z 193 stránek
Titul

Edice
































































































































































































Název:
Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae. Pars VII, (1358-1363). Fasciculus III, (1360-1361)
Autor:
Mendl, Bedřich; Linhartová, Milena
Rok vydání:
1958
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
193
Počet stran předmluvy plus obsahu:
I+192
Obsah:
- I: Titul
- 401: Edice
upravit
Strana I
REGESTA DIPLOMATICA BOHEMIAE ET MORAVIAE 135841363 1360-1361 NAKLADATELSTVÍ ČESKOSLOVENSKÉ AKADEMIE VĚD
REGESTA DIPLOMATICA BOHEMIAE ET MORAVIAE 135841363 1360-1361 NAKLADATELSTVÍ ČESKOSLOVENSKÉ AKADEMIE VĚD
Strana 401
Annus 1360 oct. 10. — 18 401 Johannes fratres domini in Vetovia una cum d. Nyclano milite nostro omnia prescripta recongnoscimus coram nobis esse facta et in testimonium ipsorum evidens et ad peticionem fid. nostri Mylothe predicti sigilla nostra presentibus literis duximus apponenda. Act. et dat. in prefato monasterio Lucensi a. d. M'CCC°LV° die s. Kalixti pape. Orig. perg. cum 4 sigg. Brunae in archivo publico sign. Louka prem. n. H 326. Sigilla: 1) laesum, super galea crux cum floribus; 2) ostrvy, in galea carpio; 3) idem ul praecedens; 1) avulsum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 11I n. 196. Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů p. 158 n. 791.— HUm ſLl. 657) 1360 oct. 17. Norimbergae. Karolus imperalor el rex Poloni de Castolovice bona in Lholka ad se devoluta confert. n. f. etc., quod nos nob. Potoni de Czastolowicz, familiari domestico commensali el fid. nostro dil., suorum serviciorum, que nobis diligenti sedulitate exhibuit, intu tu ius, quod nobis in bonis Lohatka competit, que ad nos ut ad regem Boemie per mortem. re- licte quondam Sdenconis de Waldenstein iuxta morem eiusdem regni esse dicuntur legit lime devoluta, donavimus presentibus et donamus sic, quod Poto prefatus bona prefata eo iure, prout ad nos devoluta existunt, tenere, habere et possidere debeat et in sue usus convertere voluntatis, nostris tamen el aliorum salvis iuribus in eisdem. Presencium etc. Per dominum Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVI kal. nov., regnorum etc. de Koldicz Ilinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. — Ed. Glafey, Anccdolorum col- —/ MJ. lectio p. 119 n. 295. — Reg imp. VIII 3380. — IIU 658) 1360 oct. 18. Norimbergae. Karolus imperator el rex Bohunconi de Chřešlovice bona fratrum de Mákotice ad se devoluta confert. n. r. elc., quod nos dil. nobis Bohunkoni de Crzesczowicz dicto Schub, lid. nostro, suorum serviciorum, que nobis prompta sedulitate utiliter exhibuit, intuitu — curiam el araturam in Mracuticz cum censuali pecunia in villa Ostrowicz aliisque pertinen- ciis suis omnibus et singulis, prout ad nos ut ad regem Boemie per mortem Zacharie et Leutwini fratrum de Mracuticz existit legitime divoluta, donavimus liberaliter presentibus et donamus, decernentes expresse Bohunkonem prefatum curiam cum pertinenciis suis predictis lenere, habere el possidere, ul eam Zacharias et Leutwinus fratres prefati, dum viverent, tenuerunt, habuerunt ac eciam racionabiliter possiderunt necnon co iure, sicul curia cadem cum suis perlinenciis universis ad nos ut ad regem Boemie esse dicitur legit time devoluta, nostris tamen salvis iuribus in eadem. Presencium elc. Dat. Nuremberg anno Per d...magistrum curie Heinricus Australis. LX, XV kal. nov., regnorum ut supra. Cop. coneva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 500. — Ed. Glafey, Ancedolorum — IMI. = collectio p. 409 n. 283 (ad 15. diem nov.).— Reg. imp. VIII 3413 (ad 15. nov.). HU 659) 1360 oct. 18. Norimbergae. Karolus imperator el rex Marquardo de Přibor bona in Nepodřice devoluta assignat. — n. f. elc., quod nos dil. nobis Marquardo de Przibor, fid. nostro, fidelium suorum serviciorum intuitu, que nobis diligenti sedulitate dinoscitur impendisse,— quadraginta sex. gr. den. Prag. in bonis situatis in villa Nepodreschicz, que quondam Ade, notarii nob. 26 Regesta
Annus 1360 oct. 10. — 18 401 Johannes fratres domini in Vetovia una cum d. Nyclano milite nostro omnia prescripta recongnoscimus coram nobis esse facta et in testimonium ipsorum evidens et ad peticionem fid. nostri Mylothe predicti sigilla nostra presentibus literis duximus apponenda. Act. et dat. in prefato monasterio Lucensi a. d. M'CCC°LV° die s. Kalixti pape. Orig. perg. cum 4 sigg. Brunae in archivo publico sign. Louka prem. n. H 326. Sigilla: 1) laesum, super galea crux cum floribus; 2) ostrvy, in galea carpio; 3) idem ul praecedens; 1) avulsum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 11I n. 196. Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů p. 158 n. 791.— HUm ſLl. 657) 1360 oct. 17. Norimbergae. Karolus imperalor el rex Poloni de Castolovice bona in Lholka ad se devoluta confert. n. f. etc., quod nos nob. Potoni de Czastolowicz, familiari domestico commensali el fid. nostro dil., suorum serviciorum, que nobis diligenti sedulitate exhibuit, intu tu ius, quod nobis in bonis Lohatka competit, que ad nos ut ad regem Boemie per mortem. re- licte quondam Sdenconis de Waldenstein iuxta morem eiusdem regni esse dicuntur legit lime devoluta, donavimus presentibus et donamus sic, quod Poto prefatus bona prefata eo iure, prout ad nos devoluta existunt, tenere, habere et possidere debeat et in sue usus convertere voluntatis, nostris tamen el aliorum salvis iuribus in eisdem. Presencium etc. Per dominum Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVI kal. nov., regnorum etc. de Koldicz Ilinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. — Ed. Glafey, Anccdolorum col- —/ MJ. lectio p. 119 n. 295. — Reg imp. VIII 3380. — IIU 658) 1360 oct. 18. Norimbergae. Karolus imperator el rex Bohunconi de Chřešlovice bona fratrum de Mákotice ad se devoluta confert. n. r. elc., quod nos dil. nobis Bohunkoni de Crzesczowicz dicto Schub, lid. nostro, suorum serviciorum, que nobis prompta sedulitate utiliter exhibuit, intuitu — curiam el araturam in Mracuticz cum censuali pecunia in villa Ostrowicz aliisque pertinen- ciis suis omnibus et singulis, prout ad nos ut ad regem Boemie per mortem Zacharie et Leutwini fratrum de Mracuticz existit legitime divoluta, donavimus liberaliter presentibus et donamus, decernentes expresse Bohunkonem prefatum curiam cum pertinenciis suis predictis lenere, habere el possidere, ul eam Zacharias et Leutwinus fratres prefati, dum viverent, tenuerunt, habuerunt ac eciam racionabiliter possiderunt necnon co iure, sicul curia cadem cum suis perlinenciis universis ad nos ut ad regem Boemie esse dicitur legit time devoluta, nostris tamen salvis iuribus in eadem. Presencium elc. Dat. Nuremberg anno Per d...magistrum curie Heinricus Australis. LX, XV kal. nov., regnorum ut supra. Cop. coneva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 500. — Ed. Glafey, Ancedolorum — IMI. = collectio p. 409 n. 283 (ad 15. diem nov.).— Reg. imp. VIII 3413 (ad 15. nov.). HU 659) 1360 oct. 18. Norimbergae. Karolus imperator el rex Marquardo de Přibor bona in Nepodřice devoluta assignat. — n. f. elc., quod nos dil. nobis Marquardo de Przibor, fid. nostro, fidelium suorum serviciorum intuitu, que nobis diligenti sedulitate dinoscitur impendisse,— quadraginta sex. gr. den. Prag. in bonis situatis in villa Nepodreschicz, que quondam Ade, notarii nob. 26 Regesta
Strana 402
402 Regesta Bohemiae et Moraviae Hasconis de Swereticz, fid. nostri, dum viveret, fuisse noscuntur, que eciam ad nos ut ad regem Boemie sunt legittime devoluta, damus, conferimus liberaliter presentibus et dona- mus sic, quod Marquardus prefatus bona predicta eo iure cum universis suis pertinenciis, prout ad nos devoluta existunt, tamdiu tenere, habere et possidere debeat, quousque sibi per nos vel successores nostros, reges Boemie, de prefata pecunia plenarie fuerit satisfactum, eo eciam signanter adiecto, quod Marquardus ipse nobis et heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, servicium unius haste de bonis huiusmodi, dum de hoc requisitus extiterit, facere tenebitur et debebit. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, XV kal. Per d...magistrum curie Heinricus Australis. nov., regnorum ut supra. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 50v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 410 n. 284. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 144 n. 197. — Reg. imp. VIII 3381. — HU — fM. 660) 1360 oct. 19. Norimbergae. Karolus imperator et rex Marquardo de Malkovice bona in Kamýk ad se devoluta confert. n. f. etc., quod nos fid. nostro dil. Marquardo de Malkowicz, fidelium servicio- rum suorum intuitu, omne ius, quod nobis ut regi Boemie in bonis Camik, que ad nos per mortem Ade notarii quondam in Pyska iuxta morem regni Boemie esse dicuntur legittime —— donavimus presentibus et donamus sic, quod Marquardus ipse et devoluta, competit sui heredes bona eadem cum omnibus pertinenciis suis, prout ad nos iure extiterant de- voluta, tenere, habere et possidere debeant ac in ipsorum usus convertere voluntatis, salvis tamen nostris et aliorum iuribus in eisdem. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, Per d. Pesconem de Janowicz Hinricus ind. XIII, XIV kal. nov., regnorum etc. Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 413 n. 288. — Reg. imp. VIII 3383. HU— [M. 661) 1360 oct. 18. [Norimbergael. Karolus imperator et rex fratribus de Hlivojedy bona in Oploty ad se devoluta confert. n. f. etc., quod nos consideratis fidelibus serviciis, que nobis Marquardus cum fratribus suis de Hiliwogyed, fid. nostri dil., attenta sedulitate fecisse noscuntur, ipsis et heredibus ipsorum omne ius, quod nobis in bonis situatis in villa Oplotech, que ad nos ut ad regem Boemie per mortem relicte quondam Ulrici de Oplotech iuxta consuetudinem regni Boemie esse dicuntur legitime devoluta, competere dinoscitur —— donavimus presentibus et donamus, decernentes expresse Marquardum et fratres suos prefatos ac heredes eorum bona huiusmodi cum omnibus suis pertinenciis, prout ad nos iure devoluta existunt, tenere, habere et eciam possidere ac in ipsorum usus convertere voluntatis, nostris tamen et aliorum Per d. magistrum salvis iuribus in eisdem. Presencium etc. ut supra XV kal. nov. etc.1). curie Hinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 414 n. 289. — Reg. imp. VIII 3382. — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae Marquardo de Malkovice 19. die m. octobris a. 1360 Norimbergae datae. 662) 1360 oct. 20. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae can. reg. in Roudnice (Rudnicz), et Detlevus, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales,
402 Regesta Bohemiae et Moraviae Hasconis de Swereticz, fid. nostri, dum viveret, fuisse noscuntur, que eciam ad nos ut ad regem Boemie sunt legittime devoluta, damus, conferimus liberaliter presentibus et dona- mus sic, quod Marquardus prefatus bona predicta eo iure cum universis suis pertinenciis, prout ad nos devoluta existunt, tamdiu tenere, habere et possidere debeat, quousque sibi per nos vel successores nostros, reges Boemie, de prefata pecunia plenarie fuerit satisfactum, eo eciam signanter adiecto, quod Marquardus ipse nobis et heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, servicium unius haste de bonis huiusmodi, dum de hoc requisitus extiterit, facere tenebitur et debebit. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, XV kal. Per d...magistrum curie Heinricus Australis. nov., regnorum ut supra. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 50v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 410 n. 284. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 144 n. 197. — Reg. imp. VIII 3381. — HU — fM. 660) 1360 oct. 19. Norimbergae. Karolus imperator et rex Marquardo de Malkovice bona in Kamýk ad se devoluta confert. n. f. etc., quod nos fid. nostro dil. Marquardo de Malkowicz, fidelium servicio- rum suorum intuitu, omne ius, quod nobis ut regi Boemie in bonis Camik, que ad nos per mortem Ade notarii quondam in Pyska iuxta morem regni Boemie esse dicuntur legittime —— donavimus presentibus et donamus sic, quod Marquardus ipse et devoluta, competit sui heredes bona eadem cum omnibus pertinenciis suis, prout ad nos iure extiterant de- voluta, tenere, habere et possidere debeant ac in ipsorum usus convertere voluntatis, salvis tamen nostris et aliorum iuribus in eisdem. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, Per d. Pesconem de Janowicz Hinricus ind. XIII, XIV kal. nov., regnorum etc. Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 413 n. 288. — Reg. imp. VIII 3383. HU— [M. 661) 1360 oct. 18. [Norimbergael. Karolus imperator et rex fratribus de Hlivojedy bona in Oploty ad se devoluta confert. n. f. etc., quod nos consideratis fidelibus serviciis, que nobis Marquardus cum fratribus suis de Hiliwogyed, fid. nostri dil., attenta sedulitate fecisse noscuntur, ipsis et heredibus ipsorum omne ius, quod nobis in bonis situatis in villa Oplotech, que ad nos ut ad regem Boemie per mortem relicte quondam Ulrici de Oplotech iuxta consuetudinem regni Boemie esse dicuntur legitime devoluta, competere dinoscitur —— donavimus presentibus et donamus, decernentes expresse Marquardum et fratres suos prefatos ac heredes eorum bona huiusmodi cum omnibus suis pertinenciis, prout ad nos iure devoluta existunt, tenere, habere et eciam possidere ac in ipsorum usus convertere voluntatis, nostris tamen et aliorum Per d. magistrum salvis iuribus in eisdem. Presencium etc. ut supra XV kal. nov. etc.1). curie Hinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 414 n. 289. — Reg. imp. VIII 3382. — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae Marquardo de Malkovice 19. die m. octobris a. 1360 Norimbergae datae. 662) 1360 oct. 20. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae can. reg. in Roudnice (Rudnicz), et Detlevus, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales,
Strana 403
Annus 1360 oct. 18. — 20.— 22. 403 Hermanno, plebano de Staré Buky (de Antiquo Fago), pro parte sua et Nicolai de Jimnice (Impnicz) petente, litterarum eiusdem Nicolai, 5. die m. iun. a. 1360 in Staré Buky datarum lenore inserto (vide superius n. 527), donationem ecclesiae in Staré Buky (in Antiqua Noveritis, quod veniens ad presenciam nostram. Fago) factam confirmant. Prage a. d. 1360 die XX m. oct. Dat. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri crectionum eccle- side Pragensis I fol. 17". — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 24 n. 10. — fM. 663) 1360 oct. 21. Marquardus de Schenkenberg curiam dictam Dreihofen a Frenzlino Ensater, cive Igla- viensi, cum consensu abbatis et conventus monasterii Siloensis comparavisse profitetur seque ad censum annuum 2 sex. gr. den. Prag. monasterio praedicto solvendum obligat. Ego Marquardus de Schenkenberk recognosco, ad quos presentes pervenerint, universis curiam seu allodium, que Dreynhofen nuncupatur, cum consensu d.abbatis et conventus mon. Syloensis racional liter et rite apud Frenczlinum dictum Ensater, civem Iglaviensem, cum silvis, pratis, pascuis, aquarumve decursibus ad dictam curiam vel allodium spectanti- bus nominibus quibuscumque censeatur (!) ac eciam iure omni emphyotico, quod pürkrech dicitur in wulgariter, quo Ensater dictus tenuit et possedit, emptive comparasse, condicio- nibus videlicet subinclusis: quod de curia dicta et decimis eiusdem singulis annis duas sex. gr. den. Prag. super festum Galli monasterio dicto et conventui eccl. Syloensis censuare sum astrictus et si dictum census super termino dicto per me aut heredes meos dari pro- traheretur, extunc licite d. abbas, aut sui commissores possunt in curia dicta sine pre- iudicio impignorare ac debebunt. Denique inseritur expressive, quod sine licencia d. abbatis et requisicione speciali in bonis abacie monasterii dicti nequaquam teneor nec debeo vena- ciones exercere nec venari; curiam et si dictam vendere me aut heredes meos casu eveniente contingerit, mox accedere debeo aut heredes d. abbatem et conventum dicti monasterii, utrum emere velint an non ipsos requirendo. Si tunc emere intendunt, pocius ipsis favere et heredes mei debemus et carius in vendicionis forma quam alienis. Empcioni vero si nollent consentire, tunc unicuique volenti emere possumus ipsam curiam vendendi exhibere quidquid nobis fuerit secundum exhibicionis taxam porrectum donative, hoc secundario seu iteratis vicibus d. abbatis et conventus auditui et conspectui debemus intimare, utrum in foro tali velint stare ac continuare vere ac eiusdem empcionis, tunc ipsis astringimur in eodem foro pocius consentire aut aliis, si nollent, prout convencius possemus in empcionis tytulo licite consensum ydoneis et assensum adhibere. In quorum evidenciam et testimo- nium sigillum dicti Marquardi et sigillum Iglaviensis civitatis peticionis causa littere pre- senti sunt appensa roboris firmitate mediante. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo in die undecim milia virginum. Orig. perg. cum 2 sigg. de cera comm. olim in archivo mon. Siloensis, nune in archivo publico in Telč sign. 16. Sigilla: 1) rot., supra galeam ala † S MARQARDI. DE ShENKENBERK; 2) in forma clipei, leo cum duobus caudis, diademate et lingua protracta S. IVDICIS . ET. CIVIVM. IN. IGLAVIA (cf. Vojtíšek, O pečetěch a erbech měst Pražských a jiných českých p. 14, Zprávy pam. sboru hlav. města Prahy VIII (1928). — HU — [L . 664) [1360 oct. 20—22]. Karolus imperator et rex Hogerium de Landštein omnibus iuribus nobilium baronum regni Bohemiae gaudere declarat. — ad perpetuam rei memoriam. Quia nob. Hogerius de Landstein, fid. noster dil., iuventutis inexperiencia ignorans, quid ageret, aut qualis actum eius inconveniencia seque-
Annus 1360 oct. 18. — 20.— 22. 403 Hermanno, plebano de Staré Buky (de Antiquo Fago), pro parte sua et Nicolai de Jimnice (Impnicz) petente, litterarum eiusdem Nicolai, 5. die m. iun. a. 1360 in Staré Buky datarum lenore inserto (vide superius n. 527), donationem ecclesiae in Staré Buky (in Antiqua Noveritis, quod veniens ad presenciam nostram. Fago) factam confirmant. Prage a. d. 1360 die XX m. oct. Dat. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri crectionum eccle- side Pragensis I fol. 17". — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 24 n. 10. — fM. 663) 1360 oct. 21. Marquardus de Schenkenberg curiam dictam Dreihofen a Frenzlino Ensater, cive Igla- viensi, cum consensu abbatis et conventus monasterii Siloensis comparavisse profitetur seque ad censum annuum 2 sex. gr. den. Prag. monasterio praedicto solvendum obligat. Ego Marquardus de Schenkenberk recognosco, ad quos presentes pervenerint, universis curiam seu allodium, que Dreynhofen nuncupatur, cum consensu d.abbatis et conventus mon. Syloensis racional liter et rite apud Frenczlinum dictum Ensater, civem Iglaviensem, cum silvis, pratis, pascuis, aquarumve decursibus ad dictam curiam vel allodium spectanti- bus nominibus quibuscumque censeatur (!) ac eciam iure omni emphyotico, quod pürkrech dicitur in wulgariter, quo Ensater dictus tenuit et possedit, emptive comparasse, condicio- nibus videlicet subinclusis: quod de curia dicta et decimis eiusdem singulis annis duas sex. gr. den. Prag. super festum Galli monasterio dicto et conventui eccl. Syloensis censuare sum astrictus et si dictum census super termino dicto per me aut heredes meos dari pro- traheretur, extunc licite d. abbas, aut sui commissores possunt in curia dicta sine pre- iudicio impignorare ac debebunt. Denique inseritur expressive, quod sine licencia d. abbatis et requisicione speciali in bonis abacie monasterii dicti nequaquam teneor nec debeo vena- ciones exercere nec venari; curiam et si dictam vendere me aut heredes meos casu eveniente contingerit, mox accedere debeo aut heredes d. abbatem et conventum dicti monasterii, utrum emere velint an non ipsos requirendo. Si tunc emere intendunt, pocius ipsis favere et heredes mei debemus et carius in vendicionis forma quam alienis. Empcioni vero si nollent consentire, tunc unicuique volenti emere possumus ipsam curiam vendendi exhibere quidquid nobis fuerit secundum exhibicionis taxam porrectum donative, hoc secundario seu iteratis vicibus d. abbatis et conventus auditui et conspectui debemus intimare, utrum in foro tali velint stare ac continuare vere ac eiusdem empcionis, tunc ipsis astringimur in eodem foro pocius consentire aut aliis, si nollent, prout convencius possemus in empcionis tytulo licite consensum ydoneis et assensum adhibere. In quorum evidenciam et testimo- nium sigillum dicti Marquardi et sigillum Iglaviensis civitatis peticionis causa littere pre- senti sunt appensa roboris firmitate mediante. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo in die undecim milia virginum. Orig. perg. cum 2 sigg. de cera comm. olim in archivo mon. Siloensis, nune in archivo publico in Telč sign. 16. Sigilla: 1) rot., supra galeam ala † S MARQARDI. DE ShENKENBERK; 2) in forma clipei, leo cum duobus caudis, diademate et lingua protracta S. IVDICIS . ET. CIVIVM. IN. IGLAVIA (cf. Vojtíšek, O pečetěch a erbech měst Pražských a jiných českých p. 14, Zprávy pam. sboru hlav. města Prahy VIII (1928). — HU — [L . 664) [1360 oct. 20—22]. Karolus imperator et rex Hogerium de Landštein omnibus iuribus nobilium baronum regni Bohemiae gaudere declarat. — ad perpetuam rei memoriam. Quia nob. Hogerius de Landstein, fid. noster dil., iuventutis inexperiencia ignorans, quid ageret, aut qualis actum eius inconveniencia seque-
Strana 404
404 Regesta Bohemiae et Moraviae. retur, levitate precipiti quedam bona militaria a nob. Czenkone de Lipa, regni Boemie supremo marescallo et camerario, in pfeudum acceperat, que tamen postmodum amicorum et favencium sibi salubriori informacione recepta, ut audivit suscepcionem“) eandem statui et nobilitati sue minus congruere, manibus predicti Czenkonis libere resignavit, ne igitur talis suscepcio antedicto Hogerio et suis heredibus interpretacione sinistra a quibuscumque detractoribus imputari possit aut valeat, et ne suo per hoc in aliquo derogetur honori, sed — — auctoritate regia Boemie ac de certa nostra inique loquencium labia compescantur, sciencia volumus, statuimus et liquide declaramus, quod dicta feudi suscepcio et omnia exinde secuta prefato Hogerio et suis legitimis heredibus imperpetuum nullum, quoad nobilitatis eorum statum, gradum vel ordinem debeant preiudicium generare, ymmo omni eos nobilitatis statu, gradu, honore et ordine in iudiciis et aliis actibus omnibus, publicis et privatis, quibus eciam specialibus possint designari vocabulis, gaudere, utifrui et potiri volumus, quibus alii barones nobiles regni et corone Boemie freti sunt actenus, seu quo- modolibet pociuntur, non obstantibus regni nostri Boemie predicti statutis, consuetudini- bus, usibus et observanciis editis seu observatis in contrarium, quibus omnibus, in quantum presenti nostre declaracioni in toto vel aliqua sui parte quicquam nocumenti viderentur afferre, auctoritate regia Boemie prefata et de certa sciencia derogamus, si eciam talia fo- rent, de quibus iure vel consuetudine deberet in presentibus de verbo ad verbum lieri men- cio specialis, supplentes omnem defectum, si quis racione obscuritatis verborum et senten- ciarum aut sollempnitatis obmisse seu alia quavis de causa compertus fuerit in premissis. Poena: mille mar. auri purissimi. Signum etc. Testes huius rei sunt.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. — Ed. Glafey, Anccdotorum col- lectio p. 417 n. 292. Reg. imp. VIII 3386.— HU — [ M. a) reg.: suspicionem. 1) Finis litterarum in registris ommissus est; ibidem praecedunt litterae Ulrico seniori comiti de Helfenstein 21. die m. oct. 1360 datae, sequuntur litterae fratribus de Modřejovice 22. die m. oct. ciusdem anni Norimbergae datde (Reg. imp. VIII 3384, 3387.). 665) 1360 oct. 22. Norimbergae. Donatio fratribus de Modřejovice facta. D. imperator de sua potestate imperiali dedit et donavit fidd. et dill. sibi Jesconi et Borsokoni de Modrawicz fratribus omne ius, quod in bonis Slabczicz per mortem quondam Katherine de Slabecz devoluta legittime tamquam rex Boemie, fratribus predictis more solito donavit, assignavit etc., salva tamen protestacione more solito. Dat. Nuremberg Per d. Sbinconem Ilinricus Australis. anno LX, ind. XIII, XI kal. nov., regnorum etc. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. Ed. Glafey. Anecdolorum collectio p. 418 n. 293. — Reg. imp. VIII 3387. HIU— JMI. 666) 1360 oct. 23. Brunae. Nicolaus, praepositus Brunensis et canonicus Olomucensis, Olomucensis episcopi in spiritualibus vicarius generalis, permutationi ecclesiarum inter Johannem, plebanum in Velká Bíteš (Heinreichs), et Mirzanum, plebanum in Jakubov (Jacobau), cum consensu abbatissac el conventus monasterii Portae Coeli in Tišnov (Tusnawicz), patronarum ceclesine in Velká Bíleš, el abbatissae et conventus monasterii Vallis s. Mariae in Oslavany (Osla), patronarum ecclesiae in Jakubov, factae annuens, dictum Johannem ad ecclesiam in Jakubon confirmat.
404 Regesta Bohemiae et Moraviae. retur, levitate precipiti quedam bona militaria a nob. Czenkone de Lipa, regni Boemie supremo marescallo et camerario, in pfeudum acceperat, que tamen postmodum amicorum et favencium sibi salubriori informacione recepta, ut audivit suscepcionem“) eandem statui et nobilitati sue minus congruere, manibus predicti Czenkonis libere resignavit, ne igitur talis suscepcio antedicto Hogerio et suis heredibus interpretacione sinistra a quibuscumque detractoribus imputari possit aut valeat, et ne suo per hoc in aliquo derogetur honori, sed — — auctoritate regia Boemie ac de certa nostra inique loquencium labia compescantur, sciencia volumus, statuimus et liquide declaramus, quod dicta feudi suscepcio et omnia exinde secuta prefato Hogerio et suis legitimis heredibus imperpetuum nullum, quoad nobilitatis eorum statum, gradum vel ordinem debeant preiudicium generare, ymmo omni eos nobilitatis statu, gradu, honore et ordine in iudiciis et aliis actibus omnibus, publicis et privatis, quibus eciam specialibus possint designari vocabulis, gaudere, utifrui et potiri volumus, quibus alii barones nobiles regni et corone Boemie freti sunt actenus, seu quo- modolibet pociuntur, non obstantibus regni nostri Boemie predicti statutis, consuetudini- bus, usibus et observanciis editis seu observatis in contrarium, quibus omnibus, in quantum presenti nostre declaracioni in toto vel aliqua sui parte quicquam nocumenti viderentur afferre, auctoritate regia Boemie prefata et de certa sciencia derogamus, si eciam talia fo- rent, de quibus iure vel consuetudine deberet in presentibus de verbo ad verbum lieri men- cio specialis, supplentes omnem defectum, si quis racione obscuritatis verborum et senten- ciarum aut sollempnitatis obmisse seu alia quavis de causa compertus fuerit in premissis. Poena: mille mar. auri purissimi. Signum etc. Testes huius rei sunt.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. — Ed. Glafey, Anccdotorum col- lectio p. 417 n. 292. Reg. imp. VIII 3386.— HU — [ M. a) reg.: suspicionem. 1) Finis litterarum in registris ommissus est; ibidem praecedunt litterae Ulrico seniori comiti de Helfenstein 21. die m. oct. 1360 datae, sequuntur litterae fratribus de Modřejovice 22. die m. oct. ciusdem anni Norimbergae datde (Reg. imp. VIII 3384, 3387.). 665) 1360 oct. 22. Norimbergae. Donatio fratribus de Modřejovice facta. D. imperator de sua potestate imperiali dedit et donavit fidd. et dill. sibi Jesconi et Borsokoni de Modrawicz fratribus omne ius, quod in bonis Slabczicz per mortem quondam Katherine de Slabecz devoluta legittime tamquam rex Boemie, fratribus predictis more solito donavit, assignavit etc., salva tamen protestacione more solito. Dat. Nuremberg Per d. Sbinconem Ilinricus Australis. anno LX, ind. XIII, XI kal. nov., regnorum etc. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. Ed. Glafey. Anecdolorum collectio p. 418 n. 293. — Reg. imp. VIII 3387. HIU— JMI. 666) 1360 oct. 23. Brunae. Nicolaus, praepositus Brunensis et canonicus Olomucensis, Olomucensis episcopi in spiritualibus vicarius generalis, permutationi ecclesiarum inter Johannem, plebanum in Velká Bíteš (Heinreichs), et Mirzanum, plebanum in Jakubov (Jacobau), cum consensu abbatissac el conventus monasterii Portae Coeli in Tišnov (Tusnawicz), patronarum ceclesine in Velká Bíleš, el abbatissae et conventus monasterii Vallis s. Mariae in Oslavany (Osla), patronarum ecclesiae in Jakubov, factae annuens, dictum Johannem ad ecclesiam in Jakubon confirmat.
Strana 405
Annus 1360 oct. 20. — 22. — 26. 405 Dat. Brunne a. d. 1360 die XXIII m. oct. Orig. perg. cum sig. vicariatus Olomucensis Brunae in archivo civitatis. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 115 n. 198. — [L/. Nos Nicolaus prepositus Brunnensis. 667) 1360 oct. 25. Norimbergae. Gratia facta Budiconi coco d. imperatoris. D. imperator indulsit Budiconi coco et familiari suo et heredibus suis ex consensu civium civitatis Nove Pragensis, quod liceat ipsis habere et tenere tabernam in dicta civitate, sitam retro ecclesiam s. Petri in Porziecz, sine omni exaccione vel impedimento et steura liberam, et in ea cervisiam facere seu vendere et alia omnia facère, que alii taberna- tores in suis labernis solent exercere ex consuetudine vel de iure, et ut sint ab omni fatiga, exaccione vel steura, prout superius dicitur, racione dicte taberne liberi penitus et soluti, cum mandato ad cives prefatos et iudicem, ut ipsos in hoc non impediant vel molestent. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno etc. ind. XIII, VIII kal. nov., regnorum etc. Per d. magistrum curie Heinricus Australis. Adnot. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. — Ed. Glasey, Anecdolorum collectio p. 119 n. 291. Reg. imp. VIII 3388.HUIM/. 668) 1360 oct. 26. Ecclesia in Nová Ves reditibus et bonis pro lertio vicario lenendo, pro lampade et prv anniversariis celebrandis dotatur. Reverendo -..- d. Arnesto, s. Pragensis ecclesie archiepiscopo, Borzco et Otthico“) de Policzan neenon Dywissius, Wlastyco, Franco et Thomas dictus Hallich de Nova Villa verumque Borscho de Waczlob"), quidquid poterint servicii vel honoris. Noverit paternitas cultum divinum augere volentes, unum laneum vestra, quod nos omnes prenominati de agris sitis in Nova Villa libere et libero donavimus tali modo intercluso, ut videlicet ipse plebanus — in Nova Villa —— non obstantibus duobus vicariis, quorum unus ex consueludine circa matricem ecclesiam in villa Vigiezd permanet, alius vero ibidem in Nova Villa, nichilominus Lercium vicarium racione predicti lanei per nos dotati ecclesie prefate in Nova Villa expensis propriis et aliis necessariis servire teneatur, hoc adiecto, quod prefatus plebanus, qui nunc esl in Nova Villa vel quicunque fuerit in futurum, missam de b. Virgine singulis diebus sabatis neenon missam defunctorum singulis secundis feriis in capella pre- fate ecclesie in Nova Villa ad honorem b. Virginis dedicata procuret celebrari. Presertim vestra noscat paternitas, quod ego supradictus Borzco de Waczlob tres sex. gr. Prag. certi redditus in agris sitis iuxta predictam Novam Villam, quos videlicet agros Vmko dictus Zahumnick nunc excolit, et molendino in Nova Villa sito et locato sub tali modo ecclesie sepefate in Nova Villa per singulos annos perpertuis temporibus assignavič), quod —— lampadem infra divinum officium per singulas noctes incessanter predictus plebanus ardentem in sepefata ecclesia perpetuo procurare teneatur. It. post decessum meum atque — — dies anniversarios per uxoris mee Margarethe plebanus sepefatus seu sui successores singulos annos tam meos quam uxoris mee predicte, non coniunctim sed divisim, peragere teneatur perpetue seu leneantur per hunc modum, quod tam in vigiliis dierum anniversa- riorum meorum quam uxoris mee predicte vigilias specialiter integras decantet et decantent. It. in crastino, hoc est ipso die anniversarii mei seu uxoris mee contingente, quinque presbi- teros, persona sua exclusa, ad missas celebrandas debet seu debent invitare, ita quod prima missa de b. Virgine et ultima pro defunctis sub nota celebretur; alie vero per reliquos presbi-
Annus 1360 oct. 20. — 22. — 26. 405 Dat. Brunne a. d. 1360 die XXIII m. oct. Orig. perg. cum sig. vicariatus Olomucensis Brunae in archivo civitatis. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 115 n. 198. — [L/. Nos Nicolaus prepositus Brunnensis. 667) 1360 oct. 25. Norimbergae. Gratia facta Budiconi coco d. imperatoris. D. imperator indulsit Budiconi coco et familiari suo et heredibus suis ex consensu civium civitatis Nove Pragensis, quod liceat ipsis habere et tenere tabernam in dicta civitate, sitam retro ecclesiam s. Petri in Porziecz, sine omni exaccione vel impedimento et steura liberam, et in ea cervisiam facere seu vendere et alia omnia facère, que alii taberna- tores in suis labernis solent exercere ex consuetudine vel de iure, et ut sint ab omni fatiga, exaccione vel steura, prout superius dicitur, racione dicte taberne liberi penitus et soluti, cum mandato ad cives prefatos et iudicem, ut ipsos in hoc non impediant vel molestent. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno etc. ind. XIII, VIII kal. nov., regnorum etc. Per d. magistrum curie Heinricus Australis. Adnot. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. — Ed. Glasey, Anecdolorum collectio p. 119 n. 291. Reg. imp. VIII 3388.HUIM/. 668) 1360 oct. 26. Ecclesia in Nová Ves reditibus et bonis pro lertio vicario lenendo, pro lampade et prv anniversariis celebrandis dotatur. Reverendo -..- d. Arnesto, s. Pragensis ecclesie archiepiscopo, Borzco et Otthico“) de Policzan neenon Dywissius, Wlastyco, Franco et Thomas dictus Hallich de Nova Villa verumque Borscho de Waczlob"), quidquid poterint servicii vel honoris. Noverit paternitas cultum divinum augere volentes, unum laneum vestra, quod nos omnes prenominati de agris sitis in Nova Villa libere et libero donavimus tali modo intercluso, ut videlicet ipse plebanus — in Nova Villa —— non obstantibus duobus vicariis, quorum unus ex consueludine circa matricem ecclesiam in villa Vigiezd permanet, alius vero ibidem in Nova Villa, nichilominus Lercium vicarium racione predicti lanei per nos dotati ecclesie prefate in Nova Villa expensis propriis et aliis necessariis servire teneatur, hoc adiecto, quod prefatus plebanus, qui nunc esl in Nova Villa vel quicunque fuerit in futurum, missam de b. Virgine singulis diebus sabatis neenon missam defunctorum singulis secundis feriis in capella pre- fate ecclesie in Nova Villa ad honorem b. Virginis dedicata procuret celebrari. Presertim vestra noscat paternitas, quod ego supradictus Borzco de Waczlob tres sex. gr. Prag. certi redditus in agris sitis iuxta predictam Novam Villam, quos videlicet agros Vmko dictus Zahumnick nunc excolit, et molendino in Nova Villa sito et locato sub tali modo ecclesie sepefate in Nova Villa per singulos annos perpertuis temporibus assignavič), quod —— lampadem infra divinum officium per singulas noctes incessanter predictus plebanus ardentem in sepefata ecclesia perpetuo procurare teneatur. It. post decessum meum atque — — dies anniversarios per uxoris mee Margarethe plebanus sepefatus seu sui successores singulos annos tam meos quam uxoris mee predicte, non coniunctim sed divisim, peragere teneatur perpetue seu leneantur per hunc modum, quod tam in vigiliis dierum anniversa- riorum meorum quam uxoris mee predicte vigilias specialiter integras decantet et decantent. It. in crastino, hoc est ipso die anniversarii mei seu uxoris mee contingente, quinque presbi- teros, persona sua exclusa, ad missas celebrandas debet seu debent invitare, ita quod prima missa de b. Virgine et ultima pro defunctis sub nota celebretur; alie vero per reliquos presbi-
Strana 406
406 Regesta Bohemiae et Moraviae. teros pro defunctis ad placitum et mandatum plebani una cum ipso plebano, si graciam celebrandi habuerit, peragantur, hoc eciam adiuncto, quod ipse plebanus vel successores sui duos cereos ardentes infra vigilias et missas predictas circa sepulcrum, tam meum quam uxoris mee, procuret vel procurent. Quibus peractis prefatus plebanus vel successores sui, quicunque fuerint, quinque invitatos predictos presbiteros cum XV pauperibus ob remedium animarum nostrarum et progenitorum nostrorum debet et debent die ipso anniversarii prandio condecenti confovere, post refeccionem vero cuilibet presbiterorum quinque predictorum unum gr. Prag, et cuilibet pauperi quindecim illorum unum hellensem tenebitur seu tenebuntur erogare. Ad que tenenda seu observanda Otto plebanus ecclesie sepefate in Nova Villa se et successores suos in hunc modum obligavit: ut quociens premissa seu aliquid premissorum ipse plebanus seu sui successores obmiserit vel obmiserint, tociens unam sex. gr. Prag. ad cameram d. archiepiscopi dare tenebitur seu tenebuntur. Quare vestre paternitati presentibus supplicamus, quatenus predictas donaciones sub modis predictis factas sigilli vestri munimine roborantes dignemini confirmare. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Anno ——1360 die XXVI m. oct. Et ego Otto, plebanus ecclesie in Nova Villa, predictas donaciones sub modis suis factas salvo consensu venerabilis in Cristo patris et domini, d. Arnesti, sancte Pragensis ec- clesie archiepiscopi, vel eius vicariorum") generalium in spiritualibus ratos et gratos habens me et successores meos submitto libere obligans ad premissa. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 2. die m. nov. a. 1360 Pragae datae. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 25 n. 41. — ſM . — a) cop.: Orthico — b) In confirmatione tidem donatores nominantur: Borzco et Ottyco de Policzan, Dywissius, Wlasco, Franco et Thomas dictus Halick de Nova Villa ac Borzco de Waczlab. — c) cop.: assignavit. — d) cop.: vicarii. 669) 1360 oct. 27. A d. Guillelmo de Lestkov, collectore in regno Bohemiae, de pecuniis pro camera apostolica in provincia Pragensi recollectis 300 florenorum camerae apostolicae sunt soluta. Ex arch. Vat. Int. et exit. (1360) 293 fol. 71 ed. Kirsch, Die päpstliche Kollektorien in Deutschland während d. XIV Jhdts p. 384. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 464 n. 1156. — [L]. 670) 1360 oct. 28. Recz. Berchtoldus, burggravius Magdeburgensis et comes de Hardegg, Conrado, duci Olsnicensi, ad solvendum tempus usque ad 21. diem m. februarii prorogat. Dem hochgeborn fursten herczog Conrad von Slesien und herre ze der Olse embieten wir graf Perchtolt von Maidenburch und graf ze Hardeke, unsern treuvn dienst. Herre, als ir uns enboten habt an ewerm brief umb die vir hundirt mark unser lesten werung, daz wir ewer ein sweig darumb tun uncz auf den suntag in der vasten, als man singil Reminiscere, lazz wir ewer wizzen, das wir ewer ein sweig gern tun wellen auf dy vorgenanten zeit an alles gevar, daz wir unser purgir in der zeit nicht manen willen, also daz daz uns unser gelt wert unverczogenlich ze Glacz auf den vorgenanten suntag. Geben cze Recz nach Cristis geburth driczenhundirt iar darnach in dem sechezigstem iare an der heil. zwelpoten- tag Symonis et Jude. Cop. saec. X V Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22d (Copiarium vetustissimum Olsnicense) p. 259, ubi litterae originales in hunc modum describuntur: Eyn offen brif graf Perchtoldis mit zym angedruckten insigil. — HU— IL].
406 Regesta Bohemiae et Moraviae. teros pro defunctis ad placitum et mandatum plebani una cum ipso plebano, si graciam celebrandi habuerit, peragantur, hoc eciam adiuncto, quod ipse plebanus vel successores sui duos cereos ardentes infra vigilias et missas predictas circa sepulcrum, tam meum quam uxoris mee, procuret vel procurent. Quibus peractis prefatus plebanus vel successores sui, quicunque fuerint, quinque invitatos predictos presbiteros cum XV pauperibus ob remedium animarum nostrarum et progenitorum nostrorum debet et debent die ipso anniversarii prandio condecenti confovere, post refeccionem vero cuilibet presbiterorum quinque predictorum unum gr. Prag, et cuilibet pauperi quindecim illorum unum hellensem tenebitur seu tenebuntur erogare. Ad que tenenda seu observanda Otto plebanus ecclesie sepefate in Nova Villa se et successores suos in hunc modum obligavit: ut quociens premissa seu aliquid premissorum ipse plebanus seu sui successores obmiserit vel obmiserint, tociens unam sex. gr. Prag. ad cameram d. archiepiscopi dare tenebitur seu tenebuntur. Quare vestre paternitati presentibus supplicamus, quatenus predictas donaciones sub modis predictis factas sigilli vestri munimine roborantes dignemini confirmare. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Anno ——1360 die XXVI m. oct. Et ego Otto, plebanus ecclesie in Nova Villa, predictas donaciones sub modis suis factas salvo consensu venerabilis in Cristo patris et domini, d. Arnesti, sancte Pragensis ec- clesie archiepiscopi, vel eius vicariorum") generalium in spiritualibus ratos et gratos habens me et successores meos submitto libere obligans ad premissa. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 2. die m. nov. a. 1360 Pragae datae. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 25 n. 41. — ſM . — a) cop.: Orthico — b) In confirmatione tidem donatores nominantur: Borzco et Ottyco de Policzan, Dywissius, Wlasco, Franco et Thomas dictus Halick de Nova Villa ac Borzco de Waczlab. — c) cop.: assignavit. — d) cop.: vicarii. 669) 1360 oct. 27. A d. Guillelmo de Lestkov, collectore in regno Bohemiae, de pecuniis pro camera apostolica in provincia Pragensi recollectis 300 florenorum camerae apostolicae sunt soluta. Ex arch. Vat. Int. et exit. (1360) 293 fol. 71 ed. Kirsch, Die päpstliche Kollektorien in Deutschland während d. XIV Jhdts p. 384. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 464 n. 1156. — [L]. 670) 1360 oct. 28. Recz. Berchtoldus, burggravius Magdeburgensis et comes de Hardegg, Conrado, duci Olsnicensi, ad solvendum tempus usque ad 21. diem m. februarii prorogat. Dem hochgeborn fursten herczog Conrad von Slesien und herre ze der Olse embieten wir graf Perchtolt von Maidenburch und graf ze Hardeke, unsern treuvn dienst. Herre, als ir uns enboten habt an ewerm brief umb die vir hundirt mark unser lesten werung, daz wir ewer ein sweig darumb tun uncz auf den suntag in der vasten, als man singil Reminiscere, lazz wir ewer wizzen, das wir ewer ein sweig gern tun wellen auf dy vorgenanten zeit an alles gevar, daz wir unser purgir in der zeit nicht manen willen, also daz daz uns unser gelt wert unverczogenlich ze Glacz auf den vorgenanten suntag. Geben cze Recz nach Cristis geburth driczenhundirt iar darnach in dem sechezigstem iare an der heil. zwelpoten- tag Symonis et Jude. Cop. saec. X V Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22d (Copiarium vetustissimum Olsnicense) p. 259, ubi litterae originales in hunc modum describuntur: Eyn offen brif graf Perchtoldis mit zym angedruckten insigil. — HU— IL].
Strana 407
Annus 1360 oct. 26. — nov. 1. 407 671) 1360 oct. 29. Norimbergae. Karolus imperator et rex Zbynconi de Hasenburg 100 sexagenas gr. in pecuniis de civitate Pontensi solvendis superaddit. —. N. f. etc., quod nos nob. Sbinconi de Hasemburg, supremo camere nostre ma- gistro, fid. dil., in solucionem quadringentorum flor., quos nobis in pecunia parata con- cessit in Nuremberg pro nostre curie sumptibus et expensis, centum sex. gr. den. Prag. super obligacione et pignore, quod et quas a nobis in civitate Bruckis obtinet, superaddi- dimus et eciam superaddimus per presentes sic, quod Sbinco prefatus cenlum sex. gr. predictas in dictis obligacione et pignore habere debeat more obligacionis antique ibidem in Bruckis iuxta litterarum suarum continenciam, quam obtinere dinoscitur super eo1). Presencium sub minori nostro sigillo pendente. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, Per d. imperatorem Hinricus Australis. IV kal. nov., regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. — Ed. Glafey, Ancedotorum collectio p. 121 n. 297. Reg. imp. VIII 3389. — HIU— IMJ. 1) Vide superius n. 633. 672) 1360 oct. 30. Kładzko. Scabini civitatis Ktadzko profitentur Johannem Lubschicz, notarium Conradi, ducis Olsnicensis, in ipsorum presentia Berchtoldo, burggravio Magdeburgensi (Bertholdum, Maidburgensem purgravium necnon in Recz dominum), sexcentas mar. polonici ponderis 29. die m. octobris (in crastino bb. Symonis et Jude) nomine ipsius ducis pagavisse. Dat. Glatz in domo nostri concilii proxima feria Nos Martinus Germani— sexta post festum bb. Symonis et Jude apostt. a. — — millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. saec. X V Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a p. 260 (Copiarium vetustissi- mum Olsnicense). Ibidem et. litterae scabinorum civitatis Ktadzko, ad Conradum, ducem Olsnicensem, datae, quibus duci praedicto notum faciunt notarium eius Bertholdo, burggravio Magdeburgensi, sexcentas mar. pagavisse. Hae litterae in hunc modum describuntur: Eyn ofien quit brif ader sand brief off papyr— — [L]. HU 673) 1360 nov. 2. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rudnicz), et Detlevus, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, litterarum 26. die m. octobris 1360 datarum tenore praemisso (vide n. 668) dona- tionem pro ecclesia in Nová Ves (Nova Villa) factam confirmant. Dat. Prage a. d. 1360 die II m. nov. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Prag. I fol. 18. Ed. Borový, Ll. crect. archidiocc. Prag. I p. 25 n. 41. — [M. 674) 1360 nov. 4. Norimbergae. Donalio Domanico, ianitori d. imperatricis, facta. D. imperator propter servicia, que d. Domanicus fecit domine imperatrici, dedil sibi et heredibus curiam cum duobus laneis terre arabilis in villa Szderagin situatis, per mortem
Annus 1360 oct. 26. — nov. 1. 407 671) 1360 oct. 29. Norimbergae. Karolus imperator et rex Zbynconi de Hasenburg 100 sexagenas gr. in pecuniis de civitate Pontensi solvendis superaddit. —. N. f. etc., quod nos nob. Sbinconi de Hasemburg, supremo camere nostre ma- gistro, fid. dil., in solucionem quadringentorum flor., quos nobis in pecunia parata con- cessit in Nuremberg pro nostre curie sumptibus et expensis, centum sex. gr. den. Prag. super obligacione et pignore, quod et quas a nobis in civitate Bruckis obtinet, superaddi- dimus et eciam superaddimus per presentes sic, quod Sbinco prefatus cenlum sex. gr. predictas in dictis obligacione et pignore habere debeat more obligacionis antique ibidem in Bruckis iuxta litterarum suarum continenciam, quam obtinere dinoscitur super eo1). Presencium sub minori nostro sigillo pendente. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, Per d. imperatorem Hinricus Australis. IV kal. nov., regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51v. — Ed. Glafey, Ancedotorum collectio p. 121 n. 297. Reg. imp. VIII 3389. — HIU— IMJ. 1) Vide superius n. 633. 672) 1360 oct. 30. Kładzko. Scabini civitatis Ktadzko profitentur Johannem Lubschicz, notarium Conradi, ducis Olsnicensis, in ipsorum presentia Berchtoldo, burggravio Magdeburgensi (Bertholdum, Maidburgensem purgravium necnon in Recz dominum), sexcentas mar. polonici ponderis 29. die m. octobris (in crastino bb. Symonis et Jude) nomine ipsius ducis pagavisse. Dat. Glatz in domo nostri concilii proxima feria Nos Martinus Germani— sexta post festum bb. Symonis et Jude apostt. a. — — millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. saec. X V Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a p. 260 (Copiarium vetustissi- mum Olsnicense). Ibidem et. litterae scabinorum civitatis Ktadzko, ad Conradum, ducem Olsnicensem, datae, quibus duci praedicto notum faciunt notarium eius Bertholdo, burggravio Magdeburgensi, sexcentas mar. pagavisse. Hae litterae in hunc modum describuntur: Eyn ofien quit brif ader sand brief off papyr— — [L]. HU 673) 1360 nov. 2. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rudnicz), et Detlevus, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, litterarum 26. die m. octobris 1360 datarum tenore praemisso (vide n. 668) dona- tionem pro ecclesia in Nová Ves (Nova Villa) factam confirmant. Dat. Prage a. d. 1360 die II m. nov. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Prag. I fol. 18. Ed. Borový, Ll. crect. archidiocc. Prag. I p. 25 n. 41. — [M. 674) 1360 nov. 4. Norimbergae. Donalio Domanico, ianitori d. imperatricis, facta. D. imperator propter servicia, que d. Domanicus fecit domine imperatrici, dedil sibi et heredibus curiam cum duobus laneis terre arabilis in villa Szderagin situatis, per mortem
Strana 408
408 Regesta Bohemiae et Moraviae. Leonardi ad imperatorem devolutis. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, II non. m. Per d. magistrum curie Conradus de Gysinheim.") nov., regnorum etc. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 52v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 426 n. 304. — Reg. imp. VIII 3403. — HU — [MJ. a) in margine: Pro Domanico ianitore imperatricis. 675) 1360 nov. 4. Norimbergae. Donatio Annae, camerariae d. imperatricis, facta. D. imperator propter servicia, que d. Anna cameraria d. imperatrici fecit, dedit bona singula et universa, per mortem quondam Sulconis de Wranicz ad eum lamquam ad regem Boemie devoluta, contulit presentibus et assignavit, salvo iure domini nostri et aliorum. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, II non. m. nov., regnorum etc. Per d. Sbinkonem Leporem Conradus de Gysinheim. Adnot. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 527. - Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 129 n. 308. — Reg. imp. 3104. HIU — [M J. 676) 1360 nov. 6. [Pragaej. Venditio domus in Maiore civitate Pragensi. Nos Nycolaus Rembote iudex, Seidlynus institor, Hainlynus Negel, Jesco Payer, Johlynus Hünel, Wlricus Wesseler, Johlynus Praun, Hainczlynus Czotter, Henslynus Beneschower, Jordanus Rechczer, Cunadus Leuthomericzer, Mathias Turnowsky, Frencz- lynus Donati, Cristoforus Payer, Nicolaus Longus, Paulus de Glacz, Hainlynus Stach, Johannes de Brünna et Wenczeslaus Budconis consules, iurati Maioris civitatis Pragensis cives, n. f. t. p. u., quod honesta matrona domina Kacza, olim Wolflini Camerarii, concivis nostri, relicta, et Wenczeslaus ac Fancza filii eius domum ipsorum inter domos abbatis Czedliczensis et Franconis Geiger sitam et eiusdem domus aream cum omnibus et singulis eiusdem domus pertinenciis vendiderunt et in publico predicte civitatis Pragensis iudicio consueto more resignaverunt Martyno pannicide, concivi nostro, ementi et recipienti pro se, heredibus et successoribus suis rite et racionabiliter pro certa pecunie quantitate, predictis domine Kacze et Wenczeslao ac Fanczoni filiis eius iam plene persoluta, ita quod iam dicti Martynus, heredes et successores sui habent et habere debent plenam licenciam et liberam potestatem faciendi et agendi de et cum predicta domo et eius area ac omnibus et singulis eiusdem domus pertinenciis tamquam de rebus suis et hereditate propria —. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo civium Pragensium seu civitatis Pragensis predicte communiri fecimus ad peticionem parcium predictarum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die s. Leonardi confessoris. Orig. cum sig. in press. perg., deperd., olim in archivo monasterii Brevnoviensis sign. B XI 319, nunc vero Pragae in archivo publico centrali. In dorso manu sdec. XIV: Martini pannicide. Ed. Teige, — [MI. Základy starého místopisu Prašského I 709 n. I.— HU 677) 1360 nov. 8. Wissegrad. Hermannus vicedecanus et capitulum ecclesiae Wissegradensis se et successores suos àd anniversarium pro anima Theoderici, episcopi Mindensis et praedictae ecclesiae praepositi
408 Regesta Bohemiae et Moraviae. Leonardi ad imperatorem devolutis. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, II non. m. Per d. magistrum curie Conradus de Gysinheim.") nov., regnorum etc. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 52v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 426 n. 304. — Reg. imp. VIII 3403. — HU — [MJ. a) in margine: Pro Domanico ianitore imperatricis. 675) 1360 nov. 4. Norimbergae. Donatio Annae, camerariae d. imperatricis, facta. D. imperator propter servicia, que d. Anna cameraria d. imperatrici fecit, dedit bona singula et universa, per mortem quondam Sulconis de Wranicz ad eum lamquam ad regem Boemie devoluta, contulit presentibus et assignavit, salvo iure domini nostri et aliorum. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, II non. m. nov., regnorum etc. Per d. Sbinkonem Leporem Conradus de Gysinheim. Adnot. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 527. - Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 129 n. 308. — Reg. imp. 3104. HIU — [M J. 676) 1360 nov. 6. [Pragaej. Venditio domus in Maiore civitate Pragensi. Nos Nycolaus Rembote iudex, Seidlynus institor, Hainlynus Negel, Jesco Payer, Johlynus Hünel, Wlricus Wesseler, Johlynus Praun, Hainczlynus Czotter, Henslynus Beneschower, Jordanus Rechczer, Cunadus Leuthomericzer, Mathias Turnowsky, Frencz- lynus Donati, Cristoforus Payer, Nicolaus Longus, Paulus de Glacz, Hainlynus Stach, Johannes de Brünna et Wenczeslaus Budconis consules, iurati Maioris civitatis Pragensis cives, n. f. t. p. u., quod honesta matrona domina Kacza, olim Wolflini Camerarii, concivis nostri, relicta, et Wenczeslaus ac Fancza filii eius domum ipsorum inter domos abbatis Czedliczensis et Franconis Geiger sitam et eiusdem domus aream cum omnibus et singulis eiusdem domus pertinenciis vendiderunt et in publico predicte civitatis Pragensis iudicio consueto more resignaverunt Martyno pannicide, concivi nostro, ementi et recipienti pro se, heredibus et successoribus suis rite et racionabiliter pro certa pecunie quantitate, predictis domine Kacze et Wenczeslao ac Fanczoni filiis eius iam plene persoluta, ita quod iam dicti Martynus, heredes et successores sui habent et habere debent plenam licenciam et liberam potestatem faciendi et agendi de et cum predicta domo et eius area ac omnibus et singulis eiusdem domus pertinenciis tamquam de rebus suis et hereditate propria —. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo civium Pragensium seu civitatis Pragensis predicte communiri fecimus ad peticionem parcium predictarum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die s. Leonardi confessoris. Orig. cum sig. in press. perg., deperd., olim in archivo monasterii Brevnoviensis sign. B XI 319, nunc vero Pragae in archivo publico centrali. In dorso manu sdec. XIV: Martini pannicide. Ed. Teige, — [MI. Základy starého místopisu Prašského I 709 n. I.— HU 677) 1360 nov. 8. Wissegrad. Hermannus vicedecanus et capitulum ecclesiae Wissegradensis se et successores suos àd anniversarium pro anima Theoderici, episcopi Mindensis et praedictae ecclesiae praepositi
Strana 409
Annus 1360 nov. 4 — 10. 409 regnique Bohemiae summi cancellarii, qui sollemnem infulam perlis et gemmis ornatam ca- pitulo dono dedit, animisque parentum ipsius peragendum obligant. Nos Hermannus vicedecanus, Johannes custos totumque capitulum eccl. Wissegra- densis extra muros civitatis Pragensis, ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis, recognoscimus et presentibus profitemur, quod quia rev. in Cr. pater et dominus, d. Tho- doricus. dei et apost. sedis gr. epicopus Mindensis, eiusdem ecclesie Wissegradensis pre- positus, summus regni Boemie cancellarius, ob specialem favorem, dileccionem et devo- cionem, quam geril et habet ad Wissegradensem ecclesiam, ipsi capitulo Wissegradensi liberaliter dedit, donavit et tradidit simpliciter inter vivos et irrevocabiliter iure proprio in perpeluum mitram seu infulam sollempnem cum perlis et gemmis necnon auro et argento contexlam, iuxta communem estimacionem et communiter quingentas sex. gr. Prag. valentem, taliter, quod ipsum capitulum in usus suos vel fabrice ecclesie aut alias potest de ea el cum ea facere tamquam de re propria hoc, quod placet, nos ipsius devocionem allendentes ac votis suis racionabilibus atque iustis grato occurentes affectu, animo deli- berato promittimus bona fide, quod in recompensam dicte infule ipsi d. episcopo el prepo- sito nostro, postquam migraverit de hac vita, et suis parentibus singulis annis in perpetuum die obitus sui in dicta ecclesia facere anniverssarium solempne, veluti uni ex fundatoribus dicte nostre ecclesie fieri hactenus est consuetum, ad quod faciendum taliter, ul est ex- pressum, nos el successores nostros sine dolo et fraude ex certa sciencia presentibus obli- gamus, nec contra hoc aliqua causa vel ingenio, de iure vel de facto, quomodolibet faciemus; renunciantes exnune nostro et omnium successorum nostrorum nomine omni excepcioni non habile vel recepte dicte infule seu in utilitatem dicti capituli non converse, et cuicumque alteri excepcioni ex quacumque racione vel causa nobis nunc competenti vel eciam in fulurum iuris quoque tam canonici quam civilis, privilegii, statuti vel consuetudinis necnon et omni auxilio, quod nobis ullo umquam tempore posset competere ad non faciendum modo predicto anniversarium memoratum. In quorum omnium testimonium, firmitatem el robur el ad cautelam predicti d. episcopi, nostri prepositi, presentes literas fieri et sigilli nostri capitoli Wissegradensis fecimus appensione muniri. Dat. in Wissegrad in ambitu ecclesie nostre predicte a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, sexto id. nov. Orig. perg. cum sig. capituli Wissegradensis in archivo capituli eiusdem Pragae servatur. — A l. manu coaeva: Super anniversario d. Theoderici, episcopi Mindensis, qui dedit infulam solempnem de perlis el gemmis. — manu sacc. XV: Theodrici, episcopi Mindensis, anniversarium. — Cj. V. J. Nováček, — [L]. — HU Dětřich z Portie, Čas. Čes. Mus. 64 (1890) p. 503. 678) 1360 nov. 10. Laufen. Karolus imperator el rex Bočkoni de Velhartice bona in Léovice ad se devoluta confert. — n. f. etc., quod inspectis fidelibus studiosis obsequiis, quibus nob. Boczco de Wilharticz, fid. noster dil., serenitati nostre attenta sedulitate exhibuit et in futurum de- bebil ac poterit studiosius exhibere, sibi velud benemerito ius, quod nobis tamquam regi Boemie competit in tribus sex. redditus annui et curia in Elezowicz, que ad nos, ut dicitur, sunt [secundum] regni Boemie consuetudinem devoluta, damus, conferimus liberaliter et donamus ea condicione, si videlicet eadem bona prius alteri non contulimus et nostro in aliis et aliorum semper in omnibus iure salvo. Presencium etc. Dat. in Loffen anno LX, Per d. .. ducem Theschinensem Miliczius. ind. XIII, IV id. nov., regnorum etc. Cop. coneva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53v. — Ed. Glafey, Aneedotorum — HU — [MJ. collectio p. 135 n. 316. Reg. imp. VIII 3408.
Annus 1360 nov. 4 — 10. 409 regnique Bohemiae summi cancellarii, qui sollemnem infulam perlis et gemmis ornatam ca- pitulo dono dedit, animisque parentum ipsius peragendum obligant. Nos Hermannus vicedecanus, Johannes custos totumque capitulum eccl. Wissegra- densis extra muros civitatis Pragensis, ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis, recognoscimus et presentibus profitemur, quod quia rev. in Cr. pater et dominus, d. Tho- doricus. dei et apost. sedis gr. epicopus Mindensis, eiusdem ecclesie Wissegradensis pre- positus, summus regni Boemie cancellarius, ob specialem favorem, dileccionem et devo- cionem, quam geril et habet ad Wissegradensem ecclesiam, ipsi capitulo Wissegradensi liberaliter dedit, donavit et tradidit simpliciter inter vivos et irrevocabiliter iure proprio in perpeluum mitram seu infulam sollempnem cum perlis et gemmis necnon auro et argento contexlam, iuxta communem estimacionem et communiter quingentas sex. gr. Prag. valentem, taliter, quod ipsum capitulum in usus suos vel fabrice ecclesie aut alias potest de ea el cum ea facere tamquam de re propria hoc, quod placet, nos ipsius devocionem allendentes ac votis suis racionabilibus atque iustis grato occurentes affectu, animo deli- berato promittimus bona fide, quod in recompensam dicte infule ipsi d. episcopo el prepo- sito nostro, postquam migraverit de hac vita, et suis parentibus singulis annis in perpetuum die obitus sui in dicta ecclesia facere anniverssarium solempne, veluti uni ex fundatoribus dicte nostre ecclesie fieri hactenus est consuetum, ad quod faciendum taliter, ul est ex- pressum, nos el successores nostros sine dolo et fraude ex certa sciencia presentibus obli- gamus, nec contra hoc aliqua causa vel ingenio, de iure vel de facto, quomodolibet faciemus; renunciantes exnune nostro et omnium successorum nostrorum nomine omni excepcioni non habile vel recepte dicte infule seu in utilitatem dicti capituli non converse, et cuicumque alteri excepcioni ex quacumque racione vel causa nobis nunc competenti vel eciam in fulurum iuris quoque tam canonici quam civilis, privilegii, statuti vel consuetudinis necnon et omni auxilio, quod nobis ullo umquam tempore posset competere ad non faciendum modo predicto anniversarium memoratum. In quorum omnium testimonium, firmitatem el robur el ad cautelam predicti d. episcopi, nostri prepositi, presentes literas fieri et sigilli nostri capitoli Wissegradensis fecimus appensione muniri. Dat. in Wissegrad in ambitu ecclesie nostre predicte a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, sexto id. nov. Orig. perg. cum sig. capituli Wissegradensis in archivo capituli eiusdem Pragae servatur. — A l. manu coaeva: Super anniversario d. Theoderici, episcopi Mindensis, qui dedit infulam solempnem de perlis el gemmis. — manu sacc. XV: Theodrici, episcopi Mindensis, anniversarium. — Cj. V. J. Nováček, — [L]. — HU Dětřich z Portie, Čas. Čes. Mus. 64 (1890) p. 503. 678) 1360 nov. 10. Laufen. Karolus imperator el rex Bočkoni de Velhartice bona in Léovice ad se devoluta confert. — n. f. etc., quod inspectis fidelibus studiosis obsequiis, quibus nob. Boczco de Wilharticz, fid. noster dil., serenitati nostre attenta sedulitate exhibuit et in futurum de- bebil ac poterit studiosius exhibere, sibi velud benemerito ius, quod nobis tamquam regi Boemie competit in tribus sex. redditus annui et curia in Elezowicz, que ad nos, ut dicitur, sunt [secundum] regni Boemie consuetudinem devoluta, damus, conferimus liberaliter et donamus ea condicione, si videlicet eadem bona prius alteri non contulimus et nostro in aliis et aliorum semper in omnibus iure salvo. Presencium etc. Dat. in Loffen anno LX, Per d. .. ducem Theschinensem Miliczius. ind. XIII, IV id. nov., regnorum etc. Cop. coneva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53v. — Ed. Glafey, Aneedotorum — HU — [MJ. collectio p. 135 n. 316. Reg. imp. VIII 3408.
Strana 410
410 Regesta Bohemiae et Moraviae. 679) 1360 nov. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex filiis Cunadi de Sedlec bona, quae olim pater eorum in districtu Trutnoviensi iure feudali tenuerat, eodem iure possidenda confert. n. f. t. p. u., quod venientes ad nostre serenitatis presenciam fidd. nostri dill. Bernhardus, Nicolaus et Petrus, filii quondam Cunadi de Sedlicz, nobis humiliter supplica- runt, quatenus ipsis bona eorum sita in districtu Treutenoviensi, que a nobis tamquam rege Boemie dependent in pheudum, benignitate solita conferre graciosius dignaremur. Nos vero supplicacionem dictorum fratrum racionabilem congnoscentes existere, presertim cum iuste petentibus non sit denegandus assensus, ipsis animo deliberato —— omnia et singula eorum bona in prefato situata districtu ac a nobis taliter in pheudum dependencia, regia auctoritate Boemie de speciali gracia in pheudum contulimus et eciam conferimus liberaliter per presentes, nostris tamen et aliorum salvis iuribus in eisdem. Mandamus igitur omnibus et singulis nostris fidelibus et subditis, cuiuscumque condicionis, status seu gradus extiterint, per regnum Boemie constitutis, et specialiter burggravio in Treutenaw firmiter et districte, quatenus prefatos fratres de Czedlicz suis in dictis bonis ad plenum gaudere permittant iuribus, prout ad eos per obitum dicti Cunadi quondam patris eorum legitime devoluta existunt, non aggravantes seu impedientes eos in bonis huiusmodi neque ab aliis paciantur quomodolibet impediri, sicuti ipsi voluerint penam pro nostro libero arbitrio imponendam et indignacionem nostram gravissimam evitare. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVIII kal. m. dec., regnorum. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 432 n. 312. — Reg. imp. VIII 3411. HU— ſMj. 680) 1360 nov. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex Friderico de Pétipsy concedit, ut sororibus suis religiosis reditus de bonis feudalibus solvere possit. nob. Fridrico de Fumfhunden, fid. suo dil., graciam etc. Vota quorumlibet, que se ad pios et iustos actus extendunt, libenter amplectimur et ad eorum efficaciam prose- quendam nostre liberalitatis benignam graciam graciosius elargimur. Cum igitur tua fidelitas nobis supplicaverit humiliter et devote, quatenus tibi de innata nobis benignitatis clemencia, ut tu quatuor tuis sororibus, diversis religionibus constitutis, pro necessitatibus ipsarum possis in aliqua anuali pecunia subvenire, indulgere graciosius dignaremur, nos vero huiusmodi tuis monitis et precibus favorabiliter de nostre serenitatis annuentes gracia singulari, tibi t. p. regia auctoritate Boemie ex certa sciencia indulgemus, quod liceat tibi dictis tuis quatuor sororibus pro qualibet earundem sororum persona ad vite ipsarum tempora quatuor sex. gr. den. Prag. census annui de bonis tuis feudalibus, que a nobis ut rege Boemie in pheudum habere dinosceris, liberaliter elargiri, sic tamen, quod unaqueque illarum tuarum quatuor sororum ad vite sue solummodo tempora, prout anno- tatur superius, quatuor sex. huiusmodi tenere et in suos usus convertere debeat pro ipsius beneplacito voluntatis, unaquaque autem carum viam universe carnis ingressa, sue quatuor sex. census annui supradicti in bona tua feudalia, unde sumpserunt inicium, redeant et apud ipsius feudi possessorem et dominum, qui pro tempore fuerit, integraliter permaneant —. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVIII kal. dec., regnorum Per d. Sbinconem Heinricus Australis.1) etc.
410 Regesta Bohemiae et Moraviae. 679) 1360 nov. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex filiis Cunadi de Sedlec bona, quae olim pater eorum in districtu Trutnoviensi iure feudali tenuerat, eodem iure possidenda confert. n. f. t. p. u., quod venientes ad nostre serenitatis presenciam fidd. nostri dill. Bernhardus, Nicolaus et Petrus, filii quondam Cunadi de Sedlicz, nobis humiliter supplica- runt, quatenus ipsis bona eorum sita in districtu Treutenoviensi, que a nobis tamquam rege Boemie dependent in pheudum, benignitate solita conferre graciosius dignaremur. Nos vero supplicacionem dictorum fratrum racionabilem congnoscentes existere, presertim cum iuste petentibus non sit denegandus assensus, ipsis animo deliberato —— omnia et singula eorum bona in prefato situata districtu ac a nobis taliter in pheudum dependencia, regia auctoritate Boemie de speciali gracia in pheudum contulimus et eciam conferimus liberaliter per presentes, nostris tamen et aliorum salvis iuribus in eisdem. Mandamus igitur omnibus et singulis nostris fidelibus et subditis, cuiuscumque condicionis, status seu gradus extiterint, per regnum Boemie constitutis, et specialiter burggravio in Treutenaw firmiter et districte, quatenus prefatos fratres de Czedlicz suis in dictis bonis ad plenum gaudere permittant iuribus, prout ad eos per obitum dicti Cunadi quondam patris eorum legitime devoluta existunt, non aggravantes seu impedientes eos in bonis huiusmodi neque ab aliis paciantur quomodolibet impediri, sicuti ipsi voluerint penam pro nostro libero arbitrio imponendam et indignacionem nostram gravissimam evitare. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVIII kal. m. dec., regnorum. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 432 n. 312. — Reg. imp. VIII 3411. HU— ſMj. 680) 1360 nov. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex Friderico de Pétipsy concedit, ut sororibus suis religiosis reditus de bonis feudalibus solvere possit. nob. Fridrico de Fumfhunden, fid. suo dil., graciam etc. Vota quorumlibet, que se ad pios et iustos actus extendunt, libenter amplectimur et ad eorum efficaciam prose- quendam nostre liberalitatis benignam graciam graciosius elargimur. Cum igitur tua fidelitas nobis supplicaverit humiliter et devote, quatenus tibi de innata nobis benignitatis clemencia, ut tu quatuor tuis sororibus, diversis religionibus constitutis, pro necessitatibus ipsarum possis in aliqua anuali pecunia subvenire, indulgere graciosius dignaremur, nos vero huiusmodi tuis monitis et precibus favorabiliter de nostre serenitatis annuentes gracia singulari, tibi t. p. regia auctoritate Boemie ex certa sciencia indulgemus, quod liceat tibi dictis tuis quatuor sororibus pro qualibet earundem sororum persona ad vite ipsarum tempora quatuor sex. gr. den. Prag. census annui de bonis tuis feudalibus, que a nobis ut rege Boemie in pheudum habere dinosceris, liberaliter elargiri, sic tamen, quod unaqueque illarum tuarum quatuor sororum ad vite sue solummodo tempora, prout anno- tatur superius, quatuor sex. huiusmodi tenere et in suos usus convertere debeat pro ipsius beneplacito voluntatis, unaquaque autem carum viam universe carnis ingressa, sue quatuor sex. census annui supradicti in bona tua feudalia, unde sumpserunt inicium, redeant et apud ipsius feudi possessorem et dominum, qui pro tempore fuerit, integraliter permaneant —. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVIII kal. dec., regnorum Per d. Sbinconem Heinricus Australis.1) etc.
Strana 411
Annus 1360 nov. 11. — 18. 411 Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 56. — Ed. Glafey. Anecdotorum [ M J. collectio p. 152 n. 328. Reg. imp. VIII 3412.— IIU 1) In registris sequuntur litterae, quarum copia autem deleta est: Karolus quartus n. f. etc. Vota quorumlibet libenter amplectimur et corum piis monitis nostre liberalitatis graciam graciosius imperti- mur. Sanc veniens ad nostre maiestatis presenciam nob. Fridricus de Fumfhunden, fid. noster dil., nobis humilime supplicavit, quatenus sibi subscriptas villas Brzeschani, Wycleticze, Drahonicze et Nechre- nice cum earum utilitatibus et appendiis universis, que a nobis tamquam rege Boemie dependent in pleudum, benignitate solita conferre graciosius dignaremur. Nos igitur suis precibus de innata nobis pie- — Fridrico prefato ex certa sciencia supradictas villas lalis clemencia assentire benignius cupientes regia auctoritate Boemie in pfeudum contulimus et eciam de speciali nostra gracia conferimus liberaliter per presentes sic, quod ipse prefatas villas cum earum appendiis et pertinenciis universis sub omnibus libertatibus, honoribus, condicionibus et iuribus ad morem ceterorum regni nostri Boemie baronum el nobilium habere, tenere et eciam debeat possidere, nostris lamen et aliorum salvis iuribus in eisdem. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX etc. per omnia ut supra. In margine: Vacat.Gla- — Reg. imp. VIII 3412. fey. Ancedotorum collectio p. 454 n. 329. 681) 1360 nov. 18. Norimbergae. Karolus imperator et rex Petrum, scolasticum Olomucensem, ad canonicatum Wissegra- densis ecclesiae, ratione permutationis cum Hincone de Bítov factae vacantem, praesentat. — ven. Theodrico, Mindensi episcopo, Wissegradensi preposito, .. regni nostri Boemie cancellario, principi et consiliario, ac honn. .. decano et capitulo ecclesie Wisse- gradensis, devv. suis dill., graciam etc. Cum honn. Hinco de Vetouia, archidyaconus Olomucensis et canonicus prebendatus Wissegradensis ecclesiarum, archidyaconatum Olo- mucensem canonicatumque et prebendam Wissegradensem ex parte una et Petrus, scolasti- cus Olomucensis“), scolastriam Olomucensem ex parte altera desiderantes ad invicem permutare, nobis, ad quos virtute regni nostri Boemie dictorum canonicatus et prebende Wissegradensis eccl. collacio, presentacio sive disposicio pertinere dinoscitur, duxerint humiliter supplicandum, ut eidem permutacioni nostrum benivolum dignaremur adhibere consensum, eorundem archidyaconi et canonici ac scolastici desideriis favorabiliter an- nuentes, dicte permutacioni benivolum et expressum assensum quoad canonicatum et prebendam predicte Wissegradensis eccl. presentibus adhibemus, devocionem vestram seriosius requirentes, quatenus in via permutacionis prefate, recepta ab eodem Hincone dicte prebende canonicalis seu canonicatus et prebende Wissegradensis, qui, sicut predicitur, de nostra presentacione consistunt, resignacione libera, eundem Petrum, quem in eventum permutacionis et resignacionis huiusmodi exnunc prout extunc ad eosdem canonicatum et prebendam vobis in Cristi nomine presentamus, in canonicum vestrum et prefate ecclesie recipiatis et fratrem, stallum sibi vel suo procuratori, ad hoc legittime constituto, in choro et locum in capitulo cum plenitudine iuris canonici assignando et in corporalem possessionem iurium, proventuum, pertinenciarum et obvencionum dictorum canonicatus et prebende per vos vel alios, quorum interest, ipsum vel dictum suum procuratorem cum sollempnitate Dat. Nuremberg anno debita inducendo et in hiis eciam conservando. Presencium etc. LX, ind. XIII, XIV kal. dec., regnorum etc.b) Per d. Swerinensem episcopum Nicolaus de Chremsir. Cop. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 56. — Ed. Glafey, Anccdotorum collectio p. 151 n. 327. Brandl, Cod. dipl. Mor. IN p. 146 n. 200. Extr. Nováček. Dětřích z Portic. Cas. Ces. Mus. 61 (1890) p. 503. Reg. imp. VIII 3III. HUm IMJ. 1) reg.: Pelrun scolasticum Olomucensem. — b) in registris Caroli fol. 53 legitur: D. imperator consentil in permutacionem factam inter houn. Hinkonem de Vetouia, canonicum Wissegradensem. cum canonicatu el prebenda sua ibidem et inter Petrum scolasticum Olomucensem cum scolastria ibi- dem et presental d. Petrum ad canonicatum ibidem etc. cum suis clausulis. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVIII die nov., regnorum etc. Per d. episcopum Zwerinensem In margine: Ista littera non processit, sed alia data est loco istius, que con- Miliczius de Chremsir. tinetur in IV. folio infra numerando. Glafey l. c. p. 431 n. 310.
Annus 1360 nov. 11. — 18. 411 Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 56. — Ed. Glafey. Anecdotorum [ M J. collectio p. 152 n. 328. Reg. imp. VIII 3412.— IIU 1) In registris sequuntur litterae, quarum copia autem deleta est: Karolus quartus n. f. etc. Vota quorumlibet libenter amplectimur et corum piis monitis nostre liberalitatis graciam graciosius imperti- mur. Sanc veniens ad nostre maiestatis presenciam nob. Fridricus de Fumfhunden, fid. noster dil., nobis humilime supplicavit, quatenus sibi subscriptas villas Brzeschani, Wycleticze, Drahonicze et Nechre- nice cum earum utilitatibus et appendiis universis, que a nobis tamquam rege Boemie dependent in pleudum, benignitate solita conferre graciosius dignaremur. Nos igitur suis precibus de innata nobis pie- — Fridrico prefato ex certa sciencia supradictas villas lalis clemencia assentire benignius cupientes regia auctoritate Boemie in pfeudum contulimus et eciam de speciali nostra gracia conferimus liberaliter per presentes sic, quod ipse prefatas villas cum earum appendiis et pertinenciis universis sub omnibus libertatibus, honoribus, condicionibus et iuribus ad morem ceterorum regni nostri Boemie baronum el nobilium habere, tenere et eciam debeat possidere, nostris lamen et aliorum salvis iuribus in eisdem. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX etc. per omnia ut supra. In margine: Vacat.Gla- — Reg. imp. VIII 3412. fey. Ancedotorum collectio p. 454 n. 329. 681) 1360 nov. 18. Norimbergae. Karolus imperator et rex Petrum, scolasticum Olomucensem, ad canonicatum Wissegra- densis ecclesiae, ratione permutationis cum Hincone de Bítov factae vacantem, praesentat. — ven. Theodrico, Mindensi episcopo, Wissegradensi preposito, .. regni nostri Boemie cancellario, principi et consiliario, ac honn. .. decano et capitulo ecclesie Wisse- gradensis, devv. suis dill., graciam etc. Cum honn. Hinco de Vetouia, archidyaconus Olomucensis et canonicus prebendatus Wissegradensis ecclesiarum, archidyaconatum Olo- mucensem canonicatumque et prebendam Wissegradensem ex parte una et Petrus, scolasti- cus Olomucensis“), scolastriam Olomucensem ex parte altera desiderantes ad invicem permutare, nobis, ad quos virtute regni nostri Boemie dictorum canonicatus et prebende Wissegradensis eccl. collacio, presentacio sive disposicio pertinere dinoscitur, duxerint humiliter supplicandum, ut eidem permutacioni nostrum benivolum dignaremur adhibere consensum, eorundem archidyaconi et canonici ac scolastici desideriis favorabiliter an- nuentes, dicte permutacioni benivolum et expressum assensum quoad canonicatum et prebendam predicte Wissegradensis eccl. presentibus adhibemus, devocionem vestram seriosius requirentes, quatenus in via permutacionis prefate, recepta ab eodem Hincone dicte prebende canonicalis seu canonicatus et prebende Wissegradensis, qui, sicut predicitur, de nostra presentacione consistunt, resignacione libera, eundem Petrum, quem in eventum permutacionis et resignacionis huiusmodi exnunc prout extunc ad eosdem canonicatum et prebendam vobis in Cristi nomine presentamus, in canonicum vestrum et prefate ecclesie recipiatis et fratrem, stallum sibi vel suo procuratori, ad hoc legittime constituto, in choro et locum in capitulo cum plenitudine iuris canonici assignando et in corporalem possessionem iurium, proventuum, pertinenciarum et obvencionum dictorum canonicatus et prebende per vos vel alios, quorum interest, ipsum vel dictum suum procuratorem cum sollempnitate Dat. Nuremberg anno debita inducendo et in hiis eciam conservando. Presencium etc. LX, ind. XIII, XIV kal. dec., regnorum etc.b) Per d. Swerinensem episcopum Nicolaus de Chremsir. Cop. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 56. — Ed. Glafey, Anccdotorum collectio p. 151 n. 327. Brandl, Cod. dipl. Mor. IN p. 146 n. 200. Extr. Nováček. Dětřích z Portic. Cas. Ces. Mus. 61 (1890) p. 503. Reg. imp. VIII 3III. HUm IMJ. 1) reg.: Pelrun scolasticum Olomucensem. — b) in registris Caroli fol. 53 legitur: D. imperator consentil in permutacionem factam inter houn. Hinkonem de Vetouia, canonicum Wissegradensem. cum canonicatu el prebenda sua ibidem et inter Petrum scolasticum Olomucensem cum scolastria ibi- dem et presental d. Petrum ad canonicatum ibidem etc. cum suis clausulis. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVIII die nov., regnorum etc. Per d. episcopum Zwerinensem In margine: Ista littera non processit, sed alia data est loco istius, que con- Miliczius de Chremsir. tinetur in IV. folio infra numerando. Glafey l. c. p. 431 n. 310.
Strana 412
412 Regesta Bohemiae et Moraviae. 682) 1360 nov. 18. Strašecí. Paulus quondam Rogiconis de Křivoklát rector parochialis ecclesiae in Strašecí instituitur. In nom. dom. am. Anno nativitatis eiusdem 1360, ind. XIII, die XVIII m. nov., hora — — Innocencii, div. prov. pape VI a. octavo, imperii vero quasi vesperarum, pontificatus — — d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, anno quinto (!), in mei notarii publici infrascripti et testium presencia subscriptorum, ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum constitutus coram hon. v. d. Jacobo, plebano eccl. in Tochowicz, Prag. dioc., subexecutore gracie, discr. v. Paulo, quondam Rogiconis de castro Burglimis (!) ad collacionem, provisionem seu aliam disposicionem — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, per prefatum dominum papam specialiter facte, eccl. parro- chialem in Strasistz, de iure et de facto vacantem per mortem bone mem. d. Pauli, ullimi et inmediati rectoris eiusdem, virtute gracie predicte acceptavit cum protestacione, si et in quantum michi de iure deberetur, petens sibi per dictum d. Jacobum subexecutorem pre- dictum de dicta ecclesia provideri et se investiri de eadem, qui d. subexecutor predictus, visis literis gracie sue predicte, eidem d. Paulo de dicta ecclesia in Strasistz providere et ipsum per literas apostolicas, quas tunc in manibus suis tenebat, investivit de eadem; et hoc facto mox idem d. subexecutor prefato d. Paulo possessionem domus, dotis el ecclesie predicte et omnium iurium et pertinenciarum earumdem assignavit et ipsum in possessionem misit. Acta sunt hec in Strasistz anno, ind., die —— quibus supra presentibus honn. vv. dd. Hinczikone in Raconik, Benessio in Weczlaw eccl. plebanis, Jaclino vicario, Francone clerico, Mathia, Vitkone, Blasio et Sbinkone et aliis quam pluribus fidedignis testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Johannes, olim Velislai de Praga, cler. Prag. dioc., auctoritate imper. publ. notarius, supradictarum literarum apostolicarum presen- tacioni, recepcioni, supplicacioni, inquisicioni, pronunciacioni, provisioni, investiture necnon omnibus et singulis aliis suprascriptis, dum sic fierent et agerentur una cum prescriptis —— presensque instrumentum de mandato el auctoritate d. sub- testibus presens interfui executoris predicti et ad requisicionem prefati d. Pauli de castro Burglinis propria manu scripsi et in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuet is signavi in fidem et testimonium premissorum. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 357 in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili Pragac; in marg. adnol.: Eodem die 1i. c. 21. m. maii 1361/ is tud instrumentum, cuius tenor inferius describitur, fuit exhibitum. Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 152. Cf. ct. Novák, Mon. Boh. Vat. 1I p. 155 sq. 1. 1135, 1137. [L/. 683) 1360 nov. 19. Norimbergae. Karolus imperator et rex privilegium, quo Johannes olim rex bona Ulehle cum medietate oppidi Hořepnik et villam Bořetice vasallagiatus onere liberavit, Ulrico de Nova Domo confirmat. — n. f. etc., quod veniens ad nostre maiestatis presenciam nob. Ulricus de Nova Domo, fid. noster dil., nobis quandam litteram quondam nob. Busconi Tluxe a cl. mem. ill. principi d. Johanne olim rege Boemie, genitore nostro karissimo, traditam exhibuit, in qua quidem littera continebatur expresse, qualiter dictus noster genitor bona Ulel cum dimidia parte opidi Horzepnik et villa Boreticz cum earum pertinenciis et utilitatibus universis a cuiuscunque vasallagiatus et servitutis onere libera dimiserit penitus et soluta, quo sibi ut regi Boemie tenebantur asstricta, et nostre serenitati diligencius ac humilime supplicavit, quatenus benignitate solita dictam nostri genitoris litteram confirmare gracio- sius dignaremur. Nos vero dicti Ulrici supplicacionibus favorabiliter annuentes, prefatam nostri genitoris litteram, prout verbotenus expressatur, regia auctoritate Boemie
412 Regesta Bohemiae et Moraviae. 682) 1360 nov. 18. Strašecí. Paulus quondam Rogiconis de Křivoklát rector parochialis ecclesiae in Strašecí instituitur. In nom. dom. am. Anno nativitatis eiusdem 1360, ind. XIII, die XVIII m. nov., hora — — Innocencii, div. prov. pape VI a. octavo, imperii vero quasi vesperarum, pontificatus — — d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, anno quinto (!), in mei notarii publici infrascripti et testium presencia subscriptorum, ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum constitutus coram hon. v. d. Jacobo, plebano eccl. in Tochowicz, Prag. dioc., subexecutore gracie, discr. v. Paulo, quondam Rogiconis de castro Burglimis (!) ad collacionem, provisionem seu aliam disposicionem — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, per prefatum dominum papam specialiter facte, eccl. parro- chialem in Strasistz, de iure et de facto vacantem per mortem bone mem. d. Pauli, ullimi et inmediati rectoris eiusdem, virtute gracie predicte acceptavit cum protestacione, si et in quantum michi de iure deberetur, petens sibi per dictum d. Jacobum subexecutorem pre- dictum de dicta ecclesia provideri et se investiri de eadem, qui d. subexecutor predictus, visis literis gracie sue predicte, eidem d. Paulo de dicta ecclesia in Strasistz providere et ipsum per literas apostolicas, quas tunc in manibus suis tenebat, investivit de eadem; et hoc facto mox idem d. subexecutor prefato d. Paulo possessionem domus, dotis el ecclesie predicte et omnium iurium et pertinenciarum earumdem assignavit et ipsum in possessionem misit. Acta sunt hec in Strasistz anno, ind., die —— quibus supra presentibus honn. vv. dd. Hinczikone in Raconik, Benessio in Weczlaw eccl. plebanis, Jaclino vicario, Francone clerico, Mathia, Vitkone, Blasio et Sbinkone et aliis quam pluribus fidedignis testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Johannes, olim Velislai de Praga, cler. Prag. dioc., auctoritate imper. publ. notarius, supradictarum literarum apostolicarum presen- tacioni, recepcioni, supplicacioni, inquisicioni, pronunciacioni, provisioni, investiture necnon omnibus et singulis aliis suprascriptis, dum sic fierent et agerentur una cum prescriptis —— presensque instrumentum de mandato el auctoritate d. sub- testibus presens interfui executoris predicti et ad requisicionem prefati d. Pauli de castro Burglinis propria manu scripsi et in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuet is signavi in fidem et testimonium premissorum. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 357 in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili Pragac; in marg. adnol.: Eodem die 1i. c. 21. m. maii 1361/ is tud instrumentum, cuius tenor inferius describitur, fuit exhibitum. Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 152. Cf. ct. Novák, Mon. Boh. Vat. 1I p. 155 sq. 1. 1135, 1137. [L/. 683) 1360 nov. 19. Norimbergae. Karolus imperator et rex privilegium, quo Johannes olim rex bona Ulehle cum medietate oppidi Hořepnik et villam Bořetice vasallagiatus onere liberavit, Ulrico de Nova Domo confirmat. — n. f. etc., quod veniens ad nostre maiestatis presenciam nob. Ulricus de Nova Domo, fid. noster dil., nobis quandam litteram quondam nob. Busconi Tluxe a cl. mem. ill. principi d. Johanne olim rege Boemie, genitore nostro karissimo, traditam exhibuit, in qua quidem littera continebatur expresse, qualiter dictus noster genitor bona Ulel cum dimidia parte opidi Horzepnik et villa Boreticz cum earum pertinenciis et utilitatibus universis a cuiuscunque vasallagiatus et servitutis onere libera dimiserit penitus et soluta, quo sibi ut regi Boemie tenebantur asstricta, et nostre serenitati diligencius ac humilime supplicavit, quatenus benignitate solita dictam nostri genitoris litteram confirmare gracio- sius dignaremur. Nos vero dicti Ulrici supplicacionibus favorabiliter annuentes, prefatam nostri genitoris litteram, prout verbotenus expressatur, regia auctoritate Boemie
Strana 413
Annus 1360 nov. 18.— 19. 413 tenore presencium confirmamus, decernentes omnia contenta in ea roboris perpetue effi- Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XIII kal. dec., caciam oblinere. Presencium etc. Per dominum.. magistrum curie Hinricus Australis. regnorum elc. Cop. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53v. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 135 n. 317. - Reg. imp. VIII 3440 (ad 1. dec.). — HU ſMJ. 684) 1360 nov. 19. Avinione. Innocentius papa VI Jodocum, filium Johannis, marchionis Moraviae, el Elisabelham, natam Slephani, fratris regis Hungariae, Karolo imperatore et rege petente, super matrimonio contrahendo dispensat. Romani ponlificis. Auinione XIII kal. dec. a. octavo. Er arch. Val. R. Av. 114 fol. J1S extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 165 sq. n. 1159, 1160. [LJ. 685) 1360 nov. 19. Margarelha dicla de Hořesedly, civissa Pragensis, profitetur 5 sexagenas gr. den. Prag. sibi a Henslino Leynwater, cive eiusdem civitatis, mutuo datas recepisse el condiciones census statuit. Noverini universi, quod ego Margaretha dicla de Horizedl, civissa Pragensis, 1. p. recognosco me a v. diser. Henslino Leynwater dicto Kamenicz, cive Pragensi, quinque sex. gr. Prag. den., quas ad peliciones meas et in promocionem meam michi sub onere annui census el infrascriptis condicionibus super duas areas meas in civitate Pragensi ex opposito curie dd. de Rosenberg inter domos Martini Slepicz et Henrici sitis et super edificia in ipsis areis constructa [vel] construenda ac super ceteras ipsarum arearum pertinencias quaslibet consuclis muluavit, nunc in prompla pecunia percepisse, ita videlicet, quod ipsi Henslino, heredibus aut successoribus suis, litere huius habitoribus, occasione dicte pecunie, donec ipsis per me vel posteros meos, dictarum arearum et pertinenciarum suarum possessores, modo subscriplo persolvetur, debent ac debebunt quadraginta quinque gr. quomodolibet anno censuari. Cuiusquidem census medietas, scilicet viginti duo cum dimidio gr. in s. Georgii el allera medictas, videlicel residui viginti duo cum dimidio gr. in s. Galli festis singulis exnunc in antea sub anno quolibet occurrentibus in omnem eventum tamdiu solvi debent, quousque ipsis dicte quinque sex. una cum viginti duobus et medio gr. tunc eciam pro censu dandis insimmul el plene absque dictorum censuum defalcacione qualibet persol- ventur. In quocumque autem dictorum festorum festo et infra septimanam deinde conti- nuam census in hac parte debitus non persolvetur, extunc super ipsum censum non solutum creverint quatuor gr. nomine pene statim el simili modo septimanis aliis singulis dicta pena crescente incessanter fiat, donec ipse census cum penis accrescentibus persolvetur, pro quibus lunc huiusmodi censu et penis non solutis predictus Henslinus, dum et quociens voluerit seu necessarium in hac parte fuerit, potest per se vel suum aut iudicii Pragensis nunecium pro suo beneplacito absque cuiuslibet iudicii strepitu el impedimento ac contra- diccione quorumpiam hominum tamquam super aliis bonis suis propriis me aut ipsarum arearum niearum possessores seu inhabitatores quoslibet in ipsis meis areis et earum prefalis pertinenciis pignerare, ei si quid in hac parte pigneribus ad plenum non inventis forsitan defecerit, hec ipsi U'ensilino de valore ipsarum arearum et suarum pertinenciarum inlegra- liter restauretur. Et qui hanc literam habuerit, eidem bona fide debebit per me vel supra- dietos meos posteros aut superstites satisfieri de premissis sibique ius competil corundem,
Annus 1360 nov. 18.— 19. 413 tenore presencium confirmamus, decernentes omnia contenta in ea roboris perpetue effi- Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XIII kal. dec., caciam oblinere. Presencium etc. Per dominum.. magistrum curie Hinricus Australis. regnorum elc. Cop. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53v. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 135 n. 317. - Reg. imp. VIII 3440 (ad 1. dec.). — HU ſMJ. 684) 1360 nov. 19. Avinione. Innocentius papa VI Jodocum, filium Johannis, marchionis Moraviae, el Elisabelham, natam Slephani, fratris regis Hungariae, Karolo imperatore et rege petente, super matrimonio contrahendo dispensat. Romani ponlificis. Auinione XIII kal. dec. a. octavo. Er arch. Val. R. Av. 114 fol. J1S extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 165 sq. n. 1159, 1160. [LJ. 685) 1360 nov. 19. Margarelha dicla de Hořesedly, civissa Pragensis, profitetur 5 sexagenas gr. den. Prag. sibi a Henslino Leynwater, cive eiusdem civitatis, mutuo datas recepisse el condiciones census statuit. Noverini universi, quod ego Margaretha dicla de Horizedl, civissa Pragensis, 1. p. recognosco me a v. diser. Henslino Leynwater dicto Kamenicz, cive Pragensi, quinque sex. gr. Prag. den., quas ad peliciones meas et in promocionem meam michi sub onere annui census el infrascriptis condicionibus super duas areas meas in civitate Pragensi ex opposito curie dd. de Rosenberg inter domos Martini Slepicz et Henrici sitis et super edificia in ipsis areis constructa [vel] construenda ac super ceteras ipsarum arearum pertinencias quaslibet consuclis muluavit, nunc in prompla pecunia percepisse, ita videlicet, quod ipsi Henslino, heredibus aut successoribus suis, litere huius habitoribus, occasione dicte pecunie, donec ipsis per me vel posteros meos, dictarum arearum et pertinenciarum suarum possessores, modo subscriplo persolvetur, debent ac debebunt quadraginta quinque gr. quomodolibet anno censuari. Cuiusquidem census medietas, scilicet viginti duo cum dimidio gr. in s. Georgii el allera medictas, videlicel residui viginti duo cum dimidio gr. in s. Galli festis singulis exnunc in antea sub anno quolibet occurrentibus in omnem eventum tamdiu solvi debent, quousque ipsis dicte quinque sex. una cum viginti duobus et medio gr. tunc eciam pro censu dandis insimmul el plene absque dictorum censuum defalcacione qualibet persol- ventur. In quocumque autem dictorum festorum festo et infra septimanam deinde conti- nuam census in hac parte debitus non persolvetur, extunc super ipsum censum non solutum creverint quatuor gr. nomine pene statim el simili modo septimanis aliis singulis dicta pena crescente incessanter fiat, donec ipse census cum penis accrescentibus persolvetur, pro quibus lunc huiusmodi censu et penis non solutis predictus Henslinus, dum et quociens voluerit seu necessarium in hac parte fuerit, potest per se vel suum aut iudicii Pragensis nunecium pro suo beneplacito absque cuiuslibet iudicii strepitu el impedimento ac contra- diccione quorumpiam hominum tamquam super aliis bonis suis propriis me aut ipsarum arearum niearum possessores seu inhabitatores quoslibet in ipsis meis areis et earum prefalis pertinenciis pignerare, ei si quid in hac parte pigneribus ad plenum non inventis forsitan defecerit, hec ipsi U'ensilino de valore ipsarum arearum et suarum pertinenciarum inlegra- liter restauretur. Et qui hanc literam habuerit, eidem bona fide debebit per me vel supra- dietos meos posteros aut superstites satisfieri de premissis sibique ius competil corundem,
Strana 414
414 Regesta Bohemiae et Moraviae. eo tamen expresso: cum dicte quinque sex. gr. una cum viginti duobus et medio gr. tunc pro censu dandis ipsi Henslino vel posteris suis, litere huiusmodi habitoribus, modo premisso per me vel dictos posteros meos insimul et plene persolventur, quod tunc dicte ambe aree mee cum suis pertinenciis denuo semper erunt a solucione dicti census per omnia solute et libere et hec presens litera nobis protunc reddi debet. In quorum testimonium sigilla pru- dentum vv. Nicolai Rembote iudicis et Johlini Prawn ac Henrici Czotter consulum seu Dat. a. d. M° iuratorum civium Pragensium ad preces meas presentibus sunt appensa. trecentesimo sexagesimo in die s. Elisabeth. Cop. in Libro erectionum eccl. Prag. XI (sign. I1-11)p. 70=LE (sign. 111-7) fol. 142—142v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Contulit Jenšovská. — [LJ. 686) 1360 nov. 22. Litomyšl. Johannes, episcopus Lutomuslensis, fratribus Heremitarum s. Augustini locum ad eccle- siam, claustrum aliaque officina construenda, ab omnibus oneribus et servitiis liberum, in civitate Litomyšl propre valvam Policensem cum consensu capituli ecclesiae cathedralis et iudicis iuratorumque dictae civitatis donat omniaque privilegia, libertates et immunitates fratrum dicti ordinis promovere iubet. Johannes, dei gr. Luthomuschlensis episcopus, sacre imp. aule cancellarius, ad per- petuam rei memoriam. Inter omnes sollicitudinum curas, quibus humane mentis anxictas ex radice peccati primi parentis distrahitur, omni reputamus diligencia dignum, ut mortalis hominis appetitus hoc precipue concupiscat et velit, qualiter divina suffragante clemencia digne valeat a peccatorum fetibus emundari et ad fontem divine gracie letis remeare passi- bus, ad cuius beatam scaturiginem spe sancta, fide devota et karitate sincera tunc aspirare confidimus, si ad ea, que divini cultus augmentum prospiciunt pro nostris viribus vigili studio et pie devocionis affectu disposicione altissimi digne duxerimus intendendum. Sane quia dudum prelati et superiores s. religionis ord. fr. Heremitarum s. Augustini ep. multe sollicitudinis operoso labore quoddam privilegium a sedis apostolice benigna gracia obtinuis- se noscuntur, ut videlicet in civitate nostra Luthomuslensi pro dilatacione venerabili sacre religionis eorum et consolacione populi cristiani locum aptum claustro et habitacioni possent accipere absque illorum preiudicio, quorum interesse valeret, sicut in litteris s. sedis apostolice hec et alia vidimus expressius contineri, et quia nonnulli prelati et fratres ordinis et professionis predicte nostram accedentes presenciam nobis humili quidem et devota precum instancia supplicarunt, quatenus ipsis in dicta civitate nostra Luthomusch- lensi locum aptum pro fabrica claustri et habitacionis eorum dignaremur graciosius erogare, nos igitur attendentes multitudinem iniquitatum, quas humana fragilitate swadente contraximus et quibus altissimi nostri creatoris offendimus maiestatem, ut veniam delic- torum divina misericordia suffragante eo impetremus securius et ad miserandum eius pietas, qui omnia potest eo inclinetur benignius, quo in humilitate devoti spiritus ad hoc nostra intencio, eius dirigente gracia, studio frequenciori diligenter intendit, quod nostre inter- posicionis sollercia cultus dominicus et divine laudis obsequium feliciter augeatur ad hono- rem regis eterni, cuius ineffabilem potenciam mirantur angeli, stupent homines et potes- tates aeree contremiscunt, necnon ob reverenciam singularem passionis dominice et s. Crucis, cuius titulo precioso locus ipse salubriter insignitur, pensata nichilominus conver- sacione laudabili fratrum prefati ordinis, ut boni exempli et suavis doctrine presidio felix cristianus populus nostre civitatis et diocesis in domino consoletur, animo deliberato — honn. eciam dd. Nicolai prioris, Woyslai custodis, Sebaldi scolastici, Ludowici cantoris, canonicorum et capituli eccl. nostre Luthomuschlensis, fratrum nostrorum, pleno et benivolo accedente consensu, religioni predicte Heremitarum s. Augustini in civitate Luthomuschlen-
414 Regesta Bohemiae et Moraviae. eo tamen expresso: cum dicte quinque sex. gr. una cum viginti duobus et medio gr. tunc pro censu dandis ipsi Henslino vel posteris suis, litere huiusmodi habitoribus, modo premisso per me vel dictos posteros meos insimul et plene persolventur, quod tunc dicte ambe aree mee cum suis pertinenciis denuo semper erunt a solucione dicti census per omnia solute et libere et hec presens litera nobis protunc reddi debet. In quorum testimonium sigilla pru- dentum vv. Nicolai Rembote iudicis et Johlini Prawn ac Henrici Czotter consulum seu Dat. a. d. M° iuratorum civium Pragensium ad preces meas presentibus sunt appensa. trecentesimo sexagesimo in die s. Elisabeth. Cop. in Libro erectionum eccl. Prag. XI (sign. I1-11)p. 70=LE (sign. 111-7) fol. 142—142v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Contulit Jenšovská. — [LJ. 686) 1360 nov. 22. Litomyšl. Johannes, episcopus Lutomuslensis, fratribus Heremitarum s. Augustini locum ad eccle- siam, claustrum aliaque officina construenda, ab omnibus oneribus et servitiis liberum, in civitate Litomyšl propre valvam Policensem cum consensu capituli ecclesiae cathedralis et iudicis iuratorumque dictae civitatis donat omniaque privilegia, libertates et immunitates fratrum dicti ordinis promovere iubet. Johannes, dei gr. Luthomuschlensis episcopus, sacre imp. aule cancellarius, ad per- petuam rei memoriam. Inter omnes sollicitudinum curas, quibus humane mentis anxictas ex radice peccati primi parentis distrahitur, omni reputamus diligencia dignum, ut mortalis hominis appetitus hoc precipue concupiscat et velit, qualiter divina suffragante clemencia digne valeat a peccatorum fetibus emundari et ad fontem divine gracie letis remeare passi- bus, ad cuius beatam scaturiginem spe sancta, fide devota et karitate sincera tunc aspirare confidimus, si ad ea, que divini cultus augmentum prospiciunt pro nostris viribus vigili studio et pie devocionis affectu disposicione altissimi digne duxerimus intendendum. Sane quia dudum prelati et superiores s. religionis ord. fr. Heremitarum s. Augustini ep. multe sollicitudinis operoso labore quoddam privilegium a sedis apostolice benigna gracia obtinuis- se noscuntur, ut videlicet in civitate nostra Luthomuslensi pro dilatacione venerabili sacre religionis eorum et consolacione populi cristiani locum aptum claustro et habitacioni possent accipere absque illorum preiudicio, quorum interesse valeret, sicut in litteris s. sedis apostolice hec et alia vidimus expressius contineri, et quia nonnulli prelati et fratres ordinis et professionis predicte nostram accedentes presenciam nobis humili quidem et devota precum instancia supplicarunt, quatenus ipsis in dicta civitate nostra Luthomusch- lensi locum aptum pro fabrica claustri et habitacionis eorum dignaremur graciosius erogare, nos igitur attendentes multitudinem iniquitatum, quas humana fragilitate swadente contraximus et quibus altissimi nostri creatoris offendimus maiestatem, ut veniam delic- torum divina misericordia suffragante eo impetremus securius et ad miserandum eius pietas, qui omnia potest eo inclinetur benignius, quo in humilitate devoti spiritus ad hoc nostra intencio, eius dirigente gracia, studio frequenciori diligenter intendit, quod nostre inter- posicionis sollercia cultus dominicus et divine laudis obsequium feliciter augeatur ad hono- rem regis eterni, cuius ineffabilem potenciam mirantur angeli, stupent homines et potes- tates aeree contremiscunt, necnon ob reverenciam singularem passionis dominice et s. Crucis, cuius titulo precioso locus ipse salubriter insignitur, pensata nichilominus conver- sacione laudabili fratrum prefati ordinis, ut boni exempli et suavis doctrine presidio felix cristianus populus nostre civitatis et diocesis in domino consoletur, animo deliberato — honn. eciam dd. Nicolai prioris, Woyslai custodis, Sebaldi scolastici, Ludowici cantoris, canonicorum et capituli eccl. nostre Luthomuschlensis, fratrum nostrorum, pleno et benivolo accedente consensu, religioni predicte Heremitarum s. Augustini in civitate Luthomuschlen-
Strana 415
Annus 1360 nov. 19. — 22. 415 si locum quendam situm ad manum sinistram sicut valva Policzensis exitur et a muro civitatis in longum usque ad fossata castri Luthomuschlensis et in latum a muris civitatis usque ad viam publicam ibidem se omnimode protendentem cum libertate plenissima rite donavimus et donamus locum ipsum cum domibus, areis, ortis et omnibus pertinenciis, sicut in suis limitibus circumferencialiter est distinctus, ab omnibus oneribus realibus, personalibus sive mixtis necnon urbanis, municipalibus et rusticanis serviciis, quibuscumque vocentur nominibus, penitus eximentes. Et ut in dei laudem sic procedat nostra donacio, ut in areis antedictis ecclesia, claustrum et officine fr. ord. Heremitarum s. Augustini sic edi- ficentur et fiant, quod nulli penitus conquerendi materia relinquatur honn. vv. dd. custodi et scolastico dicte nostre Luthomuschlensis eccl., quorum precipue interfuit, necnon toti capitulo ibidem et singularibus personis, quarum racione universitatis, administracionis, officii aut alic quovis modo interesse valebat, de omni simpliciter preiudicio et possessoribus seu patronis arearum de condingno et sufficienti precio nostra diligencia satisfecit, prout id ipsum supradicti dd. fratres nostri prelati, canonici et capitulum necnon .. iurati, .. scabini et universitas civitatis nostre Luthomuschlensis, fidd. nostri, indubia confessione fatentur clare sigillorum suorum testimonio, que animo deliberato, unanimi voto et voluntate concordi ac de certa sciencia dignum duxerunt presentibus appendenda. Et ob reverenciam gloriosi doctoris s. Augustini ep., de cuius felici presidio sub dei misericordia nostra devote confidit humilitas, ut fratres religionis prefate consolacionem singularem accipiant omnia et singula privilegia, litteras, libertates, emunitates, exempciones et gracias, quibus sanctis- sime apostolice sedis digna provisio ordinem prefatum in largicione indulgenciarum et aliarum graciarum quarumlibet, quibuscumque possint specialibus designari vocabulis, graciose respexit, tamquam obediencie filius ad ipsius sacrosancte sedis honorem humili devocione suscipimus, volentes huiusmodi privilegia, litteras, libertates, emunitates, exemp- ciones et gracias, sicut in suis tenoribus continentur, distinccius et prout usu utencium in communem pervenerunt noticiam humilis et devote diligencie studio promovere, mandan- tes nichilominus et precipientes in virtute sancte obediencie omnibus et singulis ..prelatis,.. canonicis el capitulo kathedralis ecclesie nostre et aliis similiter religiosis et secularibus necnon plebanis et ecclesiarum rectoribus, ad quorum noticiam contigerit presencia devenire, quatenus eadem privilegia, litteras, libertates, emunitates, exempciones et gracias, dum et quocies nomine et pro parte dictorum fratrum ord. Heremitarum s. Augustini fuerint requi- siti, cum omni honore et reverencia digna suscipiant et in plebe sibi commissa absque impedimenti cuiusvis obstaculo promoveant, publicent et edicant. Et nos Nicolaus prior, Woyslaus custos, Seboldus scolasticus, Ludowicus cantor totum- que capitulum dicte Luthomuschlensis eccl. nosque .. iudex et .. iurati, scabini et univer- silas Luthomuschlensis civitatis predicte considerantes sinceram devocionem et intimi ardoris affectum, quibus rev. in Cr. pater, d. Johannes Luthomuschlensis episcopus, sacre imp. aule cancellarius, dominus noster graciosus, circa confirmacionem felicem premissorum omnium ferventer afficitur, consideratis eciam predictis omnibus et in examen provide discussionis adductis, ut deo placida et salubris eius intencio, que de religiose mentis puritate procedit, in effectum felicem perveniat, nosque una cum eo simus tanti boni domino largi- ente participes, presertim cum de omni preiudicio nos omnes communiter aut divisim aut singulares personas racione administracionis vel officiorum in ecclesia vel extra aut in civitate modo quolibet contingente nobis sit absque diminucione qualibet prefati domini nostri benigno favore ad plenum et integre satisfactum, animo deliberato, non per errorem aut improvide, non coacti seu compulsi, non metu seu impressione quacumque nobis prefatis prelatis, canonicis et capitulo in loco debito capitulariter et nobis civibus et univer- sitate Luthomüschlensis civitatis in pretorio more civili iuxta introductam antiquitus consuetudinem pluries congregatis, habitis super hiis omnibus multis et pluries replicatis consiliis in premissa omnia et eorum quodlibet de verbo ad verbum, prout expressantur
Annus 1360 nov. 19. — 22. 415 si locum quendam situm ad manum sinistram sicut valva Policzensis exitur et a muro civitatis in longum usque ad fossata castri Luthomuschlensis et in latum a muris civitatis usque ad viam publicam ibidem se omnimode protendentem cum libertate plenissima rite donavimus et donamus locum ipsum cum domibus, areis, ortis et omnibus pertinenciis, sicut in suis limitibus circumferencialiter est distinctus, ab omnibus oneribus realibus, personalibus sive mixtis necnon urbanis, municipalibus et rusticanis serviciis, quibuscumque vocentur nominibus, penitus eximentes. Et ut in dei laudem sic procedat nostra donacio, ut in areis antedictis ecclesia, claustrum et officine fr. ord. Heremitarum s. Augustini sic edi- ficentur et fiant, quod nulli penitus conquerendi materia relinquatur honn. vv. dd. custodi et scolastico dicte nostre Luthomuschlensis eccl., quorum precipue interfuit, necnon toti capitulo ibidem et singularibus personis, quarum racione universitatis, administracionis, officii aut alic quovis modo interesse valebat, de omni simpliciter preiudicio et possessoribus seu patronis arearum de condingno et sufficienti precio nostra diligencia satisfecit, prout id ipsum supradicti dd. fratres nostri prelati, canonici et capitulum necnon .. iurati, .. scabini et universitas civitatis nostre Luthomuschlensis, fidd. nostri, indubia confessione fatentur clare sigillorum suorum testimonio, que animo deliberato, unanimi voto et voluntate concordi ac de certa sciencia dignum duxerunt presentibus appendenda. Et ob reverenciam gloriosi doctoris s. Augustini ep., de cuius felici presidio sub dei misericordia nostra devote confidit humilitas, ut fratres religionis prefate consolacionem singularem accipiant omnia et singula privilegia, litteras, libertates, emunitates, exempciones et gracias, quibus sanctis- sime apostolice sedis digna provisio ordinem prefatum in largicione indulgenciarum et aliarum graciarum quarumlibet, quibuscumque possint specialibus designari vocabulis, graciose respexit, tamquam obediencie filius ad ipsius sacrosancte sedis honorem humili devocione suscipimus, volentes huiusmodi privilegia, litteras, libertates, emunitates, exemp- ciones et gracias, sicut in suis tenoribus continentur, distinccius et prout usu utencium in communem pervenerunt noticiam humilis et devote diligencie studio promovere, mandan- tes nichilominus et precipientes in virtute sancte obediencie omnibus et singulis ..prelatis,.. canonicis el capitulo kathedralis ecclesie nostre et aliis similiter religiosis et secularibus necnon plebanis et ecclesiarum rectoribus, ad quorum noticiam contigerit presencia devenire, quatenus eadem privilegia, litteras, libertates, emunitates, exempciones et gracias, dum et quocies nomine et pro parte dictorum fratrum ord. Heremitarum s. Augustini fuerint requi- siti, cum omni honore et reverencia digna suscipiant et in plebe sibi commissa absque impedimenti cuiusvis obstaculo promoveant, publicent et edicant. Et nos Nicolaus prior, Woyslaus custos, Seboldus scolasticus, Ludowicus cantor totum- que capitulum dicte Luthomuschlensis eccl. nosque .. iudex et .. iurati, scabini et univer- silas Luthomuschlensis civitatis predicte considerantes sinceram devocionem et intimi ardoris affectum, quibus rev. in Cr. pater, d. Johannes Luthomuschlensis episcopus, sacre imp. aule cancellarius, dominus noster graciosus, circa confirmacionem felicem premissorum omnium ferventer afficitur, consideratis eciam predictis omnibus et in examen provide discussionis adductis, ut deo placida et salubris eius intencio, que de religiose mentis puritate procedit, in effectum felicem perveniat, nosque una cum eo simus tanti boni domino largi- ente participes, presertim cum de omni preiudicio nos omnes communiter aut divisim aut singulares personas racione administracionis vel officiorum in ecclesia vel extra aut in civitate modo quolibet contingente nobis sit absque diminucione qualibet prefati domini nostri benigno favore ad plenum et integre satisfactum, animo deliberato, non per errorem aut improvide, non coacti seu compulsi, non metu seu impressione quacumque nobis prefatis prelatis, canonicis et capitulo in loco debito capitulariter et nobis civibus et univer- sitate Luthomüschlensis civitatis in pretorio more civili iuxta introductam antiquitus consuetudinem pluries congregatis, habitis super hiis omnibus multis et pluries replicatis consiliis in premissa omnia et eorum quodlibet de verbo ad verbum, prout expressantur
Strana 416
416 Regesta Bohemiae et Moraviae. superius et sicut prefate narracionis series distincte et specifice declarat, eadem voluntarie et de sincero mentis beneplacito consentimus. Presencium sub appensione nostrorum omnium sigillorum testimonio litterarum. Dat. Luthomüschel a. d. millesimo trecen- tesimo sexagesimo in die s. Cecilie virg. et mart. gloriose. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. Brunae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini apud s. Thomam sign. 36 n. 33, nunc vero in archivo publico. — HU— [LJ. 687) 1360 [nov. 23. Karolus imperator et rex Friderico de Heideck castrum Heideck confert iure seudi a regno Bohemiae possidendum. bekennen etc., wann der edle Fridrich von Haydecke, unser lieber getrewer, von dem edln Ludwigen grafen von Ottingen sein zwe vesten Tolnstein und Welnheum kauffen wolde und an uns begerte, das wir ym darcu mit fumf tusent guldin hulffen, de wir im gut von golde und swer von gewichte zu sulcher seiner notdurft geben und belzolt haben mil beraitem gelde, als er daz an unser hulffe nicht volbringen und beczalen muchte, und wann —— sein frey aigen vesten Haidecke mit allen iren guten, dorffern, nuczen auch er- und allen andern iren gehorungen der vorgenanten vesten, herscheffte, dorffer und gemercke, wie die genant sind oder genant mugen werden mit sundern namen, von uns als von einem kunig zu Beheim und von der kronen des kunigreichs zu Beheim gern und williclichen genomen und enpfangen hat ze einem rechten und edeln ewigen lehen also, daz er, sein erben und nachkomen ze Haydeck dieselben vesten ze Haidecke mit herschefften, dorffern und allen rechten, nuzzen, greniczen und zugehorungen, die davor benennet sind, zu einem rechten und edlen lehen und manschafft von uns als von einem kunig ze Beheim, von unsern erben und nachkamen, kunigen zu Beheim, und von der cronen des kunigreichs zu Beheim von diesem tage furbaz ewiclichen haben, halten und besiczen sullen. Und der vorgenante Fridrich von Heidecke in ganczen trewen uns on geverd gelobt hat für sich, sein erben und nachkomen mit dem ayde, den er daruber uns zu den heiligen gesworn hat, das dieselbe veste von Haydecke uns als einem kunig zu Beheim, unsern erben und nachkumen, kunige ze Beheim, zu allem unsern notdurfften und geboten alle zeit und alle stunde on alle wider- rede und on allz geverde offein sein sol und geoffend werden wider allermenniclichen, in welhen wirden, eren oder wesen der sie, niemant uzgenomen, und wir daruber und unser erben und nachkumen, kunig ze Beheim, von unsrer und der cronen wegen des kunigreichs ze Beheim aller ander rechten, herschefften und gewonheiten an der obgeschriben vesten und allem iren obgenanten zugehorungen geniezzen und alles recht erblehenherren ewicli- chen walden und gebrauchen sullen und mugen, die ander recht lehenherren von geschriben recht oder von gewonheit oder sust in dheine weise zu iren lehen, guten, und vesten haben und haben mugen, die von yn zu lehen ruren, wann der egenante Fridrich von Haydeck in allen sulchen sachen dieselben vesten, gut und herschafte williclichen gegeben hat mit rechter wizzen, ewiclichen dabei sie beleiben, mit solichem underscheide: wer daz sache, daz wir oder unser erben oder nachkomen, kunig ze Beheim, uns oder unser leute uff die obge- nanten vesten zu Heydecke legten und dovon kriegten, daz sol uff unser aigen kost gen.") Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53.v - Ed. Glasey, Anccdolorum collectio p. 136 n. 318. Reg. imp. VIII 3119. 1 MJ. — HU a) Finis lillerarum in registris omissus est, vide litteras sequentes.
416 Regesta Bohemiae et Moraviae. superius et sicut prefate narracionis series distincte et specifice declarat, eadem voluntarie et de sincero mentis beneplacito consentimus. Presencium sub appensione nostrorum omnium sigillorum testimonio litterarum. Dat. Luthomüschel a. d. millesimo trecen- tesimo sexagesimo in die s. Cecilie virg. et mart. gloriose. Orig. perg. cum 3 sigg. in press. perg. Brunae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini apud s. Thomam sign. 36 n. 33, nunc vero in archivo publico. — HU— [LJ. 687) 1360 [nov. 23. Karolus imperator et rex Friderico de Heideck castrum Heideck confert iure seudi a regno Bohemiae possidendum. bekennen etc., wann der edle Fridrich von Haydecke, unser lieber getrewer, von dem edln Ludwigen grafen von Ottingen sein zwe vesten Tolnstein und Welnheum kauffen wolde und an uns begerte, das wir ym darcu mit fumf tusent guldin hulffen, de wir im gut von golde und swer von gewichte zu sulcher seiner notdurft geben und belzolt haben mil beraitem gelde, als er daz an unser hulffe nicht volbringen und beczalen muchte, und wann —— sein frey aigen vesten Haidecke mit allen iren guten, dorffern, nuczen auch er- und allen andern iren gehorungen der vorgenanten vesten, herscheffte, dorffer und gemercke, wie die genant sind oder genant mugen werden mit sundern namen, von uns als von einem kunig zu Beheim und von der kronen des kunigreichs zu Beheim gern und williclichen genomen und enpfangen hat ze einem rechten und edeln ewigen lehen also, daz er, sein erben und nachkomen ze Haydeck dieselben vesten ze Haidecke mit herschefften, dorffern und allen rechten, nuzzen, greniczen und zugehorungen, die davor benennet sind, zu einem rechten und edlen lehen und manschafft von uns als von einem kunig ze Beheim, von unsern erben und nachkamen, kunigen zu Beheim, und von der cronen des kunigreichs zu Beheim von diesem tage furbaz ewiclichen haben, halten und besiczen sullen. Und der vorgenante Fridrich von Heidecke in ganczen trewen uns on geverd gelobt hat für sich, sein erben und nachkomen mit dem ayde, den er daruber uns zu den heiligen gesworn hat, das dieselbe veste von Haydecke uns als einem kunig zu Beheim, unsern erben und nachkumen, kunige ze Beheim, zu allem unsern notdurfften und geboten alle zeit und alle stunde on alle wider- rede und on allz geverde offein sein sol und geoffend werden wider allermenniclichen, in welhen wirden, eren oder wesen der sie, niemant uzgenomen, und wir daruber und unser erben und nachkumen, kunig ze Beheim, von unsrer und der cronen wegen des kunigreichs ze Beheim aller ander rechten, herschefften und gewonheiten an der obgeschriben vesten und allem iren obgenanten zugehorungen geniezzen und alles recht erblehenherren ewicli- chen walden und gebrauchen sullen und mugen, die ander recht lehenherren von geschriben recht oder von gewonheit oder sust in dheine weise zu iren lehen, guten, und vesten haben und haben mugen, die von yn zu lehen ruren, wann der egenante Fridrich von Haydeck in allen sulchen sachen dieselben vesten, gut und herschafte williclichen gegeben hat mit rechter wizzen, ewiclichen dabei sie beleiben, mit solichem underscheide: wer daz sache, daz wir oder unser erben oder nachkomen, kunig ze Beheim, uns oder unser leute uff die obge- nanten vesten zu Heydecke legten und dovon kriegten, daz sol uff unser aigen kost gen.") Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53.v - Ed. Glasey, Anccdolorum collectio p. 136 n. 318. Reg. imp. VIII 3119. 1 MJ. — HU a) Finis lillerarum in registris omissus est, vide litteras sequentes.
Strana 417
Annus 1360 nov. 22. — 23. 417 688) 1360 nov. 23. Norimbergae. Karolus imperator el rex Heideck castrum Friderici de Heideck in suam accipit defen- sionem. — bekennen etc. Wann der edel Fridrich von Haydeck, unser liebe getrewe, uns als einem kunig ze Beheim und unsern erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs mit seinem freyen willen und in gegenwertikeit unser als eins Romischen keisers und dieser nachgeschriben fursten, grafen, freyen herren und edlen den eigetum seiner vest und herschaft Haydek mit all ir zugehorung aufgetragen und aufgegeben hat, und wir ym dieselb zu rechtem edlem lehen und zu unserm und des kunigreichs ze Beheim offne vesten und haus zu all unsernn wille wiedergeluhen haben, als yn unsern keyserlichen und seinen brieven, die dorubir zu beidem teil geben sein, volkomleich ist begriffen,1) dovon so wollen wir von besundern genaden den obgenanten Fridrich von Haydeck, sein erben, die vestene und herschaft Haydeck mit ir zugehorung als ander unser und der cronen ze Beheim eigetum und edil lehen gnediclich schirmen, versprichen und verantworten zu unsern und zu yren rechten. Und bey dieser aufgabe sein gewesen die hogeborn Rudolf, herczog von Sachssen, des heiligen Reichs obrister marschalk, unser lieber oheim, Bolko, herczoge zu der Swidnicz, unser lieber swager, und Radacher, herezog zu Brunswigk, der ersam Dytrich, byschoff ze Minden und probst ze Wissegrad, canceller des kunigreichs ze Beheim, und Albrecht, bischoff ze Swerin, unser lieben andechtigen und fursten, die edlen Burghart, burgraf ze Megdeburg, hofmeister unsers keyserlichen hofs, Everhart, grafe ze Wirtemberg, Ulrich, der elter graf zu Helfenstein, Thymo von Kolticz, unser kamermeister, Johann von Rosemberg, Ulrich vom Nauwenhaus, Borsso von Rysem- burg, Schenke von Lympurk, Swiker von Gundlfingen und ander vil unser und des reichs getrewen. Mit urkund etc. Geben ze Nuremberg anno LX, fer. II proxima ante Katherine, Per d. imperatorem Hinricus de Wesalia. regnorum etc. Cop. coacva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 55. — Ed. Glafey, Anccdotorum col- lectio p. 412 n. 321. — Reg. imp. VIII 3420. — HU — [MJ. 1) Vide lilleras praccedentes. 689) 1360 nov. 23. Norimbergae. Karolus imperator et rex pro 5000 florenorum Friderico de Heideck solvendis se obligat. — bekennen etc., wann der erwirdige Deytrich, bischoff ze Minden, probste ze Wissegrad und obrister canceller unsers kunigreichs ze Beheim, und die edln Burghart, burgraf ze Maygdeburg, unser hovemeister, Borsso von Rysemburg, Thimo von Koldicz, unser kamermeister, und Hlawacz von Hohenbruck, unser lieben getrewen, vor uns als einem kunig ze Beheim gelobt und sich verschriben haben gegen dem edlen Fridrich von Haydek, unserm lieben getrewen, vor 5000 guldein uf unser Frauwen tag Lichmisse schirest kumen, und von danne uber daz neheste iare czu beczalen, als wir sie daz von mercklichen sachen geheizzen haben und in dersselben unser burgen versigelten brieven, die doruber geben sint, volkomenleich ist begriffen, ob ez zu sulchen schulden queme, daz die obgenanten unsren burgen nicht beczalten und vergulten 5000 guldein uff die vorgeschrieben czeit unser Frauwen tak Liechtmisse, daz wir, unser erben und nochkomen, kunige ze Beheim, und die crone desselben kunigreichs sullen und wollen dem obgenanten Fridrich von Hay- deck und seinen erben verhaft und verbunden sein dieselben 5000 guldein und allen redli-
Annus 1360 nov. 22. — 23. 417 688) 1360 nov. 23. Norimbergae. Karolus imperator el rex Heideck castrum Friderici de Heideck in suam accipit defen- sionem. — bekennen etc. Wann der edel Fridrich von Haydeck, unser liebe getrewe, uns als einem kunig ze Beheim und unsern erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs mit seinem freyen willen und in gegenwertikeit unser als eins Romischen keisers und dieser nachgeschriben fursten, grafen, freyen herren und edlen den eigetum seiner vest und herschaft Haydek mit all ir zugehorung aufgetragen und aufgegeben hat, und wir ym dieselb zu rechtem edlem lehen und zu unserm und des kunigreichs ze Beheim offne vesten und haus zu all unsernn wille wiedergeluhen haben, als yn unsern keyserlichen und seinen brieven, die dorubir zu beidem teil geben sein, volkomleich ist begriffen,1) dovon so wollen wir von besundern genaden den obgenanten Fridrich von Haydeck, sein erben, die vestene und herschaft Haydeck mit ir zugehorung als ander unser und der cronen ze Beheim eigetum und edil lehen gnediclich schirmen, versprichen und verantworten zu unsern und zu yren rechten. Und bey dieser aufgabe sein gewesen die hogeborn Rudolf, herczog von Sachssen, des heiligen Reichs obrister marschalk, unser lieber oheim, Bolko, herczoge zu der Swidnicz, unser lieber swager, und Radacher, herezog zu Brunswigk, der ersam Dytrich, byschoff ze Minden und probst ze Wissegrad, canceller des kunigreichs ze Beheim, und Albrecht, bischoff ze Swerin, unser lieben andechtigen und fursten, die edlen Burghart, burgraf ze Megdeburg, hofmeister unsers keyserlichen hofs, Everhart, grafe ze Wirtemberg, Ulrich, der elter graf zu Helfenstein, Thymo von Kolticz, unser kamermeister, Johann von Rosemberg, Ulrich vom Nauwenhaus, Borsso von Rysem- burg, Schenke von Lympurk, Swiker von Gundlfingen und ander vil unser und des reichs getrewen. Mit urkund etc. Geben ze Nuremberg anno LX, fer. II proxima ante Katherine, Per d. imperatorem Hinricus de Wesalia. regnorum etc. Cop. coacva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 55. — Ed. Glafey, Anccdotorum col- lectio p. 412 n. 321. — Reg. imp. VIII 3420. — HU — [MJ. 1) Vide lilleras praccedentes. 689) 1360 nov. 23. Norimbergae. Karolus imperator et rex pro 5000 florenorum Friderico de Heideck solvendis se obligat. — bekennen etc., wann der erwirdige Deytrich, bischoff ze Minden, probste ze Wissegrad und obrister canceller unsers kunigreichs ze Beheim, und die edln Burghart, burgraf ze Maygdeburg, unser hovemeister, Borsso von Rysemburg, Thimo von Koldicz, unser kamermeister, und Hlawacz von Hohenbruck, unser lieben getrewen, vor uns als einem kunig ze Beheim gelobt und sich verschriben haben gegen dem edlen Fridrich von Haydek, unserm lieben getrewen, vor 5000 guldein uf unser Frauwen tag Lichmisse schirest kumen, und von danne uber daz neheste iare czu beczalen, als wir sie daz von mercklichen sachen geheizzen haben und in dersselben unser burgen versigelten brieven, die doruber geben sint, volkomenleich ist begriffen, ob ez zu sulchen schulden queme, daz die obgenanten unsren burgen nicht beczalten und vergulten 5000 guldein uff die vorgeschrieben czeit unser Frauwen tak Liechtmisse, daz wir, unser erben und nochkomen, kunige ze Beheim, und die crone desselben kunigreichs sullen und wollen dem obgenanten Fridrich von Hay- deck und seinen erben verhaft und verbunden sein dieselben 5000 guldein und allen redli-
Strana 418
418 Regesta Bohemiae et Moraviae. chen schaden, den sie dorumb lieden und empfingen, genezlichen und zu rechter bescheiden- heit sunder argelist zu geben und zu beczalen. Mit urkund per omnia ut supra.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 55. Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 141 n. 322. — Reg. imp. VIII 3421. — HU — IMJ. 1) In registris praccedunt litterae eidem Friderico de Heideck ze Nuremberg anno LX, fer. II proxima ante Katherine datae, vide litleras praecedentes. 690) 1360 nov. 23. Norimbergae. Fridericus de Heideck 5000 florenorum receptis se castrum Heideck a Karolo imperatore ut rege Bohemiae iure feudi possidendum accepisse profitetur. —: Wann der allerdurchl. Ich Friderich von Heydeck bekenne und tu kunt offenlich —— und kunig zu Beheim, mein furste und herre, h. Karl, von gots gn. Romischer keiser lieber gnediger herre, zu sulchen merklichen und grozzen notdurften, als ich von dem edlen herren h. Ludweigen grafen von Otingen, meinem lieben oheim, sein czwu vesten Tolnstein und Welnheim recht und redlich kouffen wolde, als ich mit desselben meines herren des keisers helfe getan habe und an sulche seine gnedige hilfe nicht tun noch volbrengen und erlangen mochte, funf tausend kleiner guldein, gut von golde und swere von gewichte, von seinen gnaden mir geben und beczalt hat, domit ich dieselben vesten Tolnstein und Welnheim umb den vorgenanten grafen Ludweig gekoufet habe, dorumb so hab ich —— mein freye eygen veste zu Heydeck mit allen iren guten, dorfern, nuczen, herscheften, czinsen, gemer- —— und allen andern zugehorungen der vorge- ken, grunde, akern gearn und ungearn nanten vesten, herschefte, dorfer und gemerke, wie die genant seint oder genant mugen werden mit sundern namen, von demselben meinem herren keiser Karl als von einem kunige zu Beheim und von der cronen des kunigreichs zu Beheim gern und williclich genumen und empfangen habe zu einem rechten edlen und ewigen lehen also, daz ich, meine erben und nachkomen zu Heideck die vorgenante vesten zu Heideck mit herscheften, dorfern und allen rechten, nuczen, geniezen und zugehorungen, die dovor benennet sein, zu einem rechten und edlen lehen und manschaft von dem egen. unserm herren dem keiser als von einem kunige zu Beheim, von seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und von der cronen dez kunigreichs zu Beheim von diesem tage furbaz ewiclich haben, halden und be- siczen sullen und wollen. Und in guten ganczen trewen gelob ich on geverd fur mich, meine vorgenanten erben und nachkomen mit dem eide, den ich doruber czu den heiligen gesworn hab, daz dieselbe veste Heydeck demselben unserm herren dem keiser als einem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, zu allen iren notdurften und geboten alleczeit und zu allen stunden on alle widerrede und on alles geverde offen sein sol und geoffent werden wider allermenglich, in welchen wirden oder wesen der sey, nye- mande auzgenomen, und daruber der egen. mein herre der keiser als ein kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige zu Beheim, von yren und der cronen wegen dez kunigreichs zu Beheim aller andern rechten, herscheften und gewonheiten an der vorge- nanten vesten und allen iren obgenanten zugehorungen geniezen und als rechte erbelehen- herren ewiclich walden und gebruchen sullen und mugen, die ander erbelehenherren von geschribem recht und gewonheit oder sust in dheine weis zu yren lehenguten und vesten haben und haben mugen, die von yn zu lehen ruren, wann ich sie in alle sulche sache williclich geben habe und ergib mit gutem willen und rechter wizzen ewiclich dobei zu bleiben, mit sulcher underscheid: Wer daz sache, daz mein egen. herre der keiser oder sein erben und nach- komen, kunige zu Beheim, sich oder ire leute uff dieselben vesten legten und dovon kriegen, daz sullen sie uff ire eigen kost tun unschedlich mir, meinen erben und nachkomen also, daz mir und yn die veste nach sulchem kriege an allez hindernuzz wider werden eingeant- wert on geverde und on allen schaden, und sullen ich, mein erben und nachkomen zu sulchem
418 Regesta Bohemiae et Moraviae. chen schaden, den sie dorumb lieden und empfingen, genezlichen und zu rechter bescheiden- heit sunder argelist zu geben und zu beczalen. Mit urkund per omnia ut supra.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 55. Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 141 n. 322. — Reg. imp. VIII 3421. — HU — IMJ. 1) In registris praccedunt litterae eidem Friderico de Heideck ze Nuremberg anno LX, fer. II proxima ante Katherine datae, vide litleras praecedentes. 690) 1360 nov. 23. Norimbergae. Fridericus de Heideck 5000 florenorum receptis se castrum Heideck a Karolo imperatore ut rege Bohemiae iure feudi possidendum accepisse profitetur. —: Wann der allerdurchl. Ich Friderich von Heydeck bekenne und tu kunt offenlich —— und kunig zu Beheim, mein furste und herre, h. Karl, von gots gn. Romischer keiser lieber gnediger herre, zu sulchen merklichen und grozzen notdurften, als ich von dem edlen herren h. Ludweigen grafen von Otingen, meinem lieben oheim, sein czwu vesten Tolnstein und Welnheim recht und redlich kouffen wolde, als ich mit desselben meines herren des keisers helfe getan habe und an sulche seine gnedige hilfe nicht tun noch volbrengen und erlangen mochte, funf tausend kleiner guldein, gut von golde und swere von gewichte, von seinen gnaden mir geben und beczalt hat, domit ich dieselben vesten Tolnstein und Welnheim umb den vorgenanten grafen Ludweig gekoufet habe, dorumb so hab ich —— mein freye eygen veste zu Heydeck mit allen iren guten, dorfern, nuczen, herscheften, czinsen, gemer- —— und allen andern zugehorungen der vorge- ken, grunde, akern gearn und ungearn nanten vesten, herschefte, dorfer und gemerke, wie die genant seint oder genant mugen werden mit sundern namen, von demselben meinem herren keiser Karl als von einem kunige zu Beheim und von der cronen des kunigreichs zu Beheim gern und williclich genumen und empfangen habe zu einem rechten edlen und ewigen lehen also, daz ich, meine erben und nachkomen zu Heideck die vorgenante vesten zu Heideck mit herscheften, dorfern und allen rechten, nuczen, geniezen und zugehorungen, die dovor benennet sein, zu einem rechten und edlen lehen und manschaft von dem egen. unserm herren dem keiser als von einem kunige zu Beheim, von seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und von der cronen dez kunigreichs zu Beheim von diesem tage furbaz ewiclich haben, halden und be- siczen sullen und wollen. Und in guten ganczen trewen gelob ich on geverd fur mich, meine vorgenanten erben und nachkomen mit dem eide, den ich doruber czu den heiligen gesworn hab, daz dieselbe veste Heydeck demselben unserm herren dem keiser als einem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, zu allen iren notdurften und geboten alleczeit und zu allen stunden on alle widerrede und on alles geverde offen sein sol und geoffent werden wider allermenglich, in welchen wirden oder wesen der sey, nye- mande auzgenomen, und daruber der egen. mein herre der keiser als ein kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige zu Beheim, von yren und der cronen wegen dez kunigreichs zu Beheim aller andern rechten, herscheften und gewonheiten an der vorge- nanten vesten und allen iren obgenanten zugehorungen geniezen und als rechte erbelehen- herren ewiclich walden und gebruchen sullen und mugen, die ander erbelehenherren von geschribem recht und gewonheit oder sust in dheine weis zu yren lehenguten und vesten haben und haben mugen, die von yn zu lehen ruren, wann ich sie in alle sulche sache williclich geben habe und ergib mit gutem willen und rechter wizzen ewiclich dobei zu bleiben, mit sulcher underscheid: Wer daz sache, daz mein egen. herre der keiser oder sein erben und nach- komen, kunige zu Beheim, sich oder ire leute uff dieselben vesten legten und dovon kriegen, daz sullen sie uff ire eigen kost tun unschedlich mir, meinen erben und nachkomen also, daz mir und yn die veste nach sulchem kriege an allez hindernuzz wider werden eingeant- wert on geverde und on allen schaden, und sullen ich, mein erben und nachkomen zu sulchem
Strana 419
Annus 1360 nov. 23. 419 criege, als oft dez not wirdet und wir dorumb gemanct werden, getrewlichen helfen und dienen mil unser macht. Furbaz hat mir der vorgen. mein herre der keiser von angebornen guten und durch getrewer dienst willen, die ich ym getan hab und noch tun wil ——sul- che genad getan: wer daz sache, daz ich an eliche erben mannes geslechte meines leibes verschiede, in sulcher geschichte sol die obgen, veste mit herscheft und lehenscheft und an- dern zugehorungen an meine tochter vallen und erben und lazzen, die nach irem tode mannes namen erben ires leibes, an die sol ez furbaz erben und vallen und furbaz nicht an tochter und sol darnach sulche unsers vorgen. herren des keisers genad, die er den tochtern hat getan, absein also, daz dannen furbazmer nicht an tochter, sunder an sune allein sulches erben vallen. Wo die nicht weren, so solde dieselbe veste mit allen obgenanten iren herscheften, lehenscheften und zugehorungen an denselben unsern herren, seine erben oder nachkomen, kunge zu Beheim, und an die crone dez kunigreichs doselbist zu Beheim gleich andern lehen und manscheft vallen. Qwem ez aber ymmer zu sulchen schulden, dez got nicht geb, daz ich, mein erben und nachkomen von Heydeck durch notdurft oder umb anderr sache wolden oder musten dieselben vesten, herscheft, lehenscheft und gute, als sie dovor benen- net sint, verkouffen oder susi empfrenden, so sullen wir vor allen leuten unsern herren den keiser als einen kunig zu Beheim, sein erben und nachkomen, kunige zu Beheim, dieselben veslen anpieten und mugen sie danne sie von uns koufen und losen umb sulch gelte, als gemain bider leute von uns bedenseiten daruber ongeverd erkoren, sprechen, daz redlich und bescheiden sey. Wolden aber sie die vorgenanten veste, lehen und gut von uns nicht koufen und losen, so mugen wir sie von dem tage, als wir sie daz angeboten haben, inwendig eines ganczem manden an der vorgenanten unserr herren der kunig zu Beheim czorn oder ungenad unsern ebengenozen verkeufen und nicht leuten, die yn hohern sazzen und mit namen in furstleichen wirden sind. Und wem wir denne in sulcher weizz die egenanten vesten, lehen, gut und herschaft verkeuffen, dem sullen sie die lehen, als gewonlich ist, und sol yn derselbe hulden und yn domit getrewlich gewarten in alle der mazze, als dovor begriffen und ouch recht und gewonlich ist lehenleuten und mannen gen yrer rechten herschefte sich halden. Aller der egen. sachen und gelubden verschribe und verpinde ich mich, mein erben und nachkomen von Heydeck ewiclich —— und gelob fur mich und sie dowider nymmer ze tun ewiclich in dheine weis und verczeihe mich fur mich und mein egen. erben und nachkomen aller ansprach —— by dem obgeschriben eyde, den ich uber die alle egen. sachen gesworen habe, als dovor begriffen ist. Mit urkund dicz brifs, den ich daruber meinem obgenanten herren dem keiser als einem kunig zu Beheim geben hab mit meinem anhangenden insigel, und han die hochgebornen fursten und edle herren herczogen, bischo- fen, burggrafen und grafen, die hernach geschriben sind, mitsampt meinem herren dem keiser mit fleizz gebeten, daz sie ir insigel an diesem brief mit dem meinen geruchten anzu- hengen zu einem geczeugnisse. Und wir von gots gn. Rudolff, herczog zu Sachsen, d. heil. Reichs obrister marschalk, Bolko, herczog zu Slezien und herre zu der Swidnicz, Dytrich, bischoff zu Mynden, probst zu Wissegrad und kanczler des kunigreichs zu Beheim, Albrecht, bischoff zu Swerin und Burghard, burggrave zu Meidburg, dez allerdurchl. fursten und herren — und kuniges zu Beheim, hovemeister, grafe Ebirhart von h. Karl, Romischen keisers Wirtemberg, grafe Ulrich der elter von Helfenstein, Ludweig der elter und Ludweig der iunger, grafen von Otingen, durch bete willen unsers obgenanten herren des keisers und — hengen an diesen brieff. ouch h. Friderichs von Heydeck haben — — unser insigel — Der geben ist zu Nuremberg nach Crists geburt dreuczenhundert iar darnach in dem sechezgisten iar am mantag vor der heil. merterin und iungfrawen s. Katherinen tag. Orig. cum 10 sigg. in press. perg., quorum 5) oblongum, cetera roti., 2) — 6) et 8) de cera rubra communi impressa, 1), 7). 9), 10) de cera viridi communi impressa, Pragae in archivo coronac regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV: Quod castrum Heideck sit feudum ligium, nobile et agium et aperi- bile regni Boemie. Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. I p. 1239 n. 225. — Cf. ct. Grotefend, Die Erwerbungs- politik K. Karls IV p. 52. — [ MJ.
Annus 1360 nov. 23. 419 criege, als oft dez not wirdet und wir dorumb gemanct werden, getrewlichen helfen und dienen mil unser macht. Furbaz hat mir der vorgen. mein herre der keiser von angebornen guten und durch getrewer dienst willen, die ich ym getan hab und noch tun wil ——sul- che genad getan: wer daz sache, daz ich an eliche erben mannes geslechte meines leibes verschiede, in sulcher geschichte sol die obgen, veste mit herscheft und lehenscheft und an- dern zugehorungen an meine tochter vallen und erben und lazzen, die nach irem tode mannes namen erben ires leibes, an die sol ez furbaz erben und vallen und furbaz nicht an tochter und sol darnach sulche unsers vorgen. herren des keisers genad, die er den tochtern hat getan, absein also, daz dannen furbazmer nicht an tochter, sunder an sune allein sulches erben vallen. Wo die nicht weren, so solde dieselbe veste mit allen obgenanten iren herscheften, lehenscheften und zugehorungen an denselben unsern herren, seine erben oder nachkomen, kunge zu Beheim, und an die crone dez kunigreichs doselbist zu Beheim gleich andern lehen und manscheft vallen. Qwem ez aber ymmer zu sulchen schulden, dez got nicht geb, daz ich, mein erben und nachkomen von Heydeck durch notdurft oder umb anderr sache wolden oder musten dieselben vesten, herscheft, lehenscheft und gute, als sie dovor benen- net sint, verkouffen oder susi empfrenden, so sullen wir vor allen leuten unsern herren den keiser als einen kunig zu Beheim, sein erben und nachkomen, kunige zu Beheim, dieselben veslen anpieten und mugen sie danne sie von uns koufen und losen umb sulch gelte, als gemain bider leute von uns bedenseiten daruber ongeverd erkoren, sprechen, daz redlich und bescheiden sey. Wolden aber sie die vorgenanten veste, lehen und gut von uns nicht koufen und losen, so mugen wir sie von dem tage, als wir sie daz angeboten haben, inwendig eines ganczem manden an der vorgenanten unserr herren der kunig zu Beheim czorn oder ungenad unsern ebengenozen verkeufen und nicht leuten, die yn hohern sazzen und mit namen in furstleichen wirden sind. Und wem wir denne in sulcher weizz die egenanten vesten, lehen, gut und herschaft verkeuffen, dem sullen sie die lehen, als gewonlich ist, und sol yn derselbe hulden und yn domit getrewlich gewarten in alle der mazze, als dovor begriffen und ouch recht und gewonlich ist lehenleuten und mannen gen yrer rechten herschefte sich halden. Aller der egen. sachen und gelubden verschribe und verpinde ich mich, mein erben und nachkomen von Heydeck ewiclich —— und gelob fur mich und sie dowider nymmer ze tun ewiclich in dheine weis und verczeihe mich fur mich und mein egen. erben und nachkomen aller ansprach —— by dem obgeschriben eyde, den ich uber die alle egen. sachen gesworen habe, als dovor begriffen ist. Mit urkund dicz brifs, den ich daruber meinem obgenanten herren dem keiser als einem kunig zu Beheim geben hab mit meinem anhangenden insigel, und han die hochgebornen fursten und edle herren herczogen, bischo- fen, burggrafen und grafen, die hernach geschriben sind, mitsampt meinem herren dem keiser mit fleizz gebeten, daz sie ir insigel an diesem brief mit dem meinen geruchten anzu- hengen zu einem geczeugnisse. Und wir von gots gn. Rudolff, herczog zu Sachsen, d. heil. Reichs obrister marschalk, Bolko, herczog zu Slezien und herre zu der Swidnicz, Dytrich, bischoff zu Mynden, probst zu Wissegrad und kanczler des kunigreichs zu Beheim, Albrecht, bischoff zu Swerin und Burghard, burggrave zu Meidburg, dez allerdurchl. fursten und herren — und kuniges zu Beheim, hovemeister, grafe Ebirhart von h. Karl, Romischen keisers Wirtemberg, grafe Ulrich der elter von Helfenstein, Ludweig der elter und Ludweig der iunger, grafen von Otingen, durch bete willen unsers obgenanten herren des keisers und — hengen an diesen brieff. ouch h. Friderichs von Heydeck haben — — unser insigel — Der geben ist zu Nuremberg nach Crists geburt dreuczenhundert iar darnach in dem sechezgisten iar am mantag vor der heil. merterin und iungfrawen s. Katherinen tag. Orig. cum 10 sigg. in press. perg., quorum 5) oblongum, cetera roti., 2) — 6) et 8) de cera rubra communi impressa, 1), 7). 9), 10) de cera viridi communi impressa, Pragae in archivo coronac regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV: Quod castrum Heideck sit feudum ligium, nobile et agium et aperi- bile regni Boemie. Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. I p. 1239 n. 225. — Cf. ct. Grotefend, Die Erwerbungs- politik K. Karls IV p. 52. — [ MJ.
Strana 420
420 Regesta Bohemiae et Moraviae. 691) 1360 nov. 23. Norimbergae. Fridericus de Heideck se proprietatem castri Heideck Karolo imperatori ut regi Bohemiae resignavisse et idem castrum iure feudi accepisse profitetur. ——, daz ich vur mich, Ich Fryderich von Haydeck bekennen und tun kunt offenlich — alle meyn erben und nachkomen mit fryen wille und umb redeliche sache dem allerdurchl. fursten und meinem gnedigen herren, h. Karl, Romischem keiser —— und kunig zu Be- heim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der crone desselben kunigrichs und yn gegenwertekeit desselben meins herren als eyns Romischen keisers und ander dieser nachgeschreben fursten, grafen, fryen herren, rittern und knechten aufgetragen und auf- gegeben habe mit rechter und gewonlicher czerlichkeit den eigetum myner vestene und her- schaft von Haydeck und alle ir zugehorunge, und daz derselbe meyn herre als eyn kunig zu Beheim vor sich, sein erben und nachkomen, kunige zu Beheim, und von wege der crone desselben kunigrichs mir und mynen erben die vorgenante vestene und herschaft zu Haydeck mit all ir zugehorunge zu rechter edilen lehenschaft und zu aufgebegem haus und vestene zu all irem willen und notdorft geluhen hat zu edil lehene, und daz ich und meyn erben yn dorumb und mit derselben warten sal und gehorsam sein, als meins hern des keisers und myne brieve, die dorubir zu beidem teil geben sein, volkomlich halden und begrifen. Und seint hiebei gewesen die hochgeborn fursten und herren, h. Rudolf, herezoge zu Sassen, d. heil. Reichs obrist marschalk, h. Bolko, herczog zu der Swidnicz, und h. Redacher, herczog zu Brunswig; die erw. in god vater und herren, h. Dyderich, byschoff zu Mynden, und h. Albrecht, byschoff zu Swerin, die edilen hern, h. Burghart, burgraf zu Meygdeburg, hof- meister des keiserlichen hofs, h. Eberhart graff zu Wirtemberg, h. Ulrich der elter graff zu Helfenstein, h. Theme von Koldicz, h. Johan von Rosemberg, h. Ulrich vom Nuwenhaus, h. Borsse von Rysemburg, .. der Schenke von Lymburg, h. Swiker von Gunderfingen — Der geben ist zu Nuremberg — — druczenhundert iar dernach in dem sechezigsten iar an S. Clementen tag. Orig. cum sig. rot. de cera viridi communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Quod castrum Heidecke sit feudum ligium et aperibile regni Boemie. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1239 n. 224. — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 481 n. 478. — [MJ. 692) 1360 nov. 23. Pragae. Johannes de Zviřetice, commendator et conventus domus s. Mariae in pede pontis Pra- gensis, ord. s. Johannis Hierosolimitani profitentur Ulricum sacristanum et Jesconem con- fratrem ipsius ordinis unam sexagenam gr. den. Prag. census annui comparavisse, modum dispositionis cum censu statuunt conventumque ad anniversarium peragendum obligant. Nos fr. Jesco de Zwierzieticz commendator, fr. Nicolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis Prage, ord. s. Johannis hospitalis Iherosolimitani, n. f. u. — —, quod discrr. vv. et honesti, videlicet fr. Ulricus, sacristanus nostri ordinis, necnon Jesco sartor, confrater noster, uniti mente et corpore, intendentes animabus suis et parentum suorum memoriam facere salutarem, unam sex. in censu super domo Jesconis sartoris predicti, sita inter domos mag. Jesconis dicti Drahussconis et mag. Petri Nos dicti pro decem sex. gr. Prag. fratribus conventus iamdicti pro pietancia comparaverunt et emerunt. Nos vero ipsorum benivolenciam attendentes in hac parte sibi fr. Ulrico prefato licenciam de speciali gracia predictam sex. annui") census ad vite sue solius tempora le- nendum et habendum concedimus seu donamus, tali nichilominus condicione interiecta, quod fr. Ulricus sepefatus de predicta sex. fratribus prenotatis viginti novem gr. ad pietan- ciam et campanatoribus unum gr. de pulsu ob remedium anime sue, ut supra, in festo
420 Regesta Bohemiae et Moraviae. 691) 1360 nov. 23. Norimbergae. Fridericus de Heideck se proprietatem castri Heideck Karolo imperatori ut regi Bohemiae resignavisse et idem castrum iure feudi accepisse profitetur. ——, daz ich vur mich, Ich Fryderich von Haydeck bekennen und tun kunt offenlich — alle meyn erben und nachkomen mit fryen wille und umb redeliche sache dem allerdurchl. fursten und meinem gnedigen herren, h. Karl, Romischem keiser —— und kunig zu Be- heim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der crone desselben kunigrichs und yn gegenwertekeit desselben meins herren als eyns Romischen keisers und ander dieser nachgeschreben fursten, grafen, fryen herren, rittern und knechten aufgetragen und auf- gegeben habe mit rechter und gewonlicher czerlichkeit den eigetum myner vestene und her- schaft von Haydeck und alle ir zugehorunge, und daz derselbe meyn herre als eyn kunig zu Beheim vor sich, sein erben und nachkomen, kunige zu Beheim, und von wege der crone desselben kunigrichs mir und mynen erben die vorgenante vestene und herschaft zu Haydeck mit all ir zugehorunge zu rechter edilen lehenschaft und zu aufgebegem haus und vestene zu all irem willen und notdorft geluhen hat zu edil lehene, und daz ich und meyn erben yn dorumb und mit derselben warten sal und gehorsam sein, als meins hern des keisers und myne brieve, die dorubir zu beidem teil geben sein, volkomlich halden und begrifen. Und seint hiebei gewesen die hochgeborn fursten und herren, h. Rudolf, herezoge zu Sassen, d. heil. Reichs obrist marschalk, h. Bolko, herczog zu der Swidnicz, und h. Redacher, herczog zu Brunswig; die erw. in god vater und herren, h. Dyderich, byschoff zu Mynden, und h. Albrecht, byschoff zu Swerin, die edilen hern, h. Burghart, burgraf zu Meygdeburg, hof- meister des keiserlichen hofs, h. Eberhart graff zu Wirtemberg, h. Ulrich der elter graff zu Helfenstein, h. Theme von Koldicz, h. Johan von Rosemberg, h. Ulrich vom Nuwenhaus, h. Borsse von Rysemburg, .. der Schenke von Lymburg, h. Swiker von Gunderfingen — Der geben ist zu Nuremberg — — druczenhundert iar dernach in dem sechezigsten iar an S. Clementen tag. Orig. cum sig. rot. de cera viridi communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Quod castrum Heidecke sit feudum ligium et aperibile regni Boemie. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1239 n. 224. — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 481 n. 478. — [MJ. 692) 1360 nov. 23. Pragae. Johannes de Zviřetice, commendator et conventus domus s. Mariae in pede pontis Pra- gensis, ord. s. Johannis Hierosolimitani profitentur Ulricum sacristanum et Jesconem con- fratrem ipsius ordinis unam sexagenam gr. den. Prag. census annui comparavisse, modum dispositionis cum censu statuunt conventumque ad anniversarium peragendum obligant. Nos fr. Jesco de Zwierzieticz commendator, fr. Nicolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis Prage, ord. s. Johannis hospitalis Iherosolimitani, n. f. u. — —, quod discrr. vv. et honesti, videlicet fr. Ulricus, sacristanus nostri ordinis, necnon Jesco sartor, confrater noster, uniti mente et corpore, intendentes animabus suis et parentum suorum memoriam facere salutarem, unam sex. in censu super domo Jesconis sartoris predicti, sita inter domos mag. Jesconis dicti Drahussconis et mag. Petri Nos dicti pro decem sex. gr. Prag. fratribus conventus iamdicti pro pietancia comparaverunt et emerunt. Nos vero ipsorum benivolenciam attendentes in hac parte sibi fr. Ulrico prefato licenciam de speciali gracia predictam sex. annui") census ad vite sue solius tempora le- nendum et habendum concedimus seu donamus, tali nichilominus condicione interiecta, quod fr. Ulricus sepefatus de predicta sex. fratribus prenotatis viginti novem gr. ad pietan- ciam et campanatoribus unum gr. de pulsu ob remedium anime sue, ut supra, in festo
Strana 421
Annus 1360 nov. 23. — 24. 421 s. Katherine sicut modo inchoabit annis singulis dare tenebitur et debebit, residuos vero viginti novem gr. cum uno gr. campanatoribus porrecto perpetue id[em] frater in festo Phi- lippi et Jacobi apostt. ob salutem anime Jesconis sartoris, confratris nostri sepedicti, con- ventui prefato donabit atque dabit zelo omni malo postergato. Postquam autem deo volente eundem fr. Ulricum migrare contingerit de hoc mundo, extunc media sex. prefata in festo s. Katherine nullum habebit vigorem, sed in die anniversarii sui predicta media sex. fratribus pro pietancia per magistrum pietancie, qui pro tempore illo fuerit, impendetur certissime et dabitur; similiter cum confrater noster Jessco prefatus vitam presentem claudet fine tunc supremo, pietancia sua prefata in festo Philippi et Jacobi omnino delebitur, sed eandem magister pietancie —— in die obitus et anniversarii sui integraliter dabit occasione qua- libel proculmota. Ob quam pietatem nobis per eos ostensam anniversaria ipsorum prenotata, dum occurrerit post obitum una cum successoribus nostris annis imperpetuum cum vigiliis, missis, campanarum compulsacionibus et aliis bonis operibus secundum laudabilem nostri monasterii consuetudinem peragemus. Et quemadmodum antecessores confratris nostri Jesconis sepe allegati de domo predicta annis singulis sex libras cere in vigilia Purificacionis Marie nobis ad sacristiam dare consueverunt, sic easdem confrater noster Jesco cum successoribus suis sacristie nostre in termino predicto dabit complete et donabit. In cuius rei lestimonium —— sigilla nostra, videlicet commendatoris et conventus supradictorum presentibus duximus apponenda. Dat. Prage in domo nostra prefata a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die s. Clementis mart. et pontificis glor. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. 1) Johannis de Zviřetice, fracto et 2) conventus Cruciferorum in pede pontis Pragensis (vide supra n. 407), olim in archivo Melitensium Pragae, nunc vero in Orlík Vl. depositum: archivi Melitenses Rep. 38 sign. F XLV n. 37 servatur. — In dorso manu saec. XIV: Litera fr. Wlrici super domum Jeskonis. — HU — [LJ. a) orig.: anni. 693) 1360 nov. 24. Norimbergae. Karolus imperator et rex metas fundorum monasterii s. Dorotheae, ord. s. Augus- tini Vratislaviae, consilio dictae civitatis delimitatas, confirmat. Ex archivo monasterii s. Dorotheae Vratislaviensi sign. Liber magn. I fol. 100, extr. Klose, Von Breslau 2a p. 218. — Reg. imp. VIII 3428. — [L]. 694) 1360 nov. 24. Hynek de Police, plebanus in Stonařov, bona sua Hradiště, Sedlec et Luka nad Jihlavou Hinconi Tluxa el Jesconi de Batelov et Pačov pro 300 sexagenis gr. den. Prag. vendit. — —, daz ich mit Ich Hirsk von Pulicz, pfarrer von Staneren, peken offenberleich gutem ral und mit gutem willen meyner frevent vorkauft han das gut Hradiztye, Sedlycze, Lucu mit holez, mit teichen, mit allem nucz als h. Philip, unser pruder so im got genad, gehabt hat und mit allen rechten vorkauft dem erbergen man Hinken Tluxa und seynen erben, und h. Jesseken von Patlawen eygenleich von Paczaw um drey hundert mark gr. Prag. phen. und das vorgenant gut gelub ich Hirsk der vorgenant und Neblas von Upol- nischicz und Jessek Schossel und Alsch von Plenkwicz ausrichten vor aller mennicleich noch landes syten und geluben auch mit unseren treuen mit gesampter hant czu dem ersten lantgesprech, das do heist snem, in der stat czu Brun dem vorgenanten Hinken und seynen erben und h. Jesseken von Paczaw daz vorgenant gut eynlegen in dy lanttavel und gewis machen, und wen wir tuen als nu gesprochen ist, so schol unser prif ledig seyn, und ob wir des nicht teten, des got nicht enwel, und den vorgenanten daz selbe nicht in dy tavel
Annus 1360 nov. 23. — 24. 421 s. Katherine sicut modo inchoabit annis singulis dare tenebitur et debebit, residuos vero viginti novem gr. cum uno gr. campanatoribus porrecto perpetue id[em] frater in festo Phi- lippi et Jacobi apostt. ob salutem anime Jesconis sartoris, confratris nostri sepedicti, con- ventui prefato donabit atque dabit zelo omni malo postergato. Postquam autem deo volente eundem fr. Ulricum migrare contingerit de hoc mundo, extunc media sex. prefata in festo s. Katherine nullum habebit vigorem, sed in die anniversarii sui predicta media sex. fratribus pro pietancia per magistrum pietancie, qui pro tempore illo fuerit, impendetur certissime et dabitur; similiter cum confrater noster Jessco prefatus vitam presentem claudet fine tunc supremo, pietancia sua prefata in festo Philippi et Jacobi omnino delebitur, sed eandem magister pietancie —— in die obitus et anniversarii sui integraliter dabit occasione qua- libel proculmota. Ob quam pietatem nobis per eos ostensam anniversaria ipsorum prenotata, dum occurrerit post obitum una cum successoribus nostris annis imperpetuum cum vigiliis, missis, campanarum compulsacionibus et aliis bonis operibus secundum laudabilem nostri monasterii consuetudinem peragemus. Et quemadmodum antecessores confratris nostri Jesconis sepe allegati de domo predicta annis singulis sex libras cere in vigilia Purificacionis Marie nobis ad sacristiam dare consueverunt, sic easdem confrater noster Jesco cum successoribus suis sacristie nostre in termino predicto dabit complete et donabit. In cuius rei lestimonium —— sigilla nostra, videlicet commendatoris et conventus supradictorum presentibus duximus apponenda. Dat. Prage in domo nostra prefata a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die s. Clementis mart. et pontificis glor. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. 1) Johannis de Zviřetice, fracto et 2) conventus Cruciferorum in pede pontis Pragensis (vide supra n. 407), olim in archivo Melitensium Pragae, nunc vero in Orlík Vl. depositum: archivi Melitenses Rep. 38 sign. F XLV n. 37 servatur. — In dorso manu saec. XIV: Litera fr. Wlrici super domum Jeskonis. — HU — [LJ. a) orig.: anni. 693) 1360 nov. 24. Norimbergae. Karolus imperator et rex metas fundorum monasterii s. Dorotheae, ord. s. Augus- tini Vratislaviae, consilio dictae civitatis delimitatas, confirmat. Ex archivo monasterii s. Dorotheae Vratislaviensi sign. Liber magn. I fol. 100, extr. Klose, Von Breslau 2a p. 218. — Reg. imp. VIII 3428. — [L]. 694) 1360 nov. 24. Hynek de Police, plebanus in Stonařov, bona sua Hradiště, Sedlec et Luka nad Jihlavou Hinconi Tluxa el Jesconi de Batelov et Pačov pro 300 sexagenis gr. den. Prag. vendit. — —, daz ich mit Ich Hirsk von Pulicz, pfarrer von Staneren, peken offenberleich gutem ral und mit gutem willen meyner frevent vorkauft han das gut Hradiztye, Sedlycze, Lucu mit holez, mit teichen, mit allem nucz als h. Philip, unser pruder so im got genad, gehabt hat und mit allen rechten vorkauft dem erbergen man Hinken Tluxa und seynen erben, und h. Jesseken von Patlawen eygenleich von Paczaw um drey hundert mark gr. Prag. phen. und das vorgenant gut gelub ich Hirsk der vorgenant und Neblas von Upol- nischicz und Jessek Schossel und Alsch von Plenkwicz ausrichten vor aller mennicleich noch landes syten und geluben auch mit unseren treuen mit gesampter hant czu dem ersten lantgesprech, das do heist snem, in der stat czu Brun dem vorgenanten Hinken und seynen erben und h. Jesseken von Paczaw daz vorgenant gut eynlegen in dy lanttavel und gewis machen, und wen wir tuen als nu gesprochen ist, so schol unser prif ledig seyn, und ob wir des nicht teten, des got nicht enwel, und den vorgenanten daz selbe nicht in dy tavel
Strana 422
422 Regesta Bohemiae et Moraviae. legten, welch czwen unter uns gemant werden von dem Hinken ader seynen erben ader herren dem vorgenanten, dy schullen eynreyten in dy stat czu Jempnicz mit czwayen knech- ten und vir pferden und do leisten eyn inlegen noch gewonheit und doraus nicht reiten auf keyn recht den demselben Hinken und seynen erben und h. Jesken sey den alles das geschehen, das der prif leret und saget. Und czu eynem urkund geb wir in unseren prif mit anhangenden insigelen. Und der prif ist gegeben noch gotes gepurt tausent iar drey hundert iar und in dem sechezigsten an s. Kathreyn abent. Orig. perg. cum 1 sigg. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, Brunac in archivo publico sign. — Sigilla: 1) oblongum, figura mulieris (?), manu dextra vexillum lenens, archivum statuum n. 45. manu sinistra gladium (?), in parte inferiore parmula cum signo paulum claro; SIGJIII CONIS. D. STONAR. 2) rot., tres spicae directe positae cum tribus radicibus, litterae circumferentiales paulum clarae. — Ed. Brandl, 3) rot., galea, in clenodio duo rami cum foliis; † S. ALSONIS . DE. MARTINICZ. — Sigilla descripsit Šebánek — HU — [LJ. Cod. dipl. Mor. IX p. 146 n. 201. 695) 1360 nov. 25. Norimbergae. Karolus imperator et rex monasterium Waldsassense regibus Bohemiae ad solutionem propinae vel muneris nullatenus obligari declarat. n. f. t. p. u., quod religg. Nicolaus abbas et conventus monasterii Waltsassensis, ord. Cist., devv. nostri dill., ad magestatis nostre perduxere noticiam, qualiter ipsi occasione propine seu muneris, quod in equis vel pecuniis de promocione novorum abbatum et prela- torum religiosorum regni nostri Boemie nobis et predecessoribus nostris, regibus Boemie, vel hiis, quibus hec donatur, ministrari consuevit, sunt aliquociens molestati, dum illlud apud nos per oblivionem fuit obtentum et ab eis cum suo et monasterii sui dispendio graviter postulatum, qua re pecierunt humiliter super hec per celsitudinem nostram de oportuno sibi remedio provideri. Nos igitur iustis eorum desideriis pio occurrentes affectu t. p. ex certa sciencia declaramus, dictum monasterium Waltsassense et eius abbates, tam eum, qui nunc est, quam qui pro tempore fuerint, ad solucionem propine vel muneris antedicti, quocumque eciam nomine appelletur, in promocione novorum abbatum nullatenus obligari, presertim quia dictum monasterium non in regno nostro Boemie, set infra Sacri limites imperii foré dinoscitur situatum, volentes et edicto presenti firmiter statuentes, quod propina vel munus huiusmodi pretextu promocionis novi abbatis non debeal a nobis vel heredibus et successoribus nostris per aliquem impetrari ——. Dat. Nurenberg a. d. 1360, ind. terciadecima, VII kal. dec., regn. nostr. a. XV, imperii vero sexto. Per d. Minden- R. Johannes Saxo. sem Nicolaus de Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. Fasc. 48 N. 578. Ed. Lünig, Teut. Reichsarchiv XIII 265. — Extr. Freyberg, Regesla Boica IA p. 26.— Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 230. Reg. imp. VIII 3429.— [ M]. 696) 1360 nov. 26. Stupek de Boněnov recognoscit se mediam villam Boněnov monasterio Teplensi vendidisse. Ego Stupco de Bonyenow recongnosco et n. f. lectoribus, inspectoribus et auditoribus presencium universis, quod quia sano consilio et matura deliberacione consanguineorum ac amicorum favorabilium bene prehabitis iusto vendicionis tytulo a me et a liberis meis imperpetuum alienavi et vendidi hon. et relig. rev. in Cristo patri d. abbati Theplensi et suo conventui mediam villam Bonyenow cum omnibus iuribus, dominio, pertinenciis ac libertatibus ad ipsam, prout in omnibus suis limitibus, gadibus et circumferenciis est limitata et locata, spectantibus et spectare valentibus, videlicet cum municione et area
422 Regesta Bohemiae et Moraviae. legten, welch czwen unter uns gemant werden von dem Hinken ader seynen erben ader herren dem vorgenanten, dy schullen eynreyten in dy stat czu Jempnicz mit czwayen knech- ten und vir pferden und do leisten eyn inlegen noch gewonheit und doraus nicht reiten auf keyn recht den demselben Hinken und seynen erben und h. Jesken sey den alles das geschehen, das der prif leret und saget. Und czu eynem urkund geb wir in unseren prif mit anhangenden insigelen. Und der prif ist gegeben noch gotes gepurt tausent iar drey hundert iar und in dem sechezigsten an s. Kathreyn abent. Orig. perg. cum 1 sigg. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, Brunac in archivo publico sign. — Sigilla: 1) oblongum, figura mulieris (?), manu dextra vexillum lenens, archivum statuum n. 45. manu sinistra gladium (?), in parte inferiore parmula cum signo paulum claro; SIGJIII CONIS. D. STONAR. 2) rot., tres spicae directe positae cum tribus radicibus, litterae circumferentiales paulum clarae. — Ed. Brandl, 3) rot., galea, in clenodio duo rami cum foliis; † S. ALSONIS . DE. MARTINICZ. — Sigilla descripsit Šebánek — HU — [LJ. Cod. dipl. Mor. IX p. 146 n. 201. 695) 1360 nov. 25. Norimbergae. Karolus imperator et rex monasterium Waldsassense regibus Bohemiae ad solutionem propinae vel muneris nullatenus obligari declarat. n. f. t. p. u., quod religg. Nicolaus abbas et conventus monasterii Waltsassensis, ord. Cist., devv. nostri dill., ad magestatis nostre perduxere noticiam, qualiter ipsi occasione propine seu muneris, quod in equis vel pecuniis de promocione novorum abbatum et prela- torum religiosorum regni nostri Boemie nobis et predecessoribus nostris, regibus Boemie, vel hiis, quibus hec donatur, ministrari consuevit, sunt aliquociens molestati, dum illlud apud nos per oblivionem fuit obtentum et ab eis cum suo et monasterii sui dispendio graviter postulatum, qua re pecierunt humiliter super hec per celsitudinem nostram de oportuno sibi remedio provideri. Nos igitur iustis eorum desideriis pio occurrentes affectu t. p. ex certa sciencia declaramus, dictum monasterium Waltsassense et eius abbates, tam eum, qui nunc est, quam qui pro tempore fuerint, ad solucionem propine vel muneris antedicti, quocumque eciam nomine appelletur, in promocione novorum abbatum nullatenus obligari, presertim quia dictum monasterium non in regno nostro Boemie, set infra Sacri limites imperii foré dinoscitur situatum, volentes et edicto presenti firmiter statuentes, quod propina vel munus huiusmodi pretextu promocionis novi abbatis non debeal a nobis vel heredibus et successoribus nostris per aliquem impetrari ——. Dat. Nurenberg a. d. 1360, ind. terciadecima, VII kal. dec., regn. nostr. a. XV, imperii vero sexto. Per d. Minden- R. Johannes Saxo. sem Nicolaus de Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. Fasc. 48 N. 578. Ed. Lünig, Teut. Reichsarchiv XIII 265. — Extr. Freyberg, Regesla Boica IA p. 26.— Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 230. Reg. imp. VIII 3429.— [ M]. 696) 1360 nov. 26. Stupek de Boněnov recognoscit se mediam villam Boněnov monasterio Teplensi vendidisse. Ego Stupco de Bonyenow recongnosco et n. f. lectoribus, inspectoribus et auditoribus presencium universis, quod quia sano consilio et matura deliberacione consanguineorum ac amicorum favorabilium bene prehabitis iusto vendicionis tytulo a me et a liberis meis imperpetuum alienavi et vendidi hon. et relig. rev. in Cristo patri d. abbati Theplensi et suo conventui mediam villam Bonyenow cum omnibus iuribus, dominio, pertinenciis ac libertatibus ad ipsam, prout in omnibus suis limitibus, gadibus et circumferenciis est limitata et locata, spectantibus et spectare valentibus, videlicet cum municione et area
Strana 423
Annus 1360 nov. 21. — 26. 423 — et generaliter cum singulis emolu- municionis, cum censibus, imposicionibus, bernis mentis, utilitatibus et usufructibus, in terra et super terram, tam presentibus quam futuris, quibuscumque vocentur nominibus, pro quadam certa summa pecuniarum, quas me inte- graliter promptas, paratas et numeratas percepisse fateor a iamdictis.. abbate et con- ventu Theplensi per ipsos tenendam, habendam, regendam et perpetue iure hereditario possidendam. Insuper ego Stupco supradictus recognoscendo fateor me antedictis abbali el conventui de predicta media villa Bonvenow libere ac totaliter condenscendisse, ipsamque cum suis pauperibus et incolis resignasse ac tradidisse in potestatem et in manus eorum, et cosdem pauperes ad faciendum omagium, quod sepedictis abbati et conventui, suis here- ditariis dominis, legittimis possessoribus el patronis, fecerunt, voluntarie adduxisse, pro- miltens bona consciencia, sub obtentu fidei et honoris mei, absque omni malicia fraudis el doli, sepedictos abbatem el conventum Theplensem in predictis bonis in Bonyenow, prout ea rite compararunt, conservare quietos, indempnes et illesos, ipsosque numquam impetere nec impedire nec occupare nec per me nec per heredes meos seu successores in sepedictis bonis eis imperpetuum hereditarie appropriatis eos aliqualiter attemptare. In quorum omnium evidens testimonium et robur perpetuo valiturum ego sepedictus Stupco de Bo- uvenow sigillum meum cum sigillis nobb. Habardi de Prostybor, Potonis de Plana, Bus- conis de Besdruzicz, Jesconis de Vrumenstein, Benede de Sweyssin et Ratmyri de Lescouia, qui ad pelicionem meam sigilla sua pro evidenti testimonio presentibus appenderunt, presentibus est appensum. Et nos Habardus, Poto, Busco, Jesco, Beneda et Ratmyrus iamdicti lestes omnium contentorum in litteris presentibus, per strennuum militem Stupco- nem de Bonyenow rogati et petiti, cum sigillo ipsius sigilla nostra de nostra certa sciencia presentibus in testimonium dedimus appendenda. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in crastino b. Katherine virg. et mart. glor. Orig. perg. cum i sigg. in press. perg., quorum 1) et 7) servala sunt, in archivo olim monasterii Teplen- sis n. 79. nune in archivo publico in Loket. Sigilla: 1) rot. de cera comm., in clipeo balleus sinister, duobus coloribus in qualtuor campos divisus, in clenodio gallus; S. BVSCONIS D. BEZDRVSICZ. 7) in clipeo — HU — [ M . cygnus; S. BATMIRI. D. LESTCON. 697) 1360 nov. 26. Slupek de Boněnov pro villa Boněnov, monasterio Teplensi et Benedae de Wolfstein vendita, disbrigatores constituil. Ego Stupco de Bonyenow recongnosco et n. f. L. p. u., quod quia sano consilio et matura deliberacione consanguineorum ac amicorum meorum bene prehabitis iusto vendicionis tylulo a me el a liberis meis imperpeluum alienavi et vendidi hon. et relig. rev. in Cristo patri domino .. abbati Theplensi, suo conventui et nobili Benede de Wolfstein villam meam Bonyenow cum omnibus iuribus, dominio et pertinenciis suis pro certa pecuniarum summa, quam me percepisse fateor totam, promptam et paratam a iamdictis abbate, conventu et Beneda, per ipsos habendam, tenendam, regendam, possidendam ac pro omni ipsorum beneplacito sicut de aliis bonis eorum libere disponendam, igitur ad maiorem huiusmodi mee vendicionis certitudinem ac quietam pacificamque possessionem antedictis abbati, con- ventui et Benede in iamdicta villa Bonyenow roborandam et firmandam, ego predictus Stupco statuo et pono circa et pro me strennuos amicos meos et nobiles Jeskonem de Frumslein, Potham de Plana, Benedam de Sweyssin et Rathmyrum natum quondam Neostupii de Lestcouia disbrigatores et exbrigatores, qui vulgariter et in bohemico vocantur sprabeze, ad disbrigandam et exbrigandam predictam villam Bonyenow ab omni occupa- cione et impeticione quacumque. Et nos iamdicti Stupco de Bonyenow, Jesko de Frum- stein, Potha de Plana, Beneda de Sweyssin et Rathmyrus de Lestcouia supranominati ex-
Annus 1360 nov. 21. — 26. 423 — et generaliter cum singulis emolu- municionis, cum censibus, imposicionibus, bernis mentis, utilitatibus et usufructibus, in terra et super terram, tam presentibus quam futuris, quibuscumque vocentur nominibus, pro quadam certa summa pecuniarum, quas me inte- graliter promptas, paratas et numeratas percepisse fateor a iamdictis.. abbate et con- ventu Theplensi per ipsos tenendam, habendam, regendam et perpetue iure hereditario possidendam. Insuper ego Stupco supradictus recognoscendo fateor me antedictis abbali el conventui de predicta media villa Bonvenow libere ac totaliter condenscendisse, ipsamque cum suis pauperibus et incolis resignasse ac tradidisse in potestatem et in manus eorum, et cosdem pauperes ad faciendum omagium, quod sepedictis abbati et conventui, suis here- ditariis dominis, legittimis possessoribus el patronis, fecerunt, voluntarie adduxisse, pro- miltens bona consciencia, sub obtentu fidei et honoris mei, absque omni malicia fraudis el doli, sepedictos abbatem el conventum Theplensem in predictis bonis in Bonyenow, prout ea rite compararunt, conservare quietos, indempnes et illesos, ipsosque numquam impetere nec impedire nec occupare nec per me nec per heredes meos seu successores in sepedictis bonis eis imperpetuum hereditarie appropriatis eos aliqualiter attemptare. In quorum omnium evidens testimonium et robur perpetuo valiturum ego sepedictus Stupco de Bo- uvenow sigillum meum cum sigillis nobb. Habardi de Prostybor, Potonis de Plana, Bus- conis de Besdruzicz, Jesconis de Vrumenstein, Benede de Sweyssin et Ratmyri de Lescouia, qui ad pelicionem meam sigilla sua pro evidenti testimonio presentibus appenderunt, presentibus est appensum. Et nos Habardus, Poto, Busco, Jesco, Beneda et Ratmyrus iamdicti lestes omnium contentorum in litteris presentibus, per strennuum militem Stupco- nem de Bonyenow rogati et petiti, cum sigillo ipsius sigilla nostra de nostra certa sciencia presentibus in testimonium dedimus appendenda. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in crastino b. Katherine virg. et mart. glor. Orig. perg. cum i sigg. in press. perg., quorum 1) et 7) servala sunt, in archivo olim monasterii Teplen- sis n. 79. nune in archivo publico in Loket. Sigilla: 1) rot. de cera comm., in clipeo balleus sinister, duobus coloribus in qualtuor campos divisus, in clenodio gallus; S. BVSCONIS D. BEZDRVSICZ. 7) in clipeo — HU — [ M . cygnus; S. BATMIRI. D. LESTCON. 697) 1360 nov. 26. Slupek de Boněnov pro villa Boněnov, monasterio Teplensi et Benedae de Wolfstein vendita, disbrigatores constituil. Ego Stupco de Bonyenow recongnosco et n. f. L. p. u., quod quia sano consilio et matura deliberacione consanguineorum ac amicorum meorum bene prehabitis iusto vendicionis tylulo a me el a liberis meis imperpeluum alienavi et vendidi hon. et relig. rev. in Cristo patri domino .. abbati Theplensi, suo conventui et nobili Benede de Wolfstein villam meam Bonyenow cum omnibus iuribus, dominio et pertinenciis suis pro certa pecuniarum summa, quam me percepisse fateor totam, promptam et paratam a iamdictis abbate, conventu et Beneda, per ipsos habendam, tenendam, regendam, possidendam ac pro omni ipsorum beneplacito sicut de aliis bonis eorum libere disponendam, igitur ad maiorem huiusmodi mee vendicionis certitudinem ac quietam pacificamque possessionem antedictis abbati, con- ventui et Benede in iamdicta villa Bonyenow roborandam et firmandam, ego predictus Stupco statuo et pono circa et pro me strennuos amicos meos et nobiles Jeskonem de Frumslein, Potham de Plana, Benedam de Sweyssin et Rathmyrum natum quondam Neostupii de Lestcouia disbrigatores et exbrigatores, qui vulgariter et in bohemico vocantur sprabeze, ad disbrigandam et exbrigandam predictam villam Bonyenow ab omni occupa- cione et impeticione quacumque. Et nos iamdicti Stupco de Bonyenow, Jesko de Frum- stein, Potha de Plana, Beneda de Sweyssin et Rathmyrus de Lestcouia supranominati ex-
Strana 424
424 Regesta Bohemiae et Moraviae. brigatores et disbrigatores predicte ville Boneynow promisimus et promittimus sine omni dolo et fraude sub puritate nostre fidei et honoris supradictis dominis abbati Theplensi, suo conventui et Benede de Wolfstein ac ad manus strennui Busconis de Besdruzicz et Sdenconis de Herrsstein ipsis predictam villam Bonyenow exbrigare et disbrigare ab omni occupacione, impeticione et quacumque attemptacione omnium hominum, cuiuscumque status vel condicionis existant, a data presencium per triennium et per sex menses iuxta consuetudinem et ius in rengno Boemie approbatum. Quod si non fecerimus, extunc duo ex nobis moniti tenebuntur mox sine omni scrupulo occasionis civitatem Myzam ingredi, quilibet cum famulo et duobus equis et ibidem in domo probi hospitis obstagium facere nostra super dampna. Et elapsis quatuordecim diebus in dicto obstagio, si sepedicta villa Bonyenow cum omnibus suis pertinenciis per nos non essent exbrigata(!), extunc illico alii duo ex nobis moniti tenebuntur predictam civitatem Myzam ad primos duos, iterum quili- bet cum famulo et duobus equis, subintrare facturi predictum obstagium omnes quatuor cum quatuor famulis et octo equis, ibidem tamdiu non exituri nec recessuri quoquam de obstagio et civitate predictis, donec sepedicta villa Bonyenow cum omnibus suis pertinen- ciis exbrigata fuerit ipsisque abbati, conventui et Benede, Busconi et Sdenconi de dampno, racione huiusmodi occupacionis et impeticionis percepto, per nos fuerit totaliter satis- factum. Promisimus eciam ac promittimus sepedictis abbati, conventui, Benede, Busconi et Sdenconi sub puritate nostre fidei, quod si unus seu plures ex nobis exbrigatoribus decederet vel decederent, alium vel alios loco defuncti seu defunctorum eque certos et tam valentes substituere et subordinare. Quod si super hoc moniti infra quatuordecim dies explere differremus et prorogaremus, extunc duo ex nobis iterato moniti et iterum duo moniti cum famulis et equis cum omnibus pactis et promissis, sicut in supradicto obstagio est expressum, tenebuntur subintrare obstagium et illud sub obtentu fidei et honoris ob- servare. Insuper ego sepedictus Stupco promisi et promitto sepefatis abbati, conventui et Benede ad eorum requisicionem sepedictam villam Bonyenow, alienatam et venditam per me ipsisque hereditarie et perpetuo appropriatam reponere in tabulas rengni Boemie cum omnibus clausulis oportunis. In quorum omnium evidens testimonium sigilla nostra, videlicet Stupconis de Bonyenow, Jeskonis de Frumstein, Pothe de Plana, Benede de Sweyssin et Rathmyri de Lestcouia presentibus sunt appensa. Dat. a. d. millesimo tre- centesimo sexagesimo in crastino b. Katherine virg. et mart. glor. Orig. perg. cum 5 sigg. in press. perg., quorum 2) tantum extat, in archivo olim monasterii Teplensis n. 80, nunc in archivo publico in Loket. Sigillum rot. de cera comm., clipeus sectione diagonali divisus; S. I.IIIIIIIIMENSTENI. — HU — [MJ. 698) 1360 nov. 26. Pactum de molendino prope Cejle sito. — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archi- In nom. dom. am. Nos Raczko de Duba, — episcopi, camerarius, Wilhelmus de Stara, tunc purcravius in Rzeczicz, et Rynardus de Wrabie recognoscimus — —, quod nos prefati Raczko, Wilhelmus et Rynart simul cum diserr. vv. Ulrico dicto Hamrr, Hronone et Nicolao, fratribus germanis de Costelecz, pro- molendino, quod ab antiquo adhuc in presencia invictissimi regis Bohemie dicti Prsiemysl constructum fuit, inter medios affines villarum Czaylam et curias, cum omni libertate, quam habere decet, molendinum primo mollere, decursum aquarum ducere et abducere, iter licitum et solutum omnino concordamus seu determinamus usque finem taliter, quod prefatum molendinum, quod est in bonis archiepiscopalibus edificatum sive constructum, sine impedimento valeat observare sua iura. In cuius rei testimonium sigilla nostra presen- tibus sunt appensa. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo feria V post festum s. Katherine proxima, die XXVI m. nov.
424 Regesta Bohemiae et Moraviae. brigatores et disbrigatores predicte ville Boneynow promisimus et promittimus sine omni dolo et fraude sub puritate nostre fidei et honoris supradictis dominis abbati Theplensi, suo conventui et Benede de Wolfstein ac ad manus strennui Busconis de Besdruzicz et Sdenconis de Herrsstein ipsis predictam villam Bonyenow exbrigare et disbrigare ab omni occupacione, impeticione et quacumque attemptacione omnium hominum, cuiuscumque status vel condicionis existant, a data presencium per triennium et per sex menses iuxta consuetudinem et ius in rengno Boemie approbatum. Quod si non fecerimus, extunc duo ex nobis moniti tenebuntur mox sine omni scrupulo occasionis civitatem Myzam ingredi, quilibet cum famulo et duobus equis et ibidem in domo probi hospitis obstagium facere nostra super dampna. Et elapsis quatuordecim diebus in dicto obstagio, si sepedicta villa Bonyenow cum omnibus suis pertinenciis per nos non essent exbrigata(!), extunc illico alii duo ex nobis moniti tenebuntur predictam civitatem Myzam ad primos duos, iterum quili- bet cum famulo et duobus equis, subintrare facturi predictum obstagium omnes quatuor cum quatuor famulis et octo equis, ibidem tamdiu non exituri nec recessuri quoquam de obstagio et civitate predictis, donec sepedicta villa Bonyenow cum omnibus suis pertinen- ciis exbrigata fuerit ipsisque abbati, conventui et Benede, Busconi et Sdenconi de dampno, racione huiusmodi occupacionis et impeticionis percepto, per nos fuerit totaliter satis- factum. Promisimus eciam ac promittimus sepedictis abbati, conventui, Benede, Busconi et Sdenconi sub puritate nostre fidei, quod si unus seu plures ex nobis exbrigatoribus decederet vel decederent, alium vel alios loco defuncti seu defunctorum eque certos et tam valentes substituere et subordinare. Quod si super hoc moniti infra quatuordecim dies explere differremus et prorogaremus, extunc duo ex nobis iterato moniti et iterum duo moniti cum famulis et equis cum omnibus pactis et promissis, sicut in supradicto obstagio est expressum, tenebuntur subintrare obstagium et illud sub obtentu fidei et honoris ob- servare. Insuper ego sepedictus Stupco promisi et promitto sepefatis abbati, conventui et Benede ad eorum requisicionem sepedictam villam Bonyenow, alienatam et venditam per me ipsisque hereditarie et perpetuo appropriatam reponere in tabulas rengni Boemie cum omnibus clausulis oportunis. In quorum omnium evidens testimonium sigilla nostra, videlicet Stupconis de Bonyenow, Jeskonis de Frumstein, Pothe de Plana, Benede de Sweyssin et Rathmyri de Lestcouia presentibus sunt appensa. Dat. a. d. millesimo tre- centesimo sexagesimo in crastino b. Katherine virg. et mart. glor. Orig. perg. cum 5 sigg. in press. perg., quorum 2) tantum extat, in archivo olim monasterii Teplensis n. 80, nunc in archivo publico in Loket. Sigillum rot. de cera comm., clipeus sectione diagonali divisus; S. I.IIIIIIIIMENSTENI. — HU — [MJ. 698) 1360 nov. 26. Pactum de molendino prope Cejle sito. — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archi- In nom. dom. am. Nos Raczko de Duba, — episcopi, camerarius, Wilhelmus de Stara, tunc purcravius in Rzeczicz, et Rynardus de Wrabie recognoscimus — —, quod nos prefati Raczko, Wilhelmus et Rynart simul cum diserr. vv. Ulrico dicto Hamrr, Hronone et Nicolao, fratribus germanis de Costelecz, pro- molendino, quod ab antiquo adhuc in presencia invictissimi regis Bohemie dicti Prsiemysl constructum fuit, inter medios affines villarum Czaylam et curias, cum omni libertate, quam habere decet, molendinum primo mollere, decursum aquarum ducere et abducere, iter licitum et solutum omnino concordamus seu determinamus usque finem taliter, quod prefatum molendinum, quod est in bonis archiepiscopalibus edificatum sive constructum, sine impedimento valeat observare sua iura. In cuius rei testimonium sigilla nostra presen- tibus sunt appensa. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo feria V post festum s. Katherine proxima, die XXVI m. nov.
Strana 425
Annus 1360 nov. 26. — dec. 1. 425 Orig. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, Pragae olim in archivo monasterii Straho- viensis sign. XIII A 76, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: 2) rot. de cera comm., scutum attritum, in clenodio superior pars equi crescentis; S. WILHELMI. DE. STARA. 3) in clipeo duo enses ad modum crucis positi; S. RYNAR HIVRAII.— In dorso manu saec. X V: Super molendinum in Hossiz. — HU — /M. 699) 1360 nov. 27. Karolus imperator et rex Burghardum, burggravium Magdeburgensen, et Timonem de Koldice iubet monasterium in Langenheim, ord. Cisterciensis, tueri. Ex archivo generali Bavariae extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 26. — Reg. imp. VIII 3432. — [L]. 700) 1360 nov. 28. Norimbergae. Karolus imperator et rex Pesconi Holub militi concedit, ut piscinam facere possit. — n. f. etc., quod consideratis multiplicibus meritis probitatis ac fidelibus gratisque serviciis, nobis per dil. Peschonem Holub militem, fid. nostrum, hactenus exhibitis et in futurum exhibendis, sibi et heredibus suis de speciali nostra gracia et auctoritate nostra regia Boemie concedimus et graciosius indulgemus, quod in bonis suis sub monte Herstein piscinam facere et aquam undecunque ad eandem ducere sive capere pro ipsorum necessi- tate et, prout ipsis placuerit, libere valeant atque possint, sine tamen nostro et bonorum regalium preiudicio ac quorumlibet aliorum. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, Per dominum .. magistrum curie Johannes ind. XIII, IV kal. dec., regnorum etc. Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 56. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 455 n. 330. — Reg. imp. VIII 3434. — HU —[MJ. 701) 1360 nov. 28. Norimbergae. Karolus imperator et rex Waltero de Mejlice omne ius, quod ad se in domo in civitate Chotěboř et curia foris civitatem sita spectat et ad se devolutum est, confert. n. f. etc., quod consideratis multiplicibus meritis probitatis ac fidelibus gratisque serviciis nobis per dil. Waltherum alias Welezlinum de Meylicz, familiarem et fid. nostrum, hactenus exhibitis et in futurum exhibendis, sibi omne ius, quod nobis in domo quadam intra ac curia foris civitatem nostram Kotbors sitis cum omnibus ipsarum pertinenciis, que ad nos tamquam regem Boemie per mortem quondam Michaelis filii Mathei carnificis, civis ibidem, devolute dicuntur, de speciali nostra gracia et auctoritate nostra regia Boemie sub omni eo iure, condicione et onere, quibus easdem dictus Michael tenuisse seu possedisse dinoscitur, damus, conferimus et — — liberaliter elargimur. Presencium etc. Dat. Nu- Per dominum .. Mindensem remberg anno LX, ind. XIII, IV kal. dec., regnorum etc. episcopum Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 57. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 161 n. 339. — Reg. imp. 3435. HU — [MJ. 702) 1360 dec. 1. Norimbergae. Karolus imperator et rex Friderico de Egra, camerario suo, unum fertonem gr. den. Prag. hebdomanatim percipiendum confert. n. f. etc., quod Friczoni de Egra, camerario nostro fid. dil., propter fidelia et sedula ipsius obsequia, que maiestati nostre continue non desinit fideliter exhibere, graciam
Annus 1360 nov. 26. — dec. 1. 425 Orig. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, Pragae olim in archivo monasterii Straho- viensis sign. XIII A 76, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: 2) rot. de cera comm., scutum attritum, in clenodio superior pars equi crescentis; S. WILHELMI. DE. STARA. 3) in clipeo duo enses ad modum crucis positi; S. RYNAR HIVRAII.— In dorso manu saec. X V: Super molendinum in Hossiz. — HU — /M. 699) 1360 nov. 27. Karolus imperator et rex Burghardum, burggravium Magdeburgensen, et Timonem de Koldice iubet monasterium in Langenheim, ord. Cisterciensis, tueri. Ex archivo generali Bavariae extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 26. — Reg. imp. VIII 3432. — [L]. 700) 1360 nov. 28. Norimbergae. Karolus imperator et rex Pesconi Holub militi concedit, ut piscinam facere possit. — n. f. etc., quod consideratis multiplicibus meritis probitatis ac fidelibus gratisque serviciis, nobis per dil. Peschonem Holub militem, fid. nostrum, hactenus exhibitis et in futurum exhibendis, sibi et heredibus suis de speciali nostra gracia et auctoritate nostra regia Boemie concedimus et graciosius indulgemus, quod in bonis suis sub monte Herstein piscinam facere et aquam undecunque ad eandem ducere sive capere pro ipsorum necessi- tate et, prout ipsis placuerit, libere valeant atque possint, sine tamen nostro et bonorum regalium preiudicio ac quorumlibet aliorum. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, Per dominum .. magistrum curie Johannes ind. XIII, IV kal. dec., regnorum etc. Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 56. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 455 n. 330. — Reg. imp. VIII 3434. — HU —[MJ. 701) 1360 nov. 28. Norimbergae. Karolus imperator et rex Waltero de Mejlice omne ius, quod ad se in domo in civitate Chotěboř et curia foris civitatem sita spectat et ad se devolutum est, confert. n. f. etc., quod consideratis multiplicibus meritis probitatis ac fidelibus gratisque serviciis nobis per dil. Waltherum alias Welezlinum de Meylicz, familiarem et fid. nostrum, hactenus exhibitis et in futurum exhibendis, sibi omne ius, quod nobis in domo quadam intra ac curia foris civitatem nostram Kotbors sitis cum omnibus ipsarum pertinenciis, que ad nos tamquam regem Boemie per mortem quondam Michaelis filii Mathei carnificis, civis ibidem, devolute dicuntur, de speciali nostra gracia et auctoritate nostra regia Boemie sub omni eo iure, condicione et onere, quibus easdem dictus Michael tenuisse seu possedisse dinoscitur, damus, conferimus et — — liberaliter elargimur. Presencium etc. Dat. Nu- Per dominum .. Mindensem remberg anno LX, ind. XIII, IV kal. dec., regnorum etc. episcopum Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 57. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 161 n. 339. — Reg. imp. 3435. HU — [MJ. 702) 1360 dec. 1. Norimbergae. Karolus imperator et rex Friderico de Egra, camerario suo, unum fertonem gr. den. Prag. hebdomanatim percipiendum confert. n. f. etc., quod Friczoni de Egra, camerario nostro fid. dil., propter fidelia et sedula ipsius obsequia, que maiestati nostre continue non desinit fideliter exhibere, graciam
Strana 426
426 Regesta Bohemiae et Moraviae. volentes de innata nobis clemencia facere specialem, fertonem regalem septimanalis pro- visionis gr. den. Prag., quem olim Henricus de Huzz, camerarius noster, de urbora Montis Chutten ex donacione nostra, dum viveret, obtinebat, eidem Friczoni dedimus, contulimus, damus, conferimus liberaliter et donamus habendum, percipiendum septimanis singulis et tenendum et in usus suos pro beneplacito convertendum, sicut eundem fertonem ipsi condam Henrico dudum noscimur donavisse, ven. Theodrico Mindensi episcopo, Wisse- gradensi preposito etc., dev. nostro dil., et aliis in dicto Monte nostris officiatis, urborariis et factoribus universis, presentibus et futuris, committentes et iniungentes presentibus firmiter et expresse, quatenus predicto Friczoni vel eius procuratori predictum fertonem septimanis singulis dent absque contradiccione qualibet integraliter et assignent, id ipsum sub obtentu nostre gracie nullatenus obmissuri. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno ut Per d. de Coldicz Nicolaus de Kremsir. supra, ind. XIII, kal. dec., regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 63.- Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 511 n. 395. — Reg. imp. VIII 3441. Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Čes. Musea 64 (1890) p. 491.— HU — [M/. 703) 1360 dec. 3. Norimbergae. Karolus imperator et rex Michaeli de Praga, burggravio in Svojanov, ius clericos ad ecclesias in districtu castri Svojanov sitas praesentandi, quod ad se ut regem Bohemiae spectat, concedit. — n. f. etc., quod ecclesiarum parrochialium vacaciones diutinas plerumque in periculum animarum et ecclesiasticarum nichilominus vergere cognoscentes dispendia facultatum, quia pro arduis et multiplicibus Imperii sacri negociis in Alamanie partibus nos sepe demorari contingit, volentes super hoc in aliquibus partibus specialiter providere, strenuo Michaeli de Praga, burgravio in Furstemberg, fid. nostro dil., auctoritate regia Boemie ex certa sciencia nostra concessimus, dedimus, concedimus et damus 1. p. potesta- tem ac liberam facultatem ad omnes et singulas parrochiales ecclesias sive capellas in opidis et villisa) districtus predicti castri nostri Furstenberg situatas, si que vacant ad pre- sens et quascumque vacare contigerit, clericos ydoneos presentandi et petendi eos ad ecclesias et capellas huiusmodi confirmari, in quibus nobis, ut regi Boemie, ius competit presentandi rectores, ratum habituri et gratum, quidquid in presentacionibus ad easdem ecclesias et capellas, dum vacaverint, seu eciam in consenciendo permutacionibus de illis ex causis legitimis faciendis per ipsum Michaelem factum fuerit sive gestum, venn. .. archiepiscopum Pragensem et alios episcopos, in quorum dyocesibus dicte consistunt ecclesie, hortantes attente, quatenus in casum vacacionis et permutacionis huiusmodi ad presentacionem vel consensum dicti Michaelis presentatos ad ecclesias confirmare, transferre velint et instituere memoratas, hac nostra concessione ad nostre duntaxat voluntatis beneplacitum duratura. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, III non. dec., regnorum etc. Per d. Sbinconem Leporem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 57. — Ed. Glafey, Anecdotorum — IM J. collectio p. 453 n. 342. — Reg. imp. VIII 3442. — HU a) in reg. sequitur: et. 704) 1360 dec. 4. Norimbergae. Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein oppidaque Aalen et Heubach, a comitibus de Oetingen de thesauro regni Bohemiae nuper comparata, pro castris Parkstein et
426 Regesta Bohemiae et Moraviae. volentes de innata nobis clemencia facere specialem, fertonem regalem septimanalis pro- visionis gr. den. Prag., quem olim Henricus de Huzz, camerarius noster, de urbora Montis Chutten ex donacione nostra, dum viveret, obtinebat, eidem Friczoni dedimus, contulimus, damus, conferimus liberaliter et donamus habendum, percipiendum septimanis singulis et tenendum et in usus suos pro beneplacito convertendum, sicut eundem fertonem ipsi condam Henrico dudum noscimur donavisse, ven. Theodrico Mindensi episcopo, Wisse- gradensi preposito etc., dev. nostro dil., et aliis in dicto Monte nostris officiatis, urborariis et factoribus universis, presentibus et futuris, committentes et iniungentes presentibus firmiter et expresse, quatenus predicto Friczoni vel eius procuratori predictum fertonem septimanis singulis dent absque contradiccione qualibet integraliter et assignent, id ipsum sub obtentu nostre gracie nullatenus obmissuri. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno ut Per d. de Coldicz Nicolaus de Kremsir. supra, ind. XIII, kal. dec., regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 63.- Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 511 n. 395. — Reg. imp. VIII 3441. Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Čes. Musea 64 (1890) p. 491.— HU — [M/. 703) 1360 dec. 3. Norimbergae. Karolus imperator et rex Michaeli de Praga, burggravio in Svojanov, ius clericos ad ecclesias in districtu castri Svojanov sitas praesentandi, quod ad se ut regem Bohemiae spectat, concedit. — n. f. etc., quod ecclesiarum parrochialium vacaciones diutinas plerumque in periculum animarum et ecclesiasticarum nichilominus vergere cognoscentes dispendia facultatum, quia pro arduis et multiplicibus Imperii sacri negociis in Alamanie partibus nos sepe demorari contingit, volentes super hoc in aliquibus partibus specialiter providere, strenuo Michaeli de Praga, burgravio in Furstemberg, fid. nostro dil., auctoritate regia Boemie ex certa sciencia nostra concessimus, dedimus, concedimus et damus 1. p. potesta- tem ac liberam facultatem ad omnes et singulas parrochiales ecclesias sive capellas in opidis et villisa) districtus predicti castri nostri Furstenberg situatas, si que vacant ad pre- sens et quascumque vacare contigerit, clericos ydoneos presentandi et petendi eos ad ecclesias et capellas huiusmodi confirmari, in quibus nobis, ut regi Boemie, ius competit presentandi rectores, ratum habituri et gratum, quidquid in presentacionibus ad easdem ecclesias et capellas, dum vacaverint, seu eciam in consenciendo permutacionibus de illis ex causis legitimis faciendis per ipsum Michaelem factum fuerit sive gestum, venn. .. archiepiscopum Pragensem et alios episcopos, in quorum dyocesibus dicte consistunt ecclesie, hortantes attente, quatenus in casum vacacionis et permutacionis huiusmodi ad presentacionem vel consensum dicti Michaelis presentatos ad ecclesias confirmare, transferre velint et instituere memoratas, hac nostra concessione ad nostre duntaxat voluntatis beneplacitum duratura. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, III non. dec., regnorum etc. Per d. Sbinconem Leporem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 57. — Ed. Glafey, Anecdotorum — IM J. collectio p. 453 n. 342. — Reg. imp. VIII 3442. — HU a) in reg. sequitur: et. 704) 1360 dec. 4. Norimbergae. Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein oppidaque Aalen et Heubach, a comitibus de Oetingen de thesauro regni Bohemiae nuper comparata, pro castris Parkstein et
Strana 427
Annus 1360 dec. 1. — 1. 427 Karlswald alque oppidum Weida permutat el ea sacro imperio Romano incorporal; castra vero Parkslein et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriat et annectit. — ad perpetuam rei memoriam. Dum imminencium nobis curarum varietatem, quibus humeros nostros in Sacri imperii suscepcione subiecimus, nostra secum revolvit serenitas multum nos eidem obnoxios invenimus Imperio, quo mundiali monarchie auctore domino presidemus, multum eciam regni nostri Boemie, quod inclitum et excellens ipsius Imperii membrum existit, profectibus et augmentis nos decet prospicere, cuius sublimacio Sacro imperio cedit ad gloriam et imperiale fastidium in illius felicitate feliciter sublimatur. Ilinc est, quod cum venn. et ill. ipsius Sacri imperii principibus electoribus habito pridem super variis ipsius Imperii necessitatibus consilio et deliberacione maturis, inter cetera illud nobis occurrit precipua consideracione pensandum, qualiter illius auxilio, cuius nutu celestia simul et terrestria disponuntur, exigente rerum ordine cum victorioso nostre maiesta- tis exercitu partes Swevie nuper ingressi, castrum Achalm et Hohenstauff, ad ius et pro- prietatem Imperii sacri spectancia, sed ex multo tempore ab ipso alienata, in pristinum ius et proprietatem imperialem recuperavimus et in antiquam reduximus potestatem, ubi eciam codem tempore castra Lauterburg et Rosenstein necnon opida Alen et Heubach per spectt. Ludowicum seniorem et Ludovicum iuniorem comites de Otinga, fidd. nostros dill. vendicioni palam exposita, de thezauro regni nostri Boemie pro eodem regno et eius insigni corona comparavimus et ipsa in eorundem regni et corone Boemie transtulimus, univimus el fundavimus potestatem, consequenter una cum eisdem principibus electoribus conside- ravil et rite perpendit nostra serenitas, quomodo pro gubernacione imperialium terrarum, lam in Swevia quam in aliis regionibus convicinis, castra Achalm et Hohenstauff antedicta, licet in se supra modum essent utilia, tamen pro uberiori magnificacione Sacri imperii dilatacione et ampliacione finilimorum districtuum indigebant, talemque dilatacionem dictis caslris Achalm et Hohenstauff ac dominio imperiali proficuam ex permutacione, que de castris Lüterburg et Rosenstein necnon opidis Alen et Heubach predictis el corum districtibus lieri poterat, visum fuit nobis et predictis principibus posse utilissime ordinari, co quod eadem castra, opida et districtus cum iamdictis castris Achalm et Hohenstauff confinare ac utrorumque limites sese contingere dinoscuntur, preterea provida et sagaci una cum predictis principibus electoribus discussione nostra sollicite pensavit sublimitas, qua- liter castrum Parkstein et castrum Karlswald, situm in terra Egrensi, cum centum mansis terre ad illud spectantibus, opidum Widen et eorundem bona, ville, pertinencie et districtus, licel de imperiali proprietate consistant, non sunt tamen ceteris imperialibus bonis continua, sed magis regno nostro Boemie seu terris ciusdem, quas trans silvam Boemicalem in Ba- varia iustis et racionabilibus titulis conquisivit [nostra serenitas], coniuncta sunt contigue et vicina, el castra Lûterburg et Rosenstein Imperio sacro atque castra Parkstein et Karls- wald regno et corone Boemie magis expediant, sicud hoc electorum principum decrevil provisio, qui missis inspectoribus permutacionem huiusmodi utilem dictaverunt. Quam ob rem nullo quidem patrie natalis affectu aut naturalis successionis amore, sed solum deum et consciencie nostre debitum habendo pre oculis, ad ea, que Sacro imperio ac regno nostro Boemie, nobili et insigni eius membro, amplius convenire fructumque et comodum uberius afferre posse prospicimus, una cum principibus electoribus predictis voto unanimi aciem convertimus mentis nostre animoque deliberato et sano predictorum principum electorum et aliorum principum ac procerum Sacri imperii accedente consilio predicta bona decrevimus et bonum esse invenimus hincinde inter Imperium ex una et regnum nostrum Boemie parle ex altera ad invicem permutare. Hinc est, quod nos tamquam imperator de antedicto- rum electorum consilio et assensu concordi, vice et nomine nostri et Sacri imperii cum ill. Johanne, marchioni Moravie, fratre et principe nostro precarissimo, quem pro nobis, ut rege Boemie, ad subscripta et alia generaliter et specialiter administratorem, procuratorem
Annus 1360 dec. 1. — 1. 427 Karlswald alque oppidum Weida permutat el ea sacro imperio Romano incorporal; castra vero Parkslein et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriat et annectit. — ad perpetuam rei memoriam. Dum imminencium nobis curarum varietatem, quibus humeros nostros in Sacri imperii suscepcione subiecimus, nostra secum revolvit serenitas multum nos eidem obnoxios invenimus Imperio, quo mundiali monarchie auctore domino presidemus, multum eciam regni nostri Boemie, quod inclitum et excellens ipsius Imperii membrum existit, profectibus et augmentis nos decet prospicere, cuius sublimacio Sacro imperio cedit ad gloriam et imperiale fastidium in illius felicitate feliciter sublimatur. Ilinc est, quod cum venn. et ill. ipsius Sacri imperii principibus electoribus habito pridem super variis ipsius Imperii necessitatibus consilio et deliberacione maturis, inter cetera illud nobis occurrit precipua consideracione pensandum, qualiter illius auxilio, cuius nutu celestia simul et terrestria disponuntur, exigente rerum ordine cum victorioso nostre maiesta- tis exercitu partes Swevie nuper ingressi, castrum Achalm et Hohenstauff, ad ius et pro- prietatem Imperii sacri spectancia, sed ex multo tempore ab ipso alienata, in pristinum ius et proprietatem imperialem recuperavimus et in antiquam reduximus potestatem, ubi eciam codem tempore castra Lauterburg et Rosenstein necnon opida Alen et Heubach per spectt. Ludowicum seniorem et Ludovicum iuniorem comites de Otinga, fidd. nostros dill. vendicioni palam exposita, de thezauro regni nostri Boemie pro eodem regno et eius insigni corona comparavimus et ipsa in eorundem regni et corone Boemie transtulimus, univimus el fundavimus potestatem, consequenter una cum eisdem principibus electoribus conside- ravil et rite perpendit nostra serenitas, quomodo pro gubernacione imperialium terrarum, lam in Swevia quam in aliis regionibus convicinis, castra Achalm et Hohenstauff antedicta, licet in se supra modum essent utilia, tamen pro uberiori magnificacione Sacri imperii dilatacione et ampliacione finilimorum districtuum indigebant, talemque dilatacionem dictis caslris Achalm et Hohenstauff ac dominio imperiali proficuam ex permutacione, que de castris Lüterburg et Rosenstein necnon opidis Alen et Heubach predictis el corum districtibus lieri poterat, visum fuit nobis et predictis principibus posse utilissime ordinari, co quod eadem castra, opida et districtus cum iamdictis castris Achalm et Hohenstauff confinare ac utrorumque limites sese contingere dinoscuntur, preterea provida et sagaci una cum predictis principibus electoribus discussione nostra sollicite pensavit sublimitas, qua- liter castrum Parkstein et castrum Karlswald, situm in terra Egrensi, cum centum mansis terre ad illud spectantibus, opidum Widen et eorundem bona, ville, pertinencie et districtus, licel de imperiali proprietate consistant, non sunt tamen ceteris imperialibus bonis continua, sed magis regno nostro Boemie seu terris ciusdem, quas trans silvam Boemicalem in Ba- varia iustis et racionabilibus titulis conquisivit [nostra serenitas], coniuncta sunt contigue et vicina, el castra Lûterburg et Rosenstein Imperio sacro atque castra Parkstein et Karls- wald regno et corone Boemie magis expediant, sicud hoc electorum principum decrevil provisio, qui missis inspectoribus permutacionem huiusmodi utilem dictaverunt. Quam ob rem nullo quidem patrie natalis affectu aut naturalis successionis amore, sed solum deum et consciencie nostre debitum habendo pre oculis, ad ea, que Sacro imperio ac regno nostro Boemie, nobili et insigni eius membro, amplius convenire fructumque et comodum uberius afferre posse prospicimus, una cum principibus electoribus predictis voto unanimi aciem convertimus mentis nostre animoque deliberato et sano predictorum principum electorum et aliorum principum ac procerum Sacri imperii accedente consilio predicta bona decrevimus et bonum esse invenimus hincinde inter Imperium ex una et regnum nostrum Boemie parle ex altera ad invicem permutare. Hinc est, quod nos tamquam imperator de antedicto- rum electorum consilio et assensu concordi, vice et nomine nostri et Sacri imperii cum ill. Johanne, marchioni Moravie, fratre et principe nostro precarissimo, quem pro nobis, ut rege Boemie, ad subscripta et alia generaliter et specialiter administratorem, procuratorem
Strana 428
428 Regesta Bohemiae et Moraviae. et negociorum gestorem serenitas nostra constituit, predicta castra Luterburg et Rosen- stein necnon opida Alen et Heubach cum eorum villis, bonis, possessionibus, districtibus et pertinenciis universis pro suprascriptis castris Parkstein et Karlswald necnon opido Weida et eorum et cuiuslibet ipsorum villis, bonis, possessionibus et pertinenciis universis plenoque iure, fundo, proprietate et dominio utrobique rite et racionabiliter permutavimus et t. p. auctoritate cesarea ex certa sciencia permutamus. Et nos quidem imperator predictus impe- riali auctoritate et nomine castris Parkstein et Karlswald, opido Weida et omnibus eorum bonis, villis, possessionibus, dominio, iuribus et pertinenciis antedictis cessimus, renunciavi- mus et animo permutacionis huiusmodi renunciamus et cedimus eaque omnia et singula in vi et virtute permutacionis huiusmodi regno Boemie et insigni eius corone appropriamus, annectimus, invisceramus pariter et unimus ac in ius, proprietatem, fundum, dominium et potestatem regni, corone ac regum Boemie predictorum ex certa sciencia eadem imperiali auctoritate redigimus et firmamus, apud regnum, reges et coronam Boemie inseparabiliter iure hereditario perpetuis temporibus permansura. Dicta vero castra Lûterburg et Rosen- stein necnon opida Alen et Heubach cum villis, bonis, possessionibus, districtibus et perti- nenciis supradictis, que memoratus frater noster, marchio Moravie, virtute administracionis et potestatis, sibi per nos tradite, sicud premittitur, in permutacionem huiusmodi transire constituit, renunciacione et cessione ipsius tamquam administratoris regni nostri Boemie admissis favorabiliter, sacro Romano imperio eiusque camere incorporavimus et univimus, incorporamus, invisceramus, annectimus et unimus eaque in ius, proprietatem, fundum et dominium ipsius imperii ex certa sciencia nostra imperiali auctoritate redigimus, in eiusdem Imperii potestate, iure et dominio ac proprietate perpetuo permansura. Promisimus equidem et sincere promittimus per presentes nos, qui supra, Romanorum imperator pro nobis et successoribus nostris, regibus et imperatoribus Romanorum, dictus vero frater noster ill. Johannes, marchio Moravie, velud administrator, procurator et negociorum gestor, a nobis ut a rege Boemie ad hoc, sicud premittitur, constitutus, pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, predictum permutacionis contractum in toto et in parte sui qualibet semper attendere et perpetuis temporibus inviolabiliter observare ac nullo um- quam tempore contra eum ullo modo, directe vel indirecte, iure vel facto, per nos vel per- sonas interpositas, quocumque colore quesito, facere vel venire aut eciam quippiam in eius iacturam, rescissionem seu preiudicium quomodolibet attemptare, renunciantes ex certa sciencia in hiis scriptis, nos Karolus imperator, qui supra, pro nobis et successoribus nostris, regibus et imperatoribus Romanorum, dictus vero frater noster, marchio Moravie, admi- nistrator, procurator et negociorum gestor, sicut premittitur, pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, in premissis et eorum singulis seu ab illis dependen- tibus quovismodo secundum omnem modum et formam, sicud superius invenitur expressum, omni accioni, iuri, questioni, impeticioni, excepcioni doli mali seu in factum auxilio, resti- tucionis in integrum et cuilibet alii iuris canonici et civilis beneficio, quo nos utrimque vel alter nostrum in premissis vel eorum aliquo tueri seu contravenire possemus iure vel facto, in iudicio vel extra iudicium, vel quibus hec omnia vel eorum aliquod violari, rescindi et infirmari possent quibuscumque temporibus aut infringi, eciamsi de singulis huiusmodi canonibus, legibus, iuribus, observanciis, usibus et statutis iure vel consuetudine deberet in presentibus fieri mencio specialis. Preterea nos Karolus Romanorum imperator, qui supra, auctoritate cesarea et de plenitudine imperatorie potestatis ex certa sciencia supplemus omnem defectum, si quis in premissis vel eorum aliquo circa solempnitatem in tractatibus premittendam sive in forme verborum necessariorum obmissione seu aliis quibusvis ceri- moniis iuris aut facti necessariis, substancialibus vel voluntariis, quomodolibet est vel umquam reperiretur admissus, decernentes hoc imperiali edicto hec omnia semper valere et perpetua debere subsistere roboris firmitate, non obstantibus quibuscumque legibus seu iuribus communibus, localibus, municipalibus, consuetudinariis vel statutis in contrarium
428 Regesta Bohemiae et Moraviae. et negociorum gestorem serenitas nostra constituit, predicta castra Luterburg et Rosen- stein necnon opida Alen et Heubach cum eorum villis, bonis, possessionibus, districtibus et pertinenciis universis pro suprascriptis castris Parkstein et Karlswald necnon opido Weida et eorum et cuiuslibet ipsorum villis, bonis, possessionibus et pertinenciis universis plenoque iure, fundo, proprietate et dominio utrobique rite et racionabiliter permutavimus et t. p. auctoritate cesarea ex certa sciencia permutamus. Et nos quidem imperator predictus impe- riali auctoritate et nomine castris Parkstein et Karlswald, opido Weida et omnibus eorum bonis, villis, possessionibus, dominio, iuribus et pertinenciis antedictis cessimus, renunciavi- mus et animo permutacionis huiusmodi renunciamus et cedimus eaque omnia et singula in vi et virtute permutacionis huiusmodi regno Boemie et insigni eius corone appropriamus, annectimus, invisceramus pariter et unimus ac in ius, proprietatem, fundum, dominium et potestatem regni, corone ac regum Boemie predictorum ex certa sciencia eadem imperiali auctoritate redigimus et firmamus, apud regnum, reges et coronam Boemie inseparabiliter iure hereditario perpetuis temporibus permansura. Dicta vero castra Lûterburg et Rosen- stein necnon opida Alen et Heubach cum villis, bonis, possessionibus, districtibus et perti- nenciis supradictis, que memoratus frater noster, marchio Moravie, virtute administracionis et potestatis, sibi per nos tradite, sicud premittitur, in permutacionem huiusmodi transire constituit, renunciacione et cessione ipsius tamquam administratoris regni nostri Boemie admissis favorabiliter, sacro Romano imperio eiusque camere incorporavimus et univimus, incorporamus, invisceramus, annectimus et unimus eaque in ius, proprietatem, fundum et dominium ipsius imperii ex certa sciencia nostra imperiali auctoritate redigimus, in eiusdem Imperii potestate, iure et dominio ac proprietate perpetuo permansura. Promisimus equidem et sincere promittimus per presentes nos, qui supra, Romanorum imperator pro nobis et successoribus nostris, regibus et imperatoribus Romanorum, dictus vero frater noster ill. Johannes, marchio Moravie, velud administrator, procurator et negociorum gestor, a nobis ut a rege Boemie ad hoc, sicud premittitur, constitutus, pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, predictum permutacionis contractum in toto et in parte sui qualibet semper attendere et perpetuis temporibus inviolabiliter observare ac nullo um- quam tempore contra eum ullo modo, directe vel indirecte, iure vel facto, per nos vel per- sonas interpositas, quocumque colore quesito, facere vel venire aut eciam quippiam in eius iacturam, rescissionem seu preiudicium quomodolibet attemptare, renunciantes ex certa sciencia in hiis scriptis, nos Karolus imperator, qui supra, pro nobis et successoribus nostris, regibus et imperatoribus Romanorum, dictus vero frater noster, marchio Moravie, admi- nistrator, procurator et negociorum gestor, sicut premittitur, pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, in premissis et eorum singulis seu ab illis dependen- tibus quovismodo secundum omnem modum et formam, sicud superius invenitur expressum, omni accioni, iuri, questioni, impeticioni, excepcioni doli mali seu in factum auxilio, resti- tucionis in integrum et cuilibet alii iuris canonici et civilis beneficio, quo nos utrimque vel alter nostrum in premissis vel eorum aliquo tueri seu contravenire possemus iure vel facto, in iudicio vel extra iudicium, vel quibus hec omnia vel eorum aliquod violari, rescindi et infirmari possent quibuscumque temporibus aut infringi, eciamsi de singulis huiusmodi canonibus, legibus, iuribus, observanciis, usibus et statutis iure vel consuetudine deberet in presentibus fieri mencio specialis. Preterea nos Karolus Romanorum imperator, qui supra, auctoritate cesarea et de plenitudine imperatorie potestatis ex certa sciencia supplemus omnem defectum, si quis in premissis vel eorum aliquo circa solempnitatem in tractatibus premittendam sive in forme verborum necessariorum obmissione seu aliis quibusvis ceri- moniis iuris aut facti necessariis, substancialibus vel voluntariis, quomodolibet est vel umquam reperiretur admissus, decernentes hoc imperiali edicto hec omnia semper valere et perpetua debere subsistere roboris firmitate, non obstantibus quibuscumque legibus seu iuribus communibus, localibus, municipalibus, consuetudinariis vel statutis in contrarium
Strana 429
Annus 1360 dec. 4. 429 editis seu rebus huiusmodi aliter formam ponentibus, quibus omnibus et singulis, in quan- tum premissis vel eorum aliquibus seu alicui obviarent, auctoritate cesarea presentibus, quoad hunc dumtaxat permutacionis contractum, ex certa sciencia derogamus et esse decernimus omnimode derogatum. Nulli ergo omnino hominum ——. Poena: mille marcha- rum auri puri—, quarum medietatem imperialis erarii, reliquam vero fisci regalis Boemie usibus decernimus applicari, premissis insuper universis et singulis in suo robore perpetuo duraturis. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Marquardus Augustensis, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuschlensis, imp. aule cancellarius, Theodricus Mindensis et Bertoldus Eystetensis eccl. episcopi; ill. Rupertus iunior, comes palatinus Reni, Bavarie, Redacherus Braunswicensis, Przimislaus Teschinensis et Johannes Opauie duces; spectt. Burghardus, imp. curie magister, Magdeburgensis et Fridericus Nurembergensis burggravii, Ebirhardus Wirtembergensis, Ulricus senior de Helfenstein, advocatus Sweuie, Henricus de Montfort, Ludowicus senior et Ludowicus iunior de Otingen comites, Ulricus et Johannes lantgravii Leutembergenses ac nobb. Gerlacus de Hohenloch, Czenko de Lipa, summus regni Boemie marescallus et camerarius, Wilhelmus de Rechperg, Fridericus de Heydeck, Sbinco de Hazemburg, supremus magister, Haschco de Swereticz et Thimo de Koldicz, magistri imp. camere, Ogerius de Landstein et Johannes de Rosemberg et alii quam plures —. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Nuremberg a. d. 1360, ind. terciadecima, II non. dec., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto. Johannes Budwiczensis. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV.: Litera d. imperatoris super cambio Barchenstein. — Ibidem orig. leutonicum (B) geben zu Nuremberg — 1360 iar an dem nehesten donerstag nach s. Andres tag d's heil. ezwelfboten = 3. die m. dec., in quo signum imperatoris et nomina testium omissa sunt, ilidem cum sig. maiest. in fil. ser. Ed. (er A) Balbin, Miscellanea 1, 8 p. 250 n. 6. — (Ex A) Lünig, Teut. Reichsarchiv, Partis specialis Continuation 1. (l. 6) Erste Fortsetzung p. 49. — (Ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1243 n. 227. (Ex A) Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 482 n. 481.— (Ex A) Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 118 n. 203. Extr. Kopelzky, Reg. zur Gesch. d. Herzog. Troppau, Arch. J. öster. Gesch. 45 p. 185 n. 332. Reg. imp. VIII 3113 el 3111. Cf. ct. Grolefend, Die Erwerbungspolitik K. Karl IV p. 32. — HU ILI- 705) 1360 dec. 4. Norimbergae. Ogerius de Landštein iuribus sibi in bonis quondam Guillelmi, praepositi ecclesiae Wisse- gradensis, fratris sui, competentibus renuntiat et promittit Jesconem de Kosová Hora, qui cum diclo Guillelmo unionem bonorum fecit, nunquam in possessione dictorum bonorum impeti- turum esse. Ego Ogerius de Lantstein publice presentibus fateor et recognosco me in bonis et ad bona nob. v. d. Jeskonis de Kossobohora militis propter unionem et composicionem dicto- rum bonorum, per d. Jeskonem cum ven. v. d. quondam Wilhelmo de Lantstein, preposito Wissegradensis ecclesie, fratre meo, et cum bonis suis tunc ad ipsum spectantibus factam seu pretensam, et propter testamentum seu legatum vel disposicionem ultime voluntatis eiusdem Wilhelmi prepositi in extremis suis, ut dicitur, factum et factam et occasione ipsorum seu cuiuslibet eorum et propter quamcunque causam aliam nullum ius habere michique nullum ius in huiusmodi bonis et ad ipsa competere, et si aliquod ius michi in dictis bonis aut ad ipsam compeciisset vel competeret seu quovismodo ex quacunque causa competere posset, huiusmodi iuri ex certa sciencia et bona deliberacione cum consangwineis et amicis meis, presertim infrascriptis, prehabita sponte, voluntarie et libere renuncio et dictis bonis effectualiter et realiter cedo michique aut heredibus meis in eisdem bonis nullum ius competere presentibus publice recognosco. Et volens dictum Jeskonem aut ipsius in dictis bonis successorem de hiis certum reddere et securum, promitto pro me ac heredibus meis bona fide ipsum aut ipsius in dictis bonis successorem super dictis bonis et ipsorum occasione umquam molestare, impetere seu turbare sibique nunquam super hiis
Annus 1360 dec. 4. 429 editis seu rebus huiusmodi aliter formam ponentibus, quibus omnibus et singulis, in quan- tum premissis vel eorum aliquibus seu alicui obviarent, auctoritate cesarea presentibus, quoad hunc dumtaxat permutacionis contractum, ex certa sciencia derogamus et esse decernimus omnimode derogatum. Nulli ergo omnino hominum ——. Poena: mille marcha- rum auri puri—, quarum medietatem imperialis erarii, reliquam vero fisci regalis Boemie usibus decernimus applicari, premissis insuper universis et singulis in suo robore perpetuo duraturis. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Marquardus Augustensis, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuschlensis, imp. aule cancellarius, Theodricus Mindensis et Bertoldus Eystetensis eccl. episcopi; ill. Rupertus iunior, comes palatinus Reni, Bavarie, Redacherus Braunswicensis, Przimislaus Teschinensis et Johannes Opauie duces; spectt. Burghardus, imp. curie magister, Magdeburgensis et Fridericus Nurembergensis burggravii, Ebirhardus Wirtembergensis, Ulricus senior de Helfenstein, advocatus Sweuie, Henricus de Montfort, Ludowicus senior et Ludowicus iunior de Otingen comites, Ulricus et Johannes lantgravii Leutembergenses ac nobb. Gerlacus de Hohenloch, Czenko de Lipa, summus regni Boemie marescallus et camerarius, Wilhelmus de Rechperg, Fridericus de Heydeck, Sbinco de Hazemburg, supremus magister, Haschco de Swereticz et Thimo de Koldicz, magistri imp. camere, Ogerius de Landstein et Johannes de Rosemberg et alii quam plures —. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Nuremberg a. d. 1360, ind. terciadecima, II non. dec., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto. Johannes Budwiczensis. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV.: Litera d. imperatoris super cambio Barchenstein. — Ibidem orig. leutonicum (B) geben zu Nuremberg — 1360 iar an dem nehesten donerstag nach s. Andres tag d's heil. ezwelfboten = 3. die m. dec., in quo signum imperatoris et nomina testium omissa sunt, ilidem cum sig. maiest. in fil. ser. Ed. (er A) Balbin, Miscellanea 1, 8 p. 250 n. 6. — (Ex A) Lünig, Teut. Reichsarchiv, Partis specialis Continuation 1. (l. 6) Erste Fortsetzung p. 49. — (Ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1243 n. 227. (Ex A) Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 482 n. 481.— (Ex A) Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 118 n. 203. Extr. Kopelzky, Reg. zur Gesch. d. Herzog. Troppau, Arch. J. öster. Gesch. 45 p. 185 n. 332. Reg. imp. VIII 3113 el 3111. Cf. ct. Grolefend, Die Erwerbungspolitik K. Karl IV p. 32. — HU ILI- 705) 1360 dec. 4. Norimbergae. Ogerius de Landštein iuribus sibi in bonis quondam Guillelmi, praepositi ecclesiae Wisse- gradensis, fratris sui, competentibus renuntiat et promittit Jesconem de Kosová Hora, qui cum diclo Guillelmo unionem bonorum fecit, nunquam in possessione dictorum bonorum impeti- turum esse. Ego Ogerius de Lantstein publice presentibus fateor et recognosco me in bonis et ad bona nob. v. d. Jeskonis de Kossobohora militis propter unionem et composicionem dicto- rum bonorum, per d. Jeskonem cum ven. v. d. quondam Wilhelmo de Lantstein, preposito Wissegradensis ecclesie, fratre meo, et cum bonis suis tunc ad ipsum spectantibus factam seu pretensam, et propter testamentum seu legatum vel disposicionem ultime voluntatis eiusdem Wilhelmi prepositi in extremis suis, ut dicitur, factum et factam et occasione ipsorum seu cuiuslibet eorum et propter quamcunque causam aliam nullum ius habere michique nullum ius in huiusmodi bonis et ad ipsa competere, et si aliquod ius michi in dictis bonis aut ad ipsam compeciisset vel competeret seu quovismodo ex quacunque causa competere posset, huiusmodi iuri ex certa sciencia et bona deliberacione cum consangwineis et amicis meis, presertim infrascriptis, prehabita sponte, voluntarie et libere renuncio et dictis bonis effectualiter et realiter cedo michique aut heredibus meis in eisdem bonis nullum ius competere presentibus publice recognosco. Et volens dictum Jeskonem aut ipsius in dictis bonis successorem de hiis certum reddere et securum, promitto pro me ac heredibus meis bona fide ipsum aut ipsius in dictis bonis successorem super dictis bonis et ipsorum occasione umquam molestare, impetere seu turbare sibique nunquam super hiis
Strana 430
430 Regesta Bolemiae el Moraviae. aut ipsorum occasione movere litem seu questionem sub mee fidei puritate. In quorum omnium robur firmum et efficax testimonium presentes meo et nobb. vv. et dd. Czenkonis de Lypa, regni Boemie supremi camerarii, Sbinkonis de Hasenburg, seren. d. imperatoris et Boemie regis magistri camere, necnon Peskonis de Janowicz, seren. domine Anne impe- ratricis et regine Boemie magistri curie, consanguineorum et amicorum meorum sigillis feci el procuravi roborari. Dat. Nuremberg anno LX, die IV m. dec. Insertum confirmationi Karoli imperatoris el regis, 8. die m. dec. a. 1360 Norimbergac dutae, vide inſerius n. 713. — HIU — fMJ. 706) 1360 dec. 4. Zborovice. Racek de Zborovice profitetur Elisabetham de Ořechov pro sua filia Hedviga, moniali mo- nasterii s. Jacobi, ord. s. Augustini in Olomouc, duas marcas census annui in villa Zborovice comparavisse. , quod d. Elizabet de Orziechau matura delibe- Ego Raczko de Sborowicz n. f. u. — racione prehabita aput me in villa mea Sborowicz duas mar. annui census cum pleno iure el dominio relig. Hedwigi filie sue, moniali mon. s. Jacobi in Olomucz, emit et racionabiliter comparavit tali condicione, quod prefatus census prenominate Hedwigi aut cui ipsa Hed- vigis intra claustrum et non extra pro remedio sue anime et suorum parentum legaverit, in duobus terminis, videlicet una mar. in festo s. Wencezlai et secunda mar. in festo s. Georii subsequenti singulis annis per me aut per meos heredes integraliter debet dari. Hoc eciam adiecto, quod mihi Raczkoni predicto aut meis heredibus de speciali favore et li- cencia dicte d. Elizabet et filie sue Hedvigis licitum sit, quandocumque potero predictas duas mar. annui census in bonis meis redimere et exsolvere cum viginti mar. den. Prag. moravici numeri et pagamenti. Et ut hec firma permaneant, ego Jescho de Sborowicz, Scocho de Trubka, Leviko et Raczko fratres de Poczienicz una [cum] predicto Raczkone et pro ipso fideiussimus et promittimus insolidum bona nostra fide, fraude qualibet post- posita, omnia premissa integraliter adimplere, adicientes, quod, si absit (!), quispiam dicti census comparacionem et protectionem ac percepcionem vellet impedire, eandem infesta- cionem nos dicti fideiussores una cum dicto Raczkone insolidum propriis sumptibus et laboribus tenebimur et promittimus exbrigare et prenominatam Hedvigem, aut cui ipsa legaverit, modo suprascripto indempnem circa predicti census percepcionem penitus conservare. In quorum omnium evidens testimonium sigilla nostra sunt appensa. Dat. Sborowicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Barbare virg. et mart. Orig. perg. cum 5 sigg., quorum 3) laesum, 5) avulsum in Olomouc olim in archivo capituli sign. A II a 6, nunc vero in archivo publico. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 147 n. 202. — HU — [L]. 707) 1360 [ante dec. 5.) Henricus Wildensteiner et filii ipsius Theodericus et Henricus profitentur se Karolo imperatori et regi eiusque successoribus, Bohemiae regibus, castrum Strahlenfels pro 850 sex. gr. vendidisse. Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 482 n. 180 (ad 4. diem m. dec.). — [I.]. 708) 1360 dec. 5. Norimbergae. Karolus imperator et rex profitetur se Henrico Wildensteiner de Strahlenfels et filiis eius 175 sexagenas gr. pro castro Strahlenfels debere casque persoluturum esse promittit. bekennen etc., daz wir unsern lieben getrewen Heinrichen dem Wildensteiner von Strolenfels, Dietrichen und Heinrichen seinem sun von der vesten wegen Strolenfels,
430 Regesta Bolemiae el Moraviae. aut ipsorum occasione movere litem seu questionem sub mee fidei puritate. In quorum omnium robur firmum et efficax testimonium presentes meo et nobb. vv. et dd. Czenkonis de Lypa, regni Boemie supremi camerarii, Sbinkonis de Hasenburg, seren. d. imperatoris et Boemie regis magistri camere, necnon Peskonis de Janowicz, seren. domine Anne impe- ratricis et regine Boemie magistri curie, consanguineorum et amicorum meorum sigillis feci el procuravi roborari. Dat. Nuremberg anno LX, die IV m. dec. Insertum confirmationi Karoli imperatoris el regis, 8. die m. dec. a. 1360 Norimbergac dutae, vide inſerius n. 713. — HIU — fMJ. 706) 1360 dec. 4. Zborovice. Racek de Zborovice profitetur Elisabetham de Ořechov pro sua filia Hedviga, moniali mo- nasterii s. Jacobi, ord. s. Augustini in Olomouc, duas marcas census annui in villa Zborovice comparavisse. , quod d. Elizabet de Orziechau matura delibe- Ego Raczko de Sborowicz n. f. u. — racione prehabita aput me in villa mea Sborowicz duas mar. annui census cum pleno iure el dominio relig. Hedwigi filie sue, moniali mon. s. Jacobi in Olomucz, emit et racionabiliter comparavit tali condicione, quod prefatus census prenominate Hedwigi aut cui ipsa Hed- vigis intra claustrum et non extra pro remedio sue anime et suorum parentum legaverit, in duobus terminis, videlicet una mar. in festo s. Wencezlai et secunda mar. in festo s. Georii subsequenti singulis annis per me aut per meos heredes integraliter debet dari. Hoc eciam adiecto, quod mihi Raczkoni predicto aut meis heredibus de speciali favore et li- cencia dicte d. Elizabet et filie sue Hedvigis licitum sit, quandocumque potero predictas duas mar. annui census in bonis meis redimere et exsolvere cum viginti mar. den. Prag. moravici numeri et pagamenti. Et ut hec firma permaneant, ego Jescho de Sborowicz, Scocho de Trubka, Leviko et Raczko fratres de Poczienicz una [cum] predicto Raczkone et pro ipso fideiussimus et promittimus insolidum bona nostra fide, fraude qualibet post- posita, omnia premissa integraliter adimplere, adicientes, quod, si absit (!), quispiam dicti census comparacionem et protectionem ac percepcionem vellet impedire, eandem infesta- cionem nos dicti fideiussores una cum dicto Raczkone insolidum propriis sumptibus et laboribus tenebimur et promittimus exbrigare et prenominatam Hedvigem, aut cui ipsa legaverit, modo suprascripto indempnem circa predicti census percepcionem penitus conservare. In quorum omnium evidens testimonium sigilla nostra sunt appensa. Dat. Sborowicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Barbare virg. et mart. Orig. perg. cum 5 sigg., quorum 3) laesum, 5) avulsum in Olomouc olim in archivo capituli sign. A II a 6, nunc vero in archivo publico. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 147 n. 202. — HU — [L]. 707) 1360 [ante dec. 5.) Henricus Wildensteiner et filii ipsius Theodericus et Henricus profitentur se Karolo imperatori et regi eiusque successoribus, Bohemiae regibus, castrum Strahlenfels pro 850 sex. gr. vendidisse. Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 482 n. 180 (ad 4. diem m. dec.). — [I.]. 708) 1360 dec. 5. Norimbergae. Karolus imperator et rex profitetur se Henrico Wildensteiner de Strahlenfels et filiis eius 175 sexagenas gr. pro castro Strahlenfels debere casque persoluturum esse promittit. bekennen etc., daz wir unsern lieben getrewen Heinrichen dem Wildensteiner von Strolenfels, Dietrichen und Heinrichen seinem sun von der vesten wegen Strolenfels,
Strana 431
Annus 1360 dec. 4. — 5. 431 die wir umb sie redlichen gekaufft haben, hundert und fumfundsibenczig sch. gr. Prag. phen. schuldig bleiben, dazselb gelt geloben und willen wir in oder dem, der diesen brief haben wirdet an irer stat, von weihenechten, die nu schirest koment ober ein ganz jar, gar und an alle geverde beczalen unverczogenlichen. Fur dazselb gelt haben auch de crw. Deytrich, bischof von Minden, probst zu Wissegrad, unser lieber furste, die edlen Burghart, burggraf ze Meidburg, unser keyserlicher hofmeister, Thymo von Koldycz, unser kamer- meister, und Wilige lantschriber ze Sulczbach, unser lieben getrewen, fur uns und mit uns als purgen ze beczalen in guten trewen gelobt nach laute solicher briefe, die sie von derselben burgschaft wegen den obgenanten Heinrichen und seinen sunen under iren insigeln versi- gelt geben haben. Mit urkund etc. Dat. Nuremberg anno LX, in profesto s. Nicolai, regnorum elc. Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 57. Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 162 n. 31I. — [MJ. Reg. imp. VIII 3118 (ad 1. dec.). — HIU 709) 1360 dec. 5. Norimbergae. Karolus imperator el rex promittit se Alberto de Sternberg, episcopo Zwerinensi, aut eius nipoti Petro de Siernberg sexcentas sexagenas gr. den. Prag., quas eis Theodericus, episcopus Mindensis, debel, in casu mortis eiusdem Theoderici persoluturum esse. — — n. f. elc., quod quia ven. Theodricus, Mindensis episcopus, Wissegradensis pre- positus regnique Boemie summus cancellarius, princeps, consiliarius et dev. noster dil., ex certis et racionabilibus causis ven. Alberto Zwerinensi episcopo, principi etc., et nob. Petro de Stermberg, nepoti suo, sexingentas sex. gr. den. Prag. tenetur solvere a festo Nativitalis Cristi venturo proxime ad unum annum continue revolvendum, nos eiusdem Alberti, Zwerinensis episcopi, indempnitati volentes graciosius providere, promittimus nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, nomine et spondemus, quod in eum casum, ubi prefato Theodrico, Mindensi episcopo, non soluta prefata summa pecunie humanitus quicquam contingeret, nos prefato Alberto, Zwerinensi episcopo, vel nob. Petro de Stermberg, nepoti suo, predictas sexingentas sex. gr. solvere volumus et tenebimur occasione qualibet proculmota. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, non. dec., regnorum etc. Per d. Olomucensem episcopum Miliczius de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 58. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 170 n. 346.Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 150 n. 204. — Reg. imp. VIII 3449.— HU — [M. 710) 1360 dec. 5. Norimbergae. Karolus imperator et rex Petro de Chřič ius suum, quod sibi in aratura et censu in villa Chelčice competil et quod ad se post mortem fratrum de Chelčice devolutum est, confert. n. f. etc., quod nos inspectis fidelibus obsequiis, quibus fid. noster dil. Petrus de Chricz nobis dudum complacuit et complacere propensius tenebitur et debebit, sibi omne ius nostrum, quod nobis ut regi Boemie in una aratura et quatuor sex. gr. census annui situatis in bonis Chelcicz, que ad nos iuxta morem regni Boemie per mortem Sazzini et Hoscziekonis quondam fratrum de Chelczicz esse dicuntur legittime devoluta, competere poteril, ex certa sciencia regia auctoritate Boemie donavimus et t. p. donamus de nostre celsitudinis gracia speciali sic, quod dictus Petrus et sui heredes araturam et quatuor sex. prefatas co iure, sicul ad nos legittime devoluta existunt, tenere, habere et possidere de- beant ac in sue usus convertere voluntatis, salvis tamen nostris et aliorum iuribus in eisdem.
Annus 1360 dec. 4. — 5. 431 die wir umb sie redlichen gekaufft haben, hundert und fumfundsibenczig sch. gr. Prag. phen. schuldig bleiben, dazselb gelt geloben und willen wir in oder dem, der diesen brief haben wirdet an irer stat, von weihenechten, die nu schirest koment ober ein ganz jar, gar und an alle geverde beczalen unverczogenlichen. Fur dazselb gelt haben auch de crw. Deytrich, bischof von Minden, probst zu Wissegrad, unser lieber furste, die edlen Burghart, burggraf ze Meidburg, unser keyserlicher hofmeister, Thymo von Koldycz, unser kamer- meister, und Wilige lantschriber ze Sulczbach, unser lieben getrewen, fur uns und mit uns als purgen ze beczalen in guten trewen gelobt nach laute solicher briefe, die sie von derselben burgschaft wegen den obgenanten Heinrichen und seinen sunen under iren insigeln versi- gelt geben haben. Mit urkund etc. Dat. Nuremberg anno LX, in profesto s. Nicolai, regnorum elc. Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 57. Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 162 n. 31I. — [MJ. Reg. imp. VIII 3118 (ad 1. dec.). — HIU 709) 1360 dec. 5. Norimbergae. Karolus imperator el rex promittit se Alberto de Sternberg, episcopo Zwerinensi, aut eius nipoti Petro de Siernberg sexcentas sexagenas gr. den. Prag., quas eis Theodericus, episcopus Mindensis, debel, in casu mortis eiusdem Theoderici persoluturum esse. — — n. f. elc., quod quia ven. Theodricus, Mindensis episcopus, Wissegradensis pre- positus regnique Boemie summus cancellarius, princeps, consiliarius et dev. noster dil., ex certis et racionabilibus causis ven. Alberto Zwerinensi episcopo, principi etc., et nob. Petro de Stermberg, nepoti suo, sexingentas sex. gr. den. Prag. tenetur solvere a festo Nativitalis Cristi venturo proxime ad unum annum continue revolvendum, nos eiusdem Alberti, Zwerinensis episcopi, indempnitati volentes graciosius providere, promittimus nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, nomine et spondemus, quod in eum casum, ubi prefato Theodrico, Mindensi episcopo, non soluta prefata summa pecunie humanitus quicquam contingeret, nos prefato Alberto, Zwerinensi episcopo, vel nob. Petro de Stermberg, nepoti suo, predictas sexingentas sex. gr. solvere volumus et tenebimur occasione qualibet proculmota. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, non. dec., regnorum etc. Per d. Olomucensem episcopum Miliczius de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 58. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 170 n. 346.Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 150 n. 204. — Reg. imp. VIII 3449.— HU — [M. 710) 1360 dec. 5. Norimbergae. Karolus imperator et rex Petro de Chřič ius suum, quod sibi in aratura et censu in villa Chelčice competil et quod ad se post mortem fratrum de Chelčice devolutum est, confert. n. f. etc., quod nos inspectis fidelibus obsequiis, quibus fid. noster dil. Petrus de Chricz nobis dudum complacuit et complacere propensius tenebitur et debebit, sibi omne ius nostrum, quod nobis ut regi Boemie in una aratura et quatuor sex. gr. census annui situatis in bonis Chelcicz, que ad nos iuxta morem regni Boemie per mortem Sazzini et Hoscziekonis quondam fratrum de Chelczicz esse dicuntur legittime devoluta, competere poteril, ex certa sciencia regia auctoritate Boemie donavimus et t. p. donamus de nostre celsitudinis gracia speciali sic, quod dictus Petrus et sui heredes araturam et quatuor sex. prefatas co iure, sicul ad nos legittime devoluta existunt, tenere, habere et possidere de- beant ac in sue usus convertere voluntatis, salvis tamen nostris et aliorum iuribus in eisdem.
Strana 432
432 Regesta Bohemiae et Moraviae. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, non. m. dec., regnorum ut supra. Per dominum de Coldicz Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 59. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 478 n. 353. — Reg. imp. VIII 3450. — HU — IMJ. 711) 1360 dec. 5. Norimbergae. Karolus imperator et rex Nicolao, scolastico et canonico ecclesiae Pragensis, notario curiae imperialis, 20 sexagenas gr. de censu civitatis Coloniensis percipiendas confert. n. f., quod hon. Nicolai scolastici et canonici Pragensis ecclesie, notarii curie — nostre imp. et familiaris secretarii, commensalis nostri dil., accepta nobis et grata multe sedulitatis obsequia, quibus idem tam fideliter quam utiliter nostre magestati com- placuit et processu temporum se studet continuate fidei studiis nostro culmini reddere graciorem, graciose consideracionis intuitu advertentes eique graciam aliquam ob hoc facere cupientes, in censu nostro de civitate Colonia, camere nostre regali annue solvi consueto, dicto scolastico 20 sex. gr. den. Prag. deputavimus, donamus, deputamus, damus — et donamus per eundem scolasticum, in quocunque statu, officio seu dignitate positus fuerit, ad vite sue tempora habendas, percipiendas quiete, libere et pacifice ac tollendas ac suis usibus ad sue voluntatis beneplacitum disponendas; quarum decem sex. in festo b. Georii de censu tunc dari solito, reliquas vero decem in festo b. Galli de censu camere nostre tunc debito de civitate predicta per annos singulos ipsi Nicolao seu suo procuratori, suas super hoc litteras ostendenti, constituimus et decernimus infallibiliter assignari, pro nobis et ill. Johanne, marchione Moravie, fratre et principe nostro precarissimo, nostrisque et suis heredibus ac successoribus, regibus Boemie, promittentes ex certa sciencia presentibus graciose, dictum Nicolaum in pacifica possessione et quieta percepcione viginti sex. gr. predictorum omnimode conservare, non impediendo quomodolibet vel impediri ipsum in hoc per quempiam permittendo. Mandamus igitur et districte precipimus iudici, magistro civium, iuratis et civibus antedicte civitatis nostre Coloniensis, fidd. nostris dill., quatenus in proximo festo b. Georgii inchoando deinceps, quamdiu vixerit, quolibet terminorum ipsorum dictas decem sex. dent, sicut premittitur, integraliter et assignent, prout graciam nostram voluerint conservare et indignacionem regiam propriumque dispendium evitare. Nos enim quociescunque et quandocunque aliquo terminorum ipsorum dictam pecuniam ipsi Nicolao solverint, ut prefertur, liberos ipsos extunc et quittos de pecunia talis termini facimus totaliter et solutos. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, non. dec., regnorum ut supra. Per dominum .. Mindensem episcopum Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 59. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 479 n. 354. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 567 n. 392. — Reg. imp. VIII 3451. HU— [MJ. 712) 1360 dec. 6. Norimbergae. Karolus imperator et rex fTheoderico], episcopo Mindensi, praeposito Wissegradensi regnique Bohemiae summo cancellario, census a Judaeis camerae sacri imperii Romani debitos exigendos committit. — bekennen etc. Wann wir pflichtig sein alle czit des heiligen Reichs er, nucz und frume zu trachten, so haben wir wol bedacht und erfunden, daz grozzer nucz und nuczlich gulte dem Reich nu manig iar abgegangen sind, die vormals wurden und geviellen von den Juden in des reichs kamer, des sin wir mit wolbedachtem mut und rat unser fursten und getrewen ezu rat worden, daz wir wellen sulchen nucz, gult und cyns wider anrichten und in
432 Regesta Bohemiae et Moraviae. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, non. m. dec., regnorum ut supra. Per dominum de Coldicz Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 59. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 478 n. 353. — Reg. imp. VIII 3450. — HU — IMJ. 711) 1360 dec. 5. Norimbergae. Karolus imperator et rex Nicolao, scolastico et canonico ecclesiae Pragensis, notario curiae imperialis, 20 sexagenas gr. de censu civitatis Coloniensis percipiendas confert. n. f., quod hon. Nicolai scolastici et canonici Pragensis ecclesie, notarii curie — nostre imp. et familiaris secretarii, commensalis nostri dil., accepta nobis et grata multe sedulitatis obsequia, quibus idem tam fideliter quam utiliter nostre magestati com- placuit et processu temporum se studet continuate fidei studiis nostro culmini reddere graciorem, graciose consideracionis intuitu advertentes eique graciam aliquam ob hoc facere cupientes, in censu nostro de civitate Colonia, camere nostre regali annue solvi consueto, dicto scolastico 20 sex. gr. den. Prag. deputavimus, donamus, deputamus, damus — et donamus per eundem scolasticum, in quocunque statu, officio seu dignitate positus fuerit, ad vite sue tempora habendas, percipiendas quiete, libere et pacifice ac tollendas ac suis usibus ad sue voluntatis beneplacitum disponendas; quarum decem sex. in festo b. Georii de censu tunc dari solito, reliquas vero decem in festo b. Galli de censu camere nostre tunc debito de civitate predicta per annos singulos ipsi Nicolao seu suo procuratori, suas super hoc litteras ostendenti, constituimus et decernimus infallibiliter assignari, pro nobis et ill. Johanne, marchione Moravie, fratre et principe nostro precarissimo, nostrisque et suis heredibus ac successoribus, regibus Boemie, promittentes ex certa sciencia presentibus graciose, dictum Nicolaum in pacifica possessione et quieta percepcione viginti sex. gr. predictorum omnimode conservare, non impediendo quomodolibet vel impediri ipsum in hoc per quempiam permittendo. Mandamus igitur et districte precipimus iudici, magistro civium, iuratis et civibus antedicte civitatis nostre Coloniensis, fidd. nostris dill., quatenus in proximo festo b. Georgii inchoando deinceps, quamdiu vixerit, quolibet terminorum ipsorum dictas decem sex. dent, sicut premittitur, integraliter et assignent, prout graciam nostram voluerint conservare et indignacionem regiam propriumque dispendium evitare. Nos enim quociescunque et quandocunque aliquo terminorum ipsorum dictam pecuniam ipsi Nicolao solverint, ut prefertur, liberos ipsos extunc et quittos de pecunia talis termini facimus totaliter et solutos. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, non. dec., regnorum ut supra. Per dominum .. Mindensem episcopum Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 59. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 479 n. 354. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 567 n. 392. — Reg. imp. VIII 3451. HU— [MJ. 712) 1360 dec. 6. Norimbergae. Karolus imperator et rex fTheoderico], episcopo Mindensi, praeposito Wissegradensi regnique Bohemiae summo cancellario, census a Judaeis camerae sacri imperii Romani debitos exigendos committit. — bekennen etc. Wann wir pflichtig sein alle czit des heiligen Reichs er, nucz und frume zu trachten, so haben wir wol bedacht und erfunden, daz grozzer nucz und nuczlich gulte dem Reich nu manig iar abgegangen sind, die vormals wurden und geviellen von den Juden in des reichs kamer, des sin wir mit wolbedachtem mut und rat unser fursten und getrewen ezu rat worden, daz wir wellen sulchen nucz, gult und cyns wider anrichten und in
Strana 433
Annus 1360 dec. 5. — 8. 433 unser keyserliche kamer widerbringen, darumb durch steten fliz, arbeyt und trewe, die der erw. byschoff zu Minden, probst ze Wissegrad und unsers kunigreichs ze Beheim obrister canczler, unser lieber furste und rat, in unsern sachen hefticlich, offenlich und getrewlich geweist hat und alle zeit weiset, haben wir ym bevolhen und bevelhen und geben ym mit disem gegenwertigen brif gancz und vollekomen macht uz rechter wizzen, daz er, oder wen er nu oder in kumpftigen czeten darczu seczzet, von allen Juden, mannen und weibe geslechte, den keyserlichen cyns, den sie und ir vorfarn weilent in des reichs kamer gelden pſlagen, und auch alle velle und bruche, di ir eleich gebot anrurend, und binamen den guld- einen pfennung von iren leiben, als er von alder herkomen ist, von unsern wegen, vordern, gewinnen, heischen, einbringen, ufheben und nemen muge und alle ungehorsamen Juden, man und weib, vahen, ufhalden und gevangen halden und umb sulch ungehorsam an leib und an gut bezzern und umb die vorgenanten und alle ander sachen, die dieselben Juden angehorn, wie die geburn oder genand sein, an unser stat czu tun und zu lazzen, hohen und nidern und in mazze seczen alles, daz denselben byschoff und seine verweser gute dunken wirt nach irer vernumft und trewen geleicher weis, als wir selber tun mochten, ob wir daby gegenwertig wern, und willen stet halden ewiclich fur uns und unser nachkomen, Romische keyser und kunige, allez daz, daz sie in den obgenanten sachen beginnen, tun oder lazzen und dawider nymmer getun in dheinen czeiten. Dovon gebieten wir allen fursten etc. ut in forma, ut non in premissis impediatur. Mit urkund etc. Geben ze Nuremberg am sechsezig- Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. stem iar, die s. Nicolai, regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 597.— Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 483 n. 359. Reg. imp. VIII 3456.— HU — ſMJ. 713) 1360 dec. 8. Norimbergae. Karolus imperator et rex litteras Ogerii de Landštejn, quibus dictus Ogerius omnibus iuribus ei in bonis Guillelmi de Landštejn competentibus cessit, confirmat. — n. f. etc., quod constitutus in nostre maiestatis presencia nob. Ogerius de Lant- stein animo deliberato —— renunciavit expresse omnibus iuribus seu iuris accionibus, si que sibi in bonis ven. Wilhelmi, quondam prepositi Wissegradensis, fratris sui, compecie- runt, competunt seu competere poterunt quovismodo, prout in litteris suis, datis desuper, plenius continetur, que secuntur in hec verba: Ego Ogerius de Lantstein publice presentibus fateor. (Sequitur tenor litterarum 4. die m. dec. a. 1360 Norimbergae datarum, vide supra n. 705). Nosque huiusmodi pronuncciacionem gratam et ratam habentes, ipsam omni eo modo et forma, ut prescribitur, de speciali nostra gracia et auctoritate nostra regia Boemie graciosius confirmamus. Presencium sub imperialis etc. Dat. Nuremberg, anno LX, ind. XIII, VI yd. dec., regnorum ut supra. Per dominum . ducem Falkenbergensem Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 59. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 176 n. 352. Reg. imp. VIII 3459.— HU— ſMJ. 714) 1360 dec. 8. Příběnice. Troianus de Doubravice hospitali in Bavorov quinque hereditates in villa sua Vojslavice donat. Opera pietatis et misericordie per nonnullos Cristi fideles sollercia pervigili non inmerito debent imitari. Igitur ego Troyanus de Dubrawicz considerans, quod nil cercius morte et nil incercius hora mortis esset, adhuc mentis, corporis et racionis bene compos, bene sanus et
Annus 1360 dec. 5. — 8. 433 unser keyserliche kamer widerbringen, darumb durch steten fliz, arbeyt und trewe, die der erw. byschoff zu Minden, probst ze Wissegrad und unsers kunigreichs ze Beheim obrister canczler, unser lieber furste und rat, in unsern sachen hefticlich, offenlich und getrewlich geweist hat und alle zeit weiset, haben wir ym bevolhen und bevelhen und geben ym mit disem gegenwertigen brif gancz und vollekomen macht uz rechter wizzen, daz er, oder wen er nu oder in kumpftigen czeten darczu seczzet, von allen Juden, mannen und weibe geslechte, den keyserlichen cyns, den sie und ir vorfarn weilent in des reichs kamer gelden pſlagen, und auch alle velle und bruche, di ir eleich gebot anrurend, und binamen den guld- einen pfennung von iren leiben, als er von alder herkomen ist, von unsern wegen, vordern, gewinnen, heischen, einbringen, ufheben und nemen muge und alle ungehorsamen Juden, man und weib, vahen, ufhalden und gevangen halden und umb sulch ungehorsam an leib und an gut bezzern und umb die vorgenanten und alle ander sachen, die dieselben Juden angehorn, wie die geburn oder genand sein, an unser stat czu tun und zu lazzen, hohen und nidern und in mazze seczen alles, daz denselben byschoff und seine verweser gute dunken wirt nach irer vernumft und trewen geleicher weis, als wir selber tun mochten, ob wir daby gegenwertig wern, und willen stet halden ewiclich fur uns und unser nachkomen, Romische keyser und kunige, allez daz, daz sie in den obgenanten sachen beginnen, tun oder lazzen und dawider nymmer getun in dheinen czeiten. Dovon gebieten wir allen fursten etc. ut in forma, ut non in premissis impediatur. Mit urkund etc. Geben ze Nuremberg am sechsezig- Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. stem iar, die s. Nicolai, regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 597.— Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 483 n. 359. Reg. imp. VIII 3456.— HU — ſMJ. 713) 1360 dec. 8. Norimbergae. Karolus imperator et rex litteras Ogerii de Landštejn, quibus dictus Ogerius omnibus iuribus ei in bonis Guillelmi de Landštejn competentibus cessit, confirmat. — n. f. etc., quod constitutus in nostre maiestatis presencia nob. Ogerius de Lant- stein animo deliberato —— renunciavit expresse omnibus iuribus seu iuris accionibus, si que sibi in bonis ven. Wilhelmi, quondam prepositi Wissegradensis, fratris sui, compecie- runt, competunt seu competere poterunt quovismodo, prout in litteris suis, datis desuper, plenius continetur, que secuntur in hec verba: Ego Ogerius de Lantstein publice presentibus fateor. (Sequitur tenor litterarum 4. die m. dec. a. 1360 Norimbergae datarum, vide supra n. 705). Nosque huiusmodi pronuncciacionem gratam et ratam habentes, ipsam omni eo modo et forma, ut prescribitur, de speciali nostra gracia et auctoritate nostra regia Boemie graciosius confirmamus. Presencium sub imperialis etc. Dat. Nuremberg, anno LX, ind. XIII, VI yd. dec., regnorum ut supra. Per dominum . ducem Falkenbergensem Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 59. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 176 n. 352. Reg. imp. VIII 3459.— HU— ſMJ. 714) 1360 dec. 8. Příběnice. Troianus de Doubravice hospitali in Bavorov quinque hereditates in villa sua Vojslavice donat. Opera pietatis et misericordie per nonnullos Cristi fideles sollercia pervigili non inmerito debent imitari. Igitur ego Troyanus de Dubrawicz considerans, quod nil cercius morte et nil incercius hora mortis esset, adhuc mentis, corporis et racionis bene compos, bene sanus et
Strana 434
434 Regesta Bohemiae et Moraviae. sensatus, volens anime mee et meorum predecessorum de bonis michi a deo prestitis salubre remedium de consensu coniugis mee dil. Offeze atque omnium meorum heredum procurare, bona deliberacione prehabita dedi et presentibus resignavi capelle infirmorum seu hospitali, de novo in opido Baworow ad honorem Corporis Cristi atque patronorum nostrorum fundato, in villa mea Woyslawicz prope villa Lazissez sita quinque hereditates sive quinque terras, quarum una inferior censuat annuatim triginta et quatuor gr., relique vero solvunt per triginta gr. tantum annuatim, exclusis illis octo den. Wyennensibus, quos pauperibus de ipsorum censu de qualibet hereditate perpetue propter deum indulsi: que quidem heredi- tates site sunt ex superiori parte ipsius ville ad parrochiam in Hossczicz pertinentes, et has ——, fructibus, censibus, proventibus, libertate atque utilitati- omnes dedimus cum agris, bus et pertinenciis suis universis, que nunc ibi sunt vel quomodolibet fieri poterunt in futu- rum tali tamen condicione adiecta, quod in predicto hospitali pro anima mea atque coniugis mee ac nostrorum predecessorum perpetue duo pauperes nutriantur et in Cristo caritative pertractentur. Ut autem hec mea donacio robur habeat firmitatis, presentes fieri litteras iussi et eas sigillo meo et sigillo nobilissimi domini mei graciosi d. Judoci de Rosenberch atque d. Nicolay dicti Cossorz de Nyehossowicz et d. Lupoldi de Drazow, quos in testimo- nium evidens recepi, munimine [roborari] procuravi. Nos vero predicti Judocus de Rosen- berch, Nycolaus dictus Cossorz de Nyehossowicz et Lupoldus de Drazow premissa omnia protestamur. In cuius rei perpetuam memoriam sigilla nostra presentibus sunt appensa. Dat. Przibienicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die Concepcionis s. Marie virg. Orig. perg. cum 4 sigg. avulsis Bavorov in archivo civitatis. — Cf. Volf, Popis městských archivů v Čechách p. 6. — HU — [LJ. 715) 1360 dec. 9. Wolflinus Meinhardi iudex et iurati Novae civitatis Pragensis testantur d. Aluscham Nicolai, civis dictae civitatis, relictam, unam sexagenam gr. den. Prag. census annui conven- tui ord. Cruciferorum in Zderaz legavisse. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Heinlinus brasiator, Heinricus Mostil, Meinlinus heringer, Cunadus carnifex, Jurzico de Eylow, Hanussius murator, Jenco cerdo in foro Equorum, Hasco in Podscalo, Hermannus Czeczetka, Stanco de Clumyn, Jacobus brasiator, iurati cives Nove civitatis Pragensis, universis presentes literas inspec- —, recognoscentes providum v. Cristannum, nostrum concivem, turis cupimus fore notum coram nobis in pleno consilio constitutum, exposuisse sub ipsius consciencia bona affirman- tem, quod bone mem. d. Aluscha, relicta quondam Nicolai nostri conburgensis, per dei graciam sana mente, licet corpore langwens et ad dominum nostrum Jesum Cristum ac beatissimam virg. Mariam, matrem eius, totamque celestem curiam et ad s. Petrum zelum habens fervide dileccionis ac cupiens terrena in celestia et transitoria in eterna felici com- mercio commutare nolensque bona sua relinquere inordinata, suum ultimum nunccupatum testamentum seu ultimam voluntatem, qua valere voluerit et habere perpetue roboris fir- mitatem iure ultime voluntatis, et prout melius potuit, in presencia predicti Cristani, generi ipsius, videlicet dicte d. Alusche, et aliorum fidedignorum condens unam sex. gr. Prag. den., sexaginta grossos pro sexagena computando, census perpetui seu redditus de et super domo sua et ipsius area sita in acie ex opposito domus Heinrici Heidnonis in vicu, ubi iter de foro nostre civitatis ad dictum monasterium transitur, omnibus et singulis dandam et persolvendam religg. et honn. vv. dd. preposito, priori ac fratribus Cruciferorum conventus mon. Sderasiensis ac ipsi monasterio legavit pro remedio anime sue et mariti ac omnium predecessorum suorum animarum fidelium salute tradidit, disposuit et ordinavit se in oraciones et fraternitatem dictorum fratrum recommendando et in ipsorum monasterii sepulturam eligendo cum condicionibus, serviciis et oneribus hic notatis: quod possessor
434 Regesta Bohemiae et Moraviae. sensatus, volens anime mee et meorum predecessorum de bonis michi a deo prestitis salubre remedium de consensu coniugis mee dil. Offeze atque omnium meorum heredum procurare, bona deliberacione prehabita dedi et presentibus resignavi capelle infirmorum seu hospitali, de novo in opido Baworow ad honorem Corporis Cristi atque patronorum nostrorum fundato, in villa mea Woyslawicz prope villa Lazissez sita quinque hereditates sive quinque terras, quarum una inferior censuat annuatim triginta et quatuor gr., relique vero solvunt per triginta gr. tantum annuatim, exclusis illis octo den. Wyennensibus, quos pauperibus de ipsorum censu de qualibet hereditate perpetue propter deum indulsi: que quidem heredi- tates site sunt ex superiori parte ipsius ville ad parrochiam in Hossczicz pertinentes, et has ——, fructibus, censibus, proventibus, libertate atque utilitati- omnes dedimus cum agris, bus et pertinenciis suis universis, que nunc ibi sunt vel quomodolibet fieri poterunt in futu- rum tali tamen condicione adiecta, quod in predicto hospitali pro anima mea atque coniugis mee ac nostrorum predecessorum perpetue duo pauperes nutriantur et in Cristo caritative pertractentur. Ut autem hec mea donacio robur habeat firmitatis, presentes fieri litteras iussi et eas sigillo meo et sigillo nobilissimi domini mei graciosi d. Judoci de Rosenberch atque d. Nicolay dicti Cossorz de Nyehossowicz et d. Lupoldi de Drazow, quos in testimo- nium evidens recepi, munimine [roborari] procuravi. Nos vero predicti Judocus de Rosen- berch, Nycolaus dictus Cossorz de Nyehossowicz et Lupoldus de Drazow premissa omnia protestamur. In cuius rei perpetuam memoriam sigilla nostra presentibus sunt appensa. Dat. Przibienicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die Concepcionis s. Marie virg. Orig. perg. cum 4 sigg. avulsis Bavorov in archivo civitatis. — Cf. Volf, Popis městských archivů v Čechách p. 6. — HU — [LJ. 715) 1360 dec. 9. Wolflinus Meinhardi iudex et iurati Novae civitatis Pragensis testantur d. Aluscham Nicolai, civis dictae civitatis, relictam, unam sexagenam gr. den. Prag. census annui conven- tui ord. Cruciferorum in Zderaz legavisse. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Heinlinus brasiator, Heinricus Mostil, Meinlinus heringer, Cunadus carnifex, Jurzico de Eylow, Hanussius murator, Jenco cerdo in foro Equorum, Hasco in Podscalo, Hermannus Czeczetka, Stanco de Clumyn, Jacobus brasiator, iurati cives Nove civitatis Pragensis, universis presentes literas inspec- —, recognoscentes providum v. Cristannum, nostrum concivem, turis cupimus fore notum coram nobis in pleno consilio constitutum, exposuisse sub ipsius consciencia bona affirman- tem, quod bone mem. d. Aluscha, relicta quondam Nicolai nostri conburgensis, per dei graciam sana mente, licet corpore langwens et ad dominum nostrum Jesum Cristum ac beatissimam virg. Mariam, matrem eius, totamque celestem curiam et ad s. Petrum zelum habens fervide dileccionis ac cupiens terrena in celestia et transitoria in eterna felici com- mercio commutare nolensque bona sua relinquere inordinata, suum ultimum nunccupatum testamentum seu ultimam voluntatem, qua valere voluerit et habere perpetue roboris fir- mitatem iure ultime voluntatis, et prout melius potuit, in presencia predicti Cristani, generi ipsius, videlicet dicte d. Alusche, et aliorum fidedignorum condens unam sex. gr. Prag. den., sexaginta grossos pro sexagena computando, census perpetui seu redditus de et super domo sua et ipsius area sita in acie ex opposito domus Heinrici Heidnonis in vicu, ubi iter de foro nostre civitatis ad dictum monasterium transitur, omnibus et singulis dandam et persolvendam religg. et honn. vv. dd. preposito, priori ac fratribus Cruciferorum conventus mon. Sderasiensis ac ipsi monasterio legavit pro remedio anime sue et mariti ac omnium predecessorum suorum animarum fidelium salute tradidit, disposuit et ordinavit se in oraciones et fraternitatem dictorum fratrum recommendando et in ipsorum monasterii sepulturam eligendo cum condicionibus, serviciis et oneribus hic notatis: quod possessor
Strana 435
Annus 1360 dec. 8. — 10. 435 dicte domus, quis est, et omnes, qui erunt in futurum possessores, debet et debent in festo s. Georii a data presencium ad unum annum affuturi dare et persolvere mediam sex. et post hoc in proximo tunc assecuturo festo s. Galli tantundem et sic deinceps annis singulis perpetue continuando, propter quod ipsi dd. fratres et eorum successores commemoracio- nem et servicium anniversarii dicte testatricis et sui mariti vigilias cum tribus leccionibus et missam defunctorum cantantes in ecclesia monasterii predicti omni anno die secunda m. octobris peragere debent quo die pitanciam de media sex. dicti census habebunt, pro alia vero media sex. oleum pro lampade ante altare s. Blasii in dicta ecclesia omni nocte et tempore officii misse ardenda debent dicti dd. fratres comparare et ministrare. Et quod memorata d. Aluscha huiusmodi testamentum petivit per dictum Cristanum, generum et testamentarium suum, execucioni demandari, ad cuius recognicionis et supplicacionem instanciam (!) presentes literas fieri iussimus et sigillo maiori nostre civitatis communiri in testimonium et fidem omnium premissorum. (A. d. millesimo trecentesimo sexagesimo quarta feria proxima post festum s. Nicolai.) Insertum litteris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo in die s. Mauricii et sociorum eius = 22. die m. sept. datis Pragae olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulchri in Zderaz, postea in bibliotheca Nat. ac univ. sign. n. 353, nunc vero in archivo publico centrali. — Extr. Schubert, Urkundenregesten aus d. chem. Archiven d. aufgehobenen — ILJ Klöster Böhmens p. 39 n. 394 falso cum dato 1364 feria proxima post festum s. Nicolai. — HU 716) 1360 dec. 10. Norimbergae. Karolus imperator et rex consentit, ut Valentinus humulator, civis Novae civitatis Pragen- sis, domum habitationis infra saepta monasterii s. Katherinae erigere possil. — n. f. t. p. etc., quod cum dil. nobis Valentinus humulator, civis Nove civitatis Pragensis, et Katherina uxor ipsius pia moti devocione divina cooperante gracia infra septa monasterii s. Katherine, ord. s. Augustini, in dicta nostra civitate Pragensi quandam domum habitacionis erigere seu edificare presumant, cupientes ibidem omnipotenti deo feliciter famulari, cumque pro parte priorisse et conventus dicti monasterii fuerit humiliter supplicatum, quatenus ad hoc consensum nostrum benivolum adhibere dignaremur, nos igitur ad laudem dei omnipotentis et intemerate virg. Marie matris ipsius necnon s. Kathe- rine virg. et mart. glor. ad hoc, quod dicti Valentinus et Katherina infra dicti monasterii septa domum habitacionis edificare seu erigere ipsamque inhabitare libere et sine impedi- mento quolibet possint et valeant, nostrum consensum graciosius adhibemus, quicquie eciam iidem Valentinus et Katherina dictis priorisse et conventui dicti monasterii in vita vel in morte donandum, deputandum seu legandum duxerint, illud exnunc prout extune de speciali nostra gracia et auctoritate nostra regia Boemie t. p. confirmamus. Presencium elc. Dat. Nuremberg anno LX, regnorum ut supra.1) Per d. imperatorem Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60. — Ed. Glafey, Ancedolorum collectio p. 183 n. 364. Reg. imp. VIII 3462. HIU— 1MJ. 1) In registris praccedunt litterae Gerundo de Pyrbaum, plebano et decano in Chrenis Nuremberg anno LX, ind. XIII, IV id. dec. datae, Reg. imp. VIII 3461. 717) 1360 dec. 10. Norimbergae. Karolus imperator et rex Vlkoni de Vintiřov ducentas sexagenas gr. den. Prag. nomine dotis filiae ipsius se dare promittit. D. imperator dedit et promisit dare nob. Wulkoni de Wincyerzow pro suis fidelibus serviciis, que ipse cottidianis sollicitudinibus seren. Anne, Romanorum imperatrici,
Annus 1360 dec. 8. — 10. 435 dicte domus, quis est, et omnes, qui erunt in futurum possessores, debet et debent in festo s. Georii a data presencium ad unum annum affuturi dare et persolvere mediam sex. et post hoc in proximo tunc assecuturo festo s. Galli tantundem et sic deinceps annis singulis perpetue continuando, propter quod ipsi dd. fratres et eorum successores commemoracio- nem et servicium anniversarii dicte testatricis et sui mariti vigilias cum tribus leccionibus et missam defunctorum cantantes in ecclesia monasterii predicti omni anno die secunda m. octobris peragere debent quo die pitanciam de media sex. dicti census habebunt, pro alia vero media sex. oleum pro lampade ante altare s. Blasii in dicta ecclesia omni nocte et tempore officii misse ardenda debent dicti dd. fratres comparare et ministrare. Et quod memorata d. Aluscha huiusmodi testamentum petivit per dictum Cristanum, generum et testamentarium suum, execucioni demandari, ad cuius recognicionis et supplicacionem instanciam (!) presentes literas fieri iussimus et sigillo maiori nostre civitatis communiri in testimonium et fidem omnium premissorum. (A. d. millesimo trecentesimo sexagesimo quarta feria proxima post festum s. Nicolai.) Insertum litteris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo in die s. Mauricii et sociorum eius = 22. die m. sept. datis Pragae olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulchri in Zderaz, postea in bibliotheca Nat. ac univ. sign. n. 353, nunc vero in archivo publico centrali. — Extr. Schubert, Urkundenregesten aus d. chem. Archiven d. aufgehobenen — ILJ Klöster Böhmens p. 39 n. 394 falso cum dato 1364 feria proxima post festum s. Nicolai. — HU 716) 1360 dec. 10. Norimbergae. Karolus imperator et rex consentit, ut Valentinus humulator, civis Novae civitatis Pragen- sis, domum habitationis infra saepta monasterii s. Katherinae erigere possil. — n. f. t. p. etc., quod cum dil. nobis Valentinus humulator, civis Nove civitatis Pragensis, et Katherina uxor ipsius pia moti devocione divina cooperante gracia infra septa monasterii s. Katherine, ord. s. Augustini, in dicta nostra civitate Pragensi quandam domum habitacionis erigere seu edificare presumant, cupientes ibidem omnipotenti deo feliciter famulari, cumque pro parte priorisse et conventus dicti monasterii fuerit humiliter supplicatum, quatenus ad hoc consensum nostrum benivolum adhibere dignaremur, nos igitur ad laudem dei omnipotentis et intemerate virg. Marie matris ipsius necnon s. Kathe- rine virg. et mart. glor. ad hoc, quod dicti Valentinus et Katherina infra dicti monasterii septa domum habitacionis edificare seu erigere ipsamque inhabitare libere et sine impedi- mento quolibet possint et valeant, nostrum consensum graciosius adhibemus, quicquie eciam iidem Valentinus et Katherina dictis priorisse et conventui dicti monasterii in vita vel in morte donandum, deputandum seu legandum duxerint, illud exnunc prout extune de speciali nostra gracia et auctoritate nostra regia Boemie t. p. confirmamus. Presencium elc. Dat. Nuremberg anno LX, regnorum ut supra.1) Per d. imperatorem Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60. — Ed. Glafey, Ancedolorum collectio p. 183 n. 364. Reg. imp. VIII 3462. HIU— 1MJ. 1) In registris praccedunt litterae Gerundo de Pyrbaum, plebano et decano in Chrenis Nuremberg anno LX, ind. XIII, IV id. dec. datae, Reg. imp. VIII 3461. 717) 1360 dec. 10. Norimbergae. Karolus imperator et rex Vlkoni de Vintiřov ducentas sexagenas gr. den. Prag. nomine dotis filiae ipsius se dare promittit. D. imperator dedit et promisit dare nob. Wulkoni de Wincyerzow pro suis fidelibus serviciis, que ipse cottidianis sollicitudinibus seren. Anne, Romanorum imperatrici,
Strana 436
436 Regesta Bohemiae et Moraviae. exhibuit, nomine dotalicii nob. Henslino de Duba et Elszcze conthorali sue legittime, prefati Wulkonis filie, et ipsorum nomine nobb. Czenconi de Lypa et Epykoni de Hradek ducentas sex. gr. den. Prag. a festo Nativitatis Cristi proxime venturo ad unum annum continue revolvendum sine dilacione et contradiccione qualibet assignare. Quod si non faceret, extunc elapso prefati anni termino predictis de Lypa etc. triginta sex. gr. annui redditus titulo obligacionis pro prefato dotalicio iuxta regni Boemie consuetudinem super certis bonis tenebimur et debemus assignare, per ipsos tamdiu tenendas, quousque etc. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, IV id. dec., regnorum etc. Per d. cancellarium Miliczius de Chremsir. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 61. Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 497 n. 376. — Reg. imp. VIII 3463. HU — [MJ. 718) 1360 dec. 11. Norimbergae. Karolus imperator et rex Potoni seniori de Castolovice ius suum, in bonis ad se devolutis, quae pretii 150 sexagenarum sunt, confert officialibusque suis mandal, ut dictum Potonem in possessionem praedictorum bonorum inducant. — n. f. t. p. u., quod nob. Pothoni seniori de Czastolowicz, fid. nostro dil., graciam fidelium eius obsequiorum intuitu volentes facere specialem, ius nostrum, quod in bonis per mortem Ruzkonis quondam sui servitoris ad nos, ut dicitur, devolutis, que ad valorem centum quinquaginta sex. gr. Prag. se dicuntur extendere, nobis ut regi Boemie competit, —, fidd. nostris dill. .. eidem Pothoni et suis heredibus liberaliter damus presentibus urzedniconibus, .. burgraviis et ceteris officiatis nostris per Boemiam, quorum interest, quique super hoc fuerint cum presentibus requisiti, sub obtentu gracie nostre firmiter precipiendo mandantes ac volentes omnino, quatenus predictum Pothonem suo et heredum suorum nomine in possessionem iuris nostri predicti inducere debeant et inductum efficaciter conservare salvis tamen in premissis iuribus quorumlibet alioruma). —— Dat. Nurem- berg a. d. 1361, ind. XIII, III id. dec., regn. nostr. a. XV, imperii vero sexto.") d. magistrum curie Nicolaus de Chremsir. R. Johannes Saxo. Per Orig. (A) cum sig. maiest. in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e Dep. Oels, Fremde Urk. N. 24. — Adnot. codeva (B) in archivo publico Dresdeasi in registris Caroli fol. 6 4v. — Ed. (A) Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Ces. XIV p. 503 n. 12 (ad a. 1361). — (B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 525 n. 412 (ad a. 1360). — Extr. (A) Sedláček, Die allböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstnik Kr. čes. spol. nauk 1887 p. 56 n. 4 (ad a. 1361). — Reg. imp. VIII 3465 — [MJ. (ad a. 1360) — HU a) Sic in A; B: Dominus imperator dat ius suum nob. Potoni seniori de Czastolowicz, ius suum. quod sibi competit in bonis, per mortem Riskonis quondam sui servitoris ad eum devolutis, que se ad valorem CL sex. gr. extendunt, cum mandato, quod urzednicones inducant eum in possessionem corundem bonorum, salvis tamen in premissis iuribus quorumlibet aliorum. — b) Sic in A; B: Dat. Nuremberg a. d. etc. ind. XIII, III id. dec., regnorum etc. In registris praecedunt litterde 4. die m. ian. a. 1361 et sequuntur litterde 14. die m. ian. a. 1361 datae. 719) 1360 dec. 12. Norimbergae. Karolus imperator et rex sententiam, a principibus et regni Bohemiae nobilibus de feudo- rum alienatione latam, regia auctoritate Bohemiae confirmat. n. f. t. p. u., quod ad consilium et in presencia ill. Rudolfi, Saxonie ducis, Sacri imperii archimarescalli, principis et consangwinei nostri dil., tamquam Bohemie rex ab infrascriptis principibus, comitibus, baronibus et nobilibus nostris et regni ac corone Boemie fidelibus et vasallis quesivimus, an liceat feudatorio suum feudum in toto vel in
436 Regesta Bohemiae et Moraviae. exhibuit, nomine dotalicii nob. Henslino de Duba et Elszcze conthorali sue legittime, prefati Wulkonis filie, et ipsorum nomine nobb. Czenconi de Lypa et Epykoni de Hradek ducentas sex. gr. den. Prag. a festo Nativitatis Cristi proxime venturo ad unum annum continue revolvendum sine dilacione et contradiccione qualibet assignare. Quod si non faceret, extunc elapso prefati anni termino predictis de Lypa etc. triginta sex. gr. annui redditus titulo obligacionis pro prefato dotalicio iuxta regni Boemie consuetudinem super certis bonis tenebimur et debemus assignare, per ipsos tamdiu tenendas, quousque etc. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, IV id. dec., regnorum etc. Per d. cancellarium Miliczius de Chremsir. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 61. Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 497 n. 376. — Reg. imp. VIII 3463. HU — [MJ. 718) 1360 dec. 11. Norimbergae. Karolus imperator et rex Potoni seniori de Castolovice ius suum, in bonis ad se devolutis, quae pretii 150 sexagenarum sunt, confert officialibusque suis mandal, ut dictum Potonem in possessionem praedictorum bonorum inducant. — n. f. t. p. u., quod nob. Pothoni seniori de Czastolowicz, fid. nostro dil., graciam fidelium eius obsequiorum intuitu volentes facere specialem, ius nostrum, quod in bonis per mortem Ruzkonis quondam sui servitoris ad nos, ut dicitur, devolutis, que ad valorem centum quinquaginta sex. gr. Prag. se dicuntur extendere, nobis ut regi Boemie competit, —, fidd. nostris dill. .. eidem Pothoni et suis heredibus liberaliter damus presentibus urzedniconibus, .. burgraviis et ceteris officiatis nostris per Boemiam, quorum interest, quique super hoc fuerint cum presentibus requisiti, sub obtentu gracie nostre firmiter precipiendo mandantes ac volentes omnino, quatenus predictum Pothonem suo et heredum suorum nomine in possessionem iuris nostri predicti inducere debeant et inductum efficaciter conservare salvis tamen in premissis iuribus quorumlibet alioruma). —— Dat. Nurem- berg a. d. 1361, ind. XIII, III id. dec., regn. nostr. a. XV, imperii vero sexto.") d. magistrum curie Nicolaus de Chremsir. R. Johannes Saxo. Per Orig. (A) cum sig. maiest. in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e Dep. Oels, Fremde Urk. N. 24. — Adnot. codeva (B) in archivo publico Dresdeasi in registris Caroli fol. 6 4v. — Ed. (A) Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Ces. XIV p. 503 n. 12 (ad a. 1361). — (B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 525 n. 412 (ad a. 1360). — Extr. (A) Sedláček, Die allböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstnik Kr. čes. spol. nauk 1887 p. 56 n. 4 (ad a. 1361). — Reg. imp. VIII 3465 — [MJ. (ad a. 1360) — HU a) Sic in A; B: Dominus imperator dat ius suum nob. Potoni seniori de Czastolowicz, ius suum. quod sibi competit in bonis, per mortem Riskonis quondam sui servitoris ad eum devolutis, que se ad valorem CL sex. gr. extendunt, cum mandato, quod urzednicones inducant eum in possessionem corundem bonorum, salvis tamen in premissis iuribus quorumlibet aliorum. — b) Sic in A; B: Dat. Nuremberg a. d. etc. ind. XIII, III id. dec., regnorum etc. In registris praecedunt litterde 4. die m. ian. a. 1361 et sequuntur litterde 14. die m. ian. a. 1361 datae. 719) 1360 dec. 12. Norimbergae. Karolus imperator et rex sententiam, a principibus et regni Bohemiae nobilibus de feudo- rum alienatione latam, regia auctoritate Bohemiae confirmat. n. f. t. p. u., quod ad consilium et in presencia ill. Rudolfi, Saxonie ducis, Sacri imperii archimarescalli, principis et consangwinei nostri dil., tamquam Bohemie rex ab infrascriptis principibus, comitibus, baronibus et nobilibus nostris et regni ac corone Boemie fidelibus et vasallis quesivimus, an liceat feudatorio suum feudum in toto vel in
Strana 437
Annus 1360 dec. 10. — 12. 437 parte dare, vendere, legare, resignare aut unire cuiquam preter consensum domini feudi ipsius et absque eiusdem domini voluntate; qui omnes, sicut eorum nomina annotantur inferius, provida el diligenti deliberacione prehabita, concordi animo et votis communibus hanc sentenciam legitime protulerunt, videlicet quod feudotarius sive vasallus feudum suum in toto vel in parte donare, vendere, legare, resignare aut unire alicui alteri seu alium quemvis actum alienacionis facere non possit, nisi de domini sui, a quo feudum tenetur, expresso consensu et libera voluntate. Diffinitores vero prefate sentencie sunt infrascripti: venn. Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuslensis, cancellarius imperialis, Theodricus Mindensis et Wissegradensis prepositus, regni Boemie cancellarius, eccl. episcopi; ill. Bolko Falkembergensis, Przimko Teschinensis, Johannes Opauiensis duces; spectt. Burchardus, burggravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Albertus burggravius Nuremburgensis, Heinricus, comes de Swarczpurg, Johannes lantgravius Leutembergensis; nobb. Czenko de Lypa, regni Boemie summus camerarius et marescallus, Sbinco Lepus de Hazemburg, supremus magister camere, Thymo de Koldicz, magister camere, Pesco de Janowicz, ma- gister curie seren. Anne, Romanorum imperatricis semp. aug. et Boemie regine, illustris nostre consortis carissime, et Fridericus de Haydek, nostri necnon regni et corone Boemie principes, nobiles et vasalli, qui omnes a nobis, tamquam Boemie rege, necnon regno et corona Boemie feuda obtinere noscuntur et secundum iuris exigenciam in feudi materia possunt in nostri aut iudicum nostrorum presencia, quocies oportunum fuerit, licite diffinire. Hanc igitur sentenciam sic latam legitime, cum de fonte debite racionis emanet et sit iuri consona, animo deliberato — sano predictorum omnium accedente consilio secundum totum sui tenorem in omnibus suis punctis et clausulis de verbo ad verbum, prout expressatur supe- rius, approbamus, ratificamus et auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia per omnia confirmamus presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litte- rarum. Dat. Nuremberg a. d. 1360, ind. XIII, II id. dec., regn. nostr. a. quintodecimo, Per d. imperatorem cancellarius. imperii vero sexto. R. Johannes Saxo. Orig. perg. (A) cum sig. in filis ser., quod avulsum deest, Vindobonae in archivo aulico sign. Bohem. 635. Orig. (B) in lingua leutonica ilidem cum sig. in filis ser., avulso, Brunae in archivo publico sign. Privileg. n. 9. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 131 n. 206 (ex B). — Pelzel, K. Karl IV UB II p. 320 n. 286 (e copiario privil, archivi coronde regni Bohemiae Nostiziano). — Extr. Kopetzky, Regesten — [LI. ziir Gesch. d. Herzogi. Troppau, A0G 15 (1871) p. 185 n. 333. — Reg. imp. VIII 3466. HU 720) 1360 dec. 12. Norimbergae. Karolus imperator et rex Theoderico, episcopo Mindensi, praeposito Wissegradensi et regni Bohemiae summo cancellario, concedit, ut vicem suam in Alamaniae partibus Rudopho de Homburg, commendatori ord. Teutonicorum per Bohemiam, committere possit. bekennen etc., wann wir dem erw. Ditrich, byschof zu Minden und probst zu Wis- scherad, unsirs kunigreichs zu Behem obristen canczler, unserm liben fursten und heimlichen rat, an unser stat gesaczt haben und im volle macht und gwalt geben haben in allen unsern und des Reichs landen, steten und guten in Deutschen landen zu seczen und entseczen und unser und des Richs recht, nuez und gewonheit zu suchen, zu fordern, einzunemen und domil czu tun und zu lassen, wi ez im allerpeste gevallen wirdet, als unser keiserliche brive sagen, di wir im doruber geben haben, und wir dezselben byschofs von Minden, unsirs fursten, ezu disem male in unserm kunigreich zu Beheim durch merklicher sachen willen nicht enpern mugen, so hat er dem erbern Rudolf von Honburg, lantkummotewer zu Behem des Deutschen orden zu Behem, unserm liben andechtigen und heimlichen rat, dem wir und er sunderlichen glauben und getrawn, gancz macht und gwalt enpfolhen und geben mit unserm wissen und willen, daz er von unsirer und des Reichs und von sein wegen in allen unsern und dez Reichs landen, steten und guten in Deutschen landen seczen und entseczen
Annus 1360 dec. 10. — 12. 437 parte dare, vendere, legare, resignare aut unire cuiquam preter consensum domini feudi ipsius et absque eiusdem domini voluntate; qui omnes, sicut eorum nomina annotantur inferius, provida el diligenti deliberacione prehabita, concordi animo et votis communibus hanc sentenciam legitime protulerunt, videlicet quod feudotarius sive vasallus feudum suum in toto vel in parte donare, vendere, legare, resignare aut unire alicui alteri seu alium quemvis actum alienacionis facere non possit, nisi de domini sui, a quo feudum tenetur, expresso consensu et libera voluntate. Diffinitores vero prefate sentencie sunt infrascripti: venn. Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuslensis, cancellarius imperialis, Theodricus Mindensis et Wissegradensis prepositus, regni Boemie cancellarius, eccl. episcopi; ill. Bolko Falkembergensis, Przimko Teschinensis, Johannes Opauiensis duces; spectt. Burchardus, burggravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Albertus burggravius Nuremburgensis, Heinricus, comes de Swarczpurg, Johannes lantgravius Leutembergensis; nobb. Czenko de Lypa, regni Boemie summus camerarius et marescallus, Sbinco Lepus de Hazemburg, supremus magister camere, Thymo de Koldicz, magister camere, Pesco de Janowicz, ma- gister curie seren. Anne, Romanorum imperatricis semp. aug. et Boemie regine, illustris nostre consortis carissime, et Fridericus de Haydek, nostri necnon regni et corone Boemie principes, nobiles et vasalli, qui omnes a nobis, tamquam Boemie rege, necnon regno et corona Boemie feuda obtinere noscuntur et secundum iuris exigenciam in feudi materia possunt in nostri aut iudicum nostrorum presencia, quocies oportunum fuerit, licite diffinire. Hanc igitur sentenciam sic latam legitime, cum de fonte debite racionis emanet et sit iuri consona, animo deliberato — sano predictorum omnium accedente consilio secundum totum sui tenorem in omnibus suis punctis et clausulis de verbo ad verbum, prout expressatur supe- rius, approbamus, ratificamus et auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia per omnia confirmamus presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litte- rarum. Dat. Nuremberg a. d. 1360, ind. XIII, II id. dec., regn. nostr. a. quintodecimo, Per d. imperatorem cancellarius. imperii vero sexto. R. Johannes Saxo. Orig. perg. (A) cum sig. in filis ser., quod avulsum deest, Vindobonae in archivo aulico sign. Bohem. 635. Orig. (B) in lingua leutonica ilidem cum sig. in filis ser., avulso, Brunae in archivo publico sign. Privileg. n. 9. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 131 n. 206 (ex B). — Pelzel, K. Karl IV UB II p. 320 n. 286 (e copiario privil, archivi coronde regni Bohemiae Nostiziano). — Extr. Kopetzky, Regesten — [LI. ziir Gesch. d. Herzogi. Troppau, A0G 15 (1871) p. 185 n. 333. — Reg. imp. VIII 3466. HU 720) 1360 dec. 12. Norimbergae. Karolus imperator et rex Theoderico, episcopo Mindensi, praeposito Wissegradensi et regni Bohemiae summo cancellario, concedit, ut vicem suam in Alamaniae partibus Rudopho de Homburg, commendatori ord. Teutonicorum per Bohemiam, committere possit. bekennen etc., wann wir dem erw. Ditrich, byschof zu Minden und probst zu Wis- scherad, unsirs kunigreichs zu Behem obristen canczler, unserm liben fursten und heimlichen rat, an unser stat gesaczt haben und im volle macht und gwalt geben haben in allen unsern und des Reichs landen, steten und guten in Deutschen landen zu seczen und entseczen und unser und des Richs recht, nuez und gewonheit zu suchen, zu fordern, einzunemen und domil czu tun und zu lassen, wi ez im allerpeste gevallen wirdet, als unser keiserliche brive sagen, di wir im doruber geben haben, und wir dezselben byschofs von Minden, unsirs fursten, ezu disem male in unserm kunigreich zu Beheim durch merklicher sachen willen nicht enpern mugen, so hat er dem erbern Rudolf von Honburg, lantkummotewer zu Behem des Deutschen orden zu Behem, unserm liben andechtigen und heimlichen rat, dem wir und er sunderlichen glauben und getrawn, gancz macht und gwalt enpfolhen und geben mit unserm wissen und willen, daz er von unsirer und des Reichs und von sein wegen in allen unsern und dez Reichs landen, steten und guten in Deutschen landen seczen und entseczen
Strana 438
438 Regesta Bohemiae et Moraviae. muge und unser und des Richs recht, nucze, ere und gewonheit suchen, fordern, einnemen und bestellen, wi im daz allerpeste gevallen wirdet nach seinen trewen, und auch zu tun und zu lassen alles, daz der egenante bischof tun mochte, ob er do selber gegenwertig were und in alle der maze, als wir daz dem egenanten byschof enpfolhen haben. Dorumb gebiten wir allen fursten, geistlichen und werltlichen, grafen, freyen herren, steten, rittern und knechten und allen andern unsern und dez Reichs getrewen undertanen, daz si dem egenanten Rudolf lantkummotewer an unser und des egenanten byschofs von Minden stat gehorsam sein und gewarten sullen und in dorzu furdern und nicht hindern. Und wer dowider frevelichen tete, der sol in unser und des Reichs ungnad und aller seiner lehen, recht, freiheit und gnade, di er von uns und dem Reich hat, und auch hundert marg lotiges goldes, als oft das geschicht, zu rechter pene swerlichen verfallen sein und diselben hundert mark goldes sullen in unser und dez Reichs camer an ale mynnernisse gevallen. Mit urkund etc. ut Per d. imperatorem Johannes supra sabbato ante Lucie, regnorum etc.1) Eistetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 485 n. 361. — Reg. imp. VIII 3467. — Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Mus. 64 (1890) p. 492. — HU — ſMJ. 1) In registris praecedunt litterae eidem episcopo Mindensi ze Nuremberg am sechezigstem iar die s. Nicolai datae, vide supra n. 712. 721) 1360 dec. 12. Norimbergae. Karolus imperator et rex magistrum Conradum carpentarium, familiarem suum, ex solulio- ne collectarum civilium eximit. — n. f. etc., quod consideratis multiplicibus meritis probitatis necnon fidelibus gratisque serviciis, quibus dil. nobis magister Conradus carpentarius, familiaris noster, nobis hactenus complacere studuit et volet et poterit amplius in futurum, ipsum et domum habitacionis sue, quam nunc habet vel habebit in posterum in Maiori seu Minori Pragensibus —— auctoritate nostra regia Boemie eximimus et t. p. civitatibus, de speciali nostra gracia — libertamus, ita videlicet, quod ipse de omnibus bonis suis et domo predicta, et quam habet vel habuerit, nullam penitus steuram, losungam seu quamlibet aliam solucionem, per alios dictarum civitatum cives dari solitas vel consuetas, dare et solvere quomodolibet teneatur, —— ne ab eodem magistro Conrado, bonis et domo mandantes iudicibus .. et iuratis ibidem— suis predictis huiusmodi soluciones contra presentem nostram graciam nullatenus exigant aut requirant, prout gravem nostre indignacionis offensam cupiunt evitare. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, II id. dec., regn. nostr. ut supra. Per d. Thimonem de Koldicz Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60. Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 489 n. 365. — Reg. imp. VIII 3468. — HU— IM. 722) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, profitentur se cum Rudolpho, duce Austriae, eiusque fratribus in modo, quali quaestiones inter barones, vasallos, terrigenas et subditos utrarumque partium exortas decernere convenisse; si vero inter Karolum Johannemque parte ex una et duces Austriae parte ex altera dissensio oriretur, ad sacrum imperium Roma- num et ad imperatorem seu regem Romanorum debebunt habere recursum. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. t. p. u., quod nos cum ill. Rudolfo, Austrie, Styrie
438 Regesta Bohemiae et Moraviae. muge und unser und des Richs recht, nucze, ere und gewonheit suchen, fordern, einnemen und bestellen, wi im daz allerpeste gevallen wirdet nach seinen trewen, und auch zu tun und zu lassen alles, daz der egenante bischof tun mochte, ob er do selber gegenwertig were und in alle der maze, als wir daz dem egenanten byschof enpfolhen haben. Dorumb gebiten wir allen fursten, geistlichen und werltlichen, grafen, freyen herren, steten, rittern und knechten und allen andern unsern und dez Reichs getrewen undertanen, daz si dem egenanten Rudolf lantkummotewer an unser und des egenanten byschofs von Minden stat gehorsam sein und gewarten sullen und in dorzu furdern und nicht hindern. Und wer dowider frevelichen tete, der sol in unser und des Reichs ungnad und aller seiner lehen, recht, freiheit und gnade, di er von uns und dem Reich hat, und auch hundert marg lotiges goldes, als oft das geschicht, zu rechter pene swerlichen verfallen sein und diselben hundert mark goldes sullen in unser und dez Reichs camer an ale mynnernisse gevallen. Mit urkund etc. ut Per d. imperatorem Johannes supra sabbato ante Lucie, regnorum etc.1) Eistetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 485 n. 361. — Reg. imp. VIII 3467. — Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Mus. 64 (1890) p. 492. — HU — ſMJ. 1) In registris praecedunt litterae eidem episcopo Mindensi ze Nuremberg am sechezigstem iar die s. Nicolai datae, vide supra n. 712. 721) 1360 dec. 12. Norimbergae. Karolus imperator et rex magistrum Conradum carpentarium, familiarem suum, ex solulio- ne collectarum civilium eximit. — n. f. etc., quod consideratis multiplicibus meritis probitatis necnon fidelibus gratisque serviciis, quibus dil. nobis magister Conradus carpentarius, familiaris noster, nobis hactenus complacere studuit et volet et poterit amplius in futurum, ipsum et domum habitacionis sue, quam nunc habet vel habebit in posterum in Maiori seu Minori Pragensibus —— auctoritate nostra regia Boemie eximimus et t. p. civitatibus, de speciali nostra gracia — libertamus, ita videlicet, quod ipse de omnibus bonis suis et domo predicta, et quam habet vel habuerit, nullam penitus steuram, losungam seu quamlibet aliam solucionem, per alios dictarum civitatum cives dari solitas vel consuetas, dare et solvere quomodolibet teneatur, —— ne ab eodem magistro Conrado, bonis et domo mandantes iudicibus .. et iuratis ibidem— suis predictis huiusmodi soluciones contra presentem nostram graciam nullatenus exigant aut requirant, prout gravem nostre indignacionis offensam cupiunt evitare. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, II id. dec., regn. nostr. ut supra. Per d. Thimonem de Koldicz Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60. Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 489 n. 365. — Reg. imp. VIII 3468. — HU— IM. 722) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, profitentur se cum Rudolpho, duce Austriae, eiusque fratribus in modo, quali quaestiones inter barones, vasallos, terrigenas et subditos utrarumque partium exortas decernere convenisse; si vero inter Karolum Johannemque parte ex una et duces Austriae parte ex altera dissensio oriretur, ad sacrum imperium Roma- num et ad imperatorem seu regem Romanorum debebunt habere recursum. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. t. p. u., quod nos cum ill. Rudolfo, Austrie, Styrie
Strana 439
Annus 1360 dec. 12. — 13. 439 et Karinthie duce, avunculo nostro dil., et fratribus suis, earumdem terrarum ducibus, necnon heredibus el successoribus corum in terris eisdem, videlicet inter nos ex una et cos ex parte altera unanimiter, amicabiliter et benivole concordavimus et convenimus in hunc modum: quod si unquam inter nostros barones, vasallos, terrigenas et subditos sub nostra dicione el in terris nostris alterutrum residentes quecumque dissensio, questio vel discordia suscital a quocumque modo fuerit et exorta, illa debebit iusticia vel amore iuxla utrarumque terrarum antiqua iura el consuetudines dirimi et sopiri. Si vero inter nosmet ipsos dissensio huiusmodi, quod absit, vel scandalum oriretur, que vel quod amore seu amicabiliter diffiniri non possel, super illa vel illo, quocienscumque aliquid tale acciderit, ad Sacrum imperium sive ad imperatorem vel regem Romanorum, qui pro tempore fuerit, debebimus habere recursum, el quilquid ibi mediante iusticia dictatum fuerit et inventum, in co debebimus utrinque omnimode contentari ac tali iuri sive sentencie absque contradiccione et difficul- tate quacumque intendere et parere, hac tamen condicione interposita et adiecta, quod omnes litere, per nos hincinde tradite, per quas omni accioni iuri et impeticioni, quas super terris nostris ad invicem habere possemus, mutuo renunciavimus, in sua plenissima semper maneant firmitate. Volumus etenim et debemus huiusmodi literas bona fide et absque dolo ratas et firmas iugiter observare. Presencium sub sigillorum nostrorum appensione testimo- nio literarum. Dat. Nurmberg a. d. 1360, ind. XIII, id. dec., regn. nostr. qui supra imperatoris a. quindecimo, imperii vero sexto. Cancellarius. R. Johannes Budwiczer. Orig. perg. (A) cum 2 sigg. in press. perg. Vindobonae in archivo publico Rep. I. Sigg.: 1) sig. maiest. Karoli et 2) marchionis Johannis de cera rubra communi impressa. — Ibidem orig. perg. in lingua teuto- nica (B) itidem cum sigillis supra descriptis in press. perg. datum ze Nuremberg 1360 iar an s. Lucien tage. Ed. Kurs, Oesterreich unter H. Rudolph d. Vierten p. 343 n. 6. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 153 n. 208. Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 234. — Reg. imp. VIII 3479. HIU— [LJ. 723) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Rudolpho, duci Austriae, eiusque fratribus promittunt nullum subditum eorum sine consensu ipsorum in servitores vel familiares recepturos neque quomodolibet defensuros esse. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. t. p. u., quod nos ill. Rudolfo, Austrie, Stirie et Karinthie duci, et fratribus eius, iamdictarum terrarum ducibus, avunculis nostris dill., necnon in eisdem terris heredibus et successoribus eorumdem animo deliberato, bona fide el sine dolo amicabiliter et ex certa sciencia pro nobis, heredibus ac successoribus nostris, regibus Boemie et marchionibus Moravie, promisimus et promittimus per presentes, quod nos nullum principem, baronem, terrigenam, vasallum, militem, clientem vel subditum ducum ipsorum, ecclesiasticum vel secularem in ipsorum terris, puta Austria, Stiria, Ka- rinthia, in dominiis Carniole, Portus Naonis et marchie Slauonice, in marchionatibus, comitatibus, dominiis el terris Habspurg, Phirretarum, Kyburg, Purgow et in aliis ipsorum terris, quas habent in Sweuia, Alsacia vel alibi ubicumque residentes cuiuscumque dignitatis, gradus vel condicionis existant, in servitores vel familiares accipere vel suscipere volumus alisque ipsorum vel alicuius ex ipsis, cuius tunc interesse potuerit, bona et benivola volun- tate. Preterea specialiter promittimus et spondemus, quod de nullo predictorum ipsorum principe, barone, lerrigena, vasallo, milite, cliente vel subdito, ecclesiastico vel eciam secu- lare, adversus ipsos nos umquam intromittemus nec pro illis stabimus ad respondendum sive litigandum pro eis vel ipsos quomodolibet defendendum; sique de aliquo eorumdem nos iam actenus quovismodo intromisissemus, ab hoc inmediate desistere volumus et debemus,
Annus 1360 dec. 12. — 13. 439 et Karinthie duce, avunculo nostro dil., et fratribus suis, earumdem terrarum ducibus, necnon heredibus el successoribus corum in terris eisdem, videlicet inter nos ex una et cos ex parte altera unanimiter, amicabiliter et benivole concordavimus et convenimus in hunc modum: quod si unquam inter nostros barones, vasallos, terrigenas et subditos sub nostra dicione el in terris nostris alterutrum residentes quecumque dissensio, questio vel discordia suscital a quocumque modo fuerit et exorta, illa debebit iusticia vel amore iuxla utrarumque terrarum antiqua iura el consuetudines dirimi et sopiri. Si vero inter nosmet ipsos dissensio huiusmodi, quod absit, vel scandalum oriretur, que vel quod amore seu amicabiliter diffiniri non possel, super illa vel illo, quocienscumque aliquid tale acciderit, ad Sacrum imperium sive ad imperatorem vel regem Romanorum, qui pro tempore fuerit, debebimus habere recursum, el quilquid ibi mediante iusticia dictatum fuerit et inventum, in co debebimus utrinque omnimode contentari ac tali iuri sive sentencie absque contradiccione et difficul- tate quacumque intendere et parere, hac tamen condicione interposita et adiecta, quod omnes litere, per nos hincinde tradite, per quas omni accioni iuri et impeticioni, quas super terris nostris ad invicem habere possemus, mutuo renunciavimus, in sua plenissima semper maneant firmitate. Volumus etenim et debemus huiusmodi literas bona fide et absque dolo ratas et firmas iugiter observare. Presencium sub sigillorum nostrorum appensione testimo- nio literarum. Dat. Nurmberg a. d. 1360, ind. XIII, id. dec., regn. nostr. qui supra imperatoris a. quindecimo, imperii vero sexto. Cancellarius. R. Johannes Budwiczer. Orig. perg. (A) cum 2 sigg. in press. perg. Vindobonae in archivo publico Rep. I. Sigg.: 1) sig. maiest. Karoli et 2) marchionis Johannis de cera rubra communi impressa. — Ibidem orig. perg. in lingua teuto- nica (B) itidem cum sigillis supra descriptis in press. perg. datum ze Nuremberg 1360 iar an s. Lucien tage. Ed. Kurs, Oesterreich unter H. Rudolph d. Vierten p. 343 n. 6. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 153 n. 208. Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 234. — Reg. imp. VIII 3479. HIU— [LJ. 723) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Rudolpho, duci Austriae, eiusque fratribus promittunt nullum subditum eorum sine consensu ipsorum in servitores vel familiares recepturos neque quomodolibet defensuros esse. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. t. p. u., quod nos ill. Rudolfo, Austrie, Stirie et Karinthie duci, et fratribus eius, iamdictarum terrarum ducibus, avunculis nostris dill., necnon in eisdem terris heredibus et successoribus eorumdem animo deliberato, bona fide el sine dolo amicabiliter et ex certa sciencia pro nobis, heredibus ac successoribus nostris, regibus Boemie et marchionibus Moravie, promisimus et promittimus per presentes, quod nos nullum principem, baronem, terrigenam, vasallum, militem, clientem vel subditum ducum ipsorum, ecclesiasticum vel secularem in ipsorum terris, puta Austria, Stiria, Ka- rinthia, in dominiis Carniole, Portus Naonis et marchie Slauonice, in marchionatibus, comitatibus, dominiis el terris Habspurg, Phirretarum, Kyburg, Purgow et in aliis ipsorum terris, quas habent in Sweuia, Alsacia vel alibi ubicumque residentes cuiuscumque dignitatis, gradus vel condicionis existant, in servitores vel familiares accipere vel suscipere volumus alisque ipsorum vel alicuius ex ipsis, cuius tunc interesse potuerit, bona et benivola volun- tate. Preterea specialiter promittimus et spondemus, quod de nullo predictorum ipsorum principe, barone, lerrigena, vasallo, milite, cliente vel subdito, ecclesiastico vel eciam secu- lare, adversus ipsos nos umquam intromittemus nec pro illis stabimus ad respondendum sive litigandum pro eis vel ipsos quomodolibet defendendum; sique de aliquo eorumdem nos iam actenus quovismodo intromisissemus, ab hoc inmediate desistere volumus et debemus,
Strana 440
440 Regesta Bohemiae et Moraviae. quandocumque super hoc per dictos avunculos nostros, duces Austrie, fuerimus requisiti. Presencium sub sigillorum nostrorum appensione testimonio literarum. Dat. Nuremberg a. d. 1360, ind. XIII, id. dec., regn. nostr. qui supra imperatoris a. quintodecimo, imperii vero sexto. R. Johannes Budwiczer. Cancellarius. Orig. perg. (A) cum 2 sigg. in press. perg. Vindobonce in archivo publico Rep. I. — Ibidem (B) orig. teutonicum datum ze Nuremberg — 1360 iare an s. Lucien tage, itidem cum 2 sigg. in press. perg. — Ed. Sleyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 314. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 155 n. 210. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 228. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 489 n. 485. — [LJ. HU 724) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex Rudolpho, duci Austriae, eiusque fratribus promittit se Iudaeos ex eorum terris sine consensu ipsorum in regnum Bohemiae non recepturum esse. Wir Karl, von gots gn. Romischer keiser, — — und kunig zu Beheim, bekennen daz wir mit wolbedachtem mute, mit rate unserer fursten und getrewen dem hochgebornen Rudolfen, herezogen zu Osterich, zu Steyern und czu Kernden, unserm lieben eydem und fursten, und seinen brudern fur uns und unser erben, als ein kunig czu Beheim, von unsern sunderlichen gnaden gesprochen haben und sprechen auch in guten trewen, on geverde: wer das sache, daz dheinerlei Juden uz iren landen, furstentumen, herschaften und steten, wo die gelegen sint und wie man die sunderlichen nennet, undere uns in unsirn kunigreich zu Beheim und die lande, die doran stozzen, cziehen wolten, daz wir dieselben mit nichte emp- fahen, ufnemen, schirmen oder halden wollen oder sullen, ez were denne mit des egenanten herczogen Rudolfs unsers eydems, seiner bruder und erben gutem willen. Mit urkund dicz briefs versigelt mit unser keiserlichem maiestat insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Crists geburt 1360 an s. Lucien tag, unser reiche in dem funfezenden u. d. keisertums in dem sechsten iare. R. Johannes Saxo. Cancellarius. Orig. perg. cum sig. maiest. Vindobonae in archivo publico Rep. I. — Ed. Steyerer, Comment. pro — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. hist. Alberti 1I p. 311. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 156 n. 212. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 230. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 490 n. 487. — Bondy - Dvorský, K historii židů v Čechách, na Moravě a v Slezsku p. 66 n. 134. — Reg. imp. VIII 3481. — HU [LJ. 725) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex Johanni sartori, familiari suo, bona in Ujezd ad se devoluta confert. n. f. etc., quod nos inspectis fidelibus obsequiis, que nobis et imperiali curie nostre dil. nobis Johannes sartor, familiaris domesticus et fid. noster, attenta sedulitate exhibuit et exhibere peramplius tenebitur in futurum, sibi — domum, ortum et curiam, ad nos ut regem Boemie iuxta eiusdem regni consuetudinem per mortem quondam Alberti, ven. Arnesti, archiepiscopi Pragensis, suffraganei, que quidem domus in Ugesd extra muros Minoris civitatis nostre Pragensis esse dinoscitur situata, legittime devolutam, donavimus presentibus regia auctoritate Boemie et donamus sic, quod Johannes prefatus et sui heredes domum predictam cum omnibus ipsius pertinenciis, prout ad nos devoluta existit, tenere, habere et possidere debeant et in ipsorum voluntatis usus convertere, sicut eos melius vide- bitur expedire, salvis tamen nostris et aliorum iuribus in eadem. Presencium etc. Dat. Nu- Per dominum de Koldicz remberg anno LX, ind. XIII, id. dec., regnorum ut supra. Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60v. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 490 n. 366. — Reg. imp. VIII 3470.— HU— [MJ.
440 Regesta Bohemiae et Moraviae. quandocumque super hoc per dictos avunculos nostros, duces Austrie, fuerimus requisiti. Presencium sub sigillorum nostrorum appensione testimonio literarum. Dat. Nuremberg a. d. 1360, ind. XIII, id. dec., regn. nostr. qui supra imperatoris a. quintodecimo, imperii vero sexto. R. Johannes Budwiczer. Cancellarius. Orig. perg. (A) cum 2 sigg. in press. perg. Vindobonce in archivo publico Rep. I. — Ibidem (B) orig. teutonicum datum ze Nuremberg — 1360 iare an s. Lucien tage, itidem cum 2 sigg. in press. perg. — Ed. Sleyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 314. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 155 n. 210. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 228. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 489 n. 485. — [LJ. HU 724) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex Rudolpho, duci Austriae, eiusque fratribus promittit se Iudaeos ex eorum terris sine consensu ipsorum in regnum Bohemiae non recepturum esse. Wir Karl, von gots gn. Romischer keiser, — — und kunig zu Beheim, bekennen daz wir mit wolbedachtem mute, mit rate unserer fursten und getrewen dem hochgebornen Rudolfen, herezogen zu Osterich, zu Steyern und czu Kernden, unserm lieben eydem und fursten, und seinen brudern fur uns und unser erben, als ein kunig czu Beheim, von unsern sunderlichen gnaden gesprochen haben und sprechen auch in guten trewen, on geverde: wer das sache, daz dheinerlei Juden uz iren landen, furstentumen, herschaften und steten, wo die gelegen sint und wie man die sunderlichen nennet, undere uns in unsirn kunigreich zu Beheim und die lande, die doran stozzen, cziehen wolten, daz wir dieselben mit nichte emp- fahen, ufnemen, schirmen oder halden wollen oder sullen, ez were denne mit des egenanten herczogen Rudolfs unsers eydems, seiner bruder und erben gutem willen. Mit urkund dicz briefs versigelt mit unser keiserlichem maiestat insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Crists geburt 1360 an s. Lucien tag, unser reiche in dem funfezenden u. d. keisertums in dem sechsten iare. R. Johannes Saxo. Cancellarius. Orig. perg. cum sig. maiest. Vindobonae in archivo publico Rep. I. — Ed. Steyerer, Comment. pro — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. hist. Alberti 1I p. 311. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 156 n. 212. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 230. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 490 n. 487. — Bondy - Dvorský, K historii židů v Čechách, na Moravě a v Slezsku p. 66 n. 134. — Reg. imp. VIII 3481. — HU [LJ. 725) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex Johanni sartori, familiari suo, bona in Ujezd ad se devoluta confert. n. f. etc., quod nos inspectis fidelibus obsequiis, que nobis et imperiali curie nostre dil. nobis Johannes sartor, familiaris domesticus et fid. noster, attenta sedulitate exhibuit et exhibere peramplius tenebitur in futurum, sibi — domum, ortum et curiam, ad nos ut regem Boemie iuxta eiusdem regni consuetudinem per mortem quondam Alberti, ven. Arnesti, archiepiscopi Pragensis, suffraganei, que quidem domus in Ugesd extra muros Minoris civitatis nostre Pragensis esse dinoscitur situata, legittime devolutam, donavimus presentibus regia auctoritate Boemie et donamus sic, quod Johannes prefatus et sui heredes domum predictam cum omnibus ipsius pertinenciis, prout ad nos devoluta existit, tenere, habere et possidere debeant et in ipsorum voluntatis usus convertere, sicut eos melius vide- bitur expedire, salvis tamen nostris et aliorum iuribus in eadem. Presencium etc. Dat. Nu- Per dominum de Koldicz remberg anno LX, ind. XIII, id. dec., regnorum ut supra. Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60v. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 490 n. 366. — Reg. imp. VIII 3470.— HU— [MJ.
Strana 441
Annus 1360 dec. 13. 441 726) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex curiam magistri Nicolai pictoris, familiaris sui, in Mořina ex solutione census, collectae aut bernae eximit. — n. f., quod nos consideratis multiplicibus meritis probitatis necnon fidelibus gratisque obsequiis, quibus dil. nobis magister Nicolaus pictor, familiaris noster, nobis actenus compla- cere studuit et volet et poterit amplius in futurum, sibi curiam suam in Morsie, tercium medium laneum continentem, ab omni censu, collecta sive berna seu cuiuslibet alterius solucionis onere ad vite ipsius dumtaxat tempora de speciali nostra gracia —— et auctori- tate nostra regia Boemie eximimus ac t. p. graciosius libertamus, mandantes universis et singulis officiatis nostris in Karlstein, bernarum collectoribus ceterisque officialibus nostris quibuscunque ——, quatenus a dicto magistro Nicolao racione dicte curie nullos penitus census, bernas seu alias quaslibet soluciones exigant aut requirant ——. Presencium etc. Per d. de Koldicz Johannes Eystetensis. per omnia ut supra.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 190 n. 367. Reg. imp. VIII 3471. — HU — [MJ. 1) In registris praecedunt litterae Johanni sartori Nuremberg anno LX, ind. XIII, id. dec. datae, pide lilleras hic praccedentes. 727) 1360 dec. 13. Norimbergae. Rudolphus, dux Austriae, profitetur se cum fratribus suis, Austriae ducibus, cum Karolo imperatore et rege et Johanne, marchione Moraviae, in modo, quali quaestiones inter barones, vasallos, lerrigenas et subditos utrarumque partium exortas decernere convenisse; si vero inter duces Austriae et Karolum Johannemque dissensio oriretur, ad sacrum imperium Romanum Nos Rudolfus, dei gr. Austrie —— dux. (Sequitur mutatis debebunt habere recursum. mulandis tenor lillerarum Karoli imperatoris et regis et Johannis, marchionis Moraviae, vide Dat. Nürenberge die s. Lucie virg. a. d. millesimo trecentesimo sexagesi- supra n. 722). Correcta est.“) mo. Orig. perg. (A) cum sig. de cera rubra comm. impressa, cui dorsolenus sig. secretum de cera rubra impressum est, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ducis Austrie super quadam singulari colligacione cum rege Boemie facta sub specialibus condicionibus. Ibidem orig. perg. (B) in lingua leutonica datum ze Nuremberg an s. Lucien tag cum sig. de cera rubra ut supra. Orig. perg. (Č) in lingua latina Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 17, ubi etiam orig. (D) in lingua teutonica sign. Miscellen 25 asservatur; ambo litterae cum sig. superius descripto. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 152 n. 207 (ex A) et p. 153 n. 209 (ex B). — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 186 n. 482 (ex B).— Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. — ILJ. 235. HU a) sub plica. 728) 1360 dec. 13. Norimbergae. Rudolphus, dux Austriae, suo suorumque fratrum nomine Karolo imperatori et regi et Johanni, marchioni Moraviae, promittit nullum subditum praefati imperatoris et marchionis de ipsorum terris, puta in Boemia, Moravia vel Polonia, Budessin vel Görlitz et in terris Sulezbach el quidquid ipsi trans Silvam in Alamannia vel in aliis terris suis ubicumque sitis — sine ipsorum consensu in servitores vel familiares recepturum neque quomo- obtinent, dolibet defensurum esse. Nos Rûdolfus, dei gr. Austrie — — dux. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis et Johannis, marchionis Moraviae, vide supra n. 723). Dat. Nurenberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die s. Lucie virg. b.
Annus 1360 dec. 13. 441 726) 1360 dec. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex curiam magistri Nicolai pictoris, familiaris sui, in Mořina ex solutione census, collectae aut bernae eximit. — n. f., quod nos consideratis multiplicibus meritis probitatis necnon fidelibus gratisque obsequiis, quibus dil. nobis magister Nicolaus pictor, familiaris noster, nobis actenus compla- cere studuit et volet et poterit amplius in futurum, sibi curiam suam in Morsie, tercium medium laneum continentem, ab omni censu, collecta sive berna seu cuiuslibet alterius solucionis onere ad vite ipsius dumtaxat tempora de speciali nostra gracia —— et auctori- tate nostra regia Boemie eximimus ac t. p. graciosius libertamus, mandantes universis et singulis officiatis nostris in Karlstein, bernarum collectoribus ceterisque officialibus nostris quibuscunque ——, quatenus a dicto magistro Nicolao racione dicte curie nullos penitus census, bernas seu alias quaslibet soluciones exigant aut requirant ——. Presencium etc. Per d. de Koldicz Johannes Eystetensis. per omnia ut supra.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 60v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 190 n. 367. Reg. imp. VIII 3471. — HU — [MJ. 1) In registris praecedunt litterae Johanni sartori Nuremberg anno LX, ind. XIII, id. dec. datae, pide lilleras hic praccedentes. 727) 1360 dec. 13. Norimbergae. Rudolphus, dux Austriae, profitetur se cum fratribus suis, Austriae ducibus, cum Karolo imperatore et rege et Johanne, marchione Moraviae, in modo, quali quaestiones inter barones, vasallos, lerrigenas et subditos utrarumque partium exortas decernere convenisse; si vero inter duces Austriae et Karolum Johannemque dissensio oriretur, ad sacrum imperium Romanum Nos Rudolfus, dei gr. Austrie —— dux. (Sequitur mutatis debebunt habere recursum. mulandis tenor lillerarum Karoli imperatoris et regis et Johannis, marchionis Moraviae, vide Dat. Nürenberge die s. Lucie virg. a. d. millesimo trecentesimo sexagesi- supra n. 722). Correcta est.“) mo. Orig. perg. (A) cum sig. de cera rubra comm. impressa, cui dorsolenus sig. secretum de cera rubra impressum est, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ducis Austrie super quadam singulari colligacione cum rege Boemie facta sub specialibus condicionibus. Ibidem orig. perg. (B) in lingua leutonica datum ze Nuremberg an s. Lucien tag cum sig. de cera rubra ut supra. Orig. perg. (Č) in lingua latina Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 17, ubi etiam orig. (D) in lingua teutonica sign. Miscellen 25 asservatur; ambo litterae cum sig. superius descripto. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 152 n. 207 (ex A) et p. 153 n. 209 (ex B). — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 186 n. 482 (ex B).— Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. — ILJ. 235. HU a) sub plica. 728) 1360 dec. 13. Norimbergae. Rudolphus, dux Austriae, suo suorumque fratrum nomine Karolo imperatori et regi et Johanni, marchioni Moraviae, promittit nullum subditum praefati imperatoris et marchionis de ipsorum terris, puta in Boemia, Moravia vel Polonia, Budessin vel Görlitz et in terris Sulezbach el quidquid ipsi trans Silvam in Alamannia vel in aliis terris suis ubicumque sitis — sine ipsorum consensu in servitores vel familiares recepturum neque quomo- obtinent, dolibet defensurum esse. Nos Rûdolfus, dei gr. Austrie — — dux. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis et Johannis, marchionis Moraviae, vide supra n. 723). Dat. Nurenberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die s. Lucie virg. b.
Strana 442
442 Regesta Bohemiae et Moravide. Orig. perg. (A) cum sig. de cera rubra communi impressa, cum sig. secreto, ut in n. 727, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ducis Austrie, quod non debeat recipere homagiales aliquos regni Boemie et marchionatus Moravie in servitores. — Orig. perg. (B) ilidem cum sigillo supra descriplo Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 48. — Ed. (ex A) Pelzel, K. Karl IV UB II p. 287 n. 270. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 488 n. 184. -(cx B) Brandl, — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 233. Cod. dipl. Mor. IX p. 155 n. 211. HU — IL/. 729) 1360 dec. 13. Norimbergae. Rudolphus, dux Austriae, suo suorumque fratrum nomine Karolo imperatori el regi et Johanni, marchioni Moraviae, promittit se Iudaeos de terris imperatoris et marchionis Moraviae sine eorum consensu in terras suas non recepturum esse. ——, daz wir mit wolbe- Wir Rudolf — — hertzog ze Osterreich — — bekennen — dachtem mûte. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis et Johannis, marchionis Moraviae, vide supra n. 724). Der geben ist ze Nurenberg an s. Lucien tag nach Kristes gepurt drüczehen hundert iaren darnach in dem sechtzigistem iare. Orig. perg. cum sig. de cera rubra communi impressa, ut supra in nn. praecedentibus Pragae in archivo coronde regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Ducis Austrie de non recipiendo Iudeos Boemie et Moravie. — Orig. perg. (B) itidem cum sig. superius descripto Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 10. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 157 n. 213. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11,1 p. 489 n. 486. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 236. — HU — [LJ. 730) 1360 dec. 13. Norimbergae. Johannes, marchio Moraviae, Rudolpho, duci Austriae, eiusque fratribus et successoribus promittit se Iudaeos de terris Austriae sine consensu ducum praedictorum in Moraviam non recepturum esse. Ex orig. archivi publici Vindobonensis extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg VI Nachträge n. 236b. — [LJ. 731) 1360 dec. 13. Norimbergae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, permutationi, qua Ka- rolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Wir Rudolff, von gots gn. herzog von Sachsen, des heil. Reichs obrister marschalk, —— wann der allerdurchl. furste und herre, h. Karl, Romischir bekennen und tun kunt — keisir —— und kunig zu Beheim, —— durch liebe und beger, die er zu dem heil. Reiche und zu dem kunigreiche zu Beheim treit, mit stetigem fleizze, durch ir beiden fromen und nücz den wechsil hat getan, der ernoch geschriben ist, und hat denselben gefestent und bestetigt mit seinen keiserlichen briefen, die von worte zu worte lautent, als hernoch ge- schriben stet: Wir Karl, von gots gn. Romischer keisir, — —(Sequitur tenor litterarum, supra sub n. 704 typis excusarum in versione teutonica). Des haben wir, der obgenante Rudolff, herzog von Sachsen, dez heil. Reichs obrister marschalk, angesehen, daz der ob- geschriben wechsel weizlich und redlich ergangen ist, zu dez heil. Reiches eren und seliger merunge und dez kunigreichs zu Beheim gemach, furderung und selden, als wir dez volko- menlichen underweiset sein von trewirdigen besehern, dy wir und alle unsir mitkürfursten, geistlich und werltliche, dorzu gesant haben, das zu beschen, und umb daz geben wir unsirn guten willen und gunst zu dem obgeschriben wechsel und zu allen sachen, die dobey ynge- vallen sint und dorzu gefolget haben in dheineweis, als daz allez dovor in unsirs herren dez keisirs brief, der hie inne geschriben ist, volkomenlichen ist begriffen, und alle dieselben
442 Regesta Bohemiae et Moravide. Orig. perg. (A) cum sig. de cera rubra communi impressa, cum sig. secreto, ut in n. 727, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ducis Austrie, quod non debeat recipere homagiales aliquos regni Boemie et marchionatus Moravie in servitores. — Orig. perg. (B) ilidem cum sigillo supra descriplo Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 48. — Ed. (ex A) Pelzel, K. Karl IV UB II p. 287 n. 270. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 488 n. 184. -(cx B) Brandl, — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 233. Cod. dipl. Mor. IX p. 155 n. 211. HU — IL/. 729) 1360 dec. 13. Norimbergae. Rudolphus, dux Austriae, suo suorumque fratrum nomine Karolo imperatori el regi et Johanni, marchioni Moraviae, promittit se Iudaeos de terris imperatoris et marchionis Moraviae sine eorum consensu in terras suas non recepturum esse. ——, daz wir mit wolbe- Wir Rudolf — — hertzog ze Osterreich — — bekennen — dachtem mûte. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis et Johannis, marchionis Moraviae, vide supra n. 724). Der geben ist ze Nurenberg an s. Lucien tag nach Kristes gepurt drüczehen hundert iaren darnach in dem sechtzigistem iare. Orig. perg. cum sig. de cera rubra communi impressa, ut supra in nn. praecedentibus Pragae in archivo coronde regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Ducis Austrie de non recipiendo Iudeos Boemie et Moravie. — Orig. perg. (B) itidem cum sig. superius descripto Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 10. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 157 n. 213. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11,1 p. 489 n. 486. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 236. — HU — [LJ. 730) 1360 dec. 13. Norimbergae. Johannes, marchio Moraviae, Rudolpho, duci Austriae, eiusque fratribus et successoribus promittit se Iudaeos de terris Austriae sine consensu ducum praedictorum in Moraviam non recepturum esse. Ex orig. archivi publici Vindobonensis extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg VI Nachträge n. 236b. — [LJ. 731) 1360 dec. 13. Norimbergae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, permutationi, qua Ka- rolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Wir Rudolff, von gots gn. herzog von Sachsen, des heil. Reichs obrister marschalk, —— wann der allerdurchl. furste und herre, h. Karl, Romischir bekennen und tun kunt — keisir —— und kunig zu Beheim, —— durch liebe und beger, die er zu dem heil. Reiche und zu dem kunigreiche zu Beheim treit, mit stetigem fleizze, durch ir beiden fromen und nücz den wechsil hat getan, der ernoch geschriben ist, und hat denselben gefestent und bestetigt mit seinen keiserlichen briefen, die von worte zu worte lautent, als hernoch ge- schriben stet: Wir Karl, von gots gn. Romischer keisir, — —(Sequitur tenor litterarum, supra sub n. 704 typis excusarum in versione teutonica). Des haben wir, der obgenante Rudolff, herzog von Sachsen, dez heil. Reichs obrister marschalk, angesehen, daz der ob- geschriben wechsel weizlich und redlich ergangen ist, zu dez heil. Reiches eren und seliger merunge und dez kunigreichs zu Beheim gemach, furderung und selden, als wir dez volko- menlichen underweiset sein von trewirdigen besehern, dy wir und alle unsir mitkürfursten, geistlich und werltliche, dorzu gesant haben, das zu beschen, und umb daz geben wir unsirn guten willen und gunst zu dem obgeschriben wechsel und zu allen sachen, die dobey ynge- vallen sint und dorzu gefolget haben in dheineweis, als daz allez dovor in unsirs herren dez keisirs brief, der hie inne geschriben ist, volkomenlichen ist begriffen, und alle dieselben
Strana 443
Annus 1360 dec. 13. — 11. 443 sachen wechsil und ander dinge, als sie vor begriffen sind, bestetigen und volzihen wir mit wolbedachtem mûte und gutem rate von unsirs amptes wegen, als ein obrister marschalk dez heil. Reichs und ein kürfurste in allen iren püncten, artikelen und stucken von worte zu worte, mit ganczer wizzen, so daz ez allez eweclich krafft und macht habe. Mit urkund dicz briefes versigell mit unserm hangendem insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburte drevzenhundert iar und in dem sechzigsten iare an s. Lucien tage der heil. junc- Trawen. Orig. perg. cum sig, de cera viridi comm. impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. NIV: Liltera d. Rudolfi, ducis Saxoniae, super cambium Barchsteyn. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. Ip. 121 n. 228. Extr. Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 492. — [Lj. 732) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex el Johannes, marchio Moraviae, Gerlachum, archiepiscopum Moguntinum, sacri imperii Romani per Germaniam archicancellarium, rogant, ut litteris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, quarum tenor inseritur, suum tribuat con- sensum. — ven. Gerlaco, Moguntinensi archiepiscopo, Sacri imperii per Germaniam archi- cancellario, principi consanguineo et devoto suo dil., graciam suam et omne bonum. Princeps consanguinee et devote dil. ! Inter alios tractatus, quos pridem nos necnon ill. Johannes, marchio Moraviae, princeps et frater noster carissimus, cum ill. Rudolpho, duce Austrie, Styrie et Karinthie, genero et principe nostro karissimo, habuisse dinoscimur, quas- dam literas renuncciacionis sibi dedimus, quarum tenorem fecimus includi presentibus in hec verba: Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, marchio Moravie, — — (Sequuntur litterae, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datae, supra sub n. 622 typis excusae). Et cum prefate litere de principum, comi- tum, nobilium et fidelium nostrorum ac predicti marchionis, nostri fratris, deliberato con- silio, bona voluntate et certa sciencia rite processerint sub omni tenore, sicut superius exprimuntur, idcirco devocionem tuam nostro et dicti fratris nostri nomine affectuose petimus et hortamur, quatenus eisdem literis ad requisicionem et peticionem dicti ducis Austrie, generi nostri, seu illorum, quibus vices suas duxerit committendas, consensum apponere vel, si opus fuerit, ipsas pro nostra et sua securitate communi approbare et rati- ficare velis iuxta tui officii debitum et honorem. Et nos Johannes, dei gr. marchio Moravie, vos, prefatum rev. in Cr. patrem, d. Gerlacum, Moguntinensem archiepiscopum, con- sangwineum nostrum dil., affectuose rogamus, quatenus iuxta affectum domini et fratris nostri imperatoris Romanorum et regis Boemie predicti ad prosecucionem dictorum omnium velitis intendere favorabiliter et benigne. In cuius rei testimonium presentibus sigilla nostra duximus appendenda. Dat. Nuremberg a. d. 1360, ind. XIII, die quarta decima m. dec., regn. nostr. imperatoris predicti a. quinto decimo, imperii vero sexto. Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. Johannis, marchionis Moraviae, de cera rubra in press. perg. Vindobonce in archivo publico Rep. 1. —Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 315. — Brandl, — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 601 n. 239. Cod. dipl. Mor. IN p. 158 n. 216. HU — [L J. 733) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Guillelmum, archiepiscopum Coloniensem, sacri imperii Romani per Italiam archicancellarium, rogant, ut litteris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, suum tribuat consensum. (In eundem modum ut n. praccedens). Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. Johannis marchionis de cera rubra in press. perg. Vindo- bonac in archivo publico Rep. 1.— Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IVp. 601 n. 239. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 217. — [L].
Annus 1360 dec. 13. — 11. 443 sachen wechsil und ander dinge, als sie vor begriffen sind, bestetigen und volzihen wir mit wolbedachtem mûte und gutem rate von unsirs amptes wegen, als ein obrister marschalk dez heil. Reichs und ein kürfurste in allen iren püncten, artikelen und stucken von worte zu worte, mit ganczer wizzen, so daz ez allez eweclich krafft und macht habe. Mit urkund dicz briefes versigell mit unserm hangendem insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburte drevzenhundert iar und in dem sechzigsten iare an s. Lucien tage der heil. junc- Trawen. Orig. perg. cum sig, de cera viridi comm. impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. NIV: Liltera d. Rudolfi, ducis Saxoniae, super cambium Barchsteyn. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. Ip. 121 n. 228. Extr. Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 492. — [Lj. 732) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex el Johannes, marchio Moraviae, Gerlachum, archiepiscopum Moguntinum, sacri imperii Romani per Germaniam archicancellarium, rogant, ut litteris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, quarum tenor inseritur, suum tribuat con- sensum. — ven. Gerlaco, Moguntinensi archiepiscopo, Sacri imperii per Germaniam archi- cancellario, principi consanguineo et devoto suo dil., graciam suam et omne bonum. Princeps consanguinee et devote dil. ! Inter alios tractatus, quos pridem nos necnon ill. Johannes, marchio Moraviae, princeps et frater noster carissimus, cum ill. Rudolpho, duce Austrie, Styrie et Karinthie, genero et principe nostro karissimo, habuisse dinoscimur, quas- dam literas renuncciacionis sibi dedimus, quarum tenorem fecimus includi presentibus in hec verba: Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, marchio Moravie, — — (Sequuntur litterae, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datae, supra sub n. 622 typis excusae). Et cum prefate litere de principum, comi- tum, nobilium et fidelium nostrorum ac predicti marchionis, nostri fratris, deliberato con- silio, bona voluntate et certa sciencia rite processerint sub omni tenore, sicut superius exprimuntur, idcirco devocionem tuam nostro et dicti fratris nostri nomine affectuose petimus et hortamur, quatenus eisdem literis ad requisicionem et peticionem dicti ducis Austrie, generi nostri, seu illorum, quibus vices suas duxerit committendas, consensum apponere vel, si opus fuerit, ipsas pro nostra et sua securitate communi approbare et rati- ficare velis iuxta tui officii debitum et honorem. Et nos Johannes, dei gr. marchio Moravie, vos, prefatum rev. in Cr. patrem, d. Gerlacum, Moguntinensem archiepiscopum, con- sangwineum nostrum dil., affectuose rogamus, quatenus iuxta affectum domini et fratris nostri imperatoris Romanorum et regis Boemie predicti ad prosecucionem dictorum omnium velitis intendere favorabiliter et benigne. In cuius rei testimonium presentibus sigilla nostra duximus appendenda. Dat. Nuremberg a. d. 1360, ind. XIII, die quarta decima m. dec., regn. nostr. imperatoris predicti a. quinto decimo, imperii vero sexto. Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. Johannis, marchionis Moraviae, de cera rubra in press. perg. Vindobonce in archivo publico Rep. 1. —Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 315. — Brandl, — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 601 n. 239. Cod. dipl. Mor. IN p. 158 n. 216. HU — [L J. 733) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Guillelmum, archiepiscopum Coloniensem, sacri imperii Romani per Italiam archicancellarium, rogant, ut litteris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, suum tribuat consensum. (In eundem modum ut n. praccedens). Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. Johannis marchionis de cera rubra in press. perg. Vindo- bonac in archivo publico Rep. 1.— Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IVp. 601 n. 239. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 217. — [L].
Strana 444
444 Regesta Bohemiae et Moraviae. 734) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Boemundum, archiepiscopum Treverensem, sacri imperii Romani per Galliam et regnum Arelatense archicancellarium, rogant, ut litteris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, suum tribuat consensum. (In eundem modum ut n. 732.) Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. marchionis Johannis de cera rubra in press. perg. Vindobonae in archivo publico Rep. 1.— Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 601 n. 239. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 217. — [L]. 735) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Rupertum seniorem, comitem palatinum Rheni, sacri imperii Romani archidapiferum, rogant, ut litteris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, suum tribuat consensum. (In eundem modum ut n. 732.). Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. marchionis Johannis de cera rubra in press. perg. Vindobonae in archivo publico Rep. I. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 601 n. 239. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 217. — [L]. 736) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Rudolphum, ducem Saxoniae- sacri imperii Romani archimarescallum, rogant, ut litleris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslin, gen datis, suum tribuat consensum. (In eundem modum ut n. 732.) Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig, marchionis Johannis de cera rubra in press. perg. Vindobonae in archivo publico Rep. 1. — Extr. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 315. - Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 601 n. 239. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IN p. 159 n. 217. — [LJ. 737) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Ludovicum Romanum, mar- chionem Brandenburgensem et Lusatiae, sacri imperii Romani archicamerarium, roganl, ut lilleris eorum 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, suum tribual consensum. (In cundem modum ut n. 732.) Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. Johannis marchionis de cera rubra in press. perg. Vindo bonae in archivo publico Rep. I. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV n. 60I n. 239. — [L ]. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 217. 738) 1360 dec. 14. Norimbergae. Johannes, marchio Moraviae, Karolum imperatorem el regem rogat, ut litleris ab eodem imperatore et marchione Moraviae 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, quarum tenor inseritur, ut Bohemiae rex, sacri imperii Romani archipincerna et elector, suum tribuat con- sensum. Seren. ac invict. principi et domino, d. Karolo quarto, div. fav. clem. Romanorum imperatori semp. aug. et Boemie regi, domino et fratri nostro carissimo Johannes, dei gr. marchio Moravie, dileccionem et obedienciam tam debitam quam devotam. Domine et frater carissime! Inter alios tractatus, quos pridem vestra magestas et nos cum ill. principe d. Rudolfo, duce Austrie, avuncuio nostro carissimo, habuisse dinoscimur, quasdam litteras renuncciacionis sibi dedimus, quarum tenorem fecimus includi presentibus in hec verba:
444 Regesta Bohemiae et Moraviae. 734) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Boemundum, archiepiscopum Treverensem, sacri imperii Romani per Galliam et regnum Arelatense archicancellarium, rogant, ut litteris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, suum tribuat consensum. (In eundem modum ut n. 732.) Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. marchionis Johannis de cera rubra in press. perg. Vindobonae in archivo publico Rep. 1.— Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 601 n. 239. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 217. — [L]. 735) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Rupertum seniorem, comitem palatinum Rheni, sacri imperii Romani archidapiferum, rogant, ut litteris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, suum tribuat consensum. (In eundem modum ut n. 732.). Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. marchionis Johannis de cera rubra in press. perg. Vindobonae in archivo publico Rep. I. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 601 n. 239. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 217. — [L]. 736) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Rudolphum, ducem Saxoniae- sacri imperii Romani archimarescallum, rogant, ut litleris eorum, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslin, gen datis, suum tribuat consensum. (In eundem modum ut n. 732.) Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig, marchionis Johannis de cera rubra in press. perg. Vindobonae in archivo publico Rep. 1. — Extr. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 315. - Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 601 n. 239. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IN p. 159 n. 217. — [LJ. 737) 1360 dec. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Ludovicum Romanum, mar- chionem Brandenburgensem et Lusatiae, sacri imperii Romani archicamerarium, roganl, ut lilleris eorum 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, suum tribual consensum. (In cundem modum ut n. 732.) Orig. perg. cum sig. maiest. Karoli et sig. Johannis marchionis de cera rubra in press. perg. Vindo bonae in archivo publico Rep. I. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV n. 60I n. 239. — [L ]. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 217. 738) 1360 dec. 14. Norimbergae. Johannes, marchio Moraviae, Karolum imperatorem el regem rogat, ut litleris ab eodem imperatore et marchione Moraviae 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen datis, quarum tenor inseritur, ut Bohemiae rex, sacri imperii Romani archipincerna et elector, suum tribuat con- sensum. Seren. ac invict. principi et domino, d. Karolo quarto, div. fav. clem. Romanorum imperatori semp. aug. et Boemie regi, domino et fratri nostro carissimo Johannes, dei gr. marchio Moravie, dileccionem et obedienciam tam debitam quam devotam. Domine et frater carissime! Inter alios tractatus, quos pridem vestra magestas et nos cum ill. principe d. Rudolfo, duce Austrie, avuncuio nostro carissimo, habuisse dinoscimur, quasdam litteras renuncciacionis sibi dedimus, quarum tenorem fecimus includi presentibus in hec verba:
Strana 445
Annus 1360 dec. 14. — 21. 445 et Johannes, dei gr. marchio Moravie. (Sequuntur litterae 5. die m. Karolus quartus sept. a. 1360 dalae, vide supra n. 622). Idcirco magestatem vestram attencius deprecamur, quatenus eisdem literis ad peticionem et instanciam dicti ducis Austrie seu aliorum, quibus ipse vices suas in hac parte duxerit commitendas, benivolum consensum apponere, vel si opus fuerit, ipsas tamquam Boemie rex, Sacri imperii archipincerna et princeps elector pro vestra nostraque securitate communi et ducis Austrie memorati approbare et ratifi- care dignemini iuxta vestri officii debitum et honorem. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus appendendum. Act. Nuremberg a. d. millesimo trecen- tesimo sexagesimo, ind. XIII, die XIIII m. dec. Orig. perg. cum sig. Johannis, marchionis Moraviae de cera rubra in press. perg. servatur Vindo- bonac in archivo publico Rep 1. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 11 p. 315. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IA p. 157 n. 215. Extr. Lichnowsky, Geschichte d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 238. HIU — [LJ. 739) 1360 dec. 21. Norimbergae. Karolus imperator et rex Johannem Delphinum, ducem Venetiae, consiliumque civium el communitalem dictae civitatis hortatur, ut Conrado Weit, civi Pragensi, cuprum quondam Johanni Smaus, civi Pragensi, ablatum restituant, qui Conradus relictam praefati Johannis Smaus uxorem duxit. — — Nobili Joanni Delphino duci necnon honn. consilio et communitati civitatis — Fideles dilecti! Scripsit vobis iamdudum — Venetiarum, nostris et imperii Sacri fidd. dill.! nostra sublimitas adeo seriose, quod extimabat firmiter votis cesareis, utpote rationabilibus, vos promptis affectibus acquiescere debuisse, ut videlicet Joanni dicto Smaussz, quondam civi Pragensi, cuprum suum tunc apud vos arrestatum liberum dimittere sibique restituere deberetis. Cuius nuntii nostras litteras defferentes, quod merito maiestati nostre displicuit, super intentione nostra non solum a vobis cum grandi sumptuum et laborum dispendio inaniter sunt reversi, verum etiam exhortationes ad vestros concives tunc in nostra curia constitutos pro parte nostri culminis seriose super hoc habite minime profecerunt. Quia igitur dictus quondam Joannes inter hec diem clausit extremum et Cunradus dictus Voeytt, civis Pragensis1), fid. noster dil., relictam eius assumpsit legittime in uxorem, ac per eamdem et ipsius dictique Joannis filios tutor et procurator in presenti negotio est electus, super tantis laboribus atque sumptibus pro dicto cupro iam factis de bonitate nobis innata, nostris fidelibus tam iusto quam pio compatientes affectu, fidelitatem vestram ex abundanti seriose requirimus et monemus ac per imperialia vobis scripta mandamus, quatenus absque ulterioris subterfugii et more dispendio dictum cuprum incontinenti exoccupari et liberum ab omni arrestatione dimitti eidemque Cunrado aut eius nuntio, latori presentium, vice uxoris sue predicte ac filiorum eiusdem, quorum ipse tutelam in hac parte ad preces eorum assumpsit, plene restitui procuretis, facturi taliter, ut super hoc maiestatem nostram amodo non opporteat impulsari. Super quo vestrum per predictum latorem nostro culmini rescribi volumus finale responsum; nam si ex tali responso serenitas nostra perceperit vos memoratum Cunradum eiusque uxorem et filios antedictos maioribus adhuc velle permittere fatigari fastidiis, eorum indempnitati opportunis constituemus remediis provideri, etiam si id in vestrum contingat et vestrorum incommodum redundare. Dat. in Norumberg die vigesimo primo m. dec., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto. Ex cop. in archivo publico Venetiae sign. Commemoriali VI 2 p. 319 ed. Winkelmann, Acta imperii inedita p. 550 n. 863. — Reg. imp. VIII 6215.— ILj. 1) Conradum Weit de Vindobona, eius uxorem et heredes Karolus imperator et rex 13. die m. iunii a. 1360 in cives Maioris civitatis Pragensis recepit; conf- supra n. 546.
Annus 1360 dec. 14. — 21. 445 et Johannes, dei gr. marchio Moravie. (Sequuntur litterae 5. die m. Karolus quartus sept. a. 1360 dalae, vide supra n. 622). Idcirco magestatem vestram attencius deprecamur, quatenus eisdem literis ad peticionem et instanciam dicti ducis Austrie seu aliorum, quibus ipse vices suas in hac parte duxerit commitendas, benivolum consensum apponere, vel si opus fuerit, ipsas tamquam Boemie rex, Sacri imperii archipincerna et princeps elector pro vestra nostraque securitate communi et ducis Austrie memorati approbare et ratifi- care dignemini iuxta vestri officii debitum et honorem. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus appendendum. Act. Nuremberg a. d. millesimo trecen- tesimo sexagesimo, ind. XIII, die XIIII m. dec. Orig. perg. cum sig. Johannis, marchionis Moraviae de cera rubra in press. perg. servatur Vindo- bonac in archivo publico Rep 1. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 11 p. 315. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IA p. 157 n. 215. Extr. Lichnowsky, Geschichte d. Hauses Habsburg IV p. 600 n. 238. HIU — [LJ. 739) 1360 dec. 21. Norimbergae. Karolus imperator et rex Johannem Delphinum, ducem Venetiae, consiliumque civium el communitalem dictae civitatis hortatur, ut Conrado Weit, civi Pragensi, cuprum quondam Johanni Smaus, civi Pragensi, ablatum restituant, qui Conradus relictam praefati Johannis Smaus uxorem duxit. — — Nobili Joanni Delphino duci necnon honn. consilio et communitati civitatis — Fideles dilecti! Scripsit vobis iamdudum — Venetiarum, nostris et imperii Sacri fidd. dill.! nostra sublimitas adeo seriose, quod extimabat firmiter votis cesareis, utpote rationabilibus, vos promptis affectibus acquiescere debuisse, ut videlicet Joanni dicto Smaussz, quondam civi Pragensi, cuprum suum tunc apud vos arrestatum liberum dimittere sibique restituere deberetis. Cuius nuntii nostras litteras defferentes, quod merito maiestati nostre displicuit, super intentione nostra non solum a vobis cum grandi sumptuum et laborum dispendio inaniter sunt reversi, verum etiam exhortationes ad vestros concives tunc in nostra curia constitutos pro parte nostri culminis seriose super hoc habite minime profecerunt. Quia igitur dictus quondam Joannes inter hec diem clausit extremum et Cunradus dictus Voeytt, civis Pragensis1), fid. noster dil., relictam eius assumpsit legittime in uxorem, ac per eamdem et ipsius dictique Joannis filios tutor et procurator in presenti negotio est electus, super tantis laboribus atque sumptibus pro dicto cupro iam factis de bonitate nobis innata, nostris fidelibus tam iusto quam pio compatientes affectu, fidelitatem vestram ex abundanti seriose requirimus et monemus ac per imperialia vobis scripta mandamus, quatenus absque ulterioris subterfugii et more dispendio dictum cuprum incontinenti exoccupari et liberum ab omni arrestatione dimitti eidemque Cunrado aut eius nuntio, latori presentium, vice uxoris sue predicte ac filiorum eiusdem, quorum ipse tutelam in hac parte ad preces eorum assumpsit, plene restitui procuretis, facturi taliter, ut super hoc maiestatem nostram amodo non opporteat impulsari. Super quo vestrum per predictum latorem nostro culmini rescribi volumus finale responsum; nam si ex tali responso serenitas nostra perceperit vos memoratum Cunradum eiusque uxorem et filios antedictos maioribus adhuc velle permittere fatigari fastidiis, eorum indempnitati opportunis constituemus remediis provideri, etiam si id in vestrum contingat et vestrorum incommodum redundare. Dat. in Norumberg die vigesimo primo m. dec., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto. Ex cop. in archivo publico Venetiae sign. Commemoriali VI 2 p. 319 ed. Winkelmann, Acta imperii inedita p. 550 n. 863. — Reg. imp. VIII 6215.— ILj. 1) Conradum Weit de Vindobona, eius uxorem et heredes Karolus imperator et rex 13. die m. iunii a. 1360 in cives Maioris civitatis Pragensis recepit; conf- supra n. 546.
Strana 446
446 Regesta Bohemide el Moraviae. 740) 1360 dec. 21. Ratisbonae. Fridericus, episcopus Ratisbonensis, se Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae et coronae regni castrum Donaustauf pro 21.000 florenis, sibi a Karolo mutuo datis, ratione iusti pignoris obligavisse profitetur decanumque et capitulum ecclesiae Ratisbonensis rogal, ut dic- tae obligationi suum consensum adhibeant. Fridericus, dei gr. Ratisponensis episcopus n. f. t. p. u., quod habita diligenti et ple- naria racione de pecuniis, quas seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex ill., dominus noster gracio- sus, pro nobis et ecclesia nostra Ratisponensi pro evidenti utilitate et ardua necessitate nostra et eiusdem ecclesie nostre ad supplicem precum nostrarum instanciam dudum ex- posuit et graciosius mutuavit, sibi ultra summam decemseptem milium flor., in quibus ei tamquam regi Boemie castrum Tumstauff racione iusti pignoris obligavimus, erogando super hoc litteras speciales,1) adhuc in quatuor milibus flor., pro nostra et dicte ecclesie nostre evidenti necessitate per ipsum dominum nostrum, d. imperatorem postmodum notorie et evidenter expositis et liberaliter mutuatis, rite et racionabiliter nomine iusti et veri debiti obligamur. De quibus eidem et heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, sicut expedit, satisfacere cupientes, ipsis et corone regni Boemie prefatum castrum nostrum Tumstauff cum universis pertinenciis suis, in prefatis decemseptem milibus flor. alias, ut premittitur, obligatum, eciam in predictis quatuor milibus flor. de certa nostra sciencia t. p. nomine veri et iusti pignoris obligamus, et sic deinceps in vigintiuno milibus flor. legalis cunei florentini auri boni castrum prefatum ipsi domino nostro, d. imperatori ut regi Boemie, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, et corone regni Boemie manet rite et racionabiliter obligatum, tenendum, habendum, utifruendum et per eos cum omnibus ipsius pertinenciis possidendum tamdiu, donec prefata vigintiunius milium flor. summa ipsis per nos aut successores nostros fuerit integraliter persoluta, fructibus, redditibus, censibus et obvencionibus castri predicti in sorte capitali nullatenus computandis, eo quod ipsi ad conservacionem et custodiam castri seu reparaciones comodorum et necessitates cottidianas sufficere non videntur, decernentes et eciam — — presentibus promittentes, presentes litteras perinde robur firmitatis habere ipsasque gratificare, servare taliter et tenere, ac si omnia et singula contenta in prioribus litteris de verbo ad verbum in presentibus haberentur, honn. vv. dd. .. prepositum, .. decanum et .. capitulum eccl. nostre Ralispo- nensis predicte, fratres in Cr. carissimos, attente petendo, ut attendentes, quod prefate florenorum summe in evidentes utilitates et notabiles necessitates eiusdem ecclesie notabi- liter sunt converse, obligacionem utramque predictam, videlicet tam de decemseptem, quam de quatuor milibus flor. approbare, ratificare eique suum velint benivolum adhibere consensum, litteras suo sigillo capitulari pendenti signatas super hoc prefato domino nostro, d. imperatori ut regi Boemie necnon heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, et corone regni Boemie in testimonium consensus et ratificacionis huismodi concedendo. Presencium sub maiori sigillo nostro appenso testimonio litterarum. Dat. Ratispone a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Thome apost. Orig. perg. cum sig. oblongo de cera comm., cui secretum de cera rubra dorsotenus impressum est, Pragae in archivo coronde regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV: Obligacio castri Tumstauff facta per episcopum Ratisponensem in XXI millibus flor. — Ed. Pelzel, K. Karl IV II UB p. 276 n. 262. Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1p. 190 n. 488. — Cf. ct. Mendl, Zápas o Donauštauf in Od pravěku k dneš- — [LJ. ku (Sborník J. Pekaře) p. 229. 1) Conf. Reg. Boh. et Mor. VI p. 38 n. 64.
446 Regesta Bohemide el Moraviae. 740) 1360 dec. 21. Ratisbonae. Fridericus, episcopus Ratisbonensis, se Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae et coronae regni castrum Donaustauf pro 21.000 florenis, sibi a Karolo mutuo datis, ratione iusti pignoris obligavisse profitetur decanumque et capitulum ecclesiae Ratisbonensis rogal, ut dic- tae obligationi suum consensum adhibeant. Fridericus, dei gr. Ratisponensis episcopus n. f. t. p. u., quod habita diligenti et ple- naria racione de pecuniis, quas seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex ill., dominus noster gracio- sus, pro nobis et ecclesia nostra Ratisponensi pro evidenti utilitate et ardua necessitate nostra et eiusdem ecclesie nostre ad supplicem precum nostrarum instanciam dudum ex- posuit et graciosius mutuavit, sibi ultra summam decemseptem milium flor., in quibus ei tamquam regi Boemie castrum Tumstauff racione iusti pignoris obligavimus, erogando super hoc litteras speciales,1) adhuc in quatuor milibus flor., pro nostra et dicte ecclesie nostre evidenti necessitate per ipsum dominum nostrum, d. imperatorem postmodum notorie et evidenter expositis et liberaliter mutuatis, rite et racionabiliter nomine iusti et veri debiti obligamur. De quibus eidem et heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, sicut expedit, satisfacere cupientes, ipsis et corone regni Boemie prefatum castrum nostrum Tumstauff cum universis pertinenciis suis, in prefatis decemseptem milibus flor. alias, ut premittitur, obligatum, eciam in predictis quatuor milibus flor. de certa nostra sciencia t. p. nomine veri et iusti pignoris obligamus, et sic deinceps in vigintiuno milibus flor. legalis cunei florentini auri boni castrum prefatum ipsi domino nostro, d. imperatori ut regi Boemie, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, et corone regni Boemie manet rite et racionabiliter obligatum, tenendum, habendum, utifruendum et per eos cum omnibus ipsius pertinenciis possidendum tamdiu, donec prefata vigintiunius milium flor. summa ipsis per nos aut successores nostros fuerit integraliter persoluta, fructibus, redditibus, censibus et obvencionibus castri predicti in sorte capitali nullatenus computandis, eo quod ipsi ad conservacionem et custodiam castri seu reparaciones comodorum et necessitates cottidianas sufficere non videntur, decernentes et eciam — — presentibus promittentes, presentes litteras perinde robur firmitatis habere ipsasque gratificare, servare taliter et tenere, ac si omnia et singula contenta in prioribus litteris de verbo ad verbum in presentibus haberentur, honn. vv. dd. .. prepositum, .. decanum et .. capitulum eccl. nostre Ralispo- nensis predicte, fratres in Cr. carissimos, attente petendo, ut attendentes, quod prefate florenorum summe in evidentes utilitates et notabiles necessitates eiusdem ecclesie notabi- liter sunt converse, obligacionem utramque predictam, videlicet tam de decemseptem, quam de quatuor milibus flor. approbare, ratificare eique suum velint benivolum adhibere consensum, litteras suo sigillo capitulari pendenti signatas super hoc prefato domino nostro, d. imperatori ut regi Boemie necnon heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, et corone regni Boemie in testimonium consensus et ratificacionis huismodi concedendo. Presencium sub maiori sigillo nostro appenso testimonio litterarum. Dat. Ratispone a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Thome apost. Orig. perg. cum sig. oblongo de cera comm., cui secretum de cera rubra dorsotenus impressum est, Pragae in archivo coronde regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV: Obligacio castri Tumstauff facta per episcopum Ratisponensem in XXI millibus flor. — Ed. Pelzel, K. Karl IV II UB p. 276 n. 262. Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1p. 190 n. 488. — Cf. ct. Mendl, Zápas o Donauštauf in Od pravěku k dneš- — [LJ. ku (Sborník J. Pekaře) p. 229. 1) Conf. Reg. Boh. et Mor. VI p. 38 n. 64.
Strana 447
Annus 1360 dec. 21. 447 741) 1360 dec. 21. Fridericus dictus Schleichenkauf, civis Olomucensis, capellam bb. Felicis et Adaucti in cimiterio ecclesiae s. Mauricii ab ipso de novo fundatam diversis bonis et censibus dotat. In nom. dom. am. Cum humana natura mortis caligine operta perniciosa plerumque fragilitate succumbat eiusque memoria labilis in comprehendendis gestibus nulla virtute subsistal, swadel necessitas, ut cuiusvis hominis eterna et non transitoria spectet provisio et ea, que per nos fiunt in tempore, ne processu temporis evanescant, ad perpetuam rei memoriam litterarum presidio caveantur. Hinc est, quod ego Fridricus dictus Sleichenkawff, civis Olomucensis, ad universorum noticiam t. p. cupio pervenire, quod mee ac meorum predecessorum et futurorum animarum salutem ac omnium fidelium defunctorum reme- dium pretendens, sanus mente et corpore composque per omnia racionis, ad capellam bb. Felicis et Adaucti martt. nove fundacionis mee in cymiterio eccl. s. Mauricii in Olomouc ex indulta et speciali connivencia glorr. principum et dominorum meorum graciosorum, scilicet dd. Johannis, marchionis Moravie, Johannis, episcopi Olomucensis, Borsithe, archidiaconi Znoymensis, canonici Olomucensis et plebani s. Maurici eccl. ibidem, necnon Johannis, vicarii perpetui eiusdem, facte, iusto dotis ac donacionis perpetue tytulo in piam causam dedi et donavi ac presentibus irrevocabiliter do, dono et resigno cuiuslibet supreme volun- talis stilo in ewum valiture curiam meam colonariam in villa Newetyn, duos laneos cum uno quartali agrorum capacem, cum universis et singulis suis iuribus, usibus, utilitatibus, proventibus, animalibus et pertinenciis, agris cultis et incultis, communitatibus predialibus in villa et campis eoque toto dominio et iure, quibus ipsam dinoscor possidere, salvis eciam iuribus civitatis Olomucensis, quibus dicta curia in solvendis contribucionibus, censibus sive steuris ut hactenus subiacebit. Item ad eandem capellam dispono mediam partem proventuum ac utilitatum duorum pratorum meorum prope Hurcam habitorum sic tamen, quod heredes mei seu successores legittimi, possessionem alterius curie mee coloniarie in suburbio civitatis Olomucensis site ante Mittertor pro tempore tenentes, aliam mediam partem predictorum pratorum hereditarie habere et utifrui debentes, onus exaccionum seu contribucionum civitatis, impensarum et laborum pro falcandis et colligendis fenis necessariorum, una cum capellano ipsius capelle pro tempore existente equa sorte sufferant onerati. Item testor eidem capelle mee tria media maccella carnium hereditarie possessionis mee in linea maccellorum d. Eysnerii opposita, iuxta se contigua, videlicet ab inferiori maccellorum fine tercium, quartum et quintum, de quorum maccellorum proventibus annuis clerico capelle ministranti una mar. gr. den. Prag. dari debet singulis annis in per- petuum, de reliqua fructuum parte exacciones et collecte civitatis solvantur temporibus oportunis, el si quid superfuerit, capellanus pro tempore sorcietur. Item illam marcam census super domum Fridlini dicti Ordenlich, michi concivis, habitam et pro decem mar. predictorum moravici pagamenti et numeri den. comparatam ac in bb. Georgii per medium el Michaelis per medium festis annue solvendam pro cereis ac luminibus ad dictam capellam necessariis dispono, ut infra missarum solempnia per capellanum pro tempore, si non singulis diebus, tunc sallem ter vel quater inspirante beate devocionis gracia septimanatim perpetue celebranda decentibus lumaribus renitescat. Et si prefatus Fridlinus pellifex vel sui heredes dictam mar. huiusmodi census reempcionis tytulo ullo unquam tempore in antea exonerare decreverint, extunc ipsi pecuniam capitalem seu precium decem marc. predictarum de consilio capellani pro tempore existentis ac ceterorum proximorum amicorum meorum in equivalentem censum unius mar. ubi haberi poterit, mox impendere tenebuntur. Quociens autem per capellanum, qui pro tempore fuerit, dictarum trium vel quatuor missarum unam in ebdomada amitti seu non celebrari contingeret, tociens idem capellanus ad solucionem duorum gr. predictorum tenebitur heredibus aut successoribus meis prenotatis. Et sic omnia preordinat a concludens, volens, quod omnium et singulorum ad capellam, ut predicitur, dispo-
Annus 1360 dec. 21. 447 741) 1360 dec. 21. Fridericus dictus Schleichenkauf, civis Olomucensis, capellam bb. Felicis et Adaucti in cimiterio ecclesiae s. Mauricii ab ipso de novo fundatam diversis bonis et censibus dotat. In nom. dom. am. Cum humana natura mortis caligine operta perniciosa plerumque fragilitate succumbat eiusque memoria labilis in comprehendendis gestibus nulla virtute subsistal, swadel necessitas, ut cuiusvis hominis eterna et non transitoria spectet provisio et ea, que per nos fiunt in tempore, ne processu temporis evanescant, ad perpetuam rei memoriam litterarum presidio caveantur. Hinc est, quod ego Fridricus dictus Sleichenkawff, civis Olomucensis, ad universorum noticiam t. p. cupio pervenire, quod mee ac meorum predecessorum et futurorum animarum salutem ac omnium fidelium defunctorum reme- dium pretendens, sanus mente et corpore composque per omnia racionis, ad capellam bb. Felicis et Adaucti martt. nove fundacionis mee in cymiterio eccl. s. Mauricii in Olomouc ex indulta et speciali connivencia glorr. principum et dominorum meorum graciosorum, scilicet dd. Johannis, marchionis Moravie, Johannis, episcopi Olomucensis, Borsithe, archidiaconi Znoymensis, canonici Olomucensis et plebani s. Maurici eccl. ibidem, necnon Johannis, vicarii perpetui eiusdem, facte, iusto dotis ac donacionis perpetue tytulo in piam causam dedi et donavi ac presentibus irrevocabiliter do, dono et resigno cuiuslibet supreme volun- talis stilo in ewum valiture curiam meam colonariam in villa Newetyn, duos laneos cum uno quartali agrorum capacem, cum universis et singulis suis iuribus, usibus, utilitatibus, proventibus, animalibus et pertinenciis, agris cultis et incultis, communitatibus predialibus in villa et campis eoque toto dominio et iure, quibus ipsam dinoscor possidere, salvis eciam iuribus civitatis Olomucensis, quibus dicta curia in solvendis contribucionibus, censibus sive steuris ut hactenus subiacebit. Item ad eandem capellam dispono mediam partem proventuum ac utilitatum duorum pratorum meorum prope Hurcam habitorum sic tamen, quod heredes mei seu successores legittimi, possessionem alterius curie mee coloniarie in suburbio civitatis Olomucensis site ante Mittertor pro tempore tenentes, aliam mediam partem predictorum pratorum hereditarie habere et utifrui debentes, onus exaccionum seu contribucionum civitatis, impensarum et laborum pro falcandis et colligendis fenis necessariorum, una cum capellano ipsius capelle pro tempore existente equa sorte sufferant onerati. Item testor eidem capelle mee tria media maccella carnium hereditarie possessionis mee in linea maccellorum d. Eysnerii opposita, iuxta se contigua, videlicet ab inferiori maccellorum fine tercium, quartum et quintum, de quorum maccellorum proventibus annuis clerico capelle ministranti una mar. gr. den. Prag. dari debet singulis annis in per- petuum, de reliqua fructuum parte exacciones et collecte civitatis solvantur temporibus oportunis, el si quid superfuerit, capellanus pro tempore sorcietur. Item illam marcam census super domum Fridlini dicti Ordenlich, michi concivis, habitam et pro decem mar. predictorum moravici pagamenti et numeri den. comparatam ac in bb. Georgii per medium el Michaelis per medium festis annue solvendam pro cereis ac luminibus ad dictam capellam necessariis dispono, ut infra missarum solempnia per capellanum pro tempore, si non singulis diebus, tunc sallem ter vel quater inspirante beate devocionis gracia septimanatim perpetue celebranda decentibus lumaribus renitescat. Et si prefatus Fridlinus pellifex vel sui heredes dictam mar. huiusmodi census reempcionis tytulo ullo unquam tempore in antea exonerare decreverint, extunc ipsi pecuniam capitalem seu precium decem marc. predictarum de consilio capellani pro tempore existentis ac ceterorum proximorum amicorum meorum in equivalentem censum unius mar. ubi haberi poterit, mox impendere tenebuntur. Quociens autem per capellanum, qui pro tempore fuerit, dictarum trium vel quatuor missarum unam in ebdomada amitti seu non celebrari contingeret, tociens idem capellanus ad solucionem duorum gr. predictorum tenebitur heredibus aut successoribus meis prenotatis. Et sic omnia preordinat a concludens, volens, quod omnium et singulorum ad capellam, ut predicitur, dispo-
Strana 448
448 Regesta Bohemiae et Moraviae. sitarum possessionem et regimen iure proprio tenere et habere ac de proventibus seu fructi- bus eorumdem annuis capelle predicte capellanum commensalem meum domesticum facere sibique de convenientibus victualium necessariis providere necnon sex mar. predictorum pagamenti et numeri den. pro sui vestitus exigencia annis singulis dare debeam, quoad vitam egero in humanis, me vero defuncto omnia et singula preordinata et testata ad ipsam capellam iure hereditario perpetue, ut prefertur, pertinebunt. Et si heredes mei vel successores prenotatam curiam in Newetyn pro se suisque heredibus hereditarie reservare voluerint, hoc non aliter quam sexmar. verorum reddituum predictorum pagamenti et numeri den. pro sexaginta mar. iure terre Moravie ad ipsam capellam comparandis et perpetue permanendis facere poterunt seu debebunt. Insuper ius patronatus eiusdem capelle michi, Clare conthorali mee legitime nostrisque heredibus et posteris utriusque sexus et generacionis nobis ex utraque linea naturalis consangwinitatis rite succedere debentibus presenti privi- legio legitime reservavi. Et ne pium testatorum propositum quavis tergiversacione fraudetur, presentes litteras dedi meo et in testimonium validius officialatus curie episcopalis Olomu- censis, civitatis Olomucensis, d. Johannis, perpetui vicarii eccl. s. Mauricii predicti, necnon michi concivium Johannis in Gradu, iurati, et Ade Grelicensis, generi mei, sigillis firmari petivi robore litterarum. Die s. Thome a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Insertum litteris Johannis, episcopi Olomucensis, a. d. millesimo trecentesimo septuagesimo sexto feria quinta ante festum b. Margarethe = 10. die m. iul. datis, quae in archivo civitatis Olomucensis sign. 33 servantur.— Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 218.— HU— [LJ. 742) 1360 dec. 21. Johannes, marchio Moraviae, Henrico, quondam iudici in Uničov, poenam ducentarum marcarum pro delictis commissis modumque, quo dicta poena solvi debeat, statuit ipsumque Henricum ad iudicium praedictum restituit. Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. u., quod propter excessus Heynrici advocati iudicium Nove civitatis pro nostra camera assumpsimus, attamen de innata nostre celsitu- dini misericordia moti Heynrico predicto et fratribus suis ob obsequium et fidei sue con- stanciam et virtutem, necnon fratris sui Johannis, nostri capellani, dev. nostri dil., iudicium predictum restituimus intra et extra civitatem cum omnibus iuribus, sicut in privilegio predecessoris nostri quondam Wenceslai regis Bohemie cl. mem. purius continetur, prout ipse a predecessoribus suis habuit et possedit, ita tamen, quod nobis et camere nostre pro excessibus predictis in pena dabit ducentas mar. gr. Prag. numeri moravici et pagamenti, sexaginta grossos pro qualibet marca computandos. Pensantes vero ipsum non habentem paratam pecuniam, posuimus terminos ex speciali gracia infra spacium decem annorum a data presencium ipse Heynricus aut fratres vel heredes sui dare et solvere totaliter ex- pedire annuatim viginti mar. ad has decem mar., quas nobis de vero censu iure tenetur, scilicet in festo s. Georii et in festo s. Galli quindecim mar. gr. supradictorum, sicut in duobus preteritis annis solutum est. Evolutis autem annis decem, dum summa ducentarum mar. conpleta fuerit, extunc consuetum et verum censum decem mar. gr. supradictorum nobis et heredibus nostris singulis annis in festo s. Georii quinque mar. et in festo s. Galli quinque mar. dabit et assignabit, in quibus contenti sumus et contenturi in futurum. Concedentes et omnino volentes, quod ipse Heynricus et fratres vel heredes aut successores in antea nullum pressurarum gravamen a nobis aut successoribus nostris et eciam ab omnibus officialibus nostris penitus paciantur. Harum serie litterarum, quibus nostre celsitudinis sigillum duximus appendendum. Dat. Brune a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Thome apost. glor. 219. Ex orig. perg. cum sig. marchionis in archivo civitatis Uničov ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 161n. — ILJ.
448 Regesta Bohemiae et Moraviae. sitarum possessionem et regimen iure proprio tenere et habere ac de proventibus seu fructi- bus eorumdem annuis capelle predicte capellanum commensalem meum domesticum facere sibique de convenientibus victualium necessariis providere necnon sex mar. predictorum pagamenti et numeri den. pro sui vestitus exigencia annis singulis dare debeam, quoad vitam egero in humanis, me vero defuncto omnia et singula preordinata et testata ad ipsam capellam iure hereditario perpetue, ut prefertur, pertinebunt. Et si heredes mei vel successores prenotatam curiam in Newetyn pro se suisque heredibus hereditarie reservare voluerint, hoc non aliter quam sexmar. verorum reddituum predictorum pagamenti et numeri den. pro sexaginta mar. iure terre Moravie ad ipsam capellam comparandis et perpetue permanendis facere poterunt seu debebunt. Insuper ius patronatus eiusdem capelle michi, Clare conthorali mee legitime nostrisque heredibus et posteris utriusque sexus et generacionis nobis ex utraque linea naturalis consangwinitatis rite succedere debentibus presenti privi- legio legitime reservavi. Et ne pium testatorum propositum quavis tergiversacione fraudetur, presentes litteras dedi meo et in testimonium validius officialatus curie episcopalis Olomu- censis, civitatis Olomucensis, d. Johannis, perpetui vicarii eccl. s. Mauricii predicti, necnon michi concivium Johannis in Gradu, iurati, et Ade Grelicensis, generi mei, sigillis firmari petivi robore litterarum. Die s. Thome a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Insertum litteris Johannis, episcopi Olomucensis, a. d. millesimo trecentesimo septuagesimo sexto feria quinta ante festum b. Margarethe = 10. die m. iul. datis, quae in archivo civitatis Olomucensis sign. 33 servantur.— Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 159 n. 218.— HU— [LJ. 742) 1360 dec. 21. Johannes, marchio Moraviae, Henrico, quondam iudici in Uničov, poenam ducentarum marcarum pro delictis commissis modumque, quo dicta poena solvi debeat, statuit ipsumque Henricum ad iudicium praedictum restituit. Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. u., quod propter excessus Heynrici advocati iudicium Nove civitatis pro nostra camera assumpsimus, attamen de innata nostre celsitu- dini misericordia moti Heynrico predicto et fratribus suis ob obsequium et fidei sue con- stanciam et virtutem, necnon fratris sui Johannis, nostri capellani, dev. nostri dil., iudicium predictum restituimus intra et extra civitatem cum omnibus iuribus, sicut in privilegio predecessoris nostri quondam Wenceslai regis Bohemie cl. mem. purius continetur, prout ipse a predecessoribus suis habuit et possedit, ita tamen, quod nobis et camere nostre pro excessibus predictis in pena dabit ducentas mar. gr. Prag. numeri moravici et pagamenti, sexaginta grossos pro qualibet marca computandos. Pensantes vero ipsum non habentem paratam pecuniam, posuimus terminos ex speciali gracia infra spacium decem annorum a data presencium ipse Heynricus aut fratres vel heredes sui dare et solvere totaliter ex- pedire annuatim viginti mar. ad has decem mar., quas nobis de vero censu iure tenetur, scilicet in festo s. Georii et in festo s. Galli quindecim mar. gr. supradictorum, sicut in duobus preteritis annis solutum est. Evolutis autem annis decem, dum summa ducentarum mar. conpleta fuerit, extunc consuetum et verum censum decem mar. gr. supradictorum nobis et heredibus nostris singulis annis in festo s. Georii quinque mar. et in festo s. Galli quinque mar. dabit et assignabit, in quibus contenti sumus et contenturi in futurum. Concedentes et omnino volentes, quod ipse Heynricus et fratres vel heredes aut successores in antea nullum pressurarum gravamen a nobis aut successoribus nostris et eciam ab omnibus officialibus nostris penitus paciantur. Harum serie litterarum, quibus nostre celsitudinis sigillum duximus appendendum. Dat. Brune a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Thome apost. glor. 219. Ex orig. perg. cum sig. marchionis in archivo civitatis Uničov ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 161n. — ILJ.
Strana 449
Annus 1360 dec. 21. — 27. 449 743) 1360 dec. 21. Filii quondam Henrici, vilici de Hardeck, [Arnolt, Rudel, Haynel, Wolfhart und Hans, des Heinrichs sel. des mayrs sûn von Hardeck] profitentur se abbati et conventui monasterii Waldsassensis, ord. Cisterciensis, curiam in Hardeck et pratum desertum in Dresvitz (ode zu Dresvicz) vendidisse. des ze urkunde, versigelt mit insigeln der ersamen Jekels Hulers, zu der zeit — burgermeisters zu Eger, Heinrichs Holaguts und Hansen Dellnitzers, burger zu Eger, und des Tauten Pernsteiners, di des gebeten gezeugen sint und des zu gezeuchnuss habent in insigel an disen brif gehangen. Der geben ist —— 1360 iar an s. Thomas des heyl. zwelfb. tage. Orig. perg. cum 4 sigg. in archivo generali Bavariae sign. Kl. Waldsassen Fasc. 48 N. 209. Sigilla I) in clipeo duae secures ad modum crucis positae, S. IACOBI. hVLLER. 2) manus (?2); S. hAINRICI hOLAGII. 3) laesum. 4) in clipeo bipartito medius balteus; S. THIJNI.PERSTAIJE[.— Extr. Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 230. — Contulit Mendl. — [L]. 744) 1360 dec. 24. Avinione. Stephanus, farchiepiscopus Tholosanus, camerarius papae ], profitetur Nicolaum abbatem monasterii Milocensis, ord. Praemonstratensis, Prag. dioec., 34 florenos auri pro parte eius communis servitii et 6 florenos auri clericis camerae apostolicae solvisse dictoque abbati terminum solutionis alterius partis servitii ad festum Resurrectionis domini proxime venturum prorogat. Dat. Auinione die 24. m. dec. a. octavo. Universis etc. Stephanus. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 32 fol. 92 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 468 n. 1167. — [L]. 745) 1360 dec. 26. Norimbergae. Karolus imperator et rex fratribus ord. Heremitarum s. Augustini in Alamannia privile- gium papae Alexandri IV de bonis mobilibus et immobilibus acquirendis et tenendis auctoritate imperiali confirmat et fratres praedicti ordinis in suam et sácri imperii Romani protectionem recipit. —, daz wir den andechtigen geistlichen leuten dem general, den provincialen und andern prioren und allen brudern gemeinlichen der eynsidel s. Augustins orden zu dewt- schen landen —— die gnade, die in der stul von Rom und besunderlich pabst Allexander der vierde getan hat, also daz sie erbe und eigen varend und unfarende gut, swie die genant sint, haben, niezzen, nemen und vorndern sullen und mugen, als sie daruber desselben pabstes gebulliret offenn brieff habent, die wir verhort und gesehen haben, von unserm keiserlichen gewalte und besundern gnaden und gunst, die wir zu demselben orden tragen, bestetiget haben und bestetigen auch mit diesem gegenwertigen briefe und darumb gebieten wir allen unsern und des reichs getrewen, fursten, greven, freyen, dynstmannen, rittern, knechten, edeln und unedeln, sie sein uff dem lande oder in den steten gesezzen vesticlich und ernstlich, daz sie die egennanten bruder s. Augustins orden an diesen gnaden nicht hindern noch irren mit dheinen sachen; besunder wellen wir, daz sie dieselben bruder von unsern und des reich wegen schirmen und in geraten und geholfen sein wider alle die, die sie an diesen gnaden bekrenken wolten, als sie unser und des reichs swere ungnade ver- meiden wellen. Und des zu einem urkund geben wir diesen brieff versigelt mit unserer keiserlichen maiestat insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburt 1361(!) in 29 Regesta
Annus 1360 dec. 21. — 27. 449 743) 1360 dec. 21. Filii quondam Henrici, vilici de Hardeck, [Arnolt, Rudel, Haynel, Wolfhart und Hans, des Heinrichs sel. des mayrs sûn von Hardeck] profitentur se abbati et conventui monasterii Waldsassensis, ord. Cisterciensis, curiam in Hardeck et pratum desertum in Dresvitz (ode zu Dresvicz) vendidisse. des ze urkunde, versigelt mit insigeln der ersamen Jekels Hulers, zu der zeit — burgermeisters zu Eger, Heinrichs Holaguts und Hansen Dellnitzers, burger zu Eger, und des Tauten Pernsteiners, di des gebeten gezeugen sint und des zu gezeuchnuss habent in insigel an disen brif gehangen. Der geben ist —— 1360 iar an s. Thomas des heyl. zwelfb. tage. Orig. perg. cum 4 sigg. in archivo generali Bavariae sign. Kl. Waldsassen Fasc. 48 N. 209. Sigilla I) in clipeo duae secures ad modum crucis positae, S. IACOBI. hVLLER. 2) manus (?2); S. hAINRICI hOLAGII. 3) laesum. 4) in clipeo bipartito medius balteus; S. THIJNI.PERSTAIJE[.— Extr. Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 230. — Contulit Mendl. — [L]. 744) 1360 dec. 24. Avinione. Stephanus, farchiepiscopus Tholosanus, camerarius papae ], profitetur Nicolaum abbatem monasterii Milocensis, ord. Praemonstratensis, Prag. dioec., 34 florenos auri pro parte eius communis servitii et 6 florenos auri clericis camerae apostolicae solvisse dictoque abbati terminum solutionis alterius partis servitii ad festum Resurrectionis domini proxime venturum prorogat. Dat. Auinione die 24. m. dec. a. octavo. Universis etc. Stephanus. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 32 fol. 92 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 468 n. 1167. — [L]. 745) 1360 dec. 26. Norimbergae. Karolus imperator et rex fratribus ord. Heremitarum s. Augustini in Alamannia privile- gium papae Alexandri IV de bonis mobilibus et immobilibus acquirendis et tenendis auctoritate imperiali confirmat et fratres praedicti ordinis in suam et sácri imperii Romani protectionem recipit. —, daz wir den andechtigen geistlichen leuten dem general, den provincialen und andern prioren und allen brudern gemeinlichen der eynsidel s. Augustins orden zu dewt- schen landen —— die gnade, die in der stul von Rom und besunderlich pabst Allexander der vierde getan hat, also daz sie erbe und eigen varend und unfarende gut, swie die genant sint, haben, niezzen, nemen und vorndern sullen und mugen, als sie daruber desselben pabstes gebulliret offenn brieff habent, die wir verhort und gesehen haben, von unserm keiserlichen gewalte und besundern gnaden und gunst, die wir zu demselben orden tragen, bestetiget haben und bestetigen auch mit diesem gegenwertigen briefe und darumb gebieten wir allen unsern und des reichs getrewen, fursten, greven, freyen, dynstmannen, rittern, knechten, edeln und unedeln, sie sein uff dem lande oder in den steten gesezzen vesticlich und ernstlich, daz sie die egennanten bruder s. Augustins orden an diesen gnaden nicht hindern noch irren mit dheinen sachen; besunder wellen wir, daz sie dieselben bruder von unsern und des reich wegen schirmen und in geraten und geholfen sein wider alle die, die sie an diesen gnaden bekrenken wolten, als sie unser und des reichs swere ungnade ver- meiden wellen. Und des zu einem urkund geben wir diesen brieff versigelt mit unserer keiserlichen maiestat insigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburt 1361(!) in 29 Regesta
Strana 450
450 Regesta Bohemiae et Moraviae. s. Stephans tage des ersten marter, unser reiche in dem fünfzehenden u. d. keiser. in dem Rtum Johannes Vist de Nuremberg. sechsten iare. Orig. perg. cum sig. maiest. Brunae olim in archivo mon. s. Thomae, ord. s. Aug., nunc in archivo publico; a t. D. Karolus super privilegium Alexandri IV (manu coaeva). — Extr. Brandl, Cod. dipl. — Conf. et. Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I p. 141. Reg. imp. VIII Mor. IX p. 162 n. 220. 777 — [LJ- — 7777. HU 746) 1360 dec. 27. Norimbergae. Karolus imperator et rex tamquam rex Bohemiae civitati Norimbergensi promiltil se unquam universitatem civitatis aut singulos cives aggredi nolle, nisi eos sex menses pridem de impetu praeparato certiores fecit. — fur uns, unser erben und nachkomen, kunige ze bekennen etc., daz wir Beheim, mit den ersamen leuten, dem burgermeister, dem rate und den burgern gemeinlich der stat zu Nuremberg, unsern lieben getrewen, ubereinkomen sein und yn gelobl haben und geloben auch yn guten trewen an geverde, daz wir sie allesampl und yclichen besunder, in welchem tun oder wesen die sint, die von Nuremberg sint, ir erbe, ir leib, ir gut und kauf- manschafft in steten und in landen nicht angreiffen, hindern, uffhalden oder schedigen sullen noch wollen in dheine weis, wir lazzen denne unsern willen ein halbs iar vor wizzen. Und dasselbe halb iar sal ez zwischen uns beiden seiten fridlichen und in freuntlichen sazzen stehen in guten trewen und an alles geverde. Mit urkunt etc. Dat. Nuremberg anno LX, an s. Johans tag des heil. apost. und ew., regnorum etc. Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 63v. — Ed. Glafey, Ancedolorum — [M ]. collectio p. 517 n. 400. — Reg. imp. VIII 3514. — HU 747) 1360 dec. 27. Venditio domus et prati prope civitatem Egrensem. Ein kaufprief von Czeczen. Das ist ein kaufprief, da Czeczce verkauft hat ein hausz und einen garten, geleg vor der stat czu Eger umb hundert pf. und umb czehen pf. swester Annen Kubelin. Datum des priefs laut a. d. 1361 (!) in die s. Johannis apost. et ew. Adnot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, msc. archivi civitatis Egrensis fol. 53. Extr. Siegel, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 308 n. 115 (ad a. 1361 dec. 27.). — [M ]. 748) 1360 dec. 31. Český Krumlov. Petrus de Rožmberk, praepositus ecclesiae Omnium sanclorum in castro Pragensi et ca- nonicus ecclesiae Pragensis, litem inter monasterium in Vyšši Brod (Allo Vado) ord. Cisler- ciensis et plebanum in Stropnice vertentem decidit. In nom. dom. am. Cum iam dudum inter providos viros religiosos, videlicet fratres, fr. Henricum abbatem ac conventum nomine sui monasterii Altivadensis, ord. Cist., ex parte una et discr. v. d. Mauricium, plebanum et rectorem legittimum eccl. in Stropnycz, ipsius ecclesie nomine parte ex altera, gravis esset controversia exorta super iure percipiendi decimas agrorum et prediorum omnium parrochianorum ecclesie prefate in Stropnycz, prenominato d. abbate ac conventu suprascripti monasterii ac ordinis privilegia de percepci- one omnium decimarum tocius parrochie antedicte producentibus et allegantibus, se fuisse. esse et fuisse in pacifica quasi possessione iuris percipiendi easdem decimas a tempore,
450 Regesta Bohemiae et Moraviae. s. Stephans tage des ersten marter, unser reiche in dem fünfzehenden u. d. keiser. in dem Rtum Johannes Vist de Nuremberg. sechsten iare. Orig. perg. cum sig. maiest. Brunae olim in archivo mon. s. Thomae, ord. s. Aug., nunc in archivo publico; a t. D. Karolus super privilegium Alexandri IV (manu coaeva). — Extr. Brandl, Cod. dipl. — Conf. et. Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I p. 141. Reg. imp. VIII Mor. IX p. 162 n. 220. 777 — [LJ- — 7777. HU 746) 1360 dec. 27. Norimbergae. Karolus imperator et rex tamquam rex Bohemiae civitati Norimbergensi promiltil se unquam universitatem civitatis aut singulos cives aggredi nolle, nisi eos sex menses pridem de impetu praeparato certiores fecit. — fur uns, unser erben und nachkomen, kunige ze bekennen etc., daz wir Beheim, mit den ersamen leuten, dem burgermeister, dem rate und den burgern gemeinlich der stat zu Nuremberg, unsern lieben getrewen, ubereinkomen sein und yn gelobl haben und geloben auch yn guten trewen an geverde, daz wir sie allesampl und yclichen besunder, in welchem tun oder wesen die sint, die von Nuremberg sint, ir erbe, ir leib, ir gut und kauf- manschafft in steten und in landen nicht angreiffen, hindern, uffhalden oder schedigen sullen noch wollen in dheine weis, wir lazzen denne unsern willen ein halbs iar vor wizzen. Und dasselbe halb iar sal ez zwischen uns beiden seiten fridlichen und in freuntlichen sazzen stehen in guten trewen und an alles geverde. Mit urkunt etc. Dat. Nuremberg anno LX, an s. Johans tag des heil. apost. und ew., regnorum etc. Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 63v. — Ed. Glafey, Ancedolorum — [M ]. collectio p. 517 n. 400. — Reg. imp. VIII 3514. — HU 747) 1360 dec. 27. Venditio domus et prati prope civitatem Egrensem. Ein kaufprief von Czeczen. Das ist ein kaufprief, da Czeczce verkauft hat ein hausz und einen garten, geleg vor der stat czu Eger umb hundert pf. und umb czehen pf. swester Annen Kubelin. Datum des priefs laut a. d. 1361 (!) in die s. Johannis apost. et ew. Adnot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, msc. archivi civitatis Egrensis fol. 53. Extr. Siegel, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 308 n. 115 (ad a. 1361 dec. 27.). — [M ]. 748) 1360 dec. 31. Český Krumlov. Petrus de Rožmberk, praepositus ecclesiae Omnium sanclorum in castro Pragensi et ca- nonicus ecclesiae Pragensis, litem inter monasterium in Vyšši Brod (Allo Vado) ord. Cisler- ciensis et plebanum in Stropnice vertentem decidit. In nom. dom. am. Cum iam dudum inter providos viros religiosos, videlicet fratres, fr. Henricum abbatem ac conventum nomine sui monasterii Altivadensis, ord. Cist., ex parte una et discr. v. d. Mauricium, plebanum et rectorem legittimum eccl. in Stropnycz, ipsius ecclesie nomine parte ex altera, gravis esset controversia exorta super iure percipiendi decimas agrorum et prediorum omnium parrochianorum ecclesie prefate in Stropnycz, prenominato d. abbate ac conventu suprascripti monasterii ac ordinis privilegia de percepci- one omnium decimarum tocius parrochie antedicte producentibus et allegantibus, se fuisse. esse et fuisse in pacifica quasi possessione iuris percipiendi easdem decimas a tempore,
Strana 451
Annus 1360 dec. 27. — 31. 451 cuius contrarii memoria non existit; ipso autem d. Mauricio, rectore predicte ecclesie, ius pro se et ecclesia commune allegante et dicente predictas decimas eidem deberi sue ecclesie nomine utpote sitas infra limites ecclesie prelibate. Tandem eum diu in iudicio et extra et coram conservatoribus iurium et privilegiorum a sede apostolica monasterio prenotato concessis litigassent, pro bono pacis et concordie ac amicabilis composicionis in nos Petrum de Rosenberch, prepositum eccl. Omnium sanctorum in castro Pragensi et canonicum eccl. Pragensis, sponte el benivole ex utraque parte, laboribus et lit is expensis parcere cupientes, compromittere curaverunt, se sub pena per nos in pronunciacione apponenda obligantes. Ac deinde lermino pro pronunciacione ac amicabili composicione facienda adveniente pre- fixo, nos dei nomine invocato in parcium presencia personali ac earundem iuribus et allega- cionibus intellectis, talem inter suprascriptas partes laudacionem, pronunciacionem ac amicabilem composicionem fecimus, ut scilicel prenominatus abbas et eius conventus nomine monasterii prelibatarum decimarum possessores iure percipiendi prefatas deci- mas ulantur libere et fruantur, quemadmodum eas sine cuinsquam inpedimento con- sueverunt percipere a tempore, cuius contrarii memoria non existit. Ne tamen ecclesia sepefata in Stropnycz omnino decimis, que sunt tributa egencium animarum, fraudare ur necnon penitus orbaretur, laudamus, ordinamus et amicabiliter componentes statuimus arbitrando, ut sepedictus abbas universos arabiles laneos eiusdem parrochie in Stropnycz secundum mensuram et quantitatem Paczouiensium laneorum faciat mensurare, et quol- quol de agris solummodo arabilibus, cultibilibus seu seminabilibus tempore mensuracionis inventis lancos ibidem in tota parrochia Paczouiensis quantitatis reperiet, tot mensuras in opido ipso Stropnycz consuetas, de grano siliginis unam videlicet mensuram necnon et avene de quolibet lanco unam mensuram prefato plebano nomine ecclesie sue tribuat singulis annis perpetuis temporibus et persolvat. De curiis autem seu allodiis nobilium tunc temporis existentibus, de quibus eciam predictus abbas nomine sui monasterii decimas inconcusse consuevit per longissima retroacta tempora percipere, de curiis videlicet d. Johannis, qui Sprinczel dicitur, item de curia d. Luduici de Czeuetlaren, item Stephani de Crophslog, item de curia in Piberslog Nycolai Sagittarii, item Leulini de Gedlicz, item de curia Hogerii in Seyben, item Johannis in Gutenprun, infra limites ipsius ecclesie volumus et arbitratoria auctoritate mandamus decimas universas, cum collecte fuerint, per medium dividendas medietatemque earundem decimarum dicti abbas et conventus nomine monasterii percipi- ant, alteramque medietatem plebanus recolligat memoratus. Insuper pronunciamus sta- tuentes, ut quecumque parcium ipsarum a prescripta nostra pronunciacione resiliret ac eidem parere contempnerel, alteri parti composicionem observare volenti quindecem sex. gr. den. Prag. assignarel pro pena et alias quindecem sex. eiusdem monete ad fabricam Pragensis ecclesie dare deberet certis super pene solucione ab alterutra parte fideiussoribus constitutis. Acta sunt autem hec in castro nostro in Crumnaw coram ydoneis testibus d. Bohdancio, decano Dudlebensi, et Wenczeslao, plebano de Blanycz, Dyrslao, plebano de Czerencz, Theodrico, plebano de Cremsa, ad hoc specialiter invitatis, in ipsarumque parcium presencia personali. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri iussimus nostro sigillo ac sigillis sepedicti Mauricii, plebani de Stropnycz, testiumque prescriptorum appensione munientes. Dat. loco quo supra a.d. millesimo trecentesimo sexagesimo ultimo die m. dec. Orig. perg. cum 6 sigg, olim in archivo monasterii in Vyšší Brod, sign. Lade 104 n. V, nune in archivo publico in Třeboň. Sigg: 1) Petri de Rozmberk conf. Reg. Boh. VI p. 26.; 2) oblongum, imago b. Mariac cum infante lesu; † S. MAVRICYPL D. STROPNYCZ; 3) oblongum mucronatum, figura episcopi manu dextra baculum tenentis, in manu sinistra scutum cum gladio; † S. BODANC HI ECAN I DVDLB; 4) rolundum, imago avis cum rostro longo et pedibus brevibus, in rostro fiscinam tenens; � S WENCZE- SLAI PLBI IN BOSSOLECZ; 5) oblongum mucronatum, figura cuiusdam sanctae; S; DIRZL INCZ; 6) rotundum, imago pelecani sanguine suo pullos nutrientis; S ThIDRIZ II ChREMMS. Sigilla descripsit Sedláček et Mendl. — In dorso manu saec. XIV: Concordia per d. Petrum de Rosen- [berg] inter d. abbatem et plebanum de Strobnicz perpetua ex parte quarundam decimarum. — Ed. Pangerl, UB Hohenfurt, Fontes rerum Austriacarum 23 p. 118 n. 109. — Extr. Schmidt-Picha, UB d. Stadt Krummau 1 p. 34n. 128. — HU— [LJ.
Annus 1360 dec. 27. — 31. 451 cuius contrarii memoria non existit; ipso autem d. Mauricio, rectore predicte ecclesie, ius pro se et ecclesia commune allegante et dicente predictas decimas eidem deberi sue ecclesie nomine utpote sitas infra limites ecclesie prelibate. Tandem eum diu in iudicio et extra et coram conservatoribus iurium et privilegiorum a sede apostolica monasterio prenotato concessis litigassent, pro bono pacis et concordie ac amicabilis composicionis in nos Petrum de Rosenberch, prepositum eccl. Omnium sanctorum in castro Pragensi et canonicum eccl. Pragensis, sponte el benivole ex utraque parte, laboribus et lit is expensis parcere cupientes, compromittere curaverunt, se sub pena per nos in pronunciacione apponenda obligantes. Ac deinde lermino pro pronunciacione ac amicabili composicione facienda adveniente pre- fixo, nos dei nomine invocato in parcium presencia personali ac earundem iuribus et allega- cionibus intellectis, talem inter suprascriptas partes laudacionem, pronunciacionem ac amicabilem composicionem fecimus, ut scilicel prenominatus abbas et eius conventus nomine monasterii prelibatarum decimarum possessores iure percipiendi prefatas deci- mas ulantur libere et fruantur, quemadmodum eas sine cuinsquam inpedimento con- sueverunt percipere a tempore, cuius contrarii memoria non existit. Ne tamen ecclesia sepefata in Stropnycz omnino decimis, que sunt tributa egencium animarum, fraudare ur necnon penitus orbaretur, laudamus, ordinamus et amicabiliter componentes statuimus arbitrando, ut sepedictus abbas universos arabiles laneos eiusdem parrochie in Stropnycz secundum mensuram et quantitatem Paczouiensium laneorum faciat mensurare, et quol- quol de agris solummodo arabilibus, cultibilibus seu seminabilibus tempore mensuracionis inventis lancos ibidem in tota parrochia Paczouiensis quantitatis reperiet, tot mensuras in opido ipso Stropnycz consuetas, de grano siliginis unam videlicet mensuram necnon et avene de quolibet lanco unam mensuram prefato plebano nomine ecclesie sue tribuat singulis annis perpetuis temporibus et persolvat. De curiis autem seu allodiis nobilium tunc temporis existentibus, de quibus eciam predictus abbas nomine sui monasterii decimas inconcusse consuevit per longissima retroacta tempora percipere, de curiis videlicet d. Johannis, qui Sprinczel dicitur, item de curia d. Luduici de Czeuetlaren, item Stephani de Crophslog, item de curia in Piberslog Nycolai Sagittarii, item Leulini de Gedlicz, item de curia Hogerii in Seyben, item Johannis in Gutenprun, infra limites ipsius ecclesie volumus et arbitratoria auctoritate mandamus decimas universas, cum collecte fuerint, per medium dividendas medietatemque earundem decimarum dicti abbas et conventus nomine monasterii percipi- ant, alteramque medietatem plebanus recolligat memoratus. Insuper pronunciamus sta- tuentes, ut quecumque parcium ipsarum a prescripta nostra pronunciacione resiliret ac eidem parere contempnerel, alteri parti composicionem observare volenti quindecem sex. gr. den. Prag. assignarel pro pena et alias quindecem sex. eiusdem monete ad fabricam Pragensis ecclesie dare deberet certis super pene solucione ab alterutra parte fideiussoribus constitutis. Acta sunt autem hec in castro nostro in Crumnaw coram ydoneis testibus d. Bohdancio, decano Dudlebensi, et Wenczeslao, plebano de Blanycz, Dyrslao, plebano de Czerencz, Theodrico, plebano de Cremsa, ad hoc specialiter invitatis, in ipsarumque parcium presencia personali. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri iussimus nostro sigillo ac sigillis sepedicti Mauricii, plebani de Stropnycz, testiumque prescriptorum appensione munientes. Dat. loco quo supra a.d. millesimo trecentesimo sexagesimo ultimo die m. dec. Orig. perg. cum 6 sigg, olim in archivo monasterii in Vyšší Brod, sign. Lade 104 n. V, nune in archivo publico in Třeboň. Sigg: 1) Petri de Rozmberk conf. Reg. Boh. VI p. 26.; 2) oblongum, imago b. Mariac cum infante lesu; † S. MAVRICYPL D. STROPNYCZ; 3) oblongum mucronatum, figura episcopi manu dextra baculum tenentis, in manu sinistra scutum cum gladio; † S. BODANC HI ECAN I DVDLB; 4) rolundum, imago avis cum rostro longo et pedibus brevibus, in rostro fiscinam tenens; � S WENCZE- SLAI PLBI IN BOSSOLECZ; 5) oblongum mucronatum, figura cuiusdam sanctae; S; DIRZL INCZ; 6) rotundum, imago pelecani sanguine suo pullos nutrientis; S ThIDRIZ II ChREMMS. Sigilla descripsit Sedláček et Mendl. — In dorso manu saec. XIV: Concordia per d. Petrum de Rosen- [berg] inter d. abbatem et plebanum de Strobnicz perpetua ex parte quarundam decimarum. — Ed. Pangerl, UB Hohenfurt, Fontes rerum Austriacarum 23 p. 118 n. 109. — Extr. Schmidt-Picha, UB d. Stadt Krummau 1 p. 34n. 128. — HU— [LJ.
Strana 452
452 Regesta Bohemiae et Moraviae. 749) [1360 dec.] Karolus imperator et rex mandat, ut Theodericus, episcopus Mindensis, aut eius vices gerentes quoad census Judaeorum in Alamanniae partibus exigendos promoveantur. embieten etc. Wir haben in unsern sinnen bedacht und gemerkt mercklichen geprechen, den unser keyserlich kamer in etwe vil iaren enpfangen hat von den Juden, unser kamerknecht, gewonlich zinse und recht, die in dieselben kamern nicht sint geraicht, und davon mainen wir solche zinse und recht uber ein widerbringen und in den alten sacz sezzen, und haben erw. Deitrich, bischof ze Minden,.. brobst ze Wissegrad, unsers kunigreichs obristen kanczler, unserm lieben fursten und rat, gancz und volkomen macht und gewalt, alle solch zinse und recht volle und gepruch empfolhen und beinamen den gulden pfenning von ichlichem Juden und Judin, man und weibs geslecht in Teutschen landen ze vordern, aufzeheben und in unser keiserlicher kamer ze pringen und auch aus ze verrechten, doch in sulcher bescheidenheit, daz dieselben Juden ouch sullen die zinse geben und raichen, als sie mit ew von unserm urlaube und gunst ubereinkomen sind. Dovon begern wir und bevelhen und gebieten euch allen vesticlichen bei unsern hulden, daz ir zu allen disen sachen dem obgenanten bischof Deitrich und an seiner stat dem geistl. manne bruder Andreas von Arberg, s. Johanns ord., unserm lieben schreiber, oder Leipold Grozzen, unserm amptman ze Nuremberg, unserm lieben getrewen, den derselbe bischof von Minden mit unser wizzen und gunst sein stat und macht in disen sachen bevolhen hat, beibestendig und beholfen seit mit rat, hilfe und tat, wo sie des bedurffen, und tut in denselben sachen solche ernst, daz wir in unsern gnaden erkennen sullen. Man sal auch wizzen, wer uns an unsern rechten in diesen sachen hindert, waz wir des schaden nemen, des willen wir uns an seinem gut —Dat. Nuremberg anno LX.1) — erholten. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 62v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 507 n. 389. — Reg. imp. VIII 3504. — HU — [MJ. 1) In registris praecedunt et sequuntur litterae civitati Ratisponde Lauffen die s. Thome apost. et civitati Norimbergensi Laufen anno LX, die XXI m. dec. datae, Reg. imp. VIII 3500, 3501. 750) [1347—1360.] Karolus imperator et rex praelatis, officialibus et civibus omnibus in regno Bohemiae constitutis Sſwatoborium], olim lectorem fr. Praedicatorum in Jihlava, ab Arnesto, archi- episcopo Pragensi, per civitatem et dioecesim Pragensem inquisitorem haereticae pravitatis deputatum, commendat. —— abbatibus,.. prepositis, prelatis, baronibus, militibus, purggraviis, offi- Karolus etc.- cialibus, villicis, iusticiariis, iudicibus et universis scabinis, civibus ac popularibus in regno nostro Boemie constitutis graciam regiam ——. Ad augendama) summi dei gloriam et — religionis cristiane incrementum ven. ..Arnestus, s. Pragensis eccl. archiepiscopus, — pridem relig. v. S[watoborium], pro heretica pravitate de dicti regni finibus elidenda olim lectorem fr. Predicatorum in Yglaw, Olom. dioc., post mortem bone mem. Galli eiusdem ordinis, dudum a sede apostolica inquisitoris per dictam civitatem et diocesim Pragenses constituti, inquisitorema) pravitatis heretice deputavit, quem nos ex zelo fidei orthodoxe omni studio cupimus prosequi, ut ei commissum officium nostris temporibus prosperetur, ipsum et eius cooperatores et familiares fidelitati vestrum omnium et singu- lorum interita affeccione, qua possumus, remittimus et commendamus universitati vestre — mandantes, quatenus cum idem inquisitor, quem et eius ministros in nostram pro- —— vestrum, quociens et quando per se vel teccionem assumimus specialem, vos vel aliquos—
452 Regesta Bohemiae et Moraviae. 749) [1360 dec.] Karolus imperator et rex mandat, ut Theodericus, episcopus Mindensis, aut eius vices gerentes quoad census Judaeorum in Alamanniae partibus exigendos promoveantur. embieten etc. Wir haben in unsern sinnen bedacht und gemerkt mercklichen geprechen, den unser keyserlich kamer in etwe vil iaren enpfangen hat von den Juden, unser kamerknecht, gewonlich zinse und recht, die in dieselben kamern nicht sint geraicht, und davon mainen wir solche zinse und recht uber ein widerbringen und in den alten sacz sezzen, und haben erw. Deitrich, bischof ze Minden,.. brobst ze Wissegrad, unsers kunigreichs obristen kanczler, unserm lieben fursten und rat, gancz und volkomen macht und gewalt, alle solch zinse und recht volle und gepruch empfolhen und beinamen den gulden pfenning von ichlichem Juden und Judin, man und weibs geslecht in Teutschen landen ze vordern, aufzeheben und in unser keiserlicher kamer ze pringen und auch aus ze verrechten, doch in sulcher bescheidenheit, daz dieselben Juden ouch sullen die zinse geben und raichen, als sie mit ew von unserm urlaube und gunst ubereinkomen sind. Dovon begern wir und bevelhen und gebieten euch allen vesticlichen bei unsern hulden, daz ir zu allen disen sachen dem obgenanten bischof Deitrich und an seiner stat dem geistl. manne bruder Andreas von Arberg, s. Johanns ord., unserm lieben schreiber, oder Leipold Grozzen, unserm amptman ze Nuremberg, unserm lieben getrewen, den derselbe bischof von Minden mit unser wizzen und gunst sein stat und macht in disen sachen bevolhen hat, beibestendig und beholfen seit mit rat, hilfe und tat, wo sie des bedurffen, und tut in denselben sachen solche ernst, daz wir in unsern gnaden erkennen sullen. Man sal auch wizzen, wer uns an unsern rechten in diesen sachen hindert, waz wir des schaden nemen, des willen wir uns an seinem gut —Dat. Nuremberg anno LX.1) — erholten. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 62v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 507 n. 389. — Reg. imp. VIII 3504. — HU — [MJ. 1) In registris praecedunt et sequuntur litterae civitati Ratisponde Lauffen die s. Thome apost. et civitati Norimbergensi Laufen anno LX, die XXI m. dec. datae, Reg. imp. VIII 3500, 3501. 750) [1347—1360.] Karolus imperator et rex praelatis, officialibus et civibus omnibus in regno Bohemiae constitutis Sſwatoborium], olim lectorem fr. Praedicatorum in Jihlava, ab Arnesto, archi- episcopo Pragensi, per civitatem et dioecesim Pragensem inquisitorem haereticae pravitatis deputatum, commendat. —— abbatibus,.. prepositis, prelatis, baronibus, militibus, purggraviis, offi- Karolus etc.- cialibus, villicis, iusticiariis, iudicibus et universis scabinis, civibus ac popularibus in regno nostro Boemie constitutis graciam regiam ——. Ad augendama) summi dei gloriam et — religionis cristiane incrementum ven. ..Arnestus, s. Pragensis eccl. archiepiscopus, — pridem relig. v. S[watoborium], pro heretica pravitate de dicti regni finibus elidenda olim lectorem fr. Predicatorum in Yglaw, Olom. dioc., post mortem bone mem. Galli eiusdem ordinis, dudum a sede apostolica inquisitoris per dictam civitatem et diocesim Pragenses constituti, inquisitorema) pravitatis heretice deputavit, quem nos ex zelo fidei orthodoxe omni studio cupimus prosequi, ut ei commissum officium nostris temporibus prosperetur, ipsum et eius cooperatores et familiares fidelitati vestrum omnium et singu- lorum interita affeccione, qua possumus, remittimus et commendamus universitati vestre — mandantes, quatenus cum idem inquisitor, quem et eius ministros in nostram pro- —— vestrum, quociens et quando per se vel teccionem assumimus specialem, vos vel aliquos—
Strana 453
Annus 1360 dec. 453 per alium pro huiusmodi officio inquisicionis exequendo requisitos habuerint et necessarium ipsis fuerit, eis plenum et securum conductum in arrestacionibus, captivacionibus et deten- cionibus cuiuscumque, quantecumque preeminencie, dignitatis vel status extiterit seu extite- — exhibere rint, sine mora aut dilacione seu personarum distinccione vos promptos curetis, expensas et necessaria eisdem finaliter ministrando, id eciam nullatenus obmissuri, ne ipsum et ei in huismodi assistentes officio nec- — — inhibentes insuper omnibus et singulis— non scriptores, thabelliones, ministros et familiares quoscumque quomodocumque, quominus iidem officium inquisicionis libere exercere valeant, ubilibet verbo vel facto impedire quo- modolibel presumant, prout indignacionem magestatis regie et penas gravissimas voluerint evitare. Verum quia ipsum inquisicionis onus absque rerum temporalium presidio supportari —, ut in quibuscumque civitate, castro, oppido, villa vel dominio nequit, volumus cuiuscumque hereticum fautorem, credentem, defensorem, receptatorem sentencialiter condempnari contingat, tercia pars rerum, possessionum, bonorum mobilium et immobilium ciusdem condemnati ipsi inquisitori vel eius procuratori aut certis nunciis post diem late sentencie infra dies octo mox termino assignetur pro eius necessitatibus discrecionis libito disponenda. Ne autem in consecucionisb) huiusmodi rerum taliter condempnatorum fraus forte per uxorem, filios, consanguineos et propinquos aliqualiter committatur, providemus, ut dominus loci illius vel iudex sub testimonio trium personarum, postquam prime suspec- ciones ad heresims) credentes, fautores et receptatores hereticorum fuerint arrestati, unus vel plures ea die et hora omnes res et bona mobilia et immobilia illico conscribantur fideliter et signentur. Volumus eciam, ut si domini barones, milites, purggravii vel quicumque alii in officiis constituti vel quorum interesset in conscripcione huiusmodi aut reddenda tercia parte predicta inquisitori tardi aut desides fuerint, vel si fraudem committi permiserint aut ipsimet commiserint, decrevimus exnunc bona eorum propria ad nos et cameram regiam ipso facto fore protinus devoluta. Harum etc. Cop. saec. XV. Pragae in bibliotheca Nat. ac univ. sign. XIIC 17 fol. 101v. — Ed. Tadra, Cancel- laria Arnesti, AOG 61 p. 550. — Reg. imp. VIII 7498. — [L]. a) cop.: agendam. — b) cop.: consecracionis. — c) cop.: heresi. 751) 1360. Katherina, Ulrici Schauffler de Kamenná relicta, molendinum in Kamenná monasterio in Vyšši Brod (Alto Vado) ord. Cisterciensis, confert. Ego Katherina, relicta olim Ulrici dicti Schauffler de Seherleins, ad universorum noti- ciam volo pervenire t. p. publice protestans, quod ego animo deliberato et sano meorum liberorum ex me per ipsum Ulricum procreatorum et amicorum ipsorum ad hoc accedente consensu pariter et assensu honn. et religg. vv. dd. Henrico abbati totique conventui mon. in Alto Vado, ord. Cyst., Prag. dioc., ad officium pitancie dedi, donavi, resignavi libere et absolute, rite et racionabiliter, totaliter et omnino perpetue tenendum, possidendum, alienandum, vendendum iure perhenni cum omnibus censibus, iuribus, consuetudinibus, robotariis ipsum molendinum in predicta villa situm, in quo molendinator nomine proprio Leo longam et diutinam personalem fecit residenciam, in quo molendino ipse conventus prefati cenobii singulis annis habuerunt et a nobis receperunt per meum antedictum maritum") pie mem. Ulricum et per me et meos heredes censum firmum et certum ipsis porrectum triginta tantum den. Patav., quem censum ipsi progenitores mariti mei suprascripti dede- runt in remedium animarum suarum ipso dicto mon. in Alto Vado; quod molendinum totum cum fundo per omnia, ut supra dictum est, ego Katherina prescripta cum universis meis
Annus 1360 dec. 453 per alium pro huiusmodi officio inquisicionis exequendo requisitos habuerint et necessarium ipsis fuerit, eis plenum et securum conductum in arrestacionibus, captivacionibus et deten- cionibus cuiuscumque, quantecumque preeminencie, dignitatis vel status extiterit seu extite- — exhibere rint, sine mora aut dilacione seu personarum distinccione vos promptos curetis, expensas et necessaria eisdem finaliter ministrando, id eciam nullatenus obmissuri, ne ipsum et ei in huismodi assistentes officio nec- — — inhibentes insuper omnibus et singulis— non scriptores, thabelliones, ministros et familiares quoscumque quomodocumque, quominus iidem officium inquisicionis libere exercere valeant, ubilibet verbo vel facto impedire quo- modolibel presumant, prout indignacionem magestatis regie et penas gravissimas voluerint evitare. Verum quia ipsum inquisicionis onus absque rerum temporalium presidio supportari —, ut in quibuscumque civitate, castro, oppido, villa vel dominio nequit, volumus cuiuscumque hereticum fautorem, credentem, defensorem, receptatorem sentencialiter condempnari contingat, tercia pars rerum, possessionum, bonorum mobilium et immobilium ciusdem condemnati ipsi inquisitori vel eius procuratori aut certis nunciis post diem late sentencie infra dies octo mox termino assignetur pro eius necessitatibus discrecionis libito disponenda. Ne autem in consecucionisb) huiusmodi rerum taliter condempnatorum fraus forte per uxorem, filios, consanguineos et propinquos aliqualiter committatur, providemus, ut dominus loci illius vel iudex sub testimonio trium personarum, postquam prime suspec- ciones ad heresims) credentes, fautores et receptatores hereticorum fuerint arrestati, unus vel plures ea die et hora omnes res et bona mobilia et immobilia illico conscribantur fideliter et signentur. Volumus eciam, ut si domini barones, milites, purggravii vel quicumque alii in officiis constituti vel quorum interesset in conscripcione huiusmodi aut reddenda tercia parte predicta inquisitori tardi aut desides fuerint, vel si fraudem committi permiserint aut ipsimet commiserint, decrevimus exnunc bona eorum propria ad nos et cameram regiam ipso facto fore protinus devoluta. Harum etc. Cop. saec. XV. Pragae in bibliotheca Nat. ac univ. sign. XIIC 17 fol. 101v. — Ed. Tadra, Cancel- laria Arnesti, AOG 61 p. 550. — Reg. imp. VIII 7498. — [L]. a) cop.: agendam. — b) cop.: consecracionis. — c) cop.: heresi. 751) 1360. Katherina, Ulrici Schauffler de Kamenná relicta, molendinum in Kamenná monasterio in Vyšši Brod (Alto Vado) ord. Cisterciensis, confert. Ego Katherina, relicta olim Ulrici dicti Schauffler de Seherleins, ad universorum noti- ciam volo pervenire t. p. publice protestans, quod ego animo deliberato et sano meorum liberorum ex me per ipsum Ulricum procreatorum et amicorum ipsorum ad hoc accedente consensu pariter et assensu honn. et religg. vv. dd. Henrico abbati totique conventui mon. in Alto Vado, ord. Cyst., Prag. dioc., ad officium pitancie dedi, donavi, resignavi libere et absolute, rite et racionabiliter, totaliter et omnino perpetue tenendum, possidendum, alienandum, vendendum iure perhenni cum omnibus censibus, iuribus, consuetudinibus, robotariis ipsum molendinum in predicta villa situm, in quo molendinator nomine proprio Leo longam et diutinam personalem fecit residenciam, in quo molendino ipse conventus prefati cenobii singulis annis habuerunt et a nobis receperunt per meum antedictum maritum") pie mem. Ulricum et per me et meos heredes censum firmum et certum ipsis porrectum triginta tantum den. Patav., quem censum ipsi progenitores mariti mei suprascripti dede- runt in remedium animarum suarum ipso dicto mon. in Alto Vado; quod molendinum totum cum fundo per omnia, ut supra dictum est, ego Katherina prescripta cum universis meis
Strana 454
454 Regesta Bohemiae et Moraviae. heredibus plenarie contradidi sepefato cenobio ob remedium et salutem iamdicti el prescripti mariti et omnium suorum ac meorum predecessorum, totum ius, quod michi et dictis meis liberis in dicto molendino competebat seu competere posset quovis modo in futuro, in supradictos dd. abbatem et conventum transfero et transfundo hereditarie, pacifice et quiete. In cuius rei evidens testimonium presens scriptum et privilegium prenominato monasterio et conventui in Alto Vado presentavi et conscribi feci cum appensione sigillorum d. Marchardi militis strennui de Parisching, protunc castellani castri in Rosenberch, et hon. v. Zmilonis de Ruben, qui ambo de certa ipsorum sciencia ob multarum mearum precum devotam et incessabilem instanciam sua sigilla presentibus appenderunt in testi- monium et robur omnium suprascriptorum, ipsis tamen iamdictis viris sine omni dampno et preiudicio semper et ubique quolibet postposito et semoto. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Orig. perg. cum 2 sigg. olim in archivo mon. in Vyšši Brod (Alto Vado), sign. 26 n. II, nune in Třeboň in archivo publico. Sigg.: 1) galea cum duobus cornibus bovum; † S. ZMIEL. VON-RVBEN. 2) sexangulum; clipeus cum telo; S. MARQUARDI. DE BORASCHIN.— In dorso manu saec. XIV: Super molendinum situm in Sahrlaiss. — Ed. Pangerl, Urkundenbuch d. Cister. Stifles su Hohenfurt in Böhunen, FRA II 23 p. 120 n. 110. — HU — [LJ. a) sequitur deletum coniugem. 752) 1360. Andreas Leuel, iudex, Fridericus Schober et Theodericus Risch, magistri scabinorum civitatis Kutná Hora, quaedam statua ad novas fodinas, quae instituuntur, pertinentia, edicunt. Wir Enderlein Lewel richter, Fricz Schober, Dytherich Risch scheppenmeister bekennen offenleich ——, was hutten geslagen werden auff eines herren gute, do ein newgefunden bergwerk auffgelegen ist und nucz von dem bergwerk, als gewonleichen ist, emphehet ein dritteil der urber, dieselben hutten sein frey und dorffen keinen czinze nicht geben. Were es awer auff eines andern herren gut, so muss man sie keuffen, so man beste mag, aber der herre, auff des gut das bergwerk leit, der muss alles das holcz, das man zu den gruben bedorff unde zu den kawen abe er es mag gehaben geben. Czu dem andern male so tue wir kunt, das ein yeczleicher gemessener berg sal haben XVI hoffstete frey, dorinne mag man schenken bir, mett und wein und sullen ordenlich gebawet sein bei der czechen, das man moge ge- wandern beide mit wegen unde auch sunst an alle hindernusse und sullen haben zu irer viechweyde umb und umb sich, als ferre ein man mit einen bogen von der czeche stal ge- schiessen mag. Czu dem dritten male tue wir kunt, das die gewerken auff den XVI hoffsteten mogen in machen eine oder czwo fleischbenke, czwo brotbenk oder mer, eine batstube und das stel an iren wilen; wil aber ymand auss der masse der XVI hofstete des vorgenanten gebewde ichs bawen, das muss er mit des herren gunst unde wissen tun, des das gul ist; und freimarkt sal ein yglich newgefunden bergwerk haben. Czu dem virden male lue wil kunt umb das smidampt, das ein newnteil ist genant, wo ein berg wirt gemessen, do hat unser herre der keiser an der funtgruben des gemessen berges ein achteil und der leiher ein czweiundreissig teil, das sal man teilen auch noch der urber ein newnleil, das das smidampt ist genant, an demselben newnteil hat unser herre der keiser ein schicht, die andern drey schicht, die sint der gewerken funtgruben; und was koste auff das smidampl get, davon sol unser herre der keiser der selben koste leiden und verricht werden von seinen wegen von einer schicht und von den andern dreyen schichten sullen leiden die gewerken der funtgruben unde die smitten mag man slahen oder seczen unserm herren zu nucze und den gewerken zu frumen, wo man wil auff dem bergwerk. Zu urkunt clc. Dat. a. d. M'CCCOLX etc. Cop. sacc. X V in bibliotheca publica Vindobonensi mse. 14.446 fol. 51v — IIU ILJ.
454 Regesta Bohemiae et Moraviae. heredibus plenarie contradidi sepefato cenobio ob remedium et salutem iamdicti el prescripti mariti et omnium suorum ac meorum predecessorum, totum ius, quod michi et dictis meis liberis in dicto molendino competebat seu competere posset quovis modo in futuro, in supradictos dd. abbatem et conventum transfero et transfundo hereditarie, pacifice et quiete. In cuius rei evidens testimonium presens scriptum et privilegium prenominato monasterio et conventui in Alto Vado presentavi et conscribi feci cum appensione sigillorum d. Marchardi militis strennui de Parisching, protunc castellani castri in Rosenberch, et hon. v. Zmilonis de Ruben, qui ambo de certa ipsorum sciencia ob multarum mearum precum devotam et incessabilem instanciam sua sigilla presentibus appenderunt in testi- monium et robur omnium suprascriptorum, ipsis tamen iamdictis viris sine omni dampno et preiudicio semper et ubique quolibet postposito et semoto. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Orig. perg. cum 2 sigg. olim in archivo mon. in Vyšši Brod (Alto Vado), sign. 26 n. II, nune in Třeboň in archivo publico. Sigg.: 1) galea cum duobus cornibus bovum; † S. ZMIEL. VON-RVBEN. 2) sexangulum; clipeus cum telo; S. MARQUARDI. DE BORASCHIN.— In dorso manu saec. XIV: Super molendinum situm in Sahrlaiss. — Ed. Pangerl, Urkundenbuch d. Cister. Stifles su Hohenfurt in Böhunen, FRA II 23 p. 120 n. 110. — HU — [LJ. a) sequitur deletum coniugem. 752) 1360. Andreas Leuel, iudex, Fridericus Schober et Theodericus Risch, magistri scabinorum civitatis Kutná Hora, quaedam statua ad novas fodinas, quae instituuntur, pertinentia, edicunt. Wir Enderlein Lewel richter, Fricz Schober, Dytherich Risch scheppenmeister bekennen offenleich ——, was hutten geslagen werden auff eines herren gute, do ein newgefunden bergwerk auffgelegen ist und nucz von dem bergwerk, als gewonleichen ist, emphehet ein dritteil der urber, dieselben hutten sein frey und dorffen keinen czinze nicht geben. Were es awer auff eines andern herren gut, so muss man sie keuffen, so man beste mag, aber der herre, auff des gut das bergwerk leit, der muss alles das holcz, das man zu den gruben bedorff unde zu den kawen abe er es mag gehaben geben. Czu dem andern male so tue wir kunt, das ein yeczleicher gemessener berg sal haben XVI hoffstete frey, dorinne mag man schenken bir, mett und wein und sullen ordenlich gebawet sein bei der czechen, das man moge ge- wandern beide mit wegen unde auch sunst an alle hindernusse und sullen haben zu irer viechweyde umb und umb sich, als ferre ein man mit einen bogen von der czeche stal ge- schiessen mag. Czu dem dritten male tue wir kunt, das die gewerken auff den XVI hoffsteten mogen in machen eine oder czwo fleischbenke, czwo brotbenk oder mer, eine batstube und das stel an iren wilen; wil aber ymand auss der masse der XVI hofstete des vorgenanten gebewde ichs bawen, das muss er mit des herren gunst unde wissen tun, des das gul ist; und freimarkt sal ein yglich newgefunden bergwerk haben. Czu dem virden male lue wil kunt umb das smidampt, das ein newnteil ist genant, wo ein berg wirt gemessen, do hat unser herre der keiser an der funtgruben des gemessen berges ein achteil und der leiher ein czweiundreissig teil, das sal man teilen auch noch der urber ein newnleil, das das smidampt ist genant, an demselben newnteil hat unser herre der keiser ein schicht, die andern drey schicht, die sint der gewerken funtgruben; und was koste auff das smidampl get, davon sol unser herre der keiser der selben koste leiden und verricht werden von seinen wegen von einer schicht und von den andern dreyen schichten sullen leiden die gewerken der funtgruben unde die smitten mag man slahen oder seczen unserm herren zu nucze und den gewerken zu frumen, wo man wil auff dem bergwerk. Zu urkunt clc. Dat. a. d. M'CCCOLX etc. Cop. sacc. X V in bibliotheca publica Vindobonensi mse. 14.446 fol. 51v — IIU ILJ.
Strana 455
Annus 1360 — 1361 ian. 1. 455 753) 1360. Frenlinus iudex [civitatis CáslavI profitetur Jeclinum Oswald curiam cum quinque laneis N[icolao] Unverzail vendidisse. Nos Frenlinus iudex a b c etc. n. f. etc., [quod] Jeclinus Oswald, concivis noster, cu- riam seu allodium suum cum quinque laneis agriculture et aliis suis universis et singulis utilitatibus seu proventibus, quot quidem allodium predictum hon. Jesconis olim Oswaldi, patris dicti J., fuisse dinoscitur, in proximo nunc elapso Georii festo vendidit rite et racio- nabiliter discr. N. Unverzait et suis heredibus pro octingentas et septem sex. gr. Prag. den., quam pecuniam prefatus Je. fassus est se a memorato N. U. integraliter percepisse, pro- miltensa) eidem N. et suis heredibus prelibatam curiam seu allodium una cum diversis appendenciis a pretacto termino, videlicet s. Georii infra annum et diem, ut qualitercum- que civitatis nostre iura dictaverint, ab impeticione cuiuslibet hominis libertare semper codem iure possidendum, tamquam pretactus J. allodium ipsum alias tenuit et possedit. Harum presentibus sigillum etc. Dat. a. d. M CCC LX. Cop. saec. X V in bibliotheca publica Vindobonensi msc. sign. 11.116 fol. 67 (46). — HU — [LJ. s) msc.: promittent. 754) 1360. Johannes el Sulik, fratres de Konice, fratribus monasterii s. Catherinae, ord. Praedica- lorum, in Olomouc 3 sexagenas gr. den. Prag. census annui in villa Konice assignant, ut anni- versaria pro animis suis et parentum suorum celebrentur. Adnot. in clencho litterarum monasterii s. Catherinae in archivo monasterii eiusdem sign. lil. B n. 3 Brunac in archivo publico. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 163 n. 224. — [L]. 755) 1361 ian. 1. Nicolai Tannenberg eiusque fratris ac sororis filiorum erga commendatorem provincialem Bohemiae el Moraviae et conventum ord. Teutonicorum in Chomutov obligatio. Wir Nykil Tannenberg, Hennel syn bruder, Nykil und Waltman yr swestersône be- kennen offenlich ——, das wir globet habin und globin mit gesampter hant mit dem kegen- worligen brife bey unsern eryn und guten treuwen an alle argelist den yrsammen und geystlichen herren, h. Rudolfen von Honburg, lantkumptur czu Bemen und czu Merhern, und dem gemeynen conüent czu Kumatow, das wir sy schullen lasen wissen und yn kunt tun von desym keginwortigen lage uber droy iar, vor demselben tage vyr wochen, alsyn drey iar schol syn, das dy gebruder Berchtold, Wenezlab, Thomel und Hennel genant von Pesewicz adir sy selber widerkaufen das erbe, doruber wir yre brif habin und schulen sy underwysen des brifes beheltnosse, das sy sich mogen dornoch gerichten, auch vor vyn wochen vor dem lage, als syn drey iar werdin syn und nicht andirs. Das dy rede stet und gancz gehalden werde, des habe ich Nykel Tannenberg von mynen wegen und aüch von mynes bruders Hennels und Nykels und Waltmans myner swestersone wegen, dy keyn ingesigele nicht enhabin, myn ingesigel czu geczeuknosse gehangen an den kegenwortigen offen brif. Gegebin und geschen noch gotis geburte driczenhundert iar in dem eyn und sechezigesten iare an dem Jaristage ezu latin genant Circumcisio domini. Orig, cum sig. in press. perg., deperditum, Pragae in archivo publico centrali, sign. 54 4 1. In dorso manu sacc. NV. Commethaw. [Ml-
Annus 1360 — 1361 ian. 1. 455 753) 1360. Frenlinus iudex [civitatis CáslavI profitetur Jeclinum Oswald curiam cum quinque laneis N[icolao] Unverzail vendidisse. Nos Frenlinus iudex a b c etc. n. f. etc., [quod] Jeclinus Oswald, concivis noster, cu- riam seu allodium suum cum quinque laneis agriculture et aliis suis universis et singulis utilitatibus seu proventibus, quot quidem allodium predictum hon. Jesconis olim Oswaldi, patris dicti J., fuisse dinoscitur, in proximo nunc elapso Georii festo vendidit rite et racio- nabiliter discr. N. Unverzait et suis heredibus pro octingentas et septem sex. gr. Prag. den., quam pecuniam prefatus Je. fassus est se a memorato N. U. integraliter percepisse, pro- miltensa) eidem N. et suis heredibus prelibatam curiam seu allodium una cum diversis appendenciis a pretacto termino, videlicet s. Georii infra annum et diem, ut qualitercum- que civitatis nostre iura dictaverint, ab impeticione cuiuslibet hominis libertare semper codem iure possidendum, tamquam pretactus J. allodium ipsum alias tenuit et possedit. Harum presentibus sigillum etc. Dat. a. d. M CCC LX. Cop. saec. X V in bibliotheca publica Vindobonensi msc. sign. 11.116 fol. 67 (46). — HU — [LJ. s) msc.: promittent. 754) 1360. Johannes el Sulik, fratres de Konice, fratribus monasterii s. Catherinae, ord. Praedica- lorum, in Olomouc 3 sexagenas gr. den. Prag. census annui in villa Konice assignant, ut anni- versaria pro animis suis et parentum suorum celebrentur. Adnot. in clencho litterarum monasterii s. Catherinae in archivo monasterii eiusdem sign. lil. B n. 3 Brunac in archivo publico. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 163 n. 224. — [L]. 755) 1361 ian. 1. Nicolai Tannenberg eiusque fratris ac sororis filiorum erga commendatorem provincialem Bohemiae el Moraviae et conventum ord. Teutonicorum in Chomutov obligatio. Wir Nykil Tannenberg, Hennel syn bruder, Nykil und Waltman yr swestersône be- kennen offenlich ——, das wir globet habin und globin mit gesampter hant mit dem kegen- worligen brife bey unsern eryn und guten treuwen an alle argelist den yrsammen und geystlichen herren, h. Rudolfen von Honburg, lantkumptur czu Bemen und czu Merhern, und dem gemeynen conüent czu Kumatow, das wir sy schullen lasen wissen und yn kunt tun von desym keginwortigen lage uber droy iar, vor demselben tage vyr wochen, alsyn drey iar schol syn, das dy gebruder Berchtold, Wenezlab, Thomel und Hennel genant von Pesewicz adir sy selber widerkaufen das erbe, doruber wir yre brif habin und schulen sy underwysen des brifes beheltnosse, das sy sich mogen dornoch gerichten, auch vor vyn wochen vor dem lage, als syn drey iar werdin syn und nicht andirs. Das dy rede stet und gancz gehalden werde, des habe ich Nykel Tannenberg von mynen wegen und aüch von mynes bruders Hennels und Nykels und Waltmans myner swestersone wegen, dy keyn ingesigele nicht enhabin, myn ingesigel czu geczeuknosse gehangen an den kegenwortigen offen brif. Gegebin und geschen noch gotis geburte driczenhundert iar in dem eyn und sechezigesten iare an dem Jaristage ezu latin genant Circumcisio domini. Orig, cum sig. in press. perg., deperditum, Pragae in archivo publico centrali, sign. 54 4 1. In dorso manu sacc. NV. Commethaw. [Ml-
Strana 456
456 Regesta Bohemiae et Moraviae. 756) 1361 ian. [2]. Norimbergae. Karolus imperator et rex Epikoni de Krucemburk concedit, ut villam Lipoltice in oppidum erigere ibidemque forum septimanale habere possit. — nob. Epiconi de Creuczburg, fid. suo dil., graciam etc. Multiplicia tue fidelitatis obsequia et immote fidei constancia, que nobis actenus exhibuisti fideliter, ad presens ex- hibes fidelius ac fidelissime teneris et poteris in futurum, nostram ad hoc maiestatem in- ducunt, ut te specialibus nostre benignitatis respiciamus favoribus ac ad ea, que tuum profectum et commodum prospiciunt, nostre mentis oculum dirigamus. Tibi ergo premisso- rum intuitu —— indulgemus, quod liceat tibi et tuis heredibus villam tuam Leupolticz in opidum erigere ibidemque forum septimanale indicere et habere in die, qua tibi expedire et conveniens fore cognoveris, perpetuo duraturum, sic tamen, quod forum huiusmodi nostris civitatibus et locis circumvicinis, a dicto tuo opido ad unum miliare distantibus, nullum penitus genereta) dispendium seu gravamen. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, Per d. Czenconem de Lypa P. Jaurensis. ind. XIV, VI°) non. ian., regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 64v. — Ed. Glafey, Ancedotorum col- lectio p. 523 n. 408. — Reg. imp. VIII 3517. — HU —IMJ. a) reg.: gereret. — b) sic in reg., haud dubie pro: IV. 757) 1361 ian. [2]. Norimbergae. Gratia facta Theoderico, decano Vratislaviensi. D. imperator indulsit Theodrico, decano Wratislaviensi, quod canonicatum et preben- dam, quos habet in ecclesia Omnium sanctorum, possit pro alio ecclesiastico beneficio permutare. Dat. ut supra1). Per imperatorem Nicolaus de Kremsir. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 64v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 524 n. 409. — Reg. imp. VIII 3518. — HU — [MJ. 1) In registris praecedunt litterae Epikoni de Krucemburk Nurenberg, anno LXI, ind. XIV, VI non. ian. datae (v. n. praecedentem). 758) 1361 ian. 3. Roudnice. Translatio census de altari b. Jacobi in Psinice ad altare b. Andreae in monasterio Roudni- censi. In nom. dom. am. Ego Paganus de Psyenicz, purgravius castri Crupca, t. p. ad noticiam universorum cupio devenire, quod licet certos annuos redditus pro remedio anime mee et meorum altaria) in honore b. Jacobi in ecclesia parrochiali ibidem in Psyenicz consecrato et ipsius rectori, debita iuris solennitate circa hoc interveniente, et sub certis honeribus dotis nomine pridem dedissem, quia tamen subsequentesb) dotacio et donacio huiusmodi predicte ecclesie in Psyenicz rectori eius et ipsius successoribus non modicum dispendium et detri- mentum afferebat et attulit et verisimiliter afferre poterit in futurum, tum eciam quia Johannes, rector altaris predicti, iuri sibi in predicto altari et ad ipsum conpetenti sponte, libere et alias canonice renuncciavit venn. vv. et dd. vicariorum Nicolai, prepositi can. reg. — monasterii s. Marie in Rudnicz, ord. b. Augustini, et Detlewi, canonici Camynensis, d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, vicariorum in spir. generalium, ac Wenczeslaic), rectoris parrochialis ecclesie predicte in Psyenicz, suo et successorum suorum ecclesie iam-
456 Regesta Bohemiae et Moraviae. 756) 1361 ian. [2]. Norimbergae. Karolus imperator et rex Epikoni de Krucemburk concedit, ut villam Lipoltice in oppidum erigere ibidemque forum septimanale habere possit. — nob. Epiconi de Creuczburg, fid. suo dil., graciam etc. Multiplicia tue fidelitatis obsequia et immote fidei constancia, que nobis actenus exhibuisti fideliter, ad presens ex- hibes fidelius ac fidelissime teneris et poteris in futurum, nostram ad hoc maiestatem in- ducunt, ut te specialibus nostre benignitatis respiciamus favoribus ac ad ea, que tuum profectum et commodum prospiciunt, nostre mentis oculum dirigamus. Tibi ergo premisso- rum intuitu —— indulgemus, quod liceat tibi et tuis heredibus villam tuam Leupolticz in opidum erigere ibidemque forum septimanale indicere et habere in die, qua tibi expedire et conveniens fore cognoveris, perpetuo duraturum, sic tamen, quod forum huiusmodi nostris civitatibus et locis circumvicinis, a dicto tuo opido ad unum miliare distantibus, nullum penitus genereta) dispendium seu gravamen. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, Per d. Czenconem de Lypa P. Jaurensis. ind. XIV, VI°) non. ian., regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 64v. — Ed. Glafey, Ancedotorum col- lectio p. 523 n. 408. — Reg. imp. VIII 3517. — HU —IMJ. a) reg.: gereret. — b) sic in reg., haud dubie pro: IV. 757) 1361 ian. [2]. Norimbergae. Gratia facta Theoderico, decano Vratislaviensi. D. imperator indulsit Theodrico, decano Wratislaviensi, quod canonicatum et preben- dam, quos habet in ecclesia Omnium sanctorum, possit pro alio ecclesiastico beneficio permutare. Dat. ut supra1). Per imperatorem Nicolaus de Kremsir. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 64v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 524 n. 409. — Reg. imp. VIII 3518. — HU — [MJ. 1) In registris praecedunt litterae Epikoni de Krucemburk Nurenberg, anno LXI, ind. XIV, VI non. ian. datae (v. n. praecedentem). 758) 1361 ian. 3. Roudnice. Translatio census de altari b. Jacobi in Psinice ad altare b. Andreae in monasterio Roudni- censi. In nom. dom. am. Ego Paganus de Psyenicz, purgravius castri Crupca, t. p. ad noticiam universorum cupio devenire, quod licet certos annuos redditus pro remedio anime mee et meorum altaria) in honore b. Jacobi in ecclesia parrochiali ibidem in Psyenicz consecrato et ipsius rectori, debita iuris solennitate circa hoc interveniente, et sub certis honeribus dotis nomine pridem dedissem, quia tamen subsequentesb) dotacio et donacio huiusmodi predicte ecclesie in Psyenicz rectori eius et ipsius successoribus non modicum dispendium et detri- mentum afferebat et attulit et verisimiliter afferre poterit in futurum, tum eciam quia Johannes, rector altaris predicti, iuri sibi in predicto altari et ad ipsum conpetenti sponte, libere et alias canonice renuncciavit venn. vv. et dd. vicariorum Nicolai, prepositi can. reg. — monasterii s. Marie in Rudnicz, ord. b. Augustini, et Detlewi, canonici Camynensis, d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, vicariorum in spir. generalium, ac Wenczeslaic), rectoris parrochialis ecclesie predicte in Psyenicz, suo et successorum suorum ecclesie iam-
Strana 457
Annus 1361 ian. 121. — 13. 457 dicte et ipsius ecclesie nomine, voluntate et consensu accedentibus, predictos redditus annuos, qui se ad tres sex. gr. Prag. den. extendunt, quos nunc quatuor homines, videlicet Bezdietek, Richlick, Sobien et Nyech census nomine solvunt annuatim omni modo et forma, quibus ego ipse tenui et possedi et habui, in predictum monasterium Rudnicense, prepo- silum et ipsius conventum transtuli et presentibus pro mee et uxoris mee domine Katherine et michi carorum animarum remedio et consolacione speciali transtuli, donavi et presentibus transfero, dono et assigno sub oneribus subscriptis: Volo enim primo et principaliter, quod in altari, quod in predicto monasterio Rudnicensi in honore b. Andree apost. et Omnium sancto- rum erexi, singulis septimanis legantur tres misse; it. quod in die anniversario deposicionis mee perpetuis temporibus vigilie et missa defunctorum cum campanarum conpulsacione, ut est moris, fiant et peragantur quodque eodem die quatuor pauperes reficiantur et duo- decim parvi denarii monete currentis inter duodecim pauperes pro anima mea dividantur; insuper quod omnia premissa ad unquam pro anima conthoralis mee domine Katherine predicte in die anniversario deposicionis ipsius in perpetuum serventur et adimpleantur, suplicans prefatis dominis vicariis obnixo et instanter, quatenus omnia et singula superius expressata, ut perpetuam sorciantur roboris firmitatem, rata et grata habentes auctorisa- cionis et confirmacionis munus, prout est necesse, eisdem imperciantur. In premissorum omnium ipsorum cuiuslibet testimonium predictorum vicariorum necnon ven. ac relig. v. Wentzeslai, rectoris prefate eccl. in Psyenicz, sigilla presentibus sunt appensa. Actum, factum, ordinatum et dispositum in memorato Rudnicensi monasterio a. d. 1361 die tercia m. ian. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 21. die m. maii a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 27 n. 46.— [MJ. a) cop.: altario. — b) cop.: subsequentis. — c) cop.: Wenczeslaus. 759) 1361 ian. 4. Norimbergae. Donatio bonorum sitorum prope civitatem Veronensem (Beroun). D. imperator contulit ius suum, quod sibi competit in quadam curia et quinque quarta- libus agrorum sitis prope civitatem Veronensem et in quibusdam ortis humuli et in aliis ipsius curie pertinenciis, que per excessus Fuchs, civis Veronensis, sunt ad ipsum tamquam regem Boemie devoluta. Presencium etc. Dat. Nurnberg anno LXI, ind. XIIII, II non. ian., regnorum etc. Per Hasconem de Sweroticz P. Jaurensis. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 64v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 525 n. 411. — Reg. imp. VIII 3521. — HU — IMJ. 760) 1361 ian. 13. Albrechtice. Johannes de Wartenberg, burggravius Pragensis, ecclesiae in Velešice laneum pro vicario tenendo et missis celebrandis confert. Nos Jesco de Wartenberg, purcravius Pragensis, considerantes ymmo veraciter cognos- centes, quod universe et singule gestorum res, actiones, concessiones, uniones, colloquia et precipue ecclesiarum donaciones, que sigillorum et litterarum sufficienti non roborantur testimonio, ab humana memoria facilius elabuntur, talibus siquidem periculis oportuno volentes obviare remedio, ne aliquaa) super eo dissensionis, controversie et impedimenti oriatur materia in futurum, recognoscimus t. p. u., quod animo deliberato — — salutare animarum nostrarum cupientes remedium et salutem, et ut eciam eo prestancius dignum
Annus 1361 ian. 121. — 13. 457 dicte et ipsius ecclesie nomine, voluntate et consensu accedentibus, predictos redditus annuos, qui se ad tres sex. gr. Prag. den. extendunt, quos nunc quatuor homines, videlicet Bezdietek, Richlick, Sobien et Nyech census nomine solvunt annuatim omni modo et forma, quibus ego ipse tenui et possedi et habui, in predictum monasterium Rudnicense, prepo- silum et ipsius conventum transtuli et presentibus pro mee et uxoris mee domine Katherine et michi carorum animarum remedio et consolacione speciali transtuli, donavi et presentibus transfero, dono et assigno sub oneribus subscriptis: Volo enim primo et principaliter, quod in altari, quod in predicto monasterio Rudnicensi in honore b. Andree apost. et Omnium sancto- rum erexi, singulis septimanis legantur tres misse; it. quod in die anniversario deposicionis mee perpetuis temporibus vigilie et missa defunctorum cum campanarum conpulsacione, ut est moris, fiant et peragantur quodque eodem die quatuor pauperes reficiantur et duo- decim parvi denarii monete currentis inter duodecim pauperes pro anima mea dividantur; insuper quod omnia premissa ad unquam pro anima conthoralis mee domine Katherine predicte in die anniversario deposicionis ipsius in perpetuum serventur et adimpleantur, suplicans prefatis dominis vicariis obnixo et instanter, quatenus omnia et singula superius expressata, ut perpetuam sorciantur roboris firmitatem, rata et grata habentes auctorisa- cionis et confirmacionis munus, prout est necesse, eisdem imperciantur. In premissorum omnium ipsorum cuiuslibet testimonium predictorum vicariorum necnon ven. ac relig. v. Wentzeslai, rectoris prefate eccl. in Psyenicz, sigilla presentibus sunt appensa. Actum, factum, ordinatum et dispositum in memorato Rudnicensi monasterio a. d. 1361 die tercia m. ian. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 21. die m. maii a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 27 n. 46.— [MJ. a) cop.: altario. — b) cop.: subsequentis. — c) cop.: Wenczeslaus. 759) 1361 ian. 4. Norimbergae. Donatio bonorum sitorum prope civitatem Veronensem (Beroun). D. imperator contulit ius suum, quod sibi competit in quadam curia et quinque quarta- libus agrorum sitis prope civitatem Veronensem et in quibusdam ortis humuli et in aliis ipsius curie pertinenciis, que per excessus Fuchs, civis Veronensis, sunt ad ipsum tamquam regem Boemie devoluta. Presencium etc. Dat. Nurnberg anno LXI, ind. XIIII, II non. ian., regnorum etc. Per Hasconem de Sweroticz P. Jaurensis. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 64v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 525 n. 411. — Reg. imp. VIII 3521. — HU — IMJ. 760) 1361 ian. 13. Albrechtice. Johannes de Wartenberg, burggravius Pragensis, ecclesiae in Velešice laneum pro vicario tenendo et missis celebrandis confert. Nos Jesco de Wartenberg, purcravius Pragensis, considerantes ymmo veraciter cognos- centes, quod universe et singule gestorum res, actiones, concessiones, uniones, colloquia et precipue ecclesiarum donaciones, que sigillorum et litterarum sufficienti non roborantur testimonio, ab humana memoria facilius elabuntur, talibus siquidem periculis oportuno volentes obviare remedio, ne aliquaa) super eo dissensionis, controversie et impedimenti oriatur materia in futurum, recognoscimus t. p. u., quod animo deliberato — — salutare animarum nostrarum cupientes remedium et salutem, et ut eciam eo prestancius dignum
Strana 458
458 Regesta Bohemiae et Moraviae. deo et b. virg. Marie omnibusque sanctis prestaretur obsequium, eccl. s. Marie in Velesich virg. glor. pro anima nostra uxorisque nostre d. Elizabeth cl. mem. et omnibus predecessorum nostrorum animabus et eciam obb) omnium peccatorum nostrorum remissionem unum laneum liberum ibidem situm cum pratis, ortis, rubetis, pascuis aliisque suis appendiis et ——, dotavimus, donavimus, legavimus et presentibus perpetue pertinenciis universis legamus, nullum ius proprietatis nobis, heredibus et successoribus nostris reservantes in cisdem, tali tamen imposita condicionis unione, quod discr. v. d. Martinus, presens ibidem plebanus, successoresque sui unum sacerdotem ydoneum pro vicario circa ecelesiam s. Marie ibidem insistenti a data presencium habere, tenere et fovere debet et tenebuntur nunc et in futurum, qui ibidem circa eum et successorem suum existens taliter ecclesiasticis insistat ministeriis, ut semper una missa in septimana omni die sabati a data presencium ad hono- rem et laudem b. Marie virg. glor. pro animabus nostris et peccatorum nostrorum remissione sub nota et debita reverencia decantetur, quod eadem dies nunquam de presenti el in evum pretermittatur, sed semper per eundem vicarium eiusdem diei officium, per nos taliter institutum, aut per plebanum vel quemlibet ydoneum sacerdotem supleatur. Et ut hec donacio permaneat inconvulsa et inviolabilis et robur perpetue firmitatis obtineat, sigillum nostrum presentibus — est appensum. Sigilla vero nobb. vv. infrascriptorum, videlicet Benessii de Wartenberg, filii nostri dil., Vanconis de Wartenberg, supremi regni Boemie archipincerne, Jesconis et Benessii fratrum de Wartenberg, dominorum in Teczin, amicorum nostrorum, una cum sigillo nostro in testimonium sunt appensa. Dat. et act. in Albrechticz a. d. 1361 die XIII m. ian. Nos itaque Martinus, presens ibidem plebanus, — nostrum ad hoc benivolum presentibus tribuimus consensum pariter et assensum, pro- mittentes sincere —— hec omnia —— per nos successoresque nostros fideliter observare et observando sub debita devocionis reverentia more solito et debilo exequendo indubie continendo.c) In cuius rei testimonium sigillum nostrum sub data, anno, die, loco, ut prefertur, presentibus est appensum. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 23. die m. febr. a. 1361 Pragae datae. — IM J. Ed. Borový, Ll. crect. archidioec. Prag. f p. 25 n. 42. — a) cop.: alique. — b) cop.: ab. c) sic in cop. 761) 1361 ian. 13. Albrechtice. Johannes de Wartenberg, burggravius Pragensis, ecclesiae in Vysoké Veseli bona et reditus pro vicariis tenendis el missis celebrandis confert. Nos Jesco de Wartenberg, purgravius Pragensis1), — recognoscimus t. p. u., quo —— salutare animarum nostrarum cupientes remedium et salutem, et ut maturo consilio eo prestancius dignum deo et b. Marie virg. glor. omnibusque sanctis prestaretur obse- quium, eccl. s. Nicolai conf. Cristi in Wessel pro animabus nostris, primo pro anima nostra et uxoris nostre d. Elizabeth cl. mem. omniumque predecessorum nostrorum, duos laneos liberos ibidem sitos cum curia, pratis, rubetis et pascuis, ortis aliisque corum omnibus appendiis et pertinenciis universis —— et molendinum nostrum in Snowrz dictum cum censu suo et omnibusque suis aliis pertinenciis, et in curia nostra Colodiey dicta eidem opido Wessels adiacenti de duabus araturis plenas et veras decimas de omni grano frumenti in dictis araturis genito donavimus, dotavimus, legavimus et perpetue presentibus legamus, nullum ius proprietatis nobis, heredibus et successoribus nostris reservantes in eisdem, tali tamen condicione interposita, quod hon. v. d. Welco, presens ibidem plebanus et Bidzouien- sis decanus, successoresque sui tres ydoneos sacerdotes pro vicariis ibidem circa ecclesiam S. Nicolai continue manentibus a data presencium habere, servare et tenere debel et lenebitur
458 Regesta Bohemiae et Moraviae. deo et b. virg. Marie omnibusque sanctis prestaretur obsequium, eccl. s. Marie in Velesich virg. glor. pro anima nostra uxorisque nostre d. Elizabeth cl. mem. et omnibus predecessorum nostrorum animabus et eciam obb) omnium peccatorum nostrorum remissionem unum laneum liberum ibidem situm cum pratis, ortis, rubetis, pascuis aliisque suis appendiis et ——, dotavimus, donavimus, legavimus et presentibus perpetue pertinenciis universis legamus, nullum ius proprietatis nobis, heredibus et successoribus nostris reservantes in cisdem, tali tamen imposita condicionis unione, quod discr. v. d. Martinus, presens ibidem plebanus, successoresque sui unum sacerdotem ydoneum pro vicario circa ecelesiam s. Marie ibidem insistenti a data presencium habere, tenere et fovere debet et tenebuntur nunc et in futurum, qui ibidem circa eum et successorem suum existens taliter ecclesiasticis insistat ministeriis, ut semper una missa in septimana omni die sabati a data presencium ad hono- rem et laudem b. Marie virg. glor. pro animabus nostris et peccatorum nostrorum remissione sub nota et debita reverencia decantetur, quod eadem dies nunquam de presenti el in evum pretermittatur, sed semper per eundem vicarium eiusdem diei officium, per nos taliter institutum, aut per plebanum vel quemlibet ydoneum sacerdotem supleatur. Et ut hec donacio permaneat inconvulsa et inviolabilis et robur perpetue firmitatis obtineat, sigillum nostrum presentibus — est appensum. Sigilla vero nobb. vv. infrascriptorum, videlicet Benessii de Wartenberg, filii nostri dil., Vanconis de Wartenberg, supremi regni Boemie archipincerne, Jesconis et Benessii fratrum de Wartenberg, dominorum in Teczin, amicorum nostrorum, una cum sigillo nostro in testimonium sunt appensa. Dat. et act. in Albrechticz a. d. 1361 die XIII m. ian. Nos itaque Martinus, presens ibidem plebanus, — nostrum ad hoc benivolum presentibus tribuimus consensum pariter et assensum, pro- mittentes sincere —— hec omnia —— per nos successoresque nostros fideliter observare et observando sub debita devocionis reverentia more solito et debilo exequendo indubie continendo.c) In cuius rei testimonium sigillum nostrum sub data, anno, die, loco, ut prefertur, presentibus est appensum. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 23. die m. febr. a. 1361 Pragae datae. — IM J. Ed. Borový, Ll. crect. archidioec. Prag. f p. 25 n. 42. — a) cop.: alique. — b) cop.: ab. c) sic in cop. 761) 1361 ian. 13. Albrechtice. Johannes de Wartenberg, burggravius Pragensis, ecclesiae in Vysoké Veseli bona et reditus pro vicariis tenendis el missis celebrandis confert. Nos Jesco de Wartenberg, purgravius Pragensis1), — recognoscimus t. p. u., quo —— salutare animarum nostrarum cupientes remedium et salutem, et ut maturo consilio eo prestancius dignum deo et b. Marie virg. glor. omnibusque sanctis prestaretur obse- quium, eccl. s. Nicolai conf. Cristi in Wessel pro animabus nostris, primo pro anima nostra et uxoris nostre d. Elizabeth cl. mem. omniumque predecessorum nostrorum, duos laneos liberos ibidem sitos cum curia, pratis, rubetis et pascuis, ortis aliisque corum omnibus appendiis et pertinenciis universis —— et molendinum nostrum in Snowrz dictum cum censu suo et omnibusque suis aliis pertinenciis, et in curia nostra Colodiey dicta eidem opido Wessels adiacenti de duabus araturis plenas et veras decimas de omni grano frumenti in dictis araturis genito donavimus, dotavimus, legavimus et perpetue presentibus legamus, nullum ius proprietatis nobis, heredibus et successoribus nostris reservantes in eisdem, tali tamen condicione interposita, quod hon. v. d. Welco, presens ibidem plebanus et Bidzouien- sis decanus, successoresque sui tres ydoneos sacerdotes pro vicariis ibidem circa ecclesiam S. Nicolai continue manentibus a data presencium habere, servare et tenere debel et lenebitur
Strana 459
Annus 1361 ian. 13.— 19. 459 nunc perpetue el in fulurum, quorum unus singulis septimanis tres missas a presencium dacione celebrare pro anima nostra, uxoris nostre predicte et omnium predecessorum nostrorum animabus debeat et cantare tenebitur in evum: primam missama) videlicel fer. II defunctorum pro omnium animarum remedio cantare debeat et cantando perficere tenetur; et secundam missam fer. IV ad honorem s. Nicolai conf. Cristi iterum cantando exequatur; terciam vero missam ad honorem s. Marie virg. glor. omni die sabati sub nota el debita reverencia peragatur. Et quod predicte tres misse per nos taliter institute et sufficienter dotale nunquam pretermittantur, sed si unus vicariorum corundem digne peragere et decantare deputatis diebus easdem nequiverit, extunc secundus vel tercius corundem vices suas supleat more solito. Volumus eciam dictum molendinum de omni berna et stewra generali et aliis exaccionibus universis fore liberum et exemptum. Et ut hec nostra donacio, disposicio et ordinacio inconvulsa permaneat et robur perpetue firmitatis obtincal, sigillum nostrum nostra de certa sciencia et benivolencia singulari presentibus duximus appendendum. Et ad maiorem presentis donacionis cautelam sigilla nobb. vv. infrascriptorum, videlicet Benessii de Wartenberg, filii nostri dil., Wankonis de Warthenberg, supremi archipincerne regni Boemie, Jesconis et Benesii fratrum de Wartenberg, dominorum de Teczyn, ad solicit as nostrarum precum instancias — —— una cum sigillo nostro in lesti- monium presentibus sunt appensa. Dat. et act. in Albrechticz a. d. 1361 die XIII m. ian. Nos ilaque Welco presens ibidem plebanus ——2). In cuius testimonium sigillum nostrum sub dala, anno et loco codem presentibus duximus, ut prefertur, appendendum. Inserlum confirmalioni vicariorum archiepiscopi Pragensis, 23. die m. febr. a. 1361 Pragae datar. Ed. Borový. LI. crect. archidioce. Prag. I p. 25 n. 13. — / MJ. ") cop.: prima missa. 1) Sequilur lenor fere consonus ut in lilleris praccedentibus. 2) Sequilur mutalis mulandis tenor litterarum praecedentium. 762) 1361 ian. 16. Brunae. Bludo de Králice, nuntius ad tabulas terrae constitulus, profitetur relictam Vidonis de Bořetice bona sua in Bořetice et Kuničky Wilhelmo de Kunštál iure hereditario delegavisse. Relicta Vidonis de Boreticz resignat omnia, que ibidem in Borzeticz habere dinoscitur, in Chunyczka prope Dubrawa dicta Klaczka, que maritus eius Sidoschius et ipsa hereditarie el racione dotalicii tenuit el habuit, cum omnibus et singulis silvis, agris, rubetis, aquis, pratis, vineis, montibus et aliis universis d. Wilhelmo de Chunstat iure hereditario possi- denda perpetue et heredibus eius delegavit. Hec imposicio pertinent ad districtum Olo- mucensem. Actum est hoc coram d. marchione, et idem marchio per nunccios, videlicel d. Bludonem de Grelicz et Hrothonem de Chunstat, hec fieri demandavit, ut, si unus defi- cerel in colloquio proximo, alter deberet hec mitti intabulare. Act. colloquio a. d. 1361 sabbato posl octavam Epiphanie in Brunna. In rei testimonium, videlicet quod nunceius sil ipse Bludo, sigillum suum presentibus appressit. Orig. pap. cum sigillo avulso Brunae in archivo publico Coll. Boček, art. Bořetice. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. AV p. 63 n. 82. — [LJ. 763) 1361 ian. 19. Norimbergae. Karolus imperator et rex comitibus de Eberstein et Solms promittit neque se neque alios damna, a dictis comilibus mercatoribus civitatum Aš, Praga, Vratislavia aliarumque plurium illala el ab ipsis iam restituta, unquam futuris temporibus exacturos esse. — bekennen etc., daz wir gesunet sein mit den edlen Boppen und Thiderich von Ebirstein und Solmez greven und mit allen den, die ir helfer gewest und domit begriffen
Annus 1361 ian. 13.— 19. 459 nunc perpetue el in fulurum, quorum unus singulis septimanis tres missas a presencium dacione celebrare pro anima nostra, uxoris nostre predicte et omnium predecessorum nostrorum animabus debeat et cantare tenebitur in evum: primam missama) videlicel fer. II defunctorum pro omnium animarum remedio cantare debeat et cantando perficere tenetur; et secundam missam fer. IV ad honorem s. Nicolai conf. Cristi iterum cantando exequatur; terciam vero missam ad honorem s. Marie virg. glor. omni die sabati sub nota el debita reverencia peragatur. Et quod predicte tres misse per nos taliter institute et sufficienter dotale nunquam pretermittantur, sed si unus vicariorum corundem digne peragere et decantare deputatis diebus easdem nequiverit, extunc secundus vel tercius corundem vices suas supleat more solito. Volumus eciam dictum molendinum de omni berna et stewra generali et aliis exaccionibus universis fore liberum et exemptum. Et ut hec nostra donacio, disposicio et ordinacio inconvulsa permaneat et robur perpetue firmitatis obtincal, sigillum nostrum nostra de certa sciencia et benivolencia singulari presentibus duximus appendendum. Et ad maiorem presentis donacionis cautelam sigilla nobb. vv. infrascriptorum, videlicet Benessii de Wartenberg, filii nostri dil., Wankonis de Warthenberg, supremi archipincerne regni Boemie, Jesconis et Benesii fratrum de Wartenberg, dominorum de Teczyn, ad solicit as nostrarum precum instancias — —— una cum sigillo nostro in lesti- monium presentibus sunt appensa. Dat. et act. in Albrechticz a. d. 1361 die XIII m. ian. Nos ilaque Welco presens ibidem plebanus ——2). In cuius testimonium sigillum nostrum sub dala, anno et loco codem presentibus duximus, ut prefertur, appendendum. Inserlum confirmalioni vicariorum archiepiscopi Pragensis, 23. die m. febr. a. 1361 Pragae datar. Ed. Borový. LI. crect. archidioce. Prag. I p. 25 n. 13. — / MJ. ") cop.: prima missa. 1) Sequilur lenor fere consonus ut in lilleris praccedentibus. 2) Sequilur mutalis mulandis tenor litterarum praecedentium. 762) 1361 ian. 16. Brunae. Bludo de Králice, nuntius ad tabulas terrae constitulus, profitetur relictam Vidonis de Bořetice bona sua in Bořetice et Kuničky Wilhelmo de Kunštál iure hereditario delegavisse. Relicta Vidonis de Boreticz resignat omnia, que ibidem in Borzeticz habere dinoscitur, in Chunyczka prope Dubrawa dicta Klaczka, que maritus eius Sidoschius et ipsa hereditarie el racione dotalicii tenuit el habuit, cum omnibus et singulis silvis, agris, rubetis, aquis, pratis, vineis, montibus et aliis universis d. Wilhelmo de Chunstat iure hereditario possi- denda perpetue et heredibus eius delegavit. Hec imposicio pertinent ad districtum Olo- mucensem. Actum est hoc coram d. marchione, et idem marchio per nunccios, videlicel d. Bludonem de Grelicz et Hrothonem de Chunstat, hec fieri demandavit, ut, si unus defi- cerel in colloquio proximo, alter deberet hec mitti intabulare. Act. colloquio a. d. 1361 sabbato posl octavam Epiphanie in Brunna. In rei testimonium, videlicet quod nunceius sil ipse Bludo, sigillum suum presentibus appressit. Orig. pap. cum sigillo avulso Brunae in archivo publico Coll. Boček, art. Bořetice. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. AV p. 63 n. 82. — [LJ. 763) 1361 ian. 19. Norimbergae. Karolus imperator et rex comitibus de Eberstein et Solms promittit neque se neque alios damna, a dictis comilibus mercatoribus civitatum Aš, Praga, Vratislavia aliarumque plurium illala el ab ipsis iam restituta, unquam futuris temporibus exacturos esse. — bekennen etc., daz wir gesunet sein mit den edlen Boppen und Thiderich von Ebirstein und Solmez greven und mit allen den, die ir helfer gewest und domit begriffen
Strana 460
460 Regesta Bohemiae et Moraviae. sint, umb die angriff und pfandunge, die sie an des Reichs und unsern burgern von Ache und Prage, von Brezla und anders unsrer steten uf der strazze getan haben, den sie ir gewant in pfandes weise genomen hatten, und haben uns und dem Reiche zu eren daz widertan, und ouch umb die von Wetslar, der ein teil tod bleib und ir ein teil gevangen, die von unsern wegen en beczalt und beraubt haben acht tausent guldein und CC guldein vor eyn czweiteil des goldes, do greve Syfrid von Wittiginstein, dem got genade, und sein er- ben unse briefe haben, dorumb sie uns pfentlich angegriffen han als sein erben, und wir noch daz reich enwollen noch ensullen an den egenanten greven, iren erben noch an den, die dorund begriffen sint, nimer gevordern in keine weis oder nymand von unser und des Reichs wegen. Mit urkund etc. Geben zu Nuremberg anno LXI, feria tercia proxima ante Conversionem s. Pauli, regnorum etc. Per Nicolaum de Chremsir Miliczius de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 64v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 527 n. 414. — Reg. imp. VIII 3525. — HU — ſM]. 764) 1361 ian. 20. Johannes, ducis Nicolai Oppaviensis primogenitus, Annam, filiam Henrici ducis Glogo- viensis, cui pater eius 2.000 sexagenarum gr. den. Prag. dotis dare pollicitus est, uxorem ducere eique bona 4.000 sexagenarum gr. den. Prag. iure precario emere promittit. Wir herezog Hannus, von gotes gn. der erstgeborne son des irluchten furstin herezog ——, doz wir mit volbedachtem mute und mit Niclos, herren von Troppow, bekennen rate unsers herrin, des keysirs und andir unser frunde geteidingt gemacht, gelibt und gelobt haben eyne ewige fruntschafft czwisschen dem hochgebornen furstin unsim her- rin, unsim swehir herczog Heinrich, herrin zu Glogow, und seynir tochter junkvrown Annan an eym teil und uns an dem andirn teil also, daz wir dyselben junkvrown Anna zu eynir rechtin elichin vrowin trewyn und nemyn weln, und vorlobin uns des, ab icht hernoch enphundin worde hindirniss von magschaft wegin, daz dyselbe unse ee antrete, daz wir daz ken unsim geystlichin vater, dem pabusth und ken der heyligin kirchin mit unser eygin kost und botschafft entwerrin wellin. Und bey namyn sal uns unse herre und swehir, der egenante herczog Heinrich, egelts gebin czweytusent mark Prag. gr. und pole- nischer beczalunge, dorczu glob wir seyner tochter, unser liben elichen vrowin vron Annan, zu gebin ezweytusent mark ouch Prag. gr. polenischer beczelunge also, daz ir von den virtusent mark., dy er vatir und wir gebin soln, eyn recht lypgedinge ir gekowft und ge- macht sal werden in den wis, als hernoch geschriben stet: nemblich ab wir, des got nicht welle, ee sturbin wenn unsir vater, der egenante herczog Niclas, das derselben unser elichin vrowin vrown Annan und den herrin, den das globde getan ist zu erre hant, dy hernoch benant sint, dy czweytusent mark, dy wir er globin zu gebin, unse burgen dy hernoch geschriben sten geldin sullen ane ufezog und ane alle argelist, daz man ir mit den ezweytusent marken, dy von unser wegin gevallin sullen, und mit den czweytusent marken, dy uns unse herre und swehire, der egenante herezog Heinrich geben sal, um virtusent mark eyn recht lipgedinge gemacht werde. Wer aber daz, daz derselbe unser vater herczog Niclas von gotes beschikunge ee stürbe ven wir, so sull und glob wir der oftgenanten unser elichin vrowin vron Annan eyn recht lipgedinge zu machen in unsim lande mit festin lande und lewtin vor virtusent mark zu erin leybe, als daz gewonlich ist furstin zu machen, ane arge [list], zu hant, donoch wen uns dy czweytusent mark beczalt werdin von unsim herrin und swehir dem obgenanten herczog Heinrich oder von seynen geerbin, ab her abeginge von todis weyn, daz got nicht welle. Und dazselbe lypgedinge sal noch mag dyselbe unse eliche vrowe vro Anna nicht ledig lasin ane desselbin ers vatirs und andir errer vormunde, dy in
460 Regesta Bohemiae et Moraviae. sint, umb die angriff und pfandunge, die sie an des Reichs und unsern burgern von Ache und Prage, von Brezla und anders unsrer steten uf der strazze getan haben, den sie ir gewant in pfandes weise genomen hatten, und haben uns und dem Reiche zu eren daz widertan, und ouch umb die von Wetslar, der ein teil tod bleib und ir ein teil gevangen, die von unsern wegen en beczalt und beraubt haben acht tausent guldein und CC guldein vor eyn czweiteil des goldes, do greve Syfrid von Wittiginstein, dem got genade, und sein er- ben unse briefe haben, dorumb sie uns pfentlich angegriffen han als sein erben, und wir noch daz reich enwollen noch ensullen an den egenanten greven, iren erben noch an den, die dorund begriffen sint, nimer gevordern in keine weis oder nymand von unser und des Reichs wegen. Mit urkund etc. Geben zu Nuremberg anno LXI, feria tercia proxima ante Conversionem s. Pauli, regnorum etc. Per Nicolaum de Chremsir Miliczius de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 64v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 527 n. 414. — Reg. imp. VIII 3525. — HU — ſM]. 764) 1361 ian. 20. Johannes, ducis Nicolai Oppaviensis primogenitus, Annam, filiam Henrici ducis Glogo- viensis, cui pater eius 2.000 sexagenarum gr. den. Prag. dotis dare pollicitus est, uxorem ducere eique bona 4.000 sexagenarum gr. den. Prag. iure precario emere promittit. Wir herezog Hannus, von gotes gn. der erstgeborne son des irluchten furstin herezog ——, doz wir mit volbedachtem mute und mit Niclos, herren von Troppow, bekennen rate unsers herrin, des keysirs und andir unser frunde geteidingt gemacht, gelibt und gelobt haben eyne ewige fruntschafft czwisschen dem hochgebornen furstin unsim her- rin, unsim swehir herczog Heinrich, herrin zu Glogow, und seynir tochter junkvrown Annan an eym teil und uns an dem andirn teil also, daz wir dyselben junkvrown Anna zu eynir rechtin elichin vrowin trewyn und nemyn weln, und vorlobin uns des, ab icht hernoch enphundin worde hindirniss von magschaft wegin, daz dyselbe unse ee antrete, daz wir daz ken unsim geystlichin vater, dem pabusth und ken der heyligin kirchin mit unser eygin kost und botschafft entwerrin wellin. Und bey namyn sal uns unse herre und swehir, der egenante herczog Heinrich, egelts gebin czweytusent mark Prag. gr. und pole- nischer beczalunge, dorczu glob wir seyner tochter, unser liben elichen vrowin vron Annan, zu gebin ezweytusent mark ouch Prag. gr. polenischer beczelunge also, daz ir von den virtusent mark., dy er vatir und wir gebin soln, eyn recht lypgedinge ir gekowft und ge- macht sal werden in den wis, als hernoch geschriben stet: nemblich ab wir, des got nicht welle, ee sturbin wenn unsir vater, der egenante herczog Niclas, das derselben unser elichin vrowin vrown Annan und den herrin, den das globde getan ist zu erre hant, dy hernoch benant sint, dy czweytusent mark, dy wir er globin zu gebin, unse burgen dy hernoch geschriben sten geldin sullen ane ufezog und ane alle argelist, daz man ir mit den ezweytusent marken, dy von unser wegin gevallin sullen, und mit den czweytusent marken, dy uns unse herre und swehire, der egenante herezog Heinrich geben sal, um virtusent mark eyn recht lipgedinge gemacht werde. Wer aber daz, daz derselbe unser vater herczog Niclas von gotes beschikunge ee stürbe ven wir, so sull und glob wir der oftgenanten unser elichin vrowin vron Annan eyn recht lipgedinge zu machen in unsim lande mit festin lande und lewtin vor virtusent mark zu erin leybe, als daz gewonlich ist furstin zu machen, ane arge [list], zu hant, donoch wen uns dy czweytusent mark beczalt werdin von unsim herrin und swehir dem obgenanten herczog Heinrich oder von seynen geerbin, ab her abeginge von todis weyn, daz got nicht welle. Und dazselbe lypgedinge sal noch mag dyselbe unse eliche vrowe vro Anna nicht ledig lasin ane desselbin ers vatirs und andir errer vormunde, dy in
Strana 461
Annus 1361 ian. 19. — 21. 461 dorubir gekorn werdin, geheyse und wille, wen en in vormundschaft dazselbe lipgedinge hulden sal zu erre hant ir zu erem leybe vorzubehalden. Und uf daz daz stete dese gelobde gehalden werden, so gelob wir der egenante herczog Hannus als des selbschuldige und wir h. Hoger und h. Lewtolt und h. Wytche, gebruder von Landsteyn und h. Jeske Kossohor als dy burgin trewin mit gesampter hant ane alle argelist dem vorbenanten herren und fursten herczog Heinrich, herrin zu Glogow, und seyme sone herczog Heinrich und zu erre hant den hochgebornen furstin, herczog Conrad, herre zur Olsin, und seym sone herczog Conrad und herezog Ludwig, herrin zum Bryge, daz wir dy gelobde, dy hy vorgeschriben sten umb daz lipgedinge und umb andir sachen dy ouch hy vor sint benant, volfuren und halden wellen an alle wedirrede fruntlich und gutlich ane allis geverde. Desir teyding globde und sachin zu orkunde hab wir mit den vorbenanten unsirm burgin desin briff gegeben vor- segilt mit unserm ingesigiln. Der geschriben und gebin zu Lubens in dem closter an s. Fabians und Sebastians tag der heil. merterer noch gotis gepurte tusent drihundirt iar in dem eyn und sechezigstin iare. Cop. saec. X V Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a (Copiarium vetustissimum Olsnicense) p. 285. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1I p. 387 n. 3. — Sommersberg, Sil. rer. SS. I p. 843. — Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Bezitsurk. Schles. II p. 476 n. 16. — Extr. Kopetzky, Regesten z. Gesch. d. Herzogl. Troppau, AOG 45 (1871) p. 185 n. 334. — HU— [LJ. 765) 1361 ian. 21. Norimbergae. Gratia Eckhardo Schenke de Reicheneck facta. D. imperator concessit, quod nob. Eghardus Schenke de Reichenekk Margarete consorti sue 1200 flor. nomine dotalicii in quinta parte castri dicti Reychenekk legitime assignavit. Per d. impera- Dat. Nuremberg anno LXI ipso die s. Agnete virg., regnorum etc. torem Petrus Jawerensis. Adnol. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 65. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 530 n. 417. — Reg. imp. VIII 3529. — HU — [M. 766) 1361 ian. 21. Norimbergae. Gratia facta Ulrico Winterstein, civi Norimbergensi. —bekennen etc., daz wir Ulrichen Winterstein, burger ze Nuremberg, unserm und des Reichs lieben getrewen, siner elichen wirtinne und sinen erben gunnet und erlaubt haben, gunnen und erlauben auch mit disem brif, daz sie die vier hoff, zwen zu Heuchling und zwen zu Weissenbach gelegen, die zu der vesten Rotemberg gehoren, verkouffen oder verseczen sullen und mugen, wem sie willen, in dem rechten, als sie die iczunt haben, doch mit sulcher bescheidenheit, daz wir, unser erben und nachkomen, kunige ze Bemen, die egenanten hoff umb 500 pf. eynz und achczzig pf. und vier und achczzig hal., darumb si in versaczz sein, widerlosen mugen, wenn uns daz gevellet. Mit urkund etc.. Geben zu Nuremberg anno LXI, die s. Agnetis, regnorum etc. Per d. magistrum curie Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 65. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 530 n. 418. — Reg. imp. VIII 3530. — HIU — IM. 767) 1361 ian. 21. Norimbergae. Gratia Ulrico de Klukovice et patruis eius facta. D. imperator dat consensum suum dill. sibi Ulrico de Clukowicz ab una et Wenczeslao, Theodrico ac Czenkoni fratribus de Clukowicz, ipsius Ulrici patruis, parte ab alia. Pincerne
Annus 1361 ian. 19. — 21. 461 dorubir gekorn werdin, geheyse und wille, wen en in vormundschaft dazselbe lipgedinge hulden sal zu erre hant ir zu erem leybe vorzubehalden. Und uf daz daz stete dese gelobde gehalden werden, so gelob wir der egenante herczog Hannus als des selbschuldige und wir h. Hoger und h. Lewtolt und h. Wytche, gebruder von Landsteyn und h. Jeske Kossohor als dy burgin trewin mit gesampter hant ane alle argelist dem vorbenanten herren und fursten herczog Heinrich, herrin zu Glogow, und seyme sone herczog Heinrich und zu erre hant den hochgebornen furstin, herczog Conrad, herre zur Olsin, und seym sone herczog Conrad und herezog Ludwig, herrin zum Bryge, daz wir dy gelobde, dy hy vorgeschriben sten umb daz lipgedinge und umb andir sachen dy ouch hy vor sint benant, volfuren und halden wellen an alle wedirrede fruntlich und gutlich ane allis geverde. Desir teyding globde und sachin zu orkunde hab wir mit den vorbenanten unsirm burgin desin briff gegeben vor- segilt mit unserm ingesigiln. Der geschriben und gebin zu Lubens in dem closter an s. Fabians und Sebastians tag der heil. merterer noch gotis gepurte tusent drihundirt iar in dem eyn und sechezigstin iare. Cop. saec. X V Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a (Copiarium vetustissimum Olsnicense) p. 285. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1I p. 387 n. 3. — Sommersberg, Sil. rer. SS. I p. 843. — Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Bezitsurk. Schles. II p. 476 n. 16. — Extr. Kopetzky, Regesten z. Gesch. d. Herzogl. Troppau, AOG 45 (1871) p. 185 n. 334. — HU— [LJ. 765) 1361 ian. 21. Norimbergae. Gratia Eckhardo Schenke de Reicheneck facta. D. imperator concessit, quod nob. Eghardus Schenke de Reichenekk Margarete consorti sue 1200 flor. nomine dotalicii in quinta parte castri dicti Reychenekk legitime assignavit. Per d. impera- Dat. Nuremberg anno LXI ipso die s. Agnete virg., regnorum etc. torem Petrus Jawerensis. Adnol. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 65. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 530 n. 417. — Reg. imp. VIII 3529. — HU — [M. 766) 1361 ian. 21. Norimbergae. Gratia facta Ulrico Winterstein, civi Norimbergensi. —bekennen etc., daz wir Ulrichen Winterstein, burger ze Nuremberg, unserm und des Reichs lieben getrewen, siner elichen wirtinne und sinen erben gunnet und erlaubt haben, gunnen und erlauben auch mit disem brif, daz sie die vier hoff, zwen zu Heuchling und zwen zu Weissenbach gelegen, die zu der vesten Rotemberg gehoren, verkouffen oder verseczen sullen und mugen, wem sie willen, in dem rechten, als sie die iczunt haben, doch mit sulcher bescheidenheit, daz wir, unser erben und nachkomen, kunige ze Bemen, die egenanten hoff umb 500 pf. eynz und achczzig pf. und vier und achczzig hal., darumb si in versaczz sein, widerlosen mugen, wenn uns daz gevellet. Mit urkund etc.. Geben zu Nuremberg anno LXI, die s. Agnetis, regnorum etc. Per d. magistrum curie Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 65. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 530 n. 418. — Reg. imp. VIII 3530. — HIU — IM. 767) 1361 ian. 21. Norimbergae. Gratia Ulrico de Klukovice et patruis eius facta. D. imperator dat consensum suum dill. sibi Ulrico de Clukowicz ab una et Wenczeslao, Theodrico ac Czenkoni fratribus de Clukowicz, ipsius Ulrici patruis, parte ab alia. Pincerne
Strana 462
462 Regesta Bohemiae et Moravide. et familiares domestici, fidd. nostri, nobis humillime supplicarunt, quatenus eis, ut ipsi omnia et singula bona ipsorum hereditaria, mobilia et immobilia, in unum possent componere et indivisi patrueles existere eaque cum eorundem proventibus, utilitatibus et obvencionibus universis insimul ac indivisim tenere, habere eisque utifrui et gaudere taliter, quod, eorum altero sine legitimis heredibus decedente, bona sua omnia et singula hereditaria, mobilia et immobilia, ac eciam alia bona quecunque, in quibuscunque rebus consisterent, in alios cederent ac ad eos de iure tamquam indivisos eorum consanguineos et patruos et heredes ipsorum devolvi sine quovis obstaculo sive contradiccione valerent etc. Presencium etc. Per d. Haschko- Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV, XII kal. febr., regnorum etc. nem de Zwereticz P. Jawerensis. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 66. fMJ. collectio p. 537 n. 424. — Reg. imp. 3331. HU Ed. Glafey, Ancedoloriun 768) 1361 ian. 21. Pragae. Iudex et iurati Minoris civitatis Pragensis testantur Henricum Hofmeister, magistrum civium dictae civilatis, alteram dimidiam sexagenae gr. den. Prag., ab omnibus civitalis collectis liberam, census annui super domo eius in praedicta civitate ex opposito ecclesiae s. Nicolai sila Johanni de Zviřetice, commendatori, totique conventui monasterii s. Mariae in pede pontis Pragensis vendidisse et in iudicio resignavisse. In nom. dom. am. Nos Michael Donati iudex, Nicolaus Slanensis senior, Pesco dictus Sopuch, Johannes Geytanerii, Miranus, Hostassius, Fridlinus aurifaber, Jurzico brasiator, Friczko institor, Nicolaus dictus Ostreicher, Wenczeslaus Nedwiedonis, Jesco Cozme, cives iurati Nove civitatis sub castro Pragensi, ad universorum noticiam t. p. publice protestantes volumus pervenire, quod discr. v. Heinricus dictus Hofmeister, concivis noster iuratus et nunc magister civium, de bona voluntate uxoris sue d. Katherine ac de consilio et pleno consensu omnium heredum et amicorum suorum nomine desuper habito, super domo sua et area domus eiusdem et ad domum pertinentibus, que sita est inter domum d. Johancze, relicte Hanconis Elye, pie mem. olim concivis nostri, et domum Troyani ex opposito eccl. s. Nicolai penes viam publicam in nostra civitate, alteram dimidiam sex. censualem, sexa- ginta grossos den. Prag. pro sexagena computando, coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro quindecim sex. dictorum den. Prag. rite ac racionabiliter vendidit et venditam resignavit religg. vv. et fratribus, videlicet fr. Johanni de Swereticz, commendatori, totique conventui domus s. Marie ad pedem pontis prefate nostre civitatis Prag., ord. sacre domus hospitalis s. Johannis Jerosolimitani pro- ipsorum fratrum pietancia ad celebranda tali condicione, quod ipsi fratres inter omnes alios, qui censum supra dictam domum habere dinoscuntur, excepta una sex. censuali pro remedio animarum ad s. Nicolaum, semper primi et principales esse debent ad habendam, tenendam, utifruendam et iure hereditario perpetuo possidendam, a collectis, contribucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet iuribus et angariis nostre civitatis liberam et exemptam, pro quibus quidem iuribus ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores nostre civitati respon- dere et satisfacere tenebuntur et debebunt. Quam quidem alteram dimidiam sex. censua- lem ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli proxime affuturo quadraginta quinque gr. et in festo s. Georii tottidem gr. den. Prag. de ipsis domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura destrueretur, nichilominus de ipsa area annis singulis nomine census ipsis fratribus perpetue dare et solvere tenebuntur et debebunt. Si vero monetam deperire contigerit, tunc ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores alteram dimidiam sex. puri argenti in eisdem terminis ipsis fratribus dare et solvere tenebuntur et debebunt. Expressum est itaque, quod in quocumque
462 Regesta Bohemiae et Moravide. et familiares domestici, fidd. nostri, nobis humillime supplicarunt, quatenus eis, ut ipsi omnia et singula bona ipsorum hereditaria, mobilia et immobilia, in unum possent componere et indivisi patrueles existere eaque cum eorundem proventibus, utilitatibus et obvencionibus universis insimul ac indivisim tenere, habere eisque utifrui et gaudere taliter, quod, eorum altero sine legitimis heredibus decedente, bona sua omnia et singula hereditaria, mobilia et immobilia, ac eciam alia bona quecunque, in quibuscunque rebus consisterent, in alios cederent ac ad eos de iure tamquam indivisos eorum consanguineos et patruos et heredes ipsorum devolvi sine quovis obstaculo sive contradiccione valerent etc. Presencium etc. Per d. Haschko- Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV, XII kal. febr., regnorum etc. nem de Zwereticz P. Jawerensis. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 66. fMJ. collectio p. 537 n. 424. — Reg. imp. 3331. HU Ed. Glafey, Ancedoloriun 768) 1361 ian. 21. Pragae. Iudex et iurati Minoris civitatis Pragensis testantur Henricum Hofmeister, magistrum civium dictae civilatis, alteram dimidiam sexagenae gr. den. Prag., ab omnibus civitalis collectis liberam, census annui super domo eius in praedicta civitate ex opposito ecclesiae s. Nicolai sila Johanni de Zviřetice, commendatori, totique conventui monasterii s. Mariae in pede pontis Pragensis vendidisse et in iudicio resignavisse. In nom. dom. am. Nos Michael Donati iudex, Nicolaus Slanensis senior, Pesco dictus Sopuch, Johannes Geytanerii, Miranus, Hostassius, Fridlinus aurifaber, Jurzico brasiator, Friczko institor, Nicolaus dictus Ostreicher, Wenczeslaus Nedwiedonis, Jesco Cozme, cives iurati Nove civitatis sub castro Pragensi, ad universorum noticiam t. p. publice protestantes volumus pervenire, quod discr. v. Heinricus dictus Hofmeister, concivis noster iuratus et nunc magister civium, de bona voluntate uxoris sue d. Katherine ac de consilio et pleno consensu omnium heredum et amicorum suorum nomine desuper habito, super domo sua et area domus eiusdem et ad domum pertinentibus, que sita est inter domum d. Johancze, relicte Hanconis Elye, pie mem. olim concivis nostri, et domum Troyani ex opposito eccl. s. Nicolai penes viam publicam in nostra civitate, alteram dimidiam sex. censualem, sexa- ginta grossos den. Prag. pro sexagena computando, coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro quindecim sex. dictorum den. Prag. rite ac racionabiliter vendidit et venditam resignavit religg. vv. et fratribus, videlicet fr. Johanni de Swereticz, commendatori, totique conventui domus s. Marie ad pedem pontis prefate nostre civitatis Prag., ord. sacre domus hospitalis s. Johannis Jerosolimitani pro- ipsorum fratrum pietancia ad celebranda tali condicione, quod ipsi fratres inter omnes alios, qui censum supra dictam domum habere dinoscuntur, excepta una sex. censuali pro remedio animarum ad s. Nicolaum, semper primi et principales esse debent ad habendam, tenendam, utifruendam et iure hereditario perpetuo possidendam, a collectis, contribucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet iuribus et angariis nostre civitatis liberam et exemptam, pro quibus quidem iuribus ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores nostre civitati respon- dere et satisfacere tenebuntur et debebunt. Quam quidem alteram dimidiam sex. censua- lem ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli proxime affuturo quadraginta quinque gr. et in festo s. Georii tottidem gr. den. Prag. de ipsis domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura destrueretur, nichilominus de ipsa area annis singulis nomine census ipsis fratribus perpetue dare et solvere tenebuntur et debebunt. Si vero monetam deperire contigerit, tunc ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores alteram dimidiam sex. puri argenti in eisdem terminis ipsis fratribus dare et solvere tenebuntur et debebunt. Expressum est itaque, quod in quocumque
Strana 463
Annus 1361 ian. 21. — 23. 463 lermino dictorum ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores quadraginta quinque gr. vel moneta destructa tantum de puro argento ipsis fratribus non solverent seu solvere negligerent, extunc in octava eiusdem termini, videlicet s. Galli vel s. Georii, ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores in octo gr. ipsis fratribus nomine pene obligantur: et simili modo fieri debet per secundam, terciam, quartam et quintam octa- vam. Finitis autem quinque octavis ipsi fratres vel qui has super eo habuerit litteras, in dictis domo et area et ad domum pertinentibus pro censu non soluto et penis inde debitis habent recipere pignora auctoritate propria, que ipsis sufficiant secundum ius et consue- tudinem civitatis nostre in hac parte antiquitus approbatam. Si autem huiusmodi pignora per revolucionem unius anni in dictis domo et area et ad domum pertinentibus non pos- sent recipere vel habere, extunc statim postea ipsa domus et area et ad domum pertinenti- bus (!) ad ipsos fratres vel ad eum, cui dictus census et pene debuerint, devolventur contra- diccione aliqua non obstante iure hereditario perpetue possidendis. In quorum testimonium sigillum maius nostre civitatis presentibus est appensum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in die b. Agnetis virg. glor. Orig. perg. cum maiore sig. Minoris civitatis Pragensis (conf. Vojtíšek, O pečetěch a erbech měst Pražských a jiných českých p. 152 sq.) olim Pragae in archivo Melitensium, nunc in Orlík IVl. depositum: urelini Velilenses Rep. 33. sign. F NI.VIn. II servatur. — ILJ. — HIU 769) 1361 ian. 21. Bohuslaus abbas el conventus monasterii Siloensis, ord. Praemonstratensis, Holczoni famulo iudicium in villa Komorovice cum duobus laneis et taberna certis condicionibus vendunt. N. f. u. —, quod nos Bohuslaus, div. miseracione abbas, Welisslaus prior, Hermannus supprior et conventus mon. Syloensis, ord. Prem., Prag. dyoc., propter multiplices raciona- biles causas tunc nos contacti discr. famulo Holczoni et suis heredibus in villa nostra Com- rouicz vendidimus iudicium liberum cum duobus laneis et taberna, quantum de eadem iurisdicio nos contingit, quia non possumus eam ratifice vendere propter inconsuetudinem, quod civitati sive opido Gumpoldensi de vicino adiacet, sed si ipsi potuerint habere de favore tutorum bonorum nostrorum, nos eciam nullo modo inpedire debebimus ipsam tabernam cum tercio denario emendarum ab eo iudicio proveniencium pro quindecim sex. gr. Prag. den, puri argenti sub condicionibus huiusmodi: quandocumque ipsum Holczonem ex quacumque causa sive suos heredes ipsum iudicium cum suis iuribus vendere continget, extunc de consensu nostro seu successorum nostrorum homini monasterio valenti simplici vendent sine impedimento quovismodo non attemptantes. Preterea de speciali gracia predictis llolczoni el suis heredibus presentibus concedimus ob respectu serviciorum fide- lium nobis exhibitorum, quod de vectura vini Moraviam pergendo, prout alii solent iudices facere, penitus sinl exempti, sed in aliis serviciis consuetis aliis iudicibus se conformare non obmittant. Promittimus nichilominus pro nobis et successores nostros (!) omnia premissa rata grata habere el non contrafacere verbo seu facto. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillorum nostrorum munimine duximus roborandas. Dat. a. d. millesimo trecen- tesimo sexagesimo primo 21 die m. ian. coram d. Dyepoldo et Englussio iudicio (!) de Enzate(?), Jacobo] capellano, Henrico camerario. Orig. perg. cum 2 sigg. avulsis olim in archivo mon. Siloensis sign. n. 17, nunc in archivo publico in Telč (lacsum). HUILJ. 770) 1361 ian. 23. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem hortatur, ut contra pravas confoede- rationes, quae post pacem inter Franciae et Angliae reges factam surrexerunt et versus civitatem
Annus 1361 ian. 21. — 23. 463 lermino dictorum ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores quadraginta quinque gr. vel moneta destructa tantum de puro argento ipsis fratribus non solverent seu solvere negligerent, extunc in octava eiusdem termini, videlicet s. Galli vel s. Georii, ipsi Heinricus, heredes sui et succedentes possessores in octo gr. ipsis fratribus nomine pene obligantur: et simili modo fieri debet per secundam, terciam, quartam et quintam octa- vam. Finitis autem quinque octavis ipsi fratres vel qui has super eo habuerit litteras, in dictis domo et area et ad domum pertinentibus pro censu non soluto et penis inde debitis habent recipere pignora auctoritate propria, que ipsis sufficiant secundum ius et consue- tudinem civitatis nostre in hac parte antiquitus approbatam. Si autem huiusmodi pignora per revolucionem unius anni in dictis domo et area et ad domum pertinentibus non pos- sent recipere vel habere, extunc statim postea ipsa domus et area et ad domum pertinenti- bus (!) ad ipsos fratres vel ad eum, cui dictus census et pene debuerint, devolventur contra- diccione aliqua non obstante iure hereditario perpetue possidendis. In quorum testimonium sigillum maius nostre civitatis presentibus est appensum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in die b. Agnetis virg. glor. Orig. perg. cum maiore sig. Minoris civitatis Pragensis (conf. Vojtíšek, O pečetěch a erbech měst Pražských a jiných českých p. 152 sq.) olim Pragae in archivo Melitensium, nunc in Orlík IVl. depositum: urelini Velilenses Rep. 33. sign. F NI.VIn. II servatur. — ILJ. — HIU 769) 1361 ian. 21. Bohuslaus abbas el conventus monasterii Siloensis, ord. Praemonstratensis, Holczoni famulo iudicium in villa Komorovice cum duobus laneis et taberna certis condicionibus vendunt. N. f. u. —, quod nos Bohuslaus, div. miseracione abbas, Welisslaus prior, Hermannus supprior et conventus mon. Syloensis, ord. Prem., Prag. dyoc., propter multiplices raciona- biles causas tunc nos contacti discr. famulo Holczoni et suis heredibus in villa nostra Com- rouicz vendidimus iudicium liberum cum duobus laneis et taberna, quantum de eadem iurisdicio nos contingit, quia non possumus eam ratifice vendere propter inconsuetudinem, quod civitati sive opido Gumpoldensi de vicino adiacet, sed si ipsi potuerint habere de favore tutorum bonorum nostrorum, nos eciam nullo modo inpedire debebimus ipsam tabernam cum tercio denario emendarum ab eo iudicio proveniencium pro quindecim sex. gr. Prag. den, puri argenti sub condicionibus huiusmodi: quandocumque ipsum Holczonem ex quacumque causa sive suos heredes ipsum iudicium cum suis iuribus vendere continget, extunc de consensu nostro seu successorum nostrorum homini monasterio valenti simplici vendent sine impedimento quovismodo non attemptantes. Preterea de speciali gracia predictis llolczoni el suis heredibus presentibus concedimus ob respectu serviciorum fide- lium nobis exhibitorum, quod de vectura vini Moraviam pergendo, prout alii solent iudices facere, penitus sinl exempti, sed in aliis serviciis consuetis aliis iudicibus se conformare non obmittant. Promittimus nichilominus pro nobis et successores nostros (!) omnia premissa rata grata habere el non contrafacere verbo seu facto. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillorum nostrorum munimine duximus roborandas. Dat. a. d. millesimo trecen- tesimo sexagesimo primo 21 die m. ian. coram d. Dyepoldo et Englussio iudicio (!) de Enzate(?), Jacobo] capellano, Henrico camerario. Orig. perg. cum 2 sigg. avulsis olim in archivo mon. Siloensis sign. n. 17, nunc in archivo publico in Telč (lacsum). HUILJ. 770) 1361 ian. 23. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem hortatur, ut contra pravas confoede- rationes, quae post pacem inter Franciae et Angliae reges factam surrexerunt et versus civitatem
Strana 464
464 Regesta Bohemiae et Moraviae. Avinionensem accesserunt, auxilium sibi praestet eumque certiorem facit se Johanni, episcopo Argentinensi, et Guillelmo [de Lestkov], decano ecclesiae Wissegradensis, apostolicae sedis nuntio, de eisdem rebus speciales litteras destinasse. Sicut leta. Ex Martène—Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 859 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II — Reg. imp. VIII Päbste 68. — ſL]. p. 473 n. 1179. Avenione X cal. febr. a. nono. 771) 1361 ian. 23. Avinione. Innocentius papa VI Johannem, episcopum Argentinensem, et Guillelmum [de Lestkov ], decanum ecclesiae Wissegradensis, requirit, ut Karolum imperatorem et regem inducant ad obviandum malignis societatibus, quae post pacem inter Franciae et Angliae reges factam ver- sus civitatem Avinionensem accesserunt; eisdem praelatis ad pleniorem informationem impe- ratoris mittitur forma praedicationis crucis et concessionis indulgentiarum, quibus Cristi fideles ad insurgendum contra praedictas societates invitandi sunt. Scire vos volumus. Avenione X cal. febr. a. nono. Ex Martène — Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 861 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 473 n. 1180. — IL]. 772) 1361 ian. 24. De decimis de curia in Tuchoměřice solvendis. ——, quod ego Mathias, plebanus eccl. in villa Tuchomerzicz, ét Noverint universi Jaxo Bawari, civis Pragensis, patronus eiusdem ecclesie, cupientes compescere lites et periculosa certamina, que ibidem inter procuratores in curia parte ex una et vicarium dicte ecclesie parte ex altera pro decimis continue vertebantur, et ut dicta ecclesia commodo maiori gaudeat, nullum tamen ex hoc detrimentum paciendo, omnes decimas dicte curie, que de siligine, tritico, ordeo, avena et pisis post semina, exceptaa) eciam parte coloni, per strichones de horreo dicte ecclesie ac vitulis, agnellis, porcellis et caseis solvebantur, de consilio iuvamineque discrr. vv., videlicet d. Martini, plebani de Copanyn°), d. Johannis, ple- bani in Strziedocluk, et Hoyne Fridlini Cleychc) et Fridlini Cznomeri, civium Pragensium, iuxta puritatem nostrarum conscienciarum pro quatuor sex. cum dimidia gr. den. Prag. census annui taxavimus dicte ecclesie annis singulis persolvendum, quem quidem censum Jaxo in sua parte ville dicte Prselucz proscripsit benivole et assignavit suo ac heredum seu successorum suorum nomine Mathie antedicto plebano et omnibus suis successoribus ecclesia in eadem racione supradictarum decimarum ad habendum, percipiendum et possi- dendum, scilicet duas sex. cum quindecim gr. in festo s. Georii venturo nunc proxime et totidem in festo s. Galli inmediate secuturo, et sic annis perpetuis pacifice et quiete, homines quoque ac possessores eiusdem ville per iudices seculares et spirituales, quocienscunque pro dicto censu necesse fuerit, de cuiuslibet auxilio dictus plebanus et sui successores per se vel per alios poterint velud in propriis ac veris bonis ecclesie licite inpignorare, contra- diccione qualibet non obstante, ipsosque, si necesse fuerit, per censuram ecclesiasticam firmiter cohortando. Insuper ego Jaxo predictos homines promitto bona fide protegere, defendere et gubernare in omnibus iuxta posse meum, suplicans humiliter et devote una cum dicto plebano d. Mathia — — — d. Arnesto, sacrosancte Pragensis eccl. archiepiscopo, ac suis vicegerentibus in spiritualibus, ut hanc ordinacionem de sua benigna gracia et solita dignetur misericorditer approbare, confirmantes. In cuius rei testimonium — — sigilla nostra et sigilla supradictorum virorum, qui huic ordinacioni affuerunt, presentibus sunt appensa. Dat. et act. sub a. d. 1361 in dominica Circumdederunt.
464 Regesta Bohemiae et Moraviae. Avinionensem accesserunt, auxilium sibi praestet eumque certiorem facit se Johanni, episcopo Argentinensi, et Guillelmo [de Lestkov], decano ecclesiae Wissegradensis, apostolicae sedis nuntio, de eisdem rebus speciales litteras destinasse. Sicut leta. Ex Martène—Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 859 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II — Reg. imp. VIII Päbste 68. — ſL]. p. 473 n. 1179. Avenione X cal. febr. a. nono. 771) 1361 ian. 23. Avinione. Innocentius papa VI Johannem, episcopum Argentinensem, et Guillelmum [de Lestkov ], decanum ecclesiae Wissegradensis, requirit, ut Karolum imperatorem et regem inducant ad obviandum malignis societatibus, quae post pacem inter Franciae et Angliae reges factam ver- sus civitatem Avinionensem accesserunt; eisdem praelatis ad pleniorem informationem impe- ratoris mittitur forma praedicationis crucis et concessionis indulgentiarum, quibus Cristi fideles ad insurgendum contra praedictas societates invitandi sunt. Scire vos volumus. Avenione X cal. febr. a. nono. Ex Martène — Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 861 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 473 n. 1180. — IL]. 772) 1361 ian. 24. De decimis de curia in Tuchoměřice solvendis. ——, quod ego Mathias, plebanus eccl. in villa Tuchomerzicz, ét Noverint universi Jaxo Bawari, civis Pragensis, patronus eiusdem ecclesie, cupientes compescere lites et periculosa certamina, que ibidem inter procuratores in curia parte ex una et vicarium dicte ecclesie parte ex altera pro decimis continue vertebantur, et ut dicta ecclesia commodo maiori gaudeat, nullum tamen ex hoc detrimentum paciendo, omnes decimas dicte curie, que de siligine, tritico, ordeo, avena et pisis post semina, exceptaa) eciam parte coloni, per strichones de horreo dicte ecclesie ac vitulis, agnellis, porcellis et caseis solvebantur, de consilio iuvamineque discrr. vv., videlicet d. Martini, plebani de Copanyn°), d. Johannis, ple- bani in Strziedocluk, et Hoyne Fridlini Cleychc) et Fridlini Cznomeri, civium Pragensium, iuxta puritatem nostrarum conscienciarum pro quatuor sex. cum dimidia gr. den. Prag. census annui taxavimus dicte ecclesie annis singulis persolvendum, quem quidem censum Jaxo in sua parte ville dicte Prselucz proscripsit benivole et assignavit suo ac heredum seu successorum suorum nomine Mathie antedicto plebano et omnibus suis successoribus ecclesia in eadem racione supradictarum decimarum ad habendum, percipiendum et possi- dendum, scilicet duas sex. cum quindecim gr. in festo s. Georii venturo nunc proxime et totidem in festo s. Galli inmediate secuturo, et sic annis perpetuis pacifice et quiete, homines quoque ac possessores eiusdem ville per iudices seculares et spirituales, quocienscunque pro dicto censu necesse fuerit, de cuiuslibet auxilio dictus plebanus et sui successores per se vel per alios poterint velud in propriis ac veris bonis ecclesie licite inpignorare, contra- diccione qualibet non obstante, ipsosque, si necesse fuerit, per censuram ecclesiasticam firmiter cohortando. Insuper ego Jaxo predictos homines promitto bona fide protegere, defendere et gubernare in omnibus iuxta posse meum, suplicans humiliter et devote una cum dicto plebano d. Mathia — — — d. Arnesto, sacrosancte Pragensis eccl. archiepiscopo, ac suis vicegerentibus in spiritualibus, ut hanc ordinacionem de sua benigna gracia et solita dignetur misericorditer approbare, confirmantes. In cuius rei testimonium — — sigilla nostra et sigilla supradictorum virorum, qui huic ordinacioni affuerunt, presentibus sunt appensa. Dat. et act. sub a. d. 1361 in dominica Circumdederunt.
Strana 465
Annus 1361 ian. 23.—25. 465 Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 23. die m. febr. a. 1361 datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioccesis Prag. I p. 26 n. 44. — [M]. a) cop: exepta. — b) cop.: Coponyn. — c) cop.: Hoyne dicti de Cleych; in confirmatione legitur: Haine Fridlini dicti Cleych. 773) 1361 ian. 25. Norimbergae. Karolus imperator et rex concessionem civibus Francofurtensibus pridem factam revocat. — bekennen etc. Allein wir vormals unsern und des Reichs lieben getrewen, den burgern gemeinlichen der stat zu Frankenfurt von besundern gnaden erlaubet hetten, daz sie solten von einer ieglichen kaufmanschaft hausgelt nemen nach laute der briefe, die wir in bis an unser keyserlichs widerrufen haben gegeben, doch sei wir seitdemal von unsern und des Reichs lieben getrewen und auch von andern unsern landen burgern und kaufleuten redlichen underweiset, daz sie von solichem hausgelt, daz sie dar zu Frankenfurt von irer koufmanschaft musten geben, mercklichen sein beswert, darumbe widerruffen wir mit unserm keyserlichem gewalte solich briefe, die wir den egen. unsern burgern von Franken- furt umb solich hausgelt haben geben, meinen und wellen wir auch ernstlichen, daz sie dieselben briefe furbaz mere nach datum dicz briefes kein craft noch macht sullen haben noch gewinnen. Wir gebieten auch den egen. unsern burgern zu Frankenfurt ernstlichen und vesticlich bei unsern und des Reichs hulden, daz sie von allen unsern und des Reichs und auch andern unsern lande burgern und kaufleuten von aller irer kaufmanschaft, die sie daselbest zu Frankenfurt kauffen oder verkauffen furbas mere solich hausgelt nicht sullen fordern noch nemen in dheine weise, als lieb in unser und des Reichs hulde sei zu behalten. Per d. magistrum curie Heinricus Australis. Dat. per omnia ut supra.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 66. — Ed. Glafey, Anccdotorum [MJ. collectio p. 536 n. 123. Reg. imp. VIII 3532. — HU— 1) In registris praecedunt litterae Marquardo episcopo Augustensi Nuremberg anno LXI, in Con- versione s. Pauli datae, Reg. imp. VIII 3535. 774) 1361 ian. 25. Fridericus Ludem de Palič apiarium prope Albenreut a monasterio Waldsassensi tempore vitae suae conducil condicionesque conductionis statuit. , daz mir di erbern geistlichen Ich Fridreich Ludem von Peilitz bechenn offenbar herren .. der abt und ... der convent dez closters zu Waltsachsen zu mein ains leibe di weil ich lebe ir zeydelweide pey Albernreut im purckholtz, im gehay und im werde, di ich pey h. Nyclasen dez Ainsidlers zeiten, purger zu Eger, gehabt und gearbeit han, gelazzen haben umb halben nûtz dez honigs in di selben zeydelweide, trewlichen und nützlichen zu arbeiten, di weil ich lebe, daz gelob ich in zu halden gantz und stet on all arglist also, daz ich di selben zeidelweide mit aller arbeit verlegen und verwesen sol leuterlich on ir stewer und on ir hilf; dorumb mir daz fürb wachs zu Ostern dovon pleiben sol, di weil ich lebe. Wer auch, daz nu im ersten iar, alz diser brif geben ist, iht swerm gevil, dovon sol mir, daz selb iar allein, der nutz derselben swerm beleiben und an dem nehsten iar dornach sol ich si in umb halp arbeiten, alz ander ympen, di in den obgenanten hôltzern sind; und allerier- lich, die weil ich lebe, sol ich niht an irn zeydelmeister in den obgenanten höltzern zeideln, sunder ich sol ims zu wizzen tün und süllen mit einander zeydeln und was do nüttz gevallen von honig oder wachs, daz sol ietlicher gleich halbs nemen on all widerred. Und wenn ich obgenanter Ludem ab tot pin, so ist die egenant zeidelweide mit allem nutz und rehten
Annus 1361 ian. 23.—25. 465 Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 23. die m. febr. a. 1361 datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioccesis Prag. I p. 26 n. 44. — [M]. a) cop: exepta. — b) cop.: Coponyn. — c) cop.: Hoyne dicti de Cleych; in confirmatione legitur: Haine Fridlini dicti Cleych. 773) 1361 ian. 25. Norimbergae. Karolus imperator et rex concessionem civibus Francofurtensibus pridem factam revocat. — bekennen etc. Allein wir vormals unsern und des Reichs lieben getrewen, den burgern gemeinlichen der stat zu Frankenfurt von besundern gnaden erlaubet hetten, daz sie solten von einer ieglichen kaufmanschaft hausgelt nemen nach laute der briefe, die wir in bis an unser keyserlichs widerrufen haben gegeben, doch sei wir seitdemal von unsern und des Reichs lieben getrewen und auch von andern unsern landen burgern und kaufleuten redlichen underweiset, daz sie von solichem hausgelt, daz sie dar zu Frankenfurt von irer koufmanschaft musten geben, mercklichen sein beswert, darumbe widerruffen wir mit unserm keyserlichem gewalte solich briefe, die wir den egen. unsern burgern von Franken- furt umb solich hausgelt haben geben, meinen und wellen wir auch ernstlichen, daz sie dieselben briefe furbaz mere nach datum dicz briefes kein craft noch macht sullen haben noch gewinnen. Wir gebieten auch den egen. unsern burgern zu Frankenfurt ernstlichen und vesticlich bei unsern und des Reichs hulden, daz sie von allen unsern und des Reichs und auch andern unsern lande burgern und kaufleuten von aller irer kaufmanschaft, die sie daselbest zu Frankenfurt kauffen oder verkauffen furbas mere solich hausgelt nicht sullen fordern noch nemen in dheine weise, als lieb in unser und des Reichs hulde sei zu behalten. Per d. magistrum curie Heinricus Australis. Dat. per omnia ut supra.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 66. — Ed. Glafey, Anccdotorum [MJ. collectio p. 536 n. 123. Reg. imp. VIII 3532. — HU— 1) In registris praecedunt litterae Marquardo episcopo Augustensi Nuremberg anno LXI, in Con- versione s. Pauli datae, Reg. imp. VIII 3535. 774) 1361 ian. 25. Fridericus Ludem de Palič apiarium prope Albenreut a monasterio Waldsassensi tempore vitae suae conducil condicionesque conductionis statuit. , daz mir di erbern geistlichen Ich Fridreich Ludem von Peilitz bechenn offenbar herren .. der abt und ... der convent dez closters zu Waltsachsen zu mein ains leibe di weil ich lebe ir zeydelweide pey Albernreut im purckholtz, im gehay und im werde, di ich pey h. Nyclasen dez Ainsidlers zeiten, purger zu Eger, gehabt und gearbeit han, gelazzen haben umb halben nûtz dez honigs in di selben zeydelweide, trewlichen und nützlichen zu arbeiten, di weil ich lebe, daz gelob ich in zu halden gantz und stet on all arglist also, daz ich di selben zeidelweide mit aller arbeit verlegen und verwesen sol leuterlich on ir stewer und on ir hilf; dorumb mir daz fürb wachs zu Ostern dovon pleiben sol, di weil ich lebe. Wer auch, daz nu im ersten iar, alz diser brif geben ist, iht swerm gevil, dovon sol mir, daz selb iar allein, der nutz derselben swerm beleiben und an dem nehsten iar dornach sol ich si in umb halp arbeiten, alz ander ympen, di in den obgenanten hôltzern sind; und allerier- lich, die weil ich lebe, sol ich niht an irn zeydelmeister in den obgenanten höltzern zeideln, sunder ich sol ims zu wizzen tün und süllen mit einander zeydeln und was do nüttz gevallen von honig oder wachs, daz sol ietlicher gleich halbs nemen on all widerred. Und wenn ich obgenanter Ludem ab tot pin, so ist die egenant zeidelweide mit allem nutz und rehten
Strana 466
466 Regesta Bohemiae et Moraviae. an daz ebenant closter zu Waltsachsen gar und gentzlich gevallen also, daz weder mein ewirtinn noch dhein mein erben, frunt oder nachkomen dhein reht, vordrung noch ansproch doran sûllen noch enmugen nimermer gehaben in dheinerley weise. Und daz daz also stet und gantz beleibe, dez zu urkünd gib ich in diesen offenn brif gevestent mit h. Trostz von Kinsperch und h. Tauten von Pernstein insigeln, di si durch meiner vleizziger pet willen haben an disen brif gehangen dorunter ich mich verpint stet zu halden allez, daz oben an disem brif stet geschriben. Der brif geben ist do man zalt von Cristes gebürt drewzehen— hundert iar dornach in dem ayn und sechezigsten iar an dez heil. herrn s. Pauls tag, alz er bechart warde. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. in archivo generali Bavariae sign. Waldsassen Klosterurk. Fasc. 49 N. 210. Sigilla: I) in clipeo piscis, in galea piscis S TROST -WIRCLER; 2) in clipeo bi- partito media trabs S.THIJNI-PERNSTAIJ E.— Ed. Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 230. — Das Zeidlerwesen i. Egerlande um die Mitte d. 14. Jh., Bienenvater aus Böhmen 1882 p. 115. Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 32. — HU — [L]. 775) 1361 ian. 25. Henricus, Hynek, Johannes et Georgius, fratres de Lichtemburk et domini in Bílov, mo- nasterio Saarensi, ord. Cisterciensis, villam Boňov pro 50 sexagenis gr. den. Prag. vendunt. In nom. dom. am. Nos Henricus et Hynco, archydiaconus Olomucensis, Pragensis et Vyschegradensis eccl. can., necnon Johannes et Georgius fratres uterini de Leuchtenburch, domini in Vetovia, recognoscimus — —, quod de maturo consilio et unanimi consensu omnium nostrum ac consiliariorum nostrorum vendidimus rite et racionabiliter pro quin- quaginta mar. gr. Prag. moravici pagamenti, sexaginta quatuor grossos pro marca qualibet conputando, vv. religg. et honestis Johanni abbati et conventui monasterii Fontis s. Marie in Saarz, ord. Cist., Prag. dyoc., villam nostram Bunaw ad castrum nostrum Veloviensem pertinentem cum pleno iure et dominio, prout ipsam possedimus et habuimus, ac omnibus proventibus et utilitatibus intra villam et extra, super terram et infra necnon aliis fructibus et suis pertinenciis quibuscumque nobis censeantur libere possidendam excepta steura regali, quam nos et heredes nostri et successores in predicta villa percipient et expedient, sicut de ceteris nostris bonis pertinentibus ad castrum; adicimus eciam in casum, si et cum nos, heredes aut successores nostri dictas peccunias quinquaginta mar. in terminis census annui expedire ante festum s. Georgii vel Michaelis sex septimanis assignabimus et donabimus abbati et conventui predictis, extunc census eiusdem termini currentis nobis et non ipsis debebitur et ipsa villaque ad nos libere revertatur. Promittimus itaque, quod quidquid prescribte ville inpungnacionis aut inpeticionis per quoscunque acciderit seu contigeril contra eosdem, id volumus efficaciter et fideliter exbrigare. Preterea adicimus, quod pre- notata villa per abbatem et conventum memoratos non debet ab ipsorum monasterio in toto seu in parte alienari hereditarie seu vendi, nisi de nostra beneplacita et spontanea voluntate. Item tuicionem prelibate ville nobis et heredibus seu successoribus nostris suprascriptis in perpetuum totaliter reservamus. In cuius rei testimonium presentes de- dimus sigillis nostris et testium subscriptorum, videlicet d. Mikschonis de Privolicz et d. Phi- lippi de Chesnik munimine roboratas. A. d. millesimo CCC sexagesimo I° in die conversionis s. Pauli apost. Orig. perg. cum 6 sigg. rott. in press. perg. Brunae in archivo publico sign. Ždár cist. 1 82. Sigilla: I) ostrvy, in galea carpio, litterae circumferentiales parum clarae. 2) oblongum, mucronatum; figura s. Wenceslai, manu dextra vexillum, sinistra vero scutum cum figura aquilae tenentis; in parte inferiore scutum cum ostrvy: litterae circumferentiales parum clarae. 3) idem ac 1). 4) idem ac 1); † S. — 5) galea, in clenodio leo coronatus saliens; IVRGLNI.D. FETAV. †SMINIJONIS DJEYWICI. 6) caput capreae cum collo, litterae circumferentiales parum clarae. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IN p. 163 n. 227. — Extr. Šebánek, Archivy zrušených klášterů p. 158 n. 792. Sigilla descripsit Sebánek. HU— ſLJ.
466 Regesta Bohemiae et Moraviae. an daz ebenant closter zu Waltsachsen gar und gentzlich gevallen also, daz weder mein ewirtinn noch dhein mein erben, frunt oder nachkomen dhein reht, vordrung noch ansproch doran sûllen noch enmugen nimermer gehaben in dheinerley weise. Und daz daz also stet und gantz beleibe, dez zu urkünd gib ich in diesen offenn brif gevestent mit h. Trostz von Kinsperch und h. Tauten von Pernstein insigeln, di si durch meiner vleizziger pet willen haben an disen brif gehangen dorunter ich mich verpint stet zu halden allez, daz oben an disem brif stet geschriben. Der brif geben ist do man zalt von Cristes gebürt drewzehen— hundert iar dornach in dem ayn und sechezigsten iar an dez heil. herrn s. Pauls tag, alz er bechart warde. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. in archivo generali Bavariae sign. Waldsassen Klosterurk. Fasc. 49 N. 210. Sigilla: I) in clipeo piscis, in galea piscis S TROST -WIRCLER; 2) in clipeo bi- partito media trabs S.THIJNI-PERNSTAIJ E.— Ed. Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 230. — Das Zeidlerwesen i. Egerlande um die Mitte d. 14. Jh., Bienenvater aus Böhmen 1882 p. 115. Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 32. — HU — [L]. 775) 1361 ian. 25. Henricus, Hynek, Johannes et Georgius, fratres de Lichtemburk et domini in Bílov, mo- nasterio Saarensi, ord. Cisterciensis, villam Boňov pro 50 sexagenis gr. den. Prag. vendunt. In nom. dom. am. Nos Henricus et Hynco, archydiaconus Olomucensis, Pragensis et Vyschegradensis eccl. can., necnon Johannes et Georgius fratres uterini de Leuchtenburch, domini in Vetovia, recognoscimus — —, quod de maturo consilio et unanimi consensu omnium nostrum ac consiliariorum nostrorum vendidimus rite et racionabiliter pro quin- quaginta mar. gr. Prag. moravici pagamenti, sexaginta quatuor grossos pro marca qualibet conputando, vv. religg. et honestis Johanni abbati et conventui monasterii Fontis s. Marie in Saarz, ord. Cist., Prag. dyoc., villam nostram Bunaw ad castrum nostrum Veloviensem pertinentem cum pleno iure et dominio, prout ipsam possedimus et habuimus, ac omnibus proventibus et utilitatibus intra villam et extra, super terram et infra necnon aliis fructibus et suis pertinenciis quibuscumque nobis censeantur libere possidendam excepta steura regali, quam nos et heredes nostri et successores in predicta villa percipient et expedient, sicut de ceteris nostris bonis pertinentibus ad castrum; adicimus eciam in casum, si et cum nos, heredes aut successores nostri dictas peccunias quinquaginta mar. in terminis census annui expedire ante festum s. Georgii vel Michaelis sex septimanis assignabimus et donabimus abbati et conventui predictis, extunc census eiusdem termini currentis nobis et non ipsis debebitur et ipsa villaque ad nos libere revertatur. Promittimus itaque, quod quidquid prescribte ville inpungnacionis aut inpeticionis per quoscunque acciderit seu contigeril contra eosdem, id volumus efficaciter et fideliter exbrigare. Preterea adicimus, quod pre- notata villa per abbatem et conventum memoratos non debet ab ipsorum monasterio in toto seu in parte alienari hereditarie seu vendi, nisi de nostra beneplacita et spontanea voluntate. Item tuicionem prelibate ville nobis et heredibus seu successoribus nostris suprascriptis in perpetuum totaliter reservamus. In cuius rei testimonium presentes de- dimus sigillis nostris et testium subscriptorum, videlicet d. Mikschonis de Privolicz et d. Phi- lippi de Chesnik munimine roboratas. A. d. millesimo CCC sexagesimo I° in die conversionis s. Pauli apost. Orig. perg. cum 6 sigg. rott. in press. perg. Brunae in archivo publico sign. Ždár cist. 1 82. Sigilla: I) ostrvy, in galea carpio, litterae circumferentiales parum clarae. 2) oblongum, mucronatum; figura s. Wenceslai, manu dextra vexillum, sinistra vero scutum cum figura aquilae tenentis; in parte inferiore scutum cum ostrvy: litterae circumferentiales parum clarae. 3) idem ac 1). 4) idem ac 1); † S. — 5) galea, in clenodio leo coronatus saliens; IVRGLNI.D. FETAV. †SMINIJONIS DJEYWICI. 6) caput capreae cum collo, litterae circumferentiales parum clarae. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IN p. 163 n. 227. — Extr. Šebánek, Archivy zrušených klášterů p. 158 n. 792. Sigilla descripsit Sebánek. HU— ſLJ.
Strana 467
Annus 1361 ian. 25.—28. 467 776) 1361 ian. 26. Avinione. Stephanus, [archiepiscopus Tholosanus, camerarius papae Innocentii VI], profitetur Martinum, abbatem monasterii Montis Sion alias Strahoviensis prope Pragam, ord. Prae- monstratensis, quinquaginta florenos auri pro totali servitio et pro quatuor servitiis octo florenos auri, sex solidos el octo den. clericis camerae solvisse. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 32 fol. 93 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 474 n. 1182. — [L]. 777) 1361 ian. 28. Norimbergae. Karolus imperator et rex Bolconi, duci Svidnicensi, medietatem civitatis Glogoviensis, ad vitae tempora possidendam, donat. — n. f. etc., quod ob illius singularis amoris affectum, quo ill. Bolkonem, ducem Slezie et in Swidnicz, sororium nostrum dil., celsitudo nostra prosequitur, eidem duci medietatem civitatis Glogouiensis ad [nos] et ad regnum nostrum Boemie eiusdem regni coronam spectantem, cum villis, curiis, censibus, utilitatibus, honoribus, civibus, vasallis, incolis et rusticis ac universis pertinenciis predicte civitatis medie ac districtus eiusdem dedimus, donavimus, damus presentibus et donamus per ipsum tenendam, habendam, utifruendam et ad vite sue tempora pacifice possidendam, ita tamen, quod quandocunque ipse ab hac luce migraverit, eadem medietas civitatis Glogouie cum omnibus pertinenciis — Presencium etc. Dat. etc. ad nos seu ad heredes nostros omnimode revertatur. — Nuremberg anno LXI, ind. XIV, quinto kal. febr., regnorum etc. Per d. Nicolaum de Chremsir Hinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 68v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 556 n. 415. Extr. Grünhagen— Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens I p. 179 n. 49. HIU [MI. Reg. imp. VIII 3537. 778) 1361 ian. 28. Heidelberg. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri imperii Romani archidapifer, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni, Sacri imperii archidapifer et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod cum seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex illustris, dominus noster graciosus, zelo amorosi affectus, quem ad sacrum Romanum imperium et ad regnum et coronam Boemie animo gerit sollicito, pro utrorumque incrementis felicibus infrascriptam permu- tacionem inierit et eandem imperialibus literis suis firmaverit, quarum tenor sequitur in hec verba: In nom. s. et indiv. trin. feliciter am. Karolus quartus ——. (Sequitur tenor litterarum, Norimbergae 4. die m. dec. a. 1360 datarum, vide superius n. 704.) Nos igitur qui supra Rupertus senior, comes palatinus Reni, Sacri imperii archidapifer et dux Bavarie, attendentes suprascriptam permutacionem ad imperii Sacri honorem et felix augmentum necnon pro comodo et salute regni et coronae Boemie tam sollicite quam eciam sagaciter emanasse, sicuti de hoc per fide dignos et ydoneos inspectores, quos ad hoc providendum nostra et aliorum coelectorum nostrorum, ecclesiasticorum et secularium principum, transmiserat deliberata provisio, clarissimis sumus racionibus informati, eidem permuta- cioni, appropriacioni, annexioni, invisceracioni, decreto, inhibicioni, statuto, derogacioni,
Annus 1361 ian. 25.—28. 467 776) 1361 ian. 26. Avinione. Stephanus, [archiepiscopus Tholosanus, camerarius papae Innocentii VI], profitetur Martinum, abbatem monasterii Montis Sion alias Strahoviensis prope Pragam, ord. Prae- monstratensis, quinquaginta florenos auri pro totali servitio et pro quatuor servitiis octo florenos auri, sex solidos el octo den. clericis camerae solvisse. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 32 fol. 93 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 474 n. 1182. — [L]. 777) 1361 ian. 28. Norimbergae. Karolus imperator et rex Bolconi, duci Svidnicensi, medietatem civitatis Glogoviensis, ad vitae tempora possidendam, donat. — n. f. etc., quod ob illius singularis amoris affectum, quo ill. Bolkonem, ducem Slezie et in Swidnicz, sororium nostrum dil., celsitudo nostra prosequitur, eidem duci medietatem civitatis Glogouiensis ad [nos] et ad regnum nostrum Boemie eiusdem regni coronam spectantem, cum villis, curiis, censibus, utilitatibus, honoribus, civibus, vasallis, incolis et rusticis ac universis pertinenciis predicte civitatis medie ac districtus eiusdem dedimus, donavimus, damus presentibus et donamus per ipsum tenendam, habendam, utifruendam et ad vite sue tempora pacifice possidendam, ita tamen, quod quandocunque ipse ab hac luce migraverit, eadem medietas civitatis Glogouie cum omnibus pertinenciis — Presencium etc. Dat. etc. ad nos seu ad heredes nostros omnimode revertatur. — Nuremberg anno LXI, ind. XIV, quinto kal. febr., regnorum etc. Per d. Nicolaum de Chremsir Hinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 68v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 556 n. 415. Extr. Grünhagen— Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens I p. 179 n. 49. HIU [MI. Reg. imp. VIII 3537. 778) 1361 ian. 28. Heidelberg. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri imperii Romani archidapifer, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni, Sacri imperii archidapifer et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod cum seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex illustris, dominus noster graciosus, zelo amorosi affectus, quem ad sacrum Romanum imperium et ad regnum et coronam Boemie animo gerit sollicito, pro utrorumque incrementis felicibus infrascriptam permu- tacionem inierit et eandem imperialibus literis suis firmaverit, quarum tenor sequitur in hec verba: In nom. s. et indiv. trin. feliciter am. Karolus quartus ——. (Sequitur tenor litterarum, Norimbergae 4. die m. dec. a. 1360 datarum, vide superius n. 704.) Nos igitur qui supra Rupertus senior, comes palatinus Reni, Sacri imperii archidapifer et dux Bavarie, attendentes suprascriptam permutacionem ad imperii Sacri honorem et felix augmentum necnon pro comodo et salute regni et coronae Boemie tam sollicite quam eciam sagaciter emanasse, sicuti de hoc per fide dignos et ydoneos inspectores, quos ad hoc providendum nostra et aliorum coelectorum nostrorum, ecclesiasticorum et secularium principum, transmiserat deliberata provisio, clarissimis sumus racionibus informati, eidem permuta- cioni, appropriacioni, annexioni, invisceracioni, decreto, inhibicioni, statuto, derogacioni,
Strana 468
468 Regesta Bohemiae et Moraviae. penarum adieccioni necnon omnibus et singulis ab hiis et eorum quolibet dependentibus, sicut seriatim superius exprimuntur, velud comes palatinus Reni, Sacri imperii archidapifer —— consensum et assensum nostrum benivolum presentibus adhibe- et princeps elector, mus eademque omnia et eorum quodlibet in omnibus suis punctis, articulis, sentenciis, tenoribus, clausulis de verbo ad verbum, prout sunt expressa superius, ex officii nostri debito approbamus, laudamus et ex certa sciencia confirmamus plenissime perpetuis — —.Dat. in Heydelperga) a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo temporibus valitura. primo feria V proxima ante Purificacionem s. Marie virg. glor. Orig. perg. (A) cum sig. maiore rot. de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. In dorso manu saec. XIV: Dux Rupertus confirmat permutacionem de Parkstein. — Ibidem orig. 1361 teutonicum (B), itidem cum sig. maiore rot. de cera comm. in fil. ser., datum zu Heydelberg iar an dem nehsten donerstag vor unser Frawen tag Liechtmesse. — Ed. (ex A) Balbin, Miscellanea — (Ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1247 n. 229.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1, 8 p. 256 n. 11. — [MJ. 1 p. 491 n. 489. a) Data alia manu adscripta esse videtur. 779) 1361 ian. 30. Aschaffenburg. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri imperii Romani per Germaniam archican- cellarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra vero Parkstein et Karlswald cum oppido Weida coronae Gerlacus, dei gr. s. Maguntine regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. sedis archiepiscopus, Sacri imperii per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod cum —— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem seren. et invict. princeps et dominus, d. Karolus— fere ac in litteris Ruperti senioris, comitis palatini Rheni, Heidelberg 28. die m. ian. 1361 datis. vide n. 778.) Dat. Aschaffenburg sabbato proximo ante festum Purificacionis b. virg. Marie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Archiepiscopus Moguntinus confirmat permutacionem de Parkstein; manu recentiore additum: Gerlacus. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera comm. in — 1361 iar an dem nehesten sunnabend vor unser Frawen tag fil. ser. datum zu Aschaffenburg Liechtmesse. — Ed. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 254 n. 8. — (ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I — [M- p. 1249 n. 230. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 491 n. 489. 780) 1361 febr. 1. Norimbergae. Karolus imperator et rex Saalfeld et Rudolstadt civitates et alia bona, quas et quae Henricus et Guntherus comites de Schwarzburg ab ipso ut a rege Bohemiae in feudum acceperunt, auctori- tate imperiali regno Bohemiae incorporat. bekennen etc. Wan wir in unsern sinnen betrachten soliche sorg und fleizz, die uns von des heiligen Romischen reichs wegen manigfalticlich anligen, so vinden wir warhafticleich uns von schulden pflichtig sein, unsers kungreichs ze Beheim er, frum und nucz zu besorgen, wann es ist eyn hoches und eyn achpers geliet des heiligen Reichs und kumpt sein hohunge sunderlich dem Reich zu wirden und dazselbe Reich wirt mercklich gesterket in des egenanten kungreichs ze Beheim kreften und wolfaren. Es quamen fur unser keiserlichen maiestat die edlen Heinrich und Gunther bruder grafen zu Swarczpurg, genant von Arnsteten, unserr lieben getrewen, und gaben uns als eime kung ze Beheim auf mit wolbedachtem mute und guten iren und ir freund rat irr stat Saluelt, ir veste zu Kuncze und manschafft, lehen und gerichte, die ecczwenne gehorten zu der vesten zu dem Steyn, die, die da gebrochen ist, mit allen iren und ires ycleichen zugehorungen, wie man die mit
468 Regesta Bohemiae et Moraviae. penarum adieccioni necnon omnibus et singulis ab hiis et eorum quolibet dependentibus, sicut seriatim superius exprimuntur, velud comes palatinus Reni, Sacri imperii archidapifer —— consensum et assensum nostrum benivolum presentibus adhibe- et princeps elector, mus eademque omnia et eorum quodlibet in omnibus suis punctis, articulis, sentenciis, tenoribus, clausulis de verbo ad verbum, prout sunt expressa superius, ex officii nostri debito approbamus, laudamus et ex certa sciencia confirmamus plenissime perpetuis — —.Dat. in Heydelperga) a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo temporibus valitura. primo feria V proxima ante Purificacionem s. Marie virg. glor. Orig. perg. (A) cum sig. maiore rot. de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. In dorso manu saec. XIV: Dux Rupertus confirmat permutacionem de Parkstein. — Ibidem orig. 1361 teutonicum (B), itidem cum sig. maiore rot. de cera comm. in fil. ser., datum zu Heydelberg iar an dem nehsten donerstag vor unser Frawen tag Liechtmesse. — Ed. (ex A) Balbin, Miscellanea — (Ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1247 n. 229.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1, 8 p. 256 n. 11. — [MJ. 1 p. 491 n. 489. a) Data alia manu adscripta esse videtur. 779) 1361 ian. 30. Aschaffenburg. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri imperii Romani per Germaniam archican- cellarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra vero Parkstein et Karlswald cum oppido Weida coronae Gerlacus, dei gr. s. Maguntine regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. sedis archiepiscopus, Sacri imperii per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod cum —— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem seren. et invict. princeps et dominus, d. Karolus— fere ac in litteris Ruperti senioris, comitis palatini Rheni, Heidelberg 28. die m. ian. 1361 datis. vide n. 778.) Dat. Aschaffenburg sabbato proximo ante festum Purificacionis b. virg. Marie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Archiepiscopus Moguntinus confirmat permutacionem de Parkstein; manu recentiore additum: Gerlacus. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera comm. in — 1361 iar an dem nehesten sunnabend vor unser Frawen tag fil. ser. datum zu Aschaffenburg Liechtmesse. — Ed. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 254 n. 8. — (ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I — [M- p. 1249 n. 230. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 491 n. 489. 780) 1361 febr. 1. Norimbergae. Karolus imperator et rex Saalfeld et Rudolstadt civitates et alia bona, quas et quae Henricus et Guntherus comites de Schwarzburg ab ipso ut a rege Bohemiae in feudum acceperunt, auctori- tate imperiali regno Bohemiae incorporat. bekennen etc. Wan wir in unsern sinnen betrachten soliche sorg und fleizz, die uns von des heiligen Romischen reichs wegen manigfalticlich anligen, so vinden wir warhafticleich uns von schulden pflichtig sein, unsers kungreichs ze Beheim er, frum und nucz zu besorgen, wann es ist eyn hoches und eyn achpers geliet des heiligen Reichs und kumpt sein hohunge sunderlich dem Reich zu wirden und dazselbe Reich wirt mercklich gesterket in des egenanten kungreichs ze Beheim kreften und wolfaren. Es quamen fur unser keiserlichen maiestat die edlen Heinrich und Gunther bruder grafen zu Swarczpurg, genant von Arnsteten, unserr lieben getrewen, und gaben uns als eime kung ze Beheim auf mit wolbedachtem mute und guten iren und ir freund rat irr stat Saluelt, ir veste zu Kuncze und manschafft, lehen und gerichte, die ecczwenne gehorten zu der vesten zu dem Steyn, die, die da gebrochen ist, mit allen iren und ires ycleichen zugehorungen, wie man die mit
Strana 469
Annus 1361 ian. 28. - febr. 1. 469 besundern worten benennen mag, die sie alle vormals von dem Reich zu lehen besezzen und gehalden haben, also, daz unser erben und nachkomen, kung ze Beheim, die in czeiten werden, dieselben lehen furbazmer ewiclich von dem Reich enphahen und erkennen und halden sullen. Auch haben die obgenanten graf Heinrich und graf Gunther vesten und stat Rudolf- stat, die ir erbleich frey eigen gut sein gewest, mit allen iren zugehorungen, wie man die mil sundern worten nennen mag, und auch die obgeschriben lehen, die si von dem Reich gehalden haben, von uns als von eim kunig ze Beheim und von der hochwerdigen crone des kungreichs ze Beheim zu einem rechten edlen lehen enpfangen und uns von allen den egenan- ten lehen fur sich, ir erben und nachkomen gehuldet und leibenheffticleich eide gesworn und rechte trewe, undertenikeit und gehorsam uns, unsern erben und nachkomen, kunge zu Beheim, und der crone des kungreichs ze Beheim ewicleich zu leisten in alle der weise und mazze, als getrew lehenmann tun und laisten sullen und pflichtig sind irerr rechten naturli- cher herscheffte durch recht und gewonheit oder sust in dheineweis on geverde. Auch haben sie uns gelobt bey den obgenanten iren eyden, als offte ez in kumpftigen czeiten ewicleich zu solchen schulden kumpt, daz man die egenanten lehen von totes wegen oder durch wechsels, verkaufens, auftragens willen oder sust in dheine weis empfahen sal und liehen, daz denne in solicher geschichte si, irr erben und nachkomen dieselben lehen von uns, unsern erben und nachkomen, kung ze Beheim, und von der crone desselben kunig- reichs empfahen sullen und biten in die zu leihen von uns als von eim kung [ze] Beheim, unsern erben und nachkomen, kung zu Beheim, als von iren rechten, erblichen und na- turlichen derselben lehen herren und alle czeit, als offte die vorgenanten lehen ewicleich empfangen und verleihen werden, sullen sie dieselben eyde tun liebenhefticleich und vernewen und alle ander sache begeen, genczlich erfullen und vorfullen, zu den und in den getrewe lehenman irn erblichen lehenherren in guten trewen und an alles geverd durch recht oder durch gewonheit oder sust in dheine weis pflichtig sind, sinddemmal daz im die obgenanten lehen mit namen die stat Saluelt, die veste zu Kuncze und sulche manschafft und gerechte, die weilend zu der vesten zu dem Steyn gehorten, die gebrochen ist, mit allen iren zugehorungen uncz an diese czeit von dem heiligen Reich zu lehen gerurt haben. Da- rumb durch schulde liebe und ganczer trewen, damit wir demselben heiligen Reich verbun- den sein, meinen wir dieselben lehen von dem Reich nicht ze mal empfremden mit seinem schaden, sunder wir wellen und meinen mit craffte dieser keiserlichen briefe, daz sey bey dem kungreich ze Beheim, einem erwerdigen gelid des Reichs, mer zu frum wenn zu schaden demselben Reich ewicleich beleiben also, daz wir, unser erben und nachkomen, kung ze Beheim, die obgeschriben lehen, mit namen die stat Saluelt, die vesten zu Kuncze, die manscheffte und gerichte, die zu der obgenanten gebrochen vesten zu dem Steyn weilend gehort haben, mit allen iren zugehorungen von dem heiligen Reich empfahen, erkennen, besiczen und halden ewiclich sullen und wellen in alle der mazzen, als wir, unser vorfarn und eldern, kung ze Beheim, und desselben kungreich cron unser lehen und manschafft uncz uff diese czeit besezzen haben und noch besizzen. Des haben wir angesehen, daz der obgenanten lehen uftragen und enpfahen, als sie uns ufgegeben und von uns empfangen sind, uns, unsern erben und nachkomen, kung ze Beheim, und desselben kungreich ze Beheim crone also bescheidenlich kumpt zu frumen, daz kein schad darab dem heiligen Reich enstat, daz sunderlich wirt gewirdiget und gesterket, als offt sine furstentum und edle gelider gebraitet und gehohet werden, und mit wolbedachtem mute und guten willen, gunst und rat der erwirdigen und hochgeboren unsrer mitkurfursten, geistlicher und werntlicher, und mit rat andrer fursten und edlen des heiligen Reichs einleiben, aynigen und eigen wir die obgenanten lehen alle und ir yclichs mit allen iren zugehorungen dem kungreich zu Beheim und desselben kungreich cronen mit keyserlicher macht und mit volkomenheit derselben keyserlichen mechte mil rechter wizzen und wollen mit der vorgenanten macht und seczen mit dem keyserlichen seczze, daz die obgenanten graf Heinrich und graf Gunther, ir erben und nach-
Annus 1361 ian. 28. - febr. 1. 469 besundern worten benennen mag, die sie alle vormals von dem Reich zu lehen besezzen und gehalden haben, also, daz unser erben und nachkomen, kung ze Beheim, die in czeiten werden, dieselben lehen furbazmer ewiclich von dem Reich enphahen und erkennen und halden sullen. Auch haben die obgenanten graf Heinrich und graf Gunther vesten und stat Rudolf- stat, die ir erbleich frey eigen gut sein gewest, mit allen iren zugehorungen, wie man die mil sundern worten nennen mag, und auch die obgeschriben lehen, die si von dem Reich gehalden haben, von uns als von eim kunig ze Beheim und von der hochwerdigen crone des kungreichs ze Beheim zu einem rechten edlen lehen enpfangen und uns von allen den egenan- ten lehen fur sich, ir erben und nachkomen gehuldet und leibenheffticleich eide gesworn und rechte trewe, undertenikeit und gehorsam uns, unsern erben und nachkomen, kunge zu Beheim, und der crone des kungreichs ze Beheim ewicleich zu leisten in alle der weise und mazze, als getrew lehenmann tun und laisten sullen und pflichtig sind irerr rechten naturli- cher herscheffte durch recht und gewonheit oder sust in dheineweis on geverde. Auch haben sie uns gelobt bey den obgenanten iren eyden, als offte ez in kumpftigen czeiten ewicleich zu solchen schulden kumpt, daz man die egenanten lehen von totes wegen oder durch wechsels, verkaufens, auftragens willen oder sust in dheine weis empfahen sal und liehen, daz denne in solicher geschichte si, irr erben und nachkomen dieselben lehen von uns, unsern erben und nachkomen, kung ze Beheim, und von der crone desselben kunig- reichs empfahen sullen und biten in die zu leihen von uns als von eim kung [ze] Beheim, unsern erben und nachkomen, kung zu Beheim, als von iren rechten, erblichen und na- turlichen derselben lehen herren und alle czeit, als offte die vorgenanten lehen ewicleich empfangen und verleihen werden, sullen sie dieselben eyde tun liebenhefticleich und vernewen und alle ander sache begeen, genczlich erfullen und vorfullen, zu den und in den getrewe lehenman irn erblichen lehenherren in guten trewen und an alles geverd durch recht oder durch gewonheit oder sust in dheine weis pflichtig sind, sinddemmal daz im die obgenanten lehen mit namen die stat Saluelt, die veste zu Kuncze und sulche manschafft und gerechte, die weilend zu der vesten zu dem Steyn gehorten, die gebrochen ist, mit allen iren zugehorungen uncz an diese czeit von dem heiligen Reich zu lehen gerurt haben. Da- rumb durch schulde liebe und ganczer trewen, damit wir demselben heiligen Reich verbun- den sein, meinen wir dieselben lehen von dem Reich nicht ze mal empfremden mit seinem schaden, sunder wir wellen und meinen mit craffte dieser keiserlichen briefe, daz sey bey dem kungreich ze Beheim, einem erwerdigen gelid des Reichs, mer zu frum wenn zu schaden demselben Reich ewicleich beleiben also, daz wir, unser erben und nachkomen, kung ze Beheim, die obgeschriben lehen, mit namen die stat Saluelt, die vesten zu Kuncze, die manscheffte und gerichte, die zu der obgenanten gebrochen vesten zu dem Steyn weilend gehort haben, mit allen iren zugehorungen von dem heiligen Reich empfahen, erkennen, besiczen und halden ewiclich sullen und wellen in alle der mazzen, als wir, unser vorfarn und eldern, kung ze Beheim, und desselben kungreich cron unser lehen und manschafft uncz uff diese czeit besezzen haben und noch besizzen. Des haben wir angesehen, daz der obgenanten lehen uftragen und enpfahen, als sie uns ufgegeben und von uns empfangen sind, uns, unsern erben und nachkomen, kung ze Beheim, und desselben kungreich ze Beheim crone also bescheidenlich kumpt zu frumen, daz kein schad darab dem heiligen Reich enstat, daz sunderlich wirt gewirdiget und gesterket, als offt sine furstentum und edle gelider gebraitet und gehohet werden, und mit wolbedachtem mute und guten willen, gunst und rat der erwirdigen und hochgeboren unsrer mitkurfursten, geistlicher und werntlicher, und mit rat andrer fursten und edlen des heiligen Reichs einleiben, aynigen und eigen wir die obgenanten lehen alle und ir yclichs mit allen iren zugehorungen dem kungreich zu Beheim und desselben kungreich cronen mit keyserlicher macht und mit volkomenheit derselben keyserlichen mechte mil rechter wizzen und wollen mit der vorgenanten macht und seczen mit dem keyserlichen seczze, daz die obgenanten graf Heinrich und graf Gunther, ir erben und nach-
Strana 470
470 Regesta Bohemiae et Moravide komen, dieselben lehen haben, halden, besiczen und in kumpftigen zeiten haben, halden und besiczen werden, der hochgeburen kung ze Beheim und der cron daselbest man und rechte getrewe lehenleut sein sullen von den obgenanten lehen ewicleich und denselben kungen kungreich und cronen alle trewe, warheit, gehorsam und undertenikeit getrewlich leisten, tun und erbieten, darzu getrew man und lehenleut iren und iren lehen rechten lehenherren verpflichte und verpunden sind durch recht, durch gewonheit oder sust in dheinerweis. Mit urkund etc. Dat. ut supra per omnia.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 667. — Extr. Bresslau, Aus Archiven u. Bibliotheken, Neues Archiv f. ält. deutsche Geschichtskunde, Neue Folge XI p. 96. — Čelakovský, O domá- cích a cizích registrech p. 86 n. 1.— Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 17 n. 1.— Cf. et. — [M. Grotefend, Die Erwerbungspolitik K. Karls IV p. 79. 1) In registris praecedunt litterae comitibus de Schwarzburg zu Nuremberg anno LXI an unser Frawen abent zu der Lichtmesse datae, vide n. 781 adnot. 1. 781) 1361 febr. 1. Norimbergae. Karolus imperator et rex Henrico et Gunthero, comitibus de Schwarzburg, ratione civitatum et bonorum, quas et quae ab ipso ut a rege Bohemiae in feudum acceperunt, 300 sexagenas gr. Prag. proxime solvendas promittit. — bekennen etc. Wann die edlen Heinrich und Gunther gebruder grafen von Schwarczburg, der Arnsteten und Gundershawsen ist, unsern lieben getrewen, mit wolbe- dachtem mute Saluet") die stat, daz haws zu Kuncze, die manschafft und lehen, die zu dem Steyn, daz gebrochen ist, gehorent, die vormals von dem Reich ze lehen gegangen sint, darzu ir haws und stat Rudolfsstat genand, die ir vreyes eygen gewesen sint, mit alle dem, daz zu den egenanten guten gehoren, von uns als von eym kung ze Beheim zu rechtem manlehen genomen und empfangen haben nach laute solicher briefe, die wir in und sie uns herwider daruber haben geben, darumb geb wir in CCC sex. guter Pragescher gr., die wir sie unverczogenlich richten un beczalen sullen, wellen und auch geloben in guten trewen on geverd auf s. Mertins tag, der schirst kumpftig wirdet, oder darnach uber die nechsten vierczehen tage, die nach demselben s. Mertins tag schirest kumpftig werden, zu beczalen. Teten wir des nicht, so sullen sie aller gelubde und huldunge, die sie uns von der vorgenanten lehen wegen getan haben nach laute solicher briefe, die wir von in, etc. ut supra.1) Mit urkund etc. per omnia ut supra. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 66v. Extr. Bresslau, Aus Archiven und Bibliotheken, Neues Archiv f. ält. deutsche Geschichtskunde, Neue Folge XI p. 96. — Reg. imp. VIII — Cf. et. Grotefend, Die Erwerbungspolitik K. Karls IV p. 79. — [MJ. 7043. 1) In registris praccedunt litterae, quarum tenor hic sequitur: Wir Karl etc. bekennen etc. Wann die edlen Gunther und Hainrich grafen von Schwarczburch, — ir hows und stat Leutemberg, die ir vreyes eigen der Schwarczburg ist, unser lieben getrewen, gewesen sint, mit aller irer zugehorunge von uns als von eym kung ze Beheim zu rechtem manlehen ge- nomen und empfangen haben noch laut solicher briefe, die wir in und sie uns herwider daruber haben geben, darumb geben wir in CCC sex. guter bemischer gr., die wir sie unverczogenlich richten und be- czalen sullen und wellen und auch geloben in guten trewen on geverd uf s. Mertins tag, der schirest kumpfig wirt, oder darnach uber die nehesten vierczehen tag, die nach demselben s. Mertins tage schirest kumpftig werden. Teten wir des nicht, so sullen sie aller gelubde und huldunge, die sie uns von der vorgenanten lehen wegen getan haben nach laut sulcher briefe, die wir von in und sie hin- wider von uns haben gancz und gar on geverde von uns ledig und frey sein. Also sullen auch wir hinwider von in, und sullen uns unser briefe und wir in hinwider die iren unverczogenlich on allez widersprichen antwirten und widergeben. Mit urkund etc. Geben zu Nuremberg anno LXI, an unser Frawen abent zu der Lichtmesse, regnorum etc. Per d. Mindensem Heinricus Australis. In margine: Non processit. — Extr. Bresslau l. c. p. 96 — Reg. imp. VIII 7042.
470 Regesta Bohemiae et Moravide komen, dieselben lehen haben, halden, besiczen und in kumpftigen zeiten haben, halden und besiczen werden, der hochgeburen kung ze Beheim und der cron daselbest man und rechte getrewe lehenleut sein sullen von den obgenanten lehen ewicleich und denselben kungen kungreich und cronen alle trewe, warheit, gehorsam und undertenikeit getrewlich leisten, tun und erbieten, darzu getrew man und lehenleut iren und iren lehen rechten lehenherren verpflichte und verpunden sind durch recht, durch gewonheit oder sust in dheinerweis. Mit urkund etc. Dat. ut supra per omnia.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 667. — Extr. Bresslau, Aus Archiven u. Bibliotheken, Neues Archiv f. ält. deutsche Geschichtskunde, Neue Folge XI p. 96. — Čelakovský, O domá- cích a cizích registrech p. 86 n. 1.— Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 17 n. 1.— Cf. et. — [M. Grotefend, Die Erwerbungspolitik K. Karls IV p. 79. 1) In registris praecedunt litterae comitibus de Schwarzburg zu Nuremberg anno LXI an unser Frawen abent zu der Lichtmesse datae, vide n. 781 adnot. 1. 781) 1361 febr. 1. Norimbergae. Karolus imperator et rex Henrico et Gunthero, comitibus de Schwarzburg, ratione civitatum et bonorum, quas et quae ab ipso ut a rege Bohemiae in feudum acceperunt, 300 sexagenas gr. Prag. proxime solvendas promittit. — bekennen etc. Wann die edlen Heinrich und Gunther gebruder grafen von Schwarczburg, der Arnsteten und Gundershawsen ist, unsern lieben getrewen, mit wolbe- dachtem mute Saluet") die stat, daz haws zu Kuncze, die manschafft und lehen, die zu dem Steyn, daz gebrochen ist, gehorent, die vormals von dem Reich ze lehen gegangen sint, darzu ir haws und stat Rudolfsstat genand, die ir vreyes eygen gewesen sint, mit alle dem, daz zu den egenanten guten gehoren, von uns als von eym kung ze Beheim zu rechtem manlehen genomen und empfangen haben nach laute solicher briefe, die wir in und sie uns herwider daruber haben geben, darumb geb wir in CCC sex. guter Pragescher gr., die wir sie unverczogenlich richten un beczalen sullen, wellen und auch geloben in guten trewen on geverd auf s. Mertins tag, der schirst kumpftig wirdet, oder darnach uber die nechsten vierczehen tage, die nach demselben s. Mertins tag schirest kumpftig werden, zu beczalen. Teten wir des nicht, so sullen sie aller gelubde und huldunge, die sie uns von der vorgenanten lehen wegen getan haben nach laute solicher briefe, die wir von in, etc. ut supra.1) Mit urkund etc. per omnia ut supra. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 66v. Extr. Bresslau, Aus Archiven und Bibliotheken, Neues Archiv f. ält. deutsche Geschichtskunde, Neue Folge XI p. 96. — Reg. imp. VIII — Cf. et. Grotefend, Die Erwerbungspolitik K. Karls IV p. 79. — [MJ. 7043. 1) In registris praccedunt litterae, quarum tenor hic sequitur: Wir Karl etc. bekennen etc. Wann die edlen Gunther und Hainrich grafen von Schwarczburch, — ir hows und stat Leutemberg, die ir vreyes eigen der Schwarczburg ist, unser lieben getrewen, gewesen sint, mit aller irer zugehorunge von uns als von eym kung ze Beheim zu rechtem manlehen ge- nomen und empfangen haben noch laut solicher briefe, die wir in und sie uns herwider daruber haben geben, darumb geben wir in CCC sex. guter bemischer gr., die wir sie unverczogenlich richten und be- czalen sullen und wellen und auch geloben in guten trewen on geverd uf s. Mertins tag, der schirest kumpfig wirt, oder darnach uber die nehesten vierczehen tag, die nach demselben s. Mertins tage schirest kumpftig werden. Teten wir des nicht, so sullen sie aller gelubde und huldunge, die sie uns von der vorgenanten lehen wegen getan haben nach laut sulcher briefe, die wir von in und sie hin- wider von uns haben gancz und gar on geverde von uns ledig und frey sein. Also sullen auch wir hinwider von in, und sullen uns unser briefe und wir in hinwider die iren unverczogenlich on allez widersprichen antwirten und widergeben. Mit urkund etc. Geben zu Nuremberg anno LXI, an unser Frawen abent zu der Lichtmesse, regnorum etc. Per d. Mindensem Heinricus Australis. In margine: Non processit. — Extr. Bresslau l. c. p. 96 — Reg. imp. VIII 7042.
Strana 471
Annus 1361 febr. 1.—2. 471 782) 1361 febr. 1. Norimbergae. Gratia civibus Augustensibus facta. D. imperator facit fidd. suis civibus Augustensibus specialem graciam, quod ipsi debent et possunt libere cum suis omnibus mercimoniis suis, sicut sui fidd. cives mercatores de Nuremberg cum suis mercimoniis, per regna Boemie et Polonie et marchionatum Mo- ravie transire et visitare omni impedimento quorumcunque proculmoto, cum hoc mandat more solito. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI in profesto Purificacionis b. Marie Per d. magistrum curie Heinricus Australis. virg. Adnot. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 68. — Ed. Glafey, Anecdotorum —— 1361 iare an unsern Frauen abent collectio p. 549 n. 438. — Ex litteris originalibus zu Nurenberg zu der Liechtmesse datis ed. Lünig, Teutsches Reichsarchiv IV Continuation I. Teil. (13) p. 96. — Ex B Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 165 n. 229. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 32. — Reg. imp. VIII 3540. — HU — [MJ. 783) 1361 febr. 2. Visegrád. Ludovicus, rex Hungariae, et Elisabeth, genitrix eius, contractum matrimoniale inter Jodocum, filium Johannis, marchionis Moraviae, et Elisabetham, filiam Stephani, fratris eiusdem regis, iam pridem constitutum innovant ratificantque et dotalitium dictae Elisabeth assignandum statuunt. —— — et Elyzabett, eius genitrix, Nos Lodovicus, dei gr. Hungarie, Dalmacie rex eadem gr. senior regina Hungarie, n. f. t. p. — —, quod dudum sinceri amoris et mutue dileccionis constanciam, que inter excellentissimos principes, dominum Karolum, div. fav. clem. Romanorum imperatorem semp. aug. et Bohemie regem, ac Johannem, premissa gracia marchionem Moravie, fratres nostros karissimos, ab una et nos parte ex altera multis iam retroactis temporibus tam dulciter, quam sincere grata mutue dileccionis vicissitudine viguisse ac vigere domino prosperante noscuntur, ob quod predicte vincula caritatis nova affinitate ampliare cupientes, inter ill. principes Jodocum, ipsius d. marchionis primogeni- tum, necnon virginem Elyzabet, natam preclare mem. quondam ill. Stephani ducis, fratris et germani nostri karissimi, pro qua nos et dicta regina genitrix nostra propriis affuimus in personis, sponsalia meliori modo et forma, quibus poteramus, quantum in nobis fuit, omni vigore et potestate duximus contrahenda de anno d. millesimo CCC° quinquagesimo sexto, prout sic et plenius in litteris dictorum dd. imperatoris et marchionis ac nostris continetur. Verum quia divina providencia disponente que salubriter incepta fructuose satagit consumpmare, Jodocus et Elyzabett principes supradicti in tanta sunt constituti etate, quod inter ipsos sponsalia eciam vigore iuris communis possunt efficaciter celebrari, quapropter omnium consideracione premissorum primum sponsaliorum contractum inno- vare et ratificare volentes ad tollendum dubium cuiusvis ambiguitatis inter Jodocum pre- dictum ipsius d. marchionis primogenitum ac Elyzabett virginem supradictos, pro qua iam nos et dicta genitrix nostra personaliter affuimus, nostro et dicte Elyzabett virginis nomine sponsalia modis et viis, quibus possumus oportunis et quantum in nobis est, duximus contrahenda ac ex certa sciencia contrahimus in hiis scriptis et bona fide absque omni dolo sive fraude ac sincere promittimus et eciam nomine et vi iuramenti pollicemur, quod quam primum ipsa virgo Elyzabett eciam circa duodecimum annum constituta apta fuerit ad solempnizandum matrimonium preconceptum et predictis imperatori et marchioni nobis- que visum fuerit infra dictum tempus prefatum matrimonium consumpmari, ipsi Jodoco et non alteri prefatam Elyzabett virginem cum debita solempnitate trademus et faciemus inter eos matrimonii solempnia celebrari eidemque Jodoco tempore traduccionis seu con- sumpmacionis matrimonii predicti nomine donacionis propter nupcias pro antedicta Ely- zabett coniuge sua decem milia mar. promittimus assignare. Et si dicte traduccionis tempore
Annus 1361 febr. 1.—2. 471 782) 1361 febr. 1. Norimbergae. Gratia civibus Augustensibus facta. D. imperator facit fidd. suis civibus Augustensibus specialem graciam, quod ipsi debent et possunt libere cum suis omnibus mercimoniis suis, sicut sui fidd. cives mercatores de Nuremberg cum suis mercimoniis, per regna Boemie et Polonie et marchionatum Mo- ravie transire et visitare omni impedimento quorumcunque proculmoto, cum hoc mandat more solito. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI in profesto Purificacionis b. Marie Per d. magistrum curie Heinricus Australis. virg. Adnot. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 68. — Ed. Glafey, Anecdotorum —— 1361 iare an unsern Frauen abent collectio p. 549 n. 438. — Ex litteris originalibus zu Nurenberg zu der Liechtmesse datis ed. Lünig, Teutsches Reichsarchiv IV Continuation I. Teil. (13) p. 96. — Ex B Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 165 n. 229. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 32. — Reg. imp. VIII 3540. — HU — [MJ. 783) 1361 febr. 2. Visegrád. Ludovicus, rex Hungariae, et Elisabeth, genitrix eius, contractum matrimoniale inter Jodocum, filium Johannis, marchionis Moraviae, et Elisabetham, filiam Stephani, fratris eiusdem regis, iam pridem constitutum innovant ratificantque et dotalitium dictae Elisabeth assignandum statuunt. —— — et Elyzabett, eius genitrix, Nos Lodovicus, dei gr. Hungarie, Dalmacie rex eadem gr. senior regina Hungarie, n. f. t. p. — —, quod dudum sinceri amoris et mutue dileccionis constanciam, que inter excellentissimos principes, dominum Karolum, div. fav. clem. Romanorum imperatorem semp. aug. et Bohemie regem, ac Johannem, premissa gracia marchionem Moravie, fratres nostros karissimos, ab una et nos parte ex altera multis iam retroactis temporibus tam dulciter, quam sincere grata mutue dileccionis vicissitudine viguisse ac vigere domino prosperante noscuntur, ob quod predicte vincula caritatis nova affinitate ampliare cupientes, inter ill. principes Jodocum, ipsius d. marchionis primogeni- tum, necnon virginem Elyzabet, natam preclare mem. quondam ill. Stephani ducis, fratris et germani nostri karissimi, pro qua nos et dicta regina genitrix nostra propriis affuimus in personis, sponsalia meliori modo et forma, quibus poteramus, quantum in nobis fuit, omni vigore et potestate duximus contrahenda de anno d. millesimo CCC° quinquagesimo sexto, prout sic et plenius in litteris dictorum dd. imperatoris et marchionis ac nostris continetur. Verum quia divina providencia disponente que salubriter incepta fructuose satagit consumpmare, Jodocus et Elyzabett principes supradicti in tanta sunt constituti etate, quod inter ipsos sponsalia eciam vigore iuris communis possunt efficaciter celebrari, quapropter omnium consideracione premissorum primum sponsaliorum contractum inno- vare et ratificare volentes ad tollendum dubium cuiusvis ambiguitatis inter Jodocum pre- dictum ipsius d. marchionis primogenitum ac Elyzabett virginem supradictos, pro qua iam nos et dicta genitrix nostra personaliter affuimus, nostro et dicte Elyzabett virginis nomine sponsalia modis et viis, quibus possumus oportunis et quantum in nobis est, duximus contrahenda ac ex certa sciencia contrahimus in hiis scriptis et bona fide absque omni dolo sive fraude ac sincere promittimus et eciam nomine et vi iuramenti pollicemur, quod quam primum ipsa virgo Elyzabett eciam circa duodecimum annum constituta apta fuerit ad solempnizandum matrimonium preconceptum et predictis imperatori et marchioni nobis- que visum fuerit infra dictum tempus prefatum matrimonium consumpmari, ipsi Jodoco et non alteri prefatam Elyzabett virginem cum debita solempnitate trademus et faciemus inter eos matrimonii solempnia celebrari eidemque Jodoco tempore traduccionis seu con- sumpmacionis matrimonii predicti nomine donacionis propter nupcias pro antedicta Ely- zabett coniuge sua decem milia mar. promittimus assignare. Et si dicte traduccionis tempore
Strana 472
472 Regesta Bohemiae et Moraviae eandem pecuniam in parato forsitan solvere non possemus seu quomodilibet differremus, extunc omni dilacione cessante certos reditus annuos mille mar. super civitatibus, castris, villis aut bonis nostris aliis nomine et titulo veri pignoris eidem Jocodo assignabimus bona fide per ipsum tamdiu tenendos, utifruendos et pacifice possidendos, donec prefata decem milium mar. sumpma fructibus medii temporis minime computandis in sorte capitali per nos, heredes ac successores nostros integraliter sibi fuerit persoluta civitatibus, castris, villis seu bonis aliis, ut premittitur, obligatis seu iamdictis reditibus pignori traditis post solucionem sumpme predicte ad nos, heredes seu successores nostros libere reversuris. Et si, quod absit, dicto matrimoniali contractu non solempnizato seu inexpleto nos prefatum Lodovicum regem contigerit, quod absit, eximi rebus humanis, extunc promittimus bona fide omnia et singula per nos pollicita et promissa circa contractum matrimonialem supra- dictum per dictam dominam reginam genitricem nostram karissimam, suis necnon archy- episcoporum, episcoporum et waronum regni nostri Hungarie supradicti litteris patentibus ratificari, consumpmari, approbari, inpleri et ad effectum, ut est promissum, sincera fide perduci, volentes eciam, ut si premissis nondum expletis similiter, quod absit, aliquid humanitus contingeret in prefato d. marchione, fratre nostro ill., quod extunc dictus d. Romanorum imperator, frater noster communis, omnia predicta cum archiepiscopis, episcopis et waronibus ac magnatibus regni sui et marchionatus predicti ad omnia et singula premissa pro parte dicti Jodoci ill. superius expressa teneatur bona fide et sincera absque omni dolo sive fraude efficaciter implere et ad consumpmacionem perducere, occasione seu excusacione aut dilacione quibuscumque indubie proculmotis, eo signanter adiecto, quod si sepefatam Elyzabett virginem predicto matrimonio consumpmato decedere contingeret sine prole, extunc an eadem donacio propter nupcias apud dictum Jodocum, eius coniugem, seu ipsius consanguineos remanere vel ad nos, heredes aut successores nostros redere debeat disposicioni iuris communis et consuetudini aliorum principum, que in talibus observari consuevit, duximus relinquendum. In quorum omnium evidens testi- monium presentes concessimus litteras privilegiales nostri et eiusdem d. regine genitricis nostre karissime pendencium et autenticorum sigillorum munimine consignatas. Dat. in Wyssegrad secundo die m. febr. a.d. M°CCC° sexagesimo primo, regni autem nostri a. vicesimo. Orig. perg. cum 2 sigg. in fil. ser., quorum 2) valde laesum Brunae in archivo publico sign. arch statuum n. 51. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 165 n. 231. — HU — [LJ. 784) 1361 febr. 4. Norimbergae. Karolus imperator et rex Theodericum [de Glatovia], decanum ecclesiae Vratislaviensis, imperialis curiae notarium et familiarem suum, ecclesiasticis et saecularibus principibus, comitibus, vicecomitibus, burggraviis, rectoribus, vicariis, potestatibus, civitatum consiliis et omnibus subditis commendat eosque requirit, ut ipsum Theodericum, qui ss. apostolorum tam in sacra urbe Romana, quam et aliis urbibus et eciam aliorum sanctorum et sanctarum limina hincinde decrevit perlustrare grate suscipiant et sine requisitione datii vel thelonei libere transire permittant. Ex mse. archivi capituli metropol. ecclesiae s. Viti Pragae sign. I 26 ed. Tadra Summa cancellariae p. 193 n. 336. — Reg. imp. VIII 7044. — [LJ. 785) 1361 febr. 5. Jimramov. Artlebus de Stařechovice agros in Jimramov cum prato prope Strachujov a census solutione liberos plebano in Jimramov pro vicario tenendo et missis celebrandis confert. — —, quod nostra nos Arthlebus de Starchowycz notum esse volumus universis bona voluntate ac deliberacione matura tres virgas agrorum cum dimidia in Ingramycz sitas cum prato circa villam Strachuyaw situm ab omni censu et dacione dimittimus per-
472 Regesta Bohemiae et Moraviae eandem pecuniam in parato forsitan solvere non possemus seu quomodilibet differremus, extunc omni dilacione cessante certos reditus annuos mille mar. super civitatibus, castris, villis aut bonis nostris aliis nomine et titulo veri pignoris eidem Jocodo assignabimus bona fide per ipsum tamdiu tenendos, utifruendos et pacifice possidendos, donec prefata decem milium mar. sumpma fructibus medii temporis minime computandis in sorte capitali per nos, heredes ac successores nostros integraliter sibi fuerit persoluta civitatibus, castris, villis seu bonis aliis, ut premittitur, obligatis seu iamdictis reditibus pignori traditis post solucionem sumpme predicte ad nos, heredes seu successores nostros libere reversuris. Et si, quod absit, dicto matrimoniali contractu non solempnizato seu inexpleto nos prefatum Lodovicum regem contigerit, quod absit, eximi rebus humanis, extunc promittimus bona fide omnia et singula per nos pollicita et promissa circa contractum matrimonialem supra- dictum per dictam dominam reginam genitricem nostram karissimam, suis necnon archy- episcoporum, episcoporum et waronum regni nostri Hungarie supradicti litteris patentibus ratificari, consumpmari, approbari, inpleri et ad effectum, ut est promissum, sincera fide perduci, volentes eciam, ut si premissis nondum expletis similiter, quod absit, aliquid humanitus contingeret in prefato d. marchione, fratre nostro ill., quod extunc dictus d. Romanorum imperator, frater noster communis, omnia predicta cum archiepiscopis, episcopis et waronibus ac magnatibus regni sui et marchionatus predicti ad omnia et singula premissa pro parte dicti Jodoci ill. superius expressa teneatur bona fide et sincera absque omni dolo sive fraude efficaciter implere et ad consumpmacionem perducere, occasione seu excusacione aut dilacione quibuscumque indubie proculmotis, eo signanter adiecto, quod si sepefatam Elyzabett virginem predicto matrimonio consumpmato decedere contingeret sine prole, extunc an eadem donacio propter nupcias apud dictum Jodocum, eius coniugem, seu ipsius consanguineos remanere vel ad nos, heredes aut successores nostros redere debeat disposicioni iuris communis et consuetudini aliorum principum, que in talibus observari consuevit, duximus relinquendum. In quorum omnium evidens testi- monium presentes concessimus litteras privilegiales nostri et eiusdem d. regine genitricis nostre karissime pendencium et autenticorum sigillorum munimine consignatas. Dat. in Wyssegrad secundo die m. febr. a.d. M°CCC° sexagesimo primo, regni autem nostri a. vicesimo. Orig. perg. cum 2 sigg. in fil. ser., quorum 2) valde laesum Brunae in archivo publico sign. arch statuum n. 51. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 165 n. 231. — HU — [LJ. 784) 1361 febr. 4. Norimbergae. Karolus imperator et rex Theodericum [de Glatovia], decanum ecclesiae Vratislaviensis, imperialis curiae notarium et familiarem suum, ecclesiasticis et saecularibus principibus, comitibus, vicecomitibus, burggraviis, rectoribus, vicariis, potestatibus, civitatum consiliis et omnibus subditis commendat eosque requirit, ut ipsum Theodericum, qui ss. apostolorum tam in sacra urbe Romana, quam et aliis urbibus et eciam aliorum sanctorum et sanctarum limina hincinde decrevit perlustrare grate suscipiant et sine requisitione datii vel thelonei libere transire permittant. Ex mse. archivi capituli metropol. ecclesiae s. Viti Pragae sign. I 26 ed. Tadra Summa cancellariae p. 193 n. 336. — Reg. imp. VIII 7044. — [LJ. 785) 1361 febr. 5. Jimramov. Artlebus de Stařechovice agros in Jimramov cum prato prope Strachujov a census solutione liberos plebano in Jimramov pro vicario tenendo et missis celebrandis confert. — —, quod nostra nos Arthlebus de Starchowycz notum esse volumus universis bona voluntate ac deliberacione matura tres virgas agrorum cum dimidia in Ingramycz sitas cum prato circa villam Strachuyaw situm ab omni censu et dacione dimittimus per-
Strana 473
Annus 1361 febr. 2.—7. 473 petue liberos et solutos. Qui agri d. Budyzlao, plebano in Ingramycz, et suis successoribus pro remedio anime d. Jutcze, quondam nostre conthoralis dilecte, necnon pro remedio anime mee post decursum vite mee sunt comparate, ita tamen tali condicione addita seu expressa, quod proinde predicte ecclesie plebanus et universi successores, quando possunt, vicarium teneant et unam missam defunctorum in ebdomada pro anima d. Jutcze predicte et pro- anima d. Blasii et pro anima d. Agnetis conthoralis sue in eadem ecclesia celebrare teneantur. Et in anniversario d. Jutcze prius dicte, qui est proxima feria secunda post dominicam, qua cantatur Misericordias domini, de vespere vigilias defunctorum et de mane missam deffunc- torum cantare singulis annis teneantur. Quod si predicte ecclesie plebanus vel ex suis successoribus, qui predictam ordinacionem non adimpleverit quomodo, ille contra domi- num in sue dispendium anime noverit se fecisse, nichilominus nos Arthlebus sive heredes nostri ipsum plebanum vel ipsius successores inpetere seu infestare in prescriptis agris omni iure poterint licite et condigne. In cuius rei testimonium presentes d. Budisslao plebano dedimus sigillo nostro et sigillo monasterii in Dubrawnik apensione dedimus(!) roboratas. A. d. 1361 dat. in Ingramycz in die b. Agathe virg. Orig. cum 2 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo olim Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. II 191 n. I, nunc vero in archivo publico ibidem. Sigilla: 1) rot., clipeus quinquies divisus, idem in clenodio, laesum. 2) oblongum; UGILLVMIURIII OBRAIII. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 69 n. 83.— [ Ms. 786) 1361 febr. 7. Norimbergae. Gratia facta Hinconi Lepori, ianitori imperatoris. D. imperator dat d. Hinconi Lepori, ianitori suo fideli, ob suorum obsequiorum intuitu omne ius suum, quod in novi abbatis vel alterius prelati cuiuscumque monasterii promoci- one per regnum suum Boemie de antiqua et iam dudum approbata consuetudine sibi ut regi Boemie constat competere in illo monasterio, in quo primitus abbatem vel alium pre- latum per Boemiam decedere et ei alium surrogari continget, exnunc prout extunc damus, conferimus et donamus, mandantes etc. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV,VII id. febr., regnorum etc. Per dominum P. de Janowicz Nicolaus de Chremsir. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 62v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 511 n. 394. — Reg. imp. VIII 3550. — HU — [MJ. 787) 1361 febr. 7. Lechnich. Guillelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri imperii Romani per Italiam archicancellarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Wilhelmus, dei gr. s. Coloniensis ecclesie archiepiscopus, Sacri imperii per Italiam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod cum seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karo- ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Ruperti senioris, comitis lus palatini Rheni, Heidelberg 28. die m. ian. 1361 datis, vide n. 778.) Dat. Lechnich a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo dominica, qua cantatur Esto michi. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Archiepiscopus Coloniensis confirmat permutacionem de Parkstein; manu recentiore additum Wilhelmus. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser., datum am suntag, als man singet Esto michi. — Ed. (ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1249 n. 321. — Extr. (cx A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 255 n. 10. Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 492 n. 489. 1M/.
Annus 1361 febr. 2.—7. 473 petue liberos et solutos. Qui agri d. Budyzlao, plebano in Ingramycz, et suis successoribus pro remedio anime d. Jutcze, quondam nostre conthoralis dilecte, necnon pro remedio anime mee post decursum vite mee sunt comparate, ita tamen tali condicione addita seu expressa, quod proinde predicte ecclesie plebanus et universi successores, quando possunt, vicarium teneant et unam missam defunctorum in ebdomada pro anima d. Jutcze predicte et pro- anima d. Blasii et pro anima d. Agnetis conthoralis sue in eadem ecclesia celebrare teneantur. Et in anniversario d. Jutcze prius dicte, qui est proxima feria secunda post dominicam, qua cantatur Misericordias domini, de vespere vigilias defunctorum et de mane missam deffunc- torum cantare singulis annis teneantur. Quod si predicte ecclesie plebanus vel ex suis successoribus, qui predictam ordinacionem non adimpleverit quomodo, ille contra domi- num in sue dispendium anime noverit se fecisse, nichilominus nos Arthlebus sive heredes nostri ipsum plebanum vel ipsius successores inpetere seu infestare in prescriptis agris omni iure poterint licite et condigne. In cuius rei testimonium presentes d. Budisslao plebano dedimus sigillo nostro et sigillo monasterii in Dubrawnik apensione dedimus(!) roboratas. A. d. 1361 dat. in Ingramycz in die b. Agathe virg. Orig. cum 2 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo olim Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. II 191 n. I, nunc vero in archivo publico ibidem. Sigilla: 1) rot., clipeus quinquies divisus, idem in clenodio, laesum. 2) oblongum; UGILLVMIURIII OBRAIII. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 69 n. 83.— [ Ms. 786) 1361 febr. 7. Norimbergae. Gratia facta Hinconi Lepori, ianitori imperatoris. D. imperator dat d. Hinconi Lepori, ianitori suo fideli, ob suorum obsequiorum intuitu omne ius suum, quod in novi abbatis vel alterius prelati cuiuscumque monasterii promoci- one per regnum suum Boemie de antiqua et iam dudum approbata consuetudine sibi ut regi Boemie constat competere in illo monasterio, in quo primitus abbatem vel alium pre- latum per Boemiam decedere et ei alium surrogari continget, exnunc prout extunc damus, conferimus et donamus, mandantes etc. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV,VII id. febr., regnorum etc. Per dominum P. de Janowicz Nicolaus de Chremsir. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 62v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 511 n. 394. — Reg. imp. VIII 3550. — HU — [MJ. 787) 1361 febr. 7. Lechnich. Guillelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri imperii Romani per Italiam archicancellarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Wilhelmus, dei gr. s. Coloniensis ecclesie archiepiscopus, Sacri imperii per Italiam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod cum seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karo- ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Ruperti senioris, comitis lus palatini Rheni, Heidelberg 28. die m. ian. 1361 datis, vide n. 778.) Dat. Lechnich a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo dominica, qua cantatur Esto michi. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Archiepiscopus Coloniensis confirmat permutacionem de Parkstein; manu recentiore additum Wilhelmus. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser., datum am suntag, als man singet Esto michi. — Ed. (ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1249 n. 321. — Extr. (cx A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 255 n. 10. Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 492 n. 489. 1M/.
Strana 474
474 Regesta Bohemiae et Moraviae. 788) 1361 febr. 7. Pustiměř. Hereš de Švábenice monasterio in Pustiměř marcam census in Švábenice solvendam obligat. Labilis est hominum memoria, sed vivit litera, qua vivente vivit et accio literarum testimonio commendata. Hinc est, quod ego Herscho de Swabnicz ad universorum noticiam cupio pervenire, quod ego meo ac meorum heredum nomine unam mar. census in Swabnicz super dimidium laneum Seidlini rustici ibidem verorum reddituum cum omnibus suis iuribus, usibus et proventibus —— nichil inibi iuris seu specialitatis pro me vel meis heredibus reservando, excepta sola berna regali, ven. d. abbatisse Hilarie ad Infanciam Cristi in Pustimir et eius conventui in decem mar. gr. argent. den. Prag. numeri moravici et pagamenti, michi actu concessis et totaliter accomodatis tytulo iuste obligacionis et nomine veri pignoris ac legittimi vadii obligavi, taliter, quod ipsa d. abbatissa et eius conventus me- dium censum reddituum prescriptorum cum omni iure, ut prefertur, in festo s. Georgii mart. nunc veniente percipere debebunt. Post vero, si eandem obligacionem in festo s. Jacobi apost. anno quolibet non exsolvero, extunc census b. Michahelis archangeli ad ipsam d. abbatissam et eius conventum spectabit. Similiter si eandem obligacionem in festo Puri- ficacionis s. Marie non liberarem quolibet anno, id ipso facto census s. Georgii per prefatas dominas percipiatur, et sic ipsa obligacio tam diu perdurabit, donec dicti tres anni com- plebuntur. Promittimus autem ego Herscho et heredes predicti, quod si obligacionem prescriptam non liberaverimus per tres annos continue sequentes in summa decem mar. prenotata, mox ipsa obligacio eidem d. abbatisse et conventui eius in veram hereditatem plene possessionis et in ius hereditarium perpetue in futurum transeat ad habendum, et ad hoc astringimus nos eisdem dominabus in proximo concilio dominorum baronum terre Moravie elapsis dictis tribus annis in civitate Olomuncz iuxta ritum et consuetudinem ipsius terre pro vera hereditate tabulis seu libro terrestri consignare, nulla circumvencione interiecta, omni iure eisdem hereditatis simpliciter obrenunciando. — — In cuius rei testimonium sigillum mei dicti Herschonis et ad preces nostrum omnium sigilla nobb. vv. Suliconis de Paczelawicz, Czaste de Praus Bohemicali, Maczey de Chwalcowicz et Jesconis de Heroltticz testium presentibus sunt appensa. Acta sunt hec in Pustimir dominica, qua cantatur Esto mihi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. perg. cum 5 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. G1 b19. Sigilla: 1) vide Reg. Boh. et Mor. VI p. 264 n. 475/2. 2) galea cum duobus piscibus; S. SVLICONIS D: PACZLAVI. 3) galea pennata, laesum. 4) laesum. 5) galea cornuta MTIROLTIC. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 167 n. 232. — [MJ. 789) 1361 febr. 8. Norimbergae. Karolus imperator et rex Rudolphum de Homburg, commendatorem ord. Teutonicorum per Bohemiam, et Wernherum de Erdmannsdorf, procuratores suos ad bona sacri imperii Romani recuperanda constituit. embieten allen fursten, geistlichen etc. unser gnad und alles gut. Wann wir mit den kurfursten und mit andern unsern und des Reichs fursten, edlen, stetten und ge- trewen zu rade worden sein, daz wir alle die stete, lander und guter, wie man die benennen mag, die verpfendet und verseczet redlich sein von dem Reich, losen wollen, und waz sust dovon entfremdet und entzogen ist, widerbringen an dazselbe Reich, dovon gebieten wir uch allen und ieclichem besunder bey unsern und des Reich hulden, waz ir der vorgen. guter innehabt in pfantschaft, daz ir mit denselben gutern ane allerley widerrede tun sullet nach vordrunge, eischunge und saczunge der ersamen Rudolfes von Homburg,
474 Regesta Bohemiae et Moraviae. 788) 1361 febr. 7. Pustiměř. Hereš de Švábenice monasterio in Pustiměř marcam census in Švábenice solvendam obligat. Labilis est hominum memoria, sed vivit litera, qua vivente vivit et accio literarum testimonio commendata. Hinc est, quod ego Herscho de Swabnicz ad universorum noticiam cupio pervenire, quod ego meo ac meorum heredum nomine unam mar. census in Swabnicz super dimidium laneum Seidlini rustici ibidem verorum reddituum cum omnibus suis iuribus, usibus et proventibus —— nichil inibi iuris seu specialitatis pro me vel meis heredibus reservando, excepta sola berna regali, ven. d. abbatisse Hilarie ad Infanciam Cristi in Pustimir et eius conventui in decem mar. gr. argent. den. Prag. numeri moravici et pagamenti, michi actu concessis et totaliter accomodatis tytulo iuste obligacionis et nomine veri pignoris ac legittimi vadii obligavi, taliter, quod ipsa d. abbatissa et eius conventus me- dium censum reddituum prescriptorum cum omni iure, ut prefertur, in festo s. Georgii mart. nunc veniente percipere debebunt. Post vero, si eandem obligacionem in festo s. Jacobi apost. anno quolibet non exsolvero, extunc census b. Michahelis archangeli ad ipsam d. abbatissam et eius conventum spectabit. Similiter si eandem obligacionem in festo Puri- ficacionis s. Marie non liberarem quolibet anno, id ipso facto census s. Georgii per prefatas dominas percipiatur, et sic ipsa obligacio tam diu perdurabit, donec dicti tres anni com- plebuntur. Promittimus autem ego Herscho et heredes predicti, quod si obligacionem prescriptam non liberaverimus per tres annos continue sequentes in summa decem mar. prenotata, mox ipsa obligacio eidem d. abbatisse et conventui eius in veram hereditatem plene possessionis et in ius hereditarium perpetue in futurum transeat ad habendum, et ad hoc astringimus nos eisdem dominabus in proximo concilio dominorum baronum terre Moravie elapsis dictis tribus annis in civitate Olomuncz iuxta ritum et consuetudinem ipsius terre pro vera hereditate tabulis seu libro terrestri consignare, nulla circumvencione interiecta, omni iure eisdem hereditatis simpliciter obrenunciando. — — In cuius rei testimonium sigillum mei dicti Herschonis et ad preces nostrum omnium sigilla nobb. vv. Suliconis de Paczelawicz, Czaste de Praus Bohemicali, Maczey de Chwalcowicz et Jesconis de Heroltticz testium presentibus sunt appensa. Acta sunt hec in Pustimir dominica, qua cantatur Esto mihi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. perg. cum 5 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. G1 b19. Sigilla: 1) vide Reg. Boh. et Mor. VI p. 264 n. 475/2. 2) galea cum duobus piscibus; S. SVLICONIS D: PACZLAVI. 3) galea pennata, laesum. 4) laesum. 5) galea cornuta MTIROLTIC. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 167 n. 232. — [MJ. 789) 1361 febr. 8. Norimbergae. Karolus imperator et rex Rudolphum de Homburg, commendatorem ord. Teutonicorum per Bohemiam, et Wernherum de Erdmannsdorf, procuratores suos ad bona sacri imperii Romani recuperanda constituit. embieten allen fursten, geistlichen etc. unser gnad und alles gut. Wann wir mit den kurfursten und mit andern unsern und des Reichs fursten, edlen, stetten und ge- trewen zu rade worden sein, daz wir alle die stete, lander und guter, wie man die benennen mag, die verpfendet und verseczet redlich sein von dem Reich, losen wollen, und waz sust dovon entfremdet und entzogen ist, widerbringen an dazselbe Reich, dovon gebieten wir uch allen und ieclichem besunder bey unsern und des Reich hulden, waz ir der vorgen. guter innehabt in pfantschaft, daz ir mit denselben gutern ane allerley widerrede tun sullet nach vordrunge, eischunge und saczunge der ersamen Rudolfes von Homburg,
Strana 475
Annus 1361 fabr. 7.—11. 475 lantcommentevers zu Beheim Dutsches ordens, und Wernhers von Ertmarstorff, unsirer lieben getrewen, wann wir yn des volle gewalt domit zu tun und zu lazzen geben haben und geben in disem gegenwertigen briefe, und wo auch dieselben Rudolf und Wernher sich undercziehen und underwinden wolten der guter, die entfremdet und entzogen sein von dem heiligen Reich, so wollen wir, daz ir yn getreweclich und festiclich dorzu beholfen und — beigestendig seit, also liep etc. Dat. Nuremberg anno LXI, an dem nechsten mantag etc. ut supra per omnia.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 67v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 546 n. 434. — Reg. imp. VIII 3552. — HU — [MJ. 1) In registris praecedunt litterae decano et capitulo monasterii s. Pauli Vormatiae an dem mantag vor vasnacht datae, Reg. imp. VIII 3551. 790) 1361 febr. 11. Avinione. Innocentius papa VI ad petitionem Karoli imperatoris et regis per Arnestum, archiepisco- pum Pragensem, Johannem, episcopum Argentinensem, et Guillelmum [ de Lestkovm ], decanum ecclesiae Wissegradensis prope Pragam, praesentatam declarat famam Henrici, Romanorum imperatoris, avi dicti Karoli, per constitutiones seu decreta, olim per Clementem papam V editas, nec laesam nec minutam esse. Romana ecclesia. Auinione III id. febr. a. nono. Orig. perg. (A) cum bulla plumbea Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XII 24.; cop. coaeva (B) in arch. Vat. R. Av. 146 fol. 559. — Ed. (ex A) Pelzel, Kaiser Karl IV II UB p. 330 n. 298. — Extr. (ex B) Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 475 n. 1186. — Reg. imp. VIII Päbste 69. — [L]. 791) 1361 febr. 11. Litomyšl. De permutatione inter episcopum et capitulum ecclesiae Lutomuslensis facta. Johannes, dei gr. Luthomuslensis episcopus, n. f. t. p. u., quod quamvis alias rev. in Cr. pater d. Preczlaus, Wratislaviensis episcopus, ex commissione sacrosancte sedis apostolice, assumptis ad hoc viris ydoneis, de quorum approbata fide et circumspeccionis industria presumebat, bona, predia, redditus, proventus, census et universas possessiones Luthomuslensis eccl., quas et que episcopus et capitulum in communi protunc et indivisa tenebant racione previa et eciam diligenti investigacione prehabita pro bono et honorabili — rite diviserit, quedam statu prefate Luthomuslensis eccl. necnon episcopi et capituli— ex illis episcopo, quedam vero capitulo tribuendo, sicut in litteris divisionis ipsius, quas antedictus ven. pater d. Wratislaviensis episcopus desuper erogasse dinoscitur, plenius et lucidius est expressum. Quia tamen nos una cum honn. et religg. fratribus nostris Nicolao priore, Woyslao custode, Ludowico cantore et Seboldo scolastico necnon ceteris canonicis et capitulo nostro Luthomuslensi communiter, non semel, bis vel ter, ymmo pluries occa- sione subscriptorum capitulariter in loco celebracionis capituli more solito congregati, prehabitis tractatibus diligentibus et deliberacione matura rite comperimus, quedam ex antedictis bonis, prediis, redditibus, proventibus, censibus et possessionibus ascriptis episcopo, magis quidem expedire capitulo et alia quidem, que usibus capituli applicata noscuntur, magis episcopali mense et fructuosius expedire, sicut hoc utrobique dictantibus conscienciis omnium nostrum sub iuramentis corporalibus, que ob hoc ad ewangelia sancta prestitimus, liguido confitemur. Ideoque —— nos qui supra Johannes, Luthomuslensis episcopus, bona nostra infrascripta, videlicet villam Syrmetyn, in qua tres sex. cum dimidia gr. Prag. annui census et septem gr. tam de laneis quam de thaberna habere dinoscimur, it.
Annus 1361 fabr. 7.—11. 475 lantcommentevers zu Beheim Dutsches ordens, und Wernhers von Ertmarstorff, unsirer lieben getrewen, wann wir yn des volle gewalt domit zu tun und zu lazzen geben haben und geben in disem gegenwertigen briefe, und wo auch dieselben Rudolf und Wernher sich undercziehen und underwinden wolten der guter, die entfremdet und entzogen sein von dem heiligen Reich, so wollen wir, daz ir yn getreweclich und festiclich dorzu beholfen und — beigestendig seit, also liep etc. Dat. Nuremberg anno LXI, an dem nechsten mantag etc. ut supra per omnia.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 67v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 546 n. 434. — Reg. imp. VIII 3552. — HU — [MJ. 1) In registris praecedunt litterae decano et capitulo monasterii s. Pauli Vormatiae an dem mantag vor vasnacht datae, Reg. imp. VIII 3551. 790) 1361 febr. 11. Avinione. Innocentius papa VI ad petitionem Karoli imperatoris et regis per Arnestum, archiepisco- pum Pragensem, Johannem, episcopum Argentinensem, et Guillelmum [ de Lestkovm ], decanum ecclesiae Wissegradensis prope Pragam, praesentatam declarat famam Henrici, Romanorum imperatoris, avi dicti Karoli, per constitutiones seu decreta, olim per Clementem papam V editas, nec laesam nec minutam esse. Romana ecclesia. Auinione III id. febr. a. nono. Orig. perg. (A) cum bulla plumbea Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XII 24.; cop. coaeva (B) in arch. Vat. R. Av. 146 fol. 559. — Ed. (ex A) Pelzel, Kaiser Karl IV II UB p. 330 n. 298. — Extr. (ex B) Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 475 n. 1186. — Reg. imp. VIII Päbste 69. — [L]. 791) 1361 febr. 11. Litomyšl. De permutatione inter episcopum et capitulum ecclesiae Lutomuslensis facta. Johannes, dei gr. Luthomuslensis episcopus, n. f. t. p. u., quod quamvis alias rev. in Cr. pater d. Preczlaus, Wratislaviensis episcopus, ex commissione sacrosancte sedis apostolice, assumptis ad hoc viris ydoneis, de quorum approbata fide et circumspeccionis industria presumebat, bona, predia, redditus, proventus, census et universas possessiones Luthomuslensis eccl., quas et que episcopus et capitulum in communi protunc et indivisa tenebant racione previa et eciam diligenti investigacione prehabita pro bono et honorabili — rite diviserit, quedam statu prefate Luthomuslensis eccl. necnon episcopi et capituli— ex illis episcopo, quedam vero capitulo tribuendo, sicut in litteris divisionis ipsius, quas antedictus ven. pater d. Wratislaviensis episcopus desuper erogasse dinoscitur, plenius et lucidius est expressum. Quia tamen nos una cum honn. et religg. fratribus nostris Nicolao priore, Woyslao custode, Ludowico cantore et Seboldo scolastico necnon ceteris canonicis et capitulo nostro Luthomuslensi communiter, non semel, bis vel ter, ymmo pluries occa- sione subscriptorum capitulariter in loco celebracionis capituli more solito congregati, prehabitis tractatibus diligentibus et deliberacione matura rite comperimus, quedam ex antedictis bonis, prediis, redditibus, proventibus, censibus et possessionibus ascriptis episcopo, magis quidem expedire capitulo et alia quidem, que usibus capituli applicata noscuntur, magis episcopali mense et fructuosius expedire, sicut hoc utrobique dictantibus conscienciis omnium nostrum sub iuramentis corporalibus, que ob hoc ad ewangelia sancta prestitimus, liguido confitemur. Ideoque —— nos qui supra Johannes, Luthomuslensis episcopus, bona nostra infrascripta, videlicet villam Syrmetyn, in qua tres sex. cum dimidia gr. Prag. annui census et septem gr. tam de laneis quam de thaberna habere dinoscimur, it.
Strana 476
476 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — — prope villam Budisla quinde- villam Rez, in qua de thaberna, molendino, laneis et orto— cim gr. et triginta sex pullos cum tredecim sex. ollarum—habere dinoscimur, it. villam Por- secz, in qua et de fructibus molendini una sex. et viginti quinque gr. cum dimidio proveniunt annuatim, it. duos laneos in agris, qui fuerunt quondam relicte Alberti, civis Luthomuslensis, sitis retro novum monasterium s. Augustini, de quibus nobis quatuor sex. annui census solvi consueverunt, it. in villa Hopfendorf tredecim sex. et tres gr. cum pullis et avena, que nost- re episcopali mense actenus deservierunt, prescripta siquidem bona cum omnibus suis perti- nenciis et obvencionibus, que ab eisdem bonis poterunt quomodolibet provenire, cum antedictis prelatis, canonicis et capitulo Luthomuslensis eccl. nostre pro infrascriptis bonis eiusdem capituli, videlicet pro allodio seu predio in villa Cunczendorf et pro quinque sex. annui census ibidem, it. pro quinque sex. annui census similiter cum duodecim men- suris avene et duodecim pullis in villa Lesnik, it. pro tribus sex. annui census in villa Jans- dorff, it. pro septuaginta duobus gr. annui census cum sex mensuris avene et sex pullis et una sex. census annui de thaberna in villa Karlsprunn, it. pro quinquaginta quatuor gr. de molendino et quatuordecim gr. de fabrica cum altera dimidia sex. de decem virgis agrorum, quinque mensuris avene et tot pullis in villa Lutirbach, it. pro una sex. annui census de medio laneo Luschnerii prope civitatem Luthomuschlensem, it. pro quadraginta duobus gr. census de molendino in villa Nempczicz, it. et pro media sex. census annui super orto prope curiam Nicolai In acie, civis Luthomuslensis, qui ortus situs est ad latus dextrum, dum versus villam Ossek itur, et omnibus et singulis utilitatibus — ——, que de eisdem bonis quomodolibet poterunt provenire, rite permutavimus et legittime permutamus ipsosque dd. prelatos, canonicos et capitulum in possessionem corporalem et tenutam bonorum huiusmodi misimus, nos omni possessione, iure, tytulo, dominio seu proprietate ipsorum sub omnibus modis, sicut expressantur superius, in causa vere et iuste permutacionis penitus exuentes. Promittimus eciam pro nobis et successoribus nostris imperpetuum dicta bona, redditus, proventus et alia, que expressantur superius, nunquam repetere, arrestare, impetere, apprehendere seu occupare quovismodo aut ipsis dominis prelatis, canonicis et capitulo — et nunquam contrafacere seu venire iure vel facto litem de hiis movere iure vel facto — sub pena ducentarum sex. gr. Prag. usualis et currentis monete, quarum medietatem dictis dd. prelatis, canonicis et capitulo Luthomuslensis eccl. et residuam partem ad usum fabrice eiusdem ecclesie dare, solvere et expedire tenebimur absque omnis impedimenti obstaculo ipso facto, sicut contravenerimus in toto seu in aliqua sui parte; et pena soluta vel non soluta, —— dicta permutacio in suo robore perpetuo perseveret; renunciantes pro- nobis et successoribus nostris, Luthomuslensis eccl. episcopis imperpetuum omni iuri, iuris accioni— nominatim litteris, quibus per antedictum d. Wratislaviensem episcopum dicta divisio celebrata dinoscitur, et omnibus et singulis adiutoriis, quibus antedicta permutacio irritari, evacuari seu turbari posset in toto seu in aliqua sui parte. Presencium sub maiori nostro appenso sigillo testimonio litterarum. Dat. Luthomuschel a. d. millesimo trecen- tesimo sexagesimo primo die XI m. febr. Orig. cum sigillo oblongo de cera rubra comm. impressa in musaeo civitatis Lutomuslensis, sign. n. 16. Cf. Jelínek, Historie města Litomyšle p. 160 sq. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle p. 138 sq. HU — [MJ. 792) 1361 febr. 12. Avenione. Innocentius papa VI [Johannem], episcopum Lutomuslensem, et [Theodericum, episco- pum Mindensem ], praepositum Wissegradensem, ac decanum Pataviensis ecclesiae conservatores abbatis et conventus monasterii Montis Sion alias Strahoviensis prope Pragam ad triennium Militanti ecclesie. instituit. Auinione II id. febr. a. nono. Ex arch. Vat. R. Av. 147 fol. 86 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 476 n. 1187. — [L].
476 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — — prope villam Budisla quinde- villam Rez, in qua de thaberna, molendino, laneis et orto— cim gr. et triginta sex pullos cum tredecim sex. ollarum—habere dinoscimur, it. villam Por- secz, in qua et de fructibus molendini una sex. et viginti quinque gr. cum dimidio proveniunt annuatim, it. duos laneos in agris, qui fuerunt quondam relicte Alberti, civis Luthomuslensis, sitis retro novum monasterium s. Augustini, de quibus nobis quatuor sex. annui census solvi consueverunt, it. in villa Hopfendorf tredecim sex. et tres gr. cum pullis et avena, que nost- re episcopali mense actenus deservierunt, prescripta siquidem bona cum omnibus suis perti- nenciis et obvencionibus, que ab eisdem bonis poterunt quomodolibet provenire, cum antedictis prelatis, canonicis et capitulo Luthomuslensis eccl. nostre pro infrascriptis bonis eiusdem capituli, videlicet pro allodio seu predio in villa Cunczendorf et pro quinque sex. annui census ibidem, it. pro quinque sex. annui census similiter cum duodecim men- suris avene et duodecim pullis in villa Lesnik, it. pro tribus sex. annui census in villa Jans- dorff, it. pro septuaginta duobus gr. annui census cum sex mensuris avene et sex pullis et una sex. census annui de thaberna in villa Karlsprunn, it. pro quinquaginta quatuor gr. de molendino et quatuordecim gr. de fabrica cum altera dimidia sex. de decem virgis agrorum, quinque mensuris avene et tot pullis in villa Lutirbach, it. pro una sex. annui census de medio laneo Luschnerii prope civitatem Luthomuschlensem, it. pro quadraginta duobus gr. census de molendino in villa Nempczicz, it. et pro media sex. census annui super orto prope curiam Nicolai In acie, civis Luthomuslensis, qui ortus situs est ad latus dextrum, dum versus villam Ossek itur, et omnibus et singulis utilitatibus — ——, que de eisdem bonis quomodolibet poterunt provenire, rite permutavimus et legittime permutamus ipsosque dd. prelatos, canonicos et capitulum in possessionem corporalem et tenutam bonorum huiusmodi misimus, nos omni possessione, iure, tytulo, dominio seu proprietate ipsorum sub omnibus modis, sicut expressantur superius, in causa vere et iuste permutacionis penitus exuentes. Promittimus eciam pro nobis et successoribus nostris imperpetuum dicta bona, redditus, proventus et alia, que expressantur superius, nunquam repetere, arrestare, impetere, apprehendere seu occupare quovismodo aut ipsis dominis prelatis, canonicis et capitulo — et nunquam contrafacere seu venire iure vel facto litem de hiis movere iure vel facto — sub pena ducentarum sex. gr. Prag. usualis et currentis monete, quarum medietatem dictis dd. prelatis, canonicis et capitulo Luthomuslensis eccl. et residuam partem ad usum fabrice eiusdem ecclesie dare, solvere et expedire tenebimur absque omnis impedimenti obstaculo ipso facto, sicut contravenerimus in toto seu in aliqua sui parte; et pena soluta vel non soluta, —— dicta permutacio in suo robore perpetuo perseveret; renunciantes pro- nobis et successoribus nostris, Luthomuslensis eccl. episcopis imperpetuum omni iuri, iuris accioni— nominatim litteris, quibus per antedictum d. Wratislaviensem episcopum dicta divisio celebrata dinoscitur, et omnibus et singulis adiutoriis, quibus antedicta permutacio irritari, evacuari seu turbari posset in toto seu in aliqua sui parte. Presencium sub maiori nostro appenso sigillo testimonio litterarum. Dat. Luthomuschel a. d. millesimo trecen- tesimo sexagesimo primo die XI m. febr. Orig. cum sigillo oblongo de cera rubra comm. impressa in musaeo civitatis Lutomuslensis, sign. n. 16. Cf. Jelínek, Historie města Litomyšle p. 160 sq. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle p. 138 sq. HU — [MJ. 792) 1361 febr. 12. Avenione. Innocentius papa VI [Johannem], episcopum Lutomuslensem, et [Theodericum, episco- pum Mindensem ], praepositum Wissegradensem, ac decanum Pataviensis ecclesiae conservatores abbatis et conventus monasterii Montis Sion alias Strahoviensis prope Pragam ad triennium Militanti ecclesie. instituit. Auinione II id. febr. a. nono. Ex arch. Vat. R. Av. 147 fol. 86 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 476 n. 1187. — [L].
Strana 477
Annus 1361 ebr. 11.—15. 477 793) 1361 febr. 14. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist der haubtprief von Merkel Weisz der flaischman, laut auf II 1/2 fierteil eins czentners rindreins unslit, halp czu s. Michels tag und halp czu s. Merteins tag ierlichs czinst, laut auf die flaischpank, gelegen czu Eger czwischen des Friczen des Prellen und des Haymans seligen des flaischmans sun. Datum des priefs laut —— 1361 iar an s. Valentyny d. heil. mart. tag. Jeczunt gibt man newr II fiertel, gibt jeczunt der Endresz flaiszman. Adnot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, msc. archivi civitatis Egrensis fol. 177 — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 308 n. 114. — Gradl, Geschichte — [MJ. d. Egerlandes p. 227. 794) 1361 febr. 14. Gerhardus carnifex, fcivis Brunensis], censum de macello carnium solvendum vendit. Ego Gerhardus carnifex et filius suus Henslinus recognoscimus nos discr. Henrico Fuchs mediam mar. census pro tribus mar. vendidisse, habendam super macello nostro sito in foro Superiori in linea versus Montem, et est septimum ab acie intrando a Claismel, et censuandam annis singulis in dominica Invocavit proxime venienti incipiendo et sic deinceps annis singulis in eodem termino faciendo. Sub harum, quas, proprio sigillo ca- rentes, rogavimus discr. Cunradum Dobrowicer suo sigillo firmare, robore literarum. Dat. a. d. 1361 dominica in eadem. Copia coaeva in archivo civitatis Brunae in libro memoriali n. 39 fol. 195. — [M. 795) 1361 febr. 15. Norimbergae. Karolus imperator et rex Paulo notario camerae et uxori eius censum a civitate Nymburk ad vitae tempora percipiendum assignat. — n. f. etc., quod quia Paulo de Praga, camere nostrea) notario, fid. et familiari nostro dil., in ducentis sex. gr. den. Prag., quas in specialibus nostris negociis extra raciones camere nostre consuetas et alia debita, in quibus pro nobis est alias obligatus, ad mandatum nostrum distribuit singulariter et expendit, racionabiliter obligamur, ideoque pecunias huiusmodi sibi persolvere eique et dil. nobis Margarethe, uxori sue, fidelium serviciorum suorum respectu, que nostro culmini et seren. Anne Romanorum etc., consorti nostre karis- sime, omni studio et fide exhibuerunt et exhibent indefesse, specialem graciam facere cupientes, censum annuum de civitate nostra Nwburgensi camere nostre regie debitum et solvi consuctum, puta LVIIIb) mar. leves grossorum ipsorum —— pro eadem pecunie summa eis damus, conferimus et donamus, per ipsos ad ipsorum vite tempora annis singulis percipiendum, tollendum, possidendum pacifice et habendum. Reservamus autem nobis seu nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, liberam potestatem prefatum censum in ducentis sex. predictorum gr., quandocunque nobis aut eis placuerit, redimendi; mandantes igitur iudici, iuratis et civibus etc., ut in premissis post insinuacionem presen- cium non impediantur, sub gracie nostre obtentu etc. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV, XV kal. marc., regnorum etc. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 68v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 551 n 443. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 567 n. 393. — Reg. imp. VIII 3563. — HU IMJ. a) reg.: nostro — b) in reg. minus clare scriptum.
Annus 1361 ebr. 11.—15. 477 793) 1361 febr. 14. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist der haubtprief von Merkel Weisz der flaischman, laut auf II 1/2 fierteil eins czentners rindreins unslit, halp czu s. Michels tag und halp czu s. Merteins tag ierlichs czinst, laut auf die flaischpank, gelegen czu Eger czwischen des Friczen des Prellen und des Haymans seligen des flaischmans sun. Datum des priefs laut —— 1361 iar an s. Valentyny d. heil. mart. tag. Jeczunt gibt man newr II fiertel, gibt jeczunt der Endresz flaiszman. Adnot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, msc. archivi civitatis Egrensis fol. 177 — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 308 n. 114. — Gradl, Geschichte — [MJ. d. Egerlandes p. 227. 794) 1361 febr. 14. Gerhardus carnifex, fcivis Brunensis], censum de macello carnium solvendum vendit. Ego Gerhardus carnifex et filius suus Henslinus recognoscimus nos discr. Henrico Fuchs mediam mar. census pro tribus mar. vendidisse, habendam super macello nostro sito in foro Superiori in linea versus Montem, et est septimum ab acie intrando a Claismel, et censuandam annis singulis in dominica Invocavit proxime venienti incipiendo et sic deinceps annis singulis in eodem termino faciendo. Sub harum, quas, proprio sigillo ca- rentes, rogavimus discr. Cunradum Dobrowicer suo sigillo firmare, robore literarum. Dat. a. d. 1361 dominica in eadem. Copia coaeva in archivo civitatis Brunae in libro memoriali n. 39 fol. 195. — [M. 795) 1361 febr. 15. Norimbergae. Karolus imperator et rex Paulo notario camerae et uxori eius censum a civitate Nymburk ad vitae tempora percipiendum assignat. — n. f. etc., quod quia Paulo de Praga, camere nostrea) notario, fid. et familiari nostro dil., in ducentis sex. gr. den. Prag., quas in specialibus nostris negociis extra raciones camere nostre consuetas et alia debita, in quibus pro nobis est alias obligatus, ad mandatum nostrum distribuit singulariter et expendit, racionabiliter obligamur, ideoque pecunias huiusmodi sibi persolvere eique et dil. nobis Margarethe, uxori sue, fidelium serviciorum suorum respectu, que nostro culmini et seren. Anne Romanorum etc., consorti nostre karis- sime, omni studio et fide exhibuerunt et exhibent indefesse, specialem graciam facere cupientes, censum annuum de civitate nostra Nwburgensi camere nostre regie debitum et solvi consuctum, puta LVIIIb) mar. leves grossorum ipsorum —— pro eadem pecunie summa eis damus, conferimus et donamus, per ipsos ad ipsorum vite tempora annis singulis percipiendum, tollendum, possidendum pacifice et habendum. Reservamus autem nobis seu nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, liberam potestatem prefatum censum in ducentis sex. predictorum gr., quandocunque nobis aut eis placuerit, redimendi; mandantes igitur iudici, iuratis et civibus etc., ut in premissis post insinuacionem presen- cium non impediantur, sub gracie nostre obtentu etc. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV, XV kal. marc., regnorum etc. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 68v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 551 n 443. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 567 n. 393. — Reg. imp. VIII 3563. — HU IMJ. a) reg.: nostro — b) in reg. minus clare scriptum.
Strana 478
478 Regesta Bohemiae et Moraviae. 796) 1361 febr. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex Fridericum de Kunštát in suos recipit familiares. Receptus est in familiarem nob. Friczco de Chunstat etc. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV, die XVI m. febr., regnorum etc. Per d. Witkonem Hinricus Australis. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 68. Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 551 n. 441. Reg. imp. VIII 3564.— HU — [MJ. 797) 1361 febr. 16. Treveris. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri imperii Romani per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg el Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Boemundus, dei gr. Treverensis ecclesie archiepiscopus, Sacri imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f. t. p. u., quod cum seren. et invict. princeps et —— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Ruperti dominus, d. Karolus senioris comitis palatini Rheni, 28. die m. ian. a. 1361 Heidelberg dalis, vide supra n. 778.). Dat. Treveris a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundum stilum scribendi in nostris civitate et diocesi Treveren. .. die XVI febr. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronac regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Archiepiscopus Treverensis confirmat permutacionem de Park- stein; manu recentiore additum: Boemundus. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in fil ser., datum ze Trier, do man nach gewonheit in unserm bischtum von Trir zu schreiben czalt 1360 iar uff den sechezensten tag des mandes genant februarii in latin. ☞ Ed. (ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1251 n. 232. — Extr. (er A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 255 n. 9. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 492 n. 189. — [MJ. 798) 1361 febr. 17. Lauffen. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, litem inter Ulricum de Waldau et monasterium Waldsassense, ord. Cisterciensis, diiudicat. — — —, daz für mich Ich Volkolt von Tann, lantrihter zu Sulczpach, bekenn offenlich kom in geriht h. Ulreich von Waldawe und weist fürpfant auz dez closters zu Waltsahssen gûten zu Wildenawe, und auz andern iren gûten in der lantschrann gelegen, und volfür(!) damit niht als dez lantgerihts reht ist; darnach sande der egenande Waldawer seinen scheinboten auf daz lant geriht nach volbrifen; der wolt im daz geriht niht geben. Ez brechte dann der Waldawer mit dem rehten auz, daz man im die mit reht geben solt und dez selben beschiede im daz geriht einen unverzogen tag auf daz lantgeriht gen dem Pleche bey seinem scheinboten, der seinen gewalt het die clag zu furen, daz der egenante Waldawer und dez egenanten closters amptlute, die der clag gewalt heten zu furen, solten kommen auf daz lantgeriht und solt man dez Waldawers furgeben verhoren und dez closters verantwurten darwider, und darnach solt dann geschehen, waz reht were. Und auf daz lantgeriht, als in bederseit tag von gerihtes wegen beschiden wart, do komen dez closters amptlute hin und wolten irew gute verantwurt haben, dohin kom der Waldawer niht. Do baten in dez egenanten closters amptlute zu vragen, waz nu reht were, do wart erteylt mit gemeiner urteyl: seint der Waldawer niht kommen were als im daz lantgeriht beschiden het, man solt daz egenante closter aller der guter, darauf der Waldawer gechlagt het, wider setzen in
478 Regesta Bohemiae et Moraviae. 796) 1361 febr. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex Fridericum de Kunštát in suos recipit familiares. Receptus est in familiarem nob. Friczco de Chunstat etc. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV, die XVI m. febr., regnorum etc. Per d. Witkonem Hinricus Australis. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 68. Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 551 n. 441. Reg. imp. VIII 3564.— HU — [MJ. 797) 1361 febr. 16. Treveris. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri imperii Romani per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg el Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida coronae regni Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Boemundus, dei gr. Treverensis ecclesie archiepiscopus, Sacri imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f. t. p. u., quod cum seren. et invict. princeps et —— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Ruperti dominus, d. Karolus senioris comitis palatini Rheni, 28. die m. ian. a. 1361 Heidelberg dalis, vide supra n. 778.). Dat. Treveris a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo secundum stilum scribendi in nostris civitate et diocesi Treveren. .. die XVI febr. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronac regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Archiepiscopus Treverensis confirmat permutacionem de Park- stein; manu recentiore additum: Boemundus. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in fil ser., datum ze Trier, do man nach gewonheit in unserm bischtum von Trir zu schreiben czalt 1360 iar uff den sechezensten tag des mandes genant februarii in latin. ☞ Ed. (ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1251 n. 232. — Extr. (er A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 255 n. 9. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 492 n. 189. — [MJ. 798) 1361 febr. 17. Lauffen. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, litem inter Ulricum de Waldau et monasterium Waldsassense, ord. Cisterciensis, diiudicat. — — —, daz für mich Ich Volkolt von Tann, lantrihter zu Sulczpach, bekenn offenlich kom in geriht h. Ulreich von Waldawe und weist fürpfant auz dez closters zu Waltsahssen gûten zu Wildenawe, und auz andern iren gûten in der lantschrann gelegen, und volfür(!) damit niht als dez lantgerihts reht ist; darnach sande der egenande Waldawer seinen scheinboten auf daz lant geriht nach volbrifen; der wolt im daz geriht niht geben. Ez brechte dann der Waldawer mit dem rehten auz, daz man im die mit reht geben solt und dez selben beschiede im daz geriht einen unverzogen tag auf daz lantgeriht gen dem Pleche bey seinem scheinboten, der seinen gewalt het die clag zu furen, daz der egenante Waldawer und dez egenanten closters amptlute, die der clag gewalt heten zu furen, solten kommen auf daz lantgeriht und solt man dez Waldawers furgeben verhoren und dez closters verantwurten darwider, und darnach solt dann geschehen, waz reht were. Und auf daz lantgeriht, als in bederseit tag von gerihtes wegen beschiden wart, do komen dez closters amptlute hin und wolten irew gute verantwurt haben, dohin kom der Waldawer niht. Do baten in dez egenanten closters amptlute zu vragen, waz nu reht were, do wart erteylt mit gemeiner urteyl: seint der Waldawer niht kommen were als im daz lantgeriht beschiden het, man solt daz egenante closter aller der guter, darauf der Waldawer gechlagt het, wider setzen in
Strana 479
Annus 1361 febr. 16.—18. 479 sein stille nutzliche gewer, als ez die von alter und mit reht herbracht het, und solt auch von nutz und gewer antwurten. Ez moht dann der Waldawer rehte ehaft not beweysen auf dem lantgeriht zu Lauffen und auf daz selbe lantgeriht kom der Waldawer und wolt noch mocht kein ehaft not beweysen als im vor erteylt wart, do wart erteylt seint er niht ehaft not beweisen wolt noch mohte man solt daz oftgenant closter als vorgeschriben ist aller seiner gûter, darauf der Waldawer gechlagt het, wider setzen in ir stille nutzlich gewer, als ez die von alter und mit reht herbracht hat und sol auch derselben gûter von nûtz und gewer antwurten, wer dahin iht zu sprechen hat und der solt si auch furbringen als reht ist. Mit urchunde dicz brives versigelt mit dez lantgeriht insigel. Geben zu Lauffen nach Crists geburt dreutzenhundert iar und in dem ainen und sehtzigstem iar an der mitwochen nach dem suntag in der vasten als man singet Invocavit. Orig. perg. cum sig. de cera viridi (JIIDICIPRIIIIILIS TRANS SILVAM -REGNI BOhEM) Monaci in archivo generali sign. Waldsassen Klosterurk. Fasc. 49 N. 448 asservatur. Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 34. — HIU — [LJ. 799) 1361 febr. 18. Pragae. Archiepiscopi Pragensis administratores et vicarii generales permutationem inter Johan- nem, episcopum Lutomuslensem, et capitulum ecclesiae eiusdem factam confirmant. Nos Nicolaus, prepositus monasterii s. Marie canonicorum regularium in Rudnicz, et — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. Dytleuusa) Stormer, canonicus Caminensis, rev. archiepiscopi, domini nostri graciosi, in spirit. administratores et vicarii generales n. f.t. p. u., quod constituti in nostri presencia ven. in Cr. pater d. Johannes Luthomuslensis episcopus, sacre imp. aule cancellarius, pro se et suo nomine ab una et honn. ac religg. vv. dd. Woy- slaus custos et Ulricus, canonicus Luthomuslensis eccl., procuratores, negociorum gestores et nunccii ad hoc specialiter constituti, suo et Luthomuslensis capituli nomine atque vice parte ab alia quandam permutacionem initam, factam et literarum et scripture autentice testimonio consumatam inter ipsos legittime publice produxerunt ipsamque pro bone communi et utriusque partis comodis et profectibus auctoritate prefati domini nostri archiepiscopi, cuius vices gerimus, approbari, ratificari et confirmari et auctoritatem et decretum interponi humiliter petiverunt. Quarum quidem literarum tenor nomine et pro- parte prefatib) d. Luthomuslensis episcopib) sequitur in hec verba: Johanness), dei gr. Luthomuschlensis episcopus, n. f. t. p. u., quod quamvis alias ——c) (Sequitur tenor littera- rum in Litomyšl, 11. die m. febr. a. 1361 datarum, vide supra n. 791). Nos igitur attendentes provide circumspeccionis industriam, quibus antedicti d. episcopus et hon. capitulum Luthomuslensis eccl. multipliciter commendantur, sane advertimus, quod, nisi talis permutacio tam episcopali mense quam profectibus capituli Luthomuslensis conveniens, utilis et fructuosa consisteret, nullo modo partes ipse tante deliberacionis precedente consilio iuramenta desuper corporalia prestitissent,d) inspectis preterea omnibus et singulis in dicta permutacione contentis et in examen provide discussionis adductis, ad ambarum parcium supplicem instanciam — — supradictam permutacionem — — auctoritate vicariali et — — — administratoria, qua fungimur, approbamus, ratificamus et confirmamus necnon eidem permutacioni auctoritatem interponimus et decretum, volentes dictam permutacio- nem in robore perpetuo permanere. Nulli ergo — sub omnibus penis in ipsa permutacione ——. Harum, quibus sigillum vicariatus archiepiscopalis curie Pragensis appen- expressis. Dat.e) Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo sum est testimonio litterarum. primo die decima octava m. febr., presentibus nobb. et honn. vv. dd. Michaele de Sedlecz, Peczone de Schonow, Jarkone de Buchow, Paulo de Choczna et aliis pluribus fide dignis.
Annus 1361 febr. 16.—18. 479 sein stille nutzliche gewer, als ez die von alter und mit reht herbracht het, und solt auch von nutz und gewer antwurten. Ez moht dann der Waldawer rehte ehaft not beweysen auf dem lantgeriht zu Lauffen und auf daz selbe lantgeriht kom der Waldawer und wolt noch mocht kein ehaft not beweysen als im vor erteylt wart, do wart erteylt seint er niht ehaft not beweisen wolt noch mohte man solt daz oftgenant closter als vorgeschriben ist aller seiner gûter, darauf der Waldawer gechlagt het, wider setzen in ir stille nutzlich gewer, als ez die von alter und mit reht herbracht hat und sol auch derselben gûter von nûtz und gewer antwurten, wer dahin iht zu sprechen hat und der solt si auch furbringen als reht ist. Mit urchunde dicz brives versigelt mit dez lantgeriht insigel. Geben zu Lauffen nach Crists geburt dreutzenhundert iar und in dem ainen und sehtzigstem iar an der mitwochen nach dem suntag in der vasten als man singet Invocavit. Orig. perg. cum sig. de cera viridi (JIIDICIPRIIIIILIS TRANS SILVAM -REGNI BOhEM) Monaci in archivo generali sign. Waldsassen Klosterurk. Fasc. 49 N. 448 asservatur. Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 34. — HIU — [LJ. 799) 1361 febr. 18. Pragae. Archiepiscopi Pragensis administratores et vicarii generales permutationem inter Johan- nem, episcopum Lutomuslensem, et capitulum ecclesiae eiusdem factam confirmant. Nos Nicolaus, prepositus monasterii s. Marie canonicorum regularium in Rudnicz, et — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. Dytleuusa) Stormer, canonicus Caminensis, rev. archiepiscopi, domini nostri graciosi, in spirit. administratores et vicarii generales n. f.t. p. u., quod constituti in nostri presencia ven. in Cr. pater d. Johannes Luthomuslensis episcopus, sacre imp. aule cancellarius, pro se et suo nomine ab una et honn. ac religg. vv. dd. Woy- slaus custos et Ulricus, canonicus Luthomuslensis eccl., procuratores, negociorum gestores et nunccii ad hoc specialiter constituti, suo et Luthomuslensis capituli nomine atque vice parte ab alia quandam permutacionem initam, factam et literarum et scripture autentice testimonio consumatam inter ipsos legittime publice produxerunt ipsamque pro bone communi et utriusque partis comodis et profectibus auctoritate prefati domini nostri archiepiscopi, cuius vices gerimus, approbari, ratificari et confirmari et auctoritatem et decretum interponi humiliter petiverunt. Quarum quidem literarum tenor nomine et pro- parte prefatib) d. Luthomuslensis episcopib) sequitur in hec verba: Johanness), dei gr. Luthomuschlensis episcopus, n. f. t. p. u., quod quamvis alias ——c) (Sequitur tenor littera- rum in Litomyšl, 11. die m. febr. a. 1361 datarum, vide supra n. 791). Nos igitur attendentes provide circumspeccionis industriam, quibus antedicti d. episcopus et hon. capitulum Luthomuslensis eccl. multipliciter commendantur, sane advertimus, quod, nisi talis permutacio tam episcopali mense quam profectibus capituli Luthomuslensis conveniens, utilis et fructuosa consisteret, nullo modo partes ipse tante deliberacionis precedente consilio iuramenta desuper corporalia prestitissent,d) inspectis preterea omnibus et singulis in dicta permutacione contentis et in examen provide discussionis adductis, ad ambarum parcium supplicem instanciam — — supradictam permutacionem — — auctoritate vicariali et — — — administratoria, qua fungimur, approbamus, ratificamus et confirmamus necnon eidem permutacioni auctoritatem interponimus et decretum, volentes dictam permutacio- nem in robore perpetuo permanere. Nulli ergo — sub omnibus penis in ipsa permutacione ——. Harum, quibus sigillum vicariatus archiepiscopalis curie Pragensis appen- expressis. Dat.e) Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo sum est testimonio litterarum. primo die decima octava m. febr., presentibus nobb. et honn. vv. dd. Michaele de Sedlecz, Peczone de Schonow, Jarkone de Buchow, Paulo de Choczna et aliis pluribus fide dignis.
Strana 480
480 Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. (A) cum sig. vicariatus de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ibidem orig. (B) cum A non per omnia consonum, itidem cum sig. vicariatus de cera comm. in fil. ser.— ſM. a) A: Dytleuus, B: Detleuus. — b) sic in A; B: prefatorum dominorum .. prioris, .. custodis, .. cantoris, .. scolastici et capituli Luthomuslensis ecclesie. — c) sic in A; B: Nos Nicolaus prior, Woyslaus custos, Ludowieus cantor, Seboldus scolasticus totumque capitulum ecclesie Luthomüslensis n. f. t. p. u., quod quamvis alias — —. (Sequitur tenor litterarum in Litomyšl 11. die m. febr. a. 1361 datarum vide n. 791) — d) A, B: prestitisset.— e) sic in A; B: Presentibus nobb. et honn. vv. Michaele de Sedlecz, Peczone de Schonow, Jarcone de Buchow et Paulo de Coczna et aliis pluribus fide dignis — Prage —. Dat. 800) 1361 febr. 22. Pragae. Barones regni Bohemiae Johannem et Sdenconem fratres de Sternberg de fideiussoria cautione castri Velešin causa absolvunt. Nos Czenko de Lypa, summus regni Bohemie camerarius, Johannes de Warthenberg, Pragensis burgravius, et Andreas de Duba, sudarius Pragensis, t. p. profitemur universis, quod constituti coram nobis ac aliis baronibus regni Bohemie nobb. dd. Johannes et Sdenko fratres de Sthernberch pecierunt sibi pro iure invenire, utrum ipsi et eorum confideiussores soluti ac liberi esse debeant de caucione fideiussoria, qua obligabantur ad nobb. dd. Petrum, Judocum, Ulricum et Johannem fratres de Rosenberch occasione septingentarum sex. pro d. Benessio de Welessin fel. mem., quas sibi in parata mutuaverant peccunia, ex eo, quod predicti domini de Rosenberch sint in plena possessione bonorum et castri in Weles- sin. Nos vero cum ceteris baronibus habito maturo consilio pro iure invenimus, ex quo predicti domini de Rosenberch castrum et bona Welessin orphani legittime tutorio et com- missorio nomine possideant, predictis dd. Johanni et Sdenconi de Sthernberg et ipsorum confideiussoribus pro antedictis septingentis sex. nunquam de cetero aliquam movere debent materiam questionis, sed debitum predictum in castro Welessin et bonis suis tenere et obtinere debebunt. In cuius rei evidens testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo LXI die Cathedre s. Petri. Orig. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 3) avulsum deest, in archivo olim Buquoyano in Nové Hrady, sign. Fach 226 Fasc. I N. 4986, nunc vero in archivo publico in Třeboň. — Sigilla: 1) rot. de cera rubra comm. impressa, laesum. 2) rot. de cera comm., laesum. — Ed. Klimesch, Die Herren von Michels- berg als Besitzer von Weleschin, MVGDB 23, p. 121 n. 5. — HU — ſMI. 801) 1361 febr. 22. Vratislaviae. Conradus de Falkenhain, capitaneus Vratislaviensis, profitetur Nicolaum de Trzebnica (Trebnicz) et Paulum Stenczler, cives Vratislavienses, Ottoni de Nissa, civi Vratislaviensi, bona eorum in Królikowice (Krolcowicz) vendidisse dictamque venditionem regia auctoritate Bo- hemiae, qua fungitur, et sub sigillo regni Bohemiae in ducatu Vratislaviensi ad hereditates et causas appensione confirmat. Nos Cunradus de Falkenhain, regia maiestate Bohemiae capitaneus Wratislaviensi.. Dat. Wratislaviae secunda feria post dominicam Reminiscere a. —— M° trecen- tesimo sexagesimo primo praesentibus strennuis d. Heinczcone de Schwaczinhorn milite, Jescone de Smolcz, Heinrico de Molnsdorf, Panczcone Radack, Petro de Richimbach, Johanne Sechsbecher, Nicolao Rassilwicz et Ottone de Nissa iamdicto, feudalibus domini nostri regis praedicti, Jacobo de Canth, cancellario ducatus— — Cop. vidimata consulum Vratislaviensium 18. die m. apr. a. 1548 data Pragae in archivo publico centrali sign. SM P 106 Breslau 1/III fol. 192. — [L].
480 Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. (A) cum sig. vicariatus de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ibidem orig. (B) cum A non per omnia consonum, itidem cum sig. vicariatus de cera comm. in fil. ser.— ſM. a) A: Dytleuus, B: Detleuus. — b) sic in A; B: prefatorum dominorum .. prioris, .. custodis, .. cantoris, .. scolastici et capituli Luthomuslensis ecclesie. — c) sic in A; B: Nos Nicolaus prior, Woyslaus custos, Ludowieus cantor, Seboldus scolasticus totumque capitulum ecclesie Luthomüslensis n. f. t. p. u., quod quamvis alias — —. (Sequitur tenor litterarum in Litomyšl 11. die m. febr. a. 1361 datarum vide n. 791) — d) A, B: prestitisset.— e) sic in A; B: Presentibus nobb. et honn. vv. Michaele de Sedlecz, Peczone de Schonow, Jarcone de Buchow et Paulo de Coczna et aliis pluribus fide dignis — Prage —. Dat. 800) 1361 febr. 22. Pragae. Barones regni Bohemiae Johannem et Sdenconem fratres de Sternberg de fideiussoria cautione castri Velešin causa absolvunt. Nos Czenko de Lypa, summus regni Bohemie camerarius, Johannes de Warthenberg, Pragensis burgravius, et Andreas de Duba, sudarius Pragensis, t. p. profitemur universis, quod constituti coram nobis ac aliis baronibus regni Bohemie nobb. dd. Johannes et Sdenko fratres de Sthernberch pecierunt sibi pro iure invenire, utrum ipsi et eorum confideiussores soluti ac liberi esse debeant de caucione fideiussoria, qua obligabantur ad nobb. dd. Petrum, Judocum, Ulricum et Johannem fratres de Rosenberch occasione septingentarum sex. pro d. Benessio de Welessin fel. mem., quas sibi in parata mutuaverant peccunia, ex eo, quod predicti domini de Rosenberch sint in plena possessione bonorum et castri in Weles- sin. Nos vero cum ceteris baronibus habito maturo consilio pro iure invenimus, ex quo predicti domini de Rosenberch castrum et bona Welessin orphani legittime tutorio et com- missorio nomine possideant, predictis dd. Johanni et Sdenconi de Sthernberg et ipsorum confideiussoribus pro antedictis septingentis sex. nunquam de cetero aliquam movere debent materiam questionis, sed debitum predictum in castro Welessin et bonis suis tenere et obtinere debebunt. In cuius rei evidens testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo LXI die Cathedre s. Petri. Orig. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 3) avulsum deest, in archivo olim Buquoyano in Nové Hrady, sign. Fach 226 Fasc. I N. 4986, nunc vero in archivo publico in Třeboň. — Sigilla: 1) rot. de cera rubra comm. impressa, laesum. 2) rot. de cera comm., laesum. — Ed. Klimesch, Die Herren von Michels- berg als Besitzer von Weleschin, MVGDB 23, p. 121 n. 5. — HU — ſMI. 801) 1361 febr. 22. Vratislaviae. Conradus de Falkenhain, capitaneus Vratislaviensis, profitetur Nicolaum de Trzebnica (Trebnicz) et Paulum Stenczler, cives Vratislavienses, Ottoni de Nissa, civi Vratislaviensi, bona eorum in Królikowice (Krolcowicz) vendidisse dictamque venditionem regia auctoritate Bo- hemiae, qua fungitur, et sub sigillo regni Bohemiae in ducatu Vratislaviensi ad hereditates et causas appensione confirmat. Nos Cunradus de Falkenhain, regia maiestate Bohemiae capitaneus Wratislaviensi.. Dat. Wratislaviae secunda feria post dominicam Reminiscere a. —— M° trecen- tesimo sexagesimo primo praesentibus strennuis d. Heinczcone de Schwaczinhorn milite, Jescone de Smolcz, Heinrico de Molnsdorf, Panczcone Radack, Petro de Richimbach, Johanne Sechsbecher, Nicolao Rassilwicz et Ottone de Nissa iamdicto, feudalibus domini nostri regis praedicti, Jacobo de Canth, cancellario ducatus— — Cop. vidimata consulum Vratislaviensium 18. die m. apr. a. 1548 data Pragae in archivo publico centrali sign. SM P 106 Breslau 1/III fol. 192. — [L].
Strana 481
Annus 1361 febr. 18.—24. 481 802) 1361 febr. 23. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Ru- dnicz), et Detlevus Stormer, canonicus ecclesiae Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, petente Martino, plebano in Velešice (Velessicz), litterarum Johannis (Jesconis) de Wartenberg, 13. die m. ian. a. 1361 in Albrechtice datarum tenore inserto universis, (vide supra n. 760), donationem pro ecclesia in Velešice factam confirmant. quibus presentes exhibite fuerint. Dat. Prage a. d. 1361 die XXIII m. febr. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri crectionum ecclesiae Pragensis I fol. 19. Ed. Borový, Ll. crect. archidioec. Prag. 1 p. 25 n. 42. [MI. 803) 1361 febr. 23. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicum gularium in Roudnice (Rudnicz), et Dellewus, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus ge- nerales, pelente Welcone, plebano in Vysoké Veselí (Wessel), litterarum Johannis de Wartenberg (Jesconis de Wartemberg) 13. die m. ian. a. 1361 datarum tenore inserto (vide superius n. 759), universis, quibus presentes donationem pro ecclesia in Vysoké Veselí factam confirmant. Dat. Prage a. d. 1361 die XXIII m. febr. exhibite fuerint. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. ecel. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 25 n. 13. — f MJ. Pragensis I fol. 197. 804) 1361 febr. 23. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Ru- dnicz), et Detlevus Stormer, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, Matthia, plebano in Tuchoměřice (Tuchomericz), petente, litterarum 24. die m. ian. a. 1361 datarum tenore inserto (vide superius n. 772), contraclum de decimis universis et singulis tam presentibus de curia in Tuchoměřice solvendis confirmant. quam futuris. Dat. Prage a. d. 1361 die XXIII m. febr. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 20. — Ed. Borovi, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 26 n. 44. — [M]. 805) 1361 febr. 24. Euphemia, ducissa Thessinensis, et Přemysl, eius filius, testantur et confirmant Petrum, advocatum Thessinensem, eiusque uxorem Sbyňkam 13 marcas census annui super advocatia Thessinensi duobus presbyteris in eadem ecclesia legavisse. Ad rerum gestarum perhennem memoriam. Nos Eufemia, dei gr. ducissa Theschinensis, et nos Prsimislaus, per eandem graciam dux Theschinensis, ducisse predicte filius, nunc tutores et provisores eiusdem terre, singulos hanc litteram inspecturos scire volumus, quod stantes in nostra presencia fidd. nostri, Petrus Theschinensis noster advocatus, ipsius conthoralis d. Sbenka, sano habito amicorum suorum consilio testamentum ob salutem suorum animarum fassi sunt se statuisse et fecisse tale in hunc modum: quod de advocacia corum in civitate nostra Theschin et de omnibus redditibus, censibus et fructibus ad ipsam pertinentibus tredecim mar. gr. den. ponderis polonicalis duobus capellanis et presbiteris, ad quos gracia et favore fuerint inclinati, singulis annis percipiendas assignaverunt, reservata eciam ipsis et suis heredibus ac legittimis successoribus eleccione eorumdem presbiterorum 31 Regesta
Annus 1361 febr. 18.—24. 481 802) 1361 febr. 23. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Ru- dnicz), et Detlevus Stormer, canonicus ecclesiae Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, petente Martino, plebano in Velešice (Velessicz), litterarum Johannis (Jesconis) de Wartenberg, 13. die m. ian. a. 1361 in Albrechtice datarum tenore inserto universis, (vide supra n. 760), donationem pro ecclesia in Velešice factam confirmant. quibus presentes exhibite fuerint. Dat. Prage a. d. 1361 die XXIII m. febr. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri crectionum ecclesiae Pragensis I fol. 19. Ed. Borový, Ll. crect. archidioec. Prag. 1 p. 25 n. 42. [MI. 803) 1361 febr. 23. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicum gularium in Roudnice (Rudnicz), et Dellewus, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus ge- nerales, pelente Welcone, plebano in Vysoké Veselí (Wessel), litterarum Johannis de Wartenberg (Jesconis de Wartemberg) 13. die m. ian. a. 1361 datarum tenore inserto (vide superius n. 759), universis, quibus presentes donationem pro ecclesia in Vysoké Veselí factam confirmant. Dat. Prage a. d. 1361 die XXIII m. febr. exhibite fuerint. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. ecel. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 25 n. 13. — f MJ. Pragensis I fol. 197. 804) 1361 febr. 23. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Ru- dnicz), et Detlevus Stormer, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spiritualibus generales, Matthia, plebano in Tuchoměřice (Tuchomericz), petente, litterarum 24. die m. ian. a. 1361 datarum tenore inserto (vide superius n. 772), contraclum de decimis universis et singulis tam presentibus de curia in Tuchoměřice solvendis confirmant. quam futuris. Dat. Prage a. d. 1361 die XXIII m. febr. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 20. — Ed. Borovi, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 26 n. 44. — [M]. 805) 1361 febr. 24. Euphemia, ducissa Thessinensis, et Přemysl, eius filius, testantur et confirmant Petrum, advocatum Thessinensem, eiusque uxorem Sbyňkam 13 marcas census annui super advocatia Thessinensi duobus presbyteris in eadem ecclesia legavisse. Ad rerum gestarum perhennem memoriam. Nos Eufemia, dei gr. ducissa Theschinensis, et nos Prsimislaus, per eandem graciam dux Theschinensis, ducisse predicte filius, nunc tutores et provisores eiusdem terre, singulos hanc litteram inspecturos scire volumus, quod stantes in nostra presencia fidd. nostri, Petrus Theschinensis noster advocatus, ipsius conthoralis d. Sbenka, sano habito amicorum suorum consilio testamentum ob salutem suorum animarum fassi sunt se statuisse et fecisse tale in hunc modum: quod de advocacia corum in civitate nostra Theschin et de omnibus redditibus, censibus et fructibus ad ipsam pertinentibus tredecim mar. gr. den. ponderis polonicalis duobus capellanis et presbiteris, ad quos gracia et favore fuerint inclinati, singulis annis percipiendas assignaverunt, reservata eciam ipsis et suis heredibus ac legittimis successoribus eleccione eorumdem presbiterorum 31 Regesta
Strana 482
482 Regesta Bohemiae et Moraviae. nunc et in futuro eis succedencium cum solucione supradicta eisdem presbiteris deputata, nosque petiverunt cum instancia, ut ad predictum ipsorum testamentum factum nostrum appreberemus assensum pariter et consensum. Nos itaque ipsorum peticionibus [raci onabi- libus acquiescientes dictum testamentum in omnem modum prius expressum confirmamus, approbamus et ratificamus perpetuis temporibus inviolabiliter et inpermutabiliter observa- turum. Quod quidem testamentum prius enarratum ecclesie parrochiali in civitate nostra Teschin incorporaverunt et perpetue ascripserunt. Ut autem omnia suprascripta robor obtineant perpetue firmitatis presentem litteram unde confectam nostrorum sigillorum robore dedimus roboratam. Act. a. d. millesimo CCC° sexagesimo primo presentibus d. Maczkone, plebano civitatis nostre Theschinensis, d. Welislao capellano nostro, Nicolao, nostro vlodario (?), Scascone, nostro camerario, aliisque pluribus fide dignis. Dat. in die s. Mathie apost. Cop. fere coaeva, minus clare scripta, in Libro episcopi Vratislaviensis msc. archivi publici Vratisla- viensis fol. 1.— HU — ILj. 806) 1361 febr. 26. Norimbergae. Ulricus et Johannes, lantgravii de Leuchtenberg, limitationem silvae Bohemicalis se firmam servaturos esse promittunt. Wir Ulrich und Johans, lantgraven zu dem Leutemberg, bekennen und tun kunt Wann die edelen herren Heinrich von dem Newenhaus und Ruzze von Luticz, unserr lieben fründe, die sache, die ezwischen dem allirdurchl. fursten und herren, h. Karl, Romischem — und kung ze Beheim, unserm lieben genedigen herren, an einem teil und uns — keyser — an dem andern teil umb die greniczen des Behemischen waldes verlauffen ist, durch gebot des obgenanten unsers herren des keysers und durch unserr bete willen entscheiden haben, als hernach geschriben stet: Des ersten haben sie gemerket drew puechen mit dryn crewczen under dem Eywimperg uf Dytirstorffer veld, und derselb rayn sol stôzzen uf Eselarner velde, das do haizzet daz Rutlus, als verre unser merke wendet, und nicht furbaz, und an der andern seiten von den dreyn puechen herwider auf czwischen dem Behemischem wald und Dytirstorffer veld uncz an drey viechten, die ouch gemerket sint, und furbas hinauf, als man gerichtigst mag, uncz an ein puechen und an ein viechten vor daz haus, die ouch gemerket sint, und von dannen hinab gen Hyrzsteins werez, als verre Reichenstein begriffen hat, und herwider auz gen Reichensteiner velde. Und wann der obgenante unser herre der keyser als ein kung ze Beheim bestetigt hat die egenanten greniczen und raynung, als sie do vor begriffen sint, dorumb sullen und wollen wir und unsir erben und nachkomen dieselben greniczen und raynungen stet und unverruket haben und halden also, daz win und unser erben und nachkomen der vorgenanten greniczen und raynung ein teil, die an uns gehoret, sullen von dem egenanten unserm herren dem keyser als von einem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und von der cronen desselben kunigreichs ze Beheim zu rechtem lehen und manschafft haben und halden gleich andern guten, die czu dem Reichenstein gehoren, die wir ouch von dem egenanten unserm herren dem keyser als von einem kunig ze Beheim und von den cronen desselben kunigreichs ze lehen haben und halden. Mit urkund dies brives, versigelt mit unsern ingesigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburt drewczenhundert iar darnach in dem ein und sechczig- stem iar am freytag vor dem suntag, als man singet Oculi in der vasten. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Litera greniciarum sive limitum silve Boemicalis inter d. impera- torem tamquam regem et lantgravios de Leutemberg. fM].
482 Regesta Bohemiae et Moraviae. nunc et in futuro eis succedencium cum solucione supradicta eisdem presbiteris deputata, nosque petiverunt cum instancia, ut ad predictum ipsorum testamentum factum nostrum appreberemus assensum pariter et consensum. Nos itaque ipsorum peticionibus [raci onabi- libus acquiescientes dictum testamentum in omnem modum prius expressum confirmamus, approbamus et ratificamus perpetuis temporibus inviolabiliter et inpermutabiliter observa- turum. Quod quidem testamentum prius enarratum ecclesie parrochiali in civitate nostra Teschin incorporaverunt et perpetue ascripserunt. Ut autem omnia suprascripta robor obtineant perpetue firmitatis presentem litteram unde confectam nostrorum sigillorum robore dedimus roboratam. Act. a. d. millesimo CCC° sexagesimo primo presentibus d. Maczkone, plebano civitatis nostre Theschinensis, d. Welislao capellano nostro, Nicolao, nostro vlodario (?), Scascone, nostro camerario, aliisque pluribus fide dignis. Dat. in die s. Mathie apost. Cop. fere coaeva, minus clare scripta, in Libro episcopi Vratislaviensis msc. archivi publici Vratisla- viensis fol. 1.— HU — ILj. 806) 1361 febr. 26. Norimbergae. Ulricus et Johannes, lantgravii de Leuchtenberg, limitationem silvae Bohemicalis se firmam servaturos esse promittunt. Wir Ulrich und Johans, lantgraven zu dem Leutemberg, bekennen und tun kunt Wann die edelen herren Heinrich von dem Newenhaus und Ruzze von Luticz, unserr lieben fründe, die sache, die ezwischen dem allirdurchl. fursten und herren, h. Karl, Romischem — und kung ze Beheim, unserm lieben genedigen herren, an einem teil und uns — keyser — an dem andern teil umb die greniczen des Behemischen waldes verlauffen ist, durch gebot des obgenanten unsers herren des keysers und durch unserr bete willen entscheiden haben, als hernach geschriben stet: Des ersten haben sie gemerket drew puechen mit dryn crewczen under dem Eywimperg uf Dytirstorffer veld, und derselb rayn sol stôzzen uf Eselarner velde, das do haizzet daz Rutlus, als verre unser merke wendet, und nicht furbaz, und an der andern seiten von den dreyn puechen herwider auf czwischen dem Behemischem wald und Dytirstorffer veld uncz an drey viechten, die ouch gemerket sint, und furbas hinauf, als man gerichtigst mag, uncz an ein puechen und an ein viechten vor daz haus, die ouch gemerket sint, und von dannen hinab gen Hyrzsteins werez, als verre Reichenstein begriffen hat, und herwider auz gen Reichensteiner velde. Und wann der obgenante unser herre der keyser als ein kung ze Beheim bestetigt hat die egenanten greniczen und raynung, als sie do vor begriffen sint, dorumb sullen und wollen wir und unsir erben und nachkomen dieselben greniczen und raynungen stet und unverruket haben und halden also, daz win und unser erben und nachkomen der vorgenanten greniczen und raynung ein teil, die an uns gehoret, sullen von dem egenanten unserm herren dem keyser als von einem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und von der cronen desselben kunigreichs ze Beheim zu rechtem lehen und manschafft haben und halden gleich andern guten, die czu dem Reichenstein gehoren, die wir ouch von dem egenanten unserm herren dem keyser als von einem kunig ze Beheim und von den cronen desselben kunigreichs ze lehen haben und halden. Mit urkund dies brives, versigelt mit unsern ingesigel. Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburt drewczenhundert iar darnach in dem ein und sechczig- stem iar am freytag vor dem suntag, als man singet Oculi in der vasten. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Litera greniciarum sive limitum silve Boemicalis inter d. impera- torem tamquam regem et lantgravios de Leutemberg. fM].
Strana 483
Annus 1361 febr. 24.—28. 483 807) 1361 febr. 26. Norimbergae. Karolus imperator et rex arbitrium a Henrico de Nova domo et Russone de Litice in lite inter imperatorem et lantgravios de Leuchtenberg vertente latum confirmat. — Wann die edlen Hainrich von dem Newhauss und Russe von Luticz — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praecedentium usque ad verba gen Reichenstainer velde). Darumb so bestettigen und confirmiren wir mit wolbedachtem mueth und mit rechtem wissen als ain kunig zu Beheim die ehegenanten grenitzen und rainung, als sy davor be- griffen sindt, also, das wir und unser erben und nachkumen, kunige zue Beheim, dieselben grenitzen wöllen und sollen steet und unverruckhet haben und halten also doch, das die ehegenannten landtgraven von dem Lewtenberg, ir erben und nachkumen, die vorgenannten rainung und grenitzen ein teil, die an sy gehöret, sollen von uns, als ainem kunig zue Behem, unsern erben und nachkumen, kunige zue Behaimb, und von der cronen desselben kunigreichs zue Behaimb zue rechtem lehen und manschafft haben und halten gleich andern guetern, die zue dem Reichenstain gehören, die sy auch von uns als von ainem kunige zue Beheim und von der cronen desselben kunigreichs zue lehen haben und halten. Mit urkundt dits briefes versiglet mit unserm kayserlichen ingesigel. Der geben ist zue Nuremberg, nach Christus geburdt 1361 iar am freitag vor dem suntag, als man singet Oculi, unser reiche in d. funfzehenden iar u. d. kais. i. d. sechsten. 1) Cop. saec. XV Monaci in archivo generali Bavariae sign. Fürstensachen Fase. 891. — Reg. imp. VIII 7046. — Contulit Mendl. — [L]. 1) Huber, qui lilleras originales prae oculis habuisse videtur, adiungit: Per d. imperatorem Hein- R. Johannes Saxo. Neque Hrubi a. 1910 neque Mendl a. 1930 litteras originales ricus Australis. in archivo Monacensi invenerunt. 808) 1361 febr. 28. Šwidnica. Bolco, dux Svidnicensis, Karolum imperatorem ut regem Bohemiae sibi medietatem civi- tatis Glogoviae ad vitae tempora possidendam dedisse profitetur. , quod Nos Bolko, dei gr. dux Slesie de Furstenberg et dominus in Sweidnicz, n. f.— quia seren. et invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum —— ob singularis amoris affectum, quo nos graciose imperator semp. aug. et Boemie rex, prosequitur, medietatem civitatis Glogouie, ad se et ad regnum suum Boemie eiusdemque regni coronam inmediate spectantem, cum villis, curiis, censibus, utilitatibus, honoribus, civibus, vasallis, incolis et rusticis ac universis pertinenciis predicte civitatis medie ac districtus eiusdem nobis dedit atque donavit tenendam, habendam, utifruendam per nos et ad vite nostre tempora pacifice possidendam, ita, quod post nostrum obitum ad ipsum seu heredes et successores suos, reges Boemie, et ad regnum Boemie ac eius coronam omni- mode revertaturl), ideoque sue gracie grati esse volentes, eidem domino nostro promisimus et presentibus — — promittimus, qued quamprimum ad presenciam suam deo volente venerimus, extunc iuxta suam vel eo ren extante, quod absit, heredis et successoris sui, regisa) Boemie, informacionem et consilium pro nobis et heredibus nostris ipsum et heredes ac successores suos, reges Boemie, cum litteris et promissis fidelibus ill. principis domine Agnetis, ducisse Slesic et in Sweidnicz, conthoralis nostre carissime, nec non nobilium, civium, vasallorum et terrigenarum ducatuum et terrarum nostrarum Swidnicensis et Jaw- rensis sufficienter certificare sibique cavere volumus et debemus, quod post obitum nostrum dicta medietas civitatis Glogouie cum universis pertinenciis suis prefatis absque omni contradiccione, impedimento vel dificultate ad memoratum dominum nostrum, d. impera-
Annus 1361 febr. 24.—28. 483 807) 1361 febr. 26. Norimbergae. Karolus imperator et rex arbitrium a Henrico de Nova domo et Russone de Litice in lite inter imperatorem et lantgravios de Leuchtenberg vertente latum confirmat. — Wann die edlen Hainrich von dem Newhauss und Russe von Luticz — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praecedentium usque ad verba gen Reichenstainer velde). Darumb so bestettigen und confirmiren wir mit wolbedachtem mueth und mit rechtem wissen als ain kunig zu Beheim die ehegenanten grenitzen und rainung, als sy davor be- griffen sindt, also, das wir und unser erben und nachkumen, kunige zue Beheim, dieselben grenitzen wöllen und sollen steet und unverruckhet haben und halten also doch, das die ehegenannten landtgraven von dem Lewtenberg, ir erben und nachkumen, die vorgenannten rainung und grenitzen ein teil, die an sy gehöret, sollen von uns, als ainem kunig zue Behem, unsern erben und nachkumen, kunige zue Behaimb, und von der cronen desselben kunigreichs zue Behaimb zue rechtem lehen und manschafft haben und halten gleich andern guetern, die zue dem Reichenstain gehören, die sy auch von uns als von ainem kunige zue Beheim und von der cronen desselben kunigreichs zue lehen haben und halten. Mit urkundt dits briefes versiglet mit unserm kayserlichen ingesigel. Der geben ist zue Nuremberg, nach Christus geburdt 1361 iar am freitag vor dem suntag, als man singet Oculi, unser reiche in d. funfzehenden iar u. d. kais. i. d. sechsten. 1) Cop. saec. XV Monaci in archivo generali Bavariae sign. Fürstensachen Fase. 891. — Reg. imp. VIII 7046. — Contulit Mendl. — [L]. 1) Huber, qui lilleras originales prae oculis habuisse videtur, adiungit: Per d. imperatorem Hein- R. Johannes Saxo. Neque Hrubi a. 1910 neque Mendl a. 1930 litteras originales ricus Australis. in archivo Monacensi invenerunt. 808) 1361 febr. 28. Šwidnica. Bolco, dux Svidnicensis, Karolum imperatorem ut regem Bohemiae sibi medietatem civi- tatis Glogoviae ad vitae tempora possidendam dedisse profitetur. , quod Nos Bolko, dei gr. dux Slesie de Furstenberg et dominus in Sweidnicz, n. f.— quia seren. et invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum —— ob singularis amoris affectum, quo nos graciose imperator semp. aug. et Boemie rex, prosequitur, medietatem civitatis Glogouie, ad se et ad regnum suum Boemie eiusdemque regni coronam inmediate spectantem, cum villis, curiis, censibus, utilitatibus, honoribus, civibus, vasallis, incolis et rusticis ac universis pertinenciis predicte civitatis medie ac districtus eiusdem nobis dedit atque donavit tenendam, habendam, utifruendam per nos et ad vite nostre tempora pacifice possidendam, ita, quod post nostrum obitum ad ipsum seu heredes et successores suos, reges Boemie, et ad regnum Boemie ac eius coronam omni- mode revertaturl), ideoque sue gracie grati esse volentes, eidem domino nostro promisimus et presentibus — — promittimus, qued quamprimum ad presenciam suam deo volente venerimus, extunc iuxta suam vel eo ren extante, quod absit, heredis et successoris sui, regisa) Boemie, informacionem et consilium pro nobis et heredibus nostris ipsum et heredes ac successores suos, reges Boemie, cum litteris et promissis fidelibus ill. principis domine Agnetis, ducisse Slesic et in Sweidnicz, conthoralis nostre carissime, nec non nobilium, civium, vasallorum et terrigenarum ducatuum et terrarum nostrarum Swidnicensis et Jaw- rensis sufficienter certificare sibique cavere volumus et debemus, quod post obitum nostrum dicta medietas civitatis Glogouie cum universis pertinenciis suis prefatis absque omni contradiccione, impedimento vel dificultate ad memoratum dominum nostrum, d. impera-
Strana 484
484 Regesta Bohemiae et Moraviae. torem ut regem Boemie seu et heredes et successores suos, reges Boemie, et ad regnum Boemie eiusque coronam infallibiliter et omnimode revertatur. Et si quicumque cuiuscum- que condicionis, dignitatis vel status post nostrum obitum ipsum dominum nostrum impe- ratorem ut regem Boemie, heredes et successores suos, reges Boemie —, in recepcione et recuperacione dicte civitatis medie Glogouiensis necnon districtus et pertinenciarum omnium predictarum quomodolibet impedire vel eas occupare temptaverit, eadem contho- ralis nostra, heredes nostri necnon et nobiles, civitatenses, vasalli et terrigene Swidnicenses et Jawrenses predicti eos ad obtinendum, recuperandum ac plenissime capiendum civitatem mediam antedictam cum suis pertinenciis prelibatis fideliter et efficaciter tota sua potencia adiuvabunt. Illud autem specialiter et expresse promittimus bona fide, quod ad regimen, ad gubernacionem civitatisb) et districtus predictorum honestum virum statuere volumus et debemus, qui cum eisdem domino nostro imperatori ut regi Boemie, heredibus et succes- soribus suis, regibus Boemie, iurata fide promittet, quandocumque nos mori contingel, ea sine omni dolo ipsis fideliter asignare et in ipsorum reddere potestatem. Et quocienscumque uno deposito alium in eodem regimine statuemus, tociens similem promissionem iuratam ipsis fieri procurabimus bona fide a quolibet, qui per nos illic fuerit constitutus. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri — iussimus appensione muniri. Data Sweidnicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo dominica quadragesimali, qua cantatur Oculi mei. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ducis Swidnicensis super media Glogovia. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1253 n. 234. — Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 878 n. 103. — Balbin, Miscellanea 1, 8 p. 213 n. 29. Grün- hagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 179 n. 50. — fMJ. a) orig.: reges. — b) orig:. civitates. 1) Cf. supra n. 777. 809) 1361 febr. 28. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiae, sacri imperii Romani archicamerarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg el Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida regno Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Ludowicus dictus Romanus, dei gr. marchio Brandenburgensis et Lusacie, sacri Romani imperii archicamerarius, n. f.t. p. u., quod cum seren. et invict. princeps et dominus, —— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Ruperti senioris, d. Karolus comitis palatini Rheni, Heidelberg 28. die m. ian. a. 1361 datis, vide superius n. 778.). Dat. Nurenberg dominica, qua cantatur Oculi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera rubra comm. impresa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Marchio Brandenburgensis confirmat permutacionem de Park- —— 1361 iar an dem stein; manu recentiore: Ludovicus. — Ibidem orig. (B) datum zu Nuremberg suntag der fasten, als man singet Oculi, itidem cum sig. oblongo de cera rubra in fil. ser. — Ed. (ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1251 n. 233. — Extr. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 256 n. 13.— Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 491 n. 489. — [MJ. 810) 1361 febr. 28. Pustiměř. Hereš et Mikeš de Svábenice monasterio in Pustiměř marcam census in Švábenice sol- vendam obligant. Ego Herscho de Swabnicz una cum patrueli meo Micschoni ibidem recognoscimus t. p. — — quod nos nomine tutorio olym relicte fratris mei d. Johannis ibidem in Swabnicz d. u., Margarete et suorum heredum ex necessitate eorundem de dotalicio domine prefate unam
484 Regesta Bohemiae et Moraviae. torem ut regem Boemie seu et heredes et successores suos, reges Boemie, et ad regnum Boemie eiusque coronam infallibiliter et omnimode revertatur. Et si quicumque cuiuscum- que condicionis, dignitatis vel status post nostrum obitum ipsum dominum nostrum impe- ratorem ut regem Boemie, heredes et successores suos, reges Boemie —, in recepcione et recuperacione dicte civitatis medie Glogouiensis necnon districtus et pertinenciarum omnium predictarum quomodolibet impedire vel eas occupare temptaverit, eadem contho- ralis nostra, heredes nostri necnon et nobiles, civitatenses, vasalli et terrigene Swidnicenses et Jawrenses predicti eos ad obtinendum, recuperandum ac plenissime capiendum civitatem mediam antedictam cum suis pertinenciis prelibatis fideliter et efficaciter tota sua potencia adiuvabunt. Illud autem specialiter et expresse promittimus bona fide, quod ad regimen, ad gubernacionem civitatisb) et districtus predictorum honestum virum statuere volumus et debemus, qui cum eisdem domino nostro imperatori ut regi Boemie, heredibus et succes- soribus suis, regibus Boemie, iurata fide promittet, quandocumque nos mori contingel, ea sine omni dolo ipsis fideliter asignare et in ipsorum reddere potestatem. Et quocienscumque uno deposito alium in eodem regimine statuemus, tociens similem promissionem iuratam ipsis fieri procurabimus bona fide a quolibet, qui per nos illic fuerit constitutus. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri — iussimus appensione muniri. Data Sweidnicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo dominica quadragesimali, qua cantatur Oculi mei. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ducis Swidnicensis super media Glogovia. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1253 n. 234. — Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 878 n. 103. — Balbin, Miscellanea 1, 8 p. 213 n. 29. Grün- hagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 179 n. 50. — fMJ. a) orig.: reges. — b) orig:. civitates. 1) Cf. supra n. 777. 809) 1361 febr. 28. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiae, sacri imperii Romani archicamerarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg el Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein vero et Karlswald cum oppido Weida regno Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Ludowicus dictus Romanus, dei gr. marchio Brandenburgensis et Lusacie, sacri Romani imperii archicamerarius, n. f.t. p. u., quod cum seren. et invict. princeps et dominus, —— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Ruperti senioris, d. Karolus comitis palatini Rheni, Heidelberg 28. die m. ian. a. 1361 datis, vide superius n. 778.). Dat. Nurenberg dominica, qua cantatur Oculi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera rubra comm. impresa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Marchio Brandenburgensis confirmat permutacionem de Park- —— 1361 iar an dem stein; manu recentiore: Ludovicus. — Ibidem orig. (B) datum zu Nuremberg suntag der fasten, als man singet Oculi, itidem cum sig. oblongo de cera rubra in fil. ser. — Ed. (ex B) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1251 n. 233. — Extr. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 256 n. 13.— Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 491 n. 489. — [MJ. 810) 1361 febr. 28. Pustiměř. Hereš et Mikeš de Svábenice monasterio in Pustiměř marcam census in Švábenice sol- vendam obligant. Ego Herscho de Swabnicz una cum patrueli meo Micschoni ibidem recognoscimus t. p. — — quod nos nomine tutorio olym relicte fratris mei d. Johannis ibidem in Swabnicz d. u., Margarete et suorum heredum ex necessitate eorundem de dotalicio domine prefate unam
Strana 485
Annus 1361 febr. 28. 485 mar. census, per annum quemlibet censuantem bis in anno, in Swabnicz indicatam in dimidio — laneo Micschonis silvis venatoris cum omnibus suis iuribus, usibus et proventibus — nichil inibi iuris specialitatis pro ea vel heredibus reservanda, excepta sola berna regali, ven. d. Hilarie abbatisse ad Infanciam Cristi in Pustmir et eius conventui in decem mar. gr. ar- gent. den. Prag. moravici pagamenti, sexaginta quatuor pro qualibet marca computando, michi actu concessis et totaliter accomodatis, tytulo iuste obligacionis et nomine veri pingnoris ac legittimi vadii obligavi, taliter, quod ipsa d. abbatissa et eius conventus medium censum reddituum prescriptorum cum omni iure, ut prefertur, in festo s. Georgii mart. nunc veniente percipere debebunt. Post vero, si eandem obligacionem in festo s. Jacobi apost. anno quolibet non exsolvero, extunc census b. Michahelis archangeli ad ipsam d. abbatissam et eius conventum spectabit. Similiter, si eandem obligacionem in festo Purificacionis s. Marie non liberarem quolibet anno, id ipso facto s. Georgii per prefatas dominas percipiatur, et sic ipsa obligacio tamdiu perdurabit, donec dicti tres anni complebuntur. Promittimus autem ego Herscho et Micscho patruelis meus una cum domina Margareta, cum aliis heredibus, qui pro nunc racionem non habent, scilicet Alberti el Johannis vel quibus aliis nominibus nominentur, quod si obligacionem prescriptam non liberaverimus per tres annos continue sequentes in summa decem mar. prenotata, mox ipsa obligacio eisdem d. abbatisse et conventui eius in veram hereditatem plene posses- sionis el in ius hereditarium perpetue transeat in futurum ad habendum et ab omni abs- cussione, que vulgariter dicitur abschyten, et ab impedimentis quibuslibet, hoc tamen excepto, quod predicti heredes illa bona redimere non debent cum pecuniis alibi recept is apud Judeos aut cristianos, nisi propriis. Et ad hoc astringimus nos eisdem dominabus in proximo concilio dominorum baronum terre Moravie elapsis dictis tribus annis in civitate Olomucz iuxta ritum et consuetudinem ipsius terre pro vera hereditate tabulis seu libro terrestri consignare, nulla circumvencione interiecta, omni iure eiusdem hereditatis simpli- citer abrenunciando. Preterea et, si aliquis alter vel quicunque prefata bona inpeteret vel inpedire vellet, —— quod ego Herscho una cum Micschoni, extunc moniti per dictam dominam vel conventum suum pro eo, infra terminum octo dierum ab omni infestacione vel inpedimento dictorum bonorum eripere et eximere libere et pacifice reddendas tenemur exbrigare. Et si infra monicionem octo dierum ea de inpedimento dictorum bonorum eripere el eximere neglexerimus, quod extunc in Wisschaw civitatem metsecundus cum uno famulo et tribus equis, in quamcumque domum intrare iussi fuerimus, loco veri obstagii prestituri subintramus, deinde non exituri, donec predicta bona indempnis fuerint ex- brigata, hec nos totaliter tenebimur et promittimus bona fide. In cuius rei testimonium sigillum mei Herschonis, domine Margarete una cum filio Micschoni necnon et sigilla nobb. vv. Czwatuch de Amslawicz, Kunschonis de Pornicz, Jesconis Schramme de Mailicz testium presentibus sunt appensa. Act. et dat. sunt hec in Pustmir dominica, qua cantatur Oculi mei a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo ultimo kal. marc. Orig. cum 5 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. G I b 20. Sigilla: 1) vide Regesta Boh. et Mor. VI p. 264 n. 175/2. 2) in clipeo quattuor tela; S. NICOLAI D. SVABNI. 3) in clipeo duo capita equina; S SVATOSSI D NEZAMISL. 4) in clenodio pileus cum fasce pennarum; CVNSOIC. 5) in clipeo caput cum auribus asininis; LIISCO HUIPVSIIII. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 168 n. 233. — [M. 811) 1361 febr. 28. Brunae. Nicolaus el Petrus fratres de Slapanice profitentur se a fratre Milota de Vitis, professo monaslerii ord. s. Johannis Hierosolimitani, sex marcas mutuo recepisse condicionesque solutionis praefatae summae et censuum statuunt. Nos Nicolaus et Petrus fratres de Lapanicz n. f. u. nos a relig. et sapienti v. fr. Milota de Vitis, ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimitani, sex mar. gr. Prag. moravici numeri, sexagin- ta quatuor grossos pro marca computanda qualibet, super omnibus bonis nostris feudalibus
Annus 1361 febr. 28. 485 mar. census, per annum quemlibet censuantem bis in anno, in Swabnicz indicatam in dimidio — laneo Micschonis silvis venatoris cum omnibus suis iuribus, usibus et proventibus — nichil inibi iuris specialitatis pro ea vel heredibus reservanda, excepta sola berna regali, ven. d. Hilarie abbatisse ad Infanciam Cristi in Pustmir et eius conventui in decem mar. gr. ar- gent. den. Prag. moravici pagamenti, sexaginta quatuor pro qualibet marca computando, michi actu concessis et totaliter accomodatis, tytulo iuste obligacionis et nomine veri pingnoris ac legittimi vadii obligavi, taliter, quod ipsa d. abbatissa et eius conventus medium censum reddituum prescriptorum cum omni iure, ut prefertur, in festo s. Georgii mart. nunc veniente percipere debebunt. Post vero, si eandem obligacionem in festo s. Jacobi apost. anno quolibet non exsolvero, extunc census b. Michahelis archangeli ad ipsam d. abbatissam et eius conventum spectabit. Similiter, si eandem obligacionem in festo Purificacionis s. Marie non liberarem quolibet anno, id ipso facto s. Georgii per prefatas dominas percipiatur, et sic ipsa obligacio tamdiu perdurabit, donec dicti tres anni complebuntur. Promittimus autem ego Herscho et Micscho patruelis meus una cum domina Margareta, cum aliis heredibus, qui pro nunc racionem non habent, scilicet Alberti el Johannis vel quibus aliis nominibus nominentur, quod si obligacionem prescriptam non liberaverimus per tres annos continue sequentes in summa decem mar. prenotata, mox ipsa obligacio eisdem d. abbatisse et conventui eius in veram hereditatem plene posses- sionis el in ius hereditarium perpetue transeat in futurum ad habendum et ab omni abs- cussione, que vulgariter dicitur abschyten, et ab impedimentis quibuslibet, hoc tamen excepto, quod predicti heredes illa bona redimere non debent cum pecuniis alibi recept is apud Judeos aut cristianos, nisi propriis. Et ad hoc astringimus nos eisdem dominabus in proximo concilio dominorum baronum terre Moravie elapsis dictis tribus annis in civitate Olomucz iuxta ritum et consuetudinem ipsius terre pro vera hereditate tabulis seu libro terrestri consignare, nulla circumvencione interiecta, omni iure eiusdem hereditatis simpli- citer abrenunciando. Preterea et, si aliquis alter vel quicunque prefata bona inpeteret vel inpedire vellet, —— quod ego Herscho una cum Micschoni, extunc moniti per dictam dominam vel conventum suum pro eo, infra terminum octo dierum ab omni infestacione vel inpedimento dictorum bonorum eripere et eximere libere et pacifice reddendas tenemur exbrigare. Et si infra monicionem octo dierum ea de inpedimento dictorum bonorum eripere el eximere neglexerimus, quod extunc in Wisschaw civitatem metsecundus cum uno famulo et tribus equis, in quamcumque domum intrare iussi fuerimus, loco veri obstagii prestituri subintramus, deinde non exituri, donec predicta bona indempnis fuerint ex- brigata, hec nos totaliter tenebimur et promittimus bona fide. In cuius rei testimonium sigillum mei Herschonis, domine Margarete una cum filio Micschoni necnon et sigilla nobb. vv. Czwatuch de Amslawicz, Kunschonis de Pornicz, Jesconis Schramme de Mailicz testium presentibus sunt appensa. Act. et dat. sunt hec in Pustmir dominica, qua cantatur Oculi mei a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo ultimo kal. marc. Orig. cum 5 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. G I b 20. Sigilla: 1) vide Regesta Boh. et Mor. VI p. 264 n. 175/2. 2) in clipeo quattuor tela; S. NICOLAI D. SVABNI. 3) in clipeo duo capita equina; S SVATOSSI D NEZAMISL. 4) in clenodio pileus cum fasce pennarum; CVNSOIC. 5) in clipeo caput cum auribus asininis; LIISCO HUIPVSIIII. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 168 n. 233. — [M. 811) 1361 febr. 28. Brunae. Nicolaus el Petrus fratres de Slapanice profitentur se a fratre Milota de Vitis, professo monaslerii ord. s. Johannis Hierosolimitani, sex marcas mutuo recepisse condicionesque solutionis praefatae summae et censuum statuunt. Nos Nicolaus et Petrus fratres de Lapanicz n. f. u. nos a relig. et sapienti v. fr. Milota de Vitis, ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimitani, sex mar. gr. Prag. moravici numeri, sexagin- ta quatuor grossos pro marca computanda qualibet, super omnibus bonis nostris feudalibus
Strana 486
486 Regesta Bohemiae et Moraviae. et aliis, que noscimur habere in terra Moravie mutuo recepisse condicionibus infrascriptis: quod dominica, qua Oculi cantatur, post data literarum presencium ventura proxime incipiendo deinceps annis singulis unam mar. eorumdem gr. et numeri dicto fr. Milote tene- bimur sine dilacione et diminucione quibuslibet censuare tamdiu, quousque sibi in predicto termino solverimus censum predictum et pecuniam capitalem. Et si prefatum fr. Milotam mori contigerit sic, quod eundem censum cum capitali pecunia suis amicis non legaverit, tunc ad suum ordinem, cuius professus dudum extitit, devolvatur. Sique cuiquam suorum ami- corum rite de certaque sciencia proborum legaverit seu donaverit, ille percipiat, cui solvemus seu tenebimur solvere iuxta literarum continenciam, prout sibi cum prefatis quoque Nicolao et Petro fratribus de Lapanicz ego Henslinus de Pratzen manu coniuncta et in solidum promitto sincera fide de et super bonis meis omnibus, que nunc habere dinoscor, omnia et singula premissa firmiter adimplere. Harum quibus sigilla nostra appensa sunt testimonio literarum. Act. et dat. Brune dominica Oculi, qua supra a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 3) avulsum deest, olim Pragae in archivo Melitensium, nunc Orlík nad Vitavou depositum: archivi Melitenses Rep. 47 sign. G XXXVIII n. 10. — Sigilla: 1) rot. de cera comm. in press. perg., supra galeam caput cornutum; †S. PETRI- DE LEPENICZ. 2) rot. de cera comm. in press. perg., supra galeam pileus telo percussus; litterae circumferentiales parum clarae. — In dorso manu — HU — [LJ. sdec. X V. Litera super marca de Lapanycz. 812) 1361 mart. 3. Norimbergae. Karolus imperator el rex declarat oppida Hersbruck et Auerbach et castrum Hohenstein, a Ruperto seniore, comite palatino Rheni, sacri imperii Romani archidapiferi, coronae regni Bohemiae vendita, feuda imperii Romani manere praedictaeque venditioni auctoritate regis Romanorum tribuit consensum. — bekennen und tun kunt —, daz wir von dem hochgebornen Ruprechten dem — eltern, pfalezgraven bi Rin, dez heil. Richs oberstem truchseszez und herzoge in Beigern, unserm lieben fursten und swoger, vor etlichen iaren die stete Hersbruck und Urbach und die vesten Hohenstein in dem lande zu Sulczbach gelegen recht und redenlich gekoufet haben, also daz wir, unser erben und nachkomen, kunig zu Beheim, und die krone dez kunigriches zu Beheim die selben stete und vesten ewiclichen haben sullen zu rechtem lene von dem Riche, als er und sin vorfarn und elter, pfalczgrafe bi Rine und herzoge in Beigern selige, sie zu lehen von dem Riche gehabet haben, und hat derselbe herzoge Ruprecht die vorgenante stet und vesten, deren wir als ein Romescher kunig lehenhern sin, uns ufge- tragen und zu solchem kouffe, den wir mit ime als ein kunig zu Beheim haben getan, haben wir auch zu denselben ziten als ein Romischer kunig unser verhengen gunst und guten willen gegeben. Und daz dem Riche an den obegeschriben vesten sin recht nit abegen, sunder behalden werden, der wir pflichtig sin zu bewarn, zu einem ewigen urkunde geben wir diesen brief versigelt mit unser keiserlichen maiestat ingesigel. Der geben ist zu —— 1361 iare an mitwochen vor dem suntage, so man singet Letare, unser Nurnberg — riche in dem funfzehenden u. d. keis. i. d. sechsten iare. E copiario Palatinatus Rheni II in archivo publico in Karlsruhe fol. 26 ed. Winkelmann, Acta imperii inedita 1I p. 553 n. 867.— Reg. imp. VIII 3570.— [LJ. 813) 1361 mart. 6. Norimbergae. Petrus de Michalovice, unione bonorum cum Margaretha de Velešín facta, castra Ratný et Ušfek a Karolo imperatore ut rege Bohemiae et a corona Bohemiae iure feudi possidenda suscipit. Ego Petrus de Michelsperg n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps et dominus, (. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex,
486 Regesta Bohemiae et Moraviae. et aliis, que noscimur habere in terra Moravie mutuo recepisse condicionibus infrascriptis: quod dominica, qua Oculi cantatur, post data literarum presencium ventura proxime incipiendo deinceps annis singulis unam mar. eorumdem gr. et numeri dicto fr. Milote tene- bimur sine dilacione et diminucione quibuslibet censuare tamdiu, quousque sibi in predicto termino solverimus censum predictum et pecuniam capitalem. Et si prefatum fr. Milotam mori contigerit sic, quod eundem censum cum capitali pecunia suis amicis non legaverit, tunc ad suum ordinem, cuius professus dudum extitit, devolvatur. Sique cuiquam suorum ami- corum rite de certaque sciencia proborum legaverit seu donaverit, ille percipiat, cui solvemus seu tenebimur solvere iuxta literarum continenciam, prout sibi cum prefatis quoque Nicolao et Petro fratribus de Lapanicz ego Henslinus de Pratzen manu coniuncta et in solidum promitto sincera fide de et super bonis meis omnibus, que nunc habere dinoscor, omnia et singula premissa firmiter adimplere. Harum quibus sigilla nostra appensa sunt testimonio literarum. Act. et dat. Brune dominica Oculi, qua supra a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 3) avulsum deest, olim Pragae in archivo Melitensium, nunc Orlík nad Vitavou depositum: archivi Melitenses Rep. 47 sign. G XXXVIII n. 10. — Sigilla: 1) rot. de cera comm. in press. perg., supra galeam caput cornutum; †S. PETRI- DE LEPENICZ. 2) rot. de cera comm. in press. perg., supra galeam pileus telo percussus; litterae circumferentiales parum clarae. — In dorso manu — HU — [LJ. sdec. X V. Litera super marca de Lapanycz. 812) 1361 mart. 3. Norimbergae. Karolus imperator el rex declarat oppida Hersbruck et Auerbach et castrum Hohenstein, a Ruperto seniore, comite palatino Rheni, sacri imperii Romani archidapiferi, coronae regni Bohemiae vendita, feuda imperii Romani manere praedictaeque venditioni auctoritate regis Romanorum tribuit consensum. — bekennen und tun kunt —, daz wir von dem hochgebornen Ruprechten dem — eltern, pfalezgraven bi Rin, dez heil. Richs oberstem truchseszez und herzoge in Beigern, unserm lieben fursten und swoger, vor etlichen iaren die stete Hersbruck und Urbach und die vesten Hohenstein in dem lande zu Sulczbach gelegen recht und redenlich gekoufet haben, also daz wir, unser erben und nachkomen, kunig zu Beheim, und die krone dez kunigriches zu Beheim die selben stete und vesten ewiclichen haben sullen zu rechtem lene von dem Riche, als er und sin vorfarn und elter, pfalczgrafe bi Rine und herzoge in Beigern selige, sie zu lehen von dem Riche gehabet haben, und hat derselbe herzoge Ruprecht die vorgenante stet und vesten, deren wir als ein Romescher kunig lehenhern sin, uns ufge- tragen und zu solchem kouffe, den wir mit ime als ein kunig zu Beheim haben getan, haben wir auch zu denselben ziten als ein Romischer kunig unser verhengen gunst und guten willen gegeben. Und daz dem Riche an den obegeschriben vesten sin recht nit abegen, sunder behalden werden, der wir pflichtig sin zu bewarn, zu einem ewigen urkunde geben wir diesen brief versigelt mit unser keiserlichen maiestat ingesigel. Der geben ist zu —— 1361 iare an mitwochen vor dem suntage, so man singet Letare, unser Nurnberg — riche in dem funfzehenden u. d. keis. i. d. sechsten iare. E copiario Palatinatus Rheni II in archivo publico in Karlsruhe fol. 26 ed. Winkelmann, Acta imperii inedita 1I p. 553 n. 867.— Reg. imp. VIII 3570.— [LJ. 813) 1361 mart. 6. Norimbergae. Petrus de Michalovice, unione bonorum cum Margaretha de Velešín facta, castra Ratný et Ušfek a Karolo imperatore ut rege Bohemiae et a corona Bohemiae iure feudi possidenda suscipit. Ego Petrus de Michelsperg n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps et dominus, (. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex,
Strana 487
Annus 1361 febr. 28.— mart. 6 487 dominus meus graciosus, hanc michi graciam dignatus est facere specialem et ad hoc suum tamquam rex Boemie suo, heredum et successorum suorum nomine graciosum consensum adhibuit et assensum, quod ego cum nob. puella Margareta de Weleschin congressus sum et bona mea cum bonis ipsius univi iuxta consuetudinem actenus in regno Boemie obser- vatam, taliter, quod si eandem puellam Margaretam non relictis heredibus legitimis michi, quod absil, premori contigerit, extunc bona ipsius, videlicet castrum Weleschin cum omni- bus pertinenciis, iuribus, dominio et utilitatibus suis universis ad me, heredes et successores meos legitimos iuxta prefati regni Boemie consuetudinem devolvantur, tali tamen condi- cione, quod dum huiusmodi bona ad me, heredes et successores meos legitimos sic fuerint devoluta, eadem bona ego et iidem heredes et successores mei legitimi a prefato domino nostro imperatore tamquam rege Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et a regno et corona Boemie in feudum suscipere et tenere perpetuo debeamus omni eo modo et iure, quibus alii barones regni Boemie sua feuda a prefato domino meo imperatore tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Boemie tenere quomodolibet consueverunt. Ego igitur prefatus Petrus eorundem beneficiorum bene gratus, que dictus dominus meus imperator michi de benignitate solita dinoscitur impendisse, bona mea libera, videlicet ambo castra Ratny et civitatem Huscz cum omnibus et singulis pertinenciis, iuribus, dominio et utilitatibus suis ab eodem domino meo imperatore tamquam rege Boemie, heredibus el successoribus suis, Boemie regibus, et a regno et corona Boemie meo, heredum et successorum meorum nomine in feodum suscepi et suscipio per presentes per me, heredes et successores meos habenda et tenenda perpetuo omni eo modo et iure, quibus, ut premitti- tur, alii barones regni Boemie a prefato domino meo imperatore tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Boemie tenere sua feoda consueverunt, sicut ego prefatus Petrus pro me, heredibus et successoribus meis dicto domino meo imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, regno et corone Boemie super eo subieccio- nis, fidelitalis, obediencie et homagii corporale solitum et debitum prestiti iuramentum. Et ad habundancioris cautele presidium infrascriptos dominos principem, comites, barones et nobiles altente rogavi, quod in testimonium et perpetuam premissorum memoriam sigilla sua una cum meo sigillo presentibus appendere dignarentur. Et nos Bolko, dei gr. dux Opuliensis, Burchardus, burgravius Magdeburgensis, imp. curie magister, Johannes, burgra- vius Magdeburgensis et comes de Hardek, Johannes de Rosemberg, Petrus de Janowicz, seren, principis et domine d. Anne, Romanorum imperatricis et Boemie regine, magister curie, el Thymo de Koldicz, imp. camere magister, recognoscimus expresse, quod ad prefati nob. v. d. Petri de Michelsperg peticionis instanciam sigilla nostra una cum suo sigillo presentibus appendenda duximus ad perpetuam memoriam et evidens testimonium omnium premissorum. Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo sabbato ante dominicam, qua cantatur Letare Iherusalem. Orig. cum 7 sigg. rott. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera rubra comm. impressa, clipeus bipartitus, galea pennata; S. Petri. de. Michelsperch. 2), 7) de cera rubra, 3). 4) de cera viridi comm. impressa. 5) de cera rubra comm. impressa, vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 371/4. 6) de cera rubra comm. impressa, in clipco aquila; S PETRI D GANOWICZ. — In dorso manu saec. X V: Feodum de Michelsberg. — Ed. Balbín, Miscellanea I, 8 p. 160 n. 118. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11. I p. 192 n. 490. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 3 p. 43 n. 25. — [M]. 814) 1361 mart. 6. Norimbergae. Recognitio de indulto Karoli imperatoris et regis Petro de Michalovice facto, ut cum Margaretha de Velešin unionem bonorum inire possit. Nos Bolko, dei gr. dux Opuliensis, Burchardus, burgravius Magdeburgensis, imp. curie magister, Johannes, burgravius Magdeburgensis et comes de Hardek, Johannes de Rosem-
Annus 1361 febr. 28.— mart. 6 487 dominus meus graciosus, hanc michi graciam dignatus est facere specialem et ad hoc suum tamquam rex Boemie suo, heredum et successorum suorum nomine graciosum consensum adhibuit et assensum, quod ego cum nob. puella Margareta de Weleschin congressus sum et bona mea cum bonis ipsius univi iuxta consuetudinem actenus in regno Boemie obser- vatam, taliter, quod si eandem puellam Margaretam non relictis heredibus legitimis michi, quod absil, premori contigerit, extunc bona ipsius, videlicet castrum Weleschin cum omni- bus pertinenciis, iuribus, dominio et utilitatibus suis universis ad me, heredes et successores meos legitimos iuxta prefati regni Boemie consuetudinem devolvantur, tali tamen condi- cione, quod dum huiusmodi bona ad me, heredes et successores meos legitimos sic fuerint devoluta, eadem bona ego et iidem heredes et successores mei legitimi a prefato domino nostro imperatore tamquam rege Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et a regno et corona Boemie in feudum suscipere et tenere perpetuo debeamus omni eo modo et iure, quibus alii barones regni Boemie sua feuda a prefato domino meo imperatore tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Boemie tenere quomodolibet consueverunt. Ego igitur prefatus Petrus eorundem beneficiorum bene gratus, que dictus dominus meus imperator michi de benignitate solita dinoscitur impendisse, bona mea libera, videlicet ambo castra Ratny et civitatem Huscz cum omnibus et singulis pertinenciis, iuribus, dominio et utilitatibus suis ab eodem domino meo imperatore tamquam rege Boemie, heredibus el successoribus suis, Boemie regibus, et a regno et corona Boemie meo, heredum et successorum meorum nomine in feodum suscepi et suscipio per presentes per me, heredes et successores meos habenda et tenenda perpetuo omni eo modo et iure, quibus, ut premitti- tur, alii barones regni Boemie a prefato domino meo imperatore tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Boemie tenere sua feoda consueverunt, sicut ego prefatus Petrus pro me, heredibus et successoribus meis dicto domino meo imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, regno et corone Boemie super eo subieccio- nis, fidelitalis, obediencie et homagii corporale solitum et debitum prestiti iuramentum. Et ad habundancioris cautele presidium infrascriptos dominos principem, comites, barones et nobiles altente rogavi, quod in testimonium et perpetuam premissorum memoriam sigilla sua una cum meo sigillo presentibus appendere dignarentur. Et nos Bolko, dei gr. dux Opuliensis, Burchardus, burgravius Magdeburgensis, imp. curie magister, Johannes, burgra- vius Magdeburgensis et comes de Hardek, Johannes de Rosemberg, Petrus de Janowicz, seren, principis et domine d. Anne, Romanorum imperatricis et Boemie regine, magister curie, el Thymo de Koldicz, imp. camere magister, recognoscimus expresse, quod ad prefati nob. v. d. Petri de Michelsperg peticionis instanciam sigilla nostra una cum suo sigillo presentibus appendenda duximus ad perpetuam memoriam et evidens testimonium omnium premissorum. Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo sabbato ante dominicam, qua cantatur Letare Iherusalem. Orig. cum 7 sigg. rott. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera rubra comm. impressa, clipeus bipartitus, galea pennata; S. Petri. de. Michelsperch. 2), 7) de cera rubra, 3). 4) de cera viridi comm. impressa. 5) de cera rubra comm. impressa, vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 371/4. 6) de cera rubra comm. impressa, in clipco aquila; S PETRI D GANOWICZ. — In dorso manu saec. X V: Feodum de Michelsberg. — Ed. Balbín, Miscellanea I, 8 p. 160 n. 118. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11. I p. 192 n. 490. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 3 p. 43 n. 25. — [M]. 814) 1361 mart. 6. Norimbergae. Recognitio de indulto Karoli imperatoris et regis Petro de Michalovice facto, ut cum Margaretha de Velešin unionem bonorum inire possit. Nos Bolko, dei gr. dux Opuliensis, Burchardus, burgravius Magdeburgensis, imp. curie magister, Johannes, burgravius Magdeburgensis et comes de Hardek, Johannes de Rosem-
Strana 488
488 Regesta Bohemiae et Moraviae. berg, Petrus de Janowitz, seren. principis d. Anne, Romanorum imperatricis et Boemie regine, magister curie, et Thymo de Koldicz, imp. camere magister, recognoscimus t. p.u., quod quia seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Roma- norum imperator semp. aug. et Boemie rex ill., dominus noster graciosus, animo delibe- rato—— nob. v. d. Petro de Michelsperg, suis meritis exigentibus, talem graciam dignatus est facere specialem et ad hoc suum tamquam rex Boemie suo, heredum et successorum suorum, regum Boemie, nomine graciosum adhibuit consensum pariter et assensum, quod ipse cum nob. Margareta puella de Weleschin congressus est et bona sua cum oonis ipsius univit iuxta consuetudinem, actenus in regno Boemie observatam, taliter, quod si prefatam puellam Margaretam non relictis heredibus legitimis prefato d. Petro pre- mori contigerit, extunc bona ipsius Margarete, videlicet castrum Weleschin cum omnibus pertinenciis, iuribus, dominio et utilitatibus suis universis ad prefatum d. Petrum, heredes el successores suos legitimos iuxta prefatam regni Boemie consuetudinem devolventur, tali tamen condicione, quod, dum huiusmodi bona ad eundem d. Petrum, heredes et successores suos legitimos sic fuerint devoluta, eadem bona ipsi a prefato d. nostro imperatore tamquam rege Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et a regno et corona Boemie in feudum suscipere debeant perpetuo et tenere omni eo modo et iure, quibus alii barones regni Boemie a prefato d. nostro imperatore tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Boemie tenere sua feuda consueverunt. Et prefatus d. Petrus eorundem beneficiorum bene gratus, que dictus dominus noster imperator sibi de benignitate solita dinoscitur impendisse, bona sua libera, videlicet ambo castra Ratny et civitatem Huscz cum omnibus et singulis pertinenciis, iuribus, dominio et utilitatibus suis ab eodem domino nostro impe- ratore tamquam rege Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et a regno et corona Boemie suo, heredum et successorum suorum nomine suscepit in feudum, et idem dominus noster imperator tamquam rex Boemie suo, heredum et successorum suorum, regum Boemie, nomine prefatum d. Petrum suo, heredum et successorum suorum nomine de eisdem feudis investivit, per eundem d. Petrum, heredes et successores suos habenda et tenenda perpetuo omni eo modo et iure, quibus, ut premittitur, alii barones regni Boemie a prefato domino nostro imperatore tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Boemie tenere sua feuda consueverunt, sicut prefatus d. Petrus pro se, heredibus et succes- soribus suis dicto domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successo- ribus suis, Boemie regibus, regno et corone Boemie super eo subieccionis, fidelitatis, obediencie et homagii corporale solitum et debitum prestitit iuramentum, requirens nos prefatus d. imperator et mandans nobis et nostrum cuilibet seriose, ut ad habundacioris cautele presidium in testimonium et perpetuam premissorum memoriam sigilla nostra presentibus appendere deberemus. Nos igitur ad requisicionem et speciale mandatum eiusdem domini nostri imperatoris sigilla nostra presentibus appendenda duximus ad perpetuam memoriam et evidens testimonium omnium premissorum. Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo sabbato ante dominicam, qua cantatur Letare Jerusalem. Orig. cum 6 sigg. in press. perg. olim in archivo Buquoyano in Nové Hrady, sign. Fach 24 Fasc. I N. 2965, nunc vero in archivo publico in Třeboň. Sigilla: 1) de cera rubra, 2), 3) de cera viridi comm. impressa, 4), 5) de cera rubra comm. impressa, vide litteras praecedentes 5), 6). — Ed. Klimesch, Die Herren von Michelsberg als Besitzer von Weleschin, MVGDB 23 p. 122 n. 6. — HU— [MJ. 815) 1361 mart. 6. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, villam Velký Týnec, Žešov, Výšovice cum earum pertinentiis omnibus pro villa Biskupice et Kamenná Horka cum capitulo ecclesiae Olomucensis commutat. Johannes, dei gr. marchio Moravie, ad perpetuam rei memoriam. Iusticie diffinicio dicitur unicuique reddere, quod suum est et quod quisque sibi non vult fieri, alteri caveat
488 Regesta Bohemiae et Moraviae. berg, Petrus de Janowitz, seren. principis d. Anne, Romanorum imperatricis et Boemie regine, magister curie, et Thymo de Koldicz, imp. camere magister, recognoscimus t. p.u., quod quia seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Roma- norum imperator semp. aug. et Boemie rex ill., dominus noster graciosus, animo delibe- rato—— nob. v. d. Petro de Michelsperg, suis meritis exigentibus, talem graciam dignatus est facere specialem et ad hoc suum tamquam rex Boemie suo, heredum et successorum suorum, regum Boemie, nomine graciosum adhibuit consensum pariter et assensum, quod ipse cum nob. Margareta puella de Weleschin congressus est et bona sua cum oonis ipsius univit iuxta consuetudinem, actenus in regno Boemie observatam, taliter, quod si prefatam puellam Margaretam non relictis heredibus legitimis prefato d. Petro pre- mori contigerit, extunc bona ipsius Margarete, videlicet castrum Weleschin cum omnibus pertinenciis, iuribus, dominio et utilitatibus suis universis ad prefatum d. Petrum, heredes el successores suos legitimos iuxta prefatam regni Boemie consuetudinem devolventur, tali tamen condicione, quod, dum huiusmodi bona ad eundem d. Petrum, heredes et successores suos legitimos sic fuerint devoluta, eadem bona ipsi a prefato d. nostro imperatore tamquam rege Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et a regno et corona Boemie in feudum suscipere debeant perpetuo et tenere omni eo modo et iure, quibus alii barones regni Boemie a prefato d. nostro imperatore tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Boemie tenere sua feuda consueverunt. Et prefatus d. Petrus eorundem beneficiorum bene gratus, que dictus dominus noster imperator sibi de benignitate solita dinoscitur impendisse, bona sua libera, videlicet ambo castra Ratny et civitatem Huscz cum omnibus et singulis pertinenciis, iuribus, dominio et utilitatibus suis ab eodem domino nostro impe- ratore tamquam rege Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et a regno et corona Boemie suo, heredum et successorum suorum nomine suscepit in feudum, et idem dominus noster imperator tamquam rex Boemie suo, heredum et successorum suorum, regum Boemie, nomine prefatum d. Petrum suo, heredum et successorum suorum nomine de eisdem feudis investivit, per eundem d. Petrum, heredes et successores suos habenda et tenenda perpetuo omni eo modo et iure, quibus, ut premittitur, alii barones regni Boemie a prefato domino nostro imperatore tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Boemie tenere sua feuda consueverunt, sicut prefatus d. Petrus pro se, heredibus et succes- soribus suis dicto domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successo- ribus suis, Boemie regibus, regno et corone Boemie super eo subieccionis, fidelitatis, obediencie et homagii corporale solitum et debitum prestitit iuramentum, requirens nos prefatus d. imperator et mandans nobis et nostrum cuilibet seriose, ut ad habundacioris cautele presidium in testimonium et perpetuam premissorum memoriam sigilla nostra presentibus appendere deberemus. Nos igitur ad requisicionem et speciale mandatum eiusdem domini nostri imperatoris sigilla nostra presentibus appendenda duximus ad perpetuam memoriam et evidens testimonium omnium premissorum. Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo sabbato ante dominicam, qua cantatur Letare Jerusalem. Orig. cum 6 sigg. in press. perg. olim in archivo Buquoyano in Nové Hrady, sign. Fach 24 Fasc. I N. 2965, nunc vero in archivo publico in Třeboň. Sigilla: 1) de cera rubra, 2), 3) de cera viridi comm. impressa, 4), 5) de cera rubra comm. impressa, vide litteras praecedentes 5), 6). — Ed. Klimesch, Die Herren von Michelsberg als Besitzer von Weleschin, MVGDB 23 p. 122 n. 6. — HU— [MJ. 815) 1361 mart. 6. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, villam Velký Týnec, Žešov, Výšovice cum earum pertinentiis omnibus pro villa Biskupice et Kamenná Horka cum capitulo ecclesiae Olomucensis commutat. Johannes, dei gr. marchio Moravie, ad perpetuam rei memoriam. Iusticie diffinicio dicitur unicuique reddere, quod suum est et quod quisque sibi non vult fieri, alteri caveat
Strana 489
Annus 1361 mart. 6. 489 irrogare. Hanc igitur sentenciam, quantum nobis superne gracie dono conceditur, imitantes omnium iura studemus inviolabilia conservare, et si quid in principatu nostro pro generali commodo patrie facimus, absque alieni iuris preiudicio id agamus. Cumque mons quidam in fundo eccl. Olomucensis infra limites ville Biscupicz, que cum suis pertinenciis ad unam prebendam in ecclesia memorata spectabat, esset inventus, quem propter sui firmi- tatem plurimi conprehendere et in eo castrum instituere conabantur, nos ipsam rem vehementer suspectam habentes talibus conatibus et futuris principatus nostri peri- culis oportune provisionis remedio cogitavimus obviare, et quod idem locus pocius in nostris quam alienis manibus remaneret et ipsa patria eiusque incole, in quorum utique profectibus letamur et quibus tota virium efficacia pacis commoda procuramus ab incom- modis, que de loco prefato possent aliquando subsequi, salvarentur, tandem honn. vv. dd. Potonem decanum, Johannem prepositum et capitulum Olomucensem habuimus requi- sitos, ut prefatam villam Biscupicz cum suis pertinenciis permutarent nobiscum et alias possessiones et bona equivalencia, immo meliora, in via permutacionis reciperent pro eisdem. Qui cum ven. in Cr. patre nostro domino Johanne, episcopo Olomucensi, tractatu diligenti premisso et bona deliberacione prehabita dicte permutacioni unanimiter consen- serunl, quibus villam nostram Tynecz cum iure patronatus ecclesie et iudicio ibidem neenon iuribus, libertatibus, utilitatibus, agris cultis et incultis, pratis, silvis et specialiter cum silva Chlun vulgariter nuncupata et cum quinque forestariis seu custodibus in Kircz- mans, qui ad custodiendum eandem silvam ab antiquo tempore deputati noscuntur, ae iuribus, utilitatibus et obvencionibus quibuscumque silve regalis sic communi vocabulo nuncupate, qui proventus et obvenciones in pecuniis, avena, pullis et ovis consistunt, nec- non cum rubetis, pratis, pascuis — —, molendinis, — — libertatibus, redditibus — universis, quibuscumque nominibus censeantur, que ad nos heredesque et successores nostros ex paterna et legittima successione cum pleno dominio et integra libertate iure hereditario dinoscitur devenisse ac villam Schessow cum octo laneis et dimidio ac unde- cim curticulis et cum duabus praytis sic vulgariter dictis et cum una taberna necnon villam Wyssowicz, quatuor laneos cum tribus quartalibus continentem duabusque curti- culis, duobus ortis, una prayta et una taberna necnon universis et singulis earum utilita- tibus, pertinenciis et iuribus universis quibuscumque vocabulis nominentur, prout suffi- cienter superius est expressum, que per obitum quondam d. Wilhelmi de Namesez ad nos et heredes nostros eciam pleno iure et dominio devolute noscuntur pro supradicta villa Biscupicz, iure patronatus ecclesie ibidem et pro villa Hermansdorf ac pro omnibus et sin- — — liberta- gulis earum iuribus, libertatibus, utilitatibus, agris cultis et incultis, rubetis, tibus, usibus et pertinenciis universis ad prefatas villas spectantibus, quibuscumque nomi- nibus nuncupentur, que ad prefatam Olomucensem ecclesiam eiusque capitulum pertine- bant, eisdem ecclesie et capitulo vere et legittime permutacionis titulo villas pro villis, hereditates pro hereditatibus et bona pro bonis nostro, heredum et successorum nos- trorum nomine dedimus et damus, assignavimus et assignamus, permutavimus et pre- sencium serie permutamus cum hiis usibus, dominiis, libertatibus, pertineciis et iuribus omnibus, quibus dictas villas, hereditates et bona in suis circumferenciis et limitibus quibuscumque hactenus tenuimus et dinoscimur possedisse per ipsam eccl. Olomu- censem et eius predictum capitulum absque quovis impedimento seu qualibet impeti- cione libere tenenda, habenda et perpetuo possidenda. Renunciamus eciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris cuiuslibet iuris legalis canonici et consuetudinarii benefi- ciis, quorum auxiliis contra huiusmodi permutacionem in toto vel in parte quavis occasio- ne possemus facere vel venire. Sunt autem testes huius permutacionis nobb. vv. fidd. nostri dill. Jesco de Crawar, summus Olomucensis zude camerarius, Wilhelmus de Cunstat, summus zude Brunnensis camerarius, Mathusschius de Sternberg, Beneschius de Crawar et Cuno de Cunstat ad hoc vocati specialiter et rogati. In quorum omnium testimonium et
Annus 1361 mart. 6. 489 irrogare. Hanc igitur sentenciam, quantum nobis superne gracie dono conceditur, imitantes omnium iura studemus inviolabilia conservare, et si quid in principatu nostro pro generali commodo patrie facimus, absque alieni iuris preiudicio id agamus. Cumque mons quidam in fundo eccl. Olomucensis infra limites ville Biscupicz, que cum suis pertinenciis ad unam prebendam in ecclesia memorata spectabat, esset inventus, quem propter sui firmi- tatem plurimi conprehendere et in eo castrum instituere conabantur, nos ipsam rem vehementer suspectam habentes talibus conatibus et futuris principatus nostri peri- culis oportune provisionis remedio cogitavimus obviare, et quod idem locus pocius in nostris quam alienis manibus remaneret et ipsa patria eiusque incole, in quorum utique profectibus letamur et quibus tota virium efficacia pacis commoda procuramus ab incom- modis, que de loco prefato possent aliquando subsequi, salvarentur, tandem honn. vv. dd. Potonem decanum, Johannem prepositum et capitulum Olomucensem habuimus requi- sitos, ut prefatam villam Biscupicz cum suis pertinenciis permutarent nobiscum et alias possessiones et bona equivalencia, immo meliora, in via permutacionis reciperent pro eisdem. Qui cum ven. in Cr. patre nostro domino Johanne, episcopo Olomucensi, tractatu diligenti premisso et bona deliberacione prehabita dicte permutacioni unanimiter consen- serunl, quibus villam nostram Tynecz cum iure patronatus ecclesie et iudicio ibidem neenon iuribus, libertatibus, utilitatibus, agris cultis et incultis, pratis, silvis et specialiter cum silva Chlun vulgariter nuncupata et cum quinque forestariis seu custodibus in Kircz- mans, qui ad custodiendum eandem silvam ab antiquo tempore deputati noscuntur, ae iuribus, utilitatibus et obvencionibus quibuscumque silve regalis sic communi vocabulo nuncupate, qui proventus et obvenciones in pecuniis, avena, pullis et ovis consistunt, nec- non cum rubetis, pratis, pascuis — —, molendinis, — — libertatibus, redditibus — universis, quibuscumque nominibus censeantur, que ad nos heredesque et successores nostros ex paterna et legittima successione cum pleno dominio et integra libertate iure hereditario dinoscitur devenisse ac villam Schessow cum octo laneis et dimidio ac unde- cim curticulis et cum duabus praytis sic vulgariter dictis et cum una taberna necnon villam Wyssowicz, quatuor laneos cum tribus quartalibus continentem duabusque curti- culis, duobus ortis, una prayta et una taberna necnon universis et singulis earum utilita- tibus, pertinenciis et iuribus universis quibuscumque vocabulis nominentur, prout suffi- cienter superius est expressum, que per obitum quondam d. Wilhelmi de Namesez ad nos et heredes nostros eciam pleno iure et dominio devolute noscuntur pro supradicta villa Biscupicz, iure patronatus ecclesie ibidem et pro villa Hermansdorf ac pro omnibus et sin- — — liberta- gulis earum iuribus, libertatibus, utilitatibus, agris cultis et incultis, rubetis, tibus, usibus et pertinenciis universis ad prefatas villas spectantibus, quibuscumque nomi- nibus nuncupentur, que ad prefatam Olomucensem ecclesiam eiusque capitulum pertine- bant, eisdem ecclesie et capitulo vere et legittime permutacionis titulo villas pro villis, hereditates pro hereditatibus et bona pro bonis nostro, heredum et successorum nos- trorum nomine dedimus et damus, assignavimus et assignamus, permutavimus et pre- sencium serie permutamus cum hiis usibus, dominiis, libertatibus, pertineciis et iuribus omnibus, quibus dictas villas, hereditates et bona in suis circumferenciis et limitibus quibuscumque hactenus tenuimus et dinoscimur possedisse per ipsam eccl. Olomu- censem et eius predictum capitulum absque quovis impedimento seu qualibet impeti- cione libere tenenda, habenda et perpetuo possidenda. Renunciamus eciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris cuiuslibet iuris legalis canonici et consuetudinarii benefi- ciis, quorum auxiliis contra huiusmodi permutacionem in toto vel in parte quavis occasio- ne possemus facere vel venire. Sunt autem testes huius permutacionis nobb. vv. fidd. nostri dill. Jesco de Crawar, summus Olomucensis zude camerarius, Wilhelmus de Cunstat, summus zude Brunnensis camerarius, Mathusschius de Sternberg, Beneschius de Crawar et Cuno de Cunstat ad hoc vocati specialiter et rogati. In quorum omnium testimonium et
Strana 490
490 Regesta Bohemiae ef Moraviae. robur perpetuo valiturum presentes litteras fieri iussimus et sigilli nostri appensione mu- niri. Act. et dat. Brunne a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo die sexta m. marc. Orig. perg. cum sig. marchionis Olomouc olim in archivo capituli sign. A II a 8, nunc in archivo — ILJ- publico. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 170 n. 235. — HU 816) 1361 mart. 6. Brunae. Johannes, episcopus Olomucensis, et capitulum ecclesiae Olomucensis villas Biskupice (Biscupicz) et Kamenná Horka (Hermansdorf) cum earum pertinentiis omnibus pro villis Velký Týnec (Tynecz), Žešov (Schessow) et Vyšovice (Vissouicz) cum Johanne, marchione Moraviae, commutant. In nom. dom. am. Nos Johannes, dei et apost. sedis gr. episcopus, Potho decanus, Johannes prepositus totumque capitulum eccl. Olomucensis n. f. u. p. t., quod cum eccl. Olomucensis dive mem. a seren. principis et domini nostri graciosi, d. Johannis, dei gr. marchionis Moraviae, ill. progenitoribus largis prediis ac privilegiis dotata et ab omnibus iniuriis, molestiis seu quibuscumque violenciis efficaciter defensata fuisset, idem d. marchio ill. suorum progenitorum vestigiis cupiens inherere, ut in antea futuris occurratur periculis et ipsa Olomucensis eccl. tam felici gubernatore d. principe supradicto disponente et eius presidio reddatur indempnis, in tranquillitate et pacis comodo iugiter perseverans et suis dotibus, privilegiis, censibus, iuribus, utilitatibus, libertatibus gaudeat, quovis impedimento cessante, nos eciam prefati volentes, ut condiciones ecclesie memorate valeant existere —— (sequitur enumeratio bonorum ut in n. praecedente meliores pro villa Tynecz dicta — mutatisque mutandis tenor litterarum earundem). Testes etc.: nobb. vv. dd. Jesco de Crawar, summus czude Olomucensis camerarius, Wilhelmus de Cunstat, summus czude Brunensis camerarius, Matheus de Sterenberch, Beneschius de Crawar et Chuna de Cunstat ad hoc vocati et rogati. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus roborari. Act. et dat. Brunne sub a. d. millesimo trecente- simo sexagesimo primo die sexta m. marc. Orig. perg. cum sig. Johannis episcopi de cera rubra (cf. Peřinka, Dějiny Kroměříže tab. II n. 2) et capituli de cera comm. (cf. Šebánek, Archivy zrušených klášterů moravských p. 3 n. 12) Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 52. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 171 n. 236. — HIU [LJ. 817) 1361 mart. 7. Norimbergae. Karolus imperator et rex Petro de Michalovice indulget, ut cum Margaretha de Velešín unionem bonorum inire possit. n. f. t. p. u., quod inspectis fidelibus et studiosis obsequiis et immote fidelitatis constancia, quibus nob. Petrus de Michelsperg, fid. noster dil., gratum se reddere studuit nostro culmini et acceptum et tanto se in futurum exhibere debebit et poterit prompciorem, quanto se a nostra celsitudine amplioribus graciarum beneficiis senserit prosecutum, sibi animo deliberato —— premissorum intuitu talem duximus graciam faciendam et ad hoc nostrum tamquam rex Boemie nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, nomine graciosum adhibuimus consensum pariter et assensum, quod ipsea) cum nob. Margaretha puella de Weleschin, fid. nostra dil., congressus est et bona sua cum ipsius bonis univit iuxta consuetudinem in regno nostro Boemie actenus observatam taliter, quod si prefatam Margaretham non relictis heredibus legittimis prefato Petro premori
490 Regesta Bohemiae ef Moraviae. robur perpetuo valiturum presentes litteras fieri iussimus et sigilli nostri appensione mu- niri. Act. et dat. Brunne a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo die sexta m. marc. Orig. perg. cum sig. marchionis Olomouc olim in archivo capituli sign. A II a 8, nunc in archivo — ILJ- publico. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 170 n. 235. — HU 816) 1361 mart. 6. Brunae. Johannes, episcopus Olomucensis, et capitulum ecclesiae Olomucensis villas Biskupice (Biscupicz) et Kamenná Horka (Hermansdorf) cum earum pertinentiis omnibus pro villis Velký Týnec (Tynecz), Žešov (Schessow) et Vyšovice (Vissouicz) cum Johanne, marchione Moraviae, commutant. In nom. dom. am. Nos Johannes, dei et apost. sedis gr. episcopus, Potho decanus, Johannes prepositus totumque capitulum eccl. Olomucensis n. f. u. p. t., quod cum eccl. Olomucensis dive mem. a seren. principis et domini nostri graciosi, d. Johannis, dei gr. marchionis Moraviae, ill. progenitoribus largis prediis ac privilegiis dotata et ab omnibus iniuriis, molestiis seu quibuscumque violenciis efficaciter defensata fuisset, idem d. marchio ill. suorum progenitorum vestigiis cupiens inherere, ut in antea futuris occurratur periculis et ipsa Olomucensis eccl. tam felici gubernatore d. principe supradicto disponente et eius presidio reddatur indempnis, in tranquillitate et pacis comodo iugiter perseverans et suis dotibus, privilegiis, censibus, iuribus, utilitatibus, libertatibus gaudeat, quovis impedimento cessante, nos eciam prefati volentes, ut condiciones ecclesie memorate valeant existere —— (sequitur enumeratio bonorum ut in n. praecedente meliores pro villa Tynecz dicta — mutatisque mutandis tenor litterarum earundem). Testes etc.: nobb. vv. dd. Jesco de Crawar, summus czude Olomucensis camerarius, Wilhelmus de Cunstat, summus czude Brunensis camerarius, Matheus de Sterenberch, Beneschius de Crawar et Chuna de Cunstat ad hoc vocati et rogati. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus roborari. Act. et dat. Brunne sub a. d. millesimo trecente- simo sexagesimo primo die sexta m. marc. Orig. perg. cum sig. Johannis episcopi de cera rubra (cf. Peřinka, Dějiny Kroměříže tab. II n. 2) et capituli de cera comm. (cf. Šebánek, Archivy zrušených klášterů moravských p. 3 n. 12) Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 52. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 171 n. 236. — HIU [LJ. 817) 1361 mart. 7. Norimbergae. Karolus imperator et rex Petro de Michalovice indulget, ut cum Margaretha de Velešín unionem bonorum inire possit. n. f. t. p. u., quod inspectis fidelibus et studiosis obsequiis et immote fidelitatis constancia, quibus nob. Petrus de Michelsperg, fid. noster dil., gratum se reddere studuit nostro culmini et acceptum et tanto se in futurum exhibere debebit et poterit prompciorem, quanto se a nostra celsitudine amplioribus graciarum beneficiis senserit prosecutum, sibi animo deliberato —— premissorum intuitu talem duximus graciam faciendam et ad hoc nostrum tamquam rex Boemie nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, nomine graciosum adhibuimus consensum pariter et assensum, quod ipsea) cum nob. Margaretha puella de Weleschin, fid. nostra dil., congressus est et bona sua cum ipsius bonis univit iuxta consuetudinem in regno nostro Boemie actenus observatam taliter, quod si prefatam Margaretham non relictis heredibus legittimis prefato Petro premori
Strana 491
Annus 1361 mart. 6.—7. 491 contigerit, extunc bona ipsius Margerethe, videlicet castrum Weleschin cum omnibus pertinenciis, iuribus, dominio ac utilitatibus suis universis ad prefatum Petrum, heredes et successores suos legittimos iuxta prefatam regni nostri Boemie consuetudinem devolvan- tur, tali tamen condicione, quod, dum huiusmodi bona ad eundem Petrum, heredes et successores suos legittimos sic fuerint devoluta, eadem bona ipsi a nobis tamquam a rege Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et a regno et corona regni Boemie in feudum suscipere debeant perpetuo et tenere omni eo modo et iure, quibus alii barones regni nostri Boemie a nobis tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Bo- Dat. Nurmberg anno LXI, ind. emie tenere sua pheuda consueverunt. Presencium etc. Per d. .. magistrum curie Miliczius de Chremsir. XIV, non. marc., regnorum ut supra. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 69. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 557 n. 446. Reg. imp. VIII 3574. — HU [MJ. a) reg.: ipsi. 818) 1361 mart. 7. Norimbergae. Karolus imperator et rex Mathiae aurifabro, civi Pragensi, emptionem bonorum prope civitatem Beroun sitorum confirmat. — n. f. etc., quia dil. nobis Lutoldus Obecheber de Verona, fid. noster, animo deliberato—— unum mansum sive laneum suum prope Veronam, cuius tria quartalia sita sunt in villa Truboyn et quartum in villa Poczepel, cum curia, metis, confinibus et gadibs suis et omnibus rebus mobilibus aut sese moventibus ac eciam immobilibus et pertinencis universis.—, nominatim cum oneribus, ad que dictus laneus sive mansus obligari dinosci- tur, videlicet una sex. gr. Prag. annui census, quam monasterium Aule Regie, ord. Cyst. prope civilatem Pragensem situm, desuper habere dinoscitur, et cum aliis oneribus, si qua dicto lanco sive manso incumbunt, dil. nobis Mathie aurifabro, civi Pragensi, familiari et fid. nostro, pro 26 sex. gr. Prag. usualis et currentis monete rite vendidit et iusto vendicionis tylulo resignavit, nos attendentes fidelia servicia, quibus predictus Mathias aurifaber nostre maiestati placere studuit, et in futurum fervencius obsequetur, vendicionem et resigna- cionem predictas gratas et ratas habentes, ipsas sub omnibus modis et condicionibus, prout expressantur superius, in personas dicti videlicet Mathie necnon heredum et succes- sorum suorum auctoritate regia Boemie approbamus, ratificamus et de solite benignitatis clemencia confirmamus. Poena: C sex. Presencium etc. Dat. Nurmberg per omnia ut supra proximo.1) Per d. imperatorem .. cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 69. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 558 n. 117. Reg. imp. VIII 3575. — HU IMJ. 1) In registris praecedunt litterae Petro de Michalovice Nurmberg anno LXI, ind. XIV, non. marc. datae, vide n. praecedentem. 819) 1361 mart. 7. Nicolaus, Henrici arcuficis de Veveří filius, monasterio in Vyšší Brod (Alto Vado) ord. Gisterciensis censum annuum in villa Kamenná vendit. Ich Nyclo Hainreichs sun dez pogners von Piberslag, dem got genad, veriech offenbar und tun chunt ——, daz ich mit verdachtem muet, mit guetem willen meyner hausvrawen, Margreten und mit gunst und mit veraintem rat aller meyner vrewnt zu den zeyten, do
Annus 1361 mart. 6.—7. 491 contigerit, extunc bona ipsius Margerethe, videlicet castrum Weleschin cum omnibus pertinenciis, iuribus, dominio ac utilitatibus suis universis ad prefatum Petrum, heredes et successores suos legittimos iuxta prefatam regni nostri Boemie consuetudinem devolvan- tur, tali tamen condicione, quod, dum huiusmodi bona ad eundem Petrum, heredes et successores suos legittimos sic fuerint devoluta, eadem bona ipsi a nobis tamquam a rege Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et a regno et corona regni Boemie in feudum suscipere debeant perpetuo et tenere omni eo modo et iure, quibus alii barones regni nostri Boemie a nobis tamquam rege Boemie, regibus, regno et corona Bo- Dat. Nurmberg anno LXI, ind. emie tenere sua pheuda consueverunt. Presencium etc. Per d. .. magistrum curie Miliczius de Chremsir. XIV, non. marc., regnorum ut supra. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 69. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 557 n. 446. Reg. imp. VIII 3574. — HU [MJ. a) reg.: ipsi. 818) 1361 mart. 7. Norimbergae. Karolus imperator et rex Mathiae aurifabro, civi Pragensi, emptionem bonorum prope civitatem Beroun sitorum confirmat. — n. f. etc., quia dil. nobis Lutoldus Obecheber de Verona, fid. noster, animo deliberato—— unum mansum sive laneum suum prope Veronam, cuius tria quartalia sita sunt in villa Truboyn et quartum in villa Poczepel, cum curia, metis, confinibus et gadibs suis et omnibus rebus mobilibus aut sese moventibus ac eciam immobilibus et pertinencis universis.—, nominatim cum oneribus, ad que dictus laneus sive mansus obligari dinosci- tur, videlicet una sex. gr. Prag. annui census, quam monasterium Aule Regie, ord. Cyst. prope civilatem Pragensem situm, desuper habere dinoscitur, et cum aliis oneribus, si qua dicto lanco sive manso incumbunt, dil. nobis Mathie aurifabro, civi Pragensi, familiari et fid. nostro, pro 26 sex. gr. Prag. usualis et currentis monete rite vendidit et iusto vendicionis tylulo resignavit, nos attendentes fidelia servicia, quibus predictus Mathias aurifaber nostre maiestati placere studuit, et in futurum fervencius obsequetur, vendicionem et resigna- cionem predictas gratas et ratas habentes, ipsas sub omnibus modis et condicionibus, prout expressantur superius, in personas dicti videlicet Mathie necnon heredum et succes- sorum suorum auctoritate regia Boemie approbamus, ratificamus et de solite benignitatis clemencia confirmamus. Poena: C sex. Presencium etc. Dat. Nurmberg per omnia ut supra proximo.1) Per d. imperatorem .. cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 69. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 558 n. 117. Reg. imp. VIII 3575. — HU IMJ. 1) In registris praecedunt litterae Petro de Michalovice Nurmberg anno LXI, ind. XIV, non. marc. datae, vide n. praecedentem. 819) 1361 mart. 7. Nicolaus, Henrici arcuficis de Veveří filius, monasterio in Vyšší Brod (Alto Vado) ord. Gisterciensis censum annuum in villa Kamenná vendit. Ich Nyclo Hainreichs sun dez pogners von Piberslag, dem got genad, veriech offenbar und tun chunt ——, daz ich mit verdachtem muet, mit guetem willen meyner hausvrawen, Margreten und mit gunst und mit veraintem rat aller meyner vrewnt zu den zeyten, do
Strana 492
492 Regesta Bohemiae et Moraviae. ich iz wol tuen mocht, untwngenleychen verchauft hab recht und redleychen gancz und gar ewigleychen an allew ansprach den erbern hern dem apt und der samnung gemain dez chlo- sters ze Hohenfürt zway sch. zyns und geltes, di ich hab do zum Seherleyns auf vier holden und lehen und ie daz lehen dient eyn halbes sch. gr. Prag. phen. zu dien zwier im iar, hal- bes zu s. Georgen tag und halbes zu s. Michels tag, umb vier und zwaynzig sch. gr. phen. Prager müncz, der ich gericht und gewert pin gancz und gar. Also beschaindenleynchen mit auzgenomenr red, daz mir di egenanten erbern hern durch besunder lieb, genad und trewen mit irem guetem willen gunnen und erlaubt haben mir zu vüedrunng, ab ich den vorgeschriben zyns und dyenst zway sch. mug abgelosen, mit meynem aigenhaftigen guet und phen- ning, mit vier und zwaynzig sch. gr. phen. zu den Weynachten, di schierst chùmen, so schol an dem vorgenanten kauf nichtes stet noch gancz seyn. Wer aber daz tan, daz ich den selben zyns und dienst zway sch. phen. gr. Prag. müncz zu dem egenanten tag nicht losacht mit meim aigen guet, so schüllen sich di obgenanten hern der apt und di samnung zu Ho- henfürt dez oft genanten zyns und gutez ünterwinten und ir seyn ewigleychen vrey und aigen und ledigleychen an allew ansprach, wan iz mey vreyes erb und aigen ist und meyn rechtes erbtail von meynem egenanten vater. Und daz daz egenante guet zway sch. zins und dienst zu rechten tegen und zu rechter zeit werd richtig und auzgericht an aller stat mit allen sachen, sam landez recht ist ze Pehem, an allen krieg, an alle ansprach, darumb ver- hais ich egenanter Nyclo und der erber man h. Marchart von Ostrobsdorf mit gesamter hant und mit unsern trewen und mit unsern paiden anhangunden ingsigeln. Und zu eyner ewigen offen zeugnuss und urchünd geb wir disen prief versigelten mit dez erben rit- ter ingsigel h. Ludweygs von Zwetlarn, den wir besunder darumb peten haben, daz er seyn ingsigel geleget hat an disen prief zu eyner gezeugnuzz im an schaden. Diser prief ist ge- geben do noch Christes gepurd ergangen waren dreuzehen hundert iar darnach in dem ayns und sechzigstem iar an dem suntag zu mitter vasten. Orig. cum 3 sigg. de cera comm. olim in archivo monasterii in Vyšší Brod, nune in archivo publico in Třeboň sign. Lade 8 N. IV. Sigilla.: I) galea, in clenodio manus telum tenens; S. INCOII DE PYWERS HJAG; 2) galea cum cornibus, ex ambobus partibus stellae; † S MARCVARDY DE LhOTA; 3) galea, in clenodio figura unius viri manu dextra gladium tenentis; S LVDWI IIIIIIII. In dorso manu saec. XV: Super Zaharleyns. — Ed. Pangerl, UB Hohenfurt Fontes rer. Austr. II 23 p. 121 n. 111. — HU— [L]. 820) 1361 mart. 10. Vratislaviae. Euphemia, ducissa Thessinensis, et Premysl, eius filius, censum duarum marcarum super allodio in Bobirndorf, quem Petrus, advocatus hereditarius Thessinensis, donavit, altari s. Andreae et s. Dorotheae, in ecclesia parochiali ab ipsis de novo fundato et erecto, uniunt et incorporant. Demum vero d. Petrus dictus de Bochna prenotatus ad altare supradictum censum duarum mar., quem habet in allodio dicto Bobirndorf eidem altari tradidit et donavit, unam scilicet mar. in Pascha et aliam mar. et sex mensuras triplicius grani, duas tritici, duas siliginis et duas avene in b. Martini festo tollendas perpetue et habendas addicientes, quod ius patronatus et ius presentandi ad idem altare ad dictos Petrum advocatum et Sbin- kam eius conthoralem, coad vixerint, ipsis vero sublatis de hoc medio ad ipsorum heredes et successores legittimos spectare debet perpetue et pertinere, supplicantes, ut predictis nostrum assensum prebere graciose dignaremur. Nos igitur eisdem peticionibus veluti ra- cionabilibus favorabiliter annuentes altare nowum in honore s. Andree apost. et s. Doro- thee in dicta eccl. parrochiali in Theschin invocato Cristi nomine fundamus, erigimus et creamus et nichilominus predictos census et redditus eidem altari et bonis et redditibus ecclesiasticis unimus, ascribimus et incorporamus, decernentes eos in antea, ut census et
492 Regesta Bohemiae et Moraviae. ich iz wol tuen mocht, untwngenleychen verchauft hab recht und redleychen gancz und gar ewigleychen an allew ansprach den erbern hern dem apt und der samnung gemain dez chlo- sters ze Hohenfürt zway sch. zyns und geltes, di ich hab do zum Seherleyns auf vier holden und lehen und ie daz lehen dient eyn halbes sch. gr. Prag. phen. zu dien zwier im iar, hal- bes zu s. Georgen tag und halbes zu s. Michels tag, umb vier und zwaynzig sch. gr. phen. Prager müncz, der ich gericht und gewert pin gancz und gar. Also beschaindenleynchen mit auzgenomenr red, daz mir di egenanten erbern hern durch besunder lieb, genad und trewen mit irem guetem willen gunnen und erlaubt haben mir zu vüedrunng, ab ich den vorgeschriben zyns und dyenst zway sch. mug abgelosen, mit meynem aigenhaftigen guet und phen- ning, mit vier und zwaynzig sch. gr. phen. zu den Weynachten, di schierst chùmen, so schol an dem vorgenanten kauf nichtes stet noch gancz seyn. Wer aber daz tan, daz ich den selben zyns und dienst zway sch. phen. gr. Prag. müncz zu dem egenanten tag nicht losacht mit meim aigen guet, so schüllen sich di obgenanten hern der apt und di samnung zu Ho- henfürt dez oft genanten zyns und gutez ünterwinten und ir seyn ewigleychen vrey und aigen und ledigleychen an allew ansprach, wan iz mey vreyes erb und aigen ist und meyn rechtes erbtail von meynem egenanten vater. Und daz daz egenante guet zway sch. zins und dienst zu rechten tegen und zu rechter zeit werd richtig und auzgericht an aller stat mit allen sachen, sam landez recht ist ze Pehem, an allen krieg, an alle ansprach, darumb ver- hais ich egenanter Nyclo und der erber man h. Marchart von Ostrobsdorf mit gesamter hant und mit unsern trewen und mit unsern paiden anhangunden ingsigeln. Und zu eyner ewigen offen zeugnuss und urchünd geb wir disen prief versigelten mit dez erben rit- ter ingsigel h. Ludweygs von Zwetlarn, den wir besunder darumb peten haben, daz er seyn ingsigel geleget hat an disen prief zu eyner gezeugnuzz im an schaden. Diser prief ist ge- geben do noch Christes gepurd ergangen waren dreuzehen hundert iar darnach in dem ayns und sechzigstem iar an dem suntag zu mitter vasten. Orig. cum 3 sigg. de cera comm. olim in archivo monasterii in Vyšší Brod, nune in archivo publico in Třeboň sign. Lade 8 N. IV. Sigilla.: I) galea, in clenodio manus telum tenens; S. INCOII DE PYWERS HJAG; 2) galea cum cornibus, ex ambobus partibus stellae; † S MARCVARDY DE LhOTA; 3) galea, in clenodio figura unius viri manu dextra gladium tenentis; S LVDWI IIIIIIII. In dorso manu saec. XV: Super Zaharleyns. — Ed. Pangerl, UB Hohenfurt Fontes rer. Austr. II 23 p. 121 n. 111. — HU— [L]. 820) 1361 mart. 10. Vratislaviae. Euphemia, ducissa Thessinensis, et Premysl, eius filius, censum duarum marcarum super allodio in Bobirndorf, quem Petrus, advocatus hereditarius Thessinensis, donavit, altari s. Andreae et s. Dorotheae, in ecclesia parochiali ab ipsis de novo fundato et erecto, uniunt et incorporant. Demum vero d. Petrus dictus de Bochna prenotatus ad altare supradictum censum duarum mar., quem habet in allodio dicto Bobirndorf eidem altari tradidit et donavit, unam scilicet mar. in Pascha et aliam mar. et sex mensuras triplicius grani, duas tritici, duas siliginis et duas avene in b. Martini festo tollendas perpetue et habendas addicientes, quod ius patronatus et ius presentandi ad idem altare ad dictos Petrum advocatum et Sbin- kam eius conthoralem, coad vixerint, ipsis vero sublatis de hoc medio ad ipsorum heredes et successores legittimos spectare debet perpetue et pertinere, supplicantes, ut predictis nostrum assensum prebere graciose dignaremur. Nos igitur eisdem peticionibus veluti ra- cionabilibus favorabiliter annuentes altare nowum in honore s. Andree apost. et s. Doro- thee in dicta eccl. parrochiali in Theschin invocato Cristi nomine fundamus, erigimus et creamus et nichilominus predictos census et redditus eidem altari et bonis et redditibus ecclesiasticis unimus, ascribimus et incorporamus, decernentes eos in antea, ut census et
Strana 493
Annus 1361 mart. 7.—11. 493 redditus ecclesiasticos, debere repeti et censeri; premissaque omnia et singula rata habentes et grata, ipsa presentis scripti patrocinio confirmamus interponentes ipsis nostram auctorita- tem ordinariam pariter et decretum. Harum, quibus sigillum nostrum est appensum testi- monio litterarum. Act. et dat. Wratislavie sexto id. marc. a. d. millesimo CCC° sexagesi- mo primo presentibus honn. et discrr. vv. dd. Nicolao de Bythuma), archidiacono Glogo- viensi, Conrado, plebano in Turow, procuratore nostro Wratislaviensi et Nicolao de Zelin in Waldow el Petro de Losslauia in [Rathibor] notariis, ecclesiarum plebanis, testibus ad pre[missa ]o. Cop. fere codena in Libro episcopi Vratislaviensis mse. archivi publici Vratislaviensis fol. 1. statim post lilleris ducissar Euphemide el ducis Přemysli 21. die m. febr. datis, quae supra sub n. 805 typis ex- HIUILJ. cusde exstant, sequitur. a) cop.: Buczin. b) Nomina testium paulum clare scripta. 821) 1361 mart. 10. Vratislaviae. Preczlaus, episcopus Vratislaviensis, ad petitionem Petri, advocati hereditarii Thessinensis, per procuralorem ipsius, Johannem de Bělice, clericum Vratislaviensem, sibi praesentatam, qui advocatus praedictus cum consensu Euphemiae, ducissae Thessinensis, eiusque filii Pře- mysli censum annuum 8 marcarum super advocatia Thessinensi altari in honorem s. Cor- poris Cristi et s. Annac in ecclesia parochiali ibidem Malthia, plebano ecclesiae eiusdem, con- sentiente deputavil, ius praesentandi ad dictum altare Petro supranominato eiusque heredibus, advocalis Thessinensibus, reservans, praedictum altare fundat et erigit censumque iamdictum allari ipso ascribil el incorporat. In nom. dom. am. Act. et dat. Wratislavie VI idus marc. a. d. millesimo CCC° sexagesimo primo presentibus honn. vv. et diserr. dd. Nicolao de Bythum, archi- diacono Glogoviensi, Conrado plebano de Turow, procuratore nostro Wratislaviensi, Ni- colao de Zelin in Waldow et Petro de Loslauia in Rathibor, notariis, ecclesiarum plebanis, testibus ad premissa. Cop. fere coaeva, paulum clara, in Libro episcopi Vratislaviensis fol. 1 in archivo publico Vratisla- viensi. - HU — [LJ. 822) 1361 mart. 11. Norimbergae. Karolus imperator et rex delimitationem inter villam Bor ad castrum Křivoklát spectantem parte ab una ac villas Alberti de Kolovrat Mšec et Mšecké Žehrovice parte ab altera factam ratificat. —— In nom. s. et indiv. Trin. feliciter am. Karolus .Ad perpetuam rei memoriam. Pro- vida consideracione priscorum adinvenit maturitas, gesta quelibet scripturarum testimonio perhennare, ut, quod apud modernos declaratis dubietatibus deliberate deciditur, in scrip- turis futurorum memorie commendetur eo, quod per hoc altercacionum materiis, que super possessionibus sepe consurgunt, facilius providetur. N. f. igitur t. p. u., quod cum super terminis, metis et limitibus inter villam Bora) ad castrum Burglinum spectantem ex una et inter villas wladiconum videlicet Myesczib) et Zehrowicz, quas nob. Albertus de Colo- wrat, mareschallus seren. Anne, Romanorum imperatricis semp. aug. et Boemie regine, consortis nostre carissime, fid. noster dil., alias emit, parte ex altera, fuisset aliquamdiu dubitatum, volentes et nostra servare regalia et eciam aliis dimittere, quod est suum, nob. Borschoni de Rysemburg, iudici curie nostre regalis Boemie, et Friderico dicto Stromayr,
Annus 1361 mart. 7.—11. 493 redditus ecclesiasticos, debere repeti et censeri; premissaque omnia et singula rata habentes et grata, ipsa presentis scripti patrocinio confirmamus interponentes ipsis nostram auctorita- tem ordinariam pariter et decretum. Harum, quibus sigillum nostrum est appensum testi- monio litterarum. Act. et dat. Wratislavie sexto id. marc. a. d. millesimo CCC° sexagesi- mo primo presentibus honn. et discrr. vv. dd. Nicolao de Bythuma), archidiacono Glogo- viensi, Conrado, plebano in Turow, procuratore nostro Wratislaviensi et Nicolao de Zelin in Waldow el Petro de Losslauia in [Rathibor] notariis, ecclesiarum plebanis, testibus ad pre[missa ]o. Cop. fere codena in Libro episcopi Vratislaviensis mse. archivi publici Vratislaviensis fol. 1. statim post lilleris ducissar Euphemide el ducis Přemysli 21. die m. febr. datis, quae supra sub n. 805 typis ex- HIUILJ. cusde exstant, sequitur. a) cop.: Buczin. b) Nomina testium paulum clare scripta. 821) 1361 mart. 10. Vratislaviae. Preczlaus, episcopus Vratislaviensis, ad petitionem Petri, advocati hereditarii Thessinensis, per procuralorem ipsius, Johannem de Bělice, clericum Vratislaviensem, sibi praesentatam, qui advocatus praedictus cum consensu Euphemiae, ducissae Thessinensis, eiusque filii Pře- mysli censum annuum 8 marcarum super advocatia Thessinensi altari in honorem s. Cor- poris Cristi et s. Annac in ecclesia parochiali ibidem Malthia, plebano ecclesiae eiusdem, con- sentiente deputavil, ius praesentandi ad dictum altare Petro supranominato eiusque heredibus, advocalis Thessinensibus, reservans, praedictum altare fundat et erigit censumque iamdictum allari ipso ascribil el incorporat. In nom. dom. am. Act. et dat. Wratislavie VI idus marc. a. d. millesimo CCC° sexagesimo primo presentibus honn. vv. et diserr. dd. Nicolao de Bythum, archi- diacono Glogoviensi, Conrado plebano de Turow, procuratore nostro Wratislaviensi, Ni- colao de Zelin in Waldow et Petro de Loslauia in Rathibor, notariis, ecclesiarum plebanis, testibus ad premissa. Cop. fere coaeva, paulum clara, in Libro episcopi Vratislaviensis fol. 1 in archivo publico Vratisla- viensi. - HU — [LJ. 822) 1361 mart. 11. Norimbergae. Karolus imperator et rex delimitationem inter villam Bor ad castrum Křivoklát spectantem parte ab una ac villas Alberti de Kolovrat Mšec et Mšecké Žehrovice parte ab altera factam ratificat. —— In nom. s. et indiv. Trin. feliciter am. Karolus .Ad perpetuam rei memoriam. Pro- vida consideracione priscorum adinvenit maturitas, gesta quelibet scripturarum testimonio perhennare, ut, quod apud modernos declaratis dubietatibus deliberate deciditur, in scrip- turis futurorum memorie commendetur eo, quod per hoc altercacionum materiis, que super possessionibus sepe consurgunt, facilius providetur. N. f. igitur t. p. u., quod cum super terminis, metis et limitibus inter villam Bora) ad castrum Burglinum spectantem ex una et inter villas wladiconum videlicet Myesczib) et Zehrowicz, quas nob. Albertus de Colo- wrat, mareschallus seren. Anne, Romanorum imperatricis semp. aug. et Boemie regine, consortis nostre carissime, fid. noster dil., alias emit, parte ex altera, fuisset aliquamdiu dubitatum, volentes et nostra servare regalia et eciam aliis dimittere, quod est suum, nob. Borschoni de Rysemburg, iudici curie nostre regalis Boemie, et Friderico dicto Stromayr,
Strana 494
494 Regesta Bohemiae el Moravice. Olomucensi canonico, fidd. nostris dill., mandatum dedimus et liberam potestatem diclos terminos, metas et limites veritate cognita distinguendi et eorum distincciones cum hiis, quorum interest, signis evidendtibus declarandi; qui venientes ad locum secum omnes vasallos, milites et clientes neenon silvanos et cives, qui in bonis castri Burglini predicti resi- dent, assumpserunt. Qui quidem una cum silvanis de villa Bora) ante ipsos commissarios nostros equitaverunt in via publica,c) que ducit versus opidum Strassicz usque ad primam vallem, in qua sunt prata, ibique dixerunt veros esse limites penes prata per viam et penes aquam, que Lodyenicz appellatur, usque ad unum acervum de terra, ubi agri iacent exculti, per illum acervum iterum usque ad prata, penes prata illa usque ad silvam, que spectat in Syrbecz, proximam silvam predicte ville Bora); et hanc demonstracionem deliberate et sano consilio facere se dixerunt et limitacionem eandem inter villas predictas, videlicet regalem ab una et wladiconales parte ab alia, cumulis signaverunt, prout in primis equita- verunt per viam, que tendit versus Strassicz usque ad silvam, que spectat in Syrbecz, et acervos terre ibi fecerunt ita, quod totum, quod in eadem limitacione a loco, quo primitus equitare ceperunt, in parte sinistra comprehenditur, de regali proprietate consistit; quid- quid autem a parte dextera continetur, hoc dixerunt ad dictarum villarum Myesczib) videlicet et Zehrowicz dominos pertinere. Hac siquidem limitacione ad plagam illam peracta ad villam Bor ") predictam reversi, inter regalia et bona de Zehrowicz per limites equitarunt et nominatim per viam publicam, que ducit ad Strassicz opidum antedictum et illa quidem via, que de villa Bora) prefata transit, limites predictorum bonorum dividit utrorumque. Quia igitur supradicti fideles nostri sub debito fidei et iuramento, quo nobis in hiis specia- liter obligantur, predictam limitacionem ad nostrum et regni nostri Boemie profectum et commodum se fecisse fatentur, limitacionem et limitum declaracionem prefatam medianti- bus nunciis Borschone et Fridrico predictis ad perpetuam rei memoriam in tabulis terre Boemie fecimus annotari, presenti regio Boemie decernentes edicto et de certa sciencia statuentes, quod iidem limites, prout superius denotantur, inter suprascriptas villas perpetuo debeant inviolabiliter observari. Signum etc. Testes huius rei sunt: venn. Johannes Lutho- mislensis, imp. aule cancellarius, Fridricus Ratisponensis, Pertoldusd) Eystetensis, Johan- nes Argentinensis, Paulus Frisingensis et Theodricus Wormaciensis episcopi, ill. Ludwi- cus dictus Romanus, marchio Brandenburgensis, Sacri imperii archicamerariuse), Ryda- karus Brunswicensis, Wencezlaus Lignicensis et Bolko Opuliensisf) duces necnon spectt. Burkarduss), magister curie nostre, et Johannes, burgravii Magdeburgenses, Ludwicus et Ludwicus de Otingan) comites ac nobb. Sbynco Lepus, Hasco de Swereticz et Thymo de Koldiczi), camere nostre imperialis magistri, et multi alii——. Presencium eciam sub impe- rialis magestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Nuremberg a. d. 1361, ind. quartadecima, V id. marc., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto. Borschonem de Risenburg Nicolaus de Chremsir. R. Johannes Saxo. Per d. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo ministerii agriculturae servatur. In dorso manu saec. XV: Pomezní list ukazuje Karluow což se Žehrovicz a Miestcze dotýče. — Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 717. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 584 n. 466 fe cop.] — Extr. V. Černý, Kolovratské a Berkovské listiny ve státním archivu zemědělském. — [L]. — HU Sborník prací věnovaných G. Friedrichovi p. 45 n. 4. (ex orig.) — Reg. imp. VIII 3584. a) orig.: Ror, reg.: Bor. — b) reg.: Miestczi. —c) orig.: pubilica. — d) reg.: Fridricus. — e) loco: sacri imperii archicamerarius reg.: etc.— 1) reg.: Opoliensis. — 1) reg.: Burghardus.") reg.: Ottinga. i) reg.: Coldicz. 823) 1361 mart. 12. Mojek de Cestinkostel dotat capellam ibidem in Cestín erectam. In nom. dom. am. Que geruntur sub tempore, ne labantur simul cum lapsu temporis, necessarium est eadem scripture testimoniis perhennare. Notum igitur esse volumus —
494 Regesta Bohemiae el Moravice. Olomucensi canonico, fidd. nostris dill., mandatum dedimus et liberam potestatem diclos terminos, metas et limites veritate cognita distinguendi et eorum distincciones cum hiis, quorum interest, signis evidendtibus declarandi; qui venientes ad locum secum omnes vasallos, milites et clientes neenon silvanos et cives, qui in bonis castri Burglini predicti resi- dent, assumpserunt. Qui quidem una cum silvanis de villa Bora) ante ipsos commissarios nostros equitaverunt in via publica,c) que ducit versus opidum Strassicz usque ad primam vallem, in qua sunt prata, ibique dixerunt veros esse limites penes prata per viam et penes aquam, que Lodyenicz appellatur, usque ad unum acervum de terra, ubi agri iacent exculti, per illum acervum iterum usque ad prata, penes prata illa usque ad silvam, que spectat in Syrbecz, proximam silvam predicte ville Bora); et hanc demonstracionem deliberate et sano consilio facere se dixerunt et limitacionem eandem inter villas predictas, videlicet regalem ab una et wladiconales parte ab alia, cumulis signaverunt, prout in primis equita- verunt per viam, que tendit versus Strassicz usque ad silvam, que spectat in Syrbecz, et acervos terre ibi fecerunt ita, quod totum, quod in eadem limitacione a loco, quo primitus equitare ceperunt, in parte sinistra comprehenditur, de regali proprietate consistit; quid- quid autem a parte dextera continetur, hoc dixerunt ad dictarum villarum Myesczib) videlicet et Zehrowicz dominos pertinere. Hac siquidem limitacione ad plagam illam peracta ad villam Bor ") predictam reversi, inter regalia et bona de Zehrowicz per limites equitarunt et nominatim per viam publicam, que ducit ad Strassicz opidum antedictum et illa quidem via, que de villa Bora) prefata transit, limites predictorum bonorum dividit utrorumque. Quia igitur supradicti fideles nostri sub debito fidei et iuramento, quo nobis in hiis specia- liter obligantur, predictam limitacionem ad nostrum et regni nostri Boemie profectum et commodum se fecisse fatentur, limitacionem et limitum declaracionem prefatam medianti- bus nunciis Borschone et Fridrico predictis ad perpetuam rei memoriam in tabulis terre Boemie fecimus annotari, presenti regio Boemie decernentes edicto et de certa sciencia statuentes, quod iidem limites, prout superius denotantur, inter suprascriptas villas perpetuo debeant inviolabiliter observari. Signum etc. Testes huius rei sunt: venn. Johannes Lutho- mislensis, imp. aule cancellarius, Fridricus Ratisponensis, Pertoldusd) Eystetensis, Johan- nes Argentinensis, Paulus Frisingensis et Theodricus Wormaciensis episcopi, ill. Ludwi- cus dictus Romanus, marchio Brandenburgensis, Sacri imperii archicamerariuse), Ryda- karus Brunswicensis, Wencezlaus Lignicensis et Bolko Opuliensisf) duces necnon spectt. Burkarduss), magister curie nostre, et Johannes, burgravii Magdeburgenses, Ludwicus et Ludwicus de Otingan) comites ac nobb. Sbynco Lepus, Hasco de Swereticz et Thymo de Koldiczi), camere nostre imperialis magistri, et multi alii——. Presencium eciam sub impe- rialis magestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Nuremberg a. d. 1361, ind. quartadecima, V id. marc., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto. Borschonem de Risenburg Nicolaus de Chremsir. R. Johannes Saxo. Per d. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo ministerii agriculturae servatur. In dorso manu saec. XV: Pomezní list ukazuje Karluow což se Žehrovicz a Miestcze dotýče. — Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 717. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 584 n. 466 fe cop.] — Extr. V. Černý, Kolovratské a Berkovské listiny ve státním archivu zemědělském. — [L]. — HU Sborník prací věnovaných G. Friedrichovi p. 45 n. 4. (ex orig.) — Reg. imp. VIII 3584. a) orig.: Ror, reg.: Bor. — b) reg.: Miestczi. —c) orig.: pubilica. — d) reg.: Fridricus. — e) loco: sacri imperii archicamerarius reg.: etc.— 1) reg.: Opoliensis. — 1) reg.: Burghardus.") reg.: Ottinga. i) reg.: Coldicz. 823) 1361 mart. 12. Mojek de Cestinkostel dotat capellam ibidem in Cestín erectam. In nom. dom. am. Que geruntur sub tempore, ne labantur simul cum lapsu temporis, necessarium est eadem scripture testimoniis perhennare. Notum igitur esse volumus —
Strana 495
Annus 1361 mart. —11.13. 495 quod nos d. Moyco de Czastinakostel sano corpore et maturo consilio —— de mera ac omnimoda conthoralis nostre dil. d. Byete legittimorumque heredum nostrorum voluntate — — capellam novam fundavimus et construximus in domo s. Petri ibidem in Czastina- kostel in ecel. parrochiali cum consensu discr. v. d. Swinconis, plebani eiusdem eccl., quam capellam de nostris bonis nobis asstrictis dotavimus cum una villa dicta Czirnicz et quinque laneisa) ad eandem villam spectantibus, cum omnibus utilitatibus, pratis, silvis ceterisque provencionibus iure hereditario, prout in suis metis circumferencialiter est distincta. Ceterum- que noster dil. filius Swinco, plebanus ecclesie, iunxit et addidit unum mansum in villa Mileticz eidem capelle incrementum; quam quidem villam iamdictam Czirnicz cum uno laneo in Miloticz cum omnibus utilitatibus, prout superius est prelibatum, damus et condescen- dimus et assignamus Andree, capellano nostro —— perpetuo valituram, tenendam, haben- dam— condicione tamen tali inclusa, quod idem Andreas, capellanus noster, ad laudem et honorem domini nostri Ihesu Cristi necnon b. virg. eius matris Marie atque omnium sanctorum quatuor missas in divino officio peragebit septimanatim seu per spacium unius ebdomade; insuper quod sepedictus capellanus clericum debet habere et tenere, mandatis suis ac preceptis obedire. Adicimus eciam, quod si nos, quod absit, de ergastulo carnis exui contingerit, extunc nullus filiorum nostrorum atque successorum nostrorum sepiusdictum Dat. et act. a. —— 1361 IV yd. capellanum nostrum valeat ammovere seu inquietare. m. marc. In cuius rei testimonium presentem litteram sigillorum munimine duximus roborandum. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis. 17. die m. mart. a. 1361 Pragae datae. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 35 n. 65. — fM]. — a) cop.: lancos. 824) 1361 mart. 13. Karolus imperator et rex cum permutatione inter Venceslaum in civitate Beroun et Hinconem ad s. Mariam in Lacu Maioris civitatis Pragensis plebanos faciendae consentit. D. imperalor consentit permutacioni faciende seu fiendea) inter dd. Wenczeslaum in Verona et Hinkonem ad s. Mariam in Lacu in Praga ecclesiarum plebanos etc. Presencium Per d. imperatorem Nicolaus etc. Anno LXI, ind XIV, III id. marc., regnorum etc. de Chremsir. Adnot. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 69v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 562 n. 452. Reg. imp. VIII 3588. — HU—[MJ. a) reg.: facienda seu fienda. 825) 1361 mart. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex Nicolao et Francisco fratribus de Albertinis de Prato 200 flore- norum censum de imperiali sive regali Bohemiae camera percipiendum confert. — nobb. Nicolao el Francisco fratribus de Albertinis de Prato, comitibus palatinis, familiaribus secretariis et fidd. suis dill., graciam suam et omne bonum. Fideles carissimi, dum magne constancie et eximie promptitudinis grata servicia, quibus bone record. quon- dam nob. Fencius Albertini de Albertinis de Prato, genitor vester ad nostrum et imperii Sacri solicitis studiis aspiravit honorem, deliberata mente pensemus et ea, que erga nos et sacrum nostrum consilium devota intencione peregit, in examen deducimus provide
Annus 1361 mart. —11.13. 495 quod nos d. Moyco de Czastinakostel sano corpore et maturo consilio —— de mera ac omnimoda conthoralis nostre dil. d. Byete legittimorumque heredum nostrorum voluntate — — capellam novam fundavimus et construximus in domo s. Petri ibidem in Czastina- kostel in ecel. parrochiali cum consensu discr. v. d. Swinconis, plebani eiusdem eccl., quam capellam de nostris bonis nobis asstrictis dotavimus cum una villa dicta Czirnicz et quinque laneisa) ad eandem villam spectantibus, cum omnibus utilitatibus, pratis, silvis ceterisque provencionibus iure hereditario, prout in suis metis circumferencialiter est distincta. Ceterum- que noster dil. filius Swinco, plebanus ecclesie, iunxit et addidit unum mansum in villa Mileticz eidem capelle incrementum; quam quidem villam iamdictam Czirnicz cum uno laneo in Miloticz cum omnibus utilitatibus, prout superius est prelibatum, damus et condescen- dimus et assignamus Andree, capellano nostro —— perpetuo valituram, tenendam, haben- dam— condicione tamen tali inclusa, quod idem Andreas, capellanus noster, ad laudem et honorem domini nostri Ihesu Cristi necnon b. virg. eius matris Marie atque omnium sanctorum quatuor missas in divino officio peragebit septimanatim seu per spacium unius ebdomade; insuper quod sepedictus capellanus clericum debet habere et tenere, mandatis suis ac preceptis obedire. Adicimus eciam, quod si nos, quod absit, de ergastulo carnis exui contingerit, extunc nullus filiorum nostrorum atque successorum nostrorum sepiusdictum Dat. et act. a. —— 1361 IV yd. capellanum nostrum valeat ammovere seu inquietare. m. marc. In cuius rei testimonium presentem litteram sigillorum munimine duximus roborandum. Insertum confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis. 17. die m. mart. a. 1361 Pragae datae. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 35 n. 65. — fM]. — a) cop.: lancos. 824) 1361 mart. 13. Karolus imperator et rex cum permutatione inter Venceslaum in civitate Beroun et Hinconem ad s. Mariam in Lacu Maioris civitatis Pragensis plebanos faciendae consentit. D. imperalor consentit permutacioni faciende seu fiendea) inter dd. Wenczeslaum in Verona et Hinkonem ad s. Mariam in Lacu in Praga ecclesiarum plebanos etc. Presencium Per d. imperatorem Nicolaus etc. Anno LXI, ind XIV, III id. marc., regnorum etc. de Chremsir. Adnot. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 69v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 562 n. 452. Reg. imp. VIII 3588. — HU—[MJ. a) reg.: facienda seu fienda. 825) 1361 mart. 13. Norimbergae. Karolus imperator et rex Nicolao et Francisco fratribus de Albertinis de Prato 200 flore- norum censum de imperiali sive regali Bohemiae camera percipiendum confert. — nobb. Nicolao el Francisco fratribus de Albertinis de Prato, comitibus palatinis, familiaribus secretariis et fidd. suis dill., graciam suam et omne bonum. Fideles carissimi, dum magne constancie et eximie promptitudinis grata servicia, quibus bone record. quon- dam nob. Fencius Albertini de Albertinis de Prato, genitor vester ad nostrum et imperii Sacri solicitis studiis aspiravit honorem, deliberata mente pensemus et ea, que erga nos et sacrum nostrum consilium devota intencione peregit, in examen deducimus provide
Strana 496
496 Regesta Bohemiae et Moraviae. racionis utique serenitas nostra iusta racione docetur, ut vobis tamquam viri tanti posteri- tati conspicue rite dignetur graciosius beneficiis providere. Quapropter volentes vobis graciam facere specialem, vobis ambobus ducentos flor. annis singulis de imperiali sive regali Boemie camera nostra habendos atque tollendos damus presentibus et donamus, ita videlicet, quod a festo s. Georgii proxime venturo post unum annum continue nume- randum centum flor. boni auri et legalis cunei et alios centum in festo s. Galli statim sequenti, et sic annis singulis deinceps de predicta nostra camera tamdiu tollatis, donec de censibus camere nostre imperiali in partibus Italie, Lombardie vel Tussie debitis, ubicumque primum vacaverint, ducentos flor. annuos fueritis consecuti. Si vero ante predictum annum quando- cunque post datam presencium sive eciam post annum ipsum censum huiusmodi ducen- torum flor. ubicumque per prefatas terras vacare et ad nos devolvi contigerit, illum exnunc prout extunc vobis damus liberaliter et largimur eumque repetendi, apprehendendi et per vos seu per alterum ex vobis, uno vestrum forte defuncto, ad vite nostre tempora possidendi plenam damus et liberam potestatem. Hinc est, quod notario camere nostre regalis Boemie — firmiter precipimus et mandamus, quatenus, si primitus censum") ducentorum flor. in partibus Italie, ut premittitur, non fueritis assecuti, extunc in festo s. Georgii memorato, quod erit in a. d. 1362 incipiant et sic deinceps in quolibet predictorum terminorum centum flor. dent integraliter vobis vel vestris factoribus et assignent tamdiu, donec censum huius- modi de partibus Italie consequamini, ut prefertur, id ipsum sub obtentu gracie nostre nullatenus obmissuri. Mandamus insuper et seriose precipimus universis nostris et Sacri imperii fidelibus, et nominatim prioribus arcium et vexillifero iusticie populi et communis civitatis Florencie, pro magestate nostra ibidem vicariis, fidd. nostris dill., ut quamprimum talis census aput quoscumque ipsorum vacaverit, extunc absque secundo nostro mandato eosdem ducentos flor. vobis vel vestrum alteri, altero forsitan non extante, annis singulis dent consuetis terminis ad vite nostre tempora integraliter et persolvant1). Nos enim quocies- cumque census ipse, sicut premittitur, fuerit persolutus, eos, qui ipsum persolverint, quitos super eo ac liberos reddimus exnunc prout extunc penitus et solutos, ac si super singulis terminis annorum quorumlibet singulares quitacionis et remissionis [litteras] volentes, ul si alterum fratrum capi mori vel quovismodo impediri contigerit, nichilominus alter eundem censum possit repetere et recipere sintque solventes eidem perinde quiti et liberi, ac si eum Dat. Nurmberg anno LXI, ind. vobis ambobus pariter assignassent. Presencium etc. III id. marc., regnorum etc. Per d. cancellarium Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 72v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 591 n. 469. — Reg. imp. VIII 3591 — HU — [MJ. 1) Vide litleras eodem die datas ap. Glafey, 1. c. p. 593 n. 470, Reg. imp. VIII 3592. a) reg.: centum. 826) 1361 mart. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex consilio civitatis Moenofrancofurti mandat, ut pannos, Ulrico Rokczaner, civi Pragensi, in dicta civitate surreptos, restituant. Lieben getruwen! Wann Olm Rokczener, unserme burger von Prage, ein wagen mit duchen zu Frankefort in dem markte, der nu neheste da was, wart uffgeslagen und wurde yme da viele duchere genomen: darumb gebieten wir uch ernstliche by unsern holden, daz yr mit allem flisze darnach ervarent und schaffent, daz unserm egenanten burger sine duchere und sine schade gerethet werden, wann uns fremede dunket, daz yr in uwerin merkten nit bestellet, daz soliche gewalt verhalden werde. Und dut also herzu, daz wir iz von uch
496 Regesta Bohemiae et Moraviae. racionis utique serenitas nostra iusta racione docetur, ut vobis tamquam viri tanti posteri- tati conspicue rite dignetur graciosius beneficiis providere. Quapropter volentes vobis graciam facere specialem, vobis ambobus ducentos flor. annis singulis de imperiali sive regali Boemie camera nostra habendos atque tollendos damus presentibus et donamus, ita videlicet, quod a festo s. Georgii proxime venturo post unum annum continue nume- randum centum flor. boni auri et legalis cunei et alios centum in festo s. Galli statim sequenti, et sic annis singulis deinceps de predicta nostra camera tamdiu tollatis, donec de censibus camere nostre imperiali in partibus Italie, Lombardie vel Tussie debitis, ubicumque primum vacaverint, ducentos flor. annuos fueritis consecuti. Si vero ante predictum annum quando- cunque post datam presencium sive eciam post annum ipsum censum huiusmodi ducen- torum flor. ubicumque per prefatas terras vacare et ad nos devolvi contigerit, illum exnunc prout extunc vobis damus liberaliter et largimur eumque repetendi, apprehendendi et per vos seu per alterum ex vobis, uno vestrum forte defuncto, ad vite nostre tempora possidendi plenam damus et liberam potestatem. Hinc est, quod notario camere nostre regalis Boemie — firmiter precipimus et mandamus, quatenus, si primitus censum") ducentorum flor. in partibus Italie, ut premittitur, non fueritis assecuti, extunc in festo s. Georgii memorato, quod erit in a. d. 1362 incipiant et sic deinceps in quolibet predictorum terminorum centum flor. dent integraliter vobis vel vestris factoribus et assignent tamdiu, donec censum huius- modi de partibus Italie consequamini, ut prefertur, id ipsum sub obtentu gracie nostre nullatenus obmissuri. Mandamus insuper et seriose precipimus universis nostris et Sacri imperii fidelibus, et nominatim prioribus arcium et vexillifero iusticie populi et communis civitatis Florencie, pro magestate nostra ibidem vicariis, fidd. nostris dill., ut quamprimum talis census aput quoscumque ipsorum vacaverit, extunc absque secundo nostro mandato eosdem ducentos flor. vobis vel vestrum alteri, altero forsitan non extante, annis singulis dent consuetis terminis ad vite nostre tempora integraliter et persolvant1). Nos enim quocies- cumque census ipse, sicut premittitur, fuerit persolutus, eos, qui ipsum persolverint, quitos super eo ac liberos reddimus exnunc prout extunc penitus et solutos, ac si super singulis terminis annorum quorumlibet singulares quitacionis et remissionis [litteras] volentes, ul si alterum fratrum capi mori vel quovismodo impediri contigerit, nichilominus alter eundem censum possit repetere et recipere sintque solventes eidem perinde quiti et liberi, ac si eum Dat. Nurmberg anno LXI, ind. vobis ambobus pariter assignassent. Presencium etc. III id. marc., regnorum etc. Per d. cancellarium Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 72v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 591 n. 469. — Reg. imp. VIII 3591 — HU — [MJ. 1) Vide litleras eodem die datas ap. Glafey, 1. c. p. 593 n. 470, Reg. imp. VIII 3592. a) reg.: centum. 826) 1361 mart. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex consilio civitatis Moenofrancofurti mandat, ut pannos, Ulrico Rokczaner, civi Pragensi, in dicta civitate surreptos, restituant. Lieben getruwen! Wann Olm Rokczener, unserme burger von Prage, ein wagen mit duchen zu Frankefort in dem markte, der nu neheste da was, wart uffgeslagen und wurde yme da viele duchere genomen: darumb gebieten wir uch ernstliche by unsern holden, daz yr mit allem flisze darnach ervarent und schaffent, daz unserm egenanten burger sine duchere und sine schade gerethet werden, wann uns fremede dunket, daz yr in uwerin merkten nit bestellet, daz soliche gewalt verhalden werde. Und dut also herzu, daz wir iz von uch
Strana 497
Annus 1361 mart. 13.—16. 497 Geben zu Nurenberg am neheste dinstage vor dem Palmentage, zu danke nemen. unser riche in dem funfzehenden u. d. keis. in d. sechsten iare. Per d. cancellarium Rudolphus. Dem burgermeistern und dem rade zu Frankenfort, unsern lieben getruwen. Ex orig. chart. cum sigillo imperatoris minore impress. in archivo civitatis Frankfurt am/M n. 51 ed. Bochmer, Cod. dipl. Moenofrancofurtanus p. 680. — Reg. imp. VIII 3597. — Contulit Mendl. — [L]. 827) 1361 mart. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex Johannem Delphinum, ducem Venetiarum requirit, ut cuprum, de quo inter Conradum Weit, civem Norimbergensem, et Rudolphum, ducem Austriae, lis vertitur1), tamdiu Venetiis tenere iubeat, donec in curia imperiali in hac causa sententia definitiva lata erit. Carolus quartus — nob. Joanni Delphino, duci Venetiarum omne bonum. Quia dil. nobis Conradus Voeytho, civis Nurembergensis rimberg die sextodecimo mart., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto. graciam suam et Data Nu- Ex msc. archivi publici Venetiis Commemoriali VI 2 p. 345 ed. Winkelmann, Acta imperii inedita p. 553 n. 868. — Reg. imp. VIII 6216. — [LJ. 1) Cf. supra litteras Karoli imperatoris et regis 21. die m. dec. Norimbergae datas. 828) 1361 mart. 16. Avinione. Albertus, episcopus Zwerinensis, et Aleš iuvenis, fratres de Stenberg et complices eorum citantur ad curiam apostolicam propter occupationem et detentionem bonorum monasterii b. Mariae in Smilenheim. Rev. in Cr. patri d. .. dei gr. .. episcopo ac .. decano et .. preposito Olomucensi ac venn. et religg. vv. dd. .. Gradicensis et Strachouiensis, Prem., ac Plazensis et Aule Regie, Cist., et Brewnouiensis, s. Benedicti ord., Olom. [et Prag.] dioc., monasteriorum .. abbatibus ac .. preposilo, plebano et custodi eccl. s. Petri in Brunna,") in Redisch, in Thetzowitz, in Ho- lostow, in Prserew eccl. rectoribus, dicte Olom. dioc., ac s. Marie in Leta curia,b) s. Marie in Lacu, s. Galli in Maiori civitate Pragensi eccl. rectoribus ac in Coslano, Prag. dioc., et capelle s. Marie imperialis in Nurnberch, Bamb. dioc., eccl. rectoribus omnibusque aliis et singulis decanis, .. prepositis, .. plebanis ac tam cathedralis quam collegiatarum eccle- siarum canonicis, prioribus, rectoribus, cantoribus et custodibus, presbyteris, capellanis, vicariis, officialibus, et eorum loca tenentibus ac notariis et tabellionibus publicis, per civitatem et diocesim Olomucensem et Pragensem constitutis, ad quos seu quem presentes littere pervenerint, Petrus de Talliata, legum doctor, canonicus Carnotensis, d. pape capel- lanus et ipsius sacri palacii causarum auditor, salutem in domino et mandatis nostris ymo verius apostolicis firmiter obedire. Noveritis nos ex parte —— d. Innocencii —— pape sexti quandam commissionis seu supplicacionis cedulam, presentatam nobis per certum dicti d. pape cursorem, cum ea, qua decuit, reverencia recepisse, tenoris et continencie Exponunt sanctitati vestre devoti oratores vestri .. abbas et con- subsequentis: ventuse) monasterii b. Marie in Smilnheym, ord. Cist., Olom. dioc., quod licet ville Zarlitz, Luptal, Roketnitz et Roketincz, Lestzna, Polanka, Pozehow, Pertow ac medietas Zelitho- witz, Lippe, Wissokapoli, Hresenkow et Schonow et omnium et singularum dictarum villa- rum fundi et loca cum omnibus territoriis, agris, pratis ——, fructibus et proventibus universis eorundem, dicte dioc., in temporalibus pleno iure fuerint et sint de bonis et iuribus propriis et in proprietate dicti monasterii, idemque .. abbas pro tempore, conventusc) et monasterium a tempore et per tempus, cuius contrarii memoria hominum non existit, fuerint in possessione seu quasi omnium premissorum usque ad tempora gravaminum dominus .. Albertus.., episcopus Zwierinensis, subscriptorum et eis salvis, tamen rev. — 32 Regesta
Annus 1361 mart. 13.—16. 497 Geben zu Nurenberg am neheste dinstage vor dem Palmentage, zu danke nemen. unser riche in dem funfzehenden u. d. keis. in d. sechsten iare. Per d. cancellarium Rudolphus. Dem burgermeistern und dem rade zu Frankenfort, unsern lieben getruwen. Ex orig. chart. cum sigillo imperatoris minore impress. in archivo civitatis Frankfurt am/M n. 51 ed. Bochmer, Cod. dipl. Moenofrancofurtanus p. 680. — Reg. imp. VIII 3597. — Contulit Mendl. — [L]. 827) 1361 mart. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex Johannem Delphinum, ducem Venetiarum requirit, ut cuprum, de quo inter Conradum Weit, civem Norimbergensem, et Rudolphum, ducem Austriae, lis vertitur1), tamdiu Venetiis tenere iubeat, donec in curia imperiali in hac causa sententia definitiva lata erit. Carolus quartus — nob. Joanni Delphino, duci Venetiarum omne bonum. Quia dil. nobis Conradus Voeytho, civis Nurembergensis rimberg die sextodecimo mart., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto. graciam suam et Data Nu- Ex msc. archivi publici Venetiis Commemoriali VI 2 p. 345 ed. Winkelmann, Acta imperii inedita p. 553 n. 868. — Reg. imp. VIII 6216. — [LJ. 1) Cf. supra litteras Karoli imperatoris et regis 21. die m. dec. Norimbergae datas. 828) 1361 mart. 16. Avinione. Albertus, episcopus Zwerinensis, et Aleš iuvenis, fratres de Stenberg et complices eorum citantur ad curiam apostolicam propter occupationem et detentionem bonorum monasterii b. Mariae in Smilenheim. Rev. in Cr. patri d. .. dei gr. .. episcopo ac .. decano et .. preposito Olomucensi ac venn. et religg. vv. dd. .. Gradicensis et Strachouiensis, Prem., ac Plazensis et Aule Regie, Cist., et Brewnouiensis, s. Benedicti ord., Olom. [et Prag.] dioc., monasteriorum .. abbatibus ac .. preposilo, plebano et custodi eccl. s. Petri in Brunna,") in Redisch, in Thetzowitz, in Ho- lostow, in Prserew eccl. rectoribus, dicte Olom. dioc., ac s. Marie in Leta curia,b) s. Marie in Lacu, s. Galli in Maiori civitate Pragensi eccl. rectoribus ac in Coslano, Prag. dioc., et capelle s. Marie imperialis in Nurnberch, Bamb. dioc., eccl. rectoribus omnibusque aliis et singulis decanis, .. prepositis, .. plebanis ac tam cathedralis quam collegiatarum eccle- siarum canonicis, prioribus, rectoribus, cantoribus et custodibus, presbyteris, capellanis, vicariis, officialibus, et eorum loca tenentibus ac notariis et tabellionibus publicis, per civitatem et diocesim Olomucensem et Pragensem constitutis, ad quos seu quem presentes littere pervenerint, Petrus de Talliata, legum doctor, canonicus Carnotensis, d. pape capel- lanus et ipsius sacri palacii causarum auditor, salutem in domino et mandatis nostris ymo verius apostolicis firmiter obedire. Noveritis nos ex parte —— d. Innocencii —— pape sexti quandam commissionis seu supplicacionis cedulam, presentatam nobis per certum dicti d. pape cursorem, cum ea, qua decuit, reverencia recepisse, tenoris et continencie Exponunt sanctitati vestre devoti oratores vestri .. abbas et con- subsequentis: ventuse) monasterii b. Marie in Smilnheym, ord. Cist., Olom. dioc., quod licet ville Zarlitz, Luptal, Roketnitz et Roketincz, Lestzna, Polanka, Pozehow, Pertow ac medietas Zelitho- witz, Lippe, Wissokapoli, Hresenkow et Schonow et omnium et singularum dictarum villa- rum fundi et loca cum omnibus territoriis, agris, pratis ——, fructibus et proventibus universis eorundem, dicte dioc., in temporalibus pleno iure fuerint et sint de bonis et iuribus propriis et in proprietate dicti monasterii, idemque .. abbas pro tempore, conventusc) et monasterium a tempore et per tempus, cuius contrarii memoria hominum non existit, fuerint in possessione seu quasi omnium premissorum usque ad tempora gravaminum dominus .. Albertus.., episcopus Zwierinensis, subscriptorum et eis salvis, tamen rev. — 32 Regesta
Strana 498
498 Regesta Bohemiae et Moraviae. et Also iuvenis, fratres de Stermberch, et eorum complices, dicte dioc., dictas villas cum pertinenciis subscriptis a paucis annis et citra de novo per potenciam et violenciam occupa- runt et detinent occupatas, fructus et redditus percipiendo ex eis, et nichilominus dicti occupatores per se et alios silvas, nemora et arbores eorum grandes dicti monasterii in Smilnheym multum utiles et ad ipsum monasterium pertinentes secuerunt, extirparunt et destruxerunt seu secatas, extirpatas et destructas eorum nomine factas, ratas et gratas habuerunt et per plurima gravamina et dampna ipsis fratribus et monasterio intulerunt in ipsorum et dicti monasterii non modicum preiudicium et gravamen et dei maiestatis offensam, libertatis ecclesiastice lesionem, suarum grave periculum animarum et aliorum perniciosum exemplum. Quare supplicant eidem sanctitati vestre, quatenus, de oportuno remedio providentes, omnes et singulas causas, quas dicti religiosi monasterii in Smilnheym super premissis et eorum occasione adversus .. episcopum et Alsonem fratres predictos et eorum complices movere intendunt, commitere dignemini alicui de ven. viris sacri palacii vestri causarum auditori audiendum fineque debito terminandum cum incidentibus, emergentibus, dependentibus et connexis et cum potestate citandi episcopum et Alsonem ac eorum complices super premissis et eorum occasione eciam extra Romanam curiam et ad partes semel et pluries et tociens, quociens fuerit oportunum, non obstantibus eciam si causa seu cause huiusmodi non sint ad Romanam curiam legitime devolute seu in ea de sui natura vel alias eciam tractari non debeant vel finiri, presertim cum .. abbas et conventus predicti contra predictos suos adversarios propter potenciam ipsorum in partibus illis non In fine vero dicte commissionis seu sperent se consequi posse iusticie conplementum. supplicacionis cedule scripta erant de alterius manu et littera, superiori littere omnino dissimili, videlicet hec verba. De mandato domini nostri pape audiat magister Petrus de Post cuius quidem commissionis seu Talliata et citet, ut petitur, ac iusticiam faciat. supplicacionis cedule presentacionem et recepcionem fuimus pro parte dictorum domi- norum .. abbatis et conventus monasterii b. Marie in Smilnheym, ord. Cist., Olom. dioc., principalium in dicta commissione nominatorum cum instancia requisiti, quatenus ad exe- cucionem dicti mandati apostolici, nobis in hac parte directi, procedere deberemus et prefatos — — d. Albertum, episcopum Zwierinensem, et Alsonem iuvenem, fratres de Stermberch, principales in eadem commissione contentos, ac Johannem de Crawar et Benesch de Straschnitz, milites, et Onesch de Lipina, Jessek et Stasschek fratres de Zahrad- gicz, armigeros, dictorum d. episcopi et Alsonis in hac parte complices et fautores, citari in partibus per nostras speciales litteras mandaremus iuxta traditam seu directam a sede apostolica nobis formam. Nos igitur Petrus auditor prefatus, volentes mandatum aposto- licum supradictum, nobis in hac parte directum reverenter exequi, — — vos omnes et singulos supradictos, quibus presentes nostre littere diriguntur, auctoritate apostolica, qua fungimur in hac parte, requirimus et monemus primo, secundo et tercio et peremplorie vobisque nichilominus et vestrum cuilibet in virtute sancte obediencie et sub excommuni- cationis pena, quam in vos et vestrum quemlibet, nisi feceritis ea, que vobis in hac parte committimus et mandamus, exnunc prout extunc, dicta canonica monitione premissa, ferimus in hiis scriptis, districte precipiendo mandantes, quatenus infra sex dies, presenta- cionem seu requisicionem presentium vobis vel alicui vestrum factam immediate sequentes, quem terminum vobis omnibus et singulis supradictis pro omnibus dilationibus et terminis ac monitione canonica assignamus, vos vel quicunque vestrum pro parte dictorum domi- norum .. abbatis et conventus requisitus seu requisiti, eosdem dominos .. Albertum .. episcopum et Alsonem principales ac Johannem de Crawar et Benesch Straschnitz, milites, et Onesch de Lipina, Yessek et Stassek fratres de Zahradgitz, armigeros, dictorum d. epis- copi et Alsonis complices supradictos, si eorum presenciam commode habere poterilis, alioquin ipsos et ipsorum quemlibet in ecclesiis cathedralibus et collegialis Olomucensi et Pragensi, dum in ipsis divina officia celebrabuntur et fidelium populus convenerit ad divina,
498 Regesta Bohemiae et Moraviae. et Also iuvenis, fratres de Stermberch, et eorum complices, dicte dioc., dictas villas cum pertinenciis subscriptis a paucis annis et citra de novo per potenciam et violenciam occupa- runt et detinent occupatas, fructus et redditus percipiendo ex eis, et nichilominus dicti occupatores per se et alios silvas, nemora et arbores eorum grandes dicti monasterii in Smilnheym multum utiles et ad ipsum monasterium pertinentes secuerunt, extirparunt et destruxerunt seu secatas, extirpatas et destructas eorum nomine factas, ratas et gratas habuerunt et per plurima gravamina et dampna ipsis fratribus et monasterio intulerunt in ipsorum et dicti monasterii non modicum preiudicium et gravamen et dei maiestatis offensam, libertatis ecclesiastice lesionem, suarum grave periculum animarum et aliorum perniciosum exemplum. Quare supplicant eidem sanctitati vestre, quatenus, de oportuno remedio providentes, omnes et singulas causas, quas dicti religiosi monasterii in Smilnheym super premissis et eorum occasione adversus .. episcopum et Alsonem fratres predictos et eorum complices movere intendunt, commitere dignemini alicui de ven. viris sacri palacii vestri causarum auditori audiendum fineque debito terminandum cum incidentibus, emergentibus, dependentibus et connexis et cum potestate citandi episcopum et Alsonem ac eorum complices super premissis et eorum occasione eciam extra Romanam curiam et ad partes semel et pluries et tociens, quociens fuerit oportunum, non obstantibus eciam si causa seu cause huiusmodi non sint ad Romanam curiam legitime devolute seu in ea de sui natura vel alias eciam tractari non debeant vel finiri, presertim cum .. abbas et conventus predicti contra predictos suos adversarios propter potenciam ipsorum in partibus illis non In fine vero dicte commissionis seu sperent se consequi posse iusticie conplementum. supplicacionis cedule scripta erant de alterius manu et littera, superiori littere omnino dissimili, videlicet hec verba. De mandato domini nostri pape audiat magister Petrus de Post cuius quidem commissionis seu Talliata et citet, ut petitur, ac iusticiam faciat. supplicacionis cedule presentacionem et recepcionem fuimus pro parte dictorum domi- norum .. abbatis et conventus monasterii b. Marie in Smilnheym, ord. Cist., Olom. dioc., principalium in dicta commissione nominatorum cum instancia requisiti, quatenus ad exe- cucionem dicti mandati apostolici, nobis in hac parte directi, procedere deberemus et prefatos — — d. Albertum, episcopum Zwierinensem, et Alsonem iuvenem, fratres de Stermberch, principales in eadem commissione contentos, ac Johannem de Crawar et Benesch de Straschnitz, milites, et Onesch de Lipina, Jessek et Stasschek fratres de Zahrad- gicz, armigeros, dictorum d. episcopi et Alsonis in hac parte complices et fautores, citari in partibus per nostras speciales litteras mandaremus iuxta traditam seu directam a sede apostolica nobis formam. Nos igitur Petrus auditor prefatus, volentes mandatum aposto- licum supradictum, nobis in hac parte directum reverenter exequi, — — vos omnes et singulos supradictos, quibus presentes nostre littere diriguntur, auctoritate apostolica, qua fungimur in hac parte, requirimus et monemus primo, secundo et tercio et peremplorie vobisque nichilominus et vestrum cuilibet in virtute sancte obediencie et sub excommuni- cationis pena, quam in vos et vestrum quemlibet, nisi feceritis ea, que vobis in hac parte committimus et mandamus, exnunc prout extunc, dicta canonica monitione premissa, ferimus in hiis scriptis, districte precipiendo mandantes, quatenus infra sex dies, presenta- cionem seu requisicionem presentium vobis vel alicui vestrum factam immediate sequentes, quem terminum vobis omnibus et singulis supradictis pro omnibus dilationibus et terminis ac monitione canonica assignamus, vos vel quicunque vestrum pro parte dictorum domi- norum .. abbatis et conventus requisitus seu requisiti, eosdem dominos .. Albertum .. episcopum et Alsonem principales ac Johannem de Crawar et Benesch Straschnitz, milites, et Onesch de Lipina, Yessek et Stassek fratres de Zahradgitz, armigeros, dictorum d. epis- copi et Alsonis complices supradictos, si eorum presenciam commode habere poterilis, alioquin ipsos et ipsorum quemlibet in ecclesiis cathedralibus et collegialis Olomucensi et Pragensi, dum in ipsis divina officia celebrabuntur et fidelium populus convenerit ad divina,
Strana 499
Annus 1361 mart. 16. 499 ac in hospiciis habitationum ipsorum et apud notos et amicos ipsorum et in aliis locis, de quibus fuerit expediens et fueritis requisiti seu vestrum aliquis fuerit requisitus, ita quod in hiis exequendis alter vestrum alterum non expectet nec alius pro alio se excuset, alta et intelligibili voce ex parte nostra, ymo verius apostolica, peremptorie citari curetis, et ita et taliter, quod huiusmodi nostra citatio ad ipsorum debeat et verisimiliter presumatur noticiam pervenire, quos et ipsorum quemlibet nos t. p. eciam citamus, ut sexagesima die post cita- tionem per vos vel aliquem vestrum faciendam de ipsis immediate sequenti, si dicta sexa- gesima dies iuridica fuerit, alioquin proxima die iuridica extunc immediate sequenti, qua nos Auinione in palacio apostolico, ubi iura redduntur, in nostro loco solito ad iura redden- dum sedebimus, per se vel eorum procuratores ad causam seu causas predictas in dicta commissione contentas solemniter constitutos et sufficienter instructos cum omnibus actis, iuribus, instrumentis et aliis munimentis ad dicendum contra commissionem predic- tam, si quid dicere voluerint, et ad procedendum et procedi videndum in causis predictis, ad singulos actus gradatim et successive et usque ad decisionem ipsius cause, prout iuris fuerit et ordo rationis dictaverit, Auinione apud sedem apostolicam compareant in iudicio legitime coram nobis vel alio auditore, nobis ex quacunque ratione in causis predictis forsitan subrogando, si eum subrogari contingat, certificantes eosdem et ipsorum quemlibet, quod sive in dicte citacionis termino comparuerint per se vel dictos eorum procuratores sive non, nos in causis predictis ad instanciam partis coram nobis in iudicio legitime comparentis procedemus seu procedetur dictorum citatorum absencia seu contumacia non obstantibus. Vobis vero, d. episcope Olomucensis, cui ob reverenciam pontificalis dignitatis deferemus in hac parte et quem nolumus prefatis nostris sentenciis sic ligari, si premissa non adimple- veritis cum effectu, dicta canonica monicione premissa, ingressum ecclesie interdicimus in hiis scriptis: si vero prefatum interdictum per alios sex dies, prefatos sex immediate sequen- tes, substinueritis, vos in eisdem scriptis, dicta canonica monitione premissa, suspendimus a divinis. Verum si prefatas interdicti et suspensionis sentencias per alios sex dies, prefatos duodecim immediate sequentes, substinueritis, quod absit, animo indurato, vos in eisdem scriptis, dicta canonica monitione premissa excommunicationis sentencia innodamus, alias contra vos et ipsorum quemlibet, si expedierit, gravius processuri. Absolutionem autem omnium et singulorum, qui prefatas nostras sentencias vel earum aliqua incur- rerint quoquo modo, nobis vel superiori nostro tantummodo reservamus, diem vero cita- tionis et formam et quicquid in premissis duxeritis faciendum, nobis per vestras patentes litteras harum seriem continentes seu publicum instrumentum, remissis presentibus, studea- tis fideliter intimare. In quorum omnium testimonium presentes nostras citationis litteras seu presens publicum instrumentum per Jacobum Meliornii, notarium publicum infra- scriptum, ac nostrum et cause huiusmodi scribam subscribi et publicari mandavimus et nostri sigilli appensione muniri. Dat. et act. Auinione prope palatium apostolicum sub anno— millesimo trecentesimo sexagesimo primo, ind. quartadecima, die martis sedecima — pape sexti a. nono, presentibus discrr. vv. m. marc., pontificatus —— d. Innocentii — magistris Manfrido de Ferraria, d. Johanne Stephani, clericis, notariis publicis scribisque nostris et pluribus aliis testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. — — Et ego Jacobus Maynerii de Blazilia, clericus Sancti Flori dioc., publ. apost. et imp. auct. notarius, — omnibus et singulis supradictis, dum per dictum d. auditorem et coram eo, ut premit- titur, fierent, una cum prenominatis testibus presens fui eaque sic fieri vidi et audivi, publicavi et in hanc publicam formam redegi et, aliis occupatus negociis, per alium scribi feci signoque meo solito signavi, rogatus et requisitus in testimonium omnium pre- missorum. Orig. cum signo notarii Pragae in archivo musaei Nat. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX n. 173 n. 237 (c Monast. Mor. parte Cisterciensi, ms. monasterii Rajhradensis). — [M]. ") orig.: Bruma. — b) orig.: Lecaturia. — c) orig.: canonicus.
Annus 1361 mart. 16. 499 ac in hospiciis habitationum ipsorum et apud notos et amicos ipsorum et in aliis locis, de quibus fuerit expediens et fueritis requisiti seu vestrum aliquis fuerit requisitus, ita quod in hiis exequendis alter vestrum alterum non expectet nec alius pro alio se excuset, alta et intelligibili voce ex parte nostra, ymo verius apostolica, peremptorie citari curetis, et ita et taliter, quod huiusmodi nostra citatio ad ipsorum debeat et verisimiliter presumatur noticiam pervenire, quos et ipsorum quemlibet nos t. p. eciam citamus, ut sexagesima die post cita- tionem per vos vel aliquem vestrum faciendam de ipsis immediate sequenti, si dicta sexa- gesima dies iuridica fuerit, alioquin proxima die iuridica extunc immediate sequenti, qua nos Auinione in palacio apostolico, ubi iura redduntur, in nostro loco solito ad iura redden- dum sedebimus, per se vel eorum procuratores ad causam seu causas predictas in dicta commissione contentas solemniter constitutos et sufficienter instructos cum omnibus actis, iuribus, instrumentis et aliis munimentis ad dicendum contra commissionem predic- tam, si quid dicere voluerint, et ad procedendum et procedi videndum in causis predictis, ad singulos actus gradatim et successive et usque ad decisionem ipsius cause, prout iuris fuerit et ordo rationis dictaverit, Auinione apud sedem apostolicam compareant in iudicio legitime coram nobis vel alio auditore, nobis ex quacunque ratione in causis predictis forsitan subrogando, si eum subrogari contingat, certificantes eosdem et ipsorum quemlibet, quod sive in dicte citacionis termino comparuerint per se vel dictos eorum procuratores sive non, nos in causis predictis ad instanciam partis coram nobis in iudicio legitime comparentis procedemus seu procedetur dictorum citatorum absencia seu contumacia non obstantibus. Vobis vero, d. episcope Olomucensis, cui ob reverenciam pontificalis dignitatis deferemus in hac parte et quem nolumus prefatis nostris sentenciis sic ligari, si premissa non adimple- veritis cum effectu, dicta canonica monicione premissa, ingressum ecclesie interdicimus in hiis scriptis: si vero prefatum interdictum per alios sex dies, prefatos sex immediate sequen- tes, substinueritis, vos in eisdem scriptis, dicta canonica monitione premissa, suspendimus a divinis. Verum si prefatas interdicti et suspensionis sentencias per alios sex dies, prefatos duodecim immediate sequentes, substinueritis, quod absit, animo indurato, vos in eisdem scriptis, dicta canonica monitione premissa excommunicationis sentencia innodamus, alias contra vos et ipsorum quemlibet, si expedierit, gravius processuri. Absolutionem autem omnium et singulorum, qui prefatas nostras sentencias vel earum aliqua incur- rerint quoquo modo, nobis vel superiori nostro tantummodo reservamus, diem vero cita- tionis et formam et quicquid in premissis duxeritis faciendum, nobis per vestras patentes litteras harum seriem continentes seu publicum instrumentum, remissis presentibus, studea- tis fideliter intimare. In quorum omnium testimonium presentes nostras citationis litteras seu presens publicum instrumentum per Jacobum Meliornii, notarium publicum infra- scriptum, ac nostrum et cause huiusmodi scribam subscribi et publicari mandavimus et nostri sigilli appensione muniri. Dat. et act. Auinione prope palatium apostolicum sub anno— millesimo trecentesimo sexagesimo primo, ind. quartadecima, die martis sedecima — pape sexti a. nono, presentibus discrr. vv. m. marc., pontificatus —— d. Innocentii — magistris Manfrido de Ferraria, d. Johanne Stephani, clericis, notariis publicis scribisque nostris et pluribus aliis testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. — — Et ego Jacobus Maynerii de Blazilia, clericus Sancti Flori dioc., publ. apost. et imp. auct. notarius, — omnibus et singulis supradictis, dum per dictum d. auditorem et coram eo, ut premit- titur, fierent, una cum prenominatis testibus presens fui eaque sic fieri vidi et audivi, publicavi et in hanc publicam formam redegi et, aliis occupatus negociis, per alium scribi feci signoque meo solito signavi, rogatus et requisitus in testimonium omnium pre- missorum. Orig. cum signo notarii Pragae in archivo musaei Nat. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX n. 173 n. 237 (c Monast. Mor. parte Cisterciensi, ms. monasterii Rajhradensis). — [M]. ") orig.: Bruma. — b) orig.: Lecaturia. — c) orig.: canonicus.
Strana 500
500 Regesta Bohemiae et Moraviae. 829) 1361 mart. 17. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, canonicus Caminensis, archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales, Mojkone (Moyco), cliente de Cestínkostel (Czastinacostel), petente, litterarum eius- dem 12. die m. mart. a. 1361 datarum tenore inserto (vide supra n. 823), dotationem capellae ibidem in Cestin sitae confirmant. Noveritis, quod pro parte. Dat. Prage a. d. 1361 die XVII m. marc. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 30. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 35 n. 65. — [M. 830) 1361 mart. 17. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopatus Pragensis, Johanne dicto de Tišov (Tyssow), advocato consistorii Pragensis, syndico et procuratore monasterii s. Mariae in pede pontis Pragensis, ord. s. Johannis Hierosolimitani, petente publicum instrumentum a Johanne Bertolini de Ronicho et Guillelmo quondam Allexii de Vincentia, publicis notariis, Venetiis 15. die m. febr. a. 1361 datum, litteras papae Benedicti XI de indulgentiis omnibus vere paenitentibus, qui certis diebus in quadragesima ecclesias et oratoria ordinis Hierosolimitani visitaverint, attributis, 8. die m. inn. a. 1304 Perusiis datas, conti- nentem, per Johannem quondam Mauritii de Luštěnic et Albertum quondam Guillelmi de Vojkov, notarios publicos, transcribi facit. — In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horssouiensis Dat. et act. in Minori civitate Pragensi in curia seu domo habitacionis nostre a. d. millesimo trecente- simo sexagesimo primo, ind. quartadecima, die decima septima m. marc., hora quasi tercia, — — d. Innocencii —— pape sexti a. nono, presentibus religg. et discrr. vv. d. et fr. pont. Blasia, predicatore monasterii s. Marie predicti, d. Michaele, plebano eccl. in Kaczow, Woyslao de Saczka, advocato, Martino Hilprandi de Praga, Hermanno de Smolotil et Ulrico de Zhorzecz, publ. notariis, procuratoribus consistorii Pragensis antedicti, Prag. dioc., testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Johannes quodam Mauricii de Lusczenicz, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. —— una cum Alberto Wil- ac actorum consistorii curie Pragensis predicte iuratus notarius, helmy de Woycow — — interfui —— conscripsi et facta prius diligenti auscultacione de — de mandato et auctoritate dicti transsumpto huiusmodi ad ipsam literam originalem — d. officialis in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis signavi- Et ego Albertus quondam Wilhelmi de Woycow, Prag. dioc., publ. auct. imp. ac acto- — (Sequitur tenor fere rum consistorii curie archiepiscopalis Pragensis iuratus notarius — consonus, ut supra.) Orig. perg. cum sig. officiolatus curiae Pragensis in press. perg. signisque notariorum olim Pragae in archivo Melitensium, nunc vero in Orlík nad Vltavou depositum: archivi Melitenses. Rep. 38 sign. FXLVI n. 40. servatur. In dorso manu saec. XV: Litera generalis super indulgencias in quadragesima in om- nibus ecclesiis et oratoriis ordinis per totum orbem Benedicti pape fer. II, quarta et sexta et in festo s. Vocabuli XL annos et XL quarentanos et septimam partem de iniuncta penitencia. — HU — [L]. 831) 1361 mart. 20. Norimbergae. Karolus imperator et rex concedit, ut Ottoni et Hermanno magistris et Alexandro bacal- laureo in artibus de beneficiis ecclesiasticis provideatur. venn. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, Johanni Luthomuslensis, sacre — imp. aule cancellario, ac Theodrico Mindensis ecclesiarum episcopis, principibus, con-
500 Regesta Bohemiae et Moraviae. 829) 1361 mart. 17. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice (Rud- nicz), et Detlevus, canonicus Caminensis, archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales, Mojkone (Moyco), cliente de Cestínkostel (Czastinacostel), petente, litterarum eius- dem 12. die m. mart. a. 1361 datarum tenore inserto (vide supra n. 823), dotationem capellae ibidem in Cestin sitae confirmant. Noveritis, quod pro parte. Dat. Prage a. d. 1361 die XVII m. marc. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 30. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 35 n. 65. — [M. 830) 1361 mart. 17. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopatus Pragensis, Johanne dicto de Tišov (Tyssow), advocato consistorii Pragensis, syndico et procuratore monasterii s. Mariae in pede pontis Pragensis, ord. s. Johannis Hierosolimitani, petente publicum instrumentum a Johanne Bertolini de Ronicho et Guillelmo quondam Allexii de Vincentia, publicis notariis, Venetiis 15. die m. febr. a. 1361 datum, litteras papae Benedicti XI de indulgentiis omnibus vere paenitentibus, qui certis diebus in quadragesima ecclesias et oratoria ordinis Hierosolimitani visitaverint, attributis, 8. die m. inn. a. 1304 Perusiis datas, conti- nentem, per Johannem quondam Mauritii de Luštěnic et Albertum quondam Guillelmi de Vojkov, notarios publicos, transcribi facit. — In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horssouiensis Dat. et act. in Minori civitate Pragensi in curia seu domo habitacionis nostre a. d. millesimo trecente- simo sexagesimo primo, ind. quartadecima, die decima septima m. marc., hora quasi tercia, — — d. Innocencii —— pape sexti a. nono, presentibus religg. et discrr. vv. d. et fr. pont. Blasia, predicatore monasterii s. Marie predicti, d. Michaele, plebano eccl. in Kaczow, Woyslao de Saczka, advocato, Martino Hilprandi de Praga, Hermanno de Smolotil et Ulrico de Zhorzecz, publ. notariis, procuratoribus consistorii Pragensis antedicti, Prag. dioc., testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Johannes quodam Mauricii de Lusczenicz, cler. Prag. dioc., publ. auct. imp. —— una cum Alberto Wil- ac actorum consistorii curie Pragensis predicte iuratus notarius, helmy de Woycow — — interfui —— conscripsi et facta prius diligenti auscultacione de — de mandato et auctoritate dicti transsumpto huiusmodi ad ipsam literam originalem — d. officialis in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis signavi- Et ego Albertus quondam Wilhelmi de Woycow, Prag. dioc., publ. auct. imp. ac acto- — (Sequitur tenor fere rum consistorii curie archiepiscopalis Pragensis iuratus notarius — consonus, ut supra.) Orig. perg. cum sig. officiolatus curiae Pragensis in press. perg. signisque notariorum olim Pragae in archivo Melitensium, nunc vero in Orlík nad Vltavou depositum: archivi Melitenses. Rep. 38 sign. FXLVI n. 40. servatur. In dorso manu saec. XV: Litera generalis super indulgencias in quadragesima in om- nibus ecclesiis et oratoriis ordinis per totum orbem Benedicti pape fer. II, quarta et sexta et in festo s. Vocabuli XL annos et XL quarentanos et septimam partem de iniuncta penitencia. — HU — [L]. 831) 1361 mart. 20. Norimbergae. Karolus imperator et rex concedit, ut Ottoni et Hermanno magistris et Alexandro bacal- laureo in artibus de beneficiis ecclesiasticis provideatur. venn. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, Johanni Luthomuslensis, sacre — imp. aule cancellario, ac Theodrico Mindensis ecclesiarum episcopis, principibus, con-
Strana 501
Annus 1361 mart. 17.—21. 501 siliariis et devy. suis dill. graciam suam et omne bonum. De circumspeccionis vestre industria, fide et legalitate plenam et indubitatam fiduciam obtinentes, vobis et cuilibet vestrum in solidum plenam, liberam et omnimodam damus et concedimus t. p. potestatem, ut honn. Ottoni et Hermanno magistris et Allexandro, baculario in artibus, rectoribus scolarum Pragensium, devv. nostris dill., et cuilibet ipsorum de parrochialibus ecclesiis, ad nostram tamquam regis Boemie collacionem, presentacionem seu quamvis aliam disposicionem spectantibus, iam vacantibus seu proxime vacaturis, vice et auctoritate nostra providere et eadem ipsis conferre ac eosdem et eorum quemlibet in eadem beneficia canonice instituere libere valeatis, adhibitis in premissis solempnitatibus debitis et con- suetis, ratas habituri el gratas collaciones, provisiones et instituciones, quas de dictis beneficiis prefatis personis virtute concessionis nostre presentis duxeritis faciendas. Presen- cium etc. Dat. Nurmberg anno LXI, XX die m. marc., regnorum ut supra. dominum .. cancellarium Rudolphus de Frideberg. Per Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 71v.— Ed. Glafey, Anecdotorum [MJ. — collectio p. 583 n. 465. — Reg. imp. VIII 3601. HU 832) 1361 mart. 21. Pragae. Henslinus Meinhardi, civis Pragensis, villas Zvole et Ohrobec fratribus de Zlatníky iure leutonico possidendas vendit. Nos Nicolaus Reinbote iudex, Seidlinus institor, Hainlinus Negel, Jesco Payer, Johlynus Hünel, Ulricus Wesseler, Johlinus Praun, Hainczlinus Czotter, Henslinus Beneschower, Jordanus Rechezer, Mathias Turnowsky, Frenczlinus Donati, Cristoforus Payer, Nicolaus Longus, Paulus de Glacz, Hainlinus Stach, Johannes de Brünna et Wenczeslaus Budconis, consules iurati Maioris civitatis Pragensis cives, n. f. t. p.u., quod discr. Hanslinus Mein- hardi, concivis noster —— suo, .. heredum et successorum ac omnium aliorum amicorum suo- rum, quorum interest vel interesse poterit, nomine villas suas, videlicet Zwol et Ohrobecz, cum earum pertinenciis, scilicet silvis, pratis— et cum quinquaginta octo laneis agrorum ad easdem villas spectantibus, quorum laneorum laneus quilibet sexaginta quatuor iugera mensure Pragenis obtinet seu sexaginta quatuor mensuras sive strichones sementis capit, huiusmodi mensura semper ammodo invariabili permanente ita, quod dicti lanei non debent de cetero per quempiam mensurari, et cum iudicio libero et una libera taberna, ubicunque in dictis villis ellecta et locata fuerit, neenon cum uno carnifice et uno pistore liberis, si et in quantum eos suppremum ius fore permiserit liberos, exposuit et vendidit ad ius emphiteoticum sive theutonicum discrr. vv. Nicolao et Hainlyno fratribus de Slatnyk, conducentibus, ementibus et recipientibus pro se et pro ceteris eorum cohabitatoribus, heredibus el successoribus corum, predictas villas cum earum laneis et pertinenciis uni- versis et singulis iure theutonico habendas, tenendas, utifruendas ac hereditarie sub census oneribus, pactis et condicionibus infrascriptis perpetuo possidendas, ita videlicet, quod iamdicti Nicolaus et Hainlinus, heredes et successores eorum, predictarum villarum iudicium liberum et de illis supradictis quinquaginta octo laneis duos laneos liberos, pre- dictam tabernam liberam et duas curias, scilicet superiorem et inferiorem, liberas et unum carnificem ac unum pistorem, prout predicitur, liberos habebunt, tenebunt et possidebunt iure hereditario in perpetuum, omnes minores causas sive culpas iudicantes et de penis seu emendis de ipsis minoribus culpis sive causis provenientibus mediam partem pro se et suis usibus reservantes, aliam partem mediam prelibato Henslyno, heredibus et successoribus suis assignabunt, maioribus tamen culpis sive criminibus exceptis, videlicet stupri, incendii et homicidii, super quibus, dum evenerint, prenominatus Henslinus vel qui predictarum villarum dominus fuerit, iudicio presidere et easdem causas personaliter iudicare debebit,
Annus 1361 mart. 17.—21. 501 siliariis et devy. suis dill. graciam suam et omne bonum. De circumspeccionis vestre industria, fide et legalitate plenam et indubitatam fiduciam obtinentes, vobis et cuilibet vestrum in solidum plenam, liberam et omnimodam damus et concedimus t. p. potestatem, ut honn. Ottoni et Hermanno magistris et Allexandro, baculario in artibus, rectoribus scolarum Pragensium, devv. nostris dill., et cuilibet ipsorum de parrochialibus ecclesiis, ad nostram tamquam regis Boemie collacionem, presentacionem seu quamvis aliam disposicionem spectantibus, iam vacantibus seu proxime vacaturis, vice et auctoritate nostra providere et eadem ipsis conferre ac eosdem et eorum quemlibet in eadem beneficia canonice instituere libere valeatis, adhibitis in premissis solempnitatibus debitis et con- suetis, ratas habituri el gratas collaciones, provisiones et instituciones, quas de dictis beneficiis prefatis personis virtute concessionis nostre presentis duxeritis faciendas. Presen- cium etc. Dat. Nurmberg anno LXI, XX die m. marc., regnorum ut supra. dominum .. cancellarium Rudolphus de Frideberg. Per Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 71v.— Ed. Glafey, Anecdotorum [MJ. — collectio p. 583 n. 465. — Reg. imp. VIII 3601. HU 832) 1361 mart. 21. Pragae. Henslinus Meinhardi, civis Pragensis, villas Zvole et Ohrobec fratribus de Zlatníky iure leutonico possidendas vendit. Nos Nicolaus Reinbote iudex, Seidlinus institor, Hainlinus Negel, Jesco Payer, Johlynus Hünel, Ulricus Wesseler, Johlinus Praun, Hainczlinus Czotter, Henslinus Beneschower, Jordanus Rechezer, Mathias Turnowsky, Frenczlinus Donati, Cristoforus Payer, Nicolaus Longus, Paulus de Glacz, Hainlinus Stach, Johannes de Brünna et Wenczeslaus Budconis, consules iurati Maioris civitatis Pragensis cives, n. f. t. p.u., quod discr. Hanslinus Mein- hardi, concivis noster —— suo, .. heredum et successorum ac omnium aliorum amicorum suo- rum, quorum interest vel interesse poterit, nomine villas suas, videlicet Zwol et Ohrobecz, cum earum pertinenciis, scilicet silvis, pratis— et cum quinquaginta octo laneis agrorum ad easdem villas spectantibus, quorum laneorum laneus quilibet sexaginta quatuor iugera mensure Pragenis obtinet seu sexaginta quatuor mensuras sive strichones sementis capit, huiusmodi mensura semper ammodo invariabili permanente ita, quod dicti lanei non debent de cetero per quempiam mensurari, et cum iudicio libero et una libera taberna, ubicunque in dictis villis ellecta et locata fuerit, neenon cum uno carnifice et uno pistore liberis, si et in quantum eos suppremum ius fore permiserit liberos, exposuit et vendidit ad ius emphiteoticum sive theutonicum discrr. vv. Nicolao et Hainlyno fratribus de Slatnyk, conducentibus, ementibus et recipientibus pro se et pro ceteris eorum cohabitatoribus, heredibus el successoribus corum, predictas villas cum earum laneis et pertinenciis uni- versis et singulis iure theutonico habendas, tenendas, utifruendas ac hereditarie sub census oneribus, pactis et condicionibus infrascriptis perpetuo possidendas, ita videlicet, quod iamdicti Nicolaus et Hainlinus, heredes et successores eorum, predictarum villarum iudicium liberum et de illis supradictis quinquaginta octo laneis duos laneos liberos, pre- dictam tabernam liberam et duas curias, scilicet superiorem et inferiorem, liberas et unum carnificem ac unum pistorem, prout predicitur, liberos habebunt, tenebunt et possidebunt iure hereditario in perpetuum, omnes minores causas sive culpas iudicantes et de penis seu emendis de ipsis minoribus culpis sive causis provenientibus mediam partem pro se et suis usibus reservantes, aliam partem mediam prelibato Henslyno, heredibus et successoribus suis assignabunt, maioribus tamen culpis sive criminibus exceptis, videlicet stupri, incendii et homicidii, super quibus, dum evenerint, prenominatus Henslinus vel qui predictarum villarum dominus fuerit, iudicio presidere et easdem causas personaliter iudicare debebit,
Strana 502
502 Regesta Bohemiae et Moraviae. duas partes penarum ex eisdem maioribus culpis sive causis vel earum altera provenientibus pro se reservando et partem terciam earumdem culparum iudicio sive iudici predictarum villarum, qui fuerit, presentando. Porro antedictus Henslinus Meinhardi de predictis quin- quaginta octo laneis eciam duos laneos cum dimidio laneo a census onere liberos pro pascuis seu ad pascua peccorum et pecudum et aliorum animalium et iumentorum ad predictarum villarum Zwol et Ohrobecz omnium villanorum — — communem utilitatem donavit, contulit atque dedit, ita eciam, quod omnes predictarum duarum villarum villani pecudes, peccora et alia eorum animalia possunt et debent in piscinis in eisdem villis situatis ad- aquare sine cuiusvis hominis impedimento, eo expresse excepto, quod prenominati Nicolaus et Hainlinus fratres et ceteri eorum cohabitatores, heredes et successores eorum pascua iumentorum cum omnibus suis circumferenciis et limitibus, a villa Brziezan versus campum dictum Wydym tendencia, non debent neque possunt prohibere, impedire, destruere vel excolere, sed ea, sicut ab antiquis temporibus hucusque ad eos deducta sunt, integra et illesa perpetue observare. Demum predictarum villarum Zwol et Ohrobecz villani de predictorum quinquaginta quinque laneorum et dimidio laneo quolibet unam mensuram siliginis et unam mensuram avene d. plebano eccl. parrochialis in Wrany tenentur et debent annis singulis decimare. Denique supradicti Nicolaus et Hainlinus fratres et eorum heredes alque cohabitatores pro quolibet laneo predictorum laneorum residuorum, videlicet quinquaginta trium cum dimidio laneo, novem sex. gr. den. Prag. nomine arre, que in vulgari boemico podaczie et in theutonico anleyt dicitur, prelibato Henslyno Meinhardi, prout coram nobis fassus est, iam plene et integre persolverunt, ita quod ipsi, heredes et successores eorum predictos quinquaginta tres laneos cum dimidio laneo cum eorum pertinenciis omnibus et singulis habebunt, tenebunt et possidebunt exnunc de cetero in perpetuum iure theutonico seu hereditario et quilibet villanorum de quolibet huiusmodi laneo unam sex. cum dimidia sex. gr. Prag. den., vel tantumdem puri argenti moneta forsitan inmutata, quatuor pullos, unam sexagenam ovorum et unam mensuram ordei, vel si magis eorum voluntati pla- cuerit, prout eciam hoc ipsum favet eis predictus Henslinus Meinhardi suo, heredum et successorum suorum nomine ex gracia speciali, tunc duos gr. pro pullis, unum gr. pro ovis et tres gr. pro ordeo solvent et dabunt in censu et Prage duntaxat et non alibi presentare debebunt et tenentur, medietatem huismodi census in festo s. Georii proxime venturo et aliam medietatem in festo s. Galli extunc inmediate sequturo et sic deinceps in eisdem terminis annis singulis exnunc inantea successuris. Quandocunque autem in aliquo pre- dictorum festorum festo et infra quindenam deinde continuam censum in hac parte debitum dare et persolvere neglexerint, extunc quilibet villanus, qui in hoc negligens fuerit, penam octo gr. ipso facto se noverit incurrisse, et similiter pro qualibet quindena, dictam quindenam sequente, pena huiusmodi augeatur. Pro quibus quidem censibus et minutis iuribus neglectis et penis non solutis dicti villani, qui in hoc negligentes extiterint, poterunt per predictum Henslinum Meinhardi, heredes et successores suos, dictarum villarum dominos, tantum, quantum eis in hac parte sufficiat, pignorari et eciam aliis penis arceri, eciam cum pignori- bus, cum aliqua receperint, possunt et debent facere, ordinare et disponere, prout eis vel corum successoribus utilius videbitur expedire. Adiectum est eciam et evidenter expres- sum, quod ultra ea, que premissa sunt, nullus villanorum sepedictorum per dictum Hensli- num Meinhardi, heredes et successores suos, dictarum villarum dominos, debebit seu pote- rit in aliquo onerari aut aliqualiter agravari. Et in horum omnium premissorum robur et testimonium perpetuo valitura sigillum civium Pragensium seu civitatis Pragensis pre- dicte ad preces predictarum parcium presentibus est appensum. Dat. Prage in die s. Be- nedicti conf. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. cum sig. in press. perg., fracto, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea Pragae in biblio- theca Nat. et univ. sign. n. 291, nunc vero in archivo publico centrali. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav- ského p. 114 n. 161. Extr. Schubert, Urkundenregesten aus d. chem. Archiven d. aufgehobenen Klöster — Böhmens p. 124 n. 947. — Teige, Základy starého mistopisu I p. 286 n. 42.— HU — IMJ.
502 Regesta Bohemiae et Moraviae. duas partes penarum ex eisdem maioribus culpis sive causis vel earum altera provenientibus pro se reservando et partem terciam earumdem culparum iudicio sive iudici predictarum villarum, qui fuerit, presentando. Porro antedictus Henslinus Meinhardi de predictis quin- quaginta octo laneis eciam duos laneos cum dimidio laneo a census onere liberos pro pascuis seu ad pascua peccorum et pecudum et aliorum animalium et iumentorum ad predictarum villarum Zwol et Ohrobecz omnium villanorum — — communem utilitatem donavit, contulit atque dedit, ita eciam, quod omnes predictarum duarum villarum villani pecudes, peccora et alia eorum animalia possunt et debent in piscinis in eisdem villis situatis ad- aquare sine cuiusvis hominis impedimento, eo expresse excepto, quod prenominati Nicolaus et Hainlinus fratres et ceteri eorum cohabitatores, heredes et successores eorum pascua iumentorum cum omnibus suis circumferenciis et limitibus, a villa Brziezan versus campum dictum Wydym tendencia, non debent neque possunt prohibere, impedire, destruere vel excolere, sed ea, sicut ab antiquis temporibus hucusque ad eos deducta sunt, integra et illesa perpetue observare. Demum predictarum villarum Zwol et Ohrobecz villani de predictorum quinquaginta quinque laneorum et dimidio laneo quolibet unam mensuram siliginis et unam mensuram avene d. plebano eccl. parrochialis in Wrany tenentur et debent annis singulis decimare. Denique supradicti Nicolaus et Hainlinus fratres et eorum heredes alque cohabitatores pro quolibet laneo predictorum laneorum residuorum, videlicet quinquaginta trium cum dimidio laneo, novem sex. gr. den. Prag. nomine arre, que in vulgari boemico podaczie et in theutonico anleyt dicitur, prelibato Henslyno Meinhardi, prout coram nobis fassus est, iam plene et integre persolverunt, ita quod ipsi, heredes et successores eorum predictos quinquaginta tres laneos cum dimidio laneo cum eorum pertinenciis omnibus et singulis habebunt, tenebunt et possidebunt exnunc de cetero in perpetuum iure theutonico seu hereditario et quilibet villanorum de quolibet huiusmodi laneo unam sex. cum dimidia sex. gr. Prag. den., vel tantumdem puri argenti moneta forsitan inmutata, quatuor pullos, unam sexagenam ovorum et unam mensuram ordei, vel si magis eorum voluntati pla- cuerit, prout eciam hoc ipsum favet eis predictus Henslinus Meinhardi suo, heredum et successorum suorum nomine ex gracia speciali, tunc duos gr. pro pullis, unum gr. pro ovis et tres gr. pro ordeo solvent et dabunt in censu et Prage duntaxat et non alibi presentare debebunt et tenentur, medietatem huismodi census in festo s. Georii proxime venturo et aliam medietatem in festo s. Galli extunc inmediate sequturo et sic deinceps in eisdem terminis annis singulis exnunc inantea successuris. Quandocunque autem in aliquo pre- dictorum festorum festo et infra quindenam deinde continuam censum in hac parte debitum dare et persolvere neglexerint, extunc quilibet villanus, qui in hoc negligens fuerit, penam octo gr. ipso facto se noverit incurrisse, et similiter pro qualibet quindena, dictam quindenam sequente, pena huiusmodi augeatur. Pro quibus quidem censibus et minutis iuribus neglectis et penis non solutis dicti villani, qui in hoc negligentes extiterint, poterunt per predictum Henslinum Meinhardi, heredes et successores suos, dictarum villarum dominos, tantum, quantum eis in hac parte sufficiat, pignorari et eciam aliis penis arceri, eciam cum pignori- bus, cum aliqua receperint, possunt et debent facere, ordinare et disponere, prout eis vel corum successoribus utilius videbitur expedire. Adiectum est eciam et evidenter expres- sum, quod ultra ea, que premissa sunt, nullus villanorum sepedictorum per dictum Hensli- num Meinhardi, heredes et successores suos, dictarum villarum dominos, debebit seu pote- rit in aliquo onerari aut aliqualiter agravari. Et in horum omnium premissorum robur et testimonium perpetuo valitura sigillum civium Pragensium seu civitatis Pragensis pre- dicte ad preces predictarum parcium presentibus est appensum. Dat. Prage in die s. Be- nedicti conf. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. cum sig. in press. perg., fracto, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea Pragae in biblio- theca Nat. et univ. sign. n. 291, nunc vero in archivo publico centrali. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav- ského p. 114 n. 161. Extr. Schubert, Urkundenregesten aus d. chem. Archiven d. aufgehobenen Klöster — Böhmens p. 124 n. 947. — Teige, Základy starého mistopisu I p. 286 n. 42.— HU — IMJ.
Strana 503
Annus 1361 mart. 21.—30. 503 833) 1361 mart. 26. Nacek de Skalice iuribus in oppido Szymrych sibi competentibus renuntiat. — Ego Natko ſilius Natkonis de Skalicz una cum patruo meo Peschcone, filio Hermanni de Skalicz, in hiis scriptis publice recognoscimus ——, quod constituti presen- cialiter fuimus in domo d. abbatis monasterii Grisouiensis in coquina in presencia illustris- simi principis et d. Bolconis, ducis Swideniczensis, et in presencia multorum nobilium, militum el servorum, qui inter nos et predictum d. abbatem et conventum suum ex parte opidi Schonenberg nuncupati medium et vere unionis concordiam dictaverunt et fecerunt in hunc modum: licel ex debito iuris d... abbas et conventus nichil nobis tenebantur, lamen ex iussu et consilio predicti d. ducis Swydnicensis propter bonum pacis, ne in poste- rum ipsum d. .. abbatem et conventum predicti monasterii inpeteremus, decem mar. gr. Prag. numeri polonici nobis dederunt et integre persolverunt.1) Igitur —— omni et totali parte seu porcione, quam nos aut heredes et successores nostri in opido Schonenberg et in omnibus bonis pertinentibus ad ipsum opidum habere possumus vel pro futuris temporibus in eisdem habere possemus, leto vultu, voce viva et expressa de consilio omnium amicorum nostrorum abrenunciamus et benivole cedimus hiis bonis et ab ipsis nos totaliter alienamus, et nichilominus abrenunciamus omnibus iuribus, statutis boemicalibus et theutunicalibus, per que d. abbas et conventus predicti monasterii per nos aut per successores nostros vel per amicos nostros quoscunque in possessione dictorum bonorum posset impediri, —— et amicis nostris propin- promittentes — pro nobis et omnibus heredibus nostris — quioribus et nominaliter spondemus et promittimus pro sorore nostra domina Mabeka, quod deinceps d. abbatem nec conventum sepedicti monasterii nullatenus impetere, arre- stare debemus aut quomodolibet impedire in bonis memoratis. In huius rei evidenciam et ob certitudinem firmiorem nostra sigilla presentibus sunt appensa sub testimonio nobilium et proborum virorum, qui huic facto interfuerunt et talem concordiam dictaverunt, vide- licet d. Cunado de Czirney, moranti in Jegerdorph, d. Gunczelino filio suo, d. Cunone de Pankindorph, d. Reynschcone Schaff, militibus Menczelino de Nebilschicz, Goschone Schof, Reynczcone Schaf iuveni, Henschelino de Nebilschicz, Johanni dicto Omen, Petro de Cze- delicz, notario ducis Swydnicensis, et aliis pluribus fide dignis. Dat. et act. a. d . mille- simo trecentesimo sexagesimo primo in die Parasceve. Orig. cum duobus sigg. in press. perg., avulsis, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 83 Cister- cienserkl. Grüssau (Krasobor) n. 106. — Ed. Ludewig, Rel. manuscript. VI p. 386 n. 8. — [M. 1) Vide lilleras Bolconis, ducis Svidnicensis, supra n. 472. 834) 1361 mart. 30. Norimbergae. Karolus imperator el rex se suam partem civitatis Glogoviensis a regno Bohemiae et a civilale Vratislaviensi non alienaturum esse promittit. — bekennen etc., daz wir den burgern von Glogow, unsirn lieben getrewen, geredel han und ist auch unsir gancze meynunge und wille, daz wir unsir deil zu Glogaw bey uns und der cronen unsirs kunigreichs zu Beheim und bey Brezslawe ewicliche und erbliche behalden wollen, und wollen daz davone nit vorkauffen, vorseczen, vorwechseln noch andirs erbliche voruczern in dheine weis. Mit urkunde etc. Geben zu Nuremberg anno LXI, feria III Pasche, regnorum etc., imperii vero septimo. Per d. imperatorem Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 71v. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 583 n. 161. — Extr. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 181 n. 51. — Reg. imp. VIII 3614. — Cf. ct. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 86 n. 2 et Sedláček, Zbytky register p. 17 n. 2. HU— fMJ.
Annus 1361 mart. 21.—30. 503 833) 1361 mart. 26. Nacek de Skalice iuribus in oppido Szymrych sibi competentibus renuntiat. — Ego Natko ſilius Natkonis de Skalicz una cum patruo meo Peschcone, filio Hermanni de Skalicz, in hiis scriptis publice recognoscimus ——, quod constituti presen- cialiter fuimus in domo d. abbatis monasterii Grisouiensis in coquina in presencia illustris- simi principis et d. Bolconis, ducis Swideniczensis, et in presencia multorum nobilium, militum el servorum, qui inter nos et predictum d. abbatem et conventum suum ex parte opidi Schonenberg nuncupati medium et vere unionis concordiam dictaverunt et fecerunt in hunc modum: licel ex debito iuris d... abbas et conventus nichil nobis tenebantur, lamen ex iussu et consilio predicti d. ducis Swydnicensis propter bonum pacis, ne in poste- rum ipsum d. .. abbatem et conventum predicti monasterii inpeteremus, decem mar. gr. Prag. numeri polonici nobis dederunt et integre persolverunt.1) Igitur —— omni et totali parte seu porcione, quam nos aut heredes et successores nostri in opido Schonenberg et in omnibus bonis pertinentibus ad ipsum opidum habere possumus vel pro futuris temporibus in eisdem habere possemus, leto vultu, voce viva et expressa de consilio omnium amicorum nostrorum abrenunciamus et benivole cedimus hiis bonis et ab ipsis nos totaliter alienamus, et nichilominus abrenunciamus omnibus iuribus, statutis boemicalibus et theutunicalibus, per que d. abbas et conventus predicti monasterii per nos aut per successores nostros vel per amicos nostros quoscunque in possessione dictorum bonorum posset impediri, —— et amicis nostris propin- promittentes — pro nobis et omnibus heredibus nostris — quioribus et nominaliter spondemus et promittimus pro sorore nostra domina Mabeka, quod deinceps d. abbatem nec conventum sepedicti monasterii nullatenus impetere, arre- stare debemus aut quomodolibet impedire in bonis memoratis. In huius rei evidenciam et ob certitudinem firmiorem nostra sigilla presentibus sunt appensa sub testimonio nobilium et proborum virorum, qui huic facto interfuerunt et talem concordiam dictaverunt, vide- licet d. Cunado de Czirney, moranti in Jegerdorph, d. Gunczelino filio suo, d. Cunone de Pankindorph, d. Reynschcone Schaff, militibus Menczelino de Nebilschicz, Goschone Schof, Reynczcone Schaf iuveni, Henschelino de Nebilschicz, Johanni dicto Omen, Petro de Cze- delicz, notario ducis Swydnicensis, et aliis pluribus fide dignis. Dat. et act. a. d . mille- simo trecentesimo sexagesimo primo in die Parasceve. Orig. cum duobus sigg. in press. perg., avulsis, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 83 Cister- cienserkl. Grüssau (Krasobor) n. 106. — Ed. Ludewig, Rel. manuscript. VI p. 386 n. 8. — [M. 1) Vide lilleras Bolconis, ducis Svidnicensis, supra n. 472. 834) 1361 mart. 30. Norimbergae. Karolus imperator el rex se suam partem civitatis Glogoviensis a regno Bohemiae et a civilale Vratislaviensi non alienaturum esse promittit. — bekennen etc., daz wir den burgern von Glogow, unsirn lieben getrewen, geredel han und ist auch unsir gancze meynunge und wille, daz wir unsir deil zu Glogaw bey uns und der cronen unsirs kunigreichs zu Beheim und bey Brezslawe ewicliche und erbliche behalden wollen, und wollen daz davone nit vorkauffen, vorseczen, vorwechseln noch andirs erbliche voruczern in dheine weis. Mit urkunde etc. Geben zu Nuremberg anno LXI, feria III Pasche, regnorum etc., imperii vero septimo. Per d. imperatorem Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 71v. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 583 n. 161. — Extr. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 181 n. 51. — Reg. imp. VIII 3614. — Cf. ct. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 86 n. 2 et Sedláček, Zbytky register p. 17 n. 2. HU— fMJ.
Strana 504
504 Regesta Bohemiae et Moraviae. 835) 1361 mart. 30. Norimbergae. Karolus imperator el rex Johannem, lantgravium de Leuchtenberg, ad Italiae partes mitlit eique potestatem dat, ut periculosam controversiam, inter Romanam ecclesiam et Berna- bonem de Vicecomitibus vertentem, diiudicat. Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 35. [L]. 836) 1361 [mart.]. Karolus imperator et rex cuidam ignoto ortum filii Venceslai annuntial, eum de solemni curia in civitate ſNorimbergensi) celebranda certiorem facit quadringentosque florenos ad ex- pensas eiusdem curiae conferre iubet. devocionem vestram scire non ambigimus, qualiter seren. Romanorum imperatrix semp. aug. et Boemie regina, conthoralis nostra carissima, sobolem masculinam, dono dei precipuo, corpusculo et membris singulis elegantem nuper huius mundi prospere produxit in lucem. Propter quod cum universis imperii Sacri et regni nostri Boemie principibus, prelatis atque nobilibus post tres ebdomadas a festo .. proximo affuturo continuas numeran- das in tanta exultacione, quam universi nostri fideles longe lateque de novi regis ortu suscepisse noscuntur, sollempnem curiam in civitate .. induximus celebrandam. Ad cuius quidem curie sumptus vestra et aliorum fidelium nostrorum ministeria duximus requirenda, devocionem vestram attencius requirentes vobisque firmiter precipiendo mandantes, qua- tenus ad portandas dicte curie expensas et sumptos (!) quadringentos flor. nobis dare ac ven. episcopo summoque regni Boemie cancellario, principi ac consiliario dev. nostro dil., eo autem non presente fid. nostro dil. .. camere nostre notario, seu cui ipsi iusserint, studeatis omni impedimento sublato medietatem summe predicte infra quatuordecim dies a datis presencium continue numerandas et aliam medietatem in proximis quatuor temporibus affuturis infallibiliter assignare. In quorum autem dictorum terminorum uno termino, [si summam pecunie eiusdem termini in hac nostra necessitate non solveritis, extunc statim duplum huiusmodi pecunie non solute sub gravi rerum vestrarum dispendio per vos exsolvi volumus vosque ad huiusmodi solucionem tam principalis pecunie non solute, quam pene apposite per bonorum vestrorum impugnacionem subinde celsitudinis indignacionem perpetuam districcius coherceri. Dat. die ... regn. nostr. .. imperii vero VI. Ex formulario saec. XIV in mse. bibliothecae universitatis Vratislaviensis (Qu 87—89) ed. Loserth, Urkundliche Beiträge zur Geschichte Böhmens in XIV u. XV. Jhr., MVGDB 22 p. 92 n. 1. — Reg. — ſLJ. imp. VIII 7047. 837) 1361 apr. 2. Avinione. Arnaldus, [ archiepiscopus Auxitanus, camerarius papae Innocentii VIJ, profitetur Nico- laum, abbatem monasterii Milocensis, ord. Praemonstratensis, Pragensis dioec., pro comple- mento primae partis eius communis servitii viginti quatuor florenos auri et octo solidos monetae Avinionensis et quatuor florenos auri, quindecim solidos et sex denaros dictae monetae clericis camerae solvisse. Universis etc. Arnaldus etc. Dat. Auinione die secunda m. apr. [a. nono]. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 32 fol. 97 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 476 n. 1191. — [L]. 838) 1361 apr. 6. Norimbergae. Gratia monasterio Zderasiensi facta. It. d. imperator consensit honn. et religg. vv. preposito et conventui monasterii Sderasien- sis, ord. Cruciferorum sepulchri dominici in Nova civitate Pragensi, quod ipsi bona sua immo-
504 Regesta Bohemiae et Moraviae. 835) 1361 mart. 30. Norimbergae. Karolus imperator el rex Johannem, lantgravium de Leuchtenberg, ad Italiae partes mitlit eique potestatem dat, ut periculosam controversiam, inter Romanam ecclesiam et Berna- bonem de Vicecomitibus vertentem, diiudicat. Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 35. [L]. 836) 1361 [mart.]. Karolus imperator et rex cuidam ignoto ortum filii Venceslai annuntial, eum de solemni curia in civitate ſNorimbergensi) celebranda certiorem facit quadringentosque florenos ad ex- pensas eiusdem curiae conferre iubet. devocionem vestram scire non ambigimus, qualiter seren. Romanorum imperatrix semp. aug. et Boemie regina, conthoralis nostra carissima, sobolem masculinam, dono dei precipuo, corpusculo et membris singulis elegantem nuper huius mundi prospere produxit in lucem. Propter quod cum universis imperii Sacri et regni nostri Boemie principibus, prelatis atque nobilibus post tres ebdomadas a festo .. proximo affuturo continuas numeran- das in tanta exultacione, quam universi nostri fideles longe lateque de novi regis ortu suscepisse noscuntur, sollempnem curiam in civitate .. induximus celebrandam. Ad cuius quidem curie sumptus vestra et aliorum fidelium nostrorum ministeria duximus requirenda, devocionem vestram attencius requirentes vobisque firmiter precipiendo mandantes, qua- tenus ad portandas dicte curie expensas et sumptos (!) quadringentos flor. nobis dare ac ven. episcopo summoque regni Boemie cancellario, principi ac consiliario dev. nostro dil., eo autem non presente fid. nostro dil. .. camere nostre notario, seu cui ipsi iusserint, studeatis omni impedimento sublato medietatem summe predicte infra quatuordecim dies a datis presencium continue numerandas et aliam medietatem in proximis quatuor temporibus affuturis infallibiliter assignare. In quorum autem dictorum terminorum uno termino, [si summam pecunie eiusdem termini in hac nostra necessitate non solveritis, extunc statim duplum huiusmodi pecunie non solute sub gravi rerum vestrarum dispendio per vos exsolvi volumus vosque ad huiusmodi solucionem tam principalis pecunie non solute, quam pene apposite per bonorum vestrorum impugnacionem subinde celsitudinis indignacionem perpetuam districcius coherceri. Dat. die ... regn. nostr. .. imperii vero VI. Ex formulario saec. XIV in mse. bibliothecae universitatis Vratislaviensis (Qu 87—89) ed. Loserth, Urkundliche Beiträge zur Geschichte Böhmens in XIV u. XV. Jhr., MVGDB 22 p. 92 n. 1. — Reg. — ſLJ. imp. VIII 7047. 837) 1361 apr. 2. Avinione. Arnaldus, [ archiepiscopus Auxitanus, camerarius papae Innocentii VIJ, profitetur Nico- laum, abbatem monasterii Milocensis, ord. Praemonstratensis, Pragensis dioec., pro comple- mento primae partis eius communis servitii viginti quatuor florenos auri et octo solidos monetae Avinionensis et quatuor florenos auri, quindecim solidos et sex denaros dictae monetae clericis camerae solvisse. Universis etc. Arnaldus etc. Dat. Auinione die secunda m. apr. [a. nono]. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 32 fol. 97 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 476 n. 1191. — [L]. 838) 1361 apr. 6. Norimbergae. Gratia monasterio Zderasiensi facta. It. d. imperator consensit honn. et religg. vv. preposito et conventui monasterii Sderasien- sis, ord. Cruciferorum sepulchri dominici in Nova civitate Pragensi, quod ipsi bona sua immo-
Strana 505
Annus 1361 mart. 30.—apr. 7. 505 bilia ad valorem centum et quinquaginta sex. gr. Prag. obligare vel vendere valeant ad vitam unius vel plurium personarum. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. Per d. magistrum curie Miliczius XIV, VIII id. apr., regnorum etc., imperii vero VII. de Chremsir. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 73v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 603 n. 480. — Reg. imp. VIII 3618. — HU — [MJ. 839) 1361 apr. 7. Pragae. Iudex et iurati Novac civitatis Pragensis profitentur Vincentium natum quondam Friderici dicti Windek el Johannem, praepositum monasterii s. Catherinae in Nova civitate Pragensi, furnum laterum et caementariam, in litore fluminis Multaviae sia, Nicolao Molloni, civi dictae civitatis, sub censu annuo solvendo vendidisse. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Jeclinus Tursmit, Wanko Palczek, Fridlinus bogner, Johlinus aurifaber, Nicolaus tendeler, Sydlinus de Rosental, Otto carnifex, Johannes thabernator, Frana Terkleri, Woyko, Frenczlinus Corner et Climes Hirnczek, iurati cives Nove civitatis Pragensis, universis t. p. profitemur publice protestantes, quod constituti coram nobis religg. vv. fr. Vincencius natus quondam Fridrici dicti Windek, nostri con- civis, et d. Johannes, prepositus monasterii s. Katherine dicte nostre civitatis, ord. fratrum Heremitarum s. Augustini, palam et notorie recognoverunt, se discr. v. dicto Nicolao Mollo, nostro concivi, ementi et recipienti pro se, heredibus et successoribus suis furnum laterum et cimentariam, situm et sitam in dicta nostra civitate iuxta balneum Jacobi in littore fluminis Wltauie, ad dictum fratrem Wincencium per obitum dicti sui patris devo- — lutum et dovolutam, rite et racionabiliter pro viginti sex. gr. Prag. den. vendidisse — de quibus quidem viginti sex. Nicolaus predictus et sui posteri duas sex. gr. predictorum census annui et perpetui, ab omni contribucione, berna, steura, collecta, exaccione ac aliis oneribus dicte nostre civitatis liberas et exem[pltas, pro quibus quidem ipse Nicolaus dictus Mollo predictus nostre civitati respondere et satisfacere tenetur et debet, unam sex. in festo s. Galli venturo proxime et aliam sex. in festo s. Georii deinde secuturo et sic deinceps annis singulis, ac de domo sua sita inter domos discrr. vv. Alberti dicti Keser parte ex una et Peskonis carnificis parte ex altera dicte nostre civitatis, que ad maiorem dicti census certitudinem furno et cimentarie predictis additur, t. p. dare et persolvere bona fide promisit et tenetur personis infrascriptis, puta prefato fr. Vincencio unam sex. gr. et aliam sex. Katherine virgini, dicti fratris Vincencii sororine, unicuique dimidiam sex. gr. census —— sub condicionibus et pactis infrascriptis: Quod si fr. Vincencium prius quam annui, — ipsam Katherinam sororinam suam ab humanis eximi contigerit, quod tunc predicta sex. census predicti inmediate ad predictum s. Katherine monasterium devolvatur ad tenendum, habendum et utifruendum perpetue. Si vero dictam Katherinam, ea virgine permanente et existente, similiter prius quam ipsum fratrem Vincencium mori contigerit, extunc sexagena census ad ipsam pertinensa) una cum illa sex. gr. eciam census annui, quam habet super demum Haydnonum, sitam penes domum Wolflini iudicis, ad ipsum fratrem Vincencium et domum, eo mortuo, ad prememoratum monasterium libere et per omnia devolventur — Est preterea adiectum, si prefata Katherina ante vel post mortem ipsius fratris Vincencii matrimonium contraheret et huiusmodi contractum forsitan moreretur, quod extunc due sex. census annui, una de furno laterum et alia de et super domum Haydnonum predicta, aput maritum ipsius et ipsorum heredes nomine dotalicii perpetue debeant et hereditarie ——. Et preterea quandocunque et quocienscunque dictus Nico- permanere et remanere laus aut sui heredes et successores censum predictum in quolibet predictorum terminorum termino vel infra cuiuslibet termini octavas non persolverit seu persolverint, extunc statim
Annus 1361 mart. 30.—apr. 7. 505 bilia ad valorem centum et quinquaginta sex. gr. Prag. obligare vel vendere valeant ad vitam unius vel plurium personarum. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. Per d. magistrum curie Miliczius XIV, VIII id. apr., regnorum etc., imperii vero VII. de Chremsir. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 73v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 603 n. 480. — Reg. imp. VIII 3618. — HU — [MJ. 839) 1361 apr. 7. Pragae. Iudex et iurati Novac civitatis Pragensis profitentur Vincentium natum quondam Friderici dicti Windek el Johannem, praepositum monasterii s. Catherinae in Nova civitate Pragensi, furnum laterum et caementariam, in litore fluminis Multaviae sia, Nicolao Molloni, civi dictae civitatis, sub censu annuo solvendo vendidisse. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Jeclinus Tursmit, Wanko Palczek, Fridlinus bogner, Johlinus aurifaber, Nicolaus tendeler, Sydlinus de Rosental, Otto carnifex, Johannes thabernator, Frana Terkleri, Woyko, Frenczlinus Corner et Climes Hirnczek, iurati cives Nove civitatis Pragensis, universis t. p. profitemur publice protestantes, quod constituti coram nobis religg. vv. fr. Vincencius natus quondam Fridrici dicti Windek, nostri con- civis, et d. Johannes, prepositus monasterii s. Katherine dicte nostre civitatis, ord. fratrum Heremitarum s. Augustini, palam et notorie recognoverunt, se discr. v. dicto Nicolao Mollo, nostro concivi, ementi et recipienti pro se, heredibus et successoribus suis furnum laterum et cimentariam, situm et sitam in dicta nostra civitate iuxta balneum Jacobi in littore fluminis Wltauie, ad dictum fratrem Wincencium per obitum dicti sui patris devo- — lutum et dovolutam, rite et racionabiliter pro viginti sex. gr. Prag. den. vendidisse — de quibus quidem viginti sex. Nicolaus predictus et sui posteri duas sex. gr. predictorum census annui et perpetui, ab omni contribucione, berna, steura, collecta, exaccione ac aliis oneribus dicte nostre civitatis liberas et exem[pltas, pro quibus quidem ipse Nicolaus dictus Mollo predictus nostre civitati respondere et satisfacere tenetur et debet, unam sex. in festo s. Galli venturo proxime et aliam sex. in festo s. Georii deinde secuturo et sic deinceps annis singulis, ac de domo sua sita inter domos discrr. vv. Alberti dicti Keser parte ex una et Peskonis carnificis parte ex altera dicte nostre civitatis, que ad maiorem dicti census certitudinem furno et cimentarie predictis additur, t. p. dare et persolvere bona fide promisit et tenetur personis infrascriptis, puta prefato fr. Vincencio unam sex. gr. et aliam sex. Katherine virgini, dicti fratris Vincencii sororine, unicuique dimidiam sex. gr. census —— sub condicionibus et pactis infrascriptis: Quod si fr. Vincencium prius quam annui, — ipsam Katherinam sororinam suam ab humanis eximi contigerit, quod tunc predicta sex. census predicti inmediate ad predictum s. Katherine monasterium devolvatur ad tenendum, habendum et utifruendum perpetue. Si vero dictam Katherinam, ea virgine permanente et existente, similiter prius quam ipsum fratrem Vincencium mori contigerit, extunc sexagena census ad ipsam pertinensa) una cum illa sex. gr. eciam census annui, quam habet super demum Haydnonum, sitam penes domum Wolflini iudicis, ad ipsum fratrem Vincencium et domum, eo mortuo, ad prememoratum monasterium libere et per omnia devolventur — Est preterea adiectum, si prefata Katherina ante vel post mortem ipsius fratris Vincencii matrimonium contraheret et huiusmodi contractum forsitan moreretur, quod extunc due sex. census annui, una de furno laterum et alia de et super domum Haydnonum predicta, aput maritum ipsius et ipsorum heredes nomine dotalicii perpetue debeant et hereditarie ——. Et preterea quandocunque et quocienscunque dictus Nico- permanere et remanere laus aut sui heredes et successores censum predictum in quolibet predictorum terminorum termino vel infra cuiuslibet termini octavas non persolverit seu persolverint, extunc statim
Strana 506
506 die altera quatuor gr. pene nomine subcrescent super quamlibet dimidiam sex. census prememorati, et tunc statim die altera prefatus fr. Vincencius et Katherina et ipsorum heredes ac successores —— se de dictis furno laterum et de domo cimentaria vel de aliis structuris quibuscunque, super dictas areas structis, et si necesse fuerit, de dictis areis intromittere poterint et debent ac uti eisdem et presertim tenere, locare ac regere usque ad dicti census cum pena totalem persolucionem et extenuacionem. Renunciaverunt fr. Vincencius et Johannes prepositus predicti de licencia suorum superiorum omni iuri et excepcioni, salvo tamen censu predicto, quod et que eis in furno laterum et cimentaria predictis ad presens competunt seu competere poterint quomodolibet in futurum. Reco- gnoscimus eciam partes predictas omnia dicte nostre civitatis peregisse et complevisse. Regesta Bohemiae et Moraviae. Litterae sigillate maiori sigillo tunc Nove civitatis, datas a. d. millesimo CCC LX primo feria quarta post Quasimodo geniti proxima, confirmatae a iudice et iuratis Maioris civitatis Pragensis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo in crastino Exaltacionis s. Crucis = 15. sept., cuius con- firmationis cop. saec. XV in. Pragae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini apud s. Thomam, nunc — [M . vero in archivo publico centrali in cod. Thomeo fol. 82v asservatur. — HU a) cop.: pertinente. 840) 1361 apr. 7. Iudex et iurati Novae cviitatis Pragensis notum faciunt Paulum abbatem et conventum monasterii Slavorum, ord. s. Benedicti, domum cum area prope ortum capellae s. Michaelis in Nova civitate Pragensi Venceslao Kobsa pro 15 sexagenis gr. den. Prag. vendidisse et in iudicio resignavisse condicionesque census unius marcae gravis, quam dictus Venceslaus de 10 sexagenis gr. den. Prag. non persolutis monasterio Slavorum annuatim dare tenetur, persolvendi statuisse. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Jeklinus Tursmit, Wanko Palczek, Fridlinus bogner, Johlinus aurifaber, Nicolaus tendler, Sidlinus de Rosental, Otto carnifex, Johannes taber- nator, Frana Terkleri, Woyko, Frenczlinus Cornawer et Climes Hernczek, iurati cives Nove civitatis Pragensis, ad universorum — — presentibus ducimus nocionem, quod coram nobis in pleno consilio personaliter constitutus relig. v. d. Paulus, abbas Slavorum mona- sterii s. Jeronimi, ord. s. Benedicti, dicte civitatis suo et conventus sui nomine palam recognovit se domum cum area sitam ex opposito domus Zagyeczkonis et prope ortum capelle s. Michaelis civitatis predicte et ad ipsum per d. Martinum, olim plebanum s. Petri in Porzycz, devolutam discr. v. Wenceslao Kobse, nostro concivi, ementi et recipienti pro se, heredibus et successoribus suis pro quindecim sex. gr. Prag. den., quarum quinque sex. eidem in parata pecunia iam persolvit, hereditarie, rite et racionabiliter vendidisse. Qua recognicione sic, ut premittitur, facta, prefatus d. Paulus, abbas monasterii predicti, domum et aream predictas cum ipsarum pertinenciis tradidit, resignavit et assignavit predicto Wenceslao et ipsius heredibus ad tenendum, habendum, locandum, vendendum, utifruen- dum et faciendum perpetue cum et de domo et area predictis tamquam de rebus aliis suis propriis quidquid ipsius placuerit voluntati, sed condicionibus infrascriptis: quod ante- dictus Wenceslaus et sui heredes de predictis decem sex. residuis unam mar. gravem, sexaginta quatuor grossos pro marca computando, census annui et perpetui, medietatem dicti census, videlicet triginta duos gr., in festo s. Georii venturo proxime et aliam medie- tatem in festo s. Galli deinde secuturo et sic deinceps annis singulis cum uno lepore in quolibet natali Cristi festo dando prefato d. abbati et suo monasterio perpetue solvere et dare tenetur contradiccione qualibet ipsius postergata. Elapsis autem octo diebus continuis a quolibet predictorum termino terminorum censu predicto nondum persoluto, extunc quatuor gr. nomine pene supercrescent et statim die altera sepedictus d. abbas vel sui successores plenam habebunt potestatem domum et aream predictas cum ipsarum perti-
506 die altera quatuor gr. pene nomine subcrescent super quamlibet dimidiam sex. census prememorati, et tunc statim die altera prefatus fr. Vincencius et Katherina et ipsorum heredes ac successores —— se de dictis furno laterum et de domo cimentaria vel de aliis structuris quibuscunque, super dictas areas structis, et si necesse fuerit, de dictis areis intromittere poterint et debent ac uti eisdem et presertim tenere, locare ac regere usque ad dicti census cum pena totalem persolucionem et extenuacionem. Renunciaverunt fr. Vincencius et Johannes prepositus predicti de licencia suorum superiorum omni iuri et excepcioni, salvo tamen censu predicto, quod et que eis in furno laterum et cimentaria predictis ad presens competunt seu competere poterint quomodolibet in futurum. Reco- gnoscimus eciam partes predictas omnia dicte nostre civitatis peregisse et complevisse. Regesta Bohemiae et Moraviae. Litterae sigillate maiori sigillo tunc Nove civitatis, datas a. d. millesimo CCC LX primo feria quarta post Quasimodo geniti proxima, confirmatae a iudice et iuratis Maioris civitatis Pragensis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo in crastino Exaltacionis s. Crucis = 15. sept., cuius con- firmationis cop. saec. XV in. Pragae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini apud s. Thomam, nunc — [M . vero in archivo publico centrali in cod. Thomeo fol. 82v asservatur. — HU a) cop.: pertinente. 840) 1361 apr. 7. Iudex et iurati Novae cviitatis Pragensis notum faciunt Paulum abbatem et conventum monasterii Slavorum, ord. s. Benedicti, domum cum area prope ortum capellae s. Michaelis in Nova civitate Pragensi Venceslao Kobsa pro 15 sexagenis gr. den. Prag. vendidisse et in iudicio resignavisse condicionesque census unius marcae gravis, quam dictus Venceslaus de 10 sexagenis gr. den. Prag. non persolutis monasterio Slavorum annuatim dare tenetur, persolvendi statuisse. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Jeklinus Tursmit, Wanko Palczek, Fridlinus bogner, Johlinus aurifaber, Nicolaus tendler, Sidlinus de Rosental, Otto carnifex, Johannes taber- nator, Frana Terkleri, Woyko, Frenczlinus Cornawer et Climes Hernczek, iurati cives Nove civitatis Pragensis, ad universorum — — presentibus ducimus nocionem, quod coram nobis in pleno consilio personaliter constitutus relig. v. d. Paulus, abbas Slavorum mona- sterii s. Jeronimi, ord. s. Benedicti, dicte civitatis suo et conventus sui nomine palam recognovit se domum cum area sitam ex opposito domus Zagyeczkonis et prope ortum capelle s. Michaelis civitatis predicte et ad ipsum per d. Martinum, olim plebanum s. Petri in Porzycz, devolutam discr. v. Wenceslao Kobse, nostro concivi, ementi et recipienti pro se, heredibus et successoribus suis pro quindecim sex. gr. Prag. den., quarum quinque sex. eidem in parata pecunia iam persolvit, hereditarie, rite et racionabiliter vendidisse. Qua recognicione sic, ut premittitur, facta, prefatus d. Paulus, abbas monasterii predicti, domum et aream predictas cum ipsarum pertinenciis tradidit, resignavit et assignavit predicto Wenceslao et ipsius heredibus ad tenendum, habendum, locandum, vendendum, utifruen- dum et faciendum perpetue cum et de domo et area predictis tamquam de rebus aliis suis propriis quidquid ipsius placuerit voluntati, sed condicionibus infrascriptis: quod ante- dictus Wenceslaus et sui heredes de predictis decem sex. residuis unam mar. gravem, sexaginta quatuor grossos pro marca computando, census annui et perpetui, medietatem dicti census, videlicet triginta duos gr., in festo s. Georii venturo proxime et aliam medie- tatem in festo s. Galli deinde secuturo et sic deinceps annis singulis cum uno lepore in quolibet natali Cristi festo dando prefato d. abbati et suo monasterio perpetue solvere et dare tenetur contradiccione qualibet ipsius postergata. Elapsis autem octo diebus continuis a quolibet predictorum termino terminorum censu predicto nondum persoluto, extunc quatuor gr. nomine pene supercrescent et statim die altera sepedictus d. abbas vel sui successores plenam habebunt potestatem domum et aream predictas cum ipsarum perti-
Strana 507
Annus 1361 apr. 7.—14. 507 nenciis intrandi et inpignorandi et ipsa pignora obligandi et si pignora non possent reperiri sufficiencia se de domo et area predictis cum ipsarum pertinenciis intromittendi et easdem tenendi et si necesse fuerit vendendi usque ad dicti census cum pena omnimodam persolu- cionem et extenuacionem; promisit eciam sepefatus d. abbas suo et conventus sui nomine domum et aream predictas cum ipsarum pertinenciis ab omni impeticione libertare et disbrigare secundum ius civitatis predicte. Recognoscimus nichilominus sepedictum Wenceslaum omnia nostre civitatis iura et consuetudines quoad assecucionem domus et arce predictarum cum ipsarum pertinenciis fecisse et complevisse. (Dat. sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo proxima quarta feria post Quasimodo geniti.) Insertum lilleris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis a. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo proxima feria quinta ante diem s. Cecilie virg. b. = 16. diem m. nov. datis, cuius copia in Registro Slavorum, msc. saec. X V Pragae in archivo civitatis servatur. — Edd. Helmling — Horcicka, Das voll- — Extr. Schlesinger, Das Registrum Slavorum MVGDB 16 ständige Registrum Slavorum p. 96. n 42. — fL J. P. 258 n. 31. — HU 841) 1361 apr. 12. Horažďovice. De limitum delerminatione inter villas Dobrotice et Chanovice facta. Nos Buszcho de Chanowicz, Wenczezlaus de Czekanicz t. p. a) recognoscimus, quod licet materia questionis et litis, dudum inter nos parte ex una et d. prepositum, priorem totumque conventum mon. Zderaziensis, ord. s. Sepulchri dominici Jerosalimitani in Nova civitate Pragensi parte ex altera super rubetis et silvis, agris cultis et incultis, pascuis, pratis et fluminibus et finibus ac limitibus inter Dobrotitz monasterii predicti et Chanowicz nostri villas habita et retroactis temporibus ventilata, per validos vv. dd. Mladotam de Zaborz et Nicolaum de Bratronicz arbitros et arbitratores, per nos partes predictas commu- niter electos, nequeat nec poterat sopiri cum determinacione concordie finalis, tandem nos Buszco predictus propter bonum pacis et concordie necnon Wenczezlaus de Czekanicz sub iuramento dei omnipotentis et absque bone nostre consciencie lesione dictos fines et limites determinare, distinguere et limitare vellemus corporaliter, pretactus d. prepositus nomine suo dictique sui monasterii ad nos benivole deferebat. Nos vero Buszco iamdictus dictas metas, fines et limites distinxi et limitavi cum effectu et pronuncciavi ac laudavi huiusmodi limitacionem sic iuste distinctam per ambas partes ac earum successores inviolabiliter et sub pena quinquaginta sex. gr. Prag. den perpetue servari, parti servanti per partem non servantem solvendarum, quod promittimus nostro nomine tenere et servare nec unquam contrafacere vel venire. Quorum omnium prescriptorum testes sunt d. Mladota de Zaborz necnon Nicolaus de Bratronicz, quorum sigilla presenti littere sunt appensa ad perpetuum robur et munimen. Dat. a. d. M'CCC° sexagesimo primo die XII m. apr. similiter sub sigillis nostris, videlicet Buszconis et Wenczezlai sepedictorum in Harazdaycz civitate. Orig. perg. cum 4 sigg. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo publico centrali sign. A 57 servatur. In dorso manu saec. XIV: prope Bor, manu saec. XV additum: deliminacione bonorum Chano- Sigilla: I) super galea tres pisces (?); IIIIIII ChANOWICZ, 2) super galea duo wicz eł Dobrołicz. IHIHIII Z; 3) paulum clarum MLADOTA II ZABORZ; 4) paulum pectines; S/ENCZESLAI DE clarum NICOLAI 1 BRATRON IIII. — [LI. a) sequitur iterum: tenore presencium. 842) 1361 apr. 14. Norimbergae. Karolus imperator el rex donationem castri Muskau auctoritate regia Bohemiae con- firmal. — bekennen, wann der edel Poto von Ilburch, unser liber getrewer, dem edlen Heinrich von Killicz, unserm liben getrewen, die vesten Muskow mit aller irer zugehorung,
Annus 1361 apr. 7.—14. 507 nenciis intrandi et inpignorandi et ipsa pignora obligandi et si pignora non possent reperiri sufficiencia se de domo et area predictis cum ipsarum pertinenciis intromittendi et easdem tenendi et si necesse fuerit vendendi usque ad dicti census cum pena omnimodam persolu- cionem et extenuacionem; promisit eciam sepefatus d. abbas suo et conventus sui nomine domum et aream predictas cum ipsarum pertinenciis ab omni impeticione libertare et disbrigare secundum ius civitatis predicte. Recognoscimus nichilominus sepedictum Wenceslaum omnia nostre civitatis iura et consuetudines quoad assecucionem domus et arce predictarum cum ipsarum pertinenciis fecisse et complevisse. (Dat. sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo proxima quarta feria post Quasimodo geniti.) Insertum lilleris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis a. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo proxima feria quinta ante diem s. Cecilie virg. b. = 16. diem m. nov. datis, cuius copia in Registro Slavorum, msc. saec. X V Pragae in archivo civitatis servatur. — Edd. Helmling — Horcicka, Das voll- — Extr. Schlesinger, Das Registrum Slavorum MVGDB 16 ständige Registrum Slavorum p. 96. n 42. — fL J. P. 258 n. 31. — HU 841) 1361 apr. 12. Horažďovice. De limitum delerminatione inter villas Dobrotice et Chanovice facta. Nos Buszcho de Chanowicz, Wenczezlaus de Czekanicz t. p. a) recognoscimus, quod licet materia questionis et litis, dudum inter nos parte ex una et d. prepositum, priorem totumque conventum mon. Zderaziensis, ord. s. Sepulchri dominici Jerosalimitani in Nova civitate Pragensi parte ex altera super rubetis et silvis, agris cultis et incultis, pascuis, pratis et fluminibus et finibus ac limitibus inter Dobrotitz monasterii predicti et Chanowicz nostri villas habita et retroactis temporibus ventilata, per validos vv. dd. Mladotam de Zaborz et Nicolaum de Bratronicz arbitros et arbitratores, per nos partes predictas commu- niter electos, nequeat nec poterat sopiri cum determinacione concordie finalis, tandem nos Buszco predictus propter bonum pacis et concordie necnon Wenczezlaus de Czekanicz sub iuramento dei omnipotentis et absque bone nostre consciencie lesione dictos fines et limites determinare, distinguere et limitare vellemus corporaliter, pretactus d. prepositus nomine suo dictique sui monasterii ad nos benivole deferebat. Nos vero Buszco iamdictus dictas metas, fines et limites distinxi et limitavi cum effectu et pronuncciavi ac laudavi huiusmodi limitacionem sic iuste distinctam per ambas partes ac earum successores inviolabiliter et sub pena quinquaginta sex. gr. Prag. den perpetue servari, parti servanti per partem non servantem solvendarum, quod promittimus nostro nomine tenere et servare nec unquam contrafacere vel venire. Quorum omnium prescriptorum testes sunt d. Mladota de Zaborz necnon Nicolaus de Bratronicz, quorum sigilla presenti littere sunt appensa ad perpetuum robur et munimen. Dat. a. d. M'CCC° sexagesimo primo die XII m. apr. similiter sub sigillis nostris, videlicet Buszconis et Wenczezlai sepedictorum in Harazdaycz civitate. Orig. perg. cum 4 sigg. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo publico centrali sign. A 57 servatur. In dorso manu saec. XIV: prope Bor, manu saec. XV additum: deliminacione bonorum Chano- Sigilla: I) super galea tres pisces (?); IIIIIII ChANOWICZ, 2) super galea duo wicz eł Dobrołicz. IHIHIII Z; 3) paulum clarum MLADOTA II ZABORZ; 4) paulum pectines; S/ENCZESLAI DE clarum NICOLAI 1 BRATRON IIII. — [LI. a) sequitur iterum: tenore presencium. 842) 1361 apr. 14. Norimbergae. Karolus imperator el rex donationem castri Muskau auctoritate regia Bohemiae con- firmal. — bekennen, wann der edel Poto von Ilburch, unser liber getrewer, dem edlen Heinrich von Killicz, unserm liben getrewen, die vesten Muskow mit aller irer zugehorung,
Strana 508
508 Regesta Bohemiae et Moraviae. die von uns und dem chunigrich und der cronen ze Behem ze lehen sein, mit der edlen Heilweig, seiner elichen housfroun, zu haimstewer und zu margengab hat gegeben und ausgetragen, und uns mit fleizze gebeten, das wir als ein kunig zu Behem unsern willen, wort und gehenknuzze darczu geruchen ze geben, des haben wir angesehen stete trewe und fleizzige dinst der vorgenanten von Ilburch und von Kitlicz, die si uns haben getan und furbas tun mugen und sullen in kunftigen zeiten, und geben mit craft dis prifes unsern willen, wort und gehenknuzz zu den vorgenanten heimstewer und morgengab mit sulchem underscheid und vorwort, das der vorgenant Heinrich von Kitlicz die vesten Muskow mit iren zugehorungen haben sol und besiczen von uns, dem kunigrich und der cronen zu Behem in sogetanem rechte, dinst, treve und gehorsamkeit, als sie der obgenant Poto von Ilburch Geben ze Nurenberg an uncz an dise czeit gehaben hat und besezzen. Mit urkund etc. der nechsten mitwochen nach dem suntag Misericordia domini. Per d. imperatorem Hinricus de Wesalia. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 74. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 608 n. 485. — Extr. Zobel, Verzeichnis Oberlausizischen Urkunden I p. 76 n. 274. Reg. imp. VIII 3639. — HU — [MJ. 843) 1361 apr. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex ordinationi, qua ipse et Johannes, marchio Moraniae, iuribus ipsis in terris ducum Austriae competentibus renuntiaverunt, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, ut Bohemiae rex, sacri imperii Romani archipincerna et elector, consensum tribuit. n. f. t. p. u., quod cum pro parte ill. Rudolfi, ducis Austrie, Styrie et Karinthie, principis et generi nostri dil., et fratrum suorum quedem littere, per nos et ill. Johannem. marchionem Moravie, fratrem nostrum carissimum eis date, maiestati nostre presentate existant nobisque pro parte dictorum ducum Austrie sit supplicatum, quod nostrum con- sensum dictis litteris et contentis in eis adhibere et easdem litteras iuxta officii nostri ius et dignitatem approbare et confirmare dignemur graciose. Tenor vero dictarum litterarum per omnia sequitur in hec verba: Karolus quartus —— et Johannes, —— marchio Mo- ravie, n. f. t. p. u. — — (Sequuntur litterae, 5. die m. sept. a. 1360 datae, supra sub n. 621 typis excusae). Nos vero considerantes et in examen provide racionis adducentes sinceram affeccionem dictorum ducum, quam gerunt ad premissa, perpendentes eciam, quod per hoc inter nos et dictum nostrum fratrem nostros principatus, terras et dominia ac prefatos duces Austrie principatus, terras et dominia eorum pax et perpetua amicicia poterit rema- nere, igitur ad omnia et singula suprascripta consensum nostrum adhibuimus ac literas predictas in omnibus suis intencionibus, punctis et articulis de verbo ad verbum sicut concepte noscuntur, approbamus et tenore presencium confirmamus et hoc sicut rex Boemie, sacri Romani imperii archipincerna et ut princeps elector eiusdem imperii ex certa sciencia iuxta officii nostri ius et dignitatem facimus in hiis scriptis. Presencium sub impe- rialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Dat. Nuremberg a. d. 1361, ind. XIIII, XVIII kal. maii, regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. imperatorem Miliczius de Chremsir. R. Johannes Budvicensis. Per d. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in press. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Ibidem orig. teutonicum (B), datum zu Nuremberg — 1361 iar des nehsten mitwochen nach dem suntag als man singet in der heil. kirchen Misericordia domini, itidem cum sig. maiest. — Ed. (ex A) Steyerer, Comm. pro hist. Alberti 1I p. 316. — (ex A) Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 176 n. 238. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 602 n. 262. — Reg. imp. VIII 3633. — HU — [LJ.
508 Regesta Bohemiae et Moraviae. die von uns und dem chunigrich und der cronen ze Behem ze lehen sein, mit der edlen Heilweig, seiner elichen housfroun, zu haimstewer und zu margengab hat gegeben und ausgetragen, und uns mit fleizze gebeten, das wir als ein kunig zu Behem unsern willen, wort und gehenknuzze darczu geruchen ze geben, des haben wir angesehen stete trewe und fleizzige dinst der vorgenanten von Ilburch und von Kitlicz, die si uns haben getan und furbas tun mugen und sullen in kunftigen zeiten, und geben mit craft dis prifes unsern willen, wort und gehenknuzz zu den vorgenanten heimstewer und morgengab mit sulchem underscheid und vorwort, das der vorgenant Heinrich von Kitlicz die vesten Muskow mit iren zugehorungen haben sol und besiczen von uns, dem kunigrich und der cronen zu Behem in sogetanem rechte, dinst, treve und gehorsamkeit, als sie der obgenant Poto von Ilburch Geben ze Nurenberg an uncz an dise czeit gehaben hat und besezzen. Mit urkund etc. der nechsten mitwochen nach dem suntag Misericordia domini. Per d. imperatorem Hinricus de Wesalia. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 74. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 608 n. 485. — Extr. Zobel, Verzeichnis Oberlausizischen Urkunden I p. 76 n. 274. Reg. imp. VIII 3639. — HU — [MJ. 843) 1361 apr. 14. Norimbergae. Karolus imperator et rex ordinationi, qua ipse et Johannes, marchio Moraniae, iuribus ipsis in terris ducum Austriae competentibus renuntiaverunt, 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, ut Bohemiae rex, sacri imperii Romani archipincerna et elector, consensum tribuit. n. f. t. p. u., quod cum pro parte ill. Rudolfi, ducis Austrie, Styrie et Karinthie, principis et generi nostri dil., et fratrum suorum quedem littere, per nos et ill. Johannem. marchionem Moravie, fratrem nostrum carissimum eis date, maiestati nostre presentate existant nobisque pro parte dictorum ducum Austrie sit supplicatum, quod nostrum con- sensum dictis litteris et contentis in eis adhibere et easdem litteras iuxta officii nostri ius et dignitatem approbare et confirmare dignemur graciose. Tenor vero dictarum litterarum per omnia sequitur in hec verba: Karolus quartus —— et Johannes, —— marchio Mo- ravie, n. f. t. p. u. — — (Sequuntur litterae, 5. die m. sept. a. 1360 datae, supra sub n. 621 typis excusae). Nos vero considerantes et in examen provide racionis adducentes sinceram affeccionem dictorum ducum, quam gerunt ad premissa, perpendentes eciam, quod per hoc inter nos et dictum nostrum fratrem nostros principatus, terras et dominia ac prefatos duces Austrie principatus, terras et dominia eorum pax et perpetua amicicia poterit rema- nere, igitur ad omnia et singula suprascripta consensum nostrum adhibuimus ac literas predictas in omnibus suis intencionibus, punctis et articulis de verbo ad verbum sicut concepte noscuntur, approbamus et tenore presencium confirmamus et hoc sicut rex Boemie, sacri Romani imperii archipincerna et ut princeps elector eiusdem imperii ex certa sciencia iuxta officii nostri ius et dignitatem facimus in hiis scriptis. Presencium sub impe- rialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Dat. Nuremberg a. d. 1361, ind. XIIII, XVIII kal. maii, regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. imperatorem Miliczius de Chremsir. R. Johannes Budvicensis. Per d. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in press. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Ibidem orig. teutonicum (B), datum zu Nuremberg — 1361 iar des nehsten mitwochen nach dem suntag als man singet in der heil. kirchen Misericordia domini, itidem cum sig. maiest. — Ed. (ex A) Steyerer, Comm. pro hist. Alberti 1I p. 316. — (ex A) Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 176 n. 238. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 602 n. 262. — Reg. imp. VIII 3633. — HU — [LJ.
Strana 509
Annus 1361 apr. 11. 509 844) 1361 apr. 14. Norimbergae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri imperii Romani per Germaniam archicancel- larius, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. 1. — Extr. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II P. 318. — Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 602 n. 259. — [LJ. 845) 1361 apr. 14. Norimbergae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri imperii Romani per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1257 n. 240. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 602 n. 261. 846) 1361 apr. 14. Norimbergae. Guillelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri imperii Romani per Italiam archicancel- larius, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 602 n. 260. — [LJ. 847) 1361 apr. 14. Norimbergae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Essligen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris ducum Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. 1. — Ed. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. 317. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 177 n. 239. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV — [L]- p. 603 n. 264. 848) 1361 apr. 14. Norimbergae. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri imperii Romani archidapifer, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 603 n. 263. — [L].
Annus 1361 apr. 11. 509 844) 1361 apr. 14. Norimbergae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri imperii Romani per Germaniam archicancel- larius, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. 1. — Extr. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II P. 318. — Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 602 n. 259. — [LJ. 845) 1361 apr. 14. Norimbergae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri imperii Romani per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1257 n. 240. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 602 n. 261. 846) 1361 apr. 14. Norimbergae. Guillelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri imperii Romani per Italiam archicancel- larius, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 602 n. 260. — [LJ. 847) 1361 apr. 14. Norimbergae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Essligen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris ducum Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. 1. — Ed. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. 317. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 177 n. 239. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV — [L]- p. 603 n. 264. 848) 1361 apr. 14. Norimbergae. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri imperii Romani archidapifer, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis competentibus renuntiaverunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 603 n. 263. — [L].
Strana 510
510 Regesta Bohemiae et Moraviae. 849) 1361 apr. 14. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiac, sacri imperii Romani archi- camerarius, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis compelentibus renuntia- verunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Extr. Sleyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. 318. — Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 603 n. 265. — fL]. 850) 1361 apr. 14. Norimbergae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri imperii Romani per Germaniam archicancel- larius, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, ac Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in terris regni Bohemiae competentibus renuntiavit, suum tribuit consensum. Gerlacus, dei gr. s. Maguntinensis sedis archiepiscopus, Sacri imperii per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod pro parte seren. ac invict. principis el domini, d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis et domini nostri graciosi, necnon ill. principis d. Johannis, marchionis Moravie, nepotisa) et amici nostri dil., quedam litera cuiusdam ordinacionis et renunciacionis inter prefatos principes ab una et ill. principem, d. Rudolphum, Austrie, Stirie et Karintie ducem, et fratres suos, amicos nostros,b) parte ab alia assignata fuit, et ab utrisque partibus requisiti fuimus et instanter rogati, quod eisdem literis consensum nostrum apponere ac ipsas pro parcium ipsarum securitate et comodo approbare et ratificare iuxta nostri officii debitum dignaremur. Quarum tenor sequitur in hec verba: Nos Rudolphus, dei gr. Austrie, Stirie et Karintie dux, n. f. t. p. u. (Sequitur lenor litterarum 5. die m. sept. a. 1360 ap. Esslingen dalarum, vide supra n. 626). Nos igitur ad ambarum parcium desiderium et instanciam et pro bono publico, ut videlicet ex huiusmodi renunciacione, declaracione et aliis, que expressantur superius, inter principes ipsos, principatus, terras et dominia ipsorum pacis et amicicie perseveret amenitas, supradictis omnibus sub omni modo, condicione et forma, sicut superius continentur, nostrum consensum apponimus, ea in omnibus tenoribus —— tamquam archiepiscopus Maguntinensis, Sacri imperii per Germaniam archicancellarius et princeps elector —— approbantes et ratificantes iuxta nostri officii debitum et honorem. Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo VI fer. post dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronac regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Archiepiscopus Moguntinus confirmat literam, in qua dux Austrie renuncciat omni iuri, quod sibi posset competere in regno Boemie et marchionatu Moravie. — Ibidem orig. teuto- — 1361 iare nicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg., datum zù Nuremberg — des nehesten mit wochenn nach dem suntage, als man singet in der heil. kirchen Misericordia domini. Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1253 n. 235 (ex B).— fMJ. a) In litteris Boemundi archiepiscopi, quae hic immediate sequuntur, legitur: Johannis, marchionis Moraviae, amici nostri dil., in litteris Guillelmi archiepiscopi: Johannes marggrafen ze Merhern, unsers lieben freundes, in litteris Ruperti senioris, comitis palatini Rheni, et Ludovici Romani marchionis. Johannis, marchionis Moravie, avunculi nostri dil., in litteris Rudolphi, ducis Saxoniae,: Johans marg- graven zu Merhern, unsirs lieben oheim. — b) In litteris Ruperti senioris, comitis palatini Rheni, et in litteris Ludovici Romani marchionis, eadem die datis, legitur: fratres suos, avunculos nostros, in litteris ducis Rudolphi: seiner bruder, unsir lieben oheim.
510 Regesta Bohemiae et Moraviae. 849) 1361 apr. 14. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiac, sacri imperii Romani archi- camerarius, ordinationi 5. die m. sept. a. 1360 in Esslingen factae, qua Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Austriae ipsis compelentibus renuntia- verunt (vide supra n. 621), suum tribuit consensum. Orig. perg. Vindobonae in archivo publico sign. Rep. I. — Extr. Sleyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. 318. — Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 603 n. 265. — fL]. 850) 1361 apr. 14. Norimbergae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri imperii Romani per Germaniam archicancel- larius, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, ac Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in terris regni Bohemiae competentibus renuntiavit, suum tribuit consensum. Gerlacus, dei gr. s. Maguntinensis sedis archiepiscopus, Sacri imperii per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod pro parte seren. ac invict. principis el domini, d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis et domini nostri graciosi, necnon ill. principis d. Johannis, marchionis Moravie, nepotisa) et amici nostri dil., quedam litera cuiusdam ordinacionis et renunciacionis inter prefatos principes ab una et ill. principem, d. Rudolphum, Austrie, Stirie et Karintie ducem, et fratres suos, amicos nostros,b) parte ab alia assignata fuit, et ab utrisque partibus requisiti fuimus et instanter rogati, quod eisdem literis consensum nostrum apponere ac ipsas pro parcium ipsarum securitate et comodo approbare et ratificare iuxta nostri officii debitum dignaremur. Quarum tenor sequitur in hec verba: Nos Rudolphus, dei gr. Austrie, Stirie et Karintie dux, n. f. t. p. u. (Sequitur lenor litterarum 5. die m. sept. a. 1360 ap. Esslingen dalarum, vide supra n. 626). Nos igitur ad ambarum parcium desiderium et instanciam et pro bono publico, ut videlicet ex huiusmodi renunciacione, declaracione et aliis, que expressantur superius, inter principes ipsos, principatus, terras et dominia ipsorum pacis et amicicie perseveret amenitas, supradictis omnibus sub omni modo, condicione et forma, sicut superius continentur, nostrum consensum apponimus, ea in omnibus tenoribus —— tamquam archiepiscopus Maguntinensis, Sacri imperii per Germaniam archicancellarius et princeps elector —— approbantes et ratificantes iuxta nostri officii debitum et honorem. Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo VI fer. post dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronac regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Archiepiscopus Moguntinus confirmat literam, in qua dux Austrie renuncciat omni iuri, quod sibi posset competere in regno Boemie et marchionatu Moravie. — Ibidem orig. teuto- — 1361 iare nicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg., datum zù Nuremberg — des nehesten mit wochenn nach dem suntage, als man singet in der heil. kirchen Misericordia domini. Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1253 n. 235 (ex B).— fMJ. a) In litteris Boemundi archiepiscopi, quae hic immediate sequuntur, legitur: Johannis, marchionis Moraviae, amici nostri dil., in litteris Guillelmi archiepiscopi: Johannes marggrafen ze Merhern, unsers lieben freundes, in litteris Ruperti senioris, comitis palatini Rheni, et Ludovici Romani marchionis. Johannis, marchionis Moravie, avunculi nostri dil., in litteris Rudolphi, ducis Saxoniae,: Johans marg- graven zu Merhern, unsirs lieben oheim. — b) In litteris Ruperti senioris, comitis palatini Rheni, et in litteris Ludovici Romani marchionis, eadem die datis, legitur: fratres suos, avunculos nostros, in litteris ducis Rudolphi: seiner bruder, unsir lieben oheim.
Strana 511
Annus 1361 apr. 14. 511 851) 1361 apr. 14. Norimbergae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri imperii Romani per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, ac Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in lerris regni Bohemiae competentibus renuntiavit, suum tribuit consensum. Boemundus, dei gr. s. Treverensis ecclesie archiepiscopus, sacri Romani imperii per regnum Arelatense et per Galliam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod pro parte seren. ac invict. principis et domini, d. Karoli ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in Dat. litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide litteras praecedentes.) Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo IV feria post dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig. (A) cum sig, oblongo de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa — 1361 iare an der nechsten mitwoch nach dem suntage, als in press. perg., datum zu Nuremberg man singet Misericordia domini. — Adnot. in dorso litterarum cum adnot. supra in n. 850 typis excusa mutatis mutandis consonat. — Ex B ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1255 n. 236. — [M]. 852) 1361 apr. 14. Norimbergae. Guillelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri imperii Romani per Italiam archicancel- larius, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, et Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in terris regni Bohemiae compe- lentibus renuntiavil, suum tribuit consensum. Wir Wylhelm, von gots gn. erczbischoff zu Kôln, des heyl. Reichs erczkanczler in Ytalien, bekennen und tun kunt ——, daz von wegen des allerdurchl. fursten und herren h. Karl, Romisches keysers ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Der geben Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide supra n. 850). ist ze Nurenberg nach Cristus gepurt drewzehen hundert iar darnach in dem eyn und sechzigsten iare an dem nehsten mitwochen nach dem suntag, so man singet Misericordia domini. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Adnot. in dorso litterarum cum adnot. supra in n. 850 typis excusa mutatis mutandis consonat. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1255 n. 237. — ſMJ. 853) 1361 apr. 14. Norimbergae. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Romani imperii archidapifer, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, et Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in terris regni Bohemiae competentibus renuntiavit, suum tribuit consensum. Nos Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni, sacri Romani imperii archidapifer —— et Bauarie dux, n. f.t.p. u., quod pro parte seren. ac invict. principis et domini d. Karoli (Sequitur mutalis mutandis tenor idem fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, cadem die datis, vide n. 850). Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo IV feria post dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig. (A) cum sig. equestri rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso: Confirmacio ducis Ruperti super non impeticione et renuncciacione regni Bohemie et marchio- natus Moravie per ducem Austrie. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. rot. de cera comm. — 1361 iar an der nechsten mitwoch nach dem suntage, als man in press. perg., datum zu Nuremberg singet Misericordia domini. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1257 n. 239 (ex B). — [M].
Annus 1361 apr. 14. 511 851) 1361 apr. 14. Norimbergae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri imperii Romani per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, ac Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in lerris regni Bohemiae competentibus renuntiavit, suum tribuit consensum. Boemundus, dei gr. s. Treverensis ecclesie archiepiscopus, sacri Romani imperii per regnum Arelatense et per Galliam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod pro parte seren. ac invict. principis et domini, d. Karoli ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in Dat. litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide litteras praecedentes.) Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo IV feria post dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig. (A) cum sig, oblongo de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa — 1361 iare an der nechsten mitwoch nach dem suntage, als in press. perg., datum zu Nuremberg man singet Misericordia domini. — Adnot. in dorso litterarum cum adnot. supra in n. 850 typis excusa mutatis mutandis consonat. — Ex B ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1255 n. 236. — [M]. 852) 1361 apr. 14. Norimbergae. Guillelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri imperii Romani per Italiam archicancel- larius, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, et Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in terris regni Bohemiae compe- lentibus renuntiavil, suum tribuit consensum. Wir Wylhelm, von gots gn. erczbischoff zu Kôln, des heyl. Reichs erczkanczler in Ytalien, bekennen und tun kunt ——, daz von wegen des allerdurchl. fursten und herren h. Karl, Romisches keysers ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Der geben Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide supra n. 850). ist ze Nurenberg nach Cristus gepurt drewzehen hundert iar darnach in dem eyn und sechzigsten iare an dem nehsten mitwochen nach dem suntag, so man singet Misericordia domini. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Adnot. in dorso litterarum cum adnot. supra in n. 850 typis excusa mutatis mutandis consonat. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1255 n. 237. — ſMJ. 853) 1361 apr. 14. Norimbergae. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Romani imperii archidapifer, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, et Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in terris regni Bohemiae competentibus renuntiavit, suum tribuit consensum. Nos Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni, sacri Romani imperii archidapifer —— et Bauarie dux, n. f.t.p. u., quod pro parte seren. ac invict. principis et domini d. Karoli (Sequitur mutalis mutandis tenor idem fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, cadem die datis, vide n. 850). Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo IV feria post dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig. (A) cum sig. equestri rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso: Confirmacio ducis Ruperti super non impeticione et renuncciacione regni Bohemie et marchio- natus Moravie per ducem Austrie. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sig. rot. de cera comm. — 1361 iar an der nechsten mitwoch nach dem suntage, als man in press. perg., datum zu Nuremberg singet Misericordia domini. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1257 n. 239 (ex B). — [M].
Strana 512
512 Regesta Bohemiae et Moraviae. 854) 1361 apr. 14. Norimbergae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, ac Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus in terris regni Bohemiae sibi competentibus renuntiavit, suum tribuit consensum. Wir Rudolf, von gots gn. herczog zu Sachsen, des heil. Reich erczmarschalk, bekennen ——, daz von wegen des allerdurchl. fursten und herren, h. Karl, Romisches und tun kunt —. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Gerlaci, archiepiscopi keisers — Moguntini, eadem die datis, vide n. 850). Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburt druczenhundert iar dornach in dem ein und sechezigistem iar an der nehsten mitwochen nach dem suntage, als man singet Misericordia domini. Orig. cum sig. secreto rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Adnot. in dorso litterarum cum adnot. supra in n. 850 typis excusa mutatis mutandis consonat. Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1257 n. 238 (per errorem 248). — [M]. 855) 1361 apr. 14. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiae, sacri imperii Romani archicamerarius, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, et Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in terris regni Bohemiae competentibus renuntiavit, suum tribuil consensum. Ludwicus dictus Romer, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, Sacri imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod pro parte seren. ac invict. principis et domini, d. Karoli— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in Dat. Nuremberg litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide n. 850). a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo feria IV post dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Adnot. in dorso litterarum cum adnot. supra in n. 850 typis excusa mutatis mutandis consonat. — Ed. Riedel, — IM J. Cod. dipl. Brandenburgensis II, 1 p. 433 n. 1043. 856) 1361 apr. 14. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, permittit, ut cives Oppavienses capellam cum altari in parochiali ecclesia s. Mariae in dicta civitale summa sex marcarum, omnibus annis de reditibus civitatis praedictae persolvendarum, dotent. Nicolaus, dei gr. Oppauie et Rathyborie dux, fatemur presentibus universis, quod cum dudum iurati cives civitatis nostre Oppauie quendam sacerdotem, in illicitis factis deprehensum, seculari iudicio condempnatum insaccarunt, propter quod ipsos beneficium absolucionis in curia Romana optinere et recipere oportebat, et condingna penitencia secundum formam ecclesie ipsis iniuncta, preter alia, que contrito corde ipsis imposita peregerunt, capella eciam cum altari et ornatibus decentibus et debitis annatis de sex mar. gravibus moravici numeri et pagamenti erigenda, dictam capellam sitam circa ecclesiam parrochialem s. Marie virg. in Oppauia dotare debent et tenentur. Unde dicti cives nostri nobis humiliter supplicarunt, quatenus nostrum consensum prebere dignaremur, ut ipsi de redditibus civitatis predicte dictos sex mar. redditus disponerent et dotarent. Nos autem ipsorum supplicacionibus convenientibus et condingnis annuere cupientes, u' in villa Ottin-
512 Regesta Bohemiae et Moraviae. 854) 1361 apr. 14. Norimbergae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, ac Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus in terris regni Bohemiae sibi competentibus renuntiavit, suum tribuit consensum. Wir Rudolf, von gots gn. herczog zu Sachsen, des heil. Reich erczmarschalk, bekennen ——, daz von wegen des allerdurchl. fursten und herren, h. Karl, Romisches und tun kunt —. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Gerlaci, archiepiscopi keisers — Moguntini, eadem die datis, vide n. 850). Der geben ist zu Nuremberg nach Cristus geburt druczenhundert iar dornach in dem ein und sechezigistem iar an der nehsten mitwochen nach dem suntage, als man singet Misericordia domini. Orig. cum sig. secreto rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Adnot. in dorso litterarum cum adnot. supra in n. 850 typis excusa mutatis mutandis consonat. Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1257 n. 238 (per errorem 248). — [M]. 855) 1361 apr. 14. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiae, sacri imperii Romani archicamerarius, ordinationi inter Karolum imperatorem et regem, Johannem, marchionem Moraviae, et Rudolphum, ducem Austriae, factae, qua idem dux iuribus sibi in terris regni Bohemiae competentibus renuntiavit, suum tribuil consensum. Ludwicus dictus Romer, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, Sacri imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod pro parte seren. ac invict. principis et domini, d. Karoli— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in Dat. Nuremberg litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide n. 850). a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo feria IV post dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Adnot. in dorso litterarum cum adnot. supra in n. 850 typis excusa mutatis mutandis consonat. — Ed. Riedel, — IM J. Cod. dipl. Brandenburgensis II, 1 p. 433 n. 1043. 856) 1361 apr. 14. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, permittit, ut cives Oppavienses capellam cum altari in parochiali ecclesia s. Mariae in dicta civitale summa sex marcarum, omnibus annis de reditibus civitatis praedictae persolvendarum, dotent. Nicolaus, dei gr. Oppauie et Rathyborie dux, fatemur presentibus universis, quod cum dudum iurati cives civitatis nostre Oppauie quendam sacerdotem, in illicitis factis deprehensum, seculari iudicio condempnatum insaccarunt, propter quod ipsos beneficium absolucionis in curia Romana optinere et recipere oportebat, et condingna penitencia secundum formam ecclesie ipsis iniuncta, preter alia, que contrito corde ipsis imposita peregerunt, capella eciam cum altari et ornatibus decentibus et debitis annatis de sex mar. gravibus moravici numeri et pagamenti erigenda, dictam capellam sitam circa ecclesiam parrochialem s. Marie virg. in Oppauia dotare debent et tenentur. Unde dicti cives nostri nobis humiliter supplicarunt, quatenus nostrum consensum prebere dignaremur, ut ipsi de redditibus civitatis predicte dictos sex mar. redditus disponerent et dotarent. Nos autem ipsorum supplicacionibus convenientibus et condingnis annuere cupientes, u' in villa Ottin-
Strana 513
Annus 1361 apr. 14.—17. 513 dorf sita ante fores dicte civitatis super fluvio Hosenicz sex mar. redditus perpetuo capellano, qui nunc est, erit vel fuerit in futurum, providere debeant, ut tenentur, presentato tamen debite et consuete dicto capellano, cuicunque a sede apostolica collacio est commissa, favemus, annuimus et graciose consentimus, gratum et ratum habentes, quidquid apud huiusmodi fuerit factum seu eciam ordinatum. Harum nostrarum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio literarum. Dat. Oppauie a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo primo proxima feria quarta post dominicam, qua Misericordia domini in ecclesia dei decanitur. Orig. cum sig. de cera comm., cui a tergo sig. secretum de cera rubra impressum est, in fil. ser. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. A 1 a 6. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 178 n. 241. — [MJ. 857) 1361 apr. 17. Norimbergae. Karolus imperator et rex velut Bohemiae rex, sacri imperii Romani archipincerna et princeps elector, permutationem confirmat, qua castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein et Karlswald vero cum oppido Weida regno Bohemiae sunt appropriata. n. f. t. p. u., quod cum propter zelum amorosi affectus, quem ad sacrum Romanum imperium et ad insigne regnum Boemie, eiusdem imperii magnificum et insigne membrum, incessanter gerit nostra serenitas studio diligenti, ob utrorumque commodum et profectum quandam permutacionem inierimus, que in sequentibus continetur, eandemque literis nostris imperialibus confirmaverimus, quarum tenor per omnia sequitur in hec verba: In nom. s. et indiv. trin. feliciter am. Karolus quartus — — (Sequitur tenor litterarum, Norimbergae 4. die m. dec. datarum, vide supra n. 704.). Nos igitur qui supra Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, attendentes predictam permuta- cionem ad honorem Sacri imperii et felix eius augmentum regnique Boemie salutem et commodum tam provide quam sagaciter emanasse, sicuti per fide dignorum inspectorum, quos nos et ceteri coelectores nostri, ecclesiastici et seculares principes, perscrutandum unanimi voto direximus, claris fuimus racionibus informati, eisdem permutacioni, incorpo- racioni, annexioni, invisceracioni et unicioni(!) omnibusque et singulis ex eis dependentibus quovis modo, prout hec omnia seriatim sunt expressa superius, consensum et assensum nostrum benivolum presentibus adhibemus eaque omnia et singula, prout supra inveniuntur expressa, velud rex Boemie, Sacri imperii archipincerna et princeps elector, approbamus, laudamus ac in omnibus et singulis clausulis, punctis, articulis atque tenoribus suprascriptis ex certa sciencia confirmamus perpetuis temporibus plenissime valitura. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Nuremberg a. d. 1361, ind. XIV, XV kal. maii, regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: D. imperator tamquam rex Boemie confirmat contractum permu- tacionis de Parkstein pro aliis castris; manu saec. X V additum: et Vaida. — Ibidem orig. teutonicum (B), — 1361 iar am suntag, als man singet itidem cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, datum ze Nuremberg Jubilate (18 apr.), unser reiche i. d. funfezenden u. d. keis. i. d. sibenden iare; litterae insertae, quae in —— 1360 iar an den nehesten donerstag nach s. Andres omnibus cum litteris imperatoris zu Nuremberg tag datis (conf. supra p. 426 sqq.) consonant, eronee in den eyn und sechzigsten iar an s. Stephans tag dez ersten merterers datae sunt. — Ed. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 253 n. 7. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1243 n. 227 (ex B). — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 492 n. 492 (ex A). — IMJ. 858) 1361 apr. 17. Norimbergae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Allen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein et Karlswald vero cum oppido Weida regno Bohemiae appropriavit, suum tribuil consensum. 33 Regesta
Annus 1361 apr. 14.—17. 513 dorf sita ante fores dicte civitatis super fluvio Hosenicz sex mar. redditus perpetuo capellano, qui nunc est, erit vel fuerit in futurum, providere debeant, ut tenentur, presentato tamen debite et consuete dicto capellano, cuicunque a sede apostolica collacio est commissa, favemus, annuimus et graciose consentimus, gratum et ratum habentes, quidquid apud huiusmodi fuerit factum seu eciam ordinatum. Harum nostrarum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio literarum. Dat. Oppauie a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo primo proxima feria quarta post dominicam, qua Misericordia domini in ecclesia dei decanitur. Orig. cum sig. de cera comm., cui a tergo sig. secretum de cera rubra impressum est, in fil. ser. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. A 1 a 6. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 178 n. 241. — [MJ. 857) 1361 apr. 17. Norimbergae. Karolus imperator et rex velut Bohemiae rex, sacri imperii Romani archipincerna et princeps elector, permutationem confirmat, qua castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein et Karlswald vero cum oppido Weida regno Bohemiae sunt appropriata. n. f. t. p. u., quod cum propter zelum amorosi affectus, quem ad sacrum Romanum imperium et ad insigne regnum Boemie, eiusdem imperii magnificum et insigne membrum, incessanter gerit nostra serenitas studio diligenti, ob utrorumque commodum et profectum quandam permutacionem inierimus, que in sequentibus continetur, eandemque literis nostris imperialibus confirmaverimus, quarum tenor per omnia sequitur in hec verba: In nom. s. et indiv. trin. feliciter am. Karolus quartus — — (Sequitur tenor litterarum, Norimbergae 4. die m. dec. datarum, vide supra n. 704.). Nos igitur qui supra Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, attendentes predictam permuta- cionem ad honorem Sacri imperii et felix eius augmentum regnique Boemie salutem et commodum tam provide quam sagaciter emanasse, sicuti per fide dignorum inspectorum, quos nos et ceteri coelectores nostri, ecclesiastici et seculares principes, perscrutandum unanimi voto direximus, claris fuimus racionibus informati, eisdem permutacioni, incorpo- racioni, annexioni, invisceracioni et unicioni(!) omnibusque et singulis ex eis dependentibus quovis modo, prout hec omnia seriatim sunt expressa superius, consensum et assensum nostrum benivolum presentibus adhibemus eaque omnia et singula, prout supra inveniuntur expressa, velud rex Boemie, Sacri imperii archipincerna et princeps elector, approbamus, laudamus ac in omnibus et singulis clausulis, punctis, articulis atque tenoribus suprascriptis ex certa sciencia confirmamus perpetuis temporibus plenissime valitura. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Nuremberg a. d. 1361, ind. XIV, XV kal. maii, regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. Orig. perg. (A) cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: D. imperator tamquam rex Boemie confirmat contractum permu- tacionis de Parkstein pro aliis castris; manu saec. X V additum: et Vaida. — Ibidem orig. teutonicum (B), — 1361 iar am suntag, als man singet itidem cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, datum ze Nuremberg Jubilate (18 apr.), unser reiche i. d. funfezenden u. d. keis. i. d. sibenden iare; litterae insertae, quae in —— 1360 iar an den nehesten donerstag nach s. Andres omnibus cum litteris imperatoris zu Nuremberg tag datis (conf. supra p. 426 sqq.) consonant, eronee in den eyn und sechzigsten iar an s. Stephans tag dez ersten merterers datae sunt. — Ed. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 253 n. 7. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1243 n. 227 (ex B). — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 492 n. 492 (ex A). — IMJ. 858) 1361 apr. 17. Norimbergae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Allen et Heubach Sacro imperio, castra Parkstein et Karlswald vero cum oppido Weida regno Bohemiae appropriavit, suum tribuil consensum. 33 Regesta
Strana 514
514 Regesta Bohemiae et Moraviae. Rudolphus, dei gr. dux Saxoniae, Sacri imperii archimarescallus n. f. t. p. u., quod cum —— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus— ac in litteris Ruperti senioris, comitis palatini Rheni, Heidelberg 28. die m. ian. a. 1361 datis, Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo sabbato vide n. 778). ante dominicam Jubilate.") Orig. cum sig. rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Dux Saxonie confirmat contractum permutacionis de Parkstein pro aliis castris. — Extr. Balbin, Miscellanea 1,8 p. 256 n. 12. — [M. a) primo sabbato ante dominicam Jubilate alio atramento adscripta sunt. 859) 1361 apr. 17. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiae, sacri imperii Romani archi- camerarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra vero Parkstein et Karlswald cum oppido Weida regno Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Ludowicus dictus Romanus, dei gr. marchio Brandenburgensis, Sacri imperii archi- —— camerarius, n. f. t. p. u., quod cum seren. et invict. princeps et dominus, d. Karolus (Sequitur mutatis mutandis tenor idem ut in litteris Ruperti senioris comitis palatini Rheni, Dat. Nuremberg a. d. millesimo Heidelberg 28. die m. ian. a. 1361 datis, vide n. 778.). trecentesimo sexagesimo primo sabbato proximo ante dominicam, qua canitur Jubilate. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV: Littera ducis Lodewici, marchionis Brandenburgensis, super cambium Barch- steyn. — Ibidem orig. teutonicum (B), valde corruptum, itidem cum sig. oblongo de dera comm. in press. — — perg., datum ze Nuremberg 1361 iare an dem nechsten suntag fur s. Jorgen tage des heil. mertrers (18. apr.). — Extr. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 256 n. 13.— [M]. 860) 1361 apr. 18. Krumlov. Jodocus de Rosenberg et Agnes conthoralis eius iuribus in bonis olim Reimprechli de Wallsee ipsis competentibus renuntiant. Ich Jost von Rosemberch, ich Agnes sein housfrawe und mit uns alle unser erben bechennen — —, das wir —— nach rat unserer pesten vreunde ze der czeit, do wir ez wol getun mochten, recht und redleich fürczicht getan haben und verczeichen uns auch mit disem prief aller der hab, so der erber herr, unser liber sweher, h. Reimprecht von Walssee selig gelassen hat, ez sein vest, maerckt, aygen, lehen, gericht, purchrecht, perchrecht in urbar, sacz, varundgute, oder swie so das genant ist, daz wir da furbaz nimmermer dhain ansprach schullen furbaz haben noch gewinnen, wand uns da fur ist auzgeczaigt und gesprechen alle die hab, so h. Cristan der Truchsacz von Lengpach saelig meiner vor- genanten wirtan und ire swester der Potendorfferinn en het gelazzen, ez sein veste, forst, vischwaid, purchrecht, perchrecht, laeut und gût, swie so daz genant ist —— in dem land cze Osterreich oder anderswo, also beschaidenlich, daz h. Reymprecht sâlig auzgenomen hat alle chirchenlehen, mans[chaften] und manlehen und darzu den markcht ze Weizzen- pach, und swaz darczu gehort, und Purcharezdorf, so er ee vor verchauft hat, daz seiner sûnen allez schol beleiben. Wer aber, das mein swaeger h. Reimprechts chinder versum an erben und iren geswistereid, dez got nicht geb, swas uns dann durich recht nach dez landes recht schol angewallen, unser rechten daran und verczigen. Und ab daz wer, das mein wirttinn abging an erben, so schol ich sechezig phf. geltes aus dem gut haben ze heyratgut
514 Regesta Bohemiae et Moraviae. Rudolphus, dei gr. dux Saxoniae, Sacri imperii archimarescallus n. f. t. p. u., quod cum —— (Sequitur mutatis mutandis tenor idem seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus— ac in litteris Ruperti senioris, comitis palatini Rheni, Heidelberg 28. die m. ian. a. 1361 datis, Dat. Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo sabbato vide n. 778). ante dominicam Jubilate.") Orig. cum sig. rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Dux Saxonie confirmat contractum permutacionis de Parkstein pro aliis castris. — Extr. Balbin, Miscellanea 1,8 p. 256 n. 12. — [M. a) primo sabbato ante dominicam Jubilate alio atramento adscripta sunt. 859) 1361 apr. 17. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis et Lusatiae, sacri imperii Romani archi- camerarius, permutationi, qua Karolus imperator et rex castra Lauterburg et Rosenstein et oppida Aalen et Heubach Sacro imperio, castra vero Parkstein et Karlswald cum oppido Weida regno Bohemiae appropriavit, suum tribuit consensum. Ludowicus dictus Romanus, dei gr. marchio Brandenburgensis, Sacri imperii archi- —— camerarius, n. f. t. p. u., quod cum seren. et invict. princeps et dominus, d. Karolus (Sequitur mutatis mutandis tenor idem ut in litteris Ruperti senioris comitis palatini Rheni, Dat. Nuremberg a. d. millesimo Heidelberg 28. die m. ian. a. 1361 datis, vide n. 778.). trecentesimo sexagesimo primo sabbato proximo ante dominicam, qua canitur Jubilate. Orig. (A) cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV: Littera ducis Lodewici, marchionis Brandenburgensis, super cambium Barch- steyn. — Ibidem orig. teutonicum (B), valde corruptum, itidem cum sig. oblongo de dera comm. in press. — — perg., datum ze Nuremberg 1361 iare an dem nechsten suntag fur s. Jorgen tage des heil. mertrers (18. apr.). — Extr. (ex A) Balbin, Miscellanea I, 8 p. 256 n. 13.— [M]. 860) 1361 apr. 18. Krumlov. Jodocus de Rosenberg et Agnes conthoralis eius iuribus in bonis olim Reimprechli de Wallsee ipsis competentibus renuntiant. Ich Jost von Rosemberch, ich Agnes sein housfrawe und mit uns alle unser erben bechennen — —, das wir —— nach rat unserer pesten vreunde ze der czeit, do wir ez wol getun mochten, recht und redleich fürczicht getan haben und verczeichen uns auch mit disem prief aller der hab, so der erber herr, unser liber sweher, h. Reimprecht von Walssee selig gelassen hat, ez sein vest, maerckt, aygen, lehen, gericht, purchrecht, perchrecht in urbar, sacz, varundgute, oder swie so das genant ist, daz wir da furbaz nimmermer dhain ansprach schullen furbaz haben noch gewinnen, wand uns da fur ist auzgeczaigt und gesprechen alle die hab, so h. Cristan der Truchsacz von Lengpach saelig meiner vor- genanten wirtan und ire swester der Potendorfferinn en het gelazzen, ez sein veste, forst, vischwaid, purchrecht, perchrecht, laeut und gût, swie so daz genant ist —— in dem land cze Osterreich oder anderswo, also beschaidenlich, daz h. Reymprecht sâlig auzgenomen hat alle chirchenlehen, mans[chaften] und manlehen und darzu den markcht ze Weizzen- pach, und swaz darczu gehort, und Purcharezdorf, so er ee vor verchauft hat, daz seiner sûnen allez schol beleiben. Wer aber, das mein swaeger h. Reimprechts chinder versum an erben und iren geswistereid, dez got nicht geb, swas uns dann durich recht nach dez landes recht schol angewallen, unser rechten daran und verczigen. Und ab daz wer, das mein wirttinn abging an erben, so schol ich sechezig phf. geltes aus dem gut haben ze heyratgut
Strana 515
Annus 1361 apr. 17.—21. 515 uncz an meinen tod, und das ander schol auf ire schwester von Potendorff erben und ge- vallen. Denselben val hat auch mein wirtinn, ab die von Potendorff an erben abgieng; und ob si paid, mein wirtinn und auch di Potendorfferinn, an erben versum, so schol di hab erben auf di vorgenanten h. Reimprecht von Walsse erben unvercziegen unsers heyratgüts. Und dez ze urchund geben wir diesen offen prief mit mein und meiner eegenanter wirtinn und meiner pruder h. Peter und h. Ulrich von Rosemberch und h. Macharts von Porzeschin anhangungen insigel. Der gegeben ist ze Chrumpnaw nach Cristi geburd dreuczehenhundert iar, darnach in dem ain und sechczigistem iar an dem nâchstem suntag vor s. Jurgen tag. Orig. cum 5 sigg. in press. perg. laesum, in archivo Starhembergensi in Eferding. In dorso manu saec. XV.: Ain verzeichbrief vom Jost von Rosenbergk gen h. Reprech von Walse. — Contulit Rynešová — [MJ. 861) 1361 apr. 20. Norimbergae. Karolus imperator et rex Potoni de Castolovice 130 sexagenas gr. de bonis ad regem Bo- hemiae proxime devolvendis confert. n. f.t. p. u., quod habita benigna consideracione ad multiplicia fidelitatis obsequia, que nob. Poto de Schastlowicz, fid. noster dil., crebra sollicitudine nobis exhibuit ——, sibi de dono singularis gracie liberaliter dedimus et donamus centum et triginta sex. gr. Prag. volentes, quod eandem pecuniam debeat atque possit recipere et levare coniunctim vel divisim in proximis bonis sive rebus hereditariis quibuscumque nobis in regno Boemie per devolucionem vel alias vacaturis, prout eadem acceptanta sibi visum fuerit conveniens expedire, mandantes ob hoc universis nostris officialibus regni Boemie, fidd. dill., quatenus, dum et quocies aliqua bona sive hereditates nobis et corone regni Boemie vacare conti- gerit, que dictus Poto decreverit ad exolucionem dictorum centum et triginta sex. assumere vel acceptare, quod ipsum in nullo perturbare debeant vel impedire, sed pocius in asse- cucione eorundem vel hereditatum apponere diligenciam promotivam — — . Presencium Dat. Nuremberg a. d. 1361, ind. sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. XIV, XII kal. maii, regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. R. Johannes Budwicensis. magistrum curie Henricus de Wesalia. Per d. Orig. cum sig. in press. perg., deperd., in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e Dep. Oels, Fremde Urk. N. 23. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Ces. XIV p. 503 n. 11. Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník kr. spol. nauk 1887 p. 56 n. 3. — [M. 862) 1361 apr. 21. Norimbergae. Karolus imperator et rex libertatem curiae el sex laneorum in Jeneč confirmat. — n. f. etc. quod constitutus coram nobis Heinricus Swevus, civis Pragensis et pincerna ill. quondam genitoris nostri, Boemie regis, humiliter supplicavit, ut quasdam litteras, inferius annotatas, a dicto genitore nostro super libertate seu emunitate quadam cuiusdam curie et sex laneorum in maiori villa Gencz situatarum sibi indultas et concessas, confirmare dignaremur. Idcirco propter diutina et grata servicia, que nobis et dicto nostro genitori dinoscitur impendisse, ipsius precibus annuentes, prefatas literas tamquam raciona- biles approbamus, ratificamus et presentibus confirmamus. Quarum tenor sequitur in hec verba: Johannes, dei gr. Boemie rex et comes Luczelemburgensis, notum esse volumus — (Sequitur tenor litterarum, Pragae 2. die m. febr. a. 1342 datarum, vide Reg. Boh. et Mor. IV p. 437 n. 1078). Nos quoque Karolus supra dictus presentes conscribi iussimus et impe- rialis maiestatis sigillo communiri. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV, XI kal. maii, Per d. episcopum Mindensem Heinricus de Wesalia. regnorum ut supra. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 77. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 633 n. 508. — Reg. imp. VIII 3673. — HU — [MJ.
Annus 1361 apr. 17.—21. 515 uncz an meinen tod, und das ander schol auf ire schwester von Potendorff erben und ge- vallen. Denselben val hat auch mein wirtinn, ab die von Potendorff an erben abgieng; und ob si paid, mein wirtinn und auch di Potendorfferinn, an erben versum, so schol di hab erben auf di vorgenanten h. Reimprecht von Walsse erben unvercziegen unsers heyratgüts. Und dez ze urchund geben wir diesen offen prief mit mein und meiner eegenanter wirtinn und meiner pruder h. Peter und h. Ulrich von Rosemberch und h. Macharts von Porzeschin anhangungen insigel. Der gegeben ist ze Chrumpnaw nach Cristi geburd dreuczehenhundert iar, darnach in dem ain und sechczigistem iar an dem nâchstem suntag vor s. Jurgen tag. Orig. cum 5 sigg. in press. perg. laesum, in archivo Starhembergensi in Eferding. In dorso manu saec. XV.: Ain verzeichbrief vom Jost von Rosenbergk gen h. Reprech von Walse. — Contulit Rynešová — [MJ. 861) 1361 apr. 20. Norimbergae. Karolus imperator et rex Potoni de Castolovice 130 sexagenas gr. de bonis ad regem Bo- hemiae proxime devolvendis confert. n. f.t. p. u., quod habita benigna consideracione ad multiplicia fidelitatis obsequia, que nob. Poto de Schastlowicz, fid. noster dil., crebra sollicitudine nobis exhibuit ——, sibi de dono singularis gracie liberaliter dedimus et donamus centum et triginta sex. gr. Prag. volentes, quod eandem pecuniam debeat atque possit recipere et levare coniunctim vel divisim in proximis bonis sive rebus hereditariis quibuscumque nobis in regno Boemie per devolucionem vel alias vacaturis, prout eadem acceptanta sibi visum fuerit conveniens expedire, mandantes ob hoc universis nostris officialibus regni Boemie, fidd. dill., quatenus, dum et quocies aliqua bona sive hereditates nobis et corone regni Boemie vacare conti- gerit, que dictus Poto decreverit ad exolucionem dictorum centum et triginta sex. assumere vel acceptare, quod ipsum in nullo perturbare debeant vel impedire, sed pocius in asse- cucione eorundem vel hereditatum apponere diligenciam promotivam — — . Presencium Dat. Nuremberg a. d. 1361, ind. sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. XIV, XII kal. maii, regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. R. Johannes Budwicensis. magistrum curie Henricus de Wesalia. Per d. Orig. cum sig. in press. perg., deperd., in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e Dep. Oels, Fremde Urk. N. 23. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Ces. XIV p. 503 n. 11. Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník kr. spol. nauk 1887 p. 56 n. 3. — [M. 862) 1361 apr. 21. Norimbergae. Karolus imperator et rex libertatem curiae el sex laneorum in Jeneč confirmat. — n. f. etc. quod constitutus coram nobis Heinricus Swevus, civis Pragensis et pincerna ill. quondam genitoris nostri, Boemie regis, humiliter supplicavit, ut quasdam litteras, inferius annotatas, a dicto genitore nostro super libertate seu emunitate quadam cuiusdam curie et sex laneorum in maiori villa Gencz situatarum sibi indultas et concessas, confirmare dignaremur. Idcirco propter diutina et grata servicia, que nobis et dicto nostro genitori dinoscitur impendisse, ipsius precibus annuentes, prefatas literas tamquam raciona- biles approbamus, ratificamus et presentibus confirmamus. Quarum tenor sequitur in hec verba: Johannes, dei gr. Boemie rex et comes Luczelemburgensis, notum esse volumus — (Sequitur tenor litterarum, Pragae 2. die m. febr. a. 1342 datarum, vide Reg. Boh. et Mor. IV p. 437 n. 1078). Nos quoque Karolus supra dictus presentes conscribi iussimus et impe- rialis maiestatis sigillo communiri. Dat. Nuremberg anno LXI, ind. XIV, XI kal. maii, Per d. episcopum Mindensem Heinricus de Wesalia. regnorum ut supra. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 77. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 633 n. 508. — Reg. imp. VIII 3673. — HU — [MJ.
Strana 516
516 Regesta Bohemiae et Moraviae. 863) 1361 apr. 21. Vratislaviae. Conradus de Falkenhain, capitaneus Vratislaviensis, profitetur Henricum de Schwarzen- horn (Heynczo de Schwarzinhorn) allodium in Lukaszowice (Lukaschwicz) cum omnibus pertinentiis et iuribus Johanni Sechsbechir et Dominico Dominici, civibus Vratislaviensibus, vendidisse venditionemque huiusmodi auctoritate regia Bohemiae, qua fungitur, et sigilli regni Bohemiae in ducatu Vratislaviensi ad hereditates et causas appensione confirmat. Nos Conradus de Valkenhain, regia maiestate Bohemiae capitaneus Wratislaviensis- Dat. Wratislaviae quarta feria post dominicam Jubilate a. d. millesimo trecente. simo sexagesimo primo praesentibus strennuis dd. Heyntzkone de Schwarzinhorn, milite praedicto, Jeschkone de Schmoltz, Heinrico de Molnsdorf, Pantzkone Radak, Petro de Rychimbach, Joanne Sechsbechir antedicto, Nicolao Baschilwitz et Ottone de Nissa, feudalibus domini nostri regis praedicti, ac Jacobo de Kanth, cancellario ducatus et cive Wratislaviensi. Cop. vidimata consulum civilatis Vratislaviensis 21. die m. apr. a. 1548 data Pragae in archivo publico centrali sign. SM P 106 Breslau 1/I fol. 181. — Ed. Meitzen, Urkunden schlesischer Dörfer, Cod. dipl. Sil. IV p. 127 n. 34. — [L]. 864) 1361 apr. 27. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi scribit se paratum esse supplicationibus eius tam per litteras quam per Johannem, Bambergensis et Eystetensis ecclesiarum canonicum, notarium et nuntium imperatoris, porrectis, annuere. Nuper tam per tuas. Avenione V cal. maii a. nono. Ex Martène — Durand, Thesaurus novus anecdotorum II p. 946 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 477 n. 1192. — Reg. imp. VIII Päbste 70. — [LJ. 865) 1361 apr. 30. Avinione. Karolus imperator et rex Innocentio papae VI supplicat, ut fundationem et constructio- nem domus fratrum Servorum s. Mariae in Viridi, ord. s. Augustini, in civitate Pragensi confirmet et ecclesiam eiusdem loci festis b. Mariae virg. et omnibus diebus sabbati infra quadra- gesimam et Adventus domini visitantibus seu aliquid dicto loco legantibus indulgentias concedat. Supplicat Sanctitati vestre dev. filius vester Carolus. Dat. Auinione II kal. maii a. nono.1) Ex arch. Vat. Reg. suppl. 32 fol. 47 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 479 n. 1197. — [L]. 1) Innocentius papa VI huic supplicationi per fiat consensit. 866) 1361 apr. 30. Avinione. Karolus imperator et rex supplicat, ut Arnesto, archiepiscopo Pragensi, eiusque successori- bus indulgeatur, ut quotiens et ubicumque eis infra eorum dioecesim in pontificalibus celebrare contigerit, post confessionem et absolutionem secundum consuetudinem curiae Romanae indul- Supplicat Sanctitati vestre dev. vester filius gentias centum dierum elargiri possint. Dat. Auinione II kal. maii a. nono.1) Carolus. Ex arch. Vat. Reg. suppl. 32 fol. 50 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 483 n. 1203. — [L]. 1) Innocentius papa huic supplicationi per fiat consensit.
516 Regesta Bohemiae et Moraviae. 863) 1361 apr. 21. Vratislaviae. Conradus de Falkenhain, capitaneus Vratislaviensis, profitetur Henricum de Schwarzen- horn (Heynczo de Schwarzinhorn) allodium in Lukaszowice (Lukaschwicz) cum omnibus pertinentiis et iuribus Johanni Sechsbechir et Dominico Dominici, civibus Vratislaviensibus, vendidisse venditionemque huiusmodi auctoritate regia Bohemiae, qua fungitur, et sigilli regni Bohemiae in ducatu Vratislaviensi ad hereditates et causas appensione confirmat. Nos Conradus de Valkenhain, regia maiestate Bohemiae capitaneus Wratislaviensis- Dat. Wratislaviae quarta feria post dominicam Jubilate a. d. millesimo trecente. simo sexagesimo primo praesentibus strennuis dd. Heyntzkone de Schwarzinhorn, milite praedicto, Jeschkone de Schmoltz, Heinrico de Molnsdorf, Pantzkone Radak, Petro de Rychimbach, Joanne Sechsbechir antedicto, Nicolao Baschilwitz et Ottone de Nissa, feudalibus domini nostri regis praedicti, ac Jacobo de Kanth, cancellario ducatus et cive Wratislaviensi. Cop. vidimata consulum civilatis Vratislaviensis 21. die m. apr. a. 1548 data Pragae in archivo publico centrali sign. SM P 106 Breslau 1/I fol. 181. — Ed. Meitzen, Urkunden schlesischer Dörfer, Cod. dipl. Sil. IV p. 127 n. 34. — [L]. 864) 1361 apr. 27. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi scribit se paratum esse supplicationibus eius tam per litteras quam per Johannem, Bambergensis et Eystetensis ecclesiarum canonicum, notarium et nuntium imperatoris, porrectis, annuere. Nuper tam per tuas. Avenione V cal. maii a. nono. Ex Martène — Durand, Thesaurus novus anecdotorum II p. 946 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 477 n. 1192. — Reg. imp. VIII Päbste 70. — [LJ. 865) 1361 apr. 30. Avinione. Karolus imperator et rex Innocentio papae VI supplicat, ut fundationem et constructio- nem domus fratrum Servorum s. Mariae in Viridi, ord. s. Augustini, in civitate Pragensi confirmet et ecclesiam eiusdem loci festis b. Mariae virg. et omnibus diebus sabbati infra quadra- gesimam et Adventus domini visitantibus seu aliquid dicto loco legantibus indulgentias concedat. Supplicat Sanctitati vestre dev. filius vester Carolus. Dat. Auinione II kal. maii a. nono.1) Ex arch. Vat. Reg. suppl. 32 fol. 47 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 479 n. 1197. — [L]. 1) Innocentius papa VI huic supplicationi per fiat consensit. 866) 1361 apr. 30. Avinione. Karolus imperator et rex supplicat, ut Arnesto, archiepiscopo Pragensi, eiusque successori- bus indulgeatur, ut quotiens et ubicumque eis infra eorum dioecesim in pontificalibus celebrare contigerit, post confessionem et absolutionem secundum consuetudinem curiae Romanae indul- Supplicat Sanctitati vestre dev. vester filius gentias centum dierum elargiri possint. Dat. Auinione II kal. maii a. nono.1) Carolus. Ex arch. Vat. Reg. suppl. 32 fol. 50 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 483 n. 1203. — [L]. 1) Innocentius papa huic supplicationi per fiat consensit.
Strana 517
Annus 1361 apr. 21.—30. 517 867) 1361 apr. 30. Avinione. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Innocentio papae VI supplicat, ut sibi facultatem det, ut non obstante iuramento per eum sedi apostolicae praestito de non alienando bona ecclesiae suae Pragensis Romano pontefice inconsulto possit usque ad biennium cum consensu sui capi- tuli in casibus iure permissis seu concessis alienare et alios quoscumque contractus inire de bonis dictae ecclesiae ipsius Romani pontificis licentia minime requisita. Supplicat Sanctitati vestre dev. vester Arnestus. Dat. Auinione II kal. maii a. nono.1) Ex arch. Vat. Reg. suppl. 32 fol. 49 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 480 n. 1200 (erronee 2000). —[L]. 1) Innocentius papa huic supplicationi per fiat consensit. 868) 1360 apr. 30. Avinione. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Innocentio papae VI supplicat, ut sibi facultatem concedat loco parochialis ecclesiae in Rokycany, Prag. dioec., rectore ipsius ecclesiae decedente aul aliam praebendam assecuturo, ibidem conventualem praeposituram canonicorum regula- Supplicat Sanctitati vestre dev. vester Arnestus. rium ord. s. Augustini erigere. Dat. Auinione II kal. maii a. nono.1) Ex arch. Vat. Reg. suppl. 32 fol. 49 sq. ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 480 n. 1200 (erronee 2000). [LJ. 1) Innocentius papa huic supplicationi per fiat consensit. 869) 1361 apr. 30. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatore et rege petente Johanni de Lestkov, praeposito monasterii sanctimonialium in Chotěšov (Chotyssowicz), ord. Praemonstratensis, successori- busque eius indulget, ut in missarum solemniis et aliis congruis locis et temporibus baculo uti possint. Exposcit tue devocionis. Auinione II kal. maii a. nono. Ex arch. Vat. R. Av. 145 fol. 480 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 484 n. 1204. — [LJ. 870) 1361 apг. 30. [Pragae]. Iudex el iurali Minoris civitatis Pragensis profitentur Meinlinum, civem dictae civitatis, fratri Henrico de Nova Domo, conventuali monasterii ord. s. Augustini apud s. Thomam eius- dem civitatis, censum de domo sua solvendum vendidisse. In nom. dom. am. Nos Michael Donati iudex, Pesco dictus Soppuch, magister civium, Nicolaus Slannerii senior, Miranus, Johannes Geytanerii, Hostassius, Heinricus dictus Hofmagister,a) Wenczeslaus Nedwiedonis, Friczko institor, Fridlinus aurifaber, Jurzico brasiator, Nicolaus Ostreycher, Jesco Cozme, cives iurati Nove civitatis sub castro Pragensi, recognoscimus t. p. inspectoribus universis et testamur, quod discr. v. Meynlinus, concivis noster, de bona voluntate uxoris sue d. Anne ac de consilio et pleno consensu omnium here- dum et amicorum suorum nomine super domo sua et area domus eiusdem, sita inter domos magistri Conradi carpentarii et Ulrici sellatoris citra stratam publicam in nostra civitate, unam sex. censualem, videlicet sexaginta grossos pro ipsa conputando, coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro decem sex. gr. den.
Annus 1361 apr. 21.—30. 517 867) 1361 apr. 30. Avinione. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Innocentio papae VI supplicat, ut sibi facultatem det, ut non obstante iuramento per eum sedi apostolicae praestito de non alienando bona ecclesiae suae Pragensis Romano pontefice inconsulto possit usque ad biennium cum consensu sui capi- tuli in casibus iure permissis seu concessis alienare et alios quoscumque contractus inire de bonis dictae ecclesiae ipsius Romani pontificis licentia minime requisita. Supplicat Sanctitati vestre dev. vester Arnestus. Dat. Auinione II kal. maii a. nono.1) Ex arch. Vat. Reg. suppl. 32 fol. 49 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 480 n. 1200 (erronee 2000). —[L]. 1) Innocentius papa huic supplicationi per fiat consensit. 868) 1360 apr. 30. Avinione. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Innocentio papae VI supplicat, ut sibi facultatem concedat loco parochialis ecclesiae in Rokycany, Prag. dioec., rectore ipsius ecclesiae decedente aul aliam praebendam assecuturo, ibidem conventualem praeposituram canonicorum regula- Supplicat Sanctitati vestre dev. vester Arnestus. rium ord. s. Augustini erigere. Dat. Auinione II kal. maii a. nono.1) Ex arch. Vat. Reg. suppl. 32 fol. 49 sq. ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 480 n. 1200 (erronee 2000). [LJ. 1) Innocentius papa huic supplicationi per fiat consensit. 869) 1361 apr. 30. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatore et rege petente Johanni de Lestkov, praeposito monasterii sanctimonialium in Chotěšov (Chotyssowicz), ord. Praemonstratensis, successori- busque eius indulget, ut in missarum solemniis et aliis congruis locis et temporibus baculo uti possint. Exposcit tue devocionis. Auinione II kal. maii a. nono. Ex arch. Vat. R. Av. 145 fol. 480 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 484 n. 1204. — [LJ. 870) 1361 apг. 30. [Pragae]. Iudex el iurali Minoris civitatis Pragensis profitentur Meinlinum, civem dictae civitatis, fratri Henrico de Nova Domo, conventuali monasterii ord. s. Augustini apud s. Thomam eius- dem civitatis, censum de domo sua solvendum vendidisse. In nom. dom. am. Nos Michael Donati iudex, Pesco dictus Soppuch, magister civium, Nicolaus Slannerii senior, Miranus, Johannes Geytanerii, Hostassius, Heinricus dictus Hofmagister,a) Wenczeslaus Nedwiedonis, Friczko institor, Fridlinus aurifaber, Jurzico brasiator, Nicolaus Ostreycher, Jesco Cozme, cives iurati Nove civitatis sub castro Pragensi, recognoscimus t. p. inspectoribus universis et testamur, quod discr. v. Meynlinus, concivis noster, de bona voluntate uxoris sue d. Anne ac de consilio et pleno consensu omnium here- dum et amicorum suorum nomine super domo sua et area domus eiusdem, sita inter domos magistri Conradi carpentarii et Ulrici sellatoris citra stratam publicam in nostra civitate, unam sex. censualem, videlicet sexaginta grossos pro ipsa conputando, coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro decem sex. gr. den.
Strana 518
518 Regesta Bohemiae et Moraviac. Prag, rite ac racionabiliter vendidit et venditam resignavit relig. v. fr. Henrico dicto Schy- chennetern de Nova Domo et conventuali monasterii s. Thome, siti in nostra civitate, tenendam, habendam, utifruendam et iure hereditario perpetuo possidendam, ab omnibus et singulis steuris, collectis, exaccionibus, losungis, iuvaminibus mutuis seu aliis quibuscum- que oneribus nostre civitatis liberam et exemptam, pro quibus quidem iuribus et angariis ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes possessores nostreb) civitati respondere et satis- facere tenebuntur et debebunt. Quam quidem sex. censualem ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes possessoresb) in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli proxime nunc venturo triginta gr. et in festo s. Georii tringita gr. den. Prag. de ipsis domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura domus destrueretur, nichilominus de ipsa area annis singulis nomine ipsi fr. Henrico census perpetue dare et solvere tenebuntur et debebunt. Si vero monetam deperire contigerit, tunc ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes posses- sores tantum de puro argento in pondere equivalente unius sex. in eisdem terminis ipsi fr. Henrico dare et solvere perpetue tenebuntur et debebunt. Expressum est itaque, quod in quocumque termino dictorum ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes possessores triginta gr., vel moneta destructa tantum de puro argento, ipsi fr. Heinrico non solverent seu solvere negligerent, extunc in quatuordecim diebus elapsis a quolibet termino, scilicet s. Galli vel Georii, ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes posséssores in quinque gr. ipsi fr. Heinrico nomine pene obligantur. Et insuper prefatus fr. Heinricus, vel qui has super eo habuerit litteras, in dictis domo et area et ad domum pertinentibus pro censu non soluto et penis inde debitis pignera habet recipere mediante iudice et iuratis dicte nostre civitatis ——, que sibi sufficiant secundum ius et consuetudinem civitatis nostre in hac parte antiquitus approbatam. Si autem huiusmodi pignera per revolucionem unius anni in dictis domo et area et ad domum pertinentibus non possent recipere vel habere, extunc statim postea pre- dicta domus et area cume) ad domum pertinentibus ad eum, cui dictus census et pene debue- rint, devolventur contradicione aliqua non obstante iure hereditario perpetuo possidendis. Adiectum est eciam, quod si ipse fr. Heinricus in aliquam necessitatem incideret, quod absit, quod tunc prefatam sex. censualem alteri cuicumque sine omni inpedimento cuiuslibet hominis sub omnibus suis condicionibus licite alienare poterit et debebit, hoc tamen adiecto et notanter declarato, quod predicta sex. censualis statim post obitum sepefati fr. Heinrici ad conventum fratrum suorum monasteriis. Thome supradicti et non ad aliquem alium— devolvi et spectare pleno ac hereditario iure perpetuo tenebitur et debebit. In cuius rei evidens testimonium et robur perpetuum presentes litteras scribi et sigillo nostre sepedicte civitatis de certa nostra sciencia fecimus communiri. Dat. et act. Prage a. d. millesimo trecentesimo primo in vigilia bb. Philippi et Jacobi apostt. Orig. perg. cum sigillo Minoris civitatis Pragensis (cf. Vojtíšek, O pečetěch měst Pražských .. p. 152) Pragae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini apud s. Thomam sign. 52, nunc in archivo publico centrali. In dorso manu saec. XIV: Littera super domum Meynlini. Ibidem cop. saec. XV in. in cod. Thomaco fol. 45 cum adnot.: Ex parte fr. Henrici dicti Schychennetyry et fr. Hanlini Brandani, quorum anniverssaria dies agitur VIII die m. ian. — H U — [LJ. a) cop.: Hosmagister. — b) in cop.: omissum. — c) orig. et cop.: et. 871) 1361 apr. 30. Marquardus de Schenkenberg profitetur se curiam Dreihofen prope civitatem Iglaviam a Frenzlino Ensater cum consensu abbatis et conventus monasterii Siloensis, ord. Praemonstra- tensis, certis sub condicionibus emisse. Ego Marquardus de Schenkenwerch profiteor per presentes me de consensu et bona voluntate rev. in Cr. patris et domini, d. Bohuslai, abbatis monasterii Syloensis, et conventus ciusdem, ord. Prem., rite ac racionabiliter comparasse seu emisse curiam prope civitatem
518 Regesta Bohemiae et Moraviac. Prag, rite ac racionabiliter vendidit et venditam resignavit relig. v. fr. Henrico dicto Schy- chennetern de Nova Domo et conventuali monasterii s. Thome, siti in nostra civitate, tenendam, habendam, utifruendam et iure hereditario perpetuo possidendam, ab omnibus et singulis steuris, collectis, exaccionibus, losungis, iuvaminibus mutuis seu aliis quibuscum- que oneribus nostre civitatis liberam et exemptam, pro quibus quidem iuribus et angariis ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes possessores nostreb) civitati respondere et satis- facere tenebuntur et debebunt. Quam quidem sex. censualem ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes possessoresb) in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli proxime nunc venturo triginta gr. et in festo s. Georii tringita gr. den. Prag. de ipsis domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura domus destrueretur, nichilominus de ipsa area annis singulis nomine ipsi fr. Henrico census perpetue dare et solvere tenebuntur et debebunt. Si vero monetam deperire contigerit, tunc ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes posses- sores tantum de puro argento in pondere equivalente unius sex. in eisdem terminis ipsi fr. Henrico dare et solvere perpetue tenebuntur et debebunt. Expressum est itaque, quod in quocumque termino dictorum ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes possessores triginta gr., vel moneta destructa tantum de puro argento, ipsi fr. Heinrico non solverent seu solvere negligerent, extunc in quatuordecim diebus elapsis a quolibet termino, scilicet s. Galli vel Georii, ipsi Meynlinus, heredes sui et succedentes posséssores in quinque gr. ipsi fr. Heinrico nomine pene obligantur. Et insuper prefatus fr. Heinricus, vel qui has super eo habuerit litteras, in dictis domo et area et ad domum pertinentibus pro censu non soluto et penis inde debitis pignera habet recipere mediante iudice et iuratis dicte nostre civitatis ——, que sibi sufficiant secundum ius et consuetudinem civitatis nostre in hac parte antiquitus approbatam. Si autem huiusmodi pignera per revolucionem unius anni in dictis domo et area et ad domum pertinentibus non possent recipere vel habere, extunc statim postea pre- dicta domus et area cume) ad domum pertinentibus ad eum, cui dictus census et pene debue- rint, devolventur contradicione aliqua non obstante iure hereditario perpetuo possidendis. Adiectum est eciam, quod si ipse fr. Heinricus in aliquam necessitatem incideret, quod absit, quod tunc prefatam sex. censualem alteri cuicumque sine omni inpedimento cuiuslibet hominis sub omnibus suis condicionibus licite alienare poterit et debebit, hoc tamen adiecto et notanter declarato, quod predicta sex. censualis statim post obitum sepefati fr. Heinrici ad conventum fratrum suorum monasteriis. Thome supradicti et non ad aliquem alium— devolvi et spectare pleno ac hereditario iure perpetuo tenebitur et debebit. In cuius rei evidens testimonium et robur perpetuum presentes litteras scribi et sigillo nostre sepedicte civitatis de certa nostra sciencia fecimus communiri. Dat. et act. Prage a. d. millesimo trecentesimo primo in vigilia bb. Philippi et Jacobi apostt. Orig. perg. cum sigillo Minoris civitatis Pragensis (cf. Vojtíšek, O pečetěch měst Pražských .. p. 152) Pragae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini apud s. Thomam sign. 52, nunc in archivo publico centrali. In dorso manu saec. XIV: Littera super domum Meynlini. Ibidem cop. saec. XV in. in cod. Thomaco fol. 45 cum adnot.: Ex parte fr. Henrici dicti Schychennetyry et fr. Hanlini Brandani, quorum anniverssaria dies agitur VIII die m. ian. — H U — [LJ. a) cop.: Hosmagister. — b) in cop.: omissum. — c) orig. et cop.: et. 871) 1361 apr. 30. Marquardus de Schenkenberg profitetur se curiam Dreihofen prope civitatem Iglaviam a Frenzlino Ensater cum consensu abbatis et conventus monasterii Siloensis, ord. Praemonstra- tensis, certis sub condicionibus emisse. Ego Marquardus de Schenkenwerch profiteor per presentes me de consensu et bona voluntate rev. in Cr. patris et domini, d. Bohuslai, abbatis monasterii Syloensis, et conventus ciusdem, ord. Prem., rite ac racionabiliter comparasse seu emisse curiam prope civitatem
Strana 519
Annus 1361 apr. 30.— maii 4. 519 Iglaviam situatam, que Dreinhofen vulgariter nuncupatur, cum silvis, pratis, pascuis aquarumve decursibus ceterisque pertinenciis universis debitis et consuetis, quibuscumque nominibus censeantur, a discr. v. Frenczlino dicto Ensater, cive Iglaviensi, in omni iure emphyotheotico, quod purkrecht vulgo dicitur, quo prefatus Frenczlinus a retroactis tem- poribus ipsam curiam tenuit ac possedit ita videlicet, quod ego et heredes mei monasterio et conventui predictis de ipsa curia et decimis ipsius duas sex. gr. den. Prag. singulis annis in festo b. Michaelis censuare tenebimur ac debemus. Quod si non fieret, extunc statim elapso termino memorato ipse d. abbas vel sui commissarii licite possunt in dicta curia pignora recipere pro censu prefato. Nichilominus venaciones aliquas in abbacia predicta nullatenus exercere debemus sine ipsius d. abbatis requisicione et licencia speciali. Preterea si processu temporis defluente prelibatam curiam vendere conaremur, hoc d. abbati et conventui prescriptis primum significabimus, ut, si eam emere voluerint, ipsis pocius quam aliis vendemus in foro competenti; quam si emere noluerint, ipsam aliis exhibere poterimus ad emendum, et quitquid nobis exhibitum fuerit secundum vendicionis taxam, illud d. abbati et conventui significamus viceversa. Et si tunc ipsam curiam emere voluerint foro tali, extunc ipsis pre omnibus aliis vendere tenebimur et debemus. Si vero hiis peractis emere nollent, curiam prenotatam protunc ipsam vendemus, prout melius poterimus ubicum- que. In cuius rei testimoniun meum et honorr. vv. civium Iglaviensium ad preces meas Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo LX° primo, sigilla presentibus sunt appensa. ultima die m. apr. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. olim in archivo monasterii Siloensis, nunc in archivo publico in Telč; a t. manu saec. X V: Litera super curiam Dreyhoffen. — HU — ILJ. 872) 1361 apr. 30. Racko, abbas monasterii Kladrubensis, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., promittit se pro suo communi servitio infra unum annum a die obligationis 133 florenos et tertiam partem unius atque quinque servitia consueta persoluturum esse. Ex instrumento publico notarii Nicolai quondam Ivani de Veselí (Iwani de Wessel) 30. die m. apr. a. 1361 dato et 24. die m. dec. a. 1362 Avinione praesentato, cuius cop. coaeva in arch. Vat. Oblig. coll. a. 1361 — 1375 n. 589 fol. 38v servatur, ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 37 n. 44. — [Lj. 873) 1361 [mart. — apr.]. Karolus imperator et rex villam Strzezwicz in terra Budissinensi feudum coronae regni Bohemiae esse declarat. Ves Strzezwicza) v Budišínském kraji léno od koruny. Psáno latině libro primo Caroli fol. 9. Cop. saec. XVII in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti msc. sign. XXXIII p. 485. — Ed. Čelakovský (e cod. 185 olim tabularii aulici Vindobonensis, quod nunc Pragae in archivo publico centrali sign. msc.2450 servatur) O domácích a cizích registrech p. 86 n. 3. — Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 17 n. 3. — [LJ. a) Čelakovský: Serczwicz. 874) 1361 maii 4. Dolní Kounice. Nicolaus praepositus totusque conventus monasterii in Dolni Kounice profitentur Johan- nem dictum Skopec monasterio Siloensi duas vineas legavisse. Noverint universi presencium noticiam habituri, quod nos Nicolaus, div. miser. pre- positus, et conventus mon. Cunicensis, ord. Prem., dioc. Olomucensis, recognoscimus relig. fr. et d. Joanem dictum Scopecz coram nobis et nostro ven. domino Bohuslao, abbate
Annus 1361 apr. 30.— maii 4. 519 Iglaviam situatam, que Dreinhofen vulgariter nuncupatur, cum silvis, pratis, pascuis aquarumve decursibus ceterisque pertinenciis universis debitis et consuetis, quibuscumque nominibus censeantur, a discr. v. Frenczlino dicto Ensater, cive Iglaviensi, in omni iure emphyotheotico, quod purkrecht vulgo dicitur, quo prefatus Frenczlinus a retroactis tem- poribus ipsam curiam tenuit ac possedit ita videlicet, quod ego et heredes mei monasterio et conventui predictis de ipsa curia et decimis ipsius duas sex. gr. den. Prag. singulis annis in festo b. Michaelis censuare tenebimur ac debemus. Quod si non fieret, extunc statim elapso termino memorato ipse d. abbas vel sui commissarii licite possunt in dicta curia pignora recipere pro censu prefato. Nichilominus venaciones aliquas in abbacia predicta nullatenus exercere debemus sine ipsius d. abbatis requisicione et licencia speciali. Preterea si processu temporis defluente prelibatam curiam vendere conaremur, hoc d. abbati et conventui prescriptis primum significabimus, ut, si eam emere voluerint, ipsis pocius quam aliis vendemus in foro competenti; quam si emere noluerint, ipsam aliis exhibere poterimus ad emendum, et quitquid nobis exhibitum fuerit secundum vendicionis taxam, illud d. abbati et conventui significamus viceversa. Et si tunc ipsam curiam emere voluerint foro tali, extunc ipsis pre omnibus aliis vendere tenebimur et debemus. Si vero hiis peractis emere nollent, curiam prenotatam protunc ipsam vendemus, prout melius poterimus ubicum- que. In cuius rei testimoniun meum et honorr. vv. civium Iglaviensium ad preces meas Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo LX° primo, sigilla presentibus sunt appensa. ultima die m. apr. Orig. perg. cum 2 sigg. in press. perg. olim in archivo monasterii Siloensis, nunc in archivo publico in Telč; a t. manu saec. X V: Litera super curiam Dreyhoffen. — HU — ILJ. 872) 1361 apr. 30. Racko, abbas monasterii Kladrubensis, ord. s. Benedicti, Pragensis dioec., promittit se pro suo communi servitio infra unum annum a die obligationis 133 florenos et tertiam partem unius atque quinque servitia consueta persoluturum esse. Ex instrumento publico notarii Nicolai quondam Ivani de Veselí (Iwani de Wessel) 30. die m. apr. a. 1361 dato et 24. die m. dec. a. 1362 Avinione praesentato, cuius cop. coaeva in arch. Vat. Oblig. coll. a. 1361 — 1375 n. 589 fol. 38v servatur, ed. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. III p. 37 n. 44. — [Lj. 873) 1361 [mart. — apr.]. Karolus imperator et rex villam Strzezwicz in terra Budissinensi feudum coronae regni Bohemiae esse declarat. Ves Strzezwicza) v Budišínském kraji léno od koruny. Psáno latině libro primo Caroli fol. 9. Cop. saec. XVII in fragmento registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti msc. sign. XXXIII p. 485. — Ed. Čelakovský (e cod. 185 olim tabularii aulici Vindobonensis, quod nunc Pragae in archivo publico centrali sign. msc.2450 servatur) O domácích a cizích registrech p. 86 n. 3. — Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 17 n. 3. — [LJ. a) Čelakovský: Serczwicz. 874) 1361 maii 4. Dolní Kounice. Nicolaus praepositus totusque conventus monasterii in Dolni Kounice profitentur Johan- nem dictum Skopec monasterio Siloensi duas vineas legavisse. Noverint universi presencium noticiam habituri, quod nos Nicolaus, div. miser. pre- positus, et conventus mon. Cunicensis, ord. Prem., dioc. Olomucensis, recognoscimus relig. fr. et d. Joanem dictum Scopecz coram nobis et nostro ven. domino Bohuslao, abbate
Strana 520
520 Regesta Bohemiae et Moraviae. Siloensi et patre abbate predicte Chunicensis eccl., de bona nostra et sui voluntate animo salubri predicto conventui eccl. Siloensis post mortem suam delegasse, dedisse et ordinasse nostro de bono consensu duas vineas integras in monte Equorum situatas, quas etenim tenuit relicta Fridlini de Poherlicz, pleno iure montano cum decimis, prout iurisdiccio montana tenet, non obstantibus nostris repugnacionibus de facto aut de iure, spiritualibus vel secularibus delegacionibus eiusdem quovismodo volentes attemptare, quia iuxta canonis instituta, quod semel deo dicatum est, in usus alios converti non debet humanos, et maxime ne ecclesia ecclesie deroget in profectu salutari. Ceterum promittimus pro codem fr. Joanne et nobis professo eiusdem eccl. Siloensis sic ordinata et racionabiliter de certa nostra sciencia et consuetudine limitata fideliter observare. In cuius rei testimonium presentibus sigilla nostra duximus appendenda. Dat. Chunicz a. d. millesimo CCC° sexagesimo primo IV die m. maii. Ex litteris vidimatis, 6. die m. oct. a. 1539 datis, quae in archivo civitatis Znojmo servantur ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 179 n. 242. — [L]. 875) 1361 maii 4. Loket. Botto de Planá Karolo imperatori et regi reditus in Dlouhý Ujezd dimittit ad castrum Tachov ministrandos. Ego Botto de Plane t. p. notum fore cupio u., quod cum olim magnificus princeps et do- minus, d. Johannes rex Boemie ill., pater seren. ac invict. principis et domini, d. Karoli quarti, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis incliti, dicto Hoscheczin de Glosow et heredibus suis pro annualibus et perpetuis redditibus deputaverit ac dederit annuatim gr. den. sex. sex Prag. monete in villa dicta Langendorflein, idemque Hoscheczein alios redditus perpetuos sex. sex eiusdem monete in villa Glasow tunc sibi proprios et liberos iure feodali subdiderit voluntarie corone regni Boemie seque racione huiusmodi sub- dicionis iamdictorum reddituum iure homagii subdiderit pariter eidem corone, quos equi- dem redditus duodecim sex. predictarum cum omnibus iuribus et pertinenciis suis insi- mul iusto empcionis tytulo emi ego prefatus Botto de Plane a successoribus predicti Hoscheczin in eisdem bonis eo iure et onere, quibus ipsi venditores eadem bona habuerunt et hactenus possederunt, sicut aliis literis et testimoniis legalibus docere valeo et valebo. Et quia supradictus dominus meus graciosus d. Karolus Romanorum imperator in quantum rex Boemie me et heredes meos ex gracia speciali a iure huiusmodi homagii racione red- dituum annualium et perpetuorum sex. sex in Glasow, sibi et corone regni Boemie per me et heredes meos prestandi, absolvit et pariter eadem bona a iure feodali et aliis ligis, sibi et corone regni Boemie in eisdem bonis debitis, libera reddidit secundum consuetudinem com- munem libertatis aliorum bonorum hereditariorum ceterorum hominum in illis districtibus, que libera dicuntur, sicut in literis patulis dicti d. Karoli desuper confectis plenius conti- netur, igitur ego Botto de Plane sepedictus alios redditus aliarum sex sex. in Langendorflin memoratos ipsi domino meo Karolo et heredibus ac successoribus suis, regibus et corone regni Boemie resignatos, liberos ac solutos dimisi atque dimitto ad castrum suum Tachow iure proprietatis perpetuis temporibus ministrandos. Et si quas forsitan literas vel instru- menta in contrarium predictorum vel aliquod ipsorum in posterum quocunque casu contingeret reperiri, annuo atque volo, ut nullius roboris sint aut firmitatis. In quorum evidens testimonium presentes literas nob. Boyzlai de Swanemberg ac meo sigillis dedi fiducialiter roboratas. Dat. in Cubito a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo pri- Per d. Boyzlaum de Swamberg Conradus de mo, ind. XIV, quarto non. m. maii. Meydberg. R. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: I) in clipeo et clenodio cycnus; S. BOHVZLAI DE SWANNBERG. 2) clipeus bipertitus, galea pennata, laesum. In dorso manu saec. XIV: Bottonis Plane super sex sex. reddituum in villa Langendorf perti- — [MJ. nencium ad castrum Tachov.
520 Regesta Bohemiae et Moraviae. Siloensi et patre abbate predicte Chunicensis eccl., de bona nostra et sui voluntate animo salubri predicto conventui eccl. Siloensis post mortem suam delegasse, dedisse et ordinasse nostro de bono consensu duas vineas integras in monte Equorum situatas, quas etenim tenuit relicta Fridlini de Poherlicz, pleno iure montano cum decimis, prout iurisdiccio montana tenet, non obstantibus nostris repugnacionibus de facto aut de iure, spiritualibus vel secularibus delegacionibus eiusdem quovismodo volentes attemptare, quia iuxta canonis instituta, quod semel deo dicatum est, in usus alios converti non debet humanos, et maxime ne ecclesia ecclesie deroget in profectu salutari. Ceterum promittimus pro codem fr. Joanne et nobis professo eiusdem eccl. Siloensis sic ordinata et racionabiliter de certa nostra sciencia et consuetudine limitata fideliter observare. In cuius rei testimonium presentibus sigilla nostra duximus appendenda. Dat. Chunicz a. d. millesimo CCC° sexagesimo primo IV die m. maii. Ex litteris vidimatis, 6. die m. oct. a. 1539 datis, quae in archivo civitatis Znojmo servantur ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 179 n. 242. — [L]. 875) 1361 maii 4. Loket. Botto de Planá Karolo imperatori et regi reditus in Dlouhý Ujezd dimittit ad castrum Tachov ministrandos. Ego Botto de Plane t. p. notum fore cupio u., quod cum olim magnificus princeps et do- minus, d. Johannes rex Boemie ill., pater seren. ac invict. principis et domini, d. Karoli quarti, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis incliti, dicto Hoscheczin de Glosow et heredibus suis pro annualibus et perpetuis redditibus deputaverit ac dederit annuatim gr. den. sex. sex Prag. monete in villa dicta Langendorflein, idemque Hoscheczein alios redditus perpetuos sex. sex eiusdem monete in villa Glasow tunc sibi proprios et liberos iure feodali subdiderit voluntarie corone regni Boemie seque racione huiusmodi sub- dicionis iamdictorum reddituum iure homagii subdiderit pariter eidem corone, quos equi- dem redditus duodecim sex. predictarum cum omnibus iuribus et pertinenciis suis insi- mul iusto empcionis tytulo emi ego prefatus Botto de Plane a successoribus predicti Hoscheczin in eisdem bonis eo iure et onere, quibus ipsi venditores eadem bona habuerunt et hactenus possederunt, sicut aliis literis et testimoniis legalibus docere valeo et valebo. Et quia supradictus dominus meus graciosus d. Karolus Romanorum imperator in quantum rex Boemie me et heredes meos ex gracia speciali a iure huiusmodi homagii racione red- dituum annualium et perpetuorum sex. sex in Glasow, sibi et corone regni Boemie per me et heredes meos prestandi, absolvit et pariter eadem bona a iure feodali et aliis ligis, sibi et corone regni Boemie in eisdem bonis debitis, libera reddidit secundum consuetudinem com- munem libertatis aliorum bonorum hereditariorum ceterorum hominum in illis districtibus, que libera dicuntur, sicut in literis patulis dicti d. Karoli desuper confectis plenius conti- netur, igitur ego Botto de Plane sepedictus alios redditus aliarum sex sex. in Langendorflin memoratos ipsi domino meo Karolo et heredibus ac successoribus suis, regibus et corone regni Boemie resignatos, liberos ac solutos dimisi atque dimitto ad castrum suum Tachow iure proprietatis perpetuis temporibus ministrandos. Et si quas forsitan literas vel instru- menta in contrarium predictorum vel aliquod ipsorum in posterum quocunque casu contingeret reperiri, annuo atque volo, ut nullius roboris sint aut firmitatis. In quorum evidens testimonium presentes literas nob. Boyzlai de Swanemberg ac meo sigillis dedi fiducialiter roboratas. Dat. in Cubito a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo pri- Per d. Boyzlaum de Swamberg Conradus de mo, ind. XIV, quarto non. m. maii. Meydberg. R. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: I) in clipeo et clenodio cycnus; S. BOHVZLAI DE SWANNBERG. 2) clipeus bipertitus, galea pennata, laesum. In dorso manu saec. XIV: Bottonis Plane super sex sex. reddituum in villa Langendorf perti- — [MJ. nencium ad castrum Tachov.
Strana 521
Annus 1361 maii 4.—6. 521 876) 1316 maii 6. Loket. Karolus imperator et rex arbitrium in lite inter monasterium Waldsassense parte ex una el Albrechlum Nothaft de Thierstein et eius filium parte ex altera vertente latum promulgat. bekhennen und tun kundt , wan die geistlichen der abt und der convent zu Waldsassen, graes ordens, in Regenspurger bischthumb gelegen, unser lieben andechtigen, an eim teile und die edeln Albrecht Nothaft und Albrecht, sein son, von Dirstein, unser lieben getreuen, an dem andern teile maniche zweiunge, ufleufe und kriege von viel sachen under ein gehabt han bishere und sunderlich umb nün menschen, die die Nothhafte anhortten, die von den leien monchen zu Waldsassen libelos worden, und auch umb sechs menschen, die das closter zu Waldsassen anhortten, die der Nothaft tote, und die vorgenanten parteien, beide vor sich und vor ire nachkhomen und erben, mit wolbedachtem mude und mit rechter wissen al die vorgenante ire zweiunge, ufleufe und kriege an uns und den hochgeborn Rudolffen, herzogen zu Sachsen, des heiligen Riches oberster marschalkh, unsern liben oheim und fursten, und an die erwirdigen Johanns zu Olmytz und Didrichen zu Minden bischove, unser lieben fursten und andechtigen, und an die edeln Burgharten, burgrave zu Magdeburg, unsern hovemeister, Bursen von Risinburg und Friderichen von Schonenburgk, unser liben getreuen, willecliche gelassen han, also das wir alle die egenante zweiunge, ufleufe und kriege verrichten und entscheiden mogen mit rechte oder mit der minne, und wie wir sie mit rechte oder mit der minne davon rechten und entscheiden, das sollen peide partheien ewigcliche, vestigliche und unvorbrüchenlichen stete halten und nit darwider tun in khein weis: des haben wir und die vorgenanten unser oheim von Sassen und unser fürsten, die bischove von Olmytz und von Minden, unser hovemeister, der von Risinburg und der von Schoneburgk uns umb die egenante zweiunge, ufleufe und kriege gentzliche erfaren von lieben leuten und han di egenante partheien davon mit der minne fruntliche und gutliche verrichtet und entscheidet in aller der massen, als hernach geschrieben stet: Von erst sullen die beide partheien umb alle ire zweiunge, ufleufe und kriege, die sie under ein bis here gehabt han, als davor geschriben stet, gentzliche und luterliche sin gesunet und sullen gude freunt under ein sin und vorbliben und han davone ietliche partie uf die andere mit guten freien willen verziehen gentzlich und luterlich, doch also, das das closter zu Waldsassen vor sechs menschen, die den Nothafften anhortten, die sie libelosz machten, der doden kinder one verzog geben und zu ergetzunge irer vater gutliche antworten sullen dreihundert ph. hel., die zu Eger genge und gebe sint, und sullen das gelt geben halb uf s. Gallen tag und halb uf s. Geörgen tag, die nechst kümmet; vor die andern dri menschen sullen sie uns nit geben, wan sie umb ire missetat den dot wole verdünet hatten. Auch sol der apt und der convent zu Waldsassen got zu lobe und den armen selen zu troste in irme closter uf des heiligen Cruces elter ein ewige messe dun sprechen. Vortme umb die sechs menschen, die anhortten di von Waldsassen, die der Nothalf in erschlug, sol derselb Nothaft zu besserunge geben dem apte und dem convente zu Waldsassen auch dreihundert pf. der egenanten hel. und sol das gelt auch halb uf s. Gallen dag und das ander halb teil uf s. Geörgen tag, die nehest kümmet, bezalen und sullen die von Waldsassen vorbas one verzogk dasselbe gelt antwurtten den kinden, den ire vater von dem Nothaft erschlagen sint. Bewiset aber der egenant Albrecht der alte Nothaft kuntliche und als recht ist, das er umb die dotschlage der egenanten sechs menschen mit dem apte und dem convente zu Waldsassen gentzliche vore si gesunet und verrichtet, als er vorzichet, so sol er seiner dreihundert pf. hel. quit und ledig sein zumale und sol die nit schuldig sein zu geben. Auch ist dem apte, dem convente und dem gotshause zu Waldsassen behalden alle ansprache und vorderunge, die sie han zu dem egenanten Nothaften als umb die vesten Wissensteine. Mit urkhunde ditz brives ver- sigelt mit unser keiserlichen maiestet insigel. Geben zum Elenbogen —— 1361 iar uf den heil. Offart tag, unser reiche in dem funfzehenden und d. keis. in dem sibenden iare.
Annus 1361 maii 4.—6. 521 876) 1316 maii 6. Loket. Karolus imperator et rex arbitrium in lite inter monasterium Waldsassense parte ex una el Albrechlum Nothaft de Thierstein et eius filium parte ex altera vertente latum promulgat. bekhennen und tun kundt , wan die geistlichen der abt und der convent zu Waldsassen, graes ordens, in Regenspurger bischthumb gelegen, unser lieben andechtigen, an eim teile und die edeln Albrecht Nothaft und Albrecht, sein son, von Dirstein, unser lieben getreuen, an dem andern teile maniche zweiunge, ufleufe und kriege von viel sachen under ein gehabt han bishere und sunderlich umb nün menschen, die die Nothhafte anhortten, die von den leien monchen zu Waldsassen libelos worden, und auch umb sechs menschen, die das closter zu Waldsassen anhortten, die der Nothaft tote, und die vorgenanten parteien, beide vor sich und vor ire nachkhomen und erben, mit wolbedachtem mude und mit rechter wissen al die vorgenante ire zweiunge, ufleufe und kriege an uns und den hochgeborn Rudolffen, herzogen zu Sachsen, des heiligen Riches oberster marschalkh, unsern liben oheim und fursten, und an die erwirdigen Johanns zu Olmytz und Didrichen zu Minden bischove, unser lieben fursten und andechtigen, und an die edeln Burgharten, burgrave zu Magdeburg, unsern hovemeister, Bursen von Risinburg und Friderichen von Schonenburgk, unser liben getreuen, willecliche gelassen han, also das wir alle die egenante zweiunge, ufleufe und kriege verrichten und entscheiden mogen mit rechte oder mit der minne, und wie wir sie mit rechte oder mit der minne davon rechten und entscheiden, das sollen peide partheien ewigcliche, vestigliche und unvorbrüchenlichen stete halten und nit darwider tun in khein weis: des haben wir und die vorgenanten unser oheim von Sassen und unser fürsten, die bischove von Olmytz und von Minden, unser hovemeister, der von Risinburg und der von Schoneburgk uns umb die egenante zweiunge, ufleufe und kriege gentzliche erfaren von lieben leuten und han di egenante partheien davon mit der minne fruntliche und gutliche verrichtet und entscheidet in aller der massen, als hernach geschrieben stet: Von erst sullen die beide partheien umb alle ire zweiunge, ufleufe und kriege, die sie under ein bis here gehabt han, als davor geschriben stet, gentzliche und luterliche sin gesunet und sullen gude freunt under ein sin und vorbliben und han davone ietliche partie uf die andere mit guten freien willen verziehen gentzlich und luterlich, doch also, das das closter zu Waldsassen vor sechs menschen, die den Nothafften anhortten, die sie libelosz machten, der doden kinder one verzog geben und zu ergetzunge irer vater gutliche antworten sullen dreihundert ph. hel., die zu Eger genge und gebe sint, und sullen das gelt geben halb uf s. Gallen tag und halb uf s. Geörgen tag, die nechst kümmet; vor die andern dri menschen sullen sie uns nit geben, wan sie umb ire missetat den dot wole verdünet hatten. Auch sol der apt und der convent zu Waldsassen got zu lobe und den armen selen zu troste in irme closter uf des heiligen Cruces elter ein ewige messe dun sprechen. Vortme umb die sechs menschen, die anhortten di von Waldsassen, die der Nothalf in erschlug, sol derselb Nothaft zu besserunge geben dem apte und dem convente zu Waldsassen auch dreihundert pf. der egenanten hel. und sol das gelt auch halb uf s. Gallen dag und das ander halb teil uf s. Geörgen tag, die nehest kümmet, bezalen und sullen die von Waldsassen vorbas one verzogk dasselbe gelt antwurtten den kinden, den ire vater von dem Nothaft erschlagen sint. Bewiset aber der egenant Albrecht der alte Nothaft kuntliche und als recht ist, das er umb die dotschlage der egenanten sechs menschen mit dem apte und dem convente zu Waldsassen gentzliche vore si gesunet und verrichtet, als er vorzichet, so sol er seiner dreihundert pf. hel. quit und ledig sein zumale und sol die nit schuldig sein zu geben. Auch ist dem apte, dem convente und dem gotshause zu Waldsassen behalden alle ansprache und vorderunge, die sie han zu dem egenanten Nothaften als umb die vesten Wissensteine. Mit urkhunde ditz brives ver- sigelt mit unser keiserlichen maiestet insigel. Geben zum Elenbogen —— 1361 iar uf den heil. Offart tag, unser reiche in dem funfzehenden und d. keis. in dem sibenden iare.
Strana 522
522 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ex copiario mon. Waldsassensis sign. II 212 Monaci in archivo generali Bavariae ed. Winkelmann, Acta imperii inedita 11 p. 558 n. 874. — Extr. Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 229. — Cf. et. Nováček, — [LJ. Dětřich z Portic, Cas. Ces. mus. 64 (1890) p. 489. 877) 1361 maii 6. De donatione monasterio ord. Teutonicorum Egrae facta. —, daz ich mit wol- Ich Niclas Franchengrüner, burger zu Eger, bechenne offenlich bedahtem mut, und alz daz etwenn min vater Herman der Franchengrüner, dem got genade, geschickt und geschafft hat, den erbern und geistlichen herren .. dem comptewer und dem .. convent Deutsches Ordens zu Eger, di itzunt da sint, und allen irn nachkomen und irm haus daselbst zu Eger geben han und gib mit disem brif zu einem rehten freyen erbe und eygen, reht und redlich, di hernach genanten gute: zum Sebenpach zwen hôfe, darauf siczent auf dem einem hof Heinel der Lenk und auf dem andern Hans des Michels sel. sun, iclichen hof mit funf karn korns und mit funf karn habern ewiges ierlichs zinss, denselben zins allen allerierlich zu zinsen und zu geben zu s. Michels tage, und mit den weysoden, di darzu gehorent, daz sint von iedem hof alle iar zu Ostern dreizzich ayer und ein kes, und also von iedem hof alle iar zu Pfingsten dreizzich ayer und ein kes, und auch also allerierlich zu Weyhnachten von iedem hof ein hun. Auch schol ieder vorgenant hof den vorbenanten herren .. comptewer und .. convent und irm egenanten haus allerierlich zu s. Michels tage zu zins geben ein halb pf. haller für heu und für holcz, daz di zinslûte von denselben hôfen vor uncz her davon ierlich gaben, des diselben zinslûte zu vil dauhte, als sie selb sagten, und davon haben die egenanten herren.. comptewer und .. convent und ich ebenanter Niclas Franchengruner daz den zinslûten geringet mit dem obenanten pfunt zinss, damit auch daz vorbeschriben heu und holcz ewichlich alle iar abe und tot ist. Und dazselb egeschriben gut allez han ich obgenanter Niclas Franchengruner den obenanten herren .. — mit aller comptewer und .. convent und irm haus geben mit allem, daz darzu gehort, der freyheit und mit allen den nuczen, eren und rehten, alz es min vater, dem got genade, und ich herbraht haben. Und ich schol si des weren, als reht ist, und davon schol man durch miner und mins vorgenanten vaters und miner muter und underr vordern und nachkomen sele trost und selicheit ewichlich alle tage von der offtgenanten herren .. comptewers .. convents und irs hauses wegen zu Eger ein mess halten in der pfarren daselbst on allez geverde — versigelt mit auf s. Linhardes alter, der mit den offtbenanten guten gewidemet ist. minem insigel und mit dem insigel mines ohems des Heinrichs Hasenzagels, auch burger zu Eger. Und des sint gebeten gezeugen di erbern Niclas Walther vom Hof, zu der zit burger- meister zu Eger, Johans Huler und sein sun der Hans, Niclas vom Aynsidel und sein sun der Nikel, Heinrich Holagut, Matel Steinkeller, Herman Heckel, Frentzel Rudusch, Herman Franchengrüner, des offtbenanten Niclas Franchengrüners bruder sun, und Heinrich Hasen- zagel der iunger, des vorgenanten Heinrichs Hasenzagels sun, auch burger zu Eger. Der brif ist geben nach Crists geburte dreutzehenhundert iar darnach in dem aynen und secht- zigsten iar, an unders herren Aufvart tage. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3642. — [M]. 878) 1361 maii 6. Iudex et iurati civitatis Kolín nad Labem profitentur fratres Bechonem el Cristanum, cives diclae civitatis, decem sexagenas gr. den. Prag. census annui super hereditatem eorum prope Kolin nad L. Cristano Greym, civi in Kutná Hora, vendidisse. Nos Wenceslaus iudex, Henslinus Helwici Iuvenis, protunc magister civium, Hensil Sechsil, Hensil Stir, Hens[i]l Choler, Hensil Rabstein, Hensil Preller, Hensil Hellmprecht,
522 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ex copiario mon. Waldsassensis sign. II 212 Monaci in archivo generali Bavariae ed. Winkelmann, Acta imperii inedita 11 p. 558 n. 874. — Extr. Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 229. — Cf. et. Nováček, — [LJ. Dětřich z Portic, Cas. Ces. mus. 64 (1890) p. 489. 877) 1361 maii 6. De donatione monasterio ord. Teutonicorum Egrae facta. —, daz ich mit wol- Ich Niclas Franchengrüner, burger zu Eger, bechenne offenlich bedahtem mut, und alz daz etwenn min vater Herman der Franchengrüner, dem got genade, geschickt und geschafft hat, den erbern und geistlichen herren .. dem comptewer und dem .. convent Deutsches Ordens zu Eger, di itzunt da sint, und allen irn nachkomen und irm haus daselbst zu Eger geben han und gib mit disem brif zu einem rehten freyen erbe und eygen, reht und redlich, di hernach genanten gute: zum Sebenpach zwen hôfe, darauf siczent auf dem einem hof Heinel der Lenk und auf dem andern Hans des Michels sel. sun, iclichen hof mit funf karn korns und mit funf karn habern ewiges ierlichs zinss, denselben zins allen allerierlich zu zinsen und zu geben zu s. Michels tage, und mit den weysoden, di darzu gehorent, daz sint von iedem hof alle iar zu Ostern dreizzich ayer und ein kes, und also von iedem hof alle iar zu Pfingsten dreizzich ayer und ein kes, und auch also allerierlich zu Weyhnachten von iedem hof ein hun. Auch schol ieder vorgenant hof den vorbenanten herren .. comptewer und .. convent und irm egenanten haus allerierlich zu s. Michels tage zu zins geben ein halb pf. haller für heu und für holcz, daz di zinslûte von denselben hôfen vor uncz her davon ierlich gaben, des diselben zinslûte zu vil dauhte, als sie selb sagten, und davon haben die egenanten herren.. comptewer und .. convent und ich ebenanter Niclas Franchengruner daz den zinslûten geringet mit dem obenanten pfunt zinss, damit auch daz vorbeschriben heu und holcz ewichlich alle iar abe und tot ist. Und dazselb egeschriben gut allez han ich obgenanter Niclas Franchengruner den obenanten herren .. — mit aller comptewer und .. convent und irm haus geben mit allem, daz darzu gehort, der freyheit und mit allen den nuczen, eren und rehten, alz es min vater, dem got genade, und ich herbraht haben. Und ich schol si des weren, als reht ist, und davon schol man durch miner und mins vorgenanten vaters und miner muter und underr vordern und nachkomen sele trost und selicheit ewichlich alle tage von der offtgenanten herren .. comptewers .. convents und irs hauses wegen zu Eger ein mess halten in der pfarren daselbst on allez geverde — versigelt mit auf s. Linhardes alter, der mit den offtbenanten guten gewidemet ist. minem insigel und mit dem insigel mines ohems des Heinrichs Hasenzagels, auch burger zu Eger. Und des sint gebeten gezeugen di erbern Niclas Walther vom Hof, zu der zit burger- meister zu Eger, Johans Huler und sein sun der Hans, Niclas vom Aynsidel und sein sun der Nikel, Heinrich Holagut, Matel Steinkeller, Herman Heckel, Frentzel Rudusch, Herman Franchengrüner, des offtbenanten Niclas Franchengrüners bruder sun, und Heinrich Hasen- zagel der iunger, des vorgenanten Heinrichs Hasenzagels sun, auch burger zu Eger. Der brif ist geben nach Crists geburte dreutzehenhundert iar darnach in dem aynen und secht- zigsten iar, an unders herren Aufvart tage. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3642. — [M]. 878) 1361 maii 6. Iudex et iurati civitatis Kolín nad Labem profitentur fratres Bechonem el Cristanum, cives diclae civitatis, decem sexagenas gr. den. Prag. census annui super hereditatem eorum prope Kolin nad L. Cristano Greym, civi in Kutná Hora, vendidisse. Nos Wenceslaus iudex, Henslinus Helwici Iuvenis, protunc magister civium, Hensil Sechsil, Hensil Stir, Hens[i]l Choler, Hensil Rabstein, Hensil Preller, Hensil Hellmprecht,
Strana 523
Annus 1361 maii 6.—7. 523 Seibothe Choler, Nicolaus Pleybschie, Conradus Stewbil, Jacobus Gyczmer, Gudril Straweis, iurati cives civitatis Colonie Nove super Albea, recongnoscimus ——, quod honesti vv., nobis concives, videlicet [Becho] et frater suus Cristanus coram nobis in figura iudicii, ubi gesta quevis plenum obtinent robur, constituti recongnoverunt se super hereditatem suam, quam prope civitatem habere dinoscuntur, que olim fuit Cropponis, decem sex. gr. Prag. den. perpetui annui census ab omni contribucionis fatige Boemie regie et alterius cuius- cumque onere omni liberum rite et racionabiliter suorum et heredum ac successorum suorum nomine vendidisse discr. v. Cristano Greym, civi Chutensi, pro centum sex. gr. Prag. den. ipsis plene persolutis ementi et recipienti pro se et heredibus suis ac successoribus suis ad habendum, tenendum, utifruendum et possidendum, ad vendendum vel in alios suos usus commutandum per ipsum Cristanum ipsiusque heredes ac successores deinde iure hereditario quolibet in perpetuum sub condicionibus infrascriptis, ita videlicet, quod ipsius census medietas, scilicet quinque sex. in festo s. Galli, et medietas, videlicet quinque sex. residue, in s. Georgii festis singulis exnunc inantea sub anno quolibet occurentibus perpetue solvi debent. In quocumque autem dictorum festorum festo infra octavam eiusdem census in hac parte debito (!) non persolvetur, extunc super huiusmodi censibus sexagenam quamlibet dimi- dius ferto gr. statim nomine pene crevit et consimilis pena super eundem censum, donec cum penis desuper crescentibus solvetur, deinde crescet singulis septimanis, pro quibus tunc huiusmodi censibus et penis dictus Cristanus vel sui heredes, dum sibi vel eis id facere placebit, poterit vel poterint ipsos nostros concives vel ipsorum heredes aut dicte heredi- tatis possessores vel inhabitatores quoslibet in eadem hereditate Cropponis predicti per se aut per certos ipsius nuncium vel nuncios tamquam super ipsius bonis propriis sine cuius- libet iudicii strepitu et impedimento ac contradiccione quorumpiam hominum tociens et in tantum inpignorare, ut sibi in hac parte plenarie sufficiat. Promiserunt igitur nostri con- cives predicti Becho et frater suus Cristanus racione maioris cautele sine dolo malo bona fide dicto Cristano et suis heredibus et successoribus dictum censum venditum secundum ius civitatis Colonie, et si opus fuerit, secundum ius terre Boemie in toto vel in parte ab impedimento et inpeticione cuiuslibet hominis rite ac racionabiliter disprigare. Et qui hanc litteram habuerit, eidem bona fide debebit per ipsos concives nostros vel ipsorum heredes aut superstites satisfieri de premissis sibique ius competit eorumdem. In cuius rei testimonium et robur perpetue affuturis valiturum sigillum civitatis Colonie supradicte est appensum. Dat. die Ascensionis domini a. nativ. eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Insertum litteris Johannis Kbel, Wolframi, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spirit. generalis, 15. die m. mart. a. 1403 datis, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum ec- clesiae Pragensis VI pag. 345 sq. — Ed. Podlaha, Ll. erect. archidioec. Prag. VI p. 323 n. 166. — Contulit Věra Jenšovská. — [L]. 879) 1361 maii 7. Pragae. Fridericus Stromayri de Norimberga, canonicus Olomucensis et plebanus parochialis ecclesiae in Nymburk, in lite inter monasterium Aulae Regiae et monasterium s. Johannis in Insula de limitibus bonorum prope Bratřinov et Štěchovice sitorum vertente arbitratur. Ego Fridericus Stromayri de Nurenberg, can. Olom., plebanus in Neumberga, Prag. dyoc., n. f. u. —— quia existens arbiter, arbitrator et amicabilis compositor super nonnullis possessionibus, videlicet pratis, rubetis, vallibus, aquis et aquarum decursibus, piscacionibus positis sub villa Bratrzenow et protendentibus se usque ad rivulum Koczaw ad locum, ubi vadus est per ipsum directo tramite versus flumen Multaviae, necnon domibus et areis super eodem flumine sitis in villa Czechowycz, electus ad hoc per venn. et religg. vv. dd. Johannem abbatem et conventum monasterii Aulae Regiae ab una parte et Bohuslaum abbatem et conventum monasterii Johannis Bapt. in Insula parte ex altera, cum super
Annus 1361 maii 6.—7. 523 Seibothe Choler, Nicolaus Pleybschie, Conradus Stewbil, Jacobus Gyczmer, Gudril Straweis, iurati cives civitatis Colonie Nove super Albea, recongnoscimus ——, quod honesti vv., nobis concives, videlicet [Becho] et frater suus Cristanus coram nobis in figura iudicii, ubi gesta quevis plenum obtinent robur, constituti recongnoverunt se super hereditatem suam, quam prope civitatem habere dinoscuntur, que olim fuit Cropponis, decem sex. gr. Prag. den. perpetui annui census ab omni contribucionis fatige Boemie regie et alterius cuius- cumque onere omni liberum rite et racionabiliter suorum et heredum ac successorum suorum nomine vendidisse discr. v. Cristano Greym, civi Chutensi, pro centum sex. gr. Prag. den. ipsis plene persolutis ementi et recipienti pro se et heredibus suis ac successoribus suis ad habendum, tenendum, utifruendum et possidendum, ad vendendum vel in alios suos usus commutandum per ipsum Cristanum ipsiusque heredes ac successores deinde iure hereditario quolibet in perpetuum sub condicionibus infrascriptis, ita videlicet, quod ipsius census medietas, scilicet quinque sex. in festo s. Galli, et medietas, videlicet quinque sex. residue, in s. Georgii festis singulis exnunc inantea sub anno quolibet occurentibus perpetue solvi debent. In quocumque autem dictorum festorum festo infra octavam eiusdem census in hac parte debito (!) non persolvetur, extunc super huiusmodi censibus sexagenam quamlibet dimi- dius ferto gr. statim nomine pene crevit et consimilis pena super eundem censum, donec cum penis desuper crescentibus solvetur, deinde crescet singulis septimanis, pro quibus tunc huiusmodi censibus et penis dictus Cristanus vel sui heredes, dum sibi vel eis id facere placebit, poterit vel poterint ipsos nostros concives vel ipsorum heredes aut dicte heredi- tatis possessores vel inhabitatores quoslibet in eadem hereditate Cropponis predicti per se aut per certos ipsius nuncium vel nuncios tamquam super ipsius bonis propriis sine cuius- libet iudicii strepitu et impedimento ac contradiccione quorumpiam hominum tociens et in tantum inpignorare, ut sibi in hac parte plenarie sufficiat. Promiserunt igitur nostri con- cives predicti Becho et frater suus Cristanus racione maioris cautele sine dolo malo bona fide dicto Cristano et suis heredibus et successoribus dictum censum venditum secundum ius civitatis Colonie, et si opus fuerit, secundum ius terre Boemie in toto vel in parte ab impedimento et inpeticione cuiuslibet hominis rite ac racionabiliter disprigare. Et qui hanc litteram habuerit, eidem bona fide debebit per ipsos concives nostros vel ipsorum heredes aut superstites satisfieri de premissis sibique ius competit eorumdem. In cuius rei testimonium et robur perpetue affuturis valiturum sigillum civitatis Colonie supradicte est appensum. Dat. die Ascensionis domini a. nativ. eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Insertum litteris Johannis Kbel, Wolframi, archiepiscopi Pragensis, vicarii in spirit. generalis, 15. die m. mart. a. 1403 datis, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro erectionum ec- clesiae Pragensis VI pag. 345 sq. — Ed. Podlaha, Ll. erect. archidioec. Prag. VI p. 323 n. 166. — Contulit Věra Jenšovská. — [L]. 879) 1361 maii 7. Pragae. Fridericus Stromayri de Norimberga, canonicus Olomucensis et plebanus parochialis ecclesiae in Nymburk, in lite inter monasterium Aulae Regiae et monasterium s. Johannis in Insula de limitibus bonorum prope Bratřinov et Štěchovice sitorum vertente arbitratur. Ego Fridericus Stromayri de Nurenberg, can. Olom., plebanus in Neumberga, Prag. dyoc., n. f. u. —— quia existens arbiter, arbitrator et amicabilis compositor super nonnullis possessionibus, videlicet pratis, rubetis, vallibus, aquis et aquarum decursibus, piscacionibus positis sub villa Bratrzenow et protendentibus se usque ad rivulum Koczaw ad locum, ubi vadus est per ipsum directo tramite versus flumen Multaviae, necnon domibus et areis super eodem flumine sitis in villa Czechowycz, electus ad hoc per venn. et religg. vv. dd. Johannem abbatem et conventum monasterii Aulae Regiae ab una parte et Bohuslaum abbatem et conventum monasterii Johannis Bapt. in Insula parte ex altera, cum super
Strana 524
524 Regesta Bohemiae et Moraviae. huiusmodi bonis aliquamdiu discordasse et in me arbitro concordasse noscantur, parati stare pronunciacioni et arbitrio meis, prout in literis inde confectis ab utraque parte plenius continetur; quarum literarum, videlicet abbatis et conventus monasterii Aulae Regiae tenor talis est: Nos Johannes, div. miser. abbas. (Sequitur tenor litterarum 23. die m. iun. 1360 datarum, quarum extr. sub n. 563 typis excusus exstat.) Tenor vero literarum abbatis et con- ventus in Insula talis est: Nos Bohuslaus, miser. div. abbas. (Sequilur tenor lillerarum, supra sub n. 560 typis excusus.) In dei nom. De praemissis bonis sufficienter instructus pronuncio et arbitror pro pace et commodo utriusque monasterii in hunc modum: Quod incipiendo in dicta villa Bratrzenow et descendendo directe versus rivulum Koczaw rivulus ille, qui est in via media antequam pertingatur ad Koczaw, debet esse terminus et meta distinguens bona unius monasterii a bonis alterius et una cum via publica ambobus com- munis esse. Sed quicquid est ad partem dextram rivuli usque in Koczaw eundo directo tramite usque ad vadum Koczaw, totum hoc, sive sint agri, rubeta sive prata, debent pertinere ad monasterium Aulae Regiae; quicquid vero similiter a sinistris dicti rivuli dere- linquitur, pertinere debet ad mon. in Insula, sed post modum incipiendo in loco quando pervenitur ad rivulum Koczaw, ubi per ipsum vadum est et via publica et in illa descen- dendo per viam publicam prati usque ad locum, ubi ad sinistram latus rivulus Koczaw decurrit, signanter iuxta pedem primi montis, qui ad sinistram derelinquitur, et ab inde ulterius iuxta descensum rivuli Koczaw usque in Multaviam non per vias publicas per totam vallem, omnia, quae sunt in valle ipsa una cum littore sinistro rivuli Koczaw posita ad manum sinistram, quibuscunque rebus consistant, spectare debebunt ad monasterium in Insula, excepta curia, posita iuxta dictum rivulum super villam Czechowicz, quae licet posita sit a sinistris in descensu ipsius rivuli, volo tamen, quod una cum agris, pratis, servitoribus et omnibus eius pertinenciis imposterum sicut antea pertineat ad monasterium Aulaeregense. Et similiter ad ipsum pertineat totum illud, quod est positum a dextris rivuli Koczaw a loco, qui apponitur pedi montis praedicti, usque ad Multaviam in quibuscunque constitutum sit rebus, pratis, rubetis et littore dextro rivuli Koczaw. Item pronuncio, quod in villa Czechowycz monasterium de Aula Regia habere debeat omnes areas sive domos infra et retro aream vacuam, ubi est depositio lignorum, una cum eadem area vacua, videlicet in inferiori parte villae Czechowycz super litus Multaviae et in eis aedificare quicquid placet, aliis areis libere spectantibus ad monasterium de Insula, quodque abbas et monasterium de Aula Regia ac homines ipsorum super Multaviam sub domibus et areis, sibi iam per me decretis, ligna sua locare possunt et quoties placuerit stabilire. Item arbitror, quod uterque abbas cum suis hominibus utrobique in rivulo piscari possint non ta- men ubique, sed quod abbas Aulaeregensis cum suis huiusmodi potestatem habeat a loco dicti vadi usque ad signum crucis et cumulos factos in dicta valle, quos ibidem stabilivi et fieri constitui, abbas vero de Insula hoc habeat a dicto signo per descensum rivuli Koczaw usque ad Multaviam, ita quod signum, de quo loquor, et cumuli faciendi sunt in medio dictae vallis et dimittant in decursu rivuli a loco, ubi dictus vadus est tantum super in longitudine, quantum infra. Item pronuncio quod neuter dictorum abbatum, vel qui fuerit in uno vel alio monasterio abbas pro tempore, potestatem habeat in dicta valle aliquod molendinum supra rivulum Koczaw construendi vel restaurandi destructum. Item volo, quod utrique monasterio et suis hominibus in bonis unius vel alterius, quae supra nominala sunt, liber sit transitus per vias et stratas publicas per vallem praedictam usque ad Multa- viam et ad areas monasterii Aulae Regiae supradictas cum curribus et sine curribus quodque vias illas et stratas possint ambae partes facere, reficere, emendare, amplificare pro sufficien- ti transitu curruum et non destruere ad omnia ipsorum negocia peragenda sine contra- dictione quacunque, querelis, quaestionibus et brigis, quae inde et super praemissis uni parti ab alia moveri possent non obstantibus quibuseunque, quas suffocari volo et ex nunc irritas, vacuas et mutiles esse dico et arbitror et nullius vigoris debere existere nec super
524 Regesta Bohemiae et Moraviae. huiusmodi bonis aliquamdiu discordasse et in me arbitro concordasse noscantur, parati stare pronunciacioni et arbitrio meis, prout in literis inde confectis ab utraque parte plenius continetur; quarum literarum, videlicet abbatis et conventus monasterii Aulae Regiae tenor talis est: Nos Johannes, div. miser. abbas. (Sequitur tenor litterarum 23. die m. iun. 1360 datarum, quarum extr. sub n. 563 typis excusus exstat.) Tenor vero literarum abbatis et con- ventus in Insula talis est: Nos Bohuslaus, miser. div. abbas. (Sequilur tenor lillerarum, supra sub n. 560 typis excusus.) In dei nom. De praemissis bonis sufficienter instructus pronuncio et arbitror pro pace et commodo utriusque monasterii in hunc modum: Quod incipiendo in dicta villa Bratrzenow et descendendo directe versus rivulum Koczaw rivulus ille, qui est in via media antequam pertingatur ad Koczaw, debet esse terminus et meta distinguens bona unius monasterii a bonis alterius et una cum via publica ambobus com- munis esse. Sed quicquid est ad partem dextram rivuli usque in Koczaw eundo directo tramite usque ad vadum Koczaw, totum hoc, sive sint agri, rubeta sive prata, debent pertinere ad monasterium Aulae Regiae; quicquid vero similiter a sinistris dicti rivuli dere- linquitur, pertinere debet ad mon. in Insula, sed post modum incipiendo in loco quando pervenitur ad rivulum Koczaw, ubi per ipsum vadum est et via publica et in illa descen- dendo per viam publicam prati usque ad locum, ubi ad sinistram latus rivulus Koczaw decurrit, signanter iuxta pedem primi montis, qui ad sinistram derelinquitur, et ab inde ulterius iuxta descensum rivuli Koczaw usque in Multaviam non per vias publicas per totam vallem, omnia, quae sunt in valle ipsa una cum littore sinistro rivuli Koczaw posita ad manum sinistram, quibuscunque rebus consistant, spectare debebunt ad monasterium in Insula, excepta curia, posita iuxta dictum rivulum super villam Czechowicz, quae licet posita sit a sinistris in descensu ipsius rivuli, volo tamen, quod una cum agris, pratis, servitoribus et omnibus eius pertinenciis imposterum sicut antea pertineat ad monasterium Aulaeregense. Et similiter ad ipsum pertineat totum illud, quod est positum a dextris rivuli Koczaw a loco, qui apponitur pedi montis praedicti, usque ad Multaviam in quibuscunque constitutum sit rebus, pratis, rubetis et littore dextro rivuli Koczaw. Item pronuncio, quod in villa Czechowycz monasterium de Aula Regia habere debeat omnes areas sive domos infra et retro aream vacuam, ubi est depositio lignorum, una cum eadem area vacua, videlicet in inferiori parte villae Czechowycz super litus Multaviae et in eis aedificare quicquid placet, aliis areis libere spectantibus ad monasterium de Insula, quodque abbas et monasterium de Aula Regia ac homines ipsorum super Multaviam sub domibus et areis, sibi iam per me decretis, ligna sua locare possunt et quoties placuerit stabilire. Item arbitror, quod uterque abbas cum suis hominibus utrobique in rivulo piscari possint non ta- men ubique, sed quod abbas Aulaeregensis cum suis huiusmodi potestatem habeat a loco dicti vadi usque ad signum crucis et cumulos factos in dicta valle, quos ibidem stabilivi et fieri constitui, abbas vero de Insula hoc habeat a dicto signo per descensum rivuli Koczaw usque ad Multaviam, ita quod signum, de quo loquor, et cumuli faciendi sunt in medio dictae vallis et dimittant in decursu rivuli a loco, ubi dictus vadus est tantum super in longitudine, quantum infra. Item pronuncio quod neuter dictorum abbatum, vel qui fuerit in uno vel alio monasterio abbas pro tempore, potestatem habeat in dicta valle aliquod molendinum supra rivulum Koczaw construendi vel restaurandi destructum. Item volo, quod utrique monasterio et suis hominibus in bonis unius vel alterius, quae supra nominala sunt, liber sit transitus per vias et stratas publicas per vallem praedictam usque ad Multa- viam et ad areas monasterii Aulae Regiae supradictas cum curribus et sine curribus quodque vias illas et stratas possint ambae partes facere, reficere, emendare, amplificare pro sufficien- ti transitu curruum et non destruere ad omnia ipsorum negocia peragenda sine contra- dictione quacunque, querelis, quaestionibus et brigis, quae inde et super praemissis uni parti ab alia moveri possent non obstantibus quibuseunque, quas suffocari volo et ex nunc irritas, vacuas et mutiles esse dico et arbitror et nullius vigoris debere existere nec super
Strana 525
Annus 1361 maii 7.—12. 525 hiis debere et posse per alios, quam inferius dicitur, iudicare ac si eis in iudicio vel extra tota- liter quocunque iudice ordinario vel delegato simpliciter renunciassent; nec volo, quod unus abbas cum conventu alteri similiter communiter vel divisim contra huiusmodi pro- nunciationem et arbitrium meum in iudicio vel extra virtute alicuius privilegii, praescripti- onis, bonarum literarum aut compromissi in alium vel alios antea facti forsitan per eos possit moveri litem, quaestionem vel actionem per se vel alios servitores vel rusticos, sed simpliciter unus alteri servet et servari faciat omnia, quae superius et inferius arbitratus sum, sub poenis in dictis literis comprehensis et nihilominus sub poena excomunicationis, non obstantibus privilegiis ordinum suorum coram hon. v. d. officiali curiae Pragensis rogantes, quia huiusmodi praefatam sententiam in eos et pronunciationem et arbitrium meum approbet, auctorizet cum interpositione decreti et in actis publicis coram se redigi faciat pro observatione omnium praemissorum quodque d. officialis Pragensis, qui pro tem- pore fuerit, loco et tempore ad instantiam partis, cui non servatur quod promittitur, contra partem aliam possit procedere semel vel pluries et poenas addicere prout exigerit ordo iuris. Nolo tamen per praesens arbitrium meum ordinationibus et pactis inter dictos abbates et monasteria de dictis bonis alias factis, in quantum huic arbitrio meo non obviant et non sunt contraria, in aliquo derogare. Volo praeterea et arbitror, quod in casu, quo una pars vel alia de hiis, quae pronunciavi in praesentibus et si qui novi casus inde emerserint aut dubii aut se a data dictarum literarum ingesserint de arestatione rerum, personarum, vulneribus aut aliis molestacionibus sua vel suorum hominum hinc inde, quod super hiis arbitrio et declarationi meae stetur sub poenis omnibus supradictis. Et nihilominus quod — recurant una partes futuris temporibus propter hoc ad me vel dictum d. officialem — vel alia parte lesa instante facturae et servaturae sub poenis praedictis quiquid ego, quam- diu vixero, alioquin ipse d. officialis vel eius locumtenentes ipsis servandum decrevimus in praemissis vel quolibet praemissorum. Si tamen partes ipsae absque hoc concordare se poterunt in casibus emergentibus, emersis vel dubiis supradictis placet mihi, quod exinde liberam habeant potestatem. In quorum omnium testimonium sigillum meum huic chartae, dictam pronunciacionem meam continentem, est appensum. Act. et dat. Pragae a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo septima die m. maii in domo habitacionis d. offi- ialis praedicti. Cop. saec. XVII in libro privilegiorum mon. Aulae Regiae, quondam in bibl. mon. Osecensis, nunc deperdito, p. 335 sqq. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 117 n. 162. — HU— ILJ. 880) 1361 maii 10. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ad petitionem Alberti senioris totiusque conventus domus s. Crucis de poenitentia bb. martirum ord. s. Augustini Pragae fratrem Johannem, conventualem eiusdem ordinis, plebanum ecclesiae in Solnice instituunt. virtute dispensacionis per —— dominum nostrum archiepiscopum Pragensem facte, quod non obstante, quod dicta ecclesia per seculares clericos regi et gubernari consuevit, Nos Nicolaus et Detleuus possit ecclesia eadem per fr. Johannem regi et gubernari. vicarii ut supra. Dat. Prage a. d. 1361 die X m. maii. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 35v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 152. — [L]. — 881) 1361 maii 11. Sedlec. Johannes, abbas Sedlecensis, testimonium ratione homicidii per d. Albertum Nothaft et subdilos eius perpetrati tradit. Universis Cristi fidelibus, ad quos presentes pervenerint, maxime autem nob. d. Buslabio e Swannberg, capitaneo terre Egrensis, neenon consulibus Egrensis civitatis fr. Johannes,
Annus 1361 maii 7.—12. 525 hiis debere et posse per alios, quam inferius dicitur, iudicare ac si eis in iudicio vel extra tota- liter quocunque iudice ordinario vel delegato simpliciter renunciassent; nec volo, quod unus abbas cum conventu alteri similiter communiter vel divisim contra huiusmodi pro- nunciationem et arbitrium meum in iudicio vel extra virtute alicuius privilegii, praescripti- onis, bonarum literarum aut compromissi in alium vel alios antea facti forsitan per eos possit moveri litem, quaestionem vel actionem per se vel alios servitores vel rusticos, sed simpliciter unus alteri servet et servari faciat omnia, quae superius et inferius arbitratus sum, sub poenis in dictis literis comprehensis et nihilominus sub poena excomunicationis, non obstantibus privilegiis ordinum suorum coram hon. v. d. officiali curiae Pragensis rogantes, quia huiusmodi praefatam sententiam in eos et pronunciationem et arbitrium meum approbet, auctorizet cum interpositione decreti et in actis publicis coram se redigi faciat pro observatione omnium praemissorum quodque d. officialis Pragensis, qui pro tem- pore fuerit, loco et tempore ad instantiam partis, cui non servatur quod promittitur, contra partem aliam possit procedere semel vel pluries et poenas addicere prout exigerit ordo iuris. Nolo tamen per praesens arbitrium meum ordinationibus et pactis inter dictos abbates et monasteria de dictis bonis alias factis, in quantum huic arbitrio meo non obviant et non sunt contraria, in aliquo derogare. Volo praeterea et arbitror, quod in casu, quo una pars vel alia de hiis, quae pronunciavi in praesentibus et si qui novi casus inde emerserint aut dubii aut se a data dictarum literarum ingesserint de arestatione rerum, personarum, vulneribus aut aliis molestacionibus sua vel suorum hominum hinc inde, quod super hiis arbitrio et declarationi meae stetur sub poenis omnibus supradictis. Et nihilominus quod — recurant una partes futuris temporibus propter hoc ad me vel dictum d. officialem — vel alia parte lesa instante facturae et servaturae sub poenis praedictis quiquid ego, quam- diu vixero, alioquin ipse d. officialis vel eius locumtenentes ipsis servandum decrevimus in praemissis vel quolibet praemissorum. Si tamen partes ipsae absque hoc concordare se poterunt in casibus emergentibus, emersis vel dubiis supradictis placet mihi, quod exinde liberam habeant potestatem. In quorum omnium testimonium sigillum meum huic chartae, dictam pronunciacionem meam continentem, est appensum. Act. et dat. Pragae a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo septima die m. maii in domo habitacionis d. offi- ialis praedicti. Cop. saec. XVII in libro privilegiorum mon. Aulae Regiae, quondam in bibl. mon. Osecensis, nunc deperdito, p. 335 sqq. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 117 n. 162. — HU— ILJ. 880) 1361 maii 10. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ad petitionem Alberti senioris totiusque conventus domus s. Crucis de poenitentia bb. martirum ord. s. Augustini Pragae fratrem Johannem, conventualem eiusdem ordinis, plebanum ecclesiae in Solnice instituunt. virtute dispensacionis per —— dominum nostrum archiepiscopum Pragensem facte, quod non obstante, quod dicta ecclesia per seculares clericos regi et gubernari consuevit, Nos Nicolaus et Detleuus possit ecclesia eadem per fr. Johannem regi et gubernari. vicarii ut supra. Dat. Prage a. d. 1361 die X m. maii. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 35v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 152. — [L]. — 881) 1361 maii 11. Sedlec. Johannes, abbas Sedlecensis, testimonium ratione homicidii per d. Albertum Nothaft et subdilos eius perpetrati tradit. Universis Cristi fidelibus, ad quos presentes pervenerint, maxime autem nob. d. Buslabio e Swannberg, capitaneo terre Egrensis, neenon consulibus Egrensis civitatis fr. Johannes,
Strana 526
526 Regesta Bohemiae et Moraviae. abbas in Scedlitz, cum oracionibus devotis honoris et obsequii plenum posse. Noveritis, domini et amici karissimi, quod fr. Marquardus, conversus de Waltsachsen, ad nostram veniens presenciam proposuit coram nobis, quomodo d. Albertus Nothaft protestari et probare vellet cum d. Heinrico, olim abbate in Waltsachsen, nunc vero in Gorin, nostro preposito et professo, quod super homicidio olim in sex personis seu hominibus in Cunrats- reut per predictum d. Albertum et eius subditos perpetrato amicabilis concordia dudum habita sit et tractata, quoniam d. Heinricus sub sue fidei puritate et ex certa sciencia asserit atque dicit, quod nulla umquam composicio seu concordia fuerit facta vel habita occasione homicidii huiusmodi commissi seu perpetrati, ut premittitur, in homines supra- dictos, super qua quidem confessione sive velacione honorificencie vestre presentibus facimus plenam fidem. Dat. Czedlitz a. d. 1361 fer. III proxima ante Pentecosten, nostro sub pendente sigillo. Orig. cum sig. oblongo in press. perg., fracto, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Urk. Fasc. 49 N. 1174. — Extr. Binhach, Die Abte d. Cist. St. Waldsassen p. 26. — Freyberg, Regesta Boica IX p. 37. — Gradl, Geschichte des Egerlandes p. 230. — HU — ſMJ. 882) 1361 maii 11. Pragae. De missa perpetua in civitate Cáslav celebranda. Nicolaus, prepositus monasterii, et Detlewus etc., vicarii in spirit. generales, universis, quibus presentes exhibite fuerint, in omnium Salvatore salutem. Noveritis, quod constituti in nostra presencia discrr. et honn. vv. Johannes de Ponte, rector perpetue misse in Czaslauia, et Nicolaus Roth, civis ibidem ac patronus dicte misse, ambo concorditer unanimi consensu recognoverunt et protestati sunt publice talem ordinacionem circa observacionem dicte perpetue misse insimul fecisse et ibidem coram nobis fecerunt, videlicet quod ipse d. Johan- nes dictam missam per se in ecclesia parrochiali in Czaslauia celebret vel per alium ydo- neum presbiterum, quem ad hoc duxerit statuendum, futuris in antea temporibus celebrare procuret. Quod si non faceret, extunc dictus patronus, qui est vel pro tempore fuerit, unum alium ydoneum presbiterum ad dictam missam celebrandum procurabit, cui presbi- tero de censibus dicti d. Johannis ad dictam missam spectantibus secundum ratam tem- poris et negligencie officii existenciam et compensacionem tantum per dictum patronum assignabitur qualibet septimana de dictis censibus ad congruam dicti presbiteri sustenta- cionem, et si quid superfluum de dictis censibus fuerit, pro usibus dicte perpetue misse applicetur. Si autem plebanus Czaslauiensis predictum d. Johannem vel ipsius capellanum predictum dictam perpetuam missam in sua ecclesia parrochiali celebrare non permitteret, extunc voluerunt dicti Johannes et Nicolaus, quod dictus capellanus eandem missam extra in dicto opido in quacunque alia ecclesia celebrare possit et deberet iuxta ipsius patroni assignacionem. Idemque plebanus Czaslauiensis— —— nullum preceptum vel mandatum in dictum d. Johannem vel ipsius capellanum dictam missam ofliciantem debet habere, sed censeantur penitus ab omni ipsius subieccione absoluti, nisi quantum idem d. Johannes vel ipsius capellanus de speciali beneplacito ipsorum dicto plebano vellent complacere. Adiecit insuper dictus d. Johannes, quod si sepedictum Nicolaum Roth vel suos heredes ad iudicium per dictum plebanum racione dicte perpetue misse evocari vel trahi quocunque modo contigerit, promisit extunc dictus d. Johannes pro ipso Nicolao Roth iudicio sisti et respon- dere, suplicantes dicte partes humiliter dictam ordinacionem ipsorum sigillo vicariatusa) nostri roborari. In cuius rei testimonium ad preces earundem parcium presentes litteras fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1361 die XI m. magii. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 20v. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 26 n. 45. [MJ. a) cop.: vicarii.
526 Regesta Bohemiae et Moraviae. abbas in Scedlitz, cum oracionibus devotis honoris et obsequii plenum posse. Noveritis, domini et amici karissimi, quod fr. Marquardus, conversus de Waltsachsen, ad nostram veniens presenciam proposuit coram nobis, quomodo d. Albertus Nothaft protestari et probare vellet cum d. Heinrico, olim abbate in Waltsachsen, nunc vero in Gorin, nostro preposito et professo, quod super homicidio olim in sex personis seu hominibus in Cunrats- reut per predictum d. Albertum et eius subditos perpetrato amicabilis concordia dudum habita sit et tractata, quoniam d. Heinricus sub sue fidei puritate et ex certa sciencia asserit atque dicit, quod nulla umquam composicio seu concordia fuerit facta vel habita occasione homicidii huiusmodi commissi seu perpetrati, ut premittitur, in homines supra- dictos, super qua quidem confessione sive velacione honorificencie vestre presentibus facimus plenam fidem. Dat. Czedlitz a. d. 1361 fer. III proxima ante Pentecosten, nostro sub pendente sigillo. Orig. cum sig. oblongo in press. perg., fracto, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Urk. Fasc. 49 N. 1174. — Extr. Binhach, Die Abte d. Cist. St. Waldsassen p. 26. — Freyberg, Regesta Boica IX p. 37. — Gradl, Geschichte des Egerlandes p. 230. — HU — ſMJ. 882) 1361 maii 11. Pragae. De missa perpetua in civitate Cáslav celebranda. Nicolaus, prepositus monasterii, et Detlewus etc., vicarii in spirit. generales, universis, quibus presentes exhibite fuerint, in omnium Salvatore salutem. Noveritis, quod constituti in nostra presencia discrr. et honn. vv. Johannes de Ponte, rector perpetue misse in Czaslauia, et Nicolaus Roth, civis ibidem ac patronus dicte misse, ambo concorditer unanimi consensu recognoverunt et protestati sunt publice talem ordinacionem circa observacionem dicte perpetue misse insimul fecisse et ibidem coram nobis fecerunt, videlicet quod ipse d. Johan- nes dictam missam per se in ecclesia parrochiali in Czaslauia celebret vel per alium ydo- neum presbiterum, quem ad hoc duxerit statuendum, futuris in antea temporibus celebrare procuret. Quod si non faceret, extunc dictus patronus, qui est vel pro tempore fuerit, unum alium ydoneum presbiterum ad dictam missam celebrandum procurabit, cui presbi- tero de censibus dicti d. Johannis ad dictam missam spectantibus secundum ratam tem- poris et negligencie officii existenciam et compensacionem tantum per dictum patronum assignabitur qualibet septimana de dictis censibus ad congruam dicti presbiteri sustenta- cionem, et si quid superfluum de dictis censibus fuerit, pro usibus dicte perpetue misse applicetur. Si autem plebanus Czaslauiensis predictum d. Johannem vel ipsius capellanum predictum dictam perpetuam missam in sua ecclesia parrochiali celebrare non permitteret, extunc voluerunt dicti Johannes et Nicolaus, quod dictus capellanus eandem missam extra in dicto opido in quacunque alia ecclesia celebrare possit et deberet iuxta ipsius patroni assignacionem. Idemque plebanus Czaslauiensis— —— nullum preceptum vel mandatum in dictum d. Johannem vel ipsius capellanum dictam missam ofliciantem debet habere, sed censeantur penitus ab omni ipsius subieccione absoluti, nisi quantum idem d. Johannes vel ipsius capellanus de speciali beneplacito ipsorum dicto plebano vellent complacere. Adiecit insuper dictus d. Johannes, quod si sepedictum Nicolaum Roth vel suos heredes ad iudicium per dictum plebanum racione dicte perpetue misse evocari vel trahi quocunque modo contigerit, promisit extunc dictus d. Johannes pro ipso Nicolao Roth iudicio sisti et respon- dere, suplicantes dicte partes humiliter dictam ordinacionem ipsorum sigillo vicariatusa) nostri roborari. In cuius rei testimonium ad preces earundem parcium presentes litteras fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1361 die XI m. magii. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 20v. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 26 n. 45. [MJ. a) cop.: vicarii.
Strana 527
Annus 1361 maii 11.—12. 527 883) 1361 maii 12. Henricus de Velešin monasterio s. Coronae, ord. Cisterciensis, tres quartales in villa Pusté (Jakubovy) Skaliny ad id tempus tradit, donec monasterio praedicto 8 marcas et 23 gr. Prag. den. persolvat, pauperesque monasterii in dicta villa residentes contra omnem violentiam famulorum suorum tueri promittit. — — — —, daz ich mit verdachtem Ich Heinreich von Welessin verieh und tun chund mût —— hab gegeben und geb in gewer und in gewalt den erbern gaistlaichen hern dem apt und der samnung dacz der Hailigen chronn, meinen lieben frewnten, drev viertail in dem dorff ze Jacobez Galein genant, in dem di selben hern habent und besiczen drev hueb und ain viertail, alz ier breiff daruber sprechent und lauten, doch mit sôgtaner beschaiden- hait: wen ich den vorgenanten hern und der samnung richt und geb acht sch. und drev und czwainczich grozzen gueter grozzer pfen. Prager münzz, so schûllen si mir wider abtreten der selben dreier viertail an allev widerred mit allem nucze, wenn di egenanten pfenning bin ich ien schuldig und schol ien gelten an dem tzins, den ich versezzen het an dem selgerat meines lieben vaters ze saliger gedechtniz etwen hern Heinrichs von Wellessin. Und gelüb in pei meinen christenleichen trewen und an allerlai posev argelist, daz aigen fraihen und ausrichten, do ich anders nicht von warten wil den gotis gnaden, und daz den armen lauten in dem dorffe mein diener oder mein laut nicht gewalt schullen tun an ierem traid oder an ierem hew; ob daz gescheh mit meiner gewizzen und ich daz nicht bezzeret, daz di hern genug daran heten, so schol man mir sprechen an mein er, daz ich der nicht gehalten hab. Daz ich dicz dinch gancz und stet wil behalten, so hab ich gepeten h. Johan- nen etwen genant von Minchznicz ritter und Petern Peczniken genant von Troians und Wieczken von Toden, daz si geczeug sein uber mein er, daz ich mein er nicht gehalten hab ; und zu ainem offenen urchünd dez gezeuges haben si ier ingsigel gehangen mitsampt meinem ingsigel an disem prieff. Und wier Johan von Minchznicz ritter, Peter von Troians und Wieczko von Toden vorgenant veriehen offenleich, daz uns wol gewizzen ist umb allev dinch, sam si vorgeschriben sint; und ob her Heinreich nicht enhielt, so hat her uns peten, daz wier gezeug uber ien sein vor ritter und vor chnechten, daz her seiner ern und seiner trewen nicht behalten hab und dez hab wier dürch seiner pet willen unser ingsigel gehangen mitsampt seinem ingsigel an disen prieff. Der gegeben ist do man zalt noch Christes gepurd dreuczehenhundert iar darnoch in dem ain und sechzezigistem iar an dem nechsten mittichen noch Johannis ante portam. Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg.in archivo olim Schwarzenberg., nunc publico in Český Krumlov sign. I A 12d. Sigilla: I) de cera rubra, in clipeo leo saliens, supra galeam ala; S-HENRICI DE WELE SIN. 2) de cera comm. galea cum petaso cornuto, litterae circumferentiales paulum clarae. 3) itidem de cera comm., galea cum ala; † S. PETRI D TROIANOW. 4) galea cornuta, † S . WECZCONIS DE TODNIE. In dorso manu saec. XIV: Super tribus quartalibus ville in Jacobs Galein. — Ed. Pangerl, — [L]. Urkundenbuch d. ehem. Cistercienserstiftes Goldenkron p. 133 n. 71. — HU 884) 1361 maii 12. Thomas quondam Gregorii de Dymokury, plebanus in Trutnov, publicus notarius, Jo- hanne, magistro hospitalis in Rychbach, petente, litteras Bernhardi, prioris generalis ord. s. Sepulcri dominici Hierosolimitani, quae data carent, transsumit. In nom. dom. am. Hoc est transsumptum seu exemplum sumptum ex transsumpto, quod venn. et religg. vv. fratres mon. Sderaziensis, ord. s. Sepulchri dominici Iheroso- limitani in Nova civitate Pragensi, dicta Karoli, ex litteris originalibus, quas venn. et religg. prior et capitolum generale sacre ecclesie Iherosolimitane et ordinis predicti sibi et
Annus 1361 maii 11.—12. 527 883) 1361 maii 12. Henricus de Velešin monasterio s. Coronae, ord. Cisterciensis, tres quartales in villa Pusté (Jakubovy) Skaliny ad id tempus tradit, donec monasterio praedicto 8 marcas et 23 gr. Prag. den. persolvat, pauperesque monasterii in dicta villa residentes contra omnem violentiam famulorum suorum tueri promittit. — — — —, daz ich mit verdachtem Ich Heinreich von Welessin verieh und tun chund mût —— hab gegeben und geb in gewer und in gewalt den erbern gaistlaichen hern dem apt und der samnung dacz der Hailigen chronn, meinen lieben frewnten, drev viertail in dem dorff ze Jacobez Galein genant, in dem di selben hern habent und besiczen drev hueb und ain viertail, alz ier breiff daruber sprechent und lauten, doch mit sôgtaner beschaiden- hait: wen ich den vorgenanten hern und der samnung richt und geb acht sch. und drev und czwainczich grozzen gueter grozzer pfen. Prager münzz, so schûllen si mir wider abtreten der selben dreier viertail an allev widerred mit allem nucze, wenn di egenanten pfenning bin ich ien schuldig und schol ien gelten an dem tzins, den ich versezzen het an dem selgerat meines lieben vaters ze saliger gedechtniz etwen hern Heinrichs von Wellessin. Und gelüb in pei meinen christenleichen trewen und an allerlai posev argelist, daz aigen fraihen und ausrichten, do ich anders nicht von warten wil den gotis gnaden, und daz den armen lauten in dem dorffe mein diener oder mein laut nicht gewalt schullen tun an ierem traid oder an ierem hew; ob daz gescheh mit meiner gewizzen und ich daz nicht bezzeret, daz di hern genug daran heten, so schol man mir sprechen an mein er, daz ich der nicht gehalten hab. Daz ich dicz dinch gancz und stet wil behalten, so hab ich gepeten h. Johan- nen etwen genant von Minchznicz ritter und Petern Peczniken genant von Troians und Wieczken von Toden, daz si geczeug sein uber mein er, daz ich mein er nicht gehalten hab ; und zu ainem offenen urchünd dez gezeuges haben si ier ingsigel gehangen mitsampt meinem ingsigel an disem prieff. Und wier Johan von Minchznicz ritter, Peter von Troians und Wieczko von Toden vorgenant veriehen offenleich, daz uns wol gewizzen ist umb allev dinch, sam si vorgeschriben sint; und ob her Heinreich nicht enhielt, so hat her uns peten, daz wier gezeug uber ien sein vor ritter und vor chnechten, daz her seiner ern und seiner trewen nicht behalten hab und dez hab wier dürch seiner pet willen unser ingsigel gehangen mitsampt seinem ingsigel an disen prieff. Der gegeben ist do man zalt noch Christes gepurd dreuczehenhundert iar darnoch in dem ain und sechzezigistem iar an dem nechsten mittichen noch Johannis ante portam. Orig. perg. cum 4 sigg. in press. perg.in archivo olim Schwarzenberg., nunc publico in Český Krumlov sign. I A 12d. Sigilla: I) de cera rubra, in clipeo leo saliens, supra galeam ala; S-HENRICI DE WELE SIN. 2) de cera comm. galea cum petaso cornuto, litterae circumferentiales paulum clarae. 3) itidem de cera comm., galea cum ala; † S. PETRI D TROIANOW. 4) galea cornuta, † S . WECZCONIS DE TODNIE. In dorso manu saec. XIV: Super tribus quartalibus ville in Jacobs Galein. — Ed. Pangerl, — [L]. Urkundenbuch d. ehem. Cistercienserstiftes Goldenkron p. 133 n. 71. — HU 884) 1361 maii 12. Thomas quondam Gregorii de Dymokury, plebanus in Trutnov, publicus notarius, Jo- hanne, magistro hospitalis in Rychbach, petente, litteras Bernhardi, prioris generalis ord. s. Sepulcri dominici Hierosolimitani, quae data carent, transsumit. In nom. dom. am. Hoc est transsumptum seu exemplum sumptum ex transsumpto, quod venn. et religg. vv. fratres mon. Sderaziensis, ord. s. Sepulchri dominici Iheroso- limitani in Nova civitate Pragensi, dicta Karoli, ex litteris originalibus, quas venn. et religg. prior et capitolum generale sacre ecclesie Iherosolimitane et ordinis predicti sibi et
Strana 528
528 Regesta Bohemiae et Moraviae. toto ordini predictis a diversis Romanis pontificibus super diversis exempcionibus, indul- genciis et aliis prerogativis impetrarunt, transsumpserunt et sub sigillis rotundis de cera nigra in pressulis pergameni pendentibus prioris et capituli predictorum huc ad partes detulerunt non raso, non cancellato ——. Cuiusquidem transsumpti tenor per omnia talis est: Multorum Cristi fidelium trahitur duciturque devocio ad loca, in quibus conversati sunt sancti ——. Nos Bernardus, dei gr. ecclesie eiusdem s. Sepulchri et tocius ordinis ipsius prior generalis, et eiusdem eccl. capitulum ——. Et ego Thomas quondam Gregorii de Dymokur, plebanus de Antiqua Trutnau, Prag. dioc., publ. auctoritate imp. notarius, predicta omnia et singula prout in dicto transsumpto inveni ita hic de verbo ad verbum fideliter transsumpsi —— et quia presens transsumptum cum predicto transsumpto con- cordare inveni, ideo in hanc publicam redegi formam, hic me subscribens signoque et nomine solitis consignavi a relig. v. d. Johanne, magistro hospitalis in Raychbach requisitus et rogatus sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo, ind. XIII, die XII m. maii. Orig. perg. cum signo notarili Vratislaviae in archivo publico Rep. 103, Kreuzherrn Neisse Nr 81. HU — [LJ. 885) 1361 maii 12. Avinione. Magister Guillelmus de Gimello, auditor causarum palatii apostolici, in controversia inter Jacobum, commendatorem et priorem monasterii ord. s. Johannis Hierosolimitani in Stra- konice, et Wenceslaum Petri de Bydžov (Bicsouia, Bidzouia) super parochialem ecclesiam in Pičin fructusque eiusdem ecclesiae a tempore motae litis per Wenceslaum praedictum receptos, quae ad summam 600 florenos aestimantur, vertente, auditis procuratoribus ambarum partium, videlicet magistro Wolrado de Luttekenburg et eius substituto, Cunssone de Veselí, pro parle dicti Jacobi commendatoris, et magistro Guillelmo de Placencia et Wallero de Kralovice pro- parte Wenceslai Petri de Bydžov, sententiam definitivam, prius in hac causa a Bernardo de Bosquelo, causarum palatii auditore, in favorem dicti Wenceslai latam, cassal et annullat. In nom. dei am. Nota dudum contra religg. vv. magistrum, provincialem et conventum fr. domus in Straconicz, ord. s. Johannis Cruciferorum Jerosolomitani, Prag. dioc., ac contra fratres Johlinum, fr. dicte domus ac Jacobum, commendatorem et priorem eiusdem domus, ut dicebatur, communiter et divisim coram ven. v. d. Bernardo de Bosqueto, sacri palacii causarum auditore, per Wenceslaum Petri de Bicsouia(!) super parrochiali eccl. in Pietzin, dicte Prag. dioc., quam idem Wenceslaus ad se, dictus vero fr. Jacobus ad se pertinere pretendebant, materia questionis, idem d. Bernardus auditor in huiusmodi negocio per singulos actus et terminos in contumaciam predicti fr. Jacobi, ut asseritur, procedens, tandem suam diffinitivam sentenciam in eiusdem fr. Jacobi contumaciam citati et non compa- rentis, ut dicitur, contra eundem fr. Jacobum et pro dicto Wenceslao in possessorio iudicio protulit sub hiis verbis: Cristi nomine invocato pro tribunale sedentes et habentes pre oculis solum deum de dominorum nostrorum consilio et assensu in hiis scriptis pronunciamus, decernimus et declaramus prefatum Wenceslaum ad corporalem possessionem seu quasi et tenutam dicte eccl. in Pietzin et iurium et pertinenciarum eiusdem restituendum et reinte- grandum fore et ipsum quantum possumus restituimus et reintegramus, dictumque fr. Ja- cobum priorem et detentorem prefatum ac quemlibet alium detentorem et occupatorem eius vice et nomine ammovendum fore et quantum possumus ammovemus ipsique Jacobo et cuilibet alteri eius nomine et vice super possessione ipsius ecclesie ac iurium et pertinen- ciarum eiusdem ac impedimentis, molestacionibus ac occupacione et detencione prefatis in quantum concernunt iudicium possessorium, dumtaxat perpetuum silencium imponendum fore et imponimus iuris proprietatis et prosequendi petitorium iudicium sibi salvo eundem- que Jacobum in fructibus a tempore mote litis perceptis necnon et in expensis in hac causa
528 Regesta Bohemiae et Moraviae. toto ordini predictis a diversis Romanis pontificibus super diversis exempcionibus, indul- genciis et aliis prerogativis impetrarunt, transsumpserunt et sub sigillis rotundis de cera nigra in pressulis pergameni pendentibus prioris et capituli predictorum huc ad partes detulerunt non raso, non cancellato ——. Cuiusquidem transsumpti tenor per omnia talis est: Multorum Cristi fidelium trahitur duciturque devocio ad loca, in quibus conversati sunt sancti ——. Nos Bernardus, dei gr. ecclesie eiusdem s. Sepulchri et tocius ordinis ipsius prior generalis, et eiusdem eccl. capitulum ——. Et ego Thomas quondam Gregorii de Dymokur, plebanus de Antiqua Trutnau, Prag. dioc., publ. auctoritate imp. notarius, predicta omnia et singula prout in dicto transsumpto inveni ita hic de verbo ad verbum fideliter transsumpsi —— et quia presens transsumptum cum predicto transsumpto con- cordare inveni, ideo in hanc publicam redegi formam, hic me subscribens signoque et nomine solitis consignavi a relig. v. d. Johanne, magistro hospitalis in Raychbach requisitus et rogatus sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo, ind. XIII, die XII m. maii. Orig. perg. cum signo notarili Vratislaviae in archivo publico Rep. 103, Kreuzherrn Neisse Nr 81. HU — [LJ. 885) 1361 maii 12. Avinione. Magister Guillelmus de Gimello, auditor causarum palatii apostolici, in controversia inter Jacobum, commendatorem et priorem monasterii ord. s. Johannis Hierosolimitani in Stra- konice, et Wenceslaum Petri de Bydžov (Bicsouia, Bidzouia) super parochialem ecclesiam in Pičin fructusque eiusdem ecclesiae a tempore motae litis per Wenceslaum praedictum receptos, quae ad summam 600 florenos aestimantur, vertente, auditis procuratoribus ambarum partium, videlicet magistro Wolrado de Luttekenburg et eius substituto, Cunssone de Veselí, pro parle dicti Jacobi commendatoris, et magistro Guillelmo de Placencia et Wallero de Kralovice pro- parte Wenceslai Petri de Bydžov, sententiam definitivam, prius in hac causa a Bernardo de Bosquelo, causarum palatii auditore, in favorem dicti Wenceslai latam, cassal et annullat. In nom. dei am. Nota dudum contra religg. vv. magistrum, provincialem et conventum fr. domus in Straconicz, ord. s. Johannis Cruciferorum Jerosolomitani, Prag. dioc., ac contra fratres Johlinum, fr. dicte domus ac Jacobum, commendatorem et priorem eiusdem domus, ut dicebatur, communiter et divisim coram ven. v. d. Bernardo de Bosqueto, sacri palacii causarum auditore, per Wenceslaum Petri de Bicsouia(!) super parrochiali eccl. in Pietzin, dicte Prag. dioc., quam idem Wenceslaus ad se, dictus vero fr. Jacobus ad se pertinere pretendebant, materia questionis, idem d. Bernardus auditor in huiusmodi negocio per singulos actus et terminos in contumaciam predicti fr. Jacobi, ut asseritur, procedens, tandem suam diffinitivam sentenciam in eiusdem fr. Jacobi contumaciam citati et non compa- rentis, ut dicitur, contra eundem fr. Jacobum et pro dicto Wenceslao in possessorio iudicio protulit sub hiis verbis: Cristi nomine invocato pro tribunale sedentes et habentes pre oculis solum deum de dominorum nostrorum consilio et assensu in hiis scriptis pronunciamus, decernimus et declaramus prefatum Wenceslaum ad corporalem possessionem seu quasi et tenutam dicte eccl. in Pietzin et iurium et pertinenciarum eiusdem restituendum et reinte- grandum fore et ipsum quantum possumus restituimus et reintegramus, dictumque fr. Ja- cobum priorem et detentorem prefatum ac quemlibet alium detentorem et occupatorem eius vice et nomine ammovendum fore et quantum possumus ammovemus ipsique Jacobo et cuilibet alteri eius nomine et vice super possessione ipsius ecclesie ac iurium et pertinen- ciarum eiusdem ac impedimentis, molestacionibus ac occupacione et detencione prefatis in quantum concernunt iudicium possessorium, dumtaxat perpetuum silencium imponendum fore et imponimus iuris proprietatis et prosequendi petitorium iudicium sibi salvo eundem- que Jacobum in fructibus a tempore mote litis perceptis necnon et in expensis in hac causa
Strana 529
Annus 1361 maii 12. 529 quantum ad iudicium possessorium coram nobis legitime factis, quarum taxacionem nobis reservamus, in posterum condempnamus. A qua quidem sentencia fuit per dictum fr. Jacobum infra decem dies a tempore noticie huiusmodi late sentencie tamquam ab iniqua et indebta, iniusta atque nulla ad sanctam sedem apostolicam et dominum nostrum papam appellatum, unde sanctissimus in Cr. pater et dominus, d. Innocencius, div. prov. papa VI, ad supplica- cionem procuratoris dicti fr. Jacobi causam et causas huiusmodi appellacionis a dicta diffinitiva sentencia necnon nullitatis, iniquitatis et iniusticie processus habiti et facti, ut dicebatur, per ven. v. d. Bernardum de Bosqueto, auditorem prefatum, atque sentencie per eum late atque causam surrepcionis, ut pretenditur, cuiusdam executoris sub bulla apostolica super dicta sentencia impetrate contra dictum fr. Jacobum ac causam nullitatis processuum inde secutorum nobis Guillelmo de Gimello, legum doctori, canonico Narbonensi, capellano suo suique sacri palacii causarum auditori, commisit audiendas, decidendas et fine debito termi- nandas cum omnibus emergentibus, incidentibus, dependentibus et connexis. Cuiusquidem commissionis pretextu nos Guillelmus de Gimello, auditor in huiusmodi causis procedentes ad instanciam discr. v. magistri Wolradi de Luttekenborch in Romana curia et dicti fr. Jacobi procuratoris, substituti per discr. v. Cunssonem de Wessel, ipsius fr. Jacobi procuratorem, prout de ipsius procuracionis et substitucionis mandatis et auctoritate in actis cause coram nobis extat facta fides citari fecimus per certum domini nostri pape cursorem Wenceslaum principalem supradictum Auinione personaliter repertum ad dicen- dum contra huiusmodi commissionem, si quid dicere contra eam vellet ad certum et peremp- torium terminum competentem. Deinde modus procedendi in hac re apud curiam Romanam accurate describitur. —— Adveniente demum die per nos ad audiendum sentenciam ipsis partibus assignata comparens in iudicio coram nobis dictus mag. Wolradus, procurator et procuratorio nomine dicte partis sue ex parte una, atque discr. v. Walterus de Cralouicz, procurator antedicti Wenceslai, quemadmodum in actis cause patuit ex altera, quilibet eorundem dicto nomine nostram diffinitivam sentenciam pro se et parte sua secundum tenorem peticionis sue in processu cause exhibite et contra partem alteram cum instancia debita postulavit. Nos igitur Guillelmus de Gimello, auditor prefatus, visis, inspectis et diligenter consideratis omnibus et singulis actis et acticatis, habitis et productis, datis atque probatis in hac causa tam coram ven. v. d. Bernardo de Bosqueto, auditore prefato, tam eciam coram nobis ipsisque omnibus et singulis cum matura diligencia recensitis, super ipsisque omnibus et singulis dominorum nostrorum coauditorum deliberacione ipsisque nobiscum prehabita matura, quibus eciam de premissis omnibus et singulis relacionem fecimus plenariam et fidelem per ea, que vidimus et cognovimus nuncque cognoscimus et videmus, Cristi nomine invocato pro tribunale sedentes et habentes pre oculis solum deum, de dominorum nostrorum consilio et assensu in hiis scriptis per hanc nostram diffiniti- vam sentenciam pronunciamus, decernimus et declaramus ex novis productis coram nobis in causa huiusmodi per ven. v. d. Bernardum de Bosqueto, auditorem predictum, male fuisse et esse processum, sentenciatum et diffinitum eiusque sentenciam cassamus, tolli- mus et revocamus, ac per fr. Jacobum antedictum ab eodem et ab eius sentencia bene et legittime fuisse et esse appellatum, condempnacionem expensarum ommittentes ex causa. In quorum omnium testimonium presentes nostras literas sive presens publicum instru- mentum nostram diffinitivam continens sentenciam per Henricum Spiker, notarium publ. nostrumque et huiusmodi cause scribam infrascriptum, publicari nostrique fecimus sigilli appensione communiri. Lecta, lata et in scriptis promulgata fuit hec nostra sentencia per nos Guillelmum de Gimello, auditorem prefatum Auinione in palacio apostolico, ubi iura redduntur nobis ibidem mane hora causarum in loco nostro solito ad iura reddendum pro tribunale sedentes sub a. a nativ. domini millesimo trecentesimo sexagesimo primo, ind. XIIII, die duodecima m. maii, pont. sanctissimi in Cr. patris et domini nostri, d. Inno- cencii pape VI memorati a. nono, presentibus ibidem venn. vv. magg. Nicolao de Ulmo, 34 Regesta
Annus 1361 maii 12. 529 quantum ad iudicium possessorium coram nobis legitime factis, quarum taxacionem nobis reservamus, in posterum condempnamus. A qua quidem sentencia fuit per dictum fr. Jacobum infra decem dies a tempore noticie huiusmodi late sentencie tamquam ab iniqua et indebta, iniusta atque nulla ad sanctam sedem apostolicam et dominum nostrum papam appellatum, unde sanctissimus in Cr. pater et dominus, d. Innocencius, div. prov. papa VI, ad supplica- cionem procuratoris dicti fr. Jacobi causam et causas huiusmodi appellacionis a dicta diffinitiva sentencia necnon nullitatis, iniquitatis et iniusticie processus habiti et facti, ut dicebatur, per ven. v. d. Bernardum de Bosqueto, auditorem prefatum, atque sentencie per eum late atque causam surrepcionis, ut pretenditur, cuiusdam executoris sub bulla apostolica super dicta sentencia impetrate contra dictum fr. Jacobum ac causam nullitatis processuum inde secutorum nobis Guillelmo de Gimello, legum doctori, canonico Narbonensi, capellano suo suique sacri palacii causarum auditori, commisit audiendas, decidendas et fine debito termi- nandas cum omnibus emergentibus, incidentibus, dependentibus et connexis. Cuiusquidem commissionis pretextu nos Guillelmus de Gimello, auditor in huiusmodi causis procedentes ad instanciam discr. v. magistri Wolradi de Luttekenborch in Romana curia et dicti fr. Jacobi procuratoris, substituti per discr. v. Cunssonem de Wessel, ipsius fr. Jacobi procuratorem, prout de ipsius procuracionis et substitucionis mandatis et auctoritate in actis cause coram nobis extat facta fides citari fecimus per certum domini nostri pape cursorem Wenceslaum principalem supradictum Auinione personaliter repertum ad dicen- dum contra huiusmodi commissionem, si quid dicere contra eam vellet ad certum et peremp- torium terminum competentem. Deinde modus procedendi in hac re apud curiam Romanam accurate describitur. —— Adveniente demum die per nos ad audiendum sentenciam ipsis partibus assignata comparens in iudicio coram nobis dictus mag. Wolradus, procurator et procuratorio nomine dicte partis sue ex parte una, atque discr. v. Walterus de Cralouicz, procurator antedicti Wenceslai, quemadmodum in actis cause patuit ex altera, quilibet eorundem dicto nomine nostram diffinitivam sentenciam pro se et parte sua secundum tenorem peticionis sue in processu cause exhibite et contra partem alteram cum instancia debita postulavit. Nos igitur Guillelmus de Gimello, auditor prefatus, visis, inspectis et diligenter consideratis omnibus et singulis actis et acticatis, habitis et productis, datis atque probatis in hac causa tam coram ven. v. d. Bernardo de Bosqueto, auditore prefato, tam eciam coram nobis ipsisque omnibus et singulis cum matura diligencia recensitis, super ipsisque omnibus et singulis dominorum nostrorum coauditorum deliberacione ipsisque nobiscum prehabita matura, quibus eciam de premissis omnibus et singulis relacionem fecimus plenariam et fidelem per ea, que vidimus et cognovimus nuncque cognoscimus et videmus, Cristi nomine invocato pro tribunale sedentes et habentes pre oculis solum deum, de dominorum nostrorum consilio et assensu in hiis scriptis per hanc nostram diffiniti- vam sentenciam pronunciamus, decernimus et declaramus ex novis productis coram nobis in causa huiusmodi per ven. v. d. Bernardum de Bosqueto, auditorem predictum, male fuisse et esse processum, sentenciatum et diffinitum eiusque sentenciam cassamus, tolli- mus et revocamus, ac per fr. Jacobum antedictum ab eodem et ab eius sentencia bene et legittime fuisse et esse appellatum, condempnacionem expensarum ommittentes ex causa. In quorum omnium testimonium presentes nostras literas sive presens publicum instru- mentum nostram diffinitivam continens sentenciam per Henricum Spiker, notarium publ. nostrumque et huiusmodi cause scribam infrascriptum, publicari nostrique fecimus sigilli appensione communiri. Lecta, lata et in scriptis promulgata fuit hec nostra sentencia per nos Guillelmum de Gimello, auditorem prefatum Auinione in palacio apostolico, ubi iura redduntur nobis ibidem mane hora causarum in loco nostro solito ad iura reddendum pro tribunale sedentes sub a. a nativ. domini millesimo trecentesimo sexagesimo primo, ind. XIIII, die duodecima m. maii, pont. sanctissimi in Cr. patris et domini nostri, d. Inno- cencii pape VI memorati a. nono, presentibus ibidem venn. vv. magg. Nicolao de Ulmo, 34 Regesta
Strana 530
530 Regesta Bohemiae et Moraviae. Waltero de Campo ac Luca de Mediolano in Romana curia advocatis ac diserr. vV. Albertolo de Mediolano ac Lamberto de Orsoy in eadem curia procuratoribus necnon dill. nostris Gobino Johannis de Ravavilla et Gerardino Gerardi de Tullo notariis publ. scribisque nostris testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Henricus Spiker de Arnheim, clericus Treverensis dioc., apost.et imp. auct. notarius publ. prefatique d. auditoris et huiusmodi cause scriba, prelibate deffinitive sentencie prola- cioni et in scriptis promulgacioni——premissis, dum sic, ut premittitur, per eundem d.au- ditorem et coram eo agerentur et fierent, una cum prenominatis testibus presens fui et de ipsius d. auditoris mandato licet per alium scripta in hanc publicam formam redegi rogatus et requisitus in testimonium rei geste. Orig. perg. cum sig. oblongo mucronato in filo canapis rubri coloris Guillelmi de Gimello olim Pragae in archivo Melitensium, nune vero Orlík nad Vitavou, depositum: archivi Melitenses Rep. 11 sign. FXLIV — n. 4. — HU [LJ. 886) 1361 maii 20. Pragae. Johannes de Zviřetice, commendator, totusque conventus fratrum Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis, ord. s. Johannis Hierosolimitani, protestantur dominos de Wartenberg dicto conventui villam Jeseník in districtu Nymburk donavisse seque ad anniver- saria pro dicta familia peragenda obligant. In nom. dom. am. Nos fr. Johannes de Swereticz, Pragensis comendator, totusque conventus fr. Cruciferorum eiusdem cenobii, videlicet pede pontis, ord. s. Johannis hospi- talis Jerosolimitani, t. p. publice profitemur, quod nobb. dd. de Wessel diveque record. d. Czenko, frater ordinis nostri memorati, germani domini de Wartenberch, gracia divini numinis illustrati, bona ville Jessenik in districtu civitatis Nümburg sita cum omnibus suis adherenciis ac bonorum possessionibus, videlicet agris cultis et incultis, pratis, pascuis ceterisque libertatibus ad eadem bona pertinentibus, in quibus viginti quatuor sex. gr. den. Prag. annui census dirivantur, ceterorum amicorum suorum freti cum consilio maturaque deliberacione solidati nobis fratribus cenobii pretacti pro pietancia sive consolacione speciali eosdem proventus, videlicet viginti quatuor sex. monete predicte, singulis annis occuren- tibus perpetuo liberaliter assignarunt, dederunt ac devocionis aspirati flamine nobis fratribus cenobii memorati ad hereditariam possessionem erogarunt nomine et iure veri testamenti per nos eosdem census et bona cum iuribus suis, quocumque nomine vel titulo dici possunt, habenda, tenenda et possidenda et in usus proprios nostros convertenda; presertim nos fratres cenobii sepefati ipsorum graciis pie devocionis affectu aspirati ad recompensacionem celestium graciarum propensius intendentes volumus, promittimus liberaliter et spondemus exequias, ut puta anniversarios quibuslibet annorum spaciis occurentibus, per quinque vices in uno quoque anno solempniter obsequiose ceteris campanis tam parvis quam magnis, vigi- liarum obsequia novem leccionum cantancium missarumque solempnia viceversa pulsan- tibus campanis, candellis accensis sublimibus busta seu tumbas ipsorum, tamquam ibidem defuncti corporaliter extiterint, pretextis seu capetis insignibus velatisve tegentibus ad offertorium summe misse fratres ceteri, qui protunc affuerint, cum luminibus cereis ituri continuo celebrare. Ceterum idem anniversarius primus dinoscitur celebrandus ipsorum dominorum pro parentibus, videlicet d. Benssio de Wartenberch et coniuge sua d. Elska; secundus anniversarius decernitur pro d. Czenkone pie record., fratris ordinis nostri sepeno- minati; tercius denique pro d. Benessio de Rychenburch, filio d. Benessii et fratris d. Johannis ac d. Czenkonis; quartus pro metipso d. Johanne de Wessel ipsius tempore, qui tunc affuerit vitalis extremus, omnium ipsorum quemlibet, prout continencia calendarum libri nostri cenobii declaraverit resolucionem anniversariorum imposicio consignata; quintus
530 Regesta Bohemiae et Moraviae. Waltero de Campo ac Luca de Mediolano in Romana curia advocatis ac diserr. vV. Albertolo de Mediolano ac Lamberto de Orsoy in eadem curia procuratoribus necnon dill. nostris Gobino Johannis de Ravavilla et Gerardino Gerardi de Tullo notariis publ. scribisque nostris testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Henricus Spiker de Arnheim, clericus Treverensis dioc., apost.et imp. auct. notarius publ. prefatique d. auditoris et huiusmodi cause scriba, prelibate deffinitive sentencie prola- cioni et in scriptis promulgacioni——premissis, dum sic, ut premittitur, per eundem d.au- ditorem et coram eo agerentur et fierent, una cum prenominatis testibus presens fui et de ipsius d. auditoris mandato licet per alium scripta in hanc publicam formam redegi rogatus et requisitus in testimonium rei geste. Orig. perg. cum sig. oblongo mucronato in filo canapis rubri coloris Guillelmi de Gimello olim Pragae in archivo Melitensium, nune vero Orlík nad Vitavou, depositum: archivi Melitenses Rep. 11 sign. FXLIV — n. 4. — HU [LJ. 886) 1361 maii 20. Pragae. Johannes de Zviřetice, commendator, totusque conventus fratrum Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis, ord. s. Johannis Hierosolimitani, protestantur dominos de Wartenberg dicto conventui villam Jeseník in districtu Nymburk donavisse seque ad anniver- saria pro dicta familia peragenda obligant. In nom. dom. am. Nos fr. Johannes de Swereticz, Pragensis comendator, totusque conventus fr. Cruciferorum eiusdem cenobii, videlicet pede pontis, ord. s. Johannis hospi- talis Jerosolimitani, t. p. publice profitemur, quod nobb. dd. de Wessel diveque record. d. Czenko, frater ordinis nostri memorati, germani domini de Wartenberch, gracia divini numinis illustrati, bona ville Jessenik in districtu civitatis Nümburg sita cum omnibus suis adherenciis ac bonorum possessionibus, videlicet agris cultis et incultis, pratis, pascuis ceterisque libertatibus ad eadem bona pertinentibus, in quibus viginti quatuor sex. gr. den. Prag. annui census dirivantur, ceterorum amicorum suorum freti cum consilio maturaque deliberacione solidati nobis fratribus cenobii pretacti pro pietancia sive consolacione speciali eosdem proventus, videlicet viginti quatuor sex. monete predicte, singulis annis occuren- tibus perpetuo liberaliter assignarunt, dederunt ac devocionis aspirati flamine nobis fratribus cenobii memorati ad hereditariam possessionem erogarunt nomine et iure veri testamenti per nos eosdem census et bona cum iuribus suis, quocumque nomine vel titulo dici possunt, habenda, tenenda et possidenda et in usus proprios nostros convertenda; presertim nos fratres cenobii sepefati ipsorum graciis pie devocionis affectu aspirati ad recompensacionem celestium graciarum propensius intendentes volumus, promittimus liberaliter et spondemus exequias, ut puta anniversarios quibuslibet annorum spaciis occurentibus, per quinque vices in uno quoque anno solempniter obsequiose ceteris campanis tam parvis quam magnis, vigi- liarum obsequia novem leccionum cantancium missarumque solempnia viceversa pulsan- tibus campanis, candellis accensis sublimibus busta seu tumbas ipsorum, tamquam ibidem defuncti corporaliter extiterint, pretextis seu capetis insignibus velatisve tegentibus ad offertorium summe misse fratres ceteri, qui protunc affuerint, cum luminibus cereis ituri continuo celebrare. Ceterum idem anniversarius primus dinoscitur celebrandus ipsorum dominorum pro parentibus, videlicet d. Benssio de Wartenberch et coniuge sua d. Elska; secundus anniversarius decernitur pro d. Czenkone pie record., fratris ordinis nostri sepeno- minati; tercius denique pro d. Benessio de Rychenburch, filio d. Benessii et fratris d. Johannis ac d. Czenkonis; quartus pro metipso d. Johanne de Wessel ipsius tempore, qui tunc affuerit vitalis extremus, omnium ipsorum quemlibet, prout continencia calendarum libri nostri cenobii declaraverit resolucionem anniversariorum imposicio consignata; quintus
Strana 531
Annus 1361 maii 12.—23. 531 ipsorum ceteris affinitatis predecessoribus ac omnibus fidelibus defunctis quatuor tempo- ribus quibusvis annorum spaciis evolventibus eadem solempnitate misteriorum pretacta celebrata per nos fratres supradictos celebriter debent memorari. Ad consolacionem autem tante devocionis recolenciam fratres sepememorati quolibet anniversariorum die pullis, ferinis necnon quinque ferculorum universaliter sumpte alboque pane simularum, vino latino unius quarte ac alterius vini videlicet australici similiter unius quarte quilibet fratrum corporaliter per se in mensa debet procurari. Si vero dies ieiunii anniversariorum predictorum fuerit eodem modo vino ac pane, sed piscium bonorum nomine ferine premisse debent provideri. Si vero, quod absit, ratum firmum in observacione predictorum anniver- sariorum minime observaverimus vel desides fuerimus exequendis in eisdem, extunc pre- dicti dd. de Wartenberch, qui nostri tuicionem in predictis bonis gesserint, debent se de predictis bonis intromittere, tamdiu in sua tenere potestate, quousque per omnia predictas anniversariorum exequias nos agnoscerent observare. Volumus insuper ac in spiritu devo- cionis optamus, quatenus sepenominati d. Johannes vel quicumque dominorum de Warten- berch senior succedencium extiterit, predicta bona Jessenik per ipsum vel ipsos nos in eisdem oppressores aut molestatis invasores protegere et omni tuicione nos per ipsos in eisdem commodose gubernare debeant ac tenentur. In cuius rei testimonium nos fr. Gallus de Lemberch, prior domorum per Boemiam, Moraviam, Poloniam, Austriam, Ka- rintiam et Stiriam, Johannes de Swereticz, Pragensis commendator, totusque conventus fratrum cenobii iamdicti s. Marie pede pontis sigillorum nostrorum robore presentes duximus consignatas. Act. et dat. in domo nostra Pragensi sepenominata quinta feria ante festum s. Trinitatis proxima a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Observatis vero predictis exequiis nobis omnia debent restaurari dominos per prefatos retenta vel ablata.“) Orig. perg. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. quorum 3) avulsum deest, olim Pragae in archivo Melitensium, nunc vero in archivo Orlík nad Vitavou depositum: archivi Melitenses, Rep. 38 sign, FXLVI 2) paulum clarum.— HU —ſLJ. n. 44. Sigilla: 1) vide supra n. 602. a) retenta et ablata alia manu et alio atramento scripta sunt. 887) 1361 maii 21. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, farchiepiscopi Pragensis] vicarii in spiritualibus generales, Pagano de Psinice (Psyenicz), burggravio castri Krupka (Crupka), petente, litterarum eiusdem Pagani 3. die m. ianuarii a. 1361 in Roudnice datarum tenore inserto (vide supra universis et singulis, quibus n. 758), omnia in dictis litteris contenta confirmant. Dat. Prage a. d. 1361 die XXI m. magii. presentes exhibite fuerint. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccle- siae Pragensis I fol. 20v. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 27 n. 46. — HU — [M. 888) 1361 maii 23. Johannis de Beřkovice filiorumque eius promissio monasterio s. Laurentii data. Nos .. Johannes de Byezkowycz una cum filiis nostris dill., videlicet Smylone et Johanne ibidem in Biezkowycz et Byczen de Czetow recongnoscimus universis — — nos debere et teneri ex nomine veri debiti religg. vv. d. Stephano, priori monasterii s. Laurencii, ord. s. Augustini, necnon conventui eiusdem monasterii quadraginta sex. minus una sex. gr. Prag. den. solvere, videlicet in festo s. Galli proxime venienti quinque sex. gr. Prag. den. et in festo s. Georii post sequenti totidem. Et si[c] annuatim solventes in festis sequentibus
Annus 1361 maii 12.—23. 531 ipsorum ceteris affinitatis predecessoribus ac omnibus fidelibus defunctis quatuor tempo- ribus quibusvis annorum spaciis evolventibus eadem solempnitate misteriorum pretacta celebrata per nos fratres supradictos celebriter debent memorari. Ad consolacionem autem tante devocionis recolenciam fratres sepememorati quolibet anniversariorum die pullis, ferinis necnon quinque ferculorum universaliter sumpte alboque pane simularum, vino latino unius quarte ac alterius vini videlicet australici similiter unius quarte quilibet fratrum corporaliter per se in mensa debet procurari. Si vero dies ieiunii anniversariorum predictorum fuerit eodem modo vino ac pane, sed piscium bonorum nomine ferine premisse debent provideri. Si vero, quod absit, ratum firmum in observacione predictorum anniver- sariorum minime observaverimus vel desides fuerimus exequendis in eisdem, extunc pre- dicti dd. de Wartenberch, qui nostri tuicionem in predictis bonis gesserint, debent se de predictis bonis intromittere, tamdiu in sua tenere potestate, quousque per omnia predictas anniversariorum exequias nos agnoscerent observare. Volumus insuper ac in spiritu devo- cionis optamus, quatenus sepenominati d. Johannes vel quicumque dominorum de Warten- berch senior succedencium extiterit, predicta bona Jessenik per ipsum vel ipsos nos in eisdem oppressores aut molestatis invasores protegere et omni tuicione nos per ipsos in eisdem commodose gubernare debeant ac tenentur. In cuius rei testimonium nos fr. Gallus de Lemberch, prior domorum per Boemiam, Moraviam, Poloniam, Austriam, Ka- rintiam et Stiriam, Johannes de Swereticz, Pragensis commendator, totusque conventus fratrum cenobii iamdicti s. Marie pede pontis sigillorum nostrorum robore presentes duximus consignatas. Act. et dat. in domo nostra Pragensi sepenominata quinta feria ante festum s. Trinitatis proxima a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Observatis vero predictis exequiis nobis omnia debent restaurari dominos per prefatos retenta vel ablata.“) Orig. perg. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. quorum 3) avulsum deest, olim Pragae in archivo Melitensium, nunc vero in archivo Orlík nad Vitavou depositum: archivi Melitenses, Rep. 38 sign, FXLVI 2) paulum clarum.— HU —ſLJ. n. 44. Sigilla: 1) vide supra n. 602. a) retenta et ablata alia manu et alio atramento scripta sunt. 887) 1361 maii 21. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, farchiepiscopi Pragensis] vicarii in spiritualibus generales, Pagano de Psinice (Psyenicz), burggravio castri Krupka (Crupka), petente, litterarum eiusdem Pagani 3. die m. ianuarii a. 1361 in Roudnice datarum tenore inserto (vide supra universis et singulis, quibus n. 758), omnia in dictis litteris contenta confirmant. Dat. Prage a. d. 1361 die XXI m. magii. presentes exhibite fuerint. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccle- siae Pragensis I fol. 20v. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 27 n. 46. — HU — [M. 888) 1361 maii 23. Johannis de Beřkovice filiorumque eius promissio monasterio s. Laurentii data. Nos .. Johannes de Byezkowycz una cum filiis nostris dill., videlicet Smylone et Johanne ibidem in Biezkowycz et Byczen de Czetow recongnoscimus universis — — nos debere et teneri ex nomine veri debiti religg. vv. d. Stephano, priori monasterii s. Laurencii, ord. s. Augustini, necnon conventui eiusdem monasterii quadraginta sex. minus una sex. gr. Prag. den. solvere, videlicet in festo s. Galli proxime venienti quinque sex. gr. Prag. den. et in festo s. Georii post sequenti totidem. Et si[c] annuatim solventes in festis sequentibus
Strana 532
532 Regesta Bohemiae et Moraviae. sive in terminis prenotatis per quinque sex. gr. Prag. den., quousque supradicte quadra- ginta sex. minus una sex. gr. Prag. den. totaliter et plenariter fuerint persolute. Quod si non fecerimus nec solverimus, tunc statim sequenti die dictorum festorum tres ex nobis, quilibet cum uno famulo et duobus equis, quos ipsi, quibus conpromisimus, ex nobis elegerint, debemus subintrare hospicium honesti viri in civitate Pragensi Maiori et ibidem prestare obstagium diebus quatuordecim, debitum et consuetum. Quibus transactis pecunia non- dum persoluta, prestito obstagio vel non prestito, priusdicti d. Stephanus prior conventus- que monasterii s. Laurencii possunt et debent eandem pecuniam recipere in dampna nostra inter cristianos seu Judeos. Promittimus eciam sub puritate honoris et fidei nostre de ipso obstagio non recedere donec sepedictis d. Stephano et conventui tota capitalis pecunia cum omnibus dampnis totaliter et finaliter fuerit persoluta. In cuius rei testimonium sigilla nostra huic littere sunt appensa. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in die s. Trinitatis. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo musaei Nat. In dorso manu saec. XIV: Super XLa sex. minus 1a sex. Sigilla: 1) — 3) in clipeo monoceros; /I/JANNIS D:BESI WIII;|SMILONIIIIIE/HIIINIS.VBESCOWIC/. 4) laesum. — [MJ. 889) 1361 maii 24. Zbraslav. Jacobus de Rochov hereditatem in Letky a monasterio Aulae Regiae recipit iure teutonicali possidendam. ,sperans Ego Jacobus de Rochob recongnosco t. p. u., quod matura deliberacione — michi exinde fructus ampliores resilire, hereditatem in Letka cum eius curia, censu, villanis, — — et cum universis ipsius ville et curie iuribus et pertinenciis, agris cultis et incultis, ortis— quibus honn. et religg. vv. d. Johannes videlicet abbas et .. conventus monasterii b. Marie virg. in Aula Regia, Cist. ord., Pragensis dioc., usque in presens tenuerunt et possederunt, directo et vero dominio in ipsa villa Letka et eius curia cum omnibus earum pertinenciis predictis sibi et suo monasterio predicto reservato, necnon iure patronatus ecclesie in Lüb- schicz cum ipsa villa Lubschicz et universis ipsius pertinenciis exclusis et nominatim iure proprietatis sibi et suo monasterio reservatis, exnunc meo, heredum et successorum meorum quorumcunque nomine ab eisdem honn. et religg. vv. d. .. abbate et .. conventu predicti monasterii rite et racionabiliter per me, heredes et successores meos legitimos tenendam, habendam et pacifice possidendam iure theotunicali tempore in perpetuum successuro sub quondam convencionis et locacionis contractu recepi et recipio sub pactis et omnibus et singulis condicionibus, quibus discrr. Hablo et Dislaus fratres germani de Letka ipsam ——.abbate et .. conventu hereditatem predictam cum omnibus suis pertinenciis ab ipsis — predicti monasterii ante me tenuerunt et possederunt, in quo eciam contractu predicte hereditatis ducentas sex. gr. Prag. den. parate pecunie predictis dominis pro arra, que vul- gariter anlayt dicitur, plene persolverunt, a quibus, videlicet Hablone et Dislao predictis de Letka, predictam hereditatem in Letka cum eius curia et universis earundem pertinenciis, sicut supra exprimitur, de consensu dominorum, puta .. abbatis et conventus supradicti monasterii et eorum licencia et voluntate pro me, heredibus et successoribus meis quibus- cunque tenendam et habendam ac possidendam emi et racionabiliter comparavi pro certa pecunie quantitate, subdens et obligans me Jacobum predictum, heredes et successores meos quoscunque voluntarie ad omnia hic conscripta predictis dominis, videlicet .. abbati et conventui predicti monasterii — perpetuo rata et grata inviolabiliter tenere et obser- vare. Promitto insuper meo, heredum et successorum meorum nomine quorumcunque predictis dominis et eorum monasterio de predicta hereditate Letka et eius curia cum omni- bus ipsarum pertinenciis predictis singulis annis dare et integraliter persolvere nomine veri
532 Regesta Bohemiae et Moraviae. sive in terminis prenotatis per quinque sex. gr. Prag. den., quousque supradicte quadra- ginta sex. minus una sex. gr. Prag. den. totaliter et plenariter fuerint persolute. Quod si non fecerimus nec solverimus, tunc statim sequenti die dictorum festorum tres ex nobis, quilibet cum uno famulo et duobus equis, quos ipsi, quibus conpromisimus, ex nobis elegerint, debemus subintrare hospicium honesti viri in civitate Pragensi Maiori et ibidem prestare obstagium diebus quatuordecim, debitum et consuetum. Quibus transactis pecunia non- dum persoluta, prestito obstagio vel non prestito, priusdicti d. Stephanus prior conventus- que monasterii s. Laurencii possunt et debent eandem pecuniam recipere in dampna nostra inter cristianos seu Judeos. Promittimus eciam sub puritate honoris et fidei nostre de ipso obstagio non recedere donec sepedictis d. Stephano et conventui tota capitalis pecunia cum omnibus dampnis totaliter et finaliter fuerit persoluta. In cuius rei testimonium sigilla nostra huic littere sunt appensa. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in die s. Trinitatis. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo musaei Nat. In dorso manu saec. XIV: Super XLa sex. minus 1a sex. Sigilla: 1) — 3) in clipeo monoceros; /I/JANNIS D:BESI WIII;|SMILONIIIIIE/HIIINIS.VBESCOWIC/. 4) laesum. — [MJ. 889) 1361 maii 24. Zbraslav. Jacobus de Rochov hereditatem in Letky a monasterio Aulae Regiae recipit iure teutonicali possidendam. ,sperans Ego Jacobus de Rochob recongnosco t. p. u., quod matura deliberacione — michi exinde fructus ampliores resilire, hereditatem in Letka cum eius curia, censu, villanis, — — et cum universis ipsius ville et curie iuribus et pertinenciis, agris cultis et incultis, ortis— quibus honn. et religg. vv. d. Johannes videlicet abbas et .. conventus monasterii b. Marie virg. in Aula Regia, Cist. ord., Pragensis dioc., usque in presens tenuerunt et possederunt, directo et vero dominio in ipsa villa Letka et eius curia cum omnibus earum pertinenciis predictis sibi et suo monasterio predicto reservato, necnon iure patronatus ecclesie in Lüb- schicz cum ipsa villa Lubschicz et universis ipsius pertinenciis exclusis et nominatim iure proprietatis sibi et suo monasterio reservatis, exnunc meo, heredum et successorum meorum quorumcunque nomine ab eisdem honn. et religg. vv. d. .. abbate et .. conventu predicti monasterii rite et racionabiliter per me, heredes et successores meos legitimos tenendam, habendam et pacifice possidendam iure theotunicali tempore in perpetuum successuro sub quondam convencionis et locacionis contractu recepi et recipio sub pactis et omnibus et singulis condicionibus, quibus discrr. Hablo et Dislaus fratres germani de Letka ipsam ——.abbate et .. conventu hereditatem predictam cum omnibus suis pertinenciis ab ipsis — predicti monasterii ante me tenuerunt et possederunt, in quo eciam contractu predicte hereditatis ducentas sex. gr. Prag. den. parate pecunie predictis dominis pro arra, que vul- gariter anlayt dicitur, plene persolverunt, a quibus, videlicet Hablone et Dislao predictis de Letka, predictam hereditatem in Letka cum eius curia et universis earundem pertinenciis, sicut supra exprimitur, de consensu dominorum, puta .. abbatis et conventus supradicti monasterii et eorum licencia et voluntate pro me, heredibus et successoribus meis quibus- cunque tenendam et habendam ac possidendam emi et racionabiliter comparavi pro certa pecunie quantitate, subdens et obligans me Jacobum predictum, heredes et successores meos quoscunque voluntarie ad omnia hic conscripta predictis dominis, videlicet .. abbati et conventui predicti monasterii — perpetuo rata et grata inviolabiliter tenere et obser- vare. Promitto insuper meo, heredum et successorum meorum nomine quorumcunque predictis dominis et eorum monasterio de predicta hereditate Letka et eius curia cum omni- bus ipsarum pertinenciis predictis singulis annis dare et integraliter persolvere nomine veri
Strana 533
Annus 1361 maii 23.—24. 533 census sex sex. gr. predictorum indilate in duobus terminis, in festo videlicet b. Galli tres sex. et in festo b. Georii immediate sequenti iterum tres sex. gr. predictorum et sic deinceps annis et terminis singulis eisdem predictum sex sex. censum perpetuo dare et persolvere teneor et debemus. Quandocunque autem in aliquo dictorum terminorum termino vel infra quindenam ab ipso termino continuam predictum trium sex. censum in toto vel in parte — — non solverem aut ipsi heredes et successores mei non solverent, extunc statim ipsis dominis et eorum monasterio in uno fertone predictorum gr. sumus et erimus nomine pene obligati. Similiter fiet, si censum cum pena iamdicta per secundam quindenam continuam non solverimus. Et si transactis duabus itaque quindenis continuis, ut iam dictum est, nec censum cum penis sic adauctis quacunque ex causa vel occasione ipsis dominis et eorum monasterio non solveremus antedictis, extunc mox sequenti die ipsi domini predicti per se vel eorum nunccios licite et libere auctoritate propria verique dominii tytulo ipsis directe reservato sine cuiuslibel iuris et iudicii questione et accione me Jacobum predictum, heredes et successores meos quoscunque in predicta hereditate et ipsius curia et omnibus rebus earundem, mobilibus et immobilibus, pro ipsorum beneplacito poterunt et debebunt inpignorare ipsaque pignora vendere et alienare ——. Si vero tempore inpignoracionis in ipsis bonis, Letka videlicet et eius curia et earum pertinenciis predictis pignora equivalencia pro censu et penis sic neglectis non invenirentur, continuo ego Jacobus predictus, heredes et successores mei quicunque predictam hereditatem possidentes debeo, debebimus et tenebimur in crastino in monasterio Aule Regie aut in alio loco, quem nobis assignaverint, coram ipsis dominis .. abbate et suis officialibus apparere personaliter, censumque cum —— ego vel mei heredes et penis sic neglectis integraliter in ipso loco persolvendo. Quod si— predictorum bonorum possessores predicte inpignoracioni resistere aut rebellisare verbo vel facto presumeremus — — aut post predictorum pignorum non inventorum requisi- cionem mox in proximis octo diebus continuis coram ipsis dominis personaliter non appare- remus, ut prescribitur, extunc immediate ipsi domini ..abbas et conventus —— de here- ditate Letka et eius curia cum omnibus earundem pertinenciis, puta pecoribus, pecudibus et segetibus, et omnibus rebus mobilibus et immobilibus ibidem inventis, licite et libere iure proprietatis et directi dominii tamquam de rebus eorum propriis per se vel alium seu alios quoscunque auctoritate propria, ut prefertur, realiter se poterunt intromittere et debebunt taliter, quod predicta hereditas in Letka cum sua curia et omnibus earum perti- nenciis predictis nec ad me Jacobum nec quemcunque heredum vel successorum meorum — — Sane adiuncto, quod nec ego nec mei heredes et predictorum minime revertetur — successores predicti quicunque hereditatem in Letka et eius curiam cum omnibus ipsarum pertinenciis predictis potero nec poterimus nec debemus in toto vel in parte alienare, dividere nec obligare nec inbrigare neque vendere alicui pociori nobis sine expresso consensu et voluntate dominorum .. abbatis et .. conventus predictorum, sed homini bone fame et viro honesto, quem iidem domini pro eorum censuali voluntarie dignum duxerint acceptan- dum. It. homines in villa Letka predicta in causis iudicialibus iudicare possumus et debe- mus, homines vero de villa Lübschicz predicta quomodolibet iudicare aut gravare nec po- terimus nec debebimus, sed si quid accionis aut questionis nos contra eos aut ipsi contra nos habuerimus aut habuerint, hoc coram predictis dominis et eorum officialibus debemus et tenebimur actitare. Pascua quoque pro nostris animalibus nos cum ipsis et ipsi nobis- cum communia habere debebimus et tenemur, sicut eedem ville antiquitus consweverunt. Preterea ego Jacobus et heredes mei et successores quicunque predicti debeo, debemus et tenemur stare et parere mandatis licitis et honestis necnon iuri et iurisdiccioni ac servicio dominorum .. abbatis et .. conventus predicti monasterii, in hiis omnibus debitam reve- renciam et obedienciam eisdem dominis exhibendo. In signum autem evidens veri dominii ego et mei successores predictis dominis singulis annis in perpetuum duos valentes cappones in predicto eorum monasterio in vigilia Natalis domini debeo, debemus et tenebimur pre-
Annus 1361 maii 23.—24. 533 census sex sex. gr. predictorum indilate in duobus terminis, in festo videlicet b. Galli tres sex. et in festo b. Georii immediate sequenti iterum tres sex. gr. predictorum et sic deinceps annis et terminis singulis eisdem predictum sex sex. censum perpetuo dare et persolvere teneor et debemus. Quandocunque autem in aliquo dictorum terminorum termino vel infra quindenam ab ipso termino continuam predictum trium sex. censum in toto vel in parte — — non solverem aut ipsi heredes et successores mei non solverent, extunc statim ipsis dominis et eorum monasterio in uno fertone predictorum gr. sumus et erimus nomine pene obligati. Similiter fiet, si censum cum pena iamdicta per secundam quindenam continuam non solverimus. Et si transactis duabus itaque quindenis continuis, ut iam dictum est, nec censum cum penis sic adauctis quacunque ex causa vel occasione ipsis dominis et eorum monasterio non solveremus antedictis, extunc mox sequenti die ipsi domini predicti per se vel eorum nunccios licite et libere auctoritate propria verique dominii tytulo ipsis directe reservato sine cuiuslibel iuris et iudicii questione et accione me Jacobum predictum, heredes et successores meos quoscunque in predicta hereditate et ipsius curia et omnibus rebus earundem, mobilibus et immobilibus, pro ipsorum beneplacito poterunt et debebunt inpignorare ipsaque pignora vendere et alienare ——. Si vero tempore inpignoracionis in ipsis bonis, Letka videlicet et eius curia et earum pertinenciis predictis pignora equivalencia pro censu et penis sic neglectis non invenirentur, continuo ego Jacobus predictus, heredes et successores mei quicunque predictam hereditatem possidentes debeo, debebimus et tenebimur in crastino in monasterio Aule Regie aut in alio loco, quem nobis assignaverint, coram ipsis dominis .. abbate et suis officialibus apparere personaliter, censumque cum —— ego vel mei heredes et penis sic neglectis integraliter in ipso loco persolvendo. Quod si— predictorum bonorum possessores predicte inpignoracioni resistere aut rebellisare verbo vel facto presumeremus — — aut post predictorum pignorum non inventorum requisi- cionem mox in proximis octo diebus continuis coram ipsis dominis personaliter non appare- remus, ut prescribitur, extunc immediate ipsi domini ..abbas et conventus —— de here- ditate Letka et eius curia cum omnibus earundem pertinenciis, puta pecoribus, pecudibus et segetibus, et omnibus rebus mobilibus et immobilibus ibidem inventis, licite et libere iure proprietatis et directi dominii tamquam de rebus eorum propriis per se vel alium seu alios quoscunque auctoritate propria, ut prefertur, realiter se poterunt intromittere et debebunt taliter, quod predicta hereditas in Letka cum sua curia et omnibus earum perti- nenciis predictis nec ad me Jacobum nec quemcunque heredum vel successorum meorum — — Sane adiuncto, quod nec ego nec mei heredes et predictorum minime revertetur — successores predicti quicunque hereditatem in Letka et eius curiam cum omnibus ipsarum pertinenciis predictis potero nec poterimus nec debemus in toto vel in parte alienare, dividere nec obligare nec inbrigare neque vendere alicui pociori nobis sine expresso consensu et voluntate dominorum .. abbatis et .. conventus predictorum, sed homini bone fame et viro honesto, quem iidem domini pro eorum censuali voluntarie dignum duxerint acceptan- dum. It. homines in villa Letka predicta in causis iudicialibus iudicare possumus et debe- mus, homines vero de villa Lübschicz predicta quomodolibet iudicare aut gravare nec po- terimus nec debebimus, sed si quid accionis aut questionis nos contra eos aut ipsi contra nos habuerimus aut habuerint, hoc coram predictis dominis et eorum officialibus debemus et tenebimur actitare. Pascua quoque pro nostris animalibus nos cum ipsis et ipsi nobis- cum communia habere debebimus et tenemur, sicut eedem ville antiquitus consweverunt. Preterea ego Jacobus et heredes mei et successores quicunque predicti debeo, debemus et tenemur stare et parere mandatis licitis et honestis necnon iuri et iurisdiccioni ac servicio dominorum .. abbatis et .. conventus predicti monasterii, in hiis omnibus debitam reve- renciam et obedienciam eisdem dominis exhibendo. In signum autem evidens veri dominii ego et mei successores predictis dominis singulis annis in perpetuum duos valentes cappones in predicto eorum monasterio in vigilia Natalis domini debeo, debemus et tenebimur pre-
Strana 534
534 Regesta Bohemiae et Moraviae. sentare et dare, in eo ipsum dominium recongnoscentes. It. ad solutionem berne generalis et communem regni Boemie homines predicte ville in Letka erunt et sunt astricti et ligati, ad bernam vero specialem, puta civitatum et monasteriorum, quando pariter exigitur vel divisim, non tenentur, sed cum contigerit, tunc aliquis officialium supradicti monasterii mecum aut cum heredibus et successoribus meis bernatores seu collectores berne —— adire debebit protestans tunc coram eisdem, quomodo eandem hereditatem ab ipso monasterio iure theotunicali michi et meis heredibus et successoribus locatam et expositam receperim, et tunc contra ipsos collectores berne debeo et ipsi heredes et successores mei quicunque debent se munimentis et literis, ab ipso monasterio super ipsa locacione predicte hereditatis traditis et concessis de solucione eiusdem berne, prout melius poterimus, defensare. Curiam vero ibidem cum quinque laneis, ad presens ad eam spectantibus, liberam ea libertate, qua ipsi domini .. abbas et conventus predicti actenus tenuerunt, et nos deinceps perpetuo debemus possidere. In quorum omnium robur perpetuo valiturum et tutelam sigillum meum ac sigillum patrui mei Jeskonis de Konoged, in testimonium vero sigilla prudentum vv. Michahelis iudicis necnon Nicolai Clementerii et Ule dicti Zilberczayger, civium iurato- rum Maioris civitatis Pragensis, ad peticionem meam presentibus sunt appensa. Dat. et act. in predicto Aule Regie monasterio a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in crastino individue Trinitatis. Orig. perg. cum 5 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea Pragae in bibliotheca Nat. et univ. sign. n. 292, nune vero in archivo publico centrali. Sigilla: 1) avis; S IACOB HIIROCHOB. 2) fractum. 3) in clipeo crux patriarchalis supra colles erecta; MICIIAEL. A IIIII. 4) fractum. 5) griphus; S/LIIJI. SIBER HIGER. — In dorso manu saec. X V: Locacio curie in Letka. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 119 n. 163. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 124 n. 948. — HU — IMJ. 890) 1361 maii 25. Pragae. Karolus imperator et rex consentit, ut Dluhovoj dictus Črňák et filii fratris eius Amchae de Smědčice villam Bažantov in districtu Tachoviensi tamdiu possideant, donec iis imperator et rex aut successores ipsius 146 sexagenas gr. Prag. persolvant. n. f. t. p. u., quia dil. nobis Dluhwoy dictus Czrnak et quondam Amcha de Smed- czich, fratres, villam dictam Bazantaw, in districtu Tachowiensi sitam, a nob. Jesskone“) pro quinquaginta octo sex. gr. den. Prag. et a civibus Tachowiensibus pro octo sex. dictorum gr. alias de nostra et cl. mem. ill. Johannis quondam regis Boemie, genitoris nostri carissimi, licencia et voluntate exsolverunt et eandem villam a nobis et a dicto nostro genitore loco pignoris receperunt, ita quod ipsi et heredes eorum prefatam villam cum suis pertinenciis tamdiu tenere et habere deberent, donec ipsis prefate peccuniarum summe integre essent persolute. De quibus omnibus fratres predicti litteras dicti nostri genitoris habuerunt, quas ex conbustione facta in Tachouia se asserunt amisisse. Et quia postmodum idem Dluhwoy nostro nomine Jesskonem prefatum de hospicio in Praga pro octuaginta sex. liberavit, ne ipse et nati dictib) Amche dictis peccuniis defraudentur, volumus et t. p. decernimus, quod ipsi et eorum heredes sepedictam villam cum censibus, agris, aquis, molendinis, silvis, rubetis et aliis suis pertinenciis quibuscumque loco pignoris tamdiu retinere, possidere, tenere et habere debeant, quousque ipsis centum et quadraginta sex sex. gr. Prag. eis per nos seu successores nostros, Boemie reges, fuerint integraliter persolute. Volumus eciam, quod fructus et utilitates, que de dicta villa ipsis perveniunt seu pervenire poterunt, de dicta peccunia defalcare minime teneantur, set easdem utilitates et fructus ipsi Dluhwoy et heredibus dicti Amche dedimus et in hiis scriptis damus graciose. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. a. d. 1361, ind. quartadecima,
534 Regesta Bohemiae et Moraviae. sentare et dare, in eo ipsum dominium recongnoscentes. It. ad solutionem berne generalis et communem regni Boemie homines predicte ville in Letka erunt et sunt astricti et ligati, ad bernam vero specialem, puta civitatum et monasteriorum, quando pariter exigitur vel divisim, non tenentur, sed cum contigerit, tunc aliquis officialium supradicti monasterii mecum aut cum heredibus et successoribus meis bernatores seu collectores berne —— adire debebit protestans tunc coram eisdem, quomodo eandem hereditatem ab ipso monasterio iure theotunicali michi et meis heredibus et successoribus locatam et expositam receperim, et tunc contra ipsos collectores berne debeo et ipsi heredes et successores mei quicunque debent se munimentis et literis, ab ipso monasterio super ipsa locacione predicte hereditatis traditis et concessis de solucione eiusdem berne, prout melius poterimus, defensare. Curiam vero ibidem cum quinque laneis, ad presens ad eam spectantibus, liberam ea libertate, qua ipsi domini .. abbas et conventus predicti actenus tenuerunt, et nos deinceps perpetuo debemus possidere. In quorum omnium robur perpetuo valiturum et tutelam sigillum meum ac sigillum patrui mei Jeskonis de Konoged, in testimonium vero sigilla prudentum vv. Michahelis iudicis necnon Nicolai Clementerii et Ule dicti Zilberczayger, civium iurato- rum Maioris civitatis Pragensis, ad peticionem meam presentibus sunt appensa. Dat. et act. in predicto Aule Regie monasterio a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in crastino individue Trinitatis. Orig. perg. cum 5 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea Pragae in bibliotheca Nat. et univ. sign. n. 292, nune vero in archivo publico centrali. Sigilla: 1) avis; S IACOB HIIROCHOB. 2) fractum. 3) in clipeo crux patriarchalis supra colles erecta; MICIIAEL. A IIIII. 4) fractum. 5) griphus; S/LIIJI. SIBER HIGER. — In dorso manu saec. X V: Locacio curie in Letka. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 119 n. 163. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 124 n. 948. — HU — IMJ. 890) 1361 maii 25. Pragae. Karolus imperator et rex consentit, ut Dluhovoj dictus Črňák et filii fratris eius Amchae de Smědčice villam Bažantov in districtu Tachoviensi tamdiu possideant, donec iis imperator et rex aut successores ipsius 146 sexagenas gr. Prag. persolvant. n. f. t. p. u., quia dil. nobis Dluhwoy dictus Czrnak et quondam Amcha de Smed- czich, fratres, villam dictam Bazantaw, in districtu Tachowiensi sitam, a nob. Jesskone“) pro quinquaginta octo sex. gr. den. Prag. et a civibus Tachowiensibus pro octo sex. dictorum gr. alias de nostra et cl. mem. ill. Johannis quondam regis Boemie, genitoris nostri carissimi, licencia et voluntate exsolverunt et eandem villam a nobis et a dicto nostro genitore loco pignoris receperunt, ita quod ipsi et heredes eorum prefatam villam cum suis pertinenciis tamdiu tenere et habere deberent, donec ipsis prefate peccuniarum summe integre essent persolute. De quibus omnibus fratres predicti litteras dicti nostri genitoris habuerunt, quas ex conbustione facta in Tachouia se asserunt amisisse. Et quia postmodum idem Dluhwoy nostro nomine Jesskonem prefatum de hospicio in Praga pro octuaginta sex. liberavit, ne ipse et nati dictib) Amche dictis peccuniis defraudentur, volumus et t. p. decernimus, quod ipsi et eorum heredes sepedictam villam cum censibus, agris, aquis, molendinis, silvis, rubetis et aliis suis pertinenciis quibuscumque loco pignoris tamdiu retinere, possidere, tenere et habere debeant, quousque ipsis centum et quadraginta sex sex. gr. Prag. eis per nos seu successores nostros, Boemie reges, fuerint integraliter persolute. Volumus eciam, quod fructus et utilitates, que de dicta villa ipsis perveniunt seu pervenire poterunt, de dicta peccunia defalcare minime teneantur, set easdem utilitates et fructus ipsi Dluhwoy et heredibus dicti Amche dedimus et in hiis scriptis damus graciose. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. a. d. 1361, ind. quartadecima,
Strana 535
Annus 1361 maii 24.—25. 535 VIII kal. iun., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. ducem Rudolfus de Frideberg. Johannes Budwicensis. Per d. Tessinensem Cop. saec. XV in tabulis curiae regalis per Bohemiam (Liber proclamationum tertius) fol. 200v Pragae in archivo publico centrali. — Ed. G. Friedrich, Desky dvorské. Třetí kniha provolací, Arch. Čes. XXXVI p. 413. — [LJ. a) in cop. sequitur: iura. — b) in cop.: dicte. 891) 1361 maii 25. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, petente Ulricoa) de Nova Domo, litteras Ulrici de Nova Domo de non occupandis bonis post mortem presbyterorum relictis, 18. die m. nov. a. 1338 in Nova Domo datas (vide Reg. Boh. et Mor. IV p. 240 n. 622), earundem litterarum tenore inserto, confirmat. universis et singulis tam presentibus quam futuris. Dat. Prage a. d. 1361 die XXV m. magy. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 21. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 27 n. 47. — [M. a) in copia primo: Henricus scriptum, sed deletum. 892) 1361 maii 25. Pragae. Rudolphus, dux Saxoniae, ecclesiae in Kostelec nad Labem reditum de molendino perci- piendum confert. Nos Rudolfus, dei gr. dux Saxonie, sacri Romani imperii archimarschalkus, recognosci- mus publice per presentes, quod incl. princeps dominus et genitor noster carissimus Rudolfus, dux Saxonie, fel. record., cum consensu et bona voluntate excellentissimi principis, domini nostri d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, duas rotasa) de novo ad molendinum super Albeam in Kostelicz suis sumtibus et expensis ac pecuniis propriis comparavit, ut divinus cultus eo decencius augeatur, dominus noster, genitor predictus, et nos ob salutem nostrarumb) et predecessorum nostrorum animarum ac pure propter deum dedimus et damus ecclesie s. Martini et plebano ibidem in Kostelicz decimam septimanam de duabus rotis prescriptis cum omni iure, utilitatibus et usufructibus, sicut exnunc et antea de eodem molendino idem plebanus percipit, futuris temporibus perpetue possidendam, ita tamen, quod idem plebanus —— unam missam de s. Spiritu semel in septimana cantare vel legere vel per alium officiare ad tempora vite nostre oportebit et in anniversario domini et patris nostri predicti, hoc est in crastino s. Georgii, tres missas pro defunctis et tres presbiteros et duodecim pauperes eodem die pascere debet vel pro prandio presbiteris per unum gr. et pauperibus per sex hallensesc) omni anno in anniversario predicto sepedictus plebanus tenebitur erogare; et unam missam pro defunctis vel collectam pro omnibus fidelibus defunctis semel in septimana futurisd) temporibus in eadem ecclesia in Koste- licz prefatus plebanus per se vel per alium tenebitur celebrare. In cuius rei testimonium et robur valiturum presentes litteras scribi fecimus, sigilli nostri appensione munitas. Dat. Prage a. d. 1361 VIII kal. iun. Insertum confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 9. die m. iul. a. 1361 datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 51. — [M]. a) cop.: ratas. — b) cop.: nostrorum. — c) cop.: hellenses. — d) cop.: fructus.
Annus 1361 maii 24.—25. 535 VIII kal. iun., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. ducem Rudolfus de Frideberg. Johannes Budwicensis. Per d. Tessinensem Cop. saec. XV in tabulis curiae regalis per Bohemiam (Liber proclamationum tertius) fol. 200v Pragae in archivo publico centrali. — Ed. G. Friedrich, Desky dvorské. Třetí kniha provolací, Arch. Čes. XXXVI p. 413. — [LJ. a) in cop. sequitur: iura. — b) in cop.: dicte. 891) 1361 maii 25. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, petente Ulricoa) de Nova Domo, litteras Ulrici de Nova Domo de non occupandis bonis post mortem presbyterorum relictis, 18. die m. nov. a. 1338 in Nova Domo datas (vide Reg. Boh. et Mor. IV p. 240 n. 622), earundem litterarum tenore inserto, confirmat. universis et singulis tam presentibus quam futuris. Dat. Prage a. d. 1361 die XXV m. magy. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 21. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 27 n. 47. — [M. a) in copia primo: Henricus scriptum, sed deletum. 892) 1361 maii 25. Pragae. Rudolphus, dux Saxoniae, ecclesiae in Kostelec nad Labem reditum de molendino perci- piendum confert. Nos Rudolfus, dei gr. dux Saxonie, sacri Romani imperii archimarschalkus, recognosci- mus publice per presentes, quod incl. princeps dominus et genitor noster carissimus Rudolfus, dux Saxonie, fel. record., cum consensu et bona voluntate excellentissimi principis, domini nostri d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, duas rotasa) de novo ad molendinum super Albeam in Kostelicz suis sumtibus et expensis ac pecuniis propriis comparavit, ut divinus cultus eo decencius augeatur, dominus noster, genitor predictus, et nos ob salutem nostrarumb) et predecessorum nostrorum animarum ac pure propter deum dedimus et damus ecclesie s. Martini et plebano ibidem in Kostelicz decimam septimanam de duabus rotis prescriptis cum omni iure, utilitatibus et usufructibus, sicut exnunc et antea de eodem molendino idem plebanus percipit, futuris temporibus perpetue possidendam, ita tamen, quod idem plebanus —— unam missam de s. Spiritu semel in septimana cantare vel legere vel per alium officiare ad tempora vite nostre oportebit et in anniversario domini et patris nostri predicti, hoc est in crastino s. Georgii, tres missas pro defunctis et tres presbiteros et duodecim pauperes eodem die pascere debet vel pro prandio presbiteris per unum gr. et pauperibus per sex hallensesc) omni anno in anniversario predicto sepedictus plebanus tenebitur erogare; et unam missam pro defunctis vel collectam pro omnibus fidelibus defunctis semel in septimana futurisd) temporibus in eadem ecclesia in Koste- licz prefatus plebanus per se vel per alium tenebitur celebrare. In cuius rei testimonium et robur valiturum presentes litteras scribi fecimus, sigilli nostri appensione munitas. Dat. Prage a. d. 1361 VIII kal. iun. Insertum confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 9. die m. iul. a. 1361 datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 51. — [M]. a) cop.: ratas. — b) cop.: nostrorum. — c) cop.: hellenses. — d) cop.: fructus.
Strana 536
536 Regesta Bohemiae et Moraviae. 893) 1361 maii 26. Pragae. Karolus imperator et rex Insulansi et Sambiensi episcopis mandat, ut Laurentio, Vratisla- viensis et Warmiensis ecclesiarum canonico, capellano et familiari suo domestico, fructus beneficiorum administrari faciant. Similis tenoris data est littera executoria ad Insulensem et Sambiensem episcopos. Dat. Prage anno LXI, ind. XIII, VII kal. m. iun., regn. nostr. a XIV, imperii septimo. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 407 in margine litterarum, quibus Karolus imperator et rex 31. die m. aug. a. 1360 Laurentium, Vratislaviensis et Warmiensis eccl. canonicum, capellanum et familiarem suum domesticum esse et privilegiis ceterorum capellanorum suorum gaudere declaravit (vide supra n. 617.) — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 316. — Reg. imp. VIII 3700. — HU — [M]. 894) [1361 maii]. Karolus imperator et rex [Friderico de Pélipsy ] munitionem [Pètipsy] et villas Břežany, Vikletice, Drahonice, Nechranice iure feudi possidendas confert. Tvrz a vsi Břeczany, Vyklečice, Drahomíře, Nechřenice se vším příslušenstvím, léno ke koruně.1) Psáno latině libro primo Caroli fol. 10. Ed. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 86 n. 4 e msc. olim aulici tabularii Vindobonensis = Sedláček, Zbytky n. 185, quod nunc Pragae in archivo publico centrali servatur (sign. msc. 2450). register králův římských a českých p. 17 n. 5.— [MJ. 1) Vide chartam sequentem. 895) 1361 maii 26. Pragae. Fridericus de Pétipsy munitionem et villam Pětipsy et villas Břežany, Vikletice, Drahonice, Nechranice a Karolo imperatore ut rege Bohemiae et a corona regni Bohemiae iure feudi sibi collatas esse profitetur. Ego Fridericus de Fumfhunden n. f. t. p. u., quod seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex illustris, dominus meus graciosus, serviciorum meorum intuitu michi, heredibus et successoribus meis subscripta bona, videlicet municionem et villam Fumfhunden et villas Brzeczany, Wy- kletycze, Drahonice et Nechrzenycze cum earum appendiis, utilitatibus et pertinenciis universis, que ab ipso tamquam a rege Boemie dependent in feudum, de innata sibi pietatis clemencia auctoritate regia Boemie in feudum liberum contulit, recepto prius a me, prefato Friderico, meo, heredum et successorum meorum nomine pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corona fidelitatis et subieccionis debite solito iura- mento, predicta bona per me, prefatum Fridricum, heredes et successores meos tenenda, habenda et perpetuo possidenda omni eo modo, condicione, iure ac libertate sive consuetu- dine, sicut barones regni Boemie sua bona feudalia libera possident atque tenent, prefati tamen domini mei imperatoris, heredum et successorum suorum, regum Boemie, et aliorum Dat. Prage a. d. millesimo trecente- quorumlibet in premissis iuribus semper salvis. simo sexagesimo primo in vigilia Corporis Cristi. R. Orig. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo sigilli balteus; S FRIDRICI D EGERBERG.— In dorso manu saec. XIV: Omagium Friderici de Pfumhunden ad regnum Boemie.— Ed. Balbin, Miscellanea I, 8 p. 149 n. 104. — Jireček, Cod. iur. Boh. 1, 3 p. 44 n. 26.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 494 n. 495 (ad maii 27). — [M].
536 Regesta Bohemiae et Moraviae. 893) 1361 maii 26. Pragae. Karolus imperator et rex Insulansi et Sambiensi episcopis mandat, ut Laurentio, Vratisla- viensis et Warmiensis ecclesiarum canonico, capellano et familiari suo domestico, fructus beneficiorum administrari faciant. Similis tenoris data est littera executoria ad Insulensem et Sambiensem episcopos. Dat. Prage anno LXI, ind. XIII, VII kal. m. iun., regn. nostr. a XIV, imperii septimo. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 407 in margine litterarum, quibus Karolus imperator et rex 31. die m. aug. a. 1360 Laurentium, Vratislaviensis et Warmiensis eccl. canonicum, capellanum et familiarem suum domesticum esse et privilegiis ceterorum capellanorum suorum gaudere declaravit (vide supra n. 617.) — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 316. — Reg. imp. VIII 3700. — HU — [M]. 894) [1361 maii]. Karolus imperator et rex [Friderico de Pélipsy ] munitionem [Pètipsy] et villas Břežany, Vikletice, Drahonice, Nechranice iure feudi possidendas confert. Tvrz a vsi Břeczany, Vyklečice, Drahomíře, Nechřenice se vším příslušenstvím, léno ke koruně.1) Psáno latině libro primo Caroli fol. 10. Ed. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 86 n. 4 e msc. olim aulici tabularii Vindobonensis = Sedláček, Zbytky n. 185, quod nunc Pragae in archivo publico centrali servatur (sign. msc. 2450). register králův římských a českých p. 17 n. 5.— [MJ. 1) Vide chartam sequentem. 895) 1361 maii 26. Pragae. Fridericus de Pétipsy munitionem et villam Pětipsy et villas Břežany, Vikletice, Drahonice, Nechranice a Karolo imperatore ut rege Bohemiae et a corona regni Bohemiae iure feudi sibi collatas esse profitetur. Ego Fridericus de Fumfhunden n. f. t. p. u., quod seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex illustris, dominus meus graciosus, serviciorum meorum intuitu michi, heredibus et successoribus meis subscripta bona, videlicet municionem et villam Fumfhunden et villas Brzeczany, Wy- kletycze, Drahonice et Nechrzenycze cum earum appendiis, utilitatibus et pertinenciis universis, que ab ipso tamquam a rege Boemie dependent in feudum, de innata sibi pietatis clemencia auctoritate regia Boemie in feudum liberum contulit, recepto prius a me, prefato Friderico, meo, heredum et successorum meorum nomine pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corona fidelitatis et subieccionis debite solito iura- mento, predicta bona per me, prefatum Fridricum, heredes et successores meos tenenda, habenda et perpetuo possidenda omni eo modo, condicione, iure ac libertate sive consuetu- dine, sicut barones regni Boemie sua bona feudalia libera possident atque tenent, prefati tamen domini mei imperatoris, heredum et successorum suorum, regum Boemie, et aliorum Dat. Prage a. d. millesimo trecente- quorumlibet in premissis iuribus semper salvis. simo sexagesimo primo in vigilia Corporis Cristi. R. Orig. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo sigilli balteus; S FRIDRICI D EGERBERG.— In dorso manu saec. XIV: Omagium Friderici de Pfumhunden ad regnum Boemie.— Ed. Balbin, Miscellanea I, 8 p. 149 n. 104. — Jireček, Cod. iur. Boh. 1, 3 p. 44 n. 26.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 494 n. 495 (ad maii 27). — [M].
Strana 537
Annus 1361 maii 26. 537 896) 1361 maii 26. Pragae. Albertus de Malíkovice villam Canovice sub census onere se accepisse profitetur. Notum sit universis presencium per tenorem, quod ego Albertus miles de Malicouicz suscepi, teneo et possideo villam Czanouicz ac bona et homines in eadem residentes cum vinea, agris, pratis —— et pertinenciis suis universis a venn. et religg. dominicellabus ..(!) abbatissa et conventu monialium monasterii s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, et ab ipso monasterio michi concessam ad vite mee tempora duntaxat et locatam, ita vide- licet de dictis vinea et bonis universis prefate domine .. abbatisse — — et conventui et monasterio ipsorum per quinque annos continuos incipiendo anno quolibet undecim sex. et quatuordecim gr. den. Prag. divisim, videlicet in festis s. Galli medietatem et in festis S. Georgii medietatem continue successuris nomine census dare et solvere sim astrictus. Post vero decursum quinque annorum predictorum duodecim sex. gr. den. predictorum anno quolibet in omnem eventum divisim in terminis prenotatis eisdem abbatisse et conventui ac monasterio ipsorum dare et solvere me obligo presentibus et promitto meis propriis periculis et sumptibus ad prefatum monasterium deportando. Si vero dictum censum in parte vel in toto in aliquo terminorum predictorum [termino] non persolverem, extunc statim elapsis quatuordecim diebus, dictos terminos inmediate sequentibus, eundem censum super — dampna mea inter Judeos vel cristianos conquirere et recipere poterunt et debebunt. Preterea si per alios quatuordecim dies dictos continue secuturos censum, dampna et inpensas prefatas non persolverem, extunc statim cadam a iure meo et dicta bona ad dictum monasterium libere revertentur et nichilominus ad solucionem dicti census retenti et dampna ac inpensa sum et esse debeo obligatus. Expressum est eciam, quod si dicta bona per ignis voraginem aut grandinem vel gwerram generalem fuerint devastata, extunc michi gracia fieri debet in censu predicto iuxta arbitrium proborum virorum, per me et dictos abbatissam et conventum eligendorum. Colleccio vero berne generalis, si de ea cum collectoribus ipsius per monasterium pactatum fuerit, extunc non ad me, sed ad ipsos pertinebit. Non licebit michi eciam eadem bona et ius, quod habere dinoscor in eisdem, alicui vendere seu locare sine dictorum .. abbatisse et conventus requisicione et licencia speciali. Post mortem vero meam dicta bona ac villa cum vinea et omnibus suis pertinenciis et melioracionibus uni- versis ad dictum monasterium sine omni exsolucione libere revertentur. Nos vero Johannes et Proczko fratres de Malicouicz una cum d. Alberto fratre nostro predicto pro omnibus et singulis premissis dandis, exsolvendis et inplendis ac observandis promittimus et fideius- sores nos presentibus obligamus. In quorum omnium testimonium sigilla nostra presentibus literis duximus appendenda. Dat. et act. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo quarta feria in vigilia Corporis Cristi. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg., olim in archivo monasterii s. Georgii in castro Pragensi, postea in bibliotheca Nat. et univ. Pragae sign. 293, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: I) clipeus bipartitus, in parte dextra aquila, pars sinistra sectione diagonali quinquies divisa; HI ERTI D/ MALIKIIIJ. 2) clipeus bipartitus, duo baltei sinistri, aquila; laesum. 3) clipeus bipartitus, pars dextra sectione diagonali sinistra quinquies divisa, in parte sinistra aquila; 1III MALICOWICZ. In dorso manu saec. XV: Super Czanowicz et quod Ugezd habemus. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 96 n. 775. — HU — [M. 897) 1361 maii 26. De fundatione altaris s. Sapientiae virg. in ecclesia Pragensi. In nom. dom. am. Nos Wenczeslaus, plebanus eccl. in Lyssa, Leonhardus et Nicolaus fratres, cives Pragenses, nati quondam Nicolai Planerii, civis Pragensis, t. p. recognosci- mus — —, quod ob reverenciam et laudem omnipotentis dei domini nostri Ihesu Cristi
Annus 1361 maii 26. 537 896) 1361 maii 26. Pragae. Albertus de Malíkovice villam Canovice sub census onere se accepisse profitetur. Notum sit universis presencium per tenorem, quod ego Albertus miles de Malicouicz suscepi, teneo et possideo villam Czanouicz ac bona et homines in eadem residentes cum vinea, agris, pratis —— et pertinenciis suis universis a venn. et religg. dominicellabus ..(!) abbatissa et conventu monialium monasterii s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, et ab ipso monasterio michi concessam ad vite mee tempora duntaxat et locatam, ita vide- licet de dictis vinea et bonis universis prefate domine .. abbatisse — — et conventui et monasterio ipsorum per quinque annos continuos incipiendo anno quolibet undecim sex. et quatuordecim gr. den. Prag. divisim, videlicet in festis s. Galli medietatem et in festis S. Georgii medietatem continue successuris nomine census dare et solvere sim astrictus. Post vero decursum quinque annorum predictorum duodecim sex. gr. den. predictorum anno quolibet in omnem eventum divisim in terminis prenotatis eisdem abbatisse et conventui ac monasterio ipsorum dare et solvere me obligo presentibus et promitto meis propriis periculis et sumptibus ad prefatum monasterium deportando. Si vero dictum censum in parte vel in toto in aliquo terminorum predictorum [termino] non persolverem, extunc statim elapsis quatuordecim diebus, dictos terminos inmediate sequentibus, eundem censum super — dampna mea inter Judeos vel cristianos conquirere et recipere poterunt et debebunt. Preterea si per alios quatuordecim dies dictos continue secuturos censum, dampna et inpensas prefatas non persolverem, extunc statim cadam a iure meo et dicta bona ad dictum monasterium libere revertentur et nichilominus ad solucionem dicti census retenti et dampna ac inpensa sum et esse debeo obligatus. Expressum est eciam, quod si dicta bona per ignis voraginem aut grandinem vel gwerram generalem fuerint devastata, extunc michi gracia fieri debet in censu predicto iuxta arbitrium proborum virorum, per me et dictos abbatissam et conventum eligendorum. Colleccio vero berne generalis, si de ea cum collectoribus ipsius per monasterium pactatum fuerit, extunc non ad me, sed ad ipsos pertinebit. Non licebit michi eciam eadem bona et ius, quod habere dinoscor in eisdem, alicui vendere seu locare sine dictorum .. abbatisse et conventus requisicione et licencia speciali. Post mortem vero meam dicta bona ac villa cum vinea et omnibus suis pertinenciis et melioracionibus uni- versis ad dictum monasterium sine omni exsolucione libere revertentur. Nos vero Johannes et Proczko fratres de Malicouicz una cum d. Alberto fratre nostro predicto pro omnibus et singulis premissis dandis, exsolvendis et inplendis ac observandis promittimus et fideius- sores nos presentibus obligamus. In quorum omnium testimonium sigilla nostra presentibus literis duximus appendenda. Dat. et act. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo quarta feria in vigilia Corporis Cristi. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg., olim in archivo monasterii s. Georgii in castro Pragensi, postea in bibliotheca Nat. et univ. Pragae sign. 293, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: I) clipeus bipartitus, in parte dextra aquila, pars sinistra sectione diagonali quinquies divisa; HI ERTI D/ MALIKIIIJ. 2) clipeus bipartitus, duo baltei sinistri, aquila; laesum. 3) clipeus bipartitus, pars dextra sectione diagonali sinistra quinquies divisa, in parte sinistra aquila; 1III MALICOWICZ. In dorso manu saec. XV: Super Czanowicz et quod Ugezd habemus. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 96 n. 775. — HU — [M. 897) 1361 maii 26. De fundatione altaris s. Sapientiae virg. in ecclesia Pragensi. In nom. dom. am. Nos Wenczeslaus, plebanus eccl. in Lyssa, Leonhardus et Nicolaus fratres, cives Pragenses, nati quondam Nicolai Planerii, civis Pragensis, t. p. recognosci- mus — —, quod ob reverenciam et laudem omnipotentis dei domini nostri Ihesu Cristi
Strana 538
538 Regesta Bohemiae et Moraviae. eiusque sacre genitricis Virginis glor. et ob remedium animarum pie mem. parentum et progenitorum omniumque fidelium defunctorum nostramque salutem, volentes nichilo- minus terrena in celestia commutare, unum altare in honorem et decorem sub titulo seu vocabulo beatissime Sapiencie virg. glor. in s. eccl. Pragensi de viginti sex. veri redditus Prag. gr., prout in tabulis terre lacius continetur, et de speciali gracia, favore et licencia d. Arnesti, eiusdem s. Pragensis eccl. archiepiscopi, de nostris omnibus bonis, nobis a deo datis, fundamus et creamus humiliter et devote, ordinacione tali tamen accedente, quod nos predicti fratres dumtaxat, quamdiu vitam duxerimus in humanis, et non alii seu alius ius patronatus ipsius altaris et altaristam ydoneum ad ipsum presentandi habere debeamus, quociens et quando illud quovis modo vacare contingat et vacabit. Nobis vero fratribus predictis per divinam vocacionem ab hac luce migrantibus, huiusmodi ius patronatus sive ius presentandi altaristam ad altare prefatum —— ad d. Arnestum archiepiscopum eiusque — — contradiccione heredum nostrorum seu cuiuslibet non obstante libere successores —. Harum nostrarum, quibus nostra sigilla propria appendi fecimus, testi- devolvetur monio litterarum. Dat. in vigilia Corporis Cristi a. d. 1361. Insert. litteris testimonialibus Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 31. die m. dec. a. 1362 Pragae datis. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 41 n. 77. — [M. — 898) 1361 maii 28. Egrae. Magister civium et consules civitatis Egrensis pannificibus eiusdem civitatis usum rotae pro fullonia pannorum et alias libertates confirmant. Wir bürgermeister, die rathsgemeinde der burger zu Eger bekennen offentlich das für uns kommen unsere mitburger die vier meister der tuchmacher und die tuchmachera) in unserer statt und wiesen uns einen brief, den ihre vorfahrer und ihme ein handwerk geben hat etwann unser mitburger Mathis, deme gott genad, versiegelt mit seinem insigil auch etwan unser mitburger, der seele gott habe, des Hermons) Heckels, des Rautten Zöllners und des walckers von Hof. Denselben brief wir sehen und hören lesen gut und gantz, mit den vorgenanten insiglen recht versiegleten unversehrten und ohne allen tadl und gebrechen von wort zu worth lautent: Ich Mathis, burger zu Eger, thue kunt allen denen — (Sequitur tenor litterarum, a. 1329 ,den mitwoch in den pfingsten“ = 14. iun. datarum.) Und wann über das noch und dieselbe brief geben ward nach etwann vielen jahren der tuchmachermeister und die tuchmacher in unser statt, die in derselben gut wahre, ihnen und in ihren nachkommen und denenselben ihren handwerck auch kaufen und den Conrad seligen, dann Gückel Horn den müllner ein walckrath geschlagen haben, das nun alein dieselben beede räthere) wasser hat, als des noth ist, und war der Petzl Willitz müllner die tuchmachermeister und die tuchmacher, die jetzund seind vor und anmüthig und ansprach, also das sie wühr davon helfent bessern, wann das noth wäre, bewiesen und bewerthen sie das vor und mit guter wahrer und vollkommener kuntschaft und gezeugnüs, das sie und alle ihr nachkommen das nit thun sollen, sondern sie sollen, mit der wühr besserung und gebäude nichts zu schaffen haben und darzu nit thun werden, viel noch wenig, dan sie das beschrieben andern rath anders nit gekauft haben, dan mit denselben recht, als sie das obgeschriebene ihr rat gekauft haben, und bleibt alles bey den behmeldetend) czins, als vor mit worthen begriffen ist. Mit urkunt dieses briefs, den wir ihme des zum zeugnis geben mit unser statt insigl. Der geben ist 1361 jahrs in den nächsten freytag nach unsers herrn Leichnambs tag. Cop. saec. XVIII in Mühl-Buch eines ehrbaren Handwercks der Tuchmacher in Eger in archivo civitatis Egrensis sign. 1 c 33, fol. 245. — [M]. a) in cop. sequitur: und die tuchmacher. — b) in cop. sequitur: des Hermon. — c) in cop. sequitur: F. — d) in cop.: behm.
538 Regesta Bohemiae et Moraviae. eiusque sacre genitricis Virginis glor. et ob remedium animarum pie mem. parentum et progenitorum omniumque fidelium defunctorum nostramque salutem, volentes nichilo- minus terrena in celestia commutare, unum altare in honorem et decorem sub titulo seu vocabulo beatissime Sapiencie virg. glor. in s. eccl. Pragensi de viginti sex. veri redditus Prag. gr., prout in tabulis terre lacius continetur, et de speciali gracia, favore et licencia d. Arnesti, eiusdem s. Pragensis eccl. archiepiscopi, de nostris omnibus bonis, nobis a deo datis, fundamus et creamus humiliter et devote, ordinacione tali tamen accedente, quod nos predicti fratres dumtaxat, quamdiu vitam duxerimus in humanis, et non alii seu alius ius patronatus ipsius altaris et altaristam ydoneum ad ipsum presentandi habere debeamus, quociens et quando illud quovis modo vacare contingat et vacabit. Nobis vero fratribus predictis per divinam vocacionem ab hac luce migrantibus, huiusmodi ius patronatus sive ius presentandi altaristam ad altare prefatum —— ad d. Arnestum archiepiscopum eiusque — — contradiccione heredum nostrorum seu cuiuslibet non obstante libere successores —. Harum nostrarum, quibus nostra sigilla propria appendi fecimus, testi- devolvetur monio litterarum. Dat. in vigilia Corporis Cristi a. d. 1361. Insert. litteris testimonialibus Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 31. die m. dec. a. 1362 Pragae datis. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 41 n. 77. — [M. — 898) 1361 maii 28. Egrae. Magister civium et consules civitatis Egrensis pannificibus eiusdem civitatis usum rotae pro fullonia pannorum et alias libertates confirmant. Wir bürgermeister, die rathsgemeinde der burger zu Eger bekennen offentlich das für uns kommen unsere mitburger die vier meister der tuchmacher und die tuchmachera) in unserer statt und wiesen uns einen brief, den ihre vorfahrer und ihme ein handwerk geben hat etwann unser mitburger Mathis, deme gott genad, versiegelt mit seinem insigil auch etwan unser mitburger, der seele gott habe, des Hermons) Heckels, des Rautten Zöllners und des walckers von Hof. Denselben brief wir sehen und hören lesen gut und gantz, mit den vorgenanten insiglen recht versiegleten unversehrten und ohne allen tadl und gebrechen von wort zu worth lautent: Ich Mathis, burger zu Eger, thue kunt allen denen — (Sequitur tenor litterarum, a. 1329 ,den mitwoch in den pfingsten“ = 14. iun. datarum.) Und wann über das noch und dieselbe brief geben ward nach etwann vielen jahren der tuchmachermeister und die tuchmacher in unser statt, die in derselben gut wahre, ihnen und in ihren nachkommen und denenselben ihren handwerck auch kaufen und den Conrad seligen, dann Gückel Horn den müllner ein walckrath geschlagen haben, das nun alein dieselben beede räthere) wasser hat, als des noth ist, und war der Petzl Willitz müllner die tuchmachermeister und die tuchmacher, die jetzund seind vor und anmüthig und ansprach, also das sie wühr davon helfent bessern, wann das noth wäre, bewiesen und bewerthen sie das vor und mit guter wahrer und vollkommener kuntschaft und gezeugnüs, das sie und alle ihr nachkommen das nit thun sollen, sondern sie sollen, mit der wühr besserung und gebäude nichts zu schaffen haben und darzu nit thun werden, viel noch wenig, dan sie das beschrieben andern rath anders nit gekauft haben, dan mit denselben recht, als sie das obgeschriebene ihr rat gekauft haben, und bleibt alles bey den behmeldetend) czins, als vor mit worthen begriffen ist. Mit urkunt dieses briefs, den wir ihme des zum zeugnis geben mit unser statt insigl. Der geben ist 1361 jahrs in den nächsten freytag nach unsers herrn Leichnambs tag. Cop. saec. XVIII in Mühl-Buch eines ehrbaren Handwercks der Tuchmacher in Eger in archivo civitatis Egrensis sign. 1 c 33, fol. 245. — [M]. a) in cop. sequitur: und die tuchmacher. — b) in cop. sequitur: des Hermon. — c) in cop. sequitur: F. — d) in cop.: behm.
Strana 539
Annus 1361 maii 26.—30. 539 899) 1361 maii 29. Pragae. Karolus imperator et rex stratam publicam inter civitates Jablonec nad N. et Zitaviam coli dilatarique iubet statuens poenam illis, qui alia strata usuri sint. — ad perpetuam rei memoriam. Provida cum principibus, proceribus et nobilibus regni nostri Boemie prehabita deliberacione super variis eiusdem regni circumstanciis ac disposicionibus diversis in quibus, ut in melius continuis deo iuvante crescant atque pulu- lent incrementis cottidiana nostra vigilat sollicitudo, inter cetera digesto et maturato cum predictis nostris fidelibus invenimus consilio, quod longe utilius est corone prefati regni nostri Boemie veterem et ab antiquo usitatam per currus, bigas et cetera vehicula stratam coli, que de opido Gabel ducit in Sytaviam per montana dicta Gebler, quam novos transitus exquirere per ingenia negociatorum. Et est pariter eodem nostro consilio diffinitum, ut in dicta strata reparanda et amplianda ex utroque latere vie rubeta, frutices et virgulta rese- centur et radicitus extirpentur ad latitudinem tantam, quanta protendi potest per ictum lapidis maioris, qui dextra manu hominis comprehendi poterit et de terra levari volam et digitos manus implens, ad dextrum proiectus fuerit et sinistrum. Quia vero nichil prodest consiliari et negocia regni libra serene racionis revolvere, nisi consulta debitis effectibus mancipentur, igitur omnibus et singulis cuiuscumque status vel condicionis existant per dicta loca curribus aut aliis vehiculis transeuntibus et eciam peditibus firmiter et districte precipiendo mandamus, quatenus non aliam nisi predescriptam inter eadem loca transeant stratam. Et ut dictum nostrum mandatum perpetuo et inviolabiliter observetur, ipsi talem ex consilio, decreto et diffinitiva sentencia nobilium nostrorum addicimus penam, ut qui- cumque curruum inter sepedicta loca transiens per districtus nob. Hasconis de Leonberg, dicti de Swereticz, per eundem aut suos subditos repertus fuerit ipso facto rota privetur; que eidem currui abstracta per supradictum Hasconem aut suos subditos irrevocabiliter ipsis transeuntibus sine omni tamen ablacione rerum aliarum quarumcumque sit amissa. Et huiusmodi decreti penam exigendam perpetuis temporibus ad heredes et successores sepe- dicti Hasconis volumus extendi. Si quis autem ausu temerario se huiusmodi pene exaccioni opposuerit, nostram et successorum nostrorum, regum Boemie, gravissimam indignacionem se noverit incurisse. Et preterea omnibus et singulis principibus, comitibus, baronibus, militibus, communitatibus, iudicibus et officiatis per regnum nostrum Boemie constitutis, fidd. nostris dill., firmiter et districte precipiendo mandamus, quatenus supradictum Hasco- nem et suos heredes ac successores auxilientur in premissorum execucione, quocies ipsi vel alter eorum ab eodem vel eisdem fuerint requisiti sive requisitus. Signum etc. Testes venn. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Johannes, imperialis aule cancellarius, Luthomuschlensis, Theodricus Mindensis, Albertus Zwerinensis et Petrus Corbaviensis episcopi; ill. Ridakarus Brunswicensis, Bolko Slesie et in Swidnitz, Wentze- slaus Slesie et in Lignitz, Przimko Teschinensis et Heinricus Saganensis duces; spectt. Burghardus, magister curie nostre, et Johannes, burggravii Magdeburgenses, et nobb. Sbinco Leporis et Thimo de Koldicz, magistri camere nostre, et multi alii — —. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1361, ind. decimaquarta, quarto kal. iun., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto(!). Per d. Swinikonem Leporis Henricus de Meydberg. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo capituli eccl. s. Petri et Pauli in Vyšchrad sign. 111 47. — Extr. Feistner, Zur Gesch. d. Zittau-Prager Strasse, MVGDB 18 p. 148.— Prochno, Regesten zur Gesch. Zittau, Neues Laus. Mag. 113 p. 163 n. 257.— Reg. imp. VIII 3702.— HU —[L]. 900) 1361 maii 30. Avinione. Innocentius papa VI litteris Karoli imperatoris et regis primo per specialem nuntium, deinde per Gerardum [ de Schwarzburg], episcopum Nuemburgensem, sibi praesentatis, Ka-
Annus 1361 maii 26.—30. 539 899) 1361 maii 29. Pragae. Karolus imperator et rex stratam publicam inter civitates Jablonec nad N. et Zitaviam coli dilatarique iubet statuens poenam illis, qui alia strata usuri sint. — ad perpetuam rei memoriam. Provida cum principibus, proceribus et nobilibus regni nostri Boemie prehabita deliberacione super variis eiusdem regni circumstanciis ac disposicionibus diversis in quibus, ut in melius continuis deo iuvante crescant atque pulu- lent incrementis cottidiana nostra vigilat sollicitudo, inter cetera digesto et maturato cum predictis nostris fidelibus invenimus consilio, quod longe utilius est corone prefati regni nostri Boemie veterem et ab antiquo usitatam per currus, bigas et cetera vehicula stratam coli, que de opido Gabel ducit in Sytaviam per montana dicta Gebler, quam novos transitus exquirere per ingenia negociatorum. Et est pariter eodem nostro consilio diffinitum, ut in dicta strata reparanda et amplianda ex utroque latere vie rubeta, frutices et virgulta rese- centur et radicitus extirpentur ad latitudinem tantam, quanta protendi potest per ictum lapidis maioris, qui dextra manu hominis comprehendi poterit et de terra levari volam et digitos manus implens, ad dextrum proiectus fuerit et sinistrum. Quia vero nichil prodest consiliari et negocia regni libra serene racionis revolvere, nisi consulta debitis effectibus mancipentur, igitur omnibus et singulis cuiuscumque status vel condicionis existant per dicta loca curribus aut aliis vehiculis transeuntibus et eciam peditibus firmiter et districte precipiendo mandamus, quatenus non aliam nisi predescriptam inter eadem loca transeant stratam. Et ut dictum nostrum mandatum perpetuo et inviolabiliter observetur, ipsi talem ex consilio, decreto et diffinitiva sentencia nobilium nostrorum addicimus penam, ut qui- cumque curruum inter sepedicta loca transiens per districtus nob. Hasconis de Leonberg, dicti de Swereticz, per eundem aut suos subditos repertus fuerit ipso facto rota privetur; que eidem currui abstracta per supradictum Hasconem aut suos subditos irrevocabiliter ipsis transeuntibus sine omni tamen ablacione rerum aliarum quarumcumque sit amissa. Et huiusmodi decreti penam exigendam perpetuis temporibus ad heredes et successores sepe- dicti Hasconis volumus extendi. Si quis autem ausu temerario se huiusmodi pene exaccioni opposuerit, nostram et successorum nostrorum, regum Boemie, gravissimam indignacionem se noverit incurisse. Et preterea omnibus et singulis principibus, comitibus, baronibus, militibus, communitatibus, iudicibus et officiatis per regnum nostrum Boemie constitutis, fidd. nostris dill., firmiter et districte precipiendo mandamus, quatenus supradictum Hasco- nem et suos heredes ac successores auxilientur in premissorum execucione, quocies ipsi vel alter eorum ab eodem vel eisdem fuerint requisiti sive requisitus. Signum etc. Testes venn. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Johannes, imperialis aule cancellarius, Luthomuschlensis, Theodricus Mindensis, Albertus Zwerinensis et Petrus Corbaviensis episcopi; ill. Ridakarus Brunswicensis, Bolko Slesie et in Swidnitz, Wentze- slaus Slesie et in Lignitz, Przimko Teschinensis et Heinricus Saganensis duces; spectt. Burghardus, magister curie nostre, et Johannes, burggravii Magdeburgenses, et nobb. Sbinco Leporis et Thimo de Koldicz, magistri camere nostre, et multi alii — —. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1361, ind. decimaquarta, quarto kal. iun., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero sexto(!). Per d. Swinikonem Leporis Henricus de Meydberg. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo capituli eccl. s. Petri et Pauli in Vyšchrad sign. 111 47. — Extr. Feistner, Zur Gesch. d. Zittau-Prager Strasse, MVGDB 18 p. 148.— Prochno, Regesten zur Gesch. Zittau, Neues Laus. Mag. 113 p. 163 n. 257.— Reg. imp. VIII 3702.— HU —[L]. 900) 1361 maii 30. Avinione. Innocentius papa VI litteris Karoli imperatoris et regis primo per specialem nuntium, deinde per Gerardum [ de Schwarzburg], episcopum Nuemburgensem, sibi praesentatis, Ka-
Strana 540
540 Regesta Bohemiae et Moraviae. rolum certiorem facit se Aegidium, episcopum Vincentinum, ad negoiium Bononiense et ad alias res cum imperatore tractandas destinavisse; haec omnia imperatori per Conradum de Geisen heim, notarium familiarem et secretarium imperatoris, et praepositum Eystelensem, nuntios ipsius imperatoris, intimat. Licet pridem. Avenione III cal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 1I p. 989 extr. Novák, Mon. Boh. Val. II p. 187 n. 1214. — [Lj. 901) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI ad Ludovicum, regem Hungariae, de pace inter ecclesiam Romanam et Bernabonem de Vicecomitibus procuranda scribit et eum hortatur, ut ad componendas discor- dias inter Karolum imperatorem et regem et Rudolphum, ducem Austriae, inter quos nonnulla noviter dissensionis materia suscitata est, partes suas interponat. Pridem per speciales. Avenione II kal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 978 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 489 n. 1219. — Reg. imp. VIII Päbste 75. — fLj. 902) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Aegidio, episcopo Vincentino, sedis apostolicae procuratori ad Ka- rolum imperatorem et regem et Rudolphum, ducem Austriae, pacis inter ipsos conciliandae causa misso, treugas indicendi ac inoboedientes excommunicandi, si monitionibus ipsius pro- curatoris super cessatione commotionis seu congressionis hostiliter nollent acquiescere, faculta- tem concedit. Avenione II cal. iun. a. nono. Nuper ad nostram. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 971 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. 1I p. 488 n. 1216. — Reg. imp. VIII Päbste 78. — [LJ. 903) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi scribil se recepisse litteras eius per Conradum de Geisenheim et praepositum Eystetensem, ambaxiatores et nuntios eius, praesentatas super pace inter ecclesiam Romanam et Bernabonem de Vicecomitibus procuranda agilque gratias imperatorem ad praefatum Bernabonem et ad Aegidium [de Albornoz], episcopum Sabinensem, apostolicae sedis in Italiae partibus legatum, Johannem lantgravium Leuchtenbergensem. consiliarium suum, treugarum firmandarum causa misisse; ad has res tractandas Aegidium, Celsitudinis episcopum Vincentinum, apostolicae sedis nuntium, ad imperatorem miltili). tue litteras. Avenione II cal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 975 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II P 488 n. 1218. — Reg. imp. VIII Päbste 74. — [LJ. 1) Cf. litteras eiusdem papae ad Aegidium, episcopum Vincentinum, quibus eum cum jacullate termi- nandi negotium Bononiense via arbitrali ad Karolum imperatorem et regem et ad Ludovicum, regem Hun- — Novák, 1. c. p. 488 n. 1215. — Reg. imp. VIII gariae, destinat apud Martène-Durand, 1. c. p. 970. Päbste 76. 904) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Johannem, episcopum Lutomuslensem, imperialis aulae can- cellarium, hortatur, ut Karolo imperatori et regi negotia ecclesiae Romanae adversus [Berna- bonem de Vicecomitibus], invasorem terrarum dictae ecclesiae, super quibus papa imperatori
540 Regesta Bohemiae et Moraviae. rolum certiorem facit se Aegidium, episcopum Vincentinum, ad negoiium Bononiense et ad alias res cum imperatore tractandas destinavisse; haec omnia imperatori per Conradum de Geisen heim, notarium familiarem et secretarium imperatoris, et praepositum Eystelensem, nuntios ipsius imperatoris, intimat. Licet pridem. Avenione III cal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 1I p. 989 extr. Novák, Mon. Boh. Val. II p. 187 n. 1214. — [Lj. 901) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI ad Ludovicum, regem Hungariae, de pace inter ecclesiam Romanam et Bernabonem de Vicecomitibus procuranda scribit et eum hortatur, ut ad componendas discor- dias inter Karolum imperatorem et regem et Rudolphum, ducem Austriae, inter quos nonnulla noviter dissensionis materia suscitata est, partes suas interponat. Pridem per speciales. Avenione II kal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 978 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 489 n. 1219. — Reg. imp. VIII Päbste 75. — fLj. 902) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Aegidio, episcopo Vincentino, sedis apostolicae procuratori ad Ka- rolum imperatorem et regem et Rudolphum, ducem Austriae, pacis inter ipsos conciliandae causa misso, treugas indicendi ac inoboedientes excommunicandi, si monitionibus ipsius pro- curatoris super cessatione commotionis seu congressionis hostiliter nollent acquiescere, faculta- tem concedit. Avenione II cal. iun. a. nono. Nuper ad nostram. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 971 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. 1I p. 488 n. 1216. — Reg. imp. VIII Päbste 78. — [LJ. 903) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi scribil se recepisse litteras eius per Conradum de Geisenheim et praepositum Eystetensem, ambaxiatores et nuntios eius, praesentatas super pace inter ecclesiam Romanam et Bernabonem de Vicecomitibus procuranda agilque gratias imperatorem ad praefatum Bernabonem et ad Aegidium [de Albornoz], episcopum Sabinensem, apostolicae sedis in Italiae partibus legatum, Johannem lantgravium Leuchtenbergensem. consiliarium suum, treugarum firmandarum causa misisse; ad has res tractandas Aegidium, Celsitudinis episcopum Vincentinum, apostolicae sedis nuntium, ad imperatorem miltili). tue litteras. Avenione II cal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 975 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II P 488 n. 1218. — Reg. imp. VIII Päbste 74. — [LJ. 1) Cf. litteras eiusdem papae ad Aegidium, episcopum Vincentinum, quibus eum cum jacullate termi- nandi negotium Bononiense via arbitrali ad Karolum imperatorem et regem et ad Ludovicum, regem Hun- — Novák, 1. c. p. 488 n. 1215. — Reg. imp. VIII gariae, destinat apud Martène-Durand, 1. c. p. 970. Päbste 76. 904) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Johannem, episcopum Lutomuslensem, imperialis aulae can- cellarium, hortatur, ut Karolo imperatori et regi negotia ecclesiae Romanae adversus [Berna- bonem de Vicecomitibus], invasorem terrarum dictae ecclesiae, super quibus papa imperatori
Strana 541
Annus 1361 maii 30.—31. 541 noviter scribil, commendet. In eundem modum Arnesto, archiepiscopo Pragensi, Theoderico Mindensi el Johanni Olomucensi episcopis et Gillelmo [ de Lestkov], decano ecclesiae Wis- Noverit tua fraternitas. Avenione II cal. segradensis, apostolicae sedis nuntio. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 1I p. 986 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. IIp. 491 n. 1227. — ſL]. 905) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem hortatur, ut pacem cum Rudolpho, duce Austriae, ineat eique Aegidium, episcopum Vincentinum, apostolicae sedis nuntium, pacis inter imperatorem el ducem Austriae procurandae causa ad partes Alamanniae missum, Nuper carissime fili. commendat. Avenione II cal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 976 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. I1 p. 490 n. 1225. — Reg. imp. VIII Päbste n. 79. — [Lj. 906) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Rudolphum, ducem Austriae, hortatur, ut animum suum ad pacem cum Karolo imperatore et rege inclinet eique Aegidium, episcopum Vincentinum, nuntium suum, commendat. Innocentius episcopus servus servorum dei. Dil. fil. nob. v. Rodulfo, duci Austrie, salu- tem et apostolicam benedictionem. Ad nostram nuper audientiam nonnullorum fidedigna relatione pervenit, qualiter faciente hoste humani generis, qui indefessis intendit studiis ad seminandum inter Cristi fideles et precipue mundi principes, quorum sicut pax plurimum commoda respicit, ita eorum discordie redundare in dampna et incommoda plurium dinos- cuntur, nonnulla inter carissimum in Cr. filium nostrum Carolum, Romanorum imperato- rem semp. aug. et Boemie regem ill., et te dissensionis est noviter materia suscitata, quod cum ad nostrum pervenit auditum eo magis amaricati sumus intrinsecus, quo nos impera- torem eundem ac personam tuam amplius gerimus in visceribus caritatis et ex vestris dis- sidiis non tantum subiectis vobis populis, sed cunctis Cristi fidelibus plura fore cognoscimus incommoda proventura. Movet itaque nos prefate caritatis affectus, movet insuper commu- nis utilitas, ut huiusmodi dissensionibus, quas inter vos seminator ille zizanie exuscitare conatur, ab ipsis principiis paternis monitis et salutaribus consiliis obviemus. Considerare te convenit, dil. fili, quanta eidem imperatori debeas affectione coniungi, qui natam suam sibi utique, ut accepimus, predilectam, habes coniugali tibi federe copulatam, propter quod si diligenter attendas esse te erga illum decet ut filium et ipsum erga te in tuis promovendis honoribus velut patrem, ad illud eciam tua nobilitas debet attendere, in quanta diebus nostris mundus malignitate sit positus, quanta nonnullorum malignantium rabies in diversis mundi partibus hincinde succreverit, qui siquidem malignantes in vestris gauderent dispendiis et commodis turbarentur: propter quod animum tuum eo magis expedit ad haben- dam cum eodem imperatore pacem et concordiam inclinari, quo pacem et concordiam easdem ad plurium noveris commoda pertinere. Hec prefate nobilitati tue ex singularis dilectionis affectu, quem tuis facientibus meritis ad personam tuam gerimus paternis exortationibus suadenda duximus sperantes indubie, quod paterna consilia benignius accipies et salutaribus exortationibus acquiesces. Verum quia in hoc nostre mentis desiderium expli- cari litterarum serie prout id nostris inheret affectibus non valeret, ven. fr. nostrum Egidium, episcopum Vincentinum, apost. sedis nuntium, tui utique honoris avidum, multa circum- spectione conspicuum et consilii maturitate preclarum et alias in magnis et arduis negociis
Annus 1361 maii 30.—31. 541 noviter scribil, commendet. In eundem modum Arnesto, archiepiscopo Pragensi, Theoderico Mindensi el Johanni Olomucensi episcopis et Gillelmo [ de Lestkov], decano ecclesiae Wis- Noverit tua fraternitas. Avenione II cal. segradensis, apostolicae sedis nuntio. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 1I p. 986 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. IIp. 491 n. 1227. — ſL]. 905) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem hortatur, ut pacem cum Rudolpho, duce Austriae, ineat eique Aegidium, episcopum Vincentinum, apostolicae sedis nuntium, pacis inter imperatorem el ducem Austriae procurandae causa ad partes Alamanniae missum, Nuper carissime fili. commendat. Avenione II cal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 p. 976 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. I1 p. 490 n. 1225. — Reg. imp. VIII Päbste n. 79. — [Lj. 906) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Rudolphum, ducem Austriae, hortatur, ut animum suum ad pacem cum Karolo imperatore et rege inclinet eique Aegidium, episcopum Vincentinum, nuntium suum, commendat. Innocentius episcopus servus servorum dei. Dil. fil. nob. v. Rodulfo, duci Austrie, salu- tem et apostolicam benedictionem. Ad nostram nuper audientiam nonnullorum fidedigna relatione pervenit, qualiter faciente hoste humani generis, qui indefessis intendit studiis ad seminandum inter Cristi fideles et precipue mundi principes, quorum sicut pax plurimum commoda respicit, ita eorum discordie redundare in dampna et incommoda plurium dinos- cuntur, nonnulla inter carissimum in Cr. filium nostrum Carolum, Romanorum imperato- rem semp. aug. et Boemie regem ill., et te dissensionis est noviter materia suscitata, quod cum ad nostrum pervenit auditum eo magis amaricati sumus intrinsecus, quo nos impera- torem eundem ac personam tuam amplius gerimus in visceribus caritatis et ex vestris dis- sidiis non tantum subiectis vobis populis, sed cunctis Cristi fidelibus plura fore cognoscimus incommoda proventura. Movet itaque nos prefate caritatis affectus, movet insuper commu- nis utilitas, ut huiusmodi dissensionibus, quas inter vos seminator ille zizanie exuscitare conatur, ab ipsis principiis paternis monitis et salutaribus consiliis obviemus. Considerare te convenit, dil. fili, quanta eidem imperatori debeas affectione coniungi, qui natam suam sibi utique, ut accepimus, predilectam, habes coniugali tibi federe copulatam, propter quod si diligenter attendas esse te erga illum decet ut filium et ipsum erga te in tuis promovendis honoribus velut patrem, ad illud eciam tua nobilitas debet attendere, in quanta diebus nostris mundus malignitate sit positus, quanta nonnullorum malignantium rabies in diversis mundi partibus hincinde succreverit, qui siquidem malignantes in vestris gauderent dispendiis et commodis turbarentur: propter quod animum tuum eo magis expedit ad haben- dam cum eodem imperatore pacem et concordiam inclinari, quo pacem et concordiam easdem ad plurium noveris commoda pertinere. Hec prefate nobilitati tue ex singularis dilectionis affectu, quem tuis facientibus meritis ad personam tuam gerimus paternis exortationibus suadenda duximus sperantes indubie, quod paterna consilia benignius accipies et salutaribus exortationibus acquiesces. Verum quia in hoc nostre mentis desiderium expli- cari litterarum serie prout id nostris inheret affectibus non valeret, ven. fr. nostrum Egidium, episcopum Vincentinum, apost. sedis nuntium, tui utique honoris avidum, multa circum- spectione conspicuum et consilii maturitate preclarum et alias in magnis et arduis negociis
Strana 542
542 Regesta Bohemiae et Moraviac. longa experientia comprobatum, de cuius industria plenam in domino fiduciam obtinemus, ad dicti imperatoris ac tuam duximus presentiam destinandum, quem benigne suscipere eiusque salutaribus monitis sanisque consiliis acquiescere pro nostra et dicte sedis reverentia ac nostrorum interventu precaminum eadem magnificentia tua velit generosum animum tuum in premissis taliter ostensurus, quod preter divine retributionis premia mansueti ac benigni principis laudes in populis et clarioris continuo fame preconia merearis. Johannes de Angicuria. Auinione II kal. iun., pontificatus nostri a. nono. Dat. Orig. perg. cum bulla in filo canapis Vindobonae in archivo publico servatur. In dorso inscriptio: Dil- filio nob. v. Rodulfo, duci Austrie. — Ed. Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II p. 984 (ad 27. diem m. maii). — Sleyerer, Comment. pro hist. Alberti 11 p. 338 (ad a. 1362). — Extr. Lich- nowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 603 n. 275. — Novák, Mon. Boh. Vat. 1I 190 n. 1226. — Reg. imp. VIII Päpste 80. — HU — ILJ. 907) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Johannem, marchionem Moraviae, rogat, ut Aegidio, episcopo Vincentino, apostolicae sedis nuntio, quem papa ad pacem inter Karolum imperatorem et regem et Rudolphum, ducem Austriae, tractandam destinavit, eius relatibus fide plenaria adhibita se benivolum exhibeat. Avenione II kal. iun. a. nono. Quam periculosa. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 979 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 489 — [LJ. n. 1221. 908) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Arnestum, archiepiscopum Pragensem, (ac in eundem modum Johannem, episcopum Lutomuslensem, imperialis aulae cancellarium, Johannem Argenti- nensem, Johannem Olomucensem, Theodericum Mindensem episcopos et Guillelmum [ de Lest- kov], decanum ecclesiae Wissegradensis, apostolicae sedis nuntium, ac Burghardum, burggra- vium Magdeburgensem, et Rudolphum, ducem Saxoniae) rogat, ut Aegidio, episcopo Vincentino, ad Karolum imperatorem et regem in negotio ecclesiae Romanae contra Bernabonem de Vice- comitibus misso, suis auxiliis assistal et etiam eundem imperatorem ad sopiendas dissensiones cum Rudolpho, duce Austriae, inclinet. Avenione II cal. Ad tuam iamdudum. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 981 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 490 — [LJ. n. 1224. 909) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Arnestum, archiepiscopum Pragensem, rogat, ut Karolum impera- torem et regem ad terminanda ea, quae per eum circa defensionem Romanae ecclesiae terrarum contra Bernabonem de Vicecomitibus et praecipue circa negotium Bononiense tam excel- lenter sunt inchoata, consiliis et exhortationibus studeat inducere. Nuper a carissimo. Avenione II cal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 980 (ad 27. diem apr.) extr. Novák, Mon. — [LJ. Boh. Vat. 11 p. 490 n. 1223.
542 Regesta Bohemiae et Moraviac. longa experientia comprobatum, de cuius industria plenam in domino fiduciam obtinemus, ad dicti imperatoris ac tuam duximus presentiam destinandum, quem benigne suscipere eiusque salutaribus monitis sanisque consiliis acquiescere pro nostra et dicte sedis reverentia ac nostrorum interventu precaminum eadem magnificentia tua velit generosum animum tuum in premissis taliter ostensurus, quod preter divine retributionis premia mansueti ac benigni principis laudes in populis et clarioris continuo fame preconia merearis. Johannes de Angicuria. Auinione II kal. iun., pontificatus nostri a. nono. Dat. Orig. perg. cum bulla in filo canapis Vindobonae in archivo publico servatur. In dorso inscriptio: Dil- filio nob. v. Rodulfo, duci Austrie. — Ed. Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II p. 984 (ad 27. diem m. maii). — Sleyerer, Comment. pro hist. Alberti 11 p. 338 (ad a. 1362). — Extr. Lich- nowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 603 n. 275. — Novák, Mon. Boh. Vat. 1I 190 n. 1226. — Reg. imp. VIII Päpste 80. — HU — ILJ. 907) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Johannem, marchionem Moraviae, rogat, ut Aegidio, episcopo Vincentino, apostolicae sedis nuntio, quem papa ad pacem inter Karolum imperatorem et regem et Rudolphum, ducem Austriae, tractandam destinavit, eius relatibus fide plenaria adhibita se benivolum exhibeat. Avenione II kal. iun. a. nono. Quam periculosa. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 979 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 489 — [LJ. n. 1221. 908) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Arnestum, archiepiscopum Pragensem, (ac in eundem modum Johannem, episcopum Lutomuslensem, imperialis aulae cancellarium, Johannem Argenti- nensem, Johannem Olomucensem, Theodericum Mindensem episcopos et Guillelmum [ de Lest- kov], decanum ecclesiae Wissegradensis, apostolicae sedis nuntium, ac Burghardum, burggra- vium Magdeburgensem, et Rudolphum, ducem Saxoniae) rogat, ut Aegidio, episcopo Vincentino, ad Karolum imperatorem et regem in negotio ecclesiae Romanae contra Bernabonem de Vice- comitibus misso, suis auxiliis assistal et etiam eundem imperatorem ad sopiendas dissensiones cum Rudolpho, duce Austriae, inclinet. Avenione II cal. Ad tuam iamdudum. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 981 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 490 — [LJ. n. 1224. 909) 1361 maii 31. Avinione. Innocentius papa VI Arnestum, archiepiscopum Pragensem, rogat, ut Karolum impera- torem et regem ad terminanda ea, quae per eum circa defensionem Romanae ecclesiae terrarum contra Bernabonem de Vicecomitibus et praecipue circa negotium Bononiense tam excel- lenter sunt inchoata, consiliis et exhortationibus studeat inducere. Nuper a carissimo. Avenione II cal. iun. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 980 (ad 27. diem apr.) extr. Novák, Mon. — [LJ. Boh. Vat. 11 p. 490 n. 1223.
Strana 543
Annus 1361 maii 31.— iun. 3. 543 910) [1361 maii]. Karolus imperator et rex quandam villam in Frýdland sitam coronae regni Bohemiae adiungit. Item ves ve Frýdlantě, kterouž jest koupil někdy kníže Svídnické jménem Bolk od Jiřího z Švekenfeldu za 160 kop gr. a po smrti téhož knížete měla připadnouti a příslušeti k koruně české dědičně a věčně. Psáno německy primo libro Caroli fol. 10. Cop. saec. XVII fragmenti registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metro- pol. eccl. s. Viti msc. sign. XXXIII p. 447. — Ed. Sedláček, Zbytky register králův římských a českých p. 17 n. 4. — [L]. 911) 1361 iun. 3. Pragae. Karolus imperator et rex inter Venceslaum filium suum et Elisabeth filiam Friderici, burggravii Norimbergensis, sponsalia facta esse declarat. —, daz wir angesehen haben die steten getrewen dinst, die uns und dem Reiche der edel Fridrich, burgrafe zu Nurnberg, und auch die edlen Johans, etwenn sein vatter, und Albrecht, sein vetter, burgrafen zu Nurenberg, mit iren frunden esta) willeclichen und nuczlichen getan haben, und meinen und wollen in durch sunderliche lieb und gnade, die wir alleweg zu demselben burgrafen Fridrich gehabt haben umb tugent und frumkeit, die wir alzeit an ym funden haben, gnediclichen betrachten von unsern sunderlichen gnaden also, daz er und sein freunt uns und unsern freunden zu dienst und zu früntscheften ewicli- chen dest vorderlicher verpunden werden, und haben —— den hochgeborn Wenczlawen, unsern lieben sun, Elizabethen desselben burgrafen Fridrich tochter zu einen elichen wirt und zu rechter elicher konschaft geben, als er auch herwider dieselben seine tochter Eliza- bethen dem egen. Wenczlawen, unserm sune, zu einer elichen gemaheln und zu rechter konschaft geben hat. Davon sprechen wir von unsern sunderlichen gnaden, daz wir densel- ben unsern lieben sun der egen. unserre snuren Elizabethen, burgrafen Fridrich tochter, inwendig zehen iaren, die von disem heutigen tag ze zelen sint, zulegen wollen on alles hindernizze und verzihen zu rechter konschaft, als davor begriffen ist. Und wer daz sach, daz der egen. unserr lieber sun Wenczla inwendig sulcher frist sturbe, da got fur sey, und ob uns got eines andern sunes oder mere danne eines beriet von seinen gnaden, so meinen und wellen wir einen andern unsern sun, darnach den eltesten, der egen. Elizabethen, unsern lieben snuren, zu einem elichen wirt und zu rechter konschaft geben in aller der mazze und in den rechten, als davor und hernach geschriben stet. Auch sol der egen. burgrafe Fridrich dazselb tun, ob leicht die egen. Elizabeth sein tochter sturbe, ee wenne sulche konschaft geendet wurde, daz er denn ein andrew seine tochter, ob ym die got beschert, an dieselben stat geben sol, die alleweg die elteste sey. Auch meinen und wellen wir, wer daz geschehe, daz der egen. grafe Fridrich leichte sturbe, daz er eliche mannes erben hinder im nicht enlizz, oder ob er sune gewinne oder dieselben seine sune furbaz sune gewinnen, die leicht auch alle sturben, so sol in allen sulchen geschihten alleweg sein lant, lût, gut und herschaft in aller der mazze, als er und sein eltern die herpracht haben, uf den egen. unsern sun und grafen Fridrich tochter, unser snur, besampt und uf ir beider erben an alles hindernizze gevallen. Wer aber, daz er also sturbe und eliche mannes erben hinder ym nicht enliezz, und daz er nach der vorgenanten seiner tochter eine oder mer tochter liezze, oder ob seine sune oder sunes sun, wie vil der auch wer, also sturben, daz sie newr tochter liezzen, so sol er ieglicher tochter zu konschaft acht tusent gulden geben, ab er daz gelebet. Geschehe ober, daz er sturb und seine lant und herscheft uf den egen. unsern sun und seine gemaheln, unser snuren, gevilen, so sullen wir oder der egen. unser sun und des burgrafen tochter,
Annus 1361 maii 31.— iun. 3. 543 910) [1361 maii]. Karolus imperator et rex quandam villam in Frýdland sitam coronae regni Bohemiae adiungit. Item ves ve Frýdlantě, kterouž jest koupil někdy kníže Svídnické jménem Bolk od Jiřího z Švekenfeldu za 160 kop gr. a po smrti téhož knížete měla připadnouti a příslušeti k koruně české dědičně a věčně. Psáno německy primo libro Caroli fol. 10. Cop. saec. XVII fragmenti registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metro- pol. eccl. s. Viti msc. sign. XXXIII p. 447. — Ed. Sedláček, Zbytky register králův římských a českých p. 17 n. 4. — [L]. 911) 1361 iun. 3. Pragae. Karolus imperator et rex inter Venceslaum filium suum et Elisabeth filiam Friderici, burggravii Norimbergensis, sponsalia facta esse declarat. —, daz wir angesehen haben die steten getrewen dinst, die uns und dem Reiche der edel Fridrich, burgrafe zu Nurnberg, und auch die edlen Johans, etwenn sein vatter, und Albrecht, sein vetter, burgrafen zu Nurenberg, mit iren frunden esta) willeclichen und nuczlichen getan haben, und meinen und wollen in durch sunderliche lieb und gnade, die wir alleweg zu demselben burgrafen Fridrich gehabt haben umb tugent und frumkeit, die wir alzeit an ym funden haben, gnediclichen betrachten von unsern sunderlichen gnaden also, daz er und sein freunt uns und unsern freunden zu dienst und zu früntscheften ewicli- chen dest vorderlicher verpunden werden, und haben —— den hochgeborn Wenczlawen, unsern lieben sun, Elizabethen desselben burgrafen Fridrich tochter zu einen elichen wirt und zu rechter elicher konschaft geben, als er auch herwider dieselben seine tochter Eliza- bethen dem egen. Wenczlawen, unserm sune, zu einer elichen gemaheln und zu rechter konschaft geben hat. Davon sprechen wir von unsern sunderlichen gnaden, daz wir densel- ben unsern lieben sun der egen. unserre snuren Elizabethen, burgrafen Fridrich tochter, inwendig zehen iaren, die von disem heutigen tag ze zelen sint, zulegen wollen on alles hindernizze und verzihen zu rechter konschaft, als davor begriffen ist. Und wer daz sach, daz der egen. unserr lieber sun Wenczla inwendig sulcher frist sturbe, da got fur sey, und ob uns got eines andern sunes oder mere danne eines beriet von seinen gnaden, so meinen und wellen wir einen andern unsern sun, darnach den eltesten, der egen. Elizabethen, unsern lieben snuren, zu einem elichen wirt und zu rechter konschaft geben in aller der mazze und in den rechten, als davor und hernach geschriben stet. Auch sol der egen. burgrafe Fridrich dazselb tun, ob leicht die egen. Elizabeth sein tochter sturbe, ee wenne sulche konschaft geendet wurde, daz er denn ein andrew seine tochter, ob ym die got beschert, an dieselben stat geben sol, die alleweg die elteste sey. Auch meinen und wellen wir, wer daz geschehe, daz der egen. grafe Fridrich leichte sturbe, daz er eliche mannes erben hinder im nicht enlizz, oder ob er sune gewinne oder dieselben seine sune furbaz sune gewinnen, die leicht auch alle sturben, so sol in allen sulchen geschihten alleweg sein lant, lût, gut und herschaft in aller der mazze, als er und sein eltern die herpracht haben, uf den egen. unsern sun und grafen Fridrich tochter, unser snur, besampt und uf ir beider erben an alles hindernizze gevallen. Wer aber, daz er also sturbe und eliche mannes erben hinder ym nicht enliezz, und daz er nach der vorgenanten seiner tochter eine oder mer tochter liezze, oder ob seine sune oder sunes sun, wie vil der auch wer, also sturben, daz sie newr tochter liezzen, so sol er ieglicher tochter zu konschaft acht tusent gulden geben, ab er daz gelebet. Geschehe ober, daz er sturb und seine lant und herscheft uf den egen. unsern sun und seine gemaheln, unser snuren, gevilen, so sullen wir oder der egen. unser sun und des burgrafen tochter,
Strana 544
544 Regesta Bohemiae et Moraviac. unsers sunes wirtinne, oder ir beider erben, ob sie obgiengen, ieglicher seiner sun oder su- nes sune tochtern zu den egen. acht tusent guldein, damit sie besorget werden sullen, anderr acht tusent gulden geben zu den ersten acht tusent guldin und sie auch derselben ersten acht tusent guldin richten, ob sie der vor nicht gericht weren. Und damit sol in gegnugen, daz sie und ir erben furbaz keine zuversicht, vordrung oder ansprach zu den egen. landen und herscheften haben sullen. Wer auch, daz man der tochter dhein oder mer in kloster geben wolt, so sol man einer ieglichen zwey hundert gulden ieriger gult beweisen, dieweil sie lebt; und dieselben zweihundert guldin geltes sullen nach ietlicher tot wider an die erben gevallen ungehindert. Wer auch, daz die egen. unserr sune und des burgrafen tochter, unserr snur, erben mit enender gewinnen und derselbe unserr sun ee wanne seine wirtinne abgieng, so sol sie, dieweil sie iren witiben stul nicht verkeret, bey dem lande ungehindert bleiben, dieweil sie lebt, also daz sie von dem lande nicht verkaufen, verseczen oder enpremden sol. Und sullen auch alle amptlût der lande sweren den kynden zu rechtem erbe und der vrawn zu leypgedinge, und sie sol auch keinen amptman verkern anders, denne nach der kinder oder ir vormünde rat, und sullen auch die kinder und ir vormünde sulche amptlût nicht verkern on der egen. vrawen rat. Und sol auch ein ieglicher amptman, den man von newes also seczen werde, alle die eyde, gelubde und gewisheit tun, ee er an daz ampt geseczet wirt, die ander amptlût getan haben, die vor ym gewesen sint. Ez sol auch nach tode der egenanten des burgrafen tochter unserr sun daz lant lediclichen an die egenanten ir erben on alles hindernizze gevallen. Wer aber, daz sie iren witiben stul verkeren wolt und einen man neme, so sol man ir zehen tusent sch. grozzer Prager müncz geben und beczalen und sol sie furbaz mit dem lande nicht zu schiken haben. Auch sol der egen. grafe Fridrich aller seiner lande, lût, gut und herscheft gewaltig sein ungehindert, dieweil er lebt, und sol auch gancze macht haben, ob ym des kuntlichen not wirt, dieselben lant, lût und gût zu verkauffen und zu verseczen nach seiner notdurft on alles geverde. Wer auch, daz eliche mannes erben gewinne, so sullen die egenanten unserr sune und unseri snür, sein lochter, keine vordrung oder ansprach haben zu seinen landen, leuten, guten oder herscheften, sunder sie sullen sich begnugen lazzen an den, daz er in zu rechter heymstew€ geben wirdet. Wer auch, daz derselbe burgrafe Fridrich on eliche mannes erben verschiede und die egen. seine lant an die vorgenante unsern sun und unser snur, seine tochter, gevielen, so sullen wir und derselb unser sun alle brif und gelubde, die derselbe burgrafe Fridrich, sein vatter, sein vetter oder sein vorvaren seiner müter, seinem weybe oder seines vettern grafen Albrecht wirtinn umb ire leypgedinge, morgengabe und widerlegung ire heymstewr geben und getan haben, stet und gancz haben und sie dabey ungehindert bleiben lazzen. Wer auch, daz der egen. burgrafe Fridrich on eliche mannes erben abgieng und die lant an die egen. unsern sun und unser snür, sein tochter, gevielen, als vor begriffen ist, so mag er, burgraf Fridrich, uf funff tusent mark lotiges silbers oder darunder geben, schaffen und vermachen für sein sel und zu selgeret oder sust, wem er wil und wie ym daz allerbest gevellet, und daran sol in nyemant hindern. Auch sol und wil der egen. burgraf Fridrich des vorgenanten burgrafen Albrechten, seines vettern, tochter, die werltlich bleiben sol, zehen tusent guldin geben zu einem manne. Wer aber, daz burgraf Fridrich on eliche man- nes erben sturbe und sein lant an die vorgenanten unsern sun und unserr snür, sein tochter, gevielen, so sullen wir oder derselb unser sun derselben tochtern darzu auch zehen tusent gulden geben für ieren erbteil, und sie auch der ersten zehen tusent guldin richten, ob sie der vor nicht gerichtet were, also daz sie oder ir erben darnach zu dezselben burgrafen Fridrich lande, lûten, guten und herscheften keine zuversicht, vordrung oder ansprach in dheine weise haben oder gewinnen sullen. Und die andern techter dezselben seines vettern sol er in ein erberg kloster geben, als er, burgraf Albrecht, an seinem todpet selber geschikt hat, und wil und sol burgraf Fridrich ir zwey hundert guldin ierlicher gult beveysen, dieweil sie lebt: und wanne sie gestirbet, so sullen dieselben zwey hundert guldin gelts wider an
544 Regesta Bohemiae et Moraviac. unsers sunes wirtinne, oder ir beider erben, ob sie obgiengen, ieglicher seiner sun oder su- nes sune tochtern zu den egen. acht tusent guldein, damit sie besorget werden sullen, anderr acht tusent gulden geben zu den ersten acht tusent guldin und sie auch derselben ersten acht tusent guldin richten, ob sie der vor nicht gericht weren. Und damit sol in gegnugen, daz sie und ir erben furbaz keine zuversicht, vordrung oder ansprach zu den egen. landen und herscheften haben sullen. Wer auch, daz man der tochter dhein oder mer in kloster geben wolt, so sol man einer ieglichen zwey hundert gulden ieriger gult beweisen, dieweil sie lebt; und dieselben zweihundert guldin geltes sullen nach ietlicher tot wider an die erben gevallen ungehindert. Wer auch, daz die egen. unserr sune und des burgrafen tochter, unserr snur, erben mit enender gewinnen und derselbe unserr sun ee wanne seine wirtinne abgieng, so sol sie, dieweil sie iren witiben stul nicht verkeret, bey dem lande ungehindert bleiben, dieweil sie lebt, also daz sie von dem lande nicht verkaufen, verseczen oder enpremden sol. Und sullen auch alle amptlût der lande sweren den kynden zu rechtem erbe und der vrawn zu leypgedinge, und sie sol auch keinen amptman verkern anders, denne nach der kinder oder ir vormünde rat, und sullen auch die kinder und ir vormünde sulche amptlût nicht verkern on der egen. vrawen rat. Und sol auch ein ieglicher amptman, den man von newes also seczen werde, alle die eyde, gelubde und gewisheit tun, ee er an daz ampt geseczet wirt, die ander amptlût getan haben, die vor ym gewesen sint. Ez sol auch nach tode der egenanten des burgrafen tochter unserr sun daz lant lediclichen an die egenanten ir erben on alles hindernizze gevallen. Wer aber, daz sie iren witiben stul verkeren wolt und einen man neme, so sol man ir zehen tusent sch. grozzer Prager müncz geben und beczalen und sol sie furbaz mit dem lande nicht zu schiken haben. Auch sol der egen. grafe Fridrich aller seiner lande, lût, gut und herscheft gewaltig sein ungehindert, dieweil er lebt, und sol auch gancze macht haben, ob ym des kuntlichen not wirt, dieselben lant, lût und gût zu verkauffen und zu verseczen nach seiner notdurft on alles geverde. Wer auch, daz eliche mannes erben gewinne, so sullen die egenanten unserr sune und unseri snür, sein lochter, keine vordrung oder ansprach haben zu seinen landen, leuten, guten oder herscheften, sunder sie sullen sich begnugen lazzen an den, daz er in zu rechter heymstew€ geben wirdet. Wer auch, daz derselbe burgrafe Fridrich on eliche mannes erben verschiede und die egen. seine lant an die vorgenante unsern sun und unser snur, seine tochter, gevielen, so sullen wir und derselb unser sun alle brif und gelubde, die derselbe burgrafe Fridrich, sein vatter, sein vetter oder sein vorvaren seiner müter, seinem weybe oder seines vettern grafen Albrecht wirtinn umb ire leypgedinge, morgengabe und widerlegung ire heymstewr geben und getan haben, stet und gancz haben und sie dabey ungehindert bleiben lazzen. Wer auch, daz der egen. burgrafe Fridrich on eliche mannes erben abgieng und die lant an die egen. unsern sun und unser snür, sein tochter, gevielen, als vor begriffen ist, so mag er, burgraf Fridrich, uf funff tusent mark lotiges silbers oder darunder geben, schaffen und vermachen für sein sel und zu selgeret oder sust, wem er wil und wie ym daz allerbest gevellet, und daran sol in nyemant hindern. Auch sol und wil der egen. burgraf Fridrich des vorgenanten burgrafen Albrechten, seines vettern, tochter, die werltlich bleiben sol, zehen tusent guldin geben zu einem manne. Wer aber, daz burgraf Fridrich on eliche man- nes erben sturbe und sein lant an die vorgenanten unsern sun und unserr snür, sein tochter, gevielen, so sullen wir oder derselb unser sun derselben tochtern darzu auch zehen tusent gulden geben für ieren erbteil, und sie auch der ersten zehen tusent guldin richten, ob sie der vor nicht gerichtet were, also daz sie oder ir erben darnach zu dezselben burgrafen Fridrich lande, lûten, guten und herscheften keine zuversicht, vordrung oder ansprach in dheine weise haben oder gewinnen sullen. Und die andern techter dezselben seines vettern sol er in ein erberg kloster geben, als er, burgraf Albrecht, an seinem todpet selber geschikt hat, und wil und sol burgraf Fridrich ir zwey hundert guldin ierlicher gult beveysen, dieweil sie lebt: und wanne sie gestirbet, so sullen dieselben zwey hundert guldin gelts wider an
Strana 545
Annus 1361 iun. 3. 545 die erben unverczogenlich und an alles hindernizze gevallen. Des sind geczeug die erw. Arnest, erczebischof zu Prag, Johans zum Leuthmischel, unser canczler, Johans zu Olomucz, Perchtold zu Eynsteten, Dytrich von Minden und Preczlaw zu Bresslaw, die byschofe, und die hochgeborne Rudolf, herezog zu Sachsen, des heil. Romischen reichs obrister marschalk, Otte, margraf zu Brandenburg, b) Wilhelm, margraf zu Meisen, Bolke zu der Swidnicz, Bolke zu Opol und Przimisil zu Teschin herczogen, die edlen Burkart burgraf zu Meidburg, unser hofmeister, Johans lantgraf zu dem Luczemburg, Jesco von Wartemberg und Borse von —— Mit urkunt dicz brives, versiglt mit unserr keiserlicher magestat insigil. Rysemburg Der geben ist zu Prage —— 1361 iare an dem achten tag des heil. Leichenam unsers herren, unserr reiche i. d. XV u. d. keis. i. d. sibenden iare. Cop. inserta litteris Annae, imperatricis et reginae, 6. die m. iun. Pragae datis (vide infra n. 918). Ed. (er orig.) Pelzel, Lebensgeschichte Königs Wenceslaus UB 1 p. 3 n. 1. — Stillfried — Maercker, Monumenta Zollerana III p. 414 n. 474. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 494 n. 496. — fMJ. a) sic cop. — b) cop: Brandenberg. 912) 1361 iun. 3. Pragae. Johannes, lantgravius de Leuchtenberg, se curam et operam positurum esse promittit, ut Venceslaus, Karoli imperatoris et regis filius, et Elisabeth, filia Friderici, burggravii Norim- bergensis, matrimonio iungantur. Wir Johannes, lant grafe z dem Lutenberg, bekennen und tun kunt — , daz wir durch fleizzig bet des edeln unsers lieben oheims Friderichs, burcgrafen zu Nürinberg, und auch mit güter gewizzen, rat und vorbetrachtung geheizzen und gelobt haben bey unsern trewen an eydes stat : Wer daz der obgenante unserr lieber oheim abgieng und nicht mer sein sólt, dez got lang nicht geb, e daz die früntschaft mit werken vollpracht würde, die der aller- durchl. fürst h. Karl, Rômischer keyser — — und kûng zu Beheim, unser gnediger herre, gemacht und gestift hat mit der elichen konschaft von seines suns wegen, des hochgeborn h. Wenczlawen, unsers lieben herren, den er gelobt hat zu geben zu einem elichen manne der edeln Elspeten, des vorgenanten unsers oheim Friderich burcgrafen zu Nürmberg tochter, und dieselben sein tochter, unserr mümen, dem vorgenanten h. Wenczlawen zuzelegen inwendig zehen iaren, die nechst nacheinander komen, so sullen und wellen auch wir bey dem obgenanten unserm eyde getrewlichen on geverde nach aller unser macht, als verre wir vermugen, alles daz genczlichen und unverzogenlichen enden und volfüren, daz der vorgenant unserr oheim gelobt und geheizzen hat in den obgeschribenen sachen in aller der weyse und form, sam die brif sagen, die derselb unserr oheim dauber geben hat, on geverde und sûllen auch wir die vorgenanten unsers oheims tochter fruntlichen daran weysen und ernstlichen daczu halten, als verre wir vermugen nach aller unserr macht on geverde, daz sie die obgeschribene konschaft mit werken ende, halde und volfüre, als unserr egenanter oheim, ir vater, die hat gemacht, und als auch die brif lûten und sprechen, die er darüber geben hat. Wer auch, daz die vorgenant Elspet abging, des got nicht enwelle, ee daz die obgeschriben konschaft vollzogen und vollfürt würde, und unser obgenanter oheim, borc- grafe Friderich, ein ander tochter oder mer gewün und liezz, so sullen und wellen wir bey dem obgenanten eyde die vorgeschribene konschaft mit der eltesten seiner tochter enden und vollfüren in den zilen und in aller der weyse, als vor geschriben stet, und mit namen, als die brif sprechen und lûten, die der oftgenant unser lieber oheim, burcgrafe Friderich, darüber hat gegeben, als verre wir vermugen nach aller unserr macht on alles geverde. Mit — urchünd dicz brifes, versigelt mit unserm anhangenden insigel. Der geben ist zu Prage 1361 iare an dem achten tag des heil. Leychnams unsers herren. Orig. perg. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Lantgravii Luthenbergensis super affinitate inter impera- torem et burggravium Nurenbergensem. — [M]. 35 Regesta
Annus 1361 iun. 3. 545 die erben unverczogenlich und an alles hindernizze gevallen. Des sind geczeug die erw. Arnest, erczebischof zu Prag, Johans zum Leuthmischel, unser canczler, Johans zu Olomucz, Perchtold zu Eynsteten, Dytrich von Minden und Preczlaw zu Bresslaw, die byschofe, und die hochgeborne Rudolf, herezog zu Sachsen, des heil. Romischen reichs obrister marschalk, Otte, margraf zu Brandenburg, b) Wilhelm, margraf zu Meisen, Bolke zu der Swidnicz, Bolke zu Opol und Przimisil zu Teschin herczogen, die edlen Burkart burgraf zu Meidburg, unser hofmeister, Johans lantgraf zu dem Luczemburg, Jesco von Wartemberg und Borse von —— Mit urkunt dicz brives, versiglt mit unserr keiserlicher magestat insigil. Rysemburg Der geben ist zu Prage —— 1361 iare an dem achten tag des heil. Leichenam unsers herren, unserr reiche i. d. XV u. d. keis. i. d. sibenden iare. Cop. inserta litteris Annae, imperatricis et reginae, 6. die m. iun. Pragae datis (vide infra n. 918). Ed. (er orig.) Pelzel, Lebensgeschichte Königs Wenceslaus UB 1 p. 3 n. 1. — Stillfried — Maercker, Monumenta Zollerana III p. 414 n. 474. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 494 n. 496. — fMJ. a) sic cop. — b) cop: Brandenberg. 912) 1361 iun. 3. Pragae. Johannes, lantgravius de Leuchtenberg, se curam et operam positurum esse promittit, ut Venceslaus, Karoli imperatoris et regis filius, et Elisabeth, filia Friderici, burggravii Norim- bergensis, matrimonio iungantur. Wir Johannes, lant grafe z dem Lutenberg, bekennen und tun kunt — , daz wir durch fleizzig bet des edeln unsers lieben oheims Friderichs, burcgrafen zu Nürinberg, und auch mit güter gewizzen, rat und vorbetrachtung geheizzen und gelobt haben bey unsern trewen an eydes stat : Wer daz der obgenante unserr lieber oheim abgieng und nicht mer sein sólt, dez got lang nicht geb, e daz die früntschaft mit werken vollpracht würde, die der aller- durchl. fürst h. Karl, Rômischer keyser — — und kûng zu Beheim, unser gnediger herre, gemacht und gestift hat mit der elichen konschaft von seines suns wegen, des hochgeborn h. Wenczlawen, unsers lieben herren, den er gelobt hat zu geben zu einem elichen manne der edeln Elspeten, des vorgenanten unsers oheim Friderich burcgrafen zu Nürmberg tochter, und dieselben sein tochter, unserr mümen, dem vorgenanten h. Wenczlawen zuzelegen inwendig zehen iaren, die nechst nacheinander komen, so sullen und wellen auch wir bey dem obgenanten unserm eyde getrewlichen on geverde nach aller unser macht, als verre wir vermugen, alles daz genczlichen und unverzogenlichen enden und volfüren, daz der vorgenant unserr oheim gelobt und geheizzen hat in den obgeschribenen sachen in aller der weyse und form, sam die brif sagen, die derselb unserr oheim dauber geben hat, on geverde und sûllen auch wir die vorgenanten unsers oheims tochter fruntlichen daran weysen und ernstlichen daczu halten, als verre wir vermugen nach aller unserr macht on geverde, daz sie die obgeschribene konschaft mit werken ende, halde und volfüre, als unserr egenanter oheim, ir vater, die hat gemacht, und als auch die brif lûten und sprechen, die er darüber geben hat. Wer auch, daz die vorgenant Elspet abging, des got nicht enwelle, ee daz die obgeschriben konschaft vollzogen und vollfürt würde, und unser obgenanter oheim, borc- grafe Friderich, ein ander tochter oder mer gewün und liezz, so sullen und wellen wir bey dem obgenanten eyde die vorgeschribene konschaft mit der eltesten seiner tochter enden und vollfüren in den zilen und in aller der weyse, als vor geschriben stet, und mit namen, als die brif sprechen und lûten, die der oftgenant unser lieber oheim, burcgrafe Friderich, darüber hat gegeben, als verre wir vermugen nach aller unserr macht on alles geverde. Mit — urchünd dicz brifes, versigelt mit unserm anhangenden insigel. Der geben ist zu Prage 1361 iare an dem achten tag des heil. Leychnams unsers herren. Orig. perg. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Lantgravii Luthenbergensis super affinitate inter impera- torem et burggravium Nurenbergensem. — [M]. 35 Regesta
Strana 546
546 Regesta Bohemiae et Moraviac. 913) 1361 iun. 3. Iudex et iurati Minoris civitatis Pragensis profitentur Nicolaum dictum Slanerii, seniorem civem dictae civitatis, unam sexagenam gr. den. Prag. census annui, ab omnibus collectis ci- vitatis liberam, super domo ipsius in praedicta civitate sita, Johanni de Zviřetice commendatori totique conventui domus s. Mariae in pede pontis civitatis Pragensis vendidisse et in iudicio resignavisse. In nom. dom. am. Nos Michael Donati iudex, Myran, Petrus dictus Sopuch, Petrus dictus Kotrat, Bohunco, Sdenko dictus Chmelecz, Leo Hostass, Perchtoldus, Fridlinus au- rifaber, Haynczel dictus Hofmaystr, Fricz institor, Jesco dictus Gaytinar, iurati cives Minoris civitatis Pragensis puta sub castro, ad universorum noticiam t. p. publice protes- tantes volumus pervenire, quod discr. v. Nicolaus dictus Slanerii, senior civis civitatis nostre predicte, de bona voluntate legittime coniugis sue Katherine et heredum suorum ac de pleno consilio suorum amicorum et consensu, propria desuper deliberacione racionis pre- habita, super domo sua et area domus eiusdem et ad domum pertinentibus, que sita est inter domus Bohunconis et Luderii, concivium civitatis iamdicte, in linea versus cenobium s. Thome a curia archiepiscopali lineatim procedendo, unam sex. gr. den. argenteorum Prag. coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro decem sex. dictorum den. Prag. monete rite et racionabiliter vendidit et venditam resignavit religg. vv. ac fratribus, videlicet fr. Johanni de Zwereticz commendatori totique conventui domus s. Marie in pede pontis prefate nostre civitatis Pragensis, ord. sacre domus hospitalis s. Johannis Jerosolimitani, pro ipsorum fratrum pietancia ad celebranda ad habendam, tenen- dam, utifruendam, iure hereditario et perpetuo possidendam, a collectis, contribucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet iuribus et angariis nostre civitatis liberam esse volentes et exemptam, pro quibus quidem iuribus ipsi Nicolaus et heredes sui et succedentes possessores nostre civitati respondere et satisfacere tenebuntur et debebunt. Quam quidem sex. censua- lem ipsi Nicolaus, heredes sui et succedentes possessores in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli proxime affuturo mediam sex. et in festo s. Georgii tantumdem, videlicet mediam sex. gr. den. Prag. de ipsis domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura domus destrueretur, nichilominus de ipsa area annis singulis nomine census ipsis fratribus puri argenti in eisdem terminis perpetue dare et solvere tenebuntur et debebunt. Si vero monetam deperire contingerit, tunc ipsi Nicolaus et heredes sui et succedentes possessores unam sex. puri argenti in eisdem terminis ipsis fratribus dare et solvere continuo tenebuntur et debebunt. Expressum est itaque ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum, supra sub n. 768 typis excusarum.) In cuius rei testimonium sigillum maiusa) civitatis nostre memorate presentibus duximus appendendum. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in octava Corporis Cristi. Orig. perg. cum maiore sig. Minoris civitatis Pragensis (cf. Vojtíšek, O pečetěch a erbech měst Pražských i jiných českých p. 152 sq.) olim Pragae in archivo Melitensium, nunc vero in Orlík/Vl.,Rep. 38, sign. F XLVI n. 39. — In dorso manu saec. XIV: Super domum Nicolay Slaneri; manu recentiore nunc Wenceslai dicti Lyczwycka; alia manu nunc Crucis notarii. — HU — [LJ. a) orig.: sigillo maiori. 914) 1361 iun. 4. Bohuslaus de Švamberk, advocatus terrae Egrensis, litem inter Nicolaum forestarium in Seussen et abbatem monasteriumque Waldsassense de certis vectigalibus vertentem diiudicat. Wir Bohuslab von Swannberg, zu der zeit haubtman in dem Egerland, bechennen offentlich ——, das fur uns chomen fur gericht die erwirdigen gaistlichen herren .. der abt
546 Regesta Bohemiae et Moraviac. 913) 1361 iun. 3. Iudex et iurati Minoris civitatis Pragensis profitentur Nicolaum dictum Slanerii, seniorem civem dictae civitatis, unam sexagenam gr. den. Prag. census annui, ab omnibus collectis ci- vitatis liberam, super domo ipsius in praedicta civitate sita, Johanni de Zviřetice commendatori totique conventui domus s. Mariae in pede pontis civitatis Pragensis vendidisse et in iudicio resignavisse. In nom. dom. am. Nos Michael Donati iudex, Myran, Petrus dictus Sopuch, Petrus dictus Kotrat, Bohunco, Sdenko dictus Chmelecz, Leo Hostass, Perchtoldus, Fridlinus au- rifaber, Haynczel dictus Hofmaystr, Fricz institor, Jesco dictus Gaytinar, iurati cives Minoris civitatis Pragensis puta sub castro, ad universorum noticiam t. p. publice protes- tantes volumus pervenire, quod discr. v. Nicolaus dictus Slanerii, senior civis civitatis nostre predicte, de bona voluntate legittime coniugis sue Katherine et heredum suorum ac de pleno consilio suorum amicorum et consensu, propria desuper deliberacione racionis pre- habita, super domo sua et area domus eiusdem et ad domum pertinentibus, que sita est inter domus Bohunconis et Luderii, concivium civitatis iamdicte, in linea versus cenobium s. Thome a curia archiepiscopali lineatim procedendo, unam sex. gr. den. argenteorum Prag. coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro decem sex. dictorum den. Prag. monete rite et racionabiliter vendidit et venditam resignavit religg. vv. ac fratribus, videlicet fr. Johanni de Zwereticz commendatori totique conventui domus s. Marie in pede pontis prefate nostre civitatis Pragensis, ord. sacre domus hospitalis s. Johannis Jerosolimitani, pro ipsorum fratrum pietancia ad celebranda ad habendam, tenen- dam, utifruendam, iure hereditario et perpetuo possidendam, a collectis, contribucionibus, vigiliis et ab aliis quibuslibet iuribus et angariis nostre civitatis liberam esse volentes et exemptam, pro quibus quidem iuribus ipsi Nicolaus et heredes sui et succedentes possessores nostre civitati respondere et satisfacere tenebuntur et debebunt. Quam quidem sex. censua- lem ipsi Nicolaus, heredes sui et succedentes possessores in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli proxime affuturo mediam sex. et in festo s. Georgii tantumdem, videlicet mediam sex. gr. den. Prag. de ipsis domo et area et ad domum pertinentibus, et si structura domus destrueretur, nichilominus de ipsa area annis singulis nomine census ipsis fratribus puri argenti in eisdem terminis perpetue dare et solvere tenebuntur et debebunt. Si vero monetam deperire contingerit, tunc ipsi Nicolaus et heredes sui et succedentes possessores unam sex. puri argenti in eisdem terminis ipsis fratribus dare et solvere continuo tenebuntur et debebunt. Expressum est itaque ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum, supra sub n. 768 typis excusarum.) In cuius rei testimonium sigillum maiusa) civitatis nostre memorate presentibus duximus appendendum. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in octava Corporis Cristi. Orig. perg. cum maiore sig. Minoris civitatis Pragensis (cf. Vojtíšek, O pečetěch a erbech měst Pražských i jiných českých p. 152 sq.) olim Pragae in archivo Melitensium, nunc vero in Orlík/Vl.,Rep. 38, sign. F XLVI n. 39. — In dorso manu saec. XIV: Super domum Nicolay Slaneri; manu recentiore nunc Wenceslai dicti Lyczwycka; alia manu nunc Crucis notarii. — HU — [LJ. a) orig.: sigillo maiori. 914) 1361 iun. 4. Bohuslaus de Švamberk, advocatus terrae Egrensis, litem inter Nicolaum forestarium in Seussen et abbatem monasteriumque Waldsassense de certis vectigalibus vertentem diiudicat. Wir Bohuslab von Swannberg, zu der zeit haubtman in dem Egerland, bechennen offentlich ——, das fur uns chomen fur gericht die erwirdigen gaistlichen herren .. der abt
Strana 547
Annus 1361 iun. 3.—5. 547 und .. convent dez closters zu Waltsachsen einseit und Niclas der vorster von Seissen anderseit ir iczlicher mit seynem fursprechen und clagt der egenante Niclas vorster zu den obgenanten abt und convent umb eynen grawen rok, umb bir und umb kese, daz sie im allerierlich geben und reichen scholden von dem closter. Do sprachen die vorbeschriben herren von Waltsachsen sie weren im nicht schuldig und beweist in das mit dem rechten; darnach sie mit fragen und mit urtailn der clage ledig und lôz von gerichts wegen worden ge- sagt also, das der vorgenante Niclas vorster und sein erben und nachkomen die vorbenanten herren von Waltsachsen ewiclich nymmermer schullen angevertigen noch angesprechen umb die schûlt wedir mit gaistlichen noch mit werltlichem gerichte dheinerleie weiz on alles geverde. Und dez zu urkünd geben wir von gerichts wegen disen offenn briff versigelt mit underm insigel. Der geben ist do man zalt von Christs geburt dreuczehenhundert iar dar- nach in den einundsechczigsten iar an den nehsten freitag nach dez heil. mart. s. Erasmi tag. Orig. perg. cum sigillo de cera viridi, laeso, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. Fasc. 49 N. 1357. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 40. — Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 230. HU — [LJ. 915) 1361 iun. 4. Radslaus de Volduchy, [capellanus et notarius Johannis, marchionis Moraviae, J, ratione ecclesiae parochialis s. Jacobi in Bruna pro media parte fructuum 50 florenos auri infra festum Penthecostes a. 1362 camerae papae solvere se obligat. Ex arch. Vat. Coll. Alam. n. 6 fol. 1 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 491 n. 1229. — [L]. 916) 1361 iun. 5. Pragae. Karolus imperator et rex capitaneos et advocatos districtuum Gorlicensis, Budissinensis et Zitaviensis iubet omnia privilegia, iura et libertates monasterii Vallis b. Mariae prope Ostricz (Marienthal), ord. Cisterciensis, conservare et tueri. Ex orig. cum minore sigillo imperatoris extr. Schönfelder, Urkundliche Gesch. d. Klosters St. Marien- — thal p. 70. — Dochler, Die Urkunden d. Klosters zu St. Marienthal, Neues Laus. Mag. 78 (1902) p. 50. Prochno, Regesten zur Gesch. d. Stadt u. d. Landes Zittau, Neues Laus. Mag. 113 (1938) p. 163 n. 238. — [L]. 917) 1361 iun. 5. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico de Hostivice et fratri eius Theoderico duos laneos in villa Cekov ab omnibus contributionibus liberos in feudum confert. — n. f. t. p. u., quod inspectis fidelibus et studiosis obsequiis, quibus dil. nobis Heinricus de Hostywicz miles, familiaris et fid. noster, celsitudini nostre attenta sedulitate complacuit et in futurum debebit et poterit complacere, sibi tamquam benemerito necnon Theoderico, fratri suo, heredibus et successoribus ipsorum, duos laneos in villa Czeclov cum censu et aliis iuribus suis omnibus de nostre largitatis munificencia in feudum damus, conferimus et donamus iure feudi per ipsos possidendos perpetuo et tenendos; de speciali eciam gracia dictos duos laneos a contribucione et exaccione qualibet necnon a collectis, tam generalibus quam specialibus et qualibet alia dacione, quocumque nomine censeatur et quoslibet eosdem laneos tenentes, eximimus et esse volumus imperpetuum liberos penitus et exemptos. Si eciam predicti lanei umquam per ipsos Heinricum et Theodericum, heredes ac successores ipsorum ab ipsis, qui eosdem laneos iure emphitheotico tenent, ipsum ius
Annus 1361 iun. 3.—5. 547 und .. convent dez closters zu Waltsachsen einseit und Niclas der vorster von Seissen anderseit ir iczlicher mit seynem fursprechen und clagt der egenante Niclas vorster zu den obgenanten abt und convent umb eynen grawen rok, umb bir und umb kese, daz sie im allerierlich geben und reichen scholden von dem closter. Do sprachen die vorbeschriben herren von Waltsachsen sie weren im nicht schuldig und beweist in das mit dem rechten; darnach sie mit fragen und mit urtailn der clage ledig und lôz von gerichts wegen worden ge- sagt also, das der vorgenante Niclas vorster und sein erben und nachkomen die vorbenanten herren von Waltsachsen ewiclich nymmermer schullen angevertigen noch angesprechen umb die schûlt wedir mit gaistlichen noch mit werltlichem gerichte dheinerleie weiz on alles geverde. Und dez zu urkünd geben wir von gerichts wegen disen offenn briff versigelt mit underm insigel. Der geben ist do man zalt von Christs geburt dreuczehenhundert iar dar- nach in den einundsechczigsten iar an den nehsten freitag nach dez heil. mart. s. Erasmi tag. Orig. perg. cum sigillo de cera viridi, laeso, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. Fasc. 49 N. 1357. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 40. — Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 230. HU — [LJ. 915) 1361 iun. 4. Radslaus de Volduchy, [capellanus et notarius Johannis, marchionis Moraviae, J, ratione ecclesiae parochialis s. Jacobi in Bruna pro media parte fructuum 50 florenos auri infra festum Penthecostes a. 1362 camerae papae solvere se obligat. Ex arch. Vat. Coll. Alam. n. 6 fol. 1 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 491 n. 1229. — [L]. 916) 1361 iun. 5. Pragae. Karolus imperator et rex capitaneos et advocatos districtuum Gorlicensis, Budissinensis et Zitaviensis iubet omnia privilegia, iura et libertates monasterii Vallis b. Mariae prope Ostricz (Marienthal), ord. Cisterciensis, conservare et tueri. Ex orig. cum minore sigillo imperatoris extr. Schönfelder, Urkundliche Gesch. d. Klosters St. Marien- — thal p. 70. — Dochler, Die Urkunden d. Klosters zu St. Marienthal, Neues Laus. Mag. 78 (1902) p. 50. Prochno, Regesten zur Gesch. d. Stadt u. d. Landes Zittau, Neues Laus. Mag. 113 (1938) p. 163 n. 238. — [L]. 917) 1361 iun. 5. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico de Hostivice et fratri eius Theoderico duos laneos in villa Cekov ab omnibus contributionibus liberos in feudum confert. — n. f. t. p. u., quod inspectis fidelibus et studiosis obsequiis, quibus dil. nobis Heinricus de Hostywicz miles, familiaris et fid. noster, celsitudini nostre attenta sedulitate complacuit et in futurum debebit et poterit complacere, sibi tamquam benemerito necnon Theoderico, fratri suo, heredibus et successoribus ipsorum, duos laneos in villa Czeclov cum censu et aliis iuribus suis omnibus de nostre largitatis munificencia in feudum damus, conferimus et donamus iure feudi per ipsos possidendos perpetuo et tenendos; de speciali eciam gracia dictos duos laneos a contribucione et exaccione qualibet necnon a collectis, tam generalibus quam specialibus et qualibet alia dacione, quocumque nomine censeatur et quoslibet eosdem laneos tenentes, eximimus et esse volumus imperpetuum liberos penitus et exemptos. Si eciam predicti lanei umquam per ipsos Heinricum et Theodericum, heredes ac successores ipsorum ab ipsis, qui eosdem laneos iure emphitheotico tenent, ipsum ius
Strana 548
548 Regesta Bohemiae et Moraviae. emphitheoticum exs]olutum et emptum fuerit, ipsam empcionem exnunc prout extunc gratam et ratam habemus eique nostrum prebemus benivolum consensum pariter et assensum et eandem approbamus et ex certa nostra sciencia confirmamus. Presencium sub imperialis magestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1361, ind. XIIII, non. iun., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. cancellarium Miliczius de Chremsir. R. Johannes Budwicensis. Per d. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XII n. 33. — Extr. Pelzel, K. Karl IV II p. 693. — Reg. imp. VIII 3705. — HU— [LJ. 918) 1361 iun. 6. Pragae. Anna imperatrix et regina sponsalibus factis inter Venceslaum filium suum et Elisabeth, filiam Friderici, burggravii Norimbergensis, suum tribuit consensum. Wir Anna, von gots gn. Romische keiserinne zu allen zeiten mererin des reichs und — Wann der allerdurchl. furst und herre, kunginn ze Behem, bekennen und tun kund — h. Karl, von gots gn. Romischer keyser —— und kunig zu Behem, unser lieber herre und eleicher wirt, mit wolbedachtem mut und gutem rat und unserm willen und wizzen den hochgebornen Wenczlawen, seinen und unsern lieben sun, Elsbeten des edlen Fridrich, burgrafen zu Nurnberg, unsers und des Reichs liebes getrewen, tochter zu einem eleichen wirt und zu rechter eleicher konschaft geben hat, als daz in dez egenanten unsers herren des keisers brif volkomelich begriffen ist, den wir von wort zu wort hie under in disem unserm brif gehaizzen haben seczen, davon mainen und wellen wir alle sache, di in dem obgenanten brife begriffen sind, als verre uns di beruren mugen, mitsampt demselben unsern lieben herren und eleichen wirt genczleich vollentichen und vollenfuren on geverd. Wer auch sache, da der allemechtig got fur sei, daz derselbe unser herre der keiser abgienge, ce daz es alles vollbracht wurde, dannoch wellen wir alle diselben sache, di hernach geschri- ben sind, genczlich enden und volfuren, als dovor begriffen ist. Der obegenante unsers herren und liebes wirtes des keisers brif stet von wort zu wort also: Wir Karl, von gots gn. Romischer keiser —— und kunig zu Behem, bekennen und tun kunt —— (Sequitur tenor Des alles zu litterarum, 3. die m. iun a. 1361 Pragae datarum, vide supra n. 911). einem urkunde haben wir, di obgeschriben Anna, Romische keiserinne und kuniginne zu —— 1361 iar Behem, disen brif geben, versigilt mit unserm insigil. Der geben ist zu Prag am dritten suntag nach Pfingsten, unserr reiche i. d. VIII u. d. keys. i. d. sybenden iare. Nicolaus cancellarius. Orig. perg. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum: aquila cum alis extensis; ANNA DIVINA FAVETE CLEMENCIA ROMAN IMPAT'X SEP AVGSTA 7 BOEME REG. — In dorso manu saec. XV: Spondel imperatrix inter d. W. regem Boemie et Elisabeth filiam burggravii Nurembergensis, quantum in ea est matrimonium consumari. — Ed. Pelzel, Lebensgesch. Königs Wenceslaus UB I p. 3 n. 1. — Stillfried - Maercker, Monumenta Zollerana III p. 419 n. 777.— ſM. 919) 1361 iun. 6. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni Šváb de Jíkev bona et reditus in villis Krňovice, Vý- kleky, Rašovice, Kratonosy, Vestec et Jizbice, ad se post mortem Domankonis de Krňovice devoluta, confert. — n. f. t. p. u., quod inspectis fidelibus studiosis obsequiis et immote fidelitatis constancia, quibus nob. Johannes dictus Sswab, filius Henningi de Gyekwe, familiaris nostri domestici commensalis et fid. dil., celsitudini nostre hactenus attenta sedulitate
548 Regesta Bohemiae et Moraviae. emphitheoticum exs]olutum et emptum fuerit, ipsam empcionem exnunc prout extunc gratam et ratam habemus eique nostrum prebemus benivolum consensum pariter et assensum et eandem approbamus et ex certa nostra sciencia confirmamus. Presencium sub imperialis magestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1361, ind. XIIII, non. iun., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. cancellarium Miliczius de Chremsir. R. Johannes Budwicensis. Per d. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XII n. 33. — Extr. Pelzel, K. Karl IV II p. 693. — Reg. imp. VIII 3705. — HU— [LJ. 918) 1361 iun. 6. Pragae. Anna imperatrix et regina sponsalibus factis inter Venceslaum filium suum et Elisabeth, filiam Friderici, burggravii Norimbergensis, suum tribuit consensum. Wir Anna, von gots gn. Romische keiserinne zu allen zeiten mererin des reichs und — Wann der allerdurchl. furst und herre, kunginn ze Behem, bekennen und tun kund — h. Karl, von gots gn. Romischer keyser —— und kunig zu Behem, unser lieber herre und eleicher wirt, mit wolbedachtem mut und gutem rat und unserm willen und wizzen den hochgebornen Wenczlawen, seinen und unsern lieben sun, Elsbeten des edlen Fridrich, burgrafen zu Nurnberg, unsers und des Reichs liebes getrewen, tochter zu einem eleichen wirt und zu rechter eleicher konschaft geben hat, als daz in dez egenanten unsers herren des keisers brif volkomelich begriffen ist, den wir von wort zu wort hie under in disem unserm brif gehaizzen haben seczen, davon mainen und wellen wir alle sache, di in dem obgenanten brife begriffen sind, als verre uns di beruren mugen, mitsampt demselben unsern lieben herren und eleichen wirt genczleich vollentichen und vollenfuren on geverd. Wer auch sache, da der allemechtig got fur sei, daz derselbe unser herre der keiser abgienge, ce daz es alles vollbracht wurde, dannoch wellen wir alle diselben sache, di hernach geschri- ben sind, genczlich enden und volfuren, als dovor begriffen ist. Der obegenante unsers herren und liebes wirtes des keisers brif stet von wort zu wort also: Wir Karl, von gots gn. Romischer keiser —— und kunig zu Behem, bekennen und tun kunt —— (Sequitur tenor Des alles zu litterarum, 3. die m. iun a. 1361 Pragae datarum, vide supra n. 911). einem urkunde haben wir, di obgeschriben Anna, Romische keiserinne und kuniginne zu —— 1361 iar Behem, disen brif geben, versigilt mit unserm insigil. Der geben ist zu Prag am dritten suntag nach Pfingsten, unserr reiche i. d. VIII u. d. keys. i. d. sybenden iare. Nicolaus cancellarius. Orig. perg. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum: aquila cum alis extensis; ANNA DIVINA FAVETE CLEMENCIA ROMAN IMPAT'X SEP AVGSTA 7 BOEME REG. — In dorso manu saec. XV: Spondel imperatrix inter d. W. regem Boemie et Elisabeth filiam burggravii Nurembergensis, quantum in ea est matrimonium consumari. — Ed. Pelzel, Lebensgesch. Königs Wenceslaus UB I p. 3 n. 1. — Stillfried - Maercker, Monumenta Zollerana III p. 419 n. 777.— ſM. 919) 1361 iun. 6. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni Šváb de Jíkev bona et reditus in villis Krňovice, Vý- kleky, Rašovice, Kratonosy, Vestec et Jizbice, ad se post mortem Domankonis de Krňovice devoluta, confert. — n. f. t. p. u., quod inspectis fidelibus studiosis obsequiis et immote fidelitatis constancia, quibus nob. Johannes dictus Sswab, filius Henningi de Gyekwe, familiaris nostri domestici commensalis et fid. dil., celsitudini nostre hactenus attenta sedulitate
Strana 549
Annus 1361 iun. 5.—14. 549 complacuit et in futurum debebit et poterit tanto peramplius complacere, quanto se a nostra celsitudine maioribus graciarum beneficiis senserit prosecutum, sibi animo deliberato — velud benemerito, et suis heredibus omne successionis ius, quod nobis tamquam regi Bo- hemie competit in bonis subnotatis, Kyrniewicz videlicet tota curia cum pertinenciis suis, Wykleky villa tota dum iure patronatus ecclesie ibidem, in Rassiewiczie quatuor sex. et quadraginta octo gr., Krathnos sex sex. et duodecim gr., Wesczie una sex. quadraginta gr. censibus, in Giesswiczie tercio dimidio laneo rubeti cum uno forestario et pertinenciis ipsorum singulis, in quibuscumque rebus consistant quibusve specialibus nominibus val- leant appellari, et que per mortem quondam nob. Domankonis de Kyrniewicz ad nos sunt iuxta regni nostri Bohemie consuetudinem devoluta, damus, conferimus presentibus et largimur taliter, quod dum dictus Johannes et heredes sui huiusmodi bona obtinuerint, extunc eadem a nobis, heredibus et successoribus nostris, Bohemie regibus, et eiusdem regni corona in feudum suscipere debeant et tenere et in usus et utilitates suas convertere, prout melius ipsis et utilius videbitur expedire. Presencium sub nostre imperialis magiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1361, ind. quartadecima, VIII id. iun., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. Ad mandatum cesaris Petrus Jaurensis. R. Johannes Saxo. Cop. saec. X V in tabulis curiae regalis per Bohemiam (desky dvorské král. českého) liber 26 (Qua- ternus litterarum regalium) p. 148 sq. Pragae in archivo publico centrali. — Ed. Friedrich, Desky dvorské — Extr. Pelzel, Kaiser Karl IV II p. 693. — Reg. imp. VIII tom. IV, Arch. Ces. t. XXXVII, I p. 483. 3706. — [L]. 920) 1361 iun. 8. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi intimat se benigne recepisse litteras eius per Nicolaum, scolasticum Pragensem, secretarium et nuntium imperatoris, sibi praesentatas, sed non posse de translatione Theoderici, episcopi Mindensis, ad ecclesiam Magdeburgensem modo agere, cum propter pestem maior pars cardinalium se absentaverit; rogat imperatorem, ut capitulo Magdeburgensis ecclesiae de conservatione bonorum suis auxiliis assistat. Nuper Avenione VI id. iun. a. nono. tam. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 1000 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 492 n. 1230. — Reg. imp. VIII Päpste n. 81. — Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Mus. 64 (1890) p. 518. — [Lſ. 921) 1361 iun. 10. Otto de Glaubis senior ex speciali licentia Arnesti, archiepiscopi Pragensis, altare in ecclesia in Wölfelsdorf (Wolfildorf) in honorem b. Mariae virg., s. Catherinae, s. Dorotheae omniumque virginum fundat et dotat. In nom. dom. am. Cum enim manentem civita- Dat. et act. a. d. 1361 X die m. iun. tem. — Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 377 Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. Ed. Tingl, Ll. confirm. 1 p. 158.— Volkmer—Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafschaft Glatz I p. 171.—[L]. 922) 1361 iun. 14. České Budějovice. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Rudolpho, duci Austriae, eiusque fratribus auxilium contra inimicos pollicentur salvis contractibus iam pridem a. 1360 in Esslingen factis. Wir Karl von gotesa) genadenb) Romischere) keyser, — — und kuniga) zue) Beheim, und wir Johans, von denselben gotesa) gnaden margraff zue) Merhern in der bescheidenheit,
Annus 1361 iun. 5.—14. 549 complacuit et in futurum debebit et poterit tanto peramplius complacere, quanto se a nostra celsitudine maioribus graciarum beneficiis senserit prosecutum, sibi animo deliberato — velud benemerito, et suis heredibus omne successionis ius, quod nobis tamquam regi Bo- hemie competit in bonis subnotatis, Kyrniewicz videlicet tota curia cum pertinenciis suis, Wykleky villa tota dum iure patronatus ecclesie ibidem, in Rassiewiczie quatuor sex. et quadraginta octo gr., Krathnos sex sex. et duodecim gr., Wesczie una sex. quadraginta gr. censibus, in Giesswiczie tercio dimidio laneo rubeti cum uno forestario et pertinenciis ipsorum singulis, in quibuscumque rebus consistant quibusve specialibus nominibus val- leant appellari, et que per mortem quondam nob. Domankonis de Kyrniewicz ad nos sunt iuxta regni nostri Bohemie consuetudinem devoluta, damus, conferimus presentibus et largimur taliter, quod dum dictus Johannes et heredes sui huiusmodi bona obtinuerint, extunc eadem a nobis, heredibus et successoribus nostris, Bohemie regibus, et eiusdem regni corona in feudum suscipere debeant et tenere et in usus et utilitates suas convertere, prout melius ipsis et utilius videbitur expedire. Presencium sub nostre imperialis magiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1361, ind. quartadecima, VIII id. iun., regn. nostr. a. quintodecimo, imperii vero septimo. Ad mandatum cesaris Petrus Jaurensis. R. Johannes Saxo. Cop. saec. X V in tabulis curiae regalis per Bohemiam (desky dvorské král. českého) liber 26 (Qua- ternus litterarum regalium) p. 148 sq. Pragae in archivo publico centrali. — Ed. Friedrich, Desky dvorské — Extr. Pelzel, Kaiser Karl IV II p. 693. — Reg. imp. VIII tom. IV, Arch. Ces. t. XXXVII, I p. 483. 3706. — [L]. 920) 1361 iun. 8. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi intimat se benigne recepisse litteras eius per Nicolaum, scolasticum Pragensem, secretarium et nuntium imperatoris, sibi praesentatas, sed non posse de translatione Theoderici, episcopi Mindensis, ad ecclesiam Magdeburgensem modo agere, cum propter pestem maior pars cardinalium se absentaverit; rogat imperatorem, ut capitulo Magdeburgensis ecclesiae de conservatione bonorum suis auxiliis assistat. Nuper Avenione VI id. iun. a. nono. tam. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II 1000 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 492 n. 1230. — Reg. imp. VIII Päpste n. 81. — Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Mus. 64 (1890) p. 518. — [Lſ. 921) 1361 iun. 10. Otto de Glaubis senior ex speciali licentia Arnesti, archiepiscopi Pragensis, altare in ecclesia in Wölfelsdorf (Wolfildorf) in honorem b. Mariae virg., s. Catherinae, s. Dorotheae omniumque virginum fundat et dotat. In nom. dom. am. Cum enim manentem civita- Dat. et act. a. d. 1361 X die m. iun. tem. — Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 377 Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. Ed. Tingl, Ll. confirm. 1 p. 158.— Volkmer—Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafschaft Glatz I p. 171.—[L]. 922) 1361 iun. 14. České Budějovice. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, Rudolpho, duci Austriae, eiusque fratribus auxilium contra inimicos pollicentur salvis contractibus iam pridem a. 1360 in Esslingen factis. Wir Karl von gotesa) genadenb) Romischere) keyser, — — und kuniga) zue) Beheim, und wir Johans, von denselben gotesa) gnaden margraff zue) Merhern in der bescheidenheit,
Strana 550
550 Regesta Bohemiae et Moraviae. — daz wir daz wir beidef) in dyeseng) sachen eineh) person machen, bekennen und tun kunt für uns und unser erben mit rechter wizzen, in gutens) trewen, on geverdek) verheizzen") und globtm) haben und verheizzen") vesticlich") mit dysem°) brieffp) und ouch bey ge- swornem leiplichem eyden, die wir sunderlich dorumb getan haben, wer das sacheq), das yemandr) in welchen wirden oder wesen der seys), den hochgebornen Rudolfen, herczogen zue) Ostirreich,t) ze Steyr und zue) Kerntenu) unsern, des egenanten keysers eydem und fürsten, und die hochgeborn Fridrichen,v) Albrechten und Leupolden, seine brüder*), herczogen derselben landen, unser beider lieben oheim, odir€) ir erben angreiffen odirv) beschedigen woldez) in deheineweisaa) an iren landen und herschefften zu Ostirreichbb) zue) Steyr, zue) Kernden, zu Chraincc), ufdd) der Wyndischen marichee) und zu Portenawff) und iren czugehorungengo), die sie yeczunthh) innehaben odirv) mit hilffe gotes fürbas noch gewinnen,ii) daz wir czuhantkk), als wir des von ynll) odiry) von iren wegen ermanet werden, mit leib und mit gut,mm) mit allir unsir€n) macht denselben herczogen und iren erben beigestendig und geholfen sein sullen°°) und wôllen, getrewlich und fürderlich on geverdek) wyder allir menniclichpp), nyemant q°) ausgenomen, doch also, daz die püntnüzz,rr) —— keyser Karl und der margraff zu Merhern mit dem egenanten herczogenss) die wir — Rudolfftt) und seinen brudern vor Ezzelingenuu) gemachet haben und alle die brive,p) die wir einander doselbestw) geben haben in iren crefftenxx) genczlich und unverrucket sullen°o) bleiben,vv) als wir dieselben puntnuzzrr) und brivezz), die czuaaa) Ezzelingen geben sint, abir nübbb) von newen dingen zu den heiligen gesworn haben stet zu halden. Mit urkund dicz brivesccc) versigelt mit unsern ingesigeln.ddd) Der geben ist zue) Budwoyseee) —1361 iar des nehestenfif) mantagsggo) vor s. Veyts tag, unser des egenanten keysers reiche in dem fumfezenden€hh) und des keys. i. d. sibendeniii) iare. Per d. imperatorem Milizius de Chremsir. R. Johannes Saxo. Orig. perg. (duo) cum sig. imperatoris minore et sig. marchionis Johannis de cera rubra in press. perg. in archivo publico Vindobonensi sign. Rep. I Böhmen. — Ed. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 180 n. 244. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV 322. — HU — [LJ. p. 604 n. 279. — Köpl, UB Budweis p. 76 n. 114 — Reg. imp. VIII 3708. a) B: gots. — b) B: gnaden. — c) B: Rômischer. — d) B: kůnig. — e) B: ze. — 1) B: beid. o) B: disen. — 1) B: ein. — i) B: gûten. — k) B: an geverd. — 1) B: vorheizzen. — m) B: gelobt. n) B: vestichleich. o) B: disem. — p) B: brief. — a) B: daz sach. — 7) B: ýmant. — s) B: sei. — t) B: Osterrich. — u) B. Kerenten. — v) B: Fridreichen. — z) B: bruder. — v) B: oder. — z) B: wold. dd) B: uff. — ce) B: march. U) B: aa) B: deheine weiz. bb) B: Osterrich. — ce) B: Krayn. — Portnaw. — oo) B: zugehôrungen. — ſh) B: ieczund. — ii) B: hilfe gotis vorbaz noch gebinnen. — kk) B: zehant. — u) B: in. — mm) B: gût. — an) B: aller unserer. — oo) B: sûllen. — pp) B: wider aller menichlich, — a) B: nýmant. — rr) B: půntnůzze. — 3s) B: herczog.— ") B: Rudolf. — uu)B: brůdern — ada) B: zu. vor Ezzling. — vv) B: daselbes. — zr) B: kreften. — vv) B: bliben. — zz) B: briefe. obb) B: aber nu. — ccc) B: briefes. — ddd) B: insigelen. — eee) B: Budweis. — 111) B: nechsten.— — ooo) B: montags. — hhh) B. fünfczehenden. — iii) B. sybenden. 923) 1361 iun. 14. České Budějovice. Rudolphus et Fridericus, duces Austriae, Karolo imperatori et regi et Johanni, marchioni Moraviae, auxilium contra inimicos pollicentur contractibus in Esslingen m. sept. a. 1360 factis semper salvis. Wir Rudolff und wir Friderich, von gotes gn. herczogen ze Osterich, ze Steyr und ze ——, daz wir fur uns und die hochgeborn Kernden, gebrüder bechennen und tun kunt Albrechten und Leupolten, ouch unser lieben pruder, herczogen der egenanten lande, und fur all unser erben mit rechter wizzen in guten trewen, an geverd verhaizzen und gelobt haben und verhaizzen vestiklich mit disem brief und ouch bey gesworn leiplichen ayden, die wir sunderlich darumb getan haben, were das sache, das iemant, in welichen wirden oder wesen der sei, den allerdurchl. fursten und herren, h. Karln, Romischen kaiser und
550 Regesta Bohemiae et Moraviae. — daz wir daz wir beidef) in dyeseng) sachen eineh) person machen, bekennen und tun kunt für uns und unser erben mit rechter wizzen, in gutens) trewen, on geverdek) verheizzen") und globtm) haben und verheizzen") vesticlich") mit dysem°) brieffp) und ouch bey ge- swornem leiplichem eyden, die wir sunderlich dorumb getan haben, wer das sacheq), das yemandr) in welchen wirden oder wesen der seys), den hochgebornen Rudolfen, herczogen zue) Ostirreich,t) ze Steyr und zue) Kerntenu) unsern, des egenanten keysers eydem und fürsten, und die hochgeborn Fridrichen,v) Albrechten und Leupolden, seine brüder*), herczogen derselben landen, unser beider lieben oheim, odir€) ir erben angreiffen odirv) beschedigen woldez) in deheineweisaa) an iren landen und herschefften zu Ostirreichbb) zue) Steyr, zue) Kernden, zu Chraincc), ufdd) der Wyndischen marichee) und zu Portenawff) und iren czugehorungengo), die sie yeczunthh) innehaben odirv) mit hilffe gotes fürbas noch gewinnen,ii) daz wir czuhantkk), als wir des von ynll) odiry) von iren wegen ermanet werden, mit leib und mit gut,mm) mit allir unsir€n) macht denselben herczogen und iren erben beigestendig und geholfen sein sullen°°) und wôllen, getrewlich und fürderlich on geverdek) wyder allir menniclichpp), nyemant q°) ausgenomen, doch also, daz die püntnüzz,rr) —— keyser Karl und der margraff zu Merhern mit dem egenanten herczogenss) die wir — Rudolfftt) und seinen brudern vor Ezzelingenuu) gemachet haben und alle die brive,p) die wir einander doselbestw) geben haben in iren crefftenxx) genczlich und unverrucket sullen°o) bleiben,vv) als wir dieselben puntnuzzrr) und brivezz), die czuaaa) Ezzelingen geben sint, abir nübbb) von newen dingen zu den heiligen gesworn haben stet zu halden. Mit urkund dicz brivesccc) versigelt mit unsern ingesigeln.ddd) Der geben ist zue) Budwoyseee) —1361 iar des nehestenfif) mantagsggo) vor s. Veyts tag, unser des egenanten keysers reiche in dem fumfezenden€hh) und des keys. i. d. sibendeniii) iare. Per d. imperatorem Milizius de Chremsir. R. Johannes Saxo. Orig. perg. (duo) cum sig. imperatoris minore et sig. marchionis Johannis de cera rubra in press. perg. in archivo publico Vindobonensi sign. Rep. I Böhmen. — Ed. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 180 n. 244. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV 322. — HU — [LJ. p. 604 n. 279. — Köpl, UB Budweis p. 76 n. 114 — Reg. imp. VIII 3708. a) B: gots. — b) B: gnaden. — c) B: Rômischer. — d) B: kůnig. — e) B: ze. — 1) B: beid. o) B: disen. — 1) B: ein. — i) B: gûten. — k) B: an geverd. — 1) B: vorheizzen. — m) B: gelobt. n) B: vestichleich. o) B: disem. — p) B: brief. — a) B: daz sach. — 7) B: ýmant. — s) B: sei. — t) B: Osterrich. — u) B. Kerenten. — v) B: Fridreichen. — z) B: bruder. — v) B: oder. — z) B: wold. dd) B: uff. — ce) B: march. U) B: aa) B: deheine weiz. bb) B: Osterrich. — ce) B: Krayn. — Portnaw. — oo) B: zugehôrungen. — ſh) B: ieczund. — ii) B: hilfe gotis vorbaz noch gebinnen. — kk) B: zehant. — u) B: in. — mm) B: gût. — an) B: aller unserer. — oo) B: sûllen. — pp) B: wider aller menichlich, — a) B: nýmant. — rr) B: půntnůzze. — 3s) B: herczog.— ") B: Rudolf. — uu)B: brůdern — ada) B: zu. vor Ezzling. — vv) B: daselbes. — zr) B: kreften. — vv) B: bliben. — zz) B: briefe. obb) B: aber nu. — ccc) B: briefes. — ddd) B: insigelen. — eee) B: Budweis. — 111) B: nechsten.— — ooo) B: montags. — hhh) B. fünfczehenden. — iii) B. sybenden. 923) 1361 iun. 14. České Budějovice. Rudolphus et Fridericus, duces Austriae, Karolo imperatori et regi et Johanni, marchioni Moraviae, auxilium contra inimicos pollicentur contractibus in Esslingen m. sept. a. 1360 factis semper salvis. Wir Rudolff und wir Friderich, von gotes gn. herczogen ze Osterich, ze Steyr und ze ——, daz wir fur uns und die hochgeborn Kernden, gebrüder bechennen und tun kunt Albrechten und Leupolten, ouch unser lieben pruder, herczogen der egenanten lande, und fur all unser erben mit rechter wizzen in guten trewen, an geverd verhaizzen und gelobt haben und verhaizzen vestiklich mit disem brief und ouch bey gesworn leiplichen ayden, die wir sunderlich darumb getan haben, were das sache, das iemant, in welichen wirden oder wesen der sei, den allerdurchl. fursten und herren, h. Karln, Romischen kaiser und
Strana 551
Annus 1361 iun. 14. 551 kunig ze Behem, unsern lieben gnedigen herren und vatter und den hochgeborn herrn Johansen, margrafen ze Merhern, seinen prûder, unsern lieben ohem, die in diser sache ain person machent, oder ir erben angreiffen oder beschedigen wolt in dhainer weis an irn landen und furstentumen ze Behem, Merhern, Polan, Sulczpach und swaz das kunigreich ze Behem in Teutschen landen hat, das daran stôzzet, das si ietzunt innhabent oder mit hilfe gottes furbazz noch gewinnen und irn zugehorungen, daz wir zehant, alz wir des von in oder von irn wegen ermanet werden mit leib und mit gût, mit aller unser macht dem egenanten unserm herren dem kayser und dem margrafen von Merhern und irn erben beygestendig und geholffen sein sullen und wellen getrewelich und furderlich an geverd wider aller- menklich niemant auzgenomen doch also, das die puntnuzze, die wir der vorgenante herczog Rudolff fur uns und die egenanten unser prûder mit den obgenanten unserm herren dem kayser und dem margrafen von Merhern seinem pruder vor Ezzlingen gemacht haben und alle die brief, die wir einander daselbes gegeben haben, in irn chreften genczlich und un- verrukcht sullen beleiben, als wir dieselben puntnuzze und brief, die ze Ezzling gegeben sind, aber nu von newen dingen ze den heiligen gesworen haben stet ze halden. Mit urchund dicz briefs versigelt mit unserm des egenanten herczog Rudolffs insigel darunder wir uns ob- genanter herczog Friderich verpinden, wan wir noch nicht aygen insigel haben. Dis ist ge- schehen und der brief ist geben ze Budweis an mentag vor s. Veyts tag nach Christ gepurd † Wir der vor- dreuczehen hundert iar darnach in dem aynem und sechezigistem iar. genant herzog Ruodolf sterken disen prief mit dirr underschrift unser selbs hant.† Orig. perg. cum.sig. ducis Rudolphi cum secreto dorsotenus appresso in press. perg. Brunae in archivo publico sign. arch. statuum Moraviae n. 54.—Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 181 n. 245. — HU—[LJ. 924) 1361 iun. 14. České Budějovice Rudolphus, dux Austriae, litteris ad Karolum imperatorem et regem Johannemque, marchionem Moraviae, sub minore sigillo datis sigillum maius se appensurum esse promittit. Wir Rudolff von gotes gn. herczog ze Ostereich, ze Steyr und ze Kernden bechennen und tun chunt ——, daz wir verhaizzen und gelobt haben, verhaizzen und geloben ouch dem allerdurchl. fursten unserm lieben genedigen herren und vatter h. Karlen, Rômischen keyser — — und kunig ze Behem, und dem hochgebornen fursten h. Johansen, march- grafen ze Merhern, seinem brueder, unserm lieben oheim, daz wir alle die brief, die wir in gegeben haben ze Budweis, versigelt mit unserm chlainen insigel, versigeln sullen und wellen mit unserm grozzen insigel ane vercziehen, alz pald uns das gemacht und berait wird, ane alle geverd. Mit urchund dicz briefs, der geben ist ze Budweis an dem nechsten montag vor s. Veyts tag von Cristes gepurd dreuczehenhundert iar darnach in dem ains und sechczigisten iare. R. Johannes Saxo.b) Hoc est verum.") Orig. perg. (A) cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa cum sig. secreto dorsotenus impresso in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; in dorso manu saec. XIV: Dux Austrie promittit literas minori suo sigillo sigillatas maiori sigillare dum fuerit paratum. — Orig. perg. (B), itidem cum sig. in press. perg. cum sig. secreto Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 53. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 182 n. 246. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 604 n. 281.— HU [MJ. a) manu ducis Rudolphi scriptum. — b) in plica. 925) 1361 iun. 14. Opatovice. Neplach abbas totusque conventus monasterii Opatovicensis, ord. s. Benedicti, profitentur se septem iugera agrorum liberorum in Živanice pro certis decimis rusticalibus cum Mathia, rectore parochialis ecclesiae ibidem in Živanice, permutavisse.
Annus 1361 iun. 14. 551 kunig ze Behem, unsern lieben gnedigen herren und vatter und den hochgeborn herrn Johansen, margrafen ze Merhern, seinen prûder, unsern lieben ohem, die in diser sache ain person machent, oder ir erben angreiffen oder beschedigen wolt in dhainer weis an irn landen und furstentumen ze Behem, Merhern, Polan, Sulczpach und swaz das kunigreich ze Behem in Teutschen landen hat, das daran stôzzet, das si ietzunt innhabent oder mit hilfe gottes furbazz noch gewinnen und irn zugehorungen, daz wir zehant, alz wir des von in oder von irn wegen ermanet werden mit leib und mit gût, mit aller unser macht dem egenanten unserm herren dem kayser und dem margrafen von Merhern und irn erben beygestendig und geholffen sein sullen und wellen getrewelich und furderlich an geverd wider aller- menklich niemant auzgenomen doch also, das die puntnuzze, die wir der vorgenante herczog Rudolff fur uns und die egenanten unser prûder mit den obgenanten unserm herren dem kayser und dem margrafen von Merhern seinem pruder vor Ezzlingen gemacht haben und alle die brief, die wir einander daselbes gegeben haben, in irn chreften genczlich und un- verrukcht sullen beleiben, als wir dieselben puntnuzze und brief, die ze Ezzling gegeben sind, aber nu von newen dingen ze den heiligen gesworen haben stet ze halden. Mit urchund dicz briefs versigelt mit unserm des egenanten herczog Rudolffs insigel darunder wir uns ob- genanter herczog Friderich verpinden, wan wir noch nicht aygen insigel haben. Dis ist ge- schehen und der brief ist geben ze Budweis an mentag vor s. Veyts tag nach Christ gepurd † Wir der vor- dreuczehen hundert iar darnach in dem aynem und sechezigistem iar. genant herzog Ruodolf sterken disen prief mit dirr underschrift unser selbs hant.† Orig. perg. cum.sig. ducis Rudolphi cum secreto dorsotenus appresso in press. perg. Brunae in archivo publico sign. arch. statuum Moraviae n. 54.—Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 181 n. 245. — HU—[LJ. 924) 1361 iun. 14. České Budějovice Rudolphus, dux Austriae, litteris ad Karolum imperatorem et regem Johannemque, marchionem Moraviae, sub minore sigillo datis sigillum maius se appensurum esse promittit. Wir Rudolff von gotes gn. herczog ze Ostereich, ze Steyr und ze Kernden bechennen und tun chunt ——, daz wir verhaizzen und gelobt haben, verhaizzen und geloben ouch dem allerdurchl. fursten unserm lieben genedigen herren und vatter h. Karlen, Rômischen keyser — — und kunig ze Behem, und dem hochgebornen fursten h. Johansen, march- grafen ze Merhern, seinem brueder, unserm lieben oheim, daz wir alle die brief, die wir in gegeben haben ze Budweis, versigelt mit unserm chlainen insigel, versigeln sullen und wellen mit unserm grozzen insigel ane vercziehen, alz pald uns das gemacht und berait wird, ane alle geverd. Mit urchund dicz briefs, der geben ist ze Budweis an dem nechsten montag vor s. Veyts tag von Cristes gepurd dreuczehenhundert iar darnach in dem ains und sechczigisten iare. R. Johannes Saxo.b) Hoc est verum.") Orig. perg. (A) cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa cum sig. secreto dorsotenus impresso in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; in dorso manu saec. XIV: Dux Austrie promittit literas minori suo sigillo sigillatas maiori sigillare dum fuerit paratum. — Orig. perg. (B), itidem cum sig. in press. perg. cum sig. secreto Brunae in archivo publico sign. archivum statuum n. 53. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 182 n. 246. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 604 n. 281.— HU [MJ. a) manu ducis Rudolphi scriptum. — b) in plica. 925) 1361 iun. 14. Opatovice. Neplach abbas totusque conventus monasterii Opatovicensis, ord. s. Benedicti, profitentur se septem iugera agrorum liberorum in Živanice pro certis decimis rusticalibus cum Mathia, rectore parochialis ecclesiae ibidem in Živanice, permutavisse.
Strana 552
552 Regesta Bohemiae et Moraviae. Noverint universi presencium noticiam habituri, quod nos Neplach") abbas totusque conventus monasterii Opathouicensis, ord. s. Benedicti, Prag. dyoc., de unanimi consensu et voluntate nostris quosdam agros liberos, se ad septem iugera extendentes, sitos in parro- chia in Ziuanicz, discr. v. Mathie, rectori eiusdem eccl. in Ziuanicz, donavimus et assi- gnavimus in recompensam pro certis decimis rusticalibus, quas de duobus laneis agrorum nostri monasterii et una particula agrorum unius iugeris sibi et dicte sue ecclesie sol- vimus. Et quia dictus Mathias, volens condicionem ecclesiae sue facere meliorem, dictam donacionem et compensacionem agrorum pro decimis predictis factam per nos litteris nostris roborari et auctoritate ordinaria pro dicta sua ecclesia petivit, nosque abbas et con- — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, ventus cum predicto Mathia suplicamus — ut predictam nostram permutacionem, sic de parcium unanimi consensu pariter et assensu factam, dignentur confirmare perpetuo duraturam. In cuius rei testimonium presentes lit- teras fieri et sigilla nostrum et conventus nostri antedicti ac Mathie plebani memorati Dat. et act. in Opathouicz a. d. 1361 in vigilia s. Viti presentibus fecimus appendi. mart. glor. Insert. confirmationi archiepiscopi Pragensis, 28. die iun. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 49. — ſM/. a) cop.: Noplach. 926) 1361 iun. 15. Hradiště. De decimis in Bousov ordinatio inter monasterium Gradicense et plebanum in Osek facta. — d. Arnesto, s. Pragenis eccl. archiepiscopo, Bernherus abbas Reverendissimo — totusque conventus monasterii in Gredis, ord. Cist., ac Petrus, plebanus de Ossyck, oraciones in Cristo sedulas et devotas. Noverit vestra paternitas reverenda, quod nos propter bonum pacis et concordie attendentes, quod non nisi tempore pacis bene colatur pacis autor, de- super omnibus litibus, causis et controversiis, quas dudum cum Crescentio, plebano in Ossyck, coram hon. v. d. Petro, archidyacono Horssouiensi, officiali curie vestre, habuimus et cum d. Petro plebano moderno occasione quorundam decimarum agrorum, quos coluit nomine dicti monasterii Marsso laicus oblatusa) in villa Bussow in parrochia in Ossyek, concordavimus in hunc modum, renuncciantes expresse omnibus sentenciis quibuscunque et appellacionibus ab eisdem subsecutis. Utraque pars sponte et libere, non vi nec metu et specialiter sentencie diffinitive per dictum d. Petrum, officialem vestre curie predictum, prolate et demum quibusdam monicionibus et sentenciis, per ipsum occasione dicte sentencie factis, et appellacionibus subsecutis et ad sedem apostolicam interiectis quibuscunque, omnia de cetero et in antea volumus carere viribus salvis infrascriptis — —, hoc solum, quod nos abbas predictus —— seu quicumque dictos agros tenebit, ille colet nomine mona- sterii, dabimus vel dabit omni anno 14 mensuras de mensura, que vulgariter corrzecz dicitur, illius mensure, que currit in opido Sobotka, ut est moris complendob) de grano infrascripto, videlicet de siligine 4°r, de tritico 4or, de ordeo duas, de pisis duas et de avena duas, deinceps et in antea annis singulis temporibus perpetuis, contradiccione qualibet proculmota. Petentes humiliter et devote, cum id commodum et utilitatem ipsius mona- sterii et eccl. in Ossyck, cuius condicio est meliorata, cum prius racione dicte diffinitive sentencie habere solum 30 gr. sive mediam sexagenam debuisset, et tandem facta renuncia- cione dicte sentencie ex quadam ordinatione et pronuncciacione inter ipsum Crescencium tunc plebanum solum novem capetia de grano diverso, que poterant maiorari vel minorari, et sic finis litium nunquam esset, dictam ordinacionem nostram amicabilem et pro bono pacis et utilitate dicte ecclesie, ut prefertur, factam et initam, approbari, autorisari et
552 Regesta Bohemiae et Moraviae. Noverint universi presencium noticiam habituri, quod nos Neplach") abbas totusque conventus monasterii Opathouicensis, ord. s. Benedicti, Prag. dyoc., de unanimi consensu et voluntate nostris quosdam agros liberos, se ad septem iugera extendentes, sitos in parro- chia in Ziuanicz, discr. v. Mathie, rectori eiusdem eccl. in Ziuanicz, donavimus et assi- gnavimus in recompensam pro certis decimis rusticalibus, quas de duobus laneis agrorum nostri monasterii et una particula agrorum unius iugeris sibi et dicte sue ecclesie sol- vimus. Et quia dictus Mathias, volens condicionem ecclesiae sue facere meliorem, dictam donacionem et compensacionem agrorum pro decimis predictis factam per nos litteris nostris roborari et auctoritate ordinaria pro dicta sua ecclesia petivit, nosque abbas et con- — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, ventus cum predicto Mathia suplicamus — ut predictam nostram permutacionem, sic de parcium unanimi consensu pariter et assensu factam, dignentur confirmare perpetuo duraturam. In cuius rei testimonium presentes lit- teras fieri et sigilla nostrum et conventus nostri antedicti ac Mathie plebani memorati Dat. et act. in Opathouicz a. d. 1361 in vigilia s. Viti presentibus fecimus appendi. mart. glor. Insert. confirmationi archiepiscopi Pragensis, 28. die iun. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 49. — ſM/. a) cop.: Noplach. 926) 1361 iun. 15. Hradiště. De decimis in Bousov ordinatio inter monasterium Gradicense et plebanum in Osek facta. — d. Arnesto, s. Pragenis eccl. archiepiscopo, Bernherus abbas Reverendissimo — totusque conventus monasterii in Gredis, ord. Cist., ac Petrus, plebanus de Ossyck, oraciones in Cristo sedulas et devotas. Noverit vestra paternitas reverenda, quod nos propter bonum pacis et concordie attendentes, quod non nisi tempore pacis bene colatur pacis autor, de- super omnibus litibus, causis et controversiis, quas dudum cum Crescentio, plebano in Ossyck, coram hon. v. d. Petro, archidyacono Horssouiensi, officiali curie vestre, habuimus et cum d. Petro plebano moderno occasione quorundam decimarum agrorum, quos coluit nomine dicti monasterii Marsso laicus oblatusa) in villa Bussow in parrochia in Ossyek, concordavimus in hunc modum, renuncciantes expresse omnibus sentenciis quibuscunque et appellacionibus ab eisdem subsecutis. Utraque pars sponte et libere, non vi nec metu et specialiter sentencie diffinitive per dictum d. Petrum, officialem vestre curie predictum, prolate et demum quibusdam monicionibus et sentenciis, per ipsum occasione dicte sentencie factis, et appellacionibus subsecutis et ad sedem apostolicam interiectis quibuscunque, omnia de cetero et in antea volumus carere viribus salvis infrascriptis — —, hoc solum, quod nos abbas predictus —— seu quicumque dictos agros tenebit, ille colet nomine mona- sterii, dabimus vel dabit omni anno 14 mensuras de mensura, que vulgariter corrzecz dicitur, illius mensure, que currit in opido Sobotka, ut est moris complendob) de grano infrascripto, videlicet de siligine 4°r, de tritico 4or, de ordeo duas, de pisis duas et de avena duas, deinceps et in antea annis singulis temporibus perpetuis, contradiccione qualibet proculmota. Petentes humiliter et devote, cum id commodum et utilitatem ipsius mona- sterii et eccl. in Ossyck, cuius condicio est meliorata, cum prius racione dicte diffinitive sentencie habere solum 30 gr. sive mediam sexagenam debuisset, et tandem facta renuncia- cione dicte sentencie ex quadam ordinatione et pronuncciacione inter ipsum Crescencium tunc plebanum solum novem capetia de grano diverso, que poterant maiorari vel minorari, et sic finis litium nunquam esset, dictam ordinacionem nostram amicabilem et pro bono pacis et utilitate dicte ecclesie, ut prefertur, factam et initam, approbari, autorisari et
Strana 553
Annus 1361 iun. 14.—16. 553 vallari vestro sub sigillo vel vicariatus taliter, ut de cetero omnes lites, que occasione previa sequi possent, sopiantur atque cessent. In cuius rei testimonium sigilla nostra, abbatis et conventus, et Petri dicti plebani in Ossyeck necnon arbitratorum dicte ordinacionis, videlicet d. Crucis, decani Hradicensis, dicti plebani in Solocz, d. Woyslai, plebani de Bossna, ac Jesconis dicti Tupecz de Knyezmost et Johannis dicti Hynczik de Strzychom presentibus sunt appensa. Et data in monasterio nostro supradicto in die b. Viti mart. sub a. d. 1361. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 9. die m. oct. a. 1361 in Roudnice datae. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 32 n. 60. — [MJ. — a) cop.: lincus ablatus. — b) cop.: complonando. 927) 1361 iun. 15. Johannes de Knoblauchsdorf, in locum capitanei Glacensis in hac re constitutus, testatur Wolfhardum de Zedlitz, capitaneum Glacensem, silvam prope Jaworze Nicolao Mühlstein vendidisse. In nom. dom. am. Ego Hanco de Knoblauchsdorf, loco regie maiestatis Bohemie in Glacz capitaneus substitutus solum in causa infrascripta, n. f. t. p. u., quod in mei et fide- lium domini mei homagialium testium subscriptorum presencia constitutus strenuus et famosus Wolfhardus de Czedlicz, pro tunc vice regie maiestatis predicte capitaneus in Glacz, sanus mente —— silvam iacentem prope inferiorem partem ville Gebehardisdorf et versus superiorem partem Moldorf cum universis et singulis iuribus, dominiis, utilitatibus —, sicuti dictus Wolfhardus ipsam habuit, nichil penitus excludendo, discr. v. Nicolao Molsteyn, civi Glacensi, suisque heredibus ac legittimis successoribus pro certa pecunie quanti- tate iam persolute rite et racionabiliter vendidit ac iusto vendicionis titulo resingnavit imperpetuum iure hereditario possidendam —— et in usus suos placidos pro sue volun- tatis arbitrio faciendi seu dimittendi convertendam. Ego vero Hanco de Knoblauchsdorf dicta auctoritate regia michi solum in hac causa commissa, predictam silvam cum omnibus — — — — predicto Nicolao Molsteyn, civi Glacensi, suisque heredibus — et singulis iuribus— dono, confero et porrigendo concedo, dictam vendicionem ratificando ac favorabiliter confirmando perpetue valituras. In cuius rei testimonium sigillum meum una cum sigillis lestium videlicet Ottonis de Glowboz senioris, Hartungi de Nymandis, Remplini de Nyman- dis, Weyssonis de Knoblauchsdorf militum, Ottonis Ratoldi et Cunczconis Steynbach est appensum. Dat. Glacz die bb. Viti et Modesti martt. a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo primo. Orig. perg. cum 7 sigg. in press. perg.in archivo publico Vratislaviensi sign. Minoriten Glatz 17. — Edd. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafschaft Glatz I p. 173. — Contulit Mendl. [LJ. 928) [1361] iun. 16. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice, et Detlevus, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, in spiritualibus vicarii ge- nerales, confirmant Přibiconem de Krpy et Catherinam, relictam ipsius, hereditatem eorum in villa Krpy ecclesiae ibidem sub certis condicionibus donavisse Johannemque, plebanum dictae ecclesiae, se ipsum et successores suos ad anniversaria pro animis Přibiconis et Catherinae peragendos obligavisse.
Annus 1361 iun. 14.—16. 553 vallari vestro sub sigillo vel vicariatus taliter, ut de cetero omnes lites, que occasione previa sequi possent, sopiantur atque cessent. In cuius rei testimonium sigilla nostra, abbatis et conventus, et Petri dicti plebani in Ossyeck necnon arbitratorum dicte ordinacionis, videlicet d. Crucis, decani Hradicensis, dicti plebani in Solocz, d. Woyslai, plebani de Bossna, ac Jesconis dicti Tupecz de Knyezmost et Johannis dicti Hynczik de Strzychom presentibus sunt appensa. Et data in monasterio nostro supradicto in die b. Viti mart. sub a. d. 1361. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 9. die m. oct. a. 1361 in Roudnice datae. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 32 n. 60. — [MJ. — a) cop.: lincus ablatus. — b) cop.: complonando. 927) 1361 iun. 15. Johannes de Knoblauchsdorf, in locum capitanei Glacensis in hac re constitutus, testatur Wolfhardum de Zedlitz, capitaneum Glacensem, silvam prope Jaworze Nicolao Mühlstein vendidisse. In nom. dom. am. Ego Hanco de Knoblauchsdorf, loco regie maiestatis Bohemie in Glacz capitaneus substitutus solum in causa infrascripta, n. f. t. p. u., quod in mei et fide- lium domini mei homagialium testium subscriptorum presencia constitutus strenuus et famosus Wolfhardus de Czedlicz, pro tunc vice regie maiestatis predicte capitaneus in Glacz, sanus mente —— silvam iacentem prope inferiorem partem ville Gebehardisdorf et versus superiorem partem Moldorf cum universis et singulis iuribus, dominiis, utilitatibus —, sicuti dictus Wolfhardus ipsam habuit, nichil penitus excludendo, discr. v. Nicolao Molsteyn, civi Glacensi, suisque heredibus ac legittimis successoribus pro certa pecunie quanti- tate iam persolute rite et racionabiliter vendidit ac iusto vendicionis titulo resingnavit imperpetuum iure hereditario possidendam —— et in usus suos placidos pro sue volun- tatis arbitrio faciendi seu dimittendi convertendam. Ego vero Hanco de Knoblauchsdorf dicta auctoritate regia michi solum in hac causa commissa, predictam silvam cum omnibus — — — — predicto Nicolao Molsteyn, civi Glacensi, suisque heredibus — et singulis iuribus— dono, confero et porrigendo concedo, dictam vendicionem ratificando ac favorabiliter confirmando perpetue valituras. In cuius rei testimonium sigillum meum una cum sigillis lestium videlicet Ottonis de Glowboz senioris, Hartungi de Nymandis, Remplini de Nyman- dis, Weyssonis de Knoblauchsdorf militum, Ottonis Ratoldi et Cunczconis Steynbach est appensum. Dat. Glacz die bb. Viti et Modesti martt. a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo primo. Orig. perg. cum 7 sigg. in press. perg.in archivo publico Vratislaviensi sign. Minoriten Glatz 17. — Edd. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafschaft Glatz I p. 173. — Contulit Mendl. [LJ. 928) [1361] iun. 16. Pragae. Nicolaus, praepositus monasterii s. Mariae canonicorum regularium in Roudnice, et Detlevus, canonicus Caminensis, Arnesti, archiepiscopi Pragensis, in spiritualibus vicarii ge- nerales, confirmant Přibiconem de Krpy et Catherinam, relictam ipsius, hereditatem eorum in villa Krpy ecclesiae ibidem sub certis condicionibus donavisse Johannemque, plebanum dictae ecclesiae, se ipsum et successores suos ad anniversaria pro animis Přibiconis et Catherinae peragendos obligavisse.
Strana 554
554 Regesta Bohemiae et Moraviae. Nos Nicolaus, prepositus monasterii s. Marie can. reg. in Rudnicz, ac Detlewus, cano- — d. Arnesti, eccl. Pragensis archiepiscopi, in spiritualibus nicus Camynensis, vicarii generales, t. p. recognoscimus u., quod constituti in nostri presencia discr. v. d. Johannes, plebanus eccl. parrochialis in Kyrb, Prag. dyoc., et honesta d. matrona Kaczna, relicta Przibiconis ibidem in Kyrb, eadem domina recognovit publice et proposuit dicens, quod ipsa et pie mem. Prziecho, maritus eius, dum ageret in humanis, cupientes animarum suarum salutia) providere, hereditatem ipsorum cum omnibus utilitatibus suis, quam habent ibidem in Kyrb, d. Johanni et sue eccl. ibidem in Kyrb et suis successoribus donaverunt sub condicionibus infrascriptis et ipsa d. Kachna, liberaliter dictam donacionem innovando, de novo coram nobis donavit dictam hereditatem ecclesie prefate, usufructum tamen ipsius hereditatis, quoad usque viverent, pro se retinentes, ita quod plebanus —— dicte ecclesie duos anniversarios dies annis singulis, unum pro Prziechone marito eius iam defuncto et aliam pro dicta Kachna, postquam de hac luce migraverit, facere tenebitur et debebit. In quorum anniversariorum quolibet tres presbiteros, qui missas legent, tres clericos et octo pauperes in prandio pascere dictus plebanus habebit et dabit cuilibet presbitero per unum gr., clericis per sex parvos et pauperibus per unum parvum monete usualis tunc currentis et octo libras cereb) pro ecclesia continuando premissa annis singulis, ut prefertur. Prefatus- que d. Johannes, plebanus in Kyrb, promisit nomine suo et ecclesie suec) omnia premissa pro posse suo tenere et adimplere et successores suos ad premissad) obligando, petentes humiliter et devote predicti plebanus et Kachna, quatenus dictam donacionem auctoritate nostra ordinaria approbare, auctorisare et confirmare dignaremur. Nos vero ipsorum peticionibus in hac parte consencientes attendentesque utilitatem et promocionem dicte ecclesie non modicam ex dicta hereditate provenire, auctoritate nostra ordinaria approba- —. Dat. Prage die XVI m. iun. anno etc.e) mus — Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. ecel. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 21v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 27 n. 48. — [MJ. a) cop.: salute. — b) cop.: cera. — c) in cop. sequitur: ad. — d) cop.: premisit. — e) sic in cop; in codice praecedunt et sequuntur litterae a. 1361 m. maii et iun. datae. 929) 1361 iun. 17. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii generales Nicolaum, presbiterum de Slany, plebanum ecclesiae in Lidice instituunt. n.f. —— Nos Nicolaus ,quod cum dudum inter discrr. vv. Nicolaum, presbiterum de Slana, per diserr. vv. Barthossium, Zdislaum, Dimitrium et Johannem de Lidicz presenta- tum ex una, et Symonem, similiter presbiterum ibidem in Slana, presentatum ad eccl. in Lidicz, vacantis per mortem Voislai, olim inibi plebani, per discrr. vv. Przibaconem(!) de Lidicz, Lypoldum de Drzienow, Sbinkonem de Rzepikow, Prissin dictum Smohars ibidem de Lidicz parte ex altera, coram hon. v. d. Petro, officiali curie archiepiscopalis Pragensis, super eadem eccl. in Lidicz materia questionis fuisset exorta [dein eadem, quae in litteris supra sub n. 10 typis excusis continentur, mutatis mutandis repetuntur.J. Ideoque dictum Nicolaum vigore presentacionis predicte per dictos Bartossium, Dimitrium, Zdislaum et Johannem fratres ac eciam per Przybaconem (!) et Petram, mulierem de Lidicz, qui simi- liter ius dicte ecclesie obtinent patronatus, in eadem ecclesia rectorem legitimum instituimus — Dat. Prage a. d. [1361] die XVII m. iun. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 367 in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae. — Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 155. — [LJ.
554 Regesta Bohemiae et Moraviae. Nos Nicolaus, prepositus monasterii s. Marie can. reg. in Rudnicz, ac Detlewus, cano- — d. Arnesti, eccl. Pragensis archiepiscopi, in spiritualibus nicus Camynensis, vicarii generales, t. p. recognoscimus u., quod constituti in nostri presencia discr. v. d. Johannes, plebanus eccl. parrochialis in Kyrb, Prag. dyoc., et honesta d. matrona Kaczna, relicta Przibiconis ibidem in Kyrb, eadem domina recognovit publice et proposuit dicens, quod ipsa et pie mem. Prziecho, maritus eius, dum ageret in humanis, cupientes animarum suarum salutia) providere, hereditatem ipsorum cum omnibus utilitatibus suis, quam habent ibidem in Kyrb, d. Johanni et sue eccl. ibidem in Kyrb et suis successoribus donaverunt sub condicionibus infrascriptis et ipsa d. Kachna, liberaliter dictam donacionem innovando, de novo coram nobis donavit dictam hereditatem ecclesie prefate, usufructum tamen ipsius hereditatis, quoad usque viverent, pro se retinentes, ita quod plebanus —— dicte ecclesie duos anniversarios dies annis singulis, unum pro Prziechone marito eius iam defuncto et aliam pro dicta Kachna, postquam de hac luce migraverit, facere tenebitur et debebit. In quorum anniversariorum quolibet tres presbiteros, qui missas legent, tres clericos et octo pauperes in prandio pascere dictus plebanus habebit et dabit cuilibet presbitero per unum gr., clericis per sex parvos et pauperibus per unum parvum monete usualis tunc currentis et octo libras cereb) pro ecclesia continuando premissa annis singulis, ut prefertur. Prefatus- que d. Johannes, plebanus in Kyrb, promisit nomine suo et ecclesie suec) omnia premissa pro posse suo tenere et adimplere et successores suos ad premissad) obligando, petentes humiliter et devote predicti plebanus et Kachna, quatenus dictam donacionem auctoritate nostra ordinaria approbare, auctorisare et confirmare dignaremur. Nos vero ipsorum peticionibus in hac parte consencientes attendentesque utilitatem et promocionem dicte ecclesie non modicam ex dicta hereditate provenire, auctoritate nostra ordinaria approba- —. Dat. Prage die XVI m. iun. anno etc.e) mus — Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. ecel. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 21v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 27 n. 48. — [MJ. a) cop.: salute. — b) cop.: cera. — c) in cop. sequitur: ad. — d) cop.: premisit. — e) sic in cop; in codice praecedunt et sequuntur litterae a. 1361 m. maii et iun. datae. 929) 1361 iun. 17. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii generales Nicolaum, presbiterum de Slany, plebanum ecclesiae in Lidice instituunt. n.f. —— Nos Nicolaus ,quod cum dudum inter discrr. vv. Nicolaum, presbiterum de Slana, per diserr. vv. Barthossium, Zdislaum, Dimitrium et Johannem de Lidicz presenta- tum ex una, et Symonem, similiter presbiterum ibidem in Slana, presentatum ad eccl. in Lidicz, vacantis per mortem Voislai, olim inibi plebani, per discrr. vv. Przibaconem(!) de Lidicz, Lypoldum de Drzienow, Sbinkonem de Rzepikow, Prissin dictum Smohars ibidem de Lidicz parte ex altera, coram hon. v. d. Petro, officiali curie archiepiscopalis Pragensis, super eadem eccl. in Lidicz materia questionis fuisset exorta [dein eadem, quae in litteris supra sub n. 10 typis excusis continentur, mutatis mutandis repetuntur.J. Ideoque dictum Nicolaum vigore presentacionis predicte per dictos Bartossium, Dimitrium, Zdislaum et Johannem fratres ac eciam per Przybaconem (!) et Petram, mulierem de Lidicz, qui simi- liter ius dicte ecclesie obtinent patronatus, in eadem ecclesia rectorem legitimum instituimus — Dat. Prage a. d. [1361] die XVII m. iun. Cop. saec. XIV in Libro confirmationum I fol. 367 in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae. — Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 155. — [LJ.
Strana 555
Annus 1361 iun. 16.—23. 555 930) 1361 iun. 20. Křivoklát. Karolus imperator et rex scabinos et cives civitatis Glacensis iubet iudicibus oppidorum et villarum terrae Glacensis opem ferre et simul dictos iudices iubet scabinis dictae civitatis contra quemcumque, qui ipsis iniuriam facere temptaret, opitulari. — — entbieten unsern lieben getrawen den scheppen und den burgern gemeiniglich der stat zu Glacz, unsern lieben getrawen, unsere huld und alles gut. Lieben getrawen! Wir wellen, das ir und die richtere uf dem lande zu Glacz bei euren rechten und freyheiten sollet bleiben; darumb so gebieten wir eurer trewen ernstiglich und vestiglich bey unsern hulden, sei das sache, dass euch adir die egenannten richter von dem lande jemant an euren rechten und freyheiten hindern adir beschweren wolde, so solt ir euch einandir beystendig und beholffen sein — — von unsirerwegen an widerrede und ohn allis vor- cziehen. Gegebin czu Burgelyns am nechsten sontage noch s. Veitstag unser reich in dem funfezehenden und des kais. i. d. sybindem iare. Edd. Volkmer — Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I p. 174 e cop. vidimata de a. 1554, quae in archivo civitatis Glacensis sign. Privilegia N. 10 (Glatzer Steueramt) fol. 177 servatur. — Alia cop. ibidem sign. Privilegienbuch N. 2 (Glatzer Rathausarchiv) p. 25. — ſL]. 931) 1361 iun. 20. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem certiorem facit Theodericum, episco- pum Mindensem et praepositum Wissegradensem, summum regni Bohemiae cancellarium, ad ipsius imperatoris supplicationem ad sedem Magdeburgensem translatum esse. Mittit imperatori quasdam litteras de contumacia Bernabonis de Vicecomitibus et hortatur eum, ut contra temeri- tatem dicti Bernabonis assurgat. Vacante pridem ecclesia. Avenione XII cal. iul. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II p. 1003 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 493 n. 1233. — Reg. imp. VIII Päbste 82. — Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Cas. Ces. Mus. 64 (1890) p. 519. — [L]. 932) 1361 iun. 23. Vilémov. Tomeš, Ješek et Zdeněk de Vícemilice censum in Bousov percipiendum Oticoni de Vilémov vendunt. Nos Thomissius et Jescho fratres ac Sdenco filius ipsius Thomissii, clientes de Wyecze- milicz, notum fore volumus universis, quod nos de unanimi omnium nostrorum voluntate et consensu censum unius sex. gr. den. Prag. monete, quem in agris seu hereditate quadra- ginta iugerum et area, quas possidet et excolit Przyestan laicus in villa Bussowna nuncupata ad nos iure veri dominii ac hereditarie pertinentem, discr. viro Ottyconi de opido Wylemow ac successoribus ipsius pro quindecim sex. gr. den. monete supradicte hereditarie ac iure perpetuo vendidimus cum omnibus fructibus, utilitatibus et dependenciis eiusdem tenen- — ac de eodem tanquam de re propria ac dominio perpetuo disponendum pro- dum — ipsorum libito voluntatis taliter, prout empcio talis et vendicio more regni Boemie fieri consuevit. Quas quidem pecunias ab ipso Ottycone integraliter et in toto per ipsum nobis numeratas fatemur recepisse sibiqui de eodem censu et successoribus suis tanquam veris dominis ac heredibus perpetuis libere condescendimus — — sibi disbrigatores huiusmodi negocii Jesconem de Cunomil et Suathoborium de Bussowna clientes more et iure regni Boemie duximus statuendos ac sibi et successoribus suis statuimus et assignamus. —
Annus 1361 iun. 16.—23. 555 930) 1361 iun. 20. Křivoklát. Karolus imperator et rex scabinos et cives civitatis Glacensis iubet iudicibus oppidorum et villarum terrae Glacensis opem ferre et simul dictos iudices iubet scabinis dictae civitatis contra quemcumque, qui ipsis iniuriam facere temptaret, opitulari. — — entbieten unsern lieben getrawen den scheppen und den burgern gemeiniglich der stat zu Glacz, unsern lieben getrawen, unsere huld und alles gut. Lieben getrawen! Wir wellen, das ir und die richtere uf dem lande zu Glacz bei euren rechten und freyheiten sollet bleiben; darumb so gebieten wir eurer trewen ernstiglich und vestiglich bey unsern hulden, sei das sache, dass euch adir die egenannten richter von dem lande jemant an euren rechten und freyheiten hindern adir beschweren wolde, so solt ir euch einandir beystendig und beholffen sein — — von unsirerwegen an widerrede und ohn allis vor- cziehen. Gegebin czu Burgelyns am nechsten sontage noch s. Veitstag unser reich in dem funfezehenden und des kais. i. d. sybindem iare. Edd. Volkmer — Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz I p. 174 e cop. vidimata de a. 1554, quae in archivo civitatis Glacensis sign. Privilegia N. 10 (Glatzer Steueramt) fol. 177 servatur. — Alia cop. ibidem sign. Privilegienbuch N. 2 (Glatzer Rathausarchiv) p. 25. — ſL]. 931) 1361 iun. 20. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem certiorem facit Theodericum, episco- pum Mindensem et praepositum Wissegradensem, summum regni Bohemiae cancellarium, ad ipsius imperatoris supplicationem ad sedem Magdeburgensem translatum esse. Mittit imperatori quasdam litteras de contumacia Bernabonis de Vicecomitibus et hortatur eum, ut contra temeri- tatem dicti Bernabonis assurgat. Vacante pridem ecclesia. Avenione XII cal. iul. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum II p. 1003 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 493 n. 1233. — Reg. imp. VIII Päbste 82. — Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Cas. Ces. Mus. 64 (1890) p. 519. — [L]. 932) 1361 iun. 23. Vilémov. Tomeš, Ješek et Zdeněk de Vícemilice censum in Bousov percipiendum Oticoni de Vilémov vendunt. Nos Thomissius et Jescho fratres ac Sdenco filius ipsius Thomissii, clientes de Wyecze- milicz, notum fore volumus universis, quod nos de unanimi omnium nostrorum voluntate et consensu censum unius sex. gr. den. Prag. monete, quem in agris seu hereditate quadra- ginta iugerum et area, quas possidet et excolit Przyestan laicus in villa Bussowna nuncupata ad nos iure veri dominii ac hereditarie pertinentem, discr. viro Ottyconi de opido Wylemow ac successoribus ipsius pro quindecim sex. gr. den. monete supradicte hereditarie ac iure perpetuo vendidimus cum omnibus fructibus, utilitatibus et dependenciis eiusdem tenen- — ac de eodem tanquam de re propria ac dominio perpetuo disponendum pro- dum — ipsorum libito voluntatis taliter, prout empcio talis et vendicio more regni Boemie fieri consuevit. Quas quidem pecunias ab ipso Ottycone integraliter et in toto per ipsum nobis numeratas fatemur recepisse sibiqui de eodem censu et successoribus suis tanquam veris dominis ac heredibus perpetuis libere condescendimus — — sibi disbrigatores huiusmodi negocii Jesconem de Cunomil et Suathoborium de Bussowna clientes more et iure regni Boemie duximus statuendos ac sibi et successoribus suis statuimus et assignamus. —
Strana 556
556 Regesta Bohemiae et Moraviae. In cuius rei testimonium et evidenciam firmiorem nostra sigilla presentibus sunt appensa. Dat. in Wylemow a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in vigilia b. Johannis Bapt. Orig. cum 3 sigg. de cera comm., fractis, Pragae olim in archivo monasterii Břevnoviensis sign. IX 262, nunc vero in archivo publico centrali servatur. — Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. VI p. 1I1 n. 34. - HU ſMJ. 933) 1361 iun. 23. Brunae. De donatione curiae in Zelezné monasterio b. Mariae virg., ord. s. Augustini Brunae, a Borsone de Tišnov facta. — — Nos Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. , quod in nostra discr. Borscho de Tysnouicz constitutus presencia sanus mente et corpore, non compulsus ——, curiam suam — universisque curie ipsius iuribus et in Zelezna sitam, cum agris cultis et incultis, pertinenciis, quibuscumque posent censeri nominibus, monasterio b. Marie virg. in Brun- na, ord. s. Augustini fr. Heremitarum, conventuique et fratribus in ipso monasterio de- gentibus dedit liberaliter et donavit habendam, tenendam et perpetuis temporibus possiden- dam; propterque sincere dileccionis affectum, quem ipse Borscho ad monasterium, ordi- nem et conventum predictos gerere dinoscitur, .. prior et conventus dicti monasteri, qui fuerint pro tempore, eidem Borschoni et Johanni, nato ipsius, quamdiu in ipsorum ordine manebit, tres mar. gr. den. Prag. et unam fratribus dicti monasterii pro pitancia de curia eadem dare et solvere annis singulis debebunt, dividendas per tempora in terminis, sub penis, in punctis et membris per omnia et in omnibus, ut in literis dicti conventus, datis ipsi Borschoni et filio eiusdem predicto de nostro consensu et connivencia, plene et ex- pressius continetur. In quorum omnium evidenciam et ad perpetuam rei memoriam ad supli- cacionem instantem tam conventus, quam Borschonis predictorum presenti scripto sigillum nostrum duximus appendendum. Dat. in monasterio b. Marie predicto in vigilia b. Johannis Bapt. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. perg. cum sig. marchionis Johannis de cera rubra Brunae, olim in archivo monasterii s. Thomae fasc. 10 n. 2, nunc in archivo publico ibidem. — In dorso manu saec. XIV: Littera testimonialis domini — [L J. super curia in Zelezna. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 183 n. 248. — HU 934) 1361 iun. 24. Misae. Sdenco de Vlkanov relictae Habardi de Trpisty reditum annuatim percipiendum assignat. —— Notum sit universis , quod ego Sdenco de Welkanow una cum uxore mea legittima ac heredum meorum nomine recongnosco, quod ——domine Sdencze relicte olym Habardi fel. record. condenscendi locacione ac sessione et contuli de dotalicio eius verissimo in villa dicta Eterpiyst et molendinis cum atinenciis omnibus ad ipsam spectantibus censualiter singulis annis dicte Sdencze ad dies eius vitales sedecim sex. gr. Prag. den. cum triginta octo gr. Insuper adiungo dicto censui singulis annis tres sex. gr. Prag. cum undecim gr., specialiter modo in festo b. Georgii proxime affuturo promitto eidem Sdencze assignare, et iterum tres sex. gr. den. Prag. cum undecim gr. in festo sequenti, videlicet b. Galli iubeo presentare sine dilacione et omni difficultate semota volo et promitto inviolabiliter ad dies ipsius observare et ipsam cum predicta pecunia non procrastinare, set a camera mea et a fiscu meo firmiter continue certificare et prestare. Et istius locacionis ac census porreccionis in dicta villa ac de pecunia a camera porrecta compromittunt fideiussorie manu coniuncta in solidum pro dicto Sdenko vv. nobb., videlicet Potho de Plana, Beneda de Sweyssyn et
556 Regesta Bohemiae et Moraviae. In cuius rei testimonium et evidenciam firmiorem nostra sigilla presentibus sunt appensa. Dat. in Wylemow a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in vigilia b. Johannis Bapt. Orig. cum 3 sigg. de cera comm., fractis, Pragae olim in archivo monasterii Břevnoviensis sign. IX 262, nunc vero in archivo publico centrali servatur. — Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. VI p. 1I1 n. 34. - HU ſMJ. 933) 1361 iun. 23. Brunae. De donatione curiae in Zelezné monasterio b. Mariae virg., ord. s. Augustini Brunae, a Borsone de Tišnov facta. — — Nos Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. , quod in nostra discr. Borscho de Tysnouicz constitutus presencia sanus mente et corpore, non compulsus ——, curiam suam — universisque curie ipsius iuribus et in Zelezna sitam, cum agris cultis et incultis, pertinenciis, quibuscumque posent censeri nominibus, monasterio b. Marie virg. in Brun- na, ord. s. Augustini fr. Heremitarum, conventuique et fratribus in ipso monasterio de- gentibus dedit liberaliter et donavit habendam, tenendam et perpetuis temporibus possiden- dam; propterque sincere dileccionis affectum, quem ipse Borscho ad monasterium, ordi- nem et conventum predictos gerere dinoscitur, .. prior et conventus dicti monasteri, qui fuerint pro tempore, eidem Borschoni et Johanni, nato ipsius, quamdiu in ipsorum ordine manebit, tres mar. gr. den. Prag. et unam fratribus dicti monasterii pro pitancia de curia eadem dare et solvere annis singulis debebunt, dividendas per tempora in terminis, sub penis, in punctis et membris per omnia et in omnibus, ut in literis dicti conventus, datis ipsi Borschoni et filio eiusdem predicto de nostro consensu et connivencia, plene et ex- pressius continetur. In quorum omnium evidenciam et ad perpetuam rei memoriam ad supli- cacionem instantem tam conventus, quam Borschonis predictorum presenti scripto sigillum nostrum duximus appendendum. Dat. in monasterio b. Marie predicto in vigilia b. Johannis Bapt. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. perg. cum sig. marchionis Johannis de cera rubra Brunae, olim in archivo monasterii s. Thomae fasc. 10 n. 2, nunc in archivo publico ibidem. — In dorso manu saec. XIV: Littera testimonialis domini — [L J. super curia in Zelezna. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 183 n. 248. — HU 934) 1361 iun. 24. Misae. Sdenco de Vlkanov relictae Habardi de Trpisty reditum annuatim percipiendum assignat. —— Notum sit universis , quod ego Sdenco de Welkanow una cum uxore mea legittima ac heredum meorum nomine recongnosco, quod ——domine Sdencze relicte olym Habardi fel. record. condenscendi locacione ac sessione et contuli de dotalicio eius verissimo in villa dicta Eterpiyst et molendinis cum atinenciis omnibus ad ipsam spectantibus censualiter singulis annis dicte Sdencze ad dies eius vitales sedecim sex. gr. Prag. den. cum triginta octo gr. Insuper adiungo dicto censui singulis annis tres sex. gr. Prag. cum undecim gr., specialiter modo in festo b. Georgii proxime affuturo promitto eidem Sdencze assignare, et iterum tres sex. gr. den. Prag. cum undecim gr. in festo sequenti, videlicet b. Galli iubeo presentare sine dilacione et omni difficultate semota volo et promitto inviolabiliter ad dies ipsius observare et ipsam cum predicta pecunia non procrastinare, set a camera mea et a fiscu meo firmiter continue certificare et prestare. Et istius locacionis ac census porreccionis in dicta villa ac de pecunia a camera porrecta compromittunt fideiussorie manu coniuncta in solidum pro dicto Sdenko vv. nobb., videlicet Potho de Plana, Beneda de Sweyssyn et
Strana 557
Annus 1361 iun. 23.—26. 557 Brzenco de Ryznberg taliter: quidquid in dicto Sdenkone et suis heredibus deficeret, illud idem in iamdictis et ipsorum heredibus totaliter debeat reddundari. Et circa hoc promitti- mus sub honestate et nostra veritate servare, adinplere vv. nobb., videlicet Marssoni de Sczahlab et d. Habardo de Thelezowycz, filio d. Conradi, Wythmaro de Horssicz et Ulrico de Tluczna et ceteris singulis consangwineis et amicis dicte Sdencze, qui ipsam possunt iuvare et protegere ac iusticiam diligunt. Et si quis ex fideiussoribus predictis medio tem- pore, quod absit, viam carnis sit transiturus, extunc immediate infra spacium quatuordecim dierum tam valentem substituent. Et si non fecerint, extunc duo prescripti fideiussores, qui per Marssonem seu socios suos vocati fuerint, cum famulis duobus et tot equis in civitate Mysensi obstagium conswetum in hospicio unius probi viri, ubi ipsis fuerit indicatum, ut abinde non exient, nisi prius alium tam convenientem cum dampnis conplanatis omnibus substituent, et cum hoc ipsos fideiussores ammonendo eciam de non tenendis, quod absit, tam censualitatis dicte ville quam pecunie a camera Sdenkonis prius deputate ac prescripte, si aliquid in terminis prefixis neglexerit, extunc dictus Marsso aut sui conpromissores cum ceteris in consangwinitate existentes debent predicti ex prefatis iterum duos fideiussores ammonere, et illi statim cum duobus equis et famulis similiter duobus absque omni contra- diccione obstagium debitum, ut est premissum, tenentur in civitate Mysnensi observare et abinde nullatenus exituri, donec dictum capitale debitum cum singulis dampnis quomodo- cunque accrescentibus fuerit dicte Sdencze una nobiscum plenarie satisfactum. Insuper, quod ego Sdenko una cum prefatis meis fideiussoribus benivole, libere et firmiter condescen- dimus et contulimus, quod dicta Sdenka in extremis eius diebus poterit distribuere et legare de dicta villa et eius vero dotalicio octuaginta sex. gr. den. Prag. firmiter promittimus per obstagialem penam prius prescriptam sub iuramentis nostris necnon de ceteris superius annotatis plenius observare. Immo volumus, quod si quis ex nobis prescriptis aliquid supe- rius dicte Sdencze violaverit quoquomodo, ab omni populo audiente hanc literam dici debet, quod sit fidefragus, periurus et absque omni honore, et promittimus minime inpu- tando, prelibatos veros et iustos recongnoscentes, nos vero semper falsos asserendo affirmare, et quidquid predicti de nobis sive male sive bene locuti fuerint, omni loco protunc temporis omnimode surda aure et sub silencio debemus et tenebimur pertransire. Et si dicta littera per quampiam infeccionem vel eventum conbureretur seu amitteretur, quod absit, extunc continue in dicta fideiussione stamus firmiter se de superius contentis efficaciter omnia adinplere. Approbamus eciam, quicumque presentem literam nomine sepedicte Sdencze habuerit, eidem prelibatas octuaginta sex. gr. Prag. den. infra unum annum a die obitus eius conputando, videlicet quadraginta sex. infra viginti sex ebdomadas post mortem ipsius immediate decurrentes et tottidem infra alias viginti sex septimanas iterato subsequentes dare, pagare et solvere promisimus et ut supra promittimus bona nostra fide ac debemus. In cuius rei robur ac testimonium presentes literas appensione sigillorum nostrorum preno- minatorum, videlicet Sdenkonis, Pothonis, Benede et Brzenkonis iussimus roborari. Dat. in Miza a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in die et festo s. Johannis Bapt. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Teplensis n. 82, nunc Pragae in archivo publico centrali. Sigilla: I) in clipeo cervus; 111I/IS - DE HERSTEIſ. 2) clipeus bipertitus, galea pennata; S: DOMINI POTONIS DE PLANA. 3) in clipeo tres lemnisci; S - BENEII. — [MJ. DE SWEISIND). 4) clipeus bipartitus, pars dextra quinquies divisa, laesum. — HU 935) 1361 iun. 26. Karlštejn. Karolus imperator et rex civitatem Plauen in suam et Sacri imperii tutelam recipit eique omnes libertates et iura civitatum regni Bohemiae largitur. veriehen und tun kunt ——, daz wir angesehen haben den getrewen und nutz- baren dinst, den der edel Heinrich, voygt von Plawen, uns und dem heil. Romischen reich
Annus 1361 iun. 23.—26. 557 Brzenco de Ryznberg taliter: quidquid in dicto Sdenkone et suis heredibus deficeret, illud idem in iamdictis et ipsorum heredibus totaliter debeat reddundari. Et circa hoc promitti- mus sub honestate et nostra veritate servare, adinplere vv. nobb., videlicet Marssoni de Sczahlab et d. Habardo de Thelezowycz, filio d. Conradi, Wythmaro de Horssicz et Ulrico de Tluczna et ceteris singulis consangwineis et amicis dicte Sdencze, qui ipsam possunt iuvare et protegere ac iusticiam diligunt. Et si quis ex fideiussoribus predictis medio tem- pore, quod absit, viam carnis sit transiturus, extunc immediate infra spacium quatuordecim dierum tam valentem substituent. Et si non fecerint, extunc duo prescripti fideiussores, qui per Marssonem seu socios suos vocati fuerint, cum famulis duobus et tot equis in civitate Mysensi obstagium conswetum in hospicio unius probi viri, ubi ipsis fuerit indicatum, ut abinde non exient, nisi prius alium tam convenientem cum dampnis conplanatis omnibus substituent, et cum hoc ipsos fideiussores ammonendo eciam de non tenendis, quod absit, tam censualitatis dicte ville quam pecunie a camera Sdenkonis prius deputate ac prescripte, si aliquid in terminis prefixis neglexerit, extunc dictus Marsso aut sui conpromissores cum ceteris in consangwinitate existentes debent predicti ex prefatis iterum duos fideiussores ammonere, et illi statim cum duobus equis et famulis similiter duobus absque omni contra- diccione obstagium debitum, ut est premissum, tenentur in civitate Mysnensi observare et abinde nullatenus exituri, donec dictum capitale debitum cum singulis dampnis quomodo- cunque accrescentibus fuerit dicte Sdencze una nobiscum plenarie satisfactum. Insuper, quod ego Sdenko una cum prefatis meis fideiussoribus benivole, libere et firmiter condescen- dimus et contulimus, quod dicta Sdenka in extremis eius diebus poterit distribuere et legare de dicta villa et eius vero dotalicio octuaginta sex. gr. den. Prag. firmiter promittimus per obstagialem penam prius prescriptam sub iuramentis nostris necnon de ceteris superius annotatis plenius observare. Immo volumus, quod si quis ex nobis prescriptis aliquid supe- rius dicte Sdencze violaverit quoquomodo, ab omni populo audiente hanc literam dici debet, quod sit fidefragus, periurus et absque omni honore, et promittimus minime inpu- tando, prelibatos veros et iustos recongnoscentes, nos vero semper falsos asserendo affirmare, et quidquid predicti de nobis sive male sive bene locuti fuerint, omni loco protunc temporis omnimode surda aure et sub silencio debemus et tenebimur pertransire. Et si dicta littera per quampiam infeccionem vel eventum conbureretur seu amitteretur, quod absit, extunc continue in dicta fideiussione stamus firmiter se de superius contentis efficaciter omnia adinplere. Approbamus eciam, quicumque presentem literam nomine sepedicte Sdencze habuerit, eidem prelibatas octuaginta sex. gr. Prag. den. infra unum annum a die obitus eius conputando, videlicet quadraginta sex. infra viginti sex ebdomadas post mortem ipsius immediate decurrentes et tottidem infra alias viginti sex septimanas iterato subsequentes dare, pagare et solvere promisimus et ut supra promittimus bona nostra fide ac debemus. In cuius rei robur ac testimonium presentes literas appensione sigillorum nostrorum preno- minatorum, videlicet Sdenkonis, Pothonis, Benede et Brzenkonis iussimus roborari. Dat. in Miza a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in die et festo s. Johannis Bapt. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Teplensis n. 82, nunc Pragae in archivo publico centrali. Sigilla: I) in clipeo cervus; 111I/IS - DE HERSTEIſ. 2) clipeus bipertitus, galea pennata; S: DOMINI POTONIS DE PLANA. 3) in clipeo tres lemnisci; S - BENEII. — [MJ. DE SWEISIND). 4) clipeus bipartitus, pars dextra quinquies divisa, laesum. — HU 935) 1361 iun. 26. Karlštejn. Karolus imperator et rex civitatem Plauen in suam et Sacri imperii tutelam recipit eique omnes libertates et iura civitatum regni Bohemiae largitur. veriehen und tun kunt ——, daz wir angesehen haben den getrewen und nutz- baren dinst, den der edel Heinrich, voygt von Plawen, uns und dem heil. Romischen reich
Strana 558
558 Regesta Bohemiae et Moraviae getan hat und in kunftigen zeiten getun mag, so haben wir der stat zu Plawen sulche gnade getan und tun auch von unser keyserlichen macht und gewalt, daz wir dy selben stat zu Plawen und alle dy burger und lewte in unsern und des Reiches schirm, fride und weschut- zung genedigclichen haben genomen und nemen mit kraft diser brif und wir wollen, daz dy selbe stat zu Plawen und alle dy burge, dy da gesessen synd, alle recht, gewonheit, vreyhet und beschirmung haben schullen und der ewigclichen genyczzen an alle hyndernusse in aller der wyse, mazze und wescheydenheit, alz alle andre unser stet haben in dem kunigreich zu Beheim und wir wollen, daz sy wyder dy selben freiheits, recht und weschir- mung nymant hyndern, betruben oder wesweren schullen in dheinerley weys, als sy unser und dez Reichs hulde wollen behalten. Und dez zu urkunt geben wir yn dysen brif vorsigelt mit unserm keyserlichen insigel. Der geben ist zu Karlstein nach Cristus geburt 1361 iar dez nehsten sunobendes vor s. Peters und s. Pauls tag der heil. zwelfpoten, unser riche in dem funfzehenden und dez keis. i. d. sibenden iar. Ex collectione manu scripta P. D. Longolii, quae in archivo circuitus in Bamberg servatur, ed. Müller, V Urkunden und Urkundenauszüge zur Gesch. Plauens u. d. Vogtlandes, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen p. 48 n. 438. — [LJ. 936) 1361 iun. 26. Karlštejn. Karolus imperator et rex Iudaeos civitatis Plauen in suam et Sacri imperii tutelam recipit eisque omnes libertates et iura, quibus Iudaei in regno Bohemiae gaudent, concedit (mutatis mutandis in eundem modum, ut litterae praecedentes). — — — veriehen und tun kunt— 1361 an dem nehsten ——. Der geben ist zu Karlstein— sunobent vor s. Peters und s. Pauls tag der heil. zwelfboten unserer reich in dem funfzehen- den u. d. keys. i. d. sibenden iar. Ex collectione manu scripta P. D. Longolii, quae in archivo circuitus in Bamberg servatur, ed. Müller, V Urkunden und Urkundenauszüge zur Gesch. Plauens u. d. Vogtlandes, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen p. 49 n. 439. — [L]. 937) 1361 iun. 26. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui ecclesiam monasterii Skalicensis, Cisterciensis ord., in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, Ascensionis et Corporis Cristi ac Penthecostes et quatuor principalibus b. Mariae virginis, b. Johannis Bapt. ac singulorum apostolorum, b. Laurentii martiris, s. Nicolai confessoris, Bernardi abbatis, Mariae Magdalenae ac dedicationis ipsius ecclesiae festivitatibus et celebritate Omnium sancto- rum devote visitaverint, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Splendor paterne glorie. Dat. Auinione VI kal. iul. pont. nostri a. nono. Bartholomeus. R. Orig. perg. cum bulla in fil. rubri flavique coloris Orlik nad Vl., in archivo olim Schwarzenberg. sign. 65. Ed. Sommersberg, Sil. rerum ss. I p. 957 n. 57. — Extr. Kehr — Schmidt, Päpst. Urkunden u. Regesten 1353—1378— (Geschichtsquellen der Provinz Sachsen t. 22) p. 109 n. 385 ex arch. Vat. R. Av. 145 fol. 429 Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 494 n. 1235. — Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Musea 64 (1890) p. 514. — [L]. 938) 1361 iun. 26. Hradec u Opavy. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, consentit, ut Kunigunda de Mazovia, magistra curiae dicti ducis, villam Niekazanice (Nekazanicz) et censum annuum duarum marcarum moravici pagamenti in villa Dzbance (Czybancz) comparet; post mortem ipsius Kunigundae tres
558 Regesta Bohemiae et Moraviae getan hat und in kunftigen zeiten getun mag, so haben wir der stat zu Plawen sulche gnade getan und tun auch von unser keyserlichen macht und gewalt, daz wir dy selben stat zu Plawen und alle dy burger und lewte in unsern und des Reiches schirm, fride und weschut- zung genedigclichen haben genomen und nemen mit kraft diser brif und wir wollen, daz dy selbe stat zu Plawen und alle dy burge, dy da gesessen synd, alle recht, gewonheit, vreyhet und beschirmung haben schullen und der ewigclichen genyczzen an alle hyndernusse in aller der wyse, mazze und wescheydenheit, alz alle andre unser stet haben in dem kunigreich zu Beheim und wir wollen, daz sy wyder dy selben freiheits, recht und weschir- mung nymant hyndern, betruben oder wesweren schullen in dheinerley weys, als sy unser und dez Reichs hulde wollen behalten. Und dez zu urkunt geben wir yn dysen brif vorsigelt mit unserm keyserlichen insigel. Der geben ist zu Karlstein nach Cristus geburt 1361 iar dez nehsten sunobendes vor s. Peters und s. Pauls tag der heil. zwelfpoten, unser riche in dem funfzehenden und dez keis. i. d. sibenden iar. Ex collectione manu scripta P. D. Longolii, quae in archivo circuitus in Bamberg servatur, ed. Müller, V Urkunden und Urkundenauszüge zur Gesch. Plauens u. d. Vogtlandes, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen p. 48 n. 438. — [LJ. 936) 1361 iun. 26. Karlštejn. Karolus imperator et rex Iudaeos civitatis Plauen in suam et Sacri imperii tutelam recipit eisque omnes libertates et iura, quibus Iudaei in regno Bohemiae gaudent, concedit (mutatis mutandis in eundem modum, ut litterae praecedentes). — — — veriehen und tun kunt— 1361 an dem nehsten ——. Der geben ist zu Karlstein— sunobent vor s. Peters und s. Pauls tag der heil. zwelfboten unserer reich in dem funfzehen- den u. d. keys. i. d. sibenden iar. Ex collectione manu scripta P. D. Longolii, quae in archivo circuitus in Bamberg servatur, ed. Müller, V Urkunden und Urkundenauszüge zur Gesch. Plauens u. d. Vogtlandes, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen p. 49 n. 439. — [L]. 937) 1361 iun. 26. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui ecclesiam monasterii Skalicensis, Cisterciensis ord., in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, Ascensionis et Corporis Cristi ac Penthecostes et quatuor principalibus b. Mariae virginis, b. Johannis Bapt. ac singulorum apostolorum, b. Laurentii martiris, s. Nicolai confessoris, Bernardi abbatis, Mariae Magdalenae ac dedicationis ipsius ecclesiae festivitatibus et celebritate Omnium sancto- rum devote visitaverint, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Splendor paterne glorie. Dat. Auinione VI kal. iul. pont. nostri a. nono. Bartholomeus. R. Orig. perg. cum bulla in fil. rubri flavique coloris Orlik nad Vl., in archivo olim Schwarzenberg. sign. 65. Ed. Sommersberg, Sil. rerum ss. I p. 957 n. 57. — Extr. Kehr — Schmidt, Päpst. Urkunden u. Regesten 1353—1378— (Geschichtsquellen der Provinz Sachsen t. 22) p. 109 n. 385 ex arch. Vat. R. Av. 145 fol. 429 Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 494 n. 1235. — Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Musea 64 (1890) p. 514. — [L]. 938) 1361 iun. 26. Hradec u Opavy. Nicolaus, dux Oppaviae et Rathiboriae, consentit, ut Kunigunda de Mazovia, magistra curiae dicti ducis, villam Niekazanice (Nekazanicz) et censum annuum duarum marcarum moravici pagamenti in villa Dzbance (Czybancz) comparet; post mortem ipsius Kunigundae tres
Strana 559
Annus 1361 iun. 26.—28. 559 marcae polonici numeri census annui ad Annam, ducissam Mazoviae, monialem monasterii ord. Praedicatorum in Racibórz eaque demortua ad monasterium praedictum devolvantur. Wir Nicolaus von gotis gen. herezog von Troppow. Geben czu Gercz of unserm huze, noch gotis geburth thusunt iar dryhundirt iar in dem eynen unde sechczigisten iare an des lychten s. Johannis unde s. Pauli des merterer tak. Orig. perg. cum sig. equestri ducis Nicolai in filis ser., cui sigillum secretum dorsotenus est impressum, Vratislaviae in archivo publico servatur. — Ed. Wattenbach, Urkunden der Dominicaner und d. Dominica- nerinnen in der Stadt Ratibor, Cod. dipl. Sil. 1I p. 162 n. 54. — Extr. Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Herzog- tums Troppau, AOG 45 p. 186 n. 335. — [LJ. — HU 939) 1361 iun. 26. Hradec u Opavy. Johannes, ducis Nicolai Oppaviensis primogenitus, emptioni villae Niekazanice et census annui in villa Dzbance (ut in n. praecedente) suum tribuit consensum. Orig. perg. cum. sig. ducis Johannis (clipeus bipartitus; S IOHIS DVCIS OPAVIE ET. IN RATIBOR) Vratislaviae in archivo publico servatur. — Ed. Wattenbach, Urkunden der Dominicaner und d. Dominicanerinnen in der Stadt Ratibor, Cod. dipl. Sil. II p. 163 n. 55. — Extr. Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Herzogtums Troppau, AOG 45 p. 186 n. 336. — HU — [LJ. 940) 1361 iun. 27. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem certiorem facit Aegidio, episcopo Vincentino, legato ad imperatorem misso, in itinere defuncto Augustinum de Brisaco, ord. fratrum Heremitarum s. Augustini, et Johannem de Roma, familiarem suum et ostiarium cum litteris ad imperatorem nonnullosque praelatos et principes, quas idem Aegidius praesentare Pridem ut. debuerat, legatos destinavisse. Avenione V cal. iul. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 1012 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 497 n. 1247. — Reg. imp. VIII Päpste n. 83. — [L]. 941) 1361 iun. 27. Avinione. Innocentius papa VI ad Rudolphum, ducem Austriae, litteras in simili modo scriptas ut n. praecedens dat eumque hortatur, ut animum suum ad pacem cum Karolo imperatore et rege conciliandam inclinet. Pridem ad nostram. Avenione V cal. iul. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 497 n. 1248. — Reg. imp. VIII Päpste n. 84. — [LJ. 942) 1361 iun. 28. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum monasterii Opatovicensis 14. die m. iun. a. 1361 datarum tenore praemisso (vide supra n. 925), permutationem inter dictum monasterium et ecclesiam de Živanice (Ziuanicz) faciendam confirmat. Dat. Prage a. d. 1361 die XXVIII m. iun. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 21v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 49. — [M. 943) 1361 iun. 28. Dobruška. Mutina et Sezema de Dobruška ecclesiae in Dobruška diversa bona conferunt, possessiones et utilitates a progenitoribus suis dictae ecclesiae collatas confirmant scholamque in Dobruška dotant. In nom. dom. am. Quoniam quecumque in orbis cacumine sunt contenta superiori disposicioni subiacent et reguntur cumque pocius divinum quam humanum sit queque
Annus 1361 iun. 26.—28. 559 marcae polonici numeri census annui ad Annam, ducissam Mazoviae, monialem monasterii ord. Praedicatorum in Racibórz eaque demortua ad monasterium praedictum devolvantur. Wir Nicolaus von gotis gen. herezog von Troppow. Geben czu Gercz of unserm huze, noch gotis geburth thusunt iar dryhundirt iar in dem eynen unde sechczigisten iare an des lychten s. Johannis unde s. Pauli des merterer tak. Orig. perg. cum sig. equestri ducis Nicolai in filis ser., cui sigillum secretum dorsotenus est impressum, Vratislaviae in archivo publico servatur. — Ed. Wattenbach, Urkunden der Dominicaner und d. Dominica- nerinnen in der Stadt Ratibor, Cod. dipl. Sil. 1I p. 162 n. 54. — Extr. Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Herzog- tums Troppau, AOG 45 p. 186 n. 335. — [LJ. — HU 939) 1361 iun. 26. Hradec u Opavy. Johannes, ducis Nicolai Oppaviensis primogenitus, emptioni villae Niekazanice et census annui in villa Dzbance (ut in n. praecedente) suum tribuit consensum. Orig. perg. cum. sig. ducis Johannis (clipeus bipartitus; S IOHIS DVCIS OPAVIE ET. IN RATIBOR) Vratislaviae in archivo publico servatur. — Ed. Wattenbach, Urkunden der Dominicaner und d. Dominicanerinnen in der Stadt Ratibor, Cod. dipl. Sil. II p. 163 n. 55. — Extr. Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Herzogtums Troppau, AOG 45 p. 186 n. 336. — HU — [LJ. 940) 1361 iun. 27. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem certiorem facit Aegidio, episcopo Vincentino, legato ad imperatorem misso, in itinere defuncto Augustinum de Brisaco, ord. fratrum Heremitarum s. Augustini, et Johannem de Roma, familiarem suum et ostiarium cum litteris ad imperatorem nonnullosque praelatos et principes, quas idem Aegidius praesentare Pridem ut. debuerat, legatos destinavisse. Avenione V cal. iul. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum 11 1012 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 497 n. 1247. — Reg. imp. VIII Päpste n. 83. — [L]. 941) 1361 iun. 27. Avinione. Innocentius papa VI ad Rudolphum, ducem Austriae, litteras in simili modo scriptas ut n. praecedens dat eumque hortatur, ut animum suum ad pacem cum Karolo imperatore et rege conciliandam inclinet. Pridem ad nostram. Avenione V cal. iul. a. nono. Ex Martène-Durand, Thesaurus novus anecdotorum extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 497 n. 1248. — Reg. imp. VIII Päpste n. 84. — [LJ. 942) 1361 iun. 28. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum monasterii Opatovicensis 14. die m. iun. a. 1361 datarum tenore praemisso (vide supra n. 925), permutationem inter dictum monasterium et ecclesiam de Živanice (Ziuanicz) faciendam confirmat. Dat. Prage a. d. 1361 die XXVIII m. iun. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 21v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 49. — [M. 943) 1361 iun. 28. Dobruška. Mutina et Sezema de Dobruška ecclesiae in Dobruška diversa bona conferunt, possessiones et utilitates a progenitoribus suis dictae ecclesiae collatas confirmant scholamque in Dobruška dotant. In nom. dom. am. Quoniam quecumque in orbis cacumine sunt contenta superiori disposicioni subiacent et reguntur cumque pocius divinum quam humanum sit queque
Strana 560
560 Regesta Bohemiae et Moraviae. acta, tractata et facta perhennaria) in donum, ut integraliter inviolata, rata, grata abs permutacione permaneant ac persistant et precipue tamen cum nichil cercius quam humana sit morte ac solucioni nature, quilibet enim Cristi fidelis hoc pretendens atque in corde diligenter retinens, de salute anime sue inten[t Je et efficaciter, divina tamen inspirante clemencia habens in memoria vulnera, afflictiones et passiones domini nostri Jesu Cristi ob singularem eciam spem ipsius Cristi eterne et preexellentissime remuneracionis universis postergatis mundanis vanitatibus salubriter de facinorum remediis solliciter exortacionibus insistens eciam viribus debeat et teneatur. Hinc est, quod —— nos Muthina et Sezama natus ipsius de Dobrusca maturis prehabitis consilio et deliberatione inductioneque pneumatis habiti(!) gratia, que ad hoc nos urget et ad sequentia inducere suaviter videtur, ipsum solum pre oculis habentes dominum, presertim ob singularem eius reverentiam et honorem dei patris omni- potentis et filii et spiritus sancti necnon sanctissime trinitatis et individue unitatis, volentes languores nostros et antecessorum nostrorum animarum per infratactam donationem curare et medere(!) — — considerantes tam gloriosam ecclesiam parrochialem in Dobrusca, ad laudem dei et s. Marie intemerate semper virginis et b. Wenceslai mart. honorem fundatam, erectam et dedicatam, orbatam necessariis fructibus et libertatibus in prima eius fundacione, intendentes nostri dei laudem inibi impinguareb) et dilatare ipsamque specialibus graciis, favoribus et donationibus prosequi, prius neglectis et obmissis, et quia ita gloriosa ecclesia parrochialis in Dobrusca predictac) in sui fundatione nec in temporis successione, ut pre- mittitur, libertatibus perfectionem integrantibus donacionis sufficientis sit dotata, cupientes idcirco in eo defectu relevare et volentes nichilominus d. Domkonemd) nunc plebanum, vel qui pro tempore fuerit in antea, retineri oracionibus indefessis ac obsequiosis, et ut eum vel ipsius successores eisdem magis benivole insudare delectet et circa prefatam ecclesiam percunctare, damus et donamus predicte ecclesie in Dobrusca et eius nomine plebano d. Dom- koni, qui nunc est et singulis ipsius successoribus, silvam, que dicitur Sahradnyczic atque eius arbores cum frondibus et aliis quibusve fructibus cumque prato et ipsius universis usibus ipsi annexo, prout in circumferentiis et suis limitibus a silva Byestwinensi, que dicitur Haline), ab una parte, ab alia vero a finibus hereditatum Pulicz et Bohuslauicz villarum sunt distincta, ac vallem cum eius rubeto, arboribus et frondibus et aliis ipsius utilitatibus iacentem inter Krzouicz et Kutwal villarum hereditates, que ipsius collaterales distinguuntf) fines, ascendendo valle vocato Walskis) usque ad stratam, quah) pergitur a villa Krzouicz in villam Kutwal, cum ipsarum silvarum pascuis, venationibus, aucupacionibus et quibusve aliis usibus omnique dominio ac plena voluntate necnon eciam omne flumen nomine Libczie de Halin silva fluente cum eius ambobus littoribus et piscibus usque ad terminos eius seu aquam, que dicitur Gidina, inibi nil proprietatis nobis reservantes, verum in plebanum et ipsius successores plenum dominium transferentes, hiis annectentes piscinam ultra villam Krzouicz sitam, per nos et nostris sumtibus constructam ac vallem sine intervallo ab eadem ascendendo, qui dicitur Walski, cum eius ambobus littoribus, collibus, declivitatibus et partibus, quas distinguunt ab alia parte agri ville Wal usque ad terminos agriculture predicte ecclesie finales, cui vel quibus unam vel duas adhuc piscinas licebit construere, quomodo vel quando sibi vel ipsis oportunum fuerit, in qua et qualibet singulariter habebit et habe- bunt plenam auctoritatem piscari, de ipsis aquam emittere, deducere et deponere et ex- ceptisi) piscibus de novo obstaculum construere et reformare et aquam aliam mittere per- petuis temporibus, quociens et quando ipsis visum fuerit, nullum nobis et nostris heredibus ac successoribus inibi ius reservantes, apponentes duas areas cum ipsorum ortis liberis collateralibus curie dotis ecclesie in Dobrusca memorate cum omni dominio ac proprietate cumque omni parte agrorum secus viam, quak) itur a Dobrusca in villam") Wal, a sinistris iacentium liberis usque ad vallem, qui dicitur Walski, cum eius usibus universis ob hoc et ea intentione, ut plebanus ——, vicarium specialem tercium teneat et illi provideat, duobus exclusis prius de iure tentis, quorum unus ab annis prescriptionis eciam longe
560 Regesta Bohemiae et Moraviae. acta, tractata et facta perhennaria) in donum, ut integraliter inviolata, rata, grata abs permutacione permaneant ac persistant et precipue tamen cum nichil cercius quam humana sit morte ac solucioni nature, quilibet enim Cristi fidelis hoc pretendens atque in corde diligenter retinens, de salute anime sue inten[t Je et efficaciter, divina tamen inspirante clemencia habens in memoria vulnera, afflictiones et passiones domini nostri Jesu Cristi ob singularem eciam spem ipsius Cristi eterne et preexellentissime remuneracionis universis postergatis mundanis vanitatibus salubriter de facinorum remediis solliciter exortacionibus insistens eciam viribus debeat et teneatur. Hinc est, quod —— nos Muthina et Sezama natus ipsius de Dobrusca maturis prehabitis consilio et deliberatione inductioneque pneumatis habiti(!) gratia, que ad hoc nos urget et ad sequentia inducere suaviter videtur, ipsum solum pre oculis habentes dominum, presertim ob singularem eius reverentiam et honorem dei patris omni- potentis et filii et spiritus sancti necnon sanctissime trinitatis et individue unitatis, volentes languores nostros et antecessorum nostrorum animarum per infratactam donationem curare et medere(!) — — considerantes tam gloriosam ecclesiam parrochialem in Dobrusca, ad laudem dei et s. Marie intemerate semper virginis et b. Wenceslai mart. honorem fundatam, erectam et dedicatam, orbatam necessariis fructibus et libertatibus in prima eius fundacione, intendentes nostri dei laudem inibi impinguareb) et dilatare ipsamque specialibus graciis, favoribus et donationibus prosequi, prius neglectis et obmissis, et quia ita gloriosa ecclesia parrochialis in Dobrusca predictac) in sui fundatione nec in temporis successione, ut pre- mittitur, libertatibus perfectionem integrantibus donacionis sufficientis sit dotata, cupientes idcirco in eo defectu relevare et volentes nichilominus d. Domkonemd) nunc plebanum, vel qui pro tempore fuerit in antea, retineri oracionibus indefessis ac obsequiosis, et ut eum vel ipsius successores eisdem magis benivole insudare delectet et circa prefatam ecclesiam percunctare, damus et donamus predicte ecclesie in Dobrusca et eius nomine plebano d. Dom- koni, qui nunc est et singulis ipsius successoribus, silvam, que dicitur Sahradnyczic atque eius arbores cum frondibus et aliis quibusve fructibus cumque prato et ipsius universis usibus ipsi annexo, prout in circumferentiis et suis limitibus a silva Byestwinensi, que dicitur Haline), ab una parte, ab alia vero a finibus hereditatum Pulicz et Bohuslauicz villarum sunt distincta, ac vallem cum eius rubeto, arboribus et frondibus et aliis ipsius utilitatibus iacentem inter Krzouicz et Kutwal villarum hereditates, que ipsius collaterales distinguuntf) fines, ascendendo valle vocato Walskis) usque ad stratam, quah) pergitur a villa Krzouicz in villam Kutwal, cum ipsarum silvarum pascuis, venationibus, aucupacionibus et quibusve aliis usibus omnique dominio ac plena voluntate necnon eciam omne flumen nomine Libczie de Halin silva fluente cum eius ambobus littoribus et piscibus usque ad terminos eius seu aquam, que dicitur Gidina, inibi nil proprietatis nobis reservantes, verum in plebanum et ipsius successores plenum dominium transferentes, hiis annectentes piscinam ultra villam Krzouicz sitam, per nos et nostris sumtibus constructam ac vallem sine intervallo ab eadem ascendendo, qui dicitur Walski, cum eius ambobus littoribus, collibus, declivitatibus et partibus, quas distinguunt ab alia parte agri ville Wal usque ad terminos agriculture predicte ecclesie finales, cui vel quibus unam vel duas adhuc piscinas licebit construere, quomodo vel quando sibi vel ipsis oportunum fuerit, in qua et qualibet singulariter habebit et habe- bunt plenam auctoritatem piscari, de ipsis aquam emittere, deducere et deponere et ex- ceptisi) piscibus de novo obstaculum construere et reformare et aquam aliam mittere per- petuis temporibus, quociens et quando ipsis visum fuerit, nullum nobis et nostris heredibus ac successoribus inibi ius reservantes, apponentes duas areas cum ipsorum ortis liberis collateralibus curie dotis ecclesie in Dobrusca memorate cum omni dominio ac proprietate cumque omni parte agrorum secus viam, quak) itur a Dobrusca in villam") Wal, a sinistris iacentium liberis usque ad vallem, qui dicitur Walski, cum eius usibus universis ob hoc et ea intentione, ut plebanus ——, vicarium specialem tercium teneat et illi provideat, duobus exclusis prius de iure tentis, quorum unus ab annis prescriptionis eciam longe
Strana 561
Annus 1361 iun. 28. 561 retroactis temporibus fuit per plebanum servatus sine temporis intermissione, alius vero per nostram sufficientem donacionem, que infra lucidius tangetur, in fructibus eciam scole Dobruscensis, quibuscumque videbitur ipsis plebanis convenientius expedire, quos indesi- nenter omnes vicarii habebunt recipere et eosdem alienare, aut quando vel quomodo ipsis placebit, quibus eciam temporibus, nobis nec aliquo requisito. Applicamusm) nichilo- minus et presentibus profitemur progenitores nostros atque nos prelibate ecclesie in Do- — — quasdam donasse possessiones et utilitates, ex brusca et nomine ipsius plebanis — quadam tamen negligentia non confirmatas, licet ecclesia et eius plebani pacifice ipsas possidendo iuridice prescripserunt, ad maioris rei enim stabilitatis et roboris firmitatem optamus singula enumerando cum aliis confirmari, videlicet censum decime septimanen) totalem seu forenses denarios, qui dicuntur trzne,°) subicientes eciam nostros officiales et silvanos, qui nobis novem precedentibus ebdomadis predictum censum seu forenses denarios colligunt, collectioni predicte eciam decimer) septimane, quibus recusantibus hoc ipsum requisiti per plebanum mandare debebimus, quibus receptis et exceptisi), censu seu forensibus denariis, plebano ipsir) ex integro habebunt presentare velut proprii sui officiales nulla ipsius parte reservata alicuius occasione, nisi speciales ipse plebanus habere voluerit collecto- res, id ipsi expediet et licebit. Eciam et si forum Dobruscense in Oppocznam vel in alium locum transferetur,s) quod non credimus, volumus prorsus prenominatam eccl. Dobruscen- sem in ea translatione censu fato et aliis ipsius fructibus, obventionibus et libertatibus non fraudari, quin plebanus ibidem prelibatum censum habeat, ut premittitur, colligere veluti Insuper pratum cum agris circa molendinum nominatum ea auctoritate in Dobrusca. Korzecznik situm ac ortum inter Pulicz ac Pohorz villas cum ortulano et omnibus ipsius usibus, cuius fines concernunt curiam Nicolai Rudnick, adiungentes ortum cum domo ibidem ex una parte ecclesie, ex alia vero platheam integram, que dicitur plebani, cum ortis el hominibus censualibus in ipsa morantibus censuque, iudicio, culpis et aliis usibus, quibuscunque nominibus vocentur, et exclusa exactione cum civitate solvenda. Apponi- mus enim quatuor laneos inter Dobruscam et Puliczt) villam iacentes cum areis, ortis ad ipsos spectantibus, censum vero sexaginta cum quatuor gr. de quolibet laneo cum duo- decim gr. pro messe, qui falcales") denarii dicuntur, et pullos tottidem cumque iudicio, culpis, emendis integris, parvis et magnis, et aliis obventionibus, quibuscunque nominibus censeantur, ac pleno et quovis dominio, etsi quod dominium vel proprietas in prefatis omnibus ecclesie hominibus nobis et specialiter nostris in Dobrusca civibus de iure, consue- tudine vel facto recipiendo, exigendo ac exactiones qualescunque eciam conpetebat, de hiis singulis condescendimus et presentibus cum plenitudine potestatis renunctiamus, nullum nobis dominium et civibus ac nostris officialibus et proprietatem relinquentes, et ipsos homines omnino ab omni solucione civitatis absolventes et cum civitate separantes et liber- tantes, ita tamen, quod ad nullum penitus alium quam ad plebanum suum dominum cum ipsorum solutionibus et omnibus factis habebunt respectum, dumtaxat bernam seu re- galem steweram de predictis nobis laneis relinquentes. Et humiliter per plebanum d. Dom- konem nobis supplicatum extitebat, ut cum ipso medium laneum iuxta metas agriculture ecclesie situm, in quo nunc obtinet utile dominium Petrus Calvus, retro ecclesiam pro medio laneo ex dictis quatuor laneis in finibus ville Pullicz sito, in quo habent emphiteusim") orphani Wenceslai et Pesco, permutaremus, nos in ea considerantes permutacioner) condicionem prefate ecclesie fore meliorem, virtute presentium permutamus cum omni libertate, veluti illum medium tenuit et possedit, eciam si placebit ipsi plebano, poterit in Adicimus decimam plebano proprios usus convertere agros dicti medii lanei colendo. solum siliginisy) et tritici de septem molendinis in plebe Dobruscensi sitis et aliis de novo construendis et locandis2) percipiendam a molendinatoribus prius nostris novem partibus, et si aliquod molendinum ex hiis in aliam personam vel locum nos vel nostros successores transferre contingeret, hoc absque preiuditio eccl. in Dobruscaaa) et eius plebanis fiat 36 Regesta
Annus 1361 iun. 28. 561 retroactis temporibus fuit per plebanum servatus sine temporis intermissione, alius vero per nostram sufficientem donacionem, que infra lucidius tangetur, in fructibus eciam scole Dobruscensis, quibuscumque videbitur ipsis plebanis convenientius expedire, quos indesi- nenter omnes vicarii habebunt recipere et eosdem alienare, aut quando vel quomodo ipsis placebit, quibus eciam temporibus, nobis nec aliquo requisito. Applicamusm) nichilo- minus et presentibus profitemur progenitores nostros atque nos prelibate ecclesie in Do- — — quasdam donasse possessiones et utilitates, ex brusca et nomine ipsius plebanis — quadam tamen negligentia non confirmatas, licet ecclesia et eius plebani pacifice ipsas possidendo iuridice prescripserunt, ad maioris rei enim stabilitatis et roboris firmitatem optamus singula enumerando cum aliis confirmari, videlicet censum decime septimanen) totalem seu forenses denarios, qui dicuntur trzne,°) subicientes eciam nostros officiales et silvanos, qui nobis novem precedentibus ebdomadis predictum censum seu forenses denarios colligunt, collectioni predicte eciam decimer) septimane, quibus recusantibus hoc ipsum requisiti per plebanum mandare debebimus, quibus receptis et exceptisi), censu seu forensibus denariis, plebano ipsir) ex integro habebunt presentare velut proprii sui officiales nulla ipsius parte reservata alicuius occasione, nisi speciales ipse plebanus habere voluerit collecto- res, id ipsi expediet et licebit. Eciam et si forum Dobruscense in Oppocznam vel in alium locum transferetur,s) quod non credimus, volumus prorsus prenominatam eccl. Dobruscen- sem in ea translatione censu fato et aliis ipsius fructibus, obventionibus et libertatibus non fraudari, quin plebanus ibidem prelibatum censum habeat, ut premittitur, colligere veluti Insuper pratum cum agris circa molendinum nominatum ea auctoritate in Dobrusca. Korzecznik situm ac ortum inter Pulicz ac Pohorz villas cum ortulano et omnibus ipsius usibus, cuius fines concernunt curiam Nicolai Rudnick, adiungentes ortum cum domo ibidem ex una parte ecclesie, ex alia vero platheam integram, que dicitur plebani, cum ortis el hominibus censualibus in ipsa morantibus censuque, iudicio, culpis et aliis usibus, quibuscunque nominibus vocentur, et exclusa exactione cum civitate solvenda. Apponi- mus enim quatuor laneos inter Dobruscam et Puliczt) villam iacentes cum areis, ortis ad ipsos spectantibus, censum vero sexaginta cum quatuor gr. de quolibet laneo cum duo- decim gr. pro messe, qui falcales") denarii dicuntur, et pullos tottidem cumque iudicio, culpis, emendis integris, parvis et magnis, et aliis obventionibus, quibuscunque nominibus censeantur, ac pleno et quovis dominio, etsi quod dominium vel proprietas in prefatis omnibus ecclesie hominibus nobis et specialiter nostris in Dobrusca civibus de iure, consue- tudine vel facto recipiendo, exigendo ac exactiones qualescunque eciam conpetebat, de hiis singulis condescendimus et presentibus cum plenitudine potestatis renunctiamus, nullum nobis dominium et civibus ac nostris officialibus et proprietatem relinquentes, et ipsos homines omnino ab omni solucione civitatis absolventes et cum civitate separantes et liber- tantes, ita tamen, quod ad nullum penitus alium quam ad plebanum suum dominum cum ipsorum solutionibus et omnibus factis habebunt respectum, dumtaxat bernam seu re- galem steweram de predictis nobis laneis relinquentes. Et humiliter per plebanum d. Dom- konem nobis supplicatum extitebat, ut cum ipso medium laneum iuxta metas agriculture ecclesie situm, in quo nunc obtinet utile dominium Petrus Calvus, retro ecclesiam pro medio laneo ex dictis quatuor laneis in finibus ville Pullicz sito, in quo habent emphiteusim") orphani Wenceslai et Pesco, permutaremus, nos in ea considerantes permutacioner) condicionem prefate ecclesie fore meliorem, virtute presentium permutamus cum omni libertate, veluti illum medium tenuit et possedit, eciam si placebit ipsi plebano, poterit in Adicimus decimam plebano proprios usus convertere agros dicti medii lanei colendo. solum siliginisy) et tritici de septem molendinis in plebe Dobruscensi sitis et aliis de novo construendis et locandis2) percipiendam a molendinatoribus prius nostris novem partibus, et si aliquod molendinum ex hiis in aliam personam vel locum nos vel nostros successores transferre contingeret, hoc absque preiuditio eccl. in Dobruscaaa) et eius plebanis fiat 36 Regesta
Strana 562
562 Regesta Bohemiae et Moraviae. predictis, qui minime decimis suis fraudari debebunt. Associamus etenim, si quam iuris- diccionem nos et nostri cives in Dobrusca disponendi et conferendi de iure, prescriptione, consuetudine vel facto scolas vel alia officia ecclesie habere dinoscebamur, horum plenam auctoritatem transferimus in plebanum pretactum et ipsius successorem, dantes eis potes- tatem providendi magistro scole et aliis ecclesie officialibus, sicut eis visum fuerit, et liberam facultatem, veluti cum eisdem componere poterint et valebunt, cessantibus quibuscumque Applicamus, prout in antiqua consuetudine consuetudinibus antiquis vel maliciosis. fuit servatum hucusque, stilum civitatis in Dobrusca cum omnibus ipsius utilitatibus, per magistrum scole ibidem possidendum, qui pro tempore fuerit et regendum.bb) Preterea conspectis eciam nichilominus egestatibus dicte scole et penuriis in esum et alymoniis clericorum inibi commorancium, pie ipsis in eo defectu succurrere efficaciter pretendentes, disponimus, damus et legamus perpetuis temporibus unum laneum cum mediacc) virga agrorum in Krzouicz villa situm cum area, valle et eius ambabus partibus, litoribus, collibus et declivitatibus, piscina sub curia constructa, pratis, pascuis, rubeto, virgultis et aliis universis utilitatibus, prout in suis metis et limitibus circumferentialiter est limitatus ac distinctus, addentes omnem partem agrorum sub Krzouiczdd) villa sitam in valle, spectantem ad laneum, cuius dominium utile nunc obtinet Milka rusticus dicte ville, in qua valle incipiendo a platea ecclesie usque ad limites agriculture sine intermissione ecclesie nominate nullus prorsus disponere et usus qualescunque sibi convertere habebit, preter plebanum, qui et aquam fluentem cum omnibus aliis usibus, piscinis constructis et quascunqueee) construere placebit, per vallem habebit liberam potestatem et facultatem eo modo, ut de predictis agris, usibus aque et piscinis pro scolis et scolaribus ipsi commorantibus de pane ex farina siliginis trium quartalium pistato propriis sumtibus, inpensis et expensis, plebanus — quottidie disponat, dumtaxat eque quolibet tamen die dictos panes — et non alius elargiendo, uno die non plus quam alio itaque limitando, et si plebanus dictam panis distri- bucionem septimane cuiuscunque neglexerit, volumus eum debere mox ob non solucionem panis prefate scole clericis persolvere pena duplici. Ex nomine intentionis nostre est, ut prenominatum laneum nullus alius cum ceteris agris pro scolis dispositis, piscinis, aqua, rubetis, pratis, pascuis et aliis usibus quam plebanus pretacte ecclesie in Dobrusca possideat, qui et sui successores solucionem panis perpetuis temporibus clericis, ut premittitur, distri- buere habebunt. Suplicamus ergo — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, qua- tenus omnes supra tactas donationes, libertates et possessiones suis patentibus litteris per decreti interposicionem approbare, ratificare et confirmare, prout ad suum spectat officium pie et paterne dignetur ita evidenter, ut dicte donationes sentiant perpetuis temporibus robur firmitatis. In cuius rei testimonium presentes nostris consuetis sigillis duximus roborari. Nos vero Czenko de Potenstein, Jesco de Skuhrow, Jesco et Wilhelmus fratres dicti de Czernczicz,ƒf) Hermannus et Theodricus vocati de Richnow prefatis donacionibus vocati interfuimus per dominos nominatos Mutinam et Sezemamoo) de Dobrusca rogati ad maioremhh) rei claritatem, evidentiam et stabilitatem, presentibus nostra sigilla duximus appendenda. Dat. et act. in Opocznaii) in vigilia bb. Petri et Pauli apostt. a. d. 1361. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, a. 1361 oct. 18. Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 30 n. 56. — [M. a) cop.: perhennati. — b) cop.: inpiguare. — c) cop.: predicto. — d) cop.: Domkonis. — e) cop.: Habin. —1) cop.: distigunt. — q) cop.: Waski. — h) cop.: que. — i) cop.: exeptis. — k) cop.: quo.— 1) cop.: viam. m) cop.: Appleamus. — ") cop.: de tuniswi et septimane. — °) cop.: przne. — p) cop.: decimi. — 1) cop.: ipsis.— s) cop.: transfertur.— 1) cop.: Policz. — “) cop.: fulcales. — v) cop.: emphue- — sim. — x) cop.: permutacionem. — v) cop.: siliginem. — z) cop.: locandum. — ca) cop.: Dobrusco. bb) cop.: regendus — cc ) cop.: medio. — dd ) cop.: Krzanicz.— ce) cop.: quantoscumque. — U) cop.: Janioni dicti Czruckczicz. — 9) cop.: Mutinon et Sezeman. — ſh) cop. maioris. — ii) cop.: Opaczna.
562 Regesta Bohemiae et Moraviae. predictis, qui minime decimis suis fraudari debebunt. Associamus etenim, si quam iuris- diccionem nos et nostri cives in Dobrusca disponendi et conferendi de iure, prescriptione, consuetudine vel facto scolas vel alia officia ecclesie habere dinoscebamur, horum plenam auctoritatem transferimus in plebanum pretactum et ipsius successorem, dantes eis potes- tatem providendi magistro scole et aliis ecclesie officialibus, sicut eis visum fuerit, et liberam facultatem, veluti cum eisdem componere poterint et valebunt, cessantibus quibuscumque Applicamus, prout in antiqua consuetudine consuetudinibus antiquis vel maliciosis. fuit servatum hucusque, stilum civitatis in Dobrusca cum omnibus ipsius utilitatibus, per magistrum scole ibidem possidendum, qui pro tempore fuerit et regendum.bb) Preterea conspectis eciam nichilominus egestatibus dicte scole et penuriis in esum et alymoniis clericorum inibi commorancium, pie ipsis in eo defectu succurrere efficaciter pretendentes, disponimus, damus et legamus perpetuis temporibus unum laneum cum mediacc) virga agrorum in Krzouicz villa situm cum area, valle et eius ambabus partibus, litoribus, collibus et declivitatibus, piscina sub curia constructa, pratis, pascuis, rubeto, virgultis et aliis universis utilitatibus, prout in suis metis et limitibus circumferentialiter est limitatus ac distinctus, addentes omnem partem agrorum sub Krzouiczdd) villa sitam in valle, spectantem ad laneum, cuius dominium utile nunc obtinet Milka rusticus dicte ville, in qua valle incipiendo a platea ecclesie usque ad limites agriculture sine intermissione ecclesie nominate nullus prorsus disponere et usus qualescunque sibi convertere habebit, preter plebanum, qui et aquam fluentem cum omnibus aliis usibus, piscinis constructis et quascunqueee) construere placebit, per vallem habebit liberam potestatem et facultatem eo modo, ut de predictis agris, usibus aque et piscinis pro scolis et scolaribus ipsi commorantibus de pane ex farina siliginis trium quartalium pistato propriis sumtibus, inpensis et expensis, plebanus — quottidie disponat, dumtaxat eque quolibet tamen die dictos panes — et non alius elargiendo, uno die non plus quam alio itaque limitando, et si plebanus dictam panis distri- bucionem septimane cuiuscunque neglexerit, volumus eum debere mox ob non solucionem panis prefate scole clericis persolvere pena duplici. Ex nomine intentionis nostre est, ut prenominatum laneum nullus alius cum ceteris agris pro scolis dispositis, piscinis, aqua, rubetis, pratis, pascuis et aliis usibus quam plebanus pretacte ecclesie in Dobrusca possideat, qui et sui successores solucionem panis perpetuis temporibus clericis, ut premittitur, distri- buere habebunt. Suplicamus ergo — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, qua- tenus omnes supra tactas donationes, libertates et possessiones suis patentibus litteris per decreti interposicionem approbare, ratificare et confirmare, prout ad suum spectat officium pie et paterne dignetur ita evidenter, ut dicte donationes sentiant perpetuis temporibus robur firmitatis. In cuius rei testimonium presentes nostris consuetis sigillis duximus roborari. Nos vero Czenko de Potenstein, Jesco de Skuhrow, Jesco et Wilhelmus fratres dicti de Czernczicz,ƒf) Hermannus et Theodricus vocati de Richnow prefatis donacionibus vocati interfuimus per dominos nominatos Mutinam et Sezemamoo) de Dobrusca rogati ad maioremhh) rei claritatem, evidentiam et stabilitatem, presentibus nostra sigilla duximus appendenda. Dat. et act. in Opocznaii) in vigilia bb. Petri et Pauli apostt. a. d. 1361. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, a. 1361 oct. 18. Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 30 n. 56. — [M. a) cop.: perhennati. — b) cop.: inpiguare. — c) cop.: predicto. — d) cop.: Domkonis. — e) cop.: Habin. —1) cop.: distigunt. — q) cop.: Waski. — h) cop.: que. — i) cop.: exeptis. — k) cop.: quo.— 1) cop.: viam. m) cop.: Appleamus. — ") cop.: de tuniswi et septimane. — °) cop.: przne. — p) cop.: decimi. — 1) cop.: ipsis.— s) cop.: transfertur.— 1) cop.: Policz. — “) cop.: fulcales. — v) cop.: emphue- — sim. — x) cop.: permutacionem. — v) cop.: siliginem. — z) cop.: locandum. — ca) cop.: Dobrusco. bb) cop.: regendus — cc ) cop.: medio. — dd ) cop.: Krzanicz.— ce) cop.: quantoscumque. — U) cop.: Janioni dicti Czruckczicz. — 9) cop.: Mutinon et Sezeman. — ſh) cop. maioris. — ii) cop.: Opaczna.
Strana 563
Annus 1361 iun. 28.—iul. 3. 563 944) 1361 iun. 29. De unione bonorum inter fratres de Zalší facta. A. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo III feria die ss. Petri et Pauli apostt. Henzlinus de Zals et Walkerus frater suus germanus de consensu d. Petri gracioso et d. Judoci bona omnia concluserunt in veram unionem cum liberis ipsorum parte ab utraque. Comm. in litteris Henrici de Rosenberg 6. die m. dec. a. 1389 in maiore castro Přiběnice datis, quarum orig. in archivo olim Schwarzenberg. Treboniensi asservabatur, nunc vero in archivo publico ibidem sign. — [MJ. II 325 n. 3. — HU 945) 1361 iul. 3. Karlštejn. Karolus imperator et rex oppidanorum de Antiqua Plzna censum annuum constituit. — n. f. t. p. u., quod homines et pauperes oppidani de Antiqua Pilzsna, nostri subsides et fideles, coram nostra celsitudine constituti nobis penuriam suam, quam paciuntur propter instauracionem castri Karlskron in monte Radina de novo fundatum pascuis, quibus, ut consueverunt, in dicto monte circumquaque perfrui nequeunt, et alia quamplura sua gravamina exponentes nobis humiliter supplicarunt, ut de solita nostre pietatis clemen- cia ipsis favere et graciose concedere dignaremur, quod aliqua summa peccunie nomine census annui et losunge soluta per ipsos deinde eodem anno et aliis subsequentibus annis ab omnibus aliis contribucionibus et exaccionibus, quas una cum civibus civitatis Nove Pilzne ab antiquo dare sunt soliti, forent penitus absoluti. Nos igitur consideratis dictorum oppida- norum gravibus dispendiorum defectibus et iacturis, ipsosque volentes ab eorum inopia graciosius relevare, iustis eciam eorum peticionibus graciosius annuentes, auctoritate regiaa) Bohemie de speciali gracia et ex certa nostra sciencia statuimus per presentes, quod predicti opidani, videlicet quilibet eorum iuxta suum posse more inter eos hactenus observato, burgravio novi castri Karlskron supradicti —— absque dilacione qualibet solvere teneantur viginti octo sex. gr. Prag. census nomine exnunc in antea anno quolibet, medietatem pre- dicte pecunie, videlicet quatuordecim sex. in festo s. Georgii et residuam medietatem in festo s. Galli deinde proxime sequturo de hereditatibus ipsorum omnibus sive bonis. Soluto autem per ipsos censu annuo, ut prefertur, dictos oppidanos et eorum quemlibet a quibuslibet exaccionibus, contribucionibus, vecturis, robotis, muneribus, angariis et cuiuslibet alterius dacii solucionibus et prestanciis quibuscunque absolvimus, eximimus et libertamus et gra- ciosius habere volumus liberos et exemptos, berna regali duntaxat excepta, ad cuius solucio- nem seu dacionem prefati oppidani tenebuntur omnimode, quocienscunque in regno Boemie fuerit edicto regio proclamata. Sub maiestatis sigillo. Dat. in Karlstein a. d. 1361, ind. XIV, quinto non. iul., regnorum nostrorum a. Rom. sedecimo, Boem. XV., imperii vero septimo. Copia (C) inserta lilteris Ladislai, Hungariae et Bohemiae regis, 5. die m. febr. a. 1454 Pragae datis, quarum apographum in litteris Ludovici, Hungaride et Bohemiae regis, a. 1522 v pátek po Božiem těle = 20. die m. iun. Pragae datis, Pragae in archivo publico centrali asservatur. — Ed. Strnad, Listář král. města Plzně p. 442 n. 408. — [M. a) C seq.: et. 946) 1361 iul. 3. Opočno. Mutina et Sezema de Dobruška sex virgas agrorum in villa Příčno, diversos census, hortum, aream cum domo in Opočno, utilitates certi partis rivi Lipský ecclesiae in Opočno donant omniaque iura ad se et ad cives civitatis Opočno ad scholam ibidem pertinentia, in plebanum dictae ecclesiae transferunt. In nom. dom. am. Quoniam que in tempore fiunt et aguntur cum tempore transeunt, labuntur, conquiescunt et recedunt, ne autem ob huius, que necessitatis sunt et generis
Annus 1361 iun. 28.—iul. 3. 563 944) 1361 iun. 29. De unione bonorum inter fratres de Zalší facta. A. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo III feria die ss. Petri et Pauli apostt. Henzlinus de Zals et Walkerus frater suus germanus de consensu d. Petri gracioso et d. Judoci bona omnia concluserunt in veram unionem cum liberis ipsorum parte ab utraque. Comm. in litteris Henrici de Rosenberg 6. die m. dec. a. 1389 in maiore castro Přiběnice datis, quarum orig. in archivo olim Schwarzenberg. Treboniensi asservabatur, nunc vero in archivo publico ibidem sign. — [MJ. II 325 n. 3. — HU 945) 1361 iul. 3. Karlštejn. Karolus imperator et rex oppidanorum de Antiqua Plzna censum annuum constituit. — n. f. t. p. u., quod homines et pauperes oppidani de Antiqua Pilzsna, nostri subsides et fideles, coram nostra celsitudine constituti nobis penuriam suam, quam paciuntur propter instauracionem castri Karlskron in monte Radina de novo fundatum pascuis, quibus, ut consueverunt, in dicto monte circumquaque perfrui nequeunt, et alia quamplura sua gravamina exponentes nobis humiliter supplicarunt, ut de solita nostre pietatis clemen- cia ipsis favere et graciose concedere dignaremur, quod aliqua summa peccunie nomine census annui et losunge soluta per ipsos deinde eodem anno et aliis subsequentibus annis ab omnibus aliis contribucionibus et exaccionibus, quas una cum civibus civitatis Nove Pilzne ab antiquo dare sunt soliti, forent penitus absoluti. Nos igitur consideratis dictorum oppida- norum gravibus dispendiorum defectibus et iacturis, ipsosque volentes ab eorum inopia graciosius relevare, iustis eciam eorum peticionibus graciosius annuentes, auctoritate regiaa) Bohemie de speciali gracia et ex certa nostra sciencia statuimus per presentes, quod predicti opidani, videlicet quilibet eorum iuxta suum posse more inter eos hactenus observato, burgravio novi castri Karlskron supradicti —— absque dilacione qualibet solvere teneantur viginti octo sex. gr. Prag. census nomine exnunc in antea anno quolibet, medietatem pre- dicte pecunie, videlicet quatuordecim sex. in festo s. Georgii et residuam medietatem in festo s. Galli deinde proxime sequturo de hereditatibus ipsorum omnibus sive bonis. Soluto autem per ipsos censu annuo, ut prefertur, dictos oppidanos et eorum quemlibet a quibuslibet exaccionibus, contribucionibus, vecturis, robotis, muneribus, angariis et cuiuslibet alterius dacii solucionibus et prestanciis quibuscunque absolvimus, eximimus et libertamus et gra- ciosius habere volumus liberos et exemptos, berna regali duntaxat excepta, ad cuius solucio- nem seu dacionem prefati oppidani tenebuntur omnimode, quocienscunque in regno Boemie fuerit edicto regio proclamata. Sub maiestatis sigillo. Dat. in Karlstein a. d. 1361, ind. XIV, quinto non. iul., regnorum nostrorum a. Rom. sedecimo, Boem. XV., imperii vero septimo. Copia (C) inserta lilteris Ladislai, Hungariae et Bohemiae regis, 5. die m. febr. a. 1454 Pragae datis, quarum apographum in litteris Ludovici, Hungaride et Bohemiae regis, a. 1522 v pátek po Božiem těle = 20. die m. iun. Pragae datis, Pragae in archivo publico centrali asservatur. — Ed. Strnad, Listář král. města Plzně p. 442 n. 408. — [M. a) C seq.: et. 946) 1361 iul. 3. Opočno. Mutina et Sezema de Dobruška sex virgas agrorum in villa Příčno, diversos census, hortum, aream cum domo in Opočno, utilitates certi partis rivi Lipský ecclesiae in Opočno donant omniaque iura ad se et ad cives civitatis Opočno ad scholam ibidem pertinentia, in plebanum dictae ecclesiae transferunt. In nom. dom. am. Quoniam que in tempore fiunt et aguntur cum tempore transeunt, labuntur, conquiescunt et recedunt, ne autem ob huius, que necessitatis sunt et generis
Strana 564
564 Regesta Bohemiae et Moraviae. humani salutem concernunt, debitentur, racionis est, ut singula, que merito homini impri- mantur, cum evidencius eta) sit entis, quodb) humanum, ea, que disponantur pro commodo et quiete animarumc), iugiter inconcusse retinere, non inane talia facta, tractata et acta ad perpetue rei disciplinam sunt literarumd) figuris applicanda, notanda et consignanda ne oblivio, que est materia erroris, perturbacionis et inquietis, valeat sub fraude et dolore alicui devianti et postulanti patrocinari. Noverint igitur — —, quod nos Mutinae) et —— deliberacione induccioneque pneumatis almi Sezama natus eius vocati de Dobrusca gracia, que ad hoc nos urget et ad sequencia suaviter inducere videtur, ipsum solum pre oculis habentes deum presertim ob eius singularem reverentiam et honorem volentes languores nostros et antecessorum nostrorum animarum per infratactam donationem curare et mederi ipsis pie subvenientes, considerantes tam gloriosam ecclesiam parrochialem in Opoczna, ad laudem dei et b. Marie intemerate semper virg, fundatam, erectam et dedica- tam, fraudatam necessariis fructibus, ob quam plebani dicte ecclesie dei laudem inibi dilatare nulla via potuerunt, cupientes ipsam in eo defectu relevare et ibidem laudem dei ampliare, meminimus nos quasdam decimas nuperime de tribus laneis minus tribus virgis in Oppoczna donasse, in quibus emphiteusimf) obtinent Rak et Slanaka, quas decimas sine magno periculo ipsius ecclesie et plebani ab eisdem deducere non valuimus aliqua ratione: cumque eciam vicarius spiritualis in eisdem ac usibuso) fluminis infratacti per plebanum debebat teneri, quod negligenter in litteris donacionis fuit obmissum, in quarum decimarum recompensam, considerantes predicte ecclesie condicionem in eo fore meliorem et usus ipsius lacioris et amplioris, damus nunc et perpetuis temporibus donamus prefate ecclesie in Opoczna et eius nomine plebanis d. Janconi, qui nunc est vel pro tempore fuerit, sex virgas agrorum liberorum in Przieczna villa sitorum, quorum fines ex una parte agrorum concernunt emphiteusim") Suaue vidue, ex alia vero distingunti) predicte ecclesie agri- culture hereditates, quibus applicamus censum seu redditus ibidem de laneo cum dimidio et quarta parte virge, cuius limites distinguitk) ab una parte hereditas, cuius emphiteusim1) obtinet Kuieton, noster censualis, ab alia vero fines agriculture ecclesie prefate, solventesm) unam sex. gr. de medio laneo cum sex. gr. pro messe et messoribus necnon de quolibet censuali in festis Nativitatis Cristi et Resurreccionis domini duplici honore cumque homini- bus meis artis et quavis alia libertate, adiungentes 20 gr. de tribus virgis agrorum in Zalonow villa sitis, in quibus emphiteosiml) obtinet Czaslaus agnomine Hrzyobib de Wranow cum pleno iure, culpis, emendis parvis et magnis, et omni ac quovis dominio, nil nobis et nostris heredibus ac successoribus proprietatis reservantes, dumtaxat berna seu regali slewra exclusa, quam nobis relinquimus percipiendam, annectantes ortum liberum cum singulis ipsius usibus in Oppoczna retro plebani curiam situm, ascendendo a curia dotis usque ad gazam citra pontem sitam, cuius latitudinem collaterales fines distingunt, ab una parte fossatum civitatis, ab alia vero amplitudo curie dotis predicte versus opidum Dobrus- cam, apponentes aream cum domo ibidem ex opposito curie dotis, de quibus duo gr. annui census solvuntur, excluso orto ex alia parte sito, quem nobis specialiter cum eius fructibus reservamus, addicientes flumen dictum Lyeski incipiendo a communibus pascuis Przyoczne ville sine intervallo usque ad metas seu limites ville Wranow cum ipsius litoribus, aquis, lacubus, paludinibus ipsis coniunctis et annexis, cum eciam piscibus et piscacionibus, nil nobis et nostris successoribus proprietatis, dominii ac disposicionis demum inibi reservantes et relinquentes, ob hoc et ea intencione, [ut] plebanus predictus, qui nunc est, et eius") successores vicarium specialem secundum habeant et illi provideant, excluso vicario alio prius de iure tento ab annis prescriptionis eciam longis retroactis temporibus et per plebanum servato sine temporis intermissione, et eciam in fructibus scole Opocznensis, quibuscumque videbitur ipsis plebanis conveniencius expedire, quo indesinenter vicarios habebunt recipere ipsi ple- bani et eosdem a se alienare, quando et quomodo ipsis placebit, quibus eciam temporibus nobis nec aliquo requisito. Associantes etenim, si quam iurisdicionem nos et nostri in
564 Regesta Bohemiae et Moraviae. humani salutem concernunt, debitentur, racionis est, ut singula, que merito homini impri- mantur, cum evidencius eta) sit entis, quodb) humanum, ea, que disponantur pro commodo et quiete animarumc), iugiter inconcusse retinere, non inane talia facta, tractata et acta ad perpetue rei disciplinam sunt literarumd) figuris applicanda, notanda et consignanda ne oblivio, que est materia erroris, perturbacionis et inquietis, valeat sub fraude et dolore alicui devianti et postulanti patrocinari. Noverint igitur — —, quod nos Mutinae) et —— deliberacione induccioneque pneumatis almi Sezama natus eius vocati de Dobrusca gracia, que ad hoc nos urget et ad sequencia suaviter inducere videtur, ipsum solum pre oculis habentes deum presertim ob eius singularem reverentiam et honorem volentes languores nostros et antecessorum nostrorum animarum per infratactam donationem curare et mederi ipsis pie subvenientes, considerantes tam gloriosam ecclesiam parrochialem in Opoczna, ad laudem dei et b. Marie intemerate semper virg, fundatam, erectam et dedica- tam, fraudatam necessariis fructibus, ob quam plebani dicte ecclesie dei laudem inibi dilatare nulla via potuerunt, cupientes ipsam in eo defectu relevare et ibidem laudem dei ampliare, meminimus nos quasdam decimas nuperime de tribus laneis minus tribus virgis in Oppoczna donasse, in quibus emphiteusimf) obtinent Rak et Slanaka, quas decimas sine magno periculo ipsius ecclesie et plebani ab eisdem deducere non valuimus aliqua ratione: cumque eciam vicarius spiritualis in eisdem ac usibuso) fluminis infratacti per plebanum debebat teneri, quod negligenter in litteris donacionis fuit obmissum, in quarum decimarum recompensam, considerantes predicte ecclesie condicionem in eo fore meliorem et usus ipsius lacioris et amplioris, damus nunc et perpetuis temporibus donamus prefate ecclesie in Opoczna et eius nomine plebanis d. Janconi, qui nunc est vel pro tempore fuerit, sex virgas agrorum liberorum in Przieczna villa sitorum, quorum fines ex una parte agrorum concernunt emphiteusim") Suaue vidue, ex alia vero distingunti) predicte ecclesie agri- culture hereditates, quibus applicamus censum seu redditus ibidem de laneo cum dimidio et quarta parte virge, cuius limites distinguitk) ab una parte hereditas, cuius emphiteusim1) obtinet Kuieton, noster censualis, ab alia vero fines agriculture ecclesie prefate, solventesm) unam sex. gr. de medio laneo cum sex. gr. pro messe et messoribus necnon de quolibet censuali in festis Nativitatis Cristi et Resurreccionis domini duplici honore cumque homini- bus meis artis et quavis alia libertate, adiungentes 20 gr. de tribus virgis agrorum in Zalonow villa sitis, in quibus emphiteosiml) obtinet Czaslaus agnomine Hrzyobib de Wranow cum pleno iure, culpis, emendis parvis et magnis, et omni ac quovis dominio, nil nobis et nostris heredibus ac successoribus proprietatis reservantes, dumtaxat berna seu regali slewra exclusa, quam nobis relinquimus percipiendam, annectantes ortum liberum cum singulis ipsius usibus in Oppoczna retro plebani curiam situm, ascendendo a curia dotis usque ad gazam citra pontem sitam, cuius latitudinem collaterales fines distingunt, ab una parte fossatum civitatis, ab alia vero amplitudo curie dotis predicte versus opidum Dobrus- cam, apponentes aream cum domo ibidem ex opposito curie dotis, de quibus duo gr. annui census solvuntur, excluso orto ex alia parte sito, quem nobis specialiter cum eius fructibus reservamus, addicientes flumen dictum Lyeski incipiendo a communibus pascuis Przyoczne ville sine intervallo usque ad metas seu limites ville Wranow cum ipsius litoribus, aquis, lacubus, paludinibus ipsis coniunctis et annexis, cum eciam piscibus et piscacionibus, nil nobis et nostris successoribus proprietatis, dominii ac disposicionis demum inibi reservantes et relinquentes, ob hoc et ea intencione, [ut] plebanus predictus, qui nunc est, et eius") successores vicarium specialem secundum habeant et illi provideant, excluso vicario alio prius de iure tento ab annis prescriptionis eciam longis retroactis temporibus et per plebanum servato sine temporis intermissione, et eciam in fructibus scole Opocznensis, quibuscumque videbitur ipsis plebanis conveniencius expedire, quo indesinenter vicarios habebunt recipere ipsi ple- bani et eosdem a se alienare, quando et quomodo ipsis placebit, quibus eciam temporibus nobis nec aliquo requisito. Associantes etenim, si quam iurisdicionem nos et nostri in
Strana 565
Annus 1361 iul. 3. 565 Oppoczna cives disponendi et conferendi de iure, prescripcione, consuetudine et facto scolas et alia officia ipsius ecclesie habere dinoscebamur, horum plenam auctoritatem transferimus in plebanum predictum et ipsius successores, dantes eis omnimodam potestatem percipiendi magistrum scole vel alienandi et eidem providendi vel aliis ecclesie officialibus, sicut ipsis visum fuerit, et liberam facultatem, veluti cum eisdem componere poterint et valebunt, cessantibus quibuscumque consuetudinibus antiquis et factis maliciosis, quibus annectimus, prout ex antiqua consuetudine fuit servatum hucusque, stilum civitatis in Opoczna cum omnibus ipsius utilitatibus per magistrum scole ibidem possidendum —— et regendum. Suplicamus ergo — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, quatenus supratactas donaciones suis patentibus litteris per decreti interposicionem approbare, ratificare et con- firmare, prout ad ipsius spectat officium, pie et paterne dignetur, ut dicte donaciones senciant perpetuis temporibus robur firmitatis. In cuius rei testimonium presentes nostris Nos vero decanus Dobruscensis, Jarosius dictus de consuetis sigillis iussimus roborari. Rysymburg et Budco, plebanus un Prziebych, predictis donacionibus vocati interfuimus et ad maioris huius rei evidenciam et firmitatem nostra sigilla presentibus duximus appen- denda. Dat. et act. in Oppoczna in vigilia b. Procopii conf. a. d. 1361. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 18. die m. oct. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidiocc. Prag. I p. 31 n. 57. — [M a) omissum in cop.— b) cop: quomodo. — c) cop.: animorum.— d) cop.: literas. — e) cop.: Mutino. 1) cop.: emphiesis. — ") cop.: usubus. — h) cop.: emphiesis. — i) cop.: distigunt. — k) cop.: distiguit. 1) cop.: emphiosim. — ) cop.: solvendos. —n) in cop. sequitur: sui. 947) 1361 iul. 3. Opočno. Mutina et Sezema de Dobruška dimidium lanei in Rohenice cum omnibus iuribus atque dominio et plenas decimas de allodio dicto Hlohov ecclesiae in Rohenice sub certis condicionibus donant. In nom. dom. am. Tunc bene agere indubie credimus, cum ecclesiis bonorum nostro- rum redditus et proventus liberaliter applicamus, ut earum ministri tanto devocius et inten- cius pro salute nostra et progenitorum nostrorum animarum omnipotentem deum iugiter exorent, quanto abundancius nostra in se beneficia senciant redundare. Hinc est, quod nos Mutina et Sezema natus eius dicti de Dobrusca, inspirante nobis divina largitate, presertim inclinati fervent issime ad promocionem et relevamen parrochialis ecclesie in villa Rohinycz site,") in honore b. Johannis Bapt. fundate, erecte et consecrate,b) considerantes eam nimia penuria oppressam, ob quam divina ministeriac) non poterant laudabiliter hucusque peragi abs ymmutacione frequenti, cupientes id ferventissime per quandam donacionem infra- tactam reformare et ipsius fructus et libertates inpinguared) et dilatare, damus, virtute presentium concedimus et donamus prefate ecclesie in Rohinycz et nomine ipsius plebano d. Waczkoni, qui nunc est, et singulis ipsius successoribus medium laneum liberum in dicta villa Rohinycz situm, cuius limites ab una concernunt parte fines hereditatis Wenceslai rustici ibidem censualis, ab alia vero metas Petri censualis ibidem, cum pratis, pascuis iure pleno et omni dominio, nil nobis ac nostris successoribus inibi proprietatis relinquentes, cumque plenis decimis dumtaxat in campis et capeciis, seminibus non deductis nec semotis, de omnibus agris cultis et extirpandis ac in posterum colendis curie sive allodii nostri dicti in Hlohow. Addicientese): et si dictos agros, cultos et incultos, ex alia curia colere nos contingerel, volumus hoc abs preiudicio predicte ecclesie fore et fieri et eius plebano ac successoribus ipsius universis, quin et ipse vel ipsi in dictis campis valeant prefatas decimas recipere et deducere quolibet absque impedimento, ita tamen, ut plebanus et omnes sui successores tenebuntur unum vicarium in propriis sumtibus et expensis perpetuis tempo-
Annus 1361 iul. 3. 565 Oppoczna cives disponendi et conferendi de iure, prescripcione, consuetudine et facto scolas et alia officia ipsius ecclesie habere dinoscebamur, horum plenam auctoritatem transferimus in plebanum predictum et ipsius successores, dantes eis omnimodam potestatem percipiendi magistrum scole vel alienandi et eidem providendi vel aliis ecclesie officialibus, sicut ipsis visum fuerit, et liberam facultatem, veluti cum eisdem componere poterint et valebunt, cessantibus quibuscumque consuetudinibus antiquis et factis maliciosis, quibus annectimus, prout ex antiqua consuetudine fuit servatum hucusque, stilum civitatis in Opoczna cum omnibus ipsius utilitatibus per magistrum scole ibidem possidendum —— et regendum. Suplicamus ergo — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, quatenus supratactas donaciones suis patentibus litteris per decreti interposicionem approbare, ratificare et con- firmare, prout ad ipsius spectat officium, pie et paterne dignetur, ut dicte donaciones senciant perpetuis temporibus robur firmitatis. In cuius rei testimonium presentes nostris Nos vero decanus Dobruscensis, Jarosius dictus de consuetis sigillis iussimus roborari. Rysymburg et Budco, plebanus un Prziebych, predictis donacionibus vocati interfuimus et ad maioris huius rei evidenciam et firmitatem nostra sigilla presentibus duximus appen- denda. Dat. et act. in Oppoczna in vigilia b. Procopii conf. a. d. 1361. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 18. die m. oct. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidiocc. Prag. I p. 31 n. 57. — [M a) omissum in cop.— b) cop: quomodo. — c) cop.: animorum.— d) cop.: literas. — e) cop.: Mutino. 1) cop.: emphiesis. — ") cop.: usubus. — h) cop.: emphiesis. — i) cop.: distigunt. — k) cop.: distiguit. 1) cop.: emphiosim. — ) cop.: solvendos. —n) in cop. sequitur: sui. 947) 1361 iul. 3. Opočno. Mutina et Sezema de Dobruška dimidium lanei in Rohenice cum omnibus iuribus atque dominio et plenas decimas de allodio dicto Hlohov ecclesiae in Rohenice sub certis condicionibus donant. In nom. dom. am. Tunc bene agere indubie credimus, cum ecclesiis bonorum nostro- rum redditus et proventus liberaliter applicamus, ut earum ministri tanto devocius et inten- cius pro salute nostra et progenitorum nostrorum animarum omnipotentem deum iugiter exorent, quanto abundancius nostra in se beneficia senciant redundare. Hinc est, quod nos Mutina et Sezema natus eius dicti de Dobrusca, inspirante nobis divina largitate, presertim inclinati fervent issime ad promocionem et relevamen parrochialis ecclesie in villa Rohinycz site,") in honore b. Johannis Bapt. fundate, erecte et consecrate,b) considerantes eam nimia penuria oppressam, ob quam divina ministeriac) non poterant laudabiliter hucusque peragi abs ymmutacione frequenti, cupientes id ferventissime per quandam donacionem infra- tactam reformare et ipsius fructus et libertates inpinguared) et dilatare, damus, virtute presentium concedimus et donamus prefate ecclesie in Rohinycz et nomine ipsius plebano d. Waczkoni, qui nunc est, et singulis ipsius successoribus medium laneum liberum in dicta villa Rohinycz situm, cuius limites ab una concernunt parte fines hereditatis Wenceslai rustici ibidem censualis, ab alia vero metas Petri censualis ibidem, cum pratis, pascuis iure pleno et omni dominio, nil nobis ac nostris successoribus inibi proprietatis relinquentes, cumque plenis decimis dumtaxat in campis et capeciis, seminibus non deductis nec semotis, de omnibus agris cultis et extirpandis ac in posterum colendis curie sive allodii nostri dicti in Hlohow. Addicientese): et si dictos agros, cultos et incultos, ex alia curia colere nos contingerel, volumus hoc abs preiudicio predicte ecclesie fore et fieri et eius plebano ac successoribus ipsius universis, quin et ipse vel ipsi in dictis campis valeant prefatas decimas recipere et deducere quolibet absque impedimento, ita tamen, ut plebanus et omnes sui successores tenebuntur unum vicarium in propriis sumtibus et expensis perpetuis tempo-
Strana 566
566 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — ipsique providere, prout componere possunt cum eodem et valebunt et ipsis ribus plebanis conveniencius videbitur expedire, quem et quos habebunt omni tempore recipere et alienare pro ipsorum libidine voluntatis, nobis et quovis alio irrequisitis, in hiis et in aliis donacionibus prelibatis volumus prefatum plebanum et suos successores pleno iure gaudere. — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, quatenus supratactas Supplicamus eciam— —— dignetur— donaciones eo modo, ut premittitur, suis patentibus litteris confirmare In cuius rei testimonium nostris consuetis sigillis presentes iussimus communiri. Nos vero Donyko, decanus Dobruscensis, Jarossius dictus de Rysemburg et Bernhardus, plebanus de Crnczicz, dum iste sic donaciones fierent, rogati, presentibus nostra sigilla duximus appen- denda. Dat. et act. in Opoczna in vigilia s. Procopii conf. glor. a. d. 1361. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 18. die. m. oct. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 31 n. 58. — [MJ. a) cop.: sita. — b) cop.: fundata, erecta et consecrata. — c) cop.: misteria. — d) cop.: inpiguare. e) cop.: allicientes. — 948) 1361 iul. 4. Pragae. Johannes, episcopus Lutomuslensis, Mathiae, episcopo Tribuniensi, fratri suo, in recom- pensam villae Zvole reditus in Morašice, Rikovice, Sedlíštka, Němčice ac Dvořice percipiendos assignat. In nom. dom. am. Nos Johannes, dei gr. episcopus Luthomuslensis, n. f. t. p. u., quod cum ad honorem et reverenciam Virginis glor. et nostre salutis augmentum castrum Landis- perg cum opidis, villis et pertinenciis suis ecclesie nostre Luthomuslensi in via iuste et racio- nabilis permutacionis legittimo sedis apostolice accedente consensu, deliberacione previa, tota mentis nostre intencione et desiderio ferventi incorporare, unirea) et appropriareb) totis viribus niteremur, sicut hoc operis consumati indicavit effectus et ipsa permutatio et per consequens incorporacio, unicio et appropriacio tunc effectum sortiri non possit, nisi villa Swol cum suis pertinenciis, in qua centum sex. redditus annui census preter alias utili- tates habentur et existunt, a ven. — — d. Mathia, Tribuniensi episcopo, fratre germano nostro karissimo, ad quem prefata villa pleno iure et dominio cum omnibus suis pertinenciis iure hereditario pertinebat,c) disbrigaretur omnino et cum certis redditibus et censibus, que et qui in permutacionem venerunt, honn. et religg. vv. et dd. Johannid) abbati et conventui monasterii Aule Regie, ord. Cist., Prag. dyoc., assignaretur in totum. Nos igitur cupientes pium nostrum propositum ad effectum perducere ad disbrigandum predictam — — maturo cum honn. religg. vv. d. villam Swol de manibus fratris nostri supradicti — Nicolao priore, Woyslao custode, Ludwico cantore, Sebaldo scolastico totoque capitulo nostre Luthomuslensis ecclesie, fratribus nostris in Cristo carissimis, prehabito consilio ete) tractatu diligenti prefato fratri nostro, qui bona fide redditus suos antedictos promisit in predictam permutacionem transire, sexaginta sex. redditus census annui in villis nostris episcopalibus videlicet Moraschicz, Rikowiczf), Sedliczko, Nyemcicz et Dworsicz et eorum pertinenciis, quorum medietatem in festo s. Galli, aliam vero medietatem in festo s. Georii annis singulis percipiet, in recompensam dicte ville Swol vite sue tempori percipiendum et habendum tradidimus, assignavimus, deputavimus, tradimus, assignamus et presentibus deputamus, alias utilitates, fructus et dominia bonorum predictorum nobis et nostris succes- soribus reservantes, adicientess), quod si aliquo casu et eventu prenominatus census predicto Mathie provenire non posset, sed tunc nos et successoresh) nostri muneris reddituum') prefatorum de mensa et camera nostrak) episcopali suplere, integrare tenebimur et debemus. Et nos Nicolaus prior, Woyslaus custos, Ludowicus cantor, Sebaldus scolasticus totumque Luthomislensis ecclesie [capitulum] attendentes et certitudinaliter cognoscentes dictam permutacionem ecclesie nostre fore profuturaml) et summe expedivisse et hodie
566 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — ipsique providere, prout componere possunt cum eodem et valebunt et ipsis ribus plebanis conveniencius videbitur expedire, quem et quos habebunt omni tempore recipere et alienare pro ipsorum libidine voluntatis, nobis et quovis alio irrequisitis, in hiis et in aliis donacionibus prelibatis volumus prefatum plebanum et suos successores pleno iure gaudere. — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, quatenus supratactas Supplicamus eciam— —— dignetur— donaciones eo modo, ut premittitur, suis patentibus litteris confirmare In cuius rei testimonium nostris consuetis sigillis presentes iussimus communiri. Nos vero Donyko, decanus Dobruscensis, Jarossius dictus de Rysemburg et Bernhardus, plebanus de Crnczicz, dum iste sic donaciones fierent, rogati, presentibus nostra sigilla duximus appen- denda. Dat. et act. in Opoczna in vigilia s. Procopii conf. glor. a. d. 1361. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 18. die. m. oct. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 31 n. 58. — [MJ. a) cop.: sita. — b) cop.: fundata, erecta et consecrata. — c) cop.: misteria. — d) cop.: inpiguare. e) cop.: allicientes. — 948) 1361 iul. 4. Pragae. Johannes, episcopus Lutomuslensis, Mathiae, episcopo Tribuniensi, fratri suo, in recom- pensam villae Zvole reditus in Morašice, Rikovice, Sedlíštka, Němčice ac Dvořice percipiendos assignat. In nom. dom. am. Nos Johannes, dei gr. episcopus Luthomuslensis, n. f. t. p. u., quod cum ad honorem et reverenciam Virginis glor. et nostre salutis augmentum castrum Landis- perg cum opidis, villis et pertinenciis suis ecclesie nostre Luthomuslensi in via iuste et racio- nabilis permutacionis legittimo sedis apostolice accedente consensu, deliberacione previa, tota mentis nostre intencione et desiderio ferventi incorporare, unirea) et appropriareb) totis viribus niteremur, sicut hoc operis consumati indicavit effectus et ipsa permutatio et per consequens incorporacio, unicio et appropriacio tunc effectum sortiri non possit, nisi villa Swol cum suis pertinenciis, in qua centum sex. redditus annui census preter alias utili- tates habentur et existunt, a ven. — — d. Mathia, Tribuniensi episcopo, fratre germano nostro karissimo, ad quem prefata villa pleno iure et dominio cum omnibus suis pertinenciis iure hereditario pertinebat,c) disbrigaretur omnino et cum certis redditibus et censibus, que et qui in permutacionem venerunt, honn. et religg. vv. et dd. Johannid) abbati et conventui monasterii Aule Regie, ord. Cist., Prag. dyoc., assignaretur in totum. Nos igitur cupientes pium nostrum propositum ad effectum perducere ad disbrigandum predictam — — maturo cum honn. religg. vv. d. villam Swol de manibus fratris nostri supradicti — Nicolao priore, Woyslao custode, Ludwico cantore, Sebaldo scolastico totoque capitulo nostre Luthomuslensis ecclesie, fratribus nostris in Cristo carissimis, prehabito consilio ete) tractatu diligenti prefato fratri nostro, qui bona fide redditus suos antedictos promisit in predictam permutacionem transire, sexaginta sex. redditus census annui in villis nostris episcopalibus videlicet Moraschicz, Rikowiczf), Sedliczko, Nyemcicz et Dworsicz et eorum pertinenciis, quorum medietatem in festo s. Galli, aliam vero medietatem in festo s. Georii annis singulis percipiet, in recompensam dicte ville Swol vite sue tempori percipiendum et habendum tradidimus, assignavimus, deputavimus, tradimus, assignamus et presentibus deputamus, alias utilitates, fructus et dominia bonorum predictorum nobis et nostris succes- soribus reservantes, adicientess), quod si aliquo casu et eventu prenominatus census predicto Mathie provenire non posset, sed tunc nos et successoresh) nostri muneris reddituum') prefatorum de mensa et camera nostrak) episcopali suplere, integrare tenebimur et debemus. Et nos Nicolaus prior, Woyslaus custos, Ludowicus cantor, Sebaldus scolasticus totumque Luthomislensis ecclesie [capitulum] attendentes et certitudinaliter cognoscentes dictam permutacionem ecclesie nostre fore profuturaml) et summe expedivisse et hodie
Strana 567
Annus 1361 iul. 3.—4. 567 expedire ex causis et racionibus suprascriptis, ad hoc capitulariter congregati, consensum nostrum capitularem adhibuimus et presentibus adhibemus. In cuius rei testimonium nostra sigilla presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. 1361 die quarta m. iul. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 9. die m. iul. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 50. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 122 n. 164. [MJ. a) cop.: venire. — b) cop.: approbare. — c) cop.: pertinebit. — d) cop.: Johannis. — e) cop.: in. 1) cop.: Rikolbicz.—o) in cop. sequitur: nullumque.—h) cop.: successoribus. — i) cop.: redditui. — k) cop.: nostro. — 1) cop.: profuturo. 949) 1361 iul. 4. Skalice. Mutina et Sezema de Dobruška ecclesiae in Přepychy decimas de villa Lazce et pratum ibidem donant. In dei nom. am.") Quoniam queque pia opera amenam salutem conferencia, ne oblivioni subdantur, que confert errorem, vicium actorum multa inferencia pericula et scandala eciam nichil utilitatis inportantes, non immerito literarum figuris et legittimis voluntatum conceptibus sunt consignanda. Hinc est, quod nos Muthina et Sezema natus ipsius dicti de Dobruska ex induccione et inspiracione s. spiritus, qui nos ad hoc urget et speciali respectu inducit wulnera, afflicciones et passiones ipsius domini nostri Jesu Cristi in cordialem nostrorum scelerum ob hoc remissionem pretendentes graciose eccl. in Prziepich et eius nomine in honore b. Marie semp. virg. et b. Procopii conf. erecte et consecrate — — — de villa nostra — d. Budkoni nunc plebano et suis successoribus canonice intrantibus — Lazecz, cultoribus agrorum huius olim per nos remotis,b) nunc vero curiac) de agris novem laneorum ad ipsam pertinentibus, cultis et incultis, plenas et omnimodas decimas omnis —— cumque prato add) ipsam curiam in Lazecz spectante, cuius fines et mete con- grani — cernunt prata eccl. in Prziepich ex una parte, ex altera vero granicies ville Czanka, ea tamen speciali applicata condicione et adiecta, quod prefatus plebanus in Prziepich ob pre- missas donaciones — — unum vicarium specialem abs intermissione teneat et servet propriis sumptibus ete) expensis, qui missarum solemnia, quando oportunum fuerit, quot- tidie officietƒ) incontradicte. Insuper apponimus, si, quod absit, dictum s) dominium nos vel nostros heredes et successores a nobis per migracionem ab hoc seculo, vendicionem, lega- cionem, donacionem vel quoquomodo alio titulo alienacionis alienare contingeret, volumus prorsus, ut cum prefata oneris imposicione in manus devolvatur. Hortamurh) igitur et re- quirimus —— reverendam paternitatem ven. — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archi- episcopi, quatenus prelibatas donaciones ad amplioris rei stabilitatem, veluti ipsius spectat ad officium, patentibus litteris cum interposicione decreti laudare, approbare et confirmare — dignetur- ——. In cuius rei testimonium nostra sigilla duximus presentibus appendenda. Nos vero Jesco de Czrnczicz, fr. Diuissius, ord. s. Benedicti, commensalis et domesticus capel- lanus d. imperatoris necnon prior fr. Predicatorum monasterii aput Clementem in Maiori civitate Pragensi, Donico, decanus Dobruscensis, Swacho in Skalicz, Janco in Opoczna, Petrus in Tynyst eccl. plebani, dum talia pia et felicia opera sic agerentur, specialiter ad hoc per dominos supradictos rogati et vocati, ad lacioris huius rei noticiam et luciorem stabilitatem presenti littere sigilla nostra consueta duximus inprimenda. Dat. et act. in Skalicz a. d. 1361 in die s. Procopii conf. quartoque non. iul. Cop. (B) inserta confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 9. die m. iul. a. 1361 Pragae datae, cuius tenor in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 23 servatus est. Alia cop. (C) inserta confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 24. die m. oct. a. 1371 Pragae datae, cuius tenor in apographo Libri erectionum I fol. 85 invenitur. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 29 n. 53 et p. 86 n. 177. — [MJ. a) C: In nom. dom. am. — b) B: cultores agrorum huius olim per nos remotos, C: cultor agrorum huius olim per nos remotos.—c) B: curie, C: curia.—d) sic B; C: et.—e) et in C omissum.—1) officiet in B omissum. — o) dictum in C omissum. — h) Quae sequuntur in B omissa sunt.
Annus 1361 iul. 3.—4. 567 expedire ex causis et racionibus suprascriptis, ad hoc capitulariter congregati, consensum nostrum capitularem adhibuimus et presentibus adhibemus. In cuius rei testimonium nostra sigilla presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. 1361 die quarta m. iul. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 9. die m. iul. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 50. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 122 n. 164. [MJ. a) cop.: venire. — b) cop.: approbare. — c) cop.: pertinebit. — d) cop.: Johannis. — e) cop.: in. 1) cop.: Rikolbicz.—o) in cop. sequitur: nullumque.—h) cop.: successoribus. — i) cop.: redditui. — k) cop.: nostro. — 1) cop.: profuturo. 949) 1361 iul. 4. Skalice. Mutina et Sezema de Dobruška ecclesiae in Přepychy decimas de villa Lazce et pratum ibidem donant. In dei nom. am.") Quoniam queque pia opera amenam salutem conferencia, ne oblivioni subdantur, que confert errorem, vicium actorum multa inferencia pericula et scandala eciam nichil utilitatis inportantes, non immerito literarum figuris et legittimis voluntatum conceptibus sunt consignanda. Hinc est, quod nos Muthina et Sezema natus ipsius dicti de Dobruska ex induccione et inspiracione s. spiritus, qui nos ad hoc urget et speciali respectu inducit wulnera, afflicciones et passiones ipsius domini nostri Jesu Cristi in cordialem nostrorum scelerum ob hoc remissionem pretendentes graciose eccl. in Prziepich et eius nomine in honore b. Marie semp. virg. et b. Procopii conf. erecte et consecrate — — — de villa nostra — d. Budkoni nunc plebano et suis successoribus canonice intrantibus — Lazecz, cultoribus agrorum huius olim per nos remotis,b) nunc vero curiac) de agris novem laneorum ad ipsam pertinentibus, cultis et incultis, plenas et omnimodas decimas omnis —— cumque prato add) ipsam curiam in Lazecz spectante, cuius fines et mete con- grani — cernunt prata eccl. in Prziepich ex una parte, ex altera vero granicies ville Czanka, ea tamen speciali applicata condicione et adiecta, quod prefatus plebanus in Prziepich ob pre- missas donaciones — — unum vicarium specialem abs intermissione teneat et servet propriis sumptibus ete) expensis, qui missarum solemnia, quando oportunum fuerit, quot- tidie officietƒ) incontradicte. Insuper apponimus, si, quod absit, dictum s) dominium nos vel nostros heredes et successores a nobis per migracionem ab hoc seculo, vendicionem, lega- cionem, donacionem vel quoquomodo alio titulo alienacionis alienare contingeret, volumus prorsus, ut cum prefata oneris imposicione in manus devolvatur. Hortamurh) igitur et re- quirimus —— reverendam paternitatem ven. — — d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archi- episcopi, quatenus prelibatas donaciones ad amplioris rei stabilitatem, veluti ipsius spectat ad officium, patentibus litteris cum interposicione decreti laudare, approbare et confirmare — dignetur- ——. In cuius rei testimonium nostra sigilla duximus presentibus appendenda. Nos vero Jesco de Czrnczicz, fr. Diuissius, ord. s. Benedicti, commensalis et domesticus capel- lanus d. imperatoris necnon prior fr. Predicatorum monasterii aput Clementem in Maiori civitate Pragensi, Donico, decanus Dobruscensis, Swacho in Skalicz, Janco in Opoczna, Petrus in Tynyst eccl. plebani, dum talia pia et felicia opera sic agerentur, specialiter ad hoc per dominos supradictos rogati et vocati, ad lacioris huius rei noticiam et luciorem stabilitatem presenti littere sigilla nostra consueta duximus inprimenda. Dat. et act. in Skalicz a. d. 1361 in die s. Procopii conf. quartoque non. iul. Cop. (B) inserta confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 9. die m. iul. a. 1361 Pragae datae, cuius tenor in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 23 servatus est. Alia cop. (C) inserta confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 24. die m. oct. a. 1371 Pragae datae, cuius tenor in apographo Libri erectionum I fol. 85 invenitur. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 29 n. 53 et p. 86 n. 177. — [MJ. a) C: In nom. dom. am. — b) B: cultores agrorum huius olim per nos remotos, C: cultor agrorum huius olim per nos remotos.—c) B: curie, C: curia.—d) sic B; C: et.—e) et in C omissum.—1) officiet in B omissum. — o) dictum in C omissum. — h) Quae sequuntur in B omissa sunt.
Strana 568
568 Regesta Bohemiae et Moravice. 950) 1361 iul. 7. Vyšehrad. Guillelmus [de Lestkov], decanus, et capitulum ecclesiae s. Petri et Pauli in Vyšehrad domum in Maiore civitate Pragensi Johanni de Sternberg dicto de Zlenic, pro centum sexagenis gr. den Prag. vendunt, ut lignea canalia aquaeductus de dolato lapide construant. Nos Wilhelmus, dei et apost. sedis gr. decanus, Johannes custos et capitulum eccl. Wyssegradensis sacrosancte ad Romanam ecclesiam nullo medio perpetinentis ad univer- sorum — — volumus noticiam pervenire, quod nos provida consideracione pensantes, qualiter canalia, per que in castrum Wyssegradense per longum terre spacium de certis vivis fontibus ultra eccl. s. Pancracii extra muros Wyssegradenses nascentibus aqua conducitur, dudum fuerint et adhuc sint de ligneo opere fabricata, que cum sint, prout situs loci requirit, infra terram reposita de facili putrefiunt et ex hoc non solum frequenter intercipitur cursus aque, verum eciam aqua per huiusmodi putrefactos canales defluens viciatur, cum et locus eciam ad caput foncium, ubi primum unda late colligitur et inde recipitur per canales persepe stangnatur et per innatantes ranas inficitur sic, quod utentes ea sicut uti oportet, cum nullus alius fons sit in Wyssegrad usui hominum et animalium aptus, non solum quendam horrorem et nauseam paciuntur, quin ymmo nonnunquam vite periculo se exponunt. Nichilominus tamen pro refeccione predictorum canalium oportet capitulum singulis annis expendere in carpentario seu magistro refectore eorumdem octo sex. vel citra gr. den. Prag.. Quapropter cupientes nos a predictis incomodis et periculis liberare et ab honere expensarum huiusmodi relevare post longam et maturam delibera- cionem in hoc tandem comuniter omnes resedimus, ut canalia ipsius aqueductus de solido et dolato lapide construi faceremus sic, quod locus in capite foncium, unde primo seaturiunt a fundo, similiter ex dolato lapide laboratus singulas ipsorum veneas recolligat et super terram paulisper elevatus arcius contrahatur, ne ipsa fontana valeat rastagnari, sed per declivitatem velociorem cursum capiens, recens et munda continuo defluat ac preter impensas assiduas et perhennis fiat et cum hoc utentibus salutaris. Ut autem conceptum nostrum non tam utilem quam necessarium possemus perducere operis in effectum domum seu hospicium nostrum in Maiori civitate Pragensi ad muros ipsius civitatis in parrochia s. Stephani prothomart. sitam, ab omni onere civitatis liberam, de qua domo nobis nullus fructus proveniebat aut modicus, de communi omnium nostrum consensu frequenti tractatu et deliberacione premissis, nob. v. d. Johanni de Sternberk dicto de Zlenicz pro- summa centum sex. gr. Prag. rite vendidimus omneque ius, quod nobis, capitulo et ecclesie nostre Wissegradensi predicte in eadem domo seu hospicio competit aut competere pote- rat, transtulimus in eundem taliter, quod ipse et heredes sui domum ipsam cum area et omnibus iuribus, utilitatibus et pertinenciis suis universis cum omni dominio sicut ad nos et ipsam nostram ecclesiam pertinebat, iure hereditario et in perpetuum habeant, teneant et possideant eisque utantur libere et de eis, tamquam de re propria disponant et faciant hoc, quod eorum placuerit voluntati. Quamquidem pecuniam per ipsum d. Johannem nobis et ecclesie nostre per manus Rembote, civis Pragensis, plenarie et integraliter solutam et in nostram et ecclesie nostre evidentem utilitatem, ut predicitur, convertendam sic, quod de ipsa pecunia centum sex. eundem d. Johannem, heredes et successores suos presentibus qui- tamus et liberos esse dicimus et solutos, renunciantes sponte et libere ac sine qualibet coaccione excepcioni non numerate vel non solute nobis vel [in] utilitatem nostram et ecclesie nostre supradicte non converse pecunie et omni alteri iuris auxilio, quo iuvari possemus ad requirendum nostro vel ecclesie nostre predicte nomine ab ipso d. Johanne vel heredibus et successoribus suis eandem pecuniam in parte aliqua vel in toto, sed ipsam vendicionem per nos, ut premissum est, communiter et de omnium nostrum consilio et voluntate et consensu prefato d. Johanni et suis heredibus factam ratam habere promittimus atque firmam, promittentes contra ipsam de iure vel de facto vel alio quovis modo non venire, renun-
568 Regesta Bohemiae et Moravice. 950) 1361 iul. 7. Vyšehrad. Guillelmus [de Lestkov], decanus, et capitulum ecclesiae s. Petri et Pauli in Vyšehrad domum in Maiore civitate Pragensi Johanni de Sternberg dicto de Zlenic, pro centum sexagenis gr. den Prag. vendunt, ut lignea canalia aquaeductus de dolato lapide construant. Nos Wilhelmus, dei et apost. sedis gr. decanus, Johannes custos et capitulum eccl. Wyssegradensis sacrosancte ad Romanam ecclesiam nullo medio perpetinentis ad univer- sorum — — volumus noticiam pervenire, quod nos provida consideracione pensantes, qualiter canalia, per que in castrum Wyssegradense per longum terre spacium de certis vivis fontibus ultra eccl. s. Pancracii extra muros Wyssegradenses nascentibus aqua conducitur, dudum fuerint et adhuc sint de ligneo opere fabricata, que cum sint, prout situs loci requirit, infra terram reposita de facili putrefiunt et ex hoc non solum frequenter intercipitur cursus aque, verum eciam aqua per huiusmodi putrefactos canales defluens viciatur, cum et locus eciam ad caput foncium, ubi primum unda late colligitur et inde recipitur per canales persepe stangnatur et per innatantes ranas inficitur sic, quod utentes ea sicut uti oportet, cum nullus alius fons sit in Wyssegrad usui hominum et animalium aptus, non solum quendam horrorem et nauseam paciuntur, quin ymmo nonnunquam vite periculo se exponunt. Nichilominus tamen pro refeccione predictorum canalium oportet capitulum singulis annis expendere in carpentario seu magistro refectore eorumdem octo sex. vel citra gr. den. Prag.. Quapropter cupientes nos a predictis incomodis et periculis liberare et ab honere expensarum huiusmodi relevare post longam et maturam delibera- cionem in hoc tandem comuniter omnes resedimus, ut canalia ipsius aqueductus de solido et dolato lapide construi faceremus sic, quod locus in capite foncium, unde primo seaturiunt a fundo, similiter ex dolato lapide laboratus singulas ipsorum veneas recolligat et super terram paulisper elevatus arcius contrahatur, ne ipsa fontana valeat rastagnari, sed per declivitatem velociorem cursum capiens, recens et munda continuo defluat ac preter impensas assiduas et perhennis fiat et cum hoc utentibus salutaris. Ut autem conceptum nostrum non tam utilem quam necessarium possemus perducere operis in effectum domum seu hospicium nostrum in Maiori civitate Pragensi ad muros ipsius civitatis in parrochia s. Stephani prothomart. sitam, ab omni onere civitatis liberam, de qua domo nobis nullus fructus proveniebat aut modicus, de communi omnium nostrum consensu frequenti tractatu et deliberacione premissis, nob. v. d. Johanni de Sternberk dicto de Zlenicz pro- summa centum sex. gr. Prag. rite vendidimus omneque ius, quod nobis, capitulo et ecclesie nostre Wissegradensi predicte in eadem domo seu hospicio competit aut competere pote- rat, transtulimus in eundem taliter, quod ipse et heredes sui domum ipsam cum area et omnibus iuribus, utilitatibus et pertinenciis suis universis cum omni dominio sicut ad nos et ipsam nostram ecclesiam pertinebat, iure hereditario et in perpetuum habeant, teneant et possideant eisque utantur libere et de eis, tamquam de re propria disponant et faciant hoc, quod eorum placuerit voluntati. Quamquidem pecuniam per ipsum d. Johannem nobis et ecclesie nostre per manus Rembote, civis Pragensis, plenarie et integraliter solutam et in nostram et ecclesie nostre evidentem utilitatem, ut predicitur, convertendam sic, quod de ipsa pecunia centum sex. eundem d. Johannem, heredes et successores suos presentibus qui- tamus et liberos esse dicimus et solutos, renunciantes sponte et libere ac sine qualibet coaccione excepcioni non numerate vel non solute nobis vel [in] utilitatem nostram et ecclesie nostre supradicte non converse pecunie et omni alteri iuris auxilio, quo iuvari possemus ad requirendum nostro vel ecclesie nostre predicte nomine ab ipso d. Johanne vel heredibus et successoribus suis eandem pecuniam in parte aliqua vel in toto, sed ipsam vendicionem per nos, ut premissum est, communiter et de omnium nostrum consilio et voluntate et consensu prefato d. Johanni et suis heredibus factam ratam habere promittimus atque firmam, promittentes contra ipsam de iure vel de facto vel alio quovis modo non venire, renun-
Strana 569
Annus 1361 iul. 7.—9. 569 ciantes eciam sponte et expresse omni iuris tam canonici quam civilis, consuetudinis vel sta- tuti seu alterius cuiuslibet iuris auxilio, que nobis vel ecclesie nostre contra predictam vendicionem competit vel posset aliqualiter suffragari. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli capituli nostri maioris munimine fecimus roborari. Dat. et act. in Wyssegrad in nostro capitulo generali, quod habere consuevimus in crastino dedicacionis ecclesie nostre predicte a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo die septima m. iul. Orig. perg. cum sig. capituli in press. perg. Pragae in archivo capituli eccl. s. Petri et Pauli in Vy- šehrad sign. XI 7. In dorso manu saec. XIV: Littera capituli Wissegradensis super domo ex opposito muros civitatis. HU— [LJ. 951) 1361 iul. 8. Pragae. Iudex et iurali Maioris civitatis Pragensis Conrado, commendatore et plebano ecclesiae s. Benedicli Pragae, ord. Teutonicorum, petente litteras Karoli regis, 11. die mensis iul. a. 1348 datas (quae in V volumine huius operis typis excudentur), vidimant. Nos Michael Donati iudex, Ula Silberczeiger, magister civium, ceterique consules— Dat. Prage in die ss. Kyliani et sociorum eius martt. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. perg. cum sigillo secrelo Maioris civitatis Pragensis (cf. Vojtišek, O pečetech a erbech měst pražských i jiných českých p. 139) in archivo publico Dresdensi n. 3135. In dorso manu saec. XIV ex.: Confirmacio regis Karoli super bona ordinis in regno Boemie et Moravie et erit utilis domui Eger, si — ſLJ. sane inspiciatur. 952) 1361 iul. 9. Pragae. Karolus imperator et rex Hermannum de Lety et Paulum, patruum eius, absolvit de pecunia soluta. n. f., licet olym ill. Elyzabet quondam regina Boemie, genetrix nostra karissima, villam Lethow et alias infrascriptas villas, videlicet Gyesczezebud, Probilow, Lhota, Ohars, Minczie, Luczkowicz, Wadkowicz et Milezicz cum certis bonis et laneis, cultis et incultis, ad mensam ipsius spectantibus Buskoni et Paulo de Letow fratribus iure theutonico vendi- derit pro certa summa pecunie, condicione tali signanter adiecta, ut de eisdem villis et bonis cultis et de illis, que redigi contingeret debitam ad culturam, prefati fratres ac incole dictarum villarum eidem regine, suis heredibus et successoribus ad solvendum certam arram, que vulgariter anleid dicitur, singulis annis tenerentur et essent obligati, ut in litteris dicte nostre genitricis, super hoc traditis et confectis, lacius dicitur contineri, quodque eciam ill. Johannes quondam rex Boemie, genitor noster karissimus, dictum contractum, ut asseritur, approbaverit et ratificaverit, nostra confirmacio intervenerit, tamen supradicti fratres et incole dictarum villarum prefatam arram multis annis tam dictis regi et regine quam nobis solvere certis ex causis neglexerunt. Et quia Hermannus de Litaw, dicti Buzi- konis filius, ac Paulus supradictus ex parte incolarum predictorum ven. Theodrico, tunc Mindensi episcopo, nunc vero Magdeburgensi archiepiscopo electo et confirmato, principi, consiliario et dev. nostro dil., de pecunia, per eos neglecta et retenta, ut premittitur, 100 — — supradictos Hermannum et et 30 sex. gr. den. Prag. nostro nomine persolverunt, Paulum et incolas villarum predictarum de prefata summa pecunie dumtaxat absolvimus et quitamus et ipsos presentibus quitos dicimus") et solutos. Presencium etc. Dat. Prage Per dominum .. Magdeburgensem electum anno LXI, ind. XIV, VII yd. m. iul. Conradus de Gysinheim. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 78. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 643 n. 515. — Reg. imp. VIII 3714. — HU — [MJ. a) reg.: ducimus.
Annus 1361 iul. 7.—9. 569 ciantes eciam sponte et expresse omni iuris tam canonici quam civilis, consuetudinis vel sta- tuti seu alterius cuiuslibet iuris auxilio, que nobis vel ecclesie nostre contra predictam vendicionem competit vel posset aliqualiter suffragari. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli capituli nostri maioris munimine fecimus roborari. Dat. et act. in Wyssegrad in nostro capitulo generali, quod habere consuevimus in crastino dedicacionis ecclesie nostre predicte a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo die septima m. iul. Orig. perg. cum sig. capituli in press. perg. Pragae in archivo capituli eccl. s. Petri et Pauli in Vy- šehrad sign. XI 7. In dorso manu saec. XIV: Littera capituli Wissegradensis super domo ex opposito muros civitatis. HU— [LJ. 951) 1361 iul. 8. Pragae. Iudex et iurali Maioris civitatis Pragensis Conrado, commendatore et plebano ecclesiae s. Benedicli Pragae, ord. Teutonicorum, petente litteras Karoli regis, 11. die mensis iul. a. 1348 datas (quae in V volumine huius operis typis excudentur), vidimant. Nos Michael Donati iudex, Ula Silberczeiger, magister civium, ceterique consules— Dat. Prage in die ss. Kyliani et sociorum eius martt. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. perg. cum sigillo secrelo Maioris civitatis Pragensis (cf. Vojtišek, O pečetech a erbech měst pražských i jiných českých p. 139) in archivo publico Dresdensi n. 3135. In dorso manu saec. XIV ex.: Confirmacio regis Karoli super bona ordinis in regno Boemie et Moravie et erit utilis domui Eger, si — ſLJ. sane inspiciatur. 952) 1361 iul. 9. Pragae. Karolus imperator et rex Hermannum de Lety et Paulum, patruum eius, absolvit de pecunia soluta. n. f., licet olym ill. Elyzabet quondam regina Boemie, genetrix nostra karissima, villam Lethow et alias infrascriptas villas, videlicet Gyesczezebud, Probilow, Lhota, Ohars, Minczie, Luczkowicz, Wadkowicz et Milezicz cum certis bonis et laneis, cultis et incultis, ad mensam ipsius spectantibus Buskoni et Paulo de Letow fratribus iure theutonico vendi- derit pro certa summa pecunie, condicione tali signanter adiecta, ut de eisdem villis et bonis cultis et de illis, que redigi contingeret debitam ad culturam, prefati fratres ac incole dictarum villarum eidem regine, suis heredibus et successoribus ad solvendum certam arram, que vulgariter anleid dicitur, singulis annis tenerentur et essent obligati, ut in litteris dicte nostre genitricis, super hoc traditis et confectis, lacius dicitur contineri, quodque eciam ill. Johannes quondam rex Boemie, genitor noster karissimus, dictum contractum, ut asseritur, approbaverit et ratificaverit, nostra confirmacio intervenerit, tamen supradicti fratres et incole dictarum villarum prefatam arram multis annis tam dictis regi et regine quam nobis solvere certis ex causis neglexerunt. Et quia Hermannus de Litaw, dicti Buzi- konis filius, ac Paulus supradictus ex parte incolarum predictorum ven. Theodrico, tunc Mindensi episcopo, nunc vero Magdeburgensi archiepiscopo electo et confirmato, principi, consiliario et dev. nostro dil., de pecunia, per eos neglecta et retenta, ut premittitur, 100 — — supradictos Hermannum et et 30 sex. gr. den. Prag. nostro nomine persolverunt, Paulum et incolas villarum predictarum de prefata summa pecunie dumtaxat absolvimus et quitamus et ipsos presentibus quitos dicimus") et solutos. Presencium etc. Dat. Prage Per dominum .. Magdeburgensem electum anno LXI, ind. XIV, VII yd. m. iul. Conradus de Gysinheim. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 78. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 643 n. 515. — Reg. imp. VIII 3714. — HU — [MJ. a) reg.: ducimus.
Strana 570
570 Regesta Bohemiae et Moraviae. 953) 1361 iul. 9. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litteras Johannis, episcopi Lutomuslensis, sacri Romani imperii cancellarii, de permutatione bonorum inter ecclesiam Lutomuslensem et Mathiam, episcopum Tribuniensem, facienda, 4. die m. iul. a. 1361 Pragae datas, ex parte dicti Johannis episcopi per Johannem, decanum Glogoviensem, praesentatas, earundem litterarum tenore inserto (vide n. 948), confirmat. universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1361 die nona m. iul. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccle- siae Pragensis I fol. 22. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 50. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 122 n. 164. — IM. 954) 1361 iul. 9. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litteris Rudolphi, ducis Saxoniae, 25. die m. maii a. 1361 Pragae datis, per Nicolaum de Saxonia, canonicum ecclesiae Pragensis et plebanum ecclesiae in Kostelec nad L. (Costelicz), praesentatis, earundem litterarum tenore inserto (vide n. 892), donationem pro ecclesia in Kostelec (Kostelicz) confirmat. universis, ad quos pre- sentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1361 die nona m. iul. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 28 n. 51. — [M]. Pragensis I fol. 22v. 955) 1361 iul. 9. Pragae. Mutina et Sezema de Dobruška ecclesiae in Týniště diversas decimas atque octo virgas agrorum prope Týniště donant. In nom. dom. am. Quoniam queque pia opera (sequitur tenor fere idem, prout in litteris 4. die m. iul. datis, vide superius n. 949). Hinc est, quod nos Muthina et Zezema natus ipsius dicti de Dobrusca ex inductione et inspiratione s. Spiritus, qui nos ad hoc urget et speciali respectu inducit, vulnera, afflictiones et passiones ipsius domini nostri Ihesu Cristi in cordialem nostrorum scelerum ob hoc remissionem pretendentes graciose, eccl. in Tiniscz nostro opido in honore b. Nicolai conf., ecclesie et pro ecclesia matura prehabitis deliberatione et voluntate et eius nomine d. Petro nunc plebano et suis successoribus canonice intrantibus — de molendino nostro ibidem in Tiniscz in flumine Orlicz sito, vel successuro tempore fuerit, plenas decimas omnis grani, brasei et proventuum cumque decimis seu decimo grosso ac utilitate de sartagine vel de sartaginibus, quantuscunque numerus eorundem suo tempore fuerit vel se extenderit, damus, concedimus, porrigimus et donamus, horum possessores perpetue huic solutioni, ut premittitur, subicientes. Damus nichilominus, eciam concedimus, porrigimus insuper et donamus octo virgas agrorum sub predicto opido nostro Tiniscz iacentes, quos olim Paulus ibidem iudex possedit, cuius fines et mete ab una parte agros Jirziconisa) immediati vicini concernunt,b) ex altera vero grenicies nostri censualis dicti Seylen contangunt, cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis aliisque utilitatibus, omni iure et pleno dominio, nullum penitus ius, dominium ac proprietatem nobis ac nostris successoribus reservantes, applicantes, si, quod absit, dictum dominium nos vel nostros heredes et successores a nobis per migracionem ab hoc seculo, vendicionem, legacionem, donacionem vel quoquo alio titulo alienacionis alienare contingeret, volumus prorsus, ut cum prefata honeris impositione in manus devolvatur, hortamur etc., ut in prima. Nos quoque etc. eodem die, anno et loco, ut supra confirmatum.c) Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 22v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 29 n. 52. — [M]. a) cop.: Tirziconis. — b) cop.: corcernunt. — c) in codice praecedunt litterae Arnesti archiepiscopi pro eccl. in Kostelec nad L. die nona m. iul. a. 1361 Pragae datae.
570 Regesta Bohemiae et Moraviae. 953) 1361 iul. 9. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litteras Johannis, episcopi Lutomuslensis, sacri Romani imperii cancellarii, de permutatione bonorum inter ecclesiam Lutomuslensem et Mathiam, episcopum Tribuniensem, facienda, 4. die m. iul. a. 1361 Pragae datas, ex parte dicti Johannis episcopi per Johannem, decanum Glogoviensem, praesentatas, earundem litterarum tenore inserto (vide n. 948), confirmat. universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1361 die nona m. iul. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccle- siae Pragensis I fol. 22. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 28 n. 50. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 122 n. 164. — IM. 954) 1361 iul. 9. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litteris Rudolphi, ducis Saxoniae, 25. die m. maii a. 1361 Pragae datis, per Nicolaum de Saxonia, canonicum ecclesiae Pragensis et plebanum ecclesiae in Kostelec nad L. (Costelicz), praesentatis, earundem litterarum tenore inserto (vide n. 892), donationem pro ecclesia in Kostelec (Kostelicz) confirmat. universis, ad quos pre- sentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1361 die nona m. iul. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 28 n. 51. — [M]. Pragensis I fol. 22v. 955) 1361 iul. 9. Pragae. Mutina et Sezema de Dobruška ecclesiae in Týniště diversas decimas atque octo virgas agrorum prope Týniště donant. In nom. dom. am. Quoniam queque pia opera (sequitur tenor fere idem, prout in litteris 4. die m. iul. datis, vide superius n. 949). Hinc est, quod nos Muthina et Zezema natus ipsius dicti de Dobrusca ex inductione et inspiratione s. Spiritus, qui nos ad hoc urget et speciali respectu inducit, vulnera, afflictiones et passiones ipsius domini nostri Ihesu Cristi in cordialem nostrorum scelerum ob hoc remissionem pretendentes graciose, eccl. in Tiniscz nostro opido in honore b. Nicolai conf., ecclesie et pro ecclesia matura prehabitis deliberatione et voluntate et eius nomine d. Petro nunc plebano et suis successoribus canonice intrantibus — de molendino nostro ibidem in Tiniscz in flumine Orlicz sito, vel successuro tempore fuerit, plenas decimas omnis grani, brasei et proventuum cumque decimis seu decimo grosso ac utilitate de sartagine vel de sartaginibus, quantuscunque numerus eorundem suo tempore fuerit vel se extenderit, damus, concedimus, porrigimus et donamus, horum possessores perpetue huic solutioni, ut premittitur, subicientes. Damus nichilominus, eciam concedimus, porrigimus insuper et donamus octo virgas agrorum sub predicto opido nostro Tiniscz iacentes, quos olim Paulus ibidem iudex possedit, cuius fines et mete ab una parte agros Jirziconisa) immediati vicini concernunt,b) ex altera vero grenicies nostri censualis dicti Seylen contangunt, cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis aliisque utilitatibus, omni iure et pleno dominio, nullum penitus ius, dominium ac proprietatem nobis ac nostris successoribus reservantes, applicantes, si, quod absit, dictum dominium nos vel nostros heredes et successores a nobis per migracionem ab hoc seculo, vendicionem, legacionem, donacionem vel quoquo alio titulo alienacionis alienare contingeret, volumus prorsus, ut cum prefata honeris impositione in manus devolvatur, hortamur etc., ut in prima. Nos quoque etc. eodem die, anno et loco, ut supra confirmatum.c) Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 22v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 29 n. 52. — [M]. a) cop.: Tirziconis. — b) cop.: corcernunt. — c) in codice praecedunt litterae Arnesti archiepiscopi pro eccl. in Kostelec nad L. die nona m. iul. a. 1361 Pragae datae.
Strana 571
Annus 1361 iul. 9.—12. 571 956) 1361 iul. 9. Pragae.1) Nicolaus et Detlevus, farchiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ], littera- rum Mutinae et Sezimae de Dobruška 4. die iul. a. 1361 in Skalice datarum tenore praemisso (vide n. 949), donationem pro ecclesia in Přepychy confirmant. Eodem die, anno et loco ut supra confirmatumi. Cop. recentior Pragae in archivo metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 23. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. p. 29 n. 53. — [M]. 1) In codice praecedunt litterae Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 19. die iul. a. 1361 Pragae] datae. 957) 1361 iul. 12. Johannes de Sparneck eiusque filii castrum Sparneck et alia bona Conrado de Neiperg vendunt. Ich Hans von Sparneck, Hans, Rudil und Nikel, meine sune und erben, bekennen offen- — und tûn kûnt —, daz wir mit wolbedachtem mûte und mit rate underre leichen — freunde und by namen Chunrad von Koczzow, dem erbern manne underm freunt Chon- raden von Neyperg, Petrussen, seiner elychen wirttin, und seinen erben vorkouft haben recht und redlichen zeu rechtem erbe under erbe und under gut, di vesten zcu Sparneck und daz dorf und waz darzcu gehort, und auch andere güt, di hernach beschriben stehen, Nymers- torf und zcu Goswinsgrune, zcu Vormincz waz wir da haben, zcu Albrechtsreut waz wir da haben, und waz wir haben zcu dem Meyerhoflein, zeu der Geitengrun, und zcu der Losenicz waz wir da haben, zcu den zeweyn Strazzen, dem obern und dem nydern, waz wir da haben, zcu Mussin waz wir da haben, ane daz, di Mussenere von uns da haben, und einen hof zeu Poppenreut und einen hof zcu Godanstorf, und waz wir haben zeu dem Slegel, zewene hofe zeu Marckarsreut, einen hof czu Penck und allen den zcehenden, den wir da haben, zeu Ihesen daz dorf gancz, zeu der Wüstensal waz wir da haben, einen hof zeu Hilt- pransgrune, einen hof zeu dem Reutlins und einen hof zeu Weislenreuth, und haben in di vorgenanten gut gegeben umb dreu tusent ph. hall. mit allen nuczzen, eren und rechten —— mit aller zcugeherunge in aller der weise und mit allem rechtem, als wir es gehabt haben und herbracht haben. Darumb si uns di vorgenanten dreu tusent ph. hall. gancz und gar beczalt haben, und auch mit sulchem underscheit, ab wir si darumb piten, den vorgenanten Chunrad von Neyperch, sein wirttin oder sein erben, daz si uns di egenanten gut wider schullen zeu kouffen geben von underre Frowin tag Lychtmesse, der schirest kumpt, uber zewey iar umb di egenanten dreu tûsent ph. hall. umb sulch werunge, alz zcu der zceit danne genge und gebe ist in dem lande, und auch in sulcher weise, daz wir diselben gut alle wider schullen kouffen umb under selbes gelt uns selber wider erbicleich zcu behaben und zou halten und anders nymandem an argelist und an allez geverde. Und ab wir si ouf diselben oftgenanten frist under Frouwin tag uber zewey iar nicht wider koufften oder gekouffen mochten, so schullen dieselben dickgenanten gut ir sein, dez egenanten Chunrad von Neyperg, seiner wirttin und seiner erben mit allen nuczzen und rechten, alz vorgeschriben stet, erbiclichen zeu rechtem erbegûte ewicleichen an alle ansprache, der wir uns luter- leichen gancz und gar danne daran vorczihen ich Hans von Sparneck, meine sune und erben, Hans, Rudil und Nikel, die vorgenanten, und schullen auch keine forderunge darnach nymmer gehaben noch gewinnen und schullen si der oftgenanten gut geweren und schullen in di auch entwerren gein allen leuten, alz recht ist und auch geredt und geteydingz ist, und haben in daruber zcu purgen gesaczt di strengen und erbern leute, di hernach beschri- ben stehen, Chunraden und Gerharden gebrudere von Koczzow, Chunraden von Hirsperg
Annus 1361 iul. 9.—12. 571 956) 1361 iul. 9. Pragae.1) Nicolaus et Detlevus, farchiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ], littera- rum Mutinae et Sezimae de Dobruška 4. die iul. a. 1361 in Skalice datarum tenore praemisso (vide n. 949), donationem pro ecclesia in Přepychy confirmant. Eodem die, anno et loco ut supra confirmatumi. Cop. recentior Pragae in archivo metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 23. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. p. 29 n. 53. — [M]. 1) In codice praecedunt litterae Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 19. die iul. a. 1361 Pragae] datae. 957) 1361 iul. 12. Johannes de Sparneck eiusque filii castrum Sparneck et alia bona Conrado de Neiperg vendunt. Ich Hans von Sparneck, Hans, Rudil und Nikel, meine sune und erben, bekennen offen- — und tûn kûnt —, daz wir mit wolbedachtem mûte und mit rate underre leichen — freunde und by namen Chunrad von Koczzow, dem erbern manne underm freunt Chon- raden von Neyperg, Petrussen, seiner elychen wirttin, und seinen erben vorkouft haben recht und redlichen zeu rechtem erbe under erbe und under gut, di vesten zcu Sparneck und daz dorf und waz darzcu gehort, und auch andere güt, di hernach beschriben stehen, Nymers- torf und zcu Goswinsgrune, zcu Vormincz waz wir da haben, zcu Albrechtsreut waz wir da haben, und waz wir haben zcu dem Meyerhoflein, zeu der Geitengrun, und zcu der Losenicz waz wir da haben, zcu den zeweyn Strazzen, dem obern und dem nydern, waz wir da haben, zcu Mussin waz wir da haben, ane daz, di Mussenere von uns da haben, und einen hof zeu Poppenreut und einen hof zcu Godanstorf, und waz wir haben zeu dem Slegel, zewene hofe zeu Marckarsreut, einen hof czu Penck und allen den zcehenden, den wir da haben, zeu Ihesen daz dorf gancz, zeu der Wüstensal waz wir da haben, einen hof zeu Hilt- pransgrune, einen hof zeu dem Reutlins und einen hof zeu Weislenreuth, und haben in di vorgenanten gut gegeben umb dreu tusent ph. hall. mit allen nuczzen, eren und rechten —— mit aller zcugeherunge in aller der weise und mit allem rechtem, als wir es gehabt haben und herbracht haben. Darumb si uns di vorgenanten dreu tusent ph. hall. gancz und gar beczalt haben, und auch mit sulchem underscheit, ab wir si darumb piten, den vorgenanten Chunrad von Neyperch, sein wirttin oder sein erben, daz si uns di egenanten gut wider schullen zeu kouffen geben von underre Frowin tag Lychtmesse, der schirest kumpt, uber zewey iar umb di egenanten dreu tûsent ph. hall. umb sulch werunge, alz zcu der zceit danne genge und gebe ist in dem lande, und auch in sulcher weise, daz wir diselben gut alle wider schullen kouffen umb under selbes gelt uns selber wider erbicleich zcu behaben und zou halten und anders nymandem an argelist und an allez geverde. Und ab wir si ouf diselben oftgenanten frist under Frouwin tag uber zewey iar nicht wider koufften oder gekouffen mochten, so schullen dieselben dickgenanten gut ir sein, dez egenanten Chunrad von Neyperg, seiner wirttin und seiner erben mit allen nuczzen und rechten, alz vorgeschriben stet, erbiclichen zeu rechtem erbegûte ewicleichen an alle ansprache, der wir uns luter- leichen gancz und gar danne daran vorczihen ich Hans von Sparneck, meine sune und erben, Hans, Rudil und Nikel, die vorgenanten, und schullen auch keine forderunge darnach nymmer gehaben noch gewinnen und schullen si der oftgenanten gut geweren und schullen in di auch entwerren gein allen leuten, alz recht ist und auch geredt und geteydingz ist, und haben in daruber zcu purgen gesaczt di strengen und erbern leute, di hernach beschri- ben stehen, Chunraden und Gerharden gebrudere von Koczzow, Chunraden von Hirsperg
Strana 572
572 Regesta Bohemiae et Moraviae. zcu Swerczenbach gesessen, Heinreichen den Wolfstrigel, Chunraden und Ulleinen ge- brudere von Waldinrode. Auch bekennen wir, daz di vorgenanten festen Sparneck und dise vorgeschriben gût schullen alle di recht haben in dem walde und in den holczern, zcymerholcz und brennholcz zu houwen zeu irem notdorft in aller weise, alz si daz vor gehabt haben. Auch bekenne wir, daz wir in alle di zcehenten mite vorkouft haben, di win gehabt haben ouf denselben obgenanten gûten. Und aller diser vorgeschriben rede und leydinge zcu einem urkunde und bestetigunge und auch zeu einer merern sicher leit geben wir in disen undern brief, ich Hans von Sparneck, der oftgenante, mit meiner i an- hangenden insigel, da sich mein vorgenanten sune und erben, Hans, Rudel und Nickel undervorbinden und vorbunden haben alle dise vorgeschriben rede und teydinge und by namen disen kouf stete und ganz zeu halten an geverde und an argelist. Auch bekennen wir vorgenanten purgen Chunrad und Gerhard gebruderr von Koczzow, Chunrad von Hirsperg, Heinrich Wolfstrigel, Cunrad und Ullein gebruder die Waldinroder, daz wir der vorgenanten underr freunde von Sparneck purgen sein wordin, alz diser brief behaldet, daz si Chunrad von Neyperg, sein wirttein und seine erben, die ofgenanten, schullen geweren aller diser vorgeschriben gûte, und schullen in di rechtvertigen und entwerren gein aller- menlich und gein allen leuten, alz recht ist und alz es auch mit teidingen vorherkomen Der gegeben ist nach Cristi unders herren gepurt dreuczen- und begriffen ist. hundert iar darnach in dem ein und sechczigstem iare an s. Margareten abent der heil. iunck- frowen. Orig. perg. cum 7 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — [MJ. 958) 1361 iul. 15. Kopidlno. Věněk de Kopidlno pro ecclesia in Kopidlno, in parochialem erigenda, ecclesiae in Drahoraz et dictae ecclesiae in Kopidlno reditus assignat. , quod ego propter certas et raciona- Ego Wenko de Kopidlna recognosco t. p. u. biles causas feci, ordinavi ac eciam disposui de expresso consensu strennui viri Zdenkonis de Trzieuacz militis, patroni ecclesie parrochialis in Drahoracz, et discr. v. d. Johannis, plebani ecclesie eiusdem, Prag. dyoc., ut ecclesia in Kopidlna, que fuerit et est filia ec- clesie matricis in Drahoraz predicta, propter salutem animarum in ecclesiam parrochialem erigeretur et eidem rector perpetuus preesse deberet pro administrandis ipsius ecclesie parrochianis, iuribus et ecclesiasticis sacramentis et quod dicte ecclesie in Kopidlna verus et unicus solus dumtaxat patronus et successores mei esse deberem et deberent, rectores ad ipsam eccl. in Kopidlna successive temporibus debitis presentando. Quodque racione disposicionis et ordinacionis predicte do et assigno eccl. in Drahoraz predicte sex sex. gr. Prag. den. census annui perpetui in tribus laneis agrorum in villa Trziewacz predicta ad me pertinentea) per ipsam ecclesiam in Drahoraz et ipsius rectorem —— perpetuo tenendum, percipiendum et possidendum, de quo censu eidem ecclesie ac plebano et suis successori- bus exnunc libere presentibus condescendo. Ad ecclesiam vero in Kopidlna predictam pertinere atque spectare debent ipso facto bona et utilitates infrascripte: primo videlicet opidum Kopidlna et villa Lheca ad idem opidum pertinens, in quibus opido et villa qua- draginta lanei agrorum existunt, de quibus agris et incolis eorundem decime consuete necnon plene et integre de agris unius arature, quos egomet Wenko propriis sumptibus et la- boribus ibidem in Copidlna colere facio et alia iura provenient et provenire debent ecclesie in Kopidlna sepedicteb) una cum uno laneo censuali et medio libero agrorum ibidem in Ko- pidlna sitorum. Nos vero Sdenko patronus et Johannes, plebanus ecclesie in Drahoraz pre- dicte, predicta omnia ratificamus et rata et grata habemus suplicando humiliter et devote
572 Regesta Bohemiae et Moraviae. zcu Swerczenbach gesessen, Heinreichen den Wolfstrigel, Chunraden und Ulleinen ge- brudere von Waldinrode. Auch bekennen wir, daz di vorgenanten festen Sparneck und dise vorgeschriben gût schullen alle di recht haben in dem walde und in den holczern, zcymerholcz und brennholcz zu houwen zeu irem notdorft in aller weise, alz si daz vor gehabt haben. Auch bekenne wir, daz wir in alle di zcehenten mite vorkouft haben, di win gehabt haben ouf denselben obgenanten gûten. Und aller diser vorgeschriben rede und leydinge zcu einem urkunde und bestetigunge und auch zeu einer merern sicher leit geben wir in disen undern brief, ich Hans von Sparneck, der oftgenante, mit meiner i an- hangenden insigel, da sich mein vorgenanten sune und erben, Hans, Rudel und Nickel undervorbinden und vorbunden haben alle dise vorgeschriben rede und teydinge und by namen disen kouf stete und ganz zeu halten an geverde und an argelist. Auch bekennen wir vorgenanten purgen Chunrad und Gerhard gebruderr von Koczzow, Chunrad von Hirsperg, Heinrich Wolfstrigel, Cunrad und Ullein gebruder die Waldinroder, daz wir der vorgenanten underr freunde von Sparneck purgen sein wordin, alz diser brief behaldet, daz si Chunrad von Neyperg, sein wirttein und seine erben, die ofgenanten, schullen geweren aller diser vorgeschriben gûte, und schullen in di rechtvertigen und entwerren gein aller- menlich und gein allen leuten, alz recht ist und alz es auch mit teidingen vorherkomen Der gegeben ist nach Cristi unders herren gepurt dreuczen- und begriffen ist. hundert iar darnach in dem ein und sechczigstem iare an s. Margareten abent der heil. iunck- frowen. Orig. perg. cum 7 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — [MJ. 958) 1361 iul. 15. Kopidlno. Věněk de Kopidlno pro ecclesia in Kopidlno, in parochialem erigenda, ecclesiae in Drahoraz et dictae ecclesiae in Kopidlno reditus assignat. , quod ego propter certas et raciona- Ego Wenko de Kopidlna recognosco t. p. u. biles causas feci, ordinavi ac eciam disposui de expresso consensu strennui viri Zdenkonis de Trzieuacz militis, patroni ecclesie parrochialis in Drahoracz, et discr. v. d. Johannis, plebani ecclesie eiusdem, Prag. dyoc., ut ecclesia in Kopidlna, que fuerit et est filia ec- clesie matricis in Drahoraz predicta, propter salutem animarum in ecclesiam parrochialem erigeretur et eidem rector perpetuus preesse deberet pro administrandis ipsius ecclesie parrochianis, iuribus et ecclesiasticis sacramentis et quod dicte ecclesie in Kopidlna verus et unicus solus dumtaxat patronus et successores mei esse deberem et deberent, rectores ad ipsam eccl. in Kopidlna successive temporibus debitis presentando. Quodque racione disposicionis et ordinacionis predicte do et assigno eccl. in Drahoraz predicte sex sex. gr. Prag. den. census annui perpetui in tribus laneis agrorum in villa Trziewacz predicta ad me pertinentea) per ipsam ecclesiam in Drahoraz et ipsius rectorem —— perpetuo tenendum, percipiendum et possidendum, de quo censu eidem ecclesie ac plebano et suis successori- bus exnunc libere presentibus condescendo. Ad ecclesiam vero in Kopidlna predictam pertinere atque spectare debent ipso facto bona et utilitates infrascripte: primo videlicet opidum Kopidlna et villa Lheca ad idem opidum pertinens, in quibus opido et villa qua- draginta lanei agrorum existunt, de quibus agris et incolis eorundem decime consuete necnon plene et integre de agris unius arature, quos egomet Wenko propriis sumptibus et la- boribus ibidem in Copidlna colere facio et alia iura provenient et provenire debent ecclesie in Kopidlna sepedicteb) una cum uno laneo censuali et medio libero agrorum ibidem in Ko- pidlna sitorum. Nos vero Sdenko patronus et Johannes, plebanus ecclesie in Drahoraz pre- dicte, predicta omnia ratificamus et rata et grata habemus suplicando humiliter et devote
Strana 573
Annus 1361 iul. 12.—14. 573 quatenus — — d. Arnestus, s. Pragensis eccl. archiepiscopus, premissa omnia autorisare, approbare, perpetuare et munire dignaretur per sigillorum suorum appensionem. In quorum omnium testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Dat. et act. in Kopidlna a. d. 1361 quinta fer. proxima post diem s. Margarete virg. glor., videlicet die XV m. iul. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 2. die m. aug. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 29 n. 54. — fMJ. a) cop.: pertinentem. — b) cop.: sepedicto. 959) 1361 iul. 19. Karolus imperator et rex monasterium s. Clarae Vratislaviae in suam tutelam recipit omniaque privilegia et libertates monasterii confirmat. Ex orig. perg. cum minore sigillo imperatoris, quod Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 63 N. 124 servatur, extr. Heyne, Dokumentierte Gesch. d. Bistums Breslau 1I p. 708. — Reg. imp. VIII 6222. — [L ]. 960) 1361 iul. 19. Henricus de Kotzau contra Karolum imperatorem et regem ac coronam regni Bohemiae nihil iam se ausurum esse promittit. Ich Heinrich von Kotzaw, des Heinrich Kotzauwers sun, bekenn und tun kunt daz ich dem edeln minem lieben gn. herren h. Fridrich, burgrafen ze Nürenberg, gelobt und einen eyt zu den heylgen gesworn hon, daz ich nymmermer gerauben sol noch enwil und daz ich auch wider den allerdurchl. fursten und herren h. Karln, Romischen keyser — — und kunig ze Beheim, noch wider die cronn ze Behaim nymmermer getun sol noch enwil, weder heimlichen noch offenlichen, in dehein wise on alle argeliste, on geverde. Und dorümb han ich ze purgen geseczet die erbern mine lieben fründ und sweger Hansen von Sparnek den eltern, Hansen und Friczen von Nankenrût gebruder, Ulrich von Nankenrût, minen swager, Cunrad Waldenrod von Steinaw, Arnolt Hirzberger, Cunrad Rabensteiner, Albreht von Meingesrût, Hansen von Kotzaw und Heinrich den Stübch, mit der bescheidenheit, ob ich an deheiner sulchen reuplicher tat furbaz mer schuldig wurde, so hot der obgnante min gnediger herre burgraf Fridrich, sin erben oder sin amptman, der danne ist ze Beyerüt, gewalt mich ze manen, und swenne ich also ermant wirde, oder sust west ungemant, daz sûlch ingeziht uff mich ginge, so sol ich ryten gen Beyerût für minen herren, für sin erben oder für den amptman, der danne do ist, und mich dovon nemen mit dem rehten. Wenne ich des niht entele und daz uberfure, so haben sie gewalt die vorgeschriben purgen ze manen, und swenne die gemant werden, so sullen ir fünf, die ie danne gemant werden, unverzogen- lich ryten gen Beyerût in die stat und nymer doruzkomen on geverde als lange, uncz in der vorgnante min herre burgraf Fridrich, sin erben oder der amptman erlaubt uzzeriten. Und wenne die fünf also einen monad zu Beyerût gelegen haben, so haben sie danne gewalt die andern fünf ze manen, die sullen danne auch noch der manung gen Beyerût ryten und mich dovon genomen, darumb man mich beschuldigt hot oder zuspricht, oder aber mit laub und gunst des vorgnanten mines herren, siner erben oder sines amptmans, der danne ist ze Beyerut. Und wir, die vorgnanten purgen, geloben mit gutem truwen alles daz stete und wor ze halten, da hie vor von uns geschriben stet on geverde. Und des zu einem woren urkünd gibe ich disen brif, versigelt mit minem und der pürgen anhangenden insigel, der geben ist nach Crists gebürte druzehen hundert iar darnach in dem ein und sechtzigesten iare am montag vor Marie Magdalene. Orig. cum 11 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Bamberg Hochstift Fasc. 605 N. 350. — Ed. Stillfried -Maercker, Mon. Zoll. III p. 423 n. 483. — Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 42. — [MJ.
Annus 1361 iul. 12.—14. 573 quatenus — — d. Arnestus, s. Pragensis eccl. archiepiscopus, premissa omnia autorisare, approbare, perpetuare et munire dignaretur per sigillorum suorum appensionem. In quorum omnium testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Dat. et act. in Kopidlna a. d. 1361 quinta fer. proxima post diem s. Margarete virg. glor., videlicet die XV m. iul. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 2. die m. aug. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 29 n. 54. — fMJ. a) cop.: pertinentem. — b) cop.: sepedicto. 959) 1361 iul. 19. Karolus imperator et rex monasterium s. Clarae Vratislaviae in suam tutelam recipit omniaque privilegia et libertates monasterii confirmat. Ex orig. perg. cum minore sigillo imperatoris, quod Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 63 N. 124 servatur, extr. Heyne, Dokumentierte Gesch. d. Bistums Breslau 1I p. 708. — Reg. imp. VIII 6222. — [L ]. 960) 1361 iul. 19. Henricus de Kotzau contra Karolum imperatorem et regem ac coronam regni Bohemiae nihil iam se ausurum esse promittit. Ich Heinrich von Kotzaw, des Heinrich Kotzauwers sun, bekenn und tun kunt daz ich dem edeln minem lieben gn. herren h. Fridrich, burgrafen ze Nürenberg, gelobt und einen eyt zu den heylgen gesworn hon, daz ich nymmermer gerauben sol noch enwil und daz ich auch wider den allerdurchl. fursten und herren h. Karln, Romischen keyser — — und kunig ze Beheim, noch wider die cronn ze Behaim nymmermer getun sol noch enwil, weder heimlichen noch offenlichen, in dehein wise on alle argeliste, on geverde. Und dorümb han ich ze purgen geseczet die erbern mine lieben fründ und sweger Hansen von Sparnek den eltern, Hansen und Friczen von Nankenrût gebruder, Ulrich von Nankenrût, minen swager, Cunrad Waldenrod von Steinaw, Arnolt Hirzberger, Cunrad Rabensteiner, Albreht von Meingesrût, Hansen von Kotzaw und Heinrich den Stübch, mit der bescheidenheit, ob ich an deheiner sulchen reuplicher tat furbaz mer schuldig wurde, so hot der obgnante min gnediger herre burgraf Fridrich, sin erben oder sin amptman, der danne ist ze Beyerüt, gewalt mich ze manen, und swenne ich also ermant wirde, oder sust west ungemant, daz sûlch ingeziht uff mich ginge, so sol ich ryten gen Beyerût für minen herren, für sin erben oder für den amptman, der danne do ist, und mich dovon nemen mit dem rehten. Wenne ich des niht entele und daz uberfure, so haben sie gewalt die vorgeschriben purgen ze manen, und swenne die gemant werden, so sullen ir fünf, die ie danne gemant werden, unverzogen- lich ryten gen Beyerût in die stat und nymer doruzkomen on geverde als lange, uncz in der vorgnante min herre burgraf Fridrich, sin erben oder der amptman erlaubt uzzeriten. Und wenne die fünf also einen monad zu Beyerût gelegen haben, so haben sie danne gewalt die andern fünf ze manen, die sullen danne auch noch der manung gen Beyerût ryten und mich dovon genomen, darumb man mich beschuldigt hot oder zuspricht, oder aber mit laub und gunst des vorgnanten mines herren, siner erben oder sines amptmans, der danne ist ze Beyerut. Und wir, die vorgnanten purgen, geloben mit gutem truwen alles daz stete und wor ze halten, da hie vor von uns geschriben stet on geverde. Und des zu einem woren urkünd gibe ich disen brif, versigelt mit minem und der pürgen anhangenden insigel, der geben ist nach Crists gebürte druzehen hundert iar darnach in dem ein und sechtzigesten iare am montag vor Marie Magdalene. Orig. cum 11 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Bamberg Hochstift Fasc. 605 N. 350. — Ed. Stillfried -Maercker, Mon. Zoll. III p. 423 n. 483. — Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 42. — [MJ.
Strana 574
574 Regesta Bohemiae et Moraviae. 961) 1361 iul. 20. Diesberg. Rupertus senior et Rupertus iunior, comites palatini Rheni, se ad certum tempus nulla sponsalia de Ruperto, dicti Ruperti iunioris filio, facturos esse promittunt, ut cum Elisabeth Karoli imperatoris et regis filia matrimonio iungi possit. Wir Ruprecht der eltere, von gots gn. pallenczgreff bii Rine, des heil. Romschen richs obirster trozzeze und herzog in Beyhern.., und wir Ruprecht der iunger, von derselben wirdecheit pallenczgreff bii Rine und herczog in Beyhern, bekennen und tun kunt — — und wan der allerdurchl. hochgeborn furste und here h. Karl, Romscher keyser — kunig ze .. Beheim, unser lieber gnediger here, begert sich zu uns sunderlichen ze frunden mit kuntschaft unser kinde beydersite also, daz der obgenante unser gnediger here keyser Karl maint und begert syne dochter .. Elsabeth ze geben unsers, herczogin Ruprechts des iungern egenanten, sone mit namen Ruprechten zù eyme eliche wibe, doch das wir herczog Ruprecht der iungere dûn das mit rate des obgenanten herzogin Ruprechts des eltern, unsers vettern, haben wir, die obegenanten herczogin .. Ruprecht der eltere und Ruprecht der iungere .., geheizzen und geheizzen ouch mit orkund dis brieffs bii unsern gûten truwen an eydes stad, das wir den egenanten Ruprechten, der da son ist unsers, herczogin Ruprechts des iungern, hie zwischen von s. Jacobs tage, der schierste kompt, uber eyn ganczes iar nyendert anderswa geben noch verloben sollen noch wollen darumb, ob der furgenante unser gnediger here keyser Karl und wir in der egenanten ziit ubereynkomen mogen mit unsern furgenanten kinden. Geben zum Dillisberge do man zalte von Cristi geburthe drüc- zehen hundert iare dornach in dem eyn und sechzigisten iare an dem nehsten dinstage fur s. Jacobs tage. Orig. perg. cum 2 sigg. rott. de cera rubra comm. impress. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Affinitas inter imperatorem et palatinos Reni. — IMJ. 962) 1361 iul. 20. Frater Berchtoldus de Germer, commendator monasterii ord. s. Johannis Hierosolimitani Brunae, Andreae, civi Brunensi, pratum in villa Lešany vendit ius reemptionis usque ad festum s. Georgii proxime venturum monasterio reservans. — Ego fr. Perchtoldus de Germer, commendator in Brunna, recognosco publice quod vendidi rite ac racionabiliter discr. v. Andree, civi Brunnensi, quondam iudici in Lavschan, ac heredibus suis pratum unum situm in Lavschan, quod quondam fuit Haynlini de Wischaw pie mem., pro duabus mar. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti sub tali condicione, quod si ego dictus Perchtoldus vel aliquis successorum meorum vellet vel posset eximere supradictum pratum ante festum s. Georii proxime supervenientis pro tercia dimidia marca, extunc supradictus Andreas vel heredes sui debent nobis restituere ipsum pratum absque ullo impedimento seu dilacione. Si vero infra supradictum tempus sepedictum pratum redimere non possumus, tunc sepedictus Andreas vel heredes sui debent possidere ipsum pratum iure hereditario vendendo, possidendo vel quocumque alio modo pro sua voluntate disponendo. In huius rei testimonium sigilli mei necnon discr v. Nicolai Ebrami, protunc temporis scabini, feci appensione muniri. Dat. a. d. M'CCC" LXI° fer. III ante festum s. Jacobi. Orig. perg. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo Melitensium Pragae, nune vero in Orlík Vl. depositum: archivi Melitenses Rep. 47 sign. XXXVIII n. 37 servatur. Sigilla: 1) figura cuiusdam angeli in throno sedentis; S FRIIIII.../PJERTOLDI- DE GERMER. 2) in clipeo qualtuor arbores; IS/NICOLAI EBRHIII.— HU — [LJ.
574 Regesta Bohemiae et Moraviae. 961) 1361 iul. 20. Diesberg. Rupertus senior et Rupertus iunior, comites palatini Rheni, se ad certum tempus nulla sponsalia de Ruperto, dicti Ruperti iunioris filio, facturos esse promittunt, ut cum Elisabeth Karoli imperatoris et regis filia matrimonio iungi possit. Wir Ruprecht der eltere, von gots gn. pallenczgreff bii Rine, des heil. Romschen richs obirster trozzeze und herzog in Beyhern.., und wir Ruprecht der iunger, von derselben wirdecheit pallenczgreff bii Rine und herczog in Beyhern, bekennen und tun kunt — — und wan der allerdurchl. hochgeborn furste und here h. Karl, Romscher keyser — kunig ze .. Beheim, unser lieber gnediger here, begert sich zu uns sunderlichen ze frunden mit kuntschaft unser kinde beydersite also, daz der obgenante unser gnediger here keyser Karl maint und begert syne dochter .. Elsabeth ze geben unsers, herczogin Ruprechts des iungern egenanten, sone mit namen Ruprechten zù eyme eliche wibe, doch das wir herczog Ruprecht der iungere dûn das mit rate des obgenanten herzogin Ruprechts des eltern, unsers vettern, haben wir, die obegenanten herczogin .. Ruprecht der eltere und Ruprecht der iungere .., geheizzen und geheizzen ouch mit orkund dis brieffs bii unsern gûten truwen an eydes stad, das wir den egenanten Ruprechten, der da son ist unsers, herczogin Ruprechts des iungern, hie zwischen von s. Jacobs tage, der schierste kompt, uber eyn ganczes iar nyendert anderswa geben noch verloben sollen noch wollen darumb, ob der furgenante unser gnediger here keyser Karl und wir in der egenanten ziit ubereynkomen mogen mit unsern furgenanten kinden. Geben zum Dillisberge do man zalte von Cristi geburthe drüc- zehen hundert iare dornach in dem eyn und sechzigisten iare an dem nehsten dinstage fur s. Jacobs tage. Orig. perg. cum 2 sigg. rott. de cera rubra comm. impress. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Affinitas inter imperatorem et palatinos Reni. — IMJ. 962) 1361 iul. 20. Frater Berchtoldus de Germer, commendator monasterii ord. s. Johannis Hierosolimitani Brunae, Andreae, civi Brunensi, pratum in villa Lešany vendit ius reemptionis usque ad festum s. Georgii proxime venturum monasterio reservans. — Ego fr. Perchtoldus de Germer, commendator in Brunna, recognosco publice quod vendidi rite ac racionabiliter discr. v. Andree, civi Brunnensi, quondam iudici in Lavschan, ac heredibus suis pratum unum situm in Lavschan, quod quondam fuit Haynlini de Wischaw pie mem., pro duabus mar. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti sub tali condicione, quod si ego dictus Perchtoldus vel aliquis successorum meorum vellet vel posset eximere supradictum pratum ante festum s. Georii proxime supervenientis pro tercia dimidia marca, extunc supradictus Andreas vel heredes sui debent nobis restituere ipsum pratum absque ullo impedimento seu dilacione. Si vero infra supradictum tempus sepedictum pratum redimere non possumus, tunc sepedictus Andreas vel heredes sui debent possidere ipsum pratum iure hereditario vendendo, possidendo vel quocumque alio modo pro sua voluntate disponendo. In huius rei testimonium sigilli mei necnon discr v. Nicolai Ebrami, protunc temporis scabini, feci appensione muniri. Dat. a. d. M'CCC" LXI° fer. III ante festum s. Jacobi. Orig. perg. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo Melitensium Pragae, nune vero in Orlík Vl. depositum: archivi Melitenses Rep. 47 sign. XXXVIII n. 37 servatur. Sigilla: 1) figura cuiusdam angeli in throno sedentis; S FRIIIII.../PJERTOLDI- DE GERMER. 2) in clipeo qualtuor arbores; IS/NICOLAI EBRHIII.— HU — [LJ.
Strana 575
Annus 1361 iul. 20.—21. 575 963) 1361 iul. 20. De censu de molendino in Šlapanice solvendo. Ego Nicolaus de Lapanicz n. f. u., quod propter quandam necessitatem meam redi- mendam vendidi racionabiliter presentibus tradens in persona d. Petri de Wolkensteyn, rectoris capelle s. Nicolai in Bruna, discrr. .. iuratis et consilio eiusdem civitatis, qui sunt et pro tempore fuerint, unam marcam census nudi et annui gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti pro X mar. eorundem denariorum, michi iam traditis et solutis, habendam et apprehendendam super molendinum meum in Lapanicz et censuandam singulis annis integre et omnino libere sine cuiuslibet steure generalis vel specialis seu oneris detrimento in festo s. Jacobi ac fortunarum compendio favente per me et heredes meos in dicto cuiuslibet anni termino pro memorata principali pecunia censu prestito reemendam. Nos quoque Nicolaus predictus et Johannes de Praczen promittimus in solidum bona fide pro nobis et heredibus nostris sub mei eciam Johannis bonorum ypoteca dictis iuratis et consilio aut, cui commiserint, eundem censum in suo termino prestare et in defectibus et inpedimentis reficere et salvare. Quod si non fecerimus, statim unus nostrum in solidum, qui monebitur, cum uno famulo et duobus equis obstagium verum et solitum in civitate Brunna et domo honesta, sibi per ipsos deputata, prestabit intemerate non exiturus de eodem obstagio, donec census pro termino piis causis destinatus cum omni eorum indempnitate solutus fuerit et exbrigatus. Sub harum, quas sigillis nostris et in testimonium nocius discr. Jacobi de Ror, iudicis Brunnensis, testis instanter rogati dedimus robore literarum, feria tercia post Divisionis apostolorum a. d. 1361. Cop. coaeva Brunae in archivo civitatis in libro memoriali n. 39 fol. 3317, ubi legitur: Idemque d. Petrus donavit in piam causam dictum censum infirmis hospitalis s. Johannis, singulis quatuor temporibus per fertonem distribuendum per nos iuratos aut commissarium nostrum. Actum in pleno consilio in crastino s. Jacobi apost. feria secunda. — HU — fM. 964) 1361 iul. 21. Theodericus Plafus, civis Maioris civitatis Pragensis, suum ultimum condit testamentum. In gotes namen amen. Ich Dytrich Plafus, purger czu Prage in der Grôsern stat, ——, daz ich mit gesundem leib und mit guter vornumft getan und bekenne und geczeuge beschikt han meyn lecztes gescheft, das hernach stet beschriben, von alle meym gute, des doch leider nicht vil ist, denn daz haus in dem ich wone, daz gelegen ist am Newenmarkt czu Prage czwischen den hôysern des Andres goldners und des Matheis ym Turm, und auch kaum dreisik sch. gr., domit man mir mein beigraft tun sal, dy ich laze, dy mir got geben hat von meiner arwait den worten, daz keyn krik nach meym tode enste czwischen nyman- den, darum vûr disen erbern leuten Matheis Rez, Heyna Peyer, Matheis Kyczinger und Frana von Brünn, gesworn scheppfen czu der czeit in der gnanten stat czu Prag; und dicz gescheft habe ich enpolhen disen ersamen lewten h. Wenczlaben Tausetmark, pfarrern czu s. Gallenkirchen uf dem egnanten Newenmarkt czu Prag, dem Niclas Weger in der Eysen- gasse und dem Fanczan gnant von Bern, purgern auch in der egnanten stat, meinen liben frunden, dy ich sünderlich erkorn und gepeten han daczu mit vollem rechten, daz sy sint meyn gescheftlewt, dy haben sich gûtlich und williklich underwunden dicz geschêftis durch got von meiner pêth wegen in sülcher weiz, daz der gnant pfarrer und auch eyn iczlich ander pfarrer, der nach im kûmt, doselbt czu s. Gallen und di czwen gnanten purger meins gnanten gescheftis sûllen pflègen nach iren trewen, daz es nicht abegehen, sunder in allen stücken gancz pleiben und unczuprochen. Auch wenn es geschit, daz der egnanten czweier purger eyner wirt legirhaft und sich besorgit des todes, so mak her und sal mit vornumft
Annus 1361 iul. 20.—21. 575 963) 1361 iul. 20. De censu de molendino in Šlapanice solvendo. Ego Nicolaus de Lapanicz n. f. u., quod propter quandam necessitatem meam redi- mendam vendidi racionabiliter presentibus tradens in persona d. Petri de Wolkensteyn, rectoris capelle s. Nicolai in Bruna, discrr. .. iuratis et consilio eiusdem civitatis, qui sunt et pro tempore fuerint, unam marcam census nudi et annui gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti pro X mar. eorundem denariorum, michi iam traditis et solutis, habendam et apprehendendam super molendinum meum in Lapanicz et censuandam singulis annis integre et omnino libere sine cuiuslibet steure generalis vel specialis seu oneris detrimento in festo s. Jacobi ac fortunarum compendio favente per me et heredes meos in dicto cuiuslibet anni termino pro memorata principali pecunia censu prestito reemendam. Nos quoque Nicolaus predictus et Johannes de Praczen promittimus in solidum bona fide pro nobis et heredibus nostris sub mei eciam Johannis bonorum ypoteca dictis iuratis et consilio aut, cui commiserint, eundem censum in suo termino prestare et in defectibus et inpedimentis reficere et salvare. Quod si non fecerimus, statim unus nostrum in solidum, qui monebitur, cum uno famulo et duobus equis obstagium verum et solitum in civitate Brunna et domo honesta, sibi per ipsos deputata, prestabit intemerate non exiturus de eodem obstagio, donec census pro termino piis causis destinatus cum omni eorum indempnitate solutus fuerit et exbrigatus. Sub harum, quas sigillis nostris et in testimonium nocius discr. Jacobi de Ror, iudicis Brunnensis, testis instanter rogati dedimus robore literarum, feria tercia post Divisionis apostolorum a. d. 1361. Cop. coaeva Brunae in archivo civitatis in libro memoriali n. 39 fol. 3317, ubi legitur: Idemque d. Petrus donavit in piam causam dictum censum infirmis hospitalis s. Johannis, singulis quatuor temporibus per fertonem distribuendum per nos iuratos aut commissarium nostrum. Actum in pleno consilio in crastino s. Jacobi apost. feria secunda. — HU — fM. 964) 1361 iul. 21. Theodericus Plafus, civis Maioris civitatis Pragensis, suum ultimum condit testamentum. In gotes namen amen. Ich Dytrich Plafus, purger czu Prage in der Grôsern stat, ——, daz ich mit gesundem leib und mit guter vornumft getan und bekenne und geczeuge beschikt han meyn lecztes gescheft, das hernach stet beschriben, von alle meym gute, des doch leider nicht vil ist, denn daz haus in dem ich wone, daz gelegen ist am Newenmarkt czu Prage czwischen den hôysern des Andres goldners und des Matheis ym Turm, und auch kaum dreisik sch. gr., domit man mir mein beigraft tun sal, dy ich laze, dy mir got geben hat von meiner arwait den worten, daz keyn krik nach meym tode enste czwischen nyman- den, darum vûr disen erbern leuten Matheis Rez, Heyna Peyer, Matheis Kyczinger und Frana von Brünn, gesworn scheppfen czu der czeit in der gnanten stat czu Prag; und dicz gescheft habe ich enpolhen disen ersamen lewten h. Wenczlaben Tausetmark, pfarrern czu s. Gallenkirchen uf dem egnanten Newenmarkt czu Prag, dem Niclas Weger in der Eysen- gasse und dem Fanczan gnant von Bern, purgern auch in der egnanten stat, meinen liben frunden, dy ich sünderlich erkorn und gepeten han daczu mit vollem rechten, daz sy sint meyn gescheftlewt, dy haben sich gûtlich und williklich underwunden dicz geschêftis durch got von meiner pêth wegen in sülcher weiz, daz der gnant pfarrer und auch eyn iczlich ander pfarrer, der nach im kûmt, doselbt czu s. Gallen und di czwen gnanten purger meins gnanten gescheftis sûllen pflègen nach iren trewen, daz es nicht abegehen, sunder in allen stücken gancz pleiben und unczuprochen. Auch wenn es geschit, daz der egnanten czweier purger eyner wirt legirhaft und sich besorgit des todes, so mak her und sal mit vornumft
Strana 576
576 Regesta Bohemiae et Moraviae. wenn her wil mit voller gewalt nach seiner sele gewissen an seyn stat kysen, wen her wil aus seym geslechte mit wissen des pfarrers von s. Gallen und auch des purgers seins mitgnosen, der nach ym bleibt lebende czu disem gescheft. Awir stirbet her daz her nicht enkoyst nach erwelt, sa sullen der pfarrer von s. Gallen und seyn mitgnoz der purger, der lebende pleibt, eynen andern czu in kysen auch aus dem geslecht des gescheftmannes, der abget ungekorn. Ist awer seiner fründen keyner, sa mugen sy wol und sullen mit eigner gewalt czu in kysen eynen andern erbern man aus der egnanten pfarr s. Gallen, wer her sey, der alle dink, wy ich dy hy schaff myt sampt in handel und ausricht nach seinen trewen. Nu gebe ich des ersten auf meyn gnancz haus und hofstat sechs sch. gr. Prag. pfen. ewiges czins czu einer ewigen messe hern Herman dem prister, der do ist czu s. Gallen, daz her dy selb messe tèglich sprech doselbst got czu lob, wann ich mein beigraft auch aldo haben wil und her in seiner messe meyn gedenk und der Margretyn, meiner hausfrawen, der got gnade, mit allen glaubigen. Idoch wenn her adir eyn anderr prister, der nach ym kumt czu derselben messe, eynen tak adir czwen in der wochen wil seyn ane messe, daz mak her wol tun. Auch wil ich und daz mein gnanten gescheftleut nach des gnanten hern Hermans tod den egnanten czins, der da gehort czu der vorbenanten messe, durch got sûllen vorleihen nach meym tod stetlich eym ersamen prister, wer her sey, der in seiner messe und in seym gepêth habe mein gedèchtnüsse und der Margretyn meiner hausfrawen und meiner altfodern mit allen glaubigen selen. Dornach so schaff ich, daz di gescheftleut czu hant nach meym tode sich süllen underwinden meins gnanten haus mit sampt seiner hofstat und süllen das vorkaufen, wenn sy mugen, und waz geltz daraus wirt nach meiner schaczunge hundert sch. gr. und e mer denn mynner, darum sûllen sy widerkaufen dy vorbenanten sechs sch. gr. Prag. pfenn. ewiges yeriges czinses czu der egnanten messe eym capplan, wer her sey daczu, sy sûllen denselben czins alle yar geben deme selben capplan, wer der wirt, halp uf s. Jürgen tak und daz ander halpteil auf s. Gallen tak, der darnach czehant kumt. Und nach den selben sechs sch. gr. ewiges czins sûllen sy denne awerkaufen auch drey sch. gr. Prag. phenn. ewiges yèriges czinses um daz gelt, daz da pleibt ubir dy sechs sch. gr. des egnan- ten czins. Und derselben dreier sch. gr. ewiges czins schaff ich czwey sch. gr., daz man mir ewiklich damit dynen sal in der egnanten kirchen s. Gallen alle iar acht stunt: des ersten an meynem iaristage, das ander am iaristage meyner egnanten hausfrawen und denn in ye der nesten wochen peiden nach Weynachten und darnach czehant nach Ostern eyns und denn darnach in der nesten wochen nach yczlicher cottemmer eyns also, daz eyn yczlich dinest getan werd mit eym vierdunge gr. und dez selben sal man geben dem pfarrer czu s. Gallen syben gr., seynen sankhern drey gr., den schulern, dy vilge syngen, eynen gr., von dem geloyt ezwen gr., und um licht czu der vilge und auch czu der mezze czwen gr. Auch schaffe ich daz dritt und das leczt sch. gr. czinses dem prudern Niclas czu s. Thomas, meym ohmen, czu seym leiben, awer nach seym tode sal es ewiklich gefallen und werdirn den prüdern doselbst czu pytanczie in dem convent alle iar, darum der gnant convent denn alle iar ewiklich in seiner kirchen got dynen sal vür mein sele und vûr meiner egnanten haus- frawn sele an unser peider iaristage mit vilge syngen und mit mezz lesen als gewonlich ist. Ubir daz wil ich und schaff auch ab des gnanten vorschaften czinses peidn an den sechs sch. gr. und an den leczten dreien sch. gr. icht abeget, es sey von des gnanten hauses wegen ader von der stat losung wegen, adir wy daz geschehe, daz sal an allem czinse abegen ubiral ye eym sch. als vil sam dem andern. Würd awir des czins mer denn dy newn sch. gr., sa sulln dy vorbenanten gescheftloit daz ubrige durch got geben wo sy wissen, do es bestat sey durch unserr sele willen mein und meiner hausfravn. Des leczten schaff ich auch: dy weil mein gnancz haus und hofstat nicht vorkauft mak werden, sa sûllen es mein gnanten ge- schêftleut hynlasen um eynen gnanten czins, den sullen sy denne wenden an meyn gnancz gescheft nach irn trewen, als verr her gelangen mak uncz der ewige czins kauft wirt, als vor stet beschriben. Czu warem geczeuknusse meins gnanten leczten geschêftis han ich egnanter
576 Regesta Bohemiae et Moraviae. wenn her wil mit voller gewalt nach seiner sele gewissen an seyn stat kysen, wen her wil aus seym geslechte mit wissen des pfarrers von s. Gallen und auch des purgers seins mitgnosen, der nach ym bleibt lebende czu disem gescheft. Awir stirbet her daz her nicht enkoyst nach erwelt, sa sullen der pfarrer von s. Gallen und seyn mitgnoz der purger, der lebende pleibt, eynen andern czu in kysen auch aus dem geslecht des gescheftmannes, der abget ungekorn. Ist awer seiner fründen keyner, sa mugen sy wol und sullen mit eigner gewalt czu in kysen eynen andern erbern man aus der egnanten pfarr s. Gallen, wer her sey, der alle dink, wy ich dy hy schaff myt sampt in handel und ausricht nach seinen trewen. Nu gebe ich des ersten auf meyn gnancz haus und hofstat sechs sch. gr. Prag. pfen. ewiges czins czu einer ewigen messe hern Herman dem prister, der do ist czu s. Gallen, daz her dy selb messe tèglich sprech doselbst got czu lob, wann ich mein beigraft auch aldo haben wil und her in seiner messe meyn gedenk und der Margretyn, meiner hausfrawen, der got gnade, mit allen glaubigen. Idoch wenn her adir eyn anderr prister, der nach ym kumt czu derselben messe, eynen tak adir czwen in der wochen wil seyn ane messe, daz mak her wol tun. Auch wil ich und daz mein gnanten gescheftleut nach des gnanten hern Hermans tod den egnanten czins, der da gehort czu der vorbenanten messe, durch got sûllen vorleihen nach meym tod stetlich eym ersamen prister, wer her sey, der in seiner messe und in seym gepêth habe mein gedèchtnüsse und der Margretyn meiner hausfrawen und meiner altfodern mit allen glaubigen selen. Dornach so schaff ich, daz di gescheftleut czu hant nach meym tode sich süllen underwinden meins gnanten haus mit sampt seiner hofstat und süllen das vorkaufen, wenn sy mugen, und waz geltz daraus wirt nach meiner schaczunge hundert sch. gr. und e mer denn mynner, darum sûllen sy widerkaufen dy vorbenanten sechs sch. gr. Prag. pfenn. ewiges yeriges czinses czu der egnanten messe eym capplan, wer her sey daczu, sy sûllen denselben czins alle yar geben deme selben capplan, wer der wirt, halp uf s. Jürgen tak und daz ander halpteil auf s. Gallen tak, der darnach czehant kumt. Und nach den selben sechs sch. gr. ewiges czins sûllen sy denne awerkaufen auch drey sch. gr. Prag. phenn. ewiges yèriges czinses um daz gelt, daz da pleibt ubir dy sechs sch. gr. des egnan- ten czins. Und derselben dreier sch. gr. ewiges czins schaff ich czwey sch. gr., daz man mir ewiklich damit dynen sal in der egnanten kirchen s. Gallen alle iar acht stunt: des ersten an meynem iaristage, das ander am iaristage meyner egnanten hausfrawen und denn in ye der nesten wochen peiden nach Weynachten und darnach czehant nach Ostern eyns und denn darnach in der nesten wochen nach yczlicher cottemmer eyns also, daz eyn yczlich dinest getan werd mit eym vierdunge gr. und dez selben sal man geben dem pfarrer czu s. Gallen syben gr., seynen sankhern drey gr., den schulern, dy vilge syngen, eynen gr., von dem geloyt ezwen gr., und um licht czu der vilge und auch czu der mezze czwen gr. Auch schaffe ich daz dritt und das leczt sch. gr. czinses dem prudern Niclas czu s. Thomas, meym ohmen, czu seym leiben, awer nach seym tode sal es ewiklich gefallen und werdirn den prüdern doselbst czu pytanczie in dem convent alle iar, darum der gnant convent denn alle iar ewiklich in seiner kirchen got dynen sal vür mein sele und vûr meiner egnanten haus- frawn sele an unser peider iaristage mit vilge syngen und mit mezz lesen als gewonlich ist. Ubir daz wil ich und schaff auch ab des gnanten vorschaften czinses peidn an den sechs sch. gr. und an den leczten dreien sch. gr. icht abeget, es sey von des gnanten hauses wegen ader von der stat losung wegen, adir wy daz geschehe, daz sal an allem czinse abegen ubiral ye eym sch. als vil sam dem andern. Würd awir des czins mer denn dy newn sch. gr., sa sulln dy vorbenanten gescheftloit daz ubrige durch got geben wo sy wissen, do es bestat sey durch unserr sele willen mein und meiner hausfravn. Des leczten schaff ich auch: dy weil mein gnancz haus und hofstat nicht vorkauft mak werden, sa sûllen es mein gnanten ge- schêftleut hynlasen um eynen gnanten czins, den sullen sy denne wenden an meyn gnancz gescheft nach irn trewen, als verr her gelangen mak uncz der ewige czins kauft wirt, als vor stet beschriben. Czu warem geczeuknusse meins gnanten leczten geschêftis han ich egnanter
Strana 577
Annus 1361 iul. 21.—24. 577 Dytrich mein eygen insigel gehengit an disen pryeff und auch czu eyner steten vestnunge desselbn gescheftz, daz es in allen stücken gancz pleibe und unczusprochen, so haben di egnanten vire gesworn scheppfen durch eins rechten willen von meiner pêth wegen ir eygen insigel auch gehengit daczu. Der brieff ist geben, do man czalte nach Cristes gepûrte dreiczehen hundert iar in dem eyn und sechczigsten iare eyns mitwoches des abendes s. Ma- rien Magdalenen der heil. frawen. Orig. perg. cum 5 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in monasterio ad s. Gallum Vetero- Pragensi, postea in bibl. Nat. et univ. sign. 294, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: I) in clipeo corna(?); JDIETRICI GEIINE J. 2) in clipeo tres stellae; MATHIIIIIISS. 3) parum clarum duo ballei divisi (?), litterae circumferentiales parum clarae. 4) laesum; MATHIE KICZINGE]; 5) in balteo tres leones, litterae circumferenciales parum clarae. — In dorso manu saec. XV: Testamentum Theodrici Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens dicti Plabfus. — p. 11I n. 878. — HU — [LJ. 9 65) 1361 iul. 21. Dolní Kounice. Bohuslaus, abbas monasterii Siloensis, ord. Praemonstratensis, Prag. dioec., pater abbas monasterii sanctimonialium in Kounice, Olomucensis dioec., profitetur Eufemiam prioris- sam, Jutkam subpriorissam, Machnam cantatricem ceterasque moniales monasterii Cunicensis, post mortem Johannis de Mikulov (Johannis de Nichilspurka), praepositi praedicti monasterii, Pfetro], abbate Gradicensi, Hincone, abbate Zabrdovicensi et Guillelmo, abbate Jarocensi, praesentibus Venceslaum Pauli, canonicum monasterii Siloensis, in praepositum elegisse, electionem ipsam confirmat dictoque Venceslao Pauli possessionem et administrationem tempo- ralium et spiritualium monasterii Cunicensis tradit. In nom. dom. am. Nos Bohuslaus, div. miser. abbas- —. Act. et dat. in monasterio Cuny- censi supradicto presentibus venn. vv. fratribus supradictis ac Petro, priore dicti Cunycensis monasterii, Persicone in Kaspurk, Nicolao in Gunpolcz, Stiborio de Zaherlino eccl. rectoribus Pragensis et Olomucensis dioc., canonicis regularibus monasterii Syloensis supradicti, ac diserr. vv. Petro Sdislai de Lauiborz (!), Jacobo Franclini de Iglauia, Jacobo in Cunicz commoranti, publ. notariis Pragensis, Olomucensis et Wratislaviensis dioc., ac aliis pluribus fide dignis testibus ad premissa vocatis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo die vicesima prima m. iul. In quorum omnium testimonium nostrum ac Gradicensis, Zabirdouicensis abbatum, confratrum nostrorum, et conventus monasterii Cunycensis predic- torum sigilla sunt presentibus appensa, tenore nichilominus presencium in publicam formam redacto. Et ego Petrus Sdislay de Slawibors, cler. Olomucensis dioc., publ. imp. auct. notarius, convocacioni, — — eleccioni —— confirmacioni —— una cum prescriptis testibus interfui — eaque omnia —— in hanc publicam formam redegi meisque signo et nomine consuetis signavi — anno, mense, die, horis et testibus quibus supra- Et ego Jacobus quondam Nicolai de Nimycz, cler. Wratislaviensis dioc., publ. auct. imp. notarius (in eundem modum, ut supra). Et ego Jacobus quondam Franczisci de Iglavia, cler. Olomucensis dioc., etc. Ex arch. Vat. R. suppl. 33 fol. 303 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 510 n. 1284. — [LJ. a) cop.: Nichilspurl. 966) 1361 iul. 24. Čes. Krumlov. Petrus Višně de Větřní pratum iuxta molendinum in Pecka iure emphiteotico possidendum emit. — Ego Petrus de Wietrznie dictus Wyssnie recognosco universis t. p. publice pro- testans, ab honn. et religg. vv. dd. Bohusslao abbate totoque conventu monasterii in Insula,
Annus 1361 iul. 21.—24. 577 Dytrich mein eygen insigel gehengit an disen pryeff und auch czu eyner steten vestnunge desselbn gescheftz, daz es in allen stücken gancz pleibe und unczusprochen, so haben di egnanten vire gesworn scheppfen durch eins rechten willen von meiner pêth wegen ir eygen insigel auch gehengit daczu. Der brieff ist geben, do man czalte nach Cristes gepûrte dreiczehen hundert iar in dem eyn und sechczigsten iare eyns mitwoches des abendes s. Ma- rien Magdalenen der heil. frawen. Orig. perg. cum 5 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in monasterio ad s. Gallum Vetero- Pragensi, postea in bibl. Nat. et univ. sign. 294, nunc vero in archivo publico centrali. Sigilla: I) in clipeo corna(?); JDIETRICI GEIINE J. 2) in clipeo tres stellae; MATHIIIIIISS. 3) parum clarum duo ballei divisi (?), litterae circumferentiales parum clarae. 4) laesum; MATHIE KICZINGE]; 5) in balteo tres leones, litterae circumferenciales parum clarae. — In dorso manu saec. XV: Testamentum Theodrici Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens dicti Plabfus. — p. 11I n. 878. — HU — [LJ. 9 65) 1361 iul. 21. Dolní Kounice. Bohuslaus, abbas monasterii Siloensis, ord. Praemonstratensis, Prag. dioec., pater abbas monasterii sanctimonialium in Kounice, Olomucensis dioec., profitetur Eufemiam prioris- sam, Jutkam subpriorissam, Machnam cantatricem ceterasque moniales monasterii Cunicensis, post mortem Johannis de Mikulov (Johannis de Nichilspurka), praepositi praedicti monasterii, Pfetro], abbate Gradicensi, Hincone, abbate Zabrdovicensi et Guillelmo, abbate Jarocensi, praesentibus Venceslaum Pauli, canonicum monasterii Siloensis, in praepositum elegisse, electionem ipsam confirmat dictoque Venceslao Pauli possessionem et administrationem tempo- ralium et spiritualium monasterii Cunicensis tradit. In nom. dom. am. Nos Bohuslaus, div. miser. abbas- —. Act. et dat. in monasterio Cuny- censi supradicto presentibus venn. vv. fratribus supradictis ac Petro, priore dicti Cunycensis monasterii, Persicone in Kaspurk, Nicolao in Gunpolcz, Stiborio de Zaherlino eccl. rectoribus Pragensis et Olomucensis dioc., canonicis regularibus monasterii Syloensis supradicti, ac diserr. vv. Petro Sdislai de Lauiborz (!), Jacobo Franclini de Iglauia, Jacobo in Cunicz commoranti, publ. notariis Pragensis, Olomucensis et Wratislaviensis dioc., ac aliis pluribus fide dignis testibus ad premissa vocatis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo die vicesima prima m. iul. In quorum omnium testimonium nostrum ac Gradicensis, Zabirdouicensis abbatum, confratrum nostrorum, et conventus monasterii Cunycensis predic- torum sigilla sunt presentibus appensa, tenore nichilominus presencium in publicam formam redacto. Et ego Petrus Sdislay de Slawibors, cler. Olomucensis dioc., publ. imp. auct. notarius, convocacioni, — — eleccioni —— confirmacioni —— una cum prescriptis testibus interfui — eaque omnia —— in hanc publicam formam redegi meisque signo et nomine consuetis signavi — anno, mense, die, horis et testibus quibus supra- Et ego Jacobus quondam Nicolai de Nimycz, cler. Wratislaviensis dioc., publ. auct. imp. notarius (in eundem modum, ut supra). Et ego Jacobus quondam Franczisci de Iglavia, cler. Olomucensis dioc., etc. Ex arch. Vat. R. suppl. 33 fol. 303 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 510 n. 1284. — [LJ. a) cop.: Nichilspurl. 966) 1361 iul. 24. Čes. Krumlov. Petrus Višně de Větřní pratum iuxta molendinum in Pecka iure emphiteotico possidendum emit. — Ego Petrus de Wietrznie dictus Wyssnie recognosco universis t. p. publice pro- testans, ab honn. et religg. vv. dd. Bohusslao abbate totoque conventu monasterii in Insula,
Strana 578
578 Regesta Bohemiae et Moraviac. ord. s. Benedicti Prag. dioc., pratum iuxta molendinum in Peczka situm iure emphiotetico pro quadraginta quinque gr. den. Prag. sub onere census annui me empcionis titulo com- parasse, per me et legitimos successores meos habendum, tenendum, possidendum, exponen- dum, locandum ac sub eodem iure vendendum et obligandum ac de ipso faciendum et disponendum, quod michi et dictis meis heredibus utilius videbitur expedire, tali tamen huiusmodi empcioni condicione interclusa, quod omni anno de ipso prato in festo b. Georii quatuor gr. et in festo s. Galli totidem dictis dd. .. abbati et conventui dare et sine quavis contradiccione solvere ego debeam et demum mei prefati successores debeant, occasione aliqua non obstante. In quorum omnium evidens testimonium prefatis dd. abbati et con- ventui presentes litteras tradidi, meo proprio ac strenui militis d. Marquardi de Porziessin ac discr. v. Marquardi de Metlin, prefate empcionis testium, sigillorum appensione munitas. Act. et dat. in Chrumpnaw a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in vigilia s. Jacobi apost. Maioris. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 1) avulsum deest, Pragae in archivo publico centrali sign. 56 A 1 servatur. Sigilla: 2) rot. de cera comm., in clipeo telum; /MARQWARDI DE BORAZCHIN. 3) laesum. In dorso: Locacio prati in Zaton. — Ed. Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. ehem. Klarissinnen- — Picha, UB d. St. Krummau I p. 35 n. 131. Klosters in Krummau p. 43 n. 10. — Extr. Schmidt [M J. 967) 1361 iul. 25. Myslibořice. Vikard de Zárubice Venceslao et Ratiboro, fratribus de Myslibořice dimidium laneum in villa Zárubice situm pro quinque sex. gr. den. Prag. vendit. — —, daz ich mit Ich Weikart von Sarawicz und mein erben veriehen und bekennen wolverdahtem mut und mit guter freund rat reht und redlichen verkauft han ain halbz lehen zu Sarawicz in dem dorf, do iczunt Vnsch auf siczet, den erbern herrn h. Wenczlav und h. Ratiborn gebrüdern von Missilboricz und iren erben umb fünf mark gr. Prager phen., vier und sechzig grozz fur ain mark ze raichen, mit aller herschaft, mit allem nucz und mit aller zugehorung, haimlich oder offenbar ez sei, zu feld [od]er zu dorf gleicher weis, als ich ez da gehabt han, zu rechtem erb und glob in ez zu freien reht und redlichen, als lant reht [ist] mit meinen trewen an alle arglist. Daruber zu ainer pezzern urkund und bescheiden- hait diser sach secz ich egenanter Weikart und mein erben den egenanten brüdern von Missilboricz und iren erben die erbern leut ze purgen Marquarden von Lessouicz und Do- beschen von Jaczkaw, die zu mir geloben, daz si dem obgenanten brudern daz halb lehen zu Sarawicz nach meinem tod drev iar sullen freien und weren reht und redlich, als reht ist, unverschaidenlichen zusamen mit gesampter hant und ob sie iemant daran hindret oder irret oder deheinen kriek daran machet an demselben halben lehen, daz gelob wir in und sullen auch mit unser müe und zerung an allen iren schaden auzrihten und entweren und swo wir egenanten des allez niht enteten, des got niht engeb, welcher darnach ainer auz uns egenanten burgen wird gemant mit namen von den egenanten brudern oder von iren erben und hiezen laisten und inneligen, derselb gelob mit seinen trewen und schol laisten und innligen mit ainem kneht und mit zwain pferden zu Ruchwan in den markt, wo in hin wirt beweist von in oder von iren erben in ain erber gasthaus; wer aber daz, daz vierzehen tag auskomen nach der ma[nJung und daz dennoch daz vorgenant halb lehen zu Sarawicz von uns niht wfirt]")ausgeriht noch entworren den obgenanten brudern oder iren erben, so sullen si darnach ze hant die oftgenanten bruder von M[issil]a)boricz oder ir erben daz vor- geschriben gelt fünf mark grozzer Prag. phenn. merherischer werung nemen und au[zbo]a)r- gen zu den Juden oder zu den Cristen auf allen unsern schaden und allez unser gut ez sei varnde oder unvarnde, sei manschaft oder aygenschaft. Und der daz vorgenante inleger laist zu Ruchwan auz uns egenanten, der lopt daz bei seiner trewen noch er schol darauz
578 Regesta Bohemiae et Moraviac. ord. s. Benedicti Prag. dioc., pratum iuxta molendinum in Peczka situm iure emphiotetico pro quadraginta quinque gr. den. Prag. sub onere census annui me empcionis titulo com- parasse, per me et legitimos successores meos habendum, tenendum, possidendum, exponen- dum, locandum ac sub eodem iure vendendum et obligandum ac de ipso faciendum et disponendum, quod michi et dictis meis heredibus utilius videbitur expedire, tali tamen huiusmodi empcioni condicione interclusa, quod omni anno de ipso prato in festo b. Georii quatuor gr. et in festo s. Galli totidem dictis dd. .. abbati et conventui dare et sine quavis contradiccione solvere ego debeam et demum mei prefati successores debeant, occasione aliqua non obstante. In quorum omnium evidens testimonium prefatis dd. abbati et con- ventui presentes litteras tradidi, meo proprio ac strenui militis d. Marquardi de Porziessin ac discr. v. Marquardi de Metlin, prefate empcionis testium, sigillorum appensione munitas. Act. et dat. in Chrumpnaw a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in vigilia s. Jacobi apost. Maioris. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 1) avulsum deest, Pragae in archivo publico centrali sign. 56 A 1 servatur. Sigilla: 2) rot. de cera comm., in clipeo telum; /MARQWARDI DE BORAZCHIN. 3) laesum. In dorso: Locacio prati in Zaton. — Ed. Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. ehem. Klarissinnen- — Picha, UB d. St. Krummau I p. 35 n. 131. Klosters in Krummau p. 43 n. 10. — Extr. Schmidt [M J. 967) 1361 iul. 25. Myslibořice. Vikard de Zárubice Venceslao et Ratiboro, fratribus de Myslibořice dimidium laneum in villa Zárubice situm pro quinque sex. gr. den. Prag. vendit. — —, daz ich mit Ich Weikart von Sarawicz und mein erben veriehen und bekennen wolverdahtem mut und mit guter freund rat reht und redlichen verkauft han ain halbz lehen zu Sarawicz in dem dorf, do iczunt Vnsch auf siczet, den erbern herrn h. Wenczlav und h. Ratiborn gebrüdern von Missilboricz und iren erben umb fünf mark gr. Prager phen., vier und sechzig grozz fur ain mark ze raichen, mit aller herschaft, mit allem nucz und mit aller zugehorung, haimlich oder offenbar ez sei, zu feld [od]er zu dorf gleicher weis, als ich ez da gehabt han, zu rechtem erb und glob in ez zu freien reht und redlichen, als lant reht [ist] mit meinen trewen an alle arglist. Daruber zu ainer pezzern urkund und bescheiden- hait diser sach secz ich egenanter Weikart und mein erben den egenanten brüdern von Missilboricz und iren erben die erbern leut ze purgen Marquarden von Lessouicz und Do- beschen von Jaczkaw, die zu mir geloben, daz si dem obgenanten brudern daz halb lehen zu Sarawicz nach meinem tod drev iar sullen freien und weren reht und redlich, als reht ist, unverschaidenlichen zusamen mit gesampter hant und ob sie iemant daran hindret oder irret oder deheinen kriek daran machet an demselben halben lehen, daz gelob wir in und sullen auch mit unser müe und zerung an allen iren schaden auzrihten und entweren und swo wir egenanten des allez niht enteten, des got niht engeb, welcher darnach ainer auz uns egenanten burgen wird gemant mit namen von den egenanten brudern oder von iren erben und hiezen laisten und inneligen, derselb gelob mit seinen trewen und schol laisten und innligen mit ainem kneht und mit zwain pferden zu Ruchwan in den markt, wo in hin wirt beweist von in oder von iren erben in ain erber gasthaus; wer aber daz, daz vierzehen tag auskomen nach der ma[nJung und daz dennoch daz vorgenant halb lehen zu Sarawicz von uns niht wfirt]")ausgeriht noch entworren den obgenanten brudern oder iren erben, so sullen si darnach ze hant die oftgenanten bruder von M[issil]a)boricz oder ir erben daz vor- geschriben gelt fünf mark grozzer Prag. phenn. merherischer werung nemen und au[zbo]a)r- gen zu den Juden oder zu den Cristen auf allen unsern schaden und allez unser gut ez sei varnde oder unvarnde, sei manschaft oder aygenschaft. Und der daz vorgenante inleger laist zu Ruchwan auz uns egenanten, der lopt daz bei seiner trewen noch er schol darauz
Strana 579
Annus 1361 iul. 24.—30. 579 niht kumen als lang ez wirt dann ee beriht und bezalt von uns egenanten den obgenanten brudern von Missilboricz oder iren erben haup gut und aller schad der darauf ist gegangen von welcherley sach daz wer. Und des zu ainer bezzern gewishait und sicherhait geben wir oft genanter Weikart von Sarawicz, Marquart von Lessouicz und Dobesch von Iaczkaw disen brief versigelt mit unsern anhangenden insigeln. Der geben ist zu Missilboricz nach Cristes geburt dreuzehenhundert iar und darnach in dem ain und sechzigsten iar an s. Jacobs tag. Orig. perg. cum 3 sigg. laesis Brunae in archivo publico sign. Staré Brno S 6 servatur. Sigilla: 1) in clipeo caput feminae cum coma; 1IIICh//DI-D IACZKAW. 2) planta cum tribus foliis (?) litterae circumferentiales paulum clarae. 3) laesum cum signo aequali ac n. 1.—Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX R. 184 n. 249. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských p. 159 n. 793. — Sigilla descripsit Šebánek — [LJ. a) in orig. locus pertusus. 968) 1361 iul. 30. Pragae. Karolus imperator et rex civibus Vratislaviensibus concedit, ut ad relevandum onera debitorum suorum census temporales, de camera universitatis civium administrandos, vendere possint. — n. f. t. p. u., quod cum civibus Wratislaviensibus. Dat. Prage a. d. 1361, ind. XIV, III kal. aug., regn. nostr. a. Rom. sextodecimo, Boem. quintodecimo, imperii vero sexto. Per d. imperatorem Conradus de Meidburg. Correcta per Joh. de Prusnicz. R. Johannes Saxo. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. R 2. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchiv IV Continuation II Teil Fortsetzung (XIV) p. 245 n. 26. — Korn, Breslauer UB p. 203 n. 229. — Extr. Klose, Vom Breslau II a p. 218. — Gengler, Cod. iur. mun. Germ. p. 374 n. 9. — Reg. imp. VIII 3719. — [MJ. 969) 1361 aug. 1. Pragae. Karolus imperator et rex, Venceslaus filius eius, Johannes, marchio Moraviae, Rudolphus, Fridericus, Albertus, Leopoldus, duces Austriae, foedus ineunt ad auxillium sibi in vicem ferendum. Wir Karl, von gotes gn. Rômischer keyser -- und kunig ze Behem, und wir Wenczla sein erstgeborner sun und wir Johans, von denselben gotes gen. margrafa) ze Merhern, und wir Rudolfb), Friderich, Albrecht und Leupolt, von gotes gen. herczogne) ze Öster[reich], ze Steyr und ze Kernden etc., bechennen und tun kunt --, daz unser ieglicher sunderlich und wir all gemainlich nach güter vorbetrachtung mit rechter wizzen gesworn haben leiplich aided) zu den heiligen recht und redlich mit angerurten handen auf das heil. ewangeli fur uns und fur all unser erben und erbes erben ewichliche), daz wir mit allen unsern landen und herscheften, wo die gelegen und wie si genant sein, die wir nu haben oder hienach gewinnen, bey einander beleiben und einander mit aller unserr macht ewichlich geraten und geholffen sein sullen und wellen getrewelich, furderlich und freuntlich mit leiben und mit güten, ane alle geverde wider allermenlich, nieman ausgenomen, in welichen wirden, eren oder wesen der sey, in solicher mazze, wer der ist oder wirdt, dem ayner under uns veynt ist oder wirdt, dem sullen wir die andern all ze gleicher weise veynt sein und sullen ouch einander in allen sachen beygestendig und geholffen sein alz vestiklich, alz endlich und alz ernstlich, alz unverczogenlich und alz getrewlich,ƒ) alz ob die sache unser iegleicheng) besunder an- gieng und sein aygen ding wer, ane alle geverde und argeliste. Und in welihen krieg wir also
Annus 1361 iul. 24.—30. 579 niht kumen als lang ez wirt dann ee beriht und bezalt von uns egenanten den obgenanten brudern von Missilboricz oder iren erben haup gut und aller schad der darauf ist gegangen von welcherley sach daz wer. Und des zu ainer bezzern gewishait und sicherhait geben wir oft genanter Weikart von Sarawicz, Marquart von Lessouicz und Dobesch von Iaczkaw disen brief versigelt mit unsern anhangenden insigeln. Der geben ist zu Missilboricz nach Cristes geburt dreuzehenhundert iar und darnach in dem ain und sechzigsten iar an s. Jacobs tag. Orig. perg. cum 3 sigg. laesis Brunae in archivo publico sign. Staré Brno S 6 servatur. Sigilla: 1) in clipeo caput feminae cum coma; 1IIICh//DI-D IACZKAW. 2) planta cum tribus foliis (?) litterae circumferentiales paulum clarae. 3) laesum cum signo aequali ac n. 1.—Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX R. 184 n. 249. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských p. 159 n. 793. — Sigilla descripsit Šebánek — [LJ. a) in orig. locus pertusus. 968) 1361 iul. 30. Pragae. Karolus imperator et rex civibus Vratislaviensibus concedit, ut ad relevandum onera debitorum suorum census temporales, de camera universitatis civium administrandos, vendere possint. — n. f. t. p. u., quod cum civibus Wratislaviensibus. Dat. Prage a. d. 1361, ind. XIV, III kal. aug., regn. nostr. a. Rom. sextodecimo, Boem. quintodecimo, imperii vero sexto. Per d. imperatorem Conradus de Meidburg. Correcta per Joh. de Prusnicz. R. Johannes Saxo. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. R 2. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchiv IV Continuation II Teil Fortsetzung (XIV) p. 245 n. 26. — Korn, Breslauer UB p. 203 n. 229. — Extr. Klose, Vom Breslau II a p. 218. — Gengler, Cod. iur. mun. Germ. p. 374 n. 9. — Reg. imp. VIII 3719. — [MJ. 969) 1361 aug. 1. Pragae. Karolus imperator et rex, Venceslaus filius eius, Johannes, marchio Moraviae, Rudolphus, Fridericus, Albertus, Leopoldus, duces Austriae, foedus ineunt ad auxillium sibi in vicem ferendum. Wir Karl, von gotes gn. Rômischer keyser -- und kunig ze Behem, und wir Wenczla sein erstgeborner sun und wir Johans, von denselben gotes gen. margrafa) ze Merhern, und wir Rudolfb), Friderich, Albrecht und Leupolt, von gotes gen. herczogne) ze Öster[reich], ze Steyr und ze Kernden etc., bechennen und tun kunt --, daz unser ieglicher sunderlich und wir all gemainlich nach güter vorbetrachtung mit rechter wizzen gesworn haben leiplich aided) zu den heiligen recht und redlich mit angerurten handen auf das heil. ewangeli fur uns und fur all unser erben und erbes erben ewichliche), daz wir mit allen unsern landen und herscheften, wo die gelegen und wie si genant sein, die wir nu haben oder hienach gewinnen, bey einander beleiben und einander mit aller unserr macht ewichlich geraten und geholffen sein sullen und wellen getrewelich, furderlich und freuntlich mit leiben und mit güten, ane alle geverde wider allermenlich, nieman ausgenomen, in welichen wirden, eren oder wesen der sey, in solicher mazze, wer der ist oder wirdt, dem ayner under uns veynt ist oder wirdt, dem sullen wir die andern all ze gleicher weise veynt sein und sullen ouch einander in allen sachen beygestendig und geholffen sein alz vestiklich, alz endlich und alz ernstlich, alz unverczogenlich und alz getrewlich,ƒ) alz ob die sache unser iegleicheng) besunder an- gieng und sein aygen ding wer, ane alle geverde und argeliste. Und in welihen krieg wir also
Strana 580
580 Regesta Bohemiae et Moraviae. mit einander vallen oder komen, gegen wem oder wa das sey oder werde, da sol sich unser dhai- ner nicht vertaiding noch berichten oder sunen ane des andern und der andern aller wizzen, rat und willen. Ouch ensol unser dhainer dhain grozze redliche und ernstliche oder nam- haft sache verantwurtten, anvahen noch enden noch dhaine puntnuzze mit iemanne machen an der andern aller wizzen, rat und willen. Und sol ouch unser chainerh) sich selber noch seine chind, die wir nu haben oder hienach gewinnen, die nicht verlobt sind, verhey- ratten, denn mit der andern aller wizzen, rat und willen. Daruber sullen wir ouch einander getrew und gewer sein fur all ander leutt, und sol unser ieglicher des andern schaden wenden, sein nucz und ere fürdern und sullen ouch einander eren und gütes verantwurttent) und versprechent) getrewelich und freuntlich wider allermenlich, niemann ausgenomen, mit worten und mit werchen, haimlich und offenbar, alz verr wir kunnen und mugen ane alle geverde. Swaz wir ouch vormals puntnuzzen mit ieman, wer der ist, gemacht haben, die sullen diser puntnuzze aller ding unschedlich sein. Mit urchund dicz briefs, versigelt mit unser aller insigeln. Der geben ist ze Prage -- 1361 iar an s. Peters tag ze der Ketenfeyer, unser des egenanten keysers reiche d. Römischen in d. sechczehenden, des Behemischen i. d. fumfezehenden und des keysertums i. d. sibenden iare. Orig. duo (A et B) cum 7 sigg. rott. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) sig. maiestatis. 2) de cera rubra comm. impressa; S. WENCZESLAI. DEI. GRA. HEREDIS. REGNI. BOEMIE. (Posse, Siegel d. deut. Kaiser u. Könige II tab. 7 n. 1). 3) marchionis Johannis de cera rubra comm. impressa. 4—7) de cera rubra comm. impressa sigilla Rudolphi, Friderici, Alberti et Leopoldi ducum Austriae. — In dorso manu saec. XIV: Litera super liga et confederacione perpetua d. impera- toris, d. regis et ducum Austrie. —Orig. (C) itidem cum 7 sigg. rott. Brunae in archivo publico. — Orig. (D) itidem cum 7 sigg. rott. Vindobonce in archivo publico. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1263 n. 242. — Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 323. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 185 n. 250. — Ji- reček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 497 n. 499. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 605 n. 258. — Reg. imp. VIII 3721. — HU — [M]. a) A: margraf, B: margraff. — b) A: Růdolf, B: Růdolff. — c) A: gen. herczogn, B: gn. herczo- gen. — d) A: aide, B: ayde. — e) A: ewichlich, B: ewiklich. — f) A: getrewlich, B: getrewelich. — o) A: iegleichen, B: ieglichen. — €) A: chainer, B: dhainer. — i) A: verantwurtten, B: verantwurten. k) A: versprechn, B: versprechen. 970) 1361 aug. 2. Pragae. Karolus imperator et rex civibus civitatis Most indulget, ut domum mercatoriam construere censumque ex eadem provenientem ad civitatis murorum reparationem aliosque usus civitatis uti possint. -- n. f. t. p. u., quod quia nostre maiestatis cottidiana vigilat sollicitudo super regni nostri Boemie singulis membris ac universis partibus eius, qualiter crescant in domino melius cooperante, et commoda populi nobis subditi felicia continuaque suscipiant in- crementa: eapropter civibus nostris Pontensibus, fidd. nostris dill., ex gracia speciali concedimus et indulgemus ad supplicem instanciam eorundem, quatenus ipsis liceat, theatrum sive domum mercatoriam in civitate nostra Pontensi construere ad utilitatem et commodum mercatorum ibidem, et censum, qui ex eadem domo provenire ac colligi poterit, perpetuis temporibus ad murorum reparacionem et alias indigencias communes sive necessitates civitatis deputari volumus memorate. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1361, ind. quarta decima, IV nonas m. aug., regn. nostr. Romani a. sextodecimo, Boemie quintodecimo, imperii vero Per d. electum Meydeburgensem canonicus de Meydeburg. septimo. R. Johan- nes Saxo. Ex orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg., avulso, in archivo civitatis Most ed. Pelzel, K. Karl IV, II UB p. 355 n. 318 (falso cum dato non. aug.). — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 394 n. 568. — Schle- singer, Stadtbuch von Brüx p. 37 n. 89. — Reg. imp. VIII 3728. — [L].
580 Regesta Bohemiae et Moraviae. mit einander vallen oder komen, gegen wem oder wa das sey oder werde, da sol sich unser dhai- ner nicht vertaiding noch berichten oder sunen ane des andern und der andern aller wizzen, rat und willen. Ouch ensol unser dhainer dhain grozze redliche und ernstliche oder nam- haft sache verantwurtten, anvahen noch enden noch dhaine puntnuzze mit iemanne machen an der andern aller wizzen, rat und willen. Und sol ouch unser chainerh) sich selber noch seine chind, die wir nu haben oder hienach gewinnen, die nicht verlobt sind, verhey- ratten, denn mit der andern aller wizzen, rat und willen. Daruber sullen wir ouch einander getrew und gewer sein fur all ander leutt, und sol unser ieglicher des andern schaden wenden, sein nucz und ere fürdern und sullen ouch einander eren und gütes verantwurttent) und versprechent) getrewelich und freuntlich wider allermenlich, niemann ausgenomen, mit worten und mit werchen, haimlich und offenbar, alz verr wir kunnen und mugen ane alle geverde. Swaz wir ouch vormals puntnuzzen mit ieman, wer der ist, gemacht haben, die sullen diser puntnuzze aller ding unschedlich sein. Mit urchund dicz briefs, versigelt mit unser aller insigeln. Der geben ist ze Prage -- 1361 iar an s. Peters tag ze der Ketenfeyer, unser des egenanten keysers reiche d. Römischen in d. sechczehenden, des Behemischen i. d. fumfezehenden und des keysertums i. d. sibenden iare. Orig. duo (A et B) cum 7 sigg. rott. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) sig. maiestatis. 2) de cera rubra comm. impressa; S. WENCZESLAI. DEI. GRA. HEREDIS. REGNI. BOEMIE. (Posse, Siegel d. deut. Kaiser u. Könige II tab. 7 n. 1). 3) marchionis Johannis de cera rubra comm. impressa. 4—7) de cera rubra comm. impressa sigilla Rudolphi, Friderici, Alberti et Leopoldi ducum Austriae. — In dorso manu saec. XIV: Litera super liga et confederacione perpetua d. impera- toris, d. regis et ducum Austrie. —Orig. (C) itidem cum 7 sigg. rott. Brunae in archivo publico. — Orig. (D) itidem cum 7 sigg. rott. Vindobonce in archivo publico. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1263 n. 242. — Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 323. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 185 n. 250. — Ji- reček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 497 n. 499. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 605 n. 258. — Reg. imp. VIII 3721. — HU — [M]. a) A: margraf, B: margraff. — b) A: Růdolf, B: Růdolff. — c) A: gen. herczogn, B: gn. herczo- gen. — d) A: aide, B: ayde. — e) A: ewichlich, B: ewiklich. — f) A: getrewlich, B: getrewelich. — o) A: iegleichen, B: ieglichen. — €) A: chainer, B: dhainer. — i) A: verantwurtten, B: verantwurten. k) A: versprechn, B: versprechen. 970) 1361 aug. 2. Pragae. Karolus imperator et rex civibus civitatis Most indulget, ut domum mercatoriam construere censumque ex eadem provenientem ad civitatis murorum reparationem aliosque usus civitatis uti possint. -- n. f. t. p. u., quod quia nostre maiestatis cottidiana vigilat sollicitudo super regni nostri Boemie singulis membris ac universis partibus eius, qualiter crescant in domino melius cooperante, et commoda populi nobis subditi felicia continuaque suscipiant in- crementa: eapropter civibus nostris Pontensibus, fidd. nostris dill., ex gracia speciali concedimus et indulgemus ad supplicem instanciam eorundem, quatenus ipsis liceat, theatrum sive domum mercatoriam in civitate nostra Pontensi construere ad utilitatem et commodum mercatorum ibidem, et censum, qui ex eadem domo provenire ac colligi poterit, perpetuis temporibus ad murorum reparacionem et alias indigencias communes sive necessitates civitatis deputari volumus memorate. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1361, ind. quarta decima, IV nonas m. aug., regn. nostr. Romani a. sextodecimo, Boemie quintodecimo, imperii vero Per d. electum Meydeburgensem canonicus de Meydeburg. septimo. R. Johan- nes Saxo. Ex orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg., avulso, in archivo civitatis Most ed. Pelzel, K. Karl IV, II UB p. 355 n. 318 (falso cum dato non. aug.). — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 394 n. 568. — Schle- singer, Stadtbuch von Brüx p. 37 n. 89. — Reg. imp. VIII 3728. — [L].
Strana 581
Annus 1371 aug. 1.—2. 581 971) 1361 aug. 2. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum Věnkonis (Benkonis, Wenko) de Kopidl- no (Kopidlna) 15. die m. iul. a. 1361 in Kopidlno datarum tenore inserto (vide n. 958), de voluntate patroni et plebani ecclesiae in Drahoraz ecclesiam in Kopidlno (Kopidlna) in — — literas strennui militis Benkonis de Kopidlna. parochialem erigit. Dat. Prage a. d. 1361 die II m. aug. Cop. recentior in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 23. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 29 n. 54. — [M]. 972) 1361 aug. 2. Pragae. Zdislaus de Dobrá 2 sexagenas gr. den. Prag. census annui in hereditate sua in Dobrá Buzkoni, canonico Pragensi et plebano ecclesiae s. Valentini in Maiore civitate Pragensi, et ecclesiae eiusdem vendit. Ego Zdislaus de Dobra ad universorum noticiam t. p. cupio pervenire, quod 2 sex. gr. den. Prag. census annui et nudi in hereditate mea in Dobra, videlicet in tribus curiis rustica- libus, quas nunc Welek, Jessek et Milek rustici tenent et possident, predictum annuum cen- sum censuantes libertate qualibet ad hunc censum pertinente, vendidi et presentibus vendo meo et heredum meorum nomine et hereditarie condescendi et condescendo nunc in pro- ximo festo s. Galli incipiendo 1 sex. et in festo s. Georgii immediate sequenti aliam sex. gr. predictorum et deinceps per singulos annos sic in festis iamdictis continue solvendi hon. v. d. Buzconi, canonico Pragensi et plebano s. Valentini in Maiori civitate Pragensi, ementi et recipienti pro se et pro ipsa sua ecclesia, pro 20 sex. gr. predictorum, pro quibus domum quandam legatam per Petrum piscatorem, in plebe sica situatam, dicte ecclesie vendidit. Quamquidem pecuniam totam fateor me ab eodem d. Buzcone plenarie et integraliter percepisse eundemque censum annuum cum ipsa hereditate ego predictus Zdislaus una cum fratre meo Luthmiro de Horka, Wyssemiro, qui alias Beness dicitur, de Dobrá et Jes- cone, iurisperito de Minori civitate Pragensi, debemus et nostra fide omnes in solidum manu coniuncta promittimus sincere sine fraude et dolo eidem d. Buzconi et eius successoribus, plebanis ecclesie predicte, cum qualibet libertate exbrigare et libertare a quolibet homine iure terre Bohemie; quod si non disbrigaremus, tunc statim elapsis 24 diebus predictus d. Buzco, plebanus s. Valentini, et sui successores ac rectores prius dicte ecclesie habebit et habebunt et licite poterunt predictam pecuniam 20 sex. et plus pro tercia parte ipsius pecu- nie, hoc est 30 sex. gr. eorundem, prout hec ius terre dictat et requirit, super dampna nostra conquirere et recipere inter Judeos vel eciam cristianos, et nos statim predicti, utpote Zdislaus, Luthmirus, Wyssemirus, qui alias Beness dicitur, et Johannes ad simplicem mo- nicionem ipsius plebani et suorum successorum vel illius, qui presentes literas de voluntate sua legitime habuerit, obstagium verum et consuetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio nobis per eundem plebanum, vel qui presentes legitime habuerit, deputato promittimus et debemus pure et sincera fide personaliter subintrare abinde non exituri, donec eidem ple- bano et eccl. s. Valentini et suis in hac parte successoribus de predictis triginta sex. et dampnis omnibus inde accrescentibus per nos plenarie in solidum fuerit satisfactum; et si 14 diebus in predicto obstagio continuamus pretactis triginta sex. predicto plebano, vel qui presentes li- teras legitime habuerit, aut suis successoribus cum dampnis omnibus inde quocumque modo evenientibus non persolutis, quid absit, extunc ipse poterit et poterint nos et bona nostra omnia quevis mobilia et immobilia, ubicumque situata vel comparata fuerint, coniunctim et divisim, prout ipsis plenam potestatema) et liberam in hiis scriptis desuper dedimus ac damus, sine cuiuslibet iudicii strepitu et inpedimento pro eorum beneplacito occupare, are-
Annus 1371 aug. 1.—2. 581 971) 1361 aug. 2. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum Věnkonis (Benkonis, Wenko) de Kopidl- no (Kopidlna) 15. die m. iul. a. 1361 in Kopidlno datarum tenore inserto (vide n. 958), de voluntate patroni et plebani ecclesiae in Drahoraz ecclesiam in Kopidlno (Kopidlna) in — — literas strennui militis Benkonis de Kopidlna. parochialem erigit. Dat. Prage a. d. 1361 die II m. aug. Cop. recentior in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 23. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 29 n. 54. — [M]. 972) 1361 aug. 2. Pragae. Zdislaus de Dobrá 2 sexagenas gr. den. Prag. census annui in hereditate sua in Dobrá Buzkoni, canonico Pragensi et plebano ecclesiae s. Valentini in Maiore civitate Pragensi, et ecclesiae eiusdem vendit. Ego Zdislaus de Dobra ad universorum noticiam t. p. cupio pervenire, quod 2 sex. gr. den. Prag. census annui et nudi in hereditate mea in Dobra, videlicet in tribus curiis rustica- libus, quas nunc Welek, Jessek et Milek rustici tenent et possident, predictum annuum cen- sum censuantes libertate qualibet ad hunc censum pertinente, vendidi et presentibus vendo meo et heredum meorum nomine et hereditarie condescendi et condescendo nunc in pro- ximo festo s. Galli incipiendo 1 sex. et in festo s. Georgii immediate sequenti aliam sex. gr. predictorum et deinceps per singulos annos sic in festis iamdictis continue solvendi hon. v. d. Buzconi, canonico Pragensi et plebano s. Valentini in Maiori civitate Pragensi, ementi et recipienti pro se et pro ipsa sua ecclesia, pro 20 sex. gr. predictorum, pro quibus domum quandam legatam per Petrum piscatorem, in plebe sica situatam, dicte ecclesie vendidit. Quamquidem pecuniam totam fateor me ab eodem d. Buzcone plenarie et integraliter percepisse eundemque censum annuum cum ipsa hereditate ego predictus Zdislaus una cum fratre meo Luthmiro de Horka, Wyssemiro, qui alias Beness dicitur, de Dobrá et Jes- cone, iurisperito de Minori civitate Pragensi, debemus et nostra fide omnes in solidum manu coniuncta promittimus sincere sine fraude et dolo eidem d. Buzconi et eius successoribus, plebanis ecclesie predicte, cum qualibet libertate exbrigare et libertare a quolibet homine iure terre Bohemie; quod si non disbrigaremus, tunc statim elapsis 24 diebus predictus d. Buzco, plebanus s. Valentini, et sui successores ac rectores prius dicte ecclesie habebit et habebunt et licite poterunt predictam pecuniam 20 sex. et plus pro tercia parte ipsius pecu- nie, hoc est 30 sex. gr. eorundem, prout hec ius terre dictat et requirit, super dampna nostra conquirere et recipere inter Judeos vel eciam cristianos, et nos statim predicti, utpote Zdislaus, Luthmirus, Wyssemirus, qui alias Beness dicitur, et Johannes ad simplicem mo- nicionem ipsius plebani et suorum successorum vel illius, qui presentes literas de voluntate sua legitime habuerit, obstagium verum et consuetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio nobis per eundem plebanum, vel qui presentes legitime habuerit, deputato promittimus et debemus pure et sincera fide personaliter subintrare abinde non exituri, donec eidem ple- bano et eccl. s. Valentini et suis in hac parte successoribus de predictis triginta sex. et dampnis omnibus inde accrescentibus per nos plenarie in solidum fuerit satisfactum; et si 14 diebus in predicto obstagio continuamus pretactis triginta sex. predicto plebano, vel qui presentes li- teras legitime habuerit, aut suis successoribus cum dampnis omnibus inde quocumque modo evenientibus non persolutis, quid absit, extunc ipse poterit et poterint nos et bona nostra omnia quevis mobilia et immobilia, ubicumque situata vel comparata fuerint, coniunctim et divisim, prout ipsis plenam potestatema) et liberam in hiis scriptis desuper dedimus ac damus, sine cuiuslibet iudicii strepitu et inpedimento pro eorum beneplacito occupare, are-
Strana 582
582 Regesta Bohemiae et Moraviac. stare et pignorare tociensb) et in tantum, quousque ipsis de toto eorum sortis ac dampnorum debito prenotato integraliter satisfiat. Verum tamen predictus d. plebanus suo et suorum successorum nomine hanc fecit graciam specialem, quod nos predicti Zdislaus et Luthmirus fratres et heredes nostri eundem censum annuum cum ipsa hereditate infra spacium 7 annorum continuum a data presencium, quandocumque poterimus reemere et exsolvere cum predictis 20 sex. contradiccione qualibet non obstante. Si vero infra predictum spacium id non fecerimus, extunc eadem reempcio nobis ammodo non valebit, sed tunc statim elapso 7 annorum predictorum spacio sepedictum censum annuum cum qualibet liber- tate et dominio predicto plebano vel eius successoribus intabulare pro ipsa eccl. s. Valentini perpetuis temporibus aput ipsam remanendum nullam excepcionem vel defensio- nem faciendo promittimus et debemus sub fidei puritate obligantes nos et heredes nostros ad omnia et singula, que supra premittuntur, fideliter observanda harum nostrarum serie et testimonio literarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia duximus appendenda. Dat. Prage a d. millesimo CCC° LXI° IIII non. aug. Insertum instrumento publico notarii Nicolai quondam Utyechonis de Masczow, 7. die m. sept. a. 1366 Pragae dato, quod in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae, sign. XIII 26 servatur; sigilla — litera erat 4 sigillis rotundis de cera alba pendentibus in pressulis describit notarius in hunc modum: — — 1) figura quasi unius galee et in eadem galea quasi quinque caude vulpine pergameni sigillata — —tales erant: † Sigillum Zdislai. 2) figura sursum extense videbantur, littere vero circumferenciales— per omnia prout in precedenti sig., littere —— † S. Lucuini de Horca. 3) figura quasi unius galee et in — † S. Benessii de Dobra. eadem galea quasi duo cornua sursum erecta cum auribus videbantur, littere 4) ymago quasi s. virg. Marie stans in manu sinistra quasi aliam ymaginem, videlicet domini nostri Jesu Cristi tenens et ante easdem ymagines quedam ymago quasi unius hominis flexis genibus et mani- ——, que legi poterant, tales erant: † S. Iohannis, bus [iunctis]e quasi ad orandum videbantur, littere —. HU —[LJ. alie vero littere bene legi non poterant propter compressionem cere— a) in orig. sequitur iterum plenam. — b) in orig. sequitur deletum: tociens. — c) in orig. locus pertusus. 973) 1361 aug. 3. Pragae. Karolus imperator et rex profitetur duces Austriae ipso imperatore suadente foedus cum se ipso, Venceslao, filio suo primogenito, Johanneque, marchione Moraviae, ad auxilium sibi invicem ferendum fecisse. -- bekennen und tun kunt --, daz wir den hochgebornen Rudolffe, herczogen ze Ostirreich, ze Steyr und ze Kerden, unsern lieben sun und fursten, und seine bruder als eyn Romischer keiser von wegen dez heiligen Reichs als unsern und dez selben Romischen reychs fursten gehaizzen und yn fruntlich geraten haben und ouch sie von unsers und ander irr frunden heizzens und rotes wegen uns dez gevolget habent, als sie zu rechte solten, daz sie sich zu, uns zu dem hochgebornen Wenczlaw unsern sun und Johansen, marggraven ze Mernhern, unserm bruder, und zû unsern erben vor sich und ire erben vorpundet habent ewiclich, als ouch wir uns zû yn hinwider vorpunden haben wider allirmenniclich noch sage der brife, die wir beidenhalbe nu ezu leczt hie zu Prage einander gegeben haben, als daz billich ist, wann wir beidesampt ze dem heil. Romischen reich gehoren. Mit urkunde dicz brieffs vorsigelt mit unserm keiserlichen ingesigel. Der geben ist ze Prage - - 1361 iare an s. Stephans tag, als er gefunden wart, unser reich des Romischen in dem sechczendem, des Bemischen in dem fumfczenden und dez keis. in dem sibendem iare. Per d. imperato- rem cancellarius. Correcta per Johannem de Prusnicz. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. Vindobonae in archivo publico. — Ed. Sleyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 324. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 186 n. 251. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 605 n. 290. — Reg. imp. VIII 3723.— HU — [LJ.
582 Regesta Bohemiae et Moraviac. stare et pignorare tociensb) et in tantum, quousque ipsis de toto eorum sortis ac dampnorum debito prenotato integraliter satisfiat. Verum tamen predictus d. plebanus suo et suorum successorum nomine hanc fecit graciam specialem, quod nos predicti Zdislaus et Luthmirus fratres et heredes nostri eundem censum annuum cum ipsa hereditate infra spacium 7 annorum continuum a data presencium, quandocumque poterimus reemere et exsolvere cum predictis 20 sex. contradiccione qualibet non obstante. Si vero infra predictum spacium id non fecerimus, extunc eadem reempcio nobis ammodo non valebit, sed tunc statim elapso 7 annorum predictorum spacio sepedictum censum annuum cum qualibet liber- tate et dominio predicto plebano vel eius successoribus intabulare pro ipsa eccl. s. Valentini perpetuis temporibus aput ipsam remanendum nullam excepcionem vel defensio- nem faciendo promittimus et debemus sub fidei puritate obligantes nos et heredes nostros ad omnia et singula, que supra premittuntur, fideliter observanda harum nostrarum serie et testimonio literarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia duximus appendenda. Dat. Prage a d. millesimo CCC° LXI° IIII non. aug. Insertum instrumento publico notarii Nicolai quondam Utyechonis de Masczow, 7. die m. sept. a. 1366 Pragae dato, quod in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae, sign. XIII 26 servatur; sigilla — litera erat 4 sigillis rotundis de cera alba pendentibus in pressulis describit notarius in hunc modum: — — 1) figura quasi unius galee et in eadem galea quasi quinque caude vulpine pergameni sigillata — —tales erant: † Sigillum Zdislai. 2) figura sursum extense videbantur, littere vero circumferenciales— per omnia prout in precedenti sig., littere —— † S. Lucuini de Horca. 3) figura quasi unius galee et in — † S. Benessii de Dobra. eadem galea quasi duo cornua sursum erecta cum auribus videbantur, littere 4) ymago quasi s. virg. Marie stans in manu sinistra quasi aliam ymaginem, videlicet domini nostri Jesu Cristi tenens et ante easdem ymagines quedam ymago quasi unius hominis flexis genibus et mani- ——, que legi poterant, tales erant: † S. Iohannis, bus [iunctis]e quasi ad orandum videbantur, littere —. HU —[LJ. alie vero littere bene legi non poterant propter compressionem cere— a) in orig. sequitur iterum plenam. — b) in orig. sequitur deletum: tociens. — c) in orig. locus pertusus. 973) 1361 aug. 3. Pragae. Karolus imperator et rex profitetur duces Austriae ipso imperatore suadente foedus cum se ipso, Venceslao, filio suo primogenito, Johanneque, marchione Moraviae, ad auxilium sibi invicem ferendum fecisse. -- bekennen und tun kunt --, daz wir den hochgebornen Rudolffe, herczogen ze Ostirreich, ze Steyr und ze Kerden, unsern lieben sun und fursten, und seine bruder als eyn Romischer keiser von wegen dez heiligen Reichs als unsern und dez selben Romischen reychs fursten gehaizzen und yn fruntlich geraten haben und ouch sie von unsers und ander irr frunden heizzens und rotes wegen uns dez gevolget habent, als sie zu rechte solten, daz sie sich zu, uns zu dem hochgebornen Wenczlaw unsern sun und Johansen, marggraven ze Mernhern, unserm bruder, und zû unsern erben vor sich und ire erben vorpundet habent ewiclich, als ouch wir uns zû yn hinwider vorpunden haben wider allirmenniclich noch sage der brife, die wir beidenhalbe nu ezu leczt hie zu Prage einander gegeben haben, als daz billich ist, wann wir beidesampt ze dem heil. Romischen reich gehoren. Mit urkunde dicz brieffs vorsigelt mit unserm keiserlichen ingesigel. Der geben ist ze Prage - - 1361 iare an s. Stephans tag, als er gefunden wart, unser reich des Romischen in dem sechczendem, des Bemischen in dem fumfczenden und dez keis. in dem sibendem iare. Per d. imperato- rem cancellarius. Correcta per Johannem de Prusnicz. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. Vindobonae in archivo publico. — Ed. Sleyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 324. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 186 n. 251. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 605 n. 290. — Reg. imp. VIII 3723.— HU — [LJ.
Strana 583
Annus 1361 aug. 2.—3. 583 974) 1361 aug. 3. Cerekvice. Mathias, Petrus et Leonhardus de Vlašim dotant capellam ante oppidum Cerekvice fun- datam. In nom. dom. am. Docente apostolo bonum facientes non deficiamus, tempore enim suo metemus, dum ergo tempus habemus, operemur bonum ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei. Hinc est, quod nos Mathias, Petrus et Leonhardus olim Hinkonis de Wlassim, cupientes divinum augere cultum et aliqualiter deo pro nostris peccatis satisfacere, bona et diligenti deliberacione prehabita, de unanimi consensu et assensu nostris damus et presentibus resignamus capelle ad honorem dei et s. Leonhardi conf. et s. Margarethe virg. ac Decem milium martirum bb. ante opidum nostrum Cierquicz, per nos constructe et de novo fundate, pro animabus progenitorum nostrorum et salute nostra unum laneum censua- lem, quem Karolus incola dicti nostri opidi in Cierquicz olim tenuit, cum omni eo iure, quo soli eundem laneum actenus tenuimus et habuimus, sub tali tamen condicione, ut Sdenko ple- banus modernus ibidem in Cierquicz et successores ipsius, qui pro tempore fuerint plebani, per se vel suum vicarium dictam capellam bis in septimana, videlicet tercia et sexta feriis, perpetue officiare et deum pro nobis ac dictis progenitoribus nostris fervencius exorare tenebitur. Ut autem predicta donacio robur habeat firmitatis ac per plebanum predictum vel ipsius successores officium in ipsa capella, ut premittitur, perpetuo peragi procuretur, petimus per -- d. Arnestum, s. Pragensis eccl. archiepiscopum, omnia predicta confirmari et suis litteris patentibus roborari. In cuius rei testimonium nostrum et dicti plebani con- sueta sigilla de scitu et voluntate nostris presentibus sunt appensa. Dat. Cierquicz a. d. 1361 die Invencionis ss. Stephani prothomartiris sociorumque suorum. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 4. die m. aug. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 30 n. 55. — fMJ. 975) 1361 aug. 4. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum Matthiae, Petri et Leonhardi de Vlašim, 3. die m. aug. 1361 in Cerekvice datarum (vide n. praecedentem) tenore praemisso, ipsis et Sdenkone plebano petentibus, donationem pro capella ante oppidum Cerekvice fundata confirmat. Nos quoque Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus. Dat. Prage a. d. 1361 die IV m. aug. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 23v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 30 n. 55. — [MJ. 976) [1361 aug. 5] Karolus imperator et rex [Hermanno et Bernhardo fratribus de Schömburg] oppidum Mare cum nonnullis villis, ad iudicium dicti oppidi pertinentibus, iure feudi possidendum confert. Městečko řečené Mare, k tomu vsi Sayffrydt, Demhardt, Hohendorf, Therzow (!), Gezow a les Scheidenbach s jinými vesnicemi příslušejícími k rychtě svrchupsaného městeč- ka manství od korunyl). Psáno latině libro 1° Caroli fol. 13. Cop. saec. XVII fragmenti registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti msc. sign. XXXIII p. 485. — Ed. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 86 n. 5 (e msc. olim tabularii publici Vindobonensis sign. 185, quod nunc Pragae in archivo publico centrali n. 4350 serva- tur.). — Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 18 n. 6. — [Lj. 1) Vide chartam sequentem.
Annus 1361 aug. 2.—3. 583 974) 1361 aug. 3. Cerekvice. Mathias, Petrus et Leonhardus de Vlašim dotant capellam ante oppidum Cerekvice fun- datam. In nom. dom. am. Docente apostolo bonum facientes non deficiamus, tempore enim suo metemus, dum ergo tempus habemus, operemur bonum ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei. Hinc est, quod nos Mathias, Petrus et Leonhardus olim Hinkonis de Wlassim, cupientes divinum augere cultum et aliqualiter deo pro nostris peccatis satisfacere, bona et diligenti deliberacione prehabita, de unanimi consensu et assensu nostris damus et presentibus resignamus capelle ad honorem dei et s. Leonhardi conf. et s. Margarethe virg. ac Decem milium martirum bb. ante opidum nostrum Cierquicz, per nos constructe et de novo fundate, pro animabus progenitorum nostrorum et salute nostra unum laneum censua- lem, quem Karolus incola dicti nostri opidi in Cierquicz olim tenuit, cum omni eo iure, quo soli eundem laneum actenus tenuimus et habuimus, sub tali tamen condicione, ut Sdenko ple- banus modernus ibidem in Cierquicz et successores ipsius, qui pro tempore fuerint plebani, per se vel suum vicarium dictam capellam bis in septimana, videlicet tercia et sexta feriis, perpetue officiare et deum pro nobis ac dictis progenitoribus nostris fervencius exorare tenebitur. Ut autem predicta donacio robur habeat firmitatis ac per plebanum predictum vel ipsius successores officium in ipsa capella, ut premittitur, perpetuo peragi procuretur, petimus per -- d. Arnestum, s. Pragensis eccl. archiepiscopum, omnia predicta confirmari et suis litteris patentibus roborari. In cuius rei testimonium nostrum et dicti plebani con- sueta sigilla de scitu et voluntate nostris presentibus sunt appensa. Dat. Cierquicz a. d. 1361 die Invencionis ss. Stephani prothomartiris sociorumque suorum. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 4. die m. aug. a. 1361 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 30 n. 55. — fMJ. 975) 1361 aug. 4. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum Matthiae, Petri et Leonhardi de Vlašim, 3. die m. aug. 1361 in Cerekvice datarum (vide n. praecedentem) tenore praemisso, ipsis et Sdenkone plebano petentibus, donationem pro capella ante oppidum Cerekvice fundata confirmat. Nos quoque Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus. Dat. Prage a. d. 1361 die IV m. aug. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 23v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 30 n. 55. — [MJ. 976) [1361 aug. 5] Karolus imperator et rex [Hermanno et Bernhardo fratribus de Schömburg] oppidum Mare cum nonnullis villis, ad iudicium dicti oppidi pertinentibus, iure feudi possidendum confert. Městečko řečené Mare, k tomu vsi Sayffrydt, Demhardt, Hohendorf, Therzow (!), Gezow a les Scheidenbach s jinými vesnicemi příslušejícími k rychtě svrchupsaného městeč- ka manství od korunyl). Psáno latině libro 1° Caroli fol. 13. Cop. saec. XVII fragmenti registrorum Karoli imperatoris et regis Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti msc. sign. XXXIII p. 485. — Ed. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 86 n. 5 (e msc. olim tabularii publici Vindobonensis sign. 185, quod nunc Pragae in archivo publico centrali n. 4350 serva- tur.). — Sedláček, Zbytky register králů římských a českých p. 18 n. 6. — [Lj. 1) Vide chartam sequentem.
Strana 584
584 Regesta Bohemiae et Moraviae 977) 1361 aug. 5. Pragae. Hermannus et Bernhardus fratres de Schömburg oppidum Mare cum villis ad iudicium oppidi pertinentibus in feudum a corona regni Bohemiae dependere profitentur. Nos Hermannus et Bernhardus fratres de Schenneburg dicti de Grimeczaw n. f. t. p. u., quod cum infrascripta bona, videlicet oppidum dictum Mare necnon ville Siffrids, Deynharcz, Hohendorff, Tettaw, Jesaw, silva dicta Scheydembach cum omnibus aliis villis ad iudicium oppidi, quod Mare dicitur, spectantibus, cum omnibus agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rubetis, aquis et earum decursibus, metis, gadibus, terminis et gra- niciis suis, prout circumferencialiter a bonis aliis distingwitur, fructibus —— et pertinen- ciis quibuscunque, quibus eciam specialibus vocabulis valeant designari, a seren. ac invict. principe et domino, d. Karolo quarto, div. fav. clem. Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro gracioso, tamquam a rege Boemie et a corona regni eiusdem in feodum dependeant, et nos ab eodem domino nostro tamquam rege Boemie et a corona eiusdem regni in feodum eadem teneamus et rite tenuerimus multis temporibus retroactis, idcirco animo deliberato promittimus pro nobis, heredibus et successoribus nostris bonum, honorem, comodum et profectum prefati domini nostri imperatoris tamquam regis Boemie, heredum et successorum suorum, regum Boemie, et eiusdem regni corone ubilibet pro posse et viribus procurare ac dampna et inconveniencias eorum bona fide et absque dolo prevenire et avertere, et alia singula facere debebimus et volumus, in quibus veri, iusti et fideles va- salli suis veris et naturalibus dominis quomodolibet obligantur, sicut nos pro nobis, heredibus et successoribus nostris dicto domino nostro imperatori velud regi Boemie super hiis subiec- cionis, fidelitatis, obediencie et homagii corporalia solita et debita dudum prestitimus iura- menta. Que eciam heredes et successores nostri, quocies dictum feodum vacare contigerit, dicto domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone, dum feodum predictum, sicut tenentur, accipient, de novo prestare et facere tenebuntur. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus litteris sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in die s. Dominici. Orig. perg. cum duobus sigg. rott. de cera rubra communi Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: I) clipeus quattuor balteis divisus, galea penata; S. HERMANI. DE. SCONBVIII IIIIJ. 2) clipeus quattuor balteis divisus; S. BERNHARDI. D. SCHONBVRG.; in dorso manu saec. XIV: Omagium Hermanni et Bernhardi Schomburg a corona Boemie. — Ed. Jireček, Cod. iur. boh. II, 3 p. 43 n. 23. — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. I1, 1 p. 499 n. 500 (ad 4. diem m. aug.) Cf. etiam Grotefend, Die Erwerbungs- politik K. Karls IV p. 73. — [M]. 978) 1361 aug. 9. Pragae. Fridericus, [marggravius Misnensis], Nicolao Episcopi, subcamerario regni Bohemiae, et Meinhero de Cydelwerde fodinam Holzenheim dictam prope Grünheim in Saxonia in feudum confert. Wir Fridrich etc. bekennen offenlich etc., daz wir mit wolbedachten mute - - den wisen luten Nycolaus Bischoves, burgere zeu Brugks, undercamerer des kunigriches zcu Beheim, unserm lieben wirte, unde Meinhere von Cydelwerde durch annemer dinste willen, die uns der egenante Nycolaus undercamerer ofte getan hat und furbaz tun sal, daz bergwerg genant Holczenheim, gelegin bie Grunhain, mit alle dem rehten, alz bergwergs unde gebirges anderswor in unsern landen recht unde gewonheit ist, geligen haben zeu rechtem erbe von uns und unsern erbin gerugelichen zeu behalden und zcu besiczzen, unde lihen in daz bergwerg Holczenheim, alz oben geschriben stet, ouch gnediglichen mit urkunde dicz
584 Regesta Bohemiae et Moraviae 977) 1361 aug. 5. Pragae. Hermannus et Bernhardus fratres de Schömburg oppidum Mare cum villis ad iudicium oppidi pertinentibus in feudum a corona regni Bohemiae dependere profitentur. Nos Hermannus et Bernhardus fratres de Schenneburg dicti de Grimeczaw n. f. t. p. u., quod cum infrascripta bona, videlicet oppidum dictum Mare necnon ville Siffrids, Deynharcz, Hohendorff, Tettaw, Jesaw, silva dicta Scheydembach cum omnibus aliis villis ad iudicium oppidi, quod Mare dicitur, spectantibus, cum omnibus agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rubetis, aquis et earum decursibus, metis, gadibus, terminis et gra- niciis suis, prout circumferencialiter a bonis aliis distingwitur, fructibus —— et pertinen- ciis quibuscunque, quibus eciam specialibus vocabulis valeant designari, a seren. ac invict. principe et domino, d. Karolo quarto, div. fav. clem. Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino nostro gracioso, tamquam a rege Boemie et a corona regni eiusdem in feodum dependeant, et nos ab eodem domino nostro tamquam rege Boemie et a corona eiusdem regni in feodum eadem teneamus et rite tenuerimus multis temporibus retroactis, idcirco animo deliberato promittimus pro nobis, heredibus et successoribus nostris bonum, honorem, comodum et profectum prefati domini nostri imperatoris tamquam regis Boemie, heredum et successorum suorum, regum Boemie, et eiusdem regni corone ubilibet pro posse et viribus procurare ac dampna et inconveniencias eorum bona fide et absque dolo prevenire et avertere, et alia singula facere debebimus et volumus, in quibus veri, iusti et fideles va- salli suis veris et naturalibus dominis quomodolibet obligantur, sicut nos pro nobis, heredibus et successoribus nostris dicto domino nostro imperatori velud regi Boemie super hiis subiec- cionis, fidelitatis, obediencie et homagii corporalia solita et debita dudum prestitimus iura- menta. Que eciam heredes et successores nostri, quocies dictum feodum vacare contigerit, dicto domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone, dum feodum predictum, sicut tenentur, accipient, de novo prestare et facere tenebuntur. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus litteris sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo in die s. Dominici. Orig. perg. cum duobus sigg. rott. de cera rubra communi Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: I) clipeus quattuor balteis divisus, galea penata; S. HERMANI. DE. SCONBVIII IIIIJ. 2) clipeus quattuor balteis divisus; S. BERNHARDI. D. SCHONBVRG.; in dorso manu saec. XIV: Omagium Hermanni et Bernhardi Schomburg a corona Boemie. — Ed. Jireček, Cod. iur. boh. II, 3 p. 43 n. 23. — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. I1, 1 p. 499 n. 500 (ad 4. diem m. aug.) Cf. etiam Grotefend, Die Erwerbungs- politik K. Karls IV p. 73. — [M]. 978) 1361 aug. 9. Pragae. Fridericus, [marggravius Misnensis], Nicolao Episcopi, subcamerario regni Bohemiae, et Meinhero de Cydelwerde fodinam Holzenheim dictam prope Grünheim in Saxonia in feudum confert. Wir Fridrich etc. bekennen offenlich etc., daz wir mit wolbedachten mute - - den wisen luten Nycolaus Bischoves, burgere zeu Brugks, undercamerer des kunigriches zcu Beheim, unserm lieben wirte, unde Meinhere von Cydelwerde durch annemer dinste willen, die uns der egenante Nycolaus undercamerer ofte getan hat und furbaz tun sal, daz bergwerg genant Holczenheim, gelegin bie Grunhain, mit alle dem rehten, alz bergwergs unde gebirges anderswor in unsern landen recht unde gewonheit ist, geligen haben zeu rechtem erbe von uns und unsern erbin gerugelichen zeu behalden und zcu besiczzen, unde lihen in daz bergwerg Holczenheim, alz oben geschriben stet, ouch gnediglichen mit urkunde dicz
Strana 585
Annus 1361 aug. 5.—9. 585 briefes. Testes Fridricus de Schonenburg, Henricus Kotewicz, Judeman, Albertus hovemei- ster, Fridricus de Kothewicz, Johannes Miltiz. Dat. Prage a. d. M° CCC° LXI° in vigilia Laurencii. Ex cop. saec. XIV in libro copiali n. 25 in archivo publico Dresdensi fol. 108 (alia cop. ibidem in ms. n. 27 fol. 55v) ed. W. Lippert, Meissnisch — böhmische Beziehungen zur Zeit König Johanns u. Karls IV., MVGDB 35 p. 257 n. 4. — [L]. 979) 1361 aug. 9. Olomouc. Nicolaus et Pesco dicti Býček de Býkovice octo laneos, unum quartale et unam tabernam in villa Tučin Johanni praeposito et capitulo ecclesiae Olomucensis vendunt. Universis, ad quos presentes pervenerint, cupimus fore notum, quod nos Nicolaus natus Benesii et Pesco dicti Biczek de Bicowicz, laici dioc. Olomucensis, in villa Tuczin prope Prerowiam octo laneos, unuma) quartale et unam tabernam cum omnibus agris cultis et in- cultis, silvis, rubetis, nemoribus, pratis, piscacionibus, aquis aquarumve decursibus et cum omnibus fructibus, proventibus, redditibus, iuribus, oneribus, iurisdicionibus, utilitatibus et pertinenciis suis universis ac cum toto et pleno dominio directo vendicionis tytulo, prout nos tenuimus et possedimus, venn. vv. dd. Pothoni decano, Johanni preposito et capitulo ac eccl. Olomucensi pro centum et viginti mar. argenti gr. Prag. den. moravici ponderis et numeri, sexaginta quatuor gr. pro marca qualibet computando, vendidimus vendicionis- queb) iure et pleno dominio hereditarie cessimus per eos et eccl. Olomucensem perpetuis temporibus possidenda, promittentes predicta bona fideliter omni fraude et dolo pos[t po- sitis a qualibet inpugnancia seu eviccione et abscussione a data presencium usque ad diem resignacionis et intabulacionis et a resignacione ac intabulacione in primo coloquio cele- brando coram camerario facta per triennium secundum ius terre Moravie nostris laboribus et expensis disbrigare et penitus libertare. Promittimus insuper dominis predictis, quod si de [e viccione seu abscussione ac inpugnacione dictorum bonorum eos prohibere ac deffen- sare non possemus nec valeremus, quod extunc pro pena intabulacionis, abscussionis et libertacionis huiusmodi triginta mar. argenti moravici ponderis et pagamenti ultra capitalem sortem prefatis dominis et eccl. Olomucensi solvere tenebimur et volumus, pro quibus omnibus et singulis tenendis et servandis premissis nobb. vv. dd. Thobyam dictum Sysma de Stralek, Nicolaum dictum Popek, purgrawium de Helphnsteyn, Ulricum et Janko- nem fratres germanos, filios olim Kokoronis de Prossenicz, et Ulricum dictum Koba de Bicowicz nostros fideiussores constituimus et ponimus, spondentes cum ipsis unanimiter coniunctis manibus quilibet nostrum insolidum ita, quod per solucionem sue partis a so- lucione residui debiti nullus nostrum possit vel valeat supportari omnia et singula premissa sepedictis dd. decano, preposito, capitulo et eccl. Olomucensi bona fide et absque omni fraude et dolo postpositis tenere et inviolabiliter observare, et si nos Nicolaus et Pesco una cum fideiussoribus nostris predictis intabulando, disbrigando, libertando et de eviccione ac abscussione prohibenda bona predicta infra triennium, ut premittitur, et in aliis nostris quibuscumque promissis inveniremur negligentes quoquomodo et remissi, extunc ex nobis tres, qui nomine capituli eccl. Olomucensis requisiti fuerint et nominati, quilibet nostrum cum uno famulo et duobus equis civitatem Olomucz intrare tenebimur et debemus ad domum honesti viri, civis ibidem, ipsis deputandam verum et legitimum observaturi obstagium, et si ipsos in eodem obstagio ultra quatuordecim dies intabulacione vel totali disbrigacione non facta aut centum et quinquaginta mar. argenti moravici pagamenti ipsi eccl. Olomu- censi ac dominis priusdictis per nos non solutis durare contingerit, extunc quartus ex nobis, qui nomine prefati capituli et eccl. Olomucensis monitus fuerit, ad eosde[m] tres simi- liter cum uno famulo et duobus equis in eandem domum in civitate Olomucensi obstagia-
Annus 1361 aug. 5.—9. 585 briefes. Testes Fridricus de Schonenburg, Henricus Kotewicz, Judeman, Albertus hovemei- ster, Fridricus de Kothewicz, Johannes Miltiz. Dat. Prage a. d. M° CCC° LXI° in vigilia Laurencii. Ex cop. saec. XIV in libro copiali n. 25 in archivo publico Dresdensi fol. 108 (alia cop. ibidem in ms. n. 27 fol. 55v) ed. W. Lippert, Meissnisch — böhmische Beziehungen zur Zeit König Johanns u. Karls IV., MVGDB 35 p. 257 n. 4. — [L]. 979) 1361 aug. 9. Olomouc. Nicolaus et Pesco dicti Býček de Býkovice octo laneos, unum quartale et unam tabernam in villa Tučin Johanni praeposito et capitulo ecclesiae Olomucensis vendunt. Universis, ad quos presentes pervenerint, cupimus fore notum, quod nos Nicolaus natus Benesii et Pesco dicti Biczek de Bicowicz, laici dioc. Olomucensis, in villa Tuczin prope Prerowiam octo laneos, unuma) quartale et unam tabernam cum omnibus agris cultis et in- cultis, silvis, rubetis, nemoribus, pratis, piscacionibus, aquis aquarumve decursibus et cum omnibus fructibus, proventibus, redditibus, iuribus, oneribus, iurisdicionibus, utilitatibus et pertinenciis suis universis ac cum toto et pleno dominio directo vendicionis tytulo, prout nos tenuimus et possedimus, venn. vv. dd. Pothoni decano, Johanni preposito et capitulo ac eccl. Olomucensi pro centum et viginti mar. argenti gr. Prag. den. moravici ponderis et numeri, sexaginta quatuor gr. pro marca qualibet computando, vendidimus vendicionis- queb) iure et pleno dominio hereditarie cessimus per eos et eccl. Olomucensem perpetuis temporibus possidenda, promittentes predicta bona fideliter omni fraude et dolo pos[t po- sitis a qualibet inpugnancia seu eviccione et abscussione a data presencium usque ad diem resignacionis et intabulacionis et a resignacione ac intabulacione in primo coloquio cele- brando coram camerario facta per triennium secundum ius terre Moravie nostris laboribus et expensis disbrigare et penitus libertare. Promittimus insuper dominis predictis, quod si de [e viccione seu abscussione ac inpugnacione dictorum bonorum eos prohibere ac deffen- sare non possemus nec valeremus, quod extunc pro pena intabulacionis, abscussionis et libertacionis huiusmodi triginta mar. argenti moravici ponderis et pagamenti ultra capitalem sortem prefatis dominis et eccl. Olomucensi solvere tenebimur et volumus, pro quibus omnibus et singulis tenendis et servandis premissis nobb. vv. dd. Thobyam dictum Sysma de Stralek, Nicolaum dictum Popek, purgrawium de Helphnsteyn, Ulricum et Janko- nem fratres germanos, filios olim Kokoronis de Prossenicz, et Ulricum dictum Koba de Bicowicz nostros fideiussores constituimus et ponimus, spondentes cum ipsis unanimiter coniunctis manibus quilibet nostrum insolidum ita, quod per solucionem sue partis a so- lucione residui debiti nullus nostrum possit vel valeat supportari omnia et singula premissa sepedictis dd. decano, preposito, capitulo et eccl. Olomucensi bona fide et absque omni fraude et dolo postpositis tenere et inviolabiliter observare, et si nos Nicolaus et Pesco una cum fideiussoribus nostris predictis intabulando, disbrigando, libertando et de eviccione ac abscussione prohibenda bona predicta infra triennium, ut premittitur, et in aliis nostris quibuscumque promissis inveniremur negligentes quoquomodo et remissi, extunc ex nobis tres, qui nomine capituli eccl. Olomucensis requisiti fuerint et nominati, quilibet nostrum cum uno famulo et duobus equis civitatem Olomucz intrare tenebimur et debemus ad domum honesti viri, civis ibidem, ipsis deputandam verum et legitimum observaturi obstagium, et si ipsos in eodem obstagio ultra quatuordecim dies intabulacione vel totali disbrigacione non facta aut centum et quinquaginta mar. argenti moravici pagamenti ipsi eccl. Olomu- censi ac dominis priusdictis per nos non solutis durare contingerit, extunc quartus ex nobis, qui nomine prefati capituli et eccl. Olomucensis monitus fuerit, ad eosde[m] tres simi- liter cum uno famulo et duobus equis in eandem domum in civitate Olomucensi obstagia-
Strana 586
586 Regesta Bohemiae et Moraviae. liter subintrare, omnes simul predictum obstagium legitime servaturi nec recessuri ab inde, donec predicta bona per nos ipsi eccl. Olomucensi fuerint intabulata ac totaliter dis- brigata aut centum et quinquaginte (!) mar. gr. den. argenti memorati pagamenti, ut pre- mittitur, cum universis dampnis et expensis, que supercreverint, sepedictis dd. prelatis, capitulo et eccl. Olomucensi per nos fuerint integraliter persoluta. Nos vero Nicolaus et Pesco predicti, Thobias de Stralek, Nicolaus dictus Popek, Ulricus et Janco fratres de Prossenicz et Ulricus dictus Coba de Bicowicz bona et spontanea voluntate ad omnia et singula predicta, prout narrantur, nos subicimus et fideiussores et principales debitores esse recognoscimus, promittentes bona fide omni fraude et dolo postpositis sepenominatis dd. decano, preposito, capitulo et eccl. Olomucensi una cum predictis amicis nostris, videlicet Nicolao et Pescone de Bicowicz, coniunctis manibus in solidum tenere, servare et firmiter adinplere. In cuius rei testimonium et robur perpetue firmitatis sigilla nostra una cum sigillis fideiussorum nostrorum predictorum sunt appensa ex certa nostra sciencia. Act. et dat. Olomucz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo die nona m. aug. Cop. saec. XV in. Olomouc olim in archivo capituli ecclesiae, nunc in archivo publico ms. E I 27 fol. 63v. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 187 n. 254. — Contulit Věra Jenšovská. — [L]. a) sequitur deletum: laneum. — b) cop. venditis. 980) [1361] aug. 10. Pragae. Johannes praecentor et collegium mansionariorum chori b. Mariae virg. in ecclesia s. Viti in arce Pragensi profitentur Hermannum, Michaelem et Byetkam de Svárov agros unius aratu- rae in villa Svárov cum altera medietate marcae gr. den. Prag. census annui collegio mansio- nariorum legavisse et resignavisse, ipsis Hermanno, Michaeli et Beytcae praedictos agros et censum ad tempora vitae ipsorum tradunt seque ad anniversaria observanda obligant. Nos Johannes precentor talis et talis chori b. Virginis in ecclesia Pragensi n. f. presen- tibus --, quod honesti et providi vv. d. H[ermannus], plebanus in [Swarow]a), et Msichael] ibidem de tali loco laicus, fratres germani et Velka, dicti Michaelis conthoralis, pro remedio animarum ipsorum nobis et nostro collegio predicto agros ipsorum unius arature, sitos ibidem in Swarow, cum rebus, silvis, pratis, pascuis et aliis iuribus et pertinenciis ipsorum universis, unam marcam cum dimidia gr. Prag. den., sexaginta quattuor grossos pro marca computanda, census annui perpetui similiter ibidem in Swarow pie legaverunt, dederunt ac hereditarie resignaverunt, prout in tabulis terre Boemie plenius continetur. Nos vero pre- centor et mansionarii supradicti attendentes bonam voluntatem et gratum affectum predic- torum, quam et quem ad nos [et] collegium nostrum predictum habuerunt et habent, ac volentes ipsis viceversa ex causa premissa racione donacionis antedicte graciam facere specialem diligentique tractatu et matura deliberacione prehabita nobiscum, prefatos agros unius arature, sitos ibidem in Swarow, cum omnibus ipsorum, ut premittitur, iuribus et utilitatibus universis una cum censu predicto predictis d. H[ermanno], Mlichaeli] et Welcze uxori ipsius Michaelis damus et concedimus liberaliter et per tempora vite ipsorum dumtaxat tenendum, habendum, utifruendum et possidendum, ita videlicet, quod postb) mortem ipsorum prefati agri cum omnibus suis iuribus ac pertinenciis cen- sus sine omni impedimento ad nos pro nobis ad nostrum collegium libere revertentur, promittentes bona fide pro successoribus nostris, precentore et mansionariis, qui pro tem- pore fuerint, predictos dd. H[ermannum], M ichaelem] et Velkam in concessione et in pos- sessione agrorum ac census predictorum per tempora vite eorundem non impedire seu mo- lestare ac perturbare de iure vel de facto per nos seu interpositam personam sub pena am- missionis agrorum predictorum et iuris nostric), quod in eis obtinemus, et sub pena excom-
586 Regesta Bohemiae et Moraviae. liter subintrare, omnes simul predictum obstagium legitime servaturi nec recessuri ab inde, donec predicta bona per nos ipsi eccl. Olomucensi fuerint intabulata ac totaliter dis- brigata aut centum et quinquaginte (!) mar. gr. den. argenti memorati pagamenti, ut pre- mittitur, cum universis dampnis et expensis, que supercreverint, sepedictis dd. prelatis, capitulo et eccl. Olomucensi per nos fuerint integraliter persoluta. Nos vero Nicolaus et Pesco predicti, Thobias de Stralek, Nicolaus dictus Popek, Ulricus et Janco fratres de Prossenicz et Ulricus dictus Coba de Bicowicz bona et spontanea voluntate ad omnia et singula predicta, prout narrantur, nos subicimus et fideiussores et principales debitores esse recognoscimus, promittentes bona fide omni fraude et dolo postpositis sepenominatis dd. decano, preposito, capitulo et eccl. Olomucensi una cum predictis amicis nostris, videlicet Nicolao et Pescone de Bicowicz, coniunctis manibus in solidum tenere, servare et firmiter adinplere. In cuius rei testimonium et robur perpetue firmitatis sigilla nostra una cum sigillis fideiussorum nostrorum predictorum sunt appensa ex certa nostra sciencia. Act. et dat. Olomucz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo die nona m. aug. Cop. saec. XV in. Olomouc olim in archivo capituli ecclesiae, nunc in archivo publico ms. E I 27 fol. 63v. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 187 n. 254. — Contulit Věra Jenšovská. — [L]. a) sequitur deletum: laneum. — b) cop. venditis. 980) [1361] aug. 10. Pragae. Johannes praecentor et collegium mansionariorum chori b. Mariae virg. in ecclesia s. Viti in arce Pragensi profitentur Hermannum, Michaelem et Byetkam de Svárov agros unius aratu- rae in villa Svárov cum altera medietate marcae gr. den. Prag. census annui collegio mansio- nariorum legavisse et resignavisse, ipsis Hermanno, Michaeli et Beytcae praedictos agros et censum ad tempora vitae ipsorum tradunt seque ad anniversaria observanda obligant. Nos Johannes precentor talis et talis chori b. Virginis in ecclesia Pragensi n. f. presen- tibus --, quod honesti et providi vv. d. H[ermannus], plebanus in [Swarow]a), et Msichael] ibidem de tali loco laicus, fratres germani et Velka, dicti Michaelis conthoralis, pro remedio animarum ipsorum nobis et nostro collegio predicto agros ipsorum unius arature, sitos ibidem in Swarow, cum rebus, silvis, pratis, pascuis et aliis iuribus et pertinenciis ipsorum universis, unam marcam cum dimidia gr. Prag. den., sexaginta quattuor grossos pro marca computanda, census annui perpetui similiter ibidem in Swarow pie legaverunt, dederunt ac hereditarie resignaverunt, prout in tabulis terre Boemie plenius continetur. Nos vero pre- centor et mansionarii supradicti attendentes bonam voluntatem et gratum affectum predic- torum, quam et quem ad nos [et] collegium nostrum predictum habuerunt et habent, ac volentes ipsis viceversa ex causa premissa racione donacionis antedicte graciam facere specialem diligentique tractatu et matura deliberacione prehabita nobiscum, prefatos agros unius arature, sitos ibidem in Swarow, cum omnibus ipsorum, ut premittitur, iuribus et utilitatibus universis una cum censu predicto predictis d. H[ermanno], Mlichaeli] et Welcze uxori ipsius Michaelis damus et concedimus liberaliter et per tempora vite ipsorum dumtaxat tenendum, habendum, utifruendum et possidendum, ita videlicet, quod postb) mortem ipsorum prefati agri cum omnibus suis iuribus ac pertinenciis cen- sus sine omni impedimento ad nos pro nobis ad nostrum collegium libere revertentur, promittentes bona fide pro successoribus nostris, precentore et mansionariis, qui pro tem- pore fuerint, predictos dd. H[ermannum], M ichaelem] et Velkam in concessione et in pos- sessione agrorum ac census predictorum per tempora vite eorundem non impedire seu mo- lestare ac perturbare de iure vel de facto per nos seu interpositam personam sub pena am- missionis agrorum predictorum et iuris nostric), quod in eis obtinemus, et sub pena excom-
Strana 587
Annus 1371 aug. 9.—16. 587 municacionis per d. officialem Pragensem, qui pro tempore fuerit, in nos ferende, quibus penis nos et successores nostros sponte submittimus et presentibus obligamus. Preterea est sufficienter expressum et adiectum, quod prefati d. Hermannus, Michael et Byetka ante morten ipsorum possunt et valent disponere et ordinare pro remedio animarum ipsorum de bonis predictis, quomodo et quantum debeat dari in tricesimis et anniversariis ipsorum quolibet anno et in perpetuum per nos et successores nostros, qui pro tempore fuerint, observandis. In cuius rei testimonium sigilla collegii nostri predicti et hon. v. d. Plilchte, decani eccl. Pragensis, presentibus litteris sunt appensa. Dat. et act. in eccl. Pragensi ante altare s. Marie Magdalene presentibus viris et honestis vv. discrr., d. Alberto dicto Zaczek tali vel tali a. d. MCCCLXXXIIII (!), ind. XX (!) die decima m. aug. hora quasi completoria, pontificatus sanctissimi etc. a. IX, imperii vero etc. a. VII. Et ego talis de tali omnibus et singulis suprascriptis -- una cum suprascriptis testibus interfui eaque omnia et singula predicta manu propria conscripsi et ad peticionem parcium predictarum in hanc formam publicam redegi signoque meo et nomine consuetis etc. Cop. saec. XIV Pragae in bibliotheca capituli metropol. eccl. s. Viti msc. 1 40b (Formularium Primdae) fol. 159v. — Contulit Mendl. — [L]. a) cop.: ta. lo. — b) cop.: per. — c) cop.: iure nostro. 981) 1361 aug. 16. Pragae. Karolus imperator et rex Friderico, Balthasaro et Guillelmo, marggraviis Misnensibus, domum suam prope monasterium ad s. Jacobum, ordinis fratrum Minorum, in [Maiore civitate Pragensi] sitam, confert. -- bekennen und tun kund --, daz wir durch sunderliche liebe, die wir alle zeit ge- habt haben und noch haben zu den hochgebornen Friderich, Balthazar und Wilhelm, marg. grafen zu Myssen, unsern lieben oheimen und fursten, und ouch durch merkliche getrewe dienst, die si uns und dem Reich offt nuczliche getan haben und sovil destmer tun wollen und mügen, als wir sie gnediclicher bedenken, den selben marggrafen, unsern oheimen, von un- sern sunderlichen gnaden und von kuniglicher macht unser haws gen s. Jacobs closter der Barfuzzen uber und tzwischen des Hunlins haws uff ein sit und des Frenczil camere[r]s kinder haws uff die ander seit gelegen geben haben und geben ouch mit diesem briefe in allen den rechten und in aller der mazze, als wir und seliger gedechtnuzze der hochgeborne Johans etwenne kunig zu Beheim, unser vater, daz selbe haws biz uff diese czeit gehabt haben. Mit urkund diz brieves versigelt mit unser keiserlichen majestat insigel. Geben zu Prag nach Cristus geburt 1361, am andern tage nach unser Frowen tage, als sie zu himel fur, unser reiche des Romischen in dem sechtzehenden, des Behemischen in dem funftzehen- den und d. keis. in dem sibenden iare. Per d. Thymonem de Koldicz Conra- dus de Gysinheim. R. Johannes Saxo. — Ex orig. perg. cum sig. avulso in archivo publico Dresdensi n. 3648 ed. W. Lippert, Meissnisch böhmische Bezichungen zur Zeit König Johanns und Karls IV, MVGDB 35 p. 258 n. 5. — Reg. imp. VIII 3734.—[L]. 982) 1361 aug. 16. Pragae. Iudex, magister civium et iurati Novae civitatis sub castro Pragensi profitentur Ambrosium, Karoli imperatoris et regis notularium, curiam in Košiře cum aratura agrorum monasterio Plassensi vendidisse et resignavisse. In nom. dom. am. Quoniam omnia, que sub statu corruptibilium gerentur, more fluentis aque decurrunt, decrevit idcirco virorum sapiencium sagacitas, ut gesta hominum
Annus 1371 aug. 9.—16. 587 municacionis per d. officialem Pragensem, qui pro tempore fuerit, in nos ferende, quibus penis nos et successores nostros sponte submittimus et presentibus obligamus. Preterea est sufficienter expressum et adiectum, quod prefati d. Hermannus, Michael et Byetka ante morten ipsorum possunt et valent disponere et ordinare pro remedio animarum ipsorum de bonis predictis, quomodo et quantum debeat dari in tricesimis et anniversariis ipsorum quolibet anno et in perpetuum per nos et successores nostros, qui pro tempore fuerint, observandis. In cuius rei testimonium sigilla collegii nostri predicti et hon. v. d. Plilchte, decani eccl. Pragensis, presentibus litteris sunt appensa. Dat. et act. in eccl. Pragensi ante altare s. Marie Magdalene presentibus viris et honestis vv. discrr., d. Alberto dicto Zaczek tali vel tali a. d. MCCCLXXXIIII (!), ind. XX (!) die decima m. aug. hora quasi completoria, pontificatus sanctissimi etc. a. IX, imperii vero etc. a. VII. Et ego talis de tali omnibus et singulis suprascriptis -- una cum suprascriptis testibus interfui eaque omnia et singula predicta manu propria conscripsi et ad peticionem parcium predictarum in hanc formam publicam redegi signoque meo et nomine consuetis etc. Cop. saec. XIV Pragae in bibliotheca capituli metropol. eccl. s. Viti msc. 1 40b (Formularium Primdae) fol. 159v. — Contulit Mendl. — [L]. a) cop.: ta. lo. — b) cop.: per. — c) cop.: iure nostro. 981) 1361 aug. 16. Pragae. Karolus imperator et rex Friderico, Balthasaro et Guillelmo, marggraviis Misnensibus, domum suam prope monasterium ad s. Jacobum, ordinis fratrum Minorum, in [Maiore civitate Pragensi] sitam, confert. -- bekennen und tun kund --, daz wir durch sunderliche liebe, die wir alle zeit ge- habt haben und noch haben zu den hochgebornen Friderich, Balthazar und Wilhelm, marg. grafen zu Myssen, unsern lieben oheimen und fursten, und ouch durch merkliche getrewe dienst, die si uns und dem Reich offt nuczliche getan haben und sovil destmer tun wollen und mügen, als wir sie gnediclicher bedenken, den selben marggrafen, unsern oheimen, von un- sern sunderlichen gnaden und von kuniglicher macht unser haws gen s. Jacobs closter der Barfuzzen uber und tzwischen des Hunlins haws uff ein sit und des Frenczil camere[r]s kinder haws uff die ander seit gelegen geben haben und geben ouch mit diesem briefe in allen den rechten und in aller der mazze, als wir und seliger gedechtnuzze der hochgeborne Johans etwenne kunig zu Beheim, unser vater, daz selbe haws biz uff diese czeit gehabt haben. Mit urkund diz brieves versigelt mit unser keiserlichen majestat insigel. Geben zu Prag nach Cristus geburt 1361, am andern tage nach unser Frowen tage, als sie zu himel fur, unser reiche des Romischen in dem sechtzehenden, des Behemischen in dem funftzehen- den und d. keis. in dem sibenden iare. Per d. Thymonem de Koldicz Conra- dus de Gysinheim. R. Johannes Saxo. — Ex orig. perg. cum sig. avulso in archivo publico Dresdensi n. 3648 ed. W. Lippert, Meissnisch böhmische Bezichungen zur Zeit König Johanns und Karls IV, MVGDB 35 p. 258 n. 5. — Reg. imp. VIII 3734.—[L]. 982) 1361 aug. 16. Pragae. Iudex, magister civium et iurati Novae civitatis sub castro Pragensi profitentur Ambrosium, Karoli imperatoris et regis notularium, curiam in Košiře cum aratura agrorum monasterio Plassensi vendidisse et resignavisse. In nom. dom. am. Quoniam omnia, que sub statu corruptibilium gerentur, more fluentis aque decurrunt, decrevit idcirco virorum sapiencium sagacitas, ut gesta hominum
Strana 588
588 Regesta Bohemiae et Moraviae. perpetuari debeant literis notabilibus et sigillis. Nos igitur Michael Donati iudex, Leo de Sacz, magister civium, Miranus, Pesco dictus Soppuch, Johannes Geytanerii. Henricus dictus Hofmagister, Bertholdus dictus Esler, Friczko institor, Fridlinus aurifaber, Cunso Gottrati, Jurziko brasiator, Bohunko Loderii, Sdenko humulator, cives iurati Nove civitatis sub castro Pragensi, ad universorum noticiam t. p. publice protestantes volumus pervenire, quod discr. vir Ambrosius, seren. domini nostri, d. Karoli, Romanorum imperatoris et Boemie regis, notularius, — — curiam suam sitam in minori villa dicta Kossyrz cum una aratura agrorum, cultis et incultis (!), videlicet pratis, ortis—iuribus et pertinen- ciis ipsorum universis circumquaque euntibus et generaliter cum omnibus rebus et bonis mobilibus et inmobilibus, iumentis, peccoribus et pecudibus, equis, curribus, vaccis, vitulis, scrophis, porcis, agnis, agnellis, ovibus, aucis, pullis et columbis et aliis quibuscunque — ad ipsam curiam spectantibus coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro sexaginta quatuor sex. gr. den. Prag. rite ac racionabiliter sub titulo iuste vendicionis dedit, vendidit atque perpetue tradidit honn. et religg. vv. abbati et conventui monasterii in Plas, Cyst. ord., Prag. dyoc., et eorum successoribus tenendam, habendam, utifruendam et iure hereditario perpetuo ac eciam sub omni eo iure, quo ipse Ambrosius dictam curiam cum ipsis utilitatibus et pertinenciis predictis tenebat et habebat, possidendam et deinceps vendendam, alienandam — ac in usus quoslibet placidos ver- tendam, quas quidem sexaginta quatuor sex. prenotatas idem venditor coram nobis in eodem iudicio a memoratis abbate et conventu dicti monasterii recepit integraliter et ex toto. Qua solucione facta idem venditor predictam curiam et araturam agrorum cum omni- bus et singulis pertinenciis ipsorum, ut predicitur, prefatis abbati et conventui eorumque successoribus secundum omne ius et consuetudinem civitatis nostre resignavit, promittens nichilominus prefatus venditor pro se suisque heredibus ac amicis sepefatis abbati et con- ventui eorumque successoribus questionem, litem seu controversiam super predicta curia et aratura agrorum ac omnibus iuribus et pertinenciis ipsorum universis, ut prescribitur, ullo umquam tempore non inferre nec alicui inferenti consentire, sed ipsam curiam et ara- turam agrorum cum eorum singulis pertinenciis predictis prefatis abbati et conventui eorumque successoribus ab omni hominum impeticione et universitate legittime defensare ac eciam disbrigare, secundum quod ius nostre civitatis postulat et requirit, hoc superad- dito, quod prefati abbas seu conventus ac eorum successores, qui predictam curiam in sua tenuerint et habuerint potestate, debebunt et habebunt solvere in quolibet festo s. Galli octuaginta gr. cum duobus pullis et in festo quolibet s. Georii octuaginta gr. cum tribus pullis nomine veri census singulis annis circumvolventibus censuare et alia quevis iura, que dicta villa habet et requirit, tenere et adimplere debebunt occasione qualibet procul mota. Insuper promisit sepedictus venditor dictam vendicionem seu curie predicte et arature ac omnium pertinenciarum ipsarum, ut premittitur, tradicionem et omnia et singula supra- scripta et infrascripta firma, rata et grata tenere ——. Super hec omnia expressum est eciam quod, si que litere vel alia autentica supra prefatam curiam et araturam agrorum ac ipsorum pertinencia sepedicta in posterum apparerent, quod nullius firmitatis et roboris —— esse debent vel momenti ——. In cuius rei evidens testimonium et robur perpetuum ad peti- cionem et instanciam parcium predictarum, videlicet vendencium et emencium, presentes literas scribi et sigillo maiori nostre civitatis supradicte de certa nostra sciencia fecimus communiri. Dat. Prage in nostra sepedicta civitate proxima fer. II post festum Assump- cionis s. Marie virg. glor. anno filii sui millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. cum sig. maiore de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Plassensis, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac univ., sign. n. 295, nunc vero in archivo publico centrali. — In dorso manu saec. XIV: Littera Ambrosii super Cossirz et curiam ibidem, quam vendit monasterio; manu recentiore: Privilegium Nove civitatis sub castro de confirmacione omnium premissorum; alia manu additum: videlicet 21/2 sex. gr. annui census cum 5 pullis de bonis in minori villa Kossyrz. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass u. seiner Umgebung, MVGDB 13 p. 57 n. 121 e cop. saec. XVII Libri
588 Regesta Bohemiae et Moraviae. perpetuari debeant literis notabilibus et sigillis. Nos igitur Michael Donati iudex, Leo de Sacz, magister civium, Miranus, Pesco dictus Soppuch, Johannes Geytanerii. Henricus dictus Hofmagister, Bertholdus dictus Esler, Friczko institor, Fridlinus aurifaber, Cunso Gottrati, Jurziko brasiator, Bohunko Loderii, Sdenko humulator, cives iurati Nove civitatis sub castro Pragensi, ad universorum noticiam t. p. publice protestantes volumus pervenire, quod discr. vir Ambrosius, seren. domini nostri, d. Karoli, Romanorum imperatoris et Boemie regis, notularius, — — curiam suam sitam in minori villa dicta Kossyrz cum una aratura agrorum, cultis et incultis (!), videlicet pratis, ortis—iuribus et pertinen- ciis ipsorum universis circumquaque euntibus et generaliter cum omnibus rebus et bonis mobilibus et inmobilibus, iumentis, peccoribus et pecudibus, equis, curribus, vaccis, vitulis, scrophis, porcis, agnis, agnellis, ovibus, aucis, pullis et columbis et aliis quibuscunque — ad ipsam curiam spectantibus coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro sexaginta quatuor sex. gr. den. Prag. rite ac racionabiliter sub titulo iuste vendicionis dedit, vendidit atque perpetue tradidit honn. et religg. vv. abbati et conventui monasterii in Plas, Cyst. ord., Prag. dyoc., et eorum successoribus tenendam, habendam, utifruendam et iure hereditario perpetuo ac eciam sub omni eo iure, quo ipse Ambrosius dictam curiam cum ipsis utilitatibus et pertinenciis predictis tenebat et habebat, possidendam et deinceps vendendam, alienandam — ac in usus quoslibet placidos ver- tendam, quas quidem sexaginta quatuor sex. prenotatas idem venditor coram nobis in eodem iudicio a memoratis abbate et conventu dicti monasterii recepit integraliter et ex toto. Qua solucione facta idem venditor predictam curiam et araturam agrorum cum omni- bus et singulis pertinenciis ipsorum, ut predicitur, prefatis abbati et conventui eorumque successoribus secundum omne ius et consuetudinem civitatis nostre resignavit, promittens nichilominus prefatus venditor pro se suisque heredibus ac amicis sepefatis abbati et con- ventui eorumque successoribus questionem, litem seu controversiam super predicta curia et aratura agrorum ac omnibus iuribus et pertinenciis ipsorum universis, ut prescribitur, ullo umquam tempore non inferre nec alicui inferenti consentire, sed ipsam curiam et ara- turam agrorum cum eorum singulis pertinenciis predictis prefatis abbati et conventui eorumque successoribus ab omni hominum impeticione et universitate legittime defensare ac eciam disbrigare, secundum quod ius nostre civitatis postulat et requirit, hoc superad- dito, quod prefati abbas seu conventus ac eorum successores, qui predictam curiam in sua tenuerint et habuerint potestate, debebunt et habebunt solvere in quolibet festo s. Galli octuaginta gr. cum duobus pullis et in festo quolibet s. Georii octuaginta gr. cum tribus pullis nomine veri census singulis annis circumvolventibus censuare et alia quevis iura, que dicta villa habet et requirit, tenere et adimplere debebunt occasione qualibet procul mota. Insuper promisit sepedictus venditor dictam vendicionem seu curie predicte et arature ac omnium pertinenciarum ipsarum, ut premittitur, tradicionem et omnia et singula supra- scripta et infrascripta firma, rata et grata tenere ——. Super hec omnia expressum est eciam quod, si que litere vel alia autentica supra prefatam curiam et araturam agrorum ac ipsorum pertinencia sepedicta in posterum apparerent, quod nullius firmitatis et roboris —— esse debent vel momenti ——. In cuius rei evidens testimonium et robur perpetuum ad peti- cionem et instanciam parcium predictarum, videlicet vendencium et emencium, presentes literas scribi et sigillo maiori nostre civitatis supradicte de certa nostra sciencia fecimus communiri. Dat. Prage in nostra sepedicta civitate proxima fer. II post festum Assump- cionis s. Marie virg. glor. anno filii sui millesimo trecentesimo sexagesimo primo. Orig. cum sig. maiore de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Plassensis, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac univ., sign. n. 295, nunc vero in archivo publico centrali. — In dorso manu saec. XIV: Littera Ambrosii super Cossirz et curiam ibidem, quam vendit monasterio; manu recentiore: Privilegium Nove civitatis sub castro de confirmacione omnium premissorum; alia manu additum: videlicet 21/2 sex. gr. annui census cum 5 pullis de bonis in minori villa Kossyrz. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass u. seiner Umgebung, MVGDB 13 p. 57 n. 121 e cop. saec. XVII Libri
Strana 589
Annus 1361 aug. 16.—17. 589 monasterii de Plass. — (ex orig.) Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 140 n. 1052. — Teige, Zprávy o statcích a přech venkovských, Arch. Ces. XXVI p. 424. HU — [M]. 983) 1361 aug. 16. [Pragae]. Priorissa et totus conventus monasterii s. Annae sub monte Petřín, ord. Praedicato- rum, recognoscunt Ambrosium de Praga, notularium Karoli imperatoris et regis, curiam suam in Košiře sitam monasterio Plassensi vendidisse. Nos Bietka priorissa totusque conventus sanctarum monialium claustri s. Anne sub —, quod de nostro pleno con- monte Petrino,ord. fr. Predicatorum, recognoscimus t. p. u. sensu et favore atque amicorum et fautorum nostrorum super hoc pleno et benivolo consensu concesso discr. v. Ambrosius de Praga, seren. domini d. nostri Karoli Romanorum imperatoris notularius, non coactus nec inductus, sed de libera et bona heredum ac amicorum suorum voluntate et pleno nostro consensu curiam suam in Kossir, dictam quondam Ssafarzonis — —— vulgariter, cum una aratura agrorum cultorum et incultorum, videlicet pratis, ortis (sequitur tenor fere consonus litterarum praecedentium usque ad verba curiam spectantibus), coram nobis et scabinis nostris in iudiciis residentibus pro sexanginta quatuor sex. gr. den. — (sequitur tenor littera- — Prag, rite et racionabiliter sub tytulo iuste vendicionis vendidit rum ut supra usque ad verba et ex toto), hoc super addito, quod prefati d. abbas et conven- tus seu ipsorum successores, qui predictam curiam habuerint et tenuerint, debebunt et tene- buntur singulis annis a data presencium circumvolventibus solvere censum in quolibet festo, videlicet s. Galli octuaginta gr. cum duobus pullis et in festo s. Georgii octuaginta gr. cum tribus pullis nomine veri census, occasione qualibet proculmota, et qualibet iura, sicut dicta villa Kossirz habet, censuare. Dat. feria secunda proxima post Assumpcionem virg. Marie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. In cuius rei evidens testimonium et robur perpetuum sigillum conventus nostri presentibus est appensum. Cop. saec. X V ex. in archivo musaei Nat. Pragae sign. F Plasy, Registrum censuum fol. 127 cum in- scriptione: Super curia in Kossier. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Geschichte v. Plaz u. Um- gebung, MVGDB 13 p. 58 n. 122. — [L]. 984) 1361 aug. 17. Ludovicus senior et Ludovicus iunior comites de Ottingen 4000 florenorum pro parte Ka- roli imperatoris et regis et Theoderici, archiepiscopi Magdeburgensis, soluta esse testantur. — Wir Ludwig der elter und Ludwig der iunger bayde graven ze Otingen bekennen offenlichen mit disem brief umb die vier tusend guldin, die man gewert und bezalt hat Jo- hannsen von Seggendorff, unserm lieben getruwen, an unserr stat von der durchl. fursten h. Karls dez Rômischen keysers und dez erw. h. Dyetrichs, von gots gn. byschofe zu Mayd- burg, wegen von Rosenstain und Luterburg wegen, und umb die vorgeschriben vier tusend guldin sagen wir die obgenanten unser gnedig herren der vorgenanten vier tusend guldin quit, ledig und lose. Mit urkund dicz briefs, der mit unsern insigeln versigilt ist, diu hieran —— nach Krystus gebürt drwzchen hundert iare und in dem hangend. Der geben ist— einen und sechczigesten iare an dem nehsten afftermontag nauch unser Frawen tag, alz siu gen hymel fure. Orig. cum duobus sigillis rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV: Quittancia illius de Sekkendorf. — [M].
Annus 1361 aug. 16.—17. 589 monasterii de Plass. — (ex orig.) Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 140 n. 1052. — Teige, Zprávy o statcích a přech venkovských, Arch. Ces. XXVI p. 424. HU — [M]. 983) 1361 aug. 16. [Pragae]. Priorissa et totus conventus monasterii s. Annae sub monte Petřín, ord. Praedicato- rum, recognoscunt Ambrosium de Praga, notularium Karoli imperatoris et regis, curiam suam in Košiře sitam monasterio Plassensi vendidisse. Nos Bietka priorissa totusque conventus sanctarum monialium claustri s. Anne sub —, quod de nostro pleno con- monte Petrino,ord. fr. Predicatorum, recognoscimus t. p. u. sensu et favore atque amicorum et fautorum nostrorum super hoc pleno et benivolo consensu concesso discr. v. Ambrosius de Praga, seren. domini d. nostri Karoli Romanorum imperatoris notularius, non coactus nec inductus, sed de libera et bona heredum ac amicorum suorum voluntate et pleno nostro consensu curiam suam in Kossir, dictam quondam Ssafarzonis — —— vulgariter, cum una aratura agrorum cultorum et incultorum, videlicet pratis, ortis (sequitur tenor fere consonus litterarum praecedentium usque ad verba curiam spectantibus), coram nobis et scabinis nostris in iudiciis residentibus pro sexanginta quatuor sex. gr. den. — (sequitur tenor littera- — Prag, rite et racionabiliter sub tytulo iuste vendicionis vendidit rum ut supra usque ad verba et ex toto), hoc super addito, quod prefati d. abbas et conven- tus seu ipsorum successores, qui predictam curiam habuerint et tenuerint, debebunt et tene- buntur singulis annis a data presencium circumvolventibus solvere censum in quolibet festo, videlicet s. Galli octuaginta gr. cum duobus pullis et in festo s. Georgii octuaginta gr. cum tribus pullis nomine veri census, occasione qualibet proculmota, et qualibet iura, sicut dicta villa Kossirz habet, censuare. Dat. feria secunda proxima post Assumpcionem virg. Marie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo primo. In cuius rei evidens testimonium et robur perpetuum sigillum conventus nostri presentibus est appensum. Cop. saec. X V ex. in archivo musaei Nat. Pragae sign. F Plasy, Registrum censuum fol. 127 cum in- scriptione: Super curia in Kossier. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Geschichte v. Plaz u. Um- gebung, MVGDB 13 p. 58 n. 122. — [L]. 984) 1361 aug. 17. Ludovicus senior et Ludovicus iunior comites de Ottingen 4000 florenorum pro parte Ka- roli imperatoris et regis et Theoderici, archiepiscopi Magdeburgensis, soluta esse testantur. — Wir Ludwig der elter und Ludwig der iunger bayde graven ze Otingen bekennen offenlichen mit disem brief umb die vier tusend guldin, die man gewert und bezalt hat Jo- hannsen von Seggendorff, unserm lieben getruwen, an unserr stat von der durchl. fursten h. Karls dez Rômischen keysers und dez erw. h. Dyetrichs, von gots gn. byschofe zu Mayd- burg, wegen von Rosenstain und Luterburg wegen, und umb die vorgeschriben vier tusend guldin sagen wir die obgenanten unser gnedig herren der vorgenanten vier tusend guldin quit, ledig und lose. Mit urkund dicz briefs, der mit unsern insigeln versigilt ist, diu hieran —— nach Krystus gebürt drwzchen hundert iare und in dem hangend. Der geben ist— einen und sechczigesten iare an dem nehsten afftermontag nauch unser Frawen tag, alz siu gen hymel fure. Orig. cum duobus sigillis rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XV: Quittancia illius de Sekkendorf. — [M].
Strana 590
590 Regesta Bohemiae et Moraviae. 985) 1361 aug. 19. Pragae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, se ac heredes suos Karolo imperatori et regi eiusque successoribus, regibus Bohemiae, affuturos esse promittil. Wir Rudolff, von gots gen. herczog zu Sachsen, dez heil. Reichs erczmarschalk, bekennen und tun kunt ——, daz wir haben angesehen di sunderlich gnad und gunst dez allerdurchl. — — und kunigs zu Beheim, fürsten und herren, h. Karls dez virden, Romischen keysers — unsers liben genedigen herren, domit er seliger gedechtnis unsern liben vater, uns und un- seren bruder gemeinet hat und nach alle wege tût durch sunder sein gnade, und davon mit wolbedachtem mûte, mit rate unserr fründe und manne und mit rechter wizzen geloben wir in guten trewen an geverde für uns, unseren bruder, unser bruder kinder und unser aller erben dem egenanten unserem herren dem keyser, seinen erben und nachkumen, kunigen zu Beheim, daz wir in beigestendig und beholfen sein und wollen mit unserr macht, darnach der hilfe not wirdet, wider allermeniclich, di sie, ire lant, leûte, gut, festen, stete, herschefte, greniczen und alle zugehorunge, wo sie di haben oder gelegen sind, angrifen, hinderen oder schedigen wollen, in welchen wirden, eren oder wesen ouch diselben weren. Ouch geloben wir dem egenanten unserm genedigen herren dem Romischen keyser, daz wir, unser bruder und unser bruder kinder mitsamt unser allen erben dez rechten alle wege gehorsam sein wollen und sullen umb alle sachen, die ymand gen uns beginnet zu vorderen und zu clagen. Mit urkund dicz brifes, versigelt mit unserem insigel. Der geben ist zu Prag — von Cristus geburt dreutzehenhundert iar und darnach in dem ain und sechtzigsten iar dez nechsten donerstagen nach unserr Frawen tag, als si gen himel emphangen wardi Orig. perg. cum sig. rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronac regni Bohemiae. — [M] 986) 1361 aug. 21. Pragae. Karolus imperator et rex oppidum Cukmantl et castrum Edelstein ducatu Oppaviensi de novo incorporat et adiungit. Nicolao, duci Opavie et Ratiborie, principi et consanguineo suo dil., graciam suam et omne bonum. Consanguinee charissime! Quia pridem cl. mem. ill. Joannes, quondam Boemie rex, genitor noster charissimus, ad suggescionem sinistram emulorum tuorum se de opido tuo Czukmantel et castro Edlstein cum eorum pertinenciis intromisit et a te literas quasdam accepit, quibus tu renunctiaveras pro te et tuis heredibus omni iure et titulo, qui vobis circa opidum et castrum predictum competere poterant quovismodo, nos vero post obitum antedicti genitoris nostri attendentes, quod opidum et castrum huiusmodi cum suis pertinenciis ad principatum tuum sive ducatum Opavie indubie pertinebant, quodque tibi debebant iusticia suadente restitui, tibi eadem restituimus, sicut ea dei favore et nostre pietatis presidio pacifice possides in presenti. Quapropter ne in posterum super antedictis opido et castro ac eorum pertinenciis aliqua surgat in tui seu heredum tuorum preiudicium materia dubitandi, ad publicam deducimus nocionem et presentis scripti patrocinio decla- ramus, quod predicta, videlicet opidum Czukmantel et castrum Edelstein cum omnibus eorum pertinenciis de corpore tui ducatus Opavie dudum fuerunt et sunt, et ea ad habun- ——, maturo principum, baronum ac procerum nostro- dantem cautelam animo deliberato— rum accedente consilio, dicto tuo ducatufi] Opavie de novo incorporamus, invis[cJeramus, adiungimus et auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia reunimus decernentes, quod intromissio talis per genitorem nostrum sic facta, ut premittitur, et interrupcio pos- sessionis inde sequuta nullum debeat tibi aut tuis heredibus circa prescripcionis aut alte-
590 Regesta Bohemiae et Moraviae. 985) 1361 aug. 19. Pragae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri imperii Romani archimarescallus, se ac heredes suos Karolo imperatori et regi eiusque successoribus, regibus Bohemiae, affuturos esse promittil. Wir Rudolff, von gots gen. herczog zu Sachsen, dez heil. Reichs erczmarschalk, bekennen und tun kunt ——, daz wir haben angesehen di sunderlich gnad und gunst dez allerdurchl. — — und kunigs zu Beheim, fürsten und herren, h. Karls dez virden, Romischen keysers — unsers liben genedigen herren, domit er seliger gedechtnis unsern liben vater, uns und un- seren bruder gemeinet hat und nach alle wege tût durch sunder sein gnade, und davon mit wolbedachtem mûte, mit rate unserr fründe und manne und mit rechter wizzen geloben wir in guten trewen an geverde für uns, unseren bruder, unser bruder kinder und unser aller erben dem egenanten unserem herren dem keyser, seinen erben und nachkumen, kunigen zu Beheim, daz wir in beigestendig und beholfen sein und wollen mit unserr macht, darnach der hilfe not wirdet, wider allermeniclich, di sie, ire lant, leûte, gut, festen, stete, herschefte, greniczen und alle zugehorunge, wo sie di haben oder gelegen sind, angrifen, hinderen oder schedigen wollen, in welchen wirden, eren oder wesen ouch diselben weren. Ouch geloben wir dem egenanten unserm genedigen herren dem Romischen keyser, daz wir, unser bruder und unser bruder kinder mitsamt unser allen erben dez rechten alle wege gehorsam sein wollen und sullen umb alle sachen, die ymand gen uns beginnet zu vorderen und zu clagen. Mit urkund dicz brifes, versigelt mit unserem insigel. Der geben ist zu Prag — von Cristus geburt dreutzehenhundert iar und darnach in dem ain und sechtzigsten iar dez nechsten donerstagen nach unserr Frawen tag, als si gen himel emphangen wardi Orig. perg. cum sig. rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronac regni Bohemiae. — [M] 986) 1361 aug. 21. Pragae. Karolus imperator et rex oppidum Cukmantl et castrum Edelstein ducatu Oppaviensi de novo incorporat et adiungit. Nicolao, duci Opavie et Ratiborie, principi et consanguineo suo dil., graciam suam et omne bonum. Consanguinee charissime! Quia pridem cl. mem. ill. Joannes, quondam Boemie rex, genitor noster charissimus, ad suggescionem sinistram emulorum tuorum se de opido tuo Czukmantel et castro Edlstein cum eorum pertinenciis intromisit et a te literas quasdam accepit, quibus tu renunctiaveras pro te et tuis heredibus omni iure et titulo, qui vobis circa opidum et castrum predictum competere poterant quovismodo, nos vero post obitum antedicti genitoris nostri attendentes, quod opidum et castrum huiusmodi cum suis pertinenciis ad principatum tuum sive ducatum Opavie indubie pertinebant, quodque tibi debebant iusticia suadente restitui, tibi eadem restituimus, sicut ea dei favore et nostre pietatis presidio pacifice possides in presenti. Quapropter ne in posterum super antedictis opido et castro ac eorum pertinenciis aliqua surgat in tui seu heredum tuorum preiudicium materia dubitandi, ad publicam deducimus nocionem et presentis scripti patrocinio decla- ramus, quod predicta, videlicet opidum Czukmantel et castrum Edelstein cum omnibus eorum pertinenciis de corpore tui ducatus Opavie dudum fuerunt et sunt, et ea ad habun- ——, maturo principum, baronum ac procerum nostro- dantem cautelam animo deliberato— rum accedente consilio, dicto tuo ducatufi] Opavie de novo incorporamus, invis[cJeramus, adiungimus et auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia reunimus decernentes, quod intromissio talis per genitorem nostrum sic facta, ut premittitur, et interrupcio pos- sessionis inde sequuta nullum debeat tibi aut tuis heredibus circa prescripcionis aut alte-
Strana 591
1361 ang. 19.—23. 591 rius cuiuslibet titulum, quo possessiones servantur illese, damnum seu preiudicium generare, literas quoque, quas prefato genitori nostro desuper erogasse dinosceris, si que in lucem prodirent, in quantum presentibus contraire valerent, cassamus, annulamus, irritamus, destruimus et nullius ammodo fore volumus roboris ac momenti. Presencium sub impe- Dat. rialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Prage a. d. 1361, ind. XIV, XII kal. sept., regn. nostr. Romanorum a. sextodecimo, Boemie quintodecimo, imperii vero septimo. Cop. saec. X VI Pragae in bibliotheca Nat. ct univ. sign. XVIC T fol. 176v. — Edd. Wattenbach — Grün- hagen, Registrum s. Wenceslai, Cod. dipl. Sil. VI p. 187 n. 8. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX. p 189 n. 256. — Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens II p. 478 n. 17. — Extr. Kopetzky, Regesten zur Gesch. d. Herzogt. Troppau, A 0 G 45 p. 186 n. 337. — Reg. imp. VIII 3737.— HU — [L]. 987) 1361 aug. 22. Avinione. Karolus imperator et rex et Fridericus, burggravius Norimbergensis, supplicant, ut cum Venceslao, nato imperatoris, et Elisabeth, filia dicti burggravii, qui quarto consanguinitatis gradus invicem se contingunt, de matrimonio contrahendo dispensetur. Dat. Auinione XI kal. sept. a. nono. Ex arch Vat. Suppl. 32 fol. 162v ed. Sauerland, Vatikanische Urkunden d. XIV Jhs zur Geschichte d. Hauses Hohenzollern, Quellen u. Forschungen aus ital. Archiven VI p. 13 n. 16. — Extr. Novák, Mon. — [L]. Boh. Vat. II p. 500 n. 1254. 988) 1361 aug. 23. Český Krumlov Fratres de Rosenberg oppido Bavorov ius regale, quo Písek gaudet, conferunt iuraque et libertates necnon onera et servitia praestanda civium et incolarum dicti oppidi statuunt. Ab humana memoria mundi negocia facilius elabuntur, que non sigillis aut litterarum tes- timonio") perhennantur. Nos igitur Petrus, Ulricus, Johannes et Henricus de Rosenbergk) attendentes naufragiosum labentis mundi statum, temporum fluxuc) inconstantem penitus et incertum, memoriam inter cetera bona et virtutes approbandod) iuxta dictum Senece, qui dicit: Inter nature comoda nil dignius reperitur memoria, t.p.e) constare volumus , quod quia cives iurati totaque communitas opidi nostri in Baworowf), fidd. nostri dill., in nostras) presencia personaliter constituti,") nobis humiliter supplicaverunt, quatenus ipsis de innata nobis pietate ius regale donare, concedere ac dictam civitatem graciose liber- tare dignaremur, nos itaque consideratis probitatis ipsorum') meritis, quibus nobis et pre- decessoribus nostris fide pura et indefessis obsequiis hactenusk) conplacuerunt, ad prose- cucionem ipsorum profectus et comodi benignis affectibus inclinati ac peticionibus ipsorum utpote racionabilibus merito annuentes, animo deliberato ipsis et eorum futuris suc- cessoribus prefatum ius regale concessimus concedimus,1) donavimus et donamus ac dictam civitatem seu opidum in Baworowm) libertavimus et libertamus in hiis scriptis decernentes, ut idem") cives omnesque et singuli utriusque sexus incole et inhabitatores dicti opidio) universaliter, qui nunc ibi sunt aut successores ipsorum universi, omnibus et singulis iuribus, libertatibus, emunitatibus, graciis et quibusvis aliis consuetudinibus fruantur et ad plenum gaudeant, quibus civitas regalis Piescap) et eius incole hucusque freti sunt seu quomodolibet pociuntur ad presens vel utentur quovismodo in futuro, hoc salvo, quod omnia et singula iura et onera, que prefata civitas Piescap) et eius incole Bohemie regibus consueverunt sol- vere, ad eadem iura et onera predicti cives et universitas in Baworow nobis et nostris succes- soribus sint astricti. Ceterum volumus et concedimus, utr) quicumque predictorum civium
1361 ang. 19.—23. 591 rius cuiuslibet titulum, quo possessiones servantur illese, damnum seu preiudicium generare, literas quoque, quas prefato genitori nostro desuper erogasse dinosceris, si que in lucem prodirent, in quantum presentibus contraire valerent, cassamus, annulamus, irritamus, destruimus et nullius ammodo fore volumus roboris ac momenti. Presencium sub impe- Dat. rialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Prage a. d. 1361, ind. XIV, XII kal. sept., regn. nostr. Romanorum a. sextodecimo, Boemie quintodecimo, imperii vero septimo. Cop. saec. X VI Pragae in bibliotheca Nat. ct univ. sign. XVIC T fol. 176v. — Edd. Wattenbach — Grün- hagen, Registrum s. Wenceslai, Cod. dipl. Sil. VI p. 187 n. 8. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX. p 189 n. 256. — Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens II p. 478 n. 17. — Extr. Kopetzky, Regesten zur Gesch. d. Herzogt. Troppau, A 0 G 45 p. 186 n. 337. — Reg. imp. VIII 3737.— HU — [L]. 987) 1361 aug. 22. Avinione. Karolus imperator et rex et Fridericus, burggravius Norimbergensis, supplicant, ut cum Venceslao, nato imperatoris, et Elisabeth, filia dicti burggravii, qui quarto consanguinitatis gradus invicem se contingunt, de matrimonio contrahendo dispensetur. Dat. Auinione XI kal. sept. a. nono. Ex arch Vat. Suppl. 32 fol. 162v ed. Sauerland, Vatikanische Urkunden d. XIV Jhs zur Geschichte d. Hauses Hohenzollern, Quellen u. Forschungen aus ital. Archiven VI p. 13 n. 16. — Extr. Novák, Mon. — [L]. Boh. Vat. II p. 500 n. 1254. 988) 1361 aug. 23. Český Krumlov Fratres de Rosenberg oppido Bavorov ius regale, quo Písek gaudet, conferunt iuraque et libertates necnon onera et servitia praestanda civium et incolarum dicti oppidi statuunt. Ab humana memoria mundi negocia facilius elabuntur, que non sigillis aut litterarum tes- timonio") perhennantur. Nos igitur Petrus, Ulricus, Johannes et Henricus de Rosenbergk) attendentes naufragiosum labentis mundi statum, temporum fluxuc) inconstantem penitus et incertum, memoriam inter cetera bona et virtutes approbandod) iuxta dictum Senece, qui dicit: Inter nature comoda nil dignius reperitur memoria, t.p.e) constare volumus , quod quia cives iurati totaque communitas opidi nostri in Baworowf), fidd. nostri dill., in nostras) presencia personaliter constituti,") nobis humiliter supplicaverunt, quatenus ipsis de innata nobis pietate ius regale donare, concedere ac dictam civitatem graciose liber- tare dignaremur, nos itaque consideratis probitatis ipsorum') meritis, quibus nobis et pre- decessoribus nostris fide pura et indefessis obsequiis hactenusk) conplacuerunt, ad prose- cucionem ipsorum profectus et comodi benignis affectibus inclinati ac peticionibus ipsorum utpote racionabilibus merito annuentes, animo deliberato ipsis et eorum futuris suc- cessoribus prefatum ius regale concessimus concedimus,1) donavimus et donamus ac dictam civitatem seu opidum in Baworowm) libertavimus et libertamus in hiis scriptis decernentes, ut idem") cives omnesque et singuli utriusque sexus incole et inhabitatores dicti opidio) universaliter, qui nunc ibi sunt aut successores ipsorum universi, omnibus et singulis iuribus, libertatibus, emunitatibus, graciis et quibusvis aliis consuetudinibus fruantur et ad plenum gaudeant, quibus civitas regalis Piescap) et eius incole hucusque freti sunt seu quomodolibet pociuntur ad presens vel utentur quovismodo in futuro, hoc salvo, quod omnia et singula iura et onera, que prefata civitas Piescap) et eius incole Bohemie regibus consueverunt sol- vere, ad eadem iura et onera predicti cives et universitas in Baworow nobis et nostris succes- soribus sint astricti. Ceterum volumus et concedimus, utr) quicumque predictorum civium
Strana 592
592 Regesta Bohemiae et Moraviae. nostrorum ibidem in Baworowp) corporalem obtinens residenciam extra ipsum opidums) in villa nostra quamcumque hereditatemt) seu bona alia quecumque mobilia seu immobilia habuerint, predicta omnia eodem iure, ut premittitur, libere tenebit. Solum robotas, quas- cumque alii incole ville eiusdem nobis facere debuerint, totidem et predicti cives de ipso- rum hereditate nobis robotisare seu ducere tenebuntur. Preterea de gracia speciali ipsis con- cedimus presenti indulto decernentes, quod quandocumque et quocienscumque expedicio generalis vel particularis in terra vel extra terram proclamabitur, et cives prefate civitatis in Piescau) ad eandem equitare et currus stipendiare debuerint, nos dictos cives de Baworow) ab hiis duobus oneribus supportatos habere volumus et solutos; verum tamen si nobis aut nostris successoribus adversus hostes in terra seu in limitibus terre Bohemie ardua neces- sitas, quod absit, ingrueret, idem") cives in Baworowp) corporibus ipsorum propriis prout et alii nostri cives et opidanix) sine quavis renitencia et contradiccione nobis et dictis") nostris successoribus suffragari tenebuntur, et in stipendioz) curruum extra terram aliis civitatibus et opidisaa) nostris se debeant per omnia conformare. Postremo statuimus et presenti sanc- cimus edicto, quod si umquam in causis, litibus, controversiis, materiarum questionibus vel aliis quibusvis iudiciariis actibus tales ambiguitates seu obscuritates intervenient aut oc- current, que propter iudicis et scabinorum de Baworowbb) ignominiosam simplicitatem diffiniri vel terminari aut decidi non possent,cc) volumus, quod super hiis ad iudicem et sca- binos predicte civitatis in Piescadd) pro declaracione recipienda recurrantur quodque omnia premissa iuxta dictorum iudicis et scabinorum in Piescabb) presencium vel futurorum ad invencionem et arbitrium iudicentur. In eventu autem, quod alicui parti adinvencio ipsorum iudicis et scabinorum in Piescabb) displiceret, ne dominio nostro per illud ee)derogetur, de- cernimus, ut ab eadem adinvencione ad nostram et nostrorum successorum audienciam ——. Inff) quorum omnium evidens testimonium possit licite appellari. Nulli ergo hominum et robur perpetue valiturum sigilla nostra ex certa nostra sciencia presentibus duximus ap- pendenda. Dat. Crumlow a. d. millesimo trecentesimo sexagesimogo) primo in vigilia s. Bartolomei apost.ff) Originale (A) desideratur. Ipsissima verba documenti leguntur in confirmatione a Henrico de Rosenberg 28. die m. maii 1474 data, quae in transsumpto Johannis de Švamberk dd. 10. die m. maii a. 1476 in archivo civitatis Bavorov servatur (B). Sine die instituta et cum signatis aberationibus verba litterarum in formu- lario mse. sign. VIII A 19 Pragae in bibliotheca Nat. et univ. fol. 25 servantur (C), ubi etiam litterae initiales nominum fratrum de Rosenberg ex tempore ante 1369 recte indicantur: P Jetrus], J Iudocus], U Ilricus] et J Johannes]. Certe A. Haas, Cod. iur. mun. IV p. 125 n. 80 recte testatur commutationem nominum et anni corruptionem documenti humositate factam esse, ut in litteris confirmationis de hac re narratur: Sed quia tales litterae tempore guerrarum ac intranquillitatum in muro recondite per humo- sitatem, ut didicimus, sunt destructe —— Ed. Haas l. c. (ex B) — Tadra, Nově nalezené rukopisy for- — [L]. mulářů XIII a XIV st., Rozpravy král. čes. spol. nauk VIII series t. 2 (ex C). — HU a) C: testimoniis. — b) C: P., Jo, U. et J. de Rosenberch. — c) C: fluxum. — d) C: approbantes. e) C: t. p. etc. — 1) C: civitatis B. — a) C: nostri. — h) C: omissum in C. — i) C: eorum. — k) C: acte- nus. — 1) C: concessimus et concedimus. — m) seu oppidi in Baworow omissum in C. — n) C: iidem. — o) C: dicte civitatis.— ») C: B. —r) C: quod. — s) C: ipsam civitatem. —t) C: in villa nostra quacum- que hereditatem aliquam. — “) C: regalis in B.— v) C: cives nostros de B.— x) C: oppidani. — v) omis- sum in C. — z) C. stipendiis. — aa) C: oppidis. — bb) C: iudicis et iuratorum in B. — cc) C: possint. dd) C: ad iudicem et iuratos civitatis B. — ee) C. id. — U) verba In quorum usque apost. omissa in C. — co) B: millesimo trecentesimo octuagesimo primo. 989) 1361 aug. 25. De censu de domo in Maiore civitate Pragensi sita monasterio Zderasiensi solvendo. — reco- Noverint universi, quod ego Hainczlinus, civis Maioris civitatis Pragensis, gnosco, quod quia honn. ac religg. fratres et domini Nicolaus prepositus, Dyrslaus prior to- tusque conventus cruciferorum monasterii Sderasiensis, ord. s. Sepulchri dominici Jerosoli-
592 Regesta Bohemiae et Moraviae. nostrorum ibidem in Baworowp) corporalem obtinens residenciam extra ipsum opidums) in villa nostra quamcumque hereditatemt) seu bona alia quecumque mobilia seu immobilia habuerint, predicta omnia eodem iure, ut premittitur, libere tenebit. Solum robotas, quas- cumque alii incole ville eiusdem nobis facere debuerint, totidem et predicti cives de ipso- rum hereditate nobis robotisare seu ducere tenebuntur. Preterea de gracia speciali ipsis con- cedimus presenti indulto decernentes, quod quandocumque et quocienscumque expedicio generalis vel particularis in terra vel extra terram proclamabitur, et cives prefate civitatis in Piescau) ad eandem equitare et currus stipendiare debuerint, nos dictos cives de Baworow) ab hiis duobus oneribus supportatos habere volumus et solutos; verum tamen si nobis aut nostris successoribus adversus hostes in terra seu in limitibus terre Bohemie ardua neces- sitas, quod absit, ingrueret, idem") cives in Baworowp) corporibus ipsorum propriis prout et alii nostri cives et opidanix) sine quavis renitencia et contradiccione nobis et dictis") nostris successoribus suffragari tenebuntur, et in stipendioz) curruum extra terram aliis civitatibus et opidisaa) nostris se debeant per omnia conformare. Postremo statuimus et presenti sanc- cimus edicto, quod si umquam in causis, litibus, controversiis, materiarum questionibus vel aliis quibusvis iudiciariis actibus tales ambiguitates seu obscuritates intervenient aut oc- current, que propter iudicis et scabinorum de Baworowbb) ignominiosam simplicitatem diffiniri vel terminari aut decidi non possent,cc) volumus, quod super hiis ad iudicem et sca- binos predicte civitatis in Piescadd) pro declaracione recipienda recurrantur quodque omnia premissa iuxta dictorum iudicis et scabinorum in Piescabb) presencium vel futurorum ad invencionem et arbitrium iudicentur. In eventu autem, quod alicui parti adinvencio ipsorum iudicis et scabinorum in Piescabb) displiceret, ne dominio nostro per illud ee)derogetur, de- cernimus, ut ab eadem adinvencione ad nostram et nostrorum successorum audienciam ——. Inff) quorum omnium evidens testimonium possit licite appellari. Nulli ergo hominum et robur perpetue valiturum sigilla nostra ex certa nostra sciencia presentibus duximus ap- pendenda. Dat. Crumlow a. d. millesimo trecentesimo sexagesimogo) primo in vigilia s. Bartolomei apost.ff) Originale (A) desideratur. Ipsissima verba documenti leguntur in confirmatione a Henrico de Rosenberg 28. die m. maii 1474 data, quae in transsumpto Johannis de Švamberk dd. 10. die m. maii a. 1476 in archivo civitatis Bavorov servatur (B). Sine die instituta et cum signatis aberationibus verba litterarum in formu- lario mse. sign. VIII A 19 Pragae in bibliotheca Nat. et univ. fol. 25 servantur (C), ubi etiam litterae initiales nominum fratrum de Rosenberg ex tempore ante 1369 recte indicantur: P Jetrus], J Iudocus], U Ilricus] et J Johannes]. Certe A. Haas, Cod. iur. mun. IV p. 125 n. 80 recte testatur commutationem nominum et anni corruptionem documenti humositate factam esse, ut in litteris confirmationis de hac re narratur: Sed quia tales litterae tempore guerrarum ac intranquillitatum in muro recondite per humo- sitatem, ut didicimus, sunt destructe —— Ed. Haas l. c. (ex B) — Tadra, Nově nalezené rukopisy for- — [L]. mulářů XIII a XIV st., Rozpravy král. čes. spol. nauk VIII series t. 2 (ex C). — HU a) C: testimoniis. — b) C: P., Jo, U. et J. de Rosenberch. — c) C: fluxum. — d) C: approbantes. e) C: t. p. etc. — 1) C: civitatis B. — a) C: nostri. — h) C: omissum in C. — i) C: eorum. — k) C: acte- nus. — 1) C: concessimus et concedimus. — m) seu oppidi in Baworow omissum in C. — n) C: iidem. — o) C: dicte civitatis.— ») C: B. —r) C: quod. — s) C: ipsam civitatem. —t) C: in villa nostra quacum- que hereditatem aliquam. — “) C: regalis in B.— v) C: cives nostros de B.— x) C: oppidani. — v) omis- sum in C. — z) C. stipendiis. — aa) C: oppidis. — bb) C: iudicis et iuratorum in B. — cc) C: possint. dd) C: ad iudicem et iuratos civitatis B. — ee) C. id. — U) verba In quorum usque apost. omissa in C. — co) B: millesimo trecentesimo octuagesimo primo. 989) 1361 aug. 25. De censu de domo in Maiore civitate Pragensi sita monasterio Zderasiensi solvendo. — reco- Noverint universi, quod ego Hainczlinus, civis Maioris civitatis Pragensis, gnosco, quod quia honn. ac religg. fratres et domini Nicolaus prepositus, Dyrslaus prior to- tusque conventus cruciferorum monasterii Sderasiensis, ord. s. Sepulchri dominici Jerosoli-
- I: Titul
- 401: Edice