repe- rimus nec invenimus aliquod canonicum, quod obstet eidem, propter quod dicta provisio reta[rdari vel impediri deberet, ipsum pronuncciavimus et pronuncciamus habilem]a) et ydoneum ad ecclesiasticum beneficium obtinendum usque ad valorem et summam in eisdem literis comprehensam. Ideoque beneficium ecclesiasticum nulli alii de iure debitum cum cura vel sine cura eidem clerico competens secundum sue probitatis merita, spectans ad collacio- nem [seu presentacionem vestram, si quod in civitate vel diocesi Pragensis vacat ad presens, con]a) suetum ab olim clericis secularibus assingnari, cuius redditus et proventus viginti mar. argenti cum cura vel sine cura quindecim — secundum taxacionem in prefatis literis aposto- licis contentam — non excedant, quod idem clericus per se vel per procuratorem suum ad hoc constitutum infra [unius mensis spacium a noticia vacacionis ipsius duxerit acceptandum cum omnibus]") iuribus et pertinenciis suis auctoritate apostolica conferimus et providemus vos quoque abbatem et conventum monasterii in Waldssachssen et eum seu eos, cuius seu quorum interest seu interesse poterit, primo, secundo et tercio peremptorio requirimus et monemus, vobis [nichilominus in virtute sancte obediencie precipiendo mandamus, quate- nus infra sexa) dies a presentacione seu notificacione presencium vobis facta, quorum duos pro primo, duos pro secundo et reliquos duos vobis seu eis, cuius seu quorum [interest],b) pro tercio et peremptorio termino assignamus, eundem clericum vel procuratorem suum eius nomine ad dictum beneficium, [de quo ei providimus, sine difficultate qualibet recipiatis et eciam admittatis]a), permittentes ipsum pacifica ipsius beneficii possessione gauderi ammo- ventes ab eo quemlibet iniustum detentorem, quem eciam nos exnunc prout extunc ammo- vemus sibique vel eius procuratori pro eo de ipsius beneficii fructibus, redditibus, proventi- bus, iuribus et obvencionibus [universis, prout ad vos pertinet, faciatis integre responderi. Quod si dictum bene]a)ficium, de quo sibi providimus, in ecclesia collegiata existat, eundem clericum vel procuratorem suum eius nomine infra predictum terminum, prout ipsius bene- ficii qualitas exigit, in canonicum et in fratrem ipsius ecclesie recipiatis et recipi ab aliis, prout ad vos pertinet, faciatis, [stalum in choro et locum in capitulo ipsius ecclesie, ut moris est, cum omni]a) plenitudine iuris canonici sibi vel procuratori suo pro eo assignando. Si vero nullum tale beneficium ad collacionem vel presentacionem vestram spectans in dictis civitate vel diocesi vacat ad presens, nos simile beneficium cum cura vel sine cura nulli alii de iure de[bitum in civitate vel diocesi proxime vacaturum ad collacionem vel presenta]a)- cionem vestram spectans eidem clerico competens secundum sue probitatis merita collacioni nostre ymmo verius apostolice et cuiuslibet subdelegatorum seu subdelegandorum nostro- rum cum omnibus iuribus et pertinenciis [suis] dicto Mathie cler. conferendum expresse ac
846 Regesta Bohemiae et Moraviae. Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, executor principalis ad infrascripta ab eadem sede apost. specialiter deputatus, honn. et religg. viris abbati et conventui monasterii Walzsasschensis, ord. [Cist., Prag. dioc., necnon omnibus et singulis, quorum interest vel interesse poterit et quos tangit seu]a) in futurum tangere poterit negocium infrascriptum, salutem in domino et mandatis nostris, ymmo verius apostolicis firmiter obedire. Noveritis nos litteras sanct. — — d. Urbani, div. providencia pape quin- ti, ipsius vera plumbea bulla [in fillo canapis more Romane curie bullatas, non rasas, non]a) ——per Mathiam, natum quondam Slawykonis de Kassowycz, cler., exhibitorem cancellatas— presencium nobis presentatas, cum omni reverencia [qua decuit, recepisse, tenoris et conti- nencie per omnino in hec verbala): Urbanus episcopus (sequitur tenor litterarum Urbani pape V, quarum extr. in n. praecedenti invenies). Post quarum literarum apostolicarum presentacionem prefatus Mathias cler. nobis humiliter supplicavit, ut dictum mandatum apostolicum nobis in hac parte commissum execucioni debite mandaremus. Nos igitur vo- lentes mandatum huiusmodi exequi, ut tenemur, reverenter, auctoritate apostolica, [qua fungimur in hac parte, de vita et conversacione ipsius clerici et aliis circumstan]a)ciis in ipsis literis apostolicis contentis iuxta traditam nobis formam inquisivimus diligenter, et quia ipsum ex fide dignorum testimonio vite laudabilis et honeste conversacionis esse repe- rimus nec invenimus aliquod canonicum, quod obstet eidem, propter quod dicta provisio reta[rdari vel impediri deberet, ipsum pronuncciavimus et pronuncciamus habilem]a) et ydoneum ad ecclesiasticum beneficium obtinendum usque ad valorem et summam in eisdem literis comprehensam. Ideoque beneficium ecclesiasticum nulli alii de iure debitum cum cura vel sine cura eidem clerico competens secundum sue probitatis merita, spectans ad collacio- nem [seu presentacionem vestram, si quod in civitate vel diocesi Pragensis vacat ad presens, con]a) suetum ab olim clericis secularibus assingnari, cuius redditus et proventus viginti mar. argenti cum cura vel sine cura quindecim — secundum taxacionem in prefatis literis aposto- licis contentam — non excedant, quod idem clericus per se vel per procuratorem suum ad hoc constitutum infra [unius mensis spacium a noticia vacacionis ipsius duxerit acceptandum cum omnibus]") iuribus et pertinenciis suis auctoritate apostolica conferimus et providemus vos quoque abbatem et conventum monasterii in Waldssachssen et eum seu eos, cuius seu quorum interest seu interesse poterit, primo, secundo et tercio peremptorio requirimus et monemus, vobis [nichilominus in virtute sancte obediencie precipiendo mandamus, quate- nus infra sexa) dies a presentacione seu notificacione presencium vobis facta, quorum duos pro primo, duos pro secundo et reliquos duos vobis seu eis, cuius seu quorum [interest],b) pro tercio et peremptorio termino assignamus, eundem clericum vel procuratorem suum eius nomine ad dictum beneficium, [de quo ei providimus, sine difficultate qualibet recipiatis et eciam admittatis]a), permittentes ipsum pacifica ipsius beneficii possessione gauderi ammo- ventes ab eo quemlibet iniustum detentorem, quem eciam nos exnunc prout extunc ammo- vemus sibique vel eius procuratori pro eo de ipsius beneficii fructibus, redditibus, proventi- bus, iuribus et obvencionibus [universis, prout ad vos pertinet, faciatis integre responderi. Quod si dictum bene]a)ficium, de quo sibi providimus, in ecclesia collegiata existat, eundem clericum vel procuratorem suum eius nomine infra predictum terminum, prout ipsius bene- ficii qualitas exigit, in canonicum et in fratrem ipsius ecclesie recipiatis et recipi ab aliis, prout ad vos pertinet, faciatis, [stalum in choro et locum in capitulo ipsius ecclesie, ut moris est, cum omni]a) plenitudine iuris canonici sibi vel procuratori suo pro eo assignando. Si vero nullum tale beneficium ad collacionem vel presentacionem vestram spectans in dictis civitate vel diocesi vacat ad presens, nos simile beneficium cum cura vel sine cura nulli alii de iure de[bitum in civitate vel diocesi proxime vacaturum ad collacionem vel presenta]a)- cionem vestram spectans eidem clerico competens secundum sue probitatis merita collacioni nostre ymmo verius apostolice et cuiuslibet subdelegatorum seu subdelegandorum nostro- rum cum omnibus iuribus et pertinenciis [suis] dicto Mathie cler. conferendum expresse ac
Strana 847
Annus 1363 apr. 25. 847 [specialiter reservamus, inhibentes ac interdicentes vobis .. abbati et .. conventui ac]a) cuius interest vel interesse poterit ne beneficium huiusmodi per nos eidem clerico collatum seu ipsi clerico conferendum, ut premittitur, reservatum alicui alteri quam dicto clerico vel eius procuratori pro eo conferatis aut ad ipsum aliquem alium presentetis seu eciam admit[tatis nec per alium, quantum in vobis fuerit, admitti seu presentari per]a)mittatis, donec dicto clerico de beneficio ecclesiastico competenti provisum fuerit iuxta formam predictarum literarum apostolicarum. Nos enim quidquid contra premissa vel aliquid premissorum a quoquam quavis auctoritate contigerit attemptari, exnunc irritum decernimus et [inane; quod si forte premissa non adimpleveritis et aliquid in contrarium]a) feceritis et mandatis nostris ymmo verius apostolicis non parueritis cum effectu, in vos abbatem et in alios quos- libet contradictores et rebelles ac impedientes ipsum clericum vel procuratorem suum super premissis vel premissorum aliquo, ne gracia eidem clerico per [sedem apost. facta suum debitum sorciatur effectum aut impedientibus ipsum dantes]a) consilium, auxilium vel favo- rem publice vel oculte cuiuscumque status, ordinis vel condicionis existant, exnunc prout extunc in hiis scriptis singulariter in singulas sex dierum postquam ad vestrum seu aliorum noticiam pervenerit, monicione canonica [premissa, excommunicacionis sentencias in abbatem et conventum monasterii predicti suspensimus ac in ipsum monasterium]a) interdicti sen- tencias promulgamus, absolucionem ipsorum, qui eas et infrascriptas nostras sentencias in- currerint, quoquomodo nobis vel superiori nostro tantummodo reservantes. Prefatas quoque literas apostolicas et hunc nostrum processum volumus penes eundem [Mathiam cler. vel procuratorem suum eius nominela) vel quemlibet alium contra ipsius clerici vel eius procu- ratoris voluntatem detineri, contrarium vero facientes prefate excommunicacionis sentencie per nos late predicta monicione premissa ipso facto volumus subiacere. Mandamus tamen —c) si id pecierit vella) habere dicto Mathie cler. vel [eius procuratori, ut nobis copiam — voluerit, vestris tamen sumptibus et expensis. Ceterum cum ad execucionem huiusmodi mandati apostolici et nostri processus ulterius faciendum, quoad presens non possumus personaliter interesse, pluribus et diversis negociis occupati, honn. [vv. ——c) capelle regie Omnium sanctorum in]a) castro Pragensi eccl. decanis necnon discrr. vv. dd. .. s. Egidii, s. Galli Maioris civitatis Pragensis, s. Jacobi, s. Michaelis in preurbio civitatis Zacensis, .. in Slakenwyerd, .. in Bectechow (?) et .. in Sobyessuk eccl. ple[banis, omnibus et eorum cuiuslibet in solidum super execula)cione dicti mandati apostolici et super omnibus et singu- lis nobis in hac parte commissis, tenore presencium committimus plenarie vices nostras, donec eas ad nos duxerimus revocandas ipsis et ipsorum cuilibet in virtute s. obediencie et sub pena excommuni[cacionis, quam in ipsos et ipsorum quemlibet, canonica monicione premissa, nisi man]a)datis nostris, ymmo verius apostolicis parueritis in effectu in hiis scrip- tis ferimus [et]d) districte mandamus, quatenus ipsi vel eorum alter, qui super hoc ex parte dicti Mathie cler. vel eius procuratoris fuerint requisiti, infra tres dies post requisicionem huiusmodi ad vos [dictum abbatem et conventum et alibi, ubi et quando expediens fuerit accedant et predictas literas]a) apostolicas et hunc nostrum processum et omnia et singula in eisdem literis contenta vobis et omnibus aliis, quorum interest vel intererit, simul vel separatim denuncient, legant et insinuent ac publicari procurent, quem terminum eis et eorum cuilibet pro peremptorio [termino assignamus et quod eundem Mathiam clericum vel procuratorem ipsius]la) eius nomine in corporalem possessionem ipsius beneficii per nos sibi collati, si vacat ad presens, ac omnium iurium et pertinenciarum ipsius inducant et defendant inductum vel si non vacat ad presens beneficium ipsi Mathie cler. debitum, re- a), servatum per nos, ut premittitur, [conferendum eidem clerico, eciam si minoris quam— quod idem clericus per se vel procuratorem suum eius nomine, ut premittitur, duxerit ac- ceptandum sibi vel eius procuratori pro eo post acceptacionem huiusmodi conferant et assignent et eundem clericum vel procuratorem suum eius nomine ad illud pacifice et libere recipi faciant [et admitti sibique vel suo procuratori ipsius nomine redditibus]a), proventi-
Annus 1363 apr. 25. 847 [specialiter reservamus, inhibentes ac interdicentes vobis .. abbati et .. conventui ac]a) cuius interest vel interesse poterit ne beneficium huiusmodi per nos eidem clerico collatum seu ipsi clerico conferendum, ut premittitur, reservatum alicui alteri quam dicto clerico vel eius procuratori pro eo conferatis aut ad ipsum aliquem alium presentetis seu eciam admit[tatis nec per alium, quantum in vobis fuerit, admitti seu presentari per]a)mittatis, donec dicto clerico de beneficio ecclesiastico competenti provisum fuerit iuxta formam predictarum literarum apostolicarum. Nos enim quidquid contra premissa vel aliquid premissorum a quoquam quavis auctoritate contigerit attemptari, exnunc irritum decernimus et [inane; quod si forte premissa non adimpleveritis et aliquid in contrarium]a) feceritis et mandatis nostris ymmo verius apostolicis non parueritis cum effectu, in vos abbatem et in alios quos- libet contradictores et rebelles ac impedientes ipsum clericum vel procuratorem suum super premissis vel premissorum aliquo, ne gracia eidem clerico per [sedem apost. facta suum debitum sorciatur effectum aut impedientibus ipsum dantes]a) consilium, auxilium vel favo- rem publice vel oculte cuiuscumque status, ordinis vel condicionis existant, exnunc prout extunc in hiis scriptis singulariter in singulas sex dierum postquam ad vestrum seu aliorum noticiam pervenerit, monicione canonica [premissa, excommunicacionis sentencias in abbatem et conventum monasterii predicti suspensimus ac in ipsum monasterium]a) interdicti sen- tencias promulgamus, absolucionem ipsorum, qui eas et infrascriptas nostras sentencias in- currerint, quoquomodo nobis vel superiori nostro tantummodo reservantes. Prefatas quoque literas apostolicas et hunc nostrum processum volumus penes eundem [Mathiam cler. vel procuratorem suum eius nominela) vel quemlibet alium contra ipsius clerici vel eius procu- ratoris voluntatem detineri, contrarium vero facientes prefate excommunicacionis sentencie per nos late predicta monicione premissa ipso facto volumus subiacere. Mandamus tamen —c) si id pecierit vella) habere dicto Mathie cler. vel [eius procuratori, ut nobis copiam — voluerit, vestris tamen sumptibus et expensis. Ceterum cum ad execucionem huiusmodi mandati apostolici et nostri processus ulterius faciendum, quoad presens non possumus personaliter interesse, pluribus et diversis negociis occupati, honn. [vv. ——c) capelle regie Omnium sanctorum in]a) castro Pragensi eccl. decanis necnon discrr. vv. dd. .. s. Egidii, s. Galli Maioris civitatis Pragensis, s. Jacobi, s. Michaelis in preurbio civitatis Zacensis, .. in Slakenwyerd, .. in Bectechow (?) et .. in Sobyessuk eccl. ple[banis, omnibus et eorum cuiuslibet in solidum super execula)cione dicti mandati apostolici et super omnibus et singu- lis nobis in hac parte commissis, tenore presencium committimus plenarie vices nostras, donec eas ad nos duxerimus revocandas ipsis et ipsorum cuilibet in virtute s. obediencie et sub pena excommuni[cacionis, quam in ipsos et ipsorum quemlibet, canonica monicione premissa, nisi man]a)datis nostris, ymmo verius apostolicis parueritis in effectu in hiis scrip- tis ferimus [et]d) districte mandamus, quatenus ipsi vel eorum alter, qui super hoc ex parte dicti Mathie cler. vel eius procuratoris fuerint requisiti, infra tres dies post requisicionem huiusmodi ad vos [dictum abbatem et conventum et alibi, ubi et quando expediens fuerit accedant et predictas literas]a) apostolicas et hunc nostrum processum et omnia et singula in eisdem literis contenta vobis et omnibus aliis, quorum interest vel intererit, simul vel separatim denuncient, legant et insinuent ac publicari procurent, quem terminum eis et eorum cuilibet pro peremptorio [termino assignamus et quod eundem Mathiam clericum vel procuratorem ipsius]la) eius nomine in corporalem possessionem ipsius beneficii per nos sibi collati, si vacat ad presens, ac omnium iurium et pertinenciarum ipsius inducant et defendant inductum vel si non vacat ad presens beneficium ipsi Mathie cler. debitum, re- a), servatum per nos, ut premittitur, [conferendum eidem clerico, eciam si minoris quam— quod idem clericus per se vel procuratorem suum eius nomine, ut premittitur, duxerit ac- ceptandum sibi vel eius procuratori pro eo post acceptacionem huiusmodi conferant et assignent et eundem clericum vel procuratorem suum eius nomine ad illud pacifice et libere recipi faciant [et admitti sibique vel suo procuratori ipsius nomine redditibus]a), proventi-
Strana 848
848 bus, iuribus et obvencionibus universis eiusdem beneficii faciant integre responderi. Et si huiusmodi beneficium in ecclesia collegiata existat, de quo sibi, ut predicitur, est provisum vel provideri contingerit, eundem clericum vel procuratorem suum eius nomine, prout [ipsius ——c) eccl. collegiata cum plenitudine]a) iuris canonici recipi faciant in canonicum et fratrem. Et nichilominus omnia et singula nobis in hac parte commissa plenarie exequan- tur et faciant, que ad execucionem dicte gracie fuerint facienda et necessaria seu eciam opor- tuna. Volumus insuper, ut quod per [aliquem dictorum subdelegatorum nostrorum ceptum fuerit in predictis, possit per alium]a) seu alios terminari, ita tamen, quod ipsi subdelegati nostri vel eorum aliquis nichil in preiudicium dicti Mathie cler. vel procuratoris sui, per quod iuri ipsorum derogetur, valeant attemptare. Et si contingat nos in aliquo super premissis procedere [non intendimus propter hoc commissionem predictam in aliquo revocare [nisi]de re]") vocacione huiusmodi specialis et expressa in nostris literis mencio habeatur. In quorum omnium testimonium et plenam roboris firmitatem presentes literas sive hunc nostrum processum fieri et sigillorum nostrorum appensionee) iussimus roborari. Dat. in Ru[dnicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo] tercio die XXV m. apr. Regesta Bohemiae et Moraviae. Fragmentum litterarum, cuius pars sinistra deest et olim adligatum involucri codicis cuiusdam esse videtur, Pragae in archivo publico centrali, sign. ANM A, B n. 109 servatur; puto has litteras erroribus scribae viciatas non processise et apud curiam archiepiscopalem remansisse similiter ut aliae litterae archi- episcopi Arnesti, quarum solum fragmenta diei indicatione data carentes asservantur et quarum summam sub n. 1275 et 1281, 1282 necnon n. 1464 typis excusas invenies. — [L]. a) ea, quae in litterarum parte abscisa desunt e fragmentis litterarum, quas supra memoravimus, de- prompta sunt. — b) supra lineam ascripta. — c) deest in omnibus fragmentis. — d) supra rasura. — 2) in fragmento appensionem. 1395) 1363 apr. 28. Paltramus Gogretlini, civis Brunensis, Jesconi de Holešov debitum solvere promittit. Ego Paltramus Gogretlini, civis Brunne, n. f. u., quod quia strenuus v. Jesco de Hole- schaw michi XIII mar. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti pro melioranda rerum et facultatis mee condicione gratuite mutuavit et tradidit in parato, promitto pro me et heredibus meis insolidum et sub expressa omnium et quorumlibet bonorum meorum, mo- bilium et immobilium, insolidum ypoteca ac sine dolo quolibet bona fide, quod cumque prefatus Jesco vel sui heredes iamdictum debitum absque ulteriori mora solutum habere voluerint meque proinde monuerint, statim ipsis infra XIV dies, a die late monicionis pro- ximos, id ipsum debitum paratis denariis predictis solvam et numerabo, dolo et dilacione quibuslibet proculmotis, nullo michi et meis accionis, excepcionis seu cuiusvis iuris benefi- cio seu facti auxilio contra premissa competente. Sub harum, quas meo sigillo dedi robore literarum die s. Vitalis mart. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Copia de a. 1366 in archivo civitatis Brunae in libro memoriali n. 39 fol. 234. — [MJ. 1396) 1363 maii 1. Pragae. Karolus imperator et rex civitati Plzeň nundinas per duas hebdomades, scilicet octo dies ante et octo dies post festum s. Bartholomaei (id est 24. die m. aug.) continue tenendas instituit. n. f. t. p. u., quod licet de innata nobis benignitatis clemencia de subditorum nostrorum singulorum profectu, utilitate et commodo dignemur intendere et ad ea, que ipsorum augmentum aspiciunt, attenta sollicitudine meditari, illorum tamen profectus et comoda quodam specialis benignitatis favore prosequimur, quos diuturnitas obsequiorum
848 bus, iuribus et obvencionibus universis eiusdem beneficii faciant integre responderi. Et si huiusmodi beneficium in ecclesia collegiata existat, de quo sibi, ut predicitur, est provisum vel provideri contingerit, eundem clericum vel procuratorem suum eius nomine, prout [ipsius ——c) eccl. collegiata cum plenitudine]a) iuris canonici recipi faciant in canonicum et fratrem. Et nichilominus omnia et singula nobis in hac parte commissa plenarie exequan- tur et faciant, que ad execucionem dicte gracie fuerint facienda et necessaria seu eciam opor- tuna. Volumus insuper, ut quod per [aliquem dictorum subdelegatorum nostrorum ceptum fuerit in predictis, possit per alium]a) seu alios terminari, ita tamen, quod ipsi subdelegati nostri vel eorum aliquis nichil in preiudicium dicti Mathie cler. vel procuratoris sui, per quod iuri ipsorum derogetur, valeant attemptare. Et si contingat nos in aliquo super premissis procedere [non intendimus propter hoc commissionem predictam in aliquo revocare [nisi]de re]") vocacione huiusmodi specialis et expressa in nostris literis mencio habeatur. In quorum omnium testimonium et plenam roboris firmitatem presentes literas sive hunc nostrum processum fieri et sigillorum nostrorum appensionee) iussimus roborari. Dat. in Ru[dnicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo] tercio die XXV m. apr. Regesta Bohemiae et Moraviae. Fragmentum litterarum, cuius pars sinistra deest et olim adligatum involucri codicis cuiusdam esse videtur, Pragae in archivo publico centrali, sign. ANM A, B n. 109 servatur; puto has litteras erroribus scribae viciatas non processise et apud curiam archiepiscopalem remansisse similiter ut aliae litterae archi- episcopi Arnesti, quarum solum fragmenta diei indicatione data carentes asservantur et quarum summam sub n. 1275 et 1281, 1282 necnon n. 1464 typis excusas invenies. — [L]. a) ea, quae in litterarum parte abscisa desunt e fragmentis litterarum, quas supra memoravimus, de- prompta sunt. — b) supra lineam ascripta. — c) deest in omnibus fragmentis. — d) supra rasura. — 2) in fragmento appensionem. 1395) 1363 apr. 28. Paltramus Gogretlini, civis Brunensis, Jesconi de Holešov debitum solvere promittit. Ego Paltramus Gogretlini, civis Brunne, n. f. u., quod quia strenuus v. Jesco de Hole- schaw michi XIII mar. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti pro melioranda rerum et facultatis mee condicione gratuite mutuavit et tradidit in parato, promitto pro me et heredibus meis insolidum et sub expressa omnium et quorumlibet bonorum meorum, mo- bilium et immobilium, insolidum ypoteca ac sine dolo quolibet bona fide, quod cumque prefatus Jesco vel sui heredes iamdictum debitum absque ulteriori mora solutum habere voluerint meque proinde monuerint, statim ipsis infra XIV dies, a die late monicionis pro- ximos, id ipsum debitum paratis denariis predictis solvam et numerabo, dolo et dilacione quibuslibet proculmotis, nullo michi et meis accionis, excepcionis seu cuiusvis iuris benefi- cio seu facti auxilio contra premissa competente. Sub harum, quas meo sigillo dedi robore literarum die s. Vitalis mart. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Copia de a. 1366 in archivo civitatis Brunae in libro memoriali n. 39 fol. 234. — [MJ. 1396) 1363 maii 1. Pragae. Karolus imperator et rex civitati Plzeň nundinas per duas hebdomades, scilicet octo dies ante et octo dies post festum s. Bartholomaei (id est 24. die m. aug.) continue tenendas instituit. n. f. t. p. u., quod licet de innata nobis benignitatis clemencia de subditorum nostrorum singulorum profectu, utilitate et commodo dignemur intendere et ad ea, que ipsorum augmentum aspiciunt, attenta sollicitudine meditari, illorum tamen profectus et comoda quodam specialis benignitatis favore prosequimur, quos diuturnitas obsequiorum
Strana 849
Annus 1363 apr. 25.— maii 2. 849 et intemerate fidei constancia argumentis clarioribus manifestius recommendant. Habito igitur respectu ad grata fidelitatis et obsequiorum studia necnon indefessi laboris prom- ptitudinem, quibus maiestatem nostram et cl. mem. antecessores nostros, Boemie reges, dill. nobis cives et incole civitatis nostre Pilsnensis, fidd. nostri, actenus honorarunt et adaucto fidei et probitatis merito non cessabunt in antea prestancius honorare, ipsis animo deliberato ——auctoritate regia Boemie infrascriptam graciam favorabiliter duximus fa- ciendam, videlicet, quod singulis annis in civitate Pilsnensi predicta annuale forum sive nundine per duas septimanas continuas, videlicet octo diebus ante festum s. Bartholomei apost. et octo diebus post idem festum, duraturum imperpetuum haberi, teneri et sine omni impedimento pacifice celebrari debebit. Volentes ac ex singulari gracia auctoritate regia Boemie predicta statuentes, quod universi et singuli cives et mercatores eorum mercimonia, que cum ulna et libra vendentur et presertim ferrum et coreum, ex toto aut per partes seu pecias in dicto annuali foro vendere et libere emere valeant pro ipsorum libito voluntatis. Volumus insuper, ut annuale forum predictum universis libertatibus, graciis, emunitati- bus, iuribus et indultis per omnia sine diminucione qualibet gaudeat, quibus cetera fora annalia in aliis civitatibus nostris regni Boemie existencia fruuntur, seu quomodolibet po- ciuntur, inhibentes universis nostris fidelibus, ne dictam nostram graciam audeant quomo- —. Poena: centum mar. auri puri, quarum medietatem camere regali dolibet infringere — Boemie, residuam vero partem dicte Pilsnensi civitati applicari statuimus ——. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1363, ind. prima, kal. maii, regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. Per d. Olomucensem episco- Correcta per Johannem de Chremsir. pum Rudolphus de Frideberg. R. Johan- nes Chremsir. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. Plzeň in archivo civitatis sign. 4.— Ed. Pelzel, Kaiser Karl IV, UB II p. 334 n. 300. — Strnad, Listář král. města Plzně p. 92 n. 87. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 583 n. 403. — HU — [LJ. 1397) 1363 maii 2. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, donationem unius marcae census annui, commodo hospitalis ord. b. Johannis Hierosolimitani prae foribus civitatis Oppaviensis a Mathia, cive dictae civitatis, factam, confirmat et approbat. Nicolaus, dei gr. Oppavie et Rathiborie dux, recognoscimus t. p. u., quod constitutus ——, sano corpore et libera mente coram nobis Mathias, civis Oppaviensis, bona voluntate- resignavit, condescendit, donavit et tradidit pro remedio sue et quondam consortis ipsius, pridem relicte Heynlini scriptoris, civis Oppaviensis, pie mem. domine Gerussie, unam mar. veri et liberi census inter institas civitatis nostre Oppavie, hospitali nostro pre foribus dicte civitatis pro infirmorum ampliori sustentacione et fratrum ord. b. Johannis hospitalis Jerosolimitani inibi perpetue degencium, nobis humiliter supplicavit, quatenus huiusmodi donacioni nostrum benignum et gratum dignaremur adhibere consensum. Nos autem dili- gentes ex sinceri cordis affectu dicti hospitalis profectum predictam donacionem, resigna- cionem et cessionem antedicte marce census gratam habentes et ratam presentibus confir- mantes plena et sincera affeccione approbamus harum nostrarum testimonio literarum. Dat. Oppavie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in crastino bb. Philippi et Jacobi apostt. presentibus fidd. nostris dill., dd. Johanne Wustehube, Wohoslao de Swisslo- wicz, Cunado de Pawilwicz et Frenczelino, plebano in Grecz, curie nostre prothonotario, testibus ad premissa. Orig. perg. cum sig. equestri ducis Nicolai in filis ser. rubri et viridi coloris de cera comm. cum secreto dorsotenus impresso (cf. supra n. 1257) Pragae olim in archivo Melitensium sign. Rep. 48 G XLIXn. 19, nunc vero in archivo publico centrali. — [LJ.
Annus 1363 apr. 25.— maii 2. 849 et intemerate fidei constancia argumentis clarioribus manifestius recommendant. Habito igitur respectu ad grata fidelitatis et obsequiorum studia necnon indefessi laboris prom- ptitudinem, quibus maiestatem nostram et cl. mem. antecessores nostros, Boemie reges, dill. nobis cives et incole civitatis nostre Pilsnensis, fidd. nostri, actenus honorarunt et adaucto fidei et probitatis merito non cessabunt in antea prestancius honorare, ipsis animo deliberato ——auctoritate regia Boemie infrascriptam graciam favorabiliter duximus fa- ciendam, videlicet, quod singulis annis in civitate Pilsnensi predicta annuale forum sive nundine per duas septimanas continuas, videlicet octo diebus ante festum s. Bartholomei apost. et octo diebus post idem festum, duraturum imperpetuum haberi, teneri et sine omni impedimento pacifice celebrari debebit. Volentes ac ex singulari gracia auctoritate regia Boemie predicta statuentes, quod universi et singuli cives et mercatores eorum mercimonia, que cum ulna et libra vendentur et presertim ferrum et coreum, ex toto aut per partes seu pecias in dicto annuali foro vendere et libere emere valeant pro ipsorum libito voluntatis. Volumus insuper, ut annuale forum predictum universis libertatibus, graciis, emunitati- bus, iuribus et indultis per omnia sine diminucione qualibet gaudeat, quibus cetera fora annalia in aliis civitatibus nostris regni Boemie existencia fruuntur, seu quomodolibet po- ciuntur, inhibentes universis nostris fidelibus, ne dictam nostram graciam audeant quomo- —. Poena: centum mar. auri puri, quarum medietatem camere regali dolibet infringere — Boemie, residuam vero partem dicte Pilsnensi civitati applicari statuimus ——. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1363, ind. prima, kal. maii, regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. Per d. Olomucensem episco- Correcta per Johannem de Chremsir. pum Rudolphus de Frideberg. R. Johan- nes Chremsir. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. Plzeň in archivo civitatis sign. 4.— Ed. Pelzel, Kaiser Karl IV, UB II p. 334 n. 300. — Strnad, Listář král. města Plzně p. 92 n. 87. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 583 n. 403. — HU — [LJ. 1397) 1363 maii 2. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, donationem unius marcae census annui, commodo hospitalis ord. b. Johannis Hierosolimitani prae foribus civitatis Oppaviensis a Mathia, cive dictae civitatis, factam, confirmat et approbat. Nicolaus, dei gr. Oppavie et Rathiborie dux, recognoscimus t. p. u., quod constitutus ——, sano corpore et libera mente coram nobis Mathias, civis Oppaviensis, bona voluntate- resignavit, condescendit, donavit et tradidit pro remedio sue et quondam consortis ipsius, pridem relicte Heynlini scriptoris, civis Oppaviensis, pie mem. domine Gerussie, unam mar. veri et liberi census inter institas civitatis nostre Oppavie, hospitali nostro pre foribus dicte civitatis pro infirmorum ampliori sustentacione et fratrum ord. b. Johannis hospitalis Jerosolimitani inibi perpetue degencium, nobis humiliter supplicavit, quatenus huiusmodi donacioni nostrum benignum et gratum dignaremur adhibere consensum. Nos autem dili- gentes ex sinceri cordis affectu dicti hospitalis profectum predictam donacionem, resigna- cionem et cessionem antedicte marce census gratam habentes et ratam presentibus confir- mantes plena et sincera affeccione approbamus harum nostrarum testimonio literarum. Dat. Oppavie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in crastino bb. Philippi et Jacobi apostt. presentibus fidd. nostris dill., dd. Johanne Wustehube, Wohoslao de Swisslo- wicz, Cunado de Pawilwicz et Frenczelino, plebano in Grecz, curie nostre prothonotario, testibus ad premissa. Orig. perg. cum sig. equestri ducis Nicolai in filis ser. rubri et viridi coloris de cera comm. cum secreto dorsotenus impresso (cf. supra n. 1257) Pragae olim in archivo Melitensium sign. Rep. 48 G XLIXn. 19, nunc vero in archivo publico centrali. — [LJ.
Strana 850
850 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1398) 1363 maii 4. Avinione. Urbanus papa V Gerhardo, episcopo Naumburgensi, iniungit, ut mandata papae contra Bernabonem de Vicecomitibus eiusque fautores edita in partibus Alamaniae, Bohemiae, Polo- niae et Lotharingiae ac Brabantiae publicet. Dil. fil. Gerardo, electo Nuemburgensi, salutem etc. maii a. primo. Dat. Auinione IIII non. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 1837—185 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 84 n. 120. — Extr. Kehr—Schmidt, Päbstl. Urkunden II p. 137 n. 491. — [L]. 1399) 1363 maii 5. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, ad donationem suam, iam pridem commodo hos- pitalis ord. b. Johannis Hierosolimitani prae foribus civitatis Oppaviensis factam (cf. supra n. 204), villam Vávrovice, suis propriis pecuniis emptam, cum omnibus eius villae pertinentiis et iuribus addit; filii praedicti ducis, Johannes et Nicolaus, hanc donationem observare pro- mittunt, sigilla sua in testimonium huius appendentes. Nicolaus, dei gr. Oppavie et Rathiborie dux, ad perpetuam rei memoriam. Rex magni- ficus, qui facit mirabilia magna, solus apperiens thezaurum magnificencie sue et adimplens omnia bonitate suaque nos pietate preveniens per ampliora quoque beneficia nostre mentis aciem erigens, ut sui cultus ampliacionem frequenter excitati ad altiora largicionis donaria extollamus cum tharsis et infule regibus inclitis, quos ille commemorat eximius propheta- rum, nostra offerat devocio munera, prout nostra fragilitas patitur preciosa. Presertim cum dudum ad hospitale b. Nicolai pre foribus nostre civitatis Oppavie denuo erectum in honore ss. Johannis Bapt. et Johannis ew. pro posse nostro bona temporalia, sine quibus spiritualia bene subsistere nequeunt, providimus ad dotacionem et fundacionem prefati hos- pitalis sustentacionemque usum et opus fratrum ord. b. Johannis hospitalis Jerosolimitani ibidem de novo instituendorum suorumque successorum, potissime autem infirmorum im- perpetuum in ipso hospitali degencium, addimus et addidimus ex certa nostra sciencia li- beraliter, addicimus et donamus, damus et conferimus villam nostram Babrowicz, sitam pre- foribus civitatis nostre Oppavie super fluvio Oppav ad dextros procedentibus versus Jegn- dorf, nostris comparatam pecuniis, cum omnibus pertinenciis et appendiis suis, videlicet allodio, censibus et redditibus, pratis, pascuis, molendinis factis et fiendis, aquis, aquarum decursibus et universis iuribus et attinenciis, prout ad nos seu quoscumque actenus perti- nebat, assignamus et pure ac simpliciter tenore presencium transferimus in idem hospitale et fratres predictos ord. b. Johannis Jerosolimitani modernos ipsorumque perhenniter suc- cessores. Oraciones et suffragia pro nobis, liberis, antecessoribus et successoribus nostris statuque felici erga regem celorum et dominum iugiter intercedant. In quorum omnium et singulorum testimonium et certitudinem pleniorem presentes fieri iussimus et sigilli nostri appensione muniri. Et nos Johannes ac Nicolaus, dicti domini nostri filii, supradictis omnibus et singulis tractatibus, donacionibus et collacionibus ville in Babrowicz et pertinenciis ipsius inter- fuimus premissaque omnia et singula consensimus et consentimus, promittentes pro nobis presentibus fratribus et heredibus et successoribus nostris ea omnia rata et grata perpetuis temporibus tenere atque observare sub nostre fidei puritate, nostra eciam sigilla una cum sigillo domini genitoris nostri presentibus appendendo in testimonium premissorum. Dat. Oppavie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio quinta die maii. Cuius rei eciam testes sunt nobb. vv. fidd. nostri dill. Dirzlaus de Crawer, Jerussius de Drachusch, Swinco
850 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1398) 1363 maii 4. Avinione. Urbanus papa V Gerhardo, episcopo Naumburgensi, iniungit, ut mandata papae contra Bernabonem de Vicecomitibus eiusque fautores edita in partibus Alamaniae, Bohemiae, Polo- niae et Lotharingiae ac Brabantiae publicet. Dil. fil. Gerardo, electo Nuemburgensi, salutem etc. maii a. primo. Dat. Auinione IIII non. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 1837—185 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 84 n. 120. — Extr. Kehr—Schmidt, Päbstl. Urkunden II p. 137 n. 491. — [L]. 1399) 1363 maii 5. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, ad donationem suam, iam pridem commodo hos- pitalis ord. b. Johannis Hierosolimitani prae foribus civitatis Oppaviensis factam (cf. supra n. 204), villam Vávrovice, suis propriis pecuniis emptam, cum omnibus eius villae pertinentiis et iuribus addit; filii praedicti ducis, Johannes et Nicolaus, hanc donationem observare pro- mittunt, sigilla sua in testimonium huius appendentes. Nicolaus, dei gr. Oppavie et Rathiborie dux, ad perpetuam rei memoriam. Rex magni- ficus, qui facit mirabilia magna, solus apperiens thezaurum magnificencie sue et adimplens omnia bonitate suaque nos pietate preveniens per ampliora quoque beneficia nostre mentis aciem erigens, ut sui cultus ampliacionem frequenter excitati ad altiora largicionis donaria extollamus cum tharsis et infule regibus inclitis, quos ille commemorat eximius propheta- rum, nostra offerat devocio munera, prout nostra fragilitas patitur preciosa. Presertim cum dudum ad hospitale b. Nicolai pre foribus nostre civitatis Oppavie denuo erectum in honore ss. Johannis Bapt. et Johannis ew. pro posse nostro bona temporalia, sine quibus spiritualia bene subsistere nequeunt, providimus ad dotacionem et fundacionem prefati hos- pitalis sustentacionemque usum et opus fratrum ord. b. Johannis hospitalis Jerosolimitani ibidem de novo instituendorum suorumque successorum, potissime autem infirmorum im- perpetuum in ipso hospitali degencium, addimus et addidimus ex certa nostra sciencia li- beraliter, addicimus et donamus, damus et conferimus villam nostram Babrowicz, sitam pre- foribus civitatis nostre Oppavie super fluvio Oppav ad dextros procedentibus versus Jegn- dorf, nostris comparatam pecuniis, cum omnibus pertinenciis et appendiis suis, videlicet allodio, censibus et redditibus, pratis, pascuis, molendinis factis et fiendis, aquis, aquarum decursibus et universis iuribus et attinenciis, prout ad nos seu quoscumque actenus perti- nebat, assignamus et pure ac simpliciter tenore presencium transferimus in idem hospitale et fratres predictos ord. b. Johannis Jerosolimitani modernos ipsorumque perhenniter suc- cessores. Oraciones et suffragia pro nobis, liberis, antecessoribus et successoribus nostris statuque felici erga regem celorum et dominum iugiter intercedant. In quorum omnium et singulorum testimonium et certitudinem pleniorem presentes fieri iussimus et sigilli nostri appensione muniri. Et nos Johannes ac Nicolaus, dicti domini nostri filii, supradictis omnibus et singulis tractatibus, donacionibus et collacionibus ville in Babrowicz et pertinenciis ipsius inter- fuimus premissaque omnia et singula consensimus et consentimus, promittentes pro nobis presentibus fratribus et heredibus et successoribus nostris ea omnia rata et grata perpetuis temporibus tenere atque observare sub nostre fidei puritate, nostra eciam sigilla una cum sigillo domini genitoris nostri presentibus appendendo in testimonium premissorum. Dat. Oppavie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio quinta die maii. Cuius rei eciam testes sunt nobb. vv. fidd. nostri dill. Dirzlaus de Crawer, Jerussius de Drachusch, Swinco
Strana 851
Annus 1363 maii 4.— 8. 851 de Turgav, Johannes Wustehube, Wohoslaus de Swisslowicz, Benessius de Czytchyn et Frenczelinus, plebanus in Grecz, curie nostre prothonotarius, in testimonium premissorum. Orig. perg. cum 3 sigg. rott. de cera comm. Pragae olim in archivo Melitensium sign. Rep. 48 G XLIX n. 18, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: 1) in filis ser. rubri, viridi violaceique coloris sigillum equestre ducis Nicolai cum sigillo secreto dorsolenus impresso (cf. supra n. 1257). 2) de cera viridi comm. impressa in filis glauco violaceis, clipeus bipartitus accline positus, super galea cornuta cum fasce penna- rum; HHIII DVCIS.OPAVIE.ET. IN. RAT/BO/. 3) de cera comm. filis rubri coloris, clipeus bipartitus; + S. NICOLAI. IVNIORIS.DVCIS. OPP — [L]. III- 1400) 1363 maii 6. Avinione. Urbanus papa V ſArnesto], archiepiscopo Pragensi, eiusque suffraganeis ac eorum vicariis in spiritualibus et officialibus iniungit, ut processus papae contra Bernabonem de Vicecomitibus eiusque fautores in eorum dioecesibus publicent ac de hac publicatione papam certiorem quamcito reddant. Venn. fratribus archiepiscopo Pragensi eiusque suffraganeis — Auinione II non. maii a. primo. Dat. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 1825—183 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 85 n. 121. — [L]. 1401) 1363 maii 8. Uherské Hradiště. Karolus imperator et rex fratribus de Rosenberg et Petro de Michalovice petentibus unionem bonorum, quae dicti domini de Rosenberg et Petrus de Michalovice in Nové Hrady, Usti et Ratný possident, permittit. —. Ex innata nobis clemencia fideles In nom. s. et indiv. trin. feliciter am. Karolus nostros piis favoribus libenter prosequimur, eos precipue, quorum fidei immotam constan- ciam et sepe sumus experti et iugiter experimur. Hinc est, quod pro parte hon. Petri de Rosm- berg, prepositi capelle regalis Omnium sanctorum in castro Pragensi, ac nobb. Judoci, Ulrici et Jesconis de Rosmberg, fratrum germanorum, fidd. nobis dill., ex una et nob. Petri de Mychelsperg, fid. nostri dil., parte ex altera, voto unanimi maiestati nostre fuit cum in- stancia supplicatum, ut in castro Greezezen, quod lingua boemica Novum castrum dicitur, ac oppido ibidem, que ipsi fratres de Rosmberg, necnon oppido Uscz et duobus castris Rathny, que dictus Petrus de Michelsperg a nobis ut a rege Boemie et a corona regni Boemie in feodum obtinere ac utrumque seorsum et divisim possidere noscuntur nullamque in illis usque nunc habuerunt insimul unionem, ipsos et eorum heredes unire, indivisos heredes efficere et in unum congredi permittere dignaremur. Nos igitur propter fidelia et accepta servicia, que prefati de Rosmberg et de Michelzberg ac progenitores eorum fideliter nobis et assidue prestiterunt ipsique et eorum heredes nobis, heredibus et successoribus nostris regi- bus et corone Boemie regni prestare poterint et tenebuntur eo amplius in futurum, aucto- ritate regia Boemie in suprascriptis castris, oppidis, bonis ac eorumdem utrorumque iuribus, limitibus et pertinenciis universis antedictos fratres de Rosmberg et Petrum de Mi- chelsperg et utrorumque heredes ipsorum adunamus, coniungimus et unimus ac de cetero unitos et indivisos heredes censeri et realiter esse constituimus in [ilisdem, decernentes et auctoritate predicta de plenitudine regie potestatis Boemie presentibus ex nostra sciencia certa statuentes, quod si ullo unquam tempore predicti fratres de Rosmberg vel heredes ipsorum ac ipse Petrus de Mychelsperg vel sui heredes masculis heredibus legittimis non relictis decesserint, extunc inter ipsos et prefatos eorum heredes in supradictis dumtaxat bonis feudalibus et eorum pertinenciis alii aliis mutuo sibi succedant velud indivisi et natu- rales heredes atque legittimi in bonis feudalibus huiusmodi coheredes, fidelitatis omagio
Annus 1363 maii 4.— 8. 851 de Turgav, Johannes Wustehube, Wohoslaus de Swisslowicz, Benessius de Czytchyn et Frenczelinus, plebanus in Grecz, curie nostre prothonotarius, in testimonium premissorum. Orig. perg. cum 3 sigg. rott. de cera comm. Pragae olim in archivo Melitensium sign. Rep. 48 G XLIX n. 18, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: 1) in filis ser. rubri, viridi violaceique coloris sigillum equestre ducis Nicolai cum sigillo secreto dorsolenus impresso (cf. supra n. 1257). 2) de cera viridi comm. impressa in filis glauco violaceis, clipeus bipartitus accline positus, super galea cornuta cum fasce penna- rum; HHIII DVCIS.OPAVIE.ET. IN. RAT/BO/. 3) de cera comm. filis rubri coloris, clipeus bipartitus; + S. NICOLAI. IVNIORIS.DVCIS. OPP — [L]. III- 1400) 1363 maii 6. Avinione. Urbanus papa V ſArnesto], archiepiscopo Pragensi, eiusque suffraganeis ac eorum vicariis in spiritualibus et officialibus iniungit, ut processus papae contra Bernabonem de Vicecomitibus eiusque fautores in eorum dioecesibus publicent ac de hac publicatione papam certiorem quamcito reddant. Venn. fratribus archiepiscopo Pragensi eiusque suffraganeis — Auinione II non. maii a. primo. Dat. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 1825—183 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 85 n. 121. — [L]. 1401) 1363 maii 8. Uherské Hradiště. Karolus imperator et rex fratribus de Rosenberg et Petro de Michalovice petentibus unionem bonorum, quae dicti domini de Rosenberg et Petrus de Michalovice in Nové Hrady, Usti et Ratný possident, permittit. —. Ex innata nobis clemencia fideles In nom. s. et indiv. trin. feliciter am. Karolus nostros piis favoribus libenter prosequimur, eos precipue, quorum fidei immotam constan- ciam et sepe sumus experti et iugiter experimur. Hinc est, quod pro parte hon. Petri de Rosm- berg, prepositi capelle regalis Omnium sanctorum in castro Pragensi, ac nobb. Judoci, Ulrici et Jesconis de Rosmberg, fratrum germanorum, fidd. nobis dill., ex una et nob. Petri de Mychelsperg, fid. nostri dil., parte ex altera, voto unanimi maiestati nostre fuit cum in- stancia supplicatum, ut in castro Greezezen, quod lingua boemica Novum castrum dicitur, ac oppido ibidem, que ipsi fratres de Rosmberg, necnon oppido Uscz et duobus castris Rathny, que dictus Petrus de Michelsperg a nobis ut a rege Boemie et a corona regni Boemie in feodum obtinere ac utrumque seorsum et divisim possidere noscuntur nullamque in illis usque nunc habuerunt insimul unionem, ipsos et eorum heredes unire, indivisos heredes efficere et in unum congredi permittere dignaremur. Nos igitur propter fidelia et accepta servicia, que prefati de Rosmberg et de Michelzberg ac progenitores eorum fideliter nobis et assidue prestiterunt ipsique et eorum heredes nobis, heredibus et successoribus nostris regi- bus et corone Boemie regni prestare poterint et tenebuntur eo amplius in futurum, aucto- ritate regia Boemie in suprascriptis castris, oppidis, bonis ac eorumdem utrorumque iuribus, limitibus et pertinenciis universis antedictos fratres de Rosmberg et Petrum de Mi- chelsperg et utrorumque heredes ipsorum adunamus, coniungimus et unimus ac de cetero unitos et indivisos heredes censeri et realiter esse constituimus in [ilisdem, decernentes et auctoritate predicta de plenitudine regie potestatis Boemie presentibus ex nostra sciencia certa statuentes, quod si ullo unquam tempore predicti fratres de Rosmberg vel heredes ipsorum ac ipse Petrus de Mychelsperg vel sui heredes masculis heredibus legittimis non relictis decesserint, extunc inter ipsos et prefatos eorum heredes in supradictis dumtaxat bonis feudalibus et eorum pertinenciis alii aliis mutuo sibi succedant velud indivisi et natu- rales heredes atque legittimi in bonis feudalibus huiusmodi coheredes, fidelitatis omagio
Strana 852
852 in sepedictis bonis feudalibus nobis, heredibus et successoribus nostris Boemie regibus et corone regni Boemie semper salvo. Nulli ergo hominum etc. Signum etc. Testes huius rei sunt: venn. Johannes Luthomuchselensis, imperialis aule nostre cancellarius, Johannes Olomuthcensis, Albertus Swerinensis, Theodricus Wormaciensis, Petrus Curiensis eccl. episcopi et ill. Johannes, marchio Morawie, Bolko Swydnycensis, Johannes Oppawie, Przy- mislaus Teschinensis, Henricus Lignicensis, Wladyslaus et Bolko Opolyensis duces ac spectt. Johannes, lantgrafus Luttenburgensis, Henricus de Svarczburg, Bertoldus de Hennemberg, Burghardus et Johannes de Recz comites, necnon nobb. Sbinko Lepus de Hasmburg, Hasco de Swereticz, Timo de Koldicz, magistri camere nostre imperialis, Jesco de Wilharticz, marsallus curie nostre, Jesco et Drzslaus de Craworn, Benesius et Johannes de Wartem- berg et alii quam plures nostri regni barones, nobiles et fideles. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. in Redysch a. d. 1363, ind. prima, VIII id. maii, regn. nostr. a. XVII, imperii vero nono. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. desideratur. Cop. saec. XIV in ms. monasterii Vallis s. Mariae, nunc in bibliotheca publica centrali Pragae fol. 26 n. 43. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XV p. 73 n. 91. — Extr. Emler, O rukopise privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy král. spol. nauk 1887 p. 320 n. 43. — Pangerl, UB Goldenkron, FRA II.37 p. 130 (adnot.). — Reg. imp. VIII 3952. — [L]. 1402) 1363 maii 11. Avinione. Karolus imperator et rex Urbano V papae supplicat, ut cum filia Elisabeth et cum Ottone, marchione Brandenburgensi, Ludovici de Bavaria filio, qui matrimonium inter se con- trahere volunt, super tertio et quarto consanguinitatis gradu dispensetur non obstante iuramento a praefato Karolo olim praestito se vel suos heredes nunquam cum dicto Lodovico vel filiis ipsius matrimonium contrahere velle. Dat. Auinione V id. maii a. primo. Ex arch. Vat. R. Suppl. 37 fol. 25r ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 87 n. 124. — Kehr- Schmidt, Päpstl. Urkunden II p. 139 n. 498. — [L]. Supplicat St V. devotus fil. Karolus — 1403) 1363 maii 11. Avinione. Urbanus papa V Karolo imperatori et regi concedit, ut promissiones de matrimonio inter Elisabeth filiam ipsius et Ottonem, marchionem Brandenburgensem, contrahendo facere possit. carissimo in Cr. fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug. ac Boemie regi ill., salutem et apostolicam benediccionem. Eximie devocionis affectus, quem ad nos et Ro- manam geris ecclesiam, digne meretur, ut peticionibus tuis, quantum cum deo possumus, fa- vorabiliter annuamus. Exhibita siquidem nobis pro parte tua peticio continebat, quod inter te et dil. fil. nobilem v. Ottonem, marchionem Brandeburgensem, natum quondam Ludovici de Bavaria, habitus est tractatus, quod ipse Otto et dil. in Cr. filia nob. mulier Elizabet, filia tua in infancia constituta, postquam ad etatem pervenerit ad hoc aptam, matrimoniali- ter copulentur, et quod exnunc tu et Otto predictus certas super hos promissiones et obliga- ciones invicem faciatis1); sed quia Otto tercio et Elizabet predicti quarto consanguinitatis gradibus ab eodem stipite distantes sibi invicem attinent, tuque eciam dudum de spon- salibus vel matrimonio pro te vel tuis cum descendentibus ex Ludovico predicto minime contrahendis ecclesie Romane prestiteris iuramentum, tractatus predictus adimpleri non potest dispensacione super hoc apostolica non obtenta, pro parte tua fuit nobis humiliter supplicatum, ut providere super hiis de benignitate apostolica dignaremur. Nos itaque huiusmodi tuis supplicacionibus inclinati tecum, ut impedimento, quod ex dicta consangui-
852 in sepedictis bonis feudalibus nobis, heredibus et successoribus nostris Boemie regibus et corone regni Boemie semper salvo. Nulli ergo hominum etc. Signum etc. Testes huius rei sunt: venn. Johannes Luthomuchselensis, imperialis aule nostre cancellarius, Johannes Olomuthcensis, Albertus Swerinensis, Theodricus Wormaciensis, Petrus Curiensis eccl. episcopi et ill. Johannes, marchio Morawie, Bolko Swydnycensis, Johannes Oppawie, Przy- mislaus Teschinensis, Henricus Lignicensis, Wladyslaus et Bolko Opolyensis duces ac spectt. Johannes, lantgrafus Luttenburgensis, Henricus de Svarczburg, Bertoldus de Hennemberg, Burghardus et Johannes de Recz comites, necnon nobb. Sbinko Lepus de Hasmburg, Hasco de Swereticz, Timo de Koldicz, magistri camere nostre imperialis, Jesco de Wilharticz, marsallus curie nostre, Jesco et Drzslaus de Craworn, Benesius et Johannes de Wartem- berg et alii quam plures nostri regni barones, nobiles et fideles. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. in Redysch a. d. 1363, ind. prima, VIII id. maii, regn. nostr. a. XVII, imperii vero nono. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. desideratur. Cop. saec. XIV in ms. monasterii Vallis s. Mariae, nunc in bibliotheca publica centrali Pragae fol. 26 n. 43. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XV p. 73 n. 91. — Extr. Emler, O rukopise privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy král. spol. nauk 1887 p. 320 n. 43. — Pangerl, UB Goldenkron, FRA II.37 p. 130 (adnot.). — Reg. imp. VIII 3952. — [L]. 1402) 1363 maii 11. Avinione. Karolus imperator et rex Urbano V papae supplicat, ut cum filia Elisabeth et cum Ottone, marchione Brandenburgensi, Ludovici de Bavaria filio, qui matrimonium inter se con- trahere volunt, super tertio et quarto consanguinitatis gradu dispensetur non obstante iuramento a praefato Karolo olim praestito se vel suos heredes nunquam cum dicto Lodovico vel filiis ipsius matrimonium contrahere velle. Dat. Auinione V id. maii a. primo. Ex arch. Vat. R. Suppl. 37 fol. 25r ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 87 n. 124. — Kehr- Schmidt, Päpstl. Urkunden II p. 139 n. 498. — [L]. Supplicat St V. devotus fil. Karolus — 1403) 1363 maii 11. Avinione. Urbanus papa V Karolo imperatori et regi concedit, ut promissiones de matrimonio inter Elisabeth filiam ipsius et Ottonem, marchionem Brandenburgensem, contrahendo facere possit. carissimo in Cr. fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug. ac Boemie regi ill., salutem et apostolicam benediccionem. Eximie devocionis affectus, quem ad nos et Ro- manam geris ecclesiam, digne meretur, ut peticionibus tuis, quantum cum deo possumus, fa- vorabiliter annuamus. Exhibita siquidem nobis pro parte tua peticio continebat, quod inter te et dil. fil. nobilem v. Ottonem, marchionem Brandeburgensem, natum quondam Ludovici de Bavaria, habitus est tractatus, quod ipse Otto et dil. in Cr. filia nob. mulier Elizabet, filia tua in infancia constituta, postquam ad etatem pervenerit ad hoc aptam, matrimoniali- ter copulentur, et quod exnunc tu et Otto predictus certas super hos promissiones et obliga- ciones invicem faciatis1); sed quia Otto tercio et Elizabet predicti quarto consanguinitatis gradibus ab eodem stipite distantes sibi invicem attinent, tuque eciam dudum de spon- salibus vel matrimonio pro te vel tuis cum descendentibus ex Ludovico predicto minime contrahendis ecclesie Romane prestiteris iuramentum, tractatus predictus adimpleri non potest dispensacione super hoc apostolica non obtenta, pro parte tua fuit nobis humiliter supplicatum, ut providere super hiis de benignitate apostolica dignaremur. Nos itaque huiusmodi tuis supplicacionibus inclinati tecum, ut impedimento, quod ex dicta consangui-
Strana 853
Annus 1363 maii 6.— 11. 853 nitate provenit, ac iuramento predictis, sub quacunque verborum forma vel expressione conceptum extiterit, nequaquam obstantibus promittere, quod dicta Elizabet, cum ad etatem ad hoc aptam pervenerit, cum dicto Ottone sponsalia de futuro primo et deinde ma- trimonium per verba de presenti contrahet et ad id te solemniter obligare valeas, auctori- tate apostolica t. p. dispensamus iuramento predicto alias in suo robore permansuro. Nulli — Dat. Auinione V id. maii, pont. nostri a. primo.a) — ergo Orig. perg. (A) cum bulla, quae avulsa deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Cop. coaeva (B) in arch. Vat. R. Av. 155 fol. 480 n. 469. — Ex (A) ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. I1, 2 p. 451 n. 1058 (recte 1060). — Ex (B) Kehr —Schmidt, Päpstl. Urkunden II p. 139 n. 498. — Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 88 n. 125. — Reg. imp. VIII Päbste 90. — Eodem die Urbanus papa V etiam cum Ottone, marchione Brandenburgensi, dispensavit; extr. litterarum papae apud Jenšovský l. c. p. 88 n. 126. — [M . a) in plica: G. Garni, in tergo: Conradus Pragensis R; alia manu: Pro d. imperatore. 1) Cf. supra n. 1367 et n. 1368. 1404) 1363 maii 11. Pragae. Czenko de Lipá, supremus regni Bohemiae marescallus et camerarius, bona sua, quae ac- curate enumerantur, cum consensu Karoli imperatoris et regis Henrico, fratris sui filio, confert. Nos Czenko, supremus regni Bohemie marschalcus et camerarius, n. f. t. p. u., quod nos matura deliberacione ac sano plurimorum amicorum et fidelium nostrorum consilio prehabi- tis, compos racionis bone exhistentes, cum consensu invictissimi principis et domini, d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Bohemie regis, domini nostri graciosissimi, nobis ad hoc de sua pietatis gracia dato, nob. v. d. Heinrico de Lipa, filio quondam fratris nostri d. Heinrici, fratris nostri (!) fel. mem., cum scitu et in presencia nobb. virorum sub- scriptorum, officialium et baronum regni Bohemie, bona nostra subscripta dedimus et exnunc libere conferimus et donamus: primo civitatem Brodam Theotunicalem cum omni- bus suis iuribus, nobis et ipsi civitati nostre racione montanorum ac monete ad ipsam spectancium iuxta literarum nostrarum tenorem competentibus, it. omnes villas et bona alia, qua ad municionem Sûnerburk spectare dinoscuntur, sive sint homagialia vel libera seu eciam obligata, cum silvis et in quibuscumque aliis rebus consistunt, et nominatim cum orto ferarum, opido Polne adiacente, cum omnibus bonorum dictorum metis, limitibus, greniciis ac aliis eorundem pertinenciis, proventibus et utilitatibus pleno iure, proprietate et dominio, sicuti nostri predecessores et nos dicta bona tenuimus, et specialiter omnes homagiales et pheodales, quos in regno Bohemie habere dinoscimur, cum omnibus et singulis iuribus et libertatibus, quibus dicti homagiales et pheodales habent vel utuntur, una cum bonis Trumpnicz et Schachow et bonis ac hereditatibus in Schachow spectantibus, de quibus se pre- dictus dominus noster .. imperator intromisit et que persolvere promisit, sic quod predictus fratruelis noster d. Heinricus prenominata bona in Trumpnicz et Schachow a prefato domi- no nostro rege Bohemie in homagium suscipere debeat, exclusis villis et bonis, quas et que homagiales nostri Raczlaus de Nesdyn et Domaslaus de Lipniczka prope castrum Lipnicz a nobis tenent et in feodum, que bona volumus, quod de cetero ad castrum pertineant ante- dictum, taliter, ut, si permittente domino, quod absit, de hac vita absque liberis et heredibus nos continget decedere, quod extunc antedictus d. Heinricus, fratruelis noster, et nullus alter se de memoratis bonis et hereditatibus singulis statim intromittere debeat et eadem bona ac hereditates pro se et suis heredibus tenere et possidere et de eisdem tamquam de rebus suis hereditariis et propriis pro sue voluntatis libitu disponere, prout sibi videbitur utilius expedire. In cuius rei evidenciam et robur sigillum nostrum cum sigillis nobb. viro- rum dominorum subscriptorum, quos ad hoc specialiter pro testibus rogavimus, presenti littere de certa nostra sciencia sunt appensa.
Annus 1363 maii 6.— 11. 853 nitate provenit, ac iuramento predictis, sub quacunque verborum forma vel expressione conceptum extiterit, nequaquam obstantibus promittere, quod dicta Elizabet, cum ad etatem ad hoc aptam pervenerit, cum dicto Ottone sponsalia de futuro primo et deinde ma- trimonium per verba de presenti contrahet et ad id te solemniter obligare valeas, auctori- tate apostolica t. p. dispensamus iuramento predicto alias in suo robore permansuro. Nulli — Dat. Auinione V id. maii, pont. nostri a. primo.a) — ergo Orig. perg. (A) cum bulla, quae avulsa deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Cop. coaeva (B) in arch. Vat. R. Av. 155 fol. 480 n. 469. — Ex (A) ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. I1, 2 p. 451 n. 1058 (recte 1060). — Ex (B) Kehr —Schmidt, Päpstl. Urkunden II p. 139 n. 498. — Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 88 n. 125. — Reg. imp. VIII Päbste 90. — Eodem die Urbanus papa V etiam cum Ottone, marchione Brandenburgensi, dispensavit; extr. litterarum papae apud Jenšovský l. c. p. 88 n. 126. — [M . a) in plica: G. Garni, in tergo: Conradus Pragensis R; alia manu: Pro d. imperatore. 1) Cf. supra n. 1367 et n. 1368. 1404) 1363 maii 11. Pragae. Czenko de Lipá, supremus regni Bohemiae marescallus et camerarius, bona sua, quae ac- curate enumerantur, cum consensu Karoli imperatoris et regis Henrico, fratris sui filio, confert. Nos Czenko, supremus regni Bohemie marschalcus et camerarius, n. f. t. p. u., quod nos matura deliberacione ac sano plurimorum amicorum et fidelium nostrorum consilio prehabi- tis, compos racionis bone exhistentes, cum consensu invictissimi principis et domini, d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Bohemie regis, domini nostri graciosissimi, nobis ad hoc de sua pietatis gracia dato, nob. v. d. Heinrico de Lipa, filio quondam fratris nostri d. Heinrici, fratris nostri (!) fel. mem., cum scitu et in presencia nobb. virorum sub- scriptorum, officialium et baronum regni Bohemie, bona nostra subscripta dedimus et exnunc libere conferimus et donamus: primo civitatem Brodam Theotunicalem cum omni- bus suis iuribus, nobis et ipsi civitati nostre racione montanorum ac monete ad ipsam spectancium iuxta literarum nostrarum tenorem competentibus, it. omnes villas et bona alia, qua ad municionem Sûnerburk spectare dinoscuntur, sive sint homagialia vel libera seu eciam obligata, cum silvis et in quibuscumque aliis rebus consistunt, et nominatim cum orto ferarum, opido Polne adiacente, cum omnibus bonorum dictorum metis, limitibus, greniciis ac aliis eorundem pertinenciis, proventibus et utilitatibus pleno iure, proprietate et dominio, sicuti nostri predecessores et nos dicta bona tenuimus, et specialiter omnes homagiales et pheodales, quos in regno Bohemie habere dinoscimur, cum omnibus et singulis iuribus et libertatibus, quibus dicti homagiales et pheodales habent vel utuntur, una cum bonis Trumpnicz et Schachow et bonis ac hereditatibus in Schachow spectantibus, de quibus se pre- dictus dominus noster .. imperator intromisit et que persolvere promisit, sic quod predictus fratruelis noster d. Heinricus prenominata bona in Trumpnicz et Schachow a prefato domi- no nostro rege Bohemie in homagium suscipere debeat, exclusis villis et bonis, quas et que homagiales nostri Raczlaus de Nesdyn et Domaslaus de Lipniczka prope castrum Lipnicz a nobis tenent et in feodum, que bona volumus, quod de cetero ad castrum pertineant ante- dictum, taliter, ut, si permittente domino, quod absit, de hac vita absque liberis et heredibus nos continget decedere, quod extunc antedictus d. Heinricus, fratruelis noster, et nullus alter se de memoratis bonis et hereditatibus singulis statim intromittere debeat et eadem bona ac hereditates pro se et suis heredibus tenere et possidere et de eisdem tamquam de rebus suis hereditariis et propriis pro sue voluntatis libitu disponere, prout sibi videbitur utilius expedire. In cuius rei evidenciam et robur sigillum nostrum cum sigillis nobb. viro- rum dominorum subscriptorum, quos ad hoc specialiter pro testibus rogavimus, presenti littere de certa nostra sciencia sunt appensa.
Strana 854
854 Regesta Bohemiae et Moraviae. Nos quoque Andreas de Duba, supremus regni Bohemie czudarius, Stephanus, supremus terre notarius, Czenko de Potensteyn, Jesco de Skuhrow et Wanco de Duba, Jaroslaus de Brzieznicz recognoscimus et fatemur publice in hiis scriptis predictam bonorum memorato- rum donacionem cum bona ipsius d. Czenkonis racione in nostra presencia esse factam et per ipsum d. Czenkonem de Lipa ad hoc instanter rogati pro testibus, sigilla nostra cum sigillo suo presenti littere appendi mandavimus in maiorem certitudinem omnium premisso- rum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die Ascensionis domini. Orig. perg. cum 7 sigg. in press. perg., quorum 1) de cera rubra comm. impressa, cetera de cera comm., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) cf. supra n. 1256. 2) in clipeo et in clenodio telum involutum; † S. ANDREE.DE. DVBA (cf. Sedláček, Českomoravská heraldika p. 24) . 3) in clipeo unus bos stans; IIII PHANI. DE. THE III CANONICI IIII (cf. Sedláček l. c. p. 213). 4) in clipeo tres baltei, litterae circumferentiales paulum clarae (cf. Sedláček l. c. p. 35). 5) in clipeo ala; † S. IESCONIS. DE. SChVRABA (cf. Sedláček I. c. p. 42). 6) in clipeo telum involutum; † S. WANCONIS. D. DVBA. 7) in campo caput suinum; S./ EREZLAI. DE. BREZNYCZ (cf. Sedláček l. c. p. 18). — Ed. (paucis solum omissis) Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 582 n. 402. — [L]. 1405) 1363 maii 12. Avinione. Urbanus papa V Quidonem, episcopum Aquensem, nuntium suum, ad Karolum impera- torem et regem mittit, ut cum eo de certis arduis negotiis Romanam ecclesiam necnon imperium tangentibus agat.1) ——. De fide ac circumspectione ven. fr. nostri Guidonis Carissimo in Cr. fil. Carolo Dat. Auinione IIII id. maii a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 156—156r ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 89 n. 128. — [L]. 1) Eodem modo Urbanus papa V etiam ad Theodericum, archiepiscopum Magdeburgensem, Arnestum, archiepiscopum Pragensem, Johannem, episcopum Olomucensem, Johannem, episcopum Lutomislensem, necnon ad Nicolaum, ducem Oppaviae, Bolconem, ducem Svidnicensem, ac Burghardum, burggravium Mag- deburgensem, 12. die m. maii litteras dedit. Cf. Jenšovský, t. c. p. 90 n. 129 et 130. 1406) 1363 maii 12. Avinione. Urbanus papa V [Arnesto], archiepiscopo Pragensi, mandat, ut processus contra Berna- bonem de Vicecomitibus et fautores eius in civitate, dioecesi et provincia ipsius archiepisco- patus confestim publicari faciat. Ven. fratri archiepiscopo Pragensi salutem etc. Quamvis per alias patentes litteras1) Dat. Auinione IIII id. maii a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 155v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 89 n. 127. — [L]. 1) Cf. supra n. 1400. 1407) 1363 maii 12. Avinione. Urbanus papa V Burghardo, burggravio Magdeburgensi, curiae imperialis olim magistro, qui se ad omnes ordines minores rite promoveri fecit et cui praepositura ecclesiae Wissegraden- sis canonice fuit collata, concedit dictam praeposituram retinere non obstante, quin ipse Burg- hardus, ut curiae imperialis magister necnon in temporali dominio eius, quamplures homines laicos eorum probris exigentibus morti et ultimo supplicio tradi fecerit; illa enim praepositura,
854 Regesta Bohemiae et Moraviae. Nos quoque Andreas de Duba, supremus regni Bohemie czudarius, Stephanus, supremus terre notarius, Czenko de Potensteyn, Jesco de Skuhrow et Wanco de Duba, Jaroslaus de Brzieznicz recognoscimus et fatemur publice in hiis scriptis predictam bonorum memorato- rum donacionem cum bona ipsius d. Czenkonis racione in nostra presencia esse factam et per ipsum d. Czenkonem de Lipa ad hoc instanter rogati pro testibus, sigilla nostra cum sigillo suo presenti littere appendi mandavimus in maiorem certitudinem omnium premisso- rum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die Ascensionis domini. Orig. perg. cum 7 sigg. in press. perg., quorum 1) de cera rubra comm. impressa, cetera de cera comm., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) cf. supra n. 1256. 2) in clipeo et in clenodio telum involutum; † S. ANDREE.DE. DVBA (cf. Sedláček, Českomoravská heraldika p. 24) . 3) in clipeo unus bos stans; IIII PHANI. DE. THE III CANONICI IIII (cf. Sedláček l. c. p. 213). 4) in clipeo tres baltei, litterae circumferentiales paulum clarae (cf. Sedláček l. c. p. 35). 5) in clipeo ala; † S. IESCONIS. DE. SChVRABA (cf. Sedláček I. c. p. 42). 6) in clipeo telum involutum; † S. WANCONIS. D. DVBA. 7) in campo caput suinum; S./ EREZLAI. DE. BREZNYCZ (cf. Sedláček l. c. p. 18). — Ed. (paucis solum omissis) Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 582 n. 402. — [L]. 1405) 1363 maii 12. Avinione. Urbanus papa V Quidonem, episcopum Aquensem, nuntium suum, ad Karolum impera- torem et regem mittit, ut cum eo de certis arduis negotiis Romanam ecclesiam necnon imperium tangentibus agat.1) ——. De fide ac circumspectione ven. fr. nostri Guidonis Carissimo in Cr. fil. Carolo Dat. Auinione IIII id. maii a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 156—156r ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 89 n. 128. — [L]. 1) Eodem modo Urbanus papa V etiam ad Theodericum, archiepiscopum Magdeburgensem, Arnestum, archiepiscopum Pragensem, Johannem, episcopum Olomucensem, Johannem, episcopum Lutomislensem, necnon ad Nicolaum, ducem Oppaviae, Bolconem, ducem Svidnicensem, ac Burghardum, burggravium Mag- deburgensem, 12. die m. maii litteras dedit. Cf. Jenšovský, t. c. p. 90 n. 129 et 130. 1406) 1363 maii 12. Avinione. Urbanus papa V [Arnesto], archiepiscopo Pragensi, mandat, ut processus contra Berna- bonem de Vicecomitibus et fautores eius in civitate, dioecesi et provincia ipsius archiepisco- patus confestim publicari faciat. Ven. fratri archiepiscopo Pragensi salutem etc. Quamvis per alias patentes litteras1) Dat. Auinione IIII id. maii a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 155v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 89 n. 127. — [L]. 1) Cf. supra n. 1400. 1407) 1363 maii 12. Avinione. Urbanus papa V Burghardo, burggravio Magdeburgensi, curiae imperialis olim magistro, qui se ad omnes ordines minores rite promoveri fecit et cui praepositura ecclesiae Wissegraden- sis canonice fuit collata, concedit dictam praeposituram retinere non obstante, quin ipse Burg- hardus, ut curiae imperialis magister necnon in temporali dominio eius, quamplures homines laicos eorum probris exigentibus morti et ultimo supplicio tradi fecerit; illa enim praepositura,
Strana 855
Annus 1363 maii 11.— 12. 855 cui cura non imminet animarum et que aliquod onus in dicta ecclesia non habet annexum, presertim cum prepositus ipsius ecclesie, qui est pro tempore, regi Boemie pro tempore exi- stenti, cuius cancellarius existit, habeat specialiter deservire, consueverit per simplices cle- — ricos gubernari Dil. fil. Burchardo, dicto Purcravio Magdeburgensi, preposito eccl. Wissegradensis iuxta Pragam, salutem etc. Sedes apostolica, pia mater, Dat. Aunione IIII id. maii pont. nostri a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 155 fol. 389 n. 216 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 90 n. 131. — [L]. 1408) 1363 maii 12. [Louny]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Lunae se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex et iurati totaque communitas civitatis in Luna recognoscimus nos a seren. principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum et quin- quaginta thoraces, centum et decem barbutas, centum et decem brachilia, duodecim golne- ria et duodecim humeralia percepisse, ad que alia arma, videlicet humeralia, barbutas, cyrothecas, brachilia et golneria nostris propriis pecuniis comparavimus. Que omnia in prompto nunc habemus usque ad plenam summam centum et quinquaginta armatorum seu apparatuum integrorum. Hosque centum et quinquaginta apparatus integros promittimus bona fide — — (sequitur tenor fere consonus cum litteris supra sub n. 1316 typis excusis). Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in crastino Ascensionis domini nostri Ihesu Cristi. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. SIGILLUM. MHII S.CIVITATIS. DE-LUNA.; v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. VII, 2. — [MJ. 1409) 1363 maii 12. Litoměřice. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Litoměřice se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Lewthmericz recognoscimus u. nos a seren. principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, do- mino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, tre- centas thoraces, ducentas triginta barbutas cum appendenciis, ducenta decem et octo brachilia, duodecim humeralia et duodecim golneria percepisse. Residua arma, videlicet barbutas, humeralia, cyrothecas, brachilia et golneria nostris propriis pecuniis conpara- vimus, que omnia in [promlpto nunc habemus usque ad plenam summam et numerum tre- centorum armatorum seu apparatuum integrorum. Hosque trecentos apparatus integros promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus cum litteris a iudice et iuratis civi- tatis Plzeň 6. die m. ian. datis, vide n. 1316). Dat. in Lewthmericz a. d. millesimo trecentesi- mo sexagesimo tercio in crastino Ascensionis domini nostri Jhesu Cristi. Orig. perg. cum sig. trigono de cera comm. in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. II GILLVM.CIVITATIS. LIVTM III; v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. 1, 4. — IMJ.
Annus 1363 maii 11.— 12. 855 cui cura non imminet animarum et que aliquod onus in dicta ecclesia non habet annexum, presertim cum prepositus ipsius ecclesie, qui est pro tempore, regi Boemie pro tempore exi- stenti, cuius cancellarius existit, habeat specialiter deservire, consueverit per simplices cle- — ricos gubernari Dil. fil. Burchardo, dicto Purcravio Magdeburgensi, preposito eccl. Wissegradensis iuxta Pragam, salutem etc. Sedes apostolica, pia mater, Dat. Aunione IIII id. maii pont. nostri a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 155 fol. 389 n. 216 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 90 n. 131. — [L]. 1408) 1363 maii 12. [Louny]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Lunae se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos iudex et iurati totaque communitas civitatis in Luna recognoscimus nos a seren. principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum et quin- quaginta thoraces, centum et decem barbutas, centum et decem brachilia, duodecim golne- ria et duodecim humeralia percepisse, ad que alia arma, videlicet humeralia, barbutas, cyrothecas, brachilia et golneria nostris propriis pecuniis comparavimus. Que omnia in prompto nunc habemus usque ad plenam summam centum et quinquaginta armatorum seu apparatuum integrorum. Hosque centum et quinquaginta apparatus integros promittimus bona fide — — (sequitur tenor fere consonus cum litteris supra sub n. 1316 typis excusis). Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in crastino Ascensionis domini nostri Ihesu Cristi. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. SIGILLUM. MHII S.CIVITATIS. DE-LUNA.; v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. VII, 2. — [MJ. 1409) 1363 maii 12. Litoměřice. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Litoměřice se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Lewthmericz recognoscimus u. nos a seren. principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, do- mino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, tre- centas thoraces, ducentas triginta barbutas cum appendenciis, ducenta decem et octo brachilia, duodecim humeralia et duodecim golneria percepisse. Residua arma, videlicet barbutas, humeralia, cyrothecas, brachilia et golneria nostris propriis pecuniis conpara- vimus, que omnia in [promlpto nunc habemus usque ad plenam summam et numerum tre- centorum armatorum seu apparatuum integrorum. Hosque trecentos apparatus integros promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus cum litteris a iudice et iuratis civi- tatis Plzeň 6. die m. ian. datis, vide n. 1316). Dat. in Lewthmericz a. d. millesimo trecentesi- mo sexagesimo tercio in crastino Ascensionis domini nostri Jhesu Cristi. Orig. perg. cum sig. trigono de cera comm. in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. II GILLVM.CIVITATIS. LIVTM III; v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. 1, 4. — IMJ.
Strana 856
856 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1410) 1363 maii 13. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, Arnesti, archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales, petente Nicolao Glinerii de Gera, clerico Naum- burgensis dioec., litterarum testamentariorum Vitkonis de Monte, 10. die m. apr. a. 1363 da- tarum, tenore inserto (vide n. 1382), donationem pro missa in altari s. Venceslai in ecclesia s. Leonhardi Maioris civitatis Pragensis confirmant salvo tamen iure dyocesani ammovendo et destituendo rectorem misse supradicte. Universis, ad quos presentes pervenerint. magii. Dat. Prage a. d. 1363 die XIII m. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecel. Pragensis I fol. 39r. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 43 n. 84. [M]. 1411) 1363 maii 13. Wissegrad. Johannes, abbas monasterii Aulae Regiae, Cisterciensis ord., principalis exsecutor a sede apostolica deputatus, litteris Urbani papae V 8. die m. nov. a. 1362 Avinione datis (vide supra n. 1262), receptis et inquisitione diligenti facta, auctoritate apostolica, ad hoc sibi commissa, decano et capitulo ecclesiae Wissegradensis interdictis in civitate Pragensi positis non oboedire concedit et instrumentum a notario publico de hac re scribi facit. In nom. dom. am. Nos Johannes, divina providencia abbas monasterii Aule Regie, ord- Cist. Prag. dioc., executor seu commissarius principalis ad infrascripta una cum collegis nostris cum clausula, „quatenus vos vel duo aut unus vestrum“ etc., a sede apost. spe- cialiter deputatus, omnibus et singulis in omnium salvatore salutem. Noveritis nos literas sanctissimi in Cr. patris et domini nostri, d. Urbani, div. prov. pape quinti, eius vera bulla plumbea in filo canapis more Romane curie bullatas, non viciatas — suspicione carentes pro parte honn. vv. dd. Wilhelmi decani tociusque capituli ecclesie Wyssegradensis recepisse, quarum quidem literarum tenor de verbo ad verbum dinoscitur esse talis: Urbanus episco- pus —— dill. fill. .. in Czedlicz et .. in Aula regia abbatibus —— (sequitur tenor litterarum supra sub n. 1262 typis excusarum). Post quarum literarum apostolicarum presentacionem et recepcionem per prefatum dominum decanum nobis factam ipsius decani et capituli nomine fuit nobis humiliter et cum instancia supplicatum, ut ad execucionem dicti mandati apostolici procedere curaremus, prout recepimus a prefata sede apost. in mandatis. Nos itaque Johannes, abbas monasterii Aule regie predictus, volentes mandatum apostoli- cum supradictum, ut tenemur, exequi diligenter, auctoritate apostolica nobis in hac parte commissa super omnibus et singulis per prefatum dominum .. papam nobis mandatis et commissis iuxta tenorem literarum domini pape predictarum inquisicione per nos persona- liter et informacione premissa et facta diligenti, quia omnia et singula, prout in dictis literis apostolicis narrantur, ita per omnia vera esse reperimus, vidimus et invenimus lu- culenter, ideo prefatis dominis .. decano et capitulo eclesie Wissegradensis predicte auctori- tate apostolica in hac parte nobis commissa concedimus, quod interdictum seu interdicta et mandata huiusmodi, que in civitate Pragensi ab homine vel a iure quandocumque et ex quacumque causa poni auf fieri contingerit vel continget, nisi specialiter et expresse vel generaliter in dictis castro vel ecclesia Wissegradensi poni aut fieri contingeret, prefati do- mini decanus et capitulum eiusdem ecclesie Wissegradensis huiusmodi interdictum seu in- terdicta aut mandata minime observare teneantur. In quorum omnium testimonium et robur presentes literas seu publicum instrumentum per Nicolaum, publ. notarium infrascrip-
856 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1410) 1363 maii 13. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, Arnesti, archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales, petente Nicolao Glinerii de Gera, clerico Naum- burgensis dioec., litterarum testamentariorum Vitkonis de Monte, 10. die m. apr. a. 1363 da- tarum, tenore inserto (vide n. 1382), donationem pro missa in altari s. Venceslai in ecclesia s. Leonhardi Maioris civitatis Pragensis confirmant salvo tamen iure dyocesani ammovendo et destituendo rectorem misse supradicte. Universis, ad quos presentes pervenerint. magii. Dat. Prage a. d. 1363 die XIII m. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecel. Pragensis I fol. 39r. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 43 n. 84. [M]. 1411) 1363 maii 13. Wissegrad. Johannes, abbas monasterii Aulae Regiae, Cisterciensis ord., principalis exsecutor a sede apostolica deputatus, litteris Urbani papae V 8. die m. nov. a. 1362 Avinione datis (vide supra n. 1262), receptis et inquisitione diligenti facta, auctoritate apostolica, ad hoc sibi commissa, decano et capitulo ecclesiae Wissegradensis interdictis in civitate Pragensi positis non oboedire concedit et instrumentum a notario publico de hac re scribi facit. In nom. dom. am. Nos Johannes, divina providencia abbas monasterii Aule Regie, ord- Cist. Prag. dioc., executor seu commissarius principalis ad infrascripta una cum collegis nostris cum clausula, „quatenus vos vel duo aut unus vestrum“ etc., a sede apost. spe- cialiter deputatus, omnibus et singulis in omnium salvatore salutem. Noveritis nos literas sanctissimi in Cr. patris et domini nostri, d. Urbani, div. prov. pape quinti, eius vera bulla plumbea in filo canapis more Romane curie bullatas, non viciatas — suspicione carentes pro parte honn. vv. dd. Wilhelmi decani tociusque capituli ecclesie Wyssegradensis recepisse, quarum quidem literarum tenor de verbo ad verbum dinoscitur esse talis: Urbanus episco- pus —— dill. fill. .. in Czedlicz et .. in Aula regia abbatibus —— (sequitur tenor litterarum supra sub n. 1262 typis excusarum). Post quarum literarum apostolicarum presentacionem et recepcionem per prefatum dominum decanum nobis factam ipsius decani et capituli nomine fuit nobis humiliter et cum instancia supplicatum, ut ad execucionem dicti mandati apostolici procedere curaremus, prout recepimus a prefata sede apost. in mandatis. Nos itaque Johannes, abbas monasterii Aule regie predictus, volentes mandatum apostoli- cum supradictum, ut tenemur, exequi diligenter, auctoritate apostolica nobis in hac parte commissa super omnibus et singulis per prefatum dominum .. papam nobis mandatis et commissis iuxta tenorem literarum domini pape predictarum inquisicione per nos persona- liter et informacione premissa et facta diligenti, quia omnia et singula, prout in dictis literis apostolicis narrantur, ita per omnia vera esse reperimus, vidimus et invenimus lu- culenter, ideo prefatis dominis .. decano et capitulo eclesie Wissegradensis predicte auctori- tate apostolica in hac parte nobis commissa concedimus, quod interdictum seu interdicta et mandata huiusmodi, que in civitate Pragensi ab homine vel a iure quandocumque et ex quacumque causa poni auf fieri contingerit vel continget, nisi specialiter et expresse vel generaliter in dictis castro vel ecclesia Wissegradensi poni aut fieri contingeret, prefati do- mini decanus et capitulum eiusdem ecclesie Wissegradensis huiusmodi interdictum seu in- terdicta aut mandata minime observare teneantur. In quorum omnium testimonium et robur presentes literas seu publicum instrumentum per Nicolaum, publ. notarium infrascrip-
Strana 857
Annus 1363 maii 13.— 16. 857 tum, scribi fecimus et sigilli nostri appensione communiri. Acta sunt hec in Wissegrado a. a nativitate domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio, ind. prima, die tercia decima — — d. Urbani — — pape quinti a. primo, imperii vero m. maii, hora quasi sexta, pont. — — d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris semp. aug. et Bohemie regis, imperii sui a. nono, in domo habitacionis predicti d. Wylhelmi decani, presentibus honn. et discrr. vv. dd. fratribus Radslao s. Ambrosii, Anthonio s. Karoli monasteriorum abbati- bus, Johanne, sacristano Brewnoviensi, Francisco notario, Nicolao, capellano abbatis de Aula regia, Johanne, capellano abbatis s. Karoli predictorum, ss. Benedicti, Augustini canon. reg. et Cist. ord., Welicone, plebano eccl. in Libeznicz, et Wenceslao de Choczemisl, cler. Prag. dioc., ac aliis pluribus testibus fide dignis ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Et ego Nicolaus quondam Utyechonis de Masczow, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius, predictarum literarum apostolicarum exhibicioni—— et per — d. Johannem ab- batem, executorem et commissarium, recepcioni —— dum sic fierent et agerentur una cum prenominatis testibus ac notariis, videlicet Petro et Alberto subscriptis, presens interfui — et ad peticionem predictorum dd. decani et capituli necnon de mandato et auctori- tate memorati d. Johannis, abbatis et commisarii, manu propria conscripsi et in hanc pub- licam formam redegi et facta prius diligenti collacione cum literis originalibus antedictis et quia ea cum presenti publico instrumento de verbo ad verbum concordare inveni, hic me subscripsi signoque meo et nomine consuetis cum appensione sigilli d. Johannis, abbatis et commissarii antedicti, consignavi, rogatus et requisitus in testimonium omnium premisso- rum. Et ego Petrus quondam Michaelis de Praga, publ. auct. imp. ac actorum curie Pragensis iuratus notarius, omnibus —— una cum prefatis testibus et Nicolao notario prescripto ac — — et ideo me hic subscripsi signoque meo Alberto, notario publ. infrascripto, interfui — consueto consignavi, rogatus in testimonium omnium premissorum. Et ego Albertus quondam Wilhelmi de Voycow, Pragensis dyoc., publ. auct. imp. ac — (Sequitur tenor fere consonus, actorum curie archiepiscopalis Pragensis similiter notarius, ut supra). Orig. perg. cum sig. in press. perg., avulso, et tribus signis notariorum Pragae in archivo capituli Wissegradensis sign. I n. 53. In dorso manu saec. XV: Quarta. Executoria abbatis Aule regie; alia manu: Vidimus bulle Urbani pape super interdicto declarato et concesso per examen abbatis Aule regie; alia manu: Arbitrium diffiniens Wissegradum distare ab antiquo muro Maioris civitatis Pragensis per mille passus cum bulla inclusa et debet dici declaracio pocius quam arbitrium. — Ed. Hammerschmidt, Gloria et maiestas Wissegradensis eccl. p. 416 et 418. — Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 8 n. 8 (in adnot.). [LJ. 1412) 1363 maii 16. Avinione. Arnaldus, farchiepiscopus Auxitanus, Urbani papae V camerarius], profitetur Raczko- nem, abbatem monasterii Cladrubensis, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., pro complemento eius communis servitii 15 flor. auri et 16 solidos camerae apostolicae necnon pro complemento quattuor servitiorum clericis 3 flor., II solidos, 6 den. et unum obolum per manus magistri Durandi de Romanhaco, procuratoris in Romana curia, tempore debito persolvisse.1) Universis etc. Arnaldus etc. Dat. Auinione die XVI maii a. LXIII. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 34 fol. 107 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 92 n. 136. — [L]. 1) Cf. supra n. 1317.
Annus 1363 maii 13.— 16. 857 tum, scribi fecimus et sigilli nostri appensione communiri. Acta sunt hec in Wissegrado a. a nativitate domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio, ind. prima, die tercia decima — — d. Urbani — — pape quinti a. primo, imperii vero m. maii, hora quasi sexta, pont. — — d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris semp. aug. et Bohemie regis, imperii sui a. nono, in domo habitacionis predicti d. Wylhelmi decani, presentibus honn. et discrr. vv. dd. fratribus Radslao s. Ambrosii, Anthonio s. Karoli monasteriorum abbati- bus, Johanne, sacristano Brewnoviensi, Francisco notario, Nicolao, capellano abbatis de Aula regia, Johanne, capellano abbatis s. Karoli predictorum, ss. Benedicti, Augustini canon. reg. et Cist. ord., Welicone, plebano eccl. in Libeznicz, et Wenceslao de Choczemisl, cler. Prag. dioc., ac aliis pluribus testibus fide dignis ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Et ego Nicolaus quondam Utyechonis de Masczow, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius, predictarum literarum apostolicarum exhibicioni—— et per — d. Johannem ab- batem, executorem et commissarium, recepcioni —— dum sic fierent et agerentur una cum prenominatis testibus ac notariis, videlicet Petro et Alberto subscriptis, presens interfui — et ad peticionem predictorum dd. decani et capituli necnon de mandato et auctori- tate memorati d. Johannis, abbatis et commisarii, manu propria conscripsi et in hanc pub- licam formam redegi et facta prius diligenti collacione cum literis originalibus antedictis et quia ea cum presenti publico instrumento de verbo ad verbum concordare inveni, hic me subscripsi signoque meo et nomine consuetis cum appensione sigilli d. Johannis, abbatis et commissarii antedicti, consignavi, rogatus et requisitus in testimonium omnium premisso- rum. Et ego Petrus quondam Michaelis de Praga, publ. auct. imp. ac actorum curie Pragensis iuratus notarius, omnibus —— una cum prefatis testibus et Nicolao notario prescripto ac — — et ideo me hic subscripsi signoque meo Alberto, notario publ. infrascripto, interfui — consueto consignavi, rogatus in testimonium omnium premissorum. Et ego Albertus quondam Wilhelmi de Voycow, Pragensis dyoc., publ. auct. imp. ac — (Sequitur tenor fere consonus, actorum curie archiepiscopalis Pragensis similiter notarius, ut supra). Orig. perg. cum sig. in press. perg., avulso, et tribus signis notariorum Pragae in archivo capituli Wissegradensis sign. I n. 53. In dorso manu saec. XV: Quarta. Executoria abbatis Aule regie; alia manu: Vidimus bulle Urbani pape super interdicto declarato et concesso per examen abbatis Aule regie; alia manu: Arbitrium diffiniens Wissegradum distare ab antiquo muro Maioris civitatis Pragensis per mille passus cum bulla inclusa et debet dici declaracio pocius quam arbitrium. — Ed. Hammerschmidt, Gloria et maiestas Wissegradensis eccl. p. 416 et 418. — Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 8 n. 8 (in adnot.). [LJ. 1412) 1363 maii 16. Avinione. Arnaldus, farchiepiscopus Auxitanus, Urbani papae V camerarius], profitetur Raczko- nem, abbatem monasterii Cladrubensis, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., pro complemento eius communis servitii 15 flor. auri et 16 solidos camerae apostolicae necnon pro complemento quattuor servitiorum clericis 3 flor., II solidos, 6 den. et unum obolum per manus magistri Durandi de Romanhaco, procuratoris in Romana curia, tempore debito persolvisse.1) Universis etc. Arnaldus etc. Dat. Auinione die XVI maii a. LXIII. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 34 fol. 107 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 92 n. 136. — [L]. 1) Cf. supra n. 1317.
Strana 858
858 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1413) 1363 maii 18. Avinione. Arnaldus, [archiepiscopus Auxitanus, Urbani papae V camerarius ], profitetur Nicolaum, abbatem monasterii Milocensis, ord. Praemonstratensis, Pragensis dioec., pro complemento eius communis servitii 58 flor. auri et 8 solidos camerae apostolicae, nec non pro complemento quattuor servitiorum 10 flor. auri, 14 solidos et 6 den. clericis camerae per manus Pauli de Choceň persolvisse. Dat. Auinione die XVIII m. maii a. LXIII. Universis etc. Arnaldus etc. — Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 34 fol. 108v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 93 n. 138. — [L]. 1414) 1363 maii 19. Mělník. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Mělník se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Melnik recognoscimus u. nos a seren. principe, d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum tho- races, septuaginta barbutas et septuaginata paria brachiliorum percepisse, ad que alia ar- ma, videlicet barbutas, humeralia, cyrothecas, brachilia et golneria nostris propriis pecu- niis conparavimus. Que omnia in prompto nunc habemus usque ad plenam summam et nu- merum centum apparatuum integrorum. Hosque centum apparatus integros promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus cum litteris supra sub n. 1316 typis excusis). Dat. in Melnik a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio feria sexta ante festum Penthe- costes. Orig. perg. cum sig. trigono de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — — S.CIVITATIS.MELNICENSIS; v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých tab. VII, 4. [MJ. 1415) 1363 maii 25. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem certiorem facit se generale passagium crucis contra Turcos terrae sanctae recuperandae causa ad kal. mart. a. 1365 indixisse eumque rogat, ut huius profectionis particeps sit itaque exemplo suo alios principes cristianos ad idem hortetur; papa Johannem, regem Franciae, capitaneum generalem eiusdem passagii instituit.1) Carissimo in Cr. fil. Carolo imperatori semp. aug. salutem. Descendens a patre lumi- num spiritus mentium illustrator Dat. Auinione VIII kal. iun. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 161 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 95 n. 143. — Cf. et. Raynal- dus, Annales ecclesiastici XVI p. 429. — Reg. imp. VIII Päbste 91. — [L]. 1) Eodem die papa etiam ad Johannem, marchionem Moraviae, de passagio crucis praeparato litteras dedit; v. Jenšovský, 1. c. p. 97 n. 144. 1416) 1363 maii 25. Avinione. Cum Petro de Lipnice dispensatur super inhabilitate contracta eo, quod infra statutum tempus non se fecit in presbyterum promoveri. — archiepiscopo Pragensi vel eius vicariis in spir. Guillermus, miser. div. Ven. tituli s. Laurencii in Lucina presbyter cardinalis, salutem ——. Sua nobis Petrus de Lip-
858 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1413) 1363 maii 18. Avinione. Arnaldus, [archiepiscopus Auxitanus, Urbani papae V camerarius ], profitetur Nicolaum, abbatem monasterii Milocensis, ord. Praemonstratensis, Pragensis dioec., pro complemento eius communis servitii 58 flor. auri et 8 solidos camerae apostolicae, nec non pro complemento quattuor servitiorum 10 flor. auri, 14 solidos et 6 den. clericis camerae per manus Pauli de Choceň persolvisse. Dat. Auinione die XVIII m. maii a. LXIII. Universis etc. Arnaldus etc. — Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 34 fol. 108v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 93 n. 138. — [L]. 1414) 1363 maii 19. Mělník. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Mělník se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Melnik recognoscimus u. nos a seren. principe, d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere regni Boemie notario, centum tho- races, septuaginta barbutas et septuaginata paria brachiliorum percepisse, ad que alia ar- ma, videlicet barbutas, humeralia, cyrothecas, brachilia et golneria nostris propriis pecu- niis conparavimus. Que omnia in prompto nunc habemus usque ad plenam summam et nu- merum centum apparatuum integrorum. Hosque centum apparatus integros promittimus bona fide —— (sequitur tenor fere consonus cum litteris supra sub n. 1316 typis excusis). Dat. in Melnik a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio feria sexta ante festum Penthe- costes. Orig. perg. cum sig. trigono de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — — S.CIVITATIS.MELNICENSIS; v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých tab. VII, 4. [MJ. 1415) 1363 maii 25. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem certiorem facit se generale passagium crucis contra Turcos terrae sanctae recuperandae causa ad kal. mart. a. 1365 indixisse eumque rogat, ut huius profectionis particeps sit itaque exemplo suo alios principes cristianos ad idem hortetur; papa Johannem, regem Franciae, capitaneum generalem eiusdem passagii instituit.1) Carissimo in Cr. fil. Carolo imperatori semp. aug. salutem. Descendens a patre lumi- num spiritus mentium illustrator Dat. Auinione VIII kal. iun. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 161 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 95 n. 143. — Cf. et. Raynal- dus, Annales ecclesiastici XVI p. 429. — Reg. imp. VIII Päbste 91. — [L]. 1) Eodem die papa etiam ad Johannem, marchionem Moraviae, de passagio crucis praeparato litteras dedit; v. Jenšovský, 1. c. p. 97 n. 144. 1416) 1363 maii 25. Avinione. Cum Petro de Lipnice dispensatur super inhabilitate contracta eo, quod infra statutum tempus non se fecit in presbyterum promoveri. — archiepiscopo Pragensi vel eius vicariis in spir. Guillermus, miser. div. Ven. tituli s. Laurencii in Lucina presbyter cardinalis, salutem ——. Sua nobis Petrus de Lip-
Strana 859
Annus 1363 maii 18.— 25. 859 pnicz, cler. vestre dioc., lator presencium, peticione monstravit, quod, licet ipse olim eccl. parrochialem in Sturkacz, eiusdem dioc., curam animarum habentem fuisset canonice as- secutus, non tamen se fecit infra annum iuxta Lugdunensis concilii statuta in presbyterum promoveri ipsamque ecclesiam pluribus annis tenuit, fructus percipiens ex eadem: verum tamen per vicarios vestros predictos medio tempore, quo ipse clericus apud sedem apost. accesserat personaliter pro querendo super hiis remedium oportunum, dicta ecclesia fuerit privatus in partibus illis predictique vicariia) quendam alium ad presentacionem quorun- dam laicorum, ad quos noscitur pertinere, sicut eadem peticio subiungebat, instituerint in ecclesia eadem ipseque acquiverit et consenserit privacioni predicte et de fructibus predic- tis per eum, ut prefertur, exinde perceptis, satisfacere sit paratus, supplicavit humiliter si- bi in hac parte per sedem eandem de oportuno remedio misericorditer provideri. Nos igitur auctoritate d. pape, cuius penitenciarie curam gerimus, circumspeccioni vestre committi- mus, quatenus, si est ita, postquam de fructibus ex dicta ecclesia perceptis satisfecerit competenter, iuxta vestre discrecionis arbitrium in utilitatem evidentem ipsius ecclesie fideliter convertendos, iniuncta sibi inde absolucione previa ab excessu huiusmodi pro modo culpe penitencia salutari super inhabilitate inde contracta quodque beneficium ecclesiasti- cum preter ecclesiam predictam hac vice, si sibi canonice conferatur, possit licite obtinere cum ipso, si aliud sibi canonicum non obsistat, misericorditer dispensetis. Dat. Auinione VIII kal. iun. pont. d. Urbani pape V a. primo. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 7°. — [MJ. a) cop.: predictisque vicariis. 1417) 1363 maii 25. Avinione. Cum Petro de Sedlec dispensatur super defectu natalium. —— archiepiscopo Pragensi vel eius vicariis in spir. Guillermus, miser. div. tituli Ven. s. Laurencii in Lucina presbyter cardinalis, salutem et sinceram in domino caritatem. Ac- cedens ad apost. sedem Petrus de Sedlecz, accolitus vestre dioc., lator presencium, nobis humiliter supplicavit, ut cum eodem super defectu natalium, quem patitur, de presbytero genitus et soluta, et quia tacito de ipso defectu se fecit, alias tamen rite, ad omnes minores ordines promoveri, quod premissis non obstantibus in sic susceptis ordinibus licite valeat ministrare et ad omnes sacros ordines promoveri ac ecclesiasticum beneficium obtinere, eciam si curam habeat animarum, sedes ipsa dispensare misericorditer dignaretur. Ad vos igitur accolitum ipsum remittentes, auctoritate d. pape, cuius penitenciarie curam gerimus, et de ipsius mandato super hoc vive vocis oraculo nobis facto, circumspeccioni vestre com- mittimus, quatenus consideratis diligenter circumstanciis universis, que circa ydoneitatem persone fuerint attendende, si paterne incontinencie non est imitator, sed bone conversacio- nis et vite, super quibus vestram conscienciam oneramus, aliaque merita suffragantur ad huiusmodi dispensacionis graciam obtinendam, iniuncta sibi absolucione previa ab excessi- bus huiusmodi pro modo culpe penitencia salutari, secum super petitis misericorditer dis- pensetis, ita tamen, quod idem accolitus, prout requirat onus beneficii, quod eum post dispensacionem huiusmodi obtinere contigerit, se faciat statutis a iure temporibus ad ordi- nes promoveri et personaliter resideat in eodem, alioquin dicte dispensacionis gracia quoad ipsum beneficium nullius penitus sit momenti. Dat. Auinione VIII kal. iun., pontif. d. Urbani V a. primo. Insert. litteris vicariorum archiepiscopi Pragensis generalium 25. die m. aug. a. 1363 Pragae datis. — IMJ.
Annus 1363 maii 18.— 25. 859 pnicz, cler. vestre dioc., lator presencium, peticione monstravit, quod, licet ipse olim eccl. parrochialem in Sturkacz, eiusdem dioc., curam animarum habentem fuisset canonice as- secutus, non tamen se fecit infra annum iuxta Lugdunensis concilii statuta in presbyterum promoveri ipsamque ecclesiam pluribus annis tenuit, fructus percipiens ex eadem: verum tamen per vicarios vestros predictos medio tempore, quo ipse clericus apud sedem apost. accesserat personaliter pro querendo super hiis remedium oportunum, dicta ecclesia fuerit privatus in partibus illis predictique vicariia) quendam alium ad presentacionem quorun- dam laicorum, ad quos noscitur pertinere, sicut eadem peticio subiungebat, instituerint in ecclesia eadem ipseque acquiverit et consenserit privacioni predicte et de fructibus predic- tis per eum, ut prefertur, exinde perceptis, satisfacere sit paratus, supplicavit humiliter si- bi in hac parte per sedem eandem de oportuno remedio misericorditer provideri. Nos igitur auctoritate d. pape, cuius penitenciarie curam gerimus, circumspeccioni vestre committi- mus, quatenus, si est ita, postquam de fructibus ex dicta ecclesia perceptis satisfecerit competenter, iuxta vestre discrecionis arbitrium in utilitatem evidentem ipsius ecclesie fideliter convertendos, iniuncta sibi inde absolucione previa ab excessu huiusmodi pro modo culpe penitencia salutari super inhabilitate inde contracta quodque beneficium ecclesiasti- cum preter ecclesiam predictam hac vice, si sibi canonice conferatur, possit licite obtinere cum ipso, si aliud sibi canonicum non obsistat, misericorditer dispensetis. Dat. Auinione VIII kal. iun. pont. d. Urbani pape V a. primo. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 7°. — [MJ. a) cop.: predictisque vicariis. 1417) 1363 maii 25. Avinione. Cum Petro de Sedlec dispensatur super defectu natalium. —— archiepiscopo Pragensi vel eius vicariis in spir. Guillermus, miser. div. tituli Ven. s. Laurencii in Lucina presbyter cardinalis, salutem et sinceram in domino caritatem. Ac- cedens ad apost. sedem Petrus de Sedlecz, accolitus vestre dioc., lator presencium, nobis humiliter supplicavit, ut cum eodem super defectu natalium, quem patitur, de presbytero genitus et soluta, et quia tacito de ipso defectu se fecit, alias tamen rite, ad omnes minores ordines promoveri, quod premissis non obstantibus in sic susceptis ordinibus licite valeat ministrare et ad omnes sacros ordines promoveri ac ecclesiasticum beneficium obtinere, eciam si curam habeat animarum, sedes ipsa dispensare misericorditer dignaretur. Ad vos igitur accolitum ipsum remittentes, auctoritate d. pape, cuius penitenciarie curam gerimus, et de ipsius mandato super hoc vive vocis oraculo nobis facto, circumspeccioni vestre com- mittimus, quatenus consideratis diligenter circumstanciis universis, que circa ydoneitatem persone fuerint attendende, si paterne incontinencie non est imitator, sed bone conversacio- nis et vite, super quibus vestram conscienciam oneramus, aliaque merita suffragantur ad huiusmodi dispensacionis graciam obtinendam, iniuncta sibi absolucione previa ab excessi- bus huiusmodi pro modo culpe penitencia salutari, secum super petitis misericorditer dis- pensetis, ita tamen, quod idem accolitus, prout requirat onus beneficii, quod eum post dispensacionem huiusmodi obtinere contigerit, se faciat statutis a iure temporibus ad ordi- nes promoveri et personaliter resideat in eodem, alioquin dicte dispensacionis gracia quoad ipsum beneficium nullius penitus sit momenti. Dat. Auinione VIII kal. iun., pontif. d. Urbani V a. primo. Insert. litteris vicariorum archiepiscopi Pragensis generalium 25. die m. aug. a. 1363 Pragae datis. — IMJ.
Strana 860
860 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1418) 1363 maii 25. Pragae. Petrus commendator, Michael prior totusque conventus Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis profitentur fr. Johannem de Strakonice, ordinis praedicti, unam sex. census annui de hereditate Jacobi, in villa Pacejov sita, cum consensu fr. Galli de Lemberk, prioris domorum praefati ordinis per Bohemiam, Moraviam, Poloniam, pro refectione fratrum domus Pragensis donavisse; qua de causa dictus Petrus commendator se et successores suos ad anniversaria pro anima iamdicti Johannis et Maczkonis, fratris eius, peragenda obligat; quod si non fecerint, dicta sex. census annui ad domum fratrum Cruciferorum in Strakonice devolvatur. Nos fr. Petrus comendator, Nycolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie ad pedem pontis in Praga, ord. hospitalis s. Johannis Jerosolimitani, u. t. p. profitemur, quod relig. et diser. fr. Johannes de Straconicz, professionis eiusdem, gracia divina humilique devocione motus, intendens anime sue predecessorumque suorum re- medium salutare, unam sex. gr. Prag. den. annui census perpetui in villa Paczyeiow super hereditate Jacobi, residentis in curia sita in acie ad manum sinistram exeundo de villa pre- dicta versus septemtrionem, post obitum suum de licencia et consensu fratris ac domini nostri, d. Galli de Lemberch, prioris domorum ord. hospitalis s. Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Poloniam, Moraviam etc., virtute legacionis sue, pro pyetancia fratrum dicti ordinis ac domusa) predicte s. Marie in Praga donavit. Nos vero ipsum proinde speciali vicis- situdine renumerare volentes, promittimus bona fide sine fraude et obligamus nos et suc- cessores nostros perpetue affuturos prenotati fr. Johannis diem anniversarium, quandocum- que occurrerit, necnon commemoracionem pye record. Maczkonis fratris ipsius ceterosque predecessores suos commemorantes, videlicet in vigiliis, missis, compulsacione campanarum et aliis piis ac bonis operibus secundum bonam et laudabilem consuetudinem domus nostre Pragensis, ut prescribitur, singulis annis devocius observare, nisi hoc excepto: si prescripta hereditas per aliquem principem seu vel quemcumque alium dominum violenti aut potenti manu devastaretur sive per combussionem ignis ac inundacionem aquarum destrueretur, ita tamen, quod pretacta sex. census annui per priorem et fratres ac successores domus Straconicensis colligi et fratribus et conventui domus prenominate s. Marie in Praga porri- gere non valerent nec possent, tunc omnia et singula prescripta et expressa per nos et suc- cessores nostros volumus et tenemur inviolabiliter observari. Si vero frustrari seu irrita fieri, quod absit, contingerit in toto vel in parte, tunc mox eo facto predicta sexagena cen- sus ad fratres conventus dicteb) domus Straconicensis virtute presencium libere devolvi debet. In quorum omnium testimonium et robur perpetuum sigilla nostra, videlicet commen- datoris et conventus predictorum presentibus sunt appensa. Dat. et act. in domo nostra prefata a. d. M° CCC° LXIII in die s. Urbani mart. et conf. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, Pragae in archivo olim Melitensium, nunc vero in archivo publico centrali, sign. F XLVI n. 45. Sigillum: rot. de cera comm.; in campo caput Cristi, litterae circumferentiales paulum clarae. In tergo manu fere coaeva: De pede pontis, recent.: Super 1 sex. in villa Paczyeyow. — [L ]. a) orig.: domue. — b) orig.: dicti. 1419) 1363 maii 31. Vratislaviae. Karolus imperator et rex iudicem, iuratos et communitatem civitatis Namslaw ab om- nibus censibus et tributis, quas sibi, ut Bohemiae regi, suisque successoribus solvere tenentur, ad proximum quiennium liberat, ea tamen condicione dictos cives hoc anno quinquaginta mar.
860 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1418) 1363 maii 25. Pragae. Petrus commendator, Michael prior totusque conventus Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis profitentur fr. Johannem de Strakonice, ordinis praedicti, unam sex. census annui de hereditate Jacobi, in villa Pacejov sita, cum consensu fr. Galli de Lemberk, prioris domorum praefati ordinis per Bohemiam, Moraviam, Poloniam, pro refectione fratrum domus Pragensis donavisse; qua de causa dictus Petrus commendator se et successores suos ad anniversaria pro anima iamdicti Johannis et Maczkonis, fratris eius, peragenda obligat; quod si non fecerint, dicta sex. census annui ad domum fratrum Cruciferorum in Strakonice devolvatur. Nos fr. Petrus comendator, Nycolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie ad pedem pontis in Praga, ord. hospitalis s. Johannis Jerosolimitani, u. t. p. profitemur, quod relig. et diser. fr. Johannes de Straconicz, professionis eiusdem, gracia divina humilique devocione motus, intendens anime sue predecessorumque suorum re- medium salutare, unam sex. gr. Prag. den. annui census perpetui in villa Paczyeiow super hereditate Jacobi, residentis in curia sita in acie ad manum sinistram exeundo de villa pre- dicta versus septemtrionem, post obitum suum de licencia et consensu fratris ac domini nostri, d. Galli de Lemberch, prioris domorum ord. hospitalis s. Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Poloniam, Moraviam etc., virtute legacionis sue, pro pyetancia fratrum dicti ordinis ac domusa) predicte s. Marie in Praga donavit. Nos vero ipsum proinde speciali vicis- situdine renumerare volentes, promittimus bona fide sine fraude et obligamus nos et suc- cessores nostros perpetue affuturos prenotati fr. Johannis diem anniversarium, quandocum- que occurrerit, necnon commemoracionem pye record. Maczkonis fratris ipsius ceterosque predecessores suos commemorantes, videlicet in vigiliis, missis, compulsacione campanarum et aliis piis ac bonis operibus secundum bonam et laudabilem consuetudinem domus nostre Pragensis, ut prescribitur, singulis annis devocius observare, nisi hoc excepto: si prescripta hereditas per aliquem principem seu vel quemcumque alium dominum violenti aut potenti manu devastaretur sive per combussionem ignis ac inundacionem aquarum destrueretur, ita tamen, quod pretacta sex. census annui per priorem et fratres ac successores domus Straconicensis colligi et fratribus et conventui domus prenominate s. Marie in Praga porri- gere non valerent nec possent, tunc omnia et singula prescripta et expressa per nos et suc- cessores nostros volumus et tenemur inviolabiliter observari. Si vero frustrari seu irrita fieri, quod absit, contingerit in toto vel in parte, tunc mox eo facto predicta sexagena cen- sus ad fratres conventus dicteb) domus Straconicensis virtute presencium libere devolvi debet. In quorum omnium testimonium et robur perpetuum sigilla nostra, videlicet commen- datoris et conventus predictorum presentibus sunt appensa. Dat. et act. in domo nostra prefata a. d. M° CCC° LXIII in die s. Urbani mart. et conf. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, Pragae in archivo olim Melitensium, nunc vero in archivo publico centrali, sign. F XLVI n. 45. Sigillum: rot. de cera comm.; in campo caput Cristi, litterae circumferentiales paulum clarae. In tergo manu fere coaeva: De pede pontis, recent.: Super 1 sex. in villa Paczyeyow. — [L ]. a) orig.: domue. — b) orig.: dicti. 1419) 1363 maii 31. Vratislaviae. Karolus imperator et rex iudicem, iuratos et communitatem civitatis Namslaw ab om- nibus censibus et tributis, quas sibi, ut Bohemiae regi, suisque successoribus solvere tenentur, ad proximum quiennium liberat, ea tamen condicione dictos cives hoc anno quinquaginta mar.
Strana 861
Annus 1363 maii 25.— iun. 1. 861 gr. pro muribus civitatis firmandis expendere et etiam futuris temporibus munitioni civitatis providere debere. .. iudici, .. iuratis, .. communitati civitatis Namslaw, fidd. suis dill., graciam Presencium sub suam et omne bonum. Cum intencionis nostre sit omnimode —— nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislavie a. d. 1363, ind. prima, pridie kal. iun., regn. nostr. a. XVII, imperii vero nono. Cop. coaeva in Registro privilegiorum Namslaviensum archivi publici Vratislaviensis sign. Rep. 16 F Breslau, Obergerichtsbücher n. 56 fol. 16. — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 7105. — [LJ. 1420) [1363 m. maii]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Usti se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos promittunt. Nos .. iudex et iurati totaque communitas civitatis in Auska recongnoscimus u. nos a seren. principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere rengni Boemie notario, centum et viginti sex thoraces, centum et quinquaginta barbutas cum appendenciis, centum quin- quaginta paria brachialium, duodecim humeralia et duodecim golneria percepisse atque alia arma, videlicet cyrothecas et golneria, comparavimus, ut quisque habencium seu parti- cipancium armorum prefatorum habeat suas cyrothecas proprias ac golneria coaptata. Hos- (sequitur tenor fere consonus cum litte- que apparatus memoratos promittimus bona fide — ris a iudice et iuratis civitatis Plzeň datis, quae supra sub n. 1316 typis excusae exstant). Harum nostrarum testimonio litterarum.") Orig. perg. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Hieke—Horčička, UB der Stadt Aussig p. 43 n. 61. — [MJ. a) Data omissa est; charta eo fere tempore data esse videtur, quo cives Lutomericenses, Lunenses, Melni- censes eadem promiserunt. 1421) 1363 iun. 1. Vratislaviae. Karolus imperator et rex ad preces Bolkonis, ducis Silesiae et domini Svidnicensis, necnon Thymonis de Koldice aliorumque nobilium Hanconi Grotconis et Riccardo de Guben (Gobin), civibus civitatis Vratislaviensis, gratiam concedit, ut ipsis sine heredibus masculini generis demortuis bona eorum feudalia in Sadków [Schotkow] etiam heredes feminei sexus here- ditate legitima accipere possint. volumus pervenire ad universorum noticiam Presencium sub nostro regio sigillo ad hereditates et causas terrigenarum in ducatu Wratislaviensi appenso in testimonium litterarum. Dat. Wratislavie a. d. 1363, ind. prima, kal. iun., regn. nostr. a. Romanorum XVIII, Boemie XVII, imperii vero nono, presentibus —— duce et domino Swydnicensi, principe et sororio nostro, ac Thymone de Kuldicz predictis necnon ven. Preczlao, episcopo Wratislaviensi, principe et cancellario nostro devoto, atque honestis scilicet Thyrnes (?) dicto de Grunow, Peczone Nigri, cive Wratislaviensi, Nicolao Sachin- kirche, buregravio Montis Slezye, et mag. Johanne Wytlonis, aule nostre imperialis phisico atque ducatus Wratislaviensis cancellario, qui presenciam habuit in comisso et aliis quam pluribus — Cop. saec. XIV in registro ducatus Vratislaviensis (valde laeso) ms. archivi publici Vratislaviensis Rep. 16 F Breslau Obergerichtsbücher n. 37 fol. 38v. — Reg. imp. VIII 7106. — Contulit Mendl. — [L].
Annus 1363 maii 25.— iun. 1. 861 gr. pro muribus civitatis firmandis expendere et etiam futuris temporibus munitioni civitatis providere debere. .. iudici, .. iuratis, .. communitati civitatis Namslaw, fidd. suis dill., graciam Presencium sub suam et omne bonum. Cum intencionis nostre sit omnimode —— nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislavie a. d. 1363, ind. prima, pridie kal. iun., regn. nostr. a. XVII, imperii vero nono. Cop. coaeva in Registro privilegiorum Namslaviensum archivi publici Vratislaviensis sign. Rep. 16 F Breslau, Obergerichtsbücher n. 56 fol. 16. — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 7105. — [LJ. 1420) [1363 m. maii]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Usti se pro Karolo imperatore et rege certum numerum armorum servaturos promittunt. Nos .. iudex et iurati totaque communitas civitatis in Auska recongnoscimus u. nos a seren. principe d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro graciosissimo, et nomine ipsius a d. Paulo, camere rengni Boemie notario, centum et viginti sex thoraces, centum et quinquaginta barbutas cum appendenciis, centum quin- quaginta paria brachialium, duodecim humeralia et duodecim golneria percepisse atque alia arma, videlicet cyrothecas et golneria, comparavimus, ut quisque habencium seu parti- cipancium armorum prefatorum habeat suas cyrothecas proprias ac golneria coaptata. Hos- (sequitur tenor fere consonus cum litte- que apparatus memoratos promittimus bona fide — ris a iudice et iuratis civitatis Plzeň datis, quae supra sub n. 1316 typis excusae exstant). Harum nostrarum testimonio litterarum.") Orig. perg. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Hieke—Horčička, UB der Stadt Aussig p. 43 n. 61. — [MJ. a) Data omissa est; charta eo fere tempore data esse videtur, quo cives Lutomericenses, Lunenses, Melni- censes eadem promiserunt. 1421) 1363 iun. 1. Vratislaviae. Karolus imperator et rex ad preces Bolkonis, ducis Silesiae et domini Svidnicensis, necnon Thymonis de Koldice aliorumque nobilium Hanconi Grotconis et Riccardo de Guben (Gobin), civibus civitatis Vratislaviensis, gratiam concedit, ut ipsis sine heredibus masculini generis demortuis bona eorum feudalia in Sadków [Schotkow] etiam heredes feminei sexus here- ditate legitima accipere possint. volumus pervenire ad universorum noticiam Presencium sub nostro regio sigillo ad hereditates et causas terrigenarum in ducatu Wratislaviensi appenso in testimonium litterarum. Dat. Wratislavie a. d. 1363, ind. prima, kal. iun., regn. nostr. a. Romanorum XVIII, Boemie XVII, imperii vero nono, presentibus —— duce et domino Swydnicensi, principe et sororio nostro, ac Thymone de Kuldicz predictis necnon ven. Preczlao, episcopo Wratislaviensi, principe et cancellario nostro devoto, atque honestis scilicet Thyrnes (?) dicto de Grunow, Peczone Nigri, cive Wratislaviensi, Nicolao Sachin- kirche, buregravio Montis Slezye, et mag. Johanne Wytlonis, aule nostre imperialis phisico atque ducatus Wratislaviensis cancellario, qui presenciam habuit in comisso et aliis quam pluribus — Cop. saec. XIV in registro ducatus Vratislaviensis (valde laeso) ms. archivi publici Vratislaviensis Rep. 16 F Breslau Obergerichtsbücher n. 37 fol. 38v. — Reg. imp. VIII 7106. — Contulit Mendl. — [L].
Strana 862
862 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1422) 1363 iun. 1. Habardus de Žarošice quinque fertones census annui super duos laneos ac domum in villa Kožušice conventui domus s. Johannis fratrum minorum Brunae cum consensu heredis sui Habardi de Kožušice legat, fratresque dicti monasterii ad anniversarium pro anima sua suo- rumque praedecessorum peragendum obligat. Ego Habardus de Sarusca recognosco et n. f. u., quod quia Habardo de Choschuschecz, awunculo meo dil., me in bonis meis singulis et universis iure terre Moravie consolidavi et consteti, eciam quia singulariter pro testamento et remedio mee et predecessorum meorum animarum quinque fert. census nudi et annui gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti, quindecim mar. eorundem den. extimatos et pro eisdem quindecim mar., cum pecuniarum facultas extiterit, reemendos, habendos et apprehendendos super duos laneos censuales et domum in villa Choschuschecz positos et censuandos singulis annis, quadraginta videlicet gr. in festo Corporis Cristi et quadraginta gr. in festo s. Martini, ac per manus dicti Ha- bardi et heredum suorum ac cuiuslibet dictorum laneorum possessoris ven. religionis fr. Minoribus domus d. Johannis in Bruna, ubi meam eligo sepulturam, testatus sum et testor pro meo et predecessorum meorum anniversario singulis annis in die Corporis Cristi [more so]- lito et ecclesiastico ibidem per eosdem fratres agendo, ac eodem die cuiuslibet anni gwardianus, qui pro tempore fuerit, fratribus pitanciam faciat consuetam. [Vo]lo eciam et statuo, cum dictus census pro dictis quindecim mar. reemitur, quod statim pro- eodem precio alias in loco eque certo per gwardianum pro tempore [voluntate? amicorum meorum certus ematur census, ne dictus anniversarius agendus unquam deficiat et ultima mea voluntas quomodolibet irritetur. Sub harum, quas meo et Habardi, dicti awunculi mei, consencientis ac in testimonium nocius strenuorum Jankonis et Woyzlai dictorum de Sarusca necnon diserr. dd. Clementis, plebani in Nemoticz, et Hankonis, ple- bani in Gestrawicz, testium instanter rogatorum, sigillis dedi robore literarum in die Corpo- ris Cristi a. eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Ex orig. perg. cum 6 sigg., quorum 5) avulsum deest, quod in bibliotheca monasterii fratrum minorum Brunae servabatur, ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 235 n. 316. — [L]. 1423) 1363 iun. 2. [Pragae]. Michael Donati iudex, consules et iurati cives Maioris civitatis Pragensis profitentur Rud- linum Reysenkittel, civem praedictae civitatis, duas mar. gr. Prag. den. census annui su- per domo Jeclini de Tybichow eiusque area Cruciferis domus Theutunice ad s. Benedictum in Maiore civitate Pragensi pro remedio animae suae suorumque praedecessorum donavisse et resignavisse. Nos Michael Donati iudex, Bohuslaus de Myliczin, Sdenco pannicida, Myrko de Eylow, Frowinus aurifaber, Nicolaus Monachus carnifex, Jesco de Monte, Enderlinus Ruperti, Pesco pistor de Wissegrado, Mathias de Turnow, Paulus de Glacz, Nicolaus Sobotka, Przies- nako de Porzyecz, Nicolaus Lekscheyt, Bernhardus Sydlini de Pyeska, Wenceslaus Geunher et Jaxo Polconis Jacobi, consules et iurati cives civitatis Maioris Pragensis, n. f. t. p. u., quod, quia discr. v. Rûdlinus Raysenkyttel, convicis noster, de illis quatuor mar. gravibus gr. Prag. den. annui census, quas super domo Jeclini de Tybichow prope macella in acie penes domum olim Gerhardi Porniczer sita et super area eiusdem domus habuit, prout hoc coram nobis litera patenti, maiori sigillo eiusdem civitatis Pragensis pendenti roborata, quam vidimus et legimus, demonstravit et docuit, matura deliberacione prehabita duas mar. gr. census honn. et religg. vv. dd. .. Cruciferis domus Theotunice s. Benedicti in Praga,
862 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1422) 1363 iun. 1. Habardus de Žarošice quinque fertones census annui super duos laneos ac domum in villa Kožušice conventui domus s. Johannis fratrum minorum Brunae cum consensu heredis sui Habardi de Kožušice legat, fratresque dicti monasterii ad anniversarium pro anima sua suo- rumque praedecessorum peragendum obligat. Ego Habardus de Sarusca recognosco et n. f. u., quod quia Habardo de Choschuschecz, awunculo meo dil., me in bonis meis singulis et universis iure terre Moravie consolidavi et consteti, eciam quia singulariter pro testamento et remedio mee et predecessorum meorum animarum quinque fert. census nudi et annui gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti, quindecim mar. eorundem den. extimatos et pro eisdem quindecim mar., cum pecuniarum facultas extiterit, reemendos, habendos et apprehendendos super duos laneos censuales et domum in villa Choschuschecz positos et censuandos singulis annis, quadraginta videlicet gr. in festo Corporis Cristi et quadraginta gr. in festo s. Martini, ac per manus dicti Ha- bardi et heredum suorum ac cuiuslibet dictorum laneorum possessoris ven. religionis fr. Minoribus domus d. Johannis in Bruna, ubi meam eligo sepulturam, testatus sum et testor pro meo et predecessorum meorum anniversario singulis annis in die Corporis Cristi [more so]- lito et ecclesiastico ibidem per eosdem fratres agendo, ac eodem die cuiuslibet anni gwardianus, qui pro tempore fuerit, fratribus pitanciam faciat consuetam. [Vo]lo eciam et statuo, cum dictus census pro dictis quindecim mar. reemitur, quod statim pro- eodem precio alias in loco eque certo per gwardianum pro tempore [voluntate? amicorum meorum certus ematur census, ne dictus anniversarius agendus unquam deficiat et ultima mea voluntas quomodolibet irritetur. Sub harum, quas meo et Habardi, dicti awunculi mei, consencientis ac in testimonium nocius strenuorum Jankonis et Woyzlai dictorum de Sarusca necnon diserr. dd. Clementis, plebani in Nemoticz, et Hankonis, ple- bani in Gestrawicz, testium instanter rogatorum, sigillis dedi robore literarum in die Corpo- ris Cristi a. eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Ex orig. perg. cum 6 sigg., quorum 5) avulsum deest, quod in bibliotheca monasterii fratrum minorum Brunae servabatur, ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 235 n. 316. — [L]. 1423) 1363 iun. 2. [Pragae]. Michael Donati iudex, consules et iurati cives Maioris civitatis Pragensis profitentur Rud- linum Reysenkittel, civem praedictae civitatis, duas mar. gr. Prag. den. census annui su- per domo Jeclini de Tybichow eiusque area Cruciferis domus Theutunice ad s. Benedictum in Maiore civitate Pragensi pro remedio animae suae suorumque praedecessorum donavisse et resignavisse. Nos Michael Donati iudex, Bohuslaus de Myliczin, Sdenco pannicida, Myrko de Eylow, Frowinus aurifaber, Nicolaus Monachus carnifex, Jesco de Monte, Enderlinus Ruperti, Pesco pistor de Wissegrado, Mathias de Turnow, Paulus de Glacz, Nicolaus Sobotka, Przies- nako de Porzyecz, Nicolaus Lekscheyt, Bernhardus Sydlini de Pyeska, Wenceslaus Geunher et Jaxo Polconis Jacobi, consules et iurati cives civitatis Maioris Pragensis, n. f. t. p. u., quod, quia discr. v. Rûdlinus Raysenkyttel, convicis noster, de illis quatuor mar. gravibus gr. Prag. den. annui census, quas super domo Jeclini de Tybichow prope macella in acie penes domum olim Gerhardi Porniczer sita et super area eiusdem domus habuit, prout hoc coram nobis litera patenti, maiori sigillo eiusdem civitatis Pragensis pendenti roborata, quam vidimus et legimus, demonstravit et docuit, matura deliberacione prehabita duas mar. gr. census honn. et religg. vv. dd. .. Cruciferis domus Theotunice s. Benedicti in Praga,
Strana 863
Annus 1363 iun. 1.— 6. 863 qui sunt et qui fuerint, pro sue et predecessorum suorum atque omnium fidelium defuncto- rum animarum remedio salutari donavit et dedit ac in publico iudicio coram nobis, ubi gesta quelibet plenam sorciuntur efficaciam, benivole resignavit, ita videlicet, quod pre- dictus Jeclinus de Tybichow .. heredes et .. successores sui, dicte domus et aree possesssores et inhabitatores, unam mar. in festo s. Galli et aliam mar. in festo s. Georii, pro ipsarum marcarum qualibet sexaginta quatuor gr. Prag. den. aut purum argentum eque valens, si successu temporis moneta grossorum inmutata fuerit, exnunc annis singulis solvere et dare debent predictis dominis .. Cruciferis ad s. Benedictum de domo et area supradictis. Quan- docunque autem in aliquo predictorum festorum festo et infra octo dies continuos debitus census persolutus non fuerit, extunc predicti domini .. Cruciferi, qui sunt et qui fuerint, per eorum .. nuncium pro censu non persoluto et insuper pro dimidio fertone gr. nomine pene poterunt in predicta domo et eius area auctoritate propria pignorare, salvis iuribus predicte civitatis Pragensis, que de dicto censu eidem civitati et civibus debentur temporibus oportunis. Harum, quibus sigillum supradicte civitatis Pragensis seu civium Pragensium ad peticionem predictarum parcium appensum est, testimonio litterarum. A. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio IIII non. iun. Orig. perg. cum maiore sig. civitatis Pragensis Maioris (vide Vojtíšek, O pečetech a erbech měst praž- ských a j. českých pag. 135 sq.), in archivo publico Dresdensi sign. 3722. In dorso manu recent.: Rudlinus Reysenkitel de duabus mar. census. — Contulit Mendl. — [L]. 1424) 1363 iun. 6. Pragae. Czenko de Lipá, supremus regni Bohemiae camerarius, certam partem silvae, dictae Vreyenwalt, fratribus conventus monasterii ord. s. Augustini in Moravský Krumlov confert, ut de ea ligna ad aedificia construenda et ad cremandum tollere possint, solam venationem in dicta silva sibi reservans, et fratres dicti conventus silvam conservare iubet. Nos Czenko de Lypa, summus regni Bohemiae camerarius, ad perpetuam rei memoriam. — — volumus fore notum, quod divina favente clementia et ex zelo, quem ad deo devo- tum ordinem fr. Eremitarum s. Augustini habemus et habere dinoscimur, ac ob reverentiam pretiosi corporis et sanguinis Christi sanctique Bartholomei apost., quorum sub titulo ex speciali devotionis affectu locum, monasterium seu conventum instauravimus et fundavi- mus dictis fr. Eremitis in civitate nostra Chrommaw, volentesque ipsis de necessariis con- gruentibus, ut tenemur, gratiosius providere, quatenus eo liberius divinis vacent servi- tiis. Idcirco de bona voluntate nostra, certa scientia speque futurae remunerationis praedic- tis fratribus damus libere et conferimus praesentium sub tenore partem silvae nostrae dic- tae Vreynwalt, quae est a via, qua itur de Chrommaw in villam Wedrowicz secundum longitudinem ipsius silvae a fine usque ad finem mensurandam et secundum latitudinem a dicta via usque ad summitatem montis dicti Utyskopel inclusive, pro dicti monasterii aedificiis et lignis cremalibus in domo necessariis, ita quod dicta pars silvae ad praedictum monasterium fr. Eremitarum s. Augustini in Chrommaw perpetuo spectare debet, cum qua et in qua utilitatem suam quaerere possint licite, prout eis videbitur salubrius expedire. His nichilominus adiectis, quod dominium quoad venationem tantum in ipsa silva ad nos pertinere debebit. Volumus eciam, quod saepedicti fratres quamcumque partem dictae silvae succiderint, semper ibi aliqua ligna divisim et separatim stare permittant, quod vul- gariter hegholcz nuncupatur, prout consuetum est fieri in silva memorata, ne ligna omnino pereant et ferae locum habeant, in quo comodius habitent et abscondantur. Nosque Hen- ricus de Lypa, Jeschko de Pürkenstein, Hinko Kruschina de Miloticz,") Czenko et Wanko fratres de Potenstein et Czenko Kruschina de Leuchtenburk publice recognosci- mus et testamur in hiis scriptis, nos donationi, legationi et dationi praedictae silvae U.
Annus 1363 iun. 1.— 6. 863 qui sunt et qui fuerint, pro sue et predecessorum suorum atque omnium fidelium defuncto- rum animarum remedio salutari donavit et dedit ac in publico iudicio coram nobis, ubi gesta quelibet plenam sorciuntur efficaciam, benivole resignavit, ita videlicet, quod pre- dictus Jeclinus de Tybichow .. heredes et .. successores sui, dicte domus et aree possesssores et inhabitatores, unam mar. in festo s. Galli et aliam mar. in festo s. Georii, pro ipsarum marcarum qualibet sexaginta quatuor gr. Prag. den. aut purum argentum eque valens, si successu temporis moneta grossorum inmutata fuerit, exnunc annis singulis solvere et dare debent predictis dominis .. Cruciferis ad s. Benedictum de domo et area supradictis. Quan- docunque autem in aliquo predictorum festorum festo et infra octo dies continuos debitus census persolutus non fuerit, extunc predicti domini .. Cruciferi, qui sunt et qui fuerint, per eorum .. nuncium pro censu non persoluto et insuper pro dimidio fertone gr. nomine pene poterunt in predicta domo et eius area auctoritate propria pignorare, salvis iuribus predicte civitatis Pragensis, que de dicto censu eidem civitati et civibus debentur temporibus oportunis. Harum, quibus sigillum supradicte civitatis Pragensis seu civium Pragensium ad peticionem predictarum parcium appensum est, testimonio litterarum. A. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio IIII non. iun. Orig. perg. cum maiore sig. civitatis Pragensis Maioris (vide Vojtíšek, O pečetech a erbech měst praž- ských a j. českých pag. 135 sq.), in archivo publico Dresdensi sign. 3722. In dorso manu recent.: Rudlinus Reysenkitel de duabus mar. census. — Contulit Mendl. — [L]. 1424) 1363 iun. 6. Pragae. Czenko de Lipá, supremus regni Bohemiae camerarius, certam partem silvae, dictae Vreyenwalt, fratribus conventus monasterii ord. s. Augustini in Moravský Krumlov confert, ut de ea ligna ad aedificia construenda et ad cremandum tollere possint, solam venationem in dicta silva sibi reservans, et fratres dicti conventus silvam conservare iubet. Nos Czenko de Lypa, summus regni Bohemiae camerarius, ad perpetuam rei memoriam. — — volumus fore notum, quod divina favente clementia et ex zelo, quem ad deo devo- tum ordinem fr. Eremitarum s. Augustini habemus et habere dinoscimur, ac ob reverentiam pretiosi corporis et sanguinis Christi sanctique Bartholomei apost., quorum sub titulo ex speciali devotionis affectu locum, monasterium seu conventum instauravimus et fundavi- mus dictis fr. Eremitis in civitate nostra Chrommaw, volentesque ipsis de necessariis con- gruentibus, ut tenemur, gratiosius providere, quatenus eo liberius divinis vacent servi- tiis. Idcirco de bona voluntate nostra, certa scientia speque futurae remunerationis praedic- tis fratribus damus libere et conferimus praesentium sub tenore partem silvae nostrae dic- tae Vreynwalt, quae est a via, qua itur de Chrommaw in villam Wedrowicz secundum longitudinem ipsius silvae a fine usque ad finem mensurandam et secundum latitudinem a dicta via usque ad summitatem montis dicti Utyskopel inclusive, pro dicti monasterii aedificiis et lignis cremalibus in domo necessariis, ita quod dicta pars silvae ad praedictum monasterium fr. Eremitarum s. Augustini in Chrommaw perpetuo spectare debet, cum qua et in qua utilitatem suam quaerere possint licite, prout eis videbitur salubrius expedire. His nichilominus adiectis, quod dominium quoad venationem tantum in ipsa silva ad nos pertinere debebit. Volumus eciam, quod saepedicti fratres quamcumque partem dictae silvae succiderint, semper ibi aliqua ligna divisim et separatim stare permittant, quod vul- gariter hegholcz nuncupatur, prout consuetum est fieri in silva memorata, ne ligna omnino pereant et ferae locum habeant, in quo comodius habitent et abscondantur. Nosque Hen- ricus de Lypa, Jeschko de Pürkenstein, Hinko Kruschina de Miloticz,") Czenko et Wanko fratres de Potenstein et Czenko Kruschina de Leuchtenburk publice recognosci- mus et testamur in hiis scriptis, nos donationi, legationi et dationi praedictae silvae U.
Strana 864
864 Regesta Bohemiae et Moraviae. personaliter interfuisse et ad ipsius d. Czenkonis de Lypa preces et instantias sigilla nostra cum ipsius sigillo in testimonium appendi mandavimus ad maiorem certitudi- nem et cautelam praemissorum. Dat. Pragae a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tertio fer. tertia infra octavam Corporis Cristi. Orig. (A) desideratur. Ex cop. (B), quae Brunae in archivo publico (olim terrae Moraviae) servatur ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI p. 551 n. 5. — [L]. a) sic in ms., recte de Miletin. 1425) 1363 iun. 8. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem certiorem facit se sententiam excommu- nicationis contra eos, qui Burghardum, burggravium Magdeburgensem, imperialis curiae magistrum, praepositum ecclesiae Wissegradensis et Karoli ad sedem apostolicam nuntium destinatum, captivum detinent, publicandam suspendere iussisse, quia timetur, ne condiciones praefati Burghardi excommunicatione lata in peiorem statum vertantur. tam — Carissimo in Cr. fil. Carolo imperatori semp. aug. salutem etc. Turbationem mul- Dat. Auinione VI id. iun. a. primo. Ex arch. Vat. Reg. Vat. 245 fol. 195v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 100 n. 148. — Cf. et. Kehr- Schmidt, Päbstl. Urkunden II p. 140 n. 503. — [L]. 1426) 1363 iun. 10. Pragae. Karolus imperator et rex precibus Bolkonis, ducis Svidnicensis et Jaurensis, inductus ut Bohemiae rex incolas civitatis Lwóvek Slaski (Löwenberg) a solutione thelonei, in civita- te Vratislaviensi solvendi, liberat. — und tun kunt — bekennen offenlichen ——, das wir haben angesehen fleis- sige und ernstliche bete des hochgeb. Bolken, herczogen zu Slesie, herre zur Sweidnitz und zum Jawor, unsers liben swagers und fursten, und habin mit wolbedachtem mute, mit rate unserr getrawen und mit rechtir wissen als ein konig zu Beheim seiner stat zu der Lewemberg und allen den, dy dorynne wonend, dy gnade getan und tun auch mit crafft dicz brives fur uns und alle unser erben und nochkomen, konige zu Beheim, also das sy furbas ewiclich besampt adir besunder nicht sullen geben dheinerley czoll noch ungelt von alle dem, das von irentwegen kompt adir bracht wirdet in unser stat zu Bresslaw, was das sey adir wy is genant sey, es sein wegen adir welchirley kouffmanschafft das sey, nichtis usgenomen, gleicherweis als auch dyselben von Bresslaw wedir czoll noch ungelt geben in der stat zu der Swidnicz als auch den von Bresslaw selbir wol wissentlichen ist. Darumb gebieten wir festiclich und ernstlich dem rate, den czollnern und der stat gemeinlich zu Bresslow, unsern liben getrawin, das sy furbas ewiclich dy genantin burger von der Lewemberg und ire erben und nachkomen an der vorbeschrebenen gnad, dy wir en also habin getan, nicht hindern, auffhalten hin adir her zu faren in dheinweis, als lip yn sey, unser hulde zu behalden. Mit urkunt dicz brifes vorsigilt mit unserr keiserlichen maiestaten ingesigil. Der geben ist zu Prage —— 1363 iar am nestin sonnabent vor s. Vites tage, unserr reiche in dem sibenczen- den u. d. keis. i. d. newnden iare. Ex orig. archivi civitatis Lwówek Slaski ed. Wesemann, Urkunden d. St. Löwenberg p. 23 n. 20. Korn, Breslauer UB p. 206 n. 236 e transsumpto consulum civitatis Legnicensis 1. die m. sept. a. 1436 dato, quod in archivo publico Vratislaviensi, sign. H 9° servatur. — Reg. imp. VIII 3956. — [L].
864 Regesta Bohemiae et Moraviae. personaliter interfuisse et ad ipsius d. Czenkonis de Lypa preces et instantias sigilla nostra cum ipsius sigillo in testimonium appendi mandavimus ad maiorem certitudi- nem et cautelam praemissorum. Dat. Pragae a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tertio fer. tertia infra octavam Corporis Cristi. Orig. (A) desideratur. Ex cop. (B), quae Brunae in archivo publico (olim terrae Moraviae) servatur ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI p. 551 n. 5. — [L]. a) sic in ms., recte de Miletin. 1425) 1363 iun. 8. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem certiorem facit se sententiam excommu- nicationis contra eos, qui Burghardum, burggravium Magdeburgensem, imperialis curiae magistrum, praepositum ecclesiae Wissegradensis et Karoli ad sedem apostolicam nuntium destinatum, captivum detinent, publicandam suspendere iussisse, quia timetur, ne condiciones praefati Burghardi excommunicatione lata in peiorem statum vertantur. tam — Carissimo in Cr. fil. Carolo imperatori semp. aug. salutem etc. Turbationem mul- Dat. Auinione VI id. iun. a. primo. Ex arch. Vat. Reg. Vat. 245 fol. 195v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 100 n. 148. — Cf. et. Kehr- Schmidt, Päbstl. Urkunden II p. 140 n. 503. — [L]. 1426) 1363 iun. 10. Pragae. Karolus imperator et rex precibus Bolkonis, ducis Svidnicensis et Jaurensis, inductus ut Bohemiae rex incolas civitatis Lwóvek Slaski (Löwenberg) a solutione thelonei, in civita- te Vratislaviensi solvendi, liberat. — und tun kunt — bekennen offenlichen ——, das wir haben angesehen fleis- sige und ernstliche bete des hochgeb. Bolken, herczogen zu Slesie, herre zur Sweidnitz und zum Jawor, unsers liben swagers und fursten, und habin mit wolbedachtem mute, mit rate unserr getrawen und mit rechtir wissen als ein konig zu Beheim seiner stat zu der Lewemberg und allen den, dy dorynne wonend, dy gnade getan und tun auch mit crafft dicz brives fur uns und alle unser erben und nochkomen, konige zu Beheim, also das sy furbas ewiclich besampt adir besunder nicht sullen geben dheinerley czoll noch ungelt von alle dem, das von irentwegen kompt adir bracht wirdet in unser stat zu Bresslaw, was das sey adir wy is genant sey, es sein wegen adir welchirley kouffmanschafft das sey, nichtis usgenomen, gleicherweis als auch dyselben von Bresslaw wedir czoll noch ungelt geben in der stat zu der Swidnicz als auch den von Bresslaw selbir wol wissentlichen ist. Darumb gebieten wir festiclich und ernstlich dem rate, den czollnern und der stat gemeinlich zu Bresslow, unsern liben getrawin, das sy furbas ewiclich dy genantin burger von der Lewemberg und ire erben und nachkomen an der vorbeschrebenen gnad, dy wir en also habin getan, nicht hindern, auffhalten hin adir her zu faren in dheinweis, als lip yn sey, unser hulde zu behalden. Mit urkunt dicz brifes vorsigilt mit unserr keiserlichen maiestaten ingesigil. Der geben ist zu Prage —— 1363 iar am nestin sonnabent vor s. Vites tage, unserr reiche in dem sibenczen- den u. d. keis. i. d. newnden iare. Ex orig. archivi civitatis Lwówek Slaski ed. Wesemann, Urkunden d. St. Löwenberg p. 23 n. 20. Korn, Breslauer UB p. 206 n. 236 e transsumpto consulum civitatis Legnicensis 1. die m. sept. a. 1436 dato, quod in archivo publico Vratislaviensi, sign. H 9° servatur. — Reg. imp. VIII 3956. — [L].
Strana 865
Annus 1363 iun. 6.— 15. 865 1427) 1363 iun. 10. Pragae. Karolus imperator et rex incolas civitatis Svidnicensis a theloneo in civitate Vratislaviensi solvendo liberat eodem modo, ut in litteris praecedentibus. — bekennen offenlichen — — (sequitur tenor idem ac in litteris civitati Lwówek Per d. imperatorem Gun- Slaski (Löwenberg) eadem die datis, v. n. praecedentem). Corr. per Johannem, decanum Glogoviensem. therus de Bamberg. Orig. desideratur. Cop. in apographo transsumpti Michaelis, abbatis monasterii in Krasnobór zu der Sweidnicz 1435 am nehsten montag vor s. Andreas tage des heil. czwelfboten = 28. die m. nov. dati in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. E E E 4. — Extr. Korn, Breslauer UB p. 207 n. 237. — Reg. imp. VIII 3957. IMJ. 1428) 1363 iun. 11. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem rogat, ut Gerhardo, electo Naumburgensi, quem papa ad processus contra Bernabonem de Vicecomitibus, civem Mediolanensem, latos et in Germaniae et Bohemiae partibus publicandos, mittit auxilium suum et favorem tribuat. Carissimo in Cr. fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug., salutem— Dat. Avinione III id. iun. a. primo. prompta dilectione ——. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 196 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 104 n. 154. — [L]. — De 1429) 1363 iun. 11. Iudex, iurati totaque universitas civitatis Sušice se pro Karolo imperatore et rege certam siliginis copiam conservaturos esse promittunt. Nos iudex et iurati cives ac universitas civium civitatis Siccensis t. p. publice profite- mur, quod ex iussu et mandato seren. domini nostri, d. imperatoris Karoli quarti, regis Boemie semp. aug., sexingentos regales siliginis emimus ipsosque pro civitatis pecunia com- paravimus, mandatum suum in hoc et in omnibus benivole adinplentes. Quam vero anno- nam seu siliginem sub puritate nostre fidei munde promittimus per presentes et absque omni corrupcione conservare sibique aut suis officialibus, quibus per ipsum commissum fuerit, quocunque tempore gratanter presentare. In signum huius compromissi sigillum civi- tatis presentibus duximus appendendum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die s. Barnabe apost. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg., valde laeso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — [MJ. 1430) 1363 iun. 15. Vyškov. Litterae de Vyškov Brunam missae. Obsequiosis et paratum in omnibus servicium. Domini et amici karissimil Noveritis, quod tota causa, que inter Mixonem, vestrum concivem, et Bohuschium, concivem ves- trum, per nos in pleno consilio nostro est amicabiliter tractata, ordinata et totaliter con- cordata. Racione cuius dictus Bohuschius coram nobis pecunias, que apud vos sunt inter- dicte per eum, eidem Mixoni dimisit liberas, quitas et omnimode solutas. Dat. Wyschaw fer. quinta in die s. Vithi a. d. 1363. Cop. coaeva in archivo civitatis Brunae in Libro memoriali n. 39 fol. 393r sub rubrica: Per Petrum Smelczlini, Johannem Christani iuratos et Johannem Cum ruffis finibus littera sigillo civitatis Wyshaw visa est in hec verba. — [MJ.
Annus 1363 iun. 6.— 15. 865 1427) 1363 iun. 10. Pragae. Karolus imperator et rex incolas civitatis Svidnicensis a theloneo in civitate Vratislaviensi solvendo liberat eodem modo, ut in litteris praecedentibus. — bekennen offenlichen — — (sequitur tenor idem ac in litteris civitati Lwówek Per d. imperatorem Gun- Slaski (Löwenberg) eadem die datis, v. n. praecedentem). Corr. per Johannem, decanum Glogoviensem. therus de Bamberg. Orig. desideratur. Cop. in apographo transsumpti Michaelis, abbatis monasterii in Krasnobór zu der Sweidnicz 1435 am nehsten montag vor s. Andreas tage des heil. czwelfboten = 28. die m. nov. dati in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. E E E 4. — Extr. Korn, Breslauer UB p. 207 n. 237. — Reg. imp. VIII 3957. IMJ. 1428) 1363 iun. 11. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem rogat, ut Gerhardo, electo Naumburgensi, quem papa ad processus contra Bernabonem de Vicecomitibus, civem Mediolanensem, latos et in Germaniae et Bohemiae partibus publicandos, mittit auxilium suum et favorem tribuat. Carissimo in Cr. fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug., salutem— Dat. Avinione III id. iun. a. primo. prompta dilectione ——. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 196 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 104 n. 154. — [L]. — De 1429) 1363 iun. 11. Iudex, iurati totaque universitas civitatis Sušice se pro Karolo imperatore et rege certam siliginis copiam conservaturos esse promittunt. Nos iudex et iurati cives ac universitas civium civitatis Siccensis t. p. publice profite- mur, quod ex iussu et mandato seren. domini nostri, d. imperatoris Karoli quarti, regis Boemie semp. aug., sexingentos regales siliginis emimus ipsosque pro civitatis pecunia com- paravimus, mandatum suum in hoc et in omnibus benivole adinplentes. Quam vero anno- nam seu siliginem sub puritate nostre fidei munde promittimus per presentes et absque omni corrupcione conservare sibique aut suis officialibus, quibus per ipsum commissum fuerit, quocunque tempore gratanter presentare. In signum huius compromissi sigillum civi- tatis presentibus duximus appendendum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die s. Barnabe apost. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg., valde laeso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — [MJ. 1430) 1363 iun. 15. Vyškov. Litterae de Vyškov Brunam missae. Obsequiosis et paratum in omnibus servicium. Domini et amici karissimil Noveritis, quod tota causa, que inter Mixonem, vestrum concivem, et Bohuschium, concivem ves- trum, per nos in pleno consilio nostro est amicabiliter tractata, ordinata et totaliter con- cordata. Racione cuius dictus Bohuschius coram nobis pecunias, que apud vos sunt inter- dicte per eum, eidem Mixoni dimisit liberas, quitas et omnimode solutas. Dat. Wyschaw fer. quinta in die s. Vithi a. d. 1363. Cop. coaeva in archivo civitatis Brunae in Libro memoriali n. 39 fol. 393r sub rubrica: Per Petrum Smelczlini, Johannem Christani iuratos et Johannem Cum ruffis finibus littera sigillo civitatis Wyshaw visa est in hec verba. — [MJ.
Strana 866
866 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1431) 1363 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex statuit, ut depositio lignorum, quae causa litis inter civitates Kutná Hora et Kolín super Albeam est, in civitate Kolín maneat, ut adhuc esse sollebat; civibus civitatis Kutná Hora permittitur, ut ligna pro eorum necessitatibus ubicumque locorum emant. n. f. t. p. u., quod super materia dissensionis, quae fuit actenus super deductione retentione ac depositione lignorum, quod vulgariter niderloge dicitur, in fluvio Albeae inter fideles nostros cives Montis Cuttnis ab una et Colonienses parte ab alia, de procerum nostrorum consilio statuimus, ordinamus et omnino volumus, quod depositio lignorum co- ram civitate Coloniensi praedicta, prout actenus fieri consuevit, teneri et servari debet et inviolabiliter permanere temporibus affuturis, ita quod omnes homines iuxta suae necessi- tatis exigenciam ligna ibidem emere debent et omnimode comparare civibus ac incolis Montis Chuttnensis duntaxat exceptis, qui pro montanis instaurandis et procurandis necessi- tatibus domorum et curiarum suarum intra et extra muros Montis Chuttnensis praedicti ibi et alibi ligna pro suae voluntatis libito emere possunt ac libere comparare sub ea tamen conditione et moderamine, quod ligna vendendi aliis personis quibuscumque ipsis sit facultas penitus interdicta, praesentium sub nostrae maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1363, ind. prima, 16 kal. iul., regn. nostr. a. decimo septimo, imperii vero nono. Cop. saec. XVI in archivo civitatis Kutná Hora in libro civitatis Kolín ab a. 1501 fol. 35; ibidem in fol. 51v versio bohemica. — Alia cop. saec. XVII ibidem sign. n. IV. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 585 n. 404. — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 6243. — [L]. 1432) 1363 iun. 16. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice et Detlevus, Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, Johanne et Ulrico, fratribus de Bieberstein suadentibus ecclesiam in Vratislavice ecclesiae parochiali in Rochlice annectunt. Nos Nicolaus, prepositus monasterii s. Marie can. reg. in Rudnicz, et Detlevus, Pragen- — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, vicarii sis et Caminensis eccl. canonicus, in spir. generales, n. f. ——, quod pro parte nobb. vv. dd. Johannis et Ulrici fratrum de Bibrsteyn, patronorum in Rokytnicz et in Wratislavicz eccl. parrochialium, fuit coram nobis propositum, quod dicte ecclesie quasi ad unum stadium duntaxat a se distarent quodque fruc- tus et proventus earundem ecclesiarum sunt adeo tenues et exiles, quod plebani aput easdem ecclesias propter paupertatem earum non valuerunt nec valerent comode aliquatenus susten- tari, propter quod pro parte dominorum predictorum nobis extitit humiliter supplicatum, quod eccl. in Wratislavicz ad eccl. in Rokytnicz ex causis premissis uniremus dictamque eccl. in Wratislavicz ad prefatam eccl. in Rokytnicz annectere et appropriare ex officio nostro dignaremur. Nos vero super premissis inquisicionem fieri fecimus diligentem, an unio dic- tarum ecclesiarum expediret et necessaria esset, et quia per inquisicionem huiusmodi inve- nimus unionem dictarum ecclesiarum necessariam fore, cridam seu proclamacionem aput prefatas ecclesias per decanum Zitaviensem sollempniter fieri fecimus, ut si qui dicte unioni se opponere seu contra eam quidquid dicere vellent, quod ad proclamacionem huiusmodi coram nobis Prage in curia archiepiscopali horarum terciarum, die octava id facturi com- parerent, et quia in termino cride predicte nullus contradictor apparuit, idcirco —— pre- fatam ecclesiam in Wratislavicz dicte eccl. in Rokytnicz ex causis racionabilibus appropri- amus ipsamque eccl. in Wratislavicz ut filialem eccl. in Rokytnicz predicte tamquam matrici subiecimus et subiectam esse velimus ac homines et parrochianos eccl. in Wratislavicz prefate eccl. in Rokytnicz tamquam matrici omnia iura parrochialia facere et ab ea omnia
866 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1431) 1363 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex statuit, ut depositio lignorum, quae causa litis inter civitates Kutná Hora et Kolín super Albeam est, in civitate Kolín maneat, ut adhuc esse sollebat; civibus civitatis Kutná Hora permittitur, ut ligna pro eorum necessitatibus ubicumque locorum emant. n. f. t. p. u., quod super materia dissensionis, quae fuit actenus super deductione retentione ac depositione lignorum, quod vulgariter niderloge dicitur, in fluvio Albeae inter fideles nostros cives Montis Cuttnis ab una et Colonienses parte ab alia, de procerum nostrorum consilio statuimus, ordinamus et omnino volumus, quod depositio lignorum co- ram civitate Coloniensi praedicta, prout actenus fieri consuevit, teneri et servari debet et inviolabiliter permanere temporibus affuturis, ita quod omnes homines iuxta suae necessi- tatis exigenciam ligna ibidem emere debent et omnimode comparare civibus ac incolis Montis Chuttnensis duntaxat exceptis, qui pro montanis instaurandis et procurandis necessi- tatibus domorum et curiarum suarum intra et extra muros Montis Chuttnensis praedicti ibi et alibi ligna pro suae voluntatis libito emere possunt ac libere comparare sub ea tamen conditione et moderamine, quod ligna vendendi aliis personis quibuscumque ipsis sit facultas penitus interdicta, praesentium sub nostrae maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1363, ind. prima, 16 kal. iul., regn. nostr. a. decimo septimo, imperii vero nono. Cop. saec. XVI in archivo civitatis Kutná Hora in libro civitatis Kolín ab a. 1501 fol. 35; ibidem in fol. 51v versio bohemica. — Alia cop. saec. XVII ibidem sign. n. IV. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 585 n. 404. — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 6243. — [L]. 1432) 1363 iun. 16. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice et Detlevus, Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, Johanne et Ulrico, fratribus de Bieberstein suadentibus ecclesiam in Vratislavice ecclesiae parochiali in Rochlice annectunt. Nos Nicolaus, prepositus monasterii s. Marie can. reg. in Rudnicz, et Detlevus, Pragen- — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, vicarii sis et Caminensis eccl. canonicus, in spir. generales, n. f. ——, quod pro parte nobb. vv. dd. Johannis et Ulrici fratrum de Bibrsteyn, patronorum in Rokytnicz et in Wratislavicz eccl. parrochialium, fuit coram nobis propositum, quod dicte ecclesie quasi ad unum stadium duntaxat a se distarent quodque fruc- tus et proventus earundem ecclesiarum sunt adeo tenues et exiles, quod plebani aput easdem ecclesias propter paupertatem earum non valuerunt nec valerent comode aliquatenus susten- tari, propter quod pro parte dominorum predictorum nobis extitit humiliter supplicatum, quod eccl. in Wratislavicz ad eccl. in Rokytnicz ex causis premissis uniremus dictamque eccl. in Wratislavicz ad prefatam eccl. in Rokytnicz annectere et appropriare ex officio nostro dignaremur. Nos vero super premissis inquisicionem fieri fecimus diligentem, an unio dic- tarum ecclesiarum expediret et necessaria esset, et quia per inquisicionem huiusmodi inve- nimus unionem dictarum ecclesiarum necessariam fore, cridam seu proclamacionem aput prefatas ecclesias per decanum Zitaviensem sollempniter fieri fecimus, ut si qui dicte unioni se opponere seu contra eam quidquid dicere vellent, quod ad proclamacionem huiusmodi coram nobis Prage in curia archiepiscopali horarum terciarum, die octava id facturi com- parerent, et quia in termino cride predicte nullus contradictor apparuit, idcirco —— pre- fatam ecclesiam in Wratislavicz dicte eccl. in Rokytnicz ex causis racionabilibus appropri- amus ipsamque eccl. in Wratislavicz ut filialem eccl. in Rokytnicz predicte tamquam matrici subiecimus et subiectam esse velimus ac homines et parrochianos eccl. in Wratislavicz prefate eccl. in Rokytnicz tamquam matrici omnia iura parrochialia facere et ab ea omnia
Strana 867
Annus 1363 iun. 16. 867 ecclesiastica sacramenta percipere decrevimus per presentes. Sub sigillo vicariatus. Dat. Prage a. d. 1363 die XVI m. iun. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 44 n. 85. — Extr. Prochno, Regesten zur Gesch. d. Stadt u. d. Landes Zittau, Neues Lausit. Magazin t. 113 p. 165 n. 368. —[MJ. 1433) 1363 iun. 16. In Monte Sion. Martinus, abbas monasterii in Strahov (Monte Sion), procurator ord. Praemonstratensis et visitator Bohemiae, Poloniae, Austriae et Moraviae, arbiter in lite inter fratres monasterii Plagensis et Henricum, canonicum monasterii Milocensis, abbatem dicti monasterii in Plaga electum, super praepositura Plagensi vertente, plebanis ecclesiarum in Sweras et Kaplice iniungit, ut dicto Henrico possessionem praepositurae monasterii Plagensis assignare studeant ipsumque in possessionem omnium iurum, redituum et utilitatum praefatae praepositurae inducant. Martinus, permissione divina abbas monasterii Montis Sion, alias Strahow, intra muros civitatis Pragensis, procurator generalis ord. Prem. necnon visitator annuus in pleni- tudine potestatis, per ven. v. d. Johannem, abbatem Prem., et generale capitulum, in circaria Boemie, Polonie, Austrie et Moravie specialiter deputatus, arbiter, arbitrator ac amicabilis compositor in et super subscriptis, a fratribus conventus monasterii Plagensis, ord. predicti, Pathaviensis dioc., parte ex una et relig. v. fr. Henricum, canonicum monaste- rii Milocensis, parte ex altera concorditer electus, discrr. ac religg. vv... dominis in Sweras et .. Caplicz eccl. plebanis ord. predicti, salutem et sinceram in domino caritatem. Dum iuxta officii nostri debitum attenta meditacione pensavimus, quam sint honusta dispendiis, quot eciam et quanta pericula rerum et animarum secum traxit discordia dudum exorta super prepositura monasterii Plagensis predicti, et ob hoc volentes precidere lites, per quas monasterium Plagense predictum diversis exponetur incommodis, cum deliberacione, quam cum iurisperitis et prelatis ordinis habuimus, ad fratrem Henricum predictum, cui de sciencia competenti, vite ac morum honestate, spiritualium providencia et temporalium circumspeccione aliisque virtutum meritis aput nos laudabilia testimonia perhibentur, di- reximus oculos nostre mentis de persona sua ipsi monasterio Plagensi tam auctoritate ordinaria quam eciam dicta auctoritate arbitraria providimus ipsumque ipsi prepositure prefecimus in prepositum et pastorem, curam et administracionem ipsius Plagensis monaste- rii sibi in spiritualibus et temporalibus plenarie committendo in eo, qui dat gracias et largitur premia, confidentes, quod idem monasterium per sue circumspeccionis industriam et provi- denciam circumspectam sub suo felici regimine dextera domini sibi assistente propicia salu- briter et prospere dirigetur et grata suscipiet in eisdem spritualibus et temporalibus incre- menta. Quo circa discrecioni vestre per presentes committimus et sub pena excommunicacio- nis auctoritate ordinis nobis commissa precipiendo mandamus, quatenus ambo aut unus vestrum corporalem possessionem ipsius prepositure prefato fr. Henrico assignare studeatis protinus, dum per ipsum fueritis requisiti, ipsumque in possessionem iurium, reddituum, censuum, obvencionum, utilitatuum, usufructuum et singulorum emolimentorum ad ipsam preposituram qualitercumque spectancium, non obstantibus renitenciis, opposicionibus et contradiccionibus quibuscumque, inducatis et, quantum in vobis est, inductum defendatis facientes dumtaxat eidem fratri Henrico et nulli alteri per censuales ipsius prepositure de dictis fructibus, iuribus, redditibus, proventibus, censibus, obvencionibus, utilitatibus, usu- fructibus integre responderi. Dat. in monasterio nostro predicto a. d. millesimo trecente- simo sexagesimo tercio sexta decima die m. iun. Orig. perg. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo olim Schwarzenberg., nunc vero publico, in Orlík, sign. V AP Nro I. — Contulit Mendl. — [L].
Annus 1363 iun. 16. 867 ecclesiastica sacramenta percipere decrevimus per presentes. Sub sigillo vicariatus. Dat. Prage a. d. 1363 die XVI m. iun. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 44 n. 85. — Extr. Prochno, Regesten zur Gesch. d. Stadt u. d. Landes Zittau, Neues Lausit. Magazin t. 113 p. 165 n. 368. —[MJ. 1433) 1363 iun. 16. In Monte Sion. Martinus, abbas monasterii in Strahov (Monte Sion), procurator ord. Praemonstratensis et visitator Bohemiae, Poloniae, Austriae et Moraviae, arbiter in lite inter fratres monasterii Plagensis et Henricum, canonicum monasterii Milocensis, abbatem dicti monasterii in Plaga electum, super praepositura Plagensi vertente, plebanis ecclesiarum in Sweras et Kaplice iniungit, ut dicto Henrico possessionem praepositurae monasterii Plagensis assignare studeant ipsumque in possessionem omnium iurum, redituum et utilitatum praefatae praepositurae inducant. Martinus, permissione divina abbas monasterii Montis Sion, alias Strahow, intra muros civitatis Pragensis, procurator generalis ord. Prem. necnon visitator annuus in pleni- tudine potestatis, per ven. v. d. Johannem, abbatem Prem., et generale capitulum, in circaria Boemie, Polonie, Austrie et Moravie specialiter deputatus, arbiter, arbitrator ac amicabilis compositor in et super subscriptis, a fratribus conventus monasterii Plagensis, ord. predicti, Pathaviensis dioc., parte ex una et relig. v. fr. Henricum, canonicum monaste- rii Milocensis, parte ex altera concorditer electus, discrr. ac religg. vv... dominis in Sweras et .. Caplicz eccl. plebanis ord. predicti, salutem et sinceram in domino caritatem. Dum iuxta officii nostri debitum attenta meditacione pensavimus, quam sint honusta dispendiis, quot eciam et quanta pericula rerum et animarum secum traxit discordia dudum exorta super prepositura monasterii Plagensis predicti, et ob hoc volentes precidere lites, per quas monasterium Plagense predictum diversis exponetur incommodis, cum deliberacione, quam cum iurisperitis et prelatis ordinis habuimus, ad fratrem Henricum predictum, cui de sciencia competenti, vite ac morum honestate, spiritualium providencia et temporalium circumspeccione aliisque virtutum meritis aput nos laudabilia testimonia perhibentur, di- reximus oculos nostre mentis de persona sua ipsi monasterio Plagensi tam auctoritate ordinaria quam eciam dicta auctoritate arbitraria providimus ipsumque ipsi prepositure prefecimus in prepositum et pastorem, curam et administracionem ipsius Plagensis monaste- rii sibi in spiritualibus et temporalibus plenarie committendo in eo, qui dat gracias et largitur premia, confidentes, quod idem monasterium per sue circumspeccionis industriam et provi- denciam circumspectam sub suo felici regimine dextera domini sibi assistente propicia salu- briter et prospere dirigetur et grata suscipiet in eisdem spritualibus et temporalibus incre- menta. Quo circa discrecioni vestre per presentes committimus et sub pena excommunicacio- nis auctoritate ordinis nobis commissa precipiendo mandamus, quatenus ambo aut unus vestrum corporalem possessionem ipsius prepositure prefato fr. Henrico assignare studeatis protinus, dum per ipsum fueritis requisiti, ipsumque in possessionem iurium, reddituum, censuum, obvencionum, utilitatuum, usufructuum et singulorum emolimentorum ad ipsam preposituram qualitercumque spectancium, non obstantibus renitenciis, opposicionibus et contradiccionibus quibuscumque, inducatis et, quantum in vobis est, inductum defendatis facientes dumtaxat eidem fratri Henrico et nulli alteri per censuales ipsius prepositure de dictis fructibus, iuribus, redditibus, proventibus, censibus, obvencionibus, utilitatibus, usu- fructibus integre responderi. Dat. in monasterio nostro predicto a. d. millesimo trecente- simo sexagesimo tercio sexta decima die m. iun. Orig. perg. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo olim Schwarzenberg., nunc vero publico, in Orlík, sign. V AP Nro I. — Contulit Mendl. — [L].
Strana 868
868 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1434) 1363 iun. 16. [Pragae.] Iudex et iurati [Maioris] civitatis Pragensis profitentur Dorotheam quondam Nicolai de Chrudein, civis Pragensis, relictam unam sex. gr. den. Prag. census annui super domo eius sita in Longa platea Jesconi de Monte, iurato praefatae civitatis, vendidisse et resignavisse. Nos Michahel Donati iudex, Bohuslaus de Miliczin, Sdenko pannicida, Mirko de Eilow,a) Frowiner aurifaber, Nicolaus Monachus carnifex, Enderle Ruperti, Pesco pistor de Wisse- grado, Mathias de Turnow, Paulus de Glacz, Nicolaus Sobotka, Prziesnako de Porsiecz, Nicolaus Lekscheyt, Bernhardus olim Sidlini de Pieska, Wenczslaus Geunher et Jaxo Pol- conis Jacobi, consules et iurati civitatis Pragensis, n. f. u., quod domina Dorothea, quondam Nicolai de Chrudeyn, civis Pragensis, relicta super domo eius in Longa platea inter domos Ulmanni pannicide et Jacobi pannicide sita et super area eiusdem domus eius et heredum ipsius nomine unam sex. gr. den. Prag. annui census vendidit et in publico iudicio coram nobis resignavit discr. v. Jesconi de Monte, coniurato nostro, —— pro certa pecunie quan- titate prefate domine Dorothee, sicut coram nobis fassa est, iam plene persoluta, ita quod medietas huiusmodi census in festo s. Galli et alia medietas in festo s. Georii exnunc annisb) singulis solvi debet. Quandocunque autem in aliquo predictorum festorum festo et infra octo dies continuos debitus census persolutus non fuerit, extunc predictus Jesko, heredes ac successores sui pro huiusmodi censu ipsis non persoluto et insupere) pro dimidio fert. gr. nomine pene seu pro pena poterunt in predicta domo et eius area auctoritate propria pigno- rare. Sub sigillo civium Pragensium. Dat. fer. VI post festum s. Viti proxima a. d. 1363. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 10. die m. aug. a. 1380 Pragae datae, cuius cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis II fol. 39 transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. II p. 164 n. 297. — [MI. a) cop: Gilow. — b) cop.: domis. — c) cop.: in et super. 1435) 1363 iun. 16. [Pragae.) Iudex et iurati Maioris civitatis Pragensis profitentur Margaretham, relictam Marziconis mangonis, Nicolaumque eius filium censum annuum duarum mar, cum uno lepore super domo eorum, quae in Novo foro sita est, ab omnibus contributionibus liberum, Nicolao Payer, civi dictae civitatis, vendidisse et in iudicio resignavisse. Nos Michael Donati iudex, Bohuslaus de Miliczin, Zdenco pannicida, Mirko de Eylow, Frowinus aurifaber, Nicolaus Monachus carnifex, Jesco de Monte et Endrlinus Ruperti, Pesco pistor de Wissegrado, Mathias de Turnow, Paulus de Glacz, Nicolaus Sobotka, Przis- nako de Porziecz, Nikolaus Lekschet, Bernhardus quondam Sidlini de Pyeska, Wenceslaus Geuner et Jaxa Polkonis Jacobi, consules et iurati cives Maioris civitatis Pragensis, n. f. —, quod d. Margaretha, quondam Marziconis mangonis relicta, et Nicolaus, filius eius, cives Pragenses, super domum suam, quam in Novo foro inter domos Veliconis mangonis et Janconis de Networzicz sitam inhabitant, et super eiusdem domus aream duarum march. gravium, sexaginta quatuor grossos pro ipsarum marcharum qualibet computando et unum leporem annuum censum a quibuslibet contribucionibus, concessionibus, collectis seu losun- gis necnon aliis omnibus civilibus oneribus exemptum et liberum, quedam et quocies occu- rerint, tunc non in ipsum censum venditum, sed in predictam d. Margaretham et eius filium Nicolaum antedictum et heredes ac successorum ipsorum, dicte domus et aree possessores et inhabitatores, redundabunt et redu[n dare debent, suo et heredum suorum nomine vendi- derunt et in publico iudicio coram nobis resignaverunt discr. v. Nicolao Payer pellifici, concivi nostro, ementi et recipienti pro se et heredibus suis rite et racionabiliter pro viginti sex. gr.
868 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1434) 1363 iun. 16. [Pragae.] Iudex et iurati [Maioris] civitatis Pragensis profitentur Dorotheam quondam Nicolai de Chrudein, civis Pragensis, relictam unam sex. gr. den. Prag. census annui super domo eius sita in Longa platea Jesconi de Monte, iurato praefatae civitatis, vendidisse et resignavisse. Nos Michahel Donati iudex, Bohuslaus de Miliczin, Sdenko pannicida, Mirko de Eilow,a) Frowiner aurifaber, Nicolaus Monachus carnifex, Enderle Ruperti, Pesco pistor de Wisse- grado, Mathias de Turnow, Paulus de Glacz, Nicolaus Sobotka, Prziesnako de Porsiecz, Nicolaus Lekscheyt, Bernhardus olim Sidlini de Pieska, Wenczslaus Geunher et Jaxo Pol- conis Jacobi, consules et iurati civitatis Pragensis, n. f. u., quod domina Dorothea, quondam Nicolai de Chrudeyn, civis Pragensis, relicta super domo eius in Longa platea inter domos Ulmanni pannicide et Jacobi pannicide sita et super area eiusdem domus eius et heredum ipsius nomine unam sex. gr. den. Prag. annui census vendidit et in publico iudicio coram nobis resignavit discr. v. Jesconi de Monte, coniurato nostro, —— pro certa pecunie quan- titate prefate domine Dorothee, sicut coram nobis fassa est, iam plene persoluta, ita quod medietas huiusmodi census in festo s. Galli et alia medietas in festo s. Georii exnunc annisb) singulis solvi debet. Quandocunque autem in aliquo predictorum festorum festo et infra octo dies continuos debitus census persolutus non fuerit, extunc predictus Jesko, heredes ac successores sui pro huiusmodi censu ipsis non persoluto et insupere) pro dimidio fert. gr. nomine pene seu pro pena poterunt in predicta domo et eius area auctoritate propria pigno- rare. Sub sigillo civium Pragensium. Dat. fer. VI post festum s. Viti proxima a. d. 1363. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 10. die m. aug. a. 1380 Pragae datae, cuius cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis II fol. 39 transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. II p. 164 n. 297. — [MI. a) cop: Gilow. — b) cop.: domis. — c) cop.: in et super. 1435) 1363 iun. 16. [Pragae.) Iudex et iurati Maioris civitatis Pragensis profitentur Margaretham, relictam Marziconis mangonis, Nicolaumque eius filium censum annuum duarum mar, cum uno lepore super domo eorum, quae in Novo foro sita est, ab omnibus contributionibus liberum, Nicolao Payer, civi dictae civitatis, vendidisse et in iudicio resignavisse. Nos Michael Donati iudex, Bohuslaus de Miliczin, Zdenco pannicida, Mirko de Eylow, Frowinus aurifaber, Nicolaus Monachus carnifex, Jesco de Monte et Endrlinus Ruperti, Pesco pistor de Wissegrado, Mathias de Turnow, Paulus de Glacz, Nicolaus Sobotka, Przis- nako de Porziecz, Nikolaus Lekschet, Bernhardus quondam Sidlini de Pyeska, Wenceslaus Geuner et Jaxa Polkonis Jacobi, consules et iurati cives Maioris civitatis Pragensis, n. f. —, quod d. Margaretha, quondam Marziconis mangonis relicta, et Nicolaus, filius eius, cives Pragenses, super domum suam, quam in Novo foro inter domos Veliconis mangonis et Janconis de Networzicz sitam inhabitant, et super eiusdem domus aream duarum march. gravium, sexaginta quatuor grossos pro ipsarum marcharum qualibet computando et unum leporem annuum censum a quibuslibet contribucionibus, concessionibus, collectis seu losun- gis necnon aliis omnibus civilibus oneribus exemptum et liberum, quedam et quocies occu- rerint, tunc non in ipsum censum venditum, sed in predictam d. Margaretham et eius filium Nicolaum antedictum et heredes ac successorum ipsorum, dicte domus et aree possessores et inhabitatores, redundabunt et redu[n dare debent, suo et heredum suorum nomine vendi- derunt et in publico iudicio coram nobis resignaverunt discr. v. Nicolao Payer pellifici, concivi nostro, ementi et recipienti pro se et heredibus suis rite et racionabiliter pro viginti sex. gr.
Strana 869
Annus 1363 iun. 16.— 20. 869 Prag. den. predictis d. Margarethe et Nicolao iam plene et integre persolutis. Ipsius autem census medietas, puta sexaginta quatuor gr. in festo s. Galli et medietas, scilicet sexaginta quatuor gr. in festo s. Georgii et unus bonus lepus in festo Nativitatis Cr. exnunc annis singulis in perpetuum solvi et dari debent. Quandocumque autem in aliquo festorum pre- dictorum festo et infra octo dies continuos census debitus persolutus non fuerit, extunc super huiusmodi censum non persolutum dimidius ferto gr. nomine pene crevit ipso facto et sic deinceps singulis octo diebus, quibus census debitus persolutus non fuerit, pena di- midii fertonis gr. crescet, pro quibus tamen censu et pena seu penis predictis Nicolaus Payer poterit et debet statim d. Margaretham et eius filium Nicolaum supradictum, heredes et successores ipsorum, dicte domus et aree possessores et inhabitatores quoslibet, auctoritate propria pignorare. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo civium Pragensium seu civitatis Pragensis predicte communiri fecimus ad peticionem parcium predictarum. Dat. fer. VI post festum s. Viti proxima a. d. 1363. Insertum litteris 4. die m. nov. a. 1388 datis, quarum cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis III (sign. II— 3 fol. 30b — sign. III—2 fol. 25—25b) Pragae in archivo olim capituli metropol. eccl. s. Viti, nunc vero publico. — Ed. (mendose et solum partim) Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. III p. 289 n. 430. Contulit Věra Jenšovská. — [LJ. 1436) 1363 iun. 19. Pragae. Karolus imperator et rex curiam Conradi, ducis Olsnicensis et Kozlensis, in Antiqua civi- tate Pragensi sitam, ab omnibus exactionibus, solutionibus et oneribus, quamdiu in possessione dicti ducis eiusque successorum permaneat, liberat. n. f. p. u., quod sincere fidei et dileccionis constancie, quibus ill. Conradus, dux Silesie et dominus Olsniczensis et Kozlensis, nostro culmini complacere studuit, consideratis, ipsi et suis heredibus, ducibus Olsniczensibus, dedimus presentibus et donamus plenam et omnimodam libertatem curie sue in Antiqua nostra Pragensi civitate situate, quam ipse pridem a strenuo Alberto de Kre[no]wicz dinoscitur comparasse, ab omnibus et singulis exaccionibus, solucionibus, censibus et quibuslibet serviciis et oneribus ac iuribus ab eadem debitis et fieri conswetis eadem libertate curie eiusdem, quamdiu ipsa in predictorum ducum Olsniczensium perstiterit manibus et potestate, firmiter duratura et inviolabiliter perman- sura. Si vero dicta curia ab eisdem fuerit ducibus quandoque alienata, extunc oneribus et serviciis pristinis subicietur et ad eadem reducetur. Mandamus igitur .. iudici, iuratis necnon toti universitati civitatis predicte, ut predictum ducem et suos heredes in dicta libertate per se vel alios nullatenus impedire debeant, sed ipsos pocius ea perfrui liberaliter et gaudere permittant, sicut nostre indignacionis gravem offensam voluerint evitare. Harum sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage die XIX m. iun., regn. nostr. a. decimoseptimo, imperii vero nono. Orig. desideratur. Cop. saec. XIV ex. Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 33 F Oels III 22a p. 278 (Copiarium vetustissimum Olsnicense). — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS III p. 131 n. 149. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 249 n. 23. — Reg. imp. VIII 3960. — HU — [LJ. 1437) 1363 iun. 20. Pragae. Karolus imperator et rex supremam voluntatem Johannis, marchionis Moraviae, approbat. — n. f. t. p., quod constitutus in nostri presencia ill. Johannes, marchio Moravie, princeps et germanus noster carissimus, animo deliberato, sano fidelium suorum accedente consilio, publice protestatus est hanc intencionem suam et finalem voluntatem consistere, quod dum eum ordinacione divina de hac luce migrare contingeret, quod tunc ill. Jodocus,
Annus 1363 iun. 16.— 20. 869 Prag. den. predictis d. Margarethe et Nicolao iam plene et integre persolutis. Ipsius autem census medietas, puta sexaginta quatuor gr. in festo s. Galli et medietas, scilicet sexaginta quatuor gr. in festo s. Georgii et unus bonus lepus in festo Nativitatis Cr. exnunc annis singulis in perpetuum solvi et dari debent. Quandocumque autem in aliquo festorum pre- dictorum festo et infra octo dies continuos census debitus persolutus non fuerit, extunc super huiusmodi censum non persolutum dimidius ferto gr. nomine pene crevit ipso facto et sic deinceps singulis octo diebus, quibus census debitus persolutus non fuerit, pena di- midii fertonis gr. crescet, pro quibus tamen censu et pena seu penis predictis Nicolaus Payer poterit et debet statim d. Margaretham et eius filium Nicolaum supradictum, heredes et successores ipsorum, dicte domus et aree possessores et inhabitatores quoslibet, auctoritate propria pignorare. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo civium Pragensium seu civitatis Pragensis predicte communiri fecimus ad peticionem parcium predictarum. Dat. fer. VI post festum s. Viti proxima a. d. 1363. Insertum litteris 4. die m. nov. a. 1388 datis, quarum cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis III (sign. II— 3 fol. 30b — sign. III—2 fol. 25—25b) Pragae in archivo olim capituli metropol. eccl. s. Viti, nunc vero publico. — Ed. (mendose et solum partim) Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. III p. 289 n. 430. Contulit Věra Jenšovská. — [LJ. 1436) 1363 iun. 19. Pragae. Karolus imperator et rex curiam Conradi, ducis Olsnicensis et Kozlensis, in Antiqua civi- tate Pragensi sitam, ab omnibus exactionibus, solutionibus et oneribus, quamdiu in possessione dicti ducis eiusque successorum permaneat, liberat. n. f. p. u., quod sincere fidei et dileccionis constancie, quibus ill. Conradus, dux Silesie et dominus Olsniczensis et Kozlensis, nostro culmini complacere studuit, consideratis, ipsi et suis heredibus, ducibus Olsniczensibus, dedimus presentibus et donamus plenam et omnimodam libertatem curie sue in Antiqua nostra Pragensi civitate situate, quam ipse pridem a strenuo Alberto de Kre[no]wicz dinoscitur comparasse, ab omnibus et singulis exaccionibus, solucionibus, censibus et quibuslibet serviciis et oneribus ac iuribus ab eadem debitis et fieri conswetis eadem libertate curie eiusdem, quamdiu ipsa in predictorum ducum Olsniczensium perstiterit manibus et potestate, firmiter duratura et inviolabiliter perman- sura. Si vero dicta curia ab eisdem fuerit ducibus quandoque alienata, extunc oneribus et serviciis pristinis subicietur et ad eadem reducetur. Mandamus igitur .. iudici, iuratis necnon toti universitati civitatis predicte, ut predictum ducem et suos heredes in dicta libertate per se vel alios nullatenus impedire debeant, sed ipsos pocius ea perfrui liberaliter et gaudere permittant, sicut nostre indignacionis gravem offensam voluerint evitare. Harum sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage die XIX m. iun., regn. nostr. a. decimoseptimo, imperii vero nono. Orig. desideratur. Cop. saec. XIV ex. Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 33 F Oels III 22a p. 278 (Copiarium vetustissimum Olsnicense). — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS III p. 131 n. 149. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 249 n. 23. — Reg. imp. VIII 3960. — HU — [LJ. 1437) 1363 iun. 20. Pragae. Karolus imperator et rex supremam voluntatem Johannis, marchionis Moraviae, approbat. — n. f. t. p., quod constitutus in nostri presencia ill. Johannes, marchio Moravie, princeps et germanus noster carissimus, animo deliberato, sano fidelium suorum accedente consilio, publice protestatus est hanc intencionem suam et finalem voluntatem consistere, quod dum eum ordinacione divina de hac luce migrare contingeret, quod tunc ill. Jodocus,
Strana 870
870 Regesta Bohemiae et Moraviae. primogenitus suus, ei in marchionatu Moravie immediate succedat. Et dum idem exple- verit curriculum sue vite, tunc Johannes, secundus filius suus, post prefatum primogenitum eius Jodocum senior, in marchionatu succedat eidem, stantibus nichilominus inconvulsis literis ordinacionis inter maiestatem nostram, heredes et successores nostros, reges Boemie, ab una et eundem germanum nostrum, heredes et successores suos, marchiones Moravie, parte ab alia, quas tempore preterit o, dum prefatus germanus noster marchionatum predictum Moravie a nobis tamquam Boemie rege susciperet1), mutuo duximus erogandas, quas utrasque de certa sciencia volumus de verbo ad verbum in omnibus sentenciis, punctis et clausulis absque diminucione qualibet in suo robore permanere, salvo eciam eidem fratri nostro arbitrio et potestate plenissima, castra, municiones, predia et terras, redditus, fructus et obvenciones aliquas marchionatus Moravie predicti eciam si de corpore et pertinenciis eius ab antiquo perstiterint, aliis suis filiis iunioribus iuxta suum beneplacitum erogandi, ut ta- men predicti filii iuniores omnia, que ipsis ab eodem germano nostro de corpore et pertinen- ciis marchionatus erogata fuerint, a predicto seniore fratre ipsorum dicti germani nostri primogenito in feudum teneant et observent. Decernimus eciam, quod idem germanus noster plenam potestatem et liberam facultatem habeat omnia et singula castra, municiones, opida, villas, dominia et res alias, quibus eciam specialibus vocabulis exprimi valeant, que et quas a tempore sui regiminis emit, construxit seu de novo quibuscumque tytulis acquisivit seu acquirere, emere et construere poterit quomodolibet in futurum, cum sint notissime bona libera, non dependencia in feudum ab aliquo, vendere, donare, obligare, permutare, testari, legare et in quoscumque usus beneplacitos sub ea libertate, sicut eadem emit, construxit seu acquisivit de novo convertere valeat pro sue libitu voluntatis. Quam intencionem suam et finalis sue voluntatis constitucionem in omnibus suis sentenciis, clausulis atque punctis nos laudamus, approbamus, roboramus et de certa nostra sciencia ratas per nos et heredes nostros, reges Boemie, et omnes alios haberi volentes et gratas. Si quis autem dictam consti- tucionem et disposicionem suam conaretur infringere vel ei quomodolibet ausu temerario contraire nos et heredes nostri, reges Boemie, tunc ei, qui in marchionatu Moravie secundum constitucionem et disposicionem suam sibi succederet, assistere volumus, et eundem gra- ciose iuvare, dantes ad hoc opem et operam studiosam, quod utique talem processum habeat constitucio et disposicio supradicta, signanter volentes ad omnia supradicta manutenenda et conservanda in suis vigoribus ill. Wencezlaum, primogenitum nostrum, Boemie regem, modis omnibus obligari. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio lite- rarum. Dat. Prage a. d. 1363, ind. prima, XII kal. iul. regn. nostr. a. decimo septimo, Per d. imperatorem .. cancellarius. imperii vero nono. Corr. Theodoricus de Staf- fordia. R. Johannes Chremsir. Orig. perg. cum sig. maiest. Brunae in archivo publico sign. Stavovský archiv n. 32. — Ed. Pelzel, Karl IV IIUB p. 323 n. 289. — Chytil, Schriften d. hist.-stat. Section I p. 53. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 236 n. 317. — Reg. imp. VIII 3961. — [L]. 1) Cf. novissime Hrubý, Archivum coronae regni Bohemiae II p 142 n. 124. 1438) 1363 iun. 20. Avinione. Arnaldus, farchiepiscopus Auxitanus, Urbani papae V camerarius], profitetur Eyringo- nem, abbatem monasterii Teplensis, ord. Praemonstratensis, Pragensis dioec., pro complemento eius communis servitii 20 flor. auri et 16 sol. camerae apostolicae necnon 3 flor. auri, 23 sol., 3 den., I obolum clericis pro quattuor servitiis per manus fr. Tervardi, abbatis monasterii Gradicensis eiusdem ord., persolvisse.
870 Regesta Bohemiae et Moraviae. primogenitus suus, ei in marchionatu Moravie immediate succedat. Et dum idem exple- verit curriculum sue vite, tunc Johannes, secundus filius suus, post prefatum primogenitum eius Jodocum senior, in marchionatu succedat eidem, stantibus nichilominus inconvulsis literis ordinacionis inter maiestatem nostram, heredes et successores nostros, reges Boemie, ab una et eundem germanum nostrum, heredes et successores suos, marchiones Moravie, parte ab alia, quas tempore preterit o, dum prefatus germanus noster marchionatum predictum Moravie a nobis tamquam Boemie rege susciperet1), mutuo duximus erogandas, quas utrasque de certa sciencia volumus de verbo ad verbum in omnibus sentenciis, punctis et clausulis absque diminucione qualibet in suo robore permanere, salvo eciam eidem fratri nostro arbitrio et potestate plenissima, castra, municiones, predia et terras, redditus, fructus et obvenciones aliquas marchionatus Moravie predicti eciam si de corpore et pertinenciis eius ab antiquo perstiterint, aliis suis filiis iunioribus iuxta suum beneplacitum erogandi, ut ta- men predicti filii iuniores omnia, que ipsis ab eodem germano nostro de corpore et pertinen- ciis marchionatus erogata fuerint, a predicto seniore fratre ipsorum dicti germani nostri primogenito in feudum teneant et observent. Decernimus eciam, quod idem germanus noster plenam potestatem et liberam facultatem habeat omnia et singula castra, municiones, opida, villas, dominia et res alias, quibus eciam specialibus vocabulis exprimi valeant, que et quas a tempore sui regiminis emit, construxit seu de novo quibuscumque tytulis acquisivit seu acquirere, emere et construere poterit quomodolibet in futurum, cum sint notissime bona libera, non dependencia in feudum ab aliquo, vendere, donare, obligare, permutare, testari, legare et in quoscumque usus beneplacitos sub ea libertate, sicut eadem emit, construxit seu acquisivit de novo convertere valeat pro sue libitu voluntatis. Quam intencionem suam et finalis sue voluntatis constitucionem in omnibus suis sentenciis, clausulis atque punctis nos laudamus, approbamus, roboramus et de certa nostra sciencia ratas per nos et heredes nostros, reges Boemie, et omnes alios haberi volentes et gratas. Si quis autem dictam consti- tucionem et disposicionem suam conaretur infringere vel ei quomodolibet ausu temerario contraire nos et heredes nostri, reges Boemie, tunc ei, qui in marchionatu Moravie secundum constitucionem et disposicionem suam sibi succederet, assistere volumus, et eundem gra- ciose iuvare, dantes ad hoc opem et operam studiosam, quod utique talem processum habeat constitucio et disposicio supradicta, signanter volentes ad omnia supradicta manutenenda et conservanda in suis vigoribus ill. Wencezlaum, primogenitum nostrum, Boemie regem, modis omnibus obligari. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio lite- rarum. Dat. Prage a. d. 1363, ind. prima, XII kal. iul. regn. nostr. a. decimo septimo, Per d. imperatorem .. cancellarius. imperii vero nono. Corr. Theodoricus de Staf- fordia. R. Johannes Chremsir. Orig. perg. cum sig. maiest. Brunae in archivo publico sign. Stavovský archiv n. 32. — Ed. Pelzel, Karl IV IIUB p. 323 n. 289. — Chytil, Schriften d. hist.-stat. Section I p. 53. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 236 n. 317. — Reg. imp. VIII 3961. — [L]. 1) Cf. novissime Hrubý, Archivum coronae regni Bohemiae II p 142 n. 124. 1438) 1363 iun. 20. Avinione. Arnaldus, farchiepiscopus Auxitanus, Urbani papae V camerarius], profitetur Eyringo- nem, abbatem monasterii Teplensis, ord. Praemonstratensis, Pragensis dioec., pro complemento eius communis servitii 20 flor. auri et 16 sol. camerae apostolicae necnon 3 flor. auri, 23 sol., 3 den., I obolum clericis pro quattuor servitiis per manus fr. Tervardi, abbatis monasterii Gradicensis eiusdem ord., persolvisse.
Strana 871
Annus 1363 iun. 20.— 23. 871 — ——. Arnaldus —. Ad universitatis [vestre noticiam deducimus] Universis Dat. Auinione die XX m. iun. a. LXIII. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 34 fol. 115 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 109 n. 162. — [L]. 1439) 1363 iun. 23. Pragae. Karolus imperator et rex decernit, ut villa Domslaw, quae decreto Johannis, regis Bohemiae, 19. die m. aug. a. 1339 dato1) hereditas esse debebat liberorum Nicolai de Sytin, quos eo tempore habebat (scilicel Johannis, Annae et Catherinae), incidat partibus aequis eciam in filias Elisa- beth et Margaretham, quas — sicul fide digni cives Vratislavienses Petrus dictus Swarz et Ja- cobus de Opeln profitentur —praefatus Nicolaus post a. 1339 in matrimonio iusto genuit. n. f. t. p. u., quod quamvis cl. mem. ill. Johannes, quondam Boemie rex Dat. Prage a. d. 1363, ind. prima, nono kal. iul., regn. nostr. a. XVII, imperii vero IX. Ed. A. Meitzen, Urkunden Schlesischer Dörfer. Urkunden des Dorfes Domslau, Cod. dipl. Sil. IV p. 28 n. 36. — Reg. imp. VIII 3962. — [L]. 1) Litterae Johannis, regis Bohemiae in Cod. dipl. Sil. IV p. 10 n. 11 typis excusae exstant. 1440) 1363 iun. 23. [Čáslav.] Iudex, iurati totaque communitas civitatis Cáslav se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus, Bohemiae regibus, requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis tradituros esse promittunt. Nos .. iudex .. et iurati totaque communitas civitatis in Czaslavia recognoscimus u. nos ad mandatum seren. principis, domini Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri graciosissimi, ad obviandum futuris periculis et propter commune bonum regnicolarum annonas siliginis apud nos in reposito habere, videlicet XIIc strichones civitati nostre inpositas, a monasterio Wylemaw XIIIc strichones et a curia Drobowicz IIIc strichones eciam ipsis inpositas, quod facit in universo summam duo milia et octingentas strichones. Quam quidem summam annone promittimus sincere bona nostra fide pro dicto domino nostro imperatore, suis heredibus et successoribus, regibus Boemie, pro necessitate et communi utilitate regni fideliter custodire atque munde conservare, quamdiu gracie ipsorum placuerit, taliter, quod quandocumque pro eisdem annonis per dictum dominum nostrum imperatorem, heredes et successores suos, reges Boemie, fuerimus requisiti, sine diminucione et depericione dictam summam annone tenebimur et debemus cuicumque mandaverit, assignare. Quod si non faceremus seu negligentes reperti fuerimus quovis modo, extunc dictus dominus noster, heredes et successores sui, reges Boemie, possunt nos nostreque civitatis incolas, qui sunt vel pro tempore fuerint, pro eo puniri iuxta ipsorum beneplacita voluntatis. Harum nostrarum testimonio literarum. Dat. a. d. millesimo tre- centesimo sexagesimo tercio in vigilia s. Johannis bapt. Orig. perg. cum sig. de cera comm. in press. perg., valde laeso, Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/5. — [L]. 1441) 1363 iun. 23. [Tachov]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Tachov se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque quandocumque ab
Annus 1363 iun. 20.— 23. 871 — ——. Arnaldus —. Ad universitatis [vestre noticiam deducimus] Universis Dat. Auinione die XX m. iun. a. LXIII. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 34 fol. 115 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 109 n. 162. — [L]. 1439) 1363 iun. 23. Pragae. Karolus imperator et rex decernit, ut villa Domslaw, quae decreto Johannis, regis Bohemiae, 19. die m. aug. a. 1339 dato1) hereditas esse debebat liberorum Nicolai de Sytin, quos eo tempore habebat (scilicel Johannis, Annae et Catherinae), incidat partibus aequis eciam in filias Elisa- beth et Margaretham, quas — sicul fide digni cives Vratislavienses Petrus dictus Swarz et Ja- cobus de Opeln profitentur —praefatus Nicolaus post a. 1339 in matrimonio iusto genuit. n. f. t. p. u., quod quamvis cl. mem. ill. Johannes, quondam Boemie rex Dat. Prage a. d. 1363, ind. prima, nono kal. iul., regn. nostr. a. XVII, imperii vero IX. Ed. A. Meitzen, Urkunden Schlesischer Dörfer. Urkunden des Dorfes Domslau, Cod. dipl. Sil. IV p. 28 n. 36. — Reg. imp. VIII 3962. — [L]. 1) Litterae Johannis, regis Bohemiae in Cod. dipl. Sil. IV p. 10 n. 11 typis excusae exstant. 1440) 1363 iun. 23. [Čáslav.] Iudex, iurati totaque communitas civitatis Cáslav se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus, Bohemiae regibus, requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis tradituros esse promittunt. Nos .. iudex .. et iurati totaque communitas civitatis in Czaslavia recognoscimus u. nos ad mandatum seren. principis, domini Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri graciosissimi, ad obviandum futuris periculis et propter commune bonum regnicolarum annonas siliginis apud nos in reposito habere, videlicet XIIc strichones civitati nostre inpositas, a monasterio Wylemaw XIIIc strichones et a curia Drobowicz IIIc strichones eciam ipsis inpositas, quod facit in universo summam duo milia et octingentas strichones. Quam quidem summam annone promittimus sincere bona nostra fide pro dicto domino nostro imperatore, suis heredibus et successoribus, regibus Boemie, pro necessitate et communi utilitate regni fideliter custodire atque munde conservare, quamdiu gracie ipsorum placuerit, taliter, quod quandocumque pro eisdem annonis per dictum dominum nostrum imperatorem, heredes et successores suos, reges Boemie, fuerimus requisiti, sine diminucione et depericione dictam summam annone tenebimur et debemus cuicumque mandaverit, assignare. Quod si non faceremus seu negligentes reperti fuerimus quovis modo, extunc dictus dominus noster, heredes et successores sui, reges Boemie, possunt nos nostreque civitatis incolas, qui sunt vel pro tempore fuerint, pro eo puniri iuxta ipsorum beneplacita voluntatis. Harum nostrarum testimonio literarum. Dat. a. d. millesimo tre- centesimo sexagesimo tercio in vigilia s. Johannis bapt. Orig. perg. cum sig. de cera comm. in press. perg., valde laeso, Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/5. — [L]. 1441) 1363 iun. 23. [Tachov]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Tachov se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque quandocumque ab
Strana 872
872 Regesta Bohemiae et Moraviae. imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis, tradituros esse promittunt. Nos .. iudex et iurati totaque communitas civitatis Tachoviensis recognoscimus u. nos — (Sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1440 typis excusis) annonas siliginis in reposito habere, videlicet septingentas strichones, civitati nostre impositas. —. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia b. Johannis Bapt. Orig. perg, cum sig. de cera comm. in press. perg. valde laeso Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/9. — [L]. 1442) 1363 iun. 24. [Louny.] Iudex, iurati totaque communitas civitatis Louny se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis tradi- turos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Luna recognoscimus u. nos —— annonas siliginis apud nos in (Sequitur tenor fere consonus cum litteris praecedentibus) reposito habere, videlicet VIII“ strichones nostre civitati inpositas et a monasterio Straho- viensi II‘ strichones eciam ipsi inpositos, quod facit in universo summam noningentas Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in quinquaginta strichones. —. die b. Johannis Bapt. Orig. perg. cum sig. in press. perg. de cera comm. (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. VII, 2) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/7. — [L]. 1443) 1363 iun. 24. [Mělník]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Mèlník se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ab imperatore ad hoc designatis tradi- turos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Melnik recognoscimus u. nos (Sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1440 typis excusis) annonas siliginis apud nos in reposito habere, videlicet septingentas strichones nostre civitati inpositas. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die s. Johannis Bapt. Orig. cum sigillo in forma clipei de cera comm. in press. perg. (cf. Vojtišek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých p. 38) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I1 p. 575 n. 398/8. — [L]. 1444) 1363 iun. 24. [Vodňany]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Vodňany se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus, Bohemiae regibus, requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis tradituros esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Wodano recognoscimus u. — nos — — (Sequitur tenor fere consonus cum litteris, supra sub n. 1440 typis excusis)
872 Regesta Bohemiae et Moraviae. imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis, tradituros esse promittunt. Nos .. iudex et iurati totaque communitas civitatis Tachoviensis recognoscimus u. nos — (Sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1440 typis excusis) annonas siliginis in reposito habere, videlicet septingentas strichones, civitati nostre impositas. —. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia b. Johannis Bapt. Orig. perg, cum sig. de cera comm. in press. perg. valde laeso Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/9. — [L]. 1442) 1363 iun. 24. [Louny.] Iudex, iurati totaque communitas civitatis Louny se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis tradi- turos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Luna recognoscimus u. nos —— annonas siliginis apud nos in (Sequitur tenor fere consonus cum litteris praecedentibus) reposito habere, videlicet VIII“ strichones nostre civitati inpositas et a monasterio Straho- viensi II‘ strichones eciam ipsi inpositos, quod facit in universo summam noningentas Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in quinquaginta strichones. —. die b. Johannis Bapt. Orig. perg. cum sig. in press. perg. de cera comm. (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých tab. VII, 2) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/7. — [L]. 1443) 1363 iun. 24. [Mělník]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Mèlník se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ab imperatore ad hoc designatis tradi- turos esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Melnik recognoscimus u. nos (Sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1440 typis excusis) annonas siliginis apud nos in reposito habere, videlicet septingentas strichones nostre civitati inpositas. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die s. Johannis Bapt. Orig. cum sigillo in forma clipei de cera comm. in press. perg. (cf. Vojtišek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých p. 38) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I1 p. 575 n. 398/8. — [L]. 1444) 1363 iun. 24. [Vodňany]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Vodňany se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus, Bohemiae regibus, requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis tradituros esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas civitatis in Wodano recognoscimus u. — nos — — (Sequitur tenor fere consonus cum litteris, supra sub n. 1440 typis excusis)
Strana 873
Annus 1363 iun. 23.— 28. 873 annonas siliginis apud nos in reposito habere, videlicet trecentas strichones nostre civitati inpositas. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die b. Jo- hannis Bapt. Orig. perg. cum sig. in press. perg., avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Cela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/6. — [L]. 1445) 1363 [iun. — aug. Písek]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Pisek se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis tradituros esse promittunt. Nos iudex et iurati totaque communitas civitatis in Pyeska recognoscimus t. p. u. ad mandatum seren. principis d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri graciosi, ad obviandum futuris periculis et propter commune bonum regni- colarum, nobis ac nostre civitati predicte XII strichones siliginis duxit presentibus inpo- nendos. Item pro centum sex. gr. nomine dicti domini nostri imperatoris nobis assingnatas, quemlibet strichonem per tres gr. computando, comparasse et a monasterio Mylebsk XIII" strichones, a monasterio Pomuk XVII eciam ipsis impositas, que in summa universali faciunt VIm II“ strichones, quam summam annone integralem in nostra habemus potestate, promittentes pro nobis ac nostris successoribus sincere ac bona fide pro dicto domino nostro imperatore ac ill. principe d. Wencesslao, filio suo, domino nostro ac aliis heredibus et succes- — — (ut in litteris supra sub n. 1440 typis excusis). Dat. a. d. soribus regni custodire millesimo CCC° LXIII°. Orig. perg. cum sigillo de cera comm. in press. perg. (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých p. 46) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/11. — [L]. 1446) 1363 iun. 28. Pragae. Czenko de Lipá profitetur se oppidum suum Velká Bíteš cum omnibus eius pertinentiis Henrico de Lipá, patruo suo, eiusque uxori, Agneti, ducissae Minsterbergensi, vendidisse et promittit se fideiussoresque suos, Henricum Krušina de Miletín, Czenkonem de Potštejn et Czenkonem Krušinam de Lichtenburk dicta bona praefato Henrico et Agneti libera facturos esse. Nos Czenko de Lipa, supremus rengni Boemie marschalcus et camerarius, n. f. t. p. u., quod nos matura deliberacione prehabita, compos bone racionis existentes (!), nob. v. d. Heinrico de Lipa, patruo nostro, et ill. d. Agneti, ducisse Munsterbergensi, ac ipsius d. Hein- rici heredibus opidum nostrum Heinrichs dictum cum omnibus utilitatibus et proventibus eiusdem pro sexcentis sex. gr. Prag., quas ab eis integraliter percepimus, rite et racionabili- ter iure hereditario et perpetue vendidimus et vendimus in hiis scriptis per eos dictum opidum cum agris cultis et incultis, silvis, rubetis, nemoribus, aquis, piscinis, piscacionibus et generaliter cum omnibus predictorum bonorum metis, greniciis, prout in suis gadibus limitata sunt, et specialiter cum iure patronatus ecclesie in ipso opido, si aliquod ius nobis in eodem competit, necnon cum omnibus aliis predictorum bonorum pertinenciis et utilitati- bus, in quibuscumque rebus consistunt aut quibuscumque nominentur nominibus, pleno iure, proprietate et dominio, sicuti nos eadem bona hucusque tenuimus, ad habendum, possidendum, utifruendum et de ipso opido et eius pertinenciis tamquam de rebus propriis et hereditariis licite disponendum, prout eis videbitur utilius expedire.
Annus 1363 iun. 23.— 28. 873 annonas siliginis apud nos in reposito habere, videlicet trecentas strichones nostre civitati inpositas. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die b. Jo- hannis Bapt. Orig. perg. cum sig. in press. perg., avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Cela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/6. — [L]. 1445) 1363 [iun. — aug. Písek]. Iudex, iurati totaque communitas civitatis Pisek se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque, quandocumque ab imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore designatis tradituros esse promittunt. Nos iudex et iurati totaque communitas civitatis in Pyeska recognoscimus t. p. u. ad mandatum seren. principis d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri graciosi, ad obviandum futuris periculis et propter commune bonum regni- colarum, nobis ac nostre civitati predicte XII strichones siliginis duxit presentibus inpo- nendos. Item pro centum sex. gr. nomine dicti domini nostri imperatoris nobis assingnatas, quemlibet strichonem per tres gr. computando, comparasse et a monasterio Mylebsk XIII" strichones, a monasterio Pomuk XVII eciam ipsis impositas, que in summa universali faciunt VIm II“ strichones, quam summam annone integralem in nostra habemus potestate, promittentes pro nobis ac nostris successoribus sincere ac bona fide pro dicto domino nostro imperatore ac ill. principe d. Wencesslao, filio suo, domino nostro ac aliis heredibus et succes- — — (ut in litteris supra sub n. 1440 typis excusis). Dat. a. d. soribus regni custodire millesimo CCC° LXIII°. Orig. perg. cum sigillo de cera comm. in press. perg. (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých p. 46) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/11. — [L]. 1446) 1363 iun. 28. Pragae. Czenko de Lipá profitetur se oppidum suum Velká Bíteš cum omnibus eius pertinentiis Henrico de Lipá, patruo suo, eiusque uxori, Agneti, ducissae Minsterbergensi, vendidisse et promittit se fideiussoresque suos, Henricum Krušina de Miletín, Czenkonem de Potštejn et Czenkonem Krušinam de Lichtenburk dicta bona praefato Henrico et Agneti libera facturos esse. Nos Czenko de Lipa, supremus rengni Boemie marschalcus et camerarius, n. f. t. p. u., quod nos matura deliberacione prehabita, compos bone racionis existentes (!), nob. v. d. Heinrico de Lipa, patruo nostro, et ill. d. Agneti, ducisse Munsterbergensi, ac ipsius d. Hein- rici heredibus opidum nostrum Heinrichs dictum cum omnibus utilitatibus et proventibus eiusdem pro sexcentis sex. gr. Prag., quas ab eis integraliter percepimus, rite et racionabili- ter iure hereditario et perpetue vendidimus et vendimus in hiis scriptis per eos dictum opidum cum agris cultis et incultis, silvis, rubetis, nemoribus, aquis, piscinis, piscacionibus et generaliter cum omnibus predictorum bonorum metis, greniciis, prout in suis gadibus limitata sunt, et specialiter cum iure patronatus ecclesie in ipso opido, si aliquod ius nobis in eodem competit, necnon cum omnibus aliis predictorum bonorum pertinenciis et utilitati- bus, in quibuscumque rebus consistunt aut quibuscumque nominentur nominibus, pleno iure, proprietate et dominio, sicuti nos eadem bona hucusque tenuimus, ad habendum, possidendum, utifruendum et de ipso opido et eius pertinenciis tamquam de rebus propriis et hereditariis licite disponendum, prout eis videbitur utilius expedire.
Strana 874
874 Regesta Bohemiae et Moraviae. Insuper nos Czenko de Lipa, venditor principalis, atque nos Hinko Kruschina de Myle- tin, Czenko de Potenstein et Czenko dictus Chruschina de Leuchtenburch, fideiusssores et disbrigatores predictorum bonorum, prefatis d. Heinrico, d. .. ducisse ac heredibus ipsius d. Heinrici promittimus bona et sincera nostra fide, sine dolo quolibet, indivisim ipsos in bonis predictis et proventuum eorum percepcione non impedire nec inpediri per quempiam permittere, sed pocius eis antedictum opidum cum suis pertinenciis iure terre Moravie ab inpetentibus et occupantibus quibuslibet sine dampno ipsorum disbrigare et omnimode li- bertare. Quod si non fecerimus, extunc nos omnes prenominati, cum per eos moniti super eo fuerimus, statim in personis nostris propriis, quilibet cum uno famulo et duobus equis in civi- tatem Brunnam ad prestandum obstagium consuetum et debitum in domo honesti hospitis, nobis per eos ad hec deputata, tenemur et promittimus introire, abinde nullatenus exituri, quousque eis predicta bona per nos, ut predicitur, disbrigata fuerint, et eis de omnibus dampnis, que ipsi ex inpeticione vel occupacione huiusmodi legittime perciperent et raciona- biliter demonstrarent, per nos fuerit plenarie satisfactum. In cuius vendicionis et rei evi- denciam sigilla nostra presenti littere de certa nostra sciencia sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia bb. Petri et Pauli apostt. Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera rubra ut n. 1256/1. 2) de cera comm., in clipeo „ostrvy“ super galeam piscis cum fasce pennarum; † S. HIIIII KRVSC HJIIII LEVCHTEMBVR). 3) de cera comm. fractum; in clipeo tres baltei, litterae circumferentiales paulum clarae. 4) de cera comm. idem ut n. 2), valde laesum. — [L]. 1447) 1363 iun. 29. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem aliosque reges, principes, duces, marchio- nes, nobiles, civitatum universitates rogat, ut Johanni Pacoslai de Rzeszow eiusque armigeris, quos in servitutem ecclesiae Romanae de regno Poloniae ad Italiae partes ducet vel duci faciet, dum per terras eorum transire voluerint, passum liberum et salvum conductum concedant. Carissimo — — fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug., ceterisque regibus Dat. Auinione III kal. iul. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 207 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 116 n. 179. — [L]. 1448) 1363 iul. 1. Avinione. Urbanus papa V ad vicecomitissam de Insula, quae Burghardum, burggravium Magde- burgensem, imperialis curiae magistrum, [ praepositum Wissegradensem] et Karoli imperatoris ad sedem apostolicam nuntium destinatum, captivum detinere dicitur, Petrum, abbatem monasterii in Arulis, Elnensis dioec., mittit, monens eam, ut dictum Burghardum captivitate liberum faciat.1) Dat. Auinione kal. iul. a. primo. Ex arch. Vat. R. Val. 245 fol. 208 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 117 n. 180. — Ed. Kehr- Schmidt, Päbstl. Urkunden I1 p. 148 n. 531. — [LJ. Gravem tue nobilitatis excessum — —. 1) Cf. ad haec litteras Urbani papae, eodem die datas, quibus diversis nobilibus comitatus Rossilionensis et Narbonensis Petrum, abbatem in Arulis, commendat; v. Jenšovský, t. c. p. 117 n. 181. 1449) 1363 iul. 1. Avinione. Urbanus papa V Petro, abbati in Arulis, quem ad certas partes, ubi Burghardus, burggra- vius Magdeburgensis, [magister curiae imperialis et praepositus Wissegradensis] ac Karoli
874 Regesta Bohemiae et Moraviae. Insuper nos Czenko de Lipa, venditor principalis, atque nos Hinko Kruschina de Myle- tin, Czenko de Potenstein et Czenko dictus Chruschina de Leuchtenburch, fideiusssores et disbrigatores predictorum bonorum, prefatis d. Heinrico, d. .. ducisse ac heredibus ipsius d. Heinrici promittimus bona et sincera nostra fide, sine dolo quolibet, indivisim ipsos in bonis predictis et proventuum eorum percepcione non impedire nec inpediri per quempiam permittere, sed pocius eis antedictum opidum cum suis pertinenciis iure terre Moravie ab inpetentibus et occupantibus quibuslibet sine dampno ipsorum disbrigare et omnimode li- bertare. Quod si non fecerimus, extunc nos omnes prenominati, cum per eos moniti super eo fuerimus, statim in personis nostris propriis, quilibet cum uno famulo et duobus equis in civi- tatem Brunnam ad prestandum obstagium consuetum et debitum in domo honesti hospitis, nobis per eos ad hec deputata, tenemur et promittimus introire, abinde nullatenus exituri, quousque eis predicta bona per nos, ut predicitur, disbrigata fuerint, et eis de omnibus dampnis, que ipsi ex inpeticione vel occupacione huiusmodi legittime perciperent et raciona- biliter demonstrarent, per nos fuerit plenarie satisfactum. In cuius vendicionis et rei evi- denciam sigilla nostra presenti littere de certa nostra sciencia sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia bb. Petri et Pauli apostt. Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera rubra ut n. 1256/1. 2) de cera comm., in clipeo „ostrvy“ super galeam piscis cum fasce pennarum; † S. HIIIII KRVSC HJIIII LEVCHTEMBVR). 3) de cera comm. fractum; in clipeo tres baltei, litterae circumferentiales paulum clarae. 4) de cera comm. idem ut n. 2), valde laesum. — [L]. 1447) 1363 iun. 29. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem aliosque reges, principes, duces, marchio- nes, nobiles, civitatum universitates rogat, ut Johanni Pacoslai de Rzeszow eiusque armigeris, quos in servitutem ecclesiae Romanae de regno Poloniae ad Italiae partes ducet vel duci faciet, dum per terras eorum transire voluerint, passum liberum et salvum conductum concedant. Carissimo — — fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug., ceterisque regibus Dat. Auinione III kal. iul. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 207 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 116 n. 179. — [L]. 1448) 1363 iul. 1. Avinione. Urbanus papa V ad vicecomitissam de Insula, quae Burghardum, burggravium Magde- burgensem, imperialis curiae magistrum, [ praepositum Wissegradensem] et Karoli imperatoris ad sedem apostolicam nuntium destinatum, captivum detinere dicitur, Petrum, abbatem monasterii in Arulis, Elnensis dioec., mittit, monens eam, ut dictum Burghardum captivitate liberum faciat.1) Dat. Auinione kal. iul. a. primo. Ex arch. Vat. R. Val. 245 fol. 208 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 117 n. 180. — Ed. Kehr- Schmidt, Päbstl. Urkunden I1 p. 148 n. 531. — [LJ. Gravem tue nobilitatis excessum — —. 1) Cf. ad haec litteras Urbani papae, eodem die datas, quibus diversis nobilibus comitatus Rossilionensis et Narbonensis Petrum, abbatem in Arulis, commendat; v. Jenšovský, t. c. p. 117 n. 181. 1449) 1363 iul. 1. Avinione. Urbanus papa V Petro, abbati in Arulis, quem ad certas partes, ubi Burghardus, burggra- vius Magdeburgensis, [magister curiae imperialis et praepositus Wissegradensis] ac Karoli
Strana 875
Annus 1363 iun. 28.— iul. 7. 875 imperatoris et regis nuntius ad sedem apostolicam destinatus, clandestine captivus detineatur, mittit, facultatem dat, ut omnes et singulos scientes et non relevantes loca capcionis et deten- cionis dicti comitis ac eos, qui ceperunt, captivaverunt et detinuerunt eundem, possit per censuram apostolicam compescere necnon eos, qui iuramenta de non manifestando loca necnon captores praestiterunt, hoc iuramento absolvere possit. Dat. Auinione kal. iul. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 220v extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 118 n. 183. — Extr. Kehr- Schmidt, Päbstl. Urkunden 11 p. 149 n. 533. — [L]. Cum te occasione capcionis — 1450) 1363 iul. 1. Avinione. Urbanus papa V Petrum, regem Aragoniae, certiorem facit se Petrum, abbatem monasterii in Arulis, ad vicecomitissam de Insula, quae Burghardum, burggravium Magdeburgensem, magistrum curiae imperialis [praepositumque Wissegradensem] et Karoli imperatoris ad sedem apostolicam nuntium, cum a sede rediret et refugium, e manibus hominum iniquorum evasus, in locis dictae vicecomitissae quaereret, in castro Cannet captivum detinet, misisse et eidem abbati mandavisse, ut, si ipse in relaxatione dicti Burghardi nihil proficere potuisset, ad regem Aragoniae recurreret, ut ille rex dimissioni Burghardi prospiceret. Carissimo —— Petro, regi Aragoniae illustri, salutem. Gravem excessum — Dat. Auinione kal. iul. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 209 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 117 n. 182. — [LJ. 1451) 1363 iul. 4. [Avinione]. Bartholomaeus, capellanus altaris s. Catherinae in ecclesia Pragensi, 22 flor. cum dimidio camerae apostolicae solvit. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 6 fol. 179 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 119 n. 185. — [L]. 1452) 1363 iul. 7. Havlíčkův Brod. Cives et iurati totaque communitas civitatis Havličkův Brod (Brodae Teutunicalis) Czen- kone de Lipá, regni Bohemiae summo marescallo et camerario, et filio ipsius Henrico consentien- tibus Michaeli, iudici dictae civitatis, imperant, ut aquam in civitatem fluentem suo sumptu tubis in puteum in foro civitatis situm et in singula braxatoria deducat; propterea ipse et succes- sores ipsius ex quacumque braxatione unum gr. Pragensem accipere debent; in casu alicuius impedimenti aquae Michael iudex et successores eius aquam e flumine Sázava subvehere tene- buntur; ut ipse aquam ad civitatem comodius ducere valeat, eam ubicumque recipere et piscinas, quas ad hunc finem fecit, hereditarie possidere possit; restitutiones magni pontis in flumine Sázava confecti itemque pontum minorum ante civitatem sitorum Michael praedictus heredesque eius facere tenebuntur. Nos Procopius Friczalli, Henselinus Ottelini circa valvam, Johannes Rosindorfer, Leo de Gumpolcz, Sthephanus iudicis, Ottelinus Cunettil, Sthephanus Theunlini, Leupoldus pis- tor, Henselinus Gregorii, Johannes Bavarus, Uluschus Wenigsesyl, cives ac iurati totaque communitas civium civitatis Brode Theutunicalis ad universorum noticiam t. p. volumus pervenire, quod nos providencia diligenti —— (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Czenkonis et Henrici de Lipá 26. die m. iun. a. 1362 Polnae datarum, quas supra sub n. 1202
Annus 1363 iun. 28.— iul. 7. 875 imperatoris et regis nuntius ad sedem apostolicam destinatus, clandestine captivus detineatur, mittit, facultatem dat, ut omnes et singulos scientes et non relevantes loca capcionis et deten- cionis dicti comitis ac eos, qui ceperunt, captivaverunt et detinuerunt eundem, possit per censuram apostolicam compescere necnon eos, qui iuramenta de non manifestando loca necnon captores praestiterunt, hoc iuramento absolvere possit. Dat. Auinione kal. iul. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 220v extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 118 n. 183. — Extr. Kehr- Schmidt, Päbstl. Urkunden 11 p. 149 n. 533. — [L]. Cum te occasione capcionis — 1450) 1363 iul. 1. Avinione. Urbanus papa V Petrum, regem Aragoniae, certiorem facit se Petrum, abbatem monasterii in Arulis, ad vicecomitissam de Insula, quae Burghardum, burggravium Magdeburgensem, magistrum curiae imperialis [praepositumque Wissegradensem] et Karoli imperatoris ad sedem apostolicam nuntium, cum a sede rediret et refugium, e manibus hominum iniquorum evasus, in locis dictae vicecomitissae quaereret, in castro Cannet captivum detinet, misisse et eidem abbati mandavisse, ut, si ipse in relaxatione dicti Burghardi nihil proficere potuisset, ad regem Aragoniae recurreret, ut ille rex dimissioni Burghardi prospiceret. Carissimo —— Petro, regi Aragoniae illustri, salutem. Gravem excessum — Dat. Auinione kal. iul. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 209 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 117 n. 182. — [LJ. 1451) 1363 iul. 4. [Avinione]. Bartholomaeus, capellanus altaris s. Catherinae in ecclesia Pragensi, 22 flor. cum dimidio camerae apostolicae solvit. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 6 fol. 179 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 119 n. 185. — [L]. 1452) 1363 iul. 7. Havlíčkův Brod. Cives et iurati totaque communitas civitatis Havličkův Brod (Brodae Teutunicalis) Czen- kone de Lipá, regni Bohemiae summo marescallo et camerario, et filio ipsius Henrico consentien- tibus Michaeli, iudici dictae civitatis, imperant, ut aquam in civitatem fluentem suo sumptu tubis in puteum in foro civitatis situm et in singula braxatoria deducat; propterea ipse et succes- sores ipsius ex quacumque braxatione unum gr. Pragensem accipere debent; in casu alicuius impedimenti aquae Michael iudex et successores eius aquam e flumine Sázava subvehere tene- buntur; ut ipse aquam ad civitatem comodius ducere valeat, eam ubicumque recipere et piscinas, quas ad hunc finem fecit, hereditarie possidere possit; restitutiones magni pontis in flumine Sázava confecti itemque pontum minorum ante civitatem sitorum Michael praedictus heredesque eius facere tenebuntur. Nos Procopius Friczalli, Henselinus Ottelini circa valvam, Johannes Rosindorfer, Leo de Gumpolcz, Sthephanus iudicis, Ottelinus Cunettil, Sthephanus Theunlini, Leupoldus pis- tor, Henselinus Gregorii, Johannes Bavarus, Uluschus Wenigsesyl, cives ac iurati totaque communitas civium civitatis Brode Theutunicalis ad universorum noticiam t. p. volumus pervenire, quod nos providencia diligenti —— (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Czenkonis et Henrici de Lipá 26. die m. iun. a. 1362 Polnae datarum, quas supra sub n. 1202
Strana 876
876 typis excusas invenies). In quorum omnium evidenciam et robur perpetue valiturum sigil- lum nostre civitatis presenti litere de certa nostra sciencia iussimus appendere in maiorem omnium premissorum certitudinem et cautelam. Dat. et act. in Brod Theutunicorum a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio sexta feria post festum s. Procopii. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum sig. de cera comm. in press. perg., in archivo civitatis Havličkův Brod sign. 416. Sigillum: in clipeo duae „ostrvy“; + SIGILLUM.CIVIUM. DE.BRODA (cf. Vojtíšek, l. c. p. 15 sq.). Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II in adnot. ad n. 397 p. 576. — [L]. 1453) 1363 iul. 17. Pragae. Nicolaus, [praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice], et Detlevus, [canonicus Pragensis et Caminensis], Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, compositionem inter abbatem et conventum monasterii Brevnoviensis prope Pragam, ord. s. Benedicti, parte ex una, nec non Hinconem, Zachariam, Petrum de Pá- leček (de Minori Palcz), Zdislaum dictum Teleč de Ceradice (Telecz de Czeradicz) et Bonussam, relictam Zdislai de Páleček (de Minori Palcz), clientes parte ex altera super ius patronatus ecclesiae in Páleček (in Minori Palzc) factam, promulgant et Benessium de Květkov (de Quiettkow) presbiterum, ab abbate et conventu Brevnoviensis monasterii praesentatum, ad dictam ecclesiam in Páleček rectorem instituunt, iure praesentandi ad praefatam ecclesiam in proxima vacatione futura praedictis clientibus Hinconi, Zachariae, Petro, Zdislao et Bonussae reservato. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 51v in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae. — Ed. Emler, Ll. confirm. archidioec Prag. 1/2 p. 21. — [L]. 1454) 1363 iul. 18. Litomyšl. De litteris super processibus contra adhaerentes Bernabonis de Vicecomitibus missis. Nos Henricus de Monstirborg, — d. Johannis, Luthomyslensis episcopi, vicarius in spir. generalis, presentibus recognoscimus, quod a. d. 1363 die XVIII m. iul. recepimus litteras — — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, in quibus tenor litterarum contine- batur apostolicarum super processibus contra fautores, adherentes, auxiliatores et defenso- res Barnabonis de Vicecomitibus, civis Mediolanensis, factis confectarum, ipsasque litteras apostolicas seu mandatum apostolicum1) in eisdem contentum iuxta possibilitatem nostram sine mora faciemus publicari. Dat. Luthomysl anno, mense et die, quibus supra. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6r. — [M]. 1) Cf. supra n. 1406. 1455) 1363 iul. 19. [Brunae]. De litteris super processibus contra adhaerentes Bernabonis de Vicecomitibus missis. Ego Nicolaus, prepositus eccl. s. Petri in Brunna et canonicus Olomucensis, — d. Johannis, episcopi Olomucensis in spir. [vicarius] generalis, presentibus recognosco, quod — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, in a. d. 1363 die 19 m. iul. recepi litteras — quibus tenor litterarum apostolicarum super processibus contra fautores, adherentes, auxi- liatores et defensores Barnabonis de Vicecomitibus, civis Mediolanensis, factis confectarum
876 typis excusas invenies). In quorum omnium evidenciam et robur perpetue valiturum sigil- lum nostre civitatis presenti litere de certa nostra sciencia iussimus appendere in maiorem omnium premissorum certitudinem et cautelam. Dat. et act. in Brod Theutunicorum a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio sexta feria post festum s. Procopii. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum sig. de cera comm. in press. perg., in archivo civitatis Havličkův Brod sign. 416. Sigillum: in clipeo duae „ostrvy“; + SIGILLUM.CIVIUM. DE.BRODA (cf. Vojtíšek, l. c. p. 15 sq.). Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II in adnot. ad n. 397 p. 576. — [L]. 1453) 1363 iul. 17. Pragae. Nicolaus, [praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice], et Detlevus, [canonicus Pragensis et Caminensis], Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, compositionem inter abbatem et conventum monasterii Brevnoviensis prope Pragam, ord. s. Benedicti, parte ex una, nec non Hinconem, Zachariam, Petrum de Pá- leček (de Minori Palcz), Zdislaum dictum Teleč de Ceradice (Telecz de Czeradicz) et Bonussam, relictam Zdislai de Páleček (de Minori Palcz), clientes parte ex altera super ius patronatus ecclesiae in Páleček (in Minori Palzc) factam, promulgant et Benessium de Květkov (de Quiettkow) presbiterum, ab abbate et conventu Brevnoviensis monasterii praesentatum, ad dictam ecclesiam in Páleček rectorem instituunt, iure praesentandi ad praefatam ecclesiam in proxima vacatione futura praedictis clientibus Hinconi, Zachariae, Petro, Zdislao et Bonussae reservato. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 51v in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae. — Ed. Emler, Ll. confirm. archidioec Prag. 1/2 p. 21. — [L]. 1454) 1363 iul. 18. Litomyšl. De litteris super processibus contra adhaerentes Bernabonis de Vicecomitibus missis. Nos Henricus de Monstirborg, — d. Johannis, Luthomyslensis episcopi, vicarius in spir. generalis, presentibus recognoscimus, quod a. d. 1363 die XVIII m. iul. recepimus litteras — — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, in quibus tenor litterarum contine- batur apostolicarum super processibus contra fautores, adherentes, auxiliatores et defenso- res Barnabonis de Vicecomitibus, civis Mediolanensis, factis confectarum, ipsasque litteras apostolicas seu mandatum apostolicum1) in eisdem contentum iuxta possibilitatem nostram sine mora faciemus publicari. Dat. Luthomysl anno, mense et die, quibus supra. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6r. — [M]. 1) Cf. supra n. 1406. 1455) 1363 iul. 19. [Brunae]. De litteris super processibus contra adhaerentes Bernabonis de Vicecomitibus missis. Ego Nicolaus, prepositus eccl. s. Petri in Brunna et canonicus Olomucensis, — d. Johannis, episcopi Olomucensis in spir. [vicarius] generalis, presentibus recognosco, quod — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, in a. d. 1363 die 19 m. iul. recepi litteras — quibus tenor litterarum apostolicarum super processibus contra fautores, adherentes, auxi- liatores et defensores Barnabonis de Vicecomitibus, civis Mediolanensis, factis confectarum
Strana 877
Annus 1363 iul. 7.— 22. 877 ipsasque litteras apostolicas seu mandatum apostolicum in eisdem contentum1) iuxta possi- bilitatem meam sine mora faciam publicari. Dat. anno, mense et die, quibus supra. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6r. IMJ. 1) Cf. supra n. 1406. 1456) 1363 iul. 20. Karolus imperator et rex consilium civitatis Florentiae iubet illam partem pecuniarum, quae post obitum (Petri), cardinalis Ostiensis apud dictum consilium remansisse patet, propter multa Johannis Pauli de Pistorio servitia, Johanni quondam regi Bohemiae ipsique Karolo imperatori lata, eidem Johanni Pauli, secretario suo, erogare. — Dat. Spremberg die 20 m. Fideles dilecti! Consideratis multiplicibus obsequiis — iul., regn. nostr. a. Romani XVIII, Boemie XVII, imperii vere nono. Ex arch. publico Florentino sign. Libri de capitoli XVI fol. 84 ed. Winkelmann, Acta imperii in- edita II p. 569 n. 887. — Reg. imp. VIII 3967. — (L). 1457) 1363 iul. 22. Pragae. Peslinus commendator totusque conventus fratrum Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis profitentur se abbati et conventui monasterii in Plasy, ord. Cisterciensis, unam particulam agri in monte Petřin in Praga vendidisse et resignavisse. Nos fr. Peslinus commendator, fr. Nicolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis Pragensis, ord. hospitalis s. Johannis Iherosolimitani, t. p. recognoscimus ——, quod statum et utilitatem domus nostre predicte facere cupientes meliorem, matura super eo deliberacione prehabita et consilio invicem communicato diligenti, ven. et relig. in Cr. patri ac domino abbati necnon toto conventui in Plazs, ord. Cist., unam particulam agelli sive agri plani nostri in monte Petrino vinee nostre terminante a prima thurri novi muri, ibidem siti, locum tenentem sursum montem predictum ascen- dendo ad terminum sibi deputatum, vendidimus pro quatuor sex. gr. Prag. perpetue possi- dendam, quam quidem particulam agri prenotatam abbati prefato et conventui presenti- bus resignamus, ullum ius sive iurisdiccionem nobis deinceps super ea attrahendo, et hoc zelo omni malo postergato. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem sigilla nostra videlicet commendatoris et conventus supradictorum presentibus duximus apponenda. Dat. Prage in domo nostra prenotata a. incarnacionis domini M° CCC° sexagesimo tercio in die s. Marie Magdalene apost. glor. Orig. (A) desideratur. Cop. (B) saec. XVI in Registrum adnotationum quorundam bonorum ad mon. Plassense pertinentium vel liber memoriarum, a. 1535 ab abbate dicti monasterii compilato, quod olim in archivo monasterii, postea in archivo Musaei Nationalis, nunc vero in archivo publico centrali Pragae, sign. ANM F 160 fol. 125v servatur. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass u. seiner Umgebung, MVGDB 13 p. 60 n. 126. — [L]. 1458) 1363 iul. 22. De anniversario a Rudgero, decano in Mýtinka, in monasterio Waldsassensi fundato. Wir brüder Johanns der abt und der convent gemein des closters zu Waltsassen beken- , wann der erbar herr, h. Rüdiger, zu den zeiten dechandt zu Albenreuth, nen öffentlich —
Annus 1363 iul. 7.— 22. 877 ipsasque litteras apostolicas seu mandatum apostolicum in eisdem contentum1) iuxta possi- bilitatem meam sine mora faciam publicari. Dat. anno, mense et die, quibus supra. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6r. IMJ. 1) Cf. supra n. 1406. 1456) 1363 iul. 20. Karolus imperator et rex consilium civitatis Florentiae iubet illam partem pecuniarum, quae post obitum (Petri), cardinalis Ostiensis apud dictum consilium remansisse patet, propter multa Johannis Pauli de Pistorio servitia, Johanni quondam regi Bohemiae ipsique Karolo imperatori lata, eidem Johanni Pauli, secretario suo, erogare. — Dat. Spremberg die 20 m. Fideles dilecti! Consideratis multiplicibus obsequiis — iul., regn. nostr. a. Romani XVIII, Boemie XVII, imperii vere nono. Ex arch. publico Florentino sign. Libri de capitoli XVI fol. 84 ed. Winkelmann, Acta imperii in- edita II p. 569 n. 887. — Reg. imp. VIII 3967. — (L). 1457) 1363 iul. 22. Pragae. Peslinus commendator totusque conventus fratrum Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis profitentur se abbati et conventui monasterii in Plasy, ord. Cisterciensis, unam particulam agri in monte Petřin in Praga vendidisse et resignavisse. Nos fr. Peslinus commendator, fr. Nicolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis Pragensis, ord. hospitalis s. Johannis Iherosolimitani, t. p. recognoscimus ——, quod statum et utilitatem domus nostre predicte facere cupientes meliorem, matura super eo deliberacione prehabita et consilio invicem communicato diligenti, ven. et relig. in Cr. patri ac domino abbati necnon toto conventui in Plazs, ord. Cist., unam particulam agelli sive agri plani nostri in monte Petrino vinee nostre terminante a prima thurri novi muri, ibidem siti, locum tenentem sursum montem predictum ascen- dendo ad terminum sibi deputatum, vendidimus pro quatuor sex. gr. Prag. perpetue possi- dendam, quam quidem particulam agri prenotatam abbati prefato et conventui presenti- bus resignamus, ullum ius sive iurisdiccionem nobis deinceps super ea attrahendo, et hoc zelo omni malo postergato. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem sigilla nostra videlicet commendatoris et conventus supradictorum presentibus duximus apponenda. Dat. Prage in domo nostra prenotata a. incarnacionis domini M° CCC° sexagesimo tercio in die s. Marie Magdalene apost. glor. Orig. (A) desideratur. Cop. (B) saec. XVI in Registrum adnotationum quorundam bonorum ad mon. Plassense pertinentium vel liber memoriarum, a. 1535 ab abbate dicti monasterii compilato, quod olim in archivo monasterii, postea in archivo Musaei Nationalis, nunc vero in archivo publico centrali Pragae, sign. ANM F 160 fol. 125v servatur. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass u. seiner Umgebung, MVGDB 13 p. 60 n. 126. — [L]. 1458) 1363 iul. 22. De anniversario a Rudgero, decano in Mýtinka, in monasterio Waldsassensi fundato. Wir brüder Johanns der abt und der convent gemein des closters zu Waltsassen beken- , wann der erbar herr, h. Rüdiger, zu den zeiten dechandt zu Albenreuth, nen öffentlich —
Strana 878
878 Regesta Bohemiae et Moraviae. durch sein und seiner fordern und nachkommen seelen seeligkeit willen in unsern ehege- nanten kloster den seelgeret gemacht hat also, dass wir fürbass allerjährlich an des heyl. zwölffboten tag s. Jacobs des Grössern unserm convent ein gewöhnlich dienst sollen, dass ist die grössere masse von fränckischem wein, fisch, semmeln, karpfen und keess in dem haben, geloben und gehäissen wir und unsere nachkommen dem vorgenanten h. Rüdigern und seinem bruder Häinrichen zu Regensspurg, meister der schrieft, oder wer den brief bey seinem lebendigen leib oder nach seinem todt innenhat, steth und gantz ewiglich zu halten, den dienst zu geben, als vorgeschrieben stehet. Welches jahrs aber der dienst in aller mass, als vorgenandt ist, nicht geben würdt, so hat der vorgenandt h. Rudiger der dechant und sein bruder Hainrich, meister der schrift, des Hermann Junckerns schwester sohn, oder wer diesen brief von des ehegesprochen h. Rüdiger wegen ihnnen hat oder weiset, vollen gewalt zu Eger in der stadt unser gut und unser leut guth darumb so viel aufzuhalten und zu pfen- den, als viel des nicht geben ist. Und das, dass sie also darumb gepfandt haben, dass sollen sie niergendts anders keren, thun noch anlegen, dann dass sie darumb unsern convent zu trost kaufen sollen nur allein dass, das man nicht gegeben hat, und desselben, dass man zum dienst nicht gegeben hat, des mögen sie in Jüden oder in christen bekommen von den pfan- den, die sie uns oder unseren leuten darumb zu Eger nehmen. Darumb sollen weder wir ihnen noch denen, die ihnen darzu geholfen haben, nichts desto feindes sein ohn alle arge- list. Des mit uhrkundt dits briefs, daran unser, der obgenanten aptes und convents, insiegel sind gehangen. Das geschach — — 1363 jahr an der heyl. frauen s. Mariae Magda- lenae tag. Cop. s. XVII in „Eine abschrifft der Junkerischen gestieffter und vermächtnüss zu der pfarr- kirchen zu s. Nicolai inn Eger (Junckherrisches Diplomatar) in archivo civitatis Egrensis fasc. 422. — Extr. Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 235. — [MJ. 1459) 1363 iul. 25. Francoforti super Odram. Karolus imperator et rex pro se omnibusque, quos hoc tangit negotium, consilio totique communitati civitatis Osterburg, qui sibi secundum ordinationem inter dictum imperatorem et marchiones Brandenburgenses 18. die m. mart. factam, cuius tenor inseritur (cf. supra n. 1366), homagium praestiterunt, omnia eorum privilegia, quae quondam marchiones Brandenburgenses necnon marchiones Ludovicus Romanus et Otto dictae civitati largiti erant, confirmat eosque in eorum libertatibus conservare promittit. — bekennen und tun kunt offenlich ——. Wann die hochgeb. Ludweig genant der Romer und Otte, margraven zu Brandemburg und zu Lusicz, des heil. Reichs erczcamerer, unser lieben neven und fursten, mit wolbedachtem mute, mit rate irer getrewen, umbet- wungen und mit freyer willekur, mit gutem willen und mit rechter wissen mit uns etlicher sachen, teidinge und ordnung uberein komen sint von wegen der marke zu Brandemburg und zu Lusicz, und wann der erwirdige Gerlach, erczbischoff zu Meincz, des heil. Reichs erczcanczler in Deutschen landen, und die hochgeb. Ruprecht der Elter, pfalczgrave bey Reyn, des heil. [Reichs] ercztruchtsezz, Rudolff, herczog zu Sachsen, des heil. Reichs ercz- marschalk und der egenante Ludweig genant der Romer und wir selber zu dem male als ein kunig zu Beheim und ein kurfurste des heil. Reichs mit yn und sie mit uns, als kurfursten des heil. Reichs mit gemeynem rate das zu recht erfunden und geteilet haben, das die ege- nanten margraven Ludweig und Otte sulche teidinge, ordnunge und sachen mit unserm willen, als eynes keisers und lenherren zu rechte wol getun muchten, und wenn dieselben teidinge, ordnunge und sachen beschriben sint und mit der egenanten margraven Ludweigs und Otten anhangenden insigeln versigelt, bevestet und confirmiret sein von worte zu worte,
878 Regesta Bohemiae et Moraviae. durch sein und seiner fordern und nachkommen seelen seeligkeit willen in unsern ehege- nanten kloster den seelgeret gemacht hat also, dass wir fürbass allerjährlich an des heyl. zwölffboten tag s. Jacobs des Grössern unserm convent ein gewöhnlich dienst sollen, dass ist die grössere masse von fränckischem wein, fisch, semmeln, karpfen und keess in dem haben, geloben und gehäissen wir und unsere nachkommen dem vorgenanten h. Rüdigern und seinem bruder Häinrichen zu Regensspurg, meister der schrieft, oder wer den brief bey seinem lebendigen leib oder nach seinem todt innenhat, steth und gantz ewiglich zu halten, den dienst zu geben, als vorgeschrieben stehet. Welches jahrs aber der dienst in aller mass, als vorgenandt ist, nicht geben würdt, so hat der vorgenandt h. Rudiger der dechant und sein bruder Hainrich, meister der schrift, des Hermann Junckerns schwester sohn, oder wer diesen brief von des ehegesprochen h. Rüdiger wegen ihnnen hat oder weiset, vollen gewalt zu Eger in der stadt unser gut und unser leut guth darumb so viel aufzuhalten und zu pfen- den, als viel des nicht geben ist. Und das, dass sie also darumb gepfandt haben, dass sollen sie niergendts anders keren, thun noch anlegen, dann dass sie darumb unsern convent zu trost kaufen sollen nur allein dass, das man nicht gegeben hat, und desselben, dass man zum dienst nicht gegeben hat, des mögen sie in Jüden oder in christen bekommen von den pfan- den, die sie uns oder unseren leuten darumb zu Eger nehmen. Darumb sollen weder wir ihnen noch denen, die ihnen darzu geholfen haben, nichts desto feindes sein ohn alle arge- list. Des mit uhrkundt dits briefs, daran unser, der obgenanten aptes und convents, insiegel sind gehangen. Das geschach — — 1363 jahr an der heyl. frauen s. Mariae Magda- lenae tag. Cop. s. XVII in „Eine abschrifft der Junkerischen gestieffter und vermächtnüss zu der pfarr- kirchen zu s. Nicolai inn Eger (Junckherrisches Diplomatar) in archivo civitatis Egrensis fasc. 422. — Extr. Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 235. — [MJ. 1459) 1363 iul. 25. Francoforti super Odram. Karolus imperator et rex pro se omnibusque, quos hoc tangit negotium, consilio totique communitati civitatis Osterburg, qui sibi secundum ordinationem inter dictum imperatorem et marchiones Brandenburgenses 18. die m. mart. factam, cuius tenor inseritur (cf. supra n. 1366), homagium praestiterunt, omnia eorum privilegia, quae quondam marchiones Brandenburgenses necnon marchiones Ludovicus Romanus et Otto dictae civitati largiti erant, confirmat eosque in eorum libertatibus conservare promittit. — bekennen und tun kunt offenlich ——. Wann die hochgeb. Ludweig genant der Romer und Otte, margraven zu Brandemburg und zu Lusicz, des heil. Reichs erczcamerer, unser lieben neven und fursten, mit wolbedachtem mute, mit rate irer getrewen, umbet- wungen und mit freyer willekur, mit gutem willen und mit rechter wissen mit uns etlicher sachen, teidinge und ordnung uberein komen sint von wegen der marke zu Brandemburg und zu Lusicz, und wann der erwirdige Gerlach, erczbischoff zu Meincz, des heil. Reichs erczcanczler in Deutschen landen, und die hochgeb. Ruprecht der Elter, pfalczgrave bey Reyn, des heil. [Reichs] ercztruchtsezz, Rudolff, herczog zu Sachsen, des heil. Reichs ercz- marschalk und der egenante Ludweig genant der Romer und wir selber zu dem male als ein kunig zu Beheim und ein kurfurste des heil. Reichs mit yn und sie mit uns, als kurfursten des heil. Reichs mit gemeynem rate das zu recht erfunden und geteilet haben, das die ege- nanten margraven Ludweig und Otte sulche teidinge, ordnunge und sachen mit unserm willen, als eynes keisers und lenherren zu rechte wol getun muchten, und wenn dieselben teidinge, ordnunge und sachen beschriben sint und mit der egenanten margraven Ludweigs und Otten anhangenden insigeln versigelt, bevestet und confirmiret sein von worte zu worte,
Strana 879
Annus 1363 iul. 22.— 25. 879 als hernach geschriben stet: Wir Ludweig genant der Romer und wir Otte (sequitur tenor litterarum a Ludovico Romano et Ottone, marchionibus Brandenburgensibus, 18. die m. mart. a. 1363 datarum, cf. supra n. 1366). Und wann noch loute der egenanten brieve und uff dieselben brive und uff sulche meynunge, als in den brieven begriffen ist, die egenanten mar- graven Ludweig der Romer und margraff Otte den ersamen weizen leuten, dem rate und den burgern gemeinlichen der stat zu Osterburg geboten und sie geheisen haben, das sie uns und allen den, die das angeet und beruren mag oder wirdet in kunftigen zeiten, noch lout der egenanten brieve hulden, geloben und sweren sullen und wann sie durch gebot und geheizze der egenanten irer herren uns und allen den, die das angeet und beruren mag oder wirdet in dheinen zeiten noch loute der egenanten brieve, mit wolbedachtem mûte, mit gu- tem willen, mit rechter wissen und mit gemeynem rate gehuldet, gelobet und gesworen haber uff die egenanten brieve und uff alle die meynung, die dorynne begriffen ist und bey namen uns gelobet und leiphafftiglich zu den heiligen gesworen haben, daz si, ire erben und nach- komen ewiclich uns und allen den, die das angeet oder angeen wirdet in kunftigen zeiten alle die obgenanten sachen, ordnung und teidinge in allen den meynungen, puncten und artikeln von worte zu worte als dovor geschriben und begriffen sein, gancz stete und un- vorrukt haben, halten, enden und volczihen wollen und sullen in guten trewen on geverd. Dovon bestetigen, bevesten und confirmiren wir den egenanten, dem rate und den burgeren gemeinlich der egenanten stat zu Osterburg, iren erben und nochkomen ewiclichen alle ire hantvesten und briefe, die sie von seliger gedechtnuzz etwenne den alden margraven zu Brandemburg und zu Lusicz und beynamen margraven Ludweig dem eltern seligen und ouch von margraven Ludweig dem Romer und margraven Otten herbracht haben und dorczu alle ire freyheit, recht, behaldunge, ubunge und gute und erliche gewonheit, als sie der von alter in gewere gewesen seint und noch sein. Und das geloben wir in guten trewen an geverd vor uns und alle, die das angeet und beruren mag oder wirdet in dheinen zeiten, ob es zu sulchen schulden kumpt, das noch loute der egenanten brieve und in crefften der teydinge, die dorinne begriffen sint, die egenanten margrafscheffte zu Brandemburg und zu Lusicz in unser oder unser erben hant kumen, das wir denne, die egenanten den rat und die burger gemeinlich der egenanten stat zu Osterburg, ire erben und nochkomen ewiclich bey allen denselben iren hantvesten, brieven, rechten, behaldungen, ubungen, freiheiten und guten und erlichen gewonheiten, als sie die von alter herbracht haben in gewer oder in brieven, behalden, beschirmen und lazzen wollen und sullen genediclich und on alles geverd, wann uns die egenanten margraven Ludweig der Romer und margraff Otte, ir erbherren, dorumb mit sunderlichem fleizze gebeten haben und mit iren guten willen gescheen ist in gegenwur- tikeit vil fursten und herren, geistlicher und werltlicher, die hernach geschriben steen. Czu dem ersten des hochgeb. Rudolffs, herczogen zu Sachsen, des heil. Reichs erczmar- schalks, der erwirdigen Dietrichs, erczbischoffs zu Meidburg, Petirs, bischoffs zu Volteran, unsern heil. vaters des pabstes legaten, Johans zu Olomuncz, Johanns zu dem Luthmuschel, unsers canczlers und Heinrichs zu Lubus bischoven und der hochgebb. Bolken zu der Swidnicz und zu dem Jawor, Przimken zu Teschin, Bolken zu Opul, Heinrichs zu dem Bri- ge, Hansen zu Uswenczin, Kazmmirs und Kazmmrs gewettern zu Stetin herczogen und der edlen Burghards und Johanns, burgraven zu Meidburg, Heinrichs und Gunthers gebru- der z Swarczburg, genant von Arnstet, Bertoldes zu Hennemberg und Gunthers von Barbey graven, Heinrichs zu Plawen und Heinrichs zu Geraw vogten, Johansen von Hakenborn, Borsen von Rysemburg, Benischs, Janen und Benischs von Wartemberg, Dietrichs und Fridrichs gebruder von Schonemburg, Thymen von Koldicz, Petirs von Bredow, Johans [von] Rochow, Hermans von Wolkow und anderr ——. Mit urkund dicz brieves vorsigelt mit unserr keiserlichen maiestat insigel. Der geben ist zu Frankenfurd uff der Oder — 1363 iare an s. Jacobs tage des heil. czwelffboten, unser reiche des romischen in dem acht- zenden, des behemischen in d. sybenzenden und des keis. i. d. neunden iare.1)
Annus 1363 iul. 22.— 25. 879 als hernach geschriben stet: Wir Ludweig genant der Romer und wir Otte (sequitur tenor litterarum a Ludovico Romano et Ottone, marchionibus Brandenburgensibus, 18. die m. mart. a. 1363 datarum, cf. supra n. 1366). Und wann noch loute der egenanten brieve und uff dieselben brive und uff sulche meynunge, als in den brieven begriffen ist, die egenanten mar- graven Ludweig der Romer und margraff Otte den ersamen weizen leuten, dem rate und den burgern gemeinlichen der stat zu Osterburg geboten und sie geheisen haben, das sie uns und allen den, die das angeet und beruren mag oder wirdet in kunftigen zeiten, noch lout der egenanten brieve hulden, geloben und sweren sullen und wann sie durch gebot und geheizze der egenanten irer herren uns und allen den, die das angeet und beruren mag oder wirdet in dheinen zeiten noch loute der egenanten brieve, mit wolbedachtem mûte, mit gu- tem willen, mit rechter wissen und mit gemeynem rate gehuldet, gelobet und gesworen haber uff die egenanten brieve und uff alle die meynung, die dorynne begriffen ist und bey namen uns gelobet und leiphafftiglich zu den heiligen gesworen haben, daz si, ire erben und nach- komen ewiclich uns und allen den, die das angeet oder angeen wirdet in kunftigen zeiten alle die obgenanten sachen, ordnung und teidinge in allen den meynungen, puncten und artikeln von worte zu worte als dovor geschriben und begriffen sein, gancz stete und un- vorrukt haben, halten, enden und volczihen wollen und sullen in guten trewen on geverd. Dovon bestetigen, bevesten und confirmiren wir den egenanten, dem rate und den burgeren gemeinlich der egenanten stat zu Osterburg, iren erben und nochkomen ewiclichen alle ire hantvesten und briefe, die sie von seliger gedechtnuzz etwenne den alden margraven zu Brandemburg und zu Lusicz und beynamen margraven Ludweig dem eltern seligen und ouch von margraven Ludweig dem Romer und margraven Otten herbracht haben und dorczu alle ire freyheit, recht, behaldunge, ubunge und gute und erliche gewonheit, als sie der von alter in gewere gewesen seint und noch sein. Und das geloben wir in guten trewen an geverd vor uns und alle, die das angeet und beruren mag oder wirdet in dheinen zeiten, ob es zu sulchen schulden kumpt, das noch loute der egenanten brieve und in crefften der teydinge, die dorinne begriffen sint, die egenanten margrafscheffte zu Brandemburg und zu Lusicz in unser oder unser erben hant kumen, das wir denne, die egenanten den rat und die burger gemeinlich der egenanten stat zu Osterburg, ire erben und nochkomen ewiclich bey allen denselben iren hantvesten, brieven, rechten, behaldungen, ubungen, freiheiten und guten und erlichen gewonheiten, als sie die von alter herbracht haben in gewer oder in brieven, behalden, beschirmen und lazzen wollen und sullen genediclich und on alles geverd, wann uns die egenanten margraven Ludweig der Romer und margraff Otte, ir erbherren, dorumb mit sunderlichem fleizze gebeten haben und mit iren guten willen gescheen ist in gegenwur- tikeit vil fursten und herren, geistlicher und werltlicher, die hernach geschriben steen. Czu dem ersten des hochgeb. Rudolffs, herczogen zu Sachsen, des heil. Reichs erczmar- schalks, der erwirdigen Dietrichs, erczbischoffs zu Meidburg, Petirs, bischoffs zu Volteran, unsern heil. vaters des pabstes legaten, Johans zu Olomuncz, Johanns zu dem Luthmuschel, unsers canczlers und Heinrichs zu Lubus bischoven und der hochgebb. Bolken zu der Swidnicz und zu dem Jawor, Przimken zu Teschin, Bolken zu Opul, Heinrichs zu dem Bri- ge, Hansen zu Uswenczin, Kazmmirs und Kazmmrs gewettern zu Stetin herczogen und der edlen Burghards und Johanns, burgraven zu Meidburg, Heinrichs und Gunthers gebru- der z Swarczburg, genant von Arnstet, Bertoldes zu Hennemberg und Gunthers von Barbey graven, Heinrichs zu Plawen und Heinrichs zu Geraw vogten, Johansen von Hakenborn, Borsen von Rysemburg, Benischs, Janen und Benischs von Wartemberg, Dietrichs und Fridrichs gebruder von Schonemburg, Thymen von Koldicz, Petirs von Bredow, Johans [von] Rochow, Hermans von Wolkow und anderr ——. Mit urkund dicz brieves vorsigelt mit unserr keiserlichen maiestat insigel. Der geben ist zu Frankenfurd uff der Oder — 1363 iare an s. Jacobs tage des heil. czwelffboten, unser reiche des romischen in dem acht- zenden, des behemischen in d. sybenzenden und des keis. i. d. neunden iare.1)
Strana 880
880 Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo publico Berolinensi. — Ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 1, 16 p. 329 n. 29. — Reg. imp. 3974. — [LJ. 1) Eodem modo Karolus imperator et rex 25. die m. iul. ad nonnulas civitates marchionatus Bran- denburgensis litteras dedit: Werben (ed. Gercken, Cod. dipl. Brandenburg. 111 p. 110 n. 31. — Riedl, 1. c. 1, 6 p. 407 n. 15. — Reg. imp. VIII 3969). Eberswalde (ed. Riedl, 1. c. 1, 12 p. 303 n. 33. — Reg. imp. VIII 3970). Alt Salzwedel et Neu Salzwedel (ed. Riedl, l. c. 1, 14 p. 130 n. 185. — Reg. imp. VIII 3971 et 3972). Stendal (ed. Riedl, 1. c. 1, 15 p. 159 n. 209. — Reg. imp. VIII 3973). Kö- nigsberg (ed. Riedl, l. c. 1, 19 p. 241 n. 111. — Reg. imp. VIII 3975). — 31. autem die m. iul. Karolus Reg. imp. VIII 3978), Neu etiam ad civitates Alt Brandenburg (ed. Riedl, 1. c. 1, 9 p. 52 n. 84. — Brandenburg (ed. Bucholz, Gesch. v. Brand nburg V p. 114. — Reg. imp. VIII 3979) et Prenzlau (ed. Riedl, l. c. I, 21 p. 185 n. 127. — Reg. imp. VIII 3980) litteras eiusdem tenoris dedit. Omnes hae litterae etiam apud Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge zur Gesch. Plauens u. d. Vogtland. Mitteil. d. Altertumsverein zu Plauen V p. 57 n. 448 adducuntur. 1460) 1363 iul. 25. Francoforti super Odram. Bolko, dux Silesiae, dominus in Fürstenberg, Swidnica et Jawor promittit se, ut Venceslai, Karoli imperatoris et regis filii primogeniti aliorumque filiorum eius tutor rite constitutus, omnes marchionatus Brandenburgensis terras, civitates, incolas in eorum libertatibus conservare velle, si marchionatus praefatus ex pacto inter Karolum et marchiones Brandenburgenses facto, in Karolum, heredesque eius, Bohemiae reges, devolvetur. Wir Bolke, von gotts gn. herzoge in Slesien, herr von Furstenberghe, zue Schwydnicz und zum Jawir thun kunt ——: wann die hochgeb. — — h. Ludwich genant der Romer und h. Otte, gebruder, marggraven zue Brandenburg Gegeben doselbst zu Frankenford, an s. Jacobis tage des heil. zwelfboten, da man zalt nach gotts geburt dreize- henhundert iar, darnach in dem drei und sechzigsten iare. E copia archivi civitatis Brandenburg ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. II, 6 p. 99 n. 2308. — [L]. 1461) 1363 iul. 26. Francoforti super Odram. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, pacto de modo successionis in marchionatu Brandenburgensi cum Karolo imperatore et rege facto iuratis et communitati civium civitatis Frankfurt mandat, ut eidem Karolo eiusque filio primogenito Venceslao, fidem promittant; quod promissum nullum damnum iuribus et privile- giis eorum inferet, quas ipsi a praedecessoribus dicti Ludovici et ab eo ipso obtinuerunt.1) Der geben ist Wir Ludowich der Romer, — marggraf zu Brandemburg, zu Frankenvorde — — dreizehenhundert ihar dannach in dem drie und sechzigsten iare im der mittewochen nechst nach s. Jacobs tage. E cop. saec. XVI archivi Berolinensis ed. Gercken, Cod. dipl. Brandenburg. V p. 98 n. 70. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. I, 23 p. 91 n. 130. — [L]. 1) Eodem modo Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses, 3. die m. aug. Spandoviae ad scabinos et communitatem civitatum Alt et Neu Salzwedel (Riedl, l. c. 1, 14 p. 132 n. 186) et ad scabinos et communitatem civitatis Stendal (Gercken, Diplomataria veteris marchiae Brandenburgensis I p. 141 n. 55) scripserunt. Cf. etiam litteras Theoderici, archiepiscopi Magdeburgensis, quibus cum gravitate scabinos civitatum Stendal, Tangermünde, Salzwedel, Gardenlege, Seehausen, Osterburg, Werben monet, ut quam- primum Berolinum veniant et Karolo imperatori et regi fidelitatis homagium praestent. (Ex arch. civitatis Stendal ed. Gercken, Diplomataria veteris marchiae Brandenburgensis I p. 146 n. 56. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 11, 2 p. 454 n. 1064. — Reg. imp. VIII Reichssachen 392). 1462) 1363 iul. 27. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem certiorem facit se contra eos, qui Burg- hardum, burggravium Magdeburgensem, imperialis curiae magistrum, praepositum Wissegra-
880 Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo publico Berolinensi. — Ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 1, 16 p. 329 n. 29. — Reg. imp. 3974. — [LJ. 1) Eodem modo Karolus imperator et rex 25. die m. iul. ad nonnulas civitates marchionatus Bran- denburgensis litteras dedit: Werben (ed. Gercken, Cod. dipl. Brandenburg. 111 p. 110 n. 31. — Riedl, 1. c. 1, 6 p. 407 n. 15. — Reg. imp. VIII 3969). Eberswalde (ed. Riedl, 1. c. 1, 12 p. 303 n. 33. — Reg. imp. VIII 3970). Alt Salzwedel et Neu Salzwedel (ed. Riedl, l. c. 1, 14 p. 130 n. 185. — Reg. imp. VIII 3971 et 3972). Stendal (ed. Riedl, 1. c. 1, 15 p. 159 n. 209. — Reg. imp. VIII 3973). Kö- nigsberg (ed. Riedl, l. c. 1, 19 p. 241 n. 111. — Reg. imp. VIII 3975). — 31. autem die m. iul. Karolus Reg. imp. VIII 3978), Neu etiam ad civitates Alt Brandenburg (ed. Riedl, 1. c. 1, 9 p. 52 n. 84. — Brandenburg (ed. Bucholz, Gesch. v. Brand nburg V p. 114. — Reg. imp. VIII 3979) et Prenzlau (ed. Riedl, l. c. I, 21 p. 185 n. 127. — Reg. imp. VIII 3980) litteras eiusdem tenoris dedit. Omnes hae litterae etiam apud Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge zur Gesch. Plauens u. d. Vogtland. Mitteil. d. Altertumsverein zu Plauen V p. 57 n. 448 adducuntur. 1460) 1363 iul. 25. Francoforti super Odram. Bolko, dux Silesiae, dominus in Fürstenberg, Swidnica et Jawor promittit se, ut Venceslai, Karoli imperatoris et regis filii primogeniti aliorumque filiorum eius tutor rite constitutus, omnes marchionatus Brandenburgensis terras, civitates, incolas in eorum libertatibus conservare velle, si marchionatus praefatus ex pacto inter Karolum et marchiones Brandenburgenses facto, in Karolum, heredesque eius, Bohemiae reges, devolvetur. Wir Bolke, von gotts gn. herzoge in Slesien, herr von Furstenberghe, zue Schwydnicz und zum Jawir thun kunt ——: wann die hochgeb. — — h. Ludwich genant der Romer und h. Otte, gebruder, marggraven zue Brandenburg Gegeben doselbst zu Frankenford, an s. Jacobis tage des heil. zwelfboten, da man zalt nach gotts geburt dreize- henhundert iar, darnach in dem drei und sechzigsten iare. E copia archivi civitatis Brandenburg ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. II, 6 p. 99 n. 2308. — [L]. 1461) 1363 iul. 26. Francoforti super Odram. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, pacto de modo successionis in marchionatu Brandenburgensi cum Karolo imperatore et rege facto iuratis et communitati civium civitatis Frankfurt mandat, ut eidem Karolo eiusque filio primogenito Venceslao, fidem promittant; quod promissum nullum damnum iuribus et privile- giis eorum inferet, quas ipsi a praedecessoribus dicti Ludovici et ab eo ipso obtinuerunt.1) Der geben ist Wir Ludowich der Romer, — marggraf zu Brandemburg, zu Frankenvorde — — dreizehenhundert ihar dannach in dem drie und sechzigsten iare im der mittewochen nechst nach s. Jacobs tage. E cop. saec. XVI archivi Berolinensis ed. Gercken, Cod. dipl. Brandenburg. V p. 98 n. 70. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. I, 23 p. 91 n. 130. — [L]. 1) Eodem modo Ludovicus Romanus et Otto, marchiones Brandenburgenses, 3. die m. aug. Spandoviae ad scabinos et communitatem civitatum Alt et Neu Salzwedel (Riedl, l. c. 1, 14 p. 132 n. 186) et ad scabinos et communitatem civitatis Stendal (Gercken, Diplomataria veteris marchiae Brandenburgensis I p. 141 n. 55) scripserunt. Cf. etiam litteras Theoderici, archiepiscopi Magdeburgensis, quibus cum gravitate scabinos civitatum Stendal, Tangermünde, Salzwedel, Gardenlege, Seehausen, Osterburg, Werben monet, ut quam- primum Berolinum veniant et Karolo imperatori et regi fidelitatis homagium praestent. (Ex arch. civitatis Stendal ed. Gercken, Diplomataria veteris marchiae Brandenburgensis I p. 146 n. 56. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 11, 2 p. 454 n. 1064. — Reg. imp. VIII Reichssachen 392). 1462) 1363 iul. 27. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem certiorem facit se contra eos, qui Burg- hardum, burggravium Magdeburgensem, imperialis curiae magistrum, praepositum Wissegra-
Strana 881
Annus 1363 iul. 25.— 31. 881 densem et Karoli ad sedem apostolicam nuntium destinatum, captivum detinent, graves proces- sus per Eliam Talayrandum, cardinalem-episcopum Albanensem, fieri fecisse et Petrum, abbatem monasterii in Arulis, ad dictum burggravium liberandum in partes Catalaniae et Sardiniae cum potestate praedictos processus publicandi misisse; papa elapsis diebus a prae- fato abbate litteras recepit, ex quibus patet abbatem dictum Burghardum liberaturum esse spe- rare. Carissimo in Cr. fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug., salutem etc. Imperialis Dat. Auinione VI kal. aug. a. primo. —. serenitatis litteras — Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 218v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 126 n. 198. — [L]. 1463) 1363 iul. 30. Berlin. Karolus imperator et rex se, filium suum Venceslaum omnesque heredes et successores suos obligat ovationes et iuramenta civitatum Alt et Neu Brandenburg, Prenczlau, Templin, Gartz sibi praestita nullum damnum inferre posse Waldemaro, Rudolpho et Johanni comitibus de Anhalt eorumque heredibus, quibus supranominatae civitates a Ludovico Romano, marchione Brandenburgensi, in pignus datae erant et se suosque heredes comitibus de Anhalt omnia eorum iura et libertates permittere velle profitetur. wann die hochgeb. Waldemar grave zu Anhalt bekennen und tun kund —— — — Mit urkund dicz brieves gegeben zu Berlin — — 1363 iar an den nehsten sontags nach Jacobi, unser reiche d. Römischen in d. XVIII, d. Behemischen in d. XVII und d. keis. i. d. neunten iarel). Per d. imperatorem Petrus Alsleben (?). Ed. Gercken, Cod. dipl. Brandenburg. II p. 587 n. 353. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 1I, 2 p. 453 n. 1063. — Reg. imp. VIII 3976. — [L]. 1) Cf. et. Riedl, l. c. I, 11 p. 498 n. 23. — Reg. imp. VIII 3977. 1464) [1363 iul. 31. Kyje]. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, mandato Urbani papae V 29. die m. nov. a. 1362 dato (vide supra n. 1275), vitam et conversationem Martini, filii Clementis de Záhoři, clerici Pragensis dioec., percontatus eas testimonio fide dignorum laudabiles et honestas cognovit; qua de causa praefato Martino beneficium ecclesiasticum, quod vacat, seu vacabit cum cura vel sine cura, cuius fructus annuus valorem 20 mar. argenti (si est cum cura) vel 15 mar. argenti (si est sine cura) non excedat, ad praesentationem et collationem magistri, commendatoris, prioris et fratrum domus hospitalis s. Johannis Hierosolimitani in civitate Ceský Dub pertinens, confert; magistrum et fratres praefatae domus iubet Martinum clericum infra certum tempus in illius beneficii possessionem inducere; exsecutores vero huius mandati archidiaconum Bolesla- viensem, decanum capellae Omnium sanctorum in castro Pragensi, plebanos ecclesiarum s. Aegidii, s. Galli, s. Mariae in Leta curia Maioris civitatis Pragensis, necnon in Mnichovo Hradiště (Gredismonachorum), in Loukov (Lukow), in Chocnějovice (Kocznouicz), in Vlasti- bořice (Wlastiborzicz), in Hodkovice (Hodcouicz) instituit eodem modo, ut in n. 1394. Arnestus, dei et apost. sedis gr. archiepiscopus Pragensis, tori, priori et fratribus domus s. Johannis Jerosolimitani in Duba — magistro, commenda- — Fragmentum litterarum archiepiscopi, in duas partes scissum, in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. 290 (olim XVI, 8) servatur; media et extrema pars pergameni deest, ideo fragmentum asser- vatum diei indicatione, qua litterae datae sunt, caret; in dorso vero litterarum adnot, manu coaeva scripta exstat: Dat. in Kyg a. d. millesimo [trecentesimo sexagesimo] tercio die ultima iul. pro Martino, filio Clementis de Záhorz presbytero — ad collationem magistri, prioris et fratrum domus hospitalis s. Jero-
Annus 1363 iul. 25.— 31. 881 densem et Karoli ad sedem apostolicam nuntium destinatum, captivum detinent, graves proces- sus per Eliam Talayrandum, cardinalem-episcopum Albanensem, fieri fecisse et Petrum, abbatem monasterii in Arulis, ad dictum burggravium liberandum in partes Catalaniae et Sardiniae cum potestate praedictos processus publicandi misisse; papa elapsis diebus a prae- fato abbate litteras recepit, ex quibus patet abbatem dictum Burghardum liberaturum esse spe- rare. Carissimo in Cr. fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug., salutem etc. Imperialis Dat. Auinione VI kal. aug. a. primo. —. serenitatis litteras — Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 218v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 126 n. 198. — [L]. 1463) 1363 iul. 30. Berlin. Karolus imperator et rex se, filium suum Venceslaum omnesque heredes et successores suos obligat ovationes et iuramenta civitatum Alt et Neu Brandenburg, Prenczlau, Templin, Gartz sibi praestita nullum damnum inferre posse Waldemaro, Rudolpho et Johanni comitibus de Anhalt eorumque heredibus, quibus supranominatae civitates a Ludovico Romano, marchione Brandenburgensi, in pignus datae erant et se suosque heredes comitibus de Anhalt omnia eorum iura et libertates permittere velle profitetur. wann die hochgeb. Waldemar grave zu Anhalt bekennen und tun kund —— — — Mit urkund dicz brieves gegeben zu Berlin — — 1363 iar an den nehsten sontags nach Jacobi, unser reiche d. Römischen in d. XVIII, d. Behemischen in d. XVII und d. keis. i. d. neunten iarel). Per d. imperatorem Petrus Alsleben (?). Ed. Gercken, Cod. dipl. Brandenburg. II p. 587 n. 353. — Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. 1I, 2 p. 453 n. 1063. — Reg. imp. VIII 3976. — [L]. 1) Cf. et. Riedl, l. c. I, 11 p. 498 n. 23. — Reg. imp. VIII 3977. 1464) [1363 iul. 31. Kyje]. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, mandato Urbani papae V 29. die m. nov. a. 1362 dato (vide supra n. 1275), vitam et conversationem Martini, filii Clementis de Záhoři, clerici Pragensis dioec., percontatus eas testimonio fide dignorum laudabiles et honestas cognovit; qua de causa praefato Martino beneficium ecclesiasticum, quod vacat, seu vacabit cum cura vel sine cura, cuius fructus annuus valorem 20 mar. argenti (si est cum cura) vel 15 mar. argenti (si est sine cura) non excedat, ad praesentationem et collationem magistri, commendatoris, prioris et fratrum domus hospitalis s. Johannis Hierosolimitani in civitate Ceský Dub pertinens, confert; magistrum et fratres praefatae domus iubet Martinum clericum infra certum tempus in illius beneficii possessionem inducere; exsecutores vero huius mandati archidiaconum Bolesla- viensem, decanum capellae Omnium sanctorum in castro Pragensi, plebanos ecclesiarum s. Aegidii, s. Galli, s. Mariae in Leta curia Maioris civitatis Pragensis, necnon in Mnichovo Hradiště (Gredismonachorum), in Loukov (Lukow), in Chocnějovice (Kocznouicz), in Vlasti- bořice (Wlastiborzicz), in Hodkovice (Hodcouicz) instituit eodem modo, ut in n. 1394. Arnestus, dei et apost. sedis gr. archiepiscopus Pragensis, tori, priori et fratribus domus s. Johannis Jerosolimitani in Duba — magistro, commenda- — Fragmentum litterarum archiepiscopi, in duas partes scissum, in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. 290 (olim XVI, 8) servatur; media et extrema pars pergameni deest, ideo fragmentum asser- vatum diei indicatione, qua litterae datae sunt, caret; in dorso vero litterarum adnot, manu coaeva scripta exstat: Dat. in Kyg a. d. millesimo [trecentesimo sexagesimo] tercio die ultima iul. pro Martino, filio Clementis de Záhorz presbytero — ad collationem magistri, prioris et fratrum domus hospitalis s. Jero-
Strana 882
882 Regesta Bohemiae et Moraviae. solimitani in Duba. Etiam has litteras aeque, ut litterae eiusdem archiepiscopi, sub n. 1394 typis excusae, non processisse et apud curiam archiepiscopalem remansisse puto. — Extr. Eršil—Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly. I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 100 n. 345. — [L]. 1465) 1363 aug. 3. Spandau. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiae, sacri Romani imperii archi- marescallus, uxori suae Ingeborg civitates Perleberg, Arneburg, Seehausen, Werben dotis nomine confert ea condicione adiecta civitates praefatas post mortem dictae Ingeborg secundum conventionem inter Ludovicum praedictum parte ex una et Karolum imperatorem et regem, Venceslaum, eius primogenitum, necnon Johannem, Moraviae marchionem parte ex altera factam, ad marcam Brandenburgensem pertinentem, ad iam dictum Karolum eiusque heredes masculini sexus devolvi debere. Wir Ludowig genant der Römer und Otte gebruder — — marggraven zu Brandenburg bekennen ——. Gegeven zu Spandowe — — drittein hundert iar in dem drie und sestigestem iare am dem dage s. Steffans, als er funden wart. Ex orig. archivi publici Berolinensis sign. 542 A ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. I, 6 p. 192 n. 259. — [L]. 1466) 1363 aug. 3a). České Budějovice. Iurati civitatis Ceské Budějovice, arbitratores ab ambabus partibus electi, litem inter Henslinum, iudicem dictae civitatis, ab una et Stiborium et Thomlinum fratres Spech Ven- ceslaumque Drahonis parte ab altera vertentem diiudicant. Nos Wchyna de Ledenicz, Brumo de Ugesd, Stephlinus Weyss, Paulus magistri, Johli- nus de Rosemberch, Fridlinus textor, Habel alleciator, Marsico, Jesco dictus Skrsiwanecz ——, quod tota materia litis, contencionis et ceterique iurati cives in Budways n. f. u. controversie inter discrr. vv. Henslinum, iudicem in Budways, ex una, Styborium, Thomli- num dictum Spech fratres et Wenczlinum Drahonis, eorum consubrinum, concives nostros, parte ex altera vertenti in manus nostras atque nostro arbitrio parte ex utraque decidenta- liter tradita, data et firmiter commissa, quam causam atque universe litis materiam nos Wchyna et Brumo de parte iudicis amici nostri electi arbitri sic cum consensu .. iuratorum prenominatorum decidendam pronuncciamus, quod predicti Styborius et Thomlinus fratres cum eorum consubrino Wenczlino pro eo, quod ipsi iudicem prefatum, dum ipse noctis tempore in civitate predicta Budways causa pacis et quietis, ne impii super iustos et inno- centes suam valuissent exercere potenciam et sevitatem deambulasset, crudeliter vul- neraverunt, debent et tenentur dicto iudici tribus annis a data presencium continue vali- turis metdecimi suorum meliorum amicorum ubilibet omni hora et loco dum per ipsum iudicem fuerint requisiti aut non quacumque sibi necessitate ingruenti, adversitate et op- portunitate fideliter servire, parire, astare et obedire. Elapsis igitur dictis annis tribus cum efficacia, sepedicti fratres cum eorum consubrino promittunt et bona eorum fide promise- runt coniuncta manu sine dolo et fraude nunc et in perpetuum cum eorum personis meliora- cionem, securacionem et restauracionem dicto iudici infringibiliter prestandi et inviolabi- liter observandi. Quod si sepedicti fratres aut eorumdem consubrinus aut quicumque eorum premissa seu quodlibet premissorum, quecumque per nos prefatos arbitros electos fuerint pronuncciata et ordinata, rata non tenerent seu teneret sive grata, sed violarent seu violaret casu quocumque, quod absit, si verbis aut consiliis quibuscumque eorum, que alteri cuicum- que dicto iudici in detrimentum ferrent, concederent et in ruinam porrigerent, et nos dicti Wchyna et Brumo super eis iuste experiremur aut informacionem a fide dignis percipere-
882 Regesta Bohemiae et Moraviae. solimitani in Duba. Etiam has litteras aeque, ut litterae eiusdem archiepiscopi, sub n. 1394 typis excusae, non processisse et apud curiam archiepiscopalem remansisse puto. — Extr. Eršil—Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly. I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (—1419) p. 100 n. 345. — [L]. 1465) 1363 aug. 3. Spandau. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiae, sacri Romani imperii archi- marescallus, uxori suae Ingeborg civitates Perleberg, Arneburg, Seehausen, Werben dotis nomine confert ea condicione adiecta civitates praefatas post mortem dictae Ingeborg secundum conventionem inter Ludovicum praedictum parte ex una et Karolum imperatorem et regem, Venceslaum, eius primogenitum, necnon Johannem, Moraviae marchionem parte ex altera factam, ad marcam Brandenburgensem pertinentem, ad iam dictum Karolum eiusque heredes masculini sexus devolvi debere. Wir Ludowig genant der Römer und Otte gebruder — — marggraven zu Brandenburg bekennen ——. Gegeven zu Spandowe — — drittein hundert iar in dem drie und sestigestem iare am dem dage s. Steffans, als er funden wart. Ex orig. archivi publici Berolinensis sign. 542 A ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. I, 6 p. 192 n. 259. — [L]. 1466) 1363 aug. 3a). České Budějovice. Iurati civitatis Ceské Budějovice, arbitratores ab ambabus partibus electi, litem inter Henslinum, iudicem dictae civitatis, ab una et Stiborium et Thomlinum fratres Spech Ven- ceslaumque Drahonis parte ab altera vertentem diiudicant. Nos Wchyna de Ledenicz, Brumo de Ugesd, Stephlinus Weyss, Paulus magistri, Johli- nus de Rosemberch, Fridlinus textor, Habel alleciator, Marsico, Jesco dictus Skrsiwanecz ——, quod tota materia litis, contencionis et ceterique iurati cives in Budways n. f. u. controversie inter discrr. vv. Henslinum, iudicem in Budways, ex una, Styborium, Thomli- num dictum Spech fratres et Wenczlinum Drahonis, eorum consubrinum, concives nostros, parte ex altera vertenti in manus nostras atque nostro arbitrio parte ex utraque decidenta- liter tradita, data et firmiter commissa, quam causam atque universe litis materiam nos Wchyna et Brumo de parte iudicis amici nostri electi arbitri sic cum consensu .. iuratorum prenominatorum decidendam pronuncciamus, quod predicti Styborius et Thomlinus fratres cum eorum consubrino Wenczlino pro eo, quod ipsi iudicem prefatum, dum ipse noctis tempore in civitate predicta Budways causa pacis et quietis, ne impii super iustos et inno- centes suam valuissent exercere potenciam et sevitatem deambulasset, crudeliter vul- neraverunt, debent et tenentur dicto iudici tribus annis a data presencium continue vali- turis metdecimi suorum meliorum amicorum ubilibet omni hora et loco dum per ipsum iudicem fuerint requisiti aut non quacumque sibi necessitate ingruenti, adversitate et op- portunitate fideliter servire, parire, astare et obedire. Elapsis igitur dictis annis tribus cum efficacia, sepedicti fratres cum eorum consubrino promittunt et bona eorum fide promise- runt coniuncta manu sine dolo et fraude nunc et in perpetuum cum eorum personis meliora- cionem, securacionem et restauracionem dicto iudici infringibiliter prestandi et inviolabi- liter observandi. Quod si sepedicti fratres aut eorumdem consubrinus aut quicumque eorum premissa seu quodlibet premissorum, quecumque per nos prefatos arbitros electos fuerint pronuncciata et ordinata, rata non tenerent seu teneret sive grata, sed violarent seu violaret casu quocumque, quod absit, si verbis aut consiliis quibuscumque eorum, que alteri cuicum- que dicto iudici in detrimentum ferrent, concederent et in ruinam porrigerent, et nos dicti Wchyna et Brumo super eis iuste experiremur aut informacionem a fide dignis percipere-
Strana 883
Annus 1363 iul. 31.— aug. 8. 883 mus plenam et hoc de uno aut de pluribus, quod tunc idem aut omnes predicti, si de eis omnibus informaremur a nobis iuxta nostre ordinacionis castigacionem, quam ipsi aut ip- sis super eorum excessibus duximus inflingendam, animo pio et miti sine quavis contra- diccione, divolucione et appellacione debeat seu debeant sustinere. Si vero factis aut operi- bus dicti fratres aut eorum consubrinus aut quicumque ex ipsis ipsum sepedictum iudicem offendendo, conturbando aut ledendo molestarent et nos prelibati arbitri simili modo infor- macione autentica perscrutaremur aut modis quibuscumque per personas ydoneas super eo edoceremur, quod tunc prelibati fratres et eorum consubrinus aut quicumque ipsorum hiis excederet casibus non obstantibus emolimentis aliquibus seu quibuscumque occasionibus iudiciis civium dicte civitatis subcamerariis seu cuiuscumque persone, sed cum rebus simpli- citer et corporibus suis arbitrio nostro et civium protunc iuratorum sint et esse debeant aut debeat obligati et astricti vel obligatus et astrictus. Nichilominus addicientes si Nicolaus Hoff- mann, frater dictorum fratrum, casu quocumque quemcumque in contemptum dicto iudici in scandalum aut in ruinam corroboraret aut comfortaret aut quemcumque per modum pacis treugas prius per ipsum et dictum iudicem ratas servandi compromissas quoquomodo verbis, consiliis, factis et operibus infringeret et violaret et nos, sepedicti arbitri, super eo plene et omnimode informaremur, quod mox dictus Hoffmann in omnibus clausulis, punctis et articulis in eandem prout sui fratres, si excederent, pene castigacionem incidat et se noscat incursurum. Pronuncciamus insuper ordinantes, quod si iudex prelibatus contra dictos fratres omnes et singulos vel unum quemeumque eorum aut eorumdem consubrinum ver- bis, consiliis, factis et operibus suis quibus in dampnum et in detrimentum excedat et nos prefixi Wchyna et Brumo veridice ab autentica relacione super excessibus iudicis informa- remur, quod ipse iudex mox in eandem penam et dampnacionis castigacionem, quam se dicti fratres, si contra iudicem excederent, sciant incursuros, debet incurri. Si autem prenominati fratres aut eorum consubrinus communiter vel divisim sepedictum iudicem quoquomodo vulnerarent aut morti afficerent et de manibus nostris forte effugerent, quod tunc ipse vel ipsi, qui hoc facturus seu facturi esset vel essent in omnibus terris, regionibus, districtibus, dominio, castro, civitate, oppido, villa vel silva nullum refugium, tutelam, cautelam, pacem et securitatem habere debeat seu debeant, sed fidefragi, mali omni fide et honore carentes describi, sed cum adiutorio omnium dominorum, baronum, nobilium, bladiconum ac civium debent et pronuncciari; insuper addicientes quandocumque unus de dictis dominis scilicet Wchyne et Brumone alteri premoreretur, pro tunc residuus pro omni tempore plena possi- bilitate, auctoritate in omnibus premissis, qua ambo fungebantur, fungi debet et potiri, mortuis igitur duobus tunc omnia premissa et quodlibet premissorum iurati cives dicte civitatis Budways iuxta eorum conscienciam diffinire habebunt et determinare. In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem presentem literam sigillorum nostrorum propriorum et sigillo civitatis Budways maiori duximus munimine duximus (!) roborandam. Dat. et act. feria quartaa) in invencione s. Stephani mart. a. d. millesimo trecentesimo sexage- simo tercio. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. in archivo civitatis České Budějovice, sign. Soukromé listiny n. 33. Sigilla: I) clipeus bipertitus, in parte superiore duo lemnisci; S.HINE D. BRZEZNICZ (cf. Sedláček, Českomoravská heraldika p. 99; imago in Hrady a zámky III tab. III n. 27). 2) galea cum sex sagittarum mucronibus; S.BRUMONIS. DE. HVIGESD (Sedláček, Hrady a zámky III tab. I 9.) 3) civitatis České Budějovice (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých p. 39). — Ed. Köpl, UB d. Stadt Budweis p. 78 n. 119. — HU — [LJ. a) feria quarta erronce loco feriae quintae adducitur. 1467) 1363 aug. 8. Pragae. Johannes, Petri quondam de Vratislavia filius, publicus notarius, instrumentum publicum de compositione litis, super decimis curiarum in villa Sestajovice et Horoušany sitarum inter
Annus 1363 iul. 31.— aug. 8. 883 mus plenam et hoc de uno aut de pluribus, quod tunc idem aut omnes predicti, si de eis omnibus informaremur a nobis iuxta nostre ordinacionis castigacionem, quam ipsi aut ip- sis super eorum excessibus duximus inflingendam, animo pio et miti sine quavis contra- diccione, divolucione et appellacione debeat seu debeant sustinere. Si vero factis aut operi- bus dicti fratres aut eorum consubrinus aut quicumque ex ipsis ipsum sepedictum iudicem offendendo, conturbando aut ledendo molestarent et nos prelibati arbitri simili modo infor- macione autentica perscrutaremur aut modis quibuscumque per personas ydoneas super eo edoceremur, quod tunc prelibati fratres et eorum consubrinus aut quicumque ipsorum hiis excederet casibus non obstantibus emolimentis aliquibus seu quibuscumque occasionibus iudiciis civium dicte civitatis subcamerariis seu cuiuscumque persone, sed cum rebus simpli- citer et corporibus suis arbitrio nostro et civium protunc iuratorum sint et esse debeant aut debeat obligati et astricti vel obligatus et astrictus. Nichilominus addicientes si Nicolaus Hoff- mann, frater dictorum fratrum, casu quocumque quemcumque in contemptum dicto iudici in scandalum aut in ruinam corroboraret aut comfortaret aut quemcumque per modum pacis treugas prius per ipsum et dictum iudicem ratas servandi compromissas quoquomodo verbis, consiliis, factis et operibus infringeret et violaret et nos, sepedicti arbitri, super eo plene et omnimode informaremur, quod mox dictus Hoffmann in omnibus clausulis, punctis et articulis in eandem prout sui fratres, si excederent, pene castigacionem incidat et se noscat incursurum. Pronuncciamus insuper ordinantes, quod si iudex prelibatus contra dictos fratres omnes et singulos vel unum quemeumque eorum aut eorumdem consubrinum ver- bis, consiliis, factis et operibus suis quibus in dampnum et in detrimentum excedat et nos prefixi Wchyna et Brumo veridice ab autentica relacione super excessibus iudicis informa- remur, quod ipse iudex mox in eandem penam et dampnacionis castigacionem, quam se dicti fratres, si contra iudicem excederent, sciant incursuros, debet incurri. Si autem prenominati fratres aut eorum consubrinus communiter vel divisim sepedictum iudicem quoquomodo vulnerarent aut morti afficerent et de manibus nostris forte effugerent, quod tunc ipse vel ipsi, qui hoc facturus seu facturi esset vel essent in omnibus terris, regionibus, districtibus, dominio, castro, civitate, oppido, villa vel silva nullum refugium, tutelam, cautelam, pacem et securitatem habere debeat seu debeant, sed fidefragi, mali omni fide et honore carentes describi, sed cum adiutorio omnium dominorum, baronum, nobilium, bladiconum ac civium debent et pronuncciari; insuper addicientes quandocumque unus de dictis dominis scilicet Wchyne et Brumone alteri premoreretur, pro tunc residuus pro omni tempore plena possi- bilitate, auctoritate in omnibus premissis, qua ambo fungebantur, fungi debet et potiri, mortuis igitur duobus tunc omnia premissa et quodlibet premissorum iurati cives dicte civitatis Budways iuxta eorum conscienciam diffinire habebunt et determinare. In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem presentem literam sigillorum nostrorum propriorum et sigillo civitatis Budways maiori duximus munimine duximus (!) roborandam. Dat. et act. feria quartaa) in invencione s. Stephani mart. a. d. millesimo trecentesimo sexage- simo tercio. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. in archivo civitatis České Budějovice, sign. Soukromé listiny n. 33. Sigilla: I) clipeus bipertitus, in parte superiore duo lemnisci; S.HINE D. BRZEZNICZ (cf. Sedláček, Českomoravská heraldika p. 99; imago in Hrady a zámky III tab. III n. 27). 2) galea cum sex sagittarum mucronibus; S.BRUMONIS. DE. HVIGESD (Sedláček, Hrady a zámky III tab. I 9.) 3) civitatis České Budějovice (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých p. 39). — Ed. Köpl, UB d. Stadt Budweis p. 78 n. 119. — HU — [LJ. a) feria quarta erronce loco feriae quintae adducitur. 1467) 1363 aug. 8. Pragae. Johannes, Petri quondam de Vratislavia filius, publicus notarius, instrumentum publicum de compositione litis, super decimis curiarum in villa Sestajovice et Horoušany sitarum inter
Strana 884
884 Regesta Bohemiae et Moraviae. fratres Cruciferos monasterii Zderasiensis parte ex una et Velislaum, plebanum in villa Jirny, parte ex altera vertentis acta enuntiat. In nom. dom. am. Anno nativitatis eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo tercio, ind. prima, die VIIIa) m. aug., hora tercia, pont. — d. Urbani —— pape quinti a. primo, in mei notarii publ. et testium subscriptorum presencia constituti personaliter honn. et religg. vv. dd. Otyko prior, Hasko commendator, Nicolaus dictus cantor et Mauricius, fratres Cruciferi monasterii Sderaziensis Nove civitatis Pragensis, ex una et discr. v. d. Welislaus, plebanus eccl. in villa Jurna, de et super [decimis curiarum]a) monasterii predicti in villis Seystogewicz et Horuschan situatarum inter se tractantes ipse d. Welislaus ammonuit et petivit decimas ex gracia de dictis curiis propter labores eta) servicia, quod servitoribus monasterii ibidem ecclesiastica sacramenta et alia iura ecclesiastica ministraret, cui re- spondentes dicti domini .. Cruciferi dixerunt dictas curias in nullis decimis esse obligatas nec obligari pro eo, quod per se tolerent easdem, subiungentes tamen affirmarunt et nomine eorum ac monasterii promiserunt ipsum d. Welislaum predictum propter sua servicia et ministraciones sacramentorum ac iurium ecclesiasticorum dictis servitoribus exhibendas velle respicere in annonarum decimis aliquibus, si eas voluerit suscipere de gracia speciali et non iure exigente, super quibus memoratus d. Welislaus plebanus recongnoscens affirmavit se a tempore regiminis dicte sue ecclesie recepisse a dictis curiis et a qualibet earum VIII capecia magna, que rustici et robotarii ibidem metunt, videlicet II capecia siliginis, duo tritici, duo ordei et duo avene et hoc de gracia et non de iure et eodem modo petit et ammonet pro eisdem, de quibus omnibus dicti domini hincinde petiverunt sibi unum vel plura per me fieri publica in- strumenta. Acta sunt hec in ambitu monasterii Sderaziensisb) predicti sub a. d.°), in- diccione, die, mense, hora, pontificatus et loco, quibus supra, presentibus discrr. vv. dd. Nicolao de Meczyna, Dobischio presbyteris et magistro Sdenkone fratre d. Nicolai preposi- ti, fidelibus testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Welislaus, plebanus in Jurna, in testimonium et ad certitudinem premissorum meum huic publico instrumento appendi sigillum. Et ego Johannes Petri quondam de Wratislavia, publ. auct. imperiali notarius ammoni- cioni, responsioni, recognicioni et sigilli appensioni — dum fierent ——una cum predictis testibus presens interfui eaque ad requisicionem dictarum parcium propria manu conscripsi et publicavi singno et nomine meis consuetis consignavi in testimonium omnium premisso- rum. Orig. perg., laesum, cum sig. de cera comm. in press. perg. Pragae olim in archivo praepositurae Custo- dum s. Sepulcri in Zderaz, postea in bibliotheca Nat. et univ., sign. 314, nunc vero in archivo publico centrali, sign L IV Křb Zderaz n. 130. —Sigillum: imago cuiusdam staturae, manu dextra quasi beneficentis; S. JEL CONIS. PLBI. IN./ VRNA. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 37 n. 386. — [L]. a) locus decolor. — b) in orig. sequitur iterum: Sderaziensis. — c) in orig. sequitur: millmi, quod dele- tum est. 1468) 1363 aug. 10. Roudnice. Guillelmus de Lestkov officialis curiae archiepiscopalis Pragensis creatur. Notandum, quod a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die s. Laurencii mart. in castro Rudnicensi, Prag. dioc., rev. pater d. Arnestus, s. Pragensis eccl. archi- episcopus, fecit et creavit officialem curie sue ven. v. d. Wilhelmum de Lescow, decanum Wissegradensem et canonicum Pragensis eccl. Adnot. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 7. — [MJ.
884 Regesta Bohemiae et Moraviae. fratres Cruciferos monasterii Zderasiensis parte ex una et Velislaum, plebanum in villa Jirny, parte ex altera vertentis acta enuntiat. In nom. dom. am. Anno nativitatis eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo tercio, ind. prima, die VIIIa) m. aug., hora tercia, pont. — d. Urbani —— pape quinti a. primo, in mei notarii publ. et testium subscriptorum presencia constituti personaliter honn. et religg. vv. dd. Otyko prior, Hasko commendator, Nicolaus dictus cantor et Mauricius, fratres Cruciferi monasterii Sderaziensis Nove civitatis Pragensis, ex una et discr. v. d. Welislaus, plebanus eccl. in villa Jurna, de et super [decimis curiarum]a) monasterii predicti in villis Seystogewicz et Horuschan situatarum inter se tractantes ipse d. Welislaus ammonuit et petivit decimas ex gracia de dictis curiis propter labores eta) servicia, quod servitoribus monasterii ibidem ecclesiastica sacramenta et alia iura ecclesiastica ministraret, cui re- spondentes dicti domini .. Cruciferi dixerunt dictas curias in nullis decimis esse obligatas nec obligari pro eo, quod per se tolerent easdem, subiungentes tamen affirmarunt et nomine eorum ac monasterii promiserunt ipsum d. Welislaum predictum propter sua servicia et ministraciones sacramentorum ac iurium ecclesiasticorum dictis servitoribus exhibendas velle respicere in annonarum decimis aliquibus, si eas voluerit suscipere de gracia speciali et non iure exigente, super quibus memoratus d. Welislaus plebanus recongnoscens affirmavit se a tempore regiminis dicte sue ecclesie recepisse a dictis curiis et a qualibet earum VIII capecia magna, que rustici et robotarii ibidem metunt, videlicet II capecia siliginis, duo tritici, duo ordei et duo avene et hoc de gracia et non de iure et eodem modo petit et ammonet pro eisdem, de quibus omnibus dicti domini hincinde petiverunt sibi unum vel plura per me fieri publica in- strumenta. Acta sunt hec in ambitu monasterii Sderaziensisb) predicti sub a. d.°), in- diccione, die, mense, hora, pontificatus et loco, quibus supra, presentibus discrr. vv. dd. Nicolao de Meczyna, Dobischio presbyteris et magistro Sdenkone fratre d. Nicolai preposi- ti, fidelibus testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Welislaus, plebanus in Jurna, in testimonium et ad certitudinem premissorum meum huic publico instrumento appendi sigillum. Et ego Johannes Petri quondam de Wratislavia, publ. auct. imperiali notarius ammoni- cioni, responsioni, recognicioni et sigilli appensioni — dum fierent ——una cum predictis testibus presens interfui eaque ad requisicionem dictarum parcium propria manu conscripsi et publicavi singno et nomine meis consuetis consignavi in testimonium omnium premisso- rum. Orig. perg., laesum, cum sig. de cera comm. in press. perg. Pragae olim in archivo praepositurae Custo- dum s. Sepulcri in Zderaz, postea in bibliotheca Nat. et univ., sign. 314, nunc vero in archivo publico centrali, sign L IV Křb Zderaz n. 130. —Sigillum: imago cuiusdam staturae, manu dextra quasi beneficentis; S. JEL CONIS. PLBI. IN./ VRNA. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 37 n. 386. — [L]. a) locus decolor. — b) in orig. sequitur iterum: Sderaziensis. — c) in orig. sequitur: millmi, quod dele- tum est. 1468) 1363 aug. 10. Roudnice. Guillelmus de Lestkov officialis curiae archiepiscopalis Pragensis creatur. Notandum, quod a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die s. Laurencii mart. in castro Rudnicensi, Prag. dioc., rev. pater d. Arnestus, s. Pragensis eccl. archi- episcopus, fecit et creavit officialem curie sue ven. v. d. Wilhelmum de Lescow, decanum Wissegradensem et canonicum Pragensis eccl. Adnot. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 7. — [MJ.
Strana 885
Anus 1363 aug. 8.— 12. 885 1469) 1363 aug. 11. Krčín. Nevlas dictus de Skalice profitetur villam Pertoltice, quam sibi filiaster suus Albertus de Svatoňovice pro debito cessit, verum patrimonium dicti Alberti esse; sed in proximis sedecim annis, incipiens a festo b. Mariae Assumptionis proxime futuro, sibi licet praefatam villam vendere aut obligare personae, cui sibi placuerit, sine quocumque iam dicti Alberti impedimento; elapsis autem sedecim annis Nevlas villam Pertoltice cum omnibus pertinentiis et iuribus Alberto aut eius heredibus reddere debet. , quod Alberthus de Swatho- Nos Newhlass dictus de Scalicz volumus constare u. nyewicz, filiaster noster carissimus, condescendit nobis villam Pertolticz dictam in debito, quem (!) tenebatur Marquardo, fratri suo uterino, pro vera sua porcione et ipsam pecuniam Alberthus prenominatus ad nos promisit et ad alios amicos. Extunc nos Newhlass predictus de maturo consilio amicorum nostrorum parte utraque fecimus graciose et caritative ad sepedictum Alberthum et ad heredes suos legitimos profitemur recognoscentes, quod sepe- dicta villa Pertolticz est predicti Alberthi et heredum suorum verum patrimonium. Tandem quia nos Newhlass una cum heredibus nostris legitimis prelibatam villam debemus in pos- sessione habere et tenere a festo et die b. Marie virg. Assumpcionis proxime affuturo cum omnibus iuribus et utilitatibus universis, id quod (!) ad predictam villam pertinent et di- noscuntur, usque ad evolucionem sedecim annorum itaque, quod prefatam villam possimus vendere et obligare tali iure, quo nos possidemus et tenemus, homini et persone cuicumque nobis placuerit sine et absque predicti Alberthi et heredum suorum impedimento. Cum vero anni predicti sedecim exspiraverint, tunc nos pretactus Newhlass promittimus prefato Al- bertho et heredibus suis necnon ad manus nobb. et strenuum (!) vv., videlicet Johanni de Skuhrow, Czienkoni de Zampach, dicto de Potenstein, Henzlino et Pothe, fratribus de Tur- gow, Herssoni de Peczska et Herssoni de Giegne, cum per predictos moniti et requisiti fuerimus, de prescripta villa Pertolticz condescendere debemus ac promittimus et tenemur. Quod si non fecerimus, ut predicitur, extunc statim predictus Alberthus una cum liberis suis ac predictis, ad quos promittitur, habent plenam et omnimodam potestatem ac possunt se intromittere de villa prenominata sine omni nostra contradicione et locucione. Si vero nos Newhlass vel heredes nostri aut ille, qui in possessione predicte ville fuerit, erga promissa predicta quid contradixerint, tunc nos Newhlass recognoscimus quia contra fidem suam et honorem suum loquerentur. Et quicumque de pleno consensu et voluntate predicti Alberthi et heredum suorum seu predictorum, quibus promittitur, presens scriptum habuerit, sibi ius monicionis et intromissionis de supradictis competit eorundem. In quorum evidens testimonium sigillum nostrum principale et nobb. vv. sigilla subscriptorum in testimonium rogatorum, videlicet Sezeme de Dobrusca, Johannis de Potenstein, Dluzconis et Johannis fratrum de Wesselicz et Wenceslai dicti de Bremni alias Czidlina presentibus duximus ap- pendenda. Dat. et act. in Kriczin a. d. millesimo CCC° LXIII° proxima feria sexta ante diem b. Marie virg. Assumpcionis. Orig. perg. cum 6 sigg. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii in Krasnobór (Grüssau), nunc vero in archivo publico Vratislaviensi, sign. Krasnobór 110. Sigilla: 1) in clipeo stapia; S.NEV IIII. D. SCALICZ., cf. Sedláček, Ceskomoravská heraldika p. 220. 2) valde laesum. 3) tres baltei accline positi; IANKONIS. D. POIJIIII EIN. cf. Sedláček l. c. p. 36. 4) laesum: leo crescens, cf. Sedláček, 1. c. p. 259, litterae circumferentiales paulum clarae. 5) laesum, signum in clipeo idem ut 4). 6) laesum, solum parva pars servatur, in clipeo galea alata, ef. Sedláček, l. c. p. 105. — Ed. Ludewig, Reliquiae manuscriptorum dipl. VI p. 396 n. 13. — [L]. 1470) 1363 aug. 12. Vindobonae. Clemens, abbas monasterii b. Mariae Scotorum Vindobonae, omnibus praelatis, praeposi- tis, canonicis aliisque personis ecclesiasticis nec non notariis publicis Olomucensis dioec.
Anus 1363 aug. 8.— 12. 885 1469) 1363 aug. 11. Krčín. Nevlas dictus de Skalice profitetur villam Pertoltice, quam sibi filiaster suus Albertus de Svatoňovice pro debito cessit, verum patrimonium dicti Alberti esse; sed in proximis sedecim annis, incipiens a festo b. Mariae Assumptionis proxime futuro, sibi licet praefatam villam vendere aut obligare personae, cui sibi placuerit, sine quocumque iam dicti Alberti impedimento; elapsis autem sedecim annis Nevlas villam Pertoltice cum omnibus pertinentiis et iuribus Alberto aut eius heredibus reddere debet. , quod Alberthus de Swatho- Nos Newhlass dictus de Scalicz volumus constare u. nyewicz, filiaster noster carissimus, condescendit nobis villam Pertolticz dictam in debito, quem (!) tenebatur Marquardo, fratri suo uterino, pro vera sua porcione et ipsam pecuniam Alberthus prenominatus ad nos promisit et ad alios amicos. Extunc nos Newhlass predictus de maturo consilio amicorum nostrorum parte utraque fecimus graciose et caritative ad sepedictum Alberthum et ad heredes suos legitimos profitemur recognoscentes, quod sepe- dicta villa Pertolticz est predicti Alberthi et heredum suorum verum patrimonium. Tandem quia nos Newhlass una cum heredibus nostris legitimis prelibatam villam debemus in pos- sessione habere et tenere a festo et die b. Marie virg. Assumpcionis proxime affuturo cum omnibus iuribus et utilitatibus universis, id quod (!) ad predictam villam pertinent et di- noscuntur, usque ad evolucionem sedecim annorum itaque, quod prefatam villam possimus vendere et obligare tali iure, quo nos possidemus et tenemus, homini et persone cuicumque nobis placuerit sine et absque predicti Alberthi et heredum suorum impedimento. Cum vero anni predicti sedecim exspiraverint, tunc nos pretactus Newhlass promittimus prefato Al- bertho et heredibus suis necnon ad manus nobb. et strenuum (!) vv., videlicet Johanni de Skuhrow, Czienkoni de Zampach, dicto de Potenstein, Henzlino et Pothe, fratribus de Tur- gow, Herssoni de Peczska et Herssoni de Giegne, cum per predictos moniti et requisiti fuerimus, de prescripta villa Pertolticz condescendere debemus ac promittimus et tenemur. Quod si non fecerimus, ut predicitur, extunc statim predictus Alberthus una cum liberis suis ac predictis, ad quos promittitur, habent plenam et omnimodam potestatem ac possunt se intromittere de villa prenominata sine omni nostra contradicione et locucione. Si vero nos Newhlass vel heredes nostri aut ille, qui in possessione predicte ville fuerit, erga promissa predicta quid contradixerint, tunc nos Newhlass recognoscimus quia contra fidem suam et honorem suum loquerentur. Et quicumque de pleno consensu et voluntate predicti Alberthi et heredum suorum seu predictorum, quibus promittitur, presens scriptum habuerit, sibi ius monicionis et intromissionis de supradictis competit eorundem. In quorum evidens testimonium sigillum nostrum principale et nobb. vv. sigilla subscriptorum in testimonium rogatorum, videlicet Sezeme de Dobrusca, Johannis de Potenstein, Dluzconis et Johannis fratrum de Wesselicz et Wenceslai dicti de Bremni alias Czidlina presentibus duximus ap- pendenda. Dat. et act. in Kriczin a. d. millesimo CCC° LXIII° proxima feria sexta ante diem b. Marie virg. Assumpcionis. Orig. perg. cum 6 sigg. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii in Krasnobór (Grüssau), nunc vero in archivo publico Vratislaviensi, sign. Krasnobór 110. Sigilla: 1) in clipeo stapia; S.NEV IIII. D. SCALICZ., cf. Sedláček, Ceskomoravská heraldika p. 220. 2) valde laesum. 3) tres baltei accline positi; IANKONIS. D. POIJIIII EIN. cf. Sedláček l. c. p. 36. 4) laesum: leo crescens, cf. Sedláček, 1. c. p. 259, litterae circumferentiales paulum clarae. 5) laesum, signum in clipeo idem ut 4). 6) laesum, solum parva pars servatur, in clipeo galea alata, ef. Sedláček, l. c. p. 105. — Ed. Ludewig, Reliquiae manuscriptorum dipl. VI p. 396 n. 13. — [L]. 1470) 1363 aug. 12. Vindobonae. Clemens, abbas monasterii b. Mariae Scotorum Vindobonae, omnibus praelatis, praeposi- tis, canonicis aliisque personis ecclesiasticis nec non notariis publicis Olomucensis dioec.
Strana 886
886 Regesta Bohemiae et Moraviae. mandat, ut Albertum et Guillelmum fratres de Zlin alias de Sternberg et Fridericum de Stulbach publice excomunicatos pronuntient et interdictum in locis, ubi praedicti morantur, servari faciant. Clemens, div. miser. abbas monasterii b. Marie Scotorum in Wienna ord. s. Benedicti, Pataviensis dioc., principalis et perpetuus conservator monasteriorum Cyst. ord. a sede apost. specialiter deputatus, venn. et circumspectis vv. dd. universis et singulis Olomucensis Maioris ac ipsius civitatis et dyocesis collegiatarum eccl. prelatis, prepositis, decanis, custo- dibus, canonicis et beneficiatis ceterisque parrochialium eccl. rectoribus curatis vel non cu- ratis et eorum locatenentibus ac publicis notariis per easdem constitutis salutem in domino et mandatis nostris, ymmo verius apostolicis, firmiter obedire. Noveritis nos super quadam diffinitiva sentencia per nos iam dudum super villis, videlicet Wyssokepuele, Wyssokalhota alias Hrosenkow, Schonow, Lypa, Lescowecz, Polenka, Pyrlow, Posdgyechow et media villa Zelychowicz pro religg. vv. abbate et conventu monasterii in Smilnhaym, ord. Cyst., Olom. dyoc., et contra nobb. vv. Albertum dictum Alschik et Wilhelmum fratres de Slyna alias de Sternberg nuncupatos et pro eisdem abbate et conventu ac contra nob. Friduschium de Stûlbach super quadam silva Rassyn vocata ac super nonnullis aliis bonis ac iniuriis, dampnis et manifestis violenciis et interesse lata, certos processus contra eosdem nobiles fecisse excommunicacionis et alias sentencias continentes, ut ipsa bona infra certum tempus eisdem abbati et conventui restituere ac de quibusdam perceptis et expensis tunc in dictis nostris processibus contentis, in quibus eos eciam sentencialiter condempnavimus, integre satisfacere deberent, ac quod iidem demum super hiis virtute huiusmodi nostrorum processuum per nonnullos collegiatarum et eciam parrochialium eccl. prelatos et rectores dicte dyocesis, nostros in hac parte commissarios, in ecclesiis ipsis publice sint moniti et deinde, dum parere contempserunt, per eosdem sunt excommunicati publice nunciati.1) Ipsosque Albertum et Wilhelmum demum et successive eciam huius contumacia et rebellione eorum exigentibus cum participantibus fecerimus aggravari et gravavimus ipsos ac interdictum ecclesiaticum in ipsorum certa loca et specialiter, ubi ius obtinent patronatus, posuerimus et ea subiecimus huiusmodi interdicto iusticia mediante nec adhuc curant parere, ut tenentur, de quibus nobis per patentes litteras dictorum plebanorum sigillis sigillatas extitit facta plena fides. Quare fuimus pro parte abbatis et conventus predictorum cum instancia requisiti, ut ad ulteriorem execucionem predicti negocii procedere dignaremur. Nos itaque consideratis contemptu et rebellione eorumdem Alberti, Wilhelmi et Friduschii et eciam quia crescente contuma- cia crescere debet et pena, ideoque vobis subdelegatis nostris predictis omnibus et singulis in solidum in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena, quam in vos et vestrum quemlibet terna dierum canonica monicione premissis, si ea neglexeritis, que vobis committimus, ferimus in hiis scriptis, districte precipiendo mandamus, quatenus Albertum et Wilhelmum fratres de Slyna ac Friduschium de Stuelbach predictos omnes et singulos et cum ipsis participantes iuxta continenciam priorum litterarum nostrarum publice excom- municatos nuncietis et nunciari sine intermissione faciatis et nichilominus ecclesiasticum interdictum in locis eorum sine intermissione, in aliis vero civitatibus, villis, opidis, castris, fortaliciis, ad que eos vel alterum ipsorum declinare aut moram trahere seu transire con- tigerit, interim quod ibi moram traxerint seu manserint, et tribus diebus post ipsorum recessum inclusive, huiusmodi ecclesiasticum interdictum, quod in ipsa loca ferimus in hiis scriptis, inviolabiliter et sine intermissione servari faciatis et servetis tam diu, donec predicti rebelles et s. matris ecclesie contemptores ad cor redeuntes mandatis s. matris ecclesie et nostris parere venerint et aliud a nobis receperitis in mandatis; fidem vero vestre execucionis nobis facite vestris scripturis et sigillis. In quorum omnium et singulorum testimonium pre- sentes litteras seu presens publicum instrumentum per Albertum de Vischhausen, notarium publ. et scribam nostrum scribi et publicari mandavimus nostrique sigilli appensione et ipsius notarii signo et subscripcione mandavimus communiri. Act. et dat. in dicto nostro mona-
886 Regesta Bohemiae et Moraviae. mandat, ut Albertum et Guillelmum fratres de Zlin alias de Sternberg et Fridericum de Stulbach publice excomunicatos pronuntient et interdictum in locis, ubi praedicti morantur, servari faciant. Clemens, div. miser. abbas monasterii b. Marie Scotorum in Wienna ord. s. Benedicti, Pataviensis dioc., principalis et perpetuus conservator monasteriorum Cyst. ord. a sede apost. specialiter deputatus, venn. et circumspectis vv. dd. universis et singulis Olomucensis Maioris ac ipsius civitatis et dyocesis collegiatarum eccl. prelatis, prepositis, decanis, custo- dibus, canonicis et beneficiatis ceterisque parrochialium eccl. rectoribus curatis vel non cu- ratis et eorum locatenentibus ac publicis notariis per easdem constitutis salutem in domino et mandatis nostris, ymmo verius apostolicis, firmiter obedire. Noveritis nos super quadam diffinitiva sentencia per nos iam dudum super villis, videlicet Wyssokepuele, Wyssokalhota alias Hrosenkow, Schonow, Lypa, Lescowecz, Polenka, Pyrlow, Posdgyechow et media villa Zelychowicz pro religg. vv. abbate et conventu monasterii in Smilnhaym, ord. Cyst., Olom. dyoc., et contra nobb. vv. Albertum dictum Alschik et Wilhelmum fratres de Slyna alias de Sternberg nuncupatos et pro eisdem abbate et conventu ac contra nob. Friduschium de Stûlbach super quadam silva Rassyn vocata ac super nonnullis aliis bonis ac iniuriis, dampnis et manifestis violenciis et interesse lata, certos processus contra eosdem nobiles fecisse excommunicacionis et alias sentencias continentes, ut ipsa bona infra certum tempus eisdem abbati et conventui restituere ac de quibusdam perceptis et expensis tunc in dictis nostris processibus contentis, in quibus eos eciam sentencialiter condempnavimus, integre satisfacere deberent, ac quod iidem demum super hiis virtute huiusmodi nostrorum processuum per nonnullos collegiatarum et eciam parrochialium eccl. prelatos et rectores dicte dyocesis, nostros in hac parte commissarios, in ecclesiis ipsis publice sint moniti et deinde, dum parere contempserunt, per eosdem sunt excommunicati publice nunciati.1) Ipsosque Albertum et Wilhelmum demum et successive eciam huius contumacia et rebellione eorum exigentibus cum participantibus fecerimus aggravari et gravavimus ipsos ac interdictum ecclesiaticum in ipsorum certa loca et specialiter, ubi ius obtinent patronatus, posuerimus et ea subiecimus huiusmodi interdicto iusticia mediante nec adhuc curant parere, ut tenentur, de quibus nobis per patentes litteras dictorum plebanorum sigillis sigillatas extitit facta plena fides. Quare fuimus pro parte abbatis et conventus predictorum cum instancia requisiti, ut ad ulteriorem execucionem predicti negocii procedere dignaremur. Nos itaque consideratis contemptu et rebellione eorumdem Alberti, Wilhelmi et Friduschii et eciam quia crescente contuma- cia crescere debet et pena, ideoque vobis subdelegatis nostris predictis omnibus et singulis in solidum in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena, quam in vos et vestrum quemlibet terna dierum canonica monicione premissis, si ea neglexeritis, que vobis committimus, ferimus in hiis scriptis, districte precipiendo mandamus, quatenus Albertum et Wilhelmum fratres de Slyna ac Friduschium de Stuelbach predictos omnes et singulos et cum ipsis participantes iuxta continenciam priorum litterarum nostrarum publice excom- municatos nuncietis et nunciari sine intermissione faciatis et nichilominus ecclesiasticum interdictum in locis eorum sine intermissione, in aliis vero civitatibus, villis, opidis, castris, fortaliciis, ad que eos vel alterum ipsorum declinare aut moram trahere seu transire con- tigerit, interim quod ibi moram traxerint seu manserint, et tribus diebus post ipsorum recessum inclusive, huiusmodi ecclesiasticum interdictum, quod in ipsa loca ferimus in hiis scriptis, inviolabiliter et sine intermissione servari faciatis et servetis tam diu, donec predicti rebelles et s. matris ecclesie contemptores ad cor redeuntes mandatis s. matris ecclesie et nostris parere venerint et aliud a nobis receperitis in mandatis; fidem vero vestre execucionis nobis facite vestris scripturis et sigillis. In quorum omnium et singulorum testimonium pre- sentes litteras seu presens publicum instrumentum per Albertum de Vischhausen, notarium publ. et scribam nostrum scribi et publicari mandavimus nostrique sigilli appensione et ipsius notarii signo et subscripcione mandavimus communiri. Act. et dat. in dicto nostro mona-
Strana 887
Annus 1363 aug. 12.— 18. 887 sterio die duodecima m. aug. a. d. M° CCC° sexagesimo tercio, ind. prima, pont. ss. in Cr. patris et domini nostri d. Urbani —— pape quinti a. primo, presentibus honn. et discrr. vv. dd. Petro de Naussedlicz camerario, Petro de Czlewings, Nicolao de Ratybur, cler. nota- riis publ. Wratislaviensis et Olomucensis dyoc., et pluribus aliis fidedignis testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Albertus Nycolai de Vischhausen, cler. Sambiensis dyoc., publ. imper. auct. notarius et dicti d. abbatis scriba supradictis omnibus et singulis, dum geruntur et fierent, — et presens instrumentum propria manu una cum supradictis testibus presens interfui — scripsi et signo meo ac subscripcione signavi requisitus in testimonium premissorum. Orig. perg. cum signo notarii et sigillo in press. perg., avulso, Pragae in archivo publico centrali sign. AMN A n. 110. In dorso manu saec. X V: Excomunicacio et interdictum contra Alschonem Wilhelmum fratres de Slyna et Friduschium de Stuelbach XII die m. aug. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IXp. 239 n. 319. — [L]. 1) Cf. supra n. 828. 1471) 1363 aug. 14. [Pragae]. Iudex, iurati totaque communitas Minoris civitatis Pragensis se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque, quan- documque ab imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore desig- natis tradituros esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas Minoris civitatis Pragensis recognoscimus u. nos —— (Sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1440 typis excusis) annonas si- liginis apud nos in reposito habere, videlicet sexingentas strichones nostre civitati inpositas. —Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia Assumpcionis b. virg. Marie. Orig. perg. cum sigillo de cera comm. in press. perg. (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých p. 153, imago 23) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/12. — [L]. 1472) 1363 aug. 15. Theodericus Minardi, praepositus ecclesiae Slanensis, Pragensis dioec., promittit se ca- merae apostolicae 50 flor. auri vel plus, si dimidium fructuum plus valeat, infra unum annum solvere et cameram praedictam de vero valore praepositurae per litteras collectoris vel episcopi dictae dioecesis certificare velle. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 6 fol. 77 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 127 n. 200. — [L]. 1473) 1363 aug. 18. Avinione. Urbanus papa V priore generali et fratribus ord. Heremitarum s. Augustini petentibus omnibus patriarchis, archiepiscopis, episcopis et electis mandat, ut professores et fratres dicti ordinis sine debita licentia hunc ordinem egredientes et ad alios ordines se transferentes ad recessum ad ordinem praefatum cogant. —— salutem etc. Iustis petitionibus supplicum Venn. fratribus universis patriarchis Dat. Auinione XV kal. sept. a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 154 fol. 637v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 127 n. 201. — [L].
Annus 1363 aug. 12.— 18. 887 sterio die duodecima m. aug. a. d. M° CCC° sexagesimo tercio, ind. prima, pont. ss. in Cr. patris et domini nostri d. Urbani —— pape quinti a. primo, presentibus honn. et discrr. vv. dd. Petro de Naussedlicz camerario, Petro de Czlewings, Nicolao de Ratybur, cler. nota- riis publ. Wratislaviensis et Olomucensis dyoc., et pluribus aliis fidedignis testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Albertus Nycolai de Vischhausen, cler. Sambiensis dyoc., publ. imper. auct. notarius et dicti d. abbatis scriba supradictis omnibus et singulis, dum geruntur et fierent, — et presens instrumentum propria manu una cum supradictis testibus presens interfui — scripsi et signo meo ac subscripcione signavi requisitus in testimonium premissorum. Orig. perg. cum signo notarii et sigillo in press. perg., avulso, Pragae in archivo publico centrali sign. AMN A n. 110. In dorso manu saec. X V: Excomunicacio et interdictum contra Alschonem Wilhelmum fratres de Slyna et Friduschium de Stuelbach XII die m. aug. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IXp. 239 n. 319. — [L]. 1) Cf. supra n. 828. 1471) 1363 aug. 14. [Pragae]. Iudex, iurati totaque communitas Minoris civitatis Pragensis se pro Karolo imperatore et rege eiusque heredibus, Bohemiae regibus, certam siliginis copiam reposituros eamque, quan- documque ab imperatore aut eius heredibus requisiti erunt, personis ad hoc ab imperatore desig- natis tradituros esse promittunt. Nos .. iudex et .. iurati totaque communitas Minoris civitatis Pragensis recognoscimus u. nos —— (Sequitur tenor fere consonus cum litteris sub n. 1440 typis excusis) annonas si- liginis apud nos in reposito habere, videlicet sexingentas strichones nostre civitati inpositas. —Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia Assumpcionis b. virg. Marie. Orig. perg. cum sigillo de cera comm. in press. perg. (cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých p. 153, imago 23) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 575 n. 398/12. — [L]. 1472) 1363 aug. 15. Theodericus Minardi, praepositus ecclesiae Slanensis, Pragensis dioec., promittit se ca- merae apostolicae 50 flor. auri vel plus, si dimidium fructuum plus valeat, infra unum annum solvere et cameram praedictam de vero valore praepositurae per litteras collectoris vel episcopi dictae dioecesis certificare velle. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 6 fol. 77 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 127 n. 200. — [L]. 1473) 1363 aug. 18. Avinione. Urbanus papa V priore generali et fratribus ord. Heremitarum s. Augustini petentibus omnibus patriarchis, archiepiscopis, episcopis et electis mandat, ut professores et fratres dicti ordinis sine debita licentia hunc ordinem egredientes et ad alios ordines se transferentes ad recessum ad ordinem praefatum cogant. —— salutem etc. Iustis petitionibus supplicum Venn. fratribus universis patriarchis Dat. Auinione XV kal. sept. a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 154 fol. 637v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 127 n. 201. — [L].
Strana 888
888 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1474) 1363 aug. 18. Avinione. Urbanus papa V priore et fratribus ord. Heremitarum s. Augustini necnon monialibus dicti ordinis petentibus ipsis concedit, ut monasteria monialium ordinis praefati extra muros civitatum sita cum consensu dioecesanorum dominorumque temporalium infra muros civita- tum fundare et construere ipsis liceat. Dil. fil. .. priori et fratribus ord. Heremitarum s. Augustini salutem etc. Precibus vestris Dat. Auinione XV kal. sept. a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 154 fol. 639r ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 128 n. 202. — [L]. 1475) 1363 aug. 18. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, receptis litteris Urbani papae V, 8. die m. nov. a. 1362 Avinione datis (vide supra n. 1261), ecclesiam parochialem in Rokycany in conventualem praeposituram ord. s. Augustini erigit et reditus ad rectorem eiusdem ecclesiae spectantes prae- posito et conventui dicti ordinis adiungit; cetera, quae archiepiscopo in litteris apostolicis com- missa sunt, arduis negotiis nunc praepeditus, tempore opportuno se eficere velle promittit. Arnestus, dei et apost. sedis gr. archiepiscopus s. Pragensis eccl., ad perpetuam rei memoriam. Sanctissimi in Cr. patris et domini, d. Urbani, div. prov. pape quinti, literas eius, vera bulla plumbea in filis sericeis bullatas, omni suspicione carentes, recepimus, quarum tenor sequitur in hec verba: Urbanus episcopus — — (Sequuntur litterae Urbani papae, quas supra sub n. 1261 typis excusas invenies). Nos vero dictis litteris receptis et earum tenore considerato sapientum consilio prehabito ad honorem dei omnipotentis et glor. virg. matris eius Mariae et omnium sanctorum predictam eccl. parrochialem in Roky- czano in regularem et conventualem preposituram ereximus et creavimus et erigimus et creamus ac in ea instituendum duximus et instituimus conventum sex canonicorum ord. s. Augustini sic, quod unus ex eis sit prepositus, qui aliis preesse debeat et presit et ipsorum curam gerere debeat et gerat animarum, et alius ex dictis sex canonicis curam animarum parrochianorum eiusdem ecclesie exerceat seu debeat exercere. Insuper predictos eccl. parrochialem in Rokyczano et redditus et proventus ipsius eccl. parrochialis ad rectorem ipsius eccl. parrochialis, qui fuit pro tempore, spectantes eidem preposito et conventui auctoritate apostolica supradicta univimus et unimus ita, quod ipso rectore cedente vel decedente aut ipsam eccl. parrochialem quomodolibet dimittente, dicti prepositus et con- ventus ecclesie ac fructuum, reddituum et proventuum eorumdem possessionem, cuius- cumque licencia minime requisita, propria auctoritate apprehendere et retinere ipsosque fructus, redditus et proventus in suos usus convertere licite valeant, concedimus auctoritate apostolica supradicta. Et quia arduis negociis prepediti constitucionum et statutorum, edi- cionum ac aliorum expedicionum, que nobis dicta auctoritate apostolica sunt commissa, ad presens intendere non valemus, super hiis omnibus nobis auctoritatem plenariam reservamus, promittimus eciam, quod dotacionem, de qua in dictis literis apostolicis habetur mencio, auctore deo predictis impedimentis, quibus nunc impediti sumus, cessantibus, indubitanter faciemus et ad effectum plenarium deducemus. Inhibemus insuper omnibus et singulis Cr. fidelibus presentibus et futuris, ne predictas nostras ordinaciones et disposiciones qua- cumque occasione vel causa infringere attemptent vel presumant aut eisdem ausu quocum- que contraire, decernentes irritum et inane, si secus super hiis a quocumque quavis auctori- tate directe vel indirecte contigerit attemptari. In quorum omnium testimonium et firmi- tatem perpetuam has nostras literas sigillorum nostrorum appensione iussimus communi- ri. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die decima octava m. aug.
888 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1474) 1363 aug. 18. Avinione. Urbanus papa V priore et fratribus ord. Heremitarum s. Augustini necnon monialibus dicti ordinis petentibus ipsis concedit, ut monasteria monialium ordinis praefati extra muros civitatum sita cum consensu dioecesanorum dominorumque temporalium infra muros civita- tum fundare et construere ipsis liceat. Dil. fil. .. priori et fratribus ord. Heremitarum s. Augustini salutem etc. Precibus vestris Dat. Auinione XV kal. sept. a. primo. Ex arch. Vat. R. Av. 154 fol. 639r ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 128 n. 202. — [L]. 1475) 1363 aug. 18. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, receptis litteris Urbani papae V, 8. die m. nov. a. 1362 Avinione datis (vide supra n. 1261), ecclesiam parochialem in Rokycany in conventualem praeposituram ord. s. Augustini erigit et reditus ad rectorem eiusdem ecclesiae spectantes prae- posito et conventui dicti ordinis adiungit; cetera, quae archiepiscopo in litteris apostolicis com- missa sunt, arduis negotiis nunc praepeditus, tempore opportuno se eficere velle promittit. Arnestus, dei et apost. sedis gr. archiepiscopus s. Pragensis eccl., ad perpetuam rei memoriam. Sanctissimi in Cr. patris et domini, d. Urbani, div. prov. pape quinti, literas eius, vera bulla plumbea in filis sericeis bullatas, omni suspicione carentes, recepimus, quarum tenor sequitur in hec verba: Urbanus episcopus — — (Sequuntur litterae Urbani papae, quas supra sub n. 1261 typis excusas invenies). Nos vero dictis litteris receptis et earum tenore considerato sapientum consilio prehabito ad honorem dei omnipotentis et glor. virg. matris eius Mariae et omnium sanctorum predictam eccl. parrochialem in Roky- czano in regularem et conventualem preposituram ereximus et creavimus et erigimus et creamus ac in ea instituendum duximus et instituimus conventum sex canonicorum ord. s. Augustini sic, quod unus ex eis sit prepositus, qui aliis preesse debeat et presit et ipsorum curam gerere debeat et gerat animarum, et alius ex dictis sex canonicis curam animarum parrochianorum eiusdem ecclesie exerceat seu debeat exercere. Insuper predictos eccl. parrochialem in Rokyczano et redditus et proventus ipsius eccl. parrochialis ad rectorem ipsius eccl. parrochialis, qui fuit pro tempore, spectantes eidem preposito et conventui auctoritate apostolica supradicta univimus et unimus ita, quod ipso rectore cedente vel decedente aut ipsam eccl. parrochialem quomodolibet dimittente, dicti prepositus et con- ventus ecclesie ac fructuum, reddituum et proventuum eorumdem possessionem, cuius- cumque licencia minime requisita, propria auctoritate apprehendere et retinere ipsosque fructus, redditus et proventus in suos usus convertere licite valeant, concedimus auctoritate apostolica supradicta. Et quia arduis negociis prepediti constitucionum et statutorum, edi- cionum ac aliorum expedicionum, que nobis dicta auctoritate apostolica sunt commissa, ad presens intendere non valemus, super hiis omnibus nobis auctoritatem plenariam reservamus, promittimus eciam, quod dotacionem, de qua in dictis literis apostolicis habetur mencio, auctore deo predictis impedimentis, quibus nunc impediti sumus, cessantibus, indubitanter faciemus et ad effectum plenarium deducemus. Inhibemus insuper omnibus et singulis Cr. fidelibus presentibus et futuris, ne predictas nostras ordinaciones et disposiciones qua- cumque occasione vel causa infringere attemptent vel presumant aut eisdem ausu quocum- que contraire, decernentes irritum et inane, si secus super hiis a quocumque quavis auctori- tate directe vel indirecte contigerit attemptari. In quorum omnium testimonium et firmi- tatem perpetuam has nostras literas sigillorum nostrorum appensione iussimus communi- ri. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die decima octava m. aug.
Strana 889
Annus 1363 aug. 18.— 19. 889 Orig. perg. cum sig. archiepiscopi Arnesti oblongo mucronato in filis ser., laeso, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 293 (XII 27). — Ed. (paucis solum omissis) Čelakovský, Cod. iur. mun. II in adn. ad n. 400. Extr. Eršil—Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (1419) p. 102 n. 350. — HU — ILJ. 1476) 1363 aug. 18. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Deilevus, Pragensis el Caminensis ecclesiarum canonicus, Arnesti, archiepiscopi Pra- gensis vicarii in spiritualibus generales, petente Petro, plebano parochialis ecclesiae in Oleška (Olesca), Pragensis dioec., litteras, 4. die m. iul. a. 134[3] Pragae datas, quibus Arnestus, illo tempore episcopus Pragensis, eundem Petrum ad ecclesiam in Oleška confirmavit, transcribi et in formam instrumenti publici sub vicariatus sigillo redigi faciunt. — — Dat. et act. Prage in curia notum facimus presenti transumpto publico — — presentibus hon. v. d. Przybicone, archi- archiepiscopali a. d. 1363 die XVIII m. aug. diacono Horssoviensi et correctore cleri, Przysnakone, civi Pragensi, Andrea, familiari d. cancellarii,——. Et ego Conradus quondam Nicolay de Trutnow, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius — scripsi Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6. — [MI. 1477) 1363 aug. 19. Budissae. Karolus imperator el rex se el heredes suos, Bohemiae reges, obstringit Theoderico, archi- episcopo Magdeburgensi, et successoribus eius sine ullo detrimento impedimentoque annuatim 30 sex. solvere, quas civitas Havelberg praedictis archiepiscopis pendere debet,1) si marchionatus Brandenburgensis ex pacto inter Karolum imperatorem el regem et marchiones Brandenburgen- ses facto in regem el successores suos, Bohemiae reges, devolvetur. ——: Wann wir mit den hochgeb. Ludweige genant — bekennen und tun kunt — — eczlei- dem Rômer und Otte gebrudern, markgrafen czu Brandemburk und ezu Lusicz, Der geben ist czu Bud- cher teiding sachen und ordenunge ubereinkomen syn syn — 1363 iare an dem sunnabunde noch unserer Vrowen tage, als sie czu himele em- pfangen wart, unserer reiche des Romischen i. d. achczenden, des Behmischen i. d. Per d. imperatorem P. Jawren- sibenczendem und des keis. i. d. nuwnden iare. R. Johannes Saxo. sis. Orig. perg. cum sig. in press. perg., deperd., Magdeburgae in archivo publico, sign. Erzstift Magde- burg LA d 5. Ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. I, 3 p. 294 n. 8. — Contulit Mendl. — [LJ. 1) Ad hace of. litteras Ludovici Romani 29. die m. iun. a. 1356 necnon 2. die apr. a. 1359 datas, quae upud Riedel, 1. c. p. 290 n. 4 et 292 n. 6 lypis excusae exstant. 1478) 1363 aug. 19. Budissae. Karolus imperator el rex pro se suosque heredes, Bohemiae reges, consilio et universitati civitatis Stendal promiltil se et illos omnia civitatis privilegia et libertates servare velle, si mar- chionatus Brandenburgensis ex pacto inter Karolum imperatorem et regem parte ex una et marchionem Ludovicum Romanum eiusque fratrem Ottonem parte ex altera facto ad se suosque successores devolvetur.
Annus 1363 aug. 18.— 19. 889 Orig. perg. cum sig. archiepiscopi Arnesti oblongo mucronato in filis ser., laeso, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 293 (XII 27). — Ed. (paucis solum omissis) Čelakovský, Cod. iur. mun. II in adn. ad n. 400. Extr. Eršil—Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby předhusitské (1419) p. 102 n. 350. — HU — ILJ. 1476) 1363 aug. 18. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Deilevus, Pragensis el Caminensis ecclesiarum canonicus, Arnesti, archiepiscopi Pra- gensis vicarii in spiritualibus generales, petente Petro, plebano parochialis ecclesiae in Oleška (Olesca), Pragensis dioec., litteras, 4. die m. iul. a. 134[3] Pragae datas, quibus Arnestus, illo tempore episcopus Pragensis, eundem Petrum ad ecclesiam in Oleška confirmavit, transcribi et in formam instrumenti publici sub vicariatus sigillo redigi faciunt. — — Dat. et act. Prage in curia notum facimus presenti transumpto publico — — presentibus hon. v. d. Przybicone, archi- archiepiscopali a. d. 1363 die XVIII m. aug. diacono Horssoviensi et correctore cleri, Przysnakone, civi Pragensi, Andrea, familiari d. cancellarii,——. Et ego Conradus quondam Nicolay de Trutnow, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius — scripsi Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6. — [MI. 1477) 1363 aug. 19. Budissae. Karolus imperator el rex se el heredes suos, Bohemiae reges, obstringit Theoderico, archi- episcopo Magdeburgensi, et successoribus eius sine ullo detrimento impedimentoque annuatim 30 sex. solvere, quas civitas Havelberg praedictis archiepiscopis pendere debet,1) si marchionatus Brandenburgensis ex pacto inter Karolum imperatorem el regem et marchiones Brandenburgen- ses facto in regem el successores suos, Bohemiae reges, devolvetur. ——: Wann wir mit den hochgeb. Ludweige genant — bekennen und tun kunt — — eczlei- dem Rômer und Otte gebrudern, markgrafen czu Brandemburk und ezu Lusicz, Der geben ist czu Bud- cher teiding sachen und ordenunge ubereinkomen syn syn — 1363 iare an dem sunnabunde noch unserer Vrowen tage, als sie czu himele em- pfangen wart, unserer reiche des Romischen i. d. achczenden, des Behmischen i. d. Per d. imperatorem P. Jawren- sibenczendem und des keis. i. d. nuwnden iare. R. Johannes Saxo. sis. Orig. perg. cum sig. in press. perg., deperd., Magdeburgae in archivo publico, sign. Erzstift Magde- burg LA d 5. Ed. Riedl, Cod. dipl. Brandenburg. I, 3 p. 294 n. 8. — Contulit Mendl. — [LJ. 1) Ad hace of. litteras Ludovici Romani 29. die m. iun. a. 1356 necnon 2. die apr. a. 1359 datas, quae upud Riedel, 1. c. p. 290 n. 4 et 292 n. 6 lypis excusae exstant. 1478) 1363 aug. 19. Budissae. Karolus imperator el rex pro se suosque heredes, Bohemiae reges, consilio et universitati civitatis Stendal promiltil se et illos omnia civitatis privilegia et libertates servare velle, si mar- chionatus Brandenburgensis ex pacto inter Karolum imperatorem et regem parte ex una et marchionem Ludovicum Romanum eiusque fratrem Ottonem parte ex altera facto ad se suosque successores devolvetur.
Strana 890
890 Regesta Bohemiae et Moraviae. — bekennen und tun kunt ——: wann wir mit den hochgeb. Ludwige genant der Romer Der geben ist zu Budyssyn ——1363 iare an dem sunabend nach Unser frowen tag, als sy zu hymel emphangen wart, unserr reiche des romischen i. d. achzenden, des bemischen i. d. siebenzenden und d. keis. i. d. neuden iare.1) Ex orig. archivi civitatis Slendal ed. Gercken, Diplomataria veteris marchiae Brandenburgensis I p. 147 n. 57. — [L]. 1) Eodem modo Karolus imperator el rex 19. die m. aug. consilio el universitati civitatis Salzwedel privi- legia et libertates, quas eis quondam marchionissae et comitissae Brandenburgenses dederunt servare velle promittit. Cf. Riedl, l. c. 1, 14 p. 133 n. 187. 1479) 1363 aug. 25. Pragae. Cum Petro de Sedlec dispensatur super defectu natalium. Nicolaus prepositus etc. et Detlevus etc. universis et singulis etc. Litteras rev. in Cr. — — (sequitur tenor litterarum patris etc., ut in forma: Ven. ——archiepiscopo Pragensi — 25. die m. maii Avinione datarum, vide supra n. 1417). Quibus quidem litteris etc., ul in — forma. —. Dat. Prage a. d. 1363 die XXV m. aug. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6°. — [M]. 1480) 1363 aug. 27. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem rogat, ut in partibus imperii et regni Bohemiae auxilium praestet prioribus conventuum maioris ultramarini, Tholosani ac Aquensis hospitalis s. Johannis Hierosolimitani, quibus papa plenam potestatem dedit, ut personas hos- pitalis rebelles, qui annuam pensionem solvere recusant, ad eam solvendam cogerent el minus oboedientes etiam cum auxilio potestatis saecularis ad hoc compellerent. Carissimo in Cr. fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug. salutem Dat. Auinione VI kal. sept. a. primo. ad cunctos regulares ordines — —. —. Licet Ex arch. Val. R. Vat. 245 fol. 238 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 132 n. 206. — [L]. 1481) 1363 sept. 1. Moravský Krumlov. Henricus de Lipá, supremus marescallus regni Bohemiae, profitetur se priori et conventui monasterii ord. Heremitarum s. Augustini in civitate Moravský Krumlov alteram dimidiam marcam gr. Prag. moravici numeri annui census de proventibus iudicii praefatae civitatis tollendam pro una lampade super sepulcro patrui sui, Czenkonis de Lipá, die noctuque ardenda donavisse, ius dictam pecuniam redimendi sibi et successoribus suis conservans. Nos Heinricus de Lypa, supremus marschalcus regni Bohemiae, n. f. t. p. u., quod nos in animo nostro crebrius revolventes pure fidei constantiam ac amicabilem sinceritatis affectum, quam et quem quondam nob. v., d. Czenko de Lypa, patruus noster dil., fel. mem., ad nos gessit de profectu nostro, ut amicus sincerus solicite cogitando, quod in eo, quod ipse nos et haeredes nostros, dominos et possessores bonorum in Crumnow post mortem ipsius fecit et constituit, apparet clarius in effectu, quapropter de ipsius patrui nostri, qui nos, dum adhuc in rebus humanis ageret, ut amicus dilexit tenerrime, nuncide ipsius animae remedio lenemur non immerito cogitare. Idcirco nos ad monasterium religg, et deo devoto-
890 Regesta Bohemiae et Moraviae. — bekennen und tun kunt ——: wann wir mit den hochgeb. Ludwige genant der Romer Der geben ist zu Budyssyn ——1363 iare an dem sunabend nach Unser frowen tag, als sy zu hymel emphangen wart, unserr reiche des romischen i. d. achzenden, des bemischen i. d. siebenzenden und d. keis. i. d. neuden iare.1) Ex orig. archivi civitatis Slendal ed. Gercken, Diplomataria veteris marchiae Brandenburgensis I p. 147 n. 57. — [L]. 1) Eodem modo Karolus imperator el rex 19. die m. aug. consilio el universitati civitatis Salzwedel privi- legia et libertates, quas eis quondam marchionissae et comitissae Brandenburgenses dederunt servare velle promittit. Cf. Riedl, l. c. 1, 14 p. 133 n. 187. 1479) 1363 aug. 25. Pragae. Cum Petro de Sedlec dispensatur super defectu natalium. Nicolaus prepositus etc. et Detlevus etc. universis et singulis etc. Litteras rev. in Cr. — — (sequitur tenor litterarum patris etc., ut in forma: Ven. ——archiepiscopo Pragensi — 25. die m. maii Avinione datarum, vide supra n. 1417). Quibus quidem litteris etc., ul in — forma. —. Dat. Prage a. d. 1363 die XXV m. aug. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6°. — [M]. 1480) 1363 aug. 27. Avinione. Urbanus papa V Karolum imperatorem et regem rogat, ut in partibus imperii et regni Bohemiae auxilium praestet prioribus conventuum maioris ultramarini, Tholosani ac Aquensis hospitalis s. Johannis Hierosolimitani, quibus papa plenam potestatem dedit, ut personas hos- pitalis rebelles, qui annuam pensionem solvere recusant, ad eam solvendam cogerent el minus oboedientes etiam cum auxilio potestatis saecularis ad hoc compellerent. Carissimo in Cr. fil. Carolo, Romanorum imperatori semp. aug. salutem Dat. Auinione VI kal. sept. a. primo. ad cunctos regulares ordines — —. —. Licet Ex arch. Val. R. Vat. 245 fol. 238 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 132 n. 206. — [L]. 1481) 1363 sept. 1. Moravský Krumlov. Henricus de Lipá, supremus marescallus regni Bohemiae, profitetur se priori et conventui monasterii ord. Heremitarum s. Augustini in civitate Moravský Krumlov alteram dimidiam marcam gr. Prag. moravici numeri annui census de proventibus iudicii praefatae civitatis tollendam pro una lampade super sepulcro patrui sui, Czenkonis de Lipá, die noctuque ardenda donavisse, ius dictam pecuniam redimendi sibi et successoribus suis conservans. Nos Heinricus de Lypa, supremus marschalcus regni Bohemiae, n. f. t. p. u., quod nos in animo nostro crebrius revolventes pure fidei constantiam ac amicabilem sinceritatis affectum, quam et quem quondam nob. v., d. Czenko de Lypa, patruus noster dil., fel. mem., ad nos gessit de profectu nostro, ut amicus sincerus solicite cogitando, quod in eo, quod ipse nos et haeredes nostros, dominos et possessores bonorum in Crumnow post mortem ipsius fecit et constituit, apparet clarius in effectu, quapropter de ipsius patrui nostri, qui nos, dum adhuc in rebus humanis ageret, ut amicus dilexit tenerrime, nuncide ipsius animae remedio lenemur non immerito cogitare. Idcirco nos ad monasterium religg, et deo devoto-
Strana 891
Annus 1363 aug. 19.— sept. 1. 891 rum prioris et conventus fratrum Haeremitarum ord. s. Augustini in civitate nostra Crum- now, per ipsum d. Czenkonem quondam de novo fundatum, in quo etiam ipse nunc permit- tente domino tumulatus est, ut sua ibidem non deleatur memoria, pro una lampade die noctuque in ipso monasterio in capella Corporis Cristi supra sepulchro ipsius ad laudem et honorem ipsius corporis Cristi perpetue ardenda alteram dimidiam mar. gr. Prag. moravi- calis pagamenti census annui per priorem et conventum monasterii praedicti pro oleo et aliis apparatibus ad ipsam lampadem spectantibus comparandis de proventibus iudicii in civitate nostra Crumnow praedicta in festo b. Michaelis annis singulis percipiendis, deputa- vimus et exnunc damus, concedimus et donamus taliter, quod prior monasterii praedicti, qui nunc est vel succedente tempore fuerit, antedictum censum in termino praedicto annis singulis percipere debeat et providere de indigentiis lampadis huiusmodi tempore compe- tenti sic, quod in praedicta capella et non aliunde sine negligentia qualibet ardeat incessan- ter, mandantes firmiter et districte iudici civitatis praedictae ac etiam officialibus nostris aliis, quicunque ipsum iudicium nostro nomine vel quocunque iure aut titulo alio possede- rint, praesentibus et futuris, quatenus ipsi memorato domino priori, qui pro nunc est aut in praedicto monasterio pro tempore fuerit, censum alteram dimidiam mar. in prae- fato b. Michaelis festo simul sine repugnantia qualibet pro omnibus personis aliis, si quibus aliquas pecunias super ipso iudicio deputaverimus, dare debeat et complere, tali ta- men conditione adiecta, quod nos, nostri haeredes et successores eundem censum cum quintadecima dimidia mar. gr. et pagamenti praedictorum licite redimere et liberare po- terimus, quandocunque nobis vel eis videbitur expedire sic, quod aliunde in bonis et haere- ditatibus aliis cum nostro scitu et consilio certi annui reditus pro eisdem quinta decima di- midia mar. comperantur pro lampade praedicta sic, quod circa eandem nulla negligentia committatur. Harum nostrarum testimonio litterarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia sunt appensa. Dat. Chrumnow a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die s. Egidii. E copia archivi olim monasterii ad s. Thomam (sign. F 36 n. 624), nunc vero publici Brunae ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 241 n. 320. — [L]. 1482) 1363 sept. 1. Bozděch de Svinná, Bušek de Mostiště, Johannes et Oneš de Hřešihlavy monasterio s. Spiritus, ord. fratrum Praedicatorum in civitate Plzeň, et specialiter altari s. Trinitatis et b. Laurentii per ipsos de novo fundato et erecto, diversos census conferunt; fratres dicti monasterii cotidie unam missam et semel in quattuor hebdomadibus vigiliam et missam defunctorum per- agere tenentur. In nom. dom. am. Cum inter universa animancia homo perfeccior sit creatura, dum compos existat racionis viriumque suarum, ideo merito debet plus aliis suum congnoscere creatorem suaque futura racionabiliter previdere. Cunctis igitur pateat presentibus futu- risque testimonio huius scripti, quod nos Bozdyecho de Swynna, Busko de Mostist, Johannes de Hrzyessihlaw, Onso de ibidem, omnes predicti fratres uterini, cupientes facere remedium animarum nostrarum salutare parentumque nostrorum, videlicet Johannis dicti Hrzyessi- hlawecz et Budcze, conthoralis sue bone mem., ac eciam fratris nostri predilecti Lythohnye- wii pie record. necnon aliorum fratrum, sororum et conthoralium nostrarum, bona cum de- liberacione omnium nostrorum amicorumque nostrorum consilio, consensu et favore damus, concedimus et donamus in Pylzna Nova claustro et fratribus ad s. Spiritum fratrum ord. Predicatorum s. Dominici conf. et specialiter altari ibidem per nos in honore s. et indiv. Trinitatis ac b. Laurencii mart. glor. ex novo constructo, fundato et dedicato, precipue, singulariter et distincte: ego predictus Bozdyecho XV sex. gr. den. Prag. in Paulo de Mos-
Annus 1363 aug. 19.— sept. 1. 891 rum prioris et conventus fratrum Haeremitarum ord. s. Augustini in civitate nostra Crum- now, per ipsum d. Czenkonem quondam de novo fundatum, in quo etiam ipse nunc permit- tente domino tumulatus est, ut sua ibidem non deleatur memoria, pro una lampade die noctuque in ipso monasterio in capella Corporis Cristi supra sepulchro ipsius ad laudem et honorem ipsius corporis Cristi perpetue ardenda alteram dimidiam mar. gr. Prag. moravi- calis pagamenti census annui per priorem et conventum monasterii praedicti pro oleo et aliis apparatibus ad ipsam lampadem spectantibus comparandis de proventibus iudicii in civitate nostra Crumnow praedicta in festo b. Michaelis annis singulis percipiendis, deputa- vimus et exnunc damus, concedimus et donamus taliter, quod prior monasterii praedicti, qui nunc est vel succedente tempore fuerit, antedictum censum in termino praedicto annis singulis percipere debeat et providere de indigentiis lampadis huiusmodi tempore compe- tenti sic, quod in praedicta capella et non aliunde sine negligentia qualibet ardeat incessan- ter, mandantes firmiter et districte iudici civitatis praedictae ac etiam officialibus nostris aliis, quicunque ipsum iudicium nostro nomine vel quocunque iure aut titulo alio possede- rint, praesentibus et futuris, quatenus ipsi memorato domino priori, qui pro nunc est aut in praedicto monasterio pro tempore fuerit, censum alteram dimidiam mar. in prae- fato b. Michaelis festo simul sine repugnantia qualibet pro omnibus personis aliis, si quibus aliquas pecunias super ipso iudicio deputaverimus, dare debeat et complere, tali ta- men conditione adiecta, quod nos, nostri haeredes et successores eundem censum cum quintadecima dimidia mar. gr. et pagamenti praedictorum licite redimere et liberare po- terimus, quandocunque nobis vel eis videbitur expedire sic, quod aliunde in bonis et haere- ditatibus aliis cum nostro scitu et consilio certi annui reditus pro eisdem quinta decima di- midia mar. comperantur pro lampade praedicta sic, quod circa eandem nulla negligentia committatur. Harum nostrarum testimonio litterarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia sunt appensa. Dat. Chrumnow a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die s. Egidii. E copia archivi olim monasterii ad s. Thomam (sign. F 36 n. 624), nunc vero publici Brunae ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 241 n. 320. — [L]. 1482) 1363 sept. 1. Bozděch de Svinná, Bušek de Mostiště, Johannes et Oneš de Hřešihlavy monasterio s. Spiritus, ord. fratrum Praedicatorum in civitate Plzeň, et specialiter altari s. Trinitatis et b. Laurentii per ipsos de novo fundato et erecto, diversos census conferunt; fratres dicti monasterii cotidie unam missam et semel in quattuor hebdomadibus vigiliam et missam defunctorum per- agere tenentur. In nom. dom. am. Cum inter universa animancia homo perfeccior sit creatura, dum compos existat racionis viriumque suarum, ideo merito debet plus aliis suum congnoscere creatorem suaque futura racionabiliter previdere. Cunctis igitur pateat presentibus futu- risque testimonio huius scripti, quod nos Bozdyecho de Swynna, Busko de Mostist, Johannes de Hrzyessihlaw, Onso de ibidem, omnes predicti fratres uterini, cupientes facere remedium animarum nostrarum salutare parentumque nostrorum, videlicet Johannis dicti Hrzyessi- hlawecz et Budcze, conthoralis sue bone mem., ac eciam fratris nostri predilecti Lythohnye- wii pie record. necnon aliorum fratrum, sororum et conthoralium nostrarum, bona cum de- liberacione omnium nostrorum amicorumque nostrorum consilio, consensu et favore damus, concedimus et donamus in Pylzna Nova claustro et fratribus ad s. Spiritum fratrum ord. Predicatorum s. Dominici conf. et specialiter altari ibidem per nos in honore s. et indiv. Trinitatis ac b. Laurencii mart. glor. ex novo constructo, fundato et dedicato, precipue, singulariter et distincte: ego predictus Bozdyecho XV sex. gr. den. Prag. in Paulo de Mos-
Strana 892
892 Regesta Bohemiae et Moraviae. tist, Wrabczone ac Huczalone de Swynna; Busko triginta sex. eiusdem monete in Welkone, Blahnone, Hodnone et predicto Paulo in Mostist; Johannes vero de Hrzyessihlaw et contho- ralis sua, domina Margaretha 10 sex. in Jacobo predicte monete dictis nostris in homini- bus censualibus ex nunc condescendimus et resignamus fratribus prescriptis, de qua quidem pecunia tenebimur et ex tunc tenemur tam nos quam eciam successores nostri sepedictis fratribus omni anno dimidiam sextam sex. sepedicte monete persolvere censualiter talibus interiectis terminis, videlicet in festo s. Georgii proxime venturo duas sex. pluries assigna- te monete et 3 fertones, in festo vero b. Galli inmediate sub sequenti totidem tam diu, donec ipsis fratribus superius expressam pecuniam non assignaverimus et dederimus, simul et semel integraliter et complete, aut eos in aliam procinctu in Pylznensi transferamus et transdu- camus hereditatem temporibus perpetuis duraturam, talibus tamen condicionibus subscrip- tis, videlicet quod ipsi fratres, sepius expressi, debent et tenentur perpetue diebus singulis predicto in altari nostro dedicato cottidie unam missam legere seu officiare et pro lumine vigiliarum ac missarum de elemosina per nos facta 1 sex., mediam vero sex. super laborem prefati claustri impendere et assignare, et in quibuslibet quatuor septimanis vigilias 9 lec- cionum in sero et in crastino sequenti de mane missam defunctorum sepedicto in altari can- tare; pecuniam vero, que supererit de elemosina per nos ipsis data, quatuor videlicet sex. prescriptas, prefati fratres, qui nunc sunt in futurumque erunt, tenentur in partes dividere ita, quod omni die, quo servicium predictum nostrum evenerit faciendum, 18 gr. ex ea frat- ribus pro pitancia dispensentur, in conclusione vero cuiuslibet anni in ultimo servicio 24 gr., secundum quod numerus pecunie exigit, in recreacione fratrum debent expendi. Si autem, quod absit, contigerit et dicti fratres, qui nunc sunt aut esse poterunt, officium predictum quocumque modo emergente quibuscumque 4 septimanis peragere neglexerint, ac de hoc legittime constiterint, extunc nos sive successores nostri ipso 18 gr., qui tunc fratribus in pitancia debebant dispensari, libere possumus recipere et dispensare ac dare ad alia loca secundum placitum nostrum pro refrigerio carorum nostrorum contradiccione qualibet non obstante. Ut autem hec donacio seu eciam condicio robur obtineat firmitatis, infrascriptos viros, videlicet Cunradum de Lhota, dictum Praczek, Ruperdum de Wssyenicz, Johannem de Ollesna, sigilla eorum una cum sigillis nostris presentes petivimus communiri. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo III° die et festo b. Egidii conf. glor. Orig. perg. cum 7 sigg., quae avulsa desunt, in archivo civitatis Plzeň n. 26. — Ed. Strnad, Listář města Plzně p. 93 n. 88. — HU — Contulit Mendl. — [L]. 1483) 1363 sept. 4. De censu de laneo lignorum in silva Ledenicensi solvendo. ego Bohunco, plebanus eccl. s. Nicolai in Budways, laneum lignorum meum in silva Ledonicensi situm habitum et locatum, quem ab hon. v. Hincone de Hrzidhoscz bene men- suratum et in omnibus suis finibus signatum emi et comparavi, discrr. vv. Paulo, Symoni et Martino de Slaboschowicz iure emphitico (!) pro septuaginta quatuor gr. annui census ven- dendum duxi et immutandum, habendum, tenendum et possidendum iuxta complacencie ipsorum voluntatem. Quem censum annuum ego dictus Bohunco illico d. Thome presbitero dicto Dubiczer pro tredecim sex. gr. Prag. den., quas in prompto habeo me iam fateor per- cepisse, vendidi, immutavi, quem censum predictus d. Thomas singulis annis in duobus terminis subnotatis a dictis villanis tollere, percipere habebit et debebit sufferre, scilicet in festo s. Georgii proximo triginta septem gr. et in festo s. Galli denique mox succedenti triginta septem gr. quavis contradiccione et periculo non obstante. Rogavi igitur dictus Bohunco amicos meos Nedemiruma) de Swiccow et Lutwinum de Ruben dill. et speciales, ut idem amici mei dicti mei lanei veri et legitimi sint et esse velint disbrigatores. Nos itaque
892 Regesta Bohemiae et Moraviae. tist, Wrabczone ac Huczalone de Swynna; Busko triginta sex. eiusdem monete in Welkone, Blahnone, Hodnone et predicto Paulo in Mostist; Johannes vero de Hrzyessihlaw et contho- ralis sua, domina Margaretha 10 sex. in Jacobo predicte monete dictis nostris in homini- bus censualibus ex nunc condescendimus et resignamus fratribus prescriptis, de qua quidem pecunia tenebimur et ex tunc tenemur tam nos quam eciam successores nostri sepedictis fratribus omni anno dimidiam sextam sex. sepedicte monete persolvere censualiter talibus interiectis terminis, videlicet in festo s. Georgii proxime venturo duas sex. pluries assigna- te monete et 3 fertones, in festo vero b. Galli inmediate sub sequenti totidem tam diu, donec ipsis fratribus superius expressam pecuniam non assignaverimus et dederimus, simul et semel integraliter et complete, aut eos in aliam procinctu in Pylznensi transferamus et transdu- camus hereditatem temporibus perpetuis duraturam, talibus tamen condicionibus subscrip- tis, videlicet quod ipsi fratres, sepius expressi, debent et tenentur perpetue diebus singulis predicto in altari nostro dedicato cottidie unam missam legere seu officiare et pro lumine vigiliarum ac missarum de elemosina per nos facta 1 sex., mediam vero sex. super laborem prefati claustri impendere et assignare, et in quibuslibet quatuor septimanis vigilias 9 lec- cionum in sero et in crastino sequenti de mane missam defunctorum sepedicto in altari can- tare; pecuniam vero, que supererit de elemosina per nos ipsis data, quatuor videlicet sex. prescriptas, prefati fratres, qui nunc sunt in futurumque erunt, tenentur in partes dividere ita, quod omni die, quo servicium predictum nostrum evenerit faciendum, 18 gr. ex ea frat- ribus pro pitancia dispensentur, in conclusione vero cuiuslibet anni in ultimo servicio 24 gr., secundum quod numerus pecunie exigit, in recreacione fratrum debent expendi. Si autem, quod absit, contigerit et dicti fratres, qui nunc sunt aut esse poterunt, officium predictum quocumque modo emergente quibuscumque 4 septimanis peragere neglexerint, ac de hoc legittime constiterint, extunc nos sive successores nostri ipso 18 gr., qui tunc fratribus in pitancia debebant dispensari, libere possumus recipere et dispensare ac dare ad alia loca secundum placitum nostrum pro refrigerio carorum nostrorum contradiccione qualibet non obstante. Ut autem hec donacio seu eciam condicio robur obtineat firmitatis, infrascriptos viros, videlicet Cunradum de Lhota, dictum Praczek, Ruperdum de Wssyenicz, Johannem de Ollesna, sigilla eorum una cum sigillis nostris presentes petivimus communiri. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo III° die et festo b. Egidii conf. glor. Orig. perg. cum 7 sigg., quae avulsa desunt, in archivo civitatis Plzeň n. 26. — Ed. Strnad, Listář města Plzně p. 93 n. 88. — HU — Contulit Mendl. — [L]. 1483) 1363 sept. 4. De censu de laneo lignorum in silva Ledenicensi solvendo. ego Bohunco, plebanus eccl. s. Nicolai in Budways, laneum lignorum meum in silva Ledonicensi situm habitum et locatum, quem ab hon. v. Hincone de Hrzidhoscz bene men- suratum et in omnibus suis finibus signatum emi et comparavi, discrr. vv. Paulo, Symoni et Martino de Slaboschowicz iure emphitico (!) pro septuaginta quatuor gr. annui census ven- dendum duxi et immutandum, habendum, tenendum et possidendum iuxta complacencie ipsorum voluntatem. Quem censum annuum ego dictus Bohunco illico d. Thome presbitero dicto Dubiczer pro tredecim sex. gr. Prag. den., quas in prompto habeo me iam fateor per- cepisse, vendidi, immutavi, quem censum predictus d. Thomas singulis annis in duobus terminis subnotatis a dictis villanis tollere, percipere habebit et debebit sufferre, scilicet in festo s. Georgii proximo triginta septem gr. et in festo s. Galli denique mox succedenti triginta septem gr. quavis contradiccione et periculo non obstante. Rogavi igitur dictus Bohunco amicos meos Nedemiruma) de Swiccow et Lutwinum de Ruben dill. et speciales, ut idem amici mei dicti mei lanei veri et legitimi sint et esse velint disbrigatores. Nos itaque
Strana 893
Annus 1363 sept. 1.— 4. 893 Nedemirus de Swickowcze et Lutwinus de Ruben promittimus bona nostra fide, malo dolo et zelo penitus exclusis, dictum laneum ab uno quoque impediente, potenti vero persona excepta, secundum iura et consuetudines terre Boemie exbrigare. Quod si non faceremus et dicti villani quovis modo in dicto ipsorum laneorum impedirentur,b) extunc statim unus ex nobis, quicumque ad dictorum villanorum instanciame) fuerit vocatus, cum uno famulo et duobus equis obstagium verum et debitum in hospicio in civitate Budways, sibi a predictis villanis demonstrato, observabit et deinde nusquam exiturus, donec dictis hominibus laneus ipsorum ab omnibus eum impetere seu infestare volentibus congrue exbrigetur. Petivit eciam me dictum Bohunconem prelibatus d. Thomas, ut sepedictos villanos sibi in census dacione obligatos foverem, protegerem et gubernarem tamdiu, quousque ipsius discrecioni expeditum fuerit et bene gratum, ad cuius peticionis vocem cum efficacia suas peticiones faciendo spondeo et adimplere promitto. Licebit enim michi sepedicto Bohunconi aut eciam fratri meo Wilhelmo quandocumque ipsam pecuniam capitalem, pro qua sepedictus laneus venditus extitit et immutatus, iuxta condicionem inter me et dictum d. Thomam, dicti census emptorem, habitam et factam potuero vel poterint reemere et libertare. In cuius rei testimonium et cautelam presentem literam cum appensione sigillorum nostrorum proprio- rum duximus roborandam. Dat. et act. fer. II proxima ante festum Nativitatis glor. virg. Marie a. d. 1363. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 1. die apr. a. 1364 Pragae datae, cuius cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 42v transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 46 n. 90. — Köpl, UB der Stadt Budweis p. 80 n. 120. — IMJ. a) cop.: Nedemurum. — 6) cop.: impediretur. — c) cop.: instancia. 1484) 1363 sept. 4. Plzeň. Conradus de Lhota, filius Prackonis, monasterio s. Spiritus ord. fratrum Praedicatorum in civitate Plzeň curiam cum area et unam terram, quae in vulgari Bohemico země vocatur, in villa Žikov sitam, confert. In nom. dom. am. Cum horam simus mortis inscii, quam tamen nullus poterit evitare, que eciam rapere non desinet iuvenes tamquam senes, ideo necesse est, ut quisque deses ab oracione procuret anime sue relevamen ad ipsorum creatorem adhuc habens corporis sospi- tatem per preces devotorum. Ego siquidem Conradus de Lhota natus Praczkonis, bene fun- gens omnium membrorum meorum sanitate composque mee racionis, animo bene delibera- to maturoque consilio mee conthoralis ac heredum meorum bona voluntate dono, resigno et presentibus iam condescendi conventui s. Spiritus in Nova Pylzna, fratribus ord. Pred., unam curiam in villa Zykow cum area et fundo et unam integram terram, quod vulgariter zemye nuncupatur, quam pro nunc Czekan et Homole inhabitant et possident, rustici sic nominati, cum singulis proventibus, videlicet agris cultis et incultis, pratis, pascuis, aquis, rivulis cunctisque fertilitatibus ad dictam curiam et terram spectantibus eo iure, uti ego hucusque habui, hereditarie possidendam, pro anime mee et domine Katherine, uxoris mee, et omnium predecessorum ac successorum meorum remedio salutari ita, quod dicti fratres a dictis rusticis vel successoribus ipsorum vel possessoribus curie et terre antedicte recipere debent sine impedimento cuiusque hominis utriusque sexus octuaginta gr. veri, annui et perpetui census et tres gr. pro labore et quatuor pullos, triginta duoque ova singulis annis, semper medietatem in festo s. Galli et iterum medietatem frequenter in festo s. Georgii, pro vero censu temporibus et perhennis taliter tamen, quod dicti possessores prefate curie et terre a communitate aliorum rusticorum in rivulis, aquis, pascuis, viis, semitis et pastori- bus propter hoc et in aliis quibuscumque non debent esse sequestrati, quos eciam possesso-
Annus 1363 sept. 1.— 4. 893 Nedemirus de Swickowcze et Lutwinus de Ruben promittimus bona nostra fide, malo dolo et zelo penitus exclusis, dictum laneum ab uno quoque impediente, potenti vero persona excepta, secundum iura et consuetudines terre Boemie exbrigare. Quod si non faceremus et dicti villani quovis modo in dicto ipsorum laneorum impedirentur,b) extunc statim unus ex nobis, quicumque ad dictorum villanorum instanciame) fuerit vocatus, cum uno famulo et duobus equis obstagium verum et debitum in hospicio in civitate Budways, sibi a predictis villanis demonstrato, observabit et deinde nusquam exiturus, donec dictis hominibus laneus ipsorum ab omnibus eum impetere seu infestare volentibus congrue exbrigetur. Petivit eciam me dictum Bohunconem prelibatus d. Thomas, ut sepedictos villanos sibi in census dacione obligatos foverem, protegerem et gubernarem tamdiu, quousque ipsius discrecioni expeditum fuerit et bene gratum, ad cuius peticionis vocem cum efficacia suas peticiones faciendo spondeo et adimplere promitto. Licebit enim michi sepedicto Bohunconi aut eciam fratri meo Wilhelmo quandocumque ipsam pecuniam capitalem, pro qua sepedictus laneus venditus extitit et immutatus, iuxta condicionem inter me et dictum d. Thomam, dicti census emptorem, habitam et factam potuero vel poterint reemere et libertare. In cuius rei testimonium et cautelam presentem literam cum appensione sigillorum nostrorum proprio- rum duximus roborandam. Dat. et act. fer. II proxima ante festum Nativitatis glor. virg. Marie a. d. 1363. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 1. die apr. a. 1364 Pragae datae, cuius cop. in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 42v transcripta est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 46 n. 90. — Köpl, UB der Stadt Budweis p. 80 n. 120. — IMJ. a) cop.: Nedemurum. — 6) cop.: impediretur. — c) cop.: instancia. 1484) 1363 sept. 4. Plzeň. Conradus de Lhota, filius Prackonis, monasterio s. Spiritus ord. fratrum Praedicatorum in civitate Plzeň curiam cum area et unam terram, quae in vulgari Bohemico země vocatur, in villa Žikov sitam, confert. In nom. dom. am. Cum horam simus mortis inscii, quam tamen nullus poterit evitare, que eciam rapere non desinet iuvenes tamquam senes, ideo necesse est, ut quisque deses ab oracione procuret anime sue relevamen ad ipsorum creatorem adhuc habens corporis sospi- tatem per preces devotorum. Ego siquidem Conradus de Lhota natus Praczkonis, bene fun- gens omnium membrorum meorum sanitate composque mee racionis, animo bene delibera- to maturoque consilio mee conthoralis ac heredum meorum bona voluntate dono, resigno et presentibus iam condescendi conventui s. Spiritus in Nova Pylzna, fratribus ord. Pred., unam curiam in villa Zykow cum area et fundo et unam integram terram, quod vulgariter zemye nuncupatur, quam pro nunc Czekan et Homole inhabitant et possident, rustici sic nominati, cum singulis proventibus, videlicet agris cultis et incultis, pratis, pascuis, aquis, rivulis cunctisque fertilitatibus ad dictam curiam et terram spectantibus eo iure, uti ego hucusque habui, hereditarie possidendam, pro anime mee et domine Katherine, uxoris mee, et omnium predecessorum ac successorum meorum remedio salutari ita, quod dicti fratres a dictis rusticis vel successoribus ipsorum vel possessoribus curie et terre antedicte recipere debent sine impedimento cuiusque hominis utriusque sexus octuaginta gr. veri, annui et perpetui census et tres gr. pro labore et quatuor pullos, triginta duoque ova singulis annis, semper medietatem in festo s. Galli et iterum medietatem frequenter in festo s. Georgii, pro vero censu temporibus et perhennis taliter tamen, quod dicti possessores prefate curie et terre a communitate aliorum rusticorum in rivulis, aquis, pascuis, viis, semitis et pastori- bus propter hoc et in aliis quibuscumque non debent esse sequestrati, quos eciam possesso-
Strana 894
894 res prefate curie et terre dicti fratres inpignorare poterint vel cum ipsis agere quandocum- que voluerint, quociescumque voluerint, secundum quod ipsis melius videbitur expedire pro censu supersesso sine mea heredumque meorum ac amicorum seu successorum qualibet contradiccione. In huius rei evidens testimonium statui viros fide dignos in presenti subno- tatos mea ac meorum heredum mediante peticione testes manifestos, videlicet d. Bozdye- chonem, militem de Sswynna, Hrzyssihlawecz dictum, Rupertum de Wssyenicz, Busconem de Mosthist dictum Hrzyessihlawecz, qui ob precum mearum instanciam sigilla sua una cum sigillo meo presentibus testimonialiter appenderunt. Dat. in Nova Pylzna feria secunda ante festum Nativitatis b. Marie virg. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg., quae avulsa desunt, in archivo civitatis Plzeň n. 27. — Ed. Strnad, Listář král. města Plzně I p. 95 n. 89. — HU — [LJ. 1485) 1363 sept. 8. Pragae. Karolus imperator et rex recepta relatione a iudicibus civitatum Ktodzko, Bystrzyca, Rad- ków et Ladek nobiles et feudales praedictarum civitatum vetat incolas et rusticos iam dictorum districtuum indebitis aggravationibus, steuris vel pecuniarum impositionibus angere. — nobb. Ottoni de Glubots seniori, Titzkoni de Panwicz, Ottoni Scolari, Tamoni de Czeschaw, Jeschkoni Horschitz, Ruperto ac Jane patruis de Glubos ceterisque universis et singulis nobilibus et feudalibus districtuum civitatum Glatzensis, Habelschwerdensis, Wunschelbergensis et Landeckensis, fidd. suis dill., graciam suam et omne bonum. Insi- nuacione, informacione pro parte dill. fidd. nostrorum iudicum et iuratorum predictarum civitatum ad maiestatis nostre audienciam pervenit, qualiter vos homines incolas et rusticos districtuum seu territoriorum memoratarum civitatum, vobis subiectos, nonnulis aggrava- cionibus, steuris, pecuniarum solucionibus et imposicionibus necnon diversis aliis modis angariari non desistitis, non solum in ipsorum, sed magis in nostrum et iurium ac servi- ciorum nostrorum preiudicium et iacturam, quod ulterius a vobis nolentes aliqualiter susti- nere. Idcirco fidelitati vestre seriose precipiendo iniungimus et mandamus precise volentes, quatenus omnes et singulos homines, incolas et rusticos districtuum civitatum predictarum, quos hucusque indebitis aggravacionibus molestare consuevistis, demeritis ipsorum non poscentibus, quibus nostri census et servicia notabiliter impediri possunt, exnunc in antea aggravare aliqualiter attentetis, omnes quoque huiusmodi homines et subditos nostros de suis hereditatibus causa livoris seu odii per vos amotos et expulsos ad suas hereditates et ad sua propria redire omnimodo procuretis, alioquin si non feceritis, ipsis necessario providere studebimus de remedio oportuno. Dat. Prage die octavo m. sept. regn. nostr. a. deci- mo octavo, imperii vero nono. E cop. privilegiorum in archivo civitatis Klodzko (Privilegia n. 10) fol. 16v edd. Volkmer - Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I p. 180. — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 6336. — [L]. 1486) 1363 sept. 8. Přibík de Pořešin, Vernher de Pořešín, Ulricus de Drochov et Jesco de Bor profitentur Přibíkonem de Pořešín villam suam Omlenička Johanni de Voděrad vendidisse et promittunt omnes communiter dictam villam Jesconi de Vodérad iure terrae Bohemiae disbrigare. Ich Przibik von Poressing, Wernher von Poressing, Ulreich von Drochaw und ich Jesk von Bor bechennen offenlich ——, daz ich vorgenanter Przibik von Poressing durch meiner notturft willen verchauft han Jesken Boderaden und sein gerben mein dorf ze Wenigem Omlenicz ze rechtem erib, dorin gelegen sint drey hueb, di da all iar dien drev sch. und ze-
894 res prefate curie et terre dicti fratres inpignorare poterint vel cum ipsis agere quandocum- que voluerint, quociescumque voluerint, secundum quod ipsis melius videbitur expedire pro censu supersesso sine mea heredumque meorum ac amicorum seu successorum qualibet contradiccione. In huius rei evidens testimonium statui viros fide dignos in presenti subno- tatos mea ac meorum heredum mediante peticione testes manifestos, videlicet d. Bozdye- chonem, militem de Sswynna, Hrzyssihlawecz dictum, Rupertum de Wssyenicz, Busconem de Mosthist dictum Hrzyessihlawecz, qui ob precum mearum instanciam sigilla sua una cum sigillo meo presentibus testimonialiter appenderunt. Dat. in Nova Pylzna feria secunda ante festum Nativitatis b. Marie virg. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg., quae avulsa desunt, in archivo civitatis Plzeň n. 27. — Ed. Strnad, Listář král. města Plzně I p. 95 n. 89. — HU — [LJ. 1485) 1363 sept. 8. Pragae. Karolus imperator et rex recepta relatione a iudicibus civitatum Ktodzko, Bystrzyca, Rad- ków et Ladek nobiles et feudales praedictarum civitatum vetat incolas et rusticos iam dictorum districtuum indebitis aggravationibus, steuris vel pecuniarum impositionibus angere. — nobb. Ottoni de Glubots seniori, Titzkoni de Panwicz, Ottoni Scolari, Tamoni de Czeschaw, Jeschkoni Horschitz, Ruperto ac Jane patruis de Glubos ceterisque universis et singulis nobilibus et feudalibus districtuum civitatum Glatzensis, Habelschwerdensis, Wunschelbergensis et Landeckensis, fidd. suis dill., graciam suam et omne bonum. Insi- nuacione, informacione pro parte dill. fidd. nostrorum iudicum et iuratorum predictarum civitatum ad maiestatis nostre audienciam pervenit, qualiter vos homines incolas et rusticos districtuum seu territoriorum memoratarum civitatum, vobis subiectos, nonnulis aggrava- cionibus, steuris, pecuniarum solucionibus et imposicionibus necnon diversis aliis modis angariari non desistitis, non solum in ipsorum, sed magis in nostrum et iurium ac servi- ciorum nostrorum preiudicium et iacturam, quod ulterius a vobis nolentes aliqualiter susti- nere. Idcirco fidelitati vestre seriose precipiendo iniungimus et mandamus precise volentes, quatenus omnes et singulos homines, incolas et rusticos districtuum civitatum predictarum, quos hucusque indebitis aggravacionibus molestare consuevistis, demeritis ipsorum non poscentibus, quibus nostri census et servicia notabiliter impediri possunt, exnunc in antea aggravare aliqualiter attentetis, omnes quoque huiusmodi homines et subditos nostros de suis hereditatibus causa livoris seu odii per vos amotos et expulsos ad suas hereditates et ad sua propria redire omnimodo procuretis, alioquin si non feceritis, ipsis necessario providere studebimus de remedio oportuno. Dat. Prage die octavo m. sept. regn. nostr. a. deci- mo octavo, imperii vero nono. E cop. privilegiorum in archivo civitatis Klodzko (Privilegia n. 10) fol. 16v edd. Volkmer - Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I p. 180. — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 6336. — [L]. 1486) 1363 sept. 8. Přibík de Pořešin, Vernher de Pořešín, Ulricus de Drochov et Jesco de Bor profitentur Přibíkonem de Pořešín villam suam Omlenička Johanni de Voděrad vendidisse et promittunt omnes communiter dictam villam Jesconi de Vodérad iure terrae Bohemiae disbrigare. Ich Przibik von Poressing, Wernher von Poressing, Ulreich von Drochaw und ich Jesk von Bor bechennen offenlich ——, daz ich vorgenanter Przibik von Poressing durch meiner notturft willen verchauft han Jesken Boderaden und sein gerben mein dorf ze Wenigem Omlenicz ze rechtem erib, dorin gelegen sint drey hueb, di da all iar dien drev sch. und ze-
Strana 895
Annus 1363 sept. 4.— 12. 895 hen gr. phen. Prag. müncz und ezwen Wyener um vircik und um achthalb sch. und um vier gr. und ezwen Wiener recht und redleich also, [da]s") ich vorgenanter Przibik von Poressing dem selben vorgenantem Boderaden dez selben dorffs ze Omlenicz und sein gerben geweltig machen schol nach des landes recht ze Pechim. Das han ich im und sein gerben verhaissen mit mein trewen und schol ims ausrichten an aller stat nach des landes recht. Wer awer, das ich desselben nicht entet, des got nicht geb, so schol ich vorgenanter Przibik von Po- ressing und [die ehge]") nanten her Wernher von Poressing, Ulreich von Drochaw und Jesk von Bor invaren ze Chrumpnaw in di stat in eins erbern gastgeben haus, unser [czwl")en mit czwain chnechten und mit vier pferten, wo uns von im und von sein gerben hin ge- zaigt wirt, und schullen darin laisten, alz des landes laistung recht ist ze Pechim swelicher unser czwen er vadert der vorgenant Boderad oder sein gerben oder wer uns vadert mit dem brieff und darauz nicht chomen, wir haben [dan]") den vorgenanten Jesken Boderaden oder sein gerben gewaltig gemacht und auzgericht, alz ich vorgenanter Przibik von Poressing [verh]a)aissen han. Darzue verhais wir obgeschriben ich Przibik, Wernher, Ulreich und Jesk mit gesamter hant ob wir [des selben nicht teten so]") schul wir all vier dem selben Boderaden und sein gerben oder wer uns mant mit dem briff unser [aigen erbs abtreten undla) daruber drittailz mer, wenn dez eribs ze Omlenicz verchauft ist. Das verhaiss wir all vir mit [unsern trewen und]") und mit unsern eren an alz gever und das im und sein gerben dise red von uns unzebrochen und stet beleib fur [was daruber geben]") wir vorgenanten Przibik von Poressing, Wernher von Poressing, Ulreich von Drochaw und Jesk von Bor dem [vor-]a) genanten] Jesk[en Boderaden]") und sein gerben den briff mit unsern anhan- gunden insigeln zu rechter urchund. Der brief ist geben [an]") unsern Vraven tag ir geburd nach Christus geburd dreuczehenhundert iar und darnach in dem drey und sechczi- gistem iar. Orig. perg. humositate corruptum in archivo olim Buquoyano in Nové Hrady, nunc vero in archivo publico Třeboniensi (sign. n. 4959, scr. 226, fasc. II). Quattuor sigilla, quae olim originali in press. perg. adiuncta erant, avulsa desiderantur. — E. l. etiam cop. saec. XVII confecta servatur. — Ed. Klimesch, Urk. und Reg. z. Gesch. d. Gutes Poreschin, Rozpravy král. čes. spol. nauk, tř. filosof.-historická VII. series, tom. 3 p. 13 n. 23. — Extr. Schmidt - Picha, UB Krummau I p. 37 n. 143.— HU — [LJ. 3) loci in orig. putredine corrupti, quos Klimesch e copia complevit. 1487) 1363 sept. 9. Pragae. Cum Dominico, plebano in Vicov, dispensatur super concubinatu. Die IX m. sept. dd. vicarii dispensaverunt cum Dominico, rectore parrochialis eccl. in Wyeczow, super concubinatu, et manifesta cohabitacione vigore litterarum d. Guillermi penitenciarii, que erant sub data Auinione VI kal. iun. pontif. d. Urbani pape V a. primo. Et data dispensacionis Prage die quo supra. Adnot. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6v. — [MJ. 1488) 1363 sept. 12. Počernice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, [Guillelmo de Lestkov ], decano Wissegradensi, [Nico- lao ], praeposito monasterii Rudnicensis, [Petro?], archidiacono Horssoviensi, necnon Detlevo Stormer, canonico Pragensis ecclesiae, notificat se secundum concessionem Urbani papae V regularem praeposituram in civitate Rokycany erexisse et Michaelem, thesaurarium suum, praepositum creavisse; aliis curis non modo suis, sed etiam Karoli, imperatoris et regis, impe- ditus dictos praelatos iubet mandata papae efficere.
Annus 1363 sept. 4.— 12. 895 hen gr. phen. Prag. müncz und ezwen Wyener um vircik und um achthalb sch. und um vier gr. und ezwen Wiener recht und redleich also, [da]s") ich vorgenanter Przibik von Poressing dem selben vorgenantem Boderaden dez selben dorffs ze Omlenicz und sein gerben geweltig machen schol nach des landes recht ze Pechim. Das han ich im und sein gerben verhaissen mit mein trewen und schol ims ausrichten an aller stat nach des landes recht. Wer awer, das ich desselben nicht entet, des got nicht geb, so schol ich vorgenanter Przibik von Po- ressing und [die ehge]") nanten her Wernher von Poressing, Ulreich von Drochaw und Jesk von Bor invaren ze Chrumpnaw in di stat in eins erbern gastgeben haus, unser [czwl")en mit czwain chnechten und mit vier pferten, wo uns von im und von sein gerben hin ge- zaigt wirt, und schullen darin laisten, alz des landes laistung recht ist ze Pechim swelicher unser czwen er vadert der vorgenant Boderad oder sein gerben oder wer uns vadert mit dem brieff und darauz nicht chomen, wir haben [dan]") den vorgenanten Jesken Boderaden oder sein gerben gewaltig gemacht und auzgericht, alz ich vorgenanter Przibik von Poressing [verh]a)aissen han. Darzue verhais wir obgeschriben ich Przibik, Wernher, Ulreich und Jesk mit gesamter hant ob wir [des selben nicht teten so]") schul wir all vier dem selben Boderaden und sein gerben oder wer uns mant mit dem briff unser [aigen erbs abtreten undla) daruber drittailz mer, wenn dez eribs ze Omlenicz verchauft ist. Das verhaiss wir all vir mit [unsern trewen und]") und mit unsern eren an alz gever und das im und sein gerben dise red von uns unzebrochen und stet beleib fur [was daruber geben]") wir vorgenanten Przibik von Poressing, Wernher von Poressing, Ulreich von Drochaw und Jesk von Bor dem [vor-]a) genanten] Jesk[en Boderaden]") und sein gerben den briff mit unsern anhan- gunden insigeln zu rechter urchund. Der brief ist geben [an]") unsern Vraven tag ir geburd nach Christus geburd dreuczehenhundert iar und darnach in dem drey und sechczi- gistem iar. Orig. perg. humositate corruptum in archivo olim Buquoyano in Nové Hrady, nunc vero in archivo publico Třeboniensi (sign. n. 4959, scr. 226, fasc. II). Quattuor sigilla, quae olim originali in press. perg. adiuncta erant, avulsa desiderantur. — E. l. etiam cop. saec. XVII confecta servatur. — Ed. Klimesch, Urk. und Reg. z. Gesch. d. Gutes Poreschin, Rozpravy král. čes. spol. nauk, tř. filosof.-historická VII. series, tom. 3 p. 13 n. 23. — Extr. Schmidt - Picha, UB Krummau I p. 37 n. 143.— HU — [LJ. 3) loci in orig. putredine corrupti, quos Klimesch e copia complevit. 1487) 1363 sept. 9. Pragae. Cum Dominico, plebano in Vicov, dispensatur super concubinatu. Die IX m. sept. dd. vicarii dispensaverunt cum Dominico, rectore parrochialis eccl. in Wyeczow, super concubinatu, et manifesta cohabitacione vigore litterarum d. Guillermi penitenciarii, que erant sub data Auinione VI kal. iun. pontif. d. Urbani pape V a. primo. Et data dispensacionis Prage die quo supra. Adnot. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 6v. — [MJ. 1488) 1363 sept. 12. Počernice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, [Guillelmo de Lestkov ], decano Wissegradensi, [Nico- lao ], praeposito monasterii Rudnicensis, [Petro?], archidiacono Horssoviensi, necnon Detlevo Stormer, canonico Pragensis ecclesiae, notificat se secundum concessionem Urbani papae V regularem praeposituram in civitate Rokycany erexisse et Michaelem, thesaurarium suum, praepositum creavisse; aliis curis non modo suis, sed etiam Karoli, imperatoris et regis, impe- ditus dictos praelatos iubet mandata papae efficere.
Strana 896
896 Regesta Bohemiae et Moraviae. Arnestus, dei ac apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, honn. viris dominis decano eccl. Wissegradensis, .. preposito monasterii") Rudnicensis, .. archidiacono Horsso- viensi et Detlevo Stormer, canonico Pragensis eccl. salutem in domino! Noveritis nos litteras sanctissimi in Cr. patris et domini, d. Urbani div. prov. pape quinti ipsius vera bulla plumbea in filis sericeis glauci et ruffi coloris pendenti more Romane curie bullatas, non rasas, non cancellatas —— recepisse, quarum principium dinoscitur esse tale: Urbanus episcopus servus servorum dei ven. fratri Arnesto, archiepiscopo Pragensi, salutem ——. (Sequitur tenor litterarum supra sub n. 1261 lypis excusarum usque ad verba: instituere conventum). Finis vero talis est: Decernimus, quod dicta concessio (sequitur tenor litterarum supra memoratarum usque ad verba pont. nostri a. primo). Nos vero iuxta continenciam dictarum litterarum apostolicarum predictam eccl. in Rokyczano ereximus et creavimus in regularem et in conventualem preposituram iuxta traditam nobis formam et hon. v. d. Michahelem, thezaurarium nostrum, predicta auctoritate apostolica creavimus et fecimus prepositum eiusdem ecclesie seu monasterii et alia fecimus, que circa premissa fuerint necessaria seu eciam oportuna et quia arduis nostris ac eciam seren. principis domini .. imperatoris inpe- diti negociis, explecioni et expedicioni plenarie prefati negocii per dictas litteras apostolicas nobis commissi intendere ad presens non valemus, vobis et vestrum cuilibet super ulteriori expedicione prefati negocii per predictas litteras apostolicas nobis commissi cum omnibus emergentibus, dependentibus et connexis vobis et vestrum cuilibet in solidum committimus plenarie vices nostras, donec eas ad nos duxerimus revocandas1). Dat. in Poczrnycz villa studii nostre diocesis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die XII m. sept. nostro sub sigillo. Orig. perg., cui sigillum impressum erat, in archivo civitatis Rokycany sign. G 1. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 580 n. 400. — Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 4 n. 4. — HU — [L]. a) In orig. sequitur iterum: monasterii. 1) Cf. supra n. 1475. 1489) 1363 sept. 14. Stará Boleslav. Karolus imperator et rex profitetur se precibus Johannis, episcopi [Lutomislensis ], aulae imperialis cancellarii, inductus Rudlino, iudici civitatis Vysoké Mýto, duos denarios, sibi tam- quam Bohemiae regi de poenis iudicialibus in dicta civitate provenientes, commisisse, et magistro civium, iuratis totique communitati civium mandat, ut Rudlino cum praedictis duobus denariis pareant. — n. f. t. p. u., quod ad supplicem instanciam ven. Johannis, episcopi, principis cancellarii et consiliarii nostri, dil. nobis Rudlino, iudici Muthensi fid., animo deliberato et de certa nostra sciencia duos denarios, provenientes nobis de penis sive emendis iudicialibus ibidem in [Mutha], rite commisimus et ad nostrum beneplacitum sana deliberacione previa duximus commitendos, ut idem iudex, quem alias fidelem nobis agnovimus, acceptis huius- modi beneficiis ad obsequia nostra forcius animetur tantoque se nostre maiestati magis obligatum consideret, quanto uberioris benignitatis gracia se invenerit nostris favoribus prosecutum. Mandamus igitur vobis magistro civium, iuratis, scabinis et universitati civium in [Mutha], fidd. nostris dill., quatenus prefato Rudlino] modo, quo premittitur, cum pre- dictis duobus denariis, qui maiestati nostre tamquam Boemie regi iure debentur, sine contra- diccione qualibet parere, obedire et intendere debeatis, nullam in hoc sub obtentu nostre gracie negligenciam commissuri. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testi- monio litterarum. Dat. Boleslavia Antiqua a. d. 1363, ind. secunda (!), XVIII kal. oct., regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. Ex Summa cancellariae ed. Tadra, Summa cancellariae p. 196 n. 340. — Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 587 n. 405. — Reg. imp. VIII 3987. — [L].
896 Regesta Bohemiae et Moraviae. Arnestus, dei ac apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, honn. viris dominis decano eccl. Wissegradensis, .. preposito monasterii") Rudnicensis, .. archidiacono Horsso- viensi et Detlevo Stormer, canonico Pragensis eccl. salutem in domino! Noveritis nos litteras sanctissimi in Cr. patris et domini, d. Urbani div. prov. pape quinti ipsius vera bulla plumbea in filis sericeis glauci et ruffi coloris pendenti more Romane curie bullatas, non rasas, non cancellatas —— recepisse, quarum principium dinoscitur esse tale: Urbanus episcopus servus servorum dei ven. fratri Arnesto, archiepiscopo Pragensi, salutem ——. (Sequitur tenor litterarum supra sub n. 1261 lypis excusarum usque ad verba: instituere conventum). Finis vero talis est: Decernimus, quod dicta concessio (sequitur tenor litterarum supra memoratarum usque ad verba pont. nostri a. primo). Nos vero iuxta continenciam dictarum litterarum apostolicarum predictam eccl. in Rokyczano ereximus et creavimus in regularem et in conventualem preposituram iuxta traditam nobis formam et hon. v. d. Michahelem, thezaurarium nostrum, predicta auctoritate apostolica creavimus et fecimus prepositum eiusdem ecclesie seu monasterii et alia fecimus, que circa premissa fuerint necessaria seu eciam oportuna et quia arduis nostris ac eciam seren. principis domini .. imperatoris inpe- diti negociis, explecioni et expedicioni plenarie prefati negocii per dictas litteras apostolicas nobis commissi intendere ad presens non valemus, vobis et vestrum cuilibet super ulteriori expedicione prefati negocii per predictas litteras apostolicas nobis commissi cum omnibus emergentibus, dependentibus et connexis vobis et vestrum cuilibet in solidum committimus plenarie vices nostras, donec eas ad nos duxerimus revocandas1). Dat. in Poczrnycz villa studii nostre diocesis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die XII m. sept. nostro sub sigillo. Orig. perg., cui sigillum impressum erat, in archivo civitatis Rokycany sign. G 1. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 580 n. 400. — Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 4 n. 4. — HU — [L]. a) In orig. sequitur iterum: monasterii. 1) Cf. supra n. 1475. 1489) 1363 sept. 14. Stará Boleslav. Karolus imperator et rex profitetur se precibus Johannis, episcopi [Lutomislensis ], aulae imperialis cancellarii, inductus Rudlino, iudici civitatis Vysoké Mýto, duos denarios, sibi tam- quam Bohemiae regi de poenis iudicialibus in dicta civitate provenientes, commisisse, et magistro civium, iuratis totique communitati civium mandat, ut Rudlino cum praedictis duobus denariis pareant. — n. f. t. p. u., quod ad supplicem instanciam ven. Johannis, episcopi, principis cancellarii et consiliarii nostri, dil. nobis Rudlino, iudici Muthensi fid., animo deliberato et de certa nostra sciencia duos denarios, provenientes nobis de penis sive emendis iudicialibus ibidem in [Mutha], rite commisimus et ad nostrum beneplacitum sana deliberacione previa duximus commitendos, ut idem iudex, quem alias fidelem nobis agnovimus, acceptis huius- modi beneficiis ad obsequia nostra forcius animetur tantoque se nostre maiestati magis obligatum consideret, quanto uberioris benignitatis gracia se invenerit nostris favoribus prosecutum. Mandamus igitur vobis magistro civium, iuratis, scabinis et universitati civium in [Mutha], fidd. nostris dill., quatenus prefato Rudlino] modo, quo premittitur, cum pre- dictis duobus denariis, qui maiestati nostre tamquam Boemie regi iure debentur, sine contra- diccione qualibet parere, obedire et intendere debeatis, nullam in hoc sub obtentu nostre gracie negligenciam commissuri. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testi- monio litterarum. Dat. Boleslavia Antiqua a. d. 1363, ind. secunda (!), XVIII kal. oct., regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. Ex Summa cancellariae ed. Tadra, Summa cancellariae p. 196 n. 340. — Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 587 n. 405. — Reg. imp. VIII 3987. — [L].
Strana 897
Annus 1363 sept. 12.— 15. 897 1490) 1363 sept. 15. [Vyšší Brod]. Henricus abbas totusque conventus monasterii in Vyšši Brod (Alto Vado), ord. Cistercien- sis, profitentur Ulricum, filium Alberti, magistri hospitalis in Freystadt, unam sex. gr. den. Prag. census annui in villa Kamenná pro 16 sex. et 40 gr. emisse et conventui dicti monasterii pro anniversario peragendo certis condicionibus adiectis donavisse; donationem hanc etiam Waltherus, abbas monasterii in Wilhering, sigilli eius lestimonio confirmat. Nos fr. Hainricus dictus abbas totusque conventus monasterii in Altovado, ord. Cyst., Prag. dioc., universis —— profitemur, quod ven. presbiter b. mem. d. Ulricus, filius quon- dam Alberti, magistri hospitalis in Libera civitate, ob specialem devocionem, graciam ac amorem, quam erga nos habuit, sue anime perhenne remedium comparavit, emit et donavit nobis et monasterio nostro perpetue possidendam unam sex. census gr. Prag. den. in villa, que vocatur Seherleins, prope Reychnaw Teutunicale, pro sedecim sex. gr. Prag. et pro quadraginta gr. promptorum den. dicte monete, tali specificacione ac condicione adiecta, quod nos et nostri successores omnibus futuris temporibus singulis annis in die s. Francisci confessoris peragere et observare debemus anniversarium diem predicti Ulrici cum una speciali missa defunctorum, que legi debet ob salutem anime sue ac cum ceteris religiosis operibus secundum nostri ordinis laudabilem consuetudinem. Et eodem die omni anno in sui memoriam debet ipsi conventui nostro provideri in uno prandio in refectorio pro viginti gr. den. prefati census, sed residuam partem eiusdem census, videlicet quadraginta gr. Prag. debemus dare et porrigere singulis annis germano prefati d. Ulrici, confratri nostro Eber- hardo, monacho et professo domus nostre, tantum usque ad mortem suam; sed eo mortuo extunc eternaliter porrigi et ministrari debet ipsi congregacioni loco et die, quo supra, prandium et servicium de integro et toto suprascripto censu, scilicet de una sex. census gr. Prag. den. In cuius rei perpetuam memoriam et evidenciam clariorem presentes literas tradidimus cum sigillorum nostrorum manifesta appensione, nostri videlicet ac conventus nostri munimine roboratas. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in octava Nativitatis b. ac glor. dei genitricis virg. Marie. Nos insuper fr. Waltherus, dictus abbas in Wilhering, supradicti monasterii pater et visitator, suppliciter rogati ac precibus inclinati ob maius robor et evidens testimonium omnium et singulorum superius scriptorum, ut semper et ubique illibata et inconvulsa per- maneant, de maturo et sano consilio nostrum huic presenti pagine sigillum duximus firmiter appendendum. Dat. et act. loco ac die et tempore, quo supra. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, olim in archivo monasterii in Allo Vado, sign. Lade 8 n. VI, nunc vero in archivo publico Třeboniensi. Sigilla: 1) figura abbatis baculum in manu dextra, librum in manu sinistra tenentis; S.HEINRICI. ABBATIS. IN. ALTOVADO. 3) imago ut supra; † S. WALTHERI ABBIS IN WIhhERING. — Ed. Pangerl, UB d. Cistercienser Stiftes — zu Hohenfurt in Böhmen, FRA 2, 23 p. 127 n. 115. — HU —ILJ. 1491) 1363 sept. 15. Hradec Králové. Iudex et iurati universitasque civitatis Hradec Králové, quam Karolus imperator et rex uxori eius, reginae Elisabeth, certis cum condicionibus, quae accurate enumerantur, dotis nomine contulit, ex mandatu eiusdem imperatoris speciali dictae reginae Elisabeth fidelitatis homagium praestant. Nos .. iudex, .. iurati et . universitas civitatis Grecz n. f. t. p. u., quia seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boe- mie rex ill., animo deliberato, sano principum, baronum et procerum eius accedente consilio de certa sui sciencia seren. principi et domine, d. Elizabeth, Romanorum imperâtrici semp.
Annus 1363 sept. 12.— 15. 897 1490) 1363 sept. 15. [Vyšší Brod]. Henricus abbas totusque conventus monasterii in Vyšši Brod (Alto Vado), ord. Cistercien- sis, profitentur Ulricum, filium Alberti, magistri hospitalis in Freystadt, unam sex. gr. den. Prag. census annui in villa Kamenná pro 16 sex. et 40 gr. emisse et conventui dicti monasterii pro anniversario peragendo certis condicionibus adiectis donavisse; donationem hanc etiam Waltherus, abbas monasterii in Wilhering, sigilli eius lestimonio confirmat. Nos fr. Hainricus dictus abbas totusque conventus monasterii in Altovado, ord. Cyst., Prag. dioc., universis —— profitemur, quod ven. presbiter b. mem. d. Ulricus, filius quon- dam Alberti, magistri hospitalis in Libera civitate, ob specialem devocionem, graciam ac amorem, quam erga nos habuit, sue anime perhenne remedium comparavit, emit et donavit nobis et monasterio nostro perpetue possidendam unam sex. census gr. Prag. den. in villa, que vocatur Seherleins, prope Reychnaw Teutunicale, pro sedecim sex. gr. Prag. et pro quadraginta gr. promptorum den. dicte monete, tali specificacione ac condicione adiecta, quod nos et nostri successores omnibus futuris temporibus singulis annis in die s. Francisci confessoris peragere et observare debemus anniversarium diem predicti Ulrici cum una speciali missa defunctorum, que legi debet ob salutem anime sue ac cum ceteris religiosis operibus secundum nostri ordinis laudabilem consuetudinem. Et eodem die omni anno in sui memoriam debet ipsi conventui nostro provideri in uno prandio in refectorio pro viginti gr. den. prefati census, sed residuam partem eiusdem census, videlicet quadraginta gr. Prag. debemus dare et porrigere singulis annis germano prefati d. Ulrici, confratri nostro Eber- hardo, monacho et professo domus nostre, tantum usque ad mortem suam; sed eo mortuo extunc eternaliter porrigi et ministrari debet ipsi congregacioni loco et die, quo supra, prandium et servicium de integro et toto suprascripto censu, scilicet de una sex. census gr. Prag. den. In cuius rei perpetuam memoriam et evidenciam clariorem presentes literas tradidimus cum sigillorum nostrorum manifesta appensione, nostri videlicet ac conventus nostri munimine roboratas. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in octava Nativitatis b. ac glor. dei genitricis virg. Marie. Nos insuper fr. Waltherus, dictus abbas in Wilhering, supradicti monasterii pater et visitator, suppliciter rogati ac precibus inclinati ob maius robor et evidens testimonium omnium et singulorum superius scriptorum, ut semper et ubique illibata et inconvulsa per- maneant, de maturo et sano consilio nostrum huic presenti pagine sigillum duximus firmiter appendendum. Dat. et act. loco ac die et tempore, quo supra. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, olim in archivo monasterii in Allo Vado, sign. Lade 8 n. VI, nunc vero in archivo publico Třeboniensi. Sigilla: 1) figura abbatis baculum in manu dextra, librum in manu sinistra tenentis; S.HEINRICI. ABBATIS. IN. ALTOVADO. 3) imago ut supra; † S. WALTHERI ABBIS IN WIhhERING. — Ed. Pangerl, UB d. Cistercienser Stiftes — zu Hohenfurt in Böhmen, FRA 2, 23 p. 127 n. 115. — HU —ILJ. 1491) 1363 sept. 15. Hradec Králové. Iudex et iurati universitasque civitatis Hradec Králové, quam Karolus imperator et rex uxori eius, reginae Elisabeth, certis cum condicionibus, quae accurate enumerantur, dotis nomine contulit, ex mandatu eiusdem imperatoris speciali dictae reginae Elisabeth fidelitatis homagium praestant. Nos .. iudex, .. iurati et . universitas civitatis Grecz n. f. t. p. u., quia seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boe- mie rex ill., animo deliberato, sano principum, baronum et procerum eius accedente consilio de certa sui sciencia seren. principi et domine, d. Elizabeth, Romanorum imperâtrici semp.
Strana 898
Regesta Bohemiae et Moraviae. 898 aug. et Boemie regine ill., legittime sue consorti, domine nostre graciose, civitatem nostram predictam cum certis aliis civitatibus, que in litteris eiusdem domini nostri expressantur distinccius, cum omnibus censibus, redditibus, fructibus, utilitatibus, iudiciis, dominiis et universis pertinenciis suis in quibuscumque rebus consistant, quibus eciam nominibus va- leant appellari nullo penitus excepto in verum, iustum et ordinatum dotalicium, sicut dotaliciorum reginalium iura deposcunt, ad tempora vite ipsius domine nostre predicte dedit, contulit et donavit sub modis et condicionibus infrascriptis, videlicet, quod eadem seren. princeps et domina nostra et nos .. cum ea similiter domino nostro regi Boemie, qui pro tempore fuerit, tota potencia, omni fide et diligencia adversus quoslibet invasores regni et corone Boemie et in procurandis, manutenendis ac defensandis iuribus, commodis, pro- fectibus et honoribus eiusdem regni et corone pariter debeamus assistere ac ipsi regi Boemie, domino nostro, nullis umquam temporibus adversari, quodque dominus noster rex Boemie, qui pro tempore fuerit, prefatam seren. principem, dominam Elizabeth, Romanorum impe- ratricem et Boemie reginam, dominam nostram, teneatur et debeat in huiusmodi suo dota- licio, tam in civitate nostra, quam in locis aliis, ubi hoc iuxta formam litterarum domini nostri predicti sibi datum, collatum et assignatum fore dinoscitur toto tempore vite ipsius domine nostre benigno, magnifico et favorabili proemio defensare neque eidem domine nostre iniuriam aut violenciam in eo facere vel facienti consentire aut dare vel concedere operam vel favorem. Sic tamen, quod mox defuncta supradicta seren. domina nostra omnes civitates, castra, redditus, proventus et pertinencie talis dotalicii, ut premittitur, ad do- minum nostrum regem Boemie, qui pro tempore fuerit, absque impedimento seu difficultate qualibet liberere vertantur. Sique post obitum prefati seren. principis, domini nostri impe- ratoris et Boemie regis, quem deus omnipotens benigna sui misericordia in longeva sanitate custodire dignetur, prefata domina nostra imperatrix et Boemie regina, ad secundas nupcias convolaret, extunc dum .. rex Boemie, qui pro tempore fuerit, eidem domine nostre sex milia sex. gr. Prag. usualis et currentis monete persolverit in parata pecunia integraliter et complete, statim ad ipsum regem, qui pro tempore fuerit, necnon regnum et coronam Boemie respectum habere debebimus sicut eciam promisimus et tenemur. Ideo- que ad mandatum singulare supradicti seren. principis et domini nostri imperatoris et Boe- mie regis, animo deliberato, sano precedente consilio, de verbo, scitu et expressa voluntate tocius universitatis nostre nobis ob hoc pluries ad consilium convocatis super omnibus expressatis superius de verbo ad verbum, prout expressa sunt et sicut in litteris eiusdem do- mini clariore distinguntur noticia, prefate domine nostre fidelitatis homagium fecimus et facimus, promisimus et promittimus, iuravimus et iuramus ea, sicut expressa sunt, rata, grata et accepta habere et tenere, tamquam fideles subditi et non contrafacere vel venire verbo vel facto, publice vel occulte. Presencium sub nostre civitatis sigillo testimonio lit- terarum. Dat. in supradicta nostra civitate Grecz a. d. millesimo trecentesimo sexagesi- mo tercio in vigilia s. Ludimile mart. glor. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum v. apud Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých p. 47, tab. IX/6. — Ed. Balbín, Miscellanea I, 8 p. 75 n. 61. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 588 n. 406. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 510 n. 523. — [L]. 1492) 1363 sept. 15. De canonicatu et de praebenda ecclesiae Boleslaviensis per manus Henrici de Buldern, procuratoris in curia Romana, 20 flor. camerae apostolicae solventur. Ex arch. Vat. Collect. 292 fol. 65 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 134 n. 210. — [L].
Regesta Bohemiae et Moraviae. 898 aug. et Boemie regine ill., legittime sue consorti, domine nostre graciose, civitatem nostram predictam cum certis aliis civitatibus, que in litteris eiusdem domini nostri expressantur distinccius, cum omnibus censibus, redditibus, fructibus, utilitatibus, iudiciis, dominiis et universis pertinenciis suis in quibuscumque rebus consistant, quibus eciam nominibus va- leant appellari nullo penitus excepto in verum, iustum et ordinatum dotalicium, sicut dotaliciorum reginalium iura deposcunt, ad tempora vite ipsius domine nostre predicte dedit, contulit et donavit sub modis et condicionibus infrascriptis, videlicet, quod eadem seren. princeps et domina nostra et nos .. cum ea similiter domino nostro regi Boemie, qui pro tempore fuerit, tota potencia, omni fide et diligencia adversus quoslibet invasores regni et corone Boemie et in procurandis, manutenendis ac defensandis iuribus, commodis, pro- fectibus et honoribus eiusdem regni et corone pariter debeamus assistere ac ipsi regi Boemie, domino nostro, nullis umquam temporibus adversari, quodque dominus noster rex Boemie, qui pro tempore fuerit, prefatam seren. principem, dominam Elizabeth, Romanorum impe- ratricem et Boemie reginam, dominam nostram, teneatur et debeat in huiusmodi suo dota- licio, tam in civitate nostra, quam in locis aliis, ubi hoc iuxta formam litterarum domini nostri predicti sibi datum, collatum et assignatum fore dinoscitur toto tempore vite ipsius domine nostre benigno, magnifico et favorabili proemio defensare neque eidem domine nostre iniuriam aut violenciam in eo facere vel facienti consentire aut dare vel concedere operam vel favorem. Sic tamen, quod mox defuncta supradicta seren. domina nostra omnes civitates, castra, redditus, proventus et pertinencie talis dotalicii, ut premittitur, ad do- minum nostrum regem Boemie, qui pro tempore fuerit, absque impedimento seu difficultate qualibet liberere vertantur. Sique post obitum prefati seren. principis, domini nostri impe- ratoris et Boemie regis, quem deus omnipotens benigna sui misericordia in longeva sanitate custodire dignetur, prefata domina nostra imperatrix et Boemie regina, ad secundas nupcias convolaret, extunc dum .. rex Boemie, qui pro tempore fuerit, eidem domine nostre sex milia sex. gr. Prag. usualis et currentis monete persolverit in parata pecunia integraliter et complete, statim ad ipsum regem, qui pro tempore fuerit, necnon regnum et coronam Boemie respectum habere debebimus sicut eciam promisimus et tenemur. Ideo- que ad mandatum singulare supradicti seren. principis et domini nostri imperatoris et Boe- mie regis, animo deliberato, sano precedente consilio, de verbo, scitu et expressa voluntate tocius universitatis nostre nobis ob hoc pluries ad consilium convocatis super omnibus expressatis superius de verbo ad verbum, prout expressa sunt et sicut in litteris eiusdem do- mini clariore distinguntur noticia, prefate domine nostre fidelitatis homagium fecimus et facimus, promisimus et promittimus, iuravimus et iuramus ea, sicut expressa sunt, rata, grata et accepta habere et tenere, tamquam fideles subditi et non contrafacere vel venire verbo vel facto, publice vel occulte. Presencium sub nostre civitatis sigillo testimonio lit- terarum. Dat. in supradicta nostra civitate Grecz a. d. millesimo trecentesimo sexagesi- mo tercio in vigilia s. Ludimile mart. glor. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum v. apud Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých p. 47, tab. IX/6. — Ed. Balbín, Miscellanea I, 8 p. 75 n. 61. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 588 n. 406. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 510 n. 523. — [L]. 1492) 1363 sept. 15. De canonicatu et de praebenda ecclesiae Boleslaviensis per manus Henrici de Buldern, procuratoris in curia Romana, 20 flor. camerae apostolicae solventur. Ex arch. Vat. Collect. 292 fol. 65 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 134 n. 210. — [L].
Strana 899
Annus 1363 sept. 15.— 16. 899 1493) 1363 sept. 16. Pragae. Fridericus, summus magister, totusque conventus fratrum Cruciferorum cum stella domus s. Francisci in pede pontis Pragensis, in generali capitulo congregati, censum annuum 15 sex. gr. den. Prag. in villa Hloubětin fratribus infirmis et aegrotis eiusdem ordinis conferunt mo- dumque dicti census colligendi et dividendi statuunt. Nos fr. Fridricus, summus magister ord. Cruciferorum cum stella in domo b. Francisci Prage pede pontis, fr. Petrus, prior summus, Petrus clavier, Conradus, plebanus [Mis]ensis, Weczemillo de Kûnsperg, Zeyczo de Cubito, Johannes, prepositus de Monte s. Ypoliti, Nico- laus de Ponte et Woytyech de Luthemericz necnon totus conventus domus Pragensis t. p. recognoscimus — , quod nos considerantes defectum fratrum infirmorum, qui a temporibus retroactis non fuit conceptus nec in aliquam consolacionem per antecessores nostros deduc- tus, quamvis ipsi consilia primaria nobis sepius super dictum defectum exhibuerunt, tamen numquam ad effectum compleverunt, nos igitur consti[tuti]") in capitulo generali consilio unanimiter deliberato ante creacionem dicti magistri deduximus et ita inviolabiliter habere volumus, quod dictis fratribus infirmis existentibus in infirmaria et in aliis locis nostri ordinis egrotantibus dedimus et contulimus pro ipsa recreacione et consolacione dicti defectus quindecim sex. gr. den. Prag. perpetui census in villa dicta Lupotyn condicione tali, quod dictus census per priorem Pragensem debet colligi, videlicet octava dimidia sex. in festo s. Galli iam instanti, residua dimidia octava sex. gr. in festo sequenti b. Georii, qui quidem taliter distribuatur videlicet: decem sex. pro ipsa infirmaria fratribus egrotantibus ibidem et in aliis locis pro necessariis ad infirmitatem occurentibus [que domlanta) ipsam debilitatem corporis. Et si quid anno eodem de dicto censu remanserit, illud idem singulis annis debet ipse [prior in]a) certitudine reservari et assidue super eo intendere, qualiter possit augmentari. Sed quinque sex., quas Woytyech comparavit et dudum satisfecit ipsis fratribus in conventu existentibus pro pytancia in adventu et quadragesima taliter divi- dendo: dimidiam terciam sex. gr. in adventu et residuam terciam dimidiam sex. gr. in quadra- gesima pro emendacione commestibilium et bibicione, prout ipsis fratribus videbitur magis expedire, sic quod dictum censum ipse prior, quicumque pro tempore fuerit, eadem cum racione fratrum in dicto conventu existencium, in suscepcione et exposicione lucida tenere, habere et cum debita demonstracione approbari. Quod autem hec donacio dicti census pro ipsa infirmaria et aliorum fratrum per nos sit debito modo facta, maturo consilio unanimiter omnium fratrum in predicto capitulo existencium et quod ipsam nullus audeat successor [violare]") nec aliqua sinistra astucia conculcare, presentem literam sigillo nostri magisterii et sigillo ipsius conventus pro maiori tutela et perpetuo successu iussimus roborari; et lite- ram presentem ipse prior, qui pro tempore fuerit, in custodia sua et possessione [continue]a) debet habere et si per eventum vel astuciam con negligencia ammitteretur, extunc dictus census assidue predictis fratribus asingnetur et alia sub tenore prehabito deinceps formetur. Dat. et fact. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die et festo b. Ludmille mart. patrone nostre .. in Praga. Orig. perg., putridine partim corruptum, cum 2 sigg. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, 2) fractum, (cuius pars superior solum servatur cum figura personae cum genibus flexis et manibus iunctis prae figura cuiusdam sancti), Pragae olim in archivo Cruciferorum cum stella sign. scr. 26/2/2, nunc vero in archivo publico centrali, sign. L IV Ř Křč sv. František n. 344. — Ed. Teige, Základy starého místopisu Pražského I, 2 p. 338 n. 39. — [L]. a) in loco pertuso. 1494) 1363 sept. 16. Pragae. Fridericus, summus magister, totusque conventus fratrum Cruciferorum cum stella domus s. Francisci in pede pontis Pragensis Johanni, praeposito Montis s. Hypolliti, vineam dictam
Annus 1363 sept. 15.— 16. 899 1493) 1363 sept. 16. Pragae. Fridericus, summus magister, totusque conventus fratrum Cruciferorum cum stella domus s. Francisci in pede pontis Pragensis, in generali capitulo congregati, censum annuum 15 sex. gr. den. Prag. in villa Hloubětin fratribus infirmis et aegrotis eiusdem ordinis conferunt mo- dumque dicti census colligendi et dividendi statuunt. Nos fr. Fridricus, summus magister ord. Cruciferorum cum stella in domo b. Francisci Prage pede pontis, fr. Petrus, prior summus, Petrus clavier, Conradus, plebanus [Mis]ensis, Weczemillo de Kûnsperg, Zeyczo de Cubito, Johannes, prepositus de Monte s. Ypoliti, Nico- laus de Ponte et Woytyech de Luthemericz necnon totus conventus domus Pragensis t. p. recognoscimus — , quod nos considerantes defectum fratrum infirmorum, qui a temporibus retroactis non fuit conceptus nec in aliquam consolacionem per antecessores nostros deduc- tus, quamvis ipsi consilia primaria nobis sepius super dictum defectum exhibuerunt, tamen numquam ad effectum compleverunt, nos igitur consti[tuti]") in capitulo generali consilio unanimiter deliberato ante creacionem dicti magistri deduximus et ita inviolabiliter habere volumus, quod dictis fratribus infirmis existentibus in infirmaria et in aliis locis nostri ordinis egrotantibus dedimus et contulimus pro ipsa recreacione et consolacione dicti defectus quindecim sex. gr. den. Prag. perpetui census in villa dicta Lupotyn condicione tali, quod dictus census per priorem Pragensem debet colligi, videlicet octava dimidia sex. in festo s. Galli iam instanti, residua dimidia octava sex. gr. in festo sequenti b. Georii, qui quidem taliter distribuatur videlicet: decem sex. pro ipsa infirmaria fratribus egrotantibus ibidem et in aliis locis pro necessariis ad infirmitatem occurentibus [que domlanta) ipsam debilitatem corporis. Et si quid anno eodem de dicto censu remanserit, illud idem singulis annis debet ipse [prior in]a) certitudine reservari et assidue super eo intendere, qualiter possit augmentari. Sed quinque sex., quas Woytyech comparavit et dudum satisfecit ipsis fratribus in conventu existentibus pro pytancia in adventu et quadragesima taliter divi- dendo: dimidiam terciam sex. gr. in adventu et residuam terciam dimidiam sex. gr. in quadra- gesima pro emendacione commestibilium et bibicione, prout ipsis fratribus videbitur magis expedire, sic quod dictum censum ipse prior, quicumque pro tempore fuerit, eadem cum racione fratrum in dicto conventu existencium, in suscepcione et exposicione lucida tenere, habere et cum debita demonstracione approbari. Quod autem hec donacio dicti census pro ipsa infirmaria et aliorum fratrum per nos sit debito modo facta, maturo consilio unanimiter omnium fratrum in predicto capitulo existencium et quod ipsam nullus audeat successor [violare]") nec aliqua sinistra astucia conculcare, presentem literam sigillo nostri magisterii et sigillo ipsius conventus pro maiori tutela et perpetuo successu iussimus roborari; et lite- ram presentem ipse prior, qui pro tempore fuerit, in custodia sua et possessione [continue]a) debet habere et si per eventum vel astuciam con negligencia ammitteretur, extunc dictus census assidue predictis fratribus asingnetur et alia sub tenore prehabito deinceps formetur. Dat. et fact. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die et festo b. Ludmille mart. patrone nostre .. in Praga. Orig. perg., putridine partim corruptum, cum 2 sigg. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, 2) fractum, (cuius pars superior solum servatur cum figura personae cum genibus flexis et manibus iunctis prae figura cuiusdam sancti), Pragae olim in archivo Cruciferorum cum stella sign. scr. 26/2/2, nunc vero in archivo publico centrali, sign. L IV Ř Křč sv. František n. 344. — Ed. Teige, Základy starého místopisu Pražského I, 2 p. 338 n. 39. — [L]. a) in loco pertuso. 1494) 1363 sept. 16. Pragae. Fridericus, summus magister, totusque conventus fratrum Cruciferorum cum stella domus s. Francisci in pede pontis Pragensis Johanni, praeposito Montis s. Hypolliti, vineam dictam
Strana 900
900 Messerer ad tempus vitae ipsius conferunt; post obitum dicti praepositi vinea ad conventum fratrum domus Pragensis devolvatur, qui pro anima ipsius anniversaria peragant. Regesta Bohemiae et Moraviae. Nos fr. Fridricus, summus magister ord. Cruciferorum cum stella in domo b. Francisci Prage pede pontis, fr. Petrus, prior summus, Petrus clavier, Conradus, plebanus Mysensis, Weczemillo de Kunsperg, Nicolaus de Ponte, Woytych de Lüttemericz fratres necnon totus conventus domus Pragensis t. p. recongnoscimus tam presentibus quam futuris, quod fr. Johannes, prepositus in Monte s. Ypoliti, coram nobis in capitulo generali constitutus, animo deliberato et intime habuit nos petitos, ut vinea, quam comparavit circa ordinem in Monte eodem, dicta vulgariter Messerer, sibi ad dies vitales suos, quandocumque diverteretur in nostro ordine, ascriberetur et admitteretur, super quo maturo consilio unanimiter decre- vimus et sibi dictam vineam contulimus et dedimus ad dies suos, ut est premissum, taliter tamen, quod post transitum universe carnis sue dicta vinea ad ipsos fratres conventuales in domo Pragensi devolvatur; et ipsam singulis annis ipse prepositus, quicumque ibidem fuerit Montisa) prefati, cum scitu plebani dicti loci fodeat et plantat, a percepto ab ipsa vinea, et quidquid fuerit residuum, sub consciencia sua illud versus Pragam dictis fratribus in con- ventu existentibus remittat tempore consweto et iuxta produccionem anni eiusdem assing- net. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die et festo b. Ludmille mart. nostre patrone in Praga. Insuper fratres conventuales singulis annis specialiter iuxta obitum dicti fr. Johannis anniversarium vigiliarum novem leccionum et missam defunctorum perpetue ac fideliter peragantur.b) Orig. perg. cum 2 sigg. de cera comm., oblongis, mucronatis, quorum solum partes supersunt in press. perg., Pragae olim in archivo Cruciferorum cum rubra stella sign. scr. 9/1/6, nunc vero in archivo publico centrali, sign. L IVR Křč sv. František n. 149. In dorso manu saec. X V: Super vinea dicta Nozirz in Mo- ravia. — ſL]. a) orig.: Monti. — b) verba Insuper usque peragantur alio atramento scriptae sunt. 1495) 1363 sept. 17. Kutná Hora. Karolus imperator et rex curiam in Lažany, quam Vaněk de Lažany in vita, ut asseritur, Johanni de Turgov donavit, eodem Johanni auctoritate regis Bohemiae confert. n. f. t. p. u., quod constitutus in nostri presencia nob. Johannes de Turgow, fid. noster, sua nobis exposicione narravit, qualiter Wanyko de Lazano iam defunctus, dum adhuc vitam ageret in humanis, sibi bona sua, videlicet allodium seu curiam in Lazano cum suis pertinenciis et quitquid ibidem tenuit seu possedit, bona voluntate dederit, missis ad eum viris fidedignis voluntatem ipsius Wanykonis ad dictum Johannem perferentibus, qui nomine et vice dicti Wanykonis dixerunt, quod bona sua ad nullius alterius quam eiusdem Johannis de Turgow potestatem, quantum in eo fuit, voluerit pervenire. Nos attendentes ultimas voluntates hominum iure scripto tam civili quam eciam canonico observari debere et habito respectu ad fidelia quidem et diligencia servicia, quibus idem Johannes de Turgow maiestati nostre complacuit et in futurum debebit et poterit habundancius complacere, sibi et suis heredibus eadem bona in Lazano auctoritate regia Boemie damus, conferimus et donamus et voluntatem testatoris ipsius, sicut de ipsa constiterit, auctoritate predicta lau- damus, approbamus et confirmamus, salvis in premissis iuribus aliorum. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. in Monte Chuttis a. d. 1363, ind. prima, XV° kal. oct., regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. Per dominum imperatorem .. cancellarius. Correcta per decanum Glogoviensem. R. Johannes Chremsir.
900 Messerer ad tempus vitae ipsius conferunt; post obitum dicti praepositi vinea ad conventum fratrum domus Pragensis devolvatur, qui pro anima ipsius anniversaria peragant. Regesta Bohemiae et Moraviae. Nos fr. Fridricus, summus magister ord. Cruciferorum cum stella in domo b. Francisci Prage pede pontis, fr. Petrus, prior summus, Petrus clavier, Conradus, plebanus Mysensis, Weczemillo de Kunsperg, Nicolaus de Ponte, Woytych de Lüttemericz fratres necnon totus conventus domus Pragensis t. p. recongnoscimus tam presentibus quam futuris, quod fr. Johannes, prepositus in Monte s. Ypoliti, coram nobis in capitulo generali constitutus, animo deliberato et intime habuit nos petitos, ut vinea, quam comparavit circa ordinem in Monte eodem, dicta vulgariter Messerer, sibi ad dies vitales suos, quandocumque diverteretur in nostro ordine, ascriberetur et admitteretur, super quo maturo consilio unanimiter decre- vimus et sibi dictam vineam contulimus et dedimus ad dies suos, ut est premissum, taliter tamen, quod post transitum universe carnis sue dicta vinea ad ipsos fratres conventuales in domo Pragensi devolvatur; et ipsam singulis annis ipse prepositus, quicumque ibidem fuerit Montisa) prefati, cum scitu plebani dicti loci fodeat et plantat, a percepto ab ipsa vinea, et quidquid fuerit residuum, sub consciencia sua illud versus Pragam dictis fratribus in con- ventu existentibus remittat tempore consweto et iuxta produccionem anni eiusdem assing- net. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die et festo b. Ludmille mart. nostre patrone in Praga. Insuper fratres conventuales singulis annis specialiter iuxta obitum dicti fr. Johannis anniversarium vigiliarum novem leccionum et missam defunctorum perpetue ac fideliter peragantur.b) Orig. perg. cum 2 sigg. de cera comm., oblongis, mucronatis, quorum solum partes supersunt in press. perg., Pragae olim in archivo Cruciferorum cum rubra stella sign. scr. 9/1/6, nunc vero in archivo publico centrali, sign. L IVR Křč sv. František n. 149. In dorso manu saec. X V: Super vinea dicta Nozirz in Mo- ravia. — ſL]. a) orig.: Monti. — b) verba Insuper usque peragantur alio atramento scriptae sunt. 1495) 1363 sept. 17. Kutná Hora. Karolus imperator et rex curiam in Lažany, quam Vaněk de Lažany in vita, ut asseritur, Johanni de Turgov donavit, eodem Johanni auctoritate regis Bohemiae confert. n. f. t. p. u., quod constitutus in nostri presencia nob. Johannes de Turgow, fid. noster, sua nobis exposicione narravit, qualiter Wanyko de Lazano iam defunctus, dum adhuc vitam ageret in humanis, sibi bona sua, videlicet allodium seu curiam in Lazano cum suis pertinenciis et quitquid ibidem tenuit seu possedit, bona voluntate dederit, missis ad eum viris fidedignis voluntatem ipsius Wanykonis ad dictum Johannem perferentibus, qui nomine et vice dicti Wanykonis dixerunt, quod bona sua ad nullius alterius quam eiusdem Johannis de Turgow potestatem, quantum in eo fuit, voluerit pervenire. Nos attendentes ultimas voluntates hominum iure scripto tam civili quam eciam canonico observari debere et habito respectu ad fidelia quidem et diligencia servicia, quibus idem Johannes de Turgow maiestati nostre complacuit et in futurum debebit et poterit habundancius complacere, sibi et suis heredibus eadem bona in Lazano auctoritate regia Boemie damus, conferimus et donamus et voluntatem testatoris ipsius, sicut de ipsa constiterit, auctoritate predicta lau- damus, approbamus et confirmamus, salvis in premissis iuribus aliorum. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. in Monte Chuttis a. d. 1363, ind. prima, XV° kal. oct., regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. Per dominum imperatorem .. cancellarius. Correcta per decanum Glogoviensem. R. Johannes Chremsir.
Strana 901
Annus 1363 sept. 16.— 20. 901 Orig. perg. cum sigillo maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 132c Oels Frem- de Urk. n. 26. — Ed. Emler, Listiny archivu Olešnického, Arch. Ces. XIV p. 507 n. 16.— Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Vest. král. spol. nauk 1877 p. 71n. 161.— Contulit Mendl. — [L]. 1496) 1363 sept. 20. Kładzko. Scabini civitatis Ktadzko inspectis beneficiis, quae Arnestus, archiepiscopus Pragensis, civitati praedictae tribuerat (nonnullis inspectis beneficiorum, graciarum quoque generibus, quibus rev. in Cr. pater ac dominus, d. Arnestus, dei gr. archiepiscopus Pragensis, nostre complacuit civitati et ut spe ipsius promocionis superaucta, dum oportunum fuerit, nobis se exhibere dicte quoque nostre civitatis successoribus decreverit continuo graciorem) et precibus Johannis praepositi totique conventui [canonicorum regularium s. Augustini] in Kładzko inducti domum cum braxatorio, in platea Bohemorum sitam, a dicto Johanne praeposito et fratribus conventus pro CC [mar.] a Syseler dicto Roneke et pueris Pribikonis (Pürsibykonis) emptam, ipso conventui resignant eamque a solucione omnium civitatis collectarum, steurarum necnon aliarum exactionum quarumcumque liberant, excepta solutione unius fertonis census annui super domo Jekelmi pistoris de Reynhards. Nos scabini civitatis Glacz Dat. in domo nostri consilii sub a. incarnacionis d. millesimo CCC° sexagesimo tercio in vigilia s. Mathei apost. et ew. Ex orig. perg. cum sigillo civitatis Kladzko in press. perg. ed. Volkmer-Hohaus, Urkunden u. Rege- sten zur Gesch. d. Grafschaft Glatz p. 181. — [L]. 1497) 1363 sept. 20. Častivoj de Mýtinka (Walketschlag), uxor eius Předslava heredesque eorum profitentur se Hoygero, fratri monasterii in Vyšši Brod (Altum Vadum), ad tempora vitae ipsius duas sex. gr. Viennensium annui census in villa Mýtinka, quas quattuor rustici ibidem annuatim pariter persolvunt, vendidisse; post mortem vero praefati Hoygeri census ille ad conventum monasterii iam dicti devolvetur. Ich Czasstowoy von Walkunslag, ich Prziedslawa, sein elich hausfrow, und alle unser erben vergehen und tun chunt offenlich ——, daz wir mit wolverdachten mût, mit gemaym rat und gunst aller unsrer fruint ze der czeit, do wir es wolgetün mochten, recht und redlich verkauffet haben unsers rechten freys aigen erbs, ezway pf. phen. geldez Wienner muncz, die gelegen sind auf gestiften holden, da di czeit auf gesezzen sind Mixo, Martin, Philipp und Swacho, der yglicher aller iar dynet und cynset ayn halb pf. pfen., sechczig pfen. ze s. Gallen tag und sechczig pfen. ze s. Jorgen tag, in dem dorff ze Walkunslag mit allen den rechten und nucczen, als wirs und unser vorvodern in nutcz und in gewer herbracht und inne gehabt haben, dem geystlichen herren pruder Hoygern, grabs ordens, dez chlôsters ze Hohenfürt nach rat, hilf und gunst dez aptez und dez convents gemaynchleich dazelbs umb vierczehen sch. gr. Prager pfen., der wir von ym gancz und gar verricht und gewert sein. Wir haben ym auch di vorgenanten czway pf. pfen. geldez verkauffet und geben in soliher beschaidenhait, daz si ym di weil er lebt nur ze seiner notdurft, er sey inner lants oder ausser lants, sullen gevallen an all widerred und nach seym tod so sullen diselben czway pf. pfen. geldez mit allen den rechten und nucczen, als vorgeschriben stet, in dasselb chlôster ze Hohenfurt furbas ewikleich gehorn und gevallen an allen chrieg, irrung und widerred. Und durch ein pesser sicherhait so globen wir ich vorgenanter Czasstowoy, ich
Annus 1363 sept. 16.— 20. 901 Orig. perg. cum sigillo maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 132c Oels Frem- de Urk. n. 26. — Ed. Emler, Listiny archivu Olešnického, Arch. Ces. XIV p. 507 n. 16.— Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Vest. král. spol. nauk 1877 p. 71n. 161.— Contulit Mendl. — [L]. 1496) 1363 sept. 20. Kładzko. Scabini civitatis Ktadzko inspectis beneficiis, quae Arnestus, archiepiscopus Pragensis, civitati praedictae tribuerat (nonnullis inspectis beneficiorum, graciarum quoque generibus, quibus rev. in Cr. pater ac dominus, d. Arnestus, dei gr. archiepiscopus Pragensis, nostre complacuit civitati et ut spe ipsius promocionis superaucta, dum oportunum fuerit, nobis se exhibere dicte quoque nostre civitatis successoribus decreverit continuo graciorem) et precibus Johannis praepositi totique conventui [canonicorum regularium s. Augustini] in Kładzko inducti domum cum braxatorio, in platea Bohemorum sitam, a dicto Johanne praeposito et fratribus conventus pro CC [mar.] a Syseler dicto Roneke et pueris Pribikonis (Pürsibykonis) emptam, ipso conventui resignant eamque a solucione omnium civitatis collectarum, steurarum necnon aliarum exactionum quarumcumque liberant, excepta solutione unius fertonis census annui super domo Jekelmi pistoris de Reynhards. Nos scabini civitatis Glacz Dat. in domo nostri consilii sub a. incarnacionis d. millesimo CCC° sexagesimo tercio in vigilia s. Mathei apost. et ew. Ex orig. perg. cum sigillo civitatis Kladzko in press. perg. ed. Volkmer-Hohaus, Urkunden u. Rege- sten zur Gesch. d. Grafschaft Glatz p. 181. — [L]. 1497) 1363 sept. 20. Častivoj de Mýtinka (Walketschlag), uxor eius Předslava heredesque eorum profitentur se Hoygero, fratri monasterii in Vyšši Brod (Altum Vadum), ad tempora vitae ipsius duas sex. gr. Viennensium annui census in villa Mýtinka, quas quattuor rustici ibidem annuatim pariter persolvunt, vendidisse; post mortem vero praefati Hoygeri census ille ad conventum monasterii iam dicti devolvetur. Ich Czasstowoy von Walkunslag, ich Prziedslawa, sein elich hausfrow, und alle unser erben vergehen und tun chunt offenlich ——, daz wir mit wolverdachten mût, mit gemaym rat und gunst aller unsrer fruint ze der czeit, do wir es wolgetün mochten, recht und redlich verkauffet haben unsers rechten freys aigen erbs, ezway pf. phen. geldez Wienner muncz, die gelegen sind auf gestiften holden, da di czeit auf gesezzen sind Mixo, Martin, Philipp und Swacho, der yglicher aller iar dynet und cynset ayn halb pf. pfen., sechczig pfen. ze s. Gallen tag und sechczig pfen. ze s. Jorgen tag, in dem dorff ze Walkunslag mit allen den rechten und nucczen, als wirs und unser vorvodern in nutcz und in gewer herbracht und inne gehabt haben, dem geystlichen herren pruder Hoygern, grabs ordens, dez chlôsters ze Hohenfürt nach rat, hilf und gunst dez aptez und dez convents gemaynchleich dazelbs umb vierczehen sch. gr. Prager pfen., der wir von ym gancz und gar verricht und gewert sein. Wir haben ym auch di vorgenanten czway pf. pfen. geldez verkauffet und geben in soliher beschaidenhait, daz si ym di weil er lebt nur ze seiner notdurft, er sey inner lants oder ausser lants, sullen gevallen an all widerred und nach seym tod so sullen diselben czway pf. pfen. geldez mit allen den rechten und nucczen, als vorgeschriben stet, in dasselb chlôster ze Hohenfurt furbas ewikleich gehorn und gevallen an allen chrieg, irrung und widerred. Und durch ein pesser sicherhait so globen wir ich vorgenanter Czasstowoy, ich
Strana 902
902 Regesta Bohemiae et Moraviae. Prziedslawa, sein hausfrow, und all unser erben, und ich Peter vom Troyans, ich Marchart von Metlin und ich Jesk genant Zwietli von Chirichslag mit gesampter hant und unver- schaidenlich, di vorgenanten czway pf. pfen. geldez ze freyn und entwerren vor allen leuten und sein der auch rechter scherm und gewer für allen chrieg und ansprach, als freys aygens recht ist und dez landez recht ist ze Behem an allez geverd. Und ich egenante Prziedslawa verczeich mich an dem brif gancz und gar aller ansprach und allez meins tayls, der mich angepurd und angehort von meiner margengab wegen an denselben czwayn pf. pfen. geldez. Und daz dise red also stet und unczebrochen beleib dez geb wir ich vorgenanter Czasstowoy, ich Prziedslawa, sein hausfrow, und all unser erben dem vorgenanten pruder Hoygern und dem convent dez chlosters ze Hohenfürt den brif versigelten mit der vorgenanten unsrer früint Petreins vom Troyans, Marchartz von Metlin und Jeskein genant Zwietli von Chi- richslag aigen anhangunden insigeln. Wan ich oft gnater Czasstowoy nicht aigens insigels hab, so verpind ich mich Czasstowoyn, mich Prziedslawan, sein hausfrawn und aller unser erben dorunder mit voller chraft gar und gancz. Der brif ist geben do man [zalt] von Chris- tez gepurd dreyczehen hundert iar und darnach in dem drev und sechczigsten iar an s. Matheus abent dez heil. czwelefpoten und ew. Orig. perg. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Vyšší Brod (Altum Vadum), sign. Lade 8 n. 7, nunc vero in archivo publico in Třeboň. Sigilla: 1) in campo galea alata; S. E TRI. D. TROIANOV. 2) paulum clarum; in campo galea cum viro crescenti, litterae circumferentiales paulum clarae. 3) in campo galea cum gallo; + S.IOHANNIS. D. SWIET III. — Ed. Pangerl, UB — Hohenfurt, Font. rer. Austr. II, 23 p. 128 n. 116. — Contulit et sigilla descripsit Mendl. — [L]. 1498) 1363 sept. 21. Vysoké Mýto. Iudex et iurati universitasque civitatis Vysoké Mýto (Alta Muta), quam Karolus imperator et rex uxori eius, reginae Elisabeth, certis cum condicionibus, quae accurate enumerantur, dotis nomine contulit, ex mandatu eiusdem imperatoris et regis speciali praedictae reginae Elisabeth fidelitatis homagium praestant eodem modo, ut in litteris sub n. 1491 typis excusis adfertur. —. Nos iudex.. iurati et universitas civitatis Alte Muthe n. f. t. p. u. — Dat. in supradicta nostra civitate Alta Mutha a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die s. Mathei apost. et ew. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých p. 42 tab. IX/3. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 510 n. 523. — Extr. Balbín, Miscellanea I, 8 p. 77. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 588 n. 406. — [L]. 1499) 1363 sept. 21. Chrudim. Iudex et iurati universitasque civitatis Chrudim, quam Karolus imperator et rex uxori eius, reginae Elisabeth, certis cum condicionibus, quae accurate enumerantur, dotis nomine contulit, ex mandatu eiusdem imperatoris et regis speciali praedictae reginae Elisabeth fidelitatis homagium praestant eodem modo, ut in litteris sub n. 1491 typis excusis adfertur. — Dat. Nos .. iudex, .. iurati et universitas civitatis Chrudymensis n. f. t. p. u. in supradicta civitate nostra Chrudymensi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die b. Mathei apost. et ew. Orig. perg. cum sig. in forma clipei de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. Sigillum v. apud Vojtíšek, 1. c. p. 44 tab. X/I. — Extr. Balbín, Miscellanea I, 8 p. 77. — Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 588 n. 406. — [L].
902 Regesta Bohemiae et Moraviae. Prziedslawa, sein hausfrow, und all unser erben, und ich Peter vom Troyans, ich Marchart von Metlin und ich Jesk genant Zwietli von Chirichslag mit gesampter hant und unver- schaidenlich, di vorgenanten czway pf. pfen. geldez ze freyn und entwerren vor allen leuten und sein der auch rechter scherm und gewer für allen chrieg und ansprach, als freys aygens recht ist und dez landez recht ist ze Behem an allez geverd. Und ich egenante Prziedslawa verczeich mich an dem brif gancz und gar aller ansprach und allez meins tayls, der mich angepurd und angehort von meiner margengab wegen an denselben czwayn pf. pfen. geldez. Und daz dise red also stet und unczebrochen beleib dez geb wir ich vorgenanter Czasstowoy, ich Prziedslawa, sein hausfrow, und all unser erben dem vorgenanten pruder Hoygern und dem convent dez chlosters ze Hohenfürt den brif versigelten mit der vorgenanten unsrer früint Petreins vom Troyans, Marchartz von Metlin und Jeskein genant Zwietli von Chi- richslag aigen anhangunden insigeln. Wan ich oft gnater Czasstowoy nicht aigens insigels hab, so verpind ich mich Czasstowoyn, mich Prziedslawan, sein hausfrawn und aller unser erben dorunder mit voller chraft gar und gancz. Der brif ist geben do man [zalt] von Chris- tez gepurd dreyczehen hundert iar und darnach in dem drev und sechczigsten iar an s. Matheus abent dez heil. czwelefpoten und ew. Orig. perg. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Vyšší Brod (Altum Vadum), sign. Lade 8 n. 7, nunc vero in archivo publico in Třeboň. Sigilla: 1) in campo galea alata; S. E TRI. D. TROIANOV. 2) paulum clarum; in campo galea cum viro crescenti, litterae circumferentiales paulum clarae. 3) in campo galea cum gallo; + S.IOHANNIS. D. SWIET III. — Ed. Pangerl, UB — Hohenfurt, Font. rer. Austr. II, 23 p. 128 n. 116. — Contulit et sigilla descripsit Mendl. — [L]. 1498) 1363 sept. 21. Vysoké Mýto. Iudex et iurati universitasque civitatis Vysoké Mýto (Alta Muta), quam Karolus imperator et rex uxori eius, reginae Elisabeth, certis cum condicionibus, quae accurate enumerantur, dotis nomine contulit, ex mandatu eiusdem imperatoris et regis speciali praedictae reginae Elisabeth fidelitatis homagium praestant eodem modo, ut in litteris sub n. 1491 typis excusis adfertur. —. Nos iudex.. iurati et universitas civitatis Alte Muthe n. f. t. p. u. — Dat. in supradicta nostra civitate Alta Mutha a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die s. Mathei apost. et ew. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst pražských a j. českých p. 42 tab. IX/3. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 510 n. 523. — Extr. Balbín, Miscellanea I, 8 p. 77. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 588 n. 406. — [L]. 1499) 1363 sept. 21. Chrudim. Iudex et iurati universitasque civitatis Chrudim, quam Karolus imperator et rex uxori eius, reginae Elisabeth, certis cum condicionibus, quae accurate enumerantur, dotis nomine contulit, ex mandatu eiusdem imperatoris et regis speciali praedictae reginae Elisabeth fidelitatis homagium praestant eodem modo, ut in litteris sub n. 1491 typis excusis adfertur. — Dat. Nos .. iudex, .. iurati et universitas civitatis Chrudymensis n. f. t. p. u. in supradicta civitate nostra Chrudymensi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in die b. Mathei apost. et ew. Orig. perg. cum sig. in forma clipei de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. Sigillum v. apud Vojtíšek, 1. c. p. 44 tab. X/I. — Extr. Balbín, Miscellanea I, 8 p. 77. — Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 588 n. 406. — [L].
Strana 903
Annus 1363 sept. 20.— 25. 903 1500) 1363 sept. 23. Bregae. Karolus imperator et rex civitati Domažlice nundinas annuas, per duas hebdomades conti- nuas a festo s. Trinitatis incipiens, celebrare concedit diversaque iura vendentium et ementium in eis statuit. n. f. t. p. u., quod licet de innata nobis benignitatis clemencia de subditorum nos- trorum singulorum profectu, utilitate et comodo dig[nJemur intendere et ad ea, que ipsorum augmentum aspiciunt attenta sollicitudine meditari, illorum tamen profectus et comoda quodam specialis benignitatis favore prosequimur, quos diuturnitas obsequiorum et inte- merate fidei constancia argumentis clarioribus manifestius recommendant. Habito igitur respectu ad grata fidelitatis et obsequiorum studia, necnon indefessi laboris promptitudi- nem, quibus maiestatem nostram et clare memorie antecessores nostros, Boemie reges, dill. nobis cives et incole civitatis nostre Taustensis, fidd. nostri, actenus honorarunt et adaucto fidei et probitatis merito non cessabunt inantea prestancius honorare necnon ad supplicem peticionis instanciam nob. Jesconis Jura, castellani Crakoviensis, fid. nostri dil., ipsis animo deliberato, non per errorem aut improvide, sed ex certa nostra sciencia, auctoritate regia Boemie infrascriptam graciam favorabiliter duximus faciendam videlicet, quod singulis annis in civitate Tausta predicta annuale forum sive nundine per duas septimanas continuas, scilicet inchoandum in festo s. Trinitatis imperpetuum duraturum haberi, teneri et sine omni impedimento pacifice celebrari debebit. Insuper concedimus dictis civibus in Tausta auctoritate predicta, ut ipsi singulis diebus forensibus septimanalibus animalia magna et parva, videlicet pecora et pecudes, equos et spadones libere et licite emere aût vendere potuerint iuxta ipsorum beneplacitum voluntatis, volentes ac ex singulari gracia auctoritate regia Boemie predicta statuentes, quod universi et singuli cives et mercatores eorum merci- monia, que cum ulna et libra venduntur et presertim ferrum et coreum ex toto aut per partes seu pecias in dicto annali foro vendere et libere emere valeant pro ipsorum libito voluntatis. Volumus insuper, ut annuale forum predictum universis libertatibus, graciis, emunitatibus, iuribus et indultis per omnia sine diminucione qualibet gaudeat, quibus cetera fora annalia in aliis nostris civitatibus regni Boemie existencia fruuntur seu quomodolibet pociuntur, inhibentes universis nostris fidelibus, ne dictam graciam nostram audeant quomodolibet infringere seu aliqualiter perturbare. Si quis autem —— Poena: centum marcarum puri argenti, quarum medietatem camere regali Boemie, residuam vero partem dicte Taustensis civitati applicari statuimus ——. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testi- monio literarum. Dat. Brega a. d. 1363, ind. prima, IX kal. oct., regn. nostr. a. decimo- octavo, imperii vero nono. Per d. imperatorem cancellarius. R. Johannes Saxo. Sub plica: Correcta Theodoricus de Staffordia. Orig. perg. cum sig. maiest. in archivo civitatis Domažlice sign. I A 18. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 590 n. 407. — Palacký, Uber Formelbücher II p. 132 n. 157. — Reg. imp. VIII 3989. — HU [LJ. 1501) 1363 sept. 25. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, ad petitionem civium Olomucensium pontes sub castro Olo- mucensi et eorum officium cum singulis utilitatibus eo modo, quo Buzko, familiarius eius, eos tenebat, civibus dictae civitati tradit. Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. u., quod attentis et consideratis diligencius fidelium nostrorum civium de Olomucz peticionibus, ipsis et civitati eidem pontes sub castro Olomucensi et eorum officium cum ipsorum utilitatibus singulis, prout fid. noster Buzko, notarius familiaris noster domesticus, a nobis obtinebat eosdem, duximus presentibus
Annus 1363 sept. 20.— 25. 903 1500) 1363 sept. 23. Bregae. Karolus imperator et rex civitati Domažlice nundinas annuas, per duas hebdomades conti- nuas a festo s. Trinitatis incipiens, celebrare concedit diversaque iura vendentium et ementium in eis statuit. n. f. t. p. u., quod licet de innata nobis benignitatis clemencia de subditorum nos- trorum singulorum profectu, utilitate et comodo dig[nJemur intendere et ad ea, que ipsorum augmentum aspiciunt attenta sollicitudine meditari, illorum tamen profectus et comoda quodam specialis benignitatis favore prosequimur, quos diuturnitas obsequiorum et inte- merate fidei constancia argumentis clarioribus manifestius recommendant. Habito igitur respectu ad grata fidelitatis et obsequiorum studia, necnon indefessi laboris promptitudi- nem, quibus maiestatem nostram et clare memorie antecessores nostros, Boemie reges, dill. nobis cives et incole civitatis nostre Taustensis, fidd. nostri, actenus honorarunt et adaucto fidei et probitatis merito non cessabunt inantea prestancius honorare necnon ad supplicem peticionis instanciam nob. Jesconis Jura, castellani Crakoviensis, fid. nostri dil., ipsis animo deliberato, non per errorem aut improvide, sed ex certa nostra sciencia, auctoritate regia Boemie infrascriptam graciam favorabiliter duximus faciendam videlicet, quod singulis annis in civitate Tausta predicta annuale forum sive nundine per duas septimanas continuas, scilicet inchoandum in festo s. Trinitatis imperpetuum duraturum haberi, teneri et sine omni impedimento pacifice celebrari debebit. Insuper concedimus dictis civibus in Tausta auctoritate predicta, ut ipsi singulis diebus forensibus septimanalibus animalia magna et parva, videlicet pecora et pecudes, equos et spadones libere et licite emere aût vendere potuerint iuxta ipsorum beneplacitum voluntatis, volentes ac ex singulari gracia auctoritate regia Boemie predicta statuentes, quod universi et singuli cives et mercatores eorum merci- monia, que cum ulna et libra venduntur et presertim ferrum et coreum ex toto aut per partes seu pecias in dicto annali foro vendere et libere emere valeant pro ipsorum libito voluntatis. Volumus insuper, ut annuale forum predictum universis libertatibus, graciis, emunitatibus, iuribus et indultis per omnia sine diminucione qualibet gaudeat, quibus cetera fora annalia in aliis nostris civitatibus regni Boemie existencia fruuntur seu quomodolibet pociuntur, inhibentes universis nostris fidelibus, ne dictam graciam nostram audeant quomodolibet infringere seu aliqualiter perturbare. Si quis autem —— Poena: centum marcarum puri argenti, quarum medietatem camere regali Boemie, residuam vero partem dicte Taustensis civitati applicari statuimus ——. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testi- monio literarum. Dat. Brega a. d. 1363, ind. prima, IX kal. oct., regn. nostr. a. decimo- octavo, imperii vero nono. Per d. imperatorem cancellarius. R. Johannes Saxo. Sub plica: Correcta Theodoricus de Staffordia. Orig. perg. cum sig. maiest. in archivo civitatis Domažlice sign. I A 18. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 590 n. 407. — Palacký, Uber Formelbücher II p. 132 n. 157. — Reg. imp. VIII 3989. — HU [LJ. 1501) 1363 sept. 25. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, ad petitionem civium Olomucensium pontes sub castro Olo- mucensi et eorum officium cum singulis utilitatibus eo modo, quo Buzko, familiarius eius, eos tenebat, civibus dictae civitati tradit. Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. u., quod attentis et consideratis diligencius fidelium nostrorum civium de Olomucz peticionibus, ipsis et civitati eidem pontes sub castro Olomucensi et eorum officium cum ipsorum utilitatibus singulis, prout fid. noster Buzko, notarius familiaris noster domesticus, a nobis obtinebat eosdem, duximus presentibus
Strana 904
904 Regesta Bohemiae et Moraviae. aplicandos, volentes et decernentes virtute presencium, ut quemadmodum ipsi cives de ipsis pontibus et eorum officio prioribus disponebant temporibus, sic de ipsis disponere possint et valeant pro utilitate civitatis predicte inantea temporibus secuturis. Harum quibus si- gillum nostrum appendi fecimus testimonio litterarum. Dat. Brune secunda feria ante diem b. Wenceslai mart. proxima a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. in press. perg. Olomouc in archivo civitatis, sign. 29. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 242 n. 321. — HU — [LJ. 1502) 1363 sept. 30. Český Krumlov. Anna de Lipá profitetur se reditus in villa Pořín necnon villas Soběnov, Bukovsko, Řipec et Sedlce cum omnibus pertinentiis, quas ipsi Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes, fratres de Rosenberg, nomine dotis cesserant, ad tempora vitae suae solum tenere; post mortem eius dicta bona ad fratres de Rosenberg devolvent. [Elgo Anna de Lipa t. p. constare cupio u. publice protestans a nobb. dd. Petro, Judoco, Ulrico et Johanne, fratribus meis carissimis de Rosenberk, in mille et quingentis sex. gr. den. Prag., que mihi dotalicii nomine cesserant et quas eisdem meis fratribus sponte et libere dedi et assignavi, triginta sex. gr. iamdictorum in villa dictorum meorum fratrum, Porzin nuncupata, consistentes redditus necnon villas subscriptas, videlicet Sobienow, Bukawsk eciam cum silvis, que Mikolowski et Jaromierski appellantur, ac villas Rzipecz et Sedlcze dictas et hec omnia cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, silvis, rubetis, aquis, rivis aquarumque decursibus, fructibus, utilitatibus, iuribus, censibus, obvencionibus et earum pertinenciis et libertatibus universis, quibuscumque censeantur nominibus, prout easdem prenominati mei fratres habebant, tenebant et possidebant, solummodo iure patro- natus eccl. parrochialis in prefata villa Sobienow site excepto, quod iidem mei fratres ipsis specialiter et expresse reservarunt, habere, tenere et possidere usque ad tempora vite mee dumtaxat et non ulterius pacifice et quiete eo pacto, quod prescripte ville cum redditibus et iuribus earum premissis post obitum meum ad dictos meos fratres et non alias iterum ut prius et ad eorum heredes devolvi hereditarie debeant inpedimento nullius hominis obstante. In quorum omnium evidens testimonium sepedictis meis fratribus presentes tra- didi litteras meo proprio et ad meam peticionem nobb. dominorum [Ulrici],a) iunioris de Nova Domo, Petri de Michelsperg, Sezeme et Ulrici de Usk, fratrum meorum et amicorum [dilectorum]a) sigillorum appensione munitas. Dat. et act. in Chrumpnaw a. d. millesi- mo trecentesimo sexagesimo tercio die ultima m. sept. Orig. perg. cum 5 sigg. rott. de cera rubri coloris in press. perg. olim in archivo Buquoyano in Nové Hrady, sign. n. 2046, Fach 72, fasc. I, nunc vero in archivo publico in Třeboň. Sigilla: 1) in clipeo „ostrve“ modo crucis positae; † S. ANNE. DE. LIPA. 2) in clipeo rosa, pro clenodio rosa, in dextra parte W; † S. VLRICIIVVENIS. DE. NOVADOMO. 3) in clipeo galea cum alis, fractum, paulum clarum; + S. PET HIII ChELSPERCh. 4) in campo, stella octogona decoro, clipeus cum rosa; † SIGILLV SEZAME DE VSK. 5) in clipeo rosa, pro clenodio rosa, in parte dextra sub parva corona littera B, in parte sinistra eodem modo littera W (litterae paulum clarae sunt); S. VLRICI DE VSS /.— In dorso manu saec. X V in.: Ex parte d. Anne de Lypa. — Ed. Klimesch, Urkundenbuch u. Regestenbuch d. ehem. Klarissinen-Klos- ters in Krummau p. 66 adn. 1. — Extr. Emler, O rukopise privilegií pánů z Rožmberka, Zprávy král. čes. spol. nauk 1877 p. 324 n. 73 (e copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 73). Schmidt-Picha, UB d. Stadt Krummau I p. 38 n. 145. — Contulit et sigilla descripsit Mendl. — [L]. a) in loco pertuso. 1503) 1363 oct. [Pragae]. Testamentum Nicolai dicti Rod, Karoli imperatoris et regis olim hostiarii. Noverint u. presentes litteras inspecturi, quod a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio de mense oct. discr. v. Nicolaus dictus Rod, olim hostiarius domini imperatoris, in- firmus corpore compos tamen sue mentis et racionis, testamentum sue ultime voluntatis de
904 Regesta Bohemiae et Moraviae. aplicandos, volentes et decernentes virtute presencium, ut quemadmodum ipsi cives de ipsis pontibus et eorum officio prioribus disponebant temporibus, sic de ipsis disponere possint et valeant pro utilitate civitatis predicte inantea temporibus secuturis. Harum quibus si- gillum nostrum appendi fecimus testimonio litterarum. Dat. Brune secunda feria ante diem b. Wenceslai mart. proxima a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Orig. perg. cum sig. in press. perg. Olomouc in archivo civitatis, sign. 29. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 242 n. 321. — HU — [LJ. 1502) 1363 sept. 30. Český Krumlov. Anna de Lipá profitetur se reditus in villa Pořín necnon villas Soběnov, Bukovsko, Řipec et Sedlce cum omnibus pertinentiis, quas ipsi Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes, fratres de Rosenberg, nomine dotis cesserant, ad tempora vitae suae solum tenere; post mortem eius dicta bona ad fratres de Rosenberg devolvent. [Elgo Anna de Lipa t. p. constare cupio u. publice protestans a nobb. dd. Petro, Judoco, Ulrico et Johanne, fratribus meis carissimis de Rosenberk, in mille et quingentis sex. gr. den. Prag., que mihi dotalicii nomine cesserant et quas eisdem meis fratribus sponte et libere dedi et assignavi, triginta sex. gr. iamdictorum in villa dictorum meorum fratrum, Porzin nuncupata, consistentes redditus necnon villas subscriptas, videlicet Sobienow, Bukawsk eciam cum silvis, que Mikolowski et Jaromierski appellantur, ac villas Rzipecz et Sedlcze dictas et hec omnia cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, silvis, rubetis, aquis, rivis aquarumque decursibus, fructibus, utilitatibus, iuribus, censibus, obvencionibus et earum pertinenciis et libertatibus universis, quibuscumque censeantur nominibus, prout easdem prenominati mei fratres habebant, tenebant et possidebant, solummodo iure patro- natus eccl. parrochialis in prefata villa Sobienow site excepto, quod iidem mei fratres ipsis specialiter et expresse reservarunt, habere, tenere et possidere usque ad tempora vite mee dumtaxat et non ulterius pacifice et quiete eo pacto, quod prescripte ville cum redditibus et iuribus earum premissis post obitum meum ad dictos meos fratres et non alias iterum ut prius et ad eorum heredes devolvi hereditarie debeant inpedimento nullius hominis obstante. In quorum omnium evidens testimonium sepedictis meis fratribus presentes tra- didi litteras meo proprio et ad meam peticionem nobb. dominorum [Ulrici],a) iunioris de Nova Domo, Petri de Michelsperg, Sezeme et Ulrici de Usk, fratrum meorum et amicorum [dilectorum]a) sigillorum appensione munitas. Dat. et act. in Chrumpnaw a. d. millesi- mo trecentesimo sexagesimo tercio die ultima m. sept. Orig. perg. cum 5 sigg. rott. de cera rubri coloris in press. perg. olim in archivo Buquoyano in Nové Hrady, sign. n. 2046, Fach 72, fasc. I, nunc vero in archivo publico in Třeboň. Sigilla: 1) in clipeo „ostrve“ modo crucis positae; † S. ANNE. DE. LIPA. 2) in clipeo rosa, pro clenodio rosa, in dextra parte W; † S. VLRICIIVVENIS. DE. NOVADOMO. 3) in clipeo galea cum alis, fractum, paulum clarum; + S. PET HIII ChELSPERCh. 4) in campo, stella octogona decoro, clipeus cum rosa; † SIGILLV SEZAME DE VSK. 5) in clipeo rosa, pro clenodio rosa, in parte dextra sub parva corona littera B, in parte sinistra eodem modo littera W (litterae paulum clarae sunt); S. VLRICI DE VSS /.— In dorso manu saec. X V in.: Ex parte d. Anne de Lypa. — Ed. Klimesch, Urkundenbuch u. Regestenbuch d. ehem. Klarissinen-Klos- ters in Krummau p. 66 adn. 1. — Extr. Emler, O rukopise privilegií pánů z Rožmberka, Zprávy král. čes. spol. nauk 1877 p. 324 n. 73 (e copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 73). Schmidt-Picha, UB d. Stadt Krummau I p. 38 n. 145. — Contulit et sigilla descripsit Mendl. — [L]. a) in loco pertuso. 1503) 1363 oct. [Pragae]. Testamentum Nicolai dicti Rod, Karoli imperatoris et regis olim hostiarii. Noverint u. presentes litteras inspecturi, quod a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio de mense oct. discr. v. Nicolaus dictus Rod, olim hostiarius domini imperatoris, in- firmus corpore compos tamen sue mentis et racionis, testamentum sue ultime voluntatis de
Strana 905
Annus 1363 sept. 25.— oct. 1. 905 rebus sibi a deo datis et concessis fecit et ordinavit et mandavit inviolabiliter observari sub penis a lege inflictis meliori modo, quibus potest, per modum infrascriptum. Et primo fecit, ordinavit et mandavit, quod omnia debita, que legitime probata fuerint, et que per manus d. Petri, ministri s. Egidii, conscripta sunt, de bonis suis integraliter persolvantur. Item in eodem testamento dedit, legavit d. Gytcze, filie sue, unum pelium et tunicam cum peplo. Item d. Petro, fratri d. Duchconis, ministro s. Egidii, dedit et legavit unum pelium nigrum cum pellibus. Item dedit et legavit Martino, fratri suo germano, vestem suam, loricam, cassidem, cirotecas ferreas cum gladio. It. dedit et legavit d. Duchconi, confessori suo, unum anullum cum flaveo lapide pro media sex. valentem. It. dedit et legavit pro fabrica eccl. s. Egidii, in qua sepultus est, tres sex. gr. Prag. den. pro anima sua de rebus suis ubi- cumque inventis dandas et solvendas. It. dedit et donavit et legavit pro anima Elyzabeth, uxoris sue, unam sex. pro fabrica sacristie s. Nicolai in foro pullorum de bonis suis dandam et solvendam. It. precepit, quod omnia pignora sibi viventi obligata vel quomodocumque ad ipsum devoluta, que ostensa fuerint legitime esse et fuisse repetencium, admittantur redimi et exsolvi. It. mandavit, quod omnia premissa debita et legata ante omnia dentur et solvantur sine protraccione. Demum disposuit et ordinavit, quod omnia alia bona, sive mobilia sive inmobilia, in quibuscumque rebus consistant, ad d. Wenceslaum, Cruciferum monasterii Zderaziensis, et Gyrziconem, filios suos, devolvantur, quos suos et suorum bono- rum heredes instituit, equaliter pro virilibus porcionibus dividendorum, item tamen, quod divisionem bonoruma) faciat inter eos d. Wenceslaus, plebanus s. Egidii, quem eis pro patre reliquit mandans, quod divisioni inter ipsos fiende per ipsum d. Wenceslaum sint grati et contenti, ita tamen, quod porcio d. Wenceslaum, filium suum predictum, contingens in certos redditus perpetuos convertatur, quorum reddituum medietatem post mortem ipsius d. Wenceslai, filii sui, pro perpetuo remedio anime sue ad eccl. s. Egidii legavit et donavit. It. adiecit, quod si Gyrzico, filius suus predictus, qui absens est, iam decessit vel decesserit porcione sua non recepta vel alias vitam suam turpem duxerit et dissolutam, vel forte ludum taxillorum exercendo, extunc mandavit et precepit, quod sibi de bonis suis nichil detur nec assignetur nec aliquid ad ipsum devolvatur, sed per executores suos infrascriptos ipsa porcio in usus pios pro anima testatoris convertatur. Et huius testamenti et omnium et singulorum premissorumb) executores fecit et ordinavit d. Wenceslaum, plebanum s. Egidii, et d. Wen- ceslaum, filium suum, predictos, rogans eos, quod suam ultimam voluntatem et ordinacio- nem predictam fideliter exequantur, addiciens, quod testamentum presens per ipsum factum propter aliquam obmissionem solempnitatis iuris civilis vel canonis aut alicuius consuetudinis vel statuti non irritetur nec infringatur. In cuius rei testimonium sigilla dd. Wenceslai, plebani predicti, Wenceslai de Borssow, Ulrici dicti Zylwrczayger, Franconis et Andree panicidarum ad preces ipsius testatoris presentibus sunt appensa. Dat. anno mense, quo supra. Orig. perg. cum 5 sigg. in press. perg., quorum 2), 3) avulsa desunt, Pragae olim in archivo praeposi- turae Custodum s. Sepulcri in Zderaz, postea in bibliotheca Nat. et univ. n. 315, nunc vero in archivo publico centrali sign. L IVR Křb Zderaz 131. — Sigilla 1) in campo lilium, laesum. 4) F maiusculum; S.FRANCONIS. COT/ONIS. 5) mateolae in modum crucis positae, litterae circumferentiales laesae. — Ed. Teige, Základy starého místopisu Pražského I, 2 p. 673 n. 3. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 37 n. 387. (ad 13. diem oct.) — HU — [LJ. a) in orig. sequitur iterum: divisionem. — b) orig.: premissis. 1504) 1363 oct. 1. Brodae Hungaricalis. Johannes, marchio Moraviae, privilegia regum Bohemiae et marchionum Moraviae civi- tati Brodae Hungaricali data confirmat, singulos articulos eorum litteris suis inserens; nobiles, clientes, magistros civium, cives theloneariosque iubet omnia illa privilegia non deminuta con- servare.
Annus 1363 sept. 25.— oct. 1. 905 rebus sibi a deo datis et concessis fecit et ordinavit et mandavit inviolabiliter observari sub penis a lege inflictis meliori modo, quibus potest, per modum infrascriptum. Et primo fecit, ordinavit et mandavit, quod omnia debita, que legitime probata fuerint, et que per manus d. Petri, ministri s. Egidii, conscripta sunt, de bonis suis integraliter persolvantur. Item in eodem testamento dedit, legavit d. Gytcze, filie sue, unum pelium et tunicam cum peplo. Item d. Petro, fratri d. Duchconis, ministro s. Egidii, dedit et legavit unum pelium nigrum cum pellibus. Item dedit et legavit Martino, fratri suo germano, vestem suam, loricam, cassidem, cirotecas ferreas cum gladio. It. dedit et legavit d. Duchconi, confessori suo, unum anullum cum flaveo lapide pro media sex. valentem. It. dedit et legavit pro fabrica eccl. s. Egidii, in qua sepultus est, tres sex. gr. Prag. den. pro anima sua de rebus suis ubi- cumque inventis dandas et solvendas. It. dedit et donavit et legavit pro anima Elyzabeth, uxoris sue, unam sex. pro fabrica sacristie s. Nicolai in foro pullorum de bonis suis dandam et solvendam. It. precepit, quod omnia pignora sibi viventi obligata vel quomodocumque ad ipsum devoluta, que ostensa fuerint legitime esse et fuisse repetencium, admittantur redimi et exsolvi. It. mandavit, quod omnia premissa debita et legata ante omnia dentur et solvantur sine protraccione. Demum disposuit et ordinavit, quod omnia alia bona, sive mobilia sive inmobilia, in quibuscumque rebus consistant, ad d. Wenceslaum, Cruciferum monasterii Zderaziensis, et Gyrziconem, filios suos, devolvantur, quos suos et suorum bono- rum heredes instituit, equaliter pro virilibus porcionibus dividendorum, item tamen, quod divisionem bonoruma) faciat inter eos d. Wenceslaus, plebanus s. Egidii, quem eis pro patre reliquit mandans, quod divisioni inter ipsos fiende per ipsum d. Wenceslaum sint grati et contenti, ita tamen, quod porcio d. Wenceslaum, filium suum predictum, contingens in certos redditus perpetuos convertatur, quorum reddituum medietatem post mortem ipsius d. Wenceslai, filii sui, pro perpetuo remedio anime sue ad eccl. s. Egidii legavit et donavit. It. adiecit, quod si Gyrzico, filius suus predictus, qui absens est, iam decessit vel decesserit porcione sua non recepta vel alias vitam suam turpem duxerit et dissolutam, vel forte ludum taxillorum exercendo, extunc mandavit et precepit, quod sibi de bonis suis nichil detur nec assignetur nec aliquid ad ipsum devolvatur, sed per executores suos infrascriptos ipsa porcio in usus pios pro anima testatoris convertatur. Et huius testamenti et omnium et singulorum premissorumb) executores fecit et ordinavit d. Wenceslaum, plebanum s. Egidii, et d. Wen- ceslaum, filium suum, predictos, rogans eos, quod suam ultimam voluntatem et ordinacio- nem predictam fideliter exequantur, addiciens, quod testamentum presens per ipsum factum propter aliquam obmissionem solempnitatis iuris civilis vel canonis aut alicuius consuetudinis vel statuti non irritetur nec infringatur. In cuius rei testimonium sigilla dd. Wenceslai, plebani predicti, Wenceslai de Borssow, Ulrici dicti Zylwrczayger, Franconis et Andree panicidarum ad preces ipsius testatoris presentibus sunt appensa. Dat. anno mense, quo supra. Orig. perg. cum 5 sigg. in press. perg., quorum 2), 3) avulsa desunt, Pragae olim in archivo praeposi- turae Custodum s. Sepulcri in Zderaz, postea in bibliotheca Nat. et univ. n. 315, nunc vero in archivo publico centrali sign. L IVR Křb Zderaz 131. — Sigilla 1) in campo lilium, laesum. 4) F maiusculum; S.FRANCONIS. COT/ONIS. 5) mateolae in modum crucis positae, litterae circumferentiales laesae. — Ed. Teige, Základy starého místopisu Pražského I, 2 p. 673 n. 3. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 37 n. 387. (ad 13. diem oct.) — HU — [LJ. a) in orig. sequitur iterum: divisionem. — b) orig.: premissis. 1504) 1363 oct. 1. Brodae Hungaricalis. Johannes, marchio Moraviae, privilegia regum Bohemiae et marchionum Moraviae civi- tati Brodae Hungaricali data confirmat, singulos articulos eorum litteris suis inserens; nobiles, clientes, magistros civium, cives theloneariosque iubet omnia illa privilegia non deminuta con- servare.
Strana 906
906 Regesta Bohemiae et Moraviae. Johannes, dei gr. marchio Moraviae, ad rei memoriam sempiternam. Licet in singulis nostrorum fidelium profectibus delectemur ferventius, in illorum tamen commodis aspi- remus ardentius, qui plerumque hostium sunt expositi incursibus, quique a dive memorie nostris progenitoribus gratiis singularibus sunt respecti. Sane pro parte fidelium nostrorum civium in Radissch oblata nobis petitio continebat, quatenus litteras seren. principum, dd. Ottakari, Vencezlai et Johannis, genitoris nostri charissimi, cl. mem. regum Bohemie et marchionum Moravie, quas nos salvas et integras conspeximus easque auscultavimus dili- genter, approbare, innovare, cum eorum singulis articulis ratificare gratiosius dignaremur. Nos ipsorum nostrorum predecessorum vestigiis inherere volentes, predictorum etiam civium nostrorum petitionibus favorabiliter inclinati, ipsas litteras approbamus, ratificamus et de certa nostra sciencia innovamus. Et ut certi articuli in ipsis litteris expressi ad singu- lorum deducantur notitiam, ipsos ad dictorum civium petitionem instantem presentibus inserimus et eos singulariter approbamus, videlicet: Prefati cives omnes et singuli per quecumque thelonia in Boemia et Moravia transeuntes cum ipsorum rebus quibuslibet a datione omnis theolonii debent esse liberi et exempti. Et quod semita publica omnia de Ungaria et [in] Ungariam per Scalicz et Cunvicz transire volentium non alibi quam per Radissch futuris temporibus habeatur. Et quod infra spatium miliaris unius, circa ipsam civitatem distantis, cerevisia non braxetur. Et quod cippus et causa iudiciaria infra unum miliare similiter non habeatur alibi, quam in Radissch, sine tamen illorum hoc admittimus preiudicio, si qui de hoc litteras nostrorum predecessorum, regum Boemie et marchionum Moravie, obtinere noscuntur. Ad amplioris quoque dictorum civium profectum decerni- mus et virtute presencium in ipsa civitate perpetuis temporibus observandum, ut deinceps iudicia terre nostre, quomodo in Bzencz habentur, non alibi, quam in Radisch hebdomadis singulis observentur. Et quod forum annuale sive nundine bis per annum, primo videlicet finitis tribus ebdomadis post festum Resurrectionis domini, et secundo die b. Martini inci- piant et observentur cum ipsorum libertatibus per omnia, ut in primo foro annuali prioribus temporibus fuit tentum. Mandamus itaque universis et singulis baronibus, nobilibus, clienti- bus, burgimagistris, civibus et theloniariis quibuslibet per marchionatum nostrum consti- tutis, fidd. nostris dill., nostre gracie sub obtentu, quatenus prefatos cives nostros in pre- missis graciis et indultis non impediant nec impedire permittant, prout propria incommoda et pericula rerum suarum voluerint evitare. Harum quibus ad perpetuam rei memoriam sigillum nostrum appendi fecimus testimonio litterarum. Dat. Brode Ungaricalis tercia fer. ante d. b. Francisci proxima a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. E cop. vidimata archivi civitatis Brodae Hungaricalis ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 242 n. 322. — [L]. 1505) 1363 oct. 1. Kutná Hora. Chunczlinus Ruthardi, civis civitatis Kutná Hora et magister montis, Vrativogio decano, Nicolao scolastico totique capitulo ecclesiae Pragensis promittit se brevissimo tempore fodinam in fovea dicta) Werhutter, in bonis capituli sita, fodere; propter quem laborem capitulum ei eiusque sociis 300 sex. gr. Prag. dare debet; ea summa a praedicto Chunczlino sociisque eius per- cepta capitulum Pragense plenam auctoritatem super dicta fodina habebit. Noverint universi tam presentes quam futuri, quibus presens ostensum fuèrit vel demonstratum, quod ego Chunczlinus Ruthardi, civis Montis Kutne et magister montis et fovee, que Asinus nuncupatur, iuxta deliberacionem voluntarii et sani consilii Enderlini Examinatoris, tunc temporis magistri monete dicti Montis Kutne ibidem, mei concultoris, et consilio scausorum supremorum et meo necnon aliorum meorum concultorum consensu ac matura et voluntaria deliberacione simul indivisim desuper prehabita ob mee dicte fovee seu meorum dictorum concultorum proventus et subscriptorum dominorum utilitates
906 Regesta Bohemiae et Moraviae. Johannes, dei gr. marchio Moraviae, ad rei memoriam sempiternam. Licet in singulis nostrorum fidelium profectibus delectemur ferventius, in illorum tamen commodis aspi- remus ardentius, qui plerumque hostium sunt expositi incursibus, quique a dive memorie nostris progenitoribus gratiis singularibus sunt respecti. Sane pro parte fidelium nostrorum civium in Radissch oblata nobis petitio continebat, quatenus litteras seren. principum, dd. Ottakari, Vencezlai et Johannis, genitoris nostri charissimi, cl. mem. regum Bohemie et marchionum Moravie, quas nos salvas et integras conspeximus easque auscultavimus dili- genter, approbare, innovare, cum eorum singulis articulis ratificare gratiosius dignaremur. Nos ipsorum nostrorum predecessorum vestigiis inherere volentes, predictorum etiam civium nostrorum petitionibus favorabiliter inclinati, ipsas litteras approbamus, ratificamus et de certa nostra sciencia innovamus. Et ut certi articuli in ipsis litteris expressi ad singu- lorum deducantur notitiam, ipsos ad dictorum civium petitionem instantem presentibus inserimus et eos singulariter approbamus, videlicet: Prefati cives omnes et singuli per quecumque thelonia in Boemia et Moravia transeuntes cum ipsorum rebus quibuslibet a datione omnis theolonii debent esse liberi et exempti. Et quod semita publica omnia de Ungaria et [in] Ungariam per Scalicz et Cunvicz transire volentium non alibi quam per Radissch futuris temporibus habeatur. Et quod infra spatium miliaris unius, circa ipsam civitatem distantis, cerevisia non braxetur. Et quod cippus et causa iudiciaria infra unum miliare similiter non habeatur alibi, quam in Radissch, sine tamen illorum hoc admittimus preiudicio, si qui de hoc litteras nostrorum predecessorum, regum Boemie et marchionum Moravie, obtinere noscuntur. Ad amplioris quoque dictorum civium profectum decerni- mus et virtute presencium in ipsa civitate perpetuis temporibus observandum, ut deinceps iudicia terre nostre, quomodo in Bzencz habentur, non alibi, quam in Radisch hebdomadis singulis observentur. Et quod forum annuale sive nundine bis per annum, primo videlicet finitis tribus ebdomadis post festum Resurrectionis domini, et secundo die b. Martini inci- piant et observentur cum ipsorum libertatibus per omnia, ut in primo foro annuali prioribus temporibus fuit tentum. Mandamus itaque universis et singulis baronibus, nobilibus, clienti- bus, burgimagistris, civibus et theloniariis quibuslibet per marchionatum nostrum consti- tutis, fidd. nostris dill., nostre gracie sub obtentu, quatenus prefatos cives nostros in pre- missis graciis et indultis non impediant nec impedire permittant, prout propria incommoda et pericula rerum suarum voluerint evitare. Harum quibus ad perpetuam rei memoriam sigillum nostrum appendi fecimus testimonio litterarum. Dat. Brode Ungaricalis tercia fer. ante d. b. Francisci proxima a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. E cop. vidimata archivi civitatis Brodae Hungaricalis ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 242 n. 322. — [L]. 1505) 1363 oct. 1. Kutná Hora. Chunczlinus Ruthardi, civis civitatis Kutná Hora et magister montis, Vrativogio decano, Nicolao scolastico totique capitulo ecclesiae Pragensis promittit se brevissimo tempore fodinam in fovea dicta) Werhutter, in bonis capituli sita, fodere; propter quem laborem capitulum ei eiusque sociis 300 sex. gr. Prag. dare debet; ea summa a praedicto Chunczlino sociisque eius per- cepta capitulum Pragense plenam auctoritatem super dicta fodina habebit. Noverint universi tam presentes quam futuri, quibus presens ostensum fuèrit vel demonstratum, quod ego Chunczlinus Ruthardi, civis Montis Kutne et magister montis et fovee, que Asinus nuncupatur, iuxta deliberacionem voluntarii et sani consilii Enderlini Examinatoris, tunc temporis magistri monete dicti Montis Kutne ibidem, mei concultoris, et consilio scausorum supremorum et meo necnon aliorum meorum concultorum consensu ac matura et voluntaria deliberacione simul indivisim desuper prehabita ob mee dicte fovee seu meorum dictorum concultorum proventus et subscriptorum dominorum utilitates
Strana 907
Annus 1363 oct. 1.— 5. 907 Montis nostri culture spopondi et promisi et eciam presentibus promitto viris honn. et dominis revv. Wratywogio decano, Nicolao scolastico ceterisque canonicis et capitulo s. Pragensis eccl. absque omni malo dolo et fraude bona et sincera fide perforacionem seu orificium, quod sachta vulgariter nominatur, videlicet fovee et montis. que Werhuter nomine appropriatur, que in limitacione dictorum dominorum seu bonis ipsorum sita esse dinoscitur et approbatur, continuis temporibus fideliter colere cultu montanico et perforare quanto celerius valeo et possum meis et meorum concultorum sumptibus transfodere et impensis, quo usque patens liet perforacio orificii prenotati, ita quod mineram, metallum, montem et irsutum vel quidquid utilius videtur extrahere, educere, exportare possent et valerent. Pro co prefati domini et canonici Pragensis capituli michi et meis dictis conculto- ribus dabunt et dare tenebuntur trecentas sex. gr. Prag. regii pagamenti de sua parte urbure, que in dicta fovea Werhuter prope Asinum sita ad ipsos dictos dominos seu canonicos ulterius spectare vel pertinere noscentur, inprotracte tolendas, quantocius possem et valerem in subsidium et levamen pro meis et meorum concultorum laboribus sumptis super dictam sachtam et impensis ipsis nequaquam renitentibus et contradicentibus, donec numerus dictarum trecentarum sex., ut prefertur, lotaliter percipiatur et complete, ea tamen condi- cione addita: quandocumque perforacio dicti orificii patens fieret et perforata, ut prefertur, et antedicta pecunie summa de mineris, fructibus et utilitatibus eiusdem fovee percepta totaliter fuisset et completa, tunc ego et mei concultores seu nostri successores, qui tunc interessent, a dictis dd. canonicis et ipsorum successoribus ulterius et ipsi a me et meis concultoribus in casu et parte pacti premissi sine promulgacione seu impeticione vel appe- lacione cuiuslibet iudicii parte ex utraque disiuncti erimus necnon liberi et soluti, eciamque ipsi dictam urburam suam ulterius et post modum in ipsorum seu capituli utilitates plena eorum auctoritate divertere possunt, debent libere et debebunt. In cuius rei testimonium et robur dd. consulum Montis Kuttensis necnon meum et prefati Enderlini sigilla presentibus sunt appensa. Act. et dat. in Monte Kuthensi a. dominice incarnacionis millesimo trecente- simo sexagesimo tercio proxima dominica infra octavas s. Wenczeslay. Orig. perg., laesum, cum 3 sigg. in press. perg. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 294 (olim XIII I1). Sigilla 1) solum pars inferior servatur (cf. Vojtíšek, O pečetech a znacích měst Pražských a j. českých p. 35). 2) in clipeo signum paulum clarum; CVNCHIIIJVThARDI. 3) avulsum deest. In dorso manu saec. XV: Non est registrata, quia temporalis est. — Ed. Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 495 n. 339. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby před- husitské (—1419) p. 102 n. 351. — [L]. 1506) 1363 oct. 4. Vratislaviae. Karolus imperator el rex magistro civium, consulibus et iuratis civitatis Vratislaviensis mandat, ut tamquam capitanei Vratislavienses Nicolao Tschamborio 200 sex. gr. Prag. de proventibus terrae Vratislaviensis persolvant, a festo s. Walpurgis ad unum annum recipiendas. — magistro civium, consulibus et iuratis civitatis Wratislaviensis. Wratislavie a. d. 1363, ind. I, IV non. oct., regn. nostr. a. XVIII, imperii vero nono. Corr. Theodricus de Staffordia. d. cancellarium P. Jaurensis. Chremsir. Dat. Per — R. Johannes Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. E E 13.— Ed. Korn, Breslauer UB p. 207 n. 239. — Reg. imp. VIII 3990. — [M]. 1507) 1363 oct. 5. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, Arnesti, archiepiscopi Pra- gensis, in spiritualibus vicarii generales, Jenczone, praeposito ecclesiae s. Crucis Vratislaviae
Annus 1363 oct. 1.— 5. 907 Montis nostri culture spopondi et promisi et eciam presentibus promitto viris honn. et dominis revv. Wratywogio decano, Nicolao scolastico ceterisque canonicis et capitulo s. Pragensis eccl. absque omni malo dolo et fraude bona et sincera fide perforacionem seu orificium, quod sachta vulgariter nominatur, videlicet fovee et montis. que Werhuter nomine appropriatur, que in limitacione dictorum dominorum seu bonis ipsorum sita esse dinoscitur et approbatur, continuis temporibus fideliter colere cultu montanico et perforare quanto celerius valeo et possum meis et meorum concultorum sumptibus transfodere et impensis, quo usque patens liet perforacio orificii prenotati, ita quod mineram, metallum, montem et irsutum vel quidquid utilius videtur extrahere, educere, exportare possent et valerent. Pro co prefati domini et canonici Pragensis capituli michi et meis dictis conculto- ribus dabunt et dare tenebuntur trecentas sex. gr. Prag. regii pagamenti de sua parte urbure, que in dicta fovea Werhuter prope Asinum sita ad ipsos dictos dominos seu canonicos ulterius spectare vel pertinere noscentur, inprotracte tolendas, quantocius possem et valerem in subsidium et levamen pro meis et meorum concultorum laboribus sumptis super dictam sachtam et impensis ipsis nequaquam renitentibus et contradicentibus, donec numerus dictarum trecentarum sex., ut prefertur, lotaliter percipiatur et complete, ea tamen condi- cione addita: quandocumque perforacio dicti orificii patens fieret et perforata, ut prefertur, et antedicta pecunie summa de mineris, fructibus et utilitatibus eiusdem fovee percepta totaliter fuisset et completa, tunc ego et mei concultores seu nostri successores, qui tunc interessent, a dictis dd. canonicis et ipsorum successoribus ulterius et ipsi a me et meis concultoribus in casu et parte pacti premissi sine promulgacione seu impeticione vel appe- lacione cuiuslibet iudicii parte ex utraque disiuncti erimus necnon liberi et soluti, eciamque ipsi dictam urburam suam ulterius et post modum in ipsorum seu capituli utilitates plena eorum auctoritate divertere possunt, debent libere et debebunt. In cuius rei testimonium et robur dd. consulum Montis Kuttensis necnon meum et prefati Enderlini sigilla presentibus sunt appensa. Act. et dat. in Monte Kuthensi a. dominice incarnacionis millesimo trecente- simo sexagesimo tercio proxima dominica infra octavas s. Wenczeslay. Orig. perg., laesum, cum 3 sigg. in press. perg. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. 294 (olim XIII I1). Sigilla 1) solum pars inferior servatur (cf. Vojtíšek, O pečetech a znacích měst Pražských a j. českých p. 35). 2) in clipeo signum paulum clarum; CVNCHIIIJVThARDI. 3) avulsum deest. In dorso manu saec. XV: Non est registrata, quia temporalis est. — Ed. Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 495 n. 339. — Extr. Eršil-Pražák, Archiv pražské metropol. kapituly I. Katalog listin a listů z doby před- husitské (—1419) p. 102 n. 351. — [L]. 1506) 1363 oct. 4. Vratislaviae. Karolus imperator el rex magistro civium, consulibus et iuratis civitatis Vratislaviensis mandat, ut tamquam capitanei Vratislavienses Nicolao Tschamborio 200 sex. gr. Prag. de proventibus terrae Vratislaviensis persolvant, a festo s. Walpurgis ad unum annum recipiendas. — magistro civium, consulibus et iuratis civitatis Wratislaviensis. Wratislavie a. d. 1363, ind. I, IV non. oct., regn. nostr. a. XVIII, imperii vero nono. Corr. Theodricus de Staffordia. d. cancellarium P. Jaurensis. Chremsir. Dat. Per — R. Johannes Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. E E 13.— Ed. Korn, Breslauer UB p. 207 n. 239. — Reg. imp. VIII 3990. — [M]. 1507) 1363 oct. 5. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, Pragensis et Caminensis ecclesiarum canonicus, Arnesti, archiepiscopi Pra- gensis, in spiritualibus vicarii generales, Jenczone, praeposito ecclesiae s. Crucis Vratislaviae
Strana 908
908 et canonico Pragensis el Wissegradensis ecclesiarum, petente litteras Friderici, ducis Bohemiae, Pragae 2. die m. maii a. 1187 datas (v. Friedrich, Cod. dipl. Bohemiae I p. 288 n. 317) necnon litteras papae Coelestini III 26. die m. iul. a. 1197 Laterani datas (v. Friedrich l. c. p. 327 n. 359), per Johannem quondam Martini de Hoštka, notarium publicum, transcribi et in formam instrumenti publici redigi faciunt. Regesta Bohemiae et Moraviae. Dat. et act. Prage in curia In nom. dom. am. Nos Nicolaus prepositus archiepiscopali a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die quinta m. oct., ind. prima, — — pape quinli a. primo, presentibus hon. et hora quasi tercia, pont. — — d. Urbani, discr. viro, d. Wilhelmo, decano Wissegradensi et officiali curie archiepiscopalis Pragensis, Conrado plebano in Swietla, Paulo Herbordi de Janowicz cler. et Bohuncone quondam Jo- hannis de Minori civitate Pragensi necnon multis aliis testibus fide dignis in premissis. Et ego Johannes quondam Martini de Hosczka, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. — — dum sic fierent et agerentur una cum prenominatis notarius ostensioni, exhibicioni testibus presens interfui ipsasque litteras —— de mandato dictorum dominorum vicario- rum et ad peticionem prefati d. Jenczonis scripsi fideliter et transcripsi et in hanc formam — — ipsasque literas cum presenti transumpto facta diligenti collacione publicam redegi ——, hic me subscripsi signoque meo et nomine consuetis cum appensione sigilli auscultavi vicariatus consignavi in fidem et lestimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum sigillo vicariatus eccl. Pragensis in press. perg. el cum signo notarii Pragae in archivo capituli eccl. Wissegradensis sign. 11I 5. A dorso manu saec. XV: Transsumptum litterarum d. Friderici ducis; alia manu: et Celestini papae sub sigillo vicariatus Pragensis in publica forma. — [L]. 1508) 1363 oct. 11. [Pragae]. Litterae formatae Ottonis, plebani in Rlyně, in registra archiepiscopalia transcribuntur. A. d. 1363 die XI oct. d. Otto, plebanus in Rittin, exhibuit formatas suas et petebal — — (Sequitur tenor litlerarum Johannis, episcopi eas propter casus fortuitos registrari Pragensis, a. 1340 Pragae sabbato quatuor lemporum, quo cantatur Venite = 23. sept. de gradu subdiaconatus, a. 1341 Pragaesabbato in qualuor temporibus, quo cantatur Intret - mart. 3. de gradu diaconatus, a. 1341 Pragae sabbato in quatuor temporibus, quo cantatur Karitas— 2. iun. de gradu sacerdotii datarum. Adnot. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro orectionum eccl. Pragensis I fol. 7. — [M]. 1509) 1363 oct. 12. Vratislaviae. Hermannus de Borschuitz spondel se munitionem Auras, quam in 200 mar. polonici numeri a Bolcone, duce Svidnicensi, lenel eidem duci aut Karolo imperatori et regi statim tra- dere velle, si 200 mar. a quocumque corum accepturus erit. Ich Hermann von Borschnicz ritter bekenne und tue kunt, das umbe die vesten Uras, die ich innehalde von den hochgeb. fursten ——h. Bolcken, herezogen zu der Schweidnicz und zu dem Jauer, von 200 mark poln. werunge, das ich globe in gueten trewen und rechter sicherheit vor mich und alle meine erben und nachkomen dem allerdurchl. fursten und her- —— und kunig zu Behem, wen und zu welchen zeiten das ren, h. Carl, Romischen kayser mir und meinen erben der vorgenante mein her der herczog bei seinem leben oder mein her der kaiser oder seine erben bei des egenanten herczogen lebtagen oder nach seinem tod 200 mark polnischen werunge geben und beczalen, das ich, meine erben und nachkomen
908 et canonico Pragensis el Wissegradensis ecclesiarum, petente litteras Friderici, ducis Bohemiae, Pragae 2. die m. maii a. 1187 datas (v. Friedrich, Cod. dipl. Bohemiae I p. 288 n. 317) necnon litteras papae Coelestini III 26. die m. iul. a. 1197 Laterani datas (v. Friedrich l. c. p. 327 n. 359), per Johannem quondam Martini de Hoštka, notarium publicum, transcribi et in formam instrumenti publici redigi faciunt. Regesta Bohemiae et Moraviae. Dat. et act. Prage in curia In nom. dom. am. Nos Nicolaus prepositus archiepiscopali a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die quinta m. oct., ind. prima, — — pape quinli a. primo, presentibus hon. et hora quasi tercia, pont. — — d. Urbani, discr. viro, d. Wilhelmo, decano Wissegradensi et officiali curie archiepiscopalis Pragensis, Conrado plebano in Swietla, Paulo Herbordi de Janowicz cler. et Bohuncone quondam Jo- hannis de Minori civitate Pragensi necnon multis aliis testibus fide dignis in premissis. Et ego Johannes quondam Martini de Hosczka, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. — — dum sic fierent et agerentur una cum prenominatis notarius ostensioni, exhibicioni testibus presens interfui ipsasque litteras —— de mandato dictorum dominorum vicario- rum et ad peticionem prefati d. Jenczonis scripsi fideliter et transcripsi et in hanc formam — — ipsasque literas cum presenti transumpto facta diligenti collacione publicam redegi ——, hic me subscripsi signoque meo et nomine consuetis cum appensione sigilli auscultavi vicariatus consignavi in fidem et lestimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum sigillo vicariatus eccl. Pragensis in press. perg. el cum signo notarii Pragae in archivo capituli eccl. Wissegradensis sign. 11I 5. A dorso manu saec. XV: Transsumptum litterarum d. Friderici ducis; alia manu: et Celestini papae sub sigillo vicariatus Pragensis in publica forma. — [L]. 1508) 1363 oct. 11. [Pragae]. Litterae formatae Ottonis, plebani in Rlyně, in registra archiepiscopalia transcribuntur. A. d. 1363 die XI oct. d. Otto, plebanus in Rittin, exhibuit formatas suas et petebal — — (Sequitur tenor litlerarum Johannis, episcopi eas propter casus fortuitos registrari Pragensis, a. 1340 Pragae sabbato quatuor lemporum, quo cantatur Venite = 23. sept. de gradu subdiaconatus, a. 1341 Pragaesabbato in qualuor temporibus, quo cantatur Intret - mart. 3. de gradu diaconatus, a. 1341 Pragae sabbato in quatuor temporibus, quo cantatur Karitas— 2. iun. de gradu sacerdotii datarum. Adnot. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro orectionum eccl. Pragensis I fol. 7. — [M]. 1509) 1363 oct. 12. Vratislaviae. Hermannus de Borschuitz spondel se munitionem Auras, quam in 200 mar. polonici numeri a Bolcone, duce Svidnicensi, lenel eidem duci aut Karolo imperatori et regi statim tra- dere velle, si 200 mar. a quocumque corum accepturus erit. Ich Hermann von Borschnicz ritter bekenne und tue kunt, das umbe die vesten Uras, die ich innehalde von den hochgeb. fursten ——h. Bolcken, herezogen zu der Schweidnicz und zu dem Jauer, von 200 mark poln. werunge, das ich globe in gueten trewen und rechter sicherheit vor mich und alle meine erben und nachkomen dem allerdurchl. fursten und her- —— und kunig zu Behem, wen und zu welchen zeiten das ren, h. Carl, Romischen kayser mir und meinen erben der vorgenante mein her der herczog bei seinem leben oder mein her der kaiser oder seine erben bei des egenanten herczogen lebtagen oder nach seinem tod 200 mark polnischen werunge geben und beczalen, das ich, meine erben und nachkomen
Strana 909
Annus 1363 oct. 5.— 15. 909 sollen on alles hindernus und widerrede die vorgenanten vesten Uras mit aller irer zuge- horung aufgehoben und einantworten dem vorgenanten meinen herren dem kayser als eynem kunig zu Behem und seinen erben und der cronen zu Behem, das sie dieselbigen als ir eigen guet und vesten nach tode des vorgenanten meines herren, des herczogen von der Schweidnicz halten und besitzen. Und habe darüber zue urkund und ewiger stetigkeit mein ingesigel an disen brief gehanget, der geben ist zu Preslaw —— dreiczehen hundert iar darnach in dem drey und sechczigisten iare an dem negsten dornstag nach s. Dionysii. E copiario Nostitziano, quod Pragae in bibliotheca Musei Nationalis asservatur ed. Grünhagen — Mark- graf, Lehns- und Besitzurk. Schlesiens I p. 74 n. 20. — [L]. 1510) 1363 oct. 15. Avinione. Urbanus papa V archiepiscopis, episcopis, abbatibus, decanis aliisque omnibus ecclesia- rum praelatis in Narbonensi, Biterraensi, Tolosanae, Arelatensi, Aquaensi, Ebredunensi, Viennensi, Vivariensi, Aniciensi dioec. et civitatibus mandat, ut processus Talayrandi, epis- copi Albanensis, contra omnes, qui Burghardum, burggravium Magdeburgensem, imperialis curiae magistrum et praepositum Wissegradensem, Karoli imperatoris et regis ad sedem aposto- licam nuntium destinatum, ceperunt et captivum detinent, latos, in eorum archidioecesibus, dioecesibus, civitatibus publicare faciant. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 283 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 140 n. 216. — [L]. 1511) 1363 oct. 15. Kładzko. Karolus imperator et rex guardiano monasterii fratrum Minorum in Kladzko petente litteras Johannis, regis Bohemiae, Pragae 14. die mensis februarii a. 1346 datas, auctoritate regis Bohemiae confirmat. — n. f. t. p. u., quod in nostre maiestatis nuper constitutus presencia. — sub imperialis maiestatis nostre sigillo — — Dat. in Glatz, a. d. 1363, ind. prima, id. oct., regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. E cop., quam quondam Kögler in archivo ord. fr. Minorum in Kladzko confecit, edd. Volkmer—Ho- haus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I p. 183. — Reg. imp. VIII 7113. — [LJ. 1512) 1363 oct. 15. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, omnes marchionatus Moraviae thelonearios vetat a civibus civitatis Brodae Hungaricalis de quibuscumque eorum mercimoniis theloneum exigere aut recipere. Johannes, dei gr. marchio Moraviae, universis et singulis theloneariis seu mutas sive theloneum per marchionatum Moravie recipientibus et habentibus, quibus presentes exhi- bite fuerint, fidd. suis dill., graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti! Quia considera- tis fidelibus obsequiis et immote fidei constancia dill. nobis civium, inhabitatorum et incolarum civitatis nostre Redisch, fidd. nostrorum, faciendam duximus ipsis hanc graciam de speciali nostre celsitudinis bonitate, prout id in aliis nostris privilegialibus literis plenius continetur,1) quod omnes et singuli dicte civitatis Redisch cives, inhabitatores et incole cum singulis et omnibus mercimoniis, in quibuscumque rebus consistant quibusve nominen- tur specialibus vocabulis, per mutas et vestra thelonea transeuntes sine cuiuslibet thelonei solucione soluti et liberi debent omnimode transire. Idcirco vobis universaliter singulis et singulariter universis striccius inhibemus, ne ab ipsis vel eorum altero de quibuscumque
Annus 1363 oct. 5.— 15. 909 sollen on alles hindernus und widerrede die vorgenanten vesten Uras mit aller irer zuge- horung aufgehoben und einantworten dem vorgenanten meinen herren dem kayser als eynem kunig zu Behem und seinen erben und der cronen zu Behem, das sie dieselbigen als ir eigen guet und vesten nach tode des vorgenanten meines herren, des herczogen von der Schweidnicz halten und besitzen. Und habe darüber zue urkund und ewiger stetigkeit mein ingesigel an disen brief gehanget, der geben ist zu Preslaw —— dreiczehen hundert iar darnach in dem drey und sechczigisten iare an dem negsten dornstag nach s. Dionysii. E copiario Nostitziano, quod Pragae in bibliotheca Musei Nationalis asservatur ed. Grünhagen — Mark- graf, Lehns- und Besitzurk. Schlesiens I p. 74 n. 20. — [L]. 1510) 1363 oct. 15. Avinione. Urbanus papa V archiepiscopis, episcopis, abbatibus, decanis aliisque omnibus ecclesia- rum praelatis in Narbonensi, Biterraensi, Tolosanae, Arelatensi, Aquaensi, Ebredunensi, Viennensi, Vivariensi, Aniciensi dioec. et civitatibus mandat, ut processus Talayrandi, epis- copi Albanensis, contra omnes, qui Burghardum, burggravium Magdeburgensem, imperialis curiae magistrum et praepositum Wissegradensem, Karoli imperatoris et regis ad sedem aposto- licam nuntium destinatum, ceperunt et captivum detinent, latos, in eorum archidioecesibus, dioecesibus, civitatibus publicare faciant. Ex arch. Vat. R. Vat. 245 fol. 283 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 140 n. 216. — [L]. 1511) 1363 oct. 15. Kładzko. Karolus imperator et rex guardiano monasterii fratrum Minorum in Kladzko petente litteras Johannis, regis Bohemiae, Pragae 14. die mensis februarii a. 1346 datas, auctoritate regis Bohemiae confirmat. — n. f. t. p. u., quod in nostre maiestatis nuper constitutus presencia. — sub imperialis maiestatis nostre sigillo — — Dat. in Glatz, a. d. 1363, ind. prima, id. oct., regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. E cop., quam quondam Kögler in archivo ord. fr. Minorum in Kladzko confecit, edd. Volkmer—Ho- haus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I p. 183. — Reg. imp. VIII 7113. — [LJ. 1512) 1363 oct. 15. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, omnes marchionatus Moraviae thelonearios vetat a civibus civitatis Brodae Hungaricalis de quibuscumque eorum mercimoniis theloneum exigere aut recipere. Johannes, dei gr. marchio Moraviae, universis et singulis theloneariis seu mutas sive theloneum per marchionatum Moravie recipientibus et habentibus, quibus presentes exhi- bite fuerint, fidd. suis dill., graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti! Quia considera- tis fidelibus obsequiis et immote fidei constancia dill. nobis civium, inhabitatorum et incolarum civitatis nostre Redisch, fidd. nostrorum, faciendam duximus ipsis hanc graciam de speciali nostre celsitudinis bonitate, prout id in aliis nostris privilegialibus literis plenius continetur,1) quod omnes et singuli dicte civitatis Redisch cives, inhabitatores et incole cum singulis et omnibus mercimoniis, in quibuscumque rebus consistant quibusve nominen- tur specialibus vocabulis, per mutas et vestra thelonea transeuntes sine cuiuslibet thelonei solucione soluti et liberi debent omnimode transire. Idcirco vobis universaliter singulis et singulariter universis striccius inhibemus, ne ab ipsis vel eorum altero de quibuscumque
Strana 910
910 Regesta Bohemiae et Moraviae. mercimoniis seu rebus, ut prefertur superius, theloneum seu mutas de cetero presumatis exigere seu recipere, ymo ipsos vel eorum alterum libere transire permittatis sub optentu nostre gracie penitusque privacionis personarum pariter atque rerum. Dat. Brunne cum appenso nostro sigillo a. d. milesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia b. Galli Per relacionem d. Franconis Franciscus Lupus. glor. conf. Orig. perg. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo civitatis Brodae Hungaricalis. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI p. 243 n. 323. — HU —[L]. 1) Cf. supra n. 1504. 1513) 1363 oct. 20. [Pragae]. Franciscus Rokczaner de Okoř recognoscit se septem sex. gr. den. Prag. census annui in Holešovice abbatissae et conventui monasterii ad Misericordiam domini, ord. s. Benedicti, in Maiore civitate Pragensi donavisse et resignavisse. Ego Franciscus Rokycener de Okors recognosco t. p. u., quod septem sex. gr. den. Prag. annui census, quas in Holyssowicz circa Franam ibidem dictum Rokycener, fratrem meum patruelem, emi pro me et heredibus meis perpetue habendas et utifruendas, easdem deodicatis virginibus abbatisse et conventui monasterii ad Misericordiam domini, ord. s. Benedicti, in Maiori civitate Pragensi lego, dono et resigno per ipsas perpetue habendas, utifruendas, possidendas et tenendas, et hoc mee ob remedium anime parentumque meorum simpliciter propter deum. In cuius rei testimonium presentem literam sigillo meo necnon sigillis proborum vv. Ulrici dicti Rokycener et Nicolai dicti Cornpyhel, civium Maioris civi- tatis Pragensis, roboravi. Act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die vicesima m. oct. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, olim in archivo monasterii ad s. Geor- gium in arce Pragensi, postea in bibliotheca Nat. et univ. n. 316, nunc vero in archivo publico centrali sign. LIVRB sv. Jiří n. 58. — Sigilla: 1) cf. supra n. 1122/1. 3) in clipeo pecten; S. NICOLAI. CORNPVIIIII. In tergo manu fere coaeva: Donacio d. Francisci super Holissowicz; manu recentiore: Litera super VII sex. census in Holisowicz, quam d. Franciscus dedit secundam. — Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 90 n. 739. — HU — [LJ. 1514) 1363 oct. 21. Hostislaus de Kasejovice (Kassyhowycz), presbyter, cui de parochiali ecclesia in Pěčin (Pyeczin) Pragenis dioec., fuit provisum, promittit se dimidiam partem fructuum praefatae ecclesiae camerae apostolicae solvere et valorem ecclesiae per litteras collectoris dictae camerae notum facere velle. Ex arch. Vat. Coll. Alam. n. 6 fol. 82 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 143 n. 218. — [L]. 1515) 1363 oct. 30. Olomouc. Wolframus, archidiaconus Preroviensis, curiae episcopalis Olomucensis officialis, pro- fitetur Petrum, scholasticum Olomucensem, curiam in Drozdovice a Heinlino, advocato in Pros- tějov, pro 30 mar. hal. emisse et coram officiali dicto Heinlino persolvisse nonnullasque condi- ciones ad hanc venditionem spectantes adducit. Nos Wolframus, archidiaconus Preroviensis, officialis curie episcopalis Olomucensis, significamus presencium inspectoribus u., quod hon. v. d. Petrus, scolasticus Olomucensis, curiam in Drosdowicz ad ipsam scolastriam Olomucensem iure directi dominii spectantem
910 Regesta Bohemiae et Moraviae. mercimoniis seu rebus, ut prefertur superius, theloneum seu mutas de cetero presumatis exigere seu recipere, ymo ipsos vel eorum alterum libere transire permittatis sub optentu nostre gracie penitusque privacionis personarum pariter atque rerum. Dat. Brunne cum appenso nostro sigillo a. d. milesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia b. Galli Per relacionem d. Franconis Franciscus Lupus. glor. conf. Orig. perg. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo civitatis Brodae Hungaricalis. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI p. 243 n. 323. — HU —[L]. 1) Cf. supra n. 1504. 1513) 1363 oct. 20. [Pragae]. Franciscus Rokczaner de Okoř recognoscit se septem sex. gr. den. Prag. census annui in Holešovice abbatissae et conventui monasterii ad Misericordiam domini, ord. s. Benedicti, in Maiore civitate Pragensi donavisse et resignavisse. Ego Franciscus Rokycener de Okors recognosco t. p. u., quod septem sex. gr. den. Prag. annui census, quas in Holyssowicz circa Franam ibidem dictum Rokycener, fratrem meum patruelem, emi pro me et heredibus meis perpetue habendas et utifruendas, easdem deodicatis virginibus abbatisse et conventui monasterii ad Misericordiam domini, ord. s. Benedicti, in Maiori civitate Pragensi lego, dono et resigno per ipsas perpetue habendas, utifruendas, possidendas et tenendas, et hoc mee ob remedium anime parentumque meorum simpliciter propter deum. In cuius rei testimonium presentem literam sigillo meo necnon sigillis proborum vv. Ulrici dicti Rokycener et Nicolai dicti Cornpyhel, civium Maioris civi- tatis Pragensis, roboravi. Act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die vicesima m. oct. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, olim in archivo monasterii ad s. Geor- gium in arce Pragensi, postea in bibliotheca Nat. et univ. n. 316, nunc vero in archivo publico centrali sign. LIVRB sv. Jiří n. 58. — Sigilla: 1) cf. supra n. 1122/1. 3) in clipeo pecten; S. NICOLAI. CORNPVIIIII. In tergo manu fere coaeva: Donacio d. Francisci super Holissowicz; manu recentiore: Litera super VII sex. census in Holisowicz, quam d. Franciscus dedit secundam. — Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 90 n. 739. — HU — [LJ. 1514) 1363 oct. 21. Hostislaus de Kasejovice (Kassyhowycz), presbyter, cui de parochiali ecclesia in Pěčin (Pyeczin) Pragenis dioec., fuit provisum, promittit se dimidiam partem fructuum praefatae ecclesiae camerae apostolicae solvere et valorem ecclesiae per litteras collectoris dictae camerae notum facere velle. Ex arch. Vat. Coll. Alam. n. 6 fol. 82 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 143 n. 218. — [L]. 1515) 1363 oct. 30. Olomouc. Wolframus, archidiaconus Preroviensis, curiae episcopalis Olomucensis officialis, pro- fitetur Petrum, scholasticum Olomucensem, curiam in Drozdovice a Heinlino, advocato in Pros- tějov, pro 30 mar. hal. emisse et coram officiali dicto Heinlino persolvisse nonnullasque condi- ciones ad hanc venditionem spectantes adducit. Nos Wolframus, archidiaconus Preroviensis, officialis curie episcopalis Olomucensis, significamus presencium inspectoribus u., quod hon. v. d. Petrus, scolasticus Olomucensis, curiam in Drosdowicz ad ipsam scolastriam Olomucensem iure directi dominii spectantem
Strana 911
Annus 1363 oct. 15.— ante nov. 1. 911 cum suis agris emit a discr. v. Heyndlino, advocato in Prosteys, ad quem eadem curia em- phiteotoco (sic!) iure spectabat, pro se et suis heredibus vendenti pro triginta mar. hal. monete currentis, quas idem Hayndlinus ab ipso scolastico percepit coram nobis in pecunia numerata, aream quoque dicte curie, que aliquamdiu mansit deserta, idem Hayndlinus sep- tis ad proximam estatem munire et in ea edificia necessaria tam pro hominibus, quam pro peccoribus construere cum effectu promisit. Tenetur eciam idem Hayndlinus vel eo, quod absit, non extante, heredes sui agros ad ipsam curiam spectantes colere et seminare tam ad hyemem, quam estatem singulis annis propriis laboribus et expensis, ipso scolastico vel eius commissario sive donatorio medietatem omnium fructuum de agris huiusmodi prove- nientibus annis singulis percepturis; possunt tamen dictus scolasticus vel quos ipse suos fecerit successores, si voluerint, suis sumptibus et laboribus dictos agros colere et seminare ac dictam curiam per se edificare, tenere vel in ea suam familiam collocare. Elapsis quoque tribus annis a data presencium prefatus Heyndlinus vel eius heredes dumtaxat possunt dictam curiam a dicto scolastico in triginta mar. hal. tunc currencium reemere sub censu pristino, videlicet in festo s. Georii trium et dimidii fert. et tantumdem in festo s. Galli annue persolvendo. Post hos tamen annos ipsis Heynlino vel suis heredibus nulla potestas remanet dictam curiam reemendi, sed prefatus scolasticus de ipsa curia, quoad ius emphiteo- tocum (sic!) sive hereditarium, disponere poterit pro sue beneplacito voluntatis, nec ipse Hayndlinus vel eius heredes possunt a prefato scolastico vel eius successoribus quidquam pro- edificiis, que super aream dicte curie locari contingerit, petere, nisi predictus scolasticus vel eius successores pro eisdem liberaliter aliquid velint dare. Currentibus quoque dictis tribus annis prefatus Heindlinus vel eius heredes dicto scolastico dimidium census consueti, videlicet tres et dimidium fert. in festo s. Galli anno quolibet censuabunt. Quod si dictus scolasticus interim decederet vel idem beneficium permutaret, extunc dictus Heynlinus vel eius heredes totum censum, videlicet septem fert. per medium et dicti domini scolastici successores per medium prefatis tribus annis scolastico, qui pro tempore fuerit, in grossis persolvere tenebuntur. In quorum omnium testimonium sigillum officialatus Olomucensis ad preces predictarum parcium presentibus litteris est appensum. Act. sunt hec in domo habitacionis nostre Olomucii a. d. M° CCC° LXIII° die penultima m. oct. presentibus discrr. vv. d. Heinrico de Pozericz, vicario perpetuo Olomucensis eccl., Johanne, plebano in Musch- nicz, actorum notario, Bohuschio, plebano in Bohuslavicz, Nenkero de Zahar, clerico Wra- czislaviensis diocesis et pluribus aliisa) testibus fidedignis. Orig. perg. cum sig. in press. perg., valde laeso, Olomouc in archivo olim capituli, nunc vero publico sign. A IIa II servatur. — In dorso: Litterae super curia in Drosdow, quae est vel fuit scolastici. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX, p. 244 n. 324. — HU — [LJ. a) sequitur deletum fidedignis. 1516) 1363 oct. 31. Avinione. [Andreas, filius ] Raczkonis de Dubá pro complemento fructuum canonicatus et praebendae Boleslaviensis, Pragensis dioec., 20 flor. camerae apostolicae solvit. Ex arch. Vat. Collect. 6 fol. 180 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 143 n. 219. — [L]. 1517) [1363 ante nov. 1.]. Karolus imperator et rex curiam et villam Krakov, villas Skupá, Rousínov, Všesulov, [Šipy ], quas Johannes, Rudolphi quondam palatini Rheni et ducis Bavariae filius, a Czenkone de Mšené emit, eidem Johanni in feudum confert, iuribus suis successorumque suorum, regum Bohemiae, et coronae regni semper salvis.
Annus 1363 oct. 15.— ante nov. 1. 911 cum suis agris emit a discr. v. Heyndlino, advocato in Prosteys, ad quem eadem curia em- phiteotoco (sic!) iure spectabat, pro se et suis heredibus vendenti pro triginta mar. hal. monete currentis, quas idem Hayndlinus ab ipso scolastico percepit coram nobis in pecunia numerata, aream quoque dicte curie, que aliquamdiu mansit deserta, idem Hayndlinus sep- tis ad proximam estatem munire et in ea edificia necessaria tam pro hominibus, quam pro peccoribus construere cum effectu promisit. Tenetur eciam idem Hayndlinus vel eo, quod absit, non extante, heredes sui agros ad ipsam curiam spectantes colere et seminare tam ad hyemem, quam estatem singulis annis propriis laboribus et expensis, ipso scolastico vel eius commissario sive donatorio medietatem omnium fructuum de agris huiusmodi prove- nientibus annis singulis percepturis; possunt tamen dictus scolasticus vel quos ipse suos fecerit successores, si voluerint, suis sumptibus et laboribus dictos agros colere et seminare ac dictam curiam per se edificare, tenere vel in ea suam familiam collocare. Elapsis quoque tribus annis a data presencium prefatus Heyndlinus vel eius heredes dumtaxat possunt dictam curiam a dicto scolastico in triginta mar. hal. tunc currencium reemere sub censu pristino, videlicet in festo s. Georii trium et dimidii fert. et tantumdem in festo s. Galli annue persolvendo. Post hos tamen annos ipsis Heynlino vel suis heredibus nulla potestas remanet dictam curiam reemendi, sed prefatus scolasticus de ipsa curia, quoad ius emphiteo- tocum (sic!) sive hereditarium, disponere poterit pro sue beneplacito voluntatis, nec ipse Hayndlinus vel eius heredes possunt a prefato scolastico vel eius successoribus quidquam pro- edificiis, que super aream dicte curie locari contingerit, petere, nisi predictus scolasticus vel eius successores pro eisdem liberaliter aliquid velint dare. Currentibus quoque dictis tribus annis prefatus Heindlinus vel eius heredes dicto scolastico dimidium census consueti, videlicet tres et dimidium fert. in festo s. Galli anno quolibet censuabunt. Quod si dictus scolasticus interim decederet vel idem beneficium permutaret, extunc dictus Heynlinus vel eius heredes totum censum, videlicet septem fert. per medium et dicti domini scolastici successores per medium prefatis tribus annis scolastico, qui pro tempore fuerit, in grossis persolvere tenebuntur. In quorum omnium testimonium sigillum officialatus Olomucensis ad preces predictarum parcium presentibus litteris est appensum. Act. sunt hec in domo habitacionis nostre Olomucii a. d. M° CCC° LXIII° die penultima m. oct. presentibus discrr. vv. d. Heinrico de Pozericz, vicario perpetuo Olomucensis eccl., Johanne, plebano in Musch- nicz, actorum notario, Bohuschio, plebano in Bohuslavicz, Nenkero de Zahar, clerico Wra- czislaviensis diocesis et pluribus aliisa) testibus fidedignis. Orig. perg. cum sig. in press. perg., valde laeso, Olomouc in archivo olim capituli, nunc vero publico sign. A IIa II servatur. — In dorso: Litterae super curia in Drosdow, quae est vel fuit scolastici. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX, p. 244 n. 324. — HU — [LJ. a) sequitur deletum fidedignis. 1516) 1363 oct. 31. Avinione. [Andreas, filius ] Raczkonis de Dubá pro complemento fructuum canonicatus et praebendae Boleslaviensis, Pragensis dioec., 20 flor. camerae apostolicae solvit. Ex arch. Vat. Collect. 6 fol. 180 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 143 n. 219. — [L]. 1517) [1363 ante nov. 1.]. Karolus imperator et rex curiam et villam Krakov, villas Skupá, Rousínov, Všesulov, [Šipy ], quas Johannes, Rudolphi quondam palatini Rheni et ducis Bavariae filius, a Czenkone de Mšené emit, eidem Johanni in feudum confert, iuribus suis successorumque suorum, regum Bohemiae, et coronae regni semper salvis.
Strana 912
912 Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. (A) desideratur. — Extr. (B) in registris Karoli imperatoris et regis, quorum fragmentum in ms. archivi capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. XXXIII p. 487 (alia copia in cod. quondam tabularii publici Vindobonensis n. 185, quod nunc in Pragae in archivo publico centrali, sign. ms. 2450 servatur): Krakow dvůr s vesnicemi Krakow, Russyna, Sseslav a Ssyp se všemi požitky a příslušnostmi léno od králův českých. Psáno latině libro 1° Caroli fol. 92. — Extr. (C) in litteris Albrechti de Kolovrat in Krako- vec, 27. die m. iul. a. 1450 datis, ubi inter alias litteras, ad bona praedicta pertinentes, etiam litterae Ka- roli, data carentes, adducuntur, ut sequitur: Druhý pak list ciesaře Karluov a krále českého, jímžto se vyznává, že toho trhu, v kterémž Čeněk ze Mšena Janovi, někdy osvieceného kniežete Rudolfa falc- krasti (!) na Rýně a kniežete Bavorského synu, sboží svá, to jest dvuor v Krakowě s vesnicemi Krakow, Russyna, Scupa, Ssesslaw s úroky, poplatky, užitky, podacími kostelními — za jistú summu peněz prodal jest a ta sbožie v ruce téhož ciesaře Karla, jakožto krále českého vzdal, k jehožto milosti, ja- kožto králi českému, ta sbožie manstvím příslušejí a tak dále týž ciesař Karel ta sbožie tak sobě vzdanaa, k snažné prosbě obujich, to jest i toho, jenž prodal i také toho, jenž kúpil, se všemi jich příslušnostmi a svobodami Janovi prodal jest v pravé manstvie, bez úrazu však práv a služeb jeho milosti i jeho dědi- cóm a budúcím králóm českým z těch sbožie povinných. (Orig. perg. in archivo publico centrali, sign. L II 185). — Extr. (ex B) Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 88 n. 30. — Sedláček, Zbytky re- gister králů římských a českých p. 21. n. 35. — [L]. 1518) 1363 nov. 2. Pragae. Johannes, filius Rudolphi, ducis Bavariae, spondet se Karolo imperatori et regi 500 sex. gr. den. persolvere, quas Karolus in emptione boni Krakov et aliorum bonorum propter Johan- nem praedictum Czenkoni de Mšené dedit; si autem ita ad proximum festum s. Georgii non fe- cerit, oppidum Luhe, quod Johannes sicut foedus a Karolo acceptum tenet, in possessionem imperatoris et regis veniet et Johannes cum uxore sua imperatori omnes litteras tradent, quae ad oppidum Luhe pertinent. Ich Johans rytter, dez durchl. fursten herren Rudolfs, etwenn hertzogen in Beyren, sun, bekenne offenlich —— wann der allerdurchl. fürste, mein genediger herre, h. Karl, Romischer keyser und kunig ze Beheim, fur mich beczalt hat dem edelen manne h. Czenken, etwenn h. Smyls vom Czschen sun, und seinen frunden fünf hundert sch. grozzer pfenn. an dem kauffe der vesten zu Kracow und irr zugehorung, di ich und er in meinem namen gekaufet haben umb denselben h. Czenken. Darumb gelob ich mit gutem trewen on geverde demselben meinem herren dem keyser wider ze geben und gelten diselben fünf hundert sch. grozzer hie zwischen und s. Gorgen tag, der nu schirest kûmet und tete ich aber dez nicht, so sol der markt und daz stetelein zu dem Lu, daz mein pfand ist von demselben meinem herren dem keyser, im ledig und loz sein allerding und sol ich und mein hausfrawe im danne die brief, di wir doruber haben oder hie zwischen und des vorgenanten s. Gorgen tag hetten genomen alle widergeben. Mit urkund ditz brives versigelt mit meinem insigel, daz daran —— dreuczehenhundert iar und darnach in hanget. Der geben ist ze Prag do man zalt dem dreu und sechczigsten iar an Aller selle tag. Orig. perg. cum sig. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Super opido Lu. — [L]. 1519) 1363 nov. 3. Pragae. Karolus imperator et rex profitetur se Enderlino dicto Vorsucher, magistro monetae in Kut- ná Hora, 600 sex. gr. Prag. debere eique pro dicta summa iudicium civitatis praedictae cum omnibus poenis, iuribus et emolumentis obligat, donec praedictae 600 sex. gr. Prag. perso- lutae erunt; praefato Enderlino licet iudicium illud alio cuiquam in eadem summa obligare. — n. f. t. p. u., quod nos dil. nobis Enderlino dicto Vorsucher, magistro monete nostre in Montibus Chuttis et fid. nostro, in sexingentis sex. gr. Prag. ex causis veris et racionabilibus obligamur, de quibus eum volumus, prout expedit, reddere cerciorem et ob
912 Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. (A) desideratur. — Extr. (B) in registris Karoli imperatoris et regis, quorum fragmentum in ms. archivi capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. XXXIII p. 487 (alia copia in cod. quondam tabularii publici Vindobonensis n. 185, quod nunc in Pragae in archivo publico centrali, sign. ms. 2450 servatur): Krakow dvůr s vesnicemi Krakow, Russyna, Sseslav a Ssyp se všemi požitky a příslušnostmi léno od králův českých. Psáno latině libro 1° Caroli fol. 92. — Extr. (C) in litteris Albrechti de Kolovrat in Krako- vec, 27. die m. iul. a. 1450 datis, ubi inter alias litteras, ad bona praedicta pertinentes, etiam litterae Ka- roli, data carentes, adducuntur, ut sequitur: Druhý pak list ciesaře Karluov a krále českého, jímžto se vyznává, že toho trhu, v kterémž Čeněk ze Mšena Janovi, někdy osvieceného kniežete Rudolfa falc- krasti (!) na Rýně a kniežete Bavorského synu, sboží svá, to jest dvuor v Krakowě s vesnicemi Krakow, Russyna, Scupa, Ssesslaw s úroky, poplatky, užitky, podacími kostelními — za jistú summu peněz prodal jest a ta sbožie v ruce téhož ciesaře Karla, jakožto krále českého vzdal, k jehožto milosti, ja- kožto králi českému, ta sbožie manstvím příslušejí a tak dále týž ciesař Karel ta sbožie tak sobě vzdanaa, k snažné prosbě obujich, to jest i toho, jenž prodal i také toho, jenž kúpil, se všemi jich příslušnostmi a svobodami Janovi prodal jest v pravé manstvie, bez úrazu však práv a služeb jeho milosti i jeho dědi- cóm a budúcím králóm českým z těch sbožie povinných. (Orig. perg. in archivo publico centrali, sign. L II 185). — Extr. (ex B) Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 88 n. 30. — Sedláček, Zbytky re- gister králů římských a českých p. 21. n. 35. — [L]. 1518) 1363 nov. 2. Pragae. Johannes, filius Rudolphi, ducis Bavariae, spondet se Karolo imperatori et regi 500 sex. gr. den. persolvere, quas Karolus in emptione boni Krakov et aliorum bonorum propter Johan- nem praedictum Czenkoni de Mšené dedit; si autem ita ad proximum festum s. Georgii non fe- cerit, oppidum Luhe, quod Johannes sicut foedus a Karolo acceptum tenet, in possessionem imperatoris et regis veniet et Johannes cum uxore sua imperatori omnes litteras tradent, quae ad oppidum Luhe pertinent. Ich Johans rytter, dez durchl. fursten herren Rudolfs, etwenn hertzogen in Beyren, sun, bekenne offenlich —— wann der allerdurchl. fürste, mein genediger herre, h. Karl, Romischer keyser und kunig ze Beheim, fur mich beczalt hat dem edelen manne h. Czenken, etwenn h. Smyls vom Czschen sun, und seinen frunden fünf hundert sch. grozzer pfenn. an dem kauffe der vesten zu Kracow und irr zugehorung, di ich und er in meinem namen gekaufet haben umb denselben h. Czenken. Darumb gelob ich mit gutem trewen on geverde demselben meinem herren dem keyser wider ze geben und gelten diselben fünf hundert sch. grozzer hie zwischen und s. Gorgen tag, der nu schirest kûmet und tete ich aber dez nicht, so sol der markt und daz stetelein zu dem Lu, daz mein pfand ist von demselben meinem herren dem keyser, im ledig und loz sein allerding und sol ich und mein hausfrawe im danne die brief, di wir doruber haben oder hie zwischen und des vorgenanten s. Gorgen tag hetten genomen alle widergeben. Mit urkund ditz brives versigelt mit meinem insigel, daz daran —— dreuczehenhundert iar und darnach in hanget. Der geben ist ze Prag do man zalt dem dreu und sechczigsten iar an Aller selle tag. Orig. perg. cum sig. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Super opido Lu. — [L]. 1519) 1363 nov. 3. Pragae. Karolus imperator et rex profitetur se Enderlino dicto Vorsucher, magistro monetae in Kut- ná Hora, 600 sex. gr. Prag. debere eique pro dicta summa iudicium civitatis praedictae cum omnibus poenis, iuribus et emolumentis obligat, donec praedictae 600 sex. gr. Prag. perso- lutae erunt; praefato Enderlino licet iudicium illud alio cuiquam in eadem summa obligare. — n. f. t. p. u., quod nos dil. nobis Enderlino dicto Vorsucher, magistro monete nostre in Montibus Chuttis et fid. nostro, in sexingentis sex. gr. Prag. ex causis veris et racionabilibus obligamur, de quibus eum volumus, prout expedit, reddere cerciorem et ob
Strana 913
Annus 1363 ante nov. 1.— 12. 913 hoc sibi et suis heredibus iudicium nostrum in Montibus Chuttis predictum cum omnibus et singulis penis, emendis et ceteris iuribus, fructibus et emolimentis iudicialibus ad ipsum iudicium ab antiquo spectantibus obligandum duximus et ex certa sciencia tenore presen- cium obligamus tenendum, habendum et possidendum cum omnibus penis, emendis et ce- teris iuribus, fructibus et emolimentis predictis tamdiu, donec sibi vel dictis suis heredibus aut illi vel illis, qui presentes nostras litteras habuerint seu exhibuerint, prefate sexingente sex. per nos aut nostros successores, Boemie reges, in parata pecunia solute fuerint totaliter et ad plenum, absque tamen omni defalcacione omnium penarum, emendarum et cetero- rum iurium, fructuum et emolimentorum iudicialium ab ipso iudicio proveniencium, quos et quas dictis Enderlino et suis heredibus pro suis serviciis nobis exhibitis et exhibendis liberaliter") elargimur. Concedimus insuper prefatis Enderlino et suis heredibus, quod dic- tum iudicium cum suis emolimentis pro sexingentis sex. gr. predictis, dumtaxat exigente necessitate, possint et valeant obligare. Decernimus eciam, quod omnes et singule littere, si que exnunc') (?) in antea super dicto iudicio quocumque casu seu occasione in lucem pro- dierint, nullius roboris, efficacie vel momenti esse debeant et predictis Enderlino aut suis heredibus nullum impedimentum seu preiudicium generare. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage. a. d. 1363 ind. prima, III non. nov., regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. Per d. Thymonem de Koldicz Petrus scolasticus Lubucensis. Cop. saec. XV ex. in archivo civitatis Kutná Hora in ms. Transsumpta privilegiorum fol. 9. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 592 n. 408. — Extr. Leminger, Král. mincovna v Kutné Hoře p. 287 et 340. — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 3993. — [L]. d) in ms.: liberalitat. — b) in ms.: eximie. 1520) 1363 nov. 12. Avinione. Urbanus papa V Petrum, Aragoniae regem, qui, ut papa certior factus est, in liberationem Burghardi, burggravii Magdeburgensis, imperialis curiae magistri praepositique Wisse- gradensis et Karoli imperatoris et regis ad sedem apostolicam nuntii destinati, se interponere coepit, rogat, ut cura eius dictus Burghardus sine pecuniae redemptione in libertatem resti- tuatur.1) Carissimo in Cr. fil. Petro, Aragonum regi ill., salutem etc. Detestandus excessus in personam dil. fil. Burcardi de Magdeborg Dat. Auinione II id. nov. a. secundo. Exarch. Vat. R. Vat. 246 fol. 2 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 152 n. 232. — Extr. Kehr- Schmidt, Päbstl. Urkunden II p. 157 n. 567. — [L]. 1) Eodem modo Urbanus papa etiam ad Alienorem, Aragoniae reginam, die supradicta litteras dedit; cf. Jenšovský, l. c. p. 152 n. 233. 1521) 1363 nov. 12. Avinione. Urbanus papa V Franciscum militem, Petri, Aragoniae regis, consiliarium necnon vices gerentem eiusdem regis in comitatu Rossilionis, rogat, ut cura ipsorum Burghardus, burggra- vius Magdeburgensis, imperialis curiae magister et Wissegradensis ecclesiae praepositus, sine pecuniae redemptione in libertatem restituatur. — Dat. Auinione II id. nov. a. secundo. — Liberationem dil. fil. Burcardi Ex arch. Vat. R. Vat. 246 fol. 2v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 152 n. 234. — [L].
Annus 1363 ante nov. 1.— 12. 913 hoc sibi et suis heredibus iudicium nostrum in Montibus Chuttis predictum cum omnibus et singulis penis, emendis et ceteris iuribus, fructibus et emolimentis iudicialibus ad ipsum iudicium ab antiquo spectantibus obligandum duximus et ex certa sciencia tenore presen- cium obligamus tenendum, habendum et possidendum cum omnibus penis, emendis et ce- teris iuribus, fructibus et emolimentis predictis tamdiu, donec sibi vel dictis suis heredibus aut illi vel illis, qui presentes nostras litteras habuerint seu exhibuerint, prefate sexingente sex. per nos aut nostros successores, Boemie reges, in parata pecunia solute fuerint totaliter et ad plenum, absque tamen omni defalcacione omnium penarum, emendarum et cetero- rum iurium, fructuum et emolimentorum iudicialium ab ipso iudicio proveniencium, quos et quas dictis Enderlino et suis heredibus pro suis serviciis nobis exhibitis et exhibendis liberaliter") elargimur. Concedimus insuper prefatis Enderlino et suis heredibus, quod dic- tum iudicium cum suis emolimentis pro sexingentis sex. gr. predictis, dumtaxat exigente necessitate, possint et valeant obligare. Decernimus eciam, quod omnes et singule littere, si que exnunc') (?) in antea super dicto iudicio quocumque casu seu occasione in lucem pro- dierint, nullius roboris, efficacie vel momenti esse debeant et predictis Enderlino aut suis heredibus nullum impedimentum seu preiudicium generare. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage. a. d. 1363 ind. prima, III non. nov., regn. nostr. a. decimo octavo, imperii vero nono. Per d. Thymonem de Koldicz Petrus scolasticus Lubucensis. Cop. saec. XV ex. in archivo civitatis Kutná Hora in ms. Transsumpta privilegiorum fol. 9. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 592 n. 408. — Extr. Leminger, Král. mincovna v Kutné Hoře p. 287 et 340. — Contulit Mendl. — Reg. imp. VIII 3993. — [L]. d) in ms.: liberalitat. — b) in ms.: eximie. 1520) 1363 nov. 12. Avinione. Urbanus papa V Petrum, Aragoniae regem, qui, ut papa certior factus est, in liberationem Burghardi, burggravii Magdeburgensis, imperialis curiae magistri praepositique Wisse- gradensis et Karoli imperatoris et regis ad sedem apostolicam nuntii destinati, se interponere coepit, rogat, ut cura eius dictus Burghardus sine pecuniae redemptione in libertatem resti- tuatur.1) Carissimo in Cr. fil. Petro, Aragonum regi ill., salutem etc. Detestandus excessus in personam dil. fil. Burcardi de Magdeborg Dat. Auinione II id. nov. a. secundo. Exarch. Vat. R. Vat. 246 fol. 2 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 152 n. 232. — Extr. Kehr- Schmidt, Päbstl. Urkunden II p. 157 n. 567. — [L]. 1) Eodem modo Urbanus papa etiam ad Alienorem, Aragoniae reginam, die supradicta litteras dedit; cf. Jenšovský, l. c. p. 152 n. 233. 1521) 1363 nov. 12. Avinione. Urbanus papa V Franciscum militem, Petri, Aragoniae regis, consiliarium necnon vices gerentem eiusdem regis in comitatu Rossilionis, rogat, ut cura ipsorum Burghardus, burggra- vius Magdeburgensis, imperialis curiae magister et Wissegradensis ecclesiae praepositus, sine pecuniae redemptione in libertatem restituatur. — Dat. Auinione II id. nov. a. secundo. — Liberationem dil. fil. Burcardi Ex arch. Vat. R. Vat. 246 fol. 2v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 152 n. 234. — [L].
Strana 914
914 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1522) 1363 nov. 16. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales electionem Rudolphi, abbatis monasterii Portae Apostolorum, confirmant. Nicolaus prepositus etc. et Detlevus, n. f. ——, quod beate mem. Francisco, abbate monasterii Porthe Apostolorum, ord. s. Benedicti, Prag. dioc., viam universe carnis ingresso et postmodum bone mem. d. Nicolao professo dicti monasterii per fratres eiusdem monasterii in abbatem electo et eodem Nicolao similiter viam universe carnis ante confirmacionem ob- tentam ingresso honn. et religg. vv. prior et conventus prefati monasterii, certo perempto- rio termino ad eligendum abbatem futurum secundum morem solitum et consuetum statuto, in hon. v. d. Rudolphum, professum eiusdem monasterii, vota sua dirigentes, ipsum con- corditer et unanimiter in abbatem predicti monasterii elegerunt, dictaque eleccione cele- brata prefati prior et nonnulli alii fratres dicti monasterii prefatum d. Rudolphum electum nobis cum decreto eleccionis presentaverunt humiliter supplicantes, ut dictam eleccionem approbare dictumque d. Rudolphum electum in abbatem dicti monasterii confirmare dig- naremur. Nos igitur supplicacionibus ipsorum racionabilibus favorabiliter annuentes, cri- dam seu proclamacionem fieri fecimus in monasterio predicto, ut si quis vel qui eleccioni predicte vel persone electe quitquam vellet vel vellent opponere, quod certo termino ad hoc assignato Prage in curia archiepiscopali coram nobis comparerent. In quo quidem termino cum nullus appareret contradictor, memoratus d. Rudolphus nobis humiliter supplicavit, ut eleccionem predictam sic, ut premittitur, unanimiter et concorditer celebratam appro- bare ac ipsum in abbatem confirmare curaremus. Nos itaque diligenti examinacione dicte eleccionis et persone electe premissis pensatisque singulis circumstanciis, que in talibus solent pensari, et presertim cum nullum impedimentum canonicum obstaret, dei nomine invocato, servatis servandis, prefatam eleccionem de persona dicti d. Rudolphi, ut premit- titur, canonice celebratam, approbavimus et confirmavimus ac t. p. approbamus et confir- mamus dictumque d. Rudolphum in abbatem monasterii Porte Apostolorum predicti pre- ficimus, sibi curam et administracionem plenam et liberam eiusdem monasterii tam in spiritualibus quam in temporalibus commitentes. Sub sigillo vicariatus. Dat. Prage a. d. 1363 die XVI m. nov. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Prag. I fol.7.— Ed. Štědrý, Dodatek konfirmačních knih, Sborník histor. kroužku XII p. 218. — IMJ. 1523) 1363 nov. 18. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, ad praesentationem dominorum Petri, Judoci, Ulrici et Johannis de Rosenberg (Rosmberg) Dominicum de Ujezd (Ugezd) presbyterum ad altare s. Michaelis in parochiali ecclesia in Doudleby (Dudlebicz), cuius ius patronatus ad dictos dominos de Rosenberg pertinet, et quod per obitum ultimi rectoris Johannis vacat, insti- tuit eumque omnibus iuribus et pertinentiis dicti altaris investit et ad praedictum altare con- firmat. Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die decima octava m. nov. Dat. Orig. perg. cum sig. archiepiscopi in filis ser. cum secreto dorsotenus impresso Třeboň in archivo olim Schwarzenbergensi sign. II 39 n. 1, nunc vero in archivo publico ibidem. — Contulit Mendl. — [L]. 1524) 1363 nov. 18. Pragae. Johannes, episcopus Olomucensis, in lite inter abbatem et conventum monasterii Sedli- censis, ord. Cisterciensis, Prag. dioec., parte ex una et cives civitatis Kutná Hora parte ex alte-
914 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1522) 1363 nov. 16. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales electionem Rudolphi, abbatis monasterii Portae Apostolorum, confirmant. Nicolaus prepositus etc. et Detlevus, n. f. ——, quod beate mem. Francisco, abbate monasterii Porthe Apostolorum, ord. s. Benedicti, Prag. dioc., viam universe carnis ingresso et postmodum bone mem. d. Nicolao professo dicti monasterii per fratres eiusdem monasterii in abbatem electo et eodem Nicolao similiter viam universe carnis ante confirmacionem ob- tentam ingresso honn. et religg. vv. prior et conventus prefati monasterii, certo perempto- rio termino ad eligendum abbatem futurum secundum morem solitum et consuetum statuto, in hon. v. d. Rudolphum, professum eiusdem monasterii, vota sua dirigentes, ipsum con- corditer et unanimiter in abbatem predicti monasterii elegerunt, dictaque eleccione cele- brata prefati prior et nonnulli alii fratres dicti monasterii prefatum d. Rudolphum electum nobis cum decreto eleccionis presentaverunt humiliter supplicantes, ut dictam eleccionem approbare dictumque d. Rudolphum electum in abbatem dicti monasterii confirmare dig- naremur. Nos igitur supplicacionibus ipsorum racionabilibus favorabiliter annuentes, cri- dam seu proclamacionem fieri fecimus in monasterio predicto, ut si quis vel qui eleccioni predicte vel persone electe quitquam vellet vel vellent opponere, quod certo termino ad hoc assignato Prage in curia archiepiscopali coram nobis comparerent. In quo quidem termino cum nullus appareret contradictor, memoratus d. Rudolphus nobis humiliter supplicavit, ut eleccionem predictam sic, ut premittitur, unanimiter et concorditer celebratam appro- bare ac ipsum in abbatem confirmare curaremus. Nos itaque diligenti examinacione dicte eleccionis et persone electe premissis pensatisque singulis circumstanciis, que in talibus solent pensari, et presertim cum nullum impedimentum canonicum obstaret, dei nomine invocato, servatis servandis, prefatam eleccionem de persona dicti d. Rudolphi, ut premit- titur, canonice celebratam, approbavimus et confirmavimus ac t. p. approbamus et confir- mamus dictumque d. Rudolphum in abbatem monasterii Porte Apostolorum predicti pre- ficimus, sibi curam et administracionem plenam et liberam eiusdem monasterii tam in spiritualibus quam in temporalibus commitentes. Sub sigillo vicariatus. Dat. Prage a. d. 1363 die XVI m. nov. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Prag. I fol.7.— Ed. Štědrý, Dodatek konfirmačních knih, Sborník histor. kroužku XII p. 218. — IMJ. 1523) 1363 nov. 18. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, ad praesentationem dominorum Petri, Judoci, Ulrici et Johannis de Rosenberg (Rosmberg) Dominicum de Ujezd (Ugezd) presbyterum ad altare s. Michaelis in parochiali ecclesia in Doudleby (Dudlebicz), cuius ius patronatus ad dictos dominos de Rosenberg pertinet, et quod per obitum ultimi rectoris Johannis vacat, insti- tuit eumque omnibus iuribus et pertinentiis dicti altaris investit et ad praedictum altare con- firmat. Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die decima octava m. nov. Dat. Orig. perg. cum sig. archiepiscopi in filis ser. cum secreto dorsotenus impresso Třeboň in archivo olim Schwarzenbergensi sign. II 39 n. 1, nunc vero in archivo publico ibidem. — Contulit Mendl. — [L]. 1524) 1363 nov. 18. Pragae. Johannes, episcopus Olomucensis, in lite inter abbatem et conventum monasterii Sedli- censis, ord. Cisterciensis, Prag. dioec., parte ex una et cives civitatis Kutná Hora parte ex alte-
Strana 915
Annus 1363 nov. 16.— 18. 915 ra super regimine hospitalis dictae civitatis vertente necnon in causa, quae inter magistrum Wernherum, plebanum ecclesiae in Malin, et cives civitatis supra dictae super regimine schola- rum agitur, arbitratur; abbas et conventus monasterii Sedlicensis ac iudex et communitas civium in Kutná Hora arbitrium praefati episcopi accipiunt eumque tenere et adimplere promittunt. In nom. dom. am. Nos Johannes, dei et apost. sedis gr. episcopus Olomucensis, arbi- ter, arbitrator seu amicabilis compositor in causis et litibus et inter partes subscriptas n. f. t. p. u., quod quia in et super causis et litibus, que inter honn. et religg. vv. d. Wenceslaum abbatem necnon priorem et conventum monasterii Czedlicensis, ord. Cist., Prag. dioc., ex parte una et prudentes vv. iudicem, consules et communitatem civium Montis Kuttensis ex parte altera super hospitali Montis eiusdem ac regimine et gubernacione ipsius necnon inter hon. v. mag. Wernherum, plebanum eccl. in Malina, cui capella Montis eiusdem velud filia matri subesse dinoscitur, ex una et iudicem, consules et communitatem predictos parte ex altera super regimine scolarum ibidem in Montibus seu super iure presentandi rectorem ad illas vertitur et inter partes easdem iam sunt et esse noscuntur diucius agitate, per easdem partes in nos velut in arbitrum, arbitratorem et amicabilem compositorem de alto et basso simpliciter et in totum sine omni exceptione fuit et est totaliter compromissum, eedemque partes cum humili nobis instancia supplicarunt, ut compromissum suum (!) in nos super premissis accipere et lites huismodi iuxta quod nobis et dictaret racio et dominus inspiraret decidere dignaremur, penis, quas parti pronunciacionem nostram seu arbitrium non servanti infligeremus se utrimque spontanee submitentes; ideoque pacis et tranquilli- tatis parcium predictarum intuitu ipsarum super premissis informacione diligenti recepta et rei veritate ab aliis eciam studiosius inquisita, deum habendo pre oculis, communicato sapientum consilio, salvis semper rev. in Cr. patris et domini, d. Arnesti, Pragensis archi- episcopi, iure diocesano et ordinaria potestate ad parcium predictarum instanciam super predictis causis et litibus auctoritate nobis et potestate tradita in premissis in nomine dei pronunciamus, dicimus et eciam diffinimus: Quod abbas et conventus monasterii Czedli- censis sacerdotes et capellanos hospitalis predicti nunc et perpetuo instituere et destituere, eisque regulam et modum vivendi tradere quoad omnia hospitalis ipsius spiritualia et mi- nisterium ecclesiasticum cultumque divinum concernencia habent, possunt et debent, ipsi quoque sacerdotes et capellani abbati et conventui antedictis velud suis dominis in spiri- tualibus ac patronis subesse, obedire ac in divinorum administracione parere humiliter tenebuntur; iudex vero et consules ac cives Kuttenses, qui sunt et qui fuerint pro tempore, omnia temporalia bona, agros, census, predia, possessiones et emolumenta presencia et fu- tura, edificia quoque et procuraciones et quecunque alia, quocumque nomine valeant ap- pellari, habent regere, disponere, dirigere, dispensare et secundum dei timorem et proprias consciencias ad infirmorum utilitatem, profectum et usum legaliter administrare et fideli- ter gubernare, seu ex se ipsis fideles dispensatores et viros ydoneos deputare. De ordinacione vero magistri scolarum in Montibus taliter diffinimus, quos nullus alius preterquam pleba- nus de Malina, qui nunc est et qui fuerit pro tempore, habet in hac parte vel habere debet aliquam potestatem, sed plebanus ipse, qui et magistrum sive rectorem scolarum ad men- sam propriam tenere consuevit ac tenetur et pascere eundem iuxta conscienciam suam talem videlicet, qui pueris et eciam adultis in litteratura prodesse et preesse noverit atque velit, ymmo cum effectu prosit, instituere, destituere et ordinare debeat libere et quovis impedi- mento cessante, dum et quocies fuerit oportunum, ut quanto rector idem plebano subieccior magisque familiaris et obediens habetur, tanto divinus cultus cessante scandalo et studen- cium profectus apud predictam parrochiam propensius dirigatur. Premissa siquidem per supradictas partes quatenus eas concernunt recipi statuimus et impleri sub pena quinqua- ginta mar. puri argenti, quas partem non servantem et premissorum aliquod infringentem tocies, quocies contrafactum fuerit, incurrere decrevimus ipso facto, et earum medietatem
Annus 1363 nov. 16.— 18. 915 ra super regimine hospitalis dictae civitatis vertente necnon in causa, quae inter magistrum Wernherum, plebanum ecclesiae in Malin, et cives civitatis supra dictae super regimine schola- rum agitur, arbitratur; abbas et conventus monasterii Sedlicensis ac iudex et communitas civium in Kutná Hora arbitrium praefati episcopi accipiunt eumque tenere et adimplere promittunt. In nom. dom. am. Nos Johannes, dei et apost. sedis gr. episcopus Olomucensis, arbi- ter, arbitrator seu amicabilis compositor in causis et litibus et inter partes subscriptas n. f. t. p. u., quod quia in et super causis et litibus, que inter honn. et religg. vv. d. Wenceslaum abbatem necnon priorem et conventum monasterii Czedlicensis, ord. Cist., Prag. dioc., ex parte una et prudentes vv. iudicem, consules et communitatem civium Montis Kuttensis ex parte altera super hospitali Montis eiusdem ac regimine et gubernacione ipsius necnon inter hon. v. mag. Wernherum, plebanum eccl. in Malina, cui capella Montis eiusdem velud filia matri subesse dinoscitur, ex una et iudicem, consules et communitatem predictos parte ex altera super regimine scolarum ibidem in Montibus seu super iure presentandi rectorem ad illas vertitur et inter partes easdem iam sunt et esse noscuntur diucius agitate, per easdem partes in nos velut in arbitrum, arbitratorem et amicabilem compositorem de alto et basso simpliciter et in totum sine omni exceptione fuit et est totaliter compromissum, eedemque partes cum humili nobis instancia supplicarunt, ut compromissum suum (!) in nos super premissis accipere et lites huismodi iuxta quod nobis et dictaret racio et dominus inspiraret decidere dignaremur, penis, quas parti pronunciacionem nostram seu arbitrium non servanti infligeremus se utrimque spontanee submitentes; ideoque pacis et tranquilli- tatis parcium predictarum intuitu ipsarum super premissis informacione diligenti recepta et rei veritate ab aliis eciam studiosius inquisita, deum habendo pre oculis, communicato sapientum consilio, salvis semper rev. in Cr. patris et domini, d. Arnesti, Pragensis archi- episcopi, iure diocesano et ordinaria potestate ad parcium predictarum instanciam super predictis causis et litibus auctoritate nobis et potestate tradita in premissis in nomine dei pronunciamus, dicimus et eciam diffinimus: Quod abbas et conventus monasterii Czedli- censis sacerdotes et capellanos hospitalis predicti nunc et perpetuo instituere et destituere, eisque regulam et modum vivendi tradere quoad omnia hospitalis ipsius spiritualia et mi- nisterium ecclesiasticum cultumque divinum concernencia habent, possunt et debent, ipsi quoque sacerdotes et capellani abbati et conventui antedictis velud suis dominis in spiri- tualibus ac patronis subesse, obedire ac in divinorum administracione parere humiliter tenebuntur; iudex vero et consules ac cives Kuttenses, qui sunt et qui fuerint pro tempore, omnia temporalia bona, agros, census, predia, possessiones et emolumenta presencia et fu- tura, edificia quoque et procuraciones et quecunque alia, quocumque nomine valeant ap- pellari, habent regere, disponere, dirigere, dispensare et secundum dei timorem et proprias consciencias ad infirmorum utilitatem, profectum et usum legaliter administrare et fideli- ter gubernare, seu ex se ipsis fideles dispensatores et viros ydoneos deputare. De ordinacione vero magistri scolarum in Montibus taliter diffinimus, quos nullus alius preterquam pleba- nus de Malina, qui nunc est et qui fuerit pro tempore, habet in hac parte vel habere debet aliquam potestatem, sed plebanus ipse, qui et magistrum sive rectorem scolarum ad men- sam propriam tenere consuevit ac tenetur et pascere eundem iuxta conscienciam suam talem videlicet, qui pueris et eciam adultis in litteratura prodesse et preesse noverit atque velit, ymmo cum effectu prosit, instituere, destituere et ordinare debeat libere et quovis impedi- mento cessante, dum et quocies fuerit oportunum, ut quanto rector idem plebano subieccior magisque familiaris et obediens habetur, tanto divinus cultus cessante scandalo et studen- cium profectus apud predictam parrochiam propensius dirigatur. Premissa siquidem per supradictas partes quatenus eas concernunt recipi statuimus et impleri sub pena quinqua- ginta mar. puri argenti, quas partem non servantem et premissorum aliquod infringentem tocies, quocies contrafactum fuerit, incurrere decrevimus ipso facto, et earum medietatem
Strana 916
916 Regesta Bohemiae net Moraviae. parti premissa servanti, reliquam vero infirmorum dicti hospitalis usibus decernimus appli- cari, premissis omnibus omni casu in suo robore perpetuo duraturis. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri maioris fecimus appensione muniri. Act. et dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio sabbato proximo ante diem b. Eli- zabeth. Nos quoque fr. Wenczeslaus abbas, prior, subprior et conventus predicti monasterii Czedlicensis necnon .. iudex, iurati, consules et communitas suprascripti Montis Kuttensis publice profitemur, nos animo deliberato et sano precedenti consilio non utique per ignoran- ciam et errorem super premissis omnibus et singulis in suprascriptum rev. in Cr. patrem et dominum, d. Johannem, Olomucensem episcopum, compromisisse et fide nostra vice et nomine iuramenti sibi data solempni stipulacione promisisse pronunciacionem et diffinicio- nem ipsius in hiis reverenter accipere et effectualiter observare; hinc est, quod omnia et singula supradicta per eundem episcopum Olomucensem pronunciata, diffinita et arbitrata nos et nostrum singuli quilibet pro se et sua parte grate suscipimus, rataque et grata habe- mus et emologamus ac de certa sciencia et bona fide in virtute promissi nostri, de quo supra fit mencio, sincere promittimus usque quaque tenere et firmiter adimplere. In huius rei ac nostre spontanee emologacionis testimonium nostra eciam sigilla una cum sigillo suprascripti Olomucensis episcopi ad eius mandatum presentibus sunt appensa. Dat. anno, die et loco predictis. Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg. Orlík in archivo olim Schwarzenberg., nunc vero publico n. 67. Sigilla : 1) de cera rubra Johannis, episcopi Olomucensis (cf. Peřinka, Dějiny Kroměříže tab. II). 2) de cera comm. oblongum, mucronatum; statua quaedam, cum baculo in manu sinistra, paulum clarum; S. WENCZESLAI ABBATIS I ZEDLICZ. 3) rot. de cera comm. figura b. Mariae in solio sedentis cum prole Jesu; S. CONVENTUS. DE. SEDLITZ. 4) sigillum civitatis Kutná Hora (cf. Vojtíšek, O pe- četech a erbech měst pražských a j. českých p. 35). — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 594 n. 409. Contulit sigillaque descripsit Mendl. — [L]. 1525) 1363 nov. 18. Kutná Hora. Enderlinus Examinator iudex, Johannes Eisengraber et Jeclinus dictus Leyhors ceterique iurati civitatis Kutná Hora profitentur Petrum Schobronis, notarium praefatae civitatis, Hen- rico, Nicolao et Petro Vogel, Margarethae dictae Schönmelczerin eiusque fratri Francisco, civibus civitatis Jihlava, villam Vilanec vendidisse, resignavisse et una cum Ulrico dicto Grau- selbeck, cive civitatis Kutná Hora, promisisse praedictam villam Vilanec cum omnibus ipsius iuribus et pertinenciis ab omnibus impetitionibus liberam facturos et in proximo colloquio terrae Moraviae in tabulas terrae collocaturos esse. Nos Enderlinus Examinator iudex, Johannes Eysengraber et Jeclinus dictus Leyhors .. ceterique iurati Montis Kûtne recongnoscimus t. p. u. publice protestando, quod in nostri presencia constitutus in pleno consilio, ubi quevis gesta obtinent robur valiturum, honestus v. Petrus Schobronis, notarius Montis Chûtne, noster concivis, villam suam Wylands, sitam in districtu Yglaviensi, cum omnibus suis iuribus et pertinenciis universis, sicuti antiqui- tus dinoscebantur usque in hodiernum diem spectasse ad eandem, et specialiter cum iure patronatus ecclesie ibidem suo et suorum heredum nomine vendidit seu vendicionis tytulo rite ac racionabiliter, libere ab omni census onere, resignavit honestis et disccr. vv. Hen- slino dicto Vogel et suis heredibus, Nycolao Vogel, fratri eius, Petro Vogel, congnato eius, Margarethe dicte Schonmelczerin suisque heredibus et Frenczlino, fratri ipsius, civibus Yglaviensibus, pro centum quadraginta quatuor sex. gr. Prag. den., quam quidem pecunie summam integraliter percepit ab eisdem pecunia in parata, hereditarie possidendam, tenen- dam, utifruendam pacifice et quiete, promittens una cum Ulrico dicto Groyzelpek, nostro concivi, bona fide sine quolibet dolo malo ac presentibus promittunt insolidum coniuncta manu cum omnibus eorum bonis mobilibus et immobilibus ubique in et super terram habitis
916 Regesta Bohemiae net Moraviae. parti premissa servanti, reliquam vero infirmorum dicti hospitalis usibus decernimus appli- cari, premissis omnibus omni casu in suo robore perpetuo duraturis. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri maioris fecimus appensione muniri. Act. et dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio sabbato proximo ante diem b. Eli- zabeth. Nos quoque fr. Wenczeslaus abbas, prior, subprior et conventus predicti monasterii Czedlicensis necnon .. iudex, iurati, consules et communitas suprascripti Montis Kuttensis publice profitemur, nos animo deliberato et sano precedenti consilio non utique per ignoran- ciam et errorem super premissis omnibus et singulis in suprascriptum rev. in Cr. patrem et dominum, d. Johannem, Olomucensem episcopum, compromisisse et fide nostra vice et nomine iuramenti sibi data solempni stipulacione promisisse pronunciacionem et diffinicio- nem ipsius in hiis reverenter accipere et effectualiter observare; hinc est, quod omnia et singula supradicta per eundem episcopum Olomucensem pronunciata, diffinita et arbitrata nos et nostrum singuli quilibet pro se et sua parte grate suscipimus, rataque et grata habe- mus et emologamus ac de certa sciencia et bona fide in virtute promissi nostri, de quo supra fit mencio, sincere promittimus usque quaque tenere et firmiter adimplere. In huius rei ac nostre spontanee emologacionis testimonium nostra eciam sigilla una cum sigillo suprascripti Olomucensis episcopi ad eius mandatum presentibus sunt appensa. Dat. anno, die et loco predictis. Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg. Orlík in archivo olim Schwarzenberg., nunc vero publico n. 67. Sigilla : 1) de cera rubra Johannis, episcopi Olomucensis (cf. Peřinka, Dějiny Kroměříže tab. II). 2) de cera comm. oblongum, mucronatum; statua quaedam, cum baculo in manu sinistra, paulum clarum; S. WENCZESLAI ABBATIS I ZEDLICZ. 3) rot. de cera comm. figura b. Mariae in solio sedentis cum prole Jesu; S. CONVENTUS. DE. SEDLITZ. 4) sigillum civitatis Kutná Hora (cf. Vojtíšek, O pe- četech a erbech měst pražských a j. českých p. 35). — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 594 n. 409. Contulit sigillaque descripsit Mendl. — [L]. 1525) 1363 nov. 18. Kutná Hora. Enderlinus Examinator iudex, Johannes Eisengraber et Jeclinus dictus Leyhors ceterique iurati civitatis Kutná Hora profitentur Petrum Schobronis, notarium praefatae civitatis, Hen- rico, Nicolao et Petro Vogel, Margarethae dictae Schönmelczerin eiusque fratri Francisco, civibus civitatis Jihlava, villam Vilanec vendidisse, resignavisse et una cum Ulrico dicto Grau- selbeck, cive civitatis Kutná Hora, promisisse praedictam villam Vilanec cum omnibus ipsius iuribus et pertinenciis ab omnibus impetitionibus liberam facturos et in proximo colloquio terrae Moraviae in tabulas terrae collocaturos esse. Nos Enderlinus Examinator iudex, Johannes Eysengraber et Jeclinus dictus Leyhors .. ceterique iurati Montis Kûtne recongnoscimus t. p. u. publice protestando, quod in nostri presencia constitutus in pleno consilio, ubi quevis gesta obtinent robur valiturum, honestus v. Petrus Schobronis, notarius Montis Chûtne, noster concivis, villam suam Wylands, sitam in districtu Yglaviensi, cum omnibus suis iuribus et pertinenciis universis, sicuti antiqui- tus dinoscebantur usque in hodiernum diem spectasse ad eandem, et specialiter cum iure patronatus ecclesie ibidem suo et suorum heredum nomine vendidit seu vendicionis tytulo rite ac racionabiliter, libere ab omni census onere, resignavit honestis et disccr. vv. Hen- slino dicto Vogel et suis heredibus, Nycolao Vogel, fratri eius, Petro Vogel, congnato eius, Margarethe dicte Schonmelczerin suisque heredibus et Frenczlino, fratri ipsius, civibus Yglaviensibus, pro centum quadraginta quatuor sex. gr. Prag. den., quam quidem pecunie summam integraliter percepit ab eisdem pecunia in parata, hereditarie possidendam, tenen- dam, utifruendam pacifice et quiete, promittens una cum Ulrico dicto Groyzelpek, nostro concivi, bona fide sine quolibet dolo malo ac presentibus promittunt insolidum coniuncta manu cum omnibus eorum bonis mobilibus et immobilibus ubique in et super terram habitis
Strana 917
Annus 1363 nov. 18.— 22. 917 et coopertis, dictam villam seu bona cum omnibus suis iuribus et pertinenciis universis, ut premittitur, secundum consuetudinem terre Moravie ab omnibus impeticionibus disbrigare atque ad proximum colloquium terre Moravie, ammonicione quatuordecim dierum previa, sine dilacione ulteriori ac renitencia ad tabulas terre collocare. Quod si non fecerint, quod absit, causa quacumque veniente, extunc statim predicti Petrus et Ulricus [et] ipsis non existentibus eorum heredes et sucessores omnia dampna semel vel pluries in huiusmodi pretextu legittime contracta cum omnibus eorum bonis, ut premittitur, predictis Henslino ceterisque omnibus prenotatis, heredibus eorum vel successoribus-ipsis non existentibus- tenebuntur integraliter resarcire et ex toto. Hec omnia prenotata predictus Petrus Schobro- nis et Ulricus transtulerunt voluntarie perpetue valitura ——. Harum, quibus sigillum nostre communitatis maius pendens una cum sigillis discrr. vv. Petri Schobronis et Ulrici Groyzelpeken predictorum est appensum testimonio literarum. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia Elizabeth vidue glor. Orig. perg. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Jihlava, sig. 29. — Sigilla: 1) trigonum civitatis Iglaviae (v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých tab. I, 5). 2) in clipeo ericius; S.PETRI. SCHOBRONIS. — 3) clipeus, in cuius parte inferiore imago ad instar turris civitatis; S.VLRICI. GRAVSELBECH. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 245 n. 325. — Con- tulit Mendl. — [LJ. 1526) 1363 nov. 21. Pragae. Bolko, dux Svidnicensis, spondet se servare velle pactionem cum Henrico, duce Glogoviae et Sagani, ad divisionem civitatis Bytom pertinentem,1) quam Karolus imperator et rex inter Bolkonem et Henricum praefatos contraxit; si autem inter iam dictos principes iterum dissen- sio extiterit, quam amicorum eorum sententiae tollere non possent, Karolus litem eam decernet; Bolko pollicetur se decreto Karoli parere velle. Wir Bolke, von gotis gn. herczoge in Slezien, herre von Furstinberg und zur Swydnicz — gegeben zu Prage am nesten dienstage vor s. Clemens tak bekennen — ——dryczenhundert iar in dem dry und sechczigsten undir unserm anhangenden ingesigel iare. Ex orig. perg. in archivo Glogoviensi ed. Grünhagen-Markgraf, Lehens- u. Besitzurk. Schlesiens I p. 182 n. 53. — [L]. 1) Cf. ad haec litteras Henrici, ducis Glogoviae et Sagani, 10. die m. ian. a. 1360 datas, litteras Karoli imperatoris et regis 28. die m. ian. a. 1361 datas et litteras Bolconis, ducis Svidnicensis, 28. die m. febr. a. 1361 supra sub n. 378, 777 et 808 typis excusas. 1527) 1363 nov. 22. Pragae. Karolus imperator et rex certior factus landgravios de Leuchtenberg silvam trans villam Drosenreut ab antiquis temporibus hereditarie possidere, omnes suos officiales trans silvam Bohemicam (allen unsern haubtluten und ampluten uff yensyt des Behemischen waldes) iubet praefatos langravios in possessione eiusdem silvae omni modo tueri. wann wir umb den walt Gebin bekennen und tun kunt offenlich — —— 1363 iare an s. Cecilien tage, unserr reiche in d. achczenden und d. keis. i. d. zu Prage Per d. imperatorem P. Jaurensis. Corr. Johannes de Prusnicz. nunden iare. R. Johannes Saxo. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Landgrafschaft Leuchtenberg fasc. 6. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 91. — Reg. imp. VIII 3996. — Contulit Mendl. — [L].
Annus 1363 nov. 18.— 22. 917 et coopertis, dictam villam seu bona cum omnibus suis iuribus et pertinenciis universis, ut premittitur, secundum consuetudinem terre Moravie ab omnibus impeticionibus disbrigare atque ad proximum colloquium terre Moravie, ammonicione quatuordecim dierum previa, sine dilacione ulteriori ac renitencia ad tabulas terre collocare. Quod si non fecerint, quod absit, causa quacumque veniente, extunc statim predicti Petrus et Ulricus [et] ipsis non existentibus eorum heredes et sucessores omnia dampna semel vel pluries in huiusmodi pretextu legittime contracta cum omnibus eorum bonis, ut premittitur, predictis Henslino ceterisque omnibus prenotatis, heredibus eorum vel successoribus-ipsis non existentibus- tenebuntur integraliter resarcire et ex toto. Hec omnia prenotata predictus Petrus Schobro- nis et Ulricus transtulerunt voluntarie perpetue valitura ——. Harum, quibus sigillum nostre communitatis maius pendens una cum sigillis discrr. vv. Petri Schobronis et Ulrici Groyzelpeken predictorum est appensum testimonio literarum. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in vigilia Elizabeth vidue glor. Orig. perg. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Jihlava, sig. 29. — Sigilla: 1) trigonum civitatis Iglaviae (v. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a j. českých tab. I, 5). 2) in clipeo ericius; S.PETRI. SCHOBRONIS. — 3) clipeus, in cuius parte inferiore imago ad instar turris civitatis; S.VLRICI. GRAVSELBECH. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 245 n. 325. — Con- tulit Mendl. — [LJ. 1526) 1363 nov. 21. Pragae. Bolko, dux Svidnicensis, spondet se servare velle pactionem cum Henrico, duce Glogoviae et Sagani, ad divisionem civitatis Bytom pertinentem,1) quam Karolus imperator et rex inter Bolkonem et Henricum praefatos contraxit; si autem inter iam dictos principes iterum dissen- sio extiterit, quam amicorum eorum sententiae tollere non possent, Karolus litem eam decernet; Bolko pollicetur se decreto Karoli parere velle. Wir Bolke, von gotis gn. herczoge in Slezien, herre von Furstinberg und zur Swydnicz — gegeben zu Prage am nesten dienstage vor s. Clemens tak bekennen — ——dryczenhundert iar in dem dry und sechczigsten undir unserm anhangenden ingesigel iare. Ex orig. perg. in archivo Glogoviensi ed. Grünhagen-Markgraf, Lehens- u. Besitzurk. Schlesiens I p. 182 n. 53. — [L]. 1) Cf. ad haec litteras Henrici, ducis Glogoviae et Sagani, 10. die m. ian. a. 1360 datas, litteras Karoli imperatoris et regis 28. die m. ian. a. 1361 datas et litteras Bolconis, ducis Svidnicensis, 28. die m. febr. a. 1361 supra sub n. 378, 777 et 808 typis excusas. 1527) 1363 nov. 22. Pragae. Karolus imperator et rex certior factus landgravios de Leuchtenberg silvam trans villam Drosenreut ab antiquis temporibus hereditarie possidere, omnes suos officiales trans silvam Bohemicam (allen unsern haubtluten und ampluten uff yensyt des Behemischen waldes) iubet praefatos langravios in possessione eiusdem silvae omni modo tueri. wann wir umb den walt Gebin bekennen und tun kunt offenlich — —— 1363 iare an s. Cecilien tage, unserr reiche in d. achczenden und d. keis. i. d. zu Prage Per d. imperatorem P. Jaurensis. Corr. Johannes de Prusnicz. nunden iare. R. Johannes Saxo. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Landgrafschaft Leuchtenberg fasc. 6. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 91. — Reg. imp. VIII 3996. — Contulit Mendl. — [L].
Strana 918
918 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1528) 1363 nov. 22. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, electionem Elisabeth, abbatissae monasterii s. Georgii in castro Pragensi, confirmat. n. f. etc., quod bone mem. Margaretha, abbatissa monasterii s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, viam universe carnis ingressa, religg. domine priorissa et con- ventus dicti monasterii certum peremptorium terminum et diem assignaverunt pro eleccio- ne future abbatisse celebranda. In quo quidem termino dicte priorissa et conventus ad cele- brandam eleccionem de futura abbatissa capitulariter congregate in presencia honn. vv. Nicolai, prepositi Rudnicensis, et Detlevi, Pragensis et Caminensis eccl. canonici, nostrorum vicariorum in spiritualibus, vota sua in dominam Elizabeth, sororem germanam hon. v. d. Busconis, archidiaconi Curimensis, professam dicti monasterii, dirigentes, ipsam in abba- tissam dicti monasterii concorditer et unanimiter elegerunt dictaque eleccione celebrata prefati vicarii nostri cridam et proclamacionem fieri fecerunt ac certum peremptorium ter- minum competentem assignaverunt et prefixerunt, omnibus et singulis, qui sua crederent interesse, ad proponendum et dicendum, si quid contra predictam Elizabeth electam et eius eleccionem dicere et opponere vellent, ut coram nobis vel nobis absentibus coram eis Prage in domo habitacionis nostre comparerent. In quo quidem termino cum nullus appareret contradictor, qui se dicte Elizabeth et sue eleccioni oponeret, prefata Elizabeth nobis hu- militer supplicavit, ut eleccionem suam predictam approbare et confirmare dignaremur. Nos itaque diligenti examinacione dicte eleccionis et persone electe premissis pensatisque singulis circumstanciis, que in talibus solent pensari, cum nullum canonicum impedimentum obstaret, dei nomine invocato, servatis servandis, prescriptam eleccionem de persona Eli- zabeth predicte, ut premittitur, canonice celebratam, approbavimus ipsamque confirma- vimus ac t. p. approbamus et confirmamus dictamque Elizabeth in abbatissam monasterii s. Georgii predicti preficimus, sibi curam et administracionem plenam et liberam eiusdem monasterii tam in spiritualibus quam in temporalibus committentes. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Dat. Prage a. d. 1363 die XXII m. nov. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 7. Ed. Štědrý, Dodatek konfirmačních knih, Sborník histor. kroužku XII p. 219. — [MJ. 1529) 1363 nov. 22. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, electionem Mstislai, abbatis monasterii in Insula, confirmat. Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, n. f. u. etc., quod bone mem. Divissio, abbate monasterii in Insula, ord. s. Benedicti nostre dioc., viam universe carnis ingresso, religg. vv. frr. .. prior et conventus eiusdem monasterii in Insula, elec- cione de futuro abbate per eos celebrata, nostrorum in spirit. vicariorum cum decreto elec- cionis sue accedentes presenciam, ipsis humiliter supplicaverunt, ut cum ipsi capitulariter congregati in certos arbitros et compromissarios consenserunt ipsosque deputassent sub certis modis et formis in decreto dicte eleccionis expressis ad eligendum abbatem monasterii supradicti dictique compromissarii iuxta potestatem eis per dictos priorem et conventum traditam et concessam hon. et relig. virum, d. Mstislaum, priorem dicti monasterii, in abba- tem concorditer elegissent, prout in decreto eleccionis ipsius, sigillo dicti conventus sigillato, coram dictis nostris vicariis exhibito, plenius continetur, eleccionem ipsam de persona ipsius d. Mstislai canonice celebratam approbare dignarentur. Ipsi vero eorum racionabili- bus peticionibus favorabiliter annuentes, cridam seu proclamacionem in dicto monasterio
918 Regesta Bohemiae et Moraviae. 1528) 1363 nov. 22. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, electionem Elisabeth, abbatissae monasterii s. Georgii in castro Pragensi, confirmat. n. f. etc., quod bone mem. Margaretha, abbatissa monasterii s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, viam universe carnis ingressa, religg. domine priorissa et con- ventus dicti monasterii certum peremptorium terminum et diem assignaverunt pro eleccio- ne future abbatisse celebranda. In quo quidem termino dicte priorissa et conventus ad cele- brandam eleccionem de futura abbatissa capitulariter congregate in presencia honn. vv. Nicolai, prepositi Rudnicensis, et Detlevi, Pragensis et Caminensis eccl. canonici, nostrorum vicariorum in spiritualibus, vota sua in dominam Elizabeth, sororem germanam hon. v. d. Busconis, archidiaconi Curimensis, professam dicti monasterii, dirigentes, ipsam in abba- tissam dicti monasterii concorditer et unanimiter elegerunt dictaque eleccione celebrata prefati vicarii nostri cridam et proclamacionem fieri fecerunt ac certum peremptorium ter- minum competentem assignaverunt et prefixerunt, omnibus et singulis, qui sua crederent interesse, ad proponendum et dicendum, si quid contra predictam Elizabeth electam et eius eleccionem dicere et opponere vellent, ut coram nobis vel nobis absentibus coram eis Prage in domo habitacionis nostre comparerent. In quo quidem termino cum nullus appareret contradictor, qui se dicte Elizabeth et sue eleccioni oponeret, prefata Elizabeth nobis hu- militer supplicavit, ut eleccionem suam predictam approbare et confirmare dignaremur. Nos itaque diligenti examinacione dicte eleccionis et persone electe premissis pensatisque singulis circumstanciis, que in talibus solent pensari, cum nullum canonicum impedimentum obstaret, dei nomine invocato, servatis servandis, prescriptam eleccionem de persona Eli- zabeth predicte, ut premittitur, canonice celebratam, approbavimus ipsamque confirma- vimus ac t. p. approbamus et confirmamus dictamque Elizabeth in abbatissam monasterii s. Georgii predicti preficimus, sibi curam et administracionem plenam et liberam eiusdem monasterii tam in spiritualibus quam in temporalibus committentes. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Dat. Prage a. d. 1363 die XXII m. nov. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 7. Ed. Štědrý, Dodatek konfirmačních knih, Sborník histor. kroužku XII p. 219. — [MJ. 1529) 1363 nov. 22. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, electionem Mstislai, abbatis monasterii in Insula, confirmat. Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, n. f. u. etc., quod bone mem. Divissio, abbate monasterii in Insula, ord. s. Benedicti nostre dioc., viam universe carnis ingresso, religg. vv. frr. .. prior et conventus eiusdem monasterii in Insula, elec- cione de futuro abbate per eos celebrata, nostrorum in spirit. vicariorum cum decreto elec- cionis sue accedentes presenciam, ipsis humiliter supplicaverunt, ut cum ipsi capitulariter congregati in certos arbitros et compromissarios consenserunt ipsosque deputassent sub certis modis et formis in decreto dicte eleccionis expressis ad eligendum abbatem monasterii supradicti dictique compromissarii iuxta potestatem eis per dictos priorem et conventum traditam et concessam hon. et relig. virum, d. Mstislaum, priorem dicti monasterii, in abba- tem concorditer elegissent, prout in decreto eleccionis ipsius, sigillo dicti conventus sigillato, coram dictis nostris vicariis exhibito, plenius continetur, eleccionem ipsam de persona ipsius d. Mstislai canonice celebratam approbare dignarentur. Ipsi vero eorum racionabili- bus peticionibus favorabiliter annuentes, cridam seu proclamacionem in dicto monasterio
Strana 919
Annus 1363 nov. 22.— dec. 1. 919 fieri fecerunt, ut si quis vel qui eleccioni predicte aut persone electe quitquam vellet seu vellent opponere, quod certo termino ad hoc assignato coram ipsis comparere deberent; in quo termino cum memoratus d. Mstislaus electus cum crida et fide execucionis coram nobis comparuisset, petens per nos approbare eleccionem supradictam, cum nullus appareret contradictor, premissa examinacione debita eleccionem predictam de persona eiusdem d. Mstislai, ut premittitur, canonice celebratam approbamus et confirmamus dictumque d. Mstislaum in abbatem monasterii in Insula predicti preficimus, sibi curam et administra- cionem plenam et liberam eiusdem monasterii tam in spiritualibus quam in temporalibus —— Dat. Prage a. d. 1363 die XXII m. nov. committentes. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 7v. — Ed. Štědrý, Dodatek konfirmačních knih, Sborník hist. kroužku XII p. 219 ad a. 1362. [MJ. 1530) 1363 nov. 22. [Tachoviae]. Henricus dictus Holprieler, civis Tachoviensis, sex sex. gr. den. Prag. census annui super bonis ipsius in Kumpolec sitis ad altare s. Petri et Pauli in parochiali ecclesia Tachoviensi donat, ut rector seu capellanus dicti altaris pro anima praefati Henrici et filiorum paren- tumque ipsius quater vel quinquies in hebdomada missas legat. In nom. dom. am. Cum pium et salubre sit divinum augere cultum, ut scolam deliquen- cium per preces ac pias elemosinas deo propiciante suspiciant detrimentum, hinc est, quod ego Henricus dictus Holprieler, civis Thachoviensis, pro remedio anime mee et animarum filiorum et parentum meorum sex sex. gr. Prag. den. census annui perpetui super bonis meis libere in Cumpolcz, videlicet medietatem in festo s. Georgii proxime venturo et aliam medietatem in festo s. Galli deinde secuturo et sic deinceps in perpetuum ad altare ss. Petri et Pauli apostt. in eccl. parrochiali ibidem in Thachovia per rectorem dicti altaris in terminis supradictis levandi et tollendi annis singulis libere et absolute sine quavis berne seu collec- cione, dacione lego de presentibus et assigno, sic tamen, quod dictus rector seu capellanus dicti altaris singulis septimanis quatuor vel quinque missas vel quandocunque devocionem habuerit sitam legitimam, eundem non impediverit, debebit et tenebitur pro delecione meorum filiorum et parentum meorum vivorum, defunctorum peccaminum per se vel per alium celebrare sic eciam, quatenus dictus capellanus sic se habeat, vivat atque regat, in stricti iudicii examine velit deo altissimo reddere racionem. In cuius rei perpetuam memoriam sigillum meum presentibus est appensum presentibus discrr. vv. J. Kunlino iudice et Fren- lino scriptore et Henlino dicto Stychus, iuratis ibidem in Thachovia, fidedignis testibus. Dat. a. d. M° CCC° LXIII° in die s. Cecilie. Insertum litteris Jenczonis, praepositi eccl. S. Crucis Vratislaviensis, [curiae archiepiscopalis Pra- gensis officialis ], 19. die m. nov. a. 1365 datis, quarum cop. saec. X V in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 10v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti servatur. — Contulit Věra Jenšovská. — [L]. 1531) 1363 dec. 1. Beneš et Mathias de Vlašim, Guillelmus de Talnberg et Hermannus de Zdislavice profitentur se a Michaele, burggravio in Svojanov et domino in Vlašim, 30 sex. gr. Prag. per manus Pauli, camerae regni Bohemiae notarii, percepisse. Nos Beneschius de Wlassym, Mathias de Wlassym, Wilhelmus de Talnberg et Herscho de Stisslaus recognoscimus t. p. u. a nob. v., domino Michahele, burgravio in Furstenberg et domino in Wlassym, de pecunia nobis debita super festum bb. Fabiani et Sebastiani persolvenda, super qua ipsius habemus litteras, triginta sex. gr. Prag. per manus hon. v. d. Pauli, camere regni notarii, in parata pecunia percepisse, de quibus ipsum reddimus liberum,
Annus 1363 nov. 22.— dec. 1. 919 fieri fecerunt, ut si quis vel qui eleccioni predicte aut persone electe quitquam vellet seu vellent opponere, quod certo termino ad hoc assignato coram ipsis comparere deberent; in quo termino cum memoratus d. Mstislaus electus cum crida et fide execucionis coram nobis comparuisset, petens per nos approbare eleccionem supradictam, cum nullus appareret contradictor, premissa examinacione debita eleccionem predictam de persona eiusdem d. Mstislai, ut premittitur, canonice celebratam approbamus et confirmamus dictumque d. Mstislaum in abbatem monasterii in Insula predicti preficimus, sibi curam et administra- cionem plenam et liberam eiusdem monasterii tam in spiritualibus quam in temporalibus —— Dat. Prage a. d. 1363 die XXII m. nov. committentes. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 7v. — Ed. Štědrý, Dodatek konfirmačních knih, Sborník hist. kroužku XII p. 219 ad a. 1362. [MJ. 1530) 1363 nov. 22. [Tachoviae]. Henricus dictus Holprieler, civis Tachoviensis, sex sex. gr. den. Prag. census annui super bonis ipsius in Kumpolec sitis ad altare s. Petri et Pauli in parochiali ecclesia Tachoviensi donat, ut rector seu capellanus dicti altaris pro anima praefati Henrici et filiorum paren- tumque ipsius quater vel quinquies in hebdomada missas legat. In nom. dom. am. Cum pium et salubre sit divinum augere cultum, ut scolam deliquen- cium per preces ac pias elemosinas deo propiciante suspiciant detrimentum, hinc est, quod ego Henricus dictus Holprieler, civis Thachoviensis, pro remedio anime mee et animarum filiorum et parentum meorum sex sex. gr. Prag. den. census annui perpetui super bonis meis libere in Cumpolcz, videlicet medietatem in festo s. Georgii proxime venturo et aliam medietatem in festo s. Galli deinde secuturo et sic deinceps in perpetuum ad altare ss. Petri et Pauli apostt. in eccl. parrochiali ibidem in Thachovia per rectorem dicti altaris in terminis supradictis levandi et tollendi annis singulis libere et absolute sine quavis berne seu collec- cione, dacione lego de presentibus et assigno, sic tamen, quod dictus rector seu capellanus dicti altaris singulis septimanis quatuor vel quinque missas vel quandocunque devocionem habuerit sitam legitimam, eundem non impediverit, debebit et tenebitur pro delecione meorum filiorum et parentum meorum vivorum, defunctorum peccaminum per se vel per alium celebrare sic eciam, quatenus dictus capellanus sic se habeat, vivat atque regat, in stricti iudicii examine velit deo altissimo reddere racionem. In cuius rei perpetuam memoriam sigillum meum presentibus est appensum presentibus discrr. vv. J. Kunlino iudice et Fren- lino scriptore et Henlino dicto Stychus, iuratis ibidem in Thachovia, fidedignis testibus. Dat. a. d. M° CCC° LXIII° in die s. Cecilie. Insertum litteris Jenczonis, praepositi eccl. S. Crucis Vratislaviensis, [curiae archiepiscopalis Pra- gensis officialis ], 19. die m. nov. a. 1365 datis, quarum cop. saec. X V in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. 10v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti servatur. — Contulit Věra Jenšovská. — [L]. 1531) 1363 dec. 1. Beneš et Mathias de Vlašim, Guillelmus de Talnberg et Hermannus de Zdislavice profitentur se a Michaele, burggravio in Svojanov et domino in Vlašim, 30 sex. gr. Prag. per manus Pauli, camerae regni Bohemiae notarii, percepisse. Nos Beneschius de Wlassym, Mathias de Wlassym, Wilhelmus de Talnberg et Herscho de Stisslaus recognoscimus t. p. u. a nob. v., domino Michahele, burgravio in Furstenberg et domino in Wlassym, de pecunia nobis debita super festum bb. Fabiani et Sebastiani persolvenda, super qua ipsius habemus litteras, triginta sex. gr. Prag. per manus hon. v. d. Pauli, camere regni notarii, in parata pecunia percepisse, de quibus ipsum reddimus liberum,
Strana 920
920 Regesta Bohemiae et Moraviae. quittum et solutum et promittimus sincera fide in predicto festo ipsam pecuniam de dicta summa, quam solvere nobis tenetur, in dicto festo omnimode defalcare. Harum testimonio litterarum. Dat. a. d. M° CCC° sexagesimo tercio in crastino s. Andree. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) in clipeo aquila, super galeam alae; S./ENESI. DE. HIIJM. (cf. Sedláček, Českomoravská heraldika p. 22). 2) in clipeo nymphaea; S. WILHELMI. D/. TALMBIJK (cf. Sedláček, l. c. p. 31), 3) in clipeo aper saliens; S.HIMAN. D. DISLAWI (cf. Sedláček, 1. c. p. 273).— [L]. 1532) 1363 dec. 1. [Avinione.]. Franczlinus Fryczonis, cui de parochiali ecclesia in Popovice, Pragensis dioec., fuit provi- sum, promittit se camerae apostolicae dimidiam partem fructuum dictae ecclesiae a festo Nati- vitatis domini proxime venturo in unum annum solvere et valorem ecclesiae dictae camerae per litteras collectoris notum facere velle. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 6 fol. 87 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. II1 p. 156 n. 244. — [L]. 1533) 1363 dec. 6. Avinione. Urbanus papa V omnes, ad quos litterae suae pervenerint, rogat, ut Burghardum, burg- gravium Magdeburgensem, praepositum Wissegradensem et imperialis aulae magistrum, qui de partibus Cataloniae ad Romanam curiam accedat et deinde ad Karolum imperatorom et regem remeare proponat, favorabiliter habeant recommendatum eidemque magistro auxilium praestent et de securo conductu, si id petierit, eum providere studeant. Cum dil. fil. Burcardus de Magdeborg secundo. — — Dat. Auinione VIII id. decembris a. Ex arch. Vat. R. Vat. 246 fol. 48 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 158 n. 247. — Cf. et. Kehr Schmidt, Päbstl. Urkunden II p. 159 n. 572. — [LJ. 1534) 1363 dec. 11. Avinione. Urbanus papa V magistro Francisco Rome, legum doctori, mandat, ut Burghardum, burggravium Magdeburgensem, fimperialis curiae magistrum], praepositum Wissegraden- sem, qui quaedam iuramenta captoribus eius praestitisse dicitur, si eadem iuramenta forsitan observare vellet, voluntarium vel etiam invitum, dictis iuramentis non obstantibus, ad curiam Romanam sub fida custodia ducat vel mittat.1) Dat. Auinione III id. dec. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 246 fol. 36v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 158 n. 248. — Cf. et. Kehr- Schmidt, Päbst. Urkunden 11 p. 159 n. 573. — [L]. Tue diligencie studium — 1) Magistrum Franciscum Rome Urbanus papa iam pridem cum litteris 14. die m. nov. datis rogavit, ut negotio liberationis burggravii Burghardi opportuno studio provideret. Jenšovský, l. c. p. 154 n. 239. 1535) 1363 dec. 11. Písek. Burghardus et Johannes, burggravii Magdeburgenses et comites de Hardek, profitentur se a praecentore et collegio mansionariorum chori b. Mariae in ecclesia Pragensi domum ipsorum in Hradčany sitam emisse ad tempora vitae suae et promittunt praefatis mansionariis pecuniam debitam in festo s. Georgii proxime venturo persolvere; etiam Paulus, notarius camerae Bohe- miae, pro dictis burggraviis spondet.
920 Regesta Bohemiae et Moraviae. quittum et solutum et promittimus sincera fide in predicto festo ipsam pecuniam de dicta summa, quam solvere nobis tenetur, in dicto festo omnimode defalcare. Harum testimonio litterarum. Dat. a. d. M° CCC° sexagesimo tercio in crastino s. Andree. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) in clipeo aquila, super galeam alae; S./ENESI. DE. HIIJM. (cf. Sedláček, Českomoravská heraldika p. 22). 2) in clipeo nymphaea; S. WILHELMI. D/. TALMBIJK (cf. Sedláček, l. c. p. 31), 3) in clipeo aper saliens; S.HIMAN. D. DISLAWI (cf. Sedláček, 1. c. p. 273).— [L]. 1532) 1363 dec. 1. [Avinione.]. Franczlinus Fryczonis, cui de parochiali ecclesia in Popovice, Pragensis dioec., fuit provi- sum, promittit se camerae apostolicae dimidiam partem fructuum dictae ecclesiae a festo Nati- vitatis domini proxime venturo in unum annum solvere et valorem ecclesiae dictae camerae per litteras collectoris notum facere velle. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 6 fol. 87 ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. II1 p. 156 n. 244. — [L]. 1533) 1363 dec. 6. Avinione. Urbanus papa V omnes, ad quos litterae suae pervenerint, rogat, ut Burghardum, burg- gravium Magdeburgensem, praepositum Wissegradensem et imperialis aulae magistrum, qui de partibus Cataloniae ad Romanam curiam accedat et deinde ad Karolum imperatorom et regem remeare proponat, favorabiliter habeant recommendatum eidemque magistro auxilium praestent et de securo conductu, si id petierit, eum providere studeant. Cum dil. fil. Burcardus de Magdeborg secundo. — — Dat. Auinione VIII id. decembris a. Ex arch. Vat. R. Vat. 246 fol. 48 extr. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 158 n. 247. — Cf. et. Kehr Schmidt, Päbstl. Urkunden II p. 159 n. 572. — [LJ. 1534) 1363 dec. 11. Avinione. Urbanus papa V magistro Francisco Rome, legum doctori, mandat, ut Burghardum, burggravium Magdeburgensem, fimperialis curiae magistrum], praepositum Wissegraden- sem, qui quaedam iuramenta captoribus eius praestitisse dicitur, si eadem iuramenta forsitan observare vellet, voluntarium vel etiam invitum, dictis iuramentis non obstantibus, ad curiam Romanam sub fida custodia ducat vel mittat.1) Dat. Auinione III id. dec. a. primo. Ex arch. Vat. R. Vat. 246 fol. 36v ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 158 n. 248. — Cf. et. Kehr- Schmidt, Päbst. Urkunden 11 p. 159 n. 573. — [L]. Tue diligencie studium — 1) Magistrum Franciscum Rome Urbanus papa iam pridem cum litteris 14. die m. nov. datis rogavit, ut negotio liberationis burggravii Burghardi opportuno studio provideret. Jenšovský, l. c. p. 154 n. 239. 1535) 1363 dec. 11. Písek. Burghardus et Johannes, burggravii Magdeburgenses et comites de Hardek, profitentur se a praecentore et collegio mansionariorum chori b. Mariae in ecclesia Pragensi domum ipsorum in Hradčany sitam emisse ad tempora vitae suae et promittunt praefatis mansionariis pecuniam debitam in festo s. Georgii proxime venturo persolvere; etiam Paulus, notarius camerae Bohe- miae, pro dictis burggraviis spondet.
Strana 921
Annus 1363 dec. 1.—21. 921 Nos Burkardus et Johannes, purggravii Magdeburgenses et comites in Hardek, reco- gnoscimus t. p. u. nos ab honn. vv. d. precentore et collegio mansionarium chori s. Mariae in eccl. Pragensi domum ipsorum, quam in Hradczano habebant, in qua eciam rev. in Cr. pater d. Argentinensis episcopus morari solebat, rite et racionabiliter pro quadraginta sex. gr. den. Prag. ad vite nostre dumtaxat tempora comparasse et emisse. Promittimus igitur predictis dd. precentori et collegio mansionariorum prefatam peccuniam solvere et sine difficultate integraliter assignare in festo s. Georgii venturo proxime sine fraude. Quapropter rogavimus hon. et prudentem v. d. Paulum, regalis camere Boemie notarium, amicum no- strum karissimum, ut prefatis d. precentori et collegio mansionariorum una nobiscum et pro nobis promittat antedictam peccuniam super antedicto termino absque dilacione expe- dire, quique ad nostre peticionis instanciam una nobiscum promittit et sigillum suum una cum nostris sigillis presentibus applicavit in robur et evidens testimonium premissorum. Dat. in Pyeska a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio feria secunda ante fes- tum s. Lucie virg. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico, sign. Rep. 33 F Oels 22a p. 203 (Copiarium vetustis- simum Olsnicense). — [L]. 1536) 1363 dec. 12. Cracoviae. Kazimirus, rex Poloniae, et Bolco, dux Silesiae et dominus in Svidnice, compositores in controversiis, inter Karolum imperatorem et regem, Johannemque marchionem Moraviae, parte ex una et Ludovicum, regem Hungariae, Rudolphumque, ducem Austriae, ceterosque duces Austriae parte ex altera vertentibus ab ambabus partibus electi, arbitrantur. Nos Kazimirus, dei gr. rex Polonie, et Bolko, eadem gr. dux Slezie et dominus Swidni- censis, n. f. ——, quia seren. princeps et dominus Karolus quartus, div. fav. clem. Roma- norum imperator semp. aug. et Boemie rex, ac ill. princeps, dominus Johannes, marchio Moravie, ab una, et seren. principes, domini Lodovicus, rex Ungarie, Rudolphus ceterique sui fratres, duces Austrie, parte ab alia super omnibus eorum controversiis, contencionibus seu displicenciis, quas inter se hincinde usque in diem presentem habuisse noscuntur, in nos tamquam in arbitros seu amicabiles compositores alias compromiserunt, ut in literis eorum nobis super hoc traditis plenius est expressum, quocirca virtute arbitrarie potestatis nobis, ut premittitur, tradite, unanimi voluntate dicimus et pronunciamus in hiis scriptis, quod dicte partes ab hodierna die inantea in perpetuum super omnibus dissensionibus, controver- siis et displicenciis, que inter ipsos hucusque viguerunt, boni amici debunt fideliter remanere, dolo et fraude quibuslibet proculmotis. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Act. et dat. Cracovie in vigilia b. Lucie virg. glor. a. d. M° CCC° LX° III°. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. Ungarn. Transump- tum 10. die m. nov. a. 1773 a Theodoro Ant. Taulow de Rosenthal Vindobonae subscriptum Pragae in ar- chivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 375. — Fejér, Cod. dipl. Hungariae IX, 3 p. 353. — Katona, Historia critica regum Hungariae X p. 323. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 246 n. 326. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 626 n. 533. — Reg. imp. VIII Reichssachen 395. — HU — [LJ. 1537) 1363 dec. 21. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, Bočkoni de Kunštát concedit, ut emat et in hereditate habeat villam Bolelouc cum omnibus pertinentiis, quae in marchionem iure hereditatis caducae antea devoluta est, et quam villam praefatus Bočko a Francone, marchionis camerae provisorio, emerat. Johannes, dei gr. marchio Moravie, nob. Boczkoni de Cunstat, fideli nostro dilecto.— Fidelis dilecte! Villam Bolelucz cum duabus araturis, molendino, pratis, pascuis, piscato-
Annus 1363 dec. 1.—21. 921 Nos Burkardus et Johannes, purggravii Magdeburgenses et comites in Hardek, reco- gnoscimus t. p. u. nos ab honn. vv. d. precentore et collegio mansionarium chori s. Mariae in eccl. Pragensi domum ipsorum, quam in Hradczano habebant, in qua eciam rev. in Cr. pater d. Argentinensis episcopus morari solebat, rite et racionabiliter pro quadraginta sex. gr. den. Prag. ad vite nostre dumtaxat tempora comparasse et emisse. Promittimus igitur predictis dd. precentori et collegio mansionariorum prefatam peccuniam solvere et sine difficultate integraliter assignare in festo s. Georgii venturo proxime sine fraude. Quapropter rogavimus hon. et prudentem v. d. Paulum, regalis camere Boemie notarium, amicum no- strum karissimum, ut prefatis d. precentori et collegio mansionariorum una nobiscum et pro nobis promittat antedictam peccuniam super antedicto termino absque dilacione expe- dire, quique ad nostre peticionis instanciam una nobiscum promittit et sigillum suum una cum nostris sigillis presentibus applicavit in robur et evidens testimonium premissorum. Dat. in Pyeska a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio feria secunda ante fes- tum s. Lucie virg. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico, sign. Rep. 33 F Oels 22a p. 203 (Copiarium vetustis- simum Olsnicense). — [L]. 1536) 1363 dec. 12. Cracoviae. Kazimirus, rex Poloniae, et Bolco, dux Silesiae et dominus in Svidnice, compositores in controversiis, inter Karolum imperatorem et regem, Johannemque marchionem Moraviae, parte ex una et Ludovicum, regem Hungariae, Rudolphumque, ducem Austriae, ceterosque duces Austriae parte ex altera vertentibus ab ambabus partibus electi, arbitrantur. Nos Kazimirus, dei gr. rex Polonie, et Bolko, eadem gr. dux Slezie et dominus Swidni- censis, n. f. ——, quia seren. princeps et dominus Karolus quartus, div. fav. clem. Roma- norum imperator semp. aug. et Boemie rex, ac ill. princeps, dominus Johannes, marchio Moravie, ab una, et seren. principes, domini Lodovicus, rex Ungarie, Rudolphus ceterique sui fratres, duces Austrie, parte ab alia super omnibus eorum controversiis, contencionibus seu displicenciis, quas inter se hincinde usque in diem presentem habuisse noscuntur, in nos tamquam in arbitros seu amicabiles compositores alias compromiserunt, ut in literis eorum nobis super hoc traditis plenius est expressum, quocirca virtute arbitrarie potestatis nobis, ut premittitur, tradite, unanimi voluntate dicimus et pronunciamus in hiis scriptis, quod dicte partes ab hodierna die inantea in perpetuum super omnibus dissensionibus, controver- siis et displicenciis, que inter ipsos hucusque viguerunt, boni amici debunt fideliter remanere, dolo et fraude quibuslibet proculmotis. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Act. et dat. Cracovie in vigilia b. Lucie virg. glor. a. d. M° CCC° LX° III°. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. Ungarn. Transump- tum 10. die m. nov. a. 1773 a Theodoro Ant. Taulow de Rosenthal Vindobonae subscriptum Pragae in ar- chivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 375. — Fejér, Cod. dipl. Hungariae IX, 3 p. 353. — Katona, Historia critica regum Hungariae X p. 323. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 246 n. 326. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 626 n. 533. — Reg. imp. VIII Reichssachen 395. — HU — [LJ. 1537) 1363 dec. 21. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, Bočkoni de Kunštát concedit, ut emat et in hereditate habeat villam Bolelouc cum omnibus pertinentiis, quae in marchionem iure hereditatis caducae antea devoluta est, et quam villam praefatus Bočko a Francone, marchionis camerae provisorio, emerat. Johannes, dei gr. marchio Moravie, nob. Boczkoni de Cunstat, fideli nostro dilecto.— Fidelis dilecte! Villam Bolelucz cum duabus araturis, molendino, pratis, pascuis, piscato-
Strana 922
922 Regesta Bohemiae et Moraviae. ribus, fluminibus, lacubus et [cum] silva Okruhli vulgariter nuncupata et aliis silvis, rubetis, nemoribus, agris cultis et incultis ac singulis utilitatibus et proventibus ad dictam villama) spectantibus, necnon cum uno laneo in Virbiczeb), curticulis in Wrahowicz cum ipsorum iuribus et universis pertinenciis, prout eadem olim Martinus de Drahonovicz tenuit et post ipsius mortem iuxta terre Moravie consuetudinem ad nostram celsitudinem fore noscuntur legittime devoluta, dil. nobis Franconi, nostre camere provisori, iure hereditario per nos dictame) villam et alia premissa cum suis pertinenciis omnibus, ut prefertur, circa ipsum [et] successoresd) [eius] vero empcionis titulo comparasse dinoscitur, pro te tuisque heredibus graciose consentimus emere et iure hereditario possidere, inantea pacifice frui et tenere pro- mittentes, et te, tuos heredes in bonis predictis et eorum pertinenciis non impedire, sed eadem bona cum ipsorum pertinenciis universis exbrigare omnino ab impeticionibus, sicut iura terre nostre exigunt et requirunt. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. Brunne a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die b. Thome apost. glor. Cop., diversis erroribus viciata, Brunae in archivo publico in ms. n. 599, (olim 235a) fol. 284. — Ed. et errores correxit Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 73 n. 92. — [L]. a) in ms. ad dictum mleyn, demum correctum. — b) Virbiczea. —c) ms. delitam. — d) ms. successio- nem.
922 Regesta Bohemiae et Moraviae. ribus, fluminibus, lacubus et [cum] silva Okruhli vulgariter nuncupata et aliis silvis, rubetis, nemoribus, agris cultis et incultis ac singulis utilitatibus et proventibus ad dictam villama) spectantibus, necnon cum uno laneo in Virbiczeb), curticulis in Wrahowicz cum ipsorum iuribus et universis pertinenciis, prout eadem olim Martinus de Drahonovicz tenuit et post ipsius mortem iuxta terre Moravie consuetudinem ad nostram celsitudinem fore noscuntur legittime devoluta, dil. nobis Franconi, nostre camere provisori, iure hereditario per nos dictame) villam et alia premissa cum suis pertinenciis omnibus, ut prefertur, circa ipsum [et] successoresd) [eius] vero empcionis titulo comparasse dinoscitur, pro te tuisque heredibus graciose consentimus emere et iure hereditario possidere, inantea pacifice frui et tenere pro- mittentes, et te, tuos heredes in bonis predictis et eorum pertinenciis non impedire, sed eadem bona cum ipsorum pertinenciis universis exbrigare omnino ab impeticionibus, sicut iura terre nostre exigunt et requirunt. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. Brunne a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo tercio die b. Thome apost. glor. Cop., diversis erroribus viciata, Brunae in archivo publico in ms. n. 599, (olim 235a) fol. 284. — Ed. et errores correxit Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 73 n. 92. — [L]. a) in ms. ad dictum mleyn, demum correctum. — b) Virbiczea. —c) ms. delitam. — d) ms. successio- nem.
- I: Titul
- 761: Edice