z 193 stránek
Titul

Předmluva

Index abbreviaturarum

Edice






























































































































































































Název:
Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae. Pars VII, (1358-1363). Fasciculus I, (1358-1359)
Autor:
Mendl, Bedřich; Linhartová, Milena
Rok vydání:
1954
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
193
Počet stran předmluvy plus obsahu:
I+192
Obsah:
- I: Titul
- 1: Předmluva
- 2: Index abbreviaturarum
- 3: Edice
upravit
Strana I
REGESTA DIPLOMATICA BOHEMIAE ET MORAVIAE 135841363 135841359 NAKLADATELSTVÍ ČESKOSLOVENSKÉ AKADEMIE VĚD
REGESTA DIPLOMATICA BOHEMIAE ET MORAVIAE 135841363 135841359 NAKLADATELSTVÍ ČESKOSLOVENSKÉ AKADEMIE VĚD
Strana 1
De corporis, quod Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae inscribitur, varietatibus vicissitudinibusque cogitanti nescio quo pacto illa occurrunt Terentiani Mauri verba tristissima: Habent sua fata libelli. Iam K. J. Erbeni, qui primam eamque haud parvam Regestorum partem centum ipsis annis ante ediderat, praematura morte factum est, ut materia instituta non statim porro tractaretur. Cuius successori J. Emlero optime quidem contigit, ut satis brevi temporis intervallo (a. 1882, 1890, 1892) amplissimas tres partes ulte- riores ederet remque ad a. 1346 perduceret. Sed iam Emler materiam ad Caroli IV. tempora pertinentem tantae molis esse cognovit, ut ingentem eius copiam in aliquot tomos dividendam iunioresque ad eam edendam acquirendos esse sibi persuaserit. „Iuvenilibus nervis et illaeso vigore opus erit, ut negotium promoveatur.“ Sed inter Emleri discipulos, quod dolendum est, repertus est nemo, qui optatis magistri responderet. Demum alterius aetatis homines docti ad agrum derelictum colendum conserendumque reverterunt. Quattuor lustris a quarta Regestorum parte edita elapsis a. 1912 V. Hrubý necessaria ad Caroli regesta edenda praeparandi iisque confectis partem quintam, quae annos 1346 — 1355 amplecteretur, edendi officium suscepit, sed cum a. 1925 Brunam se recepisset, ut in universitate scientias quae dicuntur auxiliares profiteretur, incepto prorsus abstitit. Cuius in locum in materia praeparanda B. Rynešová successit, at ea quoque gravi morbo et immaturo e vita discessu praepedita est, ne operi sufficeret. Partis sextae praeparandae, quae annos 1355—1363 complecteretur, B. Mendl onus subiit. Cuius curis cum fasciculus primus a. 1928 in lucem prodiisset, a V. Hrubý adeo inclementer et inique aestimatus est, ut Mendl operis pertaesus a fasciculo tertio, qui iam tribus ex partibus a typothetis describebatur, manus removerit. Quem laborem Mendl demum ultimis annis resum- psit, antequam persecutionem a nazistis imminentem evitaturus necem sibi conscivit. In iis, quae reliquit, praeter plagulas, quae ad columnas plumbeas interea nazistarum iussu dissipatas pertinebant, reperti sunt numeri circiter quadraginta et septingenti, ad excudendum iam parati. Hisce in numeris elaborandis Mendl alia via et ratione ac in duobus primis fasciculis procedere constituit, qua in re aestimatione supra commemorata esse permotus videtur. Nempe olim per- multa in epitomen redigere conatus, in hoc fasciculo litteras plerumque fere integras exscribendas curavit, communibus tantum locis omissis et confirmationibus electorumque quae ad Bohemiae in Imperio feuda spectabant consentientium vocibus in angustum redactis. Materiam annorum 1358—1363 praeparandam ut ad finem perduceret, Milenae Linhartová obtigit, prout ipse Mendl vivens optaverat. Quae simillimo modo, quo Mendl usus erat, in ulterioribus numeris edendis pergere studuit. Quid alterutrius labori debeatur, adiuncta sub finem uniuscuiusque numeri littera M (= Mendl) sive L (= Linhartová) significat. Pragae mense Aprili 1953 Milena Linhartová. 1 Regesta
De corporis, quod Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae inscribitur, varietatibus vicissitudinibusque cogitanti nescio quo pacto illa occurrunt Terentiani Mauri verba tristissima: Habent sua fata libelli. Iam K. J. Erbeni, qui primam eamque haud parvam Regestorum partem centum ipsis annis ante ediderat, praematura morte factum est, ut materia instituta non statim porro tractaretur. Cuius successori J. Emlero optime quidem contigit, ut satis brevi temporis intervallo (a. 1882, 1890, 1892) amplissimas tres partes ulte- riores ederet remque ad a. 1346 perduceret. Sed iam Emler materiam ad Caroli IV. tempora pertinentem tantae molis esse cognovit, ut ingentem eius copiam in aliquot tomos dividendam iunioresque ad eam edendam acquirendos esse sibi persuaserit. „Iuvenilibus nervis et illaeso vigore opus erit, ut negotium promoveatur.“ Sed inter Emleri discipulos, quod dolendum est, repertus est nemo, qui optatis magistri responderet. Demum alterius aetatis homines docti ad agrum derelictum colendum conserendumque reverterunt. Quattuor lustris a quarta Regestorum parte edita elapsis a. 1912 V. Hrubý necessaria ad Caroli regesta edenda praeparandi iisque confectis partem quintam, quae annos 1346 — 1355 amplecteretur, edendi officium suscepit, sed cum a. 1925 Brunam se recepisset, ut in universitate scientias quae dicuntur auxiliares profiteretur, incepto prorsus abstitit. Cuius in locum in materia praeparanda B. Rynešová successit, at ea quoque gravi morbo et immaturo e vita discessu praepedita est, ne operi sufficeret. Partis sextae praeparandae, quae annos 1355—1363 complecteretur, B. Mendl onus subiit. Cuius curis cum fasciculus primus a. 1928 in lucem prodiisset, a V. Hrubý adeo inclementer et inique aestimatus est, ut Mendl operis pertaesus a fasciculo tertio, qui iam tribus ex partibus a typothetis describebatur, manus removerit. Quem laborem Mendl demum ultimis annis resum- psit, antequam persecutionem a nazistis imminentem evitaturus necem sibi conscivit. In iis, quae reliquit, praeter plagulas, quae ad columnas plumbeas interea nazistarum iussu dissipatas pertinebant, reperti sunt numeri circiter quadraginta et septingenti, ad excudendum iam parati. Hisce in numeris elaborandis Mendl alia via et ratione ac in duobus primis fasciculis procedere constituit, qua in re aestimatione supra commemorata esse permotus videtur. Nempe olim per- multa in epitomen redigere conatus, in hoc fasciculo litteras plerumque fere integras exscribendas curavit, communibus tantum locis omissis et confirmationibus electorumque quae ad Bohemiae in Imperio feuda spectabant consentientium vocibus in angustum redactis. Materiam annorum 1358—1363 praeparandam ut ad finem perduceret, Milenae Linhartová obtigit, prout ipse Mendl vivens optaverat. Quae simillimo modo, quo Mendl usus erat, in ulterioribus numeris edendis pergere studuit. Quid alterutrius labori debeatur, adiuncta sub finem uniuscuiusque numeri littera M (= Mendl) sive L (= Linhartová) significat. Pragae mense Aprili 1953 Milena Linhartová. 1 Regesta
Strana 2
act. a. d. allerdurchl. am. ap. apost. apost. auct. apr. archidioc. archiep. auct. aug. Aug. Avinion. b. Bapt. bb. Ben. bibl. Boem., Bohem. can. can., cannab. cap. capit. eccl. Carthus. chart. Cist., Cyst. cl. mem. clen. cler. cod. comm. conf. COIT. cop. Cr. d. dat. dec., decemb. decr. den. deperd. dei gr. dev. dil. discr. dioc., dyoc. div. fav. clem. eccl. eccl. par. ed. e cop. e. m. ep. ev. ex. extr. INDEX ABBREVIATURARUM actum anno domini allerdurchlauch- tigster amen apud apostolus apostolica aucto- ritate aprilis archidiocesis archiepiscopus auctoritate augustus Augustinus Avinionensis beatus Baptista beati Benedicti bibliotheca oemia, Bohemia canonicus cannabis caput capitulum ecclesie Carthusiensis chartaceus Cisterciensis clementis memo- rie clenodium clericus codex communis confessor correctum copia, copiarium Cristus dominus, domina datum december decretorum denarius deperditus dei gracia devotus dilectus discretus diocesis divina favente clemencia ecclesia ecclesia paro- chialis edidit e copiario eundem modum episcopus evangelista exeuns extractum febr. fel. mem. fel. record. fer. fert. fid. fil. fol. fr. glor. gn. gr. gr. h. heil. hon. jan. ib. id. ill. imp. in nom. dom. am. in nom. s. et indiv. trin. in. jun. ind. invict. Joh. jul. kal. 1. с. 1. р. m. mag. magn. maiest. mar. mar., mart. mart. miser. div. Mogunt. mon. ms. n. f. nom. Nat. nob., nobh. non. nostr. nov. num. februarius felicis memorie felicis recorda- tionis feria fertones fidelis filius, filum folium frater gloriosus gnaden, gnediger gracia grossus herr heiliger honorabilis januarius ibidem idus illustris, illustres imperialis in nomine domini amen in nomine sancte et individue trinitatis ineuns iunius indictio invictissimus Johannes julius kalende loco citato léta páně mensis magister magnificentia maiestatis marca martius martyr miseracione divina Moguntinensis monasterium manuscriptum notum facimus nomen Nationalis nobilis, nobiles none nostri november numerus oct. Olom. ord. orig. p. par. part. Pat. perg. pf. pfen. pontif. Praed. Prag. Prem. press. prov. prud. publ. recol. mem. record. regn. relig. rev. Rom. rot. 5. saec. semp. aug. sept. seplem. ser. seren. sex. sig. sign. soc. spec. spect. s. Rom. eccl. SS. t.p.u. tom. trin. univ. v. ven. vicar. virg. vv. Wrat. HU oclober Olomucensis ordo originale pagina parochialis partis Pataviensis pergamenum pfund pfenig pontificatus praedicatores Pragensis Premonstratensis pressula providus prudens publicus recolendae memoriac recordationis regnorum religiosus reverendus Romanus rotundus sanctus, sancta sacculum semper augustus september sericus serenissimus sexagena sigillum signatura socius specialis spectabilis sancta Romana ecclesia sancti tenore presen- tium universis tomus trinitas universitas vir venerabilis vicarius virgo viri Wratislaviensis imago photogra- fica in Instituto historico Acade- miae bohemoslo- venicae sciencia- rum Pragae Verba cum dupplici littera in fine verba in plurali posila significant.
act. a. d. allerdurchl. am. ap. apost. apost. auct. apr. archidioc. archiep. auct. aug. Aug. Avinion. b. Bapt. bb. Ben. bibl. Boem., Bohem. can. can., cannab. cap. capit. eccl. Carthus. chart. Cist., Cyst. cl. mem. clen. cler. cod. comm. conf. COIT. cop. Cr. d. dat. dec., decemb. decr. den. deperd. dei gr. dev. dil. discr. dioc., dyoc. div. fav. clem. eccl. eccl. par. ed. e cop. e. m. ep. ev. ex. extr. INDEX ABBREVIATURARUM actum anno domini allerdurchlauch- tigster amen apud apostolus apostolica aucto- ritate aprilis archidiocesis archiepiscopus auctoritate augustus Augustinus Avinionensis beatus Baptista beati Benedicti bibliotheca oemia, Bohemia canonicus cannabis caput capitulum ecclesie Carthusiensis chartaceus Cisterciensis clementis memo- rie clenodium clericus codex communis confessor correctum copia, copiarium Cristus dominus, domina datum december decretorum denarius deperditus dei gracia devotus dilectus discretus diocesis divina favente clemencia ecclesia ecclesia paro- chialis edidit e copiario eundem modum episcopus evangelista exeuns extractum febr. fel. mem. fel. record. fer. fert. fid. fil. fol. fr. glor. gn. gr. gr. h. heil. hon. jan. ib. id. ill. imp. in nom. dom. am. in nom. s. et indiv. trin. in. jun. ind. invict. Joh. jul. kal. 1. с. 1. р. m. mag. magn. maiest. mar. mar., mart. mart. miser. div. Mogunt. mon. ms. n. f. nom. Nat. nob., nobh. non. nostr. nov. num. februarius felicis memorie felicis recorda- tionis feria fertones fidelis filius, filum folium frater gloriosus gnaden, gnediger gracia grossus herr heiliger honorabilis januarius ibidem idus illustris, illustres imperialis in nomine domini amen in nomine sancte et individue trinitatis ineuns iunius indictio invictissimus Johannes julius kalende loco citato léta páně mensis magister magnificentia maiestatis marca martius martyr miseracione divina Moguntinensis monasterium manuscriptum notum facimus nomen Nationalis nobilis, nobiles none nostri november numerus oct. Olom. ord. orig. p. par. part. Pat. perg. pf. pfen. pontif. Praed. Prag. Prem. press. prov. prud. publ. recol. mem. record. regn. relig. rev. Rom. rot. 5. saec. semp. aug. sept. seplem. ser. seren. sex. sig. sign. soc. spec. spect. s. Rom. eccl. SS. t.p.u. tom. trin. univ. v. ven. vicar. virg. vv. Wrat. HU oclober Olomucensis ordo originale pagina parochialis partis Pataviensis pergamenum pfund pfenig pontificatus praedicatores Pragensis Premonstratensis pressula providus prudens publicus recolendae memoriac recordationis regnorum religiosus reverendus Romanus rotundus sanctus, sancta sacculum semper augustus september sericus serenissimus sexagena sigillum signatura socius specialis spectabilis sancta Romana ecclesia sancti tenore presen- tium universis tomus trinitas universitas vir venerabilis vicarius virgo viri Wratislaviensis imago photogra- fica in Instituto historico Acade- miae bohemoslo- venicae sciencia- rum Pragae Verba cum dupplici littera in fine verba in plurali posila significant.
Strana 3
1) 1358 sept. 5. Avinione. Innocentius papa VI collectori Bohemiae mandat, ut praelatos, capitula, collegia, con- ventus et alias ecclesiasticas personas saeculares et regulares omnes, quae Romanae ecclesiae nomine procurationum, censuum, redituum vel proventuum vel alio quoque modo in diversis pecuniarum el rerum quantitatibus tenentur, ad solvendum compellat, faciens redigi et rescribi in formam authenticam omnes clausulas privilegiorum et litterarum apostolicarum, census et procurationes continentes, nec non libros decimarum omnium beneficiorum, valorem annuum integraliter continentes. Nuper ad nostri audienciam Auinione non. sept. a. sexto. Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 154v extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 330 n. 841. — [L]. 2) 1358 sept. 11. Monasterium Teplense villam Cernovice iure theutunicali exponit. Nos Eyringo, div. miser. abbas, Nicolaus prior, Budko subprior, Leo celerarius, Ulricus camerarius, Heinricus infirmarius totusque conventus mon. Teplensis, Prem. ord., Prag. dioc., ad universorum —— hominum deducimus noticiam, quod nos intuentes ecclesiam nostram predictam fore collapsam in magna debita, de quibus, nisi illico relevaretur, damna maiora procul dubio incurrisset, ducti unanimiter sano consilio, cum matura deliberacione recepimus in Czrnowicz a pauperibus nostris arram, quam Boemi vulgariter podda[cie] nominant, vendentes ac locantes et exponentes ipsis pauperibus nostris dictam villam nostram Czrnowicz de iure boemicali in ius theutunicale possidendam et habendam per dictos pauperes et ipsorum heredum successores perpetuo, sub hac forma, quod de uno quoque laneo sive curia in predicta villa Czrnowicz nobis et ecclesie nostre Teplensi predicte singulis annis nomine census et iurium sedecim gr. Prag. in festo s. Georgii et tantundem in festo s. Galli semper proxime sequenti, item circa festum b. Wenczeslai quatuor strichones Teplensis mensure de grano siliginis, duos strichones ordei, duos stri- chones avene, unum strichonem tritici, medium strichonem pisarum, unam aucam, sex pullos, 30 ova et duos caseos sepedicti pauperes et incole antefate ville nostre Czrnowicz dare et solvere teneantur et debeant, tenentur et debent, difficultate et occasione qualibet non obstante, quo circa sepefati pauperes in Czrnowicz bernam regalem, quando commu- niter per totam Boemiam danda et solvenda emerserit, per viginti quinque gr. Prag., vide- licet inclusive cum deleciis de quolibet laneo, et fumales denariorum d. archiepiscopi tem- pore suo deputato iuxta consuetudinem antiquam solvere tenebuntur. Preterea [prejdicti pauperes pro robotis quatuor sex. gr. Prag. cum uno fertone in festo Purificacionis s. Marie et tantundem in festo b. Jacobi pro[xime] subsequenti nobis et ecclesie nostre, quemad- modum antea fecerunt, omni anno dare ac solvere non obmittant, de aliis vero gravaminibus,
1) 1358 sept. 5. Avinione. Innocentius papa VI collectori Bohemiae mandat, ut praelatos, capitula, collegia, con- ventus et alias ecclesiasticas personas saeculares et regulares omnes, quae Romanae ecclesiae nomine procurationum, censuum, redituum vel proventuum vel alio quoque modo in diversis pecuniarum el rerum quantitatibus tenentur, ad solvendum compellat, faciens redigi et rescribi in formam authenticam omnes clausulas privilegiorum et litterarum apostolicarum, census et procurationes continentes, nec non libros decimarum omnium beneficiorum, valorem annuum integraliter continentes. Nuper ad nostri audienciam Auinione non. sept. a. sexto. Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 154v extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 330 n. 841. — [L]. 2) 1358 sept. 11. Monasterium Teplense villam Cernovice iure theutunicali exponit. Nos Eyringo, div. miser. abbas, Nicolaus prior, Budko subprior, Leo celerarius, Ulricus camerarius, Heinricus infirmarius totusque conventus mon. Teplensis, Prem. ord., Prag. dioc., ad universorum —— hominum deducimus noticiam, quod nos intuentes ecclesiam nostram predictam fore collapsam in magna debita, de quibus, nisi illico relevaretur, damna maiora procul dubio incurrisset, ducti unanimiter sano consilio, cum matura deliberacione recepimus in Czrnowicz a pauperibus nostris arram, quam Boemi vulgariter podda[cie] nominant, vendentes ac locantes et exponentes ipsis pauperibus nostris dictam villam nostram Czrnowicz de iure boemicali in ius theutunicale possidendam et habendam per dictos pauperes et ipsorum heredum successores perpetuo, sub hac forma, quod de uno quoque laneo sive curia in predicta villa Czrnowicz nobis et ecclesie nostre Teplensi predicte singulis annis nomine census et iurium sedecim gr. Prag. in festo s. Georgii et tantundem in festo s. Galli semper proxime sequenti, item circa festum b. Wenczeslai quatuor strichones Teplensis mensure de grano siliginis, duos strichones ordei, duos stri- chones avene, unum strichonem tritici, medium strichonem pisarum, unam aucam, sex pullos, 30 ova et duos caseos sepedicti pauperes et incole antefate ville nostre Czrnowicz dare et solvere teneantur et debeant, tenentur et debent, difficultate et occasione qualibet non obstante, quo circa sepefati pauperes in Czrnowicz bernam regalem, quando commu- niter per totam Boemiam danda et solvenda emerserit, per viginti quinque gr. Prag., vide- licet inclusive cum deleciis de quolibet laneo, et fumales denariorum d. archiepiscopi tem- pore suo deputato iuxta consuetudinem antiquam solvere tenebuntur. Preterea [prejdicti pauperes pro robotis quatuor sex. gr. Prag. cum uno fertone in festo Purificacionis s. Marie et tantundem in festo b. Jacobi pro[xime] subsequenti nobis et ecclesie nostre, quemad- modum antea fecerunt, omni anno dare ac solvere non obmittant, de aliis vero gravaminibus,
Strana 4
4 Regesta Bohemiae et Moraviae. videlicet collectis nostris, steu[ris], exaccionibus et imposicionibus, quocumque nomine nuncupatis, supra dictos paup[eres] in Czrnowicz libertamus, absolvimus et hoc scripto liberos facimus et exemptos. In quorum omnium evidens testimonium sigilla nostra pre- sentibus sunt appensa. Dat. a. d. M° CCC° LVIII° feria tercia infra octavas Nativitatis S. Marie virg. glor. Cop. recentior in archivo mon. Teplensis n. 75. — HU — [M]. 3) 1358 sept. 15. Pragae. Johannes Kemnater Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae cum castro Hauseck servire promittit. Ich Johans der Kemnater von Havseck bekenne — —, wann der allerdurchl. furste und herre, h. Karl, Romischer keiser — — und kunig ze Beheim, mein lieber gnediger herre als ein kunig ze Beheim, mir von mein und Conrat und Heinrich Kemnater, meiner bruder, wegen unsern erben und nachkomen das haus zu Havseke, daz uff seinem eygen gelegen ist, mit allen seynen zugehorungen zu rechtem manlehen verliehen hat, dovon so habe ich fur mich, die obgenanten meine bruder, unser aller erben und nachkomen ewiclichen dem egenanten meinem herren als einem kunige ze Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreiches gehuldet, gelobt und gesworen hulde, globe und swere auch —— yn als unsern rechten ordinerlichen und naturlichen herschafft getrewe, huld, undertenig und gehorsam zu sein und allez daz gegen yn zu tun in rechten steten trewen, daz man von iren manlehen gegen irer rechten her- schafft zu tun pflichtig sind durch recht, gewonheit oder süst in dheine weis. Auch geloben ich mit guten trewen on geverde und by den obgenanten huldungen und eyden fur mich, dieselben meine bruder, unser erben und nachkomen ewiclichen dem obgenanten meinem gnedigen herren als eynem kunige ze Beheim, seinen erben und nachkomen, kunige ze Beheim, und der cronen desselben kunigreiches, daz in und yren hauptleuten und amptleu- ten das obgenante haus Havseke ze allen iren notdurfften, als offt sie des begern, offen sein sol, und daz sie und die obgenanten ire hauptleute und amptleute sich dorauz und dorin behelfen mugen, als offt des not geschiht on geverde, doch unschedelichen mir, den egenanten meinen brudern, unsern erben und nachkomen an demselben haus und der habe, die wir daruff haben oder furbazz mer gewinnen on geverde. — — Der geben ist zu Prag nach Crists geburt dreuczenhundert iar darnach in dem acht und fumfczigsten iar an dem nehsten sunnabend nach des heil. Creuces tag, als ez funden wart. Orig. cum sig. Johannis Kemnater de cera rubra comm. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Nürnberg Reichsstadt Urk. Fasc. 361 N. 429. — HU — [M]. 4) 1358 sept. 16. Bohuslaus de Švamberk, advocatus terrae Egrensis, litem inter Ulricum, commendatorem domus Egrensis ord. Theutunicorum, et Jungel Toss vertentem deiudicat. Wir Bohuzlab von Swanberg, zu der zit landvoit zu Eger, bechennen offenlich — daz für uns chomen für gerihte auf daz recht der ersam geistlich her Ulrich, chomptewer des deutschen haus zu Eger, von desselben hauss und sines convents wegen einsit und Jüngel der Toss andersit umb di zwitraht, di zwischen in was umb daz geriht, daz denselben deutschen herren der selb Toss ansprache, daz er maint zu haben in irrn heusern zu Frown- reut, und daz si sich darumb bedersit vor uns als in daz reht mir rehter urteil daz gabe
4 Regesta Bohemiae et Moraviae. videlicet collectis nostris, steu[ris], exaccionibus et imposicionibus, quocumque nomine nuncupatis, supra dictos paup[eres] in Czrnowicz libertamus, absolvimus et hoc scripto liberos facimus et exemptos. In quorum omnium evidens testimonium sigilla nostra pre- sentibus sunt appensa. Dat. a. d. M° CCC° LVIII° feria tercia infra octavas Nativitatis S. Marie virg. glor. Cop. recentior in archivo mon. Teplensis n. 75. — HU — [M]. 3) 1358 sept. 15. Pragae. Johannes Kemnater Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae cum castro Hauseck servire promittit. Ich Johans der Kemnater von Havseck bekenne — —, wann der allerdurchl. furste und herre, h. Karl, Romischer keiser — — und kunig ze Beheim, mein lieber gnediger herre als ein kunig ze Beheim, mir von mein und Conrat und Heinrich Kemnater, meiner bruder, wegen unsern erben und nachkomen das haus zu Havseke, daz uff seinem eygen gelegen ist, mit allen seynen zugehorungen zu rechtem manlehen verliehen hat, dovon so habe ich fur mich, die obgenanten meine bruder, unser aller erben und nachkomen ewiclichen dem egenanten meinem herren als einem kunige ze Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreiches gehuldet, gelobt und gesworen hulde, globe und swere auch —— yn als unsern rechten ordinerlichen und naturlichen herschafft getrewe, huld, undertenig und gehorsam zu sein und allez daz gegen yn zu tun in rechten steten trewen, daz man von iren manlehen gegen irer rechten her- schafft zu tun pflichtig sind durch recht, gewonheit oder süst in dheine weis. Auch geloben ich mit guten trewen on geverde und by den obgenanten huldungen und eyden fur mich, dieselben meine bruder, unser erben und nachkomen ewiclichen dem obgenanten meinem gnedigen herren als eynem kunige ze Beheim, seinen erben und nachkomen, kunige ze Beheim, und der cronen desselben kunigreiches, daz in und yren hauptleuten und amptleu- ten das obgenante haus Havseke ze allen iren notdurfften, als offt sie des begern, offen sein sol, und daz sie und die obgenanten ire hauptleute und amptleute sich dorauz und dorin behelfen mugen, als offt des not geschiht on geverde, doch unschedelichen mir, den egenanten meinen brudern, unsern erben und nachkomen an demselben haus und der habe, die wir daruff haben oder furbazz mer gewinnen on geverde. — — Der geben ist zu Prag nach Crists geburt dreuczenhundert iar darnach in dem acht und fumfczigsten iar an dem nehsten sunnabend nach des heil. Creuces tag, als ez funden wart. Orig. cum sig. Johannis Kemnater de cera rubra comm. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Nürnberg Reichsstadt Urk. Fasc. 361 N. 429. — HU — [M]. 4) 1358 sept. 16. Bohuslaus de Švamberk, advocatus terrae Egrensis, litem inter Ulricum, commendatorem domus Egrensis ord. Theutunicorum, et Jungel Toss vertentem deiudicat. Wir Bohuzlab von Swanberg, zu der zit landvoit zu Eger, bechennen offenlich — daz für uns chomen für gerihte auf daz recht der ersam geistlich her Ulrich, chomptewer des deutschen haus zu Eger, von desselben hauss und sines convents wegen einsit und Jüngel der Toss andersit umb di zwitraht, di zwischen in was umb daz geriht, daz denselben deutschen herren der selb Toss ansprache, daz er maint zu haben in irrn heusern zu Frown- reut, und daz si sich darumb bedersit vor uns als in daz reht mir rehter urteil daz gabe
Strana 5
Annus 1358 sept. 11.—16. 5 und als ir selbs willkür was an kuntschafft in di pfarren daselbst zu Frownreut zugen, also daz si bedersit zwen man darzu kuren, den Enderl von der Kager und den Hansen Schirn- tinger, und wir darzu den dritten gaben, Eckharten Nothafften, zu der zit undern rihter zu Eger; diselben drey sich darüber zu ervarn der kuntschafft und di einzunemen von gerihts und des rehten wegen darumb diselben drey für uns und den rat der erbern purger zu Eger sider chomen und bechanten offenbar, daz si di selben kuntschafft also eingenomen und ervarn heten in gantzer warheit in der vorgenanten pfarren zu Frownreut, daz di vorbenant Jungel Toss und sein erben und nachkomen in der egenanten deutscher herren heuser zu Frownreut dehein gericht habent, noch haben schûln, noch můgen in künftigen ziten. Mit urkünde dits brifs versigelt mit undern insigel, daz dar anhangt und des sint sunderlich gebeten gezugen, di dabei warn, di ersamen h. Wytzel von Küngswart, Albreht Libnawer, Chunrat Neyperger von Prampuch, Niclas vom Cadan und Ulrich Kloppfer, bede purger zu Eger. Der brif ist geben, do man zalt von Cristi geburte dreuczehenhundert jar darnach in dem aht und fünftzigsten jar des nehsten sunntags nach des heil. crûtzes tage, als ez erhohet wart. Orig. perg. cum sig. avulso Vindobonae in archivo ord. Theutunicorum sign. Eger 15. — HU—[LJ. 5) 1358 sept. 16. Bukovsko. De erectione et dotatione capellae s. Johannis ev. in Bošilec. Docente b. Paulo apostolo bonum facientes non deficiamus, tempore enim suo metemus. Dum ergo tempus habemus, operemur bonum. Quod attendentes nos, videlicet Petrus, capelle Omnium ss. in castro Prag. prepositus, et Judocus, fratres germani de Rosenberch, de consensu et voluntate fratrum nostrorum, d. Ulrici et d. Johannis de Rosenberch, cupien- tes cultum divinum augere, de consilio et peticione dev. fid. nostri, dil. d. Wenceslai, plebani legittimi in Bossulecz, ereximus unam capellam ibidem in Bossulecz ad honorem s. Johannis ew., in qua idem Wenceslaus plebanus eciam unum altare ad honorem Corporis Cristi edificavit, ante cuius capelle consecracionem benivole promiseramus una cum ipso plebano ipsam capellam aliquibus redditibus dotare, igitur predicte capelle libere assignamus in ipsa villa Bossulecz septem cum media areas cum ipsorum agris, quarum quelibet censuat annuatim per duodecim gr. et per duos pullos, item assignamus eidem capelle viginti et quatuor iugera pratorum, que sunt sita sub ipsa capella iuxta curiam nostram, que iugera prefatus d. Wenceslaus plebanus a nobis pro decem sex. comparavit, tali tamen condicione, si ipsa prata habere vellemus et in ipsis piscinam obstruere, minister ipsius capelle dicta prata nobis a converso reddere debet, dummodo prius de hereditate vel redditibus bene adiacentibus capelle pro decem sex. gr. nomine commutacionis assignaverimus et condes- cendemus. Item quotquot domuncule subsidum in superiori villa iuxta prefatam capellam site fuerint ibidem in Bossulecz"), que pro ipsa capella per antedictum d. Wenceslaum locate sunt, de illis domibus plebanus legittimus in Bossulecz medium censum et mediam partem robote obtinebit perpetue, vel si plebano placuerit, eque illas domos divident cum ministro capelle, ut una pars media capelle et alia ecclesie parrochiali eo, quod in fundo bonorum ecclesie predicte site sunt, teneatur perpetue deservire. Ceterum ego Sdenco de Elhotab) de consensu coniugis mee legitime domine Ancze in remedium animarum nostra- rum atque nostrorum predecessorum donavi et presentibus resigno predicte capelle s. Johan- nis ew.) et ministro suo in villa mea Zablatyed) duarum sex. redditus ac census perpetui in duobus laneis, quorum Wilkan*) tenet medium laneum, Zibrzid unum quartale, Kostel unum quartale, Typina unum quartale et Wlachen tria quartalia, qui lanei situati sunt iuxta curiam meam contigue, residuum vero censum sive robotam, quidquid in premissis
Annus 1358 sept. 11.—16. 5 und als ir selbs willkür was an kuntschafft in di pfarren daselbst zu Frownreut zugen, also daz si bedersit zwen man darzu kuren, den Enderl von der Kager und den Hansen Schirn- tinger, und wir darzu den dritten gaben, Eckharten Nothafften, zu der zit undern rihter zu Eger; diselben drey sich darüber zu ervarn der kuntschafft und di einzunemen von gerihts und des rehten wegen darumb diselben drey für uns und den rat der erbern purger zu Eger sider chomen und bechanten offenbar, daz si di selben kuntschafft also eingenomen und ervarn heten in gantzer warheit in der vorgenanten pfarren zu Frownreut, daz di vorbenant Jungel Toss und sein erben und nachkomen in der egenanten deutscher herren heuser zu Frownreut dehein gericht habent, noch haben schûln, noch můgen in künftigen ziten. Mit urkünde dits brifs versigelt mit undern insigel, daz dar anhangt und des sint sunderlich gebeten gezugen, di dabei warn, di ersamen h. Wytzel von Küngswart, Albreht Libnawer, Chunrat Neyperger von Prampuch, Niclas vom Cadan und Ulrich Kloppfer, bede purger zu Eger. Der brif ist geben, do man zalt von Cristi geburte dreuczehenhundert jar darnach in dem aht und fünftzigsten jar des nehsten sunntags nach des heil. crûtzes tage, als ez erhohet wart. Orig. perg. cum sig. avulso Vindobonae in archivo ord. Theutunicorum sign. Eger 15. — HU—[LJ. 5) 1358 sept. 16. Bukovsko. De erectione et dotatione capellae s. Johannis ev. in Bošilec. Docente b. Paulo apostolo bonum facientes non deficiamus, tempore enim suo metemus. Dum ergo tempus habemus, operemur bonum. Quod attendentes nos, videlicet Petrus, capelle Omnium ss. in castro Prag. prepositus, et Judocus, fratres germani de Rosenberch, de consensu et voluntate fratrum nostrorum, d. Ulrici et d. Johannis de Rosenberch, cupien- tes cultum divinum augere, de consilio et peticione dev. fid. nostri, dil. d. Wenceslai, plebani legittimi in Bossulecz, ereximus unam capellam ibidem in Bossulecz ad honorem s. Johannis ew., in qua idem Wenceslaus plebanus eciam unum altare ad honorem Corporis Cristi edificavit, ante cuius capelle consecracionem benivole promiseramus una cum ipso plebano ipsam capellam aliquibus redditibus dotare, igitur predicte capelle libere assignamus in ipsa villa Bossulecz septem cum media areas cum ipsorum agris, quarum quelibet censuat annuatim per duodecim gr. et per duos pullos, item assignamus eidem capelle viginti et quatuor iugera pratorum, que sunt sita sub ipsa capella iuxta curiam nostram, que iugera prefatus d. Wenceslaus plebanus a nobis pro decem sex. comparavit, tali tamen condicione, si ipsa prata habere vellemus et in ipsis piscinam obstruere, minister ipsius capelle dicta prata nobis a converso reddere debet, dummodo prius de hereditate vel redditibus bene adiacentibus capelle pro decem sex. gr. nomine commutacionis assignaverimus et condes- cendemus. Item quotquot domuncule subsidum in superiori villa iuxta prefatam capellam site fuerint ibidem in Bossulecz"), que pro ipsa capella per antedictum d. Wenceslaum locate sunt, de illis domibus plebanus legittimus in Bossulecz medium censum et mediam partem robote obtinebit perpetue, vel si plebano placuerit, eque illas domos divident cum ministro capelle, ut una pars media capelle et alia ecclesie parrochiali eo, quod in fundo bonorum ecclesie predicte site sunt, teneatur perpetue deservire. Ceterum ego Sdenco de Elhotab) de consensu coniugis mee legitime domine Ancze in remedium animarum nostra- rum atque nostrorum predecessorum donavi et presentibus resigno predicte capelle s. Johan- nis ew.) et ministro suo in villa mea Zablatyed) duarum sex. redditus ac census perpetui in duobus laneis, quorum Wilkan*) tenet medium laneum, Zibrzid unum quartale, Kostel unum quartale, Typina unum quartale et Wlachen tria quartalia, qui lanei situati sunt iuxta curiam meam contigue, residuum vero censum sive robotam, quidquid in premissis
Strana 6
6 Regesta Bohemiae et Moraviae. laneis ultra prefatas duas sex. resultaverit, michi et heredibus meis reservando. Item do et presentibus resigno predicte capelle et ministro eius de una aratura curie mee ibidem in Zablatie ) plenas et integras decimas tritici, siliginis, ordei, pisorum et avene, salva tamen decima plebani in Lompnicz, que ab antiquo sibi iuxta consuetudinem aliorum rusticorum censualium de duobus laneis data fuit, de istis decimis ante omnia per nos dari debet, quia ipsa curia et aratura de novo de laneis rusticorum est instaurata. Nos vero prefati Petrus et Jodocus cum fratribus de Rosemberch, Wenceslaus plebanus in Bossulecz et Sdenco de Elhotab) premissa omnia tali condicione prefate capelle donamus, ut minister ipsius capelle plebano suo legitimo in Bossulecz in omnibus licitis et honestis obediat humiliter ecclesie quoque parrochiali, quociens oportunum fuerit, deserviat, ita tamen, quod nunquam vices vicarii gerat, quia plebanus ipsius ecclesie minime unum vicarium tenere debet, cum offer- torio eciam, si quod in ipsa capella aut in alio loco, ubicumque infra limites ipsius parrochie officium peregerit, oblatum fuerit, minime disponere habebit neque cum fructibus aliis, parrochialem ecclesiam contingentibus, sed plebanus predictus premissa omnia absque impedimento quolibet tollet. Isto eciam expresse addito, quod ipse minister capelle in ipsa capella s. Johannis ev. singulis septimanis ad minus duas missas teneat, unam die dominico, undecunque gracia a deo sibi donabitur, in altari s. Johannis ev. et adiungat unam collectam de s. Johanne ev. et secundam pro nobis fundatoribus dominis de Rosemberch et nostris predecessoribus et secundam missam singulis feriis quintis in altari Corporis Cristi de festo ipsius sacratissimi Corporis Cristi adiungendo collectam pro ipso Wenceslao plebano funda- tore cum aliis collectis, quas ad beneplacitum suum inponet. Item in sacristia sive capella, per me Sdenconem de Elhota ad honorem s. Katherine et b. Marie Magdalene fundata, singulis septimanis eciam duas missas leget, unam feria secunda pro omnibus fidelibus defunctis adiungendo collectam pro anima mei, videlicet Sdenconis, et consortis mee domine Ancze ac nostrorum predecessorum, et secundam pro animabus in cimiterio requiescencium collectam inponere debebit. Secundam vero missam feria sexta vel sabbato, de quocunque graciam habuerit, officiabit, dummodo collectam de s. Katherina unam et secundam pro omnibus plebanis defunctis ipsius ecclesie inposuerit. Hortamurque ipsum ministrum in domino et rogamus, ut singulis diebus tam in missis, quam in oracionibus suis nostri, videlicet Petri et fratrum nostrorum de Rosemberch ac nostrorum predecessorum, Wenceslai plebani et omnium plebanorum presencium et preteritorum ac Sdenconis de Lhota, Ancze coniugis sue et omnium eorum predecessorum, memoriam piam et perpetuam habere dignetur plebanoque suo in nullo penitus debeat displicere. Si secus fecerit, in die districti iudicii domino de neglectis reddat racionem penamque, quam dominus noster ven. archi- episcopus Pragensis sibi de premissis inposuerit, incurrat. Addicientes insuper, quod ius patronatus ipsius capelle ad nullum alium quam ad legitimum heredem bonorum in Bossu- lecz perpetue debeat pertinere. Ad quod ego plebanus in Bossulecz supradictus una cum omnibus meis successoribus benivolum prebeo assensum et consensum. In cuius rei evidens testimonium presens scriptum fieri iussimus et nostrorum sigillorum, videlicet Petri et Judoci de Rosenberch, Wenceslai plebani in Bossulecz et Sdenconis de Lhota, duximus roborandum. Dat. in Bukowsk die s. Ludmille a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavol) feria secunda post dominicam, qua cantatur Iudica domine. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis a. 1359 sept. 27. Pragae datae,cuius originale (A) in archivo olim Schwarzenberg. in Třeboň, copia (B) in libro erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 57 — 6 asservatur. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 9 n. 16. — HU — [MJ. a) A: Bosulecz. — b) A: Elhota, B: Lhota. — c) Ev. in A deest. — d) A: Zablatye, B: Zablatie. — e) A: Wilkan, B: Wlcan. —f) A: Zablatie, B: Zablatye. I) Quae sequuntur, in confirmatione perperam addita esse videntur.
6 Regesta Bohemiae et Moraviae. laneis ultra prefatas duas sex. resultaverit, michi et heredibus meis reservando. Item do et presentibus resigno predicte capelle et ministro eius de una aratura curie mee ibidem in Zablatie ) plenas et integras decimas tritici, siliginis, ordei, pisorum et avene, salva tamen decima plebani in Lompnicz, que ab antiquo sibi iuxta consuetudinem aliorum rusticorum censualium de duobus laneis data fuit, de istis decimis ante omnia per nos dari debet, quia ipsa curia et aratura de novo de laneis rusticorum est instaurata. Nos vero prefati Petrus et Jodocus cum fratribus de Rosemberch, Wenceslaus plebanus in Bossulecz et Sdenco de Elhotab) premissa omnia tali condicione prefate capelle donamus, ut minister ipsius capelle plebano suo legitimo in Bossulecz in omnibus licitis et honestis obediat humiliter ecclesie quoque parrochiali, quociens oportunum fuerit, deserviat, ita tamen, quod nunquam vices vicarii gerat, quia plebanus ipsius ecclesie minime unum vicarium tenere debet, cum offer- torio eciam, si quod in ipsa capella aut in alio loco, ubicumque infra limites ipsius parrochie officium peregerit, oblatum fuerit, minime disponere habebit neque cum fructibus aliis, parrochialem ecclesiam contingentibus, sed plebanus predictus premissa omnia absque impedimento quolibet tollet. Isto eciam expresse addito, quod ipse minister capelle in ipsa capella s. Johannis ev. singulis septimanis ad minus duas missas teneat, unam die dominico, undecunque gracia a deo sibi donabitur, in altari s. Johannis ev. et adiungat unam collectam de s. Johanne ev. et secundam pro nobis fundatoribus dominis de Rosemberch et nostris predecessoribus et secundam missam singulis feriis quintis in altari Corporis Cristi de festo ipsius sacratissimi Corporis Cristi adiungendo collectam pro ipso Wenceslao plebano funda- tore cum aliis collectis, quas ad beneplacitum suum inponet. Item in sacristia sive capella, per me Sdenconem de Elhota ad honorem s. Katherine et b. Marie Magdalene fundata, singulis septimanis eciam duas missas leget, unam feria secunda pro omnibus fidelibus defunctis adiungendo collectam pro anima mei, videlicet Sdenconis, et consortis mee domine Ancze ac nostrorum predecessorum, et secundam pro animabus in cimiterio requiescencium collectam inponere debebit. Secundam vero missam feria sexta vel sabbato, de quocunque graciam habuerit, officiabit, dummodo collectam de s. Katherina unam et secundam pro omnibus plebanis defunctis ipsius ecclesie inposuerit. Hortamurque ipsum ministrum in domino et rogamus, ut singulis diebus tam in missis, quam in oracionibus suis nostri, videlicet Petri et fratrum nostrorum de Rosemberch ac nostrorum predecessorum, Wenceslai plebani et omnium plebanorum presencium et preteritorum ac Sdenconis de Lhota, Ancze coniugis sue et omnium eorum predecessorum, memoriam piam et perpetuam habere dignetur plebanoque suo in nullo penitus debeat displicere. Si secus fecerit, in die districti iudicii domino de neglectis reddat racionem penamque, quam dominus noster ven. archi- episcopus Pragensis sibi de premissis inposuerit, incurrat. Addicientes insuper, quod ius patronatus ipsius capelle ad nullum alium quam ad legitimum heredem bonorum in Bossu- lecz perpetue debeat pertinere. Ad quod ego plebanus in Bossulecz supradictus una cum omnibus meis successoribus benivolum prebeo assensum et consensum. In cuius rei evidens testimonium presens scriptum fieri iussimus et nostrorum sigillorum, videlicet Petri et Judoci de Rosenberch, Wenceslai plebani in Bossulecz et Sdenconis de Lhota, duximus roborandum. Dat. in Bukowsk die s. Ludmille a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavol) feria secunda post dominicam, qua cantatur Iudica domine. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis a. 1359 sept. 27. Pragae datae,cuius originale (A) in archivo olim Schwarzenberg. in Třeboň, copia (B) in libro erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 57 — 6 asservatur. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 9 n. 16. — HU — [MJ. a) A: Bosulecz. — b) A: Elhota, B: Lhota. — c) Ev. in A deest. — d) A: Zablatye, B: Zablatie. — e) A: Wilkan, B: Wlcan. —f) A: Zablatie, B: Zablatye. I) Quae sequuntur, in confirmatione perperam addita esse videntur.
Strana 7
Annus 1358 sept. 16.—22. 6) 1358 sept. 18. Karlštejn. Karolus imperator et rex venditionem castri Milič ea condicione permittit, si aditus castri regibus Bohemiae semper apertus erit et possessores ipsius in casu necessitatis contra omnes regni Bohemiae hostes propugnabunt. Ven. Preczlao, Wratislaviensi episcopo, principi et cancellario, necnon .. hon. prelatis, canonicis et capitulo prefate eccl. — — Considerata multiplici necessitate vestra, quam relacione ostensorum presencium nunccii vestri clare didicimus, in contractum vendicionis castri Melicz cum ill. Conrado, duce Olsniczensi, principe nostro, consumandum, de singulari nostre benignitatis munere consentimus ea condicione, quod in tractatibus ipsis et consu- macione tractatuum faciatis includi et caveri nobis clarissime, quod prefatum castrum Melicz nobis tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, sit ad omnes indigencias et necessitates nostras sine difficultate ad accessum et recessum semper apertum, et quod prefatus dux, heredes et successores sui aut alii predicti castri possessores, qui pro tempore fuerint, nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, cum ipso castro adversus omnes homines nullo penitus excepto fideliter suffra- gentur. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. in Karlsteyn a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo ind. XI, XIIII kal. oct., regn. nostr. a. terciodecimo, imperii vero quarto. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 33 F Oels III 22a p. 148 (Copiarium vetustissimum Olsnicense, insertum litteris dd. 26. sept. 1358). — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SŠ IIIp. 148 n. 183. — Lünig, Cod. dipl. Germ. 1I p. 259 n. 35. — Extr. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzur- kunden Schlesiens II p. 31 n. 31. — Reg. imp. VIII. 2842. — HU — [LJ. 7) 1358 sept. 22. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Milotam presbyterum plebanum in Zlunice instituunt et confirmant. Nos Nicolaus, prepositus mon. s. Marie can. regul. in Rudnicz ord. s. Aug., et Detlewus can. Camynensis, vicarii rev. — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, in spiritualibus — —, quod cum inter discrr. vv. Milotam presbyterum presentatum ad generales. N. f. eccl. in Zlunicz ex una et Nicolaum similiter presbyterum eciam presentatum ad dictam ecclesiam in Zlunicz ex parte altera super ipsa eccl. in Zlunicz coram hon. v. d. Petro, tunc cantore Lubucensi, officiali curie archiepiscopalis Prag., materia questionis fuisset suborta, idem d. officialis de ipsa causa cognoscens et terminis consuetis servatis per suam senten- ciam diffinitivam pronunciavit, decrevit et declaravit prefatum Milotam vigore presen- tacionis de ipso ad dictam eccl. de Zlunicz per strenuum militem d. Johannem de Werdek et Ottonem de Zlunicz Prag. dioc. tamquam per maiorem partem patronorum eiusdem eccl. in Zlunicz et habentium pigwius ius presentandi rectorem ad eandem facte, fuisse et esse instituendum in et ad ecclesiam memoratam, confirmacionem verso et institucionem dicti Nicolai ad prefatam eccl. in Zlunicz tamquam subrepticie obtentae cassavit et annulavit, ipsumque Nicolaum ab eadem ecclesia quantum potuit ammovit, prout in sentencia diffini- tiva per d. officialem lata et sigillo officiolatus curie Prag. sigillata vidimus contineri. Ideoque Milotam prefatum virtute presentacionis d. Johannis de Werdek militis et Ottonis, clerici de Zlunicz predictorum, tamquam per maiorem partem patronorum ipsius eccl. in Zlunicz facte, tenore presencium in dicta ecclesia rectorem legitimum instituimus et plebanum ipsumque ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investi- vimus et investimus —— ipsum ad eandem ecclesiam confirmantes. In cuius rei testimo- nium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri, salvo
Annus 1358 sept. 16.—22. 6) 1358 sept. 18. Karlštejn. Karolus imperator et rex venditionem castri Milič ea condicione permittit, si aditus castri regibus Bohemiae semper apertus erit et possessores ipsius in casu necessitatis contra omnes regni Bohemiae hostes propugnabunt. Ven. Preczlao, Wratislaviensi episcopo, principi et cancellario, necnon .. hon. prelatis, canonicis et capitulo prefate eccl. — — Considerata multiplici necessitate vestra, quam relacione ostensorum presencium nunccii vestri clare didicimus, in contractum vendicionis castri Melicz cum ill. Conrado, duce Olsniczensi, principe nostro, consumandum, de singulari nostre benignitatis munere consentimus ea condicione, quod in tractatibus ipsis et consu- macione tractatuum faciatis includi et caveri nobis clarissime, quod prefatum castrum Melicz nobis tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, sit ad omnes indigencias et necessitates nostras sine difficultate ad accessum et recessum semper apertum, et quod prefatus dux, heredes et successores sui aut alii predicti castri possessores, qui pro tempore fuerint, nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, cum ipso castro adversus omnes homines nullo penitus excepto fideliter suffra- gentur. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. in Karlsteyn a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo ind. XI, XIIII kal. oct., regn. nostr. a. terciodecimo, imperii vero quarto. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 33 F Oels III 22a p. 148 (Copiarium vetustissimum Olsnicense, insertum litteris dd. 26. sept. 1358). — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SŠ IIIp. 148 n. 183. — Lünig, Cod. dipl. Germ. 1I p. 259 n. 35. — Extr. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzur- kunden Schlesiens II p. 31 n. 31. — Reg. imp. VIII. 2842. — HU — [LJ. 7) 1358 sept. 22. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Milotam presbyterum plebanum in Zlunice instituunt et confirmant. Nos Nicolaus, prepositus mon. s. Marie can. regul. in Rudnicz ord. s. Aug., et Detlewus can. Camynensis, vicarii rev. — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, in spiritualibus — —, quod cum inter discrr. vv. Milotam presbyterum presentatum ad generales. N. f. eccl. in Zlunicz ex una et Nicolaum similiter presbyterum eciam presentatum ad dictam ecclesiam in Zlunicz ex parte altera super ipsa eccl. in Zlunicz coram hon. v. d. Petro, tunc cantore Lubucensi, officiali curie archiepiscopalis Prag., materia questionis fuisset suborta, idem d. officialis de ipsa causa cognoscens et terminis consuetis servatis per suam senten- ciam diffinitivam pronunciavit, decrevit et declaravit prefatum Milotam vigore presen- tacionis de ipso ad dictam eccl. de Zlunicz per strenuum militem d. Johannem de Werdek et Ottonem de Zlunicz Prag. dioc. tamquam per maiorem partem patronorum eiusdem eccl. in Zlunicz et habentium pigwius ius presentandi rectorem ad eandem facte, fuisse et esse instituendum in et ad ecclesiam memoratam, confirmacionem verso et institucionem dicti Nicolai ad prefatam eccl. in Zlunicz tamquam subrepticie obtentae cassavit et annulavit, ipsumque Nicolaum ab eadem ecclesia quantum potuit ammovit, prout in sentencia diffini- tiva per d. officialem lata et sigillo officiolatus curie Prag. sigillata vidimus contineri. Ideoque Milotam prefatum virtute presentacionis d. Johannis de Werdek militis et Ottonis, clerici de Zlunicz predictorum, tamquam per maiorem partem patronorum ipsius eccl. in Zlunicz facte, tenore presencium in dicta ecclesia rectorem legitimum instituimus et plebanum ipsumque ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investi- vimus et investimus —— ipsum ad eandem ecclesiam confirmantes. In cuius rei testimo- nium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri, salvo
Strana 8
8 Regesta Bohemiae et Moraviae. tamen iure aliorum patronorum prefate ecclesie, si qui sint, quibus per presentem institu- cionem in iure eorum, quoad alios actus futuros nolumus in aliquo derogare.1) Dat. Prage a. d. 1358 die 22 m. sept. Cop. saec. XV in libro confirmationum I fol. 2a Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Extr. Tingl, Ll conf. I p. 67. — [L]. I) sequitur iterum: In cuius rei — 8) 1358 sept. 26. Vratislaviae. Conradus, dux Silesiae et dominus Olsnicensis, cum Conrado filio suo castrum Milič Karolo imperatori et regi et heredibus eius, regibus Bohemiae, se semper aperturos esse pro- mittunt. In nom. dom. am. Nos Conradus, dei gr. dux Slesie et dominus Olsnicensis, una cum Conrado, filio nostro karissimo, eadem dei gr. duce Slesie, — — volumus esse notum, quod episcopo ac venn. vv. dd... capi- castrum Mylicz per nos a rev. in Cr. patre d. Preczlao — tulo ecclesie Wratislauiensis emptum rite et racionabiliter comparatum excellentissimo prin- cipi d. Karolo — — imperatori Romanorum —— et Boemie regi — suisque heredibus ac legittimis successoribus, regibus Boemie, pro nobis nostrisque heredibus et successoribus ac possessoribus dicti castri nostro nomine bona et sincera nostra fide promittimus pro necessitatibus et indigenciis suis, quando et quociens ipsis opus fuerit, et nos heredesque vel successores nostros ac possessores dicti castri requisiverint, ad accessum et recessum ipsorum semper sine difficultate qualibet aperire et dicto d. Karolo suisque heredibus ac successoribus, regibus Boemie, cum dicto castro Mylicz adversus omnes homines nullo excepto penitus fideliter suffragari. In cuius rei testimonium sigilla, nostrum videlicet et filii nostri predicti, presentibus sunt appensa. Act. et dat. Wratislauie in monast. b. Marie virg. quarta feria proxima ante diem b. Michaelis archangeli a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo presentibus ven. et relig. v. d. Conrado abbate dicti monasterii ac strennuis et prudentibus vv. dd. Thammone de Hayn milite, Fryczcone de Grodys, Symone de Rorow, Petro Korczag et Syghardo Pylcz, fid. nostris, nec non Petro Swarcz, Peczcone Bauari, Hancone Dominici et Dominico dicto Keyd Domynyk, civibus Wratislauiensibus, testibus ad premissa. Orig. cum 2 sigg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) maius de cera comm. cum sigillo minori dorsotenus appresso, 2) minus de cera viridi communi impressa. — Ed. Balbín, Misc. hist. I, 8 p. 228 n. 43. — Grünhagen — Markgraf, Lehns — und Besitzurkunden Schlesiens II p. 36 n. 34. — Sommersberg, Sil. rer. SS I. 838 n. 57. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 1I, 1 p. 447 n. 435. — [M. 9) 1358 sept. 27. Avinione. Innocentius papa VI Karolum, imperatorem et regem rogat, ut Nicolai de Luxemburg, patriarchae Aquilegensis, bona relicta, quae sedi apostolicae fuerint reservata et a capitaneo et communitate civitatis Bellunensis nonnullisque Theutonicis et Bohemis, dicti patriarchae familiaribus, distrahantur, restitui iubeat. Datum Auinione V kal. oct. a. sexto. Gratis dona tua Ex arch. Vat. R. Vat. 244 K (Archet.) n. 246 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 332 n. 846. — [L].
8 Regesta Bohemiae et Moraviae. tamen iure aliorum patronorum prefate ecclesie, si qui sint, quibus per presentem institu- cionem in iure eorum, quoad alios actus futuros nolumus in aliquo derogare.1) Dat. Prage a. d. 1358 die 22 m. sept. Cop. saec. XV in libro confirmationum I fol. 2a Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Extr. Tingl, Ll conf. I p. 67. — [L]. I) sequitur iterum: In cuius rei — 8) 1358 sept. 26. Vratislaviae. Conradus, dux Silesiae et dominus Olsnicensis, cum Conrado filio suo castrum Milič Karolo imperatori et regi et heredibus eius, regibus Bohemiae, se semper aperturos esse pro- mittunt. In nom. dom. am. Nos Conradus, dei gr. dux Slesie et dominus Olsnicensis, una cum Conrado, filio nostro karissimo, eadem dei gr. duce Slesie, — — volumus esse notum, quod episcopo ac venn. vv. dd... capi- castrum Mylicz per nos a rev. in Cr. patre d. Preczlao — tulo ecclesie Wratislauiensis emptum rite et racionabiliter comparatum excellentissimo prin- cipi d. Karolo — — imperatori Romanorum —— et Boemie regi — suisque heredibus ac legittimis successoribus, regibus Boemie, pro nobis nostrisque heredibus et successoribus ac possessoribus dicti castri nostro nomine bona et sincera nostra fide promittimus pro necessitatibus et indigenciis suis, quando et quociens ipsis opus fuerit, et nos heredesque vel successores nostros ac possessores dicti castri requisiverint, ad accessum et recessum ipsorum semper sine difficultate qualibet aperire et dicto d. Karolo suisque heredibus ac successoribus, regibus Boemie, cum dicto castro Mylicz adversus omnes homines nullo excepto penitus fideliter suffragari. In cuius rei testimonium sigilla, nostrum videlicet et filii nostri predicti, presentibus sunt appensa. Act. et dat. Wratislauie in monast. b. Marie virg. quarta feria proxima ante diem b. Michaelis archangeli a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo presentibus ven. et relig. v. d. Conrado abbate dicti monasterii ac strennuis et prudentibus vv. dd. Thammone de Hayn milite, Fryczcone de Grodys, Symone de Rorow, Petro Korczag et Syghardo Pylcz, fid. nostris, nec non Petro Swarcz, Peczcone Bauari, Hancone Dominici et Dominico dicto Keyd Domynyk, civibus Wratislauiensibus, testibus ad premissa. Orig. cum 2 sigg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) maius de cera comm. cum sigillo minori dorsotenus appresso, 2) minus de cera viridi communi impressa. — Ed. Balbín, Misc. hist. I, 8 p. 228 n. 43. — Grünhagen — Markgraf, Lehns — und Besitzurkunden Schlesiens II p. 36 n. 34. — Sommersberg, Sil. rer. SS I. 838 n. 57. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 1I, 1 p. 447 n. 435. — [M. 9) 1358 sept. 27. Avinione. Innocentius papa VI Karolum, imperatorem et regem rogat, ut Nicolai de Luxemburg, patriarchae Aquilegensis, bona relicta, quae sedi apostolicae fuerint reservata et a capitaneo et communitate civitatis Bellunensis nonnullisque Theutonicis et Bohemis, dicti patriarchae familiaribus, distrahantur, restitui iubeat. Datum Auinione V kal. oct. a. sexto. Gratis dona tua Ex arch. Vat. R. Vat. 244 K (Archet.) n. 246 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 332 n. 846. — [L].
Strana 9
Annus 1358 sept. 22.—29. 9 10) 1358 sept. 28. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Jeniconem de Mečkov rectorem eccl. in Chyše instituunt. Nos Nicolaus, prepositus [mon. s. Marie can. reg. in Rudnicz, et Detlewus, can. Camy- nensis, vicarii rev. — — d. Arnesti] s. Prag. eccl. archiepiscopi, n. f. u. — —, quod cum dudum inter discrr. vv. Jeniconem Jeniconis de Meczkow, subdiaconum, per nob. v. d. Wilhelmum de Scalis ad eccl. parrochialem in Chiss presentatum ex una, et Johannem, natum quondam Frenczlini dicti Cormpuhil, civis Prag., similiter ad eandem eccl. in Chiss per nobb. vv. Ahnem militem et Ulricum Phlugonem de Rabenstein presentatum parte ex altera, coram hon. v. d. Petro, tunc cantore Lubucensi, officiali archiepiscopalis Prag. super dicta eccl. in Chis materia questionis fuisset exorta, idem d. officialis de ipsa causa cognoscens et terminis consuetis servatis, per suam diffinitivam sentenciam pronunciavit et declaravit presentacionem de dicto Jenicone ad prefatam eccl. in Chis factam fuisse et esse canonicam et admittendam ac debuisse et debere sortiri effectum, dictumque Jeniconem vigore presentacionis predicte instituendum et confirmandum ac investiendum fore in et ad ecclesiam memoratam, prefato vero Johanni Cormpuhil in personam mag. Henrici de s. Nicolao, procuratoris sui super presentacione sua necnon ecclesia, opposicionibus et impe- dimentis predictis perpetuum silencium imposuit, prout hec in sentencia per dictum d. officialem lata et sigillo officiolatus curie archiepiscopalis Prag. sigillata vidimus contineri. Ideoque dictum Jeniconem vigore presentacionis predicte per d. Wilhelmum de Scalis predictum ad ecclesiam prefatam in Chiss de ipso facte in eadem eccl. in Chiss rectorem legitimum instituimus et plebanum ipsumque ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus — et pertinenciis suis investivimus et investimus — ipsumque ad eandem ecclesiam con- firmantes, salvo tamen iure aliorum patronorum dicte ecclesie, si qui sint, quibus per pre- sentem nostram institucionem in iure eorum, quo ad alios actus futuros nolumus in aliquo derogare. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appen- sione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1358 die XXVIII m. sept. Cop. saec. XV. in libro confirmationum I fol. 3. Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti. Extr. Tingl, Libri confirmationum I. p. 67 (falso cum dato 23. die m. septembris). — [L]. — 11) 1358 sept. 29. Leo sartor, civis Pragensis, domum a fratribus ad s. Benedictum ord. Cruciferorum de domo Theutonica se emisse recognoscit, iure theutonico possidendam. Noverint universi, quod ego Leo sartor, civis Pragensis, t. p. recognosco, quod erga religg. vv. dd. Conradum, commendatorem ac plebanum, Blasium et Nicolaum sacerdotes ceterosque collegii eccl. s. Benedicti in Praga fratres ord. Cruciferorum de domo Theotunica, quandam domum eorum, ad ordinem ipsorum spectantem et sitam in Maiori civitate Pra- gensi inter domos Conradi doleatoris et eam, que.. Ungari quondam fuit, una cum area eiusdem supradicte domus rite ac racionabiliter meo et heredum ac successorum meorum nomine ad ius theotunicum pro annuo censu conduxi et emi ad habendum, tenendum, utifruendum et possidendum eandem domum conductam et emptam per me et ipsos pos- teros meos deinceps iure theotunico et hereditario quolibet sub census onere et condìcioni- bus infrascriptis, ita videlicet, quod ego, heredes aut successores mei quolibet anno quadra- ginta gr. ad lumen, in dicta ecclesia coram servaculo Corporis Cristi ardens, spectantes de dictis domo et eius area debebimus ipsis commendatori et collegio eccl. s. Benedicti in Praga seu successoribus eorum censuare, medietatem eiusdem census, scilicet viginti gr., in festo
Annus 1358 sept. 22.—29. 9 10) 1358 sept. 28. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Jeniconem de Mečkov rectorem eccl. in Chyše instituunt. Nos Nicolaus, prepositus [mon. s. Marie can. reg. in Rudnicz, et Detlewus, can. Camy- nensis, vicarii rev. — — d. Arnesti] s. Prag. eccl. archiepiscopi, n. f. u. — —, quod cum dudum inter discrr. vv. Jeniconem Jeniconis de Meczkow, subdiaconum, per nob. v. d. Wilhelmum de Scalis ad eccl. parrochialem in Chiss presentatum ex una, et Johannem, natum quondam Frenczlini dicti Cormpuhil, civis Prag., similiter ad eandem eccl. in Chiss per nobb. vv. Ahnem militem et Ulricum Phlugonem de Rabenstein presentatum parte ex altera, coram hon. v. d. Petro, tunc cantore Lubucensi, officiali archiepiscopalis Prag. super dicta eccl. in Chis materia questionis fuisset exorta, idem d. officialis de ipsa causa cognoscens et terminis consuetis servatis, per suam diffinitivam sentenciam pronunciavit et declaravit presentacionem de dicto Jenicone ad prefatam eccl. in Chis factam fuisse et esse canonicam et admittendam ac debuisse et debere sortiri effectum, dictumque Jeniconem vigore presentacionis predicte instituendum et confirmandum ac investiendum fore in et ad ecclesiam memoratam, prefato vero Johanni Cormpuhil in personam mag. Henrici de s. Nicolao, procuratoris sui super presentacione sua necnon ecclesia, opposicionibus et impe- dimentis predictis perpetuum silencium imposuit, prout hec in sentencia per dictum d. officialem lata et sigillo officiolatus curie archiepiscopalis Prag. sigillata vidimus contineri. Ideoque dictum Jeniconem vigore presentacionis predicte per d. Wilhelmum de Scalis predictum ad ecclesiam prefatam in Chiss de ipso facte in eadem eccl. in Chiss rectorem legitimum instituimus et plebanum ipsumque ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus — et pertinenciis suis investivimus et investimus — ipsumque ad eandem ecclesiam con- firmantes, salvo tamen iure aliorum patronorum dicte ecclesie, si qui sint, quibus per pre- sentem nostram institucionem in iure eorum, quo ad alios actus futuros nolumus in aliquo derogare. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appen- sione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1358 die XXVIII m. sept. Cop. saec. XV. in libro confirmationum I fol. 3. Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti. Extr. Tingl, Libri confirmationum I. p. 67 (falso cum dato 23. die m. septembris). — [L]. — 11) 1358 sept. 29. Leo sartor, civis Pragensis, domum a fratribus ad s. Benedictum ord. Cruciferorum de domo Theutonica se emisse recognoscit, iure theutonico possidendam. Noverint universi, quod ego Leo sartor, civis Pragensis, t. p. recognosco, quod erga religg. vv. dd. Conradum, commendatorem ac plebanum, Blasium et Nicolaum sacerdotes ceterosque collegii eccl. s. Benedicti in Praga fratres ord. Cruciferorum de domo Theotunica, quandam domum eorum, ad ordinem ipsorum spectantem et sitam in Maiori civitate Pra- gensi inter domos Conradi doleatoris et eam, que.. Ungari quondam fuit, una cum area eiusdem supradicte domus rite ac racionabiliter meo et heredum ac successorum meorum nomine ad ius theotunicum pro annuo censu conduxi et emi ad habendum, tenendum, utifruendum et possidendum eandem domum conductam et emptam per me et ipsos pos- teros meos deinceps iure theotunico et hereditario quolibet sub census onere et condìcioni- bus infrascriptis, ita videlicet, quod ego, heredes aut successores mei quolibet anno quadra- ginta gr. ad lumen, in dicta ecclesia coram servaculo Corporis Cristi ardens, spectantes de dictis domo et eius area debebimus ipsis commendatori et collegio eccl. s. Benedicti in Praga seu successoribus eorum censuare, medietatem eiusdem census, scilicet viginti gr., in festo
Strana 10
10 Regesta Bohemiae et Moraviae. s. Georii venturo proxime et medietatem alteram, videlicet residuos viginti gr., in festo s. Galli deinde proximo, pro isto primo anno et simili modo in eisdem festis singulis sub alio anno quolibet in omnem eventum dictis .. commendatori et collegio persolventes. In quo- cunque autem dictorum festorum festo et infra septimanam deinde continuam census in hac parte debitus non persolvetur, extunc super hniusmodi censum non solutum creverint quatuor gr. nomine pene statim, pro quibus tunc huiusmodi censu et pena non solutis mox dictis commendatori et collegio licebit sine cuiuslibet iudicii strepitu et inpedimento ac contradiccione quorumpiam hominum tamquam super aliis bonis eorum propriis pro eorum beneplacito me, antedictum Leonem aut heredes vel successores meos, dicte domus mee possessores seu inhabitatores quoslibet, in ipsis meis domo et eius area pignorare, eo tamen expresse publicato, quod commendator ceterique fratres collegii predicti tenebuntur michi, heredibus et successoribus meis dictam domum cum eius area ab impedimento et impeti- cione quorumpiam hominum, prout ius dicte ecclesie ipsorum requirit, racionabiliter ac iuste disbrigare, prout hoc in literis ipsorum michi desuper traditis eciam continetur. In quorum testimonium sigilla prudentum virorum Nicolai Reymbote iudicis et Wolflini Galm ac Ule Silberczaiger, consulum seu iuratorum civium Pragen., ad preces meas presentibus sunt appensa. Datum die s. Michaelis a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Orig. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3550. Sigilla: 1) agnus dei; S. NICOLAI. REMBOTI. IVDEXS. PRAG. 2) SIGILLUM. HERMANNI GALM. 3) S. VLRICI. SILBERCZAIGER. — [M]. 12) 1358 oct. 4. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae emptionem villae Velim confirmat eandemque villam a castro Podébrady dividit. — Regie benignitatis innata clemencia, sicut de singulorum fidelium desideratis commodis et grata quiete letatur ac reipublice et communis prosperitatis augmento fre- quenter intendit, sic utique quodam peculiari favore ac proniori studio ad profectum illorum dirigitur, qui, spirituali milicie dediti, in divinis occupantur obsequiis, ac in hiis, que universalem et perpetuam salutem respiciunt, frequentibus semper et acceptis domino exerciciis elaborant. Sane cum relig... abbas et conventus mon. Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., devoti nostri carissimi, nuper a nob. Boczkone de Cunstat, domino castri Podiebrad, pincerna et familiari nostro, villam Welin, que ad prefatum castrum Podiebrad ab antiquo spectavit, cum omnibus censibus —— iudiciis, penis et aliis emolumentis de iudicio pro- — — — et aliis omnibus venientibus nec non agris allodiorum et rusticanis, similiter dominiis— pertinenciis suis, sicut eadem villa a bonis aliis circumadiacentibus in suis metis, graniciis et limitibus circumferencialiter est distincta, iusto et legitimo precio pro se et mon. Aule Regie comparasse et emisse noscantur, ac idem Boczko in presencia maiestatis nostre pub- lice recognoverit idem precium sibi solutum fore cum parata pecunia, videlicet grossis Prag. usualis et currentis monete, integraliter et ad plenum et quia supradictum castrum Podiebrad cum omnibus suis pertinenciis in causa cuiusdam utilis permutacionis a regno et corona Boemie bona et sufficienti deliberacione regis, principum et baronum regni pre- dicti ad nob. quondam Hinconem de Zleben, socerum dicti Boczkonis, rite transivit, et ob hoc a nobis nec non heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corona in feodum dependeat, nostraque intersit, tamquam superioris domini, dictum con- tractum, ut subsistat iuribus, auctoritate regia Boemie confirmare, nos attendentes utilita- tem prefati monasterii ex hoc resultare, signanter habito respectu ad piam devocionem celebris memorie clarissimorum principum, quondam regum Boemie, progenitorum nostro- rum, qui prefatum mon. Aule Regie devote pietatis frequencia fundaverunt, et fratrum
10 Regesta Bohemiae et Moraviae. s. Georii venturo proxime et medietatem alteram, videlicet residuos viginti gr., in festo s. Galli deinde proximo, pro isto primo anno et simili modo in eisdem festis singulis sub alio anno quolibet in omnem eventum dictis .. commendatori et collegio persolventes. In quo- cunque autem dictorum festorum festo et infra septimanam deinde continuam census in hac parte debitus non persolvetur, extunc super hniusmodi censum non solutum creverint quatuor gr. nomine pene statim, pro quibus tunc huiusmodi censu et pena non solutis mox dictis commendatori et collegio licebit sine cuiuslibet iudicii strepitu et inpedimento ac contradiccione quorumpiam hominum tamquam super aliis bonis eorum propriis pro eorum beneplacito me, antedictum Leonem aut heredes vel successores meos, dicte domus mee possessores seu inhabitatores quoslibet, in ipsis meis domo et eius area pignorare, eo tamen expresse publicato, quod commendator ceterique fratres collegii predicti tenebuntur michi, heredibus et successoribus meis dictam domum cum eius area ab impedimento et impeti- cione quorumpiam hominum, prout ius dicte ecclesie ipsorum requirit, racionabiliter ac iuste disbrigare, prout hoc in literis ipsorum michi desuper traditis eciam continetur. In quorum testimonium sigilla prudentum virorum Nicolai Reymbote iudicis et Wolflini Galm ac Ule Silberczaiger, consulum seu iuratorum civium Pragen., ad preces meas presentibus sunt appensa. Datum die s. Michaelis a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Orig. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3550. Sigilla: 1) agnus dei; S. NICOLAI. REMBOTI. IVDEXS. PRAG. 2) SIGILLUM. HERMANNI GALM. 3) S. VLRICI. SILBERCZAIGER. — [M]. 12) 1358 oct. 4. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae emptionem villae Velim confirmat eandemque villam a castro Podébrady dividit. — Regie benignitatis innata clemencia, sicut de singulorum fidelium desideratis commodis et grata quiete letatur ac reipublice et communis prosperitatis augmento fre- quenter intendit, sic utique quodam peculiari favore ac proniori studio ad profectum illorum dirigitur, qui, spirituali milicie dediti, in divinis occupantur obsequiis, ac in hiis, que universalem et perpetuam salutem respiciunt, frequentibus semper et acceptis domino exerciciis elaborant. Sane cum relig... abbas et conventus mon. Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., devoti nostri carissimi, nuper a nob. Boczkone de Cunstat, domino castri Podiebrad, pincerna et familiari nostro, villam Welin, que ad prefatum castrum Podiebrad ab antiquo spectavit, cum omnibus censibus —— iudiciis, penis et aliis emolumentis de iudicio pro- — — — et aliis omnibus venientibus nec non agris allodiorum et rusticanis, similiter dominiis— pertinenciis suis, sicut eadem villa a bonis aliis circumadiacentibus in suis metis, graniciis et limitibus circumferencialiter est distincta, iusto et legitimo precio pro se et mon. Aule Regie comparasse et emisse noscantur, ac idem Boczko in presencia maiestatis nostre pub- lice recognoverit idem precium sibi solutum fore cum parata pecunia, videlicet grossis Prag. usualis et currentis monete, integraliter et ad plenum et quia supradictum castrum Podiebrad cum omnibus suis pertinenciis in causa cuiusdam utilis permutacionis a regno et corona Boemie bona et sufficienti deliberacione regis, principum et baronum regni pre- dicti ad nob. quondam Hinconem de Zleben, socerum dicti Boczkonis, rite transivit, et ob hoc a nobis nec non heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corona in feodum dependeat, nostraque intersit, tamquam superioris domini, dictum con- tractum, ut subsistat iuribus, auctoritate regia Boemie confirmare, nos attendentes utilita- tem prefati monasterii ex hoc resultare, signanter habito respectu ad piam devocionem celebris memorie clarissimorum principum, quondam regum Boemie, progenitorum nostro- rum, qui prefatum mon. Aule Regie devote pietatis frequencia fundaverunt, et fratrum
Strana 11
Annus 1358 sept. 29.—oct. 4. 11 inibi degencium singulari devocione pensata, ut eo amplius pro nostra et parentum nostro- rum salute deprecentur altissimum, quo se gracioribus viderint a maiestate regia benefi- ciis prosecutos —— principum, baronum et procerum regni nostri Boemie, fid. nostrorum, communicato consilio, supra dictum contractum in omnibus suis punctis, sentenciis, arti- culis et clausulis de verbo ad verbum, prout expressatur superius et sicut in litteris dicti Boczkonis, confectis desuper, invenitur expressum, approbamus, ratificamus et auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia confirmamus, supra dictam villam Welin cum omnibus suis pertinenciis, in tenore presencium seu literis dicti Boczkonis expressis, a pre- fato castro Podiebrad et eius pertinenciis dividentes, sequestrantes et alienantes, omnino hac regia sanccione decernimus, ut eadem villa Welin feodi titulo non subiaceat, immo verius prefatus abbas et conventus mon. Aule Regie et successores eorum ac eciam ipsum monasterium villam ipsam Welin et eius pertinencias iure proprietatis et pleno dominio teneant et possideant cum plena et omnimoda libertate sic, quod prefata villa Welin ammodo inantea nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone aut alteri persone ——, quam gubernaculis regni predicti preesse contingeret, ad nulla penitus servicia realia vel personalia, preterquam ad solucionem berne regalis, quo- modolibet teneatur. Et licet prefata villa Welin, auctoritate regia Boemie a castro Podie- brad iam divisa, aliena et sequestrata sic fuerit, quod ad nos, heredes ac successores nostros, Boemie reges, iure feodi devolvi non poterit, tamen ad habundancioris cautele presidium decernimus et hac edictali sanccione statuimus, quod in eum casum, ubi prefato Boczkone absque heredibus sexus masculini moriente castrum Podiebrad prefatum cum bonis aliis ad nos, heredes — — et eiusdem regni coronam devolvi contingeret, tamen prefata villa Welin, cum de presenti titulum proprietatis acceperit, ad nos et coronam regni predicti nullo modo devolvatur. — — Poena: mille mar. puri argenti — — et earum medietatem nostre regalis camere Boemie, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum elc. Testes——venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, Johannes Olomucensis, Gerhardus Spirensis, Albertus Swer- zinensis et Theodericus Mindensis eccl. episcopi et Heinricus abbas Fuldensis, seren. Anne Romanorum imperatricis cancellarius, ill. Bolco Swidnicensis et Prziemislaus Tesschinensis duces, spectt. Burchardus et Johannes burggravii Magdeburgenses ac nobb. Hasco de Swie- reticz et Thimo de Coldicz et alii quam plures, nostri principes, nobiles et fideles. Presen- cium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, quarto non. oct., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. R. Miliczius. imperatorem cancellarius. Per d. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, olim in archivo mon. Aulae Regiae, nunc Pra- gae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV. Zb. A tergo manu fere coaeva: Regia con- firmacio ville Welyn et sublacio feudi de eadem. — Cop. in formulario Osecensi p. 70. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 104 n. 152. — Extr. Palacký, Uber Formelbücher p. 242 n. 6. — Reg. imp. VIII 2846. — HU — [MJ. 13) 1358 oct. 4. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi dolorem suum ob eius infirmitatem declarat, describens gaudium, quod sibi et collegio cardinalium attulerunt relatus de indubitata eius recon- valescentia. Auinione III non. oct. a. sexto. Amaricaciones herbarum. Ex arch. Vat. R. Vat. 244 K. (Archet.) n. 307 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 332 n. 847. [L].
Annus 1358 sept. 29.—oct. 4. 11 inibi degencium singulari devocione pensata, ut eo amplius pro nostra et parentum nostro- rum salute deprecentur altissimum, quo se gracioribus viderint a maiestate regia benefi- ciis prosecutos —— principum, baronum et procerum regni nostri Boemie, fid. nostrorum, communicato consilio, supra dictum contractum in omnibus suis punctis, sentenciis, arti- culis et clausulis de verbo ad verbum, prout expressatur superius et sicut in litteris dicti Boczkonis, confectis desuper, invenitur expressum, approbamus, ratificamus et auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia confirmamus, supra dictam villam Welin cum omnibus suis pertinenciis, in tenore presencium seu literis dicti Boczkonis expressis, a pre- fato castro Podiebrad et eius pertinenciis dividentes, sequestrantes et alienantes, omnino hac regia sanccione decernimus, ut eadem villa Welin feodi titulo non subiaceat, immo verius prefatus abbas et conventus mon. Aule Regie et successores eorum ac eciam ipsum monasterium villam ipsam Welin et eius pertinencias iure proprietatis et pleno dominio teneant et possideant cum plena et omnimoda libertate sic, quod prefata villa Welin ammodo inantea nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone aut alteri persone ——, quam gubernaculis regni predicti preesse contingeret, ad nulla penitus servicia realia vel personalia, preterquam ad solucionem berne regalis, quo- modolibet teneatur. Et licet prefata villa Welin, auctoritate regia Boemie a castro Podie- brad iam divisa, aliena et sequestrata sic fuerit, quod ad nos, heredes ac successores nostros, Boemie reges, iure feodi devolvi non poterit, tamen ad habundancioris cautele presidium decernimus et hac edictali sanccione statuimus, quod in eum casum, ubi prefato Boczkone absque heredibus sexus masculini moriente castrum Podiebrad prefatum cum bonis aliis ad nos, heredes — — et eiusdem regni coronam devolvi contingeret, tamen prefata villa Welin, cum de presenti titulum proprietatis acceperit, ad nos et coronam regni predicti nullo modo devolvatur. — — Poena: mille mar. puri argenti — — et earum medietatem nostre regalis camere Boemie, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum elc. Testes——venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, Johannes Olomucensis, Gerhardus Spirensis, Albertus Swer- zinensis et Theodericus Mindensis eccl. episcopi et Heinricus abbas Fuldensis, seren. Anne Romanorum imperatricis cancellarius, ill. Bolco Swidnicensis et Prziemislaus Tesschinensis duces, spectt. Burchardus et Johannes burggravii Magdeburgenses ac nobb. Hasco de Swie- reticz et Thimo de Coldicz et alii quam plures, nostri principes, nobiles et fideles. Presen- cium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, quarto non. oct., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. R. Miliczius. imperatorem cancellarius. Per d. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, olim in archivo mon. Aulae Regiae, nunc Pra- gae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV. Zb. A tergo manu fere coaeva: Regia con- firmacio ville Welyn et sublacio feudi de eadem. — Cop. in formulario Osecensi p. 70. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 104 n. 152. — Extr. Palacký, Uber Formelbücher p. 242 n. 6. — Reg. imp. VIII 2846. — HU — [MJ. 13) 1358 oct. 4. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi dolorem suum ob eius infirmitatem declarat, describens gaudium, quod sibi et collegio cardinalium attulerunt relatus de indubitata eius recon- valescentia. Auinione III non. oct. a. sexto. Amaricaciones herbarum. Ex arch. Vat. R. Vat. 244 K. (Archet.) n. 307 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 332 n. 847. [L].
Strana 12
12 Regesta Bohemiae et Moraviae. 14) 1358 oct. 5. Pragae. Karolus imperator et rex incolis villarum Velim et Kbely iura, munera et libertates con- firmat. — n. f. —, quod nos fidem puram et devocionem sinceram, quibus dil. nobis Tomlinus Wolflini, Henslinus dictus Weinreich, tutor puerorum quondam Henslini et Peslini fratrum dictorum Slosser, Uluschii dicti Pfaffenknecht et socii sui Henslini dicti Lenk, Nicolai sallificis, civium Montis Chutne, ceterorumque aliorum incolarum villarum in Belina et Kel nostro prompte et benivole complacuerunt culmini, attenta mentis consi- deracione pensantes, ipsis villas prefatas cum omnibus suis laneis et uno quartali censuali- bus, quorum laneorum quilibet iuxta mensuracionem laneorum in Gurym septuaginta duo iugera debet continere, et singulis eorum iuribus et pertinenciis, prout heedem ville priori- bus temporibus iure theotunico fuerunt exposite et locate, ita sane, quod prefati Henslinus Weinreich et Uluschius Pfaffenknecht cum socio suo antedicto quinque laneos, dictam men- suram continentes, cum publica taberna, uno pistore, uno carnifice et uno molendinatore nec non iudicio predictarum villarum libere absque omni census onere debent perpetuo possidere, de ipso tamen iudicio sive de culpis iudicii villarum predictarum duos dev. nostro dil. abbati in Aula Regia, qui nunc est et qui pro tempore dominium dictarum villarum habuerit, dantes et solventes denarios, tercium vero denarium pro se, heredibus et successo- ribus ac ipsorum usibus iusticialiter reservabunt. De aliis vero laneis, quotquot fuerint, prefatis quinque laneis dumtaxat exceptis, de uno quoque duas mar. regii pagamenti, videlicet 56 gr. Prag. pro marca qualibet computando, veri census nomine duobus anni temporibus, scilicet dominica post festum b. Georgii sequente proxima medietatem et alte- ram medietatem in dominica post festum b. Galli immediate secutura, in ipsa villa Belin nominata et non in alio loco dando deservire et solvere abbati predicto tenebuntur, volentes et imperiali ac regali auctoritate decernentes, ut predicti Tomlinus et alii superius expressi cultores et inhabitatores villarum predictarum, heredes et successores eorum in perpetuum, datis duabus mar. veri census predictis, ab omni inquietacione, angaria et servicio ac qua- rumlibet aliarum contribucionum onere seu gravamine a nobis et nostris camerariis nec non iudicibus provincialibus ac burgraviis seu officiatis nostris quibuscunque, simul eciam a predicto abbate et suis officialibus perpetuo liberi esse debeant omnimode et exempti. Preterea cum dicte ville Belyn et Kel iuribus, quibus cives civitatis nostre Colonie gavisi actenus, eisdem ipsos et eorum posteros seu successores uti perpetuis temporibus volumus et gaudere. Et cum aliquis iudex noster provincialis aut dicti abbatis officialis in aliqua earundem villarum iudicio presidere voluerit, ad aliquas expensas sibi per eos gratis mini- strando ipsos nullatenus debet sub obtentu gracie nostre de cetero coarcere. Verum quia dicta bona eo, quod ad manus religiosorum predictorum devenerunt, in casu, si quo tempore processus expedicionalis gentes per terram transeuntes nocturnales mansiones in dictis villis facere et hoc cum dispendio hominum ibidem forsitan conarentur, volumus et man- damus, ut universi et singuli ab huiusmodi nocturnalibus mansionibus et aliorum singu- lorum violenciis se debeant omnimode cohibere, sicut nostre gravem indignacionis acri- moniam cupiverint evitare. Volumus eciam, ut communitatem illarum villarum, que a longevis annorum temporibus propter communem utilitatem omnium hominum ibi mo- rancium nullus deinceps dominus dominorum, qui dicta habuerint bona, sibi aliquam iusti- ciam debeat yendicare, sed ad communitatem perpetue debet prout in aliis villis pertinere. — Dat. Prage a. d. 1358 ind. XI, tercio non. oct., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii R. Miliczius. Per d. Mindensem episcopum Conradus de Gysinheym. vero quarto. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., quod avulsum deest, olim in archivo mon. Aulae Regiae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV. Zb. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 106 n. 153. — Extr. (haud correcte) Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 123 n. 941. — Reg. imp. VIII 2847. — HU — IMJ.
12 Regesta Bohemiae et Moraviae. 14) 1358 oct. 5. Pragae. Karolus imperator et rex incolis villarum Velim et Kbely iura, munera et libertates con- firmat. — n. f. —, quod nos fidem puram et devocionem sinceram, quibus dil. nobis Tomlinus Wolflini, Henslinus dictus Weinreich, tutor puerorum quondam Henslini et Peslini fratrum dictorum Slosser, Uluschii dicti Pfaffenknecht et socii sui Henslini dicti Lenk, Nicolai sallificis, civium Montis Chutne, ceterorumque aliorum incolarum villarum in Belina et Kel nostro prompte et benivole complacuerunt culmini, attenta mentis consi- deracione pensantes, ipsis villas prefatas cum omnibus suis laneis et uno quartali censuali- bus, quorum laneorum quilibet iuxta mensuracionem laneorum in Gurym septuaginta duo iugera debet continere, et singulis eorum iuribus et pertinenciis, prout heedem ville priori- bus temporibus iure theotunico fuerunt exposite et locate, ita sane, quod prefati Henslinus Weinreich et Uluschius Pfaffenknecht cum socio suo antedicto quinque laneos, dictam men- suram continentes, cum publica taberna, uno pistore, uno carnifice et uno molendinatore nec non iudicio predictarum villarum libere absque omni census onere debent perpetuo possidere, de ipso tamen iudicio sive de culpis iudicii villarum predictarum duos dev. nostro dil. abbati in Aula Regia, qui nunc est et qui pro tempore dominium dictarum villarum habuerit, dantes et solventes denarios, tercium vero denarium pro se, heredibus et successo- ribus ac ipsorum usibus iusticialiter reservabunt. De aliis vero laneis, quotquot fuerint, prefatis quinque laneis dumtaxat exceptis, de uno quoque duas mar. regii pagamenti, videlicet 56 gr. Prag. pro marca qualibet computando, veri census nomine duobus anni temporibus, scilicet dominica post festum b. Georgii sequente proxima medietatem et alte- ram medietatem in dominica post festum b. Galli immediate secutura, in ipsa villa Belin nominata et non in alio loco dando deservire et solvere abbati predicto tenebuntur, volentes et imperiali ac regali auctoritate decernentes, ut predicti Tomlinus et alii superius expressi cultores et inhabitatores villarum predictarum, heredes et successores eorum in perpetuum, datis duabus mar. veri census predictis, ab omni inquietacione, angaria et servicio ac qua- rumlibet aliarum contribucionum onere seu gravamine a nobis et nostris camerariis nec non iudicibus provincialibus ac burgraviis seu officiatis nostris quibuscunque, simul eciam a predicto abbate et suis officialibus perpetuo liberi esse debeant omnimode et exempti. Preterea cum dicte ville Belyn et Kel iuribus, quibus cives civitatis nostre Colonie gavisi actenus, eisdem ipsos et eorum posteros seu successores uti perpetuis temporibus volumus et gaudere. Et cum aliquis iudex noster provincialis aut dicti abbatis officialis in aliqua earundem villarum iudicio presidere voluerit, ad aliquas expensas sibi per eos gratis mini- strando ipsos nullatenus debet sub obtentu gracie nostre de cetero coarcere. Verum quia dicta bona eo, quod ad manus religiosorum predictorum devenerunt, in casu, si quo tempore processus expedicionalis gentes per terram transeuntes nocturnales mansiones in dictis villis facere et hoc cum dispendio hominum ibidem forsitan conarentur, volumus et man- damus, ut universi et singuli ab huiusmodi nocturnalibus mansionibus et aliorum singu- lorum violenciis se debeant omnimode cohibere, sicut nostre gravem indignacionis acri- moniam cupiverint evitare. Volumus eciam, ut communitatem illarum villarum, que a longevis annorum temporibus propter communem utilitatem omnium hominum ibi mo- rancium nullus deinceps dominus dominorum, qui dicta habuerint bona, sibi aliquam iusti- ciam debeat yendicare, sed ad communitatem perpetue debet prout in aliis villis pertinere. — Dat. Prage a. d. 1358 ind. XI, tercio non. oct., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii R. Miliczius. Per d. Mindensem episcopum Conradus de Gysinheym. vero quarto. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., quod avulsum deest, olim in archivo mon. Aulae Regiae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV. Zb. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 106 n. 153. — Extr. (haud correcte) Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 123 n. 941. — Reg. imp. VIII 2847. — HU — IMJ.
Strana 13
Annus 1358 oct. 5. 13 15) 1358 oct. 5. Pragae. Arnesti archiepiscopi Pragensis et Johannis episcopi Olomucensis arbitrium in contro- versia inter episcopum et capitulum ecclesie Lutomislensis orta. In nom. dom. am. Dudum rev. in Cr. frater noster d. Johannes, episcopus Luthomis- lensis, ac religg. vv. fratres Nicolaus prior, Conradus Benessii et Wilhelmus de Czieyewicza), canonici ecclesie Luthomislensis, suo ac procuratoris et procuratorio nomine honn. et religg. vv. capituli ecclesie supradicte, habentes ad hoc plenum et sufficiens mandatum, prout de hoc fidem fecerunt per litteras sigillo capituli Luthomislensis sigillatas, in nos Arnestum, archiepiscopum Pragensem, et Johannem, episcopum Olomucensem, super omnibus et singu- lis causis, litibus — —, que vertuntur seu verti sperantur inter ipsum d. episcopum et canonicos et capitulum ecclesie Luthomislensis predicte, compromiserunt sub pena trecen- tarum sex. gr. Prag. et aliis penis per nos infligendis tamquam in arbitros — — —, prout in instrumento publico super hoc confecto continetur. Deinde prefatus d. prior et Conradus Benessii et Wilhemus, canonici Luthomislenses predicti, quosdam articulos seu quasdam materias coram nobis exhibuerunt et tradiderunt, asserentes illas esse causas et litium materias inter d. episcopum Luthomislensem et ipsorum capitulum vertentes, et cum in- stancia petiverunt, ut nos informaciones super predictis articulis et materiis reciperemus et super ipsis pronunciaremus et arbitraremur, prout nobis visum foret. Tenor vero dictorum articulorum et materiarum est talis: Infra scriptas informaciones articulorum, super quibus est in paternitatem vestram compromissum, offert capitulum Luthomislense. Item super silva Lubunensi, pullis, avena, pascuis, venacionibus ceterisque utilitatibus eiusdem silve, utrum videlicet ipsam et Pollicensem secundam cum omnibus fructibus, utilitatibus et obvencionibus ex eis provenientibus, sicut d. episcopus suas tenet, capitulum tenere debeat, cum omnes silve eodem modo d. episcopo sicut et capitulo cum earum mellicidiis simpliciter sint scripte; de qua silva Lubunensi predicta d. episcopus, licet capitulo totaliter et absolute sit scripta, et nulla eciam minutissima littera in privilegio reperitur, que ipsum aliquod ius in eadem habere ostendat, potenter et minus iuste se intromisit. It. super fructibus et utilitatibus consimilibus secunde silve prope Policzkam, que, licet capitulo sicut et Lubunensis predicta totaliter sit scripta, tamen d. episcopus omnes utilitates et fructus de eadem, prout de prima, percipit violenter. It. super censu pitancie annuo in Czwytauia Maiori et in villa Lacznaw5) et villa Hermanni, Olomucensis episcopatus, quem d. Ulricus, pie mem. quondam abbas Luthomislensis, protunc conventui ante sexaginta annos de favore et licencia suorum superiorum, videlicet dominorum abbatis Premonstra- tensis, patris abbatis et visitatorum annuorum pro serviciis tribus vicibus omni anno in missis et vigiliis solempniter pro fundatoribus ecclesie Luthomislensis perpetuo faciendis donavit liberaliter et resignavit, in cuius percepcione et possessione pacifica conventus sive capitulum a sexaginta predictis annis perduravit et mansit, qui census in divisione bonorum nec d. episcopo neque capitulo est assignatus, sed se de ipso d. episcopus predictus violenter intromisit. It. super alio pitancie censu in episcopatu Luthomislensi, videlicet in villa Ka- roli una taberna et uno laneo censuali, it. in Luterbach uno molendino et decem virgis agrorum, una fabrica et quadraginta gr. in censu in agris Tuclini, it. in Leznik una sex. census annui, it. in Ossiek uno molendino, it. in Niemczicz°) uno molendino, que omnia probi homines devocione et gracia, quas ad conventum tunc habuerunt et nunc habent ad capitulum, inducti ob remedium suarum et progenitorum ipsorum animarum, de bonis suis liberis, non censualibus sine preiudicio aliquo vel dampno abbatum sive episcopi pre- sentis et ipsius predecessoris conventui seu capitulo de consensu et favore predictorum dd. abbatum et episcopi contulerunt et donaverunt, quem eciam censum conventus sive capi- tulum a sexaginta annis usque ad hanc diem pacifice possedit et percepit nec unquam per aliquem abbatem aut pie mem. d. episcopum defunctum in percepcione dicti census impe-
Annus 1358 oct. 5. 13 15) 1358 oct. 5. Pragae. Arnesti archiepiscopi Pragensis et Johannis episcopi Olomucensis arbitrium in contro- versia inter episcopum et capitulum ecclesie Lutomislensis orta. In nom. dom. am. Dudum rev. in Cr. frater noster d. Johannes, episcopus Luthomis- lensis, ac religg. vv. fratres Nicolaus prior, Conradus Benessii et Wilhelmus de Czieyewicza), canonici ecclesie Luthomislensis, suo ac procuratoris et procuratorio nomine honn. et religg. vv. capituli ecclesie supradicte, habentes ad hoc plenum et sufficiens mandatum, prout de hoc fidem fecerunt per litteras sigillo capituli Luthomislensis sigillatas, in nos Arnestum, archiepiscopum Pragensem, et Johannem, episcopum Olomucensem, super omnibus et singu- lis causis, litibus — —, que vertuntur seu verti sperantur inter ipsum d. episcopum et canonicos et capitulum ecclesie Luthomislensis predicte, compromiserunt sub pena trecen- tarum sex. gr. Prag. et aliis penis per nos infligendis tamquam in arbitros — — —, prout in instrumento publico super hoc confecto continetur. Deinde prefatus d. prior et Conradus Benessii et Wilhemus, canonici Luthomislenses predicti, quosdam articulos seu quasdam materias coram nobis exhibuerunt et tradiderunt, asserentes illas esse causas et litium materias inter d. episcopum Luthomislensem et ipsorum capitulum vertentes, et cum in- stancia petiverunt, ut nos informaciones super predictis articulis et materiis reciperemus et super ipsis pronunciaremus et arbitraremur, prout nobis visum foret. Tenor vero dictorum articulorum et materiarum est talis: Infra scriptas informaciones articulorum, super quibus est in paternitatem vestram compromissum, offert capitulum Luthomislense. Item super silva Lubunensi, pullis, avena, pascuis, venacionibus ceterisque utilitatibus eiusdem silve, utrum videlicet ipsam et Pollicensem secundam cum omnibus fructibus, utilitatibus et obvencionibus ex eis provenientibus, sicut d. episcopus suas tenet, capitulum tenere debeat, cum omnes silve eodem modo d. episcopo sicut et capitulo cum earum mellicidiis simpliciter sint scripte; de qua silva Lubunensi predicta d. episcopus, licet capitulo totaliter et absolute sit scripta, et nulla eciam minutissima littera in privilegio reperitur, que ipsum aliquod ius in eadem habere ostendat, potenter et minus iuste se intromisit. It. super fructibus et utilitatibus consimilibus secunde silve prope Policzkam, que, licet capitulo sicut et Lubunensis predicta totaliter sit scripta, tamen d. episcopus omnes utilitates et fructus de eadem, prout de prima, percipit violenter. It. super censu pitancie annuo in Czwytauia Maiori et in villa Lacznaw5) et villa Hermanni, Olomucensis episcopatus, quem d. Ulricus, pie mem. quondam abbas Luthomislensis, protunc conventui ante sexaginta annos de favore et licencia suorum superiorum, videlicet dominorum abbatis Premonstra- tensis, patris abbatis et visitatorum annuorum pro serviciis tribus vicibus omni anno in missis et vigiliis solempniter pro fundatoribus ecclesie Luthomislensis perpetuo faciendis donavit liberaliter et resignavit, in cuius percepcione et possessione pacifica conventus sive capitulum a sexaginta predictis annis perduravit et mansit, qui census in divisione bonorum nec d. episcopo neque capitulo est assignatus, sed se de ipso d. episcopus predictus violenter intromisit. It. super alio pitancie censu in episcopatu Luthomislensi, videlicet in villa Ka- roli una taberna et uno laneo censuali, it. in Luterbach uno molendino et decem virgis agrorum, una fabrica et quadraginta gr. in censu in agris Tuclini, it. in Leznik una sex. census annui, it. in Ossiek uno molendino, it. in Niemczicz°) uno molendino, que omnia probi homines devocione et gracia, quas ad conventum tunc habuerunt et nunc habent ad capitulum, inducti ob remedium suarum et progenitorum ipsorum animarum, de bonis suis liberis, non censualibus sine preiudicio aliquo vel dampno abbatum sive episcopi pre- sentis et ipsius predecessoris conventui seu capitulo de consensu et favore predictorum dd. abbatum et episcopi contulerunt et donaverunt, quem eciam censum conventus sive capi- tulum a sexaginta annis usque ad hanc diem pacifice possedit et percepit nec unquam per aliquem abbatem aut pie mem. d. episcopum defunctum in percepcione dicti census impe-
Strana 14
14 Regesta Bohemiae et Moraviae. diti fuerunt, quin ymo d. predictus episcopus defunctus censum predictum capitulo in pluribus locis per suas litteras ex certa sciencia confirmavit, cum sint pitancie et in littera divisionis dicatur: exceptis pitanciis, et nos ex ore domini Wratislauiensis protunc audivi- mus, quod cum essent data predicta bona sive census ob remedium animarum, quod nollet nobis auferre nec esset necessario ponere in predicta divisione, quia non vellet animas, pro quibus census predictus capitulo est datus, debitis obsequiis defraudare, que utique, si per aliquem modum alienabuntur a nobis, tune omnes memorie, quas pro animabus illorum proborum virorum, qui nobis censum contribuerunt predictum, omni anno pro quolibet in speciali facimus, cessarent, et sic anime ipse suis debitis obsequiis sine culpa fraudarentur. It. super rubetis, pratis, pascuis, robotariis, id est laboratoribus ad curias capituli spec- tantibus, utrum videlicet capitulum suas curias cum omnibus utilitatibus, videlicet agris cultis et incultis, pratis, rubetis, pascuis, robotariis predictis, sicut d. episcopus suas tenet, debeat possidere, cum eo modo et forma per omnia capitulo sicut et episcopo sint scripte, maxime quia robotarii sive laboratores predicti cum suis ortis ad eas ab antiquo specta- verunt et eciam prata, rubeta, pascua predicta a tempore locacionis curiarum predictarum ad eas semper pertinuerunt et in medio agrorum ipsarum curiarum iacent et consistunt, de quibus omnibus d. episcopus, solummodo nudis agris capitulo dimissis potenter se intro- misit. It. super iure patronatus ecclesiarum bonis capituli situatarum et aliis ecclesiis in bonis episcopalibus conferendis, utrum scilicet d. episcopus ecclesias in bonis suis locatas irrequisito capitulo, et eciam capitulum in bonis suis sine consensu episcopi divisim, aut episcopus et capitulum, sicut hactenus fuit consuetum, simul coniunctim, et si illas ecclesias, quas a sexaginta annis et amplius religiosi pacifice possederunt, d. episcopus aliis quam ipsis religiosis conferre debeat, qui iam quinque ex eis secularibus contulit, petimus decla- rare. It. super iudicibus in bonis capituli residentibus, quos licet dominus Wratislauiensis d. episcopo ad servicia in equis tantummodo facienda in divisione bonorum assignaverit, tamen non credimus, quod intencionis eius fuerit, dictos iudices ultra eorum privilegia, eis ab ecclesia ante multos annos concessa, que eos predictis serviciis liberos esse ostendunt, obligare, quos d. episcopus, quamvis in villis capituli resideant et omnia bona sua sub capi- tulo habeant, totaliter sibi vendicat, capitulo autem nec in modico parere permittit, utrum ergo dicti iudices propter raciones predictas capitulo totaliter obedire debeant et maxime illi, ad quorum iudicia ville capituli et d. episcopi communiter pertinent, an d. episcopo vel simul utrisque teneantur parere, petimus edoceri. It. super pauperibus, censualibus et familiaribus capituli quid sit cum eis faciendum, utrum scilicet capitulum homines suos et familiares predictos libere sicut d. episcopus suos tenet, ita, quod nulli quam ipsi capitulo excepto iudice civitatis, si eos, ut dicit privilegium, in civitate contingeret litigare, teneantur subiacere et parere, cum capitulo sicut et d. episcopo, cuilibet in porcione sua divisim a sede apostolica administrandi sit libera data facultas, quia d. episcopus homines predictos capi- tuli minus iuste sepius invito capitulo taxavit, exaccionavit, captivavit et multis aliis laboribus aggravavit.1) It. super oneribus ecclesie explendis, de quo secundum litteram divisionis non versatur dubium, sed quia de facto in illis turbamur, ad cautelam maiorem petimus declarari, per quem expleri debeant, an per solum episcopum, an simul per episco- pum et capitulum, cum d. episcopo propter onera supportanda predicta et statum decentem tenendum, ut dicit privilegium, plus quam quatuor partes bonorum ecclesie sint date, capitulo vero minus quam quinta pars, de qua commode debeant sustentari, quod si capi- tulum, ut dominus vellet episcopus, deberet secum ecclesie onera supportare predicta, que sunt: hospites colligere, ecclesiam defensare, muros castri seu monasterii et omnia edificia ecclesie, videlicet turres, campanas maiores, cum census custodie ad hec non suffi- ciet, reformare et de novo erigere, debita ecclesie ab antiquo contracta, si oporteret persol- vere, infra unum annum porcio eorum in tantum exhauriretur et attenuaretur, quod sequenti anno pro sustentacione comuni non possent victum nec amictum habere. It. super orto
14 Regesta Bohemiae et Moraviae. diti fuerunt, quin ymo d. predictus episcopus defunctus censum predictum capitulo in pluribus locis per suas litteras ex certa sciencia confirmavit, cum sint pitancie et in littera divisionis dicatur: exceptis pitanciis, et nos ex ore domini Wratislauiensis protunc audivi- mus, quod cum essent data predicta bona sive census ob remedium animarum, quod nollet nobis auferre nec esset necessario ponere in predicta divisione, quia non vellet animas, pro quibus census predictus capitulo est datus, debitis obsequiis defraudare, que utique, si per aliquem modum alienabuntur a nobis, tune omnes memorie, quas pro animabus illorum proborum virorum, qui nobis censum contribuerunt predictum, omni anno pro quolibet in speciali facimus, cessarent, et sic anime ipse suis debitis obsequiis sine culpa fraudarentur. It. super rubetis, pratis, pascuis, robotariis, id est laboratoribus ad curias capituli spec- tantibus, utrum videlicet capitulum suas curias cum omnibus utilitatibus, videlicet agris cultis et incultis, pratis, rubetis, pascuis, robotariis predictis, sicut d. episcopus suas tenet, debeat possidere, cum eo modo et forma per omnia capitulo sicut et episcopo sint scripte, maxime quia robotarii sive laboratores predicti cum suis ortis ad eas ab antiquo specta- verunt et eciam prata, rubeta, pascua predicta a tempore locacionis curiarum predictarum ad eas semper pertinuerunt et in medio agrorum ipsarum curiarum iacent et consistunt, de quibus omnibus d. episcopus, solummodo nudis agris capitulo dimissis potenter se intro- misit. It. super iure patronatus ecclesiarum bonis capituli situatarum et aliis ecclesiis in bonis episcopalibus conferendis, utrum scilicet d. episcopus ecclesias in bonis suis locatas irrequisito capitulo, et eciam capitulum in bonis suis sine consensu episcopi divisim, aut episcopus et capitulum, sicut hactenus fuit consuetum, simul coniunctim, et si illas ecclesias, quas a sexaginta annis et amplius religiosi pacifice possederunt, d. episcopus aliis quam ipsis religiosis conferre debeat, qui iam quinque ex eis secularibus contulit, petimus decla- rare. It. super iudicibus in bonis capituli residentibus, quos licet dominus Wratislauiensis d. episcopo ad servicia in equis tantummodo facienda in divisione bonorum assignaverit, tamen non credimus, quod intencionis eius fuerit, dictos iudices ultra eorum privilegia, eis ab ecclesia ante multos annos concessa, que eos predictis serviciis liberos esse ostendunt, obligare, quos d. episcopus, quamvis in villis capituli resideant et omnia bona sua sub capi- tulo habeant, totaliter sibi vendicat, capitulo autem nec in modico parere permittit, utrum ergo dicti iudices propter raciones predictas capitulo totaliter obedire debeant et maxime illi, ad quorum iudicia ville capituli et d. episcopi communiter pertinent, an d. episcopo vel simul utrisque teneantur parere, petimus edoceri. It. super pauperibus, censualibus et familiaribus capituli quid sit cum eis faciendum, utrum scilicet capitulum homines suos et familiares predictos libere sicut d. episcopus suos tenet, ita, quod nulli quam ipsi capitulo excepto iudice civitatis, si eos, ut dicit privilegium, in civitate contingeret litigare, teneantur subiacere et parere, cum capitulo sicut et d. episcopo, cuilibet in porcione sua divisim a sede apostolica administrandi sit libera data facultas, quia d. episcopus homines predictos capi- tuli minus iuste sepius invito capitulo taxavit, exaccionavit, captivavit et multis aliis laboribus aggravavit.1) It. super oneribus ecclesie explendis, de quo secundum litteram divisionis non versatur dubium, sed quia de facto in illis turbamur, ad cautelam maiorem petimus declarari, per quem expleri debeant, an per solum episcopum, an simul per episco- pum et capitulum, cum d. episcopo propter onera supportanda predicta et statum decentem tenendum, ut dicit privilegium, plus quam quatuor partes bonorum ecclesie sint date, capitulo vero minus quam quinta pars, de qua commode debeant sustentari, quod si capi- tulum, ut dominus vellet episcopus, deberet secum ecclesie onera supportare predicta, que sunt: hospites colligere, ecclesiam defensare, muros castri seu monasterii et omnia edificia ecclesie, videlicet turres, campanas maiores, cum census custodie ad hec non suffi- ciet, reformare et de novo erigere, debita ecclesie ab antiquo contracta, si oporteret persol- vere, infra unum annum porcio eorum in tantum exhauriretur et attenuaretur, quod sequenti anno pro sustentacione comuni non possent victum nec amictum habere. It. super orto
Strana 15
Annus 1358 oct. 5. 15 in Wlkow, qui est in medio aliorum ortorum capitulo ibidem scriptorum situs, utrum predictum ortum capitulum vel d. episcopus, cum eidem d. episcopo nichil ibidem scriptum reperitur, debeant possidere, et super tribus sex. in Jansdorf, quas d. episcopus capitulo de camera hactenus ministravit, cum capitulum homines illos, predictas sexagenas censuantes, sicut d. episcopus suos tenet, cum omni iure et dominio debeat possidere. It. super iuris- dicione prioris, utrum videlicet iurisdicio, quam prius abbates super fratres protunc mo- nasterii Luthomislensis habuerunt, nunc in d. episcopo resideret vel priore, cum prior, qui prius fuerit manualis, nunc per capitulum solempniter eligatur, et sumus per sapientes plenius informati, quod quia ecclesia nostre Luthomislensi ita cito secularis sicut religiosus preficitur episcopus, quod omnis iurisdicio, quoad capitulum eo, quod regula nostra epis- copis secularibus non pateat, sit in priorem transfusa et eidem capitulo inmediate loco ab- batis est prefectus, d. episcopi iurisdicione semper salva, qui capitulo non quasi abbas inmediate, sed tamquam ordinarius, in quantum ius canonicum eidem concedit et limitavit, debet esse contentus, velud eciam in multis ecclesiis kathedralibus nostri ordinis, in quibus omnibus prior aut prepositus capitulo inmediate loco abbatis presunt, invenitur, que omnia sagaci discrecioni et ingenio vestris commisimus discernenda et limitanda, qua auctoritate d. episcopus vel prior in capitulo contentus esse debeat, que est licenciam fra- tribus eundi et ab ecclesia abessendi concedere, fratres ipsos ad parrochias, sicut fuit et est consuetum, emittere, de rebus fratrum vivencium et moriencium se intromittere et de eis disponere et alia spiritualia, que ad abbates spectaverunt, exercere. It. super censu ad officium custodis spectante, qui est in subscriptis villis, videlicet in villa, que volgariter Custerzdorf dicitur, cum allodio ibidem, it. villa Swyna, qua ipsum d. episcopus de facto privavit, it. in Nicols duo lanei censuales, it. in Ugezd unum molendinum, it. in Nyemczicz tria molendina, que censuant septuaginta duos gr. que omnia custodes ecclesie Luthomislen- sis ab antiquo pacifice possiderunt, et utrum ad custodem propter diuturnam possessionem predictam vel ad d. episcopum aut capitulum, cum neutris in privilegio reperiantur expressa, eo quod de mandato domini Wratislauiensis fuerunt in divisione cum pitancia obmissa, debeant pertinere, dignemini declarare. It. super bonis in divisione obmissis et non divisis, que sunt tria molendina, videlicet in Nedysseine) unum, quod censuat quatuor sex., et ante civitatem circa quercum secundum, quod censuat annuatim centum mensuras siliginis, et ante villam Ossiek tercium, quod censuat decem et octo gr., it. curiam seu allodium in Zahowia cum tribus laneis sine tribus virgis, it. sexcente triginta tres sex. parate peccunie, concesse ab ecclesia nostra de bonis communibus super castro et bonis in Lansperk,1) que omnia in divisione bonorum ex oblivione fuerunt obmissa, et ut adhunc petimus, dividan- tur. It. de officinis in ecclesia communibus, videlicet pistrino, braseatorio, braxatorio, granariis, stabulis, domibus, utrum scilicet d. episcopus et capitulum predictas officinas communiter, sicut prius possidere, vel d. episcopus partem pro se et capitulum partem suam tenere debeat, petimus declarari. It. super preiudicio novi monasterii Augustinensis in Luthomisl, per d. episcopum fundati, quod capitulo et ecclesie Luthomislensi predicte est valde dampnosum ex eo, quia duo officia, videlicet custodia et scolastria, quorum proventus in offertorio et oblacionibus fidelium maxime consistunt, et per que officia tota debet in ornatibus, luminaribus et libris procurari ecclesia, ad nichilum redigentur, quod hoc anno bene est expertum, quod custos, qui aliis annis ante locacionem predicti monasterii a festo s. Michaelis usque ad festum Pasche in offertorio, de quo tenetur, ut dicit privilegium, ecclesiam Luthomislensem predictam, in luminibus, vino, oblatis et ornatibus procurare, habuit novem sex., hoc anno infra tempus predictum habuit vix quatuor. It. scolasticus, qui similiter de oblacionibus fidelium ex privilegio predicto tenetur libros ecclesie compa- rare et reformare, cuius offertorium ad sexdecim sex. annuatim se extendit, iam non habet mediam partem. It. capitulum, quod ex testamentis fidelium, omni anno proveniencium, statum suum quoad temporalia in magna parte emendavit ita, quod infra quatuor annos
Annus 1358 oct. 5. 15 in Wlkow, qui est in medio aliorum ortorum capitulo ibidem scriptorum situs, utrum predictum ortum capitulum vel d. episcopus, cum eidem d. episcopo nichil ibidem scriptum reperitur, debeant possidere, et super tribus sex. in Jansdorf, quas d. episcopus capitulo de camera hactenus ministravit, cum capitulum homines illos, predictas sexagenas censuantes, sicut d. episcopus suos tenet, cum omni iure et dominio debeat possidere. It. super iuris- dicione prioris, utrum videlicet iurisdicio, quam prius abbates super fratres protunc mo- nasterii Luthomislensis habuerunt, nunc in d. episcopo resideret vel priore, cum prior, qui prius fuerit manualis, nunc per capitulum solempniter eligatur, et sumus per sapientes plenius informati, quod quia ecclesia nostre Luthomislensi ita cito secularis sicut religiosus preficitur episcopus, quod omnis iurisdicio, quoad capitulum eo, quod regula nostra epis- copis secularibus non pateat, sit in priorem transfusa et eidem capitulo inmediate loco ab- batis est prefectus, d. episcopi iurisdicione semper salva, qui capitulo non quasi abbas inmediate, sed tamquam ordinarius, in quantum ius canonicum eidem concedit et limitavit, debet esse contentus, velud eciam in multis ecclesiis kathedralibus nostri ordinis, in quibus omnibus prior aut prepositus capitulo inmediate loco abbatis presunt, invenitur, que omnia sagaci discrecioni et ingenio vestris commisimus discernenda et limitanda, qua auctoritate d. episcopus vel prior in capitulo contentus esse debeat, que est licenciam fra- tribus eundi et ab ecclesia abessendi concedere, fratres ipsos ad parrochias, sicut fuit et est consuetum, emittere, de rebus fratrum vivencium et moriencium se intromittere et de eis disponere et alia spiritualia, que ad abbates spectaverunt, exercere. It. super censu ad officium custodis spectante, qui est in subscriptis villis, videlicet in villa, que volgariter Custerzdorf dicitur, cum allodio ibidem, it. villa Swyna, qua ipsum d. episcopus de facto privavit, it. in Nicols duo lanei censuales, it. in Ugezd unum molendinum, it. in Nyemczicz tria molendina, que censuant septuaginta duos gr. que omnia custodes ecclesie Luthomislen- sis ab antiquo pacifice possiderunt, et utrum ad custodem propter diuturnam possessionem predictam vel ad d. episcopum aut capitulum, cum neutris in privilegio reperiantur expressa, eo quod de mandato domini Wratislauiensis fuerunt in divisione cum pitancia obmissa, debeant pertinere, dignemini declarare. It. super bonis in divisione obmissis et non divisis, que sunt tria molendina, videlicet in Nedysseine) unum, quod censuat quatuor sex., et ante civitatem circa quercum secundum, quod censuat annuatim centum mensuras siliginis, et ante villam Ossiek tercium, quod censuat decem et octo gr., it. curiam seu allodium in Zahowia cum tribus laneis sine tribus virgis, it. sexcente triginta tres sex. parate peccunie, concesse ab ecclesia nostra de bonis communibus super castro et bonis in Lansperk,1) que omnia in divisione bonorum ex oblivione fuerunt obmissa, et ut adhunc petimus, dividan- tur. It. de officinis in ecclesia communibus, videlicet pistrino, braseatorio, braxatorio, granariis, stabulis, domibus, utrum scilicet d. episcopus et capitulum predictas officinas communiter, sicut prius possidere, vel d. episcopus partem pro se et capitulum partem suam tenere debeat, petimus declarari. It. super preiudicio novi monasterii Augustinensis in Luthomisl, per d. episcopum fundati, quod capitulo et ecclesie Luthomislensi predicte est valde dampnosum ex eo, quia duo officia, videlicet custodia et scolastria, quorum proventus in offertorio et oblacionibus fidelium maxime consistunt, et per que officia tota debet in ornatibus, luminaribus et libris procurari ecclesia, ad nichilum redigentur, quod hoc anno bene est expertum, quod custos, qui aliis annis ante locacionem predicti monasterii a festo s. Michaelis usque ad festum Pasche in offertorio, de quo tenetur, ut dicit privilegium, ecclesiam Luthomislensem predictam, in luminibus, vino, oblatis et ornatibus procurare, habuit novem sex., hoc anno infra tempus predictum habuit vix quatuor. It. scolasticus, qui similiter de oblacionibus fidelium ex privilegio predicto tenetur libros ecclesie compa- rare et reformare, cuius offertorium ad sexdecim sex. annuatim se extendit, iam non habet mediam partem. It. capitulum, quod ex testamentis fidelium, omni anno proveniencium, statum suum quoad temporalia in magna parte emendavit ita, quod infra quatuor annos
Strana 16
16 Regesta Bohemiae et Moraviae. in ducentis sex. et amplius bona sua prius obligata exsolvit, postquam monasterium predic- tum locabitur, totum amittat. It. ex locacione predicta monasterii tota ecclesia Lutho- mislensis predicta habebit detrimentum in eo, quia chorus novus ibidem in Luthomisl, qui est in magna parte erectus, nec non muri, qui corruerunt et precipicium minantur, verum eciam domus, turres ecclesie, campane maiores et alia edificia, que d. episcopus debet edi- ficare et reformare, cum monasterium novum predictum edificabitur, omnia postponentur, et nisi paternitas vestra capitulo, custodi et scolastico predictis circa triginta sex. reddituum pro preiudicio monasterii predicti assignari et chorum novum et alia predicta edificia ante omnia edificari et reformari mandaverit, ecclesia Luthomislensis predicta nec non capitulum, custos et scolasticus predicti irrecuperabiliter ledantur. It. super prato in Nicols, quod capitulum ante divisionem bonorum sexaginta annis et amplius pacifice tenuit et possedit et eidem capitulo in privilegio divisionis est aperte et clare positum et expressum, de quo se d. Mathias, vicarius et frater domini Luthomislensis, nuper ante quatuordecim dies de facto intromisit. Post que informacionibus quibusdam receptis super quibusdam arti- culis supra dictis pronunciavimus in hunc modum: videlicet ut d. episcopus Luthomislensis predictus canonicos suos paterno affectu et graciose et benigne prosequatur et tractet, prout ex officii sui debito tenetur, tamquam qui tenetur pro animabus suorum subditorum respondere, et vice versa mandavimus, quod dicti canonici dicto d. episcopo reverenciam et honorem inpendant et subsint in humilitate ut patri et ordinario ipsorum inmediato. It. pronunciavimus, quod monasterium fratrum Augustinensium, de licencia sedis apostolice ad instanciam ipsius d. episcopi de novo in Luthomisl erectum, debeat habere processum, ut compleatur, et quod ipsi fratres Augustinenses non debeant inpediri per canonicos et capitulum Luthomislense et in recompensam dampnorum, que ex ereccione ipsius monasterii dictis canonicis et presertim officialibus dicte ecclesie, nominatim custodi, scolastico et plebanis ibidem et ipsi capitulo quacunque racione vel causa evenerunt et evenire possunt, auctoritate, qua supra mandavimus d. Johanni, episcopo Luthomislensi predicto, ut det centum triginta sex. infra hinc et festum s. Martini proximum pro emendis redditibus pro capitulo Luthomislensi et pro illis officiatis, custode, scolastico et plebanis, quibus est factum preiudicium per ereccionem dicti monasterii Augustinensis, quorum reddituum divisionem nobis in posterum reservavimus faciendam inter officiatos ecclesie antedicte. It. pronunciavimus, quod ad ecclesiam in Czwytauia*) debeat unus canonicus Luthomislensis presentari, prout alias fieri consuevit. Demum prefati dd. episcopus Luthomislensis, Nicolaus prior, Woyslaus custos et alii canonici dicte ecclesie Luthomislensis subscriptib) nomine suo et nomine procuratorio predicto coram nobis, in loco capitulari ecclesie Pragen- sis pro tribunali sedentibus, ad hodiernam diem hora quasi sexta comparentes, cum magna instancia petiverunt, ut super omnibus aliis et singulis articulis et materiis coram nobis exhibitis et deductis dignaremur pronunciare et sentenciam ferre et finem inponere. Nosque auditis parcium predictarum racionibus et, que coram nobis allegare et proponere voluerunt, et comunicato super hiis peritorum consilio, solum deum pre occulis habentes, dictis parti- bus presentibus et audientibus, pronunciavimus in scriptis et in eisdem scriptis recitari et legi mandavimus et fecimus pronunciacionem et arbitrium nostrum in hec verba: In Cristi nomine feliciter amen. Nos Arnestus, dei gr. Pragensis archiepiscopus, et Johannes, eadem gr. Olomucensis episcopus, arbitri —— super omnibus et singulis articulis, de quibus inter ven. fratrem nostrum d. Johannem, Luthomislensem episcopum, ex una et priorem, custodem, cantorem, scolasticum, canonicos et capitulum Luthomislensis ecclesie parte ex altera in nos extitit compromissum — — pronunciamus, ordinamus et diffinimus in hunc modum: Primo super iure patronatus seu iure presentandi ad ecclesias omnes et singulas, que olim ad presentacionem abbatis et conventus monasterii Luthomislensis communiter vel divisim spectabant, videlicet quod d. Johannes, nunc episcopus Lutho- mislensis, et eius successores in perpetuum debent habere liberam collacionem et destitu-
16 Regesta Bohemiae et Moraviae. in ducentis sex. et amplius bona sua prius obligata exsolvit, postquam monasterium predic- tum locabitur, totum amittat. It. ex locacione predicta monasterii tota ecclesia Lutho- mislensis predicta habebit detrimentum in eo, quia chorus novus ibidem in Luthomisl, qui est in magna parte erectus, nec non muri, qui corruerunt et precipicium minantur, verum eciam domus, turres ecclesie, campane maiores et alia edificia, que d. episcopus debet edi- ficare et reformare, cum monasterium novum predictum edificabitur, omnia postponentur, et nisi paternitas vestra capitulo, custodi et scolastico predictis circa triginta sex. reddituum pro preiudicio monasterii predicti assignari et chorum novum et alia predicta edificia ante omnia edificari et reformari mandaverit, ecclesia Luthomislensis predicta nec non capitulum, custos et scolasticus predicti irrecuperabiliter ledantur. It. super prato in Nicols, quod capitulum ante divisionem bonorum sexaginta annis et amplius pacifice tenuit et possedit et eidem capitulo in privilegio divisionis est aperte et clare positum et expressum, de quo se d. Mathias, vicarius et frater domini Luthomislensis, nuper ante quatuordecim dies de facto intromisit. Post que informacionibus quibusdam receptis super quibusdam arti- culis supra dictis pronunciavimus in hunc modum: videlicet ut d. episcopus Luthomislensis predictus canonicos suos paterno affectu et graciose et benigne prosequatur et tractet, prout ex officii sui debito tenetur, tamquam qui tenetur pro animabus suorum subditorum respondere, et vice versa mandavimus, quod dicti canonici dicto d. episcopo reverenciam et honorem inpendant et subsint in humilitate ut patri et ordinario ipsorum inmediato. It. pronunciavimus, quod monasterium fratrum Augustinensium, de licencia sedis apostolice ad instanciam ipsius d. episcopi de novo in Luthomisl erectum, debeat habere processum, ut compleatur, et quod ipsi fratres Augustinenses non debeant inpediri per canonicos et capitulum Luthomislense et in recompensam dampnorum, que ex ereccione ipsius monasterii dictis canonicis et presertim officialibus dicte ecclesie, nominatim custodi, scolastico et plebanis ibidem et ipsi capitulo quacunque racione vel causa evenerunt et evenire possunt, auctoritate, qua supra mandavimus d. Johanni, episcopo Luthomislensi predicto, ut det centum triginta sex. infra hinc et festum s. Martini proximum pro emendis redditibus pro capitulo Luthomislensi et pro illis officiatis, custode, scolastico et plebanis, quibus est factum preiudicium per ereccionem dicti monasterii Augustinensis, quorum reddituum divisionem nobis in posterum reservavimus faciendam inter officiatos ecclesie antedicte. It. pronunciavimus, quod ad ecclesiam in Czwytauia*) debeat unus canonicus Luthomislensis presentari, prout alias fieri consuevit. Demum prefati dd. episcopus Luthomislensis, Nicolaus prior, Woyslaus custos et alii canonici dicte ecclesie Luthomislensis subscriptib) nomine suo et nomine procuratorio predicto coram nobis, in loco capitulari ecclesie Pragen- sis pro tribunali sedentibus, ad hodiernam diem hora quasi sexta comparentes, cum magna instancia petiverunt, ut super omnibus aliis et singulis articulis et materiis coram nobis exhibitis et deductis dignaremur pronunciare et sentenciam ferre et finem inponere. Nosque auditis parcium predictarum racionibus et, que coram nobis allegare et proponere voluerunt, et comunicato super hiis peritorum consilio, solum deum pre occulis habentes, dictis parti- bus presentibus et audientibus, pronunciavimus in scriptis et in eisdem scriptis recitari et legi mandavimus et fecimus pronunciacionem et arbitrium nostrum in hec verba: In Cristi nomine feliciter amen. Nos Arnestus, dei gr. Pragensis archiepiscopus, et Johannes, eadem gr. Olomucensis episcopus, arbitri —— super omnibus et singulis articulis, de quibus inter ven. fratrem nostrum d. Johannem, Luthomislensem episcopum, ex una et priorem, custodem, cantorem, scolasticum, canonicos et capitulum Luthomislensis ecclesie parte ex altera in nos extitit compromissum — — pronunciamus, ordinamus et diffinimus in hunc modum: Primo super iure patronatus seu iure presentandi ad ecclesias omnes et singulas, que olim ad presentacionem abbatis et conventus monasterii Luthomislensis communiter vel divisim spectabant, videlicet quod d. Johannes, nunc episcopus Lutho- mislensis, et eius successores in perpetuum debent habere liberam collacionem et destitu-
Strana 17
Annus 1358 oct. 5. 17 cionem in ecclesiis memoratis, sic tamen, quod ecclesias infra scriptas, videlicet in Czier- couicz,) Ugezd, Trzemesna,5) Lataualle, Luterbach, Johanstorf, Karlsprünne,5) Nicols, Abbatis villa, Cunczendorf, Schirmerdorf canonicis dicte ecclesie conferat, quos ipse epis- copus, qui pro tempore fuerit, duxerit eligendos et ad ecclesias in Olomucensi diocesi con- stitutas, videlicet in Czwytauial) Maiori, in Aurzicz, Wasenicz,m) Grifendorf, Stangendorf, Hermansdorf, Heynczendorf,") Iwanicz canonicos dicte ecclesie presentet, quos similiter episcopus, qui pro tempore fuerit, duxerit eligendos. In ceteris omnibus et singulis ecclesiis, que hic non sunt nominatim expresse diocesis Luthomislensis ac eciam Olomucensis, ad monasterium olim Luthomislense spectantibus, et que nunc sunt in bonis episcopi vel capi- tuli Luthomislensis seu fuerint in futurum, idem d. episcopus Luthomislensis et sui successo- res liberam habeant ordinacionem racione sui iuris episcopalis absque omni contradiccione capituli supradicti. It. pronunciamus, ordinamus et diffinimus, quod prior et capitulum dicte ecclesie Luthomislensis debent habere silvam Lubunensem cum omnibus suis utili- tatibus et obvencionibus cum avena et pullis in eorum bonis et de hominibus suis dumtaxat non obstante eo, quod due ville ibi antiquitus iuxta eandem silvam fuerant, in quarum locis et terminis nunc creverunt arbores et in silvam sunt redacte; similiter et secundam silvam Policensem cum avena et pullis et obvencionibus suis dumtaxat debent habere prior et capitulum predicti, hoc adiecto, quod avena et omnes pulli, que et qui de bonis et hominibus episcopi occasione dictarum silvarum proveniunt, ad mensam episcopalem debe- ant pertinere. It. pronunciamus censum pitancie super taberna in villa Karoli unam sex. et uno laneo censuali ibidem septuaginta duos gr. in Luterbach super uno molendino quinquaginta quatuor gr. et decem virgis agrorum alteram mediam sex. et una media fabrica quatuordecim gr. et quadraginta gr. in agris Tuklini ibidem in Luterbach, unam sex. in Lesnik, unam sex. super molendino in Ossyek,°) debent prior et capitulum habere tamdiu, donec episcopus aut sui successores pro qualibet sexagena census annui decem sex. solvere ipsis decreverint et pagare, extunc census predictus cum suis pertinenciis ad episcopum et successores eius libere devolvatur, adicientes, quod exnunc inantea perpetuis temporibus futuris in et super bonis episcopi et hominum suorum nunquam debent acceptare aliquos redditus peccuniarum, annone seu cuiuslibet alterius solucionis occasione testamenti, legati, donacionis, elemosine seu alio quovis tytulo, quibus eciam possint vocabulis nominari, sed paratam dumtaxat pecuniam acceptare poterunt, si ipsis sub tytulis predictis legata fuerit seu quomodolibet erogata. It. pronunciamus, quod curiam in Ossyek°) eo modo et forma, sicut relicta Marquardi eam nunc tenet, curiam in Cunczedorf, sicut eam nunc d. Adam miles tenet, curiam in Strakow, sicut eam uxor d. Buschonis de Girsperg") nunc tenet. prior et capitulum prefati habebunt et ad eos libere devolventur. It. pronunciamus, quod rubetum pertinens ad curiam in Russow sit et esse debeat capituli Luthomislensis. It. ho- mines familiares, rusticos, censuales et subditos ac residentes in bonis capituli iudices dicti episcopi secundum qualitatem et quantitatem excessuum iudicabunt, de penis vero et emendis de iudiciis provenientibus ita est agendum, prout in littera divisionis invenitur expressum. It. pronunciamus, quod expensas cum d. imperatore seu rege Boemie, heredibus regni et patronis ecclesie d. episcopus faciet, similiter omnia bona a predonum et hostium insultibus defensare pro facultate suarum virium sine dolo quolibet teneatur. Debita vero abbatum contracta temporibus tam episcopus quam capitulum de bonis communibus secundum ratam bonorum solvi debent, eciamsi abbas huiusmodi debita preter conventum illo tempore contraxisset, aut se de communibus bonis secundum ratam bonorum, si eos super hiis litigare contigerit, defensare ita, ut episcopus de illis in solucione contribuat, que inventa sunt, antequam castrum Landisperg1) emeretur. Similiter muros castri seu monasterii Luthomislensis secundum ratam bonorum in communibus locis tam episcopus quam capitulum reficient, in propriis autem habitacionibus singuli de suis propriis sumptibus muros ipsos reformabunt, reformacio autem turrium aut campanarum quarumcunque aut 2 Regesta
Annus 1358 oct. 5. 17 cionem in ecclesiis memoratis, sic tamen, quod ecclesias infra scriptas, videlicet in Czier- couicz,) Ugezd, Trzemesna,5) Lataualle, Luterbach, Johanstorf, Karlsprünne,5) Nicols, Abbatis villa, Cunczendorf, Schirmerdorf canonicis dicte ecclesie conferat, quos ipse epis- copus, qui pro tempore fuerit, duxerit eligendos et ad ecclesias in Olomucensi diocesi con- stitutas, videlicet in Czwytauial) Maiori, in Aurzicz, Wasenicz,m) Grifendorf, Stangendorf, Hermansdorf, Heynczendorf,") Iwanicz canonicos dicte ecclesie presentet, quos similiter episcopus, qui pro tempore fuerit, duxerit eligendos. In ceteris omnibus et singulis ecclesiis, que hic non sunt nominatim expresse diocesis Luthomislensis ac eciam Olomucensis, ad monasterium olim Luthomislense spectantibus, et que nunc sunt in bonis episcopi vel capi- tuli Luthomislensis seu fuerint in futurum, idem d. episcopus Luthomislensis et sui successo- res liberam habeant ordinacionem racione sui iuris episcopalis absque omni contradiccione capituli supradicti. It. pronunciamus, ordinamus et diffinimus, quod prior et capitulum dicte ecclesie Luthomislensis debent habere silvam Lubunensem cum omnibus suis utili- tatibus et obvencionibus cum avena et pullis in eorum bonis et de hominibus suis dumtaxat non obstante eo, quod due ville ibi antiquitus iuxta eandem silvam fuerant, in quarum locis et terminis nunc creverunt arbores et in silvam sunt redacte; similiter et secundam silvam Policensem cum avena et pullis et obvencionibus suis dumtaxat debent habere prior et capitulum predicti, hoc adiecto, quod avena et omnes pulli, que et qui de bonis et hominibus episcopi occasione dictarum silvarum proveniunt, ad mensam episcopalem debe- ant pertinere. It. pronunciamus censum pitancie super taberna in villa Karoli unam sex. et uno laneo censuali ibidem septuaginta duos gr. in Luterbach super uno molendino quinquaginta quatuor gr. et decem virgis agrorum alteram mediam sex. et una media fabrica quatuordecim gr. et quadraginta gr. in agris Tuklini ibidem in Luterbach, unam sex. in Lesnik, unam sex. super molendino in Ossyek,°) debent prior et capitulum habere tamdiu, donec episcopus aut sui successores pro qualibet sexagena census annui decem sex. solvere ipsis decreverint et pagare, extunc census predictus cum suis pertinenciis ad episcopum et successores eius libere devolvatur, adicientes, quod exnunc inantea perpetuis temporibus futuris in et super bonis episcopi et hominum suorum nunquam debent acceptare aliquos redditus peccuniarum, annone seu cuiuslibet alterius solucionis occasione testamenti, legati, donacionis, elemosine seu alio quovis tytulo, quibus eciam possint vocabulis nominari, sed paratam dumtaxat pecuniam acceptare poterunt, si ipsis sub tytulis predictis legata fuerit seu quomodolibet erogata. It. pronunciamus, quod curiam in Ossyek°) eo modo et forma, sicut relicta Marquardi eam nunc tenet, curiam in Cunczedorf, sicut eam nunc d. Adam miles tenet, curiam in Strakow, sicut eam uxor d. Buschonis de Girsperg") nunc tenet. prior et capitulum prefati habebunt et ad eos libere devolventur. It. pronunciamus, quod rubetum pertinens ad curiam in Russow sit et esse debeat capituli Luthomislensis. It. ho- mines familiares, rusticos, censuales et subditos ac residentes in bonis capituli iudices dicti episcopi secundum qualitatem et quantitatem excessuum iudicabunt, de penis vero et emendis de iudiciis provenientibus ita est agendum, prout in littera divisionis invenitur expressum. It. pronunciamus, quod expensas cum d. imperatore seu rege Boemie, heredibus regni et patronis ecclesie d. episcopus faciet, similiter omnia bona a predonum et hostium insultibus defensare pro facultate suarum virium sine dolo quolibet teneatur. Debita vero abbatum contracta temporibus tam episcopus quam capitulum de bonis communibus secundum ratam bonorum solvi debent, eciamsi abbas huiusmodi debita preter conventum illo tempore contraxisset, aut se de communibus bonis secundum ratam bonorum, si eos super hiis litigare contigerit, defensare ita, ut episcopus de illis in solucione contribuat, que inventa sunt, antequam castrum Landisperg1) emeretur. Similiter muros castri seu monasterii Luthomislensis secundum ratam bonorum in communibus locis tam episcopus quam capitulum reficient, in propriis autem habitacionibus singuli de suis propriis sumptibus muros ipsos reformabunt, reformacio autem turrium aut campanarum quarumcunque aut 2 Regesta
Strana 18
18 Regesta Bohemiae et Moraviae. edificiorum ecclesie et pertinenciarum ipsius ad capitulum et canonicos spectabit sepedictos, sed ad hoc faciendum per episcopos cogi non debent, sed in reformando sue sunt consciencie dimittenda. It. ortum in Wilicow, de quo fit mencio in articulis, prior et .. capitulum habebunt. It. de obediencia et licencia dandi exeundi dictis canonicis et eodem die rever- tendi habebit prior, sed ultra noctem manendi extra monasterium habebit episcopus. It. pronunciamus, quod tres sex. census annui in Janstorfr) de camera d. episcopi percipient.. prior et capitulum predicti, relicta tamen potestate ipsi episcopo et suis successoribus dictos census, sexagenam quamlibet pro decem sex. parate pecunie gr. Prag. redimendi. It. res canonicorum moriencium argenteas, aureas seu paratas pecunias de consensu et certa sciencia d. episcopi aut suorum vicariorum structure seu fabrice ecclesie Luthomislensis, alias vero res, puta libros ad usum librarie, calices et ornatus ad usum sacristie, iuxta voluntatem et certam scienciam episcopi aut suorum vicariorum dentur, quas eciam absque speciali licencia episcopi alienari non convenit; vestes vero secundum morientis voluntatem aut prioris ordinacionem, cuius in eo conscienciam onerandam duximus, libere tribuantur, et de hiis, prout sibi visum fuerit, disponatur, semper episcopi et vicariorum suorum ad hoc sciencia accedente. It. pronunciamus, ordinamus et diffinimus, quod census in Czwi- tauia Maiori, in villa Lacschenow*) et Hermanni villa et omnibus aliis locis Olomucensis diocesis ad d. episcopum cum suis pertinenciis pertinebit privilegio, prescripcione, allega- cione et iuribus non obstantibus quibuscumque. It. quod iudices in bonis capituli residentes ad d. episcopum pleno iure et dominio sicut in propriis suis bonis spectabunt eo tamen salvo, quod ipsi capitulo censum, exacciones et collectas debitas et consuetas colligere teneantur, quod si recusarent, camere episcopali pro quolibet actu recusacionis seu negli- gencie sint in una sex. gr. Prag. obligati. It. villam Custerdorf, ) quam dominus Konczko") miles nunc tenet ad vite sue tempora cum allodio et aliis suis pertinenciis, quibuscumque nominibus censeantur, et ipsorum bonorum devolucio ad d. episcopum pertinebit, similiter villa Sweynaw, duo lanei in villa Nicocz cum prato ibidem, quod canonicis scriptum ex- titit, molendinum in Ugezd, tria molendina in Nyemczicz ad d. episcopum perpetue perti- nebunt, non obstantibus iuribus, privilegiis vel allegacionibus quibuscumque, super quibus nominatim eciam custodi Luthomislensis ecclesie predicte debita racione pensata per- petuum silencium duximus inponendum. It. molendinum in Ledischim, molendinum circa quercum, molendinum in Ossiek, curiam in Saouia cum tribus laneis sine tribus virgis agrorum, sexingentas cum triginta tribus sex. concessas super bonis Landisperg") d. epi- scopus pleno iure perpetue debet habere. It. distinccionem officinarum castri Luthomislen- sis d. episcopi arbitrio committimus in hiis scriptis. Insuper predictis priori, custodi, cantori, scolastico, canonicis et eorum successoribus et ipsi Luthomislensi capitulo in perpetuum super omnibus bonis episcopi Luthomislensis, civitate, opidis, castris, villis, molendinis, curiis, agris, iudiciis, iudicibus, silvis, pratis, nemoribus, piscaturis et omnibus simpliciter, in quorum possessione dictus episcopus est, hic expressis et non expressis, perpetuum silencium duximus inponendum, diffinientes, pronunciantes et arbitrantes, quod prefatus episcopus et sui successores perpetuo dictum capitulum in bonis suis, queque nunc possident, Quaquidem pronunciacione lecta d. nunquam debeant aliquibus temporibus arrestare. episcopo et procuratoribus predictis recitata prefati d. episcopus Luthomislensis et Nicolaus prior, Woyslaus custos et Wilhemus de Czieieuicz ac Ulricus de Lutouia, canonici dicte ecclesie Luthomislensis, suo et procuratorio nomine predicto eandem pronunciacionem approbaverunt et ratificaverunt expresse dictique prior, Woyslaus custos, Wilhemus et Ulricus ad requisicionem prefati d. episcopi Luthomislensis ibidem ipsi d. episcopo Lutho- mislensi promiserunt, quod infra quindecim dies inmediate currentes vellent procurare et efficere, quod capitulum et canonici ecclesie Luthomislensis capitulariter prefatas pronun- ciaciones et ordinaciones deberent ratificare, approbare et emologare et ipsarum pronun- ciacionum et ordinacionum emologaciones, ratificaciones et approbaciones predictas vellent
18 Regesta Bohemiae et Moraviae. edificiorum ecclesie et pertinenciarum ipsius ad capitulum et canonicos spectabit sepedictos, sed ad hoc faciendum per episcopos cogi non debent, sed in reformando sue sunt consciencie dimittenda. It. ortum in Wilicow, de quo fit mencio in articulis, prior et .. capitulum habebunt. It. de obediencia et licencia dandi exeundi dictis canonicis et eodem die rever- tendi habebit prior, sed ultra noctem manendi extra monasterium habebit episcopus. It. pronunciamus, quod tres sex. census annui in Janstorfr) de camera d. episcopi percipient.. prior et capitulum predicti, relicta tamen potestate ipsi episcopo et suis successoribus dictos census, sexagenam quamlibet pro decem sex. parate pecunie gr. Prag. redimendi. It. res canonicorum moriencium argenteas, aureas seu paratas pecunias de consensu et certa sciencia d. episcopi aut suorum vicariorum structure seu fabrice ecclesie Luthomislensis, alias vero res, puta libros ad usum librarie, calices et ornatus ad usum sacristie, iuxta voluntatem et certam scienciam episcopi aut suorum vicariorum dentur, quas eciam absque speciali licencia episcopi alienari non convenit; vestes vero secundum morientis voluntatem aut prioris ordinacionem, cuius in eo conscienciam onerandam duximus, libere tribuantur, et de hiis, prout sibi visum fuerit, disponatur, semper episcopi et vicariorum suorum ad hoc sciencia accedente. It. pronunciamus, ordinamus et diffinimus, quod census in Czwi- tauia Maiori, in villa Lacschenow*) et Hermanni villa et omnibus aliis locis Olomucensis diocesis ad d. episcopum cum suis pertinenciis pertinebit privilegio, prescripcione, allega- cione et iuribus non obstantibus quibuscumque. It. quod iudices in bonis capituli residentes ad d. episcopum pleno iure et dominio sicut in propriis suis bonis spectabunt eo tamen salvo, quod ipsi capitulo censum, exacciones et collectas debitas et consuetas colligere teneantur, quod si recusarent, camere episcopali pro quolibet actu recusacionis seu negli- gencie sint in una sex. gr. Prag. obligati. It. villam Custerdorf, ) quam dominus Konczko") miles nunc tenet ad vite sue tempora cum allodio et aliis suis pertinenciis, quibuscumque nominibus censeantur, et ipsorum bonorum devolucio ad d. episcopum pertinebit, similiter villa Sweynaw, duo lanei in villa Nicocz cum prato ibidem, quod canonicis scriptum ex- titit, molendinum in Ugezd, tria molendina in Nyemczicz ad d. episcopum perpetue perti- nebunt, non obstantibus iuribus, privilegiis vel allegacionibus quibuscumque, super quibus nominatim eciam custodi Luthomislensis ecclesie predicte debita racione pensata per- petuum silencium duximus inponendum. It. molendinum in Ledischim, molendinum circa quercum, molendinum in Ossiek, curiam in Saouia cum tribus laneis sine tribus virgis agrorum, sexingentas cum triginta tribus sex. concessas super bonis Landisperg") d. epi- scopus pleno iure perpetue debet habere. It. distinccionem officinarum castri Luthomislen- sis d. episcopi arbitrio committimus in hiis scriptis. Insuper predictis priori, custodi, cantori, scolastico, canonicis et eorum successoribus et ipsi Luthomislensi capitulo in perpetuum super omnibus bonis episcopi Luthomislensis, civitate, opidis, castris, villis, molendinis, curiis, agris, iudiciis, iudicibus, silvis, pratis, nemoribus, piscaturis et omnibus simpliciter, in quorum possessione dictus episcopus est, hic expressis et non expressis, perpetuum silencium duximus inponendum, diffinientes, pronunciantes et arbitrantes, quod prefatus episcopus et sui successores perpetuo dictum capitulum in bonis suis, queque nunc possident, Quaquidem pronunciacione lecta d. nunquam debeant aliquibus temporibus arrestare. episcopo et procuratoribus predictis recitata prefati d. episcopus Luthomislensis et Nicolaus prior, Woyslaus custos et Wilhemus de Czieieuicz ac Ulricus de Lutouia, canonici dicte ecclesie Luthomislensis, suo et procuratorio nomine predicto eandem pronunciacionem approbaverunt et ratificaverunt expresse dictique prior, Woyslaus custos, Wilhemus et Ulricus ad requisicionem prefati d. episcopi Luthomislensis ibidem ipsi d. episcopo Lutho- mislensi promiserunt, quod infra quindecim dies inmediate currentes vellent procurare et efficere, quod capitulum et canonici ecclesie Luthomislensis capitulariter prefatas pronun- ciaciones et ordinaciones deberent ratificare, approbare et emologare et ipsarum pronun- ciacionum et ordinacionum emologaciones, ratificaciones et approbaciones predictas vellent
Strana 19
Annus 1358 oct. 5. 19 eidem d. episcopo Luthomislensi aut suo officiali infra dictos quindecim dies, sigillo dicti capituli sigillatas, tradere et presentare. Nos quoque Arnestus, archiepiscopus Pragensis, et Johannes, episcopus Olomucensis, supradicti dictis episcopo, capitulo et canonicis Lutho- mislensibus mandavimus et precepimus, ut predictas pronunciaciones et ordinaciones per nos factas, effectualiter observarent et tenerent nec eisdem pronunciacionibus et ordinacio- nibus in aliquo contravenirent directe vel indirecte sub pena trecentarum sex. gr. Prag. expressa in compromisso supradicto. Insuper dicti d. episcopus Luthomislensis ac Nicolaus prior, Woyslaus custos, Wilhemus et Ulricus, canonici Luthomislenses predicti, suo et capituli Luthomislensis nomine voluerunt, consenserunt et pacti fuerunt, quod quando- cumque et quocienscumque aliquis ipsorum contra predictas pronunciaciones in toto vel in parte veniret, quod tociens incideret in penam predictam in prefato compromisso ex- pressam. In quorum testimonium presentes litteras et presens publicum instrumentum per Nicolaum notarium infrascriptum subscribi et publicari et autenticari mandavimus et sigillorum nostrorum munimine roborari. Lata et lecta est hec pronunciacio in loco capitulari ecclesie Pragensis supradicte a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo ind. undecima, die V m. octobris, hora quasi sexta, pontificatus — — d. Innocencii div. prov. pape VI anno sexto, presentibus honn. et discrr. vv. dd. Przieduogio*) decano, Plichta scolastico, Joanne*), preposito s. Egidii, Genczone preposito s. Crucis Wratislauiensis, Vel- cone"), decano Saccensi, Johanne Pauli, Hincone dicto Malowar,3) Benessio de Crawar, Jo- hanne, custode Wyssegradensi, Buscone Curimensi, Theobaldo Zacensi archidiaconis, Henrico Thezauri, Nicolao de Harauicz, Nicolao tumbario s. Adalberti, Habardo olim plebano in Bezdiez, Wihelmo de Leskowaa,) Johanne de Steintal, Johanne dicto Pinczun,bb) Wratiuogio, Habardo dec) et Petro archidiacono Horssouiensi, officiali curie Pragensis, canonicis ecclesie Pragensis in dicto capitulo capitulariter congregatis et aliis pluribus fide dignis testibus in premissis. Et ego Nicolaus quondam Nicolai de Luticz, clericus Prag. dioc., publ. imper. auct. notarius, suprascripte pronunciacioni — — presens interfui eaque sic fieri vidi et audivi et de mandato et auctoritate dictorum dd. arbitrorum omnia et singula premissa aliis diversis prepeditus negociis per alium fideliter scribi feci et diligenti collacione per me habita omnia et singula predicta cum originalibus concordare inveni ideoque manu propria me hic subscripsi presentesque litteras in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis signavi, per dictas partes requisitus in testimonium omnium premissorum. Orig. duo cum signo notarii et 2 sigillis: A) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae, B) in museo civitatis Lutomislensis n. 11. Sigilla: 1) Arnesti archiepiscopi Pragensis de cera rubra communi impressa, cui secretum de cera rubra dorsotenus est appressum, 2) quod in A. avulsum deest, sigillum Johannis episcopi Olomucensis de cera rubra communi impressa. — Extr. Jelínek, Historie města Litomyšle I p. 156. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I p. 137 sq.— Štěpánek, Archiv m. Litomyšle in Výroční zpráva gymn. v Litomyšli 1899 p. 6 (cum falso dat. 11. oct.) — HU — [MJ. a) A: Czieyewicz, B: Czieiuicz. — b) A: Lacznaw, B: Lacznow. — c) A: Niemcziz, B: Nyemczicz. d) sic in A, in B: quia d. episcopus homines dicti capituli iniuste captivavit et multis aliis laboribus aggravavit. e) A: Nadyssein; B: Nedissein. — f) A: Lansperk; B: Lansperch. — g) A: Czwytania; B: Czwitania. — h) sic in A; in B: Nicolaus prior, Woyslaus custos et Wilhelmus de Czieiewicz ac Ulricus de Lutouia, canonici dicte ecclesie Luthomislensis. — i) A: Czircouicz; B: Circouicz. — j) A: Trzemesna; B: Trzeomsna. — k) A: Karlspůnne; B: Karlsprůnne. — I) A: Czwytania; B: Czwitania. — m) A: Wase- nicz; B: Wasonicz.—n1) A: Hermansdorf, Heynczendorf; B: Hermanstorf, Heinczendorf. — 0) A: Ossyek; B: Ossiek. p) A: Girsperg; B: Gyrsperk. — q) A: Landisperg; B: Landisperch. — r) A: Janstorf; B: Jansdorf. — s) A: Lacschenow; B: Latschenaw. — 1) A: Custerdorf; B: Custersdorf. — u) A: Konczko; B: Conczko. — v) A: Landisperg; B: Landispirk. — W) A: Przieduogio; B: Przeduogio. — x) A: Ioanne; — z) A: Malowar; B: Malawar. — aa)A: Leskow; B: B: Iohanne. — y) A: Velcone; B: Welcone. —bb) A: Pinczun; B: Pynezun. — cc) in orig. sic sine cognomine. — Lescow.
Annus 1358 oct. 5. 19 eidem d. episcopo Luthomislensi aut suo officiali infra dictos quindecim dies, sigillo dicti capituli sigillatas, tradere et presentare. Nos quoque Arnestus, archiepiscopus Pragensis, et Johannes, episcopus Olomucensis, supradicti dictis episcopo, capitulo et canonicis Lutho- mislensibus mandavimus et precepimus, ut predictas pronunciaciones et ordinaciones per nos factas, effectualiter observarent et tenerent nec eisdem pronunciacionibus et ordinacio- nibus in aliquo contravenirent directe vel indirecte sub pena trecentarum sex. gr. Prag. expressa in compromisso supradicto. Insuper dicti d. episcopus Luthomislensis ac Nicolaus prior, Woyslaus custos, Wilhemus et Ulricus, canonici Luthomislenses predicti, suo et capituli Luthomislensis nomine voluerunt, consenserunt et pacti fuerunt, quod quando- cumque et quocienscumque aliquis ipsorum contra predictas pronunciaciones in toto vel in parte veniret, quod tociens incideret in penam predictam in prefato compromisso ex- pressam. In quorum testimonium presentes litteras et presens publicum instrumentum per Nicolaum notarium infrascriptum subscribi et publicari et autenticari mandavimus et sigillorum nostrorum munimine roborari. Lata et lecta est hec pronunciacio in loco capitulari ecclesie Pragensis supradicte a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo ind. undecima, die V m. octobris, hora quasi sexta, pontificatus — — d. Innocencii div. prov. pape VI anno sexto, presentibus honn. et discrr. vv. dd. Przieduogio*) decano, Plichta scolastico, Joanne*), preposito s. Egidii, Genczone preposito s. Crucis Wratislauiensis, Vel- cone"), decano Saccensi, Johanne Pauli, Hincone dicto Malowar,3) Benessio de Crawar, Jo- hanne, custode Wyssegradensi, Buscone Curimensi, Theobaldo Zacensi archidiaconis, Henrico Thezauri, Nicolao de Harauicz, Nicolao tumbario s. Adalberti, Habardo olim plebano in Bezdiez, Wihelmo de Leskowaa,) Johanne de Steintal, Johanne dicto Pinczun,bb) Wratiuogio, Habardo dec) et Petro archidiacono Horssouiensi, officiali curie Pragensis, canonicis ecclesie Pragensis in dicto capitulo capitulariter congregatis et aliis pluribus fide dignis testibus in premissis. Et ego Nicolaus quondam Nicolai de Luticz, clericus Prag. dioc., publ. imper. auct. notarius, suprascripte pronunciacioni — — presens interfui eaque sic fieri vidi et audivi et de mandato et auctoritate dictorum dd. arbitrorum omnia et singula premissa aliis diversis prepeditus negociis per alium fideliter scribi feci et diligenti collacione per me habita omnia et singula predicta cum originalibus concordare inveni ideoque manu propria me hic subscripsi presentesque litteras in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis signavi, per dictas partes requisitus in testimonium omnium premissorum. Orig. duo cum signo notarii et 2 sigillis: A) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae, B) in museo civitatis Lutomislensis n. 11. Sigilla: 1) Arnesti archiepiscopi Pragensis de cera rubra communi impressa, cui secretum de cera rubra dorsotenus est appressum, 2) quod in A. avulsum deest, sigillum Johannis episcopi Olomucensis de cera rubra communi impressa. — Extr. Jelínek, Historie města Litomyšle I p. 156. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I p. 137 sq.— Štěpánek, Archiv m. Litomyšle in Výroční zpráva gymn. v Litomyšli 1899 p. 6 (cum falso dat. 11. oct.) — HU — [MJ. a) A: Czieyewicz, B: Czieiuicz. — b) A: Lacznaw, B: Lacznow. — c) A: Niemcziz, B: Nyemczicz. d) sic in A, in B: quia d. episcopus homines dicti capituli iniuste captivavit et multis aliis laboribus aggravavit. e) A: Nadyssein; B: Nedissein. — f) A: Lansperk; B: Lansperch. — g) A: Czwytania; B: Czwitania. — h) sic in A; in B: Nicolaus prior, Woyslaus custos et Wilhelmus de Czieiewicz ac Ulricus de Lutouia, canonici dicte ecclesie Luthomislensis. — i) A: Czircouicz; B: Circouicz. — j) A: Trzemesna; B: Trzeomsna. — k) A: Karlspůnne; B: Karlsprůnne. — I) A: Czwytania; B: Czwitania. — m) A: Wase- nicz; B: Wasonicz.—n1) A: Hermansdorf, Heynczendorf; B: Hermanstorf, Heinczendorf. — 0) A: Ossyek; B: Ossiek. p) A: Girsperg; B: Gyrsperk. — q) A: Landisperg; B: Landisperch. — r) A: Janstorf; B: Jansdorf. — s) A: Lacschenow; B: Latschenaw. — 1) A: Custerdorf; B: Custersdorf. — u) A: Konczko; B: Conczko. — v) A: Landisperg; B: Landispirk. — W) A: Przieduogio; B: Przeduogio. — x) A: Ioanne; — z) A: Malowar; B: Malawar. — aa)A: Leskow; B: B: Iohanne. — y) A: Velcone; B: Welcone. —bb) A: Pinczun; B: Pynezun. — cc) in orig. sic sine cognomine. — Lescow.
Strana 20
20 Regesta Bohemiae et Moraviae. 16) 1358 oct. 5. Pragae. Iudex, consules et scabini iurati Maioris civitatis Pragensis testantur Henricum Cigler et Gedrudem relictam eius, eiusdem civitatis concivem, unam mar. gr. Prag. census pro capella s. Annae in ecclesia s. Galli eiusdem civitatis sita legavisse. Nos Nycolaus Reinbote iudex, Seydlinus institor, Nycolaus Gentes, Wolflynus Galm, Johannes Rost, Frana Johannis, Leo sartor, Nycolaus iuvenis Clementer, Hilprandus pellifex, Henslinus de Freiberch, Symon Clementer, Ula Taschener et Hainlinus Glazer carnifex consules, Pesco de Melnyk, Habardus pannicida, Witko de Monte, Bohuslaus de Leta curia, Jesco de Monte et Ula Silberczeiger scabini iurati, Maioris civitatis Prag. cives, n. f. t. p. protestantes, quod quia olim prov. Henricus Cigler et Gedrudis ipsius relicta, concivis nostra, dei et domini nostri Ihesu Cristi domus decorem et locum gloriose habita- cionis eius ferventer diligentes, ad laudem et gloriam eiusdem domini dei nostri et sue gloriose genitricis, semper virg. Marie ac ad honorem s. Anne, in cuius nomine et honore capellam in eccl. s. Galli in Praga dudum erexerunt et eandem annuis redditibus congrue et decenter dotaverunt, ad decorem eiusdem capelle unam mar. gr. den. Prag. annui et perpetui census, sexaginta quatuor grossis pro ipsa marca numerandis, quam super domo quondam Longi Johlini, nunc vero Jankonis de Networzic, inter domos olim Marziconys mangonis et Elblini fabri in Novo foro sita, et super eiusdem domus area habent, legaverunt, donaverunt et dederunt, ita videlicet, quod d. Johannes, predicte capelle capellanus seu rector, qui nunc est, et suus successor capellanus, qui fuerit, dictam marcam census cum d. ..plebani predicte eccl. s. Galli presentis et futuri scitu et certa noticia annis singulis inportare et eandem marcam census pro candelis, quas quociens reparande fuerint, de una libra cere augmentabit, et pallis seu altaris mensalibus, casulis, ornatis et aliis ornamentis eiusdem capelle, quandocunque et quocienscunque necessitas id exposcet, debet exponere, hoc ipsum nullatenus obmittendo, sicut de hoc coram summo iudice in die novissimo voluerit respondere. Prefati itaque Janko de Networzicz, heredes et successores sui, dicte domus et aree possessores ac inhabitatores, mediam mar. in festo s. Galli et mediam mar. in festo s. Georii predicti census exnunc annis singulis in perpetuum solvere et dare de- bent ——. Quandocumque autem in aliquo predictorum terminorum termino et infra octo dies continuos census debitus non fuerit persolutus, extunc prefati d. Johannes ca- pellanus et suus successor ——pro censu non persoluto et insuper pro quatuor gr. nomine pene in predicta domo et eius area poterunt auctoritate propria pignorare salvis semper iuribus, que predicte civitati Pragensi de predicta marca census debentur temporibus oportunis. Harum, quibus sigillum supradicte civitatis Prag. ad preces prefate d. Gedrudis — Dat. in octava s. Wenceslai glor. mart. a. d. appensum est, testimonio literarum. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Orig. cum sigillo civitatis de cera comm., laeso, in press. perg., in press. R, olim in archivo monasterii s. Galli Vetero-Pragae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 276, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgeho- benen Klöster Böhmens p. 111 n. 869. — HU — [MJ. 17) 1358 oct. 5. Pragae. Iudex, consules et scabini iurati Maioris civitatis Pragensis testantur Henricum Cigler et Gedrudem relictam eius, eiusdem civitatis concivem, duas mar. census Johanni presbitero, ipsorum cappellano, legavisse. — — (sequuntur nomina eadem ac in Nos Nycolaus Reinbote iudex, Seydlinus institor litteris praecedentibus) n. f. t. p. u., quod quia olim discr. v. Henricus Czigler et d. Gedrudis,
20 Regesta Bohemiae et Moraviae. 16) 1358 oct. 5. Pragae. Iudex, consules et scabini iurati Maioris civitatis Pragensis testantur Henricum Cigler et Gedrudem relictam eius, eiusdem civitatis concivem, unam mar. gr. Prag. census pro capella s. Annae in ecclesia s. Galli eiusdem civitatis sita legavisse. Nos Nycolaus Reinbote iudex, Seydlinus institor, Nycolaus Gentes, Wolflynus Galm, Johannes Rost, Frana Johannis, Leo sartor, Nycolaus iuvenis Clementer, Hilprandus pellifex, Henslinus de Freiberch, Symon Clementer, Ula Taschener et Hainlinus Glazer carnifex consules, Pesco de Melnyk, Habardus pannicida, Witko de Monte, Bohuslaus de Leta curia, Jesco de Monte et Ula Silberczeiger scabini iurati, Maioris civitatis Prag. cives, n. f. t. p. protestantes, quod quia olim prov. Henricus Cigler et Gedrudis ipsius relicta, concivis nostra, dei et domini nostri Ihesu Cristi domus decorem et locum gloriose habita- cionis eius ferventer diligentes, ad laudem et gloriam eiusdem domini dei nostri et sue gloriose genitricis, semper virg. Marie ac ad honorem s. Anne, in cuius nomine et honore capellam in eccl. s. Galli in Praga dudum erexerunt et eandem annuis redditibus congrue et decenter dotaverunt, ad decorem eiusdem capelle unam mar. gr. den. Prag. annui et perpetui census, sexaginta quatuor grossis pro ipsa marca numerandis, quam super domo quondam Longi Johlini, nunc vero Jankonis de Networzic, inter domos olim Marziconys mangonis et Elblini fabri in Novo foro sita, et super eiusdem domus area habent, legaverunt, donaverunt et dederunt, ita videlicet, quod d. Johannes, predicte capelle capellanus seu rector, qui nunc est, et suus successor capellanus, qui fuerit, dictam marcam census cum d. ..plebani predicte eccl. s. Galli presentis et futuri scitu et certa noticia annis singulis inportare et eandem marcam census pro candelis, quas quociens reparande fuerint, de una libra cere augmentabit, et pallis seu altaris mensalibus, casulis, ornatis et aliis ornamentis eiusdem capelle, quandocunque et quocienscunque necessitas id exposcet, debet exponere, hoc ipsum nullatenus obmittendo, sicut de hoc coram summo iudice in die novissimo voluerit respondere. Prefati itaque Janko de Networzicz, heredes et successores sui, dicte domus et aree possessores ac inhabitatores, mediam mar. in festo s. Galli et mediam mar. in festo s. Georii predicti census exnunc annis singulis in perpetuum solvere et dare de- bent ——. Quandocumque autem in aliquo predictorum terminorum termino et infra octo dies continuos census debitus non fuerit persolutus, extunc prefati d. Johannes ca- pellanus et suus successor ——pro censu non persoluto et insuper pro quatuor gr. nomine pene in predicta domo et eius area poterunt auctoritate propria pignorare salvis semper iuribus, que predicte civitati Pragensi de predicta marca census debentur temporibus oportunis. Harum, quibus sigillum supradicte civitatis Prag. ad preces prefate d. Gedrudis — Dat. in octava s. Wenceslai glor. mart. a. d. appensum est, testimonio literarum. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Orig. cum sigillo civitatis de cera comm., laeso, in press. perg., in press. R, olim in archivo monasterii s. Galli Vetero-Pragae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 276, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgeho- benen Klöster Böhmens p. 111 n. 869. — HU — [MJ. 17) 1358 oct. 5. Pragae. Iudex, consules et scabini iurati Maioris civitatis Pragensis testantur Henricum Cigler et Gedrudem relictam eius, eiusdem civitatis concivem, duas mar. census Johanni presbitero, ipsorum cappellano, legavisse. — — (sequuntur nomina eadem ac in Nos Nycolaus Reinbote iudex, Seydlinus institor litteris praecedentibus) n. f. t. p. u., quod quia olim discr. v. Henricus Czigler et d. Gedrudis,
Strana 21
Annus 1358 oct. 5. 21 ipsius relicta, concivis nostra, attendentes, quod inter singula pietatis opera, quibus ad eterni regis solium pervenitur, illud potissime ad salutis et prosperitatis augmentum cedere creditur, cum personis spiritualibus, domino deo iugiter famulantibus, aliquid de quo melioracionem condicionis sue faciant, liberaliter ofertur atque datur. Sane iam dicti Henricus Czigler et sua relicta d. Gedrudis ad laudem et gloriam salvatoris nostri et b. virg. Marie, matris sue, et omnium sanctorum suorum nec non ob eorum et predecessorum suorum animarum remedium duas mar. gr. den. Prag. annui et perpetui census, sexaginta quatuor grossis pro ipsarum marcarum qualibet computandis, quas super domo quondam Longi Johlini, nunc vero Jankonys de Networzicz, inter domos olim Marziconys mangonis et Elblini fabri in Novo foro sita, et super area domus eiusdem habent, legaverunt, contu- lerunt, donaverunt et dederunt discr. v. d. Johanni presbitero, ipsorum capellano, —— et ei, qui in posterum capellanus fuerit, ita videlicet, quod prius dicte domus et eius aree possessor et inhabitator unam mar. gr. in festo s. Galli et aliam mar. gr. in festo s. Georgii exnunc annis singulis in perpetuum solvere et dare debeant in omnem eventum predicto d. Johanni cappellano — —. Quandocumque autem in aliquo predictorum terminorum termino et infra octo dies proxime succedentes census debitus non fuerit persolutus, ex- — — pro censu non persoluto et tunc pretacti d. Johannes capellanus et suus successor insuper pro dimidio fertone gr. nomine pene in predicta domo et eius area poterunt aucto- ritate propria pignorare salvis semper iuribus, que predicte civitati Pragensi de predicto duarum marc. censu debentur temporibus oportunis. In cuius rei testimonium presentes literas sigillo civium Pragensium seu civitatis Prag. predicte ad diligentes prelibate d. Ge- drudis precum instancias fecimus communiri. Dat. in octava s. Wenceslai glor. mart. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Orig. cum sigillo civitatis de cera comm. laeso, in press. perg., in press. R, olim in archivo mon. s. Galli Vetero-Pragae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 277, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgeho- benen Klöster Böhmens p. 111 n. 870. — HU — IMJ. 18) 1358 oct. 5. Pragae. Iudex, consules et scabini iurati Maioris civitatis Pragensis testantur Henricum Cigler et Gedrudem, relictam ipsius, eiusdem civitatis concivem, unam mar. gr. census pro infirmis in hospitali in pede pontis Pragensis legavisse. Nos Nycolaus Reinbote .. iudex, Seydlinus institor — — [sequuntur nomina eadem ac in litteris n. 16] n. f. t. p. u., quod quia olim discr. v. Henricus Cigler et d. Gedrudis, ipsius relicta, concivis nostra, attendentes, quod solerti intente mentis oculo vigilat, qui salubre sequitur, quod sacre scripture facultas salutifere manifestat, videlicet dum res transitorie sic geruntur, quod eterna pro temporalibus commutantur. Sane iam dicti Hen- —— in suarum propriarum et ricus Cigler et sua relicta d. Gedrudis matura deliberacione progenitorum ac predecessorum suorum animarum salubre remedium unam mar. gr. den. Prag. annui et perpetui census, sexaginta quatuor grossis pro ipsa marca numerandis, quam super domo quondam Longi Johlini, nunc vero Jankonis de Networzicz, inter domos olim Marziconys mangonis et Elb[IJini fabri in Novo foro sitas et super eiusdem domus area habent, legaverunt, donaverunt et dederunt pro infirmorum in hospitali in pede pontis Prag. consolacione, recreacione seu refocilacione annis singulis, prout subscribitur, dispo- nendam, ita videlicet, quod d. Johannes, eorum capelle s. Anne in eccl. s. Galli in Praga capellanus seu rector, qui nunc est, et suus successor capellanus, qui fuerit, dictam mar. census annis singulis in terminis infrascriptis recipiet et eandem cum d. .. plebani predicte eccl. s. Galli, presentis et futuri, et unius viri ydonei, eiusdem ecclesie parrochiani, scitu
Annus 1358 oct. 5. 21 ipsius relicta, concivis nostra, attendentes, quod inter singula pietatis opera, quibus ad eterni regis solium pervenitur, illud potissime ad salutis et prosperitatis augmentum cedere creditur, cum personis spiritualibus, domino deo iugiter famulantibus, aliquid de quo melioracionem condicionis sue faciant, liberaliter ofertur atque datur. Sane iam dicti Henricus Czigler et sua relicta d. Gedrudis ad laudem et gloriam salvatoris nostri et b. virg. Marie, matris sue, et omnium sanctorum suorum nec non ob eorum et predecessorum suorum animarum remedium duas mar. gr. den. Prag. annui et perpetui census, sexaginta quatuor grossis pro ipsarum marcarum qualibet computandis, quas super domo quondam Longi Johlini, nunc vero Jankonys de Networzicz, inter domos olim Marziconys mangonis et Elblini fabri in Novo foro sita, et super area domus eiusdem habent, legaverunt, contu- lerunt, donaverunt et dederunt discr. v. d. Johanni presbitero, ipsorum capellano, —— et ei, qui in posterum capellanus fuerit, ita videlicet, quod prius dicte domus et eius aree possessor et inhabitator unam mar. gr. in festo s. Galli et aliam mar. gr. in festo s. Georgii exnunc annis singulis in perpetuum solvere et dare debeant in omnem eventum predicto d. Johanni cappellano — —. Quandocumque autem in aliquo predictorum terminorum termino et infra octo dies proxime succedentes census debitus non fuerit persolutus, ex- — — pro censu non persoluto et tunc pretacti d. Johannes capellanus et suus successor insuper pro dimidio fertone gr. nomine pene in predicta domo et eius area poterunt aucto- ritate propria pignorare salvis semper iuribus, que predicte civitati Pragensi de predicto duarum marc. censu debentur temporibus oportunis. In cuius rei testimonium presentes literas sigillo civium Pragensium seu civitatis Prag. predicte ad diligentes prelibate d. Ge- drudis precum instancias fecimus communiri. Dat. in octava s. Wenceslai glor. mart. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Orig. cum sigillo civitatis de cera comm. laeso, in press. perg., in press. R, olim in archivo mon. s. Galli Vetero-Pragae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 277, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgeho- benen Klöster Böhmens p. 111 n. 870. — HU — IMJ. 18) 1358 oct. 5. Pragae. Iudex, consules et scabini iurati Maioris civitatis Pragensis testantur Henricum Cigler et Gedrudem, relictam ipsius, eiusdem civitatis concivem, unam mar. gr. census pro infirmis in hospitali in pede pontis Pragensis legavisse. Nos Nycolaus Reinbote .. iudex, Seydlinus institor — — [sequuntur nomina eadem ac in litteris n. 16] n. f. t. p. u., quod quia olim discr. v. Henricus Cigler et d. Gedrudis, ipsius relicta, concivis nostra, attendentes, quod solerti intente mentis oculo vigilat, qui salubre sequitur, quod sacre scripture facultas salutifere manifestat, videlicet dum res transitorie sic geruntur, quod eterna pro temporalibus commutantur. Sane iam dicti Hen- —— in suarum propriarum et ricus Cigler et sua relicta d. Gedrudis matura deliberacione progenitorum ac predecessorum suorum animarum salubre remedium unam mar. gr. den. Prag. annui et perpetui census, sexaginta quatuor grossis pro ipsa marca numerandis, quam super domo quondam Longi Johlini, nunc vero Jankonis de Networzicz, inter domos olim Marziconys mangonis et Elb[IJini fabri in Novo foro sitas et super eiusdem domus area habent, legaverunt, donaverunt et dederunt pro infirmorum in hospitali in pede pontis Prag. consolacione, recreacione seu refocilacione annis singulis, prout subscribitur, dispo- nendam, ita videlicet, quod d. Johannes, eorum capelle s. Anne in eccl. s. Galli in Praga capellanus seu rector, qui nunc est, et suus successor capellanus, qui fuerit, dictam mar. census annis singulis in terminis infrascriptis recipiet et eandem cum d. .. plebani predicte eccl. s. Galli, presentis et futuri, et unius viri ydonei, eiusdem ecclesie parrochiani, scitu
Strana 22
22 Regesta Bohemiae et Moraviae. et certa noticia quater in anno quolibet, scilicet in singulis quator temporibus, sedecim gr. in parvis denariis seu halensibus prenominatis infirmis in pretacto hospitali dabit et distri- buet et dare et distribuere debet, id nullatenus obmissurus, sicut de hoc coram summo iudice in die novissimo voluerit respondere. Predicti itaque Janko de Networzicz, heredes et successores sui, dicte domus et aree possessores ac inhabitatores, mediam mar. in festo s. Galli et mediam mar. in festo s. Georii predicti census exnunc annis singulis imperpetuum solvere et dare debent d. Johanni capellano, qui nunc est, et ei, qui .. capellanus fuerit inposterum, contradiccionibus et dilacionibus quibuslibet procul motis. Quandocunque autem in aliquo predictorum terminorum termino et infra octo dies continuos census debitus non fuerit persolutus, extunc pretacti d. Johannes capellanus et suus successor capellanus, qui fuerit, pro censu non persoluto et insuper pro quatuor gr. nomine [pene in predicta domo et eius area poterunt auctoritate propria pignorare, salvis semper iuribus, que predicte civitati Prag. de predicta marca census debentur temporibus oportunis. Harum, quibus supra dicte civitatis nostre Prag. sigillum ad prefate d. Gedrudis preces appensum est, testimonio litterarum. Dat. in octava s. Wenczeslai glor. mart. a. d. millesimo trecen- tesimo quinquagesimo octavo. Orig. cum sigillo civitatis de cera comm., laeso, in press. perg., in press. R, olim in archivo monasterii s. Galli Vetero-Pragae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 275, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgeho- benen Klöster Böhmens p. 110 n. 868. — HU — [MJ. 19) 1358 oct. 6. Pragae. Karolus imperator et rex transitum in via inter Sittaviam, Zgorzelice, Przewoz et Triebel ceteris viis interclusis permittit. —— dem burgermeister, dem rath und den bürgern gemeinlichen der stat zu Gor- — —. Die strasszen von der Sitaw gen Gorliz und von Gorliz gen der Prebuss und der liz Trybel in die marcke zu Brandenburg, die der ehrwurdige Thyterich bischof von Minden, unser lieber furst und rathgeber, vorboten hat, die erlauben wir allermenniglich zu fahren mit kauffmanschaz und auch andern sachen; und wer dieselben strazzen fahren wil, sol doran von uns und den unsern ungehindert bleiben, wer aber die anderen strazzen fuhre, der sol dorumb eigener straffunge leiden. Geben zu Prage des nechsten sonnabend nach s. Francisci tage unserer reiche in dem XIII u. d. keis. i. d. vierten jahre. Cop. saec. XVIII in Zgorzelice Bibl. Societatis scientiarum Lusatiae superioris, Oberlaus. Urk. I fol. 253v. — Extr. Zobel, Verz. Oberlaus. Urk. 1 p. 72 n. 358. — Prochno, Regesten zur Gesch. Zittau, N. Laus. Mag. 113 p. 155 n. 222. — Reg. imp. VIII 2848. — Cf. Carpzow, Analecta fast. Zitt. IV p. 146. Carpzow, Ehrentempel d. Marggr. Oberlausitz I p. 294. — Contulit Mendl. — [L]. 20) 1358 oct. 7. Waldsassen. Abbas et conventus monasterii Waldsassensis oppidum Bernau cum pertinentiis a Karolo imperatore et rege exsolutum eidem imperatori tamquam regi Bohemiae et coronae eiusdem regni resignant. Nos fratres Nicolaus abbas, Johannes prior, Henricus supprior, Waltherus celerarius, Franciscus senior abbas, Rudolphus de Turingia, Chunradus de Frankonia, Johannes de Wirsperg, Bertoldus subcelerarius, Ulricus magister conversorum, Gotfridus rector maioris curie, Chunradus custos, Chunradus cantor, Matheus refectorarius, Heinricus de Gora, Siffridus capellanus, Johannes de Payrrent, Heinricus de Egra, Nicolaus de Praga, Ulricus de Tachouia et Nicolaus de Sandaw, conventum facientes in nostro mon. Waltsassensi,
22 Regesta Bohemiae et Moraviae. et certa noticia quater in anno quolibet, scilicet in singulis quator temporibus, sedecim gr. in parvis denariis seu halensibus prenominatis infirmis in pretacto hospitali dabit et distri- buet et dare et distribuere debet, id nullatenus obmissurus, sicut de hoc coram summo iudice in die novissimo voluerit respondere. Predicti itaque Janko de Networzicz, heredes et successores sui, dicte domus et aree possessores ac inhabitatores, mediam mar. in festo s. Galli et mediam mar. in festo s. Georii predicti census exnunc annis singulis imperpetuum solvere et dare debent d. Johanni capellano, qui nunc est, et ei, qui .. capellanus fuerit inposterum, contradiccionibus et dilacionibus quibuslibet procul motis. Quandocunque autem in aliquo predictorum terminorum termino et infra octo dies continuos census debitus non fuerit persolutus, extunc pretacti d. Johannes capellanus et suus successor capellanus, qui fuerit, pro censu non persoluto et insuper pro quatuor gr. nomine [pene in predicta domo et eius area poterunt auctoritate propria pignorare, salvis semper iuribus, que predicte civitati Prag. de predicta marca census debentur temporibus oportunis. Harum, quibus supra dicte civitatis nostre Prag. sigillum ad prefate d. Gedrudis preces appensum est, testimonio litterarum. Dat. in octava s. Wenczeslai glor. mart. a. d. millesimo trecen- tesimo quinquagesimo octavo. Orig. cum sigillo civitatis de cera comm., laeso, in press. perg., in press. R, olim in archivo monasterii s. Galli Vetero-Pragae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 275, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgeho- benen Klöster Böhmens p. 110 n. 868. — HU — [MJ. 19) 1358 oct. 6. Pragae. Karolus imperator et rex transitum in via inter Sittaviam, Zgorzelice, Przewoz et Triebel ceteris viis interclusis permittit. —— dem burgermeister, dem rath und den bürgern gemeinlichen der stat zu Gor- — —. Die strasszen von der Sitaw gen Gorliz und von Gorliz gen der Prebuss und der liz Trybel in die marcke zu Brandenburg, die der ehrwurdige Thyterich bischof von Minden, unser lieber furst und rathgeber, vorboten hat, die erlauben wir allermenniglich zu fahren mit kauffmanschaz und auch andern sachen; und wer dieselben strazzen fahren wil, sol doran von uns und den unsern ungehindert bleiben, wer aber die anderen strazzen fuhre, der sol dorumb eigener straffunge leiden. Geben zu Prage des nechsten sonnabend nach s. Francisci tage unserer reiche in dem XIII u. d. keis. i. d. vierten jahre. Cop. saec. XVIII in Zgorzelice Bibl. Societatis scientiarum Lusatiae superioris, Oberlaus. Urk. I fol. 253v. — Extr. Zobel, Verz. Oberlaus. Urk. 1 p. 72 n. 358. — Prochno, Regesten zur Gesch. Zittau, N. Laus. Mag. 113 p. 155 n. 222. — Reg. imp. VIII 2848. — Cf. Carpzow, Analecta fast. Zitt. IV p. 146. Carpzow, Ehrentempel d. Marggr. Oberlausitz I p. 294. — Contulit Mendl. — [L]. 20) 1358 oct. 7. Waldsassen. Abbas et conventus monasterii Waldsassensis oppidum Bernau cum pertinentiis a Karolo imperatore et rege exsolutum eidem imperatori tamquam regi Bohemiae et coronae eiusdem regni resignant. Nos fratres Nicolaus abbas, Johannes prior, Henricus supprior, Waltherus celerarius, Franciscus senior abbas, Rudolphus de Turingia, Chunradus de Frankonia, Johannes de Wirsperg, Bertoldus subcelerarius, Ulricus magister conversorum, Gotfridus rector maioris curie, Chunradus custos, Chunradus cantor, Matheus refectorarius, Heinricus de Gora, Siffridus capellanus, Johannes de Payrrent, Heinricus de Egra, Nicolaus de Praga, Ulricus de Tachouia et Nicolaus de Sandaw, conventum facientes in nostro mon. Waltsassensi,
Strana 23
Annus 1358 oct. 5.—9. 23 —, quod cum villa Bernaw, quam seren. ac invict. Cist. ord., Ratisponensis dioc., n. f. — princeps et dominus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, —— nunc in oppidum verti et murari constituit, infrascripte ville, videlicet Ehenuelt, Prayten- prunn ac desertis Gerbersreut et Staynbach cum suis pertinenciis ad castrum Flozz et iurisdiccionem ipsius, dudum et ab antiquo spectaverint, et adhuc rite pertineant et mon. nostro Waltsassensi a cl. mem. quondam ill. Boemie regibus, naturalibus et hereditariis dominis castri predicti, nomine et titulo veri pignoris pro quingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete rite fuerint obligate, sicut easdem obligacionis seu pignoris titulo dictum mon. nostrum Waltsassense possedit ac tenuit multis temporibus retroactis, et cum prefatus dominus noster pro se tamquam Boemie rege, heredibus ac successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corona dictum opidum cum villis, iuribus et pertinenciis memoratis, que et quas usque in hodiernum diem possedit et possidet, a relig. v. d. Fran- cisco, tunc abbate, et a conventu nostris cum debitis et oportunis solempnitatibus, obser- vatis eciam omnibus, que de iure seu approbata consuetudine ordinis nostri observanda fuerunt, pro antedictis quingentis sex. gr. Prag. iuste redemerit ac centum sex. gr. predicto- rum nobis addiderit de gracia speciali, pecuniam ipsam, utpote sexigentas sex. gr. huius- modi nobis solvendo intergraliter et complete; cum igitur de tali redempcione sic legitime facta nobis constet indubie et pecunia prefata integraliter et sine diminucione soluta fuerit et nostri monasterii evidentibus et congruentibus usibus utiliter applicata, nos ipsam redempcionem seu exsolucionem cum omnibus ob ea dependentibus ratam et gratam haben- tes, dictum opidum Bernaw cum suprascriptis villis, scilicet Ehenuelt, Praytenprunn ac villis desertis Gerbersreut et Staynbach cum — — omnibus et singulis eorum iuribus et pertinenciis —— ad prefatum dominum nostrum d. imperatorem tamquam regem Boemie, heredes et successores suos, Boemie reges, et eiusdem regni coronam voluntarie, animo deliberato et capitulari consensu remittimus tamquam ad hereditarium et naturale domi- nium nos omnibus titulis, quibus nobis dictorum bonorum possessio competebat, penitus exuentes —— profitentes expresse, quod omnes et singule littere et privilegia, si quas aut que in lucem prodire contigerit, quibus nobis aut successoribus nostris pro antedictis opido, villis et pertinenciis monicio, impeticio seu arrestacio adversus reges Boemie posset com- petere, nullius valoris existant vel existere debeant penitus vel momenti. —— Act. et dat. in monasterio et capitulo nostro Waltsassensi prefato a. d. millesimo trecentesimo quinqua- gesimo octavo VII die m. oct. Orig. duo cum sigillo abbatis oblongo et sigillo conventus rotundo de cera communi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Item Nicolaus abbas et totum con- ventum mon. Waltsassensis recognoscunt, quod imperator redemit ab ipsos opidum Bernow et perti- nenciis suis (!) pro quingentis sex. gr. ipsis totaliter persolutis: manu saec. X V: Littera abbatis et conventus mon. in Waltsachsen super opido Bernow.—Ed. Pelzel, K. Karl IV UB II p. 279 n. 265. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11 1 p. 447 n. 436. — [MJ. 21) 1358 oct. 9. Pragae. Pflugones de Rabenstein, a Karolo imperatore et rege in gratiam recepti, eidem tamquam regi Bohemiae pacem servare promittunt. Nos Ulricus, Hinco, Heinslinus et Smylo Pflugones dicti de Rabenstein n. f. t. p. u., quia seren. ac invict. princeps et dominus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, ——, super omnibus, que adversus nos quavis racione habebat, nos ad instan- ciam et peticionem supplicem ven. Arnesti Pragensis archiepiscopi, Johannis Argentinensis, Johannis Olomucensis, Johannis Luthomuslensis, Theoderici Mindensis et Alberti Swe- rinensis ecclesiarum antistitum, principum, spect. eciam Burchardi, burggravii Magde- burgensis, necnon multorum baronum suorum sue gracie reformavit, idcirco promittimus
Annus 1358 oct. 5.—9. 23 —, quod cum villa Bernaw, quam seren. ac invict. Cist. ord., Ratisponensis dioc., n. f. — princeps et dominus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, —— nunc in oppidum verti et murari constituit, infrascripte ville, videlicet Ehenuelt, Prayten- prunn ac desertis Gerbersreut et Staynbach cum suis pertinenciis ad castrum Flozz et iurisdiccionem ipsius, dudum et ab antiquo spectaverint, et adhuc rite pertineant et mon. nostro Waltsassensi a cl. mem. quondam ill. Boemie regibus, naturalibus et hereditariis dominis castri predicti, nomine et titulo veri pignoris pro quingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete rite fuerint obligate, sicut easdem obligacionis seu pignoris titulo dictum mon. nostrum Waltsassense possedit ac tenuit multis temporibus retroactis, et cum prefatus dominus noster pro se tamquam Boemie rege, heredibus ac successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corona dictum opidum cum villis, iuribus et pertinenciis memoratis, que et quas usque in hodiernum diem possedit et possidet, a relig. v. d. Fran- cisco, tunc abbate, et a conventu nostris cum debitis et oportunis solempnitatibus, obser- vatis eciam omnibus, que de iure seu approbata consuetudine ordinis nostri observanda fuerunt, pro antedictis quingentis sex. gr. Prag. iuste redemerit ac centum sex. gr. predicto- rum nobis addiderit de gracia speciali, pecuniam ipsam, utpote sexigentas sex. gr. huius- modi nobis solvendo intergraliter et complete; cum igitur de tali redempcione sic legitime facta nobis constet indubie et pecunia prefata integraliter et sine diminucione soluta fuerit et nostri monasterii evidentibus et congruentibus usibus utiliter applicata, nos ipsam redempcionem seu exsolucionem cum omnibus ob ea dependentibus ratam et gratam haben- tes, dictum opidum Bernaw cum suprascriptis villis, scilicet Ehenuelt, Praytenprunn ac villis desertis Gerbersreut et Staynbach cum — — omnibus et singulis eorum iuribus et pertinenciis —— ad prefatum dominum nostrum d. imperatorem tamquam regem Boemie, heredes et successores suos, Boemie reges, et eiusdem regni coronam voluntarie, animo deliberato et capitulari consensu remittimus tamquam ad hereditarium et naturale domi- nium nos omnibus titulis, quibus nobis dictorum bonorum possessio competebat, penitus exuentes —— profitentes expresse, quod omnes et singule littere et privilegia, si quas aut que in lucem prodire contigerit, quibus nobis aut successoribus nostris pro antedictis opido, villis et pertinenciis monicio, impeticio seu arrestacio adversus reges Boemie posset com- petere, nullius valoris existant vel existere debeant penitus vel momenti. —— Act. et dat. in monasterio et capitulo nostro Waltsassensi prefato a. d. millesimo trecentesimo quinqua- gesimo octavo VII die m. oct. Orig. duo cum sigillo abbatis oblongo et sigillo conventus rotundo de cera communi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Item Nicolaus abbas et totum con- ventum mon. Waltsassensis recognoscunt, quod imperator redemit ab ipsos opidum Bernow et perti- nenciis suis (!) pro quingentis sex. gr. ipsis totaliter persolutis: manu saec. X V: Littera abbatis et conventus mon. in Waltsachsen super opido Bernow.—Ed. Pelzel, K. Karl IV UB II p. 279 n. 265. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11 1 p. 447 n. 436. — [MJ. 21) 1358 oct. 9. Pragae. Pflugones de Rabenstein, a Karolo imperatore et rege in gratiam recepti, eidem tamquam regi Bohemiae pacem servare promittunt. Nos Ulricus, Hinco, Heinslinus et Smylo Pflugones dicti de Rabenstein n. f. t. p. u., quia seren. ac invict. princeps et dominus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, ——, super omnibus, que adversus nos quavis racione habebat, nos ad instan- ciam et peticionem supplicem ven. Arnesti Pragensis archiepiscopi, Johannis Argentinensis, Johannis Olomucensis, Johannis Luthomuslensis, Theoderici Mindensis et Alberti Swe- rinensis ecclesiarum antistitum, principum, spect. eciam Burchardi, burggravii Magde- burgensis, necnon multorum baronum suorum sue gracie reformavit, idcirco promittimus
Strana 24
24 Regesta Bohemiae et Moraviae. — pro nobis ac heredibus nostris prefato d. nostro imperatori, tamquam bona nostra fide — regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, veram pacem et tranquillita- tem animorum et corporum servare perpetuo cum omnibus et singulis servitoribus et fideli- bus dicti domini nostri, qui nobis occasione offensionum, quas ea racione sustinuimus, hostes, nocivi sive suspecti fuerint, et eis seu eorum cuilibet hoc nunquam invertere verbo vel facto, publice vel occulte, neque hoc in iudicio vel extra repetere quovis modo. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo in die s. Dionisii. Orig. cum 4 sigg. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) galea cum 2 aratris,J VLRICI. PFLVGO///, 2), 3), 4) in clipeo aratrum, S. HEIN//CII/LVGONIS IIIII. PFLVGONII; S. SMILONIS PFLVGONIS. In dorso manu coaeva: Pſlugonum de pace servanda. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 449 n. 437. — HU — IMJ. 22) 1358 oct. 9. [Pragae]. Pflugones de Rabenstein, a Karolo imperatore et rege in gratiam recepti, eidem tamquam Bohemiae regi castrum Rabštejn et alia ipsorum bona, in regno Bohemiae sita, vendunt. Nos Ulricus, Hinco, Henslinus et Smylo fratres dicti Pflugones de Rabenstein n. f. t. p. u., quod super omnibus causis et negociis, quas et que seren. ac invict. princeps et dominus ——, adversus nos quavis d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, racione habuisse dinoscitur, quibus eciam possint vocabulis designari, nosmet ipsos, corpora, res et statum nostrum gracie sue submisimus, ut de nobis ac omnibus rebus nostris et statu illud operetur et faciat, quod de gracia seu mentis sue beneplacito decreverit faciendum. Et licet prefatus d. noster imperator, tamquam Boemie rex, firmum haberet propositum castrum Rabenstein totaliter diruendi, tamen ad venn. dd. Arnesti Pragensis .. archie- piscopi, Johannis Olomucensis, Johannis Argentinensis, Johannis Luthomuschlensis, Theo- derici Mindensis et Alberti Swerinensis ecclesiarum antistitum, principum, spect. eciam Burchkardi, burgravii Magdeburgensis, nec non multorum nobilium, baronum et procerum regni sui supplicacionis instanciam et sue pietatis gracia singulari illud dimisit illesum, ut cum eodem vendendo seu alienando utilitates nostras et commoda eo commodius, utilius et oportunius faceremus, pro quo quidem castro et eius pertinenciis ac ceteris bonis nostris omnibus, que in regno suo Boemie habuisse dinoscimur, tria milia sex. gr. Prag. usualis, legalis et currentis monete nobis rite persolvit, de quibus eundem, heredes et successores suos, Boemie reges, nostro, heredum et successorum nostrorum nomine absolvimus et quitamus, renunciantes expresse pro nobis, heredibus ac successoribus nostris imperpetuum omni iuri, iurisdicioni, impeticioni, questioni, proprietati sive titulo nobis in predictis castro pertinentibus sive bonis omnibus, ubicumque in regno Boemie sitis, pridem aut nunc com- — petentibus seu competituris, inantea iure vel facto et omni canonum et legum auxilio — promitentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris imperpetuum prefato domino nostro tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, dictum castrum Rabenstein cum suis pertinenciis et alia omnia bona nostra, ubicumque in regno Boemie sita noscantur, nunquam aliquibus futuris temporibus arrestare, impetere, postulare seu repetere — — Et eciam prefatum d. nostrum imperatorem super omnibus debitis pecuniarum et rebus aliis, quibus eciam nominibus censeri valeant, pro quibus eundem, heredes aut successores suos, Boemie reges, litteris aut alio quocumque titulo monere — possemus, liberos dimittimus et penitus absolutos ——. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo in die s. Dionisii. Orig. cum 4 sigg. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla'ut in charta prae- cedenti, in sigillo 3) S /// SLINI. PFLVGONIS. In dorso manu coaeva: Pflugonum de vendicione castri Rabenstein. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 450 n. 437. — HU — [MJ.
24 Regesta Bohemiae et Moraviae. — pro nobis ac heredibus nostris prefato d. nostro imperatori, tamquam bona nostra fide — regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, veram pacem et tranquillita- tem animorum et corporum servare perpetuo cum omnibus et singulis servitoribus et fideli- bus dicti domini nostri, qui nobis occasione offensionum, quas ea racione sustinuimus, hostes, nocivi sive suspecti fuerint, et eis seu eorum cuilibet hoc nunquam invertere verbo vel facto, publice vel occulte, neque hoc in iudicio vel extra repetere quovis modo. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo in die s. Dionisii. Orig. cum 4 sigg. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) galea cum 2 aratris,J VLRICI. PFLVGO///, 2), 3), 4) in clipeo aratrum, S. HEIN//CII/LVGONIS IIIII. PFLVGONII; S. SMILONIS PFLVGONIS. In dorso manu coaeva: Pſlugonum de pace servanda. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 449 n. 437. — HU — IMJ. 22) 1358 oct. 9. [Pragae]. Pflugones de Rabenstein, a Karolo imperatore et rege in gratiam recepti, eidem tamquam Bohemiae regi castrum Rabštejn et alia ipsorum bona, in regno Bohemiae sita, vendunt. Nos Ulricus, Hinco, Henslinus et Smylo fratres dicti Pflugones de Rabenstein n. f. t. p. u., quod super omnibus causis et negociis, quas et que seren. ac invict. princeps et dominus ——, adversus nos quavis d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, racione habuisse dinoscitur, quibus eciam possint vocabulis designari, nosmet ipsos, corpora, res et statum nostrum gracie sue submisimus, ut de nobis ac omnibus rebus nostris et statu illud operetur et faciat, quod de gracia seu mentis sue beneplacito decreverit faciendum. Et licet prefatus d. noster imperator, tamquam Boemie rex, firmum haberet propositum castrum Rabenstein totaliter diruendi, tamen ad venn. dd. Arnesti Pragensis .. archie- piscopi, Johannis Olomucensis, Johannis Argentinensis, Johannis Luthomuschlensis, Theo- derici Mindensis et Alberti Swerinensis ecclesiarum antistitum, principum, spect. eciam Burchkardi, burgravii Magdeburgensis, nec non multorum nobilium, baronum et procerum regni sui supplicacionis instanciam et sue pietatis gracia singulari illud dimisit illesum, ut cum eodem vendendo seu alienando utilitates nostras et commoda eo commodius, utilius et oportunius faceremus, pro quo quidem castro et eius pertinenciis ac ceteris bonis nostris omnibus, que in regno suo Boemie habuisse dinoscimur, tria milia sex. gr. Prag. usualis, legalis et currentis monete nobis rite persolvit, de quibus eundem, heredes et successores suos, Boemie reges, nostro, heredum et successorum nostrorum nomine absolvimus et quitamus, renunciantes expresse pro nobis, heredibus ac successoribus nostris imperpetuum omni iuri, iurisdicioni, impeticioni, questioni, proprietati sive titulo nobis in predictis castro pertinentibus sive bonis omnibus, ubicumque in regno Boemie sitis, pridem aut nunc com- — petentibus seu competituris, inantea iure vel facto et omni canonum et legum auxilio — promitentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris imperpetuum prefato domino nostro tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, dictum castrum Rabenstein cum suis pertinenciis et alia omnia bona nostra, ubicumque in regno Boemie sita noscantur, nunquam aliquibus futuris temporibus arrestare, impetere, postulare seu repetere — — Et eciam prefatum d. nostrum imperatorem super omnibus debitis pecuniarum et rebus aliis, quibus eciam nominibus censeri valeant, pro quibus eundem, heredes aut successores suos, Boemie reges, litteris aut alio quocumque titulo monere — possemus, liberos dimittimus et penitus absolutos ——. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo in die s. Dionisii. Orig. cum 4 sigg. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla'ut in charta prae- cedenti, in sigillo 3) S /// SLINI. PFLVGONIS. In dorso manu coaeva: Pflugonum de vendicione castri Rabenstein. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 450 n. 437. — HU — [MJ.
Strana 25
Annus 1358 oct. 9.—12. 25 23) 1358 oct. 10. Bohuslaus de Švamberk, advocatus terrae Egrensis, concordiam inter monasterium Wald- sassense et filias Cunonis de Pechöfen factam recognoscit. Wir Bohuzlab von Swannberg, zu der czit lantvoit zu Eger, bechennen offenlich daz in undrer geinberticheit die erbern geistlichen herren, .. der abt und der convent des closters zu Waltsassen, ein sit und Els und Kunusch des Chunen tohter vom Pechofen ander sit mit willen, wizzen und wort ir elicher manne, die auch geinbertig waren, reht und redlich miteinander verrihtet und entschiden sint umb die ôde, die den obenanten herren und closter zu Waltsassen erblos was worden, darumb zwitraht zwischen in beder sit was also, daz di vorgenanten herren zu Waltsassen den vorbenanten des Chunen tôhtern für alle ansprache an der vorgesprochen ôde vir und sibentzich pf. hal. geben und bezalt haben, daz diselben des Chunen tohter noch ir man und nachkomen zu derselben ôde nimmermer ansprach noch vordrung schûln noch mügen gehaben, sunder si beleibt den egenanten herren, .. dem abt, convent und closter, on alle hindernuss und erbichlich. Mit urkünde diczs brifs, der durch ir bete bedersit des zu gezûchnuss versigelt ist mit underm insigel. Und des sint schidlût und teidinger zwischen in gewest Hans Schirntinger und Jacob Freytag, Langer Albreht und Symon Angil, purger zu Eger. Der brif ist geben do man zalt von Crists geburte dreuczehen hundert jar darnach in dem aht und fünftzigsten jar des nehsten mitwochen nach s. Dyonisii und siner gesellschaft, der heil. merterer tage. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. Fasc. 46 N. 1040. — Extr. Siegl, Die Gesch. d. Egerer Burgpflege, MVGDB 50 p. 565. IMJ. 24) 1358 oct. 12. Monasterium Rudnicense tabernam in Smolnice iure emphiteotico vendit. In nom. dom. am. Que geruntur in tempore similiter cum tempore labuntur, si non scripturarum testimonio fulciantur. Nos igitur Niccolaus prepositus totusque conventus — — cupimus fore notum, quod nos deliberacione et canonicorum regularium in Rudnicz unanimi consensu prehabitis —— thabernam in villa nostra Smolnicz cum duabus artibus mechanicis, scilicet vendicione carnium et panis, hon. v. Wenceslao suisque heredibus et successoribus pro sex sex. gr. den. Prag., nobis iam integraliter persolutis, iure emphiteutico, quod vulgariter niemeczke prawo dicitur, exposuimus et vendidimus per eum suosque heredes tenendam et habendam ac iure hereditario possidendam tali condicione interposita, quod ipse Wenceslaus suique heredes et successores nobis nostrisque successoribus et con- ventui de dictis thaberna et vendicione carnium et panis octoaginta gr. Prag. in distinctis terminis, videlicet in festo b. Georgii quadraginta et in festo b. Galli similiter quadraginta gr., nomine veri census dare et solvere tenebuntur, et nullus alter nisi ipsi Wenceslaus et sui heredes in dicta villa hec preexpressa habere tenebitur nec debebit. De omnibus autem serviciis, videlicet collectis, exaccionibus, precariis et angariis, berna regali excepta, ipse Wenceslaus et sui successores a nobis, nostris successoribus et conventu tenebuntur esse liberi et soluti. Si enim hec eveniret casu quocumque, quod ipse Wenceslaus de aliquo accusaretur maleficio, quod absit, extunc favemus, quod ipse se expurgare de hoc debeat mediante iure, et dictam thabernam cum suis adherenciis alteri, de nostro tamen et con- ventus nostri consensu, tenebitur vendere eo iure, quo ipse dinoscitur possidere. In quorum omnium testimonium sigillum nostrum et conventus nostri presentibus sunt appensa. Act. a. d. millesimo trecentesimo LVIII°, die XII m. oct. Ed. Emler, Diplomatář klášt. řádu sv. Augustina v Roudnici (Věstník Král. čes. spol. nauk 1893) p. 20 n. I4 e diplomatario saec. X V, quod olim in bibl. Lobkovic. Rudnicensi, nunc in Pátek asservatur. HU — [MJ.
Annus 1358 oct. 9.—12. 25 23) 1358 oct. 10. Bohuslaus de Švamberk, advocatus terrae Egrensis, concordiam inter monasterium Wald- sassense et filias Cunonis de Pechöfen factam recognoscit. Wir Bohuzlab von Swannberg, zu der czit lantvoit zu Eger, bechennen offenlich daz in undrer geinberticheit die erbern geistlichen herren, .. der abt und der convent des closters zu Waltsassen, ein sit und Els und Kunusch des Chunen tohter vom Pechofen ander sit mit willen, wizzen und wort ir elicher manne, die auch geinbertig waren, reht und redlich miteinander verrihtet und entschiden sint umb die ôde, die den obenanten herren und closter zu Waltsassen erblos was worden, darumb zwitraht zwischen in beder sit was also, daz di vorgenanten herren zu Waltsassen den vorbenanten des Chunen tôhtern für alle ansprache an der vorgesprochen ôde vir und sibentzich pf. hal. geben und bezalt haben, daz diselben des Chunen tohter noch ir man und nachkomen zu derselben ôde nimmermer ansprach noch vordrung schûln noch mügen gehaben, sunder si beleibt den egenanten herren, .. dem abt, convent und closter, on alle hindernuss und erbichlich. Mit urkünde diczs brifs, der durch ir bete bedersit des zu gezûchnuss versigelt ist mit underm insigel. Und des sint schidlût und teidinger zwischen in gewest Hans Schirntinger und Jacob Freytag, Langer Albreht und Symon Angil, purger zu Eger. Der brif ist geben do man zalt von Crists geburte dreuczehen hundert jar darnach in dem aht und fünftzigsten jar des nehsten mitwochen nach s. Dyonisii und siner gesellschaft, der heil. merterer tage. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. Fasc. 46 N. 1040. — Extr. Siegl, Die Gesch. d. Egerer Burgpflege, MVGDB 50 p. 565. IMJ. 24) 1358 oct. 12. Monasterium Rudnicense tabernam in Smolnice iure emphiteotico vendit. In nom. dom. am. Que geruntur in tempore similiter cum tempore labuntur, si non scripturarum testimonio fulciantur. Nos igitur Niccolaus prepositus totusque conventus — — cupimus fore notum, quod nos deliberacione et canonicorum regularium in Rudnicz unanimi consensu prehabitis —— thabernam in villa nostra Smolnicz cum duabus artibus mechanicis, scilicet vendicione carnium et panis, hon. v. Wenceslao suisque heredibus et successoribus pro sex sex. gr. den. Prag., nobis iam integraliter persolutis, iure emphiteutico, quod vulgariter niemeczke prawo dicitur, exposuimus et vendidimus per eum suosque heredes tenendam et habendam ac iure hereditario possidendam tali condicione interposita, quod ipse Wenceslaus suique heredes et successores nobis nostrisque successoribus et con- ventui de dictis thaberna et vendicione carnium et panis octoaginta gr. Prag. in distinctis terminis, videlicet in festo b. Georgii quadraginta et in festo b. Galli similiter quadraginta gr., nomine veri census dare et solvere tenebuntur, et nullus alter nisi ipsi Wenceslaus et sui heredes in dicta villa hec preexpressa habere tenebitur nec debebit. De omnibus autem serviciis, videlicet collectis, exaccionibus, precariis et angariis, berna regali excepta, ipse Wenceslaus et sui successores a nobis, nostris successoribus et conventu tenebuntur esse liberi et soluti. Si enim hec eveniret casu quocumque, quod ipse Wenceslaus de aliquo accusaretur maleficio, quod absit, extunc favemus, quod ipse se expurgare de hoc debeat mediante iure, et dictam thabernam cum suis adherenciis alteri, de nostro tamen et con- ventus nostri consensu, tenebitur vendere eo iure, quo ipse dinoscitur possidere. In quorum omnium testimonium sigillum nostrum et conventus nostri presentibus sunt appensa. Act. a. d. millesimo trecentesimo LVIII°, die XII m. oct. Ed. Emler, Diplomatář klášt. řádu sv. Augustina v Roudnici (Věstník Král. čes. spol. nauk 1893) p. 20 n. I4 e diplomatario saec. X V, quod olim in bibl. Lobkovic. Rudnicensi, nunc in Pátek asservatur. HU — [MJ.
Strana 26
26 Regesta Bohemiae el Moraviae. 25) 1358 oct. 16. Čes. Krumlov. De satisfactione ecclesiae parochiali in Ces. Krumlov propter erectionem monasterii fratrum Minorum et monialium ibidem adiudicata. Ad universorum noticiam t. p. volumus pervenire, quod nos Wlczko de Dobronycz, Marquardus de Porzessin, Johannes de Dyerne, Wenceslaus plebanus in Boschulecz et Blaha de Zymuntycz promisimus et presentibus promittimus — —, quod nobb. domini nostri graciosi, d. Petrus, d. Judocus, d. Ulricus et d. Johannes fratres de Rosenberch pare- bunt arbitrio sive pronunciacioni, quam discrr. vv. d. Johannes plebanus in Rosenberch et d. Nicolaus plebanus in Dudeleb ad satisfaciendum ecclesie parrochiali in Chrumpnaw propter ereccionem mon. fr. Minorum et sanctimonialium ibidem in Chrumpnaw, prout eisdem tamquam veris arbitris ab utraque parte fuerat commissum, pronuncciarunt, vide- licet superaddent tres sex. perpetuorum reddituum in certis hereditatibus ecclesie predicte bene adiacentibus ad illas quinque sex. reddituum, que pridem eciam propter locacionem eiusdem monasterii sanctimonialium per d. decanum Thinensem fuerunt arbitrate. Quas quidem tres sex. redditus si predicti domini nostri, ut predictum est, prefate ecclesie non assignaverint, tunc nos predicti insolidum manu coniuncta promittimus ipsas tres sex. reddituum in nostris propriis hereditatibus assignare aut dare pro qualibet sexagena red- dituum per duodecim sex. Promittimus eciam, quod ante dicti domini nostri de Rosenberch pro ampliori satisfaccione ecclesie et plebani admittent benivole, ut iuxta eorundem pro- nunciacionem ipse plebanus de Chrumpnaw tercium socium, quem habere debebat propter dotacionem hospitalis de iure iuxta continenciam litterarum ecclesie et plebani sive confir- macionem d. archiepiscopi, dimittat et solum duos socios vicarios perpetue plebanus teneat salvis omnibus donacionibus et redditibus, que occasione tercii vicarii sive hospitalis per d. genitorem ipsorum, d. Petrum de Rosenberch, fel. mem., data ecclesie fuerant, prout in prefatis litteris ecclesie continentur, que donata plebanus —— perpetuis in antea tempo- ribus absque impedimento tenebit et amplius curam de officio in ipso hospitali non habebit. — Dat. in Chrumpnaw a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo die s. Galli conf. Orig. cum 5 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo praepositurae Krumloviensi, sign. A 12. Sigilla: 1)—4) rot., 5) in forma sexagonali. 1) in clenodio equus; S. WILCZKONIS. D. DOBRONICZ. 2) in campo avis ingrediens; IOHIS. D. MALSIC. 3) S. VENCZESL. PLEBNI. IN. BOSSVLECZ. 4) in clipeo equus; S. BLAHE. DE. ZIMVNTICZ. 5) in clipeo telum, laesum. — Ed. (ex orig.) Klimesch. Urk. und Regestenbuch d. ehem. Klarissinen-Kloster in Krummau p. 39 n. 7. — (E cop.) Böhm, Urk., Reg. und Anmerk. z. Geschichte v. Klöstern in Böhm., Arch. f. Kunde österr. Geschichtsquellen, Notizen- blatt 1852 p. 353. — Extr. Klimesch, Urk. und Reg. z. Gesch. d. Gutes Poreschin p. 8 n. 15.—Schmidt- Picha, UB d. St. Krummau I p. 33 n. 117. — Contulit Rynešová — HU — IMJ. 26) 1358 oct. 17. Avinione. Innocentius papa VI Arnesto, archiepiscopo Pragensi, committit, ut iuramentum, ad officium nuntii et collectoris pertinentem, — cuius forma subicitur, — a Guilelmo de Lestkov, apostolicae sedis nuntio in regno Bohemiae noviter instituto, suscipiat. Auinione XVI. kal. nov. a. sexto. Cum dil. fil. Willelmum de Lescaw— Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 172 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 334 n. 851; conf. etiam ib. n. 852. — [L].
26 Regesta Bohemiae el Moraviae. 25) 1358 oct. 16. Čes. Krumlov. De satisfactione ecclesiae parochiali in Ces. Krumlov propter erectionem monasterii fratrum Minorum et monialium ibidem adiudicata. Ad universorum noticiam t. p. volumus pervenire, quod nos Wlczko de Dobronycz, Marquardus de Porzessin, Johannes de Dyerne, Wenceslaus plebanus in Boschulecz et Blaha de Zymuntycz promisimus et presentibus promittimus — —, quod nobb. domini nostri graciosi, d. Petrus, d. Judocus, d. Ulricus et d. Johannes fratres de Rosenberch pare- bunt arbitrio sive pronunciacioni, quam discrr. vv. d. Johannes plebanus in Rosenberch et d. Nicolaus plebanus in Dudeleb ad satisfaciendum ecclesie parrochiali in Chrumpnaw propter ereccionem mon. fr. Minorum et sanctimonialium ibidem in Chrumpnaw, prout eisdem tamquam veris arbitris ab utraque parte fuerat commissum, pronuncciarunt, vide- licet superaddent tres sex. perpetuorum reddituum in certis hereditatibus ecclesie predicte bene adiacentibus ad illas quinque sex. reddituum, que pridem eciam propter locacionem eiusdem monasterii sanctimonialium per d. decanum Thinensem fuerunt arbitrate. Quas quidem tres sex. redditus si predicti domini nostri, ut predictum est, prefate ecclesie non assignaverint, tunc nos predicti insolidum manu coniuncta promittimus ipsas tres sex. reddituum in nostris propriis hereditatibus assignare aut dare pro qualibet sexagena red- dituum per duodecim sex. Promittimus eciam, quod ante dicti domini nostri de Rosenberch pro ampliori satisfaccione ecclesie et plebani admittent benivole, ut iuxta eorundem pro- nunciacionem ipse plebanus de Chrumpnaw tercium socium, quem habere debebat propter dotacionem hospitalis de iure iuxta continenciam litterarum ecclesie et plebani sive confir- macionem d. archiepiscopi, dimittat et solum duos socios vicarios perpetue plebanus teneat salvis omnibus donacionibus et redditibus, que occasione tercii vicarii sive hospitalis per d. genitorem ipsorum, d. Petrum de Rosenberch, fel. mem., data ecclesie fuerant, prout in prefatis litteris ecclesie continentur, que donata plebanus —— perpetuis in antea tempo- ribus absque impedimento tenebit et amplius curam de officio in ipso hospitali non habebit. — Dat. in Chrumpnaw a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo die s. Galli conf. Orig. cum 5 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo praepositurae Krumloviensi, sign. A 12. Sigilla: 1)—4) rot., 5) in forma sexagonali. 1) in clenodio equus; S. WILCZKONIS. D. DOBRONICZ. 2) in campo avis ingrediens; IOHIS. D. MALSIC. 3) S. VENCZESL. PLEBNI. IN. BOSSVLECZ. 4) in clipeo equus; S. BLAHE. DE. ZIMVNTICZ. 5) in clipeo telum, laesum. — Ed. (ex orig.) Klimesch. Urk. und Regestenbuch d. ehem. Klarissinen-Kloster in Krummau p. 39 n. 7. — (E cop.) Böhm, Urk., Reg. und Anmerk. z. Geschichte v. Klöstern in Böhm., Arch. f. Kunde österr. Geschichtsquellen, Notizen- blatt 1852 p. 353. — Extr. Klimesch, Urk. und Reg. z. Gesch. d. Gutes Poreschin p. 8 n. 15.—Schmidt- Picha, UB d. St. Krummau I p. 33 n. 117. — Contulit Rynešová — HU — IMJ. 26) 1358 oct. 17. Avinione. Innocentius papa VI Arnesto, archiepiscopo Pragensi, committit, ut iuramentum, ad officium nuntii et collectoris pertinentem, — cuius forma subicitur, — a Guilelmo de Lestkov, apostolicae sedis nuntio in regno Bohemiae noviter instituto, suscipiat. Auinione XVI. kal. nov. a. sexto. Cum dil. fil. Willelmum de Lescaw— Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 172 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 334 n. 851; conf. etiam ib. n. 852. — [L].
Strana 27
Annus 1358 oct. 16.—18. 27 27) 1358 oct. 17. Avinione. Innocentius papa VI Guilelmum de Lestkov, canonicum Pragensem, suum et apostolicae sedis nuntium in regno Bohemiae deputat. Nonnullorum tuis commoditatibus — sexto. —— Dat. Auinione XVI kal. nov. a. Ex arch. Vat. R. Vat. 244 K (Archet.) n. 321 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 333n. 850.—[L]. 28) 1358 oct. 18. Litomyšl. Canonici ecclesiae Lutomislensis pronuntiationem per Arnestum archiepiscopum Pragen- sem et Johannem episcopum Olomucensem factam approbant. In nom. dom. am. Anno nativitatis eiusdem 1358, ind. XI, die XVIII m. oct., hora quasi vesperarum, pontificatus sanctissimi in Cr. patris et domini d. Innocencii —— pape sexti a. sexto, imperii vero — — d. Karoli quarti —— anno quarto in loco capitulari eccl. Luthomislensis in mei notarii publici infrascripti testiumque presencia subscriptorum consti- tutus personaliter hon. d. Johannes, decanus Glogouiensis, officialis curie episcopalis Lutho- mislensis et vicarius in spiritualibus generalis, vice et nomine — — d. Johannis episcopi Luthomislensis honn. et religg. vv. dd. Nicolaum priorem, Woyslaum custodem, Johannem cantorem, Petrum scolasticum, Bartholomeum, Ludvicum, Johannem Henlini, Ulricum, Wilhelmum, Woynam, Johannem Longum, Leonem, Henricum, Johannem de Virginibus, Geblinum, Radmyrum, Johannem Phol, Conradum Calvum, Hermannum Phlug, Francis- cum, Johannem Barthussii, canonicos regulares eccl. Luthomislensis capitulariter congre- gatos, tenens et habens quandam litteram in pergameno scriptam et sigillis duobus oblongis de alba cera et rubea eisdem intrinsecus inpressa, in pressulis pergameni pendentibus, sigillatam singulariter et specifice monuit et requisivit, utrum pronunciacionem in dicta littera contentam, per —— d. Arnestum s. Pragensis eccl. archiepiscopum et dominum d. Johannem — — episcopum Olomucensem factam, ratam, gratam atque firmam haberent et habere vellent. Qui quidem dd. canonici predicta prehabita solempni stipulacione per manuum dacionem sigillatim et specifice dictam pronunciacionem approbaverunt, ratifica- verunt et emologaverunt ac ratam, gratam atque firmam nunciaverunt nec eidem pronun- ciacioni ex causis quibuscunque contravenire promiserunt sub pena et penis in dicta pro- nunciacione expressatis. Tenor vero dicte littere, de qua superius fit mencio, sequitur in hec verba: In nom. dom. am. Dudum — — (sequitur tenor litterarum 5. die m. oct. a. 1358 Pragae datarum, vide n. 15). In primo vero sigillo litere iam scripte quedam ymago sedens in kathedra induta pontificalibus et cyboria ultra caput ypsius ymaginis, manu dextra ad benedicendum erecta, et in sinistra crucem tenens, ex utraque autem parte ipsius ymaginis duo clipéi, unus ecclesie Pragensis et alter patrimonialis, ut prima facie apparebant, litere vero circumferenciales eiusdem sigilli erant tales: Sigillum Arnesti dei gr. archiepiscopi s. Pragen. ecclesie. Cui quidem sigillo sigillum parvum rotundum de cera rubea a tergo erat inpressum, in quo quidem sigillo due ymagines, una salvatoris stans et in sinistra manu vexillum tenens, et alia ymago s. Marie Magdalene duabus arboribus circumdata flexis genibus et manibus, ut prima facie apparebat, complexis. Litere autem circumferenciales ipsius sigilli erant iste: Sigillum secreti mei. In secundo autem sigillo ymago stans simi- liter, induta pontificalibus, manu dextra ad benedicendum erecta, et in sinistra tenens baculum pastoralem, et ultra caput ipsius ymaginis cyboria apparebat, et duo clipei, unus eccl. Olomucensis et alter patrimonialis, ut prima facie apparebant. Littere vero circum- ferenciales ipsius sigilli erant et sunt tales: Sigillum Johannis dei et aplice sedis gr. Olom.
Annus 1358 oct. 16.—18. 27 27) 1358 oct. 17. Avinione. Innocentius papa VI Guilelmum de Lestkov, canonicum Pragensem, suum et apostolicae sedis nuntium in regno Bohemiae deputat. Nonnullorum tuis commoditatibus — sexto. —— Dat. Auinione XVI kal. nov. a. Ex arch. Vat. R. Vat. 244 K (Archet.) n. 321 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 333n. 850.—[L]. 28) 1358 oct. 18. Litomyšl. Canonici ecclesiae Lutomislensis pronuntiationem per Arnestum archiepiscopum Pragen- sem et Johannem episcopum Olomucensem factam approbant. In nom. dom. am. Anno nativitatis eiusdem 1358, ind. XI, die XVIII m. oct., hora quasi vesperarum, pontificatus sanctissimi in Cr. patris et domini d. Innocencii —— pape sexti a. sexto, imperii vero — — d. Karoli quarti —— anno quarto in loco capitulari eccl. Luthomislensis in mei notarii publici infrascripti testiumque presencia subscriptorum consti- tutus personaliter hon. d. Johannes, decanus Glogouiensis, officialis curie episcopalis Lutho- mislensis et vicarius in spiritualibus generalis, vice et nomine — — d. Johannis episcopi Luthomislensis honn. et religg. vv. dd. Nicolaum priorem, Woyslaum custodem, Johannem cantorem, Petrum scolasticum, Bartholomeum, Ludvicum, Johannem Henlini, Ulricum, Wilhelmum, Woynam, Johannem Longum, Leonem, Henricum, Johannem de Virginibus, Geblinum, Radmyrum, Johannem Phol, Conradum Calvum, Hermannum Phlug, Francis- cum, Johannem Barthussii, canonicos regulares eccl. Luthomislensis capitulariter congre- gatos, tenens et habens quandam litteram in pergameno scriptam et sigillis duobus oblongis de alba cera et rubea eisdem intrinsecus inpressa, in pressulis pergameni pendentibus, sigillatam singulariter et specifice monuit et requisivit, utrum pronunciacionem in dicta littera contentam, per —— d. Arnestum s. Pragensis eccl. archiepiscopum et dominum d. Johannem — — episcopum Olomucensem factam, ratam, gratam atque firmam haberent et habere vellent. Qui quidem dd. canonici predicta prehabita solempni stipulacione per manuum dacionem sigillatim et specifice dictam pronunciacionem approbaverunt, ratifica- verunt et emologaverunt ac ratam, gratam atque firmam nunciaverunt nec eidem pronun- ciacioni ex causis quibuscunque contravenire promiserunt sub pena et penis in dicta pro- nunciacione expressatis. Tenor vero dicte littere, de qua superius fit mencio, sequitur in hec verba: In nom. dom. am. Dudum — — (sequitur tenor litterarum 5. die m. oct. a. 1358 Pragae datarum, vide n. 15). In primo vero sigillo litere iam scripte quedam ymago sedens in kathedra induta pontificalibus et cyboria ultra caput ypsius ymaginis, manu dextra ad benedicendum erecta, et in sinistra crucem tenens, ex utraque autem parte ipsius ymaginis duo clipéi, unus ecclesie Pragensis et alter patrimonialis, ut prima facie apparebant, litere vero circumferenciales eiusdem sigilli erant tales: Sigillum Arnesti dei gr. archiepiscopi s. Pragen. ecclesie. Cui quidem sigillo sigillum parvum rotundum de cera rubea a tergo erat inpressum, in quo quidem sigillo due ymagines, una salvatoris stans et in sinistra manu vexillum tenens, et alia ymago s. Marie Magdalene duabus arboribus circumdata flexis genibus et manibus, ut prima facie apparebat, complexis. Litere autem circumferenciales ipsius sigilli erant iste: Sigillum secreti mei. In secundo autem sigillo ymago stans simi- liter, induta pontificalibus, manu dextra ad benedicendum erecta, et in sinistra tenens baculum pastoralem, et ultra caput ipsius ymaginis cyboria apparebat, et duo clipei, unus eccl. Olomucensis et alter patrimonialis, ut prima facie apparebant. Littere vero circum- ferenciales ipsius sigilli erant et sunt tales: Sigillum Johannis dei et aplice sedis gr. Olom.
Strana 28
28 Regesta Bohemiae et Moraviae. ecclesie episcopi. Cui quidem littere quedam scriptura auttentica Nicolai quondam Nicolai de Luticz, clerici Prag. dyoc., publ. auct. imper. notarii, erat subscripta et signo eius solito et consueto consignata. De qua quidem approbacione et ratificacione d. Johannes decanus Glogouiensis supradictus nomine d. Johannis episcopi Luthomislensis predicti petivit Iper] me notarium infrascriptum fieri unum vel plura publicum instrumentum seu — — Acta sunt hec ——presentibus discrr. vv. dd. Henrico s. Crucis publica instrumenta. de suburbio civitatis Crudimensis, decano Crudimensi, Clemente de Przielucz, Walthero de Lepyegouicz eccl. plebanis, Luthomislensis dyoc., testibus ad premissa. Et ego Grego- rius quondam Petri de Zabowrziesk, cler. Prag. dioc., publ. auct. imper. necnon actorum curie episcopatus Luthomislensis iuratus notarius, predictis ratificacioni, approbacioni et emologacioni ac omnibus aliis et singulis premissis, dum sic fierent et agerentur, una cum prenominatis testibus presens interfui eaque omnia et singula manu propria conscripsi et literam supra scriptam ad requisicionem hon. v. d. Johannis decani Glogouiensis, officialis et vicarii — —, in hanc formam publicam redegi signoque meo et nomine consuetis consignavi in testimonium omnium premissorum. Orig. cum signo notarii et sig, capituli de cera comm. in press. perg. in museo civitatis Lutomislensis, — sign. n. 12. — Extr. Jelínek, Historie města Litomyšle p. 159. — Nejedlý, Dějiny m. Litomyšle p. 138. Štěpánek, Archiv m. Litomyšle in Výroční zpráva gymn. v Litomyšli 1899 p. 6 n. 10. — HU — IM] 29) 1358 oct. 18. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi et Olomucensi ac Herbipolensi episcopis mandat, ut Guilelmo de Lestkov, apostolicae sedis nuntio, vel procuratori eius fructus et redditus beneficiorum ad ipsos spectantium integre ministrari faciant. Cum mag. Willelmus de Lescaw — Dat. Auinione XV kal. nov. a. sexto. Ex arch. Vat. R. Vat. 244 K (Archet.) n. 324 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 335 n. 853. — [LJ. 30) 1358 oct. 20. Avinione. Innocentius papa VI Arnesto, archiepiscopo Pragensi, mandat, ut pecunias et bona quondam Johannis Paduani, decani ecclesiae Wissegradensis, apostolicae sedis nuntii, recipiat et custodiat, donec rationes legitimae de pecuniis per ipsum recollectis et ad cameram apostolicam spectantibus praestitae fuerint, illosque, a quibus pecunias et bona ipsa receperit, absolvere valeat et quittare. Percepto noviter — Dat. Auinione XIII kal. nov. a. sexto. Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 172v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 336 n. 854. — [L]. 31) 1358. Karlštejn. Karolus imperator et rex Zbynconi de Hasenburg, supremo camerae magistro, 1300 sex. gr. in theloneo civitatis Pontensis assignat. nob. Zbinconi de Hazmburk, supremo camerae regiae magistro, consiliario et fid. nostro dil., in mille et trecentis sex. gr. Prag. teneri damus et ex causis rationabilibus obliga- vimus etc., quas quidem pecunias percipiendas et tollendas de teloneo civitatis nostrae
28 Regesta Bohemiae et Moraviae. ecclesie episcopi. Cui quidem littere quedam scriptura auttentica Nicolai quondam Nicolai de Luticz, clerici Prag. dyoc., publ. auct. imper. notarii, erat subscripta et signo eius solito et consueto consignata. De qua quidem approbacione et ratificacione d. Johannes decanus Glogouiensis supradictus nomine d. Johannis episcopi Luthomislensis predicti petivit Iper] me notarium infrascriptum fieri unum vel plura publicum instrumentum seu — — Acta sunt hec ——presentibus discrr. vv. dd. Henrico s. Crucis publica instrumenta. de suburbio civitatis Crudimensis, decano Crudimensi, Clemente de Przielucz, Walthero de Lepyegouicz eccl. plebanis, Luthomislensis dyoc., testibus ad premissa. Et ego Grego- rius quondam Petri de Zabowrziesk, cler. Prag. dioc., publ. auct. imper. necnon actorum curie episcopatus Luthomislensis iuratus notarius, predictis ratificacioni, approbacioni et emologacioni ac omnibus aliis et singulis premissis, dum sic fierent et agerentur, una cum prenominatis testibus presens interfui eaque omnia et singula manu propria conscripsi et literam supra scriptam ad requisicionem hon. v. d. Johannis decani Glogouiensis, officialis et vicarii — —, in hanc formam publicam redegi signoque meo et nomine consuetis consignavi in testimonium omnium premissorum. Orig. cum signo notarii et sig, capituli de cera comm. in press. perg. in museo civitatis Lutomislensis, — sign. n. 12. — Extr. Jelínek, Historie města Litomyšle p. 159. — Nejedlý, Dějiny m. Litomyšle p. 138. Štěpánek, Archiv m. Litomyšle in Výroční zpráva gymn. v Litomyšli 1899 p. 6 n. 10. — HU — IM] 29) 1358 oct. 18. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi et Olomucensi ac Herbipolensi episcopis mandat, ut Guilelmo de Lestkov, apostolicae sedis nuntio, vel procuratori eius fructus et redditus beneficiorum ad ipsos spectantium integre ministrari faciant. Cum mag. Willelmus de Lescaw — Dat. Auinione XV kal. nov. a. sexto. Ex arch. Vat. R. Vat. 244 K (Archet.) n. 324 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 335 n. 853. — [LJ. 30) 1358 oct. 20. Avinione. Innocentius papa VI Arnesto, archiepiscopo Pragensi, mandat, ut pecunias et bona quondam Johannis Paduani, decani ecclesiae Wissegradensis, apostolicae sedis nuntii, recipiat et custodiat, donec rationes legitimae de pecuniis per ipsum recollectis et ad cameram apostolicam spectantibus praestitae fuerint, illosque, a quibus pecunias et bona ipsa receperit, absolvere valeat et quittare. Percepto noviter — Dat. Auinione XIII kal. nov. a. sexto. Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 172v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 336 n. 854. — [L]. 31) 1358. Karlštejn. Karolus imperator et rex Zbynconi de Hasenburg, supremo camerae magistro, 1300 sex. gr. in theloneo civitatis Pontensis assignat. nob. Zbinconi de Hazmburk, supremo camerae regiae magistro, consiliario et fid. nostro dil., in mille et trecentis sex. gr. Prag. teneri damus et ex causis rationabilibus obliga- vimus etc., quas quidem pecunias percipiendas et tollendas de teloneo civitatis nostrae
Strana 29
Annus 1358 oct. 18.—27. 29 Pontensis, ex certa scientia et animo deliberato, ipsi, aut eo non existente, suis haeredibus assignamus.1) Ed. Paprocký, Diadochos, O stavu panském p. 74 („list léta 1358 daný na Karlštejně“). — Ludewig, Rel. manucript. p. 64 n. 37 (per errorem addens: Datum Pragae a. 1358). — Extr. Schlesinger, Stadt- buch von Brüx p. 36 n. 86 (per errorem ad 12 mart.).J— Sedláček, Listy v Diadochu Paprockého, Věstník Král. čes. spol. nauk 1890 p. 389 n. 7. — Reg. imp. VIII 6378. — [MJ. 1) Ap. Paprocký l. c. etiam aliae litterae leguntur, quibus Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis Pontensis mandat, „quatenus nob. Zbinkoni aut filio suo Vilhelmo dictis Leporibus de Hazm- burk, nostris fidelibus, vel cui illi hoc commitendum duxerint, telloneum, quod eis solvi est solitum et “". Haec litterae datae sunt consuctum, iuxta ipsorum literarum continentiam integre persolvatis „Pragae die XVI m. mart., regn. nostr. a. XXII, imp. XIII“ — 1368. Si priores litterae re vera a. 1358 in Karlštejn datae sunt, id. m. sept. aut oct. factum esse videtur, nam his mensibus imperator arcem Karlštejn adiit. 32) 1358 oct. 27. prope Lažany. Bohunconis et Lutoldi de Chrást de limitibus silvae Kozí Hřbet recognitio. Nos Bohunko ac Lutoldus eiusdem Bohunkonis filius, milites de Chracz dicti Hayke, presentibus recognoscimus ——, quod dudum orta inter nos ex una super grenniciis ac limitibus agrorum et bonorum ville Zezilicze ac curie Laschane dicte Nove Curie nostrarum et ad nos pertinencium necnon inter strennuum v. et d. Johannem de Kostelicz militem, dum idem Johannes miles silvam Kosychrzbet teneret et haberet et antequam eandem silvam in religg. vv. et dd. abbatem et... conventum mon. in Skalicz dicti ad Graciam b. Virg. et in idem monasterium mediante rev. in Cristo patre et d. Theodrico Mindensi episco- po, eiusdem monasterii fundatore, iusto vendicionis tytulo transtulisset, ac predictum d. episcopum fundatorem et abbatem et conventum dicti monasterii et nomine eiusdem monasterii parte ex altera super grenniciis, terminis ac limitibus dicte silve Kosyechrzbet, ad ipsum monasterium cum suis rubis et rubetis spectantis, materia questionis et litis sub- orta et aliquamdiu ventilata, volentes huiusmodi litis et questionis materiam amputare et finem eidem liti seu questioni inponere et amicabili concordia ac quieta pace gaudere, et ne de cetero super ipsius silve Kosychrzbet dicti monasterii ac agrorum et bonorum predicta- rum nostrarum ville Zezilicze et Laschane curie limitibus, terminis et grenniciis futuris umquam temporibus questio seu discordia vel ambiguitas valeat suboriri, ad silvam, agros et bona predicta, assumptis ad hoc venn. ac nobb. et provv. vv. et dd. testibus infrascriptis necnon certis agrimessoribus una cum predicto d. Theodrico episcopo fundatore ac relig. v. et d. Theodrico celerario dicti mon. in Skalicz alias ad Graciam b. Virg. nomine eiusdem monasterii de a. d. 1358 die vigesima septima m. octobris personaliter descendimus ipsam- que silvam Kosychrzbet cum suis rubis et rubetis dicti monasterii ac agros et bona dictarum nostrarum ville Zczilicze et curie Laschane distinguere, limitare et inter ipsa terminos ac limites facere et ponere volentes, oculis subiecimus et agros dictarum nostrarum ville et curie et ad ipsas villam et curiam nostras pertinentes, utpote viginti laneos et septem iugera iuxta tenorem litterarum regalium, nobis super huiusmodi laneis et iugeribus concessarum, per dictos agrimessores secundum mensuram Gurymensis mensure metiri et mensurari nobis fecimus diligenter. Factisque per eosdem agrimessores huiusmodi mensuracione et dimensione iusta et diligenti computo seu computacione et nobis relacione fideli, invenimus, prout eciam per ipsos agrimessores inventum et indicatum et inter nos ac predictos dd. episcopum et celerarium nomine dicti mon. Skalicz alias ad Graciam b. Virg. in presencia infrascriptorum testium et de ipsorum consilio ordinatum et diffinitum existit, nos predictos laneos viginti et septem iugera mensuratos et demonstratos ac assignatos nobis in dictis agris dictarum nostrarum ville Zezilicze et curie Laschane per prefatos agrimessores nos plene et integre habuisse et habere, quos eciam laneos et iugera plene et integre nos in agris
Annus 1358 oct. 18.—27. 29 Pontensis, ex certa scientia et animo deliberato, ipsi, aut eo non existente, suis haeredibus assignamus.1) Ed. Paprocký, Diadochos, O stavu panském p. 74 („list léta 1358 daný na Karlštejně“). — Ludewig, Rel. manucript. p. 64 n. 37 (per errorem addens: Datum Pragae a. 1358). — Extr. Schlesinger, Stadt- buch von Brüx p. 36 n. 86 (per errorem ad 12 mart.).J— Sedláček, Listy v Diadochu Paprockého, Věstník Král. čes. spol. nauk 1890 p. 389 n. 7. — Reg. imp. VIII 6378. — [MJ. 1) Ap. Paprocký l. c. etiam aliae litterae leguntur, quibus Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis Pontensis mandat, „quatenus nob. Zbinkoni aut filio suo Vilhelmo dictis Leporibus de Hazm- burk, nostris fidelibus, vel cui illi hoc commitendum duxerint, telloneum, quod eis solvi est solitum et “". Haec litterae datae sunt consuctum, iuxta ipsorum literarum continentiam integre persolvatis „Pragae die XVI m. mart., regn. nostr. a. XXII, imp. XIII“ — 1368. Si priores litterae re vera a. 1358 in Karlštejn datae sunt, id. m. sept. aut oct. factum esse videtur, nam his mensibus imperator arcem Karlštejn adiit. 32) 1358 oct. 27. prope Lažany. Bohunconis et Lutoldi de Chrást de limitibus silvae Kozí Hřbet recognitio. Nos Bohunko ac Lutoldus eiusdem Bohunkonis filius, milites de Chracz dicti Hayke, presentibus recognoscimus ——, quod dudum orta inter nos ex una super grenniciis ac limitibus agrorum et bonorum ville Zezilicze ac curie Laschane dicte Nove Curie nostrarum et ad nos pertinencium necnon inter strennuum v. et d. Johannem de Kostelicz militem, dum idem Johannes miles silvam Kosychrzbet teneret et haberet et antequam eandem silvam in religg. vv. et dd. abbatem et... conventum mon. in Skalicz dicti ad Graciam b. Virg. et in idem monasterium mediante rev. in Cristo patre et d. Theodrico Mindensi episco- po, eiusdem monasterii fundatore, iusto vendicionis tytulo transtulisset, ac predictum d. episcopum fundatorem et abbatem et conventum dicti monasterii et nomine eiusdem monasterii parte ex altera super grenniciis, terminis ac limitibus dicte silve Kosyechrzbet, ad ipsum monasterium cum suis rubis et rubetis spectantis, materia questionis et litis sub- orta et aliquamdiu ventilata, volentes huiusmodi litis et questionis materiam amputare et finem eidem liti seu questioni inponere et amicabili concordia ac quieta pace gaudere, et ne de cetero super ipsius silve Kosychrzbet dicti monasterii ac agrorum et bonorum predicta- rum nostrarum ville Zezilicze et Laschane curie limitibus, terminis et grenniciis futuris umquam temporibus questio seu discordia vel ambiguitas valeat suboriri, ad silvam, agros et bona predicta, assumptis ad hoc venn. ac nobb. et provv. vv. et dd. testibus infrascriptis necnon certis agrimessoribus una cum predicto d. Theodrico episcopo fundatore ac relig. v. et d. Theodrico celerario dicti mon. in Skalicz alias ad Graciam b. Virg. nomine eiusdem monasterii de a. d. 1358 die vigesima septima m. octobris personaliter descendimus ipsam- que silvam Kosychrzbet cum suis rubis et rubetis dicti monasterii ac agros et bona dictarum nostrarum ville Zczilicze et curie Laschane distinguere, limitare et inter ipsa terminos ac limites facere et ponere volentes, oculis subiecimus et agros dictarum nostrarum ville et curie et ad ipsas villam et curiam nostras pertinentes, utpote viginti laneos et septem iugera iuxta tenorem litterarum regalium, nobis super huiusmodi laneis et iugeribus concessarum, per dictos agrimessores secundum mensuram Gurymensis mensure metiri et mensurari nobis fecimus diligenter. Factisque per eosdem agrimessores huiusmodi mensuracione et dimensione iusta et diligenti computo seu computacione et nobis relacione fideli, invenimus, prout eciam per ipsos agrimessores inventum et indicatum et inter nos ac predictos dd. episcopum et celerarium nomine dicti mon. Skalicz alias ad Graciam b. Virg. in presencia infrascriptorum testium et de ipsorum consilio ordinatum et diffinitum existit, nos predictos laneos viginti et septem iugera mensuratos et demonstratos ac assignatos nobis in dictis agris dictarum nostrarum ville Zezilicze et curie Laschane per prefatos agrimessores nos plene et integre habuisse et habere, quos eciam laneos et iugera plene et integre nos in agris
Strana 30
30 Regesta Bohemiae et Moraviae. ville Zezilicze et curie Laschane nostrarum predictarum nos habuisse et habere dictamque silvam Kosychrzbet ac ipsius silve rubos et rubeta cum suis grenniciis, terminis et limitibus omnibus et singulis extra fines et limites predictorum nostrorum viginti laneorum et septem iugerum constitisse et consistere et ad dictum mon. ad Graciam b. Virg. ac ipsius monasterii.. abbatem et.. conventum cum omnibus suis iuribus et pertinenciis, et specialiter cum monte et loco pro fortalicio seu castro apto et disposito dicto vulgariter Hradischeze na dole podle Kosychrzbeta in dicta consistente silva spectasse, pertinuisse et pertinere, nullumque ius nobis ac heredibus et successoribus nostris in dicta silva Kosychrzbet in et super ac ipsius silve rubis et rubetis competiisse aut competere aut nos habuisse vel habere expresse recognoscimus ac publice profitemur, promittentes pro nobis et heredibus ac successoribus nostris bona nostra fide predictos.. abbatem et conventum mon. in Skalicz alias ad Graciam b. Virg. et ipsum monasterium in et super dicta silva et ipsius silve rubis ac rubetis, gran- niciis, terminis et limitibus de cetero non impetere nec inpedire ——. In quorum omnium robur perpetuum presentes litteras nostris sigillis communiri fecimus et in evidens eorundem testimonium sigillis ven. in Cristo patris et domini d. Johannis abbatis mon. in Czedlicz ac discr. v. magistri Wernheri de Ertmanstorf, prothonotarii civitatis Pragensis, nec non nobb. vv. et dd. Jeskonis de Kostelicz, Haykonis de Tyssimicz ac Roskonis, filii eiusdem Haykonis, Marschonis de Pulchra Tilia, Buskonis de Pyetykost militum et prudd. vv. Pesko- nis de Cluczow, Andree magistro monete in Montibus Chuttis, Enderlini Lewlini, Nycolay Eylowerii, civium in dictis Montibus, testium premissis omnibus et singulis interessencium et per nos rogatorum, easdem litteras procuravimus roborari. Dat. et act. prope curiam nostram Laschone a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo die vicesima septima m. oct. Orig. cum 13 sigg., in press. perg., quorum 2), 3), 7), 9), 10)—13) avulsa desunt, Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. III. Sigilla rot. de cera comm., 4) de cera rubra comm. impressa. 1) in clipeo pecten; S. WOHVNCONI. DE. CHRAS. 4) clipeus bipartitus, in balteo tres rosde (?); S. WERNHERI. DE. ERTMANSDORF, in press. Wernheri 5) vide superius n. I; in press.: Jesconis de Kostelicz. 6) in clipeo pecten, in clenodio duo malleoli; S. BOHVSLAI. D. TISMICZ; in press.: Havkonis de Tismicz. 7) in press.: Ruschonis filii Haykonis. 8) in clipeo bos; S. MARSONIS. DE. KRASNA.I IPA; in press.: Marschonis de Pulcra Tilia. 10) in press.: Peskonis de Kluczow. — HU — IMJ. 33) 1358 oct. 31. [Pragae]. Expositio balnei in Nova civitate Pragensi sub censu annuo fratri monasterii s. Thomae Minoris civitatis Pragensis solvendo. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulconis, Heynlinus et Henzlinus braseatores, Duchko pistor, Hermannus mentler, Nicolaus tendler, Adam, Jacobus Krzemenicz, Nicolaus piscator, Valentinus humulator, Nicolaus Dyrnda nec non Hasko in Poczkale, cives iurati Nove civitatis Pragensis, t. p. profitemur universis publice protestantes, quod constituti coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, more solito nobis ad reddendum vera pro- tribunali sedentibus, religg. et devv. vv. fratres Vincencius natus quondam Fridrici dicti Windek, olim nostri concivis, ord. heremitarum s. Aug. domus s. Thome Minoris civitatis Pragensis, nec non Johannes, prepositus mon. s. Katherine dicte nostre civitatis, predicti ordinis, cum effectu locaverunt seu exposuerunt, ymmo verius iure theutunicali vendiderunt et tradiderunt balneum, quod quondam extiterat dicti Friderici, situm circa furnos laterum et cymentarias in littore Wltaue dicte nostre civitatis, cum suis areis et pertinenciis universis viro provido et honesto Jacobo balneatori ementi, conducenti et recipienti pro se, heredibus ac successoribus ipsius pro quinque sex. gr. Prag. den. census seu redditus annui et perpetui ab omnibus et singulis bernis, collectis, exaccionibus, steuris et oneribus civitatis liberis et exemptis, de3) quibus quidem iuribus predictus Jacobus, heredes vel possessores balne
30 Regesta Bohemiae et Moraviae. ville Zezilicze et curie Laschane nostrarum predictarum nos habuisse et habere dictamque silvam Kosychrzbet ac ipsius silve rubos et rubeta cum suis grenniciis, terminis et limitibus omnibus et singulis extra fines et limites predictorum nostrorum viginti laneorum et septem iugerum constitisse et consistere et ad dictum mon. ad Graciam b. Virg. ac ipsius monasterii.. abbatem et.. conventum cum omnibus suis iuribus et pertinenciis, et specialiter cum monte et loco pro fortalicio seu castro apto et disposito dicto vulgariter Hradischeze na dole podle Kosychrzbeta in dicta consistente silva spectasse, pertinuisse et pertinere, nullumque ius nobis ac heredibus et successoribus nostris in dicta silva Kosychrzbet in et super ac ipsius silve rubis et rubetis competiisse aut competere aut nos habuisse vel habere expresse recognoscimus ac publice profitemur, promittentes pro nobis et heredibus ac successoribus nostris bona nostra fide predictos.. abbatem et conventum mon. in Skalicz alias ad Graciam b. Virg. et ipsum monasterium in et super dicta silva et ipsius silve rubis ac rubetis, gran- niciis, terminis et limitibus de cetero non impetere nec inpedire ——. In quorum omnium robur perpetuum presentes litteras nostris sigillis communiri fecimus et in evidens eorundem testimonium sigillis ven. in Cristo patris et domini d. Johannis abbatis mon. in Czedlicz ac discr. v. magistri Wernheri de Ertmanstorf, prothonotarii civitatis Pragensis, nec non nobb. vv. et dd. Jeskonis de Kostelicz, Haykonis de Tyssimicz ac Roskonis, filii eiusdem Haykonis, Marschonis de Pulchra Tilia, Buskonis de Pyetykost militum et prudd. vv. Pesko- nis de Cluczow, Andree magistro monete in Montibus Chuttis, Enderlini Lewlini, Nycolay Eylowerii, civium in dictis Montibus, testium premissis omnibus et singulis interessencium et per nos rogatorum, easdem litteras procuravimus roborari. Dat. et act. prope curiam nostram Laschone a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo die vicesima septima m. oct. Orig. cum 13 sigg., in press. perg., quorum 2), 3), 7), 9), 10)—13) avulsa desunt, Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. III. Sigilla rot. de cera comm., 4) de cera rubra comm. impressa. 1) in clipeo pecten; S. WOHVNCONI. DE. CHRAS. 4) clipeus bipartitus, in balteo tres rosde (?); S. WERNHERI. DE. ERTMANSDORF, in press. Wernheri 5) vide superius n. I; in press.: Jesconis de Kostelicz. 6) in clipeo pecten, in clenodio duo malleoli; S. BOHVSLAI. D. TISMICZ; in press.: Havkonis de Tismicz. 7) in press.: Ruschonis filii Haykonis. 8) in clipeo bos; S. MARSONIS. DE. KRASNA.I IPA; in press.: Marschonis de Pulcra Tilia. 10) in press.: Peskonis de Kluczow. — HU — IMJ. 33) 1358 oct. 31. [Pragae]. Expositio balnei in Nova civitate Pragensi sub censu annuo fratri monasterii s. Thomae Minoris civitatis Pragensis solvendo. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulconis, Heynlinus et Henzlinus braseatores, Duchko pistor, Hermannus mentler, Nicolaus tendler, Adam, Jacobus Krzemenicz, Nicolaus piscator, Valentinus humulator, Nicolaus Dyrnda nec non Hasko in Poczkale, cives iurati Nove civitatis Pragensis, t. p. profitemur universis publice protestantes, quod constituti coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, more solito nobis ad reddendum vera pro- tribunali sedentibus, religg. et devv. vv. fratres Vincencius natus quondam Fridrici dicti Windek, olim nostri concivis, ord. heremitarum s. Aug. domus s. Thome Minoris civitatis Pragensis, nec non Johannes, prepositus mon. s. Katherine dicte nostre civitatis, predicti ordinis, cum effectu locaverunt seu exposuerunt, ymmo verius iure theutunicali vendiderunt et tradiderunt balneum, quod quondam extiterat dicti Friderici, situm circa furnos laterum et cymentarias in littore Wltaue dicte nostre civitatis, cum suis areis et pertinenciis universis viro provido et honesto Jacobo balneatori ementi, conducenti et recipienti pro se, heredibus ac successoribus ipsius pro quinque sex. gr. Prag. den. census seu redditus annui et perpetui ab omnibus et singulis bernis, collectis, exaccionibus, steuris et oneribus civitatis liberis et exemptis, de3) quibus quidem iuribus predictus Jacobus, heredes vel possessores balne
Strana 31
Annus 1358 oct. 27.—31. 31 eiusdem civitati nostre satisfacere teneantur in omnem eventum, prefato fr. Vincencio in terminis persolvendis infrascriptis, videlicet in festo s. Georii venturo proxime terciam dimi- diam sex. gr. predictorumb) et in festo s. Galli deinde secuturo residuam terciam dimidiam sex. gr., et sic deinceps annis singulis prorogacione et renitencia quibuslibet postergatis.") Elapsis autem octo diebus continuis a quolibet predictorum terminorum termino, censu huiusmodi, prout terminus expostulat seu requirit, nondum persoluto, extunc dimidius ferto gr. predictorum pene nomine subcrescent; elapsis autem aliis octo diebus protunc inmediate sequentibus, censu et pena predictis nondum persolutis, extunc prefatusd) fr. Vincencius vel presencium exhibitor plenam habet et habere debet potestatem, Jacobum, heredes et successores suos, et presertim dicti balnei possessores inpignerandi et ipsa pignera obligandi et vendendi, et si pignera non possent haberi seu reperiri sufficiencia, se de dicto balneo intromittendi idemque tenendi, obligandi et exponendi seu locandi usque ad dicto- rum census et pene totalem persolucionem et resarcionem ac percepcionem. Et preterea de consensu parcium utrarumque est adiectum, quod quandocunque ex dei permissione pre- fatum fr. Vincencium ab huius seculi medio eximi continget, quod tunc inmediate due sex. gr. ad mon. s. Thome et residue tres sex. gr. ad mon. s. Katherine predicte census prememorati perpetue debeant pertinere et devolvi necnon per Jacobum, heredes et succes- sores, ut premittitur, in et sub terminis et penis predictis prefatis monasteriis solvi scrupulo cuiusque doli et dilacionum procul moto. Tenentur quoque fratres et sorores dictorum monasteriorum pro dictorum Fridrici et Vincencii ac parentum eorundem animarum remedio annis singulis exequias et anniversaria peragere, prout de istis deo altissimo velint reddere racionem. In cuius rei evidenciam et robur perpetuo valiturum sigillum maius dicte nostre civitatis presentibus duximus appendendum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquage- simo octavo in vigilia Omnium sanctorum. Orig. (A) perg. cum sig. in press. perg. Pragae olim in arch. mon. s. Thomae, nunc in arch. publico ministerii rerum internarum Pragae; ibid. cop. in codice Thomaeo fol. 83v. Ib. fol. 84 cop. (C) insertum litt. confirmal, iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis, dat. a. 1368 in crastino Exaltacionis s. Crucis = 15 sept. — HIU — [MJ. a) de quibus — teneantur, in B deest. — b) C: predictorum, B: et. — c) B: postergatis, C: procul motis.— d) C: predictus fr. Vincencius natus Fridrici dicti Vindek. 34) 1358 oct. 31. Iudex et iurati Novae civitatis Pragensis recognoscunt Hostislaum dictum Gywel, civem Pragensem, et Nedam, uxorem ipsius, dimidiam sex. gr. den. Prag. census annui ecclesiae s. Clementis in Poříč eiusque plebano donavisse et legavisse. Wolflinus Meynhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Heynlinus et Henslinus braseatores, Hermannus mentler, Dutho pistor, Nicolaus piscator, Jacobus Krzemenicz, Adam, Nicolaus tendler, Nicolaus Dirnda, Valentinus humulator et Hasco in Poczkalo, iurati cives Nove civitatis Prag., t. p. profitemur u., quod constituti coram nobis in pleno consilio Hostislaus, dictus Gywel, noster concivis, et Neda, conthoralis eiusdem legittima, sani corporibus — recongnoverunt se pro progenitorum ipsorum atque propriarum animarum remediis dimi- diam sex. gr. Prag. census annui nomine testamenti perpetui eccl. s. Clementis in Porzyecz et plebano eiusdem dicte nostre civitatis super domum eorum sitam in ripa fluvii Wltauie inter domos Holiani piscatoris et Maczkonis, concivium nostrorum ibidem in Porziecz, donasse et legasse et promiserunt fideliter prefatam dimidiam sex. gr. eccl. s. Clementis — — predictis dare et solvere in terminis infrascriptis, videlicet in et plebano eiusdem, — qualibet die dominica immediate quelibet quatuor tempora succedenti octavum dimidium gr., nunc die dominica immediate proxima quatuor tempora sequenti incipiendo, et sic
Annus 1358 oct. 27.—31. 31 eiusdem civitati nostre satisfacere teneantur in omnem eventum, prefato fr. Vincencio in terminis persolvendis infrascriptis, videlicet in festo s. Georii venturo proxime terciam dimi- diam sex. gr. predictorumb) et in festo s. Galli deinde secuturo residuam terciam dimidiam sex. gr., et sic deinceps annis singulis prorogacione et renitencia quibuslibet postergatis.") Elapsis autem octo diebus continuis a quolibet predictorum terminorum termino, censu huiusmodi, prout terminus expostulat seu requirit, nondum persoluto, extunc dimidius ferto gr. predictorum pene nomine subcrescent; elapsis autem aliis octo diebus protunc inmediate sequentibus, censu et pena predictis nondum persolutis, extunc prefatusd) fr. Vincencius vel presencium exhibitor plenam habet et habere debet potestatem, Jacobum, heredes et successores suos, et presertim dicti balnei possessores inpignerandi et ipsa pignera obligandi et vendendi, et si pignera non possent haberi seu reperiri sufficiencia, se de dicto balneo intromittendi idemque tenendi, obligandi et exponendi seu locandi usque ad dicto- rum census et pene totalem persolucionem et resarcionem ac percepcionem. Et preterea de consensu parcium utrarumque est adiectum, quod quandocunque ex dei permissione pre- fatum fr. Vincencium ab huius seculi medio eximi continget, quod tunc inmediate due sex. gr. ad mon. s. Thome et residue tres sex. gr. ad mon. s. Katherine predicte census prememorati perpetue debeant pertinere et devolvi necnon per Jacobum, heredes et succes- sores, ut premittitur, in et sub terminis et penis predictis prefatis monasteriis solvi scrupulo cuiusque doli et dilacionum procul moto. Tenentur quoque fratres et sorores dictorum monasteriorum pro dictorum Fridrici et Vincencii ac parentum eorundem animarum remedio annis singulis exequias et anniversaria peragere, prout de istis deo altissimo velint reddere racionem. In cuius rei evidenciam et robur perpetuo valiturum sigillum maius dicte nostre civitatis presentibus duximus appendendum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquage- simo octavo in vigilia Omnium sanctorum. Orig. (A) perg. cum sig. in press. perg. Pragae olim in arch. mon. s. Thomae, nunc in arch. publico ministerii rerum internarum Pragae; ibid. cop. in codice Thomaeo fol. 83v. Ib. fol. 84 cop. (C) insertum litt. confirmal, iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis, dat. a. 1368 in crastino Exaltacionis s. Crucis = 15 sept. — HIU — [MJ. a) de quibus — teneantur, in B deest. — b) C: predictorum, B: et. — c) B: postergatis, C: procul motis.— d) C: predictus fr. Vincencius natus Fridrici dicti Vindek. 34) 1358 oct. 31. Iudex et iurati Novae civitatis Pragensis recognoscunt Hostislaum dictum Gywel, civem Pragensem, et Nedam, uxorem ipsius, dimidiam sex. gr. den. Prag. census annui ecclesiae s. Clementis in Poříč eiusque plebano donavisse et legavisse. Wolflinus Meynhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Heynlinus et Henslinus braseatores, Hermannus mentler, Dutho pistor, Nicolaus piscator, Jacobus Krzemenicz, Adam, Nicolaus tendler, Nicolaus Dirnda, Valentinus humulator et Hasco in Poczkalo, iurati cives Nove civitatis Prag., t. p. profitemur u., quod constituti coram nobis in pleno consilio Hostislaus, dictus Gywel, noster concivis, et Neda, conthoralis eiusdem legittima, sani corporibus — recongnoverunt se pro progenitorum ipsorum atque propriarum animarum remediis dimi- diam sex. gr. Prag. census annui nomine testamenti perpetui eccl. s. Clementis in Porzyecz et plebano eiusdem dicte nostre civitatis super domum eorum sitam in ripa fluvii Wltauie inter domos Holiani piscatoris et Maczkonis, concivium nostrorum ibidem in Porziecz, donasse et legasse et promiserunt fideliter prefatam dimidiam sex. gr. eccl. s. Clementis — — predictis dare et solvere in terminis infrascriptis, videlicet in et plebano eiusdem, — qualibet die dominica immediate quelibet quatuor tempora succedenti octavum dimidium gr., nunc die dominica immediate proxima quatuor tempora sequenti incipiendo, et sic
Strana 32
32 deinceps singulis aliis quatuor temporibus annis eciam singulis contradiccione et proroga- cione quibuslibet postergatis. Quod si Hostyslaus et Neda predicti eorumque heredes et successores censum predictum, ut prefertur, non persolverint, extunc quatuor gr. pene supercrescent. Elapsis autem octo diebus continuis a dictis terminis censu cum pena nondum persolutis extunc plebanus, qui pro tempore fuerit, eccl. s. Clementis predicte, plenam habere debet potestatem et licenciam nostro nunccio assumpto et ad hoc vocato Hostys- laum et Nedam ac ipisus domus possessorem pro huiusmodi censu et pena inpingnorandi, et si pingnora non posset reperiri sufficiencia, de ipsa domo intromittendi, locandi, habendi, tenendi et obligandi, quociens fuerit oportunum, usque ad dicti census cum penis persolu- — — a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo in cionem integralem. [Dat. vigilia Omnium sanctorum.] Regesta Bohemiae et Moraviae. Insertum litteris confirmationis iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis, dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo feria quarta ante diem b. virg. Cecilie = 15 Nov. Pragae in archivo ca- pituli metropol. eccl. s. Viti sign. XIII 33a. — HU — ILJ. 35) 1358 oct. 31. Iudex et iurati Minoris civitatis Pragensis recognoscunt Vicemilam, Domeslai de Drask relictam, et Cenkonem, filium ipsius, curiam in villa Unhošt cum tribus mansibus omnibusque pertinentiis Nicolai Slegl, Cristinae et Alberto germanis vendidisse et in iudicio resignavisse. Nos Michael Donati iudex et Blahuto magister civium, Bertoldus de Saxonia, Cunscho Cottratti, Wencesslaus de Slana, Wanco Slaner, Myxo de Slana, Myertlinus, Waczlaw Medwyedonis, Jeclinus Niger, Leo pistor, Symon carnifex, Boleslaus, iurati, Minoris civitatis Pragensis sub castro cives, t. p. recognoscimus et testamur, quod honesti homines, videlicet Wyeczemila, olim Domeslay de Drask relicta, ac Czenco, ipsius filius, ceterique ipsius here- des seu pueri, tam masculi quam femelle, concives nostri, coram nobis in figura iudicii, ubi gesta quevis plenum obtinent robur, constituti recognoverunt sponte se suo, heredum ac successorum suorum nomine, -- curiam ipsorum sitam in villa Unhosstz inter curias d. plebani ibidem et relicte domine olym Jenczonis militis una cum tribus mansis seu laneis agrorum, scilicet cum agris cultis et incultis, seminatis et non seminatis, pascuis, pratis, silvis, rubetis, ortis, montibus, vallibus, planis et metis ac aliis quibuslibet ipsius curie pertinenciis, iuribus ac libertatibus consuetis et quocumque nomine dictis ac ad ipsam curiam et tres mansos prefatos spectantibus rite ac racionabiliter pro septuaginta sex. Prag. den. ipsis concivibus nostris in toto et plene, ut coram nobis eciam fassi sunt, persolutis vendidisse et vendide- runt honestis personis ac germanis, videlicet Nicolao Slegl, Cristine sorori sue et ipsorum fratri d. Alberto plebano in Hwost ementibus et recipientibus pro se eorumque posteris quibuslibet ad habendum, tenendum, utifruendum eandem curiam una cum dictis suis pertinenciis, iuribus et libertatibus consuetis venditam per ipsos germanos eorumque poste- ros pretactos iure hereditario quolibet in perpetuum, ut moris est, iure tamen dicte civitatis nostre per omnia semper salvo. Peractis eciam omnibus et singulis iuribus tam ex parte vendencium quam emencium ipsam curiam cum tribus mansis et pertinenciis suis premissis ad ipsam curiam, ut premittitur, spectantibus, que circa habet, secundum consuetudinem et iusticiam sepedicte Minoris civitatis Pragensis fieri debebant, dicti venditores ipsam curiam cum tribus mansis et aliis suis pertineciis, iuribus et libertatibus pretactis venditam dictis emptoribus resignaverunt in publico iudicio nostre prehabite civitatis; renunccia- verunt quoque prefati venditores et renuncciant suo et predictorum heredum ac successorum suorum nomine omni iuri, quod ipsis et cuipiam ipsorum in dictis curia, mansis et pertinen- ciis suis venditis ac in recepcione dicte peccunie, nunc vel in futurum intra vel extra iudicium quodcumque ex quacumque causa conpetere posset, et promiserunt sine dolo malo bona
32 deinceps singulis aliis quatuor temporibus annis eciam singulis contradiccione et proroga- cione quibuslibet postergatis. Quod si Hostyslaus et Neda predicti eorumque heredes et successores censum predictum, ut prefertur, non persolverint, extunc quatuor gr. pene supercrescent. Elapsis autem octo diebus continuis a dictis terminis censu cum pena nondum persolutis extunc plebanus, qui pro tempore fuerit, eccl. s. Clementis predicte, plenam habere debet potestatem et licenciam nostro nunccio assumpto et ad hoc vocato Hostys- laum et Nedam ac ipisus domus possessorem pro huiusmodi censu et pena inpingnorandi, et si pingnora non posset reperiri sufficiencia, de ipsa domo intromittendi, locandi, habendi, tenendi et obligandi, quociens fuerit oportunum, usque ad dicti census cum penis persolu- — — a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo in cionem integralem. [Dat. vigilia Omnium sanctorum.] Regesta Bohemiae et Moraviae. Insertum litteris confirmationis iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis, dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo feria quarta ante diem b. virg. Cecilie = 15 Nov. Pragae in archivo ca- pituli metropol. eccl. s. Viti sign. XIII 33a. — HU — ILJ. 35) 1358 oct. 31. Iudex et iurati Minoris civitatis Pragensis recognoscunt Vicemilam, Domeslai de Drask relictam, et Cenkonem, filium ipsius, curiam in villa Unhošt cum tribus mansibus omnibusque pertinentiis Nicolai Slegl, Cristinae et Alberto germanis vendidisse et in iudicio resignavisse. Nos Michael Donati iudex et Blahuto magister civium, Bertoldus de Saxonia, Cunscho Cottratti, Wencesslaus de Slana, Wanco Slaner, Myxo de Slana, Myertlinus, Waczlaw Medwyedonis, Jeclinus Niger, Leo pistor, Symon carnifex, Boleslaus, iurati, Minoris civitatis Pragensis sub castro cives, t. p. recognoscimus et testamur, quod honesti homines, videlicet Wyeczemila, olim Domeslay de Drask relicta, ac Czenco, ipsius filius, ceterique ipsius here- des seu pueri, tam masculi quam femelle, concives nostri, coram nobis in figura iudicii, ubi gesta quevis plenum obtinent robur, constituti recognoverunt sponte se suo, heredum ac successorum suorum nomine, -- curiam ipsorum sitam in villa Unhosstz inter curias d. plebani ibidem et relicte domine olym Jenczonis militis una cum tribus mansis seu laneis agrorum, scilicet cum agris cultis et incultis, seminatis et non seminatis, pascuis, pratis, silvis, rubetis, ortis, montibus, vallibus, planis et metis ac aliis quibuslibet ipsius curie pertinenciis, iuribus ac libertatibus consuetis et quocumque nomine dictis ac ad ipsam curiam et tres mansos prefatos spectantibus rite ac racionabiliter pro septuaginta sex. Prag. den. ipsis concivibus nostris in toto et plene, ut coram nobis eciam fassi sunt, persolutis vendidisse et vendide- runt honestis personis ac germanis, videlicet Nicolao Slegl, Cristine sorori sue et ipsorum fratri d. Alberto plebano in Hwost ementibus et recipientibus pro se eorumque posteris quibuslibet ad habendum, tenendum, utifruendum eandem curiam una cum dictis suis pertinenciis, iuribus et libertatibus consuetis venditam per ipsos germanos eorumque poste- ros pretactos iure hereditario quolibet in perpetuum, ut moris est, iure tamen dicte civitatis nostre per omnia semper salvo. Peractis eciam omnibus et singulis iuribus tam ex parte vendencium quam emencium ipsam curiam cum tribus mansis et pertinenciis suis premissis ad ipsam curiam, ut premittitur, spectantibus, que circa habet, secundum consuetudinem et iusticiam sepedicte Minoris civitatis Pragensis fieri debebant, dicti venditores ipsam curiam cum tribus mansis et aliis suis pertineciis, iuribus et libertatibus pretactis venditam dictis emptoribus resignaverunt in publico iudicio nostre prehabite civitatis; renunccia- verunt quoque prefati venditores et renuncciant suo et predictorum heredum ac successorum suorum nomine omni iuri, quod ipsis et cuipiam ipsorum in dictis curia, mansis et pertinen- ciis suis venditis ac in recepcione dicte peccunie, nunc vel in futurum intra vel extra iudicium quodcumque ex quacumque causa conpetere posset, et promiserunt sine dolo malo bona
Strana 33
Annus 1358 oct. 31.—nov. 2. 33 fide suo et predictorum heredum ac successorum suorum nomine dictam vendicionem denuo semper ratam, inpermutabilem et inviolabilem semper observare et ipsa bona vendita ac ipsorum possessores nullo unquam tempore deinceps in genere aut specie intra vel extra iudicium quandocumque aliquo modo impetere, gravare vel fatigare, sed ipsis emptoribus dicta bona vendita, scilicet pretactam curiam cum tribus mansis et suis pertinenciis pretactis quibuslibet ab impedimento et impeticione cuiuslibet hominis in toto et in parte secundum ius dicte civitatis iuste ac racionabiliter disbrigare. Super hec omnia adicimus, quod litere hiis contrarie, si que super prefatam curiam et ipsos tres mansos in alto vel basso aut palam vel clam obtente per quemcumque ubicumque vel quomodocumque producantur, nullius ammodo debebunt esse roboris ac momenti, et quicumque possessor dicte curie hanc literam habuerit, eidem ius competit omnium premissorum. In quorum omnium testimonium et robur maius sigillum supradicte Minoris civitatis Pragensis presentibus est appensum. Dat. in vigilia Omnium Sanctorum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Cop. saec. XV in ms. XII F 2 fol. 91v bibliothecae Nat. et univ. Pragae. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boh. III p. 370 n. 27. — [L]. 36) 1358 nov. 2. Iudex et iurati Novae civitatis Pragensis testantur Holyanum piscatorem, civem Pragensem, unam sex. gr. den. Prag. census annui super braseatorium circa flumen Vltava situm eccl. s. Clementis in Pořič eiusque plebano donavisse et legavisse. In nom. dom. am. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Heynlinus et Henslinus braseatores, Ducho in Porziecz, Nicolaus piscator, Hermannus mentler, Mixo tendler, Jacobus Krzemenecz, Adam, Mixo Dirnda, Hasco in Poczkalo et Valentinus humu- lator, iurati cives Nove civitatis Pragensis, t. p. profitemur u., quod constitutus coram — ob nobis in pleno consilio discr. v. Holyan piscator, noster concivis, sanus corpore, sue atque suorum progenitorum remedium animarum sempiternum liberaliter unam sex. gr. Prag. den. census perpetui super braseatorium suum circa flumen Wltauie inter molen- dinum quondam Heynczlini Theodrici, civis Pragensis, et balneum ibidem in dicta nostra civitate situm eccl. s. Clementis et ipsius plebano dicte civitatis nostre pro perpetuo legavit testamento et donavit. Cuiusquidem sexagene census predictus Holyan personaliter interim, quod est sibi vita comes, medietatem in festo s. Georgii venturo proxime et aliam media- tatem in festo s. Galli deinde secuturo, et sic deinceps annis singulis dare et solvere promisit ecclesie iam dicte et ipsius plebano, qui pro tempore fuerit, contradiccione qualibet poster- gata. Ibidem eciam mox Holyan prememoratus dicte ecclesie et plebano de prefata sexagena census condescendit et eisdem applicavit ad habendum, tenendum, utifruendum et per- petuis temporibus possidendum. Et preterea volens dictus Holyan huiusmodi testamentum fore execucioni debite demandandum, se atque dicti braseatorii possessores huic pene sub- misit et subiugavit, quod quandocumque dicti census solucio in quocumque predictorum termino terminorum non fuerit facta, quod tunc qualibet septimana quinque gr. nomine pene supercrescere debeant irremissibiliter soluturi. Elapso vero sic uno mense continuo censu cum penis nondum persolutis, extunc iudex et iurati, qui pro tempore fuerint, eccle- siam s. Clementis et ipsius pastorem predictos in possessionem dicti braseatorii ducere et immitere debent et tenentur corporalem ita, quod ecclesia et plebanus predicti dictum braseatorium debent tenere, locare et eo uti ac eciam obligare, quousque census prefatus cum penis ecclesie et plebano prelibatis persolventur integraliter et ex toto. [Dat. — — a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo in crastino Omnium sanctorum.] Insertum litteris confirmationis iudic is et iuratorum Maioris civitatis Pragensis dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo feria quinta ante diem b. virg. Cecilie = 16 nov. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XIII 33. — HU — [LJ. 3 Regesta
Annus 1358 oct. 31.—nov. 2. 33 fide suo et predictorum heredum ac successorum suorum nomine dictam vendicionem denuo semper ratam, inpermutabilem et inviolabilem semper observare et ipsa bona vendita ac ipsorum possessores nullo unquam tempore deinceps in genere aut specie intra vel extra iudicium quandocumque aliquo modo impetere, gravare vel fatigare, sed ipsis emptoribus dicta bona vendita, scilicet pretactam curiam cum tribus mansis et suis pertinenciis pretactis quibuslibet ab impedimento et impeticione cuiuslibet hominis in toto et in parte secundum ius dicte civitatis iuste ac racionabiliter disbrigare. Super hec omnia adicimus, quod litere hiis contrarie, si que super prefatam curiam et ipsos tres mansos in alto vel basso aut palam vel clam obtente per quemcumque ubicumque vel quomodocumque producantur, nullius ammodo debebunt esse roboris ac momenti, et quicumque possessor dicte curie hanc literam habuerit, eidem ius competit omnium premissorum. In quorum omnium testimonium et robur maius sigillum supradicte Minoris civitatis Pragensis presentibus est appensum. Dat. in vigilia Omnium Sanctorum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Cop. saec. XV in ms. XII F 2 fol. 91v bibliothecae Nat. et univ. Pragae. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boh. III p. 370 n. 27. — [L]. 36) 1358 nov. 2. Iudex et iurati Novae civitatis Pragensis testantur Holyanum piscatorem, civem Pragensem, unam sex. gr. den. Prag. census annui super braseatorium circa flumen Vltava situm eccl. s. Clementis in Pořič eiusque plebano donavisse et legavisse. In nom. dom. am. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Heynlinus et Henslinus braseatores, Ducho in Porziecz, Nicolaus piscator, Hermannus mentler, Mixo tendler, Jacobus Krzemenecz, Adam, Mixo Dirnda, Hasco in Poczkalo et Valentinus humu- lator, iurati cives Nove civitatis Pragensis, t. p. profitemur u., quod constitutus coram — ob nobis in pleno consilio discr. v. Holyan piscator, noster concivis, sanus corpore, sue atque suorum progenitorum remedium animarum sempiternum liberaliter unam sex. gr. Prag. den. census perpetui super braseatorium suum circa flumen Wltauie inter molen- dinum quondam Heynczlini Theodrici, civis Pragensis, et balneum ibidem in dicta nostra civitate situm eccl. s. Clementis et ipsius plebano dicte civitatis nostre pro perpetuo legavit testamento et donavit. Cuiusquidem sexagene census predictus Holyan personaliter interim, quod est sibi vita comes, medietatem in festo s. Georgii venturo proxime et aliam media- tatem in festo s. Galli deinde secuturo, et sic deinceps annis singulis dare et solvere promisit ecclesie iam dicte et ipsius plebano, qui pro tempore fuerit, contradiccione qualibet poster- gata. Ibidem eciam mox Holyan prememoratus dicte ecclesie et plebano de prefata sexagena census condescendit et eisdem applicavit ad habendum, tenendum, utifruendum et per- petuis temporibus possidendum. Et preterea volens dictus Holyan huiusmodi testamentum fore execucioni debite demandandum, se atque dicti braseatorii possessores huic pene sub- misit et subiugavit, quod quandocumque dicti census solucio in quocumque predictorum termino terminorum non fuerit facta, quod tunc qualibet septimana quinque gr. nomine pene supercrescere debeant irremissibiliter soluturi. Elapso vero sic uno mense continuo censu cum penis nondum persolutis, extunc iudex et iurati, qui pro tempore fuerint, eccle- siam s. Clementis et ipsius pastorem predictos in possessionem dicti braseatorii ducere et immitere debent et tenentur corporalem ita, quod ecclesia et plebanus predicti dictum braseatorium debent tenere, locare et eo uti ac eciam obligare, quousque census prefatus cum penis ecclesie et plebano prelibatis persolventur integraliter et ex toto. [Dat. — — a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo in crastino Omnium sanctorum.] Insertum litteris confirmationis iudic is et iuratorum Maioris civitatis Pragensis dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo feria quinta ante diem b. virg. Cecilie = 16 nov. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XIII 33. — HU — [LJ. 3 Regesta
Strana 34
34 Regesta Bohemiae et Moraviae. 37) 1358 nov. 2. Pragae. Johannes professus monasterii Syloensis plebanus in Smrčná instituitur. Nos Nicolaus, prepositus monasterii s. Marie can. reg. in Rudnicz ord. s. Aug., et Detlewus, canonicus Camynensis, vicarii — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, in spir. generales, n. f. ——, quod nos ad presentacionem et peticionem hon. et relig. v. fr. Bohuslai, abbatis mon. Syloensis ord. Prem., in ecclesia in Smrczna, per mortem fr. Johan- nis olim plebani ibidem vacante, in qua ipse ius patronatus obtinere dinoscitur, relig. v. fr. Johannem, professum monasterii et ord. predictorum, exhibitorem presencium, crida seu proclamacione premissis, rectorem legittimum instituimus et plebanum, ipsumque ad ean- dem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investivimus et investimus et curam animarum et regimen dicte ecclesie eidem Johanni committimus, ipsum ad eandem ecclesiam — — — —. Dat. Prage a. d. M'CCC° LVIII° die secunda m. nov. confirmantes. Orig. cum sig. vicariatus in fil. can., quod avulsum deest, Pragae olim in archivo mon. Strahov., sign. XVI A 13. In plica: R. — Cf. Tingl, Libri confirmationum I, p. 70. — HU — IMJ. 38) 1358 nov. 2. Avinione. Innocentius papa VI Arnesto, archiepiscopo Pragensi, et Guilelmo de Lestkov, decano Wissegradensi, mandat, ut omnes pecunias, per eos receptas et recipiendas, ad cameram aposto- licam pertinentes, Antonii Malabayla societati assignent. Dat. Auinione IIII non. nov. a. sexto. Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 175, R. Vat. 244 K (Archet.) n. 346 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 340 n. 860; conf. et. ib. n. 861. — [Lj. Discretioni vestre — — 39) 1358 nov. 4. Avinione. Notae de litteris salvi conductus pro Gaufrido Truci, cursore Innocentii papae VI, et Alberto de Litic, decano ecclesiae s. Aegidii Pragensis, a sede apostolica ad regna Bohemiae, Poloniae ac Hungariae missis1). Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 175 ed. Novák Mon. Boh. Vat. II p. 342 n. 864. — [L]. 1) Ad haec cf. notam de solutione stipendii cursori supradicto misso per ipsum dominum nostrum et cameram apost. ad imperatorem et archiepiscopum Pragensem. Novák, l. c. pag. 344 n. 868. 40) 1358 nov. 7. Plech. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, litem inter monasterium Speinshartense et Theodoricum de Parsberg vertentem de curia in Buchberg secundum litteras, quas praepositus eiusdem monasterii de ea re protulit, dicti monasterii in usum diiudicat et neque Theodoricum de Parsberg neque heredes ipsius ullum ius in dicta bona esse habituros declarat. Porro sequuntur haec verba: Darzu ist im zu schermer geben von gerihtes wegen, des daz oft genant closter begert hat,.. mein genediger herre h. Karl der Rômisch keyser und kûnig zu Beheim, darzû aller seiner amptlute, die er ietzunt hat oder in kunftigen zeiten in seiner herschaft zu Beyrn werden, die wurden im mit urteil erteylt und geben. Und wer das egenante closter darzu schutzet und schermet, dem sol daz keinen schaden bringen, weder mit gerihten noch sust in deheiner
34 Regesta Bohemiae et Moraviae. 37) 1358 nov. 2. Pragae. Johannes professus monasterii Syloensis plebanus in Smrčná instituitur. Nos Nicolaus, prepositus monasterii s. Marie can. reg. in Rudnicz ord. s. Aug., et Detlewus, canonicus Camynensis, vicarii — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, in spir. generales, n. f. ——, quod nos ad presentacionem et peticionem hon. et relig. v. fr. Bohuslai, abbatis mon. Syloensis ord. Prem., in ecclesia in Smrczna, per mortem fr. Johan- nis olim plebani ibidem vacante, in qua ipse ius patronatus obtinere dinoscitur, relig. v. fr. Johannem, professum monasterii et ord. predictorum, exhibitorem presencium, crida seu proclamacione premissis, rectorem legittimum instituimus et plebanum, ipsumque ad ean- dem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investivimus et investimus et curam animarum et regimen dicte ecclesie eidem Johanni committimus, ipsum ad eandem ecclesiam — — — —. Dat. Prage a. d. M'CCC° LVIII° die secunda m. nov. confirmantes. Orig. cum sig. vicariatus in fil. can., quod avulsum deest, Pragae olim in archivo mon. Strahov., sign. XVI A 13. In plica: R. — Cf. Tingl, Libri confirmationum I, p. 70. — HU — IMJ. 38) 1358 nov. 2. Avinione. Innocentius papa VI Arnesto, archiepiscopo Pragensi, et Guilelmo de Lestkov, decano Wissegradensi, mandat, ut omnes pecunias, per eos receptas et recipiendas, ad cameram aposto- licam pertinentes, Antonii Malabayla societati assignent. Dat. Auinione IIII non. nov. a. sexto. Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 175, R. Vat. 244 K (Archet.) n. 346 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 340 n. 860; conf. et. ib. n. 861. — [Lj. Discretioni vestre — — 39) 1358 nov. 4. Avinione. Notae de litteris salvi conductus pro Gaufrido Truci, cursore Innocentii papae VI, et Alberto de Litic, decano ecclesiae s. Aegidii Pragensis, a sede apostolica ad regna Bohemiae, Poloniae ac Hungariae missis1). Ex arch. Vat. R. Vat. 243 fol. 175 ed. Novák Mon. Boh. Vat. II p. 342 n. 864. — [L]. 1) Ad haec cf. notam de solutione stipendii cursori supradicto misso per ipsum dominum nostrum et cameram apost. ad imperatorem et archiepiscopum Pragensem. Novák, l. c. pag. 344 n. 868. 40) 1358 nov. 7. Plech. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, litem inter monasterium Speinshartense et Theodoricum de Parsberg vertentem de curia in Buchberg secundum litteras, quas praepositus eiusdem monasterii de ea re protulit, dicti monasterii in usum diiudicat et neque Theodoricum de Parsberg neque heredes ipsius ullum ius in dicta bona esse habituros declarat. Porro sequuntur haec verba: Darzu ist im zu schermer geben von gerihtes wegen, des daz oft genant closter begert hat,.. mein genediger herre h. Karl der Rômisch keyser und kûnig zu Beheim, darzû aller seiner amptlute, die er ietzunt hat oder in kunftigen zeiten in seiner herschaft zu Beyrn werden, die wurden im mit urteil erteylt und geben. Und wer das egenante closter darzu schutzet und schermet, dem sol daz keinen schaden bringen, weder mit gerihten noch sust in deheiner
Strana 35
Annus 1358 nov. 2.—10. 35 weyse, und wer daz obgenante closter furbaz in künftigen zeiten hindern oder irren wolt an seiner eygenschaft wider dez lantgerihts briefe, die ez in geriht behalten hat, und wider die brief, damit im h. Gôtfride von Sluzzelberg seliger daz egenante gut gefreyet und geeygent hat, waz des daz oftgenant closter schaden neme an dem vorgenanten hofe hintz, dem sol ich im, oder wer meins herren amptman nach mir wirt, von gerihtes wegen geholfen sein. Und zu urchunde ist im diser brief mit urteil von gerihtes wegen versigelt mit dez lantgerihts insigel, daz daran hangt. Der geben ist zum Pleche — — dreutzehen- hundirt iar darnach in dem aht und funfezigstem iar an der mitwochen vor s. Merteins tag Per Heinricum dictum Trühsezz Heinricus notarius. des h. bisschofs. R. Hein- ricus. Orig. perg. cum sig. iudicii Monaci in archivo generali Bavariae sign. Klosterurk. Kl. Speinshart Fasc. 1I N. 179. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 402. — HU — [LJ. 41) 1358 nov. 7. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, litem inter monasterium Speinshartense et Conradum et Heinricum Frankenberger, fratres de Neuenreuth, vertentem, qui sibi molendina in Netschar per iniuriam vindicant, dicti monasterii in usum diiudicat et tutorem monasterio statuit, omnia eodem modo, ut in litteris praecedentibus. Geben nach Crists Ich Volkolt von Tanne, lantrichter zu Sulczbach gebürt dreuczehenhundert iar und in dem aht und funftzigstem iar an der mitwochen vor s. Mer- teinstag. Orig. perg. cum sig. iudicii Monaci in archivo generali Bavariae sign. Klosterurk., Kloster Speinshart Fasc. II N. 368. — HU — [LJ. 42) 1358 nov. 10. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ecclesiam s. Stephani in Rybník in Nova civitate Pragensi Johanni conventuali domus Cruciferorum in ponte Pragensi con- ferunt. Nos Nicolaus prepositus mon. s. Marie canonicorum regularium in Rudnicz, ord. s. Aug., et Detlewus canonicus Camynensis, rev. in Cr. patris et domini nostri, d. Arnesti s. Pragensis eccl. archiepiscopi in spir. vicarii generales, n. f. ——, quod cum collacio ecclesie s. Stephani in Rybnik in Nova civitate Pragensi, vacantis ad presens per obitum Wenceslai olim ultimi rectoris ipsius ad dominum nostrum, d. archiepiscopum prefatum sit hac vice devoluta ex eo, quod hon. et relig. v. fr. Leo, magister domus s. Francisci ord. fr. Crucife- rorum cum stella in ponte Pragensi una cum suo conventu, ad quos presentacio seu ius patronatus ipsius ecclesie pertinere dinoscitur, personam ydoneam dicto d. nostro archi- episcopo infra tempus legitimum presentare non curavit, relig. v. fr. Johanni conventuali dicte domus s. Francisci auctoritate d. nostri archiepiscopi predicti, nobis super hoc speciali- ter facta, contulimus et presentibus conferimus ecclesiam supradictam ipsumque ad eandem cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investivimus et investimus, curam animarum et regimen dicte ecclesie eidem Johanni conferentes. Per hanc tamen nostram collacionem dictis magistro et conventui, quoad presentacionem seu ius presentandi personam ydoneam ad dictam ecclesiam futuris temporibus nolumus in aliquo derogare. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo die X m. nov. R. Orig. cum sig. vicariatus in fil. pend. Pragae olim in archivo Cruciferorum cum rubra stella. — Ed. Tingl, Libri confirmationum I p. 71. — IMJ.
Annus 1358 nov. 2.—10. 35 weyse, und wer daz obgenante closter furbaz in künftigen zeiten hindern oder irren wolt an seiner eygenschaft wider dez lantgerihts briefe, die ez in geriht behalten hat, und wider die brief, damit im h. Gôtfride von Sluzzelberg seliger daz egenante gut gefreyet und geeygent hat, waz des daz oftgenant closter schaden neme an dem vorgenanten hofe hintz, dem sol ich im, oder wer meins herren amptman nach mir wirt, von gerihtes wegen geholfen sein. Und zu urchunde ist im diser brief mit urteil von gerihtes wegen versigelt mit dez lantgerihts insigel, daz daran hangt. Der geben ist zum Pleche — — dreutzehen- hundirt iar darnach in dem aht und funfezigstem iar an der mitwochen vor s. Merteins tag Per Heinricum dictum Trühsezz Heinricus notarius. des h. bisschofs. R. Hein- ricus. Orig. perg. cum sig. iudicii Monaci in archivo generali Bavariae sign. Klosterurk. Kl. Speinshart Fasc. 1I N. 179. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 402. — HU — [LJ. 41) 1358 nov. 7. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, litem inter monasterium Speinshartense et Conradum et Heinricum Frankenberger, fratres de Neuenreuth, vertentem, qui sibi molendina in Netschar per iniuriam vindicant, dicti monasterii in usum diiudicat et tutorem monasterio statuit, omnia eodem modo, ut in litteris praecedentibus. Geben nach Crists Ich Volkolt von Tanne, lantrichter zu Sulczbach gebürt dreuczehenhundert iar und in dem aht und funftzigstem iar an der mitwochen vor s. Mer- teinstag. Orig. perg. cum sig. iudicii Monaci in archivo generali Bavariae sign. Klosterurk., Kloster Speinshart Fasc. II N. 368. — HU — [LJ. 42) 1358 nov. 10. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ecclesiam s. Stephani in Rybník in Nova civitate Pragensi Johanni conventuali domus Cruciferorum in ponte Pragensi con- ferunt. Nos Nicolaus prepositus mon. s. Marie canonicorum regularium in Rudnicz, ord. s. Aug., et Detlewus canonicus Camynensis, rev. in Cr. patris et domini nostri, d. Arnesti s. Pragensis eccl. archiepiscopi in spir. vicarii generales, n. f. ——, quod cum collacio ecclesie s. Stephani in Rybnik in Nova civitate Pragensi, vacantis ad presens per obitum Wenceslai olim ultimi rectoris ipsius ad dominum nostrum, d. archiepiscopum prefatum sit hac vice devoluta ex eo, quod hon. et relig. v. fr. Leo, magister domus s. Francisci ord. fr. Crucife- rorum cum stella in ponte Pragensi una cum suo conventu, ad quos presentacio seu ius patronatus ipsius ecclesie pertinere dinoscitur, personam ydoneam dicto d. nostro archi- episcopo infra tempus legitimum presentare non curavit, relig. v. fr. Johanni conventuali dicte domus s. Francisci auctoritate d. nostri archiepiscopi predicti, nobis super hoc speciali- ter facta, contulimus et presentibus conferimus ecclesiam supradictam ipsumque ad eandem cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investivimus et investimus, curam animarum et regimen dicte ecclesie eidem Johanni conferentes. Per hanc tamen nostram collacionem dictis magistro et conventui, quoad presentacionem seu ius presentandi personam ydoneam ad dictam ecclesiam futuris temporibus nolumus in aliquo derogare. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo die X m. nov. R. Orig. cum sig. vicariatus in fil. pend. Pragae olim in archivo Cruciferorum cum rubra stella. — Ed. Tingl, Libri confirmationum I p. 71. — IMJ.
Strana 36
36 Regesta Bohemiae et Moraviae. 43) 1358 nov. 15. Strakonice. Wilhelmus de Strakonice monasterio Strakonicensi Cruciferorum s. Johannis Hierosoly- mitani silvam vendit. Nos Wylhelmus de Straconycz tenore huius scripti ad universorum noticiam cupimus publice pervenire, quod cum seren. princeps d. Karolus Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex sue graciose assensionis nutu, valentibus suis litteris confirmato, ad instanciam precum nostrarum nobis clementer concedendo indulsisset plenumque ius ac posse solite benignitatis more contulisset, ut de bonis nostris ad Straconycz pertinentibus, iure thabulis terre inserto ad eum devolutis, partem an partes pro mille sex. cum pleno hereditario iure vendere possimus, tunc religg. vv. scilicet fr. Jacobo commendatori totique conventui fratrum in mon. Straconycensi ac ipsorum successoribus fratribus ord. s. Johannis Iherosoli- mitani, silvam nostram Holl dictam, certis limitibus limitatam, funeque quinquaginta dua- rum Pragensium ulnarum in longitudine protenso, sic, quod idem funis pro iugeris latitudine semel, sed pro iugeris longitudine ter protrahebatur, et ex tantis sexaginta iugeribus unus laneus conficebatur, mensuratam, plene et pretacte mensure novem laneos et triginta iugera in sua amplitudine continentem, pro centum et nonaginta octo sex. gr. Prag. den., quos paratos et ad plenum numeratos ab ipsis religg. fratribus recepimus, omni hereditario iure tenendam, vendendam, succidendam, extirpandam, terram quoque colendam, arandam et quomodolibet aliter in eorum usus convertendam, vendidimus, dedimus——manuducentes eos in prefate silve ac terre hereditarie possessionis dominacionem.— In cuius rei evidens testimonium et robur presentem litteram sigillorum, videlicet nostri necnon d. Basconis fratrui nostri de Blatna et Busconis de Styeknye, Raczconis de Styeknye, militum nostro- — rum, munimine et appensione iussimus confirmari. Dat. et act. ibidem in Straconycz — a. ab incarnacione d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo decimo septimo kal. m. dec. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim Pragae in archivo magni prioratus Meliten- sium, nunc in arch. in Orlík sup. Mold. sign. Strakonice n. 48 (B 13 b). Sigilla: 1) vide Regesta Bohemiae VI p. 502; 2) S. Bawari. de. Blatna. 3) in clipeo telum, galea pennata; S. BOHUSLAI. DE. SEKEN. 4) in clipeo telum; S. RACS/ONIS. DE. IEKEN. — [MJ. 44) 1358 nov. 17. Čes. Krumlov. Adelhaidis de Lipa Rudolpho duci Austriae nuntiat se villam Rossatz Reimprechto de Wallsee vendidisse. Dem edeln hochgeporn fürssten, meim gnedigen herren herczog Rûdolfen eze Oster- reich, Steyr und Chernden, embite ich Alheid von der Leippen vleizziglich mein dienst. Lieber herre! Umb daz dôrffe ze Rossazze und swaz darzû gehôrt, daz ich und mein wirt von ewern gnaden ze lehen haben, lazze ich ew wizzen, daz wir daz redleich verchauft haben meim liben vettern h. Reimprechten von Walsse. Darumb senden wir ewern gnaden mit disem brief dazselb dorffe und swaz darzů gehort auf und bitte ewer gnad vleizziglich, daz ir daz h. Reimprechten von Walse verleihet mit allen rechten, als wir ez gehabt haben und darzů gehôrt. Dat. in Crumpnaw sabbato ante Elizabeth a. LVIII. Orig. pap. cum sig. de cera rubra dorsotenus appresso in aulico arch. Vindobonensi, Allgem. Urkundenreihe. Sigillum quadripartitum, in quo lacinia et ostrvy variantur. — HU — [MJ.
36 Regesta Bohemiae et Moraviae. 43) 1358 nov. 15. Strakonice. Wilhelmus de Strakonice monasterio Strakonicensi Cruciferorum s. Johannis Hierosoly- mitani silvam vendit. Nos Wylhelmus de Straconycz tenore huius scripti ad universorum noticiam cupimus publice pervenire, quod cum seren. princeps d. Karolus Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex sue graciose assensionis nutu, valentibus suis litteris confirmato, ad instanciam precum nostrarum nobis clementer concedendo indulsisset plenumque ius ac posse solite benignitatis more contulisset, ut de bonis nostris ad Straconycz pertinentibus, iure thabulis terre inserto ad eum devolutis, partem an partes pro mille sex. cum pleno hereditario iure vendere possimus, tunc religg. vv. scilicet fr. Jacobo commendatori totique conventui fratrum in mon. Straconycensi ac ipsorum successoribus fratribus ord. s. Johannis Iherosoli- mitani, silvam nostram Holl dictam, certis limitibus limitatam, funeque quinquaginta dua- rum Pragensium ulnarum in longitudine protenso, sic, quod idem funis pro iugeris latitudine semel, sed pro iugeris longitudine ter protrahebatur, et ex tantis sexaginta iugeribus unus laneus conficebatur, mensuratam, plene et pretacte mensure novem laneos et triginta iugera in sua amplitudine continentem, pro centum et nonaginta octo sex. gr. Prag. den., quos paratos et ad plenum numeratos ab ipsis religg. fratribus recepimus, omni hereditario iure tenendam, vendendam, succidendam, extirpandam, terram quoque colendam, arandam et quomodolibet aliter in eorum usus convertendam, vendidimus, dedimus——manuducentes eos in prefate silve ac terre hereditarie possessionis dominacionem.— In cuius rei evidens testimonium et robur presentem litteram sigillorum, videlicet nostri necnon d. Basconis fratrui nostri de Blatna et Busconis de Styeknye, Raczconis de Styeknye, militum nostro- — rum, munimine et appensione iussimus confirmari. Dat. et act. ibidem in Straconycz — a. ab incarnacione d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo decimo septimo kal. m. dec. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim Pragae in archivo magni prioratus Meliten- sium, nunc in arch. in Orlík sup. Mold. sign. Strakonice n. 48 (B 13 b). Sigilla: 1) vide Regesta Bohemiae VI p. 502; 2) S. Bawari. de. Blatna. 3) in clipeo telum, galea pennata; S. BOHUSLAI. DE. SEKEN. 4) in clipeo telum; S. RACS/ONIS. DE. IEKEN. — [MJ. 44) 1358 nov. 17. Čes. Krumlov. Adelhaidis de Lipa Rudolpho duci Austriae nuntiat se villam Rossatz Reimprechto de Wallsee vendidisse. Dem edeln hochgeporn fürssten, meim gnedigen herren herczog Rûdolfen eze Oster- reich, Steyr und Chernden, embite ich Alheid von der Leippen vleizziglich mein dienst. Lieber herre! Umb daz dôrffe ze Rossazze und swaz darzû gehôrt, daz ich und mein wirt von ewern gnaden ze lehen haben, lazze ich ew wizzen, daz wir daz redleich verchauft haben meim liben vettern h. Reimprechten von Walsse. Darumb senden wir ewern gnaden mit disem brief dazselb dorffe und swaz darzů gehort auf und bitte ewer gnad vleizziglich, daz ir daz h. Reimprechten von Walse verleihet mit allen rechten, als wir ez gehabt haben und darzů gehôrt. Dat. in Crumpnaw sabbato ante Elizabeth a. LVIII. Orig. pap. cum sig. de cera rubra dorsotenus appresso in aulico arch. Vindobonensi, Allgem. Urkundenreihe. Sigillum quadripartitum, in quo lacinia et ostrvy variantur. — HU — [MJ.
Strana 37
Annus 1358 nov. 15.—23. 37 45) 1358 nov. 22. Vratislaviae. Karolus imperator et rex bonum Bernau cum pertinentiis a monasterio Valdsassensi redemp- tis, idem monasterium ipsiusque possessiones in suam et successorum suorum, regum Bohemiae, tutelam recipit. Wan wir mit den geistlichen dem abt und .. den convent ze Waltsassen, unsern lieben andechtigen, unser und des kunigreichs gut ze Behem Bernaw und di nachgeschriben dorfer Elhenuelt, Praytenprun und di wustunge Gerbersreut und Staymbach mit allen yrn nüczen und rechten umb fumf hundert schok gr. pfen. Prager munzze mit berayten gelt geledigt und gelost haben und yn darczu von sundern genaden geben haben hundert schok grosser, als der egenanten des abts und des convents brief leuterlich und volkomenlichen begreifen, darumb —— nemen wir den egenanten abt, sinen convent, ir nachkomen und das kloster in unsern scherm und unserr erben und nachkomen, kunige ze Behem, und wollen und meynen für uns und diselben unser erben und nachkomen ewicleich, daz di egenanten der abt und der convent ze Waltsazzen an allen andern dorfern und güten und yrn zugehorungen, der si ieczunt in gewer sein und di in den brieven unserr losunge und ouch in disem brief nicht benennet sein, ungehindert mit gutem gemache ewicleich beleiben sullen und das wir, unsir erben und nachkomen, kunige ze Behem, unser hauptmanne oder amptleut — — den egenanten abt, den convent und ir nachkomen in denselben guten und yrn zugehorungen und an den leuten, di daruf siczen odir siczhafft werden, in dheinen zeiten hindern, besweren oder beschedigen sullen oder wellen, und darumb gebieten wir auch sunderlich denselben unsern hauptmannen und amptleuten ze Bernaw — —, daz si auch den.. abt,.. den convent, das closter und ir leut und gût sunderlich mit dienst, mit fure, mit schaczunge, mit gabe, mit vogtey, mit wegloz, mit pfrankelnizze oder pfantunge in dheiner weise nicht besweren und nyemant besweren lazzen bei unsirn hulden an unsir, unserr erben und nachkomen, kunige ze Behem, sunderlichs gebot und geheizze, das si darumb des ersten von eynes kuniges von Behem munde horen sullen, und desselben yet- — — Der geben ist zu Preczlaw leichs gebots seinen sunderlichen brief daruber zeigen. — nach Christs geburt 1358 iar, an s. Cecilien tag, der heil. iunchfr. unsirr riche i. d. dreyczen- den iar u. d. keis. i. d. vierden iar. Per d. Theodricum episcopum Mindensem Michael. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Wald- sassen Urk. fasc. 46. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. tom. IV (18) p. 265. — Extr. Gradl, Beiträge z. Gesch. Nordwestböhmens, MVGDB 21 p. 166 n. 16. — Freyberg, Reg. Boica VIII 403. — Reg. imp. 2866. — ſM. 46) 1358 nov. 23. Pragae. Henricus Ruthenus de Plauen castrum Stein a Karolo imperatore et rege tamquam a rege Bohemiae eiusdemque regni corona in feudum accipit. Wir Heinrich Reuzze von Plawen veriehen offentlich und tün künt— ——, daz wir, unser haus und burg genant der Steyn, gelegen zwo meil von Aldemburg der stat, mit allen zugehorungen, rechten, manscheften und nüczen empfangen haben zu einem rechten lehen und manscheften von dem erwirdigen herren und fürsten, h. Dytrichen byschof ze Minden, des obristen anewalten und amptman des allerdurchl. herren h. Karls des Romischen key- sers und kûnig ze Beheim, zu der hant und wegen desselben künigs zu Beheim und der kron doselbest, und haben gelobt und gesworn demselben byschof ze Minden, ze hant und wegen des küniges ze Beheim, für uns, unser erben und nachkomen, desselben küniges und kunigrichs ze Beheim von demselben haus und güt recht erblehenman sullen sein und in
Annus 1358 nov. 15.—23. 37 45) 1358 nov. 22. Vratislaviae. Karolus imperator et rex bonum Bernau cum pertinentiis a monasterio Valdsassensi redemp- tis, idem monasterium ipsiusque possessiones in suam et successorum suorum, regum Bohemiae, tutelam recipit. Wan wir mit den geistlichen dem abt und .. den convent ze Waltsassen, unsern lieben andechtigen, unser und des kunigreichs gut ze Behem Bernaw und di nachgeschriben dorfer Elhenuelt, Praytenprun und di wustunge Gerbersreut und Staymbach mit allen yrn nüczen und rechten umb fumf hundert schok gr. pfen. Prager munzze mit berayten gelt geledigt und gelost haben und yn darczu von sundern genaden geben haben hundert schok grosser, als der egenanten des abts und des convents brief leuterlich und volkomenlichen begreifen, darumb —— nemen wir den egenanten abt, sinen convent, ir nachkomen und das kloster in unsern scherm und unserr erben und nachkomen, kunige ze Behem, und wollen und meynen für uns und diselben unser erben und nachkomen ewicleich, daz di egenanten der abt und der convent ze Waltsazzen an allen andern dorfern und güten und yrn zugehorungen, der si ieczunt in gewer sein und di in den brieven unserr losunge und ouch in disem brief nicht benennet sein, ungehindert mit gutem gemache ewicleich beleiben sullen und das wir, unsir erben und nachkomen, kunige ze Behem, unser hauptmanne oder amptleut — — den egenanten abt, den convent und ir nachkomen in denselben guten und yrn zugehorungen und an den leuten, di daruf siczen odir siczhafft werden, in dheinen zeiten hindern, besweren oder beschedigen sullen oder wellen, und darumb gebieten wir auch sunderlich denselben unsern hauptmannen und amptleuten ze Bernaw — —, daz si auch den.. abt,.. den convent, das closter und ir leut und gût sunderlich mit dienst, mit fure, mit schaczunge, mit gabe, mit vogtey, mit wegloz, mit pfrankelnizze oder pfantunge in dheiner weise nicht besweren und nyemant besweren lazzen bei unsirn hulden an unsir, unserr erben und nachkomen, kunige ze Behem, sunderlichs gebot und geheizze, das si darumb des ersten von eynes kuniges von Behem munde horen sullen, und desselben yet- — — Der geben ist zu Preczlaw leichs gebots seinen sunderlichen brief daruber zeigen. — nach Christs geburt 1358 iar, an s. Cecilien tag, der heil. iunchfr. unsirr riche i. d. dreyczen- den iar u. d. keis. i. d. vierden iar. Per d. Theodricum episcopum Mindensem Michael. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Wald- sassen Urk. fasc. 46. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. tom. IV (18) p. 265. — Extr. Gradl, Beiträge z. Gesch. Nordwestböhmens, MVGDB 21 p. 166 n. 16. — Freyberg, Reg. Boica VIII 403. — Reg. imp. 2866. — ſM. 46) 1358 nov. 23. Pragae. Henricus Ruthenus de Plauen castrum Stein a Karolo imperatore et rege tamquam a rege Bohemiae eiusdemque regni corona in feudum accipit. Wir Heinrich Reuzze von Plawen veriehen offentlich und tün künt— ——, daz wir, unser haus und burg genant der Steyn, gelegen zwo meil von Aldemburg der stat, mit allen zugehorungen, rechten, manscheften und nüczen empfangen haben zu einem rechten lehen und manscheften von dem erwirdigen herren und fürsten, h. Dytrichen byschof ze Minden, des obristen anewalten und amptman des allerdurchl. herren h. Karls des Romischen key- sers und kûnig ze Beheim, zu der hant und wegen desselben künigs zu Beheim und der kron doselbest, und haben gelobt und gesworn demselben byschof ze Minden, ze hant und wegen des küniges ze Beheim, für uns, unser erben und nachkomen, desselben küniges und kunigrichs ze Beheim von demselben haus und güt recht erblehenman sullen sein und in
Strana 38
38 Regesta Bohemiae et Moraviae. getrewe, holt und gewer dovon sullen sein und gen in tun und warten, als ein lehenman gen seinem rechten herren zu recht tun sol. Wer ouch, daz wir uns mit unsern und von unsern gebrüdern teilten, wenn daz geschehe, so geloben wir ——, daz dasselbe haus zu dem Steyne mit allen seinen zugehôrungen beleiben sol ewiclichen in lehenschaft und manschaft bei dem künigrich und der krôn ze Beheim und dovon nymmer gescheiden und entpfremdet werden in dheinerleyweis. Wir geloben ouch bei güten trewen on alles geverd, als schier unser herre der keyser und kûnig ze Beheim wider gen Prag kûmet und als uns daz ze wizzen wirt, daz wir danne darnach in den vierzehen tagen mit unser selbes leib gen Prag komen wollen und sullen und daz vorgenante haus zu dem Steyne und, waz dorzu gehoret, als vorgeschriben ist, von unserm vorgenanten herren dem keyser, als von einem kûnig ze Beheim, und der krôn doselbest ze Beheim, ze rechtem lehen und manschaft empfahen. Wer ouch, daz wir abegingen, daz got nicht engeb, e wir mit unser persone die egenanten lehen von unserm vorgenanten herren dem keyser, als von einem kûnig ze Beheim, nicht empfiengen, so sullen doch dieselben lehen kraft und macht haben, als ob wir dieselben empfangen hetten gegenwerticlich von unserm egenanten herren dem künig und der kron ze Beheim. Ouch geloben wir in guten trewen an eydes stat an alles geverd, daz wir gegen den gegenwertigen briefen und lehen, die wir getan haben, in dheinerley weis widerkomen sullen mit worten oder mit werken und ewiclich von uns und unsern nachkomen gancz und stet und unverbrochen beleiben sullen. —— Der geben ist zu Prag do man zalt von Crists gebürt dreyzehen hundert jar darnach in den acht und funffzigsten jar an s. Cle- menten tag. Orig. cum sig. de cera rubra communi impresso, fracto, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: De omagio castri Stein. — Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. 1. p. 1201 n. 195. — Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens u. d. Vogtlandes, Mitt. d. Alter- umsver. zu Plauen, V p. 28 n. 423. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 450 n. 438 — HIU — ſM 47) 1358 nov. 24. Pragae. Vicarii archiepiscopi Pragensis in spiritualibus generales electionem d. Margarethae, abbatissae mon. s. Georgii in castro Prag. ord. s. Ben. auctoritate archiepiscopi praedicti con- firmant. Nos Nicolaus, prepositus mon. s. Marie can. reg. in Rudnicz, et Detlewus, can. Ca- minensis, vicarii rev. — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, in spiritualibus generales n. f. u. ——, quod cum abbacia mon. s. Georgii in castro Prag. ord. s. Ben. nuper per obitum pie rec. d. Agnetis, olim dicti monasterii abbatisse, vacuisset, et ad eandem abbaciam sub- sequenter hon. et relig. d. Margaretha, priorissa dicti monasterii, per sanctimoniales totum- que conventum ipsius monasterii rite et canonice electa extitisset, dictaque d. Margaretha eleccioni supradicte, licet ab inicio renitens, consensisset, nos certum peremptorium ter- minum competentem assignavimus et prefiximus, omnibus et singulis, qui sua crederent interesse, ipsosque citavimus ad eundem terminum ad proponendum et dicendum, si quid contra predictam d. Margaretham ac ipsius eleccionem dicere et proponere vellent, et cum nullus appareret, qui se dicte eleccioni aut persone opponeret, nos inquisivimus diligenter tam de eleccione predicta, quam de persona electe supradicte. Deinde d. Marga- retha predicta, Elizabeth custrix totusque conventus dicti mon. s. Georgii nobis humiliter supplicarunt, ut cum ipse, videlicet custrix et conventus dicti monasterii in dictam d. Mar- garetham priorissam vota sua dirigentes, ipsam in abbatissam prefati monasterii duxerint eligendam, prout in decreto eleccionis ipsius, quod nobis exhibere curarunt, clarius conti- netur, quatenus eleccionem prescriptam de predicta d. Margaretha canonice celebratam approbare — — dignaremur. Nos dictarum Margarethe, sanctimonialium et conventus
38 Regesta Bohemiae et Moraviae. getrewe, holt und gewer dovon sullen sein und gen in tun und warten, als ein lehenman gen seinem rechten herren zu recht tun sol. Wer ouch, daz wir uns mit unsern und von unsern gebrüdern teilten, wenn daz geschehe, so geloben wir ——, daz dasselbe haus zu dem Steyne mit allen seinen zugehôrungen beleiben sol ewiclichen in lehenschaft und manschaft bei dem künigrich und der krôn ze Beheim und dovon nymmer gescheiden und entpfremdet werden in dheinerleyweis. Wir geloben ouch bei güten trewen on alles geverd, als schier unser herre der keyser und kûnig ze Beheim wider gen Prag kûmet und als uns daz ze wizzen wirt, daz wir danne darnach in den vierzehen tagen mit unser selbes leib gen Prag komen wollen und sullen und daz vorgenante haus zu dem Steyne und, waz dorzu gehoret, als vorgeschriben ist, von unserm vorgenanten herren dem keyser, als von einem kûnig ze Beheim, und der krôn doselbest ze Beheim, ze rechtem lehen und manschaft empfahen. Wer ouch, daz wir abegingen, daz got nicht engeb, e wir mit unser persone die egenanten lehen von unserm vorgenanten herren dem keyser, als von einem kûnig ze Beheim, nicht empfiengen, so sullen doch dieselben lehen kraft und macht haben, als ob wir dieselben empfangen hetten gegenwerticlich von unserm egenanten herren dem künig und der kron ze Beheim. Ouch geloben wir in guten trewen an eydes stat an alles geverd, daz wir gegen den gegenwertigen briefen und lehen, die wir getan haben, in dheinerley weis widerkomen sullen mit worten oder mit werken und ewiclich von uns und unsern nachkomen gancz und stet und unverbrochen beleiben sullen. —— Der geben ist zu Prag do man zalt von Crists gebürt dreyzehen hundert jar darnach in den acht und funffzigsten jar an s. Cle- menten tag. Orig. cum sig. de cera rubra communi impresso, fracto, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: De omagio castri Stein. — Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. 1. p. 1201 n. 195. — Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens u. d. Vogtlandes, Mitt. d. Alter- umsver. zu Plauen, V p. 28 n. 423. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 450 n. 438 — HIU — ſM 47) 1358 nov. 24. Pragae. Vicarii archiepiscopi Pragensis in spiritualibus generales electionem d. Margarethae, abbatissae mon. s. Georgii in castro Prag. ord. s. Ben. auctoritate archiepiscopi praedicti con- firmant. Nos Nicolaus, prepositus mon. s. Marie can. reg. in Rudnicz, et Detlewus, can. Ca- minensis, vicarii rev. — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, in spiritualibus generales n. f. u. ——, quod cum abbacia mon. s. Georgii in castro Prag. ord. s. Ben. nuper per obitum pie rec. d. Agnetis, olim dicti monasterii abbatisse, vacuisset, et ad eandem abbaciam sub- sequenter hon. et relig. d. Margaretha, priorissa dicti monasterii, per sanctimoniales totum- que conventum ipsius monasterii rite et canonice electa extitisset, dictaque d. Margaretha eleccioni supradicte, licet ab inicio renitens, consensisset, nos certum peremptorium ter- minum competentem assignavimus et prefiximus, omnibus et singulis, qui sua crederent interesse, ipsosque citavimus ad eundem terminum ad proponendum et dicendum, si quid contra predictam d. Margaretham ac ipsius eleccionem dicere et proponere vellent, et cum nullus appareret, qui se dicte eleccioni aut persone opponeret, nos inquisivimus diligenter tam de eleccione predicta, quam de persona electe supradicte. Deinde d. Marga- retha predicta, Elizabeth custrix totusque conventus dicti mon. s. Georgii nobis humiliter supplicarunt, ut cum ipse, videlicet custrix et conventus dicti monasterii in dictam d. Mar- garetham priorissam vota sua dirigentes, ipsam in abbatissam prefati monasterii duxerint eligendam, prout in decreto eleccionis ipsius, quod nobis exhibere curarunt, clarius conti- netur, quatenus eleccionem prescriptam de predicta d. Margaretha canonice celebratam approbare — — dignaremur. Nos dictarum Margarethe, sanctimonialium et conventus
Strana 39
Annus 1358 nov. 23.—28. 39 predicti precibus et supplicacionibus annuentes, crida seu proclamacione iuxta canonica instituta in prefato monasterio et examine diligenti de et super eleccione predicta ac persona —, cum nullum canonicum impedimentum vel contradiccio obvians electa prehabitis — — — auctoritate nobis per prefatum d. archiepiscopum commissa et concessa apparuerit, et servatis servandis, prescriptam eleccionem rite et canonice celebratam fore dicimus, eamque presentis scripti serie approbamus et confirmamus prefatamque d. Margaretham electam in abbatissam dicti mon. s. Georgii auctoritate, qua fungimur, preficimus, sibi curam et regimen ac administracionem dicte abbacie in spiritualibus et temporalibus commitentes. In quorum testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1358 die 24 nov. Cop. saec. XV. in Confirmationum libro I fol. 6 Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Ed. Tingl, Ll confirm. I p. 75. — [L]. 48) 1358 nov. 27. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii generales Johanni de Javorník, presb. Prag. dioec., eccle- siam in Mnichovice conferunt. — — — vicarii discr. v. Johanni de et Detleuus can. Nos Nicolaus prepositus Jawornik, presbitero Prag. dyoc., salutem in domino. Probitatis tue merita nos inducunt, ut te favoribus gennerosis prosequamur. Hinc est, quod eccl. in Mnychowicz per obitum Blasie, ultimi rectoris ipsius vacantem, cuius collacio ad archiepiscopum Prag. pertinere dinoscitur, meritorum tuorum intuitu auctoritate domini nostri archiepiscopi prefati, nobis super hoc specialiter concessa, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis tenore presencium tibi conferimus. —— In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri iussimus appensione communiri. Dat. Prage a. d. 1358 die XXVII nov. Cop. saec. XV. in Libro confirmationum I fol. 5v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Ed. Tingl, Ll confirm. I p. 74. — [LJ. 49) 1358 nov. 28. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Plichte, scolastico Pragensi, capellano suo, indulget, ut in muris castri Pragensis domum exstruat. — n. f. quod pensantes hon. Plichte scolastici Pragensis, capellani devoti et fami- liaris nostri dil., presenciam predicte Pragensis eccl. fore plurimum utilem et proficuam consideratisque serviciis suis fidelibus nobis hactenus impensis concedimus ac de speciali nostre maiestatis clemencia favorabiliter indulgemus, quod in muris castri Pragensis, qui protenduntur a domo decani ad domum sacriste Pragensis, possit edificare et ad ipsos muros edificia domus sue aplicare necnon fenestras in ipsis muris et alia commoda sibi necessaria vel utilia facere, quodque predictam domum possit donare vel vendere, prout sibi visum fuerit, in vita et in morte vel post mortem suam vendi per suos executores fa- cere, prout eidem Plichtoni vel eius executoribus, quos deputavit vel constituit, melius visum fuerit expedire, ratum et gratum habere volentes, que pro eisdem in premissis con- tigerit, ut predicitur, ordinata. Presencium sub nostre imperialis maiestatis testimonio literarum. Dat. Vratislauie a. d. 1358, ind. XI, IV kal. dec., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Cop. saec. X V in cod. capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. XXV fol. 145v. — Reg. imp. VIII 2867. — [L].
Annus 1358 nov. 23.—28. 39 predicti precibus et supplicacionibus annuentes, crida seu proclamacione iuxta canonica instituta in prefato monasterio et examine diligenti de et super eleccione predicta ac persona —, cum nullum canonicum impedimentum vel contradiccio obvians electa prehabitis — — — auctoritate nobis per prefatum d. archiepiscopum commissa et concessa apparuerit, et servatis servandis, prescriptam eleccionem rite et canonice celebratam fore dicimus, eamque presentis scripti serie approbamus et confirmamus prefatamque d. Margaretham electam in abbatissam dicti mon. s. Georgii auctoritate, qua fungimur, preficimus, sibi curam et regimen ac administracionem dicte abbacie in spiritualibus et temporalibus commitentes. In quorum testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1358 die 24 nov. Cop. saec. XV. in Confirmationum libro I fol. 6 Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Ed. Tingl, Ll confirm. I p. 75. — [L]. 48) 1358 nov. 27. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii generales Johanni de Javorník, presb. Prag. dioec., eccle- siam in Mnichovice conferunt. — — — vicarii discr. v. Johanni de et Detleuus can. Nos Nicolaus prepositus Jawornik, presbitero Prag. dyoc., salutem in domino. Probitatis tue merita nos inducunt, ut te favoribus gennerosis prosequamur. Hinc est, quod eccl. in Mnychowicz per obitum Blasie, ultimi rectoris ipsius vacantem, cuius collacio ad archiepiscopum Prag. pertinere dinoscitur, meritorum tuorum intuitu auctoritate domini nostri archiepiscopi prefati, nobis super hoc specialiter concessa, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis tenore presencium tibi conferimus. —— In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri iussimus appensione communiri. Dat. Prage a. d. 1358 die XXVII nov. Cop. saec. XV. in Libro confirmationum I fol. 5v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Ed. Tingl, Ll confirm. I p. 74. — [LJ. 49) 1358 nov. 28. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Plichte, scolastico Pragensi, capellano suo, indulget, ut in muris castri Pragensis domum exstruat. — n. f. quod pensantes hon. Plichte scolastici Pragensis, capellani devoti et fami- liaris nostri dil., presenciam predicte Pragensis eccl. fore plurimum utilem et proficuam consideratisque serviciis suis fidelibus nobis hactenus impensis concedimus ac de speciali nostre maiestatis clemencia favorabiliter indulgemus, quod in muris castri Pragensis, qui protenduntur a domo decani ad domum sacriste Pragensis, possit edificare et ad ipsos muros edificia domus sue aplicare necnon fenestras in ipsis muris et alia commoda sibi necessaria vel utilia facere, quodque predictam domum possit donare vel vendere, prout sibi visum fuerit, in vita et in morte vel post mortem suam vendi per suos executores fa- cere, prout eidem Plichtoni vel eius executoribus, quos deputavit vel constituit, melius visum fuerit expedire, ratum et gratum habere volentes, que pro eisdem in premissis con- tigerit, ut predicitur, ordinata. Presencium sub nostre imperialis maiestatis testimonio literarum. Dat. Vratislauie a. d. 1358, ind. XI, IV kal. dec., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Cop. saec. X V in cod. capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. XXV fol. 145v. — Reg. imp. VIII 2867. — [L].
Strana 40
40 Regesta Bohemiae et Moraviae. 50) 1358 nov. 29. Vratislaviae. Preczlaus episcopus et capitulum ecclesiae Vratislaviensis cum oppido Grodków et perti- nentiis eius Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae eiusque successoribus, regibus Bohemiae, parere promittunt. In nom. dom. am. Nos Preczlaus dei gr. .. episcopus, Petrus de Luna .. prepositus, Johannes de Luthomuschel .. cantor totumque capitulum Wratislauiensis ecclesie n. f. t. p. u., quod cum bone mem. ill. princeps, d. Bolezlaus quondam .. dux Slezie et dominus Bregensis, dum viveret, opidum Crotkow cum terra, districtu, municionibus ac omnibus et singulis greniciis, metis, circumferenciis, iuribus et pertinenciis suis, quod, quas et que a cla- principe d. Johanne olim Boemie rege, domino et patrono nostro, tenebat re record. — —— nobis et ecclesie nostre Wratislauiensi vendiderit, et nos et ecclesia nostra in feudum, Wratislauiensis predicta in possessione dicti opidi et pertinenciarum ipsius fuerimus multo iam tempore retroacto, ac idem opidum et eius pertinencias a prefato domino nostro, Boemie rege, velut superiore feudi domino in feudum et iusto ac legitimo feudi titulo, iure, more et condicione feudi acceperimus sibique prestiterimus homagii, obediencie et fidelitatis debitum iuramentum, igitur —— omnium communi accedente voto pariter et consensu, nobis ab hoc pluries personaliter in capitulum convocatis, prefatum opidum Crotkow cum terra, districtu, municionibus et omnibus et singulis iuribus et pertinenciis suis nostro et eccl. nostre Wratislauiensis nomine a seren. ac invict. principe et domino, d. Karolo Roma- norum imperatore semp. aug. et Boemie rege ill. —— tamquam Boemie rege et regni et corone Boemie herede legitimo in feudum ac veri et iusti feudi titulo suscepimus sibique et corone regni Boemie prestitimus prout veri vasali vero, ordinario, legitimo et iusto feudi domino iure tenentur, obediencie, subieccionis, homagii et fidelitatis debitum et solitum iura- mentum. Promittimus eciam virtute et vigore eiusdem iuramenti per nos sollempniter et legitime prestiti pro nobis et successoribus nostris et ecclesia Wratislauiensi imperpetuum prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone tamquam veris, ordinariis, naturalibus, heredita- riis et legitimis dominis nostris occasione dictorum opidi, terre, districtus et dominii Crot- couiensis") et pertinenciarum ipsius tamquam veri et legitimi vasalli parere, obedire et inten- dere in omnibus simpliciter, ad que vasalli dominis suis hereditariis superioribus et legitimis obligari noscuntur de consuetudine vel de iure, promittentes nichilominus virtute et vigore iuramenti predicti pro nobis et successoribus nostris prefatis dominis nostris et patronis, Boemie regibus, quod quociescunque regem Boemie, dominum et patronum nostrum, mori continget, quod tunc .. episcopus Wratislauiensis, qui pro tempore fuerit, una cum melio- ribus prelatis ecclesie nomine et vice suis et capituli ad coronacionem futuri regis debebunt accedere et ibidem coronato rege statim ab ipso opidum prefatum, terras, districtum et pertinencias in feudum suscipere et tempore suscepcionis huiusmodi innovare iuramentum expressatum superius, ac ipse .. episcopus, qui pro tempore fuerit, velut alii principes ligii, capitulum vero velut vasalli regni et corone Boemie omnia facient, que iuxta privilegia et consuetudines regni et corone Boemie, berna, talliis seu exaccionibus ac ceteris gravami- nibus exceptis, ad quas et que non recongnoscimus nos teneri, facere tenebuntur tocies, quocies in morte regis Boemie seu Wratislauiensis episcopi casuum mutabilitate poscente fuerit oportunum. Presencium sub nostris sigillis testimonio litterarum. — Act. et dat.b) Wratislauie tercio kal. dec. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Orig. duo (A et B) cum sigillis oblongis, quorum primum de cera viridi communi impressa, alterum de cera communi in fil. ser., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Wratislavi- ensis super infeudacione opidi in Grotkaw. — Ed. Balbin, Miscell. hist. 1 8 p. 195 n. 13. — Sommersberg, Siles. rer. SS I p. 793 n. 17. — Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 351 (e transsumpto de a. 1382). — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 223 n. 27. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11 1 p. 450 n. 439. — HU — [MJ. a) A: Crotcouiensis B: Crotkouiensis. — b) sic in A; B: Datum et actum.
40 Regesta Bohemiae et Moraviae. 50) 1358 nov. 29. Vratislaviae. Preczlaus episcopus et capitulum ecclesiae Vratislaviensis cum oppido Grodków et perti- nentiis eius Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae eiusque successoribus, regibus Bohemiae, parere promittunt. In nom. dom. am. Nos Preczlaus dei gr. .. episcopus, Petrus de Luna .. prepositus, Johannes de Luthomuschel .. cantor totumque capitulum Wratislauiensis ecclesie n. f. t. p. u., quod cum bone mem. ill. princeps, d. Bolezlaus quondam .. dux Slezie et dominus Bregensis, dum viveret, opidum Crotkow cum terra, districtu, municionibus ac omnibus et singulis greniciis, metis, circumferenciis, iuribus et pertinenciis suis, quod, quas et que a cla- principe d. Johanne olim Boemie rege, domino et patrono nostro, tenebat re record. — —— nobis et ecclesie nostre Wratislauiensi vendiderit, et nos et ecclesia nostra in feudum, Wratislauiensis predicta in possessione dicti opidi et pertinenciarum ipsius fuerimus multo iam tempore retroacto, ac idem opidum et eius pertinencias a prefato domino nostro, Boemie rege, velut superiore feudi domino in feudum et iusto ac legitimo feudi titulo, iure, more et condicione feudi acceperimus sibique prestiterimus homagii, obediencie et fidelitatis debitum iuramentum, igitur —— omnium communi accedente voto pariter et consensu, nobis ab hoc pluries personaliter in capitulum convocatis, prefatum opidum Crotkow cum terra, districtu, municionibus et omnibus et singulis iuribus et pertinenciis suis nostro et eccl. nostre Wratislauiensis nomine a seren. ac invict. principe et domino, d. Karolo Roma- norum imperatore semp. aug. et Boemie rege ill. —— tamquam Boemie rege et regni et corone Boemie herede legitimo in feudum ac veri et iusti feudi titulo suscepimus sibique et corone regni Boemie prestitimus prout veri vasali vero, ordinario, legitimo et iusto feudi domino iure tenentur, obediencie, subieccionis, homagii et fidelitatis debitum et solitum iura- mentum. Promittimus eciam virtute et vigore eiusdem iuramenti per nos sollempniter et legitime prestiti pro nobis et successoribus nostris et ecclesia Wratislauiensi imperpetuum prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone tamquam veris, ordinariis, naturalibus, heredita- riis et legitimis dominis nostris occasione dictorum opidi, terre, districtus et dominii Crot- couiensis") et pertinenciarum ipsius tamquam veri et legitimi vasalli parere, obedire et inten- dere in omnibus simpliciter, ad que vasalli dominis suis hereditariis superioribus et legitimis obligari noscuntur de consuetudine vel de iure, promittentes nichilominus virtute et vigore iuramenti predicti pro nobis et successoribus nostris prefatis dominis nostris et patronis, Boemie regibus, quod quociescunque regem Boemie, dominum et patronum nostrum, mori continget, quod tunc .. episcopus Wratislauiensis, qui pro tempore fuerit, una cum melio- ribus prelatis ecclesie nomine et vice suis et capituli ad coronacionem futuri regis debebunt accedere et ibidem coronato rege statim ab ipso opidum prefatum, terras, districtum et pertinencias in feudum suscipere et tempore suscepcionis huiusmodi innovare iuramentum expressatum superius, ac ipse .. episcopus, qui pro tempore fuerit, velut alii principes ligii, capitulum vero velut vasalli regni et corone Boemie omnia facient, que iuxta privilegia et consuetudines regni et corone Boemie, berna, talliis seu exaccionibus ac ceteris gravami- nibus exceptis, ad quas et que non recongnoscimus nos teneri, facere tenebuntur tocies, quocies in morte regis Boemie seu Wratislauiensis episcopi casuum mutabilitate poscente fuerit oportunum. Presencium sub nostris sigillis testimonio litterarum. — Act. et dat.b) Wratislauie tercio kal. dec. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Orig. duo (A et B) cum sigillis oblongis, quorum primum de cera viridi communi impressa, alterum de cera communi in fil. ser., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Wratislavi- ensis super infeudacione opidi in Grotkaw. — Ed. Balbin, Miscell. hist. 1 8 p. 195 n. 13. — Sommersberg, Siles. rer. SS I p. 793 n. 17. — Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 351 (e transsumpto de a. 1382). — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 223 n. 27. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11 1 p. 450 n. 439. — HU — [MJ. a) A: Crotcouiensis B: Crotkouiensis. — b) sic in A; B: Datum et actum.
Strana 41
Annus 1358 nov. 29.—30. 41 51) 1358 nov. 30. Vratislaviae. Preczlaus episcopus et capitulum ecclesiae Vratislaviensis reges Bohemiae principales patronos et dominos eiusdem ecclesiae esse recognoscunt. Nos Preczlaus dei gr. episcopus, Petrus de Luna prepositus, Johannes de Luthomuschel cantor totumque capitulum Wratislauiensis eccl. n. f.t. p. u., quia seren. ac invict. princeps — — tamquam et dominus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, Boemie rex principatus, ducatus, terrarum, districtuum et civitatis Wratislauiensis, opidi Nouiforensis et aliorum opidorum et omnium, que pertinent ad premissa, hereditarius, ordinarius ac naturalis dominus et legittimus heres existit, sicut eciam cl. mem. ill. princeps d. Johannes, quondam Boemie rex, ipsius genitor, pro se, heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, et eiusdem regni corona omnia predicta et eorum quodlibet ex donacione pie record. ill. principis quondam d. Heinrici sexti et ultimi ducis Wratislauiensis hereditario, iusto et legittimo titulo possidebat, et quia omnium principatuum et ducatuum, omnium et singulorum principum sive ducum Slezie et Opuliensium, quibus eciam specialibus appel- lentur nominibus, ducatu Suidnicensi“) et Jawrensib) dumtaxat excepto, partim directo, partim vero utili et inmediato dominio est, prout universalis habet cunctorum noticia, superior dominus generalis et principatus necnon ducatus predicti cum omnibus dominiis, honoribus, iuribus et pertinenciis suis ab eo tamquam rege Boemie et a corona regni prefati in feodum°) dependent, sicut hoc principes et duces predicti, in nostra constituti presencia, confessione notoria publice fatebantur, profitendo eciam, qualiter prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus ac successoribus suis, Boemie regibus, et eius- dem regni corone tamquam veris, naturalibus, hereditariis et legittimis dominis suis pro se ac successoribus suis, Slezie et Opuliensibus ducibus, prestiterint homagii, fidelitatis, obediencie et subieccionis debita, consueta ac solempnia iuramenta, et quod predicti ducatus Slezie et Opuliensis necnon ducatus et civitas Wratislauiensis et eciam alia opida terre, districtus et pertinencie cum omnibus dominiis, honoribus et iuribus suis regno et corone Boemie de communi voluntate, voto et consilio eorundem principum et eciam aliorum, quorum ad hoc requiri debebat assensus, uniti et incorporati ac inviscerati sintd) et esse debeant, adeo irre- vocabiliter et inconvulse, ut a prefatis regno et corona Boemie scindi, dividi seu alienari non debeant quovismodo, sicut hoc principum predictorum et aliorum similiter, quorum interesse potuit, est iuramentis corporalibus solempniter approbatum. Et cum episcopalis sedes et cathedra ecclesie nostre Wratislauiensis noscatur sita in civitate Wratislauiensi predictaque civitas, ut premittitur, regno et corone Boemie ac domino nostro imperatori prefato tamquam regi Boemie est inmediate subiecta, qui nobis et ecclesie nostre predicte multas speciales munificencias de régia magnificencia noscitur contulisse, ob hoc grata vicissitudine sibi, ne tantorum beneficiorum simus ingrati, occurrere cupientes, — — pari omnium nostrum voluntate voto pariter et assensu nobis ob hoc pluries personaliter in capitulo congregatis pro nobis et successoribus nostris imperpetuum recognoscimus et t. p. publice profitemur, quod prefatus dominus noster imperator tamquam Boemie rex pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corona est patronus noster principalis et dominus racione Wratislauiensis ecclesie et bonorum ipsius, que habemus in communi vel in singulari in terris sive districtibus Wratislauiensi, Nouiforensi, Franken- stenensi') et Namslauiensi, quas et quos in presenciarum obtinet, et ipse aut sui heredes ac successores, reges Boemie, favente domino futuris temporibus obtinebunt, quodque ad ipsum, heredes et successores suos, Boemie reges, regnum et coronam Boemie tamquam principalem patronum et dominum nostrum tenemur et volumus fidelem habere respectum ac ipsos tamquam principales patronos et dominos nostros iuvare fideliter, et sicut expedit, dignis honoribus venerari. Et licet quedam alia bona nostra et ecclesie nostre predicte sint eciam hincinde in terris et principatibus ducum et principum Slezie et Opuliensis regno
Annus 1358 nov. 29.—30. 41 51) 1358 nov. 30. Vratislaviae. Preczlaus episcopus et capitulum ecclesiae Vratislaviensis reges Bohemiae principales patronos et dominos eiusdem ecclesiae esse recognoscunt. Nos Preczlaus dei gr. episcopus, Petrus de Luna prepositus, Johannes de Luthomuschel cantor totumque capitulum Wratislauiensis eccl. n. f.t. p. u., quia seren. ac invict. princeps — — tamquam et dominus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, Boemie rex principatus, ducatus, terrarum, districtuum et civitatis Wratislauiensis, opidi Nouiforensis et aliorum opidorum et omnium, que pertinent ad premissa, hereditarius, ordinarius ac naturalis dominus et legittimus heres existit, sicut eciam cl. mem. ill. princeps d. Johannes, quondam Boemie rex, ipsius genitor, pro se, heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, et eiusdem regni corona omnia predicta et eorum quodlibet ex donacione pie record. ill. principis quondam d. Heinrici sexti et ultimi ducis Wratislauiensis hereditario, iusto et legittimo titulo possidebat, et quia omnium principatuum et ducatuum, omnium et singulorum principum sive ducum Slezie et Opuliensium, quibus eciam specialibus appel- lentur nominibus, ducatu Suidnicensi“) et Jawrensib) dumtaxat excepto, partim directo, partim vero utili et inmediato dominio est, prout universalis habet cunctorum noticia, superior dominus generalis et principatus necnon ducatus predicti cum omnibus dominiis, honoribus, iuribus et pertinenciis suis ab eo tamquam rege Boemie et a corona regni prefati in feodum°) dependent, sicut hoc principes et duces predicti, in nostra constituti presencia, confessione notoria publice fatebantur, profitendo eciam, qualiter prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus ac successoribus suis, Boemie regibus, et eius- dem regni corone tamquam veris, naturalibus, hereditariis et legittimis dominis suis pro se ac successoribus suis, Slezie et Opuliensibus ducibus, prestiterint homagii, fidelitatis, obediencie et subieccionis debita, consueta ac solempnia iuramenta, et quod predicti ducatus Slezie et Opuliensis necnon ducatus et civitas Wratislauiensis et eciam alia opida terre, districtus et pertinencie cum omnibus dominiis, honoribus et iuribus suis regno et corone Boemie de communi voluntate, voto et consilio eorundem principum et eciam aliorum, quorum ad hoc requiri debebat assensus, uniti et incorporati ac inviscerati sintd) et esse debeant, adeo irre- vocabiliter et inconvulse, ut a prefatis regno et corona Boemie scindi, dividi seu alienari non debeant quovismodo, sicut hoc principum predictorum et aliorum similiter, quorum interesse potuit, est iuramentis corporalibus solempniter approbatum. Et cum episcopalis sedes et cathedra ecclesie nostre Wratislauiensis noscatur sita in civitate Wratislauiensi predictaque civitas, ut premittitur, regno et corone Boemie ac domino nostro imperatori prefato tamquam regi Boemie est inmediate subiecta, qui nobis et ecclesie nostre predicte multas speciales munificencias de régia magnificencia noscitur contulisse, ob hoc grata vicissitudine sibi, ne tantorum beneficiorum simus ingrati, occurrere cupientes, — — pari omnium nostrum voluntate voto pariter et assensu nobis ob hoc pluries personaliter in capitulo congregatis pro nobis et successoribus nostris imperpetuum recognoscimus et t. p. publice profitemur, quod prefatus dominus noster imperator tamquam Boemie rex pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corona est patronus noster principalis et dominus racione Wratislauiensis ecclesie et bonorum ipsius, que habemus in communi vel in singulari in terris sive districtibus Wratislauiensi, Nouiforensi, Franken- stenensi') et Namslauiensi, quas et quos in presenciarum obtinet, et ipse aut sui heredes ac successores, reges Boemie, favente domino futuris temporibus obtinebunt, quodque ad ipsum, heredes et successores suos, Boemie reges, regnum et coronam Boemie tamquam principalem patronum et dominum nostrum tenemur et volumus fidelem habere respectum ac ipsos tamquam principales patronos et dominos nostros iuvare fideliter, et sicut expedit, dignis honoribus venerari. Et licet quedam alia bona nostra et ecclesie nostre predicte sint eciam hincinde in terris et principatibus ducum et principum Slezie et Opuliensis regno
Strana 42
42 Boemie incorporatis et unitis, ut premittitur, quia tamen omnes principatus huiusmodi a regno et corona Boemie in feodum°) dependent, idcirco fatemur eciam bona nostra eadem preterquam illa, que sunt in Swidnicensil) et Jawrensib) ducatibus, fore in regno Boemie constituta, protestamur tamen expresse, quod bona huiusmodi ad nulla onera pecuniaria, personalia sive realia sunt cuiquam penitus obligata, promittentes —— prefatis dominis et patronis nostris, Boemie regibus, pro nobis et successoribus nostris, quod quociescunque regem Boemie, dominum et patronum nostrum, mori continget, quod tunc episcopus Wratislauiensis —— una cum melioribus prelatis ecclesie nomine et vice suis et capituli ad coronacionem futuri regis tamquam ad solempnitatem et gaudium patroni et domini nostri ac Wratislauiensis ecclesie tenebuntur et debebunt accedere et ibidem, coronato rege, statim ab ipso opidum Grotkaw") cum ipisus terra et districtu et omnibus ac singulis iuribus et pertinenciis suis nomine Wratislauiensis ecclesie in feodum°) suscipere et tempore suscep- cionis huiusmodi iuramentum homagii, fidelitatis, obediencie et subieccionis, quod alias prefato domino nostro imperatori tamquam Boemie regi racione opidi et terre iam dictorum prestitimus, solempniter innovare, ac ipse Wratislauiensis episcopus — — velud alii prin- cipes ligii, capitulum vero eiusdem ecclesie tamquam vasalli regni et corone Boemie omnia et singula facient, que iuxta privilegia et consuetudines regni et corone Boemie facere te- nebuntur tocies, quocies casuum mutabilitate poscente in morte regis Boemie seu Wratislau- iensis episcopi fuerit oportunum, berna, talliis seu exaccionibus ac ceteris gravaminibus exceptis, ad quas et que non recognoscimus nos teneri. Ut eciam res publica regni et corone Boemie pro magnificencia patronorum et dominorum nostrorum, Boemie regum, et subdi- torum regni predicti grata salute, felicia quidem incrementa suscipiens felicibus auctore deo successibus augeatur, promittimus — pro nobis et successoribus nostris imperpetuum prefato domino nostro imperatori tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, quod nulli umquam regi, principi seu alteri persone vel hominibus, cuius- cunque status, dignitatis, gradus seu condicionis existant, qui regni et corone Boemie prin- cipes, principatus et ducatus, civitatem Wratislauiensem et alia similiter in nostra Wratislau- iensi diocesi seu alibi sitos aut sita nec non dominia, iura, metas seu pertinencias ipsorum inpugnare, offendere vel invadere niterentur, adversus dominos et patronos nostros, Boemie — prestabimus aut faciemus prestari aut fieri sustinebimus a nobis vel nostris subdi- — — reges, tis auxilium, consilium vel favorem, immo omnes et singulas municiones nostras et ecclesie Wratislauiensis, nominatim terre Nisensis, que terra Nysensis") disponente domino pre- terquam ad suprascripta et infrascripta promissa iuvamina et aperturas libera semper ex- titit et existit, ac alias municiones, ubicunque fuerint constitute, adversus invasores, in- pungnatores seu offensores quoslibet, complices, adiutores et fautores eorum prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, capitaneis, officialibus et hominibus ipsorum, dum et quocies oportunitas illud exegerit, pro defensione patrie, principatuum, ducatuum, dominiorum, iurium, pertinenciarum et honorum regum, regni et corone Boemie, qui et que exprimuntur superius, promittimus, de- bemus et volumus aperire fideliter et efficere ac procurare per homines officiales et commis- sarios nostros absque cuiuslibet difficultatis obice legaliter aperiri, sic tamen, quod idem dominus noster, heredes et successores ipsius, reges Boemie, non facient cum invasoribus, hostibus et emulis huiusmodi preter voluntatem nostram concordiam, vel quod alias red- damur indempnes ac contra omnes et singulos invasores, oppressores et molestatores nostros, ecclesie nostre et bonorum ipsius tueantur pro viribus et defendant. —— Act. et dat.1) Wratislauie ultima die m. nov. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. duo (A et B) cum duobus sigg. oblongis in fil. ser. in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla episcopi de cera viridi communi impressa, sigilla capituli de cera communi. — In dorso manu codeva: Homagium Wratislaviensis eccl.—Ed. Balbin, Miscell. hist. 1, 8p. 187 n. 7. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1203 n. 196. — Sommersberg, Sil. rer. SS. I, p. 789 n. 14. — Stenzel, Urkunden zur Gesch. d. Bist. Breslau p. 353 (e transsumpto de a. 1382, quod in archivo episcopatus Vratislaviensis asservatur).
42 Boemie incorporatis et unitis, ut premittitur, quia tamen omnes principatus huiusmodi a regno et corona Boemie in feodum°) dependent, idcirco fatemur eciam bona nostra eadem preterquam illa, que sunt in Swidnicensil) et Jawrensib) ducatibus, fore in regno Boemie constituta, protestamur tamen expresse, quod bona huiusmodi ad nulla onera pecuniaria, personalia sive realia sunt cuiquam penitus obligata, promittentes —— prefatis dominis et patronis nostris, Boemie regibus, pro nobis et successoribus nostris, quod quociescunque regem Boemie, dominum et patronum nostrum, mori continget, quod tunc episcopus Wratislauiensis —— una cum melioribus prelatis ecclesie nomine et vice suis et capituli ad coronacionem futuri regis tamquam ad solempnitatem et gaudium patroni et domini nostri ac Wratislauiensis ecclesie tenebuntur et debebunt accedere et ibidem, coronato rege, statim ab ipso opidum Grotkaw") cum ipisus terra et districtu et omnibus ac singulis iuribus et pertinenciis suis nomine Wratislauiensis ecclesie in feodum°) suscipere et tempore suscep- cionis huiusmodi iuramentum homagii, fidelitatis, obediencie et subieccionis, quod alias prefato domino nostro imperatori tamquam Boemie regi racione opidi et terre iam dictorum prestitimus, solempniter innovare, ac ipse Wratislauiensis episcopus — — velud alii prin- cipes ligii, capitulum vero eiusdem ecclesie tamquam vasalli regni et corone Boemie omnia et singula facient, que iuxta privilegia et consuetudines regni et corone Boemie facere te- nebuntur tocies, quocies casuum mutabilitate poscente in morte regis Boemie seu Wratislau- iensis episcopi fuerit oportunum, berna, talliis seu exaccionibus ac ceteris gravaminibus exceptis, ad quas et que non recognoscimus nos teneri. Ut eciam res publica regni et corone Boemie pro magnificencia patronorum et dominorum nostrorum, Boemie regum, et subdi- torum regni predicti grata salute, felicia quidem incrementa suscipiens felicibus auctore deo successibus augeatur, promittimus — pro nobis et successoribus nostris imperpetuum prefato domino nostro imperatori tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, quod nulli umquam regi, principi seu alteri persone vel hominibus, cuius- cunque status, dignitatis, gradus seu condicionis existant, qui regni et corone Boemie prin- cipes, principatus et ducatus, civitatem Wratislauiensem et alia similiter in nostra Wratislau- iensi diocesi seu alibi sitos aut sita nec non dominia, iura, metas seu pertinencias ipsorum inpugnare, offendere vel invadere niterentur, adversus dominos et patronos nostros, Boemie — prestabimus aut faciemus prestari aut fieri sustinebimus a nobis vel nostris subdi- — — reges, tis auxilium, consilium vel favorem, immo omnes et singulas municiones nostras et ecclesie Wratislauiensis, nominatim terre Nisensis, que terra Nysensis") disponente domino pre- terquam ad suprascripta et infrascripta promissa iuvamina et aperturas libera semper ex- titit et existit, ac alias municiones, ubicunque fuerint constitute, adversus invasores, in- pungnatores seu offensores quoslibet, complices, adiutores et fautores eorum prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, capitaneis, officialibus et hominibus ipsorum, dum et quocies oportunitas illud exegerit, pro defensione patrie, principatuum, ducatuum, dominiorum, iurium, pertinenciarum et honorum regum, regni et corone Boemie, qui et que exprimuntur superius, promittimus, de- bemus et volumus aperire fideliter et efficere ac procurare per homines officiales et commis- sarios nostros absque cuiuslibet difficultatis obice legaliter aperiri, sic tamen, quod idem dominus noster, heredes et successores ipsius, reges Boemie, non facient cum invasoribus, hostibus et emulis huiusmodi preter voluntatem nostram concordiam, vel quod alias red- damur indempnes ac contra omnes et singulos invasores, oppressores et molestatores nostros, ecclesie nostre et bonorum ipsius tueantur pro viribus et defendant. —— Act. et dat.1) Wratislauie ultima die m. nov. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. duo (A et B) cum duobus sigg. oblongis in fil. ser. in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla episcopi de cera viridi communi impressa, sigilla capituli de cera communi. — In dorso manu codeva: Homagium Wratislaviensis eccl.—Ed. Balbin, Miscell. hist. 1, 8p. 187 n. 7. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1203 n. 196. — Sommersberg, Sil. rer. SS. I, p. 789 n. 14. — Stenzel, Urkunden zur Gesch. d. Bist. Breslau p. 353 (e transsumpto de a. 1382, quod in archivo episcopatus Vratislaviensis asservatur).
Strana 43
Annus 1358 nov. 30.—dec. 4. 43 Grünhagen-Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens I p. 14 n. 6 (A). — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 452 n. 440 (A). — [MJ. a) A: Suidnicensi, B: Swidniczensi. — b) A: Jawrensi, B: Jaurensi. — c) A: feodum, B: feudum. d) A: sint, B: sunt. — e) A: Frankenstenensi, B: Frankensteinensi. — f) A: Swidnicensi, B: Swid- g) A: Grotkaw, B: Grotkow. — h) A: Nysensis, B: Nisensis. — i) A: Actum et datum, nicensi. — B: Datum et actum. 52) 1358 dec. 3. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ecclesiam in Uhonice fr. Johanni conventuali mon. Strahoviensis conferunt. — — et Detlewus canonicus vicarii —— Nos Nicolaus prepositus — rev. d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, in spiritualibus generales, n. f. u. — —, quod cum collacio eccl. in Uhonicz vacans per obitum fratris Andree —— ad dictum nostrum dominum archiepiscopum prefatum sit hac vice devoluta ex eo, quod honn. et religg. vv. abbas et conventus mon. Strahoviensis, ord. Prem., ad quos presentacio seu ius patronatus ipsius ecclesie pertinere dinoscitur, personam ydoneam d. nostro archiepiscopo prefato infra tempus legitimum presentare non curarunt, relig. v. fr. Johanni conventuali dicti mon. Strahoviensis auctoritate d. nostri archiepiscopi nobis super hoc specialiter facta, contulimus et presentibus conferimus ecclesiam supradictam —— [prout in litteris vicariorum 10. die nov. 1358 datis, quae superius sub. num. 42 excusae exstant J. Dat. Prage a. d. 1358 die tercia m. dec. Cop. coaeva in Libro confirmationum eccl. Prag. I fol. 6 Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti. Extr. Tingl, Ll confirm. I p. 76. — [LI. 53) 1358 dec. 4. Poštovice. Chotěbor de Poštovice hereditatem ibidem monasterio Rudnicensi vendit. Noverint universi presencium noticiam habituri, quod ego Chotyeborius de Postowycz publice fateor et recognosco me hereditatem meam, quam habui in villa Postowycz, exten- dentem se ad centum triginta mensuras seu capacem centum triginta mensurarum usualis mensure, pratis inclusis, una cum seminibus iemalibus, que ibidem seminavi, de consensu coniugis mee, Benakonis et Benessii filiorum meorum legittimorum et heredum, honn. ac religg. vv. dd. Nicolao preposito et conventui mon. s. Marie can. reg. in Rudnicz, quamlibet peciam hereditatis huiusmodi ad mensuram duorum strychonum pro una sex. gr. den. Prag. rite et legittime vendidisse et de eisdem hereditate cum omnibus et singulis bonis, iuribus et pertinenciis ad hereditatem eandem spectantibus cessisse et condescendisse. Pro qua quidem hereditate sic empta eciam presentibus recognosco me sexaginta quinque sex. gr. predictorum de bona et vera pecunia recepisse. Adiectum est autem in vendicione huius- modi, quod prefati dd. prepositus et conventus semina yemalia, que hoc anno in hereditate eadem seminavi, et domum seu curiam, quam ibidem in Postowycz habui, michi debet persolvere ad arbitrium proborum virorum, per me et ipsum ad hoc eligendorum. Quam hereditatem cum omnibus iuribus et pertinenciis suis statim veniente d. imperatore sine aliqua dilacione sibi et monasterio suo predicto, pro quo“) eandem emerunt hereditatem, intabulare promisi et promitto, teneor et debeo et sum astrictus. Et si aliquis super heredi- tate eadem ipsum vel monasterium predictum inquietaret vel evinceret hereditatem seu domum eandem ab ipso seu ab ipsis monasterio et conventu ante thabulacionem vel post, annis disbrigatoriis nondum elapsis, extunc disbrigatores mei subscripti, videlicet Przyben de Zwolenyewes, Pesko de Zewzkur et Jesko Koczowecz de Czelichowicz in penam centum
Annus 1358 nov. 30.—dec. 4. 43 Grünhagen-Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens I p. 14 n. 6 (A). — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 452 n. 440 (A). — [MJ. a) A: Suidnicensi, B: Swidniczensi. — b) A: Jawrensi, B: Jaurensi. — c) A: feodum, B: feudum. d) A: sint, B: sunt. — e) A: Frankenstenensi, B: Frankensteinensi. — f) A: Swidnicensi, B: Swid- g) A: Grotkaw, B: Grotkow. — h) A: Nysensis, B: Nisensis. — i) A: Actum et datum, nicensi. — B: Datum et actum. 52) 1358 dec. 3. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ecclesiam in Uhonice fr. Johanni conventuali mon. Strahoviensis conferunt. — — et Detlewus canonicus vicarii —— Nos Nicolaus prepositus — rev. d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, in spiritualibus generales, n. f. u. — —, quod cum collacio eccl. in Uhonicz vacans per obitum fratris Andree —— ad dictum nostrum dominum archiepiscopum prefatum sit hac vice devoluta ex eo, quod honn. et religg. vv. abbas et conventus mon. Strahoviensis, ord. Prem., ad quos presentacio seu ius patronatus ipsius ecclesie pertinere dinoscitur, personam ydoneam d. nostro archiepiscopo prefato infra tempus legitimum presentare non curarunt, relig. v. fr. Johanni conventuali dicti mon. Strahoviensis auctoritate d. nostri archiepiscopi nobis super hoc specialiter facta, contulimus et presentibus conferimus ecclesiam supradictam —— [prout in litteris vicariorum 10. die nov. 1358 datis, quae superius sub. num. 42 excusae exstant J. Dat. Prage a. d. 1358 die tercia m. dec. Cop. coaeva in Libro confirmationum eccl. Prag. I fol. 6 Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti. Extr. Tingl, Ll confirm. I p. 76. — [LI. 53) 1358 dec. 4. Poštovice. Chotěbor de Poštovice hereditatem ibidem monasterio Rudnicensi vendit. Noverint universi presencium noticiam habituri, quod ego Chotyeborius de Postowycz publice fateor et recognosco me hereditatem meam, quam habui in villa Postowycz, exten- dentem se ad centum triginta mensuras seu capacem centum triginta mensurarum usualis mensure, pratis inclusis, una cum seminibus iemalibus, que ibidem seminavi, de consensu coniugis mee, Benakonis et Benessii filiorum meorum legittimorum et heredum, honn. ac religg. vv. dd. Nicolao preposito et conventui mon. s. Marie can. reg. in Rudnicz, quamlibet peciam hereditatis huiusmodi ad mensuram duorum strychonum pro una sex. gr. den. Prag. rite et legittime vendidisse et de eisdem hereditate cum omnibus et singulis bonis, iuribus et pertinenciis ad hereditatem eandem spectantibus cessisse et condescendisse. Pro qua quidem hereditate sic empta eciam presentibus recognosco me sexaginta quinque sex. gr. predictorum de bona et vera pecunia recepisse. Adiectum est autem in vendicione huius- modi, quod prefati dd. prepositus et conventus semina yemalia, que hoc anno in hereditate eadem seminavi, et domum seu curiam, quam ibidem in Postowycz habui, michi debet persolvere ad arbitrium proborum virorum, per me et ipsum ad hoc eligendorum. Quam hereditatem cum omnibus iuribus et pertinenciis suis statim veniente d. imperatore sine aliqua dilacione sibi et monasterio suo predicto, pro quo“) eandem emerunt hereditatem, intabulare promisi et promitto, teneor et debeo et sum astrictus. Et si aliquis super heredi- tate eadem ipsum vel monasterium predictum inquietaret vel evinceret hereditatem seu domum eandem ab ipso seu ab ipsis monasterio et conventu ante thabulacionem vel post, annis disbrigatoriis nondum elapsis, extunc disbrigatores mei subscripti, videlicet Przyben de Zwolenyewes, Pesko de Zewzkur et Jesko Koczowecz de Czelichowicz in penam centum
Strana 44
44 Regesta Bohemiae et Moraviae. sex. incident ipso facto. Quam penam ipse d. prepositus et monasterium predictum integram et totam a predictis disbrigatoribusb) et ipsorum quolibet recipere et exigere poterit et debebit, poterint et debebunt et ipsi et eorum quilibet ipsam sibi solvere, dare et assignare sine quavis dilacione tenebuntur. Quam si non prestarent, extunc summam centum sex. predictam apud Judeos et cristianos prefatus d. prepositus et conventus vel domus predicta recipere tenebitur et debebit, tenebuntur et debebunt super damnum disbrigatorum pre- dictorum. Et nichilominus ego eodem°) et totali iure hereditatis predicte promisi eciam pre- posito et monasterio predictis hereditatem et bona, que ipsis vendidi, contra ius dotis coniugis mee prefate disbrigare sub penis et condicionibus prenotatis. Acta sunt a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo 8 (!) die V m. dec. In quorum omnium testimonium si- gillum meum presentibus est appensum. Nos quoque Przyben de Zwolenyewes, Pesko de — — d. Zewzkur et Jesko Coczowecz de Czelikowycz, omnes una manu et in solidum ven. archiepiscopo Pragensi et predictis dd. preposito et conventui nec non strenuo militi d. Smiloni de Pardubicz ac Johanni purgrawio castri Rudnicensis et ipsorum cuilibet bona fide et sine dolo omnia superius expressa et quodlibet ipsorum iure terre secundum morem et con- suetudinem patrie disbrigare, pene superius expresse nos in solidum ex certa sciencia submittentes harum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. Dat. in villa Postowicz anno, die et mense predictis. Ed. Emler, Diplomatář klášt. řádu sv. Augustina v Roudnici (Věstník Král. čes. spol. nauk 1893) p. 21 n. 15 e diplomatario saec. X V, quod olim in bibl. Lobkovic. Rudnicensi nunc in Pátek asservatur. HU — [MJ. a) cop.: qua. — b) cop.: disbrigatorii. — c) cop.: eadem. 54) 1358 dec. 5. De contributione in districtu Hersbruck solvenda. Ich Volkolt von Tanne, lantrihter zu Sulczpach, bekenne offenlichen — —, daz für mich chom auf daz lantgerihte zu Sulczpach die erwirdig geistlich frawe, fr. Adelheit ab- tessinne zu Pergen und weist einen guten ganczen gerehten brief, versigelt mit h. Chunrats Kemnaters genant, dez kamermeisters seligen, mit h. Johansen von Hohenheim, lantschriber zu Sulczpach, mit meinem und mit Chunczen des Erlbecken vogt zu Herspruk anhangenden güten ganczen gerehten insigeln und bat denselben brief offenlichen in gerihte zu lesen, und stunt von worte zu worte also: Ich Conrat Kemnater, kamermeister, ich Johans von Hohenheim, lantschriber zn Sulczbach, ich Volkolt von Tanne, lantrihter daselbes, und ich Chuncz Erlbeke, vogt zu Hersprük, bekennen offenlichen —— [Sequitur tenor litterarum datarum 9. die m. iul. a. 1357 vide Regesta Boh. et Mor. VI p. 340 n. 609; data autem hic legitur am samcztag vor s. Margareten tag = 8. iul. J. Und do der brief also in gerihte offenlichen gelesen und verhort wart, do bat die obgenante abtessinn mit fursprechen, daz man in desselben briefes ein abschrift und ein urchunde under des lantgerihts insigel gebe, wo si und ir nachkumen oder amptlute denselben briefe mit des lantgerihts insigel weisten oder fürbrehten, daz er solche kraft unde mahte het in alle wege, als der brief mit der vor- genanten ersamen leute insigeln und dem meinem alle wege gegenwertig were. Und daz wart ir erteilt mit volge, mit vrag, mit urteil und mit dem rehten. Und zu urchünde ist ir diser brief mit urteil under des lantgerihtes insigel versigelt geben nach Crists gebürt dreuczehenhundirt iar und in dem aht und funfezistem iar an der mitwochen vor s. Nyclos tag dez heil. bisschofes. Orig. cum sig. iudicii provincialis de cera viridi comm. impressa in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Nürnberg Reichsstadt Urk. Fasc. 291 N. 14. — HU — IMJ.
44 Regesta Bohemiae et Moraviae. sex. incident ipso facto. Quam penam ipse d. prepositus et monasterium predictum integram et totam a predictis disbrigatoribusb) et ipsorum quolibet recipere et exigere poterit et debebit, poterint et debebunt et ipsi et eorum quilibet ipsam sibi solvere, dare et assignare sine quavis dilacione tenebuntur. Quam si non prestarent, extunc summam centum sex. predictam apud Judeos et cristianos prefatus d. prepositus et conventus vel domus predicta recipere tenebitur et debebit, tenebuntur et debebunt super damnum disbrigatorum pre- dictorum. Et nichilominus ego eodem°) et totali iure hereditatis predicte promisi eciam pre- posito et monasterio predictis hereditatem et bona, que ipsis vendidi, contra ius dotis coniugis mee prefate disbrigare sub penis et condicionibus prenotatis. Acta sunt a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo 8 (!) die V m. dec. In quorum omnium testimonium si- gillum meum presentibus est appensum. Nos quoque Przyben de Zwolenyewes, Pesko de — — d. Zewzkur et Jesko Coczowecz de Czelikowycz, omnes una manu et in solidum ven. archiepiscopo Pragensi et predictis dd. preposito et conventui nec non strenuo militi d. Smiloni de Pardubicz ac Johanni purgrawio castri Rudnicensis et ipsorum cuilibet bona fide et sine dolo omnia superius expressa et quodlibet ipsorum iure terre secundum morem et con- suetudinem patrie disbrigare, pene superius expresse nos in solidum ex certa sciencia submittentes harum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. Dat. in villa Postowicz anno, die et mense predictis. Ed. Emler, Diplomatář klášt. řádu sv. Augustina v Roudnici (Věstník Král. čes. spol. nauk 1893) p. 21 n. 15 e diplomatario saec. X V, quod olim in bibl. Lobkovic. Rudnicensi nunc in Pátek asservatur. HU — [MJ. a) cop.: qua. — b) cop.: disbrigatorii. — c) cop.: eadem. 54) 1358 dec. 5. De contributione in districtu Hersbruck solvenda. Ich Volkolt von Tanne, lantrihter zu Sulczpach, bekenne offenlichen — —, daz für mich chom auf daz lantgerihte zu Sulczpach die erwirdig geistlich frawe, fr. Adelheit ab- tessinne zu Pergen und weist einen guten ganczen gerehten brief, versigelt mit h. Chunrats Kemnaters genant, dez kamermeisters seligen, mit h. Johansen von Hohenheim, lantschriber zu Sulczpach, mit meinem und mit Chunczen des Erlbecken vogt zu Herspruk anhangenden güten ganczen gerehten insigeln und bat denselben brief offenlichen in gerihte zu lesen, und stunt von worte zu worte also: Ich Conrat Kemnater, kamermeister, ich Johans von Hohenheim, lantschriber zn Sulczbach, ich Volkolt von Tanne, lantrihter daselbes, und ich Chuncz Erlbeke, vogt zu Hersprük, bekennen offenlichen —— [Sequitur tenor litterarum datarum 9. die m. iul. a. 1357 vide Regesta Boh. et Mor. VI p. 340 n. 609; data autem hic legitur am samcztag vor s. Margareten tag = 8. iul. J. Und do der brief also in gerihte offenlichen gelesen und verhort wart, do bat die obgenante abtessinn mit fursprechen, daz man in desselben briefes ein abschrift und ein urchunde under des lantgerihts insigel gebe, wo si und ir nachkumen oder amptlute denselben briefe mit des lantgerihts insigel weisten oder fürbrehten, daz er solche kraft unde mahte het in alle wege, als der brief mit der vor- genanten ersamen leute insigeln und dem meinem alle wege gegenwertig were. Und daz wart ir erteilt mit volge, mit vrag, mit urteil und mit dem rehten. Und zu urchünde ist ir diser brief mit urteil under des lantgerihtes insigel versigelt geben nach Crists gebürt dreuczehenhundirt iar und in dem aht und funfezistem iar an der mitwochen vor s. Nyclos tag dez heil. bisschofes. Orig. cum sig. iudicii provincialis de cera viridi comm. impressa in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Nürnberg Reichsstadt Urk. Fasc. 291 N. 14. — HU — IMJ.
Strana 45
Annus 1358 dec. 4.—8. 45 55) 1358 dec. 8. Ratibor. Instrumentum publicum de lestamento Eufemiae filiae Premislai ducis Ratiboriensis. In nom. dom. am. Sub anno eiusdem millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo, ind. XII, VI idus") dec., hora quasi vesperarum in claustro sororum in Rathibor, in stuba et comodo ipsarum speciali, Wrat. dyoc.. nob. et relig. virgo, domicella Evfe- mia, olim Premislii ducis Rathiboriensis filia, eiusdem monasterii priorissa, in mei notarii et testium subscriptorum presencia, mentis et racionis proprie compos hec verba protulit et aperte dixit: Nos damus, assignamus et irrevocabiliter resigna- mus et legamus pueris filiabus seren. principis et domini Nycolai Oppauiensis et Rat- hiboriensis terrarum ducis et Anne coniugis sue, sororis nostre, videlicet virginibus Elizabet et Angneti, nobiscum degentibus, principaliter et pre omnibus universaliter omnia et singulariter singula nostra bona, quocumque censenturb) ex nomine, ad nos et ad pro- prietatem nostram pertinencia, primo in territorio Rathiboriensi ab illa parte Odre iacentes quatuor villas, videlicet Liski, Pogrebine, Markouice, Luboma cum allodiis, molendinis, piscinis et piscibus in eisdem contentis, pratis, silvis, rubetis cum ipsarum pertinenciis universis, in civitate Zarensi de decem bancis carnium de quolibet quintum dimidium lapidem fusi et mundi sepi in festo b. Martini quolibet anno, in civitate Rathibor pannicida- rum quilibet unam mar. gr. Prag. tenetur dare quolibet anno in festo s. Galli numeri polo- nici, de qualibet instita octo scoti debentur quolibet anno in iam dicto festo, preterea de quolibet manso ante civitatem Rathibor iacente sex scoti debentur annui census, solucio novorum ortorum civitati adiacencium, que se extendit ad novem mar. polonicales et novem scotos, singula annuum (!) revolucione, de domibus in Lata platea et de curiis in fossato situatis una sex. gr. veri census. Atribuimus eciam illos in Proswinkel cum omnibus, quibus tenentur, nichilominus villam Bognav cùm allodio et usufructibus universis; in ducatu autem Oppauiensi Baurouicz cum opidanis et hiis villis illo ab antiquo pertinentibus, cum advocacia scilicet Dehylav, Ciruencav, Sulkov cum allodiis, molendinis, piscinis, pratis, rubetis et proventibus universis. In hiis bonis relig, virgo, domicella Anna, filia ducis Ma- zouie, nobiscum in claustro degens, cum predictis domicellabus equalem habebit partem. It. villa Bescav domicellabus Elizabet et Angneti solis debetur, sed dimidia pars Stichincin ville Elizabet soli debetur. In districtu Koslensi villam dictam Wcescav cum allodio War- muntouicz et allodio in Mozorav cumque collacionibus ecclesiarum et iure patronatus ad nos pertinentibus tali adita condicione, si Anna predicti ducis Semouiti filia vixerit, Elizabet et Angnete predictis sublatis ab hoc luce, omnia possedebit exceptis predictis quatuor villis ab illa parte Odre iacentibus; ille cum omnibus pertinenciis suis ad conventum sanctimo- nialium mox revolventur. Statuimus eciam, quod de perceptis Wescav ville predicte fratri- bus de ordine fr. Predicatorum pro brasio debentur dari decem mar. polonicales, respectu quarum prior claustri Rathibor — — tenetur mittere ad claustrum pro dicendis missis sororum in Rathibor quatuor fratres omni die. Adicimus eciam, si dux Johannes, filius sororis nostre, aliquam filiam legittime generaverit et illam religioni nostre et conventui tradiderit, illa cum predicta Anna domicella, Mazouie ducis filia, omnia ipsis prescripta gubernabit. Promittimus nostra bona fide hanc donacionem nostram et liberam resignacionem in omni- bus factam non causa alicuius ingratitudinis aut sinistre informacionis in vita vel in morte aliqualiter revocare, omnibus autem domicellabus luculentur, et nominaliter expressatarum extinctis omnia superius recitata, ut est premissum, ad conventum sanctimonialium in Rathibor debent revolvi nullo penitus refragante. Ultimo volumus, ut de perceptis pro ani- mabus parentum nostrorum et fratris Lestkonis nostraque ipsos exerceant actus. Huic donacioni et legacioni excellentissimus princeps et d. Nycolaus Oppauiensis et Rathiboriensis terrarum dux cum duce Johanne filio adidit ) consensum. Ut autem hec omnia robur obti-
Annus 1358 dec. 4.—8. 45 55) 1358 dec. 8. Ratibor. Instrumentum publicum de lestamento Eufemiae filiae Premislai ducis Ratiboriensis. In nom. dom. am. Sub anno eiusdem millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo, ind. XII, VI idus") dec., hora quasi vesperarum in claustro sororum in Rathibor, in stuba et comodo ipsarum speciali, Wrat. dyoc.. nob. et relig. virgo, domicella Evfe- mia, olim Premislii ducis Rathiboriensis filia, eiusdem monasterii priorissa, in mei notarii et testium subscriptorum presencia, mentis et racionis proprie compos hec verba protulit et aperte dixit: Nos damus, assignamus et irrevocabiliter resigna- mus et legamus pueris filiabus seren. principis et domini Nycolai Oppauiensis et Rat- hiboriensis terrarum ducis et Anne coniugis sue, sororis nostre, videlicet virginibus Elizabet et Angneti, nobiscum degentibus, principaliter et pre omnibus universaliter omnia et singulariter singula nostra bona, quocumque censenturb) ex nomine, ad nos et ad pro- prietatem nostram pertinencia, primo in territorio Rathiboriensi ab illa parte Odre iacentes quatuor villas, videlicet Liski, Pogrebine, Markouice, Luboma cum allodiis, molendinis, piscinis et piscibus in eisdem contentis, pratis, silvis, rubetis cum ipsarum pertinenciis universis, in civitate Zarensi de decem bancis carnium de quolibet quintum dimidium lapidem fusi et mundi sepi in festo b. Martini quolibet anno, in civitate Rathibor pannicida- rum quilibet unam mar. gr. Prag. tenetur dare quolibet anno in festo s. Galli numeri polo- nici, de qualibet instita octo scoti debentur quolibet anno in iam dicto festo, preterea de quolibet manso ante civitatem Rathibor iacente sex scoti debentur annui census, solucio novorum ortorum civitati adiacencium, que se extendit ad novem mar. polonicales et novem scotos, singula annuum (!) revolucione, de domibus in Lata platea et de curiis in fossato situatis una sex. gr. veri census. Atribuimus eciam illos in Proswinkel cum omnibus, quibus tenentur, nichilominus villam Bognav cùm allodio et usufructibus universis; in ducatu autem Oppauiensi Baurouicz cum opidanis et hiis villis illo ab antiquo pertinentibus, cum advocacia scilicet Dehylav, Ciruencav, Sulkov cum allodiis, molendinis, piscinis, pratis, rubetis et proventibus universis. In hiis bonis relig, virgo, domicella Anna, filia ducis Ma- zouie, nobiscum in claustro degens, cum predictis domicellabus equalem habebit partem. It. villa Bescav domicellabus Elizabet et Angneti solis debetur, sed dimidia pars Stichincin ville Elizabet soli debetur. In districtu Koslensi villam dictam Wcescav cum allodio War- muntouicz et allodio in Mozorav cumque collacionibus ecclesiarum et iure patronatus ad nos pertinentibus tali adita condicione, si Anna predicti ducis Semouiti filia vixerit, Elizabet et Angnete predictis sublatis ab hoc luce, omnia possedebit exceptis predictis quatuor villis ab illa parte Odre iacentibus; ille cum omnibus pertinenciis suis ad conventum sanctimo- nialium mox revolventur. Statuimus eciam, quod de perceptis Wescav ville predicte fratri- bus de ordine fr. Predicatorum pro brasio debentur dari decem mar. polonicales, respectu quarum prior claustri Rathibor — — tenetur mittere ad claustrum pro dicendis missis sororum in Rathibor quatuor fratres omni die. Adicimus eciam, si dux Johannes, filius sororis nostre, aliquam filiam legittime generaverit et illam religioni nostre et conventui tradiderit, illa cum predicta Anna domicella, Mazouie ducis filia, omnia ipsis prescripta gubernabit. Promittimus nostra bona fide hanc donacionem nostram et liberam resignacionem in omni- bus factam non causa alicuius ingratitudinis aut sinistre informacionis in vita vel in morte aliqualiter revocare, omnibus autem domicellabus luculentur, et nominaliter expressatarum extinctis omnia superius recitata, ut est premissum, ad conventum sanctimonialium in Rathibor debent revolvi nullo penitus refragante. Ultimo volumus, ut de perceptis pro ani- mabus parentum nostrorum et fratris Lestkonis nostraque ipsos exerceant actus. Huic donacioni et legacioni excellentissimus princeps et d. Nycolaus Oppauiensis et Rathiboriensis terrarum dux cum duce Johanne filio adidit ) consensum. Ut autem hec omnia robur obti-
Strana 46
46 Regesta Bohemiae et Moraviae. neant firmitatis, presentes scribi et sigilli sui munimine et sigillorum predictorum principum et dominorum mandavit roborari. Act. et dat. anno, indiccione, mense, die, hora, loco quibus supra, presentibus hiis principibus et dominis Nycolao predictarum terrarum duce et Johanne filio suo, d. Henrico Hoberg milite, relig. viro fr. Petro provinciali Polonie, fr. Johanne confessore predicti claustri et aliis multis fide dignis. Et ego Petrus quondam Gotfridi de Rathibor, presbiter Wrat. dyoc., publicus imp. auct. notarius, huic donacioni, legacioni et testamento sic facto per domicellam Evfemiam una cum prescriptis testibus presens interfui et eam in hanc publicam formam redigens meo nomine et singno solito consingnavi in testimonium omnium premissorum. Orig. cum 3 sigg., quorum 3) avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 112 Dominikanerin- nen Ratibor n. 50. Sigilla in fil. ser.: 1) sigillum equestre ducis Nicolai. 2) sig. rot.; S. SORORIS. OFFCE. ORDIS. PD. — Ed. Wattenbach, Cod. dipl. Sil. 11 p. 159 n. 51.; — Extr. Kopetzky, Regesten z. Gesch. d. Herzogthums Troppau, AOG 45 (1871) p. 184 n. 326. — [MJ. a) or.: nonas. — b) or.: sensentur. — c) or.: adididit. 56) 1358 dec. 8. Havlíčkův Brod. Venditio census ad Corpus Cristi in Broda Theutunicali. Noverint universi presentes litteras inspecturi providum virum Ratmirum Brenneri quadraginta quinque gr. annui census pro sex sex. gr. super curiam suam foris civitatem sitam —ad Corpus Cristi vendidisse sic, quod predicti census medietas in festo s. Johannis proxime venturo et alia eiusdem census medietas in festo Nativitatis Cristi sine dolo aut quavis contradiccione persolvatur. Si vero prefatus Ratmirus in prescriptis terminis seu in aliquo prenominatorum terminorum predictum censum solvere non curaret, extunc honestus v. Michael iudex cum .. iuratis, protunc constitutis, sine omni iudicii strepitu super pre- dictam curiam eiusdem Ratmiri aut heredum suorum eundem censum acquirere habebit plenum posse, tamen condicione adiuncta, quod prefatus Ratmirus sui aut heredes sepe- dictum censum pro sex sex. gr. valeat omni loco et tempore exsolvere ac liberare...Huius vendicionis eventum honesti vv. Elberlinus circa fontem, Petrus Seberger, Procopius Friczalli, Petrus Krucneri, protunc iurati, cum ceteris iuratis testantur. In cuius eciam rei testimonium presentibus nostre civitatis sigillum est appensum. Qui hanc litteram habuerint, eisdem ... predictus census presentetur. Act. a. d. millesimo CCC°LVIII° in die Concep- cionis b. Marie virg. venerande. Orig. cum sigillo rot. de cera comm. in press. perg. in musaeo civitatis Havličkův Brod n. 414. In clipeo sigilli ostrvy; S. CIUIUM. DE. BRODA. — Cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a jiných českých p. 15 sq. — HU — [MJ. 57) 1358 dec. 9. Vratislaviae. Karolus imperator et rex examinatis testium fidedignorum dictis in lite inter conventum fr. Cruciferorum ord. Teutunicorum in Plauen et Henricum, advocatum ibidem, vertente pro- curatore dicti advocati commendatoreque conventus eiusdem praesentibus litem ipsam deiudicat et conventus officia statuit. — n. f. t. p. u., quod, cum inter relig. fr. commendatorem Dat. Wrati- slauie a. d. 1358, ind. XI, nona [die] dec. regn. nostr. a. tredecimo, imperii vero quarto. Ed. Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. z. Plauen, V p. 29 n. 424. — Extr. Neues Arch. 35 p. 548. ad 13. dec. — [L].
46 Regesta Bohemiae et Moraviae. neant firmitatis, presentes scribi et sigilli sui munimine et sigillorum predictorum principum et dominorum mandavit roborari. Act. et dat. anno, indiccione, mense, die, hora, loco quibus supra, presentibus hiis principibus et dominis Nycolao predictarum terrarum duce et Johanne filio suo, d. Henrico Hoberg milite, relig. viro fr. Petro provinciali Polonie, fr. Johanne confessore predicti claustri et aliis multis fide dignis. Et ego Petrus quondam Gotfridi de Rathibor, presbiter Wrat. dyoc., publicus imp. auct. notarius, huic donacioni, legacioni et testamento sic facto per domicellam Evfemiam una cum prescriptis testibus presens interfui et eam in hanc publicam formam redigens meo nomine et singno solito consingnavi in testimonium omnium premissorum. Orig. cum 3 sigg., quorum 3) avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 112 Dominikanerin- nen Ratibor n. 50. Sigilla in fil. ser.: 1) sigillum equestre ducis Nicolai. 2) sig. rot.; S. SORORIS. OFFCE. ORDIS. PD. — Ed. Wattenbach, Cod. dipl. Sil. 11 p. 159 n. 51.; — Extr. Kopetzky, Regesten z. Gesch. d. Herzogthums Troppau, AOG 45 (1871) p. 184 n. 326. — [MJ. a) or.: nonas. — b) or.: sensentur. — c) or.: adididit. 56) 1358 dec. 8. Havlíčkův Brod. Venditio census ad Corpus Cristi in Broda Theutunicali. Noverint universi presentes litteras inspecturi providum virum Ratmirum Brenneri quadraginta quinque gr. annui census pro sex sex. gr. super curiam suam foris civitatem sitam —ad Corpus Cristi vendidisse sic, quod predicti census medietas in festo s. Johannis proxime venturo et alia eiusdem census medietas in festo Nativitatis Cristi sine dolo aut quavis contradiccione persolvatur. Si vero prefatus Ratmirus in prescriptis terminis seu in aliquo prenominatorum terminorum predictum censum solvere non curaret, extunc honestus v. Michael iudex cum .. iuratis, protunc constitutis, sine omni iudicii strepitu super pre- dictam curiam eiusdem Ratmiri aut heredum suorum eundem censum acquirere habebit plenum posse, tamen condicione adiuncta, quod prefatus Ratmirus sui aut heredes sepe- dictum censum pro sex sex. gr. valeat omni loco et tempore exsolvere ac liberare...Huius vendicionis eventum honesti vv. Elberlinus circa fontem, Petrus Seberger, Procopius Friczalli, Petrus Krucneri, protunc iurati, cum ceteris iuratis testantur. In cuius eciam rei testimonium presentibus nostre civitatis sigillum est appensum. Qui hanc litteram habuerint, eisdem ... predictus census presentetur. Act. a. d. millesimo CCC°LVIII° in die Concep- cionis b. Marie virg. venerande. Orig. cum sigillo rot. de cera comm. in press. perg. in musaeo civitatis Havličkův Brod n. 414. In clipeo sigilli ostrvy; S. CIUIUM. DE. BRODA. — Cf. Vojtíšek, O pečetech a erbech měst Pražských a jiných českých p. 15 sq. — HU — [MJ. 57) 1358 dec. 9. Vratislaviae. Karolus imperator et rex examinatis testium fidedignorum dictis in lite inter conventum fr. Cruciferorum ord. Teutunicorum in Plauen et Henricum, advocatum ibidem, vertente pro- curatore dicti advocati commendatoreque conventus eiusdem praesentibus litem ipsam deiudicat et conventus officia statuit. — n. f. t. p. u., quod, cum inter relig. fr. commendatorem Dat. Wrati- slauie a. d. 1358, ind. XI, nona [die] dec. regn. nostr. a. tredecimo, imperii vero quarto. Ed. Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. z. Plauen, V p. 29 n. 424. — Extr. Neues Arch. 35 p. 548. ad 13. dec. — [L].
Strana 47
Annus 1358 dec. 8.—13. 47 58) 1358 dec. 10. Nota de solutione pecuniarum a Johanne Paduano, decano ecclesiae Wissegradensis, collectore in regno Bohemiae, recollectarum. — cum Raphael Damiani et Martinus Catayrani et Die X decembris a. d. 1358] Obertus de Plano, mercatores Brugis commorantes, habuissent et recepissent a Nicolao dicto Goedis [?] de Aquis, solvente nomine Petri de Colonia, burgensis de Praga, et Johannis de Colonia, fratris dicti Petri, de pecuniis, per ipsos fratres receptis a d. Johanne dicto Paduano, decano Vicegradensi, collectore in regno Boemie, ad cameram pertinentibus, MVIIC LXXXIII flor. auri, prout constat per instrumentum publicum, manu et signo Bartholomei de Arcano, notarii publici, recepto et signato, prefati Raphael, Martinus et Albertus per manus Anthonii Malabayla, mercatoris Estensis, curiam Romanam sequentis, [assignare fecerunt] dictos — MVII“ LXXXIII flor. fortes. Ex arch. Vat. Int. et Exit. (1358) 286 fol. 73 ed. Kirsch, Die päpstl. Kollektorien in Deutschland während d. XIV. Jhdts p. 385. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 345 n. 870. — [L]. 59) 1358 dec. 13. Vratislaviae. Karolus imperator et rex episcopo et ecclesiae Vratislaviensi omnia privilegia et libertates auctoritate regia Bohemiae confirmat. Si ex innate nobis regie benignitatis affectu universorum fidelium nostrorum — comodis et profectibus delectamur intendere ipsisque tranquillitatis et quietis procurare solacia, ut grata prosperitate letentur sub grato regimine principis graciosi, ad illorum pro- fecto statum honorabilem et optate felicitatis augmentum nostre serenitatis affeccio pro- pensiori zelo diffunditur, qui probacioribus fidei et devocionis insigniis ad honorem cla- rissimorum regum, regni et corone Boemie diligentis affectus studio et prone fidelitatis obsequio claruerunt. Sane attendentes constantis et preclare devocionis frequenciam nec- non singularis virtutis et bonitatis iudicia, quibus ven. Preczlaus Wratislauiensis eecl. epis- copus, princeps, cancellarius et consiliarius, necnon capitulum eiusdem ecclesie, dev. nostri dil., maiestatem nostram et cl. mem. ill. Johannem quondam Boemie regem, genitorem nostrum carissimum, regnum et coronam Boemie sollicitis et operosis ingeniis grate devo- cionis affectu frequencius honorarunt et in futurum tanto diligencius et graciore semper obsequio revereri studebunt, quanto amplioribus graciarum beneficiis se conspexerint nostre maiestatis gracia preveniri, animo deliberato — sano principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio prefatis episcopo et capitulo Wratislauiensis ecclesie et ipso- rum successoribus imperpetuum omnia privilegia et literas, que et quas ipsi seu predecesso- res eorum super quibuscunque iuribus, graciis, libertatibus, emunitatibus et indulgenciis a prefato genitore nostro, rege Boemie, seu quibuscumque ducibus, comitibus et baronibus in civitate et dyocesi Wratislauiensi et specialiter ab ill. principibus Heinrico primo, Hein- rico secundo, Heinrico tercio, Heinrico quarto, Heinrico sexto et ultimo, ducibus Slezie et dominis Wratislauiensibus, et Heinrico, Conrado atque Bolkone, olim ducibus Glogouie, pro se et ecclesia Wratislauiensi predicta obtinuisse noscuntur, in omnibus suis tenoribus, sentenciis, punctis et clausulis de verbo ad verbum, prout scripta seu scripte sunt, ac si tenores omnium de verbo ad verbum presentibus inserti consisterent, eciamsi iure vel consuetudine de ipsis seu tenore ipsorum deberet in presentibus de verbo ad verbum fieri mencio specialis, auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia approbamus, ratifica- mus, innovamus et confirmamus, ut perpetuis inantea temporibus robur obtineant firmi- tatis, promittentes eciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie,
Annus 1358 dec. 8.—13. 47 58) 1358 dec. 10. Nota de solutione pecuniarum a Johanne Paduano, decano ecclesiae Wissegradensis, collectore in regno Bohemiae, recollectarum. — cum Raphael Damiani et Martinus Catayrani et Die X decembris a. d. 1358] Obertus de Plano, mercatores Brugis commorantes, habuissent et recepissent a Nicolao dicto Goedis [?] de Aquis, solvente nomine Petri de Colonia, burgensis de Praga, et Johannis de Colonia, fratris dicti Petri, de pecuniis, per ipsos fratres receptis a d. Johanne dicto Paduano, decano Vicegradensi, collectore in regno Boemie, ad cameram pertinentibus, MVIIC LXXXIII flor. auri, prout constat per instrumentum publicum, manu et signo Bartholomei de Arcano, notarii publici, recepto et signato, prefati Raphael, Martinus et Albertus per manus Anthonii Malabayla, mercatoris Estensis, curiam Romanam sequentis, [assignare fecerunt] dictos — MVII“ LXXXIII flor. fortes. Ex arch. Vat. Int. et Exit. (1358) 286 fol. 73 ed. Kirsch, Die päpstl. Kollektorien in Deutschland während d. XIV. Jhdts p. 385. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 345 n. 870. — [L]. 59) 1358 dec. 13. Vratislaviae. Karolus imperator et rex episcopo et ecclesiae Vratislaviensi omnia privilegia et libertates auctoritate regia Bohemiae confirmat. Si ex innate nobis regie benignitatis affectu universorum fidelium nostrorum — comodis et profectibus delectamur intendere ipsisque tranquillitatis et quietis procurare solacia, ut grata prosperitate letentur sub grato regimine principis graciosi, ad illorum pro- fecto statum honorabilem et optate felicitatis augmentum nostre serenitatis affeccio pro- pensiori zelo diffunditur, qui probacioribus fidei et devocionis insigniis ad honorem cla- rissimorum regum, regni et corone Boemie diligentis affectus studio et prone fidelitatis obsequio claruerunt. Sane attendentes constantis et preclare devocionis frequenciam nec- non singularis virtutis et bonitatis iudicia, quibus ven. Preczlaus Wratislauiensis eecl. epis- copus, princeps, cancellarius et consiliarius, necnon capitulum eiusdem ecclesie, dev. nostri dil., maiestatem nostram et cl. mem. ill. Johannem quondam Boemie regem, genitorem nostrum carissimum, regnum et coronam Boemie sollicitis et operosis ingeniis grate devo- cionis affectu frequencius honorarunt et in futurum tanto diligencius et graciore semper obsequio revereri studebunt, quanto amplioribus graciarum beneficiis se conspexerint nostre maiestatis gracia preveniri, animo deliberato — sano principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio prefatis episcopo et capitulo Wratislauiensis ecclesie et ipso- rum successoribus imperpetuum omnia privilegia et literas, que et quas ipsi seu predecesso- res eorum super quibuscunque iuribus, graciis, libertatibus, emunitatibus et indulgenciis a prefato genitore nostro, rege Boemie, seu quibuscumque ducibus, comitibus et baronibus in civitate et dyocesi Wratislauiensi et specialiter ab ill. principibus Heinrico primo, Hein- rico secundo, Heinrico tercio, Heinrico quarto, Heinrico sexto et ultimo, ducibus Slezie et dominis Wratislauiensibus, et Heinrico, Conrado atque Bolkone, olim ducibus Glogouie, pro se et ecclesia Wratislauiensi predicta obtinuisse noscuntur, in omnibus suis tenoribus, sentenciis, punctis et clausulis de verbo ad verbum, prout scripta seu scripte sunt, ac si tenores omnium de verbo ad verbum presentibus inserti consisterent, eciamsi iure vel consuetudine de ipsis seu tenore ipsorum deberet in presentibus de verbo ad verbum fieri mencio specialis, auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia approbamus, ratifica- mus, innovamus et confirmamus, ut perpetuis inantea temporibus robur obtineant firmi- tatis, promittentes eciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie,
Strana 48
48 Regesta Bohemiae et Moravtae. animo sincero et bona fide prefatis episcopo et capitulo Wratislauiensis ecclesie necnon successoribus eorum imperpetuum ipsos manutenere semper ac inviolabiliter et illibate servare privilegia, literas, iura, gracias, libertates, emunitates et indulgencias huiusmodi ipsumque episcopum, ecclesiam, capitulum et clerum secularem predictos contra quoscum- que reges, duces, comites, barones, tyrannos, spoliatores, molestatores, iniuriatores et per- turbatores eorum, cuiuscunque condicionis aut status extiterint, defensare ac ipsos et ipso- rum bona, terras, statum et iura defendere et absque doli scrupulo conservare, postquam perceperimus eos aut ipsorum aliquos spoliari, molestari aut perturbari in personis, rebus vel iuribus ipsorum vel ipsis iniurias irrogari, aut postquam ipsi vel aliqui ipsorum nobis spolia, molestias, iniurias et perturbaciones ipsorum intimaverint, a nobis vel nostris here- dibus aut successoribus, Boemie regibus, auxilium postulantes. Promittimus eciam episcopo, ecclesie et capitulo predictis pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, bona fide, quod episcopum, ecclesiam, capitulum et clerum secularem civitatis et dyocesis Wratislauiensis necnon quoscumque laicos, eorum subditos, in bonis ecclesie consistentes, nullo umquam tempore aggravabimus exaccionibus, talliis, solucionibus, collectis, peticio- nibus pecuniarum, animalium, annonarum, servitutum, vecturarum vel aliarum angariarum seu perangariarum, quocunque censeantur nomine, aut descensibus vel stacionibus ad villas et allodia episcopi, capituli, cleri et ecclesie predictorum, sed iuxta privilegiorum suorum tenores ipsis auctoritate regia Boemie meram, plenam et omnimodam concedimus liberta- —— Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. tem. Nulli ergo archiepiscopus, Johannes Olomuczensis, Albertus Swerinensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi; ill. Wilhelmus marchio Mysnensis, Bolco Swidniczensis, Conradus Olesniczensis, Wenczeslaus et Ludowicus Ligniczenses, Przemyslaus Theschinensis, Bolko Opuliensis et Bolko Falkembergensis duces; spect. Burchardus et Johannes burgravii Magdeburgenses, comites et nob. Sbinco de Hazemburg, supremus magister camere nostre, Jodocus et Johan- nes fratres de Rosemberg, Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie per Boemiam, et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1358, ind. XI, idus decembris, regnorum Per d. imperatorem .. cancellarius.“) nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. R. Miliczius. Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, Vratislaviae in archivo episcopatus, sign. C 29a. Ibidem alterum orig. (B), cum A fere consonum, itidem cum sig. maiest. in fil. ser., deperdito, sign. C 40. — Ed. Lünig, Teutsches Reichsarchiv (cont. II Spicil. eccl.) 20 p. 1183 n. 13. — Heyne, Dok. Gesch. d. Bistums Breslau 11 p. 68. — Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 794 n. 18. — ibidem pars III p. 38. Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 313 n. 282. — Reg. imp. VIII 2870. — IMI. a) Correcta per Joh. de Prusnicz B. 60) 1358 dec. 13. Vratislaviae. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex episcopum et capitulum ecclesiae Vratisla- viensis contra quoslibet invasores se defensurum esse promittit. — ad perpetuam rei memoriam n. f. t. p. u., quia, sicut communis habet noticia nos tamquam Boemie rex principatus, ducatus terrarum, districtuum et civitatis Wrati- slauiensis, opidi Nouiforensis et aliorum opidorum et omnium, que pertinent ad premissa, hereditarius, ordinarius ac naturalis dominus et legittimus heres existimus, prout eciam cl. mem. ill. Johannes condam Boemie rex, genitor noster karissimus, pro se, heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, et eiusdem regni corona omnia predicta et eorum quod- libet ex donacione pie record. ill. Heinrici sexti et ultimi ducis Wratislauiensis hereditario, iusto et legitimo titulo possidebat, et quia omnium principatuum et ducatuum omnium
48 Regesta Bohemiae et Moravtae. animo sincero et bona fide prefatis episcopo et capitulo Wratislauiensis ecclesie necnon successoribus eorum imperpetuum ipsos manutenere semper ac inviolabiliter et illibate servare privilegia, literas, iura, gracias, libertates, emunitates et indulgencias huiusmodi ipsumque episcopum, ecclesiam, capitulum et clerum secularem predictos contra quoscum- que reges, duces, comites, barones, tyrannos, spoliatores, molestatores, iniuriatores et per- turbatores eorum, cuiuscunque condicionis aut status extiterint, defensare ac ipsos et ipso- rum bona, terras, statum et iura defendere et absque doli scrupulo conservare, postquam perceperimus eos aut ipsorum aliquos spoliari, molestari aut perturbari in personis, rebus vel iuribus ipsorum vel ipsis iniurias irrogari, aut postquam ipsi vel aliqui ipsorum nobis spolia, molestias, iniurias et perturbaciones ipsorum intimaverint, a nobis vel nostris here- dibus aut successoribus, Boemie regibus, auxilium postulantes. Promittimus eciam episcopo, ecclesie et capitulo predictis pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, bona fide, quod episcopum, ecclesiam, capitulum et clerum secularem civitatis et dyocesis Wratislauiensis necnon quoscumque laicos, eorum subditos, in bonis ecclesie consistentes, nullo umquam tempore aggravabimus exaccionibus, talliis, solucionibus, collectis, peticio- nibus pecuniarum, animalium, annonarum, servitutum, vecturarum vel aliarum angariarum seu perangariarum, quocunque censeantur nomine, aut descensibus vel stacionibus ad villas et allodia episcopi, capituli, cleri et ecclesie predictorum, sed iuxta privilegiorum suorum tenores ipsis auctoritate regia Boemie meram, plenam et omnimodam concedimus liberta- —— Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. tem. Nulli ergo archiepiscopus, Johannes Olomuczensis, Albertus Swerinensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi; ill. Wilhelmus marchio Mysnensis, Bolco Swidniczensis, Conradus Olesniczensis, Wenczeslaus et Ludowicus Ligniczenses, Przemyslaus Theschinensis, Bolko Opuliensis et Bolko Falkembergensis duces; spect. Burchardus et Johannes burgravii Magdeburgenses, comites et nob. Sbinco de Hazemburg, supremus magister camere nostre, Jodocus et Johan- nes fratres de Rosemberg, Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie per Boemiam, et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1358, ind. XI, idus decembris, regnorum Per d. imperatorem .. cancellarius.“) nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. R. Miliczius. Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, Vratislaviae in archivo episcopatus, sign. C 29a. Ibidem alterum orig. (B), cum A fere consonum, itidem cum sig. maiest. in fil. ser., deperdito, sign. C 40. — Ed. Lünig, Teutsches Reichsarchiv (cont. II Spicil. eccl.) 20 p. 1183 n. 13. — Heyne, Dok. Gesch. d. Bistums Breslau 11 p. 68. — Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 794 n. 18. — ibidem pars III p. 38. Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 313 n. 282. — Reg. imp. VIII 2870. — IMI. a) Correcta per Joh. de Prusnicz B. 60) 1358 dec. 13. Vratislaviae. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex episcopum et capitulum ecclesiae Vratisla- viensis contra quoslibet invasores se defensurum esse promittit. — ad perpetuam rei memoriam n. f. t. p. u., quia, sicut communis habet noticia nos tamquam Boemie rex principatus, ducatus terrarum, districtuum et civitatis Wrati- slauiensis, opidi Nouiforensis et aliorum opidorum et omnium, que pertinent ad premissa, hereditarius, ordinarius ac naturalis dominus et legittimus heres existimus, prout eciam cl. mem. ill. Johannes condam Boemie rex, genitor noster karissimus, pro se, heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, et eiusdem regni corona omnia predicta et eorum quod- libet ex donacione pie record. ill. Heinrici sexti et ultimi ducis Wratislauiensis hereditario, iusto et legitimo titulo possidebat, et quia omnium principatuum et ducatuum omnium
Strana 49
Annus 1358 dec. 13. 49 et singulorum principum sive ducum Slezie et Opuliensium, quibus eciam appellentur nominibus, ducatu Swidnicensi et Jawrensi dumtaxat excepto, partim directo, partim vero utili et immediato dominio sumus, prout aperte cognoscitur, superior dominus generalis, et principatus necnon ducatus predicti cum omnibus dominiis, honoribus, iuribus et perti- nenciis suis a nobis tamquam rege Boemie et a corona regni prefati in feodum dependent. sicut hoc principes et duces predicti in presencia ven. Preczlai Wratislauiensis episcopi, principis, cancellarii et dev. nostri dil., canonicorum et capituli dicte ecclesie in personis propriis constituti confessione notoria publicarunt,1) profitendo eciam ibidem, qualiter nobis tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone tamquam veris, naturalibus, hereditariis et legitimis dominis suis pro se ac successori- bus suis, Slezie et Opuliensibus ducibus, prestiterint homagii, fidelitatis, obediencie et subieccionis debita, consueta ac solempnia iuramenta, et cum predicti ducatus Slezie et Opuliensis necnon ducatus ac civitas Wratislauiensis et eciam alia opida, terre, districtus et pertinencie cum omnibus dominiis, honoribus et iuribus suis regno et corone Boemie de communi voluntate, voto et consilio eorundem principum et eciam aliorum, quorum ad hoc requiri debebat assensus, uniti et incorporati ac inviscerati sint et esse debeant, adeo irrevo- cabiliter et inconvulse, ut a prefatis regno et corona Boemie scindi seu alienari non debeant quovis modo, sicut hoc principum predictorum et aliorum similiter, quorum interesse potuit, est iuramentis corporalibus solempniter approbatum,2) et cum episcopalis sedes et cathedra Wratislauiensis eccl. in civitate nostra Wratislauiensi predicta sita noscatur, que quidem civitas nobis tamquam regi Boemie, regno et corone Boemie, ut premittitur, est immediate subiecta, quod prefatus episcopus et capitulum Wratislauiensis ecclesie, devv. nostri, pruden- cius advertentes, habito eciam respectu ad benignos favores, quibus eos et ecclesiam eandem prevenimus et inantea auctore domino benignius prosequemur, ipsi —— comuni prece- dente consilio, pari omnium ipsorum voluntate, voto pariter et assensu, ipsis ob hoc pluries personaliter in capitulo congregatis pro se et successoribus suis imperpetuum recognoverunt et publice sunt professi, recognoscunt et profitentur indubie, quod nos tamquam Boemie [rex] pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corona sumus eorum principalis patronus et dominus racione Wratislauiensis eccl. et bonorum ipsius, que habent in communi vel in singulari in terris sive districtibus Wratislauiensi, Nouiforensi, Frankensteinensi et Namslauiensi, quas et quos in presenciarum obtinemus aut nos, heredes ac successores nostri, Boemie reges, favente domino obtinebimus in futu- rum, quodque ad nos, heredes et successores nostros, Boemie reges, regnum et coronam Boemie tamquam principalem patronum et dominum ipsorum tenentur et volunt fidelem habere respectum, et nos tamquam principales patronos et dominos suos iuvare fideliter, et sicut expedit, dignis honoribus venerari. Et licet quedam alia bona ipsorum et ecclesie sue predicte sint eciam hinc inde in terris et principatibus ducum et principum Slezie et Opuliensium, regno nostro Boemie incorporatorum et unitorum, ut premittitur, quia tamen omnes principatus huiusmodi a regno et corona Boemie in feodum dependent, idcirco prefati episcopus et capitulum Wratislauiensis eccl. rite fatentur eciam eadem bona sua, preter- quam illa, que sunt in Swidnicensi et Jawrensi ducatibus, fore in regno Boemie constituta, que tamen bona fatemur ad nulla onera pecuniaria, personalia sive realia cuiquam penitus obligari. Promiserunt eciam episcopus et capitulum antedicti —— nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, dominis et patronis suis, pro se et successoribus suis imperpetuum, quod quociescumque regem Boemie, dominum et patronum ipsorum mori continget, quod tunc episcopus Wratislauiensis, qui pro tempore fuerit, una cum melioribus prelatis eiusdem ecclesie nomine et vice suis et capituli ad coronacionem futuri regis tam- quam ad solempnitatem et gaudium patroni et domini ipsorum et Wratislauiensis eccl. tenebuntur et debebunt accedere et ibidem coronato rege statim ab ipso opidum Grotkow cum terra et districtu et omnibus ac singulis iuribus et pertinenciis suis nomine Wratislauien- 4 Regesta
Annus 1358 dec. 13. 49 et singulorum principum sive ducum Slezie et Opuliensium, quibus eciam appellentur nominibus, ducatu Swidnicensi et Jawrensi dumtaxat excepto, partim directo, partim vero utili et immediato dominio sumus, prout aperte cognoscitur, superior dominus generalis, et principatus necnon ducatus predicti cum omnibus dominiis, honoribus, iuribus et perti- nenciis suis a nobis tamquam rege Boemie et a corona regni prefati in feodum dependent. sicut hoc principes et duces predicti in presencia ven. Preczlai Wratislauiensis episcopi, principis, cancellarii et dev. nostri dil., canonicorum et capituli dicte ecclesie in personis propriis constituti confessione notoria publicarunt,1) profitendo eciam ibidem, qualiter nobis tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone tamquam veris, naturalibus, hereditariis et legitimis dominis suis pro se ac successori- bus suis, Slezie et Opuliensibus ducibus, prestiterint homagii, fidelitatis, obediencie et subieccionis debita, consueta ac solempnia iuramenta, et cum predicti ducatus Slezie et Opuliensis necnon ducatus ac civitas Wratislauiensis et eciam alia opida, terre, districtus et pertinencie cum omnibus dominiis, honoribus et iuribus suis regno et corone Boemie de communi voluntate, voto et consilio eorundem principum et eciam aliorum, quorum ad hoc requiri debebat assensus, uniti et incorporati ac inviscerati sint et esse debeant, adeo irrevo- cabiliter et inconvulse, ut a prefatis regno et corona Boemie scindi seu alienari non debeant quovis modo, sicut hoc principum predictorum et aliorum similiter, quorum interesse potuit, est iuramentis corporalibus solempniter approbatum,2) et cum episcopalis sedes et cathedra Wratislauiensis eccl. in civitate nostra Wratislauiensi predicta sita noscatur, que quidem civitas nobis tamquam regi Boemie, regno et corone Boemie, ut premittitur, est immediate subiecta, quod prefatus episcopus et capitulum Wratislauiensis ecclesie, devv. nostri, pruden- cius advertentes, habito eciam respectu ad benignos favores, quibus eos et ecclesiam eandem prevenimus et inantea auctore domino benignius prosequemur, ipsi —— comuni prece- dente consilio, pari omnium ipsorum voluntate, voto pariter et assensu, ipsis ob hoc pluries personaliter in capitulo congregatis pro se et successoribus suis imperpetuum recognoverunt et publice sunt professi, recognoscunt et profitentur indubie, quod nos tamquam Boemie [rex] pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corona sumus eorum principalis patronus et dominus racione Wratislauiensis eccl. et bonorum ipsius, que habent in communi vel in singulari in terris sive districtibus Wratislauiensi, Nouiforensi, Frankensteinensi et Namslauiensi, quas et quos in presenciarum obtinemus aut nos, heredes ac successores nostri, Boemie reges, favente domino obtinebimus in futu- rum, quodque ad nos, heredes et successores nostros, Boemie reges, regnum et coronam Boemie tamquam principalem patronum et dominum ipsorum tenentur et volunt fidelem habere respectum, et nos tamquam principales patronos et dominos suos iuvare fideliter, et sicut expedit, dignis honoribus venerari. Et licet quedam alia bona ipsorum et ecclesie sue predicte sint eciam hinc inde in terris et principatibus ducum et principum Slezie et Opuliensium, regno nostro Boemie incorporatorum et unitorum, ut premittitur, quia tamen omnes principatus huiusmodi a regno et corona Boemie in feodum dependent, idcirco prefati episcopus et capitulum Wratislauiensis eccl. rite fatentur eciam eadem bona sua, preter- quam illa, que sunt in Swidnicensi et Jawrensi ducatibus, fore in regno Boemie constituta, que tamen bona fatemur ad nulla onera pecuniaria, personalia sive realia cuiquam penitus obligari. Promiserunt eciam episcopus et capitulum antedicti —— nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, dominis et patronis suis, pro se et successoribus suis imperpetuum, quod quociescumque regem Boemie, dominum et patronum ipsorum mori continget, quod tunc episcopus Wratislauiensis, qui pro tempore fuerit, una cum melioribus prelatis eiusdem ecclesie nomine et vice suis et capituli ad coronacionem futuri regis tam- quam ad solempnitatem et gaudium patroni et domini ipsorum et Wratislauiensis eccl. tenebuntur et debebunt accedere et ibidem coronato rege statim ab ipso opidum Grotkow cum terra et districtu et omnibus ac singulis iuribus et pertinenciis suis nomine Wratislauien- 4 Regesta
Strana 50
50 Regesta Bohemiae et Moraviae. sis eccl. in feodum suscipere et tempore suscepcionis huiusmodi iuramentum homagii, fideli- tatis et obediencie et subieccionis, quod alias nobis tamquam Boemie regi racione opidi et terre iam dictorum prestitisse noscuntur, solempniter innovare, ac ipse Wratislauiensis episcopus —— velud alii principes ligii, capitulum vero eiusdem ecclesie tamquam vasalli regni et corone Boemie omnia et singula facient, que iuxta privilegia et consuetudines regni et corone Boemie facere tenebuntur, berna, talliis seu exaccionibus ac ceteris gravaminibus exceptis, ad quas et que ipsos et bona ipsorum recognoscimus non teneri, quodque premissa facient tocies, quocies casuum mutabilitate poscente in morte regis Boemie seu Wrati- slauiensis episcopi fuerit oportunum. Ut eciam res publica regni et corone Boemie ad hono- rem regum Boemie —— et pro subditorum grata salute felicia quidem incrementa susci- piens felicibus auctore deo successibus augeatur, promiserunt predicti episcopus et capitu- lum pro se et successoribus suis —— nobis tamquam Boemie regi, heredibus ac successori- bus nostris, Boemie regibus, imperpetuum, quod nulli umquam regi, principi seu alteri persone vel hominibus cuiuscumque status, dignitatis, gradus seu condicionis existant, qui regni et corone Boemie principes, principatus et ducatus, civitatem Wratislauiensem et alia similiter in Wratislauiensi diocesi seu alibi sitos aut sita necnon dominia, iura, metas seu pertinencias regni et corone Boemie offendere vel invadere niterentur, adversus nos et reges Boemie, qui pro tempore fuerint, dominos et patronos eorum, prestabunt aut prestari facient seu fieri sustinebunt a se vel suis subditis auxilium, consilium vel favorem, immo omnes et singulas municiones suas et ecclesie Wratislauiensis, nominatim terre Nisensis, que terra Nisensis disponente domino, preterquam ad suprascripta et infrascripta promissa, iuvamina et aperturas, libera semper extitit et existit, ac alias municiones, ubicumque fuerint constitute, adversus invasores, impugnatores seu invasores quoslibet complices, adiutores et fautores eorum nobis tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, capitaneis, officialibus et hominibus nostris, dum et quociens oportunitas illud exegerit, pro defensione patrie, principatuum, ducatuum, dominiorum, iurium, perti- nenciarum et honorum regum, regni et corone Boemie, qui et que exprimuntur superius, promiserunt, debent et volunt aperire fideliter et efficere ac procurare per homines, officiales et commissarios suos absque cuiuslibet difficultatis obice legaliter aperiri. Quapropter nos, tamquam Boemie rex, pro nobis, heredibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, imperpetuum promittimus——, quod cum huiusmodi invasoribus, hostibus et emulis preter voluntatem episcopi et capituli Wratislauiensis non faciemus aliqua racione concordiam, nisi prefati episcopus et capitulum reddantur indempnes, quodque prefatos episcopum et — contra eosdem, si ipsos niterentur invadere, necnon capitulum Wratislauiensis eccl. — omnes alios reges et duces ac singulos invasores, oppressores et molestatores eorum necnon bonorum Wratislauiensis ecclesie tamquam dominus et patronus eorum tuebimur et pro viribus defendemus. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus ——[ut in litteris praecedentibus J. Presencium sub imperialis nostre maiesta- tis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1358, ind. XI, idus m. dec. regn. Per d. imperatorem cancellarius. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. recta per Joh. de Prusnicz. R. Miliczius. Cor- Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Vratislaviae in archivo episcopatus sign. C 19. — Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 309 n. 281. — Extr. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens I p. 17 n. 7. — Reg. imp. VIII 2869. — [MJ. 1) Vide Regesta Bohemiae et Moraviae n. 127. 2) Vide Regesta l. c. n. 148.
50 Regesta Bohemiae et Moraviae. sis eccl. in feodum suscipere et tempore suscepcionis huiusmodi iuramentum homagii, fideli- tatis et obediencie et subieccionis, quod alias nobis tamquam Boemie regi racione opidi et terre iam dictorum prestitisse noscuntur, solempniter innovare, ac ipse Wratislauiensis episcopus —— velud alii principes ligii, capitulum vero eiusdem ecclesie tamquam vasalli regni et corone Boemie omnia et singula facient, que iuxta privilegia et consuetudines regni et corone Boemie facere tenebuntur, berna, talliis seu exaccionibus ac ceteris gravaminibus exceptis, ad quas et que ipsos et bona ipsorum recognoscimus non teneri, quodque premissa facient tocies, quocies casuum mutabilitate poscente in morte regis Boemie seu Wrati- slauiensis episcopi fuerit oportunum. Ut eciam res publica regni et corone Boemie ad hono- rem regum Boemie —— et pro subditorum grata salute felicia quidem incrementa susci- piens felicibus auctore deo successibus augeatur, promiserunt predicti episcopus et capitu- lum pro se et successoribus suis —— nobis tamquam Boemie regi, heredibus ac successori- bus nostris, Boemie regibus, imperpetuum, quod nulli umquam regi, principi seu alteri persone vel hominibus cuiuscumque status, dignitatis, gradus seu condicionis existant, qui regni et corone Boemie principes, principatus et ducatus, civitatem Wratislauiensem et alia similiter in Wratislauiensi diocesi seu alibi sitos aut sita necnon dominia, iura, metas seu pertinencias regni et corone Boemie offendere vel invadere niterentur, adversus nos et reges Boemie, qui pro tempore fuerint, dominos et patronos eorum, prestabunt aut prestari facient seu fieri sustinebunt a se vel suis subditis auxilium, consilium vel favorem, immo omnes et singulas municiones suas et ecclesie Wratislauiensis, nominatim terre Nisensis, que terra Nisensis disponente domino, preterquam ad suprascripta et infrascripta promissa, iuvamina et aperturas, libera semper extitit et existit, ac alias municiones, ubicumque fuerint constitute, adversus invasores, impugnatores seu invasores quoslibet complices, adiutores et fautores eorum nobis tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, capitaneis, officialibus et hominibus nostris, dum et quociens oportunitas illud exegerit, pro defensione patrie, principatuum, ducatuum, dominiorum, iurium, perti- nenciarum et honorum regum, regni et corone Boemie, qui et que exprimuntur superius, promiserunt, debent et volunt aperire fideliter et efficere ac procurare per homines, officiales et commissarios suos absque cuiuslibet difficultatis obice legaliter aperiri. Quapropter nos, tamquam Boemie rex, pro nobis, heredibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, imperpetuum promittimus——, quod cum huiusmodi invasoribus, hostibus et emulis preter voluntatem episcopi et capituli Wratislauiensis non faciemus aliqua racione concordiam, nisi prefati episcopus et capitulum reddantur indempnes, quodque prefatos episcopum et — contra eosdem, si ipsos niterentur invadere, necnon capitulum Wratislauiensis eccl. — omnes alios reges et duces ac singulos invasores, oppressores et molestatores eorum necnon bonorum Wratislauiensis ecclesie tamquam dominus et patronus eorum tuebimur et pro viribus defendemus. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus ——[ut in litteris praecedentibus J. Presencium sub imperialis nostre maiesta- tis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1358, ind. XI, idus m. dec. regn. Per d. imperatorem cancellarius. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. recta per Joh. de Prusnicz. R. Miliczius. Cor- Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Vratislaviae in archivo episcopatus sign. C 19. — Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 309 n. 281. — Extr. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens I p. 17 n. 7. — Reg. imp. VIII 2869. — [MJ. 1) Vide Regesta Bohemiae et Moraviae n. 127. 2) Vide Regesta l. c. n. 148.
Strana 51
Annus 1358 dec. 13. 51 61) 1358 dec. 13. Vratislaviae. Karolus imperator et rex auctoritate regia Bohemiae possessiones episcopi et capituli ecclesiae Vratislaviensis confirmat concedens, ut allodia in villas iure teutunicali locare et e converso villas in allodia reducere possint. Summe benignitatis deus omnipotens, si virtutibus singulis sua premia ineffabili sua bonitate distribuit, si nullum bonum absque remuneracionis gracia consuevit dimittere, illas tamen virtutes, que cultui divino deserviunt tanto amplioris premii grata donacione preponit, quanto spiritualia iusto racionis iudicio temporalibus preferuntur. Sane atten- dentes ven. Preczslai Wratislauiensis eccl. episcopi, principis et cancellarii, necnon canoni- corum et capituli dicte ecclesie, devotorum nostrorum, eximie devocionis obsequia, quibus ipsi maiestatem nostram et cl. mem. ill. Johannem quondam Boemie regem, genitorem nostrum carissimum, dignis studuerunt affectibus venerari, —— sano principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio ad honorem salvatoris nostri necnon bb. Johannis Bapt. et Johannis ew., patronorum dicte Wratislauiensis eccl., quos singularis devocionis obsequio veneramur, prefatis episcopo, capitulo et clero Wratislauiensis eccl. omnia et sin- gula privilegia, gracias, libertates ac indulgencias a nostra maiestate necnon cl. mem. ill. Johanne quondam Boemie rege, genitore nostro carissimo, seu per quoscumque duces Slezie et dominos Wratislauienses, comites et barones, predecessores nostros, ibidem ipsis et ecclesie predicte concessas et datas seu concessa et data, ratas et gratas seu rata et grata habentes, eas et ea, cuiuscumque continencie et tenoris existant, ad instar prefati genitoris nostri, qui eciam idipsum fecisse dinoscitur, innovamus, approbamus et auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia presentibus confirmamus, et de speciali regie benignitatis gracia eisdem episcopo, capitulo et clero Wratislauiensis eccl. et singularibus personis ipsius nec- non dignitatibus et personatibus eiusdem in villis episcopi, videlicet Krincz, Swanch vel Bysschoffdorph, Turow, Radoschkouicz sive Byskupicz, Shedlacouicz et Jelin, ac eciam vasallorum suorum villas, videlicet Ozoricz, Jeschkotel et Pilzicz, et in villis capituli, scilicet Repelin et Suchalicz, Milowicz, Operon, Striganouicz, Procan, et villa prepositi Oltaczin et villa decani Mochobor et in omnibus bonis eorum, villis et allodiis cum pertinenciis suis meram, plenam et omnimodam in hiis scriptis liberaliter divine remuneracionis ob respec- tum de novo donamus, largimur et concedimus libertatem, nichil omnino nobis nostrisque heredibus et successoribus iuris, iurisdicionis, census aut servitutis deinceps reservantes. Preterea de pietate regia graciose favemus et concedimus d. episcopo, capitulo et singularibus personis Wratislauiensis eccl. predictis et successoribus ——, quod sua allodia, in terris nostris sita, pro parte vel in toto in villas theutonicali iure locare et exponere, et e converso villas in allodia redigere ac reducere possint et valeant, prout ipsis vel eorum alicui expedire videbitur pro sue libito voluntatis, ita tamen, quod sive ville ex allodiis aut allodia ex villis facta seu facte fuerint, plenissima ac omnimoda, ut premittitur, perpetuo gaudeant libertate. Insuper episcopo et capitulo memoratis promittimus bona fide, quod nos nostrique succes- sores et heredes, Boemie reges, episcopum, capitulum et clerum Wratislauiensis eccl. prefate, laycos quoque subditos quoscumque, in nostro dominio constitutos et in bonis possessioni- busque predicte Wratislauiensis eccl. commorantes, nullo umquam tempore quomodolibet aggravabimus peticionibus pecuniarum, animalium, annonarum, servitutum, vecturarum, solucionibus, talliis, exaccionibus, collectis, angariis, perangariis, quocumque nomine cen- seantur, aut descensibus vel stacionibus ad villas et allodia episcopi, capituli et ecclesie predictorum, sed ipsos et possessiones ipsorum in plenissimis libertatibus conservabimus, tuebimur et pro viribus defendemus. Nulli ergo — — Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus —— [ut in litteris n. 59J. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1358, ind.
Annus 1358 dec. 13. 51 61) 1358 dec. 13. Vratislaviae. Karolus imperator et rex auctoritate regia Bohemiae possessiones episcopi et capituli ecclesiae Vratislaviensis confirmat concedens, ut allodia in villas iure teutunicali locare et e converso villas in allodia reducere possint. Summe benignitatis deus omnipotens, si virtutibus singulis sua premia ineffabili sua bonitate distribuit, si nullum bonum absque remuneracionis gracia consuevit dimittere, illas tamen virtutes, que cultui divino deserviunt tanto amplioris premii grata donacione preponit, quanto spiritualia iusto racionis iudicio temporalibus preferuntur. Sane atten- dentes ven. Preczslai Wratislauiensis eccl. episcopi, principis et cancellarii, necnon canoni- corum et capituli dicte ecclesie, devotorum nostrorum, eximie devocionis obsequia, quibus ipsi maiestatem nostram et cl. mem. ill. Johannem quondam Boemie regem, genitorem nostrum carissimum, dignis studuerunt affectibus venerari, —— sano principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio ad honorem salvatoris nostri necnon bb. Johannis Bapt. et Johannis ew., patronorum dicte Wratislauiensis eccl., quos singularis devocionis obsequio veneramur, prefatis episcopo, capitulo et clero Wratislauiensis eccl. omnia et sin- gula privilegia, gracias, libertates ac indulgencias a nostra maiestate necnon cl. mem. ill. Johanne quondam Boemie rege, genitore nostro carissimo, seu per quoscumque duces Slezie et dominos Wratislauienses, comites et barones, predecessores nostros, ibidem ipsis et ecclesie predicte concessas et datas seu concessa et data, ratas et gratas seu rata et grata habentes, eas et ea, cuiuscumque continencie et tenoris existant, ad instar prefati genitoris nostri, qui eciam idipsum fecisse dinoscitur, innovamus, approbamus et auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia presentibus confirmamus, et de speciali regie benignitatis gracia eisdem episcopo, capitulo et clero Wratislauiensis eccl. et singularibus personis ipsius nec- non dignitatibus et personatibus eiusdem in villis episcopi, videlicet Krincz, Swanch vel Bysschoffdorph, Turow, Radoschkouicz sive Byskupicz, Shedlacouicz et Jelin, ac eciam vasallorum suorum villas, videlicet Ozoricz, Jeschkotel et Pilzicz, et in villis capituli, scilicet Repelin et Suchalicz, Milowicz, Operon, Striganouicz, Procan, et villa prepositi Oltaczin et villa decani Mochobor et in omnibus bonis eorum, villis et allodiis cum pertinenciis suis meram, plenam et omnimodam in hiis scriptis liberaliter divine remuneracionis ob respec- tum de novo donamus, largimur et concedimus libertatem, nichil omnino nobis nostrisque heredibus et successoribus iuris, iurisdicionis, census aut servitutis deinceps reservantes. Preterea de pietate regia graciose favemus et concedimus d. episcopo, capitulo et singularibus personis Wratislauiensis eccl. predictis et successoribus ——, quod sua allodia, in terris nostris sita, pro parte vel in toto in villas theutonicali iure locare et exponere, et e converso villas in allodia redigere ac reducere possint et valeant, prout ipsis vel eorum alicui expedire videbitur pro sue libito voluntatis, ita tamen, quod sive ville ex allodiis aut allodia ex villis facta seu facte fuerint, plenissima ac omnimoda, ut premittitur, perpetuo gaudeant libertate. Insuper episcopo et capitulo memoratis promittimus bona fide, quod nos nostrique succes- sores et heredes, Boemie reges, episcopum, capitulum et clerum Wratislauiensis eccl. prefate, laycos quoque subditos quoscumque, in nostro dominio constitutos et in bonis possessioni- busque predicte Wratislauiensis eccl. commorantes, nullo umquam tempore quomodolibet aggravabimus peticionibus pecuniarum, animalium, annonarum, servitutum, vecturarum, solucionibus, talliis, exaccionibus, collectis, angariis, perangariis, quocumque nomine cen- seantur, aut descensibus vel stacionibus ad villas et allodia episcopi, capituli et ecclesie predictorum, sed ipsos et possessiones ipsorum in plenissimis libertatibus conservabimus, tuebimur et pro viribus defendemus. Nulli ergo — — Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus —— [ut in litteris n. 59J. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1358, ind.
Strana 52
52 Regesta Bohemiae et Moraviae. XI, idus dec., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. cancellarius. Correcta per Joh. de Prusnicz. R. Miliczius. Per d. imperatorem Orig. (A) cumsig. maiest. in fil. ser., avulso et deperdito, Vratislaviae in archivo episcopatus, sign. C 30. Ibidem alterum orig. (B), cum A fere consonum, itidem cum sig. maiest. in fil. ser., deperdito, sign. C 41a. — Ed. Lünig, Teutsch. Reichsarch. (cont. 1I Spicil. eccl.) 20 p. 1181 n. 12. — Sommersberg, Siles. rer. SS IIIp. 37. — Heyne, Dok. Gesch. d. Bist. Breslau p. 64. — Štenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 315 n. 283. — Reg. imp. VIII 2871. — [M. 62) 1358 dec. 13. Vratislaviae. Karolus imperator et rex oppidum Grodków cum terra et pertinentiis ecclesiae Vratisla- viensi auctoritate regia Bohemiae incorporat. — ad perpetuam rei memoriam n. f. t. p. u., quod cum bone record. ill. Boleslaus quondam dux Slezie et dominus Bregensis, dum viveret, opidum Grotkow cum terra, districtu, municionibus ac omnibus et singulis graniciis, metis, circumferenciis, iuribus ac pertinenciis suis, quod, quas et que a cl. mem. ill. Johanne quondam Boemie rege, genitore nostro karissimo, tenebat in feudum, — — ven. Preczlao Wratislauiensis eccl. episcopo, principi et cancellario, necnon capitulo eiusdem ecclesie, devv. nostris, rite vendiderit, et ipsi et Wratislauiensis eccl. predicta in possessione dicti opidi et pertinenciarum ipsius fuerint multo iam tempore retroacto, ac idem opidum et eius pertinencias a prefato genitore nostro tamquam rege Boemie et superiore feudi domino in feudum et iusto ac legitimo feudi titulo, iure, more ac condicione feudi acceperint sibique tamquam regi Boemie prestiterint homagii, obediencie et fidelitatis debitum iuramentum, et demum nostris temporibus post felicem coronacionem nostram ad regnum Boemie prefati episcopus et capitulum Wrati- slauiensis eccl. —— omnium accedente voto — — et consensu, ipsis ob hoc pluries per- sonaliter in capitulariter convocatis prefatum opidum Grotkow cum terra, districtu, muni- cionibus et omnibus ac singulis iuribus et pertinenciis suis suo et eccl. Wratislauiensis nomine a nobis tamquam ipsorum patrono et domino necnon rege Boemie et eiusdem regni et corone herede legittimo et predicti feudi domino in feudum ac veri et iusti feudi titulo susce- perint nobisque et corone regni Boemie prestiterint prout veri vasalli vero, ordinario, legit- timo et iusto feudi domino iure tenentur, obediencie, subieccionis, homagii et fidelitatis debitum et solitum iuramentum ac eciam promiserint virtute ac vigore eiusdem iuramenti, per eos solempniter et legittime prestiti, pro se, successoribus suis et eccl. Wratislauiensi im- perpetuum nobis tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone tamquam veris, ordinariis, naturalibus, hereditariis et legittimis dominis suis occasione dictorum opidi, terre, districtus et dominii Grotkouiensis et perti- nenciarum ipsius tamquam veri et legittimi vasalli parere, obedire et intendere in omnibus simpliciter, ad que vasalli dominis suis hereditariis superioribus et legitimis obligari nos- cuntur de consuetudine vel de iure, ac eciam promiserint virtute et vigore iuramenti prefati pro se et successoribus suis nobis et regibus Boemie, qui pro tempore fuerint, dominis et patronis eorum, quod quociescunque regem Boemie, dominum et patronum ipsorum, mori continget, quod tunc episcopus Wratislauiensis, qui pro tempore fuerit, una cum melioribus prelatis ecclesie nomine et vice suis et capituli ad coronacionem futuri regis debebunt accedere et ibidem coronato rege statim ab ipso opidum prefatum, terras, districtum et pertinencias in feudum suscipere et tempore suscepcionis huiusmodi innovare iuramentum expressatum superius, ac ipse episcopus —— velud alii principes ligii, capitulum vero velud vasalli regni et corone Boemie omnia facient, que iuxta privilegia et consuetudines regni et corone Boemie facere tenebuntur, berna, talliis seu exaccionibus ac ceteris gravaminibus exceptis, ad quas et que ipsos recongnoscimus non teneri, quodque premissa facient tocies, quocies casuum mutabilitate poscente in morte regis Boemie seu Wratislauiensis episcopi
52 Regesta Bohemiae et Moraviae. XI, idus dec., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. cancellarius. Correcta per Joh. de Prusnicz. R. Miliczius. Per d. imperatorem Orig. (A) cumsig. maiest. in fil. ser., avulso et deperdito, Vratislaviae in archivo episcopatus, sign. C 30. Ibidem alterum orig. (B), cum A fere consonum, itidem cum sig. maiest. in fil. ser., deperdito, sign. C 41a. — Ed. Lünig, Teutsch. Reichsarch. (cont. 1I Spicil. eccl.) 20 p. 1181 n. 12. — Sommersberg, Siles. rer. SS IIIp. 37. — Heyne, Dok. Gesch. d. Bist. Breslau p. 64. — Štenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 315 n. 283. — Reg. imp. VIII 2871. — [M. 62) 1358 dec. 13. Vratislaviae. Karolus imperator et rex oppidum Grodków cum terra et pertinentiis ecclesiae Vratisla- viensi auctoritate regia Bohemiae incorporat. — ad perpetuam rei memoriam n. f. t. p. u., quod cum bone record. ill. Boleslaus quondam dux Slezie et dominus Bregensis, dum viveret, opidum Grotkow cum terra, districtu, municionibus ac omnibus et singulis graniciis, metis, circumferenciis, iuribus ac pertinenciis suis, quod, quas et que a cl. mem. ill. Johanne quondam Boemie rege, genitore nostro karissimo, tenebat in feudum, — — ven. Preczlao Wratislauiensis eccl. episcopo, principi et cancellario, necnon capitulo eiusdem ecclesie, devv. nostris, rite vendiderit, et ipsi et Wratislauiensis eccl. predicta in possessione dicti opidi et pertinenciarum ipsius fuerint multo iam tempore retroacto, ac idem opidum et eius pertinencias a prefato genitore nostro tamquam rege Boemie et superiore feudi domino in feudum et iusto ac legitimo feudi titulo, iure, more ac condicione feudi acceperint sibique tamquam regi Boemie prestiterint homagii, obediencie et fidelitatis debitum iuramentum, et demum nostris temporibus post felicem coronacionem nostram ad regnum Boemie prefati episcopus et capitulum Wrati- slauiensis eccl. —— omnium accedente voto — — et consensu, ipsis ob hoc pluries per- sonaliter in capitulariter convocatis prefatum opidum Grotkow cum terra, districtu, muni- cionibus et omnibus ac singulis iuribus et pertinenciis suis suo et eccl. Wratislauiensis nomine a nobis tamquam ipsorum patrono et domino necnon rege Boemie et eiusdem regni et corone herede legittimo et predicti feudi domino in feudum ac veri et iusti feudi titulo susce- perint nobisque et corone regni Boemie prestiterint prout veri vasalli vero, ordinario, legit- timo et iusto feudi domino iure tenentur, obediencie, subieccionis, homagii et fidelitatis debitum et solitum iuramentum ac eciam promiserint virtute ac vigore eiusdem iuramenti, per eos solempniter et legittime prestiti, pro se, successoribus suis et eccl. Wratislauiensi im- perpetuum nobis tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone tamquam veris, ordinariis, naturalibus, hereditariis et legittimis dominis suis occasione dictorum opidi, terre, districtus et dominii Grotkouiensis et perti- nenciarum ipsius tamquam veri et legittimi vasalli parere, obedire et intendere in omnibus simpliciter, ad que vasalli dominis suis hereditariis superioribus et legitimis obligari nos- cuntur de consuetudine vel de iure, ac eciam promiserint virtute et vigore iuramenti prefati pro se et successoribus suis nobis et regibus Boemie, qui pro tempore fuerint, dominis et patronis eorum, quod quociescunque regem Boemie, dominum et patronum ipsorum, mori continget, quod tunc episcopus Wratislauiensis, qui pro tempore fuerit, una cum melioribus prelatis ecclesie nomine et vice suis et capituli ad coronacionem futuri regis debebunt accedere et ibidem coronato rege statim ab ipso opidum prefatum, terras, districtum et pertinencias in feudum suscipere et tempore suscepcionis huiusmodi innovare iuramentum expressatum superius, ac ipse episcopus —— velud alii principes ligii, capitulum vero velud vasalli regni et corone Boemie omnia facient, que iuxta privilegia et consuetudines regni et corone Boemie facere tenebuntur, berna, talliis seu exaccionibus ac ceteris gravaminibus exceptis, ad quas et que ipsos recongnoscimus non teneri, quodque premissa facient tocies, quocies casuum mutabilitate poscente in morte regis Boemie seu Wratislauiensis episcopi
Strana 53
Annus 1358 dec. 13. 53 fuerit oportunum. Quapropter considerata fide, promptitudine et sincere devocionis affectu, quibus antedicti episcopus et capitulum Wratislauiensis eccl., devv. nostri dill., nos, regnum et coronam Boemie devota et fideli mente notarunt, debitum suum in premissis tam in tem- poribus prefati genitoris nostri et nostris prompte devocionis studio fideliter exequentes — sano principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia dictum opidum Grotkow cum terra, districtu, municio- nibus, metis, graniciis, dominiis et omnibus pertinenciis suis, quibuscunque specialibus vocabulis designari valeant, ipsi episcopo, capitulo et Wratislauiensi eccl. imperpetuum incorporamus, invisceramus et inseparabiliter perpetuis temporibus counimus, decernentes et hoc regio Boemie perpetuo statuentes edicto, quod non liceat episcopo et capitulo Wra- tislauiensi prefatis seu successoribus eorum —— dictum opidum Grotkow et eius pertinen- cias premissas in toto seu in parte quavis eciam causa, pretextu seu occasione quesitis vendere, permutare, donare seu quovis alio titulo alienare, nam si adversus nostri presentis decreti, statuti et inhibicionis seriem quidquam attemptari contigerit, hoc ipso facto aucto- ritate regia prefata exnunc prout extunc decernimus irritum et inane, promittentes nichilo- minus pro nobis tamquam rege Boemie, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, et eiusdem regni corona imperpetuum prefatis episcopo, capitulo Wratislauiensis eccl. et successoribus ipsorum, quod eos et ecclesiam predictam contra omnes et singulos reges, duces, invasores, oppressores et molestatores eorum necnon bonorum Wratislauiensis eccl. tamquam dominus et patronus eorum tuebimur et pro viribus defendemus. Nulli ergo — Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus —— [ut in litteris n. 59 J. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wrati- slauie a. d. 1358, ind. XI, idus dec., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Per R. Miliczius. Correcta per Joh. de Prusnicz. d. imperatorem .. cancellarius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Vratislaviae in archivo episcopatus, sign. DD 37. — Ed. Sommers- berg, Siles. rer. SS I p. 784 n. 10. — Ibidem pars III p. 39 n. 17. — Lünig, Teutsch. Reichsar. (cont. II Spicil. eccl.) 20 p. 1184 n. 14. — Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 317 n. 284. — Grünhagen Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens II p. 225 n. 28.— Extr. Heyne, Dok. Gesch. d. Bist. Breslau II p. 73. — Reg. imp. VIII 2872. — [MJ. 63) 1358 dec. 13. Donatio pro monasterio in Pustiměř. Ich Jesco Schram, burgher von Mailicz, mit Katherine meyner swester und Waczla meyn bruder bekennen adir vorien offenbar — —, das ich Jesco Schram, Katherina, Waczla, meyn geswister, mit vordochtem mûte, mit besprochennen munde unsir aller, ouch mit rate unsir vrunde han gegeben eyne mark geldis silbereyner groschen mereruschs gewichtis, virundsechcig gr. czw celen vor eyn mark, czw dem clostir czw Pustmir czw der Kintheit unsirs herren, das se dy schollen hoben von der basstoben czw Pustmir vrey und ebenclich ezw eynem ewigen zelgerete, wer sy inne hob, bey uns adir noch uns, durch meyner vorvordir zele wille und durch unsirn willen, dy do noch leben, wenne was sy nu sint, das werde wir noch, in sogetaner weyse, das man mit derselben mark alle iar schol legen dy jaryge czeit unde das gedechtnis meynis vatirs, meyner müter, ouch alle meyner bruder und andir meyner geswister noch unsirm tode uns dasselbe an dem mantage noch Allir heilige tag an hindirnys und unvorczogelich, dy mark geldis also czu teylen, czw dem ersten umme wachs czwelph gr., eyn halbe mark den iungvrow vor vigilien und um andir gute werk, dy se tun den selen czw staten, den capplan acht gr. vor vigilien, vor das opfir acht gr., dornoch armen leuten vir gr. Des ist geczeuge h. Niclos von Mailicz der alde probst, h. Busko von Mailicz, Buso von Dobramlicz unde lassen czw eynem gedechnis czw eyner sycherunge desselben zelgeretis ir yngesigel doran hengen. Dy rede ist geschen unde gegeben
Annus 1358 dec. 13. 53 fuerit oportunum. Quapropter considerata fide, promptitudine et sincere devocionis affectu, quibus antedicti episcopus et capitulum Wratislauiensis eccl., devv. nostri dill., nos, regnum et coronam Boemie devota et fideli mente notarunt, debitum suum in premissis tam in tem- poribus prefati genitoris nostri et nostris prompte devocionis studio fideliter exequentes — sano principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia dictum opidum Grotkow cum terra, districtu, municio- nibus, metis, graniciis, dominiis et omnibus pertinenciis suis, quibuscunque specialibus vocabulis designari valeant, ipsi episcopo, capitulo et Wratislauiensi eccl. imperpetuum incorporamus, invisceramus et inseparabiliter perpetuis temporibus counimus, decernentes et hoc regio Boemie perpetuo statuentes edicto, quod non liceat episcopo et capitulo Wra- tislauiensi prefatis seu successoribus eorum —— dictum opidum Grotkow et eius pertinen- cias premissas in toto seu in parte quavis eciam causa, pretextu seu occasione quesitis vendere, permutare, donare seu quovis alio titulo alienare, nam si adversus nostri presentis decreti, statuti et inhibicionis seriem quidquam attemptari contigerit, hoc ipso facto aucto- ritate regia prefata exnunc prout extunc decernimus irritum et inane, promittentes nichilo- minus pro nobis tamquam rege Boemie, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, et eiusdem regni corona imperpetuum prefatis episcopo, capitulo Wratislauiensis eccl. et successoribus ipsorum, quod eos et ecclesiam predictam contra omnes et singulos reges, duces, invasores, oppressores et molestatores eorum necnon bonorum Wratislauiensis eccl. tamquam dominus et patronus eorum tuebimur et pro viribus defendemus. Nulli ergo — Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus —— [ut in litteris n. 59 J. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wrati- slauie a. d. 1358, ind. XI, idus dec., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Per R. Miliczius. Correcta per Joh. de Prusnicz. d. imperatorem .. cancellarius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Vratislaviae in archivo episcopatus, sign. DD 37. — Ed. Sommers- berg, Siles. rer. SS I p. 784 n. 10. — Ibidem pars III p. 39 n. 17. — Lünig, Teutsch. Reichsar. (cont. II Spicil. eccl.) 20 p. 1184 n. 14. — Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 317 n. 284. — Grünhagen Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens II p. 225 n. 28.— Extr. Heyne, Dok. Gesch. d. Bist. Breslau II p. 73. — Reg. imp. VIII 2872. — [MJ. 63) 1358 dec. 13. Donatio pro monasterio in Pustiměř. Ich Jesco Schram, burgher von Mailicz, mit Katherine meyner swester und Waczla meyn bruder bekennen adir vorien offenbar — —, das ich Jesco Schram, Katherina, Waczla, meyn geswister, mit vordochtem mûte, mit besprochennen munde unsir aller, ouch mit rate unsir vrunde han gegeben eyne mark geldis silbereyner groschen mereruschs gewichtis, virundsechcig gr. czw celen vor eyn mark, czw dem clostir czw Pustmir czw der Kintheit unsirs herren, das se dy schollen hoben von der basstoben czw Pustmir vrey und ebenclich ezw eynem ewigen zelgerete, wer sy inne hob, bey uns adir noch uns, durch meyner vorvordir zele wille und durch unsirn willen, dy do noch leben, wenne was sy nu sint, das werde wir noch, in sogetaner weyse, das man mit derselben mark alle iar schol legen dy jaryge czeit unde das gedechtnis meynis vatirs, meyner müter, ouch alle meyner bruder und andir meyner geswister noch unsirm tode uns dasselbe an dem mantage noch Allir heilige tag an hindirnys und unvorczogelich, dy mark geldis also czu teylen, czw dem ersten umme wachs czwelph gr., eyn halbe mark den iungvrow vor vigilien und um andir gute werk, dy se tun den selen czw staten, den capplan acht gr. vor vigilien, vor das opfir acht gr., dornoch armen leuten vir gr. Des ist geczeuge h. Niclos von Mailicz der alde probst, h. Busko von Mailicz, Buso von Dobramlicz unde lassen czw eynem gedechnis czw eyner sycherunge desselben zelgeretis ir yngesigel doran hengen. Dy rede ist geschen unde gegeben
Strana 54
54 Regesta Bohemiae et Moraviae. an dem tage derher heil. iuncvrow s. Lucien von Crists geburt tusent iar drey hundirt iar und an dem acht unde fumphezichsten iare. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. G I b 16. Sigilla: 1) S. NICLI//PLAI. D. MAILICZ. 2) vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 475, 7. 3), 4) laesa. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 89 n. 113. — IM]. 64) 1358 dec. 14. Vratislaviae. Primislaus dux Tessinensis in controversia, inter ipsum et Conradum ducem Olsnicensem orta, pronuntiationem arbitrorum tenere promittit. Nos Przimislaus, dei gr. dux Teschinensis, n. f. t. p. u., quod cum in causa dissensionis, que vertitur inter nos ab una et ill. principem d. Conradum Olsnicensem ducem parte ab alia super ordinacione seu limitacione graniciarum seu metarum inter Bithumiam et Bisze- kreczem, nos pro nobis Petrum de Luba et Stralonem de Slawoticz idemque dux Conradus predictus pro se et sua de parte Ottonem de Wolaw et Swenceslaum de Ternowicz ac eisdem quatuor in casu huiusmodi concordare non valentibus Nicolaum Kotholin quintum et superiorem nostros arbitros et amicabiles compositores in presencia seren. ac invict. principis d. Karoli quarti, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri graciosi, de bona nostra voluntate nec non amicorum et fidelium nostrorum accedente consilio duximus eligendos. Sique dictus Nicolaus officium diffinicionis huiusmodi sibi forte nollet assumere, extunc per nos utrobique, quantum in nobis fuerit, ad diffiniendum eandem compelli debebit, sique fortassis ad hoc compelli non posset, extunc nos bona omnia eiusdem Nicolai dicto domino nostro imperatori assignare tenebimur et infra dies quatuordecim abinde continuos de alio quinto et superiore necnon arbitro adinvicem concordare nobisque de hoc concordare non valentibus prefatus d. imperator talem quintum et superiorem comunem hominem dabit seu deputabit, qui sibi videbitur expedire, promittentes predicto domino nostro imperatori, quod diffinicioni seu discussioni predictorum in omnibus huiusmodi causam concernentibus firmiter obedire seu parere volumus et tenemur. —— Dat. Wratislauie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo crastino b. Lucie virg. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — In dorso manu coaeva: Compromissum Thessinensis et Olsniczensis ducum in arbitros. — Ed. Balbin, Miscell. hist. 1, 8 p. 247 n. 64. — HU — ſMJ. 65) 1358 dec. 14. Vratislaviae. Karolus imperator et rex controversiam, quae inter Conradum Olsnicensem et Primislaum Tessinensem duces vertebatur, per arbitros diffiniendam esse notum facit. n. f. t. p. u., quod in causa dissensionis1) Datum Wratislauie a. d. 1358, XI ind., XIX kal. m. ian., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Per d. cancellarium Io. Eystetensis.2) Orig., cui sigillum maiestatis appensum erat, desideratur. Ed. (e copiario Olsnicensi p. 179) Grün- hagen — Markgraf, Lehns — u- Besitzurk. Schlesiens II p. 431 n. 21. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 359 n. 2. — Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 806 n. 31. — Wattenbach — Grünhagen, Registr. s. Wenceslai, Cod. dipl. Sil. VI p. 6 n. 26. — (e registrorum Karoli fragmento Vimariensi) Mendl, CAS VII p. 44 n. 1. — Reg. imp. VIII 2873. — HU — [MJ. 1) Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praecedentium. Nomina in copiario: Bythumia, Pisinkreczim, Otto de Wolaw, Swenczeslaus de Ternowicz, Petrus de Luba, Stralo de Slawoczicz, Nicolaus Katholin; in registris: Bithumia, Biszenkretsche[m], Otto de Volaw, Wenczeslaus de Terno- — 2) in registris, seq.: Similis data est wicz, Petrus de Luba, Stralo de Slahoticz, Nicolaus Cotholin. alteri parti, et fuit duplicata.
54 Regesta Bohemiae et Moraviae. an dem tage derher heil. iuncvrow s. Lucien von Crists geburt tusent iar drey hundirt iar und an dem acht unde fumphezichsten iare. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. G I b 16. Sigilla: 1) S. NICLI//PLAI. D. MAILICZ. 2) vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 475, 7. 3), 4) laesa. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 89 n. 113. — IM]. 64) 1358 dec. 14. Vratislaviae. Primislaus dux Tessinensis in controversia, inter ipsum et Conradum ducem Olsnicensem orta, pronuntiationem arbitrorum tenere promittit. Nos Przimislaus, dei gr. dux Teschinensis, n. f. t. p. u., quod cum in causa dissensionis, que vertitur inter nos ab una et ill. principem d. Conradum Olsnicensem ducem parte ab alia super ordinacione seu limitacione graniciarum seu metarum inter Bithumiam et Bisze- kreczem, nos pro nobis Petrum de Luba et Stralonem de Slawoticz idemque dux Conradus predictus pro se et sua de parte Ottonem de Wolaw et Swenceslaum de Ternowicz ac eisdem quatuor in casu huiusmodi concordare non valentibus Nicolaum Kotholin quintum et superiorem nostros arbitros et amicabiles compositores in presencia seren. ac invict. principis d. Karoli quarti, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri graciosi, de bona nostra voluntate nec non amicorum et fidelium nostrorum accedente consilio duximus eligendos. Sique dictus Nicolaus officium diffinicionis huiusmodi sibi forte nollet assumere, extunc per nos utrobique, quantum in nobis fuerit, ad diffiniendum eandem compelli debebit, sique fortassis ad hoc compelli non posset, extunc nos bona omnia eiusdem Nicolai dicto domino nostro imperatori assignare tenebimur et infra dies quatuordecim abinde continuos de alio quinto et superiore necnon arbitro adinvicem concordare nobisque de hoc concordare non valentibus prefatus d. imperator talem quintum et superiorem comunem hominem dabit seu deputabit, qui sibi videbitur expedire, promittentes predicto domino nostro imperatori, quod diffinicioni seu discussioni predictorum in omnibus huiusmodi causam concernentibus firmiter obedire seu parere volumus et tenemur. —— Dat. Wratislauie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo crastino b. Lucie virg. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — In dorso manu coaeva: Compromissum Thessinensis et Olsniczensis ducum in arbitros. — Ed. Balbin, Miscell. hist. 1, 8 p. 247 n. 64. — HU — ſMJ. 65) 1358 dec. 14. Vratislaviae. Karolus imperator et rex controversiam, quae inter Conradum Olsnicensem et Primislaum Tessinensem duces vertebatur, per arbitros diffiniendam esse notum facit. n. f. t. p. u., quod in causa dissensionis1) Datum Wratislauie a. d. 1358, XI ind., XIX kal. m. ian., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Per d. cancellarium Io. Eystetensis.2) Orig., cui sigillum maiestatis appensum erat, desideratur. Ed. (e copiario Olsnicensi p. 179) Grün- hagen — Markgraf, Lehns — u- Besitzurk. Schlesiens II p. 431 n. 21. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 359 n. 2. — Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 806 n. 31. — Wattenbach — Grünhagen, Registr. s. Wenceslai, Cod. dipl. Sil. VI p. 6 n. 26. — (e registrorum Karoli fragmento Vimariensi) Mendl, CAS VII p. 44 n. 1. — Reg. imp. VIII 2873. — HU — [MJ. 1) Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praecedentium. Nomina in copiario: Bythumia, Pisinkreczim, Otto de Wolaw, Swenczeslaus de Ternowicz, Petrus de Luba, Stralo de Slawoczicz, Nicolaus Katholin; in registris: Bithumia, Biszenkretsche[m], Otto de Volaw, Wenczeslaus de Terno- — 2) in registris, seq.: Similis data est wicz, Petrus de Luba, Stralo de Slahoticz, Nicolaus Cotholin. alteri parti, et fuit duplicata.
Strana 55
Annus 1358 dec. 13.—21. 55 66) 1358 dec. 14. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales supplicationi Nicolai prioris totique conventus mon. in Postoloprty (Porta Apostolorum), ord. s. Ben., annuentes fr. Fran- ciscum, eiusdem monasterii praepositum, ab ipsis fratribus unanimiter in abbatem electum, dicto monasterio praeficiunt eique curam et administrationem monasterii praedicti committunt. —— et Detlevus can. Nos Nicolaus prepositus —, vicarii (dein eadem, quae in litteris supra sub. n. 47 typis excusis continentur, mutatis mutandis repetuntur.) Dat. Prage a. d. 1358 die XIII m. dec. Cop. saec. X V. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 7v servatur. Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 78. — [LJ. 67) 1358 dec. 20. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Přibikoni, notario curiae archie- piscopalis Prag., canonicatum et praebendam eccl. s. Aegidii Maioris civitatis Prag. conferunt. Nos Nicolaus prepositus —— et Detlewus canonicus — — rev. — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, vicarii in spiritualibus generales, discr. v. Przibiconi, notario curie domini nostri archiepiscopi predicti, salutem in domino. Probitatis tue merita, quibus testimoniis fidedignis multipliciter personam tuam iuvari percepimus, nos inducunt, ut te prosequamur favoribus graciosis. Volentes igitur premissorum meritorum tuorum intuitu personam tuam benigno prosequi affectu, canonicatum et prebendam eccl. s. Egidii Maioris civitatis Prag. —— ad presens vacantis, quorum collacio, provisio seu quevis alia diposicio ad archiepiscopum Pragensem, qui est pro tempore, pertinere dinoscitur auctoritate d. archiepiscopi prefati nobis super hoc specialiter data et concessa, cum omnibus iuribus et pertinenciis ipsorum cum plenitudine iuris canonici tibi conferimus ac tibi de eisdem pro- videmus teque de ipsis investivimus et investimus per presentes. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. A. d. 1358 die 20 m. dec. Cop. saec. XV. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum eccl. Prag. I fol. 8 — Extr. Tingl, Ll. confirm. 1. p. 81. — [L]. 68) 1358 dec. 21. Margareta, relicta Konradi, magistri scholarum Egrensis, suum facit testamentum. Ich Margret schulmeistrinn, wytib etwenn ewirtinn meister Chünrads sel. schulmeisters zu Eger, purgerinn daselbst zu Eger, bechenn offenlich ——, daz ich an minem sichbette und doch mit guter vernufft min letztez gescheffte mins guts und selgerets also geschaft und geschickt hab ez nach minem tode also zu handeln und zu halden als hernach geschriben stet. Zum ersten schaffe ich auf mein hause, darinne ich untz her gesezzen bin, gelegen an der Grinoldsgazzen, ein pf. hal. ierlichs zins zu pitancien aller ierlich den deutschen herren zu Eger und darauf auch also zu pitancien den prediger brudern daselbst zu Eger ein halb pf. hal. auch ierlichs zins, denselben zins den selben deutschen herren und predigern ie davon zu geben mit sôlher gelds werunge, di ie dann zu Eger geng und geb sei, davon si auch alle jar mins vorgenanten wirtes, dem got genade, und min jarzite begen schûln mit ge- wônlichen vigilien und selmessen undern und under vordern selen zu trost. Und di selben vorbeschriben anderhalb pf. hal. zins sint mit sôlher bescheidenheit auf meinem vorgenanten
Annus 1358 dec. 13.—21. 55 66) 1358 dec. 14. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales supplicationi Nicolai prioris totique conventus mon. in Postoloprty (Porta Apostolorum), ord. s. Ben., annuentes fr. Fran- ciscum, eiusdem monasterii praepositum, ab ipsis fratribus unanimiter in abbatem electum, dicto monasterio praeficiunt eique curam et administrationem monasterii praedicti committunt. —— et Detlevus can. Nos Nicolaus prepositus —, vicarii (dein eadem, quae in litteris supra sub. n. 47 typis excusis continentur, mutatis mutandis repetuntur.) Dat. Prage a. d. 1358 die XIII m. dec. Cop. saec. X V. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 7v servatur. Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 78. — [LJ. 67) 1358 dec. 20. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Přibikoni, notario curiae archie- piscopalis Prag., canonicatum et praebendam eccl. s. Aegidii Maioris civitatis Prag. conferunt. Nos Nicolaus prepositus —— et Detlewus canonicus — — rev. — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, vicarii in spiritualibus generales, discr. v. Przibiconi, notario curie domini nostri archiepiscopi predicti, salutem in domino. Probitatis tue merita, quibus testimoniis fidedignis multipliciter personam tuam iuvari percepimus, nos inducunt, ut te prosequamur favoribus graciosis. Volentes igitur premissorum meritorum tuorum intuitu personam tuam benigno prosequi affectu, canonicatum et prebendam eccl. s. Egidii Maioris civitatis Prag. —— ad presens vacantis, quorum collacio, provisio seu quevis alia diposicio ad archiepiscopum Pragensem, qui est pro tempore, pertinere dinoscitur auctoritate d. archiepiscopi prefati nobis super hoc specialiter data et concessa, cum omnibus iuribus et pertinenciis ipsorum cum plenitudine iuris canonici tibi conferimus ac tibi de eisdem pro- videmus teque de ipsis investivimus et investimus per presentes. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. A. d. 1358 die 20 m. dec. Cop. saec. XV. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum eccl. Prag. I fol. 8 — Extr. Tingl, Ll. confirm. 1. p. 81. — [L]. 68) 1358 dec. 21. Margareta, relicta Konradi, magistri scholarum Egrensis, suum facit testamentum. Ich Margret schulmeistrinn, wytib etwenn ewirtinn meister Chünrads sel. schulmeisters zu Eger, purgerinn daselbst zu Eger, bechenn offenlich ——, daz ich an minem sichbette und doch mit guter vernufft min letztez gescheffte mins guts und selgerets also geschaft und geschickt hab ez nach minem tode also zu handeln und zu halden als hernach geschriben stet. Zum ersten schaffe ich auf mein hause, darinne ich untz her gesezzen bin, gelegen an der Grinoldsgazzen, ein pf. hal. ierlichs zins zu pitancien aller ierlich den deutschen herren zu Eger und darauf auch also zu pitancien den prediger brudern daselbst zu Eger ein halb pf. hal. auch ierlichs zins, denselben zins den selben deutschen herren und predigern ie davon zu geben mit sôlher gelds werunge, di ie dann zu Eger geng und geb sei, davon si auch alle jar mins vorgenanten wirtes, dem got genade, und min jarzite begen schûln mit ge- wônlichen vigilien und selmessen undern und under vordern selen zu trost. Und di selben vorbeschriben anderhalb pf. hal. zins sint mit sôlher bescheidenheit auf meinem vorgenanten
Strana 56
56 Regesta Bohemiae et Moraviae. hause: wenn min tohter, di Elze, oder wem si dazselb hause schickt, schafft, verkümmert, versetzt oder gibt den vorbenanten .. deutschen herren und predigern so vil anders zins, als vorbenant ist, in der stat zu Eger oder in dem Egerlande kauffet und antbürtet erbich- lich, so ist min egenant hause des ebenanten zinse ledig, frey und los, auch schûln di offt- genanten .. deutsch herren und .. prediger sicher und gewise machen, daz si di vorbeschri- ben pitancien und jarzit umb den obgeschriben zins tun und halden on geverde. Und waz ich mer guts lazze über den selben zins, wie ez genant sei, min obgenant hause, meinen hausrate, allez varnt und unvarnt gûte, schaffe ich miner obenanten tochter der Elzen, daz si damit nach aller ir begerunge tun und lazzen mag, waz si wil. Des gib ich disen offenen brif ze urkünde, versigelt mit insigeln der ersamen Albrechts Hechts und Niclas Hasenzagels auch purger zu Eger, di des gebeten gezugen sint und ir insigel des zu ge- zeuchnuss an disen brif gehangen habent. Daz geschach do man zalt von Crists geburte dreuczehenhundert jar, darnach in dem aht und funftzigsten jar an s. Thomas des zwelf- boten tag. Orig. perg. cum 2 sigillis avulsis Vindobonae in archivo ord. Theoutonicorum sign. Eger N. 16.— HU —[LJ. 69) 1358 dec. 21. Andreas, plebanus ecclesie Hořicensis, a monasterio in Alto Vado pratum et agros sub censu annuo solvendo recipit. harum testimonio literarum ego Andreas sacerdos, verus et legittimus plebanus eccl. parrochialis in Hôrycz, profiteor manifeste, quod rev. et relig. d. abbas et conventus cenobii in Alto Vado ob specialem amiciciam et promocionem michi usque ad dies meos concesserunt et tradiderunt possidere ac colere usu fructuario pratum tantum et agros, qui ab antiquo spectaverunt, pertinent et spectabunt ad domum, quam ipse conventus habet in plena et pacifica potestate in Hôrycz iuxta curiam ac dotem plebani proximam et contiguam ad plagam occidentalem, quam pie mem. quondam pie (!) d. Petrus, ibidem plebanus, cum omnibus ad eam pertinentibus rite et racionabiliter emerat cum sua propria pecunia pro duodeviginti talentis den. Pataviensium a supra dicto conventu tantummodo ad vitam suam. De qua domo omni anno fideliter ad officium custodie in Alto Vado porrexit pro censu quatuor solidos den. Pataviensium in Nativitate Cristi, quem censum et eodem termino de predicto tantum prato et agris, quamdiu possideo, promitto et volo et debeo prefato monasterio singulis annis dare fideliter, remota qualibet negligencia et occasione. Cuius rei testes sunt cum suorum sigillorum appensione d. Petrus de Rosenberch, d. Bohdan- cius decanus Dudelwensis, d.“) plebanus de Chrumpnawe, d. Johannes plebanus in Rosenberch, d. Hainricus plebanus in Merica. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinqua- gesimo octavo in die b. Thome apost. Orig. perg. cum 6 sigg. de cera comm. in Třeboň in archivo circuitus České Budějovice sign. Vyšší Brod sign. 85 n. 1. Sigilla: 1) oblongum, s. Catharina; SANDR IIIII IDE. HOERICZ, 2) rotundum ut 1) n. — 3) oblongum, statura sancti cuiusdam cum clipeo et banderio (?); S BODANC, 4) rotundum, s. Vitus; S NICOLAI PLEI/ /, 5) oblongum, s. Nicolaus vel alta columna cum cruce (?); — S IOhAN IIPLEB///I//I/I, 6) rotundum, rosa et avis; † S HERICI PLENO DE ROSENBERCh. — Ed. Pangerl, UB des Stift. Hohenfurt, FRA. XXIII p. 117 n. 108. — Extr. Schmidt-Picha UB Krummau I. p. 33 n. 118. — Contulit Mendl. — [L]. a) sic in orig. sine nomine plebani.
56 Regesta Bohemiae et Moraviae. hause: wenn min tohter, di Elze, oder wem si dazselb hause schickt, schafft, verkümmert, versetzt oder gibt den vorbenanten .. deutschen herren und predigern so vil anders zins, als vorbenant ist, in der stat zu Eger oder in dem Egerlande kauffet und antbürtet erbich- lich, so ist min egenant hause des ebenanten zinse ledig, frey und los, auch schûln di offt- genanten .. deutsch herren und .. prediger sicher und gewise machen, daz si di vorbeschri- ben pitancien und jarzit umb den obgeschriben zins tun und halden on geverde. Und waz ich mer guts lazze über den selben zins, wie ez genant sei, min obgenant hause, meinen hausrate, allez varnt und unvarnt gûte, schaffe ich miner obenanten tochter der Elzen, daz si damit nach aller ir begerunge tun und lazzen mag, waz si wil. Des gib ich disen offenen brif ze urkünde, versigelt mit insigeln der ersamen Albrechts Hechts und Niclas Hasenzagels auch purger zu Eger, di des gebeten gezugen sint und ir insigel des zu ge- zeuchnuss an disen brif gehangen habent. Daz geschach do man zalt von Crists geburte dreuczehenhundert jar, darnach in dem aht und funftzigsten jar an s. Thomas des zwelf- boten tag. Orig. perg. cum 2 sigillis avulsis Vindobonae in archivo ord. Theoutonicorum sign. Eger N. 16.— HU —[LJ. 69) 1358 dec. 21. Andreas, plebanus ecclesie Hořicensis, a monasterio in Alto Vado pratum et agros sub censu annuo solvendo recipit. harum testimonio literarum ego Andreas sacerdos, verus et legittimus plebanus eccl. parrochialis in Hôrycz, profiteor manifeste, quod rev. et relig. d. abbas et conventus cenobii in Alto Vado ob specialem amiciciam et promocionem michi usque ad dies meos concesserunt et tradiderunt possidere ac colere usu fructuario pratum tantum et agros, qui ab antiquo spectaverunt, pertinent et spectabunt ad domum, quam ipse conventus habet in plena et pacifica potestate in Hôrycz iuxta curiam ac dotem plebani proximam et contiguam ad plagam occidentalem, quam pie mem. quondam pie (!) d. Petrus, ibidem plebanus, cum omnibus ad eam pertinentibus rite et racionabiliter emerat cum sua propria pecunia pro duodeviginti talentis den. Pataviensium a supra dicto conventu tantummodo ad vitam suam. De qua domo omni anno fideliter ad officium custodie in Alto Vado porrexit pro censu quatuor solidos den. Pataviensium in Nativitate Cristi, quem censum et eodem termino de predicto tantum prato et agris, quamdiu possideo, promitto et volo et debeo prefato monasterio singulis annis dare fideliter, remota qualibet negligencia et occasione. Cuius rei testes sunt cum suorum sigillorum appensione d. Petrus de Rosenberch, d. Bohdan- cius decanus Dudelwensis, d.“) plebanus de Chrumpnawe, d. Johannes plebanus in Rosenberch, d. Hainricus plebanus in Merica. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinqua- gesimo octavo in die b. Thome apost. Orig. perg. cum 6 sigg. de cera comm. in Třeboň in archivo circuitus České Budějovice sign. Vyšší Brod sign. 85 n. 1. Sigilla: 1) oblongum, s. Catharina; SANDR IIIII IDE. HOERICZ, 2) rotundum ut 1) n. — 3) oblongum, statura sancti cuiusdam cum clipeo et banderio (?); S BODANC, 4) rotundum, s. Vitus; S NICOLAI PLEI/ /, 5) oblongum, s. Nicolaus vel alta columna cum cruce (?); — S IOhAN IIPLEB///I//I/I, 6) rotundum, rosa et avis; † S HERICI PLENO DE ROSENBERCh. — Ed. Pangerl, UB des Stift. Hohenfurt, FRA. XXIII p. 117 n. 108. — Extr. Schmidt-Picha UB Krummau I. p. 33 n. 118. — Contulit Mendl. — [L]. a) sic in orig. sine nomine plebani.
Strana 57
Annus 1358 dec. 21.—25. 57 70) 1358 dec. 21. Pragae. Petrus archidiaconus Horšoviensis in ecclesia Pragensi, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Conrado dicto Kauffunk, canonico ecclesiae Wissegradensis prope Pragam, petente litteras Karoli imperatoris et regis eidem Conrado eiusque fratribus a. 1358 maii 9. Pragae datas (vide Reg. Boh. et Mor. VI, p. 501 n. 822) transsumi et in formam instrumenti publici redigi facit. Datum et actum in Minori civitate presenti transsumpto publico notum facims Pragensi in domo habitacionis nostre a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo, ind. XI, die XXI m. dec., hora quasi vesperarum, pontificatus — d. Innocencii, div. prov. pape sexti, anno sexto, presentibus honn. et discrr. vv. d. Johanne canonico Lubucensi, ple- bano in Domaslauia, et Nicolao de Frankenstein, publico notario Wrat. dioc., testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Johannes quondam Mauricii de Lusczenicz, clericus —— in hanc publicam formam redegi signoque meo Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius, et nomine consuetis signavi in testimonium omnium premissorum. Orig. cum sigillo officialatus in press. perg., quod avulsum deest, et signo notarii Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti, sign. XII 19a. — HU — [MJ. 71) 1358 dec. 25. Vratislaviae. Karolus imperator et rex libertates monasterii Skalicensis declarat. —. Etsi quorumlibet iuste petencium vota, que de puritate sinceri affectus emanant, quadam directiva iusticie regula merentur audiri, ad illorum tamen pia desideria attencius et maiore gracia nostra inclinatur serenitas, qui divini cultus augmentum pro dei gloria et optanda salute cristiani populi meditantur. Attendentes igitur racionabile et salubre pro- positum ven. Theodrici Mindensis episcopi, principis et consiliarii nostri karissimi, et felicem sancte deliberacionis affectum, quibus ipse eternam felicitatem provisione digna prospiciens monasterium in Scalicz, quod sub decoro nomine b. Virginis, videlicet ad Graciam s. Marie, intitulatum fore dinoscitur, ord. Cyst., Prag. dyoc., de rebus suis magno labore et multe diligencie cura longo temporis spacio conquisitis rite fundavit, habito eciam respectu ad intime sue devocionis flagranciam, qua ipse regnum nostrum Boemie attenta et inconvulsa fide prosequitur, ut illud ereccione tante structure et magnificacione salutis, que in divinis ibidem laudibus absque dubitacione consurgit, sic virtuosi, sicque industriosi animi solerti studio decreverit honorare, — — decernimus et nostra necnon heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, vice et nomine auctoritate regia Boemie declaramus, quod prefatum monasterium, abbas, conventus et successores eorum necnon homines utriusque sexus, granicie, predia, ville, possessiones et bona eiusdem monasterii cum omnibus suis pertinenciis, in quorum seu quarum possessione fuerunt actenus, sunt de presenti aut fuerint in futurum, quibuscumque specialibus nominibus valeant seu eciam consueverint appellari, ab omni solucione berne regalis occasione coronandorum regum seu desponsan- dorum heredum regni aut ex maritagio filiarum regalium, reginarum coronacione seu quibuscumque aliis titulis, modis et condicionibus, iure vel consuetudine indicta seu pro- clamata fuerint, et a prestacione delencialium, iuris pignoracionis et omni onere, quod ab ipsa berna pendere censetur, et ab omnibus aliis prestacionibus, steuris, collectis, vecturis, robotis, muneribus, angariis, publicis vel privatis, que monasteriis iure vel facto ad regum voluntatem consueverunt imponi, et nominatim a donacione dextrarii, quem abbates regni nostri in eleccionis sue primordiis soliti sunt Boemie regibus erogare, et a recepcione seu hospitacione principum, baronum, nobilium, seu quorumlibet aliorum hospitum, cuius-
Annus 1358 dec. 21.—25. 57 70) 1358 dec. 21. Pragae. Petrus archidiaconus Horšoviensis in ecclesia Pragensi, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Conrado dicto Kauffunk, canonico ecclesiae Wissegradensis prope Pragam, petente litteras Karoli imperatoris et regis eidem Conrado eiusque fratribus a. 1358 maii 9. Pragae datas (vide Reg. Boh. et Mor. VI, p. 501 n. 822) transsumi et in formam instrumenti publici redigi facit. Datum et actum in Minori civitate presenti transsumpto publico notum facims Pragensi in domo habitacionis nostre a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo, ind. XI, die XXI m. dec., hora quasi vesperarum, pontificatus — d. Innocencii, div. prov. pape sexti, anno sexto, presentibus honn. et discrr. vv. d. Johanne canonico Lubucensi, ple- bano in Domaslauia, et Nicolao de Frankenstein, publico notario Wrat. dioc., testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Johannes quondam Mauricii de Lusczenicz, clericus —— in hanc publicam formam redegi signoque meo Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius, et nomine consuetis signavi in testimonium omnium premissorum. Orig. cum sigillo officialatus in press. perg., quod avulsum deest, et signo notarii Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti, sign. XII 19a. — HU — [MJ. 71) 1358 dec. 25. Vratislaviae. Karolus imperator et rex libertates monasterii Skalicensis declarat. —. Etsi quorumlibet iuste petencium vota, que de puritate sinceri affectus emanant, quadam directiva iusticie regula merentur audiri, ad illorum tamen pia desideria attencius et maiore gracia nostra inclinatur serenitas, qui divini cultus augmentum pro dei gloria et optanda salute cristiani populi meditantur. Attendentes igitur racionabile et salubre pro- positum ven. Theodrici Mindensis episcopi, principis et consiliarii nostri karissimi, et felicem sancte deliberacionis affectum, quibus ipse eternam felicitatem provisione digna prospiciens monasterium in Scalicz, quod sub decoro nomine b. Virginis, videlicet ad Graciam s. Marie, intitulatum fore dinoscitur, ord. Cyst., Prag. dyoc., de rebus suis magno labore et multe diligencie cura longo temporis spacio conquisitis rite fundavit, habito eciam respectu ad intime sue devocionis flagranciam, qua ipse regnum nostrum Boemie attenta et inconvulsa fide prosequitur, ut illud ereccione tante structure et magnificacione salutis, que in divinis ibidem laudibus absque dubitacione consurgit, sic virtuosi, sicque industriosi animi solerti studio decreverit honorare, — — decernimus et nostra necnon heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, vice et nomine auctoritate regia Boemie declaramus, quod prefatum monasterium, abbas, conventus et successores eorum necnon homines utriusque sexus, granicie, predia, ville, possessiones et bona eiusdem monasterii cum omnibus suis pertinenciis, in quorum seu quarum possessione fuerunt actenus, sunt de presenti aut fuerint in futurum, quibuscumque specialibus nominibus valeant seu eciam consueverint appellari, ab omni solucione berne regalis occasione coronandorum regum seu desponsan- dorum heredum regni aut ex maritagio filiarum regalium, reginarum coronacione seu quibuscumque aliis titulis, modis et condicionibus, iure vel consuetudine indicta seu pro- clamata fuerint, et a prestacione delencialium, iuris pignoracionis et omni onere, quod ab ipsa berna pendere censetur, et ab omnibus aliis prestacionibus, steuris, collectis, vecturis, robotis, muneribus, angariis, publicis vel privatis, que monasteriis iure vel facto ad regum voluntatem consueverunt imponi, et nominatim a donacione dextrarii, quem abbates regni nostri in eleccionis sue primordiis soliti sunt Boemie regibus erogare, et a recepcione seu hospitacione principum, baronum, nobilium, seu quorumlibet aliorum hospitum, cuius-
Strana 58
58 Regesta Bohemiae et Moraviae. cumque eciam status, gradus, dignitatis seu condicionis existant, eciam si eos in expedicione regni vel alias pro regum et corone Boemie profectu et honore vocatos et de singulari man- dato ibidem transire contingat, sint et esse debeant exempti, immunes et liberi et perpetuis inantea temporibus absoluti. Supplentes omnem defectum, si quis obscuritate seu dubita- cione verborum et sentenciarum seu quovis alio modo in premissis compertus fuerit, de plenitudine imperatorie potestatis, non obstantibus quibuscumque regum, regni et corone Boemie, principum, baronum et procerum eius privilegiis, iuribus, observanciis, consue- tudinibus sive graciis, eciam si usu utencium approbata sive approbate sint actenus. — et earum medietatem nostri regalis Boemie fisci, residuam Poena: mille mar. puri auri — vero partem iniuriam passorum usibus decernimus applicari. Signum — etc. Testes — ven. Arnestus, s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, Johannes Olomuczensis et Albertus Swerinensis eccl. episcopi; ill. Wilhelmus marchio Misnensis, Bolco Falkembergensis, Bolco Opuliensis et Przemyslaus Teschinensis duces; spect. Burchardus, magister curie nostre, Burchardus et Johannes burgravii Magdeburgenses, de Recz comites, ac nob. Hasco de Zwierzeticz, magister camere nostre, Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie per Boe- miam — —. Dat. Wratislauie a. d. 1358, ind. XI, VIII kal. ian., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. Per d. imperatorem cancellarius. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo olim Schwarzenberg. Orlicensi n. 61. — Ed. Kalousek, Listiny klášt. Sedleckého a Skalického, Arch. Ces. XIV p. 387 n. 3. [MJ. 72) 1358 dec. 27. Vratislaviae. Karolus imperator et rex dotationem altaris, in ecclesia parochiali Noviforensi in honorem s. Johannis ev. erigendi, auctoritate regia Bohemiae confirmat. — Constitutus in nostre maiestatis presencia Mathias carnifex, opidanus Nouiforensis, fid. noster dil. —— duos bancos carnium, quorum primus situs est, ubi itur de foro Nouifo- rensi ad maccella in principio bancorum ad latus sinistrum, secundus vero est duodecimus ab eodem in eadem linea computando, ita quod altarista altaris infrascripti, qui pro tem- pore fuerit, per se vel suum procuratorem predictos bancos exponere seu locare valeat pro sue beneplacito voluntatis, nec non dimidiam mar. perpetui census in banco sito ex opposito dicti primi banci ad latus dextrum, molendinum eciam, quod iacet seu situatum est extra oppidum predictum Nouiforense in loco, qui dicitur Pomerium, retro villam Pfaffendorf nuncupatam, et unum ortum olerum, situm in latere dextro extra predictum oppidum, ubi per portam Liginicensem exitur, cum omnibus iuribus, fructibus, redditibus, proventibus et utilitatibus, sicut eosdem prefatus Mathias hactenus tenuit et possedit, pro construccione, fundacione seu ereccione unius altaris, in Nouiforensi parochiali ecclesia in honorem s. Johannis ap. et ev. erigendi, donavit et liberaliter assignavit, ut supra dictis redditibus, proventibus ac utilitatibus vicarius seu altarista, idem officiaturus altare, valeat congrue sustentari, sic volens dictus Mathias et in votis gerens, quod post mortem ipsius Katherine uxoris ac Johannis fratris nec non Margarethe sororis eius altarista, qui pro tempore fuerit, commemoret tricesimum obitus ipsorum diem anniversarium more debito peragendo vi- giliasque pro animabus illorum et per omnes vicarios dicte ecclesie procurando solempniter decantari, ipsumque“) anniversarium proponat publice in ambone; supplicans celsitudini nostre, quatenus donacionem predictam dignaremur —— confirmare. Nos igitur ——, ut cultus divini nominisb) sub felici nostro regimine laudabiliter augeatur, supra dictam dona- cionem seu dotacionem altaris sub modis et condicionibus, ut prefertur, —— approbamus, ratificamus et auctoritate regia Boemie confirmamus ac ipsos redditus per omnia libertamus, supplicantes ven. Preczlao episcopo Wraczlaviensi, principi et dev. nostro dil., quatenus
58 Regesta Bohemiae et Moraviae. cumque eciam status, gradus, dignitatis seu condicionis existant, eciam si eos in expedicione regni vel alias pro regum et corone Boemie profectu et honore vocatos et de singulari man- dato ibidem transire contingat, sint et esse debeant exempti, immunes et liberi et perpetuis inantea temporibus absoluti. Supplentes omnem defectum, si quis obscuritate seu dubita- cione verborum et sentenciarum seu quovis alio modo in premissis compertus fuerit, de plenitudine imperatorie potestatis, non obstantibus quibuscumque regum, regni et corone Boemie, principum, baronum et procerum eius privilegiis, iuribus, observanciis, consue- tudinibus sive graciis, eciam si usu utencium approbata sive approbate sint actenus. — et earum medietatem nostri regalis Boemie fisci, residuam Poena: mille mar. puri auri — vero partem iniuriam passorum usibus decernimus applicari. Signum — etc. Testes — ven. Arnestus, s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, Johannes Olomuczensis et Albertus Swerinensis eccl. episcopi; ill. Wilhelmus marchio Misnensis, Bolco Falkembergensis, Bolco Opuliensis et Przemyslaus Teschinensis duces; spect. Burchardus, magister curie nostre, Burchardus et Johannes burgravii Magdeburgenses, de Recz comites, ac nob. Hasco de Zwierzeticz, magister camere nostre, Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie per Boe- miam — —. Dat. Wratislauie a. d. 1358, ind. XI, VIII kal. ian., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. Per d. imperatorem cancellarius. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo olim Schwarzenberg. Orlicensi n. 61. — Ed. Kalousek, Listiny klášt. Sedleckého a Skalického, Arch. Ces. XIV p. 387 n. 3. [MJ. 72) 1358 dec. 27. Vratislaviae. Karolus imperator et rex dotationem altaris, in ecclesia parochiali Noviforensi in honorem s. Johannis ev. erigendi, auctoritate regia Bohemiae confirmat. — Constitutus in nostre maiestatis presencia Mathias carnifex, opidanus Nouiforensis, fid. noster dil. —— duos bancos carnium, quorum primus situs est, ubi itur de foro Nouifo- rensi ad maccella in principio bancorum ad latus sinistrum, secundus vero est duodecimus ab eodem in eadem linea computando, ita quod altarista altaris infrascripti, qui pro tem- pore fuerit, per se vel suum procuratorem predictos bancos exponere seu locare valeat pro sue beneplacito voluntatis, nec non dimidiam mar. perpetui census in banco sito ex opposito dicti primi banci ad latus dextrum, molendinum eciam, quod iacet seu situatum est extra oppidum predictum Nouiforense in loco, qui dicitur Pomerium, retro villam Pfaffendorf nuncupatam, et unum ortum olerum, situm in latere dextro extra predictum oppidum, ubi per portam Liginicensem exitur, cum omnibus iuribus, fructibus, redditibus, proventibus et utilitatibus, sicut eosdem prefatus Mathias hactenus tenuit et possedit, pro construccione, fundacione seu ereccione unius altaris, in Nouiforensi parochiali ecclesia in honorem s. Johannis ap. et ev. erigendi, donavit et liberaliter assignavit, ut supra dictis redditibus, proventibus ac utilitatibus vicarius seu altarista, idem officiaturus altare, valeat congrue sustentari, sic volens dictus Mathias et in votis gerens, quod post mortem ipsius Katherine uxoris ac Johannis fratris nec non Margarethe sororis eius altarista, qui pro tempore fuerit, commemoret tricesimum obitus ipsorum diem anniversarium more debito peragendo vi- giliasque pro animabus illorum et per omnes vicarios dicte ecclesie procurando solempniter decantari, ipsumque“) anniversarium proponat publice in ambone; supplicans celsitudini nostre, quatenus donacionem predictam dignaremur —— confirmare. Nos igitur ——, ut cultus divini nominisb) sub felici nostro regimine laudabiliter augeatur, supra dictam dona- cionem seu dotacionem altaris sub modis et condicionibus, ut prefertur, —— approbamus, ratificamus et auctoritate regia Boemie confirmamus ac ipsos redditus per omnia libertamus, supplicantes ven. Preczlao episcopo Wraczlaviensi, principi et dev. nostro dil., quatenus
Strana 59
Annus 1358 dec. 25.—29. 59 supra dicta omnia auctoritate ordinaria corroboret et confirmet, reservato nichilominus ipsi Mathie et successoribus ac post decessum ipsorum consulibus Nouiforensibus — — iure patronatus in altari memorato. Signum°) etc: Testes huius rei sunt ven. Arnestus Pra- gensis archiepiscopus, Johannes Olumocensis, Johannes Luthomuslensisd) imper. aule can- cellarius, Theodricus Mindensis, Albertus Swerinensis et Maurus Corbauiensis ecclesiarum episcopi, ill. Bolko Suidnicensis, Conradus Olsnensis, Bolko Opuliensis, Bolko Falkinber- gensis, Przimislaus Teschinensis et Albertus Strelicensis duces, et alii quam plures nostri principes et fideles. — — Dat. Wratislavie a. d. 1358e) undecima ind., VI kal. m. ian., Per d. cancellarium Jo. Eystetensis. regn. nostr. a. tredecimo, imperii vero quarto. Orig. cum signo imperiali et sigillo maiest. desideratur. Cop. (saec. XIX) J. Heyne, Urkunden z. Gesch. d. Stadt Neumarkt, msc. in archivo parochiae Noviforensis I, 75 n. 77. Communicavit d. parochus Noviforensis. — Cop. coaeva in registrorum fragmento Vimariensi. — Ed. Mendl, Výmarský zlomek register Karlových, CAS VII p. 46 n. 3. — Schieche, Neues über Johann von Neumarkt, Zeit. Ver. f. Gesch. u. Alt. Schles. LXV, 1931, p. 300. — [MJ. a) Heyne: ipsiusque; reg.: ipsumque — b) Heyne:munus; reg. muninis. — c)quae sequuntur, in registris ommissa sunt.— d)Heyne: Luthomustensis — e) Heyne: millesimo trecentesimo quadragesimo octavo. 73) 1358 dec. 29. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist uber etliche gutter czu Syrmycz und czum Ror, haben ieczunt der Karg und der Krocz. Das ist der haubtprief von Heynrich Hofer, purger czu Eger: Das ich den junkfrawen in dem closter czu Eger, des ord. s. Clarn, durch got und unser frawen er czu einem almuszen gegeben han mit diszem prief czu under tochter die hernach geschriben guter mit allen iren nüczen und rechten, unter der erden und ob der erden, versucht und unversucht, das synt die guter in dem dorf czu Syrmicz auf dem hof, do der Chlemme czu der czeit auf siczt, 6 1/2 kar getraids, halp korn und halp habern, und czwey huner und in dem dorf czum Ror auf dem hof, do ieczunt der Merbot auf siczt, 6 kar getraids, halp korn und halp habern, ein hun, 15 air und einen kesz. Datum des priefs laut — — 1359 iar an dem neschten samstag nach des heil. Crists tag etc. Den czinsz zu Sirmicz gibt ieczunt der Karg 3 kar korn, 3 kar habern, 4 huner, 4 kes, 1 sex. air; er hat mer getraids geben, ist im nochgeloszen. Den czinsz zum Ror 6 kar, halp korn und halp habern, 1 hun, 1 kes, 15 air gibt jeczunt der Krocz. — Annot. in registro censuum mon. Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 34. Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 112 (ad a. 1359 dec. 28.). — IMJ. 74) 1358 dec. 29. Pragae. Vicarii archiepiscopi Pragensis generales Johannem de Bavaria praepositum Luthomeri- censem et canonicum Pragensem instituunt. — — Arnesti s. Prag. Nos Nicolaus prepositus — — et Detleuus can., vicarii rev. eccl. archiepiscopi in spiritualibus generales, n. f. u. — —, quod cum nuper prepositura s. Stephani in Luthomericz ac canonicatus et prebenda eccl. Prag. eidem prepositure rite et canonice incorporata et unita per obitum bone mem. d. Bohussii, dicte eccl. s. Stephani prepositi et can. Prag., vacuissent, nos ad presentacionem et peticionem seren. principis et domini, d. Karoli quarti, div. fav. clem. Rom. imperatoris semp. aug. et Boemie regis, ad quem ipsius prepositure ac canonicatus et prebende ius patronatus seu ius presentandi, tamquam ad regem Boemie, pertineri dinoscitur, hon. v. d. Johannem de Bavaria, exhibi-
Annus 1358 dec. 25.—29. 59 supra dicta omnia auctoritate ordinaria corroboret et confirmet, reservato nichilominus ipsi Mathie et successoribus ac post decessum ipsorum consulibus Nouiforensibus — — iure patronatus in altari memorato. Signum°) etc: Testes huius rei sunt ven. Arnestus Pra- gensis archiepiscopus, Johannes Olumocensis, Johannes Luthomuslensisd) imper. aule can- cellarius, Theodricus Mindensis, Albertus Swerinensis et Maurus Corbauiensis ecclesiarum episcopi, ill. Bolko Suidnicensis, Conradus Olsnensis, Bolko Opuliensis, Bolko Falkinber- gensis, Przimislaus Teschinensis et Albertus Strelicensis duces, et alii quam plures nostri principes et fideles. — — Dat. Wratislavie a. d. 1358e) undecima ind., VI kal. m. ian., Per d. cancellarium Jo. Eystetensis. regn. nostr. a. tredecimo, imperii vero quarto. Orig. cum signo imperiali et sigillo maiest. desideratur. Cop. (saec. XIX) J. Heyne, Urkunden z. Gesch. d. Stadt Neumarkt, msc. in archivo parochiae Noviforensis I, 75 n. 77. Communicavit d. parochus Noviforensis. — Cop. coaeva in registrorum fragmento Vimariensi. — Ed. Mendl, Výmarský zlomek register Karlových, CAS VII p. 46 n. 3. — Schieche, Neues über Johann von Neumarkt, Zeit. Ver. f. Gesch. u. Alt. Schles. LXV, 1931, p. 300. — [MJ. a) Heyne: ipsiusque; reg.: ipsumque — b) Heyne:munus; reg. muninis. — c)quae sequuntur, in registris ommissa sunt.— d)Heyne: Luthomustensis — e) Heyne: millesimo trecentesimo quadragesimo octavo. 73) 1358 dec. 29. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist uber etliche gutter czu Syrmycz und czum Ror, haben ieczunt der Karg und der Krocz. Das ist der haubtprief von Heynrich Hofer, purger czu Eger: Das ich den junkfrawen in dem closter czu Eger, des ord. s. Clarn, durch got und unser frawen er czu einem almuszen gegeben han mit diszem prief czu under tochter die hernach geschriben guter mit allen iren nüczen und rechten, unter der erden und ob der erden, versucht und unversucht, das synt die guter in dem dorf czu Syrmicz auf dem hof, do der Chlemme czu der czeit auf siczt, 6 1/2 kar getraids, halp korn und halp habern, und czwey huner und in dem dorf czum Ror auf dem hof, do ieczunt der Merbot auf siczt, 6 kar getraids, halp korn und halp habern, ein hun, 15 air und einen kesz. Datum des priefs laut — — 1359 iar an dem neschten samstag nach des heil. Crists tag etc. Den czinsz zu Sirmicz gibt ieczunt der Karg 3 kar korn, 3 kar habern, 4 huner, 4 kes, 1 sex. air; er hat mer getraids geben, ist im nochgeloszen. Den czinsz zum Ror 6 kar, halp korn und halp habern, 1 hun, 1 kes, 15 air gibt jeczunt der Krocz. — Annot. in registro censuum mon. Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 34. Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 112 (ad a. 1359 dec. 28.). — IMJ. 74) 1358 dec. 29. Pragae. Vicarii archiepiscopi Pragensis generales Johannem de Bavaria praepositum Luthomeri- censem et canonicum Pragensem instituunt. — — Arnesti s. Prag. Nos Nicolaus prepositus — — et Detleuus can., vicarii rev. eccl. archiepiscopi in spiritualibus generales, n. f. u. — —, quod cum nuper prepositura s. Stephani in Luthomericz ac canonicatus et prebenda eccl. Prag. eidem prepositure rite et canonice incorporata et unita per obitum bone mem. d. Bohussii, dicte eccl. s. Stephani prepositi et can. Prag., vacuissent, nos ad presentacionem et peticionem seren. principis et domini, d. Karoli quarti, div. fav. clem. Rom. imperatoris semp. aug. et Boemie regis, ad quem ipsius prepositure ac canonicatus et prebende ius patronatus seu ius presentandi, tamquam ad regem Boemie, pertineri dinoscitur, hon. v. d. Johannem de Bavaria, exhibi-
Strana 60
60 Regesta Bohemiae et Moraviae. torem presencium, crida seu proclamacione premissis ad dictam preposituram necnon ad canonicatum et prebendam eccl. Prag. predicte eidem prepositure unitos instituimus et de eis investimus curamque et administracionem ipsius prepositure in spiritualibus et tempo- ralibus sibi committimus ipsum ad eandem confirmantes. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1358 die 29 m. dec. Cop. saec. XV Pragae in archivo metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I f. 7v — Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 80. — [L]. 75) 1359 ian. 1. Gerlacus de Hohenlohe Karolum imperatorem et regem quietat de pecunia soluta. Wir Gerlach herre zu Hohenloch bekennen und tun kunt ——, wan der allerdurchl. furst und herr h. Karll Rômischer keyser —— und kunig zu Beheim uns genezlich beczalt und volchomenlich genug getan hat von 8000 guldein von Florencz, der er uns und unsern erben 2000 schuldig waz und auf einem turnos zu Manheim an dem zolle beweiset hatte zu heben und einzenemen, und 6000 guldein von Florencz unserm vatere seligen Ludwign von Hohenloch und seinen erben schuldig was und darumb verschriben und beweiset hatt zwen grozze an dem zolle zu Meinczze ze heben in abslag der vorgenanten summ, dovon so sagen wir vor uns und unser erben, vor unsern vater seligen und allen seinen erben unsern hern den keyser vorgenant und daz heilig Romisch reich quit, ledig und los der vorgenanten 8000 guldein und gelobin darzu — — und versprechen offenlich an disem brief, daz wir, unser und unsers vater seligen erben nimmer in dheinen zeiten vordrung oder ansprache sullen getun umb die 8000 guldein vorgenant noch daz wir oder die vorgenanten erben unsern hern den keyser, daz Rômische reich, die kron zu Beheim oder ir undertanen, di si versprechen oder verantwurten wollen, nimmer sullen umb die obgenanten 8000 guldein mit pfandung, name oder sust in dhein anderweiz angreiffen, schedigen, hindern oder be- sweren. — —. Daz ist geschehen nach Kristus gepurde dreuczehenhundert iar und in dem neun und fumfezigisten iare an dem Ebenweichtag, den man nennet in latin Circumcisio domini. Orig. cum sigillo secr. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Quitancia Gerlaci de Hoenloch. — [M]. 76) 1359 ian. 1. [Kolín]. Venditio census pro missa in hospitali civitatis Coloniensis celebranda legati. Nos Johannes Sechsel, pro tunc magister civium, Nicolaus Pleybshy, Pezoldus Eylawer, Ludlinus Otnandi,“) Nicolaus faber, Hensel Helnprecht, Endrlinus leynwother, Johannes Rabenstein, Nicolaus Piller, Petrus Meysner, Hensel Leupoldi, Henricus Straws, iuratib) cives Nove Colonie super Albea, recognoscimus t. p. u., discr. v. Christoferum, iudicem nostre civitatis supradicte, Perlino aurifabro, sororio suo de Montibus, duas sex. gr. annui census super omnia bona, que in Czitrna habet, pro viginti sex. gr. ad biennium vendidisse. Quem quidem censum duobus in terminis singulis annis, videlicet unam sex. in festo s. Johannis Bapt. proxime nunc venturo et aliam sex. in festo Nativitatis Cristi deinde proxime secuturo tenetur censuare, et sic deinceps omni eo iure, prout censualium requirit iuris ordo, et dictus census debet presentari Perlino aurifabro, qui ipsum uni capellano singulis annis dare debet, qui sibi missam legere debet, ubi predicto Perlino placuerit, ad tempora vite sue.
60 Regesta Bohemiae et Moraviae. torem presencium, crida seu proclamacione premissis ad dictam preposituram necnon ad canonicatum et prebendam eccl. Prag. predicte eidem prepositure unitos instituimus et de eis investimus curamque et administracionem ipsius prepositure in spiritualibus et tempo- ralibus sibi committimus ipsum ad eandem confirmantes. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1358 die 29 m. dec. Cop. saec. XV Pragae in archivo metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I f. 7v — Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 80. — [L]. 75) 1359 ian. 1. Gerlacus de Hohenlohe Karolum imperatorem et regem quietat de pecunia soluta. Wir Gerlach herre zu Hohenloch bekennen und tun kunt ——, wan der allerdurchl. furst und herr h. Karll Rômischer keyser —— und kunig zu Beheim uns genezlich beczalt und volchomenlich genug getan hat von 8000 guldein von Florencz, der er uns und unsern erben 2000 schuldig waz und auf einem turnos zu Manheim an dem zolle beweiset hatte zu heben und einzenemen, und 6000 guldein von Florencz unserm vatere seligen Ludwign von Hohenloch und seinen erben schuldig was und darumb verschriben und beweiset hatt zwen grozze an dem zolle zu Meinczze ze heben in abslag der vorgenanten summ, dovon so sagen wir vor uns und unser erben, vor unsern vater seligen und allen seinen erben unsern hern den keyser vorgenant und daz heilig Romisch reich quit, ledig und los der vorgenanten 8000 guldein und gelobin darzu — — und versprechen offenlich an disem brief, daz wir, unser und unsers vater seligen erben nimmer in dheinen zeiten vordrung oder ansprache sullen getun umb die 8000 guldein vorgenant noch daz wir oder die vorgenanten erben unsern hern den keyser, daz Rômische reich, die kron zu Beheim oder ir undertanen, di si versprechen oder verantwurten wollen, nimmer sullen umb die obgenanten 8000 guldein mit pfandung, name oder sust in dhein anderweiz angreiffen, schedigen, hindern oder be- sweren. — —. Daz ist geschehen nach Kristus gepurde dreuczehenhundert iar und in dem neun und fumfezigisten iare an dem Ebenweichtag, den man nennet in latin Circumcisio domini. Orig. cum sigillo secr. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Quitancia Gerlaci de Hoenloch. — [M]. 76) 1359 ian. 1. [Kolín]. Venditio census pro missa in hospitali civitatis Coloniensis celebranda legati. Nos Johannes Sechsel, pro tunc magister civium, Nicolaus Pleybshy, Pezoldus Eylawer, Ludlinus Otnandi,“) Nicolaus faber, Hensel Helnprecht, Endrlinus leynwother, Johannes Rabenstein, Nicolaus Piller, Petrus Meysner, Hensel Leupoldi, Henricus Straws, iuratib) cives Nove Colonie super Albea, recognoscimus t. p. u., discr. v. Christoferum, iudicem nostre civitatis supradicte, Perlino aurifabro, sororio suo de Montibus, duas sex. gr. annui census super omnia bona, que in Czitrna habet, pro viginti sex. gr. ad biennium vendidisse. Quem quidem censum duobus in terminis singulis annis, videlicet unam sex. in festo s. Johannis Bapt. proxime nunc venturo et aliam sex. in festo Nativitatis Cristi deinde proxime secuturo tenetur censuare, et sic deinceps omni eo iure, prout censualium requirit iuris ordo, et dictus census debet presentari Perlino aurifabro, qui ipsum uni capellano singulis annis dare debet, qui sibi missam legere debet, ubi predicto Perlino placuerit, ad tempora vite sue.
Strana 61
Annus 1358 dec. 29.—1359 ian. 2. 61 Post mortem vero ipsius Perlini ad hospitale nostrum uni capellano dictum censum conce- dere debent perpetue sui pueri vel propinquiores sui amici, de uno amico viciniori ad alium devolvi debet. Et sic deinceps eciam inter ipsos taliter est ordinatum, si predictus Cristoferus iudex vel predictorum bonorum successor in primis duobus annis a data presencium cum viginti sex. gr. non redimeret, tunc cum viginti quatuor sex. gr. dictum censum redimere debet ——. Insuper quandocunque dictus Christoferus vel eorundem bonorum successor in termino dicti census solucionis inveniretur deses et remissus, extunc predictus Perlinus vel ostensor presencium dictum Cristoferum vel eius successorem sine strepitu cuiuslibet iudicii inpignerare potest pigneraque in Iudea obligare censu pro eodem. Et qui presentem habuerit litteram, eidem competit ius omnium premissorum. In cuius rei testimonium sigillum nostre civitatis supradicte ad preces dicti Christoferi iudicis nostri una cum sigilli ipsius presen- tibus est appensum. Dat. in octava Nativitatis Christi a. d. millesimo trecentesimo quin- quagesimo nono. Cop. de a. 1382 Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti in Libro erectionum ecclesiae Pragensis II fol. 71. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. II p. 192 n. 335. — HU — [MJ. a) in codice minus clare scriptum. — b) cop.: iuris. 77) 1359 ian. 2. Vratislaviae. Karolus imperator et rex castrum Hirschberg regno et coronae Bohemiae oppignorat. Quia castrum Hirzperg super fluvio Sale, Nuemburgensis dioc., situatum, quod de sacri Rom. imperii mero dominio ac utili nec non immediata proprietate consistit, ill. Friderico marchioni Misnensi, principi et consanguineo nostro dilecto, pro 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete obligatum reperit nostra serenitas, quod ipse marchio a spect. Heinrico Longo de Plawen pro supra- scriptis eciam pecuniis nuper liberasse dinoscitur, quod eciam multo iam tempore in manibus dicti de Plawen et progenitorum eius nomine pignoris extitit, qui eciam ex forma obliga- cionis non tenebantur fructus in sorte principali decutere, sicut in litteris obligacionis huiusmodi expressius continetur, et tamdiu in manibus aliorum perstitit, ut videlicet neg- ligencia gubernatorum collaberentur edificia et structure tractu iam vetustatis absumpte ruinam cottidie minarentur, predia eciam desertari et destrui rite conspeximus, propter quod et alias causas legittimas, que animum nostrum ad hoc faciendum racionabiliter in- ducebant, — — dictum castrum e manibus prefati marchionis pecunia regni nostri Boemie ad honorem et utilitatem sacri imperii duximus redimendum et pro rehabicione ac recupe- racione dicti castri et pertinenciarum eius eidem marchioni et suis fratribus supra dictas 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentas sex. gr. Prag. usualis et currentis monete solvimus et expedivimus integraliter et complete. Ne igitur illustres reges Boemie, heredes et successores nostri, regnum et corona Boemie impensis huiusmodi fraudari va- leant et inde incommoda vel iacturas sustineant, unde merito graciarum acciones et fructum reportare merentur, sed pocius eis ab imperio sacro, cuius in hoc procuratur utilitas, de huiusmodi pecuniis legittime satisfiat, regibus Boemie, heredibus ac successoribus nostris, necnon regno et corone Boemie castrum predictum cum omnibus suis pertinenciis, fructibus, utilitatibus et rebus aliis ad hoc spectantibus, quibuscumque eciam nominibus valeant appellari, sicut in manibus et possessione dictorum marchionis et de Plawen actenus fuisse noscuntur, pro antedictis 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete nomine et titulo iusti et veri pignoris auctoritate imperiali pre- sentibus obligamus ad habendum, tenendum et utifruendum, donec ipsis regibus, regno et corone Boemie de predicta summa pecunie a sacro Romano imperio fuerit integraliter et
Annus 1358 dec. 29.—1359 ian. 2. 61 Post mortem vero ipsius Perlini ad hospitale nostrum uni capellano dictum censum conce- dere debent perpetue sui pueri vel propinquiores sui amici, de uno amico viciniori ad alium devolvi debet. Et sic deinceps eciam inter ipsos taliter est ordinatum, si predictus Cristoferus iudex vel predictorum bonorum successor in primis duobus annis a data presencium cum viginti sex. gr. non redimeret, tunc cum viginti quatuor sex. gr. dictum censum redimere debet ——. Insuper quandocunque dictus Christoferus vel eorundem bonorum successor in termino dicti census solucionis inveniretur deses et remissus, extunc predictus Perlinus vel ostensor presencium dictum Cristoferum vel eius successorem sine strepitu cuiuslibet iudicii inpignerare potest pigneraque in Iudea obligare censu pro eodem. Et qui presentem habuerit litteram, eidem competit ius omnium premissorum. In cuius rei testimonium sigillum nostre civitatis supradicte ad preces dicti Christoferi iudicis nostri una cum sigilli ipsius presen- tibus est appensum. Dat. in octava Nativitatis Christi a. d. millesimo trecentesimo quin- quagesimo nono. Cop. de a. 1382 Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti in Libro erectionum ecclesiae Pragensis II fol. 71. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. II p. 192 n. 335. — HU — [MJ. a) in codice minus clare scriptum. — b) cop.: iuris. 77) 1359 ian. 2. Vratislaviae. Karolus imperator et rex castrum Hirschberg regno et coronae Bohemiae oppignorat. Quia castrum Hirzperg super fluvio Sale, Nuemburgensis dioc., situatum, quod de sacri Rom. imperii mero dominio ac utili nec non immediata proprietate consistit, ill. Friderico marchioni Misnensi, principi et consanguineo nostro dilecto, pro 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete obligatum reperit nostra serenitas, quod ipse marchio a spect. Heinrico Longo de Plawen pro supra- scriptis eciam pecuniis nuper liberasse dinoscitur, quod eciam multo iam tempore in manibus dicti de Plawen et progenitorum eius nomine pignoris extitit, qui eciam ex forma obliga- cionis non tenebantur fructus in sorte principali decutere, sicut in litteris obligacionis huiusmodi expressius continetur, et tamdiu in manibus aliorum perstitit, ut videlicet neg- ligencia gubernatorum collaberentur edificia et structure tractu iam vetustatis absumpte ruinam cottidie minarentur, predia eciam desertari et destrui rite conspeximus, propter quod et alias causas legittimas, que animum nostrum ad hoc faciendum racionabiliter in- ducebant, — — dictum castrum e manibus prefati marchionis pecunia regni nostri Boemie ad honorem et utilitatem sacri imperii duximus redimendum et pro rehabicione ac recupe- racione dicti castri et pertinenciarum eius eidem marchioni et suis fratribus supra dictas 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentas sex. gr. Prag. usualis et currentis monete solvimus et expedivimus integraliter et complete. Ne igitur illustres reges Boemie, heredes et successores nostri, regnum et corona Boemie impensis huiusmodi fraudari va- leant et inde incommoda vel iacturas sustineant, unde merito graciarum acciones et fructum reportare merentur, sed pocius eis ab imperio sacro, cuius in hoc procuratur utilitas, de huiusmodi pecuniis legittime satisfiat, regibus Boemie, heredibus ac successoribus nostris, necnon regno et corone Boemie castrum predictum cum omnibus suis pertinenciis, fructibus, utilitatibus et rebus aliis ad hoc spectantibus, quibuscumque eciam nominibus valeant appellari, sicut in manibus et possessione dictorum marchionis et de Plawen actenus fuisse noscuntur, pro antedictis 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete nomine et titulo iusti et veri pignoris auctoritate imperiali pre- sentibus obligamus ad habendum, tenendum et utifruendum, donec ipsis regibus, regno et corone Boemie de predicta summa pecunie a sacro Romano imperio fuerit integraliter et
Strana 62
62 Regesta Bohemiae et Moraviae. plenarie satisfactum, fructibus in sorte principali non defalcandis, cum sint adeo tenues, quod non sufficiant pro dicti castri gubernacione et custodia procurandis. Nulli ergo — Poena: centum marc. auri puri, — — et earum medietatem nostri regalis erarii sive fisci. Signum etc. Testes huius rei sunt: ven. Arnestus s. Prag. ecclesie archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Albertus Swerinensis et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Wilhelmus marchio Misnensis, Bolco Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Bolco Opuliensis, Bolco Fal- kembergensis et Prziemislaus Tesschinensis duces; spect. Johannes et Burchardus burgravii Magdeburgenses, comites ac nob. Hasco de Swereticz, magister camere nostre, et Sdenco de Sterenberg, iudex regalis curie per Boemiam, et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. duodecima, IIII nonas ian., regn. nostr. a. decimo tercio, Per d. imperatorem cancellarius. R. Miliczius. imperii vero quarto. Orig. cum signo imper. et sig. maiest. in fil. ser. in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Pelzel, K. Karl IV U B II p. 283 n. 267. — Jireček, Cod. iur. boh. 11 1 p. 458 n. 449. — Müller, Urkunden u. Urkauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. f. Gesch. Plauen V p. 32 n. 426. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 90 n. 116. — Reg. imp. VIII 2879. — HU — IMJ. 78) 1359 ian. 4. Friderici de Schönburg et Rudegeri de Sparneck pro marchionibus Misnensibus ratione castri Hirschberg promissio. Wir Fridrich von Schonnburg, herre zu Glouchowe, und Rudger von Sparnek bechen- nen ——, daz wir gelobt haben, geloben und geheizzen in guten trewen mit disem brif mit gesampter hand und unverscheidenlich von der hochgeborn fürsten, undrer genedigen herren h. Fridrichs, h. Balthazarn und h. Wilhelms brüder maregrafen zu Meihsen wegen — — und künig zu Behem dem allerdurchlüht. underm herren h. Karln Romischem keyser — und sinen erben und darzu dem edeln herren h. Bohuzlaben von Swannberg, zu der zit pfleger zu Eger, und den ersamen.. dem burgermeister und dem rat der burger daselbst also, ob nach laute der brif, damit di vest Hirzperch zum ersten vom Reiche zu pfant ver- saczt wart den voiten von Plawen, oder ob diselben brif verlorn wern nach ervarung einer kunstchafft darüber, wir an undrer vorgenanten herren der marcgrafen stat zu vil oder zu wenich aufgehaben heten an den ahtzehenhundert schocken gr. Pr. pfen., der uns die vor- benanten pfleger, burgermeister und.. rat zu Eger gar bezalt haben, daz wir darumb, wann si uns manent, zwen biderb man darzu geben und kisen schüln und also, wen wir si manen, schûln si ouch zwen biderb man darzu schicken, und di schûln zu einander komen gein Prampuch vor undrer Frowen tag zu Lihtmess, der schirst chumpt, und zum ersten vor allen teidingen einen überman uber sich kisen und niht von danne komen, si haben den- selben überman gekern, der danne darnach inwendig aht tagen den egeschriben virn zu im ouch gein Prampuch bescheiden schol, di ouch danne darzu komen schûln, und diselben fünf schûln von danne nimmer chomen, der überman hab danne das zwischen uns bedersit entschiden, ob is uns iht mer nach obeschribener bescheidenheit an undrer obenanten herren der marcgrafen stat zu dem vorgeschriben gelt geben schûln, oder ob wir in an unders des keysers stat von derselben undrer herren der marcgrafen wegen von dem vorbeschriben gelde iht schüln widerkern. Und wie uns derselb überman danne des entscheidet, daz schüln wir bedersit stet halden. Tet wir des niht an underm teil, wenne si uns danne manent, so schüln wir oftgenanter Fridrich von Schonnburg einen erbern kneht zu Eger insenden mit einem andern kneht und mit zwein pferden, darzu ich Rdger von Sparnek schol miner sûn einen ouch mit einem kneht und mir zwein pferden insenden zu Eger zu einem wirtte, zu dem in di oftbenanten pfleger, burgermeister und rat bescheident, und di schûln danne
62 Regesta Bohemiae et Moraviae. plenarie satisfactum, fructibus in sorte principali non defalcandis, cum sint adeo tenues, quod non sufficiant pro dicti castri gubernacione et custodia procurandis. Nulli ergo — Poena: centum marc. auri puri, — — et earum medietatem nostri regalis erarii sive fisci. Signum etc. Testes huius rei sunt: ven. Arnestus s. Prag. ecclesie archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Albertus Swerinensis et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Wilhelmus marchio Misnensis, Bolco Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Bolco Opuliensis, Bolco Fal- kembergensis et Prziemislaus Tesschinensis duces; spect. Johannes et Burchardus burgravii Magdeburgenses, comites ac nob. Hasco de Swereticz, magister camere nostre, et Sdenco de Sterenberg, iudex regalis curie per Boemiam, et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. duodecima, IIII nonas ian., regn. nostr. a. decimo tercio, Per d. imperatorem cancellarius. R. Miliczius. imperii vero quarto. Orig. cum signo imper. et sig. maiest. in fil. ser. in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Pelzel, K. Karl IV U B II p. 283 n. 267. — Jireček, Cod. iur. boh. 11 1 p. 458 n. 449. — Müller, Urkunden u. Urkauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. f. Gesch. Plauen V p. 32 n. 426. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 90 n. 116. — Reg. imp. VIII 2879. — HU — IMJ. 78) 1359 ian. 4. Friderici de Schönburg et Rudegeri de Sparneck pro marchionibus Misnensibus ratione castri Hirschberg promissio. Wir Fridrich von Schonnburg, herre zu Glouchowe, und Rudger von Sparnek bechen- nen ——, daz wir gelobt haben, geloben und geheizzen in guten trewen mit disem brif mit gesampter hand und unverscheidenlich von der hochgeborn fürsten, undrer genedigen herren h. Fridrichs, h. Balthazarn und h. Wilhelms brüder maregrafen zu Meihsen wegen — — und künig zu Behem dem allerdurchlüht. underm herren h. Karln Romischem keyser — und sinen erben und darzu dem edeln herren h. Bohuzlaben von Swannberg, zu der zit pfleger zu Eger, und den ersamen.. dem burgermeister und dem rat der burger daselbst also, ob nach laute der brif, damit di vest Hirzperch zum ersten vom Reiche zu pfant ver- saczt wart den voiten von Plawen, oder ob diselben brif verlorn wern nach ervarung einer kunstchafft darüber, wir an undrer vorgenanten herren der marcgrafen stat zu vil oder zu wenich aufgehaben heten an den ahtzehenhundert schocken gr. Pr. pfen., der uns die vor- benanten pfleger, burgermeister und.. rat zu Eger gar bezalt haben, daz wir darumb, wann si uns manent, zwen biderb man darzu geben und kisen schüln und also, wen wir si manen, schûln si ouch zwen biderb man darzu schicken, und di schûln zu einander komen gein Prampuch vor undrer Frowen tag zu Lihtmess, der schirst chumpt, und zum ersten vor allen teidingen einen überman uber sich kisen und niht von danne komen, si haben den- selben überman gekern, der danne darnach inwendig aht tagen den egeschriben virn zu im ouch gein Prampuch bescheiden schol, di ouch danne darzu komen schûln, und diselben fünf schûln von danne nimmer chomen, der überman hab danne das zwischen uns bedersit entschiden, ob is uns iht mer nach obeschribener bescheidenheit an undrer obenanten herren der marcgrafen stat zu dem vorgeschriben gelt geben schûln, oder ob wir in an unders des keysers stat von derselben undrer herren der marcgrafen wegen von dem vorbeschriben gelde iht schüln widerkern. Und wie uns derselb überman danne des entscheidet, daz schüln wir bedersit stet halden. Tet wir des niht an underm teil, wenne si uns danne manent, so schüln wir oftgenanter Fridrich von Schonnburg einen erbern kneht zu Eger insenden mit einem andern kneht und mit zwein pferden, darzu ich Rdger von Sparnek schol miner sûn einen ouch mit einem kneht und mir zwein pferden insenden zu Eger zu einem wirtte, zu dem in di oftbenanten pfleger, burgermeister und rat bescheident, und di schûln danne
Strana 63
Annus 1359 ian. 2.—6. 63 leisten, als innligens gewonheit und reht ist, als lang, uncz wir ez allez vollenbraht haben — —. Des geben wir in disen offenn brif ze urkunde, versigelt mit undern anhangenden — insigeln. Daz geschach do man zalt von Cristo geburte dreuczehenhundert iar darnach in dem neun und fünftzigsten iar des nehsten freytags nach dem Jarstage. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera viridi comm. impressa in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 93. Sigilla: 1) fractum;/ IDERICI. D. SCH//II J. 2) duo cantherii; S. RVDEGERI. DE. SPAIIIIK. — V Ed. Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen p. 34 n. 427. — HU — [MJ. 79) 1359 ian. 5. Vratislaviae. Bolko, dux Svidnicensis et Jauriensis, profitetur distinctiones limitum regni Bohemiae et ducatus Silesiae, antiquis temporibus factas et nuper a Carolo imperatore et rege Bohemiae confirmatas, coronae regni Bohemiae in oppido Ząbkowice (Frankenstein), quod est proprietas, et oppido Ziembice (Münsterberg), quod feudum est dictae coronae, nullum praeiudicium generare posse. Nos Bolco, dei gr. dux Slezie, dominus Swidnicensis et in Jawr, n. f. t. p. u., quod licet alias progenitores nostri a recol. men. seren. et magnif. principe d. Wenczeslao rege Boemie ill. super certis graniciis, metis, limitibus et distinccionibus terrarum regni et corone Boemie necnon ducatus et dominiorum nostrorum [litteras] obtinuisse noscantur et hiis modernis die- bus seren. ——d. Karolus ——imperator et Boemie rex —— easdem literas in omnibus — suis tenoribus, sentenciis, punctis et clausulis approbavit, ratificavit, innovavit et auctoritate regia Boemie ac de singularis benignitatis clemencia confirmandas duxerit graciose, sicut in literis ipsius datis desuper plenius et evidencius est expressum, tamen volumus et animo deliberato fatemur, quod distinccio metarum et specificacio limitum huiusmodi, prout in literis confirmacionis predicte inveniuntur expresse, supradicto domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone in opido Frankenstein, quod regum, regni et corone Boemie est vera et inmediata proprietas, et opido Munsterberg, quod a predictis regibus, regno et corona Boemie in feudum dependet et opidorum predictorum terris, districtibus, iurisdicionibus et pertinenciis, quibus eciam specialibus possint appellari vocabulis, nullum debeant dampnum seu preiudi- cium generare. Presencium sub nostro appenso sigillo testimonio literarum. Dat. Wratisla- vie a. d. milesimo trecentesimo quinquagesimo nono in vigilia Epiphanie domini nostri lesu Cristi. Orig. perg. cum sigillo ducis Bolconis, Vratislaviae in archivo publico, Rep. 132 c F Oels n. 24. — Edd. Grünhagen — Markgraf, Lehns-u. Besitzurk. Schlesiens II. p. 143 n. 22. — Cf. et. Zeitschrift d. Ver. f. d. Geschichte u. Alterthum Schlesiens VIII p. 215. — Contulit Mendl. — [Lj. 80) 1359 ian. 6. Vratislaviae. Karolus imperator et rex theloneum in Trutnov Ruperto Svině confert. Ruperti Swine theloneum in Trutnow. It. d. imperator dat Ruperto Swynie thelo- neum in Trutenow cum omnibus suis pertinenciis et duos laneos in villa Hohenbruk, qui ex morte quondam Martini de Brunouia sunt ad ipsum ut regem Boemie devoluta, ha- benda ad vite, et quod revolvantur ad ipsum imperatorem post mortem illius Ruperti. It. quod possit lepores et volucres sine retibus capere in districtu Trutnow, ligna quoque de silva ad necessitatem suam in loco, ubi recipere officiales, secare et capere consueverunt. Dat. Wratislauie die VI m. ian. Per dominum Myndensem Jo. Eystetensis. Registr. in registrorum fragmento Vimariensi. — Ed. Mendl, Výmarský zlomek register Karlových, ČAŠ VII p. 54 n. 11. — HU —IMJ.
Annus 1359 ian. 2.—6. 63 leisten, als innligens gewonheit und reht ist, als lang, uncz wir ez allez vollenbraht haben — —. Des geben wir in disen offenn brif ze urkunde, versigelt mit undern anhangenden — insigeln. Daz geschach do man zalt von Cristo geburte dreuczehenhundert iar darnach in dem neun und fünftzigsten iar des nehsten freytags nach dem Jarstage. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera viridi comm. impressa in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 93. Sigilla: 1) fractum;/ IDERICI. D. SCH//II J. 2) duo cantherii; S. RVDEGERI. DE. SPAIIIIK. — V Ed. Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen p. 34 n. 427. — HU — [MJ. 79) 1359 ian. 5. Vratislaviae. Bolko, dux Svidnicensis et Jauriensis, profitetur distinctiones limitum regni Bohemiae et ducatus Silesiae, antiquis temporibus factas et nuper a Carolo imperatore et rege Bohemiae confirmatas, coronae regni Bohemiae in oppido Ząbkowice (Frankenstein), quod est proprietas, et oppido Ziembice (Münsterberg), quod feudum est dictae coronae, nullum praeiudicium generare posse. Nos Bolco, dei gr. dux Slezie, dominus Swidnicensis et in Jawr, n. f. t. p. u., quod licet alias progenitores nostri a recol. men. seren. et magnif. principe d. Wenczeslao rege Boemie ill. super certis graniciis, metis, limitibus et distinccionibus terrarum regni et corone Boemie necnon ducatus et dominiorum nostrorum [litteras] obtinuisse noscantur et hiis modernis die- bus seren. ——d. Karolus ——imperator et Boemie rex —— easdem literas in omnibus — suis tenoribus, sentenciis, punctis et clausulis approbavit, ratificavit, innovavit et auctoritate regia Boemie ac de singularis benignitatis clemencia confirmandas duxerit graciose, sicut in literis ipsius datis desuper plenius et evidencius est expressum, tamen volumus et animo deliberato fatemur, quod distinccio metarum et specificacio limitum huiusmodi, prout in literis confirmacionis predicte inveniuntur expresse, supradicto domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone in opido Frankenstein, quod regum, regni et corone Boemie est vera et inmediata proprietas, et opido Munsterberg, quod a predictis regibus, regno et corona Boemie in feudum dependet et opidorum predictorum terris, districtibus, iurisdicionibus et pertinenciis, quibus eciam specialibus possint appellari vocabulis, nullum debeant dampnum seu preiudi- cium generare. Presencium sub nostro appenso sigillo testimonio literarum. Dat. Wratisla- vie a. d. milesimo trecentesimo quinquagesimo nono in vigilia Epiphanie domini nostri lesu Cristi. Orig. perg. cum sigillo ducis Bolconis, Vratislaviae in archivo publico, Rep. 132 c F Oels n. 24. — Edd. Grünhagen — Markgraf, Lehns-u. Besitzurk. Schlesiens II. p. 143 n. 22. — Cf. et. Zeitschrift d. Ver. f. d. Geschichte u. Alterthum Schlesiens VIII p. 215. — Contulit Mendl. — [Lj. 80) 1359 ian. 6. Vratislaviae. Karolus imperator et rex theloneum in Trutnov Ruperto Svině confert. Ruperti Swine theloneum in Trutnow. It. d. imperator dat Ruperto Swynie thelo- neum in Trutenow cum omnibus suis pertinenciis et duos laneos in villa Hohenbruk, qui ex morte quondam Martini de Brunouia sunt ad ipsum ut regem Boemie devoluta, ha- benda ad vite, et quod revolvantur ad ipsum imperatorem post mortem illius Ruperti. It. quod possit lepores et volucres sine retibus capere in districtu Trutnow, ligna quoque de silva ad necessitatem suam in loco, ubi recipere officiales, secare et capere consueverunt. Dat. Wratislauie die VI m. ian. Per dominum Myndensem Jo. Eystetensis. Registr. in registrorum fragmento Vimariensi. — Ed. Mendl, Výmarský zlomek register Karlových, ČAŠ VII p. 54 n. 11. — HU —IMJ.
Strana 64
64 Regesta Bohemiae et Moraviae. 81) 1359 ian. 7. Vratislaviae. Karolus imperator et rex litteras de donatione oppidi Schömberg et quatuor villarum, a Venceslao rege olim datas, Bolconi duci Svidnicensi confirmat. — Nuper oblata maiestati nostre ill. Bolconis ducis Slezie, domini Swidniczensis et Jawrensis, principis et sororii nostri dilecti, peticio continebat, quatenus litteras cl. mem. ill. Wenczeslai quondam Boemie regis, avi nostri karissimi, quas ab eo progenitores dicti ducis obtinuisse noscuntur, approbare, ratificare, innovare et confirmare auctoritate regia Boemie et de solite benignitatis gracia dignaremur, quarum tenor sequitur in hec verba: Nos Wenczeslaus dei gr. rex Boemie et marchio Moravie notum fieri volumus ——. [Se- quitur tenor litterarum a. 1289 aug. 23. datarum, vide Reg. Boh. II p. 638 n. 1478.1)) Nos igitur ad supra dicti principis et sororii nostri dil. devotam peticionis instanciam — supra dictas litteras in omnibus suis sentenciis, punctis et clausulis de verbo ad verbum, prout expressantur superius, auctoritate regia Boemie approbamus, ratificamus, innovamus et de solite benignitatis clemencia confirmamus, perpetuis temporibus valituras, ea condi- cione nichilominus, quod distinccio metarum, que exprimuntur superius, et specificacio limitum huiusmodi nobis, heredibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone in opido Frankenstein, quod regni et corone Boemie est vera et inmediata proprietas, et opido Munsterberg, quod a prefatis regno et corona Boemie in feudum depen- det, et opidorum predictorum terris, districtibus, iurisdicionibus et pertinenciis, quibus eciam specialibus possint appellari vocabulis, nullum penitus debeant dampnum seu preiu- dicium generare. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. archi- episcopus, Johannes Olomucensis, Albertus Swerinensis et Theodricus Mindensis eccl. epis- copi, ill. Conradus Olsniczensis, Wenczeslaus et Ludowicus Ligniczenses, Bolco Falkem- bergensis, Bolco Opuliensis et Przemyslaus Teschinensis duces, spect. Burchardus burgra- vius Magdeburgensis, magister curie nostre, Burchardus et Johannes de Recz comites et nob. Hasco de Swierzeticz, magister camere nostre, et Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie per Boemiam — —. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, VII id. ian., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Per d. imperatorem cancellarius. R. Miliczius. Orig. perg. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 83 Cistercienser Kloster Grüssau N. 101. In dorso m. saec. X V: Privilegium imperatoris super oppidum Schonenberg. — Ed. Ludewig, Reliq. manuscriptorum VI p. 383 n. 7. — Reg. imp. VIII 2885. — [MJ. 1) Vide etiam Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens p. 487 n. 2 sq. 82) 1359 ian. 8. Pragae. Monasterium s. Ambrosii in Nova civitate Pragensi quosdam agros, prope eandem civitatem sitos, ad vineas excolendas assignat. Nos Radislaus div. miser. abbas totusque conventus mon. s. Ambrosii in Nova civitate Pragensi ante walvam s. Benedicti ex novo fundati, ord. s. Ben., presentibus recognoscimus ——, quod quia seren. princeps et dominus d. noster Karolus Romanorum imperator et Boemie rex de omni[um] baronum ac communitatum, universitatum et personarum, tam ecclesiasticarum quam secularium, dicti regni sui Boemie voluntate, connivencia et con- sensu volens condicionem et statum predicti regni Boemie et incolarum eiusdem regni ac nostram facere meliorem, pro communi bono et commodo ac re et utilitate publicis regali edicto sanccivit, statuit et ordinavit vineas in dicto regno fore de novo instaurandas et instaurari debere sic, quod quicumque vineas in bonis seu agris suis, aptis pro vineis, suis sumptibus, laboribus et expensis propriis instaurare, elaborare et excollere nollet aut non valeret, alteri cuicumque instaurare, elaborare et excolere huiusmodi vineas in eisdem bonis
64 Regesta Bohemiae et Moraviae. 81) 1359 ian. 7. Vratislaviae. Karolus imperator et rex litteras de donatione oppidi Schömberg et quatuor villarum, a Venceslao rege olim datas, Bolconi duci Svidnicensi confirmat. — Nuper oblata maiestati nostre ill. Bolconis ducis Slezie, domini Swidniczensis et Jawrensis, principis et sororii nostri dilecti, peticio continebat, quatenus litteras cl. mem. ill. Wenczeslai quondam Boemie regis, avi nostri karissimi, quas ab eo progenitores dicti ducis obtinuisse noscuntur, approbare, ratificare, innovare et confirmare auctoritate regia Boemie et de solite benignitatis gracia dignaremur, quarum tenor sequitur in hec verba: Nos Wenczeslaus dei gr. rex Boemie et marchio Moravie notum fieri volumus ——. [Se- quitur tenor litterarum a. 1289 aug. 23. datarum, vide Reg. Boh. II p. 638 n. 1478.1)) Nos igitur ad supra dicti principis et sororii nostri dil. devotam peticionis instanciam — supra dictas litteras in omnibus suis sentenciis, punctis et clausulis de verbo ad verbum, prout expressantur superius, auctoritate regia Boemie approbamus, ratificamus, innovamus et de solite benignitatis clemencia confirmamus, perpetuis temporibus valituras, ea condi- cione nichilominus, quod distinccio metarum, que exprimuntur superius, et specificacio limitum huiusmodi nobis, heredibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone in opido Frankenstein, quod regni et corone Boemie est vera et inmediata proprietas, et opido Munsterberg, quod a prefatis regno et corona Boemie in feudum depen- det, et opidorum predictorum terris, districtibus, iurisdicionibus et pertinenciis, quibus eciam specialibus possint appellari vocabulis, nullum penitus debeant dampnum seu preiu- dicium generare. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis eccl. archi- episcopus, Johannes Olomucensis, Albertus Swerinensis et Theodricus Mindensis eccl. epis- copi, ill. Conradus Olsniczensis, Wenczeslaus et Ludowicus Ligniczenses, Bolco Falkem- bergensis, Bolco Opuliensis et Przemyslaus Teschinensis duces, spect. Burchardus burgra- vius Magdeburgensis, magister curie nostre, Burchardus et Johannes de Recz comites et nob. Hasco de Swierzeticz, magister camere nostre, et Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie per Boemiam — —. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, VII id. ian., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Per d. imperatorem cancellarius. R. Miliczius. Orig. perg. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 83 Cistercienser Kloster Grüssau N. 101. In dorso m. saec. X V: Privilegium imperatoris super oppidum Schonenberg. — Ed. Ludewig, Reliq. manuscriptorum VI p. 383 n. 7. — Reg. imp. VIII 2885. — [MJ. 1) Vide etiam Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens p. 487 n. 2 sq. 82) 1359 ian. 8. Pragae. Monasterium s. Ambrosii in Nova civitate Pragensi quosdam agros, prope eandem civitatem sitos, ad vineas excolendas assignat. Nos Radislaus div. miser. abbas totusque conventus mon. s. Ambrosii in Nova civitate Pragensi ante walvam s. Benedicti ex novo fundati, ord. s. Ben., presentibus recognoscimus ——, quod quia seren. princeps et dominus d. noster Karolus Romanorum imperator et Boemie rex de omni[um] baronum ac communitatum, universitatum et personarum, tam ecclesiasticarum quam secularium, dicti regni sui Boemie voluntate, connivencia et con- sensu volens condicionem et statum predicti regni Boemie et incolarum eiusdem regni ac nostram facere meliorem, pro communi bono et commodo ac re et utilitate publicis regali edicto sanccivit, statuit et ordinavit vineas in dicto regno fore de novo instaurandas et instaurari debere sic, quod quicumque vineas in bonis seu agris suis, aptis pro vineis, suis sumptibus, laboribus et expensis propriis instaurare, elaborare et excollere nollet aut non valeret, alteri cuicumque instaurare, elaborare et excolere huiusmodi vineas in eisdem bonis
Strana 65
Annus 1359 ian. 7.—11. 65 et agris volenti saltem ad requisicionem magistri moncium sub certis pactis et condi- cionibus in dicti domini nostri regis expressis literis huiusmodi bona et agros pro vineis instaurandis et excolendis traderet et assignaret ac libere cederet de eisdem. Nos nolentes ac non valentes in bonis et agris ac montibus nostris et monasterii nostri predicti prope muros Nove civitatis Prag. eundo versus s. Procopium ad sinistram manum consistentibus et pro vineis aptis excolere et elaborare, huiusmodi bona et agros ac montes iuxta statutum, edictum et sanccionem predicta dicti d. imperatoris et regis, in predictis literis suis conten- ta et expressa, ad instaurandas et excolendas vineas in eisdem sperantes et volentes per hoc condicionem monasterii nostri ante dicti facere meliorem, discrr. vv. Johanni Rost, Leoni sartori, Ule taschner, Henslino drechsler, Cunczlino Funkel, Henslino Glogower sartori, Erwino pellifici, Otlyno smelzcer, Peslino Weynandi et Wenczeslao, civibus Prag., heredibus et successoribus eorum ac Ule Rokczaner, magistro moncium et vinearum, et successori suo, qui pro tempore magister moncium fuerit, suo ac omnium et singulorum civium et incolarum Prag. civitatis nomine, volencium in dictis bonis, agris et montibus vineas de novo excolere et instaurare, solempni tractatu inter nos prehabito et de omnium nostrum consensu unanimi —— tradimus et assignamus et libere dictis viris cedimus de eisdem, transferentes in eosdem viros omne ius, quod nobis aut monasterio nostro predicto in dictis bonis, agris et montibus competit aut competere quoquo modo poterit in futurum, hoc salvo et excepto ac tali condicione edicta, quod predicti viri, heredes et successores eorum, vinearum cultores, infra undecim annos continuos a data presencium, nec non omnes et singuli, cui vel quibus dictus magister moncium — — in dictis bonis, agris et montibus vineas elaborare et excolere concesserit et assignaverit, a tempore concessionis et assignacionis ei vel eis facte computandos, nobis et successoribus aut monasterio nostris nihil omnino de dictis bonis, montibus et agris et ipsarum ocasione censuare aut dare seu solvere, sed in duodecimo anno dumtaxat et deinceps annis singulis de fructibus dictorum bonorum, agrorum et moncium eis pro excolendis vineis, ut prefertur, traditorum et in vi- neas per eos redigendorum plenas et integras dumtaxat decimas, et nichil amplius nec ultra, racione fundi absque contradiccione et quovis alio impedimento dare et solvere libere teneantur, promittentes bona fide pro nobis et successoribus nostris nihil omnino infra dictos undecim annos a dictis viris, heredibus et successoribus eorum, et post dictos undecim annos annis singulis perpetuisque temporibus nil amplius et ultra decimam fructuum dic- torum bonorum, agrorum et moncium racione huiusmodi bonorum, agrorum et moncium, eis pro vineis excolendis traditorum, et de eisdem bonis, agris et montibus exigere aut recipere. Damus eciam et concedimus eisdem viris, heredibus et successoribus eorum plenam et liberam potestatem, huiusmodi vineas vendendi, locandi, permutandi ac in aliam seu in alias personam seu personas transferendi et de ipsis, prout eis videbitur, disponendi, pre- dicta decima nobis et successoribus nostris plena et integra persoluta. — — In quorum omnium robur firmum et evidens testimonium presentes literas nostro et .. conventus nostri predicti sigillorum munimine dictis viris fecimus assignari. Dat. Prage in nostro monasterio predicto a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono octava die m. ian. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms n. 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 42. — [MJ. 83) 1359 ian. 11. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae, monasterio s. Clarae in Oppavia decimas de uno laneo, quem eidem monasterio Petrus dictus Groebniker, civis in Hlubčice, quondam donavit, confirmat et alias decimas monasterio addit. — Dat. Oppavie a. d. millesimo trecen- Nicolaus, dei gr. Oppaviae et Rathiuorie dux- tesimo quinquagesimo nono sexta feria infra octavas Epiphanie —— in presencia nostro- 5 Regesta
Annus 1359 ian. 7.—11. 65 et agris volenti saltem ad requisicionem magistri moncium sub certis pactis et condi- cionibus in dicti domini nostri regis expressis literis huiusmodi bona et agros pro vineis instaurandis et excolendis traderet et assignaret ac libere cederet de eisdem. Nos nolentes ac non valentes in bonis et agris ac montibus nostris et monasterii nostri predicti prope muros Nove civitatis Prag. eundo versus s. Procopium ad sinistram manum consistentibus et pro vineis aptis excolere et elaborare, huiusmodi bona et agros ac montes iuxta statutum, edictum et sanccionem predicta dicti d. imperatoris et regis, in predictis literis suis conten- ta et expressa, ad instaurandas et excolendas vineas in eisdem sperantes et volentes per hoc condicionem monasterii nostri ante dicti facere meliorem, discrr. vv. Johanni Rost, Leoni sartori, Ule taschner, Henslino drechsler, Cunczlino Funkel, Henslino Glogower sartori, Erwino pellifici, Otlyno smelzcer, Peslino Weynandi et Wenczeslao, civibus Prag., heredibus et successoribus eorum ac Ule Rokczaner, magistro moncium et vinearum, et successori suo, qui pro tempore magister moncium fuerit, suo ac omnium et singulorum civium et incolarum Prag. civitatis nomine, volencium in dictis bonis, agris et montibus vineas de novo excolere et instaurare, solempni tractatu inter nos prehabito et de omnium nostrum consensu unanimi —— tradimus et assignamus et libere dictis viris cedimus de eisdem, transferentes in eosdem viros omne ius, quod nobis aut monasterio nostro predicto in dictis bonis, agris et montibus competit aut competere quoquo modo poterit in futurum, hoc salvo et excepto ac tali condicione edicta, quod predicti viri, heredes et successores eorum, vinearum cultores, infra undecim annos continuos a data presencium, nec non omnes et singuli, cui vel quibus dictus magister moncium — — in dictis bonis, agris et montibus vineas elaborare et excolere concesserit et assignaverit, a tempore concessionis et assignacionis ei vel eis facte computandos, nobis et successoribus aut monasterio nostris nihil omnino de dictis bonis, montibus et agris et ipsarum ocasione censuare aut dare seu solvere, sed in duodecimo anno dumtaxat et deinceps annis singulis de fructibus dictorum bonorum, agrorum et moncium eis pro excolendis vineis, ut prefertur, traditorum et in vi- neas per eos redigendorum plenas et integras dumtaxat decimas, et nichil amplius nec ultra, racione fundi absque contradiccione et quovis alio impedimento dare et solvere libere teneantur, promittentes bona fide pro nobis et successoribus nostris nihil omnino infra dictos undecim annos a dictis viris, heredibus et successoribus eorum, et post dictos undecim annos annis singulis perpetuisque temporibus nil amplius et ultra decimam fructuum dic- torum bonorum, agrorum et moncium racione huiusmodi bonorum, agrorum et moncium, eis pro vineis excolendis traditorum, et de eisdem bonis, agris et montibus exigere aut recipere. Damus eciam et concedimus eisdem viris, heredibus et successoribus eorum plenam et liberam potestatem, huiusmodi vineas vendendi, locandi, permutandi ac in aliam seu in alias personam seu personas transferendi et de ipsis, prout eis videbitur, disponendi, pre- dicta decima nobis et successoribus nostris plena et integra persoluta. — — In quorum omnium robur firmum et evidens testimonium presentes literas nostro et .. conventus nostri predicti sigillorum munimine dictis viris fecimus assignari. Dat. Prage in nostro monasterio predicto a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono octava die m. ian. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms n. 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 42. — [MJ. 83) 1359 ian. 11. Oppaviae. Nicolaus, dux Oppaviae, monasterio s. Clarae in Oppavia decimas de uno laneo, quem eidem monasterio Petrus dictus Groebniker, civis in Hlubčice, quondam donavit, confirmat et alias decimas monasterio addit. — Dat. Oppavie a. d. millesimo trecen- Nicolaus, dei gr. Oppaviae et Rathiuorie dux- tesimo quinquagesimo nono sexta feria infra octavas Epiphanie —— in presencia nostro- 5 Regesta
Strana 66
66 Regesta Bohemiae et Moraviae. rum fidd. Henrici Hoberk, Sbinconis de Darkav (?), Jenczonis de Spran, Pertholdi de Czazaw militum, Beheslay de Sbyzlouicz, capitanei terre nostre Oppauie, Slabathe de Auczechouicz, purgravii nostri in Grecz, et Francisci, plebani in Grecz, prothonotarii nostri in testimonium omnium premissorum. Orig. valde laesum Brunae in archivo terrae sign. Opava Klarisky A 4 cum sig. laeso, cuius descriptio apud Šebánek, Archivy zrušených klášt. moravských a slezských n. 766. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 90 n. 117. — Extr. Šebánek l. c. n. 785. — HU — [LJ. 84) 1359 ian. 12. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Conrado capitaneo, iudici et iuratis civitatis Grecensis super Albim indulget, ut theloneum de curribus et equis ad complendum pavimentationis opus et ad alias duas vias exstruendas percipere valeant. — nob. Conrado capitaneo necnon iudici et iuratis civitatis Grecensis, fidd. nostris dill., graciam nostram et omne bonum. Cum alias ad pavimentandam civitatem Grecensem predictam nostris literis constituerimus et ordinaverimus, quod de quibuslibet equis ipsam ingredientibus in curru, scilicet de uno vase vini [medium] denarium, de duobus unum denarium, de tribus duos denarios per nos recipi deberent aut possent ad certum tempus, tunc a nostra celsitudine constitutum, sed quia durante dicto tempore prefatum pavimen- tacionis opus completum [non] extitit, idcirco nunc de novo constituimus, ordinamus ac vobis presentibus indulgemus, quatenus denarios prefatos ad complendum dictum pavimen- tacionis opus alias inchoatum et ad trahendum alias duas [vias] muratas de muro civitatis eiusdem versus aquam defluentem usque ad nostre voluntatis beneplacitum iuxta consue- tudinem pristinam levare valeatis ac recipere debeatis omnino per officiales, quos ad hoc duxeritis deputandos, nec in eisdem sub obtentu favoris et gracie nostre celsitudinis negli- genciam quomodolibet committatis. Dat. Wratislavie sub appenso nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum a. d. 1359, die XII m. ian., regn. nostr. a. XIII, imperii vero IV. Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. 11 p. 546 n. 374 secundum Bienenberg, Gesch. d. Stadt Königgrätz p. 144, qui has litteras e Cod. dipl. ms. membr. archivi civitatis Grecensis, nunc deperditi, edidit. — Reg. imp. VIII. 2886 — [LJ. 85) 1359 ian. 13. Vratislaviae. Karolus imperator et rex monasterio s. Vincentii penes civitatem Vratislaviensem, ord. Praem., possessionem bonorum: fundum monasterii et ipsum monasterium, tabernam liberam in pede pontis superioris, allodium in Olwingo cum agris, decimis —— et hereditates dictas Opatowicz, Swaratin, Swentnik et Czedlicz cum agris, decimis —— nec non censum, decimam et ius feudi in Crebschino, census et ius feudi Czanschino, decem mar. thelonei Wratislauiensis pro nona septimana in theloneo ibidem et districtu Wratislauiensi et alia — — sive in nostro inmediato dominio seu in terris principum et nobilium omnia bona — nobis subiectorum consistant, auctoritate regia Bohemiae confirmat. — Si de innate regie benignitatis clemencia. Poena: centum mar. puri auri, earum me- dietate regalis aerarii sive fisci usibus applicanda. Testes: ven. Arnestus s. Pragensis eccle- sie archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Albertus Swerinensis eccl. episcopi; ill. Wil- helmus marchio Misnensis, Bolco Swidnicensis, Conradus Olesnicensis, Wenceslaus et Lu- dovicus Lignicenses, Prziemislaus Tesschinensis, Bolco Falkembergensis duces; spect. Bur- chardus et Johannes burgravii Magdeburgenses, comites, ac nob. Hasco de Swereticz, ma- Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, gister camere nostre, et Boczco de Chunstat.
66 Regesta Bohemiae et Moraviae. rum fidd. Henrici Hoberk, Sbinconis de Darkav (?), Jenczonis de Spran, Pertholdi de Czazaw militum, Beheslay de Sbyzlouicz, capitanei terre nostre Oppauie, Slabathe de Auczechouicz, purgravii nostri in Grecz, et Francisci, plebani in Grecz, prothonotarii nostri in testimonium omnium premissorum. Orig. valde laesum Brunae in archivo terrae sign. Opava Klarisky A 4 cum sig. laeso, cuius descriptio apud Šebánek, Archivy zrušených klášt. moravských a slezských n. 766. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 90 n. 117. — Extr. Šebánek l. c. n. 785. — HU — [LJ. 84) 1359 ian. 12. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Conrado capitaneo, iudici et iuratis civitatis Grecensis super Albim indulget, ut theloneum de curribus et equis ad complendum pavimentationis opus et ad alias duas vias exstruendas percipere valeant. — nob. Conrado capitaneo necnon iudici et iuratis civitatis Grecensis, fidd. nostris dill., graciam nostram et omne bonum. Cum alias ad pavimentandam civitatem Grecensem predictam nostris literis constituerimus et ordinaverimus, quod de quibuslibet equis ipsam ingredientibus in curru, scilicet de uno vase vini [medium] denarium, de duobus unum denarium, de tribus duos denarios per nos recipi deberent aut possent ad certum tempus, tunc a nostra celsitudine constitutum, sed quia durante dicto tempore prefatum pavimen- tacionis opus completum [non] extitit, idcirco nunc de novo constituimus, ordinamus ac vobis presentibus indulgemus, quatenus denarios prefatos ad complendum dictum pavimen- tacionis opus alias inchoatum et ad trahendum alias duas [vias] muratas de muro civitatis eiusdem versus aquam defluentem usque ad nostre voluntatis beneplacitum iuxta consue- tudinem pristinam levare valeatis ac recipere debeatis omnino per officiales, quos ad hoc duxeritis deputandos, nec in eisdem sub obtentu favoris et gracie nostre celsitudinis negli- genciam quomodolibet committatis. Dat. Wratislavie sub appenso nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum a. d. 1359, die XII m. ian., regn. nostr. a. XIII, imperii vero IV. Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. 11 p. 546 n. 374 secundum Bienenberg, Gesch. d. Stadt Königgrätz p. 144, qui has litteras e Cod. dipl. ms. membr. archivi civitatis Grecensis, nunc deperditi, edidit. — Reg. imp. VIII. 2886 — [LJ. 85) 1359 ian. 13. Vratislaviae. Karolus imperator et rex monasterio s. Vincentii penes civitatem Vratislaviensem, ord. Praem., possessionem bonorum: fundum monasterii et ipsum monasterium, tabernam liberam in pede pontis superioris, allodium in Olwingo cum agris, decimis —— et hereditates dictas Opatowicz, Swaratin, Swentnik et Czedlicz cum agris, decimis —— nec non censum, decimam et ius feudi in Crebschino, census et ius feudi Czanschino, decem mar. thelonei Wratislauiensis pro nona septimana in theloneo ibidem et districtu Wratislauiensi et alia — — sive in nostro inmediato dominio seu in terris principum et nobilium omnia bona — nobis subiectorum consistant, auctoritate regia Bohemiae confirmat. — Si de innate regie benignitatis clemencia. Poena: centum mar. puri auri, earum me- dietate regalis aerarii sive fisci usibus applicanda. Testes: ven. Arnestus s. Pragensis eccle- sie archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Albertus Swerinensis eccl. episcopi; ill. Wil- helmus marchio Misnensis, Bolco Swidnicensis, Conradus Olesnicensis, Wenceslaus et Lu- dovicus Lignicenses, Prziemislaus Tesschinensis, Bolco Falkembergensis duces; spect. Bur- chardus et Johannes burgravii Magdeburgenses, comites, ac nob. Hasco de Swereticz, ma- Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, gister camere nostre, et Boczco de Chunstat.
Strana 67
Annus 1359 ian. 11.—19. 67 idus ian., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. cellarius. R. Miliczius. Per d. imperatorem can- Orig. cum signo imperiali et sig. maiest. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 67 Breslau, Prämonstratenser zu St. Vinzenz n. 377. — Extr. Klose, Von Breslau, II 1 p. 209. — Reg. imp. VIII 2887. — HU — IMJ. 86) 1359 ian. 19. Vratislaviae. Karolus imperator et rex cives Vratislavienses a depositione mercium in civitate Pragensi liberat. — Quamvis alias deliberato principum, baronum et procerum nostrorum consilio augmento felici civitatis nostre Prag, rite pensato, ut felicibus incrementis continuata semper salute proficeret, deposicionem omnium mercium, undecunque proveniant seu a quovis eciam mercatore ducantur, ipsi civitati Prag. duximus liberaliter erogandam, sicut in literis nostris erogatis desuper plenius est expressum, considerantes tamen civitatis nostre Wratislauiensis et incolarum ipsius grave dispendium, quod ex huiusmodi deposi- cione mercium irremediabili iactura ipsis incumberet, habito eciam respectu ad multam fidei, circumspeccionis et industrie devotam constanciam et indefesse virtutis obsequia, quibus prefati cives Wratislauienses maiestati nostre necnon cl. mem. ill. Johanni quondam Boemie regi, genitori nostro karissimo, affectuosis semper obsequiis et exquisita diligencia placuerunt, presertim cum eadem civitas Wratislauiensis regno et corone Boemie ad instan civitatis Prag. unita et incorporata noscatur, habita deliberacione cum nostris principibus, baronibus et fidelibus, quorum interest huiusmodi negociis adhibere consilia, prefate civitati nostre Wratislauiensi et eius incolis ac mercatoribus, qui sunt seu qui pro tempore fuerint, de certa sciencia et auctoritate regia Boemie talem libertatem duximus erogandam, quod videlicet prefati mercatores civitatis Wratislauiensis universas merces suas, cuiuscunque valoris, speciei seu condicionis extiterint, versus et in civitatem Prag. et abinde non depositas seu religatas ducere, tenere, transducere et abducere possint et valeant sub omni ea emuni- tate, iure, libertate, consuetudine seu gracia, sicut civis Prag. valeret agere de suis propriis mercibus privilegio principis, consuetudine sive iure. —— Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Luthmuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Olomucensis, Heinricus Lubucensis et Albertus Swerinensis eccl. episcopi; ill. Bolco Swidniczensis, Wenceslaus et Ludowicus fratres Legniczenses, Conradus Olsnicensis, Heinricus Glogouiensis, Bolco Opoliensis, Johannes Uzwicensis, Bolco Falkmbergensis et Primslaus Teschinensis duces ac Wilhelmus marchio Misnensis; spect. Ulricus lantgravius de Lutemberg, Burghardus burgravius Magde- burgensis, imp. nostre curie magister, Johannes de Recz comites et alii quamplures nostri, sacri Rom. imperii et regni nostri Boemie fideles dilecti. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, XIV kal. Per d. cancellarium Rudolphus febr., regn. nostr. a. tredecimo, imperii vero quarto. R. Hertwicus. de Frideberg. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Vratislaviae in archivo civitatis sign. F 12 a. — Ed. Lünig, Teutsch. Reichsarch, part. special. IV Continua), II Theils Fortsetzung, (14), p. 243 n. 24. — Korn, Breslauer UB. p. 189 n. 215. (ad 18 ian.) — Extr. Klose, Von Breslau II, 1 p. 211 — Reg. imp. VIII 2889. IMJ. 87) 1359 ian. 19. Vratislaviae. Karolus imperator et rex auctoritate regia Bohemiae mutat iura civitatis Vratislaviensis quoad devolucionem „herwetis“ et ,gerade“ et quoad testimonium de debitis perhibendum. Alleine unsir lieben getruwen ratman, scheffen. Mit urkunt dicz briefes, versiegelt mit unser keiserlicher maiestat ingesiegel geben zu Bresslaw — — 1359 iare an s. Fabianen
Annus 1359 ian. 11.—19. 67 idus ian., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. cellarius. R. Miliczius. Per d. imperatorem can- Orig. cum signo imperiali et sig. maiest. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 67 Breslau, Prämonstratenser zu St. Vinzenz n. 377. — Extr. Klose, Von Breslau, II 1 p. 209. — Reg. imp. VIII 2887. — HU — IMJ. 86) 1359 ian. 19. Vratislaviae. Karolus imperator et rex cives Vratislavienses a depositione mercium in civitate Pragensi liberat. — Quamvis alias deliberato principum, baronum et procerum nostrorum consilio augmento felici civitatis nostre Prag, rite pensato, ut felicibus incrementis continuata semper salute proficeret, deposicionem omnium mercium, undecunque proveniant seu a quovis eciam mercatore ducantur, ipsi civitati Prag. duximus liberaliter erogandam, sicut in literis nostris erogatis desuper plenius est expressum, considerantes tamen civitatis nostre Wratislauiensis et incolarum ipsius grave dispendium, quod ex huiusmodi deposi- cione mercium irremediabili iactura ipsis incumberet, habito eciam respectu ad multam fidei, circumspeccionis et industrie devotam constanciam et indefesse virtutis obsequia, quibus prefati cives Wratislauienses maiestati nostre necnon cl. mem. ill. Johanni quondam Boemie regi, genitori nostro karissimo, affectuosis semper obsequiis et exquisita diligencia placuerunt, presertim cum eadem civitas Wratislauiensis regno et corone Boemie ad instan civitatis Prag. unita et incorporata noscatur, habita deliberacione cum nostris principibus, baronibus et fidelibus, quorum interest huiusmodi negociis adhibere consilia, prefate civitati nostre Wratislauiensi et eius incolis ac mercatoribus, qui sunt seu qui pro tempore fuerint, de certa sciencia et auctoritate regia Boemie talem libertatem duximus erogandam, quod videlicet prefati mercatores civitatis Wratislauiensis universas merces suas, cuiuscunque valoris, speciei seu condicionis extiterint, versus et in civitatem Prag. et abinde non depositas seu religatas ducere, tenere, transducere et abducere possint et valeant sub omni ea emuni- tate, iure, libertate, consuetudine seu gracia, sicut civis Prag. valeret agere de suis propriis mercibus privilegio principis, consuetudine sive iure. —— Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Luthmuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Olomucensis, Heinricus Lubucensis et Albertus Swerinensis eccl. episcopi; ill. Bolco Swidniczensis, Wenceslaus et Ludowicus fratres Legniczenses, Conradus Olsnicensis, Heinricus Glogouiensis, Bolco Opoliensis, Johannes Uzwicensis, Bolco Falkmbergensis et Primslaus Teschinensis duces ac Wilhelmus marchio Misnensis; spect. Ulricus lantgravius de Lutemberg, Burghardus burgravius Magde- burgensis, imp. nostre curie magister, Johannes de Recz comites et alii quamplures nostri, sacri Rom. imperii et regni nostri Boemie fideles dilecti. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, XIV kal. Per d. cancellarium Rudolphus febr., regn. nostr. a. tredecimo, imperii vero quarto. R. Hertwicus. de Frideberg. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Vratislaviae in archivo civitatis sign. F 12 a. — Ed. Lünig, Teutsch. Reichsarch, part. special. IV Continua), II Theils Fortsetzung, (14), p. 243 n. 24. — Korn, Breslauer UB. p. 189 n. 215. (ad 18 ian.) — Extr. Klose, Von Breslau II, 1 p. 211 — Reg. imp. VIII 2889. IMJ. 87) 1359 ian. 19. Vratislaviae. Karolus imperator et rex auctoritate regia Bohemiae mutat iura civitatis Vratislaviensis quoad devolucionem „herwetis“ et ,gerade“ et quoad testimonium de debitis perhibendum. Alleine unsir lieben getruwen ratman, scheffen. Mit urkunt dicz briefes, versiegelt mit unser keiserlicher maiestat ingesiegel geben zu Bresslaw — — 1359 iare an s. Fabianen
Strana 68
68 Regesta Bohemiae et Moraviae. und Sebastianen abent, der heil. merteler unserr riche in dem XIII und des keisertums in Per d. episcopum Olomucensem Michael. R. Hertwicus. dem IV iare. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., Vratislaviae in archivo civitatis sign. F 11. — Ed. Korn, Breslauer UB. p. 191 n. 216. — Gengler, Cod. iur. municip. Germ. 1, p. 372 (extr.) — Reg. imp. VIII 2890. — [IMJ. 88) 1359 ian. 21. Vindobonae. Czenco de Lipa regni Bohemiae summus marescallus et camerarius, Reimprechto de Wallsee villam Rossatz resignat. Wir Czenik von der Leippen, obrister marschalch und chamrer des chûnichreichs ze Pehaim, und unser erben bechennen —— umb daz dorffe ze Rosazze gelegen gen Tirnstain uber, und swaz darzue gehort, swie daz genant ist, daz unser lieber swager h. Reimprecht von Walse von Ens recht und redleich gechauft hat von unser lieben wirtinn seligen vrôn Alheiden h. Heinreich tôchtter von Walse von Drôsendorf, ze der zeit, da unser wirtinn lebt und gesünt was und daz wol getun macht,1) und desselben gelts umb daz egenant dorffe hat uns unser vorgenanter swager h. Reimprecht von Walse genczlich und gar beczalt verricht und gewert also, daz wir in noch sein erben nichts daran zeihen. Wir haben auch im daz dorffe Rossazze mit allen eren, rechtten und nüczen aufgeben, unser wirtinn und wir, vór dem hôchgeporn fürssten, unserm gnedigen herren herzog Rudolfen ze Osterreich, ze Steyer und ze Chernden, von dem daz dorffe und, swaz darzû gehôrt ze lehen get, und hat er daz von uns aufgenomen und hat ez unsirm swager h. Reimprechten von Walse und allen sein erben gelihen fürbaz innezehaben und ze niezzen und allen irn frûmen damit schaffen, verseczen, verchauffen und geben, wem si wellin. Und des ze urchund —— geben wir disen brief, besigilten mit unserm anhangundem insigel und mit unsirs vettern insigel Heinrich von Vetaw, der diser sach zeug ist mit seinem insigel. Der brief ist geben ze Wien — do man zalt von Christi gepûrde — dreûczehen hundert iare darnach in dem neun und fümfezkisten iare an s. Agnesen tage. Orig. cum 2 sigg. rott. in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi, Allgem. Urkundenreihe. Sigilla: in clipeo ostrvy, in galea piscis cum fasce pennarum 1) de cera rubra communi impressa ab utroque latere clipei corona; S CZENCO//IILIPA SUMMI MARSCALCI REGNI BOEMIE. 2) de cera comm. laesum. Ed. J. Chmel, Urk. Beiträge z. Adelsgesch., Arch. f. Kunde österr. Geschichtsquellen, Nottizenblatt 1854 p. 339, n. 91. — HU — IMJ. 1) Vide superius litteras a. 1358, 17 nov. datas, n. 44). 89) 1359 ian. 21. Vindobonae. Henricus de Wallsee de Drosendorf villam Rossatz Reimprechto de Wallsee resignat. Ich Hainrich von Walse von Drosendorf und mein eriben vergich und tun chunt umb daz dorf ze Rossazze mit alle den, so darzue gehort, swie daz genant ist, daz mein liber veter h. Reimprecht von Walse recht und redleich gechauft hat von meiner liben tochter vrôwn Alheiden, h. Szeniken wirtin von der Leippen, umb sechs hundert phunt Wienner phenning1), der mein veter mich und meinen aydem h. Szeniken an meiner tôchter stat genczleich und gar bezalt, verricht und gwert hat, und haben auch wir unserm vorgenanten vetern h. Reimprechten von Walse mein tochter und ich daz dorf aufgeben und aufgesamt vor dem edeln hôchgeporn fürsten unserm gnedigen herrn herczog Rudolfen ze Österreich, Steyr und Chernden, von dem daz dorf und swaz darzue gehôrt ze lechen get, und hat er daz dorf meinem vetern und allen seinen erben verlichen also, daz mein veter und sein erben daz vorgenant dorf mit allen eren, rechten und nuczen, so darzu gehort, ze holcz, ze veld
68 Regesta Bohemiae et Moraviae. und Sebastianen abent, der heil. merteler unserr riche in dem XIII und des keisertums in Per d. episcopum Olomucensem Michael. R. Hertwicus. dem IV iare. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., Vratislaviae in archivo civitatis sign. F 11. — Ed. Korn, Breslauer UB. p. 191 n. 216. — Gengler, Cod. iur. municip. Germ. 1, p. 372 (extr.) — Reg. imp. VIII 2890. — [IMJ. 88) 1359 ian. 21. Vindobonae. Czenco de Lipa regni Bohemiae summus marescallus et camerarius, Reimprechto de Wallsee villam Rossatz resignat. Wir Czenik von der Leippen, obrister marschalch und chamrer des chûnichreichs ze Pehaim, und unser erben bechennen —— umb daz dorffe ze Rosazze gelegen gen Tirnstain uber, und swaz darzue gehort, swie daz genant ist, daz unser lieber swager h. Reimprecht von Walse von Ens recht und redleich gechauft hat von unser lieben wirtinn seligen vrôn Alheiden h. Heinreich tôchtter von Walse von Drôsendorf, ze der zeit, da unser wirtinn lebt und gesünt was und daz wol getun macht,1) und desselben gelts umb daz egenant dorffe hat uns unser vorgenanter swager h. Reimprecht von Walse genczlich und gar beczalt verricht und gewert also, daz wir in noch sein erben nichts daran zeihen. Wir haben auch im daz dorffe Rossazze mit allen eren, rechtten und nüczen aufgeben, unser wirtinn und wir, vór dem hôchgeporn fürssten, unserm gnedigen herren herzog Rudolfen ze Osterreich, ze Steyer und ze Chernden, von dem daz dorffe und, swaz darzû gehôrt ze lehen get, und hat er daz von uns aufgenomen und hat ez unsirm swager h. Reimprechten von Walse und allen sein erben gelihen fürbaz innezehaben und ze niezzen und allen irn frûmen damit schaffen, verseczen, verchauffen und geben, wem si wellin. Und des ze urchund —— geben wir disen brief, besigilten mit unserm anhangundem insigel und mit unsirs vettern insigel Heinrich von Vetaw, der diser sach zeug ist mit seinem insigel. Der brief ist geben ze Wien — do man zalt von Christi gepûrde — dreûczehen hundert iare darnach in dem neun und fümfezkisten iare an s. Agnesen tage. Orig. cum 2 sigg. rott. in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi, Allgem. Urkundenreihe. Sigilla: in clipeo ostrvy, in galea piscis cum fasce pennarum 1) de cera rubra communi impressa ab utroque latere clipei corona; S CZENCO//IILIPA SUMMI MARSCALCI REGNI BOEMIE. 2) de cera comm. laesum. Ed. J. Chmel, Urk. Beiträge z. Adelsgesch., Arch. f. Kunde österr. Geschichtsquellen, Nottizenblatt 1854 p. 339, n. 91. — HU — IMJ. 1) Vide superius litteras a. 1358, 17 nov. datas, n. 44). 89) 1359 ian. 21. Vindobonae. Henricus de Wallsee de Drosendorf villam Rossatz Reimprechto de Wallsee resignat. Ich Hainrich von Walse von Drosendorf und mein eriben vergich und tun chunt umb daz dorf ze Rossazze mit alle den, so darzue gehort, swie daz genant ist, daz mein liber veter h. Reimprecht von Walse recht und redleich gechauft hat von meiner liben tochter vrôwn Alheiden, h. Szeniken wirtin von der Leippen, umb sechs hundert phunt Wienner phenning1), der mein veter mich und meinen aydem h. Szeniken an meiner tôchter stat genczleich und gar bezalt, verricht und gwert hat, und haben auch wir unserm vorgenanten vetern h. Reimprechten von Walse mein tochter und ich daz dorf aufgeben und aufgesamt vor dem edeln hôchgeporn fürsten unserm gnedigen herrn herczog Rudolfen ze Österreich, Steyr und Chernden, von dem daz dorf und swaz darzue gehôrt ze lechen get, und hat er daz dorf meinem vetern und allen seinen erben verlichen also, daz mein veter und sein erben daz vorgenant dorf mit allen eren, rechten und nuczen, so darzu gehort, ze holcz, ze veld
Strana 69
Annus 1359 ian. 19.—23. 69 und ze dorf, versuecht, unversuecht, gestift oder ungestift, oder swie iz genant ist, fürbaz inne haben und niezzen und allen irn frumen damit schaffen schullen, verchauffen, ver- seczen oder geben, wem si wellen, an allen chrieg. Waer aber, daz im oder sein erben mit recht an dem dorffe und waz darzů gehôrt, icht chrieg oder ansprach darauf erstuende, daz sulle wir in auzrichten, halbs ze unserm tail an allen schaden und, waz seu dez schaden naemen mit recht, daz schol mein veter und sein erben haben auf mir und auf meinen erben und auf aller der hab, so wir indert haben, wir sein lemptig oder tod. Und dez ze urchund gib ich meinem vetern disen brief, versigelten mit meinem anhangunden insigel und mit mei- ner liben vetern insigel h. Fridrich von Walsse von Drosendorf und h. Ulrich von Walse —. Der brief ist geben ze Wienn do man zalt von Christi gepuerd haupman in Steyer — dreitzechen hundert iar darnach in dem neun und fumfezhisten iar an s. Agnesen tag. Orig. cum 3 sigg. rott., quorum 1) de cera rubra comm. impressa, 2), 3) de cera comm. in aulico archivo Vindobonensi, Allgem. Urkundenreihe. — Ed. J. Chmel, Urk. Beiträge zur Adelsgesch., Arch. f. Kunde österr. Geschichtsquellen, Notizenblatt 1854 339, n. 90. — HU— IMJ. 1) Vide litteras praecedentes. 90) 1359 ian. 22. Vratislaviae. Karolus imperator et rex monasterium s. Vincentii prope civitatem Vratislaviensem in suam tamquam regis Bohemiae recipit protectionem. — — n. f. t. p. u., quod consideratis multiplicibus virtuosis meritis, quibus relig abbas et conventus mon. s. Vincencii prope civitatem Wratislauiensem ord. Prem., devv. nostri dill., maiestati nostre multipliciter placuerunt et cottidiana sollicitudine gratos se frequenter efficiunt, sicut hoc cottidiana crebrius insinuacione recipimus testimonio fide digno, ipsos nec non mon. predictum s. Vincencii, homines, predia, grangias, redditus, proventus et pertinencias singulas —— in nostram tamquam Boemie regis nec non heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, regni et corone Boemie imperpetuum salvam gwardiam, proteccionem, tuicionem et defensionem recipimus, volentes eos cum omnibus bonis, rebus, possessionibus, reditibus, fructibus et utilitatibus suis et monasterii prelibati ab omni violencia, inquietacione, iniuriis, oppressionibus et vexacionibus iniustis aucto- ritate regia Boemie de singulari benignitatis gracia defendere pariter et tueri. Mandamus igitur universis et singulis capitaneis, vicecapitaneis, rectoribus, officialibus seu viceoffi- cialibus regni Boemie ——, quatenus ante dictos devotos capellanos nostros, monasterium eorum et omnia ipsorum predia, possessiones, grangias, homines et omnia, que nunc habent aut sunt auctore domino iustis titulis inantea quomodolibet habituri, ab huiusmodi violentis oppressionibus tueantur. —— Poena: ducentarum mar. puri argenti —— et earum medie- tatem nostri regalis Boemie erarii sive fisci ——. Presencium sub imperialis nostre maies- tatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, XI kal. febr., regn. nostr. a. terciodecimo, imperii vero quarto. Per d. imperatorem cancellarius. R. Hertwicus. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 67 Breslau. Prämonstratenser zu St. Vinzenz N. 378. — Extr. Klose, Von Breslau II p. 210. — Reg. imp. VIII 2891, HU — IMJ. 91) 1359 ian. 23. Uničov. Johannes, marchio Moraviae, omnibus incolis civitatis Olomucensis potestatem legandi dat. Nos Johannes dei gr. marchio Moravie. Ad perpetuam rei memoriam. Imperator eternus rexque regum et dominancium dominuse qui cun[c]ta celestia simul et terrestria
Annus 1359 ian. 19.—23. 69 und ze dorf, versuecht, unversuecht, gestift oder ungestift, oder swie iz genant ist, fürbaz inne haben und niezzen und allen irn frumen damit schaffen schullen, verchauffen, ver- seczen oder geben, wem si wellen, an allen chrieg. Waer aber, daz im oder sein erben mit recht an dem dorffe und waz darzů gehôrt, icht chrieg oder ansprach darauf erstuende, daz sulle wir in auzrichten, halbs ze unserm tail an allen schaden und, waz seu dez schaden naemen mit recht, daz schol mein veter und sein erben haben auf mir und auf meinen erben und auf aller der hab, so wir indert haben, wir sein lemptig oder tod. Und dez ze urchund gib ich meinem vetern disen brief, versigelten mit meinem anhangunden insigel und mit mei- ner liben vetern insigel h. Fridrich von Walsse von Drosendorf und h. Ulrich von Walse —. Der brief ist geben ze Wienn do man zalt von Christi gepuerd haupman in Steyer — dreitzechen hundert iar darnach in dem neun und fumfezhisten iar an s. Agnesen tag. Orig. cum 3 sigg. rott., quorum 1) de cera rubra comm. impressa, 2), 3) de cera comm. in aulico archivo Vindobonensi, Allgem. Urkundenreihe. — Ed. J. Chmel, Urk. Beiträge zur Adelsgesch., Arch. f. Kunde österr. Geschichtsquellen, Notizenblatt 1854 339, n. 90. — HU— IMJ. 1) Vide litteras praecedentes. 90) 1359 ian. 22. Vratislaviae. Karolus imperator et rex monasterium s. Vincentii prope civitatem Vratislaviensem in suam tamquam regis Bohemiae recipit protectionem. — — n. f. t. p. u., quod consideratis multiplicibus virtuosis meritis, quibus relig abbas et conventus mon. s. Vincencii prope civitatem Wratislauiensem ord. Prem., devv. nostri dill., maiestati nostre multipliciter placuerunt et cottidiana sollicitudine gratos se frequenter efficiunt, sicut hoc cottidiana crebrius insinuacione recipimus testimonio fide digno, ipsos nec non mon. predictum s. Vincencii, homines, predia, grangias, redditus, proventus et pertinencias singulas —— in nostram tamquam Boemie regis nec non heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, regni et corone Boemie imperpetuum salvam gwardiam, proteccionem, tuicionem et defensionem recipimus, volentes eos cum omnibus bonis, rebus, possessionibus, reditibus, fructibus et utilitatibus suis et monasterii prelibati ab omni violencia, inquietacione, iniuriis, oppressionibus et vexacionibus iniustis aucto- ritate regia Boemie de singulari benignitatis gracia defendere pariter et tueri. Mandamus igitur universis et singulis capitaneis, vicecapitaneis, rectoribus, officialibus seu viceoffi- cialibus regni Boemie ——, quatenus ante dictos devotos capellanos nostros, monasterium eorum et omnia ipsorum predia, possessiones, grangias, homines et omnia, que nunc habent aut sunt auctore domino iustis titulis inantea quomodolibet habituri, ab huiusmodi violentis oppressionibus tueantur. —— Poena: ducentarum mar. puri argenti —— et earum medie- tatem nostri regalis Boemie erarii sive fisci ——. Presencium sub imperialis nostre maies- tatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, XI kal. febr., regn. nostr. a. terciodecimo, imperii vero quarto. Per d. imperatorem cancellarius. R. Hertwicus. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 67 Breslau. Prämonstratenser zu St. Vinzenz N. 378. — Extr. Klose, Von Breslau II p. 210. — Reg. imp. VIII 2891, HU — IMJ. 91) 1359 ian. 23. Uničov. Johannes, marchio Moraviae, omnibus incolis civitatis Olomucensis potestatem legandi dat. Nos Johannes dei gr. marchio Moravie. Ad perpetuam rei memoriam. Imperator eternus rexque regum et dominancium dominuse qui cun[c]ta celestia simul et terrestria
Strana 70
70 Regesta Bohemiae et Moraviae. gubernat et regit supremi dispensacione consilii, licet immeritos suis pie clemencie ac benig- nitatis oculis nos respiciens ad hanc dignitatem misericorditer evocare dignatus est, in qua singulis et universis subditis nostris possimus ac eciam valemus auxilio creatoris altissimi adiutricem manum porrigere ipsisque, quantum ipse altissimus celorum nobis favet, ad eorundem subditorum nostrorum profectus, honores et comoda gratis suis subvenire. Sane dilectorum nobis .. iuratorum et universitatis seu communitatis civium civitatis Olomu- censis, fidd. nostrorum, nuper magnificencie nostre supplex oblata seu porrecta peticio continebat, ut ad ipsorum utilitates, profectus, honores et comoda de nostre celsitudinis — — ad hoc benignitus inniti volentes speciali gracia intendere dignaremur. Nos vero, prefatis Olomucensibus civibus, incolis et inhabifta]toribus universis, consideratis ipsorum fidelibus serviciis, imota fidei constancia et sinceritatis puritate, quibus nostre celsitudini et seren. ac invict. principi et domino d. Karolo quarto, Romanorum imperatori et Boemie regi, fratri nostro carissimo, tunc marchioni Moravie, placuisse noscuntur nobisque debe- bunt et poterunt adaucto probitatis et virtutum studio placere fructuosius et habundantius in futurum, hanc graciam duraturam perpetuo virtute presencium et de nostre liberalitatis excellencia duximus faciendum, videlicet, quod omnes et singuli predicte civitatis Olomu- censis incole, inhabitatores et cives, eque pauperes et divites, omnia et singula bona, mobilia et immobilia, sub quocumque valeant designari nomine seu quibus specialibus censeantur nominibus, legare testamentarie in mortis quorumvis eorum articulo possint et valeant, seu quivis eorundem possit et valeat, cuicumque voluerint seu ad quemcumque graciam, favorem et benivolenciam habuerint libere impedimentoque nostro, heredum et successorum nostrorum, marchionum Moravie, quolibet non obstante. Sique quempiam de supradictis civibus, incolis et inhabitatoribus Olomucensibus testamento non facto ab hac luce migra- re contigerit, eiusdem bona sic decendentis ad uxorem, pueros seu heredes proximos seu consanguineos legitimos devolvi sine deminucione qualibet volumus, obstaculum seu impe- dimentum quorumlibet ullatenus non passuri, hortantes successores nostros, marchiones Moravie, caritative inhibentesque universis et singulis baronibus, nobilibus, burggraviis, viceburggraviis ceterisque officialibus et viceofficialibus prefati marchionatus Moravie, fidd. nostris dill., qui pro tempore fuerint, firmiter et districte, ne prefatos incolas, inhabi[tajtores seu cives dicte civitatis Olomucensis in hac nostra gracia perpetuis inantea temporibus impediant, perturbent seu molestent nec presumant molestare, perturbare aut quomodolibet impedire, sicuti gravem nostre magnificencie indignacionem cupiverint evitare. Harum quibus sigillum nostrum appendi fecimus testimonio literarum. Dat. in Nova civitate, dicta vulgariter Uniczow, a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in crastino b. Vin- cencii, mart. glor. Orig. perg. cum sig. in filo ser. Olomucii in archivo civitatis sign. 21.—Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 91 n. 118. — Extr. Parsch, Das Stadt-Archiv zu Olmütz p. 5. — HU — [LJ. 92) 1359 ian. 25. Vratislaviae. Karoli imperatoris et regis ratione bonorum et proventuum, ad ducatum, civitatem et districtum Vratislavienses pertinentium, promissio. — Propter honorem et statum magnificum nostrum, heredum et successorum nos- trorum, Boemie regum, nec non corone regni eiusdem, utque nostre provisionis presidio terrarum nostrarum limites et incole earundem sub felici nostro regimine grata recipiant incrementa, considerantes eciam ducatus, civitatis et districtus Wratislauiensis condicionem et statum ex eo fieri meliores —— pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, de certa nostra sciencia et auctoritate nostra regia Boemie decernimus, statuimus et ordinamus, quod omnia bona, hereditates, redditus, utilitates et proventus, ad dictos
70 Regesta Bohemiae et Moraviae. gubernat et regit supremi dispensacione consilii, licet immeritos suis pie clemencie ac benig- nitatis oculis nos respiciens ad hanc dignitatem misericorditer evocare dignatus est, in qua singulis et universis subditis nostris possimus ac eciam valemus auxilio creatoris altissimi adiutricem manum porrigere ipsisque, quantum ipse altissimus celorum nobis favet, ad eorundem subditorum nostrorum profectus, honores et comoda gratis suis subvenire. Sane dilectorum nobis .. iuratorum et universitatis seu communitatis civium civitatis Olomu- censis, fidd. nostrorum, nuper magnificencie nostre supplex oblata seu porrecta peticio continebat, ut ad ipsorum utilitates, profectus, honores et comoda de nostre celsitudinis — — ad hoc benignitus inniti volentes speciali gracia intendere dignaremur. Nos vero, prefatis Olomucensibus civibus, incolis et inhabifta]toribus universis, consideratis ipsorum fidelibus serviciis, imota fidei constancia et sinceritatis puritate, quibus nostre celsitudini et seren. ac invict. principi et domino d. Karolo quarto, Romanorum imperatori et Boemie regi, fratri nostro carissimo, tunc marchioni Moravie, placuisse noscuntur nobisque debe- bunt et poterunt adaucto probitatis et virtutum studio placere fructuosius et habundantius in futurum, hanc graciam duraturam perpetuo virtute presencium et de nostre liberalitatis excellencia duximus faciendum, videlicet, quod omnes et singuli predicte civitatis Olomu- censis incole, inhabitatores et cives, eque pauperes et divites, omnia et singula bona, mobilia et immobilia, sub quocumque valeant designari nomine seu quibus specialibus censeantur nominibus, legare testamentarie in mortis quorumvis eorum articulo possint et valeant, seu quivis eorundem possit et valeat, cuicumque voluerint seu ad quemcumque graciam, favorem et benivolenciam habuerint libere impedimentoque nostro, heredum et successorum nostrorum, marchionum Moravie, quolibet non obstante. Sique quempiam de supradictis civibus, incolis et inhabitatoribus Olomucensibus testamento non facto ab hac luce migra- re contigerit, eiusdem bona sic decendentis ad uxorem, pueros seu heredes proximos seu consanguineos legitimos devolvi sine deminucione qualibet volumus, obstaculum seu impe- dimentum quorumlibet ullatenus non passuri, hortantes successores nostros, marchiones Moravie, caritative inhibentesque universis et singulis baronibus, nobilibus, burggraviis, viceburggraviis ceterisque officialibus et viceofficialibus prefati marchionatus Moravie, fidd. nostris dill., qui pro tempore fuerint, firmiter et districte, ne prefatos incolas, inhabi[tajtores seu cives dicte civitatis Olomucensis in hac nostra gracia perpetuis inantea temporibus impediant, perturbent seu molestent nec presumant molestare, perturbare aut quomodolibet impedire, sicuti gravem nostre magnificencie indignacionem cupiverint evitare. Harum quibus sigillum nostrum appendi fecimus testimonio literarum. Dat. in Nova civitate, dicta vulgariter Uniczow, a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in crastino b. Vin- cencii, mart. glor. Orig. perg. cum sig. in filo ser. Olomucii in archivo civitatis sign. 21.—Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 91 n. 118. — Extr. Parsch, Das Stadt-Archiv zu Olmütz p. 5. — HU — [LJ. 92) 1359 ian. 25. Vratislaviae. Karoli imperatoris et regis ratione bonorum et proventuum, ad ducatum, civitatem et districtum Vratislavienses pertinentium, promissio. — Propter honorem et statum magnificum nostrum, heredum et successorum nos- trorum, Boemie regum, nec non corone regni eiusdem, utque nostre provisionis presidio terrarum nostrarum limites et incole earundem sub felici nostro regimine grata recipiant incrementa, considerantes eciam ducatus, civitatis et districtus Wratislauiensis condicionem et statum ex eo fieri meliores —— pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, de certa nostra sciencia et auctoritate nostra regia Boemie decernimus, statuimus et ordinamus, quod omnia bona, hereditates, redditus, utilitates et proventus, ad dictos
Strana 71
Annus 1359 ian. 23.—25. 71 ducatum, civitatem et districtum Wratislauienses quomodolibet pertinentes, nullatenus inantea futuris temporibus dividere, donare, vendere, obligare aut quovis modo alienare ab eisdem in toto vel in parte, sed ipsos simul integros, illesos et indivisos conservare seu perpetuo tenere volumus seu debemus. Sique, quod absit, nos, dictos heredes aut successores nostros huiusmodi bona, hereditates et proventus scienter vel inadvertenter aut per quas- cunque preces importunas donare, vendere, obligare, dividere aut alienare contingeret, illud extunc prout exnunc irritum decernimus penitus et inane et omnes literas, datas seu dandas desuper, nullius existere firmitatis. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Luthomuslensis, imp. aule cancellarius, Albertus Swerinensis et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Wenceslaus et Ludowicus Ligni- censes, Bolko Opuliensis, Bolko Falkmbergensis et Przimislaus Teschinensis duces et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, VII. kal. m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. Per dominum .. imperatorem Joh. Eyste- tensis. Orig. cum sig. maiest., quod avulsum deest, Vratislaviae in archivo civitatis, sign. E 19. — Ed. Korn, Breslauer UB. p. 192 n. 218.— Extr. Klose, Von Breslau II p. 213. — Gengler, Cod. iur. mun. Germ. I p. 372 n. 3. — Reg. imp. VIII 2899. — [M]. 93) 1359 ian. 25. Vratislaviae. Karolus imperator et rex civibus Vratislaviensibus indulget, ut pannorum lineorum deal- bationem, quae bleicha vulgariter appellatur, cum omnibus iuribus et libertatibus, quibus huiusmodi dealbationes in Svevia et alibi potiuntur, in civitate sua instituere possint. —— de innata nobis benignitatis clemencia condicionem et statum. — — Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Luthomuslensis, imp. aule cancellarius, Albertus Swerinensis et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidnicensis, Conradus Olsni- censis, Wenczeslaus et Ludewicus Legnicenses, Bolko Opuliensis, Bolko Falkenbergensis et — Przmislaus Tesschinensis duces et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, VIII kal. m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, Correcta per Joh. imperii vero quarto. Per d. .. imperatorem Joh. Eyestetensis. de Prusnicz. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., laeso et avulso Vratislaviaè in archivo civitatis, sign. E 5. — Ed. Korn, Breslauer U B. p. 192 n. 217. — Extr. Klose, Von Breslau II p. 212. — Gengler, Cod. iur. mun. I 372 n. 2. — Reg. imp. VIII 2898. — [M]. 94) 1359 ian. 25. Vratislaviae. Karolus imperator et rex capitaneo et consilio civitatis Vratislaviae significat libertates Iudaeis concessas ulterius servandas esse. — empiten... dem houbtmanne und dem rate der stat czu Bresslow, unsirn lyeben getruwen, und alles gut. Wenne wir uch vormals unser brive geben haben czu schirmen und ezu sichirn alle Juden in unsir stat czu Bresslow vor allem unrechte und gewalde, und diselben brive uzgen werden in kürczen cziten, dorumme bevelen und gebiten wir uch ernstlich by unsen hulden, das ir alle Juden unsir stete czu Bresslow, Nuemarkte, Namsla und Gor, dy kegenworteclich do wonenden sint odir in kumftigen czeiten darkomen und kumftig werden, also das diselben czukumftigen Juden nuwe gedinge tun und machen sullen, schirmet sichert, behutet und bewaret mit ganczen truwen vor allem unrechte
Annus 1359 ian. 23.—25. 71 ducatum, civitatem et districtum Wratislauienses quomodolibet pertinentes, nullatenus inantea futuris temporibus dividere, donare, vendere, obligare aut quovis modo alienare ab eisdem in toto vel in parte, sed ipsos simul integros, illesos et indivisos conservare seu perpetuo tenere volumus seu debemus. Sique, quod absit, nos, dictos heredes aut successores nostros huiusmodi bona, hereditates et proventus scienter vel inadvertenter aut per quas- cunque preces importunas donare, vendere, obligare, dividere aut alienare contingeret, illud extunc prout exnunc irritum decernimus penitus et inane et omnes literas, datas seu dandas desuper, nullius existere firmitatis. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Luthomuslensis, imp. aule cancellarius, Albertus Swerinensis et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Wenceslaus et Ludowicus Ligni- censes, Bolko Opuliensis, Bolko Falkmbergensis et Przimislaus Teschinensis duces et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, VII. kal. m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. Per dominum .. imperatorem Joh. Eyste- tensis. Orig. cum sig. maiest., quod avulsum deest, Vratislaviae in archivo civitatis, sign. E 19. — Ed. Korn, Breslauer UB. p. 192 n. 218.— Extr. Klose, Von Breslau II p. 213. — Gengler, Cod. iur. mun. Germ. I p. 372 n. 3. — Reg. imp. VIII 2899. — [M]. 93) 1359 ian. 25. Vratislaviae. Karolus imperator et rex civibus Vratislaviensibus indulget, ut pannorum lineorum deal- bationem, quae bleicha vulgariter appellatur, cum omnibus iuribus et libertatibus, quibus huiusmodi dealbationes in Svevia et alibi potiuntur, in civitate sua instituere possint. —— de innata nobis benignitatis clemencia condicionem et statum. — — Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Luthomuslensis, imp. aule cancellarius, Albertus Swerinensis et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidnicensis, Conradus Olsni- censis, Wenczeslaus et Ludewicus Legnicenses, Bolko Opuliensis, Bolko Falkenbergensis et — Przmislaus Tesschinensis duces et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, VIII kal. m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, Correcta per Joh. imperii vero quarto. Per d. .. imperatorem Joh. Eyestetensis. de Prusnicz. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., laeso et avulso Vratislaviaè in archivo civitatis, sign. E 5. — Ed. Korn, Breslauer U B. p. 192 n. 217. — Extr. Klose, Von Breslau II p. 212. — Gengler, Cod. iur. mun. I 372 n. 2. — Reg. imp. VIII 2898. — [M]. 94) 1359 ian. 25. Vratislaviae. Karolus imperator et rex capitaneo et consilio civitatis Vratislaviae significat libertates Iudaeis concessas ulterius servandas esse. — empiten... dem houbtmanne und dem rate der stat czu Bresslow, unsirn lyeben getruwen, und alles gut. Wenne wir uch vormals unser brive geben haben czu schirmen und ezu sichirn alle Juden in unsir stat czu Bresslow vor allem unrechte und gewalde, und diselben brive uzgen werden in kürczen cziten, dorumme bevelen und gebiten wir uch ernstlich by unsen hulden, das ir alle Juden unsir stete czu Bresslow, Nuemarkte, Namsla und Gor, dy kegenworteclich do wonenden sint odir in kumftigen czeiten darkomen und kumftig werden, also das diselben czukumftigen Juden nuwe gedinge tun und machen sullen, schirmet sichert, behutet und bewaret mit ganczen truwen vor allem unrechte
Strana 72
72 Regesta Bohemiae et Moraviae. und gewalde; binamen dy, di euwer brive dorubir sunderlichen nemen, und kein ander. Und wollen ouch, das ir sie behaldet by allen iren Judischen rechten nach dem lute der brive, die wir uch vormals dorubir haben gegeben; und globen von unsirn keisirlichen gnaden vor uns und alle dy unsirn, alle gedinge, brive und glubde, die ir von unsen gnaden den vorgenanten unsen Juden gebt und gebende werdit, von disem tage bis uff s. Walpurge tage, der schirst kümftig ist, und dornach ubir czwei gancze iar, die nacheinander czu czelen sint, stete, gancz und unvorrukt bliben lassen und halden wollen; doch also, das man alle die egenanten Juden us denselben steten, noch us iren husirn nicht wisen noch triben sulle in keine wis, und das sy ouch by iren alden geschoczen ungehoet und ungemeret bliben sullen dieselbe vrist. Dorubir gebite wir allen fursten, herren, rittirn, knechten und steten in Polan, unsern lieben getruwen, das sie di egenanten unsir Juden, wenne sie czu iren fren- den adir in andirm yrem geschefte ubir lant reisen und varen, getruwelichen schirmen, behuten und bewaren sullen, als liep yn sie unsir hulde czu behalden. Mit urkunde dises brives vorsigilt mit unsir keiserlichen majestat ingesigel, gegeben czu Bresslow — — 1359 jare an s. Paulus tag, als her bekeret wart, unsir riche i. d. XIII u. d. keis. i. d. virden iare. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, AOG XXXI p. 122 n. 23 e ms saec. XIV archivi publici Vratislaviensis, dicto Kladdenbuch des Breslauer Rates. — Extr. Bondy — Dvorský, K historii židů v Čechách, na Moravě a v Slezsku, I p. 65 n. 130. — Reg. imp. VIII 2897. — [MJ. 95) 1359 ian. 25. Vratislaviae. Karolus imperator et rex consulibus civitatis Frankfurt a. M. scribit se ad ius mercis receptaculi Pragae renovandum promptum esse, si reges Poloniae et Hungariae et dux Austriae eadem fecerint Cracoviae, Budae atque Vindobonae, et imperat, ut dicti consules et consules aliarum liberarum civitatum dictos reges et ducem ad imperatorem consulendum admoneant. Lieben getrewen! Uns hat gesaget der ersame Heinrich von Wesel, unser heimelicher schriber, der von dem Reyn in unser botschaft widerkomen ist, das rede sei umb das gebot und nyderlage, die zu Prage sein. Dovon wisse uwer trewe, das is uff die meynung alleyn getan ist, das der koufman mit seinen guten durch alle lant ungehindert varen und wandern moge; und sint demmal, das man die unsern und ir gut zu Cracow, zu Ovyn und zu Wyen nicht durchlezzet: so meynen wir ouch unser lant zu slizzen, uncz das man andere lant offent, und den koufman von allen landen varen lezzet. Und ist wol unser wille, das ir und andere des reichs frie stete dasselbe schribet den hochgebornen fursten, den kunigen von Ungern, von Cracow und unserm eijdem, dem herezogen von Ostirreich, und welten gerne durch gemeynen nucz uns mit denselben verbinden, das wir und ouch sie unser lande nym- mer dem koufman vorbutten noch vorsluzzen, also das sie dasselbe gegen uns und dem reiche teten. Geben zu Bresslow, an dem tage der bekerung s. Pauls, unser reiche in dem driczenden und des keisertums in dem vierden iare. Den burgermeistern, dem rat und burgern gemeinlichen der stat zu Frankenfurt, unsern und des reichs lieben getrewen. Ex archivo civitatis Frankfurt a. M. ed. Böhmer, Codex Moenofrancofurtanus III p. 661. — Reg. imp. 2896. — [LJ. 96) 1359 ian. 25. Sedlec. Johannes abbas et conventus monasterii Sedlicensis ord. Cist. sex sex. reditus in villa Zbislav monasterio Aulae Regiae sub certis conditionibus vendunt. Nos fratres Johannes dictus abbas, Johannes prior, Johannes subprior, Martinus cella- rius, Wenceslaus custos, Lutolfus antiqus prior et Herwicus magister pecorum totusque conventus Czedlicensis mon., ord. Cyst., Prag. dioc., fatemur et recognoscimus per presentes,
72 Regesta Bohemiae et Moraviae. und gewalde; binamen dy, di euwer brive dorubir sunderlichen nemen, und kein ander. Und wollen ouch, das ir sie behaldet by allen iren Judischen rechten nach dem lute der brive, die wir uch vormals dorubir haben gegeben; und globen von unsirn keisirlichen gnaden vor uns und alle dy unsirn, alle gedinge, brive und glubde, die ir von unsen gnaden den vorgenanten unsen Juden gebt und gebende werdit, von disem tage bis uff s. Walpurge tage, der schirst kümftig ist, und dornach ubir czwei gancze iar, die nacheinander czu czelen sint, stete, gancz und unvorrukt bliben lassen und halden wollen; doch also, das man alle die egenanten Juden us denselben steten, noch us iren husirn nicht wisen noch triben sulle in keine wis, und das sy ouch by iren alden geschoczen ungehoet und ungemeret bliben sullen dieselbe vrist. Dorubir gebite wir allen fursten, herren, rittirn, knechten und steten in Polan, unsern lieben getruwen, das sie di egenanten unsir Juden, wenne sie czu iren fren- den adir in andirm yrem geschefte ubir lant reisen und varen, getruwelichen schirmen, behuten und bewaren sullen, als liep yn sie unsir hulde czu behalden. Mit urkunde dises brives vorsigilt mit unsir keiserlichen majestat ingesigel, gegeben czu Bresslow — — 1359 jare an s. Paulus tag, als her bekeret wart, unsir riche i. d. XIII u. d. keis. i. d. virden iare. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, AOG XXXI p. 122 n. 23 e ms saec. XIV archivi publici Vratislaviensis, dicto Kladdenbuch des Breslauer Rates. — Extr. Bondy — Dvorský, K historii židů v Čechách, na Moravě a v Slezsku, I p. 65 n. 130. — Reg. imp. VIII 2897. — [MJ. 95) 1359 ian. 25. Vratislaviae. Karolus imperator et rex consulibus civitatis Frankfurt a. M. scribit se ad ius mercis receptaculi Pragae renovandum promptum esse, si reges Poloniae et Hungariae et dux Austriae eadem fecerint Cracoviae, Budae atque Vindobonae, et imperat, ut dicti consules et consules aliarum liberarum civitatum dictos reges et ducem ad imperatorem consulendum admoneant. Lieben getrewen! Uns hat gesaget der ersame Heinrich von Wesel, unser heimelicher schriber, der von dem Reyn in unser botschaft widerkomen ist, das rede sei umb das gebot und nyderlage, die zu Prage sein. Dovon wisse uwer trewe, das is uff die meynung alleyn getan ist, das der koufman mit seinen guten durch alle lant ungehindert varen und wandern moge; und sint demmal, das man die unsern und ir gut zu Cracow, zu Ovyn und zu Wyen nicht durchlezzet: so meynen wir ouch unser lant zu slizzen, uncz das man andere lant offent, und den koufman von allen landen varen lezzet. Und ist wol unser wille, das ir und andere des reichs frie stete dasselbe schribet den hochgebornen fursten, den kunigen von Ungern, von Cracow und unserm eijdem, dem herezogen von Ostirreich, und welten gerne durch gemeynen nucz uns mit denselben verbinden, das wir und ouch sie unser lande nym- mer dem koufman vorbutten noch vorsluzzen, also das sie dasselbe gegen uns und dem reiche teten. Geben zu Bresslow, an dem tage der bekerung s. Pauls, unser reiche in dem driczenden und des keisertums in dem vierden iare. Den burgermeistern, dem rat und burgern gemeinlichen der stat zu Frankenfurt, unsern und des reichs lieben getrewen. Ex archivo civitatis Frankfurt a. M. ed. Böhmer, Codex Moenofrancofurtanus III p. 661. — Reg. imp. 2896. — [LJ. 96) 1359 ian. 25. Sedlec. Johannes abbas et conventus monasterii Sedlicensis ord. Cist. sex sex. reditus in villa Zbislav monasterio Aulae Regiae sub certis conditionibus vendunt. Nos fratres Johannes dictus abbas, Johannes prior, Johannes subprior, Martinus cella- rius, Wenceslaus custos, Lutolfus antiqus prior et Herwicus magister pecorum totusque conventus Czedlicensis mon., ord. Cyst., Prag. dioc., fatemur et recognoscimus per presentes,
Strana 73
Annus 1359 ian. 25. 73 quod utilitatibus domus nostre providere cupientes, de omni nostrum maturo consilio vendi- dimus sex. gr. Prag. den. redditus in villa nostra Weyslawitz religg. vv. ac fr., ven. d. Johanni abbati mon. Aule Regie et suo conventui ac eorum successoribus pro sexaginta sex. gr. predic- torum, nobis ab eisdem totaliter persolutis, capituli generalis licencia super hoc obtenta, tali- bus condicionibus et pactis annotatis: quod nos ac nostri successores eisdem Johanni et suo conventui eorumque successoribus tres sex. gr. predictorum in festo proximo b. Georii et item tres sex. eorundem gr. in festo b. Galli inmediate subsequenti et sic eisdem terminis singulis annis tempore affuturo absque omni dolo in civitate Pragensi solvere promittimus et debemus in omnem eventum nostris sub periculis et expensis sine cuiuslibet occasionis iudicii et contradiccionis questione bona nostra fide. Si autem, quod absit, aliquem termino- rum predictorum nos vel nostri successores neglexerimus quomodolibet in solvendo, extunc elapsis duabus septimanis predicti dd. abbas et conventus censum eundem neglectum ad dampna nostra apud Judeos et cristianos recipere poterunt nostro periculo sub usuris; nec eciam aliquo tempore per nos et successores nostros in dicti census solucione debemus nec volumus prohiberi publice vel occulte, qualitercumque eciam nobis congruerit cuius- cumque rei pretextu aut quarumlibet occasione literarum et virtute, que in presenti ipsis possent preiudicari vel in futuro. Preterea si communis gwerra seu devastacio districtus terre Boemie communiter occuparent, per quos eadem villa in Weyslawitz totalem desola- cionem pateretur, alio tamen quocumque casu periculo non obstante, extunc ad solvendum dictum censum pro eodem desolacionis tempore minus volumus obligari. Si vero quacumque occasione interveniente sepedictos dominos prefatum censum vendere decreverint, extunc nobis primo et principaliter ad emendum venalem favorabiliter exhibebunt. Et si hoc facto dictum censum per nos exsolvere quacumque ex causa non poterimus, extunc sepedicti domini nobis super eo requisitis licite et libere vendere poterunt saniori et meliori modo, quo viderint, cuicumque homini alteri et persone hoc eciam evidenter expresso, quod si dictus census ville nostre supradicte in aliquo defecerit, ut predicitur, dominis prenotatis, extunc eisdem dominis de bursa omni tempore promittimus et volumus eundem defectum adimplere. Quem eciam censum in omnibus ac singulis casibus, quibus necesse fuerit, a quolibet homine et persona firmiter tenebimur disbrigare dominis iam expressis, promit- tentes ac omnino volentes hec omnia et singula per nos et successores nostros dominis antedictis firma et grata ac rata perpetuis temporibus pura fide inviolabiliter observare necnon terre tabulis sufficienter firmare et vallare. In quorum omnium evidenciam et ad cautelam firmiorem habendam nos fratres Johannes Czedlicensis abbas .. et conventus supradicti presentibus nostra sigilla duximus appendenda. Dat. et. act. in Czedlizz a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die conversionis s. Pauli. Cop. saec. XIV ex. in formulario Osecensi p. 45 sq. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 107 n. 154. — Palacký, Ueber Formulbücher p. 243. — HU —f LJ. 97) 1359 ian. 25. Gotfrid Pechrer, civis Egrensis, villam Schönlind monasterio Waldsassensi resignat. Ich Gôtfrid Pechrer, purger zu Eger, bechenn offenlich ——, wan daz dorf Shonnlint mit zins, mit cehent, mit der vischweyde, mit gerihte, mit allen nüczen, eren, rehten und herschaft und mit aller siner zugehorung mir und minen erben reht und redlich und erbich- lich von dem closter zu Waltsassen vervallen was, daz wir ez wol allezit nach underm willen mohten behalten, genüczt und gehandelt haben, darüber haben wir durch unser und unserr vordern und nachkomen sele trost und gemache zu merunge gotes dinstes in dem vorge- nanten closter zu Waltsassen den erbern geistlichen undern herren .. dem abt und.. con- vent desselben closters di fruntschafft getan und bevesten in di mit disem brif also, daz
Annus 1359 ian. 25. 73 quod utilitatibus domus nostre providere cupientes, de omni nostrum maturo consilio vendi- dimus sex. gr. Prag. den. redditus in villa nostra Weyslawitz religg. vv. ac fr., ven. d. Johanni abbati mon. Aule Regie et suo conventui ac eorum successoribus pro sexaginta sex. gr. predic- torum, nobis ab eisdem totaliter persolutis, capituli generalis licencia super hoc obtenta, tali- bus condicionibus et pactis annotatis: quod nos ac nostri successores eisdem Johanni et suo conventui eorumque successoribus tres sex. gr. predictorum in festo proximo b. Georii et item tres sex. eorundem gr. in festo b. Galli inmediate subsequenti et sic eisdem terminis singulis annis tempore affuturo absque omni dolo in civitate Pragensi solvere promittimus et debemus in omnem eventum nostris sub periculis et expensis sine cuiuslibet occasionis iudicii et contradiccionis questione bona nostra fide. Si autem, quod absit, aliquem termino- rum predictorum nos vel nostri successores neglexerimus quomodolibet in solvendo, extunc elapsis duabus septimanis predicti dd. abbas et conventus censum eundem neglectum ad dampna nostra apud Judeos et cristianos recipere poterunt nostro periculo sub usuris; nec eciam aliquo tempore per nos et successores nostros in dicti census solucione debemus nec volumus prohiberi publice vel occulte, qualitercumque eciam nobis congruerit cuius- cumque rei pretextu aut quarumlibet occasione literarum et virtute, que in presenti ipsis possent preiudicari vel in futuro. Preterea si communis gwerra seu devastacio districtus terre Boemie communiter occuparent, per quos eadem villa in Weyslawitz totalem desola- cionem pateretur, alio tamen quocumque casu periculo non obstante, extunc ad solvendum dictum censum pro eodem desolacionis tempore minus volumus obligari. Si vero quacumque occasione interveniente sepedictos dominos prefatum censum vendere decreverint, extunc nobis primo et principaliter ad emendum venalem favorabiliter exhibebunt. Et si hoc facto dictum censum per nos exsolvere quacumque ex causa non poterimus, extunc sepedicti domini nobis super eo requisitis licite et libere vendere poterunt saniori et meliori modo, quo viderint, cuicumque homini alteri et persone hoc eciam evidenter expresso, quod si dictus census ville nostre supradicte in aliquo defecerit, ut predicitur, dominis prenotatis, extunc eisdem dominis de bursa omni tempore promittimus et volumus eundem defectum adimplere. Quem eciam censum in omnibus ac singulis casibus, quibus necesse fuerit, a quolibet homine et persona firmiter tenebimur disbrigare dominis iam expressis, promit- tentes ac omnino volentes hec omnia et singula per nos et successores nostros dominis antedictis firma et grata ac rata perpetuis temporibus pura fide inviolabiliter observare necnon terre tabulis sufficienter firmare et vallare. In quorum omnium evidenciam et ad cautelam firmiorem habendam nos fratres Johannes Czedlicensis abbas .. et conventus supradicti presentibus nostra sigilla duximus appendenda. Dat. et. act. in Czedlizz a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die conversionis s. Pauli. Cop. saec. XIV ex. in formulario Osecensi p. 45 sq. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 107 n. 154. — Palacký, Ueber Formulbücher p. 243. — HU —f LJ. 97) 1359 ian. 25. Gotfrid Pechrer, civis Egrensis, villam Schönlind monasterio Waldsassensi resignat. Ich Gôtfrid Pechrer, purger zu Eger, bechenn offenlich ——, wan daz dorf Shonnlint mit zins, mit cehent, mit der vischweyde, mit gerihte, mit allen nüczen, eren, rehten und herschaft und mit aller siner zugehorung mir und minen erben reht und redlich und erbich- lich von dem closter zu Waltsassen vervallen was, daz wir ez wol allezit nach underm willen mohten behalten, genüczt und gehandelt haben, darüber haben wir durch unser und unserr vordern und nachkomen sele trost und gemache zu merunge gotes dinstes in dem vorge- nanten closter zu Waltsassen den erbern geistlichen undern herren .. dem abt und.. con- vent desselben closters di fruntschafft getan und bevesten in di mit disem brif also, daz
Strana 74
74 Regesta Bohemiae et Moraviae. wir diselben vorbenanten gut mit aller vorgeschribener zugehôrung alle niht lenger inne haben und nüczen schûln, dann diweil ich egenanter Gôtfrid Pechrer und min sun der Nykel lebent, mit sôlcher unterscheide: stürbe ich, derselb Gôtfrid Pechrer, e dann derselb min sun der Nykel, so schûln und mügen sich darnach on allez verzoch di ebenanten under herren.. der abt und.. convent zu Waltsassen des vorbeschriben dorffs Schonnlint mit aller egeschri- bener zugehôrung unterwinden und ez erbichlich fürbaz inne behalten und nüczen mit solher bescheidenheit, daz si darfür fürbaz allerierlich dem ebeschriben Nykel, minem sun, diweil er lebt, geben schüln des lands werung ahtzehen pfunt haller, halb zu s. Walpurgen tag und halb zu s. Mertins tag, oder ob er darfür und liber willkürt ein herren pfrümde in irm clos- ter, di schüln si im dann darfür geben alle sin lebtage. Und geschech, daz derselb minsunstürbe, dann ich Gôtfrid Pechrer, wenn ich dann darnach gestirbe, so schûln und můgen darnach on verzoch, und wenn in daz fügt, di obgenanten under herren.. der abt und... convent zu Waltsassen daz obenant dorf mit aller obgeschribener zugehorunge umb anderhalb- hundert pfunt haller des lands werunge lôsen von minen erben oder von dem, dem ich daz- selb gelt schicke oder schaffe, daran si dann nimant hindern schol noch mag in deheinerleie weis. Und darumb daz daz also stet beleibe on allez geverde, gib ich, oftgenanter Gôtfrid Pechrer, fûr mich und min erben disen offenn brif des ze urkünde, versigelt mit minem insigel. Und des alles sint sunderlich gebeten gezugen und habent ir insigel des zu gezüch- nuss auch an disen brif gehangen der erber vest ritter her Trost Winchler und der ersam Hans Dellniczer, purger zu Eger. Daz geschach do man zalt von Crists geburte dreuzehen hundert iar, darnach in dem neunundfünfzigsten iar an s. Pauls des zwelfb. tag, als er bechart wart. Orig. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Wald- sassen Urk. fasc. 47 n. 421. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 409. — Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 226. — HU — ſMJ. 98) 1359 ian. 26. in Monte Kutnis. De bonis in Velim [Belina] monasterio Aulae Regiae venditis. Nos Jacobus de Crecz iudex, Henslinus Bartuschii et Nicolaus sororius Eylaweri, tunc temporis magistri iuratorum, Thômlinus Wôlflini, Wernuschius Meutner, Chûnczlinus Ruthardi, Tyluschius Furmann ceterique iurati Montis Chutnis recongnoscimus — — quod providi vv. Henslinus Weinrici et Peschlinus dictus Puchperger, nostri concives, matura deliberacione prehabita, quilibet tamen ipsorum cum consensu ac voluntate uxoris sue legittime, que ambe hoc nomine Anna nuncupantur, ex parte sui ac heredum suorum nec non aliorum suorum amicorum omnium, quorum interest aut interesse posset vel deberet quovis modo in futurum, rite et racionabiliter vendiderunt, resignaverunt ac iusto vendi- cionis tytulo tradiderunt quivis suam sextam partem hereditatis, que olym fuit Henslini et Peschlini fratrum dictorum Slosser, nostrorum eciam concivium bone mem., sita in villa dicta Belina, cum singulis suis pertinenciis et iuribus, quibus nominibus censeantur aut in quibus rebus consistant, que quidem due sexte partes ad dictos duos viros racione uxorum suarum predictarum per mortem duorum fratrum pretactorum iure hereditario sunt devo- lute, rev. v. d. Johanni abbati mon. Aule Regie eiusque conventui hereditarie tenendas, possidendas et utifruendas pacifice et quiete pro ducentis et quindecim sex. gr. den. Prag., quas dicti duo viri recognoverunt se percepisse totaliter ab ipso d. Johanne abbate pecunia in parata. Insuper Henslinus Weinrici prefatus ac Henslinus dictus Prenner, fideiussor suus, — cum singulis suis bonis noster eciam concivis, parte ex una promiserunt in solidum mobilibus et inmobilibus, subtus ac supra terram ubique habitis et conpertis, nec non Peschlinus Puchperger memoratus, Jeklinus dictus Kint et Seidlinus Purkardi, sui fideius-
74 Regesta Bohemiae et Moraviae. wir diselben vorbenanten gut mit aller vorgeschribener zugehôrung alle niht lenger inne haben und nüczen schûln, dann diweil ich egenanter Gôtfrid Pechrer und min sun der Nykel lebent, mit sôlcher unterscheide: stürbe ich, derselb Gôtfrid Pechrer, e dann derselb min sun der Nykel, so schûln und mügen sich darnach on allez verzoch di ebenanten under herren.. der abt und.. convent zu Waltsassen des vorbeschriben dorffs Schonnlint mit aller egeschri- bener zugehôrung unterwinden und ez erbichlich fürbaz inne behalten und nüczen mit solher bescheidenheit, daz si darfür fürbaz allerierlich dem ebeschriben Nykel, minem sun, diweil er lebt, geben schüln des lands werung ahtzehen pfunt haller, halb zu s. Walpurgen tag und halb zu s. Mertins tag, oder ob er darfür und liber willkürt ein herren pfrümde in irm clos- ter, di schüln si im dann darfür geben alle sin lebtage. Und geschech, daz derselb minsunstürbe, dann ich Gôtfrid Pechrer, wenn ich dann darnach gestirbe, so schûln und můgen darnach on verzoch, und wenn in daz fügt, di obgenanten under herren.. der abt und... convent zu Waltsassen daz obenant dorf mit aller obgeschribener zugehorunge umb anderhalb- hundert pfunt haller des lands werunge lôsen von minen erben oder von dem, dem ich daz- selb gelt schicke oder schaffe, daran si dann nimant hindern schol noch mag in deheinerleie weis. Und darumb daz daz also stet beleibe on allez geverde, gib ich, oftgenanter Gôtfrid Pechrer, fûr mich und min erben disen offenn brif des ze urkünde, versigelt mit minem insigel. Und des alles sint sunderlich gebeten gezugen und habent ir insigel des zu gezüch- nuss auch an disen brif gehangen der erber vest ritter her Trost Winchler und der ersam Hans Dellniczer, purger zu Eger. Daz geschach do man zalt von Crists geburte dreuzehen hundert iar, darnach in dem neunundfünfzigsten iar an s. Pauls des zwelfb. tag, als er bechart wart. Orig. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Wald- sassen Urk. fasc. 47 n. 421. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 409. — Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 226. — HU — ſMJ. 98) 1359 ian. 26. in Monte Kutnis. De bonis in Velim [Belina] monasterio Aulae Regiae venditis. Nos Jacobus de Crecz iudex, Henslinus Bartuschii et Nicolaus sororius Eylaweri, tunc temporis magistri iuratorum, Thômlinus Wôlflini, Wernuschius Meutner, Chûnczlinus Ruthardi, Tyluschius Furmann ceterique iurati Montis Chutnis recongnoscimus — — quod providi vv. Henslinus Weinrici et Peschlinus dictus Puchperger, nostri concives, matura deliberacione prehabita, quilibet tamen ipsorum cum consensu ac voluntate uxoris sue legittime, que ambe hoc nomine Anna nuncupantur, ex parte sui ac heredum suorum nec non aliorum suorum amicorum omnium, quorum interest aut interesse posset vel deberet quovis modo in futurum, rite et racionabiliter vendiderunt, resignaverunt ac iusto vendi- cionis tytulo tradiderunt quivis suam sextam partem hereditatis, que olym fuit Henslini et Peschlini fratrum dictorum Slosser, nostrorum eciam concivium bone mem., sita in villa dicta Belina, cum singulis suis pertinenciis et iuribus, quibus nominibus censeantur aut in quibus rebus consistant, que quidem due sexte partes ad dictos duos viros racione uxorum suarum predictarum per mortem duorum fratrum pretactorum iure hereditario sunt devo- lute, rev. v. d. Johanni abbati mon. Aule Regie eiusque conventui hereditarie tenendas, possidendas et utifruendas pacifice et quiete pro ducentis et quindecim sex. gr. den. Prag., quas dicti duo viri recognoverunt se percepisse totaliter ab ipso d. Johanne abbate pecunia in parata. Insuper Henslinus Weinrici prefatus ac Henslinus dictus Prenner, fideiussor suus, — cum singulis suis bonis noster eciam concivis, parte ex una promiserunt in solidum mobilibus et inmobilibus, subtus ac supra terram ubique habitis et conpertis, nec non Peschlinus Puchperger memoratus, Jeklinus dictus Kint et Seidlinus Purkardi, sui fideius-
Strana 75
Annus 1359 ian. 25.—29. 75 sores, eciam nostri concives, parte ex altera promiserunt in solidum seu manu coniuncta prefato abbati suoque conventui predictas duas sextas partes prefate hereditatis in Belina ab omnibus easdem qualitercunque inpetentibus seu inpedientibus disbrigare, quietare ac libertare iuxta modum et conswetudinem nostri Montis supradicti. Quod si non fecerint, extunc omne dampnum, quod rev. d. Johannes abbas prenotatus cum suo conventu ante- dicto exinde perceperit quoquomodo, illud pretacti quinque viri aut eorum superstites debent ac tenentur ipsi d. abbati suoque conventui plenarie restaurare qualibet reclama- cione postergata. In huius vendicionis et conpromissionis testimonium nostre communitatis sigillum atque sigilla dictorum trium conpromissorum seu fideiussorum presentibus sunt appensa. Act. et dat. in Monte predicto a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono sabbato in crastino b. Pauli ap. Conversionis. R. Orig. cum 4 sigg., quorum 1) avulsum deest, olim in archivo monast. Aulae Regiae, postea Pragae in bibl. Nat. et univ. n. 279, nunc Pragae in archivo ministerii rerum internarum. Sigilla 2) S. IOHANNIS BRENNERI. 3) fractum;// YNT. IAKE// J. 4) S. SIDLINI VIRGHARDI.— Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 109 n. 155. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 123 n. 942. — HU — [MJ. 99) 1359 ian. 27. Avinione. Innocentius papa VI Arnesto, archiepiscopo Pragensi, facultatem concedit, ut pacem inter Kazimirum, regem Poloniae, et magistrum ac fratres hospitalis b. Mariae Theutonicorum ord. Hierosolimitani tractet. Auinione VI kal. febr. a. septimo. Ex arch. Val. Reg. Av. 141 fol. 629 ed. Theiner, Mon. Pol. I p. 588 n. 789. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 347 n. 875. — [L]. Inter cetera desiderabilia 100) 1359 ian. 29. Iudex et iurati Maioris civitatis Pragensis, tutores lestamenti Hejlae institoris, Wanconis de Benešov relictae, constituunt. Nos Nicolaus Reymbote iudex, Seydel institor, Bohuslaus de Leta curia, Johannes Rost, Witko de Monte, Henricus de Freyberg et Ulla Silberczeiger, consules iurati Maioris civitatis Pragensis, n. f. t. p. u., quod quia periti experiencia cum aliis nobis coniuratis in pleno consilio indagantes et mera veritatis certitudine rescientes, quod ultimum testamen- tum olim d. Heyle, quondam Wanconis institoris de Beneschaw, nostri concivis, relicte, quod ipsa ob eius et predecessorum ipsius salubre remedium animarum de viginti duarum sex. gr. den. Prag. annuo censu, quarum duas sex. cum dimidia sex. gr. super domo olim Johannis, generi Benedicti, in platea s. Stephani, quatuor sex. gr. cum dimidia sex. gr. et duobus leporibus aut octo gr. pro ipsis leporibus super domibus Laurencii dicti Strasser et Margarethe, relicte quondam Seidlini Strasser, in platea calcarificum, quatuor sex. gr. super domo Longi Frenczlini in platea calcariarum, 1 sex. gr. super curia in Blahoticz versus Slanam Seybote de Beneschw et decem sex. gr. super bonis omnibus Jordani Rech- czer habuit, condiderat. Itaque de eisdem 22 sex. gr. census octo sex. gr. uni, septem sex. gr. secundo et septem sex. gr. tercio secerdotibus ydoneis dari et conferri pure propter deum debeant, ut eorum quilibet per se et quandoque per alium in eccl. s. Nicolai quondam in foro pullorum in Praga unam missam tenere et celebrare debeat eo modo, sicut de iure debet, effectui debito mancipetur. Ideoque precavere volentes, ne eiusdem d. Heyle testa- mentum predictum depereat aut in nichilum redigatur, eiusdem testamenti tutoriam et
Annus 1359 ian. 25.—29. 75 sores, eciam nostri concives, parte ex altera promiserunt in solidum seu manu coniuncta prefato abbati suoque conventui predictas duas sextas partes prefate hereditatis in Belina ab omnibus easdem qualitercunque inpetentibus seu inpedientibus disbrigare, quietare ac libertare iuxta modum et conswetudinem nostri Montis supradicti. Quod si non fecerint, extunc omne dampnum, quod rev. d. Johannes abbas prenotatus cum suo conventu ante- dicto exinde perceperit quoquomodo, illud pretacti quinque viri aut eorum superstites debent ac tenentur ipsi d. abbati suoque conventui plenarie restaurare qualibet reclama- cione postergata. In huius vendicionis et conpromissionis testimonium nostre communitatis sigillum atque sigilla dictorum trium conpromissorum seu fideiussorum presentibus sunt appensa. Act. et dat. in Monte predicto a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono sabbato in crastino b. Pauli ap. Conversionis. R. Orig. cum 4 sigg., quorum 1) avulsum deest, olim in archivo monast. Aulae Regiae, postea Pragae in bibl. Nat. et univ. n. 279, nunc Pragae in archivo ministerii rerum internarum. Sigilla 2) S. IOHANNIS BRENNERI. 3) fractum;// YNT. IAKE// J. 4) S. SIDLINI VIRGHARDI.— Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 109 n. 155. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 123 n. 942. — HU — [MJ. 99) 1359 ian. 27. Avinione. Innocentius papa VI Arnesto, archiepiscopo Pragensi, facultatem concedit, ut pacem inter Kazimirum, regem Poloniae, et magistrum ac fratres hospitalis b. Mariae Theutonicorum ord. Hierosolimitani tractet. Auinione VI kal. febr. a. septimo. Ex arch. Val. Reg. Av. 141 fol. 629 ed. Theiner, Mon. Pol. I p. 588 n. 789. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 347 n. 875. — [L]. Inter cetera desiderabilia 100) 1359 ian. 29. Iudex et iurati Maioris civitatis Pragensis, tutores lestamenti Hejlae institoris, Wanconis de Benešov relictae, constituunt. Nos Nicolaus Reymbote iudex, Seydel institor, Bohuslaus de Leta curia, Johannes Rost, Witko de Monte, Henricus de Freyberg et Ulla Silberczeiger, consules iurati Maioris civitatis Pragensis, n. f. t. p. u., quod quia periti experiencia cum aliis nobis coniuratis in pleno consilio indagantes et mera veritatis certitudine rescientes, quod ultimum testamen- tum olim d. Heyle, quondam Wanconis institoris de Beneschaw, nostri concivis, relicte, quod ipsa ob eius et predecessorum ipsius salubre remedium animarum de viginti duarum sex. gr. den. Prag. annuo censu, quarum duas sex. cum dimidia sex. gr. super domo olim Johannis, generi Benedicti, in platea s. Stephani, quatuor sex. gr. cum dimidia sex. gr. et duobus leporibus aut octo gr. pro ipsis leporibus super domibus Laurencii dicti Strasser et Margarethe, relicte quondam Seidlini Strasser, in platea calcarificum, quatuor sex. gr. super domo Longi Frenczlini in platea calcariarum, 1 sex. gr. super curia in Blahoticz versus Slanam Seybote de Beneschw et decem sex. gr. super bonis omnibus Jordani Rech- czer habuit, condiderat. Itaque de eisdem 22 sex. gr. census octo sex. gr. uni, septem sex. gr. secundo et septem sex. gr. tercio secerdotibus ydoneis dari et conferri pure propter deum debeant, ut eorum quilibet per se et quandoque per alium in eccl. s. Nicolai quondam in foro pullorum in Praga unam missam tenere et celebrare debeat eo modo, sicut de iure debet, effectui debito mancipetur. Ideoque precavere volentes, ne eiusdem d. Heyle testa- mentum predictum depereat aut in nichilum redigatur, eiusdem testamenti tutoriam et
Strana 76
76 provisionem ac direccionem discrr. vv. Leoni sartori, nobis coniurato, Wenceslao Zeybote dicto de Beneschaw ac Nicolao Meynussii, nostris concivibus, comisimus ac presentibus comittimus pleno iure, ut ipsi in solidum id testamentum sic exequi et prosequi ac complere, nec non quando et quociens opus fuerit, uni, duobus aut tribus sacerdotibus de ipso censu divisim, ut predicitur, providere debeant taliter, sicut in die novissimo summo creatori de hoc voluerint respondere; taliter eciam, ut quemcumque ex iam dictis quatuor viris contingat unum ab hac luce migrari, quod alii tres superviventes habeant, possint et debeant statim alium virum ydoneum loco defuncti, si consul fuerit, tunc unum ex tunc constitutis consulibus, si vero ex communibus fuerit, tunc unum de communitate ad se eligere debent, qui testamenti predicti tutoriam et provisionem una cum ipsis prompte et fideliter exsequa- tur. Quia eciam pretactus 10 sex. gr. census, qui super prefati Jordani Rechczer bonis habetur, potest per ipsum Jordanum, heredes et successores suos reemi iterato, idcirco si et quando reemptus fuerit, sique pro ipsis pecuniis, pro quibus idem census fuerit reemptus, alius census statim et quamdiu comparari et emi non posset, eciam si quidquam in dictis 22 sex. gr. census per quemcumque modum deperierit, tamdiu cuilibet predictorum trium sacerdotum in suo censu iuxta ratam cuiuslibet sex. census debet deperire. Eo evidenter expresso, quod hec littera et omnes alie littere ad dictum testamentum pertinentes non in alterius quam in consulis, qui ex dictis quatuor tutoribus est vel fuerit, debet esse potestate, et quod alii tres, qui sunt vel qui ex communibus fuerint, circa premissa sine consensu et voluntate consulis, qui est vel qui fuerit, nullam debent habere faciendi facultatem. In quorum testimonium et robur perpetuo valiturum sigilla nostra presentibus sunt appensa. millesimo trecente- Dat. feria tercia ante festum Purificacionis s. Marie proxima, a. — — simo quinquagesimo nono. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. saec. X V Pragae in archivo civitatis ms. 997 fol. 28. — Teige, Zprávy o statcích a přech venkov- ských z archivu města Prahy, Arch. čes. XXVI p. 26. — [L]. 101) 1359 ian. 30. Namslaviae. Karolus imperator et rex venditionem census in districtu Namslaviensi factam confirmat. n. f. t. p. u., quod in nostre celsitudinis constitutus presencia fid. dil. noster Wytko de Smogerow vendidit, tradidit et iuste vendicionis titulo sponte resingnavit Andree de Eychholcz, fid. nostro dil. ementi et recipienti pro se, heredibus et legitimis suis successori- bus, tres mar. census annui et perpetui cum quatuor scot. gr. usualium numeri polonici in et super mansis villarum Bank unam mar. cum dimidia et in Swirczhow unam mar. cum dimidia et 4 scot., districtus nostri Namslauiensis, annis singulis persolvendas per eundem Andream Eychholcz et successores suos eo iure et condicione habendas, tenendas et possi- dendas, quibus ante dictus Wytko de Smogerow prefatas 3 mar. et 4 scot. census hucus- que habuit, possedit et tenuit, ac in usus suos quoslibet placidos convertendas. Nos vero supplicacionibus dictorum contrahencium instantissimis ex innata nobis et consweta nostra benignitate inclinati, consensum nostrum et corone regni nostri Boemie et assensum empcioni, vendicioni et resignacioni graciosius prebuimus et prebemus supra dictis, iuribus tamen nostris et corone regni nostri Boemie in premissis omnibus semper salvis. Harum serie litterarum sigillo ducatus nostri Wratislaviensis ad hereditates et causas presentibus sub appenso. Dat. Namslauie a. d. 1359 fer. IV ante Purificacionem beatissime virg. Marie. Presentibus Luthero, Cunado et Heydan de Frankinberg, Borewoy de Wabenicz, Lekschyc de Wilkow, Henrico Spygel ac d. Dythmaro de Meckebach, canonico ecclesie et cancellario terre Wratislaviensis, regn. nostr. a. XIV (!), imperii vero quarto. Cop. coaeva in „registro privilegiorum Namslaviensium“, ms archivi publici Vratislaviensis Rep. 16 F Breslau, Obergerichtsbücher N. 56 fol. 78. — Reg. imp. VIII 6975 — IMJ.
76 provisionem ac direccionem discrr. vv. Leoni sartori, nobis coniurato, Wenceslao Zeybote dicto de Beneschaw ac Nicolao Meynussii, nostris concivibus, comisimus ac presentibus comittimus pleno iure, ut ipsi in solidum id testamentum sic exequi et prosequi ac complere, nec non quando et quociens opus fuerit, uni, duobus aut tribus sacerdotibus de ipso censu divisim, ut predicitur, providere debeant taliter, sicut in die novissimo summo creatori de hoc voluerint respondere; taliter eciam, ut quemcumque ex iam dictis quatuor viris contingat unum ab hac luce migrari, quod alii tres superviventes habeant, possint et debeant statim alium virum ydoneum loco defuncti, si consul fuerit, tunc unum ex tunc constitutis consulibus, si vero ex communibus fuerit, tunc unum de communitate ad se eligere debent, qui testamenti predicti tutoriam et provisionem una cum ipsis prompte et fideliter exsequa- tur. Quia eciam pretactus 10 sex. gr. census, qui super prefati Jordani Rechczer bonis habetur, potest per ipsum Jordanum, heredes et successores suos reemi iterato, idcirco si et quando reemptus fuerit, sique pro ipsis pecuniis, pro quibus idem census fuerit reemptus, alius census statim et quamdiu comparari et emi non posset, eciam si quidquam in dictis 22 sex. gr. census per quemcumque modum deperierit, tamdiu cuilibet predictorum trium sacerdotum in suo censu iuxta ratam cuiuslibet sex. census debet deperire. Eo evidenter expresso, quod hec littera et omnes alie littere ad dictum testamentum pertinentes non in alterius quam in consulis, qui ex dictis quatuor tutoribus est vel fuerit, debet esse potestate, et quod alii tres, qui sunt vel qui ex communibus fuerint, circa premissa sine consensu et voluntate consulis, qui est vel qui fuerit, nullam debent habere faciendi facultatem. In quorum testimonium et robur perpetuo valiturum sigilla nostra presentibus sunt appensa. millesimo trecente- Dat. feria tercia ante festum Purificacionis s. Marie proxima, a. — — simo quinquagesimo nono. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. saec. X V Pragae in archivo civitatis ms. 997 fol. 28. — Teige, Zprávy o statcích a přech venkov- ských z archivu města Prahy, Arch. čes. XXVI p. 26. — [L]. 101) 1359 ian. 30. Namslaviae. Karolus imperator et rex venditionem census in districtu Namslaviensi factam confirmat. n. f. t. p. u., quod in nostre celsitudinis constitutus presencia fid. dil. noster Wytko de Smogerow vendidit, tradidit et iuste vendicionis titulo sponte resingnavit Andree de Eychholcz, fid. nostro dil. ementi et recipienti pro se, heredibus et legitimis suis successori- bus, tres mar. census annui et perpetui cum quatuor scot. gr. usualium numeri polonici in et super mansis villarum Bank unam mar. cum dimidia et in Swirczhow unam mar. cum dimidia et 4 scot., districtus nostri Namslauiensis, annis singulis persolvendas per eundem Andream Eychholcz et successores suos eo iure et condicione habendas, tenendas et possi- dendas, quibus ante dictus Wytko de Smogerow prefatas 3 mar. et 4 scot. census hucus- que habuit, possedit et tenuit, ac in usus suos quoslibet placidos convertendas. Nos vero supplicacionibus dictorum contrahencium instantissimis ex innata nobis et consweta nostra benignitate inclinati, consensum nostrum et corone regni nostri Boemie et assensum empcioni, vendicioni et resignacioni graciosius prebuimus et prebemus supra dictis, iuribus tamen nostris et corone regni nostri Boemie in premissis omnibus semper salvis. Harum serie litterarum sigillo ducatus nostri Wratislaviensis ad hereditates et causas presentibus sub appenso. Dat. Namslauie a. d. 1359 fer. IV ante Purificacionem beatissime virg. Marie. Presentibus Luthero, Cunado et Heydan de Frankinberg, Borewoy de Wabenicz, Lekschyc de Wilkow, Henrico Spygel ac d. Dythmaro de Meckebach, canonico ecclesie et cancellario terre Wratislaviensis, regn. nostr. a. XIV (!), imperii vero quarto. Cop. coaeva in „registro privilegiorum Namslaviensium“, ms archivi publici Vratislaviensis Rep. 16 F Breslau, Obergerichtsbücher N. 56 fol. 78. — Reg. imp. VIII 6975 — IMJ.
Strana 77
Annus 1359 ian. 29.—febr. 1. 77 102) 1359 ian. 30. Namslaviae. Karolus imperator et rex venditionem bonorum in districtu Namslaviensi factam con- firmat. n. f. t. p. u., quod in nostre constitutus maiestatis presencia fid. noster dil. Wytko de Smogerow vendidit, tradidit ac iusto vendicionis titulo resignavit fid. dil. nostro Heyn- koni Raspin ementi et recipienti pro se, heredibus et legitimis suis successoribus duos mansos censuales, in villa Smogerow districtus nostri Namslauiensis sitos, cum omnibus suis eorum appendiis, pertinenciis, fructibus, usibus, utilitatibus et emolumentis, sicut in suis gadibus, metis, greniciis et limitibus sunt circumferencialiter [distincti], eo iure et con- dicione, quibus predictus Wytko eosdem mansos hucusque habuit, tenuit et possedit per eundem Heynkonem et successores suos habendos, tenendos, possidendos et in usus suos quoslibet convertendos. Act. ut supra per omnia.1) Cop. coaeva in „registro privilegiorum Namslaviensium“, ms. archivi publici Vratislaviensis Rep. 16 F Breslau, Obergerichtsbücher N. 56 fol. 78. — Reg. imp. VIII 6976. — [MJ. 1) Praecedunt litterae Karoli imperatoris Andreae de Eychholz datae Namslaviae a. 1359 fer. IV ante Purificat. b. virg. Mariae. 103) 1359 ian. 30. Namslaviae. Karolus imperator et rex venditionem census in districtu Namslaviensi factam confirmat. — — n. f. t. p. u., quod in conspectu nostre celsitudinis constitutus fid. noster dil. Wytko de Smogerow vendidit, tradidit ac iusto vendicionis titulo resignavit Heynczhkoni de Danielwicz ementi et recipienti pro se, heredibus et legitimis suis successoribus III mar. et IV scot. gr. usualium census annui et perpetui in et super villis subnotatis districtus nostri Namslauiensis, videlicet Swirczhow unam mar. cum dimidia et IV scot. nec non in Smogerow unam mar. cum dimidia annis singulis persolvendas, per memoratum Heynczh- konem, heredes et legitimos suos successores habendas, tenendas et possidendas eo iure et condicione, quibus prefatus Wytko sepe dictas III mar. et IV scot. census habuit, possedit et tenuit, ac in usus suos quoslibet placidos convertendas. Nos igitur, ut supra per omnia.1) Cop. coaeva in „registro privilegiorum Namslaviensium“, ms archivi publici Vratislaviensis Rep. 16 F Breslau, Obergerichtsbücher N. 56 fol. 78. — Reg. imp. VIII 6977. — IMJ. 1) Confer litteras n. 101 et 102. 104) 1359 febr. 1. Pragae. De erectione et dotatione altaris s. Procopii in ecclesia s. Nicolai Minoris civitatis Pra- gensis. Nos Michahel Donati iudex et Blahuto magister civium, Pertoldus de Saxonia, Gunsso Cottrati, Wenceslaus de Slana, Wanco Slanensisa), Mixo de Slana, Myranus, Waczlauus Meduedonis, Jeclinus Niger, Leo pistor, Symon carnifex, Boleslaus iurati cives Minoris —, quod constituti coram nobis inter quatuor civitatis Prag. sub castro Prag. n. f. — scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, diserr. vv. d. Albertus plebanus ecclesie in Hiwzd et Nicolaus dictus Slegel, fratres germani, nec non domicella Cristina, soror ipsorum germana, concivis nostra, —— pro remedio animarum eorum et predeces- sorum suorum donaverunt, tradiderunt, assignaverunt atque dederunt ac resignaverunt
Annus 1359 ian. 29.—febr. 1. 77 102) 1359 ian. 30. Namslaviae. Karolus imperator et rex venditionem bonorum in districtu Namslaviensi factam con- firmat. n. f. t. p. u., quod in nostre constitutus maiestatis presencia fid. noster dil. Wytko de Smogerow vendidit, tradidit ac iusto vendicionis titulo resignavit fid. dil. nostro Heyn- koni Raspin ementi et recipienti pro se, heredibus et legitimis suis successoribus duos mansos censuales, in villa Smogerow districtus nostri Namslauiensis sitos, cum omnibus suis eorum appendiis, pertinenciis, fructibus, usibus, utilitatibus et emolumentis, sicut in suis gadibus, metis, greniciis et limitibus sunt circumferencialiter [distincti], eo iure et con- dicione, quibus predictus Wytko eosdem mansos hucusque habuit, tenuit et possedit per eundem Heynkonem et successores suos habendos, tenendos, possidendos et in usus suos quoslibet convertendos. Act. ut supra per omnia.1) Cop. coaeva in „registro privilegiorum Namslaviensium“, ms. archivi publici Vratislaviensis Rep. 16 F Breslau, Obergerichtsbücher N. 56 fol. 78. — Reg. imp. VIII 6976. — [MJ. 1) Praecedunt litterae Karoli imperatoris Andreae de Eychholz datae Namslaviae a. 1359 fer. IV ante Purificat. b. virg. Mariae. 103) 1359 ian. 30. Namslaviae. Karolus imperator et rex venditionem census in districtu Namslaviensi factam confirmat. — — n. f. t. p. u., quod in conspectu nostre celsitudinis constitutus fid. noster dil. Wytko de Smogerow vendidit, tradidit ac iusto vendicionis titulo resignavit Heynczhkoni de Danielwicz ementi et recipienti pro se, heredibus et legitimis suis successoribus III mar. et IV scot. gr. usualium census annui et perpetui in et super villis subnotatis districtus nostri Namslauiensis, videlicet Swirczhow unam mar. cum dimidia et IV scot. nec non in Smogerow unam mar. cum dimidia annis singulis persolvendas, per memoratum Heynczh- konem, heredes et legitimos suos successores habendas, tenendas et possidendas eo iure et condicione, quibus prefatus Wytko sepe dictas III mar. et IV scot. census habuit, possedit et tenuit, ac in usus suos quoslibet placidos convertendas. Nos igitur, ut supra per omnia.1) Cop. coaeva in „registro privilegiorum Namslaviensium“, ms archivi publici Vratislaviensis Rep. 16 F Breslau, Obergerichtsbücher N. 56 fol. 78. — Reg. imp. VIII 6977. — IMJ. 1) Confer litteras n. 101 et 102. 104) 1359 febr. 1. Pragae. De erectione et dotatione altaris s. Procopii in ecclesia s. Nicolai Minoris civitatis Pra- gensis. Nos Michahel Donati iudex et Blahuto magister civium, Pertoldus de Saxonia, Gunsso Cottrati, Wenceslaus de Slana, Wanco Slanensisa), Mixo de Slana, Myranus, Waczlauus Meduedonis, Jeclinus Niger, Leo pistor, Symon carnifex, Boleslaus iurati cives Minoris —, quod constituti coram nobis inter quatuor civitatis Prag. sub castro Prag. n. f. — scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, diserr. vv. d. Albertus plebanus ecclesie in Hiwzd et Nicolaus dictus Slegel, fratres germani, nec non domicella Cristina, soror ipsorum germana, concivis nostra, —— pro remedio animarum eorum et predeces- sorum suorum donaverunt, tradiderunt, assignaverunt atque dederunt ac resignaverunt
Strana 78
78 Regesta Bohemiae et Moraviae. altari s. Procopii in ecclesia s. Nicolai in nostra civitate predicta, per eos de novo constructo, duas sex. gr. den. Prag. census annui perpetui in et super domo ipsorum, sita in nostra civi- tate predicta in angulo inter domos Bohunconis dicti Ludem et Johannis dicti Kazma, con- civium nostrorum, et tres laneos agrorum, quos habent in opido Vnhosez, cum redditibus, censibus ——, et aliis omnibus iuribus et pertinenciis universis, ad dictos laneos sive agros spectantibus, salvo in omnibus onere sive iuribus civitatis nostre antedicte, per rectores eiusdem altaris — tenendum, percipiendum et perpetuis temporibus nomine dicti altaris possidendum, infrascriptis tamen condicionibus appositis et adiectis, videlicet quod rector dicti altaris — de predictis duarum sex. censub) et laneis agrorum in anniversariis ipso- rum, quod fiet ac fieri debet bis in anno quolibet, videlicet in vigilia s. Elizabeth et in crastino s. Marcy ev. in quolibet anniversario antedicto expendere, dare et distribuere tenebitur et debebit, scilicet d. plebano ecclesie s. Nicolai predicte — — 15 gr. vicariis eiusdem plebani quatuor gr., predicatori 2 gr., magistro scole pro vigiliis et missa defunctorum cantandis 2 gr., campanatori pro pulsu 1 gr., pro cera 2 gr., pro pane distribuendo pauperibus ante ecclesiam 1 gr., pauperibus pro balneo 1 gr., et quod vigilie de sero et una missa de mane cantari et due legi in anniversariis ipsorum, ut premittitur, per procurationem dicti d. plebani tenebuntur et debebunt. Item predictus rector dicti altaris s. Procopii — — — dare debet et tenetur 15 gr. Prag. capellano capelle s. Wenceslai in eccl. Pragensi, de quibus 15 gr. dictus capellanus 8 gr. pro se recipiet racione custodie et reservationis presencium litterarum et 5 gr. pro fabrica ecclesie Pragensis assignabit et duos gr. pro pane pauperibus ante ecclesiam Pragensem pro remedio animarum predictorum, scilicet in crastino s. Marcy ev. singulis annis perpetuis temporibus distribuet atque dabit. Preterea prefati domini d. Albertus, Nicolaus et Cristina disposuerunt et ordinaverunt, quod rector — — dicti altaris s. Procopii singulis septimanis annis perpetuis adminus tres missas in dicto altari, quas voluerit, dicere et legere sine preiudicio plebani ecclesie predicte omnesque oblationes et offertorium, quod in dicto altari fiet, ad dictum plebanum s. Nicolai pertinebit, et quod presentatio rectoris ad dictum altare s. Procopii spectabit ad prefatos d. Albertum, Ni- colaum et Cristinam per tempora vite ipsorum, et ipsis sublatis de medio huiusmodi presen- tacio rectoris ad plebanum s. Nicolai predicti —— de cetero pertinebit. In quorum testi- monium et robur maius sigillum supradicte Minoris civitatis Prag. presentibus est appen- sum. Dat. in vigilia Purificationis s. Marie virg. a. d. 1359. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, a. 1359 iun. 21. Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 8 n. 14.— HU— ſMJ. 105) 1359 febr. 2. Vratislaviae. Karolus imperator et rex munitionem et oppidum Namslaviam regno Bohemiae incorporat. n. f. t. p. u., quod animo deliberato sanoque principum, comitum, baronum et fidelium nostrorum accedente consilio, auctoritate et potestate regia Boemie municionem et oppidum in Namslaw, quae ab ill. Wenceslao duce Slesie et in Legnitz, consanguineo et principe nostro dil., in parata comparasse dinoscitur et exsolvisse pecunia, cum villis, va- sallis, districtu, iuribus et pertinentiis universis iam dicto regno nostro Boemie ipsiusque regni felici corone, nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, auctoritate regia Boemie incorporamus, adiungimus, annectimus, invisceramus perpetuo ac irrevoca- biliter et unimus pro nobis et predictis nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, promittentes predictam munitionem, oppidum, villas, bona, vasallos et districtum in Nam- slavia et eorum pertinentias universas in toto vel in parte quocunque ingenio, forma, occasione vel colore quesitis nullis temporibus perpetuo vendere, scindere, alienare, obligare, permutare, distrahere aut aliquo modo a potestate regum, regni ac corone Boemie removere,
78 Regesta Bohemiae et Moraviae. altari s. Procopii in ecclesia s. Nicolai in nostra civitate predicta, per eos de novo constructo, duas sex. gr. den. Prag. census annui perpetui in et super domo ipsorum, sita in nostra civi- tate predicta in angulo inter domos Bohunconis dicti Ludem et Johannis dicti Kazma, con- civium nostrorum, et tres laneos agrorum, quos habent in opido Vnhosez, cum redditibus, censibus ——, et aliis omnibus iuribus et pertinenciis universis, ad dictos laneos sive agros spectantibus, salvo in omnibus onere sive iuribus civitatis nostre antedicte, per rectores eiusdem altaris — tenendum, percipiendum et perpetuis temporibus nomine dicti altaris possidendum, infrascriptis tamen condicionibus appositis et adiectis, videlicet quod rector dicti altaris — de predictis duarum sex. censub) et laneis agrorum in anniversariis ipso- rum, quod fiet ac fieri debet bis in anno quolibet, videlicet in vigilia s. Elizabeth et in crastino s. Marcy ev. in quolibet anniversario antedicto expendere, dare et distribuere tenebitur et debebit, scilicet d. plebano ecclesie s. Nicolai predicte — — 15 gr. vicariis eiusdem plebani quatuor gr., predicatori 2 gr., magistro scole pro vigiliis et missa defunctorum cantandis 2 gr., campanatori pro pulsu 1 gr., pro cera 2 gr., pro pane distribuendo pauperibus ante ecclesiam 1 gr., pauperibus pro balneo 1 gr., et quod vigilie de sero et una missa de mane cantari et due legi in anniversariis ipsorum, ut premittitur, per procurationem dicti d. plebani tenebuntur et debebunt. Item predictus rector dicti altaris s. Procopii — — — dare debet et tenetur 15 gr. Prag. capellano capelle s. Wenceslai in eccl. Pragensi, de quibus 15 gr. dictus capellanus 8 gr. pro se recipiet racione custodie et reservationis presencium litterarum et 5 gr. pro fabrica ecclesie Pragensis assignabit et duos gr. pro pane pauperibus ante ecclesiam Pragensem pro remedio animarum predictorum, scilicet in crastino s. Marcy ev. singulis annis perpetuis temporibus distribuet atque dabit. Preterea prefati domini d. Albertus, Nicolaus et Cristina disposuerunt et ordinaverunt, quod rector — — dicti altaris s. Procopii singulis septimanis annis perpetuis adminus tres missas in dicto altari, quas voluerit, dicere et legere sine preiudicio plebani ecclesie predicte omnesque oblationes et offertorium, quod in dicto altari fiet, ad dictum plebanum s. Nicolai pertinebit, et quod presentatio rectoris ad dictum altare s. Procopii spectabit ad prefatos d. Albertum, Ni- colaum et Cristinam per tempora vite ipsorum, et ipsis sublatis de medio huiusmodi presen- tacio rectoris ad plebanum s. Nicolai predicti —— de cetero pertinebit. In quorum testi- monium et robur maius sigillum supradicte Minoris civitatis Prag. presentibus est appen- sum. Dat. in vigilia Purificationis s. Marie virg. a. d. 1359. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, a. 1359 iun. 21. Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 8 n. 14.— HU— ſMJ. 105) 1359 febr. 2. Vratislaviae. Karolus imperator et rex munitionem et oppidum Namslaviam regno Bohemiae incorporat. n. f. t. p. u., quod animo deliberato sanoque principum, comitum, baronum et fidelium nostrorum accedente consilio, auctoritate et potestate regia Boemie municionem et oppidum in Namslaw, quae ab ill. Wenceslao duce Slesie et in Legnitz, consanguineo et principe nostro dil., in parata comparasse dinoscitur et exsolvisse pecunia, cum villis, va- sallis, districtu, iuribus et pertinentiis universis iam dicto regno nostro Boemie ipsiusque regni felici corone, nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, auctoritate regia Boemie incorporamus, adiungimus, annectimus, invisceramus perpetuo ac irrevoca- biliter et unimus pro nobis et predictis nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, promittentes predictam munitionem, oppidum, villas, bona, vasallos et districtum in Nam- slavia et eorum pertinentias universas in toto vel in parte quocunque ingenio, forma, occasione vel colore quesitis nullis temporibus perpetuo vendere, scindere, alienare, obligare, permutare, distrahere aut aliquo modo a potestate regum, regni ac corone Boemie removere,
Strana 79
Annus 1359 febr. 1.—4. 79 sed ad ipsius regni felix augmentum eiusque felicis corone gloriam custodire et integritate indissolubili perpetuo retinere ac decernentes exnunc de certa scientia, auctoritate predicta Boemiae pro nobis et supradictis nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, irritum et inane, si quid contra predicta vel eorum aliquod per nos aut ipsos in diminutionem, dimembrationem vel preiudicium regni et corone prefate quovis modo contigerit attemptari. Presentium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII., IV non. ſebruarii, regn. nostr. XIII, imperii vero quarto. Insert. confirmationi regis Vladislai datae a. 1509 am sontag Oculi in der heil. vasten = 11 mart. Pragae, cuius copia a. 1576, aug. 13 a magistro civium et consulibus civit. Olesnicensis („der stad Olssen“) sub sig. appresso data in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. DD 22, asservatur. — Ed. Grünhagen- Markgraf, Lehns-u. Besitzurk. Schlesiens I p. 71 n. 17. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 122 n. 13. Bobertag, Gerichte u. Gerichtsbücher d. Fürstenthums Breslaus, Zft. d. Ver. f. Gesch. u. Alterthum Schlesien, VII p. 170 n. 6 (ex apographo confirmationis Venceslai regis Bohemiae). — Reg. imp. VIII 2900.—[M. 106) 1359 febr. 4. Bautzen. Nicolaus de Hermersdorf (Ertmarstorf), advocatus Budissinensis, se testatur fratribus de Strelen 2 mar. annui census in villa Mordkov, quem in manus eius fratres de Pannewicz posuissent, vice regiae auctoritatis dedisse. — —, daz dy erbern knechte Ich Nickil von Ertmarstorf, voyt zu Budsin, bekenne Otto und Deynhard gebrudir gnant von Panewicz in myne hende uf gelozen haben czwù mark geldis zu Mordkow yme dorfe mit gutym willen — — den erwirdegin h. Johannes, h. Nyclaus pristern und Friczen gebrudirn genand von Strelen, dy dieselben czwu mark geldis umme sechczen mark pfen. gekouft haben wedir Otten und Deynharde dy vorgenan- ten uf eyn wedirkouf, dyselben ezwû mark geldis zu Mordkow, dy habe ich gelegen und lyge mit kunglichir gewald den vorgenant h. Johannes, h. Nyclaus und Friczconi mit allim rechte, alz se dy vorgenant gehabit und bezessen haben, ane schadin myns herren rechte. Zu orkunde habe ich gehangin daz kungliche ingsegil an desin offen bryf. Der geben ist zu Budsin —— dryczehenhundirt ior in deme nuwn und funfczegistim iore an deme neistim montage noch unser frouwin tage lychtewyge. Orig. perg. cum sig. in press. perg. fracto in archivo capituli ecclesiae Budissinensis sign. Abt. 2 loc. I n. 2. — Extr. Knothe, Urk. Grundlagen zu einer Rechtsgeschichte d. Oberlausitz, N. Laus. Mag. 53 (1877) p. 266. — Contulit Mendl. — [LJ. 107) 1359 febr. 4. Lutová. Fratres de Landstein monasterium in Alto Vado a teloneo in Nové Hrady solvendo liberant. Nos Vitko et Hoygerius fratres de Landstein et domini in Novo castro et in Fystritz ad universorum —— notitiam volumus devenire, quod nos —— in remedium praedeces- sorum nostrorum monasterium seu claustrum Altovadum, vulgariter nuncupatum Wyss- niowi brod, de omni telonio, quod in civitate nostra, videlicet in Novo castro nos vel aliquem nostro nomine contingit recipere, quantum ipsum monasterium tangit dumtaxat, facimus liberum penitus et solutum, promittentes pro nobis, haeredibus et successoribus nostris et pro illis, qui ipsum telonium nostro nomine habuerint vel tenuerint, pro illo vel illis ab ipso monasterio telonium a data praesentium nunquam exposcere seu repetere temporibus duraturis. In cuius rei testimonium et perpetui roboris firmitatem sigilla nostra praesen- tibus duximus appendenda. Dat. in Lutovia“) quarta die mensis febr. a. d. millesimo tre- centesimo quinquagesimo nono. Cop. saec. XVIII in archivo musaei Nat. Pragae, sign. Vyšší Brod. — Cf. Millauer, Stift Hohenfurt, p. 63—64 (e cod. membr. Altov. de a. 1708). — Sedláček, Hrady, zámky král. Česk. III p. 207. — [Ll. a) mse: Lucowia
Annus 1359 febr. 1.—4. 79 sed ad ipsius regni felix augmentum eiusque felicis corone gloriam custodire et integritate indissolubili perpetuo retinere ac decernentes exnunc de certa scientia, auctoritate predicta Boemiae pro nobis et supradictis nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, irritum et inane, si quid contra predicta vel eorum aliquod per nos aut ipsos in diminutionem, dimembrationem vel preiudicium regni et corone prefate quovis modo contigerit attemptari. Presentium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII., IV non. ſebruarii, regn. nostr. XIII, imperii vero quarto. Insert. confirmationi regis Vladislai datae a. 1509 am sontag Oculi in der heil. vasten = 11 mart. Pragae, cuius copia a. 1576, aug. 13 a magistro civium et consulibus civit. Olesnicensis („der stad Olssen“) sub sig. appresso data in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. DD 22, asservatur. — Ed. Grünhagen- Markgraf, Lehns-u. Besitzurk. Schlesiens I p. 71 n. 17. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 122 n. 13. Bobertag, Gerichte u. Gerichtsbücher d. Fürstenthums Breslaus, Zft. d. Ver. f. Gesch. u. Alterthum Schlesien, VII p. 170 n. 6 (ex apographo confirmationis Venceslai regis Bohemiae). — Reg. imp. VIII 2900.—[M. 106) 1359 febr. 4. Bautzen. Nicolaus de Hermersdorf (Ertmarstorf), advocatus Budissinensis, se testatur fratribus de Strelen 2 mar. annui census in villa Mordkov, quem in manus eius fratres de Pannewicz posuissent, vice regiae auctoritatis dedisse. — —, daz dy erbern knechte Ich Nickil von Ertmarstorf, voyt zu Budsin, bekenne Otto und Deynhard gebrudir gnant von Panewicz in myne hende uf gelozen haben czwù mark geldis zu Mordkow yme dorfe mit gutym willen — — den erwirdegin h. Johannes, h. Nyclaus pristern und Friczen gebrudirn genand von Strelen, dy dieselben czwu mark geldis umme sechczen mark pfen. gekouft haben wedir Otten und Deynharde dy vorgenan- ten uf eyn wedirkouf, dyselben ezwû mark geldis zu Mordkow, dy habe ich gelegen und lyge mit kunglichir gewald den vorgenant h. Johannes, h. Nyclaus und Friczconi mit allim rechte, alz se dy vorgenant gehabit und bezessen haben, ane schadin myns herren rechte. Zu orkunde habe ich gehangin daz kungliche ingsegil an desin offen bryf. Der geben ist zu Budsin —— dryczehenhundirt ior in deme nuwn und funfczegistim iore an deme neistim montage noch unser frouwin tage lychtewyge. Orig. perg. cum sig. in press. perg. fracto in archivo capituli ecclesiae Budissinensis sign. Abt. 2 loc. I n. 2. — Extr. Knothe, Urk. Grundlagen zu einer Rechtsgeschichte d. Oberlausitz, N. Laus. Mag. 53 (1877) p. 266. — Contulit Mendl. — [LJ. 107) 1359 febr. 4. Lutová. Fratres de Landstein monasterium in Alto Vado a teloneo in Nové Hrady solvendo liberant. Nos Vitko et Hoygerius fratres de Landstein et domini in Novo castro et in Fystritz ad universorum —— notitiam volumus devenire, quod nos —— in remedium praedeces- sorum nostrorum monasterium seu claustrum Altovadum, vulgariter nuncupatum Wyss- niowi brod, de omni telonio, quod in civitate nostra, videlicet in Novo castro nos vel aliquem nostro nomine contingit recipere, quantum ipsum monasterium tangit dumtaxat, facimus liberum penitus et solutum, promittentes pro nobis, haeredibus et successoribus nostris et pro illis, qui ipsum telonium nostro nomine habuerint vel tenuerint, pro illo vel illis ab ipso monasterio telonium a data praesentium nunquam exposcere seu repetere temporibus duraturis. In cuius rei testimonium et perpetui roboris firmitatem sigilla nostra praesen- tibus duximus appendenda. Dat. in Lutovia“) quarta die mensis febr. a. d. millesimo tre- centesimo quinquagesimo nono. Cop. saec. XVIII in archivo musaei Nat. Pragae, sign. Vyšší Brod. — Cf. Millauer, Stift Hohenfurt, p. 63—64 (e cod. membr. Altov. de a. 1708). — Sedláček, Hrady, zámky král. Česk. III p. 207. — [Ll. a) mse: Lucowia
Strana 80
80 Regesta Bohemiae et Moraviae. 108) 1359 febr. 5. Vratislaviae. Capitulum ecclesiae Vratislaviensis procuratores constituit, qui Johanni marchioni Mo- raviae in eventum fidelitatem promittant. In nom. dom. am. Sub anno nativitatis eiusdem 1359, ind. XII, V die m. februarii, hora quasi vesperarum in stuba sive estuario maiori decanatus ecclesie Wratislaviensis venn. vv. dd. Petrus de Luna prepositus, Nicolaus de Panwicz custos, Petrus de Gostina, Con- radus de Cowfungin, Henricus Thezauri scolasticus Glogouiensis, Petrus de Bythom, cantor s. Crucis, Dythmarus de Meckenbach, prepositus s. Marie Erfordensis, Jacobus Augustini, archidiaconus Legnicensis ecclesiarum, Beldo de Proskow, Czamborius de Pogrella et Johannes Brunonis, canonici Wratislauienses, ad sonum campane propter submissa more solito capitulariter congregati, iidem domini .. prelati et .. canonici Wratislauienses in presencia mei notarii et testium subscriptorum suo et tocius .. capituli ac singularium personarum eiusdem .. capituli nomine fecerunt, constituerunt, et prout melius potuerunt, eciam ordinarunt concorditer ibidem ex ipsis venn. vv. dd. Nicolaum de Panwicz custodem et Conradum de Cowfungin, predictos suos concanonicos et confratres, suos et dicti Wrati- slauiensis .. capituli ac singularium personarum ipsius .. capituli veros et legittimos pro- curatores ac nuncios speciales, dantes et concedentes eisdem suis procuratoribus plenum et speciale mandatum ac liberam et omnimodam potestatem ad faciendum promissum omagii, fidelitatis, subieccionis et obediencie ac debitum iuramentum cum terra et opido Grothcouiensi iuxta voluntatem domini .. imperatoris, prout cum reverencia debita id fieri expedit et debebit, seren. principi d. Johanni dei gr. marchioni Moravie tamquam regi Boemie in casu tamen seu eventu, quo ipse invict. ac glor. princeps d. Karolus Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex ill. ut rex Boemie sine heredibus masculini sexus, quod absit, decederet seu moreretur, forsitan sue nature debitum persolvendo——. Acta sunt hec anno, indiccione, mensis, die, hora, loco superius expressatis presentibus diserr. vv. dd. Jacobo Lybiskinth et Andrea Baran, vicariis dicte Wratislauiensis ecclesie, ac Petro de Luna d. prepositi et Hermanno de Praga d. Henrici Thezauri predictorum familiaribus Et ego Henricus quondam Petri clericus civitatis Wra- testibus ad premissa vocatis. tislauiensis, publ. imp. auct. notarius, predicte constitucioni procuratorum ac aliis omnibus et singulis supradictis — — presens interfui et ea omnia et singula — — scripsi — Orig. cum signo notarii in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. C 27. — HU — [MJ. 109) 1359 febr. 8. Vratislaviae. Karolus imperator et rex controversiam de theloneo lignorum in civitate Vratislaviensi diiudicat. n. f. t. p. u., quod cum alias inter religg. abbatem et conventum mon. s. Vincencii penes Wratislauiam ord. Prem., devotos nostros, ab una et consules civitatis nostre Wrati- slauiensis, fideles nostros, parte ab alia super theloneo lignorum suborta fuerit materia dubiorum, nos de certa sciencia utriusque partis dubietatis huiusmodi sub infrascriptis modis auctoritate regia Boemie declaramus, videlicet supradicti abbas et conventus mon. s. Vincencii et successores eorum imperpetuum de omnibus lignis, que in aliis terris aliorum principum conparaverint, et que per fluvium Odore usque ad suum monasterium descen- dendo adduxerint, nullum theloneum solvere debeant, sed in hoc prescripta dudum et antiqua sua gaudeant libertate. Que vero nomine et pro parte dictorum abbatis et conventus in portu civitatis Wratislauiensis empta sive comparata fuerint, de illis decernimus eos ad solucionem thelonei obligari, nostro in aliis et alieno in omnibus iure salvo. Inhibemus
80 Regesta Bohemiae et Moraviae. 108) 1359 febr. 5. Vratislaviae. Capitulum ecclesiae Vratislaviensis procuratores constituit, qui Johanni marchioni Mo- raviae in eventum fidelitatem promittant. In nom. dom. am. Sub anno nativitatis eiusdem 1359, ind. XII, V die m. februarii, hora quasi vesperarum in stuba sive estuario maiori decanatus ecclesie Wratislaviensis venn. vv. dd. Petrus de Luna prepositus, Nicolaus de Panwicz custos, Petrus de Gostina, Con- radus de Cowfungin, Henricus Thezauri scolasticus Glogouiensis, Petrus de Bythom, cantor s. Crucis, Dythmarus de Meckenbach, prepositus s. Marie Erfordensis, Jacobus Augustini, archidiaconus Legnicensis ecclesiarum, Beldo de Proskow, Czamborius de Pogrella et Johannes Brunonis, canonici Wratislauienses, ad sonum campane propter submissa more solito capitulariter congregati, iidem domini .. prelati et .. canonici Wratislauienses in presencia mei notarii et testium subscriptorum suo et tocius .. capituli ac singularium personarum eiusdem .. capituli nomine fecerunt, constituerunt, et prout melius potuerunt, eciam ordinarunt concorditer ibidem ex ipsis venn. vv. dd. Nicolaum de Panwicz custodem et Conradum de Cowfungin, predictos suos concanonicos et confratres, suos et dicti Wrati- slauiensis .. capituli ac singularium personarum ipsius .. capituli veros et legittimos pro- curatores ac nuncios speciales, dantes et concedentes eisdem suis procuratoribus plenum et speciale mandatum ac liberam et omnimodam potestatem ad faciendum promissum omagii, fidelitatis, subieccionis et obediencie ac debitum iuramentum cum terra et opido Grothcouiensi iuxta voluntatem domini .. imperatoris, prout cum reverencia debita id fieri expedit et debebit, seren. principi d. Johanni dei gr. marchioni Moravie tamquam regi Boemie in casu tamen seu eventu, quo ipse invict. ac glor. princeps d. Karolus Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex ill. ut rex Boemie sine heredibus masculini sexus, quod absit, decederet seu moreretur, forsitan sue nature debitum persolvendo——. Acta sunt hec anno, indiccione, mensis, die, hora, loco superius expressatis presentibus diserr. vv. dd. Jacobo Lybiskinth et Andrea Baran, vicariis dicte Wratislauiensis ecclesie, ac Petro de Luna d. prepositi et Hermanno de Praga d. Henrici Thezauri predictorum familiaribus Et ego Henricus quondam Petri clericus civitatis Wra- testibus ad premissa vocatis. tislauiensis, publ. imp. auct. notarius, predicte constitucioni procuratorum ac aliis omnibus et singulis supradictis — — presens interfui et ea omnia et singula — — scripsi — Orig. cum signo notarii in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. C 27. — HU — [MJ. 109) 1359 febr. 8. Vratislaviae. Karolus imperator et rex controversiam de theloneo lignorum in civitate Vratislaviensi diiudicat. n. f. t. p. u., quod cum alias inter religg. abbatem et conventum mon. s. Vincencii penes Wratislauiam ord. Prem., devotos nostros, ab una et consules civitatis nostre Wrati- slauiensis, fideles nostros, parte ab alia super theloneo lignorum suborta fuerit materia dubiorum, nos de certa sciencia utriusque partis dubietatis huiusmodi sub infrascriptis modis auctoritate regia Boemie declaramus, videlicet supradicti abbas et conventus mon. s. Vincencii et successores eorum imperpetuum de omnibus lignis, que in aliis terris aliorum principum conparaverint, et que per fluvium Odore usque ad suum monasterium descen- dendo adduxerint, nullum theloneum solvere debeant, sed in hoc prescripta dudum et antiqua sua gaudeant libertate. Que vero nomine et pro parte dictorum abbatis et conventus in portu civitatis Wratislauiensis empta sive comparata fuerint, de illis decernimus eos ad solucionem thelonei obligari, nostro in aliis et alieno in omnibus iure salvo. Inhibemus
Strana 81
Annus 1359 febr. 5.—8. 81 igitur universis et singulis capitaneis, vicecapitaneis, consulibus et rectoribus civitatis Wratislauiensis ——, ne prefatos abbatem et conventum ac successores eorum vel eos, quibus in premissis vices suas commiserint, adversus presentis nostre declaracionis seriem impedire presumant ——. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, VI idus m. februarii, regn. nostr. a. Per d. imperatorem cancellarius. terciodecimo, imperii vero quarto. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 67 Breslau, Prä- monstratenser zu St. Vinzenz N. 379. — Extr. Klose, Von Breslau 11, 1 p. 213. — Wutke, Die schlesische Oderschiffahrt, Cod. dipl. Sil. XVII p. 9. — Gengler, Cod. iur. mun. Germ. I p. 372 n. 4. — Reg. imp. VIII 2901 — HU — [MJ. 110) 1359 febr. 8. Vratislaviae. Civitas Vratislaviensis Johanni marchioni Moraviae in eventum fidelitatem promittit. Nos consules, scabini, seniores et tota civium universitas Wratislaviensis n. f. t. p. u., quod ad mandatum seren. ac invict. principis et domini d. Karoli quarti —— imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri pertimendi, qui nobis hoc tanquam Boemie rex precepisse et iniunxisse dinoscitur, — — nobis, quorum interfuerat, pluries ob hoc in consilio congregatis pro nobis, heredibus et successoribus nostris imperpetuum promi- simus et — — promittimus ill. principi d. Johanni marchioni Moravie, fratri germano et unico domini nostri predicti, quod in eum casum, ubi prefatum dominum nostrum impera- torem et Boemie regem non relictis legittimis masculini sexus heredibus seu heredum suorum proheredibus, in linea masculina descendentibus ab eodem, mori contingeret, ad prefatum d. marchionem Moravie tamquam ad verum, legittimum, ordinarium, heredita- rium et naturalem dominum nostrum Boemie regem aut eo non existente ad filios suos seu filios filiorum ipsius per masculinam lineam legittime descendentes ab eo, ad eum videlicet, qui ex eisdem rex Boemie fuerit, tamquam ad verum, legittimum, ordinarium, hereditarium et naturalem dominum nostrum, Boemie regem, et ad neminem alium fide, homagio, su- bieccione et obediencia volumus habere respectum et ei tamquam regi Boemie vero, le- gittimo, ordinario, hereditario et naturali domino nostro, velut regni et corone Boemie cives, subditi et fideles, fidelitatis, obediencie, subieccionis et homagii prestare et facere debita et solita iuramenta. Presencium sub appensione civitatis sigilli“) maioris testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. milesimo trecentesimo quinquagesimo nono, fer. VI proxima post diem s. Dorothee virg. et mart. gl. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo civitatis ms. D 2 fol. 131. — Ed. Korn, Breslauer UB. p. 193 n. 219. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens I p. 72 n. 18.— IMJ. a) cop: sigillo. 111) 1359 febr. 8. Vratislaviae. Preczlaus episcopus, Petrus de Luna praepositus totumque capitulum ecclesiae Vrati- slaviensis Johanni, marchioni Moraviae, in eventum fidelitatem promittunt. Nos Preczlaus, dei gr. episcopus, Petrus de Luna prepositus et capitulum eccl. Wrati- slauiensis n. f. [sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praecedentium] — — mar- chionem Moravie de bonis nostris in Wratislaviensi, Noviforensi, Namslaviensi, Frankin- steynensi, Glogoviensi, Stynaviensi et Gorensi districtibus et in aliis terris corone et regno Boemie utili dominio et immediate subiectis tamquam ad principalem patronum, de terra vero et opido Grotkoviensi et eius pertinenciis tamquam ad verum, legittimum — — do- 6 Regesta
Annus 1359 febr. 5.—8. 81 igitur universis et singulis capitaneis, vicecapitaneis, consulibus et rectoribus civitatis Wratislauiensis ——, ne prefatos abbatem et conventum ac successores eorum vel eos, quibus in premissis vices suas commiserint, adversus presentis nostre declaracionis seriem impedire presumant ——. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, VI idus m. februarii, regn. nostr. a. Per d. imperatorem cancellarius. terciodecimo, imperii vero quarto. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 67 Breslau, Prä- monstratenser zu St. Vinzenz N. 379. — Extr. Klose, Von Breslau 11, 1 p. 213. — Wutke, Die schlesische Oderschiffahrt, Cod. dipl. Sil. XVII p. 9. — Gengler, Cod. iur. mun. Germ. I p. 372 n. 4. — Reg. imp. VIII 2901 — HU — [MJ. 110) 1359 febr. 8. Vratislaviae. Civitas Vratislaviensis Johanni marchioni Moraviae in eventum fidelitatem promittit. Nos consules, scabini, seniores et tota civium universitas Wratislaviensis n. f. t. p. u., quod ad mandatum seren. ac invict. principis et domini d. Karoli quarti —— imperatoris semp. aug. et Boemie regis, domini nostri pertimendi, qui nobis hoc tanquam Boemie rex precepisse et iniunxisse dinoscitur, — — nobis, quorum interfuerat, pluries ob hoc in consilio congregatis pro nobis, heredibus et successoribus nostris imperpetuum promi- simus et — — promittimus ill. principi d. Johanni marchioni Moravie, fratri germano et unico domini nostri predicti, quod in eum casum, ubi prefatum dominum nostrum impera- torem et Boemie regem non relictis legittimis masculini sexus heredibus seu heredum suorum proheredibus, in linea masculina descendentibus ab eodem, mori contingeret, ad prefatum d. marchionem Moravie tamquam ad verum, legittimum, ordinarium, heredita- rium et naturalem dominum nostrum Boemie regem aut eo non existente ad filios suos seu filios filiorum ipsius per masculinam lineam legittime descendentes ab eo, ad eum videlicet, qui ex eisdem rex Boemie fuerit, tamquam ad verum, legittimum, ordinarium, hereditarium et naturalem dominum nostrum, Boemie regem, et ad neminem alium fide, homagio, su- bieccione et obediencia volumus habere respectum et ei tamquam regi Boemie vero, le- gittimo, ordinario, hereditario et naturali domino nostro, velut regni et corone Boemie cives, subditi et fideles, fidelitatis, obediencie, subieccionis et homagii prestare et facere debita et solita iuramenta. Presencium sub appensione civitatis sigilli“) maioris testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. milesimo trecentesimo quinquagesimo nono, fer. VI proxima post diem s. Dorothee virg. et mart. gl. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo civitatis ms. D 2 fol. 131. — Ed. Korn, Breslauer UB. p. 193 n. 219. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens I p. 72 n. 18.— IMJ. a) cop: sigillo. 111) 1359 febr. 8. Vratislaviae. Preczlaus episcopus, Petrus de Luna praepositus totumque capitulum ecclesiae Vrati- slaviensis Johanni, marchioni Moraviae, in eventum fidelitatem promittunt. Nos Preczlaus, dei gr. episcopus, Petrus de Luna prepositus et capitulum eccl. Wrati- slauiensis n. f. [sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praecedentium] — — mar- chionem Moravie de bonis nostris in Wratislaviensi, Noviforensi, Namslaviensi, Frankin- steynensi, Glogoviensi, Stynaviensi et Gorensi districtibus et in aliis terris corone et regno Boemie utili dominio et immediate subiectis tamquam ad principalem patronum, de terra vero et opido Grotkoviensi et eius pertinenciis tamquam ad verum, legittimum — — do- 6 Regesta
Strana 82
82 Regesta Bohemiae et Moraviae. minum — — debita et solita iuramenta. Presencium sub appensis sigillis testimonio litte- rarum. Dat. Wratislauie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, fer. sexta pro- xima post diem s. Dorothee virg. Cop. saec. XIV Vratislaviae in bibliotheca civitatis ms R 649 E 2. — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 783 n. 9. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1207 n. 199. — Brandl, Cod. Mor. dipl. IX p. 92 n. 119. — Grünhagen-Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens II p. 226 n. 29. — Contulit Mendl. — [LJ. 112) 1359 febr. 9. Vratislaviae. Karolus imperator et rex ordinationem de tabulis terrae in marchionatu Moraviae instau- randis pridem factam auctoritate regia Bohemiae confirmat. In nom. s. et indiv. trin. am. — — —. Regie maiestatis gloriosa sublimitas, cuius gloria permaxime in subditorum concordia et quiete ac equitatis consistit custodia, semper gerit in votis et assidue meditatur, quemadmodum noxias corruptelas et scandala valeat a subiectis avertere et suspecta in res sinceras providis commutare remediis, commutata quoque iugi sollicitudine custodire. Hinc est, quod cum ab antiquis temporibus quedam consuetudo, ymmo verius corruptela, in marchionatu Moravie observata fuisset et adhuc nostris temporibus, quibus videlicet marchio Moravie eramus, communiter servaretur, quod videlicet castrorum, municionum, prediorum, bonorum, rerum, possesionum, villarum et locorum per Moraviam vendiciones, permutaciones, donaciones, obligaciones, cessiones, colligaciones et resignaciones, insuper divisiones seu congressiones et uniones talium inter fratres, consangwineos, agnatos sive affines aut alios quoscumque coram camerario dicti marchionatus Moravie agebantur, cumque super talibus vel ex hiis emergentibus lites inter quoscumque contingebat oriri et ad examen cognicionis seu discussionis adduci, is, qui testimonium camerarii pro se habebat, ea, de quibus questio vertebatur, evicit et dictum ipsius camerarii quandam sententiam importabat, quidquid vero camerarius ipse negabat, contra illud probacionis copia non dabatur, ymmo ipsius negativa actoris excludens instan- ciam illud, de quo fuit altercacio, decidebat et omni casu in sola sui negativa vel affirmativa quarumlibet causarum exitus dependebat plerumque non sine magna dei offensa, neglectu iusticie hominumque illius patrie preiudicio et iactura, hiis vero multis vicibus ad nostram perductis noticiam, talibus et tantis incomodis, scandalis atque periculis, in minori adhuc, sicut premittitur, officio constituti, desiderantes congruis obviare remediis et modum in talibus tradere equitati et iusticie consonantem, animo deliberato sanoque et maturo baronum et nobilium regni Boemie et marchionatus Moravie accedente consilio et expresso consensu, ymmo ad supplicem eorum instanciam ex certa nostra sciencia ordinandum duximus et eciam statuto perpetuo decernendum, statuimus quoque et decrevimus, ut ad instar notarii terre Boemie eciam in Moravia terre notarius haberetur et tabule ipsius terre Moravie tunc statim fierent, que certo loco sub omni custodia et modo, quibus tabule terre Boemie actenus custodiri sunt solite, attentissime servarentur ac eligerentur de marchionatu Moravie certi bone opinionis viri et recti, quibus certa certorum officiorum nomina impo- nerentur ad instar eorum, qui circa tabulas Boemie sunt in officiis constituti, quorum quilibet ad scrinium, quo huiusmodi tabule reservantur, unam clavem haberet clavibus ipsis inter se taliter variatis, ut sera scrinii ipsius non posset per earum aliquas vel aliquam, una sola non habita, reserari, et quelibet ab alia earum quacumque differret, quodque quolibet anno bina vice, videlicet die sabbati post festum Epiphanie domini proxima semel et die sabbati proxima post diem b. Johannis Bapt. secundo ipse tabule iuxta morem Boemie aperiri et inspici seu earum apercioni et inspeccioni solempniter et publice hii, qui ad notariam et cetera officia tabularum ipsarum deputati forent, presidere deberent et contractus inter quoslibet homines de marchionatu Moravie, quocumque donacionis, obligacionis, vendi-
82 Regesta Bohemiae et Moraviae. minum — — debita et solita iuramenta. Presencium sub appensis sigillis testimonio litte- rarum. Dat. Wratislauie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, fer. sexta pro- xima post diem s. Dorothee virg. Cop. saec. XIV Vratislaviae in bibliotheca civitatis ms R 649 E 2. — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 783 n. 9. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1207 n. 199. — Brandl, Cod. Mor. dipl. IX p. 92 n. 119. — Grünhagen-Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens II p. 226 n. 29. — Contulit Mendl. — [LJ. 112) 1359 febr. 9. Vratislaviae. Karolus imperator et rex ordinationem de tabulis terrae in marchionatu Moraviae instau- randis pridem factam auctoritate regia Bohemiae confirmat. In nom. s. et indiv. trin. am. — — —. Regie maiestatis gloriosa sublimitas, cuius gloria permaxime in subditorum concordia et quiete ac equitatis consistit custodia, semper gerit in votis et assidue meditatur, quemadmodum noxias corruptelas et scandala valeat a subiectis avertere et suspecta in res sinceras providis commutare remediis, commutata quoque iugi sollicitudine custodire. Hinc est, quod cum ab antiquis temporibus quedam consuetudo, ymmo verius corruptela, in marchionatu Moravie observata fuisset et adhuc nostris temporibus, quibus videlicet marchio Moravie eramus, communiter servaretur, quod videlicet castrorum, municionum, prediorum, bonorum, rerum, possesionum, villarum et locorum per Moraviam vendiciones, permutaciones, donaciones, obligaciones, cessiones, colligaciones et resignaciones, insuper divisiones seu congressiones et uniones talium inter fratres, consangwineos, agnatos sive affines aut alios quoscumque coram camerario dicti marchionatus Moravie agebantur, cumque super talibus vel ex hiis emergentibus lites inter quoscumque contingebat oriri et ad examen cognicionis seu discussionis adduci, is, qui testimonium camerarii pro se habebat, ea, de quibus questio vertebatur, evicit et dictum ipsius camerarii quandam sententiam importabat, quidquid vero camerarius ipse negabat, contra illud probacionis copia non dabatur, ymmo ipsius negativa actoris excludens instan- ciam illud, de quo fuit altercacio, decidebat et omni casu in sola sui negativa vel affirmativa quarumlibet causarum exitus dependebat plerumque non sine magna dei offensa, neglectu iusticie hominumque illius patrie preiudicio et iactura, hiis vero multis vicibus ad nostram perductis noticiam, talibus et tantis incomodis, scandalis atque periculis, in minori adhuc, sicut premittitur, officio constituti, desiderantes congruis obviare remediis et modum in talibus tradere equitati et iusticie consonantem, animo deliberato sanoque et maturo baronum et nobilium regni Boemie et marchionatus Moravie accedente consilio et expresso consensu, ymmo ad supplicem eorum instanciam ex certa nostra sciencia ordinandum duximus et eciam statuto perpetuo decernendum, statuimus quoque et decrevimus, ut ad instar notarii terre Boemie eciam in Moravia terre notarius haberetur et tabule ipsius terre Moravie tunc statim fierent, que certo loco sub omni custodia et modo, quibus tabule terre Boemie actenus custodiri sunt solite, attentissime servarentur ac eligerentur de marchionatu Moravie certi bone opinionis viri et recti, quibus certa certorum officiorum nomina impo- nerentur ad instar eorum, qui circa tabulas Boemie sunt in officiis constituti, quorum quilibet ad scrinium, quo huiusmodi tabule reservantur, unam clavem haberet clavibus ipsis inter se taliter variatis, ut sera scrinii ipsius non posset per earum aliquas vel aliquam, una sola non habita, reserari, et quelibet ab alia earum quacumque differret, quodque quolibet anno bina vice, videlicet die sabbati post festum Epiphanie domini proxima semel et die sabbati proxima post diem b. Johannis Bapt. secundo ipse tabule iuxta morem Boemie aperiri et inspici seu earum apercioni et inspeccioni solempniter et publice hii, qui ad notariam et cetera officia tabularum ipsarum deputati forent, presidere deberent et contractus inter quoslibet homines de marchionatu Moravie, quocumque donacionis, obligacionis, vendi-
Strana 83
Annus 1359 febr. 8.—9. 83 cionis, permutacionis, resignacionis, cessionis, alienacionis, divisionis, tradicionis, congres- sionis seu unionis titulo rite factos, tabulis ipsis imponere et negocia illic signata permitterent pro contrahencium necessitate et utilitate extrahere sive inde probaciones negociorum suorum recipere, secundum quod cuilibet existeret oportunum, sicut in hiis omnibus et aliis circa hec dependentibus et connexis in Boemie tabulis fieri est consuetum, hiis vero omnibus pro necessitate hominum fideliter et cum diligencia consumatis post quodlibet sabbatorum ipsorum tabule prefate clavibus antedictis diligenter munite reponerentur attencius ad locum sue custodie deputatum. Eo pro comuni utilitate ac necessitate hominum specialiter interiecto, quod, quociescumque extra predicta duo sabbata quibuscumque hominibus occureret contractus suos et agenda tabulis inserendi necessitas aut inde forsan talium aliquid extrahendi seu probacionis fidem habendi, extunc huiusmodi contractibus, dona- cionibus, vendicionibus, promissis, obligacionibus, colligacionibus seu aliis actibus, quibus- cumque nominibus appellentur, coram principe, puta marchione Moravie, factis et solemp- niter celebratis, ipse marchio unum nuncium ad tabularum ipsarum officium constitutum, kmethonem vulgari boemico nominatum, illius nobilitatis virum, cuius in Boemia ad hoc officium assumi sunt soliti, ad notarium terre dirigeret, qui tunc legacione recepta potesta- tem haberet ea, que sibi taliter intimari contingeret uno de predictis sabbatis, quod videlicet extunc proxime sequeretur, dictis tabulis in apercione ipsarum, sicut premittitur, inserendi seu inseri faciendi. Decrevimus eciam tempore predicte nostre disposicionis ex certa nostra sciencia auctoritate marchionali irritas, invalidas et inanes omnes et singulas quorumcumque castrorum, municionum, prediorum, bonorum, villarum, locorum, possessionum et rerum quarumlibet donaciones, permutaciones, resignaciones, cessiones, vendiciones, obligaciones, colligaciones et alienaciones necnon fratrum, consagwineorum, propinquorum vel extra- neorum congressiones, divisiones et uniones in ipso marchionatu Moravie per quoscumque vel quemcumque quibuscumque vel cuicumque sub quacumque eciam verborum forma aut colore extunc in antea faciendas seu quomodolibet attemptandas. Quia igitur supradictam ordinacionem, disposicionem, decretum sive statutum preteritis, ut premittitur, temporibus per nos facta iuste consideramus et attente perpendimus esse racionabilia atque iusta, equitati consona et racione subnixa, ideoque eadem omnia et singula, que tunc, licet in mi- nori officio fecimus, statuimus, ordinavimus et decrevimus, ut prefertur, auctoritate regia Boemie nunc eciam ex certa nostra sciencia innovamus, approbamus, ratificamus, aucto- rizamus et t. p. confirmamus, eadem auctoritate statuentes ac declarantes expresse, ut ordinacio, statutum et decretum nostrum huiusmodi a tempore, quo ipsa edidimus, ha- buisse censeantur et effectualiter habuerint ac exnunc perpetuo habeant omnimodam firmi- tatem fuerintque irrita penitus atque cassa, quecumque contra predicta hucusque fuerint et sunt attemptata per quemcumque quomodolibet sive facta, sintque perpetuo deinceps invalida, que contra hoc imposterum contigerit attemptari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Johannes Olomuczensis, Johannes Luthomuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, Preczlaus Wratislauiensis et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi et ill. Wilhelmus marchio Mysnensis, Bolko Swidniczensis, Bolco Opuliensis, Conradus Olesniczensis, Bolko Falkem- bergensis et Przymyslaus Tessinensis duces; spect. Burchardus, burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, ac nob. Hasco de Zwierzeticz, magister camere nostre, Rudolfus de Wart, Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie per Boemiam ——. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, V idus Per d. imperatorem .. cancellarius. febr., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. R. Miliczius. Orig. cum sig. avulso in fil. ser. in aulico archivo Vindobonensi B n. 574. — Demuth, Gesch. d. Landtafel in Mgf. Mähren, p. 15. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 93 n. 120. — Jireček, Cod. iur. Boh. II 2 p. 398 n. 21. — Reg. imp. VIII 2902. — HU — IMJ.
Annus 1359 febr. 8.—9. 83 cionis, permutacionis, resignacionis, cessionis, alienacionis, divisionis, tradicionis, congres- sionis seu unionis titulo rite factos, tabulis ipsis imponere et negocia illic signata permitterent pro contrahencium necessitate et utilitate extrahere sive inde probaciones negociorum suorum recipere, secundum quod cuilibet existeret oportunum, sicut in hiis omnibus et aliis circa hec dependentibus et connexis in Boemie tabulis fieri est consuetum, hiis vero omnibus pro necessitate hominum fideliter et cum diligencia consumatis post quodlibet sabbatorum ipsorum tabule prefate clavibus antedictis diligenter munite reponerentur attencius ad locum sue custodie deputatum. Eo pro comuni utilitate ac necessitate hominum specialiter interiecto, quod, quociescumque extra predicta duo sabbata quibuscumque hominibus occureret contractus suos et agenda tabulis inserendi necessitas aut inde forsan talium aliquid extrahendi seu probacionis fidem habendi, extunc huiusmodi contractibus, dona- cionibus, vendicionibus, promissis, obligacionibus, colligacionibus seu aliis actibus, quibus- cumque nominibus appellentur, coram principe, puta marchione Moravie, factis et solemp- niter celebratis, ipse marchio unum nuncium ad tabularum ipsarum officium constitutum, kmethonem vulgari boemico nominatum, illius nobilitatis virum, cuius in Boemia ad hoc officium assumi sunt soliti, ad notarium terre dirigeret, qui tunc legacione recepta potesta- tem haberet ea, que sibi taliter intimari contingeret uno de predictis sabbatis, quod videlicet extunc proxime sequeretur, dictis tabulis in apercione ipsarum, sicut premittitur, inserendi seu inseri faciendi. Decrevimus eciam tempore predicte nostre disposicionis ex certa nostra sciencia auctoritate marchionali irritas, invalidas et inanes omnes et singulas quorumcumque castrorum, municionum, prediorum, bonorum, villarum, locorum, possessionum et rerum quarumlibet donaciones, permutaciones, resignaciones, cessiones, vendiciones, obligaciones, colligaciones et alienaciones necnon fratrum, consagwineorum, propinquorum vel extra- neorum congressiones, divisiones et uniones in ipso marchionatu Moravie per quoscumque vel quemcumque quibuscumque vel cuicumque sub quacumque eciam verborum forma aut colore extunc in antea faciendas seu quomodolibet attemptandas. Quia igitur supradictam ordinacionem, disposicionem, decretum sive statutum preteritis, ut premittitur, temporibus per nos facta iuste consideramus et attente perpendimus esse racionabilia atque iusta, equitati consona et racione subnixa, ideoque eadem omnia et singula, que tunc, licet in mi- nori officio fecimus, statuimus, ordinavimus et decrevimus, ut prefertur, auctoritate regia Boemie nunc eciam ex certa nostra sciencia innovamus, approbamus, ratificamus, aucto- rizamus et t. p. confirmamus, eadem auctoritate statuentes ac declarantes expresse, ut ordinacio, statutum et decretum nostrum huiusmodi a tempore, quo ipsa edidimus, ha- buisse censeantur et effectualiter habuerint ac exnunc perpetuo habeant omnimodam firmi- tatem fuerintque irrita penitus atque cassa, quecumque contra predicta hucusque fuerint et sunt attemptata per quemcumque quomodolibet sive facta, sintque perpetuo deinceps invalida, que contra hoc imposterum contigerit attemptari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Johannes Olomuczensis, Johannes Luthomuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, Preczlaus Wratislauiensis et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi et ill. Wilhelmus marchio Mysnensis, Bolko Swidniczensis, Bolco Opuliensis, Conradus Olesniczensis, Bolko Falkem- bergensis et Przymyslaus Tessinensis duces; spect. Burchardus, burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, ac nob. Hasco de Zwierzeticz, magister camere nostre, Rudolfus de Wart, Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie per Boemiam ——. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, V idus Per d. imperatorem .. cancellarius. febr., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. R. Miliczius. Orig. cum sig. avulso in fil. ser. in aulico archivo Vindobonensi B n. 574. — Demuth, Gesch. d. Landtafel in Mgf. Mähren, p. 15. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 93 n. 120. — Jireček, Cod. iur. Boh. II 2 p. 398 n. 21. — Reg. imp. VIII 2902. — HU — IMJ.
Strana 84
84 Regesta Bohemiae et Moraviae. 113) 1359 febr. 9. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Sulconi de Schmitzdorf pro advocatia provinciali Namslaviensi reditus annuos confert. — n. f. t. p. u., quod licet fid. noster dil. Sulco de Smedisdorf advocaciam provin- cialem civitatis et districtus nostri Namslauiensis, quod ex donacione incliti quondam Boleslay ducis Slezie et domini Legniczensis, principis et sororii nostri dilecti, usque ad vite sue tempora solummodo habere debebat, ut ex privilegio ipsius apparebat evidenter, tamen idem Sulco ad requisicionem nostram dictam advocaciam provincialem nobis et successori- bus nostris, corone regie Boemie sponte ac libere resingnavit. Nos proinde eidem Sulconi graciam facientes specialem damus, donamus et deputamus ad tempora vite sue quatuor mar. redditus annui in et super omnibus et singulis redditibus, proventibus, fructibus, utilitatibus et emolimentis, nobis ex quacunque causa in civitate et districtu nostris Nam- slauiensibus predictis provenientibus, ipsi Sulconi, eo autem absente Sulcone, Nicolao advo- cato hereditario ibidem in Namslauia, genero suo, per cancellarium, capitaneum seu alios nostros officiatos Wratislauienses et Namslauienses vel ipsorum altero —— singulis annis duas mar. in festis b. Walpurgis 2 mar.(!) et Michaelis 2 mar. gr. usualium numeri polonicalis persolvendas, post mortem vero ipsius Sulconis presentibus") minime valituris. Dat. Wratislauie a. d. 1359 octava die post Purificacionem beatissime virg. Marie, regn. nostr. a.XIII, imperii vero quarto, harum testimonio litterarum, sigilli nostri ducatus Wratislauien- sis ad hereditates et causas sub appenso. Cop. coaeva in „registro privilegiorum Namslaviensium“, ms. archivi publici Vratislaviensis, sign. Rep. 16 F Breslau, Ober-Gerichtsbücher N. 56 fol. 780. — Reg. imp. VIII 6980. — [MJ. a) cop.: presentes. 114) 1359 febr. 10. Vratislaviae. Johannes marchio Moraviae in eum casum, si Karolo imperatori et regi in regno Bohemiae succederet, privilegia et iura civitatis Vratislaviensis se servaturum promittit, quae temporibus Johannis et Karoli regum obtinuerunt, eosque in omnibus predictis privilegiis, literis, iuribus et consuetudinibus eorum tueri et defensare, quemadmodum Boemie rex regni et corone Boemie cives, subditos et fideles tenetur facere, consuetudine vel de iure. Presencium sub nostro sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie ibidem a. d. 1359, X die m. febr. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa Vratislaviae in archivo civitatis sign. F 6. — Ed. Korn, Breslauer UB p. 194 n. 220. — Gengler, Cod. iur. mun. Germ. I 372 n. 5. — IMJ. 115) 1359 febr. 10. Vratislaviae. Johannis marchionis Moraviae promissio episcopo et ecclesiae Vratislaviensi facta. — — n. f. t. p. u., quod —— promisimus ac eciam promittimus ven. in Cr. patri d. Preczlao Wratislauiensi episcopo ac honn. vv. Petro preposito et capitulo ecclesie Wrati- slauiensis, quod in eum casum, ubi seren. princeps et dominus d. Karolus Romanorum impe- rator semp. aug. et Boemie rex ill., dominus graciosus et frater noster karissimus, non re- lictis legitimis masculini sexus heredibus vel heredum proheredibus moreretur nosque sibi succederemus in regno Boemie, quod tunc tam nos quam eciam heredes et successores nostri, reges Boemie, dominum .. episcopum, .. prepositum et capitulum ante dictos penes omnia privilegia, litteras, iura, gracias et libertates, que et quas supradicti domini impe- ratoris et regis Boemie, domini et fratris nostri, nec non magnifici et excellentis principis
84 Regesta Bohemiae et Moraviae. 113) 1359 febr. 9. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Sulconi de Schmitzdorf pro advocatia provinciali Namslaviensi reditus annuos confert. — n. f. t. p. u., quod licet fid. noster dil. Sulco de Smedisdorf advocaciam provin- cialem civitatis et districtus nostri Namslauiensis, quod ex donacione incliti quondam Boleslay ducis Slezie et domini Legniczensis, principis et sororii nostri dilecti, usque ad vite sue tempora solummodo habere debebat, ut ex privilegio ipsius apparebat evidenter, tamen idem Sulco ad requisicionem nostram dictam advocaciam provincialem nobis et successori- bus nostris, corone regie Boemie sponte ac libere resingnavit. Nos proinde eidem Sulconi graciam facientes specialem damus, donamus et deputamus ad tempora vite sue quatuor mar. redditus annui in et super omnibus et singulis redditibus, proventibus, fructibus, utilitatibus et emolimentis, nobis ex quacunque causa in civitate et districtu nostris Nam- slauiensibus predictis provenientibus, ipsi Sulconi, eo autem absente Sulcone, Nicolao advo- cato hereditario ibidem in Namslauia, genero suo, per cancellarium, capitaneum seu alios nostros officiatos Wratislauienses et Namslauienses vel ipsorum altero —— singulis annis duas mar. in festis b. Walpurgis 2 mar.(!) et Michaelis 2 mar. gr. usualium numeri polonicalis persolvendas, post mortem vero ipsius Sulconis presentibus") minime valituris. Dat. Wratislauie a. d. 1359 octava die post Purificacionem beatissime virg. Marie, regn. nostr. a.XIII, imperii vero quarto, harum testimonio litterarum, sigilli nostri ducatus Wratislauien- sis ad hereditates et causas sub appenso. Cop. coaeva in „registro privilegiorum Namslaviensium“, ms. archivi publici Vratislaviensis, sign. Rep. 16 F Breslau, Ober-Gerichtsbücher N. 56 fol. 780. — Reg. imp. VIII 6980. — [MJ. a) cop.: presentes. 114) 1359 febr. 10. Vratislaviae. Johannes marchio Moraviae in eum casum, si Karolo imperatori et regi in regno Bohemiae succederet, privilegia et iura civitatis Vratislaviensis se servaturum promittit, quae temporibus Johannis et Karoli regum obtinuerunt, eosque in omnibus predictis privilegiis, literis, iuribus et consuetudinibus eorum tueri et defensare, quemadmodum Boemie rex regni et corone Boemie cives, subditos et fideles tenetur facere, consuetudine vel de iure. Presencium sub nostro sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie ibidem a. d. 1359, X die m. febr. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa Vratislaviae in archivo civitatis sign. F 6. — Ed. Korn, Breslauer UB p. 194 n. 220. — Gengler, Cod. iur. mun. Germ. I 372 n. 5. — IMJ. 115) 1359 febr. 10. Vratislaviae. Johannis marchionis Moraviae promissio episcopo et ecclesiae Vratislaviensi facta. — — n. f. t. p. u., quod —— promisimus ac eciam promittimus ven. in Cr. patri d. Preczlao Wratislauiensi episcopo ac honn. vv. Petro preposito et capitulo ecclesie Wrati- slauiensis, quod in eum casum, ubi seren. princeps et dominus d. Karolus Romanorum impe- rator semp. aug. et Boemie rex ill., dominus graciosus et frater noster karissimus, non re- lictis legitimis masculini sexus heredibus vel heredum proheredibus moreretur nosque sibi succederemus in regno Boemie, quod tunc tam nos quam eciam heredes et successores nostri, reges Boemie, dominum .. episcopum, .. prepositum et capitulum ante dictos penes omnia privilegia, litteras, iura, gracias et libertates, que et quas supradicti domini impe- ratoris et regis Boemie, domini et fratris nostri, nec non magnifici et excellentis principis
Strana 85
Annus 1359 febr. 9.—11. 85 d. Johannis quondam Boemie regis, domini et patris nostri dilecti, temporibus ab eis et aliis principibus obtinuerunt et habent, absque quolibet impedimento dimittere et conser- vare volumus et debemus eosque in omnibus predictis privilegiis, litteris, iuribus, graciis, libertatibus et honoribus eorum tueri et defensare, quemadmodum Boemie rex regni et corone principem, vasallos, subditos et devotos tenetur facere consuetudine vel de iure.— Dat. Wratislavie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono X die m. febr. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. C 31.— HU—[MJ. 116) 1359 febr. 10. Vratislaviae. Johannes, marchio Moraviae, Conrado, duci Olsnicensi, eiusque heredibus promittit se iura et privilegia, ducatui Olsnicensi a Karolo et Johanne, Bohemiae regibus, concessa, esse servaturum in eundem modum, ut in litteris praecedentibus. Johannes, dei gr. marchio Moravie, tesimo quinquagesimo nono decima die m. febr. — Dat. Wratislauie a. d. millesimo trecente- Cop. saec. XIV Vratislaviae, in archivo publico Rep. 33 F Oels sign. III 22a pag. 15. (Copiarium vetustissimum Olsnicense ). — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS, III p. 105 n. 104. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 11 p. 261 n. 36. — Extr. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens II p. 37 n. 35. HU — [LJ. 117) 1359 febr. 10. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Petro Bauari, Johanne Budissin, Hancone Dominici et Domi- nico, civibus Vratislaviensibus, petentibus litteras, quibus Conradus de „Falkynhain“, regia maiestate Bohemiae capitaneus Vratislaviensis, a. 1351, fer. II proxima post dominicam Esto mihi = febr. 28, Johannem de „Eichiworn“, militem, villam Kurtschow sive Trantew, distr. Vrat., dictis civibus vendidisse testatur, auctoritate regia Bohemiae approbat. Poena 100 mar. puri argenti, quarum medietas regalis fisci usibus est applicanda. Testes: venn. Johan- nes Lutomuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, et Pretzlaus Wratislaviensis eccl. episcopi et ill. Wilhelmus marchio Misznensis, Bolko Swidniczensis, Bolko Opuliensis, Bolko Falkin- bergensis et Primislaus Teschinensis duces, spectt. Burhardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, ac nobb. Hasko de Zwierczeticz, magister camere nostre, Rudulphus de Wart et Zdenko de Sterinbergk, iudex regalis curie per Bohemiam.") Licet universorum — Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. duodecima, IV yd. febr., regn. nostr. fidelium — a. XIII, imperii vero quarto. Cop. saec. XV in registro ducatus Vratislaviensis, ms archivi publici Vratislaviensis, Rep. 16 F. Breslau, Ober-Gerichtsbücher N. 29 fol. 17v. — Reg. imp. VIII 6981. — [MJ. a) cop.: Gdenko de Sterinbergk, iudex regalis curie, per Johannem. 118) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Venceslao duci Silesiae et domino Legnicensi mandat, ut Johanni marchioni Moraviae in eventum fidelitatem promittat. — ill. Wentzceslao duci Slezie et domino Lignicensi, principi consanguineo nostro dilecto, graciam regiam et omne bonum. Princeps et consanguinee dilecte, animo deliberato, sano principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio mandamus et iniungi-
Annus 1359 febr. 9.—11. 85 d. Johannis quondam Boemie regis, domini et patris nostri dilecti, temporibus ab eis et aliis principibus obtinuerunt et habent, absque quolibet impedimento dimittere et conser- vare volumus et debemus eosque in omnibus predictis privilegiis, litteris, iuribus, graciis, libertatibus et honoribus eorum tueri et defensare, quemadmodum Boemie rex regni et corone principem, vasallos, subditos et devotos tenetur facere consuetudine vel de iure.— Dat. Wratislavie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono X die m. febr. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. C 31.— HU—[MJ. 116) 1359 febr. 10. Vratislaviae. Johannes, marchio Moraviae, Conrado, duci Olsnicensi, eiusque heredibus promittit se iura et privilegia, ducatui Olsnicensi a Karolo et Johanne, Bohemiae regibus, concessa, esse servaturum in eundem modum, ut in litteris praecedentibus. Johannes, dei gr. marchio Moravie, tesimo quinquagesimo nono decima die m. febr. — Dat. Wratislauie a. d. millesimo trecente- Cop. saec. XIV Vratislaviae, in archivo publico Rep. 33 F Oels sign. III 22a pag. 15. (Copiarium vetustissimum Olsnicense ). — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS, III p. 105 n. 104. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 11 p. 261 n. 36. — Extr. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens II p. 37 n. 35. HU — [LJ. 117) 1359 febr. 10. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Petro Bauari, Johanne Budissin, Hancone Dominici et Domi- nico, civibus Vratislaviensibus, petentibus litteras, quibus Conradus de „Falkynhain“, regia maiestate Bohemiae capitaneus Vratislaviensis, a. 1351, fer. II proxima post dominicam Esto mihi = febr. 28, Johannem de „Eichiworn“, militem, villam Kurtschow sive Trantew, distr. Vrat., dictis civibus vendidisse testatur, auctoritate regia Bohemiae approbat. Poena 100 mar. puri argenti, quarum medietas regalis fisci usibus est applicanda. Testes: venn. Johan- nes Lutomuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, et Pretzlaus Wratislaviensis eccl. episcopi et ill. Wilhelmus marchio Misznensis, Bolko Swidniczensis, Bolko Opuliensis, Bolko Falkin- bergensis et Primislaus Teschinensis duces, spectt. Burhardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, ac nobb. Hasko de Zwierczeticz, magister camere nostre, Rudulphus de Wart et Zdenko de Sterinbergk, iudex regalis curie per Bohemiam.") Licet universorum — Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. duodecima, IV yd. febr., regn. nostr. fidelium — a. XIII, imperii vero quarto. Cop. saec. XV in registro ducatus Vratislaviensis, ms archivi publici Vratislaviensis, Rep. 16 F. Breslau, Ober-Gerichtsbücher N. 29 fol. 17v. — Reg. imp. VIII 6981. — [MJ. a) cop.: Gdenko de Sterinbergk, iudex regalis curie, per Johannem. 118) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Venceslao duci Silesiae et domino Legnicensi mandat, ut Johanni marchioni Moraviae in eventum fidelitatem promittat. — ill. Wentzceslao duci Slezie et domino Lignicensi, principi consanguineo nostro dilecto, graciam regiam et omne bonum. Princeps et consanguinee dilecte, animo deliberato, sano principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio mandamus et iniungi-
Strana 86
86 Regesta Bohemiae et Moraviae. mus tibi presentibus seriose ac de certa nostra sciencia, quatenus ill. Johanni marchioni Moravie, unico germano fratri nostro, promittere debeas pro te et tuis heredibus et eiusdem tui promissi patentes donare litteras, quod in casu, ubi nos, quod deus de sui gracia dignetur avertere, non relictis masculini sexus heredibus seu heredum proheredibus, in linea mascu- lina descendentibus a nobis, mori contingeret, ad eundem carissimum germanum fratrem nostrum, quem unicum habemus, tamquam ad verum, legittimum, ordinarium, heredita- rium et naturalem dominum tuum, regem Boemie, aut eo non existente, ad heredes suos seu heredum suorum proheredes, per masculinam lineam legittime descendentes ab eo, ad eum videlicet, qui ex eisdem rex Boemie fuerit, tamquam ad verum, legittimum, ordinarium, hereditarium et naturalem dominum tuum, Boemie regem, et ad neminem alium pro te seu tuis heredibus et successoribus imperpetuum fide, omagio, subieccione et obediencia velis habere respectum et ei tamquam regi Boemie vero, legittimo, ordinario, hereditario et naturali domino tuo, velut regni et corone princeps et vasallus, pro te, tuis heredibus et successoribus, fidelitatis, obediencie, subieccionis et omagii prestare et facere debita et solita iuramenta. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359 XI die m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero Per d. .. cancellarium J. Eystetensis. quarto. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 336 n. 36. — Reg. imp. VIII. 2908. [MJ. 119) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex civibus Vratislaviensis civitatis mandat, ut Johanni marchioni Moraviae in eventum fidelitatem promittant. — consulibus, scabinis, senioribus et universitati civitatis Wratislauiensis, fidd. [Quае nostris dill., graciam regiam et omne bonum. Fideles dilecti! Animo deliberato —— sequuntur, cum tenore litterrarum, eadem die Venceslao duci Silesiae datarum, vide superius n. 118, mutatis mutandis conveniunt. ]—et ei tamquam regi Boemie, vero, legittimo, ordina- rio, hereditario et naturali domino vestro velut regni et corone Boemie cives, subditi et fideles, pro vobis, vestris heredibus et successoribus fidelitatis, obediencie, subieccionis et omagii prestare et facere debita et solita iuramenta. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, die XI m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo civitatis sign. F 15. — Ed. Korn, Bres- lauer UB p. 195 n. 221. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens I p. 73 n. 19. — Reg. imp. VIII 2904. — IMI. 120) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex consulibus et senioribus civibus civitatis Vratislaviensis reditus suos, de civitate et districtu Vratislaviensi percipiendos, assignat. n. f. t. p. u., quod quia fidd. nostri dill. .. consules, .. scabini, .. iurati et seniores civitatis nostre Wratislauie ad nostre magestatis mandatum strennuo Alberto de Crenwicz, fid. nostro dil., se sub certis terminis obligarunt pro nobis tria milia mar. gr. Prag. poloni- calis numeri soluturos, prout in eorum litteris ipsi Alberto super hoc datis plenius conti- netur, ideoque ipsis graciose promisimus et promittimus per presentes, quod, si manifestum periculum seu terre disturbium infra triennium, quod absit, emergerit, in tantum, quod evidenter et absque fraude infra predictum triennium de predictis nostris redditibus ipsi — —
86 Regesta Bohemiae et Moraviae. mus tibi presentibus seriose ac de certa nostra sciencia, quatenus ill. Johanni marchioni Moravie, unico germano fratri nostro, promittere debeas pro te et tuis heredibus et eiusdem tui promissi patentes donare litteras, quod in casu, ubi nos, quod deus de sui gracia dignetur avertere, non relictis masculini sexus heredibus seu heredum proheredibus, in linea mascu- lina descendentibus a nobis, mori contingeret, ad eundem carissimum germanum fratrem nostrum, quem unicum habemus, tamquam ad verum, legittimum, ordinarium, heredita- rium et naturalem dominum tuum, regem Boemie, aut eo non existente, ad heredes suos seu heredum suorum proheredes, per masculinam lineam legittime descendentes ab eo, ad eum videlicet, qui ex eisdem rex Boemie fuerit, tamquam ad verum, legittimum, ordinarium, hereditarium et naturalem dominum tuum, Boemie regem, et ad neminem alium pro te seu tuis heredibus et successoribus imperpetuum fide, omagio, subieccione et obediencia velis habere respectum et ei tamquam regi Boemie vero, legittimo, ordinario, hereditario et naturali domino tuo, velut regni et corone princeps et vasallus, pro te, tuis heredibus et successoribus, fidelitatis, obediencie, subieccionis et omagii prestare et facere debita et solita iuramenta. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359 XI die m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero Per d. .. cancellarium J. Eystetensis. quarto. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 336 n. 36. — Reg. imp. VIII. 2908. [MJ. 119) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex civibus Vratislaviensis civitatis mandat, ut Johanni marchioni Moraviae in eventum fidelitatem promittant. — consulibus, scabinis, senioribus et universitati civitatis Wratislauiensis, fidd. [Quае nostris dill., graciam regiam et omne bonum. Fideles dilecti! Animo deliberato —— sequuntur, cum tenore litterrarum, eadem die Venceslao duci Silesiae datarum, vide superius n. 118, mutatis mutandis conveniunt. ]—et ei tamquam regi Boemie, vero, legittimo, ordina- rio, hereditario et naturali domino vestro velut regni et corone Boemie cives, subditi et fideles, pro vobis, vestris heredibus et successoribus fidelitatis, obediencie, subieccionis et omagii prestare et facere debita et solita iuramenta. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, die XI m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo civitatis sign. F 15. — Ed. Korn, Bres- lauer UB p. 195 n. 221. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens I p. 73 n. 19. — Reg. imp. VIII 2904. — IMI. 120) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex consulibus et senioribus civibus civitatis Vratislaviensis reditus suos, de civitate et districtu Vratislaviensi percipiendos, assignat. n. f. t. p. u., quod quia fidd. nostri dill. .. consules, .. scabini, .. iurati et seniores civitatis nostre Wratislauie ad nostre magestatis mandatum strennuo Alberto de Crenwicz, fid. nostro dil., se sub certis terminis obligarunt pro nobis tria milia mar. gr. Prag. poloni- calis numeri soluturos, prout in eorum litteris ipsi Alberto super hoc datis plenius conti- netur, ideoque ipsis graciose promisimus et promittimus per presentes, quod, si manifestum periculum seu terre disturbium infra triennium, quod absit, emergerit, in tantum, quod evidenter et absque fraude infra predictum triennium de predictis nostris redditibus ipsi — —
Strana 87
Annus 1359 febr. 11. 87 pecuniam non possent percipere ipsi Alberto, sicut premittitur, assignandam, extunc reddi- tus nostros huiusmodi eos permittemus ulterius cum bono testimonio de civitate et districtu predictis tamdiu percipere et habere, donec capitalem sortem, que solvenda superstes extiterit, una cum dampnis, que notabiliter accreverint, de predictis reditibus integraliter perceperint ac expediverint et complete. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, III idus m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. Per d. magistrum curie Nicol. de Chremsir. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo civitatis sign. E E 8. — Ed. Korn, Breslauer UB p. 196 n. 223. — Reg. imp. VIII 2906. — [M]. 121) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex consulibus, scabinis, iuratis et senioribus civitatis Vratislaviensis mandat, ut omnibus hominibus iusticiam et iudicium faciant eo modo et ordine, prout tempore Johannis regis facere consueverint et iis per ipsius regales litteras confirmatum sit. Quia summum in rebus bonum existit iusticiam colere. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, III idus m. febr., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. d. magistrum curie Nicol. de Chremsir. R. Miliczius. Per Orig. cum sig. maiest. laeso in press. perg. Vratislaviae in archivo civitatis sign. E 11. — Ed. Korn, Breslauer UB, p. 195 n. 222.—Extr. Gengler, Cod. iur. mun. Germ. I p. 373 n. 6.— Reg. imp. VIII 2905. [MJ. 122) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Petro Nigro, civi Vratislaviensi, possessionem bonorum con- firmat. — Quamvis cunctorum") nostre celsitudini subditorum comodis generaliter dignem u intendere et iusta eorum vota de innata nobis clemencia favorabiliter exaudire, illorum tamen precibus presertim racionabilibus speciali affectu nostra condescendere consuevit serenitas, in quibus fidei et constancie graciora se invenerit pro tempore obsequia recepisse. Sane fid. noster dil. Petrus dictus Niger, civis Wratislaviensis, in nostre maiestatis presencia suo et heredum suorum nomine eidem maiestati proposuit, quod ipse retroactis temporibus — successive pro se et eisdem heredibus ac successoribus suis rite et racionabiliter emit — ab Hancone Colner, Agnethe uxore sua, Hedwige et Guta filiabus ipsorum et a Mecka re- licta quondam Giselheri dicti Colner, Gisilhero et Hancone filiis suis villam Wanger, in Wratislaviensi districtu sitam, cum allodio ibidem nec non scultecia, taberna — — iure patronatus ecclesie ibidem et cum omnibus incolis ——iudiciis ——, quam quidem villam ab omni servicio, exaccionibus —— absolutam et nullo prorsus excluso liberam comparavit. Emit eciam apud Zophiam relictam quondam Jacobi de Sittin, socerum ipsius, octo mansos seu laneos in villa Jexenow, dicti Wratislaviensis districtus, cum proprietate, dominio et iure patronatus ecclesie ——. It. erga Henricum et Nicolaum fratres de Sittin, ipsius Petri sororios, Petrus ipse villam Syrdenitz, a servicio liberam, cum similibus iuribus, dominio —, maiori iudicio, quod personam et manus afficit, dumtaxat excepto, quod nobis, here- dibus et successoribus nostris, Boemie regibus, in predictis villis Wanger et octo mansisb) in Jexenow et in Syrdenitz competit et est et esse debet perpetuo reservatum. It. emit apud Johannem de Sittin, sororium suum, ipse Petrus villam Sagentz cum omni dominio et pleno iure ——. Et de hiis omnibus iam premissis et eorum quolibet nostre maiestati per bone mem. quondam ducum Wratislauiensium nec non Chunadi capitanei nostri Wratislaviensis
Annus 1359 febr. 11. 87 pecuniam non possent percipere ipsi Alberto, sicut premittitur, assignandam, extunc reddi- tus nostros huiusmodi eos permittemus ulterius cum bono testimonio de civitate et districtu predictis tamdiu percipere et habere, donec capitalem sortem, que solvenda superstes extiterit, una cum dampnis, que notabiliter accreverint, de predictis reditibus integraliter perceperint ac expediverint et complete. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, III idus m. febr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. Per d. magistrum curie Nicol. de Chremsir. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo civitatis sign. E E 8. — Ed. Korn, Breslauer UB p. 196 n. 223. — Reg. imp. VIII 2906. — [M]. 121) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex consulibus, scabinis, iuratis et senioribus civitatis Vratislaviensis mandat, ut omnibus hominibus iusticiam et iudicium faciant eo modo et ordine, prout tempore Johannis regis facere consueverint et iis per ipsius regales litteras confirmatum sit. Quia summum in rebus bonum existit iusticiam colere. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, III idus m. febr., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. d. magistrum curie Nicol. de Chremsir. R. Miliczius. Per Orig. cum sig. maiest. laeso in press. perg. Vratislaviae in archivo civitatis sign. E 11. — Ed. Korn, Breslauer UB, p. 195 n. 222.—Extr. Gengler, Cod. iur. mun. Germ. I p. 373 n. 6.— Reg. imp. VIII 2905. [MJ. 122) 1359 febr. 11. Vratislaviae. Karolus imperator et rex Petro Nigro, civi Vratislaviensi, possessionem bonorum con- firmat. — Quamvis cunctorum") nostre celsitudini subditorum comodis generaliter dignem u intendere et iusta eorum vota de innata nobis clemencia favorabiliter exaudire, illorum tamen precibus presertim racionabilibus speciali affectu nostra condescendere consuevit serenitas, in quibus fidei et constancie graciora se invenerit pro tempore obsequia recepisse. Sane fid. noster dil. Petrus dictus Niger, civis Wratislaviensis, in nostre maiestatis presencia suo et heredum suorum nomine eidem maiestati proposuit, quod ipse retroactis temporibus — successive pro se et eisdem heredibus ac successoribus suis rite et racionabiliter emit — ab Hancone Colner, Agnethe uxore sua, Hedwige et Guta filiabus ipsorum et a Mecka re- licta quondam Giselheri dicti Colner, Gisilhero et Hancone filiis suis villam Wanger, in Wratislaviensi districtu sitam, cum allodio ibidem nec non scultecia, taberna — — iure patronatus ecclesie ibidem et cum omnibus incolis ——iudiciis ——, quam quidem villam ab omni servicio, exaccionibus —— absolutam et nullo prorsus excluso liberam comparavit. Emit eciam apud Zophiam relictam quondam Jacobi de Sittin, socerum ipsius, octo mansos seu laneos in villa Jexenow, dicti Wratislaviensis districtus, cum proprietate, dominio et iure patronatus ecclesie ——. It. erga Henricum et Nicolaum fratres de Sittin, ipsius Petri sororios, Petrus ipse villam Syrdenitz, a servicio liberam, cum similibus iuribus, dominio —, maiori iudicio, quod personam et manus afficit, dumtaxat excepto, quod nobis, here- dibus et successoribus nostris, Boemie regibus, in predictis villis Wanger et octo mansisb) in Jexenow et in Syrdenitz competit et est et esse debet perpetuo reservatum. It. emit apud Johannem de Sittin, sororium suum, ipse Petrus villam Sagentz cum omni dominio et pleno iure ——. Et de hiis omnibus iam premissis et eorum quolibet nostre maiestati per bone mem. quondam ducum Wratislauiensium nec non Chunadi capitanei nostri Wratislaviensis
Strana 88
88 Regesta Bohemiae et Moraviae. litteras, sigillo ducatus eiusdem ad causas sigillatas, plenariam fidem fecit, eidem maiestati nostre humiliter supplicando, quatenus empciones predictas —— approbare dignaremur et auctoritate regia confirmare. Ceterum, quia iam dudum ad preces dive Anne quondam Romanorum et Boemie regine, consortis nostre dilecte, sepe dicto Petro de speciali gracia iura in bonis suis supradictis et eorum singulis, que usque tunc feodalia extiterant, in iura hereditaria, in quibus videlicet non solum filii, set eciam filie sue legitime in ipsis bonis suis libere sibi possint succedere, duximus ex certa sciencia permutandum, peciit humiliter, ut eciam eandem permutacionem innovare et confirmare denuo dignaremur. Hinc est, quod racionabilibus predicti Petri precibus favorabiliter inclinati —— auctoritate regia Boemie approbamus — —. Signum etc. Poena: 100 mar. puri argenti, —— medietatem fisci nostri regalis Boemie ——. Testes: venn. Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Olomucensis, Jo- hannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi, ill. Wilhelmus marchio Misnensis, Bolco Swidnicensis, Bolko Falkenbergensis, Wenczlaus et Lodwicus Lignitczenses et Prziemisslaus Tesschinensis duces; spectt. Burghardus et Johannes burgravii Magdeburgenses comites ac nobb. Hasco de Sweretiz, magister camere nostre, Sdenco de Steremberg, iudex regalis curie per Bohemiam, et Ulricus de Noua Domo et alii quam plures, nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, III idus m. febr., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Cop. in registro ducatus Vratislaviensis, ms archivi publici Vratislaviensis Rep. 16, Ober-Gerichts- bücher N. 29 fol. 139v. — Reg. imp. VIII 6982. — [MJ. a) cop.: auctorum. — b) cop.: mansos. 123) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui parochialem ecclesiam s. Johannis Baptistae in Miličin (Miliczin), Prag. dioc., in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Re- surrectionis, Ascensionis domini et quattuor principalibus b. Mariae virg., dicti s. Johannis et apostolorum festivitatibus ac in Omnium sanctorum celebritate ac in dedicationis ipsius ecclesiae die devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 617 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 352 n. 887. — [L]. Splendor paterne glorie. Auinione II id. febr. a. septimo. 124) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui parochialem ecclesiam b. Martini in Malšicz (Malsitz), Prag. dioc., in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, Ascensionis domini et quattuor principalibus b. Mariae virg., apostolorum, dicti s. Martini festivitatibus et in Omnium sanctorum celebritate ac in dedicationis ipsius ecclesiae die devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Auinione II id. febr. a. septimo. Splendor paterne glorie. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 617 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 353 n. 889. — [L].
88 Regesta Bohemiae et Moraviae. litteras, sigillo ducatus eiusdem ad causas sigillatas, plenariam fidem fecit, eidem maiestati nostre humiliter supplicando, quatenus empciones predictas —— approbare dignaremur et auctoritate regia confirmare. Ceterum, quia iam dudum ad preces dive Anne quondam Romanorum et Boemie regine, consortis nostre dilecte, sepe dicto Petro de speciali gracia iura in bonis suis supradictis et eorum singulis, que usque tunc feodalia extiterant, in iura hereditaria, in quibus videlicet non solum filii, set eciam filie sue legitime in ipsis bonis suis libere sibi possint succedere, duximus ex certa sciencia permutandum, peciit humiliter, ut eciam eandem permutacionem innovare et confirmare denuo dignaremur. Hinc est, quod racionabilibus predicti Petri precibus favorabiliter inclinati —— auctoritate regia Boemie approbamus — —. Signum etc. Poena: 100 mar. puri argenti, —— medietatem fisci nostri regalis Boemie ——. Testes: venn. Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Olomucensis, Jo- hannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi, ill. Wilhelmus marchio Misnensis, Bolco Swidnicensis, Bolko Falkenbergensis, Wenczlaus et Lodwicus Lignitczenses et Prziemisslaus Tesschinensis duces; spectt. Burghardus et Johannes burgravii Magdeburgenses comites ac nobb. Hasco de Sweretiz, magister camere nostre, Sdenco de Steremberg, iudex regalis curie per Bohemiam, et Ulricus de Noua Domo et alii quam plures, nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, III idus m. febr., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Cop. in registro ducatus Vratislaviensis, ms archivi publici Vratislaviensis Rep. 16, Ober-Gerichts- bücher N. 29 fol. 139v. — Reg. imp. VIII 6982. — [MJ. a) cop.: auctorum. — b) cop.: mansos. 123) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui parochialem ecclesiam s. Johannis Baptistae in Miličin (Miliczin), Prag. dioc., in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Re- surrectionis, Ascensionis domini et quattuor principalibus b. Mariae virg., dicti s. Johannis et apostolorum festivitatibus ac in Omnium sanctorum celebritate ac in dedicationis ipsius ecclesiae die devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 617 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 352 n. 887. — [L]. Splendor paterne glorie. Auinione II id. febr. a. septimo. 124) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui parochialem ecclesiam b. Martini in Malšicz (Malsitz), Prag. dioc., in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, Ascensionis domini et quattuor principalibus b. Mariae virg., apostolorum, dicti s. Martini festivitatibus et in Omnium sanctorum celebritate ac in dedicationis ipsius ecclesiae die devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Auinione II id. febr. a. septimo. Splendor paterne glorie. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 617 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 353 n. 889. — [L].
Strana 89
Annus 1359 febr. 11.—14. 89 125) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui capellam Corporis Cristi in Bo- šilec (Bosuletz), Prag. dioc., in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, As- censionis domini ac eiusdem Corporis Cristi et quattuor principalibus b. Mariae virg. et apostolorum festivitatibus et in Omnium sanctorum celebritate ac in dedicationis ipsius capellae die devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Auinione II id. febr. a. septimo. Splendor paterne glorie. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 617 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 353 n. 888. — [L]. 126) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui ecclesiam monasterii monialium ordinis s. Clarae in Krumlov (Crumlow) in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Re- surrectionis, Ascensionis domini, Pentecostes ac eiusdem Corporis Cristi et quattuor princi- palibus b. Mariae virg. et s. Johannis ev. festivitatibus et in Omnium sanctorum celebritate ac in dedicationis ipsius ecclesiae die devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis poenitentiis relaxat. Splendor paterne glorie. Auinione II id. febr. a septimo. Arch. Vat. R. Av. 141 fol. 617v; cop. saec. XVII Krumloviae in bibliotheca mon. fratrum Minorum in „Liber magistralis conventus Boemo-Crumloviensi fratrum minorum“ I fol. 23. — Ed. Klimesch, Urkunden- u. Regestenbuch d. eh. Klarissinen-Klosters in Krummau pag. 42 n. VIII. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 351 n. 881. — [L]. 127) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI Henrico de Lipa, Olom. dioc., et Annae, uxori eius, indulget, ut confessor eorum in articulo mortis plenam remissionem omnium peccatorum eis concedere possit. — nob. v. Henrico de Lipa militi et dil. in Cr. filiae nob. mulieri Anne, eius uxori, Dat. Auinione — salutem et apost. (benediccionem. Provenit ex tue devocionis): II idus febr. a. septimo. Orig. perg., quod involucrum codicis erat et cuius pars abscisa est, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. IV I1 asservatur. — Extr. Novák, Mon. boh. Vat. II p. 352 n. 886. — HU — [L]. 128) 1359 febr. 14. Vratislaviae. Pactum hereditatis Karoli imperatoris et regis cum Johanne, marggravio Moraviae, et Bolkone, duce Svidnicensi, de terris coronae regni Bohemiae et ducatus Svidnicensis. Wir Karl von gots gnaden Romischer keisir — und kunig ze Beheim und wir Bolke herczog von Slesien, herre zu der Swidnicz und czum Jawor und wir Johans, margraf zu Merhern von denselben gots gnaden, bekennen, — — das czwischin uns allen drien mit rate unsirn fründe und unsirn getrewen dienern und mannen also geteindinget und gelobt ist, das unsirn, des egenanten marcgraven zu Merhern sune, eynir auz den, di wir iczunt haben, welchin wir dar geben odir der eynir, di wir noch gewinnen ob di egenanten sturben,
Annus 1359 febr. 11.—14. 89 125) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui capellam Corporis Cristi in Bo- šilec (Bosuletz), Prag. dioc., in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, As- censionis domini ac eiusdem Corporis Cristi et quattuor principalibus b. Mariae virg. et apostolorum festivitatibus et in Omnium sanctorum celebritate ac in dedicationis ipsius capellae die devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Auinione II id. febr. a. septimo. Splendor paterne glorie. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 617 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 353 n. 888. — [L]. 126) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI omnibus vere poenitentibus, qui ecclesiam monasterii monialium ordinis s. Clarae in Krumlov (Crumlow) in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Re- surrectionis, Ascensionis domini, Pentecostes ac eiusdem Corporis Cristi et quattuor princi- palibus b. Mariae virg. et s. Johannis ev. festivitatibus et in Omnium sanctorum celebritate ac in dedicationis ipsius ecclesiae die devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis poenitentiis relaxat. Splendor paterne glorie. Auinione II id. febr. a septimo. Arch. Vat. R. Av. 141 fol. 617v; cop. saec. XVII Krumloviae in bibliotheca mon. fratrum Minorum in „Liber magistralis conventus Boemo-Crumloviensi fratrum minorum“ I fol. 23. — Ed. Klimesch, Urkunden- u. Regestenbuch d. eh. Klarissinen-Klosters in Krummau pag. 42 n. VIII. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 351 n. 881. — [L]. 127) 1359 febr. 12. Avinione. Innocentius papa VI Henrico de Lipa, Olom. dioc., et Annae, uxori eius, indulget, ut confessor eorum in articulo mortis plenam remissionem omnium peccatorum eis concedere possit. — nob. v. Henrico de Lipa militi et dil. in Cr. filiae nob. mulieri Anne, eius uxori, Dat. Auinione — salutem et apost. (benediccionem. Provenit ex tue devocionis): II idus febr. a. septimo. Orig. perg., quod involucrum codicis erat et cuius pars abscisa est, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. IV I1 asservatur. — Extr. Novák, Mon. boh. Vat. II p. 352 n. 886. — HU — [L]. 128) 1359 febr. 14. Vratislaviae. Pactum hereditatis Karoli imperatoris et regis cum Johanne, marggravio Moraviae, et Bolkone, duce Svidnicensi, de terris coronae regni Bohemiae et ducatus Svidnicensis. Wir Karl von gots gnaden Romischer keisir — und kunig ze Beheim und wir Bolke herczog von Slesien, herre zu der Swidnicz und czum Jawor und wir Johans, margraf zu Merhern von denselben gots gnaden, bekennen, — — das czwischin uns allen drien mit rate unsirn fründe und unsirn getrewen dienern und mannen also geteindinget und gelobt ist, das unsirn, des egenanten marcgraven zu Merhern sune, eynir auz den, di wir iczunt haben, welchin wir dar geben odir der eynir, di wir noch gewinnen ob di egenanten sturben,
Strana 90
90 Regesta Bohemiae et Moraviae. wenn unsir herre der keisir uns dorumb manet seyne tochtir, di er iczunt mit der durch- leuchten fürstinn, unsir frawen der keisirin, frawen Annen, des egenanten herczogen von der Swidnicz brudir tochtir, hat odir di er noch mit ir gewynnet, ob dise sturbe zu rechtir elichir konschaft nemen sol on alles hindirnuzz ze hant noch der zeit, als sie bedenseiten sulchir iar werden, das sie zu der heiligen ee greiffen mugen und dis selbe sullen und wellen wir obgenanten fürsten und herren alle drie odir wer undir uns lebt, ob di andirn stürben furdern, enden und vollenfüren getrewlich on geverd und mit ganczem ernstlichem fleizze nach allem unsirn vermügen. Und wer dis sache, das wir der egenante Romischir keisir und kunig ze Beheim also stürben, das wir eliche leibes erben odir erbes erben mannis geslechte hindir uns nicht liezzen, so sullen di crone des kunigreich und di lant zu Beheim mit allen furstentumen, herscheften und zugehorungen uff den hochgeborn Johansen, marckgraven zu Merhern, den egenanten unsirn lieben brudir vallen und erben, und ob sin nicht were, so sulln sie nur alleyne uff den seynen sun erben, der unsir tochtir haben wirdit und uff des selben sunes erben und erbes erben mannis geslechte und di von ir bekomen. Und di marc- grafschaft ze Merhern mit iren czugehorungen sol werdin den andirn unsirs egenantin brudirs des marckgraven kinden, also das sie alleweg von der cronen und dem kunigreich ze Beheim fürstliches lehen sei, als sie ouch vormals gewesin ist und noch ist, und sol ouch dovon nimmer empfremdit noch gesundirt werden. Und uff di rede, das di egenante kon- schaft, di wir unsirn allir drier landen, fürstentumen und herscheften zu frid und ze gnaden und gote zu lobe und zu dienste geteidinget und gelobt haben, zu einem guten ende bracht werde, so meynen und wellen wir allesamt von dem pebistlichem stule dorubir dispensacien und laube suchen und werben mit guten trewen und mit ganczem steten fleizze und dorumb meynen und wellen wir auch zu gotes dienste geben und beczalen hundirt tausent guldin Florenczer gewichte, das man sie in gotes dienst wende, wi unsirn heiligen vatir den pabst, das allirfuglichst und nunczlichest dunken wirdit. Und das egenante gelt der hundirttausent guldin sol also verrichtet und beczalit werden: sey das sache, das wir den egenanten keisir sulche czeit geleben, das man di egenante unsir kindir zusampne gibt, so wellen und sullen wir das vorgeschribne gelt selbir beczalen on alle beswerunge des herczogen von der Swid- nicz, unsirs swagirs, und des maregraven von Merhern, unsirs brudirs, und di selbe be- czalunge sullen und wellen wir tun von der berne, di man in dem kunigreich zu Beheim ze nemen pfligt durch sulchir sache willen. Und ob wir von todes wegen abgiengen, so sullen unsir erben odir erbis erben mannes geslechte, kunige zu Beheim, ob wir di hinder uns lazzen, diselbe beczalunge tun gleichirweis als wir selbir. Und wir, der egenante marcgraf zu Merhern, geloben in guten trewen on geverd, ob es zu sulchen schulden qweme, das der egenante unsir herre und brudir, der keysir stürbe, e wenne di egenante kindir zusampne gelegit würden und also verschiden, das er eliche erben odir erbes erben mannis geslechte hindir im nicht liezze, das wir denne das egenante gelt an hindirnuzz beczalen wellen und sullen von sulchir berne, als man umb semeliche sache in dem kunigreich ze Beheim pflegt ze nemen. Und ob wir nicht weren, so sullen diselbe beczalunge unsir erben und erbes erben tun der by namen derauz in kunig ze Beheim wirdet. Und wir, der obgenante herczog Bolke von der Swidnicz geloben in guten trewen on geverd: sey das sache, das wir von gots ver- henknuzt also verscheiden, das wir eliche leibeserben mannis geslechte hindir uns nicht lazzen, das denne di durchleuch, fürstyn und frawe, fraw Anne, Romische keisirin —— und kunigin zu Beheim, unsir gnedige frawe und liebe mume, und ires leibes erben, di sie mit unsirm herren, dem keisir dem vorgenanten haben wirdit, unsirn herczogtum, fürsten- tum, herschefte, land, leute und alle zugehorunge, wo di gelegen sint, di wir iczunt haben odir mit hilfe gotes furbas noch gewynnen, erben und besiczen sullen genczlich ungehindirt. Wer abir, das di egenante frawe di keisirin also verschiede, das sie eliche erben mannis geslechte mit unsirm herren, dem keisir, nicht hette, so sullen di egenanten unsirn herczog- tum, — — und alle zugehorungen, als dovor begriffen ist, nûr allein uff den sun unsirs
90 Regesta Bohemiae et Moraviae. wenn unsir herre der keisir uns dorumb manet seyne tochtir, di er iczunt mit der durch- leuchten fürstinn, unsir frawen der keisirin, frawen Annen, des egenanten herczogen von der Swidnicz brudir tochtir, hat odir di er noch mit ir gewynnet, ob dise sturbe zu rechtir elichir konschaft nemen sol on alles hindirnuzz ze hant noch der zeit, als sie bedenseiten sulchir iar werden, das sie zu der heiligen ee greiffen mugen und dis selbe sullen und wellen wir obgenanten fürsten und herren alle drie odir wer undir uns lebt, ob di andirn stürben furdern, enden und vollenfüren getrewlich on geverd und mit ganczem ernstlichem fleizze nach allem unsirn vermügen. Und wer dis sache, das wir der egenante Romischir keisir und kunig ze Beheim also stürben, das wir eliche leibes erben odir erbes erben mannis geslechte hindir uns nicht liezzen, so sullen di crone des kunigreich und di lant zu Beheim mit allen furstentumen, herscheften und zugehorungen uff den hochgeborn Johansen, marckgraven zu Merhern, den egenanten unsirn lieben brudir vallen und erben, und ob sin nicht were, so sulln sie nur alleyne uff den seynen sun erben, der unsir tochtir haben wirdit und uff des selben sunes erben und erbes erben mannis geslechte und di von ir bekomen. Und di marc- grafschaft ze Merhern mit iren czugehorungen sol werdin den andirn unsirs egenantin brudirs des marckgraven kinden, also das sie alleweg von der cronen und dem kunigreich ze Beheim fürstliches lehen sei, als sie ouch vormals gewesin ist und noch ist, und sol ouch dovon nimmer empfremdit noch gesundirt werden. Und uff di rede, das di egenante kon- schaft, di wir unsirn allir drier landen, fürstentumen und herscheften zu frid und ze gnaden und gote zu lobe und zu dienste geteidinget und gelobt haben, zu einem guten ende bracht werde, so meynen und wellen wir allesamt von dem pebistlichem stule dorubir dispensacien und laube suchen und werben mit guten trewen und mit ganczem steten fleizze und dorumb meynen und wellen wir auch zu gotes dienste geben und beczalen hundirt tausent guldin Florenczer gewichte, das man sie in gotes dienst wende, wi unsirn heiligen vatir den pabst, das allirfuglichst und nunczlichest dunken wirdit. Und das egenante gelt der hundirttausent guldin sol also verrichtet und beczalit werden: sey das sache, das wir den egenanten keisir sulche czeit geleben, das man di egenante unsir kindir zusampne gibt, so wellen und sullen wir das vorgeschribne gelt selbir beczalen on alle beswerunge des herczogen von der Swid- nicz, unsirs swagirs, und des maregraven von Merhern, unsirs brudirs, und di selbe be- czalunge sullen und wellen wir tun von der berne, di man in dem kunigreich zu Beheim ze nemen pfligt durch sulchir sache willen. Und ob wir von todes wegen abgiengen, so sullen unsir erben odir erbis erben mannes geslechte, kunige zu Beheim, ob wir di hinder uns lazzen, diselbe beczalunge tun gleichirweis als wir selbir. Und wir, der egenante marcgraf zu Merhern, geloben in guten trewen on geverd, ob es zu sulchen schulden qweme, das der egenante unsir herre und brudir, der keysir stürbe, e wenne di egenante kindir zusampne gelegit würden und also verschiden, das er eliche erben odir erbes erben mannis geslechte hindir im nicht liezze, das wir denne das egenante gelt an hindirnuzz beczalen wellen und sullen von sulchir berne, als man umb semeliche sache in dem kunigreich ze Beheim pflegt ze nemen. Und ob wir nicht weren, so sullen diselbe beczalunge unsir erben und erbes erben tun der by namen derauz in kunig ze Beheim wirdet. Und wir, der obgenante herczog Bolke von der Swidnicz geloben in guten trewen on geverd: sey das sache, das wir von gots ver- henknuzt also verscheiden, das wir eliche leibeserben mannis geslechte hindir uns nicht lazzen, das denne di durchleuch, fürstyn und frawe, fraw Anne, Romische keisirin —— und kunigin zu Beheim, unsir gnedige frawe und liebe mume, und ires leibes erben, di sie mit unsirm herren, dem keisir dem vorgenanten haben wirdit, unsirn herczogtum, fürsten- tum, herschefte, land, leute und alle zugehorunge, wo di gelegen sint, di wir iczunt haben odir mit hilfe gotes furbas noch gewynnen, erben und besiczen sullen genczlich ungehindirt. Wer abir, das di egenante frawe di keisirin also verschiede, das sie eliche erben mannis geslechte mit unsirm herren, dem keisir, nicht hette, so sullen di egenanten unsirn herczog- tum, — — und alle zugehorungen, als dovor begriffen ist, nûr allein uff den sun unsirs
Strana 91
Annus 1359 febr. 14. 91 swagirs des margraven von Merhern vallen und erben, der unsirs herren des keisirs tochtir haben wirdet, di er mit unsirn frawen der keisirin iczunt hat odir noch gewynnet und uff desselben sunes leibeserben, di von unsirs herren des keisirs und unsir frawen der keisirin tochtir bekomen werden, und uff nymanten andirs in dheynenweis, unschedlich doch der hochgeborn fürstyn frawen Agnezen, unsirn wirtin, in irem leipgedinge, wann sie alle di obgenanten fürstentum, — — mit allem nucze haben und besiczen sol nûr zu iren lebe- tagen. Wer abir, das wir mit gnaden gotes eliche leibeserben mannis geslechte gewünnen, so sullen diselben unsirn erben zu steur der beczalunge sulches geldes, als dem pabst czu gotes dienste werden sol, czehen tausent sch. gr. pfen. Prag. müncze berichten und be- czalen, odir di stete Lemberg und Bunczlaw mit wichpilden, vesten, rechten, nüczen und zugehorungen eynem kunige ze Beheim, der in zeiten wirdit, zu rechten pfande seczen als lange, uncz das sie di obgenanten czehen tausent sch. genczlich berichten und beczalen und diselbe bezalunge sullen sie tun für di czehen tausent sch., di unsirn frawen der keisirin zu heymstůr werden salten (!) nach laut andirn unsirn brive, di wir dorubir geben haben, und domite sullen denne diselben unsir leibeserben mannis geslechte bei den obgenanten fürstentumen, herscheften, landen und leuten ungehindirt bleiben. Wer ouch, das wir eliche leibeserben mannis geslechte nicht hetten und doch tôchtir liezzen, so sullen di ob- genante unsir liebe genedige frawe und mume odir ires leibes erben, di sie mit unsirm herren dem keisir gewynnet, odir ob sie nicht erben mannis geslechte hette, der sun unsirs swagirs des marcgraven, der ire tochtir, di sie mit dem keisir hat odir noch gewynnet, zu konschaft haben wirdet, odir sein erben und erbes erben, di er mit ir hat, ytlichir unsirn tochtir czehen tausent sch. gr. pfen. geben und sie bestaten noch rechtir gewonheit als geborner fürsten kindir. Wer auch, das di egenante unsir liebe frawe und mume di keisirin nach unsirs herren des keisirs tode eynen andirn man neme, wi das auch geschee, und mit demselben kindir hette, sie weren tochtir odir sûne, di sullen in allen unsirn egenanten fürstentumen, wo di gelegen sin, nichtes haben in dheinenweis; nûr alleyne unsirs herren des keisirs leibeserben, di er mit der egenanten unsirn lieben frawen und mumen der keisirin hat odir haben wirdet, di sullen sie erben und besiczen und nymant andirs in der mazze, als von sunen und von tochtirn dovor begriffen ist. Ouch meynen und wellen wir egenante fürsten alle drie, das alle brive, di wir vormals enandir geben haben, umb welche sache das sei, in iren creften bleiben süllen on also vil, als in disen briven doran verkerit ist, und bynamen sol unsirn des egenanten herezogen Bolken wirtin alles das halden und vollenfüren, das sie an- gehôrit noch laut unsirn und ouch ir selbes brive, di wir und sie doruber geben haben. Und di obgenanten teidinge und gelubde in alle der mazze, als sie dovor begriffen sint, und darczu alle andir unsir brive umb alle teidinge und sachen geloben wir alle drie unsirn ytli- chir dem andirn in guten trewen on geverd gancz stete und unverrukit ze haben und ze halden und ze volfüren getrewlich on widirsprechin und on allis hindirnuzz, als verre wir das on geverd von unsirn geistlichin vatir dem pabst behalden und irwerben mügen. Und di egenanten gelubde und ir ytliches besundir in allir der mazze, als sie dovor begriffen sint, geloben wir alle drie in guten trewen on geverd unsirn allir mannen und burgern in allen unsirn furstentumen, — — den, di nu leben odir noch sin werden in kunftigen czeiten, das wir sie stete und gancz haben, halden und volczihen wellen, als vorgeschriben ist. Und darubir haben wir alle drie mit gemeynir willekür zu geczug und ze gedechtnuzz gekorn di nochgeschriben unsir bürger und diener: Jacoben von Opull, Niclosen von Lemberg, Peczen von Richembach, Peczen Swarczen, Peczen Beyer und Johansen Dominik, burger zu Breslaw, item Niclosen von Syffridow, Niclosen Sachenkirche, Wigiln von Rodstok, Petirn von Richembach, Thomas von Croschwicz und Niclosen Haneman, burger zu der Swid- nicz, item Niclosen Sybineyche, Hannusen Helwig, Henczil Widman, Niclosen Sydler, burger zu Lemberg, item Hannusen von Logow, burger ze Stregon mit sulchen undir- scheide: wer das sache, dar ir eynir odir mer denn eynir diweile abgienge, wi offte das
Annus 1359 febr. 14. 91 swagirs des margraven von Merhern vallen und erben, der unsirs herren des keisirs tochtir haben wirdet, di er mit unsirn frawen der keisirin iczunt hat odir noch gewynnet und uff desselben sunes leibeserben, di von unsirs herren des keisirs und unsir frawen der keisirin tochtir bekomen werden, und uff nymanten andirs in dheynenweis, unschedlich doch der hochgeborn fürstyn frawen Agnezen, unsirn wirtin, in irem leipgedinge, wann sie alle di obgenanten fürstentum, — — mit allem nucze haben und besiczen sol nûr zu iren lebe- tagen. Wer abir, das wir mit gnaden gotes eliche leibeserben mannis geslechte gewünnen, so sullen diselben unsirn erben zu steur der beczalunge sulches geldes, als dem pabst czu gotes dienste werden sol, czehen tausent sch. gr. pfen. Prag. müncze berichten und be- czalen, odir di stete Lemberg und Bunczlaw mit wichpilden, vesten, rechten, nüczen und zugehorungen eynem kunige ze Beheim, der in zeiten wirdit, zu rechten pfande seczen als lange, uncz das sie di obgenanten czehen tausent sch. genczlich berichten und beczalen und diselbe bezalunge sullen sie tun für di czehen tausent sch., di unsirn frawen der keisirin zu heymstůr werden salten (!) nach laut andirn unsirn brive, di wir dorubir geben haben, und domite sullen denne diselben unsir leibeserben mannis geslechte bei den obgenanten fürstentumen, herscheften, landen und leuten ungehindirt bleiben. Wer ouch, das wir eliche leibeserben mannis geslechte nicht hetten und doch tôchtir liezzen, so sullen di ob- genante unsir liebe genedige frawe und mume odir ires leibes erben, di sie mit unsirm herren dem keisir gewynnet, odir ob sie nicht erben mannis geslechte hette, der sun unsirs swagirs des marcgraven, der ire tochtir, di sie mit dem keisir hat odir noch gewynnet, zu konschaft haben wirdet, odir sein erben und erbes erben, di er mit ir hat, ytlichir unsirn tochtir czehen tausent sch. gr. pfen. geben und sie bestaten noch rechtir gewonheit als geborner fürsten kindir. Wer auch, das di egenante unsir liebe frawe und mume di keisirin nach unsirs herren des keisirs tode eynen andirn man neme, wi das auch geschee, und mit demselben kindir hette, sie weren tochtir odir sûne, di sullen in allen unsirn egenanten fürstentumen, wo di gelegen sin, nichtes haben in dheinenweis; nûr alleyne unsirs herren des keisirs leibeserben, di er mit der egenanten unsirn lieben frawen und mumen der keisirin hat odir haben wirdet, di sullen sie erben und besiczen und nymant andirs in der mazze, als von sunen und von tochtirn dovor begriffen ist. Ouch meynen und wellen wir egenante fürsten alle drie, das alle brive, di wir vormals enandir geben haben, umb welche sache das sei, in iren creften bleiben süllen on also vil, als in disen briven doran verkerit ist, und bynamen sol unsirn des egenanten herezogen Bolken wirtin alles das halden und vollenfüren, das sie an- gehôrit noch laut unsirn und ouch ir selbes brive, di wir und sie doruber geben haben. Und di obgenanten teidinge und gelubde in alle der mazze, als sie dovor begriffen sint, und darczu alle andir unsir brive umb alle teidinge und sachen geloben wir alle drie unsirn ytli- chir dem andirn in guten trewen on geverd gancz stete und unverrukit ze haben und ze halden und ze volfüren getrewlich on widirsprechin und on allis hindirnuzz, als verre wir das on geverd von unsirn geistlichin vatir dem pabst behalden und irwerben mügen. Und di egenanten gelubde und ir ytliches besundir in allir der mazze, als sie dovor begriffen sint, geloben wir alle drie in guten trewen on geverd unsirn allir mannen und burgern in allen unsirn furstentumen, — — den, di nu leben odir noch sin werden in kunftigen czeiten, das wir sie stete und gancz haben, halden und volczihen wellen, als vorgeschriben ist. Und darubir haben wir alle drie mit gemeynir willekür zu geczug und ze gedechtnuzz gekorn di nochgeschriben unsir bürger und diener: Jacoben von Opull, Niclosen von Lemberg, Peczen von Richembach, Peczen Swarczen, Peczen Beyer und Johansen Dominik, burger zu Breslaw, item Niclosen von Syffridow, Niclosen Sachenkirche, Wigiln von Rodstok, Petirn von Richembach, Thomas von Croschwicz und Niclosen Haneman, burger zu der Swid- nicz, item Niclosen Sybineyche, Hannusen Helwig, Henczil Widman, Niclosen Sydler, burger zu Lemberg, item Hannusen von Logow, burger ze Stregon mit sulchen undir- scheide: wer das sache, dar ir eynir odir mer denn eynir diweile abgienge, wi offte das
Strana 92
92 Regesta Bohemiae et Moraviae. geschee, das denne derselbe, der also abgeen wirdet, in gegenwertikeit seiner miteburger, di das mit im wissen, eyn andirn kiesen sol und mak, dem er offenbar und kündik mache alle da vorgeschriben dink teidinge und gelubde uff di rede, das sie in dechtnuzz der leute desto vesticlichir bleiben und derselbe odir diselben, di also gekorn werden, süllen für den egenanten iren miteburgern sweren di egenante sache zu verswigen und ze helen, gleichir- weis als di andirn gesworin haben. Und diselben sachen süllen und wellen wir egenanten fürsten und herren alle drie und di egenanten unsir burger und diener mit uns und wir mit in heymelich unvermeldit haben in guten trewen on geverd und bei den eyden, di dorubir gesworn sint, uncz an die zeit, das sie billich offenbar sein und werden sullen. Und wir Anna von gots gnaden Romische keisirin —— und kunigin ze Beheim geloben in guten trewen on geverd, das wir alle die egenanten teidinge und sachen in alle der mazze, als sie dovor begriffen sint, als verre sie uns berüren und uns angeen, gancz stet und unverukit halden und haben wellen und sullen und di ouch enden und vollenfüren noch allem unsirn vermôgen. Mit urchung dicz brives, der mit unsirn allir insigiln gevestint ist. Geben zu Breslaw — — 1359 unsirn des egenanten keisirs keisirtum in dem vierden und unsirn reiche in dem drewczehenden iar, an s. Valentinus tak des heil. mert. Orig. perg. cum 4 sigg. Brunae in archivo terrae sign. Stavovské listiny. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 95 n. 121. — Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens II p. 645 n. 6. (solum partem ad ducatum Svidnicense pertinentem). — HU — [LJ. 129) 1359 febr. 14. Vratislaviae. Karolus imperator et rex priorissae et conventui sanctimonialium mon. s. Katherinae Vratislaviensis ord. fratrum Praed. petentibus omnes libertates et possessiones, a praedecesso- ribus suis, Bohemiae regibus, ac corona regni Bohemiae seu ab aliis principibus vel quibuscunque personis eidem monasterio concessas, auctoritate regia Bohemiae confirmat. Poena quinquaginta mar. auri puri, earum medietate camerae regalis usibus applicanda. Etsi innata nobis circumspecta benignitas. Signum etc. Testes: venn. Preczlaus Wra- tislauiensis, Johannes Olumocensis, Johannes Luthomuslensis, imp. aule cancellarius, et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidnicencis, Conradus Olsnicensis, Wence- slaus et Ludowicus Lignicenses, Przimislaus Tesschinensis, Bolko Opuliensis et Bolko Falkinbergensis duces. Sub maiestatis sigillo. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, XVI kal. m. marcii, regn. nostr. a. terciodecimo, imperii vero quarto. Per dominum .. cancel- larium Joh. Eystetensis. R. Miliczius. Orig, cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 58, Katha- rinenkl. Breslau, N. 53. — Reg. imp. VIII 2912. — HU — IMJ. 130) 1359 febr. 15. Vratislaviae. Karolus imperator et rex priorissae et conventui monasterii s. Katherinae Vratislaviensis, ord. Praed. auctoritate regia Bohemiae facultatem concedit, ut allodium Märzdorf (Martini villa) iure teutonico seu emphiteotico pro censu annuo locare valeant. ad laudem et honorem dei omnipotentis. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. duodecima, XV kal. m. mar., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Cop. saec. XV in registro ducatus Vratislaviensis, ms archivi publici Vratislaviensis Rep. 16, Ober- Gerichtsbücher N. 29 fol. 100. — Reg. imp. VIII 6983. — [M].
92 Regesta Bohemiae et Moraviae. geschee, das denne derselbe, der also abgeen wirdet, in gegenwertikeit seiner miteburger, di das mit im wissen, eyn andirn kiesen sol und mak, dem er offenbar und kündik mache alle da vorgeschriben dink teidinge und gelubde uff di rede, das sie in dechtnuzz der leute desto vesticlichir bleiben und derselbe odir diselben, di also gekorn werden, süllen für den egenanten iren miteburgern sweren di egenante sache zu verswigen und ze helen, gleichir- weis als di andirn gesworin haben. Und diselben sachen süllen und wellen wir egenanten fürsten und herren alle drie und di egenanten unsir burger und diener mit uns und wir mit in heymelich unvermeldit haben in guten trewen on geverd und bei den eyden, di dorubir gesworn sint, uncz an die zeit, das sie billich offenbar sein und werden sullen. Und wir Anna von gots gnaden Romische keisirin —— und kunigin ze Beheim geloben in guten trewen on geverd, das wir alle die egenanten teidinge und sachen in alle der mazze, als sie dovor begriffen sint, als verre sie uns berüren und uns angeen, gancz stet und unverukit halden und haben wellen und sullen und di ouch enden und vollenfüren noch allem unsirn vermôgen. Mit urchung dicz brives, der mit unsirn allir insigiln gevestint ist. Geben zu Breslaw — — 1359 unsirn des egenanten keisirs keisirtum in dem vierden und unsirn reiche in dem drewczehenden iar, an s. Valentinus tak des heil. mert. Orig. perg. cum 4 sigg. Brunae in archivo terrae sign. Stavovské listiny. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 95 n. 121. — Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens II p. 645 n. 6. (solum partem ad ducatum Svidnicense pertinentem). — HU — [LJ. 129) 1359 febr. 14. Vratislaviae. Karolus imperator et rex priorissae et conventui sanctimonialium mon. s. Katherinae Vratislaviensis ord. fratrum Praed. petentibus omnes libertates et possessiones, a praedecesso- ribus suis, Bohemiae regibus, ac corona regni Bohemiae seu ab aliis principibus vel quibuscunque personis eidem monasterio concessas, auctoritate regia Bohemiae confirmat. Poena quinquaginta mar. auri puri, earum medietate camerae regalis usibus applicanda. Etsi innata nobis circumspecta benignitas. Signum etc. Testes: venn. Preczlaus Wra- tislauiensis, Johannes Olumocensis, Johannes Luthomuslensis, imp. aule cancellarius, et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidnicencis, Conradus Olsnicensis, Wence- slaus et Ludowicus Lignicenses, Przimislaus Tesschinensis, Bolko Opuliensis et Bolko Falkinbergensis duces. Sub maiestatis sigillo. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, XVI kal. m. marcii, regn. nostr. a. terciodecimo, imperii vero quarto. Per dominum .. cancel- larium Joh. Eystetensis. R. Miliczius. Orig, cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 58, Katha- rinenkl. Breslau, N. 53. — Reg. imp. VIII 2912. — HU — IMJ. 130) 1359 febr. 15. Vratislaviae. Karolus imperator et rex priorissae et conventui monasterii s. Katherinae Vratislaviensis, ord. Praed. auctoritate regia Bohemiae facultatem concedit, ut allodium Märzdorf (Martini villa) iure teutonico seu emphiteotico pro censu annuo locare valeant. ad laudem et honorem dei omnipotentis. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. duodecima, XV kal. m. mar., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Cop. saec. XV in registro ducatus Vratislaviensis, ms archivi publici Vratislaviensis Rep. 16, Ober- Gerichtsbücher N. 29 fol. 100. — Reg. imp. VIII 6983. — [M].
Strana 93
Annus 1359 febr. 14.—17. 93 131) 1359 febr. 15. Vratislaviae. Karolus imperator et rex priorissae et conventui monasterii s. Katherinae Vratislaviensis, ord. Praed. auctoritate regia Bohemiae concedit, ut quinquaginta marcarum reditus in quibus- cunque terris seu districtibus et apud quoscunque homines, in quibuscunque etiam bonis extra ducatum et civitatem Vratislaviensem emere valeant. — ad laudem et honorem dei omnipotentis. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. duodecima, XV kal. m. mar., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Per dominum .. cancellarium Jo. Eystetensis. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 58, Katharinenkl. Breslau, N. 54. — Reg. imp. VIII 6201. — [M]. 132) 1359 febr. 15. Consules civitatis Vratislaviensis (Wraczlaviensis) e speciali mandato Karoli imperatoris et regis Muschoni, fratri Jordani de Legnicz, Iudaeo, Hadas, uxori ipsius, et ipsorum familiae concedunt, ut per duos annos a festo s. Valpurgis proxime venturo computando in civitate Vratislaviensi libere maneant, duas mar. et 16 scotos imperatori et eius camerae ac unam mar. et 8 scotos gr. regalium civitati annuatim solventes. Dat. a. d. 1359 in crastino b. Valentini mart. glor. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, AÖG 31 p. 123 n. 24 e ms saec. XIV Kladdenbuch d. Breslauer Rates in archivo publico Vratislaviensi. — [L]. 133) 1359 febr. 16. Vratislaviae. Karolus imperator et rex, Bernhardo Schiraw petente litteras, quibus olim tamquam regis Bohemiae primogenitus, marchio Moraviae, Sifrido dicto Schiraw, patri dicti Bernhardi, possessionem allodii in Sadewitz (Sadowicz), villa distr. Vrat., a. 1342 iun 27. Vratislaviae confirmavit, earundem litterarum tenore inserto (vide Reg. zur Schles. Gesch. 6872, Reg. imp. VIII 6404) auctoritate regia Bohemiae confirmat suis, heredum et successorum suorum, regum Bohemiae, ac coronae regni iuribus semper salvis. — notum facimus. Sub maiestatis sigillo. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, XIV kal. m. mar., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Cop. saec. XV in archivo publico Vratislaviensi Rep. 16 Ober-Gerichtsbücher N. 29 fol. 39. — Reg. imp. VIII 6984. — [MI. 134) 1359 febr. 17. Consules et communitas civitatis Namslaviensis se iura a civitate Vratislaviensi recepturos esse promittunt. Wir rathman, richter, scheppen, gesworn allir hantwerk unde gemeyne der stat Nam- slaw bekennen ——, daz wir von gebote und bevelunge des allirdurchl. fursten h. Karls Romyschyn keysers — — und kungis czu Bemen und ouch mit wolbedachtem rate in guten truen globen eweclich czu haben eynen rechten czuvorsicht Magdeburgisches rechtis an den erwordigen luten, rathmannen unde scheppen der stat Bresslow, dyselben recht do czu nemen mit rechter gehorsam und alle czwyvilhaftige recht do czu suchen und dy ny-
Annus 1359 febr. 14.—17. 93 131) 1359 febr. 15. Vratislaviae. Karolus imperator et rex priorissae et conventui monasterii s. Katherinae Vratislaviensis, ord. Praed. auctoritate regia Bohemiae concedit, ut quinquaginta marcarum reditus in quibus- cunque terris seu districtibus et apud quoscunque homines, in quibuscunque etiam bonis extra ducatum et civitatem Vratislaviensem emere valeant. — ad laudem et honorem dei omnipotentis. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. duodecima, XV kal. m. mar., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Per dominum .. cancellarium Jo. Eystetensis. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 58, Katharinenkl. Breslau, N. 54. — Reg. imp. VIII 6201. — [M]. 132) 1359 febr. 15. Consules civitatis Vratislaviensis (Wraczlaviensis) e speciali mandato Karoli imperatoris et regis Muschoni, fratri Jordani de Legnicz, Iudaeo, Hadas, uxori ipsius, et ipsorum familiae concedunt, ut per duos annos a festo s. Valpurgis proxime venturo computando in civitate Vratislaviensi libere maneant, duas mar. et 16 scotos imperatori et eius camerae ac unam mar. et 8 scotos gr. regalium civitati annuatim solventes. Dat. a. d. 1359 in crastino b. Valentini mart. glor. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, AÖG 31 p. 123 n. 24 e ms saec. XIV Kladdenbuch d. Breslauer Rates in archivo publico Vratislaviensi. — [L]. 133) 1359 febr. 16. Vratislaviae. Karolus imperator et rex, Bernhardo Schiraw petente litteras, quibus olim tamquam regis Bohemiae primogenitus, marchio Moraviae, Sifrido dicto Schiraw, patri dicti Bernhardi, possessionem allodii in Sadewitz (Sadowicz), villa distr. Vrat., a. 1342 iun 27. Vratislaviae confirmavit, earundem litterarum tenore inserto (vide Reg. zur Schles. Gesch. 6872, Reg. imp. VIII 6404) auctoritate regia Bohemiae confirmat suis, heredum et successorum suorum, regum Bohemiae, ac coronae regni iuribus semper salvis. — notum facimus. Sub maiestatis sigillo. Dat. Wratislauie a. d. 1359, ind. XII, XIV kal. m. mar., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quarto. Cop. saec. XV in archivo publico Vratislaviensi Rep. 16 Ober-Gerichtsbücher N. 29 fol. 39. — Reg. imp. VIII 6984. — [MI. 134) 1359 febr. 17. Consules et communitas civitatis Namslaviensis se iura a civitate Vratislaviensi recepturos esse promittunt. Wir rathman, richter, scheppen, gesworn allir hantwerk unde gemeyne der stat Nam- slaw bekennen ——, daz wir von gebote und bevelunge des allirdurchl. fursten h. Karls Romyschyn keysers — — und kungis czu Bemen und ouch mit wolbedachtem rate in guten truen globen eweclich czu haben eynen rechten czuvorsicht Magdeburgisches rechtis an den erwordigen luten, rathmannen unde scheppen der stat Bresslow, dyselben recht do czu nemen mit rechter gehorsam und alle czwyvilhaftige recht do czu suchen und dy ny-
Strana 94
94 Regesta Bohemiae et Moraviae. mande mitezuteylen, sundir unsern miteburgern unde den, dy in unserm wychbilde ge- — — Gegebin —— 1359 iar an den nesten suntage vor s. Petirs tage. sessen sin. Orig. cum sigillo „summe civitatis de Namislavia“ in archivo civitatis Vratislaviensts, sign. B 27 c. Ed. Tzschoppe-Stenzel, Schles.-lausitzische Urkundensammlung p. 580. — Gaupp, Das Magdeburgische und Hallische Recht p. 340. — Korn, Breslauer UB p. 197 n. 224. — [M]. 135) 1359 febr. 18. Consules civitatis Vratislaviensis (Bresslow) ad speciale mandatum Karoli imperatoris et regis nonnullis Iudaeis, inter alios Lazaro de Náchod (Nochothin) et Deslavae, relictae Jacobi de Broumov (Desslawa de Brwnow), concedunt, ut in civitate Vratislaviensi per duos annos a festo s. Valpurgis proxime venturo manere possint. 1359 an dem nesten manthage noch Valentini. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden in AÖG 31 p. 124 n. 25 e ms saec. XIV Kladdenbuch d. Breslauer Rates in archivo publico Vratislaviensi. — Extr. Bondy — Dvorský, K historii Židů v Čechách, na Moravě a ve Slezsku I p. 65 n. 131. — fLJ. 136) 1359 febr. 19. Vratislaviae. Gratiae a Karolo imperatore ut rege Bohemiae Margarethae filiae Henrici ducis Vratisla- viensis et Annae et Hedwigi filiabus Bolconis ducis Falkenbergensis factae. n. f. t. p. u., quod pia consideracione pensantes nos relig. Margarethe abbatisse mon. s. Clare in Wratislauia, nate quondam ill. Heinrici ducis Slezie et domini Wratislauien- sis fel. mem., dev. nostre dil., ex contractibus inter ill. Johannem olim Boemie regem cl. mem., genitorem nostrum dilectissimum, ex una et dictum Heinricum ducem parte ex altera quondam gestis fore aliquantulum obligatos, sueque indempnitati tum propter obli- gacionis huiusmodi debitum quam generosam ipsius originem volentes ——providere, eidem abbatisse trecentas mar. gr. den. Prag. polonici pagamenti et numeri deputavimus, per fidd. nostros dill. consules, scabinos, iuratos et seniores civitatis nostre Wratislauiensis de redditibus annuis, camere nostre regali Boemie de civitate et districtu Wratislauiensi debitis, per triennium integraliter persolvendas, quolibet videlicet anno centum mar. huius- modi dicte abbatisse, vel cui ipsa illud commiserit, absque fraude et difficultate qualibet assignando, sicut iidem consules, scabini, iurati et seniores ipsi abbatisse per proprias se litteras ad perceptum nostre celsitudinis obligarunt. Volentes insuper ante dicte abbatisse et una cum ipsa religg. Anne et Hedwigi filiabus ill. Bolconis senioris, ducis Falkembergensis, predicti monasterii monialibus, devv. nostris dill., graciam facere specialem, ipsis auctoritate regia Boemie presencium auctoritate concedimus ——, ut certos redditus annuos, ubicum- que illos venales invenerint, aput nobiles, milites sive cives vel alios pro trecentis mar. gr. et numeri predictorum valeant comparare et eos ad vite ipsarum trium tempora tenere, utifrui et pacifice possidere communiter vel divisim, ita videlicet, quod redditus taliter emptos pariter in vita omnes tres, et una defuncta due superstites, duabus vero defunctis tercia, que ultimo supervixerit, ad vitam suam percipiant, utifruantur, habeant et posside- ant libere et quiete. Ipsis autem tribus viam universe carnis ingressis, supradicti redditus in personas seculares laycas vendicionis vel donacionis aut alio quovis titulo modis omnibus decernimus debere transferri nec aliud de illis posse disponi, precium vero sive pecuniam, quam pro ipsis redditibus illo casu haberi contigerit, abbatissa ipsa seu dicte virgines monasterio suo vel aliis locis sive personis, ubi et quibus maluerint, poterunt libere depu- tare. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Dat. Wra-
94 Regesta Bohemiae et Moraviae. mande mitezuteylen, sundir unsern miteburgern unde den, dy in unserm wychbilde ge- — — Gegebin —— 1359 iar an den nesten suntage vor s. Petirs tage. sessen sin. Orig. cum sigillo „summe civitatis de Namislavia“ in archivo civitatis Vratislaviensts, sign. B 27 c. Ed. Tzschoppe-Stenzel, Schles.-lausitzische Urkundensammlung p. 580. — Gaupp, Das Magdeburgische und Hallische Recht p. 340. — Korn, Breslauer UB p. 197 n. 224. — [M]. 135) 1359 febr. 18. Consules civitatis Vratislaviensis (Bresslow) ad speciale mandatum Karoli imperatoris et regis nonnullis Iudaeis, inter alios Lazaro de Náchod (Nochothin) et Deslavae, relictae Jacobi de Broumov (Desslawa de Brwnow), concedunt, ut in civitate Vratislaviensi per duos annos a festo s. Valpurgis proxime venturo manere possint. 1359 an dem nesten manthage noch Valentini. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden in AÖG 31 p. 124 n. 25 e ms saec. XIV Kladdenbuch d. Breslauer Rates in archivo publico Vratislaviensi. — Extr. Bondy — Dvorský, K historii Židů v Čechách, na Moravě a ve Slezsku I p. 65 n. 131. — fLJ. 136) 1359 febr. 19. Vratislaviae. Gratiae a Karolo imperatore ut rege Bohemiae Margarethae filiae Henrici ducis Vratisla- viensis et Annae et Hedwigi filiabus Bolconis ducis Falkenbergensis factae. n. f. t. p. u., quod pia consideracione pensantes nos relig. Margarethe abbatisse mon. s. Clare in Wratislauia, nate quondam ill. Heinrici ducis Slezie et domini Wratislauien- sis fel. mem., dev. nostre dil., ex contractibus inter ill. Johannem olim Boemie regem cl. mem., genitorem nostrum dilectissimum, ex una et dictum Heinricum ducem parte ex altera quondam gestis fore aliquantulum obligatos, sueque indempnitati tum propter obli- gacionis huiusmodi debitum quam generosam ipsius originem volentes ——providere, eidem abbatisse trecentas mar. gr. den. Prag. polonici pagamenti et numeri deputavimus, per fidd. nostros dill. consules, scabinos, iuratos et seniores civitatis nostre Wratislauiensis de redditibus annuis, camere nostre regali Boemie de civitate et districtu Wratislauiensi debitis, per triennium integraliter persolvendas, quolibet videlicet anno centum mar. huius- modi dicte abbatisse, vel cui ipsa illud commiserit, absque fraude et difficultate qualibet assignando, sicut iidem consules, scabini, iurati et seniores ipsi abbatisse per proprias se litteras ad perceptum nostre celsitudinis obligarunt. Volentes insuper ante dicte abbatisse et una cum ipsa religg. Anne et Hedwigi filiabus ill. Bolconis senioris, ducis Falkembergensis, predicti monasterii monialibus, devv. nostris dill., graciam facere specialem, ipsis auctoritate regia Boemie presencium auctoritate concedimus ——, ut certos redditus annuos, ubicum- que illos venales invenerint, aput nobiles, milites sive cives vel alios pro trecentis mar. gr. et numeri predictorum valeant comparare et eos ad vite ipsarum trium tempora tenere, utifrui et pacifice possidere communiter vel divisim, ita videlicet, quod redditus taliter emptos pariter in vita omnes tres, et una defuncta due superstites, duabus vero defunctis tercia, que ultimo supervixerit, ad vitam suam percipiant, utifruantur, habeant et posside- ant libere et quiete. Ipsis autem tribus viam universe carnis ingressis, supradicti redditus in personas seculares laycas vendicionis vel donacionis aut alio quovis titulo modis omnibus decernimus debere transferri nec aliud de illis posse disponi, precium vero sive pecuniam, quam pro ipsis redditibus illo casu haberi contigerit, abbatissa ipsa seu dicte virgines monasterio suo vel aliis locis sive personis, ubi et quibus maluerint, poterunt libere depu- tare. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Dat. Wra-
Strana 95
Annus 1359 febr. 17.—22. 95 tislavie a. d. 1359, ind. XII, XI kal. mar., regn. nostri a. tercio decimo. imperii vero Per d. magistrum curie Nicolaus de Chremsir. quarto. Correcta per Johannem de Prusnicz. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., avulso et deperdito, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 63, Breslau Klarissinen ad s. Claram, n. 115. — Reg. imp. VIII 6202. — HU — IMJ. 137) 1359 febr. 19. Consules civitatis Vratislaviensis (Bresslow) e speciali mandato Karoli imperatoris et regis Iudaeis civitatis Gor (et in e. m. Iudaeis civitatis Sróda et Namyslów) concedunt, ut in civitate per duos annos a festo s. Valpurgis proxime venturo computando manere possint, ca- pitaneoque et consulibus prefate civitatis ipsos Iudaeos tueri iubent. 1359 iare, an dem nestin dinstage noch Valentini. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, AÖG 31 p. 125 n. 26 e ms. saec. XIV, Kladdenbuch des Breslauer Rates in archivo publico Vratislaviensi. — [L]. 138) 1359 febr. 22. Pragae. Karolus imperator et rex Hrono de Kostelec eiusque fratribus bona quondam Johannis de Kostelec, patris ipsorum, in feudum confert. n. f. t. p. u., quod quia nob. quondam Jessko de Kostelecz, dictus de Nachod, — fid. noster dil., bona sua libera, videlicet castrum et villam Kostelecz in Nigra silva, Swra- kow, Birnik, Czukmantel seu Lhota, Bohumyl, Wyzlanicze, Jewany, Penczycze, Udaschin, villas silvanas in Vdyslawycz, in Wodyerad et in Lubczycz, Nigram silvam et silvam dictam Byeluhy cum iure patronatus ecclesiarum in Kostelecz et Udaschin, villis, araturis, possessio- nibus, campo equirreorum, dicto Kobile pole, et universis ac singulis pertinenciis, iuribus et utilitatibus suis atque toto dominio, quibuscumque specialibus nominibus valeant nomi- — resignavit et eodem suo, heredum et successorum nomine a nari, in manus nostras - nobis tamquam rege Boemie et eiusdem regni corona suscepit iure et vero titulo feodali, —— sibi, heredibus et successoribus suis predicta bona cum omnibus et singulis perti- nos — nenciis et utilitatibus suis ac2) toto dominio, titulo nobilis et veri feudi contulimus ea tamen condicione, quod dictus Jessko, heredes et successores sui bonum, honorem, comodum et profectum nostrum, heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, et eiusdem regni corone pro viribus et posse ubilibet procurare deberent ac dampna et inconveniencias nostras bona fide prevenire et avertere ac quevis alia facere, que veris et naturalibus suis dominis veri, iusti et fidelis modis quibuscumque facere tenentur et faciunt feudales, sicut prefatus quondam Jessko pro se, heredibus et successoribus suis, maiestati nostre necnon heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, et eiusdem regni corone super hiis tunc prestitit corporalia iuramenta.1) Quia insuper eodem Jesskone viam universe carnis nuper ingresso nob. Hrono de Kostelecz, fid. noster dil., nostram accendens presenciam, suo et fratrum suorum Jesskonis, Nicolai, Marssonis et Ulrici nomine de prefatis bonis, villis et rebus se peciit a nobis similiter investiri, ideoque recepto ab ipso sub forma, que premittitur, iuramento, ipsum de supradictis villis, bonis, possessionibus et rebus feudalibus investi- vimus ac presentibus investimus ipsumque et prefatos coheredes et fratres suos a quorum- libet violentis invasionibus, oppressione indebita et iniuriis, velud fideles nostros feudales generosius defendere dignabimur et tueri. Decernimus eciam et regali Boemie sanccimus edicto, quod prefatus Hrono de Costelecz, coheredes et successores eorum non teneantur neque debeant impetentibus se pro aliquibus causis respondere alibi nisi coram serenitate
Annus 1359 febr. 17.—22. 95 tislavie a. d. 1359, ind. XII, XI kal. mar., regn. nostri a. tercio decimo. imperii vero Per d. magistrum curie Nicolaus de Chremsir. quarto. Correcta per Johannem de Prusnicz. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., avulso et deperdito, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 63, Breslau Klarissinen ad s. Claram, n. 115. — Reg. imp. VIII 6202. — HU — IMJ. 137) 1359 febr. 19. Consules civitatis Vratislaviensis (Bresslow) e speciali mandato Karoli imperatoris et regis Iudaeis civitatis Gor (et in e. m. Iudaeis civitatis Sróda et Namyslów) concedunt, ut in civitate per duos annos a festo s. Valpurgis proxime venturo computando manere possint, ca- pitaneoque et consulibus prefate civitatis ipsos Iudaeos tueri iubent. 1359 iare, an dem nestin dinstage noch Valentini. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, AÖG 31 p. 125 n. 26 e ms. saec. XIV, Kladdenbuch des Breslauer Rates in archivo publico Vratislaviensi. — [L]. 138) 1359 febr. 22. Pragae. Karolus imperator et rex Hrono de Kostelec eiusque fratribus bona quondam Johannis de Kostelec, patris ipsorum, in feudum confert. n. f. t. p. u., quod quia nob. quondam Jessko de Kostelecz, dictus de Nachod, — fid. noster dil., bona sua libera, videlicet castrum et villam Kostelecz in Nigra silva, Swra- kow, Birnik, Czukmantel seu Lhota, Bohumyl, Wyzlanicze, Jewany, Penczycze, Udaschin, villas silvanas in Vdyslawycz, in Wodyerad et in Lubczycz, Nigram silvam et silvam dictam Byeluhy cum iure patronatus ecclesiarum in Kostelecz et Udaschin, villis, araturis, possessio- nibus, campo equirreorum, dicto Kobile pole, et universis ac singulis pertinenciis, iuribus et utilitatibus suis atque toto dominio, quibuscumque specialibus nominibus valeant nomi- — resignavit et eodem suo, heredum et successorum nomine a nari, in manus nostras - nobis tamquam rege Boemie et eiusdem regni corona suscepit iure et vero titulo feodali, —— sibi, heredibus et successoribus suis predicta bona cum omnibus et singulis perti- nos — nenciis et utilitatibus suis ac2) toto dominio, titulo nobilis et veri feudi contulimus ea tamen condicione, quod dictus Jessko, heredes et successores sui bonum, honorem, comodum et profectum nostrum, heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, et eiusdem regni corone pro viribus et posse ubilibet procurare deberent ac dampna et inconveniencias nostras bona fide prevenire et avertere ac quevis alia facere, que veris et naturalibus suis dominis veri, iusti et fidelis modis quibuscumque facere tenentur et faciunt feudales, sicut prefatus quondam Jessko pro se, heredibus et successoribus suis, maiestati nostre necnon heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, et eiusdem regni corone super hiis tunc prestitit corporalia iuramenta.1) Quia insuper eodem Jesskone viam universe carnis nuper ingresso nob. Hrono de Kostelecz, fid. noster dil., nostram accendens presenciam, suo et fratrum suorum Jesskonis, Nicolai, Marssonis et Ulrici nomine de prefatis bonis, villis et rebus se peciit a nobis similiter investiri, ideoque recepto ab ipso sub forma, que premittitur, iuramento, ipsum de supradictis villis, bonis, possessionibus et rebus feudalibus investi- vimus ac presentibus investimus ipsumque et prefatos coheredes et fratres suos a quorum- libet violentis invasionibus, oppressione indebita et iniuriis, velud fideles nostros feudales generosius defendere dignabimur et tueri. Decernimus eciam et regali Boemie sanccimus edicto, quod prefatus Hrono de Costelecz, coheredes et successores eorum non teneantur neque debeant impetentibus se pro aliquibus causis respondere alibi nisi coram serenitate
Strana 96
96 Regesta Bohemiae et Moraviae. nostra vel coram heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, in presencia vassallorum regni Boemie, et eorum homines coram ipsis, videlicet Hronone, coheredibus et successori- bus suis, nisi in eum casum, si fortasse per ipsos alicui iusticia insufficienter administrata foret vel penitus denegata, tunc eorum homines poterunt et debebunt ad nostra et regum Boemie iudicia evocari. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359 octavo kal. mar., ind. XII, regn. nostr. a. decimo tercio, imperii vero quarto. Cop. saec. X V in libro tabularum curiae Pragae in archivo ministerii rerum internarum sign. DD 61 p. 130—131 (insertum litteris regis Venceslai IV dd 1415 Aug. 30. — Contulit Spěváček. — [L]. a) in ms at. 1) Cf. Reg. Boh. et Mor. VI p. 481 n. 796. 139) 1359 febr. 22. Beneš de Velešín monasterio S. Coronae villam Smrhov ad id tempus tradit, donec ipse monasterio tertiam partem donationis Henrici, patris eius, ad idem monasterium spectantem, solvat. Insertae sunt litterae Henrici 20. ian. 1350 datae. Ich Benesch von Welesching bechen offenleich in disem prieff, daz mein vater zce sel. gedechtniz, her Heinrich von Weleschin, hat beseczet und gegeben den gaistleichen herren ze der hail. Chron ain selgerat in aller form und weise, als hi na ist beschriben : [Sequitur tenor litterarum 20. ian. a. 1350 datarum, vide Pangerl, FRA 37 p. 121 n. 63J. Und wand daz also chumen ist, daz ich Benesch mit meinen prudern h. Jesken und h. Heinrich unser vater erb getailt haben in drew tail, und daz vorgenante dorf Nesmen gevallen ist h. Jesken [cf. Reg. Boh. et Mor. VI. p. 556 n. 848], und ich ein drittail ousrichten schol der vorgenanten güld mit verhenknus de vorgenante herren von der hail. Chron, so verieh ich, daz ich vor den selben drittail hab in gwalt und gwer gegeben mein dorf Smyrhaw mit allem nucze der vorgenanten samnung in aller weiz und form, als vor in unsers vaters priff ist beschriben, als lang daz ich iz mug gelosen umb drew und dreizzig mark und ain und zwaintzig gr. und vir hal. der egenanten munzt und gelubin daz dorf ze vraihen und schir- men treweleichen, davon ich nicht anders mûten wil dan gotz genad und gelub ouch sted zce halden di vreiung der maute, alz vor mein drittal angepurd, som vor ist geschriben. Daz dicz dink gancz und sted sei, so hab ich disen briff veringesigelt mit meinen ingesigel und hab gepeten di erberigen herren, h. Heinrich von Welesin, mein pruder, und h. Beneschen von Comarsitz, daz si ir insigel hangen an disen prief. Und ich Heinrich von Weleschin und ich Benesch von Comarsitz veriehen und geluben mit ofnen urchund unser ingesigel, daz alle dink gancz und stet schullen belaiben, alz si vor geschriben sint. Diser brif ist geschriben und geben — — drewtzehen hundert iar newn und fumczig iar an s. Peters tag vor der vasten. Orig. perg. cum 3 sigg. 1) leo saliens, super galea pennae; S. BENESI DE WELESIN. 2) idem S. hENRICI DEIIIIII. 3) in clipeo galea cum cornibus; S BENESII DE COMAI In dorso m. saec. XV: Super testamento d. Heinrici de Weleshin. — Ceský Krumlov in archivo olim Schwarzenberg. sign. 1 1 Aan. 12 c. — Ed. Pangerl, UB Goldenkron, FRA 37 p. 130 n. 69. — Extr. Kadlec, Dějiny Zlaté Когuny p. 23. — HU — [LJ. 140) 1359 febr. 22. Henricus de Velešín monasterio S. Coronae ord. Cist. laneos villae Jakubovy Skaleny eodem modo ut in n. praecedenti tradit. Ich Heinrich von Weleschin —— gegeben mein dorph, daz da haiz Jakob Zkalein, und drei hub und ain virtail mit allen nutz der vorgenanten samnung [Heiligen Chron] —
96 Regesta Bohemiae et Moraviae. nostra vel coram heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, in presencia vassallorum regni Boemie, et eorum homines coram ipsis, videlicet Hronone, coheredibus et successori- bus suis, nisi in eum casum, si fortasse per ipsos alicui iusticia insufficienter administrata foret vel penitus denegata, tunc eorum homines poterunt et debebunt ad nostra et regum Boemie iudicia evocari. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359 octavo kal. mar., ind. XII, regn. nostr. a. decimo tercio, imperii vero quarto. Cop. saec. X V in libro tabularum curiae Pragae in archivo ministerii rerum internarum sign. DD 61 p. 130—131 (insertum litteris regis Venceslai IV dd 1415 Aug. 30. — Contulit Spěváček. — [L]. a) in ms at. 1) Cf. Reg. Boh. et Mor. VI p. 481 n. 796. 139) 1359 febr. 22. Beneš de Velešín monasterio S. Coronae villam Smrhov ad id tempus tradit, donec ipse monasterio tertiam partem donationis Henrici, patris eius, ad idem monasterium spectantem, solvat. Insertae sunt litterae Henrici 20. ian. 1350 datae. Ich Benesch von Welesching bechen offenleich in disem prieff, daz mein vater zce sel. gedechtniz, her Heinrich von Weleschin, hat beseczet und gegeben den gaistleichen herren ze der hail. Chron ain selgerat in aller form und weise, als hi na ist beschriben : [Sequitur tenor litterarum 20. ian. a. 1350 datarum, vide Pangerl, FRA 37 p. 121 n. 63J. Und wand daz also chumen ist, daz ich Benesch mit meinen prudern h. Jesken und h. Heinrich unser vater erb getailt haben in drew tail, und daz vorgenante dorf Nesmen gevallen ist h. Jesken [cf. Reg. Boh. et Mor. VI. p. 556 n. 848], und ich ein drittail ousrichten schol der vorgenanten güld mit verhenknus de vorgenante herren von der hail. Chron, so verieh ich, daz ich vor den selben drittail hab in gwalt und gwer gegeben mein dorf Smyrhaw mit allem nucze der vorgenanten samnung in aller weiz und form, als vor in unsers vaters priff ist beschriben, als lang daz ich iz mug gelosen umb drew und dreizzig mark und ain und zwaintzig gr. und vir hal. der egenanten munzt und gelubin daz dorf ze vraihen und schir- men treweleichen, davon ich nicht anders mûten wil dan gotz genad und gelub ouch sted zce halden di vreiung der maute, alz vor mein drittal angepurd, som vor ist geschriben. Daz dicz dink gancz und sted sei, so hab ich disen briff veringesigelt mit meinen ingesigel und hab gepeten di erberigen herren, h. Heinrich von Welesin, mein pruder, und h. Beneschen von Comarsitz, daz si ir insigel hangen an disen prief. Und ich Heinrich von Weleschin und ich Benesch von Comarsitz veriehen und geluben mit ofnen urchund unser ingesigel, daz alle dink gancz und stet schullen belaiben, alz si vor geschriben sint. Diser brif ist geschriben und geben — — drewtzehen hundert iar newn und fumczig iar an s. Peters tag vor der vasten. Orig. perg. cum 3 sigg. 1) leo saliens, super galea pennae; S. BENESI DE WELESIN. 2) idem S. hENRICI DEIIIIII. 3) in clipeo galea cum cornibus; S BENESII DE COMAI In dorso m. saec. XV: Super testamento d. Heinrici de Weleshin. — Ceský Krumlov in archivo olim Schwarzenberg. sign. 1 1 Aan. 12 c. — Ed. Pangerl, UB Goldenkron, FRA 37 p. 130 n. 69. — Extr. Kadlec, Dějiny Zlaté Когuny p. 23. — HU — [LJ. 140) 1359 febr. 22. Henricus de Velešín monasterio S. Coronae ord. Cist. laneos villae Jakubovy Skaleny eodem modo ut in n. praecedenti tradit. Ich Heinrich von Weleschin —— gegeben mein dorph, daz da haiz Jakob Zkalein, und drei hub und ain virtail mit allen nutz der vorgenanten samnung [Heiligen Chron] —
Strana 97
Annus 1359 febr. 22.—24. 97 hab gepeten den erberigen herren, h. Beneschen, mein proder von Welesching, und h. Mixen Flewzir, daz si ir insigel hangen an disen priff. — — Ditz dinch ist geschehen nach Cristes gepurt drewczehnhundert iar newn und fumtzig iar an s. Peters tag vor den vasten. Orig. perg. cum 3 sigg.: I) leo (?) saliens, litterae circumferenciales attritae; 2) deperditum, 3) laesum in Český Krumlov, in archivo olim Schwarzenbergico sign. 1 1 Ax n. 12b.— In dorso manu saec. XV: Super testamentum Hainrici de Weleschin. — Ed. Pangerl, UB Goldenkron, FRA II 37 p. 132 n. 70. Extr. Kadlec, Dějiny Zlaté Koruny p. 23. — HU — [LJ. 141) 1359 febr. 23. Pragae. Albertus Velflini, civis Maioris civitatis Pragensis, altaristae s. Procopii in ecclesia Pragensi duas sex. gr. annuatim solvere promittit. Noverint universi presentes literas inspecturi, quod ego Albertus, filius Velflini, quon- dam subcamerarii regni Boemie, civis Maioris civitatis Pragensis, recognosco et fateor me duas sex. gr. den. Prag. census annui in bonis meis mobilibus et inmobilibus, ubilibet loco- rum sitis et repertis, discr. v. d. Johanni altariste s. Procopii in ecclesia Pragensi pro anni- versario bone mem. Nicolay dicti Stuk, filii Symonis, civis Pragensis, fratris Anne contho- ralis mee, cuius tutoria ad me est devoluta, quas quidem duas sex. gr. dictus Nicolaus ob remedium anime sue et predecessorum suorum eidem altari s. Procopii legavit, dedit et donavit, et promitto — pro me, heredes ac successores meos predictas duas sex. gr. dicto d. Johanni vel successoribus suis, ministris seu altaristis, prefatum altare s. Procopii tenen- — — dare et solvere simul prescriptas duas sex. in festo s. Katherine tibus et habentibus, virg, gloriose proxime nunc venturo incipiendo, et sic deinceps quolibet anno non diminu- endo contradiccione qualibet proculmota. Si autem, quod absit, predictum censum in ter- mino prefato eidem d. Johanni vel successoribus suis, ministris dicti altaris s. Procopii, dare et solvere neglexerimus, extunc quatuordecim diebus continue elapsis pene nomine pro censu neglecto tenebimur unum fert. gr. predictis altaristis assignare, et sic singulis quatuordecim diebus tam diu, donec census predictus una cum pena adaucta ex integro persolventur. Hoc eciam adiecto, quod si ego et heredes mei aut successores alium censum ad quatuor miliarum vel infra distanciam a civitate Pragensi vel in civitate Pragensi certum et eque bonum in alio loco pro dicto d. Johanne aut successoribus suis, altaristis predictis, de scitu et voluntate dominorum iuratorum civium Pragensium, prout ipsi dictaverint et de dicto censu consenserint ac ipsos dominos altaristas assecuraverint, emerimus aut assignaverimus, extunc predicta bona mea mobilia et inmobilia a solucione dictarum duarum sec. debent esse omnino libera et soluta. Pro quibus omnibus et singulis supra dictis inviolabiliter observandis robur sigillum meum in testimonium vero sigilla prudentum vv. dd. Nicolay Reymbote iudicis, Seydlini institoris et Ule Zilberczeyger, consulum iura- torum, civium Pragensium, ad preces meas presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono sabbato in vigilia s. Mathei ap. Orig. cum 4 sigg. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti, sign. XII21. Sigilla 1)—3) plus minus laesa sunt; in 1) galea cornuta, in 2) agnus dei, in 3) forficula. Sigillum 4) fractum deest. — In dorso manu fere coaeva: Littera census ad altare s. Procopii II sex. super domo camerarii in foro s. Galli in die s. Katherine solvendis. — HU — [MJ. 142) 1359 febr. 24. Venditio census in Holešovice. Ego Frana Rokczaner de Holyssowycz, civis Pragensis, t. p. recognosco, quia circum- specto v. Francisco Rokczaner de Okors, patruo meo, et heredibus suis in et super villam meam et curiam dictam in Holyssowycz, et quicquid ad predicta bona in censibus, agris, 7 Regesta
Annus 1359 febr. 22.—24. 97 hab gepeten den erberigen herren, h. Beneschen, mein proder von Welesching, und h. Mixen Flewzir, daz si ir insigel hangen an disen priff. — — Ditz dinch ist geschehen nach Cristes gepurt drewczehnhundert iar newn und fumtzig iar an s. Peters tag vor den vasten. Orig. perg. cum 3 sigg.: I) leo (?) saliens, litterae circumferenciales attritae; 2) deperditum, 3) laesum in Český Krumlov, in archivo olim Schwarzenbergico sign. 1 1 Ax n. 12b.— In dorso manu saec. XV: Super testamentum Hainrici de Weleschin. — Ed. Pangerl, UB Goldenkron, FRA II 37 p. 132 n. 70. Extr. Kadlec, Dějiny Zlaté Koruny p. 23. — HU — [LJ. 141) 1359 febr. 23. Pragae. Albertus Velflini, civis Maioris civitatis Pragensis, altaristae s. Procopii in ecclesia Pragensi duas sex. gr. annuatim solvere promittit. Noverint universi presentes literas inspecturi, quod ego Albertus, filius Velflini, quon- dam subcamerarii regni Boemie, civis Maioris civitatis Pragensis, recognosco et fateor me duas sex. gr. den. Prag. census annui in bonis meis mobilibus et inmobilibus, ubilibet loco- rum sitis et repertis, discr. v. d. Johanni altariste s. Procopii in ecclesia Pragensi pro anni- versario bone mem. Nicolay dicti Stuk, filii Symonis, civis Pragensis, fratris Anne contho- ralis mee, cuius tutoria ad me est devoluta, quas quidem duas sex. gr. dictus Nicolaus ob remedium anime sue et predecessorum suorum eidem altari s. Procopii legavit, dedit et donavit, et promitto — pro me, heredes ac successores meos predictas duas sex. gr. dicto d. Johanni vel successoribus suis, ministris seu altaristis, prefatum altare s. Procopii tenen- — — dare et solvere simul prescriptas duas sex. in festo s. Katherine tibus et habentibus, virg, gloriose proxime nunc venturo incipiendo, et sic deinceps quolibet anno non diminu- endo contradiccione qualibet proculmota. Si autem, quod absit, predictum censum in ter- mino prefato eidem d. Johanni vel successoribus suis, ministris dicti altaris s. Procopii, dare et solvere neglexerimus, extunc quatuordecim diebus continue elapsis pene nomine pro censu neglecto tenebimur unum fert. gr. predictis altaristis assignare, et sic singulis quatuordecim diebus tam diu, donec census predictus una cum pena adaucta ex integro persolventur. Hoc eciam adiecto, quod si ego et heredes mei aut successores alium censum ad quatuor miliarum vel infra distanciam a civitate Pragensi vel in civitate Pragensi certum et eque bonum in alio loco pro dicto d. Johanne aut successoribus suis, altaristis predictis, de scitu et voluntate dominorum iuratorum civium Pragensium, prout ipsi dictaverint et de dicto censu consenserint ac ipsos dominos altaristas assecuraverint, emerimus aut assignaverimus, extunc predicta bona mea mobilia et inmobilia a solucione dictarum duarum sec. debent esse omnino libera et soluta. Pro quibus omnibus et singulis supra dictis inviolabiliter observandis robur sigillum meum in testimonium vero sigilla prudentum vv. dd. Nicolay Reymbote iudicis, Seydlini institoris et Ule Zilberczeyger, consulum iura- torum, civium Pragensium, ad preces meas presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono sabbato in vigilia s. Mathei ap. Orig. cum 4 sigg. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti, sign. XII21. Sigilla 1)—3) plus minus laesa sunt; in 1) galea cornuta, in 2) agnus dei, in 3) forficula. Sigillum 4) fractum deest. — In dorso manu fere coaeva: Littera census ad altare s. Procopii II sex. super domo camerarii in foro s. Galli in die s. Katherine solvendis. — HU — [MJ. 142) 1359 febr. 24. Venditio census in Holešovice. Ego Frana Rokczaner de Holyssowycz, civis Pragensis, t. p. recognosco, quia circum- specto v. Francisco Rokczaner de Okors, patruo meo, et heredibus suis in et super villam meam et curiam dictam in Holyssowycz, et quicquid ad predicta bona in censibus, agris, 7 Regesta
Strana 98
98 Regesta Bohemiae et Moraviae. pratis, rubetis, piscacionibus, metis et annuis proventibus et ad me dinoscitur pertinere, septem sex. gr. Prag. den. annui census vendidi iure hereditario pro septuaginta sex. gr. den. predictorum, quas ab ipso Francisco parata in pecunia percepi. Et promitto ac teneor de predictis septem sex. annui census dimidiam quartam sex. gr. den. predictorum in qua- tuordecim diebus post festum s. Georgii proxime venturo et reliquam partem, videlicet quartam dimidiam sex. gr. den. prenominatorum in quatuordecim diebus post festum s. Galli inmediate sequenti dare et solvere, et sic deinceps singulis annis censuare contradiccio- nibus ac impedimentis quibuslibet procul motis. Quod si forte non facerem, extunc statim memoratus Franciscus vel heredes sui possunt sine omni iudicio et sine invocacione sude purgraviorum et aliorum officiariorum quorumcunque et auxilio in ipsis bonis prenominatis tamquam in bonis ipsorum propriis pingnerare, donec censum, in terminis prescriptis non persolutum, predictus Franciscus et heredes sui a me vel de bonis predictis fuerit totaliter consecutus. Possumque supradictum censum infra triennium continuum a data presencium numerando ex amicicia michi ab ipso Francisco predicto facta redimere et exsolvere cum alio censu septem sex. alias sibi Francisco prenominato et heredibus suis in liberis bonis et equivalentibus bonis superius prenominatis emendo et prescribendo, civitati Pragensi in tribus miliaribus adiacentibus ubicunque alias. Si non fecero et tribus annis iam dictis exspiratis, sepe dictus Franciscus et heredes sui vel possessor huius littere prenominatum censum in supradictis bonis perpetuis temporibus libere ab omni exaccione possidebit contra- diccione qualibet non obstante. In cuius rei testimonium hanc litteram iussi fieri et sigillo meo et ad peticionem meam sigillis proborum vv. Johannis dicti Rostonis et Jesconis de Monte, consulum et civium civitatis Maioris Pragensis, roboravi. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono XXIV die m. febr. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monialium s. Georgii in castro Pragensi, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV Phj. Sigilla: 1) S. FRANA. ROKCENER. 2) S. IOHANIS. ROST. 3) /IE/CONIS. DE. MONTE. — in dorso manu coaeva: Super Holissowicz Franam Rokcener; alia manu fere coaeva: Super VII sex. in Holissowicz. — HU — [MJ. 143) 1359 febr. 27. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis altari b. Mariae Virg. et ss. Adalberti et Dorotheae in capella novi chori ecclesiae Pragensis reditus assignat. — ad universorum noticiam tam presencium quam futurorum cupimus devenire, quod litteras seren. principis et domini nostri, d. Karoli, tunc Romanorum regis, nunc vero eorundem Romanorum imperatoris et Bohemie regis semp. aug., ipsius maiestatis sigillo de cera communi in pendenti pressula pergameni sigillatas, sanas et integras, presentatas nobis pro parte fel. mem. d. Rudolfi senioris ducis Saxonie, sacri imp. archimarschalki, recepimus, quarum litterarum tenor dinoscitur esse talis: Karolus dei gr. Romanorum —. [Sequitur tenor litterarum, Treveris a. 1354 mart. I datarum, vide Reg. imp. VIII rex — — 1799 J. Harum igitur litterarum vigore et iuxta ordinacionem, disposicionem et voluntatem dicti d. ducis, nobis per ipsum expositam specialiter et commissam, de censibus, redditibus et proventibus et ceteris utilitatibus dicti castri Kostelecz super Albea et opidi, molendini, iudicii, pontis et lacus, qui et que a tempore obitus dicti d. Rudolfi ducis Saxonie per pre- fatum triennium provenerunt et provenire poterant, XII sex. redditus et dimidium alterum laneum in silvis in villa Sulicz sita prope Eylabo sic emimus et comparavimus pro susten- tacione ministri altaris in ecclesia nostra Pragensi in choro novo in capella in honorem b. Marie virg., s. Adalberti et s. Dorothee virg. dedicata, in qua dictus dux, dum viveret, sepulturam eligerat, per Nicolaum plebanum ecclesie in Prasnolis suosque successores, dicti altaris ministros, in perpetuum habendos, tenendos et possidendos cum omnibus iuri- bus et pertinenciis suis, et de eisdem redditibus ex bonis quondam dicti ducis est addita
98 Regesta Bohemiae et Moraviae. pratis, rubetis, piscacionibus, metis et annuis proventibus et ad me dinoscitur pertinere, septem sex. gr. Prag. den. annui census vendidi iure hereditario pro septuaginta sex. gr. den. predictorum, quas ab ipso Francisco parata in pecunia percepi. Et promitto ac teneor de predictis septem sex. annui census dimidiam quartam sex. gr. den. predictorum in qua- tuordecim diebus post festum s. Georgii proxime venturo et reliquam partem, videlicet quartam dimidiam sex. gr. den. prenominatorum in quatuordecim diebus post festum s. Galli inmediate sequenti dare et solvere, et sic deinceps singulis annis censuare contradiccio- nibus ac impedimentis quibuslibet procul motis. Quod si forte non facerem, extunc statim memoratus Franciscus vel heredes sui possunt sine omni iudicio et sine invocacione sude purgraviorum et aliorum officiariorum quorumcunque et auxilio in ipsis bonis prenominatis tamquam in bonis ipsorum propriis pingnerare, donec censum, in terminis prescriptis non persolutum, predictus Franciscus et heredes sui a me vel de bonis predictis fuerit totaliter consecutus. Possumque supradictum censum infra triennium continuum a data presencium numerando ex amicicia michi ab ipso Francisco predicto facta redimere et exsolvere cum alio censu septem sex. alias sibi Francisco prenominato et heredibus suis in liberis bonis et equivalentibus bonis superius prenominatis emendo et prescribendo, civitati Pragensi in tribus miliaribus adiacentibus ubicunque alias. Si non fecero et tribus annis iam dictis exspiratis, sepe dictus Franciscus et heredes sui vel possessor huius littere prenominatum censum in supradictis bonis perpetuis temporibus libere ab omni exaccione possidebit contra- diccione qualibet non obstante. In cuius rei testimonium hanc litteram iussi fieri et sigillo meo et ad peticionem meam sigillis proborum vv. Johannis dicti Rostonis et Jesconis de Monte, consulum et civium civitatis Maioris Pragensis, roboravi. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono XXIV die m. febr. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monialium s. Georgii in castro Pragensi, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV Phj. Sigilla: 1) S. FRANA. ROKCENER. 2) S. IOHANIS. ROST. 3) /IE/CONIS. DE. MONTE. — in dorso manu coaeva: Super Holissowicz Franam Rokcener; alia manu fere coaeva: Super VII sex. in Holissowicz. — HU — [MJ. 143) 1359 febr. 27. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis altari b. Mariae Virg. et ss. Adalberti et Dorotheae in capella novi chori ecclesiae Pragensis reditus assignat. — ad universorum noticiam tam presencium quam futurorum cupimus devenire, quod litteras seren. principis et domini nostri, d. Karoli, tunc Romanorum regis, nunc vero eorundem Romanorum imperatoris et Bohemie regis semp. aug., ipsius maiestatis sigillo de cera communi in pendenti pressula pergameni sigillatas, sanas et integras, presentatas nobis pro parte fel. mem. d. Rudolfi senioris ducis Saxonie, sacri imp. archimarschalki, recepimus, quarum litterarum tenor dinoscitur esse talis: Karolus dei gr. Romanorum —. [Sequitur tenor litterarum, Treveris a. 1354 mart. I datarum, vide Reg. imp. VIII rex — — 1799 J. Harum igitur litterarum vigore et iuxta ordinacionem, disposicionem et voluntatem dicti d. ducis, nobis per ipsum expositam specialiter et commissam, de censibus, redditibus et proventibus et ceteris utilitatibus dicti castri Kostelecz super Albea et opidi, molendini, iudicii, pontis et lacus, qui et que a tempore obitus dicti d. Rudolfi ducis Saxonie per pre- fatum triennium provenerunt et provenire poterant, XII sex. redditus et dimidium alterum laneum in silvis in villa Sulicz sita prope Eylabo sic emimus et comparavimus pro susten- tacione ministri altaris in ecclesia nostra Pragensi in choro novo in capella in honorem b. Marie virg., s. Adalberti et s. Dorothee virg. dedicata, in qua dictus dux, dum viveret, sepulturam eligerat, per Nicolaum plebanum ecclesie in Prasnolis suosque successores, dicti altaris ministros, in perpetuum habendos, tenendos et possidendos cum omnibus iuri- bus et pertinenciis suis, et de eisdem redditibus ex bonis quondam dicti ducis est addita
Strana 99
Annus 1359 febr. 24.—27. 99 villa nova dicta Psilep prope Veronam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis pro dicto ministro et oneribus infra scriptis supportandis, sic tamen, quod collacio dicti altaris post mortem ill. principum Rudolfi et Wenceslai"), fratrum natorum, et Alberti, patrui dictorum Rudolfi et Wenceslai, ad nos et successores nostros, pro tempore archiepiscopos Pragenses, sine difficultate qualibet debeat pertinere, de quibus quidem redditibus et censibus minister altaris supra dicti — — debet solvere onera infrascripta, videlicet in anniversario incliti principis d. Rudolfi senioris ducis Saxonie predicti in crastino s. Gregorii canonicis Pragensis ecclesie et installatis dabit et dare tenebitur duas sex. gr., inter ipsos dividendos. It. idem minister dabit unam sex. vicariis cum ministris dicte eccl. Pragensis, sextam partem pau- peribus clericis dando. It. unam sex. in dicto anniversario dictis ministris distribuere debe- bit hoc modo, videlicet decem gr. dabit pro offertorio et decem gr. pro candelis ad missam defunctorum. It. comparabit quatuor candelas cereas, quamlibet de tribus libris cere, et ille ardebunt in vigiliis et in missa defunctorum anniversarii predicti; quo anniversario peracto minister altaris predicti pro usu altaris ipsius reservabit candelas easdem. It. pres- biteris, qui eadem die missas celebrabunt pro anima dicti d. ducis, dabit XV gr. It. dabit quatuor ebdomodariis pro prandio cuilibet per II gr. It. pauperibus ante ecclesiam pro pane quinque gr. It. pauperibus scolaribus in scolis degentibus quinque gr. lt. campanatoribus duos gr. It. matronis ecclesie II gr. It. tribus capellanisb) s. Wenczeslay et s. Michahelis cuilibet per unum gr. It. in die s. Dorothee dictus minister dabit II sex. canonicis, vicariis et ministris et aliis ipsius ecclesie clericis, que inter eos secundum consuetudinem distribuan- tur. It. dictus minister altaris predicti tenetur ad tres missas septimanatim per se vel alium in dicta capella celebrare. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. millesimo tre- centesimo quinquagesimo nono die penultima m. febr. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol 2. — Ed. Borový, Ll. erect. archid. Prag. p. 5 n. 5. — [MJ. a) cop.: Wenceslaum. — b) cop.: capellariis. 144) 1359 febr. 27. Otmuchow. Preczlaus, episcopus Vratislaviensis, petente Nicolao duce Oppaviensi statutum pro cano- nicis capellae s. Thomae mart. et pont. in castro „Ratheboriensi“, Vrat. dioc., confert ipsamque capellam et canonicos ipsius, Vratislaviensi ecclesiae immediate subiectos, in suam suscipit protectionem. Creator totius mundi. Datum Othmuchov, III kal. mar. a. d. millesimo trecente- simo quiquagesimo nono nostro maiori sigillo sub appenso, presentibus honn. et discrr. vv. dd. Jacobo Augustini Legnicensis, Nycolao de Bythom, Glogouiensis eccl. archidyaconis, Nycolao de Poznania, Proczano, Petro Mozebog in Biczna eccl. rectoribus, magistro Petro de Loslauia, Johanne de Wratislauia, nostris notariis et familiaribus domesticis, testibus vocatis ad premissa. Orig. cum sig. de cera comm. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 111 Ratibor Collegiat- stift n. 5. — HU — [MJ. 145) 1359 febr. 27. Consules civitatis Vratislaviensis testantur nuntios Jaroslai de Stenberg a Conrado, duce Olsnicensi, 300 mar. recepisse. Nos .. consules civitatis Wratislaviensis tenoře presencium recongnoscimus universis certos nuncios d. Jaroslai de Stenberg admissos nomine ipsius d. Jaroslay esse pagatos per
Annus 1359 febr. 24.—27. 99 villa nova dicta Psilep prope Veronam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis pro dicto ministro et oneribus infra scriptis supportandis, sic tamen, quod collacio dicti altaris post mortem ill. principum Rudolfi et Wenceslai"), fratrum natorum, et Alberti, patrui dictorum Rudolfi et Wenceslai, ad nos et successores nostros, pro tempore archiepiscopos Pragenses, sine difficultate qualibet debeat pertinere, de quibus quidem redditibus et censibus minister altaris supra dicti — — debet solvere onera infrascripta, videlicet in anniversario incliti principis d. Rudolfi senioris ducis Saxonie predicti in crastino s. Gregorii canonicis Pragensis ecclesie et installatis dabit et dare tenebitur duas sex. gr., inter ipsos dividendos. It. idem minister dabit unam sex. vicariis cum ministris dicte eccl. Pragensis, sextam partem pau- peribus clericis dando. It. unam sex. in dicto anniversario dictis ministris distribuere debe- bit hoc modo, videlicet decem gr. dabit pro offertorio et decem gr. pro candelis ad missam defunctorum. It. comparabit quatuor candelas cereas, quamlibet de tribus libris cere, et ille ardebunt in vigiliis et in missa defunctorum anniversarii predicti; quo anniversario peracto minister altaris predicti pro usu altaris ipsius reservabit candelas easdem. It. pres- biteris, qui eadem die missas celebrabunt pro anima dicti d. ducis, dabit XV gr. It. dabit quatuor ebdomodariis pro prandio cuilibet per II gr. It. pauperibus ante ecclesiam pro pane quinque gr. It. pauperibus scolaribus in scolis degentibus quinque gr. lt. campanatoribus duos gr. It. matronis ecclesie II gr. It. tribus capellanisb) s. Wenczeslay et s. Michahelis cuilibet per unum gr. It. in die s. Dorothee dictus minister dabit II sex. canonicis, vicariis et ministris et aliis ipsius ecclesie clericis, que inter eos secundum consuetudinem distribuan- tur. It. dictus minister altaris predicti tenetur ad tres missas septimanatim per se vel alium in dicta capella celebrare. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. millesimo tre- centesimo quinquagesimo nono die penultima m. febr. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol 2. — Ed. Borový, Ll. erect. archid. Prag. p. 5 n. 5. — [MJ. a) cop.: Wenceslaum. — b) cop.: capellariis. 144) 1359 febr. 27. Otmuchow. Preczlaus, episcopus Vratislaviensis, petente Nicolao duce Oppaviensi statutum pro cano- nicis capellae s. Thomae mart. et pont. in castro „Ratheboriensi“, Vrat. dioc., confert ipsamque capellam et canonicos ipsius, Vratislaviensi ecclesiae immediate subiectos, in suam suscipit protectionem. Creator totius mundi. Datum Othmuchov, III kal. mar. a. d. millesimo trecente- simo quiquagesimo nono nostro maiori sigillo sub appenso, presentibus honn. et discrr. vv. dd. Jacobo Augustini Legnicensis, Nycolao de Bythom, Glogouiensis eccl. archidyaconis, Nycolao de Poznania, Proczano, Petro Mozebog in Biczna eccl. rectoribus, magistro Petro de Loslauia, Johanne de Wratislauia, nostris notariis et familiaribus domesticis, testibus vocatis ad premissa. Orig. cum sig. de cera comm. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 111 Ratibor Collegiat- stift n. 5. — HU — [MJ. 145) 1359 febr. 27. Consules civitatis Vratislaviensis testantur nuntios Jaroslai de Stenberg a Conrado, duce Olsnicensi, 300 mar. recepisse. Nos .. consules civitatis Wratislaviensis tenoře presencium recongnoscimus universis certos nuncios d. Jaroslai de Stenberg admissos nomine ipsius d. Jaroslay esse pagatos per
Strana 100
100 Regesta Bohemiae et Moraviae. inclitum principem d. Conradum, ducem Olsniczensem, de trecentis mar. totaliter et omnino. Harum testimonio literarum. Dat. a. d. MCCC°L nono feria quarta post Exurge. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a p. 220 (Copiarium vetustis- simum Olsnicense). — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS III p. 124 n. 134. — HU — [LJ. 146) 1359 febr. 19.—27. Šroda. Karolus imperator et rex Johanni de Prus, can. eccl. s. Crucis Wrat., eiusque successoribus potestatem Bohemia regis auctoritate dai allodium in villa Sürding iure theutonico locare aut vendere idemque allodium ab omnibus exactionibus liberat. ad perpetuam rei memoriam. Etsi regalis magnificencia, que liberaliter officio et munificencie largitate fulgitur, omnibus esse debeat affluentis, —— in eorumque profecti- bus merito gratulari, ad illos tamen munificencie sue dexteram copiosius tenetur extendere et eodem commodis intendere oportune, qui in fundamento militantis ecclesie sciencie claritate refulgent aliisque virtutum meritis ceteris sunt prelati. Hoc igitur in dil. nobis Johanne de Prus, canonico prebendato eccl. s. Crucis Wrat., capellano nostro, digne pen- santes et volentes ex merito ipsius persone dictam ecclesiam, cui patronus et dominus tem- poralis racione corone regni Boemie per graciam dei existimus, specialibus insignire graciis et proficuis honoribus adornare, prefato Johanni can. .. suisque successoribus, canonicis prebendatis ecclesie predicte ipsique ecclesie in persona eorum auctoritate regia Boemie et nostra speciali clemencia damus et conferimus plenam et liberam potestatem, quod allodium de 4 mansis in villa Sirdenik distr. et dominii nostri Wratisl. pertinens ad canonicatum et prebendam supradictas cum pleno dominio atque iure in ius theuthonicum exponere, locare, vendere et quovis alio modo transferre valeant atque possint, prout ipsorum utilitati et dicte ecclesie melius videbitur expedire. Nos vero pro uberiori gracia idem allodium necnon colonos, incolas, inhabitatores et possessores ipsius allodii ac iurium et pertinenci- arum eius ab omnibus et singulis exaccionibus, gravaminibus, vecturis, steuris, angariis et perangariis, precariis et stacionibus ac aliis imposicionibus realibus vel personalibus sive mixtis, quibuscunque nominibus nunccupentur, inventis vel in posterum inveniendis, liberamus, eximimus et absolvimus in perpetuum ac libera, exempta et absoluta esse volu- mus et decernimus per presentes, inhibentes expresse omnibus et singulis capitaneis, iudi- cibus, presidentibus, officialibus vel ministris quibuscunque, ne de cetero perpetuis tempori- bus in premissis seu aliquo premissorum dictum allodium seu colonos, incolas, inhabitatores seu possessores eius aggravent vel perturbent aut aggravare vel perturbare presumant quovismodo gracie nostre celsitudinis sub optentu, sic tamen, quod ipsi redditus et pro- ventus racione dictarum exposicionis, locacionis, vendicionis seu alienacionis cuiuscunque provenientes incorporari debeant canonicatui et prebende perpetuis temporibus et nullas alias (?) ecclesie s. Crucis supradicte. Harum testimonio litterarum sigillo ducatus nostri Wrat. predicti ad hereditates et causas sub appenso. Dat. in Novo foro a. d. 1359 regn. nostr. XIII, imperii vero quarto. Presentibus Burghardo, burggravio Meydeburgensii, magistro curie nostre, Alberto de Krenewicz, Cunado de Falkinhayn militibus, Pecz Nigri, Hankone Dominici, fidd. nostris dill., ac d. Dythmaro de Meckebach, can. ecclesie et can- cellario ducatus nostri Wrat., testibus ad premissa. Cop. saec. XIV in registro ducatus Wratislaviensis, nunc in archivo publico Wratislaviensi Rep. 16 F Breslau, Ober-Gerichtsbücher n. 3 (vet. sign. III 9e) fol. 20v. — Reg. imp. VIII 6985. — Contulit Mendl. — [L].
100 Regesta Bohemiae et Moraviae. inclitum principem d. Conradum, ducem Olsniczensem, de trecentis mar. totaliter et omnino. Harum testimonio literarum. Dat. a. d. MCCC°L nono feria quarta post Exurge. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a p. 220 (Copiarium vetustis- simum Olsnicense). — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS III p. 124 n. 134. — HU — [LJ. 146) 1359 febr. 19.—27. Šroda. Karolus imperator et rex Johanni de Prus, can. eccl. s. Crucis Wrat., eiusque successoribus potestatem Bohemia regis auctoritate dai allodium in villa Sürding iure theutonico locare aut vendere idemque allodium ab omnibus exactionibus liberat. ad perpetuam rei memoriam. Etsi regalis magnificencia, que liberaliter officio et munificencie largitate fulgitur, omnibus esse debeat affluentis, —— in eorumque profecti- bus merito gratulari, ad illos tamen munificencie sue dexteram copiosius tenetur extendere et eodem commodis intendere oportune, qui in fundamento militantis ecclesie sciencie claritate refulgent aliisque virtutum meritis ceteris sunt prelati. Hoc igitur in dil. nobis Johanne de Prus, canonico prebendato eccl. s. Crucis Wrat., capellano nostro, digne pen- santes et volentes ex merito ipsius persone dictam ecclesiam, cui patronus et dominus tem- poralis racione corone regni Boemie per graciam dei existimus, specialibus insignire graciis et proficuis honoribus adornare, prefato Johanni can. .. suisque successoribus, canonicis prebendatis ecclesie predicte ipsique ecclesie in persona eorum auctoritate regia Boemie et nostra speciali clemencia damus et conferimus plenam et liberam potestatem, quod allodium de 4 mansis in villa Sirdenik distr. et dominii nostri Wratisl. pertinens ad canonicatum et prebendam supradictas cum pleno dominio atque iure in ius theuthonicum exponere, locare, vendere et quovis alio modo transferre valeant atque possint, prout ipsorum utilitati et dicte ecclesie melius videbitur expedire. Nos vero pro uberiori gracia idem allodium necnon colonos, incolas, inhabitatores et possessores ipsius allodii ac iurium et pertinenci- arum eius ab omnibus et singulis exaccionibus, gravaminibus, vecturis, steuris, angariis et perangariis, precariis et stacionibus ac aliis imposicionibus realibus vel personalibus sive mixtis, quibuscunque nominibus nunccupentur, inventis vel in posterum inveniendis, liberamus, eximimus et absolvimus in perpetuum ac libera, exempta et absoluta esse volu- mus et decernimus per presentes, inhibentes expresse omnibus et singulis capitaneis, iudi- cibus, presidentibus, officialibus vel ministris quibuscunque, ne de cetero perpetuis tempori- bus in premissis seu aliquo premissorum dictum allodium seu colonos, incolas, inhabitatores seu possessores eius aggravent vel perturbent aut aggravare vel perturbare presumant quovismodo gracie nostre celsitudinis sub optentu, sic tamen, quod ipsi redditus et pro- ventus racione dictarum exposicionis, locacionis, vendicionis seu alienacionis cuiuscunque provenientes incorporari debeant canonicatui et prebende perpetuis temporibus et nullas alias (?) ecclesie s. Crucis supradicte. Harum testimonio litterarum sigillo ducatus nostri Wrat. predicti ad hereditates et causas sub appenso. Dat. in Novo foro a. d. 1359 regn. nostr. XIII, imperii vero quarto. Presentibus Burghardo, burggravio Meydeburgensii, magistro curie nostre, Alberto de Krenewicz, Cunado de Falkinhayn militibus, Pecz Nigri, Hankone Dominici, fidd. nostris dill., ac d. Dythmaro de Meckebach, can. ecclesie et can- cellario ducatus nostri Wrat., testibus ad premissa. Cop. saec. XIV in registro ducatus Wratislaviensis, nunc in archivo publico Wratislaviensi Rep. 16 F Breslau, Ober-Gerichtsbücher n. 3 (vet. sign. III 9e) fol. 20v. — Reg. imp. VIII 6985. — Contulit Mendl. — [L].
Strana 101
Annus 1359 febr. 27.—mart. 8. 101 147) 1359 mart. 4. Pustiměř. Johannes, episcopus Olomucensis, arbitrium a Francisco, ministro ord. fr. Minorum, et Johanne, plebano eccl. in Plenkovice, in causa decimarum in Stupešice latum [conf. Reg. Boh. VI n. 882 ] confirmat. ad peticionem —— Nos Johannes — presens arbitrium — —— d. Friderici prepositi in Wolframskirchen — — confirmamus, appendentes sigillum nostrum — —. Dat. in Pusmir a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono feria secunda in translacione b. Wenczeslai. Orig. perg. cum signo notarii et 3 sigillis (conf. Regesta l. c.) olim in archivo mon. s. Clarae, nunc Brunae in archivo terrae sign. lit. J n. 1 a. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 99 n. 122. — Šebánek, Archivy zruš. kl. moravských a slezských I p. 187 n. 786. — HU — [LJ. 148) 1359 mart. 6. Olomucii. Gertrudis abbatissa et conventus monasterii s. Jacobi Olomucii testantur Dětochum, dictum de Sokolom, monasterio maiorem silvam prope villam Žerotin dedisse et minorem vendidisse et condicionem usurae solutionis e summa 10 mar. adhuc Dětocho non persolutarum, statuunt. Noverint universi tam presentes quam futuri, quod nos Gedrudis abbatissa, Bonusse — — quia d. Dyeto- priorissa et .. conventus monasterii s. Jacobi in Olomucz, ord. Prem., chius, dictus de Sokolom, considerans nos et monasterium nostrum antedictum, proh dolor, paucos habere redditus et proventus, de quibus nec nos nec filia sua Margareta, soror nostra, quam intuitu dei et ad preces dicti d. Dyetochii et amicorum suorum recepimus in sororem, possumus contentari, silvam maiorem, vicinam ville Zeretin, nobis et predicto nostro monas- terio pure propter deum dedit, legavit et donavit perpetue tenendam, habendam et possiden- dam eo iure, quo ipse tenuit et possedit. Minorem vero silvam pro certa pecunie summa emimus circa eundem, quas sibi in parata pecunia solvimus usque ad decem marcas, pro quibus bona nostra fide unam marcam gr. Prag. moravici pagamenti perpetui census singulis annis predicte Margarete, sorori nostre, de camera nostra, quamdiu vixerit, solvere pro- mittimus, ipsa vero decedente in anniversario dicti d. Dyetochii, dum eum debitum nature solvere contingerit, viginti quatuor gr. et in anniversario die inmediate sequenti d. Mar- garete, olim eiusdem d. Dyetochii conthoralis, similiter viginti quatuor sororibus nostris pro pitancia, decem gr. pro triginta missis legendis, residuum vero pro una libra cere et pauperibus popularibus pro animabus amborum distribuatur, tenebimus sine omni dilacione et contradiccione dare, solvere et assignare. In cuius rei testimonium et certitudinem firmio- rem sigilla nostra presentibus sunt appensa. Act. et dat. in nostro monasterio predicto a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die Cinerum. Orig. perg. cum 2 sigg. avulsis Olomucii in archivo capituli sign. A II a 2. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 99 n. 123. — HU — ILJ. 149) [1359] mart. 8. Norimbergae. Karolus imperator et rex senatui civitatis Frankfurt a. M. nuntiat se eo die Norimbergam venisse et quam primum Francofurtum visitaturum esse; si eo nuntii quidam externi advenerint, se statim de hac re certiorem faciant; litterae adiacentes Moguntinum mittendae sunt. Wir laszen uwer liebe wizzen. tag. Ex orig. archivi Moenofrancofurtani ed. Böhmer, Cod. dipl. Moenofrancofurtanus p. 664. — Reg. imp. VIII 2818. — [L]. Geben czu Nuremberg am fritage vor s. Gregorien
Annus 1359 febr. 27.—mart. 8. 101 147) 1359 mart. 4. Pustiměř. Johannes, episcopus Olomucensis, arbitrium a Francisco, ministro ord. fr. Minorum, et Johanne, plebano eccl. in Plenkovice, in causa decimarum in Stupešice latum [conf. Reg. Boh. VI n. 882 ] confirmat. ad peticionem —— Nos Johannes — presens arbitrium — —— d. Friderici prepositi in Wolframskirchen — — confirmamus, appendentes sigillum nostrum — —. Dat. in Pusmir a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono feria secunda in translacione b. Wenczeslai. Orig. perg. cum signo notarii et 3 sigillis (conf. Regesta l. c.) olim in archivo mon. s. Clarae, nunc Brunae in archivo terrae sign. lit. J n. 1 a. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 99 n. 122. — Šebánek, Archivy zruš. kl. moravských a slezských I p. 187 n. 786. — HU — [LJ. 148) 1359 mart. 6. Olomucii. Gertrudis abbatissa et conventus monasterii s. Jacobi Olomucii testantur Dětochum, dictum de Sokolom, monasterio maiorem silvam prope villam Žerotin dedisse et minorem vendidisse et condicionem usurae solutionis e summa 10 mar. adhuc Dětocho non persolutarum, statuunt. Noverint universi tam presentes quam futuri, quod nos Gedrudis abbatissa, Bonusse — — quia d. Dyeto- priorissa et .. conventus monasterii s. Jacobi in Olomucz, ord. Prem., chius, dictus de Sokolom, considerans nos et monasterium nostrum antedictum, proh dolor, paucos habere redditus et proventus, de quibus nec nos nec filia sua Margareta, soror nostra, quam intuitu dei et ad preces dicti d. Dyetochii et amicorum suorum recepimus in sororem, possumus contentari, silvam maiorem, vicinam ville Zeretin, nobis et predicto nostro monas- terio pure propter deum dedit, legavit et donavit perpetue tenendam, habendam et possiden- dam eo iure, quo ipse tenuit et possedit. Minorem vero silvam pro certa pecunie summa emimus circa eundem, quas sibi in parata pecunia solvimus usque ad decem marcas, pro quibus bona nostra fide unam marcam gr. Prag. moravici pagamenti perpetui census singulis annis predicte Margarete, sorori nostre, de camera nostra, quamdiu vixerit, solvere pro- mittimus, ipsa vero decedente in anniversario dicti d. Dyetochii, dum eum debitum nature solvere contingerit, viginti quatuor gr. et in anniversario die inmediate sequenti d. Mar- garete, olim eiusdem d. Dyetochii conthoralis, similiter viginti quatuor sororibus nostris pro pitancia, decem gr. pro triginta missis legendis, residuum vero pro una libra cere et pauperibus popularibus pro animabus amborum distribuatur, tenebimus sine omni dilacione et contradiccione dare, solvere et assignare. In cuius rei testimonium et certitudinem firmio- rem sigilla nostra presentibus sunt appensa. Act. et dat. in nostro monasterio predicto a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die Cinerum. Orig. perg. cum 2 sigg. avulsis Olomucii in archivo capituli sign. A II a 2. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 99 n. 123. — HU — ILJ. 149) [1359] mart. 8. Norimbergae. Karolus imperator et rex senatui civitatis Frankfurt a. M. nuntiat se eo die Norimbergam venisse et quam primum Francofurtum visitaturum esse; si eo nuntii quidam externi advenerint, se statim de hac re certiorem faciant; litterae adiacentes Moguntinum mittendae sunt. Wir laszen uwer liebe wizzen. tag. Ex orig. archivi Moenofrancofurtani ed. Böhmer, Cod. dipl. Moenofrancofurtanus p. 664. — Reg. imp. VIII 2818. — [L]. Geben czu Nuremberg am fritage vor s. Gregorien
Strana 102
102 Regesta Bohemiae et Moraviae. 150) 1359 mart. 11. Vratislaviae. Venceslaus Sbynconis de Luleč, clericus Olomucensis dioec., publicus auct. imp. notarius, una cum alio notario publico subscribit signoque suo signat instrumentum, quo mandante Wilhelmo abbate monasterii s. Vincentii prope Vratislaviam, ord. Praem., litterae Karoli impe- ratoris et regis a. 1359 Jan. 13. eidem monasterio datae (vide superius n. 85) transsumuntur. In nom. dom. am. Anno nativit. eiusdem 1359, ind. duodecima, V ydus mar., hora quasi tercia, in stuba seu estuario ven. et relig. v. d. Wilhelmi abbatis mon. s. Vincencii prope Wraczlauiam, ord. Prem. — — Et ego Wenczeslaus Sbinkonis de Lulcz, clericus Olomuczensis dyoc., publicus auctoritate imperiali notarius, predicte littere exhibi- cioni et publicacioni una cum Johanne quondam Henrici de Glogouia, notario publico, Orig. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 67, Vinzenzkloster Breslau n. 380. — Ibidem n. 385 alium instrumentum publicum asservatur, manu eiusdem Venceslai Sbynconis scriptum, datum a. 1360 id. mar. = 15 mart. in mon. s. Vincentii extra muros Vratislavien. — Alia instrumenta publica a Venceslao Sbynconis de Luleč a. 1360 mart. 8. in castro opidi Othmuchov el eodem anno 10 mart. Vratislaviae conscripta ed. Stenzel, Urkunden zur Gesch. d. Bist. Breslau p. 327 n. 288 ex orig. archivi episcopatus Vratislaviensis, sign. T 27. — IM J. 151) 1359 mart. 12. Franciscus Rokczaner domum suam in Maiori civitate Pragensi Cunczoni Longo vendit censum annuum trium sex. gr. Prag. sibi et heredibus suis reservans. Nos Nicolaus Rembothe iudex, Johannes Luthomericzer, Ulricus Czoter, Wolflinus Galm, Johannes Rost, Mathias Ress, Zeydlinus Ottonis, Waltherus Gabler, Johannes Junossii, Jeclinus Salmanni carnifex, Martinus Wawrziconis, Jesco Pybraner et Frana Zeydlini de Pysca consules, Nicolaus Znoymer, Bohuslaus de Miliczin, Conradus institor de Nuremberch, Merclinus institor de Monte, Ula Zilberczieyger et Jeclinus Rotonis, scabini iurati, Maioris civitatis Prag. cives, notum facimus t. p. u., quod discr. v. Franciscus Rok- czaner domum suam inter domos Gotfridi doleatoris et olim Jaxonis Bavari sitam et eiusdem domus aream suo et heredum suorum nomine vendidit et in publico predicte civitatis nostre iudicio more consueto et solito resignavit Cunczoni Longo sutori, ementi et recipienti pro se et suis heredibus, rite et racionabiliter pro certa quantitate pecunie, eidem Francisco Rok- czaner plenarie persoluta, ita quod ipse Cunczo et heredes sui habent et habere debent plenam licenciam et liberam potestatem de et cum ipsa domo et eius area faciendi et agendi tam- quam de rebus suis et hereditate propria de cetero, quidquid eorum voluntati placuerit, impedimento quolibet non obstante, quia ipse Cunczo exequtus est et fecit plene cum pre- dicta domo et eius area, quod de iure civitatis Pragensis predicte fuerat faciendum, salvo tamen trium sex. gr. den. Prag. censu, qui predicto Francisco Rokczaner et eius heredibus per prefatum Cunczonem, heredes et successores suos solvetur et solvi debet annis singulis de domo et area supradictis eo specifice declarato, quod predicto Cunczoni, heredibus et successoribus suis licitus est semper prefatam domum suam et eius aream de tercia sex. gr. census predicti eximere et liberare tali condicione, quandocumque unam sex. gr. census super alia domo in predicta civitate Pragensi ad hoc certa emerint et eandem prelibato Francisco vel suis heredibus aut successoribus assignaverint, tunc de huiusmodi tercia sex. census ipsi et eorum domus cum area remanebunt liberi, duas dumtaxat sex. gr. den. Prag. annis singulis de cetero persolventes, hoc eciam adiecto, quod aqua de predicti Cunczonis curia fluens habet et debet per curias domorum predicti Gotfridi doleatoris et olim Peslini Renczer sutoris defluere seu transire contradiccione et impedimento quorumlibet hominum proculmotis. In cuius rei testimonium presentes literas sigillo civium Pragensium seu civi-
102 Regesta Bohemiae et Moraviae. 150) 1359 mart. 11. Vratislaviae. Venceslaus Sbynconis de Luleč, clericus Olomucensis dioec., publicus auct. imp. notarius, una cum alio notario publico subscribit signoque suo signat instrumentum, quo mandante Wilhelmo abbate monasterii s. Vincentii prope Vratislaviam, ord. Praem., litterae Karoli impe- ratoris et regis a. 1359 Jan. 13. eidem monasterio datae (vide superius n. 85) transsumuntur. In nom. dom. am. Anno nativit. eiusdem 1359, ind. duodecima, V ydus mar., hora quasi tercia, in stuba seu estuario ven. et relig. v. d. Wilhelmi abbatis mon. s. Vincencii prope Wraczlauiam, ord. Prem. — — Et ego Wenczeslaus Sbinkonis de Lulcz, clericus Olomuczensis dyoc., publicus auctoritate imperiali notarius, predicte littere exhibi- cioni et publicacioni una cum Johanne quondam Henrici de Glogouia, notario publico, Orig. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 67, Vinzenzkloster Breslau n. 380. — Ibidem n. 385 alium instrumentum publicum asservatur, manu eiusdem Venceslai Sbynconis scriptum, datum a. 1360 id. mar. = 15 mart. in mon. s. Vincentii extra muros Vratislavien. — Alia instrumenta publica a Venceslao Sbynconis de Luleč a. 1360 mart. 8. in castro opidi Othmuchov el eodem anno 10 mart. Vratislaviae conscripta ed. Stenzel, Urkunden zur Gesch. d. Bist. Breslau p. 327 n. 288 ex orig. archivi episcopatus Vratislaviensis, sign. T 27. — IM J. 151) 1359 mart. 12. Franciscus Rokczaner domum suam in Maiori civitate Pragensi Cunczoni Longo vendit censum annuum trium sex. gr. Prag. sibi et heredibus suis reservans. Nos Nicolaus Rembothe iudex, Johannes Luthomericzer, Ulricus Czoter, Wolflinus Galm, Johannes Rost, Mathias Ress, Zeydlinus Ottonis, Waltherus Gabler, Johannes Junossii, Jeclinus Salmanni carnifex, Martinus Wawrziconis, Jesco Pybraner et Frana Zeydlini de Pysca consules, Nicolaus Znoymer, Bohuslaus de Miliczin, Conradus institor de Nuremberch, Merclinus institor de Monte, Ula Zilberczieyger et Jeclinus Rotonis, scabini iurati, Maioris civitatis Prag. cives, notum facimus t. p. u., quod discr. v. Franciscus Rok- czaner domum suam inter domos Gotfridi doleatoris et olim Jaxonis Bavari sitam et eiusdem domus aream suo et heredum suorum nomine vendidit et in publico predicte civitatis nostre iudicio more consueto et solito resignavit Cunczoni Longo sutori, ementi et recipienti pro se et suis heredibus, rite et racionabiliter pro certa quantitate pecunie, eidem Francisco Rok- czaner plenarie persoluta, ita quod ipse Cunczo et heredes sui habent et habere debent plenam licenciam et liberam potestatem de et cum ipsa domo et eius area faciendi et agendi tam- quam de rebus suis et hereditate propria de cetero, quidquid eorum voluntati placuerit, impedimento quolibet non obstante, quia ipse Cunczo exequtus est et fecit plene cum pre- dicta domo et eius area, quod de iure civitatis Pragensis predicte fuerat faciendum, salvo tamen trium sex. gr. den. Prag. censu, qui predicto Francisco Rokczaner et eius heredibus per prefatum Cunczonem, heredes et successores suos solvetur et solvi debet annis singulis de domo et area supradictis eo specifice declarato, quod predicto Cunczoni, heredibus et successoribus suis licitus est semper prefatam domum suam et eius aream de tercia sex. gr. census predicti eximere et liberare tali condicione, quandocumque unam sex. gr. census super alia domo in predicta civitate Pragensi ad hoc certa emerint et eandem prelibato Francisco vel suis heredibus aut successoribus assignaverint, tunc de huiusmodi tercia sex. census ipsi et eorum domus cum area remanebunt liberi, duas dumtaxat sex. gr. den. Prag. annis singulis de cetero persolventes, hoc eciam adiecto, quod aqua de predicti Cunczonis curia fluens habet et debet per curias domorum predicti Gotfridi doleatoris et olim Peslini Renczer sutoris defluere seu transire contradiccione et impedimento quorumlibet hominum proculmotis. In cuius rei testimonium presentes literas sigillo civium Pragensium seu civi-
Strana 103
Annus 1359 mart. 11.—18. 103 tatis Pragensis predicte communiri fecimus ad peticionem parcium predictarum. Dat. a. d. M° CCC° L' nono die s. Gregorii pape. Orig. perg. cum sig. avulso in archivo civitatis Vindobonensis sign. Nr. 528. — Ed. Uhlirz, Urk. u. Reg. aus d. Archive d. Reichshauptst. Wien I p. 528. — Extr. Teige, Základy starého místopisu Praž. I p. 389 n. 25. — HU — [LJ. 152) 1359 mart. 12. Elisabeth et Kunhuta, Cunonis de Pechöfen filiae, omnia iura in loca deserta dicta Hohen- haus et Stadel in lite cum monasterio Waldsassensi, ad ipsas et maritos ipsarum spectantia, abdicant. Wir Elz und Kunusch dez Kunen von Bechoven, dem got genad, tòchter bechennen — —, daz wir von unsers vaters sel. wegen unsern herren .. den abtt und .. den convent des klosters ze Waltsachssen ansprachen umb di od an dem Teichelperg, genant zum Hohen- hause und zum Stadel, der sie lehenherren woren und sind, und do wir des mit in aynen vermessen tag namen und für gericht komen, dopei ritter und knehtt und erberig leute waren und pei nam der vestt ritter h. Engelhart von Kunigswat, h. Ott der Travtenberger von der Reut und h. Albreht der Nothafft von der Leubatsch, do getrawt wir unserm rechten nicht; wann wir unterweist warden, daz ez czu krank wer, alz auch waz, wann es erbloz worden wer und ist den egenanten herrn .. dem abtt und .. dem convent dez klosters ze Waltsachssen di vorbenant ôd mit irr zugehorung, do gieng wir darmit willen unser paider eleicher wirtt, di do gegenvertig waren, und mit verdahtem müt unbetwungen und gaben auf dem ..abt und .. convent und iren egenantem kloster die selben obgenanten ôd zum Hohenhause und zum Stadel gar und gentzlich, mit holez, mit velde, mit wisen, mit eckern, mit allen nutzen, eren und rechten, besucht und unbesucht, unter der erde und ob der erden, alz si unser vater sel. herpraht hat, also verzeih wir uns der selben ôd mit irr zuge- hôrung, daz wir noch dhein unser frevnt, erben noch nakumen noch niemant von unsern wegen vodrung, recht oder ansprach dor nach sûllen noch můgen nimmermer gehaben noch gewinnen in dheinerley weyse und sûllen sie dorumb nimmer mer anvertigen, weder mit recht noch anrecht, weder mit gaistlichem noch mit werltlichem gericht. Mit urkünd dits briffs und wann wir niht aygner insigel haben, dorumb haben wie gepeten dem vesten ritter h. Trost den Winckler von Kinsperch und h. Nikel Walther, purgermeister zu den zeiten zu Eger, und h. Jacob Freytag, auch purger ze Eger, di da an dem vorgenantem rechten mit den obgenanten erbergen leuten gesezzen sein, daz si zu ayner zeuchnuss und zu ayner vesten stetichait der obgenanten red ir insigel gehangen haben an disen offenn briff. Daz geschah do man czalt von Cr. geburt drewzehenhundert dornach in dem nevn und funfzi- gistem iar an s. Gregorii tag dez heil. babsts. Orig. perg. cum 3 sigg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Waldsassen Klost. Urk. Fasc. 47 N. 35. Sigilla: I) in clipeo piscis, in galea piscis; S . TROST . WINCLER, 2) S. NICOLAI. DE CVRIA ., 3) S . IACOBI .FREITAGI. — Extr. Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 225. — Cf. litteras Bohuslai de Švamberg, terrae advocati Egrensis, supra sub. n. 23 typis excusas. — HU — [LJ. 153) 1359 mart. 18. Norimbergae. Johannes, episcopus Luthomislensis, Karoli imperatoris et regis cancellarius, habitationem in domo praepositi in Frankfurt a senatu civitatis Frankfurt petit. Lieben frunt! Wann unsir herre der keisir nu zu ew farn wil und ze Sachsenhusen ligen, do wenynk gutir herberge sint: dovon biten wir ew mit fleizze, das ir schaffet, das wir legen mogen in der probstey, do wir vor gelegen haben und unsir vorfarn, des keysirs canczler
Annus 1359 mart. 11.—18. 103 tatis Pragensis predicte communiri fecimus ad peticionem parcium predictarum. Dat. a. d. M° CCC° L' nono die s. Gregorii pape. Orig. perg. cum sig. avulso in archivo civitatis Vindobonensis sign. Nr. 528. — Ed. Uhlirz, Urk. u. Reg. aus d. Archive d. Reichshauptst. Wien I p. 528. — Extr. Teige, Základy starého místopisu Praž. I p. 389 n. 25. — HU — [LJ. 152) 1359 mart. 12. Elisabeth et Kunhuta, Cunonis de Pechöfen filiae, omnia iura in loca deserta dicta Hohen- haus et Stadel in lite cum monasterio Waldsassensi, ad ipsas et maritos ipsarum spectantia, abdicant. Wir Elz und Kunusch dez Kunen von Bechoven, dem got genad, tòchter bechennen — —, daz wir von unsers vaters sel. wegen unsern herren .. den abtt und .. den convent des klosters ze Waltsachssen ansprachen umb di od an dem Teichelperg, genant zum Hohen- hause und zum Stadel, der sie lehenherren woren und sind, und do wir des mit in aynen vermessen tag namen und für gericht komen, dopei ritter und knehtt und erberig leute waren und pei nam der vestt ritter h. Engelhart von Kunigswat, h. Ott der Travtenberger von der Reut und h. Albreht der Nothafft von der Leubatsch, do getrawt wir unserm rechten nicht; wann wir unterweist warden, daz ez czu krank wer, alz auch waz, wann es erbloz worden wer und ist den egenanten herrn .. dem abtt und .. dem convent dez klosters ze Waltsachssen di vorbenant ôd mit irr zugehorung, do gieng wir darmit willen unser paider eleicher wirtt, di do gegenvertig waren, und mit verdahtem müt unbetwungen und gaben auf dem ..abt und .. convent und iren egenantem kloster die selben obgenanten ôd zum Hohenhause und zum Stadel gar und gentzlich, mit holez, mit velde, mit wisen, mit eckern, mit allen nutzen, eren und rechten, besucht und unbesucht, unter der erde und ob der erden, alz si unser vater sel. herpraht hat, also verzeih wir uns der selben ôd mit irr zuge- hôrung, daz wir noch dhein unser frevnt, erben noch nakumen noch niemant von unsern wegen vodrung, recht oder ansprach dor nach sûllen noch můgen nimmermer gehaben noch gewinnen in dheinerley weyse und sûllen sie dorumb nimmer mer anvertigen, weder mit recht noch anrecht, weder mit gaistlichem noch mit werltlichem gericht. Mit urkünd dits briffs und wann wir niht aygner insigel haben, dorumb haben wie gepeten dem vesten ritter h. Trost den Winckler von Kinsperch und h. Nikel Walther, purgermeister zu den zeiten zu Eger, und h. Jacob Freytag, auch purger ze Eger, di da an dem vorgenantem rechten mit den obgenanten erbergen leuten gesezzen sein, daz si zu ayner zeuchnuss und zu ayner vesten stetichait der obgenanten red ir insigel gehangen haben an disen offenn briff. Daz geschah do man czalt von Cr. geburt drewzehenhundert dornach in dem nevn und funfzi- gistem iar an s. Gregorii tag dez heil. babsts. Orig. perg. cum 3 sigg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Waldsassen Klost. Urk. Fasc. 47 N. 35. Sigilla: I) in clipeo piscis, in galea piscis; S . TROST . WINCLER, 2) S. NICOLAI. DE CVRIA ., 3) S . IACOBI .FREITAGI. — Extr. Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 225. — Cf. litteras Bohuslai de Švamberg, terrae advocati Egrensis, supra sub. n. 23 typis excusas. — HU — [LJ. 153) 1359 mart. 18. Norimbergae. Johannes, episcopus Luthomislensis, Karoli imperatoris et regis cancellarius, habitationem in domo praepositi in Frankfurt a senatu civitatis Frankfurt petit. Lieben frunt! Wann unsir herre der keisir nu zu ew farn wil und ze Sachsenhusen ligen, do wenynk gutir herberge sint: dovon biten wir ew mit fleizze, das ir schaffet, das wir legen mogen in der probstey, do wir vor gelegen haben und unsir vorfarn, des keysirs canczler
Strana 104
104 haben gelegen. Doran tut ir uns eyn sundirliche fruntschaft. Geben ze Nurimberg, an dem freitage für dem weizzen suntag. Johans von gots gn. bischof zum Luthmuschil, Den erbern leuten dem burgermeister und dem rat zu Frankenfurt, des keysirs canzler. unsirn lieben frunden. Regesta Bohemiae et Moraviae. Ex archivo civitatis Frankfurt a. M. ed. Böhmer, Codex Moenofrancofurtanus 111 p. 665. — Reg. imp. VIII 2918. — [L]. 154) 1359 mart. 18. Arbitrium in lite, quae inter monasterium Waldsassense parte ex una et Nicolaum de Einsiedel, civem Egrensem, parte ex altera vertebatur. Wir Trost Winchler, Eltel Toss, Heinrich Beler, Chünrat Neyperger von Prampuch und Hans Schirntinger bechennen — — umb alle zwitraht, sache und geschicht, di sich lange zeite untz her verhandelt haben zwischen den erbern geistlichen herren .. dem abte und .. convente des closters zu Waltsassen einseit und dem ersamen Niclasen vom Ayn- sidel, purger zu Eger, und seinen erben anderseit umb di hernach genanten dôrffer und gûte und alle ir zugehorunge genant Hardeck, Albernreut, Alten Albernreut, Schahten, Podem, Gosel und Mugel; der selben zwitraht, sache und geschicht aller si bederseit mit gutem willen ze uns gangen sint auf daz reht, also waz wir in bederseit darüber zu eim reh- ten sprechen und erteilen und in daz unter undern anhangenden insigeln beschriben geben, daz si des bederseit gehorsam sein und daz unverworffenleich stet halden schüln und wellen on allez geverde als si sich des bederseit mit ir gelübden und brifen verbunden und ver- schriben haben. Und ûber alle di selben zwitraht, sache und geschicht nach ir brifen, di si bederseit gein einander über di obgenanten dorffer und gûte geben haben und nach er- varung und unterweisung des rehten und nach under selbs trewe, bescheidenheit und ge- wizzen haben wir ein reht darüber also gesprochen und erteilt: wan der vorgenant Niclas vom Aynsidel di vorbenanten dôrffer und gûte von den egenanten .. abte und .. convente gekaufft het umb tausent pf. haller und er sider di selben dôrffer und gute verkaufft hat und hingeben umb zwey tausent guldein, als vil di selben zwey tausent guldein zu diser zeite bezzer sint und mer geltent, dann tausent pf. haller — guldein und haller zu ahten und zu rechen nach des landes werunge, di zu diser zeite geng ist — als vil schûln di ebe- nanten Niclas vom Aynsidel und sein erben den obenanten .. abte und .. convente under- keren mit bereitem gelde auch des landes werunge und unverzogenleichen; und wan si sunderleich umb di selben obgeschriben dôrffer und gûte bederseit auf einander schaden zihent umb den selben schaden allen, sprechen wir dehein reht, wan uns darumb niht ein- pfolhen ist. Und ze urkünde der vorbeschriben rehts und urteil geben wir disen offenen brif versigelt mit undern insigeln, di dar an hangent, und des alles ist gebeten gezeug der edel herre h. Bohuzlab von Swanberg, zu der zite lantvoyt zu Eger, und hat des zu gezeuchnuss sein insigel auch an disen brif lazzen hahen, des si bederseit gerten und baten. Daz geschah do man zahlt von Crists geburte dreuczehenhundert iar dar nach in dem neun und fünfezig- sten iar an dem nehsten montage nach s. Gregorii des heyl. babstes und lerers tage. Orig. perg. cum 6 sigg., Monaci in archivo generali Bavariae Waldsassen Klost. Urk. fasc. 47 n. 137. Sigilla: 1) laesum, vide supra n. 825 n. 2, 2) vide supra n. 825 n. 3, 3) laesum, in clipeo pars lupi superior; + S. HEINRICI.DE//// 1, 4) vide n. 825 n. 5 et 6, 5) in clipeo pisces, 6) laesum, in campo cyenus;/ VSLAWI.D. SWAN//I/. — Extr. Freyberg, Regesta Boica VIII p. 412. — Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 225. — HU — [LJ.
104 haben gelegen. Doran tut ir uns eyn sundirliche fruntschaft. Geben ze Nurimberg, an dem freitage für dem weizzen suntag. Johans von gots gn. bischof zum Luthmuschil, Den erbern leuten dem burgermeister und dem rat zu Frankenfurt, des keysirs canzler. unsirn lieben frunden. Regesta Bohemiae et Moraviae. Ex archivo civitatis Frankfurt a. M. ed. Böhmer, Codex Moenofrancofurtanus 111 p. 665. — Reg. imp. VIII 2918. — [L]. 154) 1359 mart. 18. Arbitrium in lite, quae inter monasterium Waldsassense parte ex una et Nicolaum de Einsiedel, civem Egrensem, parte ex altera vertebatur. Wir Trost Winchler, Eltel Toss, Heinrich Beler, Chünrat Neyperger von Prampuch und Hans Schirntinger bechennen — — umb alle zwitraht, sache und geschicht, di sich lange zeite untz her verhandelt haben zwischen den erbern geistlichen herren .. dem abte und .. convente des closters zu Waltsassen einseit und dem ersamen Niclasen vom Ayn- sidel, purger zu Eger, und seinen erben anderseit umb di hernach genanten dôrffer und gûte und alle ir zugehorunge genant Hardeck, Albernreut, Alten Albernreut, Schahten, Podem, Gosel und Mugel; der selben zwitraht, sache und geschicht aller si bederseit mit gutem willen ze uns gangen sint auf daz reht, also waz wir in bederseit darüber zu eim reh- ten sprechen und erteilen und in daz unter undern anhangenden insigeln beschriben geben, daz si des bederseit gehorsam sein und daz unverworffenleich stet halden schüln und wellen on allez geverde als si sich des bederseit mit ir gelübden und brifen verbunden und ver- schriben haben. Und ûber alle di selben zwitraht, sache und geschicht nach ir brifen, di si bederseit gein einander über di obgenanten dorffer und gûte geben haben und nach er- varung und unterweisung des rehten und nach under selbs trewe, bescheidenheit und ge- wizzen haben wir ein reht darüber also gesprochen und erteilt: wan der vorgenant Niclas vom Aynsidel di vorbenanten dôrffer und gûte von den egenanten .. abte und .. convente gekaufft het umb tausent pf. haller und er sider di selben dôrffer und gute verkaufft hat und hingeben umb zwey tausent guldein, als vil di selben zwey tausent guldein zu diser zeite bezzer sint und mer geltent, dann tausent pf. haller — guldein und haller zu ahten und zu rechen nach des landes werunge, di zu diser zeite geng ist — als vil schûln di ebe- nanten Niclas vom Aynsidel und sein erben den obenanten .. abte und .. convente under- keren mit bereitem gelde auch des landes werunge und unverzogenleichen; und wan si sunderleich umb di selben obgeschriben dôrffer und gûte bederseit auf einander schaden zihent umb den selben schaden allen, sprechen wir dehein reht, wan uns darumb niht ein- pfolhen ist. Und ze urkünde der vorbeschriben rehts und urteil geben wir disen offenen brif versigelt mit undern insigeln, di dar an hangent, und des alles ist gebeten gezeug der edel herre h. Bohuzlab von Swanberg, zu der zite lantvoyt zu Eger, und hat des zu gezeuchnuss sein insigel auch an disen brif lazzen hahen, des si bederseit gerten und baten. Daz geschah do man zahlt von Crists geburte dreuczehenhundert iar dar nach in dem neun und fünfezig- sten iar an dem nehsten montage nach s. Gregorii des heyl. babstes und lerers tage. Orig. perg. cum 6 sigg., Monaci in archivo generali Bavariae Waldsassen Klost. Urk. fasc. 47 n. 137. Sigilla: 1) laesum, vide supra n. 825 n. 2, 2) vide supra n. 825 n. 3, 3) laesum, in clipeo pars lupi superior; + S. HEINRICI.DE//// 1, 4) vide n. 825 n. 5 et 6, 5) in clipeo pisces, 6) laesum, in campo cyenus;/ VSLAWI.D. SWAN//I/. — Extr. Freyberg, Regesta Boica VIII p. 412. — Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 225. — HU — [LJ.
Strana 105
Annus 1359 mart. 18.—[m. mart.] 105 155) 1359 mart. 21. Pragae. Theodricus, episcopus Mindensis, civitati Pontensi theloneum per quadriennium percipien- dum concedit. — n. f. t. p. u., quod discrr. vv. .. iudici et .. iuratis in Ponte auctoritate, vice et potestate a seren. principe et domino d. Karulo, Romanorum imperatore —— et Boemie rege, gracioso nobis traditis indulsimus et presentibus concedimus, quod ipsi ab omnibus et singulis equis civitatem intrantibus singulis diebus forensibus unum den. pro pavimenta- cione civitatis et eciam aliis diebus non forensibus cottidie ad comunem profectum omnium intrancium et exeuncium a data presencium ad quatuor annos inclusive possint et valeant exigere et exposcere volentes, quod quarto anno exspirato huiusmodi exaccio racione pa- vimentacionis irrita sit et cassa et penitus nullius efficacie et valoris. Dat. Prage sub nostri sigilli appensione munit. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXI m. mar, Orig. cum sig. in press. perg., deperdito, in archivo civitatis Pontensis, sign. II 87. — Ed. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 36 n. 87. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 547 n. 375. — [MJ. 156) 1359 mart. 22. Aquisgrani. Rudolphus dux Saxoniae, sacri Rom. imp. archimarescallus, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur. Nos Rudolphus dei gr. dux Saxonie, sacri Rom. imp. archimarescallus, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure castri Hirzberg super fluvio Sale in Neumburgensi dioc. situati, quod seren. ac invict. princeps et dominus d. Karolus quartus, div. fav. clem. Roma- norum imperator semp. aug. et Bohemie rex, — — ab ill. domino Friderico marchione Misnensi in 1200 mar. puri argenti gravis ponderis usualis et currentis monete et sexingentis sex. gr. den. Prag. nuper exolvit, collapsa sunt nimium et collapse, et si qua illic adhuc supersunt edificia, illa periculosam minantur evicino ruinam. Ideoque ut lapsus castri predicti adhuc saltim ad honorem et profectum sacri imperii reformetur, animo deliberato, habito eciam cum ceteris nostris coelectoribus super hoc maturo consilio, —— consensimus ac t. p. velud princeps elector spontanee consentimus, ut prefatus dominus noster, d. impe- rator in reformacione et reedificacione castri Hirzberg predicti et edificiorum structure, fossatorum et murorum ipsius 300 sex. gr. Prag. predictorum possit impendere et castrum ipsum in eisdem 300 sex. una cum supradictis 1200 mar. et 600 sex. et sic in toto in 1200 mar. puri argenti gravis ponderis usualis et currentis monete et 900 sex. gr. den. Prag. pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et corona regni sui Boemie habere tam- diu cum suis pertinenciis absque defalcacione fructuum, qui vix ad custodiam castri videntur sufficere, titulo veri pignoris obligatum, donec in eadem 1200 mar. argenti puri gravis pon- deris et 900 sex. gr. Prag. summa per imperatorem vel regem Romanorum integre et comple- te solvendis fuerit exolutum. —— Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinqua- gesimo nono die XXII m. mar. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Ducis Saxonie super reedificacione castri Hirtzberg. — [M. 157) 1359 [m. mart.] Aquisgrani. Wilhelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri Rom. imp. per Italiam archicancellarius, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur.
Annus 1359 mart. 18.—[m. mart.] 105 155) 1359 mart. 21. Pragae. Theodricus, episcopus Mindensis, civitati Pontensi theloneum per quadriennium percipien- dum concedit. — n. f. t. p. u., quod discrr. vv. .. iudici et .. iuratis in Ponte auctoritate, vice et potestate a seren. principe et domino d. Karulo, Romanorum imperatore —— et Boemie rege, gracioso nobis traditis indulsimus et presentibus concedimus, quod ipsi ab omnibus et singulis equis civitatem intrantibus singulis diebus forensibus unum den. pro pavimenta- cione civitatis et eciam aliis diebus non forensibus cottidie ad comunem profectum omnium intrancium et exeuncium a data presencium ad quatuor annos inclusive possint et valeant exigere et exposcere volentes, quod quarto anno exspirato huiusmodi exaccio racione pa- vimentacionis irrita sit et cassa et penitus nullius efficacie et valoris. Dat. Prage sub nostri sigilli appensione munit. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXI m. mar, Orig. cum sig. in press. perg., deperdito, in archivo civitatis Pontensis, sign. II 87. — Ed. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 36 n. 87. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 547 n. 375. — [MJ. 156) 1359 mart. 22. Aquisgrani. Rudolphus dux Saxoniae, sacri Rom. imp. archimarescallus, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur. Nos Rudolphus dei gr. dux Saxonie, sacri Rom. imp. archimarescallus, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure castri Hirzberg super fluvio Sale in Neumburgensi dioc. situati, quod seren. ac invict. princeps et dominus d. Karolus quartus, div. fav. clem. Roma- norum imperator semp. aug. et Bohemie rex, — — ab ill. domino Friderico marchione Misnensi in 1200 mar. puri argenti gravis ponderis usualis et currentis monete et sexingentis sex. gr. den. Prag. nuper exolvit, collapsa sunt nimium et collapse, et si qua illic adhuc supersunt edificia, illa periculosam minantur evicino ruinam. Ideoque ut lapsus castri predicti adhuc saltim ad honorem et profectum sacri imperii reformetur, animo deliberato, habito eciam cum ceteris nostris coelectoribus super hoc maturo consilio, —— consensimus ac t. p. velud princeps elector spontanee consentimus, ut prefatus dominus noster, d. impe- rator in reformacione et reedificacione castri Hirzberg predicti et edificiorum structure, fossatorum et murorum ipsius 300 sex. gr. Prag. predictorum possit impendere et castrum ipsum in eisdem 300 sex. una cum supradictis 1200 mar. et 600 sex. et sic in toto in 1200 mar. puri argenti gravis ponderis usualis et currentis monete et 900 sex. gr. den. Prag. pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et corona regni sui Boemie habere tam- diu cum suis pertinenciis absque defalcacione fructuum, qui vix ad custodiam castri videntur sufficere, titulo veri pignoris obligatum, donec in eadem 1200 mar. argenti puri gravis pon- deris et 900 sex. gr. Prag. summa per imperatorem vel regem Romanorum integre et comple- te solvendis fuerit exolutum. —— Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinqua- gesimo nono die XXII m. mar. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Ducis Saxonie super reedificacione castri Hirtzberg. — [M. 157) 1359 [m. mart.] Aquisgrani. Wilhelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri Rom. imp. per Italiam archicancellarius, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur.
Strana 106
106 Regesta Bohemiae et Moraviae. Nos Wilhelmus dei gr. s. Coloniensis ecclesie archiepiscopus, sacri imp. per Italiam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure — —. [Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae, datarum Aquisgrani a. 1359 mart. 22., vide superius n. 156./ Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu coaeva: Coloniensis de reedificacione castri Hirczberg — Ed. Pelzel, K. Karl IV U B II p. 285 n. 268 e copiario privilegiorum regum et regni Bohemiae, ubi perperam additur data: die vigesima tertia mensis martii. — [MJ. 158) 1359 mart. 24. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae ratione censuum donatorum anniversaria pera- gere promittunt. Nos fratres Johannes abbas, Francziscus prior, Johannes quondam abbas, Laurencius olim portarius, Hermannus bursarius, Nicolaus camerarius, Francziscus supprior totusque conventus monasterii b. Marie virg, in Aula Regia Cyst. ord., universis constare volumus — —, quod honn. et discrr. vv. Ulricus dictus Pybraner et Conradus frater Ekhardi, cives Pragenses, fel. mem. benefactores nostri precipui, ad supernam aspirantes premiam, pietatis operibus ferventer intendentes, elemosinarum largitate celestes sibi divicias studuerunt comparare; cuius igitur rei gracia iidem diserr. vv. Ulricus videlicet et Conradus uterque eorum quatuor sex. gr. Prag. den. perpetui census in locis infrascriptis de rebus divino munere ipsis collatis compararunt in nostri predicti conventus pitanciis et solacio, prout infra exprimitur, singulis annis in perpetuum expendendas, inprimis de quatuor sex. ipsius Ulrici predicti debet una sex. de villa Chothun in eiusdem anniversario, quod est tercio die post Andree, secunda vero sex. de Letek in anniversario Clare uxoris sue, quod est XVIII kal. aug., id est septimo die ante festum b. Marie Magdalene, tercia sex. de Lubschiez in anniversario Conradi et Chunigundis, parentum ipsius Ulrici predicti, quod est in die s. Barbare virg., quarta vero sex. de Chothun in singulis quatuor temporibus unus ferto; de quatuor autem sex. recipiendis in Chothun ex parte dicti Conradi debet una sex. in anni- versario eiusdem Conradi, quod est in vigilia Omnium sanctorum, secunda sex. in anniver- sario Katherine uxoris sue, quod est in die s. Mauricii mart., tercia in anniversario Ulrici patris ipsius Conradi, quod est in vigilia s. Barbare, quarta in anniversario Reycze matris eiusdem Conradi, quod est pridie nonas mar., id est in vigilia s. Thome de Aquino conf., singulis in singulorum anniversariis, prout eciam in libris defunctorum nostrorum intytulati sunt, cum singulis sex. in nostro conventu diebus, quibus id apcius fieri poterit, in refectorio nostro, ut predicitur, serviatur. Nos vero — — de dicta eorum donacione tam liberaliter tamque sinceriter nobis facta grati, ut dignum est, existere volentes, predictorum defuncto- rum nomina singula singulis diebus sue defunccionis in libro, quo nostri defuncti fratres scribi solent, studuimus annotare, ut, cum eorum nomina in singulorum suis anniversariis in nostro recitantur capitulo, singularia pro eis suffragia omnibus nostris fratribus, tam cle- ricis quam laicis, iniungantur. Promittimus insuper ——, quod omnia et singula per pre- dictos Ulricum et Conradum ordinata faciemus, adiungentes, quod in singulis premissis anniversariis diebus, quibus magis opportunum prefato nostro conventui dari poterit, servicia prelibata eisdem eciam diebus predicta anniversaria cum vigiliarum obsequiis et missarum sollempniis iuxta nostri consuetudinem ordinis peragemus. Si autem, quod absit, contingeret, quod absque racionabili causa per nos vel nostros successores aliquo anno pre- dicta ordinacio non servaretur, ut prescribitur, extunc idem octo sex. census mox ad hos- pitale in pede pontis absque nostra quavis contradiccione debebit perpetuo deputari in similes ibidem usus diebus et annis, prout superius exprimitur, convertendus, qui se ad omnia et singula prescripta, grata et rata servanda, similiter obligabunt. In quorum omnium
106 Regesta Bohemiae et Moraviae. Nos Wilhelmus dei gr. s. Coloniensis ecclesie archiepiscopus, sacri imp. per Italiam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure — —. [Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae, datarum Aquisgrani a. 1359 mart. 22., vide superius n. 156./ Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu coaeva: Coloniensis de reedificacione castri Hirczberg — Ed. Pelzel, K. Karl IV U B II p. 285 n. 268 e copiario privilegiorum regum et regni Bohemiae, ubi perperam additur data: die vigesima tertia mensis martii. — [MJ. 158) 1359 mart. 24. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae ratione censuum donatorum anniversaria pera- gere promittunt. Nos fratres Johannes abbas, Francziscus prior, Johannes quondam abbas, Laurencius olim portarius, Hermannus bursarius, Nicolaus camerarius, Francziscus supprior totusque conventus monasterii b. Marie virg, in Aula Regia Cyst. ord., universis constare volumus — —, quod honn. et discrr. vv. Ulricus dictus Pybraner et Conradus frater Ekhardi, cives Pragenses, fel. mem. benefactores nostri precipui, ad supernam aspirantes premiam, pietatis operibus ferventer intendentes, elemosinarum largitate celestes sibi divicias studuerunt comparare; cuius igitur rei gracia iidem diserr. vv. Ulricus videlicet et Conradus uterque eorum quatuor sex. gr. Prag. den. perpetui census in locis infrascriptis de rebus divino munere ipsis collatis compararunt in nostri predicti conventus pitanciis et solacio, prout infra exprimitur, singulis annis in perpetuum expendendas, inprimis de quatuor sex. ipsius Ulrici predicti debet una sex. de villa Chothun in eiusdem anniversario, quod est tercio die post Andree, secunda vero sex. de Letek in anniversario Clare uxoris sue, quod est XVIII kal. aug., id est septimo die ante festum b. Marie Magdalene, tercia sex. de Lubschiez in anniversario Conradi et Chunigundis, parentum ipsius Ulrici predicti, quod est in die s. Barbare virg., quarta vero sex. de Chothun in singulis quatuor temporibus unus ferto; de quatuor autem sex. recipiendis in Chothun ex parte dicti Conradi debet una sex. in anni- versario eiusdem Conradi, quod est in vigilia Omnium sanctorum, secunda sex. in anniver- sario Katherine uxoris sue, quod est in die s. Mauricii mart., tercia in anniversario Ulrici patris ipsius Conradi, quod est in vigilia s. Barbare, quarta in anniversario Reycze matris eiusdem Conradi, quod est pridie nonas mar., id est in vigilia s. Thome de Aquino conf., singulis in singulorum anniversariis, prout eciam in libris defunctorum nostrorum intytulati sunt, cum singulis sex. in nostro conventu diebus, quibus id apcius fieri poterit, in refectorio nostro, ut predicitur, serviatur. Nos vero — — de dicta eorum donacione tam liberaliter tamque sinceriter nobis facta grati, ut dignum est, existere volentes, predictorum defuncto- rum nomina singula singulis diebus sue defunccionis in libro, quo nostri defuncti fratres scribi solent, studuimus annotare, ut, cum eorum nomina in singulorum suis anniversariis in nostro recitantur capitulo, singularia pro eis suffragia omnibus nostris fratribus, tam cle- ricis quam laicis, iniungantur. Promittimus insuper ——, quod omnia et singula per pre- dictos Ulricum et Conradum ordinata faciemus, adiungentes, quod in singulis premissis anniversariis diebus, quibus magis opportunum prefato nostro conventui dari poterit, servicia prelibata eisdem eciam diebus predicta anniversaria cum vigiliarum obsequiis et missarum sollempniis iuxta nostri consuetudinem ordinis peragemus. Si autem, quod absit, contingeret, quod absque racionabili causa per nos vel nostros successores aliquo anno pre- dicta ordinacio non servaretur, ut prescribitur, extunc idem octo sex. census mox ad hos- pitale in pede pontis absque nostra quavis contradiccione debebit perpetuo deputari in similes ibidem usus diebus et annis, prout superius exprimitur, convertendus, qui se ad omnia et singula prescripta, grata et rata servanda, similiter obligabunt. In quorum omnium
Strana 107
Annus 1359 ſm. mart. J—mart. 26. 107 evidens testimonium et robur magis validum presentes nostrorum sigillorum munimine literas fecimus roborari. Dat. in nostro monasterio a. d. millesimo trecentesiuio quinqua- gesimo nono in vigilia Dominice Annunciacionis. Orig. cum 2 sigg. de cera comm. in press. perg., olim in archivo mon. Aulae Regiae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. n. 281, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae Sigilla: 1) abbatis oblongum, 2) conventus rotundum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 101 n. 156. — Extr. Schu- bert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 123 n. 943. — HU — [L]. 159) 1359 mart. 25. Blaha, plebanus ecclesiae in Mutha, de consensu dd. Petri et fratrum suorum de Rosenberg, patronorum ecclesiae praedictae, duos laneos dictae ecclesiae Stankoni et fratribus suis de Dubrawa iure theutonico exponit. — quod nos Blaha, plebanus ecclesie in Mutha, volentes facere Noverint universi, — ecclesie nostre statum saniorem, de permissiva gracia et consensu nobb. vv. dd. Petri et fratrum suorum de Rosenberch, patronorum ecclesie predicte, exposuimus discrr. vv. Stan- koni et suis fratribus de Dubrawa ac eorum successoribus duos laneos ecclesie prescripte iure emphiteotico perpetuo possidendum sub condicionibus infrascriptis taliter, quod nobis seu successoribus nostris continuis annis bona eorum fide sine malo zelo in die b. Jeorii unam mar. gravem, continentem sexaginta quatuor gr. argenteos den. Prag., et in die b. qalli similiter unam mar. gravem gr. argenteorum debent et tenentur censuare; preterea duandocumque berna regia per regnum Bohemie universaliter colligetur et alia iura, pre- dicti Stanko et fratres sui aut eorum successores eam et ea cum opidanis opidi Muthe Gare, facere et exercere non recusent. In cuius rei testimonium sigilla nob. v. d. Petri de Rosenberch, hon. v. d. Dypoldi, archidyaconi archidyaconatus Pylznensis, et nostrum pre- sentibus sunt appensa. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die Annunciacionis b. Marie, virg. glor. Orig. perg. cum 3 sigg. Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti sign. XII 22. Sigilla: 1) rosa: S. PETRI DE ROSENBERG, 2) figura stans, dextra adverso pectore posita, sinistra gallum tenens: — HU POLDI. ARCHIDIACONI PLSNE. 3) signum difficile intellectu: S . BLASI/ /III/. [LJ. 160) 1359 mart. 26. Aquisgrani. Karolus imperator et rex Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach cives et incolas a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberat. Tunc solium principis sublimius elevatur, tunc in alienis nacionibus eius gloria dignis laudibus diffusius dilatatur, quando subiectis sibi fidelibus studio sue virtutis pax et tranquillitas procuratur et eorum indempnitati ac a servitutibus et angariis exempcioni copiosius providetur. Hinc est, quod ad civitates nostras Pragensem et Wratislaviensem nec non Montem Chuttensem et opidum Sulczbach, que et eorum singula de regum ac regni nostri Boemie et insignis eiusdem regni corone legittimo et vero dominio et immediata proprietate consistere, insignia quoque regum, regni et corone eorundem loca existere dinoscuntur, consideratis multiplicibus gratis et acceptis obsequiis, quibus cives, incole et homines eorundem locorum, fidd. nostri dill., toto semper studio totaque fide et diligencia nostro culmini servierunt ac tenebuntur et poterunt servire tanto propensius in futurum, quanto graciosius libertates eorum et exempcionem dignati fuerimus propagare, nostre consi- deracionis aciem convertentes ac predictarum civitatum et locorum seu earum et eorum cu- iuslibet civibus, incolis, hominibus et inhabitatoribus volentes graciam de innata nobis cle- mencia facere specialem, ad finem precipue, ut eedem civitates et loca tam numerosa popu- lorum multitudine amplientur, quam rerum ubertate et diviciarum copia preditentur, ad
Annus 1359 ſm. mart. J—mart. 26. 107 evidens testimonium et robur magis validum presentes nostrorum sigillorum munimine literas fecimus roborari. Dat. in nostro monasterio a. d. millesimo trecentesiuio quinqua- gesimo nono in vigilia Dominice Annunciacionis. Orig. cum 2 sigg. de cera comm. in press. perg., olim in archivo mon. Aulae Regiae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. n. 281, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae Sigilla: 1) abbatis oblongum, 2) conventus rotundum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 101 n. 156. — Extr. Schu- bert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 123 n. 943. — HU — [L]. 159) 1359 mart. 25. Blaha, plebanus ecclesiae in Mutha, de consensu dd. Petri et fratrum suorum de Rosenberg, patronorum ecclesiae praedictae, duos laneos dictae ecclesiae Stankoni et fratribus suis de Dubrawa iure theutonico exponit. — quod nos Blaha, plebanus ecclesie in Mutha, volentes facere Noverint universi, — ecclesie nostre statum saniorem, de permissiva gracia et consensu nobb. vv. dd. Petri et fratrum suorum de Rosenberch, patronorum ecclesie predicte, exposuimus discrr. vv. Stan- koni et suis fratribus de Dubrawa ac eorum successoribus duos laneos ecclesie prescripte iure emphiteotico perpetuo possidendum sub condicionibus infrascriptis taliter, quod nobis seu successoribus nostris continuis annis bona eorum fide sine malo zelo in die b. Jeorii unam mar. gravem, continentem sexaginta quatuor gr. argenteos den. Prag., et in die b. qalli similiter unam mar. gravem gr. argenteorum debent et tenentur censuare; preterea duandocumque berna regia per regnum Bohemie universaliter colligetur et alia iura, pre- dicti Stanko et fratres sui aut eorum successores eam et ea cum opidanis opidi Muthe Gare, facere et exercere non recusent. In cuius rei testimonium sigilla nob. v. d. Petri de Rosenberch, hon. v. d. Dypoldi, archidyaconi archidyaconatus Pylznensis, et nostrum pre- sentibus sunt appensa. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die Annunciacionis b. Marie, virg. glor. Orig. perg. cum 3 sigg. Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti sign. XII 22. Sigilla: 1) rosa: S. PETRI DE ROSENBERG, 2) figura stans, dextra adverso pectore posita, sinistra gallum tenens: — HU POLDI. ARCHIDIACONI PLSNE. 3) signum difficile intellectu: S . BLASI/ /III/. [LJ. 160) 1359 mart. 26. Aquisgrani. Karolus imperator et rex Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach cives et incolas a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberat. Tunc solium principis sublimius elevatur, tunc in alienis nacionibus eius gloria dignis laudibus diffusius dilatatur, quando subiectis sibi fidelibus studio sue virtutis pax et tranquillitas procuratur et eorum indempnitati ac a servitutibus et angariis exempcioni copiosius providetur. Hinc est, quod ad civitates nostras Pragensem et Wratislaviensem nec non Montem Chuttensem et opidum Sulczbach, que et eorum singula de regum ac regni nostri Boemie et insignis eiusdem regni corone legittimo et vero dominio et immediata proprietate consistere, insignia quoque regum, regni et corone eorundem loca existere dinoscuntur, consideratis multiplicibus gratis et acceptis obsequiis, quibus cives, incole et homines eorundem locorum, fidd. nostri dill., toto semper studio totaque fide et diligencia nostro culmini servierunt ac tenebuntur et poterunt servire tanto propensius in futurum, quanto graciosius libertates eorum et exempcionem dignati fuerimus propagare, nostre consi- deracionis aciem convertentes ac predictarum civitatum et locorum seu earum et eorum cu- iuslibet civibus, incolis, hominibus et inhabitatoribus volentes graciam de innata nobis cle- mencia facere specialem, ad finem precipue, ut eedem civitates et loca tam numerosa popu- lorum multitudine amplientur, quam rerum ubertate et diviciarum copia preditentur, ad
Strana 108
108 Regesta Bohemiae et Moraviae. honorem siquidem nostre maiestatis regni quoque nostri Boemie ac insignis eius corone felicia incrementa animo deliberato sanoque principum electorum, tam ecclesiasticorum quam secularium, accedente consilio et expresso consensu, predictos cives, incolas, homines et habitatores civitatum Pragensis et Wratislaviensis nec non Montis Chuttnensis et opidi Sulczbach — — cuiuscunque operis, status, negociacionis, officii vel condicionis existant, a prestacione et solucione thelonei, quod in Frankenford super Moganum sub quocunque pretextu, nomine vel colore a quibuscunque personis seu quarumlibet personarum rebus, bonis et mercibus quibuscunque exigitur et levatur, imperiali auctoritate —— eximimus, absolvimus et t. p. libertamus ac exemptos, solutos et liberos perpetuis temporibus esse debere statuimus de plenitudine cesaree potestatis, auctoritate et potestate iam dictis nichilominus decernentes, quod exempcio, absolucio et libertacio huiusmodi nostra nullis debeat infringi temporibus vel quibuscunque dolis aut machinacionibus aboleri seu in dubium revocari, sed plenam ac irrefragabilem obtinere perpetuo firmitatem. Ut enim huiusmodi nostra exempcio et libertacio in oblivionem non transeat, sed iugiter stabilitate solida perseveret, cum constet, quod prefatum theloneum, quibusdam feodis castrensibus, que a sacro Romano dependent imperio, incorporatum antiquis temporibus extitit et anne- xum, ne per exempcionem huiusmodi talia feuda, ymo feudales ipsi suis utilitatibus et proventibus defraudentur, loco prefati thelonei alios redditus non solum equipollentes, sed iusta racione habita utiliores et plures ac eciam magis certos parata et personali pecunia nostra de regno nostro Boemie percepta emendos ac dictis feodis et feudalibus in supple- mentum defectus huiusmodi et restaurum eiusdem thelonei duximus uniendos, ita quod evidenti iuratorum civium nostrorum Frankenfürdensium testimonio ac feudalium ipsorum confessione spontanea clare consistit, sicut constat, feudis et feudalibus ante dictis super ammocione et deposicione prefati thelonei esse cum predictis redditibus non solum ad iuste racionis equivalenciam, sed eciam ultra debitum satisfactum. — — Poena: centum mar. auri puri ——, quarum medietatem imperialis fisci nostri, reliquam vero lesorum usibus statuimus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Wilhelmus archiepiscopus Colo- niensis, ill. Rudulphus dux Saxonie, principes electores, venn. Arnestus archiepiscopus Pra- gensis, Johannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi, ill. Wilhelmus Juliacensis, Bolko Falkenbergensis, Petrus Borboniensis duces et Wilhelmus marchio Misnensis, spectt. Theodricus Lossensis, Johannes de Nassow, Burchar- dus burggravius Magdeburgensis et Hinricus de Swarczenburg comites ac nobb. Symon de Luchtenberg, Johannes de Rupe et Waltherus de Miseinburg ——. Presencium sub imperia- lis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Aquisgrani a. d. 1359, ind. duo- decima, VII kal. m. apr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. — Copia fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 27. Ed. Pelzel, K. Karl IV UB II p. 231 n. 227. — Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 117 n. 69. — Reg. imp. VIII 2921. — [MJ. 161) 1359 mart. 26. Karolus imperator et rex cives in Sulzbach a vectigali Norimbergae solvendo liberat et sculteto Norimbergensi compensationem praebet. Ex ms. bibl. publici Monacensis cod. Germ. 4958 extr. Reg. imp. VIII 2922. — [L]. 162) 1359 mart. 27. Aquisgrani. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, sacri Rom. imp. per Italiam archicancellarius, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum.
108 Regesta Bohemiae et Moraviae. honorem siquidem nostre maiestatis regni quoque nostri Boemie ac insignis eius corone felicia incrementa animo deliberato sanoque principum electorum, tam ecclesiasticorum quam secularium, accedente consilio et expresso consensu, predictos cives, incolas, homines et habitatores civitatum Pragensis et Wratislaviensis nec non Montis Chuttnensis et opidi Sulczbach — — cuiuscunque operis, status, negociacionis, officii vel condicionis existant, a prestacione et solucione thelonei, quod in Frankenford super Moganum sub quocunque pretextu, nomine vel colore a quibuscunque personis seu quarumlibet personarum rebus, bonis et mercibus quibuscunque exigitur et levatur, imperiali auctoritate —— eximimus, absolvimus et t. p. libertamus ac exemptos, solutos et liberos perpetuis temporibus esse debere statuimus de plenitudine cesaree potestatis, auctoritate et potestate iam dictis nichilominus decernentes, quod exempcio, absolucio et libertacio huiusmodi nostra nullis debeat infringi temporibus vel quibuscunque dolis aut machinacionibus aboleri seu in dubium revocari, sed plenam ac irrefragabilem obtinere perpetuo firmitatem. Ut enim huiusmodi nostra exempcio et libertacio in oblivionem non transeat, sed iugiter stabilitate solida perseveret, cum constet, quod prefatum theloneum, quibusdam feodis castrensibus, que a sacro Romano dependent imperio, incorporatum antiquis temporibus extitit et anne- xum, ne per exempcionem huiusmodi talia feuda, ymo feudales ipsi suis utilitatibus et proventibus defraudentur, loco prefati thelonei alios redditus non solum equipollentes, sed iusta racione habita utiliores et plures ac eciam magis certos parata et personali pecunia nostra de regno nostro Boemie percepta emendos ac dictis feodis et feudalibus in supple- mentum defectus huiusmodi et restaurum eiusdem thelonei duximus uniendos, ita quod evidenti iuratorum civium nostrorum Frankenfürdensium testimonio ac feudalium ipsorum confessione spontanea clare consistit, sicut constat, feudis et feudalibus ante dictis super ammocione et deposicione prefati thelonei esse cum predictis redditibus non solum ad iuste racionis equivalenciam, sed eciam ultra debitum satisfactum. — — Poena: centum mar. auri puri ——, quarum medietatem imperialis fisci nostri, reliquam vero lesorum usibus statuimus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Wilhelmus archiepiscopus Colo- niensis, ill. Rudulphus dux Saxonie, principes electores, venn. Arnestus archiepiscopus Pra- gensis, Johannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi, ill. Wilhelmus Juliacensis, Bolko Falkenbergensis, Petrus Borboniensis duces et Wilhelmus marchio Misnensis, spectt. Theodricus Lossensis, Johannes de Nassow, Burchar- dus burggravius Magdeburgensis et Hinricus de Swarczenburg comites ac nobb. Symon de Luchtenberg, Johannes de Rupe et Waltherus de Miseinburg ——. Presencium sub imperia- lis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Aquisgrani a. d. 1359, ind. duo- decima, VII kal. m. apr., regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quarto. — Copia fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 27. Ed. Pelzel, K. Karl IV UB II p. 231 n. 227. — Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 117 n. 69. — Reg. imp. VIII 2921. — [MJ. 161) 1359 mart. 26. Karolus imperator et rex cives in Sulzbach a vectigali Norimbergae solvendo liberat et sculteto Norimbergensi compensationem praebet. Ex ms. bibl. publici Monacensis cod. Germ. 4958 extr. Reg. imp. VIII 2922. — [L]. 162) 1359 mart. 27. Aquisgrani. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, sacri Rom. imp. per Italiam archicancellarius, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum.
Strana 109
Annus 1359 mart. 26.—27. 109 Nos Wilhelmus, dei gr. s. Coloniensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Italiam archicancellarius, n. f.t.p. u., quod quia seren. ac invict. princeps et dominus, d. Ka- rolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, dum castrum Hyrzberg super fluvio Sale, Neumbergensis dioc., situatum, quod de sacri Romani imperii mero et utili dominio nec non inmediata proprietate consistit ill. principi d. Frede- rico marchioni Mysnensi pro 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete invenisset alias obligatum, quod ipse marchio a spect. v. Heinrico Longo de Plawen pro suprascripta pecunie summa nuper dinoscitur liberasse, quod eciam multo iam tempore in manibus dicti de Plawen et progenitorum eius nomine pignoris extitit, qui ex forma obligacionis non tenebantur fructus in sorte principali decutere, sicut in litteris obligacionis huiusmodi expressius continetur, et tamdiu in manibus aliorum perstitit, ut videlicet ex negligencia gubernatorum collaberentur edificia et structure tractu iam vetustatis absumpte ruinam cottidie minarentur, predia eciam illuc spectancia ipse dominus noster imperator desertari et destrui fide oculata conspiceret, propter has et alias causas legitimas, que animum suum ad hoc faciendum racionabiliter inducebant, anime deliberato nostroque ac aliorum principum coelectorum nostrorum, tam ecclesiasticorum quam secularium, nec non ceterorum principum, baronum et procerum suorum accedente consilio dictum castrum e manibus prefati marchionis pecunia regni sui Boemie ad honorem et utilitatem sacri imperii Romani redemit et pro rehabicione ac recuperacione castri predict et pertinenciarum eius eidem marchioni et suis fratribus supra dictas 1200 mar. puri argent. gravis ponderis et sexingentas sex. gr. Prag. usualis et currentis monete complete solvit et in- tegraliter expedivit, et ne ill. principes, Boemie reges, heredes et successores ipsius d. impera- toris, regis Boemie, regnum quoque et corona Boemie impensis huiusmodi defraudentur et inde incomoda vel dampna sustineant, unde merito graciarum acciones et fructum consequi pro- merentur, sed ut eis pocius a sacro imperio, cuius in hoc procuratur utilitas, de huiusmodi pecuniis legitime satisfiat, ipse d. imperator predictum castrum cum omnibus suis pertinen- ciis, fructibus, utilitatibus et rebus aliis ad hoc spectantibus, quibuscumque eciam nominibus valeant appellari, sicut in manibus et possessione dictorum marchionum et illorum de Plawen actenus fuisse noscuntur, regibus Boemie, heredibus et successoribus suis, necnon regno et corone Boemie pro antedictis 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete nomine et tytulo iusti et veri pignoris auctoritate imperatoria obligavit habendum, tenendum et utifruendum, donec ipsis regibus, regno et corone Boemie de predicta summa pecunie a sacro Romano imperio fuerit integraliter et plenarie satisfactum, fructibus in sorte principali non defalcandis, cum sint adeo tenues, quod non sufficiant pro dicti castri gubernacione et custodia procurandis, nos tamquam Coloniensem archiepiscopum, sacri imperii per Italiam archicancellarium ac principem electorem, attencius requirendo, ut obligacioni huiusmodi nostrum vellemus adhibere con- sensum. Ideoque liquido congnoscentes evidentem in premissis utilitatem sacri imperii procurari antedicte obligacioni, penarum in transgressores promulgacioni omnibusque aliis et singulis, que in privilegiis imperialibus super dicta obligacione confectis plenius expri- muntur, consensum nostrum benivolum adhibemus t. p. et assensum eandemque obligacio- nem et universa predicta in cunctis suis clausulis, punctis et articulis atque sentenciis ratificamus, gratificamus, auctorizamus et tamquam Coloniensis archiepiscopus, sacri im- perii per Italiam archicancellarius ac princeps elector, ex certa sciencia approbamus. — Datum Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXVII m. mar. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu coaeva: Coloniensis de redempcione castri Hirtzberg. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II. I p. 459 — HU — [M J.
Annus 1359 mart. 26.—27. 109 Nos Wilhelmus, dei gr. s. Coloniensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Italiam archicancellarius, n. f.t.p. u., quod quia seren. ac invict. princeps et dominus, d. Ka- rolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, dum castrum Hyrzberg super fluvio Sale, Neumbergensis dioc., situatum, quod de sacri Romani imperii mero et utili dominio nec non inmediata proprietate consistit ill. principi d. Frede- rico marchioni Mysnensi pro 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete invenisset alias obligatum, quod ipse marchio a spect. v. Heinrico Longo de Plawen pro suprascripta pecunie summa nuper dinoscitur liberasse, quod eciam multo iam tempore in manibus dicti de Plawen et progenitorum eius nomine pignoris extitit, qui ex forma obligacionis non tenebantur fructus in sorte principali decutere, sicut in litteris obligacionis huiusmodi expressius continetur, et tamdiu in manibus aliorum perstitit, ut videlicet ex negligencia gubernatorum collaberentur edificia et structure tractu iam vetustatis absumpte ruinam cottidie minarentur, predia eciam illuc spectancia ipse dominus noster imperator desertari et destrui fide oculata conspiceret, propter has et alias causas legitimas, que animum suum ad hoc faciendum racionabiliter inducebant, anime deliberato nostroque ac aliorum principum coelectorum nostrorum, tam ecclesiasticorum quam secularium, nec non ceterorum principum, baronum et procerum suorum accedente consilio dictum castrum e manibus prefati marchionis pecunia regni sui Boemie ad honorem et utilitatem sacri imperii Romani redemit et pro rehabicione ac recuperacione castri predict et pertinenciarum eius eidem marchioni et suis fratribus supra dictas 1200 mar. puri argent. gravis ponderis et sexingentas sex. gr. Prag. usualis et currentis monete complete solvit et in- tegraliter expedivit, et ne ill. principes, Boemie reges, heredes et successores ipsius d. impera- toris, regis Boemie, regnum quoque et corona Boemie impensis huiusmodi defraudentur et inde incomoda vel dampna sustineant, unde merito graciarum acciones et fructum consequi pro- merentur, sed ut eis pocius a sacro imperio, cuius in hoc procuratur utilitas, de huiusmodi pecuniis legitime satisfiat, ipse d. imperator predictum castrum cum omnibus suis pertinen- ciis, fructibus, utilitatibus et rebus aliis ad hoc spectantibus, quibuscumque eciam nominibus valeant appellari, sicut in manibus et possessione dictorum marchionum et illorum de Plawen actenus fuisse noscuntur, regibus Boemie, heredibus et successoribus suis, necnon regno et corone Boemie pro antedictis 1200 mar. puri argenti gravis ponderis et sexingentis sex. gr. Prag. usualis et currentis monete nomine et tytulo iusti et veri pignoris auctoritate imperatoria obligavit habendum, tenendum et utifruendum, donec ipsis regibus, regno et corone Boemie de predicta summa pecunie a sacro Romano imperio fuerit integraliter et plenarie satisfactum, fructibus in sorte principali non defalcandis, cum sint adeo tenues, quod non sufficiant pro dicti castri gubernacione et custodia procurandis, nos tamquam Coloniensem archiepiscopum, sacri imperii per Italiam archicancellarium ac principem electorem, attencius requirendo, ut obligacioni huiusmodi nostrum vellemus adhibere con- sensum. Ideoque liquido congnoscentes evidentem in premissis utilitatem sacri imperii procurari antedicte obligacioni, penarum in transgressores promulgacioni omnibusque aliis et singulis, que in privilegiis imperialibus super dicta obligacione confectis plenius expri- muntur, consensum nostrum benivolum adhibemus t. p. et assensum eandemque obligacio- nem et universa predicta in cunctis suis clausulis, punctis et articulis atque sentenciis ratificamus, gratificamus, auctorizamus et tamquam Coloniensis archiepiscopus, sacri im- perii per Italiam archicancellarius ac princeps elector, ex certa sciencia approbamus. — Datum Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXVII m. mar. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu coaeva: Coloniensis de redempcione castri Hirtzberg. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II. I p. 459 — HU — [M J.
Strana 110
110 Regesta Bohemiae et Moraviae. 163) 1359 mart 27. Aquisgrani. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri Rom. imp. archimarescallus, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Rudolfus, dei gr. Saxonie dux, sacri Rom. imp. archimarescallus, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps— —— [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum prae- cedentium.] Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXVII m. mar. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Ducis Saxonie de redempcione castri Hirtzberg. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II 1 p. 459 (cum dat. 22. mart.) — [MJ. 164) 1359 mart. 27. Aquisgrani. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, sacri Rom. imp. per Italiam archicancellarius, consentit litteris Karoli imperatoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberavit. n. f.t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, — Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, — — ad civitates suas regias Boemie, videlicet Pragensem et Wratislauiensem nec non Montem Chuttensem et opidum Sulczbach, que et eorum singula de regum ac regni sui Boemie et insignis eiusdem regni corone legittimo ac vero dominio et immediata proprietate consistere, insignia quoque regum, regni et corone eorundem loca existere dinoscuntur, considératis multiplicibus gratis et acceptis obsequiis, quibus cives, incole et homines eorundem locorum magno studio magnaque fide et diligencia suoque culmini servierunt ac tenebuntur et poterunt servire tanto propensius in futurum, quanto graciosius libertates eorum et exempcionem ab anga- riis dignatus fuerit propagare, imperialis consideracionis convertens intuitum ac predicta- rum civitatum et locorum seu earum et eorum cuiuslibet civibus, incolis, hominibus et inha- bitatoribus graciam volens de innata sibi clemencia facere specialem, ad finem precipue, et eedem civitates et loca tam numerosa populorum multitudine amplientur, quam rerum ubertate et diviciarum copia preditentur, ad honorem siquidem proprie maiestatis regnique sui Boemie ac insignis eius corone felicia incrementa animo deliberato, nostris et aliorum principum, ecclesiasticorum et secularium, coelectorum nostrorum accedentibus consilio et consensu predictos cives, incolas, homines et habitatores civitatum Pragensis et Wratislaui- ensis, nec non Montis Chuttensis et opidi Sulczbach —— a prestacione et solucione thelonei, quod in Frankenfurd super Moganum —— exigitur et levatur, imperiali auctoritate — exemit, absolvit et eciam liberavit ac exemptos, solutos et liberos perpetuis temporibus esse debere constituit de imperialis plenitudine potestatis, eisdem auctoritate et potestate decernens, quod exempcio, absolucio et libertacio sua huiusmodi nullis debeat infringi temporibus vel quibuscunque dolis aut machinacionibus aboleri seu in dubium revocari, sed plenam ac irrefragabilem optinere perpetuo firmitatem. Ut enim huiusmodi sua exemp- cio et libertacio in oblivionem non transeat, sed iugiter stabilitate solida perseveret, cum constet, quod prefatum theoloneum quibusdam feudis castrensibus, que a sacro Romano dependent imperio, incorporatum antiquis temporibus extitit et annexum, ne per exempcio- nem huiusmodi talia feuda, ymmo feudales ipsi suis utilitatibus et proventibus defraudentur, loco prefati theolonei alios redditus non solum equipollentes, sed iusta racione habita utilio- res et plures ac eciam magis certos parata et personali pecunia sua, de regno suo Boemie percepta, emendos ac dictis feudis et feudalibus in supplementum defectus huiusmodi et
110 Regesta Bohemiae et Moraviae. 163) 1359 mart 27. Aquisgrani. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri Rom. imp. archimarescallus, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Rudolfus, dei gr. Saxonie dux, sacri Rom. imp. archimarescallus, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps— —— [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum prae- cedentium.] Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXVII m. mar. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Ducis Saxonie de redempcione castri Hirtzberg. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II 1 p. 459 (cum dat. 22. mart.) — [MJ. 164) 1359 mart. 27. Aquisgrani. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, sacri Rom. imp. per Italiam archicancellarius, consentit litteris Karoli imperatoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberavit. n. f.t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps et dominus, d. Karolus quartus, — Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, — — ad civitates suas regias Boemie, videlicet Pragensem et Wratislauiensem nec non Montem Chuttensem et opidum Sulczbach, que et eorum singula de regum ac regni sui Boemie et insignis eiusdem regni corone legittimo ac vero dominio et immediata proprietate consistere, insignia quoque regum, regni et corone eorundem loca existere dinoscuntur, considératis multiplicibus gratis et acceptis obsequiis, quibus cives, incole et homines eorundem locorum magno studio magnaque fide et diligencia suoque culmini servierunt ac tenebuntur et poterunt servire tanto propensius in futurum, quanto graciosius libertates eorum et exempcionem ab anga- riis dignatus fuerit propagare, imperialis consideracionis convertens intuitum ac predicta- rum civitatum et locorum seu earum et eorum cuiuslibet civibus, incolis, hominibus et inha- bitatoribus graciam volens de innata sibi clemencia facere specialem, ad finem precipue, et eedem civitates et loca tam numerosa populorum multitudine amplientur, quam rerum ubertate et diviciarum copia preditentur, ad honorem siquidem proprie maiestatis regnique sui Boemie ac insignis eius corone felicia incrementa animo deliberato, nostris et aliorum principum, ecclesiasticorum et secularium, coelectorum nostrorum accedentibus consilio et consensu predictos cives, incolas, homines et habitatores civitatum Pragensis et Wratislaui- ensis, nec non Montis Chuttensis et opidi Sulczbach —— a prestacione et solucione thelonei, quod in Frankenfurd super Moganum —— exigitur et levatur, imperiali auctoritate — exemit, absolvit et eciam liberavit ac exemptos, solutos et liberos perpetuis temporibus esse debere constituit de imperialis plenitudine potestatis, eisdem auctoritate et potestate decernens, quod exempcio, absolucio et libertacio sua huiusmodi nullis debeat infringi temporibus vel quibuscunque dolis aut machinacionibus aboleri seu in dubium revocari, sed plenam ac irrefragabilem optinere perpetuo firmitatem. Ut enim huiusmodi sua exemp- cio et libertacio in oblivionem non transeat, sed iugiter stabilitate solida perseveret, cum constet, quod prefatum theoloneum quibusdam feudis castrensibus, que a sacro Romano dependent imperio, incorporatum antiquis temporibus extitit et annexum, ne per exempcio- nem huiusmodi talia feuda, ymmo feudales ipsi suis utilitatibus et proventibus defraudentur, loco prefati theolonei alios redditus non solum equipollentes, sed iusta racione habita utilio- res et plures ac eciam magis certos parata et personali pecunia sua, de regno suo Boemie percepta, emendos ac dictis feudis et feudalibus in supplementum defectus huiusmodi et
Strana 111
Annus 1359 mart. 27. 111 restaurum eiusdem theolonei duxit taliter uniendos, quod evidenti iuratorum civium Fran- kenfürdensium testimonio et feudalium ipsorum confessione spontanea clare constitit, sicut constat, feudis et feudalibus antedictis super amocione et deposicione prefati theolonei esse cum predictis redditibus non solum ad iuste racionis equivalenciam, sed eciam ultra debitum satisfactum, nos tanquam Coloniensem archiepiscopum, sacri imp. per Italiam archicancellarium ac principem electorem, attencius requirendo, ut premissis omnibus et singulis nostrum pro stabilitate rei perpetua vellemus adhybere consensum. Ideoque liquido cognoscentes, quod regnum et corona Boemie tanto merentur prerogativis pocioribus pre- veniri, quanto insignior esse noscuntur et egregius sacri imperii principatus, premissis omnibus et singulis, necnon et penis transgressoribus inflictis, sicut in imperialibus privile- giis super hiis confectis plenius continetur, consensum nostrum benivolum adhybuimus ac adhybemus t. p. et assensum, eademque universa et singula in cunctis sentenciis, punctis, articulis suis et clausulis tamquam Coloniensis archiepiscopus, sacri imp. per Ytaliam archi- cancellarius ac princeps elector, ratificamus, gratificamus, auctorizamus et ex certa nostra sciencia approbamus. In cuius rei testimonium et rei memoriam sempiternam presentes litteras fieri et sigilli nostri maioris fecimus apensione muniri. Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXVII m. mar. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 26. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. I. p. 119 n. 70. — [MJ. 165) 1359 mart. 27. Aquisgrani. Rudolphus dux Saxoniae, sacri Rom. imp. archimarescallus, consentit litteris Karoli im- peratoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberavit. Nos Rudolfus dei gr. dux Saxonie, sacri Rom. imp. archimarescallus, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——. [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praece- dentium.] Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXVII m. mar. — Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 30. Ed. Pelzel, K. Karl IV UB II p. 327 n. 296. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 121 n. 171. — [M]. 166) 1359 mart. 27. Pragae. Plebani in Sloveč institutio. Nos Nicolaus prepositus mon. s. Marie canonicorum regularium in Rudnicz, Prag. dioc., et Detleuus canonicus Camynensis, — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, vicarii in spiritualibus generales, n. f. — —, quod nos ad presentacionem et peticionem religg. vv. fratrum Nicolai Borzite et Petri administratorum, Johannis prioris tociusque conventus domus Sderasiensis ord. Cruciferorum sepulcri dominici in ecclesia parrochiali in Slopcz, per mortem fr. Galli, olim ipsius ecclesie rectoris, vacante, in qua ipsi ius patro- natus obtinere noscuntur, relig. v. fr. Ulricum conventualem domus Sderasiensis predicte, exhibitorem presencium, crida seu proclamacione premissis rectorem legittimum instituimus et plebanum ipsumque de predicta ecclesia cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investi- vimus et investimus et curam animarum et regimen dicte ecclesie eidem Ulrico committi- — — Dat. Prage a. d. 1359 die XXVII mus, ipsum ad predictam ecclesiam confirmantes. m. mar. Orig, cum sig, vicariatus de cera comm. in fil. can., olim in archivo praepositurae Custodum s. Se- pulchri in Zderas, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 282, nunc in archivo minis- terii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 376 (ad 27 maii). — [MI.
Annus 1359 mart. 27. 111 restaurum eiusdem theolonei duxit taliter uniendos, quod evidenti iuratorum civium Fran- kenfürdensium testimonio et feudalium ipsorum confessione spontanea clare constitit, sicut constat, feudis et feudalibus antedictis super amocione et deposicione prefati theolonei esse cum predictis redditibus non solum ad iuste racionis equivalenciam, sed eciam ultra debitum satisfactum, nos tanquam Coloniensem archiepiscopum, sacri imp. per Italiam archicancellarium ac principem electorem, attencius requirendo, ut premissis omnibus et singulis nostrum pro stabilitate rei perpetua vellemus adhybere consensum. Ideoque liquido cognoscentes, quod regnum et corona Boemie tanto merentur prerogativis pocioribus pre- veniri, quanto insignior esse noscuntur et egregius sacri imperii principatus, premissis omnibus et singulis, necnon et penis transgressoribus inflictis, sicut in imperialibus privile- giis super hiis confectis plenius continetur, consensum nostrum benivolum adhybuimus ac adhybemus t. p. et assensum, eademque universa et singula in cunctis sentenciis, punctis, articulis suis et clausulis tamquam Coloniensis archiepiscopus, sacri imp. per Ytaliam archi- cancellarius ac princeps elector, ratificamus, gratificamus, auctorizamus et ex certa nostra sciencia approbamus. In cuius rei testimonium et rei memoriam sempiternam presentes litteras fieri et sigilli nostri maioris fecimus apensione muniri. Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXVII m. mar. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 26. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. I. p. 119 n. 70. — [MJ. 165) 1359 mart. 27. Aquisgrani. Rudolphus dux Saxoniae, sacri Rom. imp. archimarescallus, consentit litteris Karoli im- peratoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberavit. Nos Rudolfus dei gr. dux Saxonie, sacri Rom. imp. archimarescallus, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——. [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praece- dentium.] Dat. Aquisgrani a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XXVII m. mar. — Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 30. Ed. Pelzel, K. Karl IV UB II p. 327 n. 296. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 121 n. 171. — [M]. 166) 1359 mart. 27. Pragae. Plebani in Sloveč institutio. Nos Nicolaus prepositus mon. s. Marie canonicorum regularium in Rudnicz, Prag. dioc., et Detleuus canonicus Camynensis, — — d. Arnesti, s. Prag. eccl. archiepiscopi, vicarii in spiritualibus generales, n. f. — —, quod nos ad presentacionem et peticionem religg. vv. fratrum Nicolai Borzite et Petri administratorum, Johannis prioris tociusque conventus domus Sderasiensis ord. Cruciferorum sepulcri dominici in ecclesia parrochiali in Slopcz, per mortem fr. Galli, olim ipsius ecclesie rectoris, vacante, in qua ipsi ius patro- natus obtinere noscuntur, relig. v. fr. Ulricum conventualem domus Sderasiensis predicte, exhibitorem presencium, crida seu proclamacione premissis rectorem legittimum instituimus et plebanum ipsumque de predicta ecclesia cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investi- vimus et investimus et curam animarum et regimen dicte ecclesie eidem Ulrico committi- — — Dat. Prage a. d. 1359 die XXVII mus, ipsum ad predictam ecclesiam confirmantes. m. mar. Orig, cum sig, vicariatus de cera comm. in fil. can., olim in archivo praepositurae Custodum s. Se- pulchri in Zderas, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 282, nunc in archivo minis- terii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 376 (ad 27 maii). — [MI.
Strana 112
112 Regesta Bohemiae et Moraviae. 167) 1359 mart. 27. Strakonice. Conventus fratrum ord. s. Johannis Hierosolimitani in Strakonice se obligat missas et alias devotas orationes pro fratrum Johannis et Maczkonis praedecessoribus, quamdiu dicti fratres vixerint, celebrare; qui fratres monasterio quattuor sex. reditus annui donaverunt. Nos frater Jacobus commendator totusque conventus in Straconycz fratrum ord. s. Johannis Iherosolimitani ad universorum eiusdem nostri ordinis fratrum noticiam t. p. volumus pervenire, quod cum dil. nobis fr. Johannes et Maczko, germanus eiusdem, de suis, quos per vite eorum tempora tenturi fuerant, redditibus quatuor sex. redditus nostre Stra- conycensi domui libere resignassent, tunc rev. dominus noster, d. Gallus de Lemberg, prior domorum ord. nostri per Boemiam, Poloniam, Moraviam etc., humilibus ipsorum fratris Johannis et Maczkonis peticionibus acclinatus, constituit et striccius dedit in man- datis, ut commendator Straconycensis, qui pro tempore fuerit, quolibet post datam presen- cium in anno die dominico, quo canitur Misericordia domini, mediam sex. gr. magistro pietancie, quicunque pro tunc ibidem in Straconicz fuerit, absque omni contradiccione et dilacione pro pietancia fratribus ibidem ex eo procuranda dare debet. Nosque aut illi, qui eo tempore superstiterimus aut superstiterint fratres ibidem in Straconicz huiusmodi pro- visione consolati, omni anno uno die post predictam dominicam opportunius in eadem epdomada per nos electo debemus et volumus vigilias, missas et alias devotas oraciones secundum bonam ordinis nostri observanciam pro omnibus predictorum fratrum Johannis et Maczkonis germanorum predecessoribus, quamdiu ipsi vixerint, decantare. Nichilominus littera presens post obitum utriusque ipsorum, videlicet fratris Johannis et Maczkonis, minime vigorem habebit, et sic nec amplius commendator pretactam mediam sex. provi- debit, sed pro utilitate domus reservabit. In cuius rei evidens testimonium presentem litte- ram sigillis nostris appensis iussimus communiri. Dat. ibidem in Straconycz a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, sexto kal. m. apr. Orig. perg. in archivo Melitensi, olim Pragae, nunc in Orlík nad Vlt. Sigilla: 1) agnus cum gloriola et banderio; † S.FRS. IACOBI.COMENDATORIS .I. STR'CONICZ; 2) caput s. Johannis Bap- tistae in patena; † S. CONVENTUS DE STRACONICZ. — [LJ. 168) 1359 mart. 28. in Monte Kutnis. De bonis in Velim (Belina) monasterio Aulae Regiae venditis. Nos Enderlinus Leul, iudex pro tunc ac iuratus, Theodricus dictus Resch monetarius, Friczschko Stalek, Henslinus Ruthardi, Nicolaus Eylawer, filius Ulmanni, Hainmannus dictus Pewerl, monetarius, Chunczmannus dictus Ruessweyn, Henslinus Creusil ceterique —, quod provv. vv. Jeklinus de Rosental, Uluschius iurati Montis Chutnis recognoscimus dictus Wunderweyn et Henslinus dictus Schick, eciam monetarius, nostri concives, — ex parte sui ac omnium heredum suorum nec non aliorum suorum amicorum quorumlibet — vendiderunt, resignaverunt iustoque vendicionis tytulo tradiderunt duas tercias partes hereditatis, que olim fuit Henslini et Peschlini fratrum dictorum Slosser, nostrorum quondam eciam concivium bone mem., in villa Belina situata cum singulis suis pertinenciis ac iuribus, quibus nominibus censeantur aut in quibuscunque rebus consistant, que quidem due tercie partes ad duos pueros dicti Henslini Slosser per ipsius mortem iure hereditario legittime sunt devolute, rev. v. d. Johanni abbati mon. in Aula Regia eiusque conventui hereditarie tenendas, habendas, possidendas et utifruendas pacifice ac quiete in perpetuum pro quadringentis et triginta sex. gr. den. Prag., quas dicti tres viri recongnoverunt se percepisse totaliter ab ipso d. Johanne abbate eiusque conventu pecunia in parata. Et iam dicti tres viri, nostri concives, promiserunt, ymmo et promittunt in solidum per presentes
112 Regesta Bohemiae et Moraviae. 167) 1359 mart. 27. Strakonice. Conventus fratrum ord. s. Johannis Hierosolimitani in Strakonice se obligat missas et alias devotas orationes pro fratrum Johannis et Maczkonis praedecessoribus, quamdiu dicti fratres vixerint, celebrare; qui fratres monasterio quattuor sex. reditus annui donaverunt. Nos frater Jacobus commendator totusque conventus in Straconycz fratrum ord. s. Johannis Iherosolimitani ad universorum eiusdem nostri ordinis fratrum noticiam t. p. volumus pervenire, quod cum dil. nobis fr. Johannes et Maczko, germanus eiusdem, de suis, quos per vite eorum tempora tenturi fuerant, redditibus quatuor sex. redditus nostre Stra- conycensi domui libere resignassent, tunc rev. dominus noster, d. Gallus de Lemberg, prior domorum ord. nostri per Boemiam, Poloniam, Moraviam etc., humilibus ipsorum fratris Johannis et Maczkonis peticionibus acclinatus, constituit et striccius dedit in man- datis, ut commendator Straconycensis, qui pro tempore fuerit, quolibet post datam presen- cium in anno die dominico, quo canitur Misericordia domini, mediam sex. gr. magistro pietancie, quicunque pro tunc ibidem in Straconicz fuerit, absque omni contradiccione et dilacione pro pietancia fratribus ibidem ex eo procuranda dare debet. Nosque aut illi, qui eo tempore superstiterimus aut superstiterint fratres ibidem in Straconicz huiusmodi pro- visione consolati, omni anno uno die post predictam dominicam opportunius in eadem epdomada per nos electo debemus et volumus vigilias, missas et alias devotas oraciones secundum bonam ordinis nostri observanciam pro omnibus predictorum fratrum Johannis et Maczkonis germanorum predecessoribus, quamdiu ipsi vixerint, decantare. Nichilominus littera presens post obitum utriusque ipsorum, videlicet fratris Johannis et Maczkonis, minime vigorem habebit, et sic nec amplius commendator pretactam mediam sex. provi- debit, sed pro utilitate domus reservabit. In cuius rei evidens testimonium presentem litte- ram sigillis nostris appensis iussimus communiri. Dat. ibidem in Straconycz a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, sexto kal. m. apr. Orig. perg. in archivo Melitensi, olim Pragae, nunc in Orlík nad Vlt. Sigilla: 1) agnus cum gloriola et banderio; † S.FRS. IACOBI.COMENDATORIS .I. STR'CONICZ; 2) caput s. Johannis Bap- tistae in patena; † S. CONVENTUS DE STRACONICZ. — [LJ. 168) 1359 mart. 28. in Monte Kutnis. De bonis in Velim (Belina) monasterio Aulae Regiae venditis. Nos Enderlinus Leul, iudex pro tunc ac iuratus, Theodricus dictus Resch monetarius, Friczschko Stalek, Henslinus Ruthardi, Nicolaus Eylawer, filius Ulmanni, Hainmannus dictus Pewerl, monetarius, Chunczmannus dictus Ruessweyn, Henslinus Creusil ceterique —, quod provv. vv. Jeklinus de Rosental, Uluschius iurati Montis Chutnis recognoscimus dictus Wunderweyn et Henslinus dictus Schick, eciam monetarius, nostri concives, — ex parte sui ac omnium heredum suorum nec non aliorum suorum amicorum quorumlibet — vendiderunt, resignaverunt iustoque vendicionis tytulo tradiderunt duas tercias partes hereditatis, que olim fuit Henslini et Peschlini fratrum dictorum Slosser, nostrorum quondam eciam concivium bone mem., in villa Belina situata cum singulis suis pertinenciis ac iuribus, quibus nominibus censeantur aut in quibuscunque rebus consistant, que quidem due tercie partes ad duos pueros dicti Henslini Slosser per ipsius mortem iure hereditario legittime sunt devolute, rev. v. d. Johanni abbati mon. in Aula Regia eiusque conventui hereditarie tenendas, habendas, possidendas et utifruendas pacifice ac quiete in perpetuum pro quadringentis et triginta sex. gr. den. Prag., quas dicti tres viri recongnoverunt se percepisse totaliter ab ipso d. Johanne abbate eiusque conventu pecunia in parata. Et iam dicti tres viri, nostri concives, promiserunt, ymmo et promittunt in solidum per presentes
Strana 113
Annus 1359 mart. 27.—apr. 1. 113 — cum omnibus eorum bonis, mobilibus ac inmobilibus, subtus et supra terram ubique habitis seu conpertis, prefato d. abbati suoque conventui pretactas duas tercias partes me- morate hereditatis in Belyna ab omnibus easdem qualitercunque inpetentibus sive inpedien- tibus disbrigare, quietare ac libertare iuxta modum et conswetudinem nostri Montis prius- dicti. —— In cuius vendicionis ac disbrigacionis testimonium nostre communitatis sigillum atque sigilla propria dictorum trium virorum nostrorum concivium presentibus sunt appen- sa. Act. et dat. in Monte supra dicto a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fer. quinta proxima ante dominicam Letare Jerusalem. Orig. cum 4 sigg. in press. perg., olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 280, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. Sigilla: I) avul- sum deest; (2)—4) rott. de cera comm.) 2) S.// LINI. ROSENDA J. 3) S. VLVSCHONIS. BVNDER- WEIN. 4) fractum; S. IOHANNES///III. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 111 n. 157. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 123 n. 944. — HU IMJ. 169) 1359 mart. 29. Pragae. De iure patronatus ecclesiae in Sutom. In dei nomine am. A. nativit. eiusdem 1359, die XXIX m. marcii, ind. XII, pontificatus — d. Innocencii div. prov. pape VI a. VII, in Minori civitate Pragensi in curia archiepis- copali in consistorio Pragensi, hora quasi terciarum in mei notarii et testium subscriptorum presencia discr. v. Jesco Franconis de Scalca in figura iudicii coram hon. v. d. Petro archi- dyacono Horssouiensi, officiali curie archiepiscopalis3) Pragensi, constitutus sponte et libere — recognovit et in veritate dixit, quod d. Petrus de Scalca, patruus suus, in iure patronatus ecclesie parrochialis in Sutom duas partes et ipse dumtaxat unam partem iuris patronatus haberet, quod quidem ius patronatus ab universitate bonorum castri in Scalca et a villa in Sutom dinoscitur dependere. De qua quidem recognicione prefatus d. Petrus per me notarium infrascriptum peciit sibi fieri unum vel plura instrumentum vel instrumenta. Acta sunt hec anno, die, mense, indiccione, pontificatu, loco et hora quibus supra presen- tibus diserr. vv. Johanne de Lusczenicz, Petro Sepele, Hermanno de Smolotilb), magistro Henrico, Drzcone de Plesnicz, publ. notariis, testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Albertus quondam Wilhelmi de Woycow, Prag. dyoc., publ. auct. imp. ac actorum consistorii curie archiepiscopalis Pragensis iuratus notarius, predicte recognicioni ac aliis omni- bus et singulis suprascriptis una cum prenominatis testibus presens interfui eaque omnia et singula manu propria scripsi et in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis signavi in testimonium omnium premissorum. Insert. litteris vicariorum generalium archiepiscopi Pragensis, 27. die m. iun. a. 1359 Pragae datis. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 7 n. 11. — [M]. a) cop.: archiepiscopali, b) cop.: Smowtil. 170) 1359 apr. 1. Johannes, episcopus Olomucensis, ad petitionem abbatisae monasterii Vallis s. Mariae in Oslavany ord. Cist. confirmat vicarium ecclesiae s. Jacobi Brunae dicto monasterio 16 marcas moravici pagamenti census annui solvere debere. Nos Johannes, dei et apost. sedis gr. episcopus Olomucensis, n. f. t. p. u., quod accedens presenciam nostram dil. nobis in Cr. .. abbatissa mon. Vallis s. Marie de Oslauia Cyst. ord. nostre dioc. Olomucensis, pro se et eius conventu humiliter exposuit coram nobis, quod cum per bone mem. sanctissimum in Cr. patrem d. Alexandrum papam ecclesia s. Jacobi 8 Regesta
Annus 1359 mart. 27.—apr. 1. 113 — cum omnibus eorum bonis, mobilibus ac inmobilibus, subtus et supra terram ubique habitis seu conpertis, prefato d. abbati suoque conventui pretactas duas tercias partes me- morate hereditatis in Belyna ab omnibus easdem qualitercunque inpetentibus sive inpedien- tibus disbrigare, quietare ac libertare iuxta modum et conswetudinem nostri Montis prius- dicti. —— In cuius vendicionis ac disbrigacionis testimonium nostre communitatis sigillum atque sigilla propria dictorum trium virorum nostrorum concivium presentibus sunt appen- sa. Act. et dat. in Monte supra dicto a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fer. quinta proxima ante dominicam Letare Jerusalem. Orig. cum 4 sigg. in press. perg., olim in archivo monasterii Aulae Regiae, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 280, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. Sigilla: I) avul- sum deest; (2)—4) rott. de cera comm.) 2) S.// LINI. ROSENDA J. 3) S. VLVSCHONIS. BVNDER- WEIN. 4) fractum; S. IOHANNES///III. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 111 n. 157. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 123 n. 944. — HU IMJ. 169) 1359 mart. 29. Pragae. De iure patronatus ecclesiae in Sutom. In dei nomine am. A. nativit. eiusdem 1359, die XXIX m. marcii, ind. XII, pontificatus — d. Innocencii div. prov. pape VI a. VII, in Minori civitate Pragensi in curia archiepis- copali in consistorio Pragensi, hora quasi terciarum in mei notarii et testium subscriptorum presencia discr. v. Jesco Franconis de Scalca in figura iudicii coram hon. v. d. Petro archi- dyacono Horssouiensi, officiali curie archiepiscopalis3) Pragensi, constitutus sponte et libere — recognovit et in veritate dixit, quod d. Petrus de Scalca, patruus suus, in iure patronatus ecclesie parrochialis in Sutom duas partes et ipse dumtaxat unam partem iuris patronatus haberet, quod quidem ius patronatus ab universitate bonorum castri in Scalca et a villa in Sutom dinoscitur dependere. De qua quidem recognicione prefatus d. Petrus per me notarium infrascriptum peciit sibi fieri unum vel plura instrumentum vel instrumenta. Acta sunt hec anno, die, mense, indiccione, pontificatu, loco et hora quibus supra presen- tibus diserr. vv. Johanne de Lusczenicz, Petro Sepele, Hermanno de Smolotilb), magistro Henrico, Drzcone de Plesnicz, publ. notariis, testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Albertus quondam Wilhelmi de Woycow, Prag. dyoc., publ. auct. imp. ac actorum consistorii curie archiepiscopalis Pragensis iuratus notarius, predicte recognicioni ac aliis omni- bus et singulis suprascriptis una cum prenominatis testibus presens interfui eaque omnia et singula manu propria scripsi et in hanc publicam formam redegi signoque meo et nomine consuetis signavi in testimonium omnium premissorum. Insert. litteris vicariorum generalium archiepiscopi Pragensis, 27. die m. iun. a. 1359 Pragae datis. Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 7 n. 11. — [M]. a) cop.: archiepiscopali, b) cop.: Smowtil. 170) 1359 apr. 1. Johannes, episcopus Olomucensis, ad petitionem abbatisae monasterii Vallis s. Mariae in Oslavany ord. Cist. confirmat vicarium ecclesiae s. Jacobi Brunae dicto monasterio 16 marcas moravici pagamenti census annui solvere debere. Nos Johannes, dei et apost. sedis gr. episcopus Olomucensis, n. f. t. p. u., quod accedens presenciam nostram dil. nobis in Cr. .. abbatissa mon. Vallis s. Marie de Oslauia Cyst. ord. nostre dioc. Olomucensis, pro se et eius conventu humiliter exposuit coram nobis, quod cum per bone mem. sanctissimum in Cr. patrem d. Alexandrum papam ecclesia s. Jacobi 8 Regesta
Strana 114
114 Regesta Bohemiae et Moraviae. de burgo Brunnensi dicte nostre dioc., dudum eis incorporata foret, ac ipse vicario ibidem perpetuo instituendo congrua porcione deputato fructus residuos possent in eorum usus proprios retinere, cumque demum longis esset observatum temporibus, quod ibidem insti- tuti vicarii eis sedecim mar. gr. moravici pagamenti singulis annis in terminis consuetis persolvissent ac solvere tenerentur, ad persolvendas dictas sedecim mar. per institutum vel ibidem quemlibet instituendum vicarium, ut premittitur, consentire nostrumque con- sensum adhibere ad maioris earum cautele presidium graciosius dignaremur. Nos itaque attendentes dictum papale privilegium nobis exhibitum necnon consuetudinem huiusmodi solucionis diucius observatam, receptaque informacione condigna plurium fide dignorum super predictis, ut eadem solutio, videlicet sedecim mar. per vicarium institutum et instituen- dum quemlibet in futurum dictis abbatisse et conventui singulis annis, ut predicitur, sine impedimento fiat in terminis consuetis decetero, presertim cum in residuo deputato vicario, ibidem instituto et instituendo, cuilibet pro congrua sustentacione ipsius et iuribus episco- palibus aliisque incumbentibus oneribus congrua porcio sit relicta, matura deliberatione et tractatu fratrum nostrorum, scilicet dd. Pottonis decani, Johannis prepositi et Hinconis archidyaconi aliorumque canonicorum et capituli Olomucensis eccl. prehabitis eorumque consensu et consilio accedentibus nostrum ad premissa pro nobis et eccl. nostra Olomucensi predicta consensum presentibus litteris adhibemus, tribuimus graciosius et donamus, dictum eorum ius et consuetudinem observatam in premissis approbantes, laudantes et quantum de iure melius et efficacius possumus confirmantes. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem presentes literas nostri et ipsius capituli Olomucensis duximus sigillorum appen- sione et munimine roborandas. Dat. in Modricz a. d. millesimo trecentesimo quinquage- simo nono die primo m. Apr. Orig. perg. cum dupl. sig. in archivo civitatis Brunae. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 100 n. 124. — Contulit Šebánek. — [LJ. 171) 1359 apr. 1. Avinione. Innocentius papa VI Johanni, episcopo Olomucensi, ac [ Durando Gerardi], archidiacono Pragensi, mandat, ut contra occupatores ecclesiae Zwerinensis, qui certa castra, bona et res alias ad mensam Alberti de Sternberg, episcopi Zwerinensis, spectantia detinent, procedant. Auinione kal. apr. a. septimo. Significavit nobis. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 633 ed. in Meklenburgisches UB XIV n. 8597. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 355 n. 902. — [LJ. 172) 1359 apr. 2. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem certiorem facit se, petitione super impetranda dispensatione quadam non admissa, Guilelmum de Lestkov, imperatoris nuntium, remisisse, quem voce viva super contentis litterarum, propria imperatoris manu conscriptarum, imperatori summi pontificis nomine responsurum. D. Auinione IIII non. apr. a. septimo. Dil. fil. Guillelmum. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 25 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 356 n. 903. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 137 n. 482. — Reg. imp. VIII Päbste 358. [LJ. 173) 1359 apr. 2. Lomnice. Fundatio et dotatio capellae in castro Lomnice. In nom. dom. am. Ad perpetuam rei memoriam. Ad universorum tam modo super- stitum quam inantea futurorum nos Wilhelmus, dei gr. sacrosancte Wyssegradensis eccl.
114 Regesta Bohemiae et Moraviae. de burgo Brunnensi dicte nostre dioc., dudum eis incorporata foret, ac ipse vicario ibidem perpetuo instituendo congrua porcione deputato fructus residuos possent in eorum usus proprios retinere, cumque demum longis esset observatum temporibus, quod ibidem insti- tuti vicarii eis sedecim mar. gr. moravici pagamenti singulis annis in terminis consuetis persolvissent ac solvere tenerentur, ad persolvendas dictas sedecim mar. per institutum vel ibidem quemlibet instituendum vicarium, ut premittitur, consentire nostrumque con- sensum adhibere ad maioris earum cautele presidium graciosius dignaremur. Nos itaque attendentes dictum papale privilegium nobis exhibitum necnon consuetudinem huiusmodi solucionis diucius observatam, receptaque informacione condigna plurium fide dignorum super predictis, ut eadem solutio, videlicet sedecim mar. per vicarium institutum et instituen- dum quemlibet in futurum dictis abbatisse et conventui singulis annis, ut predicitur, sine impedimento fiat in terminis consuetis decetero, presertim cum in residuo deputato vicario, ibidem instituto et instituendo, cuilibet pro congrua sustentacione ipsius et iuribus episco- palibus aliisque incumbentibus oneribus congrua porcio sit relicta, matura deliberatione et tractatu fratrum nostrorum, scilicet dd. Pottonis decani, Johannis prepositi et Hinconis archidyaconi aliorumque canonicorum et capituli Olomucensis eccl. prehabitis eorumque consensu et consilio accedentibus nostrum ad premissa pro nobis et eccl. nostra Olomucensi predicta consensum presentibus litteris adhibemus, tribuimus graciosius et donamus, dictum eorum ius et consuetudinem observatam in premissis approbantes, laudantes et quantum de iure melius et efficacius possumus confirmantes. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem presentes literas nostri et ipsius capituli Olomucensis duximus sigillorum appen- sione et munimine roborandas. Dat. in Modricz a. d. millesimo trecentesimo quinquage- simo nono die primo m. Apr. Orig. perg. cum dupl. sig. in archivo civitatis Brunae. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 100 n. 124. — Contulit Šebánek. — [LJ. 171) 1359 apr. 1. Avinione. Innocentius papa VI Johanni, episcopo Olomucensi, ac [ Durando Gerardi], archidiacono Pragensi, mandat, ut contra occupatores ecclesiae Zwerinensis, qui certa castra, bona et res alias ad mensam Alberti de Sternberg, episcopi Zwerinensis, spectantia detinent, procedant. Auinione kal. apr. a. septimo. Significavit nobis. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 633 ed. in Meklenburgisches UB XIV n. 8597. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 355 n. 902. — [LJ. 172) 1359 apr. 2. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem certiorem facit se, petitione super impetranda dispensatione quadam non admissa, Guilelmum de Lestkov, imperatoris nuntium, remisisse, quem voce viva super contentis litterarum, propria imperatoris manu conscriptarum, imperatori summi pontificis nomine responsurum. D. Auinione IIII non. apr. a. septimo. Dil. fil. Guillelmum. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 25 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 356 n. 903. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 137 n. 482. — Reg. imp. VIII Päbste 358. [LJ. 173) 1359 apr. 2. Lomnice. Fundatio et dotatio capellae in castro Lomnice. In nom. dom. am. Ad perpetuam rei memoriam. Ad universorum tam modo super- stitum quam inantea futurorum nos Wilhelmus, dei gr. sacrosancte Wyssegradensis eccl.
Strana 115
Annus 1359 apr. 1.—2. 115 prepositus prope Pragam, regni Bohemie cancellarius et dominus in Lompnicz, presentibus et futuris cupimus pervenire noticiam. Cum ad divini nominis cultum capellam in castro Lompnicz de novo construere disponamus, ut dum in ipsa suarum laudum preconia cele- brantur, cumque possessionibus eandem dotamus, quibus ministri ipsius vite necessaria ex eiusdem possessionibus decenter possint percipere et habere, et sic per eosdem temporalibus adiuti subsidiis, ipsius culti ibidem fiducialius intendantur, inde est, quod pro modulo nostro et temporis nostri parvitate nos Wilhelmus predictus pro remedio anime nostre et salute tam vivorum quam mortuorum in nomine s. et indiv. trinitatis in honore sanctissimi corporis domini Ihesu Cristi et bb. Petri et Pauli apostt. omniumque sanctorum dictam capellam in fundo castri nostri Lompnicz construentes, tali dote de bonis nostris patrimo- nialibus duntaxat studuimus insignire. Conferimus itaque firmo et stabili perpetuoque iure possidendi eidem capelle et capellano ipsius —— dotis nomine unum laneum cum dimidio pro aratura cum quatuor laneis censualibus minus quartali, sitis in villa nostra hereditaria dicta vulgariter Sadeck prope villam Slouenicz, de quibus quidem laneis censualibus culto- res eorundem et de aliis proventibus ipsos concernentibus, tam in pecunia quam in aliis minutis dicte capelle et ipsius ministro —— quinque sex. gr. den. Prag. minus quinque gr., quos quidem quinque gr. dificientes, ut premittitur, de molendino nostro in Slouenicz percipiendos, eidem capelle perpetue assignamus, volentes, ut predicti lanei una cum aratura prefata ad predictam capellam et ipsius ministrum cum pascuis, pratis, agris cultis et incul- tis pertineant et perpetuo debent pertinere pacifice et quiete, contradiccione3) cuiuspiam in posterum non obstante, sub hac condicione et forma, quod presbiter pro tempore, qui ad eandem capellam institutus fuerit, propter deum per se vel per alium tenebitur in eadem capella pro vivis et defunctis missarum solempnia celebrareb) nec non singulis septimanis preter alias missas die dominico de s. Trinitate feria quinta missam in honore Corporis dominici supradicti et feria tercia in honore ss. Petri et Pauli apostt. dicere debet, nisi festum occurrat, et extunc aliis diebus competentibus supleat, prout discrecioni sue videbitur expe- dire. Disponimus eciam, quod post discessum nostrum de hac vita in die anniversarii nostri unam sex. dicte monete in eccl. Wyssegradensi capelle capellanus — — expendet pro servicio in vigiliis, offertoriis, luminibus atque missis. Quodsi prefatus capellanus pro- tempore die anniversarii nostri in solucione dicte sex. esset negligens et remissus et eandem infra 14 dies a tempore anniversarii continue conputandos non solverit, extunc statim tenebitur solvere 15 gr. pene nomine, et si infra alios 14 dies eandem sex. cum pena pre- fata dare et solvere neglexerit, iterum pene nomine solvet tantundem. Quod si post alios 14 dies proximos premissa servare non curabit, occasione et colore quocunque quesito, extunc cadet in penam, quam d. archiepiscopus confirmando presencia in eundem moni- cione premissa canonice promulgabit, in qua manere debet tamdiu, quousque adimplebit predicta. Et hac pena artari volumus quemlibet dicte capelle capellanum, quociens negli- genciam commiserit in premissis, hoc eciam adiungentes, quod de orto apum, quem in Cozlew habemus, decimam plenam et integram mellis de omnibus truncis seu alveariis apum —— nostro et successorum nostrorum, dominorum in Lompnicz, nomine damus et conferimus perpetuo et irrevocabiliter, ut proinde prefatus capellanus —— possit eandem capellam eo decencius in luminibus procurare. Preterea damus et concedimus, ut idem capel- lanus —— in silvis nostris ubicumque ligna pro nostra et successorum nostrorum, domino- rum in Lompnicz, curia recipientur, ibidem et ipsi recipere tenebuntur et debebunt licite pro necessitate duntaxat ignis domus sue, et quod liceat eis piscare omnibus feriis sextis in ryvulo tantum per suas hereditates decurrente nostra et successorum nostrorum, domi- norum in Lompnicz, prohibicione qualibet non obstante. Presentacionem quoque seu dispo- sicionem prefate capelle, quoad ius patronatus ipsius pro nobis et successoribus nostris, dominis in Lompnicz, legans nunc et in perpetuum reservamus, volentes eciam, ut predicte ville incole amputatis omnium aliarum vexacionibus potestatum habeant respectum ad
Annus 1359 apr. 1.—2. 115 prepositus prope Pragam, regni Bohemie cancellarius et dominus in Lompnicz, presentibus et futuris cupimus pervenire noticiam. Cum ad divini nominis cultum capellam in castro Lompnicz de novo construere disponamus, ut dum in ipsa suarum laudum preconia cele- brantur, cumque possessionibus eandem dotamus, quibus ministri ipsius vite necessaria ex eiusdem possessionibus decenter possint percipere et habere, et sic per eosdem temporalibus adiuti subsidiis, ipsius culti ibidem fiducialius intendantur, inde est, quod pro modulo nostro et temporis nostri parvitate nos Wilhelmus predictus pro remedio anime nostre et salute tam vivorum quam mortuorum in nomine s. et indiv. trinitatis in honore sanctissimi corporis domini Ihesu Cristi et bb. Petri et Pauli apostt. omniumque sanctorum dictam capellam in fundo castri nostri Lompnicz construentes, tali dote de bonis nostris patrimo- nialibus duntaxat studuimus insignire. Conferimus itaque firmo et stabili perpetuoque iure possidendi eidem capelle et capellano ipsius —— dotis nomine unum laneum cum dimidio pro aratura cum quatuor laneis censualibus minus quartali, sitis in villa nostra hereditaria dicta vulgariter Sadeck prope villam Slouenicz, de quibus quidem laneis censualibus culto- res eorundem et de aliis proventibus ipsos concernentibus, tam in pecunia quam in aliis minutis dicte capelle et ipsius ministro —— quinque sex. gr. den. Prag. minus quinque gr., quos quidem quinque gr. dificientes, ut premittitur, de molendino nostro in Slouenicz percipiendos, eidem capelle perpetue assignamus, volentes, ut predicti lanei una cum aratura prefata ad predictam capellam et ipsius ministrum cum pascuis, pratis, agris cultis et incul- tis pertineant et perpetuo debent pertinere pacifice et quiete, contradiccione3) cuiuspiam in posterum non obstante, sub hac condicione et forma, quod presbiter pro tempore, qui ad eandem capellam institutus fuerit, propter deum per se vel per alium tenebitur in eadem capella pro vivis et defunctis missarum solempnia celebrareb) nec non singulis septimanis preter alias missas die dominico de s. Trinitate feria quinta missam in honore Corporis dominici supradicti et feria tercia in honore ss. Petri et Pauli apostt. dicere debet, nisi festum occurrat, et extunc aliis diebus competentibus supleat, prout discrecioni sue videbitur expe- dire. Disponimus eciam, quod post discessum nostrum de hac vita in die anniversarii nostri unam sex. dicte monete in eccl. Wyssegradensi capelle capellanus — — expendet pro servicio in vigiliis, offertoriis, luminibus atque missis. Quodsi prefatus capellanus pro- tempore die anniversarii nostri in solucione dicte sex. esset negligens et remissus et eandem infra 14 dies a tempore anniversarii continue conputandos non solverit, extunc statim tenebitur solvere 15 gr. pene nomine, et si infra alios 14 dies eandem sex. cum pena pre- fata dare et solvere neglexerit, iterum pene nomine solvet tantundem. Quod si post alios 14 dies proximos premissa servare non curabit, occasione et colore quocunque quesito, extunc cadet in penam, quam d. archiepiscopus confirmando presencia in eundem moni- cione premissa canonice promulgabit, in qua manere debet tamdiu, quousque adimplebit predicta. Et hac pena artari volumus quemlibet dicte capelle capellanum, quociens negli- genciam commiserit in premissis, hoc eciam adiungentes, quod de orto apum, quem in Cozlew habemus, decimam plenam et integram mellis de omnibus truncis seu alveariis apum —— nostro et successorum nostrorum, dominorum in Lompnicz, nomine damus et conferimus perpetuo et irrevocabiliter, ut proinde prefatus capellanus —— possit eandem capellam eo decencius in luminibus procurare. Preterea damus et concedimus, ut idem capel- lanus —— in silvis nostris ubicumque ligna pro nostra et successorum nostrorum, domino- rum in Lompnicz, curia recipientur, ibidem et ipsi recipere tenebuntur et debebunt licite pro necessitate duntaxat ignis domus sue, et quod liceat eis piscare omnibus feriis sextis in ryvulo tantum per suas hereditates decurrente nostra et successorum nostrorum, domi- norum in Lompnicz, prohibicione qualibet non obstante. Presentacionem quoque seu dispo- sicionem prefate capelle, quoad ius patronatus ipsius pro nobis et successoribus nostris, dominis in Lompnicz, legans nunc et in perpetuum reservamus, volentes eciam, ut predicte ville incole amputatis omnium aliarum vexacionibus potestatum habeant respectum ad
Strana 116
116 Regesta Bohemiae et Moraviae. —, quem d. Lompnicensis cum predictis hominibus dotalibus ab dictum capellanum — omnibus violenciis, iniuriis et oppressionibus debebit defendere et tueri et non in aliquo impungnare, rogantes ven. in Cristo patrem et d. Arnestum archiepiscopum Pragensem, qua- tenus omnibus et singulis supradictis suam auctoritatem impertiatur ipsa confirmando suis litteris autenticis dictamque capellam facere, creare et erigere, prout ad suum officium perti- nere dignoscitur, et alia facere, que incumbunt, adhibitis circa hec solempnitatibus debitis et conswetis. Testes autem huiusmodi rei sunt nobb. vv. et dd. Hogerius de Lantsteyn, Johannes de Kosowa hora, fratres nostri dill., de quorum consilio, beneplacito et consensu predicta donacio est facta, necnon honn. vv. Albertus decanus s. Egidii, Nicolaus cancellarius, Franciscus, canonici ecclesie Vyssegradensis supra dicte commensalesque nostri devoti. In cuius rei testimonium sigillum nostrum maius presentibus est appensum. Act. et dat. in castro Lompnicz quarto non. apr. a. d. M° CCC° LIX°. Fragm. copiae coaevae (B) Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I. Cop. recentior (C) in apographo eiusdem libri fol. 2v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidoec. Prag. I p. 4 n. 6. — [MJ. a) Quae sequuntur, tantum in C servata sunt. — b) C: celebrari. 174) 1359 apr. 3. Karolus imperator et rex mandat, ut post incendium civitatis Sittaviensis aedificia in eadem civitate tantum lapidibus exstructa aedificentur; item civitatis vectigalia in annum tertium calcis emendae causa differt et vetat, ne cervisia in aedibus ligneis coquatur. Orig. deperditum, cuius tenor solum in excerpto ms bibliothecae civitatis Zittaviensis A 88 p. 7v et A 121 p. 39 servatus est, qui cum tenore litterarum 12. maii 1359 datarum (cf. infra n. 217) aliqua ex parte videtur concordare. — ſL]. 175) 1359 apr. 4. Avinione. Innocentius papa VI, Karolo imperatore et rege petente, magistro fratrum ord. Praedica- torum facultatem concedit, ut ad honorem magisterii in sacra pagina in generali capitulo in civitate Pragensi celebrando unum virum sacrarum lectionum studio deditum, a Karolo impe- ratore et rege nominandum, promoveat. Exigit septimo. — — Caroli Romanorum imperatoris — — Dat. Auinione II non. apr. a. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 557v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 357 n. 905. — Extr. We- runsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 137 n. 483. — [L]. 176) 1359 apr. 4. Avinione. Innocentius VI, petitioni Karoli imperatoris et regis annuens, omnibus vere poenitenti- bus, qui reliquias in solemni cruce aurea, gemmis et lapidibus preciosis decorata, repositas et in capella in castro Karlstein collocatas visitaverint, indulgentias septem annorum et septem quadragenarum de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Splendor paterne glorie — Dat. Auinione II non. apr. a. septimo. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 557, R. Vat. 240 fol. 14 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 357 n. 904. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 137 n. 484. — Reg. imp. VIII Päbste n. 359. — [LJ.
116 Regesta Bohemiae et Moraviae. —, quem d. Lompnicensis cum predictis hominibus dotalibus ab dictum capellanum — omnibus violenciis, iniuriis et oppressionibus debebit defendere et tueri et non in aliquo impungnare, rogantes ven. in Cristo patrem et d. Arnestum archiepiscopum Pragensem, qua- tenus omnibus et singulis supradictis suam auctoritatem impertiatur ipsa confirmando suis litteris autenticis dictamque capellam facere, creare et erigere, prout ad suum officium perti- nere dignoscitur, et alia facere, que incumbunt, adhibitis circa hec solempnitatibus debitis et conswetis. Testes autem huiusmodi rei sunt nobb. vv. et dd. Hogerius de Lantsteyn, Johannes de Kosowa hora, fratres nostri dill., de quorum consilio, beneplacito et consensu predicta donacio est facta, necnon honn. vv. Albertus decanus s. Egidii, Nicolaus cancellarius, Franciscus, canonici ecclesie Vyssegradensis supra dicte commensalesque nostri devoti. In cuius rei testimonium sigillum nostrum maius presentibus est appensum. Act. et dat. in castro Lompnicz quarto non. apr. a. d. M° CCC° LIX°. Fragm. copiae coaevae (B) Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I. Cop. recentior (C) in apographo eiusdem libri fol. 2v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidoec. Prag. I p. 4 n. 6. — [MJ. a) Quae sequuntur, tantum in C servata sunt. — b) C: celebrari. 174) 1359 apr. 3. Karolus imperator et rex mandat, ut post incendium civitatis Sittaviensis aedificia in eadem civitate tantum lapidibus exstructa aedificentur; item civitatis vectigalia in annum tertium calcis emendae causa differt et vetat, ne cervisia in aedibus ligneis coquatur. Orig. deperditum, cuius tenor solum in excerpto ms bibliothecae civitatis Zittaviensis A 88 p. 7v et A 121 p. 39 servatus est, qui cum tenore litterarum 12. maii 1359 datarum (cf. infra n. 217) aliqua ex parte videtur concordare. — ſL]. 175) 1359 apr. 4. Avinione. Innocentius papa VI, Karolo imperatore et rege petente, magistro fratrum ord. Praedica- torum facultatem concedit, ut ad honorem magisterii in sacra pagina in generali capitulo in civitate Pragensi celebrando unum virum sacrarum lectionum studio deditum, a Karolo impe- ratore et rege nominandum, promoveat. Exigit septimo. — — Caroli Romanorum imperatoris — — Dat. Auinione II non. apr. a. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 557v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 357 n. 905. — Extr. We- runsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 137 n. 483. — [L]. 176) 1359 apr. 4. Avinione. Innocentius VI, petitioni Karoli imperatoris et regis annuens, omnibus vere poenitenti- bus, qui reliquias in solemni cruce aurea, gemmis et lapidibus preciosis decorata, repositas et in capella in castro Karlstein collocatas visitaverint, indulgentias septem annorum et septem quadragenarum de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Splendor paterne glorie — Dat. Auinione II non. apr. a. septimo. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 557, R. Vat. 240 fol. 14 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 357 n. 904. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 137 n. 484. — Reg. imp. VIII Päbste n. 359. — [LJ.
Strana 117
Annus 1359 apr. 2.—7. 117 177) 1359 apr. 6. Zábrdovice. Monasterium Zabrdovicense pro villa Částkovice partem pecuniae se accepisse profitetur. Nos Hinco div. miser. abbas, Dominicus prior, Johannes subprior totusque conventus mon. Zabirdowicensis prope Brunnam, Prem. ord., Olom. dioc., recongnoscimus t. p. u., nos a nob. et potenti domino d. Jaroslao de Stermberg pro villa Czestcowicz et universis ipsius pertinenciis, quam pro centum sex. gr. den. Prag. ad vite duorum ipsius filiorum dumtaxat tempora emisse dinoscitur, prout in litteris desuper confectis plenius illud claret, et de illis centum sex. gr. viginti quinque sex. eorundem gr. Prag. pronunc in parata et numerata pecunia recepisse condicionibus infrascriptis: quod si forsan consensus et voluntas seren. principis et domini d. Johannis, marchionis Moravie illustris, non possent acquiri super eiusdem ville vendicione, aut talis vendicio quocunque alio modo impediretur, extunc sincera fide et fidei puritate spondemus et promittimus et una nobiscum Muczina de Rysch- picz ad nostre peticionis instanciam sincere promittit prefato d. Jaroslao dictas viginti quinque sex. gr. restituere, dare et reddere in festo b. Kunigundis venturo proxime dilacione qualibet proculmota. Sique predictas viginti quinque sex. gr. super vel in prefato termino non restituerimus, tunc ipse d. Jaroslaus aut heredes ipsius prefatam villam Czestcowicz in sua tenere debebunt potestate et de ipsa villa et singulis pertinenciis ipsius —— uti et frui tamdiu, quousque ipsis dicte viginti quinque sex. fuerint integraliter persolute. Harum, quibus sigilla, videlicet abbatis et conventus monasterii predicti ac eciam sigillum prefati Muczine appendi fecimus, testimonio litterarum. Dat. in Zabirdowicz monasterio prefato sabbato, quo Sicientes in quadragesima cantatur, a. d. millesimo trecentesimo quinquagesi- mo nono. Orig. cum 3 sigg. in press. perg. in archivo olim Schwarzenberg. in Třeboň, sign. 1198 n. I. Sigilla: 1) oblongum de cera rubra communi impressa; S. HINKONIS. ABBAIIS. DE. JSABROWICZ. 2) oblongum de cera comm.: SIGILLVM. CONVETVS. DE. ZABIRDOWIZ. 3) rot. de cera comm., avis: S. MVTINE. DE HIIIIC. — Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. IV p. 359 n. 251. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 101 n. 125. — HU — [MJ. 178) 1359 apr. 7. Busco de inferiori castro Mejlice dimidium laneum in villa Německé Prusy monasterio sanctimonialium in Pustiměř vendit. ego Busko de inferiori castro de Maylicz ad universorum noticiam — — cupio pervenire, quod sana deliberacione, —— consilio omnium amicorum meorum et specialiter filiorum meorum, videlicet Smilonis, Woycichonis ac Razclay, ipsorum omnium voluntate rite ac racionabiliter vendidi dimidium laneum in Praus, que villa annecta est Pustimir, pro tredecim mar. gr. ac den. Prag. et moravici pagamenti, sexaginta quatuor gr. pro qua- libet marca computando, ven. in Cr. virgini ac domine div. miser. d. Hilarie abbatisse sancti- monialium mon. Pustmirensis totique conventui ibidem, pro nunc viventibus et successoribus ipsarum post ipsas supervenientibus, ementibus et recipientibus pro se et suis successoribus cum omnibus proventibus, fructibus ac utilitatibus ad habendum, tenendum, utifruendum et iure hereditario ac proprio inperpetuum possidendum pacifice et quiete. Promittimus autem ego Busko et filii mei predicti, veri et legittimi compromissores, una cum amicis meis in hac parte constituti, dictam empcionem ratam et gratam tenere et habere ad manus dicte d. Hilarie abbatisse tociusque conventus eiusdem et successorum ipsarum secundum ius et consuetudinem terre Moravie ab omni onere, quolibet inpetente et ab omni abscussione, que vulgariter abschuten nuncupatur, et ab inpedimentis quibuslibet per tres annos reddere liberum et expeditum. Verum eciam, si aliquis in hiis tribus annis arrestaret et inpedire vellet, quod extunc ego Busko et filii mei ammoniti per fideiussores nostros, qui huius rei
Annus 1359 apr. 2.—7. 117 177) 1359 apr. 6. Zábrdovice. Monasterium Zabrdovicense pro villa Částkovice partem pecuniae se accepisse profitetur. Nos Hinco div. miser. abbas, Dominicus prior, Johannes subprior totusque conventus mon. Zabirdowicensis prope Brunnam, Prem. ord., Olom. dioc., recongnoscimus t. p. u., nos a nob. et potenti domino d. Jaroslao de Stermberg pro villa Czestcowicz et universis ipsius pertinenciis, quam pro centum sex. gr. den. Prag. ad vite duorum ipsius filiorum dumtaxat tempora emisse dinoscitur, prout in litteris desuper confectis plenius illud claret, et de illis centum sex. gr. viginti quinque sex. eorundem gr. Prag. pronunc in parata et numerata pecunia recepisse condicionibus infrascriptis: quod si forsan consensus et voluntas seren. principis et domini d. Johannis, marchionis Moravie illustris, non possent acquiri super eiusdem ville vendicione, aut talis vendicio quocunque alio modo impediretur, extunc sincera fide et fidei puritate spondemus et promittimus et una nobiscum Muczina de Rysch- picz ad nostre peticionis instanciam sincere promittit prefato d. Jaroslao dictas viginti quinque sex. gr. restituere, dare et reddere in festo b. Kunigundis venturo proxime dilacione qualibet proculmota. Sique predictas viginti quinque sex. gr. super vel in prefato termino non restituerimus, tunc ipse d. Jaroslaus aut heredes ipsius prefatam villam Czestcowicz in sua tenere debebunt potestate et de ipsa villa et singulis pertinenciis ipsius —— uti et frui tamdiu, quousque ipsis dicte viginti quinque sex. fuerint integraliter persolute. Harum, quibus sigilla, videlicet abbatis et conventus monasterii predicti ac eciam sigillum prefati Muczine appendi fecimus, testimonio litterarum. Dat. in Zabirdowicz monasterio prefato sabbato, quo Sicientes in quadragesima cantatur, a. d. millesimo trecentesimo quinquagesi- mo nono. Orig. cum 3 sigg. in press. perg. in archivo olim Schwarzenberg. in Třeboň, sign. 1198 n. I. Sigilla: 1) oblongum de cera rubra communi impressa; S. HINKONIS. ABBAIIS. DE. JSABROWICZ. 2) oblongum de cera comm.: SIGILLVM. CONVETVS. DE. ZABIRDOWIZ. 3) rot. de cera comm., avis: S. MVTINE. DE HIIIIC. — Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. IV p. 359 n. 251. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 101 n. 125. — HU — [MJ. 178) 1359 apr. 7. Busco de inferiori castro Mejlice dimidium laneum in villa Německé Prusy monasterio sanctimonialium in Pustiměř vendit. ego Busko de inferiori castro de Maylicz ad universorum noticiam — — cupio pervenire, quod sana deliberacione, —— consilio omnium amicorum meorum et specialiter filiorum meorum, videlicet Smilonis, Woycichonis ac Razclay, ipsorum omnium voluntate rite ac racionabiliter vendidi dimidium laneum in Praus, que villa annecta est Pustimir, pro tredecim mar. gr. ac den. Prag. et moravici pagamenti, sexaginta quatuor gr. pro qua- libet marca computando, ven. in Cr. virgini ac domine div. miser. d. Hilarie abbatisse sancti- monialium mon. Pustmirensis totique conventui ibidem, pro nunc viventibus et successoribus ipsarum post ipsas supervenientibus, ementibus et recipientibus pro se et suis successoribus cum omnibus proventibus, fructibus ac utilitatibus ad habendum, tenendum, utifruendum et iure hereditario ac proprio inperpetuum possidendum pacifice et quiete. Promittimus autem ego Busko et filii mei predicti, veri et legittimi compromissores, una cum amicis meis in hac parte constituti, dictam empcionem ratam et gratam tenere et habere ad manus dicte d. Hilarie abbatisse tociusque conventus eiusdem et successorum ipsarum secundum ius et consuetudinem terre Moravie ab omni onere, quolibet inpetente et ab omni abscussione, que vulgariter abschuten nuncupatur, et ab inpedimentis quibuslibet per tres annos reddere liberum et expeditum. Verum eciam, si aliquis in hiis tribus annis arrestaret et inpedire vellet, quod extunc ego Busko et filii mei ammoniti per fideiussores nostros, qui huius rei
Strana 118
118 Regesta Bohemiae et Moraviae. et cause sunt fideiussores, scilicet d. Busko de superiori castro Maylicz, Bedirsich de Lolkz et Nicolaus filius Martini quondam advocati in Pustmir, eos eripere ab omni infestacione et inpedimento dicte hereditatis eximere libere, pacifice et quiete, attamen condicione tali annexa, quod ista empcio et omnia gesta ad folia provincialia ponantur. In cuius rei testi- monium et robur sigillum meum et filiorum meorum duximus appendenda, hiis vero fideius- soribus et viris ydoneis per preces nostras asscriptis, quorum sigilla [in] robur evidencius eciam presenti litere sunt appensa. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono dominica, qua cantatur Iudica me deus, sexto id. apr. Orig. cum 7 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. GIb 17. Sigilla: 1—4) in clipeo rota trium radiorum;/JDE PRAVS; S. CZMILONIS. DE MAILICZ; S. WOICIJONIS. D. MAILICZ; IRI/O/ZLI J. D. MAILICZ. 5) vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 475,7. 6) in clipeo manus cum gladio stricto; S. BIII/J. DE. LVCZ 7) in clipeo vilis folium cum uva; S. NICOLAI. D. PVSMIR. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 102 n. 126. — [ MI. 179) 1359 apr. 8. Confluentiae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, consentit litteris Karoli imperatoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Franco- furto ad Moenum solvendo liberavit. Nos Boemundus, dei gr. s. Treverensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——.[ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi archiepiscopi Colonien- sis, 27. die m. mart. a. 1359 Aquisgrani datarum, vide superius n. 160.) Dat. Confluencie die VIII m. apr. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 29. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 122 n. 72. — [MJ. 180) 1359 apr. 8. Šroda. Wenceslaus, dux Lignicensis, et Ludovicus, dux Bregensis, in dissidio inter Conradum, ducem Olsnensem, et Primislaum, ducem Teschinensem, orto, arbitrium promulgant. Wir Wenczlaw, von gotes gn. der erste herczoge in Slezien und herre czu Legnicz, und wir Ludwig, von den selben gnaden herczoge in Slezien und herre czum Brige und czu Lubyn, bekenne offinlich an dysem brive, daz czwischen den irluchten fursten herczogen Conrad, herren czur Olsen, an eyme teyle und herczogen Przemken, herren czu Teschin, an dem andern teyle, eczwas broche woren, dy sy uns beschreben gaben und boten uns bedyrsit mit flize und mit ganczer begerunge, daz wir di broche czu uns nemen, czu berichten und czu entscheiden nach mynne adir noch rechte, des name wir beschreben ire broche und ire sachen durch ir bete willen beydirsyt; wenne sy des von uns nicht enpern wolden und mochten di broche nicht berichten noch entscheiden nach mynne nach vorguten, sundir wir haben eyn recht gesprochen uf iczlichs beschuldegunge und des andern antwort dokegin, wenne sy daz von uns alzo wolden gehabt han. Czu dem ersten spreche wir, daz vor eyn recht uf di erste sache czwischen herczo- gen Przemken beschuldengunge und herczoge Conrad antworte dokegin: was brive her- czoge Conrad gegeben hat herczogen Przimken und ouch herczoge Przimke herczogen Conrad wedir, do ir ingesigil anhangen und andir herren czu eyme geczugnisse, dy halden sy beydirsyt billich anne argelist von der lande wegin, und was der brive
118 Regesta Bohemiae et Moraviae. et cause sunt fideiussores, scilicet d. Busko de superiori castro Maylicz, Bedirsich de Lolkz et Nicolaus filius Martini quondam advocati in Pustmir, eos eripere ab omni infestacione et inpedimento dicte hereditatis eximere libere, pacifice et quiete, attamen condicione tali annexa, quod ista empcio et omnia gesta ad folia provincialia ponantur. In cuius rei testi- monium et robur sigillum meum et filiorum meorum duximus appendenda, hiis vero fideius- soribus et viris ydoneis per preces nostras asscriptis, quorum sigilla [in] robur evidencius eciam presenti litere sunt appensa. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono dominica, qua cantatur Iudica me deus, sexto id. apr. Orig. cum 7 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. GIb 17. Sigilla: 1—4) in clipeo rota trium radiorum;/JDE PRAVS; S. CZMILONIS. DE MAILICZ; S. WOICIJONIS. D. MAILICZ; IRI/O/ZLI J. D. MAILICZ. 5) vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 475,7. 6) in clipeo manus cum gladio stricto; S. BIII/J. DE. LVCZ 7) in clipeo vilis folium cum uva; S. NICOLAI. D. PVSMIR. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 102 n. 126. — [ MI. 179) 1359 apr. 8. Confluentiae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, consentit litteris Karoli imperatoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Franco- furto ad Moenum solvendo liberavit. Nos Boemundus, dei gr. s. Treverensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——.[ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi archiepiscopi Colonien- sis, 27. die m. mart. a. 1359 Aquisgrani datarum, vide superius n. 160.) Dat. Confluencie die VIII m. apr. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 29. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 122 n. 72. — [MJ. 180) 1359 apr. 8. Šroda. Wenceslaus, dux Lignicensis, et Ludovicus, dux Bregensis, in dissidio inter Conradum, ducem Olsnensem, et Primislaum, ducem Teschinensem, orto, arbitrium promulgant. Wir Wenczlaw, von gotes gn. der erste herczoge in Slezien und herre czu Legnicz, und wir Ludwig, von den selben gnaden herczoge in Slezien und herre czum Brige und czu Lubyn, bekenne offinlich an dysem brive, daz czwischen den irluchten fursten herczogen Conrad, herren czur Olsen, an eyme teyle und herczogen Przemken, herren czu Teschin, an dem andern teyle, eczwas broche woren, dy sy uns beschreben gaben und boten uns bedyrsit mit flize und mit ganczer begerunge, daz wir di broche czu uns nemen, czu berichten und czu entscheiden nach mynne adir noch rechte, des name wir beschreben ire broche und ire sachen durch ir bete willen beydirsyt; wenne sy des von uns nicht enpern wolden und mochten di broche nicht berichten noch entscheiden nach mynne nach vorguten, sundir wir haben eyn recht gesprochen uf iczlichs beschuldegunge und des andern antwort dokegin, wenne sy daz von uns alzo wolden gehabt han. Czu dem ersten spreche wir, daz vor eyn recht uf di erste sache czwischen herczo- gen Przemken beschuldengunge und herczoge Conrad antworte dokegin: was brive her- czoge Conrad gegeben hat herczogen Przimken und ouch herczoge Przimke herczogen Conrad wedir, do ir ingesigil anhangen und andir herren czu eyme geczugnisse, dy halden sy beydirsyt billich anne argelist von der lande wegin, und was der brive
Strana 119
Annus 1359 apr. 7.—8. 119 nicht gehalden weren, di sullen sy noch halden. Uf dy ander sache czwischen herczo- gen Przimken beschuldegunge und herczogen Conrad antworte dokegin, dy do spricht vor der huldunge czu Buthum, spreche wir vor eyn recht: dy huldunge, di do geschen ist herczoge Conrade czu syner kindir hant, daz di billich ouch sal geschen herezoge Przimken czu der kindir hant, di herczoge Przimke ynne hat unschedelich der herczogynne von Buthum an irme lipgedinge; hat ym abir herczoge Conrad gelobt di huldunge czu schaf- fin und bekennet her ym des, so sal her ym daz halden, bekennet her is ym nicht, so sal her ym tun dovor, daz recht ist alze verre, alze her yn des nicht irlasen wil. Uf dy dritte sache czwischen herczogen Przimken beschuldegunge und herczoge Conrad antworte dokegin, dy do spricht von der herczogynne lipgedinge, spreche wir vor eyn recht: hat dy herczo- gynne von Buthum ine wenne ir lipgedinge ist, und wenne sy bewisen mag, daz vordirt herczoge Conrad und herczoge Przimke billich beide mitenander und teylen daz billicher gliche mitenander noch irre beidir brive lût, di sy enander gegeben han. Were abir daz, daz herczoge Conrad herczogen Przimken icht gelobt hat, dorobir daz her ym bekennet, daz haldet her ym billich; hat her ym nicht gelobt, do tût her ym billich vor, daz, do recht ist, wil her is yn nicht irlasen. Uf di virde sache czwischen herczogen Przimken beschulde- gunge und herezoge Conrad antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht, daz yderman bil- lich blibet by synen greniczen und daz yderman den andirn an synen greniczen nicht sal hindirn. Uf di fumfte sache czwischen herczoge Przimke beschuldegunge und herczoge Conrads antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht: den burger, den Wiske gefangen hat, bekennet her, daz her herezoge Conrade schuldik ist, so gypt her is ym billich; bekennet her is ym nicht, so sal her tun dovor, waz recht ist. Uf di sechste sache czwischen herczogen Przimken beschuldegunge und herczoge Conrad antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht: den man, den Wiske gevangen hatte, ist her eyn wol gehalden man gewest, eyn un- vorsprochener, so sal herczoge Conrad herczogen Przimken eyn wandil dorumme tun, ist her abir eyn ungehalden man gewest, eyn vorsprochener, so sal herczoge Conrad nach Wiske keyne rede dorumme lyden von dem von Thessin. Dornoch dy erste sache, dy herczoge Conrad schult hat gegeben herezogen Przimken, do hore wir in herczoge Przimken antworte von eyner berichtunge, dy her Jeske von Wartmberg sulde gemacht han; wollen si sich beyde mit gutem willen doran czyen, daz see wir gerne, wellen sy das nicht tun, so spreche wir daz vor eyn recht: was herczoge Conrad herczogen Przimken brive hat adir ym bekennet, daz heldet her ym billich, was her nicht brive hat und ym nicht bekennet, do sal her ym tun vor, waz recht ist, alze verre alze her in des nicht irlassen wil. Uff dy ander sache czwischen herczoge Conrad beschuldegunge und herczoge Przimke antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht: di brive, di herezoge Przimke gegeben hat herczoge Conrade, daz her yn an dem lipgedinge nicht hindern sol, dy haldet her ym billich. Were abir, daz her doryn hette gegriffen mit dem gevencnisse, daz her hern Jaraslaw gevangen hat, daz wedertût her ym billich, hette her abir hern Jaroslaw gevangin mit rechte uf dem sinem, daz her beweysen mochte, her blibet billich unberet dorumme. Uff dy dritte sache czwischen herczogen Conrad beschuldegunge und herczoge Przimke antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht: waz herczoge Przimke geret hat vor unsem herren dem keyser in herczoge Conrads kegenwortikeyt, do beret her yn nu me unbillich; umme, waz abir herczoge Przimke von herczoge Conrad vor unsem herren dem keyser geret hatte hindirwirt, daz ym sedelich(!) were, do sal herumme tun, daz do recht ist kegen herczogen Conrade alze verre, alze her is yn nicht irlasen wil. Uf di virde sache czwischen herczoge Conrad beschuldegunge und herczogen Przimke antworte dokegin, spreche wir vor en recht, daz sy beyde sullen di schult gelden, alze ir brive sprechin und eyner den andern losen sal noch der brive lût, dy sy enandir gegeben haben. Und wir herczoge Wenczlaw und herezoge Ludwic, di obgenanten fursten und herren ha-
Annus 1359 apr. 7.—8. 119 nicht gehalden weren, di sullen sy noch halden. Uf dy ander sache czwischen herczo- gen Przimken beschuldegunge und herczogen Conrad antworte dokegin, dy do spricht vor der huldunge czu Buthum, spreche wir vor eyn recht: dy huldunge, di do geschen ist herczoge Conrade czu syner kindir hant, daz di billich ouch sal geschen herezoge Przimken czu der kindir hant, di herczoge Przimke ynne hat unschedelich der herczogynne von Buthum an irme lipgedinge; hat ym abir herczoge Conrad gelobt di huldunge czu schaf- fin und bekennet her ym des, so sal her ym daz halden, bekennet her is ym nicht, so sal her ym tun dovor, daz recht ist alze verre, alze her yn des nicht irlasen wil. Uf dy dritte sache czwischen herczogen Przimken beschuldegunge und herczoge Conrad antworte dokegin, dy do spricht von der herczogynne lipgedinge, spreche wir vor eyn recht: hat dy herczo- gynne von Buthum ine wenne ir lipgedinge ist, und wenne sy bewisen mag, daz vordirt herczoge Conrad und herczoge Przimke billich beide mitenander und teylen daz billicher gliche mitenander noch irre beidir brive lût, di sy enander gegeben han. Were abir daz, daz herczoge Conrad herczogen Przimken icht gelobt hat, dorobir daz her ym bekennet, daz haldet her ym billich; hat her ym nicht gelobt, do tût her ym billich vor, daz, do recht ist, wil her is yn nicht irlasen. Uf di virde sache czwischen herczogen Przimken beschulde- gunge und herezoge Conrad antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht, daz yderman bil- lich blibet by synen greniczen und daz yderman den andirn an synen greniczen nicht sal hindirn. Uf di fumfte sache czwischen herczoge Przimke beschuldegunge und herczoge Conrads antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht: den burger, den Wiske gefangen hat, bekennet her, daz her herezoge Conrade schuldik ist, so gypt her is ym billich; bekennet her is ym nicht, so sal her tun dovor, waz recht ist. Uf di sechste sache czwischen herczogen Przimken beschuldegunge und herczoge Conrad antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht: den man, den Wiske gevangen hatte, ist her eyn wol gehalden man gewest, eyn un- vorsprochener, so sal herczoge Conrad herczogen Przimken eyn wandil dorumme tun, ist her abir eyn ungehalden man gewest, eyn vorsprochener, so sal herczoge Conrad nach Wiske keyne rede dorumme lyden von dem von Thessin. Dornoch dy erste sache, dy herczoge Conrad schult hat gegeben herezogen Przimken, do hore wir in herczoge Przimken antworte von eyner berichtunge, dy her Jeske von Wartmberg sulde gemacht han; wollen si sich beyde mit gutem willen doran czyen, daz see wir gerne, wellen sy das nicht tun, so spreche wir daz vor eyn recht: was herczoge Conrad herczogen Przimken brive hat adir ym bekennet, daz heldet her ym billich, was her nicht brive hat und ym nicht bekennet, do sal her ym tun vor, waz recht ist, alze verre alze her in des nicht irlassen wil. Uff dy ander sache czwischen herczoge Conrad beschuldegunge und herczoge Przimke antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht: di brive, di herezoge Przimke gegeben hat herczoge Conrade, daz her yn an dem lipgedinge nicht hindern sol, dy haldet her ym billich. Were abir, daz her doryn hette gegriffen mit dem gevencnisse, daz her hern Jaraslaw gevangen hat, daz wedertût her ym billich, hette her abir hern Jaroslaw gevangin mit rechte uf dem sinem, daz her beweysen mochte, her blibet billich unberet dorumme. Uff dy dritte sache czwischen herczogen Conrad beschuldegunge und herczoge Przimke antworte dokegin, spreche wir vor eyn recht: waz herczoge Przimke geret hat vor unsem herren dem keyser in herczoge Conrads kegenwortikeyt, do beret her yn nu me unbillich; umme, waz abir herczoge Przimke von herczoge Conrad vor unsem herren dem keyser geret hatte hindirwirt, daz ym sedelich(!) were, do sal herumme tun, daz do recht ist kegen herczogen Conrade alze verre, alze her is yn nicht irlasen wil. Uf di virde sache czwischen herczoge Conrad beschuldegunge und herczogen Przimke antworte dokegin, spreche wir vor en recht, daz sy beyde sullen di schult gelden, alze ir brive sprechin und eyner den andern losen sal noch der brive lût, dy sy enandir gegeben haben. Und wir herczoge Wenczlaw und herezoge Ludwic, di obgenanten fursten und herren ha-
Strana 120
120 Regesta Bohemiae et Moraviae. ben dez czu eyme bekantnisse wnsir bedyr ingesygil geheysen anhengen an di verobeschri- benen recht. Daz ist geschen czum Nuwenmarkte noch gotes geburth driczenhundirt iar in dem nun und fumczigstem iare an dem nesten montage noch dem suntage, alze man in der heyligen kyrchen synget Iudica me. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a p. 181 (Copiarium vetustis- simum Olsnicense) — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 261 n. 32. — Grünhagen — Markgraf II p. 432 n. 22. — HU — ILJ. 181) 1359 apr. 13. Moguntiae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri Rom. imp. per Germaniam archicancellarius, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Gerlacus, dei gr. s. Moguntinensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——[ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, datarum Aquisgrani a. 1359 mart. 27, vide superius n. 162.] Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo quinqua- gesimo nono die XIII m. apr. Orig. cum sigillo oblongo de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae.— In dorso manu saec. XIV: Moguntinus super redempcione castri Hirtzberg.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11 1 n. 459. — [M]. 182) 1359 apr. 13. Moguntiae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri Rom. imp. per Germaniam archicancellarius, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur. Nos Gerlacus, dei gr. s. Moguntinensis ecclesie archiepiscopus, sacri imperiii per Germa- niam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure ——. [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Aquisgrani a. 1359 mart. 22, vide superius n. 156J. Dat. Moguncie a. d. M° CCC° quinquagesimo nono die XIII m. apr. Orig. cum sigillo oblongo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Moguntinus de reedificacione castri Hirtzberg. — [M]. 183) 1359 apr. 13. Moguntiae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri Rom. imp. per Germaniam archicancellarius, consentit litteris Karoli imperatoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberavit. Nos Gerlacus, dei gr. s. Mogu[nJtinensis ecclesie archiepiscopus, sacri imperii per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps——[ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, a. 1359 mart. 27 Aquisgrani datarum, vide superius n. 164J. Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XII m. apr. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 32. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 122 n. 73. — IMJ.
120 Regesta Bohemiae et Moraviae. ben dez czu eyme bekantnisse wnsir bedyr ingesygil geheysen anhengen an di verobeschri- benen recht. Daz ist geschen czum Nuwenmarkte noch gotes geburth driczenhundirt iar in dem nun und fumczigstem iare an dem nesten montage noch dem suntage, alze man in der heyligen kyrchen synget Iudica me. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a p. 181 (Copiarium vetustis- simum Olsnicense) — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 261 n. 32. — Grünhagen — Markgraf II p. 432 n. 22. — HU — ILJ. 181) 1359 apr. 13. Moguntiae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri Rom. imp. per Germaniam archicancellarius, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Gerlacus, dei gr. s. Moguntinensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——[ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, datarum Aquisgrani a. 1359 mart. 27, vide superius n. 162.] Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo quinqua- gesimo nono die XIII m. apr. Orig. cum sigillo oblongo de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae.— In dorso manu saec. XIV: Moguntinus super redempcione castri Hirtzberg.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11 1 n. 459. — [M]. 182) 1359 apr. 13. Moguntiae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri Rom. imp. per Germaniam archicancellarius, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur. Nos Gerlacus, dei gr. s. Moguntinensis ecclesie archiepiscopus, sacri imperiii per Germa- niam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure ——. [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Aquisgrani a. 1359 mart. 22, vide superius n. 156J. Dat. Moguncie a. d. M° CCC° quinquagesimo nono die XIII m. apr. Orig. cum sigillo oblongo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Moguntinus de reedificacione castri Hirtzberg. — [M]. 183) 1359 apr. 13. Moguntiae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri Rom. imp. per Germaniam archicancellarius, consentit litteris Karoli imperatoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberavit. Nos Gerlacus, dei gr. s. Mogu[nJtinensis ecclesie archiepiscopus, sacri imperii per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps——[ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, a. 1359 mart. 27 Aquisgrani datarum, vide superius n. 164J. Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XII m. apr. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 32. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 122 n. 73. — IMJ.
Strana 121
Annus 1359 apr. 8.—22. 121 184) 1359 apr. 13. Moguntiae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arela- tense archicancellarius, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Boemundus, dei gr. s. Treuerensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f.t.p. u., quod quia seren. ac invict. prin- ceps ——. [Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, datarum Aquisgrani 27. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 162J. Dat. Moguntie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XIII m. apr. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: D. Treverensis super redempcione [loco deleti reedificacione] castri Hirtzberg.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II 1 p. 459. — HU — [MJ. 185) 1359 apr. 13. Moguntiae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augea- tur. Nos Boemundus, dei gr. s. Treuerensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure — — [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae, datarum Aquis- grani 22. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 156 J. Dat. Maguncie a. d. millesimo trecente- simo quinquagesimo nono die XIII m. apr. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Episcopi Treverensis de reedificacione castri Hirtzberg. — [M]. 186) 1359 apr. 20. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem, qui quarundam personarum eccle- siasticarum in partibus Alamanniae errores coercere intendit, rogat, ut a comminationibus sequestrationis ecclesiasticorum proventuum per saeculares principes abstineat, et Guilelmum de Lestkov, decanum Wissegradensem, imperatoris ad papam nuntium, remittit, qui accuratius imperatorem de papae in hac re intentione certiorem faciat. Habet fide digna. Dat. Auinione XII kal. maii a. septimo. Arch. Vat. Reg. Vat. 240 fol. 31v. — Ed. Balbín, Miscellanea dec. I lib. VI p. 85. — Raynald, Annales eccles. tom. XVI p. 401. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 359 n. 910. — Reg. imp. VIII Päbste 65. — [Lj. 187) 1359 apr. 22. De iudicio in Vyskytná. —, quod nos Bohunco miser. div. abbas, Welislaus prior, Nicolaus — — Noverint universi supprior, Jarossius circator et conventus eccl. Siloensis, ord. Praem., Prag. dioec., conside- rantes servitia fidelia —— Henslini iudicis in Wyskytna, caeterum ex certa ratificatione ha- buimus et habemus eundem habuisse litteras super ibidem iudicio, quae per voraginem ignis sunt exusta, prout diligenter inquisivimus contra eundem, quasi volentes procedere in casu
Annus 1359 apr. 8.—22. 121 184) 1359 apr. 13. Moguntiae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arela- tense archicancellarius, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Boemundus, dei gr. s. Treuerensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f.t.p. u., quod quia seren. ac invict. prin- ceps ——. [Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, datarum Aquisgrani 27. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 162J. Dat. Moguntie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die XIII m. apr. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: D. Treverensis super redempcione [loco deleti reedificacione] castri Hirtzberg.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II 1 p. 459. — HU — [MJ. 185) 1359 apr. 13. Moguntiae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augea- tur. Nos Boemundus, dei gr. s. Treuerensis ecclesie archiepiscopus, sacri Rom. imp. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure — — [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae, datarum Aquis- grani 22. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 156 J. Dat. Maguncie a. d. millesimo trecente- simo quinquagesimo nono die XIII m. apr. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Episcopi Treverensis de reedificacione castri Hirtzberg. — [M]. 186) 1359 apr. 20. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem, qui quarundam personarum eccle- siasticarum in partibus Alamanniae errores coercere intendit, rogat, ut a comminationibus sequestrationis ecclesiasticorum proventuum per saeculares principes abstineat, et Guilelmum de Lestkov, decanum Wissegradensem, imperatoris ad papam nuntium, remittit, qui accuratius imperatorem de papae in hac re intentione certiorem faciat. Habet fide digna. Dat. Auinione XII kal. maii a. septimo. Arch. Vat. Reg. Vat. 240 fol. 31v. — Ed. Balbín, Miscellanea dec. I lib. VI p. 85. — Raynald, Annales eccles. tom. XVI p. 401. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 359 n. 910. — Reg. imp. VIII Päbste 65. — [Lj. 187) 1359 apr. 22. De iudicio in Vyskytná. —, quod nos Bohunco miser. div. abbas, Welislaus prior, Nicolaus — — Noverint universi supprior, Jarossius circator et conventus eccl. Siloensis, ord. Praem., Prag. dioec., conside- rantes servitia fidelia —— Henslini iudicis in Wyskytna, caeterum ex certa ratificatione ha- buimus et habemus eundem habuisse litteras super ibidem iudicio, quae per voraginem ignis sunt exusta, prout diligenter inquisivimus contra eundem, quasi volentes procedere in casu
Strana 122
122 Regesta Bohemiae et Moraviae. iudiciali, in quidem nullam, ut praemittimus, potuimus habere pro nobis vendicationem super iusta habitione. Et ob hoc iam dicto Henslino cum sua conthorali et haeredibus suis tantumodo concedimus et donamus libere iam dictum iudicium cum duobus laneis in eadem villa excultis et tabernam ipsi iudicio unitam"), videlicet et tercium denarium in quibus- cunque emendis provenientibus, conditione vero sub tali, quatenus cum praefati iam habi- tum iudicium vendere vellent quocunque casu, et tunc ad voluntatem nostram homini simplici, fideli ad commissionem arbitrii proborum de utraque parte commitentes, sine contradictione nostra vendere poterunt, ne nos in his videremur eos velle aggravari. Prae- terea volumus saepedictum iudicem vel suos haeredes quo[a]d iudicialem expeditionem, scilicet censum colligendo et in aliis actibus quibuscunque ad iudicium pertinentibus ea monasterio nostro fideliter praesentare debebunt et expedire et villis in his, puta Wyskytna et in Albo lapide et in Girzymis et Jezena, Tlukow, Rausnek, prout iudices nostri tenentur, serviliter eadem in laboribus suis habere. Insuper promittimus praesentibus bona fide pro- nobis et successoribus nostris quovismodo contra praemissa facere non volentes, sed ea inviolabiliter tenere; etenim omnia ratificantes munimine sigillorum nostrorum nihilominus appensione cum tota forma, quemadmodum talia ratificari tenentur. Dat. a. d. 1359 in feria secunda proxima post Resurectionem domini. Insertum litter. 24 die m. iul. 1398 datis, quae in „Vetusta transsumpta originalium“ in arch. mon. Siloensis, ms. saec. XVII servantur. — HU — [LJ. a) cop.: unicam. 188) 1359 apr. 23. Norimbergae. Karolus imperator et rex dominos de Rosenberg ab iniuriis sibi factis absolvit. n. f. t. p. u., quod omnem controversiam seu dissensionum ac displicenciarum materiam, que pridem inter maiestatem nostram ex una et hon. Petrum, prepositum cappelle regalis Omnium sanctorum in castro Pragensi, ac nobb. Judocum, Ulricum et Jeskonem fratres de Rosemberg, fidd. nostros dill., nec non amicos, adherentes, fautores, adiutores et subditos eorundem ex parte altera vertebatur, benigne remisimus eisque, nobis super hoc humiliter et cum instancia supplicantibus, veniam pie indulsimus ac presentibus indulgemus et uni- versos excessus, iniurias, molestias sive dampna, per eos et eorum quoslibet subditis nostris sive nobilibus sive aliis quibuscunque in personis, possessionibus, bonis et rebus mobilibus aut inmobilibus tempore huiusmodi displicenciarum illatos, illatas sive illata, tollimus, abolemus et t. p. ex certa sciencia relaxamus, volentes et auctoritate regia Boemie decer- nentes, quod prefati fratres de Rosemberg, amici, adherentes, fautores, adiutores et subditi eorum ab excessibus, iniuriis, molestiis et dampnis huiusmodi, quibuscunque de nostris tempore predictarum dissensionum illatis, censeantur et realiter existant immunes, nec possint a quocunque super hiis diffamari, accusari seu notari aut ad regale vel zude seu quodcumque aliud provinciale aut municipale iudicium a quocunque zudario, iusticiario vel iudice, ad cuiuscunque instanciam evocari, citari, trahi, iudicari aut realiter vel perso- naliter condempnari nec super premissis per quempiam dictis iudiciis presidentem nunc et imposterum ullus possit vel debeat processus fieri contra eos vel aliquos seu aliquem eorun- dem. Hinc est, quod universis et singulis camerariis, burgraviis, zudariis, iusticiariis, sub- camerariis, iudicibus et officialibus regni nostri Boemie, fidd. nostris dill., presentibus et futu- ris, sub obtentu gracie nostre districcius inhibemus, ne contra presentem remissionem, indultum ac decretum nostre celsitudinis supradictos germanos de Rosemberg vel amicos, adherentes, fautores, adiutores et subditos ipsorum aut aliquos seu aliquem eorundem ad iudicia sua pretextu excessuum, iniuriarum, molestiarum atque dampnorum, cuicumque sepedictarum dissensionum tempore, sicut premittitur, illatorum, citare, vocare, trahere vel
122 Regesta Bohemiae et Moraviae. iudiciali, in quidem nullam, ut praemittimus, potuimus habere pro nobis vendicationem super iusta habitione. Et ob hoc iam dicto Henslino cum sua conthorali et haeredibus suis tantumodo concedimus et donamus libere iam dictum iudicium cum duobus laneis in eadem villa excultis et tabernam ipsi iudicio unitam"), videlicet et tercium denarium in quibus- cunque emendis provenientibus, conditione vero sub tali, quatenus cum praefati iam habi- tum iudicium vendere vellent quocunque casu, et tunc ad voluntatem nostram homini simplici, fideli ad commissionem arbitrii proborum de utraque parte commitentes, sine contradictione nostra vendere poterunt, ne nos in his videremur eos velle aggravari. Prae- terea volumus saepedictum iudicem vel suos haeredes quo[a]d iudicialem expeditionem, scilicet censum colligendo et in aliis actibus quibuscunque ad iudicium pertinentibus ea monasterio nostro fideliter praesentare debebunt et expedire et villis in his, puta Wyskytna et in Albo lapide et in Girzymis et Jezena, Tlukow, Rausnek, prout iudices nostri tenentur, serviliter eadem in laboribus suis habere. Insuper promittimus praesentibus bona fide pro- nobis et successoribus nostris quovismodo contra praemissa facere non volentes, sed ea inviolabiliter tenere; etenim omnia ratificantes munimine sigillorum nostrorum nihilominus appensione cum tota forma, quemadmodum talia ratificari tenentur. Dat. a. d. 1359 in feria secunda proxima post Resurectionem domini. Insertum litter. 24 die m. iul. 1398 datis, quae in „Vetusta transsumpta originalium“ in arch. mon. Siloensis, ms. saec. XVII servantur. — HU — [LJ. a) cop.: unicam. 188) 1359 apr. 23. Norimbergae. Karolus imperator et rex dominos de Rosenberg ab iniuriis sibi factis absolvit. n. f. t. p. u., quod omnem controversiam seu dissensionum ac displicenciarum materiam, que pridem inter maiestatem nostram ex una et hon. Petrum, prepositum cappelle regalis Omnium sanctorum in castro Pragensi, ac nobb. Judocum, Ulricum et Jeskonem fratres de Rosemberg, fidd. nostros dill., nec non amicos, adherentes, fautores, adiutores et subditos eorundem ex parte altera vertebatur, benigne remisimus eisque, nobis super hoc humiliter et cum instancia supplicantibus, veniam pie indulsimus ac presentibus indulgemus et uni- versos excessus, iniurias, molestias sive dampna, per eos et eorum quoslibet subditis nostris sive nobilibus sive aliis quibuscunque in personis, possessionibus, bonis et rebus mobilibus aut inmobilibus tempore huiusmodi displicenciarum illatos, illatas sive illata, tollimus, abolemus et t. p. ex certa sciencia relaxamus, volentes et auctoritate regia Boemie decer- nentes, quod prefati fratres de Rosemberg, amici, adherentes, fautores, adiutores et subditi eorum ab excessibus, iniuriis, molestiis et dampnis huiusmodi, quibuscunque de nostris tempore predictarum dissensionum illatis, censeantur et realiter existant immunes, nec possint a quocunque super hiis diffamari, accusari seu notari aut ad regale vel zude seu quodcumque aliud provinciale aut municipale iudicium a quocunque zudario, iusticiario vel iudice, ad cuiuscunque instanciam evocari, citari, trahi, iudicari aut realiter vel perso- naliter condempnari nec super premissis per quempiam dictis iudiciis presidentem nunc et imposterum ullus possit vel debeat processus fieri contra eos vel aliquos seu aliquem eorun- dem. Hinc est, quod universis et singulis camerariis, burgraviis, zudariis, iusticiariis, sub- camerariis, iudicibus et officialibus regni nostri Boemie, fidd. nostris dill., presentibus et futu- ris, sub obtentu gracie nostre districcius inhibemus, ne contra presentem remissionem, indultum ac decretum nostre celsitudinis supradictos germanos de Rosemberg vel amicos, adherentes, fautores, adiutores et subditos ipsorum aut aliquos seu aliquem eorundem ad iudicia sua pretextu excessuum, iniuriarum, molestiarum atque dampnorum, cuicumque sepedictarum dissensionum tempore, sicut premittitur, illatorum, citare, vocare, trahere vel
Strana 123
Annus 1359 apr. 22.—23. 123 contra ipsos procedere, iudicare, condempnare, sentencias ferre aut quidquam in ipsorum preiudicium audeant attemptare, vocaciones vero et citaciones, condempnaciones, iudicia, sentencias et processus, si quas vel si que seu si quos contra hoc a quocumque contra ipsos communiter vel divisim fieri seu ferri contigerit, eo ipso una cum omnibus fortasse secutis, nullius esse volumus roboris vel momenti. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Nuremberg a. d. 1359 IX kal. maii, ind. XII, regn. Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quinto. R. Hertwicus. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo quondam Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. Fam. Rosenberg Unterabt. 15 n. 3. — Extr. Pangerl, UB Goldenkron, FRA 37 p. 399 n. 6 (e cod. mon. Allovadensis). Emler, O rukopise priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 320 n. 42 (e cod. monasterii Vallis s. Marie). — Reg. imp. VIII 2944. — HU — [MJ. 189) 1359 apr. 23. Norimbergae. Karolus imperator et rex officialibus regni Bohemiae significat se dominos de Rosenberg ab iniuriis sibi factis absolvisse. —. Universis et singulis nobilibus, camerariis, burgraviis, zudariis, iusticiariis, subca- merariis, iudicibus et officialibus regni Boemie, fidd. suis dill., presentibus et futuris, ad quos presentes pervenerint, graciam suam et omne bonum. Scire vos volumus, quod omnem controversiam seu dissensionum ac displicenciarum materiam, que pridem inter magesta- tem nostram ex una et hon. Petrum, prepositum capelle regalis Omnium sanctorum in castro Pragensi, ac nobb. Judocum, Ulricum et Jeskonem fratres de Rosemberg, fidd. nostros dill., nec non amicos, adherentes, fautores, adiutores et subditos eorundem ex parte altera vertebatur, benigne remisimus ——. [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praeceden- tium]. Nos etenim vocaciones, citaciones, condempnaciones, iudicia, sentencias et processus, si quas vel si quo seu si quos contra hoc per vos seu aliquos vel aliquem vestrum contra ipsos communiter vel divisim fieri seu ferri contigerit, eo ipso una cum omnibus exinde fortasse secutis nullius esse volumus roboris vel momenti. Presencium sub appenso nostro minori sigillo testimonio litterarum. Dat. Nuremberg a. d. 1359 IX kal. maii, ind. XII, regn. Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quinto. Orig. cum sig. minori in press. perg. in archivo olim Schwarzenberg. Treboniensi, sign. Fam. Ros. Unterabl. 15 n. 3. — HU — [M]. 190) 1359 apr. 23. Krumlov. Fratres de Rosenberg hospitali in Bavorov erecto bona conferunt eiusque possessiones confirmant. Legis naturalis sagacitas novique ac veteris testamenti auctoritas humaneque ingenui- tatis perspicax vero nos admonent, ut domino de hiis, que nobis impertiri dignatus est, inparciamur, secundum quod scribitur: Honora dominum de tua substancia. Hinc est, quod nos Petrus, Judocus, Ulricus et Johannes germani fratres de Rozmberch moti devocione et pietate, quam fid. noster dil. Wenceslaus, plebanus in Blanycz, habere dignoscitur ad fundacionem hospitalis sive capelle ad honorem Corporis Cristi atque ss. patronorum nostro- rum in opido nostro Baworow de nostris consilio et consensu per ipsum de novo erecte, cupientes quoque cultum dei ac sanctorum eius adaugere, intendentes eciam inopie mise- rorum in ipso hospitali decumbencium et egencium succurrere et dicte fundacioni, prout donamus et presen- bene decuit, operam et opem de nostris propriis bonis exhibere, ——
Annus 1359 apr. 22.—23. 123 contra ipsos procedere, iudicare, condempnare, sentencias ferre aut quidquam in ipsorum preiudicium audeant attemptare, vocaciones vero et citaciones, condempnaciones, iudicia, sentencias et processus, si quas vel si que seu si quos contra hoc a quocumque contra ipsos communiter vel divisim fieri seu ferri contigerit, eo ipso una cum omnibus fortasse secutis, nullius esse volumus roboris vel momenti. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Nuremberg a. d. 1359 IX kal. maii, ind. XII, regn. Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quinto. R. Hertwicus. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo quondam Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. Fam. Rosenberg Unterabt. 15 n. 3. — Extr. Pangerl, UB Goldenkron, FRA 37 p. 399 n. 6 (e cod. mon. Allovadensis). Emler, O rukopise priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 320 n. 42 (e cod. monasterii Vallis s. Marie). — Reg. imp. VIII 2944. — HU — [MJ. 189) 1359 apr. 23. Norimbergae. Karolus imperator et rex officialibus regni Bohemiae significat se dominos de Rosenberg ab iniuriis sibi factis absolvisse. —. Universis et singulis nobilibus, camerariis, burgraviis, zudariis, iusticiariis, subca- merariis, iudicibus et officialibus regni Boemie, fidd. suis dill., presentibus et futuris, ad quos presentes pervenerint, graciam suam et omne bonum. Scire vos volumus, quod omnem controversiam seu dissensionum ac displicenciarum materiam, que pridem inter magesta- tem nostram ex una et hon. Petrum, prepositum capelle regalis Omnium sanctorum in castro Pragensi, ac nobb. Judocum, Ulricum et Jeskonem fratres de Rosemberg, fidd. nostros dill., nec non amicos, adherentes, fautores, adiutores et subditos eorundem ex parte altera vertebatur, benigne remisimus ——. [ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praeceden- tium]. Nos etenim vocaciones, citaciones, condempnaciones, iudicia, sentencias et processus, si quas vel si quo seu si quos contra hoc per vos seu aliquos vel aliquem vestrum contra ipsos communiter vel divisim fieri seu ferri contigerit, eo ipso una cum omnibus exinde fortasse secutis nullius esse volumus roboris vel momenti. Presencium sub appenso nostro minori sigillo testimonio litterarum. Dat. Nuremberg a. d. 1359 IX kal. maii, ind. XII, regn. Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quinto. Orig. cum sig. minori in press. perg. in archivo olim Schwarzenberg. Treboniensi, sign. Fam. Ros. Unterabl. 15 n. 3. — HU — [M]. 190) 1359 apr. 23. Krumlov. Fratres de Rosenberg hospitali in Bavorov erecto bona conferunt eiusque possessiones confirmant. Legis naturalis sagacitas novique ac veteris testamenti auctoritas humaneque ingenui- tatis perspicax vero nos admonent, ut domino de hiis, que nobis impertiri dignatus est, inparciamur, secundum quod scribitur: Honora dominum de tua substancia. Hinc est, quod nos Petrus, Judocus, Ulricus et Johannes germani fratres de Rozmberch moti devocione et pietate, quam fid. noster dil. Wenceslaus, plebanus in Blanycz, habere dignoscitur ad fundacionem hospitalis sive capelle ad honorem Corporis Cristi atque ss. patronorum nostro- rum in opido nostro Baworow de nostris consilio et consensu per ipsum de novo erecte, cupientes quoque cultum dei ac sanctorum eius adaugere, intendentes eciam inopie mise- rorum in ipso hospitali decumbencium et egencium succurrere et dicte fundacioni, prout donamus et presen- bene decuit, operam et opem de nostris propriis bonis exhibere, ——
Strana 124
124 Regesta Bohemiae et Moraviae. tibus resingnamus libere, hereditarie et perpetue unum laneum de hereditate nostra spec- tante ad ipsum opidum nostrum in Baworow, continentem sexaginta iugera iuxta ritum aliorum laneorum, pro aratura pauperum et infirmorum instauranda; insuper damus eidem hospitali ius hereditarium in uno maccello carnium ibidem in Baworow libere et hereditarie et perpetue, quod quedam paupercula eidem hospitali iure emphiteotico, prout ipsa tenuit, in remedium anime sue assignavit. It. vendidimus eidem capellano nostro ad predictam fundacionem ius hereditarium et proprietarium, quod nobis competebat in molendino et tribus iugeribus hereditatis ad id spectantibus, quod ipse plebanus a Piknone cive in Bawo- row iure emphiteotico, quod in vulgari purchrecht dicitur, pro certa summa peccunie com- parandum duxerat, pro novem sex. gr., quas ab ipso in parata et legali pecunia nos recognos- cimus percepisse. It. vendidimus sibi pro eadem fundacione ius hereditarium et proprieta- rium, quod nobis competebat in uno laneo minus uno iugere super hereditate Jarusskonis et relicte Ursi in Wytegiowicz, quam idem de nostro consensu eidem hospitali assignarunt iure emphiteotico, pro octo sex., quas ab ipso eciam in parata peccunia recongnoscimus nos percepisse, de qua hereditate pauperibus aratura sive census, prout videtur melius, debet instaurari. Ceterum vendidimus prefato capellano nostro pro hospitali predicto de magna silva nostra pinorum dicta Borek, spectante in Czychticz, retro pontem viginti quatuor iugera mensure Baworowiensis pro viginti sex.gr., quas ab ipso eciam plene in parata pecunia percepimus, nam pridem sibi in remedium anime d. Thobie de Lompnicz de pecunia sua testamentali ipsas viginti sex. duxeramus assignandas, dictam quoque silvam, que est proximior opido Baworow in acie, quam signis evidentibus limitamus, eidem hospitali perpetue resignamus. Hec autem omnia prescripta, per nos donata et vendita, tam laneos quam molendinum, maccellum et silvam cum omnibus suis pertinenciis et utilitatibus libere, hereditarie et perpetue prescripto hospitali resignamus decernentes, ut neque nos nec here- des sive successores nostri nec officiales nostri aliqui neque iudex nec iurati in Baworow cum premissis omnibus bonis quidquam disponere vel mandare habeant, quia predicta singula et quodlibet eorum ab omnibus censibus, solucionibus quoque quibuscunque, robotis, iudiciis, gravaminibus ac aliis inquietatibus et iuribus volumus esse exemptos et solutos nec in aliquo opido nostro Baworow, si in aliquo predicta bona gravare vellent, subiacere, isto dumtaxat excepto, si umquam berna regalis universaliter per Bohemie regnum colligeretur, tunc de predicto molendino procurator hospitalis —— nobiscum et non cum berne collec- toribus generalis loqui et pactare tenebitur et debebit, dicta quoque bona de advocacia et dominio nostro nunquam se trahere et removere atemptent et teneantur. Ut autem prescripta nostra donacio et vendicio robur habere valeat perpetue firmitatis, presentes literas fieri iussimus et eas sigillorum nostrorum munimine duximus roboranda. Dat. Crumphaw a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Georgii mart. glor. Orig. in archivo civitatis in Bavorov, quatuor sigg. in press. perg. avulsa desunt; cop. in archivo quondam Schwarzenberg. Netolicensi, sign. ad 11 B 3 Se n. 1. — Extr. Schmidt-Picha, UB d. St. Krummau I p. 33 n. 121. — HU — [MJ. 191) 1359 apr. 23. Strakonice. Conventus fratrum ord. hospitalis s. Johannis Hierosolimitani bona in villa Lhota iure emphiteotico vendit. In nom. dom. am. Nos fr. Jacobus commendator totusque conventus fratrum in Stra- — —, quod ex licencia, consilio conicz, ord. hospitalis s. Johannis Iherosolimitani, n. f. u. et mandato rev. d. et fratris nostri d. Galli de Lemberg, prioris domorum dicti ord. nostri per Bohemiam, Poloniam, Moraviam et Austriam positarum, fidelibus rusticis nostris quibuscumque nominibus appellentur, et ipsorum successoribus in villa nostra Lhota mo-
124 Regesta Bohemiae et Moraviae. tibus resingnamus libere, hereditarie et perpetue unum laneum de hereditate nostra spec- tante ad ipsum opidum nostrum in Baworow, continentem sexaginta iugera iuxta ritum aliorum laneorum, pro aratura pauperum et infirmorum instauranda; insuper damus eidem hospitali ius hereditarium in uno maccello carnium ibidem in Baworow libere et hereditarie et perpetue, quod quedam paupercula eidem hospitali iure emphiteotico, prout ipsa tenuit, in remedium anime sue assignavit. It. vendidimus eidem capellano nostro ad predictam fundacionem ius hereditarium et proprietarium, quod nobis competebat in molendino et tribus iugeribus hereditatis ad id spectantibus, quod ipse plebanus a Piknone cive in Bawo- row iure emphiteotico, quod in vulgari purchrecht dicitur, pro certa summa peccunie com- parandum duxerat, pro novem sex. gr., quas ab ipso in parata et legali pecunia nos recognos- cimus percepisse. It. vendidimus sibi pro eadem fundacione ius hereditarium et proprieta- rium, quod nobis competebat in uno laneo minus uno iugere super hereditate Jarusskonis et relicte Ursi in Wytegiowicz, quam idem de nostro consensu eidem hospitali assignarunt iure emphiteotico, pro octo sex., quas ab ipso eciam in parata peccunia recongnoscimus nos percepisse, de qua hereditate pauperibus aratura sive census, prout videtur melius, debet instaurari. Ceterum vendidimus prefato capellano nostro pro hospitali predicto de magna silva nostra pinorum dicta Borek, spectante in Czychticz, retro pontem viginti quatuor iugera mensure Baworowiensis pro viginti sex.gr., quas ab ipso eciam plene in parata pecunia percepimus, nam pridem sibi in remedium anime d. Thobie de Lompnicz de pecunia sua testamentali ipsas viginti sex. duxeramus assignandas, dictam quoque silvam, que est proximior opido Baworow in acie, quam signis evidentibus limitamus, eidem hospitali perpetue resignamus. Hec autem omnia prescripta, per nos donata et vendita, tam laneos quam molendinum, maccellum et silvam cum omnibus suis pertinenciis et utilitatibus libere, hereditarie et perpetue prescripto hospitali resignamus decernentes, ut neque nos nec here- des sive successores nostri nec officiales nostri aliqui neque iudex nec iurati in Baworow cum premissis omnibus bonis quidquam disponere vel mandare habeant, quia predicta singula et quodlibet eorum ab omnibus censibus, solucionibus quoque quibuscunque, robotis, iudiciis, gravaminibus ac aliis inquietatibus et iuribus volumus esse exemptos et solutos nec in aliquo opido nostro Baworow, si in aliquo predicta bona gravare vellent, subiacere, isto dumtaxat excepto, si umquam berna regalis universaliter per Bohemie regnum colligeretur, tunc de predicto molendino procurator hospitalis —— nobiscum et non cum berne collec- toribus generalis loqui et pactare tenebitur et debebit, dicta quoque bona de advocacia et dominio nostro nunquam se trahere et removere atemptent et teneantur. Ut autem prescripta nostra donacio et vendicio robur habere valeat perpetue firmitatis, presentes literas fieri iussimus et eas sigillorum nostrorum munimine duximus roboranda. Dat. Crumphaw a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Georgii mart. glor. Orig. in archivo civitatis in Bavorov, quatuor sigg. in press. perg. avulsa desunt; cop. in archivo quondam Schwarzenberg. Netolicensi, sign. ad 11 B 3 Se n. 1. — Extr. Schmidt-Picha, UB d. St. Krummau I p. 33 n. 121. — HU — [MJ. 191) 1359 apr. 23. Strakonice. Conventus fratrum ord. hospitalis s. Johannis Hierosolimitani bona in villa Lhota iure emphiteotico vendit. In nom. dom. am. Nos fr. Jacobus commendator totusque conventus fratrum in Stra- — —, quod ex licencia, consilio conicz, ord. hospitalis s. Johannis Iherosolimitani, n. f. u. et mandato rev. d. et fratris nostri d. Galli de Lemberg, prioris domorum dicti ord. nostri per Bohemiam, Poloniam, Moraviam et Austriam positarum, fidelibus rusticis nostris quibuscumque nominibus appellentur, et ipsorum successoribus in villa nostra Lhota mo-
Strana 125
Annus 1359 apr. 23.—24. 125 rantibus et moraturis, omnes curias, areas domorumque structuras in eadem villa Lhota sitas cum tribus hereditatibus, cum campis, agris, arwis cultis et incultis et cum pratis, pascuis, rubetis, montibus, vallibus, saxis, viis, semitis et omnibus aliis rusticalibus perti- nenciis et libertatibus, quibuscumque nominibus vocentur, ad ipsam villam spectantibus, prout suis certis limitibus ab aliarum circumiacencium villarum hereditatibus distingvuntur, tytulo emphiteotice vendicionis, quamlibet hereditatem pro quinque sex. gr. Prag. den., per nos iam in parata et numerata pecunia ex toto et integraliter receptorum, vendidimus in perpetuum per eosdem rusticos et eorum successores dicto iure emphiteotico tenendas, dandas et vendendas sub censibus et iurium solucionibus infrascriptis videlicet: quod omni anno de qualibet hereditate triginta quatuor gr. et quatuor hal. Prag. den. nomine census in festo s. Georgii solvere et sex diebus fenum falcare et sex diebus yemales sexque diebus vernales annonas in allodiis nostris metere; et in die s. Galli triginta quatuor gr. et quatuor hal. predictos den. censuare et, quando iubentur, sex pullos in anno dare, et ter in anno, quo tempore iubentur, cum curribus in Sdycow pro nostris necessariis pergere aut pro- huiusmodi vectura sex gr. ad Cristi nativitatem solvere; et ante carnisbrevium pro decima- libus duodecim hal. tribuere et sex diebus in yeme ad venacionem unum hominem cum nostris venatoribus mittere et de silvis nostris penes Straconicz iacentibus unam curratam lignorum ad monasterium nostrum et de silvis castri secundam curratam lignorum ad castrum ibidem in Straconicz ad Cristi nativitatem adducere prenotati rustici et eorum successores nobis et successoribus nostris absque omni negligencia tenebuntur. Decrevimus eciam expressius hic fore ponendum, quod in eadem villa habemus quartale unius heredita- tis preter omnes prescriptas hereditates a predicta vendicione liberum et exceptum, super quo silvanum locare et habere conswevimus. Constituimus eciam et volumus, quod predicte ville hereditates nunquam per nos neque per successores nostros mensurentur, et quod omnes eiusdem ville inhabitatores ius de civitate Straconicz in causis suis sibi recipiant et nulli alteri, nisi in eadem villa residenti aut pro certo residere volenti, hereditatem vendant. Ut autem hec vendicio et tota prescripta ordinacio absque ulla permutacione aput nos et aput posteros nostros robur perpetue obtineat firmitatis, presens scriptum sigillo conventus Straconicensis nostri predicti appenso in testimonium omnium premissorum iussimus robo- rari. Nosque Wilhelmus de Straconicz ad instantem peticionem fr. Cruciferorum antedic- torum sigillum nostrum presenti littere in testimonium omnium prescriptorum appendere mandavimus. Dat. ibidem in Straconicz a. d. millešimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Georgii. Orig. perg. cum 2 sigg. in archivo Melitensi, olim Pragae, nunc in Orlík nad Vl. Sigilla: 1) lanx cum capite s. Johannis; † S. CONVENTUS DE-STRAKONICZ. 2) in clipeo telum, insuper galea, in fundo W et M; + S. DNI. WILHELMI. DE. STRACONICZ. — HU — [LJ. 192) 1359 apr. 24. Repice. Fratres de Repice molendinum suum in Dvořec super Otava Petro, molendinatori ibidem, iure emphyteotico certis conditionibus adiectis vendunt. In nom. dom. am. Nos Stiborius, Prziedota, Martinus et Wsseborius, fratres bonorum porcionibus non divisi, insimul in Rzepicz commanentes, recongnoscimus ——, quod — omnes de insimul una manu molendinum nostrum in Dworzecz in Otawa situm et tria iugera in hereditate et pratis ad hoc spectancia cum omnibus iuribus, libertatibus et universis ac singulis pertinenciis suis ad hoc spectantibus vendidimus Petro molendinatori ibidem heredibusque et successoribus suis in veram emphiteosim seu iurisempcionem, quod vulga- riter kaufrecht dicitur, habendum, tenendum, utifruendum et iure emphiteotico perpetuo possidendum talibus nichilominus condicionibus interpositis et adiectis: quod idem Petrus
Annus 1359 apr. 23.—24. 125 rantibus et moraturis, omnes curias, areas domorumque structuras in eadem villa Lhota sitas cum tribus hereditatibus, cum campis, agris, arwis cultis et incultis et cum pratis, pascuis, rubetis, montibus, vallibus, saxis, viis, semitis et omnibus aliis rusticalibus perti- nenciis et libertatibus, quibuscumque nominibus vocentur, ad ipsam villam spectantibus, prout suis certis limitibus ab aliarum circumiacencium villarum hereditatibus distingvuntur, tytulo emphiteotice vendicionis, quamlibet hereditatem pro quinque sex. gr. Prag. den., per nos iam in parata et numerata pecunia ex toto et integraliter receptorum, vendidimus in perpetuum per eosdem rusticos et eorum successores dicto iure emphiteotico tenendas, dandas et vendendas sub censibus et iurium solucionibus infrascriptis videlicet: quod omni anno de qualibet hereditate triginta quatuor gr. et quatuor hal. Prag. den. nomine census in festo s. Georgii solvere et sex diebus fenum falcare et sex diebus yemales sexque diebus vernales annonas in allodiis nostris metere; et in die s. Galli triginta quatuor gr. et quatuor hal. predictos den. censuare et, quando iubentur, sex pullos in anno dare, et ter in anno, quo tempore iubentur, cum curribus in Sdycow pro nostris necessariis pergere aut pro- huiusmodi vectura sex gr. ad Cristi nativitatem solvere; et ante carnisbrevium pro decima- libus duodecim hal. tribuere et sex diebus in yeme ad venacionem unum hominem cum nostris venatoribus mittere et de silvis nostris penes Straconicz iacentibus unam curratam lignorum ad monasterium nostrum et de silvis castri secundam curratam lignorum ad castrum ibidem in Straconicz ad Cristi nativitatem adducere prenotati rustici et eorum successores nobis et successoribus nostris absque omni negligencia tenebuntur. Decrevimus eciam expressius hic fore ponendum, quod in eadem villa habemus quartale unius heredita- tis preter omnes prescriptas hereditates a predicta vendicione liberum et exceptum, super quo silvanum locare et habere conswevimus. Constituimus eciam et volumus, quod predicte ville hereditates nunquam per nos neque per successores nostros mensurentur, et quod omnes eiusdem ville inhabitatores ius de civitate Straconicz in causis suis sibi recipiant et nulli alteri, nisi in eadem villa residenti aut pro certo residere volenti, hereditatem vendant. Ut autem hec vendicio et tota prescripta ordinacio absque ulla permutacione aput nos et aput posteros nostros robur perpetue obtineat firmitatis, presens scriptum sigillo conventus Straconicensis nostri predicti appenso in testimonium omnium premissorum iussimus robo- rari. Nosque Wilhelmus de Straconicz ad instantem peticionem fr. Cruciferorum antedic- torum sigillum nostrum presenti littere in testimonium omnium prescriptorum appendere mandavimus. Dat. ibidem in Straconicz a. d. millešimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Georgii. Orig. perg. cum 2 sigg. in archivo Melitensi, olim Pragae, nunc in Orlík nad Vl. Sigilla: 1) lanx cum capite s. Johannis; † S. CONVENTUS DE-STRAKONICZ. 2) in clipeo telum, insuper galea, in fundo W et M; + S. DNI. WILHELMI. DE. STRACONICZ. — HU — [LJ. 192) 1359 apr. 24. Repice. Fratres de Repice molendinum suum in Dvořec super Otava Petro, molendinatori ibidem, iure emphyteotico certis conditionibus adiectis vendunt. In nom. dom. am. Nos Stiborius, Prziedota, Martinus et Wsseborius, fratres bonorum porcionibus non divisi, insimul in Rzepicz commanentes, recongnoscimus ——, quod — omnes de insimul una manu molendinum nostrum in Dworzecz in Otawa situm et tria iugera in hereditate et pratis ad hoc spectancia cum omnibus iuribus, libertatibus et universis ac singulis pertinenciis suis ad hoc spectantibus vendidimus Petro molendinatori ibidem heredibusque et successoribus suis in veram emphiteosim seu iurisempcionem, quod vulga- riter kaufrecht dicitur, habendum, tenendum, utifruendum et iure emphiteotico perpetuo possidendum talibus nichilominus condicionibus interpositis et adiectis: quod idem Petrus
Strana 126
126 Regesta Bohemiae et Moraviae. molendinator heredesque et successores sui nobis et nostris successoribus profuturis de eodem molendino semper quolibet anno in perpetuum sexaginta quatuor strichones siligi- nis nomine veri census annui dare, persolvere tenebuntur sine occasionibus et circumstanciis quibuscumque et quatuor porcos quolibet anno nutrire semel quoque quolibet anno, scilicet ad festum Nativitatis domini honorem pro suorum dominorum reverencia —presentare, cuius honoris valor ad estimacionem quinque gr. minime se extendat perutendo in omnibus et singulis eo iure, quo superior et inferior molendinatores convicini residentes eodem in flumine coutuntur. Ut autem huius molendini vendicio in emphiteosim rite et racionabiliter per nos facta, robur perhenne obtineat perpetue firmitatis, presentem paginam in testimo- nium et cautelam fieri et sigillorum, puta Stiborii et Prziedote de Rzepicz necnon Dobczonis de Maczicz, appensionibus fecimus communiri. Dat. et act. in Rzepicz a. d. millesimo tre- centesimo quinquagesimo nono in crastino s. Georgii mart. glor. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 1, 2) avulsa desunt, in archivo Melitensi, olim Pragae, nune in Orlík nad. Vlt. n. 30: sigillum 3) galea cum cancellis; S: DOBCZONIS.DE MACZICZ — HU — ILJ. 193) 1359 apr. 25. Bachrach. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Rom. imp. archidapifer et dux Bavariae, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni, sacri imperii archidapifer et Bauarie dux, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——.[ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, datarum Aquisgrani 27. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 162]. Dat. Bacharaco a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Marci ew. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XI V: Ducis Ruperti super redempcione castri Hirtzberg. —Jireček, Cod. iur. Boh. 111p. 459. — HU — IMJ. 194) 1359 apr. 25. Bachrach. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Rom. imp. archidapifer et dux Bavariae, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur. Nos Rupertus, dei gr. comes palatinus Reni, sacri Rom. imp. archidapifer et Bauarie dux, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure ——. [ Sequitur mutatis mutandis tenor litte- rarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Aquisgrani 22. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 156J. Dat. in Bacharaco a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Marci ew. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Ducis Ruperti super reedificacione castri Hirtzberg. — [M]. 195) 1359 apr. 25. Bachrach. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Rom. imp. archidapifer et dux Bavariae, consentit litteris Karoli imperatoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberavit. Nos Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni, sacri imperii archidapifer et Ba- varie dux, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——.[ Sequitur mutatis mutandis
126 Regesta Bohemiae et Moraviae. molendinator heredesque et successores sui nobis et nostris successoribus profuturis de eodem molendino semper quolibet anno in perpetuum sexaginta quatuor strichones siligi- nis nomine veri census annui dare, persolvere tenebuntur sine occasionibus et circumstanciis quibuscumque et quatuor porcos quolibet anno nutrire semel quoque quolibet anno, scilicet ad festum Nativitatis domini honorem pro suorum dominorum reverencia —presentare, cuius honoris valor ad estimacionem quinque gr. minime se extendat perutendo in omnibus et singulis eo iure, quo superior et inferior molendinatores convicini residentes eodem in flumine coutuntur. Ut autem huius molendini vendicio in emphiteosim rite et racionabiliter per nos facta, robur perhenne obtineat perpetue firmitatis, presentem paginam in testimo- nium et cautelam fieri et sigillorum, puta Stiborii et Prziedote de Rzepicz necnon Dobczonis de Maczicz, appensionibus fecimus communiri. Dat. et act. in Rzepicz a. d. millesimo tre- centesimo quinquagesimo nono in crastino s. Georgii mart. glor. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 1, 2) avulsa desunt, in archivo Melitensi, olim Pragae, nune in Orlík nad. Vlt. n. 30: sigillum 3) galea cum cancellis; S: DOBCZONIS.DE MACZICZ — HU — ILJ. 193) 1359 apr. 25. Bachrach. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Rom. imp. archidapifer et dux Bavariae, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni, sacri imperii archidapifer et Bauarie dux, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——.[ Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, datarum Aquisgrani 27. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 162]. Dat. Bacharaco a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Marci ew. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XI V: Ducis Ruperti super redempcione castri Hirtzberg. —Jireček, Cod. iur. Boh. 111p. 459. — HU — IMJ. 194) 1359 apr. 25. Bachrach. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Rom. imp. archidapifer et dux Bavariae, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impendendis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur. Nos Rupertus, dei gr. comes palatinus Reni, sacri Rom. imp. archidapifer et Bauarie dux, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure ——. [ Sequitur mutatis mutandis tenor litte- rarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Aquisgrani 22. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 156J. Dat. in Bacharaco a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Marci ew. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Ducis Ruperti super reedificacione castri Hirtzberg. — [M]. 195) 1359 apr. 25. Bachrach. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Rom. imp. archidapifer et dux Bavariae, consentit litteris Karoli imperatoris et regis, quibus cives et incolas Pragensis et Vratislaviensis civitatum nec non Montis Kutnis et oppidi Sulzbach a theloneo in Francofurto ad Moenum solvendo liberavit. Nos Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni, sacri imperii archidapifer et Ba- varie dux, n. f. t. p. u., quod quia seren. ac invict. princeps ——.[ Sequitur mutatis mutandis
Strana 127
Annus 1359 apr. 24.—26. 127 tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, 27. die m. mart. a. 1359 Aquisgrani datarum, vide superius n. 164J. Dat. in Bacharaco a. d. millesimo trecentesimo quinquage- simo nono in die s. Marcii ew. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 29. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 122 n. 74. — [MJ. 196) 1359 apr. 26. Pergnitz. Karolus imperator et rex Johannem, lantgravium Leuchtenbergensem, et Conradum de Weidenberg arbitros nominat in lite, cum episcopo et capitulo ecclesiae Bambergensis de finibus silvae dictae Veldener Forst statuendis et de iuribus utriusque partis subditorum vertente. —, daz wir sulcher sachen, die zwischen uns als einem kunig zu Beheim an einem teile und zwischen dem erwirdigen Leupolden, bissofe zu Babemberg, unserm lieben fursten, und seinem capitel, unsern lieben andechtigen, gewesin sint an dem andern teile, uncz auf disen heutigen tag umb daz holcz und den walt Veldener Vorst genant durch raynunge und — — gegangen haben und gan an disem gegen- fred und gemach mit wolbedachten mute — wortigen briefe an die edlen Johansen, lantgrafen zu Lautemberge, und Cunraten von Weidenberg, unsern lieben getrewen, also daz dieselben sachen zwischen hinnen und pfings- ten, die nu schierest kumftig sind, entscheiden sullen und mugen in sulcher weize, daz sie uns als einem kunige zu Begeim zu teilen, sprechen und bescheiden sullen denselben vorst halben mit namen den teil, der gen Sulczbach gelegen ist, und den andern halben teil den vorgenanten dem bissofe und seinem capitel und sal daz wazzer die Pegnicz genant ein march und ein gemerke desselben vorstes syn zu beiden seiten mit sulcher underscheit: wer daz sache, daz dez vorstes und dez waldes an einem teile zu vil geburte odir bezzer were, so sullen und mugen sie sulch ubirmazze zu dem andern teile entscheiden ubir die Pegnicz, da sein zu wenig oder nicht so gut were. Es were danne, daz sie daz mit unsrer bei- dirsiten wizzen und willen abnemen mochten und daz also lazzen beleiben, so sal auch denne die partei der zu vil oder bezzer worden were der ander dafur geben, waz dieselben scheidleute daruber sprechen, und sullen wir den vorgenanten bissof und capitel zu Ba- bemberg fur einen sechsten teil dez obgenanten vorstes geben und reichen zu gleicher und rechter widerlegunge so vil pfenninge, als dieselben scheidleute sprechen werden uf ir eid an geferde. Es sullen auch dieselben scheidleute der lantgrafe und Cunrad alle die leute, die umb den vorst gesezzen sint und recht haben sich darinne zu beholczern, sie sein unser oder dez bissofes oder dez capitels oder wez sie sein, also teilen und an den vorste weisen, daz ir allerhalber teil in unserm teil dez vorstes und der ander halber teil in dez bissofs und capitels teil sich zu bauwe und zu fewer beholczern und ir dhaine in den andern teil greiffen, sunder daruf sich bedenseiten verczihen in sulchen rechten als dieselben leute uncz an dise czeit gepflegen haben sich zu beholczen. Auch umb den wiltpan sal und mag yeder teil auf dem seinen lazzen und nicht auf dez andern, ydoch sol yeder teil sein volge haben, wo sein hunde hin keren; furbas sullen wir an unserm ufir der Pegnicz unsers tales uns lazzen genugen, und der bissof und daz capitel sich an dem iren und unser einir an dez andern ufir nicht greiffen oder dahin bauwen. Was auch ymand vischereie, akker oder wisemat hat in dem vorste bedenseiten, er sei edil oder nich, oder wer er sei, der sal doran ungehindert sein und dabey geruchlich bleiben, als er daz vormals gehabet hat. Auch sullen die lantgrafen von Leutemberg in demselben vorste mit namen in beiden teilen iagen in allem, als sie daz uncz her haben gebracht. Wir haben auch mit namen ausgenomen unser halsgerichte, lantgerichte und allirleye ander gerichte, wie die genant mugen werden, die wir haben und haben wellen und sullen zu rechte, die zu dem vorst gehoren so uber dez bissofs und dez capitel und andrer leute, so uber die unsern in alle der nuze und mazze, als wir dieselben gerichte alle uncz an
Annus 1359 apr. 24.—26. 127 tenor litterarum Wilhelmi, archiepiscopi Coloniensis, 27. die m. mart. a. 1359 Aquisgrani datarum, vide superius n. 164J. Dat. in Bacharaco a. d. millesimo trecentesimo quinquage- simo nono in die s. Marcii ew. Cop. fere coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 993 (Liber vetustissimus privilegiorum) p. 29. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 122 n. 74. — [MJ. 196) 1359 apr. 26. Pergnitz. Karolus imperator et rex Johannem, lantgravium Leuchtenbergensem, et Conradum de Weidenberg arbitros nominat in lite, cum episcopo et capitulo ecclesiae Bambergensis de finibus silvae dictae Veldener Forst statuendis et de iuribus utriusque partis subditorum vertente. —, daz wir sulcher sachen, die zwischen uns als einem kunig zu Beheim an einem teile und zwischen dem erwirdigen Leupolden, bissofe zu Babemberg, unserm lieben fursten, und seinem capitel, unsern lieben andechtigen, gewesin sint an dem andern teile, uncz auf disen heutigen tag umb daz holcz und den walt Veldener Vorst genant durch raynunge und — — gegangen haben und gan an disem gegen- fred und gemach mit wolbedachten mute — wortigen briefe an die edlen Johansen, lantgrafen zu Lautemberge, und Cunraten von Weidenberg, unsern lieben getrewen, also daz dieselben sachen zwischen hinnen und pfings- ten, die nu schierest kumftig sind, entscheiden sullen und mugen in sulcher weize, daz sie uns als einem kunige zu Begeim zu teilen, sprechen und bescheiden sullen denselben vorst halben mit namen den teil, der gen Sulczbach gelegen ist, und den andern halben teil den vorgenanten dem bissofe und seinem capitel und sal daz wazzer die Pegnicz genant ein march und ein gemerke desselben vorstes syn zu beiden seiten mit sulcher underscheit: wer daz sache, daz dez vorstes und dez waldes an einem teile zu vil geburte odir bezzer were, so sullen und mugen sie sulch ubirmazze zu dem andern teile entscheiden ubir die Pegnicz, da sein zu wenig oder nicht so gut were. Es were danne, daz sie daz mit unsrer bei- dirsiten wizzen und willen abnemen mochten und daz also lazzen beleiben, so sal auch denne die partei der zu vil oder bezzer worden were der ander dafur geben, waz dieselben scheidleute daruber sprechen, und sullen wir den vorgenanten bissof und capitel zu Ba- bemberg fur einen sechsten teil dez obgenanten vorstes geben und reichen zu gleicher und rechter widerlegunge so vil pfenninge, als dieselben scheidleute sprechen werden uf ir eid an geferde. Es sullen auch dieselben scheidleute der lantgrafe und Cunrad alle die leute, die umb den vorst gesezzen sint und recht haben sich darinne zu beholczern, sie sein unser oder dez bissofes oder dez capitels oder wez sie sein, also teilen und an den vorste weisen, daz ir allerhalber teil in unserm teil dez vorstes und der ander halber teil in dez bissofs und capitels teil sich zu bauwe und zu fewer beholczern und ir dhaine in den andern teil greiffen, sunder daruf sich bedenseiten verczihen in sulchen rechten als dieselben leute uncz an dise czeit gepflegen haben sich zu beholczen. Auch umb den wiltpan sal und mag yeder teil auf dem seinen lazzen und nicht auf dez andern, ydoch sol yeder teil sein volge haben, wo sein hunde hin keren; furbas sullen wir an unserm ufir der Pegnicz unsers tales uns lazzen genugen, und der bissof und daz capitel sich an dem iren und unser einir an dez andern ufir nicht greiffen oder dahin bauwen. Was auch ymand vischereie, akker oder wisemat hat in dem vorste bedenseiten, er sei edil oder nich, oder wer er sei, der sal doran ungehindert sein und dabey geruchlich bleiben, als er daz vormals gehabet hat. Auch sullen die lantgrafen von Leutemberg in demselben vorste mit namen in beiden teilen iagen in allem, als sie daz uncz her haben gebracht. Wir haben auch mit namen ausgenomen unser halsgerichte, lantgerichte und allirleye ander gerichte, wie die genant mugen werden, die wir haben und haben wellen und sullen zu rechte, die zu dem vorst gehoren so uber dez bissofs und dez capitel und andrer leute, so uber die unsern in alle der nuze und mazze, als wir dieselben gerichte alle uncz an
Strana 128
128 Regesta Bohemiae et Moraviae. dise czeit gehalden und ir gebrucht haben, nuch mit behaltnuzze aller rechten, die der vor- genante bissof und capitel zu rechte haben sullen an dem teil dez vorstes, der in zugeteilet wirt, und als sie von alder uncz an dise czeit gehabt haben. So haben wir den obgenanten dem lantgrafen und Cunraten macht geben uber die vorgenanten artikel und sachen sich zu derfaren und daruber sprechen, teilen und entscheiden, waz sie billich, gleich und recht daran umden und irkennen an geferde und meinen und geloben fur uns und unser erben und nachkomen, kunige zu Behem, stêt und gancz zuhalden und annamen und bissof und dem capitel verbrifen, waz sie daruber sprechen, teilen und entscheiden, ausgenomen der obgeschri- ben artikeln, die nû ausgetragen sind, daruber sie nicht bedurfen noch haben zu sprechen. — Mit urkund dicz briefes versigelt mit unser maiestat insigel. Der geben ist zu Pegnicz — 1359 iare, an dem nahesten freitage noch dem heil. Ostertage, unsr reiche in dem dreuczehen- Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. den und d. keis. in d. fumften iare. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Vilseck Gerichtsurk. Fasc. IN. 6. Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 416. — Reg. imp. VIII 2945. — HU — [LJ. 197) 1359 apr. 26. Bambergae. Leopoldus, episcopus Bambergensis, et capitulum ibidem in lite de finibus partis silvae dictae Veldener Forst, Karolo imperatori et coronae Bohemiae venditae, Johannem de Leuchten- berg et Conradum de Weidenberg arbitros nominat. Wir Luppolt, von gottes gn. bischof von Babenberg, [sequitur mutatis mutandis tenor —— dreucehent hundert iar Der geben ist zu Babenberg litterarum praecedentium.] und in dem neun und funfzigstem iare an dem nehsten freitag nach dem h. Ostertag. Orig. perg. cum duobus sigg. avulsis Monaci in archivo generali Bavariae sign. Vilseck Gerichtsurk. Fasc. 1. N. 7. — HU — [LJ. 198) 1359 Apr. 26. Bambergae. Leopoldus, episcopus et capitulum ecclesiae Bambergensis agnoscunt iudicia terrae in Luch- sembruk, Kapfsberg, Boslaw, Schneitlerbruke ad iudicium terrae in Sulzbach pertinere. Wir Lupolt von gottes gn. bischof ze Babenberg, Friderich von Truhending, techant und das capitel gemainclich des stiftes daselbest ze Babenberg, bekennen ——, das wir — mit gutten rat unserr, unsers stifts freunden und getrewen dem durchlaucht. fursten und herrn, h. Karl, Remischen keyser —— und seinen erben und nachkumen, kunigen ze Be- heim, derkannt haben und —— derkennen der lantgericht zu der Luchsembruk, zu Kapfs- perg, zu Boslaw und zu der Sneitlerbruke, das die alle sie angehoren von wegen der graf- schaft und des lantgerichts zu Sulczpach, als konig zu Peheim also, daz sie alle sach, es sei halsgericht, lantgericht und allerlei ander gericht, wie die genant sein, zu richten und zu urteilen haben recht und redlich umb alle sach, schult und untat, wie die genant sein alsweit verre und breit, als dieselben lantgericht von alter begriffen habent, und globen mit guten trewen leuterlich an geverde fur uns und unserr nachkumen, bischof, dechant und capitel ze Babenberg ewiclichen, daz wir an sollichen lantgerichten, als vorgeschriben ist, in dheinen zeiten sie oder ir pfleger nicht irren noch hindern, noch des unseren amptleu- ten verhengen in dhein weis, wenn wir mit dem vorgenanten unsern herren, dem keyser, von seinen gnaden uberain worden sein, daz er umb sach, schuld oder missetat, gross oder clein, die auswendig der vorgenanten seiner lantgericht in unserm und unsers stiftes gebit geschehen, nyemant in dieselben sein lantgerichte furtreiben, urteilen oder richten wil noch sol noch des seinen pflegern, lantrichtern oder lantschreibern gestatten oder verhengen,
128 Regesta Bohemiae et Moraviae. dise czeit gehalden und ir gebrucht haben, nuch mit behaltnuzze aller rechten, die der vor- genante bissof und capitel zu rechte haben sullen an dem teil dez vorstes, der in zugeteilet wirt, und als sie von alder uncz an dise czeit gehabt haben. So haben wir den obgenanten dem lantgrafen und Cunraten macht geben uber die vorgenanten artikel und sachen sich zu derfaren und daruber sprechen, teilen und entscheiden, waz sie billich, gleich und recht daran umden und irkennen an geferde und meinen und geloben fur uns und unser erben und nachkomen, kunige zu Behem, stêt und gancz zuhalden und annamen und bissof und dem capitel verbrifen, waz sie daruber sprechen, teilen und entscheiden, ausgenomen der obgeschri- ben artikeln, die nû ausgetragen sind, daruber sie nicht bedurfen noch haben zu sprechen. — Mit urkund dicz briefes versigelt mit unser maiestat insigel. Der geben ist zu Pegnicz — 1359 iare, an dem nahesten freitage noch dem heil. Ostertage, unsr reiche in dem dreuczehen- Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. den und d. keis. in d. fumften iare. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Vilseck Gerichtsurk. Fasc. IN. 6. Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 416. — Reg. imp. VIII 2945. — HU — [LJ. 197) 1359 apr. 26. Bambergae. Leopoldus, episcopus Bambergensis, et capitulum ibidem in lite de finibus partis silvae dictae Veldener Forst, Karolo imperatori et coronae Bohemiae venditae, Johannem de Leuchten- berg et Conradum de Weidenberg arbitros nominat. Wir Luppolt, von gottes gn. bischof von Babenberg, [sequitur mutatis mutandis tenor —— dreucehent hundert iar Der geben ist zu Babenberg litterarum praecedentium.] und in dem neun und funfzigstem iare an dem nehsten freitag nach dem h. Ostertag. Orig. perg. cum duobus sigg. avulsis Monaci in archivo generali Bavariae sign. Vilseck Gerichtsurk. Fasc. 1. N. 7. — HU — [LJ. 198) 1359 Apr. 26. Bambergae. Leopoldus, episcopus et capitulum ecclesiae Bambergensis agnoscunt iudicia terrae in Luch- sembruk, Kapfsberg, Boslaw, Schneitlerbruke ad iudicium terrae in Sulzbach pertinere. Wir Lupolt von gottes gn. bischof ze Babenberg, Friderich von Truhending, techant und das capitel gemainclich des stiftes daselbest ze Babenberg, bekennen ——, das wir — mit gutten rat unserr, unsers stifts freunden und getrewen dem durchlaucht. fursten und herrn, h. Karl, Remischen keyser —— und seinen erben und nachkumen, kunigen ze Be- heim, derkannt haben und —— derkennen der lantgericht zu der Luchsembruk, zu Kapfs- perg, zu Boslaw und zu der Sneitlerbruke, das die alle sie angehoren von wegen der graf- schaft und des lantgerichts zu Sulczpach, als konig zu Peheim also, daz sie alle sach, es sei halsgericht, lantgericht und allerlei ander gericht, wie die genant sein, zu richten und zu urteilen haben recht und redlich umb alle sach, schult und untat, wie die genant sein alsweit verre und breit, als dieselben lantgericht von alter begriffen habent, und globen mit guten trewen leuterlich an geverde fur uns und unserr nachkumen, bischof, dechant und capitel ze Babenberg ewiclichen, daz wir an sollichen lantgerichten, als vorgeschriben ist, in dheinen zeiten sie oder ir pfleger nicht irren noch hindern, noch des unseren amptleu- ten verhengen in dhein weis, wenn wir mit dem vorgenanten unsern herren, dem keyser, von seinen gnaden uberain worden sein, daz er umb sach, schuld oder missetat, gross oder clein, die auswendig der vorgenanten seiner lantgericht in unserm und unsers stiftes gebit geschehen, nyemant in dieselben sein lantgerichte furtreiben, urteilen oder richten wil noch sol noch des seinen pflegern, lantrichtern oder lantschreibern gestatten oder verhengen,
Strana 129
Annus 1359 apr. 26. 129 und wir auch nyemante in unserm gebite aus dem vorgenanten lantgerichten laden, fur- treiben, urteilen oder richten sullen noch mugen umb dhein sache, schult oder missetat, gros oder clein, die in demselben lantgerichten und inwendig irrer gemercke und reynen geschehen, doch ausgenomen geistlichs gerichtz. Und das alles globen wir fur uns und unserr vorgenant nachkumen, unserm h. dem keyser und seinen erben und nachkumen, kunigen ze Beheim mit gutem trewen an geverde ewiclichen zu halden und nymmer dawider ze tun in kein weise. Mit urkunde dicz briefs, der versigelt ist mit unsern anhangenden insi- —— drewzehenhundert iar und in dem newn und funff- gelen, und geben zu Babenberg— zigisten iar, am negsten freitag nach dem heil. Ostertag. Insertum transsumpto Hilarii Lutomericensis dat. a. d. millesimo quadringentesimo sexagesimo tertio die XVI men. mar., cuius cop. simpl. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Bamberg Hoch- stift Fasc. 77.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 469 n. 461. — Contulit Hrubý. — [L]. 199) 1359 apr. 26. Iudex et iurati civitatis Sacensis census annuos, ad ecclesiam parochialem b. Mariae virg. eiusdem civitatis spectantes, in formam publicam redigunt. Nos Procopius iudex, Heinricus Herschûhel, Johannes institor, Nicolaus Purger, Martinus de Tancowicz, Franco prope portam Lyneri, Hermannus de Kossaticz, Heinlinus de Percz, Nicolaus de Misa, Frenlinus Jacobi Divitis, Cristannus Newpek, Nicolaus Kunadi et Henslinus Ratiborii, iurati cives Sacenses, constare volumus universis, quod census annuos singulos parochialis ecclesie b. Virginis in nostra civitate Sacensi, cassatis prioribus nostre civitatis patentibus literis, in quibus minus clare habebantur conscripti, de seniorum et prudenciorum nostre civitatis consilio, beneplacito et consensu in hanc formam publicam duximus redigendos: primo scampnum panum in latere versus occidentem in acie penes maccella situm et tercium scampnum panum ab eadem acie situm, nec non scampnum panum secundum ab acie iuxta maccella in latere versus orientem situm, ad ipsam ecclesiam pertinent atque spectant. Item maccellum Ecklini quintum ab acie versus austrum in latere orientem respiciente solvit ecclesie in die b. Martini mediam sex. gr. Item medietas maccelli Kukuconis sexti a iamdicta acie, que medietas adiacet maccello Ecklini prescripto, solvit ecclesie die b. Martini mediam sex. gr. Item maccellum in acie versus septemtrionem in late- re occidentem respiciente debet ecclesie in luminibus nocturnalibus providere. Item maccel- lum Herschiconis in latere orienti opposito tercium ab acie contra austrum solvit ecclesie duos lapides sepi liquefacti. Item medietas macelli sexti ab acie iam dicta, que quidem medietas ad eandem aciem respicit, solvit ecclesie unum fert., gr. quindecim pro eo computatis, in festo b. Martini. Preterea domus Jacobi Carpentarii, balneari stube Mixonis contigua in acie sita, penes cuius domus curiam itur ad rivum seu brachium Egre fluminis ibidem decur- rentem, ac ortus trans eundem rivum in ipsius ripa ex opposito ipsius domus pre muris nostre civitatis situs solvunt ecclesie quadraginta tres gr. census in die Nativitatis b. Marie. Item ortus Rothûtlini in suburbio nostre civitatis, ubi ab eadem civitate itur, ultra pontu- lum rivi ad b. Martinum prope ipsum pontulum a dextris situs, solvit ecclesie die b. Martini quindecim gr. Item ortus Frenczlini Bruchloz ultra rivum in eius ripa, ubi per pontulum ab ecclesia b. Martini ad s. Johannem Bapt. itur, a sinistris situs solvit ecclesie duodecim gr. census ad festum b. Martini. Item ortus Czakani ex opposito iamscripti orti ultra viam in eodem rivo situs solvit ecclesie viginti gr. census ad festum b. Martini. Item ortus Henrici Heweyzen situs contra ortum Rothûlini pretactum solvit ad festum b. Martini ecclesie quatuor gr. Item domus Morlini inter domos Oldronis et Scherczonis in nostra civitate sita solvit ecclesie quindecim gr. in festo b. Johannis Bapt. pro censu. Item domus Frenlini Laurencii sita inter domos Franconis et Boni Bernheri solvit ecclesie duos gr. census in festo b. Michaelis. 9 Regesta
Annus 1359 apr. 26. 129 und wir auch nyemante in unserm gebite aus dem vorgenanten lantgerichten laden, fur- treiben, urteilen oder richten sullen noch mugen umb dhein sache, schult oder missetat, gros oder clein, die in demselben lantgerichten und inwendig irrer gemercke und reynen geschehen, doch ausgenomen geistlichs gerichtz. Und das alles globen wir fur uns und unserr vorgenant nachkumen, unserm h. dem keyser und seinen erben und nachkumen, kunigen ze Beheim mit gutem trewen an geverde ewiclichen zu halden und nymmer dawider ze tun in kein weise. Mit urkunde dicz briefs, der versigelt ist mit unsern anhangenden insi- —— drewzehenhundert iar und in dem newn und funff- gelen, und geben zu Babenberg— zigisten iar, am negsten freitag nach dem heil. Ostertag. Insertum transsumpto Hilarii Lutomericensis dat. a. d. millesimo quadringentesimo sexagesimo tertio die XVI men. mar., cuius cop. simpl. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Bamberg Hoch- stift Fasc. 77.— Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 469 n. 461. — Contulit Hrubý. — [L]. 199) 1359 apr. 26. Iudex et iurati civitatis Sacensis census annuos, ad ecclesiam parochialem b. Mariae virg. eiusdem civitatis spectantes, in formam publicam redigunt. Nos Procopius iudex, Heinricus Herschûhel, Johannes institor, Nicolaus Purger, Martinus de Tancowicz, Franco prope portam Lyneri, Hermannus de Kossaticz, Heinlinus de Percz, Nicolaus de Misa, Frenlinus Jacobi Divitis, Cristannus Newpek, Nicolaus Kunadi et Henslinus Ratiborii, iurati cives Sacenses, constare volumus universis, quod census annuos singulos parochialis ecclesie b. Virginis in nostra civitate Sacensi, cassatis prioribus nostre civitatis patentibus literis, in quibus minus clare habebantur conscripti, de seniorum et prudenciorum nostre civitatis consilio, beneplacito et consensu in hanc formam publicam duximus redigendos: primo scampnum panum in latere versus occidentem in acie penes maccella situm et tercium scampnum panum ab eadem acie situm, nec non scampnum panum secundum ab acie iuxta maccella in latere versus orientem situm, ad ipsam ecclesiam pertinent atque spectant. Item maccellum Ecklini quintum ab acie versus austrum in latere orientem respiciente solvit ecclesie in die b. Martini mediam sex. gr. Item medietas maccelli Kukuconis sexti a iamdicta acie, que medietas adiacet maccello Ecklini prescripto, solvit ecclesie die b. Martini mediam sex. gr. Item maccellum in acie versus septemtrionem in late- re occidentem respiciente debet ecclesie in luminibus nocturnalibus providere. Item maccel- lum Herschiconis in latere orienti opposito tercium ab acie contra austrum solvit ecclesie duos lapides sepi liquefacti. Item medietas macelli sexti ab acie iam dicta, que quidem medietas ad eandem aciem respicit, solvit ecclesie unum fert., gr. quindecim pro eo computatis, in festo b. Martini. Preterea domus Jacobi Carpentarii, balneari stube Mixonis contigua in acie sita, penes cuius domus curiam itur ad rivum seu brachium Egre fluminis ibidem decur- rentem, ac ortus trans eundem rivum in ipsius ripa ex opposito ipsius domus pre muris nostre civitatis situs solvunt ecclesie quadraginta tres gr. census in die Nativitatis b. Marie. Item ortus Rothûtlini in suburbio nostre civitatis, ubi ab eadem civitate itur, ultra pontu- lum rivi ad b. Martinum prope ipsum pontulum a dextris situs, solvit ecclesie die b. Martini quindecim gr. Item ortus Frenczlini Bruchloz ultra rivum in eius ripa, ubi per pontulum ab ecclesia b. Martini ad s. Johannem Bapt. itur, a sinistris situs solvit ecclesie duodecim gr. census ad festum b. Martini. Item ortus Czakani ex opposito iamscripti orti ultra viam in eodem rivo situs solvit ecclesie viginti gr. census ad festum b. Martini. Item ortus Henrici Heweyzen situs contra ortum Rothûlini pretactum solvit ad festum b. Martini ecclesie quatuor gr. Item domus Morlini inter domos Oldronis et Scherczonis in nostra civitate sita solvit ecclesie quindecim gr. in festo b. Johannis Bapt. pro censu. Item domus Frenlini Laurencii sita inter domos Franconis et Boni Bernheri solvit ecclesie duos gr. census in festo b. Michaelis. 9 Regesta
Strana 130
130 Regesta Bohemiae et Moraviae. Item domus Eberlini Raubentisch sita inter domos Frankengrüneri et Stubanzzeri solvit ecclesie mediam sex. gr. census in die b. Michaelis. Item domus Tiglini sita in platea pannifi- cum in acie duas platheas dividende solvit octo gr. ecclesie census in die b. Martini. Item domus Michaelis renovatoris sita iuxta domum locatam in acie prope scolas solvit tres gr. in die b. Michaelis. Item domus Hinconis carnificis sita inter domos Peslini pistoris et Witoslai solvit ecclesie duodecim gr. in die Pasche. Item hereditas Witoslai in Tancowicz solvit ecclesie sex gr. in die b. Martini. Item brasiatorium Peterlinisse prope fontem ante walvam Pragen- sem in acie, penes quam a dextris transitur ad b. Jacobum, solvit quindecim gr. in die b. Martini. Item molendinum prope pontem nostre civitatis ducentem trans Egram flumen solvit ecclesie unam sex. gr. census in die b. Martini. Item domus Swatkonis fabri ante walvam Pragensem a civitate eundo a sinistris inter fabros quarta a pontulo solvit quindecim gr. in festo b. Michaelis. In quorum omnium premissorum evidenciam et perhennem memoriam sigillum civitatis nostre duximus presentibus appendendum. Scriptum feria sexta infra octavas Pasche a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Cop. saec. X V in Libro memorabilium civitatis Zatec, in archivo eiusdem civitatis, fol. 13v.— Ed. Schlesinger, UB d. Stadt Saaz p. 26 n. 89. — [L]. 200) 1359 apr. 27. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, advocato, iuratis et universitati civitatis Litovel concedit, ut in articulo mortis omnia bona sua, mobilia et immobilia, libere legare possint. — — Quamvis innata cordi nostro benignitas ad Joannes dei gr. marchio Moraviae universorum fidelium, quos nostrae potestatis ditio complectitur circumquaque utilitates et commoda procuranda piis et gratiosis inclinemur favoribus, ad illorum tamen profectus quadam singulari clementia specialius dignamur intendere, qui ad nostrae celsitudinis honorem flagrantioribus votis aspirant quosque in marchionatus Moraviae provinciis fidei promptitudine et mentis immota constantia invenimus continuo puriores. Sane dill. nobis advocati, iuratorum et universitatis civitatis Luthoviensis, fidd. nostrorum, probitatis innita et puritate constantis fidei, quibus nostrae celsitudini placuisse noscuntur et in futurum abundantius placere poterunt, providae mentis intuitu limpidius intuentes ipsis hanc gratiam duximus faciendam, videlicet quod omnes et singuli cives et incolae ac inha- bitatores aequi, pauperes et divites civitatis Luthoviensis, praefata universa et singula bona mobilia et immobilia in mortis articulo cuicunque voluerint aut quivis eorum voluerit, legare possint. Quod si facere forsan nollerent seu quisque eorum facere nollet et intestatus seu absque testamento decederet, ad haeredes aut proximos consanguineos impedimento remoto quovis revertantur et devolvantur libere —— praesentibus indulgemus et volumus, ut eadem gratia seu indulgentia perpetuis in antea roboris habeat firmitatem, inhibentes omnibus et singulis capitaneis, burggraviis, viceburggraviis caeterisque officialibus et vice- officialibus, quibuscunque censeantur nominibus, qui pro tempore fuerint, fidd. nostris dill., firmiter et distincte, ne praefatis civibus, incolis et inhabitatoribus Luthoviensibus hanc indulti nostri gratiam praesumant infringere aut ipsos in eadem quorumlibet impedire, prout indignationem nostram gravem cupiverint evitare. Harum, quibus sigillum nostrum fecimus appendi, testimonio litterarum. Dat. Brunae sabbato infra conductum Pasche a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Cop. saec. XVII in ms musaei olim Francisci n. 571 (Littau N. 113) p. 8v—9v Brunae in archivo terrae. — [LJ.
130 Regesta Bohemiae et Moraviae. Item domus Eberlini Raubentisch sita inter domos Frankengrüneri et Stubanzzeri solvit ecclesie mediam sex. gr. census in die b. Michaelis. Item domus Tiglini sita in platea pannifi- cum in acie duas platheas dividende solvit octo gr. ecclesie census in die b. Martini. Item domus Michaelis renovatoris sita iuxta domum locatam in acie prope scolas solvit tres gr. in die b. Michaelis. Item domus Hinconis carnificis sita inter domos Peslini pistoris et Witoslai solvit ecclesie duodecim gr. in die Pasche. Item hereditas Witoslai in Tancowicz solvit ecclesie sex gr. in die b. Martini. Item brasiatorium Peterlinisse prope fontem ante walvam Pragen- sem in acie, penes quam a dextris transitur ad b. Jacobum, solvit quindecim gr. in die b. Martini. Item molendinum prope pontem nostre civitatis ducentem trans Egram flumen solvit ecclesie unam sex. gr. census in die b. Martini. Item domus Swatkonis fabri ante walvam Pragensem a civitate eundo a sinistris inter fabros quarta a pontulo solvit quindecim gr. in festo b. Michaelis. In quorum omnium premissorum evidenciam et perhennem memoriam sigillum civitatis nostre duximus presentibus appendendum. Scriptum feria sexta infra octavas Pasche a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Cop. saec. X V in Libro memorabilium civitatis Zatec, in archivo eiusdem civitatis, fol. 13v.— Ed. Schlesinger, UB d. Stadt Saaz p. 26 n. 89. — [L]. 200) 1359 apr. 27. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, advocato, iuratis et universitati civitatis Litovel concedit, ut in articulo mortis omnia bona sua, mobilia et immobilia, libere legare possint. — — Quamvis innata cordi nostro benignitas ad Joannes dei gr. marchio Moraviae universorum fidelium, quos nostrae potestatis ditio complectitur circumquaque utilitates et commoda procuranda piis et gratiosis inclinemur favoribus, ad illorum tamen profectus quadam singulari clementia specialius dignamur intendere, qui ad nostrae celsitudinis honorem flagrantioribus votis aspirant quosque in marchionatus Moraviae provinciis fidei promptitudine et mentis immota constantia invenimus continuo puriores. Sane dill. nobis advocati, iuratorum et universitatis civitatis Luthoviensis, fidd. nostrorum, probitatis innita et puritate constantis fidei, quibus nostrae celsitudini placuisse noscuntur et in futurum abundantius placere poterunt, providae mentis intuitu limpidius intuentes ipsis hanc gratiam duximus faciendam, videlicet quod omnes et singuli cives et incolae ac inha- bitatores aequi, pauperes et divites civitatis Luthoviensis, praefata universa et singula bona mobilia et immobilia in mortis articulo cuicunque voluerint aut quivis eorum voluerit, legare possint. Quod si facere forsan nollerent seu quisque eorum facere nollet et intestatus seu absque testamento decederet, ad haeredes aut proximos consanguineos impedimento remoto quovis revertantur et devolvantur libere —— praesentibus indulgemus et volumus, ut eadem gratia seu indulgentia perpetuis in antea roboris habeat firmitatem, inhibentes omnibus et singulis capitaneis, burggraviis, viceburggraviis caeterisque officialibus et vice- officialibus, quibuscunque censeantur nominibus, qui pro tempore fuerint, fidd. nostris dill., firmiter et distincte, ne praefatis civibus, incolis et inhabitatoribus Luthoviensibus hanc indulti nostri gratiam praesumant infringere aut ipsos in eadem quorumlibet impedire, prout indignationem nostram gravem cupiverint evitare. Harum, quibus sigillum nostrum fecimus appendi, testimonio litterarum. Dat. Brunae sabbato infra conductum Pasche a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Cop. saec. XVII in ms musaei olim Francisci n. 571 (Littau N. 113) p. 8v—9v Brunae in archivo terrae. — [LJ.
Strana 131
Annus 1359 apr. 26.—maii 2. 131 201) 1359 apr. 27. Avinione. Innocentius papa VI Guilelmum de Lestkov, decanum ecclesiae Wissegradensis, apostoli- cae sedis nuntium et collectorem in provincia Pragensi deputat. Dil. fil. Wilhelmo de Lescaw. Dat. Auinione V. kal. maii a. septimo. Ex arch. Vat. R. Vat. 244 M (Archet.) n. 150 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 360 n. 911. Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VIpag. 139 n. 489. — Reg. imp. VIII Päbste 362. — [L]. 202) 1359 [apr.] Pragae. Karolus imperator et rex testamentum, quo Mertlinus dictus Praczer, olim civitatis Chru- dimensis civis, omnia bona sua hospitali novo eiusdem civitatis legaverat, auctoritate regia Bohemiae sub sigillo maiestatis confirmat. „vyznáváme tiemto listem.“ l. pátého. „Dán v Praze 1. p. 1359, král. naš. l. XIII a ciesařství Versio bohemica saec. XV ex. in archivo civitatis Chrudimensis in libro contractuum ab a. 1439 fol. P 29. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 550 n. 377. — [MJ. 203) 1359 maii 1. Avinione. Innocentius papa VI Philippo episcopo Cavallicensi mandat, ut Carolum imperatorem et regem personaliter exhortetur, ut sedem apostolicam de excessibus quorundam praelatorum et personarum ecclesiasticarum in partibus Alamaniae, quos ad correctionem excitavit, certiorem reddat. Pervenit ad audienciam nostram. Dat. Auinione kal. maii a. septimo. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 37 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 361 n. 912.— Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 139 n. 490. — Reg. imp. VIII Päbste 363. Conf. supra n. 186.— [Lj. 204) 1359 maii 2. Opaviae. Nicolaus, Oppaviae et Rathiboriae dux, hospitale b. Nicolai ante civitatem Opaviensem ordini Cruciferorum s. Johannis Hierosolymitani confert eiusdemque hospitalis possessiones auget. Nicolaus, dei gr. Oppauie et Rathiborie dux, ad perpetuam rei memoriam. Deus omni- potens, qui facit mirabilia magna solus apperiens manum magnificencie sue et inplens omnia bonitate, ad hec nos in principis constituit dignitatem, ut si ad aliqua extrinseca debita sollicitudo nos provocat, ad ea tamen, que in circuitu cultus divini respiciunt, tanto specialius et sollercius commitamus aciem mentis nostre. Dudum siquidem hospitale b. Ni- colai pre foribus civitatis nostre Oppauie, in personas pauperum infirmorum et martirum Cristi, quos mundus in sui reliquit memoriam, erectum, per nos in fluctivagis procuracioni- bus animo pertransivimus insollerti, nunc autem tacti memoria vite transitorie, subite et incerte, volentes incertarum personarum perhenni provisione, procuracione et sollercia dictum hospitale stabiliri, antedictum hospitale ex prima nostra ereccione cupientes eciam exaltare velud opus manuum nostrarum, accensi devocione speciali et misericordia ob ex- cellentem famam, qua in multis mundi partibus ordo Cruciferorum hospitalis b. Johannis Jerosolimitani cum alba cruce extolitur in regimine debito, proviso et laudabili hospitalium
Annus 1359 apr. 26.—maii 2. 131 201) 1359 apr. 27. Avinione. Innocentius papa VI Guilelmum de Lestkov, decanum ecclesiae Wissegradensis, apostoli- cae sedis nuntium et collectorem in provincia Pragensi deputat. Dil. fil. Wilhelmo de Lescaw. Dat. Auinione V. kal. maii a. septimo. Ex arch. Vat. R. Vat. 244 M (Archet.) n. 150 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 360 n. 911. Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VIpag. 139 n. 489. — Reg. imp. VIII Päbste 362. — [L]. 202) 1359 [apr.] Pragae. Karolus imperator et rex testamentum, quo Mertlinus dictus Praczer, olim civitatis Chru- dimensis civis, omnia bona sua hospitali novo eiusdem civitatis legaverat, auctoritate regia Bohemiae sub sigillo maiestatis confirmat. „vyznáváme tiemto listem.“ l. pátého. „Dán v Praze 1. p. 1359, král. naš. l. XIII a ciesařství Versio bohemica saec. XV ex. in archivo civitatis Chrudimensis in libro contractuum ab a. 1439 fol. P 29. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 550 n. 377. — [MJ. 203) 1359 maii 1. Avinione. Innocentius papa VI Philippo episcopo Cavallicensi mandat, ut Carolum imperatorem et regem personaliter exhortetur, ut sedem apostolicam de excessibus quorundam praelatorum et personarum ecclesiasticarum in partibus Alamaniae, quos ad correctionem excitavit, certiorem reddat. Pervenit ad audienciam nostram. Dat. Auinione kal. maii a. septimo. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 37 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 361 n. 912.— Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 139 n. 490. — Reg. imp. VIII Päbste 363. Conf. supra n. 186.— [Lj. 204) 1359 maii 2. Opaviae. Nicolaus, Oppaviae et Rathiboriae dux, hospitale b. Nicolai ante civitatem Opaviensem ordini Cruciferorum s. Johannis Hierosolymitani confert eiusdemque hospitalis possessiones auget. Nicolaus, dei gr. Oppauie et Rathiborie dux, ad perpetuam rei memoriam. Deus omni- potens, qui facit mirabilia magna solus apperiens manum magnificencie sue et inplens omnia bonitate, ad hec nos in principis constituit dignitatem, ut si ad aliqua extrinseca debita sollicitudo nos provocat, ad ea tamen, que in circuitu cultus divini respiciunt, tanto specialius et sollercius commitamus aciem mentis nostre. Dudum siquidem hospitale b. Ni- colai pre foribus civitatis nostre Oppauie, in personas pauperum infirmorum et martirum Cristi, quos mundus in sui reliquit memoriam, erectum, per nos in fluctivagis procuracioni- bus animo pertransivimus insollerti, nunc autem tacti memoria vite transitorie, subite et incerte, volentes incertarum personarum perhenni provisione, procuracione et sollercia dictum hospitale stabiliri, antedictum hospitale ex prima nostra ereccione cupientes eciam exaltare velud opus manuum nostrarum, accensi devocione speciali et misericordia ob ex- cellentem famam, qua in multis mundi partibus ordo Cruciferorum hospitalis b. Johannis Jerosolimitani cum alba cruce extolitur in regimine debito, proviso et laudabili hospitalium
Strana 132
132 Regesta Bohemiae et Moraviae. ipsis commissorum et specialiter gloriosi illius hospitalis in Jerusalem, quem locum Cristus in personam infirmorum suo sacratissimo sangwine purpuravit, in quos idem hospitale nostrum situm pre foribus civitatis antedicte transferimus et donamus ordini iam dicto et omnibus fratribus eiusdem ordinis Jerosolimitani ad regimen et sublevamen et refocillacionem et sustentacionem infirmorum inibi degencium. Extremam quoque diem iudicii, ad quem cum sederit filius hominis in sede maiestatis sue, bonos a malis velud oves ab edis segre- gatis duodecim tribus Israhel iudicabit, prevenire piis et bonis operibus ac elemosinis, per quas fit ablucio scelerum et contra omnia mundi pericula firmamentum, summopere cupien- tes ——ad dotacionem et fundacionem prefati hospitalis sustentacionemque, usum et opus dictorum fratrum ibidem de novo instituendorum eorum quoque successorum, ut premitti- tur, in perpetuum infrascriptos redditus, allodia, araturas, census et cetera, que nostre presentes continent, cum omnibus nunc habitis et in posterum habendis, de nostra ducali auctoritate et ex certa sciencia liberaliter damus, donamus, concedimus, conferimus et assignamus et pure ac simpliciter t. p. transferimus in eosdem procuratorem, rectorem seu magistrum hospitalis, pro nunc principaliter d. Marcholdum, dicti ordinis fratrem, instituen- dum secundum beneplacitum nostrum, et fratrum modernorum ipsorumque successorum oraciones et suffragia pro nobis, liberis, antecessoribus et successoribus nostris statuque felici erga principem regni celorum et dominum iugiter intercedant. Hec igitur sunt donata et assignata: Primo allodium in villa minoris Hossichicz cum quatuor laneis et pratis, ortis et omnibus attinenciis suis, omnino liberis. It. allodium in Kileschowicz cum altero dimidio laneo et similiter cum omnibus pertinenciis suis eciam liberis, it. totam villam Rakav, sicut in suis grandiis seu metis et omni iure et dominio continetur et poterit appre- hendi, cum piscinis, molendinis factis et fiendis, pascuis, pratis, ortis, iudicio et omnibus pertinenciis suis, sicut Heynricus de Rakov cum sua matre vel quicunque alii possiderunt et sicut ad nos vero iure successorio et abiudicato iure terre sunt devoluta, solummodo steuram seu collectam generalem, que berna vulgo dicitur, opportunius persolvenda. It. undecimam dimidiam mar. gravis numeri et ponderis veri census super curiam fartorum ante predictam civitatem Oppauie situatam. It. duodecim mar. eiusdem numeri super advocacia dicte civitatis nostre, quas Petrus advocatus de Tesschin ad dictum hospitale sua pecunia comparavit. It. sedecim mar. super laneis circum civitatem Oppauie iacentibus quondam nobis censualibus, quas dudum quidam presbiter Rudolfus plebanus in Stiboricz bone record. legavit, disposuit et ordinavit in dictum hospitale eciam pro suis pecuniis comparatis. It. molendinum situatum retro dictum hospitale, quod Johannes de Lub- schicz, quondam civis Oppauiensis, dedit liberum cum quinque scampnis panum liberis dicto hospitali. It. sex mar. redditus, quos Heynko de Lubschicz, noster fid. dil., pro- anime sue remedio dudum ante dicto hospitali tribuit et donavit super ortis circumiacentibus civitatem Lubschicz, ab omni penitus dacione, steuris et angariis liberas et exemptas. It. quatuor laneos omnino liberos, comparandos circum civitatem Oppauie predictam, quos eciam presentibus libertamus. Rectorem seu magistrum hospitalis antedicti ord. b. Johan- nis Ierosolimitani secundum exigenciam probitatis incrementi dicti hospitalis per nos vel per nostros successores opportunius eligendum et per nos electum per priorem Boemie inponendum seu eciam removendum, qui et fratres eiusdem ordinis ad se colligere poterit ex scitu et voluntate sui prioris predicti secundum cognicionem ydoneam, utilem et ho- nestam, et quod nullis umquam temporibus predictorum bonorum fiat alienacio et secundum incrementum et profectum dicti hospitalis infirmi teneantur. Preterea cassamus et anulla- mus omnia et singula privilegia cuiuscumque tenoris, ydiomatis latini et vulgaris theuto- nici, per nos datis et concessis civibus nostris Oppauiensibus seu quibuscumque aliis per- sonis status vel condicionis super regimine et ordinacione antedicti hospitalis b. Nicolai, piissimi ep. et conf., que nullius esse volumus firmitatis et roboris, sed presentibus omnino pronunciantes penitus esse irrita et inania, nostris quoque indicantes successoribus ac
132 Regesta Bohemiae et Moraviae. ipsis commissorum et specialiter gloriosi illius hospitalis in Jerusalem, quem locum Cristus in personam infirmorum suo sacratissimo sangwine purpuravit, in quos idem hospitale nostrum situm pre foribus civitatis antedicte transferimus et donamus ordini iam dicto et omnibus fratribus eiusdem ordinis Jerosolimitani ad regimen et sublevamen et refocillacionem et sustentacionem infirmorum inibi degencium. Extremam quoque diem iudicii, ad quem cum sederit filius hominis in sede maiestatis sue, bonos a malis velud oves ab edis segre- gatis duodecim tribus Israhel iudicabit, prevenire piis et bonis operibus ac elemosinis, per quas fit ablucio scelerum et contra omnia mundi pericula firmamentum, summopere cupien- tes ——ad dotacionem et fundacionem prefati hospitalis sustentacionemque, usum et opus dictorum fratrum ibidem de novo instituendorum eorum quoque successorum, ut premitti- tur, in perpetuum infrascriptos redditus, allodia, araturas, census et cetera, que nostre presentes continent, cum omnibus nunc habitis et in posterum habendis, de nostra ducali auctoritate et ex certa sciencia liberaliter damus, donamus, concedimus, conferimus et assignamus et pure ac simpliciter t. p. transferimus in eosdem procuratorem, rectorem seu magistrum hospitalis, pro nunc principaliter d. Marcholdum, dicti ordinis fratrem, instituen- dum secundum beneplacitum nostrum, et fratrum modernorum ipsorumque successorum oraciones et suffragia pro nobis, liberis, antecessoribus et successoribus nostris statuque felici erga principem regni celorum et dominum iugiter intercedant. Hec igitur sunt donata et assignata: Primo allodium in villa minoris Hossichicz cum quatuor laneis et pratis, ortis et omnibus attinenciis suis, omnino liberis. It. allodium in Kileschowicz cum altero dimidio laneo et similiter cum omnibus pertinenciis suis eciam liberis, it. totam villam Rakav, sicut in suis grandiis seu metis et omni iure et dominio continetur et poterit appre- hendi, cum piscinis, molendinis factis et fiendis, pascuis, pratis, ortis, iudicio et omnibus pertinenciis suis, sicut Heynricus de Rakov cum sua matre vel quicunque alii possiderunt et sicut ad nos vero iure successorio et abiudicato iure terre sunt devoluta, solummodo steuram seu collectam generalem, que berna vulgo dicitur, opportunius persolvenda. It. undecimam dimidiam mar. gravis numeri et ponderis veri census super curiam fartorum ante predictam civitatem Oppauie situatam. It. duodecim mar. eiusdem numeri super advocacia dicte civitatis nostre, quas Petrus advocatus de Tesschin ad dictum hospitale sua pecunia comparavit. It. sedecim mar. super laneis circum civitatem Oppauie iacentibus quondam nobis censualibus, quas dudum quidam presbiter Rudolfus plebanus in Stiboricz bone record. legavit, disposuit et ordinavit in dictum hospitale eciam pro suis pecuniis comparatis. It. molendinum situatum retro dictum hospitale, quod Johannes de Lub- schicz, quondam civis Oppauiensis, dedit liberum cum quinque scampnis panum liberis dicto hospitali. It. sex mar. redditus, quos Heynko de Lubschicz, noster fid. dil., pro- anime sue remedio dudum ante dicto hospitali tribuit et donavit super ortis circumiacentibus civitatem Lubschicz, ab omni penitus dacione, steuris et angariis liberas et exemptas. It. quatuor laneos omnino liberos, comparandos circum civitatem Oppauie predictam, quos eciam presentibus libertamus. Rectorem seu magistrum hospitalis antedicti ord. b. Johan- nis Ierosolimitani secundum exigenciam probitatis incrementi dicti hospitalis per nos vel per nostros successores opportunius eligendum et per nos electum per priorem Boemie inponendum seu eciam removendum, qui et fratres eiusdem ordinis ad se colligere poterit ex scitu et voluntate sui prioris predicti secundum cognicionem ydoneam, utilem et ho- nestam, et quod nullis umquam temporibus predictorum bonorum fiat alienacio et secundum incrementum et profectum dicti hospitalis infirmi teneantur. Preterea cassamus et anulla- mus omnia et singula privilegia cuiuscumque tenoris, ydiomatis latini et vulgaris theuto- nici, per nos datis et concessis civibus nostris Oppauiensibus seu quibuscumque aliis per- sonis status vel condicionis super regimine et ordinacione antedicti hospitalis b. Nicolai, piissimi ep. et conf., que nullius esse volumus firmitatis et roboris, sed presentibus omnino pronunciantes penitus esse irrita et inania, nostris quoque indicantes successoribus ac
Strana 133
Annus 1359 maii 2.—3. 133 ipsos attentissime exhortantes per viscera misericordie Ihesu Cristi, ut nostras donacionem, dotacionem, fundacionem et concessionem ratas et gratas habentes perpetue ipsas stu- — — In quorum omnium et singulorum testimonium deant —— non diminuere sed augere.— et certitudinem pleniorem presentes fieri iussimus et nostris sigillis appensione muniri. Dat. Oppauie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in crastino bb. apostt. Phi- lippi et Jacobi. Cuius rei testes sunt ill. dux Wenceslaus frater noster germanus, Heynricus Hoberk, Johannes Wusthub, Niczko et Stephko dicti Stral fratres germani, Rampholdus de Lubschicz, milites, Woyslaus de Sbyslawicz, capitaneus terre nostre Oppauie, Slabatha de Uchechowicz, purgravius castri nostri ducalis in Grecz, et Franciscus plebanus in Grecz, prothonotarius noster, in testimonium omnium premissorum. Orig. cum sig. in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. Ropp. 51 hhh. — HU — IMJ. 205) 1359 maii 3. Jesco de Střížov Pesconi Mazanec, Předborio et Marquardo fratribus de Všebořice curiam suam obligat. Ego Jesco de Stryezaw, filius quondam Jesconis de Stryezaw, recognosco meo, fratris mei Jesconis iunioris adhuc inennis et eorum, quorum interesse poterant, nomine t. p. u., quod quia curiam meam in villa Osrzetyn sitam, quam condam Sdenko et ab ipso Fridricus de Byetowczycz famuli in obligacione tenuerunt, discrr. vv. Pesconi Mazanecz, Przedborio et Markwardo fratribus germanis de Wseborzycz —— cum suis utilitatibus et pertinenciis —— in decem sex. gr. Prag. obligavi tytulo obligacionis a festo s. Galli proxime precedenti per unius anni devolucionem et obligo per presentes, talibus tamen condicionibus appositis, quod si ipsis per me et fratrem meum vel nostros successores legittimos prefata pecunia in termino predicto fuerit persoluta, mox dicta curia cum suis pertinenciis et utilitatibus ante dictis ad nos devolventur, sata vero hyemalia suo tempore ipsi percipient atque tollent. Si vero id ipsum in tali termino non faceremus seu non exsolveremus curiam antedictam, extunc ipsi creditores ipsam sub condicionibus antedictis sic deinceps de anno ad annum atque pactis pacifice possidebunt. Promitto quoque ego Jesco prefatus nomine quo supra prefatam curiam cum pertinenciis antefatis iure terre Morawye memoratis creditoribus ab omni inpeticione et occupacione seu repeticione iure terre Morawie meis laboribus et in- pensis durante obligacione disbrigare. Et qui presentes litteras licite habuerit, eidem me et fratrem meum vel nostros successores ad explecionem premissorum astringo constanter sine quolibet malo zelo. In cuius rei evidenciam presentes literas meo et honestorum vv. Hrutonis de Knezycz, Wykerii de Genysowycz et Jeskonis de Aptaw in testimonium sigillis dedi roboratas, a. d. 1359 in festo Invencionis s. Crucis. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Iglaviae n. 62. Sigilla: 1) in clipeo folium; S. IESCHONIS. DE. RVTN/I/// J. 2) in clenodio telum involutum;///RVTHO. D/ NIESCHICZ. 3) in clenodio rota; S. VIKERII. D J. IENISOVIC. 4) fractum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 103 n. 127. — HU — IMJ. 206) 1359 maii 3. De censu annuo ecclesiae parochialis b. Mariae Sacensis de macello Ecklini carnificis ibidem solvendo. Nos Procopius iudex, Henricus Herschühel, Nicolaus Purger, Martinus de Tancowicz, Franco prope portam Lyneri, Hermannus de Kossaticz, Heinlinus de Percz, Frenlinus Jacobi Divitis, Cristannus Newpek, Nicolaus de Misa, Nicolaus Cunadi et Henslinus Ratiborii,
Annus 1359 maii 2.—3. 133 ipsos attentissime exhortantes per viscera misericordie Ihesu Cristi, ut nostras donacionem, dotacionem, fundacionem et concessionem ratas et gratas habentes perpetue ipsas stu- — — In quorum omnium et singulorum testimonium deant —— non diminuere sed augere.— et certitudinem pleniorem presentes fieri iussimus et nostris sigillis appensione muniri. Dat. Oppauie a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in crastino bb. apostt. Phi- lippi et Jacobi. Cuius rei testes sunt ill. dux Wenceslaus frater noster germanus, Heynricus Hoberk, Johannes Wusthub, Niczko et Stephko dicti Stral fratres germani, Rampholdus de Lubschicz, milites, Woyslaus de Sbyslawicz, capitaneus terre nostre Oppauie, Slabatha de Uchechowicz, purgravius castri nostri ducalis in Grecz, et Franciscus plebanus in Grecz, prothonotarius noster, in testimonium omnium premissorum. Orig. cum sig. in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. Ropp. 51 hhh. — HU — IMJ. 205) 1359 maii 3. Jesco de Střížov Pesconi Mazanec, Předborio et Marquardo fratribus de Všebořice curiam suam obligat. Ego Jesco de Stryezaw, filius quondam Jesconis de Stryezaw, recognosco meo, fratris mei Jesconis iunioris adhuc inennis et eorum, quorum interesse poterant, nomine t. p. u., quod quia curiam meam in villa Osrzetyn sitam, quam condam Sdenko et ab ipso Fridricus de Byetowczycz famuli in obligacione tenuerunt, discrr. vv. Pesconi Mazanecz, Przedborio et Markwardo fratribus germanis de Wseborzycz —— cum suis utilitatibus et pertinenciis —— in decem sex. gr. Prag. obligavi tytulo obligacionis a festo s. Galli proxime precedenti per unius anni devolucionem et obligo per presentes, talibus tamen condicionibus appositis, quod si ipsis per me et fratrem meum vel nostros successores legittimos prefata pecunia in termino predicto fuerit persoluta, mox dicta curia cum suis pertinenciis et utilitatibus ante dictis ad nos devolventur, sata vero hyemalia suo tempore ipsi percipient atque tollent. Si vero id ipsum in tali termino non faceremus seu non exsolveremus curiam antedictam, extunc ipsi creditores ipsam sub condicionibus antedictis sic deinceps de anno ad annum atque pactis pacifice possidebunt. Promitto quoque ego Jesco prefatus nomine quo supra prefatam curiam cum pertinenciis antefatis iure terre Morawye memoratis creditoribus ab omni inpeticione et occupacione seu repeticione iure terre Morawie meis laboribus et in- pensis durante obligacione disbrigare. Et qui presentes litteras licite habuerit, eidem me et fratrem meum vel nostros successores ad explecionem premissorum astringo constanter sine quolibet malo zelo. In cuius rei evidenciam presentes literas meo et honestorum vv. Hrutonis de Knezycz, Wykerii de Genysowycz et Jeskonis de Aptaw in testimonium sigillis dedi roboratas, a. d. 1359 in festo Invencionis s. Crucis. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Iglaviae n. 62. Sigilla: 1) in clipeo folium; S. IESCHONIS. DE. RVTN/I/// J. 2) in clenodio telum involutum;///RVTHO. D/ NIESCHICZ. 3) in clenodio rota; S. VIKERII. D J. IENISOVIC. 4) fractum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 103 n. 127. — HU — IMJ. 206) 1359 maii 3. De censu annuo ecclesiae parochialis b. Mariae Sacensis de macello Ecklini carnificis ibidem solvendo. Nos Procopius iudex, Henricus Herschühel, Nicolaus Purger, Martinus de Tancowicz, Franco prope portam Lyneri, Hermannus de Kossaticz, Heinlinus de Percz, Frenlinus Jacobi Divitis, Cristannus Newpek, Nicolaus de Misa, Nicolaus Cunadi et Henslinus Ratiborii,
Strana 134
134 Regesta Bohemiae et Moraviae. iurati cives Sacenses, recognoscimus ——, quod concivis noster Ecklinus carnifex, paro- chialis ecclesie b. Virginis in nostra civitate vitricus, exolvit et liberavit quatuor lapides sepi liquefacti, qui de macello suo quinto ab acie versus austrum in latere orientem respi- ciente ipsi ecclesie annue solvebatur pro quinque sex. gr. Prag., que pro structura ecclesie sunt impense. Et iam de novo super dicto suo macello mediam sex. gr. predictorum annui census in singulis b. Martini festivitatibus persolvendam ipsi ecclesie in sue, progenitorum suorum et omnium fidelium defunctorum animarum remedium disposuit et legavit, prout eadem media sex. census cum aliis dicte ecclesie censibus in quadam patente civitatis Sacensis litera noscitur esse conscripta,1) ita tamen, quod eandem mediam sex. census per eum legatam ipse Eklinus inter amicos suos pauperes aut alios non obstante, quod in eadem patente litera iam annotata habetur, distribuere licite poterit ac debebit temporibus vite sue; post cuius obitum ipsa media sex. census deinceps antedicte parochiali ecclesie perpetuis temporibus persolvi debeat pro animabus iamdictis. In quorum omnium premis- sorum testimonium sigillum supradicte civitatis nostre ad memorati Eklini instanciam presentibus est appensum. Datum die Invencionis s. Crucis a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Cop. saec. XV in Libro memorabilium civitatis Zatec in archivo eiusdem civitatis, fol. 14a. — Ed. Schlesinger, UB d. Stadt Saaz p. 27 n. 90. — [L]. 1) Conf. supra n. 199. 207) 1359 maii 3. De testamento Conradi Mey civis Egrensis. Das sein die unnuczen prief —— Das ist der gescheftsprief von Conrad Meyen, was er seiner frawen geschickt hat und andern leuten geschickt hat etc. Datum des priefs: Der geben ist —— 1359 iar an d. heil. Creucz tag, als es funden wart. Annot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 80v. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 109. — [MI. 208) 1359 maii 4. Pragae. Venditio hereditatis in Ječovice. Ego Beneschius privingnus strennui v. d. Hermanni de Kopanik meo, Onczonis fratris mei nec non Wracze sororis mee nomine t. p. recognosco universis me hereditatem cum suis pertinenciis in Jeczsowicz, que ad me et dictos meos couterinos spectabat seu spectare videbatur, et quam nob. v. d. Slabco de Rysenburg detinuit seu arrestavit, ven. in Cr. patri et domino d. Francisco, abbati monasterii nostri in Ossek, eiusque conventui, ord. Cist., Prag. dyoc., pro decem et octo sex. gr. Prag. den., [michi] in parata pecunia iam datis et integraliter persolutis, non compulsus ——, rite et racionabiliter vendidisse ad tenendum, habendum, locandum, utifruendum, vendendum, faciendum et disponendum cum eadem hereditarie et perpetue tamquam cum rebus suis propriis, quidquid dicti d. Francisci et ipsius conventui placuerit voluntati ——. In cuius rei evidenciam sigillum meum, in testi- monium vero sigillum discr. v. Raympote civis Maioris civitatis Pragensis ad preces meas presentibus sunt appensa. Dat. Prage et factum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono proxima die sabbati ante dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig., cum 2 sigg. in press. perg., quae avulsa desunt, in archivo monasterii Osecensis n. 34. — Extr. Scheinpflug, Urk. im Kloster-Archive zu Ossegg, MVGDB p. 193. — HU — [MI.
134 Regesta Bohemiae et Moraviae. iurati cives Sacenses, recognoscimus ——, quod concivis noster Ecklinus carnifex, paro- chialis ecclesie b. Virginis in nostra civitate vitricus, exolvit et liberavit quatuor lapides sepi liquefacti, qui de macello suo quinto ab acie versus austrum in latere orientem respi- ciente ipsi ecclesie annue solvebatur pro quinque sex. gr. Prag., que pro structura ecclesie sunt impense. Et iam de novo super dicto suo macello mediam sex. gr. predictorum annui census in singulis b. Martini festivitatibus persolvendam ipsi ecclesie in sue, progenitorum suorum et omnium fidelium defunctorum animarum remedium disposuit et legavit, prout eadem media sex. census cum aliis dicte ecclesie censibus in quadam patente civitatis Sacensis litera noscitur esse conscripta,1) ita tamen, quod eandem mediam sex. census per eum legatam ipse Eklinus inter amicos suos pauperes aut alios non obstante, quod in eadem patente litera iam annotata habetur, distribuere licite poterit ac debebit temporibus vite sue; post cuius obitum ipsa media sex. census deinceps antedicte parochiali ecclesie perpetuis temporibus persolvi debeat pro animabus iamdictis. In quorum omnium premis- sorum testimonium sigillum supradicte civitatis nostre ad memorati Eklini instanciam presentibus est appensum. Datum die Invencionis s. Crucis a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Cop. saec. XV in Libro memorabilium civitatis Zatec in archivo eiusdem civitatis, fol. 14a. — Ed. Schlesinger, UB d. Stadt Saaz p. 27 n. 90. — [L]. 1) Conf. supra n. 199. 207) 1359 maii 3. De testamento Conradi Mey civis Egrensis. Das sein die unnuczen prief —— Das ist der gescheftsprief von Conrad Meyen, was er seiner frawen geschickt hat und andern leuten geschickt hat etc. Datum des priefs: Der geben ist —— 1359 iar an d. heil. Creucz tag, als es funden wart. Annot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 80v. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 109. — [MI. 208) 1359 maii 4. Pragae. Venditio hereditatis in Ječovice. Ego Beneschius privingnus strennui v. d. Hermanni de Kopanik meo, Onczonis fratris mei nec non Wracze sororis mee nomine t. p. recognosco universis me hereditatem cum suis pertinenciis in Jeczsowicz, que ad me et dictos meos couterinos spectabat seu spectare videbatur, et quam nob. v. d. Slabco de Rysenburg detinuit seu arrestavit, ven. in Cr. patri et domino d. Francisco, abbati monasterii nostri in Ossek, eiusque conventui, ord. Cist., Prag. dyoc., pro decem et octo sex. gr. Prag. den., [michi] in parata pecunia iam datis et integraliter persolutis, non compulsus ——, rite et racionabiliter vendidisse ad tenendum, habendum, locandum, utifruendum, vendendum, faciendum et disponendum cum eadem hereditarie et perpetue tamquam cum rebus suis propriis, quidquid dicti d. Francisci et ipsius conventui placuerit voluntati ——. In cuius rei evidenciam sigillum meum, in testi- monium vero sigillum discr. v. Raympote civis Maioris civitatis Pragensis ad preces meas presentibus sunt appensa. Dat. Prage et factum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono proxima die sabbati ante dominicam, qua cantatur Misericordia domini. Orig., cum 2 sigg. in press. perg., quae avulsa desunt, in archivo monasterii Osecensis n. 34. — Extr. Scheinpflug, Urk. im Kloster-Archive zu Ossegg, MVGDB p. 193. — HU — [MI.
Strana 135
Annus 1359 maii 3.—7. 135 209) 1359 maii 6. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das sein die unnuczen prief ——. Das ist ein prief von Hansz Hüler zu Eger, laut uber 1 malczhausz hinter der purg pey der Obern mûl, czinst 1 pfunt haller, 2 hennen etc. Datum des priefs: Das geschah — — 1359 iar an s. Johansz des czwelfp. u. ew. tag, als er in das ol geseczt wart. Annot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 82. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 110. — [MJ. 210) 1359 maii 7. Pragae. Beneš de Velešín dominis de Rosenberg 700 sex. gr., sibi ratione emptionis castri Velešín creditas, se redditurum esse promittit. Ich Beness vom Welesin vergich und tun chunt ——, das die edlen herren h. Peter, h. Jost, h. Ulreich, h. Johans gepruder vom Rosemberch, mein lieben ohmen, mier grosse trewe und hilf erczaiget haben und durich freuntschaft, da ich des wol bedorft, mir syben hundrt schok grosser Pragar pfen. gereites gelt gelihen haben, domit ich wider mein prûder h. Jesken und h. Henreich ieren tail des veste und des hauses ze Welesin, der si erbleich angehort gechaufft han, und desselben geltes gelob ich mit sampt mein purgelen, h. Johansen und h. Sdenken geprudern vom Sterrenberch und h. Leutolten vom Lantstein, wir alle mit guten trewen an gewerde und mit gesampter hant, nu von s. Jurgen tag, der do erst chumpftig wirt, uber ein iar, di vorgenanten mein ohmen von Rosemberch gar und gancz mit gereiten gelt beczalen und verrichten also beschaidenlich, das nyempt mit seinem tail des geltes, der in angepûrt ledig schol sein. Tet ich des nicht, so verhaiss ich mit mein eegenanten purgelen h. Sdenken vom Sterrenberch und h. Leutolten vom Lantstein und an h. Johansen stat ein erberig ritter, iecleicher unser mit einem chnecht und mit czwain pferden zehant nach der eegenanten vrist ungemant czu Budweis in di stat czu einem piderwen gastgewen, der uns von in geczeiget wirt, inczogen und invaren und do laistem, als site und gewonhait ist. Und wenne wir do vierczehen tag gelaist haben unverricht des vor- genanten geltes oder nicht geleist, so haben di egenanten mein ohmen von Rosemberch follen gewalt dasselben gelt auf mein und auf mein purgelen schaden nemen und gewinnen czu Juden und czu Cristen, und ich nach mein purgelen schullen denn noch aus denn inliger nyerent czogen, si werden ee beczalt hauptgutes und alles des schadens, den si dovon en- phohent — —. Gesche awer, das ich diselben mein veste mein ohmen von Rosemberch in der vorgenanten vrist verchaufen oder verwechselen wolt, so schol ich in an demselben chauff oder wechselen di eegenanten syben hundert schok grosser Pragar pfen. ze alle vodrist abschlahen und abnemen. Und wir vorgenanten Johans und Sdenchk geprûder von Sterrenberch und Leutold vom Lantstein vergehen, das wir durich gebet und durich freuntschaft unsers liebs freundes h. Beneschen von Welesin uns zu purgelen gesaczt haben, —— und zu urchund dieser sache haben wir gehangen unser insigel mitsampt h. Beneschen — — dreuczehen hundert iar darnach in insigel an diesem briff. Der gegeben ist cze Prag dem neunten und fumfczigistem iar des nechsten eritages vor s. Stanislai tag. Orig. cum 4 sigg. in press. perg., quorum 2) tantum adest, olim in archivo Buquoyano in Nové Hrady sign. n. 4985, Fach 226 Fasc. II. Sigillum rot. de cera rubra comm. impressa, in clipeo et clenodio rosa, in campo L M; S. LITOLDI. D. LANTSTEIN. — Ed. Klimesch, Die Herren von Michelsberg als Besitzer von Weleschin, MVGDB 23 p. 116 n. 2. — HU— [MJ.
Annus 1359 maii 3.—7. 135 209) 1359 maii 6. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das sein die unnuczen prief ——. Das ist ein prief von Hansz Hüler zu Eger, laut uber 1 malczhausz hinter der purg pey der Obern mûl, czinst 1 pfunt haller, 2 hennen etc. Datum des priefs: Das geschah — — 1359 iar an s. Johansz des czwelfp. u. ew. tag, als er in das ol geseczt wart. Annot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 82. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 110. — [MJ. 210) 1359 maii 7. Pragae. Beneš de Velešín dominis de Rosenberg 700 sex. gr., sibi ratione emptionis castri Velešín creditas, se redditurum esse promittit. Ich Beness vom Welesin vergich und tun chunt ——, das die edlen herren h. Peter, h. Jost, h. Ulreich, h. Johans gepruder vom Rosemberch, mein lieben ohmen, mier grosse trewe und hilf erczaiget haben und durich freuntschaft, da ich des wol bedorft, mir syben hundrt schok grosser Pragar pfen. gereites gelt gelihen haben, domit ich wider mein prûder h. Jesken und h. Henreich ieren tail des veste und des hauses ze Welesin, der si erbleich angehort gechaufft han, und desselben geltes gelob ich mit sampt mein purgelen, h. Johansen und h. Sdenken geprudern vom Sterrenberch und h. Leutolten vom Lantstein, wir alle mit guten trewen an gewerde und mit gesampter hant, nu von s. Jurgen tag, der do erst chumpftig wirt, uber ein iar, di vorgenanten mein ohmen von Rosemberch gar und gancz mit gereiten gelt beczalen und verrichten also beschaidenlich, das nyempt mit seinem tail des geltes, der in angepûrt ledig schol sein. Tet ich des nicht, so verhaiss ich mit mein eegenanten purgelen h. Sdenken vom Sterrenberch und h. Leutolten vom Lantstein und an h. Johansen stat ein erberig ritter, iecleicher unser mit einem chnecht und mit czwain pferden zehant nach der eegenanten vrist ungemant czu Budweis in di stat czu einem piderwen gastgewen, der uns von in geczeiget wirt, inczogen und invaren und do laistem, als site und gewonhait ist. Und wenne wir do vierczehen tag gelaist haben unverricht des vor- genanten geltes oder nicht geleist, so haben di egenanten mein ohmen von Rosemberch follen gewalt dasselben gelt auf mein und auf mein purgelen schaden nemen und gewinnen czu Juden und czu Cristen, und ich nach mein purgelen schullen denn noch aus denn inliger nyerent czogen, si werden ee beczalt hauptgutes und alles des schadens, den si dovon en- phohent — —. Gesche awer, das ich diselben mein veste mein ohmen von Rosemberch in der vorgenanten vrist verchaufen oder verwechselen wolt, so schol ich in an demselben chauff oder wechselen di eegenanten syben hundert schok grosser Pragar pfen. ze alle vodrist abschlahen und abnemen. Und wir vorgenanten Johans und Sdenchk geprûder von Sterrenberch und Leutold vom Lantstein vergehen, das wir durich gebet und durich freuntschaft unsers liebs freundes h. Beneschen von Welesin uns zu purgelen gesaczt haben, —— und zu urchund dieser sache haben wir gehangen unser insigel mitsampt h. Beneschen — — dreuczehen hundert iar darnach in insigel an diesem briff. Der gegeben ist cze Prag dem neunten und fumfczigistem iar des nechsten eritages vor s. Stanislai tag. Orig. cum 4 sigg. in press. perg., quorum 2) tantum adest, olim in archivo Buquoyano in Nové Hrady sign. n. 4985, Fach 226 Fasc. II. Sigillum rot. de cera rubra comm. impressa, in clipeo et clenodio rosa, in campo L M; S. LITOLDI. D. LANTSTEIN. — Ed. Klimesch, Die Herren von Michelsberg als Besitzer von Weleschin, MVGDB 23 p. 116 n. 2. — HU— [MJ.
Strana 136
136 Regesta Bohemiae et Moraviae. 211) 1359 maii 7. Pragae. De vineis in monte Radobyl et in collibus adiacentibus excolendis. bekennen offenlich ——, daz wir durch gemeines nuczes willen der burger und der stat gemeinlich ze Leutmaricz, unser lieben getrewen, den schepphen und den geswornen doselbes derlauben und gunnen von besundern gnaden, daz sie den berg, den man heizset die Radebeule, und darzu die leyten, die darumb gelegen sint, zu weingart werch mugen und sullen machen, und geben yn als ein kunig zu Beheim vollenkomene gancze macht, denselben berg und die leiten darzu auszumezzen, und wem sie wellen als viel dez geben und leihen, als sie gotis gnade und ir eygene vernumft wirdet leren. Ez sullen ouch alle leute, die an dem vorgenanten berge und den leiten weingarten geben und ausgemessen werden, zehen gancze jar für aller stewer, geschozze, czenden und allerlei ander vorderung frey, ledig und loz sein, und darnach nach den ausgehunden zehen jaren sal yederman daz zehende vas weines uff unser haus zu Leutmericz für seinen zehenden geben und daz mit seiner eygen fure daruff antworten, wenne ez der burggrafe oder seine diner an seiner stat an sie vordern. Wem auch dez selben berges und leiten acht scheffel weingarten ausgemezzen wirdet, der sal denselben fur vier mark verschossen und nicht tewer. Wer auch nach den ausgeunden zehen jaren seinen weingarten verkeuffet, wie tewer er den verkauffet, den sal der andir, der yn keuffet, fûr halp als viel, als er yn gekouffet hat, verschossen und nicht tewer, und sal fürbaz mer derselbe und auch alle ander leute, die an dem egenanten berge und leiten weingarten haben, allerlei dienste und vorderunge ledig und los sein, und sal ouch nyemant mer dheinerlei dienst, czins oder stewer an sie vordern. Wir gebieten ouch allen herren, amptleuten, burggrafen und allen andern unsers kunigrichs zu Beheim, unsern lieben getruwen, ernstlich und vestiklich bei unsern hulden, daz sie dieselben schepphen zu Leutmaricz und alle yre nachkomen und die gemeine bei sotanen genaden, die wir yn getan haben, lazzen, beleiben und sie daran furdern und nicht hindern, als lieb yn unser hulde sey zu behalten. Mit urkunt dicz brives versigelt mit unsirm keiserlichen maiestat —— 1359, am nehisten dienstag nach dez heil. Chrucztag, ingesiegel. Geben ze Prage als ez funden wart, unser riche i. d. druczenden u. d. keis. i. d. fumften jare. Orig. perg. cum sig. maiest. in archivo civitatis Lithomericensis asservatur. — Ed. Pelzel, K. Karl IV II Ub p. 241 n. 235. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 548 n. 376. — Reg. imp. VIII. 2950. —[L] 212) 1359 maii 7. Avinione. Innocentius papa VI, Guilelmo praeposito et capitulo ecclesiae Wissegradensis petentibus, omnibus vere poenitentibus, qui ad opus ecclesiae Wissegradensis (— — ad ampliandam partem ecclesie Wissegradensis, —— in qua parte sunt caput et chorus ipsius ecclesie, et que pro prelatis, canonicis, vicariis ac ministris et aliis clericis eiusdem ecclesie nimirum arta erat, novum opus inchoatum fuerit non modicum sumptuosum), manus porrexerint adiutrices, unius anni et quadraginta dierum indulgentias elargitur. Dat. Auinione non. maii a. septimo. Ecclesiarum fabricis. Ex arch. Vat. R. Av. 140 fol. 670 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 363 n. 914. — [L]. 213) 1359 maii 7. Avinione. Innocentius papa VI, Arnesto, archiepiscopo Pragensi, petente, omnibus, qui celebrationi missae de b. Virgine, quam Arnestus in parochiali ecclesia in Glacz Prag. dioc. singulis diebus
136 Regesta Bohemiae et Moraviae. 211) 1359 maii 7. Pragae. De vineis in monte Radobyl et in collibus adiacentibus excolendis. bekennen offenlich ——, daz wir durch gemeines nuczes willen der burger und der stat gemeinlich ze Leutmaricz, unser lieben getrewen, den schepphen und den geswornen doselbes derlauben und gunnen von besundern gnaden, daz sie den berg, den man heizset die Radebeule, und darzu die leyten, die darumb gelegen sint, zu weingart werch mugen und sullen machen, und geben yn als ein kunig zu Beheim vollenkomene gancze macht, denselben berg und die leiten darzu auszumezzen, und wem sie wellen als viel dez geben und leihen, als sie gotis gnade und ir eygene vernumft wirdet leren. Ez sullen ouch alle leute, die an dem vorgenanten berge und den leiten weingarten geben und ausgemessen werden, zehen gancze jar für aller stewer, geschozze, czenden und allerlei ander vorderung frey, ledig und loz sein, und darnach nach den ausgehunden zehen jaren sal yederman daz zehende vas weines uff unser haus zu Leutmericz für seinen zehenden geben und daz mit seiner eygen fure daruff antworten, wenne ez der burggrafe oder seine diner an seiner stat an sie vordern. Wem auch dez selben berges und leiten acht scheffel weingarten ausgemezzen wirdet, der sal denselben fur vier mark verschossen und nicht tewer. Wer auch nach den ausgeunden zehen jaren seinen weingarten verkeuffet, wie tewer er den verkauffet, den sal der andir, der yn keuffet, fûr halp als viel, als er yn gekouffet hat, verschossen und nicht tewer, und sal fürbaz mer derselbe und auch alle ander leute, die an dem egenanten berge und leiten weingarten haben, allerlei dienste und vorderunge ledig und los sein, und sal ouch nyemant mer dheinerlei dienst, czins oder stewer an sie vordern. Wir gebieten ouch allen herren, amptleuten, burggrafen und allen andern unsers kunigrichs zu Beheim, unsern lieben getruwen, ernstlich und vestiklich bei unsern hulden, daz sie dieselben schepphen zu Leutmaricz und alle yre nachkomen und die gemeine bei sotanen genaden, die wir yn getan haben, lazzen, beleiben und sie daran furdern und nicht hindern, als lieb yn unser hulde sey zu behalten. Mit urkunt dicz brives versigelt mit unsirm keiserlichen maiestat —— 1359, am nehisten dienstag nach dez heil. Chrucztag, ingesiegel. Geben ze Prage als ez funden wart, unser riche i. d. druczenden u. d. keis. i. d. fumften jare. Orig. perg. cum sig. maiest. in archivo civitatis Lithomericensis asservatur. — Ed. Pelzel, K. Karl IV II Ub p. 241 n. 235. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 548 n. 376. — Reg. imp. VIII. 2950. —[L] 212) 1359 maii 7. Avinione. Innocentius papa VI, Guilelmo praeposito et capitulo ecclesiae Wissegradensis petentibus, omnibus vere poenitentibus, qui ad opus ecclesiae Wissegradensis (— — ad ampliandam partem ecclesie Wissegradensis, —— in qua parte sunt caput et chorus ipsius ecclesie, et que pro prelatis, canonicis, vicariis ac ministris et aliis clericis eiusdem ecclesie nimirum arta erat, novum opus inchoatum fuerit non modicum sumptuosum), manus porrexerint adiutrices, unius anni et quadraginta dierum indulgentias elargitur. Dat. Auinione non. maii a. septimo. Ecclesiarum fabricis. Ex arch. Vat. R. Av. 140 fol. 670 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 363 n. 914. — [L]. 213) 1359 maii 7. Avinione. Innocentius papa VI, Arnesto, archiepiscopo Pragensi, petente, omnibus, qui celebrationi missae de b. Virgine, quam Arnestus in parochiali ecclesia in Glacz Prag. dioc. singulis diebus
Strana 137
Annus 1359 maii 7.—10. 137 in aurora celebrari ordinavit, interfuerint, indulgentias centum dierum de iniunctis eis poeni- tentiis elargitur. Auinione non. maii a. septimo. Dum precelsa. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 571v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 367 n. 922. — [LJ. 214) 1359 maii 7. Avinione. Innocentius papa VI, Arnesto, archiepiscopo Pragensi, petente, omnibus, qui celebrationi missae de b. Virgine, quam Arnestus et germani eius in parochiali ecclesia in Pardubice, de bonis eorum fundata, singulis diebus in aurora celebrari ordinaverunt, interfuerint, centum dierum de iniunctis eis poenitentiis indulgentias elargitur. Dum precelsa. Auinione non. maii a. septimo. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 571 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 367 n. 923. — [LJ. 215) 1359 maii 10. Pragae. Vítek de Lanštejn ratione castri et oppidi ac dominii Nové Hrady vendendorum promittit dominis de Rosenberg. — —, daz ich — Ich Vytig von Lantstayn, herre czu Greczen, vrgich myt dyzem brif — mit gûtem villen aller meyner gebruder und myt czaytigen rat meyner freunde mich mit den edln herren Petr, h. Jost, h. Ulrich, h. Johansen von Rosnberch gebruder, menen liben vetern, umb den chauf der weste und der stat ze Greczczen und aller der hersacht, dy derczu gehort, wy dy genant yst, verainet und verpunden hab und pyn hinder dy erbern mein getreun h. Wchina von Brzyeznicz und h. Wlczken von Dobronicz dezselben chaufs vesti- gleich gegangen und hab in von mein vegen des volle macht gegeben. Wer awr, das der ein odr si paid abgyengen, so sol ich und meyn worgenanten vetern von Rosenberch an irer stat ander piderwe schiedleut czehant wellen und erchiesen, und wye dy dann die egenanten veste, stat, herrschaft, merkt, dorfer, gult, maigerhoef, valde, flisuntde vasser, thaych, mulen, chirchenlen und alles, das drczu gehoret, vy das genant ist, nach yeren trewen legen unde schaczen, also schullen mich di egenanten mein vetern von Rosenberch unverczogen- laich des geltes in der vrist, als hernach gesriben stet, veren und ganz beczalen, und machten avr di schiedleut oberain nicht chomen, so haben si wollen gewalt einen piderwen gemainen man nach ieren guten treün czu ainem uberman welen und cheisen, und was der umb den- selben chauff chuissen unsr peyderseit pey sein guten treun sprichet und endet, des sol ich wolgyg und an alle voderret gehorzam sain. Und derselbe spruch schol von den worgenanten schiedleuten odr von dem ubrman czwissen hin und s. Jacobs tag, der nu in dem snyt schierst chumftig ist, geendet und gancz volprocht verden. Und ich bechenne, das mier mein egenanten vetern von Rosenberch an demselben chauffe nu czwai hundert schok gr. Prag. pfen. gegeben habent und schullen awer nach dem, vanne ich si gemant han, in vieczehen tag myer awer czwai thausnt schok gr. Proger pfen. mit gereiten gelt verrichten und beczalen, und vanne di obgenanten schiedleut odr der ubrman umb denselben chauf spre- chen und den spruch geendet haben, so schol ich mein obgenanten vettern von Rosenberch der dikgenanten veste, stat und herschaft czu Greczczen mit alle dem, und darczu gehort, — abtreten und unwerczogenchlaich in irern gewalt antwurten und geben; und czuhant doselben schullen mier mein oftgenanten vetern von Rosnberch das uberig gelt, als fil diselben scheidleut odr der uberman sprechent und gichtig verden, mit guten purgelen gut —
Annus 1359 maii 7.—10. 137 in aurora celebrari ordinavit, interfuerint, indulgentias centum dierum de iniunctis eis poeni- tentiis elargitur. Auinione non. maii a. septimo. Dum precelsa. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 571v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 367 n. 922. — [LJ. 214) 1359 maii 7. Avinione. Innocentius papa VI, Arnesto, archiepiscopo Pragensi, petente, omnibus, qui celebrationi missae de b. Virgine, quam Arnestus et germani eius in parochiali ecclesia in Pardubice, de bonis eorum fundata, singulis diebus in aurora celebrari ordinaverunt, interfuerint, centum dierum de iniunctis eis poenitentiis indulgentias elargitur. Dum precelsa. Auinione non. maii a. septimo. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 571 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 367 n. 923. — [LJ. 215) 1359 maii 10. Pragae. Vítek de Lanštejn ratione castri et oppidi ac dominii Nové Hrady vendendorum promittit dominis de Rosenberg. — —, daz ich — Ich Vytig von Lantstayn, herre czu Greczen, vrgich myt dyzem brif — mit gûtem villen aller meyner gebruder und myt czaytigen rat meyner freunde mich mit den edln herren Petr, h. Jost, h. Ulrich, h. Johansen von Rosnberch gebruder, menen liben vetern, umb den chauf der weste und der stat ze Greczczen und aller der hersacht, dy derczu gehort, wy dy genant yst, verainet und verpunden hab und pyn hinder dy erbern mein getreun h. Wchina von Brzyeznicz und h. Wlczken von Dobronicz dezselben chaufs vesti- gleich gegangen und hab in von mein vegen des volle macht gegeben. Wer awr, das der ein odr si paid abgyengen, so sol ich und meyn worgenanten vetern von Rosenberch an irer stat ander piderwe schiedleut czehant wellen und erchiesen, und wye dy dann die egenanten veste, stat, herrschaft, merkt, dorfer, gult, maigerhoef, valde, flisuntde vasser, thaych, mulen, chirchenlen und alles, das drczu gehoret, vy das genant ist, nach yeren trewen legen unde schaczen, also schullen mich di egenanten mein vetern von Rosenberch unverczogen- laich des geltes in der vrist, als hernach gesriben stet, veren und ganz beczalen, und machten avr di schiedleut oberain nicht chomen, so haben si wollen gewalt einen piderwen gemainen man nach ieren guten treün czu ainem uberman welen und cheisen, und was der umb den- selben chauff chuissen unsr peyderseit pey sein guten treun sprichet und endet, des sol ich wolgyg und an alle voderret gehorzam sain. Und derselbe spruch schol von den worgenanten schiedleuten odr von dem ubrman czwissen hin und s. Jacobs tag, der nu in dem snyt schierst chumftig ist, geendet und gancz volprocht verden. Und ich bechenne, das mier mein egenanten vetern von Rosenberch an demselben chauffe nu czwai hundert schok gr. Prag. pfen. gegeben habent und schullen awer nach dem, vanne ich si gemant han, in vieczehen tag myer awer czwai thausnt schok gr. Proger pfen. mit gereiten gelt verrichten und beczalen, und vanne di obgenanten schiedleut odr der ubrman umb denselben chauf spre- chen und den spruch geendet haben, so schol ich mein obgenanten vettern von Rosenberch der dikgenanten veste, stat und herschaft czu Greczczen mit alle dem, und darczu gehort, — abtreten und unwerczogenchlaich in irern gewalt antwurten und geben; und czuhant doselben schullen mier mein oftgenanten vetern von Rosnberch das uberig gelt, als fil diselben scheidleut odr der uberman sprechent und gichtig verden, mit guten purgelen gut —
Strana 138
138 Regesta Bohemiae et Moraviae. machen und vergewissen also, das ich deselben geltes auf den nachsten s. Gallen tag, der sierist chumfstig ist, unwerczogenlich werd beczalt. Denn alayn dy beczalung und ledigu[n g des gutes, das ich verzeczet han, dy schol myer an demselben uberig gelte obgen, damit man dosselbe gut wider wrey und ledyg mochen schol und auch das gelt umb dy wyerczig schok gulden, di mier main egenanten vetrn von Rosenberch auf irem gut und aygen, wo dy genanten schiedleut oder der uberman geczaygen und sprechen, erbiclaich antworten und geben schullen. Das schol ich in auch, wyefil des wiert, nach derselben seydleut odr uber- mans sage won dem vorgenanten meinem uberigen gelt abslahen und gancz abnemen Auch ist geret, darczu mein vorgenanten vetrn von Rosnberch ieren guten villen gegeben habent, welcher meiner aygen pruder mit seinem aygen gelt dy worgenanten veste, stat und her- schafte czu Greezczen mit alle, und derczu gehort, in disem ganczem iar und in sechsse wochen") vider abgelten an gewerd und abschutten mochte, dem schullen si des umb als fil geltes, undi si darumb gegebent, vider gennem an fuerladum abtreten also bescheiden- leich, das diselben mein prûder, venne si furpas awr pey denschelben veste, stat und her- schaft czu Greczezen und alle des, das darczu gehoret, nicht behalden, nach lenger dopey belewen mochten, so schullen si die denne nyement andrs den menem oftgenanten vetern von Rosenberch vider in sulchen chauf, als oben gesriben stet, und umb als fil geltes di- selben herschaft und als, was darczu gehoret, antwurten und geben. Und vanne derselbe chaufe czwischen mier und mein vorgenanten vetrn von Rosenberch geendet und volproch vyert, so sol ich in die egenanden vest, stat, herschaft und als, das darczu gehoret, in dy lantthafln legen und pringen und mit getem purgelen entvorten vor allermanleich und frein, als site und gewonhait in dem lande czu Pehem ist; und alle dye vorgenanten punde und gelubde verczeiss ich mit mein guten trevn mades gewers an gewerd mit meinen liben prü- dern h. Vylhalm probst cze Wyssehrad, h. Johansen probst czu Melnyk, h. Hoygier und Leutolten von Lantstein, di ich czu purgelen gesaczt han. meinen oft genanten vetern von Rosenberch laisten unverczogenlaich und volfuren. Tet ich des nich, so schol ich czehant, venne mich main egenanten vetern von Rosenberch monent, in ir stat czu Rosnberch czu aynem gastgeben mit ollen meinen vorgenanten prudern von Lantstein, iegelaicher unsr mit czwain chnechten und mit drain pherden einvaren und do laisten. als site und gewonhait ist ——. Und vir vorgenanten Vilhelm —— probst czu Vissehrad, Johans probst czu Melnik. Hoger und Leutolt gebrueder von Lantstein, durich pet und freuntschaft unsers liben pruder Vitiges von Lantstein bechennen uns czu purgelen —— und czu urchunde diser schache haben vier unsr insigel mitsamt unsers pruders Vitiges insigel gehangen an — — dreuczehen hundert iar darnach in dem neunten disen brif. Der gegeben ist zu Prag und fumfezigisten iar dez nachsten freitag nach s. Stanislay tag. Cop. (C) saec. XIV in codice monasterii Vallis s. Marie fol. 60v Pragae in bibliotheca Nat. et. unin. Extr. (C) Emler, O rukopise priv. p. z Rožmberka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 323 n. 74. HU — [MJ. a) C: schesse wocthen. 216) 1359 maii 12. Pragae. Karolus imperator et rex heredes et incolas villae Stadice ab omnibus tributis et dationibus liberat. — Cum inter cetera humane condicionis fragilitatisque suffragia, quibus genus mortalium in suis penalitatibus potissime relevatur, primeve libertati favor multus de- beatur, que si nonnunquam sublata ex causis ei novercantibus seu quomodolibet impedita pro tempore fuerit, hiis tamen cessantibus, ipsa et quevis res alia ad suam pristinam de facili revertitur naturam. Hinc est, quod venientes ad presenciam nostram dill. fidd. nostri
138 Regesta Bohemiae et Moraviae. machen und vergewissen also, das ich deselben geltes auf den nachsten s. Gallen tag, der sierist chumfstig ist, unwerczogenlich werd beczalt. Denn alayn dy beczalung und ledigu[n g des gutes, das ich verzeczet han, dy schol myer an demselben uberig gelte obgen, damit man dosselbe gut wider wrey und ledyg mochen schol und auch das gelt umb dy wyerczig schok gulden, di mier main egenanten vetrn von Rosenberch auf irem gut und aygen, wo dy genanten schiedleut oder der uberman geczaygen und sprechen, erbiclaich antworten und geben schullen. Das schol ich in auch, wyefil des wiert, nach derselben seydleut odr uber- mans sage won dem vorgenanten meinem uberigen gelt abslahen und gancz abnemen Auch ist geret, darczu mein vorgenanten vetrn von Rosnberch ieren guten villen gegeben habent, welcher meiner aygen pruder mit seinem aygen gelt dy worgenanten veste, stat und her- schafte czu Greezczen mit alle, und derczu gehort, in disem ganczem iar und in sechsse wochen") vider abgelten an gewerd und abschutten mochte, dem schullen si des umb als fil geltes, undi si darumb gegebent, vider gennem an fuerladum abtreten also bescheiden- leich, das diselben mein prûder, venne si furpas awr pey denschelben veste, stat und her- schaft czu Greczezen und alle des, das darczu gehoret, nicht behalden, nach lenger dopey belewen mochten, so schullen si die denne nyement andrs den menem oftgenanten vetern von Rosenberch vider in sulchen chauf, als oben gesriben stet, und umb als fil geltes di- selben herschaft und als, was darczu gehoret, antwurten und geben. Und vanne derselbe chaufe czwischen mier und mein vorgenanten vetrn von Rosenberch geendet und volproch vyert, so sol ich in die egenanden vest, stat, herschaft und als, das darczu gehoret, in dy lantthafln legen und pringen und mit getem purgelen entvorten vor allermanleich und frein, als site und gewonhait in dem lande czu Pehem ist; und alle dye vorgenanten punde und gelubde verczeiss ich mit mein guten trevn mades gewers an gewerd mit meinen liben prü- dern h. Vylhalm probst cze Wyssehrad, h. Johansen probst czu Melnyk, h. Hoygier und Leutolten von Lantstein, di ich czu purgelen gesaczt han. meinen oft genanten vetern von Rosenberch laisten unverczogenlaich und volfuren. Tet ich des nich, so schol ich czehant, venne mich main egenanten vetern von Rosenberch monent, in ir stat czu Rosnberch czu aynem gastgeben mit ollen meinen vorgenanten prudern von Lantstein, iegelaicher unsr mit czwain chnechten und mit drain pherden einvaren und do laisten. als site und gewonhait ist ——. Und vir vorgenanten Vilhelm —— probst czu Vissehrad, Johans probst czu Melnik. Hoger und Leutolt gebrueder von Lantstein, durich pet und freuntschaft unsers liben pruder Vitiges von Lantstein bechennen uns czu purgelen —— und czu urchunde diser schache haben vier unsr insigel mitsamt unsers pruders Vitiges insigel gehangen an — — dreuczehen hundert iar darnach in dem neunten disen brif. Der gegeben ist zu Prag und fumfezigisten iar dez nachsten freitag nach s. Stanislay tag. Cop. (C) saec. XIV in codice monasterii Vallis s. Marie fol. 60v Pragae in bibliotheca Nat. et. unin. Extr. (C) Emler, O rukopise priv. p. z Rožmberka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 323 n. 74. HU — [MJ. a) C: schesse wocthen. 216) 1359 maii 12. Pragae. Karolus imperator et rex heredes et incolas villae Stadice ab omnibus tributis et dationibus liberat. — Cum inter cetera humane condicionis fragilitatisque suffragia, quibus genus mortalium in suis penalitatibus potissime relevatur, primeve libertati favor multus de- beatur, que si nonnunquam sublata ex causis ei novercantibus seu quomodolibet impedita pro tempore fuerit, hiis tamen cessantibus, ipsa et quevis res alia ad suam pristinam de facili revertitur naturam. Hinc est, quod venientes ad presenciam nostram dill. fidd. nostri
Strana 139
Annus 1359 maii 10.—12. 139 et coheredes Lutholdus Zirota“) et Cunczie Rodoste, fratres germani de villa Stadicz, in di- strictu Bielinensi prope Usk super flumine Bieline sita, maiestati imperiali pariter et regie nostre dignitati cum debita humilitate insinuare et supplicare curarunt, quatenus, cum ipsi et progenitores ipsorum sint et fuerint a primordiis incolatus terre et regni nostri Bohemie heredes, liberi, dyediczy et incole primi et novissimi dicte ville Stadicz, terre et prediorum suorum, quibus usi sunt hereditario iure inconcusse in nullis prorsus faccionibus, censibus seu aliis exaccionibus vel angariis quibuscunque, realibus seu personalibus atque mixtis, cuipiam obnoxii, prout hec in gestis et libris cronicis terre et regni Bohemie a temporibus Prziemisli primi ducis Bohemorum, inde de post aratro assumpti et in ducem Bohemie magnifice sublimati, lacius et plenius continentur, tandem nuper non multis retroactis temporibus prefati heredes et dicta villa cum suis pertinenciis per incuriam et forte per ignoranciam forsitan crassam et supinam ab incl. principe dive mem. Johanne Bohemie rege ill., genitore nostro, olim Henrico de Lipa contra predictas libertates minus provide fuerunt concessi, qui et alii dictam villam sic usque modo occupantes predictis heredibus contra libertates ipsorum quam plurimas interim oppressiones fecerunt, dignaremur, cum eis de solita pietatis regie benignitate gratiam specialem facientes, eos et heredes ipsorum resti- tuere libertati pristine ipsosque in suis iuribus primevis graciosius confovere. Nos itaque attendentes eorum racionabiles postulaciones, prefatas libertates, iura et commoda omnia et singula eorum, que et quas ipsorum progenitores et ipsi cum quatuor laneis terre agrisque suis et pertinenciis omnibus pristinis et primevis in sepedicta villa Stadicz, plene et ple- nissime restituimus, conferimus et donamus sepedictis heredibus, liberis et heredibus eorum utriusque sexus ex eis legitime procreatis, reliquos vero tres terre laneos ibidem in Stadicz, qui fuerunt dicti Prziemysl quosque propriis excoluit manibus, pro nobis et successoribus nostris, Bohemie regibus, duximus reservandos, eximentes eos et ipsorum liberos et heredes ab omnibus tributis, censibus annuis et solucionibus pecuniarum, grani, frumenti seu cuiuslibet annone nec non ab omnibus et singulis angariis vel perangariis, personalibus, realibus atque mixtis, et presertim a berna regia et aliis quibuscunque faccionibus et vexa- cionibus eos et liberos ac eorum heredes perpetuo libertamus. Decernimus tamen et decreto regio sanccimus, ut prefati heredes ac eorum liberi ac heredes virgam illam floridam corulib) per ipsum Prziemysl de stimulo suo in agro Stadicz propagato continuo foveant, custodiant atque nutriant in memoriam tante et talis rei, que inibi dinoscitur taliter evenisse. Volumus postremo et statuimus perpetuo, ut prefati heredes ipsorumque liberi et heredes omnes et singulas nuces, quas dicte virge coruli produxerint, nobis et successoribus nostris, Bohemie regibus, teneantur annis singulis fideliter presentare. ——. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Luthomyslensis sacre imp. aule cancellarius, Johannes Olomucensis et Maurus Corobaviensis eccl. episcopi; ill. Rudolphus Saxonie, sacri imp. archimarescallus, Johannes marchio Moravie, Bolko Falkembergensis et Prziemisl Tessinensis duces; spectt. Burgchardus, purggravius Magdebuergensis, imp. curie nostre magister, Johannes et Burghardus fratres de Recz comites ac nobb. Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie nostre per Bohemiam, Ulricus de Nova Domo ——. Presen- cium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, IV idus maii, regn. nostr. a. XIII, imperii vero quinto. Per d. imperatorem Welyslaus. R. Hertwicus. Cop. recentior (B) Pragae in archivo musaei Nat., F. Stadice. — Cop. (C), cum B non plene con- sona, inserta confirmationi Sigismundi imperatoris et regis, a. 1436 Oct. 25. Pragae datae. — Goldast, Commentarii append. p. 103 n. 52. — Balbin, Miscel. I, 8 p. 73. — Jireček, Cod iur. Boh. 1I 1 p. 464 n. 442. — Extr. Pelzel, K. Karl IV II p. 604. —Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 103 n. 128. — Sedláček, Zbytky register p. 244 n. 1728. — Reg. imp. VIII 2952. — Vide et. Emler, Rel. tab. terrae I p. 425. HU — IMJ. a) sic in B; C: Czirota. — b) B: coroli; C: coruli.
Annus 1359 maii 10.—12. 139 et coheredes Lutholdus Zirota“) et Cunczie Rodoste, fratres germani de villa Stadicz, in di- strictu Bielinensi prope Usk super flumine Bieline sita, maiestati imperiali pariter et regie nostre dignitati cum debita humilitate insinuare et supplicare curarunt, quatenus, cum ipsi et progenitores ipsorum sint et fuerint a primordiis incolatus terre et regni nostri Bohemie heredes, liberi, dyediczy et incole primi et novissimi dicte ville Stadicz, terre et prediorum suorum, quibus usi sunt hereditario iure inconcusse in nullis prorsus faccionibus, censibus seu aliis exaccionibus vel angariis quibuscunque, realibus seu personalibus atque mixtis, cuipiam obnoxii, prout hec in gestis et libris cronicis terre et regni Bohemie a temporibus Prziemisli primi ducis Bohemorum, inde de post aratro assumpti et in ducem Bohemie magnifice sublimati, lacius et plenius continentur, tandem nuper non multis retroactis temporibus prefati heredes et dicta villa cum suis pertinenciis per incuriam et forte per ignoranciam forsitan crassam et supinam ab incl. principe dive mem. Johanne Bohemie rege ill., genitore nostro, olim Henrico de Lipa contra predictas libertates minus provide fuerunt concessi, qui et alii dictam villam sic usque modo occupantes predictis heredibus contra libertates ipsorum quam plurimas interim oppressiones fecerunt, dignaremur, cum eis de solita pietatis regie benignitate gratiam specialem facientes, eos et heredes ipsorum resti- tuere libertati pristine ipsosque in suis iuribus primevis graciosius confovere. Nos itaque attendentes eorum racionabiles postulaciones, prefatas libertates, iura et commoda omnia et singula eorum, que et quas ipsorum progenitores et ipsi cum quatuor laneis terre agrisque suis et pertinenciis omnibus pristinis et primevis in sepedicta villa Stadicz, plene et ple- nissime restituimus, conferimus et donamus sepedictis heredibus, liberis et heredibus eorum utriusque sexus ex eis legitime procreatis, reliquos vero tres terre laneos ibidem in Stadicz, qui fuerunt dicti Prziemysl quosque propriis excoluit manibus, pro nobis et successoribus nostris, Bohemie regibus, duximus reservandos, eximentes eos et ipsorum liberos et heredes ab omnibus tributis, censibus annuis et solucionibus pecuniarum, grani, frumenti seu cuiuslibet annone nec non ab omnibus et singulis angariis vel perangariis, personalibus, realibus atque mixtis, et presertim a berna regia et aliis quibuscunque faccionibus et vexa- cionibus eos et liberos ac eorum heredes perpetuo libertamus. Decernimus tamen et decreto regio sanccimus, ut prefati heredes ac eorum liberi ac heredes virgam illam floridam corulib) per ipsum Prziemysl de stimulo suo in agro Stadicz propagato continuo foveant, custodiant atque nutriant in memoriam tante et talis rei, que inibi dinoscitur taliter evenisse. Volumus postremo et statuimus perpetuo, ut prefati heredes ipsorumque liberi et heredes omnes et singulas nuces, quas dicte virge coruli produxerint, nobis et successoribus nostris, Bohemie regibus, teneantur annis singulis fideliter presentare. ——. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Luthomyslensis sacre imp. aule cancellarius, Johannes Olomucensis et Maurus Corobaviensis eccl. episcopi; ill. Rudolphus Saxonie, sacri imp. archimarescallus, Johannes marchio Moravie, Bolko Falkembergensis et Prziemisl Tessinensis duces; spectt. Burgchardus, purggravius Magdebuergensis, imp. curie nostre magister, Johannes et Burghardus fratres de Recz comites ac nobb. Sdenco de Stermberg, iudex regalis curie nostre per Bohemiam, Ulricus de Nova Domo ——. Presen- cium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, IV idus maii, regn. nostr. a. XIII, imperii vero quinto. Per d. imperatorem Welyslaus. R. Hertwicus. Cop. recentior (B) Pragae in archivo musaei Nat., F. Stadice. — Cop. (C), cum B non plene con- sona, inserta confirmationi Sigismundi imperatoris et regis, a. 1436 Oct. 25. Pragae datae. — Goldast, Commentarii append. p. 103 n. 52. — Balbin, Miscel. I, 8 p. 73. — Jireček, Cod iur. Boh. 1I 1 p. 464 n. 442. — Extr. Pelzel, K. Karl IV II p. 604. —Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 103 n. 128. — Sedláček, Zbytky register p. 244 n. 1728. — Reg. imp. VIII 2952. — Vide et. Emler, Rel. tab. terrae I p. 425. HU — IMJ. a) sic in B; C: Czirota. — b) B: coroli; C: coruli.
Strana 140
140 Regesta Bohemiae et Moraviae. 217) 1359 maii 12. Karolus imperator et rex civitatem Sittaviensem ab omnibus vectigalibus ad unius anni tempus liberat et civibus Sittaviensibus mandat, ut domos lapidibus solum et lateribus exstructas aedificent et periculum igni in domorum aedificatione vitent. Orig. deperditum, cop. in ms A 170 bibliothecae civ. Sittaviensis p. 34; extr. Carpzow, Annalecta fast. Zittaviensium 11 p. 179. — Prochno, Regesten z. Gesch. d. Stadt u. des Landes Zittau, N. Laus. Mag. 113 p. 157 n. 233. — Reg. imp. VIII 2953 — [L]. 218) 1359 maii 14. Pragae. Karolus imperator et rex civibus Sittaviensis civitatis permittit, ut feuda pretii maxime 200 sex. gr. teneant, eorumque officia in casu belli statuit. , das wir durch czuvorsicht getrawer dinste, die uns die burger gemeinlich der stat czu der Zittaw, unser liben getrawen, unvordrossenlichen getan haben und wol thun mogen und sullen in kunfftigen czeiten, haben wir en von besundern gnoden als ein konig czu Be- hemen irlaubet und irlauben und gunnen auch en und allen iren nachkomen und thun en sotane genode mit deszem brive, das sie sullen vorlehnte guter czu manlehen haben, yder- man noch seyner werungen also, das die summe niht hoer denn uf czweyhundert schok geldes sich sal czihen mit sotanem undirscheide und uszgenomenen worten: ab das sache were, das unser land von kriges wegin keynerley not angingen ader wir uf unser finde welden herferten und reisen, so sullen dieselben unser burgere sulche ire gutere vordynen, yderman dornoch, und her sotane gut hat in der mosse als unser getrawen landtleuten. Mit orkunde dis brives versigilt mit unser keiserlich maiestatt insigel. Geben czu Prage an dem nehsten dinstage noch dem sontage, als man singet Jubilate, unser reiche in dem dreyczenden und des keis. in dem funften jare. Cop. vid. d. a. 1454 in archivo publico Vratislaviensi sign. Rep. 132c Oels Fremde Urk. n. 22. — Ed. Carpzow, Anal. fast. Zittav. 1I p. 308. — Extr. Zobel, Verzeichnis Oberlaus. Urk. I p. 73 n. 365. Pelzel, Kaiser Karl IV II p. 605. — Prochno, Reg. zur Gesch. d. Stadt u. Landes Zittau, N. Laus. Mag. 113 p. 158 n. 234. — Reg. imp. VIII 2954. — Contulit Mendl. — [L]. 219) 1359 maii 15. Pragae. Karolus imperator et rex civitati Luhe nundinas singulis hebdomadibus et duas annuales instituit et privilegia alia tribuit. veriehen offentlich — dass wir den weisen leuten, denen bürgern gemeiniglich zu Lue, unseren lieben getreüen, ein solch gnad gethan mit diesem brief, dass sie einen freien marckt haben sollen und mögen wochentlich an den mitwochen und jährlich zween jahr- märckt, einen an dem montag in der Osterwochen, den andern auf s. Bartholeme tag; und sollen dieselben märckt und alle die, so sie suchent und die burger von Lue alle die recht, freyheit und gewohnheit haben, die da hat unser und des reichs stadt zu der Weyden. Wir wollen auch, dass sie haben alle die recht in den Luer forst, in den walt und auf den veld, die sie von alter her dan darin gehabt hant und durch recht haben sollen, es sey von dürren oder von grünen holtz zu zimmern oder zu prennen, oder von eckeren zu nüssen und sie daran niemand hindere oder enge in keinen weg, sie sollen auch haben in allen ihren sachen alle die freyheit und recht, die da hat unser und des reichs statt zu der Weyden. Und darüber zu einen urkund geben wir diesen brief besigleten mit unserm kaiserlichen majestät insiegel. Der geben ist zu Prag an den mitwochen nach den sontag, als man singt
140 Regesta Bohemiae et Moraviae. 217) 1359 maii 12. Karolus imperator et rex civitatem Sittaviensem ab omnibus vectigalibus ad unius anni tempus liberat et civibus Sittaviensibus mandat, ut domos lapidibus solum et lateribus exstructas aedificent et periculum igni in domorum aedificatione vitent. Orig. deperditum, cop. in ms A 170 bibliothecae civ. Sittaviensis p. 34; extr. Carpzow, Annalecta fast. Zittaviensium 11 p. 179. — Prochno, Regesten z. Gesch. d. Stadt u. des Landes Zittau, N. Laus. Mag. 113 p. 157 n. 233. — Reg. imp. VIII 2953 — [L]. 218) 1359 maii 14. Pragae. Karolus imperator et rex civibus Sittaviensis civitatis permittit, ut feuda pretii maxime 200 sex. gr. teneant, eorumque officia in casu belli statuit. , das wir durch czuvorsicht getrawer dinste, die uns die burger gemeinlich der stat czu der Zittaw, unser liben getrawen, unvordrossenlichen getan haben und wol thun mogen und sullen in kunfftigen czeiten, haben wir en von besundern gnoden als ein konig czu Be- hemen irlaubet und irlauben und gunnen auch en und allen iren nachkomen und thun en sotane genode mit deszem brive, das sie sullen vorlehnte guter czu manlehen haben, yder- man noch seyner werungen also, das die summe niht hoer denn uf czweyhundert schok geldes sich sal czihen mit sotanem undirscheide und uszgenomenen worten: ab das sache were, das unser land von kriges wegin keynerley not angingen ader wir uf unser finde welden herferten und reisen, so sullen dieselben unser burgere sulche ire gutere vordynen, yderman dornoch, und her sotane gut hat in der mosse als unser getrawen landtleuten. Mit orkunde dis brives versigilt mit unser keiserlich maiestatt insigel. Geben czu Prage an dem nehsten dinstage noch dem sontage, als man singet Jubilate, unser reiche in dem dreyczenden und des keis. in dem funften jare. Cop. vid. d. a. 1454 in archivo publico Vratislaviensi sign. Rep. 132c Oels Fremde Urk. n. 22. — Ed. Carpzow, Anal. fast. Zittav. 1I p. 308. — Extr. Zobel, Verzeichnis Oberlaus. Urk. I p. 73 n. 365. Pelzel, Kaiser Karl IV II p. 605. — Prochno, Reg. zur Gesch. d. Stadt u. Landes Zittau, N. Laus. Mag. 113 p. 158 n. 234. — Reg. imp. VIII 2954. — Contulit Mendl. — [L]. 219) 1359 maii 15. Pragae. Karolus imperator et rex civitati Luhe nundinas singulis hebdomadibus et duas annuales instituit et privilegia alia tribuit. veriehen offentlich — dass wir den weisen leuten, denen bürgern gemeiniglich zu Lue, unseren lieben getreüen, ein solch gnad gethan mit diesem brief, dass sie einen freien marckt haben sollen und mögen wochentlich an den mitwochen und jährlich zween jahr- märckt, einen an dem montag in der Osterwochen, den andern auf s. Bartholeme tag; und sollen dieselben märckt und alle die, so sie suchent und die burger von Lue alle die recht, freyheit und gewohnheit haben, die da hat unser und des reichs stadt zu der Weyden. Wir wollen auch, dass sie haben alle die recht in den Luer forst, in den walt und auf den veld, die sie von alter her dan darin gehabt hant und durch recht haben sollen, es sey von dürren oder von grünen holtz zu zimmern oder zu prennen, oder von eckeren zu nüssen und sie daran niemand hindere oder enge in keinen weg, sie sollen auch haben in allen ihren sachen alle die freyheit und recht, die da hat unser und des reichs statt zu der Weyden. Und darüber zu einen urkund geben wir diesen brief besigleten mit unserm kaiserlichen majestät insiegel. Der geben ist zu Prag an den mitwochen nach den sontag, als man singt
Strana 141
Annus 1359 maii 12.—16. 141 Jubilate, da man zahlt von Christi geburt dreyzehen hundert darnach in dem neun und funfzigisten jahr, unserr reichs in dem dreyzehenden jahre und darnach in dem fünften jahr. Copia diplomatarii Musaei Nat. Pragae descripta e confirmatione Francisci I, quae 4. die m. maii a. 1761 data est, in tabulario oppidi Luhe asservatur. — [LJ. 220) 1359 maii 16. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, fundationem et donationem capellae in castro Lomnice confirmat. Nos quoquel) Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Prag. eccl. archiepiscopus, attendentes, quod donacio supra scripta redundat in divini cultus augmentum, dictam donacionem quoad omnia et singula in ea contenta in omnibus et singulis capitulis, punctis et clausulis de verbo ad verbum, ut superius exprimitur, auctorizando et nostram auctoritatem inter- ponendo, ratificamus, approbamus et t. p. ratificamus et approbamus ipsamque iure, modo et forma meliori, quibus possumus, ex certa nostra sciencia, auctoritate ordinaria confir- — — in virtute sancte obediencie et mamus statuentes et mandantes ministro supradicto — sub pena excommunicacionis, quatenus predictam sex. in ecclesia Wyssegradensi predicta expendendam, ut premittitur, die predicta anniversarii effectualiter persolvat, et si in solucione ipsa negligens et remissus fuerit infra tempus a fundatore dicte capellanie statu- tum, de quo supra premittitur, quod extunc penas per dictum fundatorem appositas et addictas et in terminis per ipsum fundatorem deputatis, solvat et de ipsis satisfaciat indilate. In cuius rei testimonium et certitudinem pleniorem sigilla nostra presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. 1359 die XVI m. magy. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 3. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 5 n. 6. — [MJ. 1) Praecedit tenor litterarum Wilhelmi, praepositi Wissegradensis et domini in Lomnice, 2. die m. apr. a. 1359, in Lomnice datarum, vide superius n. 173. 221) 1359 maii 16. Kyje. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Ulrico plebano in Křivce concedit, ut litterarum studio insistere valeat. — dil. nobis Ulrico, plebano ecclesie in Krzywcz, dyacono nostre dyocesis, salutem in domino. Peticionibus tuis inclinati et affectantes, ut proficias in scienciis litterarum et in ecclesia dei proficere valeas, tibi in dyaconatus ordine constituto, quod usque ad unum annum a data presencium continue currendum possis stare in loco ad studium privilegiato et litterarum studio insistere et ab ecclesia tua abesse, licenciam damus et concedimus et tecum, quod ad presbiteratus ordinem promoveri infra dictum annum minime tenearis iuxta constitucionem fel. record. d. Bonifacii pape VIII dispensamus salva tamen, si nobis expediens et utile videbitur, ad tempus longius iuxta constitucionem potestate dispensandi. — Dat. Kyg a. d. 1359 die XVI m. maii. It. dicta littera secreto sigillo parvo d. archi- episcopi fuit sigillata. Cop. coaeva in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 5 a. — HU — IMJ.
Annus 1359 maii 12.—16. 141 Jubilate, da man zahlt von Christi geburt dreyzehen hundert darnach in dem neun und funfzigisten jahr, unserr reichs in dem dreyzehenden jahre und darnach in dem fünften jahr. Copia diplomatarii Musaei Nat. Pragae descripta e confirmatione Francisci I, quae 4. die m. maii a. 1761 data est, in tabulario oppidi Luhe asservatur. — [LJ. 220) 1359 maii 16. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, fundationem et donationem capellae in castro Lomnice confirmat. Nos quoquel) Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Prag. eccl. archiepiscopus, attendentes, quod donacio supra scripta redundat in divini cultus augmentum, dictam donacionem quoad omnia et singula in ea contenta in omnibus et singulis capitulis, punctis et clausulis de verbo ad verbum, ut superius exprimitur, auctorizando et nostram auctoritatem inter- ponendo, ratificamus, approbamus et t. p. ratificamus et approbamus ipsamque iure, modo et forma meliori, quibus possumus, ex certa nostra sciencia, auctoritate ordinaria confir- — — in virtute sancte obediencie et mamus statuentes et mandantes ministro supradicto — sub pena excommunicacionis, quatenus predictam sex. in ecclesia Wyssegradensi predicta expendendam, ut premittitur, die predicta anniversarii effectualiter persolvat, et si in solucione ipsa negligens et remissus fuerit infra tempus a fundatore dicte capellanie statu- tum, de quo supra premittitur, quod extunc penas per dictum fundatorem appositas et addictas et in terminis per ipsum fundatorem deputatis, solvat et de ipsis satisfaciat indilate. In cuius rei testimonium et certitudinem pleniorem sigilla nostra presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. 1359 die XVI m. magy. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 3. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 5 n. 6. — [MJ. 1) Praecedit tenor litterarum Wilhelmi, praepositi Wissegradensis et domini in Lomnice, 2. die m. apr. a. 1359, in Lomnice datarum, vide superius n. 173. 221) 1359 maii 16. Kyje. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Ulrico plebano in Křivce concedit, ut litterarum studio insistere valeat. — dil. nobis Ulrico, plebano ecclesie in Krzywcz, dyacono nostre dyocesis, salutem in domino. Peticionibus tuis inclinati et affectantes, ut proficias in scienciis litterarum et in ecclesia dei proficere valeas, tibi in dyaconatus ordine constituto, quod usque ad unum annum a data presencium continue currendum possis stare in loco ad studium privilegiato et litterarum studio insistere et ab ecclesia tua abesse, licenciam damus et concedimus et tecum, quod ad presbiteratus ordinem promoveri infra dictum annum minime tenearis iuxta constitucionem fel. record. d. Bonifacii pape VIII dispensamus salva tamen, si nobis expediens et utile videbitur, ad tempus longius iuxta constitucionem potestate dispensandi. — Dat. Kyg a. d. 1359 die XVI m. maii. It. dicta littera secreto sigillo parvo d. archi- episcopi fuit sigillata. Cop. coaeva in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 5 a. — HU — IMJ.
Strana 142
142 Regesta Bohemiae et Moraviae. 222) 1359 maii 18. Kyje. De renuntiatione beneficii per Albertum plebanum in Hronov facienda. Ex parte d. archiepiscopi commisio de renunciacione beneficii. Intelleximus, quod discr. v. Albertus plebanus in Hronow, non valens ulterius ipsi ecclesie et plebi propter decrepitam preesse senectam, nullo condicionis paccionalis medio interveniente eidem ec- clesie sue renunciare desiderat. Qui, quia ad hoc faciendum propter senium et infirmitatem ad presenciam nostram vel vicariorum nostrorum in spir. personaliter, ut dicitur, venire non valet, tibi.. Deniconi plebano Dobruscensi, decano sedis eiusdem, vel tuas vices gerenti committimus presentibus et in virtute sancte obediencie mandamus, quatenus, accedens ad locum predictum personaliter, a dicto in Hronow plebano vice et nomine nostris, si pecierit, remota tamen omni periculosa et symoniaca condicione et pacto ipsius ecclesie renunciacionem recipias. Quo facto patronis ecclesie ipsius, quorum interest, intimacionem solempniter facias, ut ad ecclesiam eandem, sicut premittitur, vacantem nobis vel nostris in spir. vicariis presentare studeant personam ydoneam ad dictam ecclesiam, prout moris est, instituendam, rescribens nobis nichilominus modum et formam renunciacionis predicte et ordinem facti seriatim. Dat. in Kyg a. d. 1359 die XVIII m. maii. Cop. coaeva in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 5 b. — HU — [MJ. 223) 1359 maii 20. Avinione. Innocentius papa VI Caminensem et Vratislaviensem episcopos ac decanum ecclesiae Olomucensis conservatores Lubucensis episcopi adversus Praedicatores et Minorum ordinum fratres instituit. Auinione XIII kal. iun. a. septimo. Frequentes ymo innumerose. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 495 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 375 n. 945. — Eubel, Bullarium Franciscanum VI pag. 322. — [L]. 224) 1359 maii 25. [Pragae]. Fundatio missae in ecclesia b. Marie virg. in Lacu Maioris civitatis Pragensis. In nom. dom. am. Cum humane condicionis status motu multiplici varietur et facta hominum vetustas oblivionis absorbeat, necesse est et communis suadet utilitas, ut ea, que geruntur in tempore, scriptis et testibus ydoneis ad memoriam perpetuam roborentur. Noscat igitur tam presens hominis etas ——, quod ego Frana olim Johannis ad Leon- hardum filius, Maioris civitatis Pragensis civis, harum litterarum serie publice recongnosco, quod cupiens in hac fragili et labili vita divino monitu thesaurum") eius terrestrem commu- tare salubrius in celestem, ad salvatoris nostri domini Jhesu Cristi et sue gloriose matris semper virg. Marie et omnium sanctorum suorum laudem et gloriam duas villas meas videlicet Babicz et Babicz et totum censum, quem in dictis villis habere dinoscor, puta 17 sex. cum dimidia sex. gr. den. Prag. pro parentum meorum et fratris mei olim Nicolai atque mee et ceterorum carorum predecessorum meorum necnon omnium fidelium defunc- torum animarum eterna requie — — disposui, legavi, donavi et dedi ac presentibus dono, lego, dispono et do in perpetuum testamentum ita videlicet, quod de predicto censu debent dari exnunc omni anno decem sex. gr. den. Prag., harum medietas in festo s. Galli et medie- tas in festo s. Georgii, uni capellano ydoneo, qui per me et heredes ac successores meos, dicti census patronos, ad dictum censum presentatus extiterit, quique missam de b. virg. Maria quottidie in aurora in ecclesia eiusdem b. Marie in Lacu per notam decantare debeat, ipse et non per alium, nisi foret causa legittima impeditus, tunc enim et non alio modo
142 Regesta Bohemiae et Moraviae. 222) 1359 maii 18. Kyje. De renuntiatione beneficii per Albertum plebanum in Hronov facienda. Ex parte d. archiepiscopi commisio de renunciacione beneficii. Intelleximus, quod discr. v. Albertus plebanus in Hronow, non valens ulterius ipsi ecclesie et plebi propter decrepitam preesse senectam, nullo condicionis paccionalis medio interveniente eidem ec- clesie sue renunciare desiderat. Qui, quia ad hoc faciendum propter senium et infirmitatem ad presenciam nostram vel vicariorum nostrorum in spir. personaliter, ut dicitur, venire non valet, tibi.. Deniconi plebano Dobruscensi, decano sedis eiusdem, vel tuas vices gerenti committimus presentibus et in virtute sancte obediencie mandamus, quatenus, accedens ad locum predictum personaliter, a dicto in Hronow plebano vice et nomine nostris, si pecierit, remota tamen omni periculosa et symoniaca condicione et pacto ipsius ecclesie renunciacionem recipias. Quo facto patronis ecclesie ipsius, quorum interest, intimacionem solempniter facias, ut ad ecclesiam eandem, sicut premittitur, vacantem nobis vel nostris in spir. vicariis presentare studeant personam ydoneam ad dictam ecclesiam, prout moris est, instituendam, rescribens nobis nichilominus modum et formam renunciacionis predicte et ordinem facti seriatim. Dat. in Kyg a. d. 1359 die XVIII m. maii. Cop. coaeva in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 5 b. — HU — [MJ. 223) 1359 maii 20. Avinione. Innocentius papa VI Caminensem et Vratislaviensem episcopos ac decanum ecclesiae Olomucensis conservatores Lubucensis episcopi adversus Praedicatores et Minorum ordinum fratres instituit. Auinione XIII kal. iun. a. septimo. Frequentes ymo innumerose. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 495 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 375 n. 945. — Eubel, Bullarium Franciscanum VI pag. 322. — [L]. 224) 1359 maii 25. [Pragae]. Fundatio missae in ecclesia b. Marie virg. in Lacu Maioris civitatis Pragensis. In nom. dom. am. Cum humane condicionis status motu multiplici varietur et facta hominum vetustas oblivionis absorbeat, necesse est et communis suadet utilitas, ut ea, que geruntur in tempore, scriptis et testibus ydoneis ad memoriam perpetuam roborentur. Noscat igitur tam presens hominis etas ——, quod ego Frana olim Johannis ad Leon- hardum filius, Maioris civitatis Pragensis civis, harum litterarum serie publice recongnosco, quod cupiens in hac fragili et labili vita divino monitu thesaurum") eius terrestrem commu- tare salubrius in celestem, ad salvatoris nostri domini Jhesu Cristi et sue gloriose matris semper virg. Marie et omnium sanctorum suorum laudem et gloriam duas villas meas videlicet Babicz et Babicz et totum censum, quem in dictis villis habere dinoscor, puta 17 sex. cum dimidia sex. gr. den. Prag. pro parentum meorum et fratris mei olim Nicolai atque mee et ceterorum carorum predecessorum meorum necnon omnium fidelium defunc- torum animarum eterna requie — — disposui, legavi, donavi et dedi ac presentibus dono, lego, dispono et do in perpetuum testamentum ita videlicet, quod de predicto censu debent dari exnunc omni anno decem sex. gr. den. Prag., harum medietas in festo s. Galli et medie- tas in festo s. Georgii, uni capellano ydoneo, qui per me et heredes ac successores meos, dicti census patronos, ad dictum censum presentatus extiterit, quique missam de b. virg. Maria quottidie in aurora in ecclesia eiusdem b. Marie in Lacu per notam decantare debeat, ipse et non per alium, nisi foret causa legittima impeditus, tunc enim et non alio modo
Strana 143
Annus 1359 maii 18.—25. 143 posset eandem missam complere per alium sacerdotem, et tres fert. gr. de dicto censu debent dari omni anno dicto capellano per eum pro candelis et aliis rebus ad dictam missam b. Virg. necessariis iuxta conscienciam et fidem suam totaliter convertenda. Tres quoque sex. gr. de predicto censu et eciam una sex. gr. census cum duabus perdicibus, quam super domo quondam Sluzconis, nunc vero Franconis pannicide dicti Geyger in Maiori civitate Pragensi prope eccl. s. Egidii sitam habeo, debent dari omni anno pauperibus clericis, qui abinde dictum capellanum iuvabunt et iuvare debebunt, dictam missam b. Virg. in aurora quottidie decantare. Porro dispono et volo, quod cum et de residua parte dicti census in dictis villis Babicz et Bayicz (!), scilicet de tribus sex. et 45 gr. et de duabus gravibus mar. census cum quatuor perdicibus, quas super domo quondam Hauliconis in Longa platea, ac de censu, quem super gasa seu hutta pannorum habeo, disponatur, quodque predicti fratris mei Nicolai et meus et olim uxoris mee Agnetis et sororum mearum Mature et Clare anniversarii cum scitu predicti capellani, qui fuerit, annis singulis peragantur totaliter, prout hec in littera mea testamentali lucidius continetur. Denique recongnosce et fateor in hiis scriptis, quod predictum decem sex. gr. den. Prag. censum pro dicta missa b. Marie virg. per me, sicut predicitur, dispositum et legatum contuli et dedi ac presentibus confero discr. v. d. Ulrico dyacono, quondam Conradi de Kircz nato, pure et simpliciter propter deum, qui in proximis quatuortemporibus ad gradum sacerdocii debet promoveri et postquam ad eundem gradum promotus fuerit, tunc de cetero predictam missam b. Virg continuabit et continuare debebit, prout superius est expressum; debet eciam idem d. Ulri- cus et suus successor capellanus, qui fuerit, in summis festivitatibus et diebus processio- nalibus in missa et vesperis in suo superpelliceo cum domino predicte eccl. s. Marie plebano manere in ecclesia cantando et legendo; et si dictus d. Ulricus vel suus successor capellanus, qui fuerit, se non ita decenter, ut deberet, teneret et regeret, sique aliquos enormes et notabiles excessus committeret, extunc licebit michi et successori meo patrono, qui ſuerit, pleno iure eundem d. Ulricum vel suum successorem ab huiusmodi capellania deponere et alium capellanum assumere, qui se honeste teneat atque regat. Si quoque pre- dictus d. plebanus s. Marie in Lacu —— aliquas contrarietates aut molestias eidem capel- lano, —— inferret seu faceret, aut si sibi forte, quod dicta missa b. Virg. in sua ecclesia cantaretur, displiceret, extunc possum et successores mei, patroni dicti census, qui fuerint, possunt eandem missam ad aliam ecclesiam transferre, ubi michi aut ipsis patronis plus salubrius videbitur expedire. Collacionem eciam dictarum decem sex. pro dicta missa per me, ut predicitur, dispositarum et donatarum michi et heredibus meis reservo; me vero et heredibus meis non extantibus, in fratrem meum Procopium et heredes suos aut, quod absit, ipsis non existentibus, in seniores et propinquiores amicos meos iure quolibet ipsa collacio semper inantea sit translata. In cuius rei evidenciam et robur perpetuo valiturum sigillum meum, in testimonium autem sigilla prudd. vv. Nicolaib) Reinbote et Johannis Luthomericensis ac Johannis Rost, consulum iuratorum civium Pragensium, ad preces meas presentibus sunt appensa. — Dat. in die s. Urbani pape et mart. a. d. 1359. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis 7. die m. iun. a. 1359 Pragae datae. — Ed. Bo- rový, Ll. erect. archidioec. Prag. I, p. 5, n. 7. — HU—IMJ. a) in cop. seq.: thesaurum.— b) cop.: In celis ut. 225) 1359 maii 25. De censu annuo Cristinae, filiae certi Grefels de Havličkův Brod, a domo Theutonica in Velká Bíteš et in Havlíčkův Brod solvendo. Commemoratio in litteris magistri Albrechti de Duben, 4. die m. oct. 1372 datis, in archivo civitatis Havličkův Brod n. 420. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. X p. 190 n. 167. — HU — [LJ.
Annus 1359 maii 18.—25. 143 posset eandem missam complere per alium sacerdotem, et tres fert. gr. de dicto censu debent dari omni anno dicto capellano per eum pro candelis et aliis rebus ad dictam missam b. Virg. necessariis iuxta conscienciam et fidem suam totaliter convertenda. Tres quoque sex. gr. de predicto censu et eciam una sex. gr. census cum duabus perdicibus, quam super domo quondam Sluzconis, nunc vero Franconis pannicide dicti Geyger in Maiori civitate Pragensi prope eccl. s. Egidii sitam habeo, debent dari omni anno pauperibus clericis, qui abinde dictum capellanum iuvabunt et iuvare debebunt, dictam missam b. Virg. in aurora quottidie decantare. Porro dispono et volo, quod cum et de residua parte dicti census in dictis villis Babicz et Bayicz (!), scilicet de tribus sex. et 45 gr. et de duabus gravibus mar. census cum quatuor perdicibus, quas super domo quondam Hauliconis in Longa platea, ac de censu, quem super gasa seu hutta pannorum habeo, disponatur, quodque predicti fratris mei Nicolai et meus et olim uxoris mee Agnetis et sororum mearum Mature et Clare anniversarii cum scitu predicti capellani, qui fuerit, annis singulis peragantur totaliter, prout hec in littera mea testamentali lucidius continetur. Denique recongnosce et fateor in hiis scriptis, quod predictum decem sex. gr. den. Prag. censum pro dicta missa b. Marie virg. per me, sicut predicitur, dispositum et legatum contuli et dedi ac presentibus confero discr. v. d. Ulrico dyacono, quondam Conradi de Kircz nato, pure et simpliciter propter deum, qui in proximis quatuortemporibus ad gradum sacerdocii debet promoveri et postquam ad eundem gradum promotus fuerit, tunc de cetero predictam missam b. Virg continuabit et continuare debebit, prout superius est expressum; debet eciam idem d. Ulri- cus et suus successor capellanus, qui fuerit, in summis festivitatibus et diebus processio- nalibus in missa et vesperis in suo superpelliceo cum domino predicte eccl. s. Marie plebano manere in ecclesia cantando et legendo; et si dictus d. Ulricus vel suus successor capellanus, qui fuerit, se non ita decenter, ut deberet, teneret et regeret, sique aliquos enormes et notabiles excessus committeret, extunc licebit michi et successori meo patrono, qui ſuerit, pleno iure eundem d. Ulricum vel suum successorem ab huiusmodi capellania deponere et alium capellanum assumere, qui se honeste teneat atque regat. Si quoque pre- dictus d. plebanus s. Marie in Lacu —— aliquas contrarietates aut molestias eidem capel- lano, —— inferret seu faceret, aut si sibi forte, quod dicta missa b. Virg. in sua ecclesia cantaretur, displiceret, extunc possum et successores mei, patroni dicti census, qui fuerint, possunt eandem missam ad aliam ecclesiam transferre, ubi michi aut ipsis patronis plus salubrius videbitur expedire. Collacionem eciam dictarum decem sex. pro dicta missa per me, ut predicitur, dispositarum et donatarum michi et heredibus meis reservo; me vero et heredibus meis non extantibus, in fratrem meum Procopium et heredes suos aut, quod absit, ipsis non existentibus, in seniores et propinquiores amicos meos iure quolibet ipsa collacio semper inantea sit translata. In cuius rei evidenciam et robur perpetuo valiturum sigillum meum, in testimonium autem sigilla prudd. vv. Nicolaib) Reinbote et Johannis Luthomericensis ac Johannis Rost, consulum iuratorum civium Pragensium, ad preces meas presentibus sunt appensa. — Dat. in die s. Urbani pape et mart. a. d. 1359. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis 7. die m. iun. a. 1359 Pragae datae. — Ed. Bo- rový, Ll. erect. archidioec. Prag. I, p. 5, n. 7. — HU—IMJ. a) in cop. seq.: thesaurum.— b) cop.: In celis ut. 225) 1359 maii 25. De censu annuo Cristinae, filiae certi Grefels de Havličkův Brod, a domo Theutonica in Velká Bíteš et in Havlíčkův Brod solvendo. Commemoratio in litteris magistri Albrechti de Duben, 4. die m. oct. 1372 datis, in archivo civitatis Havličkův Brod n. 420. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. X p. 190 n. 167. — HU — [LJ.
Strana 144
144 Regesta Bohemiae et Moraviae. 226) 1359 maii 27. Pragae. Karolus imperator et rex petente Johanne, marchione Moraviae, iudici, iuratis ac univer- sitati civium civitatis Iglaviae (Iglauie) privilegium a Venceslao I., rege Bohemiae, et Premysl, marchione Moraviae, olim concessum, eiusdem privilegii tenore inserto (vide Reg. Boh. I p. 556 n. 1226, Boček, Cod. dipl. Mor. III p. 117, 118 n. 147: In nom. dom. am. Nos Vence- statuerint, inviolabiliter ab omnibus observari), auctoritate regia Bohemiae con- slaus — firmat. Tantum nostre celsitudinis sceptrum extollitur. Poena quinquaginta mar. auri Testes: venn. Arnestus puri, earum medietate camerae regalis usibus applicanda. archiepiscopus Pragensis, Johannes Luthomuslensis, imperialis aule nostre cancellarius, Johannes Olomucensis, Marquardus Augustensis, Theodricus Mindensis et Maurus Cor- bauiensis eccl. episcopi, ill. Rudolfus Saxonie dux, sacri Rom. imp. archimarescallus, Johan- nes Morauie, Fridericus et Wilhelmus Mysnenses marchiones, Bolko Falkenbergensis, Bolko Opuliensis, Johannes Opauie et Przimislaus Teschinensis duces; spectt. Burghardus imp. curie nostre magister, Johannes et Burghardus Magdeburgenses et Fridericus Nurembergen- ses burggravii, Ulricus et Johannes Lutembergenses lantgravii. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, VI kal. m. iun., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quinto. Per dominum.. marchionem Moravie Johannes Eystetensis. R. Miliczius. Orig. cum signo imperiali et sig, maiestatis in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo civitatis Iglaviae n. 60. — Ed. Hormayr, Taschenbuch 1830 p. 196. — Tomaschek, Deutsches Recht in Oesterreich p. 335, n. 14. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 104 p. 129. — Extr. Pelzel, K. Karl IV. II p. 605 sq. — AOG 45, (1871), p. 184, n. 328. — Čelakovský Cod. iur. mun. tom. II p. 10. — Reg. imp. VIII. 2956 — HU —[MJ. 227) 1359 maii 29. Pragae. Henricus senior advocatus de Plauen se devolutioni domini Plauen renuntiavisse idemque ius Karolo imperatori ut regi Bohemiae et coronae regni Bohemiae competere notum facit. Ich Heinrich genant der Lange von Plawen embieten ..edeln, ..rittern, ..knechten, verlehenten mannen, ..burgern, ..dienern, ..gebauwern und allen gemeinschefften in der herschefte zu Plawen, iren steten und dorfern fleiziclich meynen gruz. Ich tun euch allen offenlich ze wizzen an diesem gegenwertigen brieve, wann ich fur etlichen zeiten Heinrei- chen dem iungen von Plawen, meynes bruders son, meynen rechten erbeteil, der mich an der herschaft zu Plawen und allen iren weichpilden, greniczen, gerichten, herscheften, guten, bennen, czollen, geleiten, forsten, wiltpennen, gulten, czinsen, nuczen, velden, welden, busschen, geieyden, vogelweiden, eckern, wiesen, weiden, wazzern, mûlen, wazzerleüften, teichen, vischereyen, bergen, grunden, slichten, gemyrken, kreizen und allen nuczen ob, uber und under der erden, wie mann die genennen mag, rittern, knechten, mannen, man- scheften, lehenen, lehenscheften, verlehenten guten, kirchlehen und gotsgaben, dienern, eygenen lewten, pfantscheften von dem Reiche odir sust von yemant andirs, ob sie do sein, und allen zugehorungen, wie mann die nennet mit sunderlichen worten, angehôret hat oder noch in dheynen weis angehoren mochte, mit gutem willen und wolbedachten mûte ver- kaufet han und mir doran behalden und ausgenomen hatte eynen erbeclichen anfal, ob der egenant Heinrich, meynes bruders son, ane eliche erben mannes geslechte abginge. Und haben doruber dez allerdurchl. fursten und herren h. Karls Romisches keisers — — und kuniges zu Beheim, meynes gnedigen herren, lawbe und gunst nicht behabt, als ich von rechte tun solde, wann er als ein kunig ze Beheim ein rechter lehenherre ist der vorgenanten herschefte zu Plawen, die von ym als von eynem kunige zu Beheim und der cronen zu Beheim rechtlich zu lehen ruret, des ich auch von dem egen. meynem herren dem keiser
144 Regesta Bohemiae et Moraviae. 226) 1359 maii 27. Pragae. Karolus imperator et rex petente Johanne, marchione Moraviae, iudici, iuratis ac univer- sitati civium civitatis Iglaviae (Iglauie) privilegium a Venceslao I., rege Bohemiae, et Premysl, marchione Moraviae, olim concessum, eiusdem privilegii tenore inserto (vide Reg. Boh. I p. 556 n. 1226, Boček, Cod. dipl. Mor. III p. 117, 118 n. 147: In nom. dom. am. Nos Vence- statuerint, inviolabiliter ab omnibus observari), auctoritate regia Bohemiae con- slaus — firmat. Tantum nostre celsitudinis sceptrum extollitur. Poena quinquaginta mar. auri Testes: venn. Arnestus puri, earum medietate camerae regalis usibus applicanda. archiepiscopus Pragensis, Johannes Luthomuslensis, imperialis aule nostre cancellarius, Johannes Olomucensis, Marquardus Augustensis, Theodricus Mindensis et Maurus Cor- bauiensis eccl. episcopi, ill. Rudolfus Saxonie dux, sacri Rom. imp. archimarescallus, Johan- nes Morauie, Fridericus et Wilhelmus Mysnenses marchiones, Bolko Falkenbergensis, Bolko Opuliensis, Johannes Opauie et Przimislaus Teschinensis duces; spectt. Burghardus imp. curie nostre magister, Johannes et Burghardus Magdeburgenses et Fridericus Nurembergen- ses burggravii, Ulricus et Johannes Lutembergenses lantgravii. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, VI kal. m. iun., regn. nostr. a. XIII, imperii vero quinto. Per dominum.. marchionem Moravie Johannes Eystetensis. R. Miliczius. Orig. cum signo imperiali et sig, maiestatis in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo civitatis Iglaviae n. 60. — Ed. Hormayr, Taschenbuch 1830 p. 196. — Tomaschek, Deutsches Recht in Oesterreich p. 335, n. 14. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 104 p. 129. — Extr. Pelzel, K. Karl IV. II p. 605 sq. — AOG 45, (1871), p. 184, n. 328. — Čelakovský Cod. iur. mun. tom. II p. 10. — Reg. imp. VIII. 2956 — HU —[MJ. 227) 1359 maii 29. Pragae. Henricus senior advocatus de Plauen se devolutioni domini Plauen renuntiavisse idemque ius Karolo imperatori ut regi Bohemiae et coronae regni Bohemiae competere notum facit. Ich Heinrich genant der Lange von Plawen embieten ..edeln, ..rittern, ..knechten, verlehenten mannen, ..burgern, ..dienern, ..gebauwern und allen gemeinschefften in der herschefte zu Plawen, iren steten und dorfern fleiziclich meynen gruz. Ich tun euch allen offenlich ze wizzen an diesem gegenwertigen brieve, wann ich fur etlichen zeiten Heinrei- chen dem iungen von Plawen, meynes bruders son, meynen rechten erbeteil, der mich an der herschaft zu Plawen und allen iren weichpilden, greniczen, gerichten, herscheften, guten, bennen, czollen, geleiten, forsten, wiltpennen, gulten, czinsen, nuczen, velden, welden, busschen, geieyden, vogelweiden, eckern, wiesen, weiden, wazzern, mûlen, wazzerleüften, teichen, vischereyen, bergen, grunden, slichten, gemyrken, kreizen und allen nuczen ob, uber und under der erden, wie mann die genennen mag, rittern, knechten, mannen, man- scheften, lehenen, lehenscheften, verlehenten guten, kirchlehen und gotsgaben, dienern, eygenen lewten, pfantscheften von dem Reiche odir sust von yemant andirs, ob sie do sein, und allen zugehorungen, wie mann die nennet mit sunderlichen worten, angehôret hat oder noch in dheynen weis angehoren mochte, mit gutem willen und wolbedachten mûte ver- kaufet han und mir doran behalden und ausgenomen hatte eynen erbeclichen anfal, ob der egenant Heinrich, meynes bruders son, ane eliche erben mannes geslechte abginge. Und haben doruber dez allerdurchl. fursten und herren h. Karls Romisches keisers — — und kuniges zu Beheim, meynes gnedigen herren, lawbe und gunst nicht behabt, als ich von rechte tun solde, wann er als ein kunig ze Beheim ein rechter lehenherre ist der vorgenanten herschefte zu Plawen, die von ym als von eynem kunige zu Beheim und der cronen zu Beheim rechtlich zu lehen ruret, des ich auch von dem egen. meynem herren dem keiser
Strana 145
Annus 1359 maii 27.—29. 145 als eynem kunig zu Beheim vor fursten, graven und edlen zu rede gesast") bin. Dovon hab ich mit wolbedachtem mute und rechter wizzen und mit rate meyner frunde mich des vor- genanten anfalles und mit namen alles rechten, hoffenunge, zuversicht, eygenschaft und ansprach, der ich mich versehen hab, versehe oder ymmer versehen muchte in dheynen weis an der egen. herschaft zu Plawen und allir irer zugehorungen, als dovor begriffen ist, gar und genczlich in guten trewen one geverde und durch recht leuterlich vercziegen und verczeihen mich auch vor mich, meine erben und nachkomen ewiclich und auch fur alle die, wer sie auch sein oder gesein muchten, die von meynen, meyner erben und nach- komen wegen dheynerleie zuversicht, ansprach oder vorderung darzu haben müchten, und hab gelazzen und lazze auch mit rechter wizzen euch alle besampt und auch besunder, edle, ritter, knechte, verlehente mann, burger, diener, gebawer und alle gemeinschâfte in der egen. herschefte zu Plawen, iren steten und dorfern und alle euwer nachkomen und erben ewiclich frey, ledig und los aller eyde, huldunge und gelubde, der ir mir pflichtig oder verbunden gewesin seit und der ich, mein erben und nachkomen odir ymand von unsern wegen euch nu odir in kumftigen czeiten ymmer gemanen odir angesprechen müch- ten. Und han gelobt und gelob auch fur mich, mein erben und nachkomen ewiclich dem egen. meynem herren dem keiser als eynem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, mit guten trewen an eydis stat und on alles geverde, daz wir die obge- nante herchaft zu Plawen und alle ire zugehorunge, als dovor beschrieben ist, die ich ver- kaufet und von mir entpfremdit habe, und auch den anefall, den ich mir daruff behalden wolde, allein ez mit rechte nicht gesein müchte, und euch, die obgenanten edle, ritter, knechte, verlehente man, burgere, diener, gebawrn und alle gemeinschefte der herschefte zu Plawen, irer stete und dorfer, euwer erben und nachkomen nymmer in dheynen zeiten in gerichte odir auzwendig gerichtes angesprechen, vordern, heischen odir sust in dheinen weis bekummern wellen odir sullen. Und ob ich, mein erben und nachkomen odir ymand von unsir wegen dowyeder icht teten in gerichte odir sust in dheinen weis, daz sol keynerleie craft odir macht haben und sol untugelich und unnuczze sein ewiclichen und sol dem egen. meynem herren dem keiser als eynem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs keinen schaden bringen, als ich uber daz allez meinen brief dem obgenanten meinem herren gegeben haben mit meinem anhangenden insigel und auch mit fursten, greven und edler anhangenden insigeln gesigelt, die bei allen diesen sachen gegenwortig waren. Furbaz han ich gelobt und gelobe in guten truwen an eydis stat und on alles geverde dem egenanten meinem herren dem keiser, daz ich an dem tage, so ich erste von seiner gegenwertikeit scheide, eines slechten gevertes varen wil und sol unverczogenlichen zu Plawen in die stat und alda euch alle offenlich los, frei und ledig sagen, kunden und lazzen aller eyde, huldung und gelubde, als dovor volkomenlich begriffen ist. Und als oft ich doruber von dem egenanten meynem herren dem keiser, seinen erben odir nachkomen, kunigen zu Beheim, gevordert wirde in kunftigen czeiten, als dicke wil und sol ich dorzu komen und euch, ewer erben und nachkomen sulcher eyde, huldunge und gelubde frei, los und ledig lazzen und doruber gar und genczlich verczeihen one geverde. Mit urkunt dicz brieves, den ich euch doruber sende, versigelt mit meynem anhangendem —— 1359 insigel. Der geben ist zu Prage an dem abend der heil. Auffart unsers herren iare. Orig. cum sig. rot. de cera comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ibidem alterum orig. (B), quod modo scribendi quorundam verborum ab A differt, itidem cum sig. de cera rubra comm. impresso. In utroque sigillo legitur: S . HEINRICI- SENIORIS ADVOCATI-DE PLAWEN. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1209 n. 200. — Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen, V p. 36 n. 428. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II 1 p. 466 n. 453, p. 470 n. 464. — HU — [MJ. a) sic A; B: gesaczt. 10 Regesta
Annus 1359 maii 27.—29. 145 als eynem kunig zu Beheim vor fursten, graven und edlen zu rede gesast") bin. Dovon hab ich mit wolbedachtem mute und rechter wizzen und mit rate meyner frunde mich des vor- genanten anfalles und mit namen alles rechten, hoffenunge, zuversicht, eygenschaft und ansprach, der ich mich versehen hab, versehe oder ymmer versehen muchte in dheynen weis an der egen. herschaft zu Plawen und allir irer zugehorungen, als dovor begriffen ist, gar und genczlich in guten trewen one geverde und durch recht leuterlich vercziegen und verczeihen mich auch vor mich, meine erben und nachkomen ewiclich und auch fur alle die, wer sie auch sein oder gesein muchten, die von meynen, meyner erben und nach- komen wegen dheynerleie zuversicht, ansprach oder vorderung darzu haben müchten, und hab gelazzen und lazze auch mit rechter wizzen euch alle besampt und auch besunder, edle, ritter, knechte, verlehente mann, burger, diener, gebawer und alle gemeinschâfte in der egen. herschefte zu Plawen, iren steten und dorfern und alle euwer nachkomen und erben ewiclich frey, ledig und los aller eyde, huldunge und gelubde, der ir mir pflichtig oder verbunden gewesin seit und der ich, mein erben und nachkomen odir ymand von unsern wegen euch nu odir in kumftigen czeiten ymmer gemanen odir angesprechen müch- ten. Und han gelobt und gelob auch fur mich, mein erben und nachkomen ewiclich dem egen. meynem herren dem keiser als eynem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, mit guten trewen an eydis stat und on alles geverde, daz wir die obge- nante herchaft zu Plawen und alle ire zugehorunge, als dovor beschrieben ist, die ich ver- kaufet und von mir entpfremdit habe, und auch den anefall, den ich mir daruff behalden wolde, allein ez mit rechte nicht gesein müchte, und euch, die obgenanten edle, ritter, knechte, verlehente man, burgere, diener, gebawrn und alle gemeinschefte der herschefte zu Plawen, irer stete und dorfer, euwer erben und nachkomen nymmer in dheynen zeiten in gerichte odir auzwendig gerichtes angesprechen, vordern, heischen odir sust in dheinen weis bekummern wellen odir sullen. Und ob ich, mein erben und nachkomen odir ymand von unsir wegen dowyeder icht teten in gerichte odir sust in dheinen weis, daz sol keynerleie craft odir macht haben und sol untugelich und unnuczze sein ewiclichen und sol dem egen. meynem herren dem keiser als eynem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs keinen schaden bringen, als ich uber daz allez meinen brief dem obgenanten meinem herren gegeben haben mit meinem anhangenden insigel und auch mit fursten, greven und edler anhangenden insigeln gesigelt, die bei allen diesen sachen gegenwortig waren. Furbaz han ich gelobt und gelobe in guten truwen an eydis stat und on alles geverde dem egenanten meinem herren dem keiser, daz ich an dem tage, so ich erste von seiner gegenwertikeit scheide, eines slechten gevertes varen wil und sol unverczogenlichen zu Plawen in die stat und alda euch alle offenlich los, frei und ledig sagen, kunden und lazzen aller eyde, huldung und gelubde, als dovor volkomenlich begriffen ist. Und als oft ich doruber von dem egenanten meynem herren dem keiser, seinen erben odir nachkomen, kunigen zu Beheim, gevordert wirde in kunftigen czeiten, als dicke wil und sol ich dorzu komen und euch, ewer erben und nachkomen sulcher eyde, huldunge und gelubde frei, los und ledig lazzen und doruber gar und genczlich verczeihen one geverde. Mit urkunt dicz brieves, den ich euch doruber sende, versigelt mit meynem anhangendem —— 1359 insigel. Der geben ist zu Prage an dem abend der heil. Auffart unsers herren iare. Orig. cum sig. rot. de cera comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ibidem alterum orig. (B), quod modo scribendi quorundam verborum ab A differt, itidem cum sig. de cera rubra comm. impresso. In utroque sigillo legitur: S . HEINRICI- SENIORIS ADVOCATI-DE PLAWEN. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1209 n. 200. — Müller, Urkunden u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen, V p. 36 n. 428. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II 1 p. 466 n. 453, p. 470 n. 464. — HU — [MJ. a) sic A; B: gesaczt. 10 Regesta
Strana 146
146 Regesta Bohemiae et Moraviae. 228) 1359 maii 31. Třemešná. Nicolaus, episcopus Premisliensis, pro ecclesia ss. Venceslai et Adalberti in Broumov, ord. s. Benedicti, indulgentiarum litteras confert. Universis sancte matris ecclesie filiis, ad quos presentes littere pervenerint. Nos Nico- laus — —, Premisliensis ecclesie episcopus, salutem in domino sempiternam. Splendor paterni luminis, qui sua mundum ineffabili claritate illuminat, pia vota fidelium de clemencia maiestatis sue sperancium tunc precipue, cum devota ipsorum humilitas sanctorum meritis et precibus adiuvatur. Cupientes igitur, ut ecclesia b. Adalberti et s. Wenceslai in Brunow, ord. s. Benedicti, Prag. dyoc., congruis honoribus frequentetur et a Cristi fidelibus iugiter veneretur, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam in singulis suis patronum festivitatibus et in omnibus aliis infrascriptis, videlicet Natalis domini, Circum- cisionis, Epiphanie, Parasseve, Pasche, Assensionis et Exaltacionis s. Crucis, s. Michaelis archangeli, in festo b. Johannis Babt., bb. Petri et Pauli apostt. et omnium aliorum aposto- lorum, in omnibus festivitatibus b. Marie virg., ss. Marie Magdalene, Margarethe, Katherine, Anne, Lucie, Agnetis et Agathe, in festo Omnium sanctorum et in Commemoracione ani- marum ac in dicte ecclesie dedicacione“), libros, calices, ornamenta seu quevis alia necessaria vestimenta, aut qui cimiterium dicte ecclesie circuerint exorando pro defunctis, seu qui aurum vel argentum vel aliquid suarum facultatum donaverint, legaverint seu donari vel (!) procuraverint, quocienscumque devote fecerint, de omnipotentis Dei misericordia et bb. Petri et Pauli apostt. auctoritate confisi quadraginta dies indulgencie de iniunctis eis peniten- ciis misericorditer in domino relaxamus, dummodo dyocesani voluntas ad id accesserit et consensus. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Dat. in Tremesna fer. sexta in crastinum Assensionis domini a. d. 1359. — Orig. cum sigillo oblongo in press. perg., fracto, in archivo monasterii Břevnoviensis, sign. B III 90. Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. VI p. 78 n. 102. — Extr. Schramm, Stud. u. Milt. a. d. Ben. O. IIIP. 298. — HU — [MJ. a) seq.: aurum, argentum, deleta. 229) 1359 m. maii. Parisiis. Carolus, regis Franciae primogenitus, Johanni, episcopo Luthomislensi, imperialis aulae cancellario, parciunculam ligni crucis, in quo Cristus mortuus est, mittit. Carolus, regis Francie primogenitus... regnum regens,.. dux Normannie et dalphinus Viennensis, n. f. u. — —, quod nos devocionem eximiam, quam ven. in Cr. pater, specialis amicus noster, episcopus Luthomuslensis, cancellarius carissimi avunculi nostri.. impera- toris Romanorum, ad gloriosum lignum et admirabile signum crucis, in quo redemptor noster — — sinceris d. lesus Cristus mortem nostram moriendo ineffabili sua caritate destruxit, affectibus prosequentes ipsiusque episcopi devotis supplicacionibus annuentes, unam par- vulam parciunculam preciosi ligni predicti, manu propria reverenter abscisam, cepimus et sub signo nostro in sindone munda involutam episcopo predicto per mag. Federicum cler. et familiarem suum duximus transmittendam. Ut igitur parciuncula predicta a Cristi fidelibus, s. nominis lesu Cristi timorem habentibus et amorem, a dicto ligno salutiffero indubitanter sumpta credatur et secura fiducia pronis mentibus adoretur, presentes literas in testimonium premissorum sigilli nostri fecimus appensione muniri. Dat. Parisius a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono mense maio. Per d. regentem Mavueil. Orig. perg. cum sig. avulso olim in archivo monasterii s. Thomae Brunae, sign. fasc. 36 n. 32, nunc in archivo terrae Moraviae. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 105 n. 130. — Extr. Nejedlý, Dějiny města Litomyšle p. 139. — HU — [L].
146 Regesta Bohemiae et Moraviae. 228) 1359 maii 31. Třemešná. Nicolaus, episcopus Premisliensis, pro ecclesia ss. Venceslai et Adalberti in Broumov, ord. s. Benedicti, indulgentiarum litteras confert. Universis sancte matris ecclesie filiis, ad quos presentes littere pervenerint. Nos Nico- laus — —, Premisliensis ecclesie episcopus, salutem in domino sempiternam. Splendor paterni luminis, qui sua mundum ineffabili claritate illuminat, pia vota fidelium de clemencia maiestatis sue sperancium tunc precipue, cum devota ipsorum humilitas sanctorum meritis et precibus adiuvatur. Cupientes igitur, ut ecclesia b. Adalberti et s. Wenceslai in Brunow, ord. s. Benedicti, Prag. dyoc., congruis honoribus frequentetur et a Cristi fidelibus iugiter veneretur, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam in singulis suis patronum festivitatibus et in omnibus aliis infrascriptis, videlicet Natalis domini, Circum- cisionis, Epiphanie, Parasseve, Pasche, Assensionis et Exaltacionis s. Crucis, s. Michaelis archangeli, in festo b. Johannis Babt., bb. Petri et Pauli apostt. et omnium aliorum aposto- lorum, in omnibus festivitatibus b. Marie virg., ss. Marie Magdalene, Margarethe, Katherine, Anne, Lucie, Agnetis et Agathe, in festo Omnium sanctorum et in Commemoracione ani- marum ac in dicte ecclesie dedicacione“), libros, calices, ornamenta seu quevis alia necessaria vestimenta, aut qui cimiterium dicte ecclesie circuerint exorando pro defunctis, seu qui aurum vel argentum vel aliquid suarum facultatum donaverint, legaverint seu donari vel (!) procuraverint, quocienscumque devote fecerint, de omnipotentis Dei misericordia et bb. Petri et Pauli apostt. auctoritate confisi quadraginta dies indulgencie de iniunctis eis peniten- ciis misericorditer in domino relaxamus, dummodo dyocesani voluntas ad id accesserit et consensus. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Dat. in Tremesna fer. sexta in crastinum Assensionis domini a. d. 1359. — Orig. cum sigillo oblongo in press. perg., fracto, in archivo monasterii Břevnoviensis, sign. B III 90. Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. VI p. 78 n. 102. — Extr. Schramm, Stud. u. Milt. a. d. Ben. O. IIIP. 298. — HU — [MJ. a) seq.: aurum, argentum, deleta. 229) 1359 m. maii. Parisiis. Carolus, regis Franciae primogenitus, Johanni, episcopo Luthomislensi, imperialis aulae cancellario, parciunculam ligni crucis, in quo Cristus mortuus est, mittit. Carolus, regis Francie primogenitus... regnum regens,.. dux Normannie et dalphinus Viennensis, n. f. u. — —, quod nos devocionem eximiam, quam ven. in Cr. pater, specialis amicus noster, episcopus Luthomuslensis, cancellarius carissimi avunculi nostri.. impera- toris Romanorum, ad gloriosum lignum et admirabile signum crucis, in quo redemptor noster — — sinceris d. lesus Cristus mortem nostram moriendo ineffabili sua caritate destruxit, affectibus prosequentes ipsiusque episcopi devotis supplicacionibus annuentes, unam par- vulam parciunculam preciosi ligni predicti, manu propria reverenter abscisam, cepimus et sub signo nostro in sindone munda involutam episcopo predicto per mag. Federicum cler. et familiarem suum duximus transmittendam. Ut igitur parciuncula predicta a Cristi fidelibus, s. nominis lesu Cristi timorem habentibus et amorem, a dicto ligno salutiffero indubitanter sumpta credatur et secura fiducia pronis mentibus adoretur, presentes literas in testimonium premissorum sigilli nostri fecimus appensione muniri. Dat. Parisius a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono mense maio. Per d. regentem Mavueil. Orig. perg. cum sig. avulso olim in archivo monasterii s. Thomae Brunae, sign. fasc. 36 n. 32, nunc in archivo terrae Moraviae. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 105 n. 130. — Extr. Nejedlý, Dějiny města Litomyšle p. 139. — HU — [L].
Strana 147
Annus 1359 maii 31.—iun. 2. 147 230) 1359 iun. 2. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni marchioni Moraviae munitionem Koloděje confert. —. Si meditatur assidue nostra serenitas, quomodo viros egregios, rerum experiencia et in consiliis prudencia preditos, nostris aggregemus archanis, illos tamen pre ceteris frequencius nostro lateri desideramus assistere, in quibus operum experimento ipsoque nature debito firmam in consiliis fidei reperimus constanciam et quorum presencia in solaciis, rerum curis ad tempus aliquando subductis, dulcius gratulamur. Sane quia ill. Johannis marchionis Moravie, fratris et principis nostri precarissimi, sepe sepius affectamus videre presenciam, nunc ad matura rerum arduarum consilia pertractanda, nunc ad gaudia cum principum et militum agminibus peragenda, tamquam illius, quem pro sangwinis unione et eciam morum et vite decore merito striccioris pre aliis brachio complectimur caritatis, ideoque municionem Colodyey sitam prope villam Wlachowicz, que stratam tenet publicam de Praga versus Moraviam, eidem fratri nostro cum toto dominio, censibus, iuribus, agris — et pertinenciis universis, presentibus et futuris, habitis et habendis, contulimus et t. p. conferimus, damus liberaliter et donamus, per ipsum et heredes suos, marchiones Moravie, tenendam, habendam, utifruendam et perpetuis temporibus libere et hereditarie possidendam, volentes eidem fratri nostro et suis successoribus antedictis prefatam muni- cionem cum suis pertinenciis universis ab omni homine, ipsam fortasse nunc vel imposterum impetente vel sibi ius aliquod in ea quomodolibet vendicante, liberam reddere et nostris sumptibus totaliter disbrigare. Poena: quinquaginta marcarum auri puri —— et earum medietatem fisci nostri regalis, reliquam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes: ill. Rudolphus Saxonie dux, sacri imp. archimarscallus, venn. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Luthomuslensis, Johannes Olomucensis, Marquardus Augustensis et Maurus Corbauiensis episcopi; ill. Bolko dux Swydnicensis, Fridricus marchio Myssnensis, Bolko Falkembergensis, Bolko Opuliensis et Przimzlaus Teschinensis duces; spectt. Burghardus Magdeburgensis, Fridricus Nurnber- gensis burgravii, Johannes landgravius de Lutemberg et nobb. Sbinco Lepus de Hasmburg, Sdenco de Sternberg, Hasco de Sbereticz et Jesco de Crawarn, dill. nostri principes et fideles. — Dat. Prage a. d. 1359, IV non. iun., ind. XII, regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quinto. Per dominum .. cancellarium Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, in aulico tabulario Vindobonensi. — Reg. imp. VIII 2958. [MJ. 231) 1359 iun. 2. Roudnice. Petráň de Roudnice hereditatem et domum in Poštovice monasterio Rudnicensi vendit. Ego Petran de Rudnicz, filius Przybnonis de Hospozim, recognosco — —, quod ego de consilio et de consensu uxoris mee Agnezcze hereditatem meam et domum in Postowicz cum omnibus utilitatibus ipsius hereditatis, videlicet pascuis, pratis, rivulis et singulis iuribus et pertinenciis hon. et relig. v. d. Nicolao, preposito mon. s. Marie in Rudnicz canonicorum regularium, et conventui ipsius pro viginti sex sex. et uno fert. gr. den. Prag. vendidi eandemque hereditatem cum domo et omnibus pertinenciis, iuribus et utilitatibus ipsius iure proprietatis et veri dominii in ipsos transtuli sponte et libere una cum uxore mea Anezka predicta, omni iure, quod habui in hereditate predicta, renunccians. Pecuniam eciam predictam dico et fateor me recepisse et esse michi solutam integraliter et ex toto per prefatum d. prepositum et ipsius conventum. Hereditatis quoque pretacte constituo disbrigatores hon. vv., videlicet Przybnonem de Hospozin, Petrum dictum Kurze de Nabdin et Petrum de Postowicz, omnes in solidum, sic quod ipsi iure terre et specialiter iure
Annus 1359 maii 31.—iun. 2. 147 230) 1359 iun. 2. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni marchioni Moraviae munitionem Koloděje confert. —. Si meditatur assidue nostra serenitas, quomodo viros egregios, rerum experiencia et in consiliis prudencia preditos, nostris aggregemus archanis, illos tamen pre ceteris frequencius nostro lateri desideramus assistere, in quibus operum experimento ipsoque nature debito firmam in consiliis fidei reperimus constanciam et quorum presencia in solaciis, rerum curis ad tempus aliquando subductis, dulcius gratulamur. Sane quia ill. Johannis marchionis Moravie, fratris et principis nostri precarissimi, sepe sepius affectamus videre presenciam, nunc ad matura rerum arduarum consilia pertractanda, nunc ad gaudia cum principum et militum agminibus peragenda, tamquam illius, quem pro sangwinis unione et eciam morum et vite decore merito striccioris pre aliis brachio complectimur caritatis, ideoque municionem Colodyey sitam prope villam Wlachowicz, que stratam tenet publicam de Praga versus Moraviam, eidem fratri nostro cum toto dominio, censibus, iuribus, agris — et pertinenciis universis, presentibus et futuris, habitis et habendis, contulimus et t. p. conferimus, damus liberaliter et donamus, per ipsum et heredes suos, marchiones Moravie, tenendam, habendam, utifruendam et perpetuis temporibus libere et hereditarie possidendam, volentes eidem fratri nostro et suis successoribus antedictis prefatam muni- cionem cum suis pertinenciis universis ab omni homine, ipsam fortasse nunc vel imposterum impetente vel sibi ius aliquod in ea quomodolibet vendicante, liberam reddere et nostris sumptibus totaliter disbrigare. Poena: quinquaginta marcarum auri puri —— et earum medietatem fisci nostri regalis, reliquam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes: ill. Rudolphus Saxonie dux, sacri imp. archimarscallus, venn. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Luthomuslensis, Johannes Olomucensis, Marquardus Augustensis et Maurus Corbauiensis episcopi; ill. Bolko dux Swydnicensis, Fridricus marchio Myssnensis, Bolko Falkembergensis, Bolko Opuliensis et Przimzlaus Teschinensis duces; spectt. Burghardus Magdeburgensis, Fridricus Nurnber- gensis burgravii, Johannes landgravius de Lutemberg et nobb. Sbinco Lepus de Hasmburg, Sdenco de Sternberg, Hasco de Sbereticz et Jesco de Crawarn, dill. nostri principes et fideles. — Dat. Prage a. d. 1359, IV non. iun., ind. XII, regn. nostr. a. tercio decimo, imperii vero quinto. Per dominum .. cancellarium Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, in aulico tabulario Vindobonensi. — Reg. imp. VIII 2958. [MJ. 231) 1359 iun. 2. Roudnice. Petráň de Roudnice hereditatem et domum in Poštovice monasterio Rudnicensi vendit. Ego Petran de Rudnicz, filius Przybnonis de Hospozim, recognosco — —, quod ego de consilio et de consensu uxoris mee Agnezcze hereditatem meam et domum in Postowicz cum omnibus utilitatibus ipsius hereditatis, videlicet pascuis, pratis, rivulis et singulis iuribus et pertinenciis hon. et relig. v. d. Nicolao, preposito mon. s. Marie in Rudnicz canonicorum regularium, et conventui ipsius pro viginti sex sex. et uno fert. gr. den. Prag. vendidi eandemque hereditatem cum domo et omnibus pertinenciis, iuribus et utilitatibus ipsius iure proprietatis et veri dominii in ipsos transtuli sponte et libere una cum uxore mea Anezka predicta, omni iure, quod habui in hereditate predicta, renunccians. Pecuniam eciam predictam dico et fateor me recepisse et esse michi solutam integraliter et ex toto per prefatum d. prepositum et ipsius conventum. Hereditatis quoque pretacte constituo disbrigatores hon. vv., videlicet Przybnonem de Hospozin, Petrum dictum Kurze de Nabdin et Petrum de Postowicz, omnes in solidum, sic quod ipsi iure terre et specialiter iure
Strana 148
148 dotalicii secundum ius terre predictam hereditatem habent et tenentur disbrigare. Quod si ad requisicionem d. prepositi prefati vel sui nunccii infra tres menses non facerent, extunc ipso facto incident in penam quadraginta sex.“) gr. Prag. nomine veri debiti ipsi monasterio persolvendam. Quam penam si ad requisicionem prepositi vel alicuius suorum infra qua- tuordecim dies monasterio non solverent, extunc statim omnes et quilibet eorum debent intrare ad hospicium in Rudnicz, ubi ipsis prepositus vel aliquis suorum monstraverit, ibi verum obstagium prestaturi, donec preposito et conventui eius de predicta quadraginta sex. summa et damnis per ipsos disbrigatores foret integraliter satisfactum. Insuper ipsi disbrigatores, si placebit preposito et conventui eius, predictam hereditatem cum domo et omnibus pertinenciis eius modo et forma premissis thabulis terre tenentur et debent intha- bulare; inthabulacione autem facta presentem litteram disbrigatoribus predictis reddere tenebuntur. Nos quoque Przybno de Hospozyn, Petrus dictus Kurzye de Nabdin et Petrus de Postowicz, disbrigatores hereditatis predicte, certificati et plene informati de omnibus premissis, omnia et singula in littera presenti conscripta omnes in solidum et una manu sub penis, factis et condicionibus prescriptis disbrigare promittimus harum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. Act. et dat. in predicto mon. Rudnicensi a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die II m. iun. Regesta Bohemiae et Moraviae. Ed. Emler, Diplomatář klášt. řádu sv. Augustina v Roudnici (Věstník Král. čes. spol. nauk 1893) p. 23 n. 16 e diplomatario saec. X V, quod olim in bibl. Lobkovic. Rudnicensi, nunc in Pátek asservatur. — HU — [MJ. a) cop.: sexagenis. 232) 1359 iun. 7. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis fundationem missae in ecclesia b. Mariae virg. in Lacu Maioris civitatis Pragensis confirmat. ——. Noveritis, quod veniens ad presenciam nostram discr. v. Ulricus de Krez, pres- biter nostre dyoc., quandam litteram sanam et integram, — — quatuor sigillis provv. vv. videlicet Frane Johannis ad s. Leonhardum, civis Maioris civitatis Pragensis, Nicolai") Reinbote iudicis, Johannis Luthomericensis et Johannis Rost consulum iuratorum dicte civitatis Pragensis in pendentibus pressulis pergameni de communi cera sigillatam nobis presentavit, cuius tenor sequitur in hec verba: „In nom. dom. am. Cum humane condicionis ". [Sequitur tenor litterarum Franae, civis Maioris civitatis Pragensis, a. 1359 status — I Post cuius littere presentacionem d. Ulricus maii 25. datarum, vide superius n. 224. nobis humiliter supplicavit, quatenus omnia et singula in dicta littera contenta auctoritate ordinaria de benignitate nostra solita auctorisare, approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Nos itaque visa dicta littera eiusque tenore intellecto —— omnia et singula in dicta littera contenta in omnibus suis clausulis et punctis, prout superius exprimitur, auctoritate nostra ordinaria t. p. approbamus —— salvo eo, quod immutacio dicti bene- ficii seu misse de dicta ecclesia s. Marie ad aliam ecclesiam ac amocio dicti Ulrici et suorum successorum per dictum Franam et suos in hac parte successores non possit fieri nisi cano- nice et iuste, auctoritate ordinaria ex causis iustis et legittimis, quodque presentacio ad dictum beneficium seu ad missam predictam ad dictum Franam et suos heredes, et insti- tucio ipsius presentati ad nos seu ad nostros successores perpetuo pertinebit et debet per- tinere. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1359 die VII m. iun. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 3. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 5 n. 7.— HU —IMJ. a) cop.: Nicolaus.
148 dotalicii secundum ius terre predictam hereditatem habent et tenentur disbrigare. Quod si ad requisicionem d. prepositi prefati vel sui nunccii infra tres menses non facerent, extunc ipso facto incident in penam quadraginta sex.“) gr. Prag. nomine veri debiti ipsi monasterio persolvendam. Quam penam si ad requisicionem prepositi vel alicuius suorum infra qua- tuordecim dies monasterio non solverent, extunc statim omnes et quilibet eorum debent intrare ad hospicium in Rudnicz, ubi ipsis prepositus vel aliquis suorum monstraverit, ibi verum obstagium prestaturi, donec preposito et conventui eius de predicta quadraginta sex. summa et damnis per ipsos disbrigatores foret integraliter satisfactum. Insuper ipsi disbrigatores, si placebit preposito et conventui eius, predictam hereditatem cum domo et omnibus pertinenciis eius modo et forma premissis thabulis terre tenentur et debent intha- bulare; inthabulacione autem facta presentem litteram disbrigatoribus predictis reddere tenebuntur. Nos quoque Przybno de Hospozyn, Petrus dictus Kurzye de Nabdin et Petrus de Postowicz, disbrigatores hereditatis predicte, certificati et plene informati de omnibus premissis, omnia et singula in littera presenti conscripta omnes in solidum et una manu sub penis, factis et condicionibus prescriptis disbrigare promittimus harum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. Act. et dat. in predicto mon. Rudnicensi a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die II m. iun. Regesta Bohemiae et Moraviae. Ed. Emler, Diplomatář klášt. řádu sv. Augustina v Roudnici (Věstník Král. čes. spol. nauk 1893) p. 23 n. 16 e diplomatario saec. X V, quod olim in bibl. Lobkovic. Rudnicensi, nunc in Pátek asservatur. — HU — [MJ. a) cop.: sexagenis. 232) 1359 iun. 7. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis fundationem missae in ecclesia b. Mariae virg. in Lacu Maioris civitatis Pragensis confirmat. ——. Noveritis, quod veniens ad presenciam nostram discr. v. Ulricus de Krez, pres- biter nostre dyoc., quandam litteram sanam et integram, — — quatuor sigillis provv. vv. videlicet Frane Johannis ad s. Leonhardum, civis Maioris civitatis Pragensis, Nicolai") Reinbote iudicis, Johannis Luthomericensis et Johannis Rost consulum iuratorum dicte civitatis Pragensis in pendentibus pressulis pergameni de communi cera sigillatam nobis presentavit, cuius tenor sequitur in hec verba: „In nom. dom. am. Cum humane condicionis ". [Sequitur tenor litterarum Franae, civis Maioris civitatis Pragensis, a. 1359 status — I Post cuius littere presentacionem d. Ulricus maii 25. datarum, vide superius n. 224. nobis humiliter supplicavit, quatenus omnia et singula in dicta littera contenta auctoritate ordinaria de benignitate nostra solita auctorisare, approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Nos itaque visa dicta littera eiusque tenore intellecto —— omnia et singula in dicta littera contenta in omnibus suis clausulis et punctis, prout superius exprimitur, auctoritate nostra ordinaria t. p. approbamus —— salvo eo, quod immutacio dicti bene- ficii seu misse de dicta ecclesia s. Marie ad aliam ecclesiam ac amocio dicti Ulrici et suorum successorum per dictum Franam et suos in hac parte successores non possit fieri nisi cano- nice et iuste, auctoritate ordinaria ex causis iustis et legittimis, quodque presentacio ad dictum beneficium seu ad missam predictam ad dictum Franam et suos heredes, et insti- tucio ipsius presentati ad nos seu ad nostros successores perpetuo pertinebit et debet per- tinere. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1359 die VII m. iun. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 3. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 5 n. 7.— HU —IMJ. a) cop.: Nicolaus.
Strana 149
Annus 1359 iun. 2.—12. 149 233) 1359 iun. 7. Apud Villamnovam Avin. Innocentius papa VI archiepiscopum Pragensem et episcopum Vratislaviensem ac prae- positum ecclesiae Olomucensis conservatores Nicolai praepositi monasterii Zderasiensis Pra- gensis ord. s. Augustini ad triennium instituit. Militanti ecclesiae. Apud Villamnovam Auinionensis dioc. VII id. iun. a septimo. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 494 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 378 n. 855. — [L]. 234) 1359 iun. 10. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni, Ludovico et Thomae, filiis Nicolai Sleteneri de Cubito, custodiam portae civitatis Cubiti cum universis utilitatibus, ad eandem custodiam pertinentibus, in feudum confert. — n. f. t. p. u., quod pro parte dill. nobis Johannis, Ludwici et Thome fratrum, filiorum et heredum quondam Nycolay dicti Sletener de Cubito, nobis oblata peticio conti- nebat, quatenus eisdem custodiam porte civitatis nostre Cubiti cum bonis et utilitatibus ad hoc pertinentibus, sicut dictus eorum pater illa tenebat, conferre in feodum dignaremur. Nos itaque dictis eorum supplicacionibus de innata nobis clemencia graciosius annuentes ipsis et eorum heredibus custodiam porte dicte civitatis nostre Cubiti cum universis utilita- tibus, quas idem custos ab intrantibus vel exeuntibus habere consuevit racionabiliter ab antiquo, nec non unam curiam in Raleyn et unam curiam in Poschyczaw villis ac unum allodium in Satel, que ad custodiam predictam pertinere dicuntur, cum omnibus et univer- sis iuribus eorum, sicut illa bona et utilitates cum eadem custodia prefatus Nycolaus Sle- tener, pater ipsorum, hactenus in feodum a nobis seu predecessoribus nostris tenuisse ac possedisse dinoscitur, auctoritate regia Boemie in feodum conferimus ac eos de illis presen- tibus litteris liberaliter investimus, mandantes universis et singulis, .. burggraviis, .. capi- taneis, .. camerariis et quibuslibet aliis [offici alibus nostris et eorum vices gerentibus, fidd. nostris, firmiter et districte, quatenus fratres pre[dictos in] eisdem bonis, emolimentis, utilitatibus et iuribus non impediant nec impediri permittant, sed eos Iplena] nostra suffulti potencia manuteneant, protegant ac defendant, sicut nostre serenitatis indignacionem voluerint evitare. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Pragae a. d. 1359, ind. duodecima, IIII idus iun., regn. nostr. a. terciodecimo, i mperii] R. Miliczius. Per d. episcopum Mindensem Michael. vero quinto. Orig. perg. laesum cum sig. avulso in archivo olim Lobkovicensi in Roudnice, nunc in Pátek sign. P 5/4. — HU — [LJ. 235) 1359 iun. 12. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Henrico Johannis dicti Stenbonis magisterium artium liberalium impertitur. — Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus ac ven. universitatis studencium studii Pragensis cancellarius, universis presencium noticiam habituris salutem in domino et pre- sentibus fidem dare. Ut in dei ecclesia augeantur, qui fructum afferre valeant oportunum, decet et expedit, ut illi, qui pro acquisicione scienciarum multis laboribus utiliter insuda- runt, specialibus honoribus preferantur, ut et alii huiusmodi premio honoris ad acquirendum
Annus 1359 iun. 2.—12. 149 233) 1359 iun. 7. Apud Villamnovam Avin. Innocentius papa VI archiepiscopum Pragensem et episcopum Vratislaviensem ac prae- positum ecclesiae Olomucensis conservatores Nicolai praepositi monasterii Zderasiensis Pra- gensis ord. s. Augustini ad triennium instituit. Militanti ecclesiae. Apud Villamnovam Auinionensis dioc. VII id. iun. a septimo. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 494 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 378 n. 855. — [L]. 234) 1359 iun. 10. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni, Ludovico et Thomae, filiis Nicolai Sleteneri de Cubito, custodiam portae civitatis Cubiti cum universis utilitatibus, ad eandem custodiam pertinentibus, in feudum confert. — n. f. t. p. u., quod pro parte dill. nobis Johannis, Ludwici et Thome fratrum, filiorum et heredum quondam Nycolay dicti Sletener de Cubito, nobis oblata peticio conti- nebat, quatenus eisdem custodiam porte civitatis nostre Cubiti cum bonis et utilitatibus ad hoc pertinentibus, sicut dictus eorum pater illa tenebat, conferre in feodum dignaremur. Nos itaque dictis eorum supplicacionibus de innata nobis clemencia graciosius annuentes ipsis et eorum heredibus custodiam porte dicte civitatis nostre Cubiti cum universis utilita- tibus, quas idem custos ab intrantibus vel exeuntibus habere consuevit racionabiliter ab antiquo, nec non unam curiam in Raleyn et unam curiam in Poschyczaw villis ac unum allodium in Satel, que ad custodiam predictam pertinere dicuntur, cum omnibus et univer- sis iuribus eorum, sicut illa bona et utilitates cum eadem custodia prefatus Nycolaus Sle- tener, pater ipsorum, hactenus in feodum a nobis seu predecessoribus nostris tenuisse ac possedisse dinoscitur, auctoritate regia Boemie in feodum conferimus ac eos de illis presen- tibus litteris liberaliter investimus, mandantes universis et singulis, .. burggraviis, .. capi- taneis, .. camerariis et quibuslibet aliis [offici alibus nostris et eorum vices gerentibus, fidd. nostris, firmiter et districte, quatenus fratres pre[dictos in] eisdem bonis, emolimentis, utilitatibus et iuribus non impediant nec impediri permittant, sed eos Iplena] nostra suffulti potencia manuteneant, protegant ac defendant, sicut nostre serenitatis indignacionem voluerint evitare. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Pragae a. d. 1359, ind. duodecima, IIII idus iun., regn. nostr. a. terciodecimo, i mperii] R. Miliczius. Per d. episcopum Mindensem Michael. vero quinto. Orig. perg. laesum cum sig. avulso in archivo olim Lobkovicensi in Roudnice, nunc in Pátek sign. P 5/4. — HU — [LJ. 235) 1359 iun. 12. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Henrico Johannis dicti Stenbonis magisterium artium liberalium impertitur. — Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus ac ven. universitatis studencium studii Pragensis cancellarius, universis presencium noticiam habituris salutem in domino et pre- sentibus fidem dare. Ut in dei ecclesia augeantur, qui fructum afferre valeant oportunum, decet et expedit, ut illi, qui pro acquisicione scienciarum multis laboribus utiliter insuda- runt, specialibus honoribus preferantur, ut et alii huiusmodi premio honoris ad acquirendum
Strana 150
150 Regesta Bohemiae et Moraviae. virtutes et sciencias alliciantur. Hinc est, quod cum hon. v. Henricus Johannis dicti Sten- bonis de Lybsicz, Olom. dyoc., presencium ostensor, nobis in Cristo sincere dilectus, per certos sacre theologie professores et magistros in arcium liberalium facultate peritos, per nos specialiter deputatos, sit et fuerit debito et rigoroso examine previo repertus sufficiens et ydoneus decore magisterii septem arcium liberalium honestari, idcirco nos ipsius sufficien- ciam ac virtutum merita quam plurima attendentes, ipsum in aula nostra archiepiscopali Pragensi solempniter magisterii huiusmodi honore per consueta insignia cum debitis solemp- nitatibus in talibus observari consuetis primo loco duximus decorandum, dantes et con- cedentes eidem auctoritate cancellariatus nostri plenam et liberam facultatem in katedra magistrali liberalium arcium in studio Pragensi et alias ubique locorum legendi et quos- libet actus faciendi et exercendi magistrales. Harum, quibus nostrum maius sigillum appen- sum est, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1359 die XII m. iun. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libro erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 11. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 15 n. 25. — Chaloupecký V., Kar- lova universita v Praze 1348—1408. — HU — [M. 236) 1359 iun. 12. Pragae. Dotatio altaris s. Katherinae in ecclesia in Nahořečice. Nos Wlado et Nicolaus fratres de Ocziedielicz, Prag. dyoc., ad universorum noticiam cupimus pervenire, quod —— in remedium nostrorum progenitorum et nostrarum ac successorum nostrorum animarum salutem“) ad laudem et honorem omnipotentis dei et b. virg. Marie, genitricis eius, altare in eccl. in Nahorziedczicz in honorem s. Katherine de- dicatum quinque sex. reddituum, quos habemus et habere dinoscimur in villa nostra in Ocziedielicz, videlicet in nostris possessionibus, quas homines nostri censuales sub nobis tenent et possident, dotamus pro sustentacione ministri ad ipsum altare instituendi. Primo igitur dotamus aream cum hereditate in Nahorziedcicz, in qua fuimus residentes, singulis annis de dictis area et hereditate ad hanc spectante duas sex. solventes, it. Swachonem de Krozyn solventem mediam sex. gr., it. Petrum et Jacobum de Nahorziedczicz solventes unam sex., it. Paulum et Henricum de Libcouicz solventes unam sex., it. Wyccam et Ulricum in Tepla solventes mediam sex., it. Buzconem de Kostrczan solventem mediam sex. damus, concedimus et donamus presencium per tenorem per ministrum ipsius altaris legittime instituendum perpetuis temporibus tenendos, habendos et possidendos cum omni iure et libertate, sicuti per nos fuerint tenti et possessi, tali tamen condicione interiecta, ut minister predictus, —— in qualibet septimana celebret quatuor missas per se vel per alium, fer. secunda pro fidelibus defunctis, it. fer. quarta de s. Nicolao, fer. sexta de s. Cruce et sabato de domina, promittentes bona fide donacionem nostram perpetuo ratam et gratam habere nec eam ullo umquam tempore revocare. Et ut huiusmodi nostra donacio irrevocabiliter — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, humiliter suplicamus, perseveret, rev. — quatenus donacionem nostram supradictam — confirmare dignetur perpetuis temporibus duraturam. In quorum testimonium et certitudinem pleniorem sigillum nostrum est pre- sentibus appensum. Dat. Prage a. d. 1359 fer. quarta proxima post Pentecostes in quatuor temporibus, XII die m. iun. Insert. litteris Arnesti archiepiscopi Pragensis, 2. die m. iul. a. 1359 Pragae datis. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I, p. 7, n. 13 — HU — [MJ. a) cop.: salute.
150 Regesta Bohemiae et Moraviae. virtutes et sciencias alliciantur. Hinc est, quod cum hon. v. Henricus Johannis dicti Sten- bonis de Lybsicz, Olom. dyoc., presencium ostensor, nobis in Cristo sincere dilectus, per certos sacre theologie professores et magistros in arcium liberalium facultate peritos, per nos specialiter deputatos, sit et fuerit debito et rigoroso examine previo repertus sufficiens et ydoneus decore magisterii septem arcium liberalium honestari, idcirco nos ipsius sufficien- ciam ac virtutum merita quam plurima attendentes, ipsum in aula nostra archiepiscopali Pragensi solempniter magisterii huiusmodi honore per consueta insignia cum debitis solemp- nitatibus in talibus observari consuetis primo loco duximus decorandum, dantes et con- cedentes eidem auctoritate cancellariatus nostri plenam et liberam facultatem in katedra magistrali liberalium arcium in studio Pragensi et alias ubique locorum legendi et quos- libet actus faciendi et exercendi magistrales. Harum, quibus nostrum maius sigillum appen- sum est, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1359 die XII m. iun. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libro erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 11. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 15 n. 25. — Chaloupecký V., Kar- lova universita v Praze 1348—1408. — HU — [M. 236) 1359 iun. 12. Pragae. Dotatio altaris s. Katherinae in ecclesia in Nahořečice. Nos Wlado et Nicolaus fratres de Ocziedielicz, Prag. dyoc., ad universorum noticiam cupimus pervenire, quod —— in remedium nostrorum progenitorum et nostrarum ac successorum nostrorum animarum salutem“) ad laudem et honorem omnipotentis dei et b. virg. Marie, genitricis eius, altare in eccl. in Nahorziedczicz in honorem s. Katherine de- dicatum quinque sex. reddituum, quos habemus et habere dinoscimur in villa nostra in Ocziedielicz, videlicet in nostris possessionibus, quas homines nostri censuales sub nobis tenent et possident, dotamus pro sustentacione ministri ad ipsum altare instituendi. Primo igitur dotamus aream cum hereditate in Nahorziedcicz, in qua fuimus residentes, singulis annis de dictis area et hereditate ad hanc spectante duas sex. solventes, it. Swachonem de Krozyn solventem mediam sex. gr., it. Petrum et Jacobum de Nahorziedczicz solventes unam sex., it. Paulum et Henricum de Libcouicz solventes unam sex., it. Wyccam et Ulricum in Tepla solventes mediam sex., it. Buzconem de Kostrczan solventem mediam sex. damus, concedimus et donamus presencium per tenorem per ministrum ipsius altaris legittime instituendum perpetuis temporibus tenendos, habendos et possidendos cum omni iure et libertate, sicuti per nos fuerint tenti et possessi, tali tamen condicione interiecta, ut minister predictus, —— in qualibet septimana celebret quatuor missas per se vel per alium, fer. secunda pro fidelibus defunctis, it. fer. quarta de s. Nicolao, fer. sexta de s. Cruce et sabato de domina, promittentes bona fide donacionem nostram perpetuo ratam et gratam habere nec eam ullo umquam tempore revocare. Et ut huiusmodi nostra donacio irrevocabiliter — — d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, humiliter suplicamus, perseveret, rev. — quatenus donacionem nostram supradictam — confirmare dignetur perpetuis temporibus duraturam. In quorum testimonium et certitudinem pleniorem sigillum nostrum est pre- sentibus appensum. Dat. Prage a. d. 1359 fer. quarta proxima post Pentecostes in quatuor temporibus, XII die m. iun. Insert. litteris Arnesti archiepiscopi Pragensis, 2. die m. iul. a. 1359 Pragae datis. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I, p. 7, n. 13 — HU — [MJ. a) cop.: salute.
Strana 151
Annus 1359 iun. 12. 151 237) 1359 iun. 12. Bechyně. Thobias de Bechyně dictus de Kamenice et Henricus filius eius hospitale infirmorum in Kamenice n. Lipou fundant dotantque. Nos Thobias de Bechin dictus de Camenicz et Henricus unicus natus eius notum esse volumus ——. Cum terribilis ille ac horrendus extremi iudicii dies omnibus Cristi fidelibus semper debeat esse suspectus, quia tunc unusquisque pro bonis operibus, que in corpore gessit, est vitam eternam recepturus vel pro suis demeritis pravis actibus tradendus penis ultricibus et ardentibus sine fine concremandus, hunc igitur diem cordis oculis frequencius intuentes et illius iudicii iustum iudicem operibus miseridordie placare volentes, pro re- medio peccatorum nostrorum ac animarum omnium predecessorum nostrorum —— inter- veniente licencia et auctoritate venn. —— d. Arnesti, archiepiscopi Pragensis, necnon specia- liter accedente consensu discr. v. d. Wenceslai, plebani ibidem in Camenicz, fundavimus et ereximus necnon fundamus et erigimus de novo unum hospitale infirmorum in nostra civitate in Camenicz intra muros in honorem s. Wenczeslai mart. glor. necnon s. Elisabeth vidue prope ecclesiam parrochialem ss. Petri et Pauli apostt. In dotem autem eidem hospi- tali pro sustentacione infirmorum necnon anniversariis et serviciis infrascriptis hereditarie et iure directi dominii donamus exnunc et assignamus bona hereditatis infrascripta, videlicet villam nostram Wylczethyn") cum universis et singulis iuribus et pertinenciis suis ac cum omni libertate, que ad eandem villam pertinere dinoscuntur; it. quinque laneos subsidibus in cum dimidio in villa Beneschov Superiori; it. unum laneum cumb) civitate nostra Camenicz suprascripta cum agris, ortis, pratis pro una aratura instauranda cum omnimoda simpliciter libertate, que ad hoc dinoscitur pertinere. It. donamus et con- ferimus predicto hospitali nostro plenas decimas omnium fructuum, olerum et herbarum de orto nostro penes civitatem predictam Camenicz iuxta piscinam sito; it. conferimus et donamus dicto hospitali hanc libertatem in silva nostra magna dicta Prawicow, ut omnia iacencia et sicca°) ligna pro calefaciendis stubis et ad piscaturas et braxaturas ac pro omni necessitate eorum perpetuis futuris temporibus ad cremandum. It. donamus et assignamus eidem hospitali novem truncos apum, ex quibus infrascriptusd) procurator sive magister hospitalis omnem questum et fructum in usus infirmorum et ceram inde provenientem pro- restauracione quatuor cereorum, qui a nobis fundatoribus eidem hospitali sunt donati, qui continent 16 libras, et ille perpetue durare debent. Volumus autem, quod in predicto hospitali nostro sint ad minus continuo tredecim infirmi seu debiles decumbentes sic, quod aliquo aut aliquibus ex eis decedentibus seu inde recedentibus alii in eorum locum substi- tuantur, si poterunt reperiri seu petierint se admitti. It. volumus et statuimus, ut predictum hospitale seu infirmi hospitalis eiusdem habeant unum procuratorem seu magistrum hospi- talis de Camenicz, quem nos seu successores nostri duxerimus deputandum, qui procurator seu magister hospitalis pro labore suo et stipendio de proventibus ipsius hospitalis pro se septuaginta quinque gr. annuatim percipiet, videlicet medietatem in festo s. Georgii et aliam medietatem in festo s. Galli. Qui procurator seu magister hospitalis de agricultura seu aratura predicta ac de omnibus redditibus et proventibus suprascriptis infirmis de pane comestibili subtili bursa pistorali cribrati, quantum unusquisque infirmorum pro necessi- tate vite sue consumere possit ac de potenti cerevisia singulis diebus ad minus unam pintham Pragensis mensure unicuique infirmorum provideat. Cibi autem infrascripti infirmis mini- strentur, qualibet videlicet die unicuique infirmo duo fercula de mane, unum de carnibus et aliud in caseatis, ad cenam autem sive ad vesperam unum ferculum videlicet pisarum vel raparum vel olerum cum carnibus, si fuerit dies carnium, vel cum butiro in die lacticinio- rum condiatur, adiungendo loco carnium cuilibet infirmo duo ova. It. volumus, ut in sin- gulis festivitatibus domini, scilicet Nativitatis, Circumcisionis, Epyphanie, Resurreccionis, Ascensionis, Pentecostes, Trinitatis et Corporis Cristi et in omnibus festivitatibus s. Crucis,
Annus 1359 iun. 12. 151 237) 1359 iun. 12. Bechyně. Thobias de Bechyně dictus de Kamenice et Henricus filius eius hospitale infirmorum in Kamenice n. Lipou fundant dotantque. Nos Thobias de Bechin dictus de Camenicz et Henricus unicus natus eius notum esse volumus ——. Cum terribilis ille ac horrendus extremi iudicii dies omnibus Cristi fidelibus semper debeat esse suspectus, quia tunc unusquisque pro bonis operibus, que in corpore gessit, est vitam eternam recepturus vel pro suis demeritis pravis actibus tradendus penis ultricibus et ardentibus sine fine concremandus, hunc igitur diem cordis oculis frequencius intuentes et illius iudicii iustum iudicem operibus miseridordie placare volentes, pro re- medio peccatorum nostrorum ac animarum omnium predecessorum nostrorum —— inter- veniente licencia et auctoritate venn. —— d. Arnesti, archiepiscopi Pragensis, necnon specia- liter accedente consensu discr. v. d. Wenceslai, plebani ibidem in Camenicz, fundavimus et ereximus necnon fundamus et erigimus de novo unum hospitale infirmorum in nostra civitate in Camenicz intra muros in honorem s. Wenczeslai mart. glor. necnon s. Elisabeth vidue prope ecclesiam parrochialem ss. Petri et Pauli apostt. In dotem autem eidem hospi- tali pro sustentacione infirmorum necnon anniversariis et serviciis infrascriptis hereditarie et iure directi dominii donamus exnunc et assignamus bona hereditatis infrascripta, videlicet villam nostram Wylczethyn") cum universis et singulis iuribus et pertinenciis suis ac cum omni libertate, que ad eandem villam pertinere dinoscuntur; it. quinque laneos subsidibus in cum dimidio in villa Beneschov Superiori; it. unum laneum cumb) civitate nostra Camenicz suprascripta cum agris, ortis, pratis pro una aratura instauranda cum omnimoda simpliciter libertate, que ad hoc dinoscitur pertinere. It. donamus et con- ferimus predicto hospitali nostro plenas decimas omnium fructuum, olerum et herbarum de orto nostro penes civitatem predictam Camenicz iuxta piscinam sito; it. conferimus et donamus dicto hospitali hanc libertatem in silva nostra magna dicta Prawicow, ut omnia iacencia et sicca°) ligna pro calefaciendis stubis et ad piscaturas et braxaturas ac pro omni necessitate eorum perpetuis futuris temporibus ad cremandum. It. donamus et assignamus eidem hospitali novem truncos apum, ex quibus infrascriptusd) procurator sive magister hospitalis omnem questum et fructum in usus infirmorum et ceram inde provenientem pro- restauracione quatuor cereorum, qui a nobis fundatoribus eidem hospitali sunt donati, qui continent 16 libras, et ille perpetue durare debent. Volumus autem, quod in predicto hospitali nostro sint ad minus continuo tredecim infirmi seu debiles decumbentes sic, quod aliquo aut aliquibus ex eis decedentibus seu inde recedentibus alii in eorum locum substi- tuantur, si poterunt reperiri seu petierint se admitti. It. volumus et statuimus, ut predictum hospitale seu infirmi hospitalis eiusdem habeant unum procuratorem seu magistrum hospi- talis de Camenicz, quem nos seu successores nostri duxerimus deputandum, qui procurator seu magister hospitalis pro labore suo et stipendio de proventibus ipsius hospitalis pro se septuaginta quinque gr. annuatim percipiet, videlicet medietatem in festo s. Georgii et aliam medietatem in festo s. Galli. Qui procurator seu magister hospitalis de agricultura seu aratura predicta ac de omnibus redditibus et proventibus suprascriptis infirmis de pane comestibili subtili bursa pistorali cribrati, quantum unusquisque infirmorum pro necessi- tate vite sue consumere possit ac de potenti cerevisia singulis diebus ad minus unam pintham Pragensis mensure unicuique infirmorum provideat. Cibi autem infrascripti infirmis mini- strentur, qualibet videlicet die unicuique infirmo duo fercula de mane, unum de carnibus et aliud in caseatis, ad cenam autem sive ad vesperam unum ferculum videlicet pisarum vel raparum vel olerum cum carnibus, si fuerit dies carnium, vel cum butiro in die lacticinio- rum condiatur, adiungendo loco carnium cuilibet infirmo duo ova. It. volumus, ut in sin- gulis festivitatibus domini, scilicet Nativitatis, Circumcisionis, Epyphanie, Resurreccionis, Ascensionis, Pentecostes, Trinitatis et Corporis Cristi et in omnibus festivitatibus s. Crucis,
Strana 152
152 Regesta Bohemiae et Moraviae. s. Marie virg., s. Michaelis arch., Johannis Bapt., in festivitatibus omnium apostolorum et ewangelistarum et in dedicacione dicti hospitalis, it. in festo Decem milium militum ac in festo s. Wenczeslai, s. Gregorii, s. Benedicti abb., s. Elizabeth patrone eiusdem hospitalis, Marie Magdalene, Katherine, Margarethe, Dorothee, Barbare, Agnetis, in festo quoque Omnium sanctorum, in commemoracione omnium animarum et in singulis diebus domi- nicis semper in mane infirmis de ferculo tercio, scilicet carnium recensium, in quantitate bene conpetenti in perpetuum provideatur. Tempore vero quadragesimali ac Adventus domini omnibusque diebus ab ecclesia ieiunare consuetis infirmis de quatuor ferculis do- mesticalibus seu leguminibus, videlicet de rapis, pisis, oleribus vel consimilibus provideatur abunde ac pro quinto ferculo unicuique unum competens allec vel aliquid equivalens, si allecia haberi non possunt, tribuatur. Eciam volumus et ordinamus, ut a die s. Pentecostes usque ad festum s. Bartholomei ap. singulis diebus non consuetis ieiunare ab ecclesia de obsenio sive meridiana comestione infirmis provideantur aliqua lacticinia, que occurrunt. It. volumus, ut singulis diebus perpetuis temporibus omnibus infirmis simul unus Wienensis den. per procuratorem hospitalis erogetur secundum beneplacitum de labore in sepedicto hospitali decumbenti pro comparandis aliquibus fructibus, quos infirmi ut frequenter solent appetere, sicut sunt cerusa, merusa, pira, poma, fraga et consimilia, sic proviso, ut cum idem infirmus suo desiderio satisfecerit, pars remanens inter alios infirmos dividatur; si vero residuum ad omnes pertingere non possit, tunc, qui primo die caruerint, in sequenti die habeant, et illi, qui precedenti die habuerunt, partem careant in sequenti ita, ut universi infirmi ordinarie gaudeant tali beneficio aliqualiter recreati. De vestimentis vero et lecti- sterniis infirmorum taliter ordinamus, ut singulis annis cuilibet infirmorum pro lineis vestibus quinque ulne longe, prout in leviori precio emi et comparari poterit, in festo s. Georgii erogentur et infra duos annos unicuique infirmorum sex ulne grisei panni de lana facti pro tunica vel pro palio in festo b. Wenceslai tribuantur. Ceterum volumus, ut unicuique infirmorum pro lecto, quos lectos esse volumus 13 quot infirmos, infra duos annos de octo ulnis longis panni linei grossi pro duobus lintheaminibus in dicto b. Georgii festo pro- videatur. It. volumus, ut procurator ipsius hospitalis singulis annis pro necessitate infirmo- rum ac tocius hospitalis duas ancillas et unum servum famulantes conveniat et ipsos sub omni fide et devocione ad serviendum infirmis et hospitali asstringat. Predictus quoque procurator districte provideat, ut lumen singulis noctibus coram sanctis ibidem in altari reconditis habeatur. Oneramus autem hospitale nostrum predictum seu proventus et red- ditus, quos eidem, ut premittitur, donavimus, serviciis et anniversariis infrascriptis: Primum — — pro salute ordinamus et volumus, quod magister seu procurator hospitalis predicti — seren. principis et domini nostri d. Karoli, Romanorum imperatoris et Boemie regis, infirmos ipsius hospitalis deum solicitet exorare, qui pro dote ipsius hospitalis et infirmorum susten- tacione larga manu subvenit, pro suo remedio peccatorum et pro anima dive record. regis Wenceslai avi sui, qui in mon. Aule Regie prope Pragam, Cist. ord., est sepultus, cuius videlicet regis Wenceslai anniversarium procurator predicti hospitalis in parrochia civitatis Camenicensis singulis annis agi procuret in crastino ss. Decem millium militum martirum sic, quod in sero precedenti cantentur vigilie et in die sequenti cantetur una missa defuncto- rum et tres misse legantur similiter defunctorum pro anima predicti regis Wenceslai et memorati d. imperatoris, cum fuerit de hac vita sublatus. In quo anniversario predictus magister hospitalis de proventibus ipsius hospitalis det plebano quatuor gr. et cuilibet ex predictis tribus presbyteris legentibus missas defunctorum per duos gr., rectori vero scola- rum unum gr., campanatori quatuor den. Wyenenses et tres pauperibus clericis. It. eodem die anniversarii infirmis unum ferculum ultra solitam dietam addat et pro 8 gr. emat ducentos et viginti quatuor albos panes, de quibus cuilibet infirmorum det duos panes et residuos distribuat inter pauperes extra hospitale et eodem die det 8 gr. pro cera pro magnis cereis restaurandis. It. ordinamus et volumus, quod predictus procurator hospitalis
152 Regesta Bohemiae et Moraviae. s. Marie virg., s. Michaelis arch., Johannis Bapt., in festivitatibus omnium apostolorum et ewangelistarum et in dedicacione dicti hospitalis, it. in festo Decem milium militum ac in festo s. Wenczeslai, s. Gregorii, s. Benedicti abb., s. Elizabeth patrone eiusdem hospitalis, Marie Magdalene, Katherine, Margarethe, Dorothee, Barbare, Agnetis, in festo quoque Omnium sanctorum, in commemoracione omnium animarum et in singulis diebus domi- nicis semper in mane infirmis de ferculo tercio, scilicet carnium recensium, in quantitate bene conpetenti in perpetuum provideatur. Tempore vero quadragesimali ac Adventus domini omnibusque diebus ab ecclesia ieiunare consuetis infirmis de quatuor ferculis do- mesticalibus seu leguminibus, videlicet de rapis, pisis, oleribus vel consimilibus provideatur abunde ac pro quinto ferculo unicuique unum competens allec vel aliquid equivalens, si allecia haberi non possunt, tribuatur. Eciam volumus et ordinamus, ut a die s. Pentecostes usque ad festum s. Bartholomei ap. singulis diebus non consuetis ieiunare ab ecclesia de obsenio sive meridiana comestione infirmis provideantur aliqua lacticinia, que occurrunt. It. volumus, ut singulis diebus perpetuis temporibus omnibus infirmis simul unus Wienensis den. per procuratorem hospitalis erogetur secundum beneplacitum de labore in sepedicto hospitali decumbenti pro comparandis aliquibus fructibus, quos infirmi ut frequenter solent appetere, sicut sunt cerusa, merusa, pira, poma, fraga et consimilia, sic proviso, ut cum idem infirmus suo desiderio satisfecerit, pars remanens inter alios infirmos dividatur; si vero residuum ad omnes pertingere non possit, tunc, qui primo die caruerint, in sequenti die habeant, et illi, qui precedenti die habuerunt, partem careant in sequenti ita, ut universi infirmi ordinarie gaudeant tali beneficio aliqualiter recreati. De vestimentis vero et lecti- sterniis infirmorum taliter ordinamus, ut singulis annis cuilibet infirmorum pro lineis vestibus quinque ulne longe, prout in leviori precio emi et comparari poterit, in festo s. Georgii erogentur et infra duos annos unicuique infirmorum sex ulne grisei panni de lana facti pro tunica vel pro palio in festo b. Wenceslai tribuantur. Ceterum volumus, ut unicuique infirmorum pro lecto, quos lectos esse volumus 13 quot infirmos, infra duos annos de octo ulnis longis panni linei grossi pro duobus lintheaminibus in dicto b. Georgii festo pro- videatur. It. volumus, ut procurator ipsius hospitalis singulis annis pro necessitate infirmo- rum ac tocius hospitalis duas ancillas et unum servum famulantes conveniat et ipsos sub omni fide et devocione ad serviendum infirmis et hospitali asstringat. Predictus quoque procurator districte provideat, ut lumen singulis noctibus coram sanctis ibidem in altari reconditis habeatur. Oneramus autem hospitale nostrum predictum seu proventus et red- ditus, quos eidem, ut premittitur, donavimus, serviciis et anniversariis infrascriptis: Primum — — pro salute ordinamus et volumus, quod magister seu procurator hospitalis predicti — seren. principis et domini nostri d. Karoli, Romanorum imperatoris et Boemie regis, infirmos ipsius hospitalis deum solicitet exorare, qui pro dote ipsius hospitalis et infirmorum susten- tacione larga manu subvenit, pro suo remedio peccatorum et pro anima dive record. regis Wenceslai avi sui, qui in mon. Aule Regie prope Pragam, Cist. ord., est sepultus, cuius videlicet regis Wenceslai anniversarium procurator predicti hospitalis in parrochia civitatis Camenicensis singulis annis agi procuret in crastino ss. Decem millium militum martirum sic, quod in sero precedenti cantentur vigilie et in die sequenti cantetur una missa defuncto- rum et tres misse legantur similiter defunctorum pro anima predicti regis Wenceslai et memorati d. imperatoris, cum fuerit de hac vita sublatus. In quo anniversario predictus magister hospitalis de proventibus ipsius hospitalis det plebano quatuor gr. et cuilibet ex predictis tribus presbyteris legentibus missas defunctorum per duos gr., rectori vero scola- rum unum gr., campanatori quatuor den. Wyenenses et tres pauperibus clericis. It. eodem die anniversarii infirmis unum ferculum ultra solitam dietam addat et pro 8 gr. emat ducentos et viginti quatuor albos panes, de quibus cuilibet infirmorum det duos panes et residuos distribuat inter pauperes extra hospitale et eodem die det 8 gr. pro cera pro magnis cereis restaurandis. It. ordinamus et volumus, quod predictus procurator hospitalis
Strana 153
Annus 1359 iun. 12. 153 singulis annis in omnibus quatuor temporibus pro nostris suprafati Tobie et Henrici filii eius de Camenicz ac nostrorum predecessorum animabus procuret fieri servicium modo et ordine infrascripto: videlicet ut quarta feria quatuor temporum in parrochia vigilie in sero et missa defunctorum in crastino decantentur et per socios seu vicarios plebani tres missas ipso die legi procuret, duas in parrochia et unam in hospitali. Si vero in dictam feriam quar- tame) quatuor temporum aliquod notabile festum inciderit, tunc huiusmodi servicium anti- cipetur secunda feria quoad vigilias et tercia feria quoad missas et elemosinas; in singulis vero huiusmodi serviciis per magistrum hospitalis 15 gr. exponantur modo et ordine infra- scripto sic, quod plebano det duos gr. et tribus vicariis eiusdem ecclesie cuilibet per unum gr., rectori scole unum gr., campanatori quatuor den. Wienenses et clericis pauperibus ad scolas tres den. Wienenses assignat. It. pro quatuor gr. emat 112 panes triticeos, semper duos panes pro uno hal., de quibus panibus 13 panes nostris infirmis in hospitali unicuique infirmorum det unum, residuos autem centum minus uno panes aliis infirmis et pauperibus extra hospitale distribuat propter deum et cum quatuor gr., qui singulis serviciis supersunt, tempore magis competenti emat ceram pro reformacione candele ad corpus domini et pro aliis cereis renovandis et reformandis, qui ibidem per nos sunt dotati. Et per omnia simile servicium, prout supra proximo in quatuor temporibus est expressum, pro anima Wraccze, olim nostri Henrici coniugis, singulis annis fieri volumus in festo s. Anne quoad vigilias et in crastino quoad missas et elemosinas, in quo servicio, modo et ordine premissis 15 gr. similiter per magistrum hospitalis expendantur pro vigilia, missis, elemosina et pro cera. It. similiter servicium fiat cum 15 gr. pro animabus predecessorum ven. —— d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, et pro ipsius anima eo sublato de medio, et hoc in festo b. Marie Magdalene quoad vigilias et in crastino quoad missas & elemosinas. It. per omnia similiter servicium cum 15 gr. fiat singulis annis pro animabus omnium predecessorum hon. v. d. Benessiif) de Crawar, scolastici Pragensis et Olomucensis eccl. canonici, et post eius obitum pro anima sua, et hoc in festo b. Katherine quoad vigilias et in crastino quoad missas et elemosinas necnon pro animabus predecessorum nob. v. d. Purchardi comitis Magdeburgensis, imp. curie magistri, domini et avunculi nostri carissimi, et post eius mortem pro anima sua, et hoc in festo b. Lucie quoad vigilias et in crastino quoad missas et elemo- sinas, qui ambo pro empcione bonorum in dicta villa Benessov suas largas elemosinas tri- buerunt. Simile per omnia servicium cum 15 gr. fiat singulis annis pro anima quondam Sifridi de Kozogied et animabus suorum predecessorum, et hoc die sequenti post festum b. Lucie quoad vigilias et in crastino quoad missas et elemosinas pro eius anima et suorum predecessorum; fratres dicti Zigfridi ad emendum redditus in dicta villa Benessow similiter largas elemosinas donaverunt. It. pro hon. v. d. Wilhelmo, decano Wyssegradensis et ca- nonico Pragensis eccl., amico nostro carissimo, et suorum predecessorum servicium fieri debet in crastino s.Nicolai conf., et pro huiusmodi servicio donamus unum fertonem de quatuor nostris braseatoriis in civitate nostra Camenicz et ordinamus, ut similiter procuretur, ut supra expressum est, in toto. It. ordinamus et volumus, quod predictus magister hospitalis similiter omnibus sextis feriis perpetuis futuris temporibus procuret in eadem parrochia legi unam missam defunctorum pro anima predicte Wraccze, olim nostri Henrici coniugis, et legenti huiusmodi missam det quatuor den. et assignet. Insuper ordinamus et volumus, quod magister hospitalis seu procurator supradictus heremitam, qui moratur apud capellam b. Marie Magdalene*) eciam per nos fundatam prope Camenicz, procuret in cibo et potu per omnia sicut unum ex infirmis hospitalis supradicti, et eidem heremite infra biennium det novem ulnas longas de griseo grosso panno pro tunica et pro capa, omnes vero annone, quas in agro dicto Bradlo, prope eandem capellam b. Marie Magdalene sito, provenire con- tinget, hospitali seu infirmis hospitalis aplicentur.1) Quodsi predicta capella s. Marie Magda- lene in tectis vel alias reformacione indigeat, ad huiusmodi reformacionem et restauracio- nem magistrum hospitalis seu hospitale ipsum volumus esse obligatum. Ut autem inter
Annus 1359 iun. 12. 153 singulis annis in omnibus quatuor temporibus pro nostris suprafati Tobie et Henrici filii eius de Camenicz ac nostrorum predecessorum animabus procuret fieri servicium modo et ordine infrascripto: videlicet ut quarta feria quatuor temporum in parrochia vigilie in sero et missa defunctorum in crastino decantentur et per socios seu vicarios plebani tres missas ipso die legi procuret, duas in parrochia et unam in hospitali. Si vero in dictam feriam quar- tame) quatuor temporum aliquod notabile festum inciderit, tunc huiusmodi servicium anti- cipetur secunda feria quoad vigilias et tercia feria quoad missas et elemosinas; in singulis vero huiusmodi serviciis per magistrum hospitalis 15 gr. exponantur modo et ordine infra- scripto sic, quod plebano det duos gr. et tribus vicariis eiusdem ecclesie cuilibet per unum gr., rectori scole unum gr., campanatori quatuor den. Wienenses et clericis pauperibus ad scolas tres den. Wienenses assignat. It. pro quatuor gr. emat 112 panes triticeos, semper duos panes pro uno hal., de quibus panibus 13 panes nostris infirmis in hospitali unicuique infirmorum det unum, residuos autem centum minus uno panes aliis infirmis et pauperibus extra hospitale distribuat propter deum et cum quatuor gr., qui singulis serviciis supersunt, tempore magis competenti emat ceram pro reformacione candele ad corpus domini et pro aliis cereis renovandis et reformandis, qui ibidem per nos sunt dotati. Et per omnia simile servicium, prout supra proximo in quatuor temporibus est expressum, pro anima Wraccze, olim nostri Henrici coniugis, singulis annis fieri volumus in festo s. Anne quoad vigilias et in crastino quoad missas et elemosinas, in quo servicio, modo et ordine premissis 15 gr. similiter per magistrum hospitalis expendantur pro vigilia, missis, elemosina et pro cera. It. similiter servicium fiat cum 15 gr. pro animabus predecessorum ven. —— d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, et pro ipsius anima eo sublato de medio, et hoc in festo b. Marie Magdalene quoad vigilias et in crastino quoad missas & elemosinas. It. per omnia similiter servicium cum 15 gr. fiat singulis annis pro animabus omnium predecessorum hon. v. d. Benessiif) de Crawar, scolastici Pragensis et Olomucensis eccl. canonici, et post eius obitum pro anima sua, et hoc in festo b. Katherine quoad vigilias et in crastino quoad missas et elemosinas necnon pro animabus predecessorum nob. v. d. Purchardi comitis Magdeburgensis, imp. curie magistri, domini et avunculi nostri carissimi, et post eius mortem pro anima sua, et hoc in festo b. Lucie quoad vigilias et in crastino quoad missas et elemo- sinas, qui ambo pro empcione bonorum in dicta villa Benessov suas largas elemosinas tri- buerunt. Simile per omnia servicium cum 15 gr. fiat singulis annis pro anima quondam Sifridi de Kozogied et animabus suorum predecessorum, et hoc die sequenti post festum b. Lucie quoad vigilias et in crastino quoad missas et elemosinas pro eius anima et suorum predecessorum; fratres dicti Zigfridi ad emendum redditus in dicta villa Benessow similiter largas elemosinas donaverunt. It. pro hon. v. d. Wilhelmo, decano Wyssegradensis et ca- nonico Pragensis eccl., amico nostro carissimo, et suorum predecessorum servicium fieri debet in crastino s.Nicolai conf., et pro huiusmodi servicio donamus unum fertonem de quatuor nostris braseatoriis in civitate nostra Camenicz et ordinamus, ut similiter procuretur, ut supra expressum est, in toto. It. ordinamus et volumus, quod predictus magister hospitalis similiter omnibus sextis feriis perpetuis futuris temporibus procuret in eadem parrochia legi unam missam defunctorum pro anima predicte Wraccze, olim nostri Henrici coniugis, et legenti huiusmodi missam det quatuor den. et assignet. Insuper ordinamus et volumus, quod magister hospitalis seu procurator supradictus heremitam, qui moratur apud capellam b. Marie Magdalene*) eciam per nos fundatam prope Camenicz, procuret in cibo et potu per omnia sicut unum ex infirmis hospitalis supradicti, et eidem heremite infra biennium det novem ulnas longas de griseo grosso panno pro tunica et pro capa, omnes vero annone, quas in agro dicto Bradlo, prope eandem capellam b. Marie Magdalene sito, provenire con- tinget, hospitali seu infirmis hospitalis aplicentur.1) Quodsi predicta capella s. Marie Magda- lene in tectis vel alias reformacione indigeat, ad huiusmodi reformacionem et restauracio- nem magistrum hospitalis seu hospitale ipsum volumus esse obligatum. Ut autem inter
Strana 154
154 Regesta Bohemiae et Moraviae. plebanum de Camenicz et hospitale ipsum caritas et amicicia conservetur, ordinamus et volumus, quod offertorium, quod in eodem hospitali, dum misse celebrantur, super altare ponitur, ad plebanum pertineat, elemosina vero, que super tabulam vel ad truncum ipsius hospitalis per fideles Cristi ponitur, pertineat ad infirmos hoc adiecto, quod in dampnum plebani et parrochie circa hoc nulla fraus comittatur. Eciam ordinamus et volumus, quod predictus magister hospitalis seu procurator singulis annis coram nobis vel domino in Ca- menicz, qui pro tempore fuerit, de omnibus perceptis et distributis racionem facere teneatur, ut racione visa et defectibus hospitalis succurri valeat et super excrescencie seu remanencie, si que invente fuerint, in utilitatem hospitalis racionabiliter dispensari, iuribus dyocesani in omnibus semper salvis. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillo- rum nostrorum appensione iussimus communiri. Dat. in Bechyn a. d. 1359 die XII m. iun. Insert. confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis, 14. die m. oct. a. 1359 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 29. — HU — [MJ. a) cop.: Wylczelhyn. — b) in cop. spatium pro numero relictum. — c) cop.: icca. — d) cop.: infra- scriptis. — e) cop.: quintam. — f) cop.: Bonossii. — g) in cop. seq.: sito. — h) cop.: aplicetur. 238) 1359 iun. 16. Pragae. Karolus imperator etprex compositionem, inter Ulricum et Johannem, lantgravios de Leuchtenberg et Ulricum de Waldau factam, confirmat. bekennen ——, daz die edeln Ulreich und Johans gebruder, lantgrafen zu dem Lu- temberge, an eym teyle und der edel Ulreich von Waldaw, unser lieben getrewen, an dem andern teile umb alle aufleuffe, kriege und missehelunge, die zwischen yn beidirseit sich untz daher verlauffen und vorgangen haben, nach unsirm und nach andirre herren unserr lieben getrewen rate und wizzen sich miteinander haben gütlich und freuntlich gantz und gar verrichtet und versünet also, daz derselbe Ulreich, alle sein erben und nachkomen furbas mer ewiglichen mit yren zwein vesten, Schellemberg und Waltturm genant, wieder die- selben lantgrafen, alle ir erben und nachkomen nicht tun sullen nach keinen herren nach sûst andir leute, wie die genant sint, auf dieselben ire vesten lazzen die sie beschedigen wolten, mit sotanen undirscheide und ausgenommen worten: ob es zu schulden queme, daz wir, unser erben und nachkomen, künige zu Beheim, wider die egenanten lantgrafen tun wolten, so sullen und mügen dieselben Waldawer mit den vorgenanten yren vesten uns warten und wider sie uns zu legen und beholfen sein dez besten dez sie mugen. Es sullen auch die lantgrafen und alle die yren mit den Waldawern und mit allen den yren ane recht nicht haben zu schaffen; wer abir, daz sie, odir ir diener wider die egenanten Waldawer teten und sie ane recht mit gewalt angriffen, so mugen sie mit denselben yren zwein vesten sich behelfen und gegen yn weren des besten, des sie kunnen und mûgen. Mit urkünde ditz briefes versiegilt mit unserr keiserlichen maiestat ingsigel. Geben zu Prage nach Cristes geburde 1359 jare an dem nahsten suntage nach s. Veits tage, unsir reiche i. d. dreizenden Per dominum imperatorem Heinricus Australis. u. d. keis. i. d. fumften jare. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Waldthurn Gerichtsurkunden Fasc. 1. N. 1. — Reg. imp. VIII 2975. — [LJ.
154 Regesta Bohemiae et Moraviae. plebanum de Camenicz et hospitale ipsum caritas et amicicia conservetur, ordinamus et volumus, quod offertorium, quod in eodem hospitali, dum misse celebrantur, super altare ponitur, ad plebanum pertineat, elemosina vero, que super tabulam vel ad truncum ipsius hospitalis per fideles Cristi ponitur, pertineat ad infirmos hoc adiecto, quod in dampnum plebani et parrochie circa hoc nulla fraus comittatur. Eciam ordinamus et volumus, quod predictus magister hospitalis seu procurator singulis annis coram nobis vel domino in Ca- menicz, qui pro tempore fuerit, de omnibus perceptis et distributis racionem facere teneatur, ut racione visa et defectibus hospitalis succurri valeat et super excrescencie seu remanencie, si que invente fuerint, in utilitatem hospitalis racionabiliter dispensari, iuribus dyocesani in omnibus semper salvis. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillo- rum nostrorum appensione iussimus communiri. Dat. in Bechyn a. d. 1359 die XII m. iun. Insert. confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis, 14. die m. oct. a. 1359 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 29. — HU — [MJ. a) cop.: Wylczelhyn. — b) in cop. spatium pro numero relictum. — c) cop.: icca. — d) cop.: infra- scriptis. — e) cop.: quintam. — f) cop.: Bonossii. — g) in cop. seq.: sito. — h) cop.: aplicetur. 238) 1359 iun. 16. Pragae. Karolus imperator etprex compositionem, inter Ulricum et Johannem, lantgravios de Leuchtenberg et Ulricum de Waldau factam, confirmat. bekennen ——, daz die edeln Ulreich und Johans gebruder, lantgrafen zu dem Lu- temberge, an eym teyle und der edel Ulreich von Waldaw, unser lieben getrewen, an dem andern teile umb alle aufleuffe, kriege und missehelunge, die zwischen yn beidirseit sich untz daher verlauffen und vorgangen haben, nach unsirm und nach andirre herren unserr lieben getrewen rate und wizzen sich miteinander haben gütlich und freuntlich gantz und gar verrichtet und versünet also, daz derselbe Ulreich, alle sein erben und nachkomen furbas mer ewiglichen mit yren zwein vesten, Schellemberg und Waltturm genant, wieder die- selben lantgrafen, alle ir erben und nachkomen nicht tun sullen nach keinen herren nach sûst andir leute, wie die genant sint, auf dieselben ire vesten lazzen die sie beschedigen wolten, mit sotanen undirscheide und ausgenommen worten: ob es zu schulden queme, daz wir, unser erben und nachkomen, künige zu Beheim, wider die egenanten lantgrafen tun wolten, so sullen und mügen dieselben Waldawer mit den vorgenanten yren vesten uns warten und wider sie uns zu legen und beholfen sein dez besten dez sie mugen. Es sullen auch die lantgrafen und alle die yren mit den Waldawern und mit allen den yren ane recht nicht haben zu schaffen; wer abir, daz sie, odir ir diener wider die egenanten Waldawer teten und sie ane recht mit gewalt angriffen, so mugen sie mit denselben yren zwein vesten sich behelfen und gegen yn weren des besten, des sie kunnen und mûgen. Mit urkünde ditz briefes versiegilt mit unserr keiserlichen maiestat ingsigel. Geben zu Prage nach Cristes geburde 1359 jare an dem nahsten suntage nach s. Veits tage, unsir reiche i. d. dreizenden Per dominum imperatorem Heinricus Australis. u. d. keis. i. d. fumften jare. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Waldthurn Gerichtsurkunden Fasc. 1. N. 1. — Reg. imp. VIII 2975. — [LJ.
Strana 155
Annus 1359 iun. 12.—19. 155 239) 1359 iun. 16. Karolus imperator et rex venditionem civitatis Sohrau cum pertinentiis, a Primislao, duce Tessinensi, Bolconi, duci Swidnicensi, factam, confirmat. Mentio in diplomatum indice e cancellaria Tessinensi ad curiam regiam die 9. ian. 1654 missis Kaiser Karls bestettigung über das haus, stettlein u. weichbild Soraw, so herzog Primislaus zu Teschen herzog Polckem zu Schweidnitz verkauft, aber ohne anhangendes insiegel. (Vratislavia, Fürstenthum Teschen I.). — Extr., quod vitiosum esse videtur, quia Przemislaum emisse Sohrau non vendidisse in- dicat, apud Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 709. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schle- siens II p. 386 n. 5 Sommersbergum corrigit e Biermann, Geschichte d. Herzogthums Teschen p. 140 adnot. 4; cf. etiam Geschichte Schlesiens (Breslau 1938) p. 170. — Reg. imp. VIII 7003. — [LJ. 240) 1359 iun. 17. Pragae. Karolus imperator et rex Rusoni de Litice, burgravio in Tusta, mandat, ut Chodones Tustensis districtus circa antiquam eorum consuetudinem conservet. — nob. Russoni de Luticz, burgravio in Tusta, qui est vel pro tempore fuerit, fidd. suis dill. graciam suam et omne bonum. Constituti in nostre maiestatis presencia dill. nobis Chodones Tustensis districtus, fidd. nostri, proposuerunt, quod ab antiquo nulli penitus nobiles seu wladicones in quibusdam certis villis eorum bona aliqua habere seu tenere aut ibidem consueverunt residere. Quare fidelitati vestre committimus et seriose mandamus, quatenus auctoritate nostra regia Boemie dictos Chodones circa huiusmodi antiquam ipso- rum consuetudinem conservare et fideliter manutenere debeatis, non permittentes aliquos nobiles seu wladicones bona aliqua in dictis villis comparare, tenere seu inibi quomodolibet residere, si et in quantum talia hactenus observata fuerunt, prout nostram indignacionem diligitis evitare. Presencium sub appresso nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage die XVII m. iun. regn. nostr. a. tredecimo, imperii vero quinto. Per d. magistrum curie J. Eystetensis. Cop. saec. X V in collectione privilegiorum Chodonum Pragae in archivo musaei Nat. — Extr. Cela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 207, n. 5 (ad a. 1360). — HU — [MJ. 241) 1359 iun. 19. Pragae. Johannes et Vznata fratres de Skuhrov ecclesiam filialem in Nepolisy erigendam dotant. Ven. in Cr. patri et domino d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, seu eius vicario in spiritualibus Johannes et Wznatha fratres de Skurow quidquid possunt servicii et ho- noris. Quia villa nostra Lepolis, sita in parrochia ecclesie in Luha et ad ipsam iure parro- chiali spectans, et ipsius incole distant citra medium miliare ab ecclesia predicta et tempore inundacionis aquarum neque ipsi incole parrochiam pro audiendis divinis nec plebanus villam Lepolis ad visitandum infirmos et ipsos procurandum sacramentis et ad baptizandum pueros possunt comode accedere, propter quod multe negligencie in cristicolis dicte ville committuntur et divinus cultus minuitur, quem pocius desideramus augeri, ideo pura devocione ductus pater noster bone mem. dictus Tasso ibidem in dicta villa unam erexit catholicam pro remedio parentum et predecessorum animarum suorum et ob remuneracio- nem domini nostri Ihesu Cristi et eius matris gloriose virg. Marie, unam catholicam pro- filia et filiali in dicta villa Lepolis, ecclesie in Luha iure filiali subiectam, quam morte pre- ventus non dotavit. Propter quod in remedium patris nostri et suorum predecessorum ipsi ecclesie in Luha damus et dotamus eandem bonis infrascriptis: primo duos laneos liberos de hereditate multum fertili, unum laneum, quem olim famulus noster dictus Woytiech
Annus 1359 iun. 12.—19. 155 239) 1359 iun. 16. Karolus imperator et rex venditionem civitatis Sohrau cum pertinentiis, a Primislao, duce Tessinensi, Bolconi, duci Swidnicensi, factam, confirmat. Mentio in diplomatum indice e cancellaria Tessinensi ad curiam regiam die 9. ian. 1654 missis Kaiser Karls bestettigung über das haus, stettlein u. weichbild Soraw, so herzog Primislaus zu Teschen herzog Polckem zu Schweidnitz verkauft, aber ohne anhangendes insiegel. (Vratislavia, Fürstenthum Teschen I.). — Extr., quod vitiosum esse videtur, quia Przemislaum emisse Sohrau non vendidisse in- dicat, apud Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 709. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schle- siens II p. 386 n. 5 Sommersbergum corrigit e Biermann, Geschichte d. Herzogthums Teschen p. 140 adnot. 4; cf. etiam Geschichte Schlesiens (Breslau 1938) p. 170. — Reg. imp. VIII 7003. — [LJ. 240) 1359 iun. 17. Pragae. Karolus imperator et rex Rusoni de Litice, burgravio in Tusta, mandat, ut Chodones Tustensis districtus circa antiquam eorum consuetudinem conservet. — nob. Russoni de Luticz, burgravio in Tusta, qui est vel pro tempore fuerit, fidd. suis dill. graciam suam et omne bonum. Constituti in nostre maiestatis presencia dill. nobis Chodones Tustensis districtus, fidd. nostri, proposuerunt, quod ab antiquo nulli penitus nobiles seu wladicones in quibusdam certis villis eorum bona aliqua habere seu tenere aut ibidem consueverunt residere. Quare fidelitati vestre committimus et seriose mandamus, quatenus auctoritate nostra regia Boemie dictos Chodones circa huiusmodi antiquam ipso- rum consuetudinem conservare et fideliter manutenere debeatis, non permittentes aliquos nobiles seu wladicones bona aliqua in dictis villis comparare, tenere seu inibi quomodolibet residere, si et in quantum talia hactenus observata fuerunt, prout nostram indignacionem diligitis evitare. Presencium sub appresso nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage die XVII m. iun. regn. nostr. a. tredecimo, imperii vero quinto. Per d. magistrum curie J. Eystetensis. Cop. saec. X V in collectione privilegiorum Chodonum Pragae in archivo musaei Nat. — Extr. Cela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 207, n. 5 (ad a. 1360). — HU — [MJ. 241) 1359 iun. 19. Pragae. Johannes et Vznata fratres de Skuhrov ecclesiam filialem in Nepolisy erigendam dotant. Ven. in Cr. patri et domino d. Arnesto, s. Pragensis eccl. archiepiscopo, seu eius vicario in spiritualibus Johannes et Wznatha fratres de Skurow quidquid possunt servicii et ho- noris. Quia villa nostra Lepolis, sita in parrochia ecclesie in Luha et ad ipsam iure parro- chiali spectans, et ipsius incole distant citra medium miliare ab ecclesia predicta et tempore inundacionis aquarum neque ipsi incole parrochiam pro audiendis divinis nec plebanus villam Lepolis ad visitandum infirmos et ipsos procurandum sacramentis et ad baptizandum pueros possunt comode accedere, propter quod multe negligencie in cristicolis dicte ville committuntur et divinus cultus minuitur, quem pocius desideramus augeri, ideo pura devocione ductus pater noster bone mem. dictus Tasso ibidem in dicta villa unam erexit catholicam pro remedio parentum et predecessorum animarum suorum et ob remuneracio- nem domini nostri Ihesu Cristi et eius matris gloriose virg. Marie, unam catholicam pro- filia et filiali in dicta villa Lepolis, ecclesie in Luha iure filiali subiectam, quam morte pre- ventus non dotavit. Propter quod in remedium patris nostri et suorum predecessorum ipsi ecclesie in Luha damus et dotamus eandem bonis infrascriptis: primo duos laneos liberos de hereditate multum fertili, unum laneum, quem olim famulus noster dictus Woytiech
Strana 156
156 possidebat, secundum laneum dictum na Hutowscze donamus ipsi ecclesie cum area pro residencia per vicarium vel plebanum facienda; it. 70 gr. den. de censu et redditibus, quos cultores singuli et universi agrorum de dicta villa cum censu, quando nobis solvitur, debent ipsi plebano presentare et solvere; it. plenas et integras decimas de duabus araturis de campis in capeciis omnis grani, quod perpetuo ipsi plebano in Luha solvatur. Hoc addito, quod si predicte arature eidem ecclesie parrochiali, ut supra diximus, incorporate per nos vel per quemcunque alium vendite, permutate, aut in manus rusticorum agrestium iure communi singulariter si redite fuerint, nichilominus ecclesia prefata prius dictas decimas cum duabus laneis supradictis cum censu pecuniali 70 gr. sine omni impedimento tenebit in eternum, ita semper, quod unus presbiter vicarius vel plebanus, qui fuerit pro tempore, residenciam personalem faciat, et qui presbiter fuerit pro tempore et dominoa) et plebi non placuerit, debet ad requisicionem dominorum per plebanum ammoveri et alter locari, ne predicte negligencie in predictis committantur, petentes humiliter huiusmodi donacionem per vestram paternitatem approbari et confirmari ac dictam consecrari katholicam pro- filia in Luha ecclesie, prout ad vestrum spectat officium, dignemini confirmare. In quorum omnium testimonium et plenioris roboris firmitatem sigilla nostra duximus appendenda, nos vero Jesco de Boscouicz, Mutyna de Dobrusca, Czenco de Potenstein, Ulesb) de Bos- couicz et Sulco de Slupnicz — — sigilla nostra duximus appendenda in testimonium omnium°) premissorum. Dat. et act. Prage a. d. 1359 in vigilia Corporis Cristi. Regesta Bohemiae et Moraviae. Insert. confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis, 20. die iun. a. 1359 Pragae datae (vide inferius n. 246). — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 6 n. 10. — HU — IMJ. a) cop.: domini. — b) in confirmatione Arnesti archiepiscopi legitur: sigillis— couicz. — c) cop.: autem. Ulrici de Bos- 242) 1359 iun. 20. Pragae. Karolus imperator et rex in dissidio inter Conradum, ducem Olsnicensem, et Primislaum Tessinensem orto arbitrium facit, certis quaestionibus exceptis, quas ad Conradum de Falken- heim, capitaneum, et consilium Vratislaviense ad diiudicandum confert. — n. f. t. p. u., quod quia ill. .. Conradus Olesniczensis ex una et Przemisl Teschi- nensis ex parte altera duces, principes nostri dill., super universis et singulis dissensionibus, causis et questionibus infrascriptis, que inter eos alterutrum vertebantur, bona et libera voluntate in nos propter bonum pacis compromiserunt seque promiserunt de alto et basso per omnia servaturos, quidquid super hiis nostra serenitas inter eos decernetur ordinan- dum, ideoque habito principum, baronum et procerum nostrorum consilio, virtute compro- missi huiusmodi taliter duximus ordinandum, pronunciandum et eciam arbitrandum, ordi- namus, pronuncciamus et presentibus arbitramur: primo, quod dux Conradus procurare debet, quantum in eo est, ut tota medietas hominum et civium civitatis Bythumiensis duci Przemisl prefato ad manus filiarum quondam Bolkonis iunioris, ducis Bythumensis et Kozlensis, prestare debent corporale fidelitatis et homagii iuramentum sub omni modo et forma, sicuti antea super alia medietate duci Conradoa) iuramentum huiusmodi prestiterunt; quod si cives ipsi facere recusarent, extunc dictus dux Conradus eundem ducem Przemisl ad hoc effectualiter obtinendum bona fide et sine omni fraude debet tota sua potencia fide- liter adiuvare ita, quod hoc omnino fiat infra mensem a data presencium continue nume- randum. Et tale quidem homagium sive iuramentum ill. Lucardi, ducisse Bythumensi, in donacione suab) propter nupcias, que vulgariter leibgedinge dicitur, et eidem duci Conrado in sua tutela, que furmundschaft appelatur, nullum debet penitus preiudicium generare. Preterea disponimus, pronuncciamus auctoritate, qua supra, et eciam diffinimus, ut predicti duces super questionibus illis, que super quibuscumque metis et greneciis ubicumque inter
156 possidebat, secundum laneum dictum na Hutowscze donamus ipsi ecclesie cum area pro residencia per vicarium vel plebanum facienda; it. 70 gr. den. de censu et redditibus, quos cultores singuli et universi agrorum de dicta villa cum censu, quando nobis solvitur, debent ipsi plebano presentare et solvere; it. plenas et integras decimas de duabus araturis de campis in capeciis omnis grani, quod perpetuo ipsi plebano in Luha solvatur. Hoc addito, quod si predicte arature eidem ecclesie parrochiali, ut supra diximus, incorporate per nos vel per quemcunque alium vendite, permutate, aut in manus rusticorum agrestium iure communi singulariter si redite fuerint, nichilominus ecclesia prefata prius dictas decimas cum duabus laneis supradictis cum censu pecuniali 70 gr. sine omni impedimento tenebit in eternum, ita semper, quod unus presbiter vicarius vel plebanus, qui fuerit pro tempore, residenciam personalem faciat, et qui presbiter fuerit pro tempore et dominoa) et plebi non placuerit, debet ad requisicionem dominorum per plebanum ammoveri et alter locari, ne predicte negligencie in predictis committantur, petentes humiliter huiusmodi donacionem per vestram paternitatem approbari et confirmari ac dictam consecrari katholicam pro- filia in Luha ecclesie, prout ad vestrum spectat officium, dignemini confirmare. In quorum omnium testimonium et plenioris roboris firmitatem sigilla nostra duximus appendenda, nos vero Jesco de Boscouicz, Mutyna de Dobrusca, Czenco de Potenstein, Ulesb) de Bos- couicz et Sulco de Slupnicz — — sigilla nostra duximus appendenda in testimonium omnium°) premissorum. Dat. et act. Prage a. d. 1359 in vigilia Corporis Cristi. Regesta Bohemiae et Moraviae. Insert. confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis, 20. die iun. a. 1359 Pragae datae (vide inferius n. 246). — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 6 n. 10. — HU — IMJ. a) cop.: domini. — b) in confirmatione Arnesti archiepiscopi legitur: sigillis— couicz. — c) cop.: autem. Ulrici de Bos- 242) 1359 iun. 20. Pragae. Karolus imperator et rex in dissidio inter Conradum, ducem Olsnicensem, et Primislaum Tessinensem orto arbitrium facit, certis quaestionibus exceptis, quas ad Conradum de Falken- heim, capitaneum, et consilium Vratislaviense ad diiudicandum confert. — n. f. t. p. u., quod quia ill. .. Conradus Olesniczensis ex una et Przemisl Teschi- nensis ex parte altera duces, principes nostri dill., super universis et singulis dissensionibus, causis et questionibus infrascriptis, que inter eos alterutrum vertebantur, bona et libera voluntate in nos propter bonum pacis compromiserunt seque promiserunt de alto et basso per omnia servaturos, quidquid super hiis nostra serenitas inter eos decernetur ordinan- dum, ideoque habito principum, baronum et procerum nostrorum consilio, virtute compro- missi huiusmodi taliter duximus ordinandum, pronunciandum et eciam arbitrandum, ordi- namus, pronuncciamus et presentibus arbitramur: primo, quod dux Conradus procurare debet, quantum in eo est, ut tota medietas hominum et civium civitatis Bythumiensis duci Przemisl prefato ad manus filiarum quondam Bolkonis iunioris, ducis Bythumensis et Kozlensis, prestare debent corporale fidelitatis et homagii iuramentum sub omni modo et forma, sicuti antea super alia medietate duci Conradoa) iuramentum huiusmodi prestiterunt; quod si cives ipsi facere recusarent, extunc dictus dux Conradus eundem ducem Przemisl ad hoc effectualiter obtinendum bona fide et sine omni fraude debet tota sua potencia fide- liter adiuvare ita, quod hoc omnino fiat infra mensem a data presencium continue nume- randum. Et tale quidem homagium sive iuramentum ill. Lucardi, ducisse Bythumensi, in donacione suab) propter nupcias, que vulgariter leibgedinge dicitur, et eidem duci Conrado in sua tutela, que furmundschaft appelatur, nullum debet penitus preiudicium generare. Preterea disponimus, pronuncciamus auctoritate, qua supra, et eciam diffinimus, ut predicti duces super questionibus illis, que super quibuscumque metis et greneciis ubicumque inter
Strana 157
Annus 1359 iun. 19.—20. 157 dominia et terras eorum consistentibus et aliis punctis et articulis, de quibus ill. Wenczeslaus et Ludwicus, duces Lignicenses, consanguinei et principes nostri dill., alias inter eos pro- nunciasse noscuntur, ) prout in literis pronuncciacionis eorum dicitur contineri, inter ipsos fuerunt actenus ventilate, necnon universaliter super universis et singulis aliis causis, dissidiis, controversiis et questionum materiis, inter eos vertentibus quovismodo, ad pre- senciam fid. nostri dil. Chunadi de Falkenhain, capitaneum (!) et magistrum (!) civium, scabinorum, iuratorum et consilii Wratislaviensium venire debeant, quando super hoc eis per ipsos terminus fuerit assignatus, ibique causas et motiva sua proponere coram ipsis, qui de statu, condicione et veritate nominatim metarum et greniciarum dictarum et generaliter aliorum omnium predictorum,d) res oculis subiciendo et a fidedignis hominibus diligencius inquirendo super hiis omnibus pronuncciare, diffinire et nostro nomine arbitrari debebunt infra predictum mensem a data presencium continue computandum. Et quidquid per eos decretum, declaratum fuerit sive dictum, hoc dicti duces debebunt per omnia tenere et irrefragabiliter observare. Si vero altero ipsorum pronunciata et arbitrata rata habente alter contradicere presumpserit vel reniti, eo casu capitaneus et consilium antedicti parti pronunciacionem et arbitrium observanti ad assecucionem omnimodam et obtencionem omnium pronunciatorum sub pena gravis nostre indignacionis contra partem contradicen- tem tota sua potencia debebunt assistere et ei efficacibus auxiliis adhibere. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, XII kal. m. iul. regn. nostr. a. terciodecimo, imperii vero quinto. Cop. coeva in archivo publico Vratislaviensi sign. Rep. 33 F Oels III 22a (Copiarium vetustis- simum Olsnicense) p. 185 sqq. — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS I 806 n. 32. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 2, p. 359 n. 3 — Grünhagen-Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens II p. 434 n. 23. — Reg. imp. VIII 2977. — HU — [L]. a) sequens eo deletum. — b) suprascriptum. — c) suprascriptum. — d) suprascriptum. 243) 1359 iun. 20. Pragae. Egidius Paulsdorfer de Tännesberg Karolo imperatori et regi cum castro suo servire promittit. Ich Gilge der Paulsdorfer von dem Tennesperg bekenne und tu kunt offenlich mit disem briefe ——: Wenn der allerdurchl. furste und herre h. Karl Romischer keiser —— und kunig zu Beheim, mein liber genediger herre, mir dreyzzig sch. gr. Prag. pfen. auf dem czolle zu Tachow ierlichen in zwen zeiten in dem iare, fumfczehen auf s. Jurgen tag, der nu nahest vergangen ist, und fumfczehen auf s. Gallen tag, der darnach schirest kumpftig wirdet, von besundern gnaden aufzuheben hat gegeben, dorumbe so gelobe ich im —— mit meiner festen zu dem Tennesperge gegen allirmeniclich zu warten und zu helfen und dienen und im dieselben zu allen seinen notdurfften, wenne und wie offt er daz an mir heischen odir fordern wirdet, an alle widirrede und an allen verczog offenen und im mit der zuwarten als meinen rechten herren, ausgenomen meinem fettern h. Heinriche dem Paulsdorfer, mit dem ich, alse weit der perg ist, do die festen aufgelegen seint, einen burgfride gelobt und gesworen habe. Auch bin ich dez mit dem obgenanten meinen lieben genedigen herren mit ganczen wizzen ubireinkomen, daz welche zeit er der gulde odir ich der dienste und gelubde uberig sein wolden, daz uns daz beiderseit müglich ist zu tun, und sol an unsir beidir willekür — liegen. Mit urkund dicz briefes, versigilt mit meinem ingsigil, der geben ist zu Prag 1359 iare an dez heil. Leichinams tage. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa, fracto, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In sigillo legitur: S. EGIDII/IIIIIII. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11 1 p. 446 n. 454. — Sedláček, Zbytky register p. 22 n. 39. — HU — IMJ.
Annus 1359 iun. 19.—20. 157 dominia et terras eorum consistentibus et aliis punctis et articulis, de quibus ill. Wenczeslaus et Ludwicus, duces Lignicenses, consanguinei et principes nostri dill., alias inter eos pro- nunciasse noscuntur, ) prout in literis pronuncciacionis eorum dicitur contineri, inter ipsos fuerunt actenus ventilate, necnon universaliter super universis et singulis aliis causis, dissidiis, controversiis et questionum materiis, inter eos vertentibus quovismodo, ad pre- senciam fid. nostri dil. Chunadi de Falkenhain, capitaneum (!) et magistrum (!) civium, scabinorum, iuratorum et consilii Wratislaviensium venire debeant, quando super hoc eis per ipsos terminus fuerit assignatus, ibique causas et motiva sua proponere coram ipsis, qui de statu, condicione et veritate nominatim metarum et greniciarum dictarum et generaliter aliorum omnium predictorum,d) res oculis subiciendo et a fidedignis hominibus diligencius inquirendo super hiis omnibus pronuncciare, diffinire et nostro nomine arbitrari debebunt infra predictum mensem a data presencium continue computandum. Et quidquid per eos decretum, declaratum fuerit sive dictum, hoc dicti duces debebunt per omnia tenere et irrefragabiliter observare. Si vero altero ipsorum pronunciata et arbitrata rata habente alter contradicere presumpserit vel reniti, eo casu capitaneus et consilium antedicti parti pronunciacionem et arbitrium observanti ad assecucionem omnimodam et obtencionem omnium pronunciatorum sub pena gravis nostre indignacionis contra partem contradicen- tem tota sua potencia debebunt assistere et ei efficacibus auxiliis adhibere. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, XII kal. m. iul. regn. nostr. a. terciodecimo, imperii vero quinto. Cop. coeva in archivo publico Vratislaviensi sign. Rep. 33 F Oels III 22a (Copiarium vetustis- simum Olsnicense) p. 185 sqq. — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS I 806 n. 32. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 2, p. 359 n. 3 — Grünhagen-Markgraf, Lehns u. Besitzurk. Schlesiens II p. 434 n. 23. — Reg. imp. VIII 2977. — HU — [L]. a) sequens eo deletum. — b) suprascriptum. — c) suprascriptum. — d) suprascriptum. 243) 1359 iun. 20. Pragae. Egidius Paulsdorfer de Tännesberg Karolo imperatori et regi cum castro suo servire promittit. Ich Gilge der Paulsdorfer von dem Tennesperg bekenne und tu kunt offenlich mit disem briefe ——: Wenn der allerdurchl. furste und herre h. Karl Romischer keiser —— und kunig zu Beheim, mein liber genediger herre, mir dreyzzig sch. gr. Prag. pfen. auf dem czolle zu Tachow ierlichen in zwen zeiten in dem iare, fumfczehen auf s. Jurgen tag, der nu nahest vergangen ist, und fumfczehen auf s. Gallen tag, der darnach schirest kumpftig wirdet, von besundern gnaden aufzuheben hat gegeben, dorumbe so gelobe ich im —— mit meiner festen zu dem Tennesperge gegen allirmeniclich zu warten und zu helfen und dienen und im dieselben zu allen seinen notdurfften, wenne und wie offt er daz an mir heischen odir fordern wirdet, an alle widirrede und an allen verczog offenen und im mit der zuwarten als meinen rechten herren, ausgenomen meinem fettern h. Heinriche dem Paulsdorfer, mit dem ich, alse weit der perg ist, do die festen aufgelegen seint, einen burgfride gelobt und gesworen habe. Auch bin ich dez mit dem obgenanten meinen lieben genedigen herren mit ganczen wizzen ubireinkomen, daz welche zeit er der gulde odir ich der dienste und gelubde uberig sein wolden, daz uns daz beiderseit müglich ist zu tun, und sol an unsir beidir willekür — liegen. Mit urkund dicz briefes, versigilt mit meinem ingsigil, der geben ist zu Prag 1359 iare an dez heil. Leichinams tage. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa, fracto, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In sigillo legitur: S. EGIDII/IIIIIII. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11 1 p. 446 n. 454. — Sedláček, Zbytky register p. 22 n. 39. — HU — IMJ.
Strana 158
158 Regesta Bohemiae et Moraviae. 244) 1359 inn. 20. Pragae. Johannes, marchio Moraviae, Theodericum, episcopum Mindensem, et monasterium Ska- license ab ipso fundatum tueri promittit. — ad universorum noticiam volumus pervenire, quod, licet nostre magnificencie circumspecta benignitas universos fideles innate liberalitatis prosequatur pietate, illos tamen decet et congruit gratitudine prosequi ampliori, quos pre ceteris reperit sue excellencie sin- ceris affectibus et fidelibus obsequiis amplius et fervencius affuisse. Volentes igitur rev. in Cr. patrem d. Theodricum, Mindensem episcopum, propter serviciorum et obsequiorum multiplicium et variorum merita, seren. principi et domino d. nostro Karolo, Romanorum imperatori et Boemie regi, fratri nostro gloriosissimo, fideliter et utiliter impensorum ac factorum et adhuc impendendorum et faciendorum, favore prosequi gracioso amplioris honoris ac pocioris gracie prerogativa gaudere, ipsum et ipsius familiares subditos ac bona necnon monasterium Scalicz, ord. Cyst., prope Gurym ab ipso et per ipsum de voluntate et sciencia certa ac expresso consensu dicti d. imperatoris et regis ac fratris nostri rite et alias legittime fundatum et dotatum et eiusdem monasterii personas, familiam et familiares, servitores, homines et subditos nec non res et bona omnia et singula in nostre tuicionis et proteccionis defensionem suscepimus specialem promittimusque et spondemus dicto d. Theodrico, Mindensi episcopo, bona fide et per iuramentum per nos eidem firmiter prestitum —— et que, si dictus ipsum et ipsius familliares, servitores et subditos necnon res ac bona dominus noster Karolus imperator et rex herede seu heredibus masculini sexus non re- licto aut relictis, quod absit, decesserit, tunc habuerit vel tenuerit aut ipsum habere vel tenere contigerit in regno Boemie vel in terris nostris aut sub dicione nostra consistencia necnon prefatum mon. Scalicz et ipsius monasterii personas, familiares, servitores et sub- ditos ac eiusdem monasterii res et bona —— diligenter defendere et protegere et circa ipsa bona et in ipsis predictum d. episcopum eciam contra quemcumque seu quoscumque homi- nem seu homines et specialiter adversus iniuratores, adversarios, hostes et inimicos vel bonorum suorum invasores, molestatores aut occupatores tueri, iuvare fideliter et defensare et sibi consilium, subsidium et auxilium effectualiter impartiri, ipsumque et prefatum mon. Scalicz eciam in huiusmodi bonis nec non quibuscumqe graciis, —— precipue sibi et dicto monasterio et super ipsorum bonis et rebus per dictum dominum nostrum Karolum impera- torem et regem factis et concessis, faciendis et concedendis et circa ipsa et quodlibet ipso- rum, prout in huiusmodi privilegiis ac literis super dictis graciis — manutenere et gra- ciosius conservare. Nam dictum privilegium fundacionis prefate coram nobis legi constitui- mus et illud de verbo ad verbum, prout conceptum et scriptum fore dinoscitur, perinde defensare et manutenere promittimus sub iuramento prefato, ac si tenor ipsius seriatim foret et distincte in nostris presentibus litteris comprehensus. — — Dat. et act. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in festo Corporis Cristi. Orig. cum sig. de cera rubra comm. impressa in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 63. Extr. Kalousek, Listiny kl. Sedleckého a Skalického, A. C. XIV p. 389. — [MJ. 245) 1359 iun. 20. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, petente Alberto seniore ord. fratrum de poenitentia beatorum martyrum domus s. Crucis Maioris civitatis Pragensis, donationem iuris patronatus ecclesiae in Solnice (Solnicz), per Johannem et Vznatam (Wznatha), fratres de Skuhrov (Skuhrow), eidem Alberto et conventui suo factam, confirmat. universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Pragae a. d. 1359 die XX m. iun. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 4v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. Ip. 7 n. 12. — HU — IMJ.
158 Regesta Bohemiae et Moraviae. 244) 1359 inn. 20. Pragae. Johannes, marchio Moraviae, Theodericum, episcopum Mindensem, et monasterium Ska- license ab ipso fundatum tueri promittit. — ad universorum noticiam volumus pervenire, quod, licet nostre magnificencie circumspecta benignitas universos fideles innate liberalitatis prosequatur pietate, illos tamen decet et congruit gratitudine prosequi ampliori, quos pre ceteris reperit sue excellencie sin- ceris affectibus et fidelibus obsequiis amplius et fervencius affuisse. Volentes igitur rev. in Cr. patrem d. Theodricum, Mindensem episcopum, propter serviciorum et obsequiorum multiplicium et variorum merita, seren. principi et domino d. nostro Karolo, Romanorum imperatori et Boemie regi, fratri nostro gloriosissimo, fideliter et utiliter impensorum ac factorum et adhuc impendendorum et faciendorum, favore prosequi gracioso amplioris honoris ac pocioris gracie prerogativa gaudere, ipsum et ipsius familiares subditos ac bona necnon monasterium Scalicz, ord. Cyst., prope Gurym ab ipso et per ipsum de voluntate et sciencia certa ac expresso consensu dicti d. imperatoris et regis ac fratris nostri rite et alias legittime fundatum et dotatum et eiusdem monasterii personas, familiam et familiares, servitores, homines et subditos nec non res et bona omnia et singula in nostre tuicionis et proteccionis defensionem suscepimus specialem promittimusque et spondemus dicto d. Theodrico, Mindensi episcopo, bona fide et per iuramentum per nos eidem firmiter prestitum —— et que, si dictus ipsum et ipsius familliares, servitores et subditos necnon res ac bona dominus noster Karolus imperator et rex herede seu heredibus masculini sexus non re- licto aut relictis, quod absit, decesserit, tunc habuerit vel tenuerit aut ipsum habere vel tenere contigerit in regno Boemie vel in terris nostris aut sub dicione nostra consistencia necnon prefatum mon. Scalicz et ipsius monasterii personas, familiares, servitores et sub- ditos ac eiusdem monasterii res et bona —— diligenter defendere et protegere et circa ipsa bona et in ipsis predictum d. episcopum eciam contra quemcumque seu quoscumque homi- nem seu homines et specialiter adversus iniuratores, adversarios, hostes et inimicos vel bonorum suorum invasores, molestatores aut occupatores tueri, iuvare fideliter et defensare et sibi consilium, subsidium et auxilium effectualiter impartiri, ipsumque et prefatum mon. Scalicz eciam in huiusmodi bonis nec non quibuscumqe graciis, —— precipue sibi et dicto monasterio et super ipsorum bonis et rebus per dictum dominum nostrum Karolum impera- torem et regem factis et concessis, faciendis et concedendis et circa ipsa et quodlibet ipso- rum, prout in huiusmodi privilegiis ac literis super dictis graciis — manutenere et gra- ciosius conservare. Nam dictum privilegium fundacionis prefate coram nobis legi constitui- mus et illud de verbo ad verbum, prout conceptum et scriptum fore dinoscitur, perinde defensare et manutenere promittimus sub iuramento prefato, ac si tenor ipsius seriatim foret et distincte in nostris presentibus litteris comprehensus. — — Dat. et act. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in festo Corporis Cristi. Orig. cum sig. de cera rubra comm. impressa in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 63. Extr. Kalousek, Listiny kl. Sedleckého a Skalického, A. C. XIV p. 389. — [MJ. 245) 1359 iun. 20. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, petente Alberto seniore ord. fratrum de poenitentia beatorum martyrum domus s. Crucis Maioris civitatis Pragensis, donationem iuris patronatus ecclesiae in Solnice (Solnicz), per Johannem et Vznatam (Wznatha), fratres de Skuhrov (Skuhrow), eidem Alberto et conventui suo factam, confirmat. universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Pragae a. d. 1359 die XX m. iun. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 4v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. Ip. 7 n. 12. — HU — IMJ.
Strana 159
Annus 1359 iun. 20.—24. 159 246) 1359 iun. 20. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litteras Johannis et Vznatae (Wznathe) fratrum de Skuhrov (Skuhrow), in vigilia Corporis Cristi Pragae datas (vide superius n. 241), per Nicolaum plebanum in Luhy (Luha) praesentatas, earundem litterarum tenore inserto con- firmat. — universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1359 die XX m. iun. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 4. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 6 n. 10. — HU — IMJ. 247) 1359 iun. 21. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, archiepiscopi Pragensis vicarii generales, Gallo rectore ecclesiae s. Nicolai Minoris civitatis Pragensis et Nicolao Shegel, cive eiusdem civitatis, peten- tibus, litteras iudicis et iuratorum dictae Minoris civitatis, I. die m. febr. a. 1359 datas (vide n. 104), earundem litterarum tenore inserto confirmant. universis tam presentibus quam futuris. Dat. Prage a. d. 1359 die XXI m. iun. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 5. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. Ip. 8 n. 14. — HU — IMJ. 248) 1359 iun. 24. Pragae. Karolus imperator et rex iudici civitatis Pernae, praesenti et futuro, permittit, ut bona nobilium et aliorum in circuitu civitatis incolarum, qui terminis omissis debita non persolverint, ad tempus solutionis impeditae Pernensium civium emolumento publicentur et subditi dictorum nobilium arrestentur. —fid. suo dil., iudici in Pyrna, qui nunc est et qui fuerit pro tempore, graciam suam et omne bonum. Cupientes, ut cives civitatis nostre Pyrnensis, fidd. nostri dill., debitorum suorum solucionem a nobilibus, baronibus, militibus, clientibus et incolis terre facilius assequantur, tue fidelitati concedimus graciose t. p. et favemus, ut quicumque ipsorum nobilium, baronum, militum, clientum et incolarum pro negociis et necessitatibus suis de- bita in ipsa civitate contraxerint et eadem debita creditoribus suis, civibus et incolis Pyr- nensibus, in terminis ad solvendum assumptis non persolverint nec alias cum ipsis de de- bitis huiusmodi curaverint concordare, tu elapsis solucionum terminis res quascumque et subditos seu rusticos eorundem infra limites et circumferencias murorum seu iudicii prefate civitatis inventas sive inventos auctoritate regia occupare seu arrestare licite valeas et impune, donec per detentores seu retentores huiusmodi debitorum civibus ipsis, puta creditoribus, debita sua integraliter persolvantur vel ipsis pro debitis huiusmodi fecerint iusticie complementum; provisurus omnino, ne in execucione iusticie te negligentem hiis, qui illam petunt et pecierint in futurum, exhibeas, sed omni cura et solicitudine iuris et iusticie cultor existas, prout indignacionem regiam et penam pro negligencia debitam diligis evitare. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1359, VIII° kal. iul., regn. nostr. anno tercio decimo, imperii vero quinto. Per dominum .. Mindensem episcopum Nicolaus de Chremser. R. Miliczius. Ex orig. cum sig. maiest. laeso, quod Pernae in archivo civitatis asservatur, ed. Posern-Klett, Urkun- denbuch d. St. Dresden u. Pirna, Cod. Sax. reg. 11, 5 p. 362 n. 42. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 552 n. 379. — ILJ.
Annus 1359 iun. 20.—24. 159 246) 1359 iun. 20. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litteras Johannis et Vznatae (Wznathe) fratrum de Skuhrov (Skuhrow), in vigilia Corporis Cristi Pragae datas (vide superius n. 241), per Nicolaum plebanum in Luhy (Luha) praesentatas, earundem litterarum tenore inserto con- firmat. — universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1359 die XX m. iun. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 4. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 6 n. 10. — HU — IMJ. 247) 1359 iun. 21. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, archiepiscopi Pragensis vicarii generales, Gallo rectore ecclesiae s. Nicolai Minoris civitatis Pragensis et Nicolao Shegel, cive eiusdem civitatis, peten- tibus, litteras iudicis et iuratorum dictae Minoris civitatis, I. die m. febr. a. 1359 datas (vide n. 104), earundem litterarum tenore inserto confirmant. universis tam presentibus quam futuris. Dat. Prage a. d. 1359 die XXI m. iun. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 5. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. Ip. 8 n. 14. — HU — IMJ. 248) 1359 iun. 24. Pragae. Karolus imperator et rex iudici civitatis Pernae, praesenti et futuro, permittit, ut bona nobilium et aliorum in circuitu civitatis incolarum, qui terminis omissis debita non persolverint, ad tempus solutionis impeditae Pernensium civium emolumento publicentur et subditi dictorum nobilium arrestentur. —fid. suo dil., iudici in Pyrna, qui nunc est et qui fuerit pro tempore, graciam suam et omne bonum. Cupientes, ut cives civitatis nostre Pyrnensis, fidd. nostri dill., debitorum suorum solucionem a nobilibus, baronibus, militibus, clientibus et incolis terre facilius assequantur, tue fidelitati concedimus graciose t. p. et favemus, ut quicumque ipsorum nobilium, baronum, militum, clientum et incolarum pro negociis et necessitatibus suis de- bita in ipsa civitate contraxerint et eadem debita creditoribus suis, civibus et incolis Pyr- nensibus, in terminis ad solvendum assumptis non persolverint nec alias cum ipsis de de- bitis huiusmodi curaverint concordare, tu elapsis solucionum terminis res quascumque et subditos seu rusticos eorundem infra limites et circumferencias murorum seu iudicii prefate civitatis inventas sive inventos auctoritate regia occupare seu arrestare licite valeas et impune, donec per detentores seu retentores huiusmodi debitorum civibus ipsis, puta creditoribus, debita sua integraliter persolvantur vel ipsis pro debitis huiusmodi fecerint iusticie complementum; provisurus omnino, ne in execucione iusticie te negligentem hiis, qui illam petunt et pecierint in futurum, exhibeas, sed omni cura et solicitudine iuris et iusticie cultor existas, prout indignacionem regiam et penam pro negligencia debitam diligis evitare. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1359, VIII° kal. iul., regn. nostr. anno tercio decimo, imperii vero quinto. Per dominum .. Mindensem episcopum Nicolaus de Chremser. R. Miliczius. Ex orig. cum sig. maiest. laeso, quod Pernae in archivo civitatis asservatur, ed. Posern-Klett, Urkun- denbuch d. St. Dresden u. Pirna, Cod. Sax. reg. 11, 5 p. 362 n. 42. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 552 n. 379. — ILJ.
Strana 160
160 Regesta Bohemiae et Moraviae. 249) 1359 iun. 24. Pragae. Karolus imperator et rex litteras Johannis, regis Bohemiae, civibus Pernae civitatis die 20. mensis Aprilis a. 1325 datas (cf. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 212 n. 132), tenore earum inserto, Bohemiae regis auctoritate innovat et confirmat. Testes huius rei sunt: venn. Suscepti regiminis nos admonet solicitudo continua. Arnestus, Pragensis archiepiscopus; Johannes Luthomuslensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis et Maurus Corbaviensis ecclesiarum episcopi; ill. Bolko Falkember- gensis, Bolko Opuliensis, Johannes Opavie, Przemislaus Teschinensis, duces; spectt. Burg- hardus, imperialis curie magister; Johannes et Burghardus, Magdeburgenses, et Fridericus Nueremburgensis, burggravii; Ulricus et Johannes Lutembergenses, lantgravii; et alii. Dat. Prage a. d. 1359, ind. duodecima, VIII kal. iul., regn. nostr. anno tercio decimo, imperii vero quinto. Per d. Mindensem episcopum Nicolaus de Chremser. Ex orig. perg. cum sig., quod olim in fil. ser. appensum est, nunc avulsum deest et Pernae in archivo — civitatis asservatur, ed. Posern-Klett, UB d. Städte Dresden u. Pirna (Cod. Sax. reg. 11, 5) p. 361 n. 41. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 550 n. 378. — Reg. imp. VIII 7005. — [LJ. 250) 1359 iun. 27. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii generales instrumentum publicum de recognitione Jesconis Franconis de Skalka registrari faciunt. —, quod veniens ad pre- Nos Nicolaus prepositus et Detlevus vicarii,3) qui supra, — senciam nostram Martinus procurator consistorii Pragensis quoddam instrumentum publi- cum, per Albertum quondam Wilhelmi de Woycow, Prag. dyoc., publicum imp. auct. notarium ac actorum consistorii curie archiepiscopalis Pragensis, scriptum et signo suo signatum coram nobis exhibuit petens, ut illud in registro nostro registrari faceremus ad cautelam. Cuiusb) precibus inclinati dictum instrumentum Nicolao de Luticz, notario can- cellarie Pragensis, registrandum commisimus, cuius tenor sequitur in hec verba: — In dei nom. am. Anno nativitatis eiusdem — —. [Sequitur tenor litterarum, Pragae a. 1359 die mart. 29. datarum, vide n. 169J. Act. Prage a. d. 1359 die XXVII m. iun. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 4v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 7 n. 11. — HU — [MJ. a) cop.: vicarius. — b) cop.: cum. 251) 1359 iul. 2. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, petente Sdencone Johannis de Horšov (Horssow), clerico Prag. dioc., litteras Vladonis (Bladonis) et Nicolai fratrum de Očedělice (Ocziedielicz), a. 1359 iun. 12. Pragae datas, earundem litterarum tenore inserto (vide superius n. 236) con- firmat. — universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1359 die secunda m. iul. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 4v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 7 n. 13.— HU — [MJ.
160 Regesta Bohemiae et Moraviae. 249) 1359 iun. 24. Pragae. Karolus imperator et rex litteras Johannis, regis Bohemiae, civibus Pernae civitatis die 20. mensis Aprilis a. 1325 datas (cf. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 212 n. 132), tenore earum inserto, Bohemiae regis auctoritate innovat et confirmat. Testes huius rei sunt: venn. Suscepti regiminis nos admonet solicitudo continua. Arnestus, Pragensis archiepiscopus; Johannes Luthomuslensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis et Maurus Corbaviensis ecclesiarum episcopi; ill. Bolko Falkember- gensis, Bolko Opuliensis, Johannes Opavie, Przemislaus Teschinensis, duces; spectt. Burg- hardus, imperialis curie magister; Johannes et Burghardus, Magdeburgenses, et Fridericus Nueremburgensis, burggravii; Ulricus et Johannes Lutembergenses, lantgravii; et alii. Dat. Prage a. d. 1359, ind. duodecima, VIII kal. iul., regn. nostr. anno tercio decimo, imperii vero quinto. Per d. Mindensem episcopum Nicolaus de Chremser. Ex orig. perg. cum sig., quod olim in fil. ser. appensum est, nunc avulsum deest et Pernae in archivo — civitatis asservatur, ed. Posern-Klett, UB d. Städte Dresden u. Pirna (Cod. Sax. reg. 11, 5) p. 361 n. 41. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 550 n. 378. — Reg. imp. VIII 7005. — [LJ. 250) 1359 iun. 27. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii generales instrumentum publicum de recognitione Jesconis Franconis de Skalka registrari faciunt. —, quod veniens ad pre- Nos Nicolaus prepositus et Detlevus vicarii,3) qui supra, — senciam nostram Martinus procurator consistorii Pragensis quoddam instrumentum publi- cum, per Albertum quondam Wilhelmi de Woycow, Prag. dyoc., publicum imp. auct. notarium ac actorum consistorii curie archiepiscopalis Pragensis, scriptum et signo suo signatum coram nobis exhibuit petens, ut illud in registro nostro registrari faceremus ad cautelam. Cuiusb) precibus inclinati dictum instrumentum Nicolao de Luticz, notario can- cellarie Pragensis, registrandum commisimus, cuius tenor sequitur in hec verba: — In dei nom. am. Anno nativitatis eiusdem — —. [Sequitur tenor litterarum, Pragae a. 1359 die mart. 29. datarum, vide n. 169J. Act. Prage a. d. 1359 die XXVII m. iun. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 4v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 7 n. 11. — HU — [MJ. a) cop.: vicarius. — b) cop.: cum. 251) 1359 iul. 2. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, petente Sdencone Johannis de Horšov (Horssow), clerico Prag. dioc., litteras Vladonis (Bladonis) et Nicolai fratrum de Očedělice (Ocziedielicz), a. 1359 iun. 12. Pragae datas, earundem litterarum tenore inserto (vide superius n. 236) con- firmat. — universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1359 die secunda m. iul. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti fol. 4v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 7 n. 13.— HU — [MJ.
Strana 161
Annus 1359 iun. 24.—iul. 13. 161 252) 1359 iul. 4. [in Monte Kutnis]. Iudex et iurati Montis Kutnis testantur Uluschium Pfaffenknecht et Nicolaum Preuer suas partes hereditatis in Velim (Velyna) monasterio in Aula Regia vendidisse. Nos Enderlinus Lewlini, iudex pro tunc et iuratus, Nicolaus Eylawer filius Ulmanni, Henslinus Creusel, tunc temporis magister iuratorum, Friczko Scalek, Theodricus Resch, Heynlinus Goercz, Nicolaus Hekler, Nicolaus Rûschel et Henslinus Sector ceterique iurati Montis Chuttnis recognoscimus ——, quod provv. vv. Uluschius Pfaffenknecht et Nicolaus — — ex parte sui ac heredum suorum nec non aliorum dictus Prewer, nostri concives, omnium amicorum, quorum interest aut interesse posset vel deberet quovis modo in futu- rum, rite ac racionabiliter vendiderunt et resignaverunt ac iusto vendicionis titulo tradi- derunt, quivis suam mediam partem hereditatis sive curie, situate in villa dicta Welyna, cum singulis suis pertinenciis et iuribus — — rev. v. d. Johanni, abbati mon. Aule Regie, eiusque conventui hereditarie tenendas, possidendas et utifruendas pacifice et quiete pro quadringentis et viginti sex. gr. Prag., quas dicti duo viri recognoverunt totaliter se re- cepisse ab ipso d. Johanne abbate pecunia in parata. Insuper prefatus Uluschius Pfaffen- knecht et Nicolaus Kancenbach socer suus, noster eciam concivis, parte ex una promiserunt in solidum —— cum singulis suis bonis, mobilibus et immobilibus, subtus ac supra terram ubique habitis seu compertis, nec non Nicolaus Prewer memoratus et Hammannus dictus Reichnawer suus fideiussor, noster eciam concivis, parte ex altera promiserunt in solidum seu manu coniuncta —— prefato d. abbati suoque conventui predictas duas partes prefate hereditatis sive curie in Welina ab omnibus easdem qualitercunque inpetentibus seu impe- dientibus disbrigare, quietare ac libertare, videlicet ad spacium anni unius iuxta iura et conswetudinem nostri Montis supradicti. —— In huius vendicionis, compromissionis et disbrigacionis testimonium communitatis nostre sigillum atque Nicolai Kanczenbach nec non Hammanni Reichnawer, compromissorum seu fideiussorum pretactorum, sigilla propria presentibus sunt appensa. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fer. quinta die b. Procopii conf. R. Orig. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg., quorum 1) fractum, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, nune Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum sign. IV Zb. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 112 n. 158. — Extr. Schubert, Urkunden — Regesten a. d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 124 n. 945 (ad 6 iul.). — HU — IMJ. 253) 1359 iul. 13. Karlštejn. Karolus imperator et rex litteras, quibus 13. die febr. a. 1355 capellam b. Mariae in Terentio fundavit ac dotavit et mansionariis eccl. Pragensis subdidit, donatione bonorum, quae sumptu proprio in Italia coemit, complet. Ad cumulum nostri culminis — Testes: venn. Arnestus archiepiscopus Pragen- sis, Johannes Olomucensis, Johannes Lutomuslensis, Theodricus Mindensis et Maurus Cor- bauiensis episcopi; ill. Lodwicus Slezye et in Ligwicz (!), Bolko Falkembergensis et Johannes Opavie duces; et spectt. Johannes et Burkardus, purgravii Magdeburgenses, ac nobb. Sbinco Lepus et Hassco de Zwyerzetycz, magistri curie nostre, et Ulricus de Usk et alii quam plures nostri imperii sacri principes ——. Dat. Karlssteyn a. d. M° CCC° [quinquagesimo] nono ind. XII, III idus iul., regn. nostr. a. Boemie terciodecimo, imperii vero quinto. Per d. imperatorem. Cop. saec. X V Pragae in bibl. Nat. et univ. ims XII F 2 fol. 119. — Ed. Dobner, Mon. hist. Bohemie III p. 373 n. 29. — Reg. imp. VIII 2983. — HU — [LJ. 11 Regesta
Annus 1359 iun. 24.—iul. 13. 161 252) 1359 iul. 4. [in Monte Kutnis]. Iudex et iurati Montis Kutnis testantur Uluschium Pfaffenknecht et Nicolaum Preuer suas partes hereditatis in Velim (Velyna) monasterio in Aula Regia vendidisse. Nos Enderlinus Lewlini, iudex pro tunc et iuratus, Nicolaus Eylawer filius Ulmanni, Henslinus Creusel, tunc temporis magister iuratorum, Friczko Scalek, Theodricus Resch, Heynlinus Goercz, Nicolaus Hekler, Nicolaus Rûschel et Henslinus Sector ceterique iurati Montis Chuttnis recognoscimus ——, quod provv. vv. Uluschius Pfaffenknecht et Nicolaus — — ex parte sui ac heredum suorum nec non aliorum dictus Prewer, nostri concives, omnium amicorum, quorum interest aut interesse posset vel deberet quovis modo in futu- rum, rite ac racionabiliter vendiderunt et resignaverunt ac iusto vendicionis titulo tradi- derunt, quivis suam mediam partem hereditatis sive curie, situate in villa dicta Welyna, cum singulis suis pertinenciis et iuribus — — rev. v. d. Johanni, abbati mon. Aule Regie, eiusque conventui hereditarie tenendas, possidendas et utifruendas pacifice et quiete pro quadringentis et viginti sex. gr. Prag., quas dicti duo viri recognoverunt totaliter se re- cepisse ab ipso d. Johanne abbate pecunia in parata. Insuper prefatus Uluschius Pfaffen- knecht et Nicolaus Kancenbach socer suus, noster eciam concivis, parte ex una promiserunt in solidum —— cum singulis suis bonis, mobilibus et immobilibus, subtus ac supra terram ubique habitis seu compertis, nec non Nicolaus Prewer memoratus et Hammannus dictus Reichnawer suus fideiussor, noster eciam concivis, parte ex altera promiserunt in solidum seu manu coniuncta —— prefato d. abbati suoque conventui predictas duas partes prefate hereditatis sive curie in Welina ab omnibus easdem qualitercunque inpetentibus seu impe- dientibus disbrigare, quietare ac libertare, videlicet ad spacium anni unius iuxta iura et conswetudinem nostri Montis supradicti. —— In huius vendicionis, compromissionis et disbrigacionis testimonium communitatis nostre sigillum atque Nicolai Kanczenbach nec non Hammanni Reichnawer, compromissorum seu fideiussorum pretactorum, sigilla propria presentibus sunt appensa. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fer. quinta die b. Procopii conf. R. Orig. cum 3 sigg. de cera comm. in press. perg., quorum 1) fractum, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, nune Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum sign. IV Zb. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 112 n. 158. — Extr. Schubert, Urkunden — Regesten a. d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 124 n. 945 (ad 6 iul.). — HU — IMJ. 253) 1359 iul. 13. Karlštejn. Karolus imperator et rex litteras, quibus 13. die febr. a. 1355 capellam b. Mariae in Terentio fundavit ac dotavit et mansionariis eccl. Pragensis subdidit, donatione bonorum, quae sumptu proprio in Italia coemit, complet. Ad cumulum nostri culminis — Testes: venn. Arnestus archiepiscopus Pragen- sis, Johannes Olomucensis, Johannes Lutomuslensis, Theodricus Mindensis et Maurus Cor- bauiensis episcopi; ill. Lodwicus Slezye et in Ligwicz (!), Bolko Falkembergensis et Johannes Opavie duces; et spectt. Johannes et Burkardus, purgravii Magdeburgenses, ac nobb. Sbinco Lepus et Hassco de Zwyerzetycz, magistri curie nostre, et Ulricus de Usk et alii quam plures nostri imperii sacri principes ——. Dat. Karlssteyn a. d. M° CCC° [quinquagesimo] nono ind. XII, III idus iul., regn. nostr. a. Boemie terciodecimo, imperii vero quinto. Per d. imperatorem. Cop. saec. X V Pragae in bibl. Nat. et univ. ims XII F 2 fol. 119. — Ed. Dobner, Mon. hist. Bohemie III p. 373 n. 29. — Reg. imp. VIII 2983. — HU — [LJ. 11 Regesta
Strana 162
162 Regesta Bohemiae el Moraviae. 254) 1359 iul. 13. Vindobonae. Rudolphus, dux Austriae, assignationem sexaginta sex. gr. den. Prag. a Heinrico de Hackenberg nomine dotalicii Annae, filiae Benesii de Wartemberg, coniugi eius, factam, suo et fratrum suorum nomine confirmat. Nos Rudolphus etc. , quod fid. noster dil. Heinricus de Hackenberg, curie nostre magister, de nostro consensu expresso et benivolo 60 sex. gr. den. Prag. census annui, loco quadringentarum sex. eorundem gr. in et super certis bonis pertinentibus ad castrum nostrum in Valkenstain, quod una cum bonis sibi pertinentibus a nobis titulo pignoris obtinere dinoscitur, nob. sue coniugi Anne, filie Benessii de Wartemberg, dicti de Sobotka, nomine dotalicii deputavit, et prout iura et consuetudo laudabilis regni Boemie exigunt, assignavit. Assignacionem et deputacionem dicti dotalicii factam, ut premittitur, ad instan- tes prefati Heinrici preces, nostro, Friderici, Alberti et Leupoldi, fratrum nostrorum nomine, presentibus nichilominus confirmantes, hoc adhibito moderamine, quod si eundem Hein- ricum dicte Anne seu coniugi premori contingerit, eadem Anna dictam pecunie summam super eisdem bonis obtineat, quousque per nos, nostros fratres vel heredes, sive per pre- fatum Heinricum de Hackenberg aut suos heredes, quamdiu castrum dictum tytulo pignoris a nobis tenent et possident, ab ipsa Anna liberata fuerint et redempta, quodque dicta Anna et eius heredes de redempcione eorundem bonorum facienda, iuxta continenciam literarum nostrarum traditarum desuper pareant, quando a nobis, nostris fratribus vel heredibus, necnon prefato Heinrico aut eius heredibus suo tempore, ut premittitur, fuerint requisiti, facturi et disposituri, extunc de eadem pecunia ad sui placitum, prout sibi visum fuerit, expedire. Promittimus quoque pro nobis et dictis nostris fratribus prefatam Annam et eius substitutum vel substitutos super possessione dictorum bonorum in Valkenstain necnon medietatis castri et bonorum ad eam pertinencium, obligatorum sibi in Hackenberg, et super percepcione censuum in eisdem defendere et manutenere firmiter ac ab omni preser- vare offensa et iniuria, quamdiu septingenta et quinquaginta sex. den. gr. Prag. vel earum partem in eisdem bonis vel earum aliquibus habuerit ita, quod ipsa Anna eadem pecunie summa et censibus annuis, ex ea provenire debentibus nomine dotalicii sibi per dictum Heinricum assignati et deputati, libere et plene gaudeat, iuxta continenciam literarum super eo traditarum dicte Anne per prefatum Heinricum et certos amicos et fideiussores, et prout hec requirunt iura et laudabilis regni Boemie consuetudo. Harum testimonio lite- rarum. Dat. Wienne III idus iul. a. L nono. [LJ. Ex registris ducis Rudolphi Vindobonae in archivo generali Austriae ms. 15 B 6 fol. 79. — HIU — 255) 1359 iul. 13. Venditio census et iudicii in Čáslav (Tschoschl). ——, daz wir mit gutem willen und mit be- Wir Dytherich von Alamstorf bekennen dachtem mute recht und redlich habin vorkauft eyn sch. gr. czinses czu dem Czsasslav ge- legen mit gerichte und mit allem rechtem, als wir is gehabit habin, mit cleynem und mit grosem, umme acht sch. gr. Prag. phfen. Hanken Plabnern, burgere czu Kumathay, und sinen erbin. Und der vorgenante czins sol gevallen halp uf s. Michahelis tak, der nu neste czukumftik ist, und halp uf s. Walpurgen tak, der danach neste kummet, also sol is sin alleryereglich, und wir habin dy leute an Hanken und an sine erbin gewyst mit dem czinse, als recht ist, dy sullin als gut recht habin in unsem teyle waldes, als si by uns gehabit habin. Und ab Hanken adir sine erbin keynerley sachche antrete von dez vorbenanten czins wegen, is were in geystlichem gerichte adir in werltlichem adir wovon is were, daz gelobe
162 Regesta Bohemiae el Moraviae. 254) 1359 iul. 13. Vindobonae. Rudolphus, dux Austriae, assignationem sexaginta sex. gr. den. Prag. a Heinrico de Hackenberg nomine dotalicii Annae, filiae Benesii de Wartemberg, coniugi eius, factam, suo et fratrum suorum nomine confirmat. Nos Rudolphus etc. , quod fid. noster dil. Heinricus de Hackenberg, curie nostre magister, de nostro consensu expresso et benivolo 60 sex. gr. den. Prag. census annui, loco quadringentarum sex. eorundem gr. in et super certis bonis pertinentibus ad castrum nostrum in Valkenstain, quod una cum bonis sibi pertinentibus a nobis titulo pignoris obtinere dinoscitur, nob. sue coniugi Anne, filie Benessii de Wartemberg, dicti de Sobotka, nomine dotalicii deputavit, et prout iura et consuetudo laudabilis regni Boemie exigunt, assignavit. Assignacionem et deputacionem dicti dotalicii factam, ut premittitur, ad instan- tes prefati Heinrici preces, nostro, Friderici, Alberti et Leupoldi, fratrum nostrorum nomine, presentibus nichilominus confirmantes, hoc adhibito moderamine, quod si eundem Hein- ricum dicte Anne seu coniugi premori contingerit, eadem Anna dictam pecunie summam super eisdem bonis obtineat, quousque per nos, nostros fratres vel heredes, sive per pre- fatum Heinricum de Hackenberg aut suos heredes, quamdiu castrum dictum tytulo pignoris a nobis tenent et possident, ab ipsa Anna liberata fuerint et redempta, quodque dicta Anna et eius heredes de redempcione eorundem bonorum facienda, iuxta continenciam literarum nostrarum traditarum desuper pareant, quando a nobis, nostris fratribus vel heredibus, necnon prefato Heinrico aut eius heredibus suo tempore, ut premittitur, fuerint requisiti, facturi et disposituri, extunc de eadem pecunia ad sui placitum, prout sibi visum fuerit, expedire. Promittimus quoque pro nobis et dictis nostris fratribus prefatam Annam et eius substitutum vel substitutos super possessione dictorum bonorum in Valkenstain necnon medietatis castri et bonorum ad eam pertinencium, obligatorum sibi in Hackenberg, et super percepcione censuum in eisdem defendere et manutenere firmiter ac ab omni preser- vare offensa et iniuria, quamdiu septingenta et quinquaginta sex. den. gr. Prag. vel earum partem in eisdem bonis vel earum aliquibus habuerit ita, quod ipsa Anna eadem pecunie summa et censibus annuis, ex ea provenire debentibus nomine dotalicii sibi per dictum Heinricum assignati et deputati, libere et plene gaudeat, iuxta continenciam literarum super eo traditarum dicte Anne per prefatum Heinricum et certos amicos et fideiussores, et prout hec requirunt iura et laudabilis regni Boemie consuetudo. Harum testimonio lite- rarum. Dat. Wienne III idus iul. a. L nono. [LJ. Ex registris ducis Rudolphi Vindobonae in archivo generali Austriae ms. 15 B 6 fol. 79. — HIU — 255) 1359 iul. 13. Venditio census et iudicii in Čáslav (Tschoschl). ——, daz wir mit gutem willen und mit be- Wir Dytherich von Alamstorf bekennen dachtem mute recht und redlich habin vorkauft eyn sch. gr. czinses czu dem Czsasslav ge- legen mit gerichte und mit allem rechtem, als wir is gehabit habin, mit cleynem und mit grosem, umme acht sch. gr. Prag. phfen. Hanken Plabnern, burgere czu Kumathay, und sinen erbin. Und der vorgenante czins sol gevallen halp uf s. Michahelis tak, der nu neste czukumftik ist, und halp uf s. Walpurgen tak, der danach neste kummet, also sol is sin alleryereglich, und wir habin dy leute an Hanken und an sine erbin gewyst mit dem czinse, als recht ist, dy sullin als gut recht habin in unsem teyle waldes, als si by uns gehabit habin. Und ab Hanken adir sine erbin keynerley sachche antrete von dez vorbenanten czins wegen, is were in geystlichem gerichte adir in werltlichem adir wovon is were, daz gelobe
Strana 163
Annus 1359 iul. 13. 163 wir ym czu entwerren mit unsem gute und nicht mit dem sinen. Auch habe wir den vorbe- nanten czins vorkauf mit sulcher undirscheyt: wenne uns got gut beschert und wir czu Hanken kumen adir czu sinen erbin, so sol her uns daz vorbenante sch. czinses widir czu kaufen gebin umme dy vorbenanten acht sch. gr., und uf welchen tak wir den czins wider- kaufen, so sol in der neste czins danach an Hanken vorvaln und an sine erbin; und mochte wir daz vorbenante sch. czins nicht wider gekaufen adir unser erbin, so sullen is unser bru- dere Hannus adir Hug adir unse vettern widir kaufen mit alle dem rechten als wir selbir. Czu eyme gezugnisse und vestenunge der vorbeschriben rede habe wir vorbenanter Dythe- rich gehangen unser ingesigele an disen offen brif und hobin gebeten unsen herren den Komathawer umme das ingesigel dez hauses czu Kumathay und han gebeten unser brudere Hannuse und Huge umme ir ingesigele, daz sy dy habin gehangen czu eynem geczugnisse an disen gegenwortigen brif. Der ist gegeben — — dryczenhundirt iar in dem nevn und fumfezigisten iare an s. Margareten tage der heyl. jung vrawen. Orig. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. 52 A I. Sigilla: 1) rot. de cera comm., in clipeo duo vertragi; IfEODRICIIIIIIIII. 3) vide superius n. 329.— f M. 256) 1359 iul. 13. Venditio censuum cum iudiciis et aliis pertinentiis in Domina et Krásná Lípa. ——, daz wir mit gutem Wir Hannus von Alamstorf und unser bruder Hug bekennen willen und mit bedachtem mute recht und redlich vorkauft habin virdehalp sch. gr. rechtis czinses czu der Domeny und czu der Schonlynden gelegen mit gerichte, mit wyltweyde, mit vyschweyde, mit wysemat, mit unsem teyle dez wassers, daz da fleuset in der Usk, mit unsem teyl der leyten, dy czu den vorbenanten dorfern gehôret, bys an den Arnberg und mit anderm gebyrge in alle den reyn und mit alle dem rechten, als wir sy gehabt habin, mit cleynem und mit grosem umme czwey und drysyk schok gr. Preg. phfen. Hanken Plabnere burgere czu Komathay und sinen erbin. Und der vorbenante czins sol gevallen halp uf s. Michahelis tak, der nu neste czukumftik ist, und halp uf s. Walpurgis tak, der danach neste kummet, also sol is syn alleryereglich. Und wir habin dy leute an Hanken gewyst und an sine erbin mit dem czinse, als recht ist. Und ab Hanken adir sine erbin keynerley sachche antrete von dez vorbenanten czinses wegen, is were in geystlichem gerichte adir in wert- lychem adir wovon is were, dez gelobe wir ym czu entwerren mit unsem gute und nicht mit dem seyn. Und dy leute sullen als gut recht habin in unsser welde czu varen, als unser leute habin. Auch habe wir daz vorbenante gut vorkauft mit sulcher underscheyt: wenne uns got gut beschert und czu Hanken komen adir czu sinen erbin, so sol her uns daz vorbenante gut widir czu kaufen gebin umme dy vorbenanten ezweyunddrysyk sch., und uf welchen tak wir daz gut widerkaufen, so sol in der neste czins donach an Hanken Plabnern vorvollen und an sine erbin. Und ab wir daz gut nicht mochten wider gekaufen, adir ab wir abgingen, dez got nicht enwolle, so sol is unser bruder Dytherich und unse vettern widirkaufen mit alle dem rechten als wir selbir, wenne sy nach uns dy nesten erbin dorczu syn. Czu eyme geczugnisse und vestenunge der vorbeschriben rede habe wir vorbenanten czwene gebrudere gehangen unser ingesigele an disen offen brif und habin gebeten unsen herren den Komat- hawer czu Kumathay und unsen bruder Dytherich und unsen vetter Haynich und unsen vetter Hannus, dez eldern Dytherichs sun, daz dy auch czu eyme geczugnisse habin gehan- gen ire ingesigele an disen gegenwortigen brif. Gegebin — — dryczenhundirt iar in dem nevn und funfczigisten iare an s. Margareten tage der heyl. juncvrawen. Orig. cum 6 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. 51 A 1. Sigilla: I) in clipeo duo vertragi;/ IOHANNIS/JALLAMSDI ſ. 2) laesum; IGONIS. DE. ALAM/II J. 3) commendatoris de „Cumatow“, laesum. 4) ut 1). 5), 6) in clipeo duo vertragi; S. HAINRICUS. ALAMSTOR ]; S. HANIIIIIIIII.— IMJ.
Annus 1359 iul. 13. 163 wir ym czu entwerren mit unsem gute und nicht mit dem sinen. Auch habe wir den vorbe- nanten czins vorkauf mit sulcher undirscheyt: wenne uns got gut beschert und wir czu Hanken kumen adir czu sinen erbin, so sol her uns daz vorbenante sch. czinses widir czu kaufen gebin umme dy vorbenanten acht sch. gr., und uf welchen tak wir den czins wider- kaufen, so sol in der neste czins danach an Hanken vorvaln und an sine erbin; und mochte wir daz vorbenante sch. czins nicht wider gekaufen adir unser erbin, so sullen is unser bru- dere Hannus adir Hug adir unse vettern widir kaufen mit alle dem rechten als wir selbir. Czu eyme gezugnisse und vestenunge der vorbeschriben rede habe wir vorbenanter Dythe- rich gehangen unser ingesigele an disen offen brif und hobin gebeten unsen herren den Komathawer umme das ingesigel dez hauses czu Kumathay und han gebeten unser brudere Hannuse und Huge umme ir ingesigele, daz sy dy habin gehangen czu eynem geczugnisse an disen gegenwortigen brif. Der ist gegeben — — dryczenhundirt iar in dem nevn und fumfezigisten iare an s. Margareten tage der heyl. jung vrawen. Orig. cum 3 sigg. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. 52 A I. Sigilla: 1) rot. de cera comm., in clipeo duo vertragi; IfEODRICIIIIIIIII. 3) vide superius n. 329.— f M. 256) 1359 iul. 13. Venditio censuum cum iudiciis et aliis pertinentiis in Domina et Krásná Lípa. ——, daz wir mit gutem Wir Hannus von Alamstorf und unser bruder Hug bekennen willen und mit bedachtem mute recht und redlich vorkauft habin virdehalp sch. gr. rechtis czinses czu der Domeny und czu der Schonlynden gelegen mit gerichte, mit wyltweyde, mit vyschweyde, mit wysemat, mit unsem teyle dez wassers, daz da fleuset in der Usk, mit unsem teyl der leyten, dy czu den vorbenanten dorfern gehôret, bys an den Arnberg und mit anderm gebyrge in alle den reyn und mit alle dem rechten, als wir sy gehabt habin, mit cleynem und mit grosem umme czwey und drysyk schok gr. Preg. phfen. Hanken Plabnere burgere czu Komathay und sinen erbin. Und der vorbenante czins sol gevallen halp uf s. Michahelis tak, der nu neste czukumftik ist, und halp uf s. Walpurgis tak, der danach neste kummet, also sol is syn alleryereglich. Und wir habin dy leute an Hanken gewyst und an sine erbin mit dem czinse, als recht ist. Und ab Hanken adir sine erbin keynerley sachche antrete von dez vorbenanten czinses wegen, is were in geystlichem gerichte adir in wert- lychem adir wovon is were, dez gelobe wir ym czu entwerren mit unsem gute und nicht mit dem seyn. Und dy leute sullen als gut recht habin in unsser welde czu varen, als unser leute habin. Auch habe wir daz vorbenante gut vorkauft mit sulcher underscheyt: wenne uns got gut beschert und czu Hanken komen adir czu sinen erbin, so sol her uns daz vorbenante gut widir czu kaufen gebin umme dy vorbenanten ezweyunddrysyk sch., und uf welchen tak wir daz gut widerkaufen, so sol in der neste czins donach an Hanken Plabnern vorvollen und an sine erbin. Und ab wir daz gut nicht mochten wider gekaufen, adir ab wir abgingen, dez got nicht enwolle, so sol is unser bruder Dytherich und unse vettern widirkaufen mit alle dem rechten als wir selbir, wenne sy nach uns dy nesten erbin dorczu syn. Czu eyme geczugnisse und vestenunge der vorbeschriben rede habe wir vorbenanten czwene gebrudere gehangen unser ingesigele an disen offen brif und habin gebeten unsen herren den Komat- hawer czu Kumathay und unsen bruder Dytherich und unsen vetter Haynich und unsen vetter Hannus, dez eldern Dytherichs sun, daz dy auch czu eyme geczugnisse habin gehan- gen ire ingesigele an disen gegenwortigen brif. Gegebin — — dryczenhundirt iar in dem nevn und funfczigisten iare an s. Margareten tage der heyl. juncvrawen. Orig. cum 6 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. 51 A 1. Sigilla: I) in clipeo duo vertragi;/ IOHANNIS/JALLAMSDI ſ. 2) laesum; IGONIS. DE. ALAM/II J. 3) commendatoris de „Cumatow“, laesum. 4) ut 1). 5), 6) in clipeo duo vertragi; S. HAINRICUS. ALAMSTOR ]; S. HANIIIIIIIII.— IMJ.
Strana 164
164 Regesta Bohemiae et Moraviae. 257) 1359 iul. 13. Pactum inter Hojerum de Landstein et Hermannum de Nova domo de piscinis in rivo Hostice. —, das wir den taych und den wayer auf dem — — Wier Hogier von Lantstein bechenne wazzer, das da hayset Hostycz genant, an der lantstrass, do man wan Wistricz gen Witignaw reitt, mit unserr liben wrewncz willen h. Hermanns von Newnhaws, der uns seynen tayl willichleichen durch unsers gebet und freuntschaft willen uns czu nucz gegeben hat, haben verstettet und verswellet, alscho bescheidenlich: ob wir abgiengen und sturben, des got nicht engeb, und erben und swnderlich swn nicht enlissen, so bechennen wir das an disem brife, das der vorgenant taych und wayger an in und an sein erben und frewnten schol gancz und gar an alle widerred und verczichnusse geffallen. Wer awer des, des wir swn nach uns liessen, so schulen dyselben unser swn den obgenanten unserm liben frewnt Herman und seinen erben, und seinem bruder Ulreichen von Newnhaws und seinen erben seinen halben tayl des obgenanten tayches nach bider lewt rat unwerczogenlich gancz und gar vergelten und verrichten. Wer aber, das unser nachchwnden swn des nicht entetn und nicht enten wolden, so schullen die vorgenanten Herman und Ulraych und ir erben das obgenantten tayches gancz und gar an all widerred gewaltikleich underwindenn, und da gelub wir fur uns und fur unser nachcummunde sun unczebrechenlich gancz und gar behalden. Wier haben auch mit guten willen den obgenantt unsern liben freuntten Herman Ulraych, iren erben einen taych oberthalb des dorf Schomyrs auf dem wassers Hostycz czu iren nucz gegeben ewikleich verswellen. Und czu urchund und besser sicherheit und geczewgnusse haben wir disen brif mit unserm insigl und mit meiner liben bruder h. Hanzen, probst czu Melnik, h. Leutolds und Witigen, gebruder von Lantstein, und mit h. Jenikz von Mezimost und h. Wchiens von Brzieznicz anhangunden insigel versichert und bestetet. Der geben ist an s. heyl. Margarethen tage, da man czalt nach Christes geburt drewczehen hundert yar und dernach in dem newen und fwmczigisten yar. Orig. perg. cum 6 sigg. in archivo civitatis Novae domus n. 14. Sigilla: I) in medio clipeo rosa quin- quefolia, super clipeo galea cum rosa in clenodio, ab utraque parte corona parva; hOGERII DE LANT- STEY I. 2) idem sine coronis; † /IOhIS D LANTST-PPI I- MELNICEN. 3) idem, ab utraque parte ornamenta difficilia intellectu, forsan a dextra L, a sinistra rosa; † S LITOLDI D LANTSTEIN. 4) idem, fundus parvis rosis decoratus; + S/- TKONIS DE LANTSTEIN. 5) in medio canis sedens et latrans; † S GENICONIS D. MEZIMOST . 6) in clipeo parvo signum instar muri cum duobus dentibus, galea cum clenodio; S . WChINE D. BRZIEZNVCZ. Contulit Mendl. — HU — [LJ. 258) 1359 iul. 15. [Pragae]. Iudex et iurati Maioris civitatis Pragensis promittunt eis, qui secundum mandatum impe- ratoris vineas excoluerint, libertates ab eodem eis concessas, praesertim ab omnibus oneribus civitatis, servare. Nos Nicolaus Reymbothe iudex, Johannes Luthmiriczer, Ulricus Czotter, Wolflinus Ga ,Johannes Rost, Mathias Ressi, Seydlinus Ottonis, Waltherus Gabler, Johlinus Junossii, Jecinus Salmanni carnifex, Martinus Wawrziconis, Jesco Pibraner et Frana Seydlini de Pieska consules, Nicolaus Znoymer, Bohuslaus de Miliczyn, Conradus institor de Nurm- berch, Mertlinus institor de Monte, Ula Zilberczaiger et Jesslinus Rotonis, scabini iurati, —— quod, quemad- totaque universitas civium Maioris civitatis Pragensis, recognoscimus modum excellentissimus princeps et dominus noster graciosus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, sue celsitudinis literas, quarum continencia de verbo ad verbum absque omni addicione et deminucione presentibus inscripta est, super vineis de novo in suo regno Boemie instaurandis et excolendis omnibus et singulis easdem vineas
164 Regesta Bohemiae et Moraviae. 257) 1359 iul. 13. Pactum inter Hojerum de Landstein et Hermannum de Nova domo de piscinis in rivo Hostice. —, das wir den taych und den wayer auf dem — — Wier Hogier von Lantstein bechenne wazzer, das da hayset Hostycz genant, an der lantstrass, do man wan Wistricz gen Witignaw reitt, mit unserr liben wrewncz willen h. Hermanns von Newnhaws, der uns seynen tayl willichleichen durch unsers gebet und freuntschaft willen uns czu nucz gegeben hat, haben verstettet und verswellet, alscho bescheidenlich: ob wir abgiengen und sturben, des got nicht engeb, und erben und swnderlich swn nicht enlissen, so bechennen wir das an disem brife, das der vorgenant taych und wayger an in und an sein erben und frewnten schol gancz und gar an alle widerred und verczichnusse geffallen. Wer awer des, des wir swn nach uns liessen, so schulen dyselben unser swn den obgenanten unserm liben frewnt Herman und seinen erben, und seinem bruder Ulreichen von Newnhaws und seinen erben seinen halben tayl des obgenanten tayches nach bider lewt rat unwerczogenlich gancz und gar vergelten und verrichten. Wer aber, das unser nachchwnden swn des nicht entetn und nicht enten wolden, so schullen die vorgenanten Herman und Ulraych und ir erben das obgenantten tayches gancz und gar an all widerred gewaltikleich underwindenn, und da gelub wir fur uns und fur unser nachcummunde sun unczebrechenlich gancz und gar behalden. Wier haben auch mit guten willen den obgenantt unsern liben freuntten Herman Ulraych, iren erben einen taych oberthalb des dorf Schomyrs auf dem wassers Hostycz czu iren nucz gegeben ewikleich verswellen. Und czu urchund und besser sicherheit und geczewgnusse haben wir disen brif mit unserm insigl und mit meiner liben bruder h. Hanzen, probst czu Melnik, h. Leutolds und Witigen, gebruder von Lantstein, und mit h. Jenikz von Mezimost und h. Wchiens von Brzieznicz anhangunden insigel versichert und bestetet. Der geben ist an s. heyl. Margarethen tage, da man czalt nach Christes geburt drewczehen hundert yar und dernach in dem newen und fwmczigisten yar. Orig. perg. cum 6 sigg. in archivo civitatis Novae domus n. 14. Sigilla: I) in medio clipeo rosa quin- quefolia, super clipeo galea cum rosa in clenodio, ab utraque parte corona parva; hOGERII DE LANT- STEY I. 2) idem sine coronis; † /IOhIS D LANTST-PPI I- MELNICEN. 3) idem, ab utraque parte ornamenta difficilia intellectu, forsan a dextra L, a sinistra rosa; † S LITOLDI D LANTSTEIN. 4) idem, fundus parvis rosis decoratus; + S/- TKONIS DE LANTSTEIN. 5) in medio canis sedens et latrans; † S GENICONIS D. MEZIMOST . 6) in clipeo parvo signum instar muri cum duobus dentibus, galea cum clenodio; S . WChINE D. BRZIEZNVCZ. Contulit Mendl. — HU — [LJ. 258) 1359 iul. 15. [Pragae]. Iudex et iurati Maioris civitatis Pragensis promittunt eis, qui secundum mandatum impe- ratoris vineas excoluerint, libertates ab eodem eis concessas, praesertim ab omnibus oneribus civitatis, servare. Nos Nicolaus Reymbothe iudex, Johannes Luthmiriczer, Ulricus Czotter, Wolflinus Ga ,Johannes Rost, Mathias Ressi, Seydlinus Ottonis, Waltherus Gabler, Johlinus Junossii, Jecinus Salmanni carnifex, Martinus Wawrziconis, Jesco Pibraner et Frana Seydlini de Pieska consules, Nicolaus Znoymer, Bohuslaus de Miliczyn, Conradus institor de Nurm- berch, Mertlinus institor de Monte, Ula Zilberczaiger et Jesslinus Rotonis, scabini iurati, —— quod, quemad- totaque universitas civium Maioris civitatis Pragensis, recognoscimus modum excellentissimus princeps et dominus noster graciosus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, sue celsitudinis literas, quarum continencia de verbo ad verbum absque omni addicione et deminucione presentibus inscripta est, super vineis de novo in suo regno Boemie instaurandis et excolendis omnibus et singulis easdem vineas
Strana 165
Annus 1359 iul. 13—17. 165 excolere et elaborare volentibus sub certis iuribus, libertatibus et graciis dedit, assignavit et tradidit, ita nos bona nostra fide promittimus et volumus, et nostri successores debent omnes et singulos, qui dictas vineas coluerint seu cultas emerint, tenuerint, habuerint et possederint, in iuribus, libertatibus et graciis in iam dicti domini nostri .. imperatoris et Boemie regis literis expressatis et contentis tenere et inviolabiliter, quantum in nobis fuerit, perpetuis temporibus conservare, hoc addicientes specifice, quod omnes et singuli concives nostri, qui dictas vineas coluerint ac cultas tenuerint et habuerint, sint et esse debeant a collectis seu losungis et ab aliis quibuslibet predicte civitatis Pragensis oneribus et grava- minibus, quantum ad ipsas vineas et earum fructus seu proventus duntaxat, liberi per- petuo et exempti, harum quibus sigillum supra dicte civitatis nostre de certa nostra sciencia appensum est, testimonio literarum. Dat. die Divisionis bb. apostolorum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Prime itaque litere predicti domini nostri imperatoris et Boemie regis continencia per omnia talis est. — Wir Karl, von gotes gn. Romischer keiser. — [Sequitur tenor litterarum 16. die febr. a. 1358 Pragae datarum, vide Regesta Boh. et Mor. VI p. 444 n. 753]. Secunde vero litere eiusdem d. nostri imperatoris et Boemie regis talis continencia. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator —— [Sequitur tenor litterarum 12. die maii a. 1358 Pragae datarum, vide l. c. pag. 504 n. 826]. Orig. cum maiori „sigillo civium Pragensium“ Pragae in archivo civitatis sign. II 1, ib. cop. fere coaeva in ms num. 993 p. 21—22 et p. 44—46 — Liber vetustissimus privilegiorum. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 109. — Versionem bohemicam Pelzel, K. Karl IV UB II p. 339 n. 306. — Nováček, Výpisy z knih viničných, Archiv Český XV p. 513 n. 3.— [MJ. 259) 1359 iul. 17. Karlstein. Karolus imperator et rex carnificibus Novae et Antiquae civitatis Pragensis facit gratiam, ut eorum maccella inter ecclesiam s. Lazari et coemeterium Iudaeorum incommutabiliter re- maneant, ceteris privilegiis adiectis, et statuit, ut praedicti carnifices de quolibet maccello unam marcam regalem annui census monasterio Slavorum in Nova civitate Pragensi annis singulis persolvant. ad perpetuam rei memoriam. Quod cum dill. nobis carnifices Novae et Antiquae civitatis Pragensis de nostris mandato, licentia et voluntate centum maccella carnium in Nova civitate dicta Karlstat Pragensi inter ecclesiam s. Lazari et cimiterium Iudaeorum locaverint et transtulerint non absque magnis eorum sumptibus, laboribus et impensis; nos in recompensam eorum praedictis carnificibus omnibusque heredibus et successoribus ipsorum in perpetuum maturo, deliberato consilio et ex certa nostra scientia hanc duximus gratiam faciendam, videlicet antedicta centum maccella in loco, ubi nunc situata sunt et posita, videlicet inter ecclesiam s. Lazari et cimiterium Iudaeorum, exnunc in antea perpe- tuis temporibus incommutabiliter remanere debeant nec unquam ad alium locum removeri vel transferri, utque praedicti carnifices de eisdem centum maccellis censum, videlicet cen- tum marc., de quolibet maccello unam marcam regalem, videlicet quinquaginta sex gr. pro marca computando, devv. nostris abbati et conventui monasterii Slavorum in Nova civitate Pragensi per nostram maiestatem ob remedium animarum divorum principum, regum Bohemiae, praedecessorum nostrorum, ac nostrae donatum et concessum absque diminu- tione et impedimento quolibet singulis annis commode persolvere debeant, eosdem carni- fices, heredes et successores eorum, ius ad ipsa maccella habentes et opus carnificii monit us propriis laborare scientes, ad praedicta maccella habenda, tenenda et possidenda pleno iure, auctoritate regia et virtute praesentium stabilimus et perpetuo confirmamus, volentes, ut iudex et iurati antedictarum civitatum Pragensium praefatos carnifices, heredes et succes- sores ipsorum in laboribus et opere carnificis nullatenus debeant impedire. Ad amplioris
Annus 1359 iul. 13—17. 165 excolere et elaborare volentibus sub certis iuribus, libertatibus et graciis dedit, assignavit et tradidit, ita nos bona nostra fide promittimus et volumus, et nostri successores debent omnes et singulos, qui dictas vineas coluerint seu cultas emerint, tenuerint, habuerint et possederint, in iuribus, libertatibus et graciis in iam dicti domini nostri .. imperatoris et Boemie regis literis expressatis et contentis tenere et inviolabiliter, quantum in nobis fuerit, perpetuis temporibus conservare, hoc addicientes specifice, quod omnes et singuli concives nostri, qui dictas vineas coluerint ac cultas tenuerint et habuerint, sint et esse debeant a collectis seu losungis et ab aliis quibuslibet predicte civitatis Pragensis oneribus et grava- minibus, quantum ad ipsas vineas et earum fructus seu proventus duntaxat, liberi per- petuo et exempti, harum quibus sigillum supra dicte civitatis nostre de certa nostra sciencia appensum est, testimonio literarum. Dat. die Divisionis bb. apostolorum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Prime itaque litere predicti domini nostri imperatoris et Boemie regis continencia per omnia talis est. — Wir Karl, von gotes gn. Romischer keiser. — [Sequitur tenor litterarum 16. die febr. a. 1358 Pragae datarum, vide Regesta Boh. et Mor. VI p. 444 n. 753]. Secunde vero litere eiusdem d. nostri imperatoris et Boemie regis talis continencia. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator —— [Sequitur tenor litterarum 12. die maii a. 1358 Pragae datarum, vide l. c. pag. 504 n. 826]. Orig. cum maiori „sigillo civium Pragensium“ Pragae in archivo civitatis sign. II 1, ib. cop. fere coaeva in ms num. 993 p. 21—22 et p. 44—46 — Liber vetustissimus privilegiorum. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 109. — Versionem bohemicam Pelzel, K. Karl IV UB II p. 339 n. 306. — Nováček, Výpisy z knih viničných, Archiv Český XV p. 513 n. 3.— [MJ. 259) 1359 iul. 17. Karlstein. Karolus imperator et rex carnificibus Novae et Antiquae civitatis Pragensis facit gratiam, ut eorum maccella inter ecclesiam s. Lazari et coemeterium Iudaeorum incommutabiliter re- maneant, ceteris privilegiis adiectis, et statuit, ut praedicti carnifices de quolibet maccello unam marcam regalem annui census monasterio Slavorum in Nova civitate Pragensi annis singulis persolvant. ad perpetuam rei memoriam. Quod cum dill. nobis carnifices Novae et Antiquae civitatis Pragensis de nostris mandato, licentia et voluntate centum maccella carnium in Nova civitate dicta Karlstat Pragensi inter ecclesiam s. Lazari et cimiterium Iudaeorum locaverint et transtulerint non absque magnis eorum sumptibus, laboribus et impensis; nos in recompensam eorum praedictis carnificibus omnibusque heredibus et successoribus ipsorum in perpetuum maturo, deliberato consilio et ex certa nostra scientia hanc duximus gratiam faciendam, videlicet antedicta centum maccella in loco, ubi nunc situata sunt et posita, videlicet inter ecclesiam s. Lazari et cimiterium Iudaeorum, exnunc in antea perpe- tuis temporibus incommutabiliter remanere debeant nec unquam ad alium locum removeri vel transferri, utque praedicti carnifices de eisdem centum maccellis censum, videlicet cen- tum marc., de quolibet maccello unam marcam regalem, videlicet quinquaginta sex gr. pro marca computando, devv. nostris abbati et conventui monasterii Slavorum in Nova civitate Pragensi per nostram maiestatem ob remedium animarum divorum principum, regum Bohemiae, praedecessorum nostrorum, ac nostrae donatum et concessum absque diminu- tione et impedimento quolibet singulis annis commode persolvere debeant, eosdem carni- fices, heredes et successores eorum, ius ad ipsa maccella habentes et opus carnificii monit us propriis laborare scientes, ad praedicta maccella habenda, tenenda et possidenda pleno iure, auctoritate regia et virtute praesentium stabilimus et perpetuo confirmamus, volentes, ut iudex et iurati antedictarum civitatum Pragensium praefatos carnifices, heredes et succes- sores ipsorum in laboribus et opere carnificis nullatenus debeant impedire. Ad amplioris
Strana 166
166 Regesta Bohemiae et Moraviae. quoque gratiae nostrae cumulum supradictis carnificibus, eorum heredibus et successoribus concedimus et gratiose indulgemus, ut ipsi et eorum maccella universis et singulis iuribus, gratiis et consuetudinibus et privilegiis gaudere et frui debeant, quibus carnifices Maioris civitatis Pragensis gaudent et fruuntur. Praefati etiam carnifices et successores ipsorum antedicta maccella ad ampliorem censum, quam, ut praemittitur, de quolibet maccello unam marcam regalem non debent nec poterunt venditionis seu obligationis in pignere titulo obligare vel quovis alio modo occupare vel imbrigare; et si quid secus factum seu attenta- tum fuerit, irritum decernimus et viribus omnibus vacuamus volentes et decernentes ex- presse, ut huiusmodi nostra concessio et praesens privilegium et omnia contenta in eodem perpetui roboris obtineant firmitatem, non obstantibus aliis literis nostris eisdem carni- ficibus super locatione centum maccellorum, prius per nostram maiestatem datis et con- cessis, quas ex nunc annullamus et cassamus, ac nullius esse volumus deinceps roboris et momenti; mandantes firmiter et districte capitaneis, camerariis, subcamerariis, iudici- bus, iuratis et scabinis Novae et Antiquae civitatis Pragensis ceterisque officialibus nostris, qui nunc sunt, vel pro tempore fuerint, ut ipsi praefatos carnifices ullo umquam tempore non audeant impedire, molestare seu quomodolibet perturbare. Poena: decem marcarum auri puri, quarum medietatem camerae nostrae regiae et aliam medietatem laesis et iniu- riam passis applicari volumus. Signum etc. Testes huius rei sunt: venn. Arnestus, Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Marcus Corbaviensis ecclesiarum episcopi, ill. Jo- hannes marchio Moraviae, Rudolfus Saxoniae, sacri imperii archimarescalcus, Rupertus iunior, comes palatinus Reni, et Bulco Falkombergensis duces, nec non nobb. Sbynko de Hasenburg et Hassko de Zwierzetic, magistri camerae imperialis, et alii quam plures principes et nobiles et fideles. Praesentium sub imperialis maiestatis nostrae sigillo testimonio literarum. Dat. Karlstein a. d. 1359, ind. duodecima, XVI kal. aug. regn. nostr. Rom. quartodecimo, Boh. tredecimo, imperii vero quinto. Ed. Helmling — Horcicka, Das vollständige Registrum Slavorum p. 30 n. 12 e ms. Registri eiusdem p. 16. — Schöttgen u. Kreysig, Dipl. et script. 2,. p. 15 n. 24. — Reg. imp. VIII 2984.— [L]. 260) 1359 iul. 17. Pragae. Albertus senior et conventus domus s. Crucis in Veteri urbe Pragensi, ord. s. Aug., fr. Vel- konem ipsius domus ad eccl. in Solnice praesentant. Nos fr. Albertus senior totusque conventus domus s. Crucis in Praga de penitencia bb. martirum ord. s. Aug. propter infrascripta conventualiter congregati et conventum —, quod eccl. in Solnicz, Prag. dyoc., hactenus per seculares facientes recognovimus — presbiteros consuevit gubernari et quod fr. Velko, conventualis noster, non ex debito, sed ex gracia rev. — — d. Arnesti, archiepiscopi Prag., dispensacione facta, ad dictam eccle- siam est instituendus quodque per huiusmodi institucionem nobis et domui nostre nullum ius est quesitum in possessione ipsius ecclesie nec acquiri volumus salvo iure patronatus, nobis eciam per prefatum d. archiepiscopum aprobato, sed cedente vel decedente dicto fr. Velkone ad dictam ecclesiam institui poterit et debebit alius ydoneus presbiter secularis vel regularis, de quo eidem d. archiepiscopo magis videbitur expedire, per nos prefato d. archiepiscopo seu suis vicariis presentandus et quod dicta ecclesia maneat in statu et con- dicionibus pristinis, sicut fuit ante presentacionem de dicto fr. Velkone factam. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus com- muniri. Dat. Prage in domo nostra predicta a. d. 1359 die 17 m. iul. Cop. coaeva in Libro confirmationum I f. 16 Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti. — [L].
166 Regesta Bohemiae et Moraviae. quoque gratiae nostrae cumulum supradictis carnificibus, eorum heredibus et successoribus concedimus et gratiose indulgemus, ut ipsi et eorum maccella universis et singulis iuribus, gratiis et consuetudinibus et privilegiis gaudere et frui debeant, quibus carnifices Maioris civitatis Pragensis gaudent et fruuntur. Praefati etiam carnifices et successores ipsorum antedicta maccella ad ampliorem censum, quam, ut praemittitur, de quolibet maccello unam marcam regalem non debent nec poterunt venditionis seu obligationis in pignere titulo obligare vel quovis alio modo occupare vel imbrigare; et si quid secus factum seu attenta- tum fuerit, irritum decernimus et viribus omnibus vacuamus volentes et decernentes ex- presse, ut huiusmodi nostra concessio et praesens privilegium et omnia contenta in eodem perpetui roboris obtineant firmitatem, non obstantibus aliis literis nostris eisdem carni- ficibus super locatione centum maccellorum, prius per nostram maiestatem datis et con- cessis, quas ex nunc annullamus et cassamus, ac nullius esse volumus deinceps roboris et momenti; mandantes firmiter et districte capitaneis, camerariis, subcamerariis, iudici- bus, iuratis et scabinis Novae et Antiquae civitatis Pragensis ceterisque officialibus nostris, qui nunc sunt, vel pro tempore fuerint, ut ipsi praefatos carnifices ullo umquam tempore non audeant impedire, molestare seu quomodolibet perturbare. Poena: decem marcarum auri puri, quarum medietatem camerae nostrae regiae et aliam medietatem laesis et iniu- riam passis applicari volumus. Signum etc. Testes huius rei sunt: venn. Arnestus, Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Marcus Corbaviensis ecclesiarum episcopi, ill. Jo- hannes marchio Moraviae, Rudolfus Saxoniae, sacri imperii archimarescalcus, Rupertus iunior, comes palatinus Reni, et Bulco Falkombergensis duces, nec non nobb. Sbynko de Hasenburg et Hassko de Zwierzetic, magistri camerae imperialis, et alii quam plures principes et nobiles et fideles. Praesentium sub imperialis maiestatis nostrae sigillo testimonio literarum. Dat. Karlstein a. d. 1359, ind. duodecima, XVI kal. aug. regn. nostr. Rom. quartodecimo, Boh. tredecimo, imperii vero quinto. Ed. Helmling — Horcicka, Das vollständige Registrum Slavorum p. 30 n. 12 e ms. Registri eiusdem p. 16. — Schöttgen u. Kreysig, Dipl. et script. 2,. p. 15 n. 24. — Reg. imp. VIII 2984.— [L]. 260) 1359 iul. 17. Pragae. Albertus senior et conventus domus s. Crucis in Veteri urbe Pragensi, ord. s. Aug., fr. Vel- konem ipsius domus ad eccl. in Solnice praesentant. Nos fr. Albertus senior totusque conventus domus s. Crucis in Praga de penitencia bb. martirum ord. s. Aug. propter infrascripta conventualiter congregati et conventum —, quod eccl. in Solnicz, Prag. dyoc., hactenus per seculares facientes recognovimus — presbiteros consuevit gubernari et quod fr. Velko, conventualis noster, non ex debito, sed ex gracia rev. — — d. Arnesti, archiepiscopi Prag., dispensacione facta, ad dictam eccle- siam est instituendus quodque per huiusmodi institucionem nobis et domui nostre nullum ius est quesitum in possessione ipsius ecclesie nec acquiri volumus salvo iure patronatus, nobis eciam per prefatum d. archiepiscopum aprobato, sed cedente vel decedente dicto fr. Velkone ad dictam ecclesiam institui poterit et debebit alius ydoneus presbiter secularis vel regularis, de quo eidem d. archiepiscopo magis videbitur expedire, per nos prefato d. archiepiscopo seu suis vicariis presentandus et quod dicta ecclesia maneat in statu et con- dicionibus pristinis, sicut fuit ante presentacionem de dicto fr. Velkone factam. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus com- muniri. Dat. Prage in domo nostra predicta a. d. 1359 die 17 m. iul. Cop. coaeva in Libro confirmationum I f. 16 Pragae in archivo capituli metrop. eccl. s. Viti. — [L].
Strana 167
Annus 1359 iul. 17.—20. 167 261) 1359 iul. 20. Karlstein. Karolus imperator et rex Johanni de Janovice suisque et fratris ipsius Herbordi heredibus castrum et oppidum Vimperk aliaque bona in feudum confert. Nob. siquidem Petrus de Janowicz, magister curie seren. Romanorum imperatricis consortis nostre karissime, fid. noster dil., in nostre maiestatis constitutus presencia, nobis humiliter supplicavit, ut ipsum pro se ac suis et bone mem. Herbordi quondam fratris sui filiis ac heredibus de castris, opidis, villis, bonis et ceteris infrascriptis in honorabile dignaremur et nobile feudum investire, cuius precibus de innata nobis clemencia tanto clemencius inclinati, quanto id cottidiana et indefessa sue fidelitatis grata nobis obsequia evidencius promerentur, de principum, baronum, procerum et nobilium nostrorum maturo consilio, recepto ab eodem Petro debito et consueto fidelitatis et homagii sacramento, sibi suisque et prefati quondam Herbordi fratris sui heredibus antedictis castra Winterberg, Gans et Kungeslen, item opida Winterberg, Hussenecz et Zablat, item villas Repenssina, Swirsenecz, Byharzowka, Plessiwecz, Crzisstanowa Lhota, Crayczowa Lhota, Mlynarzowa Lhota, Milessowka, Sklenarzowa Lhota, Marssowa wes, Luczenluder, Na zatony, Na stare Wultawie, Camyna Lhota, Classterecz, Solnu czistu, Deskarzich, Prawetin, Wyssowatka, Na Weselcze, Bubska, Borzanowicze, Tyrhonyn, Bohumilicze, Crassana Lhota, Manyschaw, Subyslawicze, Dolany, Zabirdi, Borziwogiowu Lhotu, Hrawicz, Czeysicz, Parziez, Petrowa Lhota, Czkynie a Bubin cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rubetis, silvis, nemo- ribus, venacionibus, aucupacionibus, molendinis, aquis, aquarum decursibus, fluminibus, piscacionibus, stagnis et lacubus, montibus, vallibus, planis necnon limitibus, metis et ter- minis, iudicibus, censibus, redditibus, honoribus, iuribus, honoranciis, dominio, proprietate, utilitatibus nec non universis pertinenciis predictorum castrorum, opidorum, bonorum et locorum et nominatim cum iuribus patronatus ecclesiarum presentibus et futuris, habitis et habendis, quibuscumque specialibus vocalibus valeant designari, auctoritate regia Boe- mie ex certa nostra sciencia conferimus, damus liberaliter et donamus, ipsumque Petrum pro se et heredibus supradictis eadem auctoritate regia de hiis omnibus in honorabile et nobile feudum per sceptrum nostrum regale investivimus ac tenore presencium investimus per ipsum et suos ac predicti quondam Herbordi fratris sui heredes a nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus et a corona regni Boemie perpetuo possidenda sub omni nostro honore, forma, libertate et iure, quibus ceteri eiusdem regni nostri barones et nobiles sua noscuntur feuda possidere; non obstante, quod alique de suprascriptis villis de silva nostra regali extirpate sunt et locate, licet enim de eisdem villis actenus fuerit dubi- tatum, et questio prius mota eo, quod a predicto Petro tamquam bona regalia peterentur, tamen ex certa sciencia easdem villas una cum aliis bonis omnibus supradictis Petri eiusdem et sepedictorum suorum et sui quondam fratris heredum unum feudum seu unum corpus feudi individuum decernimus et constituimus in antea perpetuo esse debere, remittentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, ea iura, que nobis circa pre- missa utili dominio competierunt, co[mpletunt3) seu valebunt competere quomo[do]libet in futurum, iuribus nichilominus feudi, vass[allatus,3) berne, iudiciorum et aliorum regalium, que nobis ibidem sicut in ceteris vasallorum possessionibus competunt specialiter et ex nomine exceptatis, decernentes, quod de huiusmodi feudo, e x] pfre miss is]3) castris, opidis, villis, bonis et locis in simul adunato, nostrorum heredum et successorum nostrorum regum Boemie et corone regni eiusdem feudales et fideles vasalli consistant, et de ipso feudo in nostris ac eorundem heredum et successorum nostrorum necessitatibus et requisicionibus quibuscumque nobis et ipsis ad instar aliorum regni Bohemie sepedicti baronum serviant, subveniant et adhereant fideliter et assistant. Hinc est, quod universis camerariis, capita- neis, marescallis, iusticiariis, beneficiariis, burgraviis, officialibus et subditis nostris in regno
Annus 1359 iul. 17.—20. 167 261) 1359 iul. 20. Karlstein. Karolus imperator et rex Johanni de Janovice suisque et fratris ipsius Herbordi heredibus castrum et oppidum Vimperk aliaque bona in feudum confert. Nob. siquidem Petrus de Janowicz, magister curie seren. Romanorum imperatricis consortis nostre karissime, fid. noster dil., in nostre maiestatis constitutus presencia, nobis humiliter supplicavit, ut ipsum pro se ac suis et bone mem. Herbordi quondam fratris sui filiis ac heredibus de castris, opidis, villis, bonis et ceteris infrascriptis in honorabile dignaremur et nobile feudum investire, cuius precibus de innata nobis clemencia tanto clemencius inclinati, quanto id cottidiana et indefessa sue fidelitatis grata nobis obsequia evidencius promerentur, de principum, baronum, procerum et nobilium nostrorum maturo consilio, recepto ab eodem Petro debito et consueto fidelitatis et homagii sacramento, sibi suisque et prefati quondam Herbordi fratris sui heredibus antedictis castra Winterberg, Gans et Kungeslen, item opida Winterberg, Hussenecz et Zablat, item villas Repenssina, Swirsenecz, Byharzowka, Plessiwecz, Crzisstanowa Lhota, Crayczowa Lhota, Mlynarzowa Lhota, Milessowka, Sklenarzowa Lhota, Marssowa wes, Luczenluder, Na zatony, Na stare Wultawie, Camyna Lhota, Classterecz, Solnu czistu, Deskarzich, Prawetin, Wyssowatka, Na Weselcze, Bubska, Borzanowicze, Tyrhonyn, Bohumilicze, Crassana Lhota, Manyschaw, Subyslawicze, Dolany, Zabirdi, Borziwogiowu Lhotu, Hrawicz, Czeysicz, Parziez, Petrowa Lhota, Czkynie a Bubin cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rubetis, silvis, nemo- ribus, venacionibus, aucupacionibus, molendinis, aquis, aquarum decursibus, fluminibus, piscacionibus, stagnis et lacubus, montibus, vallibus, planis necnon limitibus, metis et ter- minis, iudicibus, censibus, redditibus, honoribus, iuribus, honoranciis, dominio, proprietate, utilitatibus nec non universis pertinenciis predictorum castrorum, opidorum, bonorum et locorum et nominatim cum iuribus patronatus ecclesiarum presentibus et futuris, habitis et habendis, quibuscumque specialibus vocalibus valeant designari, auctoritate regia Boe- mie ex certa nostra sciencia conferimus, damus liberaliter et donamus, ipsumque Petrum pro se et heredibus supradictis eadem auctoritate regia de hiis omnibus in honorabile et nobile feudum per sceptrum nostrum regale investivimus ac tenore presencium investimus per ipsum et suos ac predicti quondam Herbordi fratris sui heredes a nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus et a corona regni Boemie perpetuo possidenda sub omni nostro honore, forma, libertate et iure, quibus ceteri eiusdem regni nostri barones et nobiles sua noscuntur feuda possidere; non obstante, quod alique de suprascriptis villis de silva nostra regali extirpate sunt et locate, licet enim de eisdem villis actenus fuerit dubi- tatum, et questio prius mota eo, quod a predicto Petro tamquam bona regalia peterentur, tamen ex certa sciencia easdem villas una cum aliis bonis omnibus supradictis Petri eiusdem et sepedictorum suorum et sui quondam fratris heredum unum feudum seu unum corpus feudi individuum decernimus et constituimus in antea perpetuo esse debere, remittentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, ea iura, que nobis circa pre- missa utili dominio competierunt, co[mpletunt3) seu valebunt competere quomo[do]libet in futurum, iuribus nichilominus feudi, vass[allatus,3) berne, iudiciorum et aliorum regalium, que nobis ibidem sicut in ceteris vasallorum possessionibus competunt specialiter et ex nomine exceptatis, decernentes, quod de huiusmodi feudo, e x] pfre miss is]3) castris, opidis, villis, bonis et locis in simul adunato, nostrorum heredum et successorum nostrorum regum Boemie et corone regni eiusdem feudales et fideles vasalli consistant, et de ipso feudo in nostris ac eorundem heredum et successorum nostrorum necessitatibus et requisicionibus quibuscumque nobis et ipsis ad instar aliorum regni Bohemie sepedicti baronum serviant, subveniant et adhereant fideliter et assistant. Hinc est, quod universis camerariis, capita- neis, marescallis, iusticiariis, beneficiariis, burgraviis, officialibus et subditis nostris in regno
Strana 168
168 Regesta Bohemiae et Moraviae. nostro Boemie constitutis, presentibus et futuris, cuiuscumque dignitatis, condicionis vel status existant, districtius inhibemus, ne predictum Petrum vel suos et fratris sui heredes prefatos in castris, opidis, villis, bonis et locis eisdem cum iuribus eorum et pertinenciis qui- buscunque impedire vel turbare presumant seu quomodolibet molestare, sed pocius ab om[nibus]a) in premissis molestare volentibus manutenere studeant et efficaciter defensare. Nulli ergo etc. Testes huius rei sunt: venn. Arnestus, Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Johannes Luthomischlensis, sacre imper. aule cancellarius, ecclesiarum episcopi et ill. Venceslaus et Ludovicus Lignicenses, Bolko Falkenbergensis, Przimyslaus Teschinensis et Johannes, Opavie duces et spectt. Burchardus, burgravius Magdebur- gensis, magister curie nostre, Burchardus et Johannes de Recz, comites ac nobiles Zdenko de Stern[berg],2) iudex regalis curie per Bohemiam, Sbinko de Hazenburg, supremus magister camere nostre, et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presentium sub imperia- lis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum, dat. in Karlstein, a. d. 1359, ind. XII, XIII kal. aug., regn. nostr. a. Romanorum XIV, Boemorum XIII, imperii vero quinto. Per dominum imperatorem Nikolaus de Chrems[ir]. Insertum litteris vidimatis dd. 1454 aug. 21. Krumlov, in archivo olim Schwarzenberg. sign. IID IA No 1.— Reg. imp. VIII 2985. — Contulit V. Hašek. — [LJ. a) loca laesa. 262) 1359 iul. 20. Vindobonae. Rudolphus, dux Austriae, litteras, a Paulo Frisingensi episcopo in curia Romana ostensas, nomine Karoli imperatoris et regis falso assignatas esse declarat. Rudolfus, dei gr. Austrie, Styrie et Karinthie dux, n. f. t. p. u., quod, quamvis d. Paulus de Jegerdorf, condam Gurcensis nunc vero Frisingensis episcopus, quasdam litteras in curia Romana diversis personis ostenderit, prout a fidelium nostrorum insinuacione didi- cimus, asserens, quod seren. ac invict. princeps et dominus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Bohemie rex, ill. dominus et pater noster graciosus, nobis illas debuerit dire- xisse, quarum tenor sequitur in hec verba: Fili mi, scias, quod rex Ungarie promisit pape, ut in casu, ubi Paulus promoveretur ad ecclesiam Aquilegiensem, quod ipse vellet omnia bona ipsius ecclesie distracta recuperare et reintegrare. Cum ergo tu habeas multa bona ecclesie prefate, predictam promocionem impedias, in quantum poteris. Tamen quia supra dicte littere ad nos nunquam pervenerunt neque nos aut honorabile nostrum consilium umquam eas vidimus aut intelleximus, ideo in verbo nostre veritatis et fidei dicimus, quod prefate littere figmentum purum continent, nec eis veritate suffragante in aliquo, dolose in medium sunt producte, cum eciam prefato domino nostro imperatori et eius cancellarie nichil constet penitus de eisdem. Presencium testimonio litterarum. Dat. Wienne XIII kal. aug. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. cum sigillo de cera rubra communi impressa, cui secretum de cera rubra dorso tenus impressum est, fracto, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Recognicio ducis de non oblacione litterarum.—Extr. (perperam) Reg. imp. VIII. Reichss. 308. —[ M. 263) 1359 iul. 23. Karlštejn. Karolus imperator et rex divisionem possessionum inter Venceslaum ducem Silesiae et dominum Legnicensem ex una et Ludovicum ducem Silesiae et dominum Bregensem parte ex altera factam, confirmat. bekennen und tün kunt — , daz die hochgebornen Wenczlab3 herczog in Slezien" und zu Legnicz an einem teil und Ludweig ouch herczog in Slezien" und zu dem Brige an
168 Regesta Bohemiae et Moraviae. nostro Boemie constitutis, presentibus et futuris, cuiuscumque dignitatis, condicionis vel status existant, districtius inhibemus, ne predictum Petrum vel suos et fratris sui heredes prefatos in castris, opidis, villis, bonis et locis eisdem cum iuribus eorum et pertinenciis qui- buscunque impedire vel turbare presumant seu quomodolibet molestare, sed pocius ab om[nibus]a) in premissis molestare volentibus manutenere studeant et efficaciter defensare. Nulli ergo etc. Testes huius rei sunt: venn. Arnestus, Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Johannes Luthomischlensis, sacre imper. aule cancellarius, ecclesiarum episcopi et ill. Venceslaus et Ludovicus Lignicenses, Bolko Falkenbergensis, Przimyslaus Teschinensis et Johannes, Opavie duces et spectt. Burchardus, burgravius Magdebur- gensis, magister curie nostre, Burchardus et Johannes de Recz, comites ac nobiles Zdenko de Stern[berg],2) iudex regalis curie per Bohemiam, Sbinko de Hazenburg, supremus magister camere nostre, et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presentium sub imperia- lis maiestatis nostre sigillo testimonio literarum, dat. in Karlstein, a. d. 1359, ind. XII, XIII kal. aug., regn. nostr. a. Romanorum XIV, Boemorum XIII, imperii vero quinto. Per dominum imperatorem Nikolaus de Chrems[ir]. Insertum litteris vidimatis dd. 1454 aug. 21. Krumlov, in archivo olim Schwarzenberg. sign. IID IA No 1.— Reg. imp. VIII 2985. — Contulit V. Hašek. — [LJ. a) loca laesa. 262) 1359 iul. 20. Vindobonae. Rudolphus, dux Austriae, litteras, a Paulo Frisingensi episcopo in curia Romana ostensas, nomine Karoli imperatoris et regis falso assignatas esse declarat. Rudolfus, dei gr. Austrie, Styrie et Karinthie dux, n. f. t. p. u., quod, quamvis d. Paulus de Jegerdorf, condam Gurcensis nunc vero Frisingensis episcopus, quasdam litteras in curia Romana diversis personis ostenderit, prout a fidelium nostrorum insinuacione didi- cimus, asserens, quod seren. ac invict. princeps et dominus d. Karolus, Romanorum imperator semp. aug. et Bohemie rex, ill. dominus et pater noster graciosus, nobis illas debuerit dire- xisse, quarum tenor sequitur in hec verba: Fili mi, scias, quod rex Ungarie promisit pape, ut in casu, ubi Paulus promoveretur ad ecclesiam Aquilegiensem, quod ipse vellet omnia bona ipsius ecclesie distracta recuperare et reintegrare. Cum ergo tu habeas multa bona ecclesie prefate, predictam promocionem impedias, in quantum poteris. Tamen quia supra dicte littere ad nos nunquam pervenerunt neque nos aut honorabile nostrum consilium umquam eas vidimus aut intelleximus, ideo in verbo nostre veritatis et fidei dicimus, quod prefate littere figmentum purum continent, nec eis veritate suffragante in aliquo, dolose in medium sunt producte, cum eciam prefato domino nostro imperatori et eius cancellarie nichil constet penitus de eisdem. Presencium testimonio litterarum. Dat. Wienne XIII kal. aug. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. cum sigillo de cera rubra communi impressa, cui secretum de cera rubra dorso tenus impressum est, fracto, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu coaeva: Recognicio ducis de non oblacione litterarum.—Extr. (perperam) Reg. imp. VIII. Reichss. 308. —[ M. 263) 1359 iul. 23. Karlštejn. Karolus imperator et rex divisionem possessionum inter Venceslaum ducem Silesiae et dominum Legnicensem ex una et Ludovicum ducem Silesiae et dominum Bregensem parte ex altera factam, confirmat. bekennen und tün kunt — , daz die hochgebornen Wenczlab3 herczog in Slezien" und zu Legnicz an einem teil und Ludweig ouch herczog in Slezien" und zu dem Brige an
Strana 169
Annus 1359 iul. 20.—23. 169 dem andern teil, unser lieben oheim und fürsten, umb alle sache zweiunge und ufleuffe, die zwischen in beiden seiten umb teilung ires veterlichen erbes und rechten erbeteil sich von" langen zeiten vorlouffen habent, durch unserer bete und gebotes willen und ouch durch fride und gemach ir und irer undertanen in gegenwertikeit unserr lieben getrewen.. der ratman zu Brezlaw° mit rat irer manne und mit wolbedachtem mûte und ir beider gutem willen und rechter wizzen diser nachgeschriben entscheidung und verrichtunge einmûtic- lichf uberein komen sint in aller der mazze, als hernach geschriben stet: Zu dem ersten, daz herczog Wenczlaba herczog Ludweigen, seinem brûder, und seinen geerben geben und einantwürten sol erblich haus und stat zu Haynow mit allen iren weichbilden, kirchlehen, herscheften und manscheften, die dorzu gehorent, nicht auzgenomen, und bei namen mit allen den hôfen, die an dem Swarczen wazzer ligen, Büchwald', Samencz, czům Ryzecht, Peczen von Schellendorf hof von Oyes und Heinkin Brozewoys) hof, und mit allem dem, daz dorzu gehoret, mit rechte, ez sei an welden, püschen, wysen oder woran daz sei. Doruber sol daz Swarcze wazzer die grenicz sein zwischen Haynow und Coczenow. Wirt aber der- selbe herczog Wenczlab3 oder sein geerben dem vorgenanten seinem bruder herczog Lud- weigen€ oder seinen geerben die stat Grotkow mit iren weichbilden und" irer herschaft, als sie ir beider vater herczog Bolezlab" seliger gedechtnuzze in iren greniczen versaczt hat, bynnen sechs iaren schaffen, so sol herczog Ludweig oder sein geerben herczog Wenczlaben oder seinen geerben wider uflazzen und abtreten Haynow haus und stat mit allen iren weich- bilden, kirchlehen," herscheften und manscheften, als derselbe herczog Wenczlab“ im sie geben und einantwürten sol, und als do vor geschriben stet. Schaffet aber derselbe herczog Wenczlabs oder sein geerben herczog Ludweigen" und seinen geerben die vorgenante stat Grotkow' nicht wider bynnen den egenanten sechs iaren, so sol Haynow haus und stat mit aller irer zugehorung erbleich des vorgenanten herczog Ludweigs und seiner geerben sein und Grotkowl herczog Wenczlabs und seiner geerben, ob sie ez gelôsen mochten oder zu sich bringen nach den egenanten sechs iaren. Ouch sol Coczenow das haus und die dorffer Coczenow, Trzebnicz, Sprotchinf und Zebicz‘ und alle heide und welde, die dorzu gehoren mit rechte, nicht auzgenomen mit aller herschaft und manschaft, die dorzu gehôrt, bei herczog Wenzlabent und seinen geerben beleiben. Doruber sol ouch das vorgenante Swarcze wazzer die grenicz sein zwischen Coczenow und Haynow. Darnach sol derselbe herczog Wenczlaba herczog Ludweigen,“ seinem brüder, und seinen geerben beweisen fumf hundert mark ieriges geltes Pregischer grossen polanischer zal, der hat et iczunt dreu hundert und dreizzig uf der stat zu Legnicz, und des sol herczog Wenczlab€ herczog Ludweigen" und seinen geerben ein auzrichtung geben, was gebrechens were an den fümf hundert marken ierges geltes, daz herzog Ludweig und sein geerben die gewizlich und genczlich vinden und haben uf den nehsten s. Merteins tag. Und wenne herczog Wenczlaba herczog Lud- weigenk und seinen geerben zweinczig und hundert mark der obgenanten grosse und zal gibt und verrichtet, so sol die gûlte dier herezog Ludweig hat uf den dorffern Sygirdorf," Stôdnicz‘ und Wilckschicz,ab ouch zu hilfe komen in die fümf hundert mark geltes. Dieweilac aber herczog Wenczlab herczog Ludweigen und seinen geerben daz gelt nicht gibt, dieweil sol er in die fumf hundert mark geltes� erfüllen mit ander gülte, und sol herczog Ludweig und sein geerben dieweil diead gülte uf den vorgenanten dreyn dôrffern haben, als sie sie vorae gehabt haben. Ouch sol herczog Ludweig und sein geerben die fumf hundert mark geltes haben und nüczen, dieweil der hochgeborne fürste herczog Bolke von der Sweidniczat lebt, aber nach seinem tode so sollen sie wider ledig sein gancz und gar und an 5 herczog Wenczlaben und sein geerben h gevallen. Wer aber daz derselbe herczog von der Sweidnicz" seines leibs erben liezze, so sullen der vorgenanten fumf hundert mark geltes vier hundert beleiben sten herczog Ludweigen wnd seinen geerben für drithalb tausent mark also lenge, biz herezog Wenczlab" oder sein geerben gegeben drithalb tausent mark herczog Ludweigen" und seinen geerben für daz halbe teila Briges und der Olow. Und wenne daz also geschicht
Annus 1359 iul. 20.—23. 169 dem andern teil, unser lieben oheim und fürsten, umb alle sache zweiunge und ufleuffe, die zwischen in beiden seiten umb teilung ires veterlichen erbes und rechten erbeteil sich von" langen zeiten vorlouffen habent, durch unserer bete und gebotes willen und ouch durch fride und gemach ir und irer undertanen in gegenwertikeit unserr lieben getrewen.. der ratman zu Brezlaw° mit rat irer manne und mit wolbedachtem mûte und ir beider gutem willen und rechter wizzen diser nachgeschriben entscheidung und verrichtunge einmûtic- lichf uberein komen sint in aller der mazze, als hernach geschriben stet: Zu dem ersten, daz herczog Wenczlaba herczog Ludweigen, seinem brûder, und seinen geerben geben und einantwürten sol erblich haus und stat zu Haynow mit allen iren weichbilden, kirchlehen, herscheften und manscheften, die dorzu gehorent, nicht auzgenomen, und bei namen mit allen den hôfen, die an dem Swarczen wazzer ligen, Büchwald', Samencz, czům Ryzecht, Peczen von Schellendorf hof von Oyes und Heinkin Brozewoys) hof, und mit allem dem, daz dorzu gehoret, mit rechte, ez sei an welden, püschen, wysen oder woran daz sei. Doruber sol daz Swarcze wazzer die grenicz sein zwischen Haynow und Coczenow. Wirt aber der- selbe herczog Wenczlab3 oder sein geerben dem vorgenanten seinem bruder herczog Lud- weigen€ oder seinen geerben die stat Grotkow mit iren weichbilden und" irer herschaft, als sie ir beider vater herczog Bolezlab" seliger gedechtnuzze in iren greniczen versaczt hat, bynnen sechs iaren schaffen, so sol herczog Ludweig oder sein geerben herczog Wenczlaben oder seinen geerben wider uflazzen und abtreten Haynow haus und stat mit allen iren weich- bilden, kirchlehen," herscheften und manscheften, als derselbe herczog Wenczlab“ im sie geben und einantwürten sol, und als do vor geschriben stet. Schaffet aber derselbe herczog Wenczlabs oder sein geerben herczog Ludweigen" und seinen geerben die vorgenante stat Grotkow' nicht wider bynnen den egenanten sechs iaren, so sol Haynow haus und stat mit aller irer zugehorung erbleich des vorgenanten herczog Ludweigs und seiner geerben sein und Grotkowl herczog Wenczlabs und seiner geerben, ob sie ez gelôsen mochten oder zu sich bringen nach den egenanten sechs iaren. Ouch sol Coczenow das haus und die dorffer Coczenow, Trzebnicz, Sprotchinf und Zebicz‘ und alle heide und welde, die dorzu gehoren mit rechte, nicht auzgenomen mit aller herschaft und manschaft, die dorzu gehôrt, bei herczog Wenzlabent und seinen geerben beleiben. Doruber sol ouch das vorgenante Swarcze wazzer die grenicz sein zwischen Coczenow und Haynow. Darnach sol derselbe herczog Wenczlaba herczog Ludweigen,“ seinem brüder, und seinen geerben beweisen fumf hundert mark ieriges geltes Pregischer grossen polanischer zal, der hat et iczunt dreu hundert und dreizzig uf der stat zu Legnicz, und des sol herczog Wenczlab€ herczog Ludweigen" und seinen geerben ein auzrichtung geben, was gebrechens were an den fümf hundert marken ierges geltes, daz herzog Ludweig und sein geerben die gewizlich und genczlich vinden und haben uf den nehsten s. Merteins tag. Und wenne herczog Wenczlaba herczog Lud- weigenk und seinen geerben zweinczig und hundert mark der obgenanten grosse und zal gibt und verrichtet, so sol die gûlte dier herezog Ludweig hat uf den dorffern Sygirdorf," Stôdnicz‘ und Wilckschicz,ab ouch zu hilfe komen in die fümf hundert mark geltes. Dieweilac aber herczog Wenczlab herczog Ludweigen und seinen geerben daz gelt nicht gibt, dieweil sol er in die fumf hundert mark geltes� erfüllen mit ander gülte, und sol herczog Ludweig und sein geerben dieweil diead gülte uf den vorgenanten dreyn dôrffern haben, als sie sie vorae gehabt haben. Ouch sol herczog Ludweig und sein geerben die fumf hundert mark geltes haben und nüczen, dieweil der hochgeborne fürste herczog Bolke von der Sweidniczat lebt, aber nach seinem tode so sollen sie wider ledig sein gancz und gar und an 5 herczog Wenczlaben und sein geerben h gevallen. Wer aber daz derselbe herczog von der Sweidnicz" seines leibs erben liezze, so sullen der vorgenanten fumf hundert mark geltes vier hundert beleiben sten herczog Ludweigen wnd seinen geerben für drithalb tausent mark also lenge, biz herezog Wenczlab" oder sein geerben gegeben drithalb tausent mark herczog Ludweigen" und seinen geerben für daz halbe teila Briges und der Olow. Und wenne daz also geschicht
Strana 170
170 Regesta Bohemiae et Moraviae. so sol herczog Ludweig noch sein geerben in den weichbilden zu Legnicz , zu dem Goltberge und zu Coczenow, als vorgeschriben stet, nichtesnicht behalten an manschaft und an her- schaft nicht auzzunemen. Danach sol herczog Ludweig und sein geerben herczog Wenczla- benak und seinen geerben abtreten erblich Legnicz haus und stat Goltpergs" und Coczenow mit allen iren weichbilden, herscheften, manscheften unda€ kyrchlehen nichtesnicht auzze- nemen und sullen ledig lazzen huldung und eyde, man und burger zu Legnicz, zu dem Goltpergeam und zu Coczenow, und sol herczog Ludweig’ in alle ire brife widergeben, doch auzgenomen vier dorffer Peczendorf, Ossek, Grosse Crechingan und Wenig Crechin,"° die sullen beleiben bei Lübyn"" erblich herezog Ludweigenk und seinen geerben. Ouch sol herezog Ludweig und sein geerben uf den vier dorffern Schildern, Banewicz,ar Schönebürnas und Buchwaldat Falkenhains haben daz geschos, als sie ez vor gehabt haben, und herczog Wenczlaba mit seinen geerben die manschaft und die herschaft, als er sie vor gehabt hat. Wolte aber herezog Wenczlab� und sein geerben dasselbe geschos von herezog Ludweigen" und seinen geerben wider kouffen, so sol herczog Wenczlaba oder sein geerben yn dofûr geben an erbe, waz der hochgeborne Cunradau herczog zu der Olsen," unser lieber fürste, denselben herczogen Wenczlaben heizzet. Ouch sol herczog Wenczlab" von seinen und seiner geerben wegen herczogen Ludweigen und seinen geerben abtreten erblich des Briges halb und der Olow halb und Crüczeburg,ax Pyczczin,a Cunczenstat, Lubyn haus und stat mit alle dem, daz dorzu gehoret, und den dorffern, als vorgeschriben stet, und alles des. daz herczog Wenczlab3 do hatte oder gehaben mochte, nicht ausgenomen, und sol ledig lazzen derselbe herczog Wenczlab" huldung und eyde von seinen und seiner geerben wegen man und burger der vorgenanten stet und lande und sol wider geben alle brief, die er doruben hat von uns, und sol sie weisen an seinen bruder herczog Ludweigen und sein geerben. Ouch sol herczog Wenczlab" herczog Ludweigenk und seinen geerben vor gewizzen recht und redlich an argelist zwei tausent mark der obgeschriben grossen und zal zu gelten, die ersten tausent mark von s. Merteins tag, der allerschirest kûmftig ist, uber ein iar und die andern tausent mark danach uber ein ganczes umgeendes iar uff denselben s. Merteins tag zu steur und zu hilfe der losung Crüczeburg.a Pyczezin. y Dieselbe losung sol ouch sten an herczogs Ludweigs€ und seiner geerben willekür, ob sie solche losüng tun wellen und losen oder nicht. Ouch ist getedinget zwischen den vorgenanten brüdern, daz die hochge- borne Annec, herezog Wenczlabs elich wyrtinne, ledig lazzen sol Haynow, ir leipgeding, und die hochgeborne Agnesdd, herczog Ludweigs eliche wyrtinne, ouch uflazzen sol dreu hundert mark geltes uf der stat Legnicz, die ouch ir leibgeding gewest sein, und daruber sullen dieselben herczoginne ir brief beiderseit widergeben, oder man sol dieselben dreu hundert mark anderweit verschreiben herczog Ludweigen,e seinem weybe und yeren erben, als vorgeschriben stet. Ouch seint die vorgenanten herczog Wenczlab° und herezog Ludweig umb die schult also verrichtet und haben sich des williclich gen einander verbunden, daz wir von gnaden und dürch liebe willen geben wellen und sullen zwei hundert mark, und herezog Wenczlab" sol acht hundert mark der obgeschriben grossen und zal innewendig acht iaren bezalen, der er iczunt verrichtet hat vier hundert mark Donat Rost, unserm burger von Prag, und herczog Ludweig sol geben sechs hundert mark desselben geltes und zal innewendig sechs jaren umb die schult, die man schuldig ist für den obgenanten herczog Bolezlaben seligen, iren vater, dem von Cravarn, Peczen Brunen und dem vorgenanten Donat Rost. Und von denselben dreyn sol herczog Ludweig" mit seinen sechs hundert marken aller schulde ledig sein. Darnach ander unvergolten schult von irs vorgenanten vaters wegen sullen sief beiderseit verantwürten und bezalen, iclicher seinen halbteil, brüderlich und getrewelich, und sol einer“ den andern nicht manen, noch twingen zu seinem teil zu gelten, sunder sie sullen an einander raten und helfen zu der schult bruderlich und getrewelich an geverde, und alle schult, die herczog Wenczlab3 für den vorgenanten seinen vater gegolten hat, der sol herezog Ludweig" und sein geerben von im und sein geerben ledig
170 Regesta Bohemiae et Moraviae. so sol herczog Ludweig noch sein geerben in den weichbilden zu Legnicz , zu dem Goltberge und zu Coczenow, als vorgeschriben stet, nichtesnicht behalten an manschaft und an her- schaft nicht auzzunemen. Danach sol herczog Ludweig und sein geerben herczog Wenczla- benak und seinen geerben abtreten erblich Legnicz haus und stat Goltpergs" und Coczenow mit allen iren weichbilden, herscheften, manscheften unda€ kyrchlehen nichtesnicht auzze- nemen und sullen ledig lazzen huldung und eyde, man und burger zu Legnicz, zu dem Goltpergeam und zu Coczenow, und sol herczog Ludweig’ in alle ire brife widergeben, doch auzgenomen vier dorffer Peczendorf, Ossek, Grosse Crechingan und Wenig Crechin,"° die sullen beleiben bei Lübyn"" erblich herezog Ludweigenk und seinen geerben. Ouch sol herezog Ludweig und sein geerben uf den vier dorffern Schildern, Banewicz,ar Schönebürnas und Buchwaldat Falkenhains haben daz geschos, als sie ez vor gehabt haben, und herczog Wenczlaba mit seinen geerben die manschaft und die herschaft, als er sie vor gehabt hat. Wolte aber herezog Wenczlab� und sein geerben dasselbe geschos von herezog Ludweigen" und seinen geerben wider kouffen, so sol herczog Wenczlaba oder sein geerben yn dofûr geben an erbe, waz der hochgeborne Cunradau herczog zu der Olsen," unser lieber fürste, denselben herczogen Wenczlaben heizzet. Ouch sol herczog Wenczlab" von seinen und seiner geerben wegen herczogen Ludweigen und seinen geerben abtreten erblich des Briges halb und der Olow halb und Crüczeburg,ax Pyczczin,a Cunczenstat, Lubyn haus und stat mit alle dem, daz dorzu gehoret, und den dorffern, als vorgeschriben stet, und alles des. daz herczog Wenczlab3 do hatte oder gehaben mochte, nicht ausgenomen, und sol ledig lazzen derselbe herczog Wenczlab" huldung und eyde von seinen und seiner geerben wegen man und burger der vorgenanten stet und lande und sol wider geben alle brief, die er doruben hat von uns, und sol sie weisen an seinen bruder herczog Ludweigen und sein geerben. Ouch sol herczog Wenczlab" herczog Ludweigenk und seinen geerben vor gewizzen recht und redlich an argelist zwei tausent mark der obgeschriben grossen und zal zu gelten, die ersten tausent mark von s. Merteins tag, der allerschirest kûmftig ist, uber ein iar und die andern tausent mark danach uber ein ganczes umgeendes iar uff denselben s. Merteins tag zu steur und zu hilfe der losung Crüczeburg.a Pyczezin. y Dieselbe losung sol ouch sten an herczogs Ludweigs€ und seiner geerben willekür, ob sie solche losüng tun wellen und losen oder nicht. Ouch ist getedinget zwischen den vorgenanten brüdern, daz die hochge- borne Annec, herezog Wenczlabs elich wyrtinne, ledig lazzen sol Haynow, ir leipgeding, und die hochgeborne Agnesdd, herczog Ludweigs eliche wyrtinne, ouch uflazzen sol dreu hundert mark geltes uf der stat Legnicz, die ouch ir leibgeding gewest sein, und daruber sullen dieselben herczoginne ir brief beiderseit widergeben, oder man sol dieselben dreu hundert mark anderweit verschreiben herczog Ludweigen,e seinem weybe und yeren erben, als vorgeschriben stet. Ouch seint die vorgenanten herczog Wenczlab° und herezog Ludweig umb die schult also verrichtet und haben sich des williclich gen einander verbunden, daz wir von gnaden und dürch liebe willen geben wellen und sullen zwei hundert mark, und herezog Wenczlab" sol acht hundert mark der obgeschriben grossen und zal innewendig acht iaren bezalen, der er iczunt verrichtet hat vier hundert mark Donat Rost, unserm burger von Prag, und herczog Ludweig sol geben sechs hundert mark desselben geltes und zal innewendig sechs jaren umb die schult, die man schuldig ist für den obgenanten herczog Bolezlaben seligen, iren vater, dem von Cravarn, Peczen Brunen und dem vorgenanten Donat Rost. Und von denselben dreyn sol herczog Ludweig" mit seinen sechs hundert marken aller schulde ledig sein. Darnach ander unvergolten schult von irs vorgenanten vaters wegen sullen sief beiderseit verantwürten und bezalen, iclicher seinen halbteil, brüderlich und getrewelich, und sol einer“ den andern nicht manen, noch twingen zu seinem teil zu gelten, sunder sie sullen an einander raten und helfen zu der schult bruderlich und getrewelich an geverde, und alle schult, die herczog Wenczlab3 für den vorgenanten seinen vater gegolten hat, der sol herezog Ludweig" und sein geerben von im und sein geerben ledig
Strana 171
Annus 1359 iul. 23. 171 sein, und sol herczog Wenczlab" und sein geerben sulche schult nymmerme gefordern. Fürbaz alle schult, die herezog Ludweig für den egenanten seinen vater gegolten hat, der sol herczog Wenczlab€ und sein geerben von ym und seinen geerben ouch ledig sein, und sol herezog Ludweig und sein geerben die an herczog Wenczlabenak und seinen geerben nymmermer gefordern. Ouch alle schult, die man dem egenanten irem vater schuldig beliben ist, sullen sie beide mit einander vordern brüderlich und früntlich, und welcher icht ermanet, der sol daz" mit dem andern geleichkk tailen on geverde, und sullen an einander beider seit helfen manen, so sie beste mugen. Und ob icht urteil zwischen yn gegeben weren, die und alle kriege, zweiung ufleuffe und brüche, die zwischen in gewest sein, nichtes auzge- nomen, sullen" enczwei sein und zumale berichtet und hingeleget umb sie und umb alle die, die dorumb verdacht sint, lüterlich undmm on alles geverd. Ez sol ouch herczog Ludweig alle brief herczog Wenczlaben"k widergeben, sie sein uber berichtung, uber schult, uber gült oder welcherley brife daz weren, keyn auzzunemen, und ob ouch dheinerley brief hirnach fünden würden, die sullen keyn kraft noch macht haben an dheiner stat, und dazselbe sol herczog Wenczlaba ouch wider gen herczog Ludweigenk tun, also daz ouch alle brief abe sein und untüglich, die in sulchen sachen ymmer zu liechte quemen alleweg mit behaltnûzze diser gegenwertigen brief also, daz sie und ir yclicher und ir beider erben haben, halden und besiczen daz in vor zugeschriben ist, als sie des mit gûtem willen uberein komen sint. Ouch sol herczog Wenczlab“ eine bete in disem iare haben zu Haynow in dem lande nach markzal, zu Legnicz und zu dem Goltperge, wie sie do gesaczt wirt, darzu sol herczog Ludweig helfen an argelist und an geverde. Ez sol ouch herczog Ludweig beholfen sein an geverde herezog Wenczlaben, seinem brüder, mit dem rechten zu allem dem, daz Sinddemal nů sie beide zu€ recht gehaben mochten zu Grotkow, beide stat und lant. alle die vorgeschriben sache, artikel, teiding und punkte mit derselben beider bruder gutem willen und ganczer wizzen uzgetragen sint in unser und unserer fürsten und der obgenanten ratman zu Brezlaw°° gegenwertikeit, so bestetigen wir von unserer kuniglichen macht als ein künig zu Beheim mit rechter wizzen alle dieselben sache, artikel, teiding und punkt, und wellen, daz sie gar und genczlich von yn beiden und von allen andern, die sie anrüren, gehalden, volfürt, vollbracht und geendet werden an alles geverd in güten trewen, als"" sie uns beide gelobt haben. Wer ouch dawider tete in dheyne weis, der sol in unser kuniglich ungenad verfallen sein und in sulche pene, als wir mit unsern fürsten zu rat werden. — — Der geben ist zu Karlstein — — 1359 iar des nehsten dynstags nach s. Marie Magdalene tag, unserer reiche des Rômischen in dem XIV, des Beheimischen in dem XIII und des keys. in dem fümften jare. Per dominum.. imperatorem Nicolaus de Chremsir. R. Miliczius." Orig. duo (A et B) cum sig. maiest., A in fil. ser., B in press. perg., quae avulsa sedunt, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 3 Fürst. Liegnitz, Brieg, Wohlau n. 170 et 169. — Ed. Grünhagen — Mark- graf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 337 n. 37. — Extr. Rössler, Urkunden Hg. Ludwig I. von Brieg, Zft. d. Ver. f. Gesch. Schlesiens VI p. 21 n. 191. — Grünhagen, Urkunden d. St. Brieg, Cod. dipl. Sil. IX p. 26 n. 169. — Reg. imp. VIII 2987. — [MJ. a) A: Wenczlab, B: Wenczla. — b) A: Slezien, B: Slesien. — c) A: Legnicz, B: Lignicz. — d) A: von, B: vor. — e) A: Brezlaw, B: Brezla. — f) in B deest. — g) A: Büchwald, B: Buchwalt. — h) A: Broze- woys, B: Brozeweis. — i) A: Haynov, B: Hanov. — k) A: Ludweigen, B: Ludwigen. —1) A: Grotkow, B: Grotkaw. — m) in B seq.: mit. — n) A: Bolezlab, B: Bolezla. — o) in B seq.: und. — p) A: Ludweigen, B: Ludweig. — r) A: Sprotchin, B: Sprottin. — s) A: Zěbicz, B: Sebicz. —1) A: Wenzlaben, B: Wenczla. — u) A: Ludweigen, B: Ludwign. — v) A: Ludweig, B: Ludwig. — x) in B deest. — y) A: Sygirdorf, 5) A: Stodnicz, B: Stodnicz. — ab) A: Wilckschicz, B: Wiltkschicz. — ac) Dieweil — B: Sygendorf. mark geltes in B desunt. — ad) in B deest. — ae) B: als sie vor. — af) A: Sweidnicz, B: Swidnicz. — ag) in B deest. — ah) in B. seq.: an. — ai) in B seq.: dez. — ak) A: Wenczlaben, B: Wenczla. — al) A: Goltpergs, Goltperg. — am) A: Goltperge, B: Goltperg.— an) A: Creching, B: Crething. — ao) A: Cre- chin, B: Chreting. — ap) A: Lübyn, B: Lubein. — ar) A: Banewicz, B: Banowicz. — as) A: Schonebürn, B: Schoneburn. — al) A: Buchwald, B: Buchwalt. — au) A: Cunrad, B: Conrad. — av) A: Olsen, B: Olsen. — ax) A: Crüczenburg, B: Cruczeburg. — ay) A: Pyczczin, B: Piczczin. — az) A: von, B: vor. aa) Crüczenburg, B: Cruczburg. — bb) A: Ludweigs, B: Ludwigs. — cc) A: Anne, B: Anna.
Annus 1359 iul. 23. 171 sein, und sol herczog Wenczlab" und sein geerben sulche schult nymmerme gefordern. Fürbaz alle schult, die herezog Ludweig für den egenanten seinen vater gegolten hat, der sol herczog Wenczlab€ und sein geerben von ym und seinen geerben ouch ledig sein, und sol herezog Ludweig und sein geerben die an herczog Wenczlabenak und seinen geerben nymmermer gefordern. Ouch alle schult, die man dem egenanten irem vater schuldig beliben ist, sullen sie beide mit einander vordern brüderlich und früntlich, und welcher icht ermanet, der sol daz" mit dem andern geleichkk tailen on geverde, und sullen an einander beider seit helfen manen, so sie beste mugen. Und ob icht urteil zwischen yn gegeben weren, die und alle kriege, zweiung ufleuffe und brüche, die zwischen in gewest sein, nichtes auzge- nomen, sullen" enczwei sein und zumale berichtet und hingeleget umb sie und umb alle die, die dorumb verdacht sint, lüterlich undmm on alles geverd. Ez sol ouch herczog Ludweig alle brief herczog Wenczlaben"k widergeben, sie sein uber berichtung, uber schult, uber gült oder welcherley brife daz weren, keyn auzzunemen, und ob ouch dheinerley brief hirnach fünden würden, die sullen keyn kraft noch macht haben an dheiner stat, und dazselbe sol herczog Wenczlaba ouch wider gen herczog Ludweigenk tun, also daz ouch alle brief abe sein und untüglich, die in sulchen sachen ymmer zu liechte quemen alleweg mit behaltnûzze diser gegenwertigen brief also, daz sie und ir yclicher und ir beider erben haben, halden und besiczen daz in vor zugeschriben ist, als sie des mit gûtem willen uberein komen sint. Ouch sol herczog Wenczlab“ eine bete in disem iare haben zu Haynow in dem lande nach markzal, zu Legnicz und zu dem Goltperge, wie sie do gesaczt wirt, darzu sol herczog Ludweig helfen an argelist und an geverde. Ez sol ouch herczog Ludweig beholfen sein an geverde herezog Wenczlaben, seinem brüder, mit dem rechten zu allem dem, daz Sinddemal nů sie beide zu€ recht gehaben mochten zu Grotkow, beide stat und lant. alle die vorgeschriben sache, artikel, teiding und punkte mit derselben beider bruder gutem willen und ganczer wizzen uzgetragen sint in unser und unserer fürsten und der obgenanten ratman zu Brezlaw°° gegenwertikeit, so bestetigen wir von unserer kuniglichen macht als ein künig zu Beheim mit rechter wizzen alle dieselben sache, artikel, teiding und punkt, und wellen, daz sie gar und genczlich von yn beiden und von allen andern, die sie anrüren, gehalden, volfürt, vollbracht und geendet werden an alles geverd in güten trewen, als"" sie uns beide gelobt haben. Wer ouch dawider tete in dheyne weis, der sol in unser kuniglich ungenad verfallen sein und in sulche pene, als wir mit unsern fürsten zu rat werden. — — Der geben ist zu Karlstein — — 1359 iar des nehsten dynstags nach s. Marie Magdalene tag, unserer reiche des Rômischen in dem XIV, des Beheimischen in dem XIII und des keys. in dem fümften jare. Per dominum.. imperatorem Nicolaus de Chremsir. R. Miliczius." Orig. duo (A et B) cum sig. maiest., A in fil. ser., B in press. perg., quae avulsa sedunt, in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 3 Fürst. Liegnitz, Brieg, Wohlau n. 170 et 169. — Ed. Grünhagen — Mark- graf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 337 n. 37. — Extr. Rössler, Urkunden Hg. Ludwig I. von Brieg, Zft. d. Ver. f. Gesch. Schlesiens VI p. 21 n. 191. — Grünhagen, Urkunden d. St. Brieg, Cod. dipl. Sil. IX p. 26 n. 169. — Reg. imp. VIII 2987. — [MJ. a) A: Wenczlab, B: Wenczla. — b) A: Slezien, B: Slesien. — c) A: Legnicz, B: Lignicz. — d) A: von, B: vor. — e) A: Brezlaw, B: Brezla. — f) in B deest. — g) A: Büchwald, B: Buchwalt. — h) A: Broze- woys, B: Brozeweis. — i) A: Haynov, B: Hanov. — k) A: Ludweigen, B: Ludwigen. —1) A: Grotkow, B: Grotkaw. — m) in B seq.: mit. — n) A: Bolezlab, B: Bolezla. — o) in B seq.: und. — p) A: Ludweigen, B: Ludweig. — r) A: Sprotchin, B: Sprottin. — s) A: Zěbicz, B: Sebicz. —1) A: Wenzlaben, B: Wenczla. — u) A: Ludweigen, B: Ludwign. — v) A: Ludweig, B: Ludwig. — x) in B deest. — y) A: Sygirdorf, 5) A: Stodnicz, B: Stodnicz. — ab) A: Wilckschicz, B: Wiltkschicz. — ac) Dieweil — B: Sygendorf. mark geltes in B desunt. — ad) in B deest. — ae) B: als sie vor. — af) A: Sweidnicz, B: Swidnicz. — ag) in B deest. — ah) in B. seq.: an. — ai) in B seq.: dez. — ak) A: Wenczlaben, B: Wenczla. — al) A: Goltpergs, Goltperg. — am) A: Goltperge, B: Goltperg.— an) A: Creching, B: Crething. — ao) A: Cre- chin, B: Chreting. — ap) A: Lübyn, B: Lubein. — ar) A: Banewicz, B: Banowicz. — as) A: Schonebürn, B: Schoneburn. — al) A: Buchwald, B: Buchwalt. — au) A: Cunrad, B: Conrad. — av) A: Olsen, B: Olsen. — ax) A: Crüczenburg, B: Cruczeburg. — ay) A: Pyczczin, B: Piczczin. — az) A: von, B: vor. aa) Crüczenburg, B: Cruczburg. — bb) A: Ludweigs, B: Ludwigs. — cc) A: Anne, B: Anna.
Strana 172
172 Regesta Bohemiae et Moraviae. dd) A: Agnes, B: Angnes. — ee) A: Ludweigen, B: Ludwig. — ff) in B deest. — gg) in B deest. —hh) A: gegolten, B: gegeben. — ii) in B deest. — kk) A: geleich, B: gutlich. —1l) in B deest. — mm) in B deest. nn) A: zu, B: von. — 00) A: Brezlaw, B: Brezla. — pp) als — haben in B deest, — rr) sic in A, B: Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. R. Johannes Budwicensis. 264) 1359 iul. 23. Karlštejn. Karolus imperator et rex bona, a Venceslao duce Silesiae et domino Legnicensi resignata, Ludovico duci Silesiae et domino Bregensi auctoritate regia Bohemiae confert. , daz ezwischen den hochgebornen Wenczlaben herczogen bekennen offenlich — in Slezien und ze Lignicz an einem teil und Ludwig herczogen in Slezien und ze dem Brige, unsern liebn oheim und fursten an dem andern teil nach czwiungen und ufflaufe, — [Postea ea, quae de finibus inter Venceslaum ducem Legnicensem et Ludovicum ducem Bregensem distri- butis in litteris praecedentibus ab ipso statuta sunt, per compendium repetuntur. Deinde sequun- tur haec verba: ] Als wir sulch entscheidunge und richtunge bestetigt haben mit kuniglicher macht mir andern unsern brifen versiglten mit unsrer keyserlichen maiestat anhangenden ingesigeln, nach sulcher entscheidunge quam gegenwerticlich für uns der obgenante herczog Wenczlab mit demselben seinen bruder herczog Ludwig und gab und raycht ym uff willic- lich, bruderlich und umbetwungen die obgenante stete und dorffer mit allen iren weichpil- den — — und allen iren zugehorungen erblich zu halden, haben und besiczen mit aller furstlichen herschafft und in allen iren greniczen und raynen, als vor genczlich benennet ist, und hat sich der aller genczlich verczigen. Des bat uns herczog Ludwig demuticlich, daz wir im sulch sein lehen geruchten zu lihen als recht und gewonlich ist. Durch sulcher bete willen mit wolbedachtem mut und rat unserr fursten und getrewen, namen wir von dem egenanten herczog Ludwig huldunge und seinen eyt nach sulcher lehen gewonheit und recht und verlihen ym die obgenanten lehen hus, stet, hofe und dorffer mit allen iren weichpilden, kyrchlehen, herschefften, manschefften und czugehorung, greniczen in alle der weis, als dovor begriffen ist, und verleihen ym ouch dieselben an disem brieff als ein kunig ze Beheim mit kuniglicher macht und mit rechter wizzen und hat er die von uns ze seinen und sinir geerben handen empfangen redlich und recht. Mit urkund dicz brieves versigelt mit unser keyserlicher maiestat ingesigel. Der geben ist ze Karlstein — — 1359 iar am dinstag nach s. Marie Magdalene tag, unser reiche des Romischen in den vierczenden, des Per d. imperatorem Behemischen in dem dreuczenden u. d. keys. in dem fumften iar. Correcta per Johannem de Prusnicz. Nicolaus de Chremsir. Orig. perg. cum sig. avulso Vratislaviae in archivo publico sign. Fürst. Liegn. — Brieg — Wohlau n. 171. — Ed. Schirmacher, Liegnitzer U B n. 215. — Extr. Grünhagen — Markgraf I p. 342 n. 38. — HU [L]. 265) 1359 iul. 23. Apud Villamnovam. Innocentius papa VI Carolo Romanorum imperatori et Bohemiae regi scribit se non potuisse votis eius, per Nicolaum Fridlini canonicum Pragensem, nuntium eius, expressis, ut duo decretalia Clementis V, Henricum V Romanorum imperatorem tangentia, aboleantur, neque aliis votis eius circa promotionem Theoderici, episcopi Mindensis, annuere. Nuper nobis tua sublimitas. aug. a. septimo. Dat. apud Villamnovam Auinionensis dioc. X. kal. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 72v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 396 n. 995. — [L].
172 Regesta Bohemiae et Moraviae. dd) A: Agnes, B: Angnes. — ee) A: Ludweigen, B: Ludwig. — ff) in B deest. — gg) in B deest. —hh) A: gegolten, B: gegeben. — ii) in B deest. — kk) A: geleich, B: gutlich. —1l) in B deest. — mm) in B deest. nn) A: zu, B: von. — 00) A: Brezlaw, B: Brezla. — pp) als — haben in B deest, — rr) sic in A, B: Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. R. Johannes Budwicensis. 264) 1359 iul. 23. Karlštejn. Karolus imperator et rex bona, a Venceslao duce Silesiae et domino Legnicensi resignata, Ludovico duci Silesiae et domino Bregensi auctoritate regia Bohemiae confert. , daz ezwischen den hochgebornen Wenczlaben herczogen bekennen offenlich — in Slezien und ze Lignicz an einem teil und Ludwig herczogen in Slezien und ze dem Brige, unsern liebn oheim und fursten an dem andern teil nach czwiungen und ufflaufe, — [Postea ea, quae de finibus inter Venceslaum ducem Legnicensem et Ludovicum ducem Bregensem distri- butis in litteris praecedentibus ab ipso statuta sunt, per compendium repetuntur. Deinde sequun- tur haec verba: ] Als wir sulch entscheidunge und richtunge bestetigt haben mit kuniglicher macht mir andern unsern brifen versiglten mit unsrer keyserlichen maiestat anhangenden ingesigeln, nach sulcher entscheidunge quam gegenwerticlich für uns der obgenante herczog Wenczlab mit demselben seinen bruder herczog Ludwig und gab und raycht ym uff willic- lich, bruderlich und umbetwungen die obgenante stete und dorffer mit allen iren weichpil- den — — und allen iren zugehorungen erblich zu halden, haben und besiczen mit aller furstlichen herschafft und in allen iren greniczen und raynen, als vor genczlich benennet ist, und hat sich der aller genczlich verczigen. Des bat uns herczog Ludwig demuticlich, daz wir im sulch sein lehen geruchten zu lihen als recht und gewonlich ist. Durch sulcher bete willen mit wolbedachtem mut und rat unserr fursten und getrewen, namen wir von dem egenanten herczog Ludwig huldunge und seinen eyt nach sulcher lehen gewonheit und recht und verlihen ym die obgenanten lehen hus, stet, hofe und dorffer mit allen iren weichpilden, kyrchlehen, herschefften, manschefften und czugehorung, greniczen in alle der weis, als dovor begriffen ist, und verleihen ym ouch dieselben an disem brieff als ein kunig ze Beheim mit kuniglicher macht und mit rechter wizzen und hat er die von uns ze seinen und sinir geerben handen empfangen redlich und recht. Mit urkund dicz brieves versigelt mit unser keyserlicher maiestat ingesigel. Der geben ist ze Karlstein — — 1359 iar am dinstag nach s. Marie Magdalene tag, unser reiche des Romischen in den vierczenden, des Per d. imperatorem Behemischen in dem dreuczenden u. d. keys. in dem fumften iar. Correcta per Johannem de Prusnicz. Nicolaus de Chremsir. Orig. perg. cum sig. avulso Vratislaviae in archivo publico sign. Fürst. Liegn. — Brieg — Wohlau n. 171. — Ed. Schirmacher, Liegnitzer U B n. 215. — Extr. Grünhagen — Markgraf I p. 342 n. 38. — HU [L]. 265) 1359 iul. 23. Apud Villamnovam. Innocentius papa VI Carolo Romanorum imperatori et Bohemiae regi scribit se non potuisse votis eius, per Nicolaum Fridlini canonicum Pragensem, nuntium eius, expressis, ut duo decretalia Clementis V, Henricum V Romanorum imperatorem tangentia, aboleantur, neque aliis votis eius circa promotionem Theoderici, episcopi Mindensis, annuere. Nuper nobis tua sublimitas. aug. a. septimo. Dat. apud Villamnovam Auinionensis dioc. X. kal. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 72v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 396 n. 995. — [L].
Strana 173
Annus 1359 iul. 23.—25. 173 266) 1359 iul. 23. Pragae. Vicarii archiepiscopi Pragensis generales fr. Velkonem ord. de poenitentia bb. martirum s. Aug. ad praesentationem Alberti senioris et totius conventus domus s. Crucis Pragae ad eccl- esiam in Solnice confirmant. (Conf. supra num. 260). Nos Nicolaus et Detlevus ut supra n. f. —— Dat. Prage a. d. 1359 die 23 m. iul. Cop. saec. XV in Libro confirmationum I f. 16 Pragae in archivo metrop. eccl. s. Viti. — Extr. Tingl, Ll. confirm. I p. 98. — [LJ. 267) 1359 iul. 22. Nicolaus de Praga, decretorum doctor, cuius electio in praepositum monasterii Zderaziensis, ord. s. Sepulcri dominici Hierosolimitani, confirmata fuit, componit pro annuali ducentos flor. auri in duobus terminis, i. e. in festis Pasche a. 1360 et 1361 persolvendos, et si plus valeat media pars fructuum dicti monasterii unius anni, promittit in terminis camerae curiae Romanae plene satisfacere. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 290 fol 59v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 395 n. 994. [L]. 268) 1359 iul. 25. Hinco de Bouzov Sbyncae relictae Johannis de Lešany in decem marcis debiti censum bona in Pteni el Bernov obligat. Ego Hynco dictus de Buzow n. f. u. domine nobili d. Sbynce, coniugi d. Johannis de Lesschan, et heredibus eorum racione paratorum denariorum mutui decem mar. gr. den. arg. Prag., moravici numeri et pagamenti, ex veri debiti causa me teneri, in quibus quidem peccuniis sexagenam gr. veri census annuatim cum possessoribus sive subditis meis in villa Ptyena vulgariter dicta tria quartalia et in Bernow altera villa tabernam cum omni iure ac dominio intra et extra villas cum pertinenciis suis, culpis et usufructibus, regali steura tantum excepta, per omnia, sicut ego habui et tenui, eisdem dictis d. Sbynce ac heredibus eius vera obligacione racionabiliter obligavi, quam in consequenti festo s. Michaelis et me- diante carnisprivio termino paratis denariis meis, si potero, non aliqua racione alia interiecta redimere seu exsolvere libere et quiete eandemque obligacionem bona fide ipsis promitto libertare. Si autem predicti domina et heredes eius in iam dicta obligacione a quocunque impeterentur, extunc nos Janco de Khuonicz et Hinco iam dictus pari manu et coniuncta —— promittimus et debemus dictam obligacionem infra quatuor septimanas continuas ab omni impeticione disbrigare. Quod si non fecerimus, extunc nos Janco de Khuonicz iam dictus sexagenam gr. den veri census in villa nostra Prsymislowicz cum omni iure, dominio et usufructibus vice obligacionis Hynconis, prout supra notatum, predictis domine ac here- dibus suis ad regendam, tenendam et utifruendam obligare seu consignare debemus. Si vero non fecerimus, extunc unus nostrum, Hinco aut Janco dicti quicunque ammonitus a supra dictis vel requisitus fuerit, mox in civitate Olomucensi et domo honesta, eidem per eosdem deputata, obstagium verum et solitum cum servo uno et equis duobus, quavis contradiccione proculmota, ingredientes prestabit, nec ab ipso iamdicto obstagio nulla occasione exire tenebitur tam diu, donec supradictas decem mar. gr. sepedictis d. Sbynce aut heredibus eius absque dampnis eorundem et sine quolibet defectu persolverimus et complete. In cuius rei testimonium presentem litteram nostris sigilllis eisdem dedimus communitam a. d.
Annus 1359 iul. 23.—25. 173 266) 1359 iul. 23. Pragae. Vicarii archiepiscopi Pragensis generales fr. Velkonem ord. de poenitentia bb. martirum s. Aug. ad praesentationem Alberti senioris et totius conventus domus s. Crucis Pragae ad eccl- esiam in Solnice confirmant. (Conf. supra num. 260). Nos Nicolaus et Detlevus ut supra n. f. —— Dat. Prage a. d. 1359 die 23 m. iul. Cop. saec. XV in Libro confirmationum I f. 16 Pragae in archivo metrop. eccl. s. Viti. — Extr. Tingl, Ll. confirm. I p. 98. — [LJ. 267) 1359 iul. 22. Nicolaus de Praga, decretorum doctor, cuius electio in praepositum monasterii Zderaziensis, ord. s. Sepulcri dominici Hierosolimitani, confirmata fuit, componit pro annuali ducentos flor. auri in duobus terminis, i. e. in festis Pasche a. 1360 et 1361 persolvendos, et si plus valeat media pars fructuum dicti monasterii unius anni, promittit in terminis camerae curiae Romanae plene satisfacere. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 290 fol 59v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 395 n. 994. [L]. 268) 1359 iul. 25. Hinco de Bouzov Sbyncae relictae Johannis de Lešany in decem marcis debiti censum bona in Pteni el Bernov obligat. Ego Hynco dictus de Buzow n. f. u. domine nobili d. Sbynce, coniugi d. Johannis de Lesschan, et heredibus eorum racione paratorum denariorum mutui decem mar. gr. den. arg. Prag., moravici numeri et pagamenti, ex veri debiti causa me teneri, in quibus quidem peccuniis sexagenam gr. veri census annuatim cum possessoribus sive subditis meis in villa Ptyena vulgariter dicta tria quartalia et in Bernow altera villa tabernam cum omni iure ac dominio intra et extra villas cum pertinenciis suis, culpis et usufructibus, regali steura tantum excepta, per omnia, sicut ego habui et tenui, eisdem dictis d. Sbynce ac heredibus eius vera obligacione racionabiliter obligavi, quam in consequenti festo s. Michaelis et me- diante carnisprivio termino paratis denariis meis, si potero, non aliqua racione alia interiecta redimere seu exsolvere libere et quiete eandemque obligacionem bona fide ipsis promitto libertare. Si autem predicti domina et heredes eius in iam dicta obligacione a quocunque impeterentur, extunc nos Janco de Khuonicz et Hinco iam dictus pari manu et coniuncta —— promittimus et debemus dictam obligacionem infra quatuor septimanas continuas ab omni impeticione disbrigare. Quod si non fecerimus, extunc nos Janco de Khuonicz iam dictus sexagenam gr. den veri census in villa nostra Prsymislowicz cum omni iure, dominio et usufructibus vice obligacionis Hynconis, prout supra notatum, predictis domine ac here- dibus suis ad regendam, tenendam et utifruendam obligare seu consignare debemus. Si vero non fecerimus, extunc unus nostrum, Hinco aut Janco dicti quicunque ammonitus a supra dictis vel requisitus fuerit, mox in civitate Olomucensi et domo honesta, eidem per eosdem deputata, obstagium verum et solitum cum servo uno et equis duobus, quavis contradiccione proculmota, ingredientes prestabit, nec ab ipso iamdicto obstagio nulla occasione exire tenebitur tam diu, donec supradictas decem mar. gr. sepedictis d. Sbynce aut heredibus eius absque dampnis eorundem et sine quolibet defectu persolverimus et complete. In cuius rei testimonium presentem litteram nostris sigilllis eisdem dedimus communitam a. d.
Strana 174
174 millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Jacobi Maioris apost. Jesu Cristi, domini nostri. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo olim Schwarzenberg. Třeboň, sign. Fam. Buzov. Sigilla: 1) in clipeo leo prosiliens; S. HINCONIS. DE. SBUZAV. 2) laesum. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 64 n. 77.— HU— IMJ. 269) 1359 iul. 25. Strakonice. Nicolaus dictus Žáček de Nebřehovice et Theodericus de Nebřehovice bona in villa Nebře- hovice conventui ord. s. Johannis Hierosolimitani in Strakonice vendunt. Nos Nicolaus dictus Zaczek de Nebrziehowicz et Theodricus de Nebrziehowicz n. f. u. —, quod religg. vv., fratri Jacobo commendatori totique conventui fratrum in mon. Straconycensi, ord. s. Johannis Iherosolimitani hospitalis, et eorum successoribus universis quinque curias ibidem in villa Nebrziehowicz cum duabus hereditatibus sive terris et cum media hereditate sive terra cum areis, agris, campis cultis et incultis, cum pratis, pascuis, rubetis, viis, semitis, aquis, montibus, vallibus, saxis et cum aliis singulis ac universis perti- nenciis, ad predictas quinque curias et duas cum media hereditates spectantibus proprio iure hereditario pro quadraginta octo sex. gr. Prag. den. et pro viginti gr. den. iamdictorum per nos in parata et numerata pecunia ex toto et ad plenum iam receptorum vendidimus, resignavimus et condescendimus cum plena et vera eiusdem Nebrziehowicz ville communi- tate et libertate per antedictos fratres Cruciferos et per eorum successores tenendas iure hereditarie proprietatis imperpetuum et possidendas. De quibus quidem curiis et hereditati- bus ac universis pertinenciis et utilitatibus prenotatis Cruciferis et eorum successoribus quatuor sex. annuatim pro censibus et pro aliis iuris solucionibus per incolas dictarum curiarum et per cultores hereditatum predictarum imperpetuum solvi et dari debent nullis nostris aut quorumpiam hominum impedimentis obstantibus. Nosque predicti Nicolaus dictus Zaczek de Nebrziehowicz et Theodricus de Nebrziehowicz et nos Leupoldus de predictis Turowy, Swoysie de Cehnycz, Busko de Pole una coniuncta et indivisa manu —— fr. Cruciferis et eorum successoribus universis omnes simul indivisim promittimus —— et spondemus antedictas curias, hereditates, census, utilitates, libertates et omnes predictas pertinencias cum toto hereditario iure specialiter a domina Sbinca, dicti Nicolay Zaczkonis de Nebrziehowicz uxore, et ab ipsius domine Sbincze dotalicio sic et tanto tempore, prout terra Bohemia ius habet, et penes hoc eciam a quolibet seu a quocunque homine impediente aut impedire volente tam diu eciam, sicut terra Bohemia ius habet, libertare, exbrigare, ex- pedire, deoccupare omnimode et rectificare. Quod si non fecerimus pro aliquo tempore, ex- tunc mox prenotati fr. Cruciferi de Strakonicz aut eorum successores, — — possunt et debent nos predictos viros aut quemcumque ex nobis fide et honore nostris, prout voluerint, ammonere de omnibus premissis nullis nostris aut aliquorum amicorum nostrorum contra- diccionibus nec in aliquo iudicio, nec in quocumque loco aut tempore obstantibus tamdiu, donec ipsis Cruciferis et eorum successoribus per nos aut per unum ex nobis —— ad plenum, ex toto et integraliter sic, prout predicta Bohemia terra ius habet, fuerit satisfactum. In cuius rei evidens testimonium et robur sigilla nostra, videlicet Nicolai de Nebrziehowicz, Theodrici de Nebrziehowicz, Leupoldi de Turowy, Swoysy de Czehnycz et Buskonis de Pole, virorum predictorum, presentibus sunt appensa. Dat. et act. in Straconicz a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Jacobi. Orig. perg. cum 5 sigg., quorum 4) deperditum deest, in archivo Melitensium olim Pragae, nunc in Orlík n. Vlt. n. 27. Sigilla: I) Super galea cornua cristis decorata: S NICOLAY D -NEBRIEhO WICE, 2) idem: † S. ThEODRICI -DE-NEBRZI IIIIJ. 3) galea et super ea semiequus: † S LVPOLDI DE DRASOW, 5) super galea claves: † S. BVSCONIS DE POLE. — ILJ.
174 millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Jacobi Maioris apost. Jesu Cristi, domini nostri. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo olim Schwarzenberg. Třeboň, sign. Fam. Buzov. Sigilla: 1) in clipeo leo prosiliens; S. HINCONIS. DE. SBUZAV. 2) laesum. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 64 n. 77.— HU— IMJ. 269) 1359 iul. 25. Strakonice. Nicolaus dictus Žáček de Nebřehovice et Theodericus de Nebřehovice bona in villa Nebře- hovice conventui ord. s. Johannis Hierosolimitani in Strakonice vendunt. Nos Nicolaus dictus Zaczek de Nebrziehowicz et Theodricus de Nebrziehowicz n. f. u. —, quod religg. vv., fratri Jacobo commendatori totique conventui fratrum in mon. Straconycensi, ord. s. Johannis Iherosolimitani hospitalis, et eorum successoribus universis quinque curias ibidem in villa Nebrziehowicz cum duabus hereditatibus sive terris et cum media hereditate sive terra cum areis, agris, campis cultis et incultis, cum pratis, pascuis, rubetis, viis, semitis, aquis, montibus, vallibus, saxis et cum aliis singulis ac universis perti- nenciis, ad predictas quinque curias et duas cum media hereditates spectantibus proprio iure hereditario pro quadraginta octo sex. gr. Prag. den. et pro viginti gr. den. iamdictorum per nos in parata et numerata pecunia ex toto et ad plenum iam receptorum vendidimus, resignavimus et condescendimus cum plena et vera eiusdem Nebrziehowicz ville communi- tate et libertate per antedictos fratres Cruciferos et per eorum successores tenendas iure hereditarie proprietatis imperpetuum et possidendas. De quibus quidem curiis et hereditati- bus ac universis pertinenciis et utilitatibus prenotatis Cruciferis et eorum successoribus quatuor sex. annuatim pro censibus et pro aliis iuris solucionibus per incolas dictarum curiarum et per cultores hereditatum predictarum imperpetuum solvi et dari debent nullis nostris aut quorumpiam hominum impedimentis obstantibus. Nosque predicti Nicolaus dictus Zaczek de Nebrziehowicz et Theodricus de Nebrziehowicz et nos Leupoldus de predictis Turowy, Swoysie de Cehnycz, Busko de Pole una coniuncta et indivisa manu —— fr. Cruciferis et eorum successoribus universis omnes simul indivisim promittimus —— et spondemus antedictas curias, hereditates, census, utilitates, libertates et omnes predictas pertinencias cum toto hereditario iure specialiter a domina Sbinca, dicti Nicolay Zaczkonis de Nebrziehowicz uxore, et ab ipsius domine Sbincze dotalicio sic et tanto tempore, prout terra Bohemia ius habet, et penes hoc eciam a quolibet seu a quocunque homine impediente aut impedire volente tam diu eciam, sicut terra Bohemia ius habet, libertare, exbrigare, ex- pedire, deoccupare omnimode et rectificare. Quod si non fecerimus pro aliquo tempore, ex- tunc mox prenotati fr. Cruciferi de Strakonicz aut eorum successores, — — possunt et debent nos predictos viros aut quemcumque ex nobis fide et honore nostris, prout voluerint, ammonere de omnibus premissis nullis nostris aut aliquorum amicorum nostrorum contra- diccionibus nec in aliquo iudicio, nec in quocumque loco aut tempore obstantibus tamdiu, donec ipsis Cruciferis et eorum successoribus per nos aut per unum ex nobis —— ad plenum, ex toto et integraliter sic, prout predicta Bohemia terra ius habet, fuerit satisfactum. In cuius rei evidens testimonium et robur sigilla nostra, videlicet Nicolai de Nebrziehowicz, Theodrici de Nebrziehowicz, Leupoldi de Turowy, Swoysy de Czehnycz et Buskonis de Pole, virorum predictorum, presentibus sunt appensa. Dat. et act. in Straconicz a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die s. Jacobi. Orig. perg. cum 5 sigg., quorum 4) deperditum deest, in archivo Melitensium olim Pragae, nunc in Orlík n. Vlt. n. 27. Sigilla: I) Super galea cornua cristis decorata: S NICOLAY D -NEBRIEhO WICE, 2) idem: † S. ThEODRICI -DE-NEBRZI IIIIJ. 3) galea et super ea semiequus: † S LVPOLDI DE DRASOW, 5) super galea claves: † S. BVSCONIS DE POLE. — ILJ.
Strana 175
Annus 1359 iul. 26.—28. 175 270) 1359 iul. 26. Pragae. Abbas et conventus monasterii in Insula, ord. s. Benedicti, et Theodericus, praepositus Slanensis, lestantur Katharinam, Michconis de Slana filiam, 50 sex. gr. den. Prag. hospitali infirmorum ante civitatem Slanam dedisse promittuntque praepositum Slanensem, qui pro- tempore fuerit, Katharinae antedictae ad tempora vitae ipsius 4 sex. gr. den. Prag. annis singulis esse persoluturum. Nos Bohuslaus abbas, Martinus prior totusque conventus monasterii s. Johannis Bapt. in Insula, ord. s. Benedicti, et Theodricus, prepositus eccl. in Slana eiusdem ord. s. Bene- dicti, n. f. u. ——, quod honesta domicella Katherina, nata Michconis ibidem de Slana, pro peccatis suis et pro remedio animarum predecessorum eius nobis pie donavit, tradidit atque dedit in parata peccunia quinquaginta sex. gr. den. Prag. pro exsolvendis bonis sive agris emptis et comparatis in villa Tuklek hospitali infirmorum et pro infirmis eiusdem hospitalis, siti ante prefatam civitatem Slanensem, sub pactis et condicionibus subscriptis, ita videlicet, quod prefatus Theodricus, prepositus Slanensis, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, dare et persolvere tenebitur et debebit dicte domicelle Katherine per tempora vite ipsius Katherine dumtaxat quatuor sex. den. predictorum de bonis predictis in terminis infra- scriptis, videlicet in octava festi s. Georgii proxime venientis anno futuro incipiendo duas sex. gr. et in octava s. Galli tunc sequenti similiter duas sex. gr. dictorum, et sic deinceps annis singulis memoratus d. prepositus in terminis prescriptis eidem domicelle Katherine per duas sex., ut prefertur, per tempora vite ipsius Katherine tamen in omnem eventum dabit et persolvit integraliter et complete, contradiccione qualibet seu impedimento pro- culmotis, sub pena excommunicacionis per hon. v. d. officialem Pragensem, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, in prelibatum d. prepositum, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, ferende, si premissa omnia non adimpleverit cum effectu, et sub pena unius fert. gr. pro fabrica ecclesie Pragensis solvendorum, quocienscumque et quandocumque omnia et singula prescripta neglexerit adimplere. Post mortem vero domicelle Katherine supradicte d. prepositus predictus, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, a solucione predictarum quatuor sex. liber erit et esse debebit penitus et solutus. Nos vero abbas et conventus supra- dicti bona fide et sub penis supranominatis promittimus, quod prefatus d. prepositus Slanen- sis, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, omnia et singula premissa eidem domicelle Katherine adimplebit et ea omnia et singula observabit. Et quicumque presentes literas de certa sciencia sepedicte domicelle Katherine habuerit, eidem nos abbas et conventus ac Theodricus prepositus memorati omnia et singula antedicta tamquam eidem domicelle Katherine sub condicionibus prescriptis promittimus adimplere. In cuius rei testimonium sigilla nostra videlicet abbatis et conventus ac prepositi predictorum presentibus litteris duximus appendenda. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die 26. m. iul. Cop. saec. XV in ms. XII F 2 fol. 101 bibliothecae Nat. et univ. Pragae. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boh. III p. 372 n. 28. — HU — ILJ. 271) 1359 iul. 28. Louka. Abbas et conventus monasterii ord. Praemonstratensis in Louka et abbatissa et conventus monasterii s. Clarae in Znojmo in lite super iudicio, pascuis in Tasovice et quibusdam aliis rebus vertente se arbitrio Siglini de Gnast et Vejkardi de Hodonice submittunt. Wir Ott, von gots gn. abpt, Przedslab der prior und Vincencius der suprior ze Pruk dez ord. von Premonstrey und ich Bonka abptyssyn und swester Chunka alt abptyssin, Jutka ir swester und Kathrey Pauleins tochter von Znoym dez closters und dez ord. s. Clara
Annus 1359 iul. 26.—28. 175 270) 1359 iul. 26. Pragae. Abbas et conventus monasterii in Insula, ord. s. Benedicti, et Theodericus, praepositus Slanensis, lestantur Katharinam, Michconis de Slana filiam, 50 sex. gr. den. Prag. hospitali infirmorum ante civitatem Slanam dedisse promittuntque praepositum Slanensem, qui pro- tempore fuerit, Katharinae antedictae ad tempora vitae ipsius 4 sex. gr. den. Prag. annis singulis esse persoluturum. Nos Bohuslaus abbas, Martinus prior totusque conventus monasterii s. Johannis Bapt. in Insula, ord. s. Benedicti, et Theodricus, prepositus eccl. in Slana eiusdem ord. s. Bene- dicti, n. f. u. ——, quod honesta domicella Katherina, nata Michconis ibidem de Slana, pro peccatis suis et pro remedio animarum predecessorum eius nobis pie donavit, tradidit atque dedit in parata peccunia quinquaginta sex. gr. den. Prag. pro exsolvendis bonis sive agris emptis et comparatis in villa Tuklek hospitali infirmorum et pro infirmis eiusdem hospitalis, siti ante prefatam civitatem Slanensem, sub pactis et condicionibus subscriptis, ita videlicet, quod prefatus Theodricus, prepositus Slanensis, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, dare et persolvere tenebitur et debebit dicte domicelle Katherine per tempora vite ipsius Katherine dumtaxat quatuor sex. den. predictorum de bonis predictis in terminis infra- scriptis, videlicet in octava festi s. Georgii proxime venientis anno futuro incipiendo duas sex. gr. et in octava s. Galli tunc sequenti similiter duas sex. gr. dictorum, et sic deinceps annis singulis memoratus d. prepositus in terminis prescriptis eidem domicelle Katherine per duas sex., ut prefertur, per tempora vite ipsius Katherine tamen in omnem eventum dabit et persolvit integraliter et complete, contradiccione qualibet seu impedimento pro- culmotis, sub pena excommunicacionis per hon. v. d. officialem Pragensem, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, in prelibatum d. prepositum, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, ferende, si premissa omnia non adimpleverit cum effectu, et sub pena unius fert. gr. pro fabrica ecclesie Pragensis solvendorum, quocienscumque et quandocumque omnia et singula prescripta neglexerit adimplere. Post mortem vero domicelle Katherine supradicte d. prepositus predictus, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, a solucione predictarum quatuor sex. liber erit et esse debebit penitus et solutus. Nos vero abbas et conventus supra- dicti bona fide et sub penis supranominatis promittimus, quod prefatus d. prepositus Slanen- sis, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, omnia et singula premissa eidem domicelle Katherine adimplebit et ea omnia et singula observabit. Et quicumque presentes literas de certa sciencia sepedicte domicelle Katherine habuerit, eidem nos abbas et conventus ac Theodricus prepositus memorati omnia et singula antedicta tamquam eidem domicelle Katherine sub condicionibus prescriptis promittimus adimplere. In cuius rei testimonium sigilla nostra videlicet abbatis et conventus ac prepositi predictorum presentibus litteris duximus appendenda. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die 26. m. iul. Cop. saec. XV in ms. XII F 2 fol. 101 bibliothecae Nat. et univ. Pragae. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boh. III p. 372 n. 28. — HU — ILJ. 271) 1359 iul. 28. Louka. Abbas et conventus monasterii ord. Praemonstratensis in Louka et abbatissa et conventus monasterii s. Clarae in Znojmo in lite super iudicio, pascuis in Tasovice et quibusdam aliis rebus vertente se arbitrio Siglini de Gnast et Vejkardi de Hodonice submittunt. Wir Ott, von gots gn. abpt, Przedslab der prior und Vincencius der suprior ze Pruk dez ord. von Premonstrey und ich Bonka abptyssyn und swester Chunka alt abptyssin, Jutka ir swester und Kathrey Pauleins tochter von Znoym dez closters und dez ord. s. Clara
Strana 176
176 Regesta Bohemiae et Moraviae. —, daz wir umb allen ze Znoym und unser peyder convent wir weriechen offenleich widerstoz und umb allen chrig, der gewesen ist zwissen uns und unsern leuten di cze Taswicz, ez sey umb daz gericht oder umb di wichtrift, umb di wayd oder umb di gemainschaft, ez sey an wasser oder an gepot, di man aufsecezn schol in dem aygen, umb freyhait oder umb wandl, daz wir dez alles uns gesatz chaben genzcleich und aller ding mit wolnerdachtem mut und mit rat weisser leut hinczu den erbern leuten Sygleyn von Gnest und Weicharten von Lydnicz also, daz di uns beschaiden schulen umb allen chrieg zwissen uns nach got und recht und nach iren trewen und nach weischait, di in got geben hat. So haben diselben erbern man gemacht und gesprochen: In dem ersten wort umb daz gericht do cze Taswicz payderseit zwissen unsern leuten daz dez abpts leut, di do genant sind Newstiffter und Widmer, umb semplist schult, di si begehen auf der abptissin gût ob si bechumert werden und begriffen, ez sey umb untzucht oder umb halsgericht, ez sey umb clayn schult oder umb grozz, wy di sey genant, darumb schol der geschult hat, ein recht leiden auf der wrawen gut, und ir richter schol gewalt haben daruber ze richten und schol der selben richter haben di wer, di er begriffen hat pay dem, der geschult hat, aber di wandl, di ir dertailet werden, schullen gevallen dem abpt; und ob der man, der do geschult hat, hin chumet ob dem gût unverchumert und nicht begriffen wirt, so schol man im czu sprechen wor seyner herschaft oder von seinen richter und schol der schuldiger chayner freyung nicht genisen furbas nach auf des abpts gût nach auf der wrowen gût; wer das man ze hantrechts helfen schol payder- seyt, als vorgeschriben ist. Und alles das gesprochen und benant ist umb di gericht von der wrawen wegen, diselben recht gleicher weicz schol haben der abpt und seyn richter auf seynen gut und auch seyn leut umb allen schult und umb allen wandlung; so haben darnach di worgenanten erber leut gesprochen umb di waid und umb di wiechtrift und umb allen gemainschaft cze weld und cze dorf, wy di genant sey, das des abpts leut haben schullen gemainschaft cze weld und cze dorf an waid, an wasser, an aufgangen, an ingangen, an steyg und an wegen, an gassen und an strassen mit irem wiech gleicher weisz als der abptyssin leut, an so wil, was der erden sey czu der wiechtrift auf der abptyssin gut, di schullen wier erber man von dem aygen di darczu erwelt werden pey iren trewen schatzen und di selben erden nach der schaczung schulen cze hant worgelten und widercheren des abpts leut den leuten, den inczogen wirt an iren erben und schullen darnach di leut aintrechtig seyn an waid und an wiechtrift und an allen sachen als worgeschriben stet gleichweicz sampt in dem dorf ein aygenschaft wer und ein herschaft; und ist mer gesprochen durch gemaches willen ez sey umb spil, umb swert oder umb messer czetragen oder umb anderlay sach, di man auf dem aygen verpiten schol, umb schullich sachen schullen di richter payderseyt sich weraynen und mit gemainen rat das werpieten auf des abpts gut gleicherweicz als auf den wrawen gut; und ist gesprochen furbas ver disen sach und disen schiedung widersprechen wolden und nicht halden, der schol vervallen und geben dem andern tail zwainczig march gr. Prag. phen. an alles gericht und an allen widerred. Und das loben wir worgenanten abpt und worgenant abptyssin mit sampt unsern payder convent, wen ez mit irem rat geschehen ist und auch nach der schepfen rat payderseyt auf dem aygen und nach rat der erbern leut Jakobs des Nagenchampf und Fridreichs des Friczen son, purger cze Znoym, stet halden und unczebrochen und do wider nicht redden nach tuen mit worten nach mit werchen nach haymlich nach ofen war. Mit wrchund dicz briefs der wersigilt ist mit unser payder insigel und auch mit unsern convents insigel. Und der brief ist geben cze Pruck in dem closter nach Christs gepûrd dreuczehen hundert iar darnach in dem newen und fomfczigisten iar dez nachsten sontags nach s. Jacobs tag. Orig. perg. cum 2 sigg. Brunae in archivo terrae sign. Louka prem. H 40. — Sig. descripsit Sebánek, Archivy zruš. kl. mor. a slez. p. 111 n. 571/1 et p. 156 n. 779/3. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX. p. 108 n. 135. — Extr. Šebánek, 1. c. p. 158 n. 787. — HU — [LJ.
176 Regesta Bohemiae et Moraviae. —, daz wir umb allen ze Znoym und unser peyder convent wir weriechen offenleich widerstoz und umb allen chrig, der gewesen ist zwissen uns und unsern leuten di cze Taswicz, ez sey umb daz gericht oder umb di wichtrift, umb di wayd oder umb di gemainschaft, ez sey an wasser oder an gepot, di man aufsecezn schol in dem aygen, umb freyhait oder umb wandl, daz wir dez alles uns gesatz chaben genzcleich und aller ding mit wolnerdachtem mut und mit rat weisser leut hinczu den erbern leuten Sygleyn von Gnest und Weicharten von Lydnicz also, daz di uns beschaiden schulen umb allen chrieg zwissen uns nach got und recht und nach iren trewen und nach weischait, di in got geben hat. So haben diselben erbern man gemacht und gesprochen: In dem ersten wort umb daz gericht do cze Taswicz payderseit zwissen unsern leuten daz dez abpts leut, di do genant sind Newstiffter und Widmer, umb semplist schult, di si begehen auf der abptissin gût ob si bechumert werden und begriffen, ez sey umb untzucht oder umb halsgericht, ez sey umb clayn schult oder umb grozz, wy di sey genant, darumb schol der geschult hat, ein recht leiden auf der wrawen gut, und ir richter schol gewalt haben daruber ze richten und schol der selben richter haben di wer, di er begriffen hat pay dem, der geschult hat, aber di wandl, di ir dertailet werden, schullen gevallen dem abpt; und ob der man, der do geschult hat, hin chumet ob dem gût unverchumert und nicht begriffen wirt, so schol man im czu sprechen wor seyner herschaft oder von seinen richter und schol der schuldiger chayner freyung nicht genisen furbas nach auf des abpts gût nach auf der wrowen gût; wer das man ze hantrechts helfen schol payder- seyt, als vorgeschriben ist. Und alles das gesprochen und benant ist umb di gericht von der wrawen wegen, diselben recht gleicher weicz schol haben der abpt und seyn richter auf seynen gut und auch seyn leut umb allen schult und umb allen wandlung; so haben darnach di worgenanten erber leut gesprochen umb di waid und umb di wiechtrift und umb allen gemainschaft cze weld und cze dorf, wy di genant sey, das des abpts leut haben schullen gemainschaft cze weld und cze dorf an waid, an wasser, an aufgangen, an ingangen, an steyg und an wegen, an gassen und an strassen mit irem wiech gleicher weisz als der abptyssin leut, an so wil, was der erden sey czu der wiechtrift auf der abptyssin gut, di schullen wier erber man von dem aygen di darczu erwelt werden pey iren trewen schatzen und di selben erden nach der schaczung schulen cze hant worgelten und widercheren des abpts leut den leuten, den inczogen wirt an iren erben und schullen darnach di leut aintrechtig seyn an waid und an wiechtrift und an allen sachen als worgeschriben stet gleichweicz sampt in dem dorf ein aygenschaft wer und ein herschaft; und ist mer gesprochen durch gemaches willen ez sey umb spil, umb swert oder umb messer czetragen oder umb anderlay sach, di man auf dem aygen verpiten schol, umb schullich sachen schullen di richter payderseyt sich weraynen und mit gemainen rat das werpieten auf des abpts gut gleicherweicz als auf den wrawen gut; und ist gesprochen furbas ver disen sach und disen schiedung widersprechen wolden und nicht halden, der schol vervallen und geben dem andern tail zwainczig march gr. Prag. phen. an alles gericht und an allen widerred. Und das loben wir worgenanten abpt und worgenant abptyssin mit sampt unsern payder convent, wen ez mit irem rat geschehen ist und auch nach der schepfen rat payderseyt auf dem aygen und nach rat der erbern leut Jakobs des Nagenchampf und Fridreichs des Friczen son, purger cze Znoym, stet halden und unczebrochen und do wider nicht redden nach tuen mit worten nach mit werchen nach haymlich nach ofen war. Mit wrchund dicz briefs der wersigilt ist mit unser payder insigel und auch mit unsern convents insigel. Und der brief ist geben cze Pruck in dem closter nach Christs gepûrd dreuczehen hundert iar darnach in dem newen und fomfczigisten iar dez nachsten sontags nach s. Jacobs tag. Orig. perg. cum 2 sigg. Brunae in archivo terrae sign. Louka prem. H 40. — Sig. descripsit Sebánek, Archivy zruš. kl. mor. a slez. p. 111 n. 571/1 et p. 156 n. 779/3. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX. p. 108 n. 135. — Extr. Šebánek, 1. c. p. 158 n. 787. — HU — [LJ.
Strana 177
Annus 1359 iul. 28.—aug. 5. 177 272) 1359. iul. 30. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Artlebum, plebanum in Ročov, plebanum in Šitboř instituunt. Nos Nicolaus et Detleuus vicarii etc. n. f., quod cum inter discrr. vv. Artlebum, pleba- num eccl. in Roczow, per Dobrohostonem de Zitborzs ex una et Conradum, capellanum castri in Rysenberch, per Sdenconem de Pobiehonicz, dictum Wlcanow, parte ex altera, ad eccl. ibidem in Zytbors presentatos, super ipsa eccl. in Zytborzs coram hon. v. d. Petro, archidiacono Horssoviensi, officiali curie archiepiscopali Pragensis, suborta fuisset materia questionis (dein eadem, quae in litteris superius n. 7, 10 continentur, mutatis mutandis re- petuntur) — ideoque Artlebum predictum virtute presentacionis Dobrohostonis supradicti facte — — rectorem legitimum instituimus et plebanum — — Dat. Prage a. d. 1359 die penultima m. iul. Cop. saec. X V in Libro confirmationum I fol. 16v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Extr. Tingl, Ll confirm. I p. 98. — [L]. 273) 1359 aug. 5. Künigstein. Karolus, imperator et rex, assignationem 4.000 marcarum gr. Prag. den. super castro Ladek et civitate Glubczyce a Nicolao, duce Oppaviensi, Juttae, uxori eius, factam confirmans, dictam ducissam eisdem bonis investit. ——, quod quia ill. Nicolaus, Oppavie et Ratiborie dux, princeps et consangwineus noster dil., in nostra constitutus presencia nobis exposuit, qualiter ipse ill. Juttae, Oppavie et Ratiborie ducisse, conthorali sue, nuper inter nupciarum inter se utrimque habitarum solempnia quatuor milia mar. gr. den. Prag. polonici pagamenti nomine donacionis propter nupcias donavit et dedit easque ipsi super castro Landek et civitate Lubczicz taliter assigna- vit, quod ipsa castrum et civitatem huiusmodi cum districtibus, territoriis, censibus, pro- ventibus, iuribus, utilitatibus, proprietate ac dominiis ipsorum et eorum cuiuslibet universis ad tempora vite sue tenere, utifrui et habere debeat et pacifice possidere, nisi processu temporis per heredes suos, successores ducis ipsius Oppavie, duces seu ducem in dictis quatuor milibus mar. gr. parate et legalis pecunie ab ipsa castrum et civitas antedicta fuerint exsoluta, fructibus perceptis de medio eo casu in sorte capitali minime conputandis, quos ducissa ipsa ad supportanda matrimonii onera suis usibus libere applicabit, supplicans nostre celsitudini dux predictus, ut conthoralem suam prefatam de castro et civitate ac omnibus eorum pertinenciis antedictis investire de benignitate solita dignaremur. Ideoque dicti ducis precibus —— inclinati, premissam donacionem propter nupcias et assignacionem super castro, civitate et pertinenciis antedictis quatuor milium mar. gr. et pagamenti superius expressorum ac alia universa et singula per ducem ipsum in premissis factas et facta ratas habentes et gratas, rata et grata, approbamus, ratificamus et auctoritate regia Boemie ex certa sciencia [nostra] confirmamus ipsamque ducissam sub tenore, quo supra, auctoritate premissa regia de hiis omnibus investivimus ac presentibus investimus, dantes ei plenam nihilominus liberam potestatem, ut administratorem sive tutorem, qui vulgariter furmunde vocatur, quemcunque maluerit sibi possit eligere, qui dictis castro et civitati eorumque districtibus et pertinenciis, hominibus atque rebus possit et sciat preesse peritus et prodesse eaque fideliter dirigere et provide gubernare, iam dicta auctoritate regia Boemie decernentes, ut dum dicta ducissa volente deo ab hac luce transiverit, castrum, civitas et omnia supra- dicta immediate et sine cuiusvis contradiccione ad ducem Opavie, heredem vel successorem ducis prefati et ad ducatum ipsum Opavie libere revertantur. Presencium sub imperialis 12 Regesta
Annus 1359 iul. 28.—aug. 5. 177 272) 1359. iul. 30. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Artlebum, plebanum in Ročov, plebanum in Šitboř instituunt. Nos Nicolaus et Detleuus vicarii etc. n. f., quod cum inter discrr. vv. Artlebum, pleba- num eccl. in Roczow, per Dobrohostonem de Zitborzs ex una et Conradum, capellanum castri in Rysenberch, per Sdenconem de Pobiehonicz, dictum Wlcanow, parte ex altera, ad eccl. ibidem in Zytbors presentatos, super ipsa eccl. in Zytborzs coram hon. v. d. Petro, archidiacono Horssoviensi, officiali curie archiepiscopali Pragensis, suborta fuisset materia questionis (dein eadem, quae in litteris superius n. 7, 10 continentur, mutatis mutandis re- petuntur) — ideoque Artlebum predictum virtute presentacionis Dobrohostonis supradicti facte — — rectorem legitimum instituimus et plebanum — — Dat. Prage a. d. 1359 die penultima m. iul. Cop. saec. X V in Libro confirmationum I fol. 16v Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti. — Extr. Tingl, Ll confirm. I p. 98. — [L]. 273) 1359 aug. 5. Künigstein. Karolus, imperator et rex, assignationem 4.000 marcarum gr. Prag. den. super castro Ladek et civitate Glubczyce a Nicolao, duce Oppaviensi, Juttae, uxori eius, factam confirmans, dictam ducissam eisdem bonis investit. ——, quod quia ill. Nicolaus, Oppavie et Ratiborie dux, princeps et consangwineus noster dil., in nostra constitutus presencia nobis exposuit, qualiter ipse ill. Juttae, Oppavie et Ratiborie ducisse, conthorali sue, nuper inter nupciarum inter se utrimque habitarum solempnia quatuor milia mar. gr. den. Prag. polonici pagamenti nomine donacionis propter nupcias donavit et dedit easque ipsi super castro Landek et civitate Lubczicz taliter assigna- vit, quod ipsa castrum et civitatem huiusmodi cum districtibus, territoriis, censibus, pro- ventibus, iuribus, utilitatibus, proprietate ac dominiis ipsorum et eorum cuiuslibet universis ad tempora vite sue tenere, utifrui et habere debeat et pacifice possidere, nisi processu temporis per heredes suos, successores ducis ipsius Oppavie, duces seu ducem in dictis quatuor milibus mar. gr. parate et legalis pecunie ab ipsa castrum et civitas antedicta fuerint exsoluta, fructibus perceptis de medio eo casu in sorte capitali minime conputandis, quos ducissa ipsa ad supportanda matrimonii onera suis usibus libere applicabit, supplicans nostre celsitudini dux predictus, ut conthoralem suam prefatam de castro et civitate ac omnibus eorum pertinenciis antedictis investire de benignitate solita dignaremur. Ideoque dicti ducis precibus —— inclinati, premissam donacionem propter nupcias et assignacionem super castro, civitate et pertinenciis antedictis quatuor milium mar. gr. et pagamenti superius expressorum ac alia universa et singula per ducem ipsum in premissis factas et facta ratas habentes et gratas, rata et grata, approbamus, ratificamus et auctoritate regia Boemie ex certa sciencia [nostra] confirmamus ipsamque ducissam sub tenore, quo supra, auctoritate premissa regia de hiis omnibus investivimus ac presentibus investimus, dantes ei plenam nihilominus liberam potestatem, ut administratorem sive tutorem, qui vulgariter furmunde vocatur, quemcunque maluerit sibi possit eligere, qui dictis castro et civitati eorumque districtibus et pertinenciis, hominibus atque rebus possit et sciat preesse peritus et prodesse eaque fideliter dirigere et provide gubernare, iam dicta auctoritate regia Boemie decernentes, ut dum dicta ducissa volente deo ab hac luce transiverit, castrum, civitas et omnia supra- dicta immediate et sine cuiusvis contradiccione ad ducem Opavie, heredem vel successorem ducis prefati et ad ducatum ipsum Opavie libere revertantur. Presencium sub imperialis 12 Regesta
Strana 178
178 Regesta Bohemiae et Moraviae. maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Kunigsteyn a. d. 1359 ind. duodecima, nonis aug., reg. nostr. a. Romani quarto decimo, Boemio tredecimo, imperii vero quinto. Cop. saec. X V in copiario monast. s. Clarae ms. archivi publici Vratislaviensis sign. Rep. 135 D 23 fol. 120v. — Edd. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 475 n. 15. — Extr. Biermann, Gesch. von Troppau u. Jägerndorf p. 167. — Reg. imp. VIII 2991. — Contulit Mendl. — [LJ. 274) 1359 aug. 9. Eichstätt. Bertoldus, episcopus Eistetensis, Karolo imperatori et regi fundationem ac fundatores monasterii in Bergen nec non titulos possessionis fori in Hersbruck et castri ac iuris advocati in Hohenstein notificat. Excellentissimo ac gracioso domino suo, d... Karolo, div. fav. clem. Romanorum impera- tori illustrissimo, vester fidelis .. Berchtoldus, dei gr. .. episcopus Eystetensis, debite fidelitatis et obsequii sui pro modulo sue parvitatis benovilum animum et effectum. Vestre illustrissime dignitati maiestatis imperialis notifico per presentes, quod ven. in Cr. domina .. Adelhaidis .., abbatissa monasterii in Pergen, mee dyocesis, coram me constituta ex- posuit, quomodo vestra excellencia scire fundacionem ac fundatores monasterii sui predicti nec non tytulos possessionis sue, fori in Herspruk et castri in Hohenstayn, et ius advocati- cium ibidem originaliter affectaret, supplicans michi cum instancia, ut per clericos meos habiles ad hoc et iurisperitos inspici facerem diligenter litteras, privilegia aliasque scripturas auctenticas, sui monasterio a fundatoribus ipsius, a Romanis pontificibus, divis .. impera- toribus et regibus ipsi concessas super bonis premissis, et transscribi non quidem verborum superficiem, sed secundum intelligenciam veritatis, que secundum iura prefertur. Cuius quidem peticioni annuens libellum de antiqua et auctentica scriptura super huiusmodi bonis, quibus dotatum est monasterium, çonfectum vidi, litteras et privilegia diligenter inspici, que plenissimam, ut videtur, fidem faciunt, iussi transscribi et sub meo pendenti sigillo maiestati vestre transmitti. Inprimis in predicto libello antiquo invenitur aperte, quod nobilissima domina Villidrut, alias dicta Pia, relicta Berchtoldi ducis Babarie, a. d. DCCCC LXXVI° in predio suo Perge, Eystetensis dyoc., cenobium monialium instituit, monasterium construxit ac cum foro Herspruk et suis adiacenciis nec non aliis multis bonis dotavit. It. secundo legitur in eodem libello expresse, quod d. Otto II., imperator cl. mem., antecessor vester, eodem anno confirmavit institucionem, construccionem, donacionem et dotacionem suprascriptas, exprimendo predictum forum Herspruk et multas villas alias et loca cum suis libertatibus et pertinenciis universis et narrando, quomodo huiusmodi bona fisco regni sui adiudicata fuerunt, que de novo contulit monasterio antedicto. It. tercio invenitur ibidem, quomodo Johannes papa XV a. d. DCCCC° LXXXVIII predictum monasterium cum omnibus bonis suis recepit sub defensionem sedis apostolice et exemit deditque con- ventui ibidem potestatem eligendi .. abbatissam, et ipsi .. abbatisse, que pro tempore fuerit, potestatem eligendi advocatum, qui ipsum defendat. It. quarto Heinricus I, imperator s. mem., antecessor vester, a. d. MVII dotacionem predicti monasterii et donacionem omnium bonorum predictas confirmavit, dans similiter .. abbattissis ibidem auctoritatem eligendi advocatum, qui ipsas defendat. It. quinto invenitur ibidem, quod succedente tempore que- dam .. abbatissa ibidem, Reginlyndis nomine, ex consilio d. Friderici I, imperatoris cl. mem., nec non Chunradi .. episcopi Eystetensis a. d. MCLXIII recepit et elegit in advoca- tum quendam Sichlinum in Hohenstayn, ut esset defensor monasterii et fori in Herspruk et bonorum ibidem usque ad revocacionem ipsius, cui constituit certam pensionem, videlicet duos summerinos tritici de quolibet manso, et cetera ut ibi, et terciam partem emendarum de iudicio seculari. Ex premissis aliqua sunt in litteris super hoc confectis inventa, aliqua vero absque litteris in predicto libello de antiqua scriptura cum subscripcione signorum et
178 Regesta Bohemiae et Moraviae. maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Kunigsteyn a. d. 1359 ind. duodecima, nonis aug., reg. nostr. a. Romani quarto decimo, Boemio tredecimo, imperii vero quinto. Cop. saec. X V in copiario monast. s. Clarae ms. archivi publici Vratislaviensis sign. Rep. 135 D 23 fol. 120v. — Edd. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 475 n. 15. — Extr. Biermann, Gesch. von Troppau u. Jägerndorf p. 167. — Reg. imp. VIII 2991. — Contulit Mendl. — [LJ. 274) 1359 aug. 9. Eichstätt. Bertoldus, episcopus Eistetensis, Karolo imperatori et regi fundationem ac fundatores monasterii in Bergen nec non titulos possessionis fori in Hersbruck et castri ac iuris advocati in Hohenstein notificat. Excellentissimo ac gracioso domino suo, d... Karolo, div. fav. clem. Romanorum impera- tori illustrissimo, vester fidelis .. Berchtoldus, dei gr. .. episcopus Eystetensis, debite fidelitatis et obsequii sui pro modulo sue parvitatis benovilum animum et effectum. Vestre illustrissime dignitati maiestatis imperialis notifico per presentes, quod ven. in Cr. domina .. Adelhaidis .., abbatissa monasterii in Pergen, mee dyocesis, coram me constituta ex- posuit, quomodo vestra excellencia scire fundacionem ac fundatores monasterii sui predicti nec non tytulos possessionis sue, fori in Herspruk et castri in Hohenstayn, et ius advocati- cium ibidem originaliter affectaret, supplicans michi cum instancia, ut per clericos meos habiles ad hoc et iurisperitos inspici facerem diligenter litteras, privilegia aliasque scripturas auctenticas, sui monasterio a fundatoribus ipsius, a Romanis pontificibus, divis .. impera- toribus et regibus ipsi concessas super bonis premissis, et transscribi non quidem verborum superficiem, sed secundum intelligenciam veritatis, que secundum iura prefertur. Cuius quidem peticioni annuens libellum de antiqua et auctentica scriptura super huiusmodi bonis, quibus dotatum est monasterium, çonfectum vidi, litteras et privilegia diligenter inspici, que plenissimam, ut videtur, fidem faciunt, iussi transscribi et sub meo pendenti sigillo maiestati vestre transmitti. Inprimis in predicto libello antiquo invenitur aperte, quod nobilissima domina Villidrut, alias dicta Pia, relicta Berchtoldi ducis Babarie, a. d. DCCCC LXXVI° in predio suo Perge, Eystetensis dyoc., cenobium monialium instituit, monasterium construxit ac cum foro Herspruk et suis adiacenciis nec non aliis multis bonis dotavit. It. secundo legitur in eodem libello expresse, quod d. Otto II., imperator cl. mem., antecessor vester, eodem anno confirmavit institucionem, construccionem, donacionem et dotacionem suprascriptas, exprimendo predictum forum Herspruk et multas villas alias et loca cum suis libertatibus et pertinenciis universis et narrando, quomodo huiusmodi bona fisco regni sui adiudicata fuerunt, que de novo contulit monasterio antedicto. It. tercio invenitur ibidem, quomodo Johannes papa XV a. d. DCCCC° LXXXVIII predictum monasterium cum omnibus bonis suis recepit sub defensionem sedis apostolice et exemit deditque con- ventui ibidem potestatem eligendi .. abbatissam, et ipsi .. abbatisse, que pro tempore fuerit, potestatem eligendi advocatum, qui ipsum defendat. It. quarto Heinricus I, imperator s. mem., antecessor vester, a. d. MVII dotacionem predicti monasterii et donacionem omnium bonorum predictas confirmavit, dans similiter .. abbattissis ibidem auctoritatem eligendi advocatum, qui ipsas defendat. It. quinto invenitur ibidem, quod succedente tempore que- dam .. abbatissa ibidem, Reginlyndis nomine, ex consilio d. Friderici I, imperatoris cl. mem., nec non Chunradi .. episcopi Eystetensis a. d. MCLXIII recepit et elegit in advoca- tum quendam Sichlinum in Hohenstayn, ut esset defensor monasterii et fori in Herspruk et bonorum ibidem usque ad revocacionem ipsius, cui constituit certam pensionem, videlicet duos summerinos tritici de quolibet manso, et cetera ut ibi, et terciam partem emendarum de iudicio seculari. Ex premissis aliqua sunt in litteris super hoc confectis inventa, aliqua vero absque litteris in predicto libello de antiqua scriptura cum subscripcione signorum et
Strana 179
Annus 1359 aug. 5.—9. 179 karacterum Romanorum imperatorum sub testimonio fide digno, prout mos fuit antiquis, conscripta. Que omnia conpendiose, prout melius fieri potuit, iussi transscribi. It. preter scripta et annotata in libello premisso ex maiorum et antiquorum terre, quibus de predicti monasterii statu constat, relatibus invenitur, quod post eleccionem predicti Sichlini in Hohenstain in advocatum et suorum successorum decessum temporibus successivis iudex provincialis seu putiglarius regni Romanorum, qui pro tempore fuerit, in advocatum fuit assumptus in predictis locis Hohenstayn et Herspruk per .. abbatissam dicti monasterii usque ad tempora .. Rudolfi .. regis Romanorum, qui circa a. d. MCCLXXVIII predictum ius advocaticium dominis ducibus Babarie tradidit, et sic optinuerunt usque ad tempora domini .. Alberti regis Romanorum, qui circa a. d. MCCC eandem advocaciam recuperavit, et iudex provincialis regni fuit advocatus ut prius. Demum sedata et pacificata indignacione, quam prescriptus Albertus habuit contra duces Babarie, huiusmodi advocaciam ducibus restituit antedictis, et status sic monasterii se habuit usque ad gubernacula regni vestri. Unde premissa omnia tam ex scripto quam ex relatu intellecta vestre serenitati transmitto sub meo pendenti sigillo. Act. et transcriptum Eystet a. d. M'CCC'L° nono quinto yd. aug. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg., cui sig. HENRICI SVRDI de cera viridi a tergo impressum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Littera vidimus super bonis mon. in Pergen Eistetensis dioc. — Ed. Pelzel, Karl IV U B. 1I p. 272 n. 260 (e cop. priv. reg. et regni Boh.) — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 467 n. 455. — HU — [M. 275) 1359 aug. 9. Hospitale ord. s. Johannis Hierosolimitani in Strakonice villam Radomyšl, a Wilhelmo de Strakonice eiusque coniuge donatam, acceptat ea condicione, ut monasteriis Praedicatorum in České Budějovice, Klatovy et Písek census annui persolvantur. In nom. dom. am. Omnia, que a primeva rerum origine ceperunt exordium, oblivionis vergunt in interitum, nisi per certa roborentur remedia scripturarum. Noscant igitur — quod nos fr. Jacobus commendator, fr. Mathias supprior, fr. Gallus, fr. Johannes, fr. Her- mannus ceterique fratres conventus in Strakonicza), ord. Cruciferorum s. Johannis Jerosoli- mitani hospitalis, pia ad hoc et grata preveniente voluntate et assensu ven. in Cr. fr. ac do- mini nostri, d. Galli de Lemberk, prioris predicti ordinis nostri per Bohemiam, Moraviam, Poloniam et Austriam constituti, villam dictam Radomysslb) acceptavimus donante nobis nob. ac generoso domino nostro, d. Wylhelmo°) de Strakonycz“) suaque nobili domina et coniuge d. Margareta,d) qui intuentes optimam esse comutacionem temporalium in eterna, ipsam villam Radomysslb) cum omnibus suis provenientibus, redditibus ceterisque usibus percipiendis, libertatibus, iuribus et universaliter cum singulis pertinenciis in nostre domus Strakonycensis ) perpetuam proprietatem transtulerunt, super nos proinde dantes hanc testamenti paginam nosque cum perhenni posteritate nostra iure perpetuo ad hoc obligando, quod nomine eorum, videlicet predicti d. Wylhelmi et eius coniugis, domine Margarete,) pro eorum memoriali et ipsorum predecessorum remedio animarum singulis annis perpetue ad dandum simus astricti religg. fratribus ord. Pred., videlicet conventui Budywoycensi, Glatowcensi et Piescensi°) fratrum predictorum, cuilibet horum conventuum in quolibet anno non racione eorum dominii seu proprietatis, sed pie et eis deputate elemosine sex sex. gr. argentorum monete Pragen., in divisis tamen terminis, videlicet in festo s. Martini cuilibet conventui predictorum tres sex. et in festo b. Procopii tres sex. similiter, ex quibus sex sex. annuatim in diversis terminis, ut predicitur, perceptis fratres dictorum conventuum ad quodlibet sex serviciorum eis deputatorum mediam sex. pro pietancia communi et tres sex. pro vestibus fratrum pauperum exponere debent, excluso tamen hoc et excepto, quod si per generalem litem seu gwerram terre predicta villa sit destructa vel devastata vel manu po-
Annus 1359 aug. 5.—9. 179 karacterum Romanorum imperatorum sub testimonio fide digno, prout mos fuit antiquis, conscripta. Que omnia conpendiose, prout melius fieri potuit, iussi transscribi. It. preter scripta et annotata in libello premisso ex maiorum et antiquorum terre, quibus de predicti monasterii statu constat, relatibus invenitur, quod post eleccionem predicti Sichlini in Hohenstain in advocatum et suorum successorum decessum temporibus successivis iudex provincialis seu putiglarius regni Romanorum, qui pro tempore fuerit, in advocatum fuit assumptus in predictis locis Hohenstayn et Herspruk per .. abbatissam dicti monasterii usque ad tempora .. Rudolfi .. regis Romanorum, qui circa a. d. MCCLXXVIII predictum ius advocaticium dominis ducibus Babarie tradidit, et sic optinuerunt usque ad tempora domini .. Alberti regis Romanorum, qui circa a. d. MCCC eandem advocaciam recuperavit, et iudex provincialis regni fuit advocatus ut prius. Demum sedata et pacificata indignacione, quam prescriptus Albertus habuit contra duces Babarie, huiusmodi advocaciam ducibus restituit antedictis, et status sic monasterii se habuit usque ad gubernacula regni vestri. Unde premissa omnia tam ex scripto quam ex relatu intellecta vestre serenitati transmitto sub meo pendenti sigillo. Act. et transcriptum Eystet a. d. M'CCC'L° nono quinto yd. aug. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg., cui sig. HENRICI SVRDI de cera viridi a tergo impressum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Littera vidimus super bonis mon. in Pergen Eistetensis dioc. — Ed. Pelzel, Karl IV U B. 1I p. 272 n. 260 (e cop. priv. reg. et regni Boh.) — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 467 n. 455. — HU — [M. 275) 1359 aug. 9. Hospitale ord. s. Johannis Hierosolimitani in Strakonice villam Radomyšl, a Wilhelmo de Strakonice eiusque coniuge donatam, acceptat ea condicione, ut monasteriis Praedicatorum in České Budějovice, Klatovy et Písek census annui persolvantur. In nom. dom. am. Omnia, que a primeva rerum origine ceperunt exordium, oblivionis vergunt in interitum, nisi per certa roborentur remedia scripturarum. Noscant igitur — quod nos fr. Jacobus commendator, fr. Mathias supprior, fr. Gallus, fr. Johannes, fr. Her- mannus ceterique fratres conventus in Strakonicza), ord. Cruciferorum s. Johannis Jerosoli- mitani hospitalis, pia ad hoc et grata preveniente voluntate et assensu ven. in Cr. fr. ac do- mini nostri, d. Galli de Lemberk, prioris predicti ordinis nostri per Bohemiam, Moraviam, Poloniam et Austriam constituti, villam dictam Radomysslb) acceptavimus donante nobis nob. ac generoso domino nostro, d. Wylhelmo°) de Strakonycz“) suaque nobili domina et coniuge d. Margareta,d) qui intuentes optimam esse comutacionem temporalium in eterna, ipsam villam Radomysslb) cum omnibus suis provenientibus, redditibus ceterisque usibus percipiendis, libertatibus, iuribus et universaliter cum singulis pertinenciis in nostre domus Strakonycensis ) perpetuam proprietatem transtulerunt, super nos proinde dantes hanc testamenti paginam nosque cum perhenni posteritate nostra iure perpetuo ad hoc obligando, quod nomine eorum, videlicet predicti d. Wylhelmi et eius coniugis, domine Margarete,) pro eorum memoriali et ipsorum predecessorum remedio animarum singulis annis perpetue ad dandum simus astricti religg. fratribus ord. Pred., videlicet conventui Budywoycensi, Glatowcensi et Piescensi°) fratrum predictorum, cuilibet horum conventuum in quolibet anno non racione eorum dominii seu proprietatis, sed pie et eis deputate elemosine sex sex. gr. argentorum monete Pragen., in divisis tamen terminis, videlicet in festo s. Martini cuilibet conventui predictorum tres sex. et in festo b. Procopii tres sex. similiter, ex quibus sex sex. annuatim in diversis terminis, ut predicitur, perceptis fratres dictorum conventuum ad quodlibet sex serviciorum eis deputatorum mediam sex. pro pietancia communi et tres sex. pro vestibus fratrum pauperum exponere debent, excluso tamen hoc et excepto, quod si per generalem litem seu gwerram terre predicta villa sit destructa vel devastata vel manu po-
Strana 180
180 Regesta Bohemiae et Moraviae. tenti ablata nobis ita, quod incole ipsius ville propter sui inoppiam aut propter potentis manus ablacionem censum dare non poterint, et quod hoc testimonio fidedignorum circum- sedencium nobilium, videlicet d. Bawari de Blatna, d. Bohuslay et Raczkonis de Sciekna"), d. Ulrici et Albere de Dobew et d. Diuissi') de Brloh et eorundem heredum et aliorum cir- cumsedencium nobilium approbatorum probari poterit, tunc pro tempore tali fratres cont- ventuum prenominatorum de predictis usibus suis nichil percipere poterint neque debent ipsorum hominum predictorum destruccioni vel potentis manus ablacioni ignoscendo. Et si nos neglexerimus, quod absit, in aliquo termino superius expresso nec infra tres ebdomadas talem terminum inmediate succedentes, predictam elimosinam cuicunque prenotatorum conventuum non dederimus, extunc domini de Rosynberkk) ac eorum progeniti una cum dominis de Lantstaynl) eorumque heredibus vel prothoiudiciarius seu quicunque baro terre Bohemie, quem ad hoc prelibati fratres duxerint, in dicta villa Radomysl et in ipsius bonis, in campis seu in eadem villa licite poterint et sine preiudicio cuiuscumque iuris et querele ipsam villam Radomysl et ipsius incolas de singulis rebus in ea vel extra eam repertis in- pignorare, de hoc nulli de minimo habentes respondere, et hoc tam diu, quousque de minimo quadrante ipsis conventibus vel conventui predictis plene satis faceremus. Volumus tamen, quod bona ecclesie et plebani ibidem in Radomysl per predictam inpignoracionem nullo modo molestentur, predicti vero fratres ad monendum nos annis singulis in terminis supra- dictis, videlicet s. Martini et s. Procopii venire debent presentis littere cum rescripto. Et nos fr. Jacobus comendator una cum fratribus superius nominatis tocius nostri conventus et domini ac fr. Galli prenunciati voluntate auctorizante omnia hic conscripta pie ac grate acceptamusm), obligati in cunctis singula cum universis super nos conplectendo, volumus perpetuo fratribus conventuum predictorum absque omni dolo et fraude adinplere, adicien- tes racionabiliter predictis, quod si privilegium unius monasterii quocunque casu, nullo excepto, deperderetur, tunc privilegio alterius conventus indifferenter cuiuscunque in nobis singula premissa, ut, si nollemus, quod absit, fidem nostram in premissis observare, poterint, ut proprio privilegio extorquere. In quorum efficaciam et maiorem roboris firmitatem presentem paginam fieri et ven. fratris et domini nostri predicti, d. Galli de Lemberk, prioris domorum ordinis nostri predictarum, et conventus domus nostre Strakonicensis") ac nob. et generosi domini nostri, d. Wylhelmi de Strakonycz,a) d. Bawari de Blatna, d. Jaroslai de Brzieznycz°) necnon d. Bohuslai et Raczkonis de Sciékna") sigillorum appensionibus Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fecimus communiri. in vigilia s. Laurencii mart. glor. Orig. (A) olim in archivo civitatis Ces. Budějovice, nunc Pragae in archivo musaei Nat., orig. (B) olim in archivo monasterii Praedicatorum in Písek, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit., sign. n. 283, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. Utrique orig. 7 sigg. rott., quorum 1) de cera rubra comm. impressa, alia de cera comm. appensa sunt. Sigilla: 1) in campo leo ingrediens; S. FRATRIS. GALLI- DE LEMBERCH. 2) S CONVENTVS DE STRAKONICZ. 3) in clipeo telum, galea pennata, in campo W; S - DNI - WILHEMI - DE - STRACONICZ. 4) in clipeo telum, galea pennata; S. BAVARI - SENIORIS-DE - BLATNA. 5) caput aprugnum; S GEREZLAI DE: BREZNYCZ. 6) in clipeo telum, galea pennata; S . BOHVSLAI - DE STKEN. 7) in clipeo telum; S - RACZKONIS DE SCKEN. — Ed. (A) Köpl, UB. d. St. Budweis p. 72 n. 105. — Extr. (B) Schubert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 186 n. 1387. — [MJ. a) A: Strakonycz, B: Straconycz. — b) A: Radomyssl, B: Radomysl. — c) A: Wylhelmo, B: Wil- helmo. — d) A: Margareta, B: Margaretha. e) A: Strakonycensis, B: Straconicensis. f) A: Margarete, B: Margarethe. — g) sic A; B: Pyescensi, Glatowyensi et Budywycensi. — h) A: Sciekna, B: Sczekna. — i) A: Diuissii, B: Dywysii. — k) A: Rosynberk, B: Rozberk. — 1) A: Lantstayn, B: Lanstayn. — m) sic A; B: acceptavimus. — n) A: Strakonicensis, B: Straconycensis. — o) A: Brzieznycz, B: Brzyeznycz. 276) 1359 aug. 11. Přiběnice. Vítek de Landštejn castrum et oppidum Nové Hrady, medietatem fori Stropnice, duas partes fori Trhové Sviny ac alia bona fratribus de Rosenberg vendit.
180 Regesta Bohemiae et Moraviae. tenti ablata nobis ita, quod incole ipsius ville propter sui inoppiam aut propter potentis manus ablacionem censum dare non poterint, et quod hoc testimonio fidedignorum circum- sedencium nobilium, videlicet d. Bawari de Blatna, d. Bohuslay et Raczkonis de Sciekna"), d. Ulrici et Albere de Dobew et d. Diuissi') de Brloh et eorundem heredum et aliorum cir- cumsedencium nobilium approbatorum probari poterit, tunc pro tempore tali fratres cont- ventuum prenominatorum de predictis usibus suis nichil percipere poterint neque debent ipsorum hominum predictorum destruccioni vel potentis manus ablacioni ignoscendo. Et si nos neglexerimus, quod absit, in aliquo termino superius expresso nec infra tres ebdomadas talem terminum inmediate succedentes, predictam elimosinam cuicunque prenotatorum conventuum non dederimus, extunc domini de Rosynberkk) ac eorum progeniti una cum dominis de Lantstaynl) eorumque heredibus vel prothoiudiciarius seu quicunque baro terre Bohemie, quem ad hoc prelibati fratres duxerint, in dicta villa Radomysl et in ipsius bonis, in campis seu in eadem villa licite poterint et sine preiudicio cuiuscumque iuris et querele ipsam villam Radomysl et ipsius incolas de singulis rebus in ea vel extra eam repertis in- pignorare, de hoc nulli de minimo habentes respondere, et hoc tam diu, quousque de minimo quadrante ipsis conventibus vel conventui predictis plene satis faceremus. Volumus tamen, quod bona ecclesie et plebani ibidem in Radomysl per predictam inpignoracionem nullo modo molestentur, predicti vero fratres ad monendum nos annis singulis in terminis supra- dictis, videlicet s. Martini et s. Procopii venire debent presentis littere cum rescripto. Et nos fr. Jacobus comendator una cum fratribus superius nominatis tocius nostri conventus et domini ac fr. Galli prenunciati voluntate auctorizante omnia hic conscripta pie ac grate acceptamusm), obligati in cunctis singula cum universis super nos conplectendo, volumus perpetuo fratribus conventuum predictorum absque omni dolo et fraude adinplere, adicien- tes racionabiliter predictis, quod si privilegium unius monasterii quocunque casu, nullo excepto, deperderetur, tunc privilegio alterius conventus indifferenter cuiuscunque in nobis singula premissa, ut, si nollemus, quod absit, fidem nostram in premissis observare, poterint, ut proprio privilegio extorquere. In quorum efficaciam et maiorem roboris firmitatem presentem paginam fieri et ven. fratris et domini nostri predicti, d. Galli de Lemberk, prioris domorum ordinis nostri predictarum, et conventus domus nostre Strakonicensis") ac nob. et generosi domini nostri, d. Wylhelmi de Strakonycz,a) d. Bawari de Blatna, d. Jaroslai de Brzieznycz°) necnon d. Bohuslai et Raczkonis de Sciékna") sigillorum appensionibus Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fecimus communiri. in vigilia s. Laurencii mart. glor. Orig. (A) olim in archivo civitatis Ces. Budějovice, nunc Pragae in archivo musaei Nat., orig. (B) olim in archivo monasterii Praedicatorum in Písek, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac universit., sign. n. 283, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. Utrique orig. 7 sigg. rott., quorum 1) de cera rubra comm. impressa, alia de cera comm. appensa sunt. Sigilla: 1) in campo leo ingrediens; S. FRATRIS. GALLI- DE LEMBERCH. 2) S CONVENTVS DE STRAKONICZ. 3) in clipeo telum, galea pennata, in campo W; S - DNI - WILHEMI - DE - STRACONICZ. 4) in clipeo telum, galea pennata; S. BAVARI - SENIORIS-DE - BLATNA. 5) caput aprugnum; S GEREZLAI DE: BREZNYCZ. 6) in clipeo telum, galea pennata; S . BOHVSLAI - DE STKEN. 7) in clipeo telum; S - RACZKONIS DE SCKEN. — Ed. (A) Köpl, UB. d. St. Budweis p. 72 n. 105. — Extr. (B) Schubert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 186 n. 1387. — [MJ. a) A: Strakonycz, B: Straconycz. — b) A: Radomyssl, B: Radomysl. — c) A: Wylhelmo, B: Wil- helmo. — d) A: Margareta, B: Margaretha. e) A: Strakonycensis, B: Straconicensis. f) A: Margarete, B: Margarethe. — g) sic A; B: Pyescensi, Glatowyensi et Budywycensi. — h) A: Sciekna, B: Sczekna. — i) A: Diuissii, B: Dywysii. — k) A: Rosynberk, B: Rozberk. — 1) A: Lantstayn, B: Lanstayn. — m) sic A; B: acceptavimus. — n) A: Strakonicensis, B: Straconycensis. — o) A: Brzieznycz, B: Brzyeznycz. 276) 1359 aug. 11. Přiběnice. Vítek de Landštejn castrum et oppidum Nové Hrady, medietatem fori Stropnice, duas partes fori Trhové Sviny ac alia bona fratribus de Rosenberg vendit.
Strana 181
Annus 1359 aug. 9.—11. 181 —— , das ich mit wolverdachtem mût, Ich Witig von Lantstein vergich und tün chund mit czeitigem rat und mit allen meinen gebrudern gûten willen di veste und deu stat zu Greczen und den halben teil des marktes zu Strobnicz und ezwey teyl des marktes zu Swaincz mit der ganczen veste und sunderleich mit ganczem chirchlehen, der pfarr und der capelle daselbs mitsampt den dôrfern Ledertal, Syptun, Bynyew, Gruczow, Bukowye, Zaar, Borowan mit allen den chirchlehen, di darczu gehorent, und die mayerhof Swarzischow, Bukowye, Merteinshof mit pingarten und das alles mit akkeren — — den edelen herren, h. Petern, h. Josten, h. Ulrich, h. Johansen geprudern von Rosemberch, mein liben vettern umb suben tausent dreu und neunczik sch. und sechs und dreissik gr. Prag. pfen. recht und redlich und erblich verchaufft hab. Der haben si mich czweyer tausent und czweyer hundert sch. gr. derselben Prag. pfen. mit gereytem gelt beczalt und schullen mich awer an s. Gallen tag, der nu schierest chumpt, czwey tausent sch. gr. und darnach ze weynachten, di schie- rist chumftig werden, an s. Steffans tag czwey tausent acht hundert dreu und neunczik sch. und sechs und dreissik gr. der vorgenanten Prager pfen. mich und czu meiner hant den wirdigen h. Jansen probst czu Melnyk und h. Hoyeren und h. Leutolden mein liben ge- prüdern von Lanstein und h. Albrecht von Puchheym, h. Nyclas Kossors von Nyehosschou- uicz, h. Jennyken von Mesymost und h. Wchina von Brzesnycz beczalen und gancz ver- richten. Und offen auch besunder umb das dorf zu Borowan, was das tewerr ist den dreu hundert sch. gr. pfen., dy ver Geruss, h. Przibiks von Strazz seligen witib, daruf hat, die- selben ubrigen pfening schullen die egenanten hern von Rosemberch mir, mein geprûdern und mein vorgenanten rittern gar und gancz auf di vorgenanten weynachten beczalen. Und umb das dorf czu Zdar, das di ergenant ver Gerussch zu ir leibsdinge hat, schullen sie mier und mein vorgenanten geprudern, vreunde und rittern hundert drithalbs und dreissik sch. gr. pfen. nach derselben vrowen tode in vier wochen mit gereiten gelt verrrichten. Und melden auch umb die fumfczehen sch. und czwey und czweynczik gr. pfen. gülde, di an robot, an czinz, an czehent, an hunern und auch umb di dreissik sch. gr. an den pusschen und staudach, di ezwisschen unser nach in chrieg stent, der wir ze peyder seit czu der vor- genanten summen nicht geslagen noch gerechent haben. Und di vorgenanten veste, stat zu Greczen, marcht, dorfer, mûln, teych, vliessund wasser, chirchlehen und alle die nucz und — — mitsampt mein pur- herschaft, die darzu gehorent, wie die genant sint, verhaisse ich — gelen, h. Jansen, probst von Melnyk, h. Hoyer und h. Leutolden geprudern von Lantstein, h. Nyclas Kossors von Nyehosschouicz, h. Jennyk von Mesymost, h. Wchyna von Brzess- nycz den ergenanten hern und geprudern von Rosemberch vor allermenlich vreyen und ent- werren und in di lanttaffel legen. Wo wir des nicht enteten, so schol ich und alle mein vor- genanten purgel auf unserm erbe und eygen zehant und unverczogenlich an all widerrede als vil gulde, nucze und herschafft, wie das genant ist, des wir nicht vreyen nach entwerren mochten, den vorgenanten hern von Rosemberch und eines drittails mer abtreten und in ir gewalt antwurten und die urzedniken von Prag an alle furladung für ein erstandes recht si daruf füren und weysen und si des gewaltig erblich machen, als site und gewonhayt ist in dem lant czu Pehem. Wer awer, das die vorgenanten veste, stat, herschaft zu Greczen oder anders gût, erbe und eygen, daz darczu gehôrt, wie das genant ist, zu lehen oder czu man- schafft wer, daz verhaisse ich mit mein vorgenanten purgelen ezwisschen hinn und s. Michels tag, der nu erst chumftig wirt, vreyen und gancz ledig machen. Wes ich awer in derselben czeit nicht gevreyen môcht an demselben erbe und eygen, schol mier ein dritteil des geltes, darumbe is geschaczt und an dem chauff geleget ist, abgen, des ich si und alle ir purgel ledig schol lassen und schol auch und alle mein purgel der gelubde umb die entwerrunge des aygens und erbes, des ich vor manschaft nich vreyen mocht, und auch die legunge in dy lanttaffel ledig sein, denn als vil, das ich dasselbe erbe und eygen meinen vorgenanten vettern von Rosemberch, alz manschaft recht ist, schol gutmachen und vergewissen. Und wir vorgenanten Jans, probst von Melnyk, Hoyer und Leutold gepruder von Lantstein,
Annus 1359 aug. 9.—11. 181 —— , das ich mit wolverdachtem mût, Ich Witig von Lantstein vergich und tün chund mit czeitigem rat und mit allen meinen gebrudern gûten willen di veste und deu stat zu Greczen und den halben teil des marktes zu Strobnicz und ezwey teyl des marktes zu Swaincz mit der ganczen veste und sunderleich mit ganczem chirchlehen, der pfarr und der capelle daselbs mitsampt den dôrfern Ledertal, Syptun, Bynyew, Gruczow, Bukowye, Zaar, Borowan mit allen den chirchlehen, di darczu gehorent, und die mayerhof Swarzischow, Bukowye, Merteinshof mit pingarten und das alles mit akkeren — — den edelen herren, h. Petern, h. Josten, h. Ulrich, h. Johansen geprudern von Rosemberch, mein liben vettern umb suben tausent dreu und neunczik sch. und sechs und dreissik gr. Prag. pfen. recht und redlich und erblich verchaufft hab. Der haben si mich czweyer tausent und czweyer hundert sch. gr. derselben Prag. pfen. mit gereytem gelt beczalt und schullen mich awer an s. Gallen tag, der nu schierest chumpt, czwey tausent sch. gr. und darnach ze weynachten, di schie- rist chumftig werden, an s. Steffans tag czwey tausent acht hundert dreu und neunczik sch. und sechs und dreissik gr. der vorgenanten Prager pfen. mich und czu meiner hant den wirdigen h. Jansen probst czu Melnyk und h. Hoyeren und h. Leutolden mein liben ge- prüdern von Lanstein und h. Albrecht von Puchheym, h. Nyclas Kossors von Nyehosschou- uicz, h. Jennyken von Mesymost und h. Wchina von Brzesnycz beczalen und gancz ver- richten. Und offen auch besunder umb das dorf zu Borowan, was das tewerr ist den dreu hundert sch. gr. pfen., dy ver Geruss, h. Przibiks von Strazz seligen witib, daruf hat, die- selben ubrigen pfening schullen die egenanten hern von Rosemberch mir, mein geprûdern und mein vorgenanten rittern gar und gancz auf di vorgenanten weynachten beczalen. Und umb das dorf czu Zdar, das di ergenant ver Gerussch zu ir leibsdinge hat, schullen sie mier und mein vorgenanten geprudern, vreunde und rittern hundert drithalbs und dreissik sch. gr. pfen. nach derselben vrowen tode in vier wochen mit gereiten gelt verrrichten. Und melden auch umb die fumfczehen sch. und czwey und czweynczik gr. pfen. gülde, di an robot, an czinz, an czehent, an hunern und auch umb di dreissik sch. gr. an den pusschen und staudach, di ezwisschen unser nach in chrieg stent, der wir ze peyder seit czu der vor- genanten summen nicht geslagen noch gerechent haben. Und di vorgenanten veste, stat zu Greczen, marcht, dorfer, mûln, teych, vliessund wasser, chirchlehen und alle die nucz und — — mitsampt mein pur- herschaft, die darzu gehorent, wie die genant sint, verhaisse ich — gelen, h. Jansen, probst von Melnyk, h. Hoyer und h. Leutolden geprudern von Lantstein, h. Nyclas Kossors von Nyehosschouicz, h. Jennyk von Mesymost, h. Wchyna von Brzess- nycz den ergenanten hern und geprudern von Rosemberch vor allermenlich vreyen und ent- werren und in di lanttaffel legen. Wo wir des nicht enteten, so schol ich und alle mein vor- genanten purgel auf unserm erbe und eygen zehant und unverczogenlich an all widerrede als vil gulde, nucze und herschafft, wie das genant ist, des wir nicht vreyen nach entwerren mochten, den vorgenanten hern von Rosemberch und eines drittails mer abtreten und in ir gewalt antwurten und die urzedniken von Prag an alle furladung für ein erstandes recht si daruf füren und weysen und si des gewaltig erblich machen, als site und gewonhayt ist in dem lant czu Pehem. Wer awer, das die vorgenanten veste, stat, herschaft zu Greczen oder anders gût, erbe und eygen, daz darczu gehôrt, wie das genant ist, zu lehen oder czu man- schafft wer, daz verhaisse ich mit mein vorgenanten purgelen ezwisschen hinn und s. Michels tag, der nu erst chumftig wirt, vreyen und gancz ledig machen. Wes ich awer in derselben czeit nicht gevreyen môcht an demselben erbe und eygen, schol mier ein dritteil des geltes, darumbe is geschaczt und an dem chauff geleget ist, abgen, des ich si und alle ir purgel ledig schol lassen und schol auch und alle mein purgel der gelubde umb die entwerrunge des aygens und erbes, des ich vor manschaft nich vreyen mocht, und auch die legunge in dy lanttaffel ledig sein, denn als vil, das ich dasselbe erbe und eygen meinen vorgenanten vettern von Rosemberch, alz manschaft recht ist, schol gutmachen und vergewissen. Und wir vorgenanten Jans, probst von Melnyk, Hoyer und Leutold gepruder von Lantstein,
Strana 182
182 Regesta Bohemiae et Moraviae. Niclas Kossorz von Nyehossouicz, Genyk von Mesymost und Wchyna von Brzesnycz veriehen, das wir durch lib und vreuntschaft unsers liben pruders h. Witiges von Lantstein uns zu purgel gesaczt haben und geluben mit gûten trewen alle mit gesampter hant an ge- verde den ergenanten hern von Rosemberch für den vorgenanten h. Witig von Lanstein und mit im als das halden, leisten und folfüren, swas vor geschriben stet an diesem brife, daran wir zu urchunde dieser sache und czu geczeugnusse haben unsereu insigel mitsampt h. Witigs insigel gehangen. Der gegeben ist zu Przibinicz —— dreuczehen hundert iar darnach in dem neuntem und funfczikistem iar an dem ersten suntag nach s. Laurencii tag. Orig. cum 7 sigg., quorum 6) avulsum deest, in archivo olim Buquoyano in Nové Hrady, sign. F 482/3n 2291. Sigilla rott. de cera comm.: 1) in clipeo et clenodio rosa; S WITKONIS- DE LANTSTEIN- 2) fractum. 3) in clipeo et clenodio rosa, in campo coronae; S - HOGERII DE LANTSTEYN. 4 vide superius n. 5) in clipeo tres pisces capitibus connexis; S NICOLAI - DE- NIHOSCHOWICZ. 7) v. Sedlá- ček, Ceskomoravská heraldika II p. 99, fractum. — Ed. Teichl, Gesch. d. St. Gratzen p. 320. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy čes. spol. nauk 1877 p. 323 n. 75 (e codice monasterii Vallis s. Mariae). — HU — ſMJ. 277) 1359 aug. 12. Pirnae. Karolus imperator et rex Johanni et Hermanno de Reichenbach bona in Peterwitz auctori- tate regia Bohemiae in feudum confert. —, quod constitutus in nostre maiestatis presencia dil. nobis Henricus de Reichen- — curiam muratam in Peterwicz nostri Franckensteinensis districtus bach fid. noster — cum allodio ibidem necnon — — attinenciis universis et in iam dicta villa Peterwicz uni- versas exacciones principis pecuniarum et annonae, pecunias monetales, vecturas, araturas, peticiones, honores, staciones, angarias, supremum et inferius iudicia, plenum iudicium provinciale in tota villa Peterwicz et eius terminis cum universis appertinenciis eciam pro- vincialis iudicii et nominatim iudicium sanguinis —— et ius patronatus seu presentandi ad ecclesiam ville supradicte et specialiter universum superioritatis dominium —— dil. et fid. nostro Stephano de Reichenbach, fratri suo, dum viveret, rite et racionabiliter vendidit et iuste vendicionis titulo coram nobis voluntate libera liberrime resignavit, supplicans maiestati nostre, quatenus fratri suo predicto Stephano et suis heredibus et legitimis succes- soribus in feudum authoritate regia conferre graciosius dignaremur, sicut eciam eodem tempore bona predicta in feudum eidem Stephano et suis heredibus — — contulimus feudi titulo, ut prefertur. Nos igitur obsequiis dicti Stephani, quibus nobis, dum viveret, attente placere studuit et placuisset utique fideliter, si vixisset, rite pensatis hunc ex novo dill. nostris fidd. Joanni et Hermanno de Reichenbach, filiis quondam dicti Stephani de Reichen- bach, et heredibus et successoribus eorum eadem bona omnia et singula prius enarrata authoritate regia Bohemie supradicta in feudum et iusti feudi titulo damus, conferimus et donamus, ita quod ipsi, eorum heredes et legitimi successores feudales memorata bona omnia et singula a nobis et nostris successoribus, Bohemie regibus, et a corona eiusdem regni in feudum in perpetuum tenere, recognoscere et possidere debebunt cum onere fide- litatis, homagii et iuramenti, sicut huiusmodi feuda requirunt de consuetudine et de iure. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. in Pirna a. d. 1359, ind. duodecima, II id. aug., regn. nostr. a. Rom. XIV, Boh. XIII, imp. vero quinto. Commem. in instr. vid. de a. 1606 in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 30 F Münsterberg O—A Grochau. — Ed. Heinr. Gr. Reichenbach, Urkundl. Gesch. der Grafen Reichenbach in Schl. I p. 40 n. 184 e transsumpto confirmationis 14. die m. aug. a. 1732 Pragae datae, in archivo dominii Peterwicz asservato. — IMJ.
182 Regesta Bohemiae et Moraviae. Niclas Kossorz von Nyehossouicz, Genyk von Mesymost und Wchyna von Brzesnycz veriehen, das wir durch lib und vreuntschaft unsers liben pruders h. Witiges von Lantstein uns zu purgel gesaczt haben und geluben mit gûten trewen alle mit gesampter hant an ge- verde den ergenanten hern von Rosemberch für den vorgenanten h. Witig von Lanstein und mit im als das halden, leisten und folfüren, swas vor geschriben stet an diesem brife, daran wir zu urchunde dieser sache und czu geczeugnusse haben unsereu insigel mitsampt h. Witigs insigel gehangen. Der gegeben ist zu Przibinicz —— dreuczehen hundert iar darnach in dem neuntem und funfczikistem iar an dem ersten suntag nach s. Laurencii tag. Orig. cum 7 sigg., quorum 6) avulsum deest, in archivo olim Buquoyano in Nové Hrady, sign. F 482/3n 2291. Sigilla rott. de cera comm.: 1) in clipeo et clenodio rosa; S WITKONIS- DE LANTSTEIN- 2) fractum. 3) in clipeo et clenodio rosa, in campo coronae; S - HOGERII DE LANTSTEYN. 4 vide superius n. 5) in clipeo tres pisces capitibus connexis; S NICOLAI - DE- NIHOSCHOWICZ. 7) v. Sedlá- ček, Ceskomoravská heraldika II p. 99, fractum. — Ed. Teichl, Gesch. d. St. Gratzen p. 320. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy čes. spol. nauk 1877 p. 323 n. 75 (e codice monasterii Vallis s. Mariae). — HU — ſMJ. 277) 1359 aug. 12. Pirnae. Karolus imperator et rex Johanni et Hermanno de Reichenbach bona in Peterwitz auctori- tate regia Bohemiae in feudum confert. —, quod constitutus in nostre maiestatis presencia dil. nobis Henricus de Reichen- — curiam muratam in Peterwicz nostri Franckensteinensis districtus bach fid. noster — cum allodio ibidem necnon — — attinenciis universis et in iam dicta villa Peterwicz uni- versas exacciones principis pecuniarum et annonae, pecunias monetales, vecturas, araturas, peticiones, honores, staciones, angarias, supremum et inferius iudicia, plenum iudicium provinciale in tota villa Peterwicz et eius terminis cum universis appertinenciis eciam pro- vincialis iudicii et nominatim iudicium sanguinis —— et ius patronatus seu presentandi ad ecclesiam ville supradicte et specialiter universum superioritatis dominium —— dil. et fid. nostro Stephano de Reichenbach, fratri suo, dum viveret, rite et racionabiliter vendidit et iuste vendicionis titulo coram nobis voluntate libera liberrime resignavit, supplicans maiestati nostre, quatenus fratri suo predicto Stephano et suis heredibus et legitimis succes- soribus in feudum authoritate regia conferre graciosius dignaremur, sicut eciam eodem tempore bona predicta in feudum eidem Stephano et suis heredibus — — contulimus feudi titulo, ut prefertur. Nos igitur obsequiis dicti Stephani, quibus nobis, dum viveret, attente placere studuit et placuisset utique fideliter, si vixisset, rite pensatis hunc ex novo dill. nostris fidd. Joanni et Hermanno de Reichenbach, filiis quondam dicti Stephani de Reichen- bach, et heredibus et successoribus eorum eadem bona omnia et singula prius enarrata authoritate regia Bohemie supradicta in feudum et iusti feudi titulo damus, conferimus et donamus, ita quod ipsi, eorum heredes et legitimi successores feudales memorata bona omnia et singula a nobis et nostris successoribus, Bohemie regibus, et a corona eiusdem regni in feudum in perpetuum tenere, recognoscere et possidere debebunt cum onere fide- litatis, homagii et iuramenti, sicut huiusmodi feuda requirunt de consuetudine et de iure. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. in Pirna a. d. 1359, ind. duodecima, II id. aug., regn. nostr. a. Rom. XIV, Boh. XIII, imp. vero quinto. Commem. in instr. vid. de a. 1606 in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 30 F Münsterberg O—A Grochau. — Ed. Heinr. Gr. Reichenbach, Urkundl. Gesch. der Grafen Reichenbach in Schl. I p. 40 n. 184 e transsumpto confirmationis 14. die m. aug. a. 1732 Pragae datae, in archivo dominii Peterwicz asservato. — IMJ.
Strana 183
Annus 1359 aug. 11.—19. 183 278) 1359 aug. 18. Johannes, parochus in Slavonice, se atque successores suos, parochos in Slavonice, obligat ad anniversarium obitus Henrici Trachtinsack et Margarethae, uxoris eius, celebrandum. Nos Johannes, plebanus ecclesie s. Marie in Slebins, Olomucensis dyoc., t. p. u. recon- gnosco, quod cum honesti vv. Weycardus, iudex in Nova domo, Mathias de Teya, Otto et Georius dicti Trachtinsak, cives in Slebins, dispositores ultime et extreme voluntatis quon- dam Henrici etiam dicti Trachtinsak, civis loci predicti, et Margarethe, uxoris ipsius, ecclesie mee predicte quartam vynee sitam in loco, qui vulgariter nominatur in der Wi- gen, ante civitatem Recz inter Sweblini et Wytlini Zailer pro dictorum Henrici et uxoris eius, predecessorum et successorum suorum animarum remedio pure et libere contulerint propter deum, ne tanti beneficii pietas vicio ingratitudinis condingne retribucionis careret munere, predictis donatoribus meo et omnium successorum meorum nomine bona fide promitto singulis annis perpetue proxima die dominica post octavas Assumpcionis glor. virg., matris dei Marie vigilias trium leccionum et mane feria secunda inmediate sequenti missam defunctorum, cera de quatuor pro candelis ardentis infra predicta officia comparata tribus ecclesie predicte sociis presbyteris, uno magistro scole, uno de pulsu vel duobus, si campane in tanta solempnitate accrescerint, gr. den. Prag. per me et successores meos celebrare humiliter et devote hoc addito modo, quod si et quociens me vel successores meos pretermittere vel differre predictum absque racionabili impedimento usque ad quatuordecim dies continuos contingeret officium, extunc statim obligabimur et sincera fide et consciencia presentibus obligari volumus ad unam libram den. Wynensium sub obtestacione divini iudicii per iuratos predicte civitatis Slebins pauperibus erogandam. In cuius rei testi- monium presentes fieri et sigillorum meo et ven. v. et domini d. Borschute, archidiaconi Snoymensis, et honn. vv. et dd. Allexandri, decani Vetouiensis, in Budcaw et Wickonis in Jempnicz plebanorum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono XVIII die m. aug. Et nos Borshuta, div. miser. archidiaconus Snoymensis predictus, predictam dona- cionem et dicti d. Johannis suo et successorum suorum nomine factam promissionem lau- damus, approbamus et ipsis auctoritatem nostram interponimus factamque per omnia, ut superius premittitur, una cum predictis Allexandro et Wickone, predictorum locorum ple- banis, ex certa nostra consciencia protestantes sigilla nostra presentibus ad peticiones pre- dictarum parcium duximus apponenda. Orig. perg. in archivo civitatis Slavonice. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 109 n. 136 — HU — [LJ. 279) 1359 aug. 19. Soběslav. De decimis in Chýnovice spectantibus ad ecclesiam in Soběslav. Nos Petrus de Rosenberg, capelle regie in castro Pragensi prepositus, arbiter in causa vertente pro decimis inter Johannem, plebanum de Sobieslaw, ex una parte et Otyconem de Chinouicz parte ex altera legitime rogatus et deputatus, sub ypoteca quinquaginta sex., pro quibus promiserunt Hwno de Lesczni et d. Wenceslaus, plebanus in Blanicz, ab utraque parte pro fabrica Pragensis ecclesie deputatarum arbitramur, pronunciamus et mandamus, quod Otico de Chinouicz predictus et omnes sui successores perpetui de aratura sua integra, quam colit in Chynouicz, solvat et det singulis annis perpetuis temporibus plenas et integras
Annus 1359 aug. 11.—19. 183 278) 1359 aug. 18. Johannes, parochus in Slavonice, se atque successores suos, parochos in Slavonice, obligat ad anniversarium obitus Henrici Trachtinsack et Margarethae, uxoris eius, celebrandum. Nos Johannes, plebanus ecclesie s. Marie in Slebins, Olomucensis dyoc., t. p. u. recon- gnosco, quod cum honesti vv. Weycardus, iudex in Nova domo, Mathias de Teya, Otto et Georius dicti Trachtinsak, cives in Slebins, dispositores ultime et extreme voluntatis quon- dam Henrici etiam dicti Trachtinsak, civis loci predicti, et Margarethe, uxoris ipsius, ecclesie mee predicte quartam vynee sitam in loco, qui vulgariter nominatur in der Wi- gen, ante civitatem Recz inter Sweblini et Wytlini Zailer pro dictorum Henrici et uxoris eius, predecessorum et successorum suorum animarum remedio pure et libere contulerint propter deum, ne tanti beneficii pietas vicio ingratitudinis condingne retribucionis careret munere, predictis donatoribus meo et omnium successorum meorum nomine bona fide promitto singulis annis perpetue proxima die dominica post octavas Assumpcionis glor. virg., matris dei Marie vigilias trium leccionum et mane feria secunda inmediate sequenti missam defunctorum, cera de quatuor pro candelis ardentis infra predicta officia comparata tribus ecclesie predicte sociis presbyteris, uno magistro scole, uno de pulsu vel duobus, si campane in tanta solempnitate accrescerint, gr. den. Prag. per me et successores meos celebrare humiliter et devote hoc addito modo, quod si et quociens me vel successores meos pretermittere vel differre predictum absque racionabili impedimento usque ad quatuordecim dies continuos contingeret officium, extunc statim obligabimur et sincera fide et consciencia presentibus obligari volumus ad unam libram den. Wynensium sub obtestacione divini iudicii per iuratos predicte civitatis Slebins pauperibus erogandam. In cuius rei testi- monium presentes fieri et sigillorum meo et ven. v. et domini d. Borschute, archidiaconi Snoymensis, et honn. vv. et dd. Allexandri, decani Vetouiensis, in Budcaw et Wickonis in Jempnicz plebanorum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono XVIII die m. aug. Et nos Borshuta, div. miser. archidiaconus Snoymensis predictus, predictam dona- cionem et dicti d. Johannis suo et successorum suorum nomine factam promissionem lau- damus, approbamus et ipsis auctoritatem nostram interponimus factamque per omnia, ut superius premittitur, una cum predictis Allexandro et Wickone, predictorum locorum ple- banis, ex certa nostra consciencia protestantes sigilla nostra presentibus ad peticiones pre- dictarum parcium duximus apponenda. Orig. perg. in archivo civitatis Slavonice. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 109 n. 136 — HU — [LJ. 279) 1359 aug. 19. Soběslav. De decimis in Chýnovice spectantibus ad ecclesiam in Soběslav. Nos Petrus de Rosenberg, capelle regie in castro Pragensi prepositus, arbiter in causa vertente pro decimis inter Johannem, plebanum de Sobieslaw, ex una parte et Otyconem de Chinouicz parte ex altera legitime rogatus et deputatus, sub ypoteca quinquaginta sex., pro quibus promiserunt Hwno de Lesczni et d. Wenceslaus, plebanus in Blanicz, ab utraque parte pro fabrica Pragensis ecclesie deputatarum arbitramur, pronunciamus et mandamus, quod Otico de Chinouicz predictus et omnes sui successores perpetui de aratura sua integra, quam colit in Chynouicz, solvat et det singulis annis perpetuis temporibus plenas et integras
Strana 184
184 Regesta Bohemiae et Moraviae. decimas tritici, siliginis, ordei, pisorum et avene de campis suis in straminibus ecclesie par- rochiali in Sobieslaws, prout ipse Johannes plebanus per sentencias, pleno iure coram officiali curie archiepiscopalis Pragensis obtentas, nobis demonstravit. Ipse quoque Johannes plebanus et singuli sui successores perpetue singulis annis semel feria quarta proxima post diem s. Galli perficient“) decantari vigilias novem leccionum et clericis, qui has decantabunt, plebanus dabit 2 gr., et in crastino feria quinta unam missam sub nota et duas lectas pro defunctis pro animabus omnium predecessorum ipsius Otykonis et pro anima sua, ad quod tam plebanus quam ipse Otyko suum benivolum, protunc prout exnunc, dederunt et dant consensum. Et ego Otyco predictus de Chinouicz pronuncciacionem nob. domini mei gra- ciosi, d. Petri de Rosenberg predictam ratam et gratam tenere promitto perpetuis quoque temporibus volo esse valituram et peto per ven. dominum meum, d. Arnestum, s. Pragensis eccl. archiepiscopum, premissa confirmari et ad cautelem firmiorem meum sigillum una cum sigillo domini mei predicti, d. Petri de Rosenberg presentibus duxi appendendum. Dat. in Sobieslaw a. d. 1359 fer. 2a infra octavas Assumpcionis b. Marie. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 8. die m. oct. a. 1359 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 13 n. 20. — [M]. a) cop.: pertinent. 280) 1359 aug. 22. Pirnae. Ulricus Waldauer Břenconi de Riesenberg potestatem dat de finibus castri Schellenberg decidendi. — — Ich Ulreich Waldawer tu chunt —: Wann zwischen des allerdurchl. fürsten und —— und kunges ze Behem, unsers genedigen herren, herren, h. Karlein, Rômischen keyser an ainem tail und mein an dem andern tail umb die zil, gemerche und greniczen in dem Behemischen walde chrieg und mishellunge lange her gewesen sind, darumb haben wir payder seit erkorn und kyesen ouch mit disem brief den edeln man, h. Brzenken von Risenberg zu ainem schidman und sprecher zwischen uns paiden also, daz er schaiden und sprechen sol und mag nach seinen trewen und gewizzen zwischen hinne und s. Gallen tag, der schierst chumpt, und beczaigen, wo dieselben gemerche, greniczen und ende mein und meiner vesten Schellenberg velt und zugehorunge, an einem orte gen Pehem und an dem andern orte gen der vesten Flozze und irr zugehorunge, nach bebeysunge und ervarunge von den leuten, als in dunchet, den darumb gewizzen und kunt sey, ze reht und pillich sein sullen. Und ich gib dem obgenanten schidman des ze sprechen und ze schaiden vollen gewalt und gancze maht, und wie er daruber nach seinen trewen und vernünften sprichet, schaidet und merchet, daz gelob ich gancz und stet ze behalden und zu volfüren unverczogenlich. Mit urchund dicz briefs, der geben ist ze Pirn mit meinem unhangunden insigel nach Cristes geburd dreuczehenhundert und darnach in den neun und fumfezigisten iare an dem donrstag vor Bartholomei. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec.XIV: Compromissum inter d. imperatorem et Ulricum Waldawer. — Ed. Lünig, Cod. Germ. — IMJ. dipl. I p. 1211 n. 201. — HU 281) 1359 aug. 24. Pirnae. Fratrum de „Salesin“ ratione villae Burkhardsdorf eiusque pertinentiarum promissio feo- dalis.
184 Regesta Bohemiae et Moraviae. decimas tritici, siliginis, ordei, pisorum et avene de campis suis in straminibus ecclesie par- rochiali in Sobieslaws, prout ipse Johannes plebanus per sentencias, pleno iure coram officiali curie archiepiscopalis Pragensis obtentas, nobis demonstravit. Ipse quoque Johannes plebanus et singuli sui successores perpetue singulis annis semel feria quarta proxima post diem s. Galli perficient“) decantari vigilias novem leccionum et clericis, qui has decantabunt, plebanus dabit 2 gr., et in crastino feria quinta unam missam sub nota et duas lectas pro defunctis pro animabus omnium predecessorum ipsius Otykonis et pro anima sua, ad quod tam plebanus quam ipse Otyko suum benivolum, protunc prout exnunc, dederunt et dant consensum. Et ego Otyco predictus de Chinouicz pronuncciacionem nob. domini mei gra- ciosi, d. Petri de Rosenberg predictam ratam et gratam tenere promitto perpetuis quoque temporibus volo esse valituram et peto per ven. dominum meum, d. Arnestum, s. Pragensis eccl. archiepiscopum, premissa confirmari et ad cautelem firmiorem meum sigillum una cum sigillo domini mei predicti, d. Petri de Rosenberg presentibus duxi appendendum. Dat. in Sobieslaw a. d. 1359 fer. 2a infra octavas Assumpcionis b. Marie. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 8. die m. oct. a. 1359 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 13 n. 20. — [M]. a) cop.: pertinent. 280) 1359 aug. 22. Pirnae. Ulricus Waldauer Břenconi de Riesenberg potestatem dat de finibus castri Schellenberg decidendi. — — Ich Ulreich Waldawer tu chunt —: Wann zwischen des allerdurchl. fürsten und —— und kunges ze Behem, unsers genedigen herren, herren, h. Karlein, Rômischen keyser an ainem tail und mein an dem andern tail umb die zil, gemerche und greniczen in dem Behemischen walde chrieg und mishellunge lange her gewesen sind, darumb haben wir payder seit erkorn und kyesen ouch mit disem brief den edeln man, h. Brzenken von Risenberg zu ainem schidman und sprecher zwischen uns paiden also, daz er schaiden und sprechen sol und mag nach seinen trewen und gewizzen zwischen hinne und s. Gallen tag, der schierst chumpt, und beczaigen, wo dieselben gemerche, greniczen und ende mein und meiner vesten Schellenberg velt und zugehorunge, an einem orte gen Pehem und an dem andern orte gen der vesten Flozze und irr zugehorunge, nach bebeysunge und ervarunge von den leuten, als in dunchet, den darumb gewizzen und kunt sey, ze reht und pillich sein sullen. Und ich gib dem obgenanten schidman des ze sprechen und ze schaiden vollen gewalt und gancze maht, und wie er daruber nach seinen trewen und vernünften sprichet, schaidet und merchet, daz gelob ich gancz und stet ze behalden und zu volfüren unverczogenlich. Mit urchund dicz briefs, der geben ist ze Pirn mit meinem unhangunden insigel nach Cristes geburd dreuczehenhundert und darnach in den neun und fumfezigisten iare an dem donrstag vor Bartholomei. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec.XIV: Compromissum inter d. imperatorem et Ulricum Waldawer. — Ed. Lünig, Cod. Germ. — IMJ. dipl. I p. 1211 n. 201. — HU 281) 1359 aug. 24. Pirnae. Fratrum de „Salesin“ ratione villae Burkhardsdorf eiusque pertinentiarum promissio feo- dalis.
Strana 185
Annus 1359 aug. 19.—28. 185 Wir Tycze, Johannis und Chunrad, gebrudere von Salesin, bekennen offenlich dass unser dorf Burckharsdorf mit allem dem, das dorzew gehorch, gelegen bei dem dorfe Czesnik, von aldirs von der kronen des konigreichs zw Behem und von der herschaft zum Konigsteyne zw rechtem manlehen geruret hat und nach heutigis tag rureth, und han wir desselbe dorf mit allem seine zugehore von dem allerdurchl. fursten und hern, h. Karl, Ro- mischen keisser —— und konige zw Behem, — — als von einem konige zw Behem zw rechtem manlehen entphangen mit aiden, hulden und diensten, als itzlichs manlehensrecht und gewonheit ist, und han wir auch unsern eigen hern gelobet in guten trewen an aides stadt getrewe und holde zw sein, sein bestes zw werben und sein ergestes zw wandelen an allen enden als auch alle dise egenanten sachen wir, unser erben und nachkomen unsern vorgenanten hern, sein erben und nachkomen, konigen zw Behem, schuldig sein zw thun. Und aller dieser sachen zw urkunde und ewiger warheit han ich, Tycze, vor mich und durch bete willen Johanns und Chunrades, mener bruder, dy egenanten ingesigel nicht han vor sie, mein insigel an diesem wrief gehangen und han wir, gebruder vorgenanten samenthlich gebeten und bitten an diessem brife Heinrichen von Wssedlitz und Laurentien von Lutitz, dass sie auch ire ingsigel zw stetiger warheit aller dieser egenanthn sachen an diesen wrief wollen hengen. Und wir, Heinrich von Wssedlitz und Laurentz von Lutitz vorgenanth, be- kennen ——, das wir durch bette willen der egenanthn gebruder unser ingesigel zw ewiger warheit aller diesser egenanther sachen an diesen wrief han gehangen. Der geben ist zw Pirne nach Cristus geburt dreiczenhundert iar und darnach in dem new und funfzcigisten iare an s. Bartholomeus tag des heil. zewelfboten. Cop. saec. X V ex. in archivo musaei Nat. Pragae, sectio D.—Cf. Jireček, Cod. iur. boh. 11' 1p. 469n. 460. — Contulit Spěváček. — [L]. 282) 1359 aug. 28. De erectione et dotatione altaris ss. Trium regum Egrae. Ich bruder Friederich von Drifurth, landtcommenthur der balley zu Thüringen des Deutschen ordens unser Frauen von Jehrusalem, und ich bruder Ulrich von dem Röhr, commenthur zu Eger, und ich h. Hainrich pfarherr daselbst und der convent gemeiniglich daselbst zu Eger des ehegenanten ordens veriehen undt thun kundt ——, dass die ersamen leuth, h. Cunradt, etwo pfarrer zu Obern münster zu Regenspurg und chorherr zu Alten cappeln daselbst, und h. Rüdiger, pfarherr zu Albernreuth, und h. Heinrich, pfarherr zu Thalkirchen, brüder und priester, haben durch gottes willen und ihr seel und all ihr fordern willen hail und seeligkeit gemacht und gewidmet von neuen den althar, der da heist zu den Dreyen königen, der gelegen ist in der pfarr zu Eger bei der thür, als man von den markt in die kirchen gehet, also das man alle tag täglich ewiglich und ohn allen abgang halten und haben soll eine messe ohn geverde von unsers ordens wegen und von der vorgenanten pfarr wegen auf denselben altar, und darumb das ein priester dieselb arbeit hab derselben messe zu halten, haben sie uns und unsern orden und der vorgenanten pfarr zu s. Niclaus zu Eger zu einem rechten widem desselben altars gegeben und unterthan gemacht die gütter, die darnach geschrieben stehn: zu Oberndorff ein hoff, der da giebt achtzehen kahr, halb korn und halbs habern, dreissig eyer, ein henne und ein kees, darauf gesessen ist Dithl zu Oberndorff, der oberhalb zunechst liegt an Heinrich des Hassenzagels hoff, und ein hoff in dem dorf zu der Awe, der da gibt neun kahr traides, fünf habern und vier korns und ein halb pfundt hal., funfzehen ayer und ein kees, darauf siczt Rüdiger in dieser zeit. Wir verie- hen auch, das wir die vorgenante höff und die gült von denselbigen innhaben gehabt und haben von den vorgenanten herrn Cunrathen, Rüdiger, Häinrichen, brüder und priester, iezundt in den sechsten jahr mit allen gewonheiten und rechten, ehren und nutzen ohn alle
Annus 1359 aug. 19.—28. 185 Wir Tycze, Johannis und Chunrad, gebrudere von Salesin, bekennen offenlich dass unser dorf Burckharsdorf mit allem dem, das dorzew gehorch, gelegen bei dem dorfe Czesnik, von aldirs von der kronen des konigreichs zw Behem und von der herschaft zum Konigsteyne zw rechtem manlehen geruret hat und nach heutigis tag rureth, und han wir desselbe dorf mit allem seine zugehore von dem allerdurchl. fursten und hern, h. Karl, Ro- mischen keisser —— und konige zw Behem, — — als von einem konige zw Behem zw rechtem manlehen entphangen mit aiden, hulden und diensten, als itzlichs manlehensrecht und gewonheit ist, und han wir auch unsern eigen hern gelobet in guten trewen an aides stadt getrewe und holde zw sein, sein bestes zw werben und sein ergestes zw wandelen an allen enden als auch alle dise egenanten sachen wir, unser erben und nachkomen unsern vorgenanten hern, sein erben und nachkomen, konigen zw Behem, schuldig sein zw thun. Und aller dieser sachen zw urkunde und ewiger warheit han ich, Tycze, vor mich und durch bete willen Johanns und Chunrades, mener bruder, dy egenanten ingesigel nicht han vor sie, mein insigel an diesem wrief gehangen und han wir, gebruder vorgenanten samenthlich gebeten und bitten an diessem brife Heinrichen von Wssedlitz und Laurentien von Lutitz, dass sie auch ire ingsigel zw stetiger warheit aller dieser egenanthn sachen an diesen wrief wollen hengen. Und wir, Heinrich von Wssedlitz und Laurentz von Lutitz vorgenanth, be- kennen ——, das wir durch bette willen der egenanthn gebruder unser ingesigel zw ewiger warheit aller diesser egenanther sachen an diesen wrief han gehangen. Der geben ist zw Pirne nach Cristus geburt dreiczenhundert iar und darnach in dem new und funfzcigisten iare an s. Bartholomeus tag des heil. zewelfboten. Cop. saec. X V ex. in archivo musaei Nat. Pragae, sectio D.—Cf. Jireček, Cod. iur. boh. 11' 1p. 469n. 460. — Contulit Spěváček. — [L]. 282) 1359 aug. 28. De erectione et dotatione altaris ss. Trium regum Egrae. Ich bruder Friederich von Drifurth, landtcommenthur der balley zu Thüringen des Deutschen ordens unser Frauen von Jehrusalem, und ich bruder Ulrich von dem Röhr, commenthur zu Eger, und ich h. Hainrich pfarherr daselbst und der convent gemeiniglich daselbst zu Eger des ehegenanten ordens veriehen undt thun kundt ——, dass die ersamen leuth, h. Cunradt, etwo pfarrer zu Obern münster zu Regenspurg und chorherr zu Alten cappeln daselbst, und h. Rüdiger, pfarherr zu Albernreuth, und h. Heinrich, pfarherr zu Thalkirchen, brüder und priester, haben durch gottes willen und ihr seel und all ihr fordern willen hail und seeligkeit gemacht und gewidmet von neuen den althar, der da heist zu den Dreyen königen, der gelegen ist in der pfarr zu Eger bei der thür, als man von den markt in die kirchen gehet, also das man alle tag täglich ewiglich und ohn allen abgang halten und haben soll eine messe ohn geverde von unsers ordens wegen und von der vorgenanten pfarr wegen auf denselben altar, und darumb das ein priester dieselb arbeit hab derselben messe zu halten, haben sie uns und unsern orden und der vorgenanten pfarr zu s. Niclaus zu Eger zu einem rechten widem desselben altars gegeben und unterthan gemacht die gütter, die darnach geschrieben stehn: zu Oberndorff ein hoff, der da giebt achtzehen kahr, halb korn und halbs habern, dreissig eyer, ein henne und ein kees, darauf gesessen ist Dithl zu Oberndorff, der oberhalb zunechst liegt an Heinrich des Hassenzagels hoff, und ein hoff in dem dorf zu der Awe, der da gibt neun kahr traides, fünf habern und vier korns und ein halb pfundt hal., funfzehen ayer und ein kees, darauf siczt Rüdiger in dieser zeit. Wir verie- hen auch, das wir die vorgenante höff und die gült von denselbigen innhaben gehabt und haben von den vorgenanten herrn Cunrathen, Rüdiger, Häinrichen, brüder und priester, iezundt in den sechsten jahr mit allen gewonheiten und rechten, ehren und nutzen ohn alle
Strana 186
186 Regesta Bohemiae et Moraviae. hinternüss geistliches und weltliches gerichtes als ander unser erb und aigen, die der orden und pfarr zu Eger von alters innhaben gehabt. Und des zu uhrkundt und zu einer gantzen bestädigkeit der vorbeschriebenen handtlung und sachen geben wir ihn und allen ihren nachkommen diesen gegenwärtigen brief, versiegelt mit meinem vorgenanten br. Friederich, des landcommenthurs, insiegel und des haus und des convents daselbst zu Eger insiegel. Und der vorgeschriebenen taidung und handtlung sindt zeugen h. Rudolff von Milan, pfarherr in der Alten stadt zu Mühlhausen, h. Friederich Müllner, h. Hainrich Schuze von Altenburgk, h. Hainrich Landrusts, custer zu Eger, h. Frantze Hasenzagel, commenthurs zu Reichenbach, brüder und herrn des vorgenanten ordens, Hanss Haller, Hainrich Hasen- zagel, Niclaus Einsiedler, Heinrich Hollaguth, Friderich Heckel, Wolff Sonnfels und Nic- laussen Junckere, alle bürger zu denselben zeiten zu Eger, und andere erbare leuth, beide pfaffen und laien, ein michl täil. Undt dass ist geschehen da man zalt nach Christi geburth dreyzehen hundert jahr darnach in den neunundfunffzigisten jahr an d. heil. s. Augustini tag. Cop. saec. XVII in Eine abschrifft der Junckerischen gestieffter und vermächtnüss zu der pfarr- kirchen zu S. Nicolai inn Eger“ (Junckherisches Diplomatar) in archivo civitatis Egrensis fasc. 422. Cf. Siegel, Schloss Seeberg in Egerlande, MVGDB 54 (1915) p. 218. — [M 283) 1359 aug. 28. Pragae. Vicarii archiepiscopi Pragensis generales Karolum, canonicum Wissegradensem, ad prae- sentationem Katherinae, priorissae monasterii s. Katherinae in Olomouc, plebanun ecclesiae in Linhartské Važany, dioec. Olomucensis, instituunt. — — n. f. u. — Nos Nicolaus vicarius —, quod dudum inter discrr. vv. Nicolaum, asserentem se plebanum eccl. in Wazan, Olom. dioc., et Karolum, canonicum eccl. Wisse- gradensis prope Pragam, ad eandem ecclesiam presentatum per religg. domicellas, Kathe- rinam priorissam totumque conventum mon. s. Katherine in Olomucz, ord. Pred., patro- narum dicte ecclesie, super dicta eccl. in Wazan coram bone mem. d. Henrico, olim decano Cremsirensi et rev. — — d. Johannis, episcopi Olomucensis, vicario in spiritualibus generali, ex eo et pro eo, quia dictus Nicolaus, olim ipsius ecclesie rector, post assecucionem et adeptam possessionem pacificam dicte ecclesie non fecerit se ad sacerdocium infra tempus de iure deputatum promoveri, prefatus Karolus dictam ecclesiam asserens ex dicta causa vacare et per dictas patronas se fore ad eandem ecclesiam legitime presentatum, orta materia questionis fuit per dictum Nicolaum ad curiam Pragensem appellatum dicteque appellacioni dictus d. Henricus vicarius, qui supra, duxit deserendum, dictaque causa fuit in consistorio hon. v. d. Petri, archidiaconi Horssoviensis, officialis curie Prag., introducta, idemque officialis in ipsa causa procedens, et postquam procuratores duarum parcium coram ipso in dicta causa processissent, servatis consuetis terminis et aliis de iure servandis per suam diffinitivam sentenciam pronunciavit et declaravit presentacionem de d. Karolo ad predictam ecclesiam in Wazan factam fuisse et esse canonicam et debuisse et debere sortiri effectum, ac eundem Karolum vigore presentacionis huiusmodi fuisse et esse instituendum in et ad ecclesiam eandem. De quaquidem sentencia prefatus Nicolaus ad sedem apostolicam appellavit et demum eidem appellacioni renunciavit. Et cum de premissis nobis esset facta fides, dictus Karolus petivit se institui in et ad ecclesiam predictam. Nos vero peticioni dicti Karoli inclinati, ipsum Karolum virtute presentacionis priorisse et conventus predicta- rum facte, ut premittitur, tenore presencium in dicta ecclesia rectorem legitimum insti- tuimus et plebanum ——. Dat. Prage a. d. 1359 die 28 m. aug. Cop. saec. XV in Libro confirmationum I f. 17 Pragae in archivo eapituli metropol. eccl. s. Viti. Ed. Tingl, Ll confirm. I p. 100 — [L].
186 Regesta Bohemiae et Moraviae. hinternüss geistliches und weltliches gerichtes als ander unser erb und aigen, die der orden und pfarr zu Eger von alters innhaben gehabt. Und des zu uhrkundt und zu einer gantzen bestädigkeit der vorbeschriebenen handtlung und sachen geben wir ihn und allen ihren nachkommen diesen gegenwärtigen brief, versiegelt mit meinem vorgenanten br. Friederich, des landcommenthurs, insiegel und des haus und des convents daselbst zu Eger insiegel. Und der vorgeschriebenen taidung und handtlung sindt zeugen h. Rudolff von Milan, pfarherr in der Alten stadt zu Mühlhausen, h. Friederich Müllner, h. Hainrich Schuze von Altenburgk, h. Hainrich Landrusts, custer zu Eger, h. Frantze Hasenzagel, commenthurs zu Reichenbach, brüder und herrn des vorgenanten ordens, Hanss Haller, Hainrich Hasen- zagel, Niclaus Einsiedler, Heinrich Hollaguth, Friderich Heckel, Wolff Sonnfels und Nic- laussen Junckere, alle bürger zu denselben zeiten zu Eger, und andere erbare leuth, beide pfaffen und laien, ein michl täil. Undt dass ist geschehen da man zalt nach Christi geburth dreyzehen hundert jahr darnach in den neunundfunffzigisten jahr an d. heil. s. Augustini tag. Cop. saec. XVII in Eine abschrifft der Junckerischen gestieffter und vermächtnüss zu der pfarr- kirchen zu S. Nicolai inn Eger“ (Junckherisches Diplomatar) in archivo civitatis Egrensis fasc. 422. Cf. Siegel, Schloss Seeberg in Egerlande, MVGDB 54 (1915) p. 218. — [M 283) 1359 aug. 28. Pragae. Vicarii archiepiscopi Pragensis generales Karolum, canonicum Wissegradensem, ad prae- sentationem Katherinae, priorissae monasterii s. Katherinae in Olomouc, plebanun ecclesiae in Linhartské Važany, dioec. Olomucensis, instituunt. — — n. f. u. — Nos Nicolaus vicarius —, quod dudum inter discrr. vv. Nicolaum, asserentem se plebanum eccl. in Wazan, Olom. dioc., et Karolum, canonicum eccl. Wisse- gradensis prope Pragam, ad eandem ecclesiam presentatum per religg. domicellas, Kathe- rinam priorissam totumque conventum mon. s. Katherine in Olomucz, ord. Pred., patro- narum dicte ecclesie, super dicta eccl. in Wazan coram bone mem. d. Henrico, olim decano Cremsirensi et rev. — — d. Johannis, episcopi Olomucensis, vicario in spiritualibus generali, ex eo et pro eo, quia dictus Nicolaus, olim ipsius ecclesie rector, post assecucionem et adeptam possessionem pacificam dicte ecclesie non fecerit se ad sacerdocium infra tempus de iure deputatum promoveri, prefatus Karolus dictam ecclesiam asserens ex dicta causa vacare et per dictas patronas se fore ad eandem ecclesiam legitime presentatum, orta materia questionis fuit per dictum Nicolaum ad curiam Pragensem appellatum dicteque appellacioni dictus d. Henricus vicarius, qui supra, duxit deserendum, dictaque causa fuit in consistorio hon. v. d. Petri, archidiaconi Horssoviensis, officialis curie Prag., introducta, idemque officialis in ipsa causa procedens, et postquam procuratores duarum parcium coram ipso in dicta causa processissent, servatis consuetis terminis et aliis de iure servandis per suam diffinitivam sentenciam pronunciavit et declaravit presentacionem de d. Karolo ad predictam ecclesiam in Wazan factam fuisse et esse canonicam et debuisse et debere sortiri effectum, ac eundem Karolum vigore presentacionis huiusmodi fuisse et esse instituendum in et ad ecclesiam eandem. De quaquidem sentencia prefatus Nicolaus ad sedem apostolicam appellavit et demum eidem appellacioni renunciavit. Et cum de premissis nobis esset facta fides, dictus Karolus petivit se institui in et ad ecclesiam predictam. Nos vero peticioni dicti Karoli inclinati, ipsum Karolum virtute presentacionis priorisse et conventus predicta- rum facte, ut premittitur, tenore presencium in dicta ecclesia rectorem legitimum insti- tuimus et plebanum ——. Dat. Prage a. d. 1359 die 28 m. aug. Cop. saec. XV in Libro confirmationum I f. 17 Pragae in archivo eapituli metropol. eccl. s. Viti. Ed. Tingl, Ll confirm. I p. 100 — [L].
Strana 187
Annus 1359 aug. 28.—sept. 8. 187 284) 1359 aug. 30. Pragae. De erectione et dodatione capellae b. Mariae virg. in Načeradec. Nos Henricus, plebanus de Krzywsudow, Zrzisso de Machlow, Pragensis dyoc., n. f. , quod volentes transitoria,— capellam iuxta ecclesiam parrochialem in Naczeracz, ipsi ecclesie inmediate contiguam, pro remedio progenitorum nostrorum ac nostrarum ani- marum salute in honore b. Marie virg., genitricis dei, construximus cum quinque sex. et 6 gr. reddituum, quas habemus in bonis nostris propriis in quatuor curiis, videlicet in tribus curiis in villa Crassowicz, quas Girzico, Iwan et Hodan, et in quarta villa Naczeracz Vitko, nostri censuales, de nobis tenent et possident sub censu annuo. Quarum quinque sex. census solvit et solvere debet annuatim Jurzico alteram mediam sex. et Hodan alteram mediam sex., Iwan unam sex. et Vitko predictus unam sex. et 6 gr. et ipsorum successores in perpetuum. Quas quidem sex. et 6 gr. redditus et dictos nostros censuales et ipsorum successores in perpetuum pro ministro per nos — — d. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, presentando et per ipsum seu suos vicarios in spiritualibus instituendo t. p. damus, conce- dimus et donamus et per ipsum ministrum et successores perpetuo habendos et possidendos pleno iure, sicut eos hactenus habuimus, tenuimus et possedimus, ita tamen, quod ipse minister certas missas in dicta capella per se vel per alium qualibet septimana celebrare teneatur, prout et quociens sibi deus inspirabit. Cuius quidem capellanie presentacio inantea, cum eam vacare contigerit, ad nos pertinebit et post obitum mei Henrici ad me Zrzissonem et meos heredes tantum pertinebit et pertinere debebit, adicientes, quod dictus minister inantea, ut dicitur, presentandus non causa favoris, sed propter deum tantum ad capella- niam eandem debebit presentari, accedente ad hoc discr. v. d. Cunsonis, plebani ibidem in Naczeracz, benivolencia et consensu, petentes humiliter et devote, quod dictam nostram dotacionem et donacionem prefatus dominus noster archiepiscopus auctoritate ordinaria approbare, ratificare et confirmare dignetur. In quorum testimonium sigilla nostra et dicti d. Cunsonis, plebani in Naczeracz, presentibus sunt appensa. Dat. et act. Prage a. d. 1359 fer. sexta in die ss. Felicis et Adaucti. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 19. die m. sept. a. 1359 Prage datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 8 n. 15. — HU — [MJ. 285) 1359 sept. 8. [Prachatice]. Donatio pro missa in ecclesia parochiali in Prachatice celebranda. Nos Cristannus dictus Chirchhendl iudex nec non iurati, videlicet Andreas de Wallern, Gerhardus carnifex, Cristannus Waldmenter, Petrus Wilhelmi, Herlinus carnifex, Nicolaus scriptor, Andreas dictus Comes, Nicolaus faber, Mathias dictus Fragner, Cristannus Stapher, Haynricus Frumsgut, Nicolaus Maczel, cives civitatis Prachaticz, t. p. recognoscimus et testamur, quod hon. v. Jacobus Frumsgut, noster concivis, coram nobis in iudicio seu in figura iudicii, ubi gesta quelibet plenum obtinent robur, constitutus recognovit sponte illum sex. gr. Prag. den. censum annuum, quem erga Jesconem de Duba super suis bonis et ibidem in Duba et suis appendiciis iacentem pro 72 sex. gr. predictorum dicto Jesconi plene persolutis emit, se nunc rite et racionabiliter dedisse ac dedit et pleno iure assignavit suo et heredum suorum nomine iuxta testamentum ultimum d. olim Michahelis, plebani in Taklawicz, dicti Frumsgut, predicti Jacobi fratris, ad qottidianam missam in parrochiali ecclesia in Prachaticz pro anima ipsius, scilicet d. Michahelis et suorum progenitorum re- medio perpetuis temporibus denuo peragendam, ita tamen, quod d. Jacobus, Gotschalci civis in Prachaticz filius, secundum testamentum pretactum super ipsum censum in sacer-
Annus 1359 aug. 28.—sept. 8. 187 284) 1359 aug. 30. Pragae. De erectione et dodatione capellae b. Mariae virg. in Načeradec. Nos Henricus, plebanus de Krzywsudow, Zrzisso de Machlow, Pragensis dyoc., n. f. , quod volentes transitoria,— capellam iuxta ecclesiam parrochialem in Naczeracz, ipsi ecclesie inmediate contiguam, pro remedio progenitorum nostrorum ac nostrarum ani- marum salute in honore b. Marie virg., genitricis dei, construximus cum quinque sex. et 6 gr. reddituum, quas habemus in bonis nostris propriis in quatuor curiis, videlicet in tribus curiis in villa Crassowicz, quas Girzico, Iwan et Hodan, et in quarta villa Naczeracz Vitko, nostri censuales, de nobis tenent et possident sub censu annuo. Quarum quinque sex. census solvit et solvere debet annuatim Jurzico alteram mediam sex. et Hodan alteram mediam sex., Iwan unam sex. et Vitko predictus unam sex. et 6 gr. et ipsorum successores in perpetuum. Quas quidem sex. et 6 gr. redditus et dictos nostros censuales et ipsorum successores in perpetuum pro ministro per nos — — d. Arnesto, archiepiscopo Pragensi, presentando et per ipsum seu suos vicarios in spiritualibus instituendo t. p. damus, conce- dimus et donamus et per ipsum ministrum et successores perpetuo habendos et possidendos pleno iure, sicut eos hactenus habuimus, tenuimus et possedimus, ita tamen, quod ipse minister certas missas in dicta capella per se vel per alium qualibet septimana celebrare teneatur, prout et quociens sibi deus inspirabit. Cuius quidem capellanie presentacio inantea, cum eam vacare contigerit, ad nos pertinebit et post obitum mei Henrici ad me Zrzissonem et meos heredes tantum pertinebit et pertinere debebit, adicientes, quod dictus minister inantea, ut dicitur, presentandus non causa favoris, sed propter deum tantum ad capella- niam eandem debebit presentari, accedente ad hoc discr. v. d. Cunsonis, plebani ibidem in Naczeracz, benivolencia et consensu, petentes humiliter et devote, quod dictam nostram dotacionem et donacionem prefatus dominus noster archiepiscopus auctoritate ordinaria approbare, ratificare et confirmare dignetur. In quorum testimonium sigilla nostra et dicti d. Cunsonis, plebani in Naczeracz, presentibus sunt appensa. Dat. et act. Prage a. d. 1359 fer. sexta in die ss. Felicis et Adaucti. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 19. die m. sept. a. 1359 Prage datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 8 n. 15. — HU — [MJ. 285) 1359 sept. 8. [Prachatice]. Donatio pro missa in ecclesia parochiali in Prachatice celebranda. Nos Cristannus dictus Chirchhendl iudex nec non iurati, videlicet Andreas de Wallern, Gerhardus carnifex, Cristannus Waldmenter, Petrus Wilhelmi, Herlinus carnifex, Nicolaus scriptor, Andreas dictus Comes, Nicolaus faber, Mathias dictus Fragner, Cristannus Stapher, Haynricus Frumsgut, Nicolaus Maczel, cives civitatis Prachaticz, t. p. recognoscimus et testamur, quod hon. v. Jacobus Frumsgut, noster concivis, coram nobis in iudicio seu in figura iudicii, ubi gesta quelibet plenum obtinent robur, constitutus recognovit sponte illum sex. gr. Prag. den. censum annuum, quem erga Jesconem de Duba super suis bonis et ibidem in Duba et suis appendiciis iacentem pro 72 sex. gr. predictorum dicto Jesconi plene persolutis emit, se nunc rite et racionabiliter dedisse ac dedit et pleno iure assignavit suo et heredum suorum nomine iuxta testamentum ultimum d. olim Michahelis, plebani in Taklawicz, dicti Frumsgut, predicti Jacobi fratris, ad qottidianam missam in parrochiali ecclesia in Prachaticz pro anima ipsius, scilicet d. Michahelis et suorum progenitorum re- medio perpetuis temporibus denuo peragendam, ita tamen, quod d. Jacobus, Gotschalci civis in Prachaticz filius, secundum testamentum pretactum super ipsum censum in sacer-
Strana 188
188 Regesta Bohemiae et Moraviae. docii gradum consecrandus et ad ipsius misse seu census beneficium per dictum Jacobum, concivem nostrum, presentandus et per d. archiepiscopum Pragensem vel suo nomine per suos in spiritualibus administratores confirmandus erit, quamdiu vixerit, ipsius misse mi- nister principalis, et quod post ipsius d. Jacobi mortem quivis successorum suorum ad ipsius misse vel census beneficium, quociens vacaverit, per dictos concives nostros vel eorum heredes aut successores modo premisso presentatus et auctoritate archiepiscopali, ut prefertur, confirmatus, ipsum censum de dictis hominibus et bonis in Duba habere et percipere debebit singulis et consuetis vicibus sub omni eo iure, quo percipiendus est, secundum quod hoc in alia patenti littera, super ipso censu confecta et per ipsum Jesconem ac suos fideiussores data, evidencius per singula declaratur. Insuper ordinatum existit, quod prescriptus Jacobus Frumsgut post obitum d. Jacobi antedicti habet plenam auctori- tatem prefatam prebendam conferendi seu, cui recommiserit sui ex parte, tali condicione mediante: si extunc per unum mensem collacionem protraheret, tunc plenum ius collacionis cadit ad iudicem et ad iudicem et ad iuratos, si illi iterum ad unum mensem neglexerint, extunc iterum plenum ius collacionis dinoscitur ad plebanum pertinere. In quorum testimonium sigillum supradicte civitatis Prachaticz ad preces prenominati concivis nostri presentibus est appensum. Dat. a. d. 1359 die Nativitatis b. Marie virg. Insertum confirmationi vicariorum generalium a. 1359 sept. 25 Pragae datae.: Cop. in „Menší pa- mětní kniha“ de a. 1373 fol. 5 in arch. civitatis Prachatice. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 1I n. 18. — HU — IMJ. 286) 1359 sept. 10. Avinione. Durandus Gerardi, archidiaconus Pragensis ecclesiae, executor per litteras apostolicas deputatus (cf. supra n. 171), Henricum archidiaconum, Wytkonem canonicum, Raymarum militem, Henricum eius fratrem et Danquardum, armigeros de Bülow dictos, occupatores bo- norum episcopatus Zverinensis, excomunicationis et interdicti sententias incurisse denuntiat et poenas ipsis illatas ulterius aggravari iubet. Rev. in Cr. patribus ac dominis Maguntinensi .. Coloniensi .. Pragensi .. Magde- Acta sunt hec Auinione in domo habitacionis — — d. Qui- burgensi... Rigensi — donis, miser. div. episcopi Portuensis, s. Rom. eccl. cardinalis, a. — 1359, ind. duodecima, die decima m. sept. — —, presentibus. honn. et discrr. vv., dd. Paulo Sergii, canonico s. Marie Maioris de Urbe, Conrado de Wessel, perpetuo vicario prepositure eccl. Pragensis, Ogerio, rectore par. eccl. in Pyrczicz, Prag. dioc., Slawata, presbitero in Pyescz, Olom. dioc., — — Et Johanne Eluenich et Tilmanno de Smalenburch, clericis Colon. dioc., testibus. ego Nicolaus Nicolenghus de Fraxenello, cler. Vercellensis dioc., publ. apost. et imp. aucto- — — inde propria manu scripsi ——. Et ego Paulus Martini de Choczna, ritate notarius, — — Prag. dioc., auctoritate imp. publicus notarius subscripsi — Orig. cum sigillo in fil. deperdito in archivo publico Zverinensi, sign. Bistum Schwerin n. 78. Ed. Meklenburgg, UB XIV p. 443 n. 8597 (2). — [MJ. — 287) 1359 Sept. 14. Stephanus Chochol de Střídka praedium in Ujezdec cum silva penes montem Kněží hora iure emphiteotico possidendum vendit. In nom. dom. am. Cunctorum factorum perit memoria, nisi testibus et scriptis publicis fuerit roborata. Notum ergo sit — —, quod ego Stephanus dictus Chochol de Srzyedka matura deliberacione — ac heredum meorum cum consensu vendidi unum predium,
188 Regesta Bohemiae et Moraviae. docii gradum consecrandus et ad ipsius misse seu census beneficium per dictum Jacobum, concivem nostrum, presentandus et per d. archiepiscopum Pragensem vel suo nomine per suos in spiritualibus administratores confirmandus erit, quamdiu vixerit, ipsius misse mi- nister principalis, et quod post ipsius d. Jacobi mortem quivis successorum suorum ad ipsius misse vel census beneficium, quociens vacaverit, per dictos concives nostros vel eorum heredes aut successores modo premisso presentatus et auctoritate archiepiscopali, ut prefertur, confirmatus, ipsum censum de dictis hominibus et bonis in Duba habere et percipere debebit singulis et consuetis vicibus sub omni eo iure, quo percipiendus est, secundum quod hoc in alia patenti littera, super ipso censu confecta et per ipsum Jesconem ac suos fideiussores data, evidencius per singula declaratur. Insuper ordinatum existit, quod prescriptus Jacobus Frumsgut post obitum d. Jacobi antedicti habet plenam auctori- tatem prefatam prebendam conferendi seu, cui recommiserit sui ex parte, tali condicione mediante: si extunc per unum mensem collacionem protraheret, tunc plenum ius collacionis cadit ad iudicem et ad iudicem et ad iuratos, si illi iterum ad unum mensem neglexerint, extunc iterum plenum ius collacionis dinoscitur ad plebanum pertinere. In quorum testimonium sigillum supradicte civitatis Prachaticz ad preces prenominati concivis nostri presentibus est appensum. Dat. a. d. 1359 die Nativitatis b. Marie virg. Insertum confirmationi vicariorum generalium a. 1359 sept. 25 Pragae datae.: Cop. in „Menší pa- mětní kniha“ de a. 1373 fol. 5 in arch. civitatis Prachatice. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 1I n. 18. — HU — IMJ. 286) 1359 sept. 10. Avinione. Durandus Gerardi, archidiaconus Pragensis ecclesiae, executor per litteras apostolicas deputatus (cf. supra n. 171), Henricum archidiaconum, Wytkonem canonicum, Raymarum militem, Henricum eius fratrem et Danquardum, armigeros de Bülow dictos, occupatores bo- norum episcopatus Zverinensis, excomunicationis et interdicti sententias incurisse denuntiat et poenas ipsis illatas ulterius aggravari iubet. Rev. in Cr. patribus ac dominis Maguntinensi .. Coloniensi .. Pragensi .. Magde- Acta sunt hec Auinione in domo habitacionis — — d. Qui- burgensi... Rigensi — donis, miser. div. episcopi Portuensis, s. Rom. eccl. cardinalis, a. — 1359, ind. duodecima, die decima m. sept. — —, presentibus. honn. et discrr. vv., dd. Paulo Sergii, canonico s. Marie Maioris de Urbe, Conrado de Wessel, perpetuo vicario prepositure eccl. Pragensis, Ogerio, rectore par. eccl. in Pyrczicz, Prag. dioc., Slawata, presbitero in Pyescz, Olom. dioc., — — Et Johanne Eluenich et Tilmanno de Smalenburch, clericis Colon. dioc., testibus. ego Nicolaus Nicolenghus de Fraxenello, cler. Vercellensis dioc., publ. apost. et imp. aucto- — — inde propria manu scripsi ——. Et ego Paulus Martini de Choczna, ritate notarius, — — Prag. dioc., auctoritate imp. publicus notarius subscripsi — Orig. cum sigillo in fil. deperdito in archivo publico Zverinensi, sign. Bistum Schwerin n. 78. Ed. Meklenburgg, UB XIV p. 443 n. 8597 (2). — [MJ. — 287) 1359 Sept. 14. Stephanus Chochol de Střídka praedium in Ujezdec cum silva penes montem Kněží hora iure emphiteotico possidendum vendit. In nom. dom. am. Cunctorum factorum perit memoria, nisi testibus et scriptis publicis fuerit roborata. Notum ergo sit — —, quod ego Stephanus dictus Chochol de Srzyedka matura deliberacione — ac heredum meorum cum consensu vendidi unum predium,
Strana 189
Annus 1359 sept. 8.—14. 189 quod dicitur vulgariter popluzye, in villa Ugesd cum area et singulis structuris, agris cultis et incultis, pratis, viis, semitis, vallibus et collibus, pascuis, aquis ac earum decursibus et cum silva penes montem dictum Knyeze hora et omnibus utilitatibus eiusdem silve et breviter cum omnibus fructibus, ad predictum predium et silvam pertinentibus, ac omni libertate aliorum vicinorum, Gallo et Blahe et eorum cunctis heredibus atque successoribus iure emphiotetico, quod vulgariter dicitur zakup, pro decem sex. et viginti gr. argentorum den. Prag. monete sub tali promisso, quod agri ad predictum predium pertinetes cum pre- dicta silva nunquam amplius per quempiam mensurari debent perpetue nec imutari. De quo quidem predio et agris cum silva dicti viri vel eorum heredes seu successores michi vel heredibus meis seu successoribus singulis annis perpetue nomine veri census in die s. Georgii unam sex gr. et in die s. Galli totidem solvere debent et tenentur. Et si fuerit berna regia et communis in terra Boemie, extunc sepe dicti viri vel heredes eorum seu successores solvent michi, heredibusque meis sive successoribus viginti gr.; si vero expedicio regia et communis fuerit extra terram, dabunt et solvent michi vel heredibus meis seu successoribus sex gr., sin autem filium vel filiam copullavero, tunc dabunt unam mensuram avene et duos pullos. Omnibus autem iuribus, pascuis, aquis, pratis, viis, semitis et circumferencialiter cunctis communibus usibus et pertinenciis dicte ville cum aliis vicinis uti debent et gaudere, hoc adiecto, quod si continget dictis viris, heredibus eorum seu successoribus vendere tantum- modo meo homini unum agrum sive pratum, tam vendens quam emens dabit michi, meis heredibus sive successoribus unum gr., et si dissensio, lis vel discordia inter predictos viros et vicinos vel inter me et ipsos exorta fuerit, extunc, cuicumque necesse fuerit, tenebitur et poterit in Horawycz appellare et omni iure Horawicensi contentari, prout per ipsos iuratos fuerit adinventum. It. si quid eis contigerit, extunc teneor eos ab hoc super meas expensas exbrigare. Et quicumque contra tenorem littere presentis-dictos homines seu heredes eorum angariaret aut quocumque modo alio aggravaret, extunc debet perfidus esse, periurus, nullum ius habens et undique locorum omni honore privatus. Et quicumque istam litteram habuerit de bona voluntate predictorum virorum, habebit plenum ius omnium premissorum. In cuius rei testimonium et robur perpetuum presentem litteram meo proprio sigillo ac sigillo nob. v. d. Raczkonis de Zyhobecz necnon sigillo d. Lipczonis de Stymyradycz feci communiri. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono XVIII kal. m. oct. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo musaei Nat. Sigilla: 1) in cle- nodio piscis, in campo lilia; S- STEPHANI CHOCHOL. 2) in clenodio rota, laesum. 3) in clenodio piscis; S LIPCZONIID SIMIRADII— HU — IMJ. 288) 1359 sept. 14. Nicolaus, abbas monasterii Waldsassensis, ord. Cisterciensis, Albrechtun de Wolfenstein natu maiorem, eius uxorem et heredes omnium orationum, missarum ceterorumque emolumen- torum piorum dicti monasierii nec non monasteriorum in Sedlec, Osek, Walderbach, Zbraslav, Aula s. Mariae in Antiqua Bruna et Pohled participes facit. —, daz wir ange- Wir bruder Nyclas, abbt des closters zu Waltsassen, bechennen sehen haben di andacht, di der erwerig edel herr, her Albrecht der elder vom Wolfstein hat zu unserm orden und bey name di trewe und freuntschaftt, di er uns und unserm gotshaus bebeist hat, dorumbe geben wir im, .. seiner erwirtin und .. allen iren erben mit uns gantzen bruderschaftt also, daz wir si teilheftig machen aller der güttet, di mit singen und mit lesen, mit messe und mit peten, mit vasten und mit aller andern tugentlichen merchen, da got von gelobt und geert wirt und di mit uns und unsern nakomen in unserm closter und in unsern undertenigen hernachgeschriben clôstern, daz ist zu Scedlitz, zu Ossek, zu Walder- bach, zu Küngsal, zu den Gnaden unserr Frawen zu Brünn und zu Frawental ewichlaich
Annus 1359 sept. 8.—14. 189 quod dicitur vulgariter popluzye, in villa Ugesd cum area et singulis structuris, agris cultis et incultis, pratis, viis, semitis, vallibus et collibus, pascuis, aquis ac earum decursibus et cum silva penes montem dictum Knyeze hora et omnibus utilitatibus eiusdem silve et breviter cum omnibus fructibus, ad predictum predium et silvam pertinentibus, ac omni libertate aliorum vicinorum, Gallo et Blahe et eorum cunctis heredibus atque successoribus iure emphiotetico, quod vulgariter dicitur zakup, pro decem sex. et viginti gr. argentorum den. Prag. monete sub tali promisso, quod agri ad predictum predium pertinetes cum pre- dicta silva nunquam amplius per quempiam mensurari debent perpetue nec imutari. De quo quidem predio et agris cum silva dicti viri vel eorum heredes seu successores michi vel heredibus meis seu successoribus singulis annis perpetue nomine veri census in die s. Georgii unam sex gr. et in die s. Galli totidem solvere debent et tenentur. Et si fuerit berna regia et communis in terra Boemie, extunc sepe dicti viri vel heredes eorum seu successores solvent michi, heredibusque meis sive successoribus viginti gr.; si vero expedicio regia et communis fuerit extra terram, dabunt et solvent michi vel heredibus meis seu successoribus sex gr., sin autem filium vel filiam copullavero, tunc dabunt unam mensuram avene et duos pullos. Omnibus autem iuribus, pascuis, aquis, pratis, viis, semitis et circumferencialiter cunctis communibus usibus et pertinenciis dicte ville cum aliis vicinis uti debent et gaudere, hoc adiecto, quod si continget dictis viris, heredibus eorum seu successoribus vendere tantum- modo meo homini unum agrum sive pratum, tam vendens quam emens dabit michi, meis heredibus sive successoribus unum gr., et si dissensio, lis vel discordia inter predictos viros et vicinos vel inter me et ipsos exorta fuerit, extunc, cuicumque necesse fuerit, tenebitur et poterit in Horawycz appellare et omni iure Horawicensi contentari, prout per ipsos iuratos fuerit adinventum. It. si quid eis contigerit, extunc teneor eos ab hoc super meas expensas exbrigare. Et quicumque contra tenorem littere presentis-dictos homines seu heredes eorum angariaret aut quocumque modo alio aggravaret, extunc debet perfidus esse, periurus, nullum ius habens et undique locorum omni honore privatus. Et quicumque istam litteram habuerit de bona voluntate predictorum virorum, habebit plenum ius omnium premissorum. In cuius rei testimonium et robur perpetuum presentem litteram meo proprio sigillo ac sigillo nob. v. d. Raczkonis de Zyhobecz necnon sigillo d. Lipczonis de Stymyradycz feci communiri. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono XVIII kal. m. oct. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo musaei Nat. Sigilla: 1) in cle- nodio piscis, in campo lilia; S- STEPHANI CHOCHOL. 2) in clenodio rota, laesum. 3) in clenodio piscis; S LIPCZONIID SIMIRADII— HU — IMJ. 288) 1359 sept. 14. Nicolaus, abbas monasterii Waldsassensis, ord. Cisterciensis, Albrechtun de Wolfenstein natu maiorem, eius uxorem et heredes omnium orationum, missarum ceterorumque emolumen- torum piorum dicti monasierii nec non monasteriorum in Sedlec, Osek, Walderbach, Zbraslav, Aula s. Mariae in Antiqua Bruna et Pohled participes facit. —, daz wir ange- Wir bruder Nyclas, abbt des closters zu Waltsassen, bechennen sehen haben di andacht, di der erwerig edel herr, her Albrecht der elder vom Wolfstein hat zu unserm orden und bey name di trewe und freuntschaftt, di er uns und unserm gotshaus bebeist hat, dorumbe geben wir im, .. seiner erwirtin und .. allen iren erben mit uns gantzen bruderschaftt also, daz wir si teilheftig machen aller der güttet, di mit singen und mit lesen, mit messe und mit peten, mit vasten und mit aller andern tugentlichen merchen, da got von gelobt und geert wirt und di mit uns und unsern nakomen in unserm closter und in unsern undertenigen hernachgeschriben clôstern, daz ist zu Scedlitz, zu Ossek, zu Walder- bach, zu Küngsal, zu den Gnaden unserr Frawen zu Brünn und zu Frawental ewichlaich
Strana 190
190 Regesta Bohemiae et Moraviae. würkcht di gnad des almechtigen gots. Des zu urkund geben wir in disen briff mit unserm — drewzehenhundert iar und dar nach in dem newn — anhangenten insigel. Der geben ist und fünftzigistem iar an des heil. Creutzztag als ez erhaben ward. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Sulzbürg Gerichtsurk. Fasc. 5 Nr. 37. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 425 — HU — [L]. 289) 1359 sept. 16. Litoměřice. Karolus imperator et rex fratribus de Wartenberg super theloneo in Děčín et Kninice. nobb. Beneschio et Jesconi de Wartemberg, dictis de Theczin, fidd. suis dill. graciam suam et omne bonum. Fidelitati vestre precipimus et mandamus seriose, quatenus, dum et quociens cives nostri Pirnenses merces suas in aqua seu in terra deduxerint et racione earundem mercium theolonium in Knynicz aut in Theczin persolverint, ut extunc dicti nostri cives causa mercimonii euntes sive mercimonia sua, de quibus thelonium, ut predi- citur, persolverunt, precesserint aut fuerint subsecuti, de personis aut equis eorum thelo- neum aliquod solvere non cogantur, nolentes eos in hoc aliqualiter impediri. In cuius rei testimonium sigillum nostrum minus presentibus est appressum. Dat. Luthomericz a. d. 1359, die XVI sept., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero quinto. Orig. perg. cum min. sig. imperatoris Pirnae in archivo civitatis. — Ed. Posern — Klett, UB d. Städte Dresden u. Pirna, Cod. dipl. Sax. reg. 1I, 5 p. 363 n. 44. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 553 n. 380. — Reg. imp. VIII 2995. — [L]. 290) 1359 sept. 17. Milevsko. Recognitio monasterii Milocensis de iuribus incolarum in Plešiště et Skrýšov (?). Nos Nicolaus, div. paciencia abbas, necnon conventus nostre ecclesie Mylocensis t. p. recognoscimus universis, quod pauperes nostre ecclesie in Plesczicz et in Kykrow residentes hereditatem, ut dicitur, a Jordano et Wankone cum omni dominio et libertate iure emphi- teotico, quod vulgariter purchrech dicitur, emerunt tenendam, tali condicione adiecta, quod dato vero censu ab omnibus exaccionibus, robotis et quibuscunque aliis gravaminibus sint exempti, berna regia dumtaxat exclusa, quam solvere debebunt et tenentur, quemadmodum dudum a retroactis temporibus aput dominos suos Jordanum et Wankonem solvere con- sueverunt; super quam emcionem emphiteoticam iidem pauperes, ut asseritur, se fundantes inibi locarunt. In cuius rei testimonium ad peticiones fr. Protiwe, custodis ecclesie Milocensis predicte, sigilla nostra, videlicet nostrum et conventus, presentibus sunt appensa. Act. et dat. in monasterio Mylocensi a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die b. Lamberti mart. Orig. cum 2 sig. in press. perg., quae avulsa desunt, in archivo olim Schwarzenberg. Orlicensi, sign. IIIIB 1.— Ed. Kalousek, Listiny zvíkovské a orlické, Arch. Ces. XV p. 289 n. 3. — ſMj. 291) 1359 sep. 19. Pragae. De erectione et dotatione capellae b. Mariae virg. in Načeradec. Nicolaus prepositus et Detlevus vicarii") universis, ad quos presentes pervenerint, in omnium salvatore salutem. Noveritis, quod veniens ad presenciam nostram discr. v. Pelhrzim Jacobi de Zavidouicz, presbiter Pragensis dyoc., nobis quandam literam— — tribus
190 Regesta Bohemiae et Moraviae. würkcht di gnad des almechtigen gots. Des zu urkund geben wir in disen briff mit unserm — drewzehenhundert iar und dar nach in dem newn — anhangenten insigel. Der geben ist und fünftzigistem iar an des heil. Creutzztag als ez erhaben ward. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Sulzbürg Gerichtsurk. Fasc. 5 Nr. 37. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 425 — HU — [L]. 289) 1359 sept. 16. Litoměřice. Karolus imperator et rex fratribus de Wartenberg super theloneo in Děčín et Kninice. nobb. Beneschio et Jesconi de Wartemberg, dictis de Theczin, fidd. suis dill. graciam suam et omne bonum. Fidelitati vestre precipimus et mandamus seriose, quatenus, dum et quociens cives nostri Pirnenses merces suas in aqua seu in terra deduxerint et racione earundem mercium theolonium in Knynicz aut in Theczin persolverint, ut extunc dicti nostri cives causa mercimonii euntes sive mercimonia sua, de quibus thelonium, ut predi- citur, persolverunt, precesserint aut fuerint subsecuti, de personis aut equis eorum thelo- neum aliquod solvere non cogantur, nolentes eos in hoc aliqualiter impediri. In cuius rei testimonium sigillum nostrum minus presentibus est appressum. Dat. Luthomericz a. d. 1359, die XVI sept., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero quinto. Orig. perg. cum min. sig. imperatoris Pirnae in archivo civitatis. — Ed. Posern — Klett, UB d. Städte Dresden u. Pirna, Cod. dipl. Sax. reg. 1I, 5 p. 363 n. 44. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 553 n. 380. — Reg. imp. VIII 2995. — [L]. 290) 1359 sept. 17. Milevsko. Recognitio monasterii Milocensis de iuribus incolarum in Plešiště et Skrýšov (?). Nos Nicolaus, div. paciencia abbas, necnon conventus nostre ecclesie Mylocensis t. p. recognoscimus universis, quod pauperes nostre ecclesie in Plesczicz et in Kykrow residentes hereditatem, ut dicitur, a Jordano et Wankone cum omni dominio et libertate iure emphi- teotico, quod vulgariter purchrech dicitur, emerunt tenendam, tali condicione adiecta, quod dato vero censu ab omnibus exaccionibus, robotis et quibuscunque aliis gravaminibus sint exempti, berna regia dumtaxat exclusa, quam solvere debebunt et tenentur, quemadmodum dudum a retroactis temporibus aput dominos suos Jordanum et Wankonem solvere con- sueverunt; super quam emcionem emphiteoticam iidem pauperes, ut asseritur, se fundantes inibi locarunt. In cuius rei testimonium ad peticiones fr. Protiwe, custodis ecclesie Milocensis predicte, sigilla nostra, videlicet nostrum et conventus, presentibus sunt appensa. Act. et dat. in monasterio Mylocensi a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die b. Lamberti mart. Orig. cum 2 sig. in press. perg., quae avulsa desunt, in archivo olim Schwarzenberg. Orlicensi, sign. IIIIB 1.— Ed. Kalousek, Listiny zvíkovské a orlické, Arch. Ces. XV p. 289 n. 3. — ſMj. 291) 1359 sep. 19. Pragae. De erectione et dotatione capellae b. Mariae virg. in Načeradec. Nicolaus prepositus et Detlevus vicarii") universis, ad quos presentes pervenerint, in omnium salvatore salutem. Noveritis, quod veniens ad presenciam nostram discr. v. Pelhrzim Jacobi de Zavidouicz, presbiter Pragensis dyoc., nobis quandam literam— — tribus
Strana 191
Annus 1359 sept. 14.—23. 191 sigillis diserr. vv., videlicet Henrici, plebani de Krzywsudow, et Cunsonis, plebani in Na- czeracz, ac hon. v. Zrissonis de Machlaw in pendentibus pressulis pergameni de communi cera sigillatam, presentavit. Cuius tenor est talis: Nos Henricus plebanus de Krzywsudow, —— (Sequitur tenor litterarum, 30. die m. aug. a. 1359 Pragae datarum, Zrzisso de Machlow vide superius n. 284.) Post cuius quidem litere presentacionem dictus Pelhrzim nobis pro parte dictorum Henrici et Zrzysonis humiliter suplicavit, quod donacionem supra dictam — attendentes, quod dicti Henricus — confirmare dignaremur. Nos itaque visa dicta litera et Zrzyso, ducti zelo devocionis, prefatam dotacionem fecerunt in divini cultus augmentum, dotacionem eandem —— confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatuss) nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1359 die XIX m. sept. Cop. recentior in apographo libri Erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti fol. 5v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 8 n. 15. — HU — IM. a) cop.: vicarius. — b) cop.: vicarii. 292) 1359 sept. 23. Brunae. Karolus, canonicus Wissegradensis, ad praesentationem priorissae et conventus monasterii s. Katheriae Olomucii plebanus in Linhartské Váženy instituitur. Nos Nicolaus, prepositus Brunnensis et canonicus Olomucensis eccl., rev. in Cr. patris et domini nostri d. Johannis, episcopi Olomucensis, vicarius in spiritualibus generalis, n. f. u. — —, quod ad presentacionem et peticionem hon. et relig. domine... priorisse et conventus mon. s. Katerine in Olomucz discr. v. d. Karolum, can. Wissegradensem, exhibitorem presencium, in ecclesia parrochiali in Wazan, per mortem d. Nicolai olim eiusdem ecclesie plebani vacante, in qua prefate domine ius obtinet presentandi, rectorem legittimum instituimus et plebanum, sibi curam animarum et administracionem in spiri- tualibus et temporalibus in eadem, prout ad nostrum spectat officium, commitentes. Harum, quibus sigillum vicarii eccl. Olomucensis est appensum testimonio litterarum1). Dat. Brunne a. d. 1359 die XXIII“ m. sept. Orig. perg. cum sig. vicariatus Olomucensis (cf. Šebánek, Archivy zrušených klášterů mor. a slez. n. 680) Brunae in archivo terrae sign. Br. Iesuiti n. 56 C. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XV p. 65 n. 78. Extr. Sebánek l. c. p. 158 n. 788. — HU — [Lj. 1) Cſ supra n. 283. 293) 1359 sept. 23. Bohuslaus de Švamberk, advocatus terrae Egrensis, magister civium et communitas civium Egrensium Theoderico, episcopo Mindensi, cancellario regni Bohemiae, nuntiat abbatem et monasterium Waldsassense de Albrechto Nothaft de Thierstein conqueri, qui bonis monasterii potitus vim hominibus ipsorum intulerit. — enbieten wir Dem gar erewirdigen herren, h. Dyetreich, bischof von Minde, Bohuslab von Swamberg, pfleger der purgermeister und .. der rat gemein der purger zu Eger ——. Gnediger herre! Als ir uns von des allerdurchl. unsern gn. herren des keisers wegen mit ewern brifen enpfolhen habt zu verhoren und einzunemen alle klag, kuntschaft und beweisung, die di erbern geistl. herren .. der abt und .. convent zu Waltsachsen
Annus 1359 sept. 14.—23. 191 sigillis diserr. vv., videlicet Henrici, plebani de Krzywsudow, et Cunsonis, plebani in Na- czeracz, ac hon. v. Zrissonis de Machlaw in pendentibus pressulis pergameni de communi cera sigillatam, presentavit. Cuius tenor est talis: Nos Henricus plebanus de Krzywsudow, —— (Sequitur tenor litterarum, 30. die m. aug. a. 1359 Pragae datarum, Zrzisso de Machlow vide superius n. 284.) Post cuius quidem litere presentacionem dictus Pelhrzim nobis pro parte dictorum Henrici et Zrzysonis humiliter suplicavit, quod donacionem supra dictam — attendentes, quod dicti Henricus — confirmare dignaremur. Nos itaque visa dicta litera et Zrzyso, ducti zelo devocionis, prefatam dotacionem fecerunt in divini cultus augmentum, dotacionem eandem —— confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatuss) nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1359 die XIX m. sept. Cop. recentior in apographo libri Erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti fol. 5v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 8 n. 15. — HU — IM. a) cop.: vicarius. — b) cop.: vicarii. 292) 1359 sept. 23. Brunae. Karolus, canonicus Wissegradensis, ad praesentationem priorissae et conventus monasterii s. Katheriae Olomucii plebanus in Linhartské Váženy instituitur. Nos Nicolaus, prepositus Brunnensis et canonicus Olomucensis eccl., rev. in Cr. patris et domini nostri d. Johannis, episcopi Olomucensis, vicarius in spiritualibus generalis, n. f. u. — —, quod ad presentacionem et peticionem hon. et relig. domine... priorisse et conventus mon. s. Katerine in Olomucz discr. v. d. Karolum, can. Wissegradensem, exhibitorem presencium, in ecclesia parrochiali in Wazan, per mortem d. Nicolai olim eiusdem ecclesie plebani vacante, in qua prefate domine ius obtinet presentandi, rectorem legittimum instituimus et plebanum, sibi curam animarum et administracionem in spiri- tualibus et temporalibus in eadem, prout ad nostrum spectat officium, commitentes. Harum, quibus sigillum vicarii eccl. Olomucensis est appensum testimonio litterarum1). Dat. Brunne a. d. 1359 die XXIII“ m. sept. Orig. perg. cum sig. vicariatus Olomucensis (cf. Šebánek, Archivy zrušených klášterů mor. a slez. n. 680) Brunae in archivo terrae sign. Br. Iesuiti n. 56 C. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XV p. 65 n. 78. Extr. Sebánek l. c. p. 158 n. 788. — HU — [Lj. 1) Cſ supra n. 283. 293) 1359 sept. 23. Bohuslaus de Švamberk, advocatus terrae Egrensis, magister civium et communitas civium Egrensium Theoderico, episcopo Mindensi, cancellario regni Bohemiae, nuntiat abbatem et monasterium Waldsassense de Albrechto Nothaft de Thierstein conqueri, qui bonis monasterii potitus vim hominibus ipsorum intulerit. — enbieten wir Dem gar erewirdigen herren, h. Dyetreich, bischof von Minde, Bohuslab von Swamberg, pfleger der purgermeister und .. der rat gemein der purger zu Eger ——. Gnediger herre! Als ir uns von des allerdurchl. unsern gn. herren des keisers wegen mit ewern brifen enpfolhen habt zu verhoren und einzunemen alle klag, kuntschaft und beweisung, die di erbern geistl. herren .. der abt und .. convent zu Waltsachsen
Strana 192
192 Regesta Bohemiae et Moraviae. gein Albreht dem Nothaft vom Tirstain umb den Weissenstain und umb sache gehaben mugen, tun wir kunt ewern genaden, daz di selben abtt und convent vor uns geklagt habent und klagent, daz des Nothafts diener auf ir gût mit frevele reitent und ir arm leute, man und frawen, vahent auzz irn heusern hinfürent, stockent, plochent, pfrengent und be- schatznet und ir vihe genomen habent und in daz nider haben geslagen, dez die arm lûte etleichs von in wider chauffen musten, dez der vorgenant Nothaft auch aynen micheln teil noch in purgschaft habe und daz in vil von im und von den seinen gewalds, umbezogs, überlastes und schaden gescheh von im und zu dem Weizzenstein; und dornach brachten sie fur uns auzz sehss pfarren der eldsten und pesten pfarrlûte hundert und siben und virczich man, die all vor uns unbetwungen und ungenotigt mit irn ayden mit aufgerackten vingern daz beweisten, beczeugten und bewert habent, daz der Weissenstein und alle die hernach geschriben gûte, der sich der egenant Nothafft unterzogen hat, des egenanten klosters zu Waltsachssen rechtes erbaigen sind, und daz dazselb closter diselben gûte alle mere dann vier und sehzich iar in rue und in restt, in nutzz und in stiller gewer on alle ansprach und hindernûss herpracht hat untz an di zeit, daz der Nothafft sich derselben gûte underzogen hat und sich der unterwant; dez auch genuge undrer mitpurger bey irn ayden bechant habent und diselben kuntschafft auch also gesagt und beczeugt habent. Dorzu auch der vorbenant... abt selb, zehent brister seiner herrn und aht laybruder der eldsten und besten dez ebenanten klosters swuren auf ir brusten und habit nach dez ordens gewon- heit und reht, daz di kuntschafft also war wer; auch beisten si uns ein confirmacien etwenn keiser Ludweigs mit der guldeinen bullen uber ir gute, dorinne wir mit namen bey andern irn güten den Weisenstein funden beschriben und benant, und zeigten uns auch einen brif der elder dann hundert iar und fümf und dreizzig iar ist, etwenn künig Heinreichs, Romisch kunigs, versigelten mit anhangenden kunicleichem insigel, der sagt, daz derselb kunich zu Eger selb ein gerichte sazz und ward des ein urteil gesprochen und erteilt, daz man dehein vesten auf dez egenanten klosters gute oder in der nehe demselben kloster zu schaden bawen sol, dez zu zeugen in dem selben brif vil fürsten, bishòf, grefen, vreyen, herren, ritter und knehtt benant sint; so habent si uns auch beweist unders gen. lebendes herren, des keisers, confirmacien aller irr brif, freyheit, genade und reht, daz sind di gûte dorumb di ebenanten geistlichen herren zu Waltsachsen den obgenanten Nothaft beclagent, und dorûber di kuntschafft ist beweist: der obgenant Weissenstein, Altenwysa und alles daz, daz dorzu gehôrt, vier hôfe zum gevelle und die mûl da selbst, zwen hôfe zum harde zu Masche, allez daz gûte, daz genseit dez wazzers ligtt, und alda di vischweide, der Geisperg mit aller zugehorung, daz dorff Synatengrun und waz dorzu gehort, zu Voytentann ein wise und etleich ecker, die güte zum Griezz und die wise gelegen zwischen dem Griezz und Kurbentann. Und der vorgeschriben klag kuntschafft und beweysung zu gezeucknüss haben wir, alz ir uns gnediger herre enpfulht, under und zweyr von dem lande di wir dopey heten, des vesten ritters h. Trostes Wincklers und des Hansen Schirntinges insigel an disen brif gehangen. Daz geschah do man czalt von Crists geburt — drewzehenhundert iar dornach in dem newn und fünfcigisten iar dez nehsten montags nach s. Mathias dez heil. czwelf- poten tag. Orig. perg. cum 4 sigg. de cera viridi Monaci in archivo generali Bavariae sign. Waldsassen Kloster urk. Fasc. 47 N. 1487. Sigilla: 1) Bohuslai de Švamberk cf. supra n. 154.; 2) sig. secr. civ. Egrensis cf. Reg. Bohemiae et Moraviae VI. n. 825. 3) Trosti Winkleri cf. Regesta l. c. n. 825/6. 4) Johannis Schrin- tingeri cf. n. 154/5. — Extr. Freyberg, Reg.boica VIII p. 411. — Gradl, Geschichte des Egerlandes p. 226. — HU — [LJ. 294) 1359 sept. 24. Pragae. Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis Budvicensis regimen hospitalis pau- perum eiusdem civitatis committit.
192 Regesta Bohemiae et Moraviae. gein Albreht dem Nothaft vom Tirstain umb den Weissenstain und umb sache gehaben mugen, tun wir kunt ewern genaden, daz di selben abtt und convent vor uns geklagt habent und klagent, daz des Nothafts diener auf ir gût mit frevele reitent und ir arm leute, man und frawen, vahent auzz irn heusern hinfürent, stockent, plochent, pfrengent und be- schatznet und ir vihe genomen habent und in daz nider haben geslagen, dez die arm lûte etleichs von in wider chauffen musten, dez der vorgenant Nothaft auch aynen micheln teil noch in purgschaft habe und daz in vil von im und von den seinen gewalds, umbezogs, überlastes und schaden gescheh von im und zu dem Weizzenstein; und dornach brachten sie fur uns auzz sehss pfarren der eldsten und pesten pfarrlûte hundert und siben und virczich man, die all vor uns unbetwungen und ungenotigt mit irn ayden mit aufgerackten vingern daz beweisten, beczeugten und bewert habent, daz der Weissenstein und alle die hernach geschriben gûte, der sich der egenant Nothafft unterzogen hat, des egenanten klosters zu Waltsachssen rechtes erbaigen sind, und daz dazselb closter diselben gûte alle mere dann vier und sehzich iar in rue und in restt, in nutzz und in stiller gewer on alle ansprach und hindernûss herpracht hat untz an di zeit, daz der Nothafft sich derselben gûte underzogen hat und sich der unterwant; dez auch genuge undrer mitpurger bey irn ayden bechant habent und diselben kuntschafft auch also gesagt und beczeugt habent. Dorzu auch der vorbenant... abt selb, zehent brister seiner herrn und aht laybruder der eldsten und besten dez ebenanten klosters swuren auf ir brusten und habit nach dez ordens gewon- heit und reht, daz di kuntschafft also war wer; auch beisten si uns ein confirmacien etwenn keiser Ludweigs mit der guldeinen bullen uber ir gute, dorinne wir mit namen bey andern irn güten den Weisenstein funden beschriben und benant, und zeigten uns auch einen brif der elder dann hundert iar und fümf und dreizzig iar ist, etwenn künig Heinreichs, Romisch kunigs, versigelten mit anhangenden kunicleichem insigel, der sagt, daz derselb kunich zu Eger selb ein gerichte sazz und ward des ein urteil gesprochen und erteilt, daz man dehein vesten auf dez egenanten klosters gute oder in der nehe demselben kloster zu schaden bawen sol, dez zu zeugen in dem selben brif vil fürsten, bishòf, grefen, vreyen, herren, ritter und knehtt benant sint; so habent si uns auch beweist unders gen. lebendes herren, des keisers, confirmacien aller irr brif, freyheit, genade und reht, daz sind di gûte dorumb di ebenanten geistlichen herren zu Waltsachsen den obgenanten Nothaft beclagent, und dorûber di kuntschafft ist beweist: der obgenant Weissenstein, Altenwysa und alles daz, daz dorzu gehôrt, vier hôfe zum gevelle und die mûl da selbst, zwen hôfe zum harde zu Masche, allez daz gûte, daz genseit dez wazzers ligtt, und alda di vischweide, der Geisperg mit aller zugehorung, daz dorff Synatengrun und waz dorzu gehort, zu Voytentann ein wise und etleich ecker, die güte zum Griezz und die wise gelegen zwischen dem Griezz und Kurbentann. Und der vorgeschriben klag kuntschafft und beweysung zu gezeucknüss haben wir, alz ir uns gnediger herre enpfulht, under und zweyr von dem lande di wir dopey heten, des vesten ritters h. Trostes Wincklers und des Hansen Schirntinges insigel an disen brif gehangen. Daz geschah do man czalt von Crists geburt — drewzehenhundert iar dornach in dem newn und fünfcigisten iar dez nehsten montags nach s. Mathias dez heil. czwelf- poten tag. Orig. perg. cum 4 sigg. de cera viridi Monaci in archivo generali Bavariae sign. Waldsassen Kloster urk. Fasc. 47 N. 1487. Sigilla: 1) Bohuslai de Švamberk cf. supra n. 154.; 2) sig. secr. civ. Egrensis cf. Reg. Bohemiae et Moraviae VI. n. 825. 3) Trosti Winkleri cf. Regesta l. c. n. 825/6. 4) Johannis Schrin- tingeri cf. n. 154/5. — Extr. Freyberg, Reg.boica VIII p. 411. — Gradl, Geschichte des Egerlandes p. 226. — HU — [LJ. 294) 1359 sept. 24. Pragae. Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis Budvicensis regimen hospitalis pau- perum eiusdem civitatis committit.
- I: Titul
- 1: Předmluva
- 2: Index abbreviaturarum
- 3: Edice