z 209 stránek
Titul

Edice
















































































































































































































Název:
Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae. Pars VII, (1358-1363). Fasciculus II, (1359-1360)
Autor:
Mendl, Bedřich; Linhartová, Milena
Rok vydání:
1955
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
209
Počet stran předmluvy plus obsahu:
I+208
Obsah:
- I: Titul
- 193: Edice
upravit
Strana I
REGESTA DIPLOMATICA BOHEMIAE ET MORAVIAE 1358 1363 1359,1360 NAKLADATELSTVÍ ČESKOSLOVENSKÉ AKADEMIE VED
REGESTA DIPLOMATICA BOHEMIAE ET MORAVIAE 1358 1363 1359,1360 NAKLADATELSTVÍ ČESKOSLOVENSKÉ AKADEMIE VED
Strana 193
Annus 1359 sept. 23.—25. 193 iudici et iuratis in Budwoys, fidd. suis dill., graciam suam et omne bonum. Licet pridem relig. Leoni, magistro Cruciferorum cum stella hospitalis in pede pontis Pragensis, dev. nostro dil., gubernacionem, tuicionem et regimen hospitalis vestri in Budewicz duximus committendum, tamen quia idem magister Leo, sui hospitalis et aliis negociis quam pluribus occupatus, predicti vestri hospitalis gubernacioni et regimini non potest intendere, prout pauperibus in eodem degentibus esset necessarium et eciam oportunum, quapropter fide- litati vestre gubernacionem et regimen predicti hospitalis in Budewys committimus per presentes, volentes et vobis seriosius iniungentes, quatenus de hoc vos intromittere et guber- nacioni et regimini ipsius hospitalis in omnibus cum debita sollicitudine intendere efficaciter debeatis, mandantes omnibus et singulis fidelibus et subditis nostris firmiter et districte, ut vobis in dicti hospitalis commissione, gubernacione et regimine efficaciter assistere debeant vosque protegere fideliter tueri, sicut indignacionem nostram diligunt evitare. — Dat. Prage a. d. 1359, ind. duodecima, VIII° kal. oct., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero quinto. Per dominum Mindensem Heinricus Australis. liczius. R. Mi- Orig. perg. cum sig. avulso, olim in archivo civitatis Ces. Budějovice, postea Budae in musaeo Nat., nunc post destructionem civitatis a voragine deletae sunt. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 554 n. 381. Köpl, UB Budweis p. 74 n. 107. — Reg. imp. VIII 3000. — [LJ. 295) 1359 sept. 25. Bergen. Abbatissa et conventus monasterii in Bergen se proprietatem castri Hohenstein et oppidi Hersbruck cum nonnullis pertinentiis Karolo imperatori ut regi Bohemiae vendidisse de- clarant. In nom. dom. am. Nos Adelheidis, div. miser. abbatissa, et totus conventus monialium monasterii dicti Pergen ord. s. Benedicti, Eystetensis dyoc., n. f. t. p. u., quod quia seren. et invict. princeps et dominus d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum impe- — — pridem in presencia multorum principum, rator semp. aug. et Boemie rex illustris, baronum et procerum, tam sacri Romani imperii quam regni Boemie, ad supplicem nostre peticionis instanciam tamquam rex Boemie suo, heredum et successorum suorum, Boemie regum, necnon regni et corone Boemie nomine atque vice omnem proprietatem, ius vel respectum, que nobis ac dicto mon. nostro Pergen in castro suo Hohenstein et opido suo Herspruck, Bambergensis dyoc., hactenus racione proprietatis fundi seu alio quovis ordine aut titulo conpetebant, necnon turrim, edificia ac aream in Herspruk, ubi pridem ipsum mon. Pergen situm fuit, ac molendinum, quod dý nydermüle appellatur, pratum cinctum fossatis retro cymiterium ibidem in Herspruk et aliud pratum, quod ibidem inter flumina situatur, cum proprietate fundi curie, quam ibidem super fossatis habemus, ea condicione, quod non liceat nobis aut successoribus nostris in et super area domus ipsius necnon bonis nostris aliis quibuscunque, vicinis seu circa dictum opidum iacentibus, aliqua castrensia seu defensoria more castrensi edificia struere vel erigere aut strui aut erigi permittere, de quibus dicto opido dampna seu gravamina aliqua inferri seu exoriri valeant quovis modo, ymo domum eandem, dum nobis venalis extiterit, teneamur ex debito et iuxta nostre pro- missionis continenciam regi Boemie primum et ante omnes alios exhibere venalem ac dein- ceps alteri tunc eam vendere, dum rex Boemie, qui pro tempore foret, nollet eandem debito et competenti precio comparare, sub illis omnimode iuribus, quod quicunque domum eandem a nobis emerit, non possit edificare castrensibus modis aut defensoriis, prout superius est expressum, a nobis et conventu et monasterio nostro predicto iusto empcionis titulo pro- duobus milibus fl. boni et legalis auri et ponderis rite et legitime comparavit, quam pecu- niam ad integrum et plene recepisse fatemur et in usus utiles et evidentes predicti nostri 13 Regesta
Annus 1359 sept. 23.—25. 193 iudici et iuratis in Budwoys, fidd. suis dill., graciam suam et omne bonum. Licet pridem relig. Leoni, magistro Cruciferorum cum stella hospitalis in pede pontis Pragensis, dev. nostro dil., gubernacionem, tuicionem et regimen hospitalis vestri in Budewicz duximus committendum, tamen quia idem magister Leo, sui hospitalis et aliis negociis quam pluribus occupatus, predicti vestri hospitalis gubernacioni et regimini non potest intendere, prout pauperibus in eodem degentibus esset necessarium et eciam oportunum, quapropter fide- litati vestre gubernacionem et regimen predicti hospitalis in Budewys committimus per presentes, volentes et vobis seriosius iniungentes, quatenus de hoc vos intromittere et guber- nacioni et regimini ipsius hospitalis in omnibus cum debita sollicitudine intendere efficaciter debeatis, mandantes omnibus et singulis fidelibus et subditis nostris firmiter et districte, ut vobis in dicti hospitalis commissione, gubernacione et regimine efficaciter assistere debeant vosque protegere fideliter tueri, sicut indignacionem nostram diligunt evitare. — Dat. Prage a. d. 1359, ind. duodecima, VIII° kal. oct., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero quinto. Per dominum Mindensem Heinricus Australis. liczius. R. Mi- Orig. perg. cum sig. avulso, olim in archivo civitatis Ces. Budějovice, postea Budae in musaeo Nat., nunc post destructionem civitatis a voragine deletae sunt. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 554 n. 381. Köpl, UB Budweis p. 74 n. 107. — Reg. imp. VIII 3000. — [LJ. 295) 1359 sept. 25. Bergen. Abbatissa et conventus monasterii in Bergen se proprietatem castri Hohenstein et oppidi Hersbruck cum nonnullis pertinentiis Karolo imperatori ut regi Bohemiae vendidisse de- clarant. In nom. dom. am. Nos Adelheidis, div. miser. abbatissa, et totus conventus monialium monasterii dicti Pergen ord. s. Benedicti, Eystetensis dyoc., n. f. t. p. u., quod quia seren. et invict. princeps et dominus d. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum impe- — — pridem in presencia multorum principum, rator semp. aug. et Boemie rex illustris, baronum et procerum, tam sacri Romani imperii quam regni Boemie, ad supplicem nostre peticionis instanciam tamquam rex Boemie suo, heredum et successorum suorum, Boemie regum, necnon regni et corone Boemie nomine atque vice omnem proprietatem, ius vel respectum, que nobis ac dicto mon. nostro Pergen in castro suo Hohenstein et opido suo Herspruck, Bambergensis dyoc., hactenus racione proprietatis fundi seu alio quovis ordine aut titulo conpetebant, necnon turrim, edificia ac aream in Herspruk, ubi pridem ipsum mon. Pergen situm fuit, ac molendinum, quod dý nydermüle appellatur, pratum cinctum fossatis retro cymiterium ibidem in Herspruk et aliud pratum, quod ibidem inter flumina situatur, cum proprietate fundi curie, quam ibidem super fossatis habemus, ea condicione, quod non liceat nobis aut successoribus nostris in et super area domus ipsius necnon bonis nostris aliis quibuscunque, vicinis seu circa dictum opidum iacentibus, aliqua castrensia seu defensoria more castrensi edificia struere vel erigere aut strui aut erigi permittere, de quibus dicto opido dampna seu gravamina aliqua inferri seu exoriri valeant quovis modo, ymo domum eandem, dum nobis venalis extiterit, teneamur ex debito et iuxta nostre pro- missionis continenciam regi Boemie primum et ante omnes alios exhibere venalem ac dein- ceps alteri tunc eam vendere, dum rex Boemie, qui pro tempore foret, nollet eandem debito et competenti precio comparare, sub illis omnimode iuribus, quod quicunque domum eandem a nobis emerit, non possit edificare castrensibus modis aut defensoriis, prout superius est expressum, a nobis et conventu et monasterio nostro predicto iusto empcionis titulo pro- duobus milibus fl. boni et legalis auri et ponderis rite et legitime comparavit, quam pecu- niam ad integrum et plene recepisse fatemur et in usus utiles et evidentes predicti nostri 13 Regesta
Strana 194
194 Regesta Bohemiae et Moraviae. — consilio unanimi et capitulari monasterii utiliter applicatam. Ideoque animo deliberato — renunciamus expresse pro consensu nobis ob hoc pluries capitulariter congregatis nobis, successoribus nostris et monasterio nostro Pergen imperpetuum omni iuri, iuris accioni, impeticioni, titulo, proprietati seu questioni, qui vel que nobis, successoribus nostris et mon. Pergen in prefatis omnibus et eorum quolibet, sicut exprimuntur superius, — — pro nobis, successo- competebant seu possent competere quovis modo, promittentes ribus nostris et mon. Pergen contra predictam renunciacionem nunquam facere vel venire aliqua racione seu causa, iure vel facto, quibuslibet ingenio seu colore quesitis, in iudicio vel extra, directe vel indirecte, per nos vel alios, publice vel occulte, nam omnem proprie- tatem fundi seu rei alterius ius aut respectum, qui vel que nobis, conventui nostro et mon. Pergen competebant hactenus seu quovis titulo valerent competere, in prefatum dominum nostrum, d. imperatorem tamquam Boemie regem, heredes et successores suos, reges Boemie, et eiusdem regni coronam ex causa iuste vendicionis transtulimus et transferimus voluntarie deliberato consilio, prout superius expressatur, promittentes pro nobis et succes- soribus nostris dicto domino nostro tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, eandem proprietatem, ius et respectum fundi seu condicionis alterius se- cundum ius terre ab impeticione ac arrestacione cuiuslibet hominis aut universitatis aucto- rizare, disbrigare pariter et tueri, renunciantes eciam pro nobis, successoribus nostris et monasterio Pergen omni canonum et legum auxilio, nominatim legi si convenerit, necnon constitucionibus, consuetudinibus, pactis, reformacionibus et statutis communibus, munici- palibus, publicis vel privatis, beneficio in integrum restitucioni, excepcioni doli mali vel cause metus, excepcioni non solute seu numerate pecunie, non puri auri seu legalis pon- deris et omnibus iuris beneficiis, scriptis vel non scriptis, privilegiis, indultis, libertatibus, donacionibus seu concessionibus, sub quacunque forma verborum expressa seu expresse noscantur, eciam si de hiis iure vel consuetudine seriatim et distincte de verbo ad verbum deberet in presentibus fieri mencio specialis, et omnibus simpliciter munimentis, obviacio- nibus, cautelis et occasionibus, quibus vendicioni et renunciacioni, auctorizacioni, disbri- gacioni et tuicioni prefatis circa premissa vel eorum quodlibet possit in aliquo derogari, sub pena mille mar. auri puri, quam a nobis et successoribus nostris necnon mon. Pergen in eum casum, ubi fortasse, quod deus avertat, supradictos reges Boemie, heredes et succes- — — pro antedictis proprietatibus fundorum seu fundi aut aliis rebus, que expri- sores eorum, muntur superius, impeteremus, impediremus seu arrestaremus iure vel facto, quovis eciam ingenio seu colore quesitis, irremisibiliter exigi volumus ipsamque penam super nos et dictum monasterium nostrum voluntarie prorogamus, ut videlicet, dum sic exacta fuerit, eius medietas imperialis erarii sive fisci, residua vero pars regum Boemie, qui pro tempore — Dat. et act. in dicto nostro monasterio Pergen a. d. fuerint, usibus debeat applicari. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fer. IV proxima ante festum s. Michaelis archangeli. Orig. cum sig. abbatissae oblongo et sig. conventus rotundo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae.— In dorso manu saec. XIV: Abbatissa in Pergen vendit proprietatem feudi in Hersprug et Hoenstein regi Boemie.— Ed. Pelzel, Karl IV UB. II p. 267 n. 258 (e cop. priv. reg. et regni Boh.) — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 467 n. 456. — HU— IMJ. 296) 1359 sept. 25. Pragae. Alberti de Mansfeld recognitio de iis, quae Karolus imperator et rex ipsi solvere debet. Ich Albrecht von Mansuelt bekennen fur mich, alle meine erben und nachkomen offenlich — — und mit diesem briefe, daz der allerdurchl. furste und herre h. Karl, Romischer keiser— kunig czu Beheim, mein lieber gnediger herre, mir von gnaden geschaft und geben hat uff der stat und burgern gemeinlich czu Mulhusen auf die nechste Ostern, die nu schirste
194 Regesta Bohemiae et Moraviae. — consilio unanimi et capitulari monasterii utiliter applicatam. Ideoque animo deliberato — renunciamus expresse pro consensu nobis ob hoc pluries capitulariter congregatis nobis, successoribus nostris et monasterio nostro Pergen imperpetuum omni iuri, iuris accioni, impeticioni, titulo, proprietati seu questioni, qui vel que nobis, successoribus nostris et mon. Pergen in prefatis omnibus et eorum quolibet, sicut exprimuntur superius, — — pro nobis, successo- competebant seu possent competere quovis modo, promittentes ribus nostris et mon. Pergen contra predictam renunciacionem nunquam facere vel venire aliqua racione seu causa, iure vel facto, quibuslibet ingenio seu colore quesitis, in iudicio vel extra, directe vel indirecte, per nos vel alios, publice vel occulte, nam omnem proprie- tatem fundi seu rei alterius ius aut respectum, qui vel que nobis, conventui nostro et mon. Pergen competebant hactenus seu quovis titulo valerent competere, in prefatum dominum nostrum, d. imperatorem tamquam Boemie regem, heredes et successores suos, reges Boemie, et eiusdem regni coronam ex causa iuste vendicionis transtulimus et transferimus voluntarie deliberato consilio, prout superius expressatur, promittentes pro nobis et succes- soribus nostris dicto domino nostro tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, eandem proprietatem, ius et respectum fundi seu condicionis alterius se- cundum ius terre ab impeticione ac arrestacione cuiuslibet hominis aut universitatis aucto- rizare, disbrigare pariter et tueri, renunciantes eciam pro nobis, successoribus nostris et monasterio Pergen omni canonum et legum auxilio, nominatim legi si convenerit, necnon constitucionibus, consuetudinibus, pactis, reformacionibus et statutis communibus, munici- palibus, publicis vel privatis, beneficio in integrum restitucioni, excepcioni doli mali vel cause metus, excepcioni non solute seu numerate pecunie, non puri auri seu legalis pon- deris et omnibus iuris beneficiis, scriptis vel non scriptis, privilegiis, indultis, libertatibus, donacionibus seu concessionibus, sub quacunque forma verborum expressa seu expresse noscantur, eciam si de hiis iure vel consuetudine seriatim et distincte de verbo ad verbum deberet in presentibus fieri mencio specialis, et omnibus simpliciter munimentis, obviacio- nibus, cautelis et occasionibus, quibus vendicioni et renunciacioni, auctorizacioni, disbri- gacioni et tuicioni prefatis circa premissa vel eorum quodlibet possit in aliquo derogari, sub pena mille mar. auri puri, quam a nobis et successoribus nostris necnon mon. Pergen in eum casum, ubi fortasse, quod deus avertat, supradictos reges Boemie, heredes et succes- — — pro antedictis proprietatibus fundorum seu fundi aut aliis rebus, que expri- sores eorum, muntur superius, impeteremus, impediremus seu arrestaremus iure vel facto, quovis eciam ingenio seu colore quesitis, irremisibiliter exigi volumus ipsamque penam super nos et dictum monasterium nostrum voluntarie prorogamus, ut videlicet, dum sic exacta fuerit, eius medietas imperialis erarii sive fisci, residua vero pars regum Boemie, qui pro tempore — Dat. et act. in dicto nostro monasterio Pergen a. d. fuerint, usibus debeat applicari. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fer. IV proxima ante festum s. Michaelis archangeli. Orig. cum sig. abbatissae oblongo et sig. conventus rotundo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae.— In dorso manu saec. XIV: Abbatissa in Pergen vendit proprietatem feudi in Hersprug et Hoenstein regi Boemie.— Ed. Pelzel, Karl IV UB. II p. 267 n. 258 (e cop. priv. reg. et regni Boh.) — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 467 n. 456. — HU— IMJ. 296) 1359 sept. 25. Pragae. Alberti de Mansfeld recognitio de iis, quae Karolus imperator et rex ipsi solvere debet. Ich Albrecht von Mansuelt bekennen fur mich, alle meine erben und nachkomen offenlich — — und mit diesem briefe, daz der allerdurchl. furste und herre h. Karl, Romischer keiser— kunig czu Beheim, mein lieber gnediger herre, mir von gnaden geschaft und geben hat uff der stat und burgern gemeinlich czu Mulhusen auf die nechste Ostern, die nu schirste
Strana 195
Annus 1359 sept. 25.—26. 195 kumftig werden, anderhalp hundert sch. guter gr. beheimscher pfen., und dorumb sagen ich egen. Albrecht und alle meine erben und nachkomen denselben unsern herren den keyser, alle seine erben und nachkomen, kunige czu Beheim, aller der schult und schaden, der er uns von des Romischen reichs wegen odir von des kungreichs wegen von Beheim schuldig ist, des ich von ym briefe habe odir nicht, gancz und gar quit, ledig und los mit diesem briefe mit dem underscheide, ob mir die egenanten anderhalbhundert sch. von den egen. burgern von Mulhusen uff die nechste Ostern gevallen. Were auch, daz vorbazmer keine briefe funden odir gezeiget wurden, domitte der egen. mein herre der keiser, seine erben und nachkomen, kunige zu Beheim, von mir, meinen erben und nachkomen gemant mochten werden, die sullen zumale tod sein und dheine craft haben noch gewinnen. Wer aber, daz die egen. burger von Mulhusen mir die vorgenanten anderhalbhundert sch. uff die nechsten Ostern nicht geben und bezalten, so sal mich derselbe mein herre der keiser des vorgenanten geldis uff den nechsten s. Michahels tag, der dornach kunftig wirdet, unver- zogenlich richten und bezalen. Und wann ich vorgenanter Albrecht eygens insiegels nicht habe, so hab ich den edlen herren grafen Heinrich von Swarczburg fleizlich gebeten, daz er sein insiegel czu einem gezuge der warheit dieser wandelunge an diesen brieff hat ge- hangen. Wir Heinrich grafe von Swarczburg bekennen auch offenlich mit diesem briefe, daz wir von Albrechtis von Mansuelt fleiziger bete wegen unser insiegel zu einem gezuge der warheit dieser sache, als hie vor geschriben stet, an diesen brieff haben gehangen. Der geben ist zu Prage nach Cristus geburd drutzenhundert iar darnach in dem neun und funftzigistem iar am nechstem mitwoch vor s. Michahels tage. Orig. cum sig. quadrato de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Quitancia d. de Mansuelt. — [MJ. 297) 1359 sept. 25. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, vicarii farchiepiscopi Pragensis in spiritualibus gene- rales ], litteris Cristanni Chirchhendl iudicis et iuratorum civitatis Prachatice 8. die m. sept. a. 1359 datis (vide superius n. 285), per Jacobum de Prachatice, clericum Prag. dioc., prae- sentatis, dotationem missae ex parte Jacobi Frumsgut factam per omnia ratificant. Nove- In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli vicari- ritis, quod veniens. atus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1359 die XXV m. sept. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 8. — Cop. in „Menší pamětní kniha de a. 1373“ fol. 5 in arch. civitatis Prachatice. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 11 n. 18. — HU — [MJ. 298) 1359 sept. 26. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, permutationi beneficiorum a Nicolao de Cremsir, archidiacono Boleslaviensi et canonico ecclesiae s. Petri in Bruna, parte ex una et Leonardo, canonico ecclesiae s. Apolinaris in Sadská, parte ex altera ad invicem cum consensu patronorum dictarum ecclesiarum, scilicet Petri, dicti Smel, civis Brunensis, et praedicti Arnesti archie- piscopi factae, suum tribuit consensum et dictum Nicolaum de Cremsir de ecclesia s. Apolinaris investit. —— In cuius rei testi- Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. archiepiscopus Pragensis monium presentes litteras fieri et sigillorum(!) nostro appensione iussimus roborari. Dat. Prage a. d. 1359 die XXVI m. sept. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 18. — Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 101. — [L].
Annus 1359 sept. 25.—26. 195 kumftig werden, anderhalp hundert sch. guter gr. beheimscher pfen., und dorumb sagen ich egen. Albrecht und alle meine erben und nachkomen denselben unsern herren den keyser, alle seine erben und nachkomen, kunige czu Beheim, aller der schult und schaden, der er uns von des Romischen reichs wegen odir von des kungreichs wegen von Beheim schuldig ist, des ich von ym briefe habe odir nicht, gancz und gar quit, ledig und los mit diesem briefe mit dem underscheide, ob mir die egenanten anderhalbhundert sch. von den egen. burgern von Mulhusen uff die nechste Ostern gevallen. Were auch, daz vorbazmer keine briefe funden odir gezeiget wurden, domitte der egen. mein herre der keiser, seine erben und nachkomen, kunige zu Beheim, von mir, meinen erben und nachkomen gemant mochten werden, die sullen zumale tod sein und dheine craft haben noch gewinnen. Wer aber, daz die egen. burger von Mulhusen mir die vorgenanten anderhalbhundert sch. uff die nechsten Ostern nicht geben und bezalten, so sal mich derselbe mein herre der keiser des vorgenanten geldis uff den nechsten s. Michahels tag, der dornach kunftig wirdet, unver- zogenlich richten und bezalen. Und wann ich vorgenanter Albrecht eygens insiegels nicht habe, so hab ich den edlen herren grafen Heinrich von Swarczburg fleizlich gebeten, daz er sein insiegel czu einem gezuge der warheit dieser wandelunge an diesen brieff hat ge- hangen. Wir Heinrich grafe von Swarczburg bekennen auch offenlich mit diesem briefe, daz wir von Albrechtis von Mansuelt fleiziger bete wegen unser insiegel zu einem gezuge der warheit dieser sache, als hie vor geschriben stet, an diesen brieff haben gehangen. Der geben ist zu Prage nach Cristus geburd drutzenhundert iar darnach in dem neun und funftzigistem iar am nechstem mitwoch vor s. Michahels tage. Orig. cum sig. quadrato de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Quitancia d. de Mansuelt. — [MJ. 297) 1359 sept. 25. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, vicarii farchiepiscopi Pragensis in spiritualibus gene- rales ], litteris Cristanni Chirchhendl iudicis et iuratorum civitatis Prachatice 8. die m. sept. a. 1359 datis (vide superius n. 285), per Jacobum de Prachatice, clericum Prag. dioc., prae- sentatis, dotationem missae ex parte Jacobi Frumsgut factam per omnia ratificant. Nove- In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli vicari- ritis, quod veniens. atus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1359 die XXV m. sept. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 8. — Cop. in „Menší pamětní kniha de a. 1373“ fol. 5 in arch. civitatis Prachatice. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 11 n. 18. — HU — [MJ. 298) 1359 sept. 26. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, permutationi beneficiorum a Nicolao de Cremsir, archidiacono Boleslaviensi et canonico ecclesiae s. Petri in Bruna, parte ex una et Leonardo, canonico ecclesiae s. Apolinaris in Sadská, parte ex altera ad invicem cum consensu patronorum dictarum ecclesiarum, scilicet Petri, dicti Smel, civis Brunensis, et praedicti Arnesti archie- piscopi factae, suum tribuit consensum et dictum Nicolaum de Cremsir de ecclesia s. Apolinaris investit. —— In cuius rei testi- Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. archiepiscopus Pragensis monium presentes litteras fieri et sigillorum(!) nostro appensione iussimus roborari. Dat. Prage a. d. 1359 die XXVI m. sept. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 18. — Ed. Tingl, Ll. confirm. I p. 101. — [L].
Strana 196
196 Regesta Bohemiae et Moraviae. 299) 1359 [ante sept. 27.] Ela, Meinil Rokczaneri uxor, suum facit testamentum. Ich vrow Ela Meynil Rokczanerin beken offinlich ——, daz ich myn geschefte han getan mit gutir vornunft — — vor myn prudirn, h. Steffan dem lantschreywer und h. Jeskin von Makotrasch und vor h. Niclos kaysire kochinschreywer und dem Clementer dem aldin und auch czu geczeugnusse vor czweyn gesworn und schephin der Grosan stat zu Pragaw mit namyn vor dem Nico Clementer und vor dem Ula Sulwyrczeyger. Czum erstin schaf ich drey sch. geldis al iar in dy clostir zu s. Thomas al quatenmir 10 gr. und 20 gr. czu der iarczeyt, gleych alzo vil zu s. Clementin und gleich alzo wil czu s. Jacob, alzo daz dy drey sch. geldis in dy vorgenantin clostir gevallin, und drey sch. geldis myn kindirn in das nue clostir alzo zuvornemyn: veen myn wil alzo stet, ven ich mynir kindir noch gern ayng adir mynir enenkil ayns in das nue clostir schikte, alzo daz der kinder drey wordyn und iedem kind al air eyn sch. geldis gefile; is daz dritte kint czu dem ezweyn nicht kumt, so sullin dy vorgenantin ezwey kindir dy vorgenantin drey sch. behaldyn und nuczeyn bis an in ende; wen ir ayn abege, daz daz vorgenante gelt ie an dy andir gefalle, ab se no al abgingin, so sal dyselbe gulde her wedir ans an dy nehistin kint gevallin. Und ayn halwis sch. geldis al iar in daz selwe nue clostir, dem kofent adir der gemeyn, daz mynir sel ge- denkin und ayn halp sch. geldis al iar czu s. Thomas zu aym ewegim licht in myns vatirs kapel, do ich myn peygraft hawyn wyl, und ayn halp sch. geldis al iar czu aym sel pat, daz myn juncher vor hot gehat, daz bestetege ich noch und bit is czu haldin dorch unsir byidir sel wil. Und dy phant, dy myn dirn, dy Ela vorsaczt hat, dy sag ich se ledig und dir las se leutirlich dorch got alzo zu vornemyn, wen ich ir schuldig pin acht sch. gr. irs rechtin lede lons bei got, dy sol ich ir ab an den selwyn phandin und waz dy phant pessir seyn, daz dir las ich se leutirlich dorch got und dorch irs. Drits wil und pit, daz ze ungehindirt pleyb von myn kindin und von myn frundin und der juncfrowin Maran funf sch. phen., daz ze mynir zel gedenk, und myne schreywer Bartholomeo drey sch. phen., und dem Swachon, myn dyner, czwu sch. phen., daz her mynir sel gedenk; und myn iungistin son Paulum Bencl ich uch h. Steffan, liwir prudir, und h. Clementem, daz ern holt czu dir pristenschaft, alz ver alz ir mogit; und ob no myn kindir adir mynir frunt adir ymant daz gescheft nich haldin adir prechin wolde, so pit ich und Bencl uch h. Steffan und h. Clementer, daz ir dez selwyn gescheftis werwesir seyt, alz ich uch mynir sele gelowe und getruwe; ab no undir uch zweyn aynir abginge adir sterbe, so pit ich uch daz her ayn andirn an seyn stat kyset, der desselwyn gescheftis ayn mitweser adir ayn vorwesir sey. Dez zu myn bekentnusse und czu aym orkond und czu aynir grossir sichirkeyt hawin dy erwern und weysin vorgenantin man dorch maynis gepetis dir Meinil Rokczanerin wil ir ingesigil an desin keginwortegin prif gehangin. Geschrewin und gegewin ist der prief nach gots geport tausent iar dray hundirt iar und in dem sechcegistim iar an ayns. Insertum litteris Petri, archidiaconi Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Prag., 27. die m. sept. a. 1359 Pragae datis. — [LJ. 300) 1359 sept. 27. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum dominorum de Rosenberg (Rosenberch), 16. die m. sept. a. 1358 in Bukovsko datarum (vide superius n. 5) tenore inserto, fundationem et dotationem capellae in Bošilec (Bossulecz, Bosselecz) confirmat, in quantum ex dicte capelle dotacione nullum ecclesie parochiali ibidem in Bosselecz preiudicium generatur.
196 Regesta Bohemiae et Moraviae. 299) 1359 [ante sept. 27.] Ela, Meinil Rokczaneri uxor, suum facit testamentum. Ich vrow Ela Meynil Rokczanerin beken offinlich ——, daz ich myn geschefte han getan mit gutir vornunft — — vor myn prudirn, h. Steffan dem lantschreywer und h. Jeskin von Makotrasch und vor h. Niclos kaysire kochinschreywer und dem Clementer dem aldin und auch czu geczeugnusse vor czweyn gesworn und schephin der Grosan stat zu Pragaw mit namyn vor dem Nico Clementer und vor dem Ula Sulwyrczeyger. Czum erstin schaf ich drey sch. geldis al iar in dy clostir zu s. Thomas al quatenmir 10 gr. und 20 gr. czu der iarczeyt, gleych alzo vil zu s. Clementin und gleich alzo wil czu s. Jacob, alzo daz dy drey sch. geldis in dy vorgenantin clostir gevallin, und drey sch. geldis myn kindirn in das nue clostir alzo zuvornemyn: veen myn wil alzo stet, ven ich mynir kindir noch gern ayng adir mynir enenkil ayns in das nue clostir schikte, alzo daz der kinder drey wordyn und iedem kind al air eyn sch. geldis gefile; is daz dritte kint czu dem ezweyn nicht kumt, so sullin dy vorgenantin ezwey kindir dy vorgenantin drey sch. behaldyn und nuczeyn bis an in ende; wen ir ayn abege, daz daz vorgenante gelt ie an dy andir gefalle, ab se no al abgingin, so sal dyselbe gulde her wedir ans an dy nehistin kint gevallin. Und ayn halwis sch. geldis al iar in daz selwe nue clostir, dem kofent adir der gemeyn, daz mynir sel ge- denkin und ayn halp sch. geldis al iar czu s. Thomas zu aym ewegim licht in myns vatirs kapel, do ich myn peygraft hawyn wyl, und ayn halp sch. geldis al iar czu aym sel pat, daz myn juncher vor hot gehat, daz bestetege ich noch und bit is czu haldin dorch unsir byidir sel wil. Und dy phant, dy myn dirn, dy Ela vorsaczt hat, dy sag ich se ledig und dir las se leutirlich dorch got alzo zu vornemyn, wen ich ir schuldig pin acht sch. gr. irs rechtin lede lons bei got, dy sol ich ir ab an den selwyn phandin und waz dy phant pessir seyn, daz dir las ich se leutirlich dorch got und dorch irs. Drits wil und pit, daz ze ungehindirt pleyb von myn kindin und von myn frundin und der juncfrowin Maran funf sch. phen., daz ze mynir zel gedenk, und myne schreywer Bartholomeo drey sch. phen., und dem Swachon, myn dyner, czwu sch. phen., daz her mynir sel gedenk; und myn iungistin son Paulum Bencl ich uch h. Steffan, liwir prudir, und h. Clementem, daz ern holt czu dir pristenschaft, alz ver alz ir mogit; und ob no myn kindir adir mynir frunt adir ymant daz gescheft nich haldin adir prechin wolde, so pit ich und Bencl uch h. Steffan und h. Clementer, daz ir dez selwyn gescheftis werwesir seyt, alz ich uch mynir sele gelowe und getruwe; ab no undir uch zweyn aynir abginge adir sterbe, so pit ich uch daz her ayn andirn an seyn stat kyset, der desselwyn gescheftis ayn mitweser adir ayn vorwesir sey. Dez zu myn bekentnusse und czu aym orkond und czu aynir grossir sichirkeyt hawin dy erwern und weysin vorgenantin man dorch maynis gepetis dir Meinil Rokczanerin wil ir ingesigil an desin keginwortegin prif gehangin. Geschrewin und gegewin ist der prief nach gots geport tausent iar dray hundirt iar und in dem sechcegistim iar an ayns. Insertum litteris Petri, archidiaconi Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Prag., 27. die m. sept. a. 1359 Pragae datis. — [LJ. 300) 1359 sept. 27. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum dominorum de Rosenberg (Rosenberch), 16. die m. sept. a. 1358 in Bukovsko datarum (vide superius n. 5) tenore inserto, fundationem et dotationem capellae in Bošilec (Bossulecz, Bosselecz) confirmat, in quantum ex dicte capelle dotacione nullum ecclesie parochiali ibidem in Bosselecz preiudicium generatur.
Strana 197
Annus 1359 sept. 27. 197 universis et singulis, ad quos presentes pervenerint. trecentesimo quinquagesimo nono die XXVIII m. sept. Dat. Prage a. d. millesimo Orig. cum sigillo oblongo de cera comm., cui sigillum secretum de cera rubra dorso tenus impressum est, in archivo olim Schwarzenberg. in Třeboň, sign. I A 3Ka n. 127. In dorso manu saec. XIV: Anno LXXVII die XXV m. maii in domo d. Jenczonis ipse d. Jenczo officialis mandavit presentes lit- teras ereccionis reservare, quousque fatalia cause appellacionis inter partes transibunt. Nicolaus de Masczow. Cop. coaeva in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 3. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 9 n. 16. — HU — [MJ. 301) 1359 sept. 27. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, vicario ecclesiae in Sadská mandat, ut Nicolaum de Cremsir vel eius procuratorem in possessionem canonicatus et praebendae ecclesiae s. Apolinaris in Sadská omniumque fructuum et iurium, ad eam pertinentium, inducat. Cum nos hon. v. d. Nicolao de Cremsir Dat. Prage a. d. 1359 die XXVII m. sept. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. ecclesiae s. Viti in Libro confirmationum I fol. 18. — Ed. Tingl, Ll. confirm. archidioec. Prag. I p. 102. — [LJ. 302) 1359 sept. 27. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Nicolao, priore monasterii s. Thomae fr. Heremitarum ord. s. Augustini in Minori civitate Pragensi petente, litteras Elae, uxoris Meinhardi Rockzaneri, a. 1359 Pragae datas (vide superius n. 299) transsumi et in formam instrumenti publici redigi facit. — — hon. et relig. v. d. Nico- presenti transscripto publico n. f. u., quod constitutus — — publice coram nobis laus, prior mon. s. Augustini in Minori civitate Pragensi, exhibuit — Quequidem litera erat sex sigillis patentes literas in pargameno scriptas non abolitas— rotundis de alba cera pendentibus in pressulis pargameni sigillata. In quoquidem primo sigillo figura quasi unius clipei et in eodem clipeo quasi unus bos stans videbantur; littere vero circumferenciales eiusdem sigilli, ut prima facie apparebat, tales erant: † S. Stephani de — figura quasi unius galee et supra eandem Thetyn, canonici Pragensis. In secundo — — galeam quasi duo pedes bovis extensi ad modum duarum cornuum videbantur; littere — erant: + S. Iohannis de Tethin. In tercio——figura quasi unius clipei tripertiti videbatur; ——erant: † S. Nicolai, canonici ecclesie s. Petri in Brunna. In quarto ——figura littere quasi unius clipei et in eodem clipeo quasi duo flores seu duo trifolia videbantur; littere — erant: † S. Nicolai Klementeri. In quinto —— figure per omnia ut in precedenti sigillo, ——erant: + S. Nicolai Klementeri. In sexto videlicet quarto, erant expresse; littere- figura quasi unius clipei et in eodem clipeo figura quasi cuiusdam avis cum quatuor pedibus, videlicet griffonis, et alis extensis; littere ——erant ; † S. Ulrici Silberczaygeri. Quasquidem — —. Nos litteras idem d. Nicolaus prior transcribi peciit et in publicam formam redigi —— prefatas itaque Petrus predictus visis —— eisdem literis et ipsis veris— —— reputatis — litteras transcribi et publicari mandavimus per Nicolaum notarium infrascriptum. Tenor vero literarum predictarum per omnia talis est: Ich vrow Ela (vide n. 299). Dat. et. act. in domo habitacionis nostre a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. duodecima, hora quasi sexta, die vicesima septima m. sept., pontificatus — — d. Inno- cencii, div. prov. pape sexti, a. septimo, imperii vero — — d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris et Boemie regis, a. quinto presentibus discrr. vv. dd. Jarcone, s. Valentini Prage, Ulrico de Dobessaw eccl. plebanis, Martino Hilprandi et Henrico de
Annus 1359 sept. 27. 197 universis et singulis, ad quos presentes pervenerint. trecentesimo quinquagesimo nono die XXVIII m. sept. Dat. Prage a. d. millesimo Orig. cum sigillo oblongo de cera comm., cui sigillum secretum de cera rubra dorso tenus impressum est, in archivo olim Schwarzenberg. in Třeboň, sign. I A 3Ka n. 127. In dorso manu saec. XIV: Anno LXXVII die XXV m. maii in domo d. Jenczonis ipse d. Jenczo officialis mandavit presentes lit- teras ereccionis reservare, quousque fatalia cause appellacionis inter partes transibunt. Nicolaus de Masczow. Cop. coaeva in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 3. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 9 n. 16. — HU — [MJ. 301) 1359 sept. 27. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, vicario ecclesiae in Sadská mandat, ut Nicolaum de Cremsir vel eius procuratorem in possessionem canonicatus et praebendae ecclesiae s. Apolinaris in Sadská omniumque fructuum et iurium, ad eam pertinentium, inducat. Cum nos hon. v. d. Nicolao de Cremsir Dat. Prage a. d. 1359 die XXVII m. sept. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. ecclesiae s. Viti in Libro confirmationum I fol. 18. — Ed. Tingl, Ll. confirm. archidioec. Prag. I p. 102. — [LJ. 302) 1359 sept. 27. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Nicolao, priore monasterii s. Thomae fr. Heremitarum ord. s. Augustini in Minori civitate Pragensi petente, litteras Elae, uxoris Meinhardi Rockzaneri, a. 1359 Pragae datas (vide superius n. 299) transsumi et in formam instrumenti publici redigi facit. — — hon. et relig. v. d. Nico- presenti transscripto publico n. f. u., quod constitutus — — publice coram nobis laus, prior mon. s. Augustini in Minori civitate Pragensi, exhibuit — Quequidem litera erat sex sigillis patentes literas in pargameno scriptas non abolitas— rotundis de alba cera pendentibus in pressulis pargameni sigillata. In quoquidem primo sigillo figura quasi unius clipei et in eodem clipeo quasi unus bos stans videbantur; littere vero circumferenciales eiusdem sigilli, ut prima facie apparebat, tales erant: † S. Stephani de — figura quasi unius galee et supra eandem Thetyn, canonici Pragensis. In secundo — — galeam quasi duo pedes bovis extensi ad modum duarum cornuum videbantur; littere — erant: + S. Iohannis de Tethin. In tercio——figura quasi unius clipei tripertiti videbatur; ——erant: † S. Nicolai, canonici ecclesie s. Petri in Brunna. In quarto ——figura littere quasi unius clipei et in eodem clipeo quasi duo flores seu duo trifolia videbantur; littere — erant: † S. Nicolai Klementeri. In quinto —— figure per omnia ut in precedenti sigillo, ——erant: + S. Nicolai Klementeri. In sexto videlicet quarto, erant expresse; littere- figura quasi unius clipei et in eodem clipeo figura quasi cuiusdam avis cum quatuor pedibus, videlicet griffonis, et alis extensis; littere ——erant ; † S. Ulrici Silberczaygeri. Quasquidem — —. Nos litteras idem d. Nicolaus prior transcribi peciit et in publicam formam redigi —— prefatas itaque Petrus predictus visis —— eisdem literis et ipsis veris— —— reputatis — litteras transcribi et publicari mandavimus per Nicolaum notarium infrascriptum. Tenor vero literarum predictarum per omnia talis est: Ich vrow Ela (vide n. 299). Dat. et. act. in domo habitacionis nostre a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. duodecima, hora quasi sexta, die vicesima septima m. sept., pontificatus — — d. Inno- cencii, div. prov. pape sexti, a. septimo, imperii vero — — d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris et Boemie regis, a. quinto presentibus discrr. vv. dd. Jarcone, s. Valentini Prage, Ulrico de Dobessaw eccl. plebanis, Martino Hilprandi et Henrico de
Strana 198
198 Regesta Bohemiae et Moraviae. Uslaria, publicis notariis et procuratoribus consistorii curie archiepiscopalis Pragensis pre- dicte, et aliis pluribus testibus fidedignis. Et ego Nicolaus, quondam Wytchonis de Maczow, clericus Prag. dioc., publ. auctoritate imperiali notarius, —— in hanc publicam formam redegi — me hic subscripsi signoque meo et nomine consuetis signavi rogatus et requisitus in testimonium omnium premissorum. Constat michi notario suprascripto de omnibus et singulis rasuris, quas feci non vicio, sed errore. Orig. perg. cum signo notarili Pragae olim in archivo fr. ord. s. Augustini apud s. Thomam, sign. n. 51, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum. — HU — [LJ. 303) 1359 sept. 28. Fratres de Brtnice agrorum quinque laneos et medietatem in villa Lučky monasterio sanctimonialium ord. Praemonstratensis in Nová Říše vendunt. In nom. dom. am. Universorum ac singulorum gestorum, quae inter quoslibet exercen- tur, vacillat memoria per lapsum temporis, nisi veraci testimonio scripturaque admini- culo fuerit lucide roborata. Noverint ——, quod nos fratres Lenczlinus, Gesco et Twocho [dicti] de Pirnitz —— vendidimus quinque laneos cum dimidio in villa Luczka nuncupata cum omnibus utilitatibus, fructibus et proventibus, rivulis, pratis, pascuis, montibus, valli- bus et collibus in villa praedicta Luczek aut extra villam ad eosdem laneos spectantibus ac etiam cum toto dominio bonorum praemissorum, prout ad nos spectabat et spectare quo- cumque modo, omni iure et dominio noscitur et noscebatur, de quolibet vero laneo per annum quadraginta gr. in vero censu percepturi, dill. in Cr. sororibus sanctimonialibus monasterii in Reüsch totique conventui ibidem ord. Prem. vendidimus pro triginta septem sex. gr. argenteorum boemici ponderis et nummeri moravici") minus viginti gr., pro qualibet tantum sexagena sexaginta grossos computando, cum omni iure haereditario perpetue haben- dos, pacifice et quiete possidendos, ita tamen, quod praefatus conventus monasterii in Reüsch habeant at habere debent dictos laneos dandi, donandi, vendendi, permutandi seu alienandi et de ipsis, tanquam de propriis bonis, plenam et liberam potestatem faciendi. Praeterea ego Lenczlinus una cum fratribus meis, videlicet Jescone et Twochone dicto Syesel, promitti- mus bona fide — — praedicto monasterio et conventui in toto et parte qualibet contra hominum quemlibet dictos laneos iure terrae Moraviae per triennium disbrigare; quod si infra sex dies non disbrigaverimus tempore annotato, extunc statim tenebimur et tenemur supradicto monasterio et conventui in Reüsch, per quemcunque familiarem ipsarum moniti, obstagium in Reüsch praestare et intrare, et quivis nostrum cum famulo et duobus equis saepedictorum fratrum et abinde non exituri, quousque praedictos laneos penitus exbrige- mus. Praeterea ego Juditha magistra, Johannka suppriorissa totusque conventus sancti- monialium monasterii in Reüsch bona nostra voluntate et consensu damus et libere concedi- mus, quod sib) praedicti fratres praedictos laneos de eorum propria facultate non aliunde accommodando vel alia bona obligando vel mutuando redimere potuerint, ipsis non debemus recusare, taliter si nobis capitalem pecuniam una cum censu duobus mensibus ante festum s. Michaelis vel s. Georgii sine protractione unius diei transmittant, et hoc de peccunia pro- pria, prout praedictum est. Si vero praedictam haereditatem cum aliqua subtilitate a nobis exsolvere velent, alicui amico vel aliis hominibus obligando vel vendendo, extunc nobis pro poena in vero debito, videlicet 30 mar. gr. den. Prag. debent insimul nostro conventui obligari. Et si littera cremaretur vel manu potenti auferretur vel quocunque modo perdere- tur, attamen omnia condicta, scripta et compromissa una cum fideiussoribus nostris fideliter promittimus observare sub poena praenotata. —— In cuius rei testimonium praesentes literas fieri fecimus, sigillis nostris et nobb. vv. et dd., videlicet Philippi de Luczek, Joannis
198 Regesta Bohemiae et Moraviae. Uslaria, publicis notariis et procuratoribus consistorii curie archiepiscopalis Pragensis pre- dicte, et aliis pluribus testibus fidedignis. Et ego Nicolaus, quondam Wytchonis de Maczow, clericus Prag. dioc., publ. auctoritate imperiali notarius, —— in hanc publicam formam redegi — me hic subscripsi signoque meo et nomine consuetis signavi rogatus et requisitus in testimonium omnium premissorum. Constat michi notario suprascripto de omnibus et singulis rasuris, quas feci non vicio, sed errore. Orig. perg. cum signo notarili Pragae olim in archivo fr. ord. s. Augustini apud s. Thomam, sign. n. 51, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum. — HU — [LJ. 303) 1359 sept. 28. Fratres de Brtnice agrorum quinque laneos et medietatem in villa Lučky monasterio sanctimonialium ord. Praemonstratensis in Nová Říše vendunt. In nom. dom. am. Universorum ac singulorum gestorum, quae inter quoslibet exercen- tur, vacillat memoria per lapsum temporis, nisi veraci testimonio scripturaque admini- culo fuerit lucide roborata. Noverint ——, quod nos fratres Lenczlinus, Gesco et Twocho [dicti] de Pirnitz —— vendidimus quinque laneos cum dimidio in villa Luczka nuncupata cum omnibus utilitatibus, fructibus et proventibus, rivulis, pratis, pascuis, montibus, valli- bus et collibus in villa praedicta Luczek aut extra villam ad eosdem laneos spectantibus ac etiam cum toto dominio bonorum praemissorum, prout ad nos spectabat et spectare quo- cumque modo, omni iure et dominio noscitur et noscebatur, de quolibet vero laneo per annum quadraginta gr. in vero censu percepturi, dill. in Cr. sororibus sanctimonialibus monasterii in Reüsch totique conventui ibidem ord. Prem. vendidimus pro triginta septem sex. gr. argenteorum boemici ponderis et nummeri moravici") minus viginti gr., pro qualibet tantum sexagena sexaginta grossos computando, cum omni iure haereditario perpetue haben- dos, pacifice et quiete possidendos, ita tamen, quod praefatus conventus monasterii in Reüsch habeant at habere debent dictos laneos dandi, donandi, vendendi, permutandi seu alienandi et de ipsis, tanquam de propriis bonis, plenam et liberam potestatem faciendi. Praeterea ego Lenczlinus una cum fratribus meis, videlicet Jescone et Twochone dicto Syesel, promitti- mus bona fide — — praedicto monasterio et conventui in toto et parte qualibet contra hominum quemlibet dictos laneos iure terrae Moraviae per triennium disbrigare; quod si infra sex dies non disbrigaverimus tempore annotato, extunc statim tenebimur et tenemur supradicto monasterio et conventui in Reüsch, per quemcunque familiarem ipsarum moniti, obstagium in Reüsch praestare et intrare, et quivis nostrum cum famulo et duobus equis saepedictorum fratrum et abinde non exituri, quousque praedictos laneos penitus exbrige- mus. Praeterea ego Juditha magistra, Johannka suppriorissa totusque conventus sancti- monialium monasterii in Reüsch bona nostra voluntate et consensu damus et libere concedi- mus, quod sib) praedicti fratres praedictos laneos de eorum propria facultate non aliunde accommodando vel alia bona obligando vel mutuando redimere potuerint, ipsis non debemus recusare, taliter si nobis capitalem pecuniam una cum censu duobus mensibus ante festum s. Michaelis vel s. Georgii sine protractione unius diei transmittant, et hoc de peccunia pro- pria, prout praedictum est. Si vero praedictam haereditatem cum aliqua subtilitate a nobis exsolvere velent, alicui amico vel aliis hominibus obligando vel vendendo, extunc nobis pro poena in vero debito, videlicet 30 mar. gr. den. Prag. debent insimul nostro conventui obligari. Et si littera cremaretur vel manu potenti auferretur vel quocunque modo perdere- tur, attamen omnia condicta, scripta et compromissa una cum fideiussoribus nostris fideliter promittimus observare sub poena praenotata. —— In cuius rei testimonium praesentes literas fieri fecimus, sigillis nostris et nobb. vv. et dd., videlicet Philippi de Luczek, Joannis
Strana 199
Annus 1359 sept. 27.—29. 199 de Martinicz, Hertonis de Kniezicz, munimine roborari. Dat. et act. a. d. millesimo tre- centesimo quinquagesimo nono, in die s. Wenceslai mart. Cop. saec. XVIII (duo A et B) in archivo monasterii in Nová Říše. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 110 n. 137. — HU —[LJ. a) B nummeris, A deest. — b) B scilicet. 304) 1359 sept. 29. Trubka. Permutatio inter fratres de Ivaň et fratres de Kravaře facta. Nos Mylotka, Luczko et Gindrzich fratres de Eywans n. f. t. p. u., quia animo delibe- rato — — hereditatem nostram, videlicet in Buk quartum dimidium laneum, in Sarowicz tercium dimidium laneum, a Sdenkone genitore nostro ad nos hereditarie devolutam, rite et racionabiliter vendidimus nobb. dd. Johanni et Dyrslao fratribus de Crawar ipsorumque heredibus in villa ipsorum Ugezd prope Lypnik sita et permutavimus hereditatem cum universis utilitatibus, proventibus, usifructibus, videlicet pratis, pascuis — — pleno cum dominio et cum omnibus iurisdiccionibus, in quibuscunque rebus consistentibus, aut quo- cunque nomine censeantur, nichil penitus excludendo, ipsis habendum, tenendum ac paci- fice possidendum, promittentes dominis antedictis et successoribus eorum prenotatam hereditatem nostra bona fide, — — quandocunque per eos fuerimus requisiti, ab omni infestacione, ocupacione, impeticione, abempcione, quod vulgariter abschuten nuncupatur, et inpedimento hominum quorumcunque habita monicione in quatuor ebdomadis proximis nostris laboribus et expensis, secundum quod ius est terre Moravie, disbrigare. Ubi hoc non fecerimus, quod absit, extunc mox moniti seu non moniti verum et conswetum obstagium quilibet nostrum cum uno famulo et duobus equis in Lyppnik aut in Tyczin in domo ho- nesti viri nobis deputata spondemus observare, abinde non exituri, quousque bona prefata dominis sepe dictis et ipsorum successoribus per nos fuerint disbrigata et exempta, nichilo- minus et de dampnis exinde perceptis omnimode esset satisfactum. In cuius rei testimonium presentes ipsis dedimus sigillorum nostrorum et testium subscriptorum munimine con- firmatas. Nos vero Sudko de Biczicz, Dythochius de Wulkos, Myxo, purchravius castri Helfensteyn, Byczko de Wessel ad peticionem fratrum de Eywans prescriptorum sigilla nostra presentibus duximus appendendum. Act. et dat. in Trubka a. d. millesimo trecente- simo quinquagesimo nono die s. Michahelis. Orig. cum 7 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in Třeboň in archivo olim Schwarzenberg. sign. n. I. Sigilla: 1) in clenodio avis; MILOTA DE EYWANS. 2), 3) in clenodio avis; S LVCZKO 11 72 DE EYWAMS. 4) in clipeo manus malleum tenens, in clenodio pileus cum fasce pennarum; S - SVDCO- NIS D. WICEZICZ. 5) leo; S//TOCHII-DE STIINWALD- WULKOS. 6) vomer; S NICOLAI 7) in clenodio brachia cancri; 1II ONIS DE PICOWICZ. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 65 n. 79. — HU — IMJ. 305) 1359 sept. 29. Olomucii. Conventus fr. Praedicatorum Olomucensis unam medietatem marcae census annui monaste- rio s. Jacobi ord. s. Augustini ibidem vendit et se ad anniversarium peragendum obligat. Noverint universi, — — quod Johannes dictus Chrdimm prior, Nicolaus lector, Au- gustinus, Ducho, David ceterique fratres conventus Olomucensis ord. Pred. de unanimi consilio et assensu propter nimios defectus et ex legittimis causis necnon pro reparacione nostri predicti monasterii unam mediam marcam census, quam nobis censuavit singulis
Annus 1359 sept. 27.—29. 199 de Martinicz, Hertonis de Kniezicz, munimine roborari. Dat. et act. a. d. millesimo tre- centesimo quinquagesimo nono, in die s. Wenceslai mart. Cop. saec. XVIII (duo A et B) in archivo monasterii in Nová Říše. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 110 n. 137. — HU —[LJ. a) B nummeris, A deest. — b) B scilicet. 304) 1359 sept. 29. Trubka. Permutatio inter fratres de Ivaň et fratres de Kravaře facta. Nos Mylotka, Luczko et Gindrzich fratres de Eywans n. f. t. p. u., quia animo delibe- rato — — hereditatem nostram, videlicet in Buk quartum dimidium laneum, in Sarowicz tercium dimidium laneum, a Sdenkone genitore nostro ad nos hereditarie devolutam, rite et racionabiliter vendidimus nobb. dd. Johanni et Dyrslao fratribus de Crawar ipsorumque heredibus in villa ipsorum Ugezd prope Lypnik sita et permutavimus hereditatem cum universis utilitatibus, proventibus, usifructibus, videlicet pratis, pascuis — — pleno cum dominio et cum omnibus iurisdiccionibus, in quibuscunque rebus consistentibus, aut quo- cunque nomine censeantur, nichil penitus excludendo, ipsis habendum, tenendum ac paci- fice possidendum, promittentes dominis antedictis et successoribus eorum prenotatam hereditatem nostra bona fide, — — quandocunque per eos fuerimus requisiti, ab omni infestacione, ocupacione, impeticione, abempcione, quod vulgariter abschuten nuncupatur, et inpedimento hominum quorumcunque habita monicione in quatuor ebdomadis proximis nostris laboribus et expensis, secundum quod ius est terre Moravie, disbrigare. Ubi hoc non fecerimus, quod absit, extunc mox moniti seu non moniti verum et conswetum obstagium quilibet nostrum cum uno famulo et duobus equis in Lyppnik aut in Tyczin in domo ho- nesti viri nobis deputata spondemus observare, abinde non exituri, quousque bona prefata dominis sepe dictis et ipsorum successoribus per nos fuerint disbrigata et exempta, nichilo- minus et de dampnis exinde perceptis omnimode esset satisfactum. In cuius rei testimonium presentes ipsis dedimus sigillorum nostrorum et testium subscriptorum munimine con- firmatas. Nos vero Sudko de Biczicz, Dythochius de Wulkos, Myxo, purchravius castri Helfensteyn, Byczko de Wessel ad peticionem fratrum de Eywans prescriptorum sigilla nostra presentibus duximus appendendum. Act. et dat. in Trubka a. d. millesimo trecente- simo quinquagesimo nono die s. Michahelis. Orig. cum 7 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in Třeboň in archivo olim Schwarzenberg. sign. n. I. Sigilla: 1) in clenodio avis; MILOTA DE EYWANS. 2), 3) in clenodio avis; S LVCZKO 11 72 DE EYWAMS. 4) in clipeo manus malleum tenens, in clenodio pileus cum fasce pennarum; S - SVDCO- NIS D. WICEZICZ. 5) leo; S//TOCHII-DE STIINWALD- WULKOS. 6) vomer; S NICOLAI 7) in clenodio brachia cancri; 1II ONIS DE PICOWICZ. — Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 65 n. 79. — HU — IMJ. 305) 1359 sept. 29. Olomucii. Conventus fr. Praedicatorum Olomucensis unam medietatem marcae census annui monaste- rio s. Jacobi ord. s. Augustini ibidem vendit et se ad anniversarium peragendum obligat. Noverint universi, — — quod Johannes dictus Chrdimm prior, Nicolaus lector, Au- gustinus, Ducho, David ceterique fratres conventus Olomucensis ord. Pred. de unanimi consilio et assensu propter nimios defectus et ex legittimis causis necnon pro reparacione nostri predicti monasterii unam mediam marcam census, quam nobis censuavit singulis
Strana 200
200 Regesta Bohemiae et Moraviae. annis relig. domina d. abbatissa mon. s. Jacobi in Olomucz pro anima quondam d. Jacobi de Kocor, vicarii maioris ecclesie, eidem d. abbatisse et ipsius monasterio vendidimus pro quinque mar. gr. Prag. monete resignavimusque et resignamus ac condescendimus de pre- dicto presencium et tenore, obligantes nos et nostros posteros pro animabus predicti d. Jacobi et amicorum omni anno in festo s. Marci ew. vigiliam IX leccionum et de mane mis- sam sollempniter celebrare. Act. et dat. in Olomucz a. d. M° CCC° LIX in die s. Michaelis. Ut autem omnia supradicta firmitatem et robur habeant sempiternum, presentem paginam infrascriptorum sigillorum munimine curavimus studiosius roborare, videlicet nostri con- ventus Olomucensis et prioris supradicti monasterii. Orig. perg. cum 2 sigg., quorum 1) deperditum, Olomucii in archivo capituli sign. A II a 3. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 111 n. 138. — HU — [LJ. 306) 1359 [sept.] Pragae. Karolus imperator et rex petitioni civium Domažlicensium annuens, privilegium a Jo- hanne rege 13. die m. septembris a. 1331 ipsi civitati datum (vide Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 276 n. 163) tenore eius inserto confirmat. že stojíce před přítomností naší velebnosti města Domažlic měšťané. v Praze léta Páně MCCCLIX. Dán E versione Bohemica e libro privilegiorum civitatis Domažlicensis de a. 1527 in archivo civitatis Domažlice ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 555 n. 382. — [L]. 307) 1359 oct. 2. Sázava. Monasterium s. Procopii pro amplificatione hospitalis ab Arnesto, archiepiscopo Pragensi, erecti curiam in Vodérady Tyroni dicto Smyl ipsiusque filiis ad vitae tempora possidendam vendit. Noverint universi — —, quod nos Albertus div. miser. abbas, Rubienus prior, Johannes prepositus, Jarossius subprior, Przibico cantor, Lucas sacristanus totusque conventus mon. s. Procopii ord. s. Benedicti, Pragensis dyoc., utilitati et profectui tam spiritualium quam temporalium bonorum eiusdem nostri monasterii toto semper, quo possumus, ut tenemur, studio diligencius intendentes, ——tractatibus cum non paucis in hoc communiter omnium nostrum resedit intencio et voluntas, ut hospitale, quod ad solacium infirmorum sumptibus d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, ex novo est constructum, frequenti pauperum inhabitacione decoretur, per quorum oraciones et precatus omnia nostrarum negligenciarum facinora eo prestancius deleantur, quo ex nostre facultatis substancia eorum inopia miseri- cordius sublevetur. Cupientes itaque dictum hospitale sublimare et aliquantulo censu annuo dotare, curiam nostram Wodierady nuncupatam cum omnibus suis pertinenciis, prout in metis eius circumferencialiter est situata, necnon et censu eidem adiuncto, qui pronunc ibidem invenitur, singulisque utilitatibus, iuribus et libertatibus, ad eandem curiam perti- nentibus, cum quibus nos tenuimus et tenuisse dinoscimur ab antiquo, discr. v. Tyroni dicto Smyl et duobus eius filiis, Petro videlicet et Thome, ad tempora vite eorum omnium pro- centum sex. gr. Prag. den. vendidimus et vendidisse nos presentibus protestamur. Pro qua pecunia censum annuum iure hereditario comparavimus supradicto hospitali perpetue applicandum, per quem pauperes in eo moraturi possent sustentari viteque presentis ne- cessariis valeant foveri. Promittimus itaque dicto Tyroni et eius filiis superius nominatis unanimiter et spondemus prefatam curiam cum omnibus eius pertinenciis supraexpressis a quolibet inpetente iure terre disbrigare et iusticialiter libertare. Berne vero regalis, quo-
200 Regesta Bohemiae et Moraviae. annis relig. domina d. abbatissa mon. s. Jacobi in Olomucz pro anima quondam d. Jacobi de Kocor, vicarii maioris ecclesie, eidem d. abbatisse et ipsius monasterio vendidimus pro quinque mar. gr. Prag. monete resignavimusque et resignamus ac condescendimus de pre- dicto presencium et tenore, obligantes nos et nostros posteros pro animabus predicti d. Jacobi et amicorum omni anno in festo s. Marci ew. vigiliam IX leccionum et de mane mis- sam sollempniter celebrare. Act. et dat. in Olomucz a. d. M° CCC° LIX in die s. Michaelis. Ut autem omnia supradicta firmitatem et robur habeant sempiternum, presentem paginam infrascriptorum sigillorum munimine curavimus studiosius roborare, videlicet nostri con- ventus Olomucensis et prioris supradicti monasterii. Orig. perg. cum 2 sigg., quorum 1) deperditum, Olomucii in archivo capituli sign. A II a 3. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 111 n. 138. — HU — [LJ. 306) 1359 [sept.] Pragae. Karolus imperator et rex petitioni civium Domažlicensium annuens, privilegium a Jo- hanne rege 13. die m. septembris a. 1331 ipsi civitati datum (vide Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 276 n. 163) tenore eius inserto confirmat. že stojíce před přítomností naší velebnosti města Domažlic měšťané. v Praze léta Páně MCCCLIX. Dán E versione Bohemica e libro privilegiorum civitatis Domažlicensis de a. 1527 in archivo civitatis Domažlice ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 555 n. 382. — [L]. 307) 1359 oct. 2. Sázava. Monasterium s. Procopii pro amplificatione hospitalis ab Arnesto, archiepiscopo Pragensi, erecti curiam in Vodérady Tyroni dicto Smyl ipsiusque filiis ad vitae tempora possidendam vendit. Noverint universi — —, quod nos Albertus div. miser. abbas, Rubienus prior, Johannes prepositus, Jarossius subprior, Przibico cantor, Lucas sacristanus totusque conventus mon. s. Procopii ord. s. Benedicti, Pragensis dyoc., utilitati et profectui tam spiritualium quam temporalium bonorum eiusdem nostri monasterii toto semper, quo possumus, ut tenemur, studio diligencius intendentes, ——tractatibus cum non paucis in hoc communiter omnium nostrum resedit intencio et voluntas, ut hospitale, quod ad solacium infirmorum sumptibus d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, ex novo est constructum, frequenti pauperum inhabitacione decoretur, per quorum oraciones et precatus omnia nostrarum negligenciarum facinora eo prestancius deleantur, quo ex nostre facultatis substancia eorum inopia miseri- cordius sublevetur. Cupientes itaque dictum hospitale sublimare et aliquantulo censu annuo dotare, curiam nostram Wodierady nuncupatam cum omnibus suis pertinenciis, prout in metis eius circumferencialiter est situata, necnon et censu eidem adiuncto, qui pronunc ibidem invenitur, singulisque utilitatibus, iuribus et libertatibus, ad eandem curiam perti- nentibus, cum quibus nos tenuimus et tenuisse dinoscimur ab antiquo, discr. v. Tyroni dicto Smyl et duobus eius filiis, Petro videlicet et Thome, ad tempora vite eorum omnium pro- centum sex. gr. Prag. den. vendidimus et vendidisse nos presentibus protestamur. Pro qua pecunia censum annuum iure hereditario comparavimus supradicto hospitali perpetue applicandum, per quem pauperes in eo moraturi possent sustentari viteque presentis ne- cessariis valeant foveri. Promittimus itaque dicto Tyroni et eius filiis superius nominatis unanimiter et spondemus prefatam curiam cum omnibus eius pertinenciis supraexpressis a quolibet inpetente iure terre disbrigare et iusticialiter libertare. Berne vero regalis, quo-
Strana 201
Annus 1359 sept. 28.—oct. 4. 201 cienscunque aut quandocunque monasterio nostro pretacto inposita aut toti terre fuerit generaliter edicta, ab ipsius solucione eos penitus volumus esse absolutos. Damus ipsis insuper de silvis monasterii nostri predicti, sive pro igne dicte curie necessario seu pro septis eius reparandis, decem plaustra fruticum sive lignorum anuatim recipienda, que quidem ligna seu frutices ibi tenebuntur recipere, ubi eis procurator monasterii indicabit. Volumus quoque et ordinamus, ut quandocunque unum predictorum in viam carnis de- clinare contigerit universe, alii superviventes, aut si unus eorum fuerit superstes, singulis iuribus in ipsa curia et eius pertinenciis, ut est prescriptum, plenariter pociantur. Quando- cunque autem omnes communiter de hac vita contigerit decedere, tunc sepedicta curia Wodieradi cum omnibus et singulis eius supradictis pertinenciis necnon et censibus“) ad eandem spectantibus universis rebus mobilibus et inmobilibus, que in ea fuerint reperte, omni difficultate et contradiccione remota, ad nos et successores nostros monasteriumque memoratum libere revertatur. Et ut omnia prehabita et expressa robur perpetue obtineant firmitatis, presentem literam fecimus fieri et sigillorum nostrorum iussimus appensione muniri. Dat. in nostro sepedicto monasterio a. d. 1359 II die m. oct. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 9. die m. nov. a. 1359 datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 15 n. 24. — HU — IMJ. a) in ms. census. 308) 1359 oct. 4. Pragae. Karolus imperator et rex reditus ecclesiae in Potštejn auget. — dil. sibi Wogeslao, plebano in Potenstein, capellano devoto, graciam suam et omne bonum. Quia sicut ex tua et aliorum fidelium fide dignorum nostrorum relacione percepimus, ecclesia tua paucis est dotata redditibus, talibus eciam, quod ipsius minister seu plebanus non potest habere victualia, ut deceret, quapropter ob dei omnipotentis et b. Laurencii, qui patronus eiusdem existit ecclesie, reverenciam et nostre ac progenitorum nostrorum animarum salutem tibi et tuis successoribus plebanis in Potenstein de aratura nostra, quam in Plaz habere dinoscimur, unum laneum perpetuum mensurandum per te et tuos successores, plebanos in Potenstein, perpetuis temporibus libere“) tenendum, haben- —— damus, conferimus t. p. et donamus, tali tamen condicione adiecta, quod racione dum huiusmodi lanei in nostra capella, videlicet in castro Potenstein constructa, per te aut alium et successores tuos plebanos ibidem due misse singulis septimanis, videlicet quarta et sexta feria, deinceps perpetue debeant celebrari. Mandamus igitur omnibus et singulis nostris purgraviis et officiatis sub obtentu nostre gracie firmiter iniungentes, quatenus te et tuos successores, plebanos in Potenstein, in huiusmodi laneo contra huiusmodi nostre donacionis — Presencium sub imp. nostre maiestatis graciam non debeant aliqualiter impedire — sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimob), ind. XII, IV non. oct., regn. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 29. die m. febr. a. 1360 Pragae datae. — Ed Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 21 n. 34. — Extr. Pelzel, K. Karl IV. 1I p. 611.—HU — IMJ. a) cop.: liberum. — b) sic in cop.
Annus 1359 sept. 28.—oct. 4. 201 cienscunque aut quandocunque monasterio nostro pretacto inposita aut toti terre fuerit generaliter edicta, ab ipsius solucione eos penitus volumus esse absolutos. Damus ipsis insuper de silvis monasterii nostri predicti, sive pro igne dicte curie necessario seu pro septis eius reparandis, decem plaustra fruticum sive lignorum anuatim recipienda, que quidem ligna seu frutices ibi tenebuntur recipere, ubi eis procurator monasterii indicabit. Volumus quoque et ordinamus, ut quandocunque unum predictorum in viam carnis de- clinare contigerit universe, alii superviventes, aut si unus eorum fuerit superstes, singulis iuribus in ipsa curia et eius pertinenciis, ut est prescriptum, plenariter pociantur. Quando- cunque autem omnes communiter de hac vita contigerit decedere, tunc sepedicta curia Wodieradi cum omnibus et singulis eius supradictis pertinenciis necnon et censibus“) ad eandem spectantibus universis rebus mobilibus et inmobilibus, que in ea fuerint reperte, omni difficultate et contradiccione remota, ad nos et successores nostros monasteriumque memoratum libere revertatur. Et ut omnia prehabita et expressa robur perpetue obtineant firmitatis, presentem literam fecimus fieri et sigillorum nostrorum iussimus appensione muniri. Dat. in nostro sepedicto monasterio a. d. 1359 II die m. oct. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 9. die m. nov. a. 1359 datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 15 n. 24. — HU — IMJ. a) in ms. census. 308) 1359 oct. 4. Pragae. Karolus imperator et rex reditus ecclesiae in Potštejn auget. — dil. sibi Wogeslao, plebano in Potenstein, capellano devoto, graciam suam et omne bonum. Quia sicut ex tua et aliorum fidelium fide dignorum nostrorum relacione percepimus, ecclesia tua paucis est dotata redditibus, talibus eciam, quod ipsius minister seu plebanus non potest habere victualia, ut deceret, quapropter ob dei omnipotentis et b. Laurencii, qui patronus eiusdem existit ecclesie, reverenciam et nostre ac progenitorum nostrorum animarum salutem tibi et tuis successoribus plebanis in Potenstein de aratura nostra, quam in Plaz habere dinoscimur, unum laneum perpetuum mensurandum per te et tuos successores, plebanos in Potenstein, perpetuis temporibus libere“) tenendum, haben- —— damus, conferimus t. p. et donamus, tali tamen condicione adiecta, quod racione dum huiusmodi lanei in nostra capella, videlicet in castro Potenstein constructa, per te aut alium et successores tuos plebanos ibidem due misse singulis septimanis, videlicet quarta et sexta feria, deinceps perpetue debeant celebrari. Mandamus igitur omnibus et singulis nostris purgraviis et officiatis sub obtentu nostre gracie firmiter iniungentes, quatenus te et tuos successores, plebanos in Potenstein, in huiusmodi laneo contra huiusmodi nostre donacionis — Presencium sub imp. nostre maiestatis graciam non debeant aliqualiter impedire — sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimob), ind. XII, IV non. oct., regn. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 29. die m. febr. a. 1360 Pragae datae. — Ed Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 21 n. 34. — Extr. Pelzel, K. Karl IV. 1I p. 611.—HU — IMJ. a) cop.: liberum. — b) sic in cop.
Strana 202
202 Regesta Bohemiae et Moraviae. 309) 1359 oct. 5. Pragae. Capitulum ecclesiae Lutomislensis profitetur villam Hrušová ex pacto inter monasterium Aulae Regiae et Johannem, episcopum Lutomislensem, ad monasterium Aulae Regiae pertinere, exceptis quibusdam immobilibus, quae in capituli Lutomislensis possessione permaneant. Nos Nicolaus prior, Woyslaus custos, Zywoldus cantor, Petrus scholasticus et totum capitulum eccl. Luthomuschlensis recognoscimus universis, quod honn. et religg. vv. abbas, prior et conventus mon. Aule Regie ord. Cist. ex causa permutacionis facte alias cum rev. in Cr. patre et domino nostro, d. Johanne, episcopo Luthomuschlensi, sacre imp. aule cancellario, cum certis bonis, ut in litteris super ea factis plenius continetur expressum1), villam Russchow, exceptis nostra curia seu allodio, rubo seu rubeto, pratis aliquot et molen- dino, que ad nos et nostrum pertinent capitulum, habere debent et pacifice possidere cum omnibus censibus, redditibus, honoribus, iudiciis et aliis pertinenciis universis et dominio, iure, modo et forma, quibus prefatus dominus noster, d. episcopus, eandem villam hactenus habuit et possedit. In cuius rei testimonium sigilla rev. in Cr. patris et domini, d. Johannis, episcopi Luthomuschlensis prefati, et nostrum presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, in octava b. mart. Wencezlai. Orig. perg. cum 2 sigg., quorum 2) avulsum deest, Pragae in archivo ministerii rerum internarum sign. Litomyšl prem. č. 12. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 112 n. 139. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 113 n. 159. — Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 158 n. 789.— HU—[L]. 1) Conf. Reg. Boh. et Mor. VI n. 334 et 741. 310) 1359 oct. 5. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, pestilentiae tempore processiones fieri, missas pecu- liares celebrari, ieiunia servari ac salutationem angelicam recitari iubet. omnibus et singulis Cristi fidelibus, tam clericis quam eciam secularibus, per nostram dyocesim constitutis, salutem in domino et ad deum post perpetrata facinora ex toto corde converti. Cum corporalis infirmitas frequenter animi egritudinem subsequatur et econtra correctis et emendatis a viciis plaga, propter peccatorum pondus inflicta, desinit desevire, hinc est, quod cum mortalitatis pestilencia ob multitudinem et magnitudinem peccatorum nostrorum, sicut verisimiliter formidamus, ante paucos annos transactos et eciam anno proxime preterito patriam istam invasisset et nobis penitenciam agentibus et cessantibus a peccando plaga illa cessavit a nobis, nunc vero recidivantibus nobis in peccata dimissa, tamquam si canes ad vomitum revertantur, et forsan quod non sine amaritudine cordis adicimus, quia non veriti fuimus maxime peccata cumulare prioribus, pestilencia sevior iterato est reversa. Nam cum priori vice hominibus ipsius pestilencie morbo infectis penitencie spacium ex misericordia domini concedebatur per triduum, nunc ipso die, quo inficiuntur, ut plurimum moriuntur subito tamquam animalia insensata. Expedit igitur et necessarium nobis est, ut cum ad exaudicionem precum nostrarum ad deum per iteracionem et exaggeracionem peccatorum reddiderimus nos indignos, ad sanctorum suffragia recurra- mus cum firmo proposito a viciis abstinendi de cetero et vitam nostram in melius corrigendi. Propter quod ad placandam iram dei vindicis iterato renovare et preparare decrevimus anthidota spiritualia, que sequuntur: In primis enim priora nostra monita salubria re- novantes requirimus et hortamur attente, quatenus in civitate Pragensi metropolitana et tota nostra dyocesi a publicacione et noticia presencium processiones solenniter fiant a clericis, tam secularibus quam eciam religiosis, populo subsequente, letaniam decantando diebus infrascriptis, et misse similiter decantentur et dicantur in omnibus ecclesiis et
202 Regesta Bohemiae et Moraviae. 309) 1359 oct. 5. Pragae. Capitulum ecclesiae Lutomislensis profitetur villam Hrušová ex pacto inter monasterium Aulae Regiae et Johannem, episcopum Lutomislensem, ad monasterium Aulae Regiae pertinere, exceptis quibusdam immobilibus, quae in capituli Lutomislensis possessione permaneant. Nos Nicolaus prior, Woyslaus custos, Zywoldus cantor, Petrus scholasticus et totum capitulum eccl. Luthomuschlensis recognoscimus universis, quod honn. et religg. vv. abbas, prior et conventus mon. Aule Regie ord. Cist. ex causa permutacionis facte alias cum rev. in Cr. patre et domino nostro, d. Johanne, episcopo Luthomuschlensi, sacre imp. aule cancellario, cum certis bonis, ut in litteris super ea factis plenius continetur expressum1), villam Russchow, exceptis nostra curia seu allodio, rubo seu rubeto, pratis aliquot et molen- dino, que ad nos et nostrum pertinent capitulum, habere debent et pacifice possidere cum omnibus censibus, redditibus, honoribus, iudiciis et aliis pertinenciis universis et dominio, iure, modo et forma, quibus prefatus dominus noster, d. episcopus, eandem villam hactenus habuit et possedit. In cuius rei testimonium sigilla rev. in Cr. patris et domini, d. Johannis, episcopi Luthomuschlensis prefati, et nostrum presentibus sunt appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, in octava b. mart. Wencezlai. Orig. perg. cum 2 sigg., quorum 2) avulsum deest, Pragae in archivo ministerii rerum internarum sign. Litomyšl prem. č. 12. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 112 n. 139. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 113 n. 159. — Šebánek, Archivy zruš. klášt. mor. a slez. p. 158 n. 789.— HU—[L]. 1) Conf. Reg. Boh. et Mor. VI n. 334 et 741. 310) 1359 oct. 5. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, pestilentiae tempore processiones fieri, missas pecu- liares celebrari, ieiunia servari ac salutationem angelicam recitari iubet. omnibus et singulis Cristi fidelibus, tam clericis quam eciam secularibus, per nostram dyocesim constitutis, salutem in domino et ad deum post perpetrata facinora ex toto corde converti. Cum corporalis infirmitas frequenter animi egritudinem subsequatur et econtra correctis et emendatis a viciis plaga, propter peccatorum pondus inflicta, desinit desevire, hinc est, quod cum mortalitatis pestilencia ob multitudinem et magnitudinem peccatorum nostrorum, sicut verisimiliter formidamus, ante paucos annos transactos et eciam anno proxime preterito patriam istam invasisset et nobis penitenciam agentibus et cessantibus a peccando plaga illa cessavit a nobis, nunc vero recidivantibus nobis in peccata dimissa, tamquam si canes ad vomitum revertantur, et forsan quod non sine amaritudine cordis adicimus, quia non veriti fuimus maxime peccata cumulare prioribus, pestilencia sevior iterato est reversa. Nam cum priori vice hominibus ipsius pestilencie morbo infectis penitencie spacium ex misericordia domini concedebatur per triduum, nunc ipso die, quo inficiuntur, ut plurimum moriuntur subito tamquam animalia insensata. Expedit igitur et necessarium nobis est, ut cum ad exaudicionem precum nostrarum ad deum per iteracionem et exaggeracionem peccatorum reddiderimus nos indignos, ad sanctorum suffragia recurra- mus cum firmo proposito a viciis abstinendi de cetero et vitam nostram in melius corrigendi. Propter quod ad placandam iram dei vindicis iterato renovare et preparare decrevimus anthidota spiritualia, que sequuntur: In primis enim priora nostra monita salubria re- novantes requirimus et hortamur attente, quatenus in civitate Pragensi metropolitana et tota nostra dyocesi a publicacione et noticia presencium processiones solenniter fiant a clericis, tam secularibus quam eciam religiosis, populo subsequente, letaniam decantando diebus infrascriptis, et misse similiter decantentur et dicantur in omnibus ecclesiis et
Strana 203
Annus 1359 oct. 5. 203 parrochiis nostre dyocesis ordine subnotato: et primo singulis secundis feriis a proxima feria secunda sequente inchoando missam pro defunctis, pro hiis maxime, qui in pestilencia presenti mortui sunt et qottidie moriuntur. Singulis autem terciis feriis inantea et a proxima incipiendo missam pro peccatis, videlicet „Si iniquitates“, cum suo officio integrali. Quartis vero feriis missa de omnibus sanctis. Quintis autem feriis missa de Spiritu sancto subiuncta collecta de patronis. Sextis autem feriis missa de s. Cruce et Passione domini. Diebus autem sabatis de b. Maria virg. glor. misse decantentur. Si vero premissis diebus aliquod festum notabile occurrerit, tunc si sunt plures in eadem ecclesia presbiteri, missa per unum de illo festo cantetur et per alium sive alios misse predicte legantur. Si autem unus solus fuerit presbiter, ita quod plures misse in eadem ecclesia haberi non possint, tunc missa de ipso festo cantetur, facta commemoracione cum collecta misse illi diei superius deputate. Post missas vero easdem statim ante letaniam flexis genibus clerici psalmum de nocturno tercie ferie ipso die, scilicet ferie tercie, „Deus noster refugium et virtus“, et sextis feriis psalmum „Deus deorum dominus“ integraliter legant, quem mox antiphona „Ne reminiscaris“ sub- sequatur, et demum „Kyrieleyson, Criste eleyson, kyrie pater noster“ a populo tota cordis conpunccione, ad quos per plebanos ipsos precipimus incitari, dicatur et „Ne nos etc.“ cum versiculo „Domine, non secundum peccata, peccavimus cum patribus etc.“ et ceteris ad hoc aptis per ordinem dictis collecte pro peccatis, videlicet „Exaudi, quesumus, domine, suplicum preces etc.“ et hec „Da nobis, quesumus, domine, pie suplicacionis effectum et pestilenciam famemque propiciatus averte, ut mortalium corda cognoscant et te indignante talia flagella prodire et te miserante cessare“. In reditu vero ad parrochiam sive ecclesiam plebani ecclesiarum vel eorum vices gerentes populum, ut vitam suam emendent et corri- gant, conterantur et confiteantur et de peccatis satisfaciant, solicite moneant et inducant, et ut deus has plagas et pestilencias avertat, humiliter fundant ad deum preces suas. Pre- terea, ut Cristi fideles nostre dyocesis tanto devocius altissimo valeant famulari, quanto depositis peccatorum suorum sarcinis deprecaciones eorundem in conspectu dei plus grate fuerint et accepte, propter salutem animarum ipsorum concedimus omnibus et singulis plebanis nostre dyocesis et illorum plebanorum vices gerentibus, qui a nobis habent li- cenciam a suis ecclesiis abessendi, ut suos plebizanos sexus utriusque auditis eorum con- fessionibus a peccatis sibi confessis et contritis auctoritate nostra usque ad dominicam, qua cantatur Invocavit inclusive, proxime venturam, absolvere valeant, eciam in casibus nobis a iure vel statutis nostris specialiter reservatis eisque penitencias iniungant, sicuti secundum exigenciam peccatorum et penitencium condicionem magis viderint expedire. Missas vero prefatas modo prescripto descriptas usque ad dominicam, qua cantatur Esto michi, proxime venturam, volumus decantari, processionem autem fieri volumus tantum terciis et sextis feriis singulis ebdomadis similiter usque ad dominicam Esto michi memoratam. Hortamur autem omnes subditos nostros et consulimus eis, quatenus omnibus et singulis sextis feriis usque ad dominicam Esto michi predictam uno ferculo vel saltem duobus ex causa semel in die sint contenti, feriis autem quartis a carnibus abstineant et elemosinarum largicioni ac aliis piis operibus plus solito et forcius intendant nec non a lasciviis, hastiludiis, ingurgi- tacionibus aliisque inpudiciis abstineant, lesis in rebus et fama satisfaciant, sicut possunt, cum effectu. Ut autem a domino deo salvatore nostro precibus b. Marie perpetue virg. glor. adiuti facilius exaudiri mereamur, mandamus omnibus et singulis, nobis iure ordina- rio") subiectis prelatis ac aliis rectoribus ecclesiarum parrochialium universis, infra nostram dyocesim constitutis, quatenus ad laudem et honorem Virginis glor., domine nostre, in suis ecclesiis singulis diebus in perpetuum in diei crepusculo ad Ave Maria trina vice faciant pulsari more consueto, de huiusmodi pulsu audito quisque fidelis Cristi tria Ave Maria decantet devote flexis genibus pro venia peccatorum obtinenda. Nos enim omnibus et singulis Cristi fidelibus, existentibus in statu gracie, qui missis et processionibus prefatis cum devocione interfuerint et pro bono et tranquillo huius terre statu et amocione a nobis
Annus 1359 oct. 5. 203 parrochiis nostre dyocesis ordine subnotato: et primo singulis secundis feriis a proxima feria secunda sequente inchoando missam pro defunctis, pro hiis maxime, qui in pestilencia presenti mortui sunt et qottidie moriuntur. Singulis autem terciis feriis inantea et a proxima incipiendo missam pro peccatis, videlicet „Si iniquitates“, cum suo officio integrali. Quartis vero feriis missa de omnibus sanctis. Quintis autem feriis missa de Spiritu sancto subiuncta collecta de patronis. Sextis autem feriis missa de s. Cruce et Passione domini. Diebus autem sabatis de b. Maria virg. glor. misse decantentur. Si vero premissis diebus aliquod festum notabile occurrerit, tunc si sunt plures in eadem ecclesia presbiteri, missa per unum de illo festo cantetur et per alium sive alios misse predicte legantur. Si autem unus solus fuerit presbiter, ita quod plures misse in eadem ecclesia haberi non possint, tunc missa de ipso festo cantetur, facta commemoracione cum collecta misse illi diei superius deputate. Post missas vero easdem statim ante letaniam flexis genibus clerici psalmum de nocturno tercie ferie ipso die, scilicet ferie tercie, „Deus noster refugium et virtus“, et sextis feriis psalmum „Deus deorum dominus“ integraliter legant, quem mox antiphona „Ne reminiscaris“ sub- sequatur, et demum „Kyrieleyson, Criste eleyson, kyrie pater noster“ a populo tota cordis conpunccione, ad quos per plebanos ipsos precipimus incitari, dicatur et „Ne nos etc.“ cum versiculo „Domine, non secundum peccata, peccavimus cum patribus etc.“ et ceteris ad hoc aptis per ordinem dictis collecte pro peccatis, videlicet „Exaudi, quesumus, domine, suplicum preces etc.“ et hec „Da nobis, quesumus, domine, pie suplicacionis effectum et pestilenciam famemque propiciatus averte, ut mortalium corda cognoscant et te indignante talia flagella prodire et te miserante cessare“. In reditu vero ad parrochiam sive ecclesiam plebani ecclesiarum vel eorum vices gerentes populum, ut vitam suam emendent et corri- gant, conterantur et confiteantur et de peccatis satisfaciant, solicite moneant et inducant, et ut deus has plagas et pestilencias avertat, humiliter fundant ad deum preces suas. Pre- terea, ut Cristi fideles nostre dyocesis tanto devocius altissimo valeant famulari, quanto depositis peccatorum suorum sarcinis deprecaciones eorundem in conspectu dei plus grate fuerint et accepte, propter salutem animarum ipsorum concedimus omnibus et singulis plebanis nostre dyocesis et illorum plebanorum vices gerentibus, qui a nobis habent li- cenciam a suis ecclesiis abessendi, ut suos plebizanos sexus utriusque auditis eorum con- fessionibus a peccatis sibi confessis et contritis auctoritate nostra usque ad dominicam, qua cantatur Invocavit inclusive, proxime venturam, absolvere valeant, eciam in casibus nobis a iure vel statutis nostris specialiter reservatis eisque penitencias iniungant, sicuti secundum exigenciam peccatorum et penitencium condicionem magis viderint expedire. Missas vero prefatas modo prescripto descriptas usque ad dominicam, qua cantatur Esto michi, proxime venturam, volumus decantari, processionem autem fieri volumus tantum terciis et sextis feriis singulis ebdomadis similiter usque ad dominicam Esto michi memoratam. Hortamur autem omnes subditos nostros et consulimus eis, quatenus omnibus et singulis sextis feriis usque ad dominicam Esto michi predictam uno ferculo vel saltem duobus ex causa semel in die sint contenti, feriis autem quartis a carnibus abstineant et elemosinarum largicioni ac aliis piis operibus plus solito et forcius intendant nec non a lasciviis, hastiludiis, ingurgi- tacionibus aliisque inpudiciis abstineant, lesis in rebus et fama satisfaciant, sicut possunt, cum effectu. Ut autem a domino deo salvatore nostro precibus b. Marie perpetue virg. glor. adiuti facilius exaudiri mereamur, mandamus omnibus et singulis, nobis iure ordina- rio") subiectis prelatis ac aliis rectoribus ecclesiarum parrochialium universis, infra nostram dyocesim constitutis, quatenus ad laudem et honorem Virginis glor., domine nostre, in suis ecclesiis singulis diebus in perpetuum in diei crepusculo ad Ave Maria trina vice faciant pulsari more consueto, de huiusmodi pulsu audito quisque fidelis Cristi tria Ave Maria decantet devote flexis genibus pro venia peccatorum obtinenda. Nos enim omnibus et singulis Cristi fidelibus, existentibus in statu gracie, qui missis et processionibus prefatis cum devocione interfuerint et pro bono et tranquillo huius terre statu et amocione a nobis
Strana 204
204 Regesta Bohemiae et Moraviae. pestilencie predicte tunc oraverint, de omnipotentis dei misericordia et bb. Petri et Pauli apostt. nec non sanctissimorum patronorum nostrorum Viti, Wenceslai, Adalberti, Procopii, Benedicti cum fratribus et Ludmille meritis et intercessione confisi XL dies indulgencie misericorditer in domino relaxamus. Dat. Prage a. d. 1359 die V m. oct. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 8v. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 11 n. 19. — Balbin, Miscellanea I, 6 p. 89 n. 54. — HU — [MJ. a) cop.: ordinaria. 311) 1359 oct. 7. [Pelhřimov.] Iudex, iurati et communitas civitatis Pelhřimov missam de b. Maria virg. in ecclesia s. Mariae ibidem celebrandam fundant. Noverint universi — —, quod nos iudex et iurati ac tota communitas civitatis in Pilgrims —— unam missam b. Virginis perpetuis temporibus duraturam construimus et fundamus, in aurora per plebanum, qui est aut qui pro tempore fuerit, in civitate in eccl. s. Marie celebrandam et legendam vel per quemcunque alium sacerdotem, per ipsum pleba- num ad hoc deputandum. Pro cuius misse onere supportando ipsi plebano singulis annis quinque sex. gr. den. Prag. in terminis infrascriptis, videlicet in festo s. Galli terciam me- diam et in festo s. Georgii inmediate sequenti terciam mediam sex. solvere et dare tenebimur et debemus, per plebanos loci predicti perpetue recipiendas et pro se usurpandas, adicientes tamen sane et expresse, quod nos prefati iudex et iurati ac universitas civitatis predicti quamprimum ipsi plebano censum equivalentem in loco alio quocunque comparaverimus, de quo ipse plebanus fuerit contentus, a solucione dicti census penitus erimus liberi et soluti. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo nostre civitatis predicte iussimus roborari a. d. 1359 die VII m. oct. Insert. confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis 11. die m. oct. a. 1359 in Roudnice datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 13 n. 21. — HU — [MJ. 312) 1359 oct. 7. Zabkowice. Drslaus de Kravař, capitaneus Glacensis, confirmat Petrum Harmek de Gerhardsdorf unum tramitem ad stratam regiam erigendam consulibus oppidorum Zabkowice (Frankenstein) et Kladsko pro certa summa gr. Prag. vendidisse. wir Dirslaw von Crauer, von kgl. Mt hauptmann zu Frankenstein — — —, das in unser und in der undengeschrieben getzeugen gegenwertigk gestanden hat der ersam Peschke Harmek von Geihersdorf und hat offentlich bekant, das er wolbesonnenem muete und vom rat — — der ehrhaftigen und lobsamen mennern Nicklas Tanburgk, Schwartz Petern, Patzolt schneidern, Nicklas Faulbrocken zw Franckstein und dortzu Hans Eckeln, Kundrat von Welffelsdorf, Niklas Milstain, Nicklas Liebste von Braunaw, Herman Tsche- terwangen, scheppen und rathmannen zw Glatz, dartzu der gantzen gemeine, den burgern und allen einwonern derselbigen stete, einer weg zu einer offenen und koniglichen strossen gemeiniglichen allen und ainem iczlichen besondern, sowol den fusgengern als den reitenden, den furleuten, die do mit wagen faren oder mit den karren ader sonst, die da mit kaufschatz oder sonst in allen andern hendeln, gescheften den reitenden und den farenden umb eine sichere und benante summa geldes mit getzalten groschen Prager montze, die gar betzalt ist, und redlich verkauft hette und derkennen mit guetem gewissen, das derselbige weg und
204 Regesta Bohemiae et Moraviae. pestilencie predicte tunc oraverint, de omnipotentis dei misericordia et bb. Petri et Pauli apostt. nec non sanctissimorum patronorum nostrorum Viti, Wenceslai, Adalberti, Procopii, Benedicti cum fratribus et Ludmille meritis et intercessione confisi XL dies indulgencie misericorditer in domino relaxamus. Dat. Prage a. d. 1359 die V m. oct. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 8v. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 11 n. 19. — Balbin, Miscellanea I, 6 p. 89 n. 54. — HU — [MJ. a) cop.: ordinaria. 311) 1359 oct. 7. [Pelhřimov.] Iudex, iurati et communitas civitatis Pelhřimov missam de b. Maria virg. in ecclesia s. Mariae ibidem celebrandam fundant. Noverint universi — —, quod nos iudex et iurati ac tota communitas civitatis in Pilgrims —— unam missam b. Virginis perpetuis temporibus duraturam construimus et fundamus, in aurora per plebanum, qui est aut qui pro tempore fuerit, in civitate in eccl. s. Marie celebrandam et legendam vel per quemcunque alium sacerdotem, per ipsum pleba- num ad hoc deputandum. Pro cuius misse onere supportando ipsi plebano singulis annis quinque sex. gr. den. Prag. in terminis infrascriptis, videlicet in festo s. Galli terciam me- diam et in festo s. Georgii inmediate sequenti terciam mediam sex. solvere et dare tenebimur et debemus, per plebanos loci predicti perpetue recipiendas et pro se usurpandas, adicientes tamen sane et expresse, quod nos prefati iudex et iurati ac universitas civitatis predicti quamprimum ipsi plebano censum equivalentem in loco alio quocunque comparaverimus, de quo ipse plebanus fuerit contentus, a solucione dicti census penitus erimus liberi et soluti. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo nostre civitatis predicte iussimus roborari a. d. 1359 die VII m. oct. Insert. confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis 11. die m. oct. a. 1359 in Roudnice datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 13 n. 21. — HU — [MJ. 312) 1359 oct. 7. Zabkowice. Drslaus de Kravař, capitaneus Glacensis, confirmat Petrum Harmek de Gerhardsdorf unum tramitem ad stratam regiam erigendam consulibus oppidorum Zabkowice (Frankenstein) et Kladsko pro certa summa gr. Prag. vendidisse. wir Dirslaw von Crauer, von kgl. Mt hauptmann zu Frankenstein — — —, das in unser und in der undengeschrieben getzeugen gegenwertigk gestanden hat der ersam Peschke Harmek von Geihersdorf und hat offentlich bekant, das er wolbesonnenem muete und vom rat — — der ehrhaftigen und lobsamen mennern Nicklas Tanburgk, Schwartz Petern, Patzolt schneidern, Nicklas Faulbrocken zw Franckstein und dortzu Hans Eckeln, Kundrat von Welffelsdorf, Niklas Milstain, Nicklas Liebste von Braunaw, Herman Tsche- terwangen, scheppen und rathmannen zw Glatz, dartzu der gantzen gemeine, den burgern und allen einwonern derselbigen stete, einer weg zu einer offenen und koniglichen strossen gemeiniglichen allen und ainem iczlichen besondern, sowol den fusgengern als den reitenden, den furleuten, die do mit wagen faren oder mit den karren ader sonst, die da mit kaufschatz oder sonst in allen andern hendeln, gescheften den reitenden und den farenden umb eine sichere und benante summa geldes mit getzalten groschen Prager montze, die gar betzalt ist, und redlich verkauft hette und derkennen mit guetem gewissen, das derselbige weg und
Strana 205
Annus 1359 oct. 5.—11. 205 strose an den alden steig nahen dem Geyderwarthe des Francksteinischen gebiets oben dem wasser der Neisse zwhandt sol anheben und sol gleich sich enden an seiner lenge bis an den vihweg der ausgehend ist aus Glatz. Die braite desselbigen weges ader strossen drei rutten raumes auf dem lande haben sol, die rutte behalden sol funfezehen alen umb [!] an beiden seiten, und zumal sol der wald, das reisicht, das gestreiche sowol an der rechten seiten als an der linken seiten des weges werden abgehauen und ausgerot bis an das gebirge, und was man desselbigen holczes abhauet ader ausrodt, sol man die fulle geben zw den graben und grunden ader wasserbrechen des wegs ihn zu bessern als offte und als viel es not wirt; sonderlich sol er denselbigen weg und strasse vor allen gemeiniglich nw und immer freien, ledigen und entschichten denselbigen weg und strosse derselbigen Peschko den vor- genanten vor uns hat vorlangt frei und aufgelossen in einer volkomlichen verrichtunge. Dieselbigen scheppen uns mit vleissiger stetigkeit gepeten haben, das wir den obberurten wegk, also redlichen gekauft, ihn vorbas geruchten zw verlangen, versichern und zu be- — den ehegenanten wegk ader stettigen, wir dorumben zu ihrer bethe worden geneigt strosse in allen seinen gengen und enden, also egeschrieben ist, an der lenge und an der breite den vorgenanten scheppen und radmannen und dartzu der gemeine, den burgern und einwonern der beider stette von koniglicher gewalt, der wir in dem Francksteinischen gebiet gebrauchende seint, zweigen, zwsprechen und zuweisen den weg zu halden, zu haben, zu nutzen, zw gebrauchen und zw regieren und bestettigen das mit kraft dieses brieves. Ge- schen sein diese ding in kegenwertickeit der gestrengen und erbaren manne und herrn, h. Hinko von Knoblochsdorf, h. Heimans von Reichenpach, h. Ranuschken schoff, h. Kundrat von Berkowitz, der ritter, und Niklas von Bankow, Heinrich Wuhsthuben und Hans Hannes, unsers schreibers, der getzeugen ——. Mit urkundt dieser brief geben zw Franckstein under dem koniglichen ingesigel, der wir gebrauchen zu der sachen der Franck- stainischer hauptmannschaft, an dem tage s. Marci des pabst in dem neun und funfezigisten jahr nach tausent und dreihundert jaren der herren. Cop. saec. XVI in libro privilegiorum I archivi civitatis Glacensis p. 103—105 cum inscriptione Ein brief uber die landtstrasse zwischen der Warthe und Glatz“. — Extr. Volkmer — Hohaus, Ge- schichtsquellen d. Grafschaft Glatz I p. 163. — Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 165. — Contulit Mendl. [L]. 313) 1359 oct. 8. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, vicarii archiepiscopi Pragensis in spiritualibus generales, petente Johanne, plebano in Soběslav (Sobieslaw), litteras Petri de Rosenberg, capellae regiae in castro Pragensi praepositi, de decimis in Chýnovice 19. die m. aug. a. 1359 in Soběslav datas (vide superius n. 279) earundem litterarum tenore inserto confirmant. — universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1359 die VIII m. oct. Cop. recentior in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 9. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 13 n. 20. — HU — [M. 314) 1359 oct. 11. Roudnice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, iudice, iuratis et communitate civitatis Pelhřimov (Pilgrems) nec non Johanne, rectore parochialis ecclesiae ibidem, petentibus litteras de fundatione missae b. Mariae virg. ibidem in Pelhřimov celebrandae, 7. die m. oct. a. 1359 datas, dictarum litterarum tenore inserto (vide superius n. 311); confirmat. per hanc tamen nostram confirmacionem in nostris et ecclesie nostre iuribus nobis et ecclesie nostre Pragensi in nullo volumus preiudicare. Preterea ob honorem et reverenciam
Annus 1359 oct. 5.—11. 205 strose an den alden steig nahen dem Geyderwarthe des Francksteinischen gebiets oben dem wasser der Neisse zwhandt sol anheben und sol gleich sich enden an seiner lenge bis an den vihweg der ausgehend ist aus Glatz. Die braite desselbigen weges ader strossen drei rutten raumes auf dem lande haben sol, die rutte behalden sol funfezehen alen umb [!] an beiden seiten, und zumal sol der wald, das reisicht, das gestreiche sowol an der rechten seiten als an der linken seiten des weges werden abgehauen und ausgerot bis an das gebirge, und was man desselbigen holczes abhauet ader ausrodt, sol man die fulle geben zw den graben und grunden ader wasserbrechen des wegs ihn zu bessern als offte und als viel es not wirt; sonderlich sol er denselbigen weg und strasse vor allen gemeiniglich nw und immer freien, ledigen und entschichten denselbigen weg und strosse derselbigen Peschko den vor- genanten vor uns hat vorlangt frei und aufgelossen in einer volkomlichen verrichtunge. Dieselbigen scheppen uns mit vleissiger stetigkeit gepeten haben, das wir den obberurten wegk, also redlichen gekauft, ihn vorbas geruchten zw verlangen, versichern und zu be- — den ehegenanten wegk ader stettigen, wir dorumben zu ihrer bethe worden geneigt strosse in allen seinen gengen und enden, also egeschrieben ist, an der lenge und an der breite den vorgenanten scheppen und radmannen und dartzu der gemeine, den burgern und einwonern der beider stette von koniglicher gewalt, der wir in dem Francksteinischen gebiet gebrauchende seint, zweigen, zwsprechen und zuweisen den weg zu halden, zu haben, zu nutzen, zw gebrauchen und zw regieren und bestettigen das mit kraft dieses brieves. Ge- schen sein diese ding in kegenwertickeit der gestrengen und erbaren manne und herrn, h. Hinko von Knoblochsdorf, h. Heimans von Reichenpach, h. Ranuschken schoff, h. Kundrat von Berkowitz, der ritter, und Niklas von Bankow, Heinrich Wuhsthuben und Hans Hannes, unsers schreibers, der getzeugen ——. Mit urkundt dieser brief geben zw Franckstein under dem koniglichen ingesigel, der wir gebrauchen zu der sachen der Franck- stainischer hauptmannschaft, an dem tage s. Marci des pabst in dem neun und funfezigisten jahr nach tausent und dreihundert jaren der herren. Cop. saec. XVI in libro privilegiorum I archivi civitatis Glacensis p. 103—105 cum inscriptione Ein brief uber die landtstrasse zwischen der Warthe und Glatz“. — Extr. Volkmer — Hohaus, Ge- schichtsquellen d. Grafschaft Glatz I p. 163. — Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 165. — Contulit Mendl. [L]. 313) 1359 oct. 8. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, vicarii archiepiscopi Pragensis in spiritualibus generales, petente Johanne, plebano in Soběslav (Sobieslaw), litteras Petri de Rosenberg, capellae regiae in castro Pragensi praepositi, de decimis in Chýnovice 19. die m. aug. a. 1359 in Soběslav datas (vide superius n. 279) earundem litterarum tenore inserto confirmant. — universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1359 die VIII m. oct. Cop. recentior in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 9. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 13 n. 20. — HU — [M. 314) 1359 oct. 11. Roudnice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, iudice, iuratis et communitate civitatis Pelhřimov (Pilgrems) nec non Johanne, rectore parochialis ecclesiae ibidem, petentibus litteras de fundatione missae b. Mariae virg. ibidem in Pelhřimov celebrandae, 7. die m. oct. a. 1359 datas, dictarum litterarum tenore inserto (vide superius n. 311); confirmat. per hanc tamen nostram confirmacionem in nostris et ecclesie nostre iuribus nobis et ecclesie nostre Pragensi in nullo volumus preiudicare. Preterea ob honorem et reverenciam
Strana 206
206 Regesta Bohemiae et Moraviae. gloriosissime dei genitricis virg. Marie in perpetuum omnibus Cristi fidelibus vere penitentibus et contritis, qui die sabati misse supra dicte interfuerint — — XL dies etc. universis tam presentibus quam futuris. Dat. Rudnicz die XI m. oct. Cop. recentior in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 9v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 13 n. 21. — HU— IMI. 315) 1359 oct. 12. Iudex et iurati Novae civitatis Pragensis testantur carnifices Maioris necnon Novae civitatis Pragensis coram ipsis esse confessos Karoli imperatoris et regis mandato de quolibet maccello unam mar. levem gr. Prag. census annui monasterio s. Hieronymi ord. s. Benedicti Slavorum solvere esse obligatos. (Cf. superius n. 259). In nom. dom. am. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Jacobus Krze- menicz, Nicolaus Dirnda, Valentinus humulator, Nicolaus de Eylav, Henricus Mostel, Jesco cerrifex, Pesco Drobnik, Meinlinus heringer, Bohunco in foro porcorum, Masco in Porsiecz et Michael cerdo, iurati cives Nove civitatis Pragensis, t. p. profitemur u., quod constituti coram nobis in pleno consilio—discrr.vv. .. carnifices dicte Nove civitatis nec- non et Maioris civitatis Pragensis, quos presens tangit negocium, ipsorum heredum ac succes- sorum suorum nomine palam et notorie recongnoverunt se et quemlibet ipsorum specialiter et divisim unam mar. levem gr. Prag. den. census annui et perpetui, quinquaginta sex grossos pro marca qualibet computando, pretextu et racione maccellorum seu bancorum carnium, quorum in numero centum esse videntur et dinoscuntur, cum totidem marcis, ut predicitur, levibus erectorum et suorum de novo inter ecclesiam s. Lazari et cimiterium Judeorum Nove civitatis, per legacionem ymmo verius donacionem invict. principis domini, d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, ——pro ipsius necnon pro- genitorum suorum bone mem. animarum remedio salutari et sempiterno religg. vv. frr. .. abbati et conventui domus seu mon. s. Jeronimi, ord. s. Benedicti, prefate civitatis factam, eisdem abbati et conventui ac ipsorum monasterio predictis deberi et teneri. Quarum- quidem centum mar. predictarum medietatem in festo s. Galli venturo proxime et aliam me- dietatem in festo s. Georii deinde secuturo et sic deinceps annis singulis perpetue in omnem eventum dare et persolvere predicti carnifices bona fide promiserunt .. abbati et conventui predictis vel illi, quem ad hoc dirigere seu mittere duxerint, renitencia, dilacionibus, occasi- onibus et subterfugiis quibuslibet postergatis. Elapsis autem octo diebus continuis a quolibet predictorum termino terminorum censu huiusmodi nondum persoluto extunc super quam- libet dimidiam mar. duo gr. pene nomine supercrescent et sic totidem grossi similiter no- mine pene per alias septimanas deinde sequentes usque ad unius mensis curriculum seu revolucionem, si census predictus una cum pena non fuerit persolutus. Quo mense elapso censu cum penis nondum persolutis extunc statim die altera .. abbas et conventus pre- dicti vel alter ad hoc per eos deputatus plenam habent et habet potestatem, quociens ne- cesse fuerit, dicta maccella vel alterum eorundem, prout tunc temporis et rei exposcit qualitas, sine querela et figura iudicii intrandi et impingnorandi et ipsa pingnora obligandi pro huiusmodi censu et penis nondum persolutis. Et preterea si pingnora non possent haberi et reperiri sufficiencia, extunc huiusmodi maccella vel maccellum claudi debent vel debet per octo dies mensem predictum immediate subsequentes, et si tunc infra eosdem possesso- res seu possessor maccellorum seu maccelli predictus et predicti censum cum penis predictum et predictis non persolverint seu persolverit, extunc maccella seu maccellum huiusmodi mox ad abbatem et conventum predictos devolventur et devolvetur libere ad tenendum, locan- dum, obligandum, vendendum, faciendum et disponendum cum eisdem et eodem, quidquid
206 Regesta Bohemiae et Moraviae. gloriosissime dei genitricis virg. Marie in perpetuum omnibus Cristi fidelibus vere penitentibus et contritis, qui die sabati misse supra dicte interfuerint — — XL dies etc. universis tam presentibus quam futuris. Dat. Rudnicz die XI m. oct. Cop. recentior in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 9v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 13 n. 21. — HU— IMI. 315) 1359 oct. 12. Iudex et iurati Novae civitatis Pragensis testantur carnifices Maioris necnon Novae civitatis Pragensis coram ipsis esse confessos Karoli imperatoris et regis mandato de quolibet maccello unam mar. levem gr. Prag. census annui monasterio s. Hieronymi ord. s. Benedicti Slavorum solvere esse obligatos. (Cf. superius n. 259). In nom. dom. am. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Jacobus Krze- menicz, Nicolaus Dirnda, Valentinus humulator, Nicolaus de Eylav, Henricus Mostel, Jesco cerrifex, Pesco Drobnik, Meinlinus heringer, Bohunco in foro porcorum, Masco in Porsiecz et Michael cerdo, iurati cives Nove civitatis Pragensis, t. p. profitemur u., quod constituti coram nobis in pleno consilio—discrr.vv. .. carnifices dicte Nove civitatis nec- non et Maioris civitatis Pragensis, quos presens tangit negocium, ipsorum heredum ac succes- sorum suorum nomine palam et notorie recongnoverunt se et quemlibet ipsorum specialiter et divisim unam mar. levem gr. Prag. den. census annui et perpetui, quinquaginta sex grossos pro marca qualibet computando, pretextu et racione maccellorum seu bancorum carnium, quorum in numero centum esse videntur et dinoscuntur, cum totidem marcis, ut predicitur, levibus erectorum et suorum de novo inter ecclesiam s. Lazari et cimiterium Judeorum Nove civitatis, per legacionem ymmo verius donacionem invict. principis domini, d. Karoli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, ——pro ipsius necnon pro- genitorum suorum bone mem. animarum remedio salutari et sempiterno religg. vv. frr. .. abbati et conventui domus seu mon. s. Jeronimi, ord. s. Benedicti, prefate civitatis factam, eisdem abbati et conventui ac ipsorum monasterio predictis deberi et teneri. Quarum- quidem centum mar. predictarum medietatem in festo s. Galli venturo proxime et aliam me- dietatem in festo s. Georii deinde secuturo et sic deinceps annis singulis perpetue in omnem eventum dare et persolvere predicti carnifices bona fide promiserunt .. abbati et conventui predictis vel illi, quem ad hoc dirigere seu mittere duxerint, renitencia, dilacionibus, occasi- onibus et subterfugiis quibuslibet postergatis. Elapsis autem octo diebus continuis a quolibet predictorum termino terminorum censu huiusmodi nondum persoluto extunc super quam- libet dimidiam mar. duo gr. pene nomine supercrescent et sic totidem grossi similiter no- mine pene per alias septimanas deinde sequentes usque ad unius mensis curriculum seu revolucionem, si census predictus una cum pena non fuerit persolutus. Quo mense elapso censu cum penis nondum persolutis extunc statim die altera .. abbas et conventus pre- dicti vel alter ad hoc per eos deputatus plenam habent et habet potestatem, quociens ne- cesse fuerit, dicta maccella vel alterum eorundem, prout tunc temporis et rei exposcit qualitas, sine querela et figura iudicii intrandi et impingnorandi et ipsa pingnora obligandi pro huiusmodi censu et penis nondum persolutis. Et preterea si pingnora non possent haberi et reperiri sufficiencia, extunc huiusmodi maccella vel maccellum claudi debent vel debet per octo dies mensem predictum immediate subsequentes, et si tunc infra eosdem possesso- res seu possessor maccellorum seu maccelli predictus et predicti censum cum penis predictum et predictis non persolverint seu persolverit, extunc maccella seu maccellum huiusmodi mox ad abbatem et conventum predictos devolventur et devolvetur libere ad tenendum, locan- dum, obligandum, vendendum, faciendum et disponendum cum eisdem et eodem, quidquid
Strana 207
Annus 1359 oct. 11.—16. 207 ipsorum placuerit voluntati. Inhibemus nichilominus nos iudex et iurati predicti, ne prefati carnifices vel alter eorum aliquem alium censum super aliquod dictorum maccellorum ven- dere presumant; si vero secus factum fuerit, extunc huiusmodi vendicionem vel empcionem quoad presentes et futuros dictorum maccellorum possessores decernimus t. p. irritas et inanes. [A. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono proxima die sabbati ante diem s. Galli.] Insertum confirmationi iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis dd. 1368 nov. 16 Pragae in archivo ministerii rerum internarum (olim bibl. Nat. et univ. n. 361). — Edd. Helmling-Horcicka, Das vollständige Registrum Slavorum p. 33 n. 13. — Extr. Schubert, Urkundenregesten d. auf. Klöster n. 627. — HU — [LJ. 316) 1359 oct. 14. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum Thobiae de Bechyně dicti de Kamenice et Henrici filii eius, 12. die m. iun. a. 1359 in Bechyně datarum (vide superius n. 237) tenore praemisso, fundationem et dotationem hospitalis infirmorum in Kamenice n. L. de consensu plebani ecclesiae in Kamenice (Camenicz) confirmat. Dat. Prage a. d. 1359 die XIV m. oct. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 12. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 29. — HU — [MJ. 317) 1359 oct. 16. Pragae. Karolus, imperator et rex, interdicit, ne ecclesiasticae personae census perpetuos nec alias hereditates in civitate et districtu Egrensi possideant. —, daz wir von erberr leute, unsrer lieben getrewen, , bekennen und tun kunt fürlegunge undirweiset sein, wie das uns in unser stat zu Egir dienste in vergangen zeiten merklichen abgegangen sint und in kumftigen zeiten merklichir abgegen mügen dovon, daz man beide, wertlichen pfaffen und geistlichen leuten, erb und eygen gibt und schaffet, und uff die rede, daz furbasmer uns, unsern erben und nachkommen, kûnigen zu Behem, sulche dienste in der egenanten stat zu Egir nicht abgegen nach empfremdet mügen werden, darumb seczzen wir uff mit unserm keisirlichen gewalde und wellen auch ernstlich, wer der sey, den in der vorgenanten stat zu Egir des got irmant, daz er zu der zeit, so er ez wol getun mag, odir an seinen lesten zeiten durch got und seinir sele zu troste seines gutes werlt- lichen pfaffen odir geistlichen leuten etteswas willen hat zu schaffen odir schaffet, der mag daz wol tun an bereitem gelde, an farundir habe odir bereit geld odir gulde uff erb und eygen, wie die genant sint, geben und schaffen an allir leute widersprechen, mit dem undirscheide und ausgenommen worten, daz sulche werltliche pfaffen odir geistliche leute, den sulch gelt odir gulde uff erb und eygen geschaffet und gegeben wirdet, als hie vor begriffen ist, die sullen daz den nahsten freunden des mannes, der in ein sotan geld odir gûlde uff erb und eygen geben und geschaffet hat, mit einir redlichen kundeschaft innirhalbe iarsfrist an- bieten. Wer abir, daz derselbe, der sulch gelt werltlichen pfaffen oder geistlichen leuten geben und geschaffet hat, nicht erben hindir im liezze, so sullen sie ez dem rate zu Egir innirhalb iarsfrist anbieten und sie manen, daz sie sulch erb und eygen von in lôsen umb als viel geldes, als in darauf wart gegeben und geschaffet. Ez sullen auch dieselben erben und der rat der egenanten stat zu Egir sulchen werltlichen pfaffen und geistlichen leuten sulch bereit gelt odir gulde, die yn uff erb und eygen geschaffet und geben wirdet, als hie vor ge- schreben stet, fur ye daz pfunt gulde als vil geldes geben, als dieweil in der egenanten stat
Annus 1359 oct. 11.—16. 207 ipsorum placuerit voluntati. Inhibemus nichilominus nos iudex et iurati predicti, ne prefati carnifices vel alter eorum aliquem alium censum super aliquod dictorum maccellorum ven- dere presumant; si vero secus factum fuerit, extunc huiusmodi vendicionem vel empcionem quoad presentes et futuros dictorum maccellorum possessores decernimus t. p. irritas et inanes. [A. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono proxima die sabbati ante diem s. Galli.] Insertum confirmationi iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis dd. 1368 nov. 16 Pragae in archivo ministerii rerum internarum (olim bibl. Nat. et univ. n. 361). — Edd. Helmling-Horcicka, Das vollständige Registrum Slavorum p. 33 n. 13. — Extr. Schubert, Urkundenregesten d. auf. Klöster n. 627. — HU — [LJ. 316) 1359 oct. 14. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum Thobiae de Bechyně dicti de Kamenice et Henrici filii eius, 12. die m. iun. a. 1359 in Bechyně datarum (vide superius n. 237) tenore praemisso, fundationem et dotationem hospitalis infirmorum in Kamenice n. L. de consensu plebani ecclesiae in Kamenice (Camenicz) confirmat. Dat. Prage a. d. 1359 die XIV m. oct. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I fol. 12. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 29. — HU — [MJ. 317) 1359 oct. 16. Pragae. Karolus, imperator et rex, interdicit, ne ecclesiasticae personae census perpetuos nec alias hereditates in civitate et districtu Egrensi possideant. —, daz wir von erberr leute, unsrer lieben getrewen, , bekennen und tun kunt fürlegunge undirweiset sein, wie das uns in unser stat zu Egir dienste in vergangen zeiten merklichen abgegangen sint und in kumftigen zeiten merklichir abgegen mügen dovon, daz man beide, wertlichen pfaffen und geistlichen leuten, erb und eygen gibt und schaffet, und uff die rede, daz furbasmer uns, unsern erben und nachkommen, kûnigen zu Behem, sulche dienste in der egenanten stat zu Egir nicht abgegen nach empfremdet mügen werden, darumb seczzen wir uff mit unserm keisirlichen gewalde und wellen auch ernstlich, wer der sey, den in der vorgenanten stat zu Egir des got irmant, daz er zu der zeit, so er ez wol getun mag, odir an seinen lesten zeiten durch got und seinir sele zu troste seines gutes werlt- lichen pfaffen odir geistlichen leuten etteswas willen hat zu schaffen odir schaffet, der mag daz wol tun an bereitem gelde, an farundir habe odir bereit geld odir gulde uff erb und eygen, wie die genant sint, geben und schaffen an allir leute widersprechen, mit dem undirscheide und ausgenommen worten, daz sulche werltliche pfaffen odir geistliche leute, den sulch gelt odir gulde uff erb und eygen geschaffet und gegeben wirdet, als hie vor begriffen ist, die sullen daz den nahsten freunden des mannes, der in ein sotan geld odir gûlde uff erb und eygen geben und geschaffet hat, mit einir redlichen kundeschaft innirhalbe iarsfrist an- bieten. Wer abir, daz derselbe, der sulch gelt werltlichen pfaffen oder geistlichen leuten geben und geschaffet hat, nicht erben hindir im liezze, so sullen sie ez dem rate zu Egir innirhalb iarsfrist anbieten und sie manen, daz sie sulch erb und eygen von in lôsen umb als viel geldes, als in darauf wart gegeben und geschaffet. Ez sullen auch dieselben erben und der rat der egenanten stat zu Egir sulchen werltlichen pfaffen und geistlichen leuten sulch bereit gelt odir gulde, die yn uff erb und eygen geschaffet und geben wirdet, als hie vor ge- schreben stet, fur ye daz pfunt gulde als vil geldes geben, als dieweil in der egenanten stat
Strana 208
208 zu Egir und uff dem lande daselbes gewônlich zu geben ist odir sulch bereit gelt sie unver- czogenlich richten und beczalen. Wer abir, daz sulche werltlich pfaffen odir geistliche leute sulch unsir gebot und aufseczze innirhalb iarsfrist, als hie vor begriffen ist, nicht hielden und vollenfürten, so geben wir unsirm pfleger und dem rate zu Egir gancze macht mit diesem briefe, daz sie sullen sich sulches erbes und eygen undirwinden und die den egenanten erben inantworten. Wer abir, daz sulchir erben nicht da weren, so sullen sie sulchir erb und eygen sich selbir undirwinden und die einem burgir zu Egir nach iren trewen verkeuffen, wanne wir ernstlich meinen und wellen, daz sulche erb und eygen wiedir in werltliche hant sullen erben und gevallen. Auch seczzen und gebieten wir als ein kûnig zu Beheim allen unsirn lieben getrewen und undirtanen, die in der stat zu Egir und in dem Egirland gesezzen sind, ernstlich und vestiglich by unsirn hulden, daz sie fürbasmer allen werltlichen pfaffen und allen geistlichen leuten, wie die genant sint, allirley ewigir gülde, czinse, erbe und eygen, worauf odir wo die gelegen sint, odir wie man die mit besundirn worten genennen mag, in der egenanten stat zu Egir und in dem Egirlande in dheinen weis sullen verkeuffen; gescheh es abir darûber, so sal ez wedir kraft nach macht haben nach gewinnen. ——. Geben zu 1359 iare an s. Gallen tag, unsrer reiche i. d. XIV u. d. keis. i. d. fümften iare. Prag Per d. magistrum curie Heinricus Australis. R. Miliczius. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo civitatis Egrensis n. 94. — Ed. Winkelmann, Acta imp. ined. II p. 547 n. 859. — Čelakovský, Cod. iur. mun. 11 p. 556 n. 383. — Extr. Gradl, Privilegien d. St. Eger p. 15. — Reg. imp. VIII 3010, 7016. — HU — IMJ. 318) 1359 oct. 21. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist ein hauptprief von Cecilia der Perno- Das sein die unnuczen prief — werin czu Eger, laut uber einen ganczen garten und alle czugehorung, der gelegen ist vor der stat czu Eger vor dem Radens turlein neben der Juden freithoff etc. Datum des priefs: Das geschah —— 1359 iar an der heil. Ailftausent maid tag. Adnot. in Registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 82. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 111. —[M]. 319) 1359 oct. 22. Venditio censuum cum iudicio in Radenov et Kvinov. Ich Heynich von Alamstorf bekenne ——, daz ich mit gutem willen — recht und redelich habe vorkauft dry virdunge gr. Pregescher phfen. rechtes czinses mit gerichte und mit alle dem rechten, als ich sy gehabit habe, beyde mit cleynem und mit grosem, uf czwey leen, eyns czu Radnau gelegen und daz ander czu Quynon, umb fünf sch. gr. Pregisscher phfen. Hanken Plabnern, burgere czu Kumathau, und synen erbin, und der vorbenante czins sol gevallen halp uf s. Walpurge tak, der nu neste czukumftik ist, und halp uf s. Micha- helis tak, der dornoch neste kummet, also sol is syn alleryereglich, und ich habe dy leute an yn gewyset, als recht ist. Auch gelobe ich Heynich von Alamstorf Hanken und sinen erbin den vorbenanten czins czu entwerren gegen aller meneglich und vor aller ansproche — is were yn geystlichem gerichte adir yn werltlichem ——.Auch habe ich den czins vor- kauft mit sogetaner underscheyt: wenne mir got gut bescherte und ich mit bete an Hanken queme adir an syne erbin, so sol her mir den czins wider czu kaufen gebin umb dy vorbe- nanten fumf sch. gr., und uf welche czeyt ich den czins widirkaufte, so sol in der neste czins dornach an Hanken vorvallen und an sine erbin und, ab ich den czins nicht mochte
208 zu Egir und uff dem lande daselbes gewônlich zu geben ist odir sulch bereit gelt sie unver- czogenlich richten und beczalen. Wer abir, daz sulche werltlich pfaffen odir geistliche leute sulch unsir gebot und aufseczze innirhalb iarsfrist, als hie vor begriffen ist, nicht hielden und vollenfürten, so geben wir unsirm pfleger und dem rate zu Egir gancze macht mit diesem briefe, daz sie sullen sich sulches erbes und eygen undirwinden und die den egenanten erben inantworten. Wer abir, daz sulchir erben nicht da weren, so sullen sie sulchir erb und eygen sich selbir undirwinden und die einem burgir zu Egir nach iren trewen verkeuffen, wanne wir ernstlich meinen und wellen, daz sulche erb und eygen wiedir in werltliche hant sullen erben und gevallen. Auch seczzen und gebieten wir als ein kûnig zu Beheim allen unsirn lieben getrewen und undirtanen, die in der stat zu Egir und in dem Egirland gesezzen sind, ernstlich und vestiglich by unsirn hulden, daz sie fürbasmer allen werltlichen pfaffen und allen geistlichen leuten, wie die genant sint, allirley ewigir gülde, czinse, erbe und eygen, worauf odir wo die gelegen sint, odir wie man die mit besundirn worten genennen mag, in der egenanten stat zu Egir und in dem Egirlande in dheinen weis sullen verkeuffen; gescheh es abir darûber, so sal ez wedir kraft nach macht haben nach gewinnen. ——. Geben zu 1359 iare an s. Gallen tag, unsrer reiche i. d. XIV u. d. keis. i. d. fümften iare. Prag Per d. magistrum curie Heinricus Australis. R. Miliczius. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo civitatis Egrensis n. 94. — Ed. Winkelmann, Acta imp. ined. II p. 547 n. 859. — Čelakovský, Cod. iur. mun. 11 p. 556 n. 383. — Extr. Gradl, Privilegien d. St. Eger p. 15. — Reg. imp. VIII 3010, 7016. — HU — IMJ. 318) 1359 oct. 21. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist ein hauptprief von Cecilia der Perno- Das sein die unnuczen prief — werin czu Eger, laut uber einen ganczen garten und alle czugehorung, der gelegen ist vor der stat czu Eger vor dem Radens turlein neben der Juden freithoff etc. Datum des priefs: Das geschah —— 1359 iar an der heil. Ailftausent maid tag. Adnot. in Registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 82. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 111. —[M]. 319) 1359 oct. 22. Venditio censuum cum iudicio in Radenov et Kvinov. Ich Heynich von Alamstorf bekenne ——, daz ich mit gutem willen — recht und redelich habe vorkauft dry virdunge gr. Pregescher phfen. rechtes czinses mit gerichte und mit alle dem rechten, als ich sy gehabit habe, beyde mit cleynem und mit grosem, uf czwey leen, eyns czu Radnau gelegen und daz ander czu Quynon, umb fünf sch. gr. Pregisscher phfen. Hanken Plabnern, burgere czu Kumathau, und synen erbin, und der vorbenante czins sol gevallen halp uf s. Walpurge tak, der nu neste czukumftik ist, und halp uf s. Micha- helis tak, der dornoch neste kummet, also sol is syn alleryereglich, und ich habe dy leute an yn gewyset, als recht ist. Auch gelobe ich Heynich von Alamstorf Hanken und sinen erbin den vorbenanten czins czu entwerren gegen aller meneglich und vor aller ansproche — is were yn geystlichem gerichte adir yn werltlichem ——.Auch habe ich den czins vor- kauft mit sogetaner underscheyt: wenne mir got gut bescherte und ich mit bete an Hanken queme adir an syne erbin, so sol her mir den czins wider czu kaufen gebin umb dy vorbe- nanten fumf sch. gr., und uf welche czeyt ich den czins widirkaufte, so sol in der neste czins dornach an Hanken vorvallen und an sine erbin und, ab ich den czins nicht mochte
Strana 209
Annus 1359 oct. 16.—nov. 4. 209 widirgekaufen, als da vor geschriben stet, so sollen yn myne vettern Hannus und Hugo widirkaufen mit alle dem rechten, als ich selber, und ab Hanko adir sine erbin den vorbe- nanten czins nicht gehalden mochte, so sol her yn vorkaufen eym andern umb dy vorbe- nanten fumf sch. mit alle dem rechten, als ich yn ym und sinen erbin vorkauft habe. Daz dy rede gancz und stete gehaldin werde, czu eynem geczugnisse und vestenunge habe ich vorbenanter Heynich von Alamsdorf gehangen meyn ingesigele an diesen offen brif und habe gebeten mynen herren h. Heynriche von Czsachwicz den huskumathawer umb daz ingesigele des huses von Kumathau und myne vettern dy gebrüdere Hannuse und Hugen von Alams- torf, daz dy von bete wegen habin gehangen ire ingesigele an disen gegenwortigen brif. Der ist gegebin nach Cristi geburte dryczenhundirt iar in dem neun und fumfezigisten iare an dem nesten dinstage noch s. Gallen tage dez heyl. bychtegers. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. (vide superius n. 256) in archivo publico Dres- densi n. 3580. — [MJ. 320) 1359 nov. 4. Poděhusy. Fratres de Rosenberg et Bláha plebanus in Mýto capellam b. Johannis ev. in Mýto pro secundo vicario ibidem in Mýto habendo reditibus et bonis dotant. Docente apostolo bonum facientes non deficiamus, tempore enim suo metemus; dum ergo tempus habemus, operemur bonum ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei. Hinc est, quod nos Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes, fratres germani de Rosenberch, cupientes augere divinum cultum et aliqualiter deo pro nostris peccatis satisfacere —— damus et presentibus resignamus capelle ad honorem b. Johannis in opido nostro Mutha, per nos fundate, pro animabus nostrorum progenitorum ac salute nostra duas sex. annui census et perpetui ibidem in opido Mutha in duobus laneis, quorum unum tenet Horcziczie senior et alterum Horcziczie iunior, qui sunt situati contra predictam capellam, et quidquid hiidem lanei in censu vel aliis iuribus quibuscunque ultra predictas duas sex. censuabunt, illud residuum nobis et camere nostre cum dominio ipsorum laneorum reservamus. Insuper ego Blaha, protunc plebanus legittimus ipsius ecclesie in Mutha, dono et presentibus resigno predicte capelle duos laneos cum suis censibus et fructibus universis, in villa Tyesskow situatos infra limites ipsius ecclesie parrochialis, pro meis patrimonialibus denariis compara- tos, quorum unum laneum tenet Mathias Wlczkonis et alterum Przibanecz, et hoc in reme- dium animarum meorum progenitorum et benefactorum et in remedium anime mee. Pre- dictum vero censum tam nos prefati Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes de Rosenberch quam Blaha plebanus pretactus contulimus tali condicione et donavimus, ut plebanus ipsius ecclesie in Mutha ——habeat perpetue specialem secundum vicarium seu capellanum, qui predictam in Mutha capellam inofficiet singulis diebus perpetue absque omni preiudicio et dampno parrochialis ecclesie et plebani, exceptis dumtaxat singulis festivitatibus Cristi ac festivitatibus omnibus b. Marie virg. et omnium apostolorum, quia in istis singulis festis tantum in ecclesia parrochiali ad beneplacitum plebani officium fieri debet. Ut autem pre- dicta donacio robur habeat firmitatis ac per plebanum officium perpetuum sine intermissione in ipsa capella procuretur, petimus per dominum et amicum nostrum karissimum, d. Arnes- tum, s. Pragensis eccl. ven. archiepiscopum, predicta confirmari et pena condigna tam in nos quam in plebanum lata roborari. In cuius rei evidens testimonium sigilla nostra una cum sigillo Blahonis plebani sepedicti presentibus sunt appensa. Dat. in Podeus a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fer. II post festum Omnium sanctorum proxima. Orig. (A) cum 5 sigg. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti, sign. XII 23. Sigilla: 1)—4) v. Reg. Boh. et Mor. VI n. 36 et 371; 5) vide superius n. 159, 3. — Cop. (B) inserta confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 20. die m. iul. a. 1360 Pragae datae. — Ed. (e B) Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 24 n. 39. — HU — ſM. 14 Regesta
Annus 1359 oct. 16.—nov. 4. 209 widirgekaufen, als da vor geschriben stet, so sollen yn myne vettern Hannus und Hugo widirkaufen mit alle dem rechten, als ich selber, und ab Hanko adir sine erbin den vorbe- nanten czins nicht gehalden mochte, so sol her yn vorkaufen eym andern umb dy vorbe- nanten fumf sch. mit alle dem rechten, als ich yn ym und sinen erbin vorkauft habe. Daz dy rede gancz und stete gehaldin werde, czu eynem geczugnisse und vestenunge habe ich vorbenanter Heynich von Alamsdorf gehangen meyn ingesigele an diesen offen brif und habe gebeten mynen herren h. Heynriche von Czsachwicz den huskumathawer umb daz ingesigele des huses von Kumathau und myne vettern dy gebrüdere Hannuse und Hugen von Alams- torf, daz dy von bete wegen habin gehangen ire ingesigele an disen gegenwortigen brif. Der ist gegebin nach Cristi geburte dryczenhundirt iar in dem neun und fumfezigisten iare an dem nesten dinstage noch s. Gallen tage dez heyl. bychtegers. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. (vide superius n. 256) in archivo publico Dres- densi n. 3580. — [MJ. 320) 1359 nov. 4. Poděhusy. Fratres de Rosenberg et Bláha plebanus in Mýto capellam b. Johannis ev. in Mýto pro secundo vicario ibidem in Mýto habendo reditibus et bonis dotant. Docente apostolo bonum facientes non deficiamus, tempore enim suo metemus; dum ergo tempus habemus, operemur bonum ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei. Hinc est, quod nos Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes, fratres germani de Rosenberch, cupientes augere divinum cultum et aliqualiter deo pro nostris peccatis satisfacere —— damus et presentibus resignamus capelle ad honorem b. Johannis in opido nostro Mutha, per nos fundate, pro animabus nostrorum progenitorum ac salute nostra duas sex. annui census et perpetui ibidem in opido Mutha in duobus laneis, quorum unum tenet Horcziczie senior et alterum Horcziczie iunior, qui sunt situati contra predictam capellam, et quidquid hiidem lanei in censu vel aliis iuribus quibuscunque ultra predictas duas sex. censuabunt, illud residuum nobis et camere nostre cum dominio ipsorum laneorum reservamus. Insuper ego Blaha, protunc plebanus legittimus ipsius ecclesie in Mutha, dono et presentibus resigno predicte capelle duos laneos cum suis censibus et fructibus universis, in villa Tyesskow situatos infra limites ipsius ecclesie parrochialis, pro meis patrimonialibus denariis compara- tos, quorum unum laneum tenet Mathias Wlczkonis et alterum Przibanecz, et hoc in reme- dium animarum meorum progenitorum et benefactorum et in remedium anime mee. Pre- dictum vero censum tam nos prefati Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes de Rosenberch quam Blaha plebanus pretactus contulimus tali condicione et donavimus, ut plebanus ipsius ecclesie in Mutha ——habeat perpetue specialem secundum vicarium seu capellanum, qui predictam in Mutha capellam inofficiet singulis diebus perpetue absque omni preiudicio et dampno parrochialis ecclesie et plebani, exceptis dumtaxat singulis festivitatibus Cristi ac festivitatibus omnibus b. Marie virg. et omnium apostolorum, quia in istis singulis festis tantum in ecclesia parrochiali ad beneplacitum plebani officium fieri debet. Ut autem pre- dicta donacio robur habeat firmitatis ac per plebanum officium perpetuum sine intermissione in ipsa capella procuretur, petimus per dominum et amicum nostrum karissimum, d. Arnes- tum, s. Pragensis eccl. ven. archiepiscopum, predicta confirmari et pena condigna tam in nos quam in plebanum lata roborari. In cuius rei evidens testimonium sigilla nostra una cum sigillo Blahonis plebani sepedicti presentibus sunt appensa. Dat. in Podeus a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono fer. II post festum Omnium sanctorum proxima. Orig. (A) cum 5 sigg. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti, sign. XII 23. Sigilla: 1)—4) v. Reg. Boh. et Mor. VI n. 36 et 371; 5) vide superius n. 159, 3. — Cop. (B) inserta confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 20. die m. iul. a. 1360 Pragae datae. — Ed. (e B) Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 24 n. 39. — HU — ſM. 14 Regesta
Strana 210
210 Regesta Bohemiae et Moraviae. 321) 1359 nov. 5. Pragae. Karolus imperator et rex contractui venditionis inter Johannem, marchionem Moraviae, et Stiborium de Cimburk ratione bonorum in Tovačov facto suum tribuit consensum. n. f. t. p. u., quod in contractum vendicionis initum actenus seu celebratum sive factum inter ill. Johannem, marchionem Moravie, principem et fratrem nostrum carissimum, ab una et Stiborium, quondam de Cimburk dictum in Thowaczow, et heredes eius parte ab alia sub omnibus illis modis, sicut inter eos condictum est, actenus super bonis Thowaczow voluntarie ac de certa nostra sciencia consentimus, ratum et gratum habituri, quidquid inter eos super dictis bonis ordinatum seu condictum extitit sive factum. Presencium sub imperialis nostre magestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, non. nov., regn. nostr. a. quatuordecimo, imperii vero quinto. Cop. saec. XV ex. in Cod. Pernstein. n. 235a fol. 450v Brunae in archivo terrae. — Ed. Dvorský, Listinář Viléma z Pernštejna, AC XVI, p. 77 n. 8. — Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 66 n. 80. — Extr. Palacký, Diplomatář Viléma z Pernštejna, AC VI p. 497 n. 6. — [L]. 322) 1359 nov. 6. Pragae. Karolus imperator et rex Nicolao, dicto Wurmser de Argentina, pictori suo, potestatem dat, ut bona sua in vita vel in morte libere disponere valeat. Dominus imperator fecit graciam mag. Nicolao dicto Wurmser de Argentina, pictori suo, propter hoc, ut ipse diligenciori studio pingat loca et castra, ad que deputatus fuerit, quod ipse possit disponere, legare, donare, testari et ordinare de bonis suis omnibus mobilibus et immobilibus et rebus suis in vita sua vel in morte pro sue libito voluntatis, tamen cum clau- sula ratihabicionis non obstantibus —— quibus omnibus presenti extitit derogatum. Manda- — Dat. Prage a. etc. LIX, mus igitur — ut non impediatur sub pena indignacionis — Ad relacionem Pauli notarii camere Heinricus The- ind. XII, VIII id. nov., regn. etc. zauri. Adnot. coaeva in registris Caroli fol. 7 in archivo publico Dresdensi. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 43 n. 20. — Časopis Spol. přátel starož. čes. sv. 1I1 (1895) p. 30. — Reg. imp. VIII 3012. [L]. 323) 1359 nov. 7. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum Johannis de Hostinné (Arnaw) dicti de Turgaw, 12. die m. oct. a. 1354 in Hostinné (Arnow) datarum, pro parte heredum eiusdem Johannis exhibitarum tenore inserto fundationem et dotationem altaris s. Crucis in ecclesia parochiali ibidem in Hostinné confirmat, accedente ad hoc consensu expresso spect. principis, d. Purchardi, comitis Magden- burgensis, imp. curie magistri, ad quem dicta civitas cum universis pertinenciis suis dino- universis, quibus presentes exhibite fuerint. Dat. Prage scitur fore devoluta. a. d. 1359 die VII m. nov. Cop. recentior in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 11v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 27. — HU — IMJ.
210 Regesta Bohemiae et Moraviae. 321) 1359 nov. 5. Pragae. Karolus imperator et rex contractui venditionis inter Johannem, marchionem Moraviae, et Stiborium de Cimburk ratione bonorum in Tovačov facto suum tribuit consensum. n. f. t. p. u., quod in contractum vendicionis initum actenus seu celebratum sive factum inter ill. Johannem, marchionem Moravie, principem et fratrem nostrum carissimum, ab una et Stiborium, quondam de Cimburk dictum in Thowaczow, et heredes eius parte ab alia sub omnibus illis modis, sicut inter eos condictum est, actenus super bonis Thowaczow voluntarie ac de certa nostra sciencia consentimus, ratum et gratum habituri, quidquid inter eos super dictis bonis ordinatum seu condictum extitit sive factum. Presencium sub imperialis nostre magestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, non. nov., regn. nostr. a. quatuordecimo, imperii vero quinto. Cop. saec. XV ex. in Cod. Pernstein. n. 235a fol. 450v Brunae in archivo terrae. — Ed. Dvorský, Listinář Viléma z Pernštejna, AC XVI, p. 77 n. 8. — Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 66 n. 80. — Extr. Palacký, Diplomatář Viléma z Pernštejna, AC VI p. 497 n. 6. — [L]. 322) 1359 nov. 6. Pragae. Karolus imperator et rex Nicolao, dicto Wurmser de Argentina, pictori suo, potestatem dat, ut bona sua in vita vel in morte libere disponere valeat. Dominus imperator fecit graciam mag. Nicolao dicto Wurmser de Argentina, pictori suo, propter hoc, ut ipse diligenciori studio pingat loca et castra, ad que deputatus fuerit, quod ipse possit disponere, legare, donare, testari et ordinare de bonis suis omnibus mobilibus et immobilibus et rebus suis in vita sua vel in morte pro sue libito voluntatis, tamen cum clau- sula ratihabicionis non obstantibus —— quibus omnibus presenti extitit derogatum. Manda- — Dat. Prage a. etc. LIX, mus igitur — ut non impediatur sub pena indignacionis — Ad relacionem Pauli notarii camere Heinricus The- ind. XII, VIII id. nov., regn. etc. zauri. Adnot. coaeva in registris Caroli fol. 7 in archivo publico Dresdensi. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 43 n. 20. — Časopis Spol. přátel starož. čes. sv. 1I1 (1895) p. 30. — Reg. imp. VIII 3012. [L]. 323) 1359 nov. 7. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum Johannis de Hostinné (Arnaw) dicti de Turgaw, 12. die m. oct. a. 1354 in Hostinné (Arnow) datarum, pro parte heredum eiusdem Johannis exhibitarum tenore inserto fundationem et dotationem altaris s. Crucis in ecclesia parochiali ibidem in Hostinné confirmat, accedente ad hoc consensu expresso spect. principis, d. Purchardi, comitis Magden- burgensis, imp. curie magistri, ad quem dicta civitas cum universis pertinenciis suis dino- universis, quibus presentes exhibite fuerint. Dat. Prage scitur fore devoluta. a. d. 1359 die VII m. nov. Cop. recentior in apographo Libri erectionum eccl. Pragensis I Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 11v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 27. — HU — IMJ.
Strana 211
Annus 1359 oct. 5.—9. 211 324) 1359 nov. 7. Pustiměř. Hereš de Švábenice monasterio Ad infantiam Cristi in Pustiměř censum in Švábenice sol- vendum obligat. Ego Herscho de Swabnicz recongnosco — —, quod ego nomine tutorio olym relicte fratris mei d. Johannis ibidem in Swabnicz, d. Margarethe et suorum heredum ex necessi- tate eorundem de dotalicio prefate unam mar. census, per annum quemlibet censuantem bis in anno, in Swabnicz indicatam, cum omnibus suis iuribus, usibus et proventibus ex- cepta sola berna regali tribus annis infrascriptis .. ven. d. Ylarie abbatisse et eius conventui Ad infanciam Cristi in Pustimir in decem mar. gr. argenteorum den. Prag., sexaginta quatuor grossis pro earum qualibet computatis, prehabite d. Margarethe ac suis heredibus totaliter actu datis et concessis, tytulo iuste obligacionis et nomine veri pignoris et vadii legittimi — obligavi taliter, quod ipsa d. abbatissa et eius conventus medium censum reddituum prescriptorum cum omni iure, ut prefertur, in festo s. Georgii mart. nunc veniente percipere debebunt. Post vero, si eandem obligacionem in festo b. Jacobi apost. anno quolibet non exsolvero, extunc census s. Michahelis archangeli ad ipsam d. abbatissam et eius conventum spectabit. Similiter si eandem obligacionem in festo Purificacionis s. Marie non liberarem quolibet anno, id ipso facto census s. Georgii per prefatas dominas percipiatur. Et sic ipsa obligacio tamdiu perdurabit, donec dicti tres anni conplebuntur. Promittimus autem ego Herscho et nos Margaretha atque heredes predicti, quod si obligacionem prescriptam a die s. Martini proxime venturo non liberaverimus per tres annos continue sequentes in summa decem mar. prenotata, mox ipsa obligacio eisdem d. abbatisse et conventui eius in veram hereditatem plene possessionis et in ius hereditarium perpetue in futurum transeat ad habendum. Et ad hoc astringimus nos eisdem dominabus in proximo concilio dd. baronum terre Moravie elapsis dictis tribus annis in civitate Olomuncz iuxta ritum et consuetudinem — —. Preterea si ipsius terre pro vera hereditate tabulis seu libro terrestri consingnare quispiam easdem dominas in ipsa obligacione inpeteret hiis tribus annis nondum completis et postea tamdiu, quousque ipsam obligacionem eis in librum aut tabulas terrestres consigna- bimus in plenam possessionem hereditatis pretacte nostro vel nostrorum amicorum merito exigente, hec nos totaliter tenebimur et promittimus exbrigare. In cuius rei testimonium sigillum mei dicti Herschonis et ad preces nostrum omnium sigilla nobb. vv. Busconis de Superiori castro Maylicz, Wenceslay de Praus dicti Styrniscze et Barschonis de Czihowicz testium presentibus sunt appensa. Acta sunt hec in Pustimir fer. V post Omnium sancto- rum proxima a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. GIb 18. Sigilla: 1) vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 475, 2. 2) vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 475, 7. 3) in clipeo tres pisces capitibus connexis; S. WENCE IJAVS. DE. PRAVS. 4) laesum, galea cornuta; S. BAISZOII DIOSTIII.— Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 112 n. 140. — [M. 325) 1359 nov. 9. Pragae. Johannes et Guntherus comites de Schwarzburg Karolo imperatori et regi ratione castri Spremberg se obligant. Wir Johanns und Gunthir gebrudir grafen von Schwarczburg bekennen und tun kunt — — und kunig zu , das der allirdurchl. furste und herre h. Karl, Romischir keisir — uns vom besundirn gnaden zu geben gelobt hat und geben wil zwei hundirt Beheim, sch. behemischer gr. anzuheben zu zelhen von s. Mertins tag, der nu nehest kumpftig ist, uncz dornoch uff s. Mertins tag, der denne schirists kumpftig wirdet, dorumb seyn wir seine burgmannen worden uff seinem hause zu Sparremberg und geloben und sweren in guten
Annus 1359 oct. 5.—9. 211 324) 1359 nov. 7. Pustiměř. Hereš de Švábenice monasterio Ad infantiam Cristi in Pustiměř censum in Švábenice sol- vendum obligat. Ego Herscho de Swabnicz recongnosco — —, quod ego nomine tutorio olym relicte fratris mei d. Johannis ibidem in Swabnicz, d. Margarethe et suorum heredum ex necessi- tate eorundem de dotalicio prefate unam mar. census, per annum quemlibet censuantem bis in anno, in Swabnicz indicatam, cum omnibus suis iuribus, usibus et proventibus ex- cepta sola berna regali tribus annis infrascriptis .. ven. d. Ylarie abbatisse et eius conventui Ad infanciam Cristi in Pustimir in decem mar. gr. argenteorum den. Prag., sexaginta quatuor grossis pro earum qualibet computatis, prehabite d. Margarethe ac suis heredibus totaliter actu datis et concessis, tytulo iuste obligacionis et nomine veri pignoris et vadii legittimi — obligavi taliter, quod ipsa d. abbatissa et eius conventus medium censum reddituum prescriptorum cum omni iure, ut prefertur, in festo s. Georgii mart. nunc veniente percipere debebunt. Post vero, si eandem obligacionem in festo b. Jacobi apost. anno quolibet non exsolvero, extunc census s. Michahelis archangeli ad ipsam d. abbatissam et eius conventum spectabit. Similiter si eandem obligacionem in festo Purificacionis s. Marie non liberarem quolibet anno, id ipso facto census s. Georgii per prefatas dominas percipiatur. Et sic ipsa obligacio tamdiu perdurabit, donec dicti tres anni conplebuntur. Promittimus autem ego Herscho et nos Margaretha atque heredes predicti, quod si obligacionem prescriptam a die s. Martini proxime venturo non liberaverimus per tres annos continue sequentes in summa decem mar. prenotata, mox ipsa obligacio eisdem d. abbatisse et conventui eius in veram hereditatem plene possessionis et in ius hereditarium perpetue in futurum transeat ad habendum. Et ad hoc astringimus nos eisdem dominabus in proximo concilio dd. baronum terre Moravie elapsis dictis tribus annis in civitate Olomuncz iuxta ritum et consuetudinem — —. Preterea si ipsius terre pro vera hereditate tabulis seu libro terrestri consingnare quispiam easdem dominas in ipsa obligacione inpeteret hiis tribus annis nondum completis et postea tamdiu, quousque ipsam obligacionem eis in librum aut tabulas terrestres consigna- bimus in plenam possessionem hereditatis pretacte nostro vel nostrorum amicorum merito exigente, hec nos totaliter tenebimur et promittimus exbrigare. In cuius rei testimonium sigillum mei dicti Herschonis et ad preces nostrum omnium sigilla nobb. vv. Busconis de Superiori castro Maylicz, Wenceslay de Praus dicti Styrniscze et Barschonis de Czihowicz testium presentibus sunt appensa. Acta sunt hec in Pustimir fer. V post Omnium sancto- rum proxima a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. cum 4 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. GIb 18. Sigilla: 1) vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 475, 2. 2) vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 475, 7. 3) in clipeo tres pisces capitibus connexis; S. WENCE IJAVS. DE. PRAVS. 4) laesum, galea cornuta; S. BAISZOII DIOSTIII.— Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 112 n. 140. — [M. 325) 1359 nov. 9. Pragae. Johannes et Guntherus comites de Schwarzburg Karolo imperatori et regi ratione castri Spremberg se obligant. Wir Johanns und Gunthir gebrudir grafen von Schwarczburg bekennen und tun kunt — — und kunig zu , das der allirdurchl. furste und herre h. Karl, Romischir keisir — uns vom besundirn gnaden zu geben gelobt hat und geben wil zwei hundirt Beheim, sch. behemischer gr. anzuheben zu zelhen von s. Mertins tag, der nu nehest kumpftig ist, uncz dornoch uff s. Mertins tag, der denne schirists kumpftig wirdet, dorumb seyn wir seine burgmannen worden uff seinem hause zu Sparremberg und geloben und sweren in guten
Strana 212
212 Regesta Bohemiae et Moraviae. trewen an geverde ym, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, getrew, gehorsam und undirtenig zu seyn, als unsir rechten erplichen herschafft und als rechte erpliche man zu tun pflichtig sind yren rechten erplichen herren, an allen steten ir bestes zu werben und seinen schaden zu wenden. Mit urkund dicz brifes, versigilt mit unsir vorgenanten beidir anhangen- den insigel. Geben zu Prage nach Crists geburte dreyczehenhundirt iar und in dem neun und fumfzigsten iare an dem nehesten sunabend fur s. Mertins tage. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera rubra comm. impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Facti sunt comites de Swarczburg castrenses in Sparremberg. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1211 n. 202. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 467 n. 457. — [M. 326) 1359 nov. 9. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum monasterii s. Procopi a. 1359 oct. 2. in Sázava datarum (vide superius n. 307) tenore praemisso contractum venditionis curiae Vodè- rady applicationemque pecuniae in usus hospitalis confirmat. A. d. 1359 die IX m. nov. Cop. coaeva in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 4-4v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 15 n. 24. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 558 n. 384. — HU — [MJ. 327) 1359 nov. 9. Pragae. Donatio ad ecclesiam in Liběšice. —, quod ego Jacobus“) de Liczkaw, natus quondam Martini, civis Noverint universi de Egra, — — volens divinum cultum in ecclesia mea in Libiczicz, cuius ius patronatus solus et unicus dinoscor habere, in remedium anime mee et progenitorum meorum donavi et dedi ecclesie mee predicte ac plebano —— quatuor sex. gr. den. Prag. annui et perpetui census de curiis meis duabus in Libczicz situatis, quarum unam tenet et possidet Wiczco Diues et alteram Simon dictus Diues, perpetuis temporibus quolibet anno in distinctis terminis, videlicet duas sex. in festo s. Georgii et reliquas duas in festo s. Galli immediate sequente persolvendas; tali tamen condicione adiecta, quod plebanus eiusdem ecclesie unum presbiterum in suis expensis teneat et eidem de dictis quatuor sex. pro suis serviciis et laboribus una cum mediis minutis de eadem ecclesia provenientibus, que vicario ipsius plebani cedere consueverunt, det et persolvat. Qui quidem presbiter in qualibet septimana quater, vel quociens sibi deus inspirabit, officiare tenebitur in eadem. Quocienscunque vero eundem presbiterum sine racionabili causa se a dicta ecclesia absentare contigerit, alium presbiterum, qui missas per ipsum neglectas suplebit, suis sumptibus et expensis in locum suum tenebitur ordinare. Quod si non fecerit, plebanus ipsius ecclesie —— ipsum a servicio omni contradiccione cessante poterit removere et alium in locum suum subrogare, ne ipsa — — potestatem ecclesia debito servicio fraudetur. Habebit eciam plebanus eiusdem ecclesie — omnimodam eundem presbiterum removendi et alium recipiendi, quocienscunque et quan- docunque sibi videbitur expedire, contradiccione cuiuslibet non obstante. Et ut dicta donacio perpetuum robur obtineat firmitatis, ego Jacobus supradictus promitto —— dictam donacionem nunquam ullo tempore velle revocare neque per me nec per alium seu alios supradictum censum impedire. nec heredes mei seu quicunque in bonis meis fuerint successores, impedire tenebuntur, set eundem censum ego et heredes et universi in bonis meis successores in terminis, ut promittitur, sub pena excommunicacionis, quam in me et
212 Regesta Bohemiae et Moraviae. trewen an geverde ym, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, getrew, gehorsam und undirtenig zu seyn, als unsir rechten erplichen herschafft und als rechte erpliche man zu tun pflichtig sind yren rechten erplichen herren, an allen steten ir bestes zu werben und seinen schaden zu wenden. Mit urkund dicz brifes, versigilt mit unsir vorgenanten beidir anhangen- den insigel. Geben zu Prage nach Crists geburte dreyczehenhundirt iar und in dem neun und fumfzigsten iare an dem nehesten sunabend fur s. Mertins tage. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera rubra comm. impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Facti sunt comites de Swarczburg castrenses in Sparremberg. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1211 n. 202. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 467 n. 457. — [M. 326) 1359 nov. 9. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litterarum monasterii s. Procopi a. 1359 oct. 2. in Sázava datarum (vide superius n. 307) tenore praemisso contractum venditionis curiae Vodè- rady applicationemque pecuniae in usus hospitalis confirmat. A. d. 1359 die IX m. nov. Cop. coaeva in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti fol. 4-4v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 15 n. 24. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 558 n. 384. — HU — [MJ. 327) 1359 nov. 9. Pragae. Donatio ad ecclesiam in Liběšice. —, quod ego Jacobus“) de Liczkaw, natus quondam Martini, civis Noverint universi de Egra, — — volens divinum cultum in ecclesia mea in Libiczicz, cuius ius patronatus solus et unicus dinoscor habere, in remedium anime mee et progenitorum meorum donavi et dedi ecclesie mee predicte ac plebano —— quatuor sex. gr. den. Prag. annui et perpetui census de curiis meis duabus in Libczicz situatis, quarum unam tenet et possidet Wiczco Diues et alteram Simon dictus Diues, perpetuis temporibus quolibet anno in distinctis terminis, videlicet duas sex. in festo s. Georgii et reliquas duas in festo s. Galli immediate sequente persolvendas; tali tamen condicione adiecta, quod plebanus eiusdem ecclesie unum presbiterum in suis expensis teneat et eidem de dictis quatuor sex. pro suis serviciis et laboribus una cum mediis minutis de eadem ecclesia provenientibus, que vicario ipsius plebani cedere consueverunt, det et persolvat. Qui quidem presbiter in qualibet septimana quater, vel quociens sibi deus inspirabit, officiare tenebitur in eadem. Quocienscunque vero eundem presbiterum sine racionabili causa se a dicta ecclesia absentare contigerit, alium presbiterum, qui missas per ipsum neglectas suplebit, suis sumptibus et expensis in locum suum tenebitur ordinare. Quod si non fecerit, plebanus ipsius ecclesie —— ipsum a servicio omni contradiccione cessante poterit removere et alium in locum suum subrogare, ne ipsa — — potestatem ecclesia debito servicio fraudetur. Habebit eciam plebanus eiusdem ecclesie — omnimodam eundem presbiterum removendi et alium recipiendi, quocienscunque et quan- docunque sibi videbitur expedire, contradiccione cuiuslibet non obstante. Et ut dicta donacio perpetuum robur obtineat firmitatis, ego Jacobus supradictus promitto —— dictam donacionem nunquam ullo tempore velle revocare neque per me nec per alium seu alios supradictum censum impedire. nec heredes mei seu quicunque in bonis meis fuerint successores, impedire tenebuntur, set eundem censum ego et heredes et universi in bonis meis successores in terminis, ut promittitur, sub pena excommunicacionis, quam in me et
Strana 213
Annus 1359 nov. 9.—11. 213 universos successores meos, qui dictum censum non solverint, officialis curie archiepiscopalis Pragensis quovis iuris ordine pretermisso poterit fulminare, cui me et universos successores meos submitto in hac parte. Ad eandem penam, videlicet excommunicacionis, plebanus si presbiterum non tenebit, prout premittitur, debet percelli. In cuius rei testimonium si- gillum meum presenti pagine est appensum. Dat. Prage a. d. 1359 die IX m. nov. —— s. Pragensis eccl. archiepiscopus, considerantes, quod dictus Nos quoque Arnestus, Jacobusb) zelo fervide devocionis accensus, quem°) ad prefatam ecclesiam habere dinoscitur, dictam donacionem in divini cultus fecit et honorem, ipsam donacionem et omnia et singula in prefata littera contenta in omnibus suis clausulis et punctis auctoritate nostra ordinaria, accedente ad hoc expresso consensu plebani ecclesie in Libzczicz supradicte, ratificamus, approbamus et presentis scripti patrocinio confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus roborari. Dat. Prage a. d. 1359 die IX m. nov. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. B II.— Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 14 n. 23. — HU — [MJ. a) cop.: Johannes, sed inferius: Jacobus. — b) cop.: Jacobus e Johannes correctum. — c) cop.: quem e quam correctum. 328) 1359 nov. 10. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Hancone Elye, cive Minoris civitatis Pragensis, iudice curiae archiepiscopalis Pragensis, petente, litterarum Karoli imperatoris et regis 17. die m. aug. a. 1356 Pragae datarum tenore inserto (vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 432), per- mutationem censuum in Motol et in Kročehlavy solvendorum confirmat. universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1359 die X m. nov. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I in archivo metropol. eccl. s. Viti fol. 11 — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 26. — HU — [MJ. 329) 1359 nov. 11. Bacheraci. Wilhelmus, archiepiscopus Coloniensis, Rudolphum, ducem Austriae, rogat, ut contra falsam delationem testimonium perhibeat. IlI. principi d. Rudolpho, duci Austrie, amico dilecto, Wilhelmus, dei gr. Coloniensis eccl. archiepiscopus, sacri imperii per Italiam archicancellarius, sinceram ad beneplacita voluntatem. Ad nostram nuper deduxit noticiam relacio fide digna, vestram quidem genero- sitatem seren. domini nostri, Romanorum imperatoris, auribus intulisse, quod nos et quidam alii nostri .. conprincipes, sacri imperii electores, de connivencia et scitu sanctissimi patris et domini nostri summi pontificis apud inclitum dominum .. regem Ungarie facciones et consilia presumpserimus attemptare pro deposicione dicti domini nostri .. imperatoris et sublimacione dicti domini .. regis ad fastigium imperatorie dignitatis. Quia igitur, novit Altissimus, nichil omnino horum conscii nobis sumus et per talia ac tam nefanda conamina invite vellemus nedum cogitando, ut de factis taceamus, inferre maculam fame nostre, admi- racione nimium perturbante percellimur, quonam adinventore, quove calumpniatore ad vestri auditorii noticiam hec de nobis et nostris .. conprincipibus relacio veritati minime consona convolarit, cum certum sit et excellencie vestre notum existat, quod de hiis nunquam ad vos sermo nobis fuit nec ulla ad vos super eo scripta nostra seu nuncia per- venerunt. Quapropter vestram preclaram nobilitatem rogamus animo affectivo, quatenus
Annus 1359 nov. 9.—11. 213 universos successores meos, qui dictum censum non solverint, officialis curie archiepiscopalis Pragensis quovis iuris ordine pretermisso poterit fulminare, cui me et universos successores meos submitto in hac parte. Ad eandem penam, videlicet excommunicacionis, plebanus si presbiterum non tenebit, prout premittitur, debet percelli. In cuius rei testimonium si- gillum meum presenti pagine est appensum. Dat. Prage a. d. 1359 die IX m. nov. —— s. Pragensis eccl. archiepiscopus, considerantes, quod dictus Nos quoque Arnestus, Jacobusb) zelo fervide devocionis accensus, quem°) ad prefatam ecclesiam habere dinoscitur, dictam donacionem in divini cultus fecit et honorem, ipsam donacionem et omnia et singula in prefata littera contenta in omnibus suis clausulis et punctis auctoritate nostra ordinaria, accedente ad hoc expresso consensu plebani ecclesie in Libzczicz supradicte, ratificamus, approbamus et presentis scripti patrocinio confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus roborari. Dat. Prage a. d. 1359 die IX m. nov. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili in Libro erectionum eccl. Pragensis I fol. B II.— Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 14 n. 23. — HU — [MJ. a) cop.: Johannes, sed inferius: Jacobus. — b) cop.: Jacobus e Johannes correctum. — c) cop.: quem e quam correctum. 328) 1359 nov. 10. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Hancone Elye, cive Minoris civitatis Pragensis, iudice curiae archiepiscopalis Pragensis, petente, litterarum Karoli imperatoris et regis 17. die m. aug. a. 1356 Pragae datarum tenore inserto (vide Reg. Boh. et Mor. VI n. 432), per- mutationem censuum in Motol et in Kročehlavy solvendorum confirmat. universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1359 die X m. nov. Cop. recentior in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I in archivo metropol. eccl. s. Viti fol. 11 — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 26. — HU — [MJ. 329) 1359 nov. 11. Bacheraci. Wilhelmus, archiepiscopus Coloniensis, Rudolphum, ducem Austriae, rogat, ut contra falsam delationem testimonium perhibeat. IlI. principi d. Rudolpho, duci Austrie, amico dilecto, Wilhelmus, dei gr. Coloniensis eccl. archiepiscopus, sacri imperii per Italiam archicancellarius, sinceram ad beneplacita voluntatem. Ad nostram nuper deduxit noticiam relacio fide digna, vestram quidem genero- sitatem seren. domini nostri, Romanorum imperatoris, auribus intulisse, quod nos et quidam alii nostri .. conprincipes, sacri imperii electores, de connivencia et scitu sanctissimi patris et domini nostri summi pontificis apud inclitum dominum .. regem Ungarie facciones et consilia presumpserimus attemptare pro deposicione dicti domini nostri .. imperatoris et sublimacione dicti domini .. regis ad fastigium imperatorie dignitatis. Quia igitur, novit Altissimus, nichil omnino horum conscii nobis sumus et per talia ac tam nefanda conamina invite vellemus nedum cogitando, ut de factis taceamus, inferre maculam fame nostre, admi- racione nimium perturbante percellimur, quonam adinventore, quove calumpniatore ad vestri auditorii noticiam hec de nobis et nostris .. conprincipibus relacio veritati minime consona convolarit, cum certum sit et excellencie vestre notum existat, quod de hiis nunquam ad vos sermo nobis fuit nec ulla ad vos super eo scripta nostra seu nuncia per- venerunt. Quapropter vestram preclaram nobilitatem rogamus animo affectivo, quatenus
Strana 214
214 Regesta Bohemiae et Moraviae. sinceritatis mutue, qua unumquemque . principem honorem alterius zelare decet, ob respectum, talia de nobis minime sencientes, nos super delacione huiusmodi iniuriosa velitis in ipsius domini nostri .. imperatoris audiencia excusare, nobisque pro innocencia nostra in hac parte conservanda portare et conferre per vestras patentes litteras et oris bene- ficio, ubi necesse fuerit, debitum testimonium veritatis. Nam si quis ultro forsitan sinistre de nobis suspicans causare de contrario nos presumeret, parati essemus in imperialis aule .. imperatoris dictorumque iudicio et in omni loco iuxta dicti serenissimi domini nostri nostrorum .. comprincipum decretum nos super hiis veritate lucida expurgare. Dat. sub appensione sigilli nostri maioris, Bacheraci die XI nov. a.d. millesimo trecentesimo quin- quagesimo nono. Orig. cum sig. oblongo de cera communi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera missa duci Austrie per archiepiscopum Coloniensem de excusacione sua. — HU — [MJ. 330) 1359 nov. 11. Bacheraci. Wilhelmus, archiepiscopus Coloniensis, Ludovicum, regem Ungariae, rogat, ut propter falsam delationem innocentiam ipsius testimonio confirmat. Excellentissimo principi d. Ludovico, Ungariae regi, Wilhelmus dei gr. s. Coloniensis eccl. archiepiscopus, sacri imperii per Italiam archicancellarius, sinceram et obsequiosam ad beneplacita voluntatem. Infausta ad nostram nuper noticiam deduxit relacio illustrem scilicet d. Rudolphum, ducem Austrie, quo, miramur, auctore ad ipsum talia pervenerint, .. imperatoris Romanorum animum informasse, qualiter nos et seren. domini nostri quidam alii nostri .. comprincipes, sacri imperii electores, de connivencia et scitu sanctissimi patris et domini nostri, domini ... summi pontificis apud vestram preclaram dominacionem facciones, tractatus et consilia presumpserimus attemptare pro dicti domini nostri . . imperatoris deposicione et vestre regie persone sublimacione in locum ipsius ad apicem imperatorie dignitatis. Sed quia deo teste vestraque regia consciencia veraciter cognoscente, quod de huiusmodi perverso conamine nunquam ad vos nostra consilia, tractatus seu nuncia vel littere aut alia quevis mediamina pervenerunt, vestram affectuose rogamus regiam dignitatem, quatenus ob zelum iusticie et veritatis nostram dignemini apud dictum dominum nostrum imperatorem, et ubicumque de hiis mencio ventilabitur, innocenciam debite et favorabiliter excusare, nec si quidem intendimus famam nostram in hac parte negligere, quin in ipsius domini nostri .. imperatoris auditorio et ubique per expurgacionem con- dignam nostre puritatis innocenciam declaremus. Statum vestrum regium in prosperitate votiva conservet Altissimus feliciter et longeve. Dat. Bacheraci sub appensione sigilli nostri maioris die XI nov. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig, cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera archiepiscopi Coloniensis missa regi Ungarie super excusacione.— [M. 331) 1359 nov. 12. Curiae. De dotatione altaris in ecclesia parochiali in Curia vel alias erigendi et praesentatione magistri Johannis, rectoris scolae Curiensis. — archi- Venerabilitatis cultu in Cristo preferendo patri et domino d. Arnesto, —— nec non honn. vv. dd. administratoribus in spiritualibus episcopo s. Pragensis eccl., Pragensis archiepiscopatus Rupertus de Onschow dictus Sloem, iudex, Heynuchs dictus Czimphil, magister civium, Grizo, Henslinus dictus Holczman, Cunadus, antiquus iudex, Nicolaus dictus Grempler, Gerhardus iuvenis, Gerhardus dictus Weyslap, Nicolaus Nete
214 Regesta Bohemiae et Moraviae. sinceritatis mutue, qua unumquemque . principem honorem alterius zelare decet, ob respectum, talia de nobis minime sencientes, nos super delacione huiusmodi iniuriosa velitis in ipsius domini nostri .. imperatoris audiencia excusare, nobisque pro innocencia nostra in hac parte conservanda portare et conferre per vestras patentes litteras et oris bene- ficio, ubi necesse fuerit, debitum testimonium veritatis. Nam si quis ultro forsitan sinistre de nobis suspicans causare de contrario nos presumeret, parati essemus in imperialis aule .. imperatoris dictorumque iudicio et in omni loco iuxta dicti serenissimi domini nostri nostrorum .. comprincipum decretum nos super hiis veritate lucida expurgare. Dat. sub appensione sigilli nostri maioris, Bacheraci die XI nov. a.d. millesimo trecentesimo quin- quagesimo nono. Orig. cum sig. oblongo de cera communi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera missa duci Austrie per archiepiscopum Coloniensem de excusacione sua. — HU — [MJ. 330) 1359 nov. 11. Bacheraci. Wilhelmus, archiepiscopus Coloniensis, Ludovicum, regem Ungariae, rogat, ut propter falsam delationem innocentiam ipsius testimonio confirmat. Excellentissimo principi d. Ludovico, Ungariae regi, Wilhelmus dei gr. s. Coloniensis eccl. archiepiscopus, sacri imperii per Italiam archicancellarius, sinceram et obsequiosam ad beneplacita voluntatem. Infausta ad nostram nuper noticiam deduxit relacio illustrem scilicet d. Rudolphum, ducem Austrie, quo, miramur, auctore ad ipsum talia pervenerint, .. imperatoris Romanorum animum informasse, qualiter nos et seren. domini nostri quidam alii nostri .. comprincipes, sacri imperii electores, de connivencia et scitu sanctissimi patris et domini nostri, domini ... summi pontificis apud vestram preclaram dominacionem facciones, tractatus et consilia presumpserimus attemptare pro dicti domini nostri . . imperatoris deposicione et vestre regie persone sublimacione in locum ipsius ad apicem imperatorie dignitatis. Sed quia deo teste vestraque regia consciencia veraciter cognoscente, quod de huiusmodi perverso conamine nunquam ad vos nostra consilia, tractatus seu nuncia vel littere aut alia quevis mediamina pervenerunt, vestram affectuose rogamus regiam dignitatem, quatenus ob zelum iusticie et veritatis nostram dignemini apud dictum dominum nostrum imperatorem, et ubicumque de hiis mencio ventilabitur, innocenciam debite et favorabiliter excusare, nec si quidem intendimus famam nostram in hac parte negligere, quin in ipsius domini nostri .. imperatoris auditorio et ubique per expurgacionem con- dignam nostre puritatis innocenciam declaremus. Statum vestrum regium in prosperitate votiva conservet Altissimus feliciter et longeve. Dat. Bacheraci sub appensione sigilli nostri maioris die XI nov. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig, cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera archiepiscopi Coloniensis missa regi Ungarie super excusacione.— [M. 331) 1359 nov. 12. Curiae. De dotatione altaris in ecclesia parochiali in Curia vel alias erigendi et praesentatione magistri Johannis, rectoris scolae Curiensis. — archi- Venerabilitatis cultu in Cristo preferendo patri et domino d. Arnesto, —— nec non honn. vv. dd. administratoribus in spiritualibus episcopo s. Pragensis eccl., Pragensis archiepiscopatus Rupertus de Onschow dictus Sloem, iudex, Heynuchs dictus Czimphil, magister civium, Grizo, Henslinus dictus Holczman, Cunadus, antiquus iudex, Nicolaus dictus Grempler, Gerhardus iuvenis, Gerhardus dictus Weyslap, Nicolaus Nete
Strana 215
Annus 1359 nov. 11.—12. 215 filius, Peczoldus dictus Cerer, Peczoldus dictus Brachuss, Henslinus dictus Wlczko et Nicolaus dictus Scherer, scabini et iurati cives, et communitas in Curia civitate dicta Ho- weleyns cum subieccione debita et parata filialiter se ipsos. Decens esse perpendimus, ut nos et quilibet cristianus ad ea, que ad divini cultus augmentum et salutem respiciunt anima- rum, pro nostro posse ad superiores infrascripta confirmantes dirigimus, quod illorum vo- luntates, qui zelo devocionis pro acquirenda eterne beatitudinis premia se promptos et voluntarios ad hoc exhibent, non retractentur instigacione callidi temptatoris. Sane pridem providi cives nostre civitatis, utpote Nicolaus et Katharina pueri“) quondam Nete pie record., Heinlinus dictus Spech,b) Johannes dictus Phaff et Agnes, coram nobis in pleno — — desiderabant iudicio personaliter constituti et constitute exposuerunt, quod ipsi et ipse- et affectabant pro omnium progenitorum suorum animarum salute et cultus divini nominis augmento in ecclesia dicte nostre civitatis Curiensis, vel alias, si plebanus consentire nollet, de novo unum altare fundare, dotare et construere et pro eodem altari dicti concivis Nicolaus filius Nete duas mar., Katherina soror eiusdem dimidiam mar., Heinlinus dictus Pech unam mar., Johannes dictus Phaff unam mar. et domina Agnes, que cum amore Neta nominabatur, dimidiam mar. annui census et reddituum pura et irrevocabili donacione in perpetuum donaverunt, tradiderunt et assignaverunt in dotem ac sponte et libere et eciam de licencia et voluntate et consensu omnium suorum heredum et amicorum, quos redditus tunc ad dictos cives et civissas spectantes de suis bonis et hereditatibus omni anno et annis solvere et dare rectori dicti altaris promiserunt et cum presentibus promittunt bona fide, quousque tales redditus et censum equivalentem et certum in locis vicinis, quilibet iuxta premissa emere et comparare possent et valerent, sua bona in hac parte redimendo cum redditibus tunc per ipsos et quemlibet ipsorum comparatis') sic tamen, quod quinque mar. annui census, sexaginta grossis pro marca qualibet computatis, in summa compleantur, cum magna nos ro- gaverunt instancia, ut ad perpetuandum predictas donaciones operam ipsis ministraremus. Nos vero de valore et possibilitate dictorum et predictorum concivium habentes noticiam et ad premissa exposita vestre paternitati fidelem informacionem facere cupientes sub specie- que intermissionis cordialis non recusandi stantes et supplicantes, quatenus salubri pro- posito ac piis desideriis dictorum fundatorum favorabiliter ad honorem divini nominis et laudem glor. virg. Marie et omnium sanctorum annuere dignemini, ipsas donaciones auctoritate ordinaria confirmando, insuper magistrum Johannem, rectorem nostre scole, presencium ostensorem, in altaristam, ministrum et rectorem dicti altaris et reddituum predictorum vestre paternitati presentaverunt et cum presentibus presentant predicti fundatores, et specialiter Nicolaus filius Nete et Johannes Pfaff, qui) debent esse veri patroni, et eorum heredes, in quos alii fundatores et fundatrices predicte suum ius, quod in iure patronatus presentandi rectorem dicti altaris et reddituum predictorum, cum vacaret, haberent vel habere possent, totaliter fuderunt, petentes et rogantes pro ipso et cum ipso magistro Johanne, ut ipsum ad dictum altare et redditus confirmare dignemini et regimen ipsius altaris et reddituum, quantum ad vestrum spectat officium, sibi committendo, cum dominus et pater potest, pius vult, prudens scit, subditòrum insufficiencias ad effectum In quorum omnium, videlicet exposicionis, donacionis, funda- approbando terminare. cionis et suplicacionise) testimonium et perpetui roboris firmitatem presens scriptum fieri et sigillo nostre Curiensis civitatis appensione iussimus communiri. Act. et dat. in Curia a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die ss. Quinque fratrum mart. glor. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 20. die m. ian. a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 20 n. 31. — [MI. a) cop.: putei. — b) sic in cop., sed inferius ibidem legitur: Heinlinus dictus Pech. c) cop.: compa- ratos. — d) cop.: que. — e) cop.: exposicionem, donacionem, fundacionem et suplicacionem.
Annus 1359 nov. 11.—12. 215 filius, Peczoldus dictus Cerer, Peczoldus dictus Brachuss, Henslinus dictus Wlczko et Nicolaus dictus Scherer, scabini et iurati cives, et communitas in Curia civitate dicta Ho- weleyns cum subieccione debita et parata filialiter se ipsos. Decens esse perpendimus, ut nos et quilibet cristianus ad ea, que ad divini cultus augmentum et salutem respiciunt anima- rum, pro nostro posse ad superiores infrascripta confirmantes dirigimus, quod illorum vo- luntates, qui zelo devocionis pro acquirenda eterne beatitudinis premia se promptos et voluntarios ad hoc exhibent, non retractentur instigacione callidi temptatoris. Sane pridem providi cives nostre civitatis, utpote Nicolaus et Katharina pueri“) quondam Nete pie record., Heinlinus dictus Spech,b) Johannes dictus Phaff et Agnes, coram nobis in pleno — — desiderabant iudicio personaliter constituti et constitute exposuerunt, quod ipsi et ipse- et affectabant pro omnium progenitorum suorum animarum salute et cultus divini nominis augmento in ecclesia dicte nostre civitatis Curiensis, vel alias, si plebanus consentire nollet, de novo unum altare fundare, dotare et construere et pro eodem altari dicti concivis Nicolaus filius Nete duas mar., Katherina soror eiusdem dimidiam mar., Heinlinus dictus Pech unam mar., Johannes dictus Phaff unam mar. et domina Agnes, que cum amore Neta nominabatur, dimidiam mar. annui census et reddituum pura et irrevocabili donacione in perpetuum donaverunt, tradiderunt et assignaverunt in dotem ac sponte et libere et eciam de licencia et voluntate et consensu omnium suorum heredum et amicorum, quos redditus tunc ad dictos cives et civissas spectantes de suis bonis et hereditatibus omni anno et annis solvere et dare rectori dicti altaris promiserunt et cum presentibus promittunt bona fide, quousque tales redditus et censum equivalentem et certum in locis vicinis, quilibet iuxta premissa emere et comparare possent et valerent, sua bona in hac parte redimendo cum redditibus tunc per ipsos et quemlibet ipsorum comparatis') sic tamen, quod quinque mar. annui census, sexaginta grossis pro marca qualibet computatis, in summa compleantur, cum magna nos ro- gaverunt instancia, ut ad perpetuandum predictas donaciones operam ipsis ministraremus. Nos vero de valore et possibilitate dictorum et predictorum concivium habentes noticiam et ad premissa exposita vestre paternitati fidelem informacionem facere cupientes sub specie- que intermissionis cordialis non recusandi stantes et supplicantes, quatenus salubri pro- posito ac piis desideriis dictorum fundatorum favorabiliter ad honorem divini nominis et laudem glor. virg. Marie et omnium sanctorum annuere dignemini, ipsas donaciones auctoritate ordinaria confirmando, insuper magistrum Johannem, rectorem nostre scole, presencium ostensorem, in altaristam, ministrum et rectorem dicti altaris et reddituum predictorum vestre paternitati presentaverunt et cum presentibus presentant predicti fundatores, et specialiter Nicolaus filius Nete et Johannes Pfaff, qui) debent esse veri patroni, et eorum heredes, in quos alii fundatores et fundatrices predicte suum ius, quod in iure patronatus presentandi rectorem dicti altaris et reddituum predictorum, cum vacaret, haberent vel habere possent, totaliter fuderunt, petentes et rogantes pro ipso et cum ipso magistro Johanne, ut ipsum ad dictum altare et redditus confirmare dignemini et regimen ipsius altaris et reddituum, quantum ad vestrum spectat officium, sibi committendo, cum dominus et pater potest, pius vult, prudens scit, subditòrum insufficiencias ad effectum In quorum omnium, videlicet exposicionis, donacionis, funda- approbando terminare. cionis et suplicacionise) testimonium et perpetui roboris firmitatem presens scriptum fieri et sigillo nostre Curiensis civitatis appensione iussimus communiri. Act. et dat. in Curia a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die ss. Quinque fratrum mart. glor. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 20. die m. ian. a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 20 n. 31. — [MI. a) cop.: putei. — b) sic in cop., sed inferius ibidem legitur: Heinlinus dictus Pech. c) cop.: compa- ratos. — d) cop.: que. — e) cop.: exposicionem, donacionem, fundacionem et suplicacionem.
Strana 216
216 Regesta Bohemiae et Moraviae. 332) 1359 nov. 12. Pragae. Karolus imperator et rex civibus et incolis civitatis Cáslaviensis ius confert, ut ratione he- reditatum rite emptarum impeti non possint. — n. f. t. p. u., quod ad obviandum futuris periculis, et ut indempnitati dill. nobis civium in Tschaslauia habundancius caveatur, decernimus et auctoritate regia Boemie duximus statuendum, quod quocienscunque aliquis concivium et inhabitatorum civitatis predicte domum, agros aut hereditates alias —— vendiderit et ipsas emptori coram .. iudice .. scabinis et .. iuratis loci predicti in iudicio contestato iuxta morem civitatis resignaverit, et emptor talis a die resignacionis sibi facte in pacifica possessione talis seu talium hereditatum per annum et diem, sicut approbata consuetudo decernit, rite persti- terit, quod extunc inantea omnibus et singulis, Judeis sive Cristianis, eandem vel easdem hereditates impugnare seu arrestare aut impetere volentibus sit omnis accio penitus inter- ——nisi a die contractuum infra unius anni spacium .. iudici et .. iuratis scabinis dicta,— ibidem in Tschaslauia in contestato iudicio notificata seu notificate fuerint et eciam voce preconia in ecclesia parrochiali, dum maior populi multitudo presens affuerit, infra tres quindenas a die contractuum tribus vicibus ad omnium audire volencium producantur Dat. Prage a. d. 1359 II id. nov., regn. nostr. a. XIV, — publicam nocionem. Per d. Mindensem cancellarius. R. Miliczius. imperii vero quinto. Orig. cum sig. maiest., fracto, in archivo civitatis Čáslav sign. A 2. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 558 n. 385. — Reg. imp. VIII 6210. — [MJ. 333) 1359 nov. 19. Pragae. 2 Karolus imperator et rex monasterium ord. s. Benedicti in Bergen, dioc. Eichstadt., in suam et successorum suorum, Bohemiae regum, tutelam recipiens, omnia iura et libertates ipsius monasterii confirmat aliquibus specialibus constitutionibus adiectis. —. Des haben wir von unsern bekennen ——. Allein wir von angeborner gûte — sunderlichen gnaden die geistlichen Alheiden aptissin, ir convent und closter zu Pergen s. —— alle ire leut und gut und undersezzen, die Benedicten ord. in Eysteter bystum gelegen,— in der gegend umb Herspruk in unserer vogtei wonen, gelegen und gesezzen sein got zu lob und zu eren, und ouch daz sie von unserer fursichtikeit gote desderbaz und gemechlicher mit fleizze gedienen mugen, mit rechter wizzen in unsern, unserer erben und nachkumen, kunig czu Beheim, und der cronen doselbist schucz, schirm und versprechnuzz genumen und ouch nemen an diesem brieff, und wollen sie gnediclichen mit allem fleizz gen allermeng- lich schuczen, schirmen und versprechen. Auch haben wir von den egenanten unsern keiserlichen gnaden und mit keiserlicher macht dem vorgenanten closter alle sein recht, freyheit, gnad und gute gewonheit und ouch alle hantvesten und brieff, die dasselbe closter von Romischen keisern und kunigen, unsern vorfarn, von uns und dem reiche und ouch von andern geistlichen und werltlichen fursten, grafen und herren und anders allermenglich recht und redlichen behalten, und von alter herbracht und gehabt haben, von worte zu worte in allen iren punkten und artikeln, geleich als ob sie hie von worte zu worte begriffen weren oder ob sie durch rechte oder gewonheit begriffen sein solten, bestetigt und con- firmirt, bestetigen und confirmiren ouch mit diesem brieff. Allein wir ouch, umb dasselbe closter die eygenschaft des grundes an dem closterhoff bei dem graben zu Herspruk mit andern sachen und guten recht und redlich gekoufft haben, doch ist unser meynung und wollen von unsern sunderlichen gnaden und mit keiserlicher macht, daz die obgenante aptissin, ir convent und closter denselben iren hoff besiczen, innehaben, nuczen und
216 Regesta Bohemiae et Moraviae. 332) 1359 nov. 12. Pragae. Karolus imperator et rex civibus et incolis civitatis Cáslaviensis ius confert, ut ratione he- reditatum rite emptarum impeti non possint. — n. f. t. p. u., quod ad obviandum futuris periculis, et ut indempnitati dill. nobis civium in Tschaslauia habundancius caveatur, decernimus et auctoritate regia Boemie duximus statuendum, quod quocienscunque aliquis concivium et inhabitatorum civitatis predicte domum, agros aut hereditates alias —— vendiderit et ipsas emptori coram .. iudice .. scabinis et .. iuratis loci predicti in iudicio contestato iuxta morem civitatis resignaverit, et emptor talis a die resignacionis sibi facte in pacifica possessione talis seu talium hereditatum per annum et diem, sicut approbata consuetudo decernit, rite persti- terit, quod extunc inantea omnibus et singulis, Judeis sive Cristianis, eandem vel easdem hereditates impugnare seu arrestare aut impetere volentibus sit omnis accio penitus inter- ——nisi a die contractuum infra unius anni spacium .. iudici et .. iuratis scabinis dicta,— ibidem in Tschaslauia in contestato iudicio notificata seu notificate fuerint et eciam voce preconia in ecclesia parrochiali, dum maior populi multitudo presens affuerit, infra tres quindenas a die contractuum tribus vicibus ad omnium audire volencium producantur Dat. Prage a. d. 1359 II id. nov., regn. nostr. a. XIV, — publicam nocionem. Per d. Mindensem cancellarius. R. Miliczius. imperii vero quinto. Orig. cum sig. maiest., fracto, in archivo civitatis Čáslav sign. A 2. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. 1I p. 558 n. 385. — Reg. imp. VIII 6210. — [MJ. 333) 1359 nov. 19. Pragae. 2 Karolus imperator et rex monasterium ord. s. Benedicti in Bergen, dioc. Eichstadt., in suam et successorum suorum, Bohemiae regum, tutelam recipiens, omnia iura et libertates ipsius monasterii confirmat aliquibus specialibus constitutionibus adiectis. —. Des haben wir von unsern bekennen ——. Allein wir von angeborner gûte — sunderlichen gnaden die geistlichen Alheiden aptissin, ir convent und closter zu Pergen s. —— alle ire leut und gut und undersezzen, die Benedicten ord. in Eysteter bystum gelegen,— in der gegend umb Herspruk in unserer vogtei wonen, gelegen und gesezzen sein got zu lob und zu eren, und ouch daz sie von unserer fursichtikeit gote desderbaz und gemechlicher mit fleizze gedienen mugen, mit rechter wizzen in unsern, unserer erben und nachkumen, kunig czu Beheim, und der cronen doselbist schucz, schirm und versprechnuzz genumen und ouch nemen an diesem brieff, und wollen sie gnediclichen mit allem fleizz gen allermeng- lich schuczen, schirmen und versprechen. Auch haben wir von den egenanten unsern keiserlichen gnaden und mit keiserlicher macht dem vorgenanten closter alle sein recht, freyheit, gnad und gute gewonheit und ouch alle hantvesten und brieff, die dasselbe closter von Romischen keisern und kunigen, unsern vorfarn, von uns und dem reiche und ouch von andern geistlichen und werltlichen fursten, grafen und herren und anders allermenglich recht und redlichen behalten, und von alter herbracht und gehabt haben, von worte zu worte in allen iren punkten und artikeln, geleich als ob sie hie von worte zu worte begriffen weren oder ob sie durch rechte oder gewonheit begriffen sein solten, bestetigt und con- firmirt, bestetigen und confirmiren ouch mit diesem brieff. Allein wir ouch, umb dasselbe closter die eygenschaft des grundes an dem closterhoff bei dem graben zu Herspruk mit andern sachen und guten recht und redlich gekoufft haben, doch ist unser meynung und wollen von unsern sunderlichen gnaden und mit keiserlicher macht, daz die obgenante aptissin, ir convent und closter denselben iren hoff besiczen, innehaben, nuczen und
Strana 217
Annus 1359 nov. 12.—19. 217 niezzen sullen nach allem iren willen, wie in allernüczest ist, und daz in sulcher kouff an allen iren rechten, freiheiten, wirden und gnaden, die zu demselben hoff von alter gehort haben, keinen schaden brengen sulle, sunder sie sullen bei allen denselben furbaz an unser und aller leute hindernuzz beleiben, doch in sulcher bescheidenheit, daz sie und ire nach- kumen oder in wes hant der hoff queme in dem selben hoff und uff derselben hofstat ewiclich kein purgleich gepewde ufrichten oder machen sullen in dheine weis. Auch sullen die ege- nanten aptissin und convent zu Pergen und ir nachkumen denselben hoff nyemant ver- kouffen, er were denn uns, unsern erben oder nachkumen, kunigen zu Beheim vorange- boten, ob wir in wolten kouffen; wolten wir sein denn nicht kouffen, so mag man in denn geben, wem man wil, doch in sulchen rechten, daz niemant erlaubet sei doselbist keinen burgleichen baw zemachen. Ouch sol niemant dhein aptissin des obgenanten closters zu Pergen ir amptleut, diener oder hindersezzen, die uff desselben closters aygen siczen, wo daz gelegen sei, umb dheinerlei schulde oder missetat, wo oder wie sie die begingen haben, ouch umb wunden oder umb todsleg in dem markte zu Herspruk verbieten, ufhalden oder bekunern mit gerichte oder on gerichte in dheine weis, weder an leib oder on gut on allein umb sulche schulde und missetat, die sie doselbist in dem markte zu Herspruk machen oder tun, darumb sullen sie tun und leiden, als doselbist recht ist. Ouch sol ein iclich aptissin des obgenanten closters oder ir amptman umb alle ir leut und gut, die in der egenanten gegend umb Herspruk in unser vogti gelegen sint oder waz desselben closters leut und gut antriffet, selber richten umb welcherlei geschichte oder sach daz kumpt, wenn und wie sie wollen und ires gerichtez ouch selben gewaldig seyn, auzgenumen des halsgerichtez, daz wir uns, unsern erben und nachkumen, die Herspruk in czeiten innehaben werden, selber behalten. Und ouch daz unser amptman zu Herspruk oder zu Hohenstein die dreu ehafte gerichte alle iar sol bey einer aptissin von Pergen oder irm amptman uff dem closterhoff zu Herspruk an dem gerichte siczen und die aptissin, iren amptman und die uff daz ge- richte kumen, getrewlich schuczen und schirmen, und darumb sullen demselben unserm amptman der dritte pfenning der wandel werden, die des tages gevallen. Ez sol auch dez closters gut niemant beseczen oder entseczen, denn ein aptissin von Pergen oder ir amptman, und sol ouch niemant desselben closters gut kouffen, verkouffen, verseczen, tailen, in fremde gut bawen noch holcz dar abholn on der aptissin oder ires amptmans wort und wizzen. Ez sol ouch niemant des closters leut oder gut fur dhein ander gerichte laden, denn fur die aptissin oder irn amptman. Auch sol nyemant keinen bûtel seczen, der uff dez closters gut reite mit dheinerlei rechte oder gewalte, denn die aptissin oder ir amptman. Ouch sol dez closters gut fur niemant pfand oder pfantber sein, denn fur daz closter allein. Auch wollen wir von unsern sunderlichen keiserlichen gnaden, ob dhein herre vor uns oder wir selber iemant icht desselben closters gut verlihen, verkoufft, verburgut oder versaczet hetten, daz sol zemal untugend sein und keinerlei craft oder macht haben; und wollen ouch, daz sulchez verleihen, verkouffen oder verseczen von uns, unsern nachkumen, kunigen zu Beheim, oder unsern amptleuten in kunftigen czeiten nymmer geschehe oder geschehen sulle, davon dem closter sein recht, gut, gult, freyheit oder gewonheit gemmynert werden mochte. Auch wollen wir, wer vogtei uber dez vorgenanten closters gut innehabe, von welcherlei sache daz sei, sie sei im verliehen, verkoufft, versaczet oder angeerbet, daz die nichtes mer dovon nemen oder eyschen, denn die alten rechten vogtrecht an waicz und an kesen, als unser salbuch zu Beyern dovon sprichet oder als von alter von ichthem gut gehoret; und sullen ouch dieselben leut und gut mit nichte anders besweren, sunder ez sol daz obgenante closter, sein leut und gut innehaben, nuczen und niezzen, wie im allernuczest ist und in gevellet, ungehindert von uns und allen leuten; und also wer erb von dem egenanten closter hat, der sol dem closter ierlichen sein rechte gancz gulte geben nach seines salbuchs sag; und wer sich dez saczet, den sullen dez closters amptleut darzu twingen, wurde aber in daz zu swer, so sol in alleweg ein vogt zu Hohenstein oder zu Herspruk getrewlichen mit ernst
Annus 1359 nov. 12.—19. 217 niezzen sullen nach allem iren willen, wie in allernüczest ist, und daz in sulcher kouff an allen iren rechten, freiheiten, wirden und gnaden, die zu demselben hoff von alter gehort haben, keinen schaden brengen sulle, sunder sie sullen bei allen denselben furbaz an unser und aller leute hindernuzz beleiben, doch in sulcher bescheidenheit, daz sie und ire nach- kumen oder in wes hant der hoff queme in dem selben hoff und uff derselben hofstat ewiclich kein purgleich gepewde ufrichten oder machen sullen in dheine weis. Auch sullen die ege- nanten aptissin und convent zu Pergen und ir nachkumen denselben hoff nyemant ver- kouffen, er were denn uns, unsern erben oder nachkumen, kunigen zu Beheim vorange- boten, ob wir in wolten kouffen; wolten wir sein denn nicht kouffen, so mag man in denn geben, wem man wil, doch in sulchen rechten, daz niemant erlaubet sei doselbist keinen burgleichen baw zemachen. Ouch sol niemant dhein aptissin des obgenanten closters zu Pergen ir amptleut, diener oder hindersezzen, die uff desselben closters aygen siczen, wo daz gelegen sei, umb dheinerlei schulde oder missetat, wo oder wie sie die begingen haben, ouch umb wunden oder umb todsleg in dem markte zu Herspruk verbieten, ufhalden oder bekunern mit gerichte oder on gerichte in dheine weis, weder an leib oder on gut on allein umb sulche schulde und missetat, die sie doselbist in dem markte zu Herspruk machen oder tun, darumb sullen sie tun und leiden, als doselbist recht ist. Ouch sol ein iclich aptissin des obgenanten closters oder ir amptman umb alle ir leut und gut, die in der egenanten gegend umb Herspruk in unser vogti gelegen sint oder waz desselben closters leut und gut antriffet, selber richten umb welcherlei geschichte oder sach daz kumpt, wenn und wie sie wollen und ires gerichtez ouch selben gewaldig seyn, auzgenumen des halsgerichtez, daz wir uns, unsern erben und nachkumen, die Herspruk in czeiten innehaben werden, selber behalten. Und ouch daz unser amptman zu Herspruk oder zu Hohenstein die dreu ehafte gerichte alle iar sol bey einer aptissin von Pergen oder irm amptman uff dem closterhoff zu Herspruk an dem gerichte siczen und die aptissin, iren amptman und die uff daz ge- richte kumen, getrewlich schuczen und schirmen, und darumb sullen demselben unserm amptman der dritte pfenning der wandel werden, die des tages gevallen. Ez sol auch dez closters gut niemant beseczen oder entseczen, denn ein aptissin von Pergen oder ir amptman, und sol ouch niemant desselben closters gut kouffen, verkouffen, verseczen, tailen, in fremde gut bawen noch holcz dar abholn on der aptissin oder ires amptmans wort und wizzen. Ez sol ouch niemant des closters leut oder gut fur dhein ander gerichte laden, denn fur die aptissin oder irn amptman. Auch sol nyemant keinen bûtel seczen, der uff dez closters gut reite mit dheinerlei rechte oder gewalte, denn die aptissin oder ir amptman. Ouch sol dez closters gut fur niemant pfand oder pfantber sein, denn fur daz closter allein. Auch wollen wir von unsern sunderlichen keiserlichen gnaden, ob dhein herre vor uns oder wir selber iemant icht desselben closters gut verlihen, verkoufft, verburgut oder versaczet hetten, daz sol zemal untugend sein und keinerlei craft oder macht haben; und wollen ouch, daz sulchez verleihen, verkouffen oder verseczen von uns, unsern nachkumen, kunigen zu Beheim, oder unsern amptleuten in kunftigen czeiten nymmer geschehe oder geschehen sulle, davon dem closter sein recht, gut, gult, freyheit oder gewonheit gemmynert werden mochte. Auch wollen wir, wer vogtei uber dez vorgenanten closters gut innehabe, von welcherlei sache daz sei, sie sei im verliehen, verkoufft, versaczet oder angeerbet, daz die nichtes mer dovon nemen oder eyschen, denn die alten rechten vogtrecht an waicz und an kesen, als unser salbuch zu Beyern dovon sprichet oder als von alter von ichthem gut gehoret; und sullen ouch dieselben leut und gut mit nichte anders besweren, sunder ez sol daz obgenante closter, sein leut und gut innehaben, nuczen und niezzen, wie im allernuczest ist und in gevellet, ungehindert von uns und allen leuten; und also wer erb von dem egenanten closter hat, der sol dem closter ierlichen sein rechte gancz gulte geben nach seines salbuchs sag; und wer sich dez saczet, den sullen dez closters amptleut darzu twingen, wurde aber in daz zu swer, so sol in alleweg ein vogt zu Hohenstein oder zu Herspruk getrewlichen mit ernst
Strana 218
218 Regesta Bohemiae et Moraviae. darzu beholfen sein. Ouch sullen wir, unser erben und nachkumen, kunig zu Beheim, oder unser amptleut kein bet, stewer, gab, recht, gewonheit oder dheinerlei beswerung uff daz vorgenant closter, sein leut oder gut seczen oder ymmer von in gefodern oder nemen, sunder man sol uns, unsern erben oder nachkumen, kunigen zu Beheim dorumb ierlich in unser ampt zu Herspruk raichen und geben von des vorgenanten closters kasten ezwu und dreizzig mutt habern, acht mutt roken, acht vogtswein und von ie dez closters gut den vogtweicz und kese, als daz alles von alter mit gewonheit herkumen ist. Auch sullen sie uns ierlichen in daz obenante unser ampt funfezig pf. hal. geantwürten und geben werden, halbe zu s. Walpurgen tag und halbe zu s. Michels tag, und die sind also ufgeleget, daz ir alleweg ein aptissin des obgenanten closters ierlichen sol vier und czweynczig pf. geben und die gebawer gemeinlichen in dem egenanten ampt und vogti die sechs und czweynczig pf.; die sol des closters amptman von den bawern sammen und sol dasselbe gelt mit andern vorgenanten vogtrechten in daz egenante unser ampt antwurten und reichen; und uber die vorgenanten vogtrecht sullen wir, unser erben oder nachkumen, kunig zu Beheim, und unser amptleut daz vorgenante closter, sein leut und gut mit nicht anders beswern oder bekümern oder von in heischen oder nemen in dheine weis, sunder wir wollen sie getrewlichen schirmen, ver- sprechen und bei allen iren freiheit behalten, als dovor geschriben stet. Poena: funfezig marg lotiges goldes und die sullen halbe in unserer und des reichscamer und daz ander halbe teil —. Mit urkund dicz briefs versigelt mit unserer keiserlichen den egenanten aptissin maiestat insigel. Der geben ist zu Prag nach Crists gepurt dreuczenhundert iar darnach in dem neun und funfczigisten iar an s. Elsbeten tag, unser reiche in dem vierczenden u. d. keis. in d. funften iare. Per d. imperatorem Johannes Eystetensis. Orig. duo (A et B) in archivo generali Bavariae; A cum sig. in fil. ser., avulso, sign. Klosterurk., Kl. Bergen Fasc. 5 Nr. 16; B eum sig. maiest. in fil. ser., parva ex parte servato, sign. Nürnberg, Reichsstadt, Kl. Bergen Fasc. 291 Nr. 16.—Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 428.— Reg. imp. VIII3018.—HU—[LJ. 334) 1359 nov. 19. Brunae. Johannes, marggravius Moraviae, Stiborio de Cimburk civitatem Tovačov et alia bona, quae Stiborius a marggravio emit, in feudum confert. —, quod nos In nom. s. et indiv. trin. am. Johannes, dei gr. marchio Moraviae — marchionatus nostri predicti, cui disponente altissimo preficimur, honores, per quos et co- moda proveniunt, cura pervigili extollere conantes attendentesque strenui militis Stibori de Cimburk dicti de Thowaczow, fid. nostri dil., grata, quibus ipse nobis complacuit, obse- quia, bona infrascripta nostri marchionatus predicti, que ipse Stiborius pro decem et octo centenis mar. gr. den. Prag. numeri moravici, sexaginta quatuor grossos pro marca compu- tando, aput nos comparasse dinoscitur, et in quibus bonis terciam partem dicte pecunie, ultra ipsa decem et octo centena mar. sibi, prout ius feudi requirit, addidimus, videlicet Thowaczow, opidum cum municione, iure patronatus ecclesie, uno molendino et duabus araturis ibidem et cum medietate aque Moravie et uno littore ibidem, Thowaczowecz, Wirowany, Oploczany, Wykleky villas et quidquid in villa Ewany marchionatus predicti fore dinoscitur cum paludi- bus et pascuis nostris ibidem, molendinum ante villam Wirowany circum Uhrziczicz, Lobo- dicz, Nenakunicz, Raczedawy villas, prata et pascua, prout limites regni demonstrant, ius quondam in predictis bonis, quod in wulgari sochowne asseritur, cum eorundem bonorum agris cultis et incultis, censibus, iudiciis, honoribus, silvis, nemoribus, rubetis, wulgariter luhy dictis, montibus, collibus, aquis stantibus et fluentibus, rivis, aquarum decursibus, piscariis, littoribus, piscatoribus, lacubus, paludibus, pratis, pascuis, venacionibus, aucupa- cionibus omnibusque et singulis suorum bonorum intra et supra terram pertinenciis in singulis eorumdem bonorum metis et distinccionibus, quemadmodum ipsa bona a cl. mem.
218 Regesta Bohemiae et Moraviae. darzu beholfen sein. Ouch sullen wir, unser erben und nachkumen, kunig zu Beheim, oder unser amptleut kein bet, stewer, gab, recht, gewonheit oder dheinerlei beswerung uff daz vorgenant closter, sein leut oder gut seczen oder ymmer von in gefodern oder nemen, sunder man sol uns, unsern erben oder nachkumen, kunigen zu Beheim dorumb ierlich in unser ampt zu Herspruk raichen und geben von des vorgenanten closters kasten ezwu und dreizzig mutt habern, acht mutt roken, acht vogtswein und von ie dez closters gut den vogtweicz und kese, als daz alles von alter mit gewonheit herkumen ist. Auch sullen sie uns ierlichen in daz obenante unser ampt funfezig pf. hal. geantwürten und geben werden, halbe zu s. Walpurgen tag und halbe zu s. Michels tag, und die sind also ufgeleget, daz ir alleweg ein aptissin des obgenanten closters ierlichen sol vier und czweynczig pf. geben und die gebawer gemeinlichen in dem egenanten ampt und vogti die sechs und czweynczig pf.; die sol des closters amptman von den bawern sammen und sol dasselbe gelt mit andern vorgenanten vogtrechten in daz egenante unser ampt antwurten und reichen; und uber die vorgenanten vogtrecht sullen wir, unser erben oder nachkumen, kunig zu Beheim, und unser amptleut daz vorgenante closter, sein leut und gut mit nicht anders beswern oder bekümern oder von in heischen oder nemen in dheine weis, sunder wir wollen sie getrewlichen schirmen, ver- sprechen und bei allen iren freiheit behalten, als dovor geschriben stet. Poena: funfezig marg lotiges goldes und die sullen halbe in unserer und des reichscamer und daz ander halbe teil —. Mit urkund dicz briefs versigelt mit unserer keiserlichen den egenanten aptissin maiestat insigel. Der geben ist zu Prag nach Crists gepurt dreuczenhundert iar darnach in dem neun und funfczigisten iar an s. Elsbeten tag, unser reiche in dem vierczenden u. d. keis. in d. funften iare. Per d. imperatorem Johannes Eystetensis. Orig. duo (A et B) in archivo generali Bavariae; A cum sig. in fil. ser., avulso, sign. Klosterurk., Kl. Bergen Fasc. 5 Nr. 16; B eum sig. maiest. in fil. ser., parva ex parte servato, sign. Nürnberg, Reichsstadt, Kl. Bergen Fasc. 291 Nr. 16.—Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 428.— Reg. imp. VIII3018.—HU—[LJ. 334) 1359 nov. 19. Brunae. Johannes, marggravius Moraviae, Stiborio de Cimburk civitatem Tovačov et alia bona, quae Stiborius a marggravio emit, in feudum confert. —, quod nos In nom. s. et indiv. trin. am. Johannes, dei gr. marchio Moraviae — marchionatus nostri predicti, cui disponente altissimo preficimur, honores, per quos et co- moda proveniunt, cura pervigili extollere conantes attendentesque strenui militis Stibori de Cimburk dicti de Thowaczow, fid. nostri dil., grata, quibus ipse nobis complacuit, obse- quia, bona infrascripta nostri marchionatus predicti, que ipse Stiborius pro decem et octo centenis mar. gr. den. Prag. numeri moravici, sexaginta quatuor grossos pro marca compu- tando, aput nos comparasse dinoscitur, et in quibus bonis terciam partem dicte pecunie, ultra ipsa decem et octo centena mar. sibi, prout ius feudi requirit, addidimus, videlicet Thowaczow, opidum cum municione, iure patronatus ecclesie, uno molendino et duabus araturis ibidem et cum medietate aque Moravie et uno littore ibidem, Thowaczowecz, Wirowany, Oploczany, Wykleky villas et quidquid in villa Ewany marchionatus predicti fore dinoscitur cum paludi- bus et pascuis nostris ibidem, molendinum ante villam Wirowany circum Uhrziczicz, Lobo- dicz, Nenakunicz, Raczedawy villas, prata et pascua, prout limites regni demonstrant, ius quondam in predictis bonis, quod in wulgari sochowne asseritur, cum eorundem bonorum agris cultis et incultis, censibus, iudiciis, honoribus, silvis, nemoribus, rubetis, wulgariter luhy dictis, montibus, collibus, aquis stantibus et fluentibus, rivis, aquarum decursibus, piscariis, littoribus, piscatoribus, lacubus, paludibus, pratis, pascuis, venacionibus, aucupa- cionibus omnibusque et singulis suorum bonorum intra et supra terram pertinenciis in singulis eorumdem bonorum metis et distinccionibus, quemadmodum ipsa bona a cl. mem.
Strana 219
Annus 1359 nov. 19.—23. 219 nostris progenitoribus possessa et demum ad nos ab eisdem devoluta noscuntur, prefato Stiborio et suis legitimis heredibus damus in verum feodum per ipsum et suos heredes pre- dictos habenda, tenenda et utifruenda et titulo veri feodi perpetuis temporibus pacifice possidenda. Quequidem bona cum ipsorum pertinenciis predictis prefatus Stiborius et sui heredes vendendi, obligandi, donandi, permutandi personis status ipsorum Stiborii et heredum suorum consimilis et non inferioribus habebunt et habere debent plenariam facultatem; bona quoque videlicet Czelicz opidum et villam Hyrdiekowicz cum ipsorum universis et singulis iuribus, utilitatibus, pertinenciis et consuetudinibus, quibus ipsa bona sunt freta a retroactis huc usque temporibus, nobis et nostris reservamus heredibus et ea a predictis bonis predicto Stiborio et suis heredibus datis in feudum distinguimus nostroque predicto marchionatu aplicamus, promittentes fide bona pro nobis et nostris heredibus prefatum Stiborium et heredes ipsius in predictis bonis et feodo non impedire quoquomodo, sed pocius in eisdem bonis et feodo prout et ceteros feudales nostros promittimus et volumus graciosius conservare. Harum nostrarum serie et testimonio litterarum. Dat. Brune die b. Elizabet vidue an. 1359. Cop. saec. XVI Brunae in archivo terrae in ms. sign. 599 (olim Musaeum Francisci sign. 235 a) fol. 286v, versio bohemica ibidem in corfirmatione Georgii regis dd. 11. die m. ian. a. 1464 fol. 291v. Edd. Chlumecky-Chytil, Die Landtafel des Markgraf. Mähren 1 p. 30 n 611. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 80 n. 100 (falso cum dato post 25. iun. 1358), — Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 67 n. 81. — Extr. Palacký AC VI p. 497 n. 6. — Dvorský AC XVI p. 77 n. 9. — HU — [L]. 335) 1359 nov. 23. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni, filio Johannis dicti Seckel, eiusque patruis, Alberto et Benessio, allodium in Quittendorf villasque Sackerau et Baldewiensdorf in feudum confert. n. f. t. p. u., quod licet a nob. olym Johanni dicto Seckel, dum viveret, et propter varia probitatum merita fratrum suorum Alberti et Benesii, fidd. nostrorum dill., eisdem suis fratribus sub ista condicione, si dictus Johannes sine legittimis heredibus decederet, bona infrascripta, videlicet curiam et allodium in Quittendorff ac villas Sackerraw et Balde- weinsdorff cum ipsorum attinenciis et pertinenciis universis in feudum concesserimus et iidem fratres eadem bona a nobis, ut a rege Boemie et corona eiusdem regni nostri, sub condicione prefata in feudum acceperint, prestitis eciam nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone omagii, fidelitatis, obediencie et subieccionis debite solitis iuramentis. Quia tamen dictus Johannes noviter diem clausit extremum et dil. nobis Johannem, eius filium, post se legittimum reliquit heredem, nos de singulari innate gracie specialis Johanni, heredi prefato, necnon dictis Alberto et Benesio de huiusmodi feudis providere volentes, ipsis omnia et singula bona predicta cum attinenciis eorundem —, auctoritate regia Boemie de novo ex certa nostra sciencia sub iuribus antedictis ac eciam sub condicione subscripta in feudum duximus concedenda ita videlicet, quod si dictus Johannes heredes legittimos post se habuerit, extunc heredes huiusmodi dumtaxat et non Albertus aut Benesius seu eorum heredes dicta bona et feuda a nobis et nostris heredibus et successoribus prefatis et a corona regni nostri Boemie in feudum tenere et possidere debeant, ut prefertur. Si autem ipse Johannes sine heredibus legittimis decederet, extunc ipsi Albertus et Benesius et eorum heredes ac eorum quilibet alio decedente in feudis huiusmodi eciam sub antedictis iuribus succedant, et sic eadem feuda ad ipsos et eorum quemlibet libere de- volvantur. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, IX cal. dec., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero quinto. Per d. magistrum curie Heinricus Australis. Corr. per Johannem de Prusnicz. Orig. perg. cum sig. maiest. Vratislaviae in archivo publico Rep. 84 n. 117. — HU — [LJ.
Annus 1359 nov. 19.—23. 219 nostris progenitoribus possessa et demum ad nos ab eisdem devoluta noscuntur, prefato Stiborio et suis legitimis heredibus damus in verum feodum per ipsum et suos heredes pre- dictos habenda, tenenda et utifruenda et titulo veri feodi perpetuis temporibus pacifice possidenda. Quequidem bona cum ipsorum pertinenciis predictis prefatus Stiborius et sui heredes vendendi, obligandi, donandi, permutandi personis status ipsorum Stiborii et heredum suorum consimilis et non inferioribus habebunt et habere debent plenariam facultatem; bona quoque videlicet Czelicz opidum et villam Hyrdiekowicz cum ipsorum universis et singulis iuribus, utilitatibus, pertinenciis et consuetudinibus, quibus ipsa bona sunt freta a retroactis huc usque temporibus, nobis et nostris reservamus heredibus et ea a predictis bonis predicto Stiborio et suis heredibus datis in feudum distinguimus nostroque predicto marchionatu aplicamus, promittentes fide bona pro nobis et nostris heredibus prefatum Stiborium et heredes ipsius in predictis bonis et feodo non impedire quoquomodo, sed pocius in eisdem bonis et feodo prout et ceteros feudales nostros promittimus et volumus graciosius conservare. Harum nostrarum serie et testimonio litterarum. Dat. Brune die b. Elizabet vidue an. 1359. Cop. saec. XVI Brunae in archivo terrae in ms. sign. 599 (olim Musaeum Francisci sign. 235 a) fol. 286v, versio bohemica ibidem in corfirmatione Georgii regis dd. 11. die m. ian. a. 1464 fol. 291v. Edd. Chlumecky-Chytil, Die Landtafel des Markgraf. Mähren 1 p. 30 n 611. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 80 n. 100 (falso cum dato post 25. iun. 1358), — Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 67 n. 81. — Extr. Palacký AC VI p. 497 n. 6. — Dvorský AC XVI p. 77 n. 9. — HU — [L]. 335) 1359 nov. 23. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni, filio Johannis dicti Seckel, eiusque patruis, Alberto et Benessio, allodium in Quittendorf villasque Sackerau et Baldewiensdorf in feudum confert. n. f. t. p. u., quod licet a nob. olym Johanni dicto Seckel, dum viveret, et propter varia probitatum merita fratrum suorum Alberti et Benesii, fidd. nostrorum dill., eisdem suis fratribus sub ista condicione, si dictus Johannes sine legittimis heredibus decederet, bona infrascripta, videlicet curiam et allodium in Quittendorff ac villas Sackerraw et Balde- weinsdorff cum ipsorum attinenciis et pertinenciis universis in feudum concesserimus et iidem fratres eadem bona a nobis, ut a rege Boemie et corona eiusdem regni nostri, sub condicione prefata in feudum acceperint, prestitis eciam nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone omagii, fidelitatis, obediencie et subieccionis debite solitis iuramentis. Quia tamen dictus Johannes noviter diem clausit extremum et dil. nobis Johannem, eius filium, post se legittimum reliquit heredem, nos de singulari innate gracie specialis Johanni, heredi prefato, necnon dictis Alberto et Benesio de huiusmodi feudis providere volentes, ipsis omnia et singula bona predicta cum attinenciis eorundem —, auctoritate regia Boemie de novo ex certa nostra sciencia sub iuribus antedictis ac eciam sub condicione subscripta in feudum duximus concedenda ita videlicet, quod si dictus Johannes heredes legittimos post se habuerit, extunc heredes huiusmodi dumtaxat et non Albertus aut Benesius seu eorum heredes dicta bona et feuda a nobis et nostris heredibus et successoribus prefatis et a corona regni nostri Boemie in feudum tenere et possidere debeant, ut prefertur. Si autem ipse Johannes sine heredibus legittimis decederet, extunc ipsi Albertus et Benesius et eorum heredes ac eorum quilibet alio decedente in feudis huiusmodi eciam sub antedictis iuribus succedant, et sic eadem feuda ad ipsos et eorum quemlibet libere de- volvantur. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. 1359, ind. XII, IX cal. dec., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero quinto. Per d. magistrum curie Heinricus Australis. Corr. per Johannem de Prusnicz. Orig. perg. cum sig. maiest. Vratislaviae in archivo publico Rep. 84 n. 117. — HU — [LJ.
Strana 220
2 220 Regesta Bohemiae et Moraviae. 336) 1359 nov. 28. Pragae. Karolus imperator et rex abbatissae et monasterio Bergensi emptionem advocatiae in villis Hofmannsberg et Fischbrunne ea condicione permittit, ut reges Bohemiae dictam advocatiam eadem summa, qua monasterium praedictum, redimere possint. daz wir der erwirdigen .. aptissin, dem convent und dem closter zu Pergen gunnen und erlaubet haben und erlauben ouch mit diesem brieff, daz sie die vogtei uber die dorfer Hofmansberg und Vischbrunne, die ir eygen sint, lôsen sullen und mugen, wie sie allerbest und allerhenest kunnen, von den, den die vorgenante vogtei versaczet ist; und wenn sie dieselben vogtei gelost haben, so mugen und sullen sie denn dieselben ir eigen gut mit der vogtei und allen vogtrechten innehaben, nuczen und nyezzen ungehindert von uns und allen leuten, doch mit solcher bescheidenheit, daz wir uns, unsern erben und nachkumen, kunigen zu Beheim, vollen ganczen gewalt behalten, daz wir die obgenanten vogtei umb daz egenante closter losen mugen, wenn wir wollen umb als vil geltes, als sie die gelòset haben. Der geben ist zu Prag nach Crists geburt — 1359 an dem nehesten donerstag vor Per d. s. Andres tage unserer reiche i. d. vierczenden u. d. keis. i. d. funften jar. Witkonem Johannes Eystetensis. Orig. perg. cum sig. minori Monaci in archivo generali Bavariae sign. Nürnberg Reichstadt Fasc. 291 (Kloster Bergen) Nr. 17. — Extr. Freyberg, Regesta Boica VIII p. 428. — Reg. imp. VIII 3019. — HU — [LJ. 337) 1359 dec. 1. Odmuchów. Preczlaus, episcopus Vratislaviensis ordinationem de iure praesentandi capellae in Tarnow, inter Karolum imperatorem ut regem Bohemiae et Henricum ducem Glogoviensem factam, confirmat. In nom. dom. am. Nos Preczlaus dei gr. episcopus Wratislaviensis recongnoscimus presentibus universis, quod quia ius presentandi capelle in Tarnow, nostre Wrat. dioc., racione universitatis ville ibidem ad excellentissimum principem dominum nostrum, d. Ka- rolum, Romanorum imperatorem et Boemie regem, ut ad ipsum Boemie regem, et ad ill. principem d. Heinricum, ducem Glogouiensem, solos et in solidum tamquam ad veros et legittimos patronos dinoscitur pertinere, iidem domini malum discordie, quod plerumque in talibus evenire consuevit, prevenire cupientes remedio oportuno, ordinacionem et con- cordiam huiusmodi inter se concorditer statuerunt, puta, quod cum d. Heinricus dux pre- fatus, dum per mortem bone mem. d. Nicolai Soczefka, ultimi rectoris ipsius capelle, vacaret ultimo, discr. v. d. Nicolaum Sculteti de Glogouia, capellanum suum, solus de con- sensu et voluntate predicti domini nostri imperatoris ad huiusmodi capellam nobis, tamquam loci ordinario, presentasset, idem dominus noster imperator aut sui heredes, qui pro tempore fuerint Boemie reges, dum primum dicta capella deinceps vacare contigerit, et post hoc iterum dux prefatus aut sui heredes, et denuo reges ad antedictam capellam, quociens va- care contigerit, alternativis vicibus inantea habeant perpetuo presentare. Nos itaque, qui in concordia presentacionum pocius quam discordia delectamur, presertim cum ex patro- norum discordiis dispendia consueverunt plurima suboriri, predictam ordinacionem et con- cordiam ratam habentes et gratam, eam presencium patrocinio confirmamus, auctoritatem interponentes ordinariam et decretum. — In cuius rei evidenciam presentes nostri appen- sione sigilli et notariorum publicorum infra scriptorum subscripcione ad maiorem fidem fecimus roborari. Act. et dat. Othmuchov in nostra caminata nova kal. dec., hora quasi sexta, a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XIII secundum consuetu- dinem Gneznensis provincie, presentibus honn. et discrr. vv. dd. Jacobo Augustini, archi-
2 220 Regesta Bohemiae et Moraviae. 336) 1359 nov. 28. Pragae. Karolus imperator et rex abbatissae et monasterio Bergensi emptionem advocatiae in villis Hofmannsberg et Fischbrunne ea condicione permittit, ut reges Bohemiae dictam advocatiam eadem summa, qua monasterium praedictum, redimere possint. daz wir der erwirdigen .. aptissin, dem convent und dem closter zu Pergen gunnen und erlaubet haben und erlauben ouch mit diesem brieff, daz sie die vogtei uber die dorfer Hofmansberg und Vischbrunne, die ir eygen sint, lôsen sullen und mugen, wie sie allerbest und allerhenest kunnen, von den, den die vorgenante vogtei versaczet ist; und wenn sie dieselben vogtei gelost haben, so mugen und sullen sie denn dieselben ir eigen gut mit der vogtei und allen vogtrechten innehaben, nuczen und nyezzen ungehindert von uns und allen leuten, doch mit solcher bescheidenheit, daz wir uns, unsern erben und nachkumen, kunigen zu Beheim, vollen ganczen gewalt behalten, daz wir die obgenanten vogtei umb daz egenante closter losen mugen, wenn wir wollen umb als vil geltes, als sie die gelòset haben. Der geben ist zu Prag nach Crists geburt — 1359 an dem nehesten donerstag vor Per d. s. Andres tage unserer reiche i. d. vierczenden u. d. keis. i. d. funften jar. Witkonem Johannes Eystetensis. Orig. perg. cum sig. minori Monaci in archivo generali Bavariae sign. Nürnberg Reichstadt Fasc. 291 (Kloster Bergen) Nr. 17. — Extr. Freyberg, Regesta Boica VIII p. 428. — Reg. imp. VIII 3019. — HU — [LJ. 337) 1359 dec. 1. Odmuchów. Preczlaus, episcopus Vratislaviensis ordinationem de iure praesentandi capellae in Tarnow, inter Karolum imperatorem ut regem Bohemiae et Henricum ducem Glogoviensem factam, confirmat. In nom. dom. am. Nos Preczlaus dei gr. episcopus Wratislaviensis recongnoscimus presentibus universis, quod quia ius presentandi capelle in Tarnow, nostre Wrat. dioc., racione universitatis ville ibidem ad excellentissimum principem dominum nostrum, d. Ka- rolum, Romanorum imperatorem et Boemie regem, ut ad ipsum Boemie regem, et ad ill. principem d. Heinricum, ducem Glogouiensem, solos et in solidum tamquam ad veros et legittimos patronos dinoscitur pertinere, iidem domini malum discordie, quod plerumque in talibus evenire consuevit, prevenire cupientes remedio oportuno, ordinacionem et con- cordiam huiusmodi inter se concorditer statuerunt, puta, quod cum d. Heinricus dux pre- fatus, dum per mortem bone mem. d. Nicolai Soczefka, ultimi rectoris ipsius capelle, vacaret ultimo, discr. v. d. Nicolaum Sculteti de Glogouia, capellanum suum, solus de con- sensu et voluntate predicti domini nostri imperatoris ad huiusmodi capellam nobis, tamquam loci ordinario, presentasset, idem dominus noster imperator aut sui heredes, qui pro tempore fuerint Boemie reges, dum primum dicta capella deinceps vacare contigerit, et post hoc iterum dux prefatus aut sui heredes, et denuo reges ad antedictam capellam, quociens va- care contigerit, alternativis vicibus inantea habeant perpetuo presentare. Nos itaque, qui in concordia presentacionum pocius quam discordia delectamur, presertim cum ex patro- norum discordiis dispendia consueverunt plurima suboriri, predictam ordinacionem et con- cordiam ratam habentes et gratam, eam presencium patrocinio confirmamus, auctoritatem interponentes ordinariam et decretum. — In cuius rei evidenciam presentes nostri appen- sione sigilli et notariorum publicorum infra scriptorum subscripcione ad maiorem fidem fecimus roborari. Act. et dat. Othmuchov in nostra caminata nova kal. dec., hora quasi sexta, a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XIII secundum consuetu- dinem Gneznensis provincie, presentibus honn. et discrr. vv. dd. Jacobo Augustini, archi-
Strana 221
Annus 1359 nov. 28.—dec. 1. 25 221 diacono Legnicensi, Alberto de Zator in Schosnicz, Petro de Loslauia in Rathebor eccl. plebanis, et Johanne de Wratislauia, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Johannes quondam Johannis de Prusnicz, cler. Wrat. dioc., publ. imp. auct. notarius, premissis ratihabicioni, confirmacioni et decreti interposicioni una cum dictis testibus et subscripto publico notario presens interfui, et ea in hanc formam publicam redigens, de mandato prefati rev. patris d. Preczlai Wratislauiensis episcopi nomine et signo meis solitis Et ego Nicolaus Henrici de Poznania, consignavi in testimonium omnium premissorum. cler. Wrat. dioc., publ. auct. imp. notarius, premissis ratihabicioni, confirmacioni et decreti interposicioni, dum sic agerentur per dictum d. Preczlaum episcopum Wratislauiensem, una cum prefatis testibus et notario publico presens interfui et me de mandato eiusdem d. episcopi subscripsi ac signo et nomine meis consuetis signavi, una cum predicto notario in testimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum signis notariorum et sigillo oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Littera episcopi Wratislauiensis super capella in Tarna. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 470 n. 463. — [M. 338) 1359 dec. 1. Bambergae. Leopoldus, episcopus Bambergensis suam partem silvae Veldener Forst Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae et coronae regni Bohemiae vendit. Wir Lupolt von gôtes gn. bischof zu Babenberg bekennen und tun künt , daz wir mit wolbedahtem müt und rate unsers capitels und prelaten zu Bamberg, den wir oft und manigwerbe gehabt haben, in meynuge ze kauffen unserm stifft die vesten, die hernach geschriben sten, die des edeln mannes h. Chunrat von Sluzzelberg seligen gewesen sein, zum ersten Neydekk, Weischen felt, Senftenberg, Ebermanstat, sinen teil, den er het zu Streiperg, sinenteil, den er het an Sluzzeluelt, sinen teil, den er het an Greyffenstein, und swas er ze Tünfelt het, mit allen iren zugehorüngen, wanne wir nu gesehen haben und ze rat sin worden mit demselben capitel, daz unsers stifts nûcze und bestes merklich von demselben kauff kumen moht und moge. Davon so haben wir die vorgenanten vesten mit allen iren rehten, nüczen und zugehorüngen reht und redlich uns und unserm stift ewiklich zu behalten und zû besiczen umb ein genant summe gelts kaufft, alz in den briefen vollekumenlich ist be- griffen, die darüber beidersit geben sind, und wanne wir dieselben summe gelts niht môhten bezalen, ez wer danne, daz wir eczlich unsers stifts gût darumb verchauften, davon so haben wir alle unser teil des waldes genant Veldenner vorst, daz da gelegen ist uf genhalb der Begnicze gen Sulczpach, verchauft und verkaufen mit disem gegenwertigem brief umb zwei tausent und hundert geschok grozzer pfennige Prager müncze, die uns gar und genczlich vergolten und bezalt sin, dem allerdürchl. fürsten und herren h. Karl, Rômischem keysr — — und chûnige ze Beheim, alz einem chûnig ze Beheim, sinen erben und nachchumen, chüngen ze Beheim, und der cronen dezselben chunigreichs zû einem driteil, daz der vor- genant unser herre der .. keyser als ein chünig ze Beheime in demselben walde hat gehabt, mit vischereyen, wazzern, wysen, weyden und allen rehten und zugehorungen, wie man die genennen mage mit sünderlichen worten, die wir oder unser nachchumen, bischôf ze Baben- berg, und der stift ze Babenberg darzu und darinne gehabt haben oder gehaben mòhten in dheine weise. Auch wanne wir zu andern zeiten aller sach und zweiung, die zwischen dem vorgenanten unserm herren dem .. keyser als einem chunig ze Beheim was an einem teil, und uns als von ünsers stiffts wegen an dem andern teil, von demselben walde zu teilen und die markstein zu seczen und ze machen uf die edeln hern Johans lantgrafen zum Leuten- berg und Chunrat von Weydenberg genezlich gegangen sein, und wanne dieselben umb die vorbenante teilung und seczung der markstein solchen entscheit geredt hant, daz sie dem-
Annus 1359 nov. 28.—dec. 1. 25 221 diacono Legnicensi, Alberto de Zator in Schosnicz, Petro de Loslauia in Rathebor eccl. plebanis, et Johanne de Wratislauia, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Johannes quondam Johannis de Prusnicz, cler. Wrat. dioc., publ. imp. auct. notarius, premissis ratihabicioni, confirmacioni et decreti interposicioni una cum dictis testibus et subscripto publico notario presens interfui, et ea in hanc formam publicam redigens, de mandato prefati rev. patris d. Preczlai Wratislauiensis episcopi nomine et signo meis solitis Et ego Nicolaus Henrici de Poznania, consignavi in testimonium omnium premissorum. cler. Wrat. dioc., publ. auct. imp. notarius, premissis ratihabicioni, confirmacioni et decreti interposicioni, dum sic agerentur per dictum d. Preczlaum episcopum Wratislauiensem, una cum prefatis testibus et notario publico presens interfui et me de mandato eiusdem d. episcopi subscripsi ac signo et nomine meis consuetis signavi, una cum predicto notario in testimonium omnium premissorum. Orig. perg. cum signis notariorum et sigillo oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Littera episcopi Wratislauiensis super capella in Tarna. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 470 n. 463. — [M. 338) 1359 dec. 1. Bambergae. Leopoldus, episcopus Bambergensis suam partem silvae Veldener Forst Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae et coronae regni Bohemiae vendit. Wir Lupolt von gôtes gn. bischof zu Babenberg bekennen und tun künt , daz wir mit wolbedahtem müt und rate unsers capitels und prelaten zu Bamberg, den wir oft und manigwerbe gehabt haben, in meynuge ze kauffen unserm stifft die vesten, die hernach geschriben sten, die des edeln mannes h. Chunrat von Sluzzelberg seligen gewesen sein, zum ersten Neydekk, Weischen felt, Senftenberg, Ebermanstat, sinen teil, den er het zu Streiperg, sinenteil, den er het an Sluzzeluelt, sinen teil, den er het an Greyffenstein, und swas er ze Tünfelt het, mit allen iren zugehorüngen, wanne wir nu gesehen haben und ze rat sin worden mit demselben capitel, daz unsers stifts nûcze und bestes merklich von demselben kauff kumen moht und moge. Davon so haben wir die vorgenanten vesten mit allen iren rehten, nüczen und zugehorüngen reht und redlich uns und unserm stift ewiklich zu behalten und zû besiczen umb ein genant summe gelts kaufft, alz in den briefen vollekumenlich ist be- griffen, die darüber beidersit geben sind, und wanne wir dieselben summe gelts niht môhten bezalen, ez wer danne, daz wir eczlich unsers stifts gût darumb verchauften, davon so haben wir alle unser teil des waldes genant Veldenner vorst, daz da gelegen ist uf genhalb der Begnicze gen Sulczpach, verchauft und verkaufen mit disem gegenwertigem brief umb zwei tausent und hundert geschok grozzer pfennige Prager müncze, die uns gar und genczlich vergolten und bezalt sin, dem allerdürchl. fürsten und herren h. Karl, Rômischem keysr — — und chûnige ze Beheim, alz einem chûnig ze Beheim, sinen erben und nachchumen, chüngen ze Beheim, und der cronen dezselben chunigreichs zû einem driteil, daz der vor- genant unser herre der .. keyser als ein chünig ze Beheime in demselben walde hat gehabt, mit vischereyen, wazzern, wysen, weyden und allen rehten und zugehorungen, wie man die genennen mage mit sünderlichen worten, die wir oder unser nachchumen, bischôf ze Baben- berg, und der stift ze Babenberg darzu und darinne gehabt haben oder gehaben mòhten in dheine weise. Auch wanne wir zu andern zeiten aller sach und zweiung, die zwischen dem vorgenanten unserm herren dem .. keyser als einem chunig ze Beheim was an einem teil, und uns als von ünsers stiffts wegen an dem andern teil, von demselben walde zu teilen und die markstein zu seczen und ze machen uf die edeln hern Johans lantgrafen zum Leuten- berg und Chunrat von Weydenberg genezlich gegangen sein, und wanne dieselben umb die vorbenante teilung und seczung der markstein solchen entscheit geredt hant, daz sie dem-
Strana 222
22 222 Regesta Bohemiae et Moraviae. selben unserm herren daz halbteil des waldes, daz da gen Sulzepach gelegen ist, zugeteilet und geschiden haben und uns und unserm stift daz ander halbteil dargegen gelegen, so daz die Begnicz daz wazzer ein mark sin sol der beiden seiten dez vorgenanten waldes, auch haben dieselben entschidleut geredt umb den wiltpan, daz ider teil sol und mag uf dem sinen lazzen die hunde und niht uf dez andern teil, ydoch sol ieder teil sein volg haben, wa sin hunde hinkeren. Fürbaz sûllen wir uns an unserm uver der Begnicz unsers teiles lazzen genugen, alz die vorbenanten entschidleut geredt haben, also, daz wir niht pawen noch greifen sûllen an dez vorbenanten unsers herren des ..keysers teil oder uver. Auch sûllen die egenanten schidlût alle die lute, die umb den vorst sin gesezzen, gleich enzwei teilen, halb in den teil unsers herren dez .. keysers vorst, und halb in unsern teil, und welch .. dorffer und .. leut die vorbenanten schidleut uns also zûteilen, die sûllen in unsern teil dez vorsts varen und darinne hawen und den nuczen glicher weise, als sie vormals her getan haben. Und sûllen sie unsers herren dez .. keysers teil niht hawen noch nuczen an sin besunder gûnst und laub. Also sûllen unsers herren dez .. keysers lût, die ime zûgeteilt werden, daz unserr auch niht hawen noch nuczen an unserr besunder gunst, willen und wort. Und wie die vorbenanten schidleut daz also teilen und entscheiden und uns daz verschreiben unter iren insigeln, daz ist unserr guter wille und wort und geloben daz stet ze halden und ze volfüren an alles geverde. Dise vorgeschriben artikel und dinge alle globen wir in güten treuwen fur uns, unsern stift und nachchumen stet und veste ze halden und verzeihen uns fur uns, unsern stift und nachkûmen, bischoff ze Babenberg, aller ansprach, vorderung und zuversiht, die wir zù dem egenanten walde oder dhein der vorgeschriben sachen gehabt haben oder gehaben môhten in dhein weise in künftigen zeiten, und verzeihen uns mit rehten wizzen und mit gutem willen alles geistlichs und wereltlichs rehten, hantfesten, brieven, freyheid, gewonheit und aller andern hulf, sie sey reht oder gewalt, damit der egenant kauf oder entscheidung môht in dhein weise gehindert werden, gleicher weise, als ob alle solch reht, hantfesten, brief und gewonheit von wort ze wort begriffen weren in disem brife. Auch geloben wir für uns, unsern stift und nachchumen mit rat, willen und wiz- zen unsers capitels, daz wir daz vorbenante halbteil des waldes dem vorgenanten unserm herren, dem .. keyser alz einem kûnig ze Beheim mit allen sinen rehten und zugehorungen, die wir darzue gehabt haben oder gehaben mohten, in dhein weise entweren, verantwurten, versprechen und in der genczlich geweren sûllen und wellen vor ansprach allermeniglichs, er sey geistlich oder wereltlich, oder wie man den moht genennen, alz reht ist in den landen. Und wir Friderich von Trühending techant und daz capitel gemeinlich ze Babenberg bechennen und tun chunt ——, daz wir mit wolbedahtem mût und mit gemeinem rat, als wir of darůmb zu capitel gesezzen sein, mit gemeiner willekur, unbetwüngen durch nücz und bezzerung unsers egenanten stifts unsern willen, günst und meinung genezlichen geben haben zu allen den obgeschriben sachen und unserr insigel an disen brief gehangen zû unsers vorgenanten herren von Babenberg insigel. Diser brief ist geben ze Babenberg nach Crists gepürt dreuczehenhundert iar und in dem neun und fünfzigisten iar, an dem nehsten a suntag nach s. Andres tag des heil. zwelfpoten.") Orig. cum 2 sigg., oblongo et rotundo, de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Vendicio silve Feldener forst d. imperatori tam- quam regi Boemie per Leupoldum, ep. Bambergensem. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 467 n. 458. — HU — [MJ. a) in dorso: R.
22 222 Regesta Bohemiae et Moraviae. selben unserm herren daz halbteil des waldes, daz da gen Sulzepach gelegen ist, zugeteilet und geschiden haben und uns und unserm stift daz ander halbteil dargegen gelegen, so daz die Begnicz daz wazzer ein mark sin sol der beiden seiten dez vorgenanten waldes, auch haben dieselben entschidleut geredt umb den wiltpan, daz ider teil sol und mag uf dem sinen lazzen die hunde und niht uf dez andern teil, ydoch sol ieder teil sein volg haben, wa sin hunde hinkeren. Fürbaz sûllen wir uns an unserm uver der Begnicz unsers teiles lazzen genugen, alz die vorbenanten entschidleut geredt haben, also, daz wir niht pawen noch greifen sûllen an dez vorbenanten unsers herren des ..keysers teil oder uver. Auch sûllen die egenanten schidlût alle die lute, die umb den vorst sin gesezzen, gleich enzwei teilen, halb in den teil unsers herren dez .. keysers vorst, und halb in unsern teil, und welch .. dorffer und .. leut die vorbenanten schidleut uns also zûteilen, die sûllen in unsern teil dez vorsts varen und darinne hawen und den nuczen glicher weise, als sie vormals her getan haben. Und sûllen sie unsers herren dez .. keysers teil niht hawen noch nuczen an sin besunder gûnst und laub. Also sûllen unsers herren dez .. keysers lût, die ime zûgeteilt werden, daz unserr auch niht hawen noch nuczen an unserr besunder gunst, willen und wort. Und wie die vorbenanten schidleut daz also teilen und entscheiden und uns daz verschreiben unter iren insigeln, daz ist unserr guter wille und wort und geloben daz stet ze halden und ze volfüren an alles geverde. Dise vorgeschriben artikel und dinge alle globen wir in güten treuwen fur uns, unsern stift und nachchumen stet und veste ze halden und verzeihen uns fur uns, unsern stift und nachkûmen, bischoff ze Babenberg, aller ansprach, vorderung und zuversiht, die wir zù dem egenanten walde oder dhein der vorgeschriben sachen gehabt haben oder gehaben môhten in dhein weise in künftigen zeiten, und verzeihen uns mit rehten wizzen und mit gutem willen alles geistlichs und wereltlichs rehten, hantfesten, brieven, freyheid, gewonheit und aller andern hulf, sie sey reht oder gewalt, damit der egenant kauf oder entscheidung môht in dhein weise gehindert werden, gleicher weise, als ob alle solch reht, hantfesten, brief und gewonheit von wort ze wort begriffen weren in disem brife. Auch geloben wir für uns, unsern stift und nachchumen mit rat, willen und wiz- zen unsers capitels, daz wir daz vorbenante halbteil des waldes dem vorgenanten unserm herren, dem .. keyser alz einem kûnig ze Beheim mit allen sinen rehten und zugehorungen, die wir darzue gehabt haben oder gehaben mohten, in dhein weise entweren, verantwurten, versprechen und in der genczlich geweren sûllen und wellen vor ansprach allermeniglichs, er sey geistlich oder wereltlich, oder wie man den moht genennen, alz reht ist in den landen. Und wir Friderich von Trühending techant und daz capitel gemeinlich ze Babenberg bechennen und tun chunt ——, daz wir mit wolbedahtem mût und mit gemeinem rat, als wir of darůmb zu capitel gesezzen sein, mit gemeiner willekur, unbetwüngen durch nücz und bezzerung unsers egenanten stifts unsern willen, günst und meinung genezlichen geben haben zu allen den obgeschriben sachen und unserr insigel an disen brief gehangen zû unsers vorgenanten herren von Babenberg insigel. Diser brief ist geben ze Babenberg nach Crists gepürt dreuczehenhundert iar und in dem neun und fünfzigisten iar, an dem nehsten a suntag nach s. Andres tag des heil. zwelfpoten.") Orig. cum 2 sigg., oblongo et rotundo, de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Vendicio silve Feldener forst d. imperatori tam- quam regi Boemie per Leupoldum, ep. Bambergensem. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 467 n. 458. — HU — [MJ. a) in dorso: R.
Strana 223
Annus 1359 dec. 1.—4. 223 339) 1359 dec. 1. Strelice. Bolco, dux Opuliensis, donationem terrae Strelicensis a fluvio Odera incipiendo in eventum resignat. Nos Bolco dei gr. dux Opuliensis presentibus promittimus seren. principi d. Alberto — inclito duci Strelicensi, patruo nostro dilecto, si ipsum aliquos pueros legittimos a data presen- cium generare vel seren. principem dominam Elizabeth ducissam Kuyawie, filiam suam, pue- ros legitimos parere contingeret, quod a nobis et a nostris pueris racione omnium premisso- rum, ex parte terre sue factorum, et specialiter racione donacionis terre Streliczensis a fluvio Odera incipiendo, ut in suis litteris plenius continetur, nobis desuper datis per eundem, penitus cum omnibus suis terrigenis et civibus sit liber et solutus. Harum nostrarum testi- monio literarum, nostro sigillo munitarum. Act. et dat. Strelicz die dominica prima Adventus a. d. 1359. Cop. inserta confirmationi Karoli imperatoris et regis, 9. die m. mart. a. 1360 datae. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 76 n. 44. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens II p. 307 n. 12. — [M. 340) 1359 dec. 4. Přeštice. Theodricus, praepositus in Přeštice, dotat altare in honorem ss. Undecim milium virginum ibidem in Přeštice erectum. In nom. dom. am. Ad universorum noticiam cupio t. p. devenire, quod ego frater Theo- dricus, professus mon. Cladrubensis ord. s. Benedicti, prepositus in Pzriesticz, Pragensis dioc., ad honorem omnipotentis dei et ss. Undecim millium virginum de bonis sororis mee olim dicte Sudcze michi pro erectione novi altaris per mortem ipsius specialiter delegatas sex sex. gr. Prag. redditus annui et perpetui census in villa dicta Camyk vulgariter ordinavi, conparavi et emi inpedimento quovis non obstante, pro altari ecclesie“) in Pzriesticz, per me nuper erecto in honorem virginum predictarum, in qua eciam ecclesia premissa corpus dotatricis prescripte extat tumulatum eundemque censum rectori seu rectoribus —— ipsius altaris in remedium anime mee et dotatricis sepe dicte parentumque meorum et omnium Cristi fidelium defunctorum dedi, donavi, perpetue concessi, per ipsos et ipsorum quemlibet habendum, regendum, tenendum, fruendum et possidendum pacifice et quiete. —— Ut autem hec ordinacio seu donacio firma et in posterum habeatur, presentes litteras meo proprio atque nobb. vv. dd. Wilhelmi de Prziechowicz, Otykonis de Skoceszb), Jeschonis dicti Smetana de Hradisczan, qui ad mei instanciam et diligentem peticionem sigilla sua ex certa sciencia presentibus apposuerunt, sigillis communiri procuravi in fidem et testimonium omnium premissorum. Act. et dat. in Pzriestecz a. d. 1359 quarta die m. dec. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 19. die m. dec. a. 1359 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 28. — [M]. a) cop.: ecclesia. — b) cop.: Atykonis de Skatecz. 341) 1359 dec. 4. Johannes, marggravius Moraviae, oppidum sub castro Stramberg eiusdem nominis condit et privilegia varia ei confert. — Joannes, dei gr. marchio Moraviae. Inter solicitudines, quibus noster animus occupatur, quam plurimum id nostrae meditationi occurrit praecipuum, qualiter tempore nostri regiminis pax et commodum nostris fidelibus praeparentur. Hac igitur consideratione
Annus 1359 dec. 1.—4. 223 339) 1359 dec. 1. Strelice. Bolco, dux Opuliensis, donationem terrae Strelicensis a fluvio Odera incipiendo in eventum resignat. Nos Bolco dei gr. dux Opuliensis presentibus promittimus seren. principi d. Alberto — inclito duci Strelicensi, patruo nostro dilecto, si ipsum aliquos pueros legittimos a data presen- cium generare vel seren. principem dominam Elizabeth ducissam Kuyawie, filiam suam, pue- ros legitimos parere contingeret, quod a nobis et a nostris pueris racione omnium premisso- rum, ex parte terre sue factorum, et specialiter racione donacionis terre Streliczensis a fluvio Odera incipiendo, ut in suis litteris plenius continetur, nobis desuper datis per eundem, penitus cum omnibus suis terrigenis et civibus sit liber et solutus. Harum nostrarum testi- monio literarum, nostro sigillo munitarum. Act. et dat. Strelicz die dominica prima Adventus a. d. 1359. Cop. inserta confirmationi Karoli imperatoris et regis, 9. die m. mart. a. 1360 datae. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 76 n. 44. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schlesiens II p. 307 n. 12. — [M. 340) 1359 dec. 4. Přeštice. Theodricus, praepositus in Přeštice, dotat altare in honorem ss. Undecim milium virginum ibidem in Přeštice erectum. In nom. dom. am. Ad universorum noticiam cupio t. p. devenire, quod ego frater Theo- dricus, professus mon. Cladrubensis ord. s. Benedicti, prepositus in Pzriesticz, Pragensis dioc., ad honorem omnipotentis dei et ss. Undecim millium virginum de bonis sororis mee olim dicte Sudcze michi pro erectione novi altaris per mortem ipsius specialiter delegatas sex sex. gr. Prag. redditus annui et perpetui census in villa dicta Camyk vulgariter ordinavi, conparavi et emi inpedimento quovis non obstante, pro altari ecclesie“) in Pzriesticz, per me nuper erecto in honorem virginum predictarum, in qua eciam ecclesia premissa corpus dotatricis prescripte extat tumulatum eundemque censum rectori seu rectoribus —— ipsius altaris in remedium anime mee et dotatricis sepe dicte parentumque meorum et omnium Cristi fidelium defunctorum dedi, donavi, perpetue concessi, per ipsos et ipsorum quemlibet habendum, regendum, tenendum, fruendum et possidendum pacifice et quiete. —— Ut autem hec ordinacio seu donacio firma et in posterum habeatur, presentes litteras meo proprio atque nobb. vv. dd. Wilhelmi de Prziechowicz, Otykonis de Skoceszb), Jeschonis dicti Smetana de Hradisczan, qui ad mei instanciam et diligentem peticionem sigilla sua ex certa sciencia presentibus apposuerunt, sigillis communiri procuravi in fidem et testimonium omnium premissorum. Act. et dat. in Pzriestecz a. d. 1359 quarta die m. dec. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 19. die m. dec. a. 1359 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 16 n. 28. — [M]. a) cop.: ecclesia. — b) cop.: Atykonis de Skatecz. 341) 1359 dec. 4. Johannes, marggravius Moraviae, oppidum sub castro Stramberg eiusdem nominis condit et privilegia varia ei confert. — Joannes, dei gr. marchio Moraviae. Inter solicitudines, quibus noster animus occupatur, quam plurimum id nostrae meditationi occurrit praecipuum, qualiter tempore nostri regiminis pax et commodum nostris fidelibus praeparentur. Hac igitur consideratione
Strana 224
224 Regesta Bohemiae et Moraviae. frequenter commoniti confinia nostri marchionatus praedicti providimus ordinanda, ut rebellibus et insultantibus nostris fidelibus pro tempore male faciendi aditus praecludatur. Cum itaque castrum Strallenberg nostrum et fideles nostri ad illud pertinentes partes nobis extraheas videntur contingere, qui tanquam hostium expositi accessibus nonnulla possent metuere pericula, si illis tempore pacis consultum providentius non exstaret, quapropter oppidum sub praedicto castro Strallenberg, quod nomine et vocabulo ipsius castri nominare decrevimus et cuius muri castri ipsius muros debent contingere, ut eo securius fideles nostri in ipso adversis conserventur temporibus, de novo providimus erigendum. Statuentes prae- sentibus, ut in ipso oppido forum in tertia feria semel tantum in hebdomada observetur, ve- nientesque illuc diebus forensibus cum mercibus et rebus ipsorum debent praerogativis gaudere consimilibus, quibus et civitates nostrae caeterae perfruuntur. Et ut tanto dili- gentius ipsum oppidum tam in muris suis quam domibus habitantium construatur, et ut etiam illic fideles ad inhabitandum ardentius conveniant, omnibus inibi inhabitantibus ac domos ipsorum construentibus octo annos continuos a data praesentium libertatem dona- mus, ipsos inhabitatores eisdem annis decurrentibus ab omnibus lozungis, dationibus et exactionibus quibuslibet exigentes iure quoque iudiciorum et in iudiciis ipsius oppidi in- colae debebunt uti moneta, qua civitas nostra Olomucz uti dinoscitur et gaudere. Et ut tanto peramplius inhabitatores ipsius nostri oppidi suae necessitatis commoda reportent, statuimus et praesentis nostri vigore edicti decernimus perpetuis observandum, ut nullus nostrorum fidelium in villis castro praedicto subiectis et in aliis, si quas nos aut nostros heredes ipsi castro iungere contingent, infra tantum milliare unum mensuram ad instar aliorum in terra milliarium braxare cerevisiam, pistare panes, vendere carnes, braxa efficere neque aliquam exercere mechaniam praesumant, sed cerevisiam in dictis villis propinare volentes ipsam in dicto nostro Strallenberg oppido comparent, prout possunt. Si qui autem in praedictis bonis et villis huius nostri statuti contrarium facere praesumpserint, rerum suarum omnium, quas tunc fisco nostro applicari volumus, perdictionem irrecuperabilem se noverint incursuros, et quod tales a praesumptionibus huiusmodi possint et debeant per iudicem, iuratos, et communitatem dicti nostri oppidi, qui fuerint pro tempore, cohiberi, in quibus omnibus et singulis iuribus et libertatibus praefatos incolas dicti oppidi et ipsum oppidum volumus gratiosius conservare. Harum quibus sigillum nostrum appendi fecimus testimonio literarum. Dat. Brunae die b. Barbarae virg. a. d. millesimo trencentesimo quinquagesimo nono. Orig. hoc. tempore desideratur. — Ed. B. Blažek, Z archivu města Štramberka, Ročenka záložny ve Štramberku 1928. — Ex apogr. vidim. de a. 1732 in archivo terrae Brunae, Collectio Boček n. 10.663 ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 113 n. 141. — [LJ. 342) 1359 dec. 6. Plznae. De donatione monasterio s. Spiritus Plznae facta. In nom. s. et indiv. trin. am. Cum inter cetera mortis periculum valde terribile et incer- tum, expedit denique unicuique fideli, ut sibi in tempore provideatur de remedio salutari ——, quod nos Wlascze de Prze- et perpetuo animarum testamento. Ideoque notum sit stawlk cum plenaria voluntate filiorum meorum Johannis et Raczkonis disposui, legavi, donavi et condescendi perpetuo pro testamento ad claustrum s. Spiritus ord. fratrum Predic. in civitate Nova Pylzna et ipsis fratribus predictis in ipso claustro deo devote servi- entibus omni anno nunc et in antea perpetuis temporibus sexaginta gr. Prag. den. veri et perpetui testamenti census, recipiendo singulis annis a discr. v. Laurencio, villano meo in Hay, qui residet nunc in villa predicta in curia sita penes curiam Clementis et curiam Przibkonis. Quem quidem anni censum predictus villanus necnon heredes sui et successores sui debent et tenentur dare ob reverenciam dei omnipotentis et s. Spiritus et aliorum bb.
224 Regesta Bohemiae et Moraviae. frequenter commoniti confinia nostri marchionatus praedicti providimus ordinanda, ut rebellibus et insultantibus nostris fidelibus pro tempore male faciendi aditus praecludatur. Cum itaque castrum Strallenberg nostrum et fideles nostri ad illud pertinentes partes nobis extraheas videntur contingere, qui tanquam hostium expositi accessibus nonnulla possent metuere pericula, si illis tempore pacis consultum providentius non exstaret, quapropter oppidum sub praedicto castro Strallenberg, quod nomine et vocabulo ipsius castri nominare decrevimus et cuius muri castri ipsius muros debent contingere, ut eo securius fideles nostri in ipso adversis conserventur temporibus, de novo providimus erigendum. Statuentes prae- sentibus, ut in ipso oppido forum in tertia feria semel tantum in hebdomada observetur, ve- nientesque illuc diebus forensibus cum mercibus et rebus ipsorum debent praerogativis gaudere consimilibus, quibus et civitates nostrae caeterae perfruuntur. Et ut tanto dili- gentius ipsum oppidum tam in muris suis quam domibus habitantium construatur, et ut etiam illic fideles ad inhabitandum ardentius conveniant, omnibus inibi inhabitantibus ac domos ipsorum construentibus octo annos continuos a data praesentium libertatem dona- mus, ipsos inhabitatores eisdem annis decurrentibus ab omnibus lozungis, dationibus et exactionibus quibuslibet exigentes iure quoque iudiciorum et in iudiciis ipsius oppidi in- colae debebunt uti moneta, qua civitas nostra Olomucz uti dinoscitur et gaudere. Et ut tanto peramplius inhabitatores ipsius nostri oppidi suae necessitatis commoda reportent, statuimus et praesentis nostri vigore edicti decernimus perpetuis observandum, ut nullus nostrorum fidelium in villis castro praedicto subiectis et in aliis, si quas nos aut nostros heredes ipsi castro iungere contingent, infra tantum milliare unum mensuram ad instar aliorum in terra milliarium braxare cerevisiam, pistare panes, vendere carnes, braxa efficere neque aliquam exercere mechaniam praesumant, sed cerevisiam in dictis villis propinare volentes ipsam in dicto nostro Strallenberg oppido comparent, prout possunt. Si qui autem in praedictis bonis et villis huius nostri statuti contrarium facere praesumpserint, rerum suarum omnium, quas tunc fisco nostro applicari volumus, perdictionem irrecuperabilem se noverint incursuros, et quod tales a praesumptionibus huiusmodi possint et debeant per iudicem, iuratos, et communitatem dicti nostri oppidi, qui fuerint pro tempore, cohiberi, in quibus omnibus et singulis iuribus et libertatibus praefatos incolas dicti oppidi et ipsum oppidum volumus gratiosius conservare. Harum quibus sigillum nostrum appendi fecimus testimonio literarum. Dat. Brunae die b. Barbarae virg. a. d. millesimo trencentesimo quinquagesimo nono. Orig. hoc. tempore desideratur. — Ed. B. Blažek, Z archivu města Štramberka, Ročenka záložny ve Štramberku 1928. — Ex apogr. vidim. de a. 1732 in archivo terrae Brunae, Collectio Boček n. 10.663 ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 113 n. 141. — [LJ. 342) 1359 dec. 6. Plznae. De donatione monasterio s. Spiritus Plznae facta. In nom. s. et indiv. trin. am. Cum inter cetera mortis periculum valde terribile et incer- tum, expedit denique unicuique fideli, ut sibi in tempore provideatur de remedio salutari ——, quod nos Wlascze de Prze- et perpetuo animarum testamento. Ideoque notum sit stawlk cum plenaria voluntate filiorum meorum Johannis et Raczkonis disposui, legavi, donavi et condescendi perpetuo pro testamento ad claustrum s. Spiritus ord. fratrum Predic. in civitate Nova Pylzna et ipsis fratribus predictis in ipso claustro deo devote servi- entibus omni anno nunc et in antea perpetuis temporibus sexaginta gr. Prag. den. veri et perpetui testamenti census, recipiendo singulis annis a discr. v. Laurencio, villano meo in Hay, qui residet nunc in villa predicta in curia sita penes curiam Clementis et curiam Przibkonis. Quem quidem anni censum predictus villanus necnon heredes sui et successores sui debent et tenentur dare ob reverenciam dei omnipotentis et s. Spiritus et aliorum bb.
Strana 225
Annus 1359 dec. 4.—7. 225 sanctorum, in quorum honore ibidem claustrum est constructum, ipsis predictis fratribus singulis annis, medium in die b. Galli et medium in festo b. Georgii mart. vicinius asse- quenti, benivole dare et sine predictorum fratrum vexacione presentare, — — et ut ipsi fratres memorati me, predecessores meos et successores iugiter, prout de ipsorum confido discrecioni, in omnibus eorum oracionibus ac devocionibus habeant omni sine intermissione. Ut autem huiusmodi ordinacio sive testamentum incorruptum eternaliter permaneat, ego Wlascze predictus de Przestawlk et filii mei prenotati wovimus et promittimus cum coniuncta manu et fide sincera perpetuo nunquam inpedire. Ad roborandum prescripta in evidens et perpetuum testamentum sigilla nostra presentibus duximus apponenda. Dat. et act. in Nova Pylzna in die s. Nycolay conf. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. cum 3 sigg. in press. perg., deperd., in archivo civitatis Plznae, n. 22. — Ed. Strnad, Listář kr. m. Plzně I. p. 84 n. 79. — HU — [Mj. 343) 1359 dec. 7. Bambergae. Alterum instrumentum venditionis silvae Veldener Forst. Wir Lupolt von gôts gn. bischof zu Babenberg bekennen und tun chûnt ——, daz wir mit wolbedahtem müt und rat unsers capitels und .. prelaten zu Babenberg, den wir oft und manig gewerbe gehabt haben in meinunge ze chauffen unserm stift die hernach geschri- ben vesten, die dez edeln mannes h. Chunrat von Slûzzelberg seligen gewesen sein, züm ersten Neydekk, Weischenuelt, Senftenberg, Ebermanstat, sinen teil an Streiperg, sinen teil, den er het an Slûzzeluelt, sinen teil zum Greifenstein, und was er zů Tünuelt het, mit allen iren zûgehoren, wanne wir nu gesehen haben, und zu rat sein worden mit demselben capitel, daz ûnsers stifts nûcz und bestes merklich von demselben kauf kûmen môht und magel). Davon so haben wir die vorbenanten vesten mit allen iren rehten, nüczen und zugehorungen reht und redlich uns und unserm stift ewiklich zû behalten und zu besiczen umb ein genant summe gelts chauft, alz in den briefen volchümenlich ist begriffen, die darüber beidersit geben sein, und wanne wir dieselben summe gelts niht mohten bezalen, ez wer danne, daz wir eczlich unsers stifts gûter darůmb verchaufen, davon so haben wir alle unserr teil dez waldes, genant Veldenner vorst, daz da gelegen ist uf genhalb der Begnicze gegen Sulczpach, verkaufft und verchauffen mit disem gegenwertigen brif umb zwei tausent und hundert geschokk grozzer pfennig Prager müncze, die uns gar und genezlich vergolten und bezalt sein, dem allerdurchl. fursten und herren h. Karl, Rômischen keiser— — — und chûnige ze Beheim, alz einem chûnig ze Beheim, sinen erben und nachchûmen, künigen ze Beheime, und der kronen desselben chunigreichs zu einem dritten teil, daz der vorbenante unserr herre der .. keyser als ein kûnige ze Beheime in demselben walde hat gehabt, mit vische- reyen, wazzern, wisen und allen rehten und zugehorungen, wie man daz genennen mag mit sünderlichen worten, die wir oder unserr nachchumen .. bischof ze Babenberg, und der stift ze Babenberg darzů und darein gehabt haben oder gehaben môhten in dhein weise. Auch wanne wir zu andern zeiten aller sachen und zweiung, die zwischen unserm vorgenanten herren dem .. keiser als einem chûnig ze Beheim was an einem teil und uns als von unsers stifts wegen an dem andern teil, von demselben walde ze teilen und die markstein zu seczen und zû machen, auf die edeln hern Johansen lantgrafen zum Leutenberg und Chunrat von Weydenberg genczlich gegangen sein, und wanne dieselben umb die vorbenante teilung und seczûng der markkstein sülchen entscheit geredt hant, daz sie demselben unserm herren dem .. keiser als einem chûnig ze Beheime daz halbteil dez waldes, daz da gen Sulczpach gelegen ist, zugeteilt und geschiden haben, und uns und unserm stift daz ander halbteil dargegen, so daz die Begnicz daz wazzer ein mark sein sol der beiden seiten des vorgenanten 15 Regesta
Annus 1359 dec. 4.—7. 225 sanctorum, in quorum honore ibidem claustrum est constructum, ipsis predictis fratribus singulis annis, medium in die b. Galli et medium in festo b. Georgii mart. vicinius asse- quenti, benivole dare et sine predictorum fratrum vexacione presentare, — — et ut ipsi fratres memorati me, predecessores meos et successores iugiter, prout de ipsorum confido discrecioni, in omnibus eorum oracionibus ac devocionibus habeant omni sine intermissione. Ut autem huiusmodi ordinacio sive testamentum incorruptum eternaliter permaneat, ego Wlascze predictus de Przestawlk et filii mei prenotati wovimus et promittimus cum coniuncta manu et fide sincera perpetuo nunquam inpedire. Ad roborandum prescripta in evidens et perpetuum testamentum sigilla nostra presentibus duximus apponenda. Dat. et act. in Nova Pylzna in die s. Nycolay conf. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. cum 3 sigg. in press. perg., deperd., in archivo civitatis Plznae, n. 22. — Ed. Strnad, Listář kr. m. Plzně I. p. 84 n. 79. — HU — [Mj. 343) 1359 dec. 7. Bambergae. Alterum instrumentum venditionis silvae Veldener Forst. Wir Lupolt von gôts gn. bischof zu Babenberg bekennen und tun chûnt ——, daz wir mit wolbedahtem müt und rat unsers capitels und .. prelaten zu Babenberg, den wir oft und manig gewerbe gehabt haben in meinunge ze chauffen unserm stift die hernach geschri- ben vesten, die dez edeln mannes h. Chunrat von Slûzzelberg seligen gewesen sein, züm ersten Neydekk, Weischenuelt, Senftenberg, Ebermanstat, sinen teil an Streiperg, sinen teil, den er het an Slûzzeluelt, sinen teil zum Greifenstein, und was er zů Tünuelt het, mit allen iren zûgehoren, wanne wir nu gesehen haben, und zu rat sein worden mit demselben capitel, daz ûnsers stifts nûcz und bestes merklich von demselben kauf kûmen môht und magel). Davon so haben wir die vorbenanten vesten mit allen iren rehten, nüczen und zugehorungen reht und redlich uns und unserm stift ewiklich zû behalten und zu besiczen umb ein genant summe gelts chauft, alz in den briefen volchümenlich ist begriffen, die darüber beidersit geben sein, und wanne wir dieselben summe gelts niht mohten bezalen, ez wer danne, daz wir eczlich unsers stifts gûter darůmb verchaufen, davon so haben wir alle unserr teil dez waldes, genant Veldenner vorst, daz da gelegen ist uf genhalb der Begnicze gegen Sulczpach, verkaufft und verchauffen mit disem gegenwertigen brif umb zwei tausent und hundert geschokk grozzer pfennig Prager müncze, die uns gar und genezlich vergolten und bezalt sein, dem allerdurchl. fursten und herren h. Karl, Rômischen keiser— — — und chûnige ze Beheim, alz einem chûnig ze Beheim, sinen erben und nachchûmen, künigen ze Beheime, und der kronen desselben chunigreichs zu einem dritten teil, daz der vorbenante unserr herre der .. keyser als ein kûnige ze Beheime in demselben walde hat gehabt, mit vische- reyen, wazzern, wisen und allen rehten und zugehorungen, wie man daz genennen mag mit sünderlichen worten, die wir oder unserr nachchumen .. bischof ze Babenberg, und der stift ze Babenberg darzů und darein gehabt haben oder gehaben môhten in dhein weise. Auch wanne wir zu andern zeiten aller sachen und zweiung, die zwischen unserm vorgenanten herren dem .. keiser als einem chûnig ze Beheim was an einem teil und uns als von unsers stifts wegen an dem andern teil, von demselben walde ze teilen und die markstein zu seczen und zû machen, auf die edeln hern Johansen lantgrafen zum Leutenberg und Chunrat von Weydenberg genczlich gegangen sein, und wanne dieselben umb die vorbenante teilung und seczûng der markkstein sülchen entscheit geredt hant, daz sie demselben unserm herren dem .. keiser als einem chûnig ze Beheime daz halbteil dez waldes, daz da gen Sulczpach gelegen ist, zugeteilt und geschiden haben, und uns und unserm stift daz ander halbteil dargegen, so daz die Begnicz daz wazzer ein mark sein sol der beiden seiten des vorgenanten 15 Regesta
Strana 226
226 waldes. Auch sullen die leut, die da siczen genseit der Begnicz gen Sulczpach an hin, die unserm egenanten herren dem .. keyser und chunig ze Beheime zugeteilt sind, nuczen und varen in denselben sinen teil dez vorstes also, daz die davon tun und geben sûllen habern gult und dinst, und mit den rehten, alz daz von alter her ist chûmen. Also sûllen auch gleicher weise die leut, hie disseit der Begnicz her gen Babenberg gelegen, varen in unsern teil desselben vorsts auch mit sülchen rehten und gûlten uns, unsern nachchumen und goczhaus ze reichen und geben, alz vor geschriben stet und von alter her ist chumen. Auch haben dieselben entschidleut geredt umb den wilpan, daz ieder teil sol und mag uf den sinem lazzen die hünde und niht uf dez andern teil, ydoch sol yder teil sein volg haben, wa sin hunde hinkeren. Furbas sûllen wir uns an unserm ufer der Begnicz unsers teils lazzen benügen, alz die vorbenanten entschidleut geredt haben, alzo daz wir niht pawen nach greiffen sûllen an unsers vorgenanten herren des .. keysers und chunigs ze Beheime teil oder üfer. Dise vorgerschriben artikel und dinge alle geloben wir in güten treuwen fur uns, unsern stift und nachchůmen stet und vest ze halden und verzeihen uns für uns, unsern stift und nachchumen .. bischof ze Babenberg aller ansprach, vorderüng und zu- versiht, die wir zu dem egenanten walde oder dheiner vorgeschriben sach gehabt haben oder gehaben môhten in dhein weise in künftigen zeiten, und verzeihen uns — — alles geistliches und wereltliches rehten ——. Auch geloben wir für uns, unsern stift und nach- chûmen ——, daz wir daz vorbenante halbteil des waldes — — entweren, verantwurten — sûllen und wôllen ——, alz reht ist in dem lande. Und wir Friderich von Trühendinge techant und daz capitel gemeinlich ze Bamberg bechennen ——, daz wir unsern willen, gunst und meinung genczlich geben haben zu allen den vorgeschriben sachen und unserr insigel an disen brief gehangen zu unsers vorbenanten herren von Babenberg insigel. Der geben ist zu Babenberg nach Crists gepûrt dreiczehenhundert iar und in dem neun und fünfzigstem iar am sammeztag nach s. Andrestag. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 2 sigg., oblongo et rotundo, de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Empcio nemoris Veldenner vorst super Beg- nitz situm ab episcopo et capitulo eccl. Bambergensis. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1211 n. 203. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 467 n. 458. — [MJ. 1) Vide litteras eiusdem Leopoldi episcopi Bambergensis iam 1 dec. a. 1359 datas n. 338. 344) 1359 dec. 10. Pragae. De donatione ecclesiae in Vrchotovy Janovice pro anniversariis celebrandis facta. In nom. dom. am. Noverint universi ——, quod ego Ryuinus quondam Nicolai de Radothyn, plebanus Antique Pilsne, —— ad honorem dei omnipotentis patris et filii et spiritus s. nec non gloriose et perpetue Virginis et matris eiusdem domini nostri Jesu Cristi ac bb. Petri et Pauli apostt., patronorum ecclesie parrochialis in Janowicz prope Benessaw, et omnium sanctorum laudem, pro salute mea et salvacione animarum progenitorum meo- rum ecclesie parrochiali predicte in Janowicz et Nicolao plebano, qui fuit tunc pro tempore, necnon aliis successoribus, canonice dumtaxat succedentibus, triginta duos gr. den. Prag. annui census in bonis meis patrimonialibus in villa Radothyn, que bona ex successione paterna ad me fuerant") legittime devoluta, in homine meo tunc censuali nomine Jurzycone, area et hereditate ad ipsum pertinente legaveram, donaveram, dederam et assignaveram et de bonis eisdem et redditibus plebano eidem et suis successoribus cum vero dominio et pleno iure dominii a. d. 1350 iubileo die tercia decima m. novembris. Sed quia ex certis causis dictum legatum seu disposicionem meas de necessitate me commutare oportebat, pro eadem hereditate et censu annuo alium censum in villa Borzynahora circa Jesconem Bohuchwalonis, videlicet 45 gr. in redditibus annuatim cum homine censuali Blahnone
226 waldes. Auch sullen die leut, die da siczen genseit der Begnicz gen Sulczpach an hin, die unserm egenanten herren dem .. keyser und chunig ze Beheime zugeteilt sind, nuczen und varen in denselben sinen teil dez vorstes also, daz die davon tun und geben sûllen habern gult und dinst, und mit den rehten, alz daz von alter her ist chûmen. Also sûllen auch gleicher weise die leut, hie disseit der Begnicz her gen Babenberg gelegen, varen in unsern teil desselben vorsts auch mit sülchen rehten und gûlten uns, unsern nachchumen und goczhaus ze reichen und geben, alz vor geschriben stet und von alter her ist chumen. Auch haben dieselben entschidleut geredt umb den wilpan, daz ieder teil sol und mag uf den sinem lazzen die hünde und niht uf dez andern teil, ydoch sol yder teil sein volg haben, wa sin hunde hinkeren. Furbas sûllen wir uns an unserm ufer der Begnicz unsers teils lazzen benügen, alz die vorbenanten entschidleut geredt haben, alzo daz wir niht pawen nach greiffen sûllen an unsers vorgenanten herren des .. keysers und chunigs ze Beheime teil oder üfer. Dise vorgerschriben artikel und dinge alle geloben wir in güten treuwen fur uns, unsern stift und nachchůmen stet und vest ze halden und verzeihen uns für uns, unsern stift und nachchumen .. bischof ze Babenberg aller ansprach, vorderüng und zu- versiht, die wir zu dem egenanten walde oder dheiner vorgeschriben sach gehabt haben oder gehaben môhten in dhein weise in künftigen zeiten, und verzeihen uns — — alles geistliches und wereltliches rehten ——. Auch geloben wir für uns, unsern stift und nach- chûmen ——, daz wir daz vorbenante halbteil des waldes — — entweren, verantwurten — sûllen und wôllen ——, alz reht ist in dem lande. Und wir Friderich von Trühendinge techant und daz capitel gemeinlich ze Bamberg bechennen ——, daz wir unsern willen, gunst und meinung genczlich geben haben zu allen den vorgeschriben sachen und unserr insigel an disen brief gehangen zu unsers vorbenanten herren von Babenberg insigel. Der geben ist zu Babenberg nach Crists gepûrt dreiczehenhundert iar und in dem neun und fünfzigstem iar am sammeztag nach s. Andrestag. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum 2 sigg., oblongo et rotundo, de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Empcio nemoris Veldenner vorst super Beg- nitz situm ab episcopo et capitulo eccl. Bambergensis. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1211 n. 203. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 467 n. 458. — [MJ. 1) Vide litteras eiusdem Leopoldi episcopi Bambergensis iam 1 dec. a. 1359 datas n. 338. 344) 1359 dec. 10. Pragae. De donatione ecclesiae in Vrchotovy Janovice pro anniversariis celebrandis facta. In nom. dom. am. Noverint universi ——, quod ego Ryuinus quondam Nicolai de Radothyn, plebanus Antique Pilsne, —— ad honorem dei omnipotentis patris et filii et spiritus s. nec non gloriose et perpetue Virginis et matris eiusdem domini nostri Jesu Cristi ac bb. Petri et Pauli apostt., patronorum ecclesie parrochialis in Janowicz prope Benessaw, et omnium sanctorum laudem, pro salute mea et salvacione animarum progenitorum meo- rum ecclesie parrochiali predicte in Janowicz et Nicolao plebano, qui fuit tunc pro tempore, necnon aliis successoribus, canonice dumtaxat succedentibus, triginta duos gr. den. Prag. annui census in bonis meis patrimonialibus in villa Radothyn, que bona ex successione paterna ad me fuerant") legittime devoluta, in homine meo tunc censuali nomine Jurzycone, area et hereditate ad ipsum pertinente legaveram, donaveram, dederam et assignaveram et de bonis eisdem et redditibus plebano eidem et suis successoribus cum vero dominio et pleno iure dominii a. d. 1350 iubileo die tercia decima m. novembris. Sed quia ex certis causis dictum legatum seu disposicionem meas de necessitate me commutare oportebat, pro eadem hereditate et censu annuo alium censum in villa Borzynahora circa Jesconem Bohuchwalonis, videlicet 45 gr. in redditibus annuatim cum homine censuali Blahnone
Strana 227
Annus 1359 dec. 7.—10. 227 nomine, area et hereditate ad ipsum pertinente commutando comparavi. De quibus eciam quadraginta quinque gr., homine, area et hereditate predictis plebano moderno, videlicet d. Heymanno et suis successoribus, condescendob) et eosdem redditus cum suis pertinenciis universis eidem plebano et suis successoribus et ecclesie predicte in Janowicz lego, dono et assigno cum pleno iure dominii volens, quod dictos 45 gr. prefatus plebanus et succes- sores sui, plebani in Janowicz, nomine suo et ecclesie eiusdem necnon vigore et auctoritate legati et donacionis presentis cum pleno dominio teneant —— sub condicionibus tamen et disposicionibus infrascriptis: Primo enim dispono, decerno et volo quemlibet plebanorum dicte ecclesie et eandem ecclesiam ad quatuor servicia sive anniversaria infrascripta singulis annis diebus determinatis ad explendum legatum, disposicionem et ordinacionem meas obligari sub penis infrascriptis. Primus autem anniversarius est et esse debet sequenti die post festum b. Nicolai ep. et conf. pro anima Nicolai patris mei, secundus vero proxima die post octavas Epiphanie domini pro anima Sulcze matris mee, tercius autem proxima die post festum ss. Philippi et Jacobi apostt. pro animabus Przibislawy, Swatoborii, quibus eciam successi in predicta hereditate in Radothyn, necnon Ryuini, patruorum et aliorum paren- tum progenitorum meorum, sed quartus debet esse tercia die post festum Nativitatis b. Virginis, quem pro anima mea deputo et statuo perpetue memorari. Qui anniversarii per modum, disposicionem et ordinacionem infrascriptam expleantur: in quolibet enim anni- versario predicto plebanus —— vigilias in ecclesia cum maioribus leccionibus per se, si est domi, cum suis vicariis, si vero est absens, tunc per vicarios suos et campanarium dicere, unam candelam, que pokladnycye dicitur, valentem sex parvos den. in vigiliis et ad missam defunctorum ministrare, it. quatuor pauperes magis egenos et indigentes reficere, duas missas defunctorum, unam sub nota et aliam sine nota, si festum novem leccionum non occurrerit, alias sequenti die, per se vel per alios suos vicarios tenebitur decantare ac in eisdem missis octo parvos den. interessentibus, ut offerant, ministrabit. Insuper pro sex parvis den. de pane inter pauperes, qui ad refeccionem vocati non fuerunt, dividere; ad hoc unum gr. in Martynicz, similiter quoque unum gr. in Marssowicz eccl. plebanis ac eorum successoribus dare seu assignare tenebitur, ut et ipsi et eorum quilibet per se vel suos vicarios in tribus videlicet anniversariis, scilicet patris, matris et aliorum patruorum et progenitorum meorum prescriptorum in ecclesiis ipsorum missam dicant defunctorum, in quarto vero anniversario, quem pro anima mea disposui, ordinavi et statui, ad ecclesiam in Janowicz idem plebani per se vel suos vicarios personaliter venientes, similiter eorum quilibet missam legat defunctorum, quibus eciam plebanus et eorum cuilibet per unum gr. dare tenebitur et insuper prandium de sex ferculis, prout suam et ipsorum decet hone- statem, ministrabit. Quos eciam de Martynicz videlicet et Marssouicz plebanos et eorum successores insolidum monitores seu executores facio, consciencias ipsorum onerando, legati, disposicionis seu ordinacionis presentis. Necnon octo parvos den.) vicariis suis predictis et duos parvos campanario pro eorum laboribus assignare seu dare —— teneatur, campanario eciam mandare debet et tenetur, quod prepulsaciones in vigiliis singulorum anniversariorum predictorum et ad missas defunctorum eorundem, prout decet, facere non obmittat, alias idem campanarius predictus porcione sua sit privatus eo ipso, que pauperibus assignentur Ad que omnia et ipsorum quodlibet memoratus d. Nicolaus protunc plebanus suo, succes- sorum suorum et ecclesie sue predicte nomine voluntarie per iuramentum se asstrinxerat, necnon d. Heymannus, modernus plebanus, suo, successorum suorum et ecclesie sue prefate nomine voluntarie et per iuramentum similiter se asstrinxerat. Ubi autem in premissis ve aliquo premissorum dictus plebanus, successores sui aut ipsa ecclesia esset negligens et remissus seu essent negligentes et remissi, extunc pro quolibet puncto suprascripto neglecto penam duplicem incurrat ipso facto, de quo duplo medietas inter pauperes dividatur et alia medietas super ecclesiam iam dictam in Janowicz in usus magis necessarios sub testimonio plebanorum necnon seniorum duorum iam predictorum in Martinicz et Marssowicza) —
Annus 1359 dec. 7.—10. 227 nomine, area et hereditate ad ipsum pertinente commutando comparavi. De quibus eciam quadraginta quinque gr., homine, area et hereditate predictis plebano moderno, videlicet d. Heymanno et suis successoribus, condescendob) et eosdem redditus cum suis pertinenciis universis eidem plebano et suis successoribus et ecclesie predicte in Janowicz lego, dono et assigno cum pleno iure dominii volens, quod dictos 45 gr. prefatus plebanus et succes- sores sui, plebani in Janowicz, nomine suo et ecclesie eiusdem necnon vigore et auctoritate legati et donacionis presentis cum pleno dominio teneant —— sub condicionibus tamen et disposicionibus infrascriptis: Primo enim dispono, decerno et volo quemlibet plebanorum dicte ecclesie et eandem ecclesiam ad quatuor servicia sive anniversaria infrascripta singulis annis diebus determinatis ad explendum legatum, disposicionem et ordinacionem meas obligari sub penis infrascriptis. Primus autem anniversarius est et esse debet sequenti die post festum b. Nicolai ep. et conf. pro anima Nicolai patris mei, secundus vero proxima die post octavas Epiphanie domini pro anima Sulcze matris mee, tercius autem proxima die post festum ss. Philippi et Jacobi apostt. pro animabus Przibislawy, Swatoborii, quibus eciam successi in predicta hereditate in Radothyn, necnon Ryuini, patruorum et aliorum paren- tum progenitorum meorum, sed quartus debet esse tercia die post festum Nativitatis b. Virginis, quem pro anima mea deputo et statuo perpetue memorari. Qui anniversarii per modum, disposicionem et ordinacionem infrascriptam expleantur: in quolibet enim anni- versario predicto plebanus —— vigilias in ecclesia cum maioribus leccionibus per se, si est domi, cum suis vicariis, si vero est absens, tunc per vicarios suos et campanarium dicere, unam candelam, que pokladnycye dicitur, valentem sex parvos den. in vigiliis et ad missam defunctorum ministrare, it. quatuor pauperes magis egenos et indigentes reficere, duas missas defunctorum, unam sub nota et aliam sine nota, si festum novem leccionum non occurrerit, alias sequenti die, per se vel per alios suos vicarios tenebitur decantare ac in eisdem missis octo parvos den. interessentibus, ut offerant, ministrabit. Insuper pro sex parvis den. de pane inter pauperes, qui ad refeccionem vocati non fuerunt, dividere; ad hoc unum gr. in Martynicz, similiter quoque unum gr. in Marssowicz eccl. plebanis ac eorum successoribus dare seu assignare tenebitur, ut et ipsi et eorum quilibet per se vel suos vicarios in tribus videlicet anniversariis, scilicet patris, matris et aliorum patruorum et progenitorum meorum prescriptorum in ecclesiis ipsorum missam dicant defunctorum, in quarto vero anniversario, quem pro anima mea disposui, ordinavi et statui, ad ecclesiam in Janowicz idem plebani per se vel suos vicarios personaliter venientes, similiter eorum quilibet missam legat defunctorum, quibus eciam plebanus et eorum cuilibet per unum gr. dare tenebitur et insuper prandium de sex ferculis, prout suam et ipsorum decet hone- statem, ministrabit. Quos eciam de Martynicz videlicet et Marssouicz plebanos et eorum successores insolidum monitores seu executores facio, consciencias ipsorum onerando, legati, disposicionis seu ordinacionis presentis. Necnon octo parvos den.) vicariis suis predictis et duos parvos campanario pro eorum laboribus assignare seu dare —— teneatur, campanario eciam mandare debet et tenetur, quod prepulsaciones in vigiliis singulorum anniversariorum predictorum et ad missas defunctorum eorundem, prout decet, facere non obmittat, alias idem campanarius predictus porcione sua sit privatus eo ipso, que pauperibus assignentur Ad que omnia et ipsorum quodlibet memoratus d. Nicolaus protunc plebanus suo, succes- sorum suorum et ecclesie sue predicte nomine voluntarie per iuramentum se asstrinxerat, necnon d. Heymannus, modernus plebanus, suo, successorum suorum et ecclesie sue prefate nomine voluntarie et per iuramentum similiter se asstrinxerat. Ubi autem in premissis ve aliquo premissorum dictus plebanus, successores sui aut ipsa ecclesia esset negligens et remissus seu essent negligentes et remissi, extunc pro quolibet puncto suprascripto neglecto penam duplicem incurrat ipso facto, de quo duplo medietas inter pauperes dividatur et alia medietas super ecclesiam iam dictam in Janowicz in usus magis necessarios sub testimonio plebanorum necnon seniorum duorum iam predictorum in Martinicz et Marssowicza) —
Strana 228
228 Regesta Bohemiae et Moraviae. predicti opidi in Janowicz scabinorum impendatur. Prefatus quoque Blahno censualis vel alius, quicunque sibi in area et hereditate successerit, per me ecclesie predicte et plebano ipsius moderno et ipsius successoribus legatus, donatus et deputatus, semper ante quemlibet terminum, videlicet anniversariorum predictorum pro patre, matre et aliis meis patruis et progenitoribus deputatorum seu statutorum, sexto die debet et tenetur solvere plebano predicto in Janowicz et suis successoribus nomine census decem gr., in anniversario vero meo similiter ante sexto die tenebitur et debebit prefatus censualis solvere quindecim gr. —— esset negligens et remissus, plebano et ecclesie prenotatis. In quo, si dictus censualis- ad id, si inducias obtinere non poterit, a plebano —— per impignoracionem compellatur, qua solucione per dictum censualem et eius successores facta in alia robota inconsueta vel subsidio quocunque nullatenus sit asstrictus, berna duntaxat excepta,e) que dum generalis fuerit, dabit plebano —— nomine ipsius berne, si graciam secum facere nolluerit,1) novem — — dictum censualem tenebitur et debebit cum aliis ecclesie sue gr., et idem plebanus censualibus coram bernariis a molestiis et inpignoracionibus dispensare. In quorum omnium testimonium et robur firmitatis presentes fieri et sigillo meo necnon Heymanni,") plebani eccl. in Janowicz memorate, ac Odoleni de Martinicz, Wenczeslay de Marssouicz, Nicolai de Olbramowicz, decani tunc Benessouiensis, Cunschonis de Sedlecz et Johannis de Woykow eccl. rectorum sigillis communiri procuravi. Act. et dat. Prage a. d. 1359 die decima m. dec. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 19. die m. dec. a. 1359 datae. — Ed. Bo- rový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 32 n. 36. — HU — [MJ. a) cop.: adfuerant. — b) cop.: condescendendo. c) cop.: nanarios. d) cop.: Marssonis. e) cop.: exepta. — f) cop.: voluerit. — g) cop.: Heymanno. 345) 1359 dec. 11. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, litteras, ab Aegidio de Upa monasterio Zderasiensi olim datas, per notarium publicum transcribi facit. In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horssouiensis in eccl. Pragensi, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, presenti transsumpto publico n. esse volumus u., quod constitutus personaliter coram nobis hon. et relig. v. fr. Nicolaus prior monasterii Zderasiensis Prage in Nova civitate Karoli, ord. s. Augustini Sepulcri sacrosancti dominici, exhibuit ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem ac in litteris sequentibus, insertae sunt litterae Aegidii de Upa a. 1260 in Upa datae, vide Reg. Boh. et Mor. II p. 95 n. 250). Dat. et act. in domo habitacionis nostre prope mon. s. Marie in pede pontis in Minori civitate Pragensi, hora quasi vesperarum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XII, die XI m. dec. pontificatus — — a. septimo, imperii vero —— a. quinto, presentibus discrr. et honn. vv. Petro dicto Nos, Michaele de Praga, Henrico de Uslaria, publ. notariis, Nicolao plebano eccl. in Czeczowicz, Protywa cliente de Prossyecz, familiaribus nostris, et Vito cler. de Trzebon, Pragensis dioc., testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Ulricus natus Hermanni de Zhorzecz, cler. Pragensis dioc., — — presens interfui et ea omnia ——fideliter conscripsi et facta publ. auct. imp. notarius, diligenti collacione de presenti transsumpto ad ipsam originalem litteram, et quia ea sic concordare inveni, in hanc publicam formam redegi signoque et nomine meis consuetis consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Orig. cum signo notarii et sigillo oficiolatus curie Pragen. archiepi de cera comm. in press. perg. olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri in Zderas, postea in bibliotheca Nat. ac univ. Pra- gensis sign. n. 285, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. (perperam) Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 36 n. 378. — HU — [M.
228 Regesta Bohemiae et Moraviae. predicti opidi in Janowicz scabinorum impendatur. Prefatus quoque Blahno censualis vel alius, quicunque sibi in area et hereditate successerit, per me ecclesie predicte et plebano ipsius moderno et ipsius successoribus legatus, donatus et deputatus, semper ante quemlibet terminum, videlicet anniversariorum predictorum pro patre, matre et aliis meis patruis et progenitoribus deputatorum seu statutorum, sexto die debet et tenetur solvere plebano predicto in Janowicz et suis successoribus nomine census decem gr., in anniversario vero meo similiter ante sexto die tenebitur et debebit prefatus censualis solvere quindecim gr. —— esset negligens et remissus, plebano et ecclesie prenotatis. In quo, si dictus censualis- ad id, si inducias obtinere non poterit, a plebano —— per impignoracionem compellatur, qua solucione per dictum censualem et eius successores facta in alia robota inconsueta vel subsidio quocunque nullatenus sit asstrictus, berna duntaxat excepta,e) que dum generalis fuerit, dabit plebano —— nomine ipsius berne, si graciam secum facere nolluerit,1) novem — — dictum censualem tenebitur et debebit cum aliis ecclesie sue gr., et idem plebanus censualibus coram bernariis a molestiis et inpignoracionibus dispensare. In quorum omnium testimonium et robur firmitatis presentes fieri et sigillo meo necnon Heymanni,") plebani eccl. in Janowicz memorate, ac Odoleni de Martinicz, Wenczeslay de Marssouicz, Nicolai de Olbramowicz, decani tunc Benessouiensis, Cunschonis de Sedlecz et Johannis de Woykow eccl. rectorum sigillis communiri procuravi. Act. et dat. Prage a. d. 1359 die decima m. dec. Insert. confirmationi Arnesti, archiepiscopi Pragensis, 19. die m. dec. a. 1359 datae. — Ed. Bo- rový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 32 n. 36. — HU — [MJ. a) cop.: adfuerant. — b) cop.: condescendendo. c) cop.: nanarios. d) cop.: Marssonis. e) cop.: exepta. — f) cop.: voluerit. — g) cop.: Heymanno. 345) 1359 dec. 11. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, litteras, ab Aegidio de Upa monasterio Zderasiensi olim datas, per notarium publicum transcribi facit. In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horssouiensis in eccl. Pragensi, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, presenti transsumpto publico n. esse volumus u., quod constitutus personaliter coram nobis hon. et relig. v. fr. Nicolaus prior monasterii Zderasiensis Prage in Nova civitate Karoli, ord. s. Augustini Sepulcri sacrosancti dominici, exhibuit ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor idem ac in litteris sequentibus, insertae sunt litterae Aegidii de Upa a. 1260 in Upa datae, vide Reg. Boh. et Mor. II p. 95 n. 250). Dat. et act. in domo habitacionis nostre prope mon. s. Marie in pede pontis in Minori civitate Pragensi, hora quasi vesperarum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XII, die XI m. dec. pontificatus — — a. septimo, imperii vero —— a. quinto, presentibus discrr. et honn. vv. Petro dicto Nos, Michaele de Praga, Henrico de Uslaria, publ. notariis, Nicolao plebano eccl. in Czeczowicz, Protywa cliente de Prossyecz, familiaribus nostris, et Vito cler. de Trzebon, Pragensis dioc., testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Ulricus natus Hermanni de Zhorzecz, cler. Pragensis dioc., — — presens interfui et ea omnia ——fideliter conscripsi et facta publ. auct. imp. notarius, diligenti collacione de presenti transsumpto ad ipsam originalem litteram, et quia ea sic concordare inveni, in hanc publicam formam redegi signoque et nomine meis consuetis consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Orig. cum signo notarii et sigillo oficiolatus curie Pragen. archiepi de cera comm. in press. perg. olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri in Zderas, postea in bibliotheca Nat. ac univ. Pra- gensis sign. n. 285, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. (perperam) Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 36 n. 378. — HU — [M.
Strana 229
Annus 1359 dec. 10.—11. 229 346) 1359 dec. 11. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, litteras, quibus Venceslaus quondam rex Bohemiae monasterio Zderasiensi donationem ab Aegidio de Upa olim factam confirmavit, per notarium publicum transcribi facit. In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horschouiensis in eccl. Pragensi, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, presenti transsumpto publico instrumento n. f. u., quod constitutus personaliter coram nobis hon. et relig. v. fr. Nicolaus, prior mon. Zderasiensis Prage in Nova civitate Karoli, ord. Sepulcri sacrosancti dominici, exhibuit, presentavit et ostendit publice coram nobis patentem literam quandam in pergameno conscriptam, cuius tenor inferius describitur, non rasam ——, que litera fuit sigillo magno et rotundo de alba cera pendenti in filis sericeis glauci et rubri coloris sigillata. In quo quidem sigillo ab una parte ymago quasi unius regis coronati, sedentis in apparatu regali in sede maiestatis, in dextra manu sceptrum et in sinistra manu pomum cum cruce tenens videbatur, et in dextro latere eiusdem ymaginis unus clipeus, in quo clipeo figura quasi unius leonis coronati cum duplici cauda et in sinistro latere similiter eiusdem imaginis clipeus, in quo clipeo figura quasi unius aquile coronate alis extensis quasi ad volandum videbantur. Litere vero circum- ferenciales in eadem parte sigilli, ut prima facie apparebat, tales erant, que tamen ad plenum propter fracturam particule inferioris eiusdem sigilli legi nec describi poterant: Wenceslaus secundus dei gr. Boemie et Polonie rex. — In alia vero parte eiusdem sigilli similiter ymago quasi unius regis galeati, sedentis in armis regalibus quasi in uno dextrario sive equo falle- rato, habens clipeum et gladium in parte sinistra, in quo clipeo figura quasi unius aquile coronate alis extensis ad volandum, et in manu dextra quasi hastam cum bannerio, in quo bannerio figura quasi unius leonis coronati cum duabus caudis, in manu vero sinistra quasi frenum tenentis videbantur; in tegumento vero equi sive dextrarii predicti tres clipei, videli- cet unus in collo et alter in parte posteriori et tercius in parte anteriori; in clipeo, qui erat in collo, figura quasi unius leonis coronati cum dupplici cauda; in clipeo vero, qui erat in parte posteriori, figura quasi unius aquile coronate alis extensis ad volandum, et in tercio clipeo predictorum clipeorum, qui erat in parte anteriori sive pectore, figura quasi unius aquile coronate alis extensis ad volandum videbantur. Litere vero circumferenciales in eadem parte sigilli, ut prima facie apparebat, tales erant: Wencezslaus secundus dei gr. Boemie et Polonie rex. Quam quidem literam prefatus d. Nicolaus prior transcribi peciit et in publi- cam formam redigi nostra auctoritate ordinaria et decreto, ne ipsarum copia casu fortuito ammittatur. Nos itaque Petrus officialis predictus, visa et diligenter inspecta eadem litera, et ipsa vera absque suspicione alique reputata, et eiusdem d. Nicolai prioris peticioni utpote racionabili annuentes, prefatam literam transscribi et publicari mandavimus per Ulricum de Zhorzecz, notarium infrascriptum, volentes et t. p. decernentes, quod transsumptum huius- modi deinceps in omnibus et per omnia plena fides adhibeatur, tam in iudicio quam extra, sicut originalibus literis antedictis, ipsumque transsumptum fidem faciat in agendis, quibus omnibus et singulis nostram auctoritatem interponimus et decretum. Tenor vero litere pre- dicte sequitur per omnia in hec verba: Nos Wencezlaus dei gr. Boemie et Polonie rex — (Sequitur tenor litterarum 6. die m. ian. a. 1301 Pragae datarum, vide Reg. Boh. et Mor. II p. 804 n. 1872). In cuius rei testimonium presens transsumptum exinde per notarium subscri- ptum fieri et in formam publici instrumenti redigi mandavimus et sigilli nostri officiolatus, quo ad presens utimur, appensione muniri. Dat. et act. in domo habitacionis nostre hora quasi vesperarum prope chorum mon. s. Marie in pede pontis in Minori civitate Pragensi a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XII, die XI m. dec., pontificatus —— d. Innocencii digna dei prov. pape sexti a. VII, imperii vero —— d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, a. V, presentibus discrr. et honn. vv. Petro dicto Nos, Michaele de Praga, Henrico de Uslaria, publ. notariis, Nicolao,
Annus 1359 dec. 10.—11. 229 346) 1359 dec. 11. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, litteras, quibus Venceslaus quondam rex Bohemiae monasterio Zderasiensi donationem ab Aegidio de Upa olim factam confirmavit, per notarium publicum transcribi facit. In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horschouiensis in eccl. Pragensi, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, presenti transsumpto publico instrumento n. f. u., quod constitutus personaliter coram nobis hon. et relig. v. fr. Nicolaus, prior mon. Zderasiensis Prage in Nova civitate Karoli, ord. Sepulcri sacrosancti dominici, exhibuit, presentavit et ostendit publice coram nobis patentem literam quandam in pergameno conscriptam, cuius tenor inferius describitur, non rasam ——, que litera fuit sigillo magno et rotundo de alba cera pendenti in filis sericeis glauci et rubri coloris sigillata. In quo quidem sigillo ab una parte ymago quasi unius regis coronati, sedentis in apparatu regali in sede maiestatis, in dextra manu sceptrum et in sinistra manu pomum cum cruce tenens videbatur, et in dextro latere eiusdem ymaginis unus clipeus, in quo clipeo figura quasi unius leonis coronati cum duplici cauda et in sinistro latere similiter eiusdem imaginis clipeus, in quo clipeo figura quasi unius aquile coronate alis extensis quasi ad volandum videbantur. Litere vero circum- ferenciales in eadem parte sigilli, ut prima facie apparebat, tales erant, que tamen ad plenum propter fracturam particule inferioris eiusdem sigilli legi nec describi poterant: Wenceslaus secundus dei gr. Boemie et Polonie rex. — In alia vero parte eiusdem sigilli similiter ymago quasi unius regis galeati, sedentis in armis regalibus quasi in uno dextrario sive equo falle- rato, habens clipeum et gladium in parte sinistra, in quo clipeo figura quasi unius aquile coronate alis extensis ad volandum, et in manu dextra quasi hastam cum bannerio, in quo bannerio figura quasi unius leonis coronati cum duabus caudis, in manu vero sinistra quasi frenum tenentis videbantur; in tegumento vero equi sive dextrarii predicti tres clipei, videli- cet unus in collo et alter in parte posteriori et tercius in parte anteriori; in clipeo, qui erat in collo, figura quasi unius leonis coronati cum dupplici cauda; in clipeo vero, qui erat in parte posteriori, figura quasi unius aquile coronate alis extensis ad volandum, et in tercio clipeo predictorum clipeorum, qui erat in parte anteriori sive pectore, figura quasi unius aquile coronate alis extensis ad volandum videbantur. Litere vero circumferenciales in eadem parte sigilli, ut prima facie apparebat, tales erant: Wencezslaus secundus dei gr. Boemie et Polonie rex. Quam quidem literam prefatus d. Nicolaus prior transcribi peciit et in publi- cam formam redigi nostra auctoritate ordinaria et decreto, ne ipsarum copia casu fortuito ammittatur. Nos itaque Petrus officialis predictus, visa et diligenter inspecta eadem litera, et ipsa vera absque suspicione alique reputata, et eiusdem d. Nicolai prioris peticioni utpote racionabili annuentes, prefatam literam transscribi et publicari mandavimus per Ulricum de Zhorzecz, notarium infrascriptum, volentes et t. p. decernentes, quod transsumptum huius- modi deinceps in omnibus et per omnia plena fides adhibeatur, tam in iudicio quam extra, sicut originalibus literis antedictis, ipsumque transsumptum fidem faciat in agendis, quibus omnibus et singulis nostram auctoritatem interponimus et decretum. Tenor vero litere pre- dicte sequitur per omnia in hec verba: Nos Wencezlaus dei gr. Boemie et Polonie rex — (Sequitur tenor litterarum 6. die m. ian. a. 1301 Pragae datarum, vide Reg. Boh. et Mor. II p. 804 n. 1872). In cuius rei testimonium presens transsumptum exinde per notarium subscri- ptum fieri et in formam publici instrumenti redigi mandavimus et sigilli nostri officiolatus, quo ad presens utimur, appensione muniri. Dat. et act. in domo habitacionis nostre hora quasi vesperarum prope chorum mon. s. Marie in pede pontis in Minori civitate Pragensi a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XII, die XI m. dec., pontificatus —— d. Innocencii digna dei prov. pape sexti a. VII, imperii vero —— d. Karoli quarti, div. fav. clem. Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis, a. V, presentibus discrr. et honn. vv. Petro dicto Nos, Michaele de Praga, Henrico de Uslaria, publ. notariis, Nicolao,
Strana 230
230 Regesta Bohemiae et Moraviae. plebano eccl. in Czeczowicz, Protywa de Prossyecz, familiaribus nostris, et Vito, clerico de Trzebon, Pragensis dyoc., testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Ulricus natus Hermanni de Zhorzecz, cler. Pragensis dyoc., publ. auct. imp. — — presens interfui et ea omnia — — fideliter conscripsi et facta diligenti notarius, collacione de presenti transumpto ad ipsam originalem literam, et quia ea concordare in- veni, in hanc publicam formam redegi signoque et nomine meis consuetis consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Orig. cum signo notarili et sig. in press. perg., fracto, olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri in Zderas, postea in bibliotheca Nat. ac univ. Pragensis, sign. n. 284, nunc vero in archivo minis- terii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 377. — HU — IMJ. 347) 1359 dec. 11. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis in ecclesia Pragensi, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Nicolao, priore monasterii Zderaziensis in Nova civitate Karoli, ord. s. Augustini sacrosancti Sepulcri dominici, petente, litteras Martini papae IV, 3. die m. iun. 1283 datas, (vide Reg. Boh. et Mor. II. p. 557 n. 1294) ipsarum tenore inserto transcribi et sub sigillo officiolatus in formam instrumenti publici redigi facit. Dat. et act. in domo habitacionis presenti transsumpto publico n. f. u. nostre prope monasterium s. Marie in pede pontis Minoris civitatis Pragensis, hora quasi vesperarum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XII., die undecima m. dec. — — presentibus discrr. vv. dd. mag. Petro dicto Nos de Praga, Henrico de Uslaria“) publ. notariis, Nicolao plebano eccl. in Czeczowicz, Protywa cliente de Prossycz, familiaribus nostris, et Vito clerico de Trziebon, Pragensis dioc., testibus ——. Et ego Ulricus natus — — conscripsi — Hermanni de Zhorzecz, cler. Pragensis dioc., auct. imp. publ. notarius signoque et nomine meis consuetis consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Cop. saec. XVIII Pragae, in Biblioteca Musaei Nationalis sign. VIIC 18 pag. 753. — Extr. Šimák, Zpráva o liter. pozůstalosti B. Balbína, Věstník České akademie XXIV (1915) p. 187. — [L]. a) Vratislavia in ms. 348) 1359 dec. 11. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis in ecclesia Pragensi, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, petente Nicolao priore monasterii Zderaziensis Pragae in Nova civitate Karoli, ord. s. Augustini sacrosancti Sepulcri dominici, litteras Johannis episcopi Pragensis, I. mair 1260 Pragae datas, ipsarum tenore inserto (vide Reg. Boh. et Mor. II p. 1169 n. 2671) transscribi et sub sigillo officiolatus in formam instrumenti publici redigi facit. presenti transsumpto publico n. f. u. Dat. et act. in domo habitationis nostre in Minori civitate Prag. prope mon. s. Marie in pede pontis, hora quasi vesperarum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XII, die XI m. dec. — — presentibus discrr. vv. Petro dicto Nos, Michaele de Praga, Henrico de Uslaria, publicis notariis, Nicolao plebano eccl. in Czeczowicz, Protywa cliente de Prossyecz, familiaribus nostris, et Vito clerico de Trziebon, Pragensis dioc., testibus ——. Et ego Ulricus natus Hermanni de Zhor- —— zecz, cler. Pragensis dioc., publ. auct. imp. notarius conscripsi - signoque et nomine meis consuetis consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Orig. Pragae olim in archivo Cruciferorum cum rubea stella nunc in archivo ministerii rerum interna- rum. — HU — [MJ.
230 Regesta Bohemiae et Moraviae. plebano eccl. in Czeczowicz, Protywa de Prossyecz, familiaribus nostris, et Vito, clerico de Trzebon, Pragensis dyoc., testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Ulricus natus Hermanni de Zhorzecz, cler. Pragensis dyoc., publ. auct. imp. — — presens interfui et ea omnia — — fideliter conscripsi et facta diligenti notarius, collacione de presenti transumpto ad ipsam originalem literam, et quia ea concordare in- veni, in hanc publicam formam redegi signoque et nomine meis consuetis consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Orig. cum signo notarili et sig. in press. perg., fracto, olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri in Zderas, postea in bibliotheca Nat. ac univ. Pragensis, sign. n. 284, nunc vero in archivo minis- terii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 377. — HU — IMJ. 347) 1359 dec. 11. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis in ecclesia Pragensi, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Nicolao, priore monasterii Zderaziensis in Nova civitate Karoli, ord. s. Augustini sacrosancti Sepulcri dominici, petente, litteras Martini papae IV, 3. die m. iun. 1283 datas, (vide Reg. Boh. et Mor. II. p. 557 n. 1294) ipsarum tenore inserto transcribi et sub sigillo officiolatus in formam instrumenti publici redigi facit. Dat. et act. in domo habitacionis presenti transsumpto publico n. f. u. nostre prope monasterium s. Marie in pede pontis Minoris civitatis Pragensis, hora quasi vesperarum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XII., die undecima m. dec. — — presentibus discrr. vv. dd. mag. Petro dicto Nos de Praga, Henrico de Uslaria“) publ. notariis, Nicolao plebano eccl. in Czeczowicz, Protywa cliente de Prossycz, familiaribus nostris, et Vito clerico de Trziebon, Pragensis dioc., testibus ——. Et ego Ulricus natus — — conscripsi — Hermanni de Zhorzecz, cler. Pragensis dioc., auct. imp. publ. notarius signoque et nomine meis consuetis consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Cop. saec. XVIII Pragae, in Biblioteca Musaei Nationalis sign. VIIC 18 pag. 753. — Extr. Šimák, Zpráva o liter. pozůstalosti B. Balbína, Věstník České akademie XXIV (1915) p. 187. — [L]. a) Vratislavia in ms. 348) 1359 dec. 11. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis in ecclesia Pragensi, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, petente Nicolao priore monasterii Zderaziensis Pragae in Nova civitate Karoli, ord. s. Augustini sacrosancti Sepulcri dominici, litteras Johannis episcopi Pragensis, I. mair 1260 Pragae datas, ipsarum tenore inserto (vide Reg. Boh. et Mor. II p. 1169 n. 2671) transscribi et sub sigillo officiolatus in formam instrumenti publici redigi facit. presenti transsumpto publico n. f. u. Dat. et act. in domo habitationis nostre in Minori civitate Prag. prope mon. s. Marie in pede pontis, hora quasi vesperarum a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, ind. XII, die XI m. dec. — — presentibus discrr. vv. Petro dicto Nos, Michaele de Praga, Henrico de Uslaria, publicis notariis, Nicolao plebano eccl. in Czeczowicz, Protywa cliente de Prossyecz, familiaribus nostris, et Vito clerico de Trziebon, Pragensis dioc., testibus ——. Et ego Ulricus natus Hermanni de Zhor- —— zecz, cler. Pragensis dioc., publ. auct. imp. notarius conscripsi - signoque et nomine meis consuetis consignavi rogatus in testimonium omnium premissorum. Orig. Pragae olim in archivo Cruciferorum cum rubea stella nunc in archivo ministerii rerum interna- rum. — HU — [MJ.
Strana 231
Annus 1359 dec. 11.—13. 231 349) 1359 dec. 12. Mírov. Johannes, episcopus Olomucensis, donationes hospitali b. Nicolai ante civitatem Oppavien- sem factas confirmat. — n. f. t. p. u., quod pro parte ill. principis d. Nicolai, ducis Oppavie, nobis affectuo- sius extitit supplicatum, quatenus privilegium quoddam nobis presentatum super certis donacionibus per eum factis hospitali s. Nicolai pre foribus civitatis Oppavie, ipsius maiori sigillo in cordula sericea, ut apparebat, appendenti munitum et easdem in eo contentas donaciones ratificare, approbare et confirmare graciosius dignaremur. Cuius quidem privi- legii tenor extitit per omnia in hec verba: Nicolaus, dei gr. Oppavie et Ratiborie dux, ad perpetuam rei memoriam (Sequitur tenor litterarum 2. die m. maii a. 1359 Oppaviae datarum, vide superius n. 204). Nos igitur divine pietatis intuitu dictique d. Nicolai principis ill. ob respectum, eius precibus predictis favorabiliter annuentes, prefatum privilegium ac donacio- nes in eodem contentas hospitali predicto b. Nicolai pre foribus civitatis Oppavie in omnibus suis punctis et clausulis, sicut iuste processerunt, laudamus, ratificamus, approbamus et presentis scripti serie favorabiliter confirmamus. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem presentes scribi fecimus et nostri pendentis sigilli maioris munimine iussimus roborari. Dat. in episcopali castro nostro Merow a. d. millesimo trecentesimo quinquagesi- mo nono die XII m. dec. Orig. perg. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. 51 fIf. — [MJ. 350) 1359 dec. 13. Conradus de Weydenberg cum fratre Hermanno et liberis defuncti fratris Friderici castrum Hardeck et villas Hardeck, Albenreut, Starý Albenreut, Schachten, Boden, Godel, Mugel cum omnibus pertinentiis monasterio Waldsassensi 3060 sex. pagamenti civitatis Egrensis vendit. ——, daz ich von mins bruder h. Hermanns Ich Chunrat von Weydenberg bechenn wegen und von mins bruder sel. h. Fridrichs kinde wegen und auch von minselbs wegen mit der erberen geistl. herren, h. Niclasen abt und .. convent des closters czu Waltsassen mich gûtlich und früntlich des vereinet han, daz ich in di hernachgenanten vesten und gûte di vesten Hardeck und di dôrffer Hardeck, Albernreut und Alten Albernreut, Schahten, Podem, Gosel und Mugel mit holtz, mit velde, mit acker, mit wisen, mit wazzer, mit stamen, mit zeydelwayde, mit vischwayde, mit aller herschafft und mit alle dem, daz darzu gehort ob der erde und unter der erde, versuht und unversuht, mit allem nutz und reht, als si daz closter zu Waltsassen vor gehabt hat, verschaufft han reht und redlich umb drey tausent ph. hal. und sehtzich ph. hal. werung der stat zu Eger, di si mir und den vorgenanten minem bruder und unders bruder kinden und undern erben wol vergewisset und versichert habent nach underm willen des selben gelts uns zu bezaln fünftzehenhundert pf. zu undern Frowen tach zu Lychtmess der schirst chumpt, und von dann über ein iar auch fünftzehenhundert pf. und sehtzich pf., daz wir nach denselben allen egenanten vesten und güten nimmer mer ansprach noch vorderung schüln noch mugen gehaben. Und darumb, daz daz also stet beleib on allez geverde, gib ich obgenanter Chunrat von Weydenberg für mich und min erben, für minen bruder h. Herman und sin erben und für di ebenanten mins bruder sel. h. Fridrichs kinder in disen offenn brif des zu urkünde versigelt mit minem insigel. Und des sint gebeten gezügen und habent des zu gezüchnuss ir insigel auch an disen brif gehangen di erbern vesten ritter h. Albrecht Nothafft von Tyrstein und h. Herman Groz. Daz geschach do man
Annus 1359 dec. 11.—13. 231 349) 1359 dec. 12. Mírov. Johannes, episcopus Olomucensis, donationes hospitali b. Nicolai ante civitatem Oppavien- sem factas confirmat. — n. f. t. p. u., quod pro parte ill. principis d. Nicolai, ducis Oppavie, nobis affectuo- sius extitit supplicatum, quatenus privilegium quoddam nobis presentatum super certis donacionibus per eum factis hospitali s. Nicolai pre foribus civitatis Oppavie, ipsius maiori sigillo in cordula sericea, ut apparebat, appendenti munitum et easdem in eo contentas donaciones ratificare, approbare et confirmare graciosius dignaremur. Cuius quidem privi- legii tenor extitit per omnia in hec verba: Nicolaus, dei gr. Oppavie et Ratiborie dux, ad perpetuam rei memoriam (Sequitur tenor litterarum 2. die m. maii a. 1359 Oppaviae datarum, vide superius n. 204). Nos igitur divine pietatis intuitu dictique d. Nicolai principis ill. ob respectum, eius precibus predictis favorabiliter annuentes, prefatum privilegium ac donacio- nes in eodem contentas hospitali predicto b. Nicolai pre foribus civitatis Oppavie in omnibus suis punctis et clausulis, sicut iuste processerunt, laudamus, ratificamus, approbamus et presentis scripti serie favorabiliter confirmamus. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem presentes scribi fecimus et nostri pendentis sigilli maioris munimine iussimus roborari. Dat. in episcopali castro nostro Merow a. d. millesimo trecentesimo quinquagesi- mo nono die XII m. dec. Orig. perg. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. 51 fIf. — [MJ. 350) 1359 dec. 13. Conradus de Weydenberg cum fratre Hermanno et liberis defuncti fratris Friderici castrum Hardeck et villas Hardeck, Albenreut, Starý Albenreut, Schachten, Boden, Godel, Mugel cum omnibus pertinentiis monasterio Waldsassensi 3060 sex. pagamenti civitatis Egrensis vendit. ——, daz ich von mins bruder h. Hermanns Ich Chunrat von Weydenberg bechenn wegen und von mins bruder sel. h. Fridrichs kinde wegen und auch von minselbs wegen mit der erberen geistl. herren, h. Niclasen abt und .. convent des closters czu Waltsassen mich gûtlich und früntlich des vereinet han, daz ich in di hernachgenanten vesten und gûte di vesten Hardeck und di dôrffer Hardeck, Albernreut und Alten Albernreut, Schahten, Podem, Gosel und Mugel mit holtz, mit velde, mit acker, mit wisen, mit wazzer, mit stamen, mit zeydelwayde, mit vischwayde, mit aller herschafft und mit alle dem, daz darzu gehort ob der erde und unter der erde, versuht und unversuht, mit allem nutz und reht, als si daz closter zu Waltsassen vor gehabt hat, verschaufft han reht und redlich umb drey tausent ph. hal. und sehtzich ph. hal. werung der stat zu Eger, di si mir und den vorgenanten minem bruder und unders bruder kinden und undern erben wol vergewisset und versichert habent nach underm willen des selben gelts uns zu bezaln fünftzehenhundert pf. zu undern Frowen tach zu Lychtmess der schirst chumpt, und von dann über ein iar auch fünftzehenhundert pf. und sehtzich pf., daz wir nach denselben allen egenanten vesten und güten nimmer mer ansprach noch vorderung schüln noch mugen gehaben. Und darumb, daz daz also stet beleib on allez geverde, gib ich obgenanter Chunrat von Weydenberg für mich und min erben, für minen bruder h. Herman und sin erben und für di ebenanten mins bruder sel. h. Fridrichs kinder in disen offenn brif des zu urkünde versigelt mit minem insigel. Und des sint gebeten gezügen und habent des zu gezüchnuss ir insigel auch an disen brif gehangen di erbern vesten ritter h. Albrecht Nothafft von Tyrstein und h. Herman Groz. Daz geschach do man
Strana 232
232 Regesta Bohemiae et Moraviae. zalt von Crists geburte dreutzehenhundert iar darnach in dem neunundfünftzigsten iar an s. Lucien der heyl. junchfrowen tage. Orig. perg. cum 3 sigg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Waldsassen Klosterurk. Fasc. 47 N. 76. Sigilla I) clipeus cum cuneis in sinistro et dextro cornu superiori/ CVNRADI D-WEIDEN- WERCh . 2) in clipeo cum cancellis trabs alba S . MILITIS ALBREChTI HIIIAFT. 3) in clipeo bipar- tito semitrabs alba -SchER/I/IGROSONIS D-hEINBERCh. — Extr. Freyberg, Regesta Boica VIII p. 429. — Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 226. — Cf. infra n. 371. — HU — [LJ. 351) 1359 dec. 13. De decimis in Hvoždany ad ecclesiam in Cíhaná pertinentibus. Ego Wischemirus, plebanus ecclesie parrochialis in Czyhano, in decanatu Theplensi, — — et maxime successoribus meis in predicta ecclesia universis, me recongnosco et n. f. percepisse singulis annis ac in futuro debere percipere nomine decimarum, me et ecclesiam meam predictam tangencium, de duabus agriculturis in Hwozdano ad mon. Theplense pertinentibus, duo capecia siliginis et duo capecia avene et non plus. Si vero michi umquam quid plus abinde datum extitit, hoc fateor fuisse non de iure, nec de aliqua approbata con- suetudine, sed simpliciter de favore amicabili et gracia speciali. In cuius rei perpetuam memoriam presentibus sigillum meum cum sigillis diserr. vv. Eyringi, plebani ecclesie in Zachlin, decani sedis Theplensis, Nicolai, plebani de Unisschow, et Nicolai, plebani in Kyrs, presentibus pro testimonio specialiter eciam appendentibus est appensum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die b. Lucie virg. et mart. glor. Orig. cum 4 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo monasterii Teplensis n. 77. Sigilla: 1), 2 fracta; 3) lilium, S. PLEBANI. D. WNESCHW; 4) fractum. — HU — [MJ. 352) 1359 dec. 14. Nicolaus, abbas Milocensis, ord. Praemonstratensis, pro suo communi servitio ducentos triginta tres et tertiam partem unius flor. et quinque servitia consueta in duobus terminis (a festo Nativitatis Cristi ad annum et alteram medietatem in eodem festo anni secuturi) solvere promittit. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 22 fol. 246 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 406 n. 1017. [LJ. 353) 1359 dec. 17. Přiběnice. Fratrum de Rosenberg ratione dotalitii Přibiconis de Vyšetice promissio. Nos Petrus, Judocus, Ulricus et Johannes fratres germani de Rosemberch notificamus t. p. u., quia promisimus et presentibus promittimus, cum fid. noster dil. Prsibico de Wysschetycz, protunc purgravius noster in Prsibinicz, statum matrimonii voluerit contra- here, pro dothalicio, quod ex parte sui fieri debuerit, promittere et spondere et eciam omnia —— ad tabulas terre imposuit, ex- bona sua et suas possesiones, que nobis non per errorem — tabulare sive de tabulis terre excipere, quando pueros masculos vel masculas cum sua uxore legitime procreabit; insuper promittimus, quia omnia, que in vita vel in morte legaverit sive testaverit, exsequi volumus et firmiter, nulla occasione interveniente, adimplere, harum nostrarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia apensa sunt, testimonio litterarum. Dat. in Prsibinicz a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, fer. tercia post festum b. Lucie proxima. Orig. perg. cum 4 sigg., quorum 1—3 de cera comm., 4) de cera rubra comm. impressa in archivo olim. Schwarzenberg. Třeboniensi sign. Fam. Rosenberg, Unterabt. 6 N. I. Sigilla: I) sigillum minus d. Petri, 2) sig. Jodoci vide Regesta Boh. et Mor. VI n. 36; 3) sig. Ulrici l. c. n. 371; 4) clipeus quadri- pertitus, in quo saepes et rosde alternant, SIGILLUM IOHANNIS DE ROSENBERH. — HU — IMJ.
232 Regesta Bohemiae et Moraviae. zalt von Crists geburte dreutzehenhundert iar darnach in dem neunundfünftzigsten iar an s. Lucien der heyl. junchfrowen tage. Orig. perg. cum 3 sigg. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Waldsassen Klosterurk. Fasc. 47 N. 76. Sigilla I) clipeus cum cuneis in sinistro et dextro cornu superiori/ CVNRADI D-WEIDEN- WERCh . 2) in clipeo cum cancellis trabs alba S . MILITIS ALBREChTI HIIIAFT. 3) in clipeo bipar- tito semitrabs alba -SchER/I/IGROSONIS D-hEINBERCh. — Extr. Freyberg, Regesta Boica VIII p. 429. — Gradl, Gesch. d. Egerlandes p. 226. — Cf. infra n. 371. — HU — [LJ. 351) 1359 dec. 13. De decimis in Hvoždany ad ecclesiam in Cíhaná pertinentibus. Ego Wischemirus, plebanus ecclesie parrochialis in Czyhano, in decanatu Theplensi, — — et maxime successoribus meis in predicta ecclesia universis, me recongnosco et n. f. percepisse singulis annis ac in futuro debere percipere nomine decimarum, me et ecclesiam meam predictam tangencium, de duabus agriculturis in Hwozdano ad mon. Theplense pertinentibus, duo capecia siliginis et duo capecia avene et non plus. Si vero michi umquam quid plus abinde datum extitit, hoc fateor fuisse non de iure, nec de aliqua approbata con- suetudine, sed simpliciter de favore amicabili et gracia speciali. In cuius rei perpetuam memoriam presentibus sigillum meum cum sigillis diserr. vv. Eyringi, plebani ecclesie in Zachlin, decani sedis Theplensis, Nicolai, plebani de Unisschow, et Nicolai, plebani in Kyrs, presentibus pro testimonio specialiter eciam appendentibus est appensum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in die b. Lucie virg. et mart. glor. Orig. cum 4 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo monasterii Teplensis n. 77. Sigilla: 1), 2 fracta; 3) lilium, S. PLEBANI. D. WNESCHW; 4) fractum. — HU — [MJ. 352) 1359 dec. 14. Nicolaus, abbas Milocensis, ord. Praemonstratensis, pro suo communi servitio ducentos triginta tres et tertiam partem unius flor. et quinque servitia consueta in duobus terminis (a festo Nativitatis Cristi ad annum et alteram medietatem in eodem festo anni secuturi) solvere promittit. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 22 fol. 246 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 406 n. 1017. [LJ. 353) 1359 dec. 17. Přiběnice. Fratrum de Rosenberg ratione dotalitii Přibiconis de Vyšetice promissio. Nos Petrus, Judocus, Ulricus et Johannes fratres germani de Rosemberch notificamus t. p. u., quia promisimus et presentibus promittimus, cum fid. noster dil. Prsibico de Wysschetycz, protunc purgravius noster in Prsibinicz, statum matrimonii voluerit contra- here, pro dothalicio, quod ex parte sui fieri debuerit, promittere et spondere et eciam omnia —— ad tabulas terre imposuit, ex- bona sua et suas possesiones, que nobis non per errorem — tabulare sive de tabulis terre excipere, quando pueros masculos vel masculas cum sua uxore legitime procreabit; insuper promittimus, quia omnia, que in vita vel in morte legaverit sive testaverit, exsequi volumus et firmiter, nulla occasione interveniente, adimplere, harum nostrarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia apensa sunt, testimonio litterarum. Dat. in Prsibinicz a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, fer. tercia post festum b. Lucie proxima. Orig. perg. cum 4 sigg., quorum 1—3 de cera comm., 4) de cera rubra comm. impressa in archivo olim. Schwarzenberg. Třeboniensi sign. Fam. Rosenberg, Unterabt. 6 N. I. Sigilla: I) sigillum minus d. Petri, 2) sig. Jodoci vide Regesta Boh. et Mor. VI n. 36; 3) sig. Ulrici l. c. n. 371; 4) clipeus quadri- pertitus, in quo saepes et rosde alternant, SIGILLUM IOHANNIS DE ROSENBERH. — HU — IMJ.
Strana 233
Annus 1359 dec. 13.—18. 233 354) 1359 dec. 18. Olomuc. Johannes, episcopus Olomucensis, castrum Hukvaldy et oppidum Příbor cum villis ad castrum et oppidum spectantibus ecclesiae Olomucensi et episcopali mensae annectit. Johannes, dei et apost. sedis gr. episcopus Olomucensis. Ad perpetuam rei memo- riam. Pastoralis officii curam superna disposicione gerentes, libenter ecclesiarum nobis subiectarum comodis prospicimus, ut per hoc nobis iniunctum ministerium, quantum su- perne potencie suffragiis adiuti possumus, exequentes, illius districti iudicis offensam, qui unicuique pro qualitate meritorum retribuit, evitemus. Et quamvis generaliter huius solici- tudinis operam eisdem ecclesiis inpendamus, magis tamen ad hoc nos conspicimus obligari, ut ecclesie Olomucensis, sponse nostre, que predictarum ecclesiarum est domina et ma- gistra, profectus et comoditates uberiori studio prosequamur et ei contra futura pericula, quantum nostra possibilitas sustinet, oportune provisionis remedia procurems. Cupientes igitur huiusmodi solicitudinis effectum, quo digne prefatam zelamus ecclesiam perducere ad effectum, et eam, que nos ad pontificalis dignitatis extulit fastigia, condignis rependiis hono- rare, castrum nostrum Hokemwalde, cuius possessores pridem, talis loci firmitate ad peiora frequencius animati, non solum circumiacencium districtuum loca, sed et remociores terras continuis spoliis et rapinis, incendiis, hominum captivacionibus nocturnisque et diurnis predonum et latronum eis adherencium invasionibus devastabant, et opidum Vreyburg, que ambo fuerunt in irrecuperabile dispendium predicte ecclesie alienata et sunt per nos gravissimis laboribus, multis sumptibus et paratis pecuniis dei precipue adiutorio necnon seren. domini nostri d. Karoli Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis efficacibus presidiis recuperata et ad manus nostras plene reducta, que eciam prius a predicta ecclesia dependebant in feudum, eidem ecclesie et episcopali mense cum subscriptis villis, ad huius- modi castrum et opidum spectantibus, quarum nomina sunt hec: Cozlowicz, Teychow, Novum Teychow, Gleserdorf, Petrowicz, Kornicz, Tirnow, Leibenhow, Mestlieshow, media villa Zewistbendorf, media villa Sedlicz, necnon vasallaniis, iurisdictionibus, silvis, campis, aquis, redditibus, proventibus, emolumentis et iuribus universis, prout castrum, opidum et ville huiusmodi in suis limitibus et circumferenciis distinguntur, desiderante eciam et in- stanter petente capitulo nostro Olomucensi, damus, tradimus, anectimus et unimus, per episcopum Olomucensem iure proprietatis perpetuo retinenda, ut ecclesie predicte bona, sita in illis finibus, per prefatum castrum ab incursibus latronum, predonum et aliorum maleficorum hominum defensata, tranquilla pace gaudeant securius et in amenitate pacis uberius convalescant. Renunciantes specialiter et expresse pro nobis et nostris successo- ribus quibuscunque iuri infeudacionis, vendicionis et donacionis, quod nobis in huiusmodi castro, opido et ipsorum supradictis appendiis competebat, vel eisdem successoribus com- petere potuisset, et cuiuslibet alterius iuris beneficio, per quod nos vel ipsi successores contra donacionem, tradicionem, anexionem et unionem supradictis de iure seu facto possemus facere vel venire, eo quidem adiecto, quod nobis ab hac vita sublatis ad conmemorandum obitus nostri diem quatuor et ad peragendum inmediati predecessoris nostri Johannis fel. record. deposicionis diem quatuor mar. gr. Prag. usualis pagamenti de redditibus supradicti opidi dividende in comemoracionibus talium dierum inter personas predicte ecclesie, sicut est in ea moris, per singulos annos imperpetuum persolvantur. In quorum testimonium sempiternum presentes litteras fieri iussimus et sigillorum nostrorum appen- sione de certa nostra sciencia comuniri. Act. et dat. Olomucz a. d. millesimo trecente- simo quinquagesimo nono die decima octava m. dec. Cop. inserta confirmationi Urbani papae V, 16. die m. febr. a. 1364 Avinione datae, cuius orig. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. E I a 8 asservatur. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 114 n. 142. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. I1I p. 170 n. 271. — [MJ.
Annus 1359 dec. 13.—18. 233 354) 1359 dec. 18. Olomuc. Johannes, episcopus Olomucensis, castrum Hukvaldy et oppidum Příbor cum villis ad castrum et oppidum spectantibus ecclesiae Olomucensi et episcopali mensae annectit. Johannes, dei et apost. sedis gr. episcopus Olomucensis. Ad perpetuam rei memo- riam. Pastoralis officii curam superna disposicione gerentes, libenter ecclesiarum nobis subiectarum comodis prospicimus, ut per hoc nobis iniunctum ministerium, quantum su- perne potencie suffragiis adiuti possumus, exequentes, illius districti iudicis offensam, qui unicuique pro qualitate meritorum retribuit, evitemus. Et quamvis generaliter huius solici- tudinis operam eisdem ecclesiis inpendamus, magis tamen ad hoc nos conspicimus obligari, ut ecclesie Olomucensis, sponse nostre, que predictarum ecclesiarum est domina et ma- gistra, profectus et comoditates uberiori studio prosequamur et ei contra futura pericula, quantum nostra possibilitas sustinet, oportune provisionis remedia procurems. Cupientes igitur huiusmodi solicitudinis effectum, quo digne prefatam zelamus ecclesiam perducere ad effectum, et eam, que nos ad pontificalis dignitatis extulit fastigia, condignis rependiis hono- rare, castrum nostrum Hokemwalde, cuius possessores pridem, talis loci firmitate ad peiora frequencius animati, non solum circumiacencium districtuum loca, sed et remociores terras continuis spoliis et rapinis, incendiis, hominum captivacionibus nocturnisque et diurnis predonum et latronum eis adherencium invasionibus devastabant, et opidum Vreyburg, que ambo fuerunt in irrecuperabile dispendium predicte ecclesie alienata et sunt per nos gravissimis laboribus, multis sumptibus et paratis pecuniis dei precipue adiutorio necnon seren. domini nostri d. Karoli Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis efficacibus presidiis recuperata et ad manus nostras plene reducta, que eciam prius a predicta ecclesia dependebant in feudum, eidem ecclesie et episcopali mense cum subscriptis villis, ad huius- modi castrum et opidum spectantibus, quarum nomina sunt hec: Cozlowicz, Teychow, Novum Teychow, Gleserdorf, Petrowicz, Kornicz, Tirnow, Leibenhow, Mestlieshow, media villa Zewistbendorf, media villa Sedlicz, necnon vasallaniis, iurisdictionibus, silvis, campis, aquis, redditibus, proventibus, emolumentis et iuribus universis, prout castrum, opidum et ville huiusmodi in suis limitibus et circumferenciis distinguntur, desiderante eciam et in- stanter petente capitulo nostro Olomucensi, damus, tradimus, anectimus et unimus, per episcopum Olomucensem iure proprietatis perpetuo retinenda, ut ecclesie predicte bona, sita in illis finibus, per prefatum castrum ab incursibus latronum, predonum et aliorum maleficorum hominum defensata, tranquilla pace gaudeant securius et in amenitate pacis uberius convalescant. Renunciantes specialiter et expresse pro nobis et nostris successo- ribus quibuscunque iuri infeudacionis, vendicionis et donacionis, quod nobis in huiusmodi castro, opido et ipsorum supradictis appendiis competebat, vel eisdem successoribus com- petere potuisset, et cuiuslibet alterius iuris beneficio, per quod nos vel ipsi successores contra donacionem, tradicionem, anexionem et unionem supradictis de iure seu facto possemus facere vel venire, eo quidem adiecto, quod nobis ab hac vita sublatis ad conmemorandum obitus nostri diem quatuor et ad peragendum inmediati predecessoris nostri Johannis fel. record. deposicionis diem quatuor mar. gr. Prag. usualis pagamenti de redditibus supradicti opidi dividende in comemoracionibus talium dierum inter personas predicte ecclesie, sicut est in ea moris, per singulos annos imperpetuum persolvantur. In quorum testimonium sempiternum presentes litteras fieri iussimus et sigillorum nostrorum appen- sione de certa nostra sciencia comuniri. Act. et dat. Olomucz a. d. millesimo trecente- simo quinquagesimo nono die decima octava m. dec. Cop. inserta confirmationi Urbani papae V, 16. die m. febr. a. 1364 Avinione datae, cuius orig. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. E I a 8 asservatur. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 114 n. 142. Jenšovský, Mon. Boh. Vat. I1I p. 170 n. 271. — [MJ.
Strana 234
234 Regesta Bohemiae et Moraviae. 355) 1359 dec. 18. Pragae. Iudex et consules Maioris civitatis Pragensis profitentur hereditatem cum vinea et attinen- tiis in villa Okruhlý, quae quondam Johlini Junoš fuerat, in monasterii s. Hieronimi Slavorum proprietate esse. Nos Nicolaus Reimbote iudex, Nicolaus Znoymer, Johannes Rost, Johannes Lutme- riczer, Ula Silberczeiger, Cunradus Nuremberger, Mathias Baldwin, Bohuslaus in Leta curia, Jeschlinus Rotil, Jeklinus carnifex, Johannes Byberner et Merklinus institor, iurati ——, quod constitutus cives Maioris civitatis Pragensis, harum serie literarum profitemur coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria more solito nobis ad reddendum iura et causas audiendum pro tribunali sedentibus discr. et honestus v. Johelinus Gynosschil, noster coniuratus et concivis, non coactus —— suo, fratrum et heredum suorum nomine palam et notorie recognovit hereditatem in Okruhli, que quondam sua fuerat cum vinea, limitibus et finibus ac omnibus et singulis pertinenciis et appendiciis earundem ad invict. dominum nostrum, d. Karolum, Romanorum imperatorem et Boemie regem, ex certis, iustis et raciona- bilibus causis fore et esse devolutam. Et quam hereditatem cum vinea et attinenciis ipsarum universis post huiusmodi devolucionem rite et racionabiliter coram nobis prefatus dominus noster imperator religg. et devv. fratribus, abbati et conventui mon. s. Jeronimi Slavorum et ipsi monasterio Nove civitatis Pragensis dedit, tradidit perpetue et hereditarie ac irre- vocabiliter donavit, resignavit et assignavit libere, racione et nomine permutacionis pro bonis et hereditate in Morsin cum dictis abbate et conventu inite et facte ad habendum, tenendum, locandum, utifruendum et, si necesse fuerit, vendendum, commutandum ac disponendum cum et de hereditate, vinea et ipsarum pertinenciis predictis, quidquid visum fuerit expedire. Ibidem eciam prefatus Johellinus suo, heredum et fratrum suorum nomine renuncciavit omni iuri tam canonici quam civilis et iuris auxilio excepcioni et accioni, quod et que sibi et ipsius fratribus et heredibus ad presens conpetunt seu conpetere poterunt quomodolibet in futurum promisitque fideliter sub honori sui privacione, quod ipse per se vel alium seu alios publice vel occulte verbo vel facto contra huiusmodi recognicionem, devo- lucionem et donacionem predictas ullo umquam tempore venire vellet ex quacunque causa, ingenio vel colore. Et presertim dictus Johelinus huiusmodi devolucionem et donacionem emologavit et palam approbavit petens nos iudicem et iuratos predictos cum desiderio et affectu, quatenus recognicionem et renuncciacionem predictas ac omnia et singula pre- dicta, quantum ad nos spectaret, ratificare, approbare et confirmare dignaremur. Nos vero videntes huiusmodi peticionem esse racionabilem, recognicionem, devolucionem, donacio- nem et renuncciacionem predictas tenore presencium ampliori modo, quo possumus et valemus, approbamus et ratificamus appropriantes nichilominus hereditatem et vineam in Okruhli cum ipsarum finibus et limitibus monasterio Slavorum prememorato cum omnibus et singulis clausulis et punctis prius tactis et premissis, prout eciam prius per plures annos rite et racionabiliter tenuerunt et possederunt. In cuius rei firmitatem et memoriam perpetuam presentes literas scribi et fieri de prefati domini nostri imperatoris mandato et ipsius Johelini voluntate et precatu sigillo nostro civitatis Maioris iussimus communiri. Dat. Prage, a. d. milesimo trecentesimo quinquagesimo nono, feria quarta proxima post festum b. Lucie virg. Edd. Helmling-Horcicka, Das vollständige Registrum Slavorum p. 71 n. 32. (ad dec. 17.) e ms. Registri ciusdem p. 38. — Extr. MVGDB 16 p. 257. — [L].
234 Regesta Bohemiae et Moraviae. 355) 1359 dec. 18. Pragae. Iudex et consules Maioris civitatis Pragensis profitentur hereditatem cum vinea et attinen- tiis in villa Okruhlý, quae quondam Johlini Junoš fuerat, in monasterii s. Hieronimi Slavorum proprietate esse. Nos Nicolaus Reimbote iudex, Nicolaus Znoymer, Johannes Rost, Johannes Lutme- riczer, Ula Silberczeiger, Cunradus Nuremberger, Mathias Baldwin, Bohuslaus in Leta curia, Jeschlinus Rotil, Jeklinus carnifex, Johannes Byberner et Merklinus institor, iurati ——, quod constitutus cives Maioris civitatis Pragensis, harum serie literarum profitemur coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria more solito nobis ad reddendum iura et causas audiendum pro tribunali sedentibus discr. et honestus v. Johelinus Gynosschil, noster coniuratus et concivis, non coactus —— suo, fratrum et heredum suorum nomine palam et notorie recognovit hereditatem in Okruhli, que quondam sua fuerat cum vinea, limitibus et finibus ac omnibus et singulis pertinenciis et appendiciis earundem ad invict. dominum nostrum, d. Karolum, Romanorum imperatorem et Boemie regem, ex certis, iustis et raciona- bilibus causis fore et esse devolutam. Et quam hereditatem cum vinea et attinenciis ipsarum universis post huiusmodi devolucionem rite et racionabiliter coram nobis prefatus dominus noster imperator religg. et devv. fratribus, abbati et conventui mon. s. Jeronimi Slavorum et ipsi monasterio Nove civitatis Pragensis dedit, tradidit perpetue et hereditarie ac irre- vocabiliter donavit, resignavit et assignavit libere, racione et nomine permutacionis pro bonis et hereditate in Morsin cum dictis abbate et conventu inite et facte ad habendum, tenendum, locandum, utifruendum et, si necesse fuerit, vendendum, commutandum ac disponendum cum et de hereditate, vinea et ipsarum pertinenciis predictis, quidquid visum fuerit expedire. Ibidem eciam prefatus Johellinus suo, heredum et fratrum suorum nomine renuncciavit omni iuri tam canonici quam civilis et iuris auxilio excepcioni et accioni, quod et que sibi et ipsius fratribus et heredibus ad presens conpetunt seu conpetere poterunt quomodolibet in futurum promisitque fideliter sub honori sui privacione, quod ipse per se vel alium seu alios publice vel occulte verbo vel facto contra huiusmodi recognicionem, devo- lucionem et donacionem predictas ullo umquam tempore venire vellet ex quacunque causa, ingenio vel colore. Et presertim dictus Johelinus huiusmodi devolucionem et donacionem emologavit et palam approbavit petens nos iudicem et iuratos predictos cum desiderio et affectu, quatenus recognicionem et renuncciacionem predictas ac omnia et singula pre- dicta, quantum ad nos spectaret, ratificare, approbare et confirmare dignaremur. Nos vero videntes huiusmodi peticionem esse racionabilem, recognicionem, devolucionem, donacio- nem et renuncciacionem predictas tenore presencium ampliori modo, quo possumus et valemus, approbamus et ratificamus appropriantes nichilominus hereditatem et vineam in Okruhli cum ipsarum finibus et limitibus monasterio Slavorum prememorato cum omnibus et singulis clausulis et punctis prius tactis et premissis, prout eciam prius per plures annos rite et racionabiliter tenuerunt et possederunt. In cuius rei firmitatem et memoriam perpetuam presentes literas scribi et fieri de prefati domini nostri imperatoris mandato et ipsius Johelini voluntate et precatu sigillo nostro civitatis Maioris iussimus communiri. Dat. Prage, a. d. milesimo trecentesimo quinquagesimo nono, feria quarta proxima post festum b. Lucie virg. Edd. Helmling-Horcicka, Das vollständige Registrum Slavorum p. 71 n. 32. (ad dec. 17.) e ms. Registri ciusdem p. 38. — Extr. MVGDB 16 p. 257. — [L].
Strana 235
Annus 1359 dec. 18.—19. 235 356) 1359 dec. 20. Adelhait, abbatissa monasterii in Bergen, ord. s. Benedicti, una cum conventu monasterii eiusdem testatur se omnia iura in castrum Hohenstein et opidum Hersbruck cum omnibus pertinenciis regi Bohemiae eiusque successoribus vendidisse. Wir Adelhait von gotes gn. abbtessin ze Pergen und wir .. die gemaine dez covencz daselbst bekennen — —— wann wir dem allerdurchl. fürsten .. h. Karl, dem Romischen kayser — — und kûnig zu Beheim, unserm gn. herren..., seinen erben und nachkûmen, küngen zu Behaim, verkauft und ze kaufen geben haben allew die reht und anspruch, die wir und unser classter ze Pergen gehabt haben an der aygenschaft dez grundes seiner vesten ze Hohenstein und seines marchtes ze Herspruck und an dem turn und gesežz daselbens, da ettwenn daz klaster gewesen ist an der nidern mül daselbst und an zwain wisflekken dabey gelegen, und daz wir uns auch verzigen und verpunden haben, daz wir kaynerlay pürch- leich gepewde tun sûllen uf unsern hofe bey Herspruk gelegen noch uff dhein ander hofstat oder garten dabey gelegen, umb zway tawsent güld., der wir gar und genczlichen gewert sein und die wir in unsers clasters frumen und nücz gelegt und gekert haben. Darümbe bitten wir dimüticlichen alle fürsten, geistlich oder werltlich, alle grafen und herrn, zu der diser gegenwertiger brif braht wirt, daz sie sôlches kauffens, verzeihens und verpindens geladen zewg von unsern wegen sein, als die brif sagent, di der obgenant unser genediger herre von uns und unserm claster darumb hat. Dez ze urkünde geben wir disen brif versigelt mit unserm und unsers covencz anhangenden insigeln. Daz geschehen ist do man zalt nach Cristes gepurt drewzehenhundert iar und im neun und fünfczigsten iar an s. Thomas abent, dez heil. zwelfboten. Insertum litteris Henrici Grozz, sculteti Norimbergensis, dd. an dem samstage nach dem heil. Oster- tage = 12 apr. 1360 Monaci in archivo generali Bavariae sign. Nürnberg Reichstadturkunden Fasc. 37. — Contulit Hrubý. — [LJ. 357) 1359 dec. 19. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litteris Theodrici, praepositi in Přeštice (Pzriesticz), 4. die m. dec. a. 1359 in Preštice datis (vide superius n. 340), pro parte eiusdem Theodrici praesentatis, earundem litterarum tenore inserto, dotationem altaris in honorem sanctarum 11.000 virginum in Přeštice confirmat. universis tam presentibus quam futuris. Dat. Prage a. d. 1359 die XIX m. dec. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 11v. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 16 n. 28. — [M]. 358) 1359 dec. 19. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, petente Heymanno, plebano de Janovice (Janowicz), nec non intuitu Ryvini, plebani in Antiqua Pilzna (capellani nostri commensalis), litterarum eiusdem Ryvini 10. die m. dec. a. 1359 Pragae datarum (vide n. 344) tenore praemisso dotationem ecclesiae in Vrchotovy Janovice factam confirmat. Dat. Prage a. d. 1359 die decima nona m. dec. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 15v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 22 n. 36. — [M.
Annus 1359 dec. 18.—19. 235 356) 1359 dec. 20. Adelhait, abbatissa monasterii in Bergen, ord. s. Benedicti, una cum conventu monasterii eiusdem testatur se omnia iura in castrum Hohenstein et opidum Hersbruck cum omnibus pertinenciis regi Bohemiae eiusque successoribus vendidisse. Wir Adelhait von gotes gn. abbtessin ze Pergen und wir .. die gemaine dez covencz daselbst bekennen — —— wann wir dem allerdurchl. fürsten .. h. Karl, dem Romischen kayser — — und kûnig zu Beheim, unserm gn. herren..., seinen erben und nachkûmen, küngen zu Behaim, verkauft und ze kaufen geben haben allew die reht und anspruch, die wir und unser classter ze Pergen gehabt haben an der aygenschaft dez grundes seiner vesten ze Hohenstein und seines marchtes ze Herspruck und an dem turn und gesežz daselbens, da ettwenn daz klaster gewesen ist an der nidern mül daselbst und an zwain wisflekken dabey gelegen, und daz wir uns auch verzigen und verpunden haben, daz wir kaynerlay pürch- leich gepewde tun sûllen uf unsern hofe bey Herspruk gelegen noch uff dhein ander hofstat oder garten dabey gelegen, umb zway tawsent güld., der wir gar und genczlichen gewert sein und die wir in unsers clasters frumen und nücz gelegt und gekert haben. Darümbe bitten wir dimüticlichen alle fürsten, geistlich oder werltlich, alle grafen und herrn, zu der diser gegenwertiger brif braht wirt, daz sie sôlches kauffens, verzeihens und verpindens geladen zewg von unsern wegen sein, als die brif sagent, di der obgenant unser genediger herre von uns und unserm claster darumb hat. Dez ze urkünde geben wir disen brif versigelt mit unserm und unsers covencz anhangenden insigeln. Daz geschehen ist do man zalt nach Cristes gepurt drewzehenhundert iar und im neun und fünfczigsten iar an s. Thomas abent, dez heil. zwelfboten. Insertum litteris Henrici Grozz, sculteti Norimbergensis, dd. an dem samstage nach dem heil. Oster- tage = 12 apr. 1360 Monaci in archivo generali Bavariae sign. Nürnberg Reichstadturkunden Fasc. 37. — Contulit Hrubý. — [LJ. 357) 1359 dec. 19. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, litteris Theodrici, praepositi in Přeštice (Pzriesticz), 4. die m. dec. a. 1359 in Preštice datis (vide superius n. 340), pro parte eiusdem Theodrici praesentatis, earundem litterarum tenore inserto, dotationem altaris in honorem sanctarum 11.000 virginum in Přeštice confirmat. universis tam presentibus quam futuris. Dat. Prage a. d. 1359 die XIX m. dec. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 11v. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. 1 p. 16 n. 28. — [M]. 358) 1359 dec. 19. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, petente Heymanno, plebano de Janovice (Janowicz), nec non intuitu Ryvini, plebani in Antiqua Pilzna (capellani nostri commensalis), litterarum eiusdem Ryvini 10. die m. dec. a. 1359 Pragae datarum (vide n. 344) tenore praemisso dotationem ecclesiae in Vrchotovy Janovice factam confirmat. Dat. Prage a. d. 1359 die decima nona m. dec. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 15v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 22 n. 36. — [M.
Strana 236
236 Regesta Bohemiae et Moraviae. 359) 1359 dec. 21. Johannes, episcopus Olomucensis, litteras indulgentiarum, quibus archiepiscopus Nixien- sis aliique episcopi omnibus vere poenitentibus, qui ecclesiam monasterii s. Thomae Brunae in certis festivitatibus visitaverint vel manus adiutrices ad fabricam dictae ecclesiae porrexerint, quadraginta dies de iniunctis poenitentiis relaxant, confirmat aliosque quadraginta dies indul- gentiarum auctoritate propria adiungit. (Quae litterae 4. die m. oct. a. 1357 datae, in VI. Regestorum Boh. et Mor. additamentis typis excusae exstabunt.) Dat. Olomucii sub Nos Johannes dei et apost. sedis gr. episcopus Olomucensis. appenso sigillo nostro a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die sabbati ante Nativitatem Cristi. Orig. perg. Brunae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini s. Thomae sign. V I, nunc vero in archivo terrae Moraviae — HU — ILJ. 360) 1359 dec. 27. Pragae. Karolus imperator et rex Chodonibus ad oppidum Tust spectantibus privilegium, quo Johannes olim rex ipsis ius civitatis Tustensis contulit, confirmat. n. f. t. p. u., quod quia pro parte fidd. nobis dill. Chodonum ad opidum nostrum Tust pertinencium nostre maiestati humiliter supplicatum existit, quatenus ipsis quoddam privilegium, quod a cl. mem. seren. principe et domino d. Johanne quondam Bohe- mie rege, genitore nostro karissimo, dudum retroactis temporibus obtinuisse noscuntur, auctoritate regia Boemie approbare, innovare et confirmare graciosius dignaremur. Cuius Nos Johannes dei gr. Boemie et Polonie rex ac tenor per omnia sequitur in hec verba: Lucemburgensis comes n. f. —— (Sequitur tenor litterarum 16. die m. mart. a. 1325 Pragae datarum, vide Reg. Boh. et Mor. III p. 404 n. 1049). — —, ipsis dictum Nos vero attendentes dictam supplicacionem racionabilem existere — — auctoritate Boemie privilegium in omnibus sentenciis, clausulis, punctis et articulis regia approbamus, innovamus ac eciam confirmamus—— Mandamus igitur universis et singulis regni nostri Boemie fidelibus et subditis, quatenus dictos Chodones in huiusmodi nostra gracia, ipsis per nos facta, non impediant, sed pocius eos in ea manuteneant effica- citer et defendant nostre gracie sub obtentu. Sub maiestatis sigillo. Dat. Pragae a. d. 1360, Per d. ma- ind. XIII, VI kal. ian., regn. nostr. a. decimo quarto, imperii vero quinto. Correcta per Johannem de Prusnicz. gistrum curie Heinricus Australis. Cop. saec. XV Pragae in archivo musaei Nat., collectio privilegiorum Chodonum, A ad a. 1475. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 207 n. 4. — Reg. imp. VIII 3025. — [M. 361) 1359 dec. 28. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi indulget, ut abbates et monachi monasterio- rum s. Hieronymi et s. Ambrosii Pragae in ipsius praesentia etiam extra monasteria missas in lingua slavica et secundum ritum Ambrosianum celebrare possint. carissimo in Cristo filio Carolo, Romanorum imperatori semp. aug. et Boemie regi illustri, salutem et apostolicam benediccionem. Eximie tue devocionis sinceritas promeretur, ut peticiones tuas, illas presertim, que ex devocionis zelo procedunt, quantum cum deo possumus, ad exaudicionis graciam admittamus. Cum itaque, sicut accepimus, in civitate Pragensi sint duo monasteria ordinis s. Benedicti, unum videlicet in s. Jeronimi ad Sclavos
236 Regesta Bohemiae et Moraviae. 359) 1359 dec. 21. Johannes, episcopus Olomucensis, litteras indulgentiarum, quibus archiepiscopus Nixien- sis aliique episcopi omnibus vere poenitentibus, qui ecclesiam monasterii s. Thomae Brunae in certis festivitatibus visitaverint vel manus adiutrices ad fabricam dictae ecclesiae porrexerint, quadraginta dies de iniunctis poenitentiis relaxant, confirmat aliosque quadraginta dies indul- gentiarum auctoritate propria adiungit. (Quae litterae 4. die m. oct. a. 1357 datae, in VI. Regestorum Boh. et Mor. additamentis typis excusae exstabunt.) Dat. Olomucii sub Nos Johannes dei et apost. sedis gr. episcopus Olomucensis. appenso sigillo nostro a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono die sabbati ante Nativitatem Cristi. Orig. perg. Brunae olim in archivo monasterii ord. s. Augustini s. Thomae sign. V I, nunc vero in archivo terrae Moraviae — HU — ILJ. 360) 1359 dec. 27. Pragae. Karolus imperator et rex Chodonibus ad oppidum Tust spectantibus privilegium, quo Johannes olim rex ipsis ius civitatis Tustensis contulit, confirmat. n. f. t. p. u., quod quia pro parte fidd. nobis dill. Chodonum ad opidum nostrum Tust pertinencium nostre maiestati humiliter supplicatum existit, quatenus ipsis quoddam privilegium, quod a cl. mem. seren. principe et domino d. Johanne quondam Bohe- mie rege, genitore nostro karissimo, dudum retroactis temporibus obtinuisse noscuntur, auctoritate regia Boemie approbare, innovare et confirmare graciosius dignaremur. Cuius Nos Johannes dei gr. Boemie et Polonie rex ac tenor per omnia sequitur in hec verba: Lucemburgensis comes n. f. —— (Sequitur tenor litterarum 16. die m. mart. a. 1325 Pragae datarum, vide Reg. Boh. et Mor. III p. 404 n. 1049). — —, ipsis dictum Nos vero attendentes dictam supplicacionem racionabilem existere — — auctoritate Boemie privilegium in omnibus sentenciis, clausulis, punctis et articulis regia approbamus, innovamus ac eciam confirmamus—— Mandamus igitur universis et singulis regni nostri Boemie fidelibus et subditis, quatenus dictos Chodones in huiusmodi nostra gracia, ipsis per nos facta, non impediant, sed pocius eos in ea manuteneant effica- citer et defendant nostre gracie sub obtentu. Sub maiestatis sigillo. Dat. Pragae a. d. 1360, Per d. ma- ind. XIII, VI kal. ian., regn. nostr. a. decimo quarto, imperii vero quinto. Correcta per Johannem de Prusnicz. gistrum curie Heinricus Australis. Cop. saec. XV Pragae in archivo musaei Nat., collectio privilegiorum Chodonum, A ad a. 1475. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 207 n. 4. — Reg. imp. VIII 3025. — [M. 361) 1359 dec. 28. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi indulget, ut abbates et monachi monasterio- rum s. Hieronymi et s. Ambrosii Pragae in ipsius praesentia etiam extra monasteria missas in lingua slavica et secundum ritum Ambrosianum celebrare possint. carissimo in Cristo filio Carolo, Romanorum imperatori semp. aug. et Boemie regi illustri, salutem et apostolicam benediccionem. Eximie tue devocionis sinceritas promeretur, ut peticiones tuas, illas presertim, que ex devocionis zelo procedunt, quantum cum deo possumus, ad exaudicionis graciam admittamus. Cum itaque, sicut accepimus, in civitate Pragensi sint duo monasteria ordinis s. Benedicti, unum videlicet in s. Jeronimi ad Sclavos
Strana 237
Annus 1359 dec. 21.—29. 237 vulgariter numcupatum, et alterum in s. Ambrosii confessoris atque doctoris reverenciam et honorem, et sub eorum vocabulis dudum per te fundata canonice ac dotata, et in s. Jeronimi in lingua Sclavonica secundum ipsius s. Jeronimi, qui nacione Sclavus extitit, et in s. Ambro- sii monasteriis predictis secundum ipsius s. Ambrosii instituciones et ritus divina officia ex concessione apostolica celebrantur, tuque ex devocione, quam habes ad sanctos eosdem, geras in votis, quod interdum huiusmodi officia iuxta ritus eosdem possint in tua presencia extra ipsa monasteria celebrari, nos tuis in hac parte devotis supplicacionibus inclinatil), quod ... abbates et monachi dictorum monasteriorum, ubicunque extra dicta monasteria in tua presencia fuerint, in locis tamen ad hoc congruis et honestis, missas et alia divina officia, singuli videlicet eorundem secundum ipsorum ritus predictos, quibuscunque constitucionibus apostolicis nec non statutis et consuetudinibus monasteriorum et ordinis predictorum contrariis nequaquam obstantibus, licite valeant celebrare devocioni tue ipsisque abbatibus — et monachis auctoritate apostolica de speciali gracia t. p. indulgemus. — Dat. Auini- one V kal. ian. pontificatus nostri a. septimo.") Orig. cum bulla in fil ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV.: Abbates monasterii Sclavorum et s. Ambrosii possunt cum infula divina celebrari. — Cop. coaeva in registris Archivi Vaticani R. Av. 141, fol 608. — Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 407 n. 1019. — Extr. Helmling-Horcicka, Die Urkunden d. St. Emaus 1I p. 1 n. 3. — Reg. imp. VIII, Päbste, nr. 62 sub falso anno 1358. — [MJ. a) sub plica taxationis signum: XX Jo. Bellih., in plica: R. de Valle, in tergo: Conradus Pragensis; R. 1) Vide Mon. Boh. Vat. II p. 406 n. 1018. 362) 1359 dec. 28. Avinione. Innocentius papa VI priori generali et fratribus Servorum s. Mariae ord. s. Augustini notum facit se Karolo imperatori et regi licentiam monasterium eiusdem ordinis in civitate Pragensi fundandi et aedificandi elargisse seque monasterium ad fratrum supradictorum usum ipsis concedere, iure tamen parochialis ecclesiae salvo. Piis principum fidelium. Auinione V. kal. ian. a. septimo. Dat. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 609 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II. pag. 408 n. 1020. — [L]. 363) 1359 dec. 28. Henricus Hofer, civis Egrensis, monasterio ord. s. Clarae ibidem super curias suas in Žirovice (Sirmitz) et Rohr censum annuum frumento solvendum confert. Dat. 1359 an dem nechsten samstag nach des heil. Criststag. Adnot. in Registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae mspto archivi civitatis Egrensis f. 34. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 112. — [L]. 364) 1359 dec. 29. Pragae. Albertus de Křenovice Karolum imperatorem et regem sibi tantum in 2300 obligari profi- tetur. — —, das der allirdurchl. furste Ich Albrecht von Krenewicz bekenne und tue kunt —— und kunig zu Beheim, mein liebir gnedigir herre, und herre h. Karl, Romischir keisir — mich vollenkomenlich, gancz und gar gerichtet, bezahlet und gewert hat allir der schult, der mir zu seligir gedechtnuzze alle kunige zu Beheim, sine forfaren, und bey namen der
Annus 1359 dec. 21.—29. 237 vulgariter numcupatum, et alterum in s. Ambrosii confessoris atque doctoris reverenciam et honorem, et sub eorum vocabulis dudum per te fundata canonice ac dotata, et in s. Jeronimi in lingua Sclavonica secundum ipsius s. Jeronimi, qui nacione Sclavus extitit, et in s. Ambro- sii monasteriis predictis secundum ipsius s. Ambrosii instituciones et ritus divina officia ex concessione apostolica celebrantur, tuque ex devocione, quam habes ad sanctos eosdem, geras in votis, quod interdum huiusmodi officia iuxta ritus eosdem possint in tua presencia extra ipsa monasteria celebrari, nos tuis in hac parte devotis supplicacionibus inclinatil), quod ... abbates et monachi dictorum monasteriorum, ubicunque extra dicta monasteria in tua presencia fuerint, in locis tamen ad hoc congruis et honestis, missas et alia divina officia, singuli videlicet eorundem secundum ipsorum ritus predictos, quibuscunque constitucionibus apostolicis nec non statutis et consuetudinibus monasteriorum et ordinis predictorum contrariis nequaquam obstantibus, licite valeant celebrare devocioni tue ipsisque abbatibus — et monachis auctoritate apostolica de speciali gracia t. p. indulgemus. — Dat. Auini- one V kal. ian. pontificatus nostri a. septimo.") Orig. cum bulla in fil ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV.: Abbates monasterii Sclavorum et s. Ambrosii possunt cum infula divina celebrari. — Cop. coaeva in registris Archivi Vaticani R. Av. 141, fol 608. — Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 407 n. 1019. — Extr. Helmling-Horcicka, Die Urkunden d. St. Emaus 1I p. 1 n. 3. — Reg. imp. VIII, Päbste, nr. 62 sub falso anno 1358. — [MJ. a) sub plica taxationis signum: XX Jo. Bellih., in plica: R. de Valle, in tergo: Conradus Pragensis; R. 1) Vide Mon. Boh. Vat. II p. 406 n. 1018. 362) 1359 dec. 28. Avinione. Innocentius papa VI priori generali et fratribus Servorum s. Mariae ord. s. Augustini notum facit se Karolo imperatori et regi licentiam monasterium eiusdem ordinis in civitate Pragensi fundandi et aedificandi elargisse seque monasterium ad fratrum supradictorum usum ipsis concedere, iure tamen parochialis ecclesiae salvo. Piis principum fidelium. Auinione V. kal. ian. a. septimo. Dat. Ex arch. Vat. R. Av. 141 fol. 609 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II. pag. 408 n. 1020. — [L]. 363) 1359 dec. 28. Henricus Hofer, civis Egrensis, monasterio ord. s. Clarae ibidem super curias suas in Žirovice (Sirmitz) et Rohr censum annuum frumento solvendum confert. Dat. 1359 an dem nechsten samstag nach des heil. Criststag. Adnot. in Registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae mspto archivi civitatis Egrensis f. 34. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 307 n. 112. — [L]. 364) 1359 dec. 29. Pragae. Albertus de Křenovice Karolum imperatorem et regem sibi tantum in 2300 obligari profi- tetur. — —, das der allirdurchl. furste Ich Albrecht von Krenewicz bekenne und tue kunt —— und kunig zu Beheim, mein liebir gnedigir herre, und herre h. Karl, Romischir keisir — mich vollenkomenlich, gancz und gar gerichtet, bezahlet und gewert hat allir der schult, der mir zu seligir gedechtnuzze alle kunige zu Beheim, sine forfaren, und bey namen der
Strana 238
238 Regesta Bohemiae et Moraviae. allirdurchl. furste und herre h. Johans ettwenn kunig zu Beheim, sein vater, und auch er von des kunigreichs zu Beheim odir von ir selbes wegen bis uff disen heutigen tag schuldig gewest sint, des ich brive odir nicht brife han von in gehabt, es sei umb haubtgut odir schaden odir von welchirley sachen, sie mir derselben schult schuldig worden seint, dorumb sag ich fur mich selben, alle mein erben und nachkomen den egenanten meinen herren den keisir, alle sein erben und nachkomen, kunige zu Beheim, aller der egen. schult gancz und gar quiet, ledig und loz mit disem brive, ausgenomen der drey und zwenzig hundirt schocke, dofur mir die erw. fursten und herren h. Johans zu Olomuncz, h. Dythrich zu Minden bi- schofe, der hochgeborne herre h. Przimsla herzog zu Teschin, die edlen herren h. Burghart burggrafe zu Meydeburg, des egen. meins herren des keisirs hofemeistir, h. Sbinke der Hase, h. Haske von Swereticz, h. Jeske von Cravar und h. Pawil meines obgenanten herren des keisirs camerschreiber fur denselben mein herren den keisir mit iren brifen han gelobet. Wer abir, das vom mir, meinen erben und nachkomen einen brief odir mer hernoch funden wurde, domite derselbe mein herre der keisir, sein erben odir nackomen, kunige zu Beheim, gemanet mochten werden, die sullen zumole tot sein und furbas mer keine krafft haben noch gewinnen. Des zu urkunde gib ich obgenanter Albrecht von Krenewicz demselben meinen herren dem keisir disen brief, versigilt mit meinen insigel und mit der hochgeboren fursten und herren h. Bolken herzogen zu der Sweidenicz, h. Heinrichs herzogen zu Glogow, h. Ludo- wigs herzogen zum Brige und h. Cunades von Falkenhain hauptmann zu Bresslaw insigel, die sie durch meiner fleizzigen bete willen alse gezeuge disir egenanten sachen auch an disen —— dreuczehenhundirt iar und in dem sechzigsten brief haben gehangen. Geben zu Prage iare und dornach an dem nehsten suntage vor dem Iares tage. Orig. cum 5 sigg. rott. quorum 2), 3) de cera viridi comm. impressa, alia de cera comm., in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo sigilli 1) tres gladii coniuncti; S. ALB'TI. DE. CRENWICZ. — [MJ. 365) 1359 dec. 29. Vratislaviae. Bolko, dux Falkenbergensis, provocationem Preczlai episcopi Vratislaviensis ad praesentiam regis Poloniae nullum coronae Bohemiae praeiudicium generare debere seque nullum alium dominum praeter reges Bohemiae habere declarat. n. f. t. p. u., quod litteras illas, quibus Nos Bolko, dei gr. dux Falkembergensis, rev. in Cr. patrem d. Preczlaum Wratislauiensem episcopum ad presenciam regis Cracouie provocavimus, ipsi episcopo in tedium et displicenciam destinavimus, cum eo tempore essemus hostis ipsius, et quod nostre mentis non fuit, quod ex illis litteris dominis nostris regibus et corone Boemie aliquod deberet dampnum seu preiudicium generari. N. f. eciam et profitemur publice, quod tales littere, quas episcopo prefato seu aliis destinavimus, ac eciam verba, que diximus in causa predicta, dominis nostris regibus et corone Boemie nullum dampnum afferre debeant quovismodo, quodque nullum alium dominum habemus preterquam Boemie regem. Et promittimus pro nobis, heredibus et successoribus nostris bona fide sine dolo, quod coram predictis dominis nostris, Boemie regibus, seu coram capi- taneo regni Boemie, cui vices suas committendas decreverint, cuilibet principi seu in principis dignitate constituto de iusticia respondebimus et iuri parebimus et ab eis iusticiam recipiemus similiter. Si vero cuiquam alteri, in nobilitate principis non existenti, adversum nos accio seu ius quovismodo competeret, illi iusticiam facere tenebimur in nostra curia et coram vasallis nostris ea condicione, quod rex Boemie, dominus noster, qui pro tempore fuerit, si causam ad ipsum provocari contingeret, aliquem ex suis ad nostri iudicii audienciam destinare possit et valeat, qui advertat et rite consideret, si conquerenti de iusticia providea- tur coram nobis, et in eum casum, ubi relacione talis nuncii destinati clareret non fore
238 Regesta Bohemiae et Moraviae. allirdurchl. furste und herre h. Johans ettwenn kunig zu Beheim, sein vater, und auch er von des kunigreichs zu Beheim odir von ir selbes wegen bis uff disen heutigen tag schuldig gewest sint, des ich brive odir nicht brife han von in gehabt, es sei umb haubtgut odir schaden odir von welchirley sachen, sie mir derselben schult schuldig worden seint, dorumb sag ich fur mich selben, alle mein erben und nachkomen den egenanten meinen herren den keisir, alle sein erben und nachkomen, kunige zu Beheim, aller der egen. schult gancz und gar quiet, ledig und loz mit disem brive, ausgenomen der drey und zwenzig hundirt schocke, dofur mir die erw. fursten und herren h. Johans zu Olomuncz, h. Dythrich zu Minden bi- schofe, der hochgeborne herre h. Przimsla herzog zu Teschin, die edlen herren h. Burghart burggrafe zu Meydeburg, des egen. meins herren des keisirs hofemeistir, h. Sbinke der Hase, h. Haske von Swereticz, h. Jeske von Cravar und h. Pawil meines obgenanten herren des keisirs camerschreiber fur denselben mein herren den keisir mit iren brifen han gelobet. Wer abir, das vom mir, meinen erben und nachkomen einen brief odir mer hernoch funden wurde, domite derselbe mein herre der keisir, sein erben odir nackomen, kunige zu Beheim, gemanet mochten werden, die sullen zumole tot sein und furbas mer keine krafft haben noch gewinnen. Des zu urkunde gib ich obgenanter Albrecht von Krenewicz demselben meinen herren dem keisir disen brief, versigilt mit meinen insigel und mit der hochgeboren fursten und herren h. Bolken herzogen zu der Sweidenicz, h. Heinrichs herzogen zu Glogow, h. Ludo- wigs herzogen zum Brige und h. Cunades von Falkenhain hauptmann zu Bresslaw insigel, die sie durch meiner fleizzigen bete willen alse gezeuge disir egenanten sachen auch an disen —— dreuczehenhundirt iar und in dem sechzigsten brief haben gehangen. Geben zu Prage iare und dornach an dem nehsten suntage vor dem Iares tage. Orig. cum 5 sigg. rott. quorum 2), 3) de cera viridi comm. impressa, alia de cera comm., in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo sigilli 1) tres gladii coniuncti; S. ALB'TI. DE. CRENWICZ. — [MJ. 365) 1359 dec. 29. Vratislaviae. Bolko, dux Falkenbergensis, provocationem Preczlai episcopi Vratislaviensis ad praesentiam regis Poloniae nullum coronae Bohemiae praeiudicium generare debere seque nullum alium dominum praeter reges Bohemiae habere declarat. n. f. t. p. u., quod litteras illas, quibus Nos Bolko, dei gr. dux Falkembergensis, rev. in Cr. patrem d. Preczlaum Wratislauiensem episcopum ad presenciam regis Cracouie provocavimus, ipsi episcopo in tedium et displicenciam destinavimus, cum eo tempore essemus hostis ipsius, et quod nostre mentis non fuit, quod ex illis litteris dominis nostris regibus et corone Boemie aliquod deberet dampnum seu preiudicium generari. N. f. eciam et profitemur publice, quod tales littere, quas episcopo prefato seu aliis destinavimus, ac eciam verba, que diximus in causa predicta, dominis nostris regibus et corone Boemie nullum dampnum afferre debeant quovismodo, quodque nullum alium dominum habemus preterquam Boemie regem. Et promittimus pro nobis, heredibus et successoribus nostris bona fide sine dolo, quod coram predictis dominis nostris, Boemie regibus, seu coram capi- taneo regni Boemie, cui vices suas committendas decreverint, cuilibet principi seu in principis dignitate constituto de iusticia respondebimus et iuri parebimus et ab eis iusticiam recipiemus similiter. Si vero cuiquam alteri, in nobilitate principis non existenti, adversum nos accio seu ius quovismodo competeret, illi iusticiam facere tenebimur in nostra curia et coram vasallis nostris ea condicione, quod rex Boemie, dominus noster, qui pro tempore fuerit, si causam ad ipsum provocari contingeret, aliquem ex suis ad nostri iudicii audienciam destinare possit et valeat, qui advertat et rite consideret, si conquerenti de iusticia providea- tur coram nobis, et in eum casum, ubi relacione talis nuncii destinati clareret non fore
Strana 239
Annus 1359 dec. 29. 239 debitam administratam iusticiam in nostra curia et vasallorum nostrorum presencia, ut prefertur, tunc conquerens huiusmodi ab auditorio nostro provocare seu appellare poterit ad iudicia dominorum nostrorum, Boemie regum, qui pro tempore fuerint, et ibidem tali conquerenti iustificari tenebimur et vice versa ab ipso postulare iusticiam in causis et nego- ciis quibuscunque; neque sustinebimus nos citari seu provocari ad cuiuscunque alterius do- — Dat. Wratislauie a. d. millesimo trecentesimo quinqua- — mini iudicia quovis modo. gesimo nono in die s. Thome Cantuarensis ep. et mart. glor. Orig. cum sig. rot. de cera viridi communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 884 n. 111. — Grünhagen — Markgraf, Lehens-u. Besitzurk. Schlesiens II p. 306 n. 11. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 468 n. 459. — HU — [M]. 366) 1359. Iudex et iurati civitatis Jilové testantur fratres germanos Ulam et Franam dimidiam mar. gravem gr. den. Prag. census annui Jarconi, plebano ecclesiae s. Valentini in Maiori civitate Pragensi, eiusque ecclesiae vendidisse. Nos Andrlinus iudex dictus Smerbrot, Frenczlinus Smerbrot, Nicolaus Stadler, Wolks- tanus Rudlinus, Paulus Cobsa, Ditlinus Alene, Mertlinus Morronis, Paczrer, Andreas Sayder, Jurico Longus et Rayndlinus Flec, iurati in Eylaw cives, n. f. u., quod discrr. vv. Ula et Frana, fratres germani, dimidiam alteram mar. gravem gr. den. Prag., sexaginta IIII grossos pro marca computando, censum annuum vendiderunt et in publico eiusdem civitatis nostre iudicio more solito resignaverunt super molendinum ipsorum, aream cum omnibus perti- nenciis dicti molendini, quod molendinum est situm in flumine dicto Sazawa super villam, que navigium sive vulgariter Przyewoz nuncupatur, quod eciam molendinum Ruplini“) Tro- bolterii, patris ipsorum, olim dicebatur, discr. v. Jarconi, plebano s. Valentini in Maiori civitate Pragensi, ementi pro se et ecclesia sua predicta s. Valentini ac successoribus suis rite et racionabiliter pro certa quantitate pecunie dictis Ule et Frane fratribus plenarie persoluta. Cuiusquidem census medietas in s. Georgii et medietas in s. Galli festis singulis annis successuris inantea de predictis molendino, area et pertinenciis dicti molendini pre- dicto Jarconi et ecclesie sue predicte s. Valentini ac successoribus ipsius solvi et dari debet in omnem eventum. Quandocumque autem in aliquo predictorum terminorum termino et infra 8 dies continuos census debitus persolutus non fuerit, extunc statim dimidius ferto gr. den. Prag. creverit pene nomine super ipsos fratres et molendinum ipsorum; et similiter fiet singulis septimanis, quibus dictus census non fuerit persolutus. Et si solucio census huiusmodi ab uno termino ad alium terminum taliter protracta fuerit, extunc secundo adveniente termino, si tunc census neglectus cum penis et auctis(!) censu tunc solvendo non solveretur, extunc predictus Jarco, plebanus s. Valentini, et successores sui, predicti census possessores, se de prefato molendino et area ac pertinenciis ipsius sine quolibet iudicii strepitu et querela intromittere poterit de ipso molendino et cum ipso tamquam cum here- ditate sua propria facturus omne id, quod sue voluntati placuerit, impedimento quolibet quiescente. Poterit tamen predictus Jarco et sui successores post quemlibet predictorum terminorum terminum in predicto molendino possessores seu inhabitatores ipsius pro censu non soluto, quandocumque ipsis placuerit, et pro pena seu penis pignorare, si ab uno termino ad alium terminum noluerint expectare. Quod si vero predicti fratres Ula et Frana penas civiles et pecuniarias per tyranidem sive potenciam secularem non curarent, extunc per censuram ecclesiasticam ad predictum censum et omnes penas superius expressas servandas debent compelli, cui pene se voluntarie submiserunt. Insuper quandocumque memorati fratres Ula et Frana, heredes et successores ipsorum, sepedicti molendini possessores, ipsi Jarconi, plebano s. Valentini, et successoribus suis, super alia hereditate ita certum perpe-
Annus 1359 dec. 29. 239 debitam administratam iusticiam in nostra curia et vasallorum nostrorum presencia, ut prefertur, tunc conquerens huiusmodi ab auditorio nostro provocare seu appellare poterit ad iudicia dominorum nostrorum, Boemie regum, qui pro tempore fuerint, et ibidem tali conquerenti iustificari tenebimur et vice versa ab ipso postulare iusticiam in causis et nego- ciis quibuscunque; neque sustinebimus nos citari seu provocari ad cuiuscunque alterius do- — Dat. Wratislauie a. d. millesimo trecentesimo quinqua- — mini iudicia quovis modo. gesimo nono in die s. Thome Cantuarensis ep. et mart. glor. Orig. cum sig. rot. de cera viridi communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Sommersberg, Sil. rer. SS I p. 884 n. 111. — Grünhagen — Markgraf, Lehens-u. Besitzurk. Schlesiens II p. 306 n. 11. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 468 n. 459. — HU — [M]. 366) 1359. Iudex et iurati civitatis Jilové testantur fratres germanos Ulam et Franam dimidiam mar. gravem gr. den. Prag. census annui Jarconi, plebano ecclesiae s. Valentini in Maiori civitate Pragensi, eiusque ecclesiae vendidisse. Nos Andrlinus iudex dictus Smerbrot, Frenczlinus Smerbrot, Nicolaus Stadler, Wolks- tanus Rudlinus, Paulus Cobsa, Ditlinus Alene, Mertlinus Morronis, Paczrer, Andreas Sayder, Jurico Longus et Rayndlinus Flec, iurati in Eylaw cives, n. f. u., quod discrr. vv. Ula et Frana, fratres germani, dimidiam alteram mar. gravem gr. den. Prag., sexaginta IIII grossos pro marca computando, censum annuum vendiderunt et in publico eiusdem civitatis nostre iudicio more solito resignaverunt super molendinum ipsorum, aream cum omnibus perti- nenciis dicti molendini, quod molendinum est situm in flumine dicto Sazawa super villam, que navigium sive vulgariter Przyewoz nuncupatur, quod eciam molendinum Ruplini“) Tro- bolterii, patris ipsorum, olim dicebatur, discr. v. Jarconi, plebano s. Valentini in Maiori civitate Pragensi, ementi pro se et ecclesia sua predicta s. Valentini ac successoribus suis rite et racionabiliter pro certa quantitate pecunie dictis Ule et Frane fratribus plenarie persoluta. Cuiusquidem census medietas in s. Georgii et medietas in s. Galli festis singulis annis successuris inantea de predictis molendino, area et pertinenciis dicti molendini pre- dicto Jarconi et ecclesie sue predicte s. Valentini ac successoribus ipsius solvi et dari debet in omnem eventum. Quandocumque autem in aliquo predictorum terminorum termino et infra 8 dies continuos census debitus persolutus non fuerit, extunc statim dimidius ferto gr. den. Prag. creverit pene nomine super ipsos fratres et molendinum ipsorum; et similiter fiet singulis septimanis, quibus dictus census non fuerit persolutus. Et si solucio census huiusmodi ab uno termino ad alium terminum taliter protracta fuerit, extunc secundo adveniente termino, si tunc census neglectus cum penis et auctis(!) censu tunc solvendo non solveretur, extunc predictus Jarco, plebanus s. Valentini, et successores sui, predicti census possessores, se de prefato molendino et area ac pertinenciis ipsius sine quolibet iudicii strepitu et querela intromittere poterit de ipso molendino et cum ipso tamquam cum here- ditate sua propria facturus omne id, quod sue voluntati placuerit, impedimento quolibet quiescente. Poterit tamen predictus Jarco et sui successores post quemlibet predictorum terminorum terminum in predicto molendino possessores seu inhabitatores ipsius pro censu non soluto, quandocumque ipsis placuerit, et pro pena seu penis pignorare, si ab uno termino ad alium terminum noluerint expectare. Quod si vero predicti fratres Ula et Frana penas civiles et pecuniarias per tyranidem sive potenciam secularem non curarent, extunc per censuram ecclesiasticam ad predictum censum et omnes penas superius expressas servandas debent compelli, cui pene se voluntarie submiserunt. Insuper quandocumque memorati fratres Ula et Frana, heredes et successores ipsorum, sepedicti molendini possessores, ipsi Jarconi, plebano s. Valentini, et successoribus suis, super alia hereditate ita certum perpe-
Strana 240
240 Regesta Bohemiae et Moraviae. tuum censum sub predictis condicionibus solvendum pleno iure apropriaverint et assigna- verint, extunc memoratum molendinum erit de cetero ab huiusmodi census onere liberum et solutum. In cuius rei testimonium presentes litteras dedimus, sigillo civium civitatis in Eylaw ad peticionem predictarum parcium comunitas. A. d. millesimo trecentesi- mo quinquagesimo nono. Insertum instrumento publici notarii Nicolai quondam Utyechonis de Masczow 7. die sept. a. 1366 dato, cuius orig. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. XIII 26 servatur. Sigillum, quod litteris originalibus appendebat, notarius Nicolaus in hunc modum describit: in quodam circulo cancellato figura quasi unius leonis coronati cum duplici cauda videbatur, littere — erant — S. civitatis in Eylaw. — Ed. Teige, Základy st. mistopisu Praž. II p. 270 n. 16. — HU — [LJ. a) in lit. Ruplinus. 367) [1359]. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, fundationem beneficii pro secundo vicario plebani in Křtěnov confirmat. Noveritis, quod veniens ad presenciam nostram discr. v. Nicolaus, rector parro- chialis eccl. in Krssczenow, nobis exposuit, quod bone mem. Jaroslaus olim plebanus ibidem in Krssczenow, nostre dyoc., dum viveret, sanus mente et corpore dedit et pie donavit pro- remedio anime sue agros suos, quos tunc habebat et tenebat ibidem in Krssczenow exten- dentes se ad quatuor laneos minus uno quartali, ecclesie sue in Krssczenow predicte et rectoribus eiusdem — — condicionibus tamen infrascriptis appositis et expressis, quod ipse Nicolaus, plebanus eiusdem ecclesie in Krssczenow, pronunc rector, et qui pro tempore fuerit, secundum vicarium ad alium vicarium, quem ab antiqua consuetudine plebani dicte ecclesie —— habere et tenere consueverunt, recipere et tenere in cura sua debeat, qui sibi aptus et conveniens fuerit, quiquidem vicarius secundus singulis septimanis et perpetuis temporibus tenebitur et debebit dicere sive legere tres missas, unam secunda fer. pro de- functis et quarta fer. et die sabati, quam deus eidem vicario inspirabit, et quod plebanus— — in omnibus anniversariis dicti Jaroslai 10 gr. Prag. expendere debebit, prout sibi pro- anima dicti Jaroslai videbitur expedire, humiliter suplicans, quatenus donacionem pre- dictam sub clausulis et condicionibus premissis auctoritate nostra ordinaria approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Nos itaque dicti Jaroslai devocionem ac pium affectum, quem ad dictam gessit ecclesiam attendentes, donacionem predictam —— approbamus, ratificamus et statuentes, ut Nicolaus plebanus predictus et sui successores in perpetuum secundum vicarium, sicut superius est premissum, racione donacionis supradicte pro divini cultus augmento tenere debeat et habere. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum etc.1) Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 4. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 6 n. 9. — [MJ. 1) Litterae a. 1359 m. iun. datae esse videntur, quia in apographo Libri erectionum sequuntur lit- terae 20. die m. iun. a. 1359 datae. 368) [1359]. Reditus capellae s. Antonii in curia archiepiscopali Pragensi. Serviciis fidelibus et oracionibus devotis premissis, domine reverende. Noveritis, quod capella vestra s. Anthonii in curia vestra archiepiscopali habet redditus istos, videlicet due mar. in Michel villa, unus laneus“), que tenuit multis annis d. Paduanus, it. in Owencz 32 gr. et quatuor pullos, it. in Buben quatuor pullos, omnes isti redditus de uno anno
240 Regesta Bohemiae et Moraviae. tuum censum sub predictis condicionibus solvendum pleno iure apropriaverint et assigna- verint, extunc memoratum molendinum erit de cetero ab huiusmodi census onere liberum et solutum. In cuius rei testimonium presentes litteras dedimus, sigillo civium civitatis in Eylaw ad peticionem predictarum parcium comunitas. A. d. millesimo trecentesi- mo quinquagesimo nono. Insertum instrumento publici notarii Nicolai quondam Utyechonis de Masczow 7. die sept. a. 1366 dato, cuius orig. Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. XIII 26 servatur. Sigillum, quod litteris originalibus appendebat, notarius Nicolaus in hunc modum describit: in quodam circulo cancellato figura quasi unius leonis coronati cum duplici cauda videbatur, littere — erant — S. civitatis in Eylaw. — Ed. Teige, Základy st. mistopisu Praž. II p. 270 n. 16. — HU — [LJ. a) in lit. Ruplinus. 367) [1359]. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, fundationem beneficii pro secundo vicario plebani in Křtěnov confirmat. Noveritis, quod veniens ad presenciam nostram discr. v. Nicolaus, rector parro- chialis eccl. in Krssczenow, nobis exposuit, quod bone mem. Jaroslaus olim plebanus ibidem in Krssczenow, nostre dyoc., dum viveret, sanus mente et corpore dedit et pie donavit pro- remedio anime sue agros suos, quos tunc habebat et tenebat ibidem in Krssczenow exten- dentes se ad quatuor laneos minus uno quartali, ecclesie sue in Krssczenow predicte et rectoribus eiusdem — — condicionibus tamen infrascriptis appositis et expressis, quod ipse Nicolaus, plebanus eiusdem ecclesie in Krssczenow, pronunc rector, et qui pro tempore fuerit, secundum vicarium ad alium vicarium, quem ab antiqua consuetudine plebani dicte ecclesie —— habere et tenere consueverunt, recipere et tenere in cura sua debeat, qui sibi aptus et conveniens fuerit, quiquidem vicarius secundus singulis septimanis et perpetuis temporibus tenebitur et debebit dicere sive legere tres missas, unam secunda fer. pro de- functis et quarta fer. et die sabati, quam deus eidem vicario inspirabit, et quod plebanus— — in omnibus anniversariis dicti Jaroslai 10 gr. Prag. expendere debebit, prout sibi pro- anima dicti Jaroslai videbitur expedire, humiliter suplicans, quatenus donacionem pre- dictam sub clausulis et condicionibus premissis auctoritate nostra ordinaria approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Nos itaque dicti Jaroslai devocionem ac pium affectum, quem ad dictam gessit ecclesiam attendentes, donacionem predictam —— approbamus, ratificamus et statuentes, ut Nicolaus plebanus predictus et sui successores in perpetuum secundum vicarium, sicut superius est premissum, racione donacionis supradicte pro divini cultus augmento tenere debeat et habere. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum etc.1) Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 4. — Ed. Borovy, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 6 n. 9. — [MJ. 1) Litterae a. 1359 m. iun. datae esse videntur, quia in apographo Libri erectionum sequuntur lit- terae 20. die m. iun. a. 1359 datae. 368) [1359]. Reditus capellae s. Antonii in curia archiepiscopali Pragensi. Serviciis fidelibus et oracionibus devotis premissis, domine reverende. Noveritis, quod capella vestra s. Anthonii in curia vestra archiepiscopali habet redditus istos, videlicet due mar. in Michel villa, unus laneus“), que tenuit multis annis d. Paduanus, it. in Owencz 32 gr. et quatuor pullos, it. in Buben quatuor pullos, omnes isti redditus de uno anno
Strana 241
Annus 1359—1360 ian. 1. 241 et nichil magis. Unde, domine reverende, placeat reverencie vestre predictos redditus capelle vestre reformare, scientes, quod ego habui graciam de sanctissimo patre d. Johanne papa fel. mem. et XXIV annis fui in possessione nullo impediente et de duobus terminis, videlicet s. Galli et s. Georgii, nichil est michi datum.1) Dipoldus archidyaconus Pilz- nensis, vester humilis et devotus. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 3v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 6 n. 8. — [M]. a) cop.: laneis. — 1) Litterae a. 1359 m. iun. datae esse videntur, quia in apographo Libri erectionum praecedunt litterae 7. die m. iun. a. 1359 datae. 369) [1359]. Karolus imperator et rex civitati Caslaviensi theloneum de curribus et equis ibidem perci- piendum confert. Comm. sine anno et die in litteris Vladislai regis, 30. die m. sept. a. 1490 Budae datis, quarum orig. in. archivo civitatis Čáslav sign. A 28 asservatur. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 560 n. 386. IMJ. 370) 1359. Pragae. Simon, magister fr. ord. Praedicatorum, Ingramum de Pernstein uxoremque eius Agnetem omnium missarum, orationum ceterorumque emolumentorum piorum dicti monasterii participes facit. Nob. et in Cr. dil. d. Inchgramo, militi de Pernstein Dat. Prage in nostro capitulo generali a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. perg. cum sigillo Brunae in archivo civitatis. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 116 n. 143. — [LJ. 371) 1360 ian. 1. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Waldsassensi possessionem bonorum in Albenreuth et Hardeck auctoritate imperiali confirmat. — bekennen etc., alein di edlen Cunrat, Fridrich und Herman gebruder von Wey- demberg, unser liben getrewen, vormals di nageschriben gut Albernreut und Hardecke mit irn dorffern und andern zugehorungen zu rechtem manlehen von uns als eim kunige zu Behem hatten enpfangen, als wir in auch doruber unser brife hatten gegeben, doch sein wir sintdemmale von dem egenanten Cunrat und auch von andern erbern leuten volkumlich underweiset, daz diselben von Weydemberg an eim teil und di geistlichen Niclas der apt und sein conuent von Waltsachsen, unser liben andechtigen, an dem andern teil als umb di vorgenanten gut krieg und missehelung ettlich czeit gehabt haben und dornach nach beider teil frunde rat sich eintrechtiklich mitenander haben versunet und verrichtet also, daz diselben von Weydemberg der egenanten gut Albernreut und Hardekke mit allen iren dorffern und zugehorungen dem egenanten apt und seim conuent sint abgetreten und haben sich der ewiklich vercziihen also, daz si, aller irer erben und nakomen nach denselben guten kein foderung noch ansprach sullen haben noch gewinnen. Auch haben wir diselben von Weydemberg der manschaft, di si uns von denselben guten schuldig warn, ledig gesagt. Dorumb sein wir von dez egenanten apts und conuents wegen von Waltsachsen dymutiklich 16 Regesta
Annus 1359—1360 ian. 1. 241 et nichil magis. Unde, domine reverende, placeat reverencie vestre predictos redditus capelle vestre reformare, scientes, quod ego habui graciam de sanctissimo patre d. Johanne papa fel. mem. et XXIV annis fui in possessione nullo impediente et de duobus terminis, videlicet s. Galli et s. Georgii, nichil est michi datum.1) Dipoldus archidyaconus Pilz- nensis, vester humilis et devotus. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 3v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 6 n. 8. — [M]. a) cop.: laneis. — 1) Litterae a. 1359 m. iun. datae esse videntur, quia in apographo Libri erectionum praecedunt litterae 7. die m. iun. a. 1359 datae. 369) [1359]. Karolus imperator et rex civitati Caslaviensi theloneum de curribus et equis ibidem perci- piendum confert. Comm. sine anno et die in litteris Vladislai regis, 30. die m. sept. a. 1490 Budae datis, quarum orig. in. archivo civitatis Čáslav sign. A 28 asservatur. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 560 n. 386. IMJ. 370) 1359. Pragae. Simon, magister fr. ord. Praedicatorum, Ingramum de Pernstein uxoremque eius Agnetem omnium missarum, orationum ceterorumque emolumentorum piorum dicti monasterii participes facit. Nob. et in Cr. dil. d. Inchgramo, militi de Pernstein Dat. Prage in nostro capitulo generali a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo nono. Orig. perg. cum sigillo Brunae in archivo civitatis. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 116 n. 143. — [LJ. 371) 1360 ian. 1. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Waldsassensi possessionem bonorum in Albenreuth et Hardeck auctoritate imperiali confirmat. — bekennen etc., alein di edlen Cunrat, Fridrich und Herman gebruder von Wey- demberg, unser liben getrewen, vormals di nageschriben gut Albernreut und Hardecke mit irn dorffern und andern zugehorungen zu rechtem manlehen von uns als eim kunige zu Behem hatten enpfangen, als wir in auch doruber unser brife hatten gegeben, doch sein wir sintdemmale von dem egenanten Cunrat und auch von andern erbern leuten volkumlich underweiset, daz diselben von Weydemberg an eim teil und di geistlichen Niclas der apt und sein conuent von Waltsachsen, unser liben andechtigen, an dem andern teil als umb di vorgenanten gut krieg und missehelung ettlich czeit gehabt haben und dornach nach beider teil frunde rat sich eintrechtiklich mitenander haben versunet und verrichtet also, daz diselben von Weydemberg der egenanten gut Albernreut und Hardekke mit allen iren dorffern und zugehorungen dem egenanten apt und seim conuent sint abgetreten und haben sich der ewiklich vercziihen also, daz si, aller irer erben und nakomen nach denselben guten kein foderung noch ansprach sullen haben noch gewinnen. Auch haben wir diselben von Weydemberg der manschaft, di si uns von denselben guten schuldig warn, ledig gesagt. Dorumb sein wir von dez egenanten apts und conuents wegen von Waltsachsen dymutiklich 16 Regesta
Strana 242
242 Regesta Bohemiae et Moraviae. gebeten, daz wir in di vorgenanten gut von newes geruchten geben und leihen und in di confirmiren und bestetigen. Dez haben wir ir dymutige bete angesehen und auch wenn si redlich ist, und geben und verleihen von besundern gnaden mit keiserlicher macht den vorgenanten, dem apt, conuent und closter von newens diselben gut Albernreut, di vest Hardekke und alle ire dorffer und zugehorungen, gerichten, freiheiten, rechten und gewon- heiten, als si di vormals recht und redlich besezzen und innegehabt haben und confirmiren und bestetigen auch in diselben gut mit disem brif in aller der mazze, als wir in auch ander ir gut vormals confirmiret und bestetigt haben nach laute der brife, die wir doruber han gegeben, und gebiten allen unsern und des reichs liben getrewen festiklich bei unsern hulden, daz si den egenanten apt und closter an sulchen gnaden, di wir in getan haben, nicht hindern noch irren sullen in dheine weis. Mit urkund etc. Dat. Prage anno LX an dem Iarestag, regn. etc. Per Mindensem Henricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 6. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 35 n. 17. — Reg. imp. VIII 3027. — HU — IMJ. 372) 1360 ian. 1. Pragae. Karolus imperator et rex Albrechto et Friderico, burggraviis Norimbergensibus, promittit se pretium emptionis castri Rothenberg, cuius pars, 2500 flor., ad solvendum restat, ad festum s. Georgii proxime venturum esse soluturum. bekennen und tun kunt —— wann wir uns, unsern erben, kunigen czu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs umb die edlen Albrecht und Fridereich, burggraven zu Nuremberg, unsern lieben getrewen, recht und redelich umb dreu tausent guldin von Florencz gekauft haben die lehenschaft der burg und veste zu dem Rotemberge mit all dem, daz dorzu gehoret, die Heinrich der Wiltensteiner inheltet und besiczet, und wir denselben burggrafen an bereitem gelte funfhundert guldin bezahlt haben: dovon globen wir den obgenanten burggrafen von Nuremberg, daz wir yn daz ubrige gelt, czwei tausent und funfhundert guldin an des nechsten s. Georigen tag unverzogelich czu Prag wollen geben und bezalen, als auch der erwirdige Dytrich, bischoff zu Minden, unser lieber furste, rat und andechtiger in seinen die daruber geben sein, globt hat zu bezalen daz gelt uff den vorgenanten s. Georigen tag, ob wir an der bezalung sumig wurden. Mit urkund dicz briefes versiegelt mit unserm insiegel. Geben zu Prag—— dreuczenhundert iar dornach in dem sechtzigsten iar am dem heil. Iarestag, unser reiche in dem viertzenden und des keis. Per d. imperatorem Henricus de Wesalia. in d. funften iare. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Rothenberg Gerichtsurkunden Fasc. I N. 2. — Edd. Stillfried-Maercker, Mon. Zollerana II1 p. 362 n. 417. — Reg. imp. VIII 3026. HU —[LJ. 373) 1360 ian. 1. Ingram de Pernstein monasterio monialium ord. s. Augustini in Doubravník, praecipue autem sororibus Clarae et Catherinae, Stephani de Pernstein filiabus, sex mar. census annui super certis bonis in villis Ubušín, Medvědíčko, Chlum et Strachujov obligat. Noscant universi ——, quod nos Ingramus de Pernstayn animo deliberato ac bona voluntate obligamus bona nostra, que nos contingunt in villa Vbysin et in Medwiedyczko et in Chlum alterum dimidium laneum et in villa Strachuyow duos gr. censuales, hoc est in universo sex mar. nostri veri census annuati, devv. dominabus conventui in Dubrawnik et precipue dominabus sororibus, videlicet Clare et Kaczcze, olim d. Scephani de Pernstayn
242 Regesta Bohemiae et Moraviae. gebeten, daz wir in di vorgenanten gut von newes geruchten geben und leihen und in di confirmiren und bestetigen. Dez haben wir ir dymutige bete angesehen und auch wenn si redlich ist, und geben und verleihen von besundern gnaden mit keiserlicher macht den vorgenanten, dem apt, conuent und closter von newens diselben gut Albernreut, di vest Hardekke und alle ire dorffer und zugehorungen, gerichten, freiheiten, rechten und gewon- heiten, als si di vormals recht und redlich besezzen und innegehabt haben und confirmiren und bestetigen auch in diselben gut mit disem brif in aller der mazze, als wir in auch ander ir gut vormals confirmiret und bestetigt haben nach laute der brife, die wir doruber han gegeben, und gebiten allen unsern und des reichs liben getrewen festiklich bei unsern hulden, daz si den egenanten apt und closter an sulchen gnaden, di wir in getan haben, nicht hindern noch irren sullen in dheine weis. Mit urkund etc. Dat. Prage anno LX an dem Iarestag, regn. etc. Per Mindensem Henricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 6. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 35 n. 17. — Reg. imp. VIII 3027. — HU — IMJ. 372) 1360 ian. 1. Pragae. Karolus imperator et rex Albrechto et Friderico, burggraviis Norimbergensibus, promittit se pretium emptionis castri Rothenberg, cuius pars, 2500 flor., ad solvendum restat, ad festum s. Georgii proxime venturum esse soluturum. bekennen und tun kunt —— wann wir uns, unsern erben, kunigen czu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs umb die edlen Albrecht und Fridereich, burggraven zu Nuremberg, unsern lieben getrewen, recht und redelich umb dreu tausent guldin von Florencz gekauft haben die lehenschaft der burg und veste zu dem Rotemberge mit all dem, daz dorzu gehoret, die Heinrich der Wiltensteiner inheltet und besiczet, und wir denselben burggrafen an bereitem gelte funfhundert guldin bezahlt haben: dovon globen wir den obgenanten burggrafen von Nuremberg, daz wir yn daz ubrige gelt, czwei tausent und funfhundert guldin an des nechsten s. Georigen tag unverzogelich czu Prag wollen geben und bezalen, als auch der erwirdige Dytrich, bischoff zu Minden, unser lieber furste, rat und andechtiger in seinen die daruber geben sein, globt hat zu bezalen daz gelt uff den vorgenanten s. Georigen tag, ob wir an der bezalung sumig wurden. Mit urkund dicz briefes versiegelt mit unserm insiegel. Geben zu Prag—— dreuczenhundert iar dornach in dem sechtzigsten iar am dem heil. Iarestag, unser reiche in dem viertzenden und des keis. Per d. imperatorem Henricus de Wesalia. in d. funften iare. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Rothenberg Gerichtsurkunden Fasc. I N. 2. — Edd. Stillfried-Maercker, Mon. Zollerana II1 p. 362 n. 417. — Reg. imp. VIII 3026. HU —[LJ. 373) 1360 ian. 1. Ingram de Pernstein monasterio monialium ord. s. Augustini in Doubravník, praecipue autem sororibus Clarae et Catherinae, Stephani de Pernstein filiabus, sex mar. census annui super certis bonis in villis Ubušín, Medvědíčko, Chlum et Strachujov obligat. Noscant universi ——, quod nos Ingramus de Pernstayn animo deliberato ac bona voluntate obligamus bona nostra, que nos contingunt in villa Vbysin et in Medwiedyczko et in Chlum alterum dimidium laneum et in villa Strachuyow duos gr. censuales, hoc est in universo sex mar. nostri veri census annuati, devv. dominabus conventui in Dubrawnik et precipue dominabus sororibus, videlicet Clare et Kaczcze, olim d. Scephani de Pernstayn
Strana 243
Annus 1360 ian. 1.—2. 243 filiabus, in sexaginta mar. gr. den. Prag. moravici ponderis et numeri, scilicet sexaginta qua- tuor grossos pro qualibet marca computatis, habenda et tenenda omni iure et fructu, quo nos tenuimus et hereditarie ad nos sistunt devoluta, excepta tantummodo steura regali et avena silvestica, quam nos tollere et recipere volumus nullo impediente. Nos vero bona eadem ipsis dominabus obligata regere et tenere debemus ad tempora vite nostre sub hac forma, quod predictis dominabus in festo b. Georgii nomine census tres mar. dare tenemur et censuare similiter in festo b. Michahelis archangeli tres mar. sine omni dilacione. Exsolvere eciam nostra bona prius scripta possumus, cum facultas affuerit, in termino seu terminis subnotatis, in festo b. Johannis Bapt. et ad ultimum in festo Natalis domini. Si vero ex- solucione nondum facta deus in nobis quidquam humanitus fieri dederit, quod comune est, tunc domine prescripte bona eis obligata tenere et habere debent sine quolibet impedimento tamdiu, donec a nostris heredibus exsolventur in pecunia prelibata. In cuius obligacionis robur validius presentes nostro sigillo dedimus comuniri et sigilla heredum nostrorum Stephani et Bohuslay presentibus appendi fecimus in testimonium et in compromissionem et petivimus nobiles subscriptos, ut quilibet suum sigillum hiis scriptis apponeret, quod fecerunt, scilicet d. Hrochonem de Luczka, dd. Ingramum et Philippum fratres de Jacubow et d. Henricum de Pernstayn et Tassonem de Vgesd. Dat. in die Circumcisionis domini a. incarnacionis eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo. Orig. perg. cum 8 sigg. Brunae in archivo civitatis. -Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 116 n. 144. - Extr. Dvorský, Listinář p. Viléma z Pernštejna, AC XVI p. 78 n. II. — Contulit Dušková — [L]. 374) 1360 ian. 2. Trutnov. De reditibus Nicolao de Trutnov presbitero pro duabus missis hebdomadatim celebrandis vel pro dotatione alicuius altaris donatis. In nom. dom. am. A. nativitatis eiusdem 1360, ind. XIII, die II m. ian., hora quasi d. Innocencii, div. fav. clem. pape VI, anno VIII, imperii vero — tercia, pontificatus— d. Karoli, Romanorum imperatoris — — et Boemie regis, a. V, in mei notarii publ. et testium subscriptorum presencia personaliter constitutus prov. v. Nicolaus Gotfridi quondam in Trutnow, civis“) ibidem, et Henslinusb) Cunadi quondam de Upa dictus ) Wernher, civis“) Gradicensis, asserentesd) se suorum predecessorum voluntates ultimas ipsis commissas velle exequendo deducere ad effectum testamenti, pro salute et remedio animarum eorundem. Ipse Henslinus dictus Wernher, civis Gradicensis predictus, duas mar. reddituum annui census perpetuis temporibus de duobus laneis in villa Vigansdorff, villa penes Trutnow civitatem situata'), solvendas et dandas, quas Cunadus de Upa, pater ipsius Henslini dicti Wernher, dum vixit, ipsi Henslino filio suo ut procuratori et testamentario sue ultime voluntatis et veri testamenti commisit dare in perpetuum testamentum discr. v. d. Nicolao presbitero nato Nicolai Gotfridi, avunculo suo carissimo, absenti et me Johanne notario publ. infrascripto pro eo et suis successoribus stipulante et recipiente dictas duas mar. reddituum dedit, cessit, transtulit et irrevocabiliter concessit, affirmans manifeste, quod per hanc donacionem non intendit nec vult primam donacionem predicto d. Nicolao presbytero pridem coram civibus Gradicensibus factam et litteram ipsius sigillo civitatis Gradicensis attestatam1) revocare, sed pocius meliori modo, quo fieri potest, roborari, invalescere et firmam perpetuis temporibus tenere et habere. Ibidem eciam Nicolaus Gotfridi, civis Trut- nouiensis predictus, bona voluntate censum maccelli carnium Cunadi Rotmunt9), quondam soceri sui, eciam ad condendum testamentum sibi ab eodem socero suo tempore obitus sui commissum, videlicet sex solidos gr. den. Prag. omni anno circa carnisprivium de ipso maccello perpetuo solvendos, et super hoc tres mar. reddituum omni anno de propriis bonis in civitate Trutnow et ante ipsam civitatem sitis ipsius Nicolai, sibi a deo collatis, solvendos,
Annus 1360 ian. 1.—2. 243 filiabus, in sexaginta mar. gr. den. Prag. moravici ponderis et numeri, scilicet sexaginta qua- tuor grossos pro qualibet marca computatis, habenda et tenenda omni iure et fructu, quo nos tenuimus et hereditarie ad nos sistunt devoluta, excepta tantummodo steura regali et avena silvestica, quam nos tollere et recipere volumus nullo impediente. Nos vero bona eadem ipsis dominabus obligata regere et tenere debemus ad tempora vite nostre sub hac forma, quod predictis dominabus in festo b. Georgii nomine census tres mar. dare tenemur et censuare similiter in festo b. Michahelis archangeli tres mar. sine omni dilacione. Exsolvere eciam nostra bona prius scripta possumus, cum facultas affuerit, in termino seu terminis subnotatis, in festo b. Johannis Bapt. et ad ultimum in festo Natalis domini. Si vero ex- solucione nondum facta deus in nobis quidquam humanitus fieri dederit, quod comune est, tunc domine prescripte bona eis obligata tenere et habere debent sine quolibet impedimento tamdiu, donec a nostris heredibus exsolventur in pecunia prelibata. In cuius obligacionis robur validius presentes nostro sigillo dedimus comuniri et sigilla heredum nostrorum Stephani et Bohuslay presentibus appendi fecimus in testimonium et in compromissionem et petivimus nobiles subscriptos, ut quilibet suum sigillum hiis scriptis apponeret, quod fecerunt, scilicet d. Hrochonem de Luczka, dd. Ingramum et Philippum fratres de Jacubow et d. Henricum de Pernstayn et Tassonem de Vgesd. Dat. in die Circumcisionis domini a. incarnacionis eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo. Orig. perg. cum 8 sigg. Brunae in archivo civitatis. -Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 116 n. 144. - Extr. Dvorský, Listinář p. Viléma z Pernštejna, AC XVI p. 78 n. II. — Contulit Dušková — [L]. 374) 1360 ian. 2. Trutnov. De reditibus Nicolao de Trutnov presbitero pro duabus missis hebdomadatim celebrandis vel pro dotatione alicuius altaris donatis. In nom. dom. am. A. nativitatis eiusdem 1360, ind. XIII, die II m. ian., hora quasi d. Innocencii, div. fav. clem. pape VI, anno VIII, imperii vero — tercia, pontificatus— d. Karoli, Romanorum imperatoris — — et Boemie regis, a. V, in mei notarii publ. et testium subscriptorum presencia personaliter constitutus prov. v. Nicolaus Gotfridi quondam in Trutnow, civis“) ibidem, et Henslinusb) Cunadi quondam de Upa dictus ) Wernher, civis“) Gradicensis, asserentesd) se suorum predecessorum voluntates ultimas ipsis commissas velle exequendo deducere ad effectum testamenti, pro salute et remedio animarum eorundem. Ipse Henslinus dictus Wernher, civis Gradicensis predictus, duas mar. reddituum annui census perpetuis temporibus de duobus laneis in villa Vigansdorff, villa penes Trutnow civitatem situata'), solvendas et dandas, quas Cunadus de Upa, pater ipsius Henslini dicti Wernher, dum vixit, ipsi Henslino filio suo ut procuratori et testamentario sue ultime voluntatis et veri testamenti commisit dare in perpetuum testamentum discr. v. d. Nicolao presbitero nato Nicolai Gotfridi, avunculo suo carissimo, absenti et me Johanne notario publ. infrascripto pro eo et suis successoribus stipulante et recipiente dictas duas mar. reddituum dedit, cessit, transtulit et irrevocabiliter concessit, affirmans manifeste, quod per hanc donacionem non intendit nec vult primam donacionem predicto d. Nicolao presbytero pridem coram civibus Gradicensibus factam et litteram ipsius sigillo civitatis Gradicensis attestatam1) revocare, sed pocius meliori modo, quo fieri potest, roborari, invalescere et firmam perpetuis temporibus tenere et habere. Ibidem eciam Nicolaus Gotfridi, civis Trut- nouiensis predictus, bona voluntate censum maccelli carnium Cunadi Rotmunt9), quondam soceri sui, eciam ad condendum testamentum sibi ab eodem socero suo tempore obitus sui commissum, videlicet sex solidos gr. den. Prag. omni anno circa carnisprivium de ipso maccello perpetuo solvendos, et super hoc tres mar. reddituum omni anno de propriis bonis in civitate Trutnow et ante ipsam civitatem sitis ipsius Nicolai, sibi a deo collatis, solvendos,
Strana 244
244 Regesta Bohemiae et Moraviae. pro quibus omnia bona sua obligat cum presentibus, quousque alias tres mar. reddituum boni census in certo loco ipse Nicolaus vel sui heredes et successores comparabit vel compa- rabunt dicta bona sic obligata redimendo, predicto d. Nicolao presbitero, filio suo carissimo, absenti et me Johanne publico notario infrascripto pro ipso et suis successoribus stipulante et recipiente dedit, cessit et irrevocabiliter transtulit et concessit, ne expers sui patrimonii existere videatur, adiecta insuper a predictis donatoribus tali condicione seu disposicione, quod dictus d. Nicolaus presbiter et omnes sui successores ad presentacionem dicti Nicolai Gotfridi civis Trutnouiensis vel ipsius heredum, in quem et quos dictus Henslinus Wernher suum ius presentandi, si quod ex predictis haberet vel habere posset, transtulit et transfudit legitime confirmatus et confirmati possessores et rectores dictarum sex mar. reddituum seu census perpetue pro salute et remedio omnium fidelium duas missas in qualibet ebdomada, videlicet unam pro defunctis et aliam de b. Maria virg. teneri et celebrari per se vel alios debet et debent legendo vel cantando in ecclesia qualicunque, ubi licenciam celebrandi possunt habere, donec cum dei adiutorio dominorum superiorum promocione dicti sex mar. redditus pro dote et dotacione alicuius altaris poterint applicari, de quo dicti donatores specialem graciam se habere affectabant, affirmabant, petentes unum vel plura per me fieri de premissis publica instrumenta. Acta sunt hec — — in civitate Trutnow, sub lobiis domus Henslini Meyn, civis ibidem, presentibus discrr. vv. dd. Nicolao et Alberto dictis Roit presbiteris, Hermanno plebano in Antiquo Fago, Henslino Meyn, Raczcone pistore, civibus Trutnouiensibus, fidelibus testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ad evidenciam firmiorem ego Nicolaus Gotfridi, civis et donator predictus, presens instrumentum mei sigilli appensione duxi corroborari. Et ego Johannes Petri quondam de Wratislavia, cler. Wrat. dioc., publ. auct. imp. notarius, assercioni et dotacioni“) ac omnibus premissis, dum sic fierent, una cum prenominatis testibus presens interfui et requisitus manu propria omnia premissa conscripsi Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 17. die ian. a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 19 n. 30. — [M]. a) cop.: que. — b) cop.: Henslino. — c) cop.: dicto. — d) cop.: asserentibus. f ) cop.: attastatum. — g) cop.: Rotinunt. — h) cop.: assercione et dotacione. — e) cop.: situatam. 375) 1360 ian. 3. Pragae. Arbitrium de limitibus regni Bohemiae circa Schillingberg et Waldkirchen. Wir Pbrzenko und Thybalt von Resemberg und Busco von Wilharticz ratleute und entscheideleut erkorn eindrechticlich von dem allerdurchl. fursten und herren h. Karl, Rom- schem keiser —— und kunig zu Beheim, an einem teil und h. Ulreich dem Waltauwer an dem andern teil umb diese nachgeschriben sachen, dorumb sie in tzweiung seint gewest und uns dieselben empfolen hant, in der kuntschaft zu erfaren und zu entscheiden, bekennen und tun kunt offinlich ——, daz wir uns getrewelich erfaren haben an erbern leuten an den edlen mannen vom lande, an den burgern von Tachow und an den Choden vor dem walde und haben daszelb mit liplicher angesicht entfunden, daz die vestne Schellinberg, die der Waltauwer gebauwet hat, auff dem teil des kungreichs zu Beheim gebauwet ist, daz zu Tachow gehoret. Anderwerb umb daz dorff Waltkirchen, daz die munche von Waltsassen verkouft haben dem vorgenanten Waldauwer, sprechen wir, die ratleut vorgenante, daz die muniche von Waltsassen dazselbe dorff Waltkirchen als ander des closters gut und erbe wol und mit rechte verkouffen mochten dem Waltauwer vorgenanten. Und waz der Wal- tauwer anders guts umb die muniche gekauft hat doselbs in dem gemerke, daz gehoret zu dem kungrich zu Beheim und zu dem gemerke zu Tachow. Anderwerb umb die grenicz
244 Regesta Bohemiae et Moraviae. pro quibus omnia bona sua obligat cum presentibus, quousque alias tres mar. reddituum boni census in certo loco ipse Nicolaus vel sui heredes et successores comparabit vel compa- rabunt dicta bona sic obligata redimendo, predicto d. Nicolao presbitero, filio suo carissimo, absenti et me Johanne publico notario infrascripto pro ipso et suis successoribus stipulante et recipiente dedit, cessit et irrevocabiliter transtulit et concessit, ne expers sui patrimonii existere videatur, adiecta insuper a predictis donatoribus tali condicione seu disposicione, quod dictus d. Nicolaus presbiter et omnes sui successores ad presentacionem dicti Nicolai Gotfridi civis Trutnouiensis vel ipsius heredum, in quem et quos dictus Henslinus Wernher suum ius presentandi, si quod ex predictis haberet vel habere posset, transtulit et transfudit legitime confirmatus et confirmati possessores et rectores dictarum sex mar. reddituum seu census perpetue pro salute et remedio omnium fidelium duas missas in qualibet ebdomada, videlicet unam pro defunctis et aliam de b. Maria virg. teneri et celebrari per se vel alios debet et debent legendo vel cantando in ecclesia qualicunque, ubi licenciam celebrandi possunt habere, donec cum dei adiutorio dominorum superiorum promocione dicti sex mar. redditus pro dote et dotacione alicuius altaris poterint applicari, de quo dicti donatores specialem graciam se habere affectabant, affirmabant, petentes unum vel plura per me fieri de premissis publica instrumenta. Acta sunt hec — — in civitate Trutnow, sub lobiis domus Henslini Meyn, civis ibidem, presentibus discrr. vv. dd. Nicolao et Alberto dictis Roit presbiteris, Hermanno plebano in Antiquo Fago, Henslino Meyn, Raczcone pistore, civibus Trutnouiensibus, fidelibus testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ad evidenciam firmiorem ego Nicolaus Gotfridi, civis et donator predictus, presens instrumentum mei sigilli appensione duxi corroborari. Et ego Johannes Petri quondam de Wratislavia, cler. Wrat. dioc., publ. auct. imp. notarius, assercioni et dotacioni“) ac omnibus premissis, dum sic fierent, una cum prenominatis testibus presens interfui et requisitus manu propria omnia premissa conscripsi Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 17. die ian. a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 19 n. 30. — [M]. a) cop.: que. — b) cop.: Henslino. — c) cop.: dicto. — d) cop.: asserentibus. f ) cop.: attastatum. — g) cop.: Rotinunt. — h) cop.: assercione et dotacione. — e) cop.: situatam. 375) 1360 ian. 3. Pragae. Arbitrium de limitibus regni Bohemiae circa Schillingberg et Waldkirchen. Wir Pbrzenko und Thybalt von Resemberg und Busco von Wilharticz ratleute und entscheideleut erkorn eindrechticlich von dem allerdurchl. fursten und herren h. Karl, Rom- schem keiser —— und kunig zu Beheim, an einem teil und h. Ulreich dem Waltauwer an dem andern teil umb diese nachgeschriben sachen, dorumb sie in tzweiung seint gewest und uns dieselben empfolen hant, in der kuntschaft zu erfaren und zu entscheiden, bekennen und tun kunt offinlich ——, daz wir uns getrewelich erfaren haben an erbern leuten an den edlen mannen vom lande, an den burgern von Tachow und an den Choden vor dem walde und haben daszelb mit liplicher angesicht entfunden, daz die vestne Schellinberg, die der Waltauwer gebauwet hat, auff dem teil des kungreichs zu Beheim gebauwet ist, daz zu Tachow gehoret. Anderwerb umb daz dorff Waltkirchen, daz die munche von Waltsassen verkouft haben dem vorgenanten Waldauwer, sprechen wir, die ratleut vorgenante, daz die muniche von Waltsassen dazselbe dorff Waltkirchen als ander des closters gut und erbe wol und mit rechte verkouffen mochten dem Waltauwer vorgenanten. Und waz der Wal- tauwer anders guts umb die muniche gekauft hat doselbs in dem gemerke, daz gehoret zu dem kungrich zu Beheim und zu dem gemerke zu Tachow. Anderwerb umb die grenicz
Strana 245
Annus 1360 ian. 2.—7. 245 und daz gemerke czusschen Flozz und Waltkirchen sprechen wir, die obgenanten ratleut, mit kuntschafft und erfarung, als vorgeschriben ist: Waz gelegen ist auf ienem teil der bach und des wazzerloufes genant zu dem Brucklin, dazselb gehort allez zu der vestne Flozz und in daz gemerke doselbs, und waz auff diesem teil der bach und des wazzerloufes genant zu dem Bruclin gelegen ist, daz gehoret zu Waltkirchen. Anderwerb umb den hoen standen walt doselbs sprechen wir, die ratleut obgenante, daz derselb hohe stande walt zu Tachow gehoret und ist gar der Beheim walt. Alle diese obgenante sachen die entscheiden und auzrichten wir Pbrzenko, Thibalt und Busco, ratleut vorgenante, auff unser gewisse und auff unser bescheidenheit, als wir uns dorumb an der warheit und eberer kuntschaft erfaren han, und geben dieselb unser sprache und auzrichtung unserm herren dem keiser, seinen erben, kunigen zu Beheim, und der crone desselben kungreichs, und ouch h. Ulreich Waltauwer und seinen erben, mit unsern insiegeln geschriben und besiegelt zu urckund und ewiger stetikeit. Geben zu Prag nach Christus geburt dreutzenhundert und sechtzig iar am fritag nach dem heil. Iarestage. Orig. cum 3 sigg. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera viridi communi impressa, clipeus bipartitus, in parte sinistra tres barulae, clenodium itidem bipartitum, in parte sinistra tres barulae; S. DIPOLDI. DE . RISENBERCH. 2) de cera viridi communi impressa, clipeus bipartitus, in parte dextra tres barulae; S. BRECISLAY . DE. RIZNBERK. 3) de cera rubra communi impressa, laesum. — In dorso manu saec. XIV: Ulricus de Waldaw super disscussione seu divisione silve inter d. imperatorem et ipsum. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1213 n. 204. — Jireček, Cod. iur. Boh. 1I, 1 p. 471 (ad 1360 maii 15.) — HU — [MJ. 376) 1360 ian. 7. Pragae. Johannes et Guntherus comites de Schwarzburg castrum Spremberg Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendunt. Wir Johans und Gunther gebruder grafen von Swarczburg bekennen und tun kunt —, daz wir vor uns, unsir erben und nachkomen mit wolbedachtem mute, mit rate unsir frunde und mit rechter wizzen dem allirdurchl. fursten und herren h. Karln, Romschem keiser — — und kunige zu Beheim, unserm lieben gnedigen herren als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kungreich und der cronen desselben kungrichs czu Beheim erblich und eweclich umb funf tausent und funfezig sch. guter Prag. gr., die uns genczliche bezalet und in unsern schinberlich kuntlichen nucz gekeret sein, ee dirre brieff gegeben sei, die vesten Spremberg, burg und stat, mit allen dorfern, leuten, herscheften, landen, guten — — und allen andern zugehorungen, wie man die mit sunder- lichen worten benennen mag, recht und redelich verkouft haben und verkeufen an diesem brieve und verzeihen uns vor uns, unsir erben und nachkome ewecliche alles rechten, an- sprache, anredunge, die wir zu der obgenanten vesten Spremberg, burg und stat, und allen iren zugehorungen, als dovor begriffen ist, gehabet haben, noch hetten odir haben mochten in dheine wis, und verzeihen uns auch sunderlich aller hulfe geistliches und werntliches rechten und aller gesecze, keiserlicher und babstlicher buche, der lande gewonheit und aller ander sache, domit dieser kouf in dheine weis mochte gehindert werden. Ouch han wir Johan und Gunther egenante vor uns, unsir erben und nachkomen in guten trewen mit rechter wizzen globt und globen in disem briefe, daz wir dem vorgenanten unsirn herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kung- reiche und der cronen desselben kungrichs zu Beheim als von der vesten Spremberg, burg und stat, und allen iren egen. zugehorungen sullen und wellen gute stete werung tun, als in den landen recht und gewonheit ist. Und aller dieser sache zu urckund und ewiger warheit han wir unsir insiegel an diesen brieff gehangen. Der geben ist zu Prage nach Cristus ge-
Annus 1360 ian. 2.—7. 245 und daz gemerke czusschen Flozz und Waltkirchen sprechen wir, die obgenanten ratleut, mit kuntschafft und erfarung, als vorgeschriben ist: Waz gelegen ist auf ienem teil der bach und des wazzerloufes genant zu dem Brucklin, dazselb gehort allez zu der vestne Flozz und in daz gemerke doselbs, und waz auff diesem teil der bach und des wazzerloufes genant zu dem Bruclin gelegen ist, daz gehoret zu Waltkirchen. Anderwerb umb den hoen standen walt doselbs sprechen wir, die ratleut obgenante, daz derselb hohe stande walt zu Tachow gehoret und ist gar der Beheim walt. Alle diese obgenante sachen die entscheiden und auzrichten wir Pbrzenko, Thibalt und Busco, ratleut vorgenante, auff unser gewisse und auff unser bescheidenheit, als wir uns dorumb an der warheit und eberer kuntschaft erfaren han, und geben dieselb unser sprache und auzrichtung unserm herren dem keiser, seinen erben, kunigen zu Beheim, und der crone desselben kungreichs, und ouch h. Ulreich Waltauwer und seinen erben, mit unsern insiegeln geschriben und besiegelt zu urckund und ewiger stetikeit. Geben zu Prag nach Christus geburt dreutzenhundert und sechtzig iar am fritag nach dem heil. Iarestage. Orig. cum 3 sigg. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera viridi communi impressa, clipeus bipartitus, in parte sinistra tres barulae, clenodium itidem bipartitum, in parte sinistra tres barulae; S. DIPOLDI. DE . RISENBERCH. 2) de cera viridi communi impressa, clipeus bipartitus, in parte dextra tres barulae; S. BRECISLAY . DE. RIZNBERK. 3) de cera rubra communi impressa, laesum. — In dorso manu saec. XIV: Ulricus de Waldaw super disscussione seu divisione silve inter d. imperatorem et ipsum. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1213 n. 204. — Jireček, Cod. iur. Boh. 1I, 1 p. 471 (ad 1360 maii 15.) — HU — [MJ. 376) 1360 ian. 7. Pragae. Johannes et Guntherus comites de Schwarzburg castrum Spremberg Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendunt. Wir Johans und Gunther gebruder grafen von Swarczburg bekennen und tun kunt —, daz wir vor uns, unsir erben und nachkomen mit wolbedachtem mute, mit rate unsir frunde und mit rechter wizzen dem allirdurchl. fursten und herren h. Karln, Romschem keiser — — und kunige zu Beheim, unserm lieben gnedigen herren als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kungreich und der cronen desselben kungrichs czu Beheim erblich und eweclich umb funf tausent und funfezig sch. guter Prag. gr., die uns genczliche bezalet und in unsern schinberlich kuntlichen nucz gekeret sein, ee dirre brieff gegeben sei, die vesten Spremberg, burg und stat, mit allen dorfern, leuten, herscheften, landen, guten — — und allen andern zugehorungen, wie man die mit sunder- lichen worten benennen mag, recht und redelich verkouft haben und verkeufen an diesem brieve und verzeihen uns vor uns, unsir erben und nachkome ewecliche alles rechten, an- sprache, anredunge, die wir zu der obgenanten vesten Spremberg, burg und stat, und allen iren zugehorungen, als dovor begriffen ist, gehabet haben, noch hetten odir haben mochten in dheine wis, und verzeihen uns auch sunderlich aller hulfe geistliches und werntliches rechten und aller gesecze, keiserlicher und babstlicher buche, der lande gewonheit und aller ander sache, domit dieser kouf in dheine weis mochte gehindert werden. Ouch han wir Johan und Gunther egenante vor uns, unsir erben und nachkomen in guten trewen mit rechter wizzen globt und globen in disem briefe, daz wir dem vorgenanten unsirn herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kung- reiche und der cronen desselben kungrichs zu Beheim als von der vesten Spremberg, burg und stat, und allen iren egen. zugehorungen sullen und wellen gute stete werung tun, als in den landen recht und gewonheit ist. Und aller dieser sache zu urckund und ewiger warheit han wir unsir insiegel an diesen brieff gehangen. Der geben ist zu Prage nach Cristus ge-
Strana 246
246 Regesta Bohemiae el Moraviae. burt dreutzenhundirt iar dornach in dem sechtzigstem iar, an dem nechsten dinstag nach dem Obristen tage. Orig. cum 2 sigg. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Comitum de Swartzburg super vendicione et castri et do- minii Spremberg. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1223 n. 213. — [MJ. 377) 1360 ian. 10. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni, burggravio Magdeburgensi, et Helenae uxori eius castrum Kostelec cum pertinentiis in feudum nobile confert. — Regie sublimitatis interest cunctis quidem suis fidelibus se liberalem et munificam exhibere, illos vero specialibus graciis et donis respicere, quos amplius in eius constat obse- quiis fidei et virtutum meritis claruisse. Hinc est, quod spect. Johannis, burgravii Magdebur- gensis, comitis in Hardek, sororii et fid. nostri dil., grata, utilia et accepta servicia, que idem nobis exhibuit et exhibere poterit ac tenebitur in futurum, graciose consideracionis intuitu advertentes et volentes ei proinde graciam et merito facere specialem, castrum Costelecz et villam sub eodem castro sitam, que similiter Costelecz appelatur, villas Posserad, Bukowyn, Brodecz, Bessen, Woydirat, Oleschan, Beska et Gromenaw, it. mediam villam Podyus et mediam villam Gorencz cum iuribus patronatus ecclesiarum in Costelecz et in — — silvis, molendinis — et eorum cuius- Oleschan nec non cum hominibus, piscinis, — — et pertinenciis universis, in quibuscunque rebus consistant, eidem libet censibus Johanni et ill. Helene conthorali sue, consanguinee nostre dil., et eorum heredibus utriusque sexus, quos deo volente simul habuerint, in nobile feodum auctoritate regia Boemie ex certa sciencia damus, largimur, conferimus et donamus, iure feodali a nobis et nostris suc- cessoribus, Boemie regibus, et a corona regni eiusdem habenda, utifruenda, tenenda et pacifice possidenda, ita videlicet, quod si prefata Helena habitis ex corpore predicti Johannis heredibus ab hac vita decesserit, et idem Johannes cum una vel plurimis deinceps legitimis uxoribus plures filios habuerit, hii omnes et singuli castrum, villas et omnia bona prefata equa divisione seu equalibus porcionibus post ipsius Johannis obitum participare et inter se possint dividere ac eciam teneantur. Filiabus vero dicti Johannis de speciali gracia pre- fatam successionis graciam elargimur, illis duntaxat, que ante utriusque parentis obitum non fuerint maritate, quas eo casu sic maiestas nostra succedere debere constituit, si de nostris et patruorum suorum, comitum de Hardek, consilio vel assensu viris fuerint sue nobilitati congruis sociate. Si vero dictum Johannem prius quam ipsam Helenam, non habitis simul heredibus, mori contigerit, eo casu eadem Helena castrum, villas et bona predicta cum pleno dominio ac universis ipsorum pertinenciis nomine dotalicii habere, tenere et utifrui ac ad vite sue tempora debebit pacifice possidere. Poena: C mar. auri puri etc. Signum etc. Testes: Arnestus, Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Luthomuslensis, imp. aule can- cellarius, Johannes Olomucensis, Theodericus Mindensis et Albertus Zwerinensis eccl. epis- copi; ill. Albertus Bavarie, Ridakarus Brunswicensis, Bolco Swidnicensis, Conradus Olsni- censis, Przimislaus Teschinensis et Bolko Falkembergensis duces; spectt. Burghardus bur- gravius Magdeburgensis, imp. curie nostre magister, ac nob. Czenko de Lypa, Ulricus et —Presencium sub imperialis etc. Dat. Prage anno LX, Johannes fratres de Rosemberg— Per d. imperatorem Nicolaus ind. XIII, IVid. ian., regn. a. XIV, imperii vero quinto. de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 30v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 233 n. 144. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 117 n. 145. — Reg. imp. VIII 3032. HU — IMJ.
246 Regesta Bohemiae el Moraviae. burt dreutzenhundirt iar dornach in dem sechtzigstem iar, an dem nechsten dinstag nach dem Obristen tage. Orig. cum 2 sigg. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Comitum de Swartzburg super vendicione et castri et do- minii Spremberg. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1223 n. 213. — [MJ. 377) 1360 ian. 10. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni, burggravio Magdeburgensi, et Helenae uxori eius castrum Kostelec cum pertinentiis in feudum nobile confert. — Regie sublimitatis interest cunctis quidem suis fidelibus se liberalem et munificam exhibere, illos vero specialibus graciis et donis respicere, quos amplius in eius constat obse- quiis fidei et virtutum meritis claruisse. Hinc est, quod spect. Johannis, burgravii Magdebur- gensis, comitis in Hardek, sororii et fid. nostri dil., grata, utilia et accepta servicia, que idem nobis exhibuit et exhibere poterit ac tenebitur in futurum, graciose consideracionis intuitu advertentes et volentes ei proinde graciam et merito facere specialem, castrum Costelecz et villam sub eodem castro sitam, que similiter Costelecz appelatur, villas Posserad, Bukowyn, Brodecz, Bessen, Woydirat, Oleschan, Beska et Gromenaw, it. mediam villam Podyus et mediam villam Gorencz cum iuribus patronatus ecclesiarum in Costelecz et in — — silvis, molendinis — et eorum cuius- Oleschan nec non cum hominibus, piscinis, — — et pertinenciis universis, in quibuscunque rebus consistant, eidem libet censibus Johanni et ill. Helene conthorali sue, consanguinee nostre dil., et eorum heredibus utriusque sexus, quos deo volente simul habuerint, in nobile feodum auctoritate regia Boemie ex certa sciencia damus, largimur, conferimus et donamus, iure feodali a nobis et nostris suc- cessoribus, Boemie regibus, et a corona regni eiusdem habenda, utifruenda, tenenda et pacifice possidenda, ita videlicet, quod si prefata Helena habitis ex corpore predicti Johannis heredibus ab hac vita decesserit, et idem Johannes cum una vel plurimis deinceps legitimis uxoribus plures filios habuerit, hii omnes et singuli castrum, villas et omnia bona prefata equa divisione seu equalibus porcionibus post ipsius Johannis obitum participare et inter se possint dividere ac eciam teneantur. Filiabus vero dicti Johannis de speciali gracia pre- fatam successionis graciam elargimur, illis duntaxat, que ante utriusque parentis obitum non fuerint maritate, quas eo casu sic maiestas nostra succedere debere constituit, si de nostris et patruorum suorum, comitum de Hardek, consilio vel assensu viris fuerint sue nobilitati congruis sociate. Si vero dictum Johannem prius quam ipsam Helenam, non habitis simul heredibus, mori contigerit, eo casu eadem Helena castrum, villas et bona predicta cum pleno dominio ac universis ipsorum pertinenciis nomine dotalicii habere, tenere et utifrui ac ad vite sue tempora debebit pacifice possidere. Poena: C mar. auri puri etc. Signum etc. Testes: Arnestus, Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Luthomuslensis, imp. aule can- cellarius, Johannes Olomucensis, Theodericus Mindensis et Albertus Zwerinensis eccl. epis- copi; ill. Albertus Bavarie, Ridakarus Brunswicensis, Bolco Swidnicensis, Conradus Olsni- censis, Przimislaus Teschinensis et Bolko Falkembergensis duces; spectt. Burghardus bur- gravius Magdeburgensis, imp. curie nostre magister, ac nob. Czenko de Lypa, Ulricus et —Presencium sub imperialis etc. Dat. Prage anno LX, Johannes fratres de Rosemberg— Per d. imperatorem Nicolaus ind. XIII, IVid. ian., regn. a. XIV, imperii vero quinto. de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 30v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 233 n. 144. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 117 n. 145. — Reg. imp. VIII 3032. HU — IMJ.
Strana 247
Annus 1360 ian. 7.—10. 247 378) 1360 ian. 10. Pragae. Henricus, dux Silesiae et Glogoviae ac Sagani dominus, possessiones suas cum Karolo imperatore tamquam rege Bohemiae dividit. Wir Heinrich von gots gn. herczog zu Slezien und herre zu Glogow und zu Sagan bekennen unt tun kunt ——: Wann in der teilung der stette Glogow und Butum und der lande, die dorzu gehoren, die czwischen dem allirdurchl. fursten und herren h. Karl, Ro- —— und kunige zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren, an einem teil mischen keiser — und uns an dem andirn teil recht und redelich mit lozze newens geschehen ist, etlich teil uff den egenanten unsirn herren den keiser als uff einen kunig zu Beheim und uff seine erben und nachkomen, kunige, und daz kungreich und die cronen desselben kungreichs zu Beheim, und etsleiche teil derselben stette, lande und ire zugehorungen uff uns, unsir erben und nachkomen bescheidelich seint angevallen in all der weise, als daz genczlich hernach ge- schriben stet: Von erst in und an der stat zu Glogow ist uff den egenanten unsirn herren den keiser als einen kunig zu Beheim und uff seine erben und nachkomen, kunige ze Beheim, und uff daz kungreich und die cronen desselben kungreichs erplich und eweclich gefallen der torn zu s. Niclas an der pfarre zu Glogow gelegen und Hanken Swarczen hoff mit ert- festen und nagelvesten und mit allen seinen zugehorungen, als verre des hoves gescheide werit, biz an Krumpfuszes wonung, und von Swarczen melczhaus die czwerhes durch die kirche biz an die statmure und Conrades von Brostow steinenhaus mit ertfesten und nagel- vesten und aller seiner zugehorung und Heinczen viesschers hoff, Bertrams hoff und Hanken Grozzen hoff mit ertvesten und nagelvesten und aller irer zugehorungen und daz Brant- stoysche virteil und ouch daz Burgfirteil und die gazze von Hanken Franken hernieder biz fur Nideck und biz an die Bruder hinden an den kor der kirchen und furbaz biz an die blanken und an Peter viesscher und auzwendig den leiben vor Peter viesschers keller biz an den weg, der do get von s. Niclas, und denselben weg furbaz durch daz koufhaus und durch die crame biz vor Nikel Vogt, auzwendig der leiben biz an Hans von Bolkowicz haus mitten die gazzen, und daz machet eine halbe stat zu Glogow, die unsirn egenanten herren den keiser als einen kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige, daz kungreich und die cronen des kungreich zu Beheim alleine eweclich sol anhoren: So ist in derselben stat zu Glogow uff uns, herczogen Heinrich vorgenanten, und auff unsir erben und nach- komen auch eweclich und erplich gevallen daz andir teil derselben stat zu Glogow, mit namen Hanken Crumpfuzz hoff mit ertvesten und nagelvesten und aller seiner zugehorung, und von dannen biz mitten durch s. Niclas kirchen biz an die statmure, durch die graben, der hoff von Herndorff mit nagelvesten und ertvesten und aller seiner zugehorung, Hans von Bolkowicz steinenhaus und hoff, Peter fiesschers steinenhaus und hoff mit allen iren zugehorungen, und von Peter viesschers hove auzwendig den leiben biz an den weg, der durch daz kaufhaus und die creme get, biz an Nikel Vogtes hoff, auzwendig den leiben biz an Hans von Bolkowicz, mitten in die gazzen und die gazzen mitten hinnieder biz vor Nidecken, und von dannen dieselben gazzen mitten nieder biz hinden an der Barfuzzen kor, und von dannen biz an der stette zu Glogow blanken, und von dannen nieder biz an die Oder, und die Oder uff gein dem spittalstorn, und daz machet eine andir halbe stat zu Glo- gow, die uns, herczogen Heinrichen, unsir erben und nachkomen ouch alleine eweclich sol anhoren. Vortme sol s. Niclas kirchen, die pfarre mit der schule, der torn uff dem markte, der kottilhoff, daz waghaus und der salczmargt und die mule uff der Oder unsers egenanten herren des keisers als eines kuniges zu Beheim, seiner erben und nachkumen, kunigen und des kungreichs und der cronen desselben kungrichs zu Beheim an einem teil und unsir, herczog Heinrichs, unsir erben und nachkomen an dem andirn teil gemeine sein. Und ieclich teil der vorgenanten beiden teilen zu Glogow sol sein gericht haben besunder, und den weg von der egenanten mulen uff die Odir heruff biz vor Schutlow und daz wer an der
Annus 1360 ian. 7.—10. 247 378) 1360 ian. 10. Pragae. Henricus, dux Silesiae et Glogoviae ac Sagani dominus, possessiones suas cum Karolo imperatore tamquam rege Bohemiae dividit. Wir Heinrich von gots gn. herczog zu Slezien und herre zu Glogow und zu Sagan bekennen unt tun kunt ——: Wann in der teilung der stette Glogow und Butum und der lande, die dorzu gehoren, die czwischen dem allirdurchl. fursten und herren h. Karl, Ro- —— und kunige zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren, an einem teil mischen keiser — und uns an dem andirn teil recht und redelich mit lozze newens geschehen ist, etlich teil uff den egenanten unsirn herren den keiser als uff einen kunig zu Beheim und uff seine erben und nachkomen, kunige, und daz kungreich und die cronen desselben kungreichs zu Beheim, und etsleiche teil derselben stette, lande und ire zugehorungen uff uns, unsir erben und nachkomen bescheidelich seint angevallen in all der weise, als daz genczlich hernach ge- schriben stet: Von erst in und an der stat zu Glogow ist uff den egenanten unsirn herren den keiser als einen kunig zu Beheim und uff seine erben und nachkomen, kunige ze Beheim, und uff daz kungreich und die cronen desselben kungreichs erplich und eweclich gefallen der torn zu s. Niclas an der pfarre zu Glogow gelegen und Hanken Swarczen hoff mit ert- festen und nagelvesten und mit allen seinen zugehorungen, als verre des hoves gescheide werit, biz an Krumpfuszes wonung, und von Swarczen melczhaus die czwerhes durch die kirche biz an die statmure und Conrades von Brostow steinenhaus mit ertfesten und nagel- vesten und aller seiner zugehorung und Heinczen viesschers hoff, Bertrams hoff und Hanken Grozzen hoff mit ertvesten und nagelvesten und aller irer zugehorungen und daz Brant- stoysche virteil und ouch daz Burgfirteil und die gazze von Hanken Franken hernieder biz fur Nideck und biz an die Bruder hinden an den kor der kirchen und furbaz biz an die blanken und an Peter viesscher und auzwendig den leiben vor Peter viesschers keller biz an den weg, der do get von s. Niclas, und denselben weg furbaz durch daz koufhaus und durch die crame biz vor Nikel Vogt, auzwendig der leiben biz an Hans von Bolkowicz haus mitten die gazzen, und daz machet eine halbe stat zu Glogow, die unsirn egenanten herren den keiser als einen kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige, daz kungreich und die cronen des kungreich zu Beheim alleine eweclich sol anhoren: So ist in derselben stat zu Glogow uff uns, herczogen Heinrich vorgenanten, und auff unsir erben und nach- komen auch eweclich und erplich gevallen daz andir teil derselben stat zu Glogow, mit namen Hanken Crumpfuzz hoff mit ertvesten und nagelvesten und aller seiner zugehorung, und von dannen biz mitten durch s. Niclas kirchen biz an die statmure, durch die graben, der hoff von Herndorff mit nagelvesten und ertvesten und aller seiner zugehorung, Hans von Bolkowicz steinenhaus und hoff, Peter fiesschers steinenhaus und hoff mit allen iren zugehorungen, und von Peter viesschers hove auzwendig den leiben biz an den weg, der durch daz kaufhaus und die creme get, biz an Nikel Vogtes hoff, auzwendig den leiben biz an Hans von Bolkowicz, mitten in die gazzen und die gazzen mitten hinnieder biz vor Nidecken, und von dannen dieselben gazzen mitten nieder biz hinden an der Barfuzzen kor, und von dannen biz an der stette zu Glogow blanken, und von dannen nieder biz an die Oder, und die Oder uff gein dem spittalstorn, und daz machet eine andir halbe stat zu Glo- gow, die uns, herczogen Heinrichen, unsir erben und nachkomen ouch alleine eweclich sol anhoren. Vortme sol s. Niclas kirchen, die pfarre mit der schule, der torn uff dem markte, der kottilhoff, daz waghaus und der salczmargt und die mule uff der Oder unsers egenanten herren des keisers als eines kuniges zu Beheim, seiner erben und nachkumen, kunigen und des kungreichs und der cronen desselben kungrichs zu Beheim an einem teil und unsir, herczog Heinrichs, unsir erben und nachkomen an dem andirn teil gemeine sein. Und ieclich teil der vorgenanten beiden teilen zu Glogow sol sein gericht haben besunder, und den weg von der egenanten mulen uff die Odir heruff biz vor Schutlow und daz wer an der
Strana 248
248 Odermule sullen beide teil glich miteinander haben und machen und alle strazzen, wege und damme sullen gemeine sein beiden den egenanten teilen in der stat zu Glogow und mit namen die Oderbruck und daz wazzer, daz in der stat vellet, daz sol seinen gang haben, als ez iczunt get nach seinem louffe. Waz ouch ungeschicht uff dem salczmargte geschee, die sol man richten in deme teil, do die ungeschicht geschicht. Glicherweis sol ez auch sein umb daz wagehus, und sullen auch alle welde, heide und geholcze nach rechte der stat zu Glogow, die feheweide und alle nucze und fruchte, als von altirs, gemeine sein beiden teilen der egenanten stette, unschedelich doch unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und dem kungreich zu Beheim und ouch uns, herczog Heinrich, und unsirn erben und nachkomen an iren und unsirn rechten, und sullen die beide teil zu Glogow einen gemeinen hirten haben, die vare sullen zu nucze und zu genizze kumen gleich beiden teilen. Were ouch dhein burger zu Glogow dem andern schuldig also, daz ir einer in eine teil und der ander in dem andern teil mit wonungen sezze, so sol der vorderer in dem teil vordern, do der schuldiger siczet mit haus, und welcher burger zu Glogow unfuge tete, der sol dorumb recht liden in dem teil, do die ungefuge geschicht. Auch sullen die czwenczig brotbenke mitten in dem krucz gegen dem fisschemargte zu Glo- gow gelegen mit ertvesten und nagelvesten und mit allen iren zugehorungen eweclich unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen vorgenanten erben und nachkomen und dem kungreich zu Beheim zugehoren, und die andern czwenczig brot- benke doselbs mit ertfesten und nagelvesten und allen iren zugehorungen sullen eweclich an uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen gehoren. Auch sullen die czwenczig fleisbenke mitten in dem creucze gein Otten von Poznow zu Glogow gelegen mit allen iren zugehorungen an unsirn egenanten herren den keiser als einen kunig zu Beheim und an seine erben und nachkomen, kunige, und daz kungreich zu Beheim erblich gehoren, und die andern czwenczig fleisbenke doselbs gelegen mit allen iren zugehorungen sullen erplich an uns, herczog Heinrich, unsir erben und nachkomen gehoren. Auch sullen driczig schuch- benke, die gein den fleisbenken in dem tache, als die rinne mitten get, gelegen sint zu Glogow, mit allen iren zugehorungen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und dem kungreich zu Beheim eweclich zugehoren. Und die andern driczig schuchbenke zu Glogow gelegen mit allen iren zugeho- rungen sullen eweclich uns, herczog Heinrich, unsirn erben und nachkomen zugehoren. Auch ist geteilet, daz die eilf koufkamern, die gegen den brotbenken zu Glogow seint gelegen, mit ertvesten und nagelvesten und allen iren zugehorungen eweclich unsirn egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunigen, und dem kungrich zu Beheim, und die andern eilf kaufkamern an der andern seiten zu Glogow gelegen, uns, herczogen Heinrich, und unsir erben und nachkomen eweclich angehoren. Auch sint die creme zu Glogow geteilet also, daz die site derselben cramen, die do stozzet an daz koufhus zu Glogow, die sint an unsirn vorgenanten herren den keiser als einen kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige, und daz kungreich zu Beheim erplich und genczlich angevallen. So ist die ander seite der creme doselbs zumale an uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen auch erblich gevallen. Auch ist begriffen in derselben teilung, daz die czwo smerkamern bei den brotbenken zu Glogow gelegen mit allen iren zugehorungen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und daz kungreich zu Beheim, und die andern czwo smer- kamern zu Glogow uns, herczogen Heinriche, unsirn erben und nachkomen sullen eweclich angehoren. Und wer ez, daz dheine unfuge uff der Oder brucken, die do get von dem tore biz an den tamm geschehe, die sullen die gerichte der egenanten beider teil gleich ieclich richten; waz ouch undir den brotbenken, undir den fleisbenken, undir den schuchbenken, under den koufkamern, under den cremen und under den smerkamern ungefuge geschehe, die sol man richten in dem gerichte des teiles, do inne sie geschehe. Auch sullen die egenanten Regesta Bohemiae et Moraviae.
248 Odermule sullen beide teil glich miteinander haben und machen und alle strazzen, wege und damme sullen gemeine sein beiden den egenanten teilen in der stat zu Glogow und mit namen die Oderbruck und daz wazzer, daz in der stat vellet, daz sol seinen gang haben, als ez iczunt get nach seinem louffe. Waz ouch ungeschicht uff dem salczmargte geschee, die sol man richten in deme teil, do die ungeschicht geschicht. Glicherweis sol ez auch sein umb daz wagehus, und sullen auch alle welde, heide und geholcze nach rechte der stat zu Glogow, die feheweide und alle nucze und fruchte, als von altirs, gemeine sein beiden teilen der egenanten stette, unschedelich doch unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und dem kungreich zu Beheim und ouch uns, herczog Heinrich, und unsirn erben und nachkomen an iren und unsirn rechten, und sullen die beide teil zu Glogow einen gemeinen hirten haben, die vare sullen zu nucze und zu genizze kumen gleich beiden teilen. Were ouch dhein burger zu Glogow dem andern schuldig also, daz ir einer in eine teil und der ander in dem andern teil mit wonungen sezze, so sol der vorderer in dem teil vordern, do der schuldiger siczet mit haus, und welcher burger zu Glogow unfuge tete, der sol dorumb recht liden in dem teil, do die ungefuge geschicht. Auch sullen die czwenczig brotbenke mitten in dem krucz gegen dem fisschemargte zu Glo- gow gelegen mit ertvesten und nagelvesten und mit allen iren zugehorungen eweclich unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen vorgenanten erben und nachkomen und dem kungreich zu Beheim zugehoren, und die andern czwenczig brot- benke doselbs mit ertfesten und nagelvesten und allen iren zugehorungen sullen eweclich an uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen gehoren. Auch sullen die czwenczig fleisbenke mitten in dem creucze gein Otten von Poznow zu Glogow gelegen mit allen iren zugehorungen an unsirn egenanten herren den keiser als einen kunig zu Beheim und an seine erben und nachkomen, kunige, und daz kungreich zu Beheim erblich gehoren, und die andern czwenczig fleisbenke doselbs gelegen mit allen iren zugehorungen sullen erplich an uns, herczog Heinrich, unsir erben und nachkomen gehoren. Auch sullen driczig schuch- benke, die gein den fleisbenken in dem tache, als die rinne mitten get, gelegen sint zu Glogow, mit allen iren zugehorungen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und dem kungreich zu Beheim eweclich zugehoren. Und die andern driczig schuchbenke zu Glogow gelegen mit allen iren zugeho- rungen sullen eweclich uns, herczog Heinrich, unsirn erben und nachkomen zugehoren. Auch ist geteilet, daz die eilf koufkamern, die gegen den brotbenken zu Glogow seint gelegen, mit ertvesten und nagelvesten und allen iren zugehorungen eweclich unsirn egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunigen, und dem kungrich zu Beheim, und die andern eilf kaufkamern an der andern seiten zu Glogow gelegen, uns, herczogen Heinrich, und unsir erben und nachkomen eweclich angehoren. Auch sint die creme zu Glogow geteilet also, daz die site derselben cramen, die do stozzet an daz koufhus zu Glogow, die sint an unsirn vorgenanten herren den keiser als einen kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige, und daz kungreich zu Beheim erplich und genczlich angevallen. So ist die ander seite der creme doselbs zumale an uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen auch erblich gevallen. Auch ist begriffen in derselben teilung, daz die czwo smerkamern bei den brotbenken zu Glogow gelegen mit allen iren zugehorungen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und daz kungreich zu Beheim, und die andern czwo smer- kamern zu Glogow uns, herczogen Heinriche, unsirn erben und nachkomen sullen eweclich angehoren. Und wer ez, daz dheine unfuge uff der Oder brucken, die do get von dem tore biz an den tamm geschehe, die sullen die gerichte der egenanten beider teil gleich ieclich richten; waz ouch undir den brotbenken, undir den fleisbenken, undir den schuchbenken, under den koufkamern, under den cremen und under den smerkamern ungefuge geschehe, die sol man richten in dem gerichte des teiles, do inne sie geschehe. Auch sullen die egenanten Regesta Bohemiae et Moraviae.
Strana 249
Annus 1360 ian. 10. 249 beide teil zu Glogow bleiben bei allen rechten, als sie die von aldirs herbracht haben redlich. Auch mag der egenante unsir herre der keiser als ein kunig zu Beheim, sein erben und nach- komen, kunige, doselbs die brotbenke, die fleisbenke, die schuchbenke, die kaufkamern, die creme, die smerkamern, die in, als vor ist begriffen, zuhoren und angevallen sint, abebrechen und sie in seinen egenanten teil zu Glogow legen zu allen zeiten, wann und wohin sie wellen, und die leute, die czu den benken, camern und cramen gehoren, sullen den volgen in daz teil, do sie hin geleget werden, an alle wiederrede und hindernuzz. Und wolden auch ir erben also nicht volgen, so sullen sie ir erbe beseczen mit einem, der dem herren, in des teil daz erbe gelegt wirdet, rat und recht volkumenlich, und als recht ist, tu an wiederrede, und sullen die ertvesten, do dieselben abgebruchen benke, camern und creme sint gestanden, unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und dem kungrich zu Beheim zu irme genizze und nucze bleiben. Auch mugen wir, herczog Heinrich unsir erben und nachkomen die koufkamern und die creme, die uns, als vorgeschriben ist, zugehoren und angevallen seint, abebrechen und sie in unsirn teil, wo wir wellen, legen und sullen die leute, die zu den koufkamern und cremen, die also von uns, herczogen Heinrich, unsirn erben und nachkomen abegebruchen werden, uns, unsirn erben und nachkomen volgen und yre irbe beseczen in aller weis, als vorgeschriben stet, und sullen die ervesten, do die abegebruchen unsir kaufkamern und creme sint gestanden, uns, unsirn erben und nachkomen zu unsirm genizze und nucze auch bleiben. Und waz un- geschicht in dem kuttilhove und in der mulen vor dem tore uff der Oder und in iren zuge- horungen geschee, daz sullen beide gerichte der egenanten czweier teil gemeinlich richten. Auch ist in der egenanten teilungen des landes und des weichbildes zu Glogow uff unsirn egenanten herren den keiser als uff einen kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige, und uff daz kungrich und die cronen desselben kungrichs zu Beheim alle die dorfer, die gein Butum wert in dem weichbilde zu Glogow ligent, mit allen iren rechten und zuge- horungen, und sint uff uns, herczogen Heinrich, und uff unsir erben und nachkomen all dorfer in Glogower weichbilde gein Rudin gelegen, mit allen iren rechten und zugehorungen erplich und eweclich gevallen, also, daz die greniczen in dem lande und dem weichbilde zu Glogow czwisschen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kungreich und der cronen zu Beheim an einem teil, und uns, herezogen Heinrich, unsirn erben und nachkumen an dem andern teil sein sullen der weg, der do get von dem Spitteltor zu Glogow hinder Jeschow uff die strazze gein Polkowicz, und dan sal Jeschow bliben ligen uff die linke hant an unsirm, herezog Heinrichs, unsir erben und nachkomen teile. Und wer ez, daz die dorfer, die unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und dem kungrich zu Beheim in dem weichbilde und lande zu Glogow also angevallen seint, ackere oder andere zugehorung hetten in den landen, die uns, herczog Heinrich, unsir erben und nachkomen zu Glogow gevallen sint, dieselben acker und zugehorung sullen genczlich bliben denselben dorfern unsirs herren des keisirs als eines kuniges zu Beheim, siner erben und nachkomen, kunigen, und des kungrichs zu Beheim, den sie anhorent, one iemandes hindernuz. Hetten auch die dorfer, die uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen in den weichpilden und landen zu Glogow also angevallen sint, eckere und ander zugehorung in den landen, die unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunige, dem kungrich und der cronen zu Beheim also in dem weich- bild zu Glogow angevallen sint, die ecker und yre zugehorungen sullen auch genczlich bleiben denselben dorfern, die uns, herezogen Heinrich, unsir erben und nachkomen angevallen sint und den sie zugehorent, ane ymandes hindernuzze. Doch sol unsir egenanten herren dem keiser als eime kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kungrich und der eronen zu Beheim an einem teil und uns, unsirn erben und nachkomen an dem andern teil, die manschafft des dorfes zu Gramschicz mit allen seinen rechten und zugehorungen,
Annus 1360 ian. 10. 249 beide teil zu Glogow bleiben bei allen rechten, als sie die von aldirs herbracht haben redlich. Auch mag der egenante unsir herre der keiser als ein kunig zu Beheim, sein erben und nach- komen, kunige, doselbs die brotbenke, die fleisbenke, die schuchbenke, die kaufkamern, die creme, die smerkamern, die in, als vor ist begriffen, zuhoren und angevallen sint, abebrechen und sie in seinen egenanten teil zu Glogow legen zu allen zeiten, wann und wohin sie wellen, und die leute, die czu den benken, camern und cramen gehoren, sullen den volgen in daz teil, do sie hin geleget werden, an alle wiederrede und hindernuzz. Und wolden auch ir erben also nicht volgen, so sullen sie ir erbe beseczen mit einem, der dem herren, in des teil daz erbe gelegt wirdet, rat und recht volkumenlich, und als recht ist, tu an wiederrede, und sullen die ertvesten, do dieselben abgebruchen benke, camern und creme sint gestanden, unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und dem kungrich zu Beheim zu irme genizze und nucze bleiben. Auch mugen wir, herczog Heinrich unsir erben und nachkomen die koufkamern und die creme, die uns, als vorgeschriben ist, zugehoren und angevallen seint, abebrechen und sie in unsirn teil, wo wir wellen, legen und sullen die leute, die zu den koufkamern und cremen, die also von uns, herczogen Heinrich, unsirn erben und nachkomen abegebruchen werden, uns, unsirn erben und nachkomen volgen und yre irbe beseczen in aller weis, als vorgeschriben stet, und sullen die ervesten, do die abegebruchen unsir kaufkamern und creme sint gestanden, uns, unsirn erben und nachkomen zu unsirm genizze und nucze auch bleiben. Und waz un- geschicht in dem kuttilhove und in der mulen vor dem tore uff der Oder und in iren zuge- horungen geschee, daz sullen beide gerichte der egenanten czweier teil gemeinlich richten. Auch ist in der egenanten teilungen des landes und des weichbildes zu Glogow uff unsirn egenanten herren den keiser als uff einen kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige, und uff daz kungrich und die cronen desselben kungrichs zu Beheim alle die dorfer, die gein Butum wert in dem weichbilde zu Glogow ligent, mit allen iren rechten und zuge- horungen, und sint uff uns, herczogen Heinrich, und uff unsir erben und nachkomen all dorfer in Glogower weichbilde gein Rudin gelegen, mit allen iren rechten und zugehorungen erplich und eweclich gevallen, also, daz die greniczen in dem lande und dem weichbilde zu Glogow czwisschen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kungreich und der cronen zu Beheim an einem teil, und uns, herezogen Heinrich, unsirn erben und nachkumen an dem andern teil sein sullen der weg, der do get von dem Spitteltor zu Glogow hinder Jeschow uff die strazze gein Polkowicz, und dan sal Jeschow bliben ligen uff die linke hant an unsirm, herezog Heinrichs, unsir erben und nachkomen teile. Und wer ez, daz die dorfer, die unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, und dem kungrich zu Beheim in dem weichbilde und lande zu Glogow also angevallen seint, ackere oder andere zugehorung hetten in den landen, die uns, herczog Heinrich, unsir erben und nachkomen zu Glogow gevallen sint, dieselben acker und zugehorung sullen genczlich bliben denselben dorfern unsirs herren des keisirs als eines kuniges zu Beheim, siner erben und nachkomen, kunigen, und des kungrichs zu Beheim, den sie anhorent, one iemandes hindernuz. Hetten auch die dorfer, die uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen in den weichpilden und landen zu Glogow also angevallen sint, eckere und ander zugehorung in den landen, die unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunige, dem kungrich und der cronen zu Beheim also in dem weich- bild zu Glogow angevallen sint, die ecker und yre zugehorungen sullen auch genczlich bleiben denselben dorfern, die uns, herezogen Heinrich, unsir erben und nachkomen angevallen sint und den sie zugehorent, ane ymandes hindernuzze. Doch sol unsir egenanten herren dem keiser als eime kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen, dem kungrich und der eronen zu Beheim an einem teil und uns, unsirn erben und nachkomen an dem andern teil, die manschafft des dorfes zu Gramschicz mit allen seinen rechten und zugehorungen,
Strana 250
250 ieclichem zu glichem halben teil, genczlich verliben, und sol ouch den mannen in dem weichbilde zu Glogow gehorig unschedelich sein an allen yren rechten. Vortme in der kirchen und dem stifte zu Glogow sullen und mugen unsir herre der keiser als ein kunig zu Beheim und alle seine erben und nachkumen, kunige zu Beheim, allein und niemand mit in geben und eweclich verleihen diese nachgeschriben geistliche gabe in demselben stifte zu Glogow gelegen, so dicke sie ledig werden, mit namen die probstie, die sengerie, dreu pfrunden, die iczunt h. Janke, h. Jakob Augustini und h. Johan Wyttel haben und besiczen, und dorzu vier elter, daz sint die elter von der heil. Drivaltikeit, s. Johans ew., s. Martins und s. Kathe- rinen, und sullen und mugen wir, herczog Heinrich, unsir erben und nachkomen ouch alleine und niemand mit uns in dem stifte zu Glogow die scolasterei, die kosterei und czwo pfrunden, die iczunt meister Gunther der arczet und h. Heinrich Kordebok haben und besiczen, und vier alter, daz sint s. Hedeweigs, s. Johans Bapt., s. Margarethen und des heil. Geistes elter, und dorzu die pfarkirch zu Quelicz, zu Jeschow und zu Brostow eweclich und erplich, so dicke sie ledig werden, geben und verleihen. Auch ist in der stat zu Buthum uff unsirn egenanten herren den keiser als einen kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige und daz kungrich zu Beheim erblich und eweclich mit der teilung angevallen daz teil, daz do get von dem tore, als man in die stat vort von Wirbenicz, die schule biz uff den kirchoff, und durch die kirche von dem steinenwege czusschen den fleisbenken und brot- benken bei Przibken die grozzen auz und bei Hundeswelde hus biz an die Oder, und ist uff uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen erblich und eweclich gevallen daz ander teil zu Buthum gein Glogow wert gelegen. Auch sint die fleizbenke, die brotbenke und die schuchbenke zu Butum, wie die gein dem mittag ligen, uff unsirn herren den keiser als einen kunig zu Beheim, seine egenanten erben und nachkomen und daz kungrich und die crone desselben kungreichs zu Beheim gevallen, und sint die andern benke gelegen zu Butum gein der Oder uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen angevallen. Und waz ungefugs zu Butum geschege, die sol man richten in deme teil, do die unfuge dann inne geschehen were, unschedelich dem erbrichter seime rechte, und sullen der alt vogt zu Butum mit seinem irbe uns, herczogen Heinrich, und unsirn erben und nachkomen und unsirm teil zu Butum angehoren. Auch ist der iunge vogt zu Butum mit Stumpels dreu hufen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen und dem kungrich und der cronen desselben kungrichs zu Beheim erblich ange- vallen. Auch sol die schule zu Butum gelegen unsirs egenanten herren des keisers als eines kuniges zu Beheim, seiner egenanten erben und nachkomen und des kungrichs zu Beheim, und uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen gleich gemeine sein. Vortme sint diese nachgeschriben dorfer, mit namen Schenow, Cucrow, Gustune, Dalkow, Seppow, Myrschow, daz grozze und daz klein, Buwen, Czobilwicz, Wytenwicz, daz grozz und daz cleine, Kopschewicz, Besaw, daz cleine und daz grozz, Wirbenicz, Pfaffendorff, Malschwicz, Krolkewicz, Bycz und Tarnethin mit allen yren rechten und zugehorungen an unsirn ege- nanten herren dem keiser als einen kunig zu Beheim, seinen egenanten erben und nach- komen und an daz kungreich und die cronen desselben kungrichs zu Beheim erplich und eweclich gevallen. Und seint uff uns, herczogen Henrich, unsir erben und nachkumen erplich ouch gevallen diese nachgeschriben dorffer: Brik, Vrobelin, Mangelwicz, Meskow, Wychnicz, Grabik, Karsch, Drose, Koselicz, Lypin, Clopschin, Andrestorff, Berendorff, Tschirnen, Dobirwicz, Trzipschin und Nenkerzdorff mit allen rechten und zugehorungen, als sie die von alters gehabt haben. Vortme der vorst und der hegewalt bei Buthum gelegen und ouch die Oder, und waz dorfer und gutes ubir die Oder liegent, und beinamen Tarnaw und alle ire zugehorunge, die zu Glogow, Butum und zu Tarnow gehorent, die sint noch gemeine und ungeteilet verliben. Und wann die egenante teilung und waz dovor geschriben stet mit unsirm gutem willen und gehengnuzz geschehen ist, so han wir herczog Heinrich vor uns, unsir erben und nachkomen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige Regesta Bohemiae et Moraviae.
250 ieclichem zu glichem halben teil, genczlich verliben, und sol ouch den mannen in dem weichbilde zu Glogow gehorig unschedelich sein an allen yren rechten. Vortme in der kirchen und dem stifte zu Glogow sullen und mugen unsir herre der keiser als ein kunig zu Beheim und alle seine erben und nachkumen, kunige zu Beheim, allein und niemand mit in geben und eweclich verleihen diese nachgeschriben geistliche gabe in demselben stifte zu Glogow gelegen, so dicke sie ledig werden, mit namen die probstie, die sengerie, dreu pfrunden, die iczunt h. Janke, h. Jakob Augustini und h. Johan Wyttel haben und besiczen, und dorzu vier elter, daz sint die elter von der heil. Drivaltikeit, s. Johans ew., s. Martins und s. Kathe- rinen, und sullen und mugen wir, herczog Heinrich, unsir erben und nachkomen ouch alleine und niemand mit uns in dem stifte zu Glogow die scolasterei, die kosterei und czwo pfrunden, die iczunt meister Gunther der arczet und h. Heinrich Kordebok haben und besiczen, und vier alter, daz sint s. Hedeweigs, s. Johans Bapt., s. Margarethen und des heil. Geistes elter, und dorzu die pfarkirch zu Quelicz, zu Jeschow und zu Brostow eweclich und erplich, so dicke sie ledig werden, geben und verleihen. Auch ist in der stat zu Buthum uff unsirn egenanten herren den keiser als einen kunig zu Beheim, seine erben und nachkomen, kunige und daz kungrich zu Beheim erblich und eweclich mit der teilung angevallen daz teil, daz do get von dem tore, als man in die stat vort von Wirbenicz, die schule biz uff den kirchoff, und durch die kirche von dem steinenwege czusschen den fleisbenken und brot- benken bei Przibken die grozzen auz und bei Hundeswelde hus biz an die Oder, und ist uff uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen erblich und eweclich gevallen daz ander teil zu Buthum gein Glogow wert gelegen. Auch sint die fleizbenke, die brotbenke und die schuchbenke zu Butum, wie die gein dem mittag ligen, uff unsirn herren den keiser als einen kunig zu Beheim, seine egenanten erben und nachkomen und daz kungrich und die crone desselben kungreichs zu Beheim gevallen, und sint die andern benke gelegen zu Butum gein der Oder uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen angevallen. Und waz ungefugs zu Butum geschege, die sol man richten in deme teil, do die unfuge dann inne geschehen were, unschedelich dem erbrichter seime rechte, und sullen der alt vogt zu Butum mit seinem irbe uns, herczogen Heinrich, und unsirn erben und nachkomen und unsirm teil zu Butum angehoren. Auch ist der iunge vogt zu Butum mit Stumpels dreu hufen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen und dem kungrich und der cronen desselben kungrichs zu Beheim erblich ange- vallen. Auch sol die schule zu Butum gelegen unsirs egenanten herren des keisers als eines kuniges zu Beheim, seiner egenanten erben und nachkomen und des kungrichs zu Beheim, und uns, herczogen Heinrich, unsir erben und nachkomen gleich gemeine sein. Vortme sint diese nachgeschriben dorfer, mit namen Schenow, Cucrow, Gustune, Dalkow, Seppow, Myrschow, daz grozze und daz klein, Buwen, Czobilwicz, Wytenwicz, daz grozz und daz cleine, Kopschewicz, Besaw, daz cleine und daz grozz, Wirbenicz, Pfaffendorff, Malschwicz, Krolkewicz, Bycz und Tarnethin mit allen yren rechten und zugehorungen an unsirn ege- nanten herren dem keiser als einen kunig zu Beheim, seinen egenanten erben und nach- komen und an daz kungreich und die cronen desselben kungrichs zu Beheim erplich und eweclich gevallen. Und seint uff uns, herczogen Henrich, unsir erben und nachkumen erplich ouch gevallen diese nachgeschriben dorffer: Brik, Vrobelin, Mangelwicz, Meskow, Wychnicz, Grabik, Karsch, Drose, Koselicz, Lypin, Clopschin, Andrestorff, Berendorff, Tschirnen, Dobirwicz, Trzipschin und Nenkerzdorff mit allen rechten und zugehorungen, als sie die von alters gehabt haben. Vortme der vorst und der hegewalt bei Buthum gelegen und ouch die Oder, und waz dorfer und gutes ubir die Oder liegent, und beinamen Tarnaw und alle ire zugehorunge, die zu Glogow, Butum und zu Tarnow gehorent, die sint noch gemeine und ungeteilet verliben. Und wann die egenante teilung und waz dovor geschriben stet mit unsirm gutem willen und gehengnuzz geschehen ist, so han wir herczog Heinrich vor uns, unsir erben und nachkomen unsirm egenanten herren dem keiser als einem kunige Regesta Bohemiae et Moraviae.
Strana 251
Annus 1360 ian. 10.—13. 251 zu Beheim, seinen vorgenanten erben und nachkomen und dem kungrich und der cronen desselben kungrichs zu Beheim in guten trewen an alle argelist globet und globen yn an diesem brieve, daz wir sie an yren teilen und guten und auch an den geistlichen gaben, die sie angehorent, als dovor geschriben ist, ewecliche nymer gehindern noch geirren, noch sie dorumb ansprechen mit gerichte odir ane gerichte sullen noch wellen in dheine weis, wann wir mit wolbedachtem mute und mit gutem rate unsir frunde willeclich und luterlich uff alle die teil und gute, die unsirn egenanten herren den keiser als einem kunige zu Beheim, sei- nen vorgenanten erben und nachkomen, dem kungrich und der cronen desselben kungrichs zu Beheim angevallen sint, als vorgeschriben ist, zumale haben verziegen und verzeihen doruff mit rechter wizzen an diesem brieve. Ouch ist in der vorgenanten teilungen sunder- liche begriffen, daz unsirs vorgenanten herren des keisers als eines kuniges zu Beheim, seiner erben und nachkomen, kunige und des kungreichs zu Beheim an einem teil und unsir, herczogen Heinrichs, unsir erben und nachkomen an dem andern teile die czolle zu Glogow und zu Butum sullen gemeine bleiben. Des zu urckunt und ewiger stetikeit so han wir unsir insiegel an diesem brieff gehangen. Der geben ist zu Prage nach Cristus geburt dreutzenhundert iar dornach in dem sechtzigistem iar an dem nechsten fritage nach dem Obristen tage. Orig. cum sig. de cera viridi communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Henrici ducis Glogowie super divisione civitatis et dominii Glo- goviensis. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1223 n. 214. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 172 n. 47. — HU — IMJ. 379) 1360 ian. 13. Siloae. Conventus monasterii Siloensis, ord. Praemonstratensis, curiam suam et iudicium in villa Bystrá Alberto Foblas vendit. Noverint universi — —, quod nos Bohuslaus, div. miser. abbas, Velislaus prior, Hermannus supprior et conventus eccl. Siloensis Praem. ord., dioec. Prag., propter nostram inevitabilem necessitatem etiamque tunc temporis taxam sive contributionem, nos de mandato seren. ac invict. domini nostri Romanorum imperatoris ac regis regni Boemiae Caroli, dare contingentem, videlicet 30 sex. gr. Prag. monetae, verisimili modo aliis rationabi- libus causis discr. famulo Alberto de Foblas ac suis heredibus vendidimus curiam nostram cum duobus laneis ad eandem pertinentibus haereditarie cum tercio denario emendarum in villa nostra Bystri cum pratis, pascuis et aliis continenciis pro 16 sex. cum media sex. praefatae monetae, sub tali etenim interpositione, quatenus praedicti Albertus et sui haeredes aliis iudicibus nostrae abbatiae in omnibus servitiis se conforment colligendo census et steuras et alias mandationes dominorum compleant pauperes consequendo. Caeterum si praefatos propter quamcunquem aggravationem suam legitimam vendere contigerit praefatas — haereditates, extunc“) — de consensu abbatum nostrorum successorum, ut nostro uni homini, qui per potentiam saecularem gravamina ac alia violamina nobis non posset irrogare, vendere debebunt. Praeterea praemissa lucidius ratificando promittimus pro nobis et nostris successoribus omnia inviolabiliter tenere sub fidei nostre complemento contra nullo modo attentare nolentes. In cuius testimonium praesentes litteras sigillis nostris muniri fecimus ad plenam evidentiam. Dat. a. d. 1360 in octava Epiphaniae domini in nostro praefato monasterio Siloensi. Cop. saec. XVII ex. in monasterio Siloensi, ms. Vetusta transsumpta privilegiorum p. 26 sq. HU — [L]. a) verbum illegibile sequitur.
Annus 1360 ian. 10.—13. 251 zu Beheim, seinen vorgenanten erben und nachkomen und dem kungrich und der cronen desselben kungrichs zu Beheim in guten trewen an alle argelist globet und globen yn an diesem brieve, daz wir sie an yren teilen und guten und auch an den geistlichen gaben, die sie angehorent, als dovor geschriben ist, ewecliche nymer gehindern noch geirren, noch sie dorumb ansprechen mit gerichte odir ane gerichte sullen noch wellen in dheine weis, wann wir mit wolbedachtem mute und mit gutem rate unsir frunde willeclich und luterlich uff alle die teil und gute, die unsirn egenanten herren den keiser als einem kunige zu Beheim, sei- nen vorgenanten erben und nachkomen, dem kungrich und der cronen desselben kungrichs zu Beheim angevallen sint, als vorgeschriben ist, zumale haben verziegen und verzeihen doruff mit rechter wizzen an diesem brieve. Ouch ist in der vorgenanten teilungen sunder- liche begriffen, daz unsirs vorgenanten herren des keisers als eines kuniges zu Beheim, seiner erben und nachkomen, kunige und des kungreichs zu Beheim an einem teil und unsir, herczogen Heinrichs, unsir erben und nachkomen an dem andern teile die czolle zu Glogow und zu Butum sullen gemeine bleiben. Des zu urckunt und ewiger stetikeit so han wir unsir insiegel an diesem brieff gehangen. Der geben ist zu Prage nach Cristus geburt dreutzenhundert iar dornach in dem sechtzigistem iar an dem nechsten fritage nach dem Obristen tage. Orig. cum sig. de cera viridi communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Henrici ducis Glogowie super divisione civitatis et dominii Glo- goviensis. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1223 n. 214. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 172 n. 47. — HU — IMJ. 379) 1360 ian. 13. Siloae. Conventus monasterii Siloensis, ord. Praemonstratensis, curiam suam et iudicium in villa Bystrá Alberto Foblas vendit. Noverint universi — —, quod nos Bohuslaus, div. miser. abbas, Velislaus prior, Hermannus supprior et conventus eccl. Siloensis Praem. ord., dioec. Prag., propter nostram inevitabilem necessitatem etiamque tunc temporis taxam sive contributionem, nos de mandato seren. ac invict. domini nostri Romanorum imperatoris ac regis regni Boemiae Caroli, dare contingentem, videlicet 30 sex. gr. Prag. monetae, verisimili modo aliis rationabi- libus causis discr. famulo Alberto de Foblas ac suis heredibus vendidimus curiam nostram cum duobus laneis ad eandem pertinentibus haereditarie cum tercio denario emendarum in villa nostra Bystri cum pratis, pascuis et aliis continenciis pro 16 sex. cum media sex. praefatae monetae, sub tali etenim interpositione, quatenus praedicti Albertus et sui haeredes aliis iudicibus nostrae abbatiae in omnibus servitiis se conforment colligendo census et steuras et alias mandationes dominorum compleant pauperes consequendo. Caeterum si praefatos propter quamcunquem aggravationem suam legitimam vendere contigerit praefatas — haereditates, extunc“) — de consensu abbatum nostrorum successorum, ut nostro uni homini, qui per potentiam saecularem gravamina ac alia violamina nobis non posset irrogare, vendere debebunt. Praeterea praemissa lucidius ratificando promittimus pro nobis et nostris successoribus omnia inviolabiliter tenere sub fidei nostre complemento contra nullo modo attentare nolentes. In cuius testimonium praesentes litteras sigillis nostris muniri fecimus ad plenam evidentiam. Dat. a. d. 1360 in octava Epiphaniae domini in nostro praefato monasterio Siloensi. Cop. saec. XVII ex. in monasterio Siloensi, ms. Vetusta transsumpta privilegiorum p. 26 sq. HU — [L]. a) verbum illegibile sequitur.
Strana 252
252 Regesta Bohemiae et Moraviae. 380) 1360 ian. 17. Pragae. Nicolaus praepositus (et Detlevus, archiepiscopi Pragensis vicarii generales), petente Nicolao de Trutnov (Trutnov) presbitero, instrumenti publici 2. die m. ian. a. 1360 in Trutnov scripti tenore inserto (vide superius n. 374), donationem redituum ipsi Nicolao presbitero factam confirmant. universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1360 die XVII m. ian. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 13. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 19 n. 30. — [MJ. 381) 1360 ian. 17. Pragae. Nicolaus, (vicarius archiepiscopi Pragensis in spiritualibus generalis), ad permutationem, quam Petrus, plebanus in Ostřetín (Ticzmansdorf), et Petrus, rector hospitalis s. Annae in Hradec Králové, cum consensu Johannis, episcopi Luthomislensis, et Nicolai, vicarii prae- dicti, inter se fecerunt, suum tribuit consensum et Petrum, plebanum in Ostřetin, rectorem hospitalis iam dicti confirmat. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. ecclesiae s. Viti in Libro confirmationum I fol. 22v. — Ed. Tingl, Ll. confirm. archidioecesis Pragensis 1-p. 114. — [L]. 382) 1360 ian. 20. Pragae. Venditio census in Maiori civitate Pragensi. Nos Nycolaus Reinbote iudex, Johannes Leuthomericzer, Ulricus Czotter, Wolflynus Galm, Johannes Rost, Mathias Ress, Seydlinus Ottonis, Waltherus Gabler, Johlynus Junossii, Jeclynus Salmani carnifex, Martinus Waurziconys, Jesco Pibraner et Frana Seidlini de Pieska consules, Nycolaus Znoymer, Bohuslaus de Miliczin, Conradus institor de Nornberch, Merclynus institor de Monte, Ula Silberczeiger et Josslynus Rotonis, iurati Maioris civitatis Pragensis cives, n. f. t. p. u., quod discr. v. Johannes Weless, concivis noster, super domo olim Frenczlini Gilconys, ex opposito domorum Wenczeslai Weytenpecher ex una et Nycolai Otlandi ex alia parte sita in acie, et super area eiusdem domus quatuor mar. annui census, sexaginta quatuor den. gr. Prag. pro qualibet marca numerandas, vendidit et in publico predicte civitatis nostre iudicio consueto et solito more resignavit prov. v. Johlyno") Praun, eciam nostro concivi, ementi et recipienti pro se, heredibus et successori- bus suis rite et racionabiliter pro certa pecunie quantitate, predicto Johanni Welesch iam plene persoluta, ita quod Nycolaus brasiator, dicte domus inhabitator et possessor, heredes et successores sui, eiusdem domus possessores et inhabitatores, duas mar. gr. in festo s. Georii et alias duas mar. gr. predictorum in festo s. Galli exnunc annis singulis in perpetuum prelibato Johlyno Praun, heredibus et successoribus suis dare debeant et solvere teneantur. Quandocunque autem in aliquo predictorum terminorum termino debitus census per dictos Nycolaum brasiatorem, heredes et successores suos non fuerit persolutus, extunc eos prius- dicti Johlynus Praun, heredes et successores sui pro censu non persoluto et insuper pro- triginta solidis parvulorum den. Prag. pene nomine pignorandi in predictis domo et eius area plenam habebunt licenciam et liberam potestatem. Nam ipse Johlynus Praun exequutus est et fecit plene cum predicto censu, quod de iure predicte civitatis Pragensis fuerat facien- dum. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo civium Pragensium seu civitatis
252 Regesta Bohemiae et Moraviae. 380) 1360 ian. 17. Pragae. Nicolaus praepositus (et Detlevus, archiepiscopi Pragensis vicarii generales), petente Nicolao de Trutnov (Trutnov) presbitero, instrumenti publici 2. die m. ian. a. 1360 in Trutnov scripti tenore inserto (vide superius n. 374), donationem redituum ipsi Nicolao presbitero factam confirmant. universis, ad quos presentes pervenerint. Dat. Prage a. d. 1360 die XVII m. ian. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 13. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 19 n. 30. — [MJ. 381) 1360 ian. 17. Pragae. Nicolaus, (vicarius archiepiscopi Pragensis in spiritualibus generalis), ad permutationem, quam Petrus, plebanus in Ostřetín (Ticzmansdorf), et Petrus, rector hospitalis s. Annae in Hradec Králové, cum consensu Johannis, episcopi Luthomislensis, et Nicolai, vicarii prae- dicti, inter se fecerunt, suum tribuit consensum et Petrum, plebanum in Ostřetin, rectorem hospitalis iam dicti confirmat. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. ecclesiae s. Viti in Libro confirmationum I fol. 22v. — Ed. Tingl, Ll. confirm. archidioecesis Pragensis 1-p. 114. — [L]. 382) 1360 ian. 20. Pragae. Venditio census in Maiori civitate Pragensi. Nos Nycolaus Reinbote iudex, Johannes Leuthomericzer, Ulricus Czotter, Wolflynus Galm, Johannes Rost, Mathias Ress, Seydlinus Ottonis, Waltherus Gabler, Johlynus Junossii, Jeclynus Salmani carnifex, Martinus Waurziconys, Jesco Pibraner et Frana Seidlini de Pieska consules, Nycolaus Znoymer, Bohuslaus de Miliczin, Conradus institor de Nornberch, Merclynus institor de Monte, Ula Silberczeiger et Josslynus Rotonis, iurati Maioris civitatis Pragensis cives, n. f. t. p. u., quod discr. v. Johannes Weless, concivis noster, super domo olim Frenczlini Gilconys, ex opposito domorum Wenczeslai Weytenpecher ex una et Nycolai Otlandi ex alia parte sita in acie, et super area eiusdem domus quatuor mar. annui census, sexaginta quatuor den. gr. Prag. pro qualibet marca numerandas, vendidit et in publico predicte civitatis nostre iudicio consueto et solito more resignavit prov. v. Johlyno") Praun, eciam nostro concivi, ementi et recipienti pro se, heredibus et successori- bus suis rite et racionabiliter pro certa pecunie quantitate, predicto Johanni Welesch iam plene persoluta, ita quod Nycolaus brasiator, dicte domus inhabitator et possessor, heredes et successores sui, eiusdem domus possessores et inhabitatores, duas mar. gr. in festo s. Georii et alias duas mar. gr. predictorum in festo s. Galli exnunc annis singulis in perpetuum prelibato Johlyno Praun, heredibus et successoribus suis dare debeant et solvere teneantur. Quandocunque autem in aliquo predictorum terminorum termino debitus census per dictos Nycolaum brasiatorem, heredes et successores suos non fuerit persolutus, extunc eos prius- dicti Johlynus Praun, heredes et successores sui pro censu non persoluto et insuper pro- triginta solidis parvulorum den. Prag. pene nomine pignorandi in predictis domo et eius area plenam habebunt licenciam et liberam potestatem. Nam ipse Johlynus Praun exequutus est et fecit plene cum predicto censu, quod de iure predicte civitatis Pragensis fuerat facien- dum. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo civium Pragensium seu civitatis
Strana 253
Annus 1360 ian. 17.—20. 253 Pragensis predicte communiri fecimus ad peticionem parcium predictarum. millesimo trecentesimo sexagesimo in die ss. Sebastiani et Fabiani martt. Dat. a. d. Orig. cum sig. in press. perg. olim in archivo monasterii, postea in bibliotheca Nat. ac univ. Pragensis n. 286, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 89 n. 735 (et 737). — HU — IMJ. a) orig. Johyno. 383) 1360 ian. 20. Pragae. De dotatione altaris in ecclesia parochiali in Curia vel alias erigendi et praesentatione magistri Johannis rectoris scolae Curiensis. Nicolaus prepositus etc. vicarii, ut supra. Noveritis, quod constitutus in presencia nostra discr. v. Conradus de Trutnow, cler. Prag. dyoc., procurator et procuratoris nomine discr. v. Johannis nati Nicolai de Trebnicz, cler. Wratislauiensis dyoc., prout per quoddam in- strumentum publicum manu Petri de Drahonicz, cler. Pragensis dyoc., publ. auct. imp. notarii, scriptum et signo suo signatum fecit nobis fidem, quandam litteram discrr. vv. iudicis et iuratorum de Curia, sigillo dicte civitatis de communi cera in pendenti pressula —— nobis presentavit, cuius tenor sequitur in hec verba: Venerabili- pergameni sigillatam, tatis cultu in Cristo preferendo —— (Sequitur tenor litterarum 12. die nov. a. 1359 Curiae datarum, vide superius n. 331). Post cuius quidem litere presentacionem fuit nobis per dictum Conradum nomine procuratorio quo supra suplicatum, ut dotacionem dicti altaris et omnia —— confirmare dignaremur. Nos igitur visa dicta litera et singula in dicta litera contenta.— eiusque tenore intellecto — — dotacionem dicti altaris —— confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1360 die XX m. ian. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 13v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 20 n. 31. — [M. 384) 1360 [post ian. 20]. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, permutationem inter Johannem, rectorem parochialis ecclesiae in Vojkov, et Johannem clientem ibidem faciendam confirmat. universis, ad quos presentes pervenerint, volumus esse notum, quod constitutis in presencia nostra discrr. vv. Johanne, rectore parrochialis ecclesie in Woykow,") nostre dioc., et Johanne ibidem de Woykow cliente, Johannes plebanus predictus coram nobis proposuit, quod ipse, cupiens condicionem ecclesie sue facere meliorem, unum iuger agrorum in villa Borzinahora et unam sex. census ad dictam suam ecclesiam pertinens et pertinentem in- tendebat permutare cum Johanne cliente predicto pro duobus iugeribus agrorum, duabus mar. in censu, duabus piscinis et pro quibusdam rubetis dictis Dubonicz, quas et que dictus Johannes iure hereditario habuit et habebat ibidem in Woykow, 30 sex. gr. den. Prag. dicto Johanni clienti dando in recompensam illius, in quo ipsa bona plus valebant bonis ecclesie antedicte, petens, quatenus dicte permutacioni nostrum dignaremur prebere con- sensum. Nos itaque volentes super dicta permutacione cercius informari, si per ipsam per- mutacionem utilitas procuraretur ecclesie supradicte, certos testes super hoc recipi mandavi- mus, ex quorum dictis reperimus, dictam permutacionem redundare in evidentem utilitatem ecclesie memorate pro eo, quia bona dicte ecclesie in villa Borzinahora distant ab ecclesia predicta fere per medium miliaris et ob hoc dictus plebanus per familiam suam, quam habe-
Annus 1360 ian. 17.—20. 253 Pragensis predicte communiri fecimus ad peticionem parcium predictarum. millesimo trecentesimo sexagesimo in die ss. Sebastiani et Fabiani martt. Dat. a. d. Orig. cum sig. in press. perg. olim in archivo monasterii, postea in bibliotheca Nat. ac univ. Pragensis n. 286, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 89 n. 735 (et 737). — HU — IMJ. a) orig. Johyno. 383) 1360 ian. 20. Pragae. De dotatione altaris in ecclesia parochiali in Curia vel alias erigendi et praesentatione magistri Johannis rectoris scolae Curiensis. Nicolaus prepositus etc. vicarii, ut supra. Noveritis, quod constitutus in presencia nostra discr. v. Conradus de Trutnow, cler. Prag. dyoc., procurator et procuratoris nomine discr. v. Johannis nati Nicolai de Trebnicz, cler. Wratislauiensis dyoc., prout per quoddam in- strumentum publicum manu Petri de Drahonicz, cler. Pragensis dyoc., publ. auct. imp. notarii, scriptum et signo suo signatum fecit nobis fidem, quandam litteram discrr. vv. iudicis et iuratorum de Curia, sigillo dicte civitatis de communi cera in pendenti pressula —— nobis presentavit, cuius tenor sequitur in hec verba: Venerabili- pergameni sigillatam, tatis cultu in Cristo preferendo —— (Sequitur tenor litterarum 12. die nov. a. 1359 Curiae datarum, vide superius n. 331). Post cuius quidem litere presentacionem fuit nobis per dictum Conradum nomine procuratorio quo supra suplicatum, ut dotacionem dicti altaris et omnia —— confirmare dignaremur. Nos igitur visa dicta litera et singula in dicta litera contenta.— eiusque tenore intellecto — — dotacionem dicti altaris —— confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. 1360 die XX m. ian. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 13v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 20 n. 31. — [M. 384) 1360 [post ian. 20]. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, permutationem inter Johannem, rectorem parochialis ecclesiae in Vojkov, et Johannem clientem ibidem faciendam confirmat. universis, ad quos presentes pervenerint, volumus esse notum, quod constitutis in presencia nostra discrr. vv. Johanne, rectore parrochialis ecclesie in Woykow,") nostre dioc., et Johanne ibidem de Woykow cliente, Johannes plebanus predictus coram nobis proposuit, quod ipse, cupiens condicionem ecclesie sue facere meliorem, unum iuger agrorum in villa Borzinahora et unam sex. census ad dictam suam ecclesiam pertinens et pertinentem in- tendebat permutare cum Johanne cliente predicto pro duobus iugeribus agrorum, duabus mar. in censu, duabus piscinis et pro quibusdam rubetis dictis Dubonicz, quas et que dictus Johannes iure hereditario habuit et habebat ibidem in Woykow, 30 sex. gr. den. Prag. dicto Johanni clienti dando in recompensam illius, in quo ipsa bona plus valebant bonis ecclesie antedicte, petens, quatenus dicte permutacioni nostrum dignaremur prebere con- sensum. Nos itaque volentes super dicta permutacione cercius informari, si per ipsam per- mutacionem utilitas procuraretur ecclesie supradicte, certos testes super hoc recipi mandavi- mus, ex quorum dictis reperimus, dictam permutacionem redundare in evidentem utilitatem ecclesie memorate pro eo, quia bona dicte ecclesie in villa Borzinahora distant ab ecclesia predicta fere per medium miliaris et ob hoc dictus plebanus per familiam suam, quam habe-
Strana 254
254 Regesta Bohemiae et Moraviae. bat in Woykow, ipsos agros in Borzinahora non potuit excolere, sed oportebat eum ibi habere specialem colonum; et bona Johannis clientis predicti, dicte ecclesie virtute huius- modi permutacionis applicanda, sunt sita infra limites ville Woykow predicte. Ideoque dicte permutacioni auctoritate nostra ordinaria consensimus et presentibus consentimus ipsique nostrum prebuimus et prebemus assensum.— Dat. Pragae a. d. 1360.5) In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 14. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 20 n. 32. — [MJ. a) cop.: Woykolo. — b) sic in cop., in codice praecedunt litterae 20. die m. ian. a. 1360 datae. 385) 1360 ian. 20. Plassenberg. Albertus et Fridericus burggravii Norimbergenses ius feudi castri et montis Rotenberg Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendunt. Wir Albrecht und Friderich von gotes gn. buregrafen ze Nürmberg veriehen und tun kunt — —, daz wir dem allerdurchl. unserm lieben gnedigen herren h. Karln, Rômischer —— und kuneg ze Beheim, mit güter vorbetrachtung unt mit unsers rats rat recht keyser und redlichen verkauft und ze kauffen geben haben, im und dem küngreich ze Beheim, die lehenschaft der vesten und des pergs zu dem Rotenberg, als dieselben vesten und den perg unserr lieber getrewer Heinrich der Wildensteiner genant von Rotenberg von uns und unserr herschaft ze lehen hat gehabt, umb drew tüsent güter und swerr guldein, der wir gar und genczlichen von im gewert und bezalt sint, also daz wir, dhein unser erben noch nach- komen nymmermer kein ansprache nach derselben lehenschaft der vesten und des perges zu dem Rôtenberg und über alles, daz z derselben vorgenanten vesten und perg gehôrt, daz der obgenant Heinrich Wildensteiner von uns und unserr herschaft ze lehen gehabt hat, haben noch gewinnen sûllen in dhein weyse on geverde. Und daz daz also ewiclichen craft und macht habe und nymmer vergezzen werde, und auch zu ainer merern sicherheit und urchünde geben wir disen brif, versigelten mit unsern grozzen anhangenden insigeln. Den geben ist am nechsten montag vor s. Paulstag, als er bekert wart, ze Plassenberg uf der vesten, do man zalt —— drewzehenhundert und in dem sechczigstem iare. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Super vendicione feudi seu omagii castri Rotemberg burggraviorum Nurembergensium. — Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. 1 p. 1215 n. 205.—Sommersberg, Sil. rer. SS I1I p. 69 n. 52 (ad 19. ian.) Stillfried-Maerkel, Monum. Zollerana III p. 368 n. (ad 19. ian.) — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. II, I p. 470 n. 466. — HU — ſM. 386) 1360 ian. 21. Pragae. Karolus imperator et rex Czenconi de Lipa, submarescallo imperatricis, ius regium in duo- decim sexagenis per Rehák de Třebovle relictis confert. n. f. etc., quod consideratis multiplicibus utilibus et fidelibus obsequiis, quibus Czenco de Lypans, submarescallus seren. Anne, Romanorum imperatricis etc., ill. consortis nostre karissime, nobis et eidem nostre conthorali complacuisse dinoscitur et in futurum utilius tenebitur et debebit, omne ius, quod nobis in duodecim sex. gr. den. Prag., per quon- dam Sdrzehak de Sdrzebobel relictis, ad nos tamquam regem Boemie devolutis, ut asseritur, eidem Czenconi damus, conferimus liberaliter et donamus aliorum iuribus semper salvis. Mandamus igitur universis et singulis burgraviis, capitaneis ceterisque regni nostri Boemie
254 Regesta Bohemiae et Moraviae. bat in Woykow, ipsos agros in Borzinahora non potuit excolere, sed oportebat eum ibi habere specialem colonum; et bona Johannis clientis predicti, dicte ecclesie virtute huius- modi permutacionis applicanda, sunt sita infra limites ville Woykow predicte. Ideoque dicte permutacioni auctoritate nostra ordinaria consensimus et presentibus consentimus ipsique nostrum prebuimus et prebemus assensum.— Dat. Pragae a. d. 1360.5) In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 14. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 20 n. 32. — [MJ. a) cop.: Woykolo. — b) sic in cop., in codice praecedunt litterae 20. die m. ian. a. 1360 datae. 385) 1360 ian. 20. Plassenberg. Albertus et Fridericus burggravii Norimbergenses ius feudi castri et montis Rotenberg Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendunt. Wir Albrecht und Friderich von gotes gn. buregrafen ze Nürmberg veriehen und tun kunt — —, daz wir dem allerdurchl. unserm lieben gnedigen herren h. Karln, Rômischer —— und kuneg ze Beheim, mit güter vorbetrachtung unt mit unsers rats rat recht keyser und redlichen verkauft und ze kauffen geben haben, im und dem küngreich ze Beheim, die lehenschaft der vesten und des pergs zu dem Rotenberg, als dieselben vesten und den perg unserr lieber getrewer Heinrich der Wildensteiner genant von Rotenberg von uns und unserr herschaft ze lehen hat gehabt, umb drew tüsent güter und swerr guldein, der wir gar und genczlichen von im gewert und bezalt sint, also daz wir, dhein unser erben noch nach- komen nymmermer kein ansprache nach derselben lehenschaft der vesten und des perges zu dem Rôtenberg und über alles, daz z derselben vorgenanten vesten und perg gehôrt, daz der obgenant Heinrich Wildensteiner von uns und unserr herschaft ze lehen gehabt hat, haben noch gewinnen sûllen in dhein weyse on geverde. Und daz daz also ewiclichen craft und macht habe und nymmer vergezzen werde, und auch zu ainer merern sicherheit und urchünde geben wir disen brif, versigelten mit unsern grozzen anhangenden insigeln. Den geben ist am nechsten montag vor s. Paulstag, als er bekert wart, ze Plassenberg uf der vesten, do man zalt —— drewzehenhundert und in dem sechczigstem iare. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Super vendicione feudi seu omagii castri Rotemberg burggraviorum Nurembergensium. — Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. 1 p. 1215 n. 205.—Sommersberg, Sil. rer. SS I1I p. 69 n. 52 (ad 19. ian.) Stillfried-Maerkel, Monum. Zollerana III p. 368 n. (ad 19. ian.) — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. II, I p. 470 n. 466. — HU — ſM. 386) 1360 ian. 21. Pragae. Karolus imperator et rex Czenconi de Lipa, submarescallo imperatricis, ius regium in duo- decim sexagenis per Rehák de Třebovle relictis confert. n. f. etc., quod consideratis multiplicibus utilibus et fidelibus obsequiis, quibus Czenco de Lypans, submarescallus seren. Anne, Romanorum imperatricis etc., ill. consortis nostre karissime, nobis et eidem nostre conthorali complacuisse dinoscitur et in futurum utilius tenebitur et debebit, omne ius, quod nobis in duodecim sex. gr. den. Prag., per quon- dam Sdrzehak de Sdrzebobel relictis, ad nos tamquam regem Boemie devolutis, ut asseritur, eidem Czenconi damus, conferimus liberaliter et donamus aliorum iuribus semper salvis. Mandamus igitur universis et singulis burgraviis, capitaneis ceterisque regni nostri Boemie
Strana 255
Annus 1360 ian. 20.—21. 255 officialibus, ne dictum Czenconem in presenti nostra collacione seu donacione impedire presumant, sicut nostram diligunt graciam conservare. Presencium etc. Dat. Prage anno LX,indiccione XIII, XII kal. febr., regnorum ut supra. Per magistrum curie Conra- dus de Gysenheim. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. Iv. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 6 n. 4. — Reg. imp. VIII 3040. — HU — [MJ. 387) 1360 ian. 21. Nicolaus de Lobeč ultimum condit testamentum. Noverint universi, quod ego Nicolaus de Lobcz t. p. recognosco, quod ex dei gracia usuali sanitate corporis nunc fruens testamentum meum ultimum de bonis meis mobilibus et immobilibus quibuslibet, ne intencio mea circa hoc, si intestatus, quod absit, ab hac vita migrarem, subvertatur, matura deliberacione eciam super eo habita propter maiorem cautelam ordino, dispono et facio sub condicionibus infrascriptis: primo igitur lego ac dispono, si me, ut prefertur intestatum ab hac vita contingat migrare, quod tunc bonorum meorum quorumlibet, que in villa Lobcz predicta et suis appendiis habere noscor, medie- tatem plenam strenuus miles d. Waczlaus de Mnetesch, frater meus carnalis, una cum suis heredibus debeat seu debeant iure hereditario quolibet habere et possidere post huiusmodi mortem meam. Deinde lego ac deputo residuam medietatem plenam dictorum bonorum meorum in Lobez eciam simili modo domine Ele sorori mee carnali et eius heredibus seu pueris, quos nunc habet et in futurum habebit, sub divisione pari, ita tamen quod sororius meus, ipsius domine Ele maritus, super dictam medietatem plenam penitus nullam debeat et possit auctoritatem et potestatem habere, sed predictus d. Waczlaus frater meus dictorum domine Ele, sororis mee, et puerorum eius esse debebit verus et fidelis tutor, medietatem dictorum bonorum in Lobcz, quam eis, ut prefertur, legavi in omnibus fideliter regens secundum fidem suam et consilium dicte domine Ele sororis mee, donec ipsi pueri ipsius Ele ad annos discrecionis plene perveniant, et tunc dictus d. Waczlaus frater meus eorundem puerorum, qui vixerint, cuilibet porcionem suam illius pecunie dabit, quam ipsa medietas, si ipsi d. Waczlao esset per me vendita, solvere potuisset. Et si ipsorum puerorum dicte domine Ele quoscunque antequam annos discrecionis capiant mori continget, tunc porcio morien- cium ad suos germanos ceteros, quamdiu quisquam eorum vixerit, devolvetur. Si autem ipsi pueri omnes priusquam annos discrecionis habeant, quod absit, morerentur, tunc dicta medietas bonorum in Lobcz eis legata mox ad predictam dominam Elam sororem meam, si tunc viveret, debebit iure hereditario ita pertinere, quod ei dictus d. Waczlaus frater meus aut eo non extante heredes sui valorem sepedicte medietatis bonorum in Lobez secundum taxam amicorum eius cum prompta pecunia solvere tenebuntur. Sed si ipsa domina Ela omnibus suis pueris modo premisso forsitan mortuis prius defuncta esset, tunc sepedicta medietas bonorum in Lobcz eis legata ad predictos d. Waczlaum et heredes suos devolvatur et libere pertineat pleno iure. Eo eciam expresso, quod predicti d. Waczlaus et domina Ela germani mei carnales iuxta prescripta beneficia eis per me exhibita sibi habeant animam meam, prout fieri devote supplico, fideliter recommissam. In quorum evidenciam sigillum meum, in testimonium vero sigilla prudencium virorum Jesslini Rotonis et Johlini Junossii, consulum seu iuratorum civium Pragensium, ad preces meas presentibus sunt appensa. Dat. die s. Agnetis virg. et mart. a. d. millessimo trecentesimo sexagesimo. Cop. coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 986 fol. 168°. — Ed. Teige, Zprávy o statcích a přích ven- kovských, Arch. Ces. XXVIII p. 35 n. 1. — IMJ.
Annus 1360 ian. 20.—21. 255 officialibus, ne dictum Czenconem in presenti nostra collacione seu donacione impedire presumant, sicut nostram diligunt graciam conservare. Presencium etc. Dat. Prage anno LX,indiccione XIII, XII kal. febr., regnorum ut supra. Per magistrum curie Conra- dus de Gysenheim. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. Iv. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 6 n. 4. — Reg. imp. VIII 3040. — HU — [MJ. 387) 1360 ian. 21. Nicolaus de Lobeč ultimum condit testamentum. Noverint universi, quod ego Nicolaus de Lobcz t. p. recognosco, quod ex dei gracia usuali sanitate corporis nunc fruens testamentum meum ultimum de bonis meis mobilibus et immobilibus quibuslibet, ne intencio mea circa hoc, si intestatus, quod absit, ab hac vita migrarem, subvertatur, matura deliberacione eciam super eo habita propter maiorem cautelam ordino, dispono et facio sub condicionibus infrascriptis: primo igitur lego ac dispono, si me, ut prefertur intestatum ab hac vita contingat migrare, quod tunc bonorum meorum quorumlibet, que in villa Lobcz predicta et suis appendiis habere noscor, medie- tatem plenam strenuus miles d. Waczlaus de Mnetesch, frater meus carnalis, una cum suis heredibus debeat seu debeant iure hereditario quolibet habere et possidere post huiusmodi mortem meam. Deinde lego ac deputo residuam medietatem plenam dictorum bonorum meorum in Lobez eciam simili modo domine Ele sorori mee carnali et eius heredibus seu pueris, quos nunc habet et in futurum habebit, sub divisione pari, ita tamen quod sororius meus, ipsius domine Ele maritus, super dictam medietatem plenam penitus nullam debeat et possit auctoritatem et potestatem habere, sed predictus d. Waczlaus frater meus dictorum domine Ele, sororis mee, et puerorum eius esse debebit verus et fidelis tutor, medietatem dictorum bonorum in Lobcz, quam eis, ut prefertur, legavi in omnibus fideliter regens secundum fidem suam et consilium dicte domine Ele sororis mee, donec ipsi pueri ipsius Ele ad annos discrecionis plene perveniant, et tunc dictus d. Waczlaus frater meus eorundem puerorum, qui vixerint, cuilibet porcionem suam illius pecunie dabit, quam ipsa medietas, si ipsi d. Waczlao esset per me vendita, solvere potuisset. Et si ipsorum puerorum dicte domine Ele quoscunque antequam annos discrecionis capiant mori continget, tunc porcio morien- cium ad suos germanos ceteros, quamdiu quisquam eorum vixerit, devolvetur. Si autem ipsi pueri omnes priusquam annos discrecionis habeant, quod absit, morerentur, tunc dicta medietas bonorum in Lobcz eis legata mox ad predictam dominam Elam sororem meam, si tunc viveret, debebit iure hereditario ita pertinere, quod ei dictus d. Waczlaus frater meus aut eo non extante heredes sui valorem sepedicte medietatis bonorum in Lobez secundum taxam amicorum eius cum prompta pecunia solvere tenebuntur. Sed si ipsa domina Ela omnibus suis pueris modo premisso forsitan mortuis prius defuncta esset, tunc sepedicta medietas bonorum in Lobcz eis legata ad predictos d. Waczlaum et heredes suos devolvatur et libere pertineat pleno iure. Eo eciam expresso, quod predicti d. Waczlaus et domina Ela germani mei carnales iuxta prescripta beneficia eis per me exhibita sibi habeant animam meam, prout fieri devote supplico, fideliter recommissam. In quorum evidenciam sigillum meum, in testimonium vero sigilla prudencium virorum Jesslini Rotonis et Johlini Junossii, consulum seu iuratorum civium Pragensium, ad preces meas presentibus sunt appensa. Dat. die s. Agnetis virg. et mart. a. d. millessimo trecentesimo sexagesimo. Cop. coaeva Pragae in archivo civitatis, ms 986 fol. 168°. — Ed. Teige, Zprávy o statcích a přích ven- kovských, Arch. Ces. XXVIII p. 35 n. 1. — IMJ.
Strana 256
256 Regesta Bohemiae et Moraviae. 388) 1360 ian. 22. Pragae. Karolus imperator et rex Ofcae relictae Vanconis de Vinařice possessionem villae Bohušo- vice confirmat. n. f. etc., quod cum nob. Ofka relicta quondam Wanconis de Wynaricz villam Bo- husewicz cum suis pertinenciis ad tempora vite sue a religg. preposito, priorissa et toto con- ventu mon. Dokezanensis ord. Prem., Pragensis dioc., comparaverit, ut in litteris desuper confectis plenius est expressum, nobisque supplicaverit, ut dictam empcionem approbare, ratificare et eidem auctoritate regia Boemie consentire dignaremur graciose, nos vero peti- cionem eiusdem Ofke racionabilem estimantes, predictam empcionem et litteras desuper confectas, prout rite et racionabiliter processerunt, approbamus, ratificamus et eidem empcioni, prout digne possumus, nostrum assensum auctoritate regia Boemie t. p. liberaliter impertimur, nostris, regni Boemie, dicti monasterii Dogczanensis et aliorum iuribus semper salvis. Post mortem autem Ofke prefate villa Bohusewicz prefata cum omnibus suis perti- nenciis ad dictum mon. Dogczanense, ut prius, libere revertatur. Presencium etc. Dat. Prage, anno LX, XI kal. febr., regnorum etc. Per Bohusconem de Wilharticz Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. Iv. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 5 n. 3. — Reg. imp. VIII 3046. — HU — [MJ. 389) 1360 ian. 23. Pragae. Karolus imperator et rex litteras, quibus Beneda abbas et conventus monasterii in Teplá, ord. Praemonstratensis, 16. die m. iun. a. 1346 datas bona, per mortem Johannis Puchelberger ad monasterium devoluta, Elisabeth relictae eius eiusdemque Elisabeth fratribus, filiis Henrici Tullengerii, donaverunt, harum litterarum tenore inserto (vide Reg. Boh. et Mor. IV p. 690 n. 1726), in personam Conradi nati olim Henrici Tullengerii, civis Teplensis, heredum et succes- sorum suorum auctoritate regia Bohemiae confirmat. Poena decem marc. puri auri. n. f. etc., quod constitutus in maiestatis nostre presencia. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, X kal. febr., regnorum etc. Rudolphus de Fridberg. Per d. cancellarium Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 2. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 8 n. 6. — Reg. imp. VIII 3047. — HU — [MJ. 390) 1360 ian. 23. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico Sartori, civi Glacensi, concedit, ut in vita vel in morte de bonis suis disponere valeat. — n. f. etc., quod ad ven. Johannis, Luthomislensis episcopi, principis, cancellarii et dev. nostri, supplicacionis instanciam — — damus, concedimus et largimur dil. nobis Henrico Sartori, civi Glacensi, fid. nostro, plenam facultatem ac licenciam et omnimodam potestatem universa bona sua, inmobilia et mobilia, in opido Glacensi aut extra in quovis alio loco consistencia, que nunc tenet et possidet seu iustis titulis acquisierit in futurum, nominatim uxori sue aut cuicunque alteri persone seculari, sive sit ei consanguinitate iuncta vel ad eum sanguinis communione non pertinens, in vita vel in morte donandi, testandi, legandi et alio quovis modo disponendi, sicut sibi melius et utilius videbitur expedire, de- cernentes et auctoritate regia Boemie statuentes, quod quecunque persona secularis, nomi-
256 Regesta Bohemiae et Moraviae. 388) 1360 ian. 22. Pragae. Karolus imperator et rex Ofcae relictae Vanconis de Vinařice possessionem villae Bohušo- vice confirmat. n. f. etc., quod cum nob. Ofka relicta quondam Wanconis de Wynaricz villam Bo- husewicz cum suis pertinenciis ad tempora vite sue a religg. preposito, priorissa et toto con- ventu mon. Dokezanensis ord. Prem., Pragensis dioc., comparaverit, ut in litteris desuper confectis plenius est expressum, nobisque supplicaverit, ut dictam empcionem approbare, ratificare et eidem auctoritate regia Boemie consentire dignaremur graciose, nos vero peti- cionem eiusdem Ofke racionabilem estimantes, predictam empcionem et litteras desuper confectas, prout rite et racionabiliter processerunt, approbamus, ratificamus et eidem empcioni, prout digne possumus, nostrum assensum auctoritate regia Boemie t. p. liberaliter impertimur, nostris, regni Boemie, dicti monasterii Dogczanensis et aliorum iuribus semper salvis. Post mortem autem Ofke prefate villa Bohusewicz prefata cum omnibus suis perti- nenciis ad dictum mon. Dogczanense, ut prius, libere revertatur. Presencium etc. Dat. Prage, anno LX, XI kal. febr., regnorum etc. Per Bohusconem de Wilharticz Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. Iv. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 5 n. 3. — Reg. imp. VIII 3046. — HU — [MJ. 389) 1360 ian. 23. Pragae. Karolus imperator et rex litteras, quibus Beneda abbas et conventus monasterii in Teplá, ord. Praemonstratensis, 16. die m. iun. a. 1346 datas bona, per mortem Johannis Puchelberger ad monasterium devoluta, Elisabeth relictae eius eiusdemque Elisabeth fratribus, filiis Henrici Tullengerii, donaverunt, harum litterarum tenore inserto (vide Reg. Boh. et Mor. IV p. 690 n. 1726), in personam Conradi nati olim Henrici Tullengerii, civis Teplensis, heredum et succes- sorum suorum auctoritate regia Bohemiae confirmat. Poena decem marc. puri auri. n. f. etc., quod constitutus in maiestatis nostre presencia. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, X kal. febr., regnorum etc. Rudolphus de Fridberg. Per d. cancellarium Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 2. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 8 n. 6. — Reg. imp. VIII 3047. — HU — [MJ. 390) 1360 ian. 23. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico Sartori, civi Glacensi, concedit, ut in vita vel in morte de bonis suis disponere valeat. — n. f. etc., quod ad ven. Johannis, Luthomislensis episcopi, principis, cancellarii et dev. nostri, supplicacionis instanciam — — damus, concedimus et largimur dil. nobis Henrico Sartori, civi Glacensi, fid. nostro, plenam facultatem ac licenciam et omnimodam potestatem universa bona sua, inmobilia et mobilia, in opido Glacensi aut extra in quovis alio loco consistencia, que nunc tenet et possidet seu iustis titulis acquisierit in futurum, nominatim uxori sue aut cuicunque alteri persone seculari, sive sit ei consanguinitate iuncta vel ad eum sanguinis communione non pertinens, in vita vel in morte donandi, testandi, legandi et alio quovis modo disponendi, sicut sibi melius et utilius videbitur expedire, de- cernentes et auctoritate regia Boemie statuentes, quod quecunque persona secularis, nomi-
Strana 257
Annus 1360 ian. 25. 257 natim uxor eius, dicta bona in toto vel in parte nomine seu titulo donacionis, legacionis, testamenti sive alterius disposicionis post mortem dicti Henrici Sartoris habuerit sub testi- monio litterarum civitatis Glacensis, ipsis bonis inmobilibus et mobilibus, ut premittitur, iuxta tenorem litterarum civitatis predicte uti et gaudere debeat sub ompibus illis iuribus et condicionibus, sicut antedictus Henricus eadem bona dinoscitur tenuisse, inhibentes universis et singulis capitaneis, burgraviis et officialibus nostris per regnum nostrum Boemie, — — firmiter et districte, ne personas illas, quibus dictus nominatim burgraviis in Glacz — Henricus bona sua donanda, testanda seu leganda duxerit, ut premittitur, ullo umquam — —. Presencium per tempore in eisdem bonis impedire, molestare seu gravare audeant omnia ut supra.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 2. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 10 n. 7. — Extr. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Graf. Glatz I p. 166. — Reg. imp. VIII 3048. — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae anno LX, ind. XIII, X kal. febr. Conrado nato Henrici Tullengerii datae. 391) 1360 ian. 24. Pragae. De dote Lukardis uxoris Henrici iunioris advocati in Plauen. D. imperator consentit, quod nob. Heinricus iunior advocatus in Plawen nob. Lukardem conthoralem eius cum mille mar. puri argenti dotare valeat super civitate et castro Plawen et pertinenciis ipsius, dependentibus in feudum a corona regni Boemie, ea videlicet condi- cione, quod post mortem ipsius Heinrici dicta Lukardis dotem prescriptam possideat ad vite sue tempora, et quamdiu reges Boemie ipsam expedierint de mille mar. Et si filias reliquerit, ipse filie et sui heredes filie et masculi, si supersint, succedent in ipso dotalicio, tamdiu et quousque reges Boemie ipsas desponsaverint et tradiderint matrimoniali copule cum dictis mille mar. In defectu premissorum post mortem dictorum coniugum civitas et castrum cum suis pertinenciis iure feudi ad regnum Boemie devolventur. Dat. Prage anno LX in vigilia Conversionis s. Pauli, regnorum etc. Per d. imperarotem Heinricus de Wesalia. Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 3v. — Reg. imp. VIII 7020. — HU—IMJ. 392) 1360 ian. 25. Pragae. Karolus imperator et rex interdicit, ne Zbynco de Hasenburg nec homines sui censuales ad iudicia citentur, quamdiu dictus Zbynco in monasterio Insulae sub castro Valdek vel in domo sua in Nova civitate Pragensi moram traxerit. — universis czudariis, ursedniconibus iusticiariis, iudicibus, consulibus ac ceteris administratoribus iusticie regni Boemie in singulis provinciis et ubilibet constitutis, fidd. suis dill., graciam etc. Cum nob. Swinco de Hasenburg, supremus camere nostre magister, con- siliarius et fid. noster, post multos labores, quibus iuxta mundanos honores et seculi famam in plurimorum regum et principum obsequiis ac in nostris precipue gloriosius milita- vit, nunc terrene laudis aviditate contempta ad supremi regis latriam animum et spem digna dei vocacione velit dirigere et ad illius aspirare conspectum, qui non corruptibilibus auro vel argento stipendia solet erogare militibus, sed eterne glorie interminabilia gaudia pollicetur, et ob hoc ut divino cultui eo liberius vacare possit et valeat, quo fuerit a secula- rium personarum separatus consorcio, se ad monasterium Insule sub castro Waldek, ord. fratrum heremitarum s. Augustini, Pragensis dioc., vel in domum suam in Nova civitate 17 Regesta
Annus 1360 ian. 25. 257 natim uxor eius, dicta bona in toto vel in parte nomine seu titulo donacionis, legacionis, testamenti sive alterius disposicionis post mortem dicti Henrici Sartoris habuerit sub testi- monio litterarum civitatis Glacensis, ipsis bonis inmobilibus et mobilibus, ut premittitur, iuxta tenorem litterarum civitatis predicte uti et gaudere debeat sub ompibus illis iuribus et condicionibus, sicut antedictus Henricus eadem bona dinoscitur tenuisse, inhibentes universis et singulis capitaneis, burgraviis et officialibus nostris per regnum nostrum Boemie, — — firmiter et districte, ne personas illas, quibus dictus nominatim burgraviis in Glacz — Henricus bona sua donanda, testanda seu leganda duxerit, ut premittitur, ullo umquam — —. Presencium per tempore in eisdem bonis impedire, molestare seu gravare audeant omnia ut supra.1) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 2. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 10 n. 7. — Extr. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Graf. Glatz I p. 166. — Reg. imp. VIII 3048. — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae anno LX, ind. XIII, X kal. febr. Conrado nato Henrici Tullengerii datae. 391) 1360 ian. 24. Pragae. De dote Lukardis uxoris Henrici iunioris advocati in Plauen. D. imperator consentit, quod nob. Heinricus iunior advocatus in Plawen nob. Lukardem conthoralem eius cum mille mar. puri argenti dotare valeat super civitate et castro Plawen et pertinenciis ipsius, dependentibus in feudum a corona regni Boemie, ea videlicet condi- cione, quod post mortem ipsius Heinrici dicta Lukardis dotem prescriptam possideat ad vite sue tempora, et quamdiu reges Boemie ipsam expedierint de mille mar. Et si filias reliquerit, ipse filie et sui heredes filie et masculi, si supersint, succedent in ipso dotalicio, tamdiu et quousque reges Boemie ipsas desponsaverint et tradiderint matrimoniali copule cum dictis mille mar. In defectu premissorum post mortem dictorum coniugum civitas et castrum cum suis pertinenciis iure feudi ad regnum Boemie devolventur. Dat. Prage anno LX in vigilia Conversionis s. Pauli, regnorum etc. Per d. imperarotem Heinricus de Wesalia. Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 3v. — Reg. imp. VIII 7020. — HU—IMJ. 392) 1360 ian. 25. Pragae. Karolus imperator et rex interdicit, ne Zbynco de Hasenburg nec homines sui censuales ad iudicia citentur, quamdiu dictus Zbynco in monasterio Insulae sub castro Valdek vel in domo sua in Nova civitate Pragensi moram traxerit. — universis czudariis, ursedniconibus iusticiariis, iudicibus, consulibus ac ceteris administratoribus iusticie regni Boemie in singulis provinciis et ubilibet constitutis, fidd. suis dill., graciam etc. Cum nob. Swinco de Hasenburg, supremus camere nostre magister, con- siliarius et fid. noster, post multos labores, quibus iuxta mundanos honores et seculi famam in plurimorum regum et principum obsequiis ac in nostris precipue gloriosius milita- vit, nunc terrene laudis aviditate contempta ad supremi regis latriam animum et spem digna dei vocacione velit dirigere et ad illius aspirare conspectum, qui non corruptibilibus auro vel argento stipendia solet erogare militibus, sed eterne glorie interminabilia gaudia pollicetur, et ob hoc ut divino cultui eo liberius vacare possit et valeat, quo fuerit a secula- rium personarum separatus consorcio, se ad monasterium Insule sub castro Waldek, ord. fratrum heremitarum s. Augustini, Pragensis dioc., vel in domum suam in Nova civitate 17 Regesta
Strana 258
258 Regesta Bohemiae et Moraviae. Pragensi sitam proponat accipere, sicut huiusmodi salutare suum propositum nobis apperue- rit spiraculo vive vocis, fidelitati vestre mandamus et iniungimus presentibus seriose, hoc precise volentes, quatenus prefatum Swinconem, quociens et quamdiu in prefato monasterio seu in domo predicta moram traxerit ac suos homines censuales pro quacumque causa, cuius eciam condicionis existat, non permittatis ad vestra citari iudicia vel ad vestrum auditorium evocari, nam omnes citaciones, acciones, accusaciones, sentencias et alia inde sequencia, que adversus nostre maiestatis indultum attemptate seu attemptata fuerint, in vestris iudiciis seu coram vobis per quamcumque personam annullamus, irritamus et momenti declaramus fore nullius neque dictum Swinconem aut suos homines censuales ob hoc volumus in aliquo penitus obligari, ymmo verius vos et quoslibet contrafacientes, qui presenti nostre maiestatis indulto reniti contenderint, gravem indignacionem et offensam Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. nostram ipso facto volumus incidisse. XIII, octavo kal. febr., regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 6. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 37 n. 18. — Reg. imp. VIII 3050. — HU — [MJ. 393) 1360 ian. 25. Pragae. Monasterium b. Mariae virg. in pede pontis Pragensis hortum monasterio Slavorum in Nova civitate Pragensi confert. Nos frater Gallus, domorum per Boemiam, Poloniam, Austriam et Moraviam prior generalis, Nicolaus commendator, Franciscus prior totusque conventus domus s. Marie in suburbio castri Pragensis, ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimitani, ad universorum noti- ciam deducimus per presentes, quod nos inspectis et consideratis multiplicibus graciis, donacionibus, favoribus ac beneficiis, quibus se invictissimus princeps et dominus d. Karolus quartus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, — — in singulis nostris ac domorum nostrarum negociis et factis reddidit hactenus et cottidie redere non deserit graciorem, ortum nostrum mon. Slavorum s. Jeronimi, ord. s. Benedicti, in Nova civitate Pragensi annexum et contiguum cum omnibus ipsius iuribus, finibus et circumferenciis, prout hactenus ad nos et nostrum monasterium predictum spectavit et pertinuit, ad requisi- cionem et rogatum predicti domini nostri imperatoris honn. et religg. .. abbati et conventui mon. s. Jeronimi predicti donamus sponte, libere et irrevocabiliter per presentes ad haben- dum, tenendum, locandum et utifruendum hereditarie et perpetue contradiccione nostra et quorumlibet successorum nostrorum penitus semota et aversa. Transferimus nichilominus in dictum mon. Slavorum s. Jeronimi omne ius, quod nobis, nostro monasterio et ordini in dicto orto competit ad presens seu competere potuerit quomodolibet in futurum. Renun- ciamus igitur omni iuri et iuris beneficio, tam canonum quam legum excepcioni, statuto, accioni et privilegio, quocumque nomine sorciantur, que nobis in dicto orto in toto vel in parte competere possent quomodolibet in futurum, promittentesque bona fide pro nobis, nostro monasterio et conventu predictis easdem translacionem et donacionem inviolabiliter observare. Presencium sub nostro ac nostri conventus sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo ipso die Conversionis b. Pauli ap. Orig. (A) cum 3 sigg. in press. perg., quorum 3) avulsum deest, olim in mon. s. Nicolai Vetero Pragae, postea Pragae in bibl. Nat. ac univ. n. 289, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum Pragae. Sigilla: 1) fratris Galli rot. de cera rubra comm. impressa, laesum, vide superius n. 274. 2) con- ventus rot. de cera comm., laesum. — Cop. (B) in Registro Slavorum p. 40. — Edd. (ex B) Helmling- Horcicka, Das vollst. Registrum Slavorum p. 74 n. 33. — Extr. (ex B) Schlesinger, Das „Registrum Slavorum“, MVGDB 16 p. 258. —Schubert, (ex A) Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster p. 78 n. 625. — Cf. et. Schaller, Beschreibung Prag IV p. 73 — HU — [MJ.
258 Regesta Bohemiae et Moraviae. Pragensi sitam proponat accipere, sicut huiusmodi salutare suum propositum nobis apperue- rit spiraculo vive vocis, fidelitati vestre mandamus et iniungimus presentibus seriose, hoc precise volentes, quatenus prefatum Swinconem, quociens et quamdiu in prefato monasterio seu in domo predicta moram traxerit ac suos homines censuales pro quacumque causa, cuius eciam condicionis existat, non permittatis ad vestra citari iudicia vel ad vestrum auditorium evocari, nam omnes citaciones, acciones, accusaciones, sentencias et alia inde sequencia, que adversus nostre maiestatis indultum attemptate seu attemptata fuerint, in vestris iudiciis seu coram vobis per quamcumque personam annullamus, irritamus et momenti declaramus fore nullius neque dictum Swinconem aut suos homines censuales ob hoc volumus in aliquo penitus obligari, ymmo verius vos et quoslibet contrafacientes, qui presenti nostre maiestatis indulto reniti contenderint, gravem indignacionem et offensam Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. nostram ipso facto volumus incidisse. XIII, octavo kal. febr., regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 6. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 37 n. 18. — Reg. imp. VIII 3050. — HU — [MJ. 393) 1360 ian. 25. Pragae. Monasterium b. Mariae virg. in pede pontis Pragensis hortum monasterio Slavorum in Nova civitate Pragensi confert. Nos frater Gallus, domorum per Boemiam, Poloniam, Austriam et Moraviam prior generalis, Nicolaus commendator, Franciscus prior totusque conventus domus s. Marie in suburbio castri Pragensis, ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimitani, ad universorum noti- ciam deducimus per presentes, quod nos inspectis et consideratis multiplicibus graciis, donacionibus, favoribus ac beneficiis, quibus se invictissimus princeps et dominus d. Karolus quartus, Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, — — in singulis nostris ac domorum nostrarum negociis et factis reddidit hactenus et cottidie redere non deserit graciorem, ortum nostrum mon. Slavorum s. Jeronimi, ord. s. Benedicti, in Nova civitate Pragensi annexum et contiguum cum omnibus ipsius iuribus, finibus et circumferenciis, prout hactenus ad nos et nostrum monasterium predictum spectavit et pertinuit, ad requisi- cionem et rogatum predicti domini nostri imperatoris honn. et religg. .. abbati et conventui mon. s. Jeronimi predicti donamus sponte, libere et irrevocabiliter per presentes ad haben- dum, tenendum, locandum et utifruendum hereditarie et perpetue contradiccione nostra et quorumlibet successorum nostrorum penitus semota et aversa. Transferimus nichilominus in dictum mon. Slavorum s. Jeronimi omne ius, quod nobis, nostro monasterio et ordini in dicto orto competit ad presens seu competere potuerit quomodolibet in futurum. Renun- ciamus igitur omni iuri et iuris beneficio, tam canonum quam legum excepcioni, statuto, accioni et privilegio, quocumque nomine sorciantur, que nobis in dicto orto in toto vel in parte competere possent quomodolibet in futurum, promittentesque bona fide pro nobis, nostro monasterio et conventu predictis easdem translacionem et donacionem inviolabiliter observare. Presencium sub nostro ac nostri conventus sigillo testimonio literarum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo ipso die Conversionis b. Pauli ap. Orig. (A) cum 3 sigg. in press. perg., quorum 3) avulsum deest, olim in mon. s. Nicolai Vetero Pragae, postea Pragae in bibl. Nat. ac univ. n. 289, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum Pragae. Sigilla: 1) fratris Galli rot. de cera rubra comm. impressa, laesum, vide superius n. 274. 2) con- ventus rot. de cera comm., laesum. — Cop. (B) in Registro Slavorum p. 40. — Edd. (ex B) Helmling- Horcicka, Das vollst. Registrum Slavorum p. 74 n. 33. — Extr. (ex B) Schlesinger, Das „Registrum Slavorum“, MVGDB 16 p. 258. —Schubert, (ex A) Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster p. 78 n. 625. — Cf. et. Schaller, Beschreibung Prag IV p. 73 — HU — [MJ.
Strana 259
Annus 1360 ian. 25. 259 394) 1360 ian. 25. Halbendorf. Instrumentum publicum, quomodo canonici Vratislavienses coacti fuerint suam partem oppidi Grodków Bolconi, duci Svidnicensi, praesentare. — — millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, die In nom. dom. am. Anno XXIV m. ian., hora noctis tercia vel quasi in quadam parva stubella cuiusdam rustici in villa Halbendorf prope opidum Grotkow, in qua villa ill. princeps d. Bolco, dux Swidnicensis, cum magno exercitu virorum armatorum circumquaque iacuit, itaque omnes porte sive valve cum suo exercitu causa obsidionis dicti opidi Grotkow fuerunt circumvallate, factum est, quod in mei notarii publici et testium subscriptorum et multorum de predicti ducis exercitu presencia honn. et discrr. vv. dd. Philippus Marescalli et Otto de Brunna, canonici Wratislauienses, ad ipsum d. ducem predictum accesserunt humiliter cum debita reverencia et hec verba ad ipsum protulerunt: Graciose domine, nos ex parte dominorum nostrorum canonicorum Wratislauiensium et nomine capituli ecclesie eiusdem missi venimus ad vestram graciam, sincere rogantes et devote, quatenus deum et nostram iusticiam velitis inspicere et materiam oppressionis istius opidi graciose relinquere dignemini pure propter deum et iusticiam, et recedatis eciam serviciorum nostrorum et oracionum sedularum ob respectum, ne pauperes isti homines tam graviter affligentur. Ad que d. dux predictus respondit: Ea, que hic facio, ex parte mea non facio, sed ex parte imperatoris. Presentetis michi vestram partem opidi, ego literarum confirmacione et sub pena excommunicacionis me obligo vobis, si d. imperator iubebit, mox vobis restituam, ego enim cunctis diebus mee vite per moram unius noctis nuncquam excommunicatus permansi. Prefati autem dd. canonici dixerunt: Inclite domine, rogamus vos affectuose, quatenus vestra gracia treugas inter vos et nos per octo dierum spacia dignetur statuere, ut oppressiones dicti opidi interim licite intercipere valeamus. D. dux prefatus ad ea sic respondit: Non creditis michi, quia ex parte d. imperatoris hic existo. Presentetis michi vestram partem opidi, si appare- bit, quod hoc non feci de mandato d. imperatoris, paratus sum statim vobis vestram partem restituere cum effectu. Sepedicti autem dd. canonici asserebant: Ex quo hic estis ex parte d. nostri imperatoris? Iste noster est dominus nosque sui homagiales sumus racione dicti opidi. D. dux respondit: Intromittatis me ad vestram partem opidi. Si unus famulus vel una litera ab imperatore venerit, per quem vel in qua michi mandabitur resti- tucio dicti opidi vobis facienda, ego promitto vobis statim exire et ipsum restituere, quia ex parte mea non sum hic, sed ex parte imperatoris. Dd. canonici prefati protulerunt hec verba: Domine graciose, dominus noster imperator, cuius homagiales sumus racione dicti opidi, cui fideliter sedule servivimus, contra quem nullatenus nobis opponere expedit nec vellemus, libenter d. imperatori in hoc volumus conplacere et ad manus d. nostri impera- toris capitaneo Wratislauiensi nostram partem dicti opidi volumus presentare. Dominus vero dux respondit: Per quinque vulnera dei, capitaneus est iam in Glogouia. Tunc dd. canonici iterato dixerunt: Parati sumus ad manus imperatoris nostram partem sepe- dicti opidi consulibus Wratislauiensibus presentare. D. dux respondit: Partem vestram date michi ad manus d. imperatoris; quandocumque imperator iubebit, vobis eam restituam. Dd. vero canonici predicti asserebant: Graciose domine, permittatis nos ad opidum in- trare, ut cum opidanis loquamur et sine dolo ad vestrum conspectum volumus statim reve- nire. Dux respondit: Quid loqui intenditis, ut audacter se defendant? Paucioris quidem municionis sive defensionis aliquod opidum in tota Polonia non reperitur, sicut istud opidum, quia ipsum nullomodo poteritis conservare. Iterum dd. canonici d. ducem petiverunt, ut securi ad ipsum opidum possent remeare et eciam opidani securitatem pacis usque ad ortum dici possent habere; hoc d. dux ipsis favens, et sic ad opidum perrexerunt ibique pernoctabant. Mane vero facto, videlicet die XXV mensis predicti, hora prima vel quasi, dd. canonici predicti ad d. ducem iterato accesserunt et ad eum de dicto opido Grot-
Annus 1360 ian. 25. 259 394) 1360 ian. 25. Halbendorf. Instrumentum publicum, quomodo canonici Vratislavienses coacti fuerint suam partem oppidi Grodków Bolconi, duci Svidnicensi, praesentare. — — millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, die In nom. dom. am. Anno XXIV m. ian., hora noctis tercia vel quasi in quadam parva stubella cuiusdam rustici in villa Halbendorf prope opidum Grotkow, in qua villa ill. princeps d. Bolco, dux Swidnicensis, cum magno exercitu virorum armatorum circumquaque iacuit, itaque omnes porte sive valve cum suo exercitu causa obsidionis dicti opidi Grotkow fuerunt circumvallate, factum est, quod in mei notarii publici et testium subscriptorum et multorum de predicti ducis exercitu presencia honn. et discrr. vv. dd. Philippus Marescalli et Otto de Brunna, canonici Wratislauienses, ad ipsum d. ducem predictum accesserunt humiliter cum debita reverencia et hec verba ad ipsum protulerunt: Graciose domine, nos ex parte dominorum nostrorum canonicorum Wratislauiensium et nomine capituli ecclesie eiusdem missi venimus ad vestram graciam, sincere rogantes et devote, quatenus deum et nostram iusticiam velitis inspicere et materiam oppressionis istius opidi graciose relinquere dignemini pure propter deum et iusticiam, et recedatis eciam serviciorum nostrorum et oracionum sedularum ob respectum, ne pauperes isti homines tam graviter affligentur. Ad que d. dux predictus respondit: Ea, que hic facio, ex parte mea non facio, sed ex parte imperatoris. Presentetis michi vestram partem opidi, ego literarum confirmacione et sub pena excommunicacionis me obligo vobis, si d. imperator iubebit, mox vobis restituam, ego enim cunctis diebus mee vite per moram unius noctis nuncquam excommunicatus permansi. Prefati autem dd. canonici dixerunt: Inclite domine, rogamus vos affectuose, quatenus vestra gracia treugas inter vos et nos per octo dierum spacia dignetur statuere, ut oppressiones dicti opidi interim licite intercipere valeamus. D. dux prefatus ad ea sic respondit: Non creditis michi, quia ex parte d. imperatoris hic existo. Presentetis michi vestram partem opidi, si appare- bit, quod hoc non feci de mandato d. imperatoris, paratus sum statim vobis vestram partem restituere cum effectu. Sepedicti autem dd. canonici asserebant: Ex quo hic estis ex parte d. nostri imperatoris? Iste noster est dominus nosque sui homagiales sumus racione dicti opidi. D. dux respondit: Intromittatis me ad vestram partem opidi. Si unus famulus vel una litera ab imperatore venerit, per quem vel in qua michi mandabitur resti- tucio dicti opidi vobis facienda, ego promitto vobis statim exire et ipsum restituere, quia ex parte mea non sum hic, sed ex parte imperatoris. Dd. canonici prefati protulerunt hec verba: Domine graciose, dominus noster imperator, cuius homagiales sumus racione dicti opidi, cui fideliter sedule servivimus, contra quem nullatenus nobis opponere expedit nec vellemus, libenter d. imperatori in hoc volumus conplacere et ad manus d. nostri impera- toris capitaneo Wratislauiensi nostram partem dicti opidi volumus presentare. Dominus vero dux respondit: Per quinque vulnera dei, capitaneus est iam in Glogouia. Tunc dd. canonici iterato dixerunt: Parati sumus ad manus imperatoris nostram partem sepe- dicti opidi consulibus Wratislauiensibus presentare. D. dux respondit: Partem vestram date michi ad manus d. imperatoris; quandocumque imperator iubebit, vobis eam restituam. Dd. vero canonici predicti asserebant: Graciose domine, permittatis nos ad opidum in- trare, ut cum opidanis loquamur et sine dolo ad vestrum conspectum volumus statim reve- nire. Dux respondit: Quid loqui intenditis, ut audacter se defendant? Paucioris quidem municionis sive defensionis aliquod opidum in tota Polonia non reperitur, sicut istud opidum, quia ipsum nullomodo poteritis conservare. Iterum dd. canonici d. ducem petiverunt, ut securi ad ipsum opidum possent remeare et eciam opidani securitatem pacis usque ad ortum dici possent habere; hoc d. dux ipsis favens, et sic ad opidum perrexerunt ibique pernoctabant. Mane vero facto, videlicet die XXV mensis predicti, hora prima vel quasi, dd. canonici predicti ad d. ducem iterato accesserunt et ad eum de dicto opido Grot-
Strana 260
260 Regesta Bohemiae et Moraviae. kow talia verba protulerunt: Graciose domine, iterum ad graciam vestram pervenimus, attento studio rogantes, quatenus vestram graciam nobis velitis inpertire et nos cum vestro exercitu non molestare et a loco recedere curetis cum vestro exercitu supradicto. D. dux respondit: Per sagwinem dei, non audeo, quia imperator hoc facere michi precepit. Ad quod dd. canonici dixerunt: Inclite domine, cum vos dicitis, quod d. imperator vos id ipsum iusserit, nos sumus domini nostri imperatoris feodales et dicti opidi mediam partem ab eo tenemus in feudum et libenter presentabimus partem nostram dicti opidi ad manus domini nostri imperatoris .. capitaneo vel consulibus Wratislauiensibus. D. dux respon- dit: Non curo capitaneum neque consules, sed mandatum imperatoris volo exequi. Dd. canonici dixerunt: Graciose domine, vestre memorie, quesumus, reducite, quod d. noster imperator nullam vobis nec nobis literam miserit super isto facto. D. dux respon- dit: Ego tam illustris existo, quod nec imperatoris nec alicuius domini viventis in mundo, ymmo d. pape, lator literarum fore vellem, sed imperator per se iussit me hoc facere, et quomodo alias facere auderem, nisi quod ipsius d. imperatoris mandatis obedirem. Presente- tis michi vestram partem opidi predicti, quandocunque imperator iubebit, statim vobis restituam. Iterato dd. canonici protulerunt hec verba: Tunc ad manus d. nostri im- peratoris homines de nostra parte vobis promittere faciemus. Ad hoc d. dux respondit: Nolo ipsorum promissa suscipere, nec curo ipsorum promissa, sed volo vestram partem habere et opidum intrare et exnunc, quandocumque imperator me iubebit vobis restituere dictum opidum, statim vobis vestram partem restituere offero me paratum. Sepefati autem dd. canonici dixerunt: Graciose domine, vos ipse nobis consulite! Qui respondit: Consulo vobis, quod secundum iussum imperatoris michi presentetis vestram partem opidi predicti ad manus imperatoris, quia si vos vestro vero domino hereditario, videlicet impera- tori, opponeretis, tunc bona feodalia ab hereditario domino pendencia de iure perderetis per hereditarii vestri domini opposicionem, cum ego ex iussu ipsius hic existo et ipsius mandato volo habere dictum opidum et contra me dictum opidum tenere non poteritis, cum vobis nimis fortis sum et potens et magnam potenciam hic habeo, sicut vos videtis. Ad ista dd. canonici dixerunt ad omnes circumstantes dominos, milites, armigeros et alios quoslibet in dicto exercitu congregatos super opidum supradictum: Karissimi domini, protestamur vobiscum, cum d. dux ex parte d. nostri imperatoris nostram partem opidi Grotkouiensis postulat, cuius mandatis omni tempore volumus obedire, ad manus d. nostri imperatoris nostram partem dicti opidi, postquam aliud esse non potest, vobis presentamus. Super quibus omnibus et singulis prescriptis sepedicti dd. canonici a me notario publico sub- scripto hoc presens eis fieri pecierunt publicum instrumentum. Acta sunt hec anno, ind., diebus, mense, horis et loco quibus supra, presentibus honn. et strennuis vv. dd. Johanne Logow, Jaracio de Pogrella, Benuschone Seckil, Heynczone de Hugwicz, Hartungo de Petirswalde militibus, necnon Wasserrabe, Johanne Advocati capitaneo Nisensi, Seghardo Prsechod, Conrado de Panowicz, Nicolao Waczenrode, Paulo Waczenrode, Conrado Plessil, Heynczcone de Bischofswalde et Johanne Berow ac multis aliis de predicto exercitu testibus ad premissa. Et ego Nicolaus quondam Guntheri de Nisa, cler. Wrat. dyoc., publ. imp. auct. notarius, requisicioni et responsioni et ad manus d. imperatoris presentacioni ac omnibus et singulis premissis, dum sic agerentur, una cum prenotatis testibus presens inter- fui eaque rogatus conscripsi et in hanc formam publicam redegi, signo et nomine meis solitis consignavi in testimonium omnium premissorum. Ed. Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 320 n. 285 ex orig. archivi episcopatus Vratisla- viensis, sign. DD 38. - [MJ.
260 Regesta Bohemiae et Moraviae. kow talia verba protulerunt: Graciose domine, iterum ad graciam vestram pervenimus, attento studio rogantes, quatenus vestram graciam nobis velitis inpertire et nos cum vestro exercitu non molestare et a loco recedere curetis cum vestro exercitu supradicto. D. dux respondit: Per sagwinem dei, non audeo, quia imperator hoc facere michi precepit. Ad quod dd. canonici dixerunt: Inclite domine, cum vos dicitis, quod d. imperator vos id ipsum iusserit, nos sumus domini nostri imperatoris feodales et dicti opidi mediam partem ab eo tenemus in feudum et libenter presentabimus partem nostram dicti opidi ad manus domini nostri imperatoris .. capitaneo vel consulibus Wratislauiensibus. D. dux respon- dit: Non curo capitaneum neque consules, sed mandatum imperatoris volo exequi. Dd. canonici dixerunt: Graciose domine, vestre memorie, quesumus, reducite, quod d. noster imperator nullam vobis nec nobis literam miserit super isto facto. D. dux respon- dit: Ego tam illustris existo, quod nec imperatoris nec alicuius domini viventis in mundo, ymmo d. pape, lator literarum fore vellem, sed imperator per se iussit me hoc facere, et quomodo alias facere auderem, nisi quod ipsius d. imperatoris mandatis obedirem. Presente- tis michi vestram partem opidi predicti, quandocunque imperator iubebit, statim vobis restituam. Iterato dd. canonici protulerunt hec verba: Tunc ad manus d. nostri im- peratoris homines de nostra parte vobis promittere faciemus. Ad hoc d. dux respondit: Nolo ipsorum promissa suscipere, nec curo ipsorum promissa, sed volo vestram partem habere et opidum intrare et exnunc, quandocumque imperator me iubebit vobis restituere dictum opidum, statim vobis vestram partem restituere offero me paratum. Sepefati autem dd. canonici dixerunt: Graciose domine, vos ipse nobis consulite! Qui respondit: Consulo vobis, quod secundum iussum imperatoris michi presentetis vestram partem opidi predicti ad manus imperatoris, quia si vos vestro vero domino hereditario, videlicet impera- tori, opponeretis, tunc bona feodalia ab hereditario domino pendencia de iure perderetis per hereditarii vestri domini opposicionem, cum ego ex iussu ipsius hic existo et ipsius mandato volo habere dictum opidum et contra me dictum opidum tenere non poteritis, cum vobis nimis fortis sum et potens et magnam potenciam hic habeo, sicut vos videtis. Ad ista dd. canonici dixerunt ad omnes circumstantes dominos, milites, armigeros et alios quoslibet in dicto exercitu congregatos super opidum supradictum: Karissimi domini, protestamur vobiscum, cum d. dux ex parte d. nostri imperatoris nostram partem opidi Grotkouiensis postulat, cuius mandatis omni tempore volumus obedire, ad manus d. nostri imperatoris nostram partem dicti opidi, postquam aliud esse non potest, vobis presentamus. Super quibus omnibus et singulis prescriptis sepedicti dd. canonici a me notario publico sub- scripto hoc presens eis fieri pecierunt publicum instrumentum. Acta sunt hec anno, ind., diebus, mense, horis et loco quibus supra, presentibus honn. et strennuis vv. dd. Johanne Logow, Jaracio de Pogrella, Benuschone Seckil, Heynczone de Hugwicz, Hartungo de Petirswalde militibus, necnon Wasserrabe, Johanne Advocati capitaneo Nisensi, Seghardo Prsechod, Conrado de Panowicz, Nicolao Waczenrode, Paulo Waczenrode, Conrado Plessil, Heynczcone de Bischofswalde et Johanne Berow ac multis aliis de predicto exercitu testibus ad premissa. Et ego Nicolaus quondam Guntheri de Nisa, cler. Wrat. dyoc., publ. imp. auct. notarius, requisicioni et responsioni et ad manus d. imperatoris presentacioni ac omnibus et singulis premissis, dum sic agerentur, una cum prenotatis testibus presens inter- fui eaque rogatus conscripsi et in hanc formam publicam redegi, signo et nomine meis solitis consignavi in testimonium omnium premissorum. Ed. Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bist. Breslau p. 320 n. 285 ex orig. archivi episcopatus Vratisla- viensis, sign. DD 38. - [MJ.
Strana 261
Annus 1360 ian. 25.—28. 261 395) 1360 ian. 27. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatore et rege petente Theoderico, episcopo Mindensi, indulget, ut praeposituram Wissegradensem prope Pragam recipere et una cum ecclesia Mindensi retinere valeat. Caroli imperatoris Exhibita siquidem nobis pro parte tua et — — —— ac Boemie regis — — ad ill. peticio continebat, quod, cum prepositura eccl. Wissegradensis prope Pragam — donacionem seu collacionem regis Boemie, qui est pro tempore, pertinens, per obitum quondam Willelmi de Landstein, ultimi ipsius ecclesie prepositi, —— nuper vacaverit et vacet ad presens, ac prepositi ipsius ecclesie, qui fuerunt pro tempore, consueverunt esse cancellarii regni Boemie, idem imperator considerans, quod racione officii cancellarie ipsius regni valde sibi expedit habere in eadem ecclesia prepositum fidelissimum et expertum, et quod tu, qui consiliarius suus es, in suis serviciis, quibus dudum institisti fideliter et insistis, laudabiliter comprobatus existis, desiderat, quod tu preposituram predictam cum apostolice dispensacionis gracia, qua obtenta illam tibi conferre proposuit, obtinere valeas sibique in — — Nos itaque tam — prefato cancellarie officio iuxta prefatam consuetudinem deservire. votis imperatoris eiusdem annuere, quam — — tuis providere necessitatibus cupientes, tecum, ut preposituram ipsam sic vacantem, si eam tibi per dictum regem alias cano- nice conferri contingat, libere recipere ac illam cum episcopatu tuo predicto, quamdiu eidem — — dispensamus — ecclesie Mindensi prefueris, retinere [valeas] Dat. Auinione VI kal. febr. a. octavo. Ex arch. Vat. Reg. Av. 144 fol. 479 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 411 n. 1034. — [LJ. 396) 1360 ian. 28. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ad praesentationem Nicolai Gotfridi, civis Trutnoviensis (Trutnaw), ad percipiendum sex mar. reditus, per dictum Nicolaum pro animabus defunctorum donatos, Nicolaum de Trutnov, presbiterum Pragensis Nos Nicolaus etc. Dat. Pragae, a. d. 1360 die 28 m. ian. dioecesis, instituunt. Cop. saec. XV Pragae in archivo metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 23. -Extr. Tingl, Libri confirmat. I p. 116. — [LJ. 397) 1360 ian. 28. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Nicolao, priore mon. s. Crucis Lutomislensis, ord. Heremitarum s. Augustini petente litteras Innocentii papae VI 5. die m. febr. a. 1356 Avinione datas, (vide Regesta Boh. et Mor. VI p. 142 n. 277) transcribi et sub sigillo officiolatus in formam publici instrumenti redigi facit. — presenti transsumpto In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horssoviensis, — Dat. et act. in domo habitacionis nostre prope mon. s. Marie in pede publico n. f. u. pontis Minoris civitatis Pragensis, hora quasi nona, a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, die XXVIII m. ian. — — presentibus honn. et religg. ac discrr. vv. Dythlevo cancellario d. .. archiepiscopi Pragensis, plebano s. Nicolai in foro pullorum Prage, Jacobo mon. s. Crucis predicti fratre, Friderico de Pamberg, publ. not. et Protywa de Prossyecz, cliente familiari, nostro testibus. Et ego Ulricus natus Hermanni de Zhorzecz, cler. Pragensis dioc., publ. auct. imper. not., exhibicioni — et auctoritate dicti d. .. officialis et a prefato presens interfui —
Annus 1360 ian. 25.—28. 261 395) 1360 ian. 27. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatore et rege petente Theoderico, episcopo Mindensi, indulget, ut praeposituram Wissegradensem prope Pragam recipere et una cum ecclesia Mindensi retinere valeat. Caroli imperatoris Exhibita siquidem nobis pro parte tua et — — —— ac Boemie regis — — ad ill. peticio continebat, quod, cum prepositura eccl. Wissegradensis prope Pragam — donacionem seu collacionem regis Boemie, qui est pro tempore, pertinens, per obitum quondam Willelmi de Landstein, ultimi ipsius ecclesie prepositi, —— nuper vacaverit et vacet ad presens, ac prepositi ipsius ecclesie, qui fuerunt pro tempore, consueverunt esse cancellarii regni Boemie, idem imperator considerans, quod racione officii cancellarie ipsius regni valde sibi expedit habere in eadem ecclesia prepositum fidelissimum et expertum, et quod tu, qui consiliarius suus es, in suis serviciis, quibus dudum institisti fideliter et insistis, laudabiliter comprobatus existis, desiderat, quod tu preposituram predictam cum apostolice dispensacionis gracia, qua obtenta illam tibi conferre proposuit, obtinere valeas sibique in — — Nos itaque tam — prefato cancellarie officio iuxta prefatam consuetudinem deservire. votis imperatoris eiusdem annuere, quam — — tuis providere necessitatibus cupientes, tecum, ut preposituram ipsam sic vacantem, si eam tibi per dictum regem alias cano- nice conferri contingat, libere recipere ac illam cum episcopatu tuo predicto, quamdiu eidem — — dispensamus — ecclesie Mindensi prefueris, retinere [valeas] Dat. Auinione VI kal. febr. a. octavo. Ex arch. Vat. Reg. Av. 144 fol. 479 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 411 n. 1034. — [LJ. 396) 1360 ian. 28. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ad praesentationem Nicolai Gotfridi, civis Trutnoviensis (Trutnaw), ad percipiendum sex mar. reditus, per dictum Nicolaum pro animabus defunctorum donatos, Nicolaum de Trutnov, presbiterum Pragensis Nos Nicolaus etc. Dat. Pragae, a. d. 1360 die 28 m. ian. dioecesis, instituunt. Cop. saec. XV Pragae in archivo metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 23. -Extr. Tingl, Libri confirmat. I p. 116. — [LJ. 397) 1360 ian. 28. Pragae. Petrus, archidiaconus Horssoviensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Nicolao, priore mon. s. Crucis Lutomislensis, ord. Heremitarum s. Augustini petente litteras Innocentii papae VI 5. die m. febr. a. 1356 Avinione datas, (vide Regesta Boh. et Mor. VI p. 142 n. 277) transcribi et sub sigillo officiolatus in formam publici instrumenti redigi facit. — presenti transsumpto In nom. dom. am. Nos Petrus, archidiaconus Horssoviensis, — Dat. et act. in domo habitacionis nostre prope mon. s. Marie in pede publico n. f. u. pontis Minoris civitatis Pragensis, hora quasi nona, a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, die XXVIII m. ian. — — presentibus honn. et religg. ac discrr. vv. Dythlevo cancellario d. .. archiepiscopi Pragensis, plebano s. Nicolai in foro pullorum Prage, Jacobo mon. s. Crucis predicti fratre, Friderico de Pamberg, publ. not. et Protywa de Prossyecz, cliente familiari, nostro testibus. Et ego Ulricus natus Hermanni de Zhorzecz, cler. Pragensis dioc., publ. auct. imper. not., exhibicioni — et auctoritate dicti d. .. officialis et a prefato presens interfui —
Strana 262
262 Regesta Bohemiae et Moraviae. fr. Nicolao rogatus conscripsi monium omnium premissorum. signoque et nomine meis consuetis consignavi in testi- Orig. perg. cum signo notarili Brunae, olim in archivo mon. s. Thomae ord. s. Augustini sign. 36 n. 9, nunc vero in archivo terrae servatur.— HU—[LI. 398) 1360 ian. 29. Pragae. Karolus imperator et rex mandat, ut Ditwino ianitori suo de praebenda conventuali in monasterio Zderaziensi provideatur. honn. et religg. preposito, vicepreposito totique conventui mon. Sderaziensis, devv. suis dill., graciam etc. Cum dil. nobis Ditwinus, ianitor et hostiarius curie et camere nostre ac familiaris noster domesticus, ostensor presencium, debilitate et senio corporis adeo gravatus existat, quod ulterius cottidianis nostris obsequiis intendere comode nequeat quo- vis modo, cui de aliquo statu comodoso, ubi dierum suorum residuum in pacis tranquillitate et ad anime sue salutem finiat et expendat, in remuneracionem serviciorum suorum, prout dignum nostra iudicat et decernit serenitas, graciosius providere disponentes, sibi apud vos et vestrum monasterium provisionem et prebendam conventualem, temporibus vite sue habendam, auctoritate regia ordinamus, deputamus et virtute presencium assignamus, mandantes seriose, volentes, nichilominus devocionem vestram attento studio requirentes, quatenus predicto Ditwino nostro hostiario infra septa monasterii vestri de aliquo singulari comodo ad habitandum in habitu seculari necnon de prebenda conventuali, que fratribus et dominis conventualibus ministrari et dari solet in victu et amictu, nihil excludendo, et spe- cialiter de duabus tunicis in anno, scilicet estivali et hyemali, mantello seu pallio ac calcia- mentis, lineis vestibus aliisque necessariis in omnibus et per omnia sicut fratribus conventua- libus ad tempora vite sue providere et ministrare absque diminucione et contradiccione qualibet debeatis, nullam sibi in hoc difficultatem ingerendo ipsumque benignis ac carita- tivis affectibus tamquam alios fratres vestros conventuales pertractetis, pro quo imperialis nostra maiestas in cunctis vestris negociis singularibus graciis et favoribus prosequetur. Ad relacionem Dat. Prage anno LX, XXIX ian., regnorum etc. Presencium etc. Pauli notarii camere Henricus Thesauri. Duplicata. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 6. — Cop. saec. XVIII Pragae in archivo musaei Nat., F. Praha, kostel sv. Petra a Pavla na Zderaze. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 34 n. 16. — Ludewig, Rel. manuscript. IX p. 701 n. 20. — Reg. imp. VIII 3054. — HU — [MJ. 399) 1360 ian. 29. Strahov prope Pragam. Nicolaus dictus Patek de Zelez, monasterio Strahoviensi ord. Praemonstratensis prope Pragam censum annuum in villa Zelez vendit. In nom. dom. am. Ego Nicolaus dictus Patek de Zelez n. f. u. ——, quod ego de scitu et consensu speciali coniugis mee karissime Margarethe et puerorum sive heredum meorum, diligenti ac matura deliberacione prehabita, duas sex. gr. Prag. den., sexaginta grossos pro sexagena computando, in et super agris et allodio meo in villa Zelez sito perpetuo possiden- das honn. et religg. vv. .. abbati et conventui monasterii Strahowiensis, ord. Prem., prope Pragam rite et racionabiliter ac spontanee vendidi pro viginti sex. gr. Prag., michi per ipsos plene et integraliter in parata pecunia persolutis, condicionibus infrascriptis signanter ex- pressis, videlicet, quod ego Nicolaus antedictus, coniunx mea predicta et heredes mei nec non is, qui in vita mea vel post obitum meum eiusdem agri sive allodii possessor legittimus
262 Regesta Bohemiae et Moraviae. fr. Nicolao rogatus conscripsi monium omnium premissorum. signoque et nomine meis consuetis consignavi in testi- Orig. perg. cum signo notarili Brunae, olim in archivo mon. s. Thomae ord. s. Augustini sign. 36 n. 9, nunc vero in archivo terrae servatur.— HU—[LI. 398) 1360 ian. 29. Pragae. Karolus imperator et rex mandat, ut Ditwino ianitori suo de praebenda conventuali in monasterio Zderaziensi provideatur. honn. et religg. preposito, vicepreposito totique conventui mon. Sderaziensis, devv. suis dill., graciam etc. Cum dil. nobis Ditwinus, ianitor et hostiarius curie et camere nostre ac familiaris noster domesticus, ostensor presencium, debilitate et senio corporis adeo gravatus existat, quod ulterius cottidianis nostris obsequiis intendere comode nequeat quo- vis modo, cui de aliquo statu comodoso, ubi dierum suorum residuum in pacis tranquillitate et ad anime sue salutem finiat et expendat, in remuneracionem serviciorum suorum, prout dignum nostra iudicat et decernit serenitas, graciosius providere disponentes, sibi apud vos et vestrum monasterium provisionem et prebendam conventualem, temporibus vite sue habendam, auctoritate regia ordinamus, deputamus et virtute presencium assignamus, mandantes seriose, volentes, nichilominus devocionem vestram attento studio requirentes, quatenus predicto Ditwino nostro hostiario infra septa monasterii vestri de aliquo singulari comodo ad habitandum in habitu seculari necnon de prebenda conventuali, que fratribus et dominis conventualibus ministrari et dari solet in victu et amictu, nihil excludendo, et spe- cialiter de duabus tunicis in anno, scilicet estivali et hyemali, mantello seu pallio ac calcia- mentis, lineis vestibus aliisque necessariis in omnibus et per omnia sicut fratribus conventua- libus ad tempora vite sue providere et ministrare absque diminucione et contradiccione qualibet debeatis, nullam sibi in hoc difficultatem ingerendo ipsumque benignis ac carita- tivis affectibus tamquam alios fratres vestros conventuales pertractetis, pro quo imperialis nostra maiestas in cunctis vestris negociis singularibus graciis et favoribus prosequetur. Ad relacionem Dat. Prage anno LX, XXIX ian., regnorum etc. Presencium etc. Pauli notarii camere Henricus Thesauri. Duplicata. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 6. — Cop. saec. XVIII Pragae in archivo musaei Nat., F. Praha, kostel sv. Petra a Pavla na Zderaze. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 34 n. 16. — Ludewig, Rel. manuscript. IX p. 701 n. 20. — Reg. imp. VIII 3054. — HU — [MJ. 399) 1360 ian. 29. Strahov prope Pragam. Nicolaus dictus Patek de Zelez, monasterio Strahoviensi ord. Praemonstratensis prope Pragam censum annuum in villa Zelez vendit. In nom. dom. am. Ego Nicolaus dictus Patek de Zelez n. f. u. ——, quod ego de scitu et consensu speciali coniugis mee karissime Margarethe et puerorum sive heredum meorum, diligenti ac matura deliberacione prehabita, duas sex. gr. Prag. den., sexaginta grossos pro sexagena computando, in et super agris et allodio meo in villa Zelez sito perpetuo possiden- das honn. et religg. vv. .. abbati et conventui monasterii Strahowiensis, ord. Prem., prope Pragam rite et racionabiliter ac spontanee vendidi pro viginti sex. gr. Prag., michi per ipsos plene et integraliter in parata pecunia persolutis, condicionibus infrascriptis signanter ex- pressis, videlicet, quod ego Nicolaus antedictus, coniunx mea predicta et heredes mei nec non is, qui in vita mea vel post obitum meum eiusdem agri sive allodii possessor legittimus
Strana 263
Annus 1360 ian. 28.—31. 263 fuerit vel inhabitator, de agris predictis et allodio duas sex. censuales, sexaginta grossos Prag. pro sexagena, prout premittitur, computando, vel duas mar. puri argenti Prag. ponderis, si moneta terre processu temporis fuerit inmutata, in duobus terminis, in festis scilicet s. Georgii proximo unam sex. censualem et in festo s. Galli inmediate sequenti similiter unam sex. censualem, et sic deinceps singulis annis in festis et terminis eisdem duas sex. censuales, ut premittitur, de agris et allodio predicto dd. .. abbati et conventui monasterii predicti et eorum successoribus nomine census in perpetuum dabimus et dare tenebimur in omnem eventum. Quod si predictum censum in festis sive terminis prenominatis vel in aliquo ter- mino predicto aut infra octo dies inmediate sequentes censum predictum, videlicet unam sex. gr. pro primo et secundam sex. pro termino secundo, dare et solvere neglexerimus, extunc in uno fertone, scilicet 15 gr. eisdem abbati et conventui nomine pene erimus obligati; si vero infra aliam ebdomadam inmediate sequentem sepedictum censum unius cuiusque termini cum pena iam dicta eisdem dominis persolvere neglexerimus iterum, extunc in media sex. gr. ipsis nomine pene predicte erimus obligati; si vero ulterius post censum pre- dictum cum penis acrescentibus solvere neglexerimus, extunc singulis ebdomadis, quotcum- que fuerint, pena ulterior gradatim superacrescet, donec sepedictum censum cum penis predictis accrescentibus integre persolverimus d. abbati et conventui monasterii sepedicti. Quem censum in terminis prefatis et quolibet eorum ad monasterium ipsorum dominorum tenebimur afferre vel transmittere propriis meis sub expensis. Promitto eciam ego Nicolaus prefatus una cum amicis meis Wencesslao de Zelez dicto Kokot, Pesscone Calwod, Sdyslao de Libiechow predictum censum duarum sex. bona fide secundum ius et consuetudinem terre ubilibet fideliter disbrigare, prout in thabulis terre una cum eis me spontanee obligavi. Quod si in hoc aliquo modo negligentes") extiterimus, quod absit, et predictum censum, ut premittitur, infra tempus in terra consuetum disbrigare non poterimus, extunc dicti abbas et conventus debebunt super tercia parte bonorum nostrorum, videlicet Wencesslay, Pesco- nis et Sdysslay disbrigatorum et fideiussorum officiales regni Boemie conducere eisque pro dampnis et negligenciisb) satisfacere de bonis nostris. Insuper promittimus nos supradicti disbrigatores et fideiussores post obitum dicti Nicolay eundem censum a dothalicio coniugis sue predicte infra triennium et diem anni, prout est consuetum, eciam disbrigare. Non licebit eciam michi Nicolao iamdicto predictum censum duarum sex. in agris et in allodio predicto cuiquam homini vendere sine scitu et consensu ipsorum speciali, nec vendam dictum censum alicui potenti vel maiori, sed pari et equali, qui censum predictum eisdem in terminis pre- notatis sine diminucione qualibet valeat in monasterio ipsorum assignare. In cuius rei testimonium sigillum meum una cum sigillis fideiussorum meorum, videlicet Wencesslay, Pesconis et Sdyslay presentibus sunt appensa. Act. et dat. in monasterio Strahowiensi predicto a. d. M° CCC° LX die b. Valerii conf. Cop. saec. X V in ms. archivi monast. Strahoviensis prope Pragam sign. XVII A 5 fol. 37v, olim in archivo monasterii, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum. — Ed. Emler, Decem registra censuum Bohemiae p. 281 e copia eiusdem ms. de a. 1410. — HU — ILJ. a) ms. neglientes. — b) ms. neglienciis. 400) 1360 ian. 31. Pragae. Karoli imperatoris et regis Ludovico Romano et Ottoni marchionibus Brandenburgensibus promissio. — bekennen und tun kunt ——, daz wir den hochgeboren Ludweigen dem Rômer marggrafen zu Brandenburg, des heil. Romischen reichs obristen camrer, pfallenczgrafen by Ryn und herczogen in Beyrn, und marggrafen Otten, seinem bruder, unsirn lieben
Annus 1360 ian. 28.—31. 263 fuerit vel inhabitator, de agris predictis et allodio duas sex. censuales, sexaginta grossos Prag. pro sexagena, prout premittitur, computando, vel duas mar. puri argenti Prag. ponderis, si moneta terre processu temporis fuerit inmutata, in duobus terminis, in festis scilicet s. Georgii proximo unam sex. censualem et in festo s. Galli inmediate sequenti similiter unam sex. censualem, et sic deinceps singulis annis in festis et terminis eisdem duas sex. censuales, ut premittitur, de agris et allodio predicto dd. .. abbati et conventui monasterii predicti et eorum successoribus nomine census in perpetuum dabimus et dare tenebimur in omnem eventum. Quod si predictum censum in festis sive terminis prenominatis vel in aliquo ter- mino predicto aut infra octo dies inmediate sequentes censum predictum, videlicet unam sex. gr. pro primo et secundam sex. pro termino secundo, dare et solvere neglexerimus, extunc in uno fertone, scilicet 15 gr. eisdem abbati et conventui nomine pene erimus obligati; si vero infra aliam ebdomadam inmediate sequentem sepedictum censum unius cuiusque termini cum pena iam dicta eisdem dominis persolvere neglexerimus iterum, extunc in media sex. gr. ipsis nomine pene predicte erimus obligati; si vero ulterius post censum pre- dictum cum penis acrescentibus solvere neglexerimus, extunc singulis ebdomadis, quotcum- que fuerint, pena ulterior gradatim superacrescet, donec sepedictum censum cum penis predictis accrescentibus integre persolverimus d. abbati et conventui monasterii sepedicti. Quem censum in terminis prefatis et quolibet eorum ad monasterium ipsorum dominorum tenebimur afferre vel transmittere propriis meis sub expensis. Promitto eciam ego Nicolaus prefatus una cum amicis meis Wencesslao de Zelez dicto Kokot, Pesscone Calwod, Sdyslao de Libiechow predictum censum duarum sex. bona fide secundum ius et consuetudinem terre ubilibet fideliter disbrigare, prout in thabulis terre una cum eis me spontanee obligavi. Quod si in hoc aliquo modo negligentes") extiterimus, quod absit, et predictum censum, ut premittitur, infra tempus in terra consuetum disbrigare non poterimus, extunc dicti abbas et conventus debebunt super tercia parte bonorum nostrorum, videlicet Wencesslay, Pesco- nis et Sdysslay disbrigatorum et fideiussorum officiales regni Boemie conducere eisque pro dampnis et negligenciisb) satisfacere de bonis nostris. Insuper promittimus nos supradicti disbrigatores et fideiussores post obitum dicti Nicolay eundem censum a dothalicio coniugis sue predicte infra triennium et diem anni, prout est consuetum, eciam disbrigare. Non licebit eciam michi Nicolao iamdicto predictum censum duarum sex. in agris et in allodio predicto cuiquam homini vendere sine scitu et consensu ipsorum speciali, nec vendam dictum censum alicui potenti vel maiori, sed pari et equali, qui censum predictum eisdem in terminis pre- notatis sine diminucione qualibet valeat in monasterio ipsorum assignare. In cuius rei testimonium sigillum meum una cum sigillis fideiussorum meorum, videlicet Wencesslay, Pesconis et Sdyslay presentibus sunt appensa. Act. et dat. in monasterio Strahowiensi predicto a. d. M° CCC° LX die b. Valerii conf. Cop. saec. X V in ms. archivi monast. Strahoviensis prope Pragam sign. XVII A 5 fol. 37v, olim in archivo monasterii, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum. — Ed. Emler, Decem registra censuum Bohemiae p. 281 e copia eiusdem ms. de a. 1410. — HU — ILJ. a) ms. neglientes. — b) ms. neglienciis. 400) 1360 ian. 31. Pragae. Karoli imperatoris et regis Ludovico Romano et Ottoni marchionibus Brandenburgensibus promissio. — bekennen und tun kunt ——, daz wir den hochgeboren Ludweigen dem Rômer marggrafen zu Brandenburg, des heil. Romischen reichs obristen camrer, pfallenczgrafen by Ryn und herczogen in Beyrn, und marggrafen Otten, seinem bruder, unsirn lieben
Strana 264
264 oheim und fürsten, iren erben und nachkomen, marggrafen zu Brandemburg und zu Lusicz, gelobt haben und geloben auch fûr uns, unsir erben und nachkomen, künige zu Beheim, daz wir in iren landen und herscheften, wo sie die habent und der sie in gewer seint, dhein vesten, stat odir gut kauffen nach dheinen man, der in iren landen gesezzen sey, zu diener emphahen wellen odir sullen, ez were denne, daz sie uns des mit gutem willen günnen wolten. Und dasselbe sullen die egenanten unsir oheim, ire erben und nachkomen gen uns, unsirn erben und nachkommen, kunigen zu Beheim, zu tun phlichtig sein gleichir weis, als vor begriffen ist. Mit urkunde dicz briefes, versigelt mit unsirm keisirlichim ingsiegel. Der geben ist zu Prage — — 1360 iare an dem nahsten freitage vor unserr Frawen tag zu der Liechtmezze, unserr reiche i. d. vierczenden u. d. keis. i. d. fumften iare. R. Miliczius. cancellarium Heinricus Australis. Per d. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: de non impediendo [alia manu] marchionem Brandenburgensem — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1217 n. 207. — Riedel, Cod. dipl. Brand. 11, 2 p. 427 n. 1036. — Reg. imp. VIII 3055. — HU — [MJ. 401) 1360 ian. 31. Pragae. Otto, marchio Brandenburgensis, iuribus in marchionatibus Budissinensi et Gorlicensi sibi competentibus renuntiat. Wir Otto von gots gn. marggraff zu Brandemburg und zu Lusicz, dez heil. Romischen reiches obrister camerer, pfallenczgraff bei Reyn und herczoge in Beyern, bekennen und tun kunt ——, daz wir mit wolbedachtem mute und mit rate unserer getrewen und auch mit rechter wizzen fur uns, alle unser bruder, unsir und irr erben und nachkomen, marggrafen zu Brandemburg, eweclichen uns vercziehen haben und verczeihen alle der rechte, anreddung und ansprache, ob wir dheine als marggrafen zu Brandemburg und zu Lusicz gehabt haben und haben oder gehaben mochten zu dem lande zu Budissin und zu Gorlicz und zu den steten Luban, Lubaw, Camencz und andern steten, lehen, mannen, manschefften, weipilden und creizze, die dorzu gehorent, geistlichen und werltlichen, und beynamen zu den edlen herren h. Ulrich von Pack von Sarow und zu dem lande zu Sarow und h. Albrecht von Hackenborn und seiner herscheffte und ir beider erben und nachkomen eweclichen, und waz —— und doselbist der allerdurchl. furste und unser gnediger herre h. Karl, Romischer keiser kunig zu Beheim, innehat und die hochgebornen fursten und herren h. Johan etwenn kunig zu Beheim, sein vater seliger, und h. Heinrich weilent herczog zu dem Jawer, unser oheim seliger, innegehabt und besezzen habent, und geloben mit guten trewen on geverd fur uns, unser bruder, unsir und ir erben und nachkomen, marggrafen zu Brandemburg, mit ge- swornem eide, den wir doruber zu den heiligen getan haben, daz wir den vorgenanten unsern lieben gnedigen herren, seine erben und nachkomen, kunige zu Beheim, an dem vorgenanten lande Budissin, Gorlicz und den steten Luban, Lubaw, Camencz und andern steten, lehen, mannen, manschefften, weipilden und kreizzen und allen zugehorungen, geistlichen und werltlichen, und beinamen an den vorgenanten h. Ulrich von Pack von Sarow, h. Albrecht von Hackenborn, yren erben und nachkomen und aller zugehorung nicht hindern, besche- digen, ansprechen noch betruben wollen und geloben mit guten trewen on geverd und mit dem vorgenanten geswornem eide, daz wir nach den vorgenanten landen, herren, steten, mannen, manschefften und allen zugehorungen, als vorgeschriben steet, nymmer gesteen wollen noch sullen mit ansprach, anreddung noch mit dheinen sachen, geistlichen oder werltlichen, wie man die genennen mag. Ez sullen ouch alle briefe und hantvesten, die wir von unserm vater seligen oder von yemand anders doruber haben, unkreftig, untuglich und
264 oheim und fürsten, iren erben und nachkomen, marggrafen zu Brandemburg und zu Lusicz, gelobt haben und geloben auch fûr uns, unsir erben und nachkomen, künige zu Beheim, daz wir in iren landen und herscheften, wo sie die habent und der sie in gewer seint, dhein vesten, stat odir gut kauffen nach dheinen man, der in iren landen gesezzen sey, zu diener emphahen wellen odir sullen, ez were denne, daz sie uns des mit gutem willen günnen wolten. Und dasselbe sullen die egenanten unsir oheim, ire erben und nachkomen gen uns, unsirn erben und nachkommen, kunigen zu Beheim, zu tun phlichtig sein gleichir weis, als vor begriffen ist. Mit urkunde dicz briefes, versigelt mit unsirm keisirlichim ingsiegel. Der geben ist zu Prage — — 1360 iare an dem nahsten freitage vor unserr Frawen tag zu der Liechtmezze, unserr reiche i. d. vierczenden u. d. keis. i. d. fumften iare. R. Miliczius. cancellarium Heinricus Australis. Per d. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: de non impediendo [alia manu] marchionem Brandenburgensem — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1217 n. 207. — Riedel, Cod. dipl. Brand. 11, 2 p. 427 n. 1036. — Reg. imp. VIII 3055. — HU — [MJ. 401) 1360 ian. 31. Pragae. Otto, marchio Brandenburgensis, iuribus in marchionatibus Budissinensi et Gorlicensi sibi competentibus renuntiat. Wir Otto von gots gn. marggraff zu Brandemburg und zu Lusicz, dez heil. Romischen reiches obrister camerer, pfallenczgraff bei Reyn und herczoge in Beyern, bekennen und tun kunt ——, daz wir mit wolbedachtem mute und mit rate unserer getrewen und auch mit rechter wizzen fur uns, alle unser bruder, unsir und irr erben und nachkomen, marggrafen zu Brandemburg, eweclichen uns vercziehen haben und verczeihen alle der rechte, anreddung und ansprache, ob wir dheine als marggrafen zu Brandemburg und zu Lusicz gehabt haben und haben oder gehaben mochten zu dem lande zu Budissin und zu Gorlicz und zu den steten Luban, Lubaw, Camencz und andern steten, lehen, mannen, manschefften, weipilden und creizze, die dorzu gehorent, geistlichen und werltlichen, und beynamen zu den edlen herren h. Ulrich von Pack von Sarow und zu dem lande zu Sarow und h. Albrecht von Hackenborn und seiner herscheffte und ir beider erben und nachkomen eweclichen, und waz —— und doselbist der allerdurchl. furste und unser gnediger herre h. Karl, Romischer keiser kunig zu Beheim, innehat und die hochgebornen fursten und herren h. Johan etwenn kunig zu Beheim, sein vater seliger, und h. Heinrich weilent herczog zu dem Jawer, unser oheim seliger, innegehabt und besezzen habent, und geloben mit guten trewen on geverd fur uns, unser bruder, unsir und ir erben und nachkomen, marggrafen zu Brandemburg, mit ge- swornem eide, den wir doruber zu den heiligen getan haben, daz wir den vorgenanten unsern lieben gnedigen herren, seine erben und nachkomen, kunige zu Beheim, an dem vorgenanten lande Budissin, Gorlicz und den steten Luban, Lubaw, Camencz und andern steten, lehen, mannen, manschefften, weipilden und kreizzen und allen zugehorungen, geistlichen und werltlichen, und beinamen an den vorgenanten h. Ulrich von Pack von Sarow, h. Albrecht von Hackenborn, yren erben und nachkomen und aller zugehorung nicht hindern, besche- digen, ansprechen noch betruben wollen und geloben mit guten trewen on geverd und mit dem vorgenanten geswornem eide, daz wir nach den vorgenanten landen, herren, steten, mannen, manschefften und allen zugehorungen, als vorgeschriben steet, nymmer gesteen wollen noch sullen mit ansprach, anreddung noch mit dheinen sachen, geistlichen oder werltlichen, wie man die genennen mag. Ez sullen ouch alle briefe und hantvesten, die wir von unserm vater seligen oder von yemand anders doruber haben, unkreftig, untuglich und
Strana 265
Annus 1360 ian. 31.—febr. 1. 265 aller sachen absein und dem vorgenanten unserm gnedigen herren, seinen erben und nach- komen, kunigen zu Beheim, keinen schaden bringen, wann wir uns mit wolbedachtem mute und mit gutem rat vercziehen haben und verczeihen genczlichen fur uns, unser bruder, unser und derselben bruder erben und nachkomen, marggraffen zu Brandemburg, ewiclichen aller derselben hantvesten und briefe, ob dheine zu liechte quemen oder furbracht wurden'. Mit urkund dicz briefs, versigelt mit unserm anhangenden insigel. Der geben ist zu Prag nach Crists geburt dreuczenhundert iar darnach in dem sechzigisten iar an dem nehesten Morner“). freytag vor unser Frawen tag Liechtmezze genant. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu sacc. XIV: Ottonis super renunciacione terris Budissin, Gorlicz etc. — Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 425 n. 1035. — HU — IMJ. a) in plica. 1) Confer litteras Ludovici Romani marchionis Brandenburgensis 3. die dec. a. 1355, Norimbergae datas, Reg. Boh. el Mor. VI n. 175. 402) 1360 ian. 31. Pragae. Otto marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, venditionem munitionis Hohenstein et oppidorum Hersbruck et Auerbach approbat. Nos Otto, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quia ill. principes et domini Rupertus se- nior et Rupertus iunior, comites palatini Reni et duces Bavarie, — seren. principi et domino d. Karolo, Romanorum imperatori semp. aug. et Boemie regi, tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone subscriptam municionem Hohenstein et opida Herspruk et Awerbach, que a sacro imperio in feudum dependent, cum omnibus iuribus, dominiis, utilitatibus et pertinenciis suis, quibuscumque appellentur no- minibus, in verum feudum hereditarium rite et racionabiliter vendiderunt sub omnibus con- dicionibus et modis, sicut eadem municio, opida et pertinencie ex morte fel. record. ill. prin- cipis d. Rudolfi quondam comitis palatini Reni et ducis Bavarie, patrui nostri carissimi, ad ipsos legitime pervenerunt, sicut in litteris super eadem vendicione factis et editis plenius est expressum, nos intuentes affectuosum desiderium comitum palatinorum et ducum Bavarie predictorum, considerantes eciam immote fidelitatis constanciam, quam ill. reges Boemie sacrum imperium continuatis crebro studiis honorarunt, prefate vendicioni ad instar aliorum principum electorum et prout ipsi desuper suas litteras erogasse noscuntur, eciam beni- volum consensum adhibere decrevimus ipsamque sub omnibus condicionibus et modis, sicut in litteris desuper editis invenitur expressum, approbamus et animo deliberato de certa nostra sciencia velud marchio Brandemburgensis et Lusacie, princeps et archicame- rarius sacri imperii supradicti, confirmamus presencium sub nostro sigillo testimonio litte- rarum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, feria VI proxi- Morner“) Correcta Rudolphusb). ma ante Purificacionem Marie virg. glor. Orig. cum sigillo oblongo de cera communi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Otto super empcione Hohenstein et Awerbach — [M]. a) in plica. — b) sub plica. 403) 1360 febr. 1. Pragae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Ludowicus dictus Romanus, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri Romani imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod
Annus 1360 ian. 31.—febr. 1. 265 aller sachen absein und dem vorgenanten unserm gnedigen herren, seinen erben und nach- komen, kunigen zu Beheim, keinen schaden bringen, wann wir uns mit wolbedachtem mute und mit gutem rat vercziehen haben und verczeihen genczlichen fur uns, unser bruder, unser und derselben bruder erben und nachkomen, marggraffen zu Brandemburg, ewiclichen aller derselben hantvesten und briefe, ob dheine zu liechte quemen oder furbracht wurden'. Mit urkund dicz briefs, versigelt mit unserm anhangenden insigel. Der geben ist zu Prag nach Crists geburt dreuczenhundert iar darnach in dem sechzigisten iar an dem nehesten Morner“). freytag vor unser Frawen tag Liechtmezze genant. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu sacc. XIV: Ottonis super renunciacione terris Budissin, Gorlicz etc. — Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 425 n. 1035. — HU — IMJ. a) in plica. 1) Confer litteras Ludovici Romani marchionis Brandenburgensis 3. die dec. a. 1355, Norimbergae datas, Reg. Boh. el Mor. VI n. 175. 402) 1360 ian. 31. Pragae. Otto marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, venditionem munitionis Hohenstein et oppidorum Hersbruck et Auerbach approbat. Nos Otto, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quia ill. principes et domini Rupertus se- nior et Rupertus iunior, comites palatini Reni et duces Bavarie, — seren. principi et domino d. Karolo, Romanorum imperatori semp. aug. et Boemie regi, tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone subscriptam municionem Hohenstein et opida Herspruk et Awerbach, que a sacro imperio in feudum dependent, cum omnibus iuribus, dominiis, utilitatibus et pertinenciis suis, quibuscumque appellentur no- minibus, in verum feudum hereditarium rite et racionabiliter vendiderunt sub omnibus con- dicionibus et modis, sicut eadem municio, opida et pertinencie ex morte fel. record. ill. prin- cipis d. Rudolfi quondam comitis palatini Reni et ducis Bavarie, patrui nostri carissimi, ad ipsos legitime pervenerunt, sicut in litteris super eadem vendicione factis et editis plenius est expressum, nos intuentes affectuosum desiderium comitum palatinorum et ducum Bavarie predictorum, considerantes eciam immote fidelitatis constanciam, quam ill. reges Boemie sacrum imperium continuatis crebro studiis honorarunt, prefate vendicioni ad instar aliorum principum electorum et prout ipsi desuper suas litteras erogasse noscuntur, eciam beni- volum consensum adhibere decrevimus ipsamque sub omnibus condicionibus et modis, sicut in litteris desuper editis invenitur expressum, approbamus et animo deliberato de certa nostra sciencia velud marchio Brandemburgensis et Lusacie, princeps et archicame- rarius sacri imperii supradicti, confirmamus presencium sub nostro sigillo testimonio litte- rarum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, feria VI proxi- Morner“) Correcta Rudolphusb). ma ante Purificacionem Marie virg. glor. Orig. cum sigillo oblongo de cera communi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Otto super empcione Hohenstein et Awerbach — [M]. a) in plica. — b) sub plica. 403) 1360 febr. 1. Pragae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, obligationi castri Hirschberg suum tribuit consensum. Nos Ludowicus dictus Romanus, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri Romani imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod
Strana 266
266 Regesta Bohemiae et Moraviae. quia seren. ac invict. princeps —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi archiepiscopi Coloniensis, datarum 27. die m. mart. a. 1359 Aquisgrani, vide superius n. 162.) Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die prima februarii. Morner. Correcta Rudolphus“). Orig. cum sig. secreto de cera rubra communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ludowicus super castro Hirzperg. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 459. [M. a) in plica. 404) 1360 febr. 1. Pragae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Ludovicus dictus Romanus dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri Romani imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod licet ill. quondam Boemie reges — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae, Norimbergae 27. die m. iun. a. 1358 datarum, vide Reg. Boh. et Mor. VI p. 527 Morner. n. 849). Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo prima die febr. Orig. perg. cum sig. secreto de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Ludowici Romani super castro Flozz. — [MJ. 405) 1360 febr. 1. Pragae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 mar. pignori obligatas esse declarat. Wir Ludweig genant der Romer, von gots gn. marggraff zu Brandemburg und zu Lusicz, dez heil. Romischen reichs obrister camerer, pfallenczgraff bey Reyn und herezog in Beyern, bekennen und tun kunt ——(Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Rudolphi ducis Saxoniae 28. die m. iun. a. 1358 Norimbergae datis, vide Reg. Boh. Der geben ist zu Prag nach Crists geburt dreuczenhundert et Mor. VI p. 530 n. 852). iar und darnach in dem sechczigsten iar an unser Frawen abend Liechtmesse. Morner. Orig. (A) cum sigillo secreto de cera rubra comm., impressa Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. In dorso manu saec. XIV: Confirmacio Ludowici marchionis Brandenburgensis super castro Flozz. Ibidem aliae litterae (B) eiusdem fere tenoris cum sig. oblongo de cera comm., quae die 2. m. febr. datae esse videntur: „Der geben ist zu Prag druczenhundert iar und darnach in dem sechczigisten — iar an unser Frawen tag liechtmesse.“ — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1217 n. 208. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 446 et p. 470 n. 467. —[MJ. 406) 1360 febr. 1. Pragae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impensis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur. Nos Ludowicus dictus Romanus, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae,
266 Regesta Bohemiae et Moraviae. quia seren. ac invict. princeps —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Wilhelmi archiepiscopi Coloniensis, datarum 27. die m. mart. a. 1359 Aquisgrani, vide superius n. 162.) Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die prima februarii. Morner. Correcta Rudolphus“). Orig. cum sig. secreto de cera rubra communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ludowicus super castro Hirzperg. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 459. [M. a) in plica. 404) 1360 febr. 1. Pragae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Ludovicus dictus Romanus dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri Romani imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod licet ill. quondam Boemie reges — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae, Norimbergae 27. die m. iun. a. 1358 datarum, vide Reg. Boh. et Mor. VI p. 527 Morner. n. 849). Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo prima die febr. Orig. perg. cum sig. secreto de cera rubra comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Ludowici Romani super castro Flozz. — [MJ. 405) 1360 febr. 1. Pragae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 mar. pignori obligatas esse declarat. Wir Ludweig genant der Romer, von gots gn. marggraff zu Brandemburg und zu Lusicz, dez heil. Romischen reichs obrister camerer, pfallenczgraff bey Reyn und herezog in Beyern, bekennen und tun kunt ——(Sequitur mutatis mutandis tenor idem fere ac in litteris Rudolphi ducis Saxoniae 28. die m. iun. a. 1358 Norimbergae datis, vide Reg. Boh. Der geben ist zu Prag nach Crists geburt dreuczenhundert et Mor. VI p. 530 n. 852). iar und darnach in dem sechczigsten iar an unser Frawen abend Liechtmesse. Morner. Orig. (A) cum sigillo secreto de cera rubra comm., impressa Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. In dorso manu saec. XIV: Confirmacio Ludowici marchionis Brandenburgensis super castro Flozz. Ibidem aliae litterae (B) eiusdem fere tenoris cum sig. oblongo de cera comm., quae die 2. m. febr. datae esse videntur: „Der geben ist zu Prag druczenhundert iar und darnach in dem sechczigisten — iar an unser Frawen tag liechtmesse.“ — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1217 n. 208. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 446 et p. 470 n. 467. —[MJ. 406) 1360 febr. 1. Pragae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, suum tribuit consensum, ut 300 sex. gr. pro reformatione castri Hirschberg impensis summa pecuniae, pro qua idem castrum regno Bohemiae obligatum esset, augeatur. Nos Ludowicus dictus Romanus, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri imperii archicamerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f. t. p. u., quod quia edificia et structure ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae,
Strana 267
Annus 1360 febr. 1. 267 datarum Aquisgrani 22. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 156). Morner. millesimo trecentesimo sexagesimo prima die febr. phus“). Dat. Prage a. d. Correcta Rudol- Orig. cum sig. secreto de cera rubra comm. impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ludowicus super castro Hirzperg. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 459. [MJ. a) in plica. 407) 1360 febr. 1. Pragae. Nicolaus de Ratibor commendator et conventus fratrum Cruciferorum monasterii s. Ma- riae in Minori civitate Pragensi testantur Petrum, archidiaconum Horssoviensem, officialem curiae archiepiscopalis Pragensis, domos suas in Minori civitate Pragensi Petro Michaelis, notario quondam curiae archiepiscopalis, vendidisse. In nom. dom. am. Nos fr. Nicolaus de Rathibor comendator, Franciscus prior totusque conventus fratrum Cruciferorum mon. s. Marie in pede pontis in Minori civitate Pragensi ord. hospitalis s. Johannis Jerosolimitani n. f. u. ——, quod hon. v. d. Petrus, archidiaconus Horssoviensis in eccl. Pragensi, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, libere et absolute dedit, vendidit et tradidit domos suas, que fuerunt quondam divisim honn. vv. dd. Leu- poldi, archidiaconi Pylznensis, et Benessii dicti Krabiczie, canonici Pragensis, sitas inter domum Johannis sartoris et portam maiorem cimiterii monasterii nostri predicti ex opposito domus nostre, quam nunc dictus dominus officialis a nobis tenet et inhabitat, cum areis et omnibus accessibus et regressibus, iuribus, utilitatibus et pertinenciis ipsarum universis preter solam turrim lapideam, que est contigua domibus antedictis, discr. v. Petro Michaelis, notario quondam actorum curie archiepiscopalis predicte, ementi et recipienti pro octuaginta quinque sex. gr. Prag. den., quas octuaginta quinque sex. prefatus d. Petrus archidiaconus venditor a predicto Petro emptore fassus fuit se habuisse, recepisse et sibi numeratas fuisse in parata pecunia integraliter et ex toto. Quas quidem domos antedictas memoratus d. Petrus archidiaconus dicto Petro Michaelis coram nobis in nostro monasterio iusto tytulo vendicionis rite et racionabiliter more solito et consueto libere resignavit per dictum Petrum ementem tenendas, habendas — — sub condicionibus — — infrascriptis, videlicet quod prefatus Petrus emptor et successores ipsius, qui pro tempore fuerint possessores domorum predictarum, de dictis domibus et areis nobis et nostro monasterio predicto annis singulis in perpetuum solvere tenebuntur nomine census annui triginta duos gr. Prag. aut, si mone- tam inmutari contingerit, mediam mar. argenti puri in terminis infrascriptis, scilicet in festo s. Georgii sedecim gr. et in festo s. Galli totidem gr. predictorum. Quandocunque autem in aliquo predictorum terminorum et infra octo dies quemlibet terminum continue sequentes dictus census non esset persolutus, extunc in ipsis domibus et earum qualibet pro censu non soluto et insuper pro sedecim gr. nomine pene debemus et possumus et successori nostri debent et possunt ipsas domos et quamlibet ipsarum aut ipsarum domorum possessorem auctoritate propria sine omni contradiccione pignerare sive pignera recipere ad valorem ipsius census neglecti et pene supradicte. Insuper quicunque presentes litteras de certa sciencia ipsius Petri habuerit seu obtinuerit, eisdem plenum ius in dictis domibus et earum qualibet debet conpetere et conpetet, prout superius in totum et per omnia est positum et expressum. In cuius rei evidenciam et robur valiturum sigilla nostra commendatoris et Act. et dat. Prage in dicto nostro conventus supradicti presentibus sunt appensa. monasterio a. incarnacionis domini millesimo trecentesimo sexagesimo feria sexta in vigilia Purificacionis b. Marie virg. glor. Orig. perg. cum 2 sigg. olim Pragae in archivo Melitensi, nunc in Orlík n. Vlt.; sigilla: 1) de cera viridi, ex parte laesum, parum clarum; 2) de cera comm., virg. Maria cum duobus sanctis, in parte inferiori persona genibus flexis: † S. FRATRVMIIIIIIIVM DOMVS. SANCTE. MARIE. IN .PRAGA. — [LJ.
Annus 1360 febr. 1. 267 datarum Aquisgrani 22. die m. mart. a. 1359, vide superius n. 156). Morner. millesimo trecentesimo sexagesimo prima die febr. phus“). Dat. Prage a. d. Correcta Rudol- Orig. cum sig. secreto de cera rubra comm. impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Ludowicus super castro Hirzperg. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 459. [MJ. a) in plica. 407) 1360 febr. 1. Pragae. Nicolaus de Ratibor commendator et conventus fratrum Cruciferorum monasterii s. Ma- riae in Minori civitate Pragensi testantur Petrum, archidiaconum Horssoviensem, officialem curiae archiepiscopalis Pragensis, domos suas in Minori civitate Pragensi Petro Michaelis, notario quondam curiae archiepiscopalis, vendidisse. In nom. dom. am. Nos fr. Nicolaus de Rathibor comendator, Franciscus prior totusque conventus fratrum Cruciferorum mon. s. Marie in pede pontis in Minori civitate Pragensi ord. hospitalis s. Johannis Jerosolimitani n. f. u. ——, quod hon. v. d. Petrus, archidiaconus Horssoviensis in eccl. Pragensi, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, libere et absolute dedit, vendidit et tradidit domos suas, que fuerunt quondam divisim honn. vv. dd. Leu- poldi, archidiaconi Pylznensis, et Benessii dicti Krabiczie, canonici Pragensis, sitas inter domum Johannis sartoris et portam maiorem cimiterii monasterii nostri predicti ex opposito domus nostre, quam nunc dictus dominus officialis a nobis tenet et inhabitat, cum areis et omnibus accessibus et regressibus, iuribus, utilitatibus et pertinenciis ipsarum universis preter solam turrim lapideam, que est contigua domibus antedictis, discr. v. Petro Michaelis, notario quondam actorum curie archiepiscopalis predicte, ementi et recipienti pro octuaginta quinque sex. gr. Prag. den., quas octuaginta quinque sex. prefatus d. Petrus archidiaconus venditor a predicto Petro emptore fassus fuit se habuisse, recepisse et sibi numeratas fuisse in parata pecunia integraliter et ex toto. Quas quidem domos antedictas memoratus d. Petrus archidiaconus dicto Petro Michaelis coram nobis in nostro monasterio iusto tytulo vendicionis rite et racionabiliter more solito et consueto libere resignavit per dictum Petrum ementem tenendas, habendas — — sub condicionibus — — infrascriptis, videlicet quod prefatus Petrus emptor et successores ipsius, qui pro tempore fuerint possessores domorum predictarum, de dictis domibus et areis nobis et nostro monasterio predicto annis singulis in perpetuum solvere tenebuntur nomine census annui triginta duos gr. Prag. aut, si mone- tam inmutari contingerit, mediam mar. argenti puri in terminis infrascriptis, scilicet in festo s. Georgii sedecim gr. et in festo s. Galli totidem gr. predictorum. Quandocunque autem in aliquo predictorum terminorum et infra octo dies quemlibet terminum continue sequentes dictus census non esset persolutus, extunc in ipsis domibus et earum qualibet pro censu non soluto et insuper pro sedecim gr. nomine pene debemus et possumus et successori nostri debent et possunt ipsas domos et quamlibet ipsarum aut ipsarum domorum possessorem auctoritate propria sine omni contradiccione pignerare sive pignera recipere ad valorem ipsius census neglecti et pene supradicte. Insuper quicunque presentes litteras de certa sciencia ipsius Petri habuerit seu obtinuerit, eisdem plenum ius in dictis domibus et earum qualibet debet conpetere et conpetet, prout superius in totum et per omnia est positum et expressum. In cuius rei evidenciam et robur valiturum sigilla nostra commendatoris et Act. et dat. Prage in dicto nostro conventus supradicti presentibus sunt appensa. monasterio a. incarnacionis domini millesimo trecentesimo sexagesimo feria sexta in vigilia Purificacionis b. Marie virg. glor. Orig. perg. cum 2 sigg. olim Pragae in archivo Melitensi, nunc in Orlík n. Vlt.; sigilla: 1) de cera viridi, ex parte laesum, parum clarum; 2) de cera comm., virg. Maria cum duobus sanctis, in parte inferiori persona genibus flexis: † S. FRATRVMIIIIIIIVM DOMVS. SANCTE. MARIE. IN .PRAGA. — [LJ.
Strana 268
268 Regesta Bohemiae el Moraviae. 408) 1360 febr. 1. Sczawnica. Constantia, abbatissa monasterii in Sczawnica, ord. s. Clarae, Cracoviensis dioec., Karolum imperatorem et regem, tamquam Bohemiae regem, et successores eius, Bohemiae reges, in casu mortis fratris sui Bolkonis, ducis Svidnicensis, tutores civitatum Glógow, Bialobrzezie (Bithum) et castri Tarnow statuit, quae bona a Přemyslao Glogoviensi, consorte suo mortuo, dotis nomine accepit. Nos Constancia, abbatissa mon. in Tzanica ord. s. Clare, Cracoviensis dioc., n. f. t. p. u., quod nos de protectione et defensione ——. Dat. in mon. in Tanza a. d. 1360 die prima m. febr. Ex archivo Vratislaviensis civitatis ms. 28 n. 316 ed. Sommersberg, Sil. rer. SS. I p. 961 n. 62. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1215 — Ludewig, Rel. manuscript. VI p. 25 n. 16. — Extr. Grünhagen- Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 178 n. 48. — [L]. 409) 1360 febr. 2. Pragae. Karolus imperator et rex Ottoni marchioni Brandenburgensi, domino palatino Rheni et duci Bavariae, marchionatus Brandenburgensem et Lusatiae eodem modo confert, quo eosdem marchionatus antea Norimbergae Ludovico Romano marchioni contulerat, hoc tamen adiecto: Auch beczeugen wir und offenwarn mit disem brif, daz wir dem egenanten margrafen Otten Spremberg burg und stat, und was dorzu gehort, daz wir von dem hogeborn Fridrich margraf zu Meissen und seinen brudern, unser liben fursten, und auch wider di von Swarcz- burg recht und redlich gekauft haben und dez in rechten nucz und gewer sein, nicht ver- lihen haben. Dez sint geczeuge di erw. Arnestus erczbischof zu Prag, Johannes zum Lutho- myssl, unsirs keiserlichen hofes canczler, Johannes zu Olmuncz, Heinrich von Lubus der kirchen bischofe, die hogeboren Barnym von Stetein, Redacker von Brunswik und Wenczla von Lignicz herezogen und di edlen Johans burgraf zu Meidburg, grafe zu Hardekk, Czenk von der Leipen, unsirs kunigreichs zu Behem obrister marschalk und camerer, Swink Haze von Hazenburg, unsirer keiserlichen camer obrister camermeister— — —. Mit urkund dicz brifs, versigelt mit unsirer keiserlichen guldein wullen. Der geben ist zu Prage anno LX die Purificacionis b. virginis, regnorum etc. Per cancellarium Henricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 7v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 45 n. 22. — Ludewig, Rel. manuscript. X 181 n. 24. — Riedel, Cod. dipl. Brand. 11, 2 p. 430 n. 1040. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 118 n. 149 — Reg. imp. VIII 3056. — HU — [MJ. 410) 1360 febr. 2. Karolus imperator et rex Ludovico Romano et Ottoni, fratri eius, marggraviis Brandenbur- gensibus, spondet se operam daturum, ut Johannes, marggravius Moraviae, ad pactum inter Karolum et marggravios Brandenburgenses Norimbergae conclusum accedat litterasque de ea re sigillatas Francofurtum super Oderam usque ad 25. diem iulii mittat; sin minus, tunc marggravii Brandenburgenses Johanni predicto non obligatum iri. Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 428 n. 1038. — Reg. imp. VIII 3057. — [L].
268 Regesta Bohemiae el Moraviae. 408) 1360 febr. 1. Sczawnica. Constantia, abbatissa monasterii in Sczawnica, ord. s. Clarae, Cracoviensis dioec., Karolum imperatorem et regem, tamquam Bohemiae regem, et successores eius, Bohemiae reges, in casu mortis fratris sui Bolkonis, ducis Svidnicensis, tutores civitatum Glógow, Bialobrzezie (Bithum) et castri Tarnow statuit, quae bona a Přemyslao Glogoviensi, consorte suo mortuo, dotis nomine accepit. Nos Constancia, abbatissa mon. in Tzanica ord. s. Clare, Cracoviensis dioc., n. f. t. p. u., quod nos de protectione et defensione ——. Dat. in mon. in Tanza a. d. 1360 die prima m. febr. Ex archivo Vratislaviensis civitatis ms. 28 n. 316 ed. Sommersberg, Sil. rer. SS. I p. 961 n. 62. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1215 — Ludewig, Rel. manuscript. VI p. 25 n. 16. — Extr. Grünhagen- Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 178 n. 48. — [L]. 409) 1360 febr. 2. Pragae. Karolus imperator et rex Ottoni marchioni Brandenburgensi, domino palatino Rheni et duci Bavariae, marchionatus Brandenburgensem et Lusatiae eodem modo confert, quo eosdem marchionatus antea Norimbergae Ludovico Romano marchioni contulerat, hoc tamen adiecto: Auch beczeugen wir und offenwarn mit disem brif, daz wir dem egenanten margrafen Otten Spremberg burg und stat, und was dorzu gehort, daz wir von dem hogeborn Fridrich margraf zu Meissen und seinen brudern, unser liben fursten, und auch wider di von Swarcz- burg recht und redlich gekauft haben und dez in rechten nucz und gewer sein, nicht ver- lihen haben. Dez sint geczeuge di erw. Arnestus erczbischof zu Prag, Johannes zum Lutho- myssl, unsirs keiserlichen hofes canczler, Johannes zu Olmuncz, Heinrich von Lubus der kirchen bischofe, die hogeboren Barnym von Stetein, Redacker von Brunswik und Wenczla von Lignicz herezogen und di edlen Johans burgraf zu Meidburg, grafe zu Hardekk, Czenk von der Leipen, unsirs kunigreichs zu Behem obrister marschalk und camerer, Swink Haze von Hazenburg, unsirer keiserlichen camer obrister camermeister— — —. Mit urkund dicz brifs, versigelt mit unsirer keiserlichen guldein wullen. Der geben ist zu Prage anno LX die Purificacionis b. virginis, regnorum etc. Per cancellarium Henricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 7v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 45 n. 22. — Ludewig, Rel. manuscript. X 181 n. 24. — Riedel, Cod. dipl. Brand. 11, 2 p. 430 n. 1040. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 118 n. 149 — Reg. imp. VIII 3056. — HU — [MJ. 410) 1360 febr. 2. Karolus imperator et rex Ludovico Romano et Ottoni, fratri eius, marggraviis Brandenbur- gensibus, spondet se operam daturum, ut Johannes, marggravius Moraviae, ad pactum inter Karolum et marggravios Brandenburgenses Norimbergae conclusum accedat litterasque de ea re sigillatas Francofurtum super Oderam usque ad 25. diem iulii mittat; sin minus, tunc marggravii Brandenburgenses Johanni predicto non obligatum iri. Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 428 n. 1038. — Reg. imp. VIII 3057. — [L].
Strana 269
Annus 1360 febr. 1.—4. 269 411) 1360 febr. 2. Pragae. Otto, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 mar. pignori obligatas esse declarat. Wir Otto von gots gnaden marggrafe zu Brandemburg und zu Luzicz, dez heil. Ro- mischen reichs obrister camerer, pfallenczgraff bey Reyn und herczog in Beyern, bekennen und tun kunt —— (sequitur tenor litterarum idem ac in litteris Ludovici Romani marchionis 1. et 2. die m. febr. datis, vide n. 405). Der geben ist zu Prag nach Cristus geburt druczen- hundert iar und darnach in dem sechtzigisten iar an unser Frawen tag Liechtmesse. Morner. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Marchio Brandenburgensis confirmat pignus regni Boemie, videlicet Egram et Parkstein. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1219 n. 209. — Riedel, Cod. dipl. Brandenb. 11, 2 p. 427 n. 1037. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446 et p. 470 n. 467. — [MJ. 412) 1360 febr. 3. Pragae. Otto, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Otto, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri Romani imperii archi- camerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f.t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae, Norimbergae 27. die m. iun. a. 1358 datarum, vide Reg. Boh. et Mor. VI p. 527 n. 849). Morner. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die III febr. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Otto marchio super castro Flozz. — [MJ. 413) 1360 febr. 4. Avinione. Innocentius papa VI pro monasterio Ad misericordiam domini Pragae litteras indulgen- tiarum confert. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius magestate sperancium tunc precipue benigno favore prosequitur, cum devota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuvatur. Cupientes igitur, ut ecclesia monasterii Ad misericordiam domini Pragensis, ord. s. Benedicti, congruis honoribus frequentetur, et ut Cristi fideles eo libencius causa devocionis confluant ad eandem, quo ibidem uberius dono celestis gracie conspexerint se refectos, de omnipotentis dei miseri- cordia et bb. Petri et Pauli apostt. eius auctoritate confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphanie, Resureccionis et Ascensionis domini nostri Jesu Cristi ac in Pentecostes, s. Trinitatis, in quatuor principalibus b. Marie virg., ss. apostolorum, s. Marie Magdalene, s. Katherine festivitatibus, celebritatis Omnium sancto- rum et dedicacionis eiusdem ecclesie diebus ecclesiam ipsam devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis penitenciis, singulis videlicet festivitatum ac celebritatis et dedicacionis predictorum diebus, quibus ecclesiam ipsam visitaverint, ut prefertur, misericorditer relaxamus. Dat. Avinione II non. febr., pontificatus nostri a. octavo. Conradus Pragensis. R. G. R. de Valle. Orig. cum bulla in fil. ser. Pragae olim in bibl. Nat. ac univ. Pragensis n. 287, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 417 n. 1044. — HU — IMJ.
Annus 1360 febr. 1.—4. 269 411) 1360 febr. 2. Pragae. Otto, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 mar. pignori obligatas esse declarat. Wir Otto von gots gnaden marggrafe zu Brandemburg und zu Luzicz, dez heil. Ro- mischen reichs obrister camerer, pfallenczgraff bey Reyn und herczog in Beyern, bekennen und tun kunt —— (sequitur tenor litterarum idem ac in litteris Ludovici Romani marchionis 1. et 2. die m. febr. datis, vide n. 405). Der geben ist zu Prag nach Cristus geburt druczen- hundert iar und darnach in dem sechtzigisten iar an unser Frawen tag Liechtmesse. Morner. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Marchio Brandenburgensis confirmat pignus regni Boemie, videlicet Egram et Parkstein. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1219 n. 209. — Riedel, Cod. dipl. Brandenb. 11, 2 p. 427 n. 1037. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446 et p. 470 n. 467. — [MJ. 412) 1360 febr. 3. Pragae. Otto, marchio Brandenburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Otto, dei gr. marchio Brandemburgensis et Lusacie, sacri Romani imperii archi- camerarius, comes palatinus Reni et dux Bavarie, n. f.t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi, ducis Saxoniae, Norimbergae 27. die m. iun. a. 1358 datarum, vide Reg. Boh. et Mor. VI p. 527 n. 849). Morner. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die III febr. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Otto marchio super castro Flozz. — [MJ. 413) 1360 febr. 4. Avinione. Innocentius papa VI pro monasterio Ad misericordiam domini Pragae litteras indulgen- tiarum confert. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius magestate sperancium tunc precipue benigno favore prosequitur, cum devota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuvatur. Cupientes igitur, ut ecclesia monasterii Ad misericordiam domini Pragensis, ord. s. Benedicti, congruis honoribus frequentetur, et ut Cristi fideles eo libencius causa devocionis confluant ad eandem, quo ibidem uberius dono celestis gracie conspexerint se refectos, de omnipotentis dei miseri- cordia et bb. Petri et Pauli apostt. eius auctoritate confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphanie, Resureccionis et Ascensionis domini nostri Jesu Cristi ac in Pentecostes, s. Trinitatis, in quatuor principalibus b. Marie virg., ss. apostolorum, s. Marie Magdalene, s. Katherine festivitatibus, celebritatis Omnium sancto- rum et dedicacionis eiusdem ecclesie diebus ecclesiam ipsam devote visitaverint annuatim, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis penitenciis, singulis videlicet festivitatum ac celebritatis et dedicacionis predictorum diebus, quibus ecclesiam ipsam visitaverint, ut prefertur, misericorditer relaxamus. Dat. Avinione II non. febr., pontificatus nostri a. octavo. Conradus Pragensis. R. G. R. de Valle. Orig. cum bulla in fil. ser. Pragae olim in bibl. Nat. ac univ. Pragensis n. 287, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 417 n. 1044. — HU — IMJ.
Strana 270
270 Regesta Bohemiae et Moraviae. 414) 1360 febr. 4. Avinione. Innocentius papa VI omnibus, qui ecclesiam s. Catherinae in Nova civitate Pragensi, per Karolum, Romanorum imperatorem et regem, de novo fundatam et constructam, in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, Ascensionis et Corporis domini nostri Jesu Cristi ac in Pentecostes et ss. Trinitatis et quattuor principalibus b. Mariae virg. ac ss. apostolo- rum et b. Catherinae ac dedicationibus eiusdem ecclesiae festivitatibus et in Omnium sanctorum celebritate visitaverint, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Auinione II non. febr. a. octavo. Splendor paterne glorie Ex arch. Vat. R. Av. 144 fol. 245 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 419 n. 1048. — [L]. 415) 1360 febr. 4. [Pragae]. Venditio census in Nova civitate Pragensi. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Nicolaus de Eylaw, Heinricus Mostel, Meinlinus heringer, Valentinus humulator, Jacobus Krzemenicz, Pesko Drobnicz, Michael cerdo, Maczko in Porsicz, Jescho currifex et Bohunco in foro porcorum, iurati cives Nove civitatis Pragensis, ad universorum, quos tangit vel tangere poterit quomodo- libet in futurum, presentibus deducimus in noticiam, quod coram nobis in pleno iudicio personaliter constitutus discr. v. Martinus fumator, noster concivis, suo, heredum et successo- rum suorum nomine palam recongnovit se dimidiam sex. gr. Prag. den. census annui et perpetui super domo et area cum ipsius appendiciis, sitam penes domum Marziconis dicti Nekarzanicz in acie in parrochia s. Stephani dicte nostre civitatis, prov. v. Nicolao dicto — —. Cuius Dirnda, nostro coniurato, —— hereditarie rite et racionabiliter vendidisse quidem census medietatem, videlicet unum fert., dictus Martinus prefato Nicolao in festo s. Georii venturo proxime et alium fert. in festo s. Galli deinde secuturo, et sic deinceps annis singulis dare in omnem eventum et persolvere bona fide promisit de domo predicta et ipsius area contradicione qualibet postergata. Elapsis autem octo diebus continuis a quo- libet predictorum termino terminorum, censu huiusmodi, prout terminus requirit, nondum persoluto, extunc tres gr. pene nomine supercrescunt; quibus quidem octo diebus sic, ut premittitur, transactis et preteritis, censu cum pena nondum persolutis, extunc statim die altera prefatus Nicolaus plenam et liberam habet potestatem et licenciam domum predictam intrandi et quemlibet possessorem eiusdem inpignorandi et pignora obligandi et vendendi, et si pignora non possent reperiri sufficiencia, se de domo predicta intromittendi et eandem tenendi, locandi, utifruendi et, si necesse fuerit, vendendi usque ad dicti census omnimodam persolucionem et extenuacionem et presertim equipolentis census empcionem seu compara- cionem. Recongnoscimus nichilominus predictum Nicolaum omnia nostre civitatis iura et consuetudines quoad assecucionem dicti census fecisse et complevisse. Lit. sigillata maiori sigillo tunc civitatis Novae, dat. sub a. millesino trecentesimo sexagesimo proxima tercia feria post dominicam, qua cantatur Circumdederunt, confirm. a iudice et iuratis Maioris civitatis Pragensis a. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo in crastino Nativitatis Marie virg. glor. = 9. sept., cuius confirmationis orig. olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulchri in Zderas, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac univ. Pragensis, sign. n. 350, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum Pragae asservatur. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der auf- gehobenen Klöster Böhmens p. 38 n. 393. — HU — [MJ.
270 Regesta Bohemiae et Moraviae. 414) 1360 febr. 4. Avinione. Innocentius papa VI omnibus, qui ecclesiam s. Catherinae in Nova civitate Pragensi, per Karolum, Romanorum imperatorem et regem, de novo fundatam et constructam, in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Resurrectionis, Ascensionis et Corporis domini nostri Jesu Cristi ac in Pentecostes et ss. Trinitatis et quattuor principalibus b. Mariae virg. ac ss. apostolo- rum et b. Catherinae ac dedicationibus eiusdem ecclesiae festivitatibus et in Omnium sanctorum celebritate visitaverint, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Auinione II non. febr. a. octavo. Splendor paterne glorie Ex arch. Vat. R. Av. 144 fol. 245 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 419 n. 1048. — [L]. 415) 1360 febr. 4. [Pragae]. Venditio census in Nova civitate Pragensi. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Nicolaus de Eylaw, Heinricus Mostel, Meinlinus heringer, Valentinus humulator, Jacobus Krzemenicz, Pesko Drobnicz, Michael cerdo, Maczko in Porsicz, Jescho currifex et Bohunco in foro porcorum, iurati cives Nove civitatis Pragensis, ad universorum, quos tangit vel tangere poterit quomodo- libet in futurum, presentibus deducimus in noticiam, quod coram nobis in pleno iudicio personaliter constitutus discr. v. Martinus fumator, noster concivis, suo, heredum et successo- rum suorum nomine palam recongnovit se dimidiam sex. gr. Prag. den. census annui et perpetui super domo et area cum ipsius appendiciis, sitam penes domum Marziconis dicti Nekarzanicz in acie in parrochia s. Stephani dicte nostre civitatis, prov. v. Nicolao dicto — —. Cuius Dirnda, nostro coniurato, —— hereditarie rite et racionabiliter vendidisse quidem census medietatem, videlicet unum fert., dictus Martinus prefato Nicolao in festo s. Georii venturo proxime et alium fert. in festo s. Galli deinde secuturo, et sic deinceps annis singulis dare in omnem eventum et persolvere bona fide promisit de domo predicta et ipsius area contradicione qualibet postergata. Elapsis autem octo diebus continuis a quo- libet predictorum termino terminorum, censu huiusmodi, prout terminus requirit, nondum persoluto, extunc tres gr. pene nomine supercrescunt; quibus quidem octo diebus sic, ut premittitur, transactis et preteritis, censu cum pena nondum persolutis, extunc statim die altera prefatus Nicolaus plenam et liberam habet potestatem et licenciam domum predictam intrandi et quemlibet possessorem eiusdem inpignorandi et pignora obligandi et vendendi, et si pignora non possent reperiri sufficiencia, se de domo predicta intromittendi et eandem tenendi, locandi, utifruendi et, si necesse fuerit, vendendi usque ad dicti census omnimodam persolucionem et extenuacionem et presertim equipolentis census empcionem seu compara- cionem. Recongnoscimus nichilominus predictum Nicolaum omnia nostre civitatis iura et consuetudines quoad assecucionem dicti census fecisse et complevisse. Lit. sigillata maiori sigillo tunc civitatis Novae, dat. sub a. millesino trecentesimo sexagesimo proxima tercia feria post dominicam, qua cantatur Circumdederunt, confirm. a iudice et iuratis Maioris civitatis Pragensis a. millesimo trecentesimo sexagesimo octavo in crastino Nativitatis Marie virg. glor. = 9. sept., cuius confirmationis orig. olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulchri in Zderas, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac univ. Pragensis, sign. n. 350, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum Pragae asservatur. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der auf- gehobenen Klöster Böhmens p. 38 n. 393. — HU — [MJ.
Strana 271
Annus 1360 febr. 4.—6. 271 416) 1360 febr. 5. Avinione. Innocentius papa VI mansionariis chori b. Mariae virg. in ecclesia Pragensi indulget, ut a festo Omnium sanctorum usque ad festum Paschae missam ante vel prope diem celebrare valeant. Dilectis filiis .. precentori et universis ministris mansionariis nuncupatis chori b. Marie virg, in ecclesia Pragensi salutem et apostolicam benediccionem. Sincere devocionis affectus, quem ad nos et Romanam ecclesiam geritis, promeretur, ut votis vestris, quantum cum deo possumus, favorabiliter annuamus. Exhibita siquidem nobis pro parte vestra et carissimi in Cristo filii nostri Caroli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis ill., peticio continebat, quod in ecclesia Pragensi, in honore s. Wenceslai fundata, preter princi- palem et maiorem chorum ipsius ecclesie alius chorus in honore b. Marie virg. per ipsum imperatorem canonice fundatus et dotatus existit, in quo ipse imperator suam elegit sepulturam et due cl. memorie consortes sue eciam requiescunt et in quo per vos, qui numero viginti quatuor estis seu esse debetis ad serviendum in ipso choro specialiter deputati, misse et alie hore canonice, videlicet prima, tercia, sexta et nona diebus singulis ab aurora diei usque ad horam prime, in qua hora in dicto choro maiori incipiuntur hore canonice decantari, iuxta ipsius ecclesie consuetudinem, solempniter decantantur, et quod sepe contingit et presertim yemali tempore, quod cum vos predictas missam et horas de b. Virgine ante dictam horam prime non possitis cantando complere, illas post dictam horam legendo continuare vos oportet et complere pro eo maxime, quod in dicto maiori choro missarum solempnia et alie hore canonice cum cantu usque ad magnam diei partem adec protenduntur, quod vos easdem missam et horas de b. Virgine cantare postmodum tempore congruo non possetis: nos vestris et ipsius imperatoris in hac parte supplicacionibus inclinat vobis et successoribus vestris .. precentori et ministris ipsius chori b. Marie, qui erunt pro- tempore, quod a festo Omnium sanctorum usque ad festum Pasche perpetuis temporibus in ipso choro b. Marie missarum solempnia ante et prope diem per vos et alios dici valeant et eciam decantari, auctoritate apostolica de speciali gracia t. p. indulgemus. — — Dat XXX Jo. Bellih(ominis). Auinione non. febr., pont. nostri a. octavo. R. de Lanloys. Orig. cum bulla in fil. ser., valde putridum, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XII 20. — Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. III p. 376 n. 30. — E registris archivi Vaticani extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 420 n. 1053. — Que in originali desiderantur, e Dobneri libro suppleta sunt. — HU — IM]. 417) 1360 febr. 6. Pragae. Karolus imperator et rex profitetur marcae Brandenburgensis aliarumque terrarum in feudum Ottoni, marggravio Brandenburgensi, donationem nullo modo iuris deminutionem imperio Romano, coronae Bohemiae, Barnymo, duci Stettinensi, quibuscumque aliis esse allatu- ram. — allein wir von newens dem hochgebornen margrafen zu Brandenburg ut supral) di marke zu Brandenburg und ander sein furstentum und lande offenlich zu lehen han ver- lihen, doch redten und sprachen wir auch offenlich zu der czeit, do wir demselben unserm ohem sein lehen verlihen, daz wir im diselben lehen verlihen unschedlich unser, dez heiligen Romischen reichs, des kungreichs und der cronen zu Behem, dez hochgeborn Barnyms dez Eltern, herczog zu Stetyn, unsirs liben nefen und fursten, und yedermans rechte. Dovon erleutern, erkennen und erklern wir an disem brif von unsirer keiserlichen macht und mit rechten wissen, daz sulche leihunge der vorgenanten lehen, als wir von des reichs wegen dem vorgenanten margraf Otten di marke zu Brandenburg und ander sein furstentum und lande verlihen han, zu lehen unschedlich sein sol in allen sachen uns und dem heiligen Romischen
Annus 1360 febr. 4.—6. 271 416) 1360 febr. 5. Avinione. Innocentius papa VI mansionariis chori b. Mariae virg. in ecclesia Pragensi indulget, ut a festo Omnium sanctorum usque ad festum Paschae missam ante vel prope diem celebrare valeant. Dilectis filiis .. precentori et universis ministris mansionariis nuncupatis chori b. Marie virg, in ecclesia Pragensi salutem et apostolicam benediccionem. Sincere devocionis affectus, quem ad nos et Romanam ecclesiam geritis, promeretur, ut votis vestris, quantum cum deo possumus, favorabiliter annuamus. Exhibita siquidem nobis pro parte vestra et carissimi in Cristo filii nostri Caroli, Romanorum imperatoris semp. aug. et Boemie regis ill., peticio continebat, quod in ecclesia Pragensi, in honore s. Wenceslai fundata, preter princi- palem et maiorem chorum ipsius ecclesie alius chorus in honore b. Marie virg. per ipsum imperatorem canonice fundatus et dotatus existit, in quo ipse imperator suam elegit sepulturam et due cl. memorie consortes sue eciam requiescunt et in quo per vos, qui numero viginti quatuor estis seu esse debetis ad serviendum in ipso choro specialiter deputati, misse et alie hore canonice, videlicet prima, tercia, sexta et nona diebus singulis ab aurora diei usque ad horam prime, in qua hora in dicto choro maiori incipiuntur hore canonice decantari, iuxta ipsius ecclesie consuetudinem, solempniter decantantur, et quod sepe contingit et presertim yemali tempore, quod cum vos predictas missam et horas de b. Virgine ante dictam horam prime non possitis cantando complere, illas post dictam horam legendo continuare vos oportet et complere pro eo maxime, quod in dicto maiori choro missarum solempnia et alie hore canonice cum cantu usque ad magnam diei partem adec protenduntur, quod vos easdem missam et horas de b. Virgine cantare postmodum tempore congruo non possetis: nos vestris et ipsius imperatoris in hac parte supplicacionibus inclinat vobis et successoribus vestris .. precentori et ministris ipsius chori b. Marie, qui erunt pro- tempore, quod a festo Omnium sanctorum usque ad festum Pasche perpetuis temporibus in ipso choro b. Marie missarum solempnia ante et prope diem per vos et alios dici valeant et eciam decantari, auctoritate apostolica de speciali gracia t. p. indulgemus. — — Dat XXX Jo. Bellih(ominis). Auinione non. febr., pont. nostri a. octavo. R. de Lanloys. Orig. cum bulla in fil. ser., valde putridum, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XII 20. — Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. III p. 376 n. 30. — E registris archivi Vaticani extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 420 n. 1053. — Que in originali desiderantur, e Dobneri libro suppleta sunt. — HU — IM]. 417) 1360 febr. 6. Pragae. Karolus imperator et rex profitetur marcae Brandenburgensis aliarumque terrarum in feudum Ottoni, marggravio Brandenburgensi, donationem nullo modo iuris deminutionem imperio Romano, coronae Bohemiae, Barnymo, duci Stettinensi, quibuscumque aliis esse allatu- ram. — allein wir von newens dem hochgebornen margrafen zu Brandenburg ut supral) di marke zu Brandenburg und ander sein furstentum und lande offenlich zu lehen han ver- lihen, doch redten und sprachen wir auch offenlich zu der czeit, do wir demselben unserm ohem sein lehen verlihen, daz wir im diselben lehen verlihen unschedlich unser, dez heiligen Romischen reichs, des kungreichs und der cronen zu Behem, dez hochgeborn Barnyms dez Eltern, herczog zu Stetyn, unsirs liben nefen und fursten, und yedermans rechte. Dovon erleutern, erkennen und erklern wir an disem brif von unsirer keiserlichen macht und mit rechten wissen, daz sulche leihunge der vorgenanten lehen, als wir von des reichs wegen dem vorgenanten margraf Otten di marke zu Brandenburg und ander sein furstentum und lande verlihen han, zu lehen unschedlich sein sol in allen sachen uns und dem heiligen Romischen
Strana 272
272 reiche, dem kunigreich und der cronen zu Behem und iedermanne, und mit namen unserm egenanten nefen von Stetyn, sein erben und nachkomen, an allen unsern und an iren landen, vesten, heusern, dorffen, guten, brifen und hantfesten, di wir und si haben. Mit urkunt per omnia ut supra die s. Dorothee. Per cancellarium Rudolphus de Fridberg. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 7v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 48 n. 24. — Ludewig, Rel. manuscript. t. X p. 184 n. 25. — Riedel, Cod. Brandenb. II, 2 431. — Reg. imp. VIII 3059. — HU — [L]. 1) Id est in litteris imperatoris Karoli, 2. die mensis febr. Ottoni, marggravio Brandenburgensi, datis conf. n. 409. 418) 1360 febr. 6. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, civitati Znojmensi libertatem confert, ut cives de bonis suis libere possint disponere. Nos Johannes, dei gr. marchio Moravie, ad universorum noticiam volumus devenire, quod per multiplicia et gravia dampna dill. nobis civium civitatis Znoymensis, qui hiis tempo- tibus preteritis hucusque non modica sunt perpessi, ipsorumque fidelitatem ac debite servi- rutis promptitudinem, quibus semper nostre celsitudini paruerunt et parent et parere debebunt inantea temporibus secuturis, attenta consideracione pensantes, volentesque ob hoc in ipsos communiter nostre maiestatis dexteram extendere liberalem, et ut incole seu inhabitores civitatis predicte habundancius recipiant incrementum, ipsis de innata nostre celsitudinis clemencia graciam specialem presentibus benigniter duximus errogandam: Primo quod unusquisque civium civitatis predicte Znoymensis, tam presentis etatis quam future posteritatis, omnia bona sua, mobilia et immobilia, habita et habenda, legandi, ordinandi, disponendi aut tribuendi liberum habeat arbitrium, cuicunque voluerit, in vita et in morte pro libito sue voluntatis. Addicientes, quod quicunque hominum de quibuscun- que terris ad civitatem predictam venerit, cuiuscunque status aut condicionis extiterit et ius civile in civitate sepedicta obtinere desideraverit et in civem receptus fuerit, idem tam- diu ibi manendi onera civilia, quocienscunque necessarie fuerit, cum aliis sibi concivibus tollerandi et abinde rebus et corpore, dumtaxat nota criminali, que forte nostram magni- ficenciam tangeret, non prepediente, salvis abinde recedere poterit tempore et loco se offe- rentibus, sicuti ipsis melius videbitur expedire, harum nostrarum testimonio serie literarum. In cuius rei testimonium literas presentes sigillo nostro maiori dedimus communitas. Dat. Brunne a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die s. Dorothee virg. ac mart. glor. Orig., cui sig. in fil. ser. appensum est, in archivo civitatis Znojmo n. 30. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 118 n. 150. — HU — [MJ. 419) 1360 febr. 6. Pragae. Czenco de Lipa, supremus regni Bohemiae marescallus, monasterio ord. Heremitarum s. Augustini in Moravský Krumlov curiam in villa Dobelice confert, advocatiam et supremam iurisdictionem in ea pro se et heredibus suis reservans. In nom. dom. am. Universorum deus conditor et amator animarum sane omnibus legem in primordio conditionis instituit, ut sicut ab uno se noscant creatos, ita ad unum reverti debeant finaliter conditorem, et ut suae possibilitatem legis habeant non excussam, variis vario modo largitus est bonitatis iuvamenta, et licet alius hic alius aliter currat, in ipso tamen principio, a quo conditi sunt, necessarium est, ut conveniant in fine. Huius ergo rei gratia commoniti nos Czenco de Lypa, summus marschallus et praecipuus camerarius regni
272 reiche, dem kunigreich und der cronen zu Behem und iedermanne, und mit namen unserm egenanten nefen von Stetyn, sein erben und nachkomen, an allen unsern und an iren landen, vesten, heusern, dorffen, guten, brifen und hantfesten, di wir und si haben. Mit urkunt per omnia ut supra die s. Dorothee. Per cancellarium Rudolphus de Fridberg. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 7v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 48 n. 24. — Ludewig, Rel. manuscript. t. X p. 184 n. 25. — Riedel, Cod. Brandenb. II, 2 431. — Reg. imp. VIII 3059. — HU — [L]. 1) Id est in litteris imperatoris Karoli, 2. die mensis febr. Ottoni, marggravio Brandenburgensi, datis conf. n. 409. 418) 1360 febr. 6. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, civitati Znojmensi libertatem confert, ut cives de bonis suis libere possint disponere. Nos Johannes, dei gr. marchio Moravie, ad universorum noticiam volumus devenire, quod per multiplicia et gravia dampna dill. nobis civium civitatis Znoymensis, qui hiis tempo- tibus preteritis hucusque non modica sunt perpessi, ipsorumque fidelitatem ac debite servi- rutis promptitudinem, quibus semper nostre celsitudini paruerunt et parent et parere debebunt inantea temporibus secuturis, attenta consideracione pensantes, volentesque ob hoc in ipsos communiter nostre maiestatis dexteram extendere liberalem, et ut incole seu inhabitores civitatis predicte habundancius recipiant incrementum, ipsis de innata nostre celsitudinis clemencia graciam specialem presentibus benigniter duximus errogandam: Primo quod unusquisque civium civitatis predicte Znoymensis, tam presentis etatis quam future posteritatis, omnia bona sua, mobilia et immobilia, habita et habenda, legandi, ordinandi, disponendi aut tribuendi liberum habeat arbitrium, cuicunque voluerit, in vita et in morte pro libito sue voluntatis. Addicientes, quod quicunque hominum de quibuscun- que terris ad civitatem predictam venerit, cuiuscunque status aut condicionis extiterit et ius civile in civitate sepedicta obtinere desideraverit et in civem receptus fuerit, idem tam- diu ibi manendi onera civilia, quocienscunque necessarie fuerit, cum aliis sibi concivibus tollerandi et abinde rebus et corpore, dumtaxat nota criminali, que forte nostram magni- ficenciam tangeret, non prepediente, salvis abinde recedere poterit tempore et loco se offe- rentibus, sicuti ipsis melius videbitur expedire, harum nostrarum testimonio serie literarum. In cuius rei testimonium literas presentes sigillo nostro maiori dedimus communitas. Dat. Brunne a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die s. Dorothee virg. ac mart. glor. Orig., cui sig. in fil. ser. appensum est, in archivo civitatis Znojmo n. 30. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 118 n. 150. — HU — [MJ. 419) 1360 febr. 6. Pragae. Czenco de Lipa, supremus regni Bohemiae marescallus, monasterio ord. Heremitarum s. Augustini in Moravský Krumlov curiam in villa Dobelice confert, advocatiam et supremam iurisdictionem in ea pro se et heredibus suis reservans. In nom. dom. am. Universorum deus conditor et amator animarum sane omnibus legem in primordio conditionis instituit, ut sicut ab uno se noscant creatos, ita ad unum reverti debeant finaliter conditorem, et ut suae possibilitatem legis habeant non excussam, variis vario modo largitus est bonitatis iuvamenta, et licet alius hic alius aliter currat, in ipso tamen principio, a quo conditi sunt, necessarium est, ut conveniant in fine. Huius ergo rei gratia commoniti nos Czenco de Lypa, summus marschallus et praecipuus camerarius regni
Strana 273
Annus 1360 febr. 6.—7. 273 Bohemiae ad universorum volumus notitiam pervenire, quod sicut illuminante nos divina conditoris gratia et ut ad eum, a quo creati sumus, pervenire possemus, nobis pie suggessit misericordia, quatenus monasterium seu conventum religg. vv. et venn. sacri ord. fratrum eremitarum s. Augustini de novo fundaremus in civitate nostra Chrommaw, sic et nunc denuo nos instigans admonuit benignitas divina, ut eisdem fratribus novae fundationis in Chrommaw gratiam addentes gratiae largius provideremus. Idcirco ——pro salute nostra et omnium progenitorum nostrorum iam defunctorum animarum remedio de benigna libe- ralitate nostra concedimus et donamus iam dictis fratribus ord. eremitarum s. Augustini in Chrommaw curiam seu allodium quondam Reinschlini in villa Doblicz sitam cum una vinea in montibus Spanicz, quae est supra vineam d. Poetini, et pomerium, quod est iuxta molen- dinum eiusdem villae, cum pratis et pascuis, et si qua sunt talia dictae curiae attinentia, in perpetuum possidendam et utifruendam, tenendam et habendam libere et liberaliter omni exactione, steuris, censu sive quibuslibet aliis gravaminibus simpliciter et omnimode ex- clusis. Eo adiecto specialiter et expresse, quod nos advocatiam, tuitionem et supremam iurisdictionem in praedictis curia, allodio et, ut praedicitur, suis pertinentiis pro nobis, nostris heredibus et successoribus reservavimus. Promittentes insuper pro nobis et ipsis heredibus nostris praedictam curiam seu allodium a dicto monasterio ac ipsis fratribus nunquam perpetuis alienare [temporibus], sed potius eos in possessione eorumdem pro- viribus conservare. Ut autem huius nostrae donationis gratia a nullis inposterum valeat ——, strenuos milites et amicos nostros speciales, scilicet d. Czenkonem dictum infringi Cruschina cum fratre suo Johanne, d. Przibkonem dictum Czassonem, ut coram eis fieret, vocavimus in testimonium veritatis, in cuius robur perpetuum has literas supradictis fratri- bus nostri sigilli appensione fecimus communiri una cum appensione sigillorum. Act. et dat. in civitate Pragensi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dorotheae virg. et mart. Cop. saec. XVII Brunae in archivo terrae, nunc desideratur. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI. addit. p. 549 n. 3. — [L]. 420) 1360 febr. 7. Pragae. Jesco de Potštejn ordinationem inter ipsum et Pothonem decanum Olomucensem factam tenere promittit. Ego Jesco de Pothenstin ad universorum noticiam cupio pervenire, quod inter hon. v. d. Pothonem de Pothenstin, decanum Olomucensem, fratrem meum predilectum, et me, per ven. patrem et dominum d. Johannem episcopum Olomucensem et nob. v. d. Czenconem de Lipa et alios amicos nostros, mediatores, super hereditatibus paternis talis de amborum nostrorum voluntate spontanea ordinacio intervenit, quod ego Jesco supradictus sub penis subscriptis eandem ordinacionem complere cum effectu et completam inviolabiliter et fideliter sub puritate fidei et dileccionis fraterne debeam observare. Et hec ordinacio taliter est expressa: Quod ego prefatus Jesco debeo et teneor fratri meo predicto quadraginta sex. gr. usualis pagamenti in bonis ad Kirczin spectantibus annuorum reddituum assignare, de quibus idem frater meus contentari debebit, nichil a me racione predictarum hereditatum postea, quamdiu vixero, petiturus, volens itaque dictum fratrem meum de premissa ordina- cione totaliter esse certum, sibi prefatos quadraginta sex. annuos redditus in prefatis bonis exnunc deputo et assigno, quos sibi homines in dictis bonis residentes quolibet anno in termi- nis consuetis, videlicet per medium in festo Georii de proximo incipiendo, et per medium in festo s. Galli persolvere tenebuntur, qui post obitum meum, si premoriar ei, ad ius, si quod sibi in dictis hereditatibus competit, plene et libere revertetur. Promitto siquidem sub puritate fidei et honoris, quod eundem fratrem meum in percepcione dictorum reddituum 18 Regesta
Annus 1360 febr. 6.—7. 273 Bohemiae ad universorum volumus notitiam pervenire, quod sicut illuminante nos divina conditoris gratia et ut ad eum, a quo creati sumus, pervenire possemus, nobis pie suggessit misericordia, quatenus monasterium seu conventum religg. vv. et venn. sacri ord. fratrum eremitarum s. Augustini de novo fundaremus in civitate nostra Chrommaw, sic et nunc denuo nos instigans admonuit benignitas divina, ut eisdem fratribus novae fundationis in Chrommaw gratiam addentes gratiae largius provideremus. Idcirco ——pro salute nostra et omnium progenitorum nostrorum iam defunctorum animarum remedio de benigna libe- ralitate nostra concedimus et donamus iam dictis fratribus ord. eremitarum s. Augustini in Chrommaw curiam seu allodium quondam Reinschlini in villa Doblicz sitam cum una vinea in montibus Spanicz, quae est supra vineam d. Poetini, et pomerium, quod est iuxta molen- dinum eiusdem villae, cum pratis et pascuis, et si qua sunt talia dictae curiae attinentia, in perpetuum possidendam et utifruendam, tenendam et habendam libere et liberaliter omni exactione, steuris, censu sive quibuslibet aliis gravaminibus simpliciter et omnimode ex- clusis. Eo adiecto specialiter et expresse, quod nos advocatiam, tuitionem et supremam iurisdictionem in praedictis curia, allodio et, ut praedicitur, suis pertinentiis pro nobis, nostris heredibus et successoribus reservavimus. Promittentes insuper pro nobis et ipsis heredibus nostris praedictam curiam seu allodium a dicto monasterio ac ipsis fratribus nunquam perpetuis alienare [temporibus], sed potius eos in possessione eorumdem pro- viribus conservare. Ut autem huius nostrae donationis gratia a nullis inposterum valeat ——, strenuos milites et amicos nostros speciales, scilicet d. Czenkonem dictum infringi Cruschina cum fratre suo Johanne, d. Przibkonem dictum Czassonem, ut coram eis fieret, vocavimus in testimonium veritatis, in cuius robur perpetuum has literas supradictis fratri- bus nostri sigilli appensione fecimus communiri una cum appensione sigillorum. Act. et dat. in civitate Pragensi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dorotheae virg. et mart. Cop. saec. XVII Brunae in archivo terrae, nunc desideratur. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI. addit. p. 549 n. 3. — [L]. 420) 1360 febr. 7. Pragae. Jesco de Potštejn ordinationem inter ipsum et Pothonem decanum Olomucensem factam tenere promittit. Ego Jesco de Pothenstin ad universorum noticiam cupio pervenire, quod inter hon. v. d. Pothonem de Pothenstin, decanum Olomucensem, fratrem meum predilectum, et me, per ven. patrem et dominum d. Johannem episcopum Olomucensem et nob. v. d. Czenconem de Lipa et alios amicos nostros, mediatores, super hereditatibus paternis talis de amborum nostrorum voluntate spontanea ordinacio intervenit, quod ego Jesco supradictus sub penis subscriptis eandem ordinacionem complere cum effectu et completam inviolabiliter et fideliter sub puritate fidei et dileccionis fraterne debeam observare. Et hec ordinacio taliter est expressa: Quod ego prefatus Jesco debeo et teneor fratri meo predicto quadraginta sex. gr. usualis pagamenti in bonis ad Kirczin spectantibus annuorum reddituum assignare, de quibus idem frater meus contentari debebit, nichil a me racione predictarum hereditatum postea, quamdiu vixero, petiturus, volens itaque dictum fratrem meum de premissa ordina- cione totaliter esse certum, sibi prefatos quadraginta sex. annuos redditus in prefatis bonis exnunc deputo et assigno, quos sibi homines in dictis bonis residentes quolibet anno in termi- nis consuetis, videlicet per medium in festo Georii de proximo incipiendo, et per medium in festo s. Galli persolvere tenebuntur, qui post obitum meum, si premoriar ei, ad ius, si quod sibi in dictis hereditatibus competit, plene et libere revertetur. Promitto siquidem sub puritate fidei et honoris, quod eundem fratrem meum in percepcione dictorum reddituum 18 Regesta
Strana 274
274 Regesta Bohemiae et Moraviae. nunquam impediam vel quovismodo faciam impediri. Si vero dictum fratrem meum aliqua- tenus in plena percepcione dictorum reddituum impedirem vel procurarem seu facerem im- pediri, extunc, postquam de hoc per supradictum d. episcopum aut per illum, cui ipse id commiserit, vel per prefatum fratrem meum seu alium, quem ipse ad hoc deputaverit, monitus fuero, infra octo dies huiusmodi monicionem continue sequentes, municionem meam in Kirczin cum omnibus bonis ad eam spectantibus ipsi d. episcopo vel illi, qui me hoc, ut predicitur, per suas litteras monuerit aut fratri meo predicto vel ei, qui me similiter de hoc per suas litteras monuerit, libere tradere debebo, cuiuscunque obstaculi casu me in hoc nullatenus excusante. Hec quoque promitto sub mee fidei sacramento effectualiter adimplere vel contra ea vel eorum aliquod quocunque modo nunquam facere vel venire. In quorum omnium testimonium et evidenciam pleniorem meum et ad preces meas nobb. vv. dd. Jesco- nis dicti Jura, castellani Cracoviensis, Theodrici de Schonburg, Johannis et Jesconis fratrum de Luthemburg dictorum Cruschina, Pesconis de Janowicz, Herschonis de Rosdalowicz et Ruperti Swini sigilla presentibus litteris de certa mea et ipsorum sciencia sunt appensa. Dat. Prage a. d. 1360 fer. sexta ante dominicam, qua cantatur Exurge. Cop. inserta litteris Karoli imperatoris et regis 15. die m. febr. a. 1360 datis. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 52 n. 27. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 119 n. 151. — HU — IMJ. 421) 1360 febr. 8. Pragae. De emptione areae et duarum gazarum in Nova civitate Pragensi sub censu monasterio Zderasiensi annuatim solvendo. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunko, Mixo Gylowsky, Meinlinus heringer, Jacobus Krzemenecz, Valentinus humulator, Bohunko coqus, Nicolaus Dirnda, Jescho currifex, Mascho de Porziecz, Michael cerdo, Meustel Türsmit et Petrus Drobnik, iurati cives Nove civitatis Pragensis, n. f. u., quod coram nobis in pleno consilio constitutus personaliter prov. vir Johannes Petri quondam de Wratislauia publicus notarius recognovit exponens se aream desertam et duas gazas cum areis et locis ipsarum, prout in limitibus et greniciis suis in platea, qua itur ad valvam s. Martini Antique civitatis inter domos Seydlini cultellifabri ab uno et Frane tabernatoris, que fuit domine Heynczelisse ab alio latere existunt situate, emisse — — ab honn. vv. Nicolao priore, Alberto conmendatore et plebano in Trutnaw, Jeskone cellerario, administratoribus, et a toto conventu monasterii Zderasiensis, Cruciferis — — et fratribus ord. s. Sepulcri dominici Jerosolimitani et ab ipso monasterio ad habendum— tali tamen condicione adiecta, quod ipse Johannes, heredes et successores ipsius omni anno in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli quadraginta quinque gr. Prag. den. et iterum in festo s. Georii proxime assecuturo quadraginta quinque gr. dictorum den., sic quod una sexagena cum dimidia dictorum grossorum compleatur, pro censu dare et persolvere debet et debent ac tenentur perpetue et in omnem eventum .. dominis Cruciferis et monasterio supradictis. Et insuper omnes daciones, soluciones et steuras, quocumque nomine vocentur, ipse Johannes et possessores dictarum domorum et arearum et ipsas concernentes persol- vent. Litterae sigillatae maiori sigillo tunc civitatis Nove, dat. sub a. d. millesino trecentesino sexagesimo die VII m. febr. confirmatae a iudice et iuratis Maioris civitatis Pragensis a. millesimo trecentesimo sexa- gesimo octavo in die s. Francisci = 4. die m. oct., cuius confirmationis orig. olim in archivo Custodum s. Sepulcri in Zderas, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac univ. sign. n. 357, nunc vero in archivo Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d. ehem. Archiven ministerii rerum internarum Pragae asservatur. — der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 40 n. 398. — HU— fM.
274 Regesta Bohemiae et Moraviae. nunquam impediam vel quovismodo faciam impediri. Si vero dictum fratrem meum aliqua- tenus in plena percepcione dictorum reddituum impedirem vel procurarem seu facerem im- pediri, extunc, postquam de hoc per supradictum d. episcopum aut per illum, cui ipse id commiserit, vel per prefatum fratrem meum seu alium, quem ipse ad hoc deputaverit, monitus fuero, infra octo dies huiusmodi monicionem continue sequentes, municionem meam in Kirczin cum omnibus bonis ad eam spectantibus ipsi d. episcopo vel illi, qui me hoc, ut predicitur, per suas litteras monuerit aut fratri meo predicto vel ei, qui me similiter de hoc per suas litteras monuerit, libere tradere debebo, cuiuscunque obstaculi casu me in hoc nullatenus excusante. Hec quoque promitto sub mee fidei sacramento effectualiter adimplere vel contra ea vel eorum aliquod quocunque modo nunquam facere vel venire. In quorum omnium testimonium et evidenciam pleniorem meum et ad preces meas nobb. vv. dd. Jesco- nis dicti Jura, castellani Cracoviensis, Theodrici de Schonburg, Johannis et Jesconis fratrum de Luthemburg dictorum Cruschina, Pesconis de Janowicz, Herschonis de Rosdalowicz et Ruperti Swini sigilla presentibus litteris de certa mea et ipsorum sciencia sunt appensa. Dat. Prage a. d. 1360 fer. sexta ante dominicam, qua cantatur Exurge. Cop. inserta litteris Karoli imperatoris et regis 15. die m. febr. a. 1360 datis. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 52 n. 27. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 119 n. 151. — HU — IMJ. 421) 1360 febr. 8. Pragae. De emptione areae et duarum gazarum in Nova civitate Pragensi sub censu monasterio Zderasiensi annuatim solvendo. Nos Wolflinus Meinhardi iudex, Bohunko, Mixo Gylowsky, Meinlinus heringer, Jacobus Krzemenecz, Valentinus humulator, Bohunko coqus, Nicolaus Dirnda, Jescho currifex, Mascho de Porziecz, Michael cerdo, Meustel Türsmit et Petrus Drobnik, iurati cives Nove civitatis Pragensis, n. f. u., quod coram nobis in pleno consilio constitutus personaliter prov. vir Johannes Petri quondam de Wratislauia publicus notarius recognovit exponens se aream desertam et duas gazas cum areis et locis ipsarum, prout in limitibus et greniciis suis in platea, qua itur ad valvam s. Martini Antique civitatis inter domos Seydlini cultellifabri ab uno et Frane tabernatoris, que fuit domine Heynczelisse ab alio latere existunt situate, emisse — — ab honn. vv. Nicolao priore, Alberto conmendatore et plebano in Trutnaw, Jeskone cellerario, administratoribus, et a toto conventu monasterii Zderasiensis, Cruciferis — — et fratribus ord. s. Sepulcri dominici Jerosolimitani et ab ipso monasterio ad habendum— tali tamen condicione adiecta, quod ipse Johannes, heredes et successores ipsius omni anno in duobus terminis, videlicet in festo s. Galli quadraginta quinque gr. Prag. den. et iterum in festo s. Georii proxime assecuturo quadraginta quinque gr. dictorum den., sic quod una sexagena cum dimidia dictorum grossorum compleatur, pro censu dare et persolvere debet et debent ac tenentur perpetue et in omnem eventum .. dominis Cruciferis et monasterio supradictis. Et insuper omnes daciones, soluciones et steuras, quocumque nomine vocentur, ipse Johannes et possessores dictarum domorum et arearum et ipsas concernentes persol- vent. Litterae sigillatae maiori sigillo tunc civitatis Nove, dat. sub a. d. millesino trecentesino sexagesimo die VII m. febr. confirmatae a iudice et iuratis Maioris civitatis Pragensis a. millesimo trecentesimo sexa- gesimo octavo in die s. Francisci = 4. die m. oct., cuius confirmationis orig. olim in archivo Custodum s. Sepulcri in Zderas, postea Pragae in bibliotheca Nat. ac univ. sign. n. 357, nunc vero in archivo Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d. ehem. Archiven ministerii rerum internarum Pragae asservatur. — der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 40 n. 398. — HU— fM.
Strana 275
Annus 1359 febr. 7.—10. 275 422) 1360 febr. 8. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Nicolaum olim plebanum in Bohdalec ad ecclesiam in Přistoupim instituunt. ——, quod per rev. in Cr. d. Johannem, episcopum Olo- Nos Nicolaus ut supra n. f. mucensem, a Nicolao, rectore eccl. in Bohdals, Olomucensis dyoc., et per nos a Nicolao, rectore eccl. in Prziestupin, Pragensis dyoc., de dictis suis ecclesiis animo per ipsos ad invicem permutandi ipsas ecclesias resignacionibus receptis et admissis, dictum Nicolaum, olim plebanum in Bohdals virtute permutacionis huiusmodi de speciali mandato et expresso consensu prefati domini nostri archiepiscopi, ad quem ius patronatus dicte eccl. in Przie- stupin pertinere dinoscitur, in ipsa eccl. in Prziestupin rectorem legitimum instituimus Dat. Prage a. d. 1360 die 8 m. febr. sub appenso vicariatus nostri sigillo. Cop. sacc. X V Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 23. — Extr. Tingl, Ll. confirmationum I p. 116. — [L J. 423) 1360 febr. 10. Pragae. Karolus imperator et rex oppidum Neurode cum curia, duobus molendinis et quinque villis, quae a rege Bohemiae in feudum dependent, Jaroslao de Donyn et fratribus eius confert. — n. f. t. p. u., quod accedens ad nostre maiestatis presenciam nob. Jeroslaus") de Donyn, fid. noster dil., supplicat nobis humiliter et instanter, quatenus sibi et suis fratribus, videlicet Bernhardo, Ottoni, Henrico et Wenceslaob), quedam certa bona, utpote oppidum Newenrode ac curiam et molendinum ibidem cum alio molendino situato in villa Waldicz nec non quinque villas, videlicet Volprechtsdorf°), Hugisdorf, Cunczendorf, Ludweigsdorf et Kunigswalde, cum eorum et earum pertinenciis universis, que condam ab Hancone dicto Wustehubd), fid. nostro dil., dudum retroactis temporibus pro certa sua pecunia emisse et comparasse noscuntur, et que a nobis ut a rege Boemie dependent in pheudum, de innata nobis benignitatis clemencia in pheudum concedere graciosius dignaremur. Nos vero atten- dentes dicti Jerozlaye) supplicacionem racionabilem existere advertentesque plurima grata servicia, que idem Jaroslausl) et fratres sui predicti nobis multa sedulitate exhibuerint actenus et tanto fidelitatis amore exhibere tenebuntur et poterunt fervencius") in futurum, — — auctoritate regia Boemie Jeroslao et fratribus suis predictis nec non heredibus et successoribus ipsorum legitimis omnia et singula bona supradicta cum ipsorum pertinenciis, utilitatibus et appendiis universis, prout a nobis ut a rege Boemie dependent in pheudum, exclusis tamen et exceptis quinque sculteciis dictarum quinque villarum, quas ipsis non concedimus et que ad nos, heredes et successores nostros, Boemie reges, ad plenum et abso- lute pertinere noscuntur, in pheudum conferimus, receptis a dicto Jeroslao"), suo et fratrum suorum nomine, debite fidelitatis et homagii solitis iuramentis cum onere servitutis unius dextrarii, cum quo nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, Jeroslaus“) ipse et fratres sui prefati nec non heredes et successores eorum servire, dum et quociens opportunum seu necessarium exstiterit ipsique desuper requisiti fuerint, tenebuntur contra- diccione qualibet non obstante, decernentes, quod Jeroslaus)) et fratres sui predicti necnon heredes et successores eorum bona suprascripta cum omnibus suis utilitatibus, pertinenciis, appendiis et proventibus universis, prout annotatur superius, vero et iusto pheudi tytulo tenere, habere ac eciam hereditarie ac pacifice debeant possidere. Presencium1) sub imperia- lis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1360, ind. XIII, IV id. Per d. Mindensem Heinricus Australis. febr., regn. nostr. a. XIV., imperii vero quinto. Edd. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen der Graf. Glatz I p. 166 ex orig. (A) archivi Kögler. in Ullersdorf (ad 1. die m. sebr.). Sigillum deperditum. — Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi
Annus 1359 febr. 7.—10. 275 422) 1360 febr. 8. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales Nicolaum olim plebanum in Bohdalec ad ecclesiam in Přistoupim instituunt. ——, quod per rev. in Cr. d. Johannem, episcopum Olo- Nos Nicolaus ut supra n. f. mucensem, a Nicolao, rectore eccl. in Bohdals, Olomucensis dyoc., et per nos a Nicolao, rectore eccl. in Prziestupin, Pragensis dyoc., de dictis suis ecclesiis animo per ipsos ad invicem permutandi ipsas ecclesias resignacionibus receptis et admissis, dictum Nicolaum, olim plebanum in Bohdals virtute permutacionis huiusmodi de speciali mandato et expresso consensu prefati domini nostri archiepiscopi, ad quem ius patronatus dicte eccl. in Przie- stupin pertinere dinoscitur, in ipsa eccl. in Prziestupin rectorem legitimum instituimus Dat. Prage a. d. 1360 die 8 m. febr. sub appenso vicariatus nostri sigillo. Cop. sacc. X V Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 23. — Extr. Tingl, Ll. confirmationum I p. 116. — [L J. 423) 1360 febr. 10. Pragae. Karolus imperator et rex oppidum Neurode cum curia, duobus molendinis et quinque villis, quae a rege Bohemiae in feudum dependent, Jaroslao de Donyn et fratribus eius confert. — n. f. t. p. u., quod accedens ad nostre maiestatis presenciam nob. Jeroslaus") de Donyn, fid. noster dil., supplicat nobis humiliter et instanter, quatenus sibi et suis fratribus, videlicet Bernhardo, Ottoni, Henrico et Wenceslaob), quedam certa bona, utpote oppidum Newenrode ac curiam et molendinum ibidem cum alio molendino situato in villa Waldicz nec non quinque villas, videlicet Volprechtsdorf°), Hugisdorf, Cunczendorf, Ludweigsdorf et Kunigswalde, cum eorum et earum pertinenciis universis, que condam ab Hancone dicto Wustehubd), fid. nostro dil., dudum retroactis temporibus pro certa sua pecunia emisse et comparasse noscuntur, et que a nobis ut a rege Boemie dependent in pheudum, de innata nobis benignitatis clemencia in pheudum concedere graciosius dignaremur. Nos vero atten- dentes dicti Jerozlaye) supplicacionem racionabilem existere advertentesque plurima grata servicia, que idem Jaroslausl) et fratres sui predicti nobis multa sedulitate exhibuerint actenus et tanto fidelitatis amore exhibere tenebuntur et poterunt fervencius") in futurum, — — auctoritate regia Boemie Jeroslao et fratribus suis predictis nec non heredibus et successoribus ipsorum legitimis omnia et singula bona supradicta cum ipsorum pertinenciis, utilitatibus et appendiis universis, prout a nobis ut a rege Boemie dependent in pheudum, exclusis tamen et exceptis quinque sculteciis dictarum quinque villarum, quas ipsis non concedimus et que ad nos, heredes et successores nostros, Boemie reges, ad plenum et abso- lute pertinere noscuntur, in pheudum conferimus, receptis a dicto Jeroslao"), suo et fratrum suorum nomine, debite fidelitatis et homagii solitis iuramentis cum onere servitutis unius dextrarii, cum quo nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, Jeroslaus“) ipse et fratres sui prefati nec non heredes et successores eorum servire, dum et quociens opportunum seu necessarium exstiterit ipsique desuper requisiti fuerint, tenebuntur contra- diccione qualibet non obstante, decernentes, quod Jeroslaus)) et fratres sui predicti necnon heredes et successores eorum bona suprascripta cum omnibus suis utilitatibus, pertinenciis, appendiis et proventibus universis, prout annotatur superius, vero et iusto pheudi tytulo tenere, habere ac eciam hereditarie ac pacifice debeant possidere. Presencium1) sub imperia- lis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1360, ind. XIII, IV id. Per d. Mindensem Heinricus Australis. febr., regn. nostr. a. XIV., imperii vero quinto. Edd. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen der Graf. Glatz I p. 166 ex orig. (A) archivi Kögler. in Ullersdorf (ad 1. die m. sebr.). Sigillum deperditum. — Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi
Strana 276
276 Regesta Bohemiae et Moraviac. in registris Caroli fol. 11. — Ed. (ex B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 75 n. 43. — Grünhagen-Mark- graf II p. 176 n. 9 (extr.) — Reg. imp. VIII 3062. — [M]. a) reg.: Jaroslaus. — b) reg.: Wencezlao. — c) reg.: Volpreczdorf. — d) reg.: Wusthub. — e) reg.: Jarozlai. — f) reg.: Jarozlaus. — g) reg.: fructuosius. h) reg.: Jarozlao. — i) reg.: Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, IV id. febr. regnorum etc. Per Mindensem Henricus Australis. 424) 1360 febr. 10. Pragae. De controversia inter Pesconem Kovář et vicinos suos in Maiori civitate Pragensi habita. Nos Nicolaus Reinbote iudex, Johannes Leuthmericzer, Ulricus Czotter, Wolflinus Galm, Johannes Rost, Mathias Ress, Seydl Ottonis, Waltherus Gabler, Johlinus Junossii, Martinus Waurziconis, Jesco Pibraner et Frana Seydlini de Pieska, consules, Nicolaus Znoymer, Bohuslaus de Miliczin, Conradus institor de Nornberch, Ula Zilberczeiger et Joslinus Rotonis, scabini iurati Maioris civitatis Pragensis cives, n. f. t. p. u. nos ab antiquis iuratis, predecessoribus nostris, hoc pro vero indagasse, quod cum olim Pesco Kowarz ex una et Wenceslaus cum baculo, Leupoldus et Nicolaus dictus Reuhel cultellatores ex parte altera pro luce, que de eiusdem Pesconis curia ad eorundem cultellatorum domos transit, ad invicem litigassent, tunc placuit ambabus predictis partibus huiusmodi litem discrr. vv. Georii aurifabri dicti Krich et Nicolai dicti Hozweschel, civium Pragensium, arbitrio seu decisioni de alto et basso commitere, quod et fecerunt. Qui quidem arbitri, prout eciam ab ipsorum ore audivimus, eandem litem ipsis sic commissam deciderunt seu complanaverunt in hunc modum, quod fenestre predictorum cultellatorum ad dicti Pesconis Kowarz curiam ten- dentes, sicut nunc extant situate, ita exnunc semper in eadem longitudine et qualitate per- manere debent, et earundem fenestrarum lucem prefatus Pesco Kowarz, heredes et successo- res sui non debent obstruere aut aliqualiter obumbrare. Predicti quoque cultellatores, here- des et successores eorum de predictis ipsorum domibus ad curiam predicti Pesconis Kowarz non debent aliquam immundam aquam fundere sub pena, quam dd. consules Pragenses — dictabunt super eo. Porte vero sive hostia fenestrarum de dictorum cultellatorum do- mibus ad curiam dicti Pesconis aut sui successoris tendencium ab intra et non ab extra ipsas domos debent appendi. Deinde fumus de dictis domibus proveniens per directum et non indirectum supra dirigi et duci debet, prioribus eciam literis super murorum locacione inter predictos Pesconem Kowarz et Wenceslaum, Leupoldum et Nicolaum cultellatores confectis semper permanentibus in suo robore firmitatis. Ut autem omnia et singula premissa firmum robur perpetue obtineant, presentem literam de verbo ad verbum in libro iudicii nostre civitatis Pragensis predicte fecimus annotari. Harum, quibus sigillum secretum nostrum seu civitatis nostre Pragensis predicte appensum est, testimonio litterarum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Scolastice virg. Copia coaeva Pragae in archivo civitatis ms 986 fol. 192. — Ed. Teige, Základy I, 2 p. 716 n. 1 — HU—[MJ. 425) 1360 febr. 12. Vratislaviae. Beldo de Proskow, canonicus ecclesiae Vratislaviensis, procurator et syndicus canonicorum et capituli eiusdem ecclesiae, nomine praedictorum canonicorum contra occupationem oppidi Grottków cum castris et villis ad ipsum oppidum spectantibus, quas feudi nomine a rege et corona Bohemiae ipsa ecclesia tenet, a Bolkone, duce Svidnicensi, praeteritis diebus factam,1) protestatur. In nomine domini am. Sub a. nativitatis eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, II id. febr. — — dominus Beldo de Proskow — in testimonium pre- missorum.
276 Regesta Bohemiae et Moraviac. in registris Caroli fol. 11. — Ed. (ex B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 75 n. 43. — Grünhagen-Mark- graf II p. 176 n. 9 (extr.) — Reg. imp. VIII 3062. — [M]. a) reg.: Jaroslaus. — b) reg.: Wencezlao. — c) reg.: Volpreczdorf. — d) reg.: Wusthub. — e) reg.: Jarozlai. — f) reg.: Jarozlaus. — g) reg.: fructuosius. h) reg.: Jarozlao. — i) reg.: Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, IV id. febr. regnorum etc. Per Mindensem Henricus Australis. 424) 1360 febr. 10. Pragae. De controversia inter Pesconem Kovář et vicinos suos in Maiori civitate Pragensi habita. Nos Nicolaus Reinbote iudex, Johannes Leuthmericzer, Ulricus Czotter, Wolflinus Galm, Johannes Rost, Mathias Ress, Seydl Ottonis, Waltherus Gabler, Johlinus Junossii, Martinus Waurziconis, Jesco Pibraner et Frana Seydlini de Pieska, consules, Nicolaus Znoymer, Bohuslaus de Miliczin, Conradus institor de Nornberch, Ula Zilberczeiger et Joslinus Rotonis, scabini iurati Maioris civitatis Pragensis cives, n. f. t. p. u. nos ab antiquis iuratis, predecessoribus nostris, hoc pro vero indagasse, quod cum olim Pesco Kowarz ex una et Wenceslaus cum baculo, Leupoldus et Nicolaus dictus Reuhel cultellatores ex parte altera pro luce, que de eiusdem Pesconis curia ad eorundem cultellatorum domos transit, ad invicem litigassent, tunc placuit ambabus predictis partibus huiusmodi litem discrr. vv. Georii aurifabri dicti Krich et Nicolai dicti Hozweschel, civium Pragensium, arbitrio seu decisioni de alto et basso commitere, quod et fecerunt. Qui quidem arbitri, prout eciam ab ipsorum ore audivimus, eandem litem ipsis sic commissam deciderunt seu complanaverunt in hunc modum, quod fenestre predictorum cultellatorum ad dicti Pesconis Kowarz curiam ten- dentes, sicut nunc extant situate, ita exnunc semper in eadem longitudine et qualitate per- manere debent, et earundem fenestrarum lucem prefatus Pesco Kowarz, heredes et successo- res sui non debent obstruere aut aliqualiter obumbrare. Predicti quoque cultellatores, here- des et successores eorum de predictis ipsorum domibus ad curiam predicti Pesconis Kowarz non debent aliquam immundam aquam fundere sub pena, quam dd. consules Pragenses — dictabunt super eo. Porte vero sive hostia fenestrarum de dictorum cultellatorum do- mibus ad curiam dicti Pesconis aut sui successoris tendencium ab intra et non ab extra ipsas domos debent appendi. Deinde fumus de dictis domibus proveniens per directum et non indirectum supra dirigi et duci debet, prioribus eciam literis super murorum locacione inter predictos Pesconem Kowarz et Wenceslaum, Leupoldum et Nicolaum cultellatores confectis semper permanentibus in suo robore firmitatis. Ut autem omnia et singula premissa firmum robur perpetue obtineant, presentem literam de verbo ad verbum in libro iudicii nostre civitatis Pragensis predicte fecimus annotari. Harum, quibus sigillum secretum nostrum seu civitatis nostre Pragensis predicte appensum est, testimonio litterarum. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Scolastice virg. Copia coaeva Pragae in archivo civitatis ms 986 fol. 192. — Ed. Teige, Základy I, 2 p. 716 n. 1 — HU—[MJ. 425) 1360 febr. 12. Vratislaviae. Beldo de Proskow, canonicus ecclesiae Vratislaviensis, procurator et syndicus canonicorum et capituli eiusdem ecclesiae, nomine praedictorum canonicorum contra occupationem oppidi Grottków cum castris et villis ad ipsum oppidum spectantibus, quas feudi nomine a rege et corona Bohemiae ipsa ecclesia tenet, a Bolkone, duce Svidnicensi, praeteritis diebus factam,1) protestatur. In nomine domini am. Sub a. nativitatis eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, II id. febr. — — dominus Beldo de Proskow — in testimonium pre- missorum.
Strana 277
Annus 1360 febr. 10.—14. 277 Ex instrumento notarili in archivo capituli ecclesiae Vratislaviensis sign. Y 3 ed. Stenzel, Urkunden zur Gesch. d. Bistums Breslau p. 324 n. 287. — [L]. 1) Conf. supra n. 394. 426) 1360 febr. 13. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio ord. Cisterciensis in Sezemice litteras a Venceslao II rege olim datas confirmat. D. imperator confirmavit infrascriptam litteram abbatisse et conventui mon. in Sezemicz, Luthom. dioc., ord. Cist., sub pena ducentarum sex. gr. Prag. cum signo et testibus ac data, sicut in litteris d. Amicini proxime precedentibus:“) Nos Wenczeslaus dei gr. rex Boemie, dux Cracovie et Sandomerie marchioque Moravie t. p. notum esse volumus —, quod nos quatuor maccella in civitate Jermir sita, que fuerunt quondam Gerhardi Longi civis civitatis ipsius et nobis propter homicidium per eundem Gerhardum perpetratum racionabiliter adiudicata sunt, Agneti et Perchte sororibus, dicti Gerhardi filiabus, in mon. de Sezemicz, Cist. ord., sub regulari habitu domino famulantibus, damus et conferimus pro- pter deum, volentes, ut predicta maccella cum censu et omni alia utilitate, que ex ipsis pro- venient, in perpetuum ad idem monasterium debeant pertinere. In cuius rei testimonium presentes litteras exinde fieri et sigillis maiestatis nostre iussimus communiri. Dat. Prage per manus ven. Petri Basiliensis episcopi, Wyssegradensis prepositi et regni nostri cancella- rii, principis nostri dil., a. d. 1298, IV non. iun., regni nostri anno secundo. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol 7v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 47 n. 23. — Reg. imp. VIII 3064. — HU — [MJ. a) Vide litteras Amicino de Bozulis, iuris perito Papiensi, datas (Reg. imp. VIII 3063): Testes huius rei sunt venn. Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, Theodricus Mindensis et Maurus Corobaviensis eccl. episcopi; ill. Wenceslaus Lignicensis, Ridackerus Brunswicensis et Bolco Falkembergensis duces; spectt. Burchardus et Johannes de Recz comites et nobb. Sbinco de — . Dat. Prage a. d. Hazemburg et Hasco de Swereticz, magistri camere, et Ogerius de Landstein — 1360, ind. XIII, id. febr., regn. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. 427) 1360 febr. 13. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio ord. Cisterciensis in Sezemice omnia privilegia et possessiones confirmat. It. data est eisdem generalis confirmacio ut in forma consueta, sub pena, signo, testibus et data suprascriptis.1) Adnot. coaeva in archivo generali Dresdensi in registris Caroli fol. 7v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 47 n. 24. — Reg. imp. VIII 3064. — HU — [MJ. 1) Vide litteras praecedentes. 428) 1360 febr. 14. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem dispensationis Theoderico, episcopo Mindensi, de praepositura ecclesiae Wissegradensis factae certiorem facit eumque rogat, ut ad pacem inter Johannem Franciae et Eduardum Angliae reges reformandam et regis Franciae liberationem intendat. Excellentiam tuam Dat. Auinione XVI kal. marc. a. octavo. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 12 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 421 n. 1057.—Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 149 n. 515. — Reg. imp. VIII Päbste 372. [LJ.
Annus 1360 febr. 10.—14. 277 Ex instrumento notarili in archivo capituli ecclesiae Vratislaviensis sign. Y 3 ed. Stenzel, Urkunden zur Gesch. d. Bistums Breslau p. 324 n. 287. — [L]. 1) Conf. supra n. 394. 426) 1360 febr. 13. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio ord. Cisterciensis in Sezemice litteras a Venceslao II rege olim datas confirmat. D. imperator confirmavit infrascriptam litteram abbatisse et conventui mon. in Sezemicz, Luthom. dioc., ord. Cist., sub pena ducentarum sex. gr. Prag. cum signo et testibus ac data, sicut in litteris d. Amicini proxime precedentibus:“) Nos Wenczeslaus dei gr. rex Boemie, dux Cracovie et Sandomerie marchioque Moravie t. p. notum esse volumus —, quod nos quatuor maccella in civitate Jermir sita, que fuerunt quondam Gerhardi Longi civis civitatis ipsius et nobis propter homicidium per eundem Gerhardum perpetratum racionabiliter adiudicata sunt, Agneti et Perchte sororibus, dicti Gerhardi filiabus, in mon. de Sezemicz, Cist. ord., sub regulari habitu domino famulantibus, damus et conferimus pro- pter deum, volentes, ut predicta maccella cum censu et omni alia utilitate, que ex ipsis pro- venient, in perpetuum ad idem monasterium debeant pertinere. In cuius rei testimonium presentes litteras exinde fieri et sigillis maiestatis nostre iussimus communiri. Dat. Prage per manus ven. Petri Basiliensis episcopi, Wyssegradensis prepositi et regni nostri cancella- rii, principis nostri dil., a. d. 1298, IV non. iun., regni nostri anno secundo. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol 7v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 47 n. 23. — Reg. imp. VIII 3064. — HU — [MJ. a) Vide litteras Amicino de Bozulis, iuris perito Papiensi, datas (Reg. imp. VIII 3063): Testes huius rei sunt venn. Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, Theodricus Mindensis et Maurus Corobaviensis eccl. episcopi; ill. Wenceslaus Lignicensis, Ridackerus Brunswicensis et Bolco Falkembergensis duces; spectt. Burchardus et Johannes de Recz comites et nobb. Sbinco de — . Dat. Prage a. d. Hazemburg et Hasco de Swereticz, magistri camere, et Ogerius de Landstein — 1360, ind. XIII, id. febr., regn. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. 427) 1360 febr. 13. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio ord. Cisterciensis in Sezemice omnia privilegia et possessiones confirmat. It. data est eisdem generalis confirmacio ut in forma consueta, sub pena, signo, testibus et data suprascriptis.1) Adnot. coaeva in archivo generali Dresdensi in registris Caroli fol. 7v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 47 n. 24. — Reg. imp. VIII 3064. — HU — [MJ. 1) Vide litteras praecedentes. 428) 1360 febr. 14. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem dispensationis Theoderico, episcopo Mindensi, de praepositura ecclesiae Wissegradensis factae certiorem facit eumque rogat, ut ad pacem inter Johannem Franciae et Eduardum Angliae reges reformandam et regis Franciae liberationem intendat. Excellentiam tuam Dat. Auinione XVI kal. marc. a. octavo. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 12 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 421 n. 1057.—Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 149 n. 515. — Reg. imp. VIII Päbste 372. [LJ.
Strana 278
278 Regesta Bohemiae et Moraviae. 429) 1360 febr. 14. Avinione. Innocentius papa VI Theodericum, episcopum Mindensem, et Johannem, episcopum Luthomuslensem, requirit et hortatur, ut apud Karolum, Romanorum imperatorem et Bohemiae regem, se interponant, ut in negotio pacis inter Johannem Franciae et Eduardum Angliae reges favorabilem se exhibeat. Cum nos carissimum Dat. Auinione XVI kal. marc. a. octavo. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 12 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 422 n. 1058. — Extr. Werun- Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 150 n. 516. — Reg. imp. VIII Päbste sky, 373. — [L]. 430) 1360 febr. 15. Karolus imperator et rex ordinationem inter Pothonem, decanum Olomucensem, et Jesconem de Potštejn, fratres, factam confirmat. n. f. ——, quod accedentes ad maiestatis nostre presenciam hon. Potho, decanus Olomucensis, devotus, ac frater eius nob. Jesco de Pothenstein, fidelis, nostri dill., nobis humiliter supplicabant, quatenus, cum inter ipsos fratres quedam ordinacio et amicabilis convencio intervenerit, prout in littera subscripta desuper confecta plenius est expressum, ut ordinacionem ac amicabilem composicionem huiusmodi ac ipsam litteram desuper editam approbare, ratificare et auctoritate regia Boemie confirmare graciosius dignaremur. Tenor vero dicte littere per omnia sequitur in hec verba: Ego Jesco de Pothenstein ad universorum noticiam cupio pervenire —— (Sequitur tenor litterarum 7. die m. febr. a. 1360 datarum, vide n. 420). Nos vero vota predictorum fratrum racionabilia perpendentes volentesque ipsos ad fraterne unionis caritatem reducere et rancorum materias ab eis penitus separare, eorundem fratrum ordinacionem, fraternam convencionem ac litteram ipsius Jesconis prescriptam super eo traditam in omnibus suis clausulis, sentenciis, articulis, punctis et tenoribus, prout superius exprimitur et sicut rite et racionabiliter processit, absque alieni iuris preiudicio approbamus —, precipientes nichilominus dictis fratribus, ut ipsi et eorum quilibet dictam ordinacionem et singula contenta in littera prefata omnimode observare et in nullo infringere studeant, sicut indignacionem nostram et penam condignam pro nostro arbitrio — Anno LX, ind. XIII, XV kal. marc., regn. XIII, im- infligendam voluerint evitare. Per d. Olomucensem episcopum Rudolphus de Fridberg. perii V. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 8. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 120 n. 155. — Mecklenburg. UB XIV n. 8716. — Reg. lectio p. 52 n. 27. — imp. VIII 3066. — HU — IMJ. 431) 1360 febr. 17. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni Albo de Lucemburg 4 marcarum censum, de mac- cellis carnium Maioris civitatis Pragensis percipiendum, deputat. N. f. etc., quod nos consideratis et sollicita meditacione pensatis fidelibus et diuturnis serviciis, Johannem Album dictum Weis de Lucemburg, familiarem nostrum domesticum, nostre maiestati multipliciter et gratanter exhibitis, volentesque ipsum de innata nobis mansuetudine aliqua consolacione, prout dignum arbitramur, graciosius prevenire, eidem Johanni quatuor mar. regalium redditus, conputando pro qualibet marca 56 grossos Prag., in et super maccellis carnium in Maiori civitate Pragensi et super censu eorundem auctoritate —— damus, assignamus et virtute presencium deputamus, per ipsum Johannem pre- regia dictas quatuor mar. singulis annis vite sue temporibus habendas, tenendas, percipiendas et
278 Regesta Bohemiae et Moraviae. 429) 1360 febr. 14. Avinione. Innocentius papa VI Theodericum, episcopum Mindensem, et Johannem, episcopum Luthomuslensem, requirit et hortatur, ut apud Karolum, Romanorum imperatorem et Bohemiae regem, se interponant, ut in negotio pacis inter Johannem Franciae et Eduardum Angliae reges favorabilem se exhibeat. Cum nos carissimum Dat. Auinione XVI kal. marc. a. octavo. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 12 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 422 n. 1058. — Extr. Werun- Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 150 n. 516. — Reg. imp. VIII Päbste sky, 373. — [L]. 430) 1360 febr. 15. Karolus imperator et rex ordinationem inter Pothonem, decanum Olomucensem, et Jesconem de Potštejn, fratres, factam confirmat. n. f. ——, quod accedentes ad maiestatis nostre presenciam hon. Potho, decanus Olomucensis, devotus, ac frater eius nob. Jesco de Pothenstein, fidelis, nostri dill., nobis humiliter supplicabant, quatenus, cum inter ipsos fratres quedam ordinacio et amicabilis convencio intervenerit, prout in littera subscripta desuper confecta plenius est expressum, ut ordinacionem ac amicabilem composicionem huiusmodi ac ipsam litteram desuper editam approbare, ratificare et auctoritate regia Boemie confirmare graciosius dignaremur. Tenor vero dicte littere per omnia sequitur in hec verba: Ego Jesco de Pothenstein ad universorum noticiam cupio pervenire —— (Sequitur tenor litterarum 7. die m. febr. a. 1360 datarum, vide n. 420). Nos vero vota predictorum fratrum racionabilia perpendentes volentesque ipsos ad fraterne unionis caritatem reducere et rancorum materias ab eis penitus separare, eorundem fratrum ordinacionem, fraternam convencionem ac litteram ipsius Jesconis prescriptam super eo traditam in omnibus suis clausulis, sentenciis, articulis, punctis et tenoribus, prout superius exprimitur et sicut rite et racionabiliter processit, absque alieni iuris preiudicio approbamus —, precipientes nichilominus dictis fratribus, ut ipsi et eorum quilibet dictam ordinacionem et singula contenta in littera prefata omnimode observare et in nullo infringere studeant, sicut indignacionem nostram et penam condignam pro nostro arbitrio — Anno LX, ind. XIII, XV kal. marc., regn. XIII, im- infligendam voluerint evitare. Per d. Olomucensem episcopum Rudolphus de Fridberg. perii V. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 8. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 120 n. 155. — Mecklenburg. UB XIV n. 8716. — Reg. lectio p. 52 n. 27. — imp. VIII 3066. — HU — IMJ. 431) 1360 febr. 17. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni Albo de Lucemburg 4 marcarum censum, de mac- cellis carnium Maioris civitatis Pragensis percipiendum, deputat. N. f. etc., quod nos consideratis et sollicita meditacione pensatis fidelibus et diuturnis serviciis, Johannem Album dictum Weis de Lucemburg, familiarem nostrum domesticum, nostre maiestati multipliciter et gratanter exhibitis, volentesque ipsum de innata nobis mansuetudine aliqua consolacione, prout dignum arbitramur, graciosius prevenire, eidem Johanni quatuor mar. regalium redditus, conputando pro qualibet marca 56 grossos Prag., in et super maccellis carnium in Maiori civitate Pragensi et super censu eorundem auctoritate —— damus, assignamus et virtute presencium deputamus, per ipsum Johannem pre- regia dictas quatuor mar. singulis annis vite sue temporibus habendas, tenendas, percipiendas et
Strana 279
Annus 1360 febr. 14.—17. 279 possidendas integraliter absque quovis impedimento pacifice et quiete, volentes et expresse decernentes, ut ipse Johannes in festo s. Georii proxime venturo de censu dictorum maccello- rum duas mar. et in festo s. Galli deinde secuturo similiter duas mar. recipere debeat — mandantes et districte precipientes Paulo notario camere nostre aut ei, qui pro tempore eadem maccella et censum nostro nomine eorundem tenuerit et habuerit, volentes seriose, quatenus prefatas quatuor marcas in supradictis terminis antedicto Johanni aut ei, cui idem Johannes easdem mar. deputaverit, integraliter et absque omni impedimento et dilacione dare debeant et omnimode assignare. Volumus eciam et seriose mandamus capita- neis, camerario, subcamerario, notario camere necnon iudici, consulibus et scabinis Pragen- sibus ceterisque nostris subditis fidelibus et officialibus, ut auctoritate nostra regia Boemie predictum Johannem in percepcione dictarum quatuor mar. manuteneant et conservant nec ipsum impediant seu molestent aut impediri seu molestari per quempiam paciantur, Presencium prout indignacionem nostram et penam gravissimam voluerint evitare. etc. Dat. Prage anno LX, XIII kal. marc., regnorum etc. Per d. Mindensem Henricus Thesauri. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 8v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 45 n. 29. — Reg. imp. VIII 3070 (ad 18 febr.). — HU— IMJ. 432) 1360 febr. 17. Pragae. Karolus imperator et rex Ditwino ianitori suo 4 marcarum censum, de maccellis carnium Maioris civitatis Pragensis percipiendum, deputat. It. talis tenoris de verbo ad verbum littera est data Ditwino ianitori.1) Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 8°. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 57 n. — Reg. imp. VIII 3071 (ad 18 febr.) — HU — [M]. 1) In registris praecedunt litterae Johanni Albo de Lucemburg XIII kal. febr. a. 1360 datae. 433) 1360 febr. 17. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico Oedemberger agros prope civitatem Lauf, iure feudi a rege Bohemiae habendos, confert. bekennen etc., das wir angesehen haben den getrewen und nuczen dienst etc., den uns unser lieber getrewe Heinrich Odemberger getan hat und in kumftigen zeiten getun mag, so haben wir im und seinen erben seine lehen vorliehen, das sint die acker, die gelegen sint in dem Reisch bey unser stat ze Lauff, die von uns und dem kunigreich ze Beheim ze lehen gen, und die uns ledig warn worden, und wir vorleihen im und seinen erben dieselben acker ze lehen als ein kunig ze Beheim, und die sol er und sein erben erbiclich haben ze lehen von der cronen ze Beheim und die besiczen in allen den rechten, als die vormals sein vater innegehabt und besezzen hat, und er und sein erben sullen dovon den dienst tun, als ge- wonlich ist bisher gewesen, und sunderlich er oder sein erben sullen von denselben acker ierlich acht pfunt wachsezz geben und beczalen ze dem gotzhaus ze s. Johans ze Lauffe, das das dester pas mug beleuchtet werden, als das auch bisher gewonlich ist gewesen, und als das ouch in andern briven geschriben ist, die er dorubir hat. Mit urkund etc. Geben ze Ad relacionem Friderici notarii de Prag 1360 fer. II post Valentini, regnorum etc. Karlstein Heinricus Thezauri. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 8v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 55 n. 28. — Reg. imp. VIII 3086. — HU — [MJ.
Annus 1360 febr. 14.—17. 279 possidendas integraliter absque quovis impedimento pacifice et quiete, volentes et expresse decernentes, ut ipse Johannes in festo s. Georii proxime venturo de censu dictorum maccello- rum duas mar. et in festo s. Galli deinde secuturo similiter duas mar. recipere debeat — mandantes et districte precipientes Paulo notario camere nostre aut ei, qui pro tempore eadem maccella et censum nostro nomine eorundem tenuerit et habuerit, volentes seriose, quatenus prefatas quatuor marcas in supradictis terminis antedicto Johanni aut ei, cui idem Johannes easdem mar. deputaverit, integraliter et absque omni impedimento et dilacione dare debeant et omnimode assignare. Volumus eciam et seriose mandamus capita- neis, camerario, subcamerario, notario camere necnon iudici, consulibus et scabinis Pragen- sibus ceterisque nostris subditis fidelibus et officialibus, ut auctoritate nostra regia Boemie predictum Johannem in percepcione dictarum quatuor mar. manuteneant et conservant nec ipsum impediant seu molestent aut impediri seu molestari per quempiam paciantur, Presencium prout indignacionem nostram et penam gravissimam voluerint evitare. etc. Dat. Prage anno LX, XIII kal. marc., regnorum etc. Per d. Mindensem Henricus Thesauri. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 8v. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 45 n. 29. — Reg. imp. VIII 3070 (ad 18 febr.). — HU— IMJ. 432) 1360 febr. 17. Pragae. Karolus imperator et rex Ditwino ianitori suo 4 marcarum censum, de maccellis carnium Maioris civitatis Pragensis percipiendum, deputat. It. talis tenoris de verbo ad verbum littera est data Ditwino ianitori.1) Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 8°. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 57 n. — Reg. imp. VIII 3071 (ad 18 febr.) — HU — [M]. 1) In registris praecedunt litterae Johanni Albo de Lucemburg XIII kal. febr. a. 1360 datae. 433) 1360 febr. 17. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico Oedemberger agros prope civitatem Lauf, iure feudi a rege Bohemiae habendos, confert. bekennen etc., das wir angesehen haben den getrewen und nuczen dienst etc., den uns unser lieber getrewe Heinrich Odemberger getan hat und in kumftigen zeiten getun mag, so haben wir im und seinen erben seine lehen vorliehen, das sint die acker, die gelegen sint in dem Reisch bey unser stat ze Lauff, die von uns und dem kunigreich ze Beheim ze lehen gen, und die uns ledig warn worden, und wir vorleihen im und seinen erben dieselben acker ze lehen als ein kunig ze Beheim, und die sol er und sein erben erbiclich haben ze lehen von der cronen ze Beheim und die besiczen in allen den rechten, als die vormals sein vater innegehabt und besezzen hat, und er und sein erben sullen dovon den dienst tun, als ge- wonlich ist bisher gewesen, und sunderlich er oder sein erben sullen von denselben acker ierlich acht pfunt wachsezz geben und beczalen ze dem gotzhaus ze s. Johans ze Lauffe, das das dester pas mug beleuchtet werden, als das auch bisher gewonlich ist gewesen, und als das ouch in andern briven geschriben ist, die er dorubir hat. Mit urkund etc. Geben ze Ad relacionem Friderici notarii de Prag 1360 fer. II post Valentini, regnorum etc. Karlstein Heinricus Thezauri. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 8v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 55 n. 28. — Reg. imp. VIII 3086. — HU — [MJ.
Strana 280
280 Regesta Bohemiae et Moraviae. 434) 1360 febr. 18. Pragae. Henricus de Wildenstein Karolo imperatori et regi castrum Rothenberg vendit. ——, daz ich mit wolbedachtem Ich Heinreich von Wildenstein bekennen und tun kunt mute, nach rate meinir besten freunde mit rechtir wizzen und zu der zeit, do ich daz wol getun mochte mit gutem freihen willen und umbetwungen recht und redlich verkauft habe und verkauffe mit diesem briefe dem allirdurchl. fürsten und herren h. Karl, Rômischem keisir —— und kunige zu Beheim, meinem lieben genedigen herren, mein haus genant der Rotemberg, daz ich von demselben meinem herren dem keisir als von einem künige zu Beheim zu lehen gehabt habe und daz ich vormals und meine eldirn von den edeln herren .. den burggrafen von Nuremberg zu lehen gehabt haben, von den er dieselbe lehenschaft gekauft hat nach laute der briefe, die si ym darubir haben gegeben mit allem dem, daz zu demselben hause gehôrt; leuten, guten, rechten, gewonheiten, eren, zinsen, gulden, welden, wiesen, nüczzen, freiheiten und mit allen andirn zugehorungen, wie man auch die mit besundirn worten mag genennen, ausgenomen alleine meine lehenleute und eygenleute, die zu dem- selben hause nicht gehorent, die ich im auch nicht verkauft habe, die furbasmer ewiglich mein, meinir erben und nachkomen sein sullen und bey uns erblich beleiben, umb fumf tausent und achczig schok gutir pehemischir grozze Prager munzze, die er mich und mein erben auf die nahsten phingsten, die schierest künftig werden, unverczogenlich richten sal und gelobt hat zu richten und beczalen in der stat zu Prage und mich mitsampt dem ege- nanten gelde in die stat zu Nuremberg zu geleiten. Die weil auch der egenante mein herre der keisir mich odir mein erben des obgenanten geldes gancz und gar nicht hat gerichtit und bezalit, die weile sullen wir dasselbe haus mit allir seinir zugehorunge an geferde als lange inne haben, uncz daz wir des egen. geldes gancz und gar werden gerichtit und beczalit. Wenn auch mein egen. herre der keisir odir sein erben odir wen sie darzu von iren wegen schaffent, mich odir mein erben der lesten werunge wellen beczalen dez egen. geldes, daz sullen sie uns vier wochen vor lazzen wizzen, und wenn daz geschiecht, daz ich odir mein erben der egen. fümf tausente und achczig schokke gancz und gar gerichtit und beczalit werden, so gelob ich vorgenanter Heinrich von Wildenstein für mich und alle mein erben und nachkomen an eydes stat in guten trewen und an alles geferde, daz ich odir mein erben dem egen. meinem herren dem keisir, seinen erben, odir wer daz obgenante haus Rotemberg von seinen odir seinir erben wegen an mich odir an mein erben mit seinen odir seinir erben briefe inzunemen heischit und fordirt, daz wir denne unverczogenlich sullen und wellen dem- selben meinem herren dem keisir, seinen erben odir demselben an seinir odir an seinir erben stat dasselbe haus Rotemberg inantworten und in des gewaldig machen an alles wiedir- sprechen, also das derselbe mein herre der keisir als ein kûnig zu Beheim, alle sein erben und nachkomen, kûnige zu Beheim, daz egen. haus Rotemberg und alles, daz darzu gehort, als hie vor begriffen ist, erblich und ewiglich besiczzen, geniezzen und innehaben sullen und allen iren frumen damite schaffen gleich andirm irem eygenhaften und gekauften guten, und verzeihe mich an meinir erben und nachkommen stat ewiglich alles rechten, vorderunge und ansprache, die wir zu dem obgenanten hause Rotemberg und allem dem, daz darzu gehôrt, als dovor geschreben stet, gehabt haben, nach hetten odir haben mochten in dheinen weis, und verzeihen uns auch sündirlich allir hilfe geistliches und werltliches rechten und allir geseczze, keisirlichir und bostlichir buche, der lande gewonheit und allir andir sachen, damite diesir kauf in dheinen weis gehindirt môchte werden. Auch geloben wir und sullen unsirs egenanten herren des keisirs als eines kûnigs zu Beheim, seinir erben und nachkomen, kûnigen, dez kûnigreichs und der cronen desselben kûnigreichs zu Beheim, als von der egen. vesten Rotemberg mit allir irer zugehorünge, rechtir schirm und gewer sein für alle ansprache nach rechte und gewonheit des landes in Beyrn. Mit urkunde dicz briefes, versiegelt mit meins egen. Heinreichs ingsiegel und mit h. Cunrats des Hekkels und Ulreichs
280 Regesta Bohemiae et Moraviae. 434) 1360 febr. 18. Pragae. Henricus de Wildenstein Karolo imperatori et regi castrum Rothenberg vendit. ——, daz ich mit wolbedachtem Ich Heinreich von Wildenstein bekennen und tun kunt mute, nach rate meinir besten freunde mit rechtir wizzen und zu der zeit, do ich daz wol getun mochte mit gutem freihen willen und umbetwungen recht und redlich verkauft habe und verkauffe mit diesem briefe dem allirdurchl. fürsten und herren h. Karl, Rômischem keisir —— und kunige zu Beheim, meinem lieben genedigen herren, mein haus genant der Rotemberg, daz ich von demselben meinem herren dem keisir als von einem künige zu Beheim zu lehen gehabt habe und daz ich vormals und meine eldirn von den edeln herren .. den burggrafen von Nuremberg zu lehen gehabt haben, von den er dieselbe lehenschaft gekauft hat nach laute der briefe, die si ym darubir haben gegeben mit allem dem, daz zu demselben hause gehôrt; leuten, guten, rechten, gewonheiten, eren, zinsen, gulden, welden, wiesen, nüczzen, freiheiten und mit allen andirn zugehorungen, wie man auch die mit besundirn worten mag genennen, ausgenomen alleine meine lehenleute und eygenleute, die zu dem- selben hause nicht gehorent, die ich im auch nicht verkauft habe, die furbasmer ewiglich mein, meinir erben und nachkomen sein sullen und bey uns erblich beleiben, umb fumf tausent und achczig schok gutir pehemischir grozze Prager munzze, die er mich und mein erben auf die nahsten phingsten, die schierest künftig werden, unverczogenlich richten sal und gelobt hat zu richten und beczalen in der stat zu Prage und mich mitsampt dem ege- nanten gelde in die stat zu Nuremberg zu geleiten. Die weil auch der egenante mein herre der keisir mich odir mein erben des obgenanten geldes gancz und gar nicht hat gerichtit und bezalit, die weile sullen wir dasselbe haus mit allir seinir zugehorunge an geferde als lange inne haben, uncz daz wir des egen. geldes gancz und gar werden gerichtit und beczalit. Wenn auch mein egen. herre der keisir odir sein erben odir wen sie darzu von iren wegen schaffent, mich odir mein erben der lesten werunge wellen beczalen dez egen. geldes, daz sullen sie uns vier wochen vor lazzen wizzen, und wenn daz geschiecht, daz ich odir mein erben der egen. fümf tausente und achczig schokke gancz und gar gerichtit und beczalit werden, so gelob ich vorgenanter Heinrich von Wildenstein für mich und alle mein erben und nachkomen an eydes stat in guten trewen und an alles geferde, daz ich odir mein erben dem egen. meinem herren dem keisir, seinen erben, odir wer daz obgenante haus Rotemberg von seinen odir seinir erben wegen an mich odir an mein erben mit seinen odir seinir erben briefe inzunemen heischit und fordirt, daz wir denne unverczogenlich sullen und wellen dem- selben meinem herren dem keisir, seinen erben odir demselben an seinir odir an seinir erben stat dasselbe haus Rotemberg inantworten und in des gewaldig machen an alles wiedir- sprechen, also das derselbe mein herre der keisir als ein kûnig zu Beheim, alle sein erben und nachkomen, kûnige zu Beheim, daz egen. haus Rotemberg und alles, daz darzu gehort, als hie vor begriffen ist, erblich und ewiglich besiczzen, geniezzen und innehaben sullen und allen iren frumen damite schaffen gleich andirm irem eygenhaften und gekauften guten, und verzeihe mich an meinir erben und nachkommen stat ewiglich alles rechten, vorderunge und ansprache, die wir zu dem obgenanten hause Rotemberg und allem dem, daz darzu gehôrt, als dovor geschreben stet, gehabt haben, nach hetten odir haben mochten in dheinen weis, und verzeihen uns auch sündirlich allir hilfe geistliches und werltliches rechten und allir geseczze, keisirlichir und bostlichir buche, der lande gewonheit und allir andir sachen, damite diesir kauf in dheinen weis gehindirt môchte werden. Auch geloben wir und sullen unsirs egenanten herren des keisirs als eines kûnigs zu Beheim, seinir erben und nachkomen, kûnigen, dez kûnigreichs und der cronen desselben kûnigreichs zu Beheim, als von der egen. vesten Rotemberg mit allir irer zugehorünge, rechtir schirm und gewer sein für alle ansprache nach rechte und gewonheit des landes in Beyrn. Mit urkunde dicz briefes, versiegelt mit meins egen. Heinreichs ingsiegel und mit h. Cunrats des Hekkels und Ulreichs
Strana 281
Annus 1360 febr. 18.—20. 281 Henseluelder ingsiegel, die durch meinir fleizzigen bete willen als gezeuge disir wandelunge die an diesen brief haben gehangen. Der geben ist zu Prage nach Cristes geburde driczen- hundirt iare in dem sechtzkisten iare an der vasnacht. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 2) in clipeo due secures; S. CVNRA DI.DCI. HECKEL. 3) in clipeo lemniscus; S. VLRICI/ IIIIIIII. In dorso manu saec. XIV: Henricus de Wildenstein super vendicione et renunciacione castri Rotemberg. Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1219 n. 210. — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 471 n. 468. — IMJ. 435) 1360 febr. 18. Pragae. Karolus imperator et rex ratione emptionis castri Rothenberg Henrico de Wildenstein 5080 sex. gr. solvere promittit. —— — bekennen ——, das wir recht und redlich gekouffet haben von dem edelen Heinrich von Wildenstein, unserm lieben getrewen, sein haus genant der Rotemberg, das von uns als einem kunge ze Beheim ze lehen ruret und vormals von den edelen burgraven von Nuremberg, unsern lieben getrewen, ze lehen geruret hat, von den wir die lehenschafft gekouffet haben nach laute der brive, die sie uns dorubir gegeben haben, mit allem dem, das dorczu gehort, wie man ouch das mit besundern worten mag benennen, als er dasselbe haus und seine vorfaren von vorgangen czeiten uncz an diesen heutigen tag inne gehabt haben und besezzen, auzgenomen alleine alle seine lehenleute und eygenleute, die ze dem- selben hause nicht gehorent, die er uns nicht verkoufft hat, die ym, seinen erben und nach- komen, als er die und seine vorfarn inne gehabt haben, sullen bleiben, umb fumftusent und achczig schok guter behemischer grozzer Prager muncze, die wir demselben Heinrich und seinen erben globen mit diesem briue onvorczogenlichen richten und beczalen in der stat ze Prag auf die nehesten pfingsten, die schirest kumftig werden, und ouch in oder sein erben mitsampt demselben geld in die stat ze Nuremberg an allen iren schaden bleiten. Es sol ouch dasselbes den egenanten Heinrich und sein erben niemand innerhalb czwelef wochen an dem obgenanten gelt mit vorbieten oder sust mit allirley hindernuzz in deheine weis nicht yrren nach hindern. Ouch sol der obgenante Heinrich und sein erben dasselbe haus und alles, das darczu gehort, on geverde als lange innehaben, uncz wir sie des vorgenanten geldes gancz und gar richten und beczalen. Wenn auch wir der leczten werunge sie wellen richten und beczalen, so sullen wir denselben Heinrich oder seinen erben dieselbe czeit vier wochen vor lazzen wizzen; und dornach, als sie der egenanten fumftusent und achczig schokke von unsern wegen gancz und gar gerichtet und beczalt werden, so sullen sie uns derselben vesten Rotemberg oder, wer die mit unsern briuen von unsern oder unser erben wegen und an unser stat an die inzunemen vordert, unvorczogenlich inantworten und ge- Geben zu Prage — — 1360 iare an dem —. — waldig machen on allis widersprechen. Per d. imperatorem Hein- vasnachttage, unser reiche i. d. XIV u. d. kays. i. d. Viare. R. Miliczius. ricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 7. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1221 n. 211. — (Wölckern), Hist. Norimb. 390. — Glafey, Anecdotorum collectio p. 43 n. 21. — Reg. imp. VIII 3069. — HU — IM]. 436) 1360 febr. 20. Pragae. Karolus imperator et rex curiam Ulrici pincernae in Jenec a solutione census camerae regali debiti nec non ab aliis contributionibus liberat. n. f. etc., quod attendentes multiplicia merita virtuose probitatis et constantis fidei indubiam puritatem“), quibus dil. nobis Ulricus, pincerna noster et familiaris domes-
Annus 1360 febr. 18.—20. 281 Henseluelder ingsiegel, die durch meinir fleizzigen bete willen als gezeuge disir wandelunge die an diesen brief haben gehangen. Der geben ist zu Prage nach Cristes geburde driczen- hundirt iare in dem sechtzkisten iare an der vasnacht. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 2) in clipeo due secures; S. CVNRA DI.DCI. HECKEL. 3) in clipeo lemniscus; S. VLRICI/ IIIIIIII. In dorso manu saec. XIV: Henricus de Wildenstein super vendicione et renunciacione castri Rotemberg. Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1219 n. 210. — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. 11, 1 p. 471 n. 468. — IMJ. 435) 1360 febr. 18. Pragae. Karolus imperator et rex ratione emptionis castri Rothenberg Henrico de Wildenstein 5080 sex. gr. solvere promittit. —— — bekennen ——, das wir recht und redlich gekouffet haben von dem edelen Heinrich von Wildenstein, unserm lieben getrewen, sein haus genant der Rotemberg, das von uns als einem kunge ze Beheim ze lehen ruret und vormals von den edelen burgraven von Nuremberg, unsern lieben getrewen, ze lehen geruret hat, von den wir die lehenschafft gekouffet haben nach laute der brive, die sie uns dorubir gegeben haben, mit allem dem, das dorczu gehort, wie man ouch das mit besundern worten mag benennen, als er dasselbe haus und seine vorfaren von vorgangen czeiten uncz an diesen heutigen tag inne gehabt haben und besezzen, auzgenomen alleine alle seine lehenleute und eygenleute, die ze dem- selben hause nicht gehorent, die er uns nicht verkoufft hat, die ym, seinen erben und nach- komen, als er die und seine vorfarn inne gehabt haben, sullen bleiben, umb fumftusent und achczig schok guter behemischer grozzer Prager muncze, die wir demselben Heinrich und seinen erben globen mit diesem briue onvorczogenlichen richten und beczalen in der stat ze Prag auf die nehesten pfingsten, die schirest kumftig werden, und ouch in oder sein erben mitsampt demselben geld in die stat ze Nuremberg an allen iren schaden bleiten. Es sol ouch dasselbes den egenanten Heinrich und sein erben niemand innerhalb czwelef wochen an dem obgenanten gelt mit vorbieten oder sust mit allirley hindernuzz in deheine weis nicht yrren nach hindern. Ouch sol der obgenante Heinrich und sein erben dasselbe haus und alles, das darczu gehort, on geverde als lange innehaben, uncz wir sie des vorgenanten geldes gancz und gar richten und beczalen. Wenn auch wir der leczten werunge sie wellen richten und beczalen, so sullen wir denselben Heinrich oder seinen erben dieselbe czeit vier wochen vor lazzen wizzen; und dornach, als sie der egenanten fumftusent und achczig schokke von unsern wegen gancz und gar gerichtet und beczalt werden, so sullen sie uns derselben vesten Rotemberg oder, wer die mit unsern briuen von unsern oder unser erben wegen und an unser stat an die inzunemen vordert, unvorczogenlich inantworten und ge- Geben zu Prage — — 1360 iare an dem —. — waldig machen on allis widersprechen. Per d. imperatorem Hein- vasnachttage, unser reiche i. d. XIV u. d. kays. i. d. Viare. R. Miliczius. ricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 7. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1221 n. 211. — (Wölckern), Hist. Norimb. 390. — Glafey, Anecdotorum collectio p. 43 n. 21. — Reg. imp. VIII 3069. — HU — IM]. 436) 1360 febr. 20. Pragae. Karolus imperator et rex curiam Ulrici pincernae in Jenec a solutione census camerae regali debiti nec non ab aliis contributionibus liberat. n. f. etc., quod attendentes multiplicia merita virtuose probitatis et constantis fidei indubiam puritatem“), quibus dil. nobis Ulricus, pincerna noster et familiaris domes-
Strana 282
282 Regesta Bohemiae et Moraviae. ticus commensalis, maiestati nostre ab ineuntis nostre iuventutis primordiis frequenti sol- lercia fideliter servivit, sicut hoc evidencium operum suorum clare quidem indicia docuerunt, ad ipsius promocionem et bonorum suorum libertacionem singularis prerogativa gracie specialiter inclinamur. Volentes igitur premissorum intuitu dicto Ulrico graciam facere specialem, eidem necnon suis heredibus et successoribus inperpetuum curiam suam sitam in villa Jencz cum duabus araturis et aliis suis pertinenciis universis, que a Henrico Planerio, cive nostro Pragensi, idem Ulricus pridem rite comparasse dinoscitur, a solucione annui census nobis et camere regali Boemie de ipsis debiti et a steurarum, contribucionum et col- lectarum quarumcumque prestacione et notanter a solucione berne, si qua per nos aut nostros successores, Boemie reges, inantea in regno nostro Boemie imponi contingeret, nec- non a singulis tributis, exaccionibus, subsidiis, muneribus, imposicionibus, steuris, presta- cionibus et ab aliis oneribus, quibuscumque eciam nominibus specialibus valeant expressari, — auctoritate regia Boemie absolvimus, exemimus et libertavimus —— absolutas, liberas, immunes et exemptas t. p. decernimus graciose. Et ut dictus Ulricus eo forcius in nostris obsequiis delectetur, —— eidem Ulrico ac eciam suis heredibus et successoribus ——indulgemus, quod ipsi dictam curiam cum araturis et auctoritate regia Boemie prefata aliis eius pertinenciis universis, secularibus et laicis dumtaxat personis, quandocumque ipsis placuerit, vendere, permutare, donare, locare seu eciam alio quovis modo et titulo distrahere libere poterunt et valebunt, contradiccione qualibet non obstante. Mandamus igitur universis et singulis officiatis fid. et subditis nostris firmiter et districte, quatenus dicto Ulrico ac suis heredibus et successoribus in premissis et quolibet eorundem congruum et gratum favorem impendant ipsoque in hiis nequaquam impediant nec permittant ab aliis impediri, prout gravem indignacionem regiam et rigorem ulcionis condigne diligunt evitare. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, X kal. marc., regn. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. Per d. Olomucensem episcopum Rudolphus de Fridberg. Duplicata. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 88 n. 53. — Reg. imp. VIII 3072. — HU — IMJ. a) reg.: indubia puritate. 437) 1360 febr. 21. Pragae. Henricus de Wildenstein 500 sexagenas gr. a Karolo imperatore et rege se accepisse profi- tetur. Ich Heinrich von Wildenstein bekenne und tun kunt —— , daz der allirdurchl. furste und herre h. Karl, Romischir keisir —— und kunig zu Beheim, mein liebir genediger herre, an den fumftausenten und achtzig schokken, die er mir von des hausz wegen Rotemberg schuldig ist, daz er von mier umb daz egen. gelt gekauft hat, mier an demselben gelde geben und betzalit hat fümf hundirt schok gutir behemischir grozz, derselben fumf hundirt schokke sag ich den egen. meinen herren den keisir und alle sein erben fur mich und alle mein erben gancz und gar quit, ledig und los mit diesem briefe, versiegelt mit meins vorge- nanten Heinrichs angedruktem ingsiegel. Der geben ist zu Prage—nach Cristes geburde dreyzehenhundert iare in dem sechtzkistem iare an dem nahsten freytage vor allir manne vasnacht. Orig. cum sigillo rot. de cera communi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Quittancia Henrici de Wildenstein. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 171 n. 168. — HU — [MJ.
282 Regesta Bohemiae et Moraviae. ticus commensalis, maiestati nostre ab ineuntis nostre iuventutis primordiis frequenti sol- lercia fideliter servivit, sicut hoc evidencium operum suorum clare quidem indicia docuerunt, ad ipsius promocionem et bonorum suorum libertacionem singularis prerogativa gracie specialiter inclinamur. Volentes igitur premissorum intuitu dicto Ulrico graciam facere specialem, eidem necnon suis heredibus et successoribus inperpetuum curiam suam sitam in villa Jencz cum duabus araturis et aliis suis pertinenciis universis, que a Henrico Planerio, cive nostro Pragensi, idem Ulricus pridem rite comparasse dinoscitur, a solucione annui census nobis et camere regali Boemie de ipsis debiti et a steurarum, contribucionum et col- lectarum quarumcumque prestacione et notanter a solucione berne, si qua per nos aut nostros successores, Boemie reges, inantea in regno nostro Boemie imponi contingeret, nec- non a singulis tributis, exaccionibus, subsidiis, muneribus, imposicionibus, steuris, presta- cionibus et ab aliis oneribus, quibuscumque eciam nominibus specialibus valeant expressari, — auctoritate regia Boemie absolvimus, exemimus et libertavimus —— absolutas, liberas, immunes et exemptas t. p. decernimus graciose. Et ut dictus Ulricus eo forcius in nostris obsequiis delectetur, —— eidem Ulrico ac eciam suis heredibus et successoribus ——indulgemus, quod ipsi dictam curiam cum araturis et auctoritate regia Boemie prefata aliis eius pertinenciis universis, secularibus et laicis dumtaxat personis, quandocumque ipsis placuerit, vendere, permutare, donare, locare seu eciam alio quovis modo et titulo distrahere libere poterunt et valebunt, contradiccione qualibet non obstante. Mandamus igitur universis et singulis officiatis fid. et subditis nostris firmiter et districte, quatenus dicto Ulrico ac suis heredibus et successoribus in premissis et quolibet eorundem congruum et gratum favorem impendant ipsoque in hiis nequaquam impediant nec permittant ab aliis impediri, prout gravem indignacionem regiam et rigorem ulcionis condigne diligunt evitare. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, X kal. marc., regn. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. Per d. Olomucensem episcopum Rudolphus de Fridberg. Duplicata. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 88 n. 53. — Reg. imp. VIII 3072. — HU — IMJ. a) reg.: indubia puritate. 437) 1360 febr. 21. Pragae. Henricus de Wildenstein 500 sexagenas gr. a Karolo imperatore et rege se accepisse profi- tetur. Ich Heinrich von Wildenstein bekenne und tun kunt —— , daz der allirdurchl. furste und herre h. Karl, Romischir keisir —— und kunig zu Beheim, mein liebir genediger herre, an den fumftausenten und achtzig schokken, die er mir von des hausz wegen Rotemberg schuldig ist, daz er von mier umb daz egen. gelt gekauft hat, mier an demselben gelde geben und betzalit hat fümf hundirt schok gutir behemischir grozz, derselben fumf hundirt schokke sag ich den egen. meinen herren den keisir und alle sein erben fur mich und alle mein erben gancz und gar quit, ledig und los mit diesem briefe, versiegelt mit meins vorge- nanten Heinrichs angedruktem ingsiegel. Der geben ist zu Prage—nach Cristes geburde dreyzehenhundert iare in dem sechtzkistem iare an dem nahsten freytage vor allir manne vasnacht. Orig. cum sigillo rot. de cera communi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Quittancia Henrici de Wildenstein. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 171 n. 168. — HU — [MJ.
Strana 283
Annus 1360 febr. 20.—24. 283 438) 1360 febr. 21. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, villam Pivín ducentasque quinquaginta marcas pro certis bonis Johannis de Boskovic permutat. — — Johannes, dei gr. marchio Moravie, notum esse volumus Nos — , quod cum nob. Johanne de Boschovicz pro hereditatibus et bonis seu possessionibus hereditariis permutacionem alterutrum fecimus in hunc modum ita, quod ab ipso Johanne prefato partem hereditatis et bonorum suorum in opido Bistricz atque bona sua in villis subscriptis, puta in Wogietin, in Piczulin, in Pivonicz, in Lessonovicz, in Wircziesrzis, in Polomie, in Chorzim, in Hlota, in Sczepanow, in Camen, in Pohledecz, in Domaninek, in Subrzie et in Studniczek, que ipse in eisdem villis et opidis habere dinoscitur cum pleno iure dominii et cum omnibus iuribus, ut pote agris cultis partim et incultis, silvis, campis, araturis, montibus, saxis exilibus, pratis, pascuis, fluminibus, rivis, decursibus aquarum, molendinis et aliis ipsorum bonorum pertinenciis universis, ad has villas et ad opida pertinentibus, atque omnia et singula bona sua ibidem existencia, in quibuscunque locis ibi adiacentibus sita noscantur, secundum quod in suis metis et limitibus sunt circumferencialiter limitata nobis et successoribus nostris ac posteris recepimus perpetuo possidenda et ipsi Johanni predicto pro bonis prenominatis ducentis quinquaginta mar. gr. den. Prag. numeri et pagamenti moravici superhabitis villam nostram Pivin dictam cum hereditatibus, araturis, agris, possessionibus et pertinenciis universis, ad hanc villam spectantibus, tenendam dedimus et habendam, quod eam et omnes pertinencias valeat alienare, permutare, vendere vel donare suisque et suorum successoribus aplicare usibus, prout sibi et suis posteris con- veniencius, utilius et melius visum fuerit expedire, promittentes eidem Johanni aut suis posteris dictam villam et possessiones ac bona eiusdem secundum iura terre huius Moravie et non aliter libertare et exbrigare a quolibet inpetente. In cuius permutacionis testimonium et evidenciam cerciorem presentem paginam fieri et sigilli nostri apensione fecimus roborari. Act. et dat. in Brunna a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo vicesima prima die m. febr. E tabulis terrae edd. Chlumecky-Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mährens, Olmützer Cuda, I p. 34 n. 687. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 121 n. 157. — [L]. 439) 1360 febr. 24. Pragae. Karolus imperator et rex Petro Resyl, civi in Jilové, possessionem lanei ab Henrico Feyste, cive Pragensi, empti confirmat. n. f. t. p. u., quod accedens ad nostre maiestatis presenciam fid. noster dil. Heyn- ricus dictus Feyste, civis Pragensis, sua nobis exposicione narravit, qualiter ipse — quendam laneum et paulo plus, situm prope civitatem nostram Eylauo, quem pridem sibi iustis suis meritis exigentibus retroactis temporibus donasse et contulisse dinoscimur de pietatis nostre gracia speciali, dil. nobis Petro dicto Resyl, civi ibidem in Eylaw, fid. nostro, tunc eciam in nostra presencia constituto, racionabiliter pro quadam summa pecunie vendi- derit, supplicans nostre celsitudini humiliter et instanter, quatenus vendicioni huiusmodi nostrum dignaremur de solita benignitatis clemencia benivolum adhibere consensum. Nos vero ad racionabilem dicti Heynrici supplicacionis instanciam favorabiliter inclinati, vendi- cionem et empcionem easdem ratas auctoritate regia Boemie habentes et gratas, resigna- cionem tamen dicti lanei primum recepta ab eo, Petrum prefatum suo et heredum suorum nomine de eodem pridem investivimus et exnunc inantea t. p. investimus, decernentes, quod Petrus ipse necnon heredes et successores ipsius laneum memoratum cum universis suis utilitatibus eo iure, quo eum Heinricus prefatus rite retroactis temporibus per dona- cionem nostram sibi factam possedit, tenere, utifrui et habere debeant ac hereditarie et
Annus 1360 febr. 20.—24. 283 438) 1360 febr. 21. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, villam Pivín ducentasque quinquaginta marcas pro certis bonis Johannis de Boskovic permutat. — — Johannes, dei gr. marchio Moravie, notum esse volumus Nos — , quod cum nob. Johanne de Boschovicz pro hereditatibus et bonis seu possessionibus hereditariis permutacionem alterutrum fecimus in hunc modum ita, quod ab ipso Johanne prefato partem hereditatis et bonorum suorum in opido Bistricz atque bona sua in villis subscriptis, puta in Wogietin, in Piczulin, in Pivonicz, in Lessonovicz, in Wircziesrzis, in Polomie, in Chorzim, in Hlota, in Sczepanow, in Camen, in Pohledecz, in Domaninek, in Subrzie et in Studniczek, que ipse in eisdem villis et opidis habere dinoscitur cum pleno iure dominii et cum omnibus iuribus, ut pote agris cultis partim et incultis, silvis, campis, araturis, montibus, saxis exilibus, pratis, pascuis, fluminibus, rivis, decursibus aquarum, molendinis et aliis ipsorum bonorum pertinenciis universis, ad has villas et ad opida pertinentibus, atque omnia et singula bona sua ibidem existencia, in quibuscunque locis ibi adiacentibus sita noscantur, secundum quod in suis metis et limitibus sunt circumferencialiter limitata nobis et successoribus nostris ac posteris recepimus perpetuo possidenda et ipsi Johanni predicto pro bonis prenominatis ducentis quinquaginta mar. gr. den. Prag. numeri et pagamenti moravici superhabitis villam nostram Pivin dictam cum hereditatibus, araturis, agris, possessionibus et pertinenciis universis, ad hanc villam spectantibus, tenendam dedimus et habendam, quod eam et omnes pertinencias valeat alienare, permutare, vendere vel donare suisque et suorum successoribus aplicare usibus, prout sibi et suis posteris con- veniencius, utilius et melius visum fuerit expedire, promittentes eidem Johanni aut suis posteris dictam villam et possessiones ac bona eiusdem secundum iura terre huius Moravie et non aliter libertare et exbrigare a quolibet inpetente. In cuius permutacionis testimonium et evidenciam cerciorem presentem paginam fieri et sigilli nostri apensione fecimus roborari. Act. et dat. in Brunna a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo vicesima prima die m. febr. E tabulis terrae edd. Chlumecky-Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mährens, Olmützer Cuda, I p. 34 n. 687. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 121 n. 157. — [L]. 439) 1360 febr. 24. Pragae. Karolus imperator et rex Petro Resyl, civi in Jilové, possessionem lanei ab Henrico Feyste, cive Pragensi, empti confirmat. n. f. t. p. u., quod accedens ad nostre maiestatis presenciam fid. noster dil. Heyn- ricus dictus Feyste, civis Pragensis, sua nobis exposicione narravit, qualiter ipse — quendam laneum et paulo plus, situm prope civitatem nostram Eylauo, quem pridem sibi iustis suis meritis exigentibus retroactis temporibus donasse et contulisse dinoscimur de pietatis nostre gracia speciali, dil. nobis Petro dicto Resyl, civi ibidem in Eylaw, fid. nostro, tunc eciam in nostra presencia constituto, racionabiliter pro quadam summa pecunie vendi- derit, supplicans nostre celsitudini humiliter et instanter, quatenus vendicioni huiusmodi nostrum dignaremur de solita benignitatis clemencia benivolum adhibere consensum. Nos vero ad racionabilem dicti Heynrici supplicacionis instanciam favorabiliter inclinati, vendi- cionem et empcionem easdem ratas auctoritate regia Boemie habentes et gratas, resigna- cionem tamen dicti lanei primum recepta ab eo, Petrum prefatum suo et heredum suorum nomine de eodem pridem investivimus et exnunc inantea t. p. investimus, decernentes, quod Petrus ipse necnon heredes et successores ipsius laneum memoratum cum universis suis utilitatibus eo iure, quo eum Heinricus prefatus rite retroactis temporibus per dona- cionem nostram sibi factam possedit, tenere, utifrui et habere debeant ac hereditarie et
Strana 284
284 Regesta Bohemiae et Moraviae. pacifice possidere necnon ad ipsorum usus voluntatis convertere, prout ipsis melius videbitur expedire, eo tamen signanter expresso, quod Petrus predictus, heredes et succes- sores ipsius nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, de dicto laneo annis singulis tantum et non plus servicii exhibere et facere tenebuntur, quantum nobis de uno alio laneo in dicta nostra civitate Eylauo annuatim servicii exhibetur, non obstante eo, quod laneus prefatus ceteris laneis ibidem in Eylauo aliqua parte sit maior et unde nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, maius servicium, quam ab alio laneo, de iure et merito exhiberi debetur, de quo servicio Petrum predictum, heredes et successores ipsius ex certa nostra sciencia et de speciali gracia eximimus et absolvimus graciose. Presencium Dat. Prage anno LX, ind. XIII, VI kal. marc., regn. etc. a. XIV, sub imperialis etc. Per d. Mindensem Heinricus Australis. imperii vero quinto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 10. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 65 n. 36. — Reg. imp. VIII 3079 (ad 25. febr.) — HU — IM. 440) 1360 febr. 24. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Johanni, clerico Vratislaviensis dioc., reditum an- nuum in civitati Curia (Dvür Králové) percipiendum instituit et confirmat. Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, n. f. u. quod nos ad presentacionem et peticionem Nicolai et Katherine, quondam Nethe, Henslini dicti Specht, Johannis dicti Pffaf et domine Agnetis, civium de Curia, ad quinque mar. redditus annuos, per eos dotatos, ibidem in Curia, discr. v. Johannem de Trebnicz, cler. Wratislaviensis dioc., exhibitis presencium, crida seu proclamacione premissa, instituimus ipsumque de ipsis redditibus investivimus et presentibus investimus ipsum ad eosdem redditus confirmantes. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostro- rum appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die vicesima m. febr. In plica: die VIII iul. abol. est ad cameram. Orig. perg. cum sig. laeso Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. XII 25. — Cop. in Libro confirmationum Prag. eccl. fol. 21 (extr.), ubi clericus Nicolaus de Trebnicz appellatur. Conf. Tingl, Ll. confirmationum I p. 117. — HU—ILj. 441) 1360 febr. 24. De debito Johannis Cum ruffis finibus, civis Brunensis. Nos Johannes dictus Cum ruffis finibus et Elizabet conthoralis eiusdem, cives Brunne, n. f. u., quod discr. v. Johanni Hoiconis, civi Colonie cis Renum, et suis heredibus ac illi vel illis, qui quovis mandati, donacionis seu translacionis legitime obtentas presentes habuerint literas, ex causa empcionis 36 staminum Coloniensium tenemur in solidum pro nobis et heredibus nostris de vero debito altringentas et 35 sex. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti, prout eciam alias registro civitatis nostre cautum reperitur, promittentes fide nostra bona sine dolo quolibet et pro indiviso sub omnium et quorumlibet bonorum nostrorum ypotheca, mobilium et immobilium, ubilibet habitorum, memoratis creditoribus nostris dictum debitum solvere, tradere et numerare in festo s. Michaelis nunc proxime venienti. Quod si non fecerimus, extunc statim ego Johannes predictus cum uno famulo obstagium verum et solitum in civitate Brunna et domo honesta, michi a dictis creditoribus deputata, prestabo intemerate. Quo obstagio quatuordecim diebus ab ingressu proximis observato, dicto debito non soluto, mox iidem creditores liberam habeant potes- tatem recipiendi pretactum debitum in nostra in solidum dampna inter Iudeos aut Cristianos,
284 Regesta Bohemiae et Moraviae. pacifice possidere necnon ad ipsorum usus voluntatis convertere, prout ipsis melius videbitur expedire, eo tamen signanter expresso, quod Petrus predictus, heredes et succes- sores ipsius nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, de dicto laneo annis singulis tantum et non plus servicii exhibere et facere tenebuntur, quantum nobis de uno alio laneo in dicta nostra civitate Eylauo annuatim servicii exhibetur, non obstante eo, quod laneus prefatus ceteris laneis ibidem in Eylauo aliqua parte sit maior et unde nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, maius servicium, quam ab alio laneo, de iure et merito exhiberi debetur, de quo servicio Petrum predictum, heredes et successores ipsius ex certa nostra sciencia et de speciali gracia eximimus et absolvimus graciose. Presencium Dat. Prage anno LX, ind. XIII, VI kal. marc., regn. etc. a. XIV, sub imperialis etc. Per d. Mindensem Heinricus Australis. imperii vero quinto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 10. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 65 n. 36. — Reg. imp. VIII 3079 (ad 25. febr.) — HU — IM. 440) 1360 febr. 24. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Johanni, clerico Vratislaviensis dioc., reditum an- nuum in civitati Curia (Dvür Králové) percipiendum instituit et confirmat. Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, n. f. u. quod nos ad presentacionem et peticionem Nicolai et Katherine, quondam Nethe, Henslini dicti Specht, Johannis dicti Pffaf et domine Agnetis, civium de Curia, ad quinque mar. redditus annuos, per eos dotatos, ibidem in Curia, discr. v. Johannem de Trebnicz, cler. Wratislaviensis dioc., exhibitis presencium, crida seu proclamacione premissa, instituimus ipsumque de ipsis redditibus investivimus et presentibus investimus ipsum ad eosdem redditus confirmantes. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillorum nostro- rum appensione iussimus communiri. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die vicesima m. febr. In plica: die VIII iul. abol. est ad cameram. Orig. perg. cum sig. laeso Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti, sign. XII 25. — Cop. in Libro confirmationum Prag. eccl. fol. 21 (extr.), ubi clericus Nicolaus de Trebnicz appellatur. Conf. Tingl, Ll. confirmationum I p. 117. — HU—ILj. 441) 1360 febr. 24. De debito Johannis Cum ruffis finibus, civis Brunensis. Nos Johannes dictus Cum ruffis finibus et Elizabet conthoralis eiusdem, cives Brunne, n. f. u., quod discr. v. Johanni Hoiconis, civi Colonie cis Renum, et suis heredibus ac illi vel illis, qui quovis mandati, donacionis seu translacionis legitime obtentas presentes habuerint literas, ex causa empcionis 36 staminum Coloniensium tenemur in solidum pro nobis et heredibus nostris de vero debito altringentas et 35 sex. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti, prout eciam alias registro civitatis nostre cautum reperitur, promittentes fide nostra bona sine dolo quolibet et pro indiviso sub omnium et quorumlibet bonorum nostrorum ypotheca, mobilium et immobilium, ubilibet habitorum, memoratis creditoribus nostris dictum debitum solvere, tradere et numerare in festo s. Michaelis nunc proxime venienti. Quod si non fecerimus, extunc statim ego Johannes predictus cum uno famulo obstagium verum et solitum in civitate Brunna et domo honesta, michi a dictis creditoribus deputata, prestabo intemerate. Quo obstagio quatuordecim diebus ab ingressu proximis observato, dicto debito non soluto, mox iidem creditores liberam habeant potes- tatem recipiendi pretactum debitum in nostra in solidum dampna inter Iudeos aut Cristianos,
Strana 285
Annus 1360 febr. 24.—29. 285 ubi commodius poterunt obtinere, et nichilominus dictum illese servabitur obstagium, non exiturus ab eodem, donec memoratis creditoribus nostris per nos et heredes nostros, quos eciam ad omnia et singula premissa observanda inseparabiliter illigamus, sors predicta cum dampnis omnibus inde contractis integre persolventur contradiccione qualibet non obstante. Sub harum, quas ego Johannes meo et in testimonium nocius discrr. Nicolai Thamari et Nicolai Ebrani iuratorum concivium, testium instanter rogatorum, sigillis dedimus robore literarum die b. Mathie apost. a. d. 1360. Cop. coneva Brunae in archivo civitatis in libro memoriali n. 39 fol. 229r. - HU — [MJ. 442) 1360 febr. 26. Pragae. Karolus imperator et rex magistro, iudici et consulibus civitatis Argentinensis mandat, ut senatum Maioris civitatis Pragensis de circumstantiis litis, inter Franam de Chayn militem et Heinricum dictum Onck [?] civem Pragensem de bonis quondam Wolfhardi et Wolflini de Lamparthaym vertentis certiorem faciant, quam litem dictus senatus Pragensis Karoli mandatu solvere debet. Dum contencio inter imperii vero quinto. Dat. Prage XXVI die m. febr. regn. nostr. a. quartodecimo, Ex archivo civitatis Strasbourg extr. Wencker, Coll. arch. p. 381. — Reg. imp. VIII 3081. Cop. tempo- ribus modernis confecta in archivo terrae Bohemiae. — [L]. 443) 1360 febr. 29. Pragae. Karolus imperator et rex Petro de Colonia, civi Pragensi, ungeltum de vino in Maiori civitate Pragensi per duos annos percipiendum confert. n. f. etc., quod ven. Theodericus Mindensis episcopus, princeps, consiliarius et — dev. noster dil., nostra auctoritate et nomine dil. nobis Petrum de Colonia, civem Pragensem, fid. nostrum, collectorem et perceptorem ungelti, quod in Maiori civitate nostra Pragensi de vino recipitur, fecit, instituit et eciam ordinavit, sic, quod dictus“) Petrus ungeltum vini predictum, incipiens a dominica, qua Adorate deum canitur, proxime preterita per duos annos continuos se invicem immediate sequentes cum omni eo modo et iure, prout ab antiquo preteritis temporibus a predecessoribus suis iure vel approbata consuetudine collectum seu perceptum est, hactenus colligere et percipere debeat et in sue usus voluntatis convertere, sicut sibi melius videbitur expedire, tali tamen condicione notanter adiecta, quod dictus Petrus de ungelto predicto in dictis duobus annis de quolibet anno eorundem duorum annorum octingentas mar. gr. Prag., quinquaginta sex grossos pro marca qualibet computatis, utpote quadringentas mar. dictorum gr. ad festum s. Georgii futurum proxime et quadringentas mar. residuas ad festum s. Galli post hec immediate venturum nobis, heredibus aut successoribus nostris, Boemie regibus, sine quavis contradiccione vel mora dare et solvere tenebitur et debebit. Quam ordinacionem dicti Mindensis episcopi in omnibus suis punctis et clausulis, prout annotatur superius, ratam auctoritate regia Boemie habere volentes et gratam, universis et singulis nostris fidelibus et subditis cuiuscumque gradus, preeminencie, condicionis aut status extiterint, firmiter et expresse mandamus, quatenus dictum Petrum contra ordinacionem huiusmodi in dicto ungelto non aggravent seu impe- diant nostre gracie sub obtentu. Presencium sub nostre etc. Dat. Prage anno LX, ind. Per d. Mindensem Heinricus Australis. XIII, II kal. marc. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 10v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 68 n. 38. — Reg. imp. VIII 3084. — HU — ſMJ. a) cor.: dominus.
Annus 1360 febr. 24.—29. 285 ubi commodius poterunt obtinere, et nichilominus dictum illese servabitur obstagium, non exiturus ab eodem, donec memoratis creditoribus nostris per nos et heredes nostros, quos eciam ad omnia et singula premissa observanda inseparabiliter illigamus, sors predicta cum dampnis omnibus inde contractis integre persolventur contradiccione qualibet non obstante. Sub harum, quas ego Johannes meo et in testimonium nocius discrr. Nicolai Thamari et Nicolai Ebrani iuratorum concivium, testium instanter rogatorum, sigillis dedimus robore literarum die b. Mathie apost. a. d. 1360. Cop. coneva Brunae in archivo civitatis in libro memoriali n. 39 fol. 229r. - HU — [MJ. 442) 1360 febr. 26. Pragae. Karolus imperator et rex magistro, iudici et consulibus civitatis Argentinensis mandat, ut senatum Maioris civitatis Pragensis de circumstantiis litis, inter Franam de Chayn militem et Heinricum dictum Onck [?] civem Pragensem de bonis quondam Wolfhardi et Wolflini de Lamparthaym vertentis certiorem faciant, quam litem dictus senatus Pragensis Karoli mandatu solvere debet. Dum contencio inter imperii vero quinto. Dat. Prage XXVI die m. febr. regn. nostr. a. quartodecimo, Ex archivo civitatis Strasbourg extr. Wencker, Coll. arch. p. 381. — Reg. imp. VIII 3081. Cop. tempo- ribus modernis confecta in archivo terrae Bohemiae. — [L]. 443) 1360 febr. 29. Pragae. Karolus imperator et rex Petro de Colonia, civi Pragensi, ungeltum de vino in Maiori civitate Pragensi per duos annos percipiendum confert. n. f. etc., quod ven. Theodericus Mindensis episcopus, princeps, consiliarius et — dev. noster dil., nostra auctoritate et nomine dil. nobis Petrum de Colonia, civem Pragensem, fid. nostrum, collectorem et perceptorem ungelti, quod in Maiori civitate nostra Pragensi de vino recipitur, fecit, instituit et eciam ordinavit, sic, quod dictus“) Petrus ungeltum vini predictum, incipiens a dominica, qua Adorate deum canitur, proxime preterita per duos annos continuos se invicem immediate sequentes cum omni eo modo et iure, prout ab antiquo preteritis temporibus a predecessoribus suis iure vel approbata consuetudine collectum seu perceptum est, hactenus colligere et percipere debeat et in sue usus voluntatis convertere, sicut sibi melius videbitur expedire, tali tamen condicione notanter adiecta, quod dictus Petrus de ungelto predicto in dictis duobus annis de quolibet anno eorundem duorum annorum octingentas mar. gr. Prag., quinquaginta sex grossos pro marca qualibet computatis, utpote quadringentas mar. dictorum gr. ad festum s. Georgii futurum proxime et quadringentas mar. residuas ad festum s. Galli post hec immediate venturum nobis, heredibus aut successoribus nostris, Boemie regibus, sine quavis contradiccione vel mora dare et solvere tenebitur et debebit. Quam ordinacionem dicti Mindensis episcopi in omnibus suis punctis et clausulis, prout annotatur superius, ratam auctoritate regia Boemie habere volentes et gratam, universis et singulis nostris fidelibus et subditis cuiuscumque gradus, preeminencie, condicionis aut status extiterint, firmiter et expresse mandamus, quatenus dictum Petrum contra ordinacionem huiusmodi in dicto ungelto non aggravent seu impe- diant nostre gracie sub obtentu. Presencium sub nostre etc. Dat. Prage anno LX, ind. Per d. Mindensem Heinricus Australis. XIII, II kal. marc. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 10v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 68 n. 38. — Reg. imp. VIII 3084. — HU — ſMJ. a) cor.: dominus.
Strana 286
286 Regesta Bohemiae et Moraviae. 444) 1360 febr. 29. Pragae. Karolus imperator et rex controversiam de possessione curiarum censualium in Blata decidit. — n. f. etc., quod orta materia questionis inter Henricum de Wyenna et Chunigundim uxorem eius, actores et propriatores quinque curiarum censualium cum quatuor mansis ad ipsas spectantibus in villa Blath sitarum “) parte ex una et Nicolaum Cunadi, Symonem, Jacobum Kubas et Nicolaum Zeschligeri, cultores seu possessores dictorum mansorum et curiarum, reos parte ab alia, pro eo, quod quelibet earundem parcium eadem bona ad se spectare asseruit et pertinere debere, nos vero eandem causam ven. Johanni, Luthomislensi episcopo, principi, cancellario et dev. nostro dil., audiendam commisimus, ut de singulis circumstanciis eiusdem cause nostram celsitudinem plenius informaret, et quia idem noster princeps et cancellarius, auditis prefatarum parcium racionibus, allegacionibus et motivis quibuscunque, visis eciam per eum litteris et instrumentis et aliis munimentis, que dicte partes coram eo producebant, de omnibus et singulis nostram maiestatem lacius informavit, animo deliberato declarandum duximus et auctoritate regia Boemie — — presentibus declaramus prefata bona ad predictos reos, heredes et successores eorum pertinere in perpe- tuum iure theotunico et proprietatis et spectare debere, memoratis actoribus quoad hoc perpetuum silencium inponentes, sic tamen, quod dicti rei, heredes et successores eorum eisdem actoribus, heredibus et successoribus eorundem de quolibet mansorum predictorum teneantur et debeant duas sex. gr. den. Prag. census annui, in festo videlicet s. Georii dimi- dietatem et in festo s. Galli eiusdem census residuum persolvere ac eciam assignare expedite. Dictis eciam partibus, heredibus et successoribus eorum auctoritate regia Boemie prefata graciose concedimus, quod ipsi rei dictas curias cum mansis suis, et quicquid iuris habent in eis, et ipsi actores censum prefatum quibuscunque personis, secularibus et laicis dumta- xat, quandocumque ipsis placuerit, vendere, permutare, donare, locare seu alio quovis modo et titulo iure theotunico distrahere poterunt et valebunt, contradiccione qualibet proculmota. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, II kal. marc., regn. etc. Per d. cancellarium Conradus de Gysenheim. Duplicata. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 10v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 71 n. II. Reg. imp. VIII 3085. — HU — [MJ. a) cop.: sitas. 445) 1360 febr. 29. Pragae. Karolus imperator et rex consulibus civitatis Vratislaviensis concedit, ut monetam auream cudere valeant. —— Etsi negociorum varietas, que processibus nostris improvide sepe circumfluit, et nacionum pluralitas, que sub dominii nostri felicitate respiciunt in statu vivendi pacifico, causam nobis continue meditacionis adducant, quadam prerogativa familiaris cogitacionis inducimur et assidua meditacione pensamus, qualiter peculiaris et hereditarii regni nostri Boemie populus, cuius nos specialiter cura sollicitat, cuius nobis est hereditas, omni posses- sione preclarior sit tranquillitatis profectus et augmenti decore prepolleat, ut sub grato regimine principis augmentis“) felicibus graciosius augeatur. Licet autem ad prosequenda mirifice vota fidelium liberalitatis nostre dextera generali quadam regularitate sit habilis, illis tamen graciosa porrigitur quadam specialitate liberior, quos ad obsequia nostre sereni- tatis grata continuos, fructuosos et utiles claris semper indiciis experimur. Sane attendentes multimoda probitatum et virtutum clara merita et singularia constantis fidei et obsequiorum
286 Regesta Bohemiae et Moraviae. 444) 1360 febr. 29. Pragae. Karolus imperator et rex controversiam de possessione curiarum censualium in Blata decidit. — n. f. etc., quod orta materia questionis inter Henricum de Wyenna et Chunigundim uxorem eius, actores et propriatores quinque curiarum censualium cum quatuor mansis ad ipsas spectantibus in villa Blath sitarum “) parte ex una et Nicolaum Cunadi, Symonem, Jacobum Kubas et Nicolaum Zeschligeri, cultores seu possessores dictorum mansorum et curiarum, reos parte ab alia, pro eo, quod quelibet earundem parcium eadem bona ad se spectare asseruit et pertinere debere, nos vero eandem causam ven. Johanni, Luthomislensi episcopo, principi, cancellario et dev. nostro dil., audiendam commisimus, ut de singulis circumstanciis eiusdem cause nostram celsitudinem plenius informaret, et quia idem noster princeps et cancellarius, auditis prefatarum parcium racionibus, allegacionibus et motivis quibuscunque, visis eciam per eum litteris et instrumentis et aliis munimentis, que dicte partes coram eo producebant, de omnibus et singulis nostram maiestatem lacius informavit, animo deliberato declarandum duximus et auctoritate regia Boemie — — presentibus declaramus prefata bona ad predictos reos, heredes et successores eorum pertinere in perpe- tuum iure theotunico et proprietatis et spectare debere, memoratis actoribus quoad hoc perpetuum silencium inponentes, sic tamen, quod dicti rei, heredes et successores eorum eisdem actoribus, heredibus et successoribus eorundem de quolibet mansorum predictorum teneantur et debeant duas sex. gr. den. Prag. census annui, in festo videlicet s. Georii dimi- dietatem et in festo s. Galli eiusdem census residuum persolvere ac eciam assignare expedite. Dictis eciam partibus, heredibus et successoribus eorum auctoritate regia Boemie prefata graciose concedimus, quod ipsi rei dictas curias cum mansis suis, et quicquid iuris habent in eis, et ipsi actores censum prefatum quibuscunque personis, secularibus et laicis dumta- xat, quandocumque ipsis placuerit, vendere, permutare, donare, locare seu alio quovis modo et titulo iure theotunico distrahere poterunt et valebunt, contradiccione qualibet proculmota. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, II kal. marc., regn. etc. Per d. cancellarium Conradus de Gysenheim. Duplicata. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 10v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 71 n. II. Reg. imp. VIII 3085. — HU — [MJ. a) cop.: sitas. 445) 1360 febr. 29. Pragae. Karolus imperator et rex consulibus civitatis Vratislaviensis concedit, ut monetam auream cudere valeant. —— Etsi negociorum varietas, que processibus nostris improvide sepe circumfluit, et nacionum pluralitas, que sub dominii nostri felicitate respiciunt in statu vivendi pacifico, causam nobis continue meditacionis adducant, quadam prerogativa familiaris cogitacionis inducimur et assidua meditacione pensamus, qualiter peculiaris et hereditarii regni nostri Boemie populus, cuius nos specialiter cura sollicitat, cuius nobis est hereditas, omni posses- sione preclarior sit tranquillitatis profectus et augmenti decore prepolleat, ut sub grato regimine principis augmentis“) felicibus graciosius augeatur. Licet autem ad prosequenda mirifice vota fidelium liberalitatis nostre dextera generali quadam regularitate sit habilis, illis tamen graciosa porrigitur quadam specialitate liberior, quos ad obsequia nostre sereni- tatis grata continuos, fructuosos et utiles claris semper indiciis experimur. Sane attendentes multimoda probitatum et virtutum clara merita et singularia constantis fidei et obsequiorum
Strana 287
Annus 1360 febr. 29.—mart. 1. 287 indefessa servicia, quibus maiestati nostre dill. nobis consules civitatis Wratislauiensis, fidd. nostri, attenta fidelitate se hactenus sedule et laudabiliter exhibuisse cognoscimus, ad presens exhibere sentimus et eos exhibituros se scimus, ut tenentur, ex debito propensius in futurum, advertentesque defectum notabilem fidelium nostrorum in ducatu Wratislaui- ensi et in locis circumvicinis morancium, quem ex defectu monetarum auri habere noscuntur et ob quod in ipsorum mercibus dampna sufferunt perplurima, sicut et hactenus probabiliter sustulerunt, volentes igitur de uberis nostre munificencie gracia speciali dictos consules respicere eiusdemque ducatus Wratislauiensis incolas et eorum circumvicinos innata nobis — pietatis clemencia, ut eo melius in suis mercibusb) proficiant, graciosius consolari — presentibus elargimur, quod liceat dictis consulibus in ipsa civitate Wratislauiensi monetam auri sub figuris, signis et impressionibus monete auri, que in Maiori civitate nostra Pragensi fabricatur, aut sub aliis signis et impressionibus ad ipsorum voluntatem cudere, dum tamen ipsa moneta vero pondere, caractere et puritate in auro ad instar dicte monete auri, que in prefata civitate nostra Pragensi“) cuditur, minime defraudetur, cum omni eo iure et modo, prout cetere monete auri alibi in dicto regno nostro Boemie quomodolibet fabricantur, eo tamen signanter expresso, quod de omnibus fructibus, a dicta moneta provenientibus, due partes nobis et camere nostre regie Boemie cedere debeant, quarum duarum parcium percep- tores ipsos consules presentibus facimus et de ipsis nobis per eos ad plenum volumus respon- deri, tercia vero parte eorundem fructuum dictis consulibus pro usibus civitatis prefate integraliter et omnimode remanente, hac gracia ad nostre dumtaxat voluntatis beneplacitum duratura. Presencium etc. Dat. Prage a. d. 1360, ind. XIII, II kal. marc., regn. nostr. Cor. per Mi- Per d. Mindensem Heinricus Australis. a. XIV, imperii vero quinto. V liczium de Cremsir. R. Johannes. Orig. (A) cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. F 1. — Cop. coaeva (B), cum originali fere consona, in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 11v. —Ed. Lünig, Teut. Reichsarchiv XIV p. 244. — (A) Korn, Breslauer UB p. 197 n. 225. — (B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 77 n. 45.— Extr. Klose, Vom Breslau I1, 1 p. 217. — Reg. imp. VIII 3083. — HU — [M]. a) reg.: incrementis. — b) reg.:mercimoniis. — c) Pragensi in reg. omissum. 446) 1360 febr. 29. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Woyslao plebano in Potštejn (Potenstein) petente, litterarum Karoli imperatoris et regis 4. die m. oct. a. 1359, Pragae datarum (vide superius n. 308) tenore inserto, donationem a Karolo imperatore et rege ecclesiae in Potštejn factam universis ad quos presentes pervenerint. confirmat. Dat. Pragae a. d. 1360 die ultima m. febr. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 15. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 21 n. 34. — IMJ. 447) 1360 mart. 1. Pragae. Karolus imperator et rex donationem curiae monasterii ad Misericordiam dei in Maiori civitate Pragensi ad tempora vitae Theoderici episcopi Mindensis et Henrici Fayst de Ratispona valituram esse declarat. Monasteriorum et monasticarum personarum statum felicem eo libencius fovet et promovet futurisque ipsarum eventibus seu hiis, que verisimiliter eventura videntur, cesaree dignitatis dignacio tanto dignatur benignius obviare, quanto constat apercius cuncta quidem, que geruntur in seculo, varietati sedule subiacere, et nulla generis humani negocia statu stabili stabiliri, quantoque personas regularem vitam professas, presertim sexus feminei,
Annus 1360 febr. 29.—mart. 1. 287 indefessa servicia, quibus maiestati nostre dill. nobis consules civitatis Wratislauiensis, fidd. nostri, attenta fidelitate se hactenus sedule et laudabiliter exhibuisse cognoscimus, ad presens exhibere sentimus et eos exhibituros se scimus, ut tenentur, ex debito propensius in futurum, advertentesque defectum notabilem fidelium nostrorum in ducatu Wratislaui- ensi et in locis circumvicinis morancium, quem ex defectu monetarum auri habere noscuntur et ob quod in ipsorum mercibus dampna sufferunt perplurima, sicut et hactenus probabiliter sustulerunt, volentes igitur de uberis nostre munificencie gracia speciali dictos consules respicere eiusdemque ducatus Wratislauiensis incolas et eorum circumvicinos innata nobis — pietatis clemencia, ut eo melius in suis mercibusb) proficiant, graciosius consolari — presentibus elargimur, quod liceat dictis consulibus in ipsa civitate Wratislauiensi monetam auri sub figuris, signis et impressionibus monete auri, que in Maiori civitate nostra Pragensi fabricatur, aut sub aliis signis et impressionibus ad ipsorum voluntatem cudere, dum tamen ipsa moneta vero pondere, caractere et puritate in auro ad instar dicte monete auri, que in prefata civitate nostra Pragensi“) cuditur, minime defraudetur, cum omni eo iure et modo, prout cetere monete auri alibi in dicto regno nostro Boemie quomodolibet fabricantur, eo tamen signanter expresso, quod de omnibus fructibus, a dicta moneta provenientibus, due partes nobis et camere nostre regie Boemie cedere debeant, quarum duarum parcium percep- tores ipsos consules presentibus facimus et de ipsis nobis per eos ad plenum volumus respon- deri, tercia vero parte eorundem fructuum dictis consulibus pro usibus civitatis prefate integraliter et omnimode remanente, hac gracia ad nostre dumtaxat voluntatis beneplacitum duratura. Presencium etc. Dat. Prage a. d. 1360, ind. XIII, II kal. marc., regn. nostr. Cor. per Mi- Per d. Mindensem Heinricus Australis. a. XIV, imperii vero quinto. V liczium de Cremsir. R. Johannes. Orig. (A) cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Vratislaviensis, sign. F 1. — Cop. coaeva (B), cum originali fere consona, in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 11v. —Ed. Lünig, Teut. Reichsarchiv XIV p. 244. — (A) Korn, Breslauer UB p. 197 n. 225. — (B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 77 n. 45.— Extr. Klose, Vom Breslau I1, 1 p. 217. — Reg. imp. VIII 3083. — HU — [M]. a) reg.: incrementis. — b) reg.:mercimoniis. — c) Pragensi in reg. omissum. 446) 1360 febr. 29. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Woyslao plebano in Potštejn (Potenstein) petente, litterarum Karoli imperatoris et regis 4. die m. oct. a. 1359, Pragae datarum (vide superius n. 308) tenore inserto, donationem a Karolo imperatore et rege ecclesiae in Potštejn factam universis ad quos presentes pervenerint. confirmat. Dat. Pragae a. d. 1360 die ultima m. febr. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 15. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 21 n. 34. — IMJ. 447) 1360 mart. 1. Pragae. Karolus imperator et rex donationem curiae monasterii ad Misericordiam dei in Maiori civitate Pragensi ad tempora vitae Theoderici episcopi Mindensis et Henrici Fayst de Ratispona valituram esse declarat. Monasteriorum et monasticarum personarum statum felicem eo libencius fovet et promovet futurisque ipsarum eventibus seu hiis, que verisimiliter eventura videntur, cesaree dignitatis dignacio tanto dignatur benignius obviare, quanto constat apercius cuncta quidem, que geruntur in seculo, varietati sedule subiacere, et nulla generis humani negocia statu stabili stabiliri, quantoque personas regularem vitam professas, presertim sexus feminei,
Strana 288
288 Regesta Bohemiae et Moraviac. patres sancti sanxere mundanis strepitibus ac virorum non debere cetibus pro querendis aut agendis temporalibus inmisceri, hinc enim salus nobis eterna promittitur, hinc nostri culminis exaltacio felici processu feliciter prosperatur, dum ille sub quietis amenitate vitam in dei servicio ducunt pacificam et liberate a mundi turbinibus pro nostra incolumitate pariter et salute preces valent“) assiduas ad Altissimum ex mundis cordibus iocundas offere. Sane pro parte religg. Magdalene abbatisse et conventus mon. ad Misericordiam dei in Praga, ord. s. Benedicti, devv. nobis dill., ad nostre nuper deductum extitit maiestatis auditum, qualiter ipse dudum post obitum bone mem. ven. Johannis, quondam Olomucensis episcopi, curiam sive domum ex opposito ecclesie s. Benedicti, ord. Cruciferorum fratrum domus Theutonice, intra et circab)muros antiquos civitatis nostre Maioris Pragensis sitam, quam olim idem episcopus .. abbatisse et conventui ac monasterio antedictis dedit et contulit perpetuo possidendam, de speciali favore et consensu unanimi ven. Theodrico Mindensi episcopo, principi, consiliario et dev. nostro dil., et post eum fid. nostro dil. Heinrico dicto Fayst de Ratispona, civi Pragensi, ad amborum ipsorum vite tempora dederunt et conces- serunt inhabitandam, tenendam pacifice et habendam. In qua quidem curia idem episcopus Mindensis sumptuosa erexit edificia et ) notabiles structuras exstruxit, ad quod idem Heinri- cus tam laboris studio quam sumptu proprio fideliter ministravit, propter quod .. abbatissa et conventus predicti verisimiliter dubitantes, quod post obitum eorundem predicta curia aliquo pretextu per quemcumque posset impeti, impetrari seu quomodolibet vendicari, super hoc a nostra sibi pecierunt celsitudine graciosius provideri. Nos igitur attendentes, quod dictus Mindensis episcopus, licet notorie administracioni et dispensacioni rerum et pecuniarum nostrarum presideat easdemque ad nutum nostre maiestatis tam generaliter dispenset, quam legaliter administret dictas tamen structuras et edificia non de nostro erario, sed de pecuniis proprie persone sue intuitu, tam a nostra liberalitate in munere pro- suis obsequiis, quam aliunde de susceptis a nobis ac per nos ei collatis redditibus acquisitis, incepit pariter et perfecit, sicuti per racionem completam ab eo de nostris redditibus et — — sanoque eorum dispensacione nobis redditam clarissime nobis constitit atque constat, principum, procerum, baronum et fidelium nostrorum consilio declaramus, statuimus et edicto regio Boemie de certa sciencia auctoritate presencium ordinamus, quod predicta curia post ipsius Mindensis episcopi necnon Heinrici dicti Fayst obitum statim et inmediate sine contradiccione cuiuslibet ad abbatissam, conventum et monasterium antedictos redeat et libere revertatur, abbatissa quoque et conventus prefati ad suum et monasterii sui pro- fectum de illa tunc faciant libere et disponant sicuti de re propria, quod sibi et suo viderint monasterio utilius expedire, nec possit eadem curia sive domus pretextu devolucionis in fiscum seu alio quocumque quesito colore a nobis aut nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, impetrari vel quomodolibet obtineri, decernentes irritum et inane, si dictam curiam per quemcumque cuiuscumque dignitatis, condicionis vel status existat, a nobis vel dictis heredibus et successoribus nostris impetrari vel obtineri contingat seu apud eandem curiam contra presens maiestatis nostre decretum in dictorum .. abbatisse, conventus et monasterii preiudicium sive gravamen quicquam quovismodo futuris temporibus attemp- tari, privilegiis aut litteris, si que vel quas per ignoranciam, errorem aut alio quovismodo sub quacumque forma forsan impetrari in contrarium seu dari contigerit, minime valituris, que et quas in quantum presentibus obviare possent, nullam obtinere volumus quocumque loco vel tempore firmitatem. —— Nulli ergo —— Poena: quinquaginta auri puri, quarum medietatem fisci nostri regalis Boemie, alteram vero .. abbatisse et conventus eorundem usibus eo casu statuimus applicari ——. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuschlensis, imp. aule cancellarius, et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Rydakarus Brunswicensis, Bolko Swidnicensis, Bolko Opuliensis et Przimyslaus Teschinensis duces; spectt. Ulricus comes de Helfenstein, Johannes burgravius Magdeburgensis; nobb. Jesco et Wanko de Warten-
288 Regesta Bohemiae et Moraviac. patres sancti sanxere mundanis strepitibus ac virorum non debere cetibus pro querendis aut agendis temporalibus inmisceri, hinc enim salus nobis eterna promittitur, hinc nostri culminis exaltacio felici processu feliciter prosperatur, dum ille sub quietis amenitate vitam in dei servicio ducunt pacificam et liberate a mundi turbinibus pro nostra incolumitate pariter et salute preces valent“) assiduas ad Altissimum ex mundis cordibus iocundas offere. Sane pro parte religg. Magdalene abbatisse et conventus mon. ad Misericordiam dei in Praga, ord. s. Benedicti, devv. nobis dill., ad nostre nuper deductum extitit maiestatis auditum, qualiter ipse dudum post obitum bone mem. ven. Johannis, quondam Olomucensis episcopi, curiam sive domum ex opposito ecclesie s. Benedicti, ord. Cruciferorum fratrum domus Theutonice, intra et circab)muros antiquos civitatis nostre Maioris Pragensis sitam, quam olim idem episcopus .. abbatisse et conventui ac monasterio antedictis dedit et contulit perpetuo possidendam, de speciali favore et consensu unanimi ven. Theodrico Mindensi episcopo, principi, consiliario et dev. nostro dil., et post eum fid. nostro dil. Heinrico dicto Fayst de Ratispona, civi Pragensi, ad amborum ipsorum vite tempora dederunt et conces- serunt inhabitandam, tenendam pacifice et habendam. In qua quidem curia idem episcopus Mindensis sumptuosa erexit edificia et ) notabiles structuras exstruxit, ad quod idem Heinri- cus tam laboris studio quam sumptu proprio fideliter ministravit, propter quod .. abbatissa et conventus predicti verisimiliter dubitantes, quod post obitum eorundem predicta curia aliquo pretextu per quemcumque posset impeti, impetrari seu quomodolibet vendicari, super hoc a nostra sibi pecierunt celsitudine graciosius provideri. Nos igitur attendentes, quod dictus Mindensis episcopus, licet notorie administracioni et dispensacioni rerum et pecuniarum nostrarum presideat easdemque ad nutum nostre maiestatis tam generaliter dispenset, quam legaliter administret dictas tamen structuras et edificia non de nostro erario, sed de pecuniis proprie persone sue intuitu, tam a nostra liberalitate in munere pro- suis obsequiis, quam aliunde de susceptis a nobis ac per nos ei collatis redditibus acquisitis, incepit pariter et perfecit, sicuti per racionem completam ab eo de nostris redditibus et — — sanoque eorum dispensacione nobis redditam clarissime nobis constitit atque constat, principum, procerum, baronum et fidelium nostrorum consilio declaramus, statuimus et edicto regio Boemie de certa sciencia auctoritate presencium ordinamus, quod predicta curia post ipsius Mindensis episcopi necnon Heinrici dicti Fayst obitum statim et inmediate sine contradiccione cuiuslibet ad abbatissam, conventum et monasterium antedictos redeat et libere revertatur, abbatissa quoque et conventus prefati ad suum et monasterii sui pro- fectum de illa tunc faciant libere et disponant sicuti de re propria, quod sibi et suo viderint monasterio utilius expedire, nec possit eadem curia sive domus pretextu devolucionis in fiscum seu alio quocumque quesito colore a nobis aut nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, impetrari vel quomodolibet obtineri, decernentes irritum et inane, si dictam curiam per quemcumque cuiuscumque dignitatis, condicionis vel status existat, a nobis vel dictis heredibus et successoribus nostris impetrari vel obtineri contingat seu apud eandem curiam contra presens maiestatis nostre decretum in dictorum .. abbatisse, conventus et monasterii preiudicium sive gravamen quicquam quovismodo futuris temporibus attemp- tari, privilegiis aut litteris, si que vel quas per ignoranciam, errorem aut alio quovismodo sub quacumque forma forsan impetrari in contrarium seu dari contigerit, minime valituris, que et quas in quantum presentibus obviare possent, nullam obtinere volumus quocumque loco vel tempore firmitatem. —— Nulli ergo —— Poena: quinquaginta auri puri, quarum medietatem fisci nostri regalis Boemie, alteram vero .. abbatisse et conventus eorundem usibus eo casu statuimus applicari ——. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuschlensis, imp. aule cancellarius, et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Rydakarus Brunswicensis, Bolko Swidnicensis, Bolko Opuliensis et Przimyslaus Teschinensis duces; spectt. Ulricus comes de Helfenstein, Johannes burgravius Magdeburgensis; nobb. Jesco et Wanko de Warten-
Strana 289
Annus 1360 mart. 1.—4. 289 berg, Jodocus, Ulricus et Johannes fratres de Rosemberg, Swinko de Hasemburg, Hasko de Swereticz et Busko de Wilharticz, magistri camere imperialis, et alii quam plures nostri et imperii sacri principes nobiles et fideles. Presencium sub imperialis maiestatis nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage, a. d. 1360, ind. XIIId) kal. marc., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero quinto. Per d. .. cancellarium Nicol. de Chremsir. R Johannes Budwicz. Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. olim in archivo mon. s. Georgii in castro Pragensi, postea in bibliotheca Nat. et univ. Pragensis n. 288, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Cop. fere coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19v. — Ed. (B) Glafey, Anecdo- torum collectio p. 140 n. 90. — Extr. (A) Schubert, Urkundenregesten a. d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 89 n. 736 (ad 12 febr.) — Reg. imp. VIII 3162 (ad 8 iun.) — HU — IMJ. a) reg.: valeant. — b) reg.: citra. — c) reg.: ac. — d) ind. — quinto in reg. omissa. 448) 1360 mart. 1. Milota advocatus, consules et iurati civitatis Olomucensis testantur Conradum, ducem Olsnicensem, Bertholdo, burgravio Magdeburgensi, comiti de Hardeg, 400 mar. gr. den. Prag. solvisse. Nos Milotha ..advocatus, ..consules et ..iurati cives Olomucenses t. p. recongnosci- mus universis, quod serenus (!) princeps d. Conradus, dux de Olsna, in presencia senioris partis nostri consilii dedit, tradidit et numeravit spect. v. d. Bertholdo, purgravio Mayd- burgensi et comiti de Hardekk, quadringentas mar. gr. den. Prag. ponderis et numeri polonicalis; qui quidem d. Bertholdus se bene quitum, pagatum et sufficienter in huiusmodi pecuniarum solucione contentum asserebat. Sub harum, quas ad instanciam predictarum parcium, videlicet solventis et solucionem accipientis nostre civitatis sigillo dedimus testi- monio literarum. Die dominica, qua canitur Reminescere, a. d. MCCCLX. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a (Copiarium vetustissimum Olsnicense ) p. 238. — HU — [L]. 449) 1360 mart. 1. Olomouc. Bertholdus, burgravius Magdeburgensis et comes de Hardeg, Conradum, ducem Olsnicensem, de pecunia soluta quittat. Wir graf Perchtolt, purgsr af von Maidburch und graf zu Hardeke, vergechen ——, daz uns der hochgeborn furst, unser gn. herre, herczog Chunrat von der Olsen, verricht und gebert hat nu an suntag in der vasten, so man singet Reminiscere, vierhundert march silbers polanischer beczalung. Mit urchund dicz briefs geben zu Olmüncz — — driczenhundirt iar darnach in dem sechsczigstem iar an dem egenanten suntag, so man singet Reminiscere in der") vastwochen. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 33 F Oels III 22a (Copiarium vetustissi- mum Olsnicense) p. 238. — HU — [LJ. a) in msc. sequitur iterum: in der. 450) 1360 mart. 4. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, libertates civium civitatis Ivančice auget. Nos Johannes, dei gr. marchio Moraviae senior,“) ad universorum notitiam volumus devenire, quod per multiplicia et gravia damna dill. nobis fidd. civium civitatis Eywantczycz, 19 Regesta
Annus 1360 mart. 1.—4. 289 berg, Jodocus, Ulricus et Johannes fratres de Rosemberg, Swinko de Hasemburg, Hasko de Swereticz et Busko de Wilharticz, magistri camere imperialis, et alii quam plures nostri et imperii sacri principes nobiles et fideles. Presencium sub imperialis maiestatis nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage, a. d. 1360, ind. XIIId) kal. marc., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero quinto. Per d. .. cancellarium Nicol. de Chremsir. R Johannes Budwicz. Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. olim in archivo mon. s. Georgii in castro Pragensi, postea in bibliotheca Nat. et univ. Pragensis n. 288, nunc in archivo ministerii rerum internarum Pragae. — Cop. fere coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19v. — Ed. (B) Glafey, Anecdo- torum collectio p. 140 n. 90. — Extr. (A) Schubert, Urkundenregesten a. d. ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 89 n. 736 (ad 12 febr.) — Reg. imp. VIII 3162 (ad 8 iun.) — HU — IMJ. a) reg.: valeant. — b) reg.: citra. — c) reg.: ac. — d) ind. — quinto in reg. omissa. 448) 1360 mart. 1. Milota advocatus, consules et iurati civitatis Olomucensis testantur Conradum, ducem Olsnicensem, Bertholdo, burgravio Magdeburgensi, comiti de Hardeg, 400 mar. gr. den. Prag. solvisse. Nos Milotha ..advocatus, ..consules et ..iurati cives Olomucenses t. p. recongnosci- mus universis, quod serenus (!) princeps d. Conradus, dux de Olsna, in presencia senioris partis nostri consilii dedit, tradidit et numeravit spect. v. d. Bertholdo, purgravio Mayd- burgensi et comiti de Hardekk, quadringentas mar. gr. den. Prag. ponderis et numeri polonicalis; qui quidem d. Bertholdus se bene quitum, pagatum et sufficienter in huiusmodi pecuniarum solucione contentum asserebat. Sub harum, quas ad instanciam predictarum parcium, videlicet solventis et solucionem accipientis nostre civitatis sigillo dedimus testi- monio literarum. Die dominica, qua canitur Reminescere, a. d. MCCCLX. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico Rep. 33 F Oels III 22a (Copiarium vetustissimum Olsnicense ) p. 238. — HU — [L]. 449) 1360 mart. 1. Olomouc. Bertholdus, burgravius Magdeburgensis et comes de Hardeg, Conradum, ducem Olsnicensem, de pecunia soluta quittat. Wir graf Perchtolt, purgsr af von Maidburch und graf zu Hardeke, vergechen ——, daz uns der hochgeborn furst, unser gn. herre, herczog Chunrat von der Olsen, verricht und gebert hat nu an suntag in der vasten, so man singet Reminiscere, vierhundert march silbers polanischer beczalung. Mit urchund dicz briefs geben zu Olmüncz — — driczenhundirt iar darnach in dem sechsczigstem iar an dem egenanten suntag, so man singet Reminiscere in der") vastwochen. Cop. saec. XIV Vratislaviae in archivo publico sign. Rep. 33 F Oels III 22a (Copiarium vetustissi- mum Olsnicense) p. 238. — HU — [LJ. a) in msc. sequitur iterum: in der. 450) 1360 mart. 4. Brunae. Johannes, marchio Moraviae, libertates civium civitatis Ivančice auget. Nos Johannes, dei gr. marchio Moraviae senior,“) ad universorum notitiam volumus devenire, quod per multiplicia et gravia damna dill. nobis fidd. civium civitatis Eywantczycz, 19 Regesta
Strana 290
290 Regesta Bohemiae et Moraviae. qui his temporibus hucusque prae caeteris non modica sunt perpessi, ipsorumque fidelitatem ac debitae servitutis promptitudinem ——, attenta consideratione pensantes volentesque ob hoc in ipsos nostrae maiestatis dexteram extendere liberalem, et ut incolae seu inhabita- tores civitatis nostrae praedictae habundantius recipiant incrementum, ipsis [de] innata nostrae celsitudinis clementia gratiam specialem praesentibus duximus faciendam: Primo quodb) unusquisque civitatis praedictae Eywantczycz tam praesentis aetatis quam futurae posteritatis omnia bona sua, mobilia et immobilia, habita et habenda, legandi, ordinandi, disponendi et tribuendi liberum habeat arbitrium, cuicunque voluerit tam in vita quam in morte, pro libito suae voluntatis. Adiicientesque:') quicunque hominum, de quibuscunqued) terris ad civitatem praedictam venerit, cuiuscunque status aut condicionis exstiterit et ius civile in saepedicta civitate obtinere desideraverit et in civem receptus fuerit, idem tamdiu ibi manendi, onera civilia, quotiescunque necesse fuerit, cum sibi concivibus tolerandi et abinde") rebus et corpore, duntaxat nota criminalit), quae forte specialiter nostram magnificentiam tangeret9), non praepediente salvus recedere poterit tempore et loco se offerentibus, sicut ipsi melius videbitur. Harum nostrarum serie testimonio literarum. Dat. Brune a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo Translationis s. Sub sigillo maiori. Venceslai mart. Cop. (B) inserta confirmationi Ferdinandi II imperatoris, 28. die m. oct. a. 1630 Ratisponae datae, cuius apographum Pragae in archivo Musaei Nat., F. Ivančice asservatur. Cop. (C) saec. XVIII in biblio- theca archiepiscopali in Kroměříž, Apographorum Středovský vol. VI p. 45. —IMI. a) sic B, C. — b) B: que, C: quod. — c) B: Adiicientesque, C: Advenientesque. — d) in B seq.: status. — e) B: adinde, C: abinde. — f) B: criminalia, C: criminali. — g) B: tangerent, C: tangeret. 451) 1360 mart. 4. Vilémov. Tomeš, Johannes et Zdeněk de Vicemilice censum de villa Lhotka monasterio Vilemoviensi solvendum vendunt. Thomissius et Johannes germani de Wieczemilycz et Sdenco filius eiusdem Thomissii n. f. ——, quod relig. v. Sobiehrd laycus et frater mon. in Wylemow, ord. s. Benedicti, ob remedium anime sue et ob reverenciam bb. Petri et Pauli apostt. iam in celis triumphancium — d. Andree, protunc abbatis monasterii supradicti, cum bona deliberacione et rev. nec non fratrum suorum seu conventus unanimi consilio tres sex. annui redditus in villa nostra, que vulgariter Lhotka dicitur, quamlibet sexagenam per sexaginta grossos computando, mon. Vilemouiensi et pro conventu fratrum eiusdem monasterii rite et racionabiliter cum iure perpetuo seu hereditario aput nos pro quadraginta sex sex. gr. den. Prag. sponte nostra bona et voluntate emit et feliciter comparavit cum agris cultis et incultis, silvis, rubetis — proventibus exinde provenientibus, metis, inter quas predicti agri sunt circumferencialiter situati, de quibus singulis et omnibus annis predictus census debet derivari monasterio et conventui supradicto, necnon cum omni dominio et potestate, prout nos tenuimus, dum adhuc ad nos pertinebat, ac pertinenciis universis, ut per d. abbatem et conventum seu fratres monasterii memorati omnia et singula, que superius sunt expressa, et eorum succes- sores sint tenenda, regenda, utifruenda pacifice et perpetue possidenda. Nichilominus pro- mittimus eis sub puritate nostre fidei et honoris ipsos fratres cenobii supradicti et homines eis per nos deputatos in censu iamdicto nunquam impedire seu molestare verbis aut factis, sed pocius defensare volumus, in quantum valemus, ipsos et tueri. Cupientes eciam pre- tactum monasterium et conventum eiusdem monasterii in hac parte reddere cerciorem, tutores, quod in vulgo zprawczie dicuntur, videlicet Modlibohonem de Herzmanicz, Zrzi- ssonem dictum Jessek, filium d. Othonis de Cunamyly, et Swatoborium heredem quondam Sthossconis de Busowna duximus statuendos et obligandos racione veri pignoris pariter
290 Regesta Bohemiae et Moraviae. qui his temporibus hucusque prae caeteris non modica sunt perpessi, ipsorumque fidelitatem ac debitae servitutis promptitudinem ——, attenta consideratione pensantes volentesque ob hoc in ipsos nostrae maiestatis dexteram extendere liberalem, et ut incolae seu inhabita- tores civitatis nostrae praedictae habundantius recipiant incrementum, ipsis [de] innata nostrae celsitudinis clementia gratiam specialem praesentibus duximus faciendam: Primo quodb) unusquisque civitatis praedictae Eywantczycz tam praesentis aetatis quam futurae posteritatis omnia bona sua, mobilia et immobilia, habita et habenda, legandi, ordinandi, disponendi et tribuendi liberum habeat arbitrium, cuicunque voluerit tam in vita quam in morte, pro libito suae voluntatis. Adiicientesque:') quicunque hominum, de quibuscunqued) terris ad civitatem praedictam venerit, cuiuscunque status aut condicionis exstiterit et ius civile in saepedicta civitate obtinere desideraverit et in civem receptus fuerit, idem tamdiu ibi manendi, onera civilia, quotiescunque necesse fuerit, cum sibi concivibus tolerandi et abinde") rebus et corpore, duntaxat nota criminalit), quae forte specialiter nostram magnificentiam tangeret9), non praepediente salvus recedere poterit tempore et loco se offerentibus, sicut ipsi melius videbitur. Harum nostrarum serie testimonio literarum. Dat. Brune a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo Translationis s. Sub sigillo maiori. Venceslai mart. Cop. (B) inserta confirmationi Ferdinandi II imperatoris, 28. die m. oct. a. 1630 Ratisponae datae, cuius apographum Pragae in archivo Musaei Nat., F. Ivančice asservatur. Cop. (C) saec. XVIII in biblio- theca archiepiscopali in Kroměříž, Apographorum Středovský vol. VI p. 45. —IMI. a) sic B, C. — b) B: que, C: quod. — c) B: Adiicientesque, C: Advenientesque. — d) in B seq.: status. — e) B: adinde, C: abinde. — f) B: criminalia, C: criminali. — g) B: tangerent, C: tangeret. 451) 1360 mart. 4. Vilémov. Tomeš, Johannes et Zdeněk de Vicemilice censum de villa Lhotka monasterio Vilemoviensi solvendum vendunt. Thomissius et Johannes germani de Wieczemilycz et Sdenco filius eiusdem Thomissii n. f. ——, quod relig. v. Sobiehrd laycus et frater mon. in Wylemow, ord. s. Benedicti, ob remedium anime sue et ob reverenciam bb. Petri et Pauli apostt. iam in celis triumphancium — d. Andree, protunc abbatis monasterii supradicti, cum bona deliberacione et rev. nec non fratrum suorum seu conventus unanimi consilio tres sex. annui redditus in villa nostra, que vulgariter Lhotka dicitur, quamlibet sexagenam per sexaginta grossos computando, mon. Vilemouiensi et pro conventu fratrum eiusdem monasterii rite et racionabiliter cum iure perpetuo seu hereditario aput nos pro quadraginta sex sex. gr. den. Prag. sponte nostra bona et voluntate emit et feliciter comparavit cum agris cultis et incultis, silvis, rubetis — proventibus exinde provenientibus, metis, inter quas predicti agri sunt circumferencialiter situati, de quibus singulis et omnibus annis predictus census debet derivari monasterio et conventui supradicto, necnon cum omni dominio et potestate, prout nos tenuimus, dum adhuc ad nos pertinebat, ac pertinenciis universis, ut per d. abbatem et conventum seu fratres monasterii memorati omnia et singula, que superius sunt expressa, et eorum succes- sores sint tenenda, regenda, utifruenda pacifice et perpetue possidenda. Nichilominus pro- mittimus eis sub puritate nostre fidei et honoris ipsos fratres cenobii supradicti et homines eis per nos deputatos in censu iamdicto nunquam impedire seu molestare verbis aut factis, sed pocius defensare volumus, in quantum valemus, ipsos et tueri. Cupientes eciam pre- tactum monasterium et conventum eiusdem monasterii in hac parte reddere cerciorem, tutores, quod in vulgo zprawczie dicuntur, videlicet Modlibohonem de Herzmanicz, Zrzi- ssonem dictum Jessek, filium d. Othonis de Cunamyly, et Swatoborium heredem quondam Sthossconis de Busowna duximus statuendos et obligandos racione veri pignoris pariter
Strana 291
Annus 1360 mart. 4. 291 et locandos. Nos vero Modliboh, Zrzyss dictus Jessek et Swatoborius prelibati ad instan- ciam et peticionem nobb. vv. Thomyssii, Jesconis et Sdenyconis supradictorum pro- mittimus— sepedicta bona a quolibet homine sive persona disbrigare et fideliter defensare, prout ius terre exigit et annum ultra. Quod si non fecerimus vel facere non poterimus, quod absit, extunc pretactas quadraginta sex sex. gr. den. Prag. in mon. Wilemowiensi tenemur reportare et eas ibi d. abbati et conventui monasterii memorati tenebimur numeratas pre- sentare ——, aut statim per ipsum d. abbatem sive suum conventum moniti vel non moniti obstagium debitum et consuetum in Czaslauiam ad hospitem nobis per memoratum d. abbatem et conventum monasterii nominati deputatum, quilibet nostrum cum uno et — Elapsis autem quatuordecim diebus, predicta — duobus equis, tenebimur subintrare — pecunia non persoluta, damus et concedimus plenam et liberam potestatem monasterio et d. abbati nec non fratribus sepius nominatis sepedictas pecunias inter Christianos vel Judeos conquirere et recipere omnium nostrum supra dampnum, et nos semper in obstagio manere debemus, donec capitalis pecunia, videlicet quadraginta sex sex. cum dampnis et usuris, quocumque modo desuper contractis, quidquid d. abbas et conventus monasterii supradicti dictaverit sine ipsorum corporali iuramento et calumpnia de veritate dicenda per nos et superstites nostros fuerit totaliter persoluta. Et si quid contra tenorem presentem se opponere voluerimus, fatemur fidem nostram et honorem publice violasse. In quorum omnium evidenciam et certitudinem pleniorem sigillorum nostrorum, videlicet Thomissii, Jesconis, Sdenyconis, Modlibohonis, Zrzissonis dicti Jessek et Swatoborii supradictorum Act. et dat. in Wilemow a. d. mille- presentem litteram iussimus appensione muniri. simo trecentesimo sexagesimo in Translacione s. Wenczeslai mart. glor. Orig. cum 6 sigg. in press. perg., quorum 1) et 4) sola servata sunt, Pragae, in archivo mon. Břevno- viensis, sign. B IX 261. — Sigilla rott. de cera communi. I) in clenodio globus ardens; //OMICZMY LYII. 4) hamus geminatus; MODLIPOH. D. HERMANCZ. — Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. VI p. 412. — HU — IMJ. 452) 1360 mart. 4. Pragae. Nicolaus et Hana dicti de Benešov, cives Pragenses, fratres de Rosenberg de pecunia soluta quittant. Nos Nicolaus et Hana dicti de Benschaw, cives Maioris civitatis Pragensis, recognoscimus t. p. u., quod nobb. vv. dd. Petrus, Jodocus, Johannes et Ulricus, fratres de Rosenberch debitum antiqum, videlicet quinquaginta sex. minus decem et octo gr., in quo nobis pro pannis et aliis universis aput nos usque ad feriam terciam ante diem s. Dionisii proximam receptis debitorie obligabantur, nobis in paratis pecuniis plenarie persolverunt, de quibus ipsos presentibus reddimus quitos per omnia et solutos. Et quidquid a predicta feria tercia usque ad diem dominicam, qua cantantur Reminiscere, per eosdem prefatos dominos circa nos in pannis vel qualitercumque receptum est, de quibus omnibus per d. Johanem de Dyerna presente d. Ogerio, plebano in Pirczicz, summa vera posita et facta est ad quadra- ginta tres sex. cum viginti gr. minus uno gr., incluso eciam totali debito domicellarum sororum ..d. ..Michalczonis, illas nobis pretacti dd. ..de Rosenberch in brevi persolvere promiserunt. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Dat. Prage a.d. millesimo trecentesimo sexagesimo dominica, qua cantatur Reminiscere. Orig. perg. cum 2 sigg. parum claris in archivo Třeboniensi, olim Schwarzenbergensi, sign. Fremde Familien, Rosenberg Unterabt. 24b. — HU — [LJ.
Annus 1360 mart. 4. 291 et locandos. Nos vero Modliboh, Zrzyss dictus Jessek et Swatoborius prelibati ad instan- ciam et peticionem nobb. vv. Thomyssii, Jesconis et Sdenyconis supradictorum pro- mittimus— sepedicta bona a quolibet homine sive persona disbrigare et fideliter defensare, prout ius terre exigit et annum ultra. Quod si non fecerimus vel facere non poterimus, quod absit, extunc pretactas quadraginta sex sex. gr. den. Prag. in mon. Wilemowiensi tenemur reportare et eas ibi d. abbati et conventui monasterii memorati tenebimur numeratas pre- sentare ——, aut statim per ipsum d. abbatem sive suum conventum moniti vel non moniti obstagium debitum et consuetum in Czaslauiam ad hospitem nobis per memoratum d. abbatem et conventum monasterii nominati deputatum, quilibet nostrum cum uno et — Elapsis autem quatuordecim diebus, predicta — duobus equis, tenebimur subintrare — pecunia non persoluta, damus et concedimus plenam et liberam potestatem monasterio et d. abbati nec non fratribus sepius nominatis sepedictas pecunias inter Christianos vel Judeos conquirere et recipere omnium nostrum supra dampnum, et nos semper in obstagio manere debemus, donec capitalis pecunia, videlicet quadraginta sex sex. cum dampnis et usuris, quocumque modo desuper contractis, quidquid d. abbas et conventus monasterii supradicti dictaverit sine ipsorum corporali iuramento et calumpnia de veritate dicenda per nos et superstites nostros fuerit totaliter persoluta. Et si quid contra tenorem presentem se opponere voluerimus, fatemur fidem nostram et honorem publice violasse. In quorum omnium evidenciam et certitudinem pleniorem sigillorum nostrorum, videlicet Thomissii, Jesconis, Sdenyconis, Modlibohonis, Zrzissonis dicti Jessek et Swatoborii supradictorum Act. et dat. in Wilemow a. d. mille- presentem litteram iussimus appensione muniri. simo trecentesimo sexagesimo in Translacione s. Wenczeslai mart. glor. Orig. cum 6 sigg. in press. perg., quorum 1) et 4) sola servata sunt, Pragae, in archivo mon. Břevno- viensis, sign. B IX 261. — Sigilla rott. de cera communi. I) in clenodio globus ardens; //OMICZMY LYII. 4) hamus geminatus; MODLIPOH. D. HERMANCZ. — Ed. Dobner, Mon. Boem. hist. VI p. 412. — HU — IMJ. 452) 1360 mart. 4. Pragae. Nicolaus et Hana dicti de Benešov, cives Pragenses, fratres de Rosenberg de pecunia soluta quittant. Nos Nicolaus et Hana dicti de Benschaw, cives Maioris civitatis Pragensis, recognoscimus t. p. u., quod nobb. vv. dd. Petrus, Jodocus, Johannes et Ulricus, fratres de Rosenberch debitum antiqum, videlicet quinquaginta sex. minus decem et octo gr., in quo nobis pro pannis et aliis universis aput nos usque ad feriam terciam ante diem s. Dionisii proximam receptis debitorie obligabantur, nobis in paratis pecuniis plenarie persolverunt, de quibus ipsos presentibus reddimus quitos per omnia et solutos. Et quidquid a predicta feria tercia usque ad diem dominicam, qua cantantur Reminiscere, per eosdem prefatos dominos circa nos in pannis vel qualitercumque receptum est, de quibus omnibus per d. Johanem de Dyerna presente d. Ogerio, plebano in Pirczicz, summa vera posita et facta est ad quadra- ginta tres sex. cum viginti gr. minus uno gr., incluso eciam totali debito domicellarum sororum ..d. ..Michalczonis, illas nobis pretacti dd. ..de Rosenberch in brevi persolvere promiserunt. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Dat. Prage a.d. millesimo trecentesimo sexagesimo dominica, qua cantatur Reminiscere. Orig. perg. cum 2 sigg. parum claris in archivo Třeboniensi, olim Schwarzenbergensi, sign. Fremde Familien, Rosenberg Unterabt. 24b. — HU — [LJ.
Strana 292
292 453) 1360 mart. 9. Pragae. Karolus imperator et rex resignationem Bolconis ducis Opuliensis de terra Strelicensi factam confirmat. D. imperator confirmat auctoritate regia Boemie Bolconi duci Opuliensi infrascriptam litteram cum clausula: Nostris, regni nostri Boemie et aliorum iuribus in omnibus et sin- gulis premissis semper salvis. Presencium sub sigillo maiestatis. Dat. Prage a. 1360, ind. XIII, VII id. marcii, reg. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. (Sequitur tenor litterarum Bolconis ducis Opuliensis I. die m. dec. a. 1359 datarum, vide n. 339). Per d. imperatorem Rudolphus de Fridberg. Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. IIv. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 76 n. 44. — Reg. imp. VIII 3089. — HU — [MJ. 454) 1360 mart. 10. Karlštejn. Karolus imperator et rex Johanni filio Rudolphi comitis palatini Rheni castrum Blesberg confert iure feudi a regno Bohemiae possidendum. — Wann die vesten Blesperg, und was dorczu gehort, die unser und des kunigreichs ze Beheim rechte manlehen sint allewege gewesen, an uns als einen kung ze Beheim und an das kunigreich und die crone desselben kunigreichs newelich recht und redlich vorvielen und wir dieselben vesten Blesperg mit irer zugehorung ze rechtem manlehen von sunder- lichen gnaden und als ein kunig ze Beheim verluhen haben dem edelen Johans, seliger ge- dechtnuzz des hochgeboren Rudolf pfalczgraven by Rein und herczogen in Beyern, unsern lieben fursten und swehers sun, unserm liben getrewen, so han wir doch von angeborener tugent und von kuniglicher macht von Beheim, dem egenanten Johans gnediclich erleubet und erleuben und gunnen im —— an diesem brive, das er die vorgenanten vesten Blesperg bey Bernaw gelegen mit allir irer czugehorunge verkauffen muge, wem er wolle, doch in sulcher bescheidenheit: Wem der vorgenante Johans die egenante vesten ze Blesperg und ire czugehorunge verkoufet, das er dieselben vesten und ire czugehorunge von uns und unser nachkomen, kunigen, dem kunigreich und der cronen des kunigreichs ze Beheim ze rechtem manlehen haben und empfahen sol mit eyden, hulden und diensten, als sulches manlehens recht und gewonheit ist. Ouch han wir dem egenanten Johans die egenante gnade also getan, was geltes ym von dem vorgenanten kouffe wirt, das er dasselbe gelt anlegen und domit ligende gut kouffen sol in unserm kunigreich ze Beheim, und was gutes er mit demselben gelte in unserm kunigreich ze Beheim kouffen wirdet, das gut sollen der obgenante Johans und seine mannes lehens erben von uns als von einem kunig ze Beheim, unsern nachkomen kunigen, dem kunigreich und der cronen desselben kunigreichs ze Beheim ze rechtem manlehen haben und empfahen, und sullen ouch uns dovon schuldig sein ze tun alle sache, als andere unser und unsers kunigreichs ze Beheim manne schuldig sein ze tun. Mit urkund etc. heimlichen ingsigel. Geben ze Karlstein anno LX, fer. III post Oculi, regnorum etc. Per d. imperatorem Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 11v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 79 n. 46. — Extr. Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgrafen I 6612. — Reg. imp. VIII 3090. — HU [MJ. 455) 1360 mart. 10. Avinione. Innocentius papa VI Alberto de Šternberk, episcopo Zwerinensi, Karoli imperatoris et regis consiliario, ad supplicationem ipsius imperatoris indulget, ut usque ad unum annum ad residentiam in sua ecclesia minime teneatur.
292 453) 1360 mart. 9. Pragae. Karolus imperator et rex resignationem Bolconis ducis Opuliensis de terra Strelicensi factam confirmat. D. imperator confirmat auctoritate regia Boemie Bolconi duci Opuliensi infrascriptam litteram cum clausula: Nostris, regni nostri Boemie et aliorum iuribus in omnibus et sin- gulis premissis semper salvis. Presencium sub sigillo maiestatis. Dat. Prage a. 1360, ind. XIII, VII id. marcii, reg. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. (Sequitur tenor litterarum Bolconis ducis Opuliensis I. die m. dec. a. 1359 datarum, vide n. 339). Per d. imperatorem Rudolphus de Fridberg. Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. IIv. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 76 n. 44. — Reg. imp. VIII 3089. — HU — [MJ. 454) 1360 mart. 10. Karlštejn. Karolus imperator et rex Johanni filio Rudolphi comitis palatini Rheni castrum Blesberg confert iure feudi a regno Bohemiae possidendum. — Wann die vesten Blesperg, und was dorczu gehort, die unser und des kunigreichs ze Beheim rechte manlehen sint allewege gewesen, an uns als einen kung ze Beheim und an das kunigreich und die crone desselben kunigreichs newelich recht und redlich vorvielen und wir dieselben vesten Blesperg mit irer zugehorung ze rechtem manlehen von sunder- lichen gnaden und als ein kunig ze Beheim verluhen haben dem edelen Johans, seliger ge- dechtnuzz des hochgeboren Rudolf pfalczgraven by Rein und herczogen in Beyern, unsern lieben fursten und swehers sun, unserm liben getrewen, so han wir doch von angeborener tugent und von kuniglicher macht von Beheim, dem egenanten Johans gnediclich erleubet und erleuben und gunnen im —— an diesem brive, das er die vorgenanten vesten Blesperg bey Bernaw gelegen mit allir irer czugehorunge verkauffen muge, wem er wolle, doch in sulcher bescheidenheit: Wem der vorgenante Johans die egenante vesten ze Blesperg und ire czugehorunge verkoufet, das er dieselben vesten und ire czugehorunge von uns und unser nachkomen, kunigen, dem kunigreich und der cronen des kunigreichs ze Beheim ze rechtem manlehen haben und empfahen sol mit eyden, hulden und diensten, als sulches manlehens recht und gewonheit ist. Ouch han wir dem egenanten Johans die egenante gnade also getan, was geltes ym von dem vorgenanten kouffe wirt, das er dasselbe gelt anlegen und domit ligende gut kouffen sol in unserm kunigreich ze Beheim, und was gutes er mit demselben gelte in unserm kunigreich ze Beheim kouffen wirdet, das gut sollen der obgenante Johans und seine mannes lehens erben von uns als von einem kunig ze Beheim, unsern nachkomen kunigen, dem kunigreich und der cronen desselben kunigreichs ze Beheim ze rechtem manlehen haben und empfahen, und sullen ouch uns dovon schuldig sein ze tun alle sache, als andere unser und unsers kunigreichs ze Beheim manne schuldig sein ze tun. Mit urkund etc. heimlichen ingsigel. Geben ze Karlstein anno LX, fer. III post Oculi, regnorum etc. Per d. imperatorem Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 11v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 79 n. 46. — Extr. Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgrafen I 6612. — Reg. imp. VIII 3090. — HU [MJ. 455) 1360 mart. 10. Avinione. Innocentius papa VI Alberto de Šternberk, episcopo Zwerinensi, Karoli imperatoris et regis consiliario, ad supplicationem ipsius imperatoris indulget, ut usque ad unum annum ad residentiam in sua ecclesia minime teneatur.
Strana 293
Annus. 1360 mart. 9.—12. 293 Personam tuam Auinione VI id. marc. a. octavol.) Ex arch. Vat. Reg. Av. 144 fol. 484 extr. Novák, Mon. boh. Vat. II p. 423 n. 1061. — [L]. 1) Ad haec conf. Reg. suppl. 31 fol. 36, ubi dicitur: — cum devotus vester Karolus Romanorum imperator propter consilia et obsequia, que Albertus episcopus Zwerinensis, eius iuratus et consiliarius, sibi exhibet, ipse episcopus dicto imperatori sit necessarius et utilis, ac sine eius presencia sua non possit commode negocia expedire, ipseque episcopus in sua diocesi propter occupatores et tirannos secure nequeat residere nec habitacionem habere, supplicat idem imperator, quatenus prefato episcopo de non residendo in dicta sua diocesi, quamdiu eiusdem imperatoris serviciis et consiliis institerit, Novák, l. c. n. 1060. licenciam concedere dignemini— 456) 1360 mart. 11. Volkolt de Tanne, iudex terrae in Sulzbach, ad petitionem abbatis monasterii in Michelfeld litteris sub sigillo iudicii terrae datis bona sine consensu et scientia domini feudi alienare seu obligare quemeumque vetat. —— daz für mich kom Ich Volkolt von Tanne lantrihter zu Sulzpach bekenne offenlich auf daz lantgeriht zu Aurbach ..der erwirdig geistlich herre h. Nyclos, abt zu Michelvelt, von seines gotzhus wegen und hiez im vragen einer gemeinen urteil, daz daz gotzhus zu Michelvelt het eygen gûter ligende in meines herren des keisers herschaft zu Beyrn und auch eygen gûter darüber mein egenanter herre vogt ist, und darauf heten arme leute erbreht und die verchauften und versatzten daraûz haimlich und offenlichen holtz, acker und wysen an seinen wizzen und urlaube und vôrhte, dez ez wurde etlich gut als verre ver- chumert und hin danne verchauft, daz mein herr sein vogtey niht gehaben moht; do erteilten ritter und knehte gemeinlich, daz niemant der erbe auf eines mannes gut het, da von nihtes verchauffen, versetzen noch in deheiner weyse verkumern möhte an dez eigen herren willen und worte; auch behielt der egenante abt von seines closters wegen mit urteyl wer auz seines closters eygen keinerley holtz, acker, wysen an urlaub und wizzen verchauft oder versetzet het, daz dem eygen oder dem vogtherren zu schaden in kunftigen zeiten bringen môht an irer gult, den solt er und der vogtherre darzu halden, daz er daz hin widerzu brehte, daz die gûter ungekrenket und ungeminnert beliben, sunder daz ein iglich gut mit seiner rehten zu gehorung in seinen wesen ungekrenkt beleiben solt .. und diser sache bat im der egenant abt und seinen closter einen brief under des lantgerihts insigel zu geben und der wart im mit urteyl erteylt und haizzen zu geben. Mit urchunde ditz brives versigelt — dreutzehen hundert iar darnach in dem sehtzig- —— mit des lantgeriht insigel. Geben stem iar an der mitwochen nach dem suntag in der vasten als man singet Oculi. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Klosterurk., Kl. Michelfeld- urk., Fasc. 7. — Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 9. — HU — [LJ. 457) 1360 mart. 12. Karlštejn. Johannes, filius Rudolphi comitis palatini Rheni, castrum Blesberg a Karolo imperatore tamquam rege Bohemiae tenere profitetur. Ich Johans des hochgeborn fursten und herren seliger gedechtnuzz h. Rudolfes etswann pfalenczgraff bei Rine und herczoge in Beyern sun bekennen und tun kunt ——, wann der allerdurchl. furste und herre h. Karl, von gots gn. Romischer keiser — — und kunig zu Beheim, myn gnediger herre, als ein kunig zu Beheim mir die vesten Blesperg, bei Bernaw gelegen, mit aller yrer zugehorungen zu rechtem manlehen geluhen hat, und hat mir auch gnedeclich von kunglicher macht zu Beheim und von rechter wizzen erlaubet, daz ich
Annus. 1360 mart. 9.—12. 293 Personam tuam Auinione VI id. marc. a. octavol.) Ex arch. Vat. Reg. Av. 144 fol. 484 extr. Novák, Mon. boh. Vat. II p. 423 n. 1061. — [L]. 1) Ad haec conf. Reg. suppl. 31 fol. 36, ubi dicitur: — cum devotus vester Karolus Romanorum imperator propter consilia et obsequia, que Albertus episcopus Zwerinensis, eius iuratus et consiliarius, sibi exhibet, ipse episcopus dicto imperatori sit necessarius et utilis, ac sine eius presencia sua non possit commode negocia expedire, ipseque episcopus in sua diocesi propter occupatores et tirannos secure nequeat residere nec habitacionem habere, supplicat idem imperator, quatenus prefato episcopo de non residendo in dicta sua diocesi, quamdiu eiusdem imperatoris serviciis et consiliis institerit, Novák, l. c. n. 1060. licenciam concedere dignemini— 456) 1360 mart. 11. Volkolt de Tanne, iudex terrae in Sulzbach, ad petitionem abbatis monasterii in Michelfeld litteris sub sigillo iudicii terrae datis bona sine consensu et scientia domini feudi alienare seu obligare quemeumque vetat. —— daz für mich kom Ich Volkolt von Tanne lantrihter zu Sulzpach bekenne offenlich auf daz lantgeriht zu Aurbach ..der erwirdig geistlich herre h. Nyclos, abt zu Michelvelt, von seines gotzhus wegen und hiez im vragen einer gemeinen urteil, daz daz gotzhus zu Michelvelt het eygen gûter ligende in meines herren des keisers herschaft zu Beyrn und auch eygen gûter darüber mein egenanter herre vogt ist, und darauf heten arme leute erbreht und die verchauften und versatzten daraûz haimlich und offenlichen holtz, acker und wysen an seinen wizzen und urlaube und vôrhte, dez ez wurde etlich gut als verre ver- chumert und hin danne verchauft, daz mein herr sein vogtey niht gehaben moht; do erteilten ritter und knehte gemeinlich, daz niemant der erbe auf eines mannes gut het, da von nihtes verchauffen, versetzen noch in deheiner weyse verkumern möhte an dez eigen herren willen und worte; auch behielt der egenante abt von seines closters wegen mit urteyl wer auz seines closters eygen keinerley holtz, acker, wysen an urlaub und wizzen verchauft oder versetzet het, daz dem eygen oder dem vogtherren zu schaden in kunftigen zeiten bringen môht an irer gult, den solt er und der vogtherre darzu halden, daz er daz hin widerzu brehte, daz die gûter ungekrenket und ungeminnert beliben, sunder daz ein iglich gut mit seiner rehten zu gehorung in seinen wesen ungekrenkt beleiben solt .. und diser sache bat im der egenant abt und seinen closter einen brief under des lantgerihts insigel zu geben und der wart im mit urteyl erteylt und haizzen zu geben. Mit urchunde ditz brives versigelt — dreutzehen hundert iar darnach in dem sehtzig- —— mit des lantgeriht insigel. Geben stem iar an der mitwochen nach dem suntag in der vasten als man singet Oculi. Orig. perg. cum sig. avulso Monaci in archivo generali Bavariae sign. Klosterurk., Kl. Michelfeld- urk., Fasc. 7. — Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 9. — HU — [LJ. 457) 1360 mart. 12. Karlštejn. Johannes, filius Rudolphi comitis palatini Rheni, castrum Blesberg a Karolo imperatore tamquam rege Bohemiae tenere profitetur. Ich Johans des hochgeborn fursten und herren seliger gedechtnuzz h. Rudolfes etswann pfalenczgraff bei Rine und herczoge in Beyern sun bekennen und tun kunt ——, wann der allerdurchl. furste und herre h. Karl, von gots gn. Romischer keiser — — und kunig zu Beheim, myn gnediger herre, als ein kunig zu Beheim mir die vesten Blesperg, bei Bernaw gelegen, mit aller yrer zugehorungen zu rechtem manlehen geluhen hat, und hat mir auch gnedeclich von kunglicher macht zu Beheim und von rechter wizzen erlaubet, daz ich
Strana 294
294 Regesta Bohemiae et Moraviae. dieselbe vesten Blesperg mit yrer zugehorungen verkeufen moge, wem ich welle, also doch, waz geldis mir von dem vorgenanten kaufe wirdet, daz ich dazselbe gelt anlegen und domitte ligende gut keufen sulle in dem kungrich zu Beheim und dazselbe gut sulle ich und mine manneslehens eliche erben von dem egenanten minem herren dem keiser als von einem kunige zu Beheym, seinen nachkomen, kunigen, dem kungrich und der cronen desselben kungrichs zu Beheim zu rechtem manlehen haben und empfahen, und sullen yn dovon schuldig sin zu tun genczlich alle sache als andere yre und des kungrichs zu Beheim manne pflichtig sint zu tune. Mit urckund dicz brieves, versiegelt mit minem anhangenden insiegel. Der geben ist zu Karlstein nach Cristus geburt druczenhundert iar dornach in dem secht- zigistem iare an dem nechsten donrstage nach dem suntag, als man singet Oculi in der vasten. Orig. perg. cum sig. rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo sigilli cantherus. S. CONRADI. DE. GRUNOWE. MILIT. — In dorso manu sacc. XV: Littera super castro Blesberg in Bavaria. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1221 n. 212. Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 471 n. 469. — [MJ. 458) 1360 mart. 14. Příbram. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, locationem agrorum ad capellam s. Nicolai sub monte Radobyl prope Litoměřice spectantium confirmat. Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis ecclesie In nom. dom. am. archiepiscopus, recognoscimus protestantes t. p. u. ——, quod discr. v. Andreas natus de Luthomericz, capellanus capelle s. Nicolai sub monte dicto Radobil inter vineas situato prope Luthomericz, considerans utilitatem dicte sue capelle cupiensque eandem utilitatem iam dicte capelle in profectum convertere meliorem, cum consensu tamen nostro atque bona voluntate proborum vv. Johannis Hildbrandi et Pauli dicti Copicz, civium civitatis Luthomericensis, predicte capelle patronorum, exposuit et locavit honn. vv. Jacobo molendinatori, Georio et Maczkoni, fratribus in villa dicta Pocraticz manenti- bus, eorumque heredibus ac successoribus agros, decem mensuras seu modios vulgariter scheffel nuncupatos capientes, ad dictam capellam ab olim spectantes. Quorum quatuor inmediate iacent retro capellam prius dictam, alii vero sex modii dictorum agrorum sunt situati inter vineam Jachconis dicti Copicz, eciam civis Luthomericensis, necnon et inter vineam, quam idem d. Andreas incepit ex novo plantare ad capellam supradictam, pro se et suis successoribus per eos excollendos pro vineis de novo fiendis tenendos, habendos, utifruendos et possidendos sub censu annuo et condicionibus infrascriptis, sic videlicet, quod predicti fratres et heredes seu successores eorundem de ipsis agris seu vineis 80 gr. den. Prag. dicti census annuatim in duobus terminis, scilicet in festivitatibus Pentecos- tes et s. Martini ipsi d. Andree et suis successoribus debebunt et tenentur censuare. Et si predicti fratres, heredes ac eorum successores solucionem census huiusmodi post quemlibet terminum solucionis per duas ebdomadas distulerint, extunc pro qualibet dilacione et retardacione in penam cadunt duarum sex. gr. predictorum prefato d. Andree et suis successoribus tamquam verum debitum irremissibiliter exigendarum sic tamen, quod plenum dominium ac proprietas dictorum agrorum apud eundem d. Andream et successores suos permaneant integre et complete. Sin autem eandem dilacionem protraherent a dictis duabus ebdomadis per integrum mensem, mox omne ius eorundem fratrum, heredum ac successorum suorum, quod ad dictas vineas, quas excolere habent, dinoscuntur habere, ut predicitur, sit amissum et ad pretactum d. Andream suosque successores libere devolvetur. Preterea si et quando priusdicti fratres suique heredes et successores huiusmodi labores seu impensas, quos in plantacione et aptacione dictarum vinearum impenderint, vellent vende-
294 Regesta Bohemiae et Moraviae. dieselbe vesten Blesperg mit yrer zugehorungen verkeufen moge, wem ich welle, also doch, waz geldis mir von dem vorgenanten kaufe wirdet, daz ich dazselbe gelt anlegen und domitte ligende gut keufen sulle in dem kungrich zu Beheim und dazselbe gut sulle ich und mine manneslehens eliche erben von dem egenanten minem herren dem keiser als von einem kunige zu Beheym, seinen nachkomen, kunigen, dem kungrich und der cronen desselben kungrichs zu Beheim zu rechtem manlehen haben und empfahen, und sullen yn dovon schuldig sin zu tun genczlich alle sache als andere yre und des kungrichs zu Beheim manne pflichtig sint zu tune. Mit urckund dicz brieves, versiegelt mit minem anhangenden insiegel. Der geben ist zu Karlstein nach Cristus geburt druczenhundert iar dornach in dem secht- zigistem iare an dem nechsten donrstage nach dem suntag, als man singet Oculi in der vasten. Orig. perg. cum sig. rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo sigilli cantherus. S. CONRADI. DE. GRUNOWE. MILIT. — In dorso manu sacc. XV: Littera super castro Blesberg in Bavaria. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1221 n. 212. Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 471 n. 469. — [MJ. 458) 1360 mart. 14. Příbram. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, locationem agrorum ad capellam s. Nicolai sub monte Radobyl prope Litoměřice spectantium confirmat. Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis ecclesie In nom. dom. am. archiepiscopus, recognoscimus protestantes t. p. u. ——, quod discr. v. Andreas natus de Luthomericz, capellanus capelle s. Nicolai sub monte dicto Radobil inter vineas situato prope Luthomericz, considerans utilitatem dicte sue capelle cupiensque eandem utilitatem iam dicte capelle in profectum convertere meliorem, cum consensu tamen nostro atque bona voluntate proborum vv. Johannis Hildbrandi et Pauli dicti Copicz, civium civitatis Luthomericensis, predicte capelle patronorum, exposuit et locavit honn. vv. Jacobo molendinatori, Georio et Maczkoni, fratribus in villa dicta Pocraticz manenti- bus, eorumque heredibus ac successoribus agros, decem mensuras seu modios vulgariter scheffel nuncupatos capientes, ad dictam capellam ab olim spectantes. Quorum quatuor inmediate iacent retro capellam prius dictam, alii vero sex modii dictorum agrorum sunt situati inter vineam Jachconis dicti Copicz, eciam civis Luthomericensis, necnon et inter vineam, quam idem d. Andreas incepit ex novo plantare ad capellam supradictam, pro se et suis successoribus per eos excollendos pro vineis de novo fiendis tenendos, habendos, utifruendos et possidendos sub censu annuo et condicionibus infrascriptis, sic videlicet, quod predicti fratres et heredes seu successores eorundem de ipsis agris seu vineis 80 gr. den. Prag. dicti census annuatim in duobus terminis, scilicet in festivitatibus Pentecos- tes et s. Martini ipsi d. Andree et suis successoribus debebunt et tenentur censuare. Et si predicti fratres, heredes ac eorum successores solucionem census huiusmodi post quemlibet terminum solucionis per duas ebdomadas distulerint, extunc pro qualibet dilacione et retardacione in penam cadunt duarum sex. gr. predictorum prefato d. Andree et suis successoribus tamquam verum debitum irremissibiliter exigendarum sic tamen, quod plenum dominium ac proprietas dictorum agrorum apud eundem d. Andream et successores suos permaneant integre et complete. Sin autem eandem dilacionem protraherent a dictis duabus ebdomadis per integrum mensem, mox omne ius eorundem fratrum, heredum ac successorum suorum, quod ad dictas vineas, quas excolere habent, dinoscuntur habere, ut predicitur, sit amissum et ad pretactum d. Andream suosque successores libere devolvetur. Preterea si et quando priusdicti fratres suique heredes et successores huiusmodi labores seu impensas, quos in plantacione et aptacione dictarum vinearum impenderint, vellent vende-
Strana 295
Annus 1360 mart. 12.—15. 295 re aut permutare pro aliis bonis quacumque ex causa, talem vendicionem facere non pote- rint sine consensu dicti d. Andree vel successorum suorum nec alteri quam eidem d. Andree vel suis successoribus eas vendere poterunt.“) Ubi autem ipse d. Andreas neque sui succes- sores de foro huiusmodi iuxta arbitrium proborum virorum communium de dicta civitate Luthomericensi se intromittere vellet, quod extunc alteri, cuicumque pretacti fratres, he- redes et successores eorum dictos labores et inpensas vendendi habebunt liberam potesta- tem, tenendos et possidendos agros seu vineas memoratas per tales ementes tamquam con- ductas et sub censu antedicto et non alias neque aliter ita, quod semper ad ipsum d. An- dream ac suos successores respectus habeatur. Nosque votivis suplicacionibus dicti Andree inclinati, premissa inquisicione diligenti et reperto, quod dicta locacio et ordinacio sit pro confirmamus.— utilitate dicte capelle, locacionem et ordinacionem predictas— Dat. Pibramo a. d. 1360 die XIV m. marc. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccle- siae Pragensis I fol. 15. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 22 n. 35. — HU — [MJ. a) cop.: eis vendere potuit. 459) 1360 mart. 15. Karlštejn Karolus, imperator et rex, Johanni filio Rudolphi comitis palatini Rheni castrum Anger- bach cum pertinentiis confert. bekennen etc., daz wir von sunderlichen gnaden und liebe, de wir zu dem etlen Johanse seliger gedechtnusze des hochgeborn Rudolphes eczwenne pfalzengrafen bey Reine und herczogen in Beyren, unsirs liben fursten und swehers, son, unsirm lieben") getrewen, haben, mit wolbedachtem mute und mit rechter wisse demselben Johanse zu rechtem pfande versaczet haben und vorseczen ym von unsirer kunglicher macht zu Beheim an diesem briefe unsir vesten Angherbach mit den dorfern Coslam, Sawidow, Chmelstow, Brum, Vgestudz und Binczicz und allen rechten, gulten, renthen, nuczen, gevellen und zugeho- rungen, wie man die mit sunderlichen worthen mag genennen, in solicher weise und be- scheidenheit, daz derselbe Johans die vorgenante zu Angerbach mit yren zubehorunghen seine liebetage alleine haben sol und geruwelich besiczen, und wenn er sturbe, so sol de egenanten vesten mit allen yren zugehorungen an uns, unsir nachkomen, kunige und an daz kungrich und die cronen des kungrichs zu Beheim ledeclich wiedervallen. Und welten wir oder de vorgenanten unsir nachkomen und erben, konige zu Beheim, Angerbach mit zeiner zugehorunge wiederhaben, ee der egenante Johans sturbe, so sullen wir oder die vorgenanten unsir nachkomen und erben, kunige zu Beheim, demselben Johanse geben und bezalen genezlich tusent schok guter breider Pragscher grossen. Und wanne daz geschicht, so sol der egenante Johans dhein recht me nicht haben an Angerbach noch an seinen zugehorungen. Auch ist mit namen gered, daz der vorgenante Johans kein recht haben sol an den welden zu Angherbach gehorig danne alleyne, daz er burnholcz zu siner notdurft in unsirn vesten zu Angerbach nemen sal von dotem holcze, daz er in den welden finden wirdet, und mach ouch lebendig holcz grune und stende baume doinne nemen, als verre er daz kuntlich an derselben festen nuczlich vorbuwet. — — Dat. Kalsteyn anno Ad man- LX, dominica, qua cantatur Letare Jerusalem, regnorum etc. XIV, imperii V. datum d. imperatoris Rudolphus. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 23v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 174 n. 104. — Reg. imp. VIII 3093. — HU — [M]. a) reg.: gelieben.
Annus 1360 mart. 12.—15. 295 re aut permutare pro aliis bonis quacumque ex causa, talem vendicionem facere non pote- rint sine consensu dicti d. Andree vel successorum suorum nec alteri quam eidem d. Andree vel suis successoribus eas vendere poterunt.“) Ubi autem ipse d. Andreas neque sui succes- sores de foro huiusmodi iuxta arbitrium proborum virorum communium de dicta civitate Luthomericensi se intromittere vellet, quod extunc alteri, cuicumque pretacti fratres, he- redes et successores eorum dictos labores et inpensas vendendi habebunt liberam potesta- tem, tenendos et possidendos agros seu vineas memoratas per tales ementes tamquam con- ductas et sub censu antedicto et non alias neque aliter ita, quod semper ad ipsum d. An- dream ac suos successores respectus habeatur. Nosque votivis suplicacionibus dicti Andree inclinati, premissa inquisicione diligenti et reperto, quod dicta locacio et ordinacio sit pro confirmamus.— utilitate dicte capelle, locacionem et ordinacionem predictas— Dat. Pibramo a. d. 1360 die XIV m. marc. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum eccle- siae Pragensis I fol. 15. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 22 n. 35. — HU — [MJ. a) cop.: eis vendere potuit. 459) 1360 mart. 15. Karlštejn Karolus, imperator et rex, Johanni filio Rudolphi comitis palatini Rheni castrum Anger- bach cum pertinentiis confert. bekennen etc., daz wir von sunderlichen gnaden und liebe, de wir zu dem etlen Johanse seliger gedechtnusze des hochgeborn Rudolphes eczwenne pfalzengrafen bey Reine und herczogen in Beyren, unsirs liben fursten und swehers, son, unsirm lieben") getrewen, haben, mit wolbedachtem mute und mit rechter wisse demselben Johanse zu rechtem pfande versaczet haben und vorseczen ym von unsirer kunglicher macht zu Beheim an diesem briefe unsir vesten Angherbach mit den dorfern Coslam, Sawidow, Chmelstow, Brum, Vgestudz und Binczicz und allen rechten, gulten, renthen, nuczen, gevellen und zugeho- rungen, wie man die mit sunderlichen worthen mag genennen, in solicher weise und be- scheidenheit, daz derselbe Johans die vorgenante zu Angerbach mit yren zubehorunghen seine liebetage alleine haben sol und geruwelich besiczen, und wenn er sturbe, so sol de egenanten vesten mit allen yren zugehorungen an uns, unsir nachkomen, kunige und an daz kungrich und die cronen des kungrichs zu Beheim ledeclich wiedervallen. Und welten wir oder de vorgenanten unsir nachkomen und erben, konige zu Beheim, Angerbach mit zeiner zugehorunge wiederhaben, ee der egenante Johans sturbe, so sullen wir oder die vorgenanten unsir nachkomen und erben, kunige zu Beheim, demselben Johanse geben und bezalen genezlich tusent schok guter breider Pragscher grossen. Und wanne daz geschicht, so sol der egenante Johans dhein recht me nicht haben an Angerbach noch an seinen zugehorungen. Auch ist mit namen gered, daz der vorgenante Johans kein recht haben sol an den welden zu Angherbach gehorig danne alleyne, daz er burnholcz zu siner notdurft in unsirn vesten zu Angerbach nemen sal von dotem holcze, daz er in den welden finden wirdet, und mach ouch lebendig holcz grune und stende baume doinne nemen, als verre er daz kuntlich an derselben festen nuczlich vorbuwet. — — Dat. Kalsteyn anno Ad man- LX, dominica, qua cantatur Letare Jerusalem, regnorum etc. XIV, imperii V. datum d. imperatoris Rudolphus. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 23v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 174 n. 104. — Reg. imp. VIII 3093. — HU — [M]. a) reg.: gelieben.
Strana 296
296 Regesta Bohemiae et Moraviae. 460) 1360 mart. 15. De dote Agnetis de Wallsee, uxoris Jodoci de Rosenberg. Ich Renprecht von Walsse vergich und thu chunt ——, daz ich mich mit meinem liben aydem h. Josten von Rosenberch umb meiner tochter wraun Agnesen, seiner viertinne, margengab nach dez landez recht ze Osterraich gutleichen vrtaidingt has also, das si dy west ze Podyehus und dy neunczig ph. gelts, dy er ir auf zeinen dorfrn ze Podiechrzist, Plastowicz, Lhota, Koczin ze ires leibgedinge unverchumert erczaigt und geben hat, also, das si di veste und di neunczg ph. gelts auf den dorfrn mit allen nuczen und eren niezzen schol, dievail und si lebt. Und nach irem tod so scholen diselben neunczig ph. gelts und dy weste czu Podyehus an alle hindernusse an dez egenanten meines aidnz h. Josten erben odr on seiner gebrudern erben vider gevallen und erben, ader daz si durich recht hin erben und gewillen schullen. Unde ze urchunt diser sache gib ich disen brif, versigelten mit meinem und mit mains vetern h. Fridreichs won Walsse, den ich ze geczeug- nuzz gepeten han, anhangunden insigeln. Und ich Fridreich won Walsse bechenn, das ich dez parig und gewerer bin und vrhaisse mitsampt meinn obgenanten vetern h. Reimprecht won Walsse als das folfürn, swaz oben gesriben stet an diesem briefe. Der geben ist nach Cristi gepurt dreuczechen hundert iar, darnach in dem sechczigsten iar dez suntags ze mitter vasten. Cop. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae olim in archivo mon. Os- secensis, nunc Pragae in bibliotheca Nat. et univ. fol. 64. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosen- berka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 323 n. 76. — HU — [MJ. 461) 1360 mart. 16. Olomucii. Sdenco de Domaželice villas suas Osíčko et Příkazy decano et capitulo Olomucensi vendit. In nom. dom. am. Universa et singula gesta que aguntur in tempore, ne labantur cum tempore, solent testimonii aminiculo scriptique presidio roborari literis notabilibus et sigillis sempiternis. Ideoque ego Sdenko, dictus de Domaselicz, n. f. t. p. u., quod sana mente et bona deliberacione de consensu — — conthoralis mee Magdalene et heredum meorum, necnon spontanea voluntate, sine omnis doli malicia et fraude villam meam nomine Novum Hosek vulgariter nuncupatam, iuxta castrum Somberch sitam, et villam Prziekassy ibidem locatam, cum omnibus — — agris cultis et incultis, pratis, rubetis, pascuis, ortis, subsidibus, tabernis, iudicio, iudicibus, venacionibus, piscacionibus, aucupa- cionibus, aquis aquarumque decursibus, metis, graniciis et precipue cum aquis et rubetis, que in vulgo Cobilne nuncupantur et cum omni iure et dominio, in ipsa villa et extra villam exhistente in alto et basso, nemoribus, montibus magnis et parvis, planis et asperis, necnon cum dimidia magna silwa, que adiacet metis silwarum rev. domini d. episcopi Olomuczen- sis et Luczchonis, fratris mei, directe vendicionis tytulo, prout ego actenus tenui et possedi, secundum quod in suis metis et terminis sunt distincti et circumferencialiter stabiliti, venn. vv. dd. Potoni decano, Johanni preposito, capitulo et ecclesie Olomuczensi ac d. Johanni ministro altaris ss. Cirilli et Metudii conff., necnon successoribus suis, rite et racionabiliter vendidi et venditam cessi pro octuaginta et quinque mar. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti, sexaginta quatuor gr. pro marca qualibet computatis, hereditarie perpetuo et libere possidendam, tenendam et habendam, promittentes dominis et ecclesie Olomuc- zensi predictis fideliter, omni fraude et dolo postpositis, predicta bona a qualibet inpugna- cione seu eviccione a data presencium usque ad diem resignacionis et resignacione in primo colloquio celebrando coram camerario facta per trigenium, secundum ius terre Moravie,
296 Regesta Bohemiae et Moraviae. 460) 1360 mart. 15. De dote Agnetis de Wallsee, uxoris Jodoci de Rosenberg. Ich Renprecht von Walsse vergich und thu chunt ——, daz ich mich mit meinem liben aydem h. Josten von Rosenberch umb meiner tochter wraun Agnesen, seiner viertinne, margengab nach dez landez recht ze Osterraich gutleichen vrtaidingt has also, das si dy west ze Podyehus und dy neunczig ph. gelts, dy er ir auf zeinen dorfrn ze Podiechrzist, Plastowicz, Lhota, Koczin ze ires leibgedinge unverchumert erczaigt und geben hat, also, das si di veste und di neunczg ph. gelts auf den dorfrn mit allen nuczen und eren niezzen schol, dievail und si lebt. Und nach irem tod so scholen diselben neunczig ph. gelts und dy weste czu Podyehus an alle hindernusse an dez egenanten meines aidnz h. Josten erben odr on seiner gebrudern erben vider gevallen und erben, ader daz si durich recht hin erben und gewillen schullen. Unde ze urchunt diser sache gib ich disen brif, versigelten mit meinem und mit mains vetern h. Fridreichs won Walsse, den ich ze geczeug- nuzz gepeten han, anhangunden insigeln. Und ich Fridreich won Walsse bechenn, das ich dez parig und gewerer bin und vrhaisse mitsampt meinn obgenanten vetern h. Reimprecht won Walsse als das folfürn, swaz oben gesriben stet an diesem briefe. Der geben ist nach Cristi gepurt dreuczechen hundert iar, darnach in dem sechczigsten iar dez suntags ze mitter vasten. Cop. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae olim in archivo mon. Os- secensis, nunc Pragae in bibliotheca Nat. et univ. fol. 64. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosen- berka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 323 n. 76. — HU — [MJ. 461) 1360 mart. 16. Olomucii. Sdenco de Domaželice villas suas Osíčko et Příkazy decano et capitulo Olomucensi vendit. In nom. dom. am. Universa et singula gesta que aguntur in tempore, ne labantur cum tempore, solent testimonii aminiculo scriptique presidio roborari literis notabilibus et sigillis sempiternis. Ideoque ego Sdenko, dictus de Domaselicz, n. f. t. p. u., quod sana mente et bona deliberacione de consensu — — conthoralis mee Magdalene et heredum meorum, necnon spontanea voluntate, sine omnis doli malicia et fraude villam meam nomine Novum Hosek vulgariter nuncupatam, iuxta castrum Somberch sitam, et villam Prziekassy ibidem locatam, cum omnibus — — agris cultis et incultis, pratis, rubetis, pascuis, ortis, subsidibus, tabernis, iudicio, iudicibus, venacionibus, piscacionibus, aucupa- cionibus, aquis aquarumque decursibus, metis, graniciis et precipue cum aquis et rubetis, que in vulgo Cobilne nuncupantur et cum omni iure et dominio, in ipsa villa et extra villam exhistente in alto et basso, nemoribus, montibus magnis et parvis, planis et asperis, necnon cum dimidia magna silwa, que adiacet metis silwarum rev. domini d. episcopi Olomuczen- sis et Luczchonis, fratris mei, directe vendicionis tytulo, prout ego actenus tenui et possedi, secundum quod in suis metis et terminis sunt distincti et circumferencialiter stabiliti, venn. vv. dd. Potoni decano, Johanni preposito, capitulo et ecclesie Olomuczensi ac d. Johanni ministro altaris ss. Cirilli et Metudii conff., necnon successoribus suis, rite et racionabiliter vendidi et venditam cessi pro octuaginta et quinque mar. gr. den. Prag. moravici numeri et pagamenti, sexaginta quatuor gr. pro marca qualibet computatis, hereditarie perpetuo et libere possidendam, tenendam et habendam, promittentes dominis et ecclesie Olomuc- zensi predictis fideliter, omni fraude et dolo postpositis, predicta bona a qualibet inpugna- cione seu eviccione a data presencium usque ad diem resignacionis et resignacione in primo colloquio celebrando coram camerario facta per trigenium, secundum ius terre Moravie,
Strana 297
Annus 1360 mart. 15.—20. 297 nostris laboribus et expensis disbrigare et penitus libertare. Promittens insuper dd. Potoni decano, Johanni preposito, capitulo et ecclesie Olomuczensi predictis, quod si de eviccione seu de abscussione dictorum bonorum eos prohibere et deffensare non possem nec valerem, quod extunc pro pena abscussionis et libertacionis huiusmodi viginti mar. ponderis numeri supradicti ipsis dominis et ecclesie Olomuczensi iam dictis solvere teneor atque volo. Pro- quibus omnibus et singulis tenendis et servandis premissis strenuos viros Luczchonem et Bunonem, fratres meos, dictos de Domaselicz, d. Jesconem de Turonicz et Beneschium de Tuczin meos fideiussores constituo et pono, spondens cum ipsis unanimiter et manu coniuncta, quilibet nostrum in solidum, omnia et singula premissa dd. Potoni decano, Johanni preposito, capitulo ecclesie Olomuczensis, sepedictis dominis prelatis bona fide tenere et inviolabiliter observare. Et si ego Sdencho et fideiussores mei predicti in disbrigando, libertando, abscuciendo bona predicta infra trigenium, ut premittitur, et in aliis nostris quibuscunque premissis invenirer negligens quoquomodo et remissus, extunc ex nostris fideiussoribus supradictis duo, qui nomine capituli requisiti fuerint et nominati, quilibet cum duobus famulis et tribus equis civitatem Olomuczensem statim intrare tenebuntur et debebunt ad domum honesti viri civis ibidem ipsis deputandam, verum et legittimum obstagium servaturi et abinde non recessuri, donec predicta bona per me ipsi ecclesie Olomuczensi per me fuerint totaliter disbrigata aut centum et quinque marce gr. predicto- rum sepedictis dominis prelatis, capitulo et ecclesie Olomuczensi per me integraliter perso- lute. Nos vero Luczcho, Buno, fratres antedicti Johannes, et Beneschius bona et spontanea voluntate ad omnia et singula predicta, prout narrantur, nos subicimus et fideiussores esse recongnoscimus, promittentes bona fide omni fraude et dolo postpositis predictis dd. Potoni decano, Johanni preposito, capitulo et ecclesie Olomuczensi omnia predicta manu con- iuncta et insolidum tenere, servare et firmiter adimplere. In cuius rei testimonium et robur Dat. et act. Olomucii a. d. millesimo perpetue firmitatis sigilla nostra sunt appensa. trecentesimo sexagesimo feria secunda proxima post Letare dominicam. Orig. cum 5 sigg., quorum 3) deperditum, Olomucii in archivo capituli sign. A II a 4. Sigilla: 1) leo; VIIIII DOMAZLICZ. 2) idem; S LVCCONIS DE CZESANICZ. 4) super galea piscis; litterae circumferentiales valde attritae. 5) clavi; S - BENESChI DE HIIIII (Šigilla contulit Sedláček). Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 122 n. 158. — HU — [LJ. 462) 1360 mart. 20. Pragae. Karolus imperator et rex Blahutoni pannicidae, civi Veronensi, dimidium curiae prope eandem civitatem sitae confert. — n. f. etc., quod consideratis multiplicibus gratis obsequiis nobis sepius per dil. nobis Blahutonem pannicidam, civem nostrum Veronensem, exhibitis et inantea utilius exhibendis, sibi et heredibus suis dimidietatem curie unius aput fluvium Myse prope Vero- nam site cum dimidietate duorum laneorum cum dimidio et aliis suis pertinenciis, que fuerunt Dyetlini dicti Fuchs, civis quondam Veronensis, — — propter excessus dicti Dyetlini ad nos devoluta contulimus, dedimus et auctoritate regia Boemie conferimus gra- ciose, aliorum iuribus semper salvis. Presencium sub appenso nostro minori sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, XIII kal. apr., regn. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. D. imperator precepit ita fieri. Rudolphus de Fridberg. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 81 n. 47 (ad 30 mart.). — Reg. imp. VIII 3099 (ad 30 mart.). — HU — ſMJ.
Annus 1360 mart. 15.—20. 297 nostris laboribus et expensis disbrigare et penitus libertare. Promittens insuper dd. Potoni decano, Johanni preposito, capitulo et ecclesie Olomuczensi predictis, quod si de eviccione seu de abscussione dictorum bonorum eos prohibere et deffensare non possem nec valerem, quod extunc pro pena abscussionis et libertacionis huiusmodi viginti mar. ponderis numeri supradicti ipsis dominis et ecclesie Olomuczensi iam dictis solvere teneor atque volo. Pro- quibus omnibus et singulis tenendis et servandis premissis strenuos viros Luczchonem et Bunonem, fratres meos, dictos de Domaselicz, d. Jesconem de Turonicz et Beneschium de Tuczin meos fideiussores constituo et pono, spondens cum ipsis unanimiter et manu coniuncta, quilibet nostrum in solidum, omnia et singula premissa dd. Potoni decano, Johanni preposito, capitulo ecclesie Olomuczensis, sepedictis dominis prelatis bona fide tenere et inviolabiliter observare. Et si ego Sdencho et fideiussores mei predicti in disbrigando, libertando, abscuciendo bona predicta infra trigenium, ut premittitur, et in aliis nostris quibuscunque premissis invenirer negligens quoquomodo et remissus, extunc ex nostris fideiussoribus supradictis duo, qui nomine capituli requisiti fuerint et nominati, quilibet cum duobus famulis et tribus equis civitatem Olomuczensem statim intrare tenebuntur et debebunt ad domum honesti viri civis ibidem ipsis deputandam, verum et legittimum obstagium servaturi et abinde non recessuri, donec predicta bona per me ipsi ecclesie Olomuczensi per me fuerint totaliter disbrigata aut centum et quinque marce gr. predicto- rum sepedictis dominis prelatis, capitulo et ecclesie Olomuczensi per me integraliter perso- lute. Nos vero Luczcho, Buno, fratres antedicti Johannes, et Beneschius bona et spontanea voluntate ad omnia et singula predicta, prout narrantur, nos subicimus et fideiussores esse recongnoscimus, promittentes bona fide omni fraude et dolo postpositis predictis dd. Potoni decano, Johanni preposito, capitulo et ecclesie Olomuczensi omnia predicta manu con- iuncta et insolidum tenere, servare et firmiter adimplere. In cuius rei testimonium et robur Dat. et act. Olomucii a. d. millesimo perpetue firmitatis sigilla nostra sunt appensa. trecentesimo sexagesimo feria secunda proxima post Letare dominicam. Orig. cum 5 sigg., quorum 3) deperditum, Olomucii in archivo capituli sign. A II a 4. Sigilla: 1) leo; VIIIII DOMAZLICZ. 2) idem; S LVCCONIS DE CZESANICZ. 4) super galea piscis; litterae circumferentiales valde attritae. 5) clavi; S - BENESChI DE HIIIII (Šigilla contulit Sedláček). Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 122 n. 158. — HU — [LJ. 462) 1360 mart. 20. Pragae. Karolus imperator et rex Blahutoni pannicidae, civi Veronensi, dimidium curiae prope eandem civitatem sitae confert. — n. f. etc., quod consideratis multiplicibus gratis obsequiis nobis sepius per dil. nobis Blahutonem pannicidam, civem nostrum Veronensem, exhibitis et inantea utilius exhibendis, sibi et heredibus suis dimidietatem curie unius aput fluvium Myse prope Vero- nam site cum dimidietate duorum laneorum cum dimidio et aliis suis pertinenciis, que fuerunt Dyetlini dicti Fuchs, civis quondam Veronensis, — — propter excessus dicti Dyetlini ad nos devoluta contulimus, dedimus et auctoritate regia Boemie conferimus gra- ciose, aliorum iuribus semper salvis. Presencium sub appenso nostro minori sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, XIII kal. apr., regn. nostr. a. XIV, imperii vero quinto. D. imperator precepit ita fieri. Rudolphus de Fridberg. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 81 n. 47 (ad 30 mart.). — Reg. imp. VIII 3099 (ad 30 mart.). — HU — ſMJ.
Strana 298
298 Regesta Bohemiae et Moraviae. 463) 1360 mart. 22. Pragae. Karolus imperator et rex civibus quinque civitatum Lusatiae auctoritate regia Bohemiae quasdam constitutiones confert. — — bekennen etc., daz wir von der burger wegen gemeinlich der stette Gorlicz, Sittaw, Budissin, Luban und zu der Lobaw, unserr lieben getrewen, undirweisit sein, wie daz sie von etlicher sachen wegen grozzen gebrechen lange zeit haben gelidden, dovon wir und auch sie in vorgangenen zeiten etlichen schaden empfangen haben und nach empfahen mechten in kumpftigen zeiten, mit namen dovon, daz man werltlichen pfaffen und auch geistlichen leuten erb und eygen und auch ewige gulde vormals hat geschaffet, dovon uns in den egen. stetten unsir geschos, stewer und dienste merklich geminnirt sint und abge- gangen, und wen auch wir von der egen. stette wegen fleizzlich gebeten sint, daz wir sie in den vorgenanten sachen geruchten genediklich zu besorgen, des haben wir angesehen sulchen gebrechen der egen. stette und auch yre fleizzige bete und begerunge, und wenn auch sie redlich ist und meinen und wellen sie von besundirn gnaden in den und auch in andern iren gebrechen und notdürften zu allen zeitten genediklich besargen und bewaren. Darumb seczzen und machen wir als ein künig zu Behem mit diesem briefe, daz niemant in den egen. stetten zu Gorlicz, Sittaw, Budissin, Luban und zu der Lobaw werltlichen pfaffen nach geistlichen leuten, wie die genant sint, erb nach eygen odir ebige gulde bey gesundem odir siechim leibe sal schaffen nach geben, sundir mit namen wer an seinem tod- bette werltlichen pfaffen odir geistlichen leuten icht schaffen wil, der sal daz tun unschedlich den egen. stetten an yren alden rechten, guten gewonheiten und geseczen. Wer ouch der were, den got des irmante, daz er durch got odir seinir sele zu troste werltlichen pfaffen odir geistlichen leuten ich schaffen wolde, der mag daz wol tun mit bereitem gelde. Und wie auch sulche geschefte andirs geschehen, wenn als hie vor begriffen ist, daz sal keine kraft odir macht furbasmer haben nach gewinnen. Auch wellen wir und gebieten ernstlich, daz alle schedliche leute in allen den egen. stetten und mit namen in allen clostirn odir kirchen, wie die genant sint, keine freihung nach friede furbasmer haben sullin noch gewinnen. Ez sal auch niemand in den egen. fumf stetten seine privete odir heimlich ge- mach, dovon den egen. stetten in kumpftigen zeiten schade entstehen mochte, ubir die stat mawir haben nach machen wiedir derselbe stette rotleute urlob und wille. Wer auch der were, der wiedir die egenante unsir gebot, saczunge und ordnunge alle odir yeclichs besundin frevelich tete, der sal in unsir ungenade und zorn ernstlich und swerlich sein vervallen. Mit urkunt etc., versigelt mit unsirm kleinen hangunden ingsiegel. Geben zu Prag anno sexagesimo, proxima die dominica ante festum Annuncciacionis b. Virginis, regnorum ut supra. Per d. Mindensem Henricus Australis. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 84 n. 50 — Carpzow, Anal. fast. Zit. 1I p. 179. — Prochno, Regesten zur Gesch. der Stadl und d. Landes Zittau 1234-1437, Neu. Laus. Mag. 113 p. 160 n. 243. — Reg. imp. VIII 3096. — HU [M]- 464) 1360 mart. 24. Venditio bonorum in villa Milikovice. Ego Ulricus dictus Thazowecz de Ohrazenicz n. f. u. ——, quod de pleno consensu et mandato Przibcze, relicte quondam Sweyslay de Czkyn, et Boztiechonis, filii eiusdem Przibeze, duo quartalia lanei minus duobus iugeribus cum areis domorumque structuris in villa Milicowicz et cum agris, campis, pratis, pascuis, viis, semitis ac cum aliis singulis et omnibus pertinenciis ad ea spectantibus vero hereditario iure pro undecim sex. et pro quadraginta gr. Prag. monete den. argenteorum per me ac per predictos, Przibcam scilicet
298 Regesta Bohemiae et Moraviae. 463) 1360 mart. 22. Pragae. Karolus imperator et rex civibus quinque civitatum Lusatiae auctoritate regia Bohemiae quasdam constitutiones confert. — — bekennen etc., daz wir von der burger wegen gemeinlich der stette Gorlicz, Sittaw, Budissin, Luban und zu der Lobaw, unserr lieben getrewen, undirweisit sein, wie daz sie von etlicher sachen wegen grozzen gebrechen lange zeit haben gelidden, dovon wir und auch sie in vorgangenen zeiten etlichen schaden empfangen haben und nach empfahen mechten in kumpftigen zeiten, mit namen dovon, daz man werltlichen pfaffen und auch geistlichen leuten erb und eygen und auch ewige gulde vormals hat geschaffet, dovon uns in den egen. stetten unsir geschos, stewer und dienste merklich geminnirt sint und abge- gangen, und wen auch wir von der egen. stette wegen fleizzlich gebeten sint, daz wir sie in den vorgenanten sachen geruchten genediklich zu besorgen, des haben wir angesehen sulchen gebrechen der egen. stette und auch yre fleizzige bete und begerunge, und wenn auch sie redlich ist und meinen und wellen sie von besundirn gnaden in den und auch in andern iren gebrechen und notdürften zu allen zeitten genediklich besargen und bewaren. Darumb seczzen und machen wir als ein künig zu Behem mit diesem briefe, daz niemant in den egen. stetten zu Gorlicz, Sittaw, Budissin, Luban und zu der Lobaw werltlichen pfaffen nach geistlichen leuten, wie die genant sint, erb nach eygen odir ebige gulde bey gesundem odir siechim leibe sal schaffen nach geben, sundir mit namen wer an seinem tod- bette werltlichen pfaffen odir geistlichen leuten icht schaffen wil, der sal daz tun unschedlich den egen. stetten an yren alden rechten, guten gewonheiten und geseczen. Wer ouch der were, den got des irmante, daz er durch got odir seinir sele zu troste werltlichen pfaffen odir geistlichen leuten ich schaffen wolde, der mag daz wol tun mit bereitem gelde. Und wie auch sulche geschefte andirs geschehen, wenn als hie vor begriffen ist, daz sal keine kraft odir macht furbasmer haben nach gewinnen. Auch wellen wir und gebieten ernstlich, daz alle schedliche leute in allen den egen. stetten und mit namen in allen clostirn odir kirchen, wie die genant sint, keine freihung nach friede furbasmer haben sullin noch gewinnen. Ez sal auch niemand in den egen. fumf stetten seine privete odir heimlich ge- mach, dovon den egen. stetten in kumpftigen zeiten schade entstehen mochte, ubir die stat mawir haben nach machen wiedir derselbe stette rotleute urlob und wille. Wer auch der were, der wiedir die egenante unsir gebot, saczunge und ordnunge alle odir yeclichs besundin frevelich tete, der sal in unsir ungenade und zorn ernstlich und swerlich sein vervallen. Mit urkunt etc., versigelt mit unsirm kleinen hangunden ingsiegel. Geben zu Prag anno sexagesimo, proxima die dominica ante festum Annuncciacionis b. Virginis, regnorum ut supra. Per d. Mindensem Henricus Australis. — Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 84 n. 50 — Carpzow, Anal. fast. Zit. 1I p. 179. — Prochno, Regesten zur Gesch. der Stadl und d. Landes Zittau 1234-1437, Neu. Laus. Mag. 113 p. 160 n. 243. — Reg. imp. VIII 3096. — HU [M]- 464) 1360 mart. 24. Venditio bonorum in villa Milikovice. Ego Ulricus dictus Thazowecz de Ohrazenicz n. f. u. ——, quod de pleno consensu et mandato Przibcze, relicte quondam Sweyslay de Czkyn, et Boztiechonis, filii eiusdem Przibeze, duo quartalia lanei minus duobus iugeribus cum areis domorumque structuris in villa Milicowicz et cum agris, campis, pratis, pascuis, viis, semitis ac cum aliis singulis et omnibus pertinenciis ad ea spectantibus vero hereditario iure pro undecim sex. et pro quadraginta gr. Prag. monete den. argenteorum per me ac per predictos, Przibcam scilicet
Strana 299
Annus 1360 mart. 22.—24. 299 et Boztiechonem, ad plenum et ex toto receptorum, vendidi, resignavi et omnino nomine dictorum Przibcze et Boztiechonis, eorum commissarius existens, condescendi cum omni iure possessionis et proprietatis hereditarie religg. vv. Cruciferis, videlicet d. Jacobo com- mendatori, Mathie suppriori, Johanni, Gallo, Hermanno ceterisque fratribus conventus in mon. in Straconicz ord. s. Johannis Iherosolimitani hospitalis et eorum successoribus universis sic, quod iam me et Przibcam ac Boztiechonem nichil amplius in eadem villa Milicowicz proprii constat habere, sed tota eadem villa ad predictorum Cruciferorum dominium et propriam potestatem et possessionem est devoluta. De prenotatis autem duobus quartalibus minus duobus iugeribus ac de aliis ad ea, que preferuntur, pertinen- tibus Martin et Przibislaw, ruricole ibidem in Milicowicz residentes quinquaginta sex gr. et tres hal. Prag. den. omni anno in perpetuum cum suis successoribus nomine census per- solvent Cruciferis memoratis ac posteris eorum singulis. Nosque Ulricus de Ohrazenicz pro- —— antedictus Petrusque de Thazowicz et Bussco de Pole una indivisaque manu— mittimus predictis Cruciferis et eorum successoribus supradicta duo quartalia lanei minus duobus iugeribus cum omnibus, que ad ea spectant iure possessionis hereditarie, ab omni impedimento exbrigare tamdiu ac taliter, sicut terra Bohemia ius habet, et rectificare; quod si non fecerimus, extunc absque omni contradiccione sepedictis Cruciferis cum parata peccunia sic et tantum, prout predicta terra Bohemia ius habet, satisfacere promittimus una manu et tenemur. In cuius rei testimonium et robur sigilla nostra scilicet Ulrici de Ohrazenicz, Petri de Thazowicz et Busconis de Pole presentibus sunt appensa. Dat. et act. in Straconicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in vigilia Annuncciacionis domini Ihesu Cristi. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 1) deest, in archivo Melitensium, olim Pragae, nunc in Orlík n. Vlt. n. 31. Sigilla: 2) super galea claves; — — SIGILLUM PETRI DE THIZII YCZ. 3) idem; II — [L]. CONIS DA POLE. 465) 1360 mart. 24. Brunae. Nicolaus, praepositus Brunensis et canonicus Olomucensis, episcopi Olomucensis vicarius generalis, Johannem, plebanum in Blansko, ad ecclesiam in Břeclav transfert. Nos Nicolaus, prepositus Brunensis et canonicus Olomucensis ecclesiarum, rev. in Cr. patris et domini nostri, d. Johannis, episcopi Olomucensis, vicarius in spiritualibus generalis, —, quod cum honn. vv. dd. Johannes, plebanus in Blanczk et canonicus in Cremsir n. f. ecclesiarum, cuius ecclesie, canonicatus et prebende collaciones ad dictum dominum nostrum episcopum pertinent, et Petrus, plebanus eccl. in Braczslaws, cuius ius patronatus ad ven. dominam Margaretam abbatissam et conventum monasterii Vallis s. Marie in Osla, Olomu- censis dioc., dinoscitur pertinere, eadem sua beneficia, patronorum suorum ad hoc accedente consensu, ex causis racionabilibus ad invicem cupiverint permutare in manibus nostris dictis ipsorum beneficiis sponte renunciarint. Nos eisdem renunciacionibus receptis, prefa- tum d. Johannem de dictis suis beneficiis ad ecclesiam in Brazelaws predictam transtulimus et rectorem instituimus et plebanum,“) ipsum ad eandem cum omnibus iuribus et universis pertinenciis suis auctoritate ordinaria confirmantes sibique curam animarum et administra- cionem spiritualium et temporalium in eadem committendo. Harum, quibus sigillum vica- riatus eccl. Olomucensis duximus appendendum, testimonio literarum. Dat. Brunne a. d. MCCCLX' die XXIIII m. marc. Orig. perg. cum sig. laeso Brunae in archivo terrae sign. Staré Brno cisterc. M 8. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 124 n. 159.— Extr. Šebánek, Archivy zrušených klášt. mor. a slez. p. 158 n. 790. — HU — [LJ. a) seq. iterum: et plebanum.
Annus 1360 mart. 22.—24. 299 et Boztiechonem, ad plenum et ex toto receptorum, vendidi, resignavi et omnino nomine dictorum Przibcze et Boztiechonis, eorum commissarius existens, condescendi cum omni iure possessionis et proprietatis hereditarie religg. vv. Cruciferis, videlicet d. Jacobo com- mendatori, Mathie suppriori, Johanni, Gallo, Hermanno ceterisque fratribus conventus in mon. in Straconicz ord. s. Johannis Iherosolimitani hospitalis et eorum successoribus universis sic, quod iam me et Przibcam ac Boztiechonem nichil amplius in eadem villa Milicowicz proprii constat habere, sed tota eadem villa ad predictorum Cruciferorum dominium et propriam potestatem et possessionem est devoluta. De prenotatis autem duobus quartalibus minus duobus iugeribus ac de aliis ad ea, que preferuntur, pertinen- tibus Martin et Przibislaw, ruricole ibidem in Milicowicz residentes quinquaginta sex gr. et tres hal. Prag. den. omni anno in perpetuum cum suis successoribus nomine census per- solvent Cruciferis memoratis ac posteris eorum singulis. Nosque Ulricus de Ohrazenicz pro- —— antedictus Petrusque de Thazowicz et Bussco de Pole una indivisaque manu— mittimus predictis Cruciferis et eorum successoribus supradicta duo quartalia lanei minus duobus iugeribus cum omnibus, que ad ea spectant iure possessionis hereditarie, ab omni impedimento exbrigare tamdiu ac taliter, sicut terra Bohemia ius habet, et rectificare; quod si non fecerimus, extunc absque omni contradiccione sepedictis Cruciferis cum parata peccunia sic et tantum, prout predicta terra Bohemia ius habet, satisfacere promittimus una manu et tenemur. In cuius rei testimonium et robur sigilla nostra scilicet Ulrici de Ohrazenicz, Petri de Thazowicz et Busconis de Pole presentibus sunt appensa. Dat. et act. in Straconicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in vigilia Annuncciacionis domini Ihesu Cristi. Orig. perg. cum 3 sigg., quorum 1) deest, in archivo Melitensium, olim Pragae, nunc in Orlík n. Vlt. n. 31. Sigilla: 2) super galea claves; — — SIGILLUM PETRI DE THIZII YCZ. 3) idem; II — [L]. CONIS DA POLE. 465) 1360 mart. 24. Brunae. Nicolaus, praepositus Brunensis et canonicus Olomucensis, episcopi Olomucensis vicarius generalis, Johannem, plebanum in Blansko, ad ecclesiam in Břeclav transfert. Nos Nicolaus, prepositus Brunensis et canonicus Olomucensis ecclesiarum, rev. in Cr. patris et domini nostri, d. Johannis, episcopi Olomucensis, vicarius in spiritualibus generalis, —, quod cum honn. vv. dd. Johannes, plebanus in Blanczk et canonicus in Cremsir n. f. ecclesiarum, cuius ecclesie, canonicatus et prebende collaciones ad dictum dominum nostrum episcopum pertinent, et Petrus, plebanus eccl. in Braczslaws, cuius ius patronatus ad ven. dominam Margaretam abbatissam et conventum monasterii Vallis s. Marie in Osla, Olomu- censis dioc., dinoscitur pertinere, eadem sua beneficia, patronorum suorum ad hoc accedente consensu, ex causis racionabilibus ad invicem cupiverint permutare in manibus nostris dictis ipsorum beneficiis sponte renunciarint. Nos eisdem renunciacionibus receptis, prefa- tum d. Johannem de dictis suis beneficiis ad ecclesiam in Brazelaws predictam transtulimus et rectorem instituimus et plebanum,“) ipsum ad eandem cum omnibus iuribus et universis pertinenciis suis auctoritate ordinaria confirmantes sibique curam animarum et administra- cionem spiritualium et temporalium in eadem committendo. Harum, quibus sigillum vica- riatus eccl. Olomucensis duximus appendendum, testimonio literarum. Dat. Brunne a. d. MCCCLX' die XXIIII m. marc. Orig. perg. cum sig. laeso Brunae in archivo terrae sign. Staré Brno cisterc. M 8. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 124 n. 159.— Extr. Šebánek, Archivy zrušených klášt. mor. a slez. p. 158 n. 790. — HU — [LJ. a) seq. iterum: et plebanum.
Strana 300
300 Regesta Bohemiae et Moraviae. 466) 1360 mart. 25. Johannes, marchio Moraviae, controversiam de certis bonis in Židenice inter Jaroslaum abbatem Zabrdovicensem et Hermannum praepositum Montis s. Petri Brunae vertentem diiudicat. Nos Johannes, dei gr. marchio Moravie, etc. Pervenerunt ad nostram munificenciam quedam querele et lites per abbatem Jaroslaum Zabrdouicensem et Hermanum, prepositum Brunensem Montis s. Petri, qui iniuriose intendebat se intromittere de agris, qui in fundo monasterii iacent, villa Zidenicz similiter et aquis, nosque mandavimus venire abbatem Zabrdouicensem et Hermanum prepositum Montis s. Petri. Abbas vero Zabrdouicensis humiliter respondit dicens se habere testes idoneos cives Brunenses, qui venientes una cum abbate steterunt coram munificencia nostra nosque mandavimus recognoscere meram veri- tatem; qui Vincentius, magister civium, dixit, quod agri vocantur Vbrakir; Martinus iuratus simili modo dixit, Joannes etiam iuratus, Walcher etiam iuratus et Joannes iudex et totum concilium Brunense. Nosque Joannes marchio tractatis omnibus causis cum canonicis“) senioribus, quod non bene attentasset, quod ex vera arbitratione et nostrorum fidelium iuratorum predicte civitatis Brunensis, quod ullum ius competit Hermanno, preposito Brunensi Montis s. Petri, similiter etiam in aquis, quia aque, que fluunt, a monasterio spectant usque ad molendinum Darnach, sed Hermanus, prepositus Montis s. Petri, et omnes successores eius plenas decimas debent dare ad monasterium Zabrdouicense et unam mar. censuare in die s. Margarethe et ad petitionem nostrorum devotorum canonicorum et nostrorum fidelium iuratorum, qui Hermanus promisit omnia tenere pro se et omnibus successoribus suis habere rata et grata, promittens sub puritate fidei. Nos Joannes dei gr. —] corroboramus, confirmamus, ratificamus et ad maiorem cautelam et robur firmitatis mandavimus appendi sigillum nostrum de scitu nostro proprio et etiam de mandato nostro proprio et canonicorum appendi sigillum suum proprium Hermanus prepositus Brunensis. Et de mandato nostro et scitu totius concilii mandavimus appendi sigillum nostre predicte civitatis ad maiorem cautelam et robur perpetue pacis. Dat. et act. in Nova villa die incarnationis domini anno millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. Brunae in archivo terrae, collectio Boček n. 4252. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 124 n. 160. — Contulit Dušková. — [L]. a) seguitur deletum: superioribus. 467) 1360 mart. 27. Postoloprty. Conventus monasterii ord. s. Benedicti in Postoloprty rubeta, dicta Na tobolce, apud villam Solopysky Alberto sen. de Kolovrat vendit, fines eorum statuit seque sub poena 500 sex. gr. obligat se nulla aedificia nec structuras nec propugnacula in dicta villa Solopysky esse erecturum, quae dominis de Kolovrat detrimento esse possint. Nos Franciseus miser. div. abbas, Fridricus prior, Nicolaus prepositus totusque conven- tus mon. Porte appostolorum, ord. s. Benedicti, Pragensis dyoc., fatemur tenore presencium bona nostra fide in solidum et quovis sine dolo, quod strenuo militi d. Alberto seniori de Colowrat alias residenti in Roczow, amico nostro dilecto, suisque heredibus, quatenus sumus concordati cum eodem d. Alberto et vendidimus rubetas illas dictis (!) Na tobolcze et quod de cetero nullum ius habemus nec ipsis nocere nec defendere debemus in eisdem silvis, nos abbas nostrique successores, prout limites dicti vulgariter myeze extendunt se a rubetis ville Selmicz usque ad illas ville Solopysk metas vulgariter stranye. Et sicut fosse, vulgariter zakopy, adiacent et ille fosse super silvam et superficie montis ville predicte Solopisk, vulga-
300 Regesta Bohemiae et Moraviae. 466) 1360 mart. 25. Johannes, marchio Moraviae, controversiam de certis bonis in Židenice inter Jaroslaum abbatem Zabrdovicensem et Hermannum praepositum Montis s. Petri Brunae vertentem diiudicat. Nos Johannes, dei gr. marchio Moravie, etc. Pervenerunt ad nostram munificenciam quedam querele et lites per abbatem Jaroslaum Zabrdouicensem et Hermanum, prepositum Brunensem Montis s. Petri, qui iniuriose intendebat se intromittere de agris, qui in fundo monasterii iacent, villa Zidenicz similiter et aquis, nosque mandavimus venire abbatem Zabrdouicensem et Hermanum prepositum Montis s. Petri. Abbas vero Zabrdouicensis humiliter respondit dicens se habere testes idoneos cives Brunenses, qui venientes una cum abbate steterunt coram munificencia nostra nosque mandavimus recognoscere meram veri- tatem; qui Vincentius, magister civium, dixit, quod agri vocantur Vbrakir; Martinus iuratus simili modo dixit, Joannes etiam iuratus, Walcher etiam iuratus et Joannes iudex et totum concilium Brunense. Nosque Joannes marchio tractatis omnibus causis cum canonicis“) senioribus, quod non bene attentasset, quod ex vera arbitratione et nostrorum fidelium iuratorum predicte civitatis Brunensis, quod ullum ius competit Hermanno, preposito Brunensi Montis s. Petri, similiter etiam in aquis, quia aque, que fluunt, a monasterio spectant usque ad molendinum Darnach, sed Hermanus, prepositus Montis s. Petri, et omnes successores eius plenas decimas debent dare ad monasterium Zabrdouicense et unam mar. censuare in die s. Margarethe et ad petitionem nostrorum devotorum canonicorum et nostrorum fidelium iuratorum, qui Hermanus promisit omnia tenere pro se et omnibus successoribus suis habere rata et grata, promittens sub puritate fidei. Nos Joannes dei gr. —] corroboramus, confirmamus, ratificamus et ad maiorem cautelam et robur firmitatis mandavimus appendi sigillum nostrum de scitu nostro proprio et etiam de mandato nostro proprio et canonicorum appendi sigillum suum proprium Hermanus prepositus Brunensis. Et de mandato nostro et scitu totius concilii mandavimus appendi sigillum nostre predicte civitatis ad maiorem cautelam et robur perpetue pacis. Dat. et act. in Nova villa die incarnationis domini anno millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. Brunae in archivo terrae, collectio Boček n. 4252. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 124 n. 160. — Contulit Dušková. — [L]. a) seguitur deletum: superioribus. 467) 1360 mart. 27. Postoloprty. Conventus monasterii ord. s. Benedicti in Postoloprty rubeta, dicta Na tobolce, apud villam Solopysky Alberto sen. de Kolovrat vendit, fines eorum statuit seque sub poena 500 sex. gr. obligat se nulla aedificia nec structuras nec propugnacula in dicta villa Solopysky esse erecturum, quae dominis de Kolovrat detrimento esse possint. Nos Franciseus miser. div. abbas, Fridricus prior, Nicolaus prepositus totusque conven- tus mon. Porte appostolorum, ord. s. Benedicti, Pragensis dyoc., fatemur tenore presencium bona nostra fide in solidum et quovis sine dolo, quod strenuo militi d. Alberto seniori de Colowrat alias residenti in Roczow, amico nostro dilecto, suisque heredibus, quatenus sumus concordati cum eodem d. Alberto et vendidimus rubetas illas dictis (!) Na tobolcze et quod de cetero nullum ius habemus nec ipsis nocere nec defendere debemus in eisdem silvis, nos abbas nostrique successores, prout limites dicti vulgariter myeze extendunt se a rubetis ville Selmicz usque ad illas ville Solopysk metas vulgariter stranye. Et sicut fosse, vulgariter zakopy, adiacent et ille fosse super silvam et superficie montis ville predicte Solopisk, vulga-
Strana 301
Annus 1360 mart. 25.—29. 301 riter stranye, et ubi non essent fosse et essent fosse cumulate, ubi posset unus globus locari et idem globus in cumulo supersederet et in metis illis bonis, cui fides sit adhibenda, misso globo, hoc pertinet ad bona Selmicz, quo divertetur de hoc cumulo vel metis, si divertetur in villam Solopisk, eadem pertinent in Solopisk. Eciam promittimus sub puritate fidei nulla edificia nec structuras nec propugnacula in villa nostra dicta Solopisk debemus locare seu edificare ad defendendum seu quovis iure nocendum contra strenuum militem d. Albertum sepe dictum et suos heredes, nisi curiam pro colono declivem propter pascua et alia queque pecora et, si ista omnia supra dicta inmutaremus vel aliqua alta edificia seu propugnacula locaremus, que eidem domino essent in dampnum et bonorum suorum suisque heredibus et bonis suis adiacentibus, et idem supradictus dominus vel heredes sui viderent et prospice- rent, quod sibi et bonis suis esset vel incurreret aliquod dampnum seu nocumentum, illa edificia tenemur et debemus emendare secundum consilium et placitum d. Alberti. Alias, si secus faceremus, quod infra quartale unius anni edificia non emendaremus et nos per eos fuissemus moniti, videlicet eadem edificia seu structuras non emendando seu limites silve prius dicte, tunc nos nostrique successores obligamur ipsi d. Alberto et suis heredibus quin- gentas sex. den. gr. Prag. Sin autem eandem summam quovismodo persolvere non possemus, tunc damus ipsis omnem potestatem in bonis nostris mobilibus et immobilibus et censualibus nostris recipiendi et captivandi quousque nobis eandem summam prescriptam persolvant (!), totaliter pecunia in parata, et hoc quod non sit contra regem et ius terre, quia nos concorda- mus in solidum et benivole et proscripsimus nos nostrosque successores et, si suprascriptis contingeret nos aliquos terminos habere, tunc supra dictus d. Albertus suique heredes sunt in dictis veri et veraces et nos contra eundem dominum culpabiles. In cuius rei testimonium sigillum abbatis et sigillum conventus sunt apensa. Dat. in monasterio nostro predicto a. d. M'CCC° sexagesimo die vicesima septima m. marcii, quod est feria VI ante dominicam in Ramis palmarum. Orig. perg. (spurium?) cum 2 sigg., quorum 1) avulsum deest, 2) laesum; in particula servata imago b. Mariae cum prole lesu et a dextris statura cuiusdam sanctae olim in archivo Lobkowiczensi in Roudnice, nunc in Pátek n. O. sign. P 6/39. — [LJ. 468) 1360 mart. 29. Pragae. Karolus imperator et rex oppido Nasavrky forum septimanale et ius civitatis Chrudimensis confert. — n. f. etc., quod nos ad votivam et racionabilem supplicacionis instanciam ven. Johannis, Olomucensis episcopi, principis, consiliarii et dev. nostri dil., qua nostre serenitati attente et diligencius supplicavit, fidd. nostris dill., universitati civium opidi Nassawrk auctoritate regia Boemie et de speciali gracia, ut eo melius in suis usibus proficere valeant, t. p. concedimus et graciosius elargimur, quod liceat eis exnunc inantea particulare forum semel in ebdomada libere celebrare, dum tamen forum huiusmodi civitatibus et opidis, a dicto opido infra unum miliare distantibus, gravamen seu dispendium aliquod non im- portet. Decernimus eciam universitatem civium eorundem omni eo iure uti et gaudere, quo cives et universitas civitatis Grudimensis utuntur et gaudent et eciam quomodolibet po- —— Harum sub appenso nostro minori sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage ciuntur. a. d. 1360, ind. XIII, IV kal. m. apr., regnorum etc. Per d. Olomucensem Henricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 86 n. 51. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 125 n. 161. — Reg. imp. VIII 3098. — HU —1MJ.
Annus 1360 mart. 25.—29. 301 riter stranye, et ubi non essent fosse et essent fosse cumulate, ubi posset unus globus locari et idem globus in cumulo supersederet et in metis illis bonis, cui fides sit adhibenda, misso globo, hoc pertinet ad bona Selmicz, quo divertetur de hoc cumulo vel metis, si divertetur in villam Solopisk, eadem pertinent in Solopisk. Eciam promittimus sub puritate fidei nulla edificia nec structuras nec propugnacula in villa nostra dicta Solopisk debemus locare seu edificare ad defendendum seu quovis iure nocendum contra strenuum militem d. Albertum sepe dictum et suos heredes, nisi curiam pro colono declivem propter pascua et alia queque pecora et, si ista omnia supra dicta inmutaremus vel aliqua alta edificia seu propugnacula locaremus, que eidem domino essent in dampnum et bonorum suorum suisque heredibus et bonis suis adiacentibus, et idem supradictus dominus vel heredes sui viderent et prospice- rent, quod sibi et bonis suis esset vel incurreret aliquod dampnum seu nocumentum, illa edificia tenemur et debemus emendare secundum consilium et placitum d. Alberti. Alias, si secus faceremus, quod infra quartale unius anni edificia non emendaremus et nos per eos fuissemus moniti, videlicet eadem edificia seu structuras non emendando seu limites silve prius dicte, tunc nos nostrique successores obligamur ipsi d. Alberto et suis heredibus quin- gentas sex. den. gr. Prag. Sin autem eandem summam quovismodo persolvere non possemus, tunc damus ipsis omnem potestatem in bonis nostris mobilibus et immobilibus et censualibus nostris recipiendi et captivandi quousque nobis eandem summam prescriptam persolvant (!), totaliter pecunia in parata, et hoc quod non sit contra regem et ius terre, quia nos concorda- mus in solidum et benivole et proscripsimus nos nostrosque successores et, si suprascriptis contingeret nos aliquos terminos habere, tunc supra dictus d. Albertus suique heredes sunt in dictis veri et veraces et nos contra eundem dominum culpabiles. In cuius rei testimonium sigillum abbatis et sigillum conventus sunt apensa. Dat. in monasterio nostro predicto a. d. M'CCC° sexagesimo die vicesima septima m. marcii, quod est feria VI ante dominicam in Ramis palmarum. Orig. perg. (spurium?) cum 2 sigg., quorum 1) avulsum deest, 2) laesum; in particula servata imago b. Mariae cum prole lesu et a dextris statura cuiusdam sanctae olim in archivo Lobkowiczensi in Roudnice, nunc in Pátek n. O. sign. P 6/39. — [LJ. 468) 1360 mart. 29. Pragae. Karolus imperator et rex oppido Nasavrky forum septimanale et ius civitatis Chrudimensis confert. — n. f. etc., quod nos ad votivam et racionabilem supplicacionis instanciam ven. Johannis, Olomucensis episcopi, principis, consiliarii et dev. nostri dil., qua nostre serenitati attente et diligencius supplicavit, fidd. nostris dill., universitati civium opidi Nassawrk auctoritate regia Boemie et de speciali gracia, ut eo melius in suis usibus proficere valeant, t. p. concedimus et graciosius elargimur, quod liceat eis exnunc inantea particulare forum semel in ebdomada libere celebrare, dum tamen forum huiusmodi civitatibus et opidis, a dicto opido infra unum miliare distantibus, gravamen seu dispendium aliquod non im- portet. Decernimus eciam universitatem civium eorundem omni eo iure uti et gaudere, quo cives et universitas civitatis Grudimensis utuntur et gaudent et eciam quomodolibet po- —— Harum sub appenso nostro minori sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage ciuntur. a. d. 1360, ind. XIII, IV kal. m. apr., regnorum etc. Per d. Olomucensem Henricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 86 n. 51. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 125 n. 161. — Reg. imp. VIII 3098. — HU —1MJ.
Strana 302
302 Regesta Bohemiae et Moraviae. 469) 1360 mart. 29. Pactum de aqua fluente e curia Mayr Judaei Egrensis. Wir Niclas von Cadan und Heinrich Hasenzagel purger zu Eger, zu der zite paumeister, bechennen ——, daz wir zwischen dem Enderl vom Schonnpach, auch purger zu Eger, und dem Mayr dem Iuden zu Eger geteidingt haben und si des mit einander vereinet haben, dazu allez wazzer, daz in desselben Mayrs hauses hof sache kumpt, on privetwazzer, der vorge- nant Enderl, und wer sein haus, daz an desselbens Mayrs haus ligt, hat und besiczt, allezite schol füren und lazzen gen durch sein aytachen, di von derselben Mayrs hof sache get und allezit gen schol durch desselben Enderls haus also, daz auch dargegen der vorbenant Mayr, und wer dazselb sein haus, daz an desselben Enderls haus ligt, inne hat und besiczt, allezite füren schol daz wazzer, daz in di rinnen kumpt, di oben zwischen denselben ir beder heusern ligt, darein ir beder heuser dache tretent, also daz er ie diselben rinnen bezzern odir ein newe legen und darbringen schol, wenn des not wirt, on geverde. Des geben wir disen offenn brif zu gezeuschnuss, versigelt mit underm insigeln. Der geben ist — — dreu- czehenhundert iar und darnach in dem sechtzigsten iar an dem Palmsunntage. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 95. Sigilla: 1) laesum 2)| HEINRICIIII ENZAGEL. — HU — IMJ. 470) 1360 mart. 30. Pragae. Karolus imperator et rex venditionem curiae in Sobin monasterii s. Katharinae in Nova civitate Pragensi confirmat. n. f. etc., quod cum religg. .. prepositus, priorissa et conventus sanctimonialium mon. s. Katherine in Nova civitate nostra Pragensi, ord. Heremitarum s. Augustini, devv. nostri dill., volentes ex hoc condicionem eiusdem sui monasterii facere meliorem ac propter evidentem ipsorum necessitatem dil. nobis Hildebrando pellifici, civi Pragensi, ac Anne eius uxori curiam in Sobyn cum omnibus suis pertinenciis pro quadraginta sex. gr. Prag. parate et iam percepte pecunie, pro quibus quatuor sex. annui census, quas preposito et conventui mon. Sderaziensis de curia Sdyb solverunt hactenus, exsolvisse noscuntur, ad tempora vite eorundem dumtaxat rite et racionabiliter vendendam duxerint, condicione tamen tali adiecta, quod iidem Hildebrandus et uxor eiusdem ipsis et dicto ipsorum mo- nasterio annis singulis duas sex. gr., unam videlicet in s. Georgii et aliam s. Galli festivitati- bus, de eadem curia solvere teneantur, nobisque de hoc devote et humiliter supplicarint, quatenus huiusmodi vendicionis contractum approbare et in eum consentire graciosius digna- remur, nos igitur supplicacionibus eorundem.. prepositi, .. priorisse et conventus favora- biliter inclinati —— auctoritate nostra regia Boemie approbamus —— ita tamen, quod post mortem dictorum Hildebrandi et sue uxoris prefata curia“) cum dictis suis pertinenciis necnon equis et pecoribus ac omnibus utensilibus in eadem dimissis ad predictum monaste- rium sine impedimento quolibet libere revertatur. Presencium etc. sub minori sigillo. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, III kal. apr., regnorum etc. Per d. imperatorem Jo. Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 81 n. 48. — Reg. imp. VIII 3100. — HU — [MJ. a) reg.: curie.
302 Regesta Bohemiae et Moraviae. 469) 1360 mart. 29. Pactum de aqua fluente e curia Mayr Judaei Egrensis. Wir Niclas von Cadan und Heinrich Hasenzagel purger zu Eger, zu der zite paumeister, bechennen ——, daz wir zwischen dem Enderl vom Schonnpach, auch purger zu Eger, und dem Mayr dem Iuden zu Eger geteidingt haben und si des mit einander vereinet haben, dazu allez wazzer, daz in desselben Mayrs hauses hof sache kumpt, on privetwazzer, der vorge- nant Enderl, und wer sein haus, daz an desselbens Mayrs haus ligt, hat und besiczt, allezite schol füren und lazzen gen durch sein aytachen, di von derselben Mayrs hof sache get und allezit gen schol durch desselben Enderls haus also, daz auch dargegen der vorbenant Mayr, und wer dazselb sein haus, daz an desselben Enderls haus ligt, inne hat und besiczt, allezite füren schol daz wazzer, daz in di rinnen kumpt, di oben zwischen denselben ir beder heusern ligt, darein ir beder heuser dache tretent, also daz er ie diselben rinnen bezzern odir ein newe legen und darbringen schol, wenn des not wirt, on geverde. Des geben wir disen offenn brif zu gezeuschnuss, versigelt mit underm insigeln. Der geben ist — — dreu- czehenhundert iar und darnach in dem sechtzigsten iar an dem Palmsunntage. Orig. cum 2 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 95. Sigilla: 1) laesum 2)| HEINRICIIII ENZAGEL. — HU — IMJ. 470) 1360 mart. 30. Pragae. Karolus imperator et rex venditionem curiae in Sobin monasterii s. Katharinae in Nova civitate Pragensi confirmat. n. f. etc., quod cum religg. .. prepositus, priorissa et conventus sanctimonialium mon. s. Katherine in Nova civitate nostra Pragensi, ord. Heremitarum s. Augustini, devv. nostri dill., volentes ex hoc condicionem eiusdem sui monasterii facere meliorem ac propter evidentem ipsorum necessitatem dil. nobis Hildebrando pellifici, civi Pragensi, ac Anne eius uxori curiam in Sobyn cum omnibus suis pertinenciis pro quadraginta sex. gr. Prag. parate et iam percepte pecunie, pro quibus quatuor sex. annui census, quas preposito et conventui mon. Sderaziensis de curia Sdyb solverunt hactenus, exsolvisse noscuntur, ad tempora vite eorundem dumtaxat rite et racionabiliter vendendam duxerint, condicione tamen tali adiecta, quod iidem Hildebrandus et uxor eiusdem ipsis et dicto ipsorum mo- nasterio annis singulis duas sex. gr., unam videlicet in s. Georgii et aliam s. Galli festivitati- bus, de eadem curia solvere teneantur, nobisque de hoc devote et humiliter supplicarint, quatenus huiusmodi vendicionis contractum approbare et in eum consentire graciosius digna- remur, nos igitur supplicacionibus eorundem.. prepositi, .. priorisse et conventus favora- biliter inclinati —— auctoritate nostra regia Boemie approbamus —— ita tamen, quod post mortem dictorum Hildebrandi et sue uxoris prefata curia“) cum dictis suis pertinenciis necnon equis et pecoribus ac omnibus utensilibus in eadem dimissis ad predictum monaste- rium sine impedimento quolibet libere revertatur. Presencium etc. sub minori sigillo. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, III kal. apr., regnorum etc. Per d. imperatorem Jo. Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 81 n. 48. — Reg. imp. VIII 3100. — HU — [MJ. a) reg.: curie.
Strana 303
Annus 1360 mart. 29.—apr. 1. 303 471) 1360 mart. 31. Karolus imperator et rex Paulum, notarium camerae regiae, de universis perceptis satisfe- cisse fatetur. n. f. etc., quod nos habita computacione et racione diligenti cum dil. nobis Paulo, notario camere nostre, super omnibus pecuniis, quas nostro nomine in colleccione bernarum seu contribucionum quarumcumque ab ecclesiasticis seu secularibus personis quibuscumque aut alias racione quacumque usque ad diem presentem habitarum recepisse dinoscitur, — — in eadem computacione, de qua summe contentamur, plene invenimus eundem Paulum nobis et camere nostre regali de universis et singulis receptis, ut prefertur, satisfecisse integraliter et ad plenum. Volentes igitur dicto Paulo super hoc benivole providere, ipsum, heredes et successores suos de omnibus et singulis receptis, ut premittitur, nostro, heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, regni et corone Boemie nominibus quitos, liberos et solutos dicimus et fatemur publice per hec scripta, ita, quod nos, nostri heredes et successo- res, Boemie reges, ac regnum et corona Boemie eundem Paulum, heredes et successores suos racione huiusmodi receptorum usque in diem presentem numquam impetere, molestare, aggravare aut impedire debebimus, quomodolibet in futurum. Presencium sub minori etc. Anno etc. die ultima marcii, regnorum etc. Ad relacionem d. imperatoris, vive vocis oraculo factam, Rudolphus prepositus Wetslariensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 87 n. 52. — Reg. imp. VIII 3101. — HU — [MJ. 472) 1360 apr. 1. Krasobór. Bolconis, ducis Svidnicensis, testimonium de venditione oppidi Schömberg monasterii Gratiae s. Mariae in Krasobór (Grüssau) facta. In nom. dom. am. Nos Bolco, dei gr. dux Slezie, dominus de Furstenberg et in Swidnicz, ad universorum —— deferimus noticiam in hiis scriptis, quod cum nobb. vv. Jeriko de Ysinberg et Prsech de Gutinsteyn, ipsius sororius, nacione Bohemi, procuratores, tutores et provisores Natkonis de Scalicz iunioris suorumque uterinorum omnium, plenam habentes potestatem bonorum omnium eorundem, mobilium et inmobilium, vendendi, conmutandi et alios in usus quoscunque divertendi, opidum Schoninberg cum omnibus villis, silvis, rubetis, pratis, pascuis et omnibus pertinenciis totoque districtu terre nostre, pleno iure et dominio per donacionem perpetuam incliti d. Wenczeslai quondam regis Bohemie fel. record. temporibus ill. et glor. principis olym ducis Bolconis, avi nostri dilectissimi, adiun- ctum eternaliter et absolute, quodque ad dictum Natkonem eiusque uterinos paterna et hereditaria successione fuerat devolutum, relig. v. d. Nicolao, abbati mon. Gracie s. Marie virg. in Gryssow, una cum d. Conrado dicto Juvene de Czirnen iusto vendicionis tytulo cum consensu pariter et assensu Natkonis predicti eiusque fratris Wilhelmi et sororis dicte Mabeca, uxoris Hothardi in villa dicta Zlibe morantis, et omnium amicorum —— vendi- dissent pro ducentis octoginta mar. plenarie persolutis atque in usus beneplacitos eorundem conversis, tandem cum dictum opidum per mortem d. Conradi Juvenis de Czirnen predicti ad dictum abbatem et monasterium iuxta empcionis condiciones et ordinem esset devolu- tum, annis pluribus et temporibus transactis Natko cepit dicti monasterii abbatem arrestare, vendicionem premissam non abnegans, sed a predictis suis provisoribus, Jerkone videlicet et Prsech, de percepta pecunia minus sibi asseverans satisfactam. Quare et d. abbas pre- missus nostro de consilio et speciali favore, senioribus suis cunctis consencientibus, nullo penitus iure conpulsus aut aliquo modo coactus, sed spontanea et libera voluntate, pro
Annus 1360 mart. 29.—apr. 1. 303 471) 1360 mart. 31. Karolus imperator et rex Paulum, notarium camerae regiae, de universis perceptis satisfe- cisse fatetur. n. f. etc., quod nos habita computacione et racione diligenti cum dil. nobis Paulo, notario camere nostre, super omnibus pecuniis, quas nostro nomine in colleccione bernarum seu contribucionum quarumcumque ab ecclesiasticis seu secularibus personis quibuscumque aut alias racione quacumque usque ad diem presentem habitarum recepisse dinoscitur, — — in eadem computacione, de qua summe contentamur, plene invenimus eundem Paulum nobis et camere nostre regali de universis et singulis receptis, ut prefertur, satisfecisse integraliter et ad plenum. Volentes igitur dicto Paulo super hoc benivole providere, ipsum, heredes et successores suos de omnibus et singulis receptis, ut premittitur, nostro, heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, regni et corone Boemie nominibus quitos, liberos et solutos dicimus et fatemur publice per hec scripta, ita, quod nos, nostri heredes et successo- res, Boemie reges, ac regnum et corona Boemie eundem Paulum, heredes et successores suos racione huiusmodi receptorum usque in diem presentem numquam impetere, molestare, aggravare aut impedire debebimus, quomodolibet in futurum. Presencium sub minori etc. Anno etc. die ultima marcii, regnorum etc. Ad relacionem d. imperatoris, vive vocis oraculo factam, Rudolphus prepositus Wetslariensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 12v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 87 n. 52. — Reg. imp. VIII 3101. — HU — [MJ. 472) 1360 apr. 1. Krasobór. Bolconis, ducis Svidnicensis, testimonium de venditione oppidi Schömberg monasterii Gratiae s. Mariae in Krasobór (Grüssau) facta. In nom. dom. am. Nos Bolco, dei gr. dux Slezie, dominus de Furstenberg et in Swidnicz, ad universorum —— deferimus noticiam in hiis scriptis, quod cum nobb. vv. Jeriko de Ysinberg et Prsech de Gutinsteyn, ipsius sororius, nacione Bohemi, procuratores, tutores et provisores Natkonis de Scalicz iunioris suorumque uterinorum omnium, plenam habentes potestatem bonorum omnium eorundem, mobilium et inmobilium, vendendi, conmutandi et alios in usus quoscunque divertendi, opidum Schoninberg cum omnibus villis, silvis, rubetis, pratis, pascuis et omnibus pertinenciis totoque districtu terre nostre, pleno iure et dominio per donacionem perpetuam incliti d. Wenczeslai quondam regis Bohemie fel. record. temporibus ill. et glor. principis olym ducis Bolconis, avi nostri dilectissimi, adiun- ctum eternaliter et absolute, quodque ad dictum Natkonem eiusque uterinos paterna et hereditaria successione fuerat devolutum, relig. v. d. Nicolao, abbati mon. Gracie s. Marie virg. in Gryssow, una cum d. Conrado dicto Juvene de Czirnen iusto vendicionis tytulo cum consensu pariter et assensu Natkonis predicti eiusque fratris Wilhelmi et sororis dicte Mabeca, uxoris Hothardi in villa dicta Zlibe morantis, et omnium amicorum —— vendi- dissent pro ducentis octoginta mar. plenarie persolutis atque in usus beneplacitos eorundem conversis, tandem cum dictum opidum per mortem d. Conradi Juvenis de Czirnen predicti ad dictum abbatem et monasterium iuxta empcionis condiciones et ordinem esset devolu- tum, annis pluribus et temporibus transactis Natko cepit dicti monasterii abbatem arrestare, vendicionem premissam non abnegans, sed a predictis suis provisoribus, Jerkone videlicet et Prsech, de percepta pecunia minus sibi asseverans satisfactam. Quare et d. abbas pre- missus nostro de consilio et speciali favore, senioribus suis cunctis consencientibus, nullo penitus iure conpulsus aut aliquo modo coactus, sed spontanea et libera voluntate, pro
Strana 304
304 Regesta Bohemiae et Moraviae. etate bona insidias futurorum malorum precludere volens, cum eodem Natkone amicabilem fecit concordiam, super numerum solucionis predictum decem mar. gr. sibi donando, quibus perceptis Natko memoratus in nostra corporali constitutus presencia, in bona mentis et —— et precipue cum voluntate et mero assensu corporis valitudine et omnimoda voluntate— sororis sue predicte opido Schoninberg predicto cum omnibus suis pertinenciis, utilitatibus, fructibus et proventibus universis — — simpliciter abrenunciavit et absolute omnia pre- missa coram nobis tamquam domino hereditario dictorum bonorum d. abbati et eius mo- nasterio prefato benivole resignavit, condicionibus prenotate vendicionis, que nostris in literis super eadem vendicione d. abbati sepedicto eiusque monasterio per nos traditis continentur, omnibus et singulis omnino consenciens, et ex toto promisit eciam Natko sepe nominatus pro se et suis heredibus universisque amicis, natis et nascendis utriusque sexus, dicti monasterii abbatem —— pro dictis bonis nunquam in perpetuum inpetere vel aliquid ab eo parvum vel magnum repetere quavis accione, auxilio iuris sive litterarum qua- rumcunque, statuti aut eciam consuetudinis bohemicalis vel alterius cuiuscunque et quali- cunque obstaculo sive inpedimento hoc nullatenus prohibente ambiguitate, occasione et dolo quolibet procul moto. Ut autem hec abrenunciacio simul et resignacionis concordieque protestacio, coram nobis rite et racionabiliter facta, inconvulsa perpetue perseverent, presentes litteras conscribi nostrisque sigilli maioris appensione iussimus communiri. Act. et dat. monasterio prescripto in domo abbatis fer. IV proxima ante Cenam domini anno eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo presentibus in testimonium vocatis Curado de Cirnen in Gegerdorf manente, Gunczelino eius filio, Beynczcone Schof, Kunone de Panken- dorf, Hartungo de Solcz, Nicolao de Olauia militibus, Goczscone Schof, Menczlino, Hanczsco- ne do Nebilschicz, Gunczlino Buchwalt, Petro de Czedlicz, nostro prothonotario, et Petro de Nebilschicz, curie nostre notario, multisque aliis fide dignis. Orig. cum sig. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 83 Cistercienserkl. Grüssau n. 102. In dorso manu saec. XIV: Littera concordie Natkonis de Schonynberg et villis adiacentibus. — Ed. Ludewig, Rel. manuscript. VI p. 386 n. 8. — HU — fMJ. — 473) 1360 apг. 4. Henricus Grozz, iudex, et scabini civitatis Nurembergensis Karolo imperatore et rege ut rege Bohemiae petente de venditione castri Hohenstein et oppido Hersbruck cum eorum perti- nenciis, imperatori et coronae Bohemiae ab Adelhaida, abbatissa monasterii in Bergen, et con- ventu eiusdem monasterii facta, sententiam ferunt. Ich Hainrich Grozz, schulthaizz, und wir.. die scheppfen der stat ze Nurnberg veriehen ôffenlichen mit disem brif, daz für uns kom in geriht der erberg und weise her Wytich, lantschreiber in Beyern, von des allerdurchl. fürsten wegen, unsers gen. herren.. h. Karls, dez Romischen kaysers und künges zu Behaim, und weist ainen offenn brif, versigelt mit der erwirdigen und gaistlichen frawen, der abbtessinne und dez covencz ze Pergen anhan- genden insigeln, der stund von wort ze wort also: (sequitur tenor litterarum Adelhait, abbatissae monasterii in Bergen, dd. 20. die dec. a. 1359; vide superius n. 356). Do nu diser brif vor uns in geriht also gelesen und verhort ward, do erzeugt der obgenant h. Witich von unsers gen. herren.. dez Romischen kaysers wegen mit Peter dem Stromair und mit Hainer Gewder, die sagten auf ir ayde, daz sie dez geladen zeug wern, daz die vorgenant erwirdig fraw.. fraw Adelhait, abbtessin ze Pergen, und mitsampt ir zwû clasterfrawen dezselben covencz veriehen und bechant heten fûr sich und den covent gemainclichen ze Pergen, daz dem kauffe und der red also sei von wort ze wort alz an dem vorgeschriben brif geschrieben ste. Auch sagten die obgenanten gezewgen auf ir ayde, daz si gesehen heten ainen offenn brif versigelt mit dez erwirdigen fürsten.. h. Berhtolcz bischofe ze Eystet anhangendem in-
304 Regesta Bohemiae et Moraviae. etate bona insidias futurorum malorum precludere volens, cum eodem Natkone amicabilem fecit concordiam, super numerum solucionis predictum decem mar. gr. sibi donando, quibus perceptis Natko memoratus in nostra corporali constitutus presencia, in bona mentis et —— et precipue cum voluntate et mero assensu corporis valitudine et omnimoda voluntate— sororis sue predicte opido Schoninberg predicto cum omnibus suis pertinenciis, utilitatibus, fructibus et proventibus universis — — simpliciter abrenunciavit et absolute omnia pre- missa coram nobis tamquam domino hereditario dictorum bonorum d. abbati et eius mo- nasterio prefato benivole resignavit, condicionibus prenotate vendicionis, que nostris in literis super eadem vendicione d. abbati sepedicto eiusque monasterio per nos traditis continentur, omnibus et singulis omnino consenciens, et ex toto promisit eciam Natko sepe nominatus pro se et suis heredibus universisque amicis, natis et nascendis utriusque sexus, dicti monasterii abbatem —— pro dictis bonis nunquam in perpetuum inpetere vel aliquid ab eo parvum vel magnum repetere quavis accione, auxilio iuris sive litterarum qua- rumcunque, statuti aut eciam consuetudinis bohemicalis vel alterius cuiuscunque et quali- cunque obstaculo sive inpedimento hoc nullatenus prohibente ambiguitate, occasione et dolo quolibet procul moto. Ut autem hec abrenunciacio simul et resignacionis concordieque protestacio, coram nobis rite et racionabiliter facta, inconvulsa perpetue perseverent, presentes litteras conscribi nostrisque sigilli maioris appensione iussimus communiri. Act. et dat. monasterio prescripto in domo abbatis fer. IV proxima ante Cenam domini anno eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo presentibus in testimonium vocatis Curado de Cirnen in Gegerdorf manente, Gunczelino eius filio, Beynczcone Schof, Kunone de Panken- dorf, Hartungo de Solcz, Nicolao de Olauia militibus, Goczscone Schof, Menczlino, Hanczsco- ne do Nebilschicz, Gunczlino Buchwalt, Petro de Czedlicz, nostro prothonotario, et Petro de Nebilschicz, curie nostre notario, multisque aliis fide dignis. Orig. cum sig. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 83 Cistercienserkl. Grüssau n. 102. In dorso manu saec. XIV: Littera concordie Natkonis de Schonynberg et villis adiacentibus. — Ed. Ludewig, Rel. manuscript. VI p. 386 n. 8. — HU — fMJ. — 473) 1360 apг. 4. Henricus Grozz, iudex, et scabini civitatis Nurembergensis Karolo imperatore et rege ut rege Bohemiae petente de venditione castri Hohenstein et oppido Hersbruck cum eorum perti- nenciis, imperatori et coronae Bohemiae ab Adelhaida, abbatissa monasterii in Bergen, et con- ventu eiusdem monasterii facta, sententiam ferunt. Ich Hainrich Grozz, schulthaizz, und wir.. die scheppfen der stat ze Nurnberg veriehen ôffenlichen mit disem brif, daz für uns kom in geriht der erberg und weise her Wytich, lantschreiber in Beyern, von des allerdurchl. fürsten wegen, unsers gen. herren.. h. Karls, dez Romischen kaysers und künges zu Behaim, und weist ainen offenn brif, versigelt mit der erwirdigen und gaistlichen frawen, der abbtessinne und dez covencz ze Pergen anhan- genden insigeln, der stund von wort ze wort also: (sequitur tenor litterarum Adelhait, abbatissae monasterii in Bergen, dd. 20. die dec. a. 1359; vide superius n. 356). Do nu diser brif vor uns in geriht also gelesen und verhort ward, do erzeugt der obgenant h. Witich von unsers gen. herren.. dez Romischen kaysers wegen mit Peter dem Stromair und mit Hainer Gewder, die sagten auf ir ayde, daz sie dez geladen zeug wern, daz die vorgenant erwirdig fraw.. fraw Adelhait, abbtessin ze Pergen, und mitsampt ir zwû clasterfrawen dezselben covencz veriehen und bechant heten fûr sich und den covent gemainclichen ze Pergen, daz dem kauffe und der red also sei von wort ze wort alz an dem vorgeschriben brif geschrieben ste. Auch sagten die obgenanten gezewgen auf ir ayde, daz si gesehen heten ainen offenn brif versigelt mit dez erwirdigen fürsten.. h. Berhtolcz bischofe ze Eystet anhangendem in-
Strana 305
Annus 1360 apr. 1.—10. 305 sigel, daz der vorgeschriben kauf und rede geschehen wer mit guter gewizzen, gunst, haizze und willen dezselben herren.. des bischofs von Eystet. Da nu der egenant h. Witich daz als wolbraht und erzeugt het, do hat er vragen ainer urtail, ob man dez iht billichen dem obgenanten unserm gen. herren.. dem Romischen kaiser, als ainem künge von Behaim, von gerihte dez ainen brif geben sol, wann dez der vorgenant h. Witich begert het, der ward im ertailt und geben versigelt mit dez gerihtz ze Nürnberg anhangenden insigel. Des sein zeuge die ersamen mann Berhtold Tucher und Seyfrid Holzschuher. Der brif ist geben an dem samstage nach dem heil. Ostertage nach Cristes gepurt — — drewczehenhundert und in dem sehtzigstem jar. Orig. perg. cum sigillo iudicii Norimbergensis Monaci in archivo generali Bavariae sign. Nürnberg Reichstadt fasc. 37. — Contulit Hrubý. — [Lj. 474) 1360 apr. 10. Český Krumlov. Donationes a fratribus de Rosenberg et a Wenceslao, rectore parochialis ecclesie in Blanice, pro capella Corporis Cristi in Bavorov factae. Teste b. Johanne apost. si dixerimus, quod peccatum non habemus, nos ipsos seducimus et veritas in nobis non est. Hec Daniel previdens omni fideli dicens: Peccata tua elemosinis re- dimere. Hinc est, quod nos Petrus, Judocus, Ulricus et Johannes, germani fratres de Rosem- berch, cupientes aliqualiter pro peccatis nostris deo satis facere, hereditatem, que fuit Hosticonis et Petri dicti Ochtab, una cum domo civium nostrorum in Baworow ad ipsum opidum nostrum Baworow spectante, capelle ad honorem Corporis Cristi atque patronorum nostrorum extra cimiterium ibidem in Baworow de novo pro pauperibus et infirmis fundate, pro aratura perpetua hereditarie et libere damus et presentibus resingnamus, que videlicet capella filia ecclesie parochialis ibidem esse debet. Insuper ego Wenceslaus, rector ecclesie parochialis in Blanicz, cupiens divinum cultum augere pro animabus fratrum meorum Nicolai, Petri et Dorothee ac meorum progenitorum gt benefactorum do et presentibus resigno eidem capelle in Baworow in villa Turowily eeptem sex. minus quatuor gr. reditus, in qua capella successores mei universi ad minus tres missas qualibet septimana diebus aptis officiare procurabunt. In cuius rei testimonium si- islla nostra una cum sigillo Wenceslai plebani de Blanicz presentibus duximus apendenda. Dat. Chrumpnaw a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo fer. VI infra octavas Pasce. Orig. perg. cum 5 sigg. avulsis Bavorov, in archivo civitatis. — HU — [LJ. 475) 1360 apr. 10. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, studii Pragensis cancellarius, ordinationes diversas, ad incrementum et utilitatem studii praedicti spectantes, promulgat. Nos Arnestus, —— auditis rationibus et motivis magistrorum, doctorum et quorundam scolarium et praehabita deliberatione matura et consilio sapientum, pro necessitate, utilitate et tranquillo statu ac incremento dicti studii fecimus et promulgavimus, facimus et promul- gamus ordinationes infrascriptas, prout expediendae videntur. In principio et fundamento ipsius studii, consideratis circumstantiis universis primo videlicet, quod in dicto studio sit unus rector et una universitas et quod rector, qui fuerit pro tempore, sit clericus secularis, deferens habitum et tonsuram clericales. Item quod eidem rectori iuvent omnes magistri, doctores et scolares seculares, qui sunt et fuerint in civitate Pragensi ratione studii legentes et audientes lectiones. Religiosi autem se consuetudini universitatis Parisiensis in hoc casu 20 Regesta
Annus 1360 apr. 1.—10. 305 sigel, daz der vorgeschriben kauf und rede geschehen wer mit guter gewizzen, gunst, haizze und willen dezselben herren.. des bischofs von Eystet. Da nu der egenant h. Witich daz als wolbraht und erzeugt het, do hat er vragen ainer urtail, ob man dez iht billichen dem obgenanten unserm gen. herren.. dem Romischen kaiser, als ainem künge von Behaim, von gerihte dez ainen brif geben sol, wann dez der vorgenant h. Witich begert het, der ward im ertailt und geben versigelt mit dez gerihtz ze Nürnberg anhangenden insigel. Des sein zeuge die ersamen mann Berhtold Tucher und Seyfrid Holzschuher. Der brif ist geben an dem samstage nach dem heil. Ostertage nach Cristes gepurt — — drewczehenhundert und in dem sehtzigstem jar. Orig. perg. cum sigillo iudicii Norimbergensis Monaci in archivo generali Bavariae sign. Nürnberg Reichstadt fasc. 37. — Contulit Hrubý. — [Lj. 474) 1360 apr. 10. Český Krumlov. Donationes a fratribus de Rosenberg et a Wenceslao, rectore parochialis ecclesie in Blanice, pro capella Corporis Cristi in Bavorov factae. Teste b. Johanne apost. si dixerimus, quod peccatum non habemus, nos ipsos seducimus et veritas in nobis non est. Hec Daniel previdens omni fideli dicens: Peccata tua elemosinis re- dimere. Hinc est, quod nos Petrus, Judocus, Ulricus et Johannes, germani fratres de Rosem- berch, cupientes aliqualiter pro peccatis nostris deo satis facere, hereditatem, que fuit Hosticonis et Petri dicti Ochtab, una cum domo civium nostrorum in Baworow ad ipsum opidum nostrum Baworow spectante, capelle ad honorem Corporis Cristi atque patronorum nostrorum extra cimiterium ibidem in Baworow de novo pro pauperibus et infirmis fundate, pro aratura perpetua hereditarie et libere damus et presentibus resingnamus, que videlicet capella filia ecclesie parochialis ibidem esse debet. Insuper ego Wenceslaus, rector ecclesie parochialis in Blanicz, cupiens divinum cultum augere pro animabus fratrum meorum Nicolai, Petri et Dorothee ac meorum progenitorum gt benefactorum do et presentibus resigno eidem capelle in Baworow in villa Turowily eeptem sex. minus quatuor gr. reditus, in qua capella successores mei universi ad minus tres missas qualibet septimana diebus aptis officiare procurabunt. In cuius rei testimonium si- islla nostra una cum sigillo Wenceslai plebani de Blanicz presentibus duximus apendenda. Dat. Chrumpnaw a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo fer. VI infra octavas Pasce. Orig. perg. cum 5 sigg. avulsis Bavorov, in archivo civitatis. — HU — [LJ. 475) 1360 apr. 10. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, studii Pragensis cancellarius, ordinationes diversas, ad incrementum et utilitatem studii praedicti spectantes, promulgat. Nos Arnestus, —— auditis rationibus et motivis magistrorum, doctorum et quorundam scolarium et praehabita deliberatione matura et consilio sapientum, pro necessitate, utilitate et tranquillo statu ac incremento dicti studii fecimus et promulgavimus, facimus et promul- gamus ordinationes infrascriptas, prout expediendae videntur. In principio et fundamento ipsius studii, consideratis circumstantiis universis primo videlicet, quod in dicto studio sit unus rector et una universitas et quod rector, qui fuerit pro tempore, sit clericus secularis, deferens habitum et tonsuram clericales. Item quod eidem rectori iuvent omnes magistri, doctores et scolares seculares, qui sunt et fuerint in civitate Pragensi ratione studii legentes et audientes lectiones. Religiosi autem se consuetudini universitatis Parisiensis in hoc casu 20 Regesta
Strana 306
306 conforment. Item quod rector eligatur per universitatem vel eius maiorem partem, qui- cunque dummodo non sit secularis. De modo autem eligendi, videlicet electoribus, delibere- tur. Item quotiens et quando rectorem artistum esse contigerit, quod extunc habeat vica- rium iuristum, quoad regimen iuristarum et e converso. Quod non sit utile frequenter con- gregare totam universitatem in dispendium et distractum legentium et studentium. Item pro faciendis statutis eligantur per universitatem certae personae de universitate, qui una nobiscum vel nostris commissariis ista disponant et ordinem ponent, prout competit cuique facultati. Item quod eligantur consiliarii sive procuratores de nationibus, qui minora facta universitatem tangentia expedire possint cum rectore. Item quod convocationes universi- tatis non fiant, nisi debito tempore et necessitate exposcente. Item quod quotiescunque et quandocunque in praemissis vel in aliquo praemissorum aliquis dubietatis scrupulus orietur, extunc pro declaratione huiusmodi dubii ad nos cancellarium ipsius universitatis seu studii recursus habeatur. Horum quibus sigillum nostrum maius est appensum testimonio litera- rum. Dat. Pragae a. d. 1360 die 10. m. apr. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. saec. XVIII Pragae in archivo musaei Nat. sign. Praha, Lib. privil. univ. Prag. I fol. 170. Cf. Tomek, Děje university Pražské p. 18 sq. — HU — [LJ. — 476) 1360 apr. 11. Visitatio Arnesti archiepiscopi Pragensis. Die XI aprilis [a. 1360] d. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, pro duobus trienniis preteritis visitavit per d. Johannem de Harawicz rectorem capelle s. Egidii in Nova civitate Pragensi. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 31 fol. 43 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 427 n. 1071. — [LJ. 477) 1360 apr. 11. Norimbergae. Henricus de Wildenstein pecuniam pro castro Rothenberg, Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendito, se accepisse profitetur. Ich Heinrich von Wildenstein bekenne für mich, für alle mein erben und nachkomen offenlich —— umb die funf tausent und ahczig sch. gr. Prag. müncz, die mir der aller- durchl. fürste und herre h. Karl der Rômisch keiser— — und kunig zu Beheim als ein kunig zu Beheim — — schuldig waz umb mein vesten zum Rotenperg, die ich im als einem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen daselbes reht und redlichen darumb verchauft han [nach] der brief sage und laût, dy ich im als eine kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, daruber geben han1), und der vorgeschriben summe geltes bin ich von meinem egenanten herren als von einem kunig zu Beheim, gar und genczlich beriht, gewerr und bezalt an allen abgank und gebrechen .. Und der obgeschriben summen geltes sag ich meinen oftgenanten herren, sein erben und nachkomen, kunig zu Beheim, mit disem offen brief ledige, loz und quit an alles geverde und sol ich und alle mein erben und nachkomen fürbaz ewichlichen in kunftigen zeiten keinerley ansprache noch vorderunge nach der obgenanten summe geldes hincz meinen vorgenanten herren, seinen erben und nachkomen, kunige zu Beheim, nimmermer haben noch gewinnen sullen noch můgen in keinen weyse. Und dez zu einem urchünde gib ich disen offen brief für mich, fur mein erben und nachkomen meinem oftgenanten herren.. h. Karl dem Romischen keiser und kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim,
306 conforment. Item quod rector eligatur per universitatem vel eius maiorem partem, qui- cunque dummodo non sit secularis. De modo autem eligendi, videlicet electoribus, delibere- tur. Item quotiens et quando rectorem artistum esse contigerit, quod extunc habeat vica- rium iuristum, quoad regimen iuristarum et e converso. Quod non sit utile frequenter con- gregare totam universitatem in dispendium et distractum legentium et studentium. Item pro faciendis statutis eligantur per universitatem certae personae de universitate, qui una nobiscum vel nostris commissariis ista disponant et ordinem ponent, prout competit cuique facultati. Item quod eligantur consiliarii sive procuratores de nationibus, qui minora facta universitatem tangentia expedire possint cum rectore. Item quod convocationes universi- tatis non fiant, nisi debito tempore et necessitate exposcente. Item quod quotiescunque et quandocunque in praemissis vel in aliquo praemissorum aliquis dubietatis scrupulus orietur, extunc pro declaratione huiusmodi dubii ad nos cancellarium ipsius universitatis seu studii recursus habeatur. Horum quibus sigillum nostrum maius est appensum testimonio litera- rum. Dat. Pragae a. d. 1360 die 10. m. apr. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. saec. XVIII Pragae in archivo musaei Nat. sign. Praha, Lib. privil. univ. Prag. I fol. 170. Cf. Tomek, Děje university Pražské p. 18 sq. — HU — [LJ. — 476) 1360 apr. 11. Visitatio Arnesti archiepiscopi Pragensis. Die XI aprilis [a. 1360] d. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, pro duobus trienniis preteritis visitavit per d. Johannem de Harawicz rectorem capelle s. Egidii in Nova civitate Pragensi. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 31 fol. 43 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 427 n. 1071. — [LJ. 477) 1360 apr. 11. Norimbergae. Henricus de Wildenstein pecuniam pro castro Rothenberg, Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendito, se accepisse profitetur. Ich Heinrich von Wildenstein bekenne für mich, für alle mein erben und nachkomen offenlich —— umb die funf tausent und ahczig sch. gr. Prag. müncz, die mir der aller- durchl. fürste und herre h. Karl der Rômisch keiser— — und kunig zu Beheim als ein kunig zu Beheim — — schuldig waz umb mein vesten zum Rotenperg, die ich im als einem kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen daselbes reht und redlichen darumb verchauft han [nach] der brief sage und laût, dy ich im als eine kunig zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, daruber geben han1), und der vorgeschriben summe geltes bin ich von meinem egenanten herren als von einem kunig zu Beheim, gar und genczlich beriht, gewerr und bezalt an allen abgank und gebrechen .. Und der obgeschriben summen geltes sag ich meinen oftgenanten herren, sein erben und nachkomen, kunig zu Beheim, mit disem offen brief ledige, loz und quit an alles geverde und sol ich und alle mein erben und nachkomen fürbaz ewichlichen in kunftigen zeiten keinerley ansprache noch vorderunge nach der obgenanten summe geldes hincz meinen vorgenanten herren, seinen erben und nachkomen, kunige zu Beheim, nimmermer haben noch gewinnen sullen noch můgen in keinen weyse. Und dez zu einem urchünde gib ich disen offen brief für mich, fur mein erben und nachkomen meinem oftgenanten herren.. h. Karl dem Romischen keiser und kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim,
Strana 307
Annus 1360 apr. 10.—16. 307 versigelt mit meinem anhangendem insigel. Geben zu Nürenberg von Crists geburt dreu- czehenhundert iar und in dem sechezigsten iar an dem samcztag in der osterwochen. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec XIV: Quittancia Henrici de Wildenstein super Vm LXXX sex. super solucione Rottmberg. [MJ. 1) Vide superius n. 434, 435, 437. 478) 1360 apr. 11. Norimbergae. Iudex et iurati civitatis Norimbergensts Henricum de Wildenstein pecuniam pro castro Rothenberg a Karolo imperatore et rege accepisse testantur. Ich Hainreich Grozz, schulthaizze, und wir .. die scheppfen der stat ze Nürnberch veriehen ——, daz der veste ritter h. Hainreich vom Wildenstain veriehen und bechant hat ze Nürnberg in offem rat, daz in der erberge und weise her Witiche lantschreiber in Beyern beriht und bezalt habe fünf tawsent geschok und ahczig geschok behaimischer gr. von dez allerdurhl. fürsten wegen unsers genedigen herren .. h. Karls dez Romischen kaysers und kunges ze Behaim, der er in bezalt habe umb die vesten ze dem Rotenberg alz ain künig zu Beheim. Und derselbe h. Hainreich vom Wildenstain sagt auch für sich und alle sein erben den vorgenanten unsern genedigen herren .. den Romischen kayser als ainen künig von Behaim, darzu alle sein erben und .. nachkumen darûmbe ledig und loz also, daz derselbe h. Hainreich vom Wildenstain und sein erben dehain vorderunge noch ansprach darnach nimmer gehaben noch gewinnen süllen fürbaz ewiglichen genczlich on geverde. Mit urkünde dicz brifes, der mit urtail geben ist, versigelt mit unsers gerihcz anhangendem insigel. Dez sein zeug die ersamen manne Ulrich Stromair hern Conrats sun, Berhtolt Tucher und Berhtolt Pfinczinch, sein aydem, Hainreich Gewder und Seicz Holczschuher. Der brif ist geben an dem samstage nach dem heil. Ostertage von Crists geburt dreutzehenhundert iar und in dem sechczigsten iar. Orig. cum sig. de cera comm. in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Civium Nurenbergensium super solucione Vm LXXX sex. racione castri Rotemberg. — f MJ. 479) 1360 apr. 16. Pragae. Karolus imperator et rex Theodericum de Porditz in statum nobilium regni Bohemiae sublimat. — Ex regie") dignitatis serena potencia nobilitates alie velud de sole radii fulgu- ranti splendore procedunt, ut tamen ex hoc regalis celsitudinis generosa nobilitas minorate lucis detrimenta non senciat, sed eo maiori fulgore clareat, quo in circuitu suo plures conspe- xerit, nobilitatum insigniis decoratos. Sane attendentes multiplicia merita probitatis, quibus progenitores dil. nobis Theoderici de Pordicz, qui est dominus et heres castrorum Orlik et Hawenstein, nobis nec non cl. mem. ill. quondam Boemie regibus, progenitoribus nostris, attento studio placuerunt, et eciam virtuosa indole dicti Theodrici, qua se multis commenda- bilem industriose constituit necnon ceteris condicionibus eius, que laudem merentur et graciam, in nostre mentis acie rite pensatis, ipsum Theodricum de Pordicz, dominum castrorum predictorum et heredem, ut premittitur,— — — sano principum, baronum ac pro- cerum nostrorum accedente consilio auctoritate regia Boemie nobilitamus et in statum nobilium baronum regni nostri et corone Boemie sublimamus, erigimus et creamus, decer- nentes et auctoritate regia Boemie statuentes, quod predictus Theodricus de Pordicz necnon
Annus 1360 apr. 10.—16. 307 versigelt mit meinem anhangendem insigel. Geben zu Nürenberg von Crists geburt dreu- czehenhundert iar und in dem sechezigsten iar an dem samcztag in der osterwochen. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec XIV: Quittancia Henrici de Wildenstein super Vm LXXX sex. super solucione Rottmberg. [MJ. 1) Vide superius n. 434, 435, 437. 478) 1360 apr. 11. Norimbergae. Iudex et iurati civitatis Norimbergensts Henricum de Wildenstein pecuniam pro castro Rothenberg a Karolo imperatore et rege accepisse testantur. Ich Hainreich Grozz, schulthaizze, und wir .. die scheppfen der stat ze Nürnberch veriehen ——, daz der veste ritter h. Hainreich vom Wildenstain veriehen und bechant hat ze Nürnberg in offem rat, daz in der erberge und weise her Witiche lantschreiber in Beyern beriht und bezalt habe fünf tawsent geschok und ahczig geschok behaimischer gr. von dez allerdurhl. fürsten wegen unsers genedigen herren .. h. Karls dez Romischen kaysers und kunges ze Behaim, der er in bezalt habe umb die vesten ze dem Rotenberg alz ain künig zu Beheim. Und derselbe h. Hainreich vom Wildenstain sagt auch für sich und alle sein erben den vorgenanten unsern genedigen herren .. den Romischen kayser als ainen künig von Behaim, darzu alle sein erben und .. nachkumen darûmbe ledig und loz also, daz derselbe h. Hainreich vom Wildenstain und sein erben dehain vorderunge noch ansprach darnach nimmer gehaben noch gewinnen süllen fürbaz ewiglichen genczlich on geverde. Mit urkünde dicz brifes, der mit urtail geben ist, versigelt mit unsers gerihcz anhangendem insigel. Dez sein zeug die ersamen manne Ulrich Stromair hern Conrats sun, Berhtolt Tucher und Berhtolt Pfinczinch, sein aydem, Hainreich Gewder und Seicz Holczschuher. Der brif ist geben an dem samstage nach dem heil. Ostertage von Crists geburt dreutzehenhundert iar und in dem sechczigsten iar. Orig. cum sig. de cera comm. in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Civium Nurenbergensium super solucione Vm LXXX sex. racione castri Rotemberg. — f MJ. 479) 1360 apr. 16. Pragae. Karolus imperator et rex Theodericum de Porditz in statum nobilium regni Bohemiae sublimat. — Ex regie") dignitatis serena potencia nobilitates alie velud de sole radii fulgu- ranti splendore procedunt, ut tamen ex hoc regalis celsitudinis generosa nobilitas minorate lucis detrimenta non senciat, sed eo maiori fulgore clareat, quo in circuitu suo plures conspe- xerit, nobilitatum insigniis decoratos. Sane attendentes multiplicia merita probitatis, quibus progenitores dil. nobis Theoderici de Pordicz, qui est dominus et heres castrorum Orlik et Hawenstein, nobis nec non cl. mem. ill. quondam Boemie regibus, progenitoribus nostris, attento studio placuerunt, et eciam virtuosa indole dicti Theodrici, qua se multis commenda- bilem industriose constituit necnon ceteris condicionibus eius, que laudem merentur et graciam, in nostre mentis acie rite pensatis, ipsum Theodricum de Pordicz, dominum castrorum predictorum et heredem, ut premittitur,— — — sano principum, baronum ac pro- cerum nostrorum accedente consilio auctoritate regia Boemie nobilitamus et in statum nobilium baronum regni nostri et corone Boemie sublimamus, erigimus et creamus, decer- nentes et auctoritate regia Boemie statuentes, quod predictus Theodricus de Pordicz necnon
Strana 308
308 Regesta Bohemiae et Moraviae. heredes sui legittimi, ab ipso et ipsius corpore descendentes, nobiles, barones et kmetones regni et corone predicte sint et esse debeant, quodque omnibus et singulis privilegiis, iuribus, graciis, libertatibus, emunitatibus, usibus, observanciis et condicionibus utifrui et gaudere debeant, quibus ceteri nobiles, barones et kmethones regni nostri Boemie in iudiciis et extra necnon in campis sive castris campestribus, bellis, preliis atque raisis et in quibuscumque actibus publicis et privatis, quovis eciam modo freti sunt actenus seu quomodolibet po- ciuntur, eciam si de talibus iure vel consuetudine deberet in presentibus de verbo ad verbum fieri mencio specialis. Et ut prefata nobilitate et tytulo baronie et aliorum ab ipsa dependen- cium pulchrius uti valeant, pro suo decore et nostre maiestatis gloria singulari ipsis, puta Theodrico de Pordicz predicto et legittimis heredibus suis, armaturam subscriptam, que ad nos et corone regni Boemie per mortem bone record. Alberti de Leuchtemberg absque heredibus decedentis est legittime devoluta, puta pavonem, sicut cum extensa cauda, in- genio magistrali in campo albo pulchrius et venustius pingi seu figurari poterit, auctoritate regia Boemie presentibus erogamus, et ut armatura predicta in banderia, quam eis largimur, similiter in clipeo et super galea uti possint et debeant in omnibus militaribus actibus, ne- cessariis vel iocundis pro sue libito voluntatis, prout talium armorum figura et specifica distinccio in presentibus nostris litteris manu pictoris invenitur distinccius sub figuris presencialiter annotatis. Et ut banderia talis pro nostre maiestatis honore necnon dicti Theodrici de Pordicz et suorum heredum fama laudabili nobilium bellatorum stipetur fre- quencia, decernimus eciam ex gracia speciali, quod idem Theodericus de Pordicz pro se et heredibus suis in regno nostro Boemie quinquaginta vasallos instaurare possit et valeat, ita, ut quilibet talium vassallorum decem sex. reddituum tytulo vasallatus possideat et non ultra, et sint dicto Theoderico de Pordicz et eius heredibus ad fidem, homagium et obsequia more vasallorum fideliter obligati. Volumus eciam et hoc regio Boemie perpetue valituro sanccimus edicto, quod predictus Theodericus de Pordicz necnon heredes sui legittimi et vasalli ipsorum, quos pro tempore habuerint, ac homines censuales ipsorum ad nullum penitus iudicium czude seu alterius iudicatus, quocumque vocetur nomine, citari, vocari sive trahi debeant, nisi ad nostram tamquam Boemie regis et heredum ac successorum nostrorum regum Boemie personalem presenciam sive ad illius iudicis auditorem, quem in curia nostra vive vocis oraculo duxerimus delegandum. Quecunque vero adversus huiusmodi nostre regie benignitatis indultum attemptare contigerit, ipso facto viribus non subsistant, non obstantibus quibuscunque condicionibus, constitucionibus, statutis, moribus, usibus et observanciis regnicolarum Boemie, quibus omnibus, si et in quantum presentibus in toto vel in aliqua sui parte possentb) nocumentum adducere, auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia derogamus, supplentes omnem defectum, si quis in premissis aut eorum altero forsitan racione solempnitatis obmisse aut dubia vel obscura interpretacione verbo- rum seu alio quovis modo compertus fuerit, de habundancia regalis Boemie potestatis. —— Poena: mille mar. auri purissimi —— et earum medietatem nostri regalis Nulli ergo —— Boemie fisci Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, sacri imperii archimarescallus, venn. Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Theodricus Wormaciensis et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidniczensis, Bolko Falkenbergensis, Bolko Opuliensis et Przimislaus Tesschinensis duces; spectt. Bur- kardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Burkhardus et Johannes de Recz comites, ac nobb. Czenko de Lipa, summus regni Boemie marescallus et camerarius, Jesko de Wartenberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, Swinko de Hasenburg et —. Presencium sub bulla aurea etc. Dat. Hasko de Swereticz, magistri camere nostre — Prage anno LX, ind. XIII, XVI kal. maii, regnorum XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 23v. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 177 n. 106. — Reg. imp. VIII 3103. — HU —IMJ. a) reg.: regia. b) reg.: posse.
308 Regesta Bohemiae et Moraviae. heredes sui legittimi, ab ipso et ipsius corpore descendentes, nobiles, barones et kmetones regni et corone predicte sint et esse debeant, quodque omnibus et singulis privilegiis, iuribus, graciis, libertatibus, emunitatibus, usibus, observanciis et condicionibus utifrui et gaudere debeant, quibus ceteri nobiles, barones et kmethones regni nostri Boemie in iudiciis et extra necnon in campis sive castris campestribus, bellis, preliis atque raisis et in quibuscumque actibus publicis et privatis, quovis eciam modo freti sunt actenus seu quomodolibet po- ciuntur, eciam si de talibus iure vel consuetudine deberet in presentibus de verbo ad verbum fieri mencio specialis. Et ut prefata nobilitate et tytulo baronie et aliorum ab ipsa dependen- cium pulchrius uti valeant, pro suo decore et nostre maiestatis gloria singulari ipsis, puta Theodrico de Pordicz predicto et legittimis heredibus suis, armaturam subscriptam, que ad nos et corone regni Boemie per mortem bone record. Alberti de Leuchtemberg absque heredibus decedentis est legittime devoluta, puta pavonem, sicut cum extensa cauda, in- genio magistrali in campo albo pulchrius et venustius pingi seu figurari poterit, auctoritate regia Boemie presentibus erogamus, et ut armatura predicta in banderia, quam eis largimur, similiter in clipeo et super galea uti possint et debeant in omnibus militaribus actibus, ne- cessariis vel iocundis pro sue libito voluntatis, prout talium armorum figura et specifica distinccio in presentibus nostris litteris manu pictoris invenitur distinccius sub figuris presencialiter annotatis. Et ut banderia talis pro nostre maiestatis honore necnon dicti Theodrici de Pordicz et suorum heredum fama laudabili nobilium bellatorum stipetur fre- quencia, decernimus eciam ex gracia speciali, quod idem Theodericus de Pordicz pro se et heredibus suis in regno nostro Boemie quinquaginta vasallos instaurare possit et valeat, ita, ut quilibet talium vassallorum decem sex. reddituum tytulo vasallatus possideat et non ultra, et sint dicto Theoderico de Pordicz et eius heredibus ad fidem, homagium et obsequia more vasallorum fideliter obligati. Volumus eciam et hoc regio Boemie perpetue valituro sanccimus edicto, quod predictus Theodericus de Pordicz necnon heredes sui legittimi et vasalli ipsorum, quos pro tempore habuerint, ac homines censuales ipsorum ad nullum penitus iudicium czude seu alterius iudicatus, quocumque vocetur nomine, citari, vocari sive trahi debeant, nisi ad nostram tamquam Boemie regis et heredum ac successorum nostrorum regum Boemie personalem presenciam sive ad illius iudicis auditorem, quem in curia nostra vive vocis oraculo duxerimus delegandum. Quecunque vero adversus huiusmodi nostre regie benignitatis indultum attemptare contigerit, ipso facto viribus non subsistant, non obstantibus quibuscunque condicionibus, constitucionibus, statutis, moribus, usibus et observanciis regnicolarum Boemie, quibus omnibus, si et in quantum presentibus in toto vel in aliqua sui parte possentb) nocumentum adducere, auctoritate regia Boemie ac de certa nostra sciencia derogamus, supplentes omnem defectum, si quis in premissis aut eorum altero forsitan racione solempnitatis obmisse aut dubia vel obscura interpretacione verbo- rum seu alio quovis modo compertus fuerit, de habundancia regalis Boemie potestatis. —— Poena: mille mar. auri purissimi —— et earum medietatem nostri regalis Nulli ergo —— Boemie fisci Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, sacri imperii archimarescallus, venn. Arnestus s. Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Theodricus Wormaciensis et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidniczensis, Bolko Falkenbergensis, Bolko Opuliensis et Przimislaus Tesschinensis duces; spectt. Bur- kardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Burkhardus et Johannes de Recz comites, ac nobb. Czenko de Lipa, summus regni Boemie marescallus et camerarius, Jesko de Wartenberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, Swinko de Hasenburg et —. Presencium sub bulla aurea etc. Dat. Hasko de Swereticz, magistri camere nostre — Prage anno LX, ind. XIII, XVI kal. maii, regnorum XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 23v. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 177 n. 106. — Reg. imp. VIII 3103. — HU —IMJ. a) reg.: regia. b) reg.: posse.
Strana 309
Annus 1360 apr. 16.—17. 309 480) 1360 apr. 16. Bertholdus Nicolai de Karnberg, cui de parochiali ecclesia in Obřany provisum fuit, compo- nit ad mediam partem fructuum, solvendam a festo Pentecostes ad Adventum. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 6v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 428 n. 1072. — Kirsch, Annaten I p. 251 n. 28. — [L]. 481) 1360 apr. 16. Sifridus Petri de Lomnice, cui de plebania et beneficio altaris ss. Cyrilli et Methodii in ecclesia Pragensi provisum fuit, componit ad medietatem fructuum solvendam infra festum Pentecostes a. 1361. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 12 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 428 n. 1074. — Kirsch, Annaten 1 p. 263 n. 58. — [LJ. 482) 1360 apr. 16. Theodoricus Dluhomili (de Blatna), cui de canonicatu et praebenda ecclesiae s. Egidii Pragensis provisum fuit, componit ad mediam partem fructuum solvendam infra festum Pentecostes a. 1361. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 12v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. I1 p. 428 n. 1073. — Kirsch, Annaten 1 p. 263 n. 59. — ſL]. 483) 1360 apr. 17. Pragae. Karolus imperator et rex condiciones divisionis silvae Veldener forst tenere promittit. — bekennen etc., wann der erwirdig Leupolt bischoff ze Babemberg, unser lieber fürste und andechtiger, mit wolbedachtem mute und rate seines capitels und prelaten ze Babemberg gekaufet hat seinem stiffte die nachgeschriben vesten, die gewesen sint des ede- len eczwenn Conrades von Sluzzelberg, mit namen Neidek, Weissenfelt, Senftemberg, Ebirmanstat, sein teil an Stritperg, sein teil an Sluzzeluelt, sein teil ze Grifenstein, und was er ze Tunuelt hatte, mit allen iren zugehorungen, und der vorgenante byschoff ze Babem- berg die summen geltes, dorumb er die vesten kouffte, nicht wol bezalen mochte, ez enwere dann, das er eczliche seines stifftes gut dorumb verkouffte, dovon so hat er und sein capitel alle ire teil des waldes genant Veldener forst, das do geligen ist uff diesshalp der Pegnicz gegen Sulczpach, uns als einem kunig ze Beheim, unsern erben und nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen desselben unsers kunigreichs ze Beheim umb czweitusend und hun- dert sch. grozzer pfen. Prager muncze, die wir ym gar und genczlich beczalt han, recht und redlich verkoufft ze einem dritteil, das wir als ein kung ze Beheim in demselben walde han gehabt, mit vischerien, wazzern, wysen und allen rechten und czugehorungen, wie man die genennen mag mit sunderlichen worten, die derselbe bischoff oder sein nachkomen, bischove ze Babemberg, und der stifft doselbest dorczu und dorinne gehabt, haben odir gehaben mochten, in deheine weis, ouch wann wir ze andern czeiten allir sachen und czweiungen, die czwischen uns als einem kunge ze Beheim was an einem teil und dem egenanten bischove von Babemberg als von seines stifftes wegen an dem andern teil von demselben walde ze teilen und die marksteine ze seczen und ze machen, uff die edelen Johansen lantgrave zum Leutemberge und Cunraden van Wydemberg genczlich gegangen sein; und wann die-
Annus 1360 apr. 16.—17. 309 480) 1360 apr. 16. Bertholdus Nicolai de Karnberg, cui de parochiali ecclesia in Obřany provisum fuit, compo- nit ad mediam partem fructuum, solvendam a festo Pentecostes ad Adventum. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 6v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 428 n. 1072. — Kirsch, Annaten I p. 251 n. 28. — [L]. 481) 1360 apr. 16. Sifridus Petri de Lomnice, cui de plebania et beneficio altaris ss. Cyrilli et Methodii in ecclesia Pragensi provisum fuit, componit ad medietatem fructuum solvendam infra festum Pentecostes a. 1361. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 12 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 428 n. 1074. — Kirsch, Annaten 1 p. 263 n. 58. — [LJ. 482) 1360 apr. 16. Theodoricus Dluhomili (de Blatna), cui de canonicatu et praebenda ecclesiae s. Egidii Pragensis provisum fuit, componit ad mediam partem fructuum solvendam infra festum Pentecostes a. 1361. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 12v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. I1 p. 428 n. 1073. — Kirsch, Annaten 1 p. 263 n. 59. — ſL]. 483) 1360 apr. 17. Pragae. Karolus imperator et rex condiciones divisionis silvae Veldener forst tenere promittit. — bekennen etc., wann der erwirdig Leupolt bischoff ze Babemberg, unser lieber fürste und andechtiger, mit wolbedachtem mute und rate seines capitels und prelaten ze Babemberg gekaufet hat seinem stiffte die nachgeschriben vesten, die gewesen sint des ede- len eczwenn Conrades von Sluzzelberg, mit namen Neidek, Weissenfelt, Senftemberg, Ebirmanstat, sein teil an Stritperg, sein teil an Sluzzeluelt, sein teil ze Grifenstein, und was er ze Tunuelt hatte, mit allen iren zugehorungen, und der vorgenante byschoff ze Babem- berg die summen geltes, dorumb er die vesten kouffte, nicht wol bezalen mochte, ez enwere dann, das er eczliche seines stifftes gut dorumb verkouffte, dovon so hat er und sein capitel alle ire teil des waldes genant Veldener forst, das do geligen ist uff diesshalp der Pegnicz gegen Sulczpach, uns als einem kunig ze Beheim, unsern erben und nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen desselben unsers kunigreichs ze Beheim umb czweitusend und hun- dert sch. grozzer pfen. Prager muncze, die wir ym gar und genczlich beczalt han, recht und redlich verkoufft ze einem dritteil, das wir als ein kung ze Beheim in demselben walde han gehabt, mit vischerien, wazzern, wysen und allen rechten und czugehorungen, wie man die genennen mag mit sunderlichen worten, die derselbe bischoff oder sein nachkomen, bischove ze Babemberg, und der stifft doselbest dorczu und dorinne gehabt, haben odir gehaben mochten, in deheine weis, ouch wann wir ze andern czeiten allir sachen und czweiungen, die czwischen uns als einem kunge ze Beheim was an einem teil und dem egenanten bischove von Babemberg als von seines stifftes wegen an dem andern teil von demselben walde ze teilen und die marksteine ze seczen und ze machen, uff die edelen Johansen lantgrave zum Leutemberge und Cunraden van Wydemberg genczlich gegangen sein; und wann die-
Strana 310
310 selben umb die vorgenante teilunge und seczunge der marksteine sulchen entscheit, geredt hant, das sie uns als einem kung ze Beheim das halbteil des waldes, das do gegen Sulczpach gelegen ist, zugeteilet und gescheiden haben, und dem bischove vom Babemberg und seinem stiffte das ander halbe teil dorgegen, so das die Pegnicz das wazzer eine marke sein sol der beiden seiten des vorgenanten waldes. Ouch sullen die leute, die do siczen disseit der Pegnicz gegen Sulczpach anheu, die uns als einem kung ze Beheim zegeteilt sint, nuczen und faren in denselben unsern teil des vorstes also, das sie dovon tun und geben sullen haberngelt und dinst und mit den rechten, als das von alder her ist komen, also sullen ouch gleicher weis die lûte ginseite der Pegnicz gegen Babemberg wert gelegen varen in des bi- schoffs teil desselben vorstes, ouch mit sulchen rechten und gulten dem bysschoue von Ba- bemberg, seinen nachkomen und goczhause ze reichen und czu geben, als vorgeschriben stet und von alter her ist komen. Ouch haben dieselbe entscheitlûte geredet umb den wilt- pann, das yeder teil sol und mag uff dem seinen lazzen die hunde und nicht uff des andern teil, ydoch sol yeder teil seine volge haben, wo seine hunde hinkeren. Furbas sol der bi- schoff von Babemberg sich an seinem ufer der Pegenicz seines teiles lazzen begnugen, als die vorgenante entscheitleute geredet haben, also das derselb bischove, seine nachkomen und stifte ze Babemberg nicht buwen noch greiffen sullen an unser als eines kunges ze Beheim teil oder ufer, und sullen auch wir als ein kung ze Beheim und unsern nachkomen kungen doselbest uns an unserm ufer der Pegnicz unsers teiles, als die entscheitlute geredet han, lazzen begnugen, also das wir als ein kung ze Beheim und unser egenante nachkomen nicht bawen noch greiffen sullen an des egenanten bysschoves teil odir ufer. Dyse vorgeschriben artikel und ding alle globen wir in guten trewen vor uns und unser nachkomen, kunge ze Beheim, stete und veste ze halden und nicht dorwider ze tun in deheineweis. Mit urkund dicz brives versigelt mit unserm anhangenden ingsigel. Geben ze Prag etc. [anno] LX fer. VI post Quasimodogeniti, regn. nostr. a. XIV, imperii VI. Ad mandatum d. im- peratoris Rudolphus de Fridberg. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 13. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 90 n. 54 (ad 14 apr.). — Extr. Bericht d. Hist. Ver. zu Bamberg XXII p. 126. — Reg. imp. VIII 3102 (ad 14 apr.). — HU — [MJ. 484) 1360 apr. 20. Pragae. Karolus imperator et rex iura et possessiones civitatis Městec Králové constituit. — n. f. etc., quod cum racio nobis suadeat, virtus suggerat et cura suscepti culminis nos inducat, ut subditorum nostrorum commodis et quieti intendere eosque a noxiis et nocumentis preservare benigne debeamus, nos dill. nobis fidd. civium nostrorum de Kuniges- uelt condiciones civitatis eiusdemque ad supplices eorum instancias —— volentes facere meliores, concedimus et favemus ipsis civibus et incolis civitatis Kunigesuelt prefate, quam iure emphiteotico de certa nostra sciencia et de singulari nostre celsitudinis gracia tamquam Boemie rex cum decem et octo laneis agrorum, quorum laneorum septuaginta duas mensuras quilibet Pragenses seminis capiet, dicte civitati iure pleno emphiteotico admensuratis cum 24 macellis, cum 12 scampnis panum et duobus laneis cum dimidio pro pascuis communibus locavimus et locamus, ut omnibus et singulis iuribus, quibus civitas nostra Nuwemburg super Albea fruitur et potitur, civitas prefata Kunigesuelt omnesque incole eiusdem utantur imperpetuum et fruantur, sic tamen, quod omnia iura sua in Nuwemburga requirant et poscant ac recipiant, necessitate qualibet deposcente. Quorum 18 laneorum quilibet sexaginta quatuor gr. den. Prag. annui census singulis annis imperpetuum veri census nomine, videlicet 32 gr. in festo s. Georgii mart. et similiter 32 gr. in festo s. Galli proxime secuturo, nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, solvere
310 selben umb die vorgenante teilunge und seczunge der marksteine sulchen entscheit, geredt hant, das sie uns als einem kung ze Beheim das halbteil des waldes, das do gegen Sulczpach gelegen ist, zugeteilet und gescheiden haben, und dem bischove vom Babemberg und seinem stiffte das ander halbe teil dorgegen, so das die Pegnicz das wazzer eine marke sein sol der beiden seiten des vorgenanten waldes. Ouch sullen die leute, die do siczen disseit der Pegnicz gegen Sulczpach anheu, die uns als einem kung ze Beheim zegeteilt sint, nuczen und faren in denselben unsern teil des vorstes also, das sie dovon tun und geben sullen haberngelt und dinst und mit den rechten, als das von alder her ist komen, also sullen ouch gleicher weis die lûte ginseite der Pegnicz gegen Babemberg wert gelegen varen in des bi- schoffs teil desselben vorstes, ouch mit sulchen rechten und gulten dem bysschoue von Ba- bemberg, seinen nachkomen und goczhause ze reichen und czu geben, als vorgeschriben stet und von alter her ist komen. Ouch haben dieselbe entscheitlûte geredet umb den wilt- pann, das yeder teil sol und mag uff dem seinen lazzen die hunde und nicht uff des andern teil, ydoch sol yeder teil seine volge haben, wo seine hunde hinkeren. Furbas sol der bi- schoff von Babemberg sich an seinem ufer der Pegenicz seines teiles lazzen begnugen, als die vorgenante entscheitleute geredet haben, also das derselb bischove, seine nachkomen und stifte ze Babemberg nicht buwen noch greiffen sullen an unser als eines kunges ze Beheim teil oder ufer, und sullen auch wir als ein kung ze Beheim und unsern nachkomen kungen doselbest uns an unserm ufer der Pegnicz unsers teiles, als die entscheitlute geredet han, lazzen begnugen, also das wir als ein kung ze Beheim und unser egenante nachkomen nicht bawen noch greiffen sullen an des egenanten bysschoves teil odir ufer. Dyse vorgeschriben artikel und ding alle globen wir in guten trewen vor uns und unser nachkomen, kunge ze Beheim, stete und veste ze halden und nicht dorwider ze tun in deheineweis. Mit urkund dicz brives versigelt mit unserm anhangenden ingsigel. Geben ze Prag etc. [anno] LX fer. VI post Quasimodogeniti, regn. nostr. a. XIV, imperii VI. Ad mandatum d. im- peratoris Rudolphus de Fridberg. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 13. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 90 n. 54 (ad 14 apr.). — Extr. Bericht d. Hist. Ver. zu Bamberg XXII p. 126. — Reg. imp. VIII 3102 (ad 14 apr.). — HU — [MJ. 484) 1360 apr. 20. Pragae. Karolus imperator et rex iura et possessiones civitatis Městec Králové constituit. — n. f. etc., quod cum racio nobis suadeat, virtus suggerat et cura suscepti culminis nos inducat, ut subditorum nostrorum commodis et quieti intendere eosque a noxiis et nocumentis preservare benigne debeamus, nos dill. nobis fidd. civium nostrorum de Kuniges- uelt condiciones civitatis eiusdemque ad supplices eorum instancias —— volentes facere meliores, concedimus et favemus ipsis civibus et incolis civitatis Kunigesuelt prefate, quam iure emphiteotico de certa nostra sciencia et de singulari nostre celsitudinis gracia tamquam Boemie rex cum decem et octo laneis agrorum, quorum laneorum septuaginta duas mensuras quilibet Pragenses seminis capiet, dicte civitati iure pleno emphiteotico admensuratis cum 24 macellis, cum 12 scampnis panum et duobus laneis cum dimidio pro pascuis communibus locavimus et locamus, ut omnibus et singulis iuribus, quibus civitas nostra Nuwemburg super Albea fruitur et potitur, civitas prefata Kunigesuelt omnesque incole eiusdem utantur imperpetuum et fruantur, sic tamen, quod omnia iura sua in Nuwemburga requirant et poscant ac recipiant, necessitate qualibet deposcente. Quorum 18 laneorum quilibet sexaginta quatuor gr. den. Prag. annui census singulis annis imperpetuum veri census nomine, videlicet 32 gr. in festo s. Georgii mart. et similiter 32 gr. in festo s. Galli proxime secuturo, nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, solvere
Strana 311
Annus 1360 apr. 17.—23. 311 tenebitur et debebit. Similiter et quodlibet macellum tres fert. gr. den. Prag. singulis annis census nomine imperpetuum dare tenebitur et donare, et scampnum panum quodlibet unum fert. gr. den. predictorum in terminis divisim et per medium prenotatis. Indul- gentes expresse predicte civitati Kunigesuelt eiusdemque civibus et incolis, quod pro quin- que mar. argenti minus lotone unumquemque debitorem, nobilem aut ignobilem, in pro- vincia civitatis ipsius morantem, aut ipsius homines, loca, seu si ipse principalis debitor iuri forsitan astare seu parere rennueret, occupent licite et arrestent coram civitatis ipsius iudice — — facientes eundem debitorem ibidem de iusticia respondere. Ipsi vero cives et incole civitatis prefate vel eorum quilibet neque ipsorum bona in quibuscumque civitatibus, opidis aut villis nostris aut regnicolarum nostrorum pro aliquibus debitis, in quibus coram iudice dicte civitatis iusticia requisita non extiterit aut ab eo denegata non fuerit, nisi solus ipse debitor principalis debent exnunc inantea aliqualiter arrestari, civitate Nuwemburga solummodo dumtaxat excepta, in qua omnis et quilibet civis seu incola dicte civitatis Kunigesuelt racione debitorum quorumlibet poterit occupari eo, quod civitas Nuwemburga hac singulari prerogativa ab antiquo transacto tempore usa sit hactenus et eciam utitur de presenti. Addicimus insuper et expresse regio Boemie valituro perpetue sanccimus edicto, ne ullus cuiuscumque mechanici operis artifex infra unius miliaris spacium a dicta civitate Kunigesuelt in dispendium ipsius civitatis morari aut opus suum mechanicum ibidem exercere presumat, quodque infra dictum spacium aliquis, quicumque fuerit, tabernam non erigat neque cervisiam braxet aut brasium seu aliquid horum simile faciat in dicte civitatis vel incolarum ipsius non modicum detrimentum, et quod si aliquis, quicumque existeret, premissorum aliquod in preiudicium dicte civitatis faceret aut facere presumeret, per in- colas civitatis predicte non paciatur admitti, sed oportuno remedio omnimode deprimatur, quodque dicte civitatis incole per depressionem oportunam et non admissionem talium eos opprimere volencium nostram neque quorumcumque officiatorum nostrorum tunc extan- cium indignacionem seu penam incurrant. Volumus eciam et notanter adiungimus, ut dicte civitatis incole seu homines a nullis personis, ecclesiasticis aut secularibus, super accionibus secularibus seu temporalibus quibuscumque aliquibus citacionibus intra regnum nostrum Boemie aut extra citari, aggravari aut eciam per consequens debeant evocari, sed quod acciones suas coram iudice prefate civitatis Kunigesuelt repetant et requirant recepturi iusticiam expeditam. Iudicium tamen dicte civitatis cum omnibus utilitatibus, usufructibus et pertinenciis universis ac eciam stubam balniarem pro usibus nostris, heredum et successo- rum nostrorum, regum Boemie, ad plenum et penitus reservamus. Presencium etc. Dat. Prage anno sexagesimo, ind. XIII, XII kal. maii, regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero Per d. Mindensem Henricus Australis. sexto. Cop. coaeva in archivo Dresdensi in registris Caroli fol. 16v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 116 n. 73. — Reg. imp. VIII 3104. — HU — [MI. 485) 1360 apr. 23. Fratres de Cejetice bona in Kunratice Nicolao Pilznero, civi in Sicca, vendunt. Nos Theodricus, Woytiech, Leupoldus et Johannes fratres uterini de Czegeticz publice profitemur universis, quod — — vendidimus rite ac legittime iusta et perpetua vendicione discr. v. Nicolao Pilznero civi in Sicca et suis heredibus bona et sex curias nostras in Chunraticz sitas, videlicet curiam Rudlini, Weynanti, Pesoldi, Petri, Wolflini et Heinczlini tenendas, habendas et perpetue iure hereditario possidendas cum area, structura, domibus, ortis —— meneribus, metallis, aurifodinis, meatibus, censu, serviciis, honoranciis, bernis, — et omnibus et singulis aliis cum iuribus ——, sicutque ipsas curias te- libertatibus nuimus hactenus adhucusque. Quas siquidem curias et bona predicta parata pro pecunia
Annus 1360 apr. 17.—23. 311 tenebitur et debebit. Similiter et quodlibet macellum tres fert. gr. den. Prag. singulis annis census nomine imperpetuum dare tenebitur et donare, et scampnum panum quodlibet unum fert. gr. den. predictorum in terminis divisim et per medium prenotatis. Indul- gentes expresse predicte civitati Kunigesuelt eiusdemque civibus et incolis, quod pro quin- que mar. argenti minus lotone unumquemque debitorem, nobilem aut ignobilem, in pro- vincia civitatis ipsius morantem, aut ipsius homines, loca, seu si ipse principalis debitor iuri forsitan astare seu parere rennueret, occupent licite et arrestent coram civitatis ipsius iudice — — facientes eundem debitorem ibidem de iusticia respondere. Ipsi vero cives et incole civitatis prefate vel eorum quilibet neque ipsorum bona in quibuscumque civitatibus, opidis aut villis nostris aut regnicolarum nostrorum pro aliquibus debitis, in quibus coram iudice dicte civitatis iusticia requisita non extiterit aut ab eo denegata non fuerit, nisi solus ipse debitor principalis debent exnunc inantea aliqualiter arrestari, civitate Nuwemburga solummodo dumtaxat excepta, in qua omnis et quilibet civis seu incola dicte civitatis Kunigesuelt racione debitorum quorumlibet poterit occupari eo, quod civitas Nuwemburga hac singulari prerogativa ab antiquo transacto tempore usa sit hactenus et eciam utitur de presenti. Addicimus insuper et expresse regio Boemie valituro perpetue sanccimus edicto, ne ullus cuiuscumque mechanici operis artifex infra unius miliaris spacium a dicta civitate Kunigesuelt in dispendium ipsius civitatis morari aut opus suum mechanicum ibidem exercere presumat, quodque infra dictum spacium aliquis, quicumque fuerit, tabernam non erigat neque cervisiam braxet aut brasium seu aliquid horum simile faciat in dicte civitatis vel incolarum ipsius non modicum detrimentum, et quod si aliquis, quicumque existeret, premissorum aliquod in preiudicium dicte civitatis faceret aut facere presumeret, per in- colas civitatis predicte non paciatur admitti, sed oportuno remedio omnimode deprimatur, quodque dicte civitatis incole per depressionem oportunam et non admissionem talium eos opprimere volencium nostram neque quorumcumque officiatorum nostrorum tunc extan- cium indignacionem seu penam incurrant. Volumus eciam et notanter adiungimus, ut dicte civitatis incole seu homines a nullis personis, ecclesiasticis aut secularibus, super accionibus secularibus seu temporalibus quibuscumque aliquibus citacionibus intra regnum nostrum Boemie aut extra citari, aggravari aut eciam per consequens debeant evocari, sed quod acciones suas coram iudice prefate civitatis Kunigesuelt repetant et requirant recepturi iusticiam expeditam. Iudicium tamen dicte civitatis cum omnibus utilitatibus, usufructibus et pertinenciis universis ac eciam stubam balniarem pro usibus nostris, heredum et successo- rum nostrorum, regum Boemie, ad plenum et penitus reservamus. Presencium etc. Dat. Prage anno sexagesimo, ind. XIII, XII kal. maii, regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero Per d. Mindensem Henricus Australis. sexto. Cop. coaeva in archivo Dresdensi in registris Caroli fol. 16v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 116 n. 73. — Reg. imp. VIII 3104. — HU — [MI. 485) 1360 apr. 23. Fratres de Cejetice bona in Kunratice Nicolao Pilznero, civi in Sicca, vendunt. Nos Theodricus, Woytiech, Leupoldus et Johannes fratres uterini de Czegeticz publice profitemur universis, quod — — vendidimus rite ac legittime iusta et perpetua vendicione discr. v. Nicolao Pilznero civi in Sicca et suis heredibus bona et sex curias nostras in Chunraticz sitas, videlicet curiam Rudlini, Weynanti, Pesoldi, Petri, Wolflini et Heinczlini tenendas, habendas et perpetue iure hereditario possidendas cum area, structura, domibus, ortis —— meneribus, metallis, aurifodinis, meatibus, censu, serviciis, honoranciis, bernis, — et omnibus et singulis aliis cum iuribus ——, sicutque ipsas curias te- libertatibus nuimus hactenus adhucusque. Quas siquidem curias et bona predicta parata pro pecunia
Strana 312
312 Regesta Bohemiae et Moraviae. proinde nos percepta plenius et modo venditas nos ..viri fratres prefati promisimus et fide sincera manibus coniunctis sine omni dolo atque fraude promittimus dicto Nicolao et suis heredibus exbrigare —— per omnem modum et formam iuris, prout ius terre expostulat et requirit. Preterea quicumque hominum dictum Nicolaum aut heredes suos affinitatis vel alterius cuiuscumque causa vel occasione abinde abicere conaretur seu amovere, vo- lumus, ut augmentum tercie partis pecunie supra pecunias capitales dicto sepius Nicolao protinus expediat et persolvat. Insuper eciam promittimus et spondemus legittimo pre- sencium litterarum possessori in nullo premissorum derogare, sed omnia prenotata rata et grata servare tamquam ipsimet Nicolao sepius nominato. —— In cuius rei testimonium et robur perpetue valiturum sigilla nostra propria nec non dilectorum nobis amicorum Sdymiri et Leupoldi de Longa villa sigilla in testimonium supra nos ad preces nostras presentibus sunt appensa. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Georgii mart. Orig. perg. cum 6 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo praepositurae in Ceský Krumlov sign. A 1I. Sigilla: 1) in clipeo corona; S. TEVDRYCI D CZEGETYCZ. 2) in clenodio corona; + S. .WOYTECh DE CZEGET IVJ. 3) tria capita sub pileo; S LEVPOLDI1I CZEGETICZ. 4) in clenodio corona, laesum; 5), 6) laesa. — In dorso manu saec. XIV: Ex parte vendicione (!) sex curias in Chunraticz Nicolao Pilzner, civi in Sicca, et heredibus suis. — Edd. Schmidt-Picha, UB der Stadt Krummau p. 34 n. 125. — Contulit Rynešová — HU — [MJ. 486) 1360 apr. 26. Avinione. Innocentius papa VI Treverensem, Salzburgensem, Moguntinum, Pragensem archiepis- copos, Augustensem, Mindensem, Constantiensem episcopos nec non Guilelmum [de Lestkov ], decanum ecclesiae Wissegradensis, rogat, ut Karolum imperatorem et regem inducant, ut Aegidio, episcopo Sabinensi, apostolicae sedis legato, contra Bernabonem de Vicecomitibus auxilium praestet, eidem Bernaboni mandando, ut ab invasione et molestatione terrarum ecclesiae Romanae desistat. Sane prout ad fraternitatis tuae noticiam. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 57 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. 1I p. 429 n. 1076. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 152 n. 524. — Reg. imp. VIII Päbste 376. — [LJ. Dat. Auinione VI kal. maii a. octavo. 487) 1360 apr. 26. Pragae. Johlinus Junossii, civis Maioris civitatis Pragensis, permutationem suorum quondam bonorum in Okrouhlý pro bonis in Mořina inter Karolum imperatorem et regem et monaste- rium Slavorum cum ipsius consensu factam esse promulgat et suo successorumque suorum nomine omni iure in dictis bonis renuntiat. — me Johelinum Junossii, civem Maioris civitatis Pragensis, per- Noverint universi — mutationem alias inter invict. et glor. dominum meum, d. Karolum, Romanorum impera- torem et Boemie regem, parte ex una, cum curia, aratura, agris cultis et incultis, silvis seu rubetis, pratis, pascuis, vinea, aquis et aquarum decursibus cum ipsarum pertinenciis in Okruhly, que olim mee fuerunt, et religg. vv. abbatem et conventum Slavorum mo- nasterii s. Jeronimi, ord. s. Benedicti, Nove civitatis Pragensis, parte ex altera, cum bonis in Superiori Morsina, que ipsorum fuerunt, factam de bona mea voluntate et consensu fore factam1). Et promitto pro me et meis heredibus bona fide, quod contra huiusmodi permuta- cionem ullo unquam tempore venire vel facere nolo per me, alium vel alios, verbo vel facto, publice vel occulte aliquo ingenio, causa seu racione, renunccians omni iuri, quod
312 Regesta Bohemiae et Moraviae. proinde nos percepta plenius et modo venditas nos ..viri fratres prefati promisimus et fide sincera manibus coniunctis sine omni dolo atque fraude promittimus dicto Nicolao et suis heredibus exbrigare —— per omnem modum et formam iuris, prout ius terre expostulat et requirit. Preterea quicumque hominum dictum Nicolaum aut heredes suos affinitatis vel alterius cuiuscumque causa vel occasione abinde abicere conaretur seu amovere, vo- lumus, ut augmentum tercie partis pecunie supra pecunias capitales dicto sepius Nicolao protinus expediat et persolvat. Insuper eciam promittimus et spondemus legittimo pre- sencium litterarum possessori in nullo premissorum derogare, sed omnia prenotata rata et grata servare tamquam ipsimet Nicolao sepius nominato. —— In cuius rei testimonium et robur perpetue valiturum sigilla nostra propria nec non dilectorum nobis amicorum Sdymiri et Leupoldi de Longa villa sigilla in testimonium supra nos ad preces nostras presentibus sunt appensa. Act. et dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Georgii mart. Orig. perg. cum 6 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo praepositurae in Ceský Krumlov sign. A 1I. Sigilla: 1) in clipeo corona; S. TEVDRYCI D CZEGETYCZ. 2) in clenodio corona; + S. .WOYTECh DE CZEGET IVJ. 3) tria capita sub pileo; S LEVPOLDI1I CZEGETICZ. 4) in clenodio corona, laesum; 5), 6) laesa. — In dorso manu saec. XIV: Ex parte vendicione (!) sex curias in Chunraticz Nicolao Pilzner, civi in Sicca, et heredibus suis. — Edd. Schmidt-Picha, UB der Stadt Krummau p. 34 n. 125. — Contulit Rynešová — HU — [MJ. 486) 1360 apr. 26. Avinione. Innocentius papa VI Treverensem, Salzburgensem, Moguntinum, Pragensem archiepis- copos, Augustensem, Mindensem, Constantiensem episcopos nec non Guilelmum [de Lestkov ], decanum ecclesiae Wissegradensis, rogat, ut Karolum imperatorem et regem inducant, ut Aegidio, episcopo Sabinensi, apostolicae sedis legato, contra Bernabonem de Vicecomitibus auxilium praestet, eidem Bernaboni mandando, ut ab invasione et molestatione terrarum ecclesiae Romanae desistat. Sane prout ad fraternitatis tuae noticiam. Ex arch. Vat. R. Vat. 240 fol. 57 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. 1I p. 429 n. 1076. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI pag. 152 n. 524. — Reg. imp. VIII Päbste 376. — [LJ. Dat. Auinione VI kal. maii a. octavo. 487) 1360 apr. 26. Pragae. Johlinus Junossii, civis Maioris civitatis Pragensis, permutationem suorum quondam bonorum in Okrouhlý pro bonis in Mořina inter Karolum imperatorem et regem et monaste- rium Slavorum cum ipsius consensu factam esse promulgat et suo successorumque suorum nomine omni iure in dictis bonis renuntiat. — me Johelinum Junossii, civem Maioris civitatis Pragensis, per- Noverint universi — mutationem alias inter invict. et glor. dominum meum, d. Karolum, Romanorum impera- torem et Boemie regem, parte ex una, cum curia, aratura, agris cultis et incultis, silvis seu rubetis, pratis, pascuis, vinea, aquis et aquarum decursibus cum ipsarum pertinenciis in Okruhly, que olim mee fuerunt, et religg. vv. abbatem et conventum Slavorum mo- nasterii s. Jeronimi, ord. s. Benedicti, Nove civitatis Pragensis, parte ex altera, cum bonis in Superiori Morsina, que ipsorum fuerunt, factam de bona mea voluntate et consensu fore factam1). Et promitto pro me et meis heredibus bona fide, quod contra huiusmodi permuta- cionem ullo unquam tempore venire vel facere nolo per me, alium vel alios, verbo vel facto, publice vel occulte aliquo ingenio, causa seu racione, renunccians omni iuri, quod
Strana 313
Annus 1360 apr. 23.—27. 313 cum ipsarum appendiciis in Okruhly predictis mihi et heredibus meis in curia, aratura conpetebat, conpetit seu conpetere poterit quomodolibet in futurum. In cuius rei evidenciam sigilllum meum, in testimonium vero sigilla diserr. vv. Nicolai Raymbote iudicis, Sydlini institoris necnon Pauli de Glatz, iuratorum civium Maioris civitatis Pragensis, ad preces meas presentibus sunt appensa. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in crastino s. Marci ew. Cop. saec XV in Registro Slavorum p. 40 Pragae in archivo civitatis. — Edd. Helmling - Horcicka, Das vollst. Registrum Slavorum p. 76 n. 34. — [L]. 1) Cf. superius n. 355. 488) 1360 apr. 27. Čes. Krumlov. Fratres de Libotyně pecuniam pro bonis in Čichtice venditis se a fratribus de Rosenberg accepisse fatentur. Hinko et Cunsso fratres germani, filii d. Alberti militis olym de Libotin dicti, notifi- camus t. p. u., quod nobb. domini dd. nostri graciosi Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes fratres de Rosenberch nobis ceterisque fratribus nostris ducentas triginta sex. gr. Prag., in quibus nobis pro bonis nostris patrimonialibus in villa Czuchtis obligati fuerant, nobis totaliter, integraliter et ex toto in parata et numerata peccunia persolverunt; de quibus ipsos et eorum successores per presentes quitacionis litteras liberos facimus penitus et solutos, nec per amplius pro solucione eorundem bonorum universis pro aliqua alia summa pecunie ipsos monere debemus et tenemur. Harum, quibus sigilla nostra ex certa nostra sciencia appensa sunt, in testimonio literarum. Dat. in Crupnaw a. d. millesimo trecentesi- mo sexagesimo fer. secunda proxima post festum b. Georgii mart. Cop. saec. XIV (B) in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae olim in archivo mon. Ossecensis, nunc Pragae in bibliotheca Nat. et univ. fol. 69 n. 82. Cop. recentior (C) in codice monasterii Alto- vadensis. — Ed. (C) Pangerl, UB Goldenkron p. 213. — Extr. (B) Emler, O rukop. priv. pánů z Rosen- berka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 324 n. 82. — Schmidt-Picha, UB d. St. Krummau I p. 35 n. 126. — HU — IMJ. 489) 1360 apr. 27. Brunae. Karolus imperator et rex Wernhero militi curiam cum aratura in Mořina et reditus annuos in feudum militare confert. Nobili Wernhero militi, familiari et fid. suo dil. graciam suam etc. Licet pro- vide dispensatricis nature discrecio et subtilitatis eius ingeniosa sagacitas te, sicut vulgarium tenet opinio, tam in statura corporis, quam in naturalium virium qualitate quodammodo neglexisse credatur, dum te carnales oculi conspiciunt statura brevem, pusillum corpore et membris corporalibus diminutum, tamen dulcis ipsius benignitas et native generositatis ipsius quidem insignis et predicanda nobilitas hoc mentis lumine et inteligencie radio signanter redimit, quod in corporis viribus dinosceris amisisse. Nam sicut levitate corporis suffultus fore dinosceris, sic te levium rerum, puta volatilium et saltancium canum, delectat venacio et miro modo tue delectacioni quedam deliciosa con- surgit leticia, dum florentis amenitate temporis et sub vernali temperie rite prospicis inimicum distidium accipitris et columbe. Quibus consideratis et diligenti prospectis exa- mine, ut negocii tui grata condicio in regalibus eciam floreat et exerceatur solaciis teque ad nostra obsequia prestancius invitemus, tibi velud benemerito et tui contemplacione tuis heredibus curiam cum aratura sua, quam in maiori villa Morzina tenemus, ac decem
Annus 1360 apr. 23.—27. 313 cum ipsarum appendiciis in Okruhly predictis mihi et heredibus meis in curia, aratura conpetebat, conpetit seu conpetere poterit quomodolibet in futurum. In cuius rei evidenciam sigilllum meum, in testimonium vero sigilla diserr. vv. Nicolai Raymbote iudicis, Sydlini institoris necnon Pauli de Glatz, iuratorum civium Maioris civitatis Pragensis, ad preces meas presentibus sunt appensa. Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in crastino s. Marci ew. Cop. saec XV in Registro Slavorum p. 40 Pragae in archivo civitatis. — Edd. Helmling - Horcicka, Das vollst. Registrum Slavorum p. 76 n. 34. — [L]. 1) Cf. superius n. 355. 488) 1360 apr. 27. Čes. Krumlov. Fratres de Libotyně pecuniam pro bonis in Čichtice venditis se a fratribus de Rosenberg accepisse fatentur. Hinko et Cunsso fratres germani, filii d. Alberti militis olym de Libotin dicti, notifi- camus t. p. u., quod nobb. domini dd. nostri graciosi Petrus, Jodocus, Ulricus et Johannes fratres de Rosenberch nobis ceterisque fratribus nostris ducentas triginta sex. gr. Prag., in quibus nobis pro bonis nostris patrimonialibus in villa Czuchtis obligati fuerant, nobis totaliter, integraliter et ex toto in parata et numerata peccunia persolverunt; de quibus ipsos et eorum successores per presentes quitacionis litteras liberos facimus penitus et solutos, nec per amplius pro solucione eorundem bonorum universis pro aliqua alia summa pecunie ipsos monere debemus et tenemur. Harum, quibus sigilla nostra ex certa nostra sciencia appensa sunt, in testimonio literarum. Dat. in Crupnaw a. d. millesimo trecentesi- mo sexagesimo fer. secunda proxima post festum b. Georgii mart. Cop. saec. XIV (B) in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae olim in archivo mon. Ossecensis, nunc Pragae in bibliotheca Nat. et univ. fol. 69 n. 82. Cop. recentior (C) in codice monasterii Alto- vadensis. — Ed. (C) Pangerl, UB Goldenkron p. 213. — Extr. (B) Emler, O rukop. priv. pánů z Rosen- berka, Zprávy Král. čes. spol. nauk 1877 p. 324 n. 82. — Schmidt-Picha, UB d. St. Krummau I p. 35 n. 126. — HU — IMJ. 489) 1360 apr. 27. Brunae. Karolus imperator et rex Wernhero militi curiam cum aratura in Mořina et reditus annuos in feudum militare confert. Nobili Wernhero militi, familiari et fid. suo dil. graciam suam etc. Licet pro- vide dispensatricis nature discrecio et subtilitatis eius ingeniosa sagacitas te, sicut vulgarium tenet opinio, tam in statura corporis, quam in naturalium virium qualitate quodammodo neglexisse credatur, dum te carnales oculi conspiciunt statura brevem, pusillum corpore et membris corporalibus diminutum, tamen dulcis ipsius benignitas et native generositatis ipsius quidem insignis et predicanda nobilitas hoc mentis lumine et inteligencie radio signanter redimit, quod in corporis viribus dinosceris amisisse. Nam sicut levitate corporis suffultus fore dinosceris, sic te levium rerum, puta volatilium et saltancium canum, delectat venacio et miro modo tue delectacioni quedam deliciosa con- surgit leticia, dum florentis amenitate temporis et sub vernali temperie rite prospicis inimicum distidium accipitris et columbe. Quibus consideratis et diligenti prospectis exa- mine, ut negocii tui grata condicio in regalibus eciam floreat et exerceatur solaciis teque ad nostra obsequia prestancius invitemus, tibi velud benemerito et tui contemplacione tuis heredibus curiam cum aratura sua, quam in maiori villa Morzina tenemus, ac decem
Strana 314
314 Regesta Bohemiae et Moraviae. sex. et decem gr. den. Prag. annales redditus, auctoritate regia Boemie in feudum militare damus, concedimus et donamus cum potestate recipiendi cremacionis ligna de silva Morzina pro usibus calefaccionis tue stube ibidem pariter et coquine, condicione tali, quod tu et heredes tui singuli nostris, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, solaciis cum uno accipitre nobili, qui tua vel ipsorum provisione predoctus actibus venacionum sit utilis et uno cane similiter, qui exerciciis accipitris eiusdem narium odoranti sagacitate deserviat, annis singulis consuetis anni temporibus teneamini et debeatis alludere eo modo, ut dum accipitrem seu canem mori seu perire contigerit aut ex infirmitatum molestiis ad credita sibi per naturam officia non valere, nos, heredes et successores nostri, reges Boemie, tibi alium seu alios procurare et restituere teneamur, neque prius nisi restitucione previa vos ad huiusmodi officii execucionem volumus obligari. Presencium sub imperialis Per d. Luthomus- etc. Datum Brunne anno LX, ind. XIII, V kal. maii, regnorum etc. lensem episcopum cancellarium Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 13. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 92 n. 55. — Reg. imp. VIII 3107. — HU — [MI. 490) 1360 apr. 27. Brunae. Karolus imperator et rex civibus civitatis Polička indulget, ut civitatem pavimentare possint. D. imperator indulget civibus Policzensibus, quod possint pavimentare civitatem et quod ex eo gaudeant et utantur omnibus iuribus, libertatibus et consuetudinibus, quibus cetere civitates utuntur de huiusmodi pavimentacione, ad octo annos continue nume- randos, cum mandato, ut non impediantur. Per d. cancellarium Heinricus Australis. Dat. etc. ut supra1). Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 13v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 94 n. 56. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 560 n. 387. — Reg. imp. VIII 3108. — HU [MJ. 1) In registris praecedunt litterae Wernhero militi a. 1360 V kal. maii datae. 491) 1360 apr. 29. Visitatio Johannis episcopi Olomucensis. Die XXIX mensis aprilis (a. 1360) d. Johannes, episcopus Olomucensis, pro uno biennio per relig. v. fr. Petrum ord. Predic., domini nostri pape penitenciarium, procuratorem suum, visitavit. J. de Campis. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 31 fol 36 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 430 n. 1077. — [L]. 492) 1360 apr. 30. Petrus dictus Prus, ord. Praemonstratensis, cui de parochiali ecclesia in Staňkovice provisum fuit, componit ad mediam partem fructuum, solvendam infra festum b. Michaelis a. 1361. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 14 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 431 n. 1079. — Kirsch, Annaten I p. 265 n. 72. — [Lj.
314 Regesta Bohemiae et Moraviae. sex. et decem gr. den. Prag. annales redditus, auctoritate regia Boemie in feudum militare damus, concedimus et donamus cum potestate recipiendi cremacionis ligna de silva Morzina pro usibus calefaccionis tue stube ibidem pariter et coquine, condicione tali, quod tu et heredes tui singuli nostris, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, solaciis cum uno accipitre nobili, qui tua vel ipsorum provisione predoctus actibus venacionum sit utilis et uno cane similiter, qui exerciciis accipitris eiusdem narium odoranti sagacitate deserviat, annis singulis consuetis anni temporibus teneamini et debeatis alludere eo modo, ut dum accipitrem seu canem mori seu perire contigerit aut ex infirmitatum molestiis ad credita sibi per naturam officia non valere, nos, heredes et successores nostri, reges Boemie, tibi alium seu alios procurare et restituere teneamur, neque prius nisi restitucione previa vos ad huiusmodi officii execucionem volumus obligari. Presencium sub imperialis Per d. Luthomus- etc. Datum Brunne anno LX, ind. XIII, V kal. maii, regnorum etc. lensem episcopum cancellarium Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 13. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 92 n. 55. — Reg. imp. VIII 3107. — HU — [MI. 490) 1360 apr. 27. Brunae. Karolus imperator et rex civibus civitatis Polička indulget, ut civitatem pavimentare possint. D. imperator indulget civibus Policzensibus, quod possint pavimentare civitatem et quod ex eo gaudeant et utantur omnibus iuribus, libertatibus et consuetudinibus, quibus cetere civitates utuntur de huiusmodi pavimentacione, ad octo annos continue nume- randos, cum mandato, ut non impediantur. Per d. cancellarium Heinricus Australis. Dat. etc. ut supra1). Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 13v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 94 n. 56. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 560 n. 387. — Reg. imp. VIII 3108. — HU [MJ. 1) In registris praecedunt litterae Wernhero militi a. 1360 V kal. maii datae. 491) 1360 apr. 29. Visitatio Johannis episcopi Olomucensis. Die XXIX mensis aprilis (a. 1360) d. Johannes, episcopus Olomucensis, pro uno biennio per relig. v. fr. Petrum ord. Predic., domini nostri pape penitenciarium, procuratorem suum, visitavit. J. de Campis. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 31 fol 36 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 430 n. 1077. — [L]. 492) 1360 apr. 30. Petrus dictus Prus, ord. Praemonstratensis, cui de parochiali ecclesia in Staňkovice provisum fuit, componit ad mediam partem fructuum, solvendam infra festum b. Michaelis a. 1361. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 14 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 431 n. 1079. — Kirsch, Annaten I p. 265 n. 72. — [Lj.
Strana 315
Annus 1360 apr. 27.—maii 1. 315 493 1360 m. apr. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico de Valdštejn occasione matrimonii cum filia Herbordi de Janovice uniti 200 sexagenas gr. dare promittit. — n. f. etc., quod quia nob. Heinricus de Woldesteyn, fid. noster dil., iuxta nostre celsitudinis voluntatem et consilium nobilem Helenam filiam quondam nobilis Herbordi de Janowicz, devotam nostram dil., legittimam duxit uxorem, sibi in ducentis sex. gr. den. Prag. de speciali nostre pietatis gracia, ut eo melius cum dicta coniunge sua in augmentandis rebus suis proficere possit et valeat, decrevimus et volumus subvenire, promittentes dicto Heinrico ac nobili Czenkoni dicto Cruschina de Reychemberg“), patruo dicti Heinrici, fid. nostro, cum ipso, quod nos ducentas sex. gr. predictas Heinrico prefato infra unius anni spacium, inchoando a festo s. Georgii proxime nunc futuro, usque ad revolucionem anni ipsius integram largiri et donare volumus, dubio quocunque remoto, quodque si pre- missa infra dictum spacium temporis nostra serenitas non faceret, extunc Heinrico et Czenkoni prefatis de certa nostra sciencia promittimus et spondemus aliqua bona in regno nostro Boemie, in quibus quoad percepcionem pecunie huiusmodi plenarie contentari valebunt, indubie assignare ipsosque bona eadem eis taliter assignata tam diu cum universis suis pertinenciis et usibus promittere sine impedimento quolibet possidere, quousque ipsis de predicta pecunia a nobis omnimode fuerit satisfactum. — Dat. Prage anno LX, ind. XIII, IIb) kal. maii, regn. nostr. a. XIV, imperii vero VI. Per d. Buschonem de Wil- harticz Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 13v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 94 n. 57. — Reg. imp. VIII 3106. — HU — [MJ. a) sic in reg. b) Dies perperam ascriptus esse videtur, nam 27 apr. litterae imperatoris iam Bru- nae datae sunt. 494) 1360 maii 1. Chvojen. Vrativogius, canonicus ecclesiae Pragensis, Stiborius, sacrista eiusdem ecclesiae, et Bohunko de Radotin, fratres germani, una cum fratribus Adam de Slavkov, Johanne et Theoderico de Chvojinek ecclesiam in Chvojno dotant. In nom. s. et indiv. trin. am. Noverint universi —, quod nos Wratiuogius Cstiborii olim de Mlykouicz, canonicus s. Pragensis eccl., et Cstiborius, sacrista eiusdem eccl. Pragensis, una cum Bohunkone de Radothyn, fratres germani, Adam de Slawkow, Johannes et Theodricus, fratres germani in Chwogen minori, avunculi nostri karissimi, sana mente, matura deliberacione et consilio prehabitis, attendentes necnon perspicue prospicientes fluidam, brevem et in“) [certam humalne condicionis mutabilitatem, salvatoris consiliis et eius apostoli inherentes documentis: quidquid fecistis uni ex minimis meis, michi fecistis, et si quis dederit eciam calicem tantum aque frigide in nomi[ne meo, accipijet mercedem suam, et qui seminat in benediccionibus, de benediccionibus et metet vitam eternam, desiderantes pro temporalibus celestia felici commercio commutare in laudem et gloriam omnipotentis domini dei“) [necnon glori osissime genitricis perpetue virg. Marie ac omnium sanctorum et specialiter s. Wenczeslay mart., nostri et ecclesie parrochialis in villa predicta Chwogen patroni, necnon bb. Philippi et Jacobi apostt. et in d“)[ivini cultus auglmentum, pro nostrarum ac parentum et progenitorum consanguineorumque nostrorum remedio animarum de bonis nostris nobis a domino deo colatis, primo curiam cum area in fine dicte ville Chwogen mino“) [ri, in qua —— nomine] Nedwied residet, sitam cum hereditate quatuordecim mensurarum et prato, prout predictus Nedwied tenet; item pratum magnum
Annus 1360 apr. 27.—maii 1. 315 493 1360 m. apr. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico de Valdštejn occasione matrimonii cum filia Herbordi de Janovice uniti 200 sexagenas gr. dare promittit. — n. f. etc., quod quia nob. Heinricus de Woldesteyn, fid. noster dil., iuxta nostre celsitudinis voluntatem et consilium nobilem Helenam filiam quondam nobilis Herbordi de Janowicz, devotam nostram dil., legittimam duxit uxorem, sibi in ducentis sex. gr. den. Prag. de speciali nostre pietatis gracia, ut eo melius cum dicta coniunge sua in augmentandis rebus suis proficere possit et valeat, decrevimus et volumus subvenire, promittentes dicto Heinrico ac nobili Czenkoni dicto Cruschina de Reychemberg“), patruo dicti Heinrici, fid. nostro, cum ipso, quod nos ducentas sex. gr. predictas Heinrico prefato infra unius anni spacium, inchoando a festo s. Georgii proxime nunc futuro, usque ad revolucionem anni ipsius integram largiri et donare volumus, dubio quocunque remoto, quodque si pre- missa infra dictum spacium temporis nostra serenitas non faceret, extunc Heinrico et Czenkoni prefatis de certa nostra sciencia promittimus et spondemus aliqua bona in regno nostro Boemie, in quibus quoad percepcionem pecunie huiusmodi plenarie contentari valebunt, indubie assignare ipsosque bona eadem eis taliter assignata tam diu cum universis suis pertinenciis et usibus promittere sine impedimento quolibet possidere, quousque ipsis de predicta pecunia a nobis omnimode fuerit satisfactum. — Dat. Prage anno LX, ind. XIII, IIb) kal. maii, regn. nostr. a. XIV, imperii vero VI. Per d. Buschonem de Wil- harticz Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 13v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 94 n. 57. — Reg. imp. VIII 3106. — HU — [MJ. a) sic in reg. b) Dies perperam ascriptus esse videtur, nam 27 apr. litterae imperatoris iam Bru- nae datae sunt. 494) 1360 maii 1. Chvojen. Vrativogius, canonicus ecclesiae Pragensis, Stiborius, sacrista eiusdem ecclesiae, et Bohunko de Radotin, fratres germani, una cum fratribus Adam de Slavkov, Johanne et Theoderico de Chvojinek ecclesiam in Chvojno dotant. In nom. s. et indiv. trin. am. Noverint universi —, quod nos Wratiuogius Cstiborii olim de Mlykouicz, canonicus s. Pragensis eccl., et Cstiborius, sacrista eiusdem eccl. Pragensis, una cum Bohunkone de Radothyn, fratres germani, Adam de Slawkow, Johannes et Theodricus, fratres germani in Chwogen minori, avunculi nostri karissimi, sana mente, matura deliberacione et consilio prehabitis, attendentes necnon perspicue prospicientes fluidam, brevem et in“) [certam humalne condicionis mutabilitatem, salvatoris consiliis et eius apostoli inherentes documentis: quidquid fecistis uni ex minimis meis, michi fecistis, et si quis dederit eciam calicem tantum aque frigide in nomi[ne meo, accipijet mercedem suam, et qui seminat in benediccionibus, de benediccionibus et metet vitam eternam, desiderantes pro temporalibus celestia felici commercio commutare in laudem et gloriam omnipotentis domini dei“) [necnon glori osissime genitricis perpetue virg. Marie ac omnium sanctorum et specialiter s. Wenczeslay mart., nostri et ecclesie parrochialis in villa predicta Chwogen patroni, necnon bb. Philippi et Jacobi apostt. et in d“)[ivini cultus auglmentum, pro nostrarum ac parentum et progenitorum consanguineorumque nostrorum remedio animarum de bonis nostris nobis a domino deo colatis, primo curiam cum area in fine dicte ville Chwogen mino“) [ri, in qua —— nomine] Nedwied residet, sitam cum hereditate quatuordecim mensurarum et prato, prout predictus Nedwied tenet; item pratum magnum
Strana 316
316 Regesta Bohemiae et Moraviae. —— villa Chleb penes opidum Nethworzicz penes villam Jablona, quod olim Jesco abinde“) sita quatuor laneos cum medio laneo et novem tinis hereditatis, quos laneos tenent pronunc — — Mateyg, Mikes et Marzik, et solvunt annuatim incole eiusdem ville Hawel, Petrus,“) sex sex. gr. cum quinquaginta quatuor gr. prefate eccl. in Chwogen minori et specialiter ad altare ss. Philippi et Jaco“)[bi apostt.] — — oneribus, pactis et condicionibus infra- scriptis damus, legamus, conferimus et donamus iure hereditario perpetue cum omni dominio, libertate, utilitate et obvencionibus omnibus") — [per ministrum dicti] altaris ss. Philippi et Jacobi apostt. in perpetuum, qui erit pro tempore, et eius successores libere et pacifice tenenda, possidenda, utifruenda et habenda, ita videlicet, quod ad predictum“) [altare— perso]na sufficiens, que infra spacium unius anni possit et teneatur in presbiterum ordinari per nos Wratiuogium canonicum et Cstiborium sacristam Pragensem predictos, quamdiu vix") [erimus, post mortem vero nostram —— deilnceps per plebanum predicte ecclesie parrochialis in Chwogen pro media parte iuris patronatus et per patronos prefate eccl. in Chwogen, pro altera media parte per rev. in Cr. patrem et d“)[ominum] ——, qui est et erit pro tempore, in perpetuum instituenda canonice debebit presentari. Insuper addicimus, disponimus et ordinamus et hoc seu tale onus seu onera eidem altario ss.“) [Philippi et Jacobi apostt. et eius ministrils singulis, qui erunt pro tempore, in perpetuum solvendum et sol- venda. In principio dotacionis inponimus et imposuimus, quod quilibet minister eiusdem altaris,") qu'i est et erit pro tempore —— cu]m dimidia sex. gr. Prag. monete den. vel va- lorem eiusdem summe, si moneta mutaretur, annis singulis nomine et racione veri census et oneris, per nos, ut prefer“) [tur,] —— ville Chleb predicte divisim infra octavas festi s. Georgii septuaginta quinque gr. et infra octavas festi s. Galli similiter septuaginta quinque gr. ad manus prefati d. Wra“)[tiuogii] —— huius modi censuum usufructum ad vite sue tempora de nostro consensu communi reservavit et reservat ac retinet, eo vero de hac vita —— ad eccl. Pragensem migrante vicario d. archiepiscopi Pragensis in ipsa eccl. Pragensia)— in castro Pragensi apportans suis laboribus et expensis, difficultate et contradiccione qualibet remota, per se vel nunccium suum dare, solvere, presentare et assignare debeat, astrictus“) — [vicariu]s d. archiepiscopi, collecto predicto censu toto pro anno quolibet, videlicet duarum sex. et triginta gr. in unum, cum dies anniversarius obitus prefati d. Wratiuogii insta- bit, ipso die") [anniversarii] —pro remedio anime ipsius d. Wratiuogii in prefata eccl. Pra- gensi eundem censum hoc modo et ordine dispensabit et dividet per se vel per sacristam Pra- gensem aut per divisorem seu diviso") [res —— a]d missam defunctorum eodem die cantan- dam viginti quatuor hal. den. cum totidem candelis dabit et assignabit; item quindecim gr. pro triginta missis eodem die legendis inter triginta presbiteros“)—cuilibet per medium gr. dispensabit, pro pane inter pauperes unum gr. erogabit, pro se racione laboris decem gr. reti- nebit; de residuis vero duabus sex. singulis prelatis et canonicis, se et magistro scole incluso, qui“) [misse defu]nctorum et commendacioni interfuerint per duos gr., decano vero quatuor gr. assignabit, residuum vero, quod superfuerit, inter ministros et vicarios, data de hoc sexta parte clericis choralibus, more solito dividatur. I“) [tem dis]ponimus et ordinamus, quatenus prefatus altarista seu minister altaris ss. Philippi et Jacobi apostt. in predicta eccl. in Chwogen, qui erit pro tempore, diem anniversarium obitus prefati d. Wratiuogii in eadem eccl. in Chwogen annis singulis agere teneatur expendendo et exponendo de bonis dicte ville Chleb tredecim gr.: dabit enim pro vigiliis et missa defunctorum in vigilia eiusdem diei et eodem die legenda vel cantanda plebano ibidem in Chwogen quatuor gr. et unam candelam valoris unius gr. Item quatuor gr. dabit quatuor sacerdotibus ad quatuor missas defunctorum eodem die legendas. Item eodem die pro remedio anime predicti d. Wratiuogii in prandio quatuor pauperes pascet et cuilibet eorum dabit duos vel unum hal.; vel si nollet eos pascere, extunc quatuor gr. sub testimonio plebani Chwoynensis inter pauperes dividere teneatur. Item ordinamus et disponimus, quatenus idem minister altaris predicti ss. Philippi et Jacobi apostt. de prescriptis bonis ville Chleb predicto altari deputatis et
316 Regesta Bohemiae et Moraviae. —— villa Chleb penes opidum Nethworzicz penes villam Jablona, quod olim Jesco abinde“) sita quatuor laneos cum medio laneo et novem tinis hereditatis, quos laneos tenent pronunc — — Mateyg, Mikes et Marzik, et solvunt annuatim incole eiusdem ville Hawel, Petrus,“) sex sex. gr. cum quinquaginta quatuor gr. prefate eccl. in Chwogen minori et specialiter ad altare ss. Philippi et Jaco“)[bi apostt.] — — oneribus, pactis et condicionibus infra- scriptis damus, legamus, conferimus et donamus iure hereditario perpetue cum omni dominio, libertate, utilitate et obvencionibus omnibus") — [per ministrum dicti] altaris ss. Philippi et Jacobi apostt. in perpetuum, qui erit pro tempore, et eius successores libere et pacifice tenenda, possidenda, utifruenda et habenda, ita videlicet, quod ad predictum“) [altare— perso]na sufficiens, que infra spacium unius anni possit et teneatur in presbiterum ordinari per nos Wratiuogium canonicum et Cstiborium sacristam Pragensem predictos, quamdiu vix") [erimus, post mortem vero nostram —— deilnceps per plebanum predicte ecclesie parrochialis in Chwogen pro media parte iuris patronatus et per patronos prefate eccl. in Chwogen, pro altera media parte per rev. in Cr. patrem et d“)[ominum] ——, qui est et erit pro tempore, in perpetuum instituenda canonice debebit presentari. Insuper addicimus, disponimus et ordinamus et hoc seu tale onus seu onera eidem altario ss.“) [Philippi et Jacobi apostt. et eius ministrils singulis, qui erunt pro tempore, in perpetuum solvendum et sol- venda. In principio dotacionis inponimus et imposuimus, quod quilibet minister eiusdem altaris,") qu'i est et erit pro tempore —— cu]m dimidia sex. gr. Prag. monete den. vel va- lorem eiusdem summe, si moneta mutaretur, annis singulis nomine et racione veri census et oneris, per nos, ut prefer“) [tur,] —— ville Chleb predicte divisim infra octavas festi s. Georgii septuaginta quinque gr. et infra octavas festi s. Galli similiter septuaginta quinque gr. ad manus prefati d. Wra“)[tiuogii] —— huius modi censuum usufructum ad vite sue tempora de nostro consensu communi reservavit et reservat ac retinet, eo vero de hac vita —— ad eccl. Pragensem migrante vicario d. archiepiscopi Pragensis in ipsa eccl. Pragensia)— in castro Pragensi apportans suis laboribus et expensis, difficultate et contradiccione qualibet remota, per se vel nunccium suum dare, solvere, presentare et assignare debeat, astrictus“) — [vicariu]s d. archiepiscopi, collecto predicto censu toto pro anno quolibet, videlicet duarum sex. et triginta gr. in unum, cum dies anniversarius obitus prefati d. Wratiuogii insta- bit, ipso die") [anniversarii] —pro remedio anime ipsius d. Wratiuogii in prefata eccl. Pra- gensi eundem censum hoc modo et ordine dispensabit et dividet per se vel per sacristam Pra- gensem aut per divisorem seu diviso") [res —— a]d missam defunctorum eodem die cantan- dam viginti quatuor hal. den. cum totidem candelis dabit et assignabit; item quindecim gr. pro triginta missis eodem die legendis inter triginta presbiteros“)—cuilibet per medium gr. dispensabit, pro pane inter pauperes unum gr. erogabit, pro se racione laboris decem gr. reti- nebit; de residuis vero duabus sex. singulis prelatis et canonicis, se et magistro scole incluso, qui“) [misse defu]nctorum et commendacioni interfuerint per duos gr., decano vero quatuor gr. assignabit, residuum vero, quod superfuerit, inter ministros et vicarios, data de hoc sexta parte clericis choralibus, more solito dividatur. I“) [tem dis]ponimus et ordinamus, quatenus prefatus altarista seu minister altaris ss. Philippi et Jacobi apostt. in predicta eccl. in Chwogen, qui erit pro tempore, diem anniversarium obitus prefati d. Wratiuogii in eadem eccl. in Chwogen annis singulis agere teneatur expendendo et exponendo de bonis dicte ville Chleb tredecim gr.: dabit enim pro vigiliis et missa defunctorum in vigilia eiusdem diei et eodem die legenda vel cantanda plebano ibidem in Chwogen quatuor gr. et unam candelam valoris unius gr. Item quatuor gr. dabit quatuor sacerdotibus ad quatuor missas defunctorum eodem die legendas. Item eodem die pro remedio anime predicti d. Wratiuogii in prandio quatuor pauperes pascet et cuilibet eorum dabit duos vel unum hal.; vel si nollet eos pascere, extunc quatuor gr. sub testimonio plebani Chwoynensis inter pauperes dividere teneatur. Item ordinamus et disponimus, quatenus idem minister altaris predicti ss. Philippi et Jacobi apostt. de prescriptis bonis ville Chleb predicto altari deputatis et
Strana 317
Annus 1360 maii 1. 317 donatis in die anniversario d. Cstiborii sacriste Pragensis prefati annis singulis cum et quociens occurret, tres gr. expendere teneatur dando ad ecclesiam in Chwogen predictam unam candelam pro medio gr. et medium gr. pauperibus dividet sub testimonio plebani predicti in Chwogen. Eidem vero plebano ad missam et vigilias defunctorum cantandas vel legendas duos gr. dare et solvere tenebitur et debebit. Et eodem modo de eisdem bonis ville predicte Chleb prefatus minister aget in predicta eccl. in Chwogen diem anniversarium obitus ave prefatorum dominorum Wratiuogii et Cstiborii fel. mem. d. Przibcze de Binicz, amitte nostre, qui cadit in vigilia s. Georgii mart. Item aget dies anniversarios parentum eorumdem, videlicet Cstiborii de Mlikouicz, qui venit in vigilia b. Gregorii pape et conf., et Katherine, conthoralis eiusdem Cstiborii, qui solet esse in crastino s. Laurencii mart., in quolibet anniversariorum eorumdem tres gr. similiter et eodem modo prout in anni- versario prefati d. Cstiborii sacriste Pragensis apud sepedictam eccl. in Chwogen expen- dendo. Insuper pro eisdem tribus anniversariis, videlicet d. Przibcze de [Binicz] et Cstiborii et Katherine de Mlikowicz in eccl. par. in opido Nethworzicz, ubi requiescunt eorum corpora, idem minister singulis annis novem gr. expendere teneatur in vigilia cuiuslibet eorumdem trium anniversario") [rum plebano in] Nethworzicz et eius sociis duos gr. et candelam pro- medio gr. per se vel suum nunccium assignando racione vigiliarum et misse defunctorum celebrandarum pro animabus eorundem inter pauperes vero medium gr. dividet“)—[penes ecclesiam] supradictam. Item in anniversario Ade de Slawkow, avunculi nostri predicti, apud predictam eccl. in Chwogen annis singulis cum et quociens occurret peragendo tres gr. expendet eodem modo et similiter, prout superius descriptum est“), [in anniversa]rio d. Cstiborii, sacriste Pragensis memorati, adiecta secunda missa defunctorum, quam predictus altarista eodem die per se vel alium pro anima eius legere non obmittat. Ceterum duos anniversarios parentum ipsius Ade scilicet d.“) [Miroslai] et eius conthoralis, d. Gylcze de Chwogen, predictus minister aput dictam eccl. in Chwogen in vigilia translacionis s. Wenczeslai aget et exequetur, sex gr. in eis eodem modo, prout in anniversario prefati d. Cst“) iborii sacris]te Pragensis describitur, expendendo. Preterea volumus, providemus, disponimus et ordinamus, quatenus prefatum altare ss. Philippi et Jacobi apostt. officium seu beneficium presbiteriale sit et esse censeatur et per eius“) [ministrum, cum] sibi deus amplius inspirare non dignaretur, saltem omni septimana seu ebdomada in eodem altari due misse, una pro defunctis et alia, quam ipse volet, pro remedio animarum nostrarum progenitorumque et consangui- neorum") [nost] rorum et aliorum Cristi fidelium in perpetuum debeant celebrari, ita videlicet, quod quandoque idem minister legittime impeditus hoc ipsum, si non per se, extunc per alium ydoneum sacerdotem explere tenebitur et debebit. Item disponimus, vol“)[umus et ordinamus, quod prefatus minister, qui erit pro tempore, apud altare predictum ibidem in villa Chwogen personalem et continuam residenciam faciat et nullam dignitatem, perso- natum, officium seu beneficium ecclesiasticum simul cum prefato alt“)[ari] dotato valeat possidere et tenere, sed si quam dignitatem, officium, personatum vel beneficium cum cura vel sine cura prefatum altare obtinens fuerit canonice assecutus et institutus in aliquo premissorum, statim predictum“) [altare amittat?] et ad illud alia persona ydonea poterit et debet presentari; si vero aliquod ex premissis habens, tenens et possidens ad predictum altare se passus fuerit et admiserit institui, statim hoc, quod prius obtinebat, quidquid sit dig“)[nitas, personatus], officium seu quodlibet beneficium ecclesiasticum vacet et vacabit ipso facto. Ceterum ut materia et occasio cuiuslibet questionis et altercacionum amputetur, volumus et ordinamus, quod prefatus minister, qui fuerit pro“) [tempore, — alta]ris offer- torium et oblaciones, quod et que penes ipsam ecclesiam vel in ipsa ecclesia in Chwogen eciam in altari predicto ss. Philippi et Jacobi apostt. ipso ministro vel alio loco eius sacerdote“) — extra officium, quod offertur vel infertur non percipiat colore quocumque quesito, quia hec et eiusmodi pertinent et spectant ad plebanum ibidem in Chwogen et eius vicarios —— et clericum, salvo si quid“) offertorio vel oblacionibus liberaliter donaretur, hoc tunc
Annus 1360 maii 1. 317 donatis in die anniversario d. Cstiborii sacriste Pragensis prefati annis singulis cum et quociens occurret, tres gr. expendere teneatur dando ad ecclesiam in Chwogen predictam unam candelam pro medio gr. et medium gr. pauperibus dividet sub testimonio plebani predicti in Chwogen. Eidem vero plebano ad missam et vigilias defunctorum cantandas vel legendas duos gr. dare et solvere tenebitur et debebit. Et eodem modo de eisdem bonis ville predicte Chleb prefatus minister aget in predicta eccl. in Chwogen diem anniversarium obitus ave prefatorum dominorum Wratiuogii et Cstiborii fel. mem. d. Przibcze de Binicz, amitte nostre, qui cadit in vigilia s. Georgii mart. Item aget dies anniversarios parentum eorumdem, videlicet Cstiborii de Mlikouicz, qui venit in vigilia b. Gregorii pape et conf., et Katherine, conthoralis eiusdem Cstiborii, qui solet esse in crastino s. Laurencii mart., in quolibet anniversariorum eorumdem tres gr. similiter et eodem modo prout in anni- versario prefati d. Cstiborii sacriste Pragensis apud sepedictam eccl. in Chwogen expen- dendo. Insuper pro eisdem tribus anniversariis, videlicet d. Przibcze de [Binicz] et Cstiborii et Katherine de Mlikowicz in eccl. par. in opido Nethworzicz, ubi requiescunt eorum corpora, idem minister singulis annis novem gr. expendere teneatur in vigilia cuiuslibet eorumdem trium anniversario") [rum plebano in] Nethworzicz et eius sociis duos gr. et candelam pro- medio gr. per se vel suum nunccium assignando racione vigiliarum et misse defunctorum celebrandarum pro animabus eorundem inter pauperes vero medium gr. dividet“)—[penes ecclesiam] supradictam. Item in anniversario Ade de Slawkow, avunculi nostri predicti, apud predictam eccl. in Chwogen annis singulis cum et quociens occurret peragendo tres gr. expendet eodem modo et similiter, prout superius descriptum est“), [in anniversa]rio d. Cstiborii, sacriste Pragensis memorati, adiecta secunda missa defunctorum, quam predictus altarista eodem die per se vel alium pro anima eius legere non obmittat. Ceterum duos anniversarios parentum ipsius Ade scilicet d.“) [Miroslai] et eius conthoralis, d. Gylcze de Chwogen, predictus minister aput dictam eccl. in Chwogen in vigilia translacionis s. Wenczeslai aget et exequetur, sex gr. in eis eodem modo, prout in anniversario prefati d. Cst“) iborii sacris]te Pragensis describitur, expendendo. Preterea volumus, providemus, disponimus et ordinamus, quatenus prefatum altare ss. Philippi et Jacobi apostt. officium seu beneficium presbiteriale sit et esse censeatur et per eius“) [ministrum, cum] sibi deus amplius inspirare non dignaretur, saltem omni septimana seu ebdomada in eodem altari due misse, una pro defunctis et alia, quam ipse volet, pro remedio animarum nostrarum progenitorumque et consangui- neorum") [nost] rorum et aliorum Cristi fidelium in perpetuum debeant celebrari, ita videlicet, quod quandoque idem minister legittime impeditus hoc ipsum, si non per se, extunc per alium ydoneum sacerdotem explere tenebitur et debebit. Item disponimus, vol“)[umus et ordinamus, quod prefatus minister, qui erit pro tempore, apud altare predictum ibidem in villa Chwogen personalem et continuam residenciam faciat et nullam dignitatem, perso- natum, officium seu beneficium ecclesiasticum simul cum prefato alt“)[ari] dotato valeat possidere et tenere, sed si quam dignitatem, officium, personatum vel beneficium cum cura vel sine cura prefatum altare obtinens fuerit canonice assecutus et institutus in aliquo premissorum, statim predictum“) [altare amittat?] et ad illud alia persona ydonea poterit et debet presentari; si vero aliquod ex premissis habens, tenens et possidens ad predictum altare se passus fuerit et admiserit institui, statim hoc, quod prius obtinebat, quidquid sit dig“)[nitas, personatus], officium seu quodlibet beneficium ecclesiasticum vacet et vacabit ipso facto. Ceterum ut materia et occasio cuiuslibet questionis et altercacionum amputetur, volumus et ordinamus, quod prefatus minister, qui fuerit pro“) [tempore, — alta]ris offer- torium et oblaciones, quod et que penes ipsam ecclesiam vel in ipsa ecclesia in Chwogen eciam in altari predicto ss. Philippi et Jacobi apostt. ipso ministro vel alio loco eius sacerdote“) — extra officium, quod offertur vel infertur non percipiat colore quocumque quesito, quia hec et eiusmodi pertinent et spectant ad plebanum ibidem in Chwogen et eius vicarios —— et clericum, salvo si quid“) offertorio vel oblacionibus liberaliter donaretur, hoc tunc
Strana 318
318 Regesta Bohemiae et Moraviae. licite percipiet et habebit. Insuper volumus et ordinamus ad honorem dei et eius sanctorum, —— diebus festivis, quod prefatus minister, qui erit pro tempore, plebanum prefatum“) — cum commode poterit, missas et alia divina officia in eadem eccl. in Chwogen adiuvet de- cantare. Si vero minister prefati altaris ss. Philippi et Jacobi apostt., qui era) [it pro tempore], nta gr. de bonis ville prenotate Chleb prefato d. Wratiuogio vel eo de presenti luce — egresso vicario d. archiepiscopi Pragensis in eccl. predicta Pragensi apud eandem ecclesiam —— terminis] ss. Georgii et Galli et infra septem dies continuos pro ipsa Pragensia) [eccl. eiusmodi festorum octavas sequentes, plene et integre umquam probabili et legittimo im- —— fuerit persolutus] — —, quatenus ipso facto pedimento cessante, quod absit, non“) [— omni die, quo, quot et quibus diebus predictorum sanctorum octavas decursumque septem dierum post eiusmodi octavas immediatorum sequentibus solucionem predictam facere neglexerit vel dis") ——non probando pro quolibet eiusmodi dierum penam unius gr. monete predicte prefato d. Wratiuogio et post eum vicario d. archiepiscopi predicto, qui erit pro —— solo in terminis predictis frequenter tempore, una cum censu vel censibus retentis“) et precipue malivolo ingenio, quod absit, impediretur, ordinent et disponant inter se pre- — — modus scripti domini de gremio ecclesie Pragensis predicte, quos negocium tangit“) suo effectu non careat nec privetur, solucionem vero denariorum pro quolibet anniversa- riorum prescriptorum apud ecclesias parrochiales in Chwogen et Nethworzicz agendorum —— penam quindecim gr. plebano, qui erit pro tempore, in qualibet ecclesiarum facere proa)- iam dictarum cum candela et denariis retentis solvenda contradiccione cessante, tociens minister eiusdem altaris, qui erit pro tempore, in") —— plenarie quoquomodo exequi et explere. Item disponimus, volumus et ordinamus, quod prefatum magnum pratu[m], penes villam Jablona situm, predictus d. Jesco de Chwogen si infra decursum unius anni") mediam sex. gr. den. prope villam Chwogen annuorum reddituum certorum ad predictum altare, ubi nos, predicti altaris dotatores acceptaremus, emerit et comparaverit hereditarie et pro dicto al“) [tari —— disbrilgatos et disbrigandos assignaverit licite valeat et possit pro se rehabere, alioquin apud dictum altare pratum predictum remaneat perpetuo ipso facto. In quorum omnium testimonium et robur perpetuum presentes literas fieri et sigil- lorum nostrorum appensione iussimus roborari. Dat. apud predictam ecclesiam in Chwo- gen a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die ss. Philippi et Jacobi apostt. Orig. perg. valde laesum in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. XII 26 cum 6 sigg. quorum 1, 5, 6) deperdita sunt.; 2) de cera viridi, s. Cristophorus/ WRATIWOGII CANONICI ECCL 1//III. 3) s. Venceslaus cum gladio et clipeo, infra signum cum trifolio/ STIBORII SACI DE PRAG/ I J. 4) galea supra signum quasi unius templi † S ADE DE SLAWKOW (sigilla descripsit Sedláček) — HU — [LJ. a) in orig. locus pertusus. 495) 1360 maii 3. Brunae. Albertus de Křenovice Karolum imperatorem et regem partem debiti sibi solvisse profitetur. ——, das der allirdurchl. Ich Albrecht von Crenewicz bekenne und tu kunt offenlich furste und herre h. Karl, Romischir keiser —— und kunig zu Beheim, meyn liebir genediger herre, mich vier hundirt und achzig sch. guter pehemischir gr. Prag. pfen. an den czweliff hundirt sch., die er mich uff s. Jurgen tag, der nu nehest vergangen ist, bezalhet sûlde haben, hat gerichtet und bezalhet. Dorumb sag ich vorgenanter Albrecht meinen egen. herren den keiser und alle seine burgen, die dofür gelobet haben, derselben vierhundirt und achzig sch., der ich von den egen. czwelifhundirt sch. also beyn bezalhet, gancz und gar quyt, ledig und loze mit diesem brife. Des zu urkunde hab ich meyn ingesigil zu eynem gezeugnuzze der
318 Regesta Bohemiae et Moraviae. licite percipiet et habebit. Insuper volumus et ordinamus ad honorem dei et eius sanctorum, —— diebus festivis, quod prefatus minister, qui erit pro tempore, plebanum prefatum“) — cum commode poterit, missas et alia divina officia in eadem eccl. in Chwogen adiuvet de- cantare. Si vero minister prefati altaris ss. Philippi et Jacobi apostt., qui era) [it pro tempore], nta gr. de bonis ville prenotate Chleb prefato d. Wratiuogio vel eo de presenti luce — egresso vicario d. archiepiscopi Pragensis in eccl. predicta Pragensi apud eandem ecclesiam —— terminis] ss. Georgii et Galli et infra septem dies continuos pro ipsa Pragensia) [eccl. eiusmodi festorum octavas sequentes, plene et integre umquam probabili et legittimo im- —— fuerit persolutus] — —, quatenus ipso facto pedimento cessante, quod absit, non“) [— omni die, quo, quot et quibus diebus predictorum sanctorum octavas decursumque septem dierum post eiusmodi octavas immediatorum sequentibus solucionem predictam facere neglexerit vel dis") ——non probando pro quolibet eiusmodi dierum penam unius gr. monete predicte prefato d. Wratiuogio et post eum vicario d. archiepiscopi predicto, qui erit pro —— solo in terminis predictis frequenter tempore, una cum censu vel censibus retentis“) et precipue malivolo ingenio, quod absit, impediretur, ordinent et disponant inter se pre- — — modus scripti domini de gremio ecclesie Pragensis predicte, quos negocium tangit“) suo effectu non careat nec privetur, solucionem vero denariorum pro quolibet anniversa- riorum prescriptorum apud ecclesias parrochiales in Chwogen et Nethworzicz agendorum —— penam quindecim gr. plebano, qui erit pro tempore, in qualibet ecclesiarum facere proa)- iam dictarum cum candela et denariis retentis solvenda contradiccione cessante, tociens minister eiusdem altaris, qui erit pro tempore, in") —— plenarie quoquomodo exequi et explere. Item disponimus, volumus et ordinamus, quod prefatum magnum pratu[m], penes villam Jablona situm, predictus d. Jesco de Chwogen si infra decursum unius anni") mediam sex. gr. den. prope villam Chwogen annuorum reddituum certorum ad predictum altare, ubi nos, predicti altaris dotatores acceptaremus, emerit et comparaverit hereditarie et pro dicto al“) [tari —— disbrilgatos et disbrigandos assignaverit licite valeat et possit pro se rehabere, alioquin apud dictum altare pratum predictum remaneat perpetuo ipso facto. In quorum omnium testimonium et robur perpetuum presentes literas fieri et sigil- lorum nostrorum appensione iussimus roborari. Dat. apud predictam ecclesiam in Chwo- gen a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die ss. Philippi et Jacobi apostt. Orig. perg. valde laesum in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti Pragae sign. XII 26 cum 6 sigg. quorum 1, 5, 6) deperdita sunt.; 2) de cera viridi, s. Cristophorus/ WRATIWOGII CANONICI ECCL 1//III. 3) s. Venceslaus cum gladio et clipeo, infra signum cum trifolio/ STIBORII SACI DE PRAG/ I J. 4) galea supra signum quasi unius templi † S ADE DE SLAWKOW (sigilla descripsit Sedláček) — HU — [LJ. a) in orig. locus pertusus. 495) 1360 maii 3. Brunae. Albertus de Křenovice Karolum imperatorem et regem partem debiti sibi solvisse profitetur. ——, das der allirdurchl. Ich Albrecht von Crenewicz bekenne und tu kunt offenlich furste und herre h. Karl, Romischir keiser —— und kunig zu Beheim, meyn liebir genediger herre, mich vier hundirt und achzig sch. guter pehemischir gr. Prag. pfen. an den czweliff hundirt sch., die er mich uff s. Jurgen tag, der nu nehest vergangen ist, bezalhet sûlde haben, hat gerichtet und bezalhet. Dorumb sag ich vorgenanter Albrecht meinen egen. herren den keiser und alle seine burgen, die dofür gelobet haben, derselben vierhundirt und achzig sch., der ich von den egen. czwelifhundirt sch. also beyn bezalhet, gancz und gar quyt, ledig und loze mit diesem brife. Des zu urkunde hab ich meyn ingesigil zu eynem gezeugnuzze der
Strana 319
Annus 1360 maii 1.—5. 319 warheit an disenselben brief gehangen. Der geben ist zu Brunne nach Cristus geburte dreyzehenhundert darnach in dem sechzigsten iare an des heil. Creuczes tage, als es funden wart. Orig. cum sig. rot. de cera comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum vide superius n. 364. — In dorso manu saec. XIV: Quittancia Alberti de Krenowicz su- per IIIe VIII sex [!] — HU — [MJ. 496) 1360 maii 4. Vratislaviae. Johannes quondam Apeczconis, publicus notarius, litteras Arnesti, archiepiscopi Pra- gensis, die 18. m. aug. a. 1352 datas, petente Johanne Conoplach, canonico ecclesiae s. Egidii Vratislaviensis, procuratore fr. Galli de Lemberg, magistri domorum ord. Cruciferorum s. Jo- hannis Hierosolimitani per Bohemiam et Poloniam, transsumit. — Acta sunt hec Wratislauie in cimi- In nom. dom. am. Hoc est exemplum terio ante consistorium Wratislaviensis eccl. IIII non. maii hora quasi sexta, a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, presentibus discrr. vv. Petro de Cunczindorph, Thilone de Magna Glogouia, Petro de Nysa, Dominico de Osswenczin cler. et notariis publ. et plu- ribus — testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Johannes quondam Apeczconis cler. civitatis Wratislauiensis publ. auct. imp. notarius, prescriptam literam — — transsumpsi — — — ad instantem peticionem — — hon. v. d. Johannis de Conoplach, —— meisque signo et nomine solitis syndici et procuratoris predicti, me hic subscripsi signavi. Orig. perg. cum signo notarili in arch. Melitensium olim Pragae, nunc in Orlík/ Vl. sign. 54. — HU [L]. 497) 1360 maii 5. Brunae. Karolus imperator et rex litteras, quibus Smil et Cenèk de Bítov nec non filii Smilonis Judaeis obligabantur, irritas esse declarat. n. f. etc., quod attentis gratis et fidelibus serviciis, quibus nobb. quondam Smilo et Czenco de Wetouia, dum in humanis agerent, nobis et predecessoribus nostris, regibus Boemie, operosa diligencia complacere studuerunt, ac Heinricus, Heinslinus, Georgius et Hinco fratres, dicti Smylonis filii, nobis ad presens complacenta) et amore fidelitatis adaucto in futurum, prout tenentur, ex debito fervencius complacebunt, volentesque eosdem speci- alis favoris nostri gracia prosequi et eos ad nostre celsitudinis inantea facienda servicia operosius animare, litteras universas et singulas, sub quibuscunque tenoribus et verborum expressione conceptas per quoscunque Judeos in iudicio vel extra producendas seu exhi- bendas occasione debitorum quorumcunque, si et in quantum supradictos Smilonem et Czenconem, filios aut heredes ipsorum prospiciunt, auctoritate regia Boemie et ex certa nostra sciencia anullamus, irritamus penitus et cassamus, cassas, nullas et irritas t. p. esse decernimus nulliusque roboris seu momenti necnon fideiussores, quos pro solvendis quibus- vis debitis Judeis dederunt seu posuerunt quibuscunque ab omni fideiussione, obligacione — Dat. seu caucione, qualitercunque prestitis, absolvimus liberaliter et quitamus Per d. Olomucensem Brunne a. 1360, ind. XIII, III non. m. maii, regnorum etc. Conradus de Gysenhein. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 15. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 105 n. 64. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 126 n. 164. — Reg. imp. VIII 3112. — HU — IMJ. a) reg.: complacet.
Annus 1360 maii 1.—5. 319 warheit an disenselben brief gehangen. Der geben ist zu Brunne nach Cristus geburte dreyzehenhundert darnach in dem sechzigsten iare an des heil. Creuczes tage, als es funden wart. Orig. cum sig. rot. de cera comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum vide superius n. 364. — In dorso manu saec. XIV: Quittancia Alberti de Krenowicz su- per IIIe VIII sex [!] — HU — [MJ. 496) 1360 maii 4. Vratislaviae. Johannes quondam Apeczconis, publicus notarius, litteras Arnesti, archiepiscopi Pra- gensis, die 18. m. aug. a. 1352 datas, petente Johanne Conoplach, canonico ecclesiae s. Egidii Vratislaviensis, procuratore fr. Galli de Lemberg, magistri domorum ord. Cruciferorum s. Jo- hannis Hierosolimitani per Bohemiam et Poloniam, transsumit. — Acta sunt hec Wratislauie in cimi- In nom. dom. am. Hoc est exemplum terio ante consistorium Wratislaviensis eccl. IIII non. maii hora quasi sexta, a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, presentibus discrr. vv. Petro de Cunczindorph, Thilone de Magna Glogouia, Petro de Nysa, Dominico de Osswenczin cler. et notariis publ. et plu- ribus — testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Johannes quondam Apeczconis cler. civitatis Wratislauiensis publ. auct. imp. notarius, prescriptam literam — — transsumpsi — — — ad instantem peticionem — — hon. v. d. Johannis de Conoplach, —— meisque signo et nomine solitis syndici et procuratoris predicti, me hic subscripsi signavi. Orig. perg. cum signo notarili in arch. Melitensium olim Pragae, nunc in Orlík/ Vl. sign. 54. — HU [L]. 497) 1360 maii 5. Brunae. Karolus imperator et rex litteras, quibus Smil et Cenèk de Bítov nec non filii Smilonis Judaeis obligabantur, irritas esse declarat. n. f. etc., quod attentis gratis et fidelibus serviciis, quibus nobb. quondam Smilo et Czenco de Wetouia, dum in humanis agerent, nobis et predecessoribus nostris, regibus Boemie, operosa diligencia complacere studuerunt, ac Heinricus, Heinslinus, Georgius et Hinco fratres, dicti Smylonis filii, nobis ad presens complacenta) et amore fidelitatis adaucto in futurum, prout tenentur, ex debito fervencius complacebunt, volentesque eosdem speci- alis favoris nostri gracia prosequi et eos ad nostre celsitudinis inantea facienda servicia operosius animare, litteras universas et singulas, sub quibuscunque tenoribus et verborum expressione conceptas per quoscunque Judeos in iudicio vel extra producendas seu exhi- bendas occasione debitorum quorumcunque, si et in quantum supradictos Smilonem et Czenconem, filios aut heredes ipsorum prospiciunt, auctoritate regia Boemie et ex certa nostra sciencia anullamus, irritamus penitus et cassamus, cassas, nullas et irritas t. p. esse decernimus nulliusque roboris seu momenti necnon fideiussores, quos pro solvendis quibus- vis debitis Judeis dederunt seu posuerunt quibuscunque ab omni fideiussione, obligacione — Dat. seu caucione, qualitercunque prestitis, absolvimus liberaliter et quitamus Per d. Olomucensem Brunne a. 1360, ind. XIII, III non. m. maii, regnorum etc. Conradus de Gysenhein. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 15. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 105 n. 64. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 126 n. 164. — Reg. imp. VIII 3112. — HU — IMJ. a) reg.: complacet.
Strana 320
320 Regesta Bohemiae et Moraviae. 498) 1360 maii 12. Strenice. Hasco plebanus in Strenice, quibusdam agris ecclesiae suae venditis, alios agros pro eadem ecclesia emit. , quod pretendens In nom. dom. am. Ego Hasco plebanus eccl. in Strennicz n. f. —— ecclesie mee ibidem condicionem et utilitatem facere meliorem — — de certa sciencia ven. — — d. Arnesti s. Pragensis eccl. archiepiscopi et consensu dedi, vendidi ac assignavi hereditarie et perpetuo agros predicte ecclesie mee, sitos penes opidum dictum Sowyneck iuxta agros dominorum de Zwierczeticz, capientes viginti quatuor mensuras sive strichones seminis, de quibus nullam vel modicam utilitatem propter longam distanciam et sterilitatem ipsorum dicta mea ecclesia habere potuit, nobb. discrr. vv. dd. Petro de Nymirzicz, patrono prefate ecclesie mee, necnon Symoni dicto Koczel et Paulo laycis de Potyecoczel pro viginti sex sex. gr. Prag. den. per ipsos emptores tenendos, habendos et utifruendos et iure heredita- rio perpetuo possidendos, de quibus agris, per me, ut premittitur, venditis, prefati empto- res") sponte et libere pro se et suis successoribus promiserunt bona fide seque et successores suos ad hoc specialiter obligarunt ad dandum et solvendum plenas et integras decimas universi grani de predictis agris per eos, ut prefertur, emptis ecclesie mee predicte et successo- — — ecclesie eiusdem. Pro quibus quidem viginti sex sex. adiunctis et appositis ribus suis de parata peccunia mea viginti quatuor sex. emi et comparavi pro dicta mea ecclesia et rectoribus ipsius —— apud Pankonem de Wynaro agros sitos in villa Rzehnicz,b) adiacen- tes ecclesie mee predicte, continentes 80 mensuras seminis, videlicet pro quinquaginta sex. gr. predictorum. hac tamen condicione adiecta, quod ego et successores mei rectores ecclesie mee supradicte, tenebimur et debemus singulis annis in perpetuum, in crastina diei Omnium sanctorum pro animabus benefactorum°) ecclesie sepedicte mee missam defunctorum peragere et 12 pauperes eodem nutrire et pascere sumtibus nostris et expensis. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem sigilla videlicet mei plebani predicti et Petri patroni ecclesie mee predicte presentibus litteris sunt appensa. Dat. et act. in villa Strenicz a. d. 1360 die XII m. magy. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 19. die m. maii a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 23 n. 37. — HU — [MJ. a) cop.: emptoris. b) cop.: Bzehnicz. c) cop.: beneficiorum. 499) 1360 maii 15. Tyrnaviae. Karolus imperator et rex se nunquam malis sermonibus, qui honorem Ludovici regis Hungariae sugillent, fidem adhibuisse nec adhibiturum esse profitetur. n. f. etc. Sicut venenum aspidum insanabile quidem confiditur, quod proditorie suggestionis vicio humanis fuerit carnibus applicatum, sic et lingue pestifere virulente saniei delibute versuciis inter seren. principem d. Ludowicum regem Ungarie, ill. fratrem no- strum carissimum, ab una et nos parte ab alia turpis utique mali odiosam perniciem semi- nassent, nisi tantis perfidiis et viciosis conatibus nostra utrobique sollercia auctore domino et racionis adiuta suffragiis prudencius obstitisset. Ideoque, ut de corde carissimi nostri fratris omnis mali tollatur suspicio, sibi in verbo nostre veritatis, honoris et fraternalis fidei ac eciam virtute corporalis super hoc prestiti iuramenti promittimus et spondemus, quod talibus detractivis susurrancium loquelis et malis sermonibus, qui statum, famam vel honorem dicti nostri fratris quovis pretextu videbantur seu poterant in aliquo sugillare, habito respectu ad consanguinitatis, affinitatis et parentele vincula, quibus nos utrobique
320 Regesta Bohemiae et Moraviae. 498) 1360 maii 12. Strenice. Hasco plebanus in Strenice, quibusdam agris ecclesiae suae venditis, alios agros pro eadem ecclesia emit. , quod pretendens In nom. dom. am. Ego Hasco plebanus eccl. in Strennicz n. f. —— ecclesie mee ibidem condicionem et utilitatem facere meliorem — — de certa sciencia ven. — — d. Arnesti s. Pragensis eccl. archiepiscopi et consensu dedi, vendidi ac assignavi hereditarie et perpetuo agros predicte ecclesie mee, sitos penes opidum dictum Sowyneck iuxta agros dominorum de Zwierczeticz, capientes viginti quatuor mensuras sive strichones seminis, de quibus nullam vel modicam utilitatem propter longam distanciam et sterilitatem ipsorum dicta mea ecclesia habere potuit, nobb. discrr. vv. dd. Petro de Nymirzicz, patrono prefate ecclesie mee, necnon Symoni dicto Koczel et Paulo laycis de Potyecoczel pro viginti sex sex. gr. Prag. den. per ipsos emptores tenendos, habendos et utifruendos et iure heredita- rio perpetuo possidendos, de quibus agris, per me, ut premittitur, venditis, prefati empto- res") sponte et libere pro se et suis successoribus promiserunt bona fide seque et successores suos ad hoc specialiter obligarunt ad dandum et solvendum plenas et integras decimas universi grani de predictis agris per eos, ut prefertur, emptis ecclesie mee predicte et successo- — — ecclesie eiusdem. Pro quibus quidem viginti sex sex. adiunctis et appositis ribus suis de parata peccunia mea viginti quatuor sex. emi et comparavi pro dicta mea ecclesia et rectoribus ipsius —— apud Pankonem de Wynaro agros sitos in villa Rzehnicz,b) adiacen- tes ecclesie mee predicte, continentes 80 mensuras seminis, videlicet pro quinquaginta sex. gr. predictorum. hac tamen condicione adiecta, quod ego et successores mei rectores ecclesie mee supradicte, tenebimur et debemus singulis annis in perpetuum, in crastina diei Omnium sanctorum pro animabus benefactorum°) ecclesie sepedicte mee missam defunctorum peragere et 12 pauperes eodem nutrire et pascere sumtibus nostris et expensis. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem sigilla videlicet mei plebani predicti et Petri patroni ecclesie mee predicte presentibus litteris sunt appensa. Dat. et act. in villa Strenicz a. d. 1360 die XII m. magy. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis, 19. die m. maii a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 23 n. 37. — HU — [MJ. a) cop.: emptoris. b) cop.: Bzehnicz. c) cop.: beneficiorum. 499) 1360 maii 15. Tyrnaviae. Karolus imperator et rex se nunquam malis sermonibus, qui honorem Ludovici regis Hungariae sugillent, fidem adhibuisse nec adhibiturum esse profitetur. n. f. etc. Sicut venenum aspidum insanabile quidem confiditur, quod proditorie suggestionis vicio humanis fuerit carnibus applicatum, sic et lingue pestifere virulente saniei delibute versuciis inter seren. principem d. Ludowicum regem Ungarie, ill. fratrem no- strum carissimum, ab una et nos parte ab alia turpis utique mali odiosam perniciem semi- nassent, nisi tantis perfidiis et viciosis conatibus nostra utrobique sollercia auctore domino et racionis adiuta suffragiis prudencius obstitisset. Ideoque, ut de corde carissimi nostri fratris omnis mali tollatur suspicio, sibi in verbo nostre veritatis, honoris et fraternalis fidei ac eciam virtute corporalis super hoc prestiti iuramenti promittimus et spondemus, quod talibus detractivis susurrancium loquelis et malis sermonibus, qui statum, famam vel honorem dicti nostri fratris quovis pretextu videbantur seu poterant in aliquo sugillare, habito respectu ad consanguinitatis, affinitatis et parentele vincula, quibus nos utrobique
Strana 321
Annus 1360 maii 12.—16. 321 divina clemencia federavit et ad sinceram fidem ac mutue dileccionis flagranciam, quibus se nostri progenitores, dum viverent, sunt quidem benignis et constantibus amiciciis prose- cuti, nunquam aurem credulitatis nostra magestas apposuit nec apponet inantea aut fidem habebit in tam proditoriis et vanis relatibus, sed omnibus eliminatis a nostro corde et animo necnon cuiuscunque sinistre informacionis conceptuum vestigiis reliquiisque penitus evulsis, si que sine inpressione credulitatis nostro forsitan animo inhesisse quomodolibet potuissent, auxiliante deo, gubernatore bonorum operum, pro nostris viribus ad omnia illa nitemur, que honoris, fame ac profectus eiusdem nostri fratris augmentum nec non principatuum et dominiorum eius uberem statum prospiciunt, id ipsum sperantes indubie erga predictum carissimum nostrum fratrem relative dileccionis affectibus invenire. Dat. in Tyrnauia a. 1360, fer. VI post“) Ascencionem domini etc., regnorum etc. Cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 17. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 119 n. 74. — Dobner, Mon. Boem. hist. 11 p. 379 — Katona, Hist. crit. X p. 282. — Fejér, Cod. dipl. Hungariae IXc p. 162 n. 74. — Reg. imp. VIII 3115. — HU — [MJ. a) reg.: fer. VI ante Ascensionem domini = 8 maii, sed aliae litterae imperatoris die 11. maii Brunde et 16. maii Tyrnaviae datae sunt. 500) 1360 maii 15. Tyrnaviae. Ludovicus, rex Hungariae, se nunquam malis sermonibus, qui honorem Karoli imperatoris Ludowicus et regis sugillent, fidem adhibuisse nec adhibiturum esse profitetur. dei gr. Ungarie rex (sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis eadem die datarum, vide n. praecedentem.) Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 17. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 120. — HU — [MJ. 501) 1360 maii 16. Tyrnaviae. Rudolphus, dux Austriae, se omnes litteras, quas ipse et progenitores sui super terris Bohemiae et Moraviae habuissent, Ludovico regi Hungariae erogasse profitetur. Wir Rudolf von gotz gn. herezog ze Österreich, ze Steyr und ze Kernden etc. tün chunt, daz wir dem durluchtigen hochgepornen fürsten h. Ludwigen, kunig ze Ungern, unserm lieben brûder, von soleicher sache und taygding wegen, als er zwuschen dem allerdurl. unserm gnedigen herren h. Karlen, Rômischem keyser und kunig ze Beheim, und uns gefürt und getan hat, geantwurt und geben haben genczlich alle die hantvesten und briefe, die unser vordern, wir und unser prûder von lehens oder phantschaft wegen uf den landen Beheim und Merhern oder auf andern irn landen und herscheften uncz uf disen huttigen tag dhains wegs gehebt haben. Were aber, daz fürbazzer hinder uns, unsern prûdern oder unsern erben solicher briefe, die unser vordern oder uns gegeben weren, icht mere funden wurden, die sullen alle tod und absein und enhein chraft mere haben, uzgenomen allain des briefes, den wir haben von dem hochgepornen fürsten unserm lieben oheim h. Johan marchgrafen ze Merhern umb den dienst, den er uns tun sol von der richtung wegen, die der vorgenante unser pruder von Ungern zwuschen unserm vatter seligen und im gemachet hat. Mit urchund dicz priefs, versigelt mit unserm anhangendem insigel.—Der geben ist ze Tyerna an samz- tag nach dem heil. Auffart tag unsers herren nach Cristi gepürt tausent dreuhundert iaren darnach in dem sechtzigisten iare. Orig. cum sig. rot. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Rununciacio ducum Austrie super regno et corona Boemie Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1231 n. 215. — Reg. imp. VIII Reichss. 334. — HU — [M]. 21 Regesta
Annus 1360 maii 12.—16. 321 divina clemencia federavit et ad sinceram fidem ac mutue dileccionis flagranciam, quibus se nostri progenitores, dum viverent, sunt quidem benignis et constantibus amiciciis prose- cuti, nunquam aurem credulitatis nostra magestas apposuit nec apponet inantea aut fidem habebit in tam proditoriis et vanis relatibus, sed omnibus eliminatis a nostro corde et animo necnon cuiuscunque sinistre informacionis conceptuum vestigiis reliquiisque penitus evulsis, si que sine inpressione credulitatis nostro forsitan animo inhesisse quomodolibet potuissent, auxiliante deo, gubernatore bonorum operum, pro nostris viribus ad omnia illa nitemur, que honoris, fame ac profectus eiusdem nostri fratris augmentum nec non principatuum et dominiorum eius uberem statum prospiciunt, id ipsum sperantes indubie erga predictum carissimum nostrum fratrem relative dileccionis affectibus invenire. Dat. in Tyrnauia a. 1360, fer. VI post“) Ascencionem domini etc., regnorum etc. Cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 17. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 119 n. 74. — Dobner, Mon. Boem. hist. 11 p. 379 — Katona, Hist. crit. X p. 282. — Fejér, Cod. dipl. Hungariae IXc p. 162 n. 74. — Reg. imp. VIII 3115. — HU — [MJ. a) reg.: fer. VI ante Ascensionem domini = 8 maii, sed aliae litterae imperatoris die 11. maii Brunde et 16. maii Tyrnaviae datae sunt. 500) 1360 maii 15. Tyrnaviae. Ludovicus, rex Hungariae, se nunquam malis sermonibus, qui honorem Karoli imperatoris Ludowicus et regis sugillent, fidem adhibuisse nec adhibiturum esse profitetur. dei gr. Ungarie rex (sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis eadem die datarum, vide n. praecedentem.) Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 17. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 120. — HU — [MJ. 501) 1360 maii 16. Tyrnaviae. Rudolphus, dux Austriae, se omnes litteras, quas ipse et progenitores sui super terris Bohemiae et Moraviae habuissent, Ludovico regi Hungariae erogasse profitetur. Wir Rudolf von gotz gn. herezog ze Österreich, ze Steyr und ze Kernden etc. tün chunt, daz wir dem durluchtigen hochgepornen fürsten h. Ludwigen, kunig ze Ungern, unserm lieben brûder, von soleicher sache und taygding wegen, als er zwuschen dem allerdurl. unserm gnedigen herren h. Karlen, Rômischem keyser und kunig ze Beheim, und uns gefürt und getan hat, geantwurt und geben haben genczlich alle die hantvesten und briefe, die unser vordern, wir und unser prûder von lehens oder phantschaft wegen uf den landen Beheim und Merhern oder auf andern irn landen und herscheften uncz uf disen huttigen tag dhains wegs gehebt haben. Were aber, daz fürbazzer hinder uns, unsern prûdern oder unsern erben solicher briefe, die unser vordern oder uns gegeben weren, icht mere funden wurden, die sullen alle tod und absein und enhein chraft mere haben, uzgenomen allain des briefes, den wir haben von dem hochgepornen fürsten unserm lieben oheim h. Johan marchgrafen ze Merhern umb den dienst, den er uns tun sol von der richtung wegen, die der vorgenante unser pruder von Ungern zwuschen unserm vatter seligen und im gemachet hat. Mit urchund dicz priefs, versigelt mit unserm anhangendem insigel.—Der geben ist ze Tyerna an samz- tag nach dem heil. Auffart tag unsers herren nach Cristi gepürt tausent dreuhundert iaren darnach in dem sechtzigisten iare. Orig. cum sig. rot. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Rununciacio ducum Austrie super regno et corona Boemie Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1231 n. 215. — Reg. imp. VIII Reichss. 334. — HU — [M]. 21 Regesta
Strana 322
322 Regesta Bohemiae et Moraviae. 502) 1360 maii 16. Tyrnaviae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, se omnes litteras, quas ipsi et progenitores ipsorum super Austriae, Stiriae et Carinthiae terris habuissent, Ludovico regi Hungariae erogasse profitentur. Wir Karl etc. und wir Johans margraf zu Merhern tun kunt, daz wir dem allerdurchl. hogebornen fursten h. Ludwigen kunig zu Ungern, unserm liben bruder, von sulcher sache und tading wegen, als er czwisschen uns und dem hogebornen Rudolf herczogn zu Oster- reich etc. von sein selbers und aller seiner bruder wegen gefurt und getan hat, geantwurt und geben haben genczlich alle die hantfesten und prife, di unser vorfodern und wir von lehens oder pfantschaft wegen uf den landen Osterreich, Styer und Kernten und uf andern iren landen und herscheften uncz uf disen hutigen tag dhains weges gehebt haben. Wer aber, daz furbazzer hinder uns oder unsern erben sulcher brife, di unsern vorfodern oder uns gegeben wern, icht mere funden wurden, di sulle alle tod und absein und dhein kraft mere haben. Mit urkund dicz brifs versigelt mit unserm insiglen. Dat. Tirnauie sabbato post Ascensionem domini anno LX, unsir, des vorgenanten keisers, reiche XIV, Per cancellarium Jo. Eistetensis. imperii VI. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 14v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 101 n. 61. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 1I p. 507 n. 28. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 127 n. 167. — HU — [MJ. 503) 1360 maii 16. Mejlice. Majnuš dictus de Mlekowycz se ea, quae in litteris, a capitulo ecclesiae Olomucensis de bonis in villa Podbřežice datis continentur, sex annis insequentibus servaturum se obligat. — —, quod ego Meynusschius dictus de Mlekowycz recognosco et Noverint universi promitto honn. vv. ac dominis meis graciosis, dd. canonicis eccl. Olomucensis, omne ratum et conditum, quod in littera capituli Olomucensis super bona in villa dicta Pobirsicz contine- tur, de fide mea sincera absque quolibet fraudis scrupulo, occasione et dilacione penitus amotis et exclusis, firmiter et inviolabiliter adimplere a data presencium usque ad spacium sex annorum. Quod si, quod absit, interim diem clauderem extremum, volo extunc prout exnunc meos successores in omnibus prenotatis sicut et me esse obligatos. In cuius rei evidens testimonium sigilli mei iussi appensione muniri. Act. et dat. in castro Maylicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die sedecima m. maii. Orig. perg. cum sig. laeso Olomucii in archivo capituli sign. A II a 5. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 128 n. 169. — HU — [LJ. 504) 1360 maii 16. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, [vicarii archiepiscopi Pragensis in spiritualibus gene- rales ], Timotheum, quondam Wernheri de Bořislav, rectorem ecclesiae in Zabokliky instituunt. Nos Nicolaus et Detlebus etc. n. f. ——, quod cum dudum inter discr. v. Timoteum natum quondam Vernheri de Borzyslaw cler., per Budivogium clientem de Sedczycz laycum ad eccl. in Zabo[e]lik presentatum, ex una, et Vicemilum de Zaboklik cler. similiter ad eandem eccl. in Zaboclik per Johannem et Vitum, fratres germanos laycos, et honestam d. Hizlam, relictam quondam Viti, genitricem eorundem fratrum de Zaboklik, Pragensis dioc., presen- tatum, parte ex altera, coram hon. v. d. Petro, tunc cantore Lubucensi, nunc vero archi- diacono Horssoviensi, officiali curie archiepiscopalis Pragensis, super dicta eccl. in Zabo-
322 Regesta Bohemiae et Moraviae. 502) 1360 maii 16. Tyrnaviae. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, se omnes litteras, quas ipsi et progenitores ipsorum super Austriae, Stiriae et Carinthiae terris habuissent, Ludovico regi Hungariae erogasse profitentur. Wir Karl etc. und wir Johans margraf zu Merhern tun kunt, daz wir dem allerdurchl. hogebornen fursten h. Ludwigen kunig zu Ungern, unserm liben bruder, von sulcher sache und tading wegen, als er czwisschen uns und dem hogebornen Rudolf herczogn zu Oster- reich etc. von sein selbers und aller seiner bruder wegen gefurt und getan hat, geantwurt und geben haben genczlich alle die hantfesten und prife, di unser vorfodern und wir von lehens oder pfantschaft wegen uf den landen Osterreich, Styer und Kernten und uf andern iren landen und herscheften uncz uf disen hutigen tag dhains weges gehebt haben. Wer aber, daz furbazzer hinder uns oder unsern erben sulcher brife, di unsern vorfodern oder uns gegeben wern, icht mere funden wurden, di sulle alle tod und absein und dhein kraft mere haben. Mit urkund dicz brifs versigelt mit unserm insiglen. Dat. Tirnauie sabbato post Ascensionem domini anno LX, unsir, des vorgenanten keisers, reiche XIV, Per cancellarium Jo. Eistetensis. imperii VI. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 14v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 101 n. 61. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 1I p. 507 n. 28. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 127 n. 167. — HU — [MJ. 503) 1360 maii 16. Mejlice. Majnuš dictus de Mlekowycz se ea, quae in litteris, a capitulo ecclesiae Olomucensis de bonis in villa Podbřežice datis continentur, sex annis insequentibus servaturum se obligat. — —, quod ego Meynusschius dictus de Mlekowycz recognosco et Noverint universi promitto honn. vv. ac dominis meis graciosis, dd. canonicis eccl. Olomucensis, omne ratum et conditum, quod in littera capituli Olomucensis super bona in villa dicta Pobirsicz contine- tur, de fide mea sincera absque quolibet fraudis scrupulo, occasione et dilacione penitus amotis et exclusis, firmiter et inviolabiliter adimplere a data presencium usque ad spacium sex annorum. Quod si, quod absit, interim diem clauderem extremum, volo extunc prout exnunc meos successores in omnibus prenotatis sicut et me esse obligatos. In cuius rei evidens testimonium sigilli mei iussi appensione muniri. Act. et dat. in castro Maylicz a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die sedecima m. maii. Orig. perg. cum sig. laeso Olomucii in archivo capituli sign. A II a 5. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 128 n. 169. — HU — [LJ. 504) 1360 maii 16. Pragae. Nicolaus praepositus et Detlevus, [vicarii archiepiscopi Pragensis in spiritualibus gene- rales ], Timotheum, quondam Wernheri de Bořislav, rectorem ecclesiae in Zabokliky instituunt. Nos Nicolaus et Detlebus etc. n. f. ——, quod cum dudum inter discr. v. Timoteum natum quondam Vernheri de Borzyslaw cler., per Budivogium clientem de Sedczycz laycum ad eccl. in Zabo[e]lik presentatum, ex una, et Vicemilum de Zaboklik cler. similiter ad eandem eccl. in Zaboclik per Johannem et Vitum, fratres germanos laycos, et honestam d. Hizlam, relictam quondam Viti, genitricem eorundem fratrum de Zaboklik, Pragensis dioc., presen- tatum, parte ex altera, coram hon. v. d. Petro, tunc cantore Lubucensi, nunc vero archi- diacono Horssoviensi, officiali curie archiepiscopalis Pragensis, super dicta eccl. in Zabo-
Strana 323
Annus 1360 maii 16.—19. 323 klik materia questionis fuisset exorta, idem d. officialis de ipsa causa cognoscens declaravit presentacionem de dicto Thymoteo ad prefatam eccl. in Zaboklik fuisse et esse canonicam — — dictumque Thimotheum vigore presentacionis instituendum —— fore in et ad ecclesiam memoratam, prefato vero Vicemilo super presentacione sua necnon eciam opposicionibus et impedimentis predictis perpetuum silencium imposuit, prout hec in sen- tencia per ipsum d. officialem lata vidimus contineri; et intervenientibus nonullis quidem curriculis temporum prefatus d. officialis eundem Thimotheum ad nos remisit instituendum. Ideoque dictum Thimotheum vigore presentacionis huiusmodi per prefatum Budiuogium de Sedliczicz ad eccl. prefatam in Zaboclik rectorem legittimum instituimus — —. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri vicariatus appensione fecimus communiri. Dat. Prage a. d. 1360 die XVI m. maii. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libri confirmationum t. I fol. 25v. Ed. Tingl, LI. confirmationum I p. 123. — [LJ. 505) 1360 maii 16. Pragae. Nicolaus, archiepiscopi Pragensis vicarius in spiritualibus generalis, Petrum dictum Wal, clericum Pragensis dioec., rectorem altaris Omnium sanctorum et s. Erhardi in ecclesia s. Leonardi in Maiori civitate Pragensi sita instituit. Nos Nicolaus vicarius ut supra, n. f. —, quod cum discr. v. Petrus dictus Wal, cler. Pragensis, sit nobis per providos vv. Thomlinum et Franciscum fratres germanos, quondam Francisci Copoldi, civis Maioris civitatis Pragensis, ad altare Omnium sanctorum et s. Er- hardi, situm in eccl. s. Leonardi civitatis supradicte presentatus, cumque eciam collacio dicti altaris, iuxta statuta concilii Lateranensis hac vice ad dominum nostrum archi- episcopum dicatur devoluta ex eo, quia dicti Thomlinus et Franciscus, ad quos collacio seu ius patronatus dicti altaris pertinet, personam ydoneam —— eidem d. .. archiepiscopo infra tempus legitimum presentare non curarunt, Petrum prefatum ad altare Omnium sanctorum et s. Erhardi, situm in ecclesia predicta, virtute presentacionis fratrum pre- dictorum, in quantum tamen collacio ad eos spectat, in quantum vero ad d. nostrum archi- episcopum predictum ipsa collacio iure devolucionis pertinere dinoscitur, auctoritate pre- fati d. nostri archiepiscopi nobis in hac parte concessa rectorem legitimum instituimus et ——. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri ministrum. appensione fecimus communiri. Dat. Prage a. d. 1360 die XVI m. maii. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 26v. — Ed. Tingl, Ll. confirmationum I p. 126. — [L]. 506) 1360 maii 19. Pragae. Nicolaus et Detlevus, vicarii farchiepiscopi Pragensis] in spiritualibus generales, litte- rarum Hasconis plebani in Strenice, 12. die m. maii a. 1360 in Strenice datarum (vide superius n. 498) tenore praemisso, venditionem et emptionem agrorum ad ecclesiam in Strenice pertinentium de scientia dicti archiepiscopi confirmant. Dat. Prage a. d. 1360 die XIX m. magy. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 16v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 23 n. 37. — HU — IMJ.
Annus 1360 maii 16.—19. 323 klik materia questionis fuisset exorta, idem d. officialis de ipsa causa cognoscens declaravit presentacionem de dicto Thymoteo ad prefatam eccl. in Zaboklik fuisse et esse canonicam — — dictumque Thimotheum vigore presentacionis instituendum —— fore in et ad ecclesiam memoratam, prefato vero Vicemilo super presentacione sua necnon eciam opposicionibus et impedimentis predictis perpetuum silencium imposuit, prout hec in sen- tencia per ipsum d. officialem lata vidimus contineri; et intervenientibus nonullis quidem curriculis temporum prefatus d. officialis eundem Thimotheum ad nos remisit instituendum. Ideoque dictum Thimotheum vigore presentacionis huiusmodi per prefatum Budiuogium de Sedliczicz ad eccl. prefatam in Zaboclik rectorem legittimum instituimus — —. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri vicariatus appensione fecimus communiri. Dat. Prage a. d. 1360 die XVI m. maii. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libri confirmationum t. I fol. 25v. Ed. Tingl, LI. confirmationum I p. 123. — [LJ. 505) 1360 maii 16. Pragae. Nicolaus, archiepiscopi Pragensis vicarius in spiritualibus generalis, Petrum dictum Wal, clericum Pragensis dioec., rectorem altaris Omnium sanctorum et s. Erhardi in ecclesia s. Leonardi in Maiori civitate Pragensi sita instituit. Nos Nicolaus vicarius ut supra, n. f. —, quod cum discr. v. Petrus dictus Wal, cler. Pragensis, sit nobis per providos vv. Thomlinum et Franciscum fratres germanos, quondam Francisci Copoldi, civis Maioris civitatis Pragensis, ad altare Omnium sanctorum et s. Er- hardi, situm in eccl. s. Leonardi civitatis supradicte presentatus, cumque eciam collacio dicti altaris, iuxta statuta concilii Lateranensis hac vice ad dominum nostrum archi- episcopum dicatur devoluta ex eo, quia dicti Thomlinus et Franciscus, ad quos collacio seu ius patronatus dicti altaris pertinet, personam ydoneam —— eidem d. .. archiepiscopo infra tempus legitimum presentare non curarunt, Petrum prefatum ad altare Omnium sanctorum et s. Erhardi, situm in ecclesia predicta, virtute presentacionis fratrum pre- dictorum, in quantum tamen collacio ad eos spectat, in quantum vero ad d. nostrum archi- episcopum predictum ipsa collacio iure devolucionis pertinere dinoscitur, auctoritate pre- fati d. nostri archiepiscopi nobis in hac parte concessa rectorem legitimum instituimus et ——. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri ministrum. appensione fecimus communiri. Dat. Prage a. d. 1360 die XVI m. maii. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 26v. — Ed. Tingl, Ll. confirmationum I p. 126. — [L]. 506) 1360 maii 19. Pragae. Nicolaus et Detlevus, vicarii farchiepiscopi Pragensis] in spiritualibus generales, litte- rarum Hasconis plebani in Strenice, 12. die m. maii a. 1360 in Strenice datarum (vide superius n. 498) tenore praemisso, venditionem et emptionem agrorum ad ecclesiam in Strenice pertinentium de scientia dicti archiepiscopi confirmant. Dat. Prage a. d. 1360 die XIX m. magy. Cop. recentior Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 16v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 23 n. 37. — HU — IMJ.
Strana 324
324 Regesta Bohemiae et Moraviae. 507) 1360 maii 20. Fridericus de Schonenburg, dominus in Hasištejn, Johannes de Waldenberg et Johannes, filius eius, Friderico, Balthasaro et Wilhelmo, lantgraviis Thuringensibus et marggraviis Misnensibus, auxilium praestituros se obligant cum omnibus suis castris et hominibus, ex- ceptis eis castris, quae a sacro imperio Romano coronaque Bohemiae feudi nomine tenent. Orig. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3600.— [L]. 508) 1360 maii 21. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ad praesentationem Johannis dicti Bos Johannem Nicolai de Mačov, presbiterum Pragensis dioec., rectorem altaris ss. Simonis et Judae in ecclesia s. Spiritus in Hradec Králové instituunt. Dat. Prage a. d. 1360 die 21 m. maii. Cop. saec. X V Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 25. — Ed. Tingl, Ll. confirmationum I p. 122. — [L]. Nos Nicolaus prepositus 509) 1360 maii 22. Znojmo. Creatus in publicum notarium Hermannus dictus Westfal, clericus Olomucensis dioc. Dat. Snoyme a. 1360 XI kal. iun. Per d. cancellarium Heinricus Australis. Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 15. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 104. — Reg. imp. VIII 3120. — HU — [MJ. 510) 1360 maii 22. Veliš. Johannes de Veseli dictus de Wartenberg reditus in Zebin et alia bona ecclesiae in Jičín permutationis titulo assignat. — — Noverint universi , quod nos Jesco de Wessel dictus de Wartemberg, utilitati eccl. in Gyczyn ex affectu cordis providere cupientes, redditus novem sex“.) gr. den. Prag. minus uno fert. in certis agris ad villam Zebyn pertinentibus et molendino sito sub dicta villa Zebyn, quos videlicet agros Marso, Panco,b) Lewa, Kudes, Thomas, Swaton, Gyrzik, Bohunco et Waniko incole predicte ville a retroactis temporibus actenus excoluerunt et excolunt, necnon unum laneum agrorum prope civitatem Giczyn, cuius una medietas inter agros Petri ibidem in Giczyn, alia autem inter agros Klassonis de Czerziew est situata,) cum pratis sitis prope dictam civitatem Giczyn sub molendino Wranicz nuncupato pro molen- dino dicte eccl. in Giczyn singulis annis iamdicte ecclesie octo sex. gr. cum quadraginta gr. den. Prag. solvente, sito prope dictam civitatem sub piscina superiori, et pro pratis dicte ecclesie per dictam piscinam occupatis necnon pro laneo sepedicte ecclesie sub castro dicto Welss situato, de voluntate et consensu Nicolai plebani eccl. in Giczyn sepedicte commuta- vimus et commutamus predictos redditus, laneum et prata, qui et que nos iure hereditario actenus contingebant, cum omnibus iuribus, pertinenciis, utilitatibus et proventibus, prout in suis terminis circumferencialiter sunt distincti et distincta, sepefate ecclesie in Giczyn perpetuo possidendos et possidenda libere ac benivole resignamus consensu dicte commu- tacionis a ven. — — d. Arnesto — — s. Pragensis eccl. archiepiscopo, prout iuris ordo exposcit, postulato et obtento. Et ut dicta commutacio robur obtineat firmitatis, presentem paginam scribi et sigilli nostri munimine iussimus roborari.1) Dat. et act. in castro nostro 1360 die XXII m. magii. dicto Weliss a. Insert. confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis, 16. die m. iun. a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 23 n. 38. — HU — IMJ. a) cop.: sexagenas. — b) cop.: Manso, Pauco. — c) cop.: situati. 1) Sigillum in confirmatione sic describitur: „de cera nigra ab extra et ab intra de cera alba.
324 Regesta Bohemiae et Moraviae. 507) 1360 maii 20. Fridericus de Schonenburg, dominus in Hasištejn, Johannes de Waldenberg et Johannes, filius eius, Friderico, Balthasaro et Wilhelmo, lantgraviis Thuringensibus et marggraviis Misnensibus, auxilium praestituros se obligant cum omnibus suis castris et hominibus, ex- ceptis eis castris, quae a sacro imperio Romano coronaque Bohemiae feudi nomine tenent. Orig. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3600.— [L]. 508) 1360 maii 21. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales ad praesentationem Johannis dicti Bos Johannem Nicolai de Mačov, presbiterum Pragensis dioec., rectorem altaris ss. Simonis et Judae in ecclesia s. Spiritus in Hradec Králové instituunt. Dat. Prage a. d. 1360 die 21 m. maii. Cop. saec. X V Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in Libro confirmationum I fol. 25. — Ed. Tingl, Ll. confirmationum I p. 122. — [L]. Nos Nicolaus prepositus 509) 1360 maii 22. Znojmo. Creatus in publicum notarium Hermannus dictus Westfal, clericus Olomucensis dioc. Dat. Snoyme a. 1360 XI kal. iun. Per d. cancellarium Heinricus Australis. Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 15. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 104. — Reg. imp. VIII 3120. — HU — [MJ. 510) 1360 maii 22. Veliš. Johannes de Veseli dictus de Wartenberg reditus in Zebin et alia bona ecclesiae in Jičín permutationis titulo assignat. — — Noverint universi , quod nos Jesco de Wessel dictus de Wartemberg, utilitati eccl. in Gyczyn ex affectu cordis providere cupientes, redditus novem sex“.) gr. den. Prag. minus uno fert. in certis agris ad villam Zebyn pertinentibus et molendino sito sub dicta villa Zebyn, quos videlicet agros Marso, Panco,b) Lewa, Kudes, Thomas, Swaton, Gyrzik, Bohunco et Waniko incole predicte ville a retroactis temporibus actenus excoluerunt et excolunt, necnon unum laneum agrorum prope civitatem Giczyn, cuius una medietas inter agros Petri ibidem in Giczyn, alia autem inter agros Klassonis de Czerziew est situata,) cum pratis sitis prope dictam civitatem Giczyn sub molendino Wranicz nuncupato pro molen- dino dicte eccl. in Giczyn singulis annis iamdicte ecclesie octo sex. gr. cum quadraginta gr. den. Prag. solvente, sito prope dictam civitatem sub piscina superiori, et pro pratis dicte ecclesie per dictam piscinam occupatis necnon pro laneo sepedicte ecclesie sub castro dicto Welss situato, de voluntate et consensu Nicolai plebani eccl. in Giczyn sepedicte commuta- vimus et commutamus predictos redditus, laneum et prata, qui et que nos iure hereditario actenus contingebant, cum omnibus iuribus, pertinenciis, utilitatibus et proventibus, prout in suis terminis circumferencialiter sunt distincti et distincta, sepefate ecclesie in Giczyn perpetuo possidendos et possidenda libere ac benivole resignamus consensu dicte commu- tacionis a ven. — — d. Arnesto — — s. Pragensis eccl. archiepiscopo, prout iuris ordo exposcit, postulato et obtento. Et ut dicta commutacio robur obtineat firmitatis, presentem paginam scribi et sigilli nostri munimine iussimus roborari.1) Dat. et act. in castro nostro 1360 die XXII m. magii. dicto Weliss a. Insert. confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis, 16. die m. iun. a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 23 n. 38. — HU — IMJ. a) cop.: sexagenas. — b) cop.: Manso, Pauco. — c) cop.: situati. 1) Sigillum in confirmatione sic describitur: „de cera nigra ab extra et ab intra de cera alba.
Strana 325
Annus 1360 maii 20.—25. 325 511) 1360 maii 25. Iudex et iurati civitatis Budějovicensis testantur Henricum Dubiczer balneum et duas domos Thomae filio suo resignasse. Nos Henslinus iudex, Stephlinus Weyss, Nicolaus senior, Paulus Magistri, Petrus Romeri, Elblinus pannifex, Henricus Tanhauser, Fridlinus textor, Ullinus penes claustrum, Thomlinus vector, Nicolaus Hoffmanni, Ditlinus Crepfer et Fridlinus sartor .. iurati cives — quod constitutus coram nobis in pleno et vigoroso in Budwoys recognoscimus t. p. consilio, ubi gesta quevis plenum obtinent robur, v. discr. et honestus Henricus dictus Du- biczer, noster concivis, sanus mente, compos racionis existens, — — dedit filio suo unico Thome, presencium exhibitori, valneum suum atque domos duas intra nostram civitatem sitas et locatas, que ad valorem sexaginta sex. gr. Prag. den. se extendunt, et perpetualiter resignavit. Nichilominus totidem post mortem suam super alia bona, puta agris cultis et incultis, ortis, pratis predicto Thome eternaliter legavit, quibus mediante a paternitatis vestre clemencia viam sacros sumendo ordines habere possit firmiorem. In cuius rei testi- monium et cautelam presentem litteram sigillo civitatis nostre maiori iussimus communire. Dat. fer. secunda proxima post festum Penthecosten a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo. Orig. cum sigillo avulso Pragae in archivo musaei Nat. sign. A. In dorso manu saec. X V: Cassata—[MJ. 512) 1360 maii 25. Iudex et iurati civitatis Budějovicensis testantur Dobruschium, civem Budějovicensem, unam sex. gr. Prag. census annui altari ss. Felicis et Adaucti in ecclesia parochiali eiusdem civitatis cappellanoque eiusdem altari vendidisse. Nos Henslinus iudex, Stephlinus Weis, Nicolaus Paczaweri, Nicolaus Hofman, Petrus Romer, Henricus Thonhawser, Alblinus pannifex, Fridlinus sartor, Fridlinus textor, Ullinus circa claustrum, Dietlinus Chröpfl, Thomlinus vector, iurati cives in Budweis, t. p. n. f. u., quod constitutus coram nobis honestus v. Dobrusch, nobis concivis, recognovit et fassus est, bona sua voluntate parique uxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua in vico Strodonicensi, inter domos Nicolai Heller et Andree braseatoris domos(!) sita et locata, unam sex. gr. Prag. monete census sive pensionis perpetuis temporibus per eum vel dicte domus et aree possessorem dandam et solvendam altari ss. Felicis et A[da]ucti in ecclesia nostra parochiali et ipsius capellano, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro decem sex. gr. se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum sive pensionem promisit prefatus Dobrusch et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persolvere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli mediam sex. Prag. monete census et in festo s. Georii similiter mediam sex. census sive pensionis prefate. Si vero prefatus Dobrusch vel dicte domus et aree possessor unum quem- que censum in uno quoque dictorum festorum termino ad plenum non persolveret, tunc prefatus cappelanus poterit licite et debebit unumquemque censum in termino dandi neglectum statim die altera post cuiuslibet termini lapsum super dictam domum in dampna dicti Dobrusch, aut domus et aree possessorem, inter Judeos conquirere sive Cristianos, hominis cuiuspiam contradiccione aliqua non obstante. Si vero presens litera vel aliud pignus quodcunque per dictum cappellanum ob non solucionem census cuiuslibet in Judeis obligatum aput eosdem per unum mensem integrum continuaverit, tunc ipse cappelanus transmisso civitatis nostre nunccio prefatum Dobrusch vel domus et aree possessorem in domo sua inpignerare poterit licite et debebit, sibi equos, vaccas aut quascunque alias res
Annus 1360 maii 20.—25. 325 511) 1360 maii 25. Iudex et iurati civitatis Budějovicensis testantur Henricum Dubiczer balneum et duas domos Thomae filio suo resignasse. Nos Henslinus iudex, Stephlinus Weyss, Nicolaus senior, Paulus Magistri, Petrus Romeri, Elblinus pannifex, Henricus Tanhauser, Fridlinus textor, Ullinus penes claustrum, Thomlinus vector, Nicolaus Hoffmanni, Ditlinus Crepfer et Fridlinus sartor .. iurati cives — quod constitutus coram nobis in pleno et vigoroso in Budwoys recognoscimus t. p. consilio, ubi gesta quevis plenum obtinent robur, v. discr. et honestus Henricus dictus Du- biczer, noster concivis, sanus mente, compos racionis existens, — — dedit filio suo unico Thome, presencium exhibitori, valneum suum atque domos duas intra nostram civitatem sitas et locatas, que ad valorem sexaginta sex. gr. Prag. den. se extendunt, et perpetualiter resignavit. Nichilominus totidem post mortem suam super alia bona, puta agris cultis et incultis, ortis, pratis predicto Thome eternaliter legavit, quibus mediante a paternitatis vestre clemencia viam sacros sumendo ordines habere possit firmiorem. In cuius rei testi- monium et cautelam presentem litteram sigillo civitatis nostre maiori iussimus communire. Dat. fer. secunda proxima post festum Penthecosten a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo. Orig. cum sigillo avulso Pragae in archivo musaei Nat. sign. A. In dorso manu saec. X V: Cassata—[MJ. 512) 1360 maii 25. Iudex et iurati civitatis Budějovicensis testantur Dobruschium, civem Budějovicensem, unam sex. gr. Prag. census annui altari ss. Felicis et Adaucti in ecclesia parochiali eiusdem civitatis cappellanoque eiusdem altari vendidisse. Nos Henslinus iudex, Stephlinus Weis, Nicolaus Paczaweri, Nicolaus Hofman, Petrus Romer, Henricus Thonhawser, Alblinus pannifex, Fridlinus sartor, Fridlinus textor, Ullinus circa claustrum, Dietlinus Chröpfl, Thomlinus vector, iurati cives in Budweis, t. p. n. f. u., quod constitutus coram nobis honestus v. Dobrusch, nobis concivis, recognovit et fassus est, bona sua voluntate parique uxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua in vico Strodonicensi, inter domos Nicolai Heller et Andree braseatoris domos(!) sita et locata, unam sex. gr. Prag. monete census sive pensionis perpetuis temporibus per eum vel dicte domus et aree possessorem dandam et solvendam altari ss. Felicis et A[da]ucti in ecclesia nostra parochiali et ipsius capellano, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro decem sex. gr. se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum sive pensionem promisit prefatus Dobrusch et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persolvere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli mediam sex. Prag. monete census et in festo s. Georii similiter mediam sex. census sive pensionis prefate. Si vero prefatus Dobrusch vel dicte domus et aree possessor unum quem- que censum in uno quoque dictorum festorum termino ad plenum non persolveret, tunc prefatus cappelanus poterit licite et debebit unumquemque censum in termino dandi neglectum statim die altera post cuiuslibet termini lapsum super dictam domum in dampna dicti Dobrusch, aut domus et aree possessorem, inter Judeos conquirere sive Cristianos, hominis cuiuspiam contradiccione aliqua non obstante. Si vero presens litera vel aliud pignus quodcunque per dictum cappellanum ob non solucionem census cuiuslibet in Judeis obligatum aput eosdem per unum mensem integrum continuaverit, tunc ipse cappelanus transmisso civitatis nostre nunccio prefatum Dobrusch vel domus et aree possessorem in domo sua inpignerare poterit licite et debebit, sibi equos, vaccas aut quascunque alias res
Strana 326
326 mobiles ibidem repertas recipiendo et ea pignera recepta in Judeis obligare cum eisdem pignera sua obligata penitus redimendo. Licebit tamen prefatum Dobrusch vel domus et aree possessorem, quandocunque premissas habuerit peccunias, alium censum huic similem et eque certum in bonis civitatis nostre reemere, domum suam et aream libertando. In cuius rei testimonium sigillum maius civitatis nostre presentibus duximus appendendum. A. d. millesimo trecentesimo sexagesimo fer. II post Penthecostis. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum sig. avulso in archivo civitatis České Budějovice n. 32. — Ed. Köpl, UB d. Stadt Budweis p. 75 n. 111. — HU — [LJ. 513) 1360 maii 29. (?) De gratia a Karolo imperatore et rege fratribus de Březovice facta. — consules in Byela presenti libro omnibus protestamur, quod Symon et Nos — Miksso fratres coram nobis personaliter constituti de Brzezowicz nobis literam cum pendenti sigillo imperatoris Karoli ostenderunt, quia ab ipso imperatore, ut litera canebat, ut vidimus, quod ipsis fratribus et eorum liberis, affinibus et successoribus datus est unus laneus agro- rum sine censu et una thaberna in eadem villa Brzezowicz, ita quod possint bis in anno tantum, quando eis videbitur, braxare cerevisiam, quo facto aliis temporibus in vasis de Byela recipere et ibidem propinare; et contra eos nullus ibidem debet habere thabernam nec eos impedire. Eciam iudicaria ibidem ipsis est data, et tercius denarius de ea, qui in iudiciis ibidem de culpis minoribus possit legitime provenire. Et hic scribimus ea, que vidimus in eadem litera contineri, et hoc sub a. d. 1360 fer. VI quatuor temporum post“) festum s. Trinitatis. Ed. Kalousek, Listiny a zápisy Bělské p. 4 n. 4 e libro memor. civitatis Albeaquensis de a. 1453, 61 a. — HU — [MJ. a) sic in cop. 514) 1360 maii 30. Pragae. Karolus imperator et rex Mojconi de Soutice concedit, ut tabernas in villis suis tenere possit. D. imperator indulsit Moykoni de Suticz, quod liceat ei in villis suis Suticz et Opatouicz tabernas construere et eas tenere et ipsis uti iuxta regni consuetudinem, prout ceteri mili- tares sui pares tabernas ipsorum tenent, dum tamen taberne huiusmodi civitatibus et opidis, a prefatis villis quoad unum miliare distantibus, preiudicium aliquod non generent seu gravamen. Mandamus igitur, ut non impediatur ipse et heredes sui. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XI, III kal. iun., regnorum etc. Per d. Tessinensem Heinri- cus Australis. Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 15v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 109 n. 68. — Reg. imp. VIII 3127. — HU — [MJ. 515) 1360 iun. 1. Monaci. Ludovicus marchio Brandenburgensis et dux Bavariae Karolo imperatori et regi se male- factores non servaturum esse promittit. Wir Ludwig, von gotes gen. margrave ze Brandenburg und ze Lusicz, pfallenczgraf bey Rein, herezog in Bayern und in Kernden, graf ze Tirol und ze Gorcz etc. bechennen
326 mobiles ibidem repertas recipiendo et ea pignera recepta in Judeis obligare cum eisdem pignera sua obligata penitus redimendo. Licebit tamen prefatum Dobrusch vel domus et aree possessorem, quandocunque premissas habuerit peccunias, alium censum huic similem et eque certum in bonis civitatis nostre reemere, domum suam et aream libertando. In cuius rei testimonium sigillum maius civitatis nostre presentibus duximus appendendum. A. d. millesimo trecentesimo sexagesimo fer. II post Penthecostis. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. perg. cum sig. avulso in archivo civitatis České Budějovice n. 32. — Ed. Köpl, UB d. Stadt Budweis p. 75 n. 111. — HU — [LJ. 513) 1360 maii 29. (?) De gratia a Karolo imperatore et rege fratribus de Březovice facta. — consules in Byela presenti libro omnibus protestamur, quod Symon et Nos — Miksso fratres coram nobis personaliter constituti de Brzezowicz nobis literam cum pendenti sigillo imperatoris Karoli ostenderunt, quia ab ipso imperatore, ut litera canebat, ut vidimus, quod ipsis fratribus et eorum liberis, affinibus et successoribus datus est unus laneus agro- rum sine censu et una thaberna in eadem villa Brzezowicz, ita quod possint bis in anno tantum, quando eis videbitur, braxare cerevisiam, quo facto aliis temporibus in vasis de Byela recipere et ibidem propinare; et contra eos nullus ibidem debet habere thabernam nec eos impedire. Eciam iudicaria ibidem ipsis est data, et tercius denarius de ea, qui in iudiciis ibidem de culpis minoribus possit legitime provenire. Et hic scribimus ea, que vidimus in eadem litera contineri, et hoc sub a. d. 1360 fer. VI quatuor temporum post“) festum s. Trinitatis. Ed. Kalousek, Listiny a zápisy Bělské p. 4 n. 4 e libro memor. civitatis Albeaquensis de a. 1453, 61 a. — HU — [MJ. a) sic in cop. 514) 1360 maii 30. Pragae. Karolus imperator et rex Mojconi de Soutice concedit, ut tabernas in villis suis tenere possit. D. imperator indulsit Moykoni de Suticz, quod liceat ei in villis suis Suticz et Opatouicz tabernas construere et eas tenere et ipsis uti iuxta regni consuetudinem, prout ceteri mili- tares sui pares tabernas ipsorum tenent, dum tamen taberne huiusmodi civitatibus et opidis, a prefatis villis quoad unum miliare distantibus, preiudicium aliquod non generent seu gravamen. Mandamus igitur, ut non impediatur ipse et heredes sui. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XI, III kal. iun., regnorum etc. Per d. Tessinensem Heinri- cus Australis. Adnotat. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 15v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 109 n. 68. — Reg. imp. VIII 3127. — HU — [MJ. 515) 1360 iun. 1. Monaci. Ludovicus marchio Brandenburgensis et dux Bavariae Karolo imperatori et regi se male- factores non servaturum esse promittit. Wir Ludwig, von gotes gen. margrave ze Brandenburg und ze Lusicz, pfallenczgraf bey Rein, herezog in Bayern und in Kernden, graf ze Tirol und ze Gorcz etc. bechennen
Strana 327
Annus 1360 maii 25.—iun. 2. 327 und tun chunt offenbar ——, das wir durch zuversicht gemeines nuczes und frides aller laute geloben mit guten trewen one geverde dem allerdurchl. fursten h. Karl, Rômischem kayser — — und kûnig ze Behaim, unserm lieben herren und ocheim, daz wir alle rauber, brenner, dyebe und alle ander schedlich lâute, wie die genant sint, in allen unsern herscheften und gebieten nicht halden, hawsen noch hofen süllen noch wellen, und haben auch allen herren, burgrafen, amptlauten, rittern und knechten, allen richtern, steten und allen andern unsern lieben getrewen und undertanen unserr herscheft und gebiet ernstleich und vestichlichen bei unsern hulden geboten und gebieten yn auch, das si an allen steten sôliche schedlich laute sullen aufhalden, si vachen und zu yn richten darnach, und si mit irrer missetat den tod haben verdienet. Mit urchund des briefs, der geben ist ze Münichen des montags vor des heil. Goczleichnams tag nach Christes gebürt drewczehenhundert iar in dem sechtzigisten iare. Orig. cum sigillo rot. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV.: Marchio Brandenburgensis super insidiacione predonum. Riedel, Cod. dipl. Brand. 111, 1 p. 41. — Reg. imp. VIII Reichss. 336. — HU — [MJ. 516) 1360 iun. 2. Pragae. Johannes episcopus Lutomislensis iura civitatis constituit. Wir Johans von gotes genaden byschoff czu Leuthmuschel bekennen , das wir von merklichen redlichen sachen, die uns vorkumen sein, diese nachgeschriben gesecze und vorbot gemachet und getan haben in unser stat czu Leuthmuschel und gebieten allen unsern burgern, gemeinden und undersezzigen in der vorgenanten unsser stat und in lande und herschafft unsers byschtums, das sie dieselben unverrukket und ungekrenket gancz, stete und veste sulln halten. Von ersten wollen und gebieten wir, das allermenclich, die in unser stat czu Luthomuschel yeczunt gesezzen sein odir die noch dorinne czihen und do- rinne wonen in kumftigen czeiten, wer dieselben sint, mit der egenanten unser stat schossen und geben sullen und mitsampt den andern burgern alles das leiden, das sich durch recht und von alter gewonheit geburt. Ouch das kein richter der dorfe, sie sein erblich, frey, lantrichter odir undirrichter, die ir gut odir gerichte auzwendig der stat und in unser herschafft haben, wiewol das sie wonhafft sein in der stat, sullen odir mugen creczme haben odir halten, und alle creczmere, die czu der stat czu dem Leuthmuschel geweichpildet seint, sullen bier kouffen in unser stat ze Leuthmuschel und in keinen andern steten. Ouch kein burger sol bier von andern steten furen in unser stat zu Leuthmuschel noch fremde bier doselbst schenken und alle newe creczme unsers byschtums herschafft bey einer meil umb unser stat Leuthmuschel sullen absein und der pfortener uff unserm haus zu Leuthmuschel sol kein bier furbas schenken noch deheinen andern trank, wie der genennet sey. Ouch verbieten wir den sneidern, die umb lon rocke und mentel machen, das sie nicht gewant mit der elen vorkauffen sullen. Und kein hantwerkman, sneyder, smyd odir schuster sol sein in unser herschafft gesezzen in einer meil von der stat czum Leuth- muschel und das unser lantvogt, richter und heger sullen nicht creczem haben noch bier schenken, abir weyn mugen sie wol schenken, wenn sie das vormugen. Und die scheppfen und burger allir unser stete, merkte und dorffer sullen recht und urteil, als offt des not geschiet, in unser stat Luthmuschel zu unsern schoppfen doselbest holen und nemen; und wer hie zum Leuthmuschel vorschriben und geechtet wirt, umb welcherley sache das sey, der sol in allen unsern steten, merkten und dorffern sein vorschriben und geechtet. Ouch die buzzen und gelt, die komen von dem rate, sol man in drey teilen: das ein teil sol uns gevallen, das ander sol man an unser stat Leuthmuschel wenden, das dritte den leuten, die Ouch alle anvelle, die in unserr stat zu dem Leuth- den rat odir berichtunge halden.
Annus 1360 maii 25.—iun. 2. 327 und tun chunt offenbar ——, das wir durch zuversicht gemeines nuczes und frides aller laute geloben mit guten trewen one geverde dem allerdurchl. fursten h. Karl, Rômischem kayser — — und kûnig ze Behaim, unserm lieben herren und ocheim, daz wir alle rauber, brenner, dyebe und alle ander schedlich lâute, wie die genant sint, in allen unsern herscheften und gebieten nicht halden, hawsen noch hofen süllen noch wellen, und haben auch allen herren, burgrafen, amptlauten, rittern und knechten, allen richtern, steten und allen andern unsern lieben getrewen und undertanen unserr herscheft und gebiet ernstleich und vestichlichen bei unsern hulden geboten und gebieten yn auch, das si an allen steten sôliche schedlich laute sullen aufhalden, si vachen und zu yn richten darnach, und si mit irrer missetat den tod haben verdienet. Mit urchund des briefs, der geben ist ze Münichen des montags vor des heil. Goczleichnams tag nach Christes gebürt drewczehenhundert iar in dem sechtzigisten iare. Orig. cum sigillo rot. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV.: Marchio Brandenburgensis super insidiacione predonum. Riedel, Cod. dipl. Brand. 111, 1 p. 41. — Reg. imp. VIII Reichss. 336. — HU — [MJ. 516) 1360 iun. 2. Pragae. Johannes episcopus Lutomislensis iura civitatis constituit. Wir Johans von gotes genaden byschoff czu Leuthmuschel bekennen , das wir von merklichen redlichen sachen, die uns vorkumen sein, diese nachgeschriben gesecze und vorbot gemachet und getan haben in unser stat czu Leuthmuschel und gebieten allen unsern burgern, gemeinden und undersezzigen in der vorgenanten unsser stat und in lande und herschafft unsers byschtums, das sie dieselben unverrukket und ungekrenket gancz, stete und veste sulln halten. Von ersten wollen und gebieten wir, das allermenclich, die in unser stat czu Luthomuschel yeczunt gesezzen sein odir die noch dorinne czihen und do- rinne wonen in kumftigen czeiten, wer dieselben sint, mit der egenanten unser stat schossen und geben sullen und mitsampt den andern burgern alles das leiden, das sich durch recht und von alter gewonheit geburt. Ouch das kein richter der dorfe, sie sein erblich, frey, lantrichter odir undirrichter, die ir gut odir gerichte auzwendig der stat und in unser herschafft haben, wiewol das sie wonhafft sein in der stat, sullen odir mugen creczme haben odir halten, und alle creczmere, die czu der stat czu dem Leuthmuschel geweichpildet seint, sullen bier kouffen in unser stat ze Leuthmuschel und in keinen andern steten. Ouch kein burger sol bier von andern steten furen in unser stat zu Leuthmuschel noch fremde bier doselbst schenken und alle newe creczme unsers byschtums herschafft bey einer meil umb unser stat Leuthmuschel sullen absein und der pfortener uff unserm haus zu Leuthmuschel sol kein bier furbas schenken noch deheinen andern trank, wie der genennet sey. Ouch verbieten wir den sneidern, die umb lon rocke und mentel machen, das sie nicht gewant mit der elen vorkauffen sullen. Und kein hantwerkman, sneyder, smyd odir schuster sol sein in unser herschafft gesezzen in einer meil von der stat czum Leuth- muschel und das unser lantvogt, richter und heger sullen nicht creczem haben noch bier schenken, abir weyn mugen sie wol schenken, wenn sie das vormugen. Und die scheppfen und burger allir unser stete, merkte und dorffer sullen recht und urteil, als offt des not geschiet, in unser stat Luthmuschel zu unsern schoppfen doselbest holen und nemen; und wer hie zum Leuthmuschel vorschriben und geechtet wirt, umb welcherley sache das sey, der sol in allen unsern steten, merkten und dorffern sein vorschriben und geechtet. Ouch die buzzen und gelt, die komen von dem rate, sol man in drey teilen: das ein teil sol uns gevallen, das ander sol man an unser stat Leuthmuschel wenden, das dritte den leuten, die Ouch alle anvelle, die in unserr stat zu dem Leuth- den rat odir berichtunge halden.
Strana 328
328 muschel und in dem lande geschehen, sullen an die nehesten frûnt des abgestorben vallen,") die yeczunt sein in unser herschafft odir noch dorinne werden. Und allein wir von sunderlichen genaden den tuchmechern und webirn, unsern getrewen czum Leuth- muschel, dirlaubet haben, tuch mit der ele ze sneiden, und zu vorkouffen, doch wollen wir, daz sie kein ander tuch sneiden, wenn das sie selber machen. Ouch vorbiete wir unsern tuchmachern die tucher, die sie wider einander kouffen, das sie der keyns sullen sneiden; wirt des yemand ubirczeuget, der hat dasselbe tuch verlorn und das sol halbes unsirer camern und halbes der stat czu dem Leuthmuschel werden. Ouch wollen wir, das die webir unsrer burger und getrewen kinder und freunde ir hantwerk leren sullen, als wol als sie fremder leute kint leren, wenne sie dorumb gebeten werden. Ouch sullen die webir keine saczunge odir recht under in machen ane rat, wort und wizzen unsirer scheppfen zum Leuthmuschel. Sie sullen ouch gestatten und wir wollen ouch, das unser burger czum Leuthmuschel wolle kouffen mugen mit dem unczer, pense odir steyne gleicherweis als sie. Ouch kein hantwerkman, sneider, smyt odir schuster sol sein in unser herschafft gesezzen in einer meile von der stat zu dem Leuthmuschel. Und wer auz unser leute und ouch undertanen dieser obgenanten unser gesecze und verbot einiges breche, ubirfure und nicht hilde, der sol von yeclichem, wie dicke das geschiet, verfallen sein einer pene, die wir von ym nemen wollen nach achtunge des ungehorsams, wie das wir des czu rate werden. — Der geben ist zu Prage —— 1360 iar an dem nehesten dinstag vor unserrs herren Leichnams tag. Regesta Bohemiae el Moraviae. Orig. in musaeo civitatis Lutomislensis, sign. n. 13. Sigillum oblongum de cera rubra, cui a tergo secretum de cera rubra appressum est, pendet in press. perg. — Extr. Štěpánek, Archiv města Litomyšle. Výroční zpráva gym. v Litomyšli p. 6 n. 11. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle p. 141. — [MJ. a) in or. quedam omissa esse videntur. 517) 1360 iun. 2. Arbitrium in lite inter fratres ord. Teutonicorum Egrae et magistrum civium consiliumque eiusdem civitatis orta. Wir Bohoslab von Swanbergk lantvoyt zeu Eger unde Henrich der elder herre zcu Plawe bekennen unde thun kunt —, das wir alle irrethum, so zwischin dem wirdigen h. Friderichin lantkompthur czu Doringen unde brudern zcu Eger Deutsches ordens an eynem unde den ersamen purgermeister unde rath der statte daselbist am anderen teyl geweist sint bisher, uff uns gestalt gutlichin hingelegit unde versunet habin, in moszin her- noch geschribin stehit: czum ersten so sollin dy von Eger hinfurdir opphir addir sellegerette andechtiger leuthe nicht vorhinderen noch keynerley gesetze addir gebot machin noch thun, das widdir pharliche gerechtickeit unde gewonheit addir geistliche fryheit geseyn mochten. Was auch hinfurdir in dem gemercke der pharre zcu Eger geistliche lehen gemacht werdin, dabey gunst unde vorbriffte vorbillunge eynes lantkompthurs zcu Doringin nicht erschynt, dye lehin dorolbir zou thun solle der orden, so dicke sich dy vorleddigin, sunderen alzo der orden mit seynen luthin unde guttern gefryet ist, das sye keynerleye stuhir noch saczung gebin, noch dinstphlichte adir frone thun sollin mehir, dan was sye mit wille gerne thun wollin, auch der orden gerichte olbir syne guttir und leuthe had unde auch dy guttir, dye yme gegebin werdin, fryliche besiczen mag, also das unseres allirgnedigisten herren des keysers unde konigis czu Behem briffe mit guldin bullin vorsigilt, dye wir eygentlich unvor- letzit gesehin habin, klerlich innehaldin. Solche briffe sollin dye von Eger unvorletzt haldin und dowiddir keyner voriarung noch privilegia gebruchin unde des durch yre sundirliche vorschribung vor sich und yre nachkomen dem gnantin orden vorsorgin. Darkegen sal der
328 muschel und in dem lande geschehen, sullen an die nehesten frûnt des abgestorben vallen,") die yeczunt sein in unser herschafft odir noch dorinne werden. Und allein wir von sunderlichen genaden den tuchmechern und webirn, unsern getrewen czum Leuth- muschel, dirlaubet haben, tuch mit der ele ze sneiden, und zu vorkouffen, doch wollen wir, daz sie kein ander tuch sneiden, wenn das sie selber machen. Ouch vorbiete wir unsern tuchmachern die tucher, die sie wider einander kouffen, das sie der keyns sullen sneiden; wirt des yemand ubirczeuget, der hat dasselbe tuch verlorn und das sol halbes unsirer camern und halbes der stat czu dem Leuthmuschel werden. Ouch wollen wir, das die webir unsrer burger und getrewen kinder und freunde ir hantwerk leren sullen, als wol als sie fremder leute kint leren, wenne sie dorumb gebeten werden. Ouch sullen die webir keine saczunge odir recht under in machen ane rat, wort und wizzen unsirer scheppfen zum Leuthmuschel. Sie sullen ouch gestatten und wir wollen ouch, das unser burger czum Leuthmuschel wolle kouffen mugen mit dem unczer, pense odir steyne gleicherweis als sie. Ouch kein hantwerkman, sneider, smyt odir schuster sol sein in unser herschafft gesezzen in einer meile von der stat zu dem Leuthmuschel. Und wer auz unser leute und ouch undertanen dieser obgenanten unser gesecze und verbot einiges breche, ubirfure und nicht hilde, der sol von yeclichem, wie dicke das geschiet, verfallen sein einer pene, die wir von ym nemen wollen nach achtunge des ungehorsams, wie das wir des czu rate werden. — Der geben ist zu Prage —— 1360 iar an dem nehesten dinstag vor unserrs herren Leichnams tag. Regesta Bohemiae el Moraviae. Orig. in musaeo civitatis Lutomislensis, sign. n. 13. Sigillum oblongum de cera rubra, cui a tergo secretum de cera rubra appressum est, pendet in press. perg. — Extr. Štěpánek, Archiv města Litomyšle. Výroční zpráva gym. v Litomyšli p. 6 n. 11. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle p. 141. — [MJ. a) in or. quedam omissa esse videntur. 517) 1360 iun. 2. Arbitrium in lite inter fratres ord. Teutonicorum Egrae et magistrum civium consiliumque eiusdem civitatis orta. Wir Bohoslab von Swanbergk lantvoyt zeu Eger unde Henrich der elder herre zcu Plawe bekennen unde thun kunt —, das wir alle irrethum, so zwischin dem wirdigen h. Friderichin lantkompthur czu Doringen unde brudern zcu Eger Deutsches ordens an eynem unde den ersamen purgermeister unde rath der statte daselbist am anderen teyl geweist sint bisher, uff uns gestalt gutlichin hingelegit unde versunet habin, in moszin her- noch geschribin stehit: czum ersten so sollin dy von Eger hinfurdir opphir addir sellegerette andechtiger leuthe nicht vorhinderen noch keynerley gesetze addir gebot machin noch thun, das widdir pharliche gerechtickeit unde gewonheit addir geistliche fryheit geseyn mochten. Was auch hinfurdir in dem gemercke der pharre zcu Eger geistliche lehen gemacht werdin, dabey gunst unde vorbriffte vorbillunge eynes lantkompthurs zcu Doringin nicht erschynt, dye lehin dorolbir zou thun solle der orden, so dicke sich dy vorleddigin, sunderen alzo der orden mit seynen luthin unde guttern gefryet ist, das sye keynerleye stuhir noch saczung gebin, noch dinstphlichte adir frone thun sollin mehir, dan was sye mit wille gerne thun wollin, auch der orden gerichte olbir syne guttir und leuthe had unde auch dy guttir, dye yme gegebin werdin, fryliche besiczen mag, also das unseres allirgnedigisten herren des keysers unde konigis czu Behem briffe mit guldin bullin vorsigilt, dye wir eygentlich unvor- letzit gesehin habin, klerlich innehaldin. Solche briffe sollin dye von Eger unvorletzt haldin und dowiddir keyner voriarung noch privilegia gebruchin unde des durch yre sundirliche vorschribung vor sich und yre nachkomen dem gnantin orden vorsorgin. Darkegen sal der
Strana 329
Annus 1360 iun. 2.—3. 329 lantkompthur unde seyne brudir dye geistlichte forderung wider dye purger zcu Eger, zcu Erffurt angefangin, gentzlich abstellen unde allen schadin, den sye von den purgern ge- nomen habin, mitsampt der pene, dareyn sye mit der obirfarung keyserlichn privilegien gefallin seyn, auch kost unde czerung in der forderung gethan, durch gruntlicher sunung willin begebin unde faren lasin, darumbe keyne ansproch mehir zcu habin. Solche obge- melte voreynung habin dye obgenantin lantkompthur unde purger keginander gelobit zeu haldin ane geverde. Des zcu orkunde habin wir vorgenante Bohoslab von Swanbergk unde Henrich von Plawe von bete wegin bedir teyl unsir iczlichir insigil gehangin an disen briff. Der gegebin ist —— 1360 iar am nehstin dinstag nach dem tag der heil. Dryffaldickeit. Orig. cum 2 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3601. Sigillum 1) rot. cygnus; S BVSSLAWI D SWANBERG. — Ed. Gradl, Gesch. des Egerlandes p. 227. — [MJ. 518) 1360 iun. 3. Iudex et iurati Novae civitatis Pragensis recognoscunt Johlinum de Prux conthoralemque eius Kunigundam unam mar. census annui, ab omnibus exactionibus exemptam, Henrico, notario Novae civitatis Pragensis, vendidisse. Nos Wolframus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Nicolaus de Eylow, Nicolaus Dirnda, Heinricus Mostil, Meinlinus heringer, Valentinus humulator, Jacobus Krzemenecz, Pesco Drobnicz, Michahel cerdo, Maczko in Porziecz, Jesco currifex et Bohunco in foro porcorum, iurati cives Nove civitatis Pragensis, ad universorum, quos presens tangit nego- cium —— deducimus nocionem, quod coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria con- stituti discr. v. Johlinus de Prux, civis Nove civitatis Pragensis, necnon Kunigundis eius conthoralis, suo, heredum et successorum suorum nomine palam recognoverunt se unam mar. gravem gr. Prag. den., sexaginta quatuor grossos pro marca computando, vel tantum de argento puro, si medio tempore moneta fuerit mutata, census annui et perpetui, ab omni exaccione, contribucione, steura, collecta ac aliis oneribus civitatis quibuscunque, que per dictum Johlinum vel eius successores compleri debent, exemptam super domo, curia et area ipsorum et pertinenciis sitas in parrochia s. Michahelis ibidem in acie prope domum Snyberge dicte civitatis discr. v. mag. Henrico notario Nove civitatis Pragensis ementi et recipienti pro se, heredibus et successoribus suis pro decem sex. gr. Prag. predictorum dicto Johlino et Chunigundi eius conthorali iam in parata et numerata peccunia persolutis hereditarie rite et racionabiliter vendidisse ad tenendum, habendum, utifruendum et disponendum cum marca predicta inantea, nunc et semper, quitquit ipsius placuerit voluntati. Quamquidem empcionem et vendicionem predictus Johlinus una cum conthorali ipsius ratam, gratam ha- buerunt atque firmam, cuiusquidem census predicti medietas, videlicet triginta duo gr., in fes- to s. Galli venturo proxime et alia medietas in festo s. Georii deinde secuturo et sic deinceps annis singulis dari et persolvi debent tantum in grossis in omnem eventum, opposicione et prorogacione dictorum Johlini et Chunigundis quibuslibet postergatis; quociens autem et quando in aliquo predictorum termino terminorum huiusmodi census non fuerit persolutus, extunc statim die altera quatuor gr. pene nomine supercrescent, elapsis autem octo diebus continuis a quolibet predictorum termino terminorum censu huiusmodi cum pena nondum persolutis, extunc prememoratus mag. Heinricus, notarius nostre civitatis predicte, vel ipsius successores plenam et liberam habet et habebunt potestatem domum, curiam et aream cum ipsarum pertinenciis predictas intrandi et possessionem eiusdem inpignorandi et ipsa pignora obligandi et vendendi, et si pignora non possent reperiri sufficiencia, se de domo, curia et area cum pertinenciis ipsarum predictis intromittendi et easdem tenendi, locandi, utifruendi et, si necesse fuerit, vendendi et presertim omnia bona ipsorum tam mobilia, quam immobilia, ubicumque sita vel habita, arrestandi et se de eisdem intromittendi
Annus 1360 iun. 2.—3. 329 lantkompthur unde seyne brudir dye geistlichte forderung wider dye purger zcu Eger, zcu Erffurt angefangin, gentzlich abstellen unde allen schadin, den sye von den purgern ge- nomen habin, mitsampt der pene, dareyn sye mit der obirfarung keyserlichn privilegien gefallin seyn, auch kost unde czerung in der forderung gethan, durch gruntlicher sunung willin begebin unde faren lasin, darumbe keyne ansproch mehir zcu habin. Solche obge- melte voreynung habin dye obgenantin lantkompthur unde purger keginander gelobit zeu haldin ane geverde. Des zcu orkunde habin wir vorgenante Bohoslab von Swanbergk unde Henrich von Plawe von bete wegin bedir teyl unsir iczlichir insigil gehangin an disen briff. Der gegebin ist —— 1360 iar am nehstin dinstag nach dem tag der heil. Dryffaldickeit. Orig. cum 2 sigg. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3601. Sigillum 1) rot. cygnus; S BVSSLAWI D SWANBERG. — Ed. Gradl, Gesch. des Egerlandes p. 227. — [MJ. 518) 1360 iun. 3. Iudex et iurati Novae civitatis Pragensis recognoscunt Johlinum de Prux conthoralemque eius Kunigundam unam mar. census annui, ab omnibus exactionibus exemptam, Henrico, notario Novae civitatis Pragensis, vendidisse. Nos Wolframus Meinhardi iudex, Bohunco Sulkonis, Nicolaus de Eylow, Nicolaus Dirnda, Heinricus Mostil, Meinlinus heringer, Valentinus humulator, Jacobus Krzemenecz, Pesco Drobnicz, Michahel cerdo, Maczko in Porziecz, Jesco currifex et Bohunco in foro porcorum, iurati cives Nove civitatis Pragensis, ad universorum, quos presens tangit nego- cium —— deducimus nocionem, quod coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria con- stituti discr. v. Johlinus de Prux, civis Nove civitatis Pragensis, necnon Kunigundis eius conthoralis, suo, heredum et successorum suorum nomine palam recognoverunt se unam mar. gravem gr. Prag. den., sexaginta quatuor grossos pro marca computando, vel tantum de argento puro, si medio tempore moneta fuerit mutata, census annui et perpetui, ab omni exaccione, contribucione, steura, collecta ac aliis oneribus civitatis quibuscunque, que per dictum Johlinum vel eius successores compleri debent, exemptam super domo, curia et area ipsorum et pertinenciis sitas in parrochia s. Michahelis ibidem in acie prope domum Snyberge dicte civitatis discr. v. mag. Henrico notario Nove civitatis Pragensis ementi et recipienti pro se, heredibus et successoribus suis pro decem sex. gr. Prag. predictorum dicto Johlino et Chunigundi eius conthorali iam in parata et numerata peccunia persolutis hereditarie rite et racionabiliter vendidisse ad tenendum, habendum, utifruendum et disponendum cum marca predicta inantea, nunc et semper, quitquit ipsius placuerit voluntati. Quamquidem empcionem et vendicionem predictus Johlinus una cum conthorali ipsius ratam, gratam ha- buerunt atque firmam, cuiusquidem census predicti medietas, videlicet triginta duo gr., in fes- to s. Galli venturo proxime et alia medietas in festo s. Georii deinde secuturo et sic deinceps annis singulis dari et persolvi debent tantum in grossis in omnem eventum, opposicione et prorogacione dictorum Johlini et Chunigundis quibuslibet postergatis; quociens autem et quando in aliquo predictorum termino terminorum huiusmodi census non fuerit persolutus, extunc statim die altera quatuor gr. pene nomine supercrescent, elapsis autem octo diebus continuis a quolibet predictorum termino terminorum censu huiusmodi cum pena nondum persolutis, extunc prememoratus mag. Heinricus, notarius nostre civitatis predicte, vel ipsius successores plenam et liberam habet et habebunt potestatem domum, curiam et aream cum ipsarum pertinenciis predictas intrandi et possessionem eiusdem inpignorandi et ipsa pignora obligandi et vendendi, et si pignora non possent reperiri sufficiencia, se de domo, curia et area cum pertinenciis ipsarum predictis intromittendi et easdem tenendi, locandi, utifruendi et, si necesse fuerit, vendendi et presertim omnia bona ipsorum tam mobilia, quam immobilia, ubicumque sita vel habita, arrestandi et se de eisdem intromittendi
Strana 330
330 Regesta Bohemiae et Moraviae. usque ad dicti census cum pena extenuacionem et omnimodam persolucionem et resarcio- nem. Est preterea adicatum, quando Johlinus predictus equivalentem censum pro decem sex. et non remissius emerit, quem iudex et iurati, qui pro tempore fuerint, dicte civitatis dicunt esse equicertum et equebonum et de quo eciam dictus mag. Heinricus et sui heredes contentantur, quod tunc dicta domus debet esse libera et soluta, petentes nos iudicem et iuratos predictos, ut nos empcionem et vendicionem huiusmodi confirmare dignaremur. Nos vero videntes et considerantes empcionem et vendicionem predictas esse racionabiles, easdem tenore presencium confirmamus, approbamus et ratificamus, recognoscimus nichilo- minus sepedictum magistrum Henricum, notarium nostre civitatis predicte, omnia nostre civitatis iura et consuetudines, quoad assecucionem dicti census fecisse et explevisse. [Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in vigilia sanctissimi Corporis Cristi.] Insertum litteris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo octavo in crastino Exaltacionis s. Crucis = 15. die m. sept. Pragae olim in bibliotheca Nat. et univ. sign. n. 352, nunc in archivo ministerii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 140 n. 179. — Extr. Schubert, Urkundenregesten aus ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens n. 958. — HU — [LJ. 519) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni, burggravio Magdeburgensi, et Helenae uxori suae villas Lišany, Krupá et Nesuchyně obligat. — n. f. etc., quod quia spect. Johanni, burgravio Magdeburgensi et comiti in Hardek, sororio et fid. nostro dil., ac ill. Helene conthorali sue, consanguinee nostre dil., tria milia sex. gr. den. Prag. ob grata eiusdem Johannis obsequia ac propter amorem, quo ipsos ambos prosequimur, racione dotalicii nostra duxit serenitas largiendas, et earum mille septigentas sibi in assignacione et donacione castri Costalecz super Sasawa et pertinenciarum eius omnium persolutis, adhuc in mille trecentis sex. eis pretextu nostre largicionis huiusmodi remansi- mus et sumus racionabiliter obligati, ideoque Johanni et Helene predictis ac eorum heredibus villas nostras Lyssan, Gruppen et Nesseteyn, in quibus centum triginta sex. gr. veri census habentur, in prefata mille trecentarum sex. summa obligavimus et t. p. obligamus per ipsos tenendas, habendas et pacifice possidendas cum suis censibus, utilitatibus et perti- nenciis universis tam diu, donec per nos, heredes vel successores nostros, reges Boemie, eadem summa eis fuerit integraliter persoluta, fructibus, quos medio tempore de predictis villis perceperint, in sorte capitali minime defalcandis, quos eis ad supportanda matrimonii onera ex speciali gracia damus et tribuimus ex certa sciencia et largimur. Presencium etc. maiestatis sigillo etc. Dat. Prage anno sexagesimo, ind. XIII, II non. iun., regnorum et imperii ut supra. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo generali Dresdensi in registris Caroli fol. 30. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 231 n. 141. — Reg. imp. VIII 3135. — HU — IMI. 520) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Burgghardo, burggravio Magdeburgensi, et Jesconi de Wartenberg 500 sex. gr. ad festum s. Walpurgis proximum se soluturum esse promittit. — n. f. etc., quod nos — — promittimus bona fide spect. Burghardo, burgravio Magdeburgensi, imperialis curie magistro, suis heredibus et nob. Jesconi de Wartenberg dicto de Wessel, burgravio Pragensi, fidd. nostris dill., suo et heredum suorum nomine quingentas sex. gr. den. Prag., in quibus ipsis obligari dinoscimur, ad festum s. Walburgis futurum proxime in castro Welisch dare et solvere contradiccione vel mora quibuslibet proculmotis. Quas quidem pecunias ill. Bolko Swydnicensis et Bolko Opoliensis duces et
330 Regesta Bohemiae et Moraviae. usque ad dicti census cum pena extenuacionem et omnimodam persolucionem et resarcio- nem. Est preterea adicatum, quando Johlinus predictus equivalentem censum pro decem sex. et non remissius emerit, quem iudex et iurati, qui pro tempore fuerint, dicte civitatis dicunt esse equicertum et equebonum et de quo eciam dictus mag. Heinricus et sui heredes contentantur, quod tunc dicta domus debet esse libera et soluta, petentes nos iudicem et iuratos predictos, ut nos empcionem et vendicionem huiusmodi confirmare dignaremur. Nos vero videntes et considerantes empcionem et vendicionem predictas esse racionabiles, easdem tenore presencium confirmamus, approbamus et ratificamus, recognoscimus nichilo- minus sepedictum magistrum Henricum, notarium nostre civitatis predicte, omnia nostre civitatis iura et consuetudines, quoad assecucionem dicti census fecisse et explevisse. [Dat. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in vigilia sanctissimi Corporis Cristi.] Insertum litteris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pragensis a. d. millesimo trecentesimo sexa- gesimo octavo in crastino Exaltacionis s. Crucis = 15. die m. sept. Pragae olim in bibliotheca Nat. et univ. sign. n. 352, nunc in archivo ministerii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 140 n. 179. — Extr. Schubert, Urkundenregesten aus ehem. Archiven d. aufgehobenen Klöster Böhmens n. 958. — HU — [LJ. 519) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni, burggravio Magdeburgensi, et Helenae uxori suae villas Lišany, Krupá et Nesuchyně obligat. — n. f. etc., quod quia spect. Johanni, burgravio Magdeburgensi et comiti in Hardek, sororio et fid. nostro dil., ac ill. Helene conthorali sue, consanguinee nostre dil., tria milia sex. gr. den. Prag. ob grata eiusdem Johannis obsequia ac propter amorem, quo ipsos ambos prosequimur, racione dotalicii nostra duxit serenitas largiendas, et earum mille septigentas sibi in assignacione et donacione castri Costalecz super Sasawa et pertinenciarum eius omnium persolutis, adhuc in mille trecentis sex. eis pretextu nostre largicionis huiusmodi remansi- mus et sumus racionabiliter obligati, ideoque Johanni et Helene predictis ac eorum heredibus villas nostras Lyssan, Gruppen et Nesseteyn, in quibus centum triginta sex. gr. veri census habentur, in prefata mille trecentarum sex. summa obligavimus et t. p. obligamus per ipsos tenendas, habendas et pacifice possidendas cum suis censibus, utilitatibus et perti- nenciis universis tam diu, donec per nos, heredes vel successores nostros, reges Boemie, eadem summa eis fuerit integraliter persoluta, fructibus, quos medio tempore de predictis villis perceperint, in sorte capitali minime defalcandis, quos eis ad supportanda matrimonii onera ex speciali gracia damus et tribuimus ex certa sciencia et largimur. Presencium etc. maiestatis sigillo etc. Dat. Prage anno sexagesimo, ind. XIII, II non. iun., regnorum et imperii ut supra. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo generali Dresdensi in registris Caroli fol. 30. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 231 n. 141. — Reg. imp. VIII 3135. — HU — IMI. 520) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Burgghardo, burggravio Magdeburgensi, et Jesconi de Wartenberg 500 sex. gr. ad festum s. Walpurgis proximum se soluturum esse promittit. — n. f. etc., quod nos — — promittimus bona fide spect. Burghardo, burgravio Magdeburgensi, imperialis curie magistro, suis heredibus et nob. Jesconi de Wartenberg dicto de Wessel, burgravio Pragensi, fidd. nostris dill., suo et heredum suorum nomine quingentas sex. gr. den. Prag., in quibus ipsis obligari dinoscimur, ad festum s. Walburgis futurum proxime in castro Welisch dare et solvere contradiccione vel mora quibuslibet proculmotis. Quas quidem pecunias ill. Bolko Swydnicensis et Bolko Opoliensis duces et
Strana 331
Annus 1360 iun. 3.—4. 331 principes et sororii nostri dilecti una nobiscum insolidum dicto Burghardo, suis heredibus aut dicto Jesconi ipsorum nomine, prout annotatur superius, dare promiserunt et solvere, —— Dat. Prage prout in litteris ipsorum super eo confectis plenius dinoscitur contineri. anno sexagesimo, ind. XIII, II non. iun., regn. nostr. a. XIV, imperii vero sexto. Per d. Mindensem Henricus Australis. Cop. coaeva in archivo Dresdensi in registris Caroli fol. 17. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 123 n. 76. — Reg. imp. VIII 3136. — HU — [MJ. 521) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Burghardo, burgravio Magdeburgensi, et Jesconi de Wartenberg 1490 sex. gr. ad festum s. Jacobi proximum se soluturum esse promittit. — n. f. etc., quod nos spect. Burghardo burgravio Magdeburgensi, imperialis curie magistro, fid. nostro dil., suis heredibus aut nob. Jesconi de Wartemberg dicto de Wessel, — — pro- burgravio Pragensi, fid. nostro dil., dicti Burghardi et heredum suorum nomine, mittimus bona fide mille et quingentas minus decem sex. gr. den. Prag, in quibus ipsis obligari dinoscimur, ad festum s. Jacobi futurum proxime in castro dicto Welsch dare et solvere contradiccione vel mora quibuslibet proculmotis. Quas quidem pecunias ill. Bolco Swidnicensis et Bolco Opoliensis duces principes et sororii nostri dilecti una nobiscum in- solidum dicto Burghardo, suis heredibus aut dicto Jesconi ipsorum nomine, prout annotatur superius, dare promiserunt et solvere, prout in litteris ipsorum super eo confectis plenius —Dat. Prage anno LX, ind. XIII, II non. iun., regn. nostr. a. dinoscitur contineri. XIV, imperii vero sexto. Per d. Mindensen Hinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 17v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 124 n. 77. — Reg. imp. VIII 3137. — HU — [MJ. 522) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Burghardo, burgravio Magdeburgensi, et Jesconi de Wartenberg 1000 sex. gr. ad festum s. Walpurgis proximum se soluturum esse promittit. — — n. f. etc., quod — — promittimus bona fide spect. Burghardo1) suis heredibus et nob. Jesconi de Wartemberg dicto de Wessel, burgravio Pragensi, fidd. nostris dill., suo et heredum suorum nomine mille sex. gr. den. Prag., in quibus ipsis obligari dino- scimur, ad festum s. Walburgis futurum proxime in castro dicto Welisch dare et solvere, contradiccione vel mora quibuslibet proculmotis. Quas quidem pecunias ven. Theodericus, episcopus Mindensis, Wissegradensis prepositus summusque regni Boemie cancellarius, princeps consiliarius et devotus, necnon ill. Bolko Swidnicensis et Bolko Opoliensis duces principes et sororii nostri dilecti una nobiscum insolidum dicto Burghardo, suis heredibus et dicto Jesconi ipsorum nomine, prout annotatur superius, dare promiserunt et solvere, prout — Dat. Prage anno in eorum litteris super eo confectis plenius dinoscitur contineri. LX, ind. XIII, II nonas iun., regn. nostr. a. XIV, imperii vero sexto. Per d. Mindensem Hinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 17v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 124 n. 78. — Reg. imp. VIII 3138. — HU — [MJ. 1) In ms. sequitur spatium. 523) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Sezemam de Dobruška famae et honori pristinis restituit. Quamvis in materia licium, dum inter partes hincinde contenditur, permissione divina et ocultis semper, tamen iustis semper, dei iudiciis nonnunquam ei, qui iustam cau- sam habere presumitur, victoria denegetur, sicut rerum ipsarum exitus multis vicibus
Annus 1360 iun. 3.—4. 331 principes et sororii nostri dilecti una nobiscum insolidum dicto Burghardo, suis heredibus aut dicto Jesconi ipsorum nomine, prout annotatur superius, dare promiserunt et solvere, —— Dat. Prage prout in litteris ipsorum super eo confectis plenius dinoscitur contineri. anno sexagesimo, ind. XIII, II non. iun., regn. nostr. a. XIV, imperii vero sexto. Per d. Mindensem Henricus Australis. Cop. coaeva in archivo Dresdensi in registris Caroli fol. 17. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 123 n. 76. — Reg. imp. VIII 3136. — HU — [MJ. 521) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Burghardo, burgravio Magdeburgensi, et Jesconi de Wartenberg 1490 sex. gr. ad festum s. Jacobi proximum se soluturum esse promittit. — n. f. etc., quod nos spect. Burghardo burgravio Magdeburgensi, imperialis curie magistro, fid. nostro dil., suis heredibus aut nob. Jesconi de Wartemberg dicto de Wessel, — — pro- burgravio Pragensi, fid. nostro dil., dicti Burghardi et heredum suorum nomine, mittimus bona fide mille et quingentas minus decem sex. gr. den. Prag, in quibus ipsis obligari dinoscimur, ad festum s. Jacobi futurum proxime in castro dicto Welsch dare et solvere contradiccione vel mora quibuslibet proculmotis. Quas quidem pecunias ill. Bolco Swidnicensis et Bolco Opoliensis duces principes et sororii nostri dilecti una nobiscum in- solidum dicto Burghardo, suis heredibus aut dicto Jesconi ipsorum nomine, prout annotatur superius, dare promiserunt et solvere, prout in litteris ipsorum super eo confectis plenius —Dat. Prage anno LX, ind. XIII, II non. iun., regn. nostr. a. dinoscitur contineri. XIV, imperii vero sexto. Per d. Mindensen Hinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 17v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 124 n. 77. — Reg. imp. VIII 3137. — HU — [MJ. 522) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Burghardo, burgravio Magdeburgensi, et Jesconi de Wartenberg 1000 sex. gr. ad festum s. Walpurgis proximum se soluturum esse promittit. — — n. f. etc., quod — — promittimus bona fide spect. Burghardo1) suis heredibus et nob. Jesconi de Wartemberg dicto de Wessel, burgravio Pragensi, fidd. nostris dill., suo et heredum suorum nomine mille sex. gr. den. Prag., in quibus ipsis obligari dino- scimur, ad festum s. Walburgis futurum proxime in castro dicto Welisch dare et solvere, contradiccione vel mora quibuslibet proculmotis. Quas quidem pecunias ven. Theodericus, episcopus Mindensis, Wissegradensis prepositus summusque regni Boemie cancellarius, princeps consiliarius et devotus, necnon ill. Bolko Swidnicensis et Bolko Opoliensis duces principes et sororii nostri dilecti una nobiscum insolidum dicto Burghardo, suis heredibus et dicto Jesconi ipsorum nomine, prout annotatur superius, dare promiserunt et solvere, prout — Dat. Prage anno in eorum litteris super eo confectis plenius dinoscitur contineri. LX, ind. XIII, II nonas iun., regn. nostr. a. XIV, imperii vero sexto. Per d. Mindensem Hinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 17v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 124 n. 78. — Reg. imp. VIII 3138. — HU — [MJ. 1) In ms. sequitur spatium. 523) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex Sezemam de Dobruška famae et honori pristinis restituit. Quamvis in materia licium, dum inter partes hincinde contenditur, permissione divina et ocultis semper, tamen iustis semper, dei iudiciis nonnunquam ei, qui iustam cau- sam habere presumitur, victoria denegetur, sicut rerum ipsarum exitus multis vicibus
Strana 332
332 demonstravit, tamen prostratis huiusmodi, quibus honeste vite conversacio et odor fame laudabilis, digna quidem hominum cognicione, succurrit, merito compatitur imperialis serenitas et dignum ducit eisdem benigne provisionis officio subvenire. Sane cum dudum inter nobb. barones Czezeman de Dobruscha, actorem, ab una et Johannem de Potenstein, reum, parte ab alia, fidd. nostros, super nonnullis famosis criminibus suborta fuerit materia questionis et dictus Czezema permissione divina in corporali duello succubuerit, sicut est publica noticia manifestum, et licet idem Czezema ab ineuntis etatis sue primordiis, virtuti- bus et iusticie frequenter inheserit et opinione communi tam nobilium regni nost ri Boemie quam eciam popularium vir fame laudabilis sit et fuerit continuo reputatus, posset tamen ab aliquibus, qui sue conversacionis non habent noticiam, ex huiusmodi infortunio lapsus a suis iuribus iudicari et honoris ac status sui recipere detrimentum. Nos igitur volentes huiusmodi — sano principum, suis periculis ex innate nobis benignitatis clemencia occurere graciose, baronum ac procerum nostrorum, tam sacri Romani imperii quam regni nostri Boemie, accedente consilio, de certa nostra sciencia ac de plenitudine potestatis cesaree dictum Czezemam, heredes, filios, filias necnon posteritatem ipsius ab eo legitime descendentem, non obstante casu“) predicto, ad omnem nobilitatem, libertatem, statum, gradum, honorem, famam et ordinem priores, si forsitan ab hiis omnibus aut eorum altero seu dependentibus ab eis occasione predicta seu alias iure vel facto lapsi fuissent, graciose reducimus, restitui- mus, redintegramus et per omnia reformamus, ut omnibus nobilitatibus, iuribus, honoribus, statu et ordine in iudicio et extra et in omnibus actibus publicis et privatis gaudeant, quibus barones, nobiles regni et corone Boemie freti sunt actenus seu quomodolibet pociuntur, quibus eciam specialibus nominibus talia designari consueverunt, eciam si iure vel consuetu- dine de talibus deberet in litteris presentibus fieri mencio specialis, non obstantibus quibus- cumque legibus, reformacionibus aut statutis municipalibus vel privatis, quibus omnibus, si et in quantum presenti nostre gracie in toto vel in aliqua sui parte refragari censentur, auctoritate imperiali de plenitudine potestatis cesaree derogamus, supplentes potestate cesarea omnem defectum, si quis ex parte solempnitatis obmisse aut verborum obscuritate seu quovis alio modo compertus fuerit in premissis sive quolibet premissorum. —— Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, sacri Romani imperii archimarescallus, venn. Johannes Luthomuslensis, sacri imperii cancellarius, Theodericus Mindensis et Maurus Curbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidniczensis, Bolko Opoliensis, Przemislaus The- schinensis, Nicolaus Opauiensis, Bolko et Wenczeslaus Falkembergenses, Kazimirus Ste- tynensis et Heinricus Ligniczensis duces; spectt. Burgardus burgravius Magdeburgensis, imp. curie magister, Burchardus et Johannes de Recz et Johannes lantgravius Lutember- gensis comites; nobb. Leupoldus de Nortemberg, imp. curie coquine magister, Otto de Ochsenstein, Kraffto de Hoenloch, Wilhelmus de Rechberg, Jesco de Wartemberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, Heinricus de Nova Domo, Sbinco de Hasemburg et Busco — — Dat. Prage anno LX, ind. XIII, II non. iun., regn. nostr. a. XIV, de Wilharticz. imperii vero sexto. Per d. Mindensem Heinricus Australis. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 135 n. 86. — Reg. imp. VIII 3139. — HU — [MJ. a) reg.: causu. 524) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex litteras, Henrico Planero, civi Minoris civitatis Pragensis, et Nicolao filio Henrici Planeri olim concessas, in personam Ulrici pincernae sui nec non successo- rum ipsius, possessorum bonorum in Jeneč, confirmat. Accedens maiestatis nostre presenciam dil. fid. noster Ulricus, pincerna noster et familiaris domesticus et commensalis, duas litteras recol. mem. ill. Johannis quondam
332 demonstravit, tamen prostratis huiusmodi, quibus honeste vite conversacio et odor fame laudabilis, digna quidem hominum cognicione, succurrit, merito compatitur imperialis serenitas et dignum ducit eisdem benigne provisionis officio subvenire. Sane cum dudum inter nobb. barones Czezeman de Dobruscha, actorem, ab una et Johannem de Potenstein, reum, parte ab alia, fidd. nostros, super nonnullis famosis criminibus suborta fuerit materia questionis et dictus Czezema permissione divina in corporali duello succubuerit, sicut est publica noticia manifestum, et licet idem Czezema ab ineuntis etatis sue primordiis, virtuti- bus et iusticie frequenter inheserit et opinione communi tam nobilium regni nost ri Boemie quam eciam popularium vir fame laudabilis sit et fuerit continuo reputatus, posset tamen ab aliquibus, qui sue conversacionis non habent noticiam, ex huiusmodi infortunio lapsus a suis iuribus iudicari et honoris ac status sui recipere detrimentum. Nos igitur volentes huiusmodi — sano principum, suis periculis ex innate nobis benignitatis clemencia occurere graciose, baronum ac procerum nostrorum, tam sacri Romani imperii quam regni nostri Boemie, accedente consilio, de certa nostra sciencia ac de plenitudine potestatis cesaree dictum Czezemam, heredes, filios, filias necnon posteritatem ipsius ab eo legitime descendentem, non obstante casu“) predicto, ad omnem nobilitatem, libertatem, statum, gradum, honorem, famam et ordinem priores, si forsitan ab hiis omnibus aut eorum altero seu dependentibus ab eis occasione predicta seu alias iure vel facto lapsi fuissent, graciose reducimus, restitui- mus, redintegramus et per omnia reformamus, ut omnibus nobilitatibus, iuribus, honoribus, statu et ordine in iudicio et extra et in omnibus actibus publicis et privatis gaudeant, quibus barones, nobiles regni et corone Boemie freti sunt actenus seu quomodolibet pociuntur, quibus eciam specialibus nominibus talia designari consueverunt, eciam si iure vel consuetu- dine de talibus deberet in litteris presentibus fieri mencio specialis, non obstantibus quibus- cumque legibus, reformacionibus aut statutis municipalibus vel privatis, quibus omnibus, si et in quantum presenti nostre gracie in toto vel in aliqua sui parte refragari censentur, auctoritate imperiali de plenitudine potestatis cesaree derogamus, supplentes potestate cesarea omnem defectum, si quis ex parte solempnitatis obmisse aut verborum obscuritate seu quovis alio modo compertus fuerit in premissis sive quolibet premissorum. —— Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, sacri Romani imperii archimarescallus, venn. Johannes Luthomuslensis, sacri imperii cancellarius, Theodericus Mindensis et Maurus Curbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidniczensis, Bolko Opoliensis, Przemislaus The- schinensis, Nicolaus Opauiensis, Bolko et Wenczeslaus Falkembergenses, Kazimirus Ste- tynensis et Heinricus Ligniczensis duces; spectt. Burgardus burgravius Magdeburgensis, imp. curie magister, Burchardus et Johannes de Recz et Johannes lantgravius Lutember- gensis comites; nobb. Leupoldus de Nortemberg, imp. curie coquine magister, Otto de Ochsenstein, Kraffto de Hoenloch, Wilhelmus de Rechberg, Jesco de Wartemberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, Heinricus de Nova Domo, Sbinco de Hasemburg et Busco — — Dat. Prage anno LX, ind. XIII, II non. iun., regn. nostr. a. XIV, de Wilharticz. imperii vero sexto. Per d. Mindensem Heinricus Australis. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 135 n. 86. — Reg. imp. VIII 3139. — HU — [MJ. a) reg.: causu. 524) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex litteras, Henrico Planero, civi Minoris civitatis Pragensis, et Nicolao filio Henrici Planeri olim concessas, in personam Ulrici pincernae sui nec non successo- rum ipsius, possessorum bonorum in Jeneč, confirmat. Accedens maiestatis nostre presenciam dil. fid. noster Ulricus, pincerna noster et familiaris domesticus et commensalis, duas litteras recol. mem. ill. Johannis quondam
Strana 333
Annus 1360 iun. 4. 333 regis Boemie, genitoris nostri karissimi, sigillo maiestatis sue sigillatas, necnon unam aliam litteram iudicis et iuratorum civitatis Nove sub castro Pragensi continentes super quadam curia in villa Jencz cum duabus araturis cum suis iuribus, libertatibus et pertinenciis sita, quam quidem curiam idem Ulricus pincerna noster pro se suisque heredibus ab Nicolao Planeri, cive Maioris civitatis Pragensis, iusto empcionis tytulo emit et racionabiliter comparavit, prout in aliis litteris exinde confectis plene contineri dinoscitur, nobis exhibuit tenoris infrascripti, supplicans humiliter et devote, quatenus predictas litteras et omnia contenta in eisdem in personam ipsius Ulrici, heredum et successorum suorum auctoritate regia approbare, innovare et confirmare dignaremur. Quarum litterarum tenores secuntur in hec verba. Tenor prime littere talis est: Johannes dei gr. Boemie et Polonie rex ac —. [Vide Reg. Boh. et Mor. III p. 121 n. 300.J. Secunde vero Lucemburgensis comes — littere tenor sonat hoc modo: Johannes dei gr. Boemie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes ——. [ Vide Reg. Boh. et Mor. III p. 416 n. 1076. J. Tercie vero littere tenor sic incipit et finitur: Nos Conradus iudex, Nicolaus Sturmo, Johannes Niger ——. [Vide Reg. Boh. et Mor. III p. 189 n. 459.] Nos itaque prefati Ulrici pincerne nostri iustis et racionabilibus peticionibus inclinati, presertim cum predicta bona in Jencz, de quibus in suprascriptis litteris habetur mencio, ad ipsum Ulricum et heredes suos iusto empcionis tytulo perve- nissent, easdem litteras ac omnia et singula in ipsis contenta — — de plenitudine regie potestatis Boemie in personam predicti Ulrici pincerne, heredum et successorum suorum ac in personas aliorum hominum, in quas ipse Ulricus vel heredes sui predicta bona in Jencz tytulo vendicionis, permutacionis, donacionis, legacionis seu quovis alio iure, modo vel tytulo transferent, approbamus, ratificamus, innovamus et presencium patrocinio confirma- mus dicto Ulrico, heredibus et successoribus suis perpetuo valituras. Omnem eciam de- fectum, si quis in prefatis litteris forsitan contineretur et apparere posset, de predicta po- testatis nostre plenitudine tollimus et penitus supplemus predictamque curiam in Jencz cum omnibus libertatibus, quibus prius per litteras genitoris nostri et ipsius civitatis Minoris Pragensis exempta et libertata extitit, de novo et ex certa nostra sciencia eximimus et liber- tamus taliter, quod ipse Ulricus, heredes et successores sui in perpetuum cum prefata civitate Minori sita sub castro Pragensi necnon cum Antiqua et Maiori civitate Pragensi de antedicta curia sua in Jencz cum pertinenciis suis, quam decernimus omnino liberam, nullas collectas, contribuciones, steuras, exacciones, subsidia, imposiciones, servicia seu quevis alia onera et gravamina, quocumque censeantur nomine, subire et sustinere debeant vel aliqualiter supportare — — Poena: 40 mar. auri puri —, medietatem camere nostre Signum regie et aliam medietatem eidem Ulrico, heredibus vel successoribus suis etc. etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, sacri imperii archimarescallus, venn. Johannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, Theodricus Mindensis et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidniczensis, Bolko Opuliensis, Nicolaus Oppauiensis, Przimislaus Theschinensis duces; spectt. Burghardus burgravius Magdeburgen- sis, imp. curie magister, Burchardus et Johannes de Recz comites, nobb. Leupoldus de Nortemberg, imp. curie coquine magister, Otto de Ochsenstein, Krafto de Hohenloch, Wilhelmus de Rechperg, Jesco de Wartemberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, Dat. Heinricus de Noua Domo, Sbinko de Hasemburg et Busko de Wilharticz — Prage anno LX, ind. XIII, II non. iun., regnorum XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 24. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 180 n. 107. — Reg. imp. VIII 3140. — HU — [M. 525) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex permutationi inter Johannem, marchionem Moraviae, et Jesco- nem de Boskovice factae consentit.
Annus 1360 iun. 4. 333 regis Boemie, genitoris nostri karissimi, sigillo maiestatis sue sigillatas, necnon unam aliam litteram iudicis et iuratorum civitatis Nove sub castro Pragensi continentes super quadam curia in villa Jencz cum duabus araturis cum suis iuribus, libertatibus et pertinenciis sita, quam quidem curiam idem Ulricus pincerna noster pro se suisque heredibus ab Nicolao Planeri, cive Maioris civitatis Pragensis, iusto empcionis tytulo emit et racionabiliter comparavit, prout in aliis litteris exinde confectis plene contineri dinoscitur, nobis exhibuit tenoris infrascripti, supplicans humiliter et devote, quatenus predictas litteras et omnia contenta in eisdem in personam ipsius Ulrici, heredum et successorum suorum auctoritate regia approbare, innovare et confirmare dignaremur. Quarum litterarum tenores secuntur in hec verba. Tenor prime littere talis est: Johannes dei gr. Boemie et Polonie rex ac —. [Vide Reg. Boh. et Mor. III p. 121 n. 300.J. Secunde vero Lucemburgensis comes — littere tenor sonat hoc modo: Johannes dei gr. Boemie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes ——. [ Vide Reg. Boh. et Mor. III p. 416 n. 1076. J. Tercie vero littere tenor sic incipit et finitur: Nos Conradus iudex, Nicolaus Sturmo, Johannes Niger ——. [Vide Reg. Boh. et Mor. III p. 189 n. 459.] Nos itaque prefati Ulrici pincerne nostri iustis et racionabilibus peticionibus inclinati, presertim cum predicta bona in Jencz, de quibus in suprascriptis litteris habetur mencio, ad ipsum Ulricum et heredes suos iusto empcionis tytulo perve- nissent, easdem litteras ac omnia et singula in ipsis contenta — — de plenitudine regie potestatis Boemie in personam predicti Ulrici pincerne, heredum et successorum suorum ac in personas aliorum hominum, in quas ipse Ulricus vel heredes sui predicta bona in Jencz tytulo vendicionis, permutacionis, donacionis, legacionis seu quovis alio iure, modo vel tytulo transferent, approbamus, ratificamus, innovamus et presencium patrocinio confirma- mus dicto Ulrico, heredibus et successoribus suis perpetuo valituras. Omnem eciam de- fectum, si quis in prefatis litteris forsitan contineretur et apparere posset, de predicta po- testatis nostre plenitudine tollimus et penitus supplemus predictamque curiam in Jencz cum omnibus libertatibus, quibus prius per litteras genitoris nostri et ipsius civitatis Minoris Pragensis exempta et libertata extitit, de novo et ex certa nostra sciencia eximimus et liber- tamus taliter, quod ipse Ulricus, heredes et successores sui in perpetuum cum prefata civitate Minori sita sub castro Pragensi necnon cum Antiqua et Maiori civitate Pragensi de antedicta curia sua in Jencz cum pertinenciis suis, quam decernimus omnino liberam, nullas collectas, contribuciones, steuras, exacciones, subsidia, imposiciones, servicia seu quevis alia onera et gravamina, quocumque censeantur nomine, subire et sustinere debeant vel aliqualiter supportare — — Poena: 40 mar. auri puri —, medietatem camere nostre Signum regie et aliam medietatem eidem Ulrico, heredibus vel successoribus suis etc. etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, sacri imperii archimarescallus, venn. Johannes Luthomuslensis, sacre imp. aule cancellarius, Theodricus Mindensis et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolko Swidniczensis, Bolko Opuliensis, Nicolaus Oppauiensis, Przimislaus Theschinensis duces; spectt. Burghardus burgravius Magdeburgen- sis, imp. curie magister, Burchardus et Johannes de Recz comites, nobb. Leupoldus de Nortemberg, imp. curie coquine magister, Otto de Ochsenstein, Krafto de Hohenloch, Wilhelmus de Rechperg, Jesco de Wartemberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, Dat. Heinricus de Noua Domo, Sbinko de Hasemburg et Busko de Wilharticz — Prage anno LX, ind. XIII, II non. iun., regnorum XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 24. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 180 n. 107. — Reg. imp. VIII 3140. — HU — [M. 525) 1360 iun. 4. Pragae. Karolus imperator et rex permutationi inter Johannem, marchionem Moraviae, et Jesco- nem de Boskovice factae consentit.
Strana 334
334 Regesta Bohemiae et Moraviae. — Gesta modernorum ad futurorum noticiam priscorum adinvenit“) sagacitas testimonio litterarum deducere, ut dum que inter veteres acta sunt, novis supervenientibus clarius innotescunt, dubitacionum et altercacionum materie facilius conquiescant. Sane quia ill. Johannes marchio Moravie, frater noster carissimus, villam suam Pywem marchi- nalem cum nob. Jescone de Bozcouicz, fid. nostro dil., pro opido ipsius Jesconis Wistricz prope castrum Puschelecz situato de nostra sciencia permutavit, prout in litteris per eos super hoc datis ad invicem continetur, nos eidem permutacioni nostrum benivolum adhibe- mus consensum eamque ratam habentes et gratam, auctoritate regia Boemie t. p. approba- mus. — —, quarum medietatem fisci nostri regalis — — Poena: centum marcarum auri Signum etc. Testes huius Boemie, reliquam vero lesorum usibus statuimus applicari. rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, sacri imp. archimarescallus, venn. Johannes Lutho- mislensis, sacre imp. aule cancellarius, Theodricus Mindensis et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi; ill. Bolco Swidnicensis, Bolko Opuliensis, Nicolaus Opauie et Prziemusl Tessinensis duces; spectt. Burghardus burgravius Magdeburgensis, imp. curies) magister, Burchardus et Johannes de Recz comites, nobb. Leupoldus de Nortemberg, imp. coquine magister, Wilhelmus de Rechperg et Henricus de Nova Domo — — Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo etc. Dat. Prage a. d. 1360, II non. iun., regn. nostr. a. XIV, imperii vero VI. Per magistrum curie Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 188 n. 111. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 129 n. 171. — Reg. imp. VIII 3141. — HU [MJ. a) reg.: adinvenire. b)reg.: curie coquine. 526) 1360 iun. 5. Apud Villam novam. Innocentius papa VI Nicolao, duci Oppaviae, et Juttae natae Bolkonis, ducis Silesiae et in Niemodlyn, indulget, ut in matrimonio per eos olim ad sedanda guerrarum discrimina, quae inter duces praedictos vigebant, contracto, quamquam consanguinitatis gradu se contingunt, licite remanere valeant, eis iniungendo, ut 25 equites eorum sumptibus per sex menses servituros Aegidio, episcopo Sabinensi, in Italiae partibus apostolicae sedis legato, mittant. Exhibita nobis Apud Villamnovam Auinionensis dioc. non. iun. a. octavo. Ex arch. Vat. Reg. Av. 144 fol. 287 ed. Theiner, Mon. Pol. I p. 595. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. 11 p. 433 n. 1083. Ad ea cf. ibidem n. 1085 litteras salvi conductus de 13. iun. eiusdem anni pro- 25 armalis cum familia et comitiva ipsorum a Nicolao duce Oppaviensi ad terras s. Romanae ecclesiae subiectas missis. — ſL]. 527) 1360 iun. 5. Staré Buky. Nicolaus de Jimnice ecclesiae in Staré Buky reditus pro vicario tenendo et anniversariis celebrandis confert. — nos Nicolaus de Impnicz de voluntate fratrum minorum nostrorum et nostra predilecta genitrice domina Maretha, olim relicta patris nostri d. Guntheri itaque de Impnicz, nobis annuente, et hoc maturo eciam prehabito nostrorum seniorum amicorum consilio pariter et assensu induccioneque pneumatis almi gracia —, volentes languores nostros et antecessorum nostrorum animarum per infratactam donacionem curare et medere, considerantes tam gloriosam ecclesiam in Antiqua“) Fago ad laudem dei et s. Marie fundatam et deditam et ad honorem b. Katherine virg. et mart., in cuius nomine una ara est constructa inibi, erecta et consecrata, orbatam vicario, cui in eius fundacione necb) in poste-
334 Regesta Bohemiae et Moraviae. — Gesta modernorum ad futurorum noticiam priscorum adinvenit“) sagacitas testimonio litterarum deducere, ut dum que inter veteres acta sunt, novis supervenientibus clarius innotescunt, dubitacionum et altercacionum materie facilius conquiescant. Sane quia ill. Johannes marchio Moravie, frater noster carissimus, villam suam Pywem marchi- nalem cum nob. Jescone de Bozcouicz, fid. nostro dil., pro opido ipsius Jesconis Wistricz prope castrum Puschelecz situato de nostra sciencia permutavit, prout in litteris per eos super hoc datis ad invicem continetur, nos eidem permutacioni nostrum benivolum adhibe- mus consensum eamque ratam habentes et gratam, auctoritate regia Boemie t. p. approba- mus. — —, quarum medietatem fisci nostri regalis — — Poena: centum marcarum auri Signum etc. Testes huius Boemie, reliquam vero lesorum usibus statuimus applicari. rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, sacri imp. archimarescallus, venn. Johannes Lutho- mislensis, sacre imp. aule cancellarius, Theodricus Mindensis et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi; ill. Bolco Swidnicensis, Bolko Opuliensis, Nicolaus Opauie et Prziemusl Tessinensis duces; spectt. Burghardus burgravius Magdeburgensis, imp. curies) magister, Burchardus et Johannes de Recz comites, nobb. Leupoldus de Nortemberg, imp. coquine magister, Wilhelmus de Rechperg et Henricus de Nova Domo — — Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo etc. Dat. Prage a. d. 1360, II non. iun., regn. nostr. a. XIV, imperii vero VI. Per magistrum curie Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 188 n. 111. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 129 n. 171. — Reg. imp. VIII 3141. — HU [MJ. a) reg.: adinvenire. b)reg.: curie coquine. 526) 1360 iun. 5. Apud Villam novam. Innocentius papa VI Nicolao, duci Oppaviae, et Juttae natae Bolkonis, ducis Silesiae et in Niemodlyn, indulget, ut in matrimonio per eos olim ad sedanda guerrarum discrimina, quae inter duces praedictos vigebant, contracto, quamquam consanguinitatis gradu se contingunt, licite remanere valeant, eis iniungendo, ut 25 equites eorum sumptibus per sex menses servituros Aegidio, episcopo Sabinensi, in Italiae partibus apostolicae sedis legato, mittant. Exhibita nobis Apud Villamnovam Auinionensis dioc. non. iun. a. octavo. Ex arch. Vat. Reg. Av. 144 fol. 287 ed. Theiner, Mon. Pol. I p. 595. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. 11 p. 433 n. 1083. Ad ea cf. ibidem n. 1085 litteras salvi conductus de 13. iun. eiusdem anni pro- 25 armalis cum familia et comitiva ipsorum a Nicolao duce Oppaviensi ad terras s. Romanae ecclesiae subiectas missis. — ſL]. 527) 1360 iun. 5. Staré Buky. Nicolaus de Jimnice ecclesiae in Staré Buky reditus pro vicario tenendo et anniversariis celebrandis confert. — nos Nicolaus de Impnicz de voluntate fratrum minorum nostrorum et nostra predilecta genitrice domina Maretha, olim relicta patris nostri d. Guntheri itaque de Impnicz, nobis annuente, et hoc maturo eciam prehabito nostrorum seniorum amicorum consilio pariter et assensu induccioneque pneumatis almi gracia —, volentes languores nostros et antecessorum nostrorum animarum per infratactam donacionem curare et medere, considerantes tam gloriosam ecclesiam in Antiqua“) Fago ad laudem dei et s. Marie fundatam et deditam et ad honorem b. Katherine virg. et mart., in cuius nomine una ara est constructa inibi, erecta et consecrata, orbatam vicario, cui in eius fundacione necb) in poste-
Strana 335
Annus 1360 iun. 4.—5. 335 rum sufficienter nec in aliqua sui parte pro collacione vicarii eius pastori est provisum, idcirco cupientes ipsam ecclesiam in eo defectu relevare et volentes nichilominus ipsum ple- banum — in nostris inantea retinere oracionibus obsequiosis, et ut eum vel ipsius successo- res eisdem magis benivole insudare delectet et circa predictam ecclesiam in Antiqua Fago percunctare, constituimus, concedimus, damus, porrigimus et donamus ipsi“) vel ipsis pro vicario tenendo, nunc et in evum colligendo absque immutacione septem sex. minus decem gr. den. Prag. reddituum seu redditus et veri annui census, sexaginta grossos pro sexagena conputando, de presenti et perpetue dandas per rusticos de agris et hereditatibus — infrascriptis, videlicet de uno laneo Hanussii Rozilerii rustici in villa in Antiqua Fago sexa- ginta quatuor gr., de laneo vero Nicolai dicti Mineri rustici ibidem sexaginta quatuor gr. necnon de duobus laneis ville eiusdem Friczkonis tabernatoris sexaginta quatuor gr.; preterea in villa Zar de undecim virgis cum dimidia quondam Haymanni Slawczicz triginta gr. cum sedecim parvis ac in eadem villa de septem virgis Apeczkonisse, quondam ad iudicium spectantibus, et de quinque virgis Friczkonis Andree sexaginta gr. insuper in villa Pilunkstorff de novem virgis Nicolai Adeler et ex oppositod) taberne sitis quadraginta gr. et in avena fureste, que foresthober dicitur, ac pullos quatuor; it. ibidem de octo virgis Cunadi Adeler ex opposito taberne situatis 42 gr. et pro avena foreste et pullis tres gr., preterea in villa Zar de undecim virgis et media agrorum quondam Haymanni Slauczicz mediam sexagenam terminis debitis et consuetis, videlicet in festo b. Michaelis partem me- diam et aliam residuam partem in festo ss. Philippi et Jacobi apostt. omnibus et singulis annis iuxta temporis revolucionem persolvendas sine prorogacione et aliis quibuscumque impedimentis dari in integrum et persolvi debent plebano ——. Tali adiecta condicione, quod idem nunc plebanus d. Hermannus ecclesie predicte in Antiqua Fago et alii') ipsius successores —— in qualibet septimana annorum subsequencium tres missas defunctorum, videlicet duas pro commemoracione animarum nostrarum omniumque progenitorum et successorum nostrorum et unam missam in communi fer. II pro animabus omnium fidelium defunctorum, ut fieri consuevit alias, devote legi et cantari procurare debet per se vel alios et celebrare. Applicamus insuper eciam, ut in diebus anniversarii patris nostri d. Guntheri de Impnicz una libra cere per plebanum vel plebanos disponatur, una pro lumine videlicet in festo bb. Simonis et Jude apostt. et in sero in vesperis incendatur, et ibidem in ecclesia finitis secundis vesperis apostolorum mox defunctorum vespere incipiantur, quas sequentur vigilie novem leccionum cum laudibus et in crastino quatuor misse defunctorum devote cantariet legi, ardente predicta candela, procurentur ipsorumque propriis sumtibus inpensis et expensis. Similiter in die b. Marie Magdalene finitis secundis vesperis in remedium anime patrui nostri Henrici de Impnicz cum candela, iterum de una libra cere confecta, defuncto- rum vespere et vigilie necnon in crastino defunctorum quatuor misse cum exhortacionibus ad populum veluti patri nostro ipsorum propriis sumtibus et expensis disponantur. Et ut autem hec donacio et provisio perpetue permaneat in suo robore firmitatis inviolata et inconcussa, promittimus bona et sincera nostra christiana fide prol) nobis ac germanis nostris et successoribus ipsam donacionem ratam, gratam, firmam et stabilem habere et nunquam contravenire aut ipsi contrariari aliqua racione vel causa. Et si, quod absit, no- strum unus vel plures aut successorum nostrorum aliquid contra prefatam donacionem et favoris prosecucionem ausu temerario vel quovis modo aliquo attemptacionis vocabulo attemptaret seu attemptare presumpserit, exnunc virtute presencium ipsam pravam et iniquam presumpcionem seu attemptacionem habentes pro irrita et pro nulla decernimus et habere nos dicimus, et si nostrum dominium seu bona, que possidemus, in eo pensantes nostrum profectum, alienare nos per vendicionem, permutacionem, obligacionem, donacio- nem, legacionem seu per de hoc seculo migracionem aut quovis modo alienacionis tytulo contigerit, volumus prorsus, ut prefata ordinacio seu donacio per hoc non impediatur, sed pocius firmiter et nullum eidem preiudicium et dispendium contrarietas et opposicio genere-
Annus 1360 iun. 4.—5. 335 rum sufficienter nec in aliqua sui parte pro collacione vicarii eius pastori est provisum, idcirco cupientes ipsam ecclesiam in eo defectu relevare et volentes nichilominus ipsum ple- banum — in nostris inantea retinere oracionibus obsequiosis, et ut eum vel ipsius successo- res eisdem magis benivole insudare delectet et circa predictam ecclesiam in Antiqua Fago percunctare, constituimus, concedimus, damus, porrigimus et donamus ipsi“) vel ipsis pro vicario tenendo, nunc et in evum colligendo absque immutacione septem sex. minus decem gr. den. Prag. reddituum seu redditus et veri annui census, sexaginta grossos pro sexagena conputando, de presenti et perpetue dandas per rusticos de agris et hereditatibus — infrascriptis, videlicet de uno laneo Hanussii Rozilerii rustici in villa in Antiqua Fago sexa- ginta quatuor gr., de laneo vero Nicolai dicti Mineri rustici ibidem sexaginta quatuor gr. necnon de duobus laneis ville eiusdem Friczkonis tabernatoris sexaginta quatuor gr.; preterea in villa Zar de undecim virgis cum dimidia quondam Haymanni Slawczicz triginta gr. cum sedecim parvis ac in eadem villa de septem virgis Apeczkonisse, quondam ad iudicium spectantibus, et de quinque virgis Friczkonis Andree sexaginta gr. insuper in villa Pilunkstorff de novem virgis Nicolai Adeler et ex oppositod) taberne sitis quadraginta gr. et in avena fureste, que foresthober dicitur, ac pullos quatuor; it. ibidem de octo virgis Cunadi Adeler ex opposito taberne situatis 42 gr. et pro avena foreste et pullis tres gr., preterea in villa Zar de undecim virgis et media agrorum quondam Haymanni Slauczicz mediam sexagenam terminis debitis et consuetis, videlicet in festo b. Michaelis partem me- diam et aliam residuam partem in festo ss. Philippi et Jacobi apostt. omnibus et singulis annis iuxta temporis revolucionem persolvendas sine prorogacione et aliis quibuscumque impedimentis dari in integrum et persolvi debent plebano ——. Tali adiecta condicione, quod idem nunc plebanus d. Hermannus ecclesie predicte in Antiqua Fago et alii') ipsius successores —— in qualibet septimana annorum subsequencium tres missas defunctorum, videlicet duas pro commemoracione animarum nostrarum omniumque progenitorum et successorum nostrorum et unam missam in communi fer. II pro animabus omnium fidelium defunctorum, ut fieri consuevit alias, devote legi et cantari procurare debet per se vel alios et celebrare. Applicamus insuper eciam, ut in diebus anniversarii patris nostri d. Guntheri de Impnicz una libra cere per plebanum vel plebanos disponatur, una pro lumine videlicet in festo bb. Simonis et Jude apostt. et in sero in vesperis incendatur, et ibidem in ecclesia finitis secundis vesperis apostolorum mox defunctorum vespere incipiantur, quas sequentur vigilie novem leccionum cum laudibus et in crastino quatuor misse defunctorum devote cantariet legi, ardente predicta candela, procurentur ipsorumque propriis sumtibus inpensis et expensis. Similiter in die b. Marie Magdalene finitis secundis vesperis in remedium anime patrui nostri Henrici de Impnicz cum candela, iterum de una libra cere confecta, defuncto- rum vespere et vigilie necnon in crastino defunctorum quatuor misse cum exhortacionibus ad populum veluti patri nostro ipsorum propriis sumtibus et expensis disponantur. Et ut autem hec donacio et provisio perpetue permaneat in suo robore firmitatis inviolata et inconcussa, promittimus bona et sincera nostra christiana fide prol) nobis ac germanis nostris et successoribus ipsam donacionem ratam, gratam, firmam et stabilem habere et nunquam contravenire aut ipsi contrariari aliqua racione vel causa. Et si, quod absit, no- strum unus vel plures aut successorum nostrorum aliquid contra prefatam donacionem et favoris prosecucionem ausu temerario vel quovis modo aliquo attemptacionis vocabulo attemptaret seu attemptare presumpserit, exnunc virtute presencium ipsam pravam et iniquam presumpcionem seu attemptacionem habentes pro irrita et pro nulla decernimus et habere nos dicimus, et si nostrum dominium seu bona, que possidemus, in eo pensantes nostrum profectum, alienare nos per vendicionem, permutacionem, obligacionem, donacio- nem, legacionem seu per de hoc seculo migracionem aut quovis modo alienacionis tytulo contigerit, volumus prorsus, ut prefata ordinacio seu donacio per hoc non impediatur, sed pocius firmiter et nullum eidem preiudicium et dispendium contrarietas et opposicio genere-
Strana 336
336 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — d. Arnesto s. Pragensis eccl. archi- tur. Quam ob rem suplicamus intentissime ven. episcopo et ipsius vicariis") in spir. generalibus humiliter et affectuosissime, quatenus preli- batam donacionem et pro salute animarum ordinacionem ad memoriam perpetuam ratificare et approbare ac litteris suis patentibus cum penarum adiectione, que ipsis videbuntur, dignentur misericorditer, prout ad ipsorum spectat officium, firmare in perpetuam rei memoriam cum interposicione decreti et roborare. In cuius rei testimonium presentes litteras fecimus fieri et sigillo nostro cum ceteris infranotatis dominorum iussimus communiri. Nos vero Donyko decanus Dobruscensis et Johannes decanus Trutnouiensis, Hanussius de Czie- ssaw et Ramsso de Zdanicz") predictis donacioni et ordinacioni, dum sic agerentur, inter- fuimus et —— nostra sigilla duximus presentibus appendenda. Dat. et act. in villa nostra Antiqua“) Fago in crastino post diem Corporis Cristi a. d. 1360. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 20. die m. oct. a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 24 n. 40. — HU — IMJ. a) cop.: Antiquo Fago. — b) cop.: ne. — c) cop.: ipsa. — d) cop.: opposita. — e) cop.: aliis. sigillis — Hanussi de Cziessow f) cop.: quod. — g) cop.: vicario. — h) In confirmatione legitur: — et Rompsonis de Zdanicz — 528) 1360 iun. 7. Pragae. Karolus imperator et rex Theoderico de Porditz castrum Orlík in feudum nobile confert. — n. f. etc., quod attendentes multiplicia merita probitatis nob. Theoderici de Porditz, quibus se“) nostro conspectui gratum reddidit et reddere debebit ac poterit ammodo graciorem, sibi, heredibus et successoribus suis castrum Orlik nominatum cum navigio et theloneo fluminis ibidem, villis, agris, silvis, nemoribus, pratis, venacionibus, aucupacioni- bus, aquis et earum decursibus, censibus, redditibus, iudiciis, obvencionibus et omnibus pertinenciis suis, quibuscumque possint vocabulis nominari, auctoritate regia Boemie — in feodum nobile damus, conferimus et donamus ea condicione, quod prefatum castrum nobis tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, apertum esse debeat temporibus oportunis. Et si gwerrarum tempore armatos homines ibidem locan- dos duxerimus, illis tenebitur et debebit nostra serenitas aut heredum vel successorum nostro- rum, regum Boemie, industria de expensis et victualibus providere, sic tamen, quod finitis gwerrarum disturbiis castrum predictum prefato nob. Theodrico de Porditz vel, eo non extante, suis heredibus aut successoribus legitimis reddatur indubie, dampnis et impedi- —Dat. Prage anno LX, ind. XIII, VII id. iun., regno- mentis quibuslibet proculmotis. — rum etc. XIV, imperii VI. Per d. imperatorem cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 18.r — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 132 n. 83. — Reg. imp. VIII 3144. — HU — [M]. a) reg.: te. 529) 1360 iun. 7. Pragae. Karolus imperator et rex Theoderico de Porditz castrum Hauenstein in feudum nobile confert. — n. f. etc., quod attendentes multiplicia merita probitatis nob. Theodrici de Pordicz, quibus se nostro conspectui gratum reddidit— ——, sibi, heredibus et successoribus suis castrum Howenstein, quod in parte sua pecunia comparavit, una cum iure devolucionis, quod ad nos tamquam ad regem Boemie iusta successione spectare poterat, cum villis, agris, silvis, nemoribus, pratis, venacionibus, aucupacionibus, aquis et earum decursibus, —
336 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — d. Arnesto s. Pragensis eccl. archi- tur. Quam ob rem suplicamus intentissime ven. episcopo et ipsius vicariis") in spir. generalibus humiliter et affectuosissime, quatenus preli- batam donacionem et pro salute animarum ordinacionem ad memoriam perpetuam ratificare et approbare ac litteris suis patentibus cum penarum adiectione, que ipsis videbuntur, dignentur misericorditer, prout ad ipsorum spectat officium, firmare in perpetuam rei memoriam cum interposicione decreti et roborare. In cuius rei testimonium presentes litteras fecimus fieri et sigillo nostro cum ceteris infranotatis dominorum iussimus communiri. Nos vero Donyko decanus Dobruscensis et Johannes decanus Trutnouiensis, Hanussius de Czie- ssaw et Ramsso de Zdanicz") predictis donacioni et ordinacioni, dum sic agerentur, inter- fuimus et —— nostra sigilla duximus presentibus appendenda. Dat. et act. in villa nostra Antiqua“) Fago in crastino post diem Corporis Cristi a. d. 1360. Insert. confirmationi vicariorum archiepiscopi Pragensis 20. die m. oct. a. 1360 Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 24 n. 40. — HU — IMJ. a) cop.: Antiquo Fago. — b) cop.: ne. — c) cop.: ipsa. — d) cop.: opposita. — e) cop.: aliis. sigillis — Hanussi de Cziessow f) cop.: quod. — g) cop.: vicario. — h) In confirmatione legitur: — et Rompsonis de Zdanicz — 528) 1360 iun. 7. Pragae. Karolus imperator et rex Theoderico de Porditz castrum Orlík in feudum nobile confert. — n. f. etc., quod attendentes multiplicia merita probitatis nob. Theoderici de Porditz, quibus se“) nostro conspectui gratum reddidit et reddere debebit ac poterit ammodo graciorem, sibi, heredibus et successoribus suis castrum Orlik nominatum cum navigio et theloneo fluminis ibidem, villis, agris, silvis, nemoribus, pratis, venacionibus, aucupacioni- bus, aquis et earum decursibus, censibus, redditibus, iudiciis, obvencionibus et omnibus pertinenciis suis, quibuscumque possint vocabulis nominari, auctoritate regia Boemie — in feodum nobile damus, conferimus et donamus ea condicione, quod prefatum castrum nobis tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, apertum esse debeat temporibus oportunis. Et si gwerrarum tempore armatos homines ibidem locan- dos duxerimus, illis tenebitur et debebit nostra serenitas aut heredum vel successorum nostro- rum, regum Boemie, industria de expensis et victualibus providere, sic tamen, quod finitis gwerrarum disturbiis castrum predictum prefato nob. Theodrico de Porditz vel, eo non extante, suis heredibus aut successoribus legitimis reddatur indubie, dampnis et impedi- —Dat. Prage anno LX, ind. XIII, VII id. iun., regno- mentis quibuslibet proculmotis. — rum etc. XIV, imperii VI. Per d. imperatorem cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 18.r — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 132 n. 83. — Reg. imp. VIII 3144. — HU — [M]. a) reg.: te. 529) 1360 iun. 7. Pragae. Karolus imperator et rex Theoderico de Porditz castrum Hauenstein in feudum nobile confert. — n. f. etc., quod attendentes multiplicia merita probitatis nob. Theodrici de Pordicz, quibus se nostro conspectui gratum reddidit— ——, sibi, heredibus et successoribus suis castrum Howenstein, quod in parte sua pecunia comparavit, una cum iure devolucionis, quod ad nos tamquam ad regem Boemie iusta successione spectare poterat, cum villis, agris, silvis, nemoribus, pratis, venacionibus, aucupacionibus, aquis et earum decursibus, —
Strana 337
Annus 1360 iun. 5.—7. 337 censibus, redditibus, iudiciis, obvencionibus et omnibus pertinenciis suis, quibuscumque possint vocabulis nominari, auctoritate regia Boemie et de certa nostra sciencia in feodum nobile damus, conferimus et donamus ea condicione, quod prefatum castrum nobis tamquam regi Boemie, heredibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, apertum esse debeat temporibus oportunis. Et si gwerrarum tempore armatos homines ibidem locandos duxeri- mus, illis tenebitur et debebit nostra serenitas aut heredum vel successorum nostrorum, regum Boemie, industria de expensis et victualibus providere, sic tamen, quod finitis gwerrarum disturbiis castrum predictum prefato nob. Theodrico de Pordicz vel, eo non extante, suis heredibus aut successoribus legitimis reddant indubie, dampnis et impedi- mentis quibuslibet proculmotis. Decernentes nichilominus et regio Boemie sanctimus edicto, quod prefatum castrum Hawenstein cum omnibus suis pertinenciis a iurisdiccione, iudicatu, — Dat. — baylia, provincia et respectu quolibet castri Cubitensis penitus sit exemptum. Prage anno LX, ind. XIII, VII id. iun., regnorum etc. XIV, imperii sexto. Per d. imperatorem cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 18v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 133 n. 84. — Reg. imp. VIII 3145. — HU — IMJ. 530) 1360 iun. 7. Pragae. Karolus imperator et rex castra Orlík et Hauenstein ad Theodericum episcopum Mindensem in eventum devolutura esse decernit. — n. f. etc., quod attendentes notabilem fidei et circumspeccionis industriam nec- non labores assiduos, quibus ven. Theodericus Mindensis episcopus, prepositus Wissegra- densis, regni Boemie summus cancellarius, princeps et consiliarius noster karissimus, maie- — — auctoritate regia Boemie decernimus statem nostram ferventibus studiis honoravit, et presentibus declaramus, quod si nob. Theodericum, consanguineum eius, heredem castrorum Orlik et Howensteyn non relictis heredibus masculinis sui corporis continget decedere, prefata castra Orlik et Hawenstein cum omnibus pertinenciis ad eundem episcopum, sicut in potestate dicti consanguinei sui fuerint, absque difficultate qualibet libere devol- — Dat. Prage, anno LX, ind. XIII, VII id. iun., regn. a. XIV, imperii sexto. vantur. Per d. imperatorem cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 18v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 134 n. 85. — Reg. imp. VIII 3146. — HU — [MJ. 531) 1360 iun. 7. Pragae. Karolus imperator et rex Theodericum de Porditz burggravium Wissegradensem constituit eidemque iustitiariam eiusdem provinciae confert. — nob. Theoderico de Pordicz, burgravio Wissegradensi etc. Considerantes multi- plicibus meritis virtuose probitatis tue, quibus in conspectu regio notabilibus studiis cla- ruisti, ac eciam attendentes illa quidem obsequia, quibus ad honorem nostri et regni Boemie debebis et debes inposterum fidelibus studiis militare, te burgravium nostrum Wissegra- densem constituimus et ordinamus, iusticiariam sive popravam eiusdem provincie tibi ad instar aliarum iusticiariarum ibidem specialiter et ex nomine committentes. Et ut dictum burgraviatum eo commodius regere et gubernare valeas, tibi centum sex. reddituum pro gubernacione talis officii presentibus deputamus, decernentes, quod omnibus privilegiis, iuribus, graciis, libertatibus et emunitatibus gaudeas, quibus burgravii Wissegradenses et 22 Regesta
Annus 1360 iun. 5.—7. 337 censibus, redditibus, iudiciis, obvencionibus et omnibus pertinenciis suis, quibuscumque possint vocabulis nominari, auctoritate regia Boemie et de certa nostra sciencia in feodum nobile damus, conferimus et donamus ea condicione, quod prefatum castrum nobis tamquam regi Boemie, heredibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, apertum esse debeat temporibus oportunis. Et si gwerrarum tempore armatos homines ibidem locandos duxeri- mus, illis tenebitur et debebit nostra serenitas aut heredum vel successorum nostrorum, regum Boemie, industria de expensis et victualibus providere, sic tamen, quod finitis gwerrarum disturbiis castrum predictum prefato nob. Theodrico de Pordicz vel, eo non extante, suis heredibus aut successoribus legitimis reddant indubie, dampnis et impedi- mentis quibuslibet proculmotis. Decernentes nichilominus et regio Boemie sanctimus edicto, quod prefatum castrum Hawenstein cum omnibus suis pertinenciis a iurisdiccione, iudicatu, — Dat. — baylia, provincia et respectu quolibet castri Cubitensis penitus sit exemptum. Prage anno LX, ind. XIII, VII id. iun., regnorum etc. XIV, imperii sexto. Per d. imperatorem cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 18v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 133 n. 84. — Reg. imp. VIII 3145. — HU — IMJ. 530) 1360 iun. 7. Pragae. Karolus imperator et rex castra Orlík et Hauenstein ad Theodericum episcopum Mindensem in eventum devolutura esse decernit. — n. f. etc., quod attendentes notabilem fidei et circumspeccionis industriam nec- non labores assiduos, quibus ven. Theodericus Mindensis episcopus, prepositus Wissegra- densis, regni Boemie summus cancellarius, princeps et consiliarius noster karissimus, maie- — — auctoritate regia Boemie decernimus statem nostram ferventibus studiis honoravit, et presentibus declaramus, quod si nob. Theodericum, consanguineum eius, heredem castrorum Orlik et Howensteyn non relictis heredibus masculinis sui corporis continget decedere, prefata castra Orlik et Hawenstein cum omnibus pertinenciis ad eundem episcopum, sicut in potestate dicti consanguinei sui fuerint, absque difficultate qualibet libere devol- — Dat. Prage, anno LX, ind. XIII, VII id. iun., regn. a. XIV, imperii sexto. vantur. Per d. imperatorem cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 18v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 134 n. 85. — Reg. imp. VIII 3146. — HU — [MJ. 531) 1360 iun. 7. Pragae. Karolus imperator et rex Theodericum de Porditz burggravium Wissegradensem constituit eidemque iustitiariam eiusdem provinciae confert. — nob. Theoderico de Pordicz, burgravio Wissegradensi etc. Considerantes multi- plicibus meritis virtuose probitatis tue, quibus in conspectu regio notabilibus studiis cla- ruisti, ac eciam attendentes illa quidem obsequia, quibus ad honorem nostri et regni Boemie debebis et debes inposterum fidelibus studiis militare, te burgravium nostrum Wissegra- densem constituimus et ordinamus, iusticiariam sive popravam eiusdem provincie tibi ad instar aliarum iusticiariarum ibidem specialiter et ex nomine committentes. Et ut dictum burgraviatum eo commodius regere et gubernare valeas, tibi centum sex. reddituum pro gubernacione talis officii presentibus deputamus, decernentes, quod omnibus privilegiis, iuribus, graciis, libertatibus et emunitatibus gaudeas, quibus burgravii Wissegradenses et 22 Regesta
Strana 338
338 Regesta Bohemiae et Moraviae. iusticiarii illius provincie freti sunt actenus seu quomodolibet pociuntur, presentibus ad nostrum dumtaxat vel heredum aut successorum nostrorum regum Boemie beneplacitum —— valiturum.— Dat. Prage anno LX, ind. XIII, VII id. iun., regnorum etc. XIV, imperii Per d. imperatorem cancellarius. VI. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 138 n. 88. — Reg. imp. VIII 3147. — HU — [MJ. 532) 1360 iun. 7. Pragae. Donatio domus in Minori civitate Pragensi. n. f. etc., quod quia domus dicta vulgariter w kocotkach sita prope capellam s. Andree in civitate nostra Minori Pragensi sub castro nostro Pragensi in divisione viarum, quam olim Adam presbyter de Czesczma“) habuit et possedit, per mortem eiusdem Ade ad nos dicitur esse legitime devoluta, ideoque fid. nostro familiari dil. Leoni de Postrzizin, volentes obsequiorum suorum intuitu graciam facere specialem, omne ius, quod in eadem domo sive ad illam nobis ut regi Boemie quovismodo competit, conferimus, damus liberaliter et do- namus habendum, tenendum, possidendum et de illa sue voluntatis beneplacitum tamquam —— Dat. Prage anno LX, VII id. iun., regnorum etc. de re propria libere disponendum.— Ad relacionem Petri de Janowicz cancellarius. XIV, imperii VI. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 137 n. 87. — Reg. imp. VIII 3148. — HU — [MJ. a) in reg. praecedunt litterae Sezemae de Dobruška datae, vide n. 523. 533) 1360 iun. 8 Pragae. Karolus imperator et rex litteras obligatorias civitatis Coloniensis super Albea, quae infra tempus statutum manifestatae non fuerint, nullius vigoris esse declarat. n. f. etc., quod cum pridem fidd. nostris dill. civibus et universitati civitatis Colonien- sis super Albea hanc graciam fecerimus specialem, ut si que littere aut fideiussorie cauciones super quibuscumque debitis, dictos cives et universitatem civitatis prefate aut aliquem ipsorum concernentes, a quibuscumque personis modo quolibet haberentur, facta procla- macione publica") in universo regno nostro Boemie, quod eedem littere ab huiusmodi personis infra annum et diem a tempore proclamacionis ipsius manifestari deberent. Quia tamen nonnulle persone cives et universitatem civitatis predicte, non obstante huiusmodi nostra gracia ipsis facta, quibusdam suis litteris opprimere et aggravare nituntur, volumus et regio Boemie valituro sanccimus edicto, si dicta proclamacio, prout annotatur superius, facta est hactenus, quod extunc omnia et singula munimenta et littere aut eciam fideiussorie causiones quarumcumque personarum super quibuscumque debitis edite vel constructe fuerint, cum quibus cives et universitas dicte civitatis aut aliquis ipsorum civium possent aliqualiter ammoneri, que infra dictum temporis spacium fuerunt minime demon- strate, nullius esse de cetero debeant roboris, efficacie vel momenti dictisque civibus et universitati civitatis prefate aut alique ipsorum preiudicium vel gravamen aliquod nullo Per modo importare. — — Dat. Prage a. 1360, ind. XIII, VI id. iun., regnorum etc. d. magistrum curie Heinricus Australis. Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 15v. — Cop. recentior (C) in archivo civitatis Kolin in libro ab a. 1501 fol. 34v. — Ed. (B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 111 n. 70. — (B † C) Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 561 n. 388. — Reg. imp. VIII 3158. — HU — ſMJ.
338 Regesta Bohemiae et Moraviae. iusticiarii illius provincie freti sunt actenus seu quomodolibet pociuntur, presentibus ad nostrum dumtaxat vel heredum aut successorum nostrorum regum Boemie beneplacitum —— valiturum.— Dat. Prage anno LX, ind. XIII, VII id. iun., regnorum etc. XIV, imperii Per d. imperatorem cancellarius. VI. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 138 n. 88. — Reg. imp. VIII 3147. — HU — [MJ. 532) 1360 iun. 7. Pragae. Donatio domus in Minori civitate Pragensi. n. f. etc., quod quia domus dicta vulgariter w kocotkach sita prope capellam s. Andree in civitate nostra Minori Pragensi sub castro nostro Pragensi in divisione viarum, quam olim Adam presbyter de Czesczma“) habuit et possedit, per mortem eiusdem Ade ad nos dicitur esse legitime devoluta, ideoque fid. nostro familiari dil. Leoni de Postrzizin, volentes obsequiorum suorum intuitu graciam facere specialem, omne ius, quod in eadem domo sive ad illam nobis ut regi Boemie quovismodo competit, conferimus, damus liberaliter et do- namus habendum, tenendum, possidendum et de illa sue voluntatis beneplacitum tamquam —— Dat. Prage anno LX, VII id. iun., regnorum etc. de re propria libere disponendum.— Ad relacionem Petri de Janowicz cancellarius. XIV, imperii VI. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 137 n. 87. — Reg. imp. VIII 3148. — HU — [MJ. a) in reg. praecedunt litterae Sezemae de Dobruška datae, vide n. 523. 533) 1360 iun. 8 Pragae. Karolus imperator et rex litteras obligatorias civitatis Coloniensis super Albea, quae infra tempus statutum manifestatae non fuerint, nullius vigoris esse declarat. n. f. etc., quod cum pridem fidd. nostris dill. civibus et universitati civitatis Colonien- sis super Albea hanc graciam fecerimus specialem, ut si que littere aut fideiussorie cauciones super quibuscumque debitis, dictos cives et universitatem civitatis prefate aut aliquem ipsorum concernentes, a quibuscumque personis modo quolibet haberentur, facta procla- macione publica") in universo regno nostro Boemie, quod eedem littere ab huiusmodi personis infra annum et diem a tempore proclamacionis ipsius manifestari deberent. Quia tamen nonnulle persone cives et universitatem civitatis predicte, non obstante huiusmodi nostra gracia ipsis facta, quibusdam suis litteris opprimere et aggravare nituntur, volumus et regio Boemie valituro sanccimus edicto, si dicta proclamacio, prout annotatur superius, facta est hactenus, quod extunc omnia et singula munimenta et littere aut eciam fideiussorie causiones quarumcumque personarum super quibuscumque debitis edite vel constructe fuerint, cum quibus cives et universitas dicte civitatis aut aliquis ipsorum civium possent aliqualiter ammoneri, que infra dictum temporis spacium fuerunt minime demon- strate, nullius esse de cetero debeant roboris, efficacie vel momenti dictisque civibus et universitati civitatis prefate aut alique ipsorum preiudicium vel gravamen aliquod nullo Per modo importare. — — Dat. Prage a. 1360, ind. XIII, VI id. iun., regnorum etc. d. magistrum curie Heinricus Australis. Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 15v. — Cop. recentior (C) in archivo civitatis Kolin in libro ab a. 1501 fol. 34v. — Ed. (B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 111 n. 70. — (B † C) Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 561 n. 388. — Reg. imp. VIII 3158. — HU — ſMJ.
Strana 339
Annus 1360 iun. 7.—8. 339 534) 1360 iun. 8 Pragae. Karolus imperator et rex Thomae Winkler de Falknov concedit, ut oppidum et castrum Sokolov (Falknov) et castrum Sedlo quibusdam personis legare possit. bekennen etc., wann der edel Albrecht Nothafft vom Tierstein, unsir liebe getruwe, sich leuterlich und slecht virczygen hat sotans anfalles der stat und festne Falkenow und der festne genant der Satel mit allen yren zugehorungen, die yme der edil Thomas Winkeler von Falkenow, unsir liebe getruwe, mit unsirm gewillen, wizze und gehengnuzze als eyns kunigs von Beheim virschreben hatte, als yn briefen, die dorubir geben sint, volkumlich ist begriffen, davon und sintdemmal daz dieselben abtredung und virczignuz vor uns und unserm rat sein beret, getetinget und volendet, so haben wir durch vleizige bete des obge- nanten Thomas unsirn willen und gehengnuz darzu getan und geben mit krafft dicz briefes, daz") er denselben anefall der obgenanten vestne Falkenow stat und burg und der vestne genant der Satel mit allen yren zugehorungen und alle ander sine gut, die er iczunt hat odir furbar gewinnet, moge machen und virschreiben dem ediln Jesken von Wilhortitz, unsirm marschalk, odir seinen erben odir dem Troist von Keinsperg und seinen erben oder Annen und Margarethen, seinen swestern, und yren erben, oder wem er undir denselben wil nach seiner begier und ym fuglich ist, obe ez zu sulchen schluten kome, daz Thomas vorgenanter abghe sunder liebeserben, und doch mit sulchem underscheit und furwort, an welich de obgenante personen eyne oder me, an ir erben die stat und vestne vorgenante mit ir czugehorung komen und gevallen, daz man sie von uns, unsirn erben und nachkomen, kunig zu Beheim, und der krone desselben kunigreichs sulle derkennen, halten und entfahen in samlicher weis, als sie Thomas vorgenanter von [uns]b) und der crone ze Beheim heltet —— Geben ze Prage etc. anno LX an dem negesten mantag nach unsirs und besiczet. Per d. magistrum curie herren Lichnams tag, regnorum etc. XIV, imperii vero sexto. Heinricus de Wesalia. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 139 n. 89. — Reg. imp. VIII 3161. - HU — [M]. a) reg.: der. — b) uns in reg. omissum. 535) 1360 iun. 8. Pragae. Karolus imperator et rex Rubino de Zampach concedit, ut in villis Provodov et Lochenice tabernas erigere possit. n. f. etc., quod nos inspectis fidelibus studiosis obsequiis et inmote fidei constancia, quibus nob. Rubinus de Zampach, familiaris et fid. noster dil., serenitati nostre actenus attenta sedulitate complacuit et cottidianis serviciis non desinit complacere, sibi ut in villis Prowodow et Lochinicz tabernas duas liberas instaurare et habere possit et valeat, de speciali celsitudinis nostre gracia indulgemus, mandantes universis et singulis officialibus regni Boemie, qui sunt vel pro tempore fuerint, fidd. nostris dill., quatenus prefatum Rubi- num in predictis tabernis non impediant neque per alios impediri permittant, sed pocius nostro nomine et auctoritate ipsum penes easdem favorabiliter manuteneant et conservent. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, VI id. iun., regnorum etc XIII, imperii Per d. cancellarium Nicol. de Chremsir. VI. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 20. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 144 n. 91. — Reg. imp. VIII 3163. — HU — [MJ.
Annus 1360 iun. 7.—8. 339 534) 1360 iun. 8 Pragae. Karolus imperator et rex Thomae Winkler de Falknov concedit, ut oppidum et castrum Sokolov (Falknov) et castrum Sedlo quibusdam personis legare possit. bekennen etc., wann der edel Albrecht Nothafft vom Tierstein, unsir liebe getruwe, sich leuterlich und slecht virczygen hat sotans anfalles der stat und festne Falkenow und der festne genant der Satel mit allen yren zugehorungen, die yme der edil Thomas Winkeler von Falkenow, unsir liebe getruwe, mit unsirm gewillen, wizze und gehengnuzze als eyns kunigs von Beheim virschreben hatte, als yn briefen, die dorubir geben sint, volkumlich ist begriffen, davon und sintdemmal daz dieselben abtredung und virczignuz vor uns und unserm rat sein beret, getetinget und volendet, so haben wir durch vleizige bete des obge- nanten Thomas unsirn willen und gehengnuz darzu getan und geben mit krafft dicz briefes, daz") er denselben anefall der obgenanten vestne Falkenow stat und burg und der vestne genant der Satel mit allen yren zugehorungen und alle ander sine gut, die er iczunt hat odir furbar gewinnet, moge machen und virschreiben dem ediln Jesken von Wilhortitz, unsirm marschalk, odir seinen erben odir dem Troist von Keinsperg und seinen erben oder Annen und Margarethen, seinen swestern, und yren erben, oder wem er undir denselben wil nach seiner begier und ym fuglich ist, obe ez zu sulchen schluten kome, daz Thomas vorgenanter abghe sunder liebeserben, und doch mit sulchem underscheit und furwort, an welich de obgenante personen eyne oder me, an ir erben die stat und vestne vorgenante mit ir czugehorung komen und gevallen, daz man sie von uns, unsirn erben und nachkomen, kunig zu Beheim, und der krone desselben kunigreichs sulle derkennen, halten und entfahen in samlicher weis, als sie Thomas vorgenanter von [uns]b) und der crone ze Beheim heltet —— Geben ze Prage etc. anno LX an dem negesten mantag nach unsirs und besiczet. Per d. magistrum curie herren Lichnams tag, regnorum etc. XIV, imperii vero sexto. Heinricus de Wesalia. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 19v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 139 n. 89. — Reg. imp. VIII 3161. - HU — [M]. a) reg.: der. — b) uns in reg. omissum. 535) 1360 iun. 8. Pragae. Karolus imperator et rex Rubino de Zampach concedit, ut in villis Provodov et Lochenice tabernas erigere possit. n. f. etc., quod nos inspectis fidelibus studiosis obsequiis et inmote fidei constancia, quibus nob. Rubinus de Zampach, familiaris et fid. noster dil., serenitati nostre actenus attenta sedulitate complacuit et cottidianis serviciis non desinit complacere, sibi ut in villis Prowodow et Lochinicz tabernas duas liberas instaurare et habere possit et valeat, de speciali celsitudinis nostre gracia indulgemus, mandantes universis et singulis officialibus regni Boemie, qui sunt vel pro tempore fuerint, fidd. nostris dill., quatenus prefatum Rubi- num in predictis tabernis non impediant neque per alios impediri permittant, sed pocius nostro nomine et auctoritate ipsum penes easdem favorabiliter manuteneant et conservent. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, VI id. iun., regnorum etc XIII, imperii Per d. cancellarium Nicol. de Chremsir. VI. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 20. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 144 n. 91. — Reg. imp. VIII 3163. — HU — [MJ.
Strana 340
340 Regesta Bohemiae et Moraviae. 536) 1360 iun. 8. Pragae. Karolus imperator et rex Petro et Johanne dictis Leymwater petentibus privilegium, quo Johannes rex 26. die m. dec. a. 1327 Lucemburgi emptionem iudicii civitatis Novae Pilznae Tyrmanno Leynwateri confirmavit [vide Regesta Boh. et Mor. III p. 549 n. 1402], tenore eiusdem privilegii inserto, auctoritate regia Bohemiae confirmat. n. f. t. p. u. imperii vero sexto. de Chremsir. Dat. Prage a. d. 1360, ind. XIII, VI id. iun., regn. nostr. a. XIV, Per d. imperatorem Heinricus Australis. Cor. per Miliczium R. Johannes Saxo. Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civilatis Plzeň n. 23. — Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 16. — Ed. (B) Glafey, Anecaotorum collectio p. 113 n. 72. (A) Strnad, Listář kr. města Plzně I p. 85n. 80. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 562 n. 389. — HIU — IMj. 537) 1360 iun. 10. Pragae. Thomae Winkler de Falknov ratione oppidi Sokolov (Falknov) et castri Sedlo erga coronam regni Bohemiae obligatio. — —, wann vor dem Ich Thomas Winkeler von Falkenow bekenne und tun kunt allerdurchl. fursten und herren h. Karl, Romischem keiser und kunig zu Beheim, mynem gnedigem herren, und sinem rat ist geret, betetinget und vollendet, daz h. Albrecht Noithafft von Tirstein leutirlich und slecht sich vircziegen hat sotans anfalles der vestne und stad Falkenow und der vestne genant der Satel mit ir zugehorung, als ich ym mit wizze, wille und gehengnuz meyns herren obgenanten als eyns kunigis zu Beheim virschreben hatte, und mir derselbe myn herre als ein kunig ze Beheim von besundern gnaden erlaubt hait, daz ich dieselben stad und vestne Falkenow und den Satel, und waz darzu gehoret, und alle andir myne gût, die ich iczunt han odir furbaz gewinnen moge, virschriben und machen h. Jesken von Wilharticz und sinen erben odir dem Troist von Keynsperg und sinen erben odir Annen und Margarethen, mynen swestern, und yren erben, odir wem ich under denselben wil nach myner begir und mir fuglich ist, ob ez zu sulchen schulten kome, daz ich abegehe sundir libes erben, davon gelob ich yn gûten truwen, daz ich die obgenanten vestne und stad Falkenow und den Satel mit alle ir zugehorung von mynem herren und der crone von Beheim halten sal und besiczen und auch dieselben vesten und stad mit ir zugehorung, und waz ich gůtes han und gewinnen, nymand noch deheim der vorgenanten machen noch virschriben sal, dan mit den furwot und undirscheit, daz sie und ir erben dieselben sullen halten, besiczen und entfahen von mynem herren dem keisir und sinen erben, kunigen zu Beheim, und der crone desselben kungreichs und in samlicher weis, als ich sie iczunt von yn halten und besiczen. Des zu urkunde han ich myn insiegel an diesen brief gehangen. Geben zu Prage nach Cristus geburt druczehen hundert und sechezig iar an der nechsten mitwoch nach unsers herren Lichnams tag. Orig. cum sig. rot. de cera rubra communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo sigilli perca; S. THOMAS. WINCHLER. — In dorso manu saec. XV: Renunciacio Alberti Nothaft der Tirsteiner super castris Falkenow et Satel. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1231 n. 216. — Conf. et. Grolefend, Die Erwerbungspolitik K. Karl IV p. 17. — [MJ. 538) 1360 iun. 11. Pragae. Karolus imperator et rex Paulo notario camerae 200 sex. gr. Prag. de proxima berna regali percipiendas assignat. n. f. t. p. u., quod grata et fidelia fid. et fam. nostri dil. Pauli, camere nostre notarii, obsequia, qué maiestati nostre constanter exhibuit et indefesso studio non desinit
340 Regesta Bohemiae et Moraviae. 536) 1360 iun. 8. Pragae. Karolus imperator et rex Petro et Johanne dictis Leymwater petentibus privilegium, quo Johannes rex 26. die m. dec. a. 1327 Lucemburgi emptionem iudicii civitatis Novae Pilznae Tyrmanno Leynwateri confirmavit [vide Regesta Boh. et Mor. III p. 549 n. 1402], tenore eiusdem privilegii inserto, auctoritate regia Bohemiae confirmat. n. f. t. p. u. imperii vero sexto. de Chremsir. Dat. Prage a. d. 1360, ind. XIII, VI id. iun., regn. nostr. a. XIV, Per d. imperatorem Heinricus Australis. Cor. per Miliczium R. Johannes Saxo. Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civilatis Plzeň n. 23. — Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 16. — Ed. (B) Glafey, Anecaotorum collectio p. 113 n. 72. (A) Strnad, Listář kr. města Plzně I p. 85n. 80. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 562 n. 389. — HIU — IMj. 537) 1360 iun. 10. Pragae. Thomae Winkler de Falknov ratione oppidi Sokolov (Falknov) et castri Sedlo erga coronam regni Bohemiae obligatio. — —, wann vor dem Ich Thomas Winkeler von Falkenow bekenne und tun kunt allerdurchl. fursten und herren h. Karl, Romischem keiser und kunig zu Beheim, mynem gnedigem herren, und sinem rat ist geret, betetinget und vollendet, daz h. Albrecht Noithafft von Tirstein leutirlich und slecht sich vircziegen hat sotans anfalles der vestne und stad Falkenow und der vestne genant der Satel mit ir zugehorung, als ich ym mit wizze, wille und gehengnuz meyns herren obgenanten als eyns kunigis zu Beheim virschreben hatte, und mir derselbe myn herre als ein kunig ze Beheim von besundern gnaden erlaubt hait, daz ich dieselben stad und vestne Falkenow und den Satel, und waz darzu gehoret, und alle andir myne gût, die ich iczunt han odir furbaz gewinnen moge, virschriben und machen h. Jesken von Wilharticz und sinen erben odir dem Troist von Keynsperg und sinen erben odir Annen und Margarethen, mynen swestern, und yren erben, odir wem ich under denselben wil nach myner begir und mir fuglich ist, ob ez zu sulchen schulten kome, daz ich abegehe sundir libes erben, davon gelob ich yn gûten truwen, daz ich die obgenanten vestne und stad Falkenow und den Satel mit alle ir zugehorung von mynem herren und der crone von Beheim halten sal und besiczen und auch dieselben vesten und stad mit ir zugehorung, und waz ich gůtes han und gewinnen, nymand noch deheim der vorgenanten machen noch virschriben sal, dan mit den furwot und undirscheit, daz sie und ir erben dieselben sullen halten, besiczen und entfahen von mynem herren dem keisir und sinen erben, kunigen zu Beheim, und der crone desselben kungreichs und in samlicher weis, als ich sie iczunt von yn halten und besiczen. Des zu urkunde han ich myn insiegel an diesen brief gehangen. Geben zu Prage nach Cristus geburt druczehen hundert und sechezig iar an der nechsten mitwoch nach unsers herren Lichnams tag. Orig. cum sig. rot. de cera rubra communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo sigilli perca; S. THOMAS. WINCHLER. — In dorso manu saec. XV: Renunciacio Alberti Nothaft der Tirsteiner super castris Falkenow et Satel. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1231 n. 216. — Conf. et. Grolefend, Die Erwerbungspolitik K. Karl IV p. 17. — [MJ. 538) 1360 iun. 11. Pragae. Karolus imperator et rex Paulo notario camerae 200 sex. gr. Prag. de proxima berna regali percipiendas assignat. n. f. t. p. u., quod grata et fidelia fid. et fam. nostri dil. Pauli, camere nostre notarii, obsequia, qué maiestati nostre constanter exhibuit et indefesso studio non desinit
Strana 341
Annus 1360 iun. 8.—11. 341 iugiter exhibere, graciosa consideracione pensantes eique meritis suis exigentibus graciam aliqualem facere cupientes, ut nostro suffultus presidio cum Katherina filia sua, quam hiis diebus nuptui tradidit, possit eo decencius matrimonii solempnia celebrare, ducentas sex. gr. den. Prag. sibi damus liberaliter et ex certa nostra sciencia presentibus et largimur habendas, recipiendas et tollendas de pecunia prime contribucionis, steure sive cuiuscum- que collecte seu berne regalis, que monasteriis et civitatibus nostris in regno nostro Boemie per nos aut vices nostras gerentes imposita fuerit et recepta, ven. Theodericum Mindensem episcopum, Wissegradensis eccl. prepositum, regni nostri Boemie cancellarium, principem et consiliarium nostrum dil., hortantes presentibus seriose ac volentes, ut dictas ducentas sex. gr. den. Prag. ipsi Paulo seu illi, qui presentes habuerit litteras, de prefata prime con- tribucionis, steure sive cuiuscumque collecte seu berne pecunia absque contradiccione det integraliter et assignet et sic datas in registro racionum nostrarum signari procuret, celsi- tudini nostre specialiter per hoc placiturus. Presencium sub imperiali sigillo. Dat. Prage Per d. magistrum anno LX, ind. XIII, III yd. iun., regn. nostr. XIV, imperii VI curie Nicolaus de Cremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 190 n. 114. — Extr. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Mus. 1890 p. 491. — Reg. imp. VIII 3166. — HU — [MJ. 539) [1360] iun. 11. Pragae. Karolus imperator et rex Jaroslao de Lacembok concedit, ut in villas Hostačov, Sonov, Lipoltice, Hostovlice tabernas instaurare et cervisiam braxare valeat. — n. f. t. p. u., quod consideratis multiplicibus fidelibus obsequiis, quibus nob. Jaroslaus de Laczenbok, fid. noster, maiestati nostre et cl. mem. ill. Johanni quondam regi Boemie, genitori nostro dilecto, attendo studio et fidelissime deservivit ac servire debebit et poterit prestancius in futurum, — — indulgemus eidem, quod pro se, heredibus ac successoribus suis legittimis in villis suis infrascriptis videlicet Hosticzow, Schonow, Lupol- ticz, Hastrwlicz, puta in qualibet earum, thabernam instaurare valeat et ibidem cervisias braxari fieri et propinari permittere, sicut suis et suorum heredum ac successorum fructibus viderit utilius convenire, inhibentes iudicibus, iuratis et universitatibus civitatum et locorum quorumlibet, quorum interest seu interesse valebit, ne predictum Jaroslaum, heredes aut successores ipsius adversus prefatum nostre maiestatis indultum impediant seu impediri permittant sub pena gravissime indignacionis nostre etc. Presencium etc. Dat. Prage etc. Cancellarius. III id. iun. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 26. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 197 n. 119. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 130 n. 172. — Reg. imp. VIII 3168. HU — [MJ. 540) 1360 iun. 11. Nicolaus Episcopi de Ponte, regni Bohemiae subcamerarius, et Pesco Matthiae, iusticiarius districtus Zacensis, inquisitione diligenti ad mandatum Theoderici, ep. Mindensis, facta recognoscunt civitati Zacensis damno esse, ut pannifices dictae civitatis pannos per ulnam vendant et incidant. Nos Nicolaus Episcopi de Ponte, regni Boemie subcamerarius, et Pesco Mathie, iusticia- rius seu poprabezo districtus Sacensis, recognoscimus et protestamur t. p. u., quod cum pridem seniores, tam pauperes quam divites, et universi artifices civitatis Sacensis aput fratres ord. Minorum in eorum refectorio convenissent per nos iuxta rev. in Cr. patris d. Theodrici Mindensis episcopi mandatum, ipsi sollicite interrogati, utrum id, quod pannifices
Annus 1360 iun. 8.—11. 341 iugiter exhibere, graciosa consideracione pensantes eique meritis suis exigentibus graciam aliqualem facere cupientes, ut nostro suffultus presidio cum Katherina filia sua, quam hiis diebus nuptui tradidit, possit eo decencius matrimonii solempnia celebrare, ducentas sex. gr. den. Prag. sibi damus liberaliter et ex certa nostra sciencia presentibus et largimur habendas, recipiendas et tollendas de pecunia prime contribucionis, steure sive cuiuscum- que collecte seu berne regalis, que monasteriis et civitatibus nostris in regno nostro Boemie per nos aut vices nostras gerentes imposita fuerit et recepta, ven. Theodericum Mindensem episcopum, Wissegradensis eccl. prepositum, regni nostri Boemie cancellarium, principem et consiliarium nostrum dil., hortantes presentibus seriose ac volentes, ut dictas ducentas sex. gr. den. Prag. ipsi Paulo seu illi, qui presentes habuerit litteras, de prefata prime con- tribucionis, steure sive cuiuscumque collecte seu berne pecunia absque contradiccione det integraliter et assignet et sic datas in registro racionum nostrarum signari procuret, celsi- tudini nostre specialiter per hoc placiturus. Presencium sub imperiali sigillo. Dat. Prage Per d. magistrum anno LX, ind. XIII, III yd. iun., regn. nostr. XIV, imperii VI curie Nicolaus de Cremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 190 n. 114. — Extr. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Mus. 1890 p. 491. — Reg. imp. VIII 3166. — HU — [MJ. 539) [1360] iun. 11. Pragae. Karolus imperator et rex Jaroslao de Lacembok concedit, ut in villas Hostačov, Sonov, Lipoltice, Hostovlice tabernas instaurare et cervisiam braxare valeat. — n. f. t. p. u., quod consideratis multiplicibus fidelibus obsequiis, quibus nob. Jaroslaus de Laczenbok, fid. noster, maiestati nostre et cl. mem. ill. Johanni quondam regi Boemie, genitori nostro dilecto, attendo studio et fidelissime deservivit ac servire debebit et poterit prestancius in futurum, — — indulgemus eidem, quod pro se, heredibus ac successoribus suis legittimis in villis suis infrascriptis videlicet Hosticzow, Schonow, Lupol- ticz, Hastrwlicz, puta in qualibet earum, thabernam instaurare valeat et ibidem cervisias braxari fieri et propinari permittere, sicut suis et suorum heredum ac successorum fructibus viderit utilius convenire, inhibentes iudicibus, iuratis et universitatibus civitatum et locorum quorumlibet, quorum interest seu interesse valebit, ne predictum Jaroslaum, heredes aut successores ipsius adversus prefatum nostre maiestatis indultum impediant seu impediri permittant sub pena gravissime indignacionis nostre etc. Presencium etc. Dat. Prage etc. Cancellarius. III id. iun. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 26. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 197 n. 119. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 130 n. 172. — Reg. imp. VIII 3168. HU — [MJ. 540) 1360 iun. 11. Nicolaus Episcopi de Ponte, regni Bohemiae subcamerarius, et Pesco Matthiae, iusticiarius districtus Zacensis, inquisitione diligenti ad mandatum Theoderici, ep. Mindensis, facta recognoscunt civitati Zacensis damno esse, ut pannifices dictae civitatis pannos per ulnam vendant et incidant. Nos Nicolaus Episcopi de Ponte, regni Boemie subcamerarius, et Pesco Mathie, iusticia- rius seu poprabezo districtus Sacensis, recognoscimus et protestamur t. p. u., quod cum pridem seniores, tam pauperes quam divites, et universi artifices civitatis Sacensis aput fratres ord. Minorum in eorum refectorio convenissent per nos iuxta rev. in Cr. patris d. Theodrici Mindensis episcopi mandatum, ipsi sollicite interrogati, utrum id, quod pannifices
Strana 342
342 Regesta Bohemiae et Moraviae. pannos per ulnam incidant et vendant, sit ipsi civitati utile et nocivum, primo scabini, deinde seniores civitatis, pauperes et divites, postmodum duo ex carnificibus, duo ex pistori- bus, duo ex sutoribus, duo ex cerdonibus, duo ex sartoribus, duo ex institoribus, duo ex pellificibus, duo ex fullonibus seu renovatoribus vestium, duo ex tabernatoribus, duo ex renovatoribus calceorum, duo ex fabris, duo ex piscatoribus et duo ex braseatoribus re- spondentes, dixerunt sub eorum fidei et iuramenti sacramento suo et coartificum suorum et omnium, quorum intererat, nomine affirmando, quod hoc, ut dicti pannifices pannos per ulnam vendant et incidant, civitati et eorum artificio sit dampnosum, et ut non incidant, existat civitati et eorum artificio plurimum profuturum. Harum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. Dat. feria quinta ante festum b. Viti proxima a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. saec. XIV ex. in libro civitatis Zacensis fol. 11v. — Ed. Schlesinger, UB d. Stadl Saaz p. 28 n. 94. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 563 n. 390. — Extr. Katzerowsky, Ein Formelbuch aus d. XIV Jh. MVGDB 29 p. 10 n. 33. — [L]. 541) 1360 iun. 12. Pragae. Karolus imperator et rex fratribus de Lunkovice villas Skalka et Záboři confert. D. imperator dedit ex gracia Gelfrido et Nicolao fratribus de Lunkowicz villas, videlicet Calek et Zaborzye, que prima villa per obitum Ottonis quondam de Wulfstal, altera vero ex quibusdam racionabilibus causis ad eum fuerunt devolute, ius suum, quod ei competebat, nomine feudi, que ville ad castrum Biezdez iure omagio pertinere noscuntur, cum omnibus iuribus, honoribus etc., ea tamen condicione, quod prefati Gelfridus et Nicolaus, heredes et successores eorum Boemie regibus cum galea, dum a burgravio de Beyzdez, dum super hoc requisiti fuerint, perpetuis temporibus servire tenebuntur. Presencium etc. Dat. Prage, omnia prout supra.1) Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25.— Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 187 n. 109.— Reg. imp. VIII 3171. — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae Petro abbati Sedlecensi II id. iun. datae, vide n. 543. 542) 1360 iun. 12. Pragae. Karolus imperator et rex fratribus de Lunkovice iudicium in Lišov confert. Item d. imperator dedit prefatis fratribus iudicium in Lyssaw, quod per mortem Henselini quondam iudicis ibidem ad eum fuit devolutum, ius suum eo more, sicut prefatus Henczelinus dictum iudicium possidebat, ita tamen, quod d. imperator duos den. de fructi- bus dicti iudicii provenientes prefatique fratres tercium den. perpetuis temporibus debent Et cum toto theoloneo ibidem percipere et habere. Presencium per omnia ut supra. d. imperatori et heredibus et suis successoribus integraliter respondebunt. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25. — In forma litterarum insertum privilegio regis Georgii 4. die m. mart. 1460 dato (cf. Volf, Archivy p. 156). — Versio bohemica in Registro censuum dominii Hluboká de a. 1490 fol. 164 sq. — Ed. (ex A) Glafey, Anecdotorum collectio p. 187 n. 110. — (ex C) Dvorský, Arch. Ces. XVII p. 367.— Reg. imp. VIII 3172. — HU- IMJ. 543) 1360 iun. 12. Pragae. Karolus imperator et rex Petro, abbati Sedlecensi, concedit, ut in oppido Malešov forum septimanale habere possit. D. imperator indulsit d. Petro, abbati mon. Czedlicensis, quod liceat eis exnunc in opido ipsorum Malescow forum septimanale habere, quacumque die ipsis videbitur melius
342 Regesta Bohemiae et Moraviae. pannos per ulnam incidant et vendant, sit ipsi civitati utile et nocivum, primo scabini, deinde seniores civitatis, pauperes et divites, postmodum duo ex carnificibus, duo ex pistori- bus, duo ex sutoribus, duo ex cerdonibus, duo ex sartoribus, duo ex institoribus, duo ex pellificibus, duo ex fullonibus seu renovatoribus vestium, duo ex tabernatoribus, duo ex renovatoribus calceorum, duo ex fabris, duo ex piscatoribus et duo ex braseatoribus re- spondentes, dixerunt sub eorum fidei et iuramenti sacramento suo et coartificum suorum et omnium, quorum intererat, nomine affirmando, quod hoc, ut dicti pannifices pannos per ulnam vendant et incidant, civitati et eorum artificio sit dampnosum, et ut non incidant, existat civitati et eorum artificio plurimum profuturum. Harum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. Dat. feria quinta ante festum b. Viti proxima a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. saec. XIV ex. in libro civitatis Zacensis fol. 11v. — Ed. Schlesinger, UB d. Stadl Saaz p. 28 n. 94. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 563 n. 390. — Extr. Katzerowsky, Ein Formelbuch aus d. XIV Jh. MVGDB 29 p. 10 n. 33. — [L]. 541) 1360 iun. 12. Pragae. Karolus imperator et rex fratribus de Lunkovice villas Skalka et Záboři confert. D. imperator dedit ex gracia Gelfrido et Nicolao fratribus de Lunkowicz villas, videlicet Calek et Zaborzye, que prima villa per obitum Ottonis quondam de Wulfstal, altera vero ex quibusdam racionabilibus causis ad eum fuerunt devolute, ius suum, quod ei competebat, nomine feudi, que ville ad castrum Biezdez iure omagio pertinere noscuntur, cum omnibus iuribus, honoribus etc., ea tamen condicione, quod prefati Gelfridus et Nicolaus, heredes et successores eorum Boemie regibus cum galea, dum a burgravio de Beyzdez, dum super hoc requisiti fuerint, perpetuis temporibus servire tenebuntur. Presencium etc. Dat. Prage, omnia prout supra.1) Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25.— Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 187 n. 109.— Reg. imp. VIII 3171. — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae Petro abbati Sedlecensi II id. iun. datae, vide n. 543. 542) 1360 iun. 12. Pragae. Karolus imperator et rex fratribus de Lunkovice iudicium in Lišov confert. Item d. imperator dedit prefatis fratribus iudicium in Lyssaw, quod per mortem Henselini quondam iudicis ibidem ad eum fuit devolutum, ius suum eo more, sicut prefatus Henczelinus dictum iudicium possidebat, ita tamen, quod d. imperator duos den. de fructi- bus dicti iudicii provenientes prefatique fratres tercium den. perpetuis temporibus debent Et cum toto theoloneo ibidem percipere et habere. Presencium per omnia ut supra. d. imperatori et heredibus et suis successoribus integraliter respondebunt. Adnot. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25. — In forma litterarum insertum privilegio regis Georgii 4. die m. mart. 1460 dato (cf. Volf, Archivy p. 156). — Versio bohemica in Registro censuum dominii Hluboká de a. 1490 fol. 164 sq. — Ed. (ex A) Glafey, Anecdotorum collectio p. 187 n. 110. — (ex C) Dvorský, Arch. Ces. XVII p. 367.— Reg. imp. VIII 3172. — HU- IMJ. 543) 1360 iun. 12. Pragae. Karolus imperator et rex Petro, abbati Sedlecensi, concedit, ut in oppido Malešov forum septimanale habere possit. D. imperator indulsit d. Petro, abbati mon. Czedlicensis, quod liceat eis exnunc in opido ipsorum Malescow forum septimanale habere, quacumque die ipsis videbitur melius
Strana 343
Annus 1360 iun. 11.—13. 343 expedire, dum tamen dies huiusmodi civitatibus et opidis a dicto opido Malescow infra unum miliare distantibus dispendium aliquod non generet seu gravamen etc. etc., scabini et iurati cives Montis Chutten benivole voluerint consentire. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, II id. iun., regn. nostr. XIV, imperii VI. Per d. Mindensem Heinricus Australis. Adnotat, coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 24v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 186 n. 108. — Reg. imp. VIII 3170. — HU — [MJ. 544) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex statuit, ut pabulatores Pragenses tantum in Nova civitate in foro prope ecclesiam s. Henrici avenam et fenum vendant. — n. f. etc., quod nos pro melioracione, commodo et profectu Nove civitatis nostre Pragensis, et ut incole ac inhabitatores ipsius maiora suscipere valeant incrementa, statui- mus et regio Boemie valituro perpetuo sanccimus edicto, quod omnes et singuli pabulatores avenam vendentes et fenum in dicta Nova civitate nostra in foro, quod est prope ecclesiam s. Heinrici, et non alibi vendere perpetuis temporibus exnunc inantea teneantur. Decernimus eciam, quod universi pabulatores, qui nunc sunt aut fuerint in futurum, qui in locis aliis quam in foro predicto sive in Maiori seu Nova civitate Pragensi avenam vel fenum publice vel occulte vendere presumserint, quilibet ipsorum, qui, ut predicitur, pabulum vendere presumeret, penam quinque sex. gr. den. Prag. tocies, quocies hoc faceret, incurrere de- beat; quarum pecuniarum tres sex. camere nostre regie Boemie et residuas duas dictorum pabulatorum in Nova civitate prefata morancium usibus irremissibiliter volumus applicari. Hospitem quoque, in cuius hospicio talis pabuli venditor, qui alibi quam in dicta Nova civitate publice vel occulte pabulum, ut predicitur, vendere presumpserit, traxerit mansio- nem, similem penam eo modo, prout expressatur superius, incurrere statuimus ipso facto. Mandamus igitur universis et singulis scabinis et iuratis civibus Maioris et Nove civitatum —, quatenus tales pabulatores, qui contra statutum et decretum nostrum Pragensium — huiusmodi avenam seu fenum vendere presumpserint, aut eorum hospites, ubicumque ipsos perceperint, nobis manifestare debeant, dictos pabulatores Nove civitatis in presenti nostra gracia effectualiter conservantes, sicuti indignacionem nostram gravissimam et penam ipsis pro nostro arbitrio infligendam voluerint evitare. Presencium etc. Dat. Prage anno Per d. magistrum curie Heinricus LX, ind. XIII, id. iun., regn. XIV, imperii sexto. Australis. Cop. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 26. — Versio bohemica saec. XV Pragae in bibliotheca capituli Wissegradensis, ms. Práva rozličná p. 86. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 196 n. 118. — Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 123 n. 75. — Reg. imp. VIII 3174. — HU IMI- 545) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex Petro de Colonia, civi Pragensi, centum sexagenas gr. in ungelto vini civitatis Pragensis assignat. — n. f. etc., quod — — de nostre liberalitatis gracia speciali, dil. nobis Petro de Colonia, civi Pragensi, fid. nostro, et suis heredibus centum sex. gr. den. Prag., in quibus sibi ill. Reddakarus, dux Brunswicensis, princeps et consanquineus noster dil., obligatus remansit in pecuniis, quas nobis dictus Petrus racione ungelti vini civitatis Pragensis, quod a nobis ad biennium convenisse dinoscitur, dare et solvere promittimus sic, quod Petrus prefatus aut heredes ipsius centum sex. gr. huiusmodi in anno secundo de pecuniis, quas
Annus 1360 iun. 11.—13. 343 expedire, dum tamen dies huiusmodi civitatibus et opidis a dicto opido Malescow infra unum miliare distantibus dispendium aliquod non generet seu gravamen etc. etc., scabini et iurati cives Montis Chutten benivole voluerint consentire. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, II id. iun., regn. nostr. XIV, imperii VI. Per d. Mindensem Heinricus Australis. Adnotat, coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 24v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 186 n. 108. — Reg. imp. VIII 3170. — HU — [MJ. 544) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex statuit, ut pabulatores Pragenses tantum in Nova civitate in foro prope ecclesiam s. Henrici avenam et fenum vendant. — n. f. etc., quod nos pro melioracione, commodo et profectu Nove civitatis nostre Pragensis, et ut incole ac inhabitatores ipsius maiora suscipere valeant incrementa, statui- mus et regio Boemie valituro perpetuo sanccimus edicto, quod omnes et singuli pabulatores avenam vendentes et fenum in dicta Nova civitate nostra in foro, quod est prope ecclesiam s. Heinrici, et non alibi vendere perpetuis temporibus exnunc inantea teneantur. Decernimus eciam, quod universi pabulatores, qui nunc sunt aut fuerint in futurum, qui in locis aliis quam in foro predicto sive in Maiori seu Nova civitate Pragensi avenam vel fenum publice vel occulte vendere presumserint, quilibet ipsorum, qui, ut predicitur, pabulum vendere presumeret, penam quinque sex. gr. den. Prag. tocies, quocies hoc faceret, incurrere de- beat; quarum pecuniarum tres sex. camere nostre regie Boemie et residuas duas dictorum pabulatorum in Nova civitate prefata morancium usibus irremissibiliter volumus applicari. Hospitem quoque, in cuius hospicio talis pabuli venditor, qui alibi quam in dicta Nova civitate publice vel occulte pabulum, ut predicitur, vendere presumpserit, traxerit mansio- nem, similem penam eo modo, prout expressatur superius, incurrere statuimus ipso facto. Mandamus igitur universis et singulis scabinis et iuratis civibus Maioris et Nove civitatum —, quatenus tales pabulatores, qui contra statutum et decretum nostrum Pragensium — huiusmodi avenam seu fenum vendere presumpserint, aut eorum hospites, ubicumque ipsos perceperint, nobis manifestare debeant, dictos pabulatores Nove civitatis in presenti nostra gracia effectualiter conservantes, sicuti indignacionem nostram gravissimam et penam ipsis pro nostro arbitrio infligendam voluerint evitare. Presencium etc. Dat. Prage anno Per d. magistrum curie Heinricus LX, ind. XIII, id. iun., regn. XIV, imperii sexto. Australis. Cop. codeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 26. — Versio bohemica saec. XV Pragae in bibliotheca capituli Wissegradensis, ms. Práva rozličná p. 86. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 196 n. 118. — Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 123 n. 75. — Reg. imp. VIII 3174. — HU IMI- 545) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex Petro de Colonia, civi Pragensi, centum sexagenas gr. in ungelto vini civitatis Pragensis assignat. — n. f. etc., quod — — de nostre liberalitatis gracia speciali, dil. nobis Petro de Colonia, civi Pragensi, fid. nostro, et suis heredibus centum sex. gr. den. Prag., in quibus sibi ill. Reddakarus, dux Brunswicensis, princeps et consanquineus noster dil., obligatus remansit in pecuniis, quas nobis dictus Petrus racione ungelti vini civitatis Pragensis, quod a nobis ad biennium convenisse dinoscitur, dare et solvere promittimus sic, quod Petrus prefatus aut heredes ipsius centum sex. gr. huiusmodi in anno secundo de pecuniis, quas
Strana 344
344 Regesta Bohemiae et Moraviae. nobis racione dicti ungelti dare tenetur, debeat omnimode defalcare. De quibus centum sex. a dicta pecunia sic, ut premittitur, defalcandis, Petrum predictum et heredes ipsius dicimus, fatemur quitum, liberum penitus et solutum. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. Per d. Mindensem Heinricus Australis. XIII, id. iun., regn. a. XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 28. — Ed. Glasey, Anecdolorum collectio p. 212 n. 129. — Reg. imp. VIII 3178.— HU — IMJ. 546) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex Conradum Weit de Vindobona eiusque uxorem et heredes in cives Maioris civitatis Pragensis recipit. n. f. etc., quod nos de fide, puritate et devocione ac circumspeccionis industria dil. nobis Cunradi Weit de Wienna, fid. nostri, super quibus nostre serenitati multorum fide dignorum testimonio, et prout experiencia docente perpensimus, merito commendatur, pre- sumpcionem obtinentes indubiam fiducie singularis, ipsum premissorum intuitu, uxorem et heredes ipsorum in nostros cives Maioris civitatis Pragensis graciose recepimus et recipimus per presentes, assumentes eos, heredes et bona ipsorum, que nunc habent aut habere po- terunt, de nostre benignitatis clemencia in specialis proteccionis, favoris et gracie nostre sinum ac ab omni molestia, infestacione, perturbacione seu offensa quorumcumque effctuali- ter defensantes, et decernentes expresse regia auctoritate Boemie dictum Conradum, uxorem et heredes ipsorum omnibus et singulis iuribus, privilegiis, graciis, emunitatibus et libertati- bus uti, gaudere, quibus ceteri nostri cives predicte civitatis utuntur et gaudent seu eciam quomodolibet pociuntur, ea tamen condicione, quod ipsi et heredes ipsorum de omnibus et singulis bonis ipsorum, que nunc habent aut acquirere quomodolibet poterunt in futurum, dicte civitati pro steura annuali decem sex. gr. Prag. den. annis singulis dare et solvere tenebuntur tamdiu, quousque ipsis expedire videbitur et pro ipsorum libito voluntatis, de omnibus et singulis exaccionibus, steuris, peticionibus, vexacionibus ac solucionibus quibus- cumque extunc de cetero liberi penitus et soluti. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, Per d. Mindensem Henricus Australis. ind. XIII, id. iun., regn. XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 26. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 198 n. 120. — Reg. imp. VIII 3175. — HU — [MJ. 547) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex sententiam inter Wersingum civem Krakoviensem et duos cives Cutnenses latam pronuntiat. n. f. etc., quod nos in causa, que inter Wersingum, civem Cracouiensem, ab una et Thomelinum et ..Ylawer, cives Chuttenses, fidd. nostros dill., super quibusdam dampnis, que dictus Wersingus in quodam argento sibi per dictos nostros cives nostro nomine tradito percepisse se asserit, vertitur, quosdam principes, barones, proceres et nobiles nostros ad presenciam nostram vocavimus, committentes ipsis seriosius et requiren- tes eos attente, quatenus in dicta causa sub ipsorum fidei testimonio diffinitivam iuxta discrecionem eorum sentenciam ferre deberent. Qui matura deliberacione prehabita senten- ciam ipsam tulerunt taliter, quod dicti nostri cives Chuttenses omnia dampna, que Wer- singus prefatus in tribus aut quatuor argenti peciis percepisset iuxta litterarum suarum continenciam, quam ab eis habere dinoscitur super eo, tenerentur et deberent integraliter resarcire quodque dictus Wersingus infra hinc et festum s. Michaelis Pragam venire debeat
344 Regesta Bohemiae et Moraviae. nobis racione dicti ungelti dare tenetur, debeat omnimode defalcare. De quibus centum sex. a dicta pecunia sic, ut premittitur, defalcandis, Petrum predictum et heredes ipsius dicimus, fatemur quitum, liberum penitus et solutum. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. Per d. Mindensem Heinricus Australis. XIII, id. iun., regn. a. XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 28. — Ed. Glasey, Anecdolorum collectio p. 212 n. 129. — Reg. imp. VIII 3178.— HU — IMJ. 546) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex Conradum Weit de Vindobona eiusque uxorem et heredes in cives Maioris civitatis Pragensis recipit. n. f. etc., quod nos de fide, puritate et devocione ac circumspeccionis industria dil. nobis Cunradi Weit de Wienna, fid. nostri, super quibus nostre serenitati multorum fide dignorum testimonio, et prout experiencia docente perpensimus, merito commendatur, pre- sumpcionem obtinentes indubiam fiducie singularis, ipsum premissorum intuitu, uxorem et heredes ipsorum in nostros cives Maioris civitatis Pragensis graciose recepimus et recipimus per presentes, assumentes eos, heredes et bona ipsorum, que nunc habent aut habere po- terunt, de nostre benignitatis clemencia in specialis proteccionis, favoris et gracie nostre sinum ac ab omni molestia, infestacione, perturbacione seu offensa quorumcumque effctuali- ter defensantes, et decernentes expresse regia auctoritate Boemie dictum Conradum, uxorem et heredes ipsorum omnibus et singulis iuribus, privilegiis, graciis, emunitatibus et libertati- bus uti, gaudere, quibus ceteri nostri cives predicte civitatis utuntur et gaudent seu eciam quomodolibet pociuntur, ea tamen condicione, quod ipsi et heredes ipsorum de omnibus et singulis bonis ipsorum, que nunc habent aut acquirere quomodolibet poterunt in futurum, dicte civitati pro steura annuali decem sex. gr. Prag. den. annis singulis dare et solvere tenebuntur tamdiu, quousque ipsis expedire videbitur et pro ipsorum libito voluntatis, de omnibus et singulis exaccionibus, steuris, peticionibus, vexacionibus ac solucionibus quibus- cumque extunc de cetero liberi penitus et soluti. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, Per d. Mindensem Henricus Australis. ind. XIII, id. iun., regn. XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 26. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 198 n. 120. — Reg. imp. VIII 3175. — HU — [MJ. 547) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex sententiam inter Wersingum civem Krakoviensem et duos cives Cutnenses latam pronuntiat. n. f. etc., quod nos in causa, que inter Wersingum, civem Cracouiensem, ab una et Thomelinum et ..Ylawer, cives Chuttenses, fidd. nostros dill., super quibusdam dampnis, que dictus Wersingus in quodam argento sibi per dictos nostros cives nostro nomine tradito percepisse se asserit, vertitur, quosdam principes, barones, proceres et nobiles nostros ad presenciam nostram vocavimus, committentes ipsis seriosius et requiren- tes eos attente, quatenus in dicta causa sub ipsorum fidei testimonio diffinitivam iuxta discrecionem eorum sentenciam ferre deberent. Qui matura deliberacione prehabita senten- ciam ipsam tulerunt taliter, quod dicti nostri cives Chuttenses omnia dampna, que Wer- singus prefatus in tribus aut quatuor argenti peciis percepisset iuxta litterarum suarum continenciam, quam ab eis habere dinoscitur super eo, tenerentur et deberent integraliter resarcire quodque dictus Wersingus infra hinc et festum s. Michaelis Pragam venire debeat
Strana 345
Annus 1360 iun. 13.—15. 345 aut loco sui aliquem certum nuncium cum plena auctoritate transmittere, expeditam, sicut premittitur, iusticiam in causa huiusmodi recepturus, sic tamen, quod dicti nostri cives et heredes ipsorum dicto Wersingo et suis heredibus ad quamcumque aliam solucionem seu satisfaccionem extunc inantea super dicta causa minime teneantur. Presencium sub nostro minori pendenti sigillo etc. Dat. Prage anno LX, ind. XII, id. iun., regn. a. XIV, imperii Per d. Mindensem Heinricus Australis. sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 28. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 213 n. 130.— Reg. imp. VIII 3179. — HU — [M. 548) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex Segneum praepositum s. Michaelis in castro Cracoviensi ad canonicatum ecclesiae Wissegradensis praesentat. — hon. Wilhelmo decano Wissegradensi, dev. nostro dil., graciam etc. Attendentes multiplicia merita probitatis hon. Segney, prepositi s. Michaelis in castro Cracouiensi, ca- pellani familiaris dev. nostri dil., quibus idem maiestatem nostram devota sollercia multocies honoravit, ad eius promocionem eo inclinamur benignius, quo id ipsum grata sue virtutis merita prestancius meruerunt. Quapropter volentes sibi in eccl. Wissegradensi de canonicatu et prebenda, dum ad nostram regalem Boemie collacionem vacaverint, graciosius providere, devocionem tuam requirimus“) et hortamur, hoc precise volentes, quatenus, si forsitan in proxima primo vacante prebenda negligencia, oblivione, ignorancia aut importu- nitate petencium quemquam alium nostra presentaret serenitas, tu nullum alium preterque dictum Segneum investire debeas, eciamsi de contrario nostre littere sub quovis tenore ad tui noticiam pervenirent, nam in promocionem ad canonicatum et prebendam in dicta Wissegradensi ecclesia Segneum predictum omnibus aliis volumus anteferri. Presencium sub imperialis sigillo etc. Dat. Prage etc. anno LX, ind. XIII, id. iun., regn. XIV, imperii VI. Per d. imperatorem cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 189 n. 113. — Reg. imp. VIII 3173. — HU — IMJ. a) reg: requirimur. 549) 1360 iun. 15. Pragae. Karolus imperator et rex filias Bolconis ducis Kozlensis certis condicionibus adiectis emancipat. bekennen etc. wanne wir den hochgeborn Przimken herezogen von Theschin, unsern lieben fursten, der dreyer kinder herczog Bolken von der Cosil seligen tochter Elsken, Ofken und Bolkan vor eclichen iaren mit yrer gemeinen frunden rat furmund geben und gesaczet haben, und er di elter, Elsken mit namen, zu eyner elichen kunftigen wyrtinne genumen hat und von wegenn derselben fruntschaft di vorgenante Ofken dem hochgeborn Weczslawen herczogen zu Falkenberg, unserm lieben fursten, und Bolkan dem edlen Czenken von Wartenberg auch zu eleichen kumftige wirtinne geben hat mit sulchem egelt und morgengab, als hirnach gescriben ist, und als daz mit unser wizzen und rat geschehen ist. Wanne wir daranne bruften er und frum derselben kinder, so haben wir mit wolbe- dachten mut und gutem rat unser fursten und herren, di daz fur eyn recht funden und gesprochen haben, den vorgenanten drein kinden von kuniglicher macht von Beheim iar gegeben und geben si in an desim brif mit rechter wizzen, also daz sie sich vorczeihen sullen und mugen des halben teyls der stat zu Bytum, des haus und stetils Tost und des stetils
Annus 1360 iun. 13.—15. 345 aut loco sui aliquem certum nuncium cum plena auctoritate transmittere, expeditam, sicut premittitur, iusticiam in causa huiusmodi recepturus, sic tamen, quod dicti nostri cives et heredes ipsorum dicto Wersingo et suis heredibus ad quamcumque aliam solucionem seu satisfaccionem extunc inantea super dicta causa minime teneantur. Presencium sub nostro minori pendenti sigillo etc. Dat. Prage anno LX, ind. XII, id. iun., regn. a. XIV, imperii Per d. Mindensem Heinricus Australis. sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 28. — Ed. Glafey, Anecdolorum collectio p. 213 n. 130.— Reg. imp. VIII 3179. — HU — [M. 548) 1360 iun. 13. Pragae. Karolus imperator et rex Segneum praepositum s. Michaelis in castro Cracoviensi ad canonicatum ecclesiae Wissegradensis praesentat. — hon. Wilhelmo decano Wissegradensi, dev. nostro dil., graciam etc. Attendentes multiplicia merita probitatis hon. Segney, prepositi s. Michaelis in castro Cracouiensi, ca- pellani familiaris dev. nostri dil., quibus idem maiestatem nostram devota sollercia multocies honoravit, ad eius promocionem eo inclinamur benignius, quo id ipsum grata sue virtutis merita prestancius meruerunt. Quapropter volentes sibi in eccl. Wissegradensi de canonicatu et prebenda, dum ad nostram regalem Boemie collacionem vacaverint, graciosius providere, devocionem tuam requirimus“) et hortamur, hoc precise volentes, quatenus, si forsitan in proxima primo vacante prebenda negligencia, oblivione, ignorancia aut importu- nitate petencium quemquam alium nostra presentaret serenitas, tu nullum alium preterque dictum Segneum investire debeas, eciamsi de contrario nostre littere sub quovis tenore ad tui noticiam pervenirent, nam in promocionem ad canonicatum et prebendam in dicta Wissegradensi ecclesia Segneum predictum omnibus aliis volumus anteferri. Presencium sub imperialis sigillo etc. Dat. Prage etc. anno LX, ind. XIII, id. iun., regn. XIV, imperii VI. Per d. imperatorem cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 189 n. 113. — Reg. imp. VIII 3173. — HU — IMJ. a) reg: requirimur. 549) 1360 iun. 15. Pragae. Karolus imperator et rex filias Bolconis ducis Kozlensis certis condicionibus adiectis emancipat. bekennen etc. wanne wir den hochgeborn Przimken herezogen von Theschin, unsern lieben fursten, der dreyer kinder herczog Bolken von der Cosil seligen tochter Elsken, Ofken und Bolkan vor eclichen iaren mit yrer gemeinen frunden rat furmund geben und gesaczet haben, und er di elter, Elsken mit namen, zu eyner elichen kunftigen wyrtinne genumen hat und von wegenn derselben fruntschaft di vorgenante Ofken dem hochgeborn Weczslawen herczogen zu Falkenberg, unserm lieben fursten, und Bolkan dem edlen Czenken von Wartenberg auch zu eleichen kumftige wirtinne geben hat mit sulchem egelt und morgengab, als hirnach gescriben ist, und als daz mit unser wizzen und rat geschehen ist. Wanne wir daranne bruften er und frum derselben kinder, so haben wir mit wolbe- dachten mut und gutem rat unser fursten und herren, di daz fur eyn recht funden und gesprochen haben, den vorgenanten drein kinden von kuniglicher macht von Beheim iar gegeben und geben si in an desim brif mit rechter wizzen, also daz sie sich vorczeihen sullen und mugen des halben teyls der stat zu Bytum, des haus und stetils Tost und des stetils
Strana 346
346 Regesta Bohemiae et Moraviae. Peisenkreczem und aller yerer wichbild, herrschefft und zugehorungen, und sol daz vorczei- hen gancze macht und kraft haben, als ob sie mundig weren, und wenn si zu iarn kumen und nu mundig werden, so sullen sie sich aberso derselben dinge vorczihen und daz vernuwen. So sol herezog Wenczslab mit Ofken hochczit haben von s. Michels tag, der schirst kumpt, uber vir gancze iar nach einander zu zelen an underlaz, und von dem tag, als denne die hochczit geschicht uber ander vir iar auch an underlaz zu zelen, sol herezog Przimke herezog Weczeslawen und Ofken 1500 sch. gr. Prager pfen. genczlich beczaln zu morgengab. Wer aber sache, daz dieselbe Ofke indwendig der nachsten vir iare sturbe, so sol herezog Przemke und sein erben der vorgenanten summen 1500 sch. loz, quit und ledig sin und der nicht sin ymand verbunden zu gelden. Sturbe aber herczog Wenczeslaw indewendig derselben vir iar, so sol man herczog Przemken sein geswein Ofken an alle widerred aberantworten als einem furmunde. Auch sullen burger und man der stat halb czu Bythum, des hauses und stetils Tost und des stetils Peisenkreczem und irer wichbilde und zugehorunge herczog Przemke und sinen erben hulden erbeclich als iren rechten herren. Furbaz sol der hochgeborn Bolk de elter herczog von Falkenberg, unser lieber furst, und herczog Wenczeslaw sin sun de ob- genanten herczog Przemken und sinen erben und herczog Przemke denselben herezogen von Falkenberg, vater und sun, indwendig dreyer wochen zu czelen von dem tag, als diser gegen- wertiger brif geben ist, alle de obgeschriben sache gen einander ende volfuren und un- gewizzen, beiden siten an geverd, waz yeden man anrurte zu seinem teil, als da vor begriffen ist. Mit orkund etc. Dat. Prage anno LX, an s. Veits tag, regn. nostr. XIV anno, imperii Per d. imperatorem Nicolaus Chremsir. sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 27v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 210 n. 128. — [ex alia copia] Sommersberg, Rer. Sil. SS. III p. 88 n. 78. — Ludewig, Rel. manuscriptorum X p. 189 n. 28.— Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1231 n. 217 — ibidem II p. 361 n. 4. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 647 n. 7. — Reg. imp. VIII 3181. HU — IMJ. 550) 1360 iun. 15. Pragae. Karolus imperator et rex iura balistariorum Pragensium constituit. — bekennen ——, daz wir unsir lieben getrewen burger gemeinlich der stette zu Prage und alle yre nachkomen meinen und wellen, als verre uns got zu erkennen gibt, fur kumftigem schaden und ungelükke zu allen zeiten genediklich besargen und bewaren und auf die rede, daz sie fürbas fûr kumftigem schaden destir bas besarget werden und der egenanten stette von in gehûtit destir bas werde, sein wir mit wolbedachtem mute und nach rate fürsten, grafen, freihern, herren und mit andirn unsirn lieben getrewen zu rate wurden, daz unsir lieben getrewen bogner, alle ir dienner und gesinde, die zu diesen zeiten zu Prage wonunde sein odir in kumftigen zeiten daselbes wonhaftig werden, sullen fürbas mer ewiglich an alle widirrede auf den türmen in der Newen stat odir auf den newen türmen in der Kleinen stat zu Prage und an keinen andirn stetten ir wonunge haben und daselbes ir hantwerk erbeiten und treiben, wir dirlawben auch yn, daz sie sullen und mügen swert, messir und harnasch tragen auf die rede, daz sie zu allen zeiten der vorgenanten unserr stette destir fleizziglichir mugen gehûtten. Darumb tun wir in die besundir genade mit diesem briefe als ein kunig zu Beheim und wellen, daz die egenanten bogner, alle ir dienner und gesinde, die taglichen ir brot essen, die zu diesen zeiten zu Prage wonhaft sint odir in kumftigen zeiten daselbes wonhaftig werden, sullen für allir stewir, dienste, gabe und bete furbas mer ewiglich von uns, allen insirn erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, frey, ledig und loz sein, ausgenomen alleine ob wir, unsir erben und nachkomen, kunige zu Beheim, sulche eehafte not wurde angen, darzu wir derselben bogner dienst würden be- dürffen. Wanne sie danne von uns odir unsirm marschalke uns zu dienste gefordirt werden,
346 Regesta Bohemiae et Moraviae. Peisenkreczem und aller yerer wichbild, herrschefft und zugehorungen, und sol daz vorczei- hen gancze macht und kraft haben, als ob sie mundig weren, und wenn si zu iarn kumen und nu mundig werden, so sullen sie sich aberso derselben dinge vorczihen und daz vernuwen. So sol herezog Wenczslab mit Ofken hochczit haben von s. Michels tag, der schirst kumpt, uber vir gancze iar nach einander zu zelen an underlaz, und von dem tag, als denne die hochczit geschicht uber ander vir iar auch an underlaz zu zelen, sol herezog Przimke herezog Weczeslawen und Ofken 1500 sch. gr. Prager pfen. genczlich beczaln zu morgengab. Wer aber sache, daz dieselbe Ofke indwendig der nachsten vir iare sturbe, so sol herezog Przemke und sein erben der vorgenanten summen 1500 sch. loz, quit und ledig sin und der nicht sin ymand verbunden zu gelden. Sturbe aber herczog Wenczeslaw indewendig derselben vir iar, so sol man herczog Przemken sein geswein Ofken an alle widerred aberantworten als einem furmunde. Auch sullen burger und man der stat halb czu Bythum, des hauses und stetils Tost und des stetils Peisenkreczem und irer wichbilde und zugehorunge herczog Przemke und sinen erben hulden erbeclich als iren rechten herren. Furbaz sol der hochgeborn Bolk de elter herczog von Falkenberg, unser lieber furst, und herczog Wenczeslaw sin sun de ob- genanten herczog Przemken und sinen erben und herczog Przemke denselben herezogen von Falkenberg, vater und sun, indwendig dreyer wochen zu czelen von dem tag, als diser gegen- wertiger brif geben ist, alle de obgeschriben sache gen einander ende volfuren und un- gewizzen, beiden siten an geverd, waz yeden man anrurte zu seinem teil, als da vor begriffen ist. Mit orkund etc. Dat. Prage anno LX, an s. Veits tag, regn. nostr. XIV anno, imperii Per d. imperatorem Nicolaus Chremsir. sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 27v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 210 n. 128. — [ex alia copia] Sommersberg, Rer. Sil. SS. III p. 88 n. 78. — Ludewig, Rel. manuscriptorum X p. 189 n. 28.— Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1231 n. 217 — ibidem II p. 361 n. 4. Grünhagen — Markgraf, Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 647 n. 7. — Reg. imp. VIII 3181. HU — IMJ. 550) 1360 iun. 15. Pragae. Karolus imperator et rex iura balistariorum Pragensium constituit. — bekennen ——, daz wir unsir lieben getrewen burger gemeinlich der stette zu Prage und alle yre nachkomen meinen und wellen, als verre uns got zu erkennen gibt, fur kumftigem schaden und ungelükke zu allen zeiten genediklich besargen und bewaren und auf die rede, daz sie fürbas fûr kumftigem schaden destir bas besarget werden und der egenanten stette von in gehûtit destir bas werde, sein wir mit wolbedachtem mute und nach rate fürsten, grafen, freihern, herren und mit andirn unsirn lieben getrewen zu rate wurden, daz unsir lieben getrewen bogner, alle ir dienner und gesinde, die zu diesen zeiten zu Prage wonunde sein odir in kumftigen zeiten daselbes wonhaftig werden, sullen fürbas mer ewiglich an alle widirrede auf den türmen in der Newen stat odir auf den newen türmen in der Kleinen stat zu Prage und an keinen andirn stetten ir wonunge haben und daselbes ir hantwerk erbeiten und treiben, wir dirlawben auch yn, daz sie sullen und mügen swert, messir und harnasch tragen auf die rede, daz sie zu allen zeiten der vorgenanten unserr stette destir fleizziglichir mugen gehûtten. Darumb tun wir in die besundir genade mit diesem briefe als ein kunig zu Beheim und wellen, daz die egenanten bogner, alle ir dienner und gesinde, die taglichen ir brot essen, die zu diesen zeiten zu Prage wonhaft sint odir in kumftigen zeiten daselbes wonhaftig werden, sullen für allir stewir, dienste, gabe und bete furbas mer ewiglich von uns, allen insirn erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, frey, ledig und loz sein, ausgenomen alleine ob wir, unsir erben und nachkomen, kunige zu Beheim, sulche eehafte not wurde angen, darzu wir derselben bogner dienst würden be- dürffen. Wanne sie danne von uns odir unsirm marschalke uns zu dienste gefordirt werden,
Strana 347
Annus 1360 iun. 15. 347 so sullen sie uns mit irem dienste gereit und gehorsam sein nach iren statten und vermügen. Auch seczzen und verbieten wir als ein kunig zu Beheim ernstlich bey unsirn hulden, das kein burger nach gast fürbas mer ewiglich, als oft in unsirn stetten zu Prage jarmakt ist an dheinen andirn stetten, nur alleine undir den turmen, do die egenanten unsir bogner won- haftig sint, sûllen newe armbrust veil haben. Es mugen auch allirley leute alde verfürte armbrust, die nicht vernewit seyn, zu allir zeit auf den tendilmerkten und an allen andirn stetten freylichen veil tragen und haben. Wer abir, daz iemand eins odir mer newir arm- brust, odir die vernewit weren, auf den tendilmerkten odir sust an dheinen andirn stetten veil trûge, dieselben armbrust sullen die egenanten bogner odir ire dienner demselben odir denselben freylichen nemen und sullen des ken allir menglich sein und bleiben unenkolden. Wer auch der were, der in daz frevelichen wolte weren, der sal uns in unsir kunigliche kamir fumfezig sch. gutir grozzer sein vervallen. Wer auch daz in kümftigen zeiten ein bogner odir mer von andirn stetten odir landen sich ken Prage mit wesen ziehen wolten, die unverspro- chen leute weren und auch ir hantwerk wol künden, die sullen auch ir wonunge auf den egenanten turmen haben, und alle die recht und gewonheit mit den vorgenanten bognern ewiglichen haben in allir der mazze, als hie vor an diesem briefe stet geschreben. Es sullen auch die egenanten bogner mit allen iren dienern und mit irem gesinde ewiglich fur ..dem richter in der Newen stat zu Prage, der yczunt da ist oder in zeiten kumftig wirdet, und nin- dirt andirswo zu rechte sten und vor demselben umb allirley sachen recht nemen und — — 1360 iare an s. Veyts tage, unserr reiche i. d. XIV u. d. Geben zu Prage — geben. —— keis. i. d. sechsten iare. Per d. Mindensem Heinricus Australis. Correcta per R. Johannes Budwicz. Miliczium de Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in tabulario aulico Vindobonensi. Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25v. Versiones latina et bohemica, recentioribus litteris insertae, itidem in tabulario Vindobonensi asservantur. — Ed. (B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 192 n. 116. — Lünig, — HU — [M]. Cod. Germ. dipl. 1 p. 1233 n. 218. — Reg. imp. 3180. 551) 1360 iun. 15. Venditio census in civitate Egrensi. —— ,daz ich und mein erben dem Ich Elbel Schertel, purger zu Eger, bechenn offenlich ersamen manne dem Niclas Ribstain dem ledrer, auch purger zu Eger, umb sechsundfünf- czich pf. hall. —— verkaufft haben reht und redlichen vir pf. hal. ewigs ierlichs zinss werung der stat zu Eger zu rehtem erbe erbichlichen auf under haus, gelegen inwendich an des Wenigen Ülleins haus, darinne wir siczen. Diselben vir pfunt haller zinss wir, oder wer dazselb haus hat und besiczt, im ewichlich allerierlich auf s. Michels tach davon zinsen und geben schüln on geverde. Und welhs iars daz nicht geschech, so schol und mag er in demsel- ben haus darumb vôllichlich pfenden, als in der stat zu Eger zinspfantung reht ist, on alle widerrede und hindernuss, und also, daz er deheinen gewalt hat denselben zins zu ver- seczen, zu verkummern oder zu verkauffen den orden, clôstern, geistlichen oder werltlichen pfaffen oder nunnen. Und darumb ——gib ich obgenanter Elbel Scherten im disen offen brif des zu urkünde, versigelt mit der ersamen insigeln, mins bruders des Ulreichs Klopffers, des Jacobs Freytags und des Elbels kursners, auch purger zu Eger, di des gebeten gezeugen sint ——, und wer disen selben brif inne hat und weist, dem sein wir alles des behafft, als dem vorgenanten Ribstain selb, daz vor beschriben stet in disem brif. Der geben ist do man zalt von Cristes geburte dreutzhenhundert iar darnach in dem sechtzigsten iar an s. Viti und siner gesellschafft der heyl. marterer tage. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 96. Sigilla: I) lae- sum; ILRICI. CLOIIIII. 2) S. IACOBI. FREITAG. 3) S. ALBERTI. KVRSNER. — HU—[MJ.
Annus 1360 iun. 15. 347 so sullen sie uns mit irem dienste gereit und gehorsam sein nach iren statten und vermügen. Auch seczzen und verbieten wir als ein kunig zu Beheim ernstlich bey unsirn hulden, das kein burger nach gast fürbas mer ewiglich, als oft in unsirn stetten zu Prage jarmakt ist an dheinen andirn stetten, nur alleine undir den turmen, do die egenanten unsir bogner won- haftig sint, sûllen newe armbrust veil haben. Es mugen auch allirley leute alde verfürte armbrust, die nicht vernewit seyn, zu allir zeit auf den tendilmerkten und an allen andirn stetten freylichen veil tragen und haben. Wer abir, daz iemand eins odir mer newir arm- brust, odir die vernewit weren, auf den tendilmerkten odir sust an dheinen andirn stetten veil trûge, dieselben armbrust sullen die egenanten bogner odir ire dienner demselben odir denselben freylichen nemen und sullen des ken allir menglich sein und bleiben unenkolden. Wer auch der were, der in daz frevelichen wolte weren, der sal uns in unsir kunigliche kamir fumfezig sch. gutir grozzer sein vervallen. Wer auch daz in kümftigen zeiten ein bogner odir mer von andirn stetten odir landen sich ken Prage mit wesen ziehen wolten, die unverspro- chen leute weren und auch ir hantwerk wol künden, die sullen auch ir wonunge auf den egenanten turmen haben, und alle die recht und gewonheit mit den vorgenanten bognern ewiglichen haben in allir der mazze, als hie vor an diesem briefe stet geschreben. Es sullen auch die egenanten bogner mit allen iren dienern und mit irem gesinde ewiglich fur ..dem richter in der Newen stat zu Prage, der yczunt da ist oder in zeiten kumftig wirdet, und nin- dirt andirswo zu rechte sten und vor demselben umb allirley sachen recht nemen und — — 1360 iare an s. Veyts tage, unserr reiche i. d. XIV u. d. Geben zu Prage — geben. —— keis. i. d. sechsten iare. Per d. Mindensem Heinricus Australis. Correcta per R. Johannes Budwicz. Miliczium de Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in tabulario aulico Vindobonensi. Cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25v. Versiones latina et bohemica, recentioribus litteris insertae, itidem in tabulario Vindobonensi asservantur. — Ed. (B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 192 n. 116. — Lünig, — HU — [M]. Cod. Germ. dipl. 1 p. 1233 n. 218. — Reg. imp. 3180. 551) 1360 iun. 15. Venditio census in civitate Egrensi. —— ,daz ich und mein erben dem Ich Elbel Schertel, purger zu Eger, bechenn offenlich ersamen manne dem Niclas Ribstain dem ledrer, auch purger zu Eger, umb sechsundfünf- czich pf. hall. —— verkaufft haben reht und redlichen vir pf. hal. ewigs ierlichs zinss werung der stat zu Eger zu rehtem erbe erbichlichen auf under haus, gelegen inwendich an des Wenigen Ülleins haus, darinne wir siczen. Diselben vir pfunt haller zinss wir, oder wer dazselb haus hat und besiczt, im ewichlich allerierlich auf s. Michels tach davon zinsen und geben schüln on geverde. Und welhs iars daz nicht geschech, so schol und mag er in demsel- ben haus darumb vôllichlich pfenden, als in der stat zu Eger zinspfantung reht ist, on alle widerrede und hindernuss, und also, daz er deheinen gewalt hat denselben zins zu ver- seczen, zu verkummern oder zu verkauffen den orden, clôstern, geistlichen oder werltlichen pfaffen oder nunnen. Und darumb ——gib ich obgenanter Elbel Scherten im disen offen brif des zu urkünde, versigelt mit der ersamen insigeln, mins bruders des Ulreichs Klopffers, des Jacobs Freytags und des Elbels kursners, auch purger zu Eger, di des gebeten gezeugen sint ——, und wer disen selben brif inne hat und weist, dem sein wir alles des behafft, als dem vorgenanten Ribstain selb, daz vor beschriben stet in disem brif. Der geben ist do man zalt von Cristes geburte dreutzhenhundert iar darnach in dem sechtzigsten iar an s. Viti und siner gesellschafft der heyl. marterer tage. Orig. cum 3 sigg. rott. de cera comm. in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 96. Sigilla: I) lae- sum; ILRICI. CLOIIIII. 2) S. IACOBI. FREITAG. 3) S. ALBERTI. KVRSNER. — HU—[MJ.
Strana 348
348 Regesta Bohemiae et Moraviae. 552) 1360 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex emptionem domus, quam Preczlaus episcopus Vratislaviensis et Petrus eiusdem ecclesiae praepositus Pragae comparaverunt, auctoritate regia Bohemiae approbat. n. f. etc., quod in nostre maiestatis presencia ven. Preczlaus Wratyslaviensis episcopus, princeps et cancellarius noster dil., personaliter constitutus curavit exponere coram nobis, quod cum ipse pro se et nob. Jaroczio filio fratris sui et domicella Hedwige filia nob. Hinkonis de Nachod, fid. nostri dil., duas partes, et hon. Petrus eiusdem ecclesie prepositus, familiaris noster dil. pro se et Petrussa matre sua et Anna Nicolai quondam fratris sui filia terciam partem domus Meynlini quondam Rokyzanerii, civis Pragensis, site inmediate penes domum fid. nostri Frenczlini, iudicis curie nostre ab una et Enderlini, sartoris nob. Czenkonis de Lypa, ab altera, a Wenczeslao dicti Meynlini filio et aliis eius heredibus pro certa emerint et comparaverint pecunie“) quantitate, quatenus empcioni et vendicioni huiusmodi nostrum benignum prebere dignaremur consensum. Nos attendentes sincere fidei et devocionis affectum, quem ad nos dictus episcopus hactenus semper gessisse noscitur ipsumque speramus continuata et pari constancia gerere in futurum, pensantes eciam benigne predicti prepositi multiplicia fidelia et diutina nostro culmini per eum exhibita hactenus et exhibenda inposterum obsequia, iustis ipsorum supplicacionibus favorabiliter inclinati, empcioni et vendicioni domus huiusmodi nostrum benivolum et benignum prebe- mus consensum ipsasque de benignitate solita et auctoritate nostra Boemie regia approba- ——, decernentes vigore presencium et volentes, ut episcopus memoratus dictas duas mus, — partes prefate domus vite sue temporibus tenere, possidere et habere possit et debeat; ipso vero sublato ex permissione divina de medio eedem due partes domus ad Jarossium et Hedwigem pari divisione sine impedimento quolibet devolvantur. Et quia prefatus preposi- tus vendita hereditate matris sue et predicte Anne fratris sui filie prefatam terciam partem sepedicte domus et pro earundem pecuniisb) comparavit, decernimus et volumus, ut idem prepositus et mater sua et Anna sepedicta filia fratris sui terciam partem domus prefate tenere, possidere et habere debeant, possint et valeant iure hereditario et perpetuo pacifice et quiete. Damus nihilominus et concedimus —— sepedicto episcopo et Jarossio et Hedwigi predictis dictas duas partes domus et prefatis preposito, matri sue et Anne filie fratris dicti prepositi suam terciam partem eiusdem domus vendendi, donandi, alienandi, in personam vel personas alias transferendi ac de ipsis partibus domus, prout eis utilius visum fuerit, in vita vel in morte disponendi plenam, liberam et omnimodam facultatem, non obstantibus ordinacionibus, legibus, decretis, statutis seu consuetudinibus generalibus seu specialibus regni Boemie seu aliis per nos aut predecessores nostros promulgatis aut editis in contrarium quibuscumque —— Presencium etc. Dat. Prage etc. anno LX, ind. XIII, XVI kal. iul., regn. XIV, imperii sexto. Cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 26v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 199 n. 121. — Reg. imp. VIII 3184. — HU— IMJ. a) reg.: pecunia. b) reg.: pecunias. 553) 1360 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex mandat, ut Johanni Albo de Lucemburgo de commodo et prae- benda conventuali in monasterio b. Mariae in pede pontis Pragensis provideatur. — honn. et religg. .. commendatori totique conventui mon. s. Marie in pede pontis in Minori civitate Prag., fr. ord. s. Johannis Jerosolimitani, devv. suis dill., graciam etc. Cum dil. nobis Johannes Albus de Lucemburgo, submarescallus et familiaris curie nostre,
348 Regesta Bohemiae et Moraviae. 552) 1360 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex emptionem domus, quam Preczlaus episcopus Vratislaviensis et Petrus eiusdem ecclesiae praepositus Pragae comparaverunt, auctoritate regia Bohemiae approbat. n. f. etc., quod in nostre maiestatis presencia ven. Preczlaus Wratyslaviensis episcopus, princeps et cancellarius noster dil., personaliter constitutus curavit exponere coram nobis, quod cum ipse pro se et nob. Jaroczio filio fratris sui et domicella Hedwige filia nob. Hinkonis de Nachod, fid. nostri dil., duas partes, et hon. Petrus eiusdem ecclesie prepositus, familiaris noster dil. pro se et Petrussa matre sua et Anna Nicolai quondam fratris sui filia terciam partem domus Meynlini quondam Rokyzanerii, civis Pragensis, site inmediate penes domum fid. nostri Frenczlini, iudicis curie nostre ab una et Enderlini, sartoris nob. Czenkonis de Lypa, ab altera, a Wenczeslao dicti Meynlini filio et aliis eius heredibus pro certa emerint et comparaverint pecunie“) quantitate, quatenus empcioni et vendicioni huiusmodi nostrum benignum prebere dignaremur consensum. Nos attendentes sincere fidei et devocionis affectum, quem ad nos dictus episcopus hactenus semper gessisse noscitur ipsumque speramus continuata et pari constancia gerere in futurum, pensantes eciam benigne predicti prepositi multiplicia fidelia et diutina nostro culmini per eum exhibita hactenus et exhibenda inposterum obsequia, iustis ipsorum supplicacionibus favorabiliter inclinati, empcioni et vendicioni domus huiusmodi nostrum benivolum et benignum prebe- mus consensum ipsasque de benignitate solita et auctoritate nostra Boemie regia approba- ——, decernentes vigore presencium et volentes, ut episcopus memoratus dictas duas mus, — partes prefate domus vite sue temporibus tenere, possidere et habere possit et debeat; ipso vero sublato ex permissione divina de medio eedem due partes domus ad Jarossium et Hedwigem pari divisione sine impedimento quolibet devolvantur. Et quia prefatus preposi- tus vendita hereditate matris sue et predicte Anne fratris sui filie prefatam terciam partem sepedicte domus et pro earundem pecuniisb) comparavit, decernimus et volumus, ut idem prepositus et mater sua et Anna sepedicta filia fratris sui terciam partem domus prefate tenere, possidere et habere debeant, possint et valeant iure hereditario et perpetuo pacifice et quiete. Damus nihilominus et concedimus —— sepedicto episcopo et Jarossio et Hedwigi predictis dictas duas partes domus et prefatis preposito, matri sue et Anne filie fratris dicti prepositi suam terciam partem eiusdem domus vendendi, donandi, alienandi, in personam vel personas alias transferendi ac de ipsis partibus domus, prout eis utilius visum fuerit, in vita vel in morte disponendi plenam, liberam et omnimodam facultatem, non obstantibus ordinacionibus, legibus, decretis, statutis seu consuetudinibus generalibus seu specialibus regni Boemie seu aliis per nos aut predecessores nostros promulgatis aut editis in contrarium quibuscumque —— Presencium etc. Dat. Prage etc. anno LX, ind. XIII, XVI kal. iul., regn. XIV, imperii sexto. Cancellarius. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 26v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 199 n. 121. — Reg. imp. VIII 3184. — HU— IMJ. a) reg.: pecunia. b) reg.: pecunias. 553) 1360 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex mandat, ut Johanni Albo de Lucemburgo de commodo et prae- benda conventuali in monasterio b. Mariae in pede pontis Pragensis provideatur. — honn. et religg. .. commendatori totique conventui mon. s. Marie in pede pontis in Minori civitate Prag., fr. ord. s. Johannis Jerosolimitani, devv. suis dill., graciam etc. Cum dil. nobis Johannes Albus de Lucemburgo, submarescallus et familiaris curie nostre,
Strana 349
Annus 1360 iun. 16. 349 ostensor presencium, debilitate et senio corporis adeo gravatus existat, quod ulterius cotti- dianis nostris obsequiis intendere commode nequeat quovismodo, cui de statu comodoso, ubi dierum suorum residuum in pacis tranquillitate et ad anime sue salutem finiat et ex- pendat, in remuneracionem serviciorum suorum, prout dignum nostra iudicat et decernit serenitas, graciosius providere disponentes, sibi apud vos et vestrum monasterium provi- sionem et prebendam conventualem temporibus vite sue habendam auctoritate regia ordinamus, deputamus et virtute presencium assignamus mandantes, seriose volentes, nichilominus devocionem vestram attento studio requirentes, quatenus predicto Johanni infra septa monasterii vestri de aliquo singulari comodo ad habitandum in habitu seculari necnon de prebenda conventuali, que fratribus et dominis conventualibus ministrari et dari solet, in victu et amictu, nichil excludendo, et specialiter de vestibus estivalibus et hyemali- bus, que scutiferis et domicellis commendatoribus dicti monasterii vestri singulis annis dari solent, mantello seu palio ac calciamentis, lineis vestibus aliisque necessariis, in omnibus et per omnia sicut fratribus conventualibus, ad tempora vite sue providere et ministrare absque diminucione et contradiccione qualibet debeatis, nulam sibi in hoc dificultatem ingerendo ipsumque benignis et karitativis affectibus tamquam alios fratres vestros con- ventuales pertractetis, pro quo imperialis nostra maiestas in cunctis vestris negociis singu- laribus graciis et favoribus prosequetur. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, XVI kal. Ad relacionem d. Pauli notarii camere Heinricus iul., regn. a. XIV, imperii sexto. Thesauri. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 194 n. 117. — Reg. imp. VIII 3183. — HU — [MJ. 554) 1360 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex villas Masojedy, Doubravčice et Dolánky, a Theoderico episcopo Mindensi pro monasterio Skalicensi emptas, eidem monasterio incorporat. — Inter alia virtutum insignia, quibus magestas regnancium decoratur, ad illa singulari studio libenter intendimus et sedulum destinamus affectum, per que divini nominis cultus augetur et felices persone, vitam agentes monasticam, que cuncta seculi oblectamenta ducunt pro nichilo, ut deo, celi pacis auctori, cui soli adherent, in pacis possint amenitate servire, feliciter promoventur. Sane ven. Theodericus Mindensis episcopus, Wyssegradensis prepositus, summus regni Boemie cancellarius, princeps, consiliarius et dev. noster dil. in nostre magestatis presencia constitutus nobis exposuit, qualiter ipse a Johanne de Massoged eandem villam Massoged et villam Dubrawczicz, et a Lutholdo Haycone villam Dolanky parata sua pecunia pridem de nostra speciali licencia rite et racio- nabiliter comparavit, cum pleno ipsarum dominio, iuribus et pertinenciis universis, pro- consolacione et uberiori refeccione fratrum monasterii ad Graciam sanctissime virg. Marie in Skalicz, Cist. ord., Prag. dyoc., quod idem episcopus alias de nostra voluntate et expresso consensu de novo dinoscitur fundavisse, supplicans nostre celsitudini humiliter et devote, ut dictas villas in verum dominium, ius et proprietatem eiusdem monasterii redigere, transferre et transfundere dignaremur. Nos igitur divine retribucionis intuitu et iam dicti Mindensis episcopi iustarum precum ac fidelissimorum et utilium serviciorum, que indefessa nobis diligencia exhibere non desinit, interventu, suis desideriis de innata nobis clemencia favorabiliter annuentes, predictas villas Massoged, Dubrawicz et Dolanky et earum quam- libet iam dicto monasterio ac abbati et conventui eius damus, conferimus, donamus, in- corporamus, annectimus et unimus cum suis iuribus, terminis, limitibus, dominio et perti- nenciis universis. Et licet eedem ville temporibus retroactis feudales seu vasallanie fuerint
Annus 1360 iun. 16. 349 ostensor presencium, debilitate et senio corporis adeo gravatus existat, quod ulterius cotti- dianis nostris obsequiis intendere commode nequeat quovismodo, cui de statu comodoso, ubi dierum suorum residuum in pacis tranquillitate et ad anime sue salutem finiat et ex- pendat, in remuneracionem serviciorum suorum, prout dignum nostra iudicat et decernit serenitas, graciosius providere disponentes, sibi apud vos et vestrum monasterium provi- sionem et prebendam conventualem temporibus vite sue habendam auctoritate regia ordinamus, deputamus et virtute presencium assignamus mandantes, seriose volentes, nichilominus devocionem vestram attento studio requirentes, quatenus predicto Johanni infra septa monasterii vestri de aliquo singulari comodo ad habitandum in habitu seculari necnon de prebenda conventuali, que fratribus et dominis conventualibus ministrari et dari solet, in victu et amictu, nichil excludendo, et specialiter de vestibus estivalibus et hyemali- bus, que scutiferis et domicellis commendatoribus dicti monasterii vestri singulis annis dari solent, mantello seu palio ac calciamentis, lineis vestibus aliisque necessariis, in omnibus et per omnia sicut fratribus conventualibus, ad tempora vite sue providere et ministrare absque diminucione et contradiccione qualibet debeatis, nulam sibi in hoc dificultatem ingerendo ipsumque benignis et karitativis affectibus tamquam alios fratres vestros con- ventuales pertractetis, pro quo imperialis nostra maiestas in cunctis vestris negociis singu- laribus graciis et favoribus prosequetur. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, XVI kal. Ad relacionem d. Pauli notarii camere Heinricus iul., regn. a. XIV, imperii sexto. Thesauri. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 25v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 194 n. 117. — Reg. imp. VIII 3183. — HU — [MJ. 554) 1360 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex villas Masojedy, Doubravčice et Dolánky, a Theoderico episcopo Mindensi pro monasterio Skalicensi emptas, eidem monasterio incorporat. — Inter alia virtutum insignia, quibus magestas regnancium decoratur, ad illa singulari studio libenter intendimus et sedulum destinamus affectum, per que divini nominis cultus augetur et felices persone, vitam agentes monasticam, que cuncta seculi oblectamenta ducunt pro nichilo, ut deo, celi pacis auctori, cui soli adherent, in pacis possint amenitate servire, feliciter promoventur. Sane ven. Theodericus Mindensis episcopus, Wyssegradensis prepositus, summus regni Boemie cancellarius, princeps, consiliarius et dev. noster dil. in nostre magestatis presencia constitutus nobis exposuit, qualiter ipse a Johanne de Massoged eandem villam Massoged et villam Dubrawczicz, et a Lutholdo Haycone villam Dolanky parata sua pecunia pridem de nostra speciali licencia rite et racio- nabiliter comparavit, cum pleno ipsarum dominio, iuribus et pertinenciis universis, pro- consolacione et uberiori refeccione fratrum monasterii ad Graciam sanctissime virg. Marie in Skalicz, Cist. ord., Prag. dyoc., quod idem episcopus alias de nostra voluntate et expresso consensu de novo dinoscitur fundavisse, supplicans nostre celsitudini humiliter et devote, ut dictas villas in verum dominium, ius et proprietatem eiusdem monasterii redigere, transferre et transfundere dignaremur. Nos igitur divine retribucionis intuitu et iam dicti Mindensis episcopi iustarum precum ac fidelissimorum et utilium serviciorum, que indefessa nobis diligencia exhibere non desinit, interventu, suis desideriis de innata nobis clemencia favorabiliter annuentes, predictas villas Massoged, Dubrawicz et Dolanky et earum quam- libet iam dicto monasterio ac abbati et conventui eius damus, conferimus, donamus, in- corporamus, annectimus et unimus cum suis iuribus, terminis, limitibus, dominio et perti- nenciis universis. Et licet eedem ville temporibus retroactis feudales seu vasallanie fuerint
Strana 350
350 Regesta Bohemiae et Moraviae. et iure feudali possesse, nos tamen ob graciam supradicti Mindensis episcopi, principis et consiliarii nostri dil., in eis omne ius feudale tollentes omnino, villas ipsas ab omni iugo, onere et servitute vasallatus seu feudi, quo cl. mem. regibus Boemie, nostris progenitoribus, tenebantur seu hodie vel imposterum quocumque tempore“) possent seu viderentur nobis aut heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, seu eorumb) capitaneis, camerariis, burgraviis, iusticiariis et quibuscumque officialibus regni nostri Boemie quomodolibet obligari, —— auctoritate regia Boemie in totum absolvimus, eximimus et eciam libertamus — — decernentes et presenti cum suis iuribus, limitibus, terminis et pertinenciis universis, regio Boemie°) sanccientes edicto, ut monasterium, abbas et conventus prefati in predictis villis et earum qualibet nec non iuribus, limitibus, terminis et pertinenciis antedictis ipsarum et cuiuslibet earundem —— omnibus et singulis privilegiis, libertatibus, graciis, emunitati- bus et indultis, que et quas aliis prioribus dicti monasterii possessionibus, bonis et villis dudum concessisse meminimus per litteras regias Boemie graciosas, libere gaudeant et perpetuis temporibus pacifice perfruantur. Poena: centum mar. auri puri ——. Signum etc. Testes huius rei suntd) venn. Arnestus, s. Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Olo- mucensis, Johannes Luthomuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolco Falkembergensis, Przymyslaus Teschinensis et Kazmyrus Stetinen- sis duces; spectt. Burchardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Burchardus et Johannes de Recz comites ac nobb. Jesco de Wessel, burgravius Prag., Jodocus de Rosem- —. Presencium berg, Sbinco de Hazemburg et Hasco de Swereticz magistri camere nostre sub imperialis magestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1360, ind. Per d. .. Jo- XIII, XVIe) kal. iul., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero sexto. hannem episcopum Luthomuschlensem Nicolaus de Chremsir. R. Miliczius. Orig. in archivo olim Schwarzenberg. Orlicensi n. 64. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 27v. — Ed. (e registris) Glafey, Anecdotorum collectio p. 207 n. 127 fad 1. iul.] (ex orig) Kalousek. Listiny kláštera Sedleckého a Skalického, Arch. Ces. XIV p. 389 n. 4. — Reg. imp. VIII 3186. —Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. mus. 1890 p. 514. — HU — IM]. a) tempore in orig. omissum. b) orig.: coram. c) in reg. sequitur: perpetuo. d) in reg.: Testes ut supra in proximo privilegio. e) in reg. omissum. f) in reg.: cancellarius. 555) 1360 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex Rubino de Zampach 60 sexagenas gr. in bonis ad se tamquam regem Bohemiae devolvendis deputat. n. f. etc., quod nos attendentes cottidiani laboris frequenciam et indefesse fidei devotam constanciam, quibus nob. Rubinus de Zamphach, fid. noster dil., celsitudini nostre gratum se reddidit et in futurum tanto se graciorem reddere debebit et poterit, quando se a nostra munificencia senserit prosequtum, sibi 60 sex. gr. den. Prag. in et super bonis quibuscunque, in nostro regno Boemie infra hinc et proximum s. Wenzeslai festum ad nos quomodolibet devolvendis, damus, conferimus et donamus per ipsum Rubinum tollendas et recipiendas, impedimento quorumlibet non obstante, decernentes et presentibus statuentes, quod si prefatus Rubinus dictas 60 sex. de bonis ad nos devolvendis infra predictum ter- minum non perceperit, extunc deputamus, conferimus et donamus sibi quinquaginta sex. gr. percipiendas per eum de exactionibus, collectis et imposicionibus, quas civitatibus regni nostri Boemie predicti imponi contigerit in festo s. Wencezlai proxime, ut premittitur, affuturo. Mandamus igitur universis et singulis, ad quos presentes pervenerint, fidd. nostris dill., quatenus eundem Rubinum in prefatis nostris donacionibus et deputacionibus non impediant neque impediri permittant, sed pocius ipsum ab impedientibus favorabiliter
350 Regesta Bohemiae et Moraviae. et iure feudali possesse, nos tamen ob graciam supradicti Mindensis episcopi, principis et consiliarii nostri dil., in eis omne ius feudale tollentes omnino, villas ipsas ab omni iugo, onere et servitute vasallatus seu feudi, quo cl. mem. regibus Boemie, nostris progenitoribus, tenebantur seu hodie vel imposterum quocumque tempore“) possent seu viderentur nobis aut heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, seu eorumb) capitaneis, camerariis, burgraviis, iusticiariis et quibuscumque officialibus regni nostri Boemie quomodolibet obligari, —— auctoritate regia Boemie in totum absolvimus, eximimus et eciam libertamus — — decernentes et presenti cum suis iuribus, limitibus, terminis et pertinenciis universis, regio Boemie°) sanccientes edicto, ut monasterium, abbas et conventus prefati in predictis villis et earum qualibet nec non iuribus, limitibus, terminis et pertinenciis antedictis ipsarum et cuiuslibet earundem —— omnibus et singulis privilegiis, libertatibus, graciis, emunitati- bus et indultis, que et quas aliis prioribus dicti monasterii possessionibus, bonis et villis dudum concessisse meminimus per litteras regias Boemie graciosas, libere gaudeant et perpetuis temporibus pacifice perfruantur. Poena: centum mar. auri puri ——. Signum etc. Testes huius rei suntd) venn. Arnestus, s. Pragensis eccl. archiepiscopus, Johannes Olo- mucensis, Johannes Luthomuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, et Maurus Corbauiensis eccl. episcopi; ill. Bolco Falkembergensis, Przymyslaus Teschinensis et Kazmyrus Stetinen- sis duces; spectt. Burchardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Burchardus et Johannes de Recz comites ac nobb. Jesco de Wessel, burgravius Prag., Jodocus de Rosem- —. Presencium berg, Sbinco de Hazemburg et Hasco de Swereticz magistri camere nostre sub imperialis magestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. 1360, ind. Per d. .. Jo- XIII, XVIe) kal. iul., regn. nostr. a. quartodecimo, imperii vero sexto. hannem episcopum Luthomuschlensem Nicolaus de Chremsir. R. Miliczius. Orig. in archivo olim Schwarzenberg. Orlicensi n. 64. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 27v. — Ed. (e registris) Glafey, Anecdotorum collectio p. 207 n. 127 fad 1. iul.] (ex orig) Kalousek. Listiny kláštera Sedleckého a Skalického, Arch. Ces. XIV p. 389 n. 4. — Reg. imp. VIII 3186. —Cf. et. Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. mus. 1890 p. 514. — HU — IM]. a) tempore in orig. omissum. b) orig.: coram. c) in reg. sequitur: perpetuo. d) in reg.: Testes ut supra in proximo privilegio. e) in reg. omissum. f) in reg.: cancellarius. 555) 1360 iun. 16. Pragae. Karolus imperator et rex Rubino de Zampach 60 sexagenas gr. in bonis ad se tamquam regem Bohemiae devolvendis deputat. n. f. etc., quod nos attendentes cottidiani laboris frequenciam et indefesse fidei devotam constanciam, quibus nob. Rubinus de Zamphach, fid. noster dil., celsitudini nostre gratum se reddidit et in futurum tanto se graciorem reddere debebit et poterit, quando se a nostra munificencia senserit prosequtum, sibi 60 sex. gr. den. Prag. in et super bonis quibuscunque, in nostro regno Boemie infra hinc et proximum s. Wenzeslai festum ad nos quomodolibet devolvendis, damus, conferimus et donamus per ipsum Rubinum tollendas et recipiendas, impedimento quorumlibet non obstante, decernentes et presentibus statuentes, quod si prefatus Rubinus dictas 60 sex. de bonis ad nos devolvendis infra predictum ter- minum non perceperit, extunc deputamus, conferimus et donamus sibi quinquaginta sex. gr. percipiendas per eum de exactionibus, collectis et imposicionibus, quas civitatibus regni nostri Boemie predicti imponi contigerit in festo s. Wencezlai proxime, ut premittitur, affuturo. Mandamus igitur universis et singulis, ad quos presentes pervenerint, fidd. nostris dill., quatenus eundem Rubinum in prefatis nostris donacionibus et deputacionibus non impediant neque impediri permittant, sed pocius ipsum ab impedientibus favorabiliter
Strana 351
Annus 1360 iun. 16.—18. 351 protegant et defendant. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, XVI kal. iul., Per d. Jesconem de Wessel cancellarius. regn. XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 27. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 206 n. 125. — Reg. imp. VIII 3185. — HU — IMJ. 556) 1360 iun. 16. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Nicolao, plebano in Jičín [Giczyn], petente litterarum Johannis de Veselí, dicti de Wartenberg, (d. Jesconis de Wessel dicti de Wartenberck) 22. die m. maii 1360 in Veliš datarum (vide superius n. 510) tenore inserto, permutationem bonorum inter dictum Johannem de Veselí et ecclesiam in Jičín (Giczin) faciendam approbat. universis, quibus presentes exhibite fuerint. Dat. Prage a. d. 1360 die XVI m. iun. Cop. recentior Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti in apographo libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 16v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 23 n. 38. — [M]. 557) 1360 iun. 17. Žebrák. Karolus imperator et rex ſconsilio civitatis Norimbergensis] de itinere in Germaniam parato scribit. — — Fideles dilecti! Fidelitatem vestram scire volumus nos hodie, hoc est Karolus feria quarta post diem s. Viti proxima, de castro nostro Karlsten eundo versus Bavariam, una cum seren. nostra consorte, iter accepisse sic, quod prandium in Petlern fecimus et dante domino in Pilzna pernoctabimus, in Sultzbach auctore altissimo utique sabbato proximo venturi, ita finaliter, quod in festo s. Johannis annuente domino simus in Nurenberg modis omnibus constituti. Quocirca fidelitati vestre predicte committimus presentibus seriosius et mandamus, quatenus statim, visis presentibus, Swevie, Alsacie, Frankonie, Frankinfor- densi et aliis, quibus hoc denunciandum scitis, civitatibus hunc nostrum deo concedente felicem adventum dilacione sine qualibet sigillatim intimetis, ut et ipsi ad nostram maie- statem veniendi occasione sine qualibet sint parati. Dat. Petlern die quo supra secreto nostro sub sigillo boemicali. Orig. pap. cum inditione sigilli dorso tenus in archivo civitatis Frankfurt/M. — Ed. Böhmer, Cod. dipl. Moenofrancofurtanus n. 673. — Reg. imp. VIII 3187. — [L]. 558) 1360 iun. 18. Kladsko. Fratres de Czeschwicz Wolfhardo de Zedlitz, capitaneo Glacensi, silvam prope villam Geb- hardisdorf vendunt. Ego Johannes de Cnoblauchsdorff substitutus iudex ad causam infrascriptam n. f. t. p. u., quod in mei et fidelium domini mei testium subscriptorum corporali presencia ac intuicione constituti nob. Cunadus miles, Johannes, Thammo et Nycolaus fratres agnominati de Czeschwicz — — nulla omnimode dolositate preventi, sed discreta deliberacione previa maturoque amicorum ipsorum consilio nominatim matris eorum Margarethe et sororum Elizabeth, Katherine et Margarethe plenario atque voluntario cum consensu, silvam unam iacentem prope inferiorem partem ville Gebhardisdorff et versus superiorem partem ville Moldorff cum universis et singulis iuribus, dominiis, utilitatibus, —— sicuti predicti fratres et eorum progenitor ipsam habuit, nichil penitus iuris excludendo, strenuo et famoso v. Wolfhardo de Czedelicz, pro tunc loco regie culminis capitaneo in Glacz, heredibus et succes-
Annus 1360 iun. 16.—18. 351 protegant et defendant. Presencium etc. Dat. Prage anno LX, ind. XIII, XVI kal. iul., Per d. Jesconem de Wessel cancellarius. regn. XIV, imperii sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 27. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 206 n. 125. — Reg. imp. VIII 3185. — HU — IMJ. 556) 1360 iun. 16. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Nicolao, plebano in Jičín [Giczyn], petente litterarum Johannis de Veselí, dicti de Wartenberg, (d. Jesconis de Wessel dicti de Wartenberck) 22. die m. maii 1360 in Veliš datarum (vide superius n. 510) tenore inserto, permutationem bonorum inter dictum Johannem de Veselí et ecclesiam in Jičín (Giczin) faciendam approbat. universis, quibus presentes exhibite fuerint. Dat. Prage a. d. 1360 die XVI m. iun. Cop. recentior Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti in apographo libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 16v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 23 n. 38. — [M]. 557) 1360 iun. 17. Žebrák. Karolus imperator et rex ſconsilio civitatis Norimbergensis] de itinere in Germaniam parato scribit. — — Fideles dilecti! Fidelitatem vestram scire volumus nos hodie, hoc est Karolus feria quarta post diem s. Viti proxima, de castro nostro Karlsten eundo versus Bavariam, una cum seren. nostra consorte, iter accepisse sic, quod prandium in Petlern fecimus et dante domino in Pilzna pernoctabimus, in Sultzbach auctore altissimo utique sabbato proximo venturi, ita finaliter, quod in festo s. Johannis annuente domino simus in Nurenberg modis omnibus constituti. Quocirca fidelitati vestre predicte committimus presentibus seriosius et mandamus, quatenus statim, visis presentibus, Swevie, Alsacie, Frankonie, Frankinfor- densi et aliis, quibus hoc denunciandum scitis, civitatibus hunc nostrum deo concedente felicem adventum dilacione sine qualibet sigillatim intimetis, ut et ipsi ad nostram maie- statem veniendi occasione sine qualibet sint parati. Dat. Petlern die quo supra secreto nostro sub sigillo boemicali. Orig. pap. cum inditione sigilli dorso tenus in archivo civitatis Frankfurt/M. — Ed. Böhmer, Cod. dipl. Moenofrancofurtanus n. 673. — Reg. imp. VIII 3187. — [L]. 558) 1360 iun. 18. Kladsko. Fratres de Czeschwicz Wolfhardo de Zedlitz, capitaneo Glacensi, silvam prope villam Geb- hardisdorf vendunt. Ego Johannes de Cnoblauchsdorff substitutus iudex ad causam infrascriptam n. f. t. p. u., quod in mei et fidelium domini mei testium subscriptorum corporali presencia ac intuicione constituti nob. Cunadus miles, Johannes, Thammo et Nycolaus fratres agnominati de Czeschwicz — — nulla omnimode dolositate preventi, sed discreta deliberacione previa maturoque amicorum ipsorum consilio nominatim matris eorum Margarethe et sororum Elizabeth, Katherine et Margarethe plenario atque voluntario cum consensu, silvam unam iacentem prope inferiorem partem ville Gebhardisdorff et versus superiorem partem ville Moldorff cum universis et singulis iuribus, dominiis, utilitatibus, —— sicuti predicti fratres et eorum progenitor ipsam habuit, nichil penitus iuris excludendo, strenuo et famoso v. Wolfhardo de Czedelicz, pro tunc loco regie culminis capitaneo in Glacz, heredibus et succes-
Strana 352
352 soribus suis legittimis, pro 161/2 sex. gr. den. Prag. numerate, expagate et solute pecunie rite ac racionabiliter vendiderunt et predictam silvam predeclarati omnes in bannito iudicio in manibus meis tamquam unius capitanei ad ipsam presentem solum causam substituti unanimiter consenciendo benivole resignarunt per prememoratum Wolfhardum, heredes et successores suos legittimos, ipsam prenotatam silvam tenendam, habendam, vendendam, legandam, dandam, permutandam, exsecandam, exstirpandam, in agros convertendam nec- non in usus suos meliori quo poterit modo exponendam pro sue voluntatis arbitrio nichilo- minus hereditarie, ad faciendam et dimittendam pacifice et quiete, possidendam contra- diccionibus, impedimentis, obstaculis et aliis quibusvis eventibus contrariis omnimode postergatis, presentibus nobb. Ottone de Glubocz, seniore protunc dicto, Gunthero de Stercza, Jerkone de Muschin, Ottone de Glubocz, nunccupato de Snelinsteyn, militibus, Ottone Ratoldi et Heynrico de Beringin testibus et nunciis specialibus supra predictis ex iudicio bannito. In cuius rei evidenciam et noticiam ampliorem presentes litteras fieri per- misi et sigillorum mei tamquam capitanei et iudicis substituti in hoc negocio et testium prescriptorum feci communiri. Dat. et act. Glacz V feria post festum s. Viti proxima sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum 7 sigg. rott. de cera comm. in archivo publico Vratislaviae sign. Rep. 75, Minoriten- kloster Glatz Nr. 16. — Edd. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I. p. 164-165. — Contulit Mendl. — [LJ. 559) 1360 iun. 20. Sulzbach. Karolus imperator et rex venditionem bonorum, a monasterio Doxanense ad tempora vite Zbynconis de Hasenburg factam, confirmat. n. f. etc., quod habito respectu ad multiplicia grata sincere fidelitatis obsequia, que nobis et corone regni nostri Boemie nob. Sbinco, dictus Hase de Hasenburg, magister nostre camere, fid. dil., magne sedulitatis exhibuit studio et prestancius facere debebit et poterit in futurum, contractum empcionis et vendicionis inter ipsum ex una et relig. ..pre- positum monasterii sanctimonialium in Doxano, ord. Prem., parte ex altera de nostra per- missione celebratum et initum super molendino et aratura terre in Hanoticz pro C et X sex. gr. Prag. ad vite tempora ipsius Sbinconis habendis, tenendis et possidendis, cum fructibus, emolumentis et utilitatibus abinde provenientibus universis approbamus et auctoritate regia Boemie confirmamus eidemque contractui consensum nostrum adhibemus benivolum et ex- pressum. Presencium etc. Dat. Sulczpach anno LX, ind. XIII, XII kal. iul., regn. a. XIV, Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. imperii vero sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 28. — Ed. Glaf Anecdotorum collectio p. 215 n. 132. — Reg. imp. VIII 3188. — HU — [Mj. 560) 1360 iun. 20. Bohuslaus abbas et conventus monasterii s. Johannis in Ostrov, ord. s. Benedicti, Fride- ricum Stromayri, canonicum Olomucensem et plebanum in Nymburk, arbitrum in lite, inter monasterium supradictum et monasterium Aulae Regiae super limitibus bonorum vertente, eligunt. Nos Bohuslaus miser. div. abbas, Domoslaus prior, Nicolaus praepositus totusque con- ventus mon. Ostrow s. Johannis Bapt., ord. s. Benedicti, Prag. dyoc., t. p. n. f. u., quod nos animo deliberato et consilio communicato pro bono pacis et concordiae super limitatione et distinctione bonorum, de quibus inter nos ex una parte et religg. vv. dd. abbatem et
352 soribus suis legittimis, pro 161/2 sex. gr. den. Prag. numerate, expagate et solute pecunie rite ac racionabiliter vendiderunt et predictam silvam predeclarati omnes in bannito iudicio in manibus meis tamquam unius capitanei ad ipsam presentem solum causam substituti unanimiter consenciendo benivole resignarunt per prememoratum Wolfhardum, heredes et successores suos legittimos, ipsam prenotatam silvam tenendam, habendam, vendendam, legandam, dandam, permutandam, exsecandam, exstirpandam, in agros convertendam nec- non in usus suos meliori quo poterit modo exponendam pro sue voluntatis arbitrio nichilo- minus hereditarie, ad faciendam et dimittendam pacifice et quiete, possidendam contra- diccionibus, impedimentis, obstaculis et aliis quibusvis eventibus contrariis omnimode postergatis, presentibus nobb. Ottone de Glubocz, seniore protunc dicto, Gunthero de Stercza, Jerkone de Muschin, Ottone de Glubocz, nunccupato de Snelinsteyn, militibus, Ottone Ratoldi et Heynrico de Beringin testibus et nunciis specialibus supra predictis ex iudicio bannito. In cuius rei evidenciam et noticiam ampliorem presentes litteras fieri per- misi et sigillorum mei tamquam capitanei et iudicis substituti in hoc negocio et testium prescriptorum feci communiri. Dat. et act. Glacz V feria post festum s. Viti proxima sub a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum 7 sigg. rott. de cera comm. in archivo publico Vratislaviae sign. Rep. 75, Minoriten- kloster Glatz Nr. 16. — Edd. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I. p. 164-165. — Contulit Mendl. — [LJ. 559) 1360 iun. 20. Sulzbach. Karolus imperator et rex venditionem bonorum, a monasterio Doxanense ad tempora vite Zbynconis de Hasenburg factam, confirmat. n. f. etc., quod habito respectu ad multiplicia grata sincere fidelitatis obsequia, que nobis et corone regni nostri Boemie nob. Sbinco, dictus Hase de Hasenburg, magister nostre camere, fid. dil., magne sedulitatis exhibuit studio et prestancius facere debebit et poterit in futurum, contractum empcionis et vendicionis inter ipsum ex una et relig. ..pre- positum monasterii sanctimonialium in Doxano, ord. Prem., parte ex altera de nostra per- missione celebratum et initum super molendino et aratura terre in Hanoticz pro C et X sex. gr. Prag. ad vite tempora ipsius Sbinconis habendis, tenendis et possidendis, cum fructibus, emolumentis et utilitatibus abinde provenientibus universis approbamus et auctoritate regia Boemie confirmamus eidemque contractui consensum nostrum adhibemus benivolum et ex- pressum. Presencium etc. Dat. Sulczpach anno LX, ind. XIII, XII kal. iul., regn. a. XIV, Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. imperii vero sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 28. — Ed. Glaf Anecdotorum collectio p. 215 n. 132. — Reg. imp. VIII 3188. — HU — [Mj. 560) 1360 iun. 20. Bohuslaus abbas et conventus monasterii s. Johannis in Ostrov, ord. s. Benedicti, Fride- ricum Stromayri, canonicum Olomucensem et plebanum in Nymburk, arbitrum in lite, inter monasterium supradictum et monasterium Aulae Regiae super limitibus bonorum vertente, eligunt. Nos Bohuslaus miser. div. abbas, Domoslaus prior, Nicolaus praepositus totusque con- ventus mon. Ostrow s. Johannis Bapt., ord. s. Benedicti, Prag. dyoc., t. p. n. f. u., quod nos animo deliberato et consilio communicato pro bono pacis et concordiae super limitatione et distinctione bonorum, de quibus inter nos ex una parte et religg. vv. dd. abbatem et
Strana 353
Annus 1360 iun. 18.—23. 353 conventum mon. Aulae Regiae parte ex altera iam aliquamdiu controversia, quaestio et altercatio est habita, videlicet valle posita inter montes sub villa Bratrzienow cum eius descensu usque ad bivium et rivulum Koczaw et parte vallis ascendendo super contra fluxum eiusdem rivuli et tota valle descendendo secundum fluxum ipsius rivuli, aliis tamen montanis tam a dextris, quam a sinistris omissis et usque ad villam Czechowicz, positam super Mol- taviam, nec non omnibus, quae in ipsa valle sunt ad dextram et sinistram ipsius rivuli, videlicet ipso rivulo, rubetis, pratis, piscibus ac aliis omnibus quibuscumque nominibus appellantur, et nominatim curiis seu domibus ac littore in dicta villa Czechowicz toto dubio, quod inter nos ibidem versatur, promisimus et promittimus in hon. et discr. v. d. Fridericum Stromayry, can. Olom. et plebanum in Neümburga, tamquam in arbitrum arbitratorem ac amicabilem compositorem, laudatorem et amicum comunem stare laudo, arbitrio et prae- cepto ac pronunciacioni ipsius de omnibus et singulis supradictis et similiter omnibus litibus, quaestionibus et petitionibus, quas nos dicti abbati et conventui occasione prae- dictorum bonorum possemus facere de iure vel facto ita, ut dictus d. Fridericus arbitrator inter nos et illos laudare, praecipere et arbitrari possit sicut ei placuerit et sibi videbitur expedire. Promittentes nos ratum et firmum tenere et habere et nullo unquam tempore contravenire quidquid dictus arbitrator in casu praemisso arbitrandum, laudandum et fir- mandum duxerit vel praecipiendum sub poena 150 sex. gr. Prag., quarum 100 regiae camerae per Bohemiam, 50 vero praefatis dd. abbati et conventui mon. Aulae Regiae usibus appli- centur in eventum, quo laudum arbitrum non servaverimus, quod dictus d. Fridericus duxerit faciendum. In quorum testimonium praesentes literas scribi et sigillorum nostrorum appen- sione fecimus communiri. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo vigesima die m. iun. Cop. saec. XVII in libro privilegiorum mon. Aulae Regiae, quondam in bibl. mon. Osecensis, nunc deperditum, p. 336 sq. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 113 n. 160. — HU — [L]. 561) 1360 iun. 21. Litomyšl. Johannes, episcopus Luthomuslensis, omnibus vere poenitentibus, qui parochialiem ec- clesiam in Morašice in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Passionis, Resurrectionis, As- censionis domini, Pentecostes, Trinitatis, Corporis Cristi, Assumptionis, b. Mariae virg. Nati- vitatis, Purificationis et Assumptionis, in festivitatibus omnium apostolorum, specialiter ss. Petri et Pauli, patronorum dictae ecclesiae, in festivitate s. Catherinae, Margarethae et Mariae Magdalenae ac in dedicationis ipsius ecclesiae die visitaverint, quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Johannes dei et apost. sedis gr. episcopus. Dat. Lithomyslii a. d. 1360 die 21 m. iun. Cop. saec. XVII in libro computorum eccl. parochialis in Morašice prope Litomyšl. — Conf. Jelinek, Historie města Litomyšle p. 23. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle p. 143. — IL] 562) 1360 iun. 23. Avinione. Instrumentum publicum, continens tenorem litterarum Durandi Gerardi, archidiaconi ecclesiae Pragensis, contra dominos de Bülow (quae litterae 10. die m. sept. a. 1359 datae sunt, conf. supra n. 286) ad portam maioris ecclesiae Avinionensis affixum esse fr. Petrus Prus, canonicus monasterii Montis Syon, Prag. dioec., Johannes Nitzerat clericus et Horina presbiter Prag. dioec. testantur. Meklenburgisches Urkundenbuch XIV n. 8597. — [L]. 22 Regesta
Annus 1360 iun. 18.—23. 353 conventum mon. Aulae Regiae parte ex altera iam aliquamdiu controversia, quaestio et altercatio est habita, videlicet valle posita inter montes sub villa Bratrzienow cum eius descensu usque ad bivium et rivulum Koczaw et parte vallis ascendendo super contra fluxum eiusdem rivuli et tota valle descendendo secundum fluxum ipsius rivuli, aliis tamen montanis tam a dextris, quam a sinistris omissis et usque ad villam Czechowicz, positam super Mol- taviam, nec non omnibus, quae in ipsa valle sunt ad dextram et sinistram ipsius rivuli, videlicet ipso rivulo, rubetis, pratis, piscibus ac aliis omnibus quibuscumque nominibus appellantur, et nominatim curiis seu domibus ac littore in dicta villa Czechowicz toto dubio, quod inter nos ibidem versatur, promisimus et promittimus in hon. et discr. v. d. Fridericum Stromayry, can. Olom. et plebanum in Neümburga, tamquam in arbitrum arbitratorem ac amicabilem compositorem, laudatorem et amicum comunem stare laudo, arbitrio et prae- cepto ac pronunciacioni ipsius de omnibus et singulis supradictis et similiter omnibus litibus, quaestionibus et petitionibus, quas nos dicti abbati et conventui occasione prae- dictorum bonorum possemus facere de iure vel facto ita, ut dictus d. Fridericus arbitrator inter nos et illos laudare, praecipere et arbitrari possit sicut ei placuerit et sibi videbitur expedire. Promittentes nos ratum et firmum tenere et habere et nullo unquam tempore contravenire quidquid dictus arbitrator in casu praemisso arbitrandum, laudandum et fir- mandum duxerit vel praecipiendum sub poena 150 sex. gr. Prag., quarum 100 regiae camerae per Bohemiam, 50 vero praefatis dd. abbati et conventui mon. Aulae Regiae usibus appli- centur in eventum, quo laudum arbitrum non servaverimus, quod dictus d. Fridericus duxerit faciendum. In quorum testimonium praesentes literas scribi et sigillorum nostrorum appen- sione fecimus communiri. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo vigesima die m. iun. Cop. saec. XVII in libro privilegiorum mon. Aulae Regiae, quondam in bibl. mon. Osecensis, nunc deperditum, p. 336 sq. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 113 n. 160. — HU — [L]. 561) 1360 iun. 21. Litomyšl. Johannes, episcopus Luthomuslensis, omnibus vere poenitentibus, qui parochialiem ec- clesiam in Morašice in Nativitatis, Circumcisionis, Epiphaniae, Passionis, Resurrectionis, As- censionis domini, Pentecostes, Trinitatis, Corporis Cristi, Assumptionis, b. Mariae virg. Nati- vitatis, Purificationis et Assumptionis, in festivitatibus omnium apostolorum, specialiter ss. Petri et Pauli, patronorum dictae ecclesiae, in festivitate s. Catherinae, Margarethae et Mariae Magdalenae ac in dedicationis ipsius ecclesiae die visitaverint, quadraginta dies de iniunctis eis poenitentiis relaxat. Johannes dei et apost. sedis gr. episcopus. Dat. Lithomyslii a. d. 1360 die 21 m. iun. Cop. saec. XVII in libro computorum eccl. parochialis in Morašice prope Litomyšl. — Conf. Jelinek, Historie města Litomyšle p. 23. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle p. 143. — IL] 562) 1360 iun. 23. Avinione. Instrumentum publicum, continens tenorem litterarum Durandi Gerardi, archidiaconi ecclesiae Pragensis, contra dominos de Bülow (quae litterae 10. die m. sept. a. 1359 datae sunt, conf. supra n. 286) ad portam maioris ecclesiae Avinionensis affixum esse fr. Petrus Prus, canonicus monasterii Montis Syon, Prag. dioec., Johannes Nitzerat clericus et Horina presbiter Prag. dioec. testantur. Meklenburgisches Urkundenbuch XIV n. 8597. — [L]. 22 Regesta
Strana 354
354 Regesta Bohemiae et Moraviae. 563) 1360 iun. 23. Johannes abbas, Franciscus prior, Hermannus bursarius et totus conventus monasterii Aulae Regiae, ord. Cist., Fridericum Stromayri, canonicum Olomucensem et plebanum in Nymburk, arbitrum eligunt eodem modo ut supra n. 560. Nos Johannes abbas. vigilia s. Johannis Bapt. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in Insertum litteris Friderici Stromayri 7. die m. maii a. 1361 datis, quarum copia in libro privilegiorum mon. Aulae Regiae, ms. saec. XVII quondam in bibliotheca mon. Osecensis, nunc deperditum p. 335 sqq. Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 117. — HU — ILl. 564) 1360 iun. 24. Karolus imperator et rex monasterium in Reichenbach, ord. s. Benedicti, in suam tutelam recipit iubetque praefecto in Bärnau, ut homines et bona eiusdem monasterii, praecipue silvam prope curiam in Hohenstein, tuatur. Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 18. — [L]. 565) 1360 iun. 27. Roudnice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, ecclesiam parochialem in Těchonice Henrico Alberti de Pomuk, clerico Prag. dioec., confert. Nos Arnestus — — n. f. u., quod cum collacio eccl. parrochialis in Thiechonicz per diutinam vacacionem ipsius ad nos iuxta statuta concilii Latranensis sit hoc vice devoluta, dil. nobis Henrico Alberti de Pomuk, cler. nostre dioc., contulimus et conferimus ecclesiam supradictam ipsumque de eadem cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investivimus et investimus — — ipsum ad dictam ecclesiam confirmantes. In cuius rei testimonium pre- sentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Dat. Rudnicz Decanus Glatouiensis eum induxit. a. d. M'CCCLX° die XXVII m. iun. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in libro confirmationum I fol. 278 — Ed. Tingl, LI. confirmationum I p. 126 cum dato iun. 28 — [L].. 566) 1360 iun. 27. Apud Villamnovam. Preczlaus episcopus et capitulum ecclesiae Vratislaviensis supplicant, ut traditio oppidi Gróttkow olim a Boleslao, duce Lignicensi et Brzegicensi, episcopo et ecclesiae supradictae facta et infeudatio et incorporatio eiusdem oppidi praefatae ecclesiae ex parte regum Johannis et Karoli, regia auctoritate Bohemiae factae, confirmentur. Significant Sti vestre. octavo. Dat. apud Villamnovam Avinionensis dioc. V kal. iul. a. Ex arch. Vat. Reg. suppl. 31 fol. 129 et 152 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 437 n. 1094. — [L]. 567) 1360 iun. 27. Doudleby. De donatione pro ecclesia in Doudleby facta. In nom. dom. am. Exclamans propheta ait: Perit memoria eorum cum sonitu et dominus in eternum permanet. Et apostolus: Qui parce seminat, parce et metet et qui seminat in benediccionibus, de benediccionibus et metet vitam eternam. Reddere ergo secundum ewan-
354 Regesta Bohemiae et Moraviae. 563) 1360 iun. 23. Johannes abbas, Franciscus prior, Hermannus bursarius et totus conventus monasterii Aulae Regiae, ord. Cist., Fridericum Stromayri, canonicum Olomucensem et plebanum in Nymburk, arbitrum eligunt eodem modo ut supra n. 560. Nos Johannes abbas. vigilia s. Johannis Bapt. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in Insertum litteris Friderici Stromayri 7. die m. maii a. 1361 datis, quarum copia in libro privilegiorum mon. Aulae Regiae, ms. saec. XVII quondam in bibliotheca mon. Osecensis, nunc deperditum p. 335 sqq. Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 117. — HU — ILl. 564) 1360 iun. 24. Karolus imperator et rex monasterium in Reichenbach, ord. s. Benedicti, in suam tutelam recipit iubetque praefecto in Bärnau, ut homines et bona eiusdem monasterii, praecipue silvam prope curiam in Hohenstein, tuatur. Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 18. — [L]. 565) 1360 iun. 27. Roudnice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, ecclesiam parochialem in Těchonice Henrico Alberti de Pomuk, clerico Prag. dioec., confert. Nos Arnestus — — n. f. u., quod cum collacio eccl. parrochialis in Thiechonicz per diutinam vacacionem ipsius ad nos iuxta statuta concilii Latranensis sit hoc vice devoluta, dil. nobis Henrico Alberti de Pomuk, cler. nostre dioc., contulimus et conferimus ecclesiam supradictam ipsumque de eadem cum omnibus iuribus et pertinenciis suis investivimus et investimus — — ipsum ad dictam ecclesiam confirmantes. In cuius rei testimonium pre- sentes literas fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Dat. Rudnicz Decanus Glatouiensis eum induxit. a. d. M'CCCLX° die XXVII m. iun. Cop. saec. XV Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in libro confirmationum I fol. 278 — Ed. Tingl, LI. confirmationum I p. 126 cum dato iun. 28 — [L].. 566) 1360 iun. 27. Apud Villamnovam. Preczlaus episcopus et capitulum ecclesiae Vratislaviensis supplicant, ut traditio oppidi Gróttkow olim a Boleslao, duce Lignicensi et Brzegicensi, episcopo et ecclesiae supradictae facta et infeudatio et incorporatio eiusdem oppidi praefatae ecclesiae ex parte regum Johannis et Karoli, regia auctoritate Bohemiae factae, confirmentur. Significant Sti vestre. octavo. Dat. apud Villamnovam Avinionensis dioc. V kal. iul. a. Ex arch. Vat. Reg. suppl. 31 fol. 129 et 152 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 437 n. 1094. — [L]. 567) 1360 iun. 27. Doudleby. De donatione pro ecclesia in Doudleby facta. In nom. dom. am. Exclamans propheta ait: Perit memoria eorum cum sonitu et dominus in eternum permanet. Et apostolus: Qui parce seminat, parce et metet et qui seminat in benediccionibus, de benediccionibus et metet vitam eternam. Reddere ergo secundum ewan-
Strana 355
Annus 1360 iun. 23.—29. 355 gelium que cesaris cesari et que dei deo nos oportet, set quia nichil cercius morte et nichil incercius hora mortis et maxime cum periculum sit in mora, ideo iacula ne feriant previ- dentur. Idcirco ego Conradus de Perneho, volens diem extreme examinis operibus miseri- cordie et elemosinarum largicione prevenire, recognosco universis ——, quod sanus mente et corpore do et dono, donare et dare potui plenas, veras et iustas decimas de tribus araturis meis, videlicet de duabus araturis in Perny et de una aratura in Dudleb in curia superiori in capetibus sive straminibus quintuplici grani, scilicet tritici, siliginis, ordei, pisarum et avene discr. v. Petro plebano eccl. in Dudleb et dicte ecclesie sue, omnibus successoribus suis legittimis ob salutem anime mee et meorum predecessorum, ad quam sic persolvendam singulis annis exnunc et inantea in perpetuum sine omni contradiccione —— me et heredes ac successores meos presentibus firmiter asstringo, volens nichilominus et ordinans, quod ante omnia primo ipsi plebano et successoribus suis de predicto grano, ut dictum est, de- cimum capete distinguatur et assignetur nec prius aliquis manipulus pro me vel pro succes- soribus meis moveatur. Et ut hec donacio, voluntas et ordinacio mea effectum sorciatur et robur perpetuum obtineat firmitatis, presentes litteras fieri procuravi, sigilli mei appensione — — presentibus Mixicone de Rzewnowicz roborandas. Act. et dat. in Dudleb a. d. — filiastro meo, Clemente scriptore kathedrali et Budyata iudice de Stranyan millesimo tre- centesimo sexagesimo sabbato ante b. Procopii conf. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg., laeso, olim in archivo Schwarzenberg. Třebo- niensi, sign. I A 3 Ka n. 174. — HU — IMJ. 568) 1360 iun. 28. Norimbergae. Karolus imperator et rex venditionem fori Altdorf pluriumque villarum et decimarum, a Johanne comite de Nassau Alberto burggravio Norimbergensi factam, tamquam Bohemiae rex et sacri imperii Romani archipincerna confirmat. — bekennen Der geben ist zu Nüremberg nach Cristes geburt 1360, des nechsten suntags nach s. Johans tag zu sunebenden, unserr reiche in dem XIV und des Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. keysert. in dem VI iar1). Orig. perg. (A) cum sig. maiest. Monaci in archivo generali sign. Altdorf Gerichtsurkunden Fasc. I Nro 6.; cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 34. — Ed. (ex B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 264 n. 170. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 18. — Reg. imp. VIII 3193. HU — IMJ. 1) In registris praecedunt litterae Eberhardo de Hohemberg a. LX, ind. XII datae (Reg. imp. VIII 3249). 569) 1360 iun. 29. Strakonice. Jacobus, commendator conventus fr. Cruciferorum in Strakonice, et Lipoldus de Turov in lite inter Drslaum, plebanum eccl. in Radomyšl, et Dominicum, plebanum eccl. in Repice, super decimis de quinque laneis in villa Kbelnice vertente, arbitrantur. In nom. dom. am. N. f. u. — —, quod cum causa litis seu dissensionis, quam inter diserr. vv. Drslaum, plebanum eccl. de Radomysl, ab una et Dominicum, plebanum eccl. de Rzepicz, parte ab alia super quibusdam decimis verti videbatur, hec est per honn. vv. videlicet d. Jacobum, comendatorem mon. Strakonicensis, et d. Lipolitum de Turow ami- cabiliter ordinata et omnimode diffinita hoc modo, quod dictus plebanus de Radomysh habet et habere debet quinque laneos in villa Kbelnicz nunccupata, qui prelibate eccl. Radomyslensi tenentur in perpetuum decimare ambiguitate omni proculmota Exprimimus
Annus 1360 iun. 23.—29. 355 gelium que cesaris cesari et que dei deo nos oportet, set quia nichil cercius morte et nichil incercius hora mortis et maxime cum periculum sit in mora, ideo iacula ne feriant previ- dentur. Idcirco ego Conradus de Perneho, volens diem extreme examinis operibus miseri- cordie et elemosinarum largicione prevenire, recognosco universis ——, quod sanus mente et corpore do et dono, donare et dare potui plenas, veras et iustas decimas de tribus araturis meis, videlicet de duabus araturis in Perny et de una aratura in Dudleb in curia superiori in capetibus sive straminibus quintuplici grani, scilicet tritici, siliginis, ordei, pisarum et avene discr. v. Petro plebano eccl. in Dudleb et dicte ecclesie sue, omnibus successoribus suis legittimis ob salutem anime mee et meorum predecessorum, ad quam sic persolvendam singulis annis exnunc et inantea in perpetuum sine omni contradiccione —— me et heredes ac successores meos presentibus firmiter asstringo, volens nichilominus et ordinans, quod ante omnia primo ipsi plebano et successoribus suis de predicto grano, ut dictum est, de- cimum capete distinguatur et assignetur nec prius aliquis manipulus pro me vel pro succes- soribus meis moveatur. Et ut hec donacio, voluntas et ordinacio mea effectum sorciatur et robur perpetuum obtineat firmitatis, presentes litteras fieri procuravi, sigilli mei appensione — — presentibus Mixicone de Rzewnowicz roborandas. Act. et dat. in Dudleb a. d. — filiastro meo, Clemente scriptore kathedrali et Budyata iudice de Stranyan millesimo tre- centesimo sexagesimo sabbato ante b. Procopii conf. Orig. perg. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg., laeso, olim in archivo Schwarzenberg. Třebo- niensi, sign. I A 3 Ka n. 174. — HU — IMJ. 568) 1360 iun. 28. Norimbergae. Karolus imperator et rex venditionem fori Altdorf pluriumque villarum et decimarum, a Johanne comite de Nassau Alberto burggravio Norimbergensi factam, tamquam Bohemiae rex et sacri imperii Romani archipincerna confirmat. — bekennen Der geben ist zu Nüremberg nach Cristes geburt 1360, des nechsten suntags nach s. Johans tag zu sunebenden, unserr reiche in dem XIV und des Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. keysert. in dem VI iar1). Orig. perg. (A) cum sig. maiest. Monaci in archivo generali sign. Altdorf Gerichtsurkunden Fasc. I Nro 6.; cop. coaeva (B) in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 34. — Ed. (ex B) Glafey, Anecdotorum collectio p. 264 n. 170. — Extr. Freyberg, Regesta Boica IX p. 18. — Reg. imp. VIII 3193. HU — IMJ. 1) In registris praecedunt litterae Eberhardo de Hohemberg a. LX, ind. XII datae (Reg. imp. VIII 3249). 569) 1360 iun. 29. Strakonice. Jacobus, commendator conventus fr. Cruciferorum in Strakonice, et Lipoldus de Turov in lite inter Drslaum, plebanum eccl. in Radomyšl, et Dominicum, plebanum eccl. in Repice, super decimis de quinque laneis in villa Kbelnice vertente, arbitrantur. In nom. dom. am. N. f. u. — —, quod cum causa litis seu dissensionis, quam inter diserr. vv. Drslaum, plebanum eccl. de Radomysl, ab una et Dominicum, plebanum eccl. de Rzepicz, parte ab alia super quibusdam decimis verti videbatur, hec est per honn. vv. videlicet d. Jacobum, comendatorem mon. Strakonicensis, et d. Lipolitum de Turow ami- cabiliter ordinata et omnimode diffinita hoc modo, quod dictus plebanus de Radomysh habet et habere debet quinque laneos in villa Kbelnicz nunccupata, qui prelibate eccl. Radomyslensi tenentur in perpetuum decimare ambiguitate omni proculmota Exprimimus
Strana 356
356 Regesta Bohemiae et Moraviae. eciam plenius ordinantes, quod memoratus plebanus de Radomyssl presens et futurus nulla iura ecclesiastica ab hominibus in priusdicta villa Kbelnicz commorantibus non exposcat preter decimas suprascriptas, quas exigere atque recipere debet sine omni preiudicio et cura animarum. In cuius rei testimonium et robur firmius valiturum sigilla honn. vv. pres- scriptorum, videlicet Dominici, plebani in Reppicz, et d. Jacobi, commendatoris, d. Lipoliti de Turow necnon d. Cztiborii de Reppicz presentibus sunt appensa. Dat. Strakonicz a d. millesimo trecentesimo quinquagesimo decimo (!) in die bb. Petri et Pauli apostt. Orig. perg. cum 4 sigg., quorum 3) qvulsum deest, in archivo Melitensium olim Pragae, nunc Orlik VI. Sigilla: 1) sagitta pennata; † S. DOMICI. PLEBH I. DE-RZYEPII. 2) statura cuiusdam sanctae; COMENDATORIS D. STRACONICZ. 4) laesum, galea cum crista; /STIBII. DE. ZREPICZ. In dorso manu saec. XIV: Decime de Kbelnicz de quinque laneis. — [L]. 570) 1360 iul. 1. Roudnice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, donationem a fratribus Vrativogio, Ctiborio et Bo- huncone necnon Adamo a Slavkov, Johanne et Theoderico de Chvojinek in favorem eccl. in Chvojen et specialiter altaris ss. Philippi et Jacobi ibidem factam (conf. supra n. 494) con- firmat. Dat. et act. in castro nostro Rudnicz a. d. millesimo tre- Nos quoque Arnestus. centesimo sexagesimo die prima m. iul. Orig. valde laesum Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XII 26 asservatur. — Sigg. supra sub n. 494 descripta sunt. — A t. manu fere coaeva: Donacio d. Wratiuogii [pro eccl.] in Chwogen. HU — [LJ. 571) 1360 iul. 3. Pragae. Theodoricus, episcopus Mindensis, summus regni Bohemiae cancellarius, litteris Nicolai Episcopi de Ponte et Pesconis Matthiae 11. die m. iunii datis aliisque fidedignis edoctus, iudici, consulibus et iuratis civitatis Zacensis mandat, ut pannificibus eiusdem civitatis incisionem et venditionem pannorum per ulnam prohibeant. Nos Theodricus, dei et apost. sedis gr. Mindensis episcopus ac s. Wyssegradensis eccl. prepositus, summus regni Boemie cancellarius, n. f. t. p. u., quod discrr. vv. .. iudex, ..consules et scabini civitatis Sacensis coram seren. principe et domino, d. Karolo, Roma- — —, constituti sibi sub nota querele pro- norum imperatore semp. aug. et Boemie rege, posuerunt, quod incisio panni, que per pannifices eorum in dicta civitate per ulnam fieri consuevit, super qua per ill. principis d. Johannis, quondam regis Boemie fel. record., necnon seren. principis et domini d. Karoli, Romanorum et Boemie regis predicti, litteras asserunt se privilegiatos, in non modicum dicte civitatis urgeat dispendium et iacturam. Quam ob rem dominus noster imperator et Boemie rex predictus de rei veritate diligenter inquiri mandavit nobisque specialiter dictam causam cognitam (!) eius veritate commisit decidendam et debito fine determinandam. Cumque de dicta causa et eius diffinicione aliis negociis arduis dictum dominum nostrum memoratum concernentibus prepediti intendere et cognoscere non possemus, inquisicionem premissorum strennuis vv. Nicolao Episcopi, subcamerario regni Boemie et Pesslino Mathie militi, purgravio in Elbogen, duximus com- mitendam, qui habito circa premissa diligenti et sollerti scrutinio nobis fidelem relacionem et condignam informacionem fecerunt litteris suis sigillis eorum eisdem appensis, quarum tenor sequitur in hec verba: Nos Nicolaus Episcopi de Ponte (sequuntur litterae 11. die m. iun. a. 1360 datae, quae supra sub n. 540 typis excusae exstant). Nos eciam alias a fidedignis sufficienter super premissis informati dictam panni incisionem per ulnam fore dicte civitati
356 Regesta Bohemiae et Moraviae. eciam plenius ordinantes, quod memoratus plebanus de Radomyssl presens et futurus nulla iura ecclesiastica ab hominibus in priusdicta villa Kbelnicz commorantibus non exposcat preter decimas suprascriptas, quas exigere atque recipere debet sine omni preiudicio et cura animarum. In cuius rei testimonium et robur firmius valiturum sigilla honn. vv. pres- scriptorum, videlicet Dominici, plebani in Reppicz, et d. Jacobi, commendatoris, d. Lipoliti de Turow necnon d. Cztiborii de Reppicz presentibus sunt appensa. Dat. Strakonicz a d. millesimo trecentesimo quinquagesimo decimo (!) in die bb. Petri et Pauli apostt. Orig. perg. cum 4 sigg., quorum 3) qvulsum deest, in archivo Melitensium olim Pragae, nunc Orlik VI. Sigilla: 1) sagitta pennata; † S. DOMICI. PLEBH I. DE-RZYEPII. 2) statura cuiusdam sanctae; COMENDATORIS D. STRACONICZ. 4) laesum, galea cum crista; /STIBII. DE. ZREPICZ. In dorso manu saec. XIV: Decime de Kbelnicz de quinque laneis. — [L]. 570) 1360 iul. 1. Roudnice. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, donationem a fratribus Vrativogio, Ctiborio et Bo- huncone necnon Adamo a Slavkov, Johanne et Theoderico de Chvojinek in favorem eccl. in Chvojen et specialiter altaris ss. Philippi et Jacobi ibidem factam (conf. supra n. 494) con- firmat. Dat. et act. in castro nostro Rudnicz a. d. millesimo tre- Nos quoque Arnestus. centesimo sexagesimo die prima m. iul. Orig. valde laesum Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti sign. XII 26 asservatur. — Sigg. supra sub n. 494 descripta sunt. — A t. manu fere coaeva: Donacio d. Wratiuogii [pro eccl.] in Chwogen. HU — [LJ. 571) 1360 iul. 3. Pragae. Theodoricus, episcopus Mindensis, summus regni Bohemiae cancellarius, litteris Nicolai Episcopi de Ponte et Pesconis Matthiae 11. die m. iunii datis aliisque fidedignis edoctus, iudici, consulibus et iuratis civitatis Zacensis mandat, ut pannificibus eiusdem civitatis incisionem et venditionem pannorum per ulnam prohibeant. Nos Theodricus, dei et apost. sedis gr. Mindensis episcopus ac s. Wyssegradensis eccl. prepositus, summus regni Boemie cancellarius, n. f. t. p. u., quod discrr. vv. .. iudex, ..consules et scabini civitatis Sacensis coram seren. principe et domino, d. Karolo, Roma- — —, constituti sibi sub nota querele pro- norum imperatore semp. aug. et Boemie rege, posuerunt, quod incisio panni, que per pannifices eorum in dicta civitate per ulnam fieri consuevit, super qua per ill. principis d. Johannis, quondam regis Boemie fel. record., necnon seren. principis et domini d. Karoli, Romanorum et Boemie regis predicti, litteras asserunt se privilegiatos, in non modicum dicte civitatis urgeat dispendium et iacturam. Quam ob rem dominus noster imperator et Boemie rex predictus de rei veritate diligenter inquiri mandavit nobisque specialiter dictam causam cognitam (!) eius veritate commisit decidendam et debito fine determinandam. Cumque de dicta causa et eius diffinicione aliis negociis arduis dictum dominum nostrum memoratum concernentibus prepediti intendere et cognoscere non possemus, inquisicionem premissorum strennuis vv. Nicolao Episcopi, subcamerario regni Boemie et Pesslino Mathie militi, purgravio in Elbogen, duximus com- mitendam, qui habito circa premissa diligenti et sollerti scrutinio nobis fidelem relacionem et condignam informacionem fecerunt litteris suis sigillis eorum eisdem appensis, quarum tenor sequitur in hec verba: Nos Nicolaus Episcopi de Ponte (sequuntur litterae 11. die m. iun. a. 1360 datae, quae supra sub n. 540 typis excusae exstant). Nos eciam alias a fidedignis sufficienter super premissis informati dictam panni incisionem per ulnam fore dicte civitati
Strana 357
Annus 1360 iun. 29.—iul. 4. 357 dampnosam, volentes igitur dicte civitatis indempnitati et de remedio providere optimo, ut tenemur, auctoritate nobis commissa et de dicti d. nostri imperatoris et Boemie regis gra- ciosi mandato speciali committimus et seriosius mandamus .. iudici et .. consulibus et iuratis dicte civitatis Sacensis, qui pro tempore fuerint, volentes omnino, quatenus exnunc huiusmodi incisionem panni per ipsos pannifices hactenus fieri et vendi consuetam abo- leant et penitus tollant et voce preconia publice proclamari faciant, quod deinceps nullus pannificum in civitate predicta residencium pannos per ulnam incidere et vendere audeat vel presumat sub pena centum sex. Prag., quam ab eo, qui contrafacere aut contravenire presumpserit, tocies quocies contrafactum seu contraventum fuerit, recipi et persolvi volumus et earum medietatem camere domini nostri memorati, residuam vero partem usibus dicte civitatis applicari. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die tercia m. iul. Cop. saec. X V ex. in libro civitatis Zacensis fol. 12a. — Ed. Schlesinger, UB der Stadt Saaz p. 28 n. 95. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 563 n. 390. — fL]. 572) 1360 iul. 4. Norimbergae. Karolus imperator et rex Fanczam Neuburger, civem Maioris civitatis Pragensis, honori pristino restituit. n. f. etc., quod fid. noster dil. Fancza dictus Nuwenburger, civis Maioris civitatis nostre Pragensis, nostre maiestatis accedens presenciam, dolenter nobis exposuit, qualiter ipse iam dudum tempore, quo taxillorum ludus in dicta nostra civitate Pragensi erat sub certa pena pecuniaria interdictus, propter ludum in domo habitacionis sue factum per Pragense consilium fuisset super pena huiusmodi requisitus, ipse ad quorumdam male sibi consulencium minus sanum consilium et per simplicitatem propriam penam ipsam dare refugiens, in consilii iamdicti presencia ludum, qui factus erat, negando veritati contrarium prestitit iuramentum, supplicans humiliter et devote, ut maculam, notam sive infamiam, quam ipsum per hoc non est dubium contraxisse, abolere et tollere ipsumque adversus easdem de pietate nobis ingenita graciose in integrum restituere dignaremur. Nos igitur propicius advertentes simplicitati fore parcendum omnem defectum, infamiam, notam seu maculam, quam sic deierando incurrit, queve sibi vel suis heredibus eo tempore umquam posset nunc vel inantea in iudicio vel extra iudicium obici vel ascribi, delemus, tollimus et presentibus auctoritate regia Boemie et de potestatis nostre plenitudine ex certa sciencia totaliter abolemus eumque et dictos suos heredes adversus notam huiusmodi in integrum restituimus omnimode ad sua iura, honorem et cetera universa ac ad omnem statum, in quo dictus Fancza ante hoc noscitur extitisse, decernentes et edicto presenti Boemie regio sanccientes, ut ipse Fancza et sui heredes, qui super hoc possent quovis modo de iure vel de facto notari vel eciam sunt notati, in iudicio, extra iudicium, sicut premittitur, omni iure, honore et statu gaudeant, quos ante poterant obtinere, ac si id unquam esset penitus perpetratum. Ad que universa, predicto non obstante periurio, Fanczam et heredes suos per universos nostros officiales, iudices et iuratos seu omnes, quorum interest, sine omni contra- diccione volumus et districte mandamus admitti et pro eodem periurio ab hiis quomodolibet —. Presencium sub etc. maiestatis sigillo etc. Dat. Nuremberg anno LX, non repelli — ind. XIII, quarto non. iul., regn. a. XIV, imperii sexto. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo generali Dresdensi in registris Caroli fol. 30. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 230 n. 140. — Teige, Základy mistopisu I p. 422 l ad 7. diem m. iul. 1360]. — Reg. imp. VIII 3208 (ad 7. iul.). — HU — [MJ.
Annus 1360 iun. 29.—iul. 4. 357 dampnosam, volentes igitur dicte civitatis indempnitati et de remedio providere optimo, ut tenemur, auctoritate nobis commissa et de dicti d. nostri imperatoris et Boemie regis gra- ciosi mandato speciali committimus et seriosius mandamus .. iudici et .. consulibus et iuratis dicte civitatis Sacensis, qui pro tempore fuerint, volentes omnino, quatenus exnunc huiusmodi incisionem panni per ipsos pannifices hactenus fieri et vendi consuetam abo- leant et penitus tollant et voce preconia publice proclamari faciant, quod deinceps nullus pannificum in civitate predicta residencium pannos per ulnam incidere et vendere audeat vel presumat sub pena centum sex. Prag., quam ab eo, qui contrafacere aut contravenire presumpserit, tocies quocies contrafactum seu contraventum fuerit, recipi et persolvi volumus et earum medietatem camere domini nostri memorati, residuam vero partem usibus dicte civitatis applicari. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die tercia m. iul. Cop. saec. X V ex. in libro civitatis Zacensis fol. 12a. — Ed. Schlesinger, UB der Stadt Saaz p. 28 n. 95. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 563 n. 390. — fL]. 572) 1360 iul. 4. Norimbergae. Karolus imperator et rex Fanczam Neuburger, civem Maioris civitatis Pragensis, honori pristino restituit. n. f. etc., quod fid. noster dil. Fancza dictus Nuwenburger, civis Maioris civitatis nostre Pragensis, nostre maiestatis accedens presenciam, dolenter nobis exposuit, qualiter ipse iam dudum tempore, quo taxillorum ludus in dicta nostra civitate Pragensi erat sub certa pena pecuniaria interdictus, propter ludum in domo habitacionis sue factum per Pragense consilium fuisset super pena huiusmodi requisitus, ipse ad quorumdam male sibi consulencium minus sanum consilium et per simplicitatem propriam penam ipsam dare refugiens, in consilii iamdicti presencia ludum, qui factus erat, negando veritati contrarium prestitit iuramentum, supplicans humiliter et devote, ut maculam, notam sive infamiam, quam ipsum per hoc non est dubium contraxisse, abolere et tollere ipsumque adversus easdem de pietate nobis ingenita graciose in integrum restituere dignaremur. Nos igitur propicius advertentes simplicitati fore parcendum omnem defectum, infamiam, notam seu maculam, quam sic deierando incurrit, queve sibi vel suis heredibus eo tempore umquam posset nunc vel inantea in iudicio vel extra iudicium obici vel ascribi, delemus, tollimus et presentibus auctoritate regia Boemie et de potestatis nostre plenitudine ex certa sciencia totaliter abolemus eumque et dictos suos heredes adversus notam huiusmodi in integrum restituimus omnimode ad sua iura, honorem et cetera universa ac ad omnem statum, in quo dictus Fancza ante hoc noscitur extitisse, decernentes et edicto presenti Boemie regio sanccientes, ut ipse Fancza et sui heredes, qui super hoc possent quovis modo de iure vel de facto notari vel eciam sunt notati, in iudicio, extra iudicium, sicut premittitur, omni iure, honore et statu gaudeant, quos ante poterant obtinere, ac si id unquam esset penitus perpetratum. Ad que universa, predicto non obstante periurio, Fanczam et heredes suos per universos nostros officiales, iudices et iuratos seu omnes, quorum interest, sine omni contra- diccione volumus et districte mandamus admitti et pro eodem periurio ab hiis quomodolibet —. Presencium sub etc. maiestatis sigillo etc. Dat. Nuremberg anno LX, non repelli — ind. XIII, quarto non. iul., regn. a. XIV, imperii sexto. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo generali Dresdensi in registris Caroli fol. 30. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 230 n. 140. — Teige, Základy mistopisu I p. 422 l ad 7. diem m. iul. 1360]. — Reg. imp. VIII 3208 (ad 7. iul.). — HU — [MJ.
Strana 358
358 Regesta Bohemiae et Moraviae. 573) 1360 iul. 4. Norimbergae. Iudex et iurati civitatis Norimbergensis testantur Karolum imperatorem tamquam regem Bohemiae ius habere duas curias in Heuchlingen duasque curias in Weissenbach ad castrum Rotenberg exsolvendi. Ich Hainrich Grozz, schultheizz, und wir .. die scheppfen der stat zu Nürnberg veriehen offenlichen mit disem brif, daz fur uns kom in geriht Ulrich Stromair von wegen dez aller- — — h. Karls dez Romischen kaisers und künges zu Behaim und erzeugt, durchl. fürsten, — als reht waz, mit den ersamen mannen Berhtolt dem Tucher, mit Peter Stromair und mit Hainrich dem Gewder, die sagten auf ir ayde, dez sie des geladen zewge wern umb die zwen hôf zu Heuchlingen gelegen und umb die zwen hôf zu Weizzenbach gelegen, die Ulreich Winterstain, burger ze Nürnberg, gekauft het auf einen widerkauff von dem vesten ritter h. Hainrich vom Wildenstain umb fünfhundert pf. haller ains und ahczig pf. und vin und ahczig haller, als der brif sagt, den er darüber het, den die obgenanten zeugen gesehen heten. Dez het der vorgenant Ulrich Winterstain mit gesampter hant frawn Agnesen seiner elichen wirtinn veriehen und bechant, daz sie dieselben vir hôf, als sie hie vor geschriben sten, unserm genedigen herren .. dem Romischen kaiser wider ze losen solten geben zu der vesten ze dem Rotenberg alz ainem künge ze Behaim oder seinen erben und nachkumen, welches iares sie die wider lôsen wôllen, umb so vil gelcz, als hie vor benant ist. Doch also, daz die losung ie geschehen sôllt virzehen tage vor Lihtmesse oder virzehen tage darnach, als losung reht ist, on gewerde. Und dez zu urkünd ist im dirr brif mit urteil von geriht geben, versigelt mit dez gerihcz ze Nürnberg anhangendem insigel. Geben an s. Ulrichstage nach gotes geburt drewzehenhundert iar und in dem sechczigistem iare. Orig. cum sigillo iudicii de cera comm., cui a tergo sigillum secretum appressum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Civitas Nurembergensis super curiis Heuchlingen et Weizzenbach. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1235 n. 219. — Cf. et. Grolefend, Die Erwerbungs- politik K. Karl. IV p. 45. — [M. 574) 1360 iul. 8. Norimbergae. Gratia facta Conrado in der Bunde de Kostelec. Der keyser duet die gnade Conrado in der Bünde von Costelicz, daz er und sein erben die vogteig zu Costelicz1) also lange sal inne haben, bes daz er oder sin nachkomen, Romisch konnige oder keysere, yn oder sein erben zwey hundirt guldin, de er ym und sein erben —— Sub sigillo maiestatis. Geben zu Nuremberg darub geslagen hat, vor werden beczalet. — nach Cristus geburde in seschsczehenden (!) iar ut supra, in die s. Kyliani, regnorum ut Per d. Rudolfum commendatorem generalem per Boemiam et Moraviam Hein- supra. ricus Australis. Cop coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 30v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 237 n. 146. — Reg. imp. VIII 3221. — HU — IMJ. 1) In eodem folio leguntur litterae Johanni, burgravio Magdeburgensi, 10. die m. ian. a. 1360 datae (vide superius n. 377). 575) 1360 iul. 12. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist der hauptprief von Nyckel Schuhel flaischman czu Eger, laut auf 21/2 pf. haller ierlichs und ewigs czinst auf einer flaischpank, die gelegen ist czwischen den czweyen flaischpenken, die ein ist des spitels czu Eger und die ander des Hensels Iudels flaischmans
358 Regesta Bohemiae et Moraviae. 573) 1360 iul. 4. Norimbergae. Iudex et iurati civitatis Norimbergensis testantur Karolum imperatorem tamquam regem Bohemiae ius habere duas curias in Heuchlingen duasque curias in Weissenbach ad castrum Rotenberg exsolvendi. Ich Hainrich Grozz, schultheizz, und wir .. die scheppfen der stat zu Nürnberg veriehen offenlichen mit disem brif, daz fur uns kom in geriht Ulrich Stromair von wegen dez aller- — — h. Karls dez Romischen kaisers und künges zu Behaim und erzeugt, durchl. fürsten, — als reht waz, mit den ersamen mannen Berhtolt dem Tucher, mit Peter Stromair und mit Hainrich dem Gewder, die sagten auf ir ayde, dez sie des geladen zewge wern umb die zwen hôf zu Heuchlingen gelegen und umb die zwen hôf zu Weizzenbach gelegen, die Ulreich Winterstain, burger ze Nürnberg, gekauft het auf einen widerkauff von dem vesten ritter h. Hainrich vom Wildenstain umb fünfhundert pf. haller ains und ahczig pf. und vin und ahczig haller, als der brif sagt, den er darüber het, den die obgenanten zeugen gesehen heten. Dez het der vorgenant Ulrich Winterstain mit gesampter hant frawn Agnesen seiner elichen wirtinn veriehen und bechant, daz sie dieselben vir hôf, als sie hie vor geschriben sten, unserm genedigen herren .. dem Romischen kaiser wider ze losen solten geben zu der vesten ze dem Rotenberg alz ainem künge ze Behaim oder seinen erben und nachkumen, welches iares sie die wider lôsen wôllen, umb so vil gelcz, als hie vor benant ist. Doch also, daz die losung ie geschehen sôllt virzehen tage vor Lihtmesse oder virzehen tage darnach, als losung reht ist, on gewerde. Und dez zu urkünd ist im dirr brif mit urteil von geriht geben, versigelt mit dez gerihcz ze Nürnberg anhangendem insigel. Geben an s. Ulrichstage nach gotes geburt drewzehenhundert iar und in dem sechczigistem iare. Orig. cum sigillo iudicii de cera comm., cui a tergo sigillum secretum appressum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Civitas Nurembergensis super curiis Heuchlingen et Weizzenbach. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1235 n. 219. — Cf. et. Grolefend, Die Erwerbungs- politik K. Karl. IV p. 45. — [M. 574) 1360 iul. 8. Norimbergae. Gratia facta Conrado in der Bunde de Kostelec. Der keyser duet die gnade Conrado in der Bünde von Costelicz, daz er und sein erben die vogteig zu Costelicz1) also lange sal inne haben, bes daz er oder sin nachkomen, Romisch konnige oder keysere, yn oder sein erben zwey hundirt guldin, de er ym und sein erben —— Sub sigillo maiestatis. Geben zu Nuremberg darub geslagen hat, vor werden beczalet. — nach Cristus geburde in seschsczehenden (!) iar ut supra, in die s. Kyliani, regnorum ut Per d. Rudolfum commendatorem generalem per Boemiam et Moraviam Hein- supra. ricus Australis. Cop coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 30v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 237 n. 146. — Reg. imp. VIII 3221. — HU — IMJ. 1) In eodem folio leguntur litterae Johanni, burgravio Magdeburgensi, 10. die m. ian. a. 1360 datae (vide superius n. 377). 575) 1360 iul. 12. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist der hauptprief von Nyckel Schuhel flaischman czu Eger, laut auf 21/2 pf. haller ierlichs und ewigs czinst auf einer flaischpank, die gelegen ist czwischen den czweyen flaischpenken, die ein ist des spitels czu Eger und die ander des Hensels Iudels flaischmans
Strana 359
Annus 1360 iul. 13.—14. 359 auch purger czu Eger, und ein halb pf. haller auch ierlichs czinsz, das sy habent auf meinem hausz auf der vorburg vor der purgprucken. Datum des priefs laut — — 1360 iar an s. Margarethen der heil. junkfr. tag. Fur die drithalb pf. haller, da oben geschriben, da gibt man vur 25 gr., die 121/2 gr. gibt ieczunt der Hans Kolb, die ander 121/2 gr. gibt ieczunt der Heincz Koller und vom hausz auf der vorburg, da das 1/2 pf. haller auf ist, als oben geschriben stet, davur gibt man 5 gr., gibt ieczunt des Habermans aidem. — Adnot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 6. Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 308 n. 113. — Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 227. — [MJ. 576) 1360 iul. 13. Magister civium et consules civitatis Egrensis ad observantiam privilegiorum domus ord. Theutonicorum eiusdem civitatis se submittunt. Ut inter mortales discordie materia sublevetur et ne in posterum eadem valeat suboriri, racione congrue dinoscitur, ut gesta mortalium propter labilem memoriam eorundem auten- ticis litteris sigillis annotentur. Ideo nos Rudusch Angil magister civium, Nicolaus Francken- grüner, Nicolaus Waltheri de Hof, Hermannus Heckel ceterique consules civitatis Egrensis recongnoscimus ——, quod cum inter venn. et religg. dd. Fridericum de Driffordia provin- cialem Thuringie, Henricum commendatorem et fratres domus Egrensis hospitalis s. Marie Jerosolimitani Theutonicorum ex una, nos et cives nostros de et super quibusdam iusticiis, quas putabamus habere, parte“) ex altera, coram ven. d. decano eccl. b. Marie virg. Erfor- densis, iudices) a sede appostolica pro conservacione iurium ipsius ordinis deputato, exorta esset materia questionis, mediantibus vv. nobb. dd. de Plawen seniore et Buslab de Swan- berg°), advocato districtus Egrensis, questio huiusmodi est sopita et in amicabilem con- cordiam redacta, ita videlicet, quod d. provincialis, commendator et fratres predicti renun- ciaverunt liti et cause coram predicto d. decano contra nos intentatis, dampna eciam passa et expensas remiserunt, nos et pro nobis et nostris successoribus promittimus, quod obla- ciones Cristi fidelium et testamenta non restringemus nec de cetero aliqua mandata sive statuta contra libertatem ecclesiasticam, quibus eorum privilegiis aut iuribus parrochialibus derogari valeant quoquomodo, cum igitur fratres predicti, prout ex veris et legittimis docu- mentis intelleximus, a sacro Rom. imperio regnoque Bohemie tanto sint libertatum pri- vilegio insigniti, quod ipsi cum omnibus bonis suis, stabilibus et mobilibus, que habent et inantea habituri sunt, ymmo eciam homines in eorum possessionibus habitantes sine omni exaccione quieti, liberi et sine onere cuiuslibet servitutis esse debeant, bona eciam feodalia ad collacionem imperii aut regni Bohemie spectancia, cum ordini supra dicto a quoquam ministerialium largiuntur aut alias iusto titulo ea acquisiverint, eadem possidendi tamquam proprium plenam et omnimodam habent facultatem, preterea fratres predicti ordinis cum hominibus et bonis eorum ad publicas funcciones non tenentur inici, sed ab omnibus iusticiis et conswetudinibus, que usui regni vel nobilium sive nobis competere videntur, penitus exempti existunt. Insuper homines predictorum fratrum ad nulla penitus iudicia secularia evocari debent, nec coram aliquibus iudicibus sive iusticiariis tenentur ad obiecta respondere, quia omne iudicium bonorum et hominum ipsorum ad ipsum ordinem noscitur pertinere, — d. Karoli quarti, Romanorum impe- prout hec omnia in litteris confirmacionis seren.— ratoris semp. aug. et regis Bohemie, aureis bullis impendentibus sigillatis, quas sanas et omni suspicione carere mature conspeximus, plenius continentur. Ut igitur omnis dissen- sionis materia hinc inde ventilata tollatur, a nullo umquam tempore suscitanda, nos ma- gister civium et consules supradicti, cupientes cum fratribus ipsius pacis tranquillitate gau- dere, nos successoresque nostros ad observanciam privilegiorum predictorum submittimus,
Annus 1360 iul. 13.—14. 359 auch purger czu Eger, und ein halb pf. haller auch ierlichs czinsz, das sy habent auf meinem hausz auf der vorburg vor der purgprucken. Datum des priefs laut — — 1360 iar an s. Margarethen der heil. junkfr. tag. Fur die drithalb pf. haller, da oben geschriben, da gibt man vur 25 gr., die 121/2 gr. gibt ieczunt der Hans Kolb, die ander 121/2 gr. gibt ieczunt der Heincz Koller und vom hausz auf der vorburg, da das 1/2 pf. haller auf ist, als oben geschriben stet, davur gibt man 5 gr., gibt ieczunt des Habermans aidem. — Adnot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mspto archivi civitatis Egrensis fol. 6. Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, MVGDB 43 p. 308 n. 113. — Gradl, Geschichte d. Egerlandes p. 227. — [MJ. 576) 1360 iul. 13. Magister civium et consules civitatis Egrensis ad observantiam privilegiorum domus ord. Theutonicorum eiusdem civitatis se submittunt. Ut inter mortales discordie materia sublevetur et ne in posterum eadem valeat suboriri, racione congrue dinoscitur, ut gesta mortalium propter labilem memoriam eorundem auten- ticis litteris sigillis annotentur. Ideo nos Rudusch Angil magister civium, Nicolaus Francken- grüner, Nicolaus Waltheri de Hof, Hermannus Heckel ceterique consules civitatis Egrensis recongnoscimus ——, quod cum inter venn. et religg. dd. Fridericum de Driffordia provin- cialem Thuringie, Henricum commendatorem et fratres domus Egrensis hospitalis s. Marie Jerosolimitani Theutonicorum ex una, nos et cives nostros de et super quibusdam iusticiis, quas putabamus habere, parte“) ex altera, coram ven. d. decano eccl. b. Marie virg. Erfor- densis, iudices) a sede appostolica pro conservacione iurium ipsius ordinis deputato, exorta esset materia questionis, mediantibus vv. nobb. dd. de Plawen seniore et Buslab de Swan- berg°), advocato districtus Egrensis, questio huiusmodi est sopita et in amicabilem con- cordiam redacta, ita videlicet, quod d. provincialis, commendator et fratres predicti renun- ciaverunt liti et cause coram predicto d. decano contra nos intentatis, dampna eciam passa et expensas remiserunt, nos et pro nobis et nostris successoribus promittimus, quod obla- ciones Cristi fidelium et testamenta non restringemus nec de cetero aliqua mandata sive statuta contra libertatem ecclesiasticam, quibus eorum privilegiis aut iuribus parrochialibus derogari valeant quoquomodo, cum igitur fratres predicti, prout ex veris et legittimis docu- mentis intelleximus, a sacro Rom. imperio regnoque Bohemie tanto sint libertatum pri- vilegio insigniti, quod ipsi cum omnibus bonis suis, stabilibus et mobilibus, que habent et inantea habituri sunt, ymmo eciam homines in eorum possessionibus habitantes sine omni exaccione quieti, liberi et sine onere cuiuslibet servitutis esse debeant, bona eciam feodalia ad collacionem imperii aut regni Bohemie spectancia, cum ordini supra dicto a quoquam ministerialium largiuntur aut alias iusto titulo ea acquisiverint, eadem possidendi tamquam proprium plenam et omnimodam habent facultatem, preterea fratres predicti ordinis cum hominibus et bonis eorum ad publicas funcciones non tenentur inici, sed ab omnibus iusticiis et conswetudinibus, que usui regni vel nobilium sive nobis competere videntur, penitus exempti existunt. Insuper homines predictorum fratrum ad nulla penitus iudicia secularia evocari debent, nec coram aliquibus iudicibus sive iusticiariis tenentur ad obiecta respondere, quia omne iudicium bonorum et hominum ipsorum ad ipsum ordinem noscitur pertinere, — d. Karoli quarti, Romanorum impe- prout hec omnia in litteris confirmacionis seren.— ratoris semp. aug. et regis Bohemie, aureis bullis impendentibus sigillatis, quas sanas et omni suspicione carere mature conspeximus, plenius continentur. Ut igitur omnis dissen- sionis materia hinc inde ventilata tollatur, a nullo umquam tempore suscitanda, nos ma- gister civium et consules supradicti, cupientes cum fratribus ipsius pacis tranquillitate gau- dere, nos successoresque nostros ad observanciam privilegiorum predictorum submittimus,
Strana 360
360 Regesta Bohemiae et Moraviae. nullis privilegiis aut temporum prescripcione nobis aut nostris successoribus in contrarium suffragantibus, hoc addicientes: Si altaria aut beneficia ecclesiastica in ecclesiis predicti ordinis erigi aut instaurari contigerit, sine expresso consensu provincialis Thuringie pro tempore existentis collacionem eorundem ad fratres predictos spectare fatemur, in quo iure eos ammodo impedire non debemus. Ut autem omnia premissa a nobis nostrisque successo- ribus permaneant inconwulsa ac inviolabiliter plenius observentur, nos sigillum civitatis nostre hisd) scriptis fratribus desuper datis fecimus appendi in evidenciam et robur ac firmum testimonium omnium premissorum. Testes huius rei sunt strennui Albertus Not- hafft, Heinricus Rab de Wiltstain, Coradus Neitperger, Albertus Libnawer armigeri, Nicolaus de Cadan, Ulricus Klopffer, Wolffel Goppolt, Mathias Steinkeller et alii quam plures fide digni. Dat. die s. Margarete a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. recentior in archivo civitatis Egrensis n. 97. — HU —[M]. a) cop: partibus. — b) in cop. sequitur: et. — c) cop.: Swanseb. d) cop: hinc. 577) 1360 iul. 14. ap. Villamnovam. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut castrum Donaustauf epis- copo Ratisponensi restituat. Innocencius episcopus servus servorum dei carissimo in Cristo filio Carolo Romanorum imperatori semp. aug., salutem et apostolicam benediccionem. Ad illa libenter tuam“) celsitudinem invitamus, per que apud deum reddatur accepcior et apud homines amplioribus laudum preconiis attollatur. Sane significavit nobis ven. frater noster Fre- dericus, episcopus Ratisponensis, quod castrum de Tumstauff, Ratisponensis dioc., ad eum et suam mensam episcopalem pertinens, eidem celsitudini pro certa magna summa pecunie obligatum existit, quoque idem episcopus, qui ad solucionem huiusmodi pecunie et eiusdem castri recuperacionem anelat, prefatam summam pecunie propter eius magnam quantitatem absque obligacione seu alienacione magna aliorum bonorum et iurium ipsorum episcopi et mense simul solvere non valeret, licet speret posse sufficere ad illam per partes successive solvendam, quare nostre intercessionis remedium ad celsitudinem eandem, ne forte propter hoc") recuperacio ipsa posset quomodolibet impe- diri, humiliter imploravit. Ideoque eandem celsitudinem rogamus et hortamur attente, quatinus diligenter considerans, quantum ex hoc apud deum premii et apud homines laudis acquirat, divine miseracionis intuitu et nostrarum precum interventu, habens eosdem episcopum, ecclesiam et mensam propensius commendatos, huiusmodi pecunie summa eciam per soluciones particulares contenta existens, ea habita, castrum predictum eidem episcopo cum integritate restituas et alias sic eum in premissis et aliis tui favoris auxilio prosequaris, quod exinde tibi divine retribucionis premium tesaurizes in celis nosque devocionem tuam") dignis in domino laudibus amplius prosequi delectemur. Dat. ap. Villamnovam, Avinio- nensis dioc., II id. iul., pontificatus nostri a. octavob). X Jo. Bellih. St. de Saluag. Orig. cum bulla in filo canap. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 440 n. 1101. — [MJ. a) in orig. quaedam erasa. a) Taxationis signum: X Joh. Bellih., ad dextram: St. de Saluag.; in dorso: Carissimo in Cristo filio Carolo Romanorum imperatori semp. aug.
360 Regesta Bohemiae et Moraviae. nullis privilegiis aut temporum prescripcione nobis aut nostris successoribus in contrarium suffragantibus, hoc addicientes: Si altaria aut beneficia ecclesiastica in ecclesiis predicti ordinis erigi aut instaurari contigerit, sine expresso consensu provincialis Thuringie pro tempore existentis collacionem eorundem ad fratres predictos spectare fatemur, in quo iure eos ammodo impedire non debemus. Ut autem omnia premissa a nobis nostrisque successo- ribus permaneant inconwulsa ac inviolabiliter plenius observentur, nos sigillum civitatis nostre hisd) scriptis fratribus desuper datis fecimus appendi in evidenciam et robur ac firmum testimonium omnium premissorum. Testes huius rei sunt strennui Albertus Not- hafft, Heinricus Rab de Wiltstain, Coradus Neitperger, Albertus Libnawer armigeri, Nicolaus de Cadan, Ulricus Klopffer, Wolffel Goppolt, Mathias Steinkeller et alii quam plures fide digni. Dat. die s. Margarete a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. recentior in archivo civitatis Egrensis n. 97. — HU —[M]. a) cop: partibus. — b) in cop. sequitur: et. — c) cop.: Swanseb. d) cop: hinc. 577) 1360 iul. 14. ap. Villamnovam. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut castrum Donaustauf epis- copo Ratisponensi restituat. Innocencius episcopus servus servorum dei carissimo in Cristo filio Carolo Romanorum imperatori semp. aug., salutem et apostolicam benediccionem. Ad illa libenter tuam“) celsitudinem invitamus, per que apud deum reddatur accepcior et apud homines amplioribus laudum preconiis attollatur. Sane significavit nobis ven. frater noster Fre- dericus, episcopus Ratisponensis, quod castrum de Tumstauff, Ratisponensis dioc., ad eum et suam mensam episcopalem pertinens, eidem celsitudini pro certa magna summa pecunie obligatum existit, quoque idem episcopus, qui ad solucionem huiusmodi pecunie et eiusdem castri recuperacionem anelat, prefatam summam pecunie propter eius magnam quantitatem absque obligacione seu alienacione magna aliorum bonorum et iurium ipsorum episcopi et mense simul solvere non valeret, licet speret posse sufficere ad illam per partes successive solvendam, quare nostre intercessionis remedium ad celsitudinem eandem, ne forte propter hoc") recuperacio ipsa posset quomodolibet impe- diri, humiliter imploravit. Ideoque eandem celsitudinem rogamus et hortamur attente, quatinus diligenter considerans, quantum ex hoc apud deum premii et apud homines laudis acquirat, divine miseracionis intuitu et nostrarum precum interventu, habens eosdem episcopum, ecclesiam et mensam propensius commendatos, huiusmodi pecunie summa eciam per soluciones particulares contenta existens, ea habita, castrum predictum eidem episcopo cum integritate restituas et alias sic eum in premissis et aliis tui favoris auxilio prosequaris, quod exinde tibi divine retribucionis premium tesaurizes in celis nosque devocionem tuam") dignis in domino laudibus amplius prosequi delectemur. Dat. ap. Villamnovam, Avinio- nensis dioc., II id. iul., pontificatus nostri a. octavob). X Jo. Bellih. St. de Saluag. Orig. cum bulla in filo canap. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 440 n. 1101. — [MJ. a) in orig. quaedam erasa. a) Taxationis signum: X Joh. Bellih., ad dextram: St. de Saluag.; in dorso: Carissimo in Cristo filio Carolo Romanorum imperatori semp. aug.
Strana 361
Annus 1360 iul. 13.—19. 361 578) 1360 iul. 15. Protiboj de Ždár molendinum et alia bona Přibíkoni et Jesconi fratribus suis vendit. Universis Cristi fidelibus, ad quos presens scriptum pervenerit, constet fore notum, quod ego Prothyboy de Zdaer —— aliquam partem hereditatis, videlicet unum molendinum cum aqua ad ipsum pertinentem et quodam obstaculo, quod vulgariter dicitur yez, nec non unum quartale lanei agrorum cum una curia Ozzow et duos laneos silvarum tiliarum, quod vulgariter dicitur lipi, pro quadraginta sex. gr. Prag. fratribus meis, scilicet Przibiconi et Jesconi, rite et racionabiliter vendidi in omni iure terrestri possidendam ac eciam suis heredibus, si quos habuerint domino concedente, ullo impedimento non obstante. Hinc est, quod in presentibus publice protestor, quatenus illam hereditatem prescriptam, videlicet molendinum, curiam cum quartali lanei agrorum et duos laneos silvarum ab ipsis fratribus meis pretactis, scilicet Przibiconi et Jesconi, aut a suis heredibus nunquam repetere debeo, sed perpetue illam pacifice possidere debent et quiete. Si vero illa in aliquo repeterem, hec aut talis repeticio non vera debet esse nec alicuius efficacie persistere, et quidquid predicti mei fratres in contrarium huic repeticioni mee narraverint,hoc totum veridicum esse debet et probatum. In signum omnium premissorum lucide veritatis sigillum meum proprium et ad devotas meas peticiones sigilla nobb. vv., videlicet d. Hermanni de Zcedrich, d. Wilhelmi de Fuchzberg militum necnon Ulrici de Zakow nob. ac Bederzici de Prahorz nob. et Henrici de Rabenstayn nob. ad perpetuum robur et munimen presenti cartule sunt appensa. Dat. a. d. M'CCCLX° in die Divisionis apostolorum. Orig. perg. cum 6 sigg. in press. perg., quorum 3) avulsum est et deperditum, in archivo publico Dresdensi n. 3606. Sigilla rott. de cera comm.: 1) in clipeo vervex, laesum. 2) laesum. 4) clipeus bipartitus; S. VLRICHIIIII. 5) in clipeo tres pedes, laesum. 6) clipeus bipartitus; S. HANRICI. D. RABENSTAIN. IMI. 579) 1360 iul. 19. Norimbergae. Karolus imperator et rex Venceslao de Ouholice bona in Vraňany confert. n. f. etc., quod constituto in maiestatis nostre presencia nob. Wenczeslao de Ho- holicz, fid. nostro dil., idem Wenczeslaus nobis cum debita instancia supplicavit, quatenus bona, que quondam relicta Hoste de Vranien et olim Hirczcob natus ipsius, dum viveret, in dicta villa Wranien habuerunt ac eciam debite tenuerunt, que iuxta consuetudinem regni nostri Boemie ad nos ut ad Boemie regem legitime devoluta dicebat, sibi et heredibus suis auctoritate regia Boemie conferre graciosius dignaremur. Nos igitur inspectis fidelibus obsequiis nobis et regno nostro Boemie per dictum Wenczeslaum sepius utiliter impensis et inantea fructuosius exhibendis, sibi et heredibus suis prefatis omnia et singula bona predicta, si et in quantum ad nos rite et legitime iuxta consuetudinem regni nostri Boemie devoluta existunt —— concessimus ac dedimus et —— auctoritate regia Boemie prefata t. p. concedimus graciose, nostris, regni nostri Boemie et aliorum iuribus semper salvis. Precipimus igitur universis et singulis iudicibus, officiatis et aliis subditis regni nostri Boemie, qui super eo requisiti fuerint, firmiter et districte, ut dictum Weczeslaum in possessione dictorum bonorum et iurium sibi conpetencium in eisdem inducant et ipsum in hiis non permittant indebite ab aliquo pregravari, sicut indignacionem nostram gravem voluerint evitare. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XIV kal. aug., regn. nostr. Rom. XV, Boem. XIV, imperii vero a. sexto. Per d. imperatorem Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 34v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 269 n. 174. — Reg. imp. VIII 3235. — HU — [MJ.
Annus 1360 iul. 13.—19. 361 578) 1360 iul. 15. Protiboj de Ždár molendinum et alia bona Přibíkoni et Jesconi fratribus suis vendit. Universis Cristi fidelibus, ad quos presens scriptum pervenerit, constet fore notum, quod ego Prothyboy de Zdaer —— aliquam partem hereditatis, videlicet unum molendinum cum aqua ad ipsum pertinentem et quodam obstaculo, quod vulgariter dicitur yez, nec non unum quartale lanei agrorum cum una curia Ozzow et duos laneos silvarum tiliarum, quod vulgariter dicitur lipi, pro quadraginta sex. gr. Prag. fratribus meis, scilicet Przibiconi et Jesconi, rite et racionabiliter vendidi in omni iure terrestri possidendam ac eciam suis heredibus, si quos habuerint domino concedente, ullo impedimento non obstante. Hinc est, quod in presentibus publice protestor, quatenus illam hereditatem prescriptam, videlicet molendinum, curiam cum quartali lanei agrorum et duos laneos silvarum ab ipsis fratribus meis pretactis, scilicet Przibiconi et Jesconi, aut a suis heredibus nunquam repetere debeo, sed perpetue illam pacifice possidere debent et quiete. Si vero illa in aliquo repeterem, hec aut talis repeticio non vera debet esse nec alicuius efficacie persistere, et quidquid predicti mei fratres in contrarium huic repeticioni mee narraverint,hoc totum veridicum esse debet et probatum. In signum omnium premissorum lucide veritatis sigillum meum proprium et ad devotas meas peticiones sigilla nobb. vv., videlicet d. Hermanni de Zcedrich, d. Wilhelmi de Fuchzberg militum necnon Ulrici de Zakow nob. ac Bederzici de Prahorz nob. et Henrici de Rabenstayn nob. ad perpetuum robur et munimen presenti cartule sunt appensa. Dat. a. d. M'CCCLX° in die Divisionis apostolorum. Orig. perg. cum 6 sigg. in press. perg., quorum 3) avulsum est et deperditum, in archivo publico Dresdensi n. 3606. Sigilla rott. de cera comm.: 1) in clipeo vervex, laesum. 2) laesum. 4) clipeus bipartitus; S. VLRICHIIIII. 5) in clipeo tres pedes, laesum. 6) clipeus bipartitus; S. HANRICI. D. RABENSTAIN. IMI. 579) 1360 iul. 19. Norimbergae. Karolus imperator et rex Venceslao de Ouholice bona in Vraňany confert. n. f. etc., quod constituto in maiestatis nostre presencia nob. Wenczeslao de Ho- holicz, fid. nostro dil., idem Wenczeslaus nobis cum debita instancia supplicavit, quatenus bona, que quondam relicta Hoste de Vranien et olim Hirczcob natus ipsius, dum viveret, in dicta villa Wranien habuerunt ac eciam debite tenuerunt, que iuxta consuetudinem regni nostri Boemie ad nos ut ad Boemie regem legitime devoluta dicebat, sibi et heredibus suis auctoritate regia Boemie conferre graciosius dignaremur. Nos igitur inspectis fidelibus obsequiis nobis et regno nostro Boemie per dictum Wenczeslaum sepius utiliter impensis et inantea fructuosius exhibendis, sibi et heredibus suis prefatis omnia et singula bona predicta, si et in quantum ad nos rite et legitime iuxta consuetudinem regni nostri Boemie devoluta existunt —— concessimus ac dedimus et —— auctoritate regia Boemie prefata t. p. concedimus graciose, nostris, regni nostri Boemie et aliorum iuribus semper salvis. Precipimus igitur universis et singulis iudicibus, officiatis et aliis subditis regni nostri Boemie, qui super eo requisiti fuerint, firmiter et districte, ut dictum Weczeslaum in possessione dictorum bonorum et iurium sibi conpetencium in eisdem inducant et ipsum in hiis non permittant indebite ab aliquo pregravari, sicut indignacionem nostram gravem voluerint evitare. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XIV kal. aug., regn. nostr. Rom. XV, Boem. XIV, imperii vero a. sexto. Per d. imperatorem Rudolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 34v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 269 n. 174. — Reg. imp. VIII 3235. — HU — [MJ.
Strana 362
362 Regesta Bohemiae et Moraviae. 580) 1360 iul. 20. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Blaha rectore parochialis ecclesiae in Mýto [Mutha] pro parte sua et dominorum de Rosenberch petente, litterarum eorundem dominorum 4. die m. nov. a. 1359 in Poděhusy datarum svide superius p. 209 n. 320] tenore inserto, dotationem ecclesiae in Mýto confirmat. Orig. (A) cum sig., quod avulsum deest, in archivo olim Schwarzenberg. Treboniensi, sign. II 268 n. 2. — Cop. recentior (B) Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 17. — Cop. saec. XIV (C) in codice monasterii Vallis s. Mariae fol. 40v, nunc Pragae in bibliotheca Nat. et univ. —Ed. Borový, Ll. erectionum archidioec. Prag. I p. 24 n. 39. — Extr. (C) Emler, O rukop. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy kr. čes. spol. nauk 1877 p. 322 n. 62. — HU — IMJ. 581) 1360 iul. 20. Avinione. Stephanus farchiepiscopus Tholosanus, camerarius sedis apostolicae ] profitetur Eyringum, abbatem monasterii Teplensis, ord. Praem., pro parte eius communis servitii 25 flor. auri et octo sol. monetae Avinionensis et pro parte partis IIII servitiorum familiarium clericis camerae 4 flor. et 16 sol. dictae monetae solvisse. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 32 fol. 80 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 441 n. 1102. —[L]. 582) 1360 iul. 21. Nicolaus Henrici de Haberg, quem Innocentius papa VI ad parochialem ecclesiam in Ostrov confirmavit, ratione confirmationis et pro fructibus indebite perceptis triginta flor. auri infra festum s. Mariae Magdalenae a. 1361 solvere promittit. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 23 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. 11 411n. 1103. — Kirsch, Annaten I P. 279 n. 118. — [LJ. 583) 1360 iul. 22. Norimbergae. Karolus imperator et rex Heršoni de Zdislavice indulget, ut in villa Všebořice tabernam habere possit. — dil. sibi Hirzschoni de Sdyslawicz, fid. suo graciam etc. Multiplicibus tue pro- bitatis et virtutis meritis variisque operosis fidelibus serviciis, quibus te nostro culmini gratum hactenus prebuisti et in presenti prebes ac in futurum operosius prebere non desines, diligenter attentis, te eorum intuitu benignitate solita graciosius respicere cupientes, tibi et tuis heredibus tenore presencium regia auctoritate Boemie de speciali nostra gracia in- dulgemus, quod liceat vobis in villa Scheborzicza tabernam construere, eam tenere et habere ac ipsa uti et gaudere sub omnibus condicionibus, modis et formis, prout ceteri militares, vestri consimiles, tabernas eorum tenent et possident ac ipsis utuntur et gaudent seu quomo- dolibet pociuntur, nostris tamen et aliorum iuribus sibi salvis. Presencium etc. Dat. Nuremberg etc. anno LX, ind. XIII, IX kal. aug., regnorum ut supra. Per d. Sbin- conem Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 38v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 299 n. 197. — Reg. imp. VIII 3244. — HU — [M].
362 Regesta Bohemiae et Moraviae. 580) 1360 iul. 20. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Blaha rectore parochialis ecclesiae in Mýto [Mutha] pro parte sua et dominorum de Rosenberch petente, litterarum eorundem dominorum 4. die m. nov. a. 1359 in Poděhusy datarum svide superius p. 209 n. 320] tenore inserto, dotationem ecclesiae in Mýto confirmat. Orig. (A) cum sig., quod avulsum deest, in archivo olim Schwarzenberg. Treboniensi, sign. II 268 n. 2. — Cop. recentior (B) Pragae in archivo capituli eccl. metropol. s. Viti in apographo Libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 17. — Cop. saec. XIV (C) in codice monasterii Vallis s. Mariae fol. 40v, nunc Pragae in bibliotheca Nat. et univ. —Ed. Borový, Ll. erectionum archidioec. Prag. I p. 24 n. 39. — Extr. (C) Emler, O rukop. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy kr. čes. spol. nauk 1877 p. 322 n. 62. — HU — IMJ. 581) 1360 iul. 20. Avinione. Stephanus farchiepiscopus Tholosanus, camerarius sedis apostolicae ] profitetur Eyringum, abbatem monasterii Teplensis, ord. Praem., pro parte eius communis servitii 25 flor. auri et octo sol. monetae Avinionensis et pro parte partis IIII servitiorum familiarium clericis camerae 4 flor. et 16 sol. dictae monetae solvisse. Ex arch. Vat. Obl. et Sol. 32 fol. 80 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 441 n. 1102. —[L]. 582) 1360 iul. 21. Nicolaus Henrici de Haberg, quem Innocentius papa VI ad parochialem ecclesiam in Ostrov confirmavit, ratione confirmationis et pro fructibus indebite perceptis triginta flor. auri infra festum s. Mariae Magdalenae a. 1361 solvere promittit. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 23 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. 11 411n. 1103. — Kirsch, Annaten I P. 279 n. 118. — [LJ. 583) 1360 iul. 22. Norimbergae. Karolus imperator et rex Heršoni de Zdislavice indulget, ut in villa Všebořice tabernam habere possit. — dil. sibi Hirzschoni de Sdyslawicz, fid. suo graciam etc. Multiplicibus tue pro- bitatis et virtutis meritis variisque operosis fidelibus serviciis, quibus te nostro culmini gratum hactenus prebuisti et in presenti prebes ac in futurum operosius prebere non desines, diligenter attentis, te eorum intuitu benignitate solita graciosius respicere cupientes, tibi et tuis heredibus tenore presencium regia auctoritate Boemie de speciali nostra gracia in- dulgemus, quod liceat vobis in villa Scheborzicza tabernam construere, eam tenere et habere ac ipsa uti et gaudere sub omnibus condicionibus, modis et formis, prout ceteri militares, vestri consimiles, tabernas eorum tenent et possident ac ipsis utuntur et gaudent seu quomo- dolibet pociuntur, nostris tamen et aliorum iuribus sibi salvis. Presencium etc. Dat. Nuremberg etc. anno LX, ind. XIII, IX kal. aug., regnorum ut supra. Per d. Sbin- conem Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 38v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 299 n. 197. — Reg. imp. VIII 3244. — HU — [M].
Strana 363
Annus 1360 iul. 20.—25. 363 584) 1360 iul. 24. Rajhrad. Aegidius, episcopus Vicentinus, apost. sedis ad partes Alamanniae et Hungariae nuntius, fr. Gallo, praeposito et conventu monasterii in Rajhrad, ord. s. Benedicti, petente omnibus vere poenitentibus, qui ecclesiam bb. Petri et Pauli in Rajhrad in festivitatibus b. Mariae virg., Nativitatis domini, Circumcisionis, Ascencionis, Pentecosten, Corporis Cristi, b. Johannis Bapt. et die dedicationis dictae ecclesiae visitaverint, de iniunctis poenitentiis quadraginta dies aliasque quadraginta dies consentiente diocesano relaxat. Fr. Egidius, dei et apost. sedis gr. episcopus Dat. in Reygrad die 24 m. iul. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. — Orig. perg. cum sig. in press. perg. olim in archivo mon. in Rajhrad, nunc Brunae in archivo publico. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 132 n. 182. — [L]. 585) 1360 iul. 25. Norimbergae. Fratres de Freundsberg a Karolo imperatore et rege 700 aureos se accepisse profitentur. Wir Johans, Jurge und Thomas bruder genant Freunczberger bekennen und tun kunt —, wann der allirdurchl. furste und herre h. Karl, von gots gn. Romischer keiser und kunig zu Beheim, unsir lieber gnediger herre, vor alle schult, die er und seliger gedecht- nuzze der hochgeborn furste und herre h. Johans etwenn kunig zu Beheim, sein vatter, unsir lieber herre, uns und unsirn erben und nachkomen schuldig gewesen seint, und doruber wir yre brieve gehabt haben, uns von unsir und unsir erben und nachkomen wegen syben hundert guter guldin geben und verrichtet hat gnedeclich, domit uns wol benuget, und danken seinen gnaden, und dorumb sagen wir den egenanten unsirn gnedigen herren den keiser, seinen vatter seligen und ir erben und nachkomen aller schult, die sie uns und unsirn erben schuldig gewesen seint, doruber wir brieve gehabet han odir nicht, in welcher weis die schult ist gewesen, los und ledig und wollen der nymermer gefordern; und ob dheine brieve umb soliche schult in dheinen zukunftigen zeiten zu lichte quemen und vorbracht wurden, die sullen keine craft noch macht haben in dheine weis und sullen uns, unsirn erben und nachkomen keine hulfe bringen. Mit urckund dicz brieves, versiegelt mit myn Johansen insigel vorgenanten, und wir Jurge und Thomas bruder des obgenanten Johans bekennen uns aller dieser vorgeschriben dinge under desselben unsirrs bruders insiegel, wann wir unsirr eygen insiegel nicht enhaben zu diesem male. Geben zu Nuremberg nach Cristus geburt drutzenhundert iar dornach in den sechtzigstem iare an s. Jacobes tag des heil. apost. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XV: Litera quiettancie illorum de Frundsberg. — [MJ. 586) 1360 iul. 25. Norimbergae. Fratres de Freundsberg litteras Johannis, marchionis Moraviae, tribus annis elapsis se reddituros esse promittunt. Wir Johans, Jurge und Thomas gebruder genant Frunczberger bekennen und tun kunt —, wann der allerdurchl. furste und herre h. Karl, Romischer keiser —— und kunig zu Beheim, unsir lieber gnediger herre, uns des begnadiget hat und gunnet, daz wir solicher brieve gebruchen mogen dreu iar nacheinander zu zelen, die sich anheben sullen, als dieser gegenwertiger brieff geben ist, gegen dem hochgeborn fursten und herren h. Ludowige dem eltern marggraven zu Brandemburg und herczogen in Beyern, die uns der hochgeborn furste und herre h. Johans marggrave zu Merhern geben hat zu den zeiten, als er grave zu Tyral und herczog in Kernten ist gewesen, so globen wir in guten trewen, als schire die vorgenanten dreu iar vergangen seint, daz wir dieselben brieve gancz und gar antworten
Annus 1360 iul. 20.—25. 363 584) 1360 iul. 24. Rajhrad. Aegidius, episcopus Vicentinus, apost. sedis ad partes Alamanniae et Hungariae nuntius, fr. Gallo, praeposito et conventu monasterii in Rajhrad, ord. s. Benedicti, petente omnibus vere poenitentibus, qui ecclesiam bb. Petri et Pauli in Rajhrad in festivitatibus b. Mariae virg., Nativitatis domini, Circumcisionis, Ascencionis, Pentecosten, Corporis Cristi, b. Johannis Bapt. et die dedicationis dictae ecclesiae visitaverint, de iniunctis poenitentiis quadraginta dies aliasque quadraginta dies consentiente diocesano relaxat. Fr. Egidius, dei et apost. sedis gr. episcopus Dat. in Reygrad die 24 m. iul. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. — Orig. perg. cum sig. in press. perg. olim in archivo mon. in Rajhrad, nunc Brunae in archivo publico. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 132 n. 182. — [L]. 585) 1360 iul. 25. Norimbergae. Fratres de Freundsberg a Karolo imperatore et rege 700 aureos se accepisse profitentur. Wir Johans, Jurge und Thomas bruder genant Freunczberger bekennen und tun kunt —, wann der allirdurchl. furste und herre h. Karl, von gots gn. Romischer keiser und kunig zu Beheim, unsir lieber gnediger herre, vor alle schult, die er und seliger gedecht- nuzze der hochgeborn furste und herre h. Johans etwenn kunig zu Beheim, sein vatter, unsir lieber herre, uns und unsirn erben und nachkomen schuldig gewesen seint, und doruber wir yre brieve gehabt haben, uns von unsir und unsir erben und nachkomen wegen syben hundert guter guldin geben und verrichtet hat gnedeclich, domit uns wol benuget, und danken seinen gnaden, und dorumb sagen wir den egenanten unsirn gnedigen herren den keiser, seinen vatter seligen und ir erben und nachkomen aller schult, die sie uns und unsirn erben schuldig gewesen seint, doruber wir brieve gehabet han odir nicht, in welcher weis die schult ist gewesen, los und ledig und wollen der nymermer gefordern; und ob dheine brieve umb soliche schult in dheinen zukunftigen zeiten zu lichte quemen und vorbracht wurden, die sullen keine craft noch macht haben in dheine weis und sullen uns, unsirn erben und nachkomen keine hulfe bringen. Mit urckund dicz brieves, versiegelt mit myn Johansen insigel vorgenanten, und wir Jurge und Thomas bruder des obgenanten Johans bekennen uns aller dieser vorgeschriben dinge under desselben unsirrs bruders insiegel, wann wir unsirr eygen insiegel nicht enhaben zu diesem male. Geben zu Nuremberg nach Cristus geburt drutzenhundert iar dornach in den sechtzigstem iare an s. Jacobes tag des heil. apost. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XV: Litera quiettancie illorum de Frundsberg. — [MJ. 586) 1360 iul. 25. Norimbergae. Fratres de Freundsberg litteras Johannis, marchionis Moraviae, tribus annis elapsis se reddituros esse promittunt. Wir Johans, Jurge und Thomas gebruder genant Frunczberger bekennen und tun kunt —, wann der allerdurchl. furste und herre h. Karl, Romischer keiser —— und kunig zu Beheim, unsir lieber gnediger herre, uns des begnadiget hat und gunnet, daz wir solicher brieve gebruchen mogen dreu iar nacheinander zu zelen, die sich anheben sullen, als dieser gegenwertiger brieff geben ist, gegen dem hochgeborn fursten und herren h. Ludowige dem eltern marggraven zu Brandemburg und herczogen in Beyern, die uns der hochgeborn furste und herre h. Johans marggrave zu Merhern geben hat zu den zeiten, als er grave zu Tyral und herczog in Kernten ist gewesen, so globen wir in guten trewen, als schire die vorgenanten dreu iar vergangen seint, daz wir dieselben brieve gancz und gar antworten
Strana 364
364 Regesta Bohemiae et Moraviae. und geben sullen den vorgenanten unserm herren dem keiser odir dem marggraven von Merhern, yren erben odir nachkomen ane allen verzog und wiederredde. Mit urckund dicz brieves, versiegelt mit min Johansen insiegel vorgenanten, und wir Jurge und Thomas bruder des obgenanten Johans bekennen uns aller dieser vorgeschriben dinge under desselben unsirs bruders insiegel, wann wir unsirr eigen insiegel nicht enhaben zu diesem male. —— nach Cristus geburt drutzenhundert iar dornach in dem secht- Geben zu Nuremberg zigstem iare an s. Jacobes tag des heil. apost. Orig. cum sigillo rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. X V: Illi de Frundsberg promittunt post tres annos quasdam litteras restitucre. — [ Mj. 587) 1360 iul. 25. De censu annuo monasterio Waldsassensi a fratribus Bohuslao et Alberto de Hertenberg de duobus curiis in villa Plumberg solvendo. ——, daz under vater Wir Buzlav und Albrecht, brûder von Hertenberg bechennen sel. her Habart durch undrer muter etwenn frowen Cecilien sel selicheit anderthalb pf. haller ierlichs zinss in dem dorffe zu Plumberch der custreye zu Waltsassen also geschikt hat, daz wir oder under erben di selben anderthalb pf. zinns mohten ablosen umb secht- zehen pf. haller, wenn wir wolden. Und darüber tun wir di bescheidenheit, daz wir und under erben geben mit disem brif und mit bedahtem mût di selben anderthalb pf. zinss der selben custreye zu Waltsassen auf undern zwein hôfen zu Plumberch, darauf et- wenn gesezzen waren der Seybot und der Neurel; den selben zins der custreye des closters zu Waltsassen uber allein die nehsten zwey iar nach einander zu rechen, als diser brif geben ist, schol einnemen ie halp auf s. Michels tach und halp auf s. Walpurgen tach und der erst zins schol gevalle auf s. Michels tach der schirst kumpt, auch mit der bescheidenheit, wenn in den herren von Waltsassen der zins zu den ebenanten zwein fristen von den obgenanten zwein hôfen niht gevil, so mugen si darauf pfenten dofûr und daran schûllen wir si nihts hindern. Wer auch daz, dez got niht welle, daz die obgenanten zwen hôfe gewüst würden, also daz man des zinss dovon niht môhte bechomen, so schûllen die von Waltsassen von den eckern und wisen di dar zu gehorn des bechomen und des schûllen und wellen wir in geholfen sein mit gantzen trewen. Und wenn di zwey iar auzgen wellen die herren von Waltsassen di selben anderthalb pf. zinss niht lenger inne haben, so schûllen wir den selben zins mit sechtzehen pf. hallern ablôsen danne unverczogenlich mit werung der stat zu Eger und schüllen in nicht den nutz daran abslahen, den si di weil haben aufgehaben, und di selben sechtzehen pf. haller, damit wir di oftgenanten anderthalb pf. zinss werden ablosen, schûln si danne der custreye anlegen nach underm rate umb einen ewigen zins. Wer auch daz wir nach dem ausgang der zweyer iar den zins umb sechtzehen pf. haller niht ablôsten, als vor bedeutet ist, welchen si danne unter uns manent, der schol dann on verzoch einen erhafften knecht mit einem pferd zu Eger einsenden in ein erberigz gast- haus und der schol da leisten als umligens gewonheit und reht ist, als lang untz si der secht- zehen pf. haller gar und gentzlich gericht werden on allen irn schaden; teten wir des niht, so haben si vollen gewalt und wen si zu in nemen uns darumb auf undern güten zu pfenten, als lang untz si irs gelts geriht werden, darumb schûllen wir in noch den di in dar zu ge- holfen sein niht dester veinter sein. Und darumb daz daz also stet beleibe on allez geverde geben wir in disen offenn brif des ze urkünde versigelt mit undern insigeln. Der geben ist — dreutzehenhundert iar darnach in dem sechtzigsten iar an des grozzern s. Jacobs des zwelfboten tage. Orig. perg. cum 2 sigg. Monaci in archivo generali, sign. Kl. Waldsassen Urk. Fasc. 48 Nr. 678. Sigilla: I) duo pedes ursi positi in modum crucis; S. PVSLINE .hERTENWERſh. 2) idem; ILBERTI* DE . HHIII; (descripsit Mendl); — cf. et. Sedláček, Hrady a zámky XIII tab. 1. — Extr. Gradl, Beiträge z. Gesch. Nordwestböhmens, MVGDB 21 p. 167 n. 19.— HU — [L].
364 Regesta Bohemiae et Moraviae. und geben sullen den vorgenanten unserm herren dem keiser odir dem marggraven von Merhern, yren erben odir nachkomen ane allen verzog und wiederredde. Mit urckund dicz brieves, versiegelt mit min Johansen insiegel vorgenanten, und wir Jurge und Thomas bruder des obgenanten Johans bekennen uns aller dieser vorgeschriben dinge under desselben unsirs bruders insiegel, wann wir unsirr eigen insiegel nicht enhaben zu diesem male. —— nach Cristus geburt drutzenhundert iar dornach in dem secht- Geben zu Nuremberg zigstem iare an s. Jacobes tag des heil. apost. Orig. cum sigillo rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. X V: Illi de Frundsberg promittunt post tres annos quasdam litteras restitucre. — [ Mj. 587) 1360 iul. 25. De censu annuo monasterio Waldsassensi a fratribus Bohuslao et Alberto de Hertenberg de duobus curiis in villa Plumberg solvendo. ——, daz under vater Wir Buzlav und Albrecht, brûder von Hertenberg bechennen sel. her Habart durch undrer muter etwenn frowen Cecilien sel selicheit anderthalb pf. haller ierlichs zinss in dem dorffe zu Plumberch der custreye zu Waltsassen also geschikt hat, daz wir oder under erben di selben anderthalb pf. zinns mohten ablosen umb secht- zehen pf. haller, wenn wir wolden. Und darüber tun wir di bescheidenheit, daz wir und under erben geben mit disem brif und mit bedahtem mût di selben anderthalb pf. zinss der selben custreye zu Waltsassen auf undern zwein hôfen zu Plumberch, darauf et- wenn gesezzen waren der Seybot und der Neurel; den selben zins der custreye des closters zu Waltsassen uber allein die nehsten zwey iar nach einander zu rechen, als diser brif geben ist, schol einnemen ie halp auf s. Michels tach und halp auf s. Walpurgen tach und der erst zins schol gevalle auf s. Michels tach der schirst kumpt, auch mit der bescheidenheit, wenn in den herren von Waltsassen der zins zu den ebenanten zwein fristen von den obgenanten zwein hôfen niht gevil, so mugen si darauf pfenten dofûr und daran schûllen wir si nihts hindern. Wer auch daz, dez got niht welle, daz die obgenanten zwen hôfe gewüst würden, also daz man des zinss dovon niht môhte bechomen, so schûllen die von Waltsassen von den eckern und wisen di dar zu gehorn des bechomen und des schûllen und wellen wir in geholfen sein mit gantzen trewen. Und wenn di zwey iar auzgen wellen die herren von Waltsassen di selben anderthalb pf. zinss niht lenger inne haben, so schûllen wir den selben zins mit sechtzehen pf. hallern ablôsen danne unverczogenlich mit werung der stat zu Eger und schüllen in nicht den nutz daran abslahen, den si di weil haben aufgehaben, und di selben sechtzehen pf. haller, damit wir di oftgenanten anderthalb pf. zinss werden ablosen, schûln si danne der custreye anlegen nach underm rate umb einen ewigen zins. Wer auch daz wir nach dem ausgang der zweyer iar den zins umb sechtzehen pf. haller niht ablôsten, als vor bedeutet ist, welchen si danne unter uns manent, der schol dann on verzoch einen erhafften knecht mit einem pferd zu Eger einsenden in ein erberigz gast- haus und der schol da leisten als umligens gewonheit und reht ist, als lang untz si der secht- zehen pf. haller gar und gentzlich gericht werden on allen irn schaden; teten wir des niht, so haben si vollen gewalt und wen si zu in nemen uns darumb auf undern güten zu pfenten, als lang untz si irs gelts geriht werden, darumb schûllen wir in noch den di in dar zu ge- holfen sein niht dester veinter sein. Und darumb daz daz also stet beleibe on allez geverde geben wir in disen offenn brif des ze urkünde versigelt mit undern insigeln. Der geben ist — dreutzehenhundert iar darnach in dem sechtzigsten iar an des grozzern s. Jacobs des zwelfboten tage. Orig. perg. cum 2 sigg. Monaci in archivo generali, sign. Kl. Waldsassen Urk. Fasc. 48 Nr. 678. Sigilla: I) duo pedes ursi positi in modum crucis; S. PVSLINE .hERTENWERſh. 2) idem; ILBERTI* DE . HHIII; (descripsit Mendl); — cf. et. Sedláček, Hrady a zámky XIII tab. 1. — Extr. Gradl, Beiträge z. Gesch. Nordwestböhmens, MVGDB 21 p. 167 n. 19.— HU — [L].
Strana 365
Annus 1360 iul. 25.—26. 365 588) 1360 iul. 26. Norimbergae. Karolus imperator et rex bona in Albenreuth genero Ulrici Dresswitzer et heredibus eius in feudum confert. — bekennen etc., daz fur uns komen ist Ulreich Drezwiczer, unser lieber getrewer, und bat uns demuticlich, daz wir Leben Wurczer, seynem eydem, uns seinen erben, die er mit seiner tochter hat und gewinnet, die hernach geschriben gut genant die Oede zu Alben- reute, die von uns als von eynem kunige zu Beheim zu lehen sint und rurent, geruchten zu leyhen; er gab auch uns auf dieselben gut mit wolbedachtem mute. Des haben wir des egen. Ulreichs demutige bete angesehen, die redlich ist, und verleyhen mit wolbedachtem mute mit rechter wizzen als eyn kunig zu Beheim dem egen. Leben und allen seinen erben, die er mit desselben Ulreichs tochter hat oder gewinnet, die vorbenanten gut zu Alben- reute von besundirn gnaden mit diesem briefe mit allen den rechten und guten, gewon- heiten, als sie der vorgen. Ulreich vormals hat innegehabt und besezzen, unschedlich uns und unsern nachkomen, kunigen zu Beheim, und yedemmane an unsern und yren rechten. Mit urkund etc. Geben zu Nuremberg etc. quibus supra,1) an s. Annen tag, regnorum Per d. magistrum curie Heinricus Australis. etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 38. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 297 n. 194. — Reg. imp. VIII 3254. — HU — [M]. 1) I. e. anno LX, ind. XIII, regn. nostr. a. Romani XV, Boemie XIII, imperii vero sexto. (Glafey, 1. c. p. 290 n. 192.). 589) 1360 iul. 26. Norimbergae. Karolus imperator et rex iura in ducatu Plocensi et aliis principatibus Mazoviae sibi competentia resignat. n. f. etc., quod illius intimi amoris et favorosi affectus intuitu, quo serenn. principes dominos Ludowicum Hungarie et Kazimyrum Polonie reges, ill. fratres nostros carissimos, fraterne caritatis pia benignitate prosequimur, ipsis ambobus, heredibus et successoribus eorundem, Hungarie et Polonie regibus, ducatum Plozczensem cum appendiis, dominio et pertinenciis suis necnon omnia iura, que nobis in predicto ducatu Ploczensi et aliis princi- patibus Mazovie competunt, ipsis rite donavimus et donamus, universos et singulos cives, homines et inhabitatores opidorum et pertinenciarum huiusmodi ab omni fidelitatis et subiectionis homagio, iuramentis et promissionibus, nobis ut regi Boemie prestitis, auctori- tate presencium absolventes, nullis iuribus in dictis ducatu, dominio et pertinenciis nobis aut nostris heredibus et successoribus, regibus Boemie, reservatis. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, VII kal. aug., regn. nostr. a. Rom. XV, Boem. XIV, Per d. cancellarium Heinricus Australis. imperii vero sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 37. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 288 n. 190. — Ludewig, Rel. manuscr. X p. 217 n. 34. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1235 n. 220. — Dobner, Mon. Boem. hist. 1I p. 382 n. 60. — Fejér, Codex dipl. Hungariae tom. IX vol. III p. 163 n. 75. — Reg. imp. VIII 3252. — HU — IMI. 590) 1360 iul. 26. Malonty. Beneš et Johannes de Velešin Petrum et Jodocum de Rosenberg procuratores suos faciunt. Nos Benessius et Johannes fratres germani de Wellesching ad universorum noticiam t. p. cupimus devenire, quod sana et matura deliberacione pleno prehabito consilio fidelium nostrorum dilectorum statuimus, delegamus et ordinamus atque facimus nobb. vv. dd.
Annus 1360 iul. 25.—26. 365 588) 1360 iul. 26. Norimbergae. Karolus imperator et rex bona in Albenreuth genero Ulrici Dresswitzer et heredibus eius in feudum confert. — bekennen etc., daz fur uns komen ist Ulreich Drezwiczer, unser lieber getrewer, und bat uns demuticlich, daz wir Leben Wurczer, seynem eydem, uns seinen erben, die er mit seiner tochter hat und gewinnet, die hernach geschriben gut genant die Oede zu Alben- reute, die von uns als von eynem kunige zu Beheim zu lehen sint und rurent, geruchten zu leyhen; er gab auch uns auf dieselben gut mit wolbedachtem mute. Des haben wir des egen. Ulreichs demutige bete angesehen, die redlich ist, und verleyhen mit wolbedachtem mute mit rechter wizzen als eyn kunig zu Beheim dem egen. Leben und allen seinen erben, die er mit desselben Ulreichs tochter hat oder gewinnet, die vorbenanten gut zu Alben- reute von besundirn gnaden mit diesem briefe mit allen den rechten und guten, gewon- heiten, als sie der vorgen. Ulreich vormals hat innegehabt und besezzen, unschedlich uns und unsern nachkomen, kunigen zu Beheim, und yedemmane an unsern und yren rechten. Mit urkund etc. Geben zu Nuremberg etc. quibus supra,1) an s. Annen tag, regnorum Per d. magistrum curie Heinricus Australis. etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 38. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 297 n. 194. — Reg. imp. VIII 3254. — HU — [M]. 1) I. e. anno LX, ind. XIII, regn. nostr. a. Romani XV, Boemie XIII, imperii vero sexto. (Glafey, 1. c. p. 290 n. 192.). 589) 1360 iul. 26. Norimbergae. Karolus imperator et rex iura in ducatu Plocensi et aliis principatibus Mazoviae sibi competentia resignat. n. f. etc., quod illius intimi amoris et favorosi affectus intuitu, quo serenn. principes dominos Ludowicum Hungarie et Kazimyrum Polonie reges, ill. fratres nostros carissimos, fraterne caritatis pia benignitate prosequimur, ipsis ambobus, heredibus et successoribus eorundem, Hungarie et Polonie regibus, ducatum Plozczensem cum appendiis, dominio et pertinenciis suis necnon omnia iura, que nobis in predicto ducatu Ploczensi et aliis princi- patibus Mazovie competunt, ipsis rite donavimus et donamus, universos et singulos cives, homines et inhabitatores opidorum et pertinenciarum huiusmodi ab omni fidelitatis et subiectionis homagio, iuramentis et promissionibus, nobis ut regi Boemie prestitis, auctori- tate presencium absolventes, nullis iuribus in dictis ducatu, dominio et pertinenciis nobis aut nostris heredibus et successoribus, regibus Boemie, reservatis. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, VII kal. aug., regn. nostr. a. Rom. XV, Boem. XIV, Per d. cancellarium Heinricus Australis. imperii vero sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 37. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 288 n. 190. — Ludewig, Rel. manuscr. X p. 217 n. 34. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1235 n. 220. — Dobner, Mon. Boem. hist. 1I p. 382 n. 60. — Fejér, Codex dipl. Hungariae tom. IX vol. III p. 163 n. 75. — Reg. imp. VIII 3252. — HU — IMI. 590) 1360 iul. 26. Malonty. Beneš et Johannes de Velešin Petrum et Jodocum de Rosenberg procuratores suos faciunt. Nos Benessius et Johannes fratres germani de Wellesching ad universorum noticiam t. p. cupimus devenire, quod sana et matura deliberacione pleno prehabito consilio fidelium nostrorum dilectorum statuimus, delegamus et ordinamus atque facimus nobb. vv. dd.
Strana 366
366 Regesta Bohemiae et Moraviae. Petrum et Judocum de Rosenberch, fratres nostros dilectos, veros et legittimos comissarios super omnia bona nostra, mobilia et immobilia, specialiter autem super castrum nostrum dictum Wellesching cum opido Wellessing et municione Ticha, villis omnibus, bonis et dominio universis ad id spectantibus una cum pueris meis, Benessii prius dicti, seu heredibus, ita quod predictum castrum, municionem, opidum, villas, bona et dominium universa ad manus sive potestatem predictorum nobilium .. Petri et Judoci de Rosenberch una cum pueris nostris sive heredibus ad tenendum, possidendum, regendum, utifruendum resigna- mus et assignamus ac de eisdem bonis, dominio condescendimus tamquam nostris veris et legittimis commissariis. Volentes insuper, quod predicti dd. Petrus et Judocus de Rosen- berch, fratres nostri dilecti, de predicto castro nostro Wellesching cum opido, municione Thycha, villis omnibus, bonis cunctis universoque dominio nostro et pueris seu heredibus ordinent, disponant, regant seu faciant taliter, prout veris et legittimis commissariis ex- pedire videatur, ymo ad singula tenendum et possidendum, prout eius placuerit voluntati. Et qui hanc literam habuerit, eidem omnia et singula premissa debentur adimpleri. In cuius rei evidenciam et maius robur sigillis nostris, in testimonium autem omnium premisso- rum horum fidelium nostrorum dill. Buzconis dicti Pathek, protunc burgravii in Welesching, et Philippi de Keblan sigillis presentibus iussimus roborari. Dat. Meynolthow a. d. mille- simo trecentesimo sexagesimo XXVI die m. iul. vel dominica in crastino s. Jacobi. Orig. cum 4 sigg. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, in archivo olim Buquoyano in Nové Hrady, sign. F 24 Fase. I N. 2964. Sigilla: 2) rot. de cera rubra comm. impressa, vide superius n. 2. 3) deletum. 4) galea cum pileo cornuto; S . PHILIPI. DE . GEJLAN. — Ed. Klimesch, Die Herren von Michelsberg als Besitzer von Weleschin, MVGDB 23 p. 120 n. 4. — HU — IMJ. 591) 1360 iul. 26. Norimbergae. Karoli imperatoris et regis de episcopatu Vratislaviensi promissio, Kazimiro regi Poloniae facta. — n. f. etc., quod illius amoris et favorosi affectus intuitu, quo magnificum et excellentem principem d. Kazimirum regem Polonie, ill. fratrem nostrum carissimum, pia benignitate prosequimur, pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, eidem fratri nostro de certa sciencia t. p. promittimus absque dolo, quod pro scissione Wratislaviensis episcopatus a Gneznensi metropoli facienda pro parte nostra vel eorundem successorum nostrorum apud sedem apostolicam nunquam laborabitur quibuscumque temporibus affuturis. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX per omnia ut supra.1) Per d. cancellarium Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 37v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 289 n. 191. — Ludewig, Rel. manuser. X p. 218 n. 35. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1235 n. 221. — Fejér, Cod. dipl. Hungariae tom. IX vol. III p. 164 n. 76.—Dogiel, Cod. dipl. Poloniae et Lithua- niae I p. 538 — Reg. imp. 3253. — HU — [MJ. 1) Vide n. 589. 592) 1360 iul. 27. Apud Villamnovam. Kazimirus, Poloniae rex, cuius ius patronatus in pluribus ecclesiis a nonnullis archi- episcopis et episcopis usurpatur, Innocentium VI supplicat, ut alicui probo viro in regno Poloniae vel extra mandaretur, ut sibi faciat iustitiae complementum, quod Arnesto, archi- episcopo Pragensi, commissum est. Ex arch. Vat. R. Suppl. 31 fol. 203 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 442 n. 1105. — [LJ.
366 Regesta Bohemiae et Moraviae. Petrum et Judocum de Rosenberch, fratres nostros dilectos, veros et legittimos comissarios super omnia bona nostra, mobilia et immobilia, specialiter autem super castrum nostrum dictum Wellesching cum opido Wellessing et municione Ticha, villis omnibus, bonis et dominio universis ad id spectantibus una cum pueris meis, Benessii prius dicti, seu heredibus, ita quod predictum castrum, municionem, opidum, villas, bona et dominium universa ad manus sive potestatem predictorum nobilium .. Petri et Judoci de Rosenberch una cum pueris nostris sive heredibus ad tenendum, possidendum, regendum, utifruendum resigna- mus et assignamus ac de eisdem bonis, dominio condescendimus tamquam nostris veris et legittimis commissariis. Volentes insuper, quod predicti dd. Petrus et Judocus de Rosen- berch, fratres nostri dilecti, de predicto castro nostro Wellesching cum opido, municione Thycha, villis omnibus, bonis cunctis universoque dominio nostro et pueris seu heredibus ordinent, disponant, regant seu faciant taliter, prout veris et legittimis commissariis ex- pedire videatur, ymo ad singula tenendum et possidendum, prout eius placuerit voluntati. Et qui hanc literam habuerit, eidem omnia et singula premissa debentur adimpleri. In cuius rei evidenciam et maius robur sigillis nostris, in testimonium autem omnium premisso- rum horum fidelium nostrorum dill. Buzconis dicti Pathek, protunc burgravii in Welesching, et Philippi de Keblan sigillis presentibus iussimus roborari. Dat. Meynolthow a. d. mille- simo trecentesimo sexagesimo XXVI die m. iul. vel dominica in crastino s. Jacobi. Orig. cum 4 sigg. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, in archivo olim Buquoyano in Nové Hrady, sign. F 24 Fase. I N. 2964. Sigilla: 2) rot. de cera rubra comm. impressa, vide superius n. 2. 3) deletum. 4) galea cum pileo cornuto; S . PHILIPI. DE . GEJLAN. — Ed. Klimesch, Die Herren von Michelsberg als Besitzer von Weleschin, MVGDB 23 p. 120 n. 4. — HU — IMJ. 591) 1360 iul. 26. Norimbergae. Karoli imperatoris et regis de episcopatu Vratislaviensi promissio, Kazimiro regi Poloniae facta. — n. f. etc., quod illius amoris et favorosi affectus intuitu, quo magnificum et excellentem principem d. Kazimirum regem Polonie, ill. fratrem nostrum carissimum, pia benignitate prosequimur, pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, eidem fratri nostro de certa sciencia t. p. promittimus absque dolo, quod pro scissione Wratislaviensis episcopatus a Gneznensi metropoli facienda pro parte nostra vel eorundem successorum nostrorum apud sedem apostolicam nunquam laborabitur quibuscumque temporibus affuturis. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX per omnia ut supra.1) Per d. cancellarium Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 37v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 289 n. 191. — Ludewig, Rel. manuser. X p. 218 n. 35. — Lünig, Cod. Germ. dipl. 1 p. 1235 n. 221. — Fejér, Cod. dipl. Hungariae tom. IX vol. III p. 164 n. 76.—Dogiel, Cod. dipl. Poloniae et Lithua- niae I p. 538 — Reg. imp. 3253. — HU — [MJ. 1) Vide n. 589. 592) 1360 iul. 27. Apud Villamnovam. Kazimirus, Poloniae rex, cuius ius patronatus in pluribus ecclesiis a nonnullis archi- episcopis et episcopis usurpatur, Innocentium VI supplicat, ut alicui probo viro in regno Poloniae vel extra mandaretur, ut sibi faciat iustitiae complementum, quod Arnesto, archi- episcopo Pragensi, commissum est. Ex arch. Vat. R. Suppl. 31 fol. 203 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 442 n. 1105. — [LJ.
Strana 367
Annus 1360 iul. 26.—30. 367 593) 1360 iul. 27. Budko, natus quondam Jeruskonis de Volyně, cui de canonicatu et praebenda ecclesiae s. Georgii in castro Pragensi fuit provisum, ad solvendum 17 flor. cum dimidio infra festum s. Mariae Magdalenae a. 1361 se obligat. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 23 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 442 n. 1104. — Kirsch, An- naten I p. 280 n. 120. — [L]. 594) 1360 iul. 28. Litomyšl. Aegidius, episcopus Vicentinus, apostolicae sedis ad partes Alamanniae et Hungariae nuncius specialiter destinatus, Johanne, episcopo Lutomislensi, petente omnibus vere poeni- tentibus, qui ecclesiam bb. Petri et Pauli in Morašice in festivitatibus b. Mariae virg., Nativita- tis domini, Circumcisionis, Resurrectionis, Ascensionis, Pentecosten, in omnibus festivitatibus Jesu Cristi et b. Johannis Bapt. octuaginta dies de iniunctis poenitenciis relaxat (quadraginta auctoritate episcopi et quadraginta auctoritate nuntii apost.). Fr. Aegidius dei et apost. sedis gr. Dat. in Lithomysl die 28 m. iul. 1360. Cop. saec. XVII in libro computorum eccl. parochialis in Morašice prope Litomyšl. — Extr. Jelínek, Historie města Litomyšle I p. 23. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I p. 143. — [LJ- 595) 1360 iul. 30. Pragae. De censu in festo b. Mariae Nivis a monasterio s. Georgii in castro Pragensi distribuendo. Nos Margaretha, div. miser. abbatissa monasterii monialium s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, recognoscimus t. p. u. nos ab hon. v. d. Buzkone, canonico Tynensi et rectore altaris s. Crucis in eccl. Pragensi, executore ultime voluntatis fel. record. d. Ottikonis penitenciarii —— d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, ac rectoris altaris s. Judoci in ipsa eccl. Pragensi habuisse et percepisse decem sex. gr. den. Prag. pecunia in parata, quas prefatus d. Ottiko in extrema sua voluntate et ob remedium anime sue pro emendo unius sex. census annui ecclesie nostre s. Georgii seu monasterio in festo b. Marie Nivis expenden- dam et distribuendam modo infrascripto dedit perpetue et legavit, et easdem pecunias de consensu et scitu nostri conventus pro curribus, ad expedicionem versus Sueviam de man- dato domini nostri imperatoris dandis, fatemur nos specialiter inpendisse, promittentes nichilominus bona et sincera fide prefatam sex. census pro pecunia huiusmodi dicte nostre ecclesie seu monasterio in dicte b. Marie festo, prout prefatus d. Ottiko disposuit et disponi voluit, solvere et totaliter explere de camera nostra abbatissali tamdiu, quousque per nos vel successorem nostram census sive redditus prefate sex. fuerint empti et ad predictam ecclesiam nostram efficaciter deputati, ita tamen, si quid ultra dictas decem sex. predictum censum conparando addiderimus, hoc in recepcione census huiusmodi refundere nobis et resarcire debemus, predictam sex. census distribuentes perpetue decetero per hunc modum: Inprimis omnibus canonicis, vicariis et ministris, qui misse eodem die de festo predicto cantande interfuerint usque ad finem, viginti sex gr. more aliarum porcionum dividentur, it. dominabus sive conventui viginti sex gr., it. d. .. abbatisse tres gr., it. campanatori unum gr., it. ante fores ecclesie pauperibus unum gr., it. in anniversario prefati d. Ottikonis duo gr. pro offertorio et unus gr. pro duabus missis defunctorum, eodem die dicendis, ex- pendentur, ita ut eciam de predicto festo officium tam diurnum, quam nocturnum peraga- tur. In quorum omnium testimonium presentes fieri et sigillis nostris .. abbatisse et con- ventus monasterii predicti pendentibus ad maiorem cautelam iussimus roborari. Dat. in
Annus 1360 iul. 26.—30. 367 593) 1360 iul. 27. Budko, natus quondam Jeruskonis de Volyně, cui de canonicatu et praebenda ecclesiae s. Georgii in castro Pragensi fuit provisum, ad solvendum 17 flor. cum dimidio infra festum s. Mariae Magdalenae a. 1361 se obligat. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 23 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 442 n. 1104. — Kirsch, An- naten I p. 280 n. 120. — [L]. 594) 1360 iul. 28. Litomyšl. Aegidius, episcopus Vicentinus, apostolicae sedis ad partes Alamanniae et Hungariae nuncius specialiter destinatus, Johanne, episcopo Lutomislensi, petente omnibus vere poeni- tentibus, qui ecclesiam bb. Petri et Pauli in Morašice in festivitatibus b. Mariae virg., Nativita- tis domini, Circumcisionis, Resurrectionis, Ascensionis, Pentecosten, in omnibus festivitatibus Jesu Cristi et b. Johannis Bapt. octuaginta dies de iniunctis poenitenciis relaxat (quadraginta auctoritate episcopi et quadraginta auctoritate nuntii apost.). Fr. Aegidius dei et apost. sedis gr. Dat. in Lithomysl die 28 m. iul. 1360. Cop. saec. XVII in libro computorum eccl. parochialis in Morašice prope Litomyšl. — Extr. Jelínek, Historie města Litomyšle I p. 23. — Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I p. 143. — [LJ- 595) 1360 iul. 30. Pragae. De censu in festo b. Mariae Nivis a monasterio s. Georgii in castro Pragensi distribuendo. Nos Margaretha, div. miser. abbatissa monasterii monialium s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, recognoscimus t. p. u. nos ab hon. v. d. Buzkone, canonico Tynensi et rectore altaris s. Crucis in eccl. Pragensi, executore ultime voluntatis fel. record. d. Ottikonis penitenciarii —— d. Arnesti, s. Pragensis eccl. archiepiscopi, ac rectoris altaris s. Judoci in ipsa eccl. Pragensi habuisse et percepisse decem sex. gr. den. Prag. pecunia in parata, quas prefatus d. Ottiko in extrema sua voluntate et ob remedium anime sue pro emendo unius sex. census annui ecclesie nostre s. Georgii seu monasterio in festo b. Marie Nivis expenden- dam et distribuendam modo infrascripto dedit perpetue et legavit, et easdem pecunias de consensu et scitu nostri conventus pro curribus, ad expedicionem versus Sueviam de man- dato domini nostri imperatoris dandis, fatemur nos specialiter inpendisse, promittentes nichilominus bona et sincera fide prefatam sex. census pro pecunia huiusmodi dicte nostre ecclesie seu monasterio in dicte b. Marie festo, prout prefatus d. Ottiko disposuit et disponi voluit, solvere et totaliter explere de camera nostra abbatissali tamdiu, quousque per nos vel successorem nostram census sive redditus prefate sex. fuerint empti et ad predictam ecclesiam nostram efficaciter deputati, ita tamen, si quid ultra dictas decem sex. predictum censum conparando addiderimus, hoc in recepcione census huiusmodi refundere nobis et resarcire debemus, predictam sex. census distribuentes perpetue decetero per hunc modum: Inprimis omnibus canonicis, vicariis et ministris, qui misse eodem die de festo predicto cantande interfuerint usque ad finem, viginti sex gr. more aliarum porcionum dividentur, it. dominabus sive conventui viginti sex gr., it. d. .. abbatisse tres gr., it. campanatori unum gr., it. ante fores ecclesie pauperibus unum gr., it. in anniversario prefati d. Ottikonis duo gr. pro offertorio et unus gr. pro duabus missis defunctorum, eodem die dicendis, ex- pendentur, ita ut eciam de predicto festo officium tam diurnum, quam nocturnum peraga- tur. In quorum omnium testimonium presentes fieri et sigillis nostris .. abbatisse et con- ventus monasterii predicti pendentibus ad maiorem cautelam iussimus roborari. Dat. in
Strana 368
368 Regesta Bohemiae et Moraviae. sepedicto nostro monasterio a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo quinta feria proxima post festum s. Jacobi apost. glor. Orig. olim in archivo monasterii s. Georgii in castro Pragensi, postea in bibliotheca Nat. et univ. Pra- gensis n. 290, nunc in archivo ministerii rerum internarum. Sigg.: I) abbatissae oblongum, 2) conventus rot. de cera comm. in press. perg. — Extr. Schubert, Urkundenregesten aus den ehem. Archiven der aufge- hobenen Klöster Böhmens p. 96 n. 774 (ad 30 iun.). — HU — [MI. 596) 1360 iul. 30. Pragae. Johannes de Zviřetice commendator totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis se et successores suos ad anniversarium pro remedio animarum pro- genitorum fr. Machkonis eiusdem ord., post mortem ipsius vero pro anima eius peragendum obligant. Nos fr. Johannes de Swierzieticz commendator, fr. Nicolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis Prage, ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimi- tani, universis —— has visuris litteras cupimus fore notum, quod relig. v. fr. Machko, ordinis nostri professus, pietate et gracia divina motus, intendens anime sue et animarum predecessorum eius remedium facere salutare, nostra necessitate maxima exigente nobis seu fratribus conventualibus dicte domus ad pitanciam et specialiter in suffragium restaura- cionis molendinorum pytancie in Porziecz iacencium, que per diluvium aque in structuris et obstaculis eorum aliquantulum defecerant, quinque sex. gr. den. Prag., quas ab eo in parata percepimus pecunia integraliter, pure propter deum tribuit animo benivolo et sincero. Nos vero benivolenciam et gratitudinem huiusmodi aliqua volentes recompensionis vicissi- tudine compensare pro nobis et successoribus nostris, qui pro tempore fuerint, promittimus presentibus et spondemus exsequias anniversales infra octavas Epyphanie domini aliqua dierum peragere pro remedio animarum progenitorum ipsius fr. Machconis singulis annis ad tempora vite sue, videlicet in vigiliis missis defunctorum immo aliis piis operibus, secundum pro ceteris animabus fidelibus aput nos fieri solitum est et consuetum. Post decessum autem ipsius fr. Machconis de hoc mundo, extunc de cetero sibi anniversarium eius, dum occurrerit, loco prefati anniversarii suorum predecessorum, singulis annis perpetuis temporibus sub pretactis condicionibus adimplere volumus sub puritate nostre fidei et honoris. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillo conventus nostri prehabiti de certa sciencia omnium fratrum iussimus communiri. Dat. Prage in domo nostra supradicta a. d. mille- simo trecentesimo sexagesimo die penultima m. iul. Orig. perg. cum sig. conventus (vide supra n. 407) laeso olim Pragae in archivo Melitensium, nunc Orlik Vl. sign. 36 servatur, in dorso manu saec. X V.: 1360 littera super servicium fr. Machonis de pede pontis. — [LJ. 597) 1360 iul. 30. Pragae. Johannes de Zvířetice, commendator et conventus fr. Cruciferorum s. Mariae in pede pontis ad anniversarium pro salute animae Katherinae, uxoris Henrici dicti Neglinus, civis Maioris civitatis Pragensis, se obligant. Nos frater Johannes de Swierzieticz commendator, Nicolaus prior totusque conventus fratrum Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis Prage, ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimitani, ad universorum t. p. noticiam cupimus pervenire, quod honesta matrona d. Katherina, conthoralis Heinlini dicti Neglini, civis Maioris civitatis Pragensis, divini amoris allecta nobis seu fratribus conventualibus domus nostre iam dicte ad pytanciam, et notanter in subsidium reformacionis molendinorum pytancie in Porziecz sitorum, que ex
368 Regesta Bohemiae et Moraviae. sepedicto nostro monasterio a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo quinta feria proxima post festum s. Jacobi apost. glor. Orig. olim in archivo monasterii s. Georgii in castro Pragensi, postea in bibliotheca Nat. et univ. Pra- gensis n. 290, nunc in archivo ministerii rerum internarum. Sigg.: I) abbatissae oblongum, 2) conventus rot. de cera comm. in press. perg. — Extr. Schubert, Urkundenregesten aus den ehem. Archiven der aufge- hobenen Klöster Böhmens p. 96 n. 774 (ad 30 iun.). — HU — [MI. 596) 1360 iul. 30. Pragae. Johannes de Zviřetice commendator totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis se et successores suos ad anniversarium pro remedio animarum pro- genitorum fr. Machkonis eiusdem ord., post mortem ipsius vero pro anima eius peragendum obligant. Nos fr. Johannes de Swierzieticz commendator, fr. Nicolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis Prage, ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimi- tani, universis —— has visuris litteras cupimus fore notum, quod relig. v. fr. Machko, ordinis nostri professus, pietate et gracia divina motus, intendens anime sue et animarum predecessorum eius remedium facere salutare, nostra necessitate maxima exigente nobis seu fratribus conventualibus dicte domus ad pitanciam et specialiter in suffragium restaura- cionis molendinorum pytancie in Porziecz iacencium, que per diluvium aque in structuris et obstaculis eorum aliquantulum defecerant, quinque sex. gr. den. Prag., quas ab eo in parata percepimus pecunia integraliter, pure propter deum tribuit animo benivolo et sincero. Nos vero benivolenciam et gratitudinem huiusmodi aliqua volentes recompensionis vicissi- tudine compensare pro nobis et successoribus nostris, qui pro tempore fuerint, promittimus presentibus et spondemus exsequias anniversales infra octavas Epyphanie domini aliqua dierum peragere pro remedio animarum progenitorum ipsius fr. Machconis singulis annis ad tempora vite sue, videlicet in vigiliis missis defunctorum immo aliis piis operibus, secundum pro ceteris animabus fidelibus aput nos fieri solitum est et consuetum. Post decessum autem ipsius fr. Machconis de hoc mundo, extunc de cetero sibi anniversarium eius, dum occurrerit, loco prefati anniversarii suorum predecessorum, singulis annis perpetuis temporibus sub pretactis condicionibus adimplere volumus sub puritate nostre fidei et honoris. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillo conventus nostri prehabiti de certa sciencia omnium fratrum iussimus communiri. Dat. Prage in domo nostra supradicta a. d. mille- simo trecentesimo sexagesimo die penultima m. iul. Orig. perg. cum sig. conventus (vide supra n. 407) laeso olim Pragae in archivo Melitensium, nunc Orlik Vl. sign. 36 servatur, in dorso manu saec. X V.: 1360 littera super servicium fr. Machonis de pede pontis. — [LJ. 597) 1360 iul. 30. Pragae. Johannes de Zvířetice, commendator et conventus fr. Cruciferorum s. Mariae in pede pontis ad anniversarium pro salute animae Katherinae, uxoris Henrici dicti Neglinus, civis Maioris civitatis Pragensis, se obligant. Nos frater Johannes de Swierzieticz commendator, Nicolaus prior totusque conventus fratrum Cruciferorum domus s. Marie in pede pontis Prage, ord. s. Johannis hospitalis Jerosolimitani, ad universorum t. p. noticiam cupimus pervenire, quod honesta matrona d. Katherina, conthoralis Heinlini dicti Neglini, civis Maioris civitatis Pragensis, divini amoris allecta nobis seu fratribus conventualibus domus nostre iam dicte ad pytanciam, et notanter in subsidium reformacionis molendinorum pytancie in Porziecz sitorum, que ex
Strana 369
Annus 1360 iul. 30.—aug. 3. 369 diluvio aquarum in suis structuris et obstaculis fuerunt annichilata, quinque sex. gr. den. Prag., quas ab ea paratorum grossorum percepimus integraliter, ob remedium et salutem anime sue et animarum progenitorum eius tribuit benivole et donavit, propter quam pieta- tem nobis ostensam nos et successores nostros, qui pro tempore fuerint, virtute presencium obligamus promittentes bona fide anniversarium prefate d. Katherine post obitum eius, ipso die dum occurrerit, cum predecessoribus suis annis singulis in perpetuum peragere in vigiliis, missis defunctorum aliisque piis operibus, ut in certis anniversariis consilibus in domo nostra predicta fieri est consuetum. Si vero, quod absit, nos aut successores nostri anniversarium huiusmodi die, quo premissum est, anni cuiuscumque celebrare tardaremus, ex tunc quicumque presentes habuerit literas, eidem licebit super molendinis nostris in Porziecz antedicti pro dimidia sex. gr. racione cuiuslibet neglgencie (!) pignerare inpedi- mentis nostris quibuslibet postergatis eandem pecuniam aput nos ad perfeccionem eiusdem anniversarii propria convertendo in persona. In cuius rei testimonium presentes scribi et sigillo conventus nostri prehabiti de certa sciencia omnium fratrum iussimus communiri. Dat. Prage in domo nostra supradicta a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die penul- tima m. iul. Orig. perg. cum sig. conventus Cruciferorum (conf. supran. 107) valde laeso olim Pragae in archivo Melilensium, nunc Orlik VI. In dorso manu sace. XV.: Litera d. Katherine dicta Neglinissa de pede pontis. — Ed. Teige, Základy mistopisu 1 p. 538 n. 1. — [LJ. 598) 1360 aug. 3. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, statuto „Licet quarta funeralium“ supplementum addit. Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, ad universorum noticiam volumus pervenire, quod licet dudum de nostra et capituli eccl. nostre Pragensis voluntate et consensu quedam statuta per nos pro ipsa Pragensi eccl. et personis eiusdem sint edita, publicata et recepta, quia tamen per quoddam statutum, quod incipit: „Licet quarta funeralium“, in quo canetur, quod quarta funeralium debeatur solum vicariis, omnes altaristas altarium erectorum et erigendorum in dicta Pragensi eccl. in percepcione porcio- num dicte quarte funeralium cum ipsis vicariis pares esse volumus et declaramus, altaristis altarium dumtaxat b. Virginis in choro mansionariorum, ss. Cozme et Damiani, s. Jacobi maioris, s. Silvestri pape, s. Procopii confessoris, s. Marthe exclusis et exceptis, ita quod aliqui per duas sex. gr. den. Prag., aliqui vero per unam contribuere debeant et eciam tenebuntur, prout in eodem statuto evidencius declaratur, quod satis ipsis vicariis incon- gruum et onerosum esse videbatur et se per huiusmodi exclusionem et excepcionem non contribucionis altarium altaristarum predictorum et imparitatem, quod contribuendo per unam sex. equaliter porciones et distribuciones cum ipsis vicariis, quibus dicta quarta fune- ralium debebatur et altaristis per duas sex. contribuentibus percipere debebant, quodque altaria predicta non contribuebant, se esse gravatos et ex hoc multas altercaciones, dissensiones et lites emersisse: nos volentes, quantum nobis est possibile, huiusmodi altercaciones, dissensiones et lites sedare, amputare et ipsis obviare, ipsum statutum de consensu capituli dicte nostre Pragensis eccl. in melius duximus reformandum, decernentes et statuentes, quod decetero et inantea omnes et singuli altariste altarium in dicta Pragensi eccl. erectorum et erigendorum quomodolibet in futurum, tam ipsa altaria b. Virginis, ss. Cozme et Damyani, s. Jacobi maioris, s. Silvestri pape, s. Procopii, s. Marthe, quam eciam altaria sive altariste, qui per unam sex. contribuebant, volumus et statuimus et esse cense- mus pares, ita videlicet, quod illa altaria, que non contribuebant, et illa, que per unam sex. contribuebant, per duas sex. contribuant in terminis in predicto statuto contentis et compo- 24 Regesta
Annus 1360 iul. 30.—aug. 3. 369 diluvio aquarum in suis structuris et obstaculis fuerunt annichilata, quinque sex. gr. den. Prag., quas ab ea paratorum grossorum percepimus integraliter, ob remedium et salutem anime sue et animarum progenitorum eius tribuit benivole et donavit, propter quam pieta- tem nobis ostensam nos et successores nostros, qui pro tempore fuerint, virtute presencium obligamus promittentes bona fide anniversarium prefate d. Katherine post obitum eius, ipso die dum occurrerit, cum predecessoribus suis annis singulis in perpetuum peragere in vigiliis, missis defunctorum aliisque piis operibus, ut in certis anniversariis consilibus in domo nostra predicta fieri est consuetum. Si vero, quod absit, nos aut successores nostri anniversarium huiusmodi die, quo premissum est, anni cuiuscumque celebrare tardaremus, ex tunc quicumque presentes habuerit literas, eidem licebit super molendinis nostris in Porziecz antedicti pro dimidia sex. gr. racione cuiuslibet neglgencie (!) pignerare inpedi- mentis nostris quibuslibet postergatis eandem pecuniam aput nos ad perfeccionem eiusdem anniversarii propria convertendo in persona. In cuius rei testimonium presentes scribi et sigillo conventus nostri prehabiti de certa sciencia omnium fratrum iussimus communiri. Dat. Prage in domo nostra supradicta a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die penul- tima m. iul. Orig. perg. cum sig. conventus Cruciferorum (conf. supran. 107) valde laeso olim Pragae in archivo Melilensium, nunc Orlik VI. In dorso manu sace. XV.: Litera d. Katherine dicta Neglinissa de pede pontis. — Ed. Teige, Základy mistopisu 1 p. 538 n. 1. — [LJ. 598) 1360 aug. 3. Pragae. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, statuto „Licet quarta funeralium“ supplementum addit. Nos Arnestus, dei et apost. sedis gr. s. Pragensis eccl. archiepiscopus, ad universorum noticiam volumus pervenire, quod licet dudum de nostra et capituli eccl. nostre Pragensis voluntate et consensu quedam statuta per nos pro ipsa Pragensi eccl. et personis eiusdem sint edita, publicata et recepta, quia tamen per quoddam statutum, quod incipit: „Licet quarta funeralium“, in quo canetur, quod quarta funeralium debeatur solum vicariis, omnes altaristas altarium erectorum et erigendorum in dicta Pragensi eccl. in percepcione porcio- num dicte quarte funeralium cum ipsis vicariis pares esse volumus et declaramus, altaristis altarium dumtaxat b. Virginis in choro mansionariorum, ss. Cozme et Damiani, s. Jacobi maioris, s. Silvestri pape, s. Procopii confessoris, s. Marthe exclusis et exceptis, ita quod aliqui per duas sex. gr. den. Prag., aliqui vero per unam contribuere debeant et eciam tenebuntur, prout in eodem statuto evidencius declaratur, quod satis ipsis vicariis incon- gruum et onerosum esse videbatur et se per huiusmodi exclusionem et excepcionem non contribucionis altarium altaristarum predictorum et imparitatem, quod contribuendo per unam sex. equaliter porciones et distribuciones cum ipsis vicariis, quibus dicta quarta fune- ralium debebatur et altaristis per duas sex. contribuentibus percipere debebant, quodque altaria predicta non contribuebant, se esse gravatos et ex hoc multas altercaciones, dissensiones et lites emersisse: nos volentes, quantum nobis est possibile, huiusmodi altercaciones, dissensiones et lites sedare, amputare et ipsis obviare, ipsum statutum de consensu capituli dicte nostre Pragensis eccl. in melius duximus reformandum, decernentes et statuentes, quod decetero et inantea omnes et singuli altariste altarium in dicta Pragensi eccl. erectorum et erigendorum quomodolibet in futurum, tam ipsa altaria b. Virginis, ss. Cozme et Damyani, s. Jacobi maioris, s. Silvestri pape, s. Procopii, s. Marthe, quam eciam altaria sive altariste, qui per unam sex. contribuebant, volumus et statuimus et esse cense- mus pares, ita videlicet, quod illa altaria, que non contribuebant, et illa, que per unam sex. contribuebant, per duas sex. contribuant in terminis in predicto statuto contentis et compo- 24 Regesta
Strana 370
370 Regesta Bohemiae et Moraviae. nant; quod statutum „Licet quarta funeralium“ salva modificacione prescripta quoad omnia sua capitula et contenta in eodem volumus cum penis in eodem contentis in suo robore perpetuis temporibus permanere, volentes statutum presens sive modificacionem illi et illud isti cumulare et annecti ac inviolabiliter observari. Ad cuius statuti evidenciam et perpetuam rei memoriam sigilla nostra et dicti nostri Pragensis capituli presentibus sunt Rta appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo III non. aug. Orig. perg. (tria) cum sigg. archiepiscopi et capituli, laesis, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili sign. XIII 7, 8, 9. In dorso manu coaeva: Declaracio statutorum eccl. Prag. super quarta vica- riorum et altaristarum II sex. eccl. Pragensis. — HU — [L]. 599) 1360 aug. 4. Milevsko. Nicolaus, abbas Milocensis, Henricum, eiusdem monasterii professum, praepositum mo- nasterii Plagensis creat. [IJn nom. dom. am. Quoniam res inter alios acta aliis fidem facere non poterit, nisi quatenus per evidentem probacionem et scribturarum ac instrumentorum seriem poterit demonstrari, idcirco nos Nicolaus, div. prov. abbas monasterii Mylocensis, ord. Prem., pater abbas eccl. s. Marie in Plaga, eiusdem ord., Patav. dyoc., ad noticiam presentibus universorum volumus pervenire, nos vidisse et legisse litteras rev. — — d. Johannis abbatis Premonstratensis patentes sub eius sigillo viridis cere pendenti in pressula pergameni, et specialiter litteras revv. vv. dd. fratrum Hynconis Zabradouicensis et Ottonis Lucensis monasteriorum abbatum, iudicum seu executorum a dicto d. Premonstratensi ad infra- scripta deputatorum, continentes processus et sentencias privacionis, remocionis seu de- posicionis de fratre Johanne olim preposito predicte eccl. Plagensis rite factos et latos, in quibus litteris et processibus mandata seu precepta eorumdem executorum plenius contine- bantur, quod idem fr. Johannes huiusmodi privacionis pretextu ab administracione dicte eccl. Plagensis recedere et ammodo se neque spiritualiter neque temporaliter inmiscere, alii vero fratres, prior et conventus ipsius, ab eius obediencia tunc absoluti, in nullo sibi parere vel intendere aut se aliquo modo suis preceptis subicere tenerentur, quodque sibi ammodo infra tempus a iure statutum de alia persona ydonea eligenda in prepositum disponere debe- rent; nobisque sub certis penis in eisdem litteris contentis commissum erat, quatenus dictum fr. Johannem depositum et ammotum pro suis multimodis et variis excessibus seu inobedienciis, quibus ipse legittimo testimonio devictus fuerat, ex debito nostri officii ipsum in monasterio nostro secundum statuta nostri ordinis corrigere et emendare debere- mus. Nos vero volentes procedere super huiusmodi mandato nobis iniuncto iuxta traditam, ut tenebamur, nobis formam, eundem fr. Johannem vocavimus et citavimus cum notifica- cione litterarum privacionis sue supradictarum ad monasterium nostrum ad agendum salu- briter super excessibus suis cum eodem. Ipse autem neque insinuaciones nostras neque dominorum executorum predictorum aut citaciones aliquas minime advertens, ymo in contemptum d. Premonstratensis et ordinis nostri sub spe proteccionis laicorum quorum- dam, quibus ea, que ad confovendos fratres in eodem monasterio in servicio dei confovendos a fidelibus sunt donata, inutiliter non verrebatur dissipare, ut eorum proteccione elatus disciplinam ordinis evitaret, stetit pertinaciter spernendo mandata, precepta supradicta et interim contrahendo debita quam plurima fratribus irrequisitis et contradicentibus ac census in antea debitos a pauperibus exigendo ac anticipando in preiudicium ipsius ecclesie non modicum et iacturam. Quem fratrem sic taliter obstinatum et inobedientem consideravi- mus, eius maliciam ad viam obediencie reducere non valentes, ipsum per seculare brachium, quod in iuris subsidium permittitur invocari, ad nostrum monasterium captum duci fecimus ad correccionem debitam sustinendam, cum ex premissis coniecturis verisimiliter iactum,
370 Regesta Bohemiae et Moraviae. nant; quod statutum „Licet quarta funeralium“ salva modificacione prescripta quoad omnia sua capitula et contenta in eodem volumus cum penis in eodem contentis in suo robore perpetuis temporibus permanere, volentes statutum presens sive modificacionem illi et illud isti cumulare et annecti ac inviolabiliter observari. Ad cuius statuti evidenciam et perpetuam rei memoriam sigilla nostra et dicti nostri Pragensis capituli presentibus sunt Rta appensa. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo III non. aug. Orig. perg. (tria) cum sigg. archiepiscopi et capituli, laesis, Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Vili sign. XIII 7, 8, 9. In dorso manu coaeva: Declaracio statutorum eccl. Prag. super quarta vica- riorum et altaristarum II sex. eccl. Pragensis. — HU — [L]. 599) 1360 aug. 4. Milevsko. Nicolaus, abbas Milocensis, Henricum, eiusdem monasterii professum, praepositum mo- nasterii Plagensis creat. [IJn nom. dom. am. Quoniam res inter alios acta aliis fidem facere non poterit, nisi quatenus per evidentem probacionem et scribturarum ac instrumentorum seriem poterit demonstrari, idcirco nos Nicolaus, div. prov. abbas monasterii Mylocensis, ord. Prem., pater abbas eccl. s. Marie in Plaga, eiusdem ord., Patav. dyoc., ad noticiam presentibus universorum volumus pervenire, nos vidisse et legisse litteras rev. — — d. Johannis abbatis Premonstratensis patentes sub eius sigillo viridis cere pendenti in pressula pergameni, et specialiter litteras revv. vv. dd. fratrum Hynconis Zabradouicensis et Ottonis Lucensis monasteriorum abbatum, iudicum seu executorum a dicto d. Premonstratensi ad infra- scripta deputatorum, continentes processus et sentencias privacionis, remocionis seu de- posicionis de fratre Johanne olim preposito predicte eccl. Plagensis rite factos et latos, in quibus litteris et processibus mandata seu precepta eorumdem executorum plenius contine- bantur, quod idem fr. Johannes huiusmodi privacionis pretextu ab administracione dicte eccl. Plagensis recedere et ammodo se neque spiritualiter neque temporaliter inmiscere, alii vero fratres, prior et conventus ipsius, ab eius obediencia tunc absoluti, in nullo sibi parere vel intendere aut se aliquo modo suis preceptis subicere tenerentur, quodque sibi ammodo infra tempus a iure statutum de alia persona ydonea eligenda in prepositum disponere debe- rent; nobisque sub certis penis in eisdem litteris contentis commissum erat, quatenus dictum fr. Johannem depositum et ammotum pro suis multimodis et variis excessibus seu inobedienciis, quibus ipse legittimo testimonio devictus fuerat, ex debito nostri officii ipsum in monasterio nostro secundum statuta nostri ordinis corrigere et emendare debere- mus. Nos vero volentes procedere super huiusmodi mandato nobis iniuncto iuxta traditam, ut tenebamur, nobis formam, eundem fr. Johannem vocavimus et citavimus cum notifica- cione litterarum privacionis sue supradictarum ad monasterium nostrum ad agendum salu- briter super excessibus suis cum eodem. Ipse autem neque insinuaciones nostras neque dominorum executorum predictorum aut citaciones aliquas minime advertens, ymo in contemptum d. Premonstratensis et ordinis nostri sub spe proteccionis laicorum quorum- dam, quibus ea, que ad confovendos fratres in eodem monasterio in servicio dei confovendos a fidelibus sunt donata, inutiliter non verrebatur dissipare, ut eorum proteccione elatus disciplinam ordinis evitaret, stetit pertinaciter spernendo mandata, precepta supradicta et interim contrahendo debita quam plurima fratribus irrequisitis et contradicentibus ac census in antea debitos a pauperibus exigendo ac anticipando in preiudicium ipsius ecclesie non modicum et iacturam. Quem fratrem sic taliter obstinatum et inobedientem consideravi- mus, eius maliciam ad viam obediencie reducere non valentes, ipsum per seculare brachium, quod in iuris subsidium permittitur invocari, ad nostrum monasterium captum duci fecimus ad correccionem debitam sustinendam, cum ex premissis coniecturis verisimiliter iactum,
Strana 371
Annus 1360 aug. 3.—4. 371 qui cadere poterat, inconstantem ex parte sui habebamus merito formidare et ob hoc ad predictam ecclesiam ausi non fuimus appropinquare, convocantes fratres omnes, qui po- terant et debuerant interesse, ad nostrum monasterium ad tractandum nobiscum secundum nostri ordinis statuta de alio preposito et pastore. Constitutis igitur fratribus ecclesie Plagensis, quorum nomina inferius annotantur, quamvis paucis absentibus, qui voces suas aliis presentibus commiserunt, in monasterio nostro predicto, nos de voluntate ipsorum, cum ius ipsorum per lapsum temporis a iure statuti ad nos erat legittime devolutum, dicte collapse ecclesie una cum eisdem fratribus compacientes de fr. Henrico, nostri monasterii professo, viro utique provido et industrioso, competentis litterature et morum honestate multipliciter commendato, in spiritualibus et temporalibus quam plurimum circumspecto, providimus de preposito et pastore, in quemquidem fr. Henricum taliter provisum mox omnes et singuli dicti fratres nomine suo proprio et eciam nomine aliorum absencium, quo- rum voces habebant, omnes insimul una voce simul et deinde singulariter quilibet et speci- fice consenserunt, promittentes se habere ratum et gratum provisionem huiusmodi et dictum fratrem Henricum habere velle pro preposito et pastore et non contradicere vel facere aliquo modo vel ingenio per se vel per alios vel fieri procurare oculte vel manifeste. His igitur peractis et crida seu proclamacione trino edicto per nos solempniter facta, si quis esset, qui in formam provisionis vel personam provisi quidquid dicere vel opponere vellet, et cum nullus quidquam opponeret, set omnes benivole una voce ipsam approbarent dictusque fr. Henricus, tunc presens existens, diligenti prehabita deliberacione ad huiusmodi provisio- nem suum consensum adhibuisset, nos, ut cuius tamquam patris abbatis intererat ipsum confirmare, manus confirmatorias sibi inpendimus, committentes sibi administracionem spiritualium et temporalium ac curam et regimen animarum ac facientes sibi a fratribus infrascriptis per manuum suarum imposicionem et pacis osculum obedienciam exhiberi. Qui quidem fratres absque contradiccione et reclamacione libenter hoc fecerunt, incipientes cantare Te deum laudamus et ducentes ipsum per manus ante altare s. Egidii consueto more. In quorum testimonium et robur confirmacionis ac consensus predictorum presentes litteras nostro et conventus fratrum eccl. Plagensis in testimonium evidens eorumdem nec- non religg. vv. fratrum Bernhardi prepositi sanctimonialium in Lunowicz, dicti Prem. ord., ac Alberti inquisitoris heretice pravitatis per Pragensem dyoc. deputati, ord. fratrum Predica- torum, pro assessoribus nobis assumptorum sigillis fecimus sigillari et nichilominus per subscriptum notarium publicum in publicam formam redigi et suo consueto signo consignari. Act. in loco capituli dicte eccl. Mylocensis, ubi erat presens fr. Petrus prior, Wysko sub- prior, Swatoborius custos, Theodricus, Mraksso et quasi omnes seniores fratres conventuales ecclesie Mylocensis necnon discr. v. d. Ogerius plebanus in Prezicz, presbiter secularis, et Andreas notarius d. .. abbatis Lucensis prope Znoymam cum pluribus personis aliis laicis litteratis pro testibus advocatis et rogatis. Nomina vero fratrum, qui dicte provisioni con- senserunt, sunt ista: presentes fuerunt Fertlinus prior, Martinus, Symon, Ulricus, Wolfra- mus, Petrus et Nicolaus; nomina vero absencium fratrum in provisione predicta consencien- cium sunt ista: Petrus secundus, Petrus tercius, Cristanus et Leonardus. Et ego Johannes olim Andree de Tyn Horssouiensi, Prag. dyoc., publicus auct. imp. — — presens interfui et requisitus ea omnia manu notarius, omnibus et singulis predictis propria conscribsi et in hanc publicam formam redegi sub signo meo consueto in testimo- nium veritatis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, IV die m. aug. hora quasi vesperarum, pontificatus — — d. Innocencii div. providencia pape sexti a. octavo. Orig, cum signo notarili et 4 sigg. in press. perg., avulsis, in archivo olim Schwarzenberg. Orlicensi sign. VAP ad n. 1. Sigilli I) fragmentum servatum est. — [MJ.
Annus 1360 aug. 3.—4. 371 qui cadere poterat, inconstantem ex parte sui habebamus merito formidare et ob hoc ad predictam ecclesiam ausi non fuimus appropinquare, convocantes fratres omnes, qui po- terant et debuerant interesse, ad nostrum monasterium ad tractandum nobiscum secundum nostri ordinis statuta de alio preposito et pastore. Constitutis igitur fratribus ecclesie Plagensis, quorum nomina inferius annotantur, quamvis paucis absentibus, qui voces suas aliis presentibus commiserunt, in monasterio nostro predicto, nos de voluntate ipsorum, cum ius ipsorum per lapsum temporis a iure statuti ad nos erat legittime devolutum, dicte collapse ecclesie una cum eisdem fratribus compacientes de fr. Henrico, nostri monasterii professo, viro utique provido et industrioso, competentis litterature et morum honestate multipliciter commendato, in spiritualibus et temporalibus quam plurimum circumspecto, providimus de preposito et pastore, in quemquidem fr. Henricum taliter provisum mox omnes et singuli dicti fratres nomine suo proprio et eciam nomine aliorum absencium, quo- rum voces habebant, omnes insimul una voce simul et deinde singulariter quilibet et speci- fice consenserunt, promittentes se habere ratum et gratum provisionem huiusmodi et dictum fratrem Henricum habere velle pro preposito et pastore et non contradicere vel facere aliquo modo vel ingenio per se vel per alios vel fieri procurare oculte vel manifeste. His igitur peractis et crida seu proclamacione trino edicto per nos solempniter facta, si quis esset, qui in formam provisionis vel personam provisi quidquid dicere vel opponere vellet, et cum nullus quidquam opponeret, set omnes benivole una voce ipsam approbarent dictusque fr. Henricus, tunc presens existens, diligenti prehabita deliberacione ad huiusmodi provisio- nem suum consensum adhibuisset, nos, ut cuius tamquam patris abbatis intererat ipsum confirmare, manus confirmatorias sibi inpendimus, committentes sibi administracionem spiritualium et temporalium ac curam et regimen animarum ac facientes sibi a fratribus infrascriptis per manuum suarum imposicionem et pacis osculum obedienciam exhiberi. Qui quidem fratres absque contradiccione et reclamacione libenter hoc fecerunt, incipientes cantare Te deum laudamus et ducentes ipsum per manus ante altare s. Egidii consueto more. In quorum testimonium et robur confirmacionis ac consensus predictorum presentes litteras nostro et conventus fratrum eccl. Plagensis in testimonium evidens eorumdem nec- non religg. vv. fratrum Bernhardi prepositi sanctimonialium in Lunowicz, dicti Prem. ord., ac Alberti inquisitoris heretice pravitatis per Pragensem dyoc. deputati, ord. fratrum Predica- torum, pro assessoribus nobis assumptorum sigillis fecimus sigillari et nichilominus per subscriptum notarium publicum in publicam formam redigi et suo consueto signo consignari. Act. in loco capituli dicte eccl. Mylocensis, ubi erat presens fr. Petrus prior, Wysko sub- prior, Swatoborius custos, Theodricus, Mraksso et quasi omnes seniores fratres conventuales ecclesie Mylocensis necnon discr. v. d. Ogerius plebanus in Prezicz, presbiter secularis, et Andreas notarius d. .. abbatis Lucensis prope Znoymam cum pluribus personis aliis laicis litteratis pro testibus advocatis et rogatis. Nomina vero fratrum, qui dicte provisioni con- senserunt, sunt ista: presentes fuerunt Fertlinus prior, Martinus, Symon, Ulricus, Wolfra- mus, Petrus et Nicolaus; nomina vero absencium fratrum in provisione predicta consencien- cium sunt ista: Petrus secundus, Petrus tercius, Cristanus et Leonardus. Et ego Johannes olim Andree de Tyn Horssouiensi, Prag. dyoc., publicus auct. imp. — — presens interfui et requisitus ea omnia manu notarius, omnibus et singulis predictis propria conscribsi et in hanc publicam formam redegi sub signo meo consueto in testimo- nium veritatis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, ind. XIII, IV die m. aug. hora quasi vesperarum, pontificatus — — d. Innocencii div. providencia pape sexti a. octavo. Orig, cum signo notarili et 4 sigg. in press. perg., avulsis, in archivo olim Schwarzenberg. Orlicensi sign. VAP ad n. 1. Sigilli I) fragmentum servatum est. — [MJ.
Strana 372
372 Regesta Bohemiae et Moraviae. 600) 1360 aug. 5. Albertus, dux Bavariae, civibus Ratisbonensibus liberum transitum in terris suis per- mittit praecipue eis, qui per viam Cham Bohemiam petunt. Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 21. — [L]. 601) 1360 aug. 6. Kladruby. De permutatione agrorum inter Rackonem, abbatem monasterii Cladrubensis, ord. s. Bene- dicti, Stachonem et Sudivogium, fratres de Kozolup, et Rackonem, plebanum in Kozolup, facta. Notum sit universis tam praesentibus, quam futuris concambium fore factum inter rev. v. d. Raczkonem, abbatem monasterii Cladrubensis, ac inter honestos et discrr. vv. Stachonem, plebanum de Jezna, cum Sudiuogio fratre ipsius et Raczkonem, plebanum de Kozolup, super particulis seu iugeribus ipsorum pro communi ipsorum commodo et profectu et nihilominus sub poena decem sex. gr. den. Prag. parti, quae huiusmodi ordinationi contrairet vel contraire quoquomodo attemptaret, videlicet quod praedicti Stacho plebanus et Sudiuogius de Kozolup, fratres germani, dederunt et assignaverunt praefato d. Raczkoni abbati et monasterio ipsius unum iugerum de rubetis sub monte suo dicto Tulecznicz ita, quod homines ipsius d. abbatis cum curribus habeant de caetero et semper ad iam dictum montem pro educendis lapidibus absque omni impedimento accessum seu aditum liberum et patentem. Item praefatus d. Raczko abbas dedit praedicto Raczkoni plebano unum iugerum inter praenotatum montem et Bdenouetz, quasi in medio situatum, qui Raczko plebanus dedit ac assignavit praedictis Stachoni, plebano de Jezna, et Sudiuogio fratri ipsius de Kozolup unum iugerum suae ibidem ecclesiae vicinum rubetis supradictis. Testes huius ordinationis seu permutationis sunt vv. nobb. et honesti, videlicet d. Sulko de Hradek, Prkossius de Czemin, Nicolaus similiter de Czemin, Drzkragius de Plesnic et Hermannus de Ugezd, qui omnes huiusmodi ordinationi personaliter affuerunt. In cuius rei memoriam sigilla praedictorum, videlicet d. Raczkonis, abbatis monasterii Cladrubensis, Stachonis, plebani ecclesiae in Jezna, et Raczkonis, plebani de Kozolup, praesentibus sunt appensa. Dat. in monastrio Cladrubensi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die sexta m. aug. Cop. saec. XVII in copiario monasterii Cladrubensis, Pragae olim in bibl. Nat. et univ. sign. II A 10 fol. 149 n. 73, nunc in archivo ministerii rerum internarum. — [LJ. 602) 1360 aug. 7. Světlá. Recognitio de bonis in Pilsnitz, ab episcopo et ecclesia Vratislaviensi pheudi titulo de- pendentibus. Nos frater Gallus de Lemberche, prior domorum hospitalis ord. s. Johannis Jerosolimi- tani per Bohemiam, Poloniam, Moraviam, Austriam etc., et Knecht de Hugwicz, ordinis eiusdem commendator Wratislauiensis et Thincensis, n. f. ——, quod licet bona in Pylsicz districtus Wratislaviensis, que cum universis suis utilitatibus et pertinenciis a Johanne Sechsbechir, domina Katherina relicta Hartusii brasiatoris et Johanne filio eius, civibus Wratislaviensibus, pro trecentis quinquaginta mar. gr. Prag. pagamenti polonici et con- sueti rite et racionabiliter pro domo nostra sacri Corporis Cristi ante muros Wratislauie emimus, rev. in Cr. pater d. Preczlaus, episcopus Wratislauiensis a quo predicta bona no- mine Wratislauiensis ecclesie dependent in feodum et ab antiquo dependerunt, nobis et nostro ordini in feodum similiter concessisset in perpetuum possidenda, nos tamen nomine
372 Regesta Bohemiae et Moraviae. 600) 1360 aug. 5. Albertus, dux Bavariae, civibus Ratisbonensibus liberum transitum in terris suis per- mittit praecipue eis, qui per viam Cham Bohemiam petunt. Extr. Freyberg, Reg. Boica IX p. 21. — [L]. 601) 1360 aug. 6. Kladruby. De permutatione agrorum inter Rackonem, abbatem monasterii Cladrubensis, ord. s. Bene- dicti, Stachonem et Sudivogium, fratres de Kozolup, et Rackonem, plebanum in Kozolup, facta. Notum sit universis tam praesentibus, quam futuris concambium fore factum inter rev. v. d. Raczkonem, abbatem monasterii Cladrubensis, ac inter honestos et discrr. vv. Stachonem, plebanum de Jezna, cum Sudiuogio fratre ipsius et Raczkonem, plebanum de Kozolup, super particulis seu iugeribus ipsorum pro communi ipsorum commodo et profectu et nihilominus sub poena decem sex. gr. den. Prag. parti, quae huiusmodi ordinationi contrairet vel contraire quoquomodo attemptaret, videlicet quod praedicti Stacho plebanus et Sudiuogius de Kozolup, fratres germani, dederunt et assignaverunt praefato d. Raczkoni abbati et monasterio ipsius unum iugerum de rubetis sub monte suo dicto Tulecznicz ita, quod homines ipsius d. abbatis cum curribus habeant de caetero et semper ad iam dictum montem pro educendis lapidibus absque omni impedimento accessum seu aditum liberum et patentem. Item praefatus d. Raczko abbas dedit praedicto Raczkoni plebano unum iugerum inter praenotatum montem et Bdenouetz, quasi in medio situatum, qui Raczko plebanus dedit ac assignavit praedictis Stachoni, plebano de Jezna, et Sudiuogio fratri ipsius de Kozolup unum iugerum suae ibidem ecclesiae vicinum rubetis supradictis. Testes huius ordinationis seu permutationis sunt vv. nobb. et honesti, videlicet d. Sulko de Hradek, Prkossius de Czemin, Nicolaus similiter de Czemin, Drzkragius de Plesnic et Hermannus de Ugezd, qui omnes huiusmodi ordinationi personaliter affuerunt. In cuius rei memoriam sigilla praedictorum, videlicet d. Raczkonis, abbatis monasterii Cladrubensis, Stachonis, plebani ecclesiae in Jezna, et Raczkonis, plebani de Kozolup, praesentibus sunt appensa. Dat. in monastrio Cladrubensi a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die sexta m. aug. Cop. saec. XVII in copiario monasterii Cladrubensis, Pragae olim in bibl. Nat. et univ. sign. II A 10 fol. 149 n. 73, nunc in archivo ministerii rerum internarum. — [LJ. 602) 1360 aug. 7. Světlá. Recognitio de bonis in Pilsnitz, ab episcopo et ecclesia Vratislaviensi pheudi titulo de- pendentibus. Nos frater Gallus de Lemberche, prior domorum hospitalis ord. s. Johannis Jerosolimi- tani per Bohemiam, Poloniam, Moraviam, Austriam etc., et Knecht de Hugwicz, ordinis eiusdem commendator Wratislauiensis et Thincensis, n. f. ——, quod licet bona in Pylsicz districtus Wratislaviensis, que cum universis suis utilitatibus et pertinenciis a Johanne Sechsbechir, domina Katherina relicta Hartusii brasiatoris et Johanne filio eius, civibus Wratislaviensibus, pro trecentis quinquaginta mar. gr. Prag. pagamenti polonici et con- sueti rite et racionabiliter pro domo nostra sacri Corporis Cristi ante muros Wratislauie emimus, rev. in Cr. pater d. Preczlaus, episcopus Wratislauiensis a quo predicta bona no- mine Wratislauiensis ecclesie dependent in feodum et ab antiquo dependerunt, nobis et nostro ordini in feodum similiter concessisset in perpetuum possidenda, nos tamen nomine
Strana 373
Annus 1360 aug. 5.—9. 373 nostri ordinis predicti ad hoc voluntarie offerimus et presentibus obligamus, quod si quan- documque succedente tempore dicto domino nostro episcopo aut successori suo —— nos vel successores nostri, fratres dicti ordinis, non placuerimus in vasallos, eis libera erit facultas huiusmodi bona similiter pro 350 mar. usualis pecunie simul et semel solvende sine contradiccione qualibet reemendi, et melioraciones, si que inpense per nos vel nostros successores in dictis bonis fuerint, nobis extunc et nostris successoribus iuxta proborum virorum estimacionem et sentenciam debebunt integraliter resarcire, onera quoque et recongniciones, ad que et quas possessores dictorum bonorum hactenus tenebantur, ad eas et ea eciam similiter faciendas seu facienda nos et ipsum ordinem presentibus obligamus, re- nuncciantes circa premissa et quodlibet ipsorum privilegiis generalibus vel specialibus et aliis quibusvis auxiliis iuris civilis vel canonis, quibus ab huiusmodi recognicionibus vel oneribus possemus vel ipse ordo posset aliquatenus relevari. Act. et dat. in Swethla nostris sigillis presentibus subappensis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo VII id. aug., presentibus honn. ac religg. vv. et fratribus Nicolao de Rathbor, commendatore Zythauiensi, fratre Johanne de Strakonicz priore, fratre Zcenkone de Lemberche vicecommendatore et fratre Nicolao dicto Wilcz de Glacz, nostri ordinis confratribus, Lutoldo Thoringi, Bohon- kone nostris familiaribus et multis aliis fide dignis, testibus ad premissa vocatis et rogatis. Orig cum 2 sigg. rott. in press. perg. in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. KK 10. Sigilla: 1) de cera rubra comm. impressum sigillum minus S. FRATRIS. GALLI.DE. LEMBERCH. 2) de cera viridi comm. impressum JFRIS. KNECHT. D. HVGWIſ. — HU — [MJ. 603) 1360 aug. 9. Krumlov. Henricus de Velešín oppidum suum Německý Benešov cum munitione in Tichá et alia bona fratribus de Rosenberg ad tabulas terrae regni Bohemiae imponere promittit. Ego Henricus de Welessin n. f. presens scriptum inspectoribus universis, quod promisi et promitto presentibus sine dolo et fraude opidum meum Benessow et municionem in Tycha necnon alia bona mea universa quocumque nomine censeantur fratribus meis dill. dd. Petro, Judoco et Ulrico dominis de Rosemberch et orphanis fratris mei d. Benessii fel. mem., qui ipsis dd. de Rosemberch sunt comissi, in proximis quatuor temporibus ante proximum festum s. Wenceslay ad tabulas terre Boemie per modum donacionis et vere unionis in- ponere debeo et teneor cum bonis predictorum dd. de Rosemberch, videlicet opido Richnow et aliorum bonorum ad hoc addendorum et eciam cum bonis orphanorum predictorum, scilicet villa Loczedycze et aliis bonis ad hoc additis, que inclusive parte ex utraque in tantum prout bona mea se extendunt. Et si quidquam predicti dd. de Rosemberch a me postulaverint de predictis bonis michi ad tabulas terre tam ex parte sua, quam ex parte orphanorum predictorum impositis, ut eis vel orphanis predictis de tabulis terre exponerem, extabulacionem talium bonorum eis procurare debeo et tenebor, et quantum eis de tabulis per me expositum fuerit, tantum et totidem statim per eos de meis bonis eis intabulare michi exponi debetur. Quod si aliquod ex premissis per me neglectum fuerit, extunc ad monicionem predictorum dd. de Rosemberch duos ydoneos famulos res habentes et bona ex meis in civitatem Chrumpnaw ad unum hospitem ydoneum, per ipsos dominos michi depu- tatum, quemlibet cum duobus equis et uno famulo ad prestandum verum et debitum obsta- gium mittere debeo et teneor, qui in ipso obstagio tamdiu manebunt et continuabunt, quous- que predictis dd. de Rosemberch et orphanis supradictis omnia premissa per me fuerint expleta. In cuius rei evidens testimonium sigillum meum una cum sigillis fidd. meorum, videlicet Benate de Lichostcze et Wyczekonis de Chodnye presentibus sunt appensa. Dat. in Chrumpnaw a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die dominica in vigilia b. Laurentii mart.
Annus 1360 aug. 5.—9. 373 nostri ordinis predicti ad hoc voluntarie offerimus et presentibus obligamus, quod si quan- documque succedente tempore dicto domino nostro episcopo aut successori suo —— nos vel successores nostri, fratres dicti ordinis, non placuerimus in vasallos, eis libera erit facultas huiusmodi bona similiter pro 350 mar. usualis pecunie simul et semel solvende sine contradiccione qualibet reemendi, et melioraciones, si que inpense per nos vel nostros successores in dictis bonis fuerint, nobis extunc et nostris successoribus iuxta proborum virorum estimacionem et sentenciam debebunt integraliter resarcire, onera quoque et recongniciones, ad que et quas possessores dictorum bonorum hactenus tenebantur, ad eas et ea eciam similiter faciendas seu facienda nos et ipsum ordinem presentibus obligamus, re- nuncciantes circa premissa et quodlibet ipsorum privilegiis generalibus vel specialibus et aliis quibusvis auxiliis iuris civilis vel canonis, quibus ab huiusmodi recognicionibus vel oneribus possemus vel ipse ordo posset aliquatenus relevari. Act. et dat. in Swethla nostris sigillis presentibus subappensis a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo VII id. aug., presentibus honn. ac religg. vv. et fratribus Nicolao de Rathbor, commendatore Zythauiensi, fratre Johanne de Strakonicz priore, fratre Zcenkone de Lemberche vicecommendatore et fratre Nicolao dicto Wilcz de Glacz, nostri ordinis confratribus, Lutoldo Thoringi, Bohon- kone nostris familiaribus et multis aliis fide dignis, testibus ad premissa vocatis et rogatis. Orig cum 2 sigg. rott. in press. perg. in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. KK 10. Sigilla: 1) de cera rubra comm. impressum sigillum minus S. FRATRIS. GALLI.DE. LEMBERCH. 2) de cera viridi comm. impressum JFRIS. KNECHT. D. HVGWIſ. — HU — [MJ. 603) 1360 aug. 9. Krumlov. Henricus de Velešín oppidum suum Německý Benešov cum munitione in Tichá et alia bona fratribus de Rosenberg ad tabulas terrae regni Bohemiae imponere promittit. Ego Henricus de Welessin n. f. presens scriptum inspectoribus universis, quod promisi et promitto presentibus sine dolo et fraude opidum meum Benessow et municionem in Tycha necnon alia bona mea universa quocumque nomine censeantur fratribus meis dill. dd. Petro, Judoco et Ulrico dominis de Rosemberch et orphanis fratris mei d. Benessii fel. mem., qui ipsis dd. de Rosemberch sunt comissi, in proximis quatuor temporibus ante proximum festum s. Wenceslay ad tabulas terre Boemie per modum donacionis et vere unionis in- ponere debeo et teneor cum bonis predictorum dd. de Rosemberch, videlicet opido Richnow et aliorum bonorum ad hoc addendorum et eciam cum bonis orphanorum predictorum, scilicet villa Loczedycze et aliis bonis ad hoc additis, que inclusive parte ex utraque in tantum prout bona mea se extendunt. Et si quidquam predicti dd. de Rosemberch a me postulaverint de predictis bonis michi ad tabulas terre tam ex parte sua, quam ex parte orphanorum predictorum impositis, ut eis vel orphanis predictis de tabulis terre exponerem, extabulacionem talium bonorum eis procurare debeo et tenebor, et quantum eis de tabulis per me expositum fuerit, tantum et totidem statim per eos de meis bonis eis intabulare michi exponi debetur. Quod si aliquod ex premissis per me neglectum fuerit, extunc ad monicionem predictorum dd. de Rosemberch duos ydoneos famulos res habentes et bona ex meis in civitatem Chrumpnaw ad unum hospitem ydoneum, per ipsos dominos michi depu- tatum, quemlibet cum duobus equis et uno famulo ad prestandum verum et debitum obsta- gium mittere debeo et teneor, qui in ipso obstagio tamdiu manebunt et continuabunt, quous- que predictis dd. de Rosemberch et orphanis supradictis omnia premissa per me fuerint expleta. In cuius rei evidens testimonium sigillum meum una cum sigillis fidd. meorum, videlicet Benate de Lichostcze et Wyczekonis de Chodnye presentibus sunt appensa. Dat. in Chrumpnaw a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die dominica in vigilia b. Laurentii mart.
Strana 374
374 Regesta Bohemiae et Moraviae. Perg., quod ex scidulis chartae compositum est, in duobus exemplaribus servatum est; unum Pragae in bibl. Nat. et univ. sign. XXIV A 16; aliud in msc. bibliothecae olim in Děčín, sign. 126. — Extr. Schmidt-Picha, UB d. Stadt Krummau I p. 35 n. 127. — [LJ. 604) 1360 aug. 12. Johannes, marchio Moraviae, iudici et scabinis civitatis Znojmensis mandat, ut puniant omnes, qui ipsis se opponerent, et specialiter carnifices. Wir Hans, von gocz gen. margraf in Merhern, wellen und gepiten ernstleich unsern gesworn purgern, rihter und schepfen zu Znoym durch frid und durch gemaches willen unserr purger und auch durch unserr stat nutz willen, daz si alle dy, dy sich wider sy seczen und in nicht gehorsam sein, und sunderleich dy fleischhawer, oder wer si sein, daz si dy zu unserr hant pessern schûllen und zu irm leib und gut rihten, als lib in ist unser ungnad zu vormeiden; wenn wo si dez niht enteten und sich daran seumpten, so welle wir ez selb zu rihter und zu schepfn pessern. Und zu einem urchunde geb wir in dysen prif mit unserm hangendem insigel. Der gegeben ist do man zalt von Cristes gepurt tausent iar drew- hundert iar und in dem segkistem iar an dem negstem mitwochn nach s. Lorentzen tag dez heil. mart. Orig. perg. cum sigg. in press. perg. in archivo civitatis Znojmo sign. n. 32. — In dorso manu saec. X V: Quod nullus se opponat iudici et iuratis et specialiter carnifices. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 133 n. 184. — [MJ. 605) 1360 aug. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex Johanni Pauli, canonico Pragensi, emptionem bonorum in Kbely factam confirmat. n. f. etc., quia pro parte hon. Johannis Pauli, canonici Pragensis, dev. nostri, nobis fuit propositum, quod cum quedam bona sita in Kbel a quodam Paulo, filio sui fratris, cive Pragensi, hereditarie pro se et quodam Francisco, nepote suo, fratre eiusdem Pauli, cive Pragensi, emenda duxerit seu legittime comparaverit, sicut in litteris inter ipsos utrimque super eodem contractu datis lacius continetur, nobisque supplicatum, ut eandem empcio- nem approbare et auctoritate regia Boemie graciosius confirmare dignaremur, nos attentis gratis eiusdem Johannis Pauli meritis et devotis ipsius precibus favorabiliter inclinati eandem empcionem et vendicionem approbandam et confirmandam duximus et t. p. aucto- ritate regia Boemie predicta —— confirmamus, non obstantibus quibuscunque statutis, mandatis seu prohibicionibus nostris in contrarium factis vel editis, quibus totaliter quoad premissa de certa nostra sciencia derogamus. Mandamus igitur vobis, beneficiariis Pragensi- bus ac notariis terre regni nostri Boemie, quatenus dicta bona prefatis Johanni Pauli et Francisco intabulare et ad tabulas terre ponere debeatis, sicut hoc idem spect. Burkardo magistro nostre curie vobis dicendum et ex parte nostre serenitatis iniungendum vive vocis oraculo commisimus, prout nostram volueritis graciam conservare. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, per omnia ut supral). Per d. cancellarium Conradus de Gysinheim. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 308 n. 207. — Reg. imp. VIII 3269. — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae Alberto de Vojkov XVII kal. m. sept. datae, vide litteras sequentes. 606) 1360 aug. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex Alberto de Vojkov, notario actorum curiae archiepiscopalis, permittit, ut cum Margaretha nepte sua unionem bonorum facere possit.
374 Regesta Bohemiae et Moraviae. Perg., quod ex scidulis chartae compositum est, in duobus exemplaribus servatum est; unum Pragae in bibl. Nat. et univ. sign. XXIV A 16; aliud in msc. bibliothecae olim in Děčín, sign. 126. — Extr. Schmidt-Picha, UB d. Stadt Krummau I p. 35 n. 127. — [LJ. 604) 1360 aug. 12. Johannes, marchio Moraviae, iudici et scabinis civitatis Znojmensis mandat, ut puniant omnes, qui ipsis se opponerent, et specialiter carnifices. Wir Hans, von gocz gen. margraf in Merhern, wellen und gepiten ernstleich unsern gesworn purgern, rihter und schepfen zu Znoym durch frid und durch gemaches willen unserr purger und auch durch unserr stat nutz willen, daz si alle dy, dy sich wider sy seczen und in nicht gehorsam sein, und sunderleich dy fleischhawer, oder wer si sein, daz si dy zu unserr hant pessern schûllen und zu irm leib und gut rihten, als lib in ist unser ungnad zu vormeiden; wenn wo si dez niht enteten und sich daran seumpten, so welle wir ez selb zu rihter und zu schepfn pessern. Und zu einem urchunde geb wir in dysen prif mit unserm hangendem insigel. Der gegeben ist do man zalt von Cristes gepurt tausent iar drew- hundert iar und in dem segkistem iar an dem negstem mitwochn nach s. Lorentzen tag dez heil. mart. Orig. perg. cum sigg. in press. perg. in archivo civitatis Znojmo sign. n. 32. — In dorso manu saec. X V: Quod nullus se opponat iudici et iuratis et specialiter carnifices. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 133 n. 184. — [MJ. 605) 1360 aug. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex Johanni Pauli, canonico Pragensi, emptionem bonorum in Kbely factam confirmat. n. f. etc., quia pro parte hon. Johannis Pauli, canonici Pragensis, dev. nostri, nobis fuit propositum, quod cum quedam bona sita in Kbel a quodam Paulo, filio sui fratris, cive Pragensi, hereditarie pro se et quodam Francisco, nepote suo, fratre eiusdem Pauli, cive Pragensi, emenda duxerit seu legittime comparaverit, sicut in litteris inter ipsos utrimque super eodem contractu datis lacius continetur, nobisque supplicatum, ut eandem empcio- nem approbare et auctoritate regia Boemie graciosius confirmare dignaremur, nos attentis gratis eiusdem Johannis Pauli meritis et devotis ipsius precibus favorabiliter inclinati eandem empcionem et vendicionem approbandam et confirmandam duximus et t. p. aucto- ritate regia Boemie predicta —— confirmamus, non obstantibus quibuscunque statutis, mandatis seu prohibicionibus nostris in contrarium factis vel editis, quibus totaliter quoad premissa de certa nostra sciencia derogamus. Mandamus igitur vobis, beneficiariis Pragensi- bus ac notariis terre regni nostri Boemie, quatenus dicta bona prefatis Johanni Pauli et Francisco intabulare et ad tabulas terre ponere debeatis, sicut hoc idem spect. Burkardo magistro nostre curie vobis dicendum et ex parte nostre serenitatis iniungendum vive vocis oraculo commisimus, prout nostram volueritis graciam conservare. Presencium etc. Dat. Nuremberg anno LX, per omnia ut supral). Per d. cancellarium Conradus de Gysinheim. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 308 n. 207. — Reg. imp. VIII 3269. — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae Alberto de Vojkov XVII kal. m. sept. datae, vide litteras sequentes. 606) 1360 aug. 16. Norimbergae. Karolus imperator et rex Alberto de Vojkov, notario actorum curiae archiepiscopalis, permittit, ut cum Margaretha nepte sua unionem bonorum facere possit.
Strana 375
Annus 1360 aug. 9.—17. 375 n. f. t. p. u., quia Zepoldus de Woycow, frater, dum vixit, Alberti notarii actorum consistorii curie archiepiscopalis Pragensis, fid. et dev. nostri, nuper relicta unica filia Margaretha nomine diem clausit extremum, nos attentis gratis probitatum eiusdem Alberti meritis, sibi et heredibus suis graciose concessimus et concedimus per presentes auctoritate regia Boemie, quod universa et singula bona sua cum bonis dicte Margarethe unire valeat atque possit, decernentes eciam et eadem auctoritate eundem Albertum facientes et con- stituentes predicte Margarethe spollocznikonem sive hromadnikonem secundum ius et consuetudinem regni Boemie; defectum etatis, quem ipsa patitur, t. p. auctoritate regia Boemie predicta et ex certa sciencia supplentes. Mandamus igitur vobis, beneficiariis Pragensibus ac notariis terre regni nostri Boemie predicti, quatenus talem unionem, quam dictis Alberto et Margarethe, eius nepti, faciendam concessimus intabulare et ad tabulas terre, dum per ipsos requisiti fueritis, ponere debeatis, sicut hoc idem spect. Burkardo magistro nostre curie vobis dicendum ex parte nostre serenitatis iniungendum vive vocis oraculo commisimus, prout nostram volueritis graciam conservare. Presencium etc. sub imperiali sigillo. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVII kal. m. sept., regnorum ut Per d. cancellarium Conradus de Gysinheim. supra. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 307 n. 206. — Reg. imp. VIII 3268. — HU — [MJ. 607) 1360 aug. 16. Ap. Villamnovam. Innocentius papa VI Nicolao, duce Oppaviae, petente omnibus vere poenitentibus, qui hospitale s. Nicolai prope Oppaviam et ecclesiam s. Wenceslai in castro Hradec in festis Pasche, Domini Ascensionis, Penthecostes, Eucharistiae, quattuor principalibus b. Mariae virg., omnium apostolorum et evangelistarum, ss. Laurentii, Wenceslai et Cristini martyrum, Nicolai, Michaelis archangeli et dedicationis hospitalis visitaverint, indulgentias concedit. Supplicat Sti V. a. octavo. Dat. apud Villamnouam Auinionensis dioc. XVII kal. sept. Ex arch. Vat. R. Suppl. 31 fol. 226 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 445 n. 1114. — [L]. 608) 1360 aug. 16. Ap. Villamnovam. Innocentius papa VI Johanne de Uvalno (Lobensteyn) petente omnibus vere poenitenti- bus, qui capellam b. Mariae Magdalenae in monasterio Fratrum minorum in Krnov (Jegerdorph), Olom. dioec., a progenitoribus, fratribus et ipso Johanne erectam, in Nativitatis Jesu Cristi, quatuor festivitatibus b. Mariae virg., omnium apostolorum et evangelistarum, b. Mariae Magdalenae et dedicationis dictae capellae festivitatibus visitaverint, unum annum — et quadraginta dies de iniunctis poenitentiis relaxat. Dat. apud Supplicat Sti V. Villamnouam Auinionensis dioc. XVII kal sept. a. octavo. Ex arch. Vat. R. Suppl. 31 fol. 252v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II 448 n. 1120. — [L]. 609) 1360 aug. 17. Johannes Jacobi promittit solvere camerae apostolicae viginti flor. ponderis dictae camerae infra festum Assumptionis b. Mariae pro annuali altaris s. Lucae in ecclesia Pragensi. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 36v extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 449 n. 1121. — Kirsch, Annaten I p. 299 n. 186. — [L].
Annus 1360 aug. 9.—17. 375 n. f. t. p. u., quia Zepoldus de Woycow, frater, dum vixit, Alberti notarii actorum consistorii curie archiepiscopalis Pragensis, fid. et dev. nostri, nuper relicta unica filia Margaretha nomine diem clausit extremum, nos attentis gratis probitatum eiusdem Alberti meritis, sibi et heredibus suis graciose concessimus et concedimus per presentes auctoritate regia Boemie, quod universa et singula bona sua cum bonis dicte Margarethe unire valeat atque possit, decernentes eciam et eadem auctoritate eundem Albertum facientes et con- stituentes predicte Margarethe spollocznikonem sive hromadnikonem secundum ius et consuetudinem regni Boemie; defectum etatis, quem ipsa patitur, t. p. auctoritate regia Boemie predicta et ex certa sciencia supplentes. Mandamus igitur vobis, beneficiariis Pragensibus ac notariis terre regni nostri Boemie predicti, quatenus talem unionem, quam dictis Alberto et Margarethe, eius nepti, faciendam concessimus intabulare et ad tabulas terre, dum per ipsos requisiti fueritis, ponere debeatis, sicut hoc idem spect. Burkardo magistro nostre curie vobis dicendum ex parte nostre serenitatis iniungendum vive vocis oraculo commisimus, prout nostram volueritis graciam conservare. Presencium etc. sub imperiali sigillo. Dat. Nuremberg anno LX, ind. XIII, XVII kal. m. sept., regnorum ut Per d. cancellarium Conradus de Gysinheim. supra. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 307 n. 206. — Reg. imp. VIII 3268. — HU — [MJ. 607) 1360 aug. 16. Ap. Villamnovam. Innocentius papa VI Nicolao, duce Oppaviae, petente omnibus vere poenitentibus, qui hospitale s. Nicolai prope Oppaviam et ecclesiam s. Wenceslai in castro Hradec in festis Pasche, Domini Ascensionis, Penthecostes, Eucharistiae, quattuor principalibus b. Mariae virg., omnium apostolorum et evangelistarum, ss. Laurentii, Wenceslai et Cristini martyrum, Nicolai, Michaelis archangeli et dedicationis hospitalis visitaverint, indulgentias concedit. Supplicat Sti V. a. octavo. Dat. apud Villamnouam Auinionensis dioc. XVII kal. sept. Ex arch. Vat. R. Suppl. 31 fol. 226 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II pag. 445 n. 1114. — [L]. 608) 1360 aug. 16. Ap. Villamnovam. Innocentius papa VI Johanne de Uvalno (Lobensteyn) petente omnibus vere poenitenti- bus, qui capellam b. Mariae Magdalenae in monasterio Fratrum minorum in Krnov (Jegerdorph), Olom. dioec., a progenitoribus, fratribus et ipso Johanne erectam, in Nativitatis Jesu Cristi, quatuor festivitatibus b. Mariae virg., omnium apostolorum et evangelistarum, b. Mariae Magdalenae et dedicationis dictae capellae festivitatibus visitaverint, unum annum — et quadraginta dies de iniunctis poenitentiis relaxat. Dat. apud Supplicat Sti V. Villamnouam Auinionensis dioc. XVII kal sept. a. octavo. Ex arch. Vat. R. Suppl. 31 fol. 252v ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II 448 n. 1120. — [L]. 609) 1360 aug. 17. Johannes Jacobi promittit solvere camerae apostolicae viginti flor. ponderis dictae camerae infra festum Assumptionis b. Mariae pro annuali altaris s. Lucae in ecclesia Pragensi. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 36v extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 449 n. 1121. — Kirsch, Annaten I p. 299 n. 186. — [L].
Strana 376
376 Regesta Bohemiae et Moraviae. 610) 1360 aug. 24. De censu commendatori et conventui monasterii Egrensis ord. Teutonicorum solvendo. Wir Cunrat, Frederich und Herman von Wydenberg gebrude, der edeln herren .. der borgrafen von Norenberg plegere zeu Hohenberg, bekennen offenlich ——, das wir zewu- schen den geystl. luten dem cumthur zcu Eger des Dutschen ordens und von siner herren wegen uf eyme teyle und den von dem Artzperge an dem anderen teile umme die gute, die da heyzcen uf dem Virteil, geteidinget haben und geredit also: daz die lute, die itzeunt die vorgenanten gute inne habent odir besitzcen und ere erben und alle die, die hernoch dieselbin gute rechte und erbyclich bisitzce mogen mogen odir inne haben, jerlich geben schullen zu rechteme zcinse druundzewenczig schillinge und fire haller auf s. Merthynes tag unvor- zcogelich vor alles daz, daz die vorgeschreben geystliche lute haben gehabt uf den ebe- nanten guten odir noch haben scholden von rechte obir der erden odir unter der erden, zu zcehenden an korne, an getreide odir an ysenwerke. Dyser rede sint gezcugen dye ersamen lute Tûthe der Lange, Nykil von dem Kadan, Jacoph Fritag und Johel syen bruder und andirre guter lûte mer. Dirre brief ist gegeben under dem insigel h. Cunrades, unseres eyldern bruders, zeu orkunde von unser aller wegen da man czalte nach Cristi geburte dryzcen hundert iar in dem sechezcigesten iar an s. Bartholomeus tage des heyl. apost. Orig. cum sig. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi Nr. 3609. — [M. 611) 1360 aug. 25. Leo Dresnicer, plebanus parochialis ecclesiae in Teplá, componit solutionem 23 flor. pon- deris camerae apostolicae eiusdem camerae in Romana curia persolvendos a festo Omnium sanctorum proxime venturo ad annum. Ex arch. Val. Coll. Alam. 292 fol. 37 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 454 n. 1133. — Kirsch. Annaten I p. 300 n. 190. — [L]. 612) 1360 aug. 28. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex unionem inter Fridericum de Schomburg et Hanussium de Waldenberg factam confirmat. bekennen und tun kunt etc. Wann die edelen Fridrich von Schomburg und von Hazzenstein und Hannus von Waldenberg, unser liben getrewen, fur unser gegenwertikeit quamen und uns furlegten, wie sie sich mit aintrechtigem wolbedachten mute und gutem rat verainet hetten, daz sie sich mit allen iren nachgeschribnen guten samen wolden und die als bruderliche erbelehen ungeteilet miteinander besiczen und halden, und baten uns dymuticlich und mit fleisse, daz wir darzu unser gnad, gunst und willen geben wolden, darumb habe wir ier beider getrewe stete dinst angesehen, die sie uns getan haben und furbaz tun sullen und mugen und haben bestetigt und bestetigen in —— auch mit rat und wizzen unserr fursten, grafen und herren sulch samenung, als sie sich gesament und zu einander getreten haben. Auch haben wir in verlihen und verleihen in alle ir festen, her- schaft, gût und manschaft, die sie von dem reiche und ouch von unserm kunigreich zu Behem und von der chron dezselben kunigreichs bederseit zu lehen bis auf dise czeit gehabt haben und noch haben, und darczu alles daz, das noch furbaz von todes wegen an sie er- sterben oder sust von andern sachen in dheinen weis, wie daz were, recht und redlich an sie komen mag, es sei von dem reiche oder von dem kunigrich und der chron zu Beheim zu —.
376 Regesta Bohemiae et Moraviae. 610) 1360 aug. 24. De censu commendatori et conventui monasterii Egrensis ord. Teutonicorum solvendo. Wir Cunrat, Frederich und Herman von Wydenberg gebrude, der edeln herren .. der borgrafen von Norenberg plegere zeu Hohenberg, bekennen offenlich ——, das wir zewu- schen den geystl. luten dem cumthur zcu Eger des Dutschen ordens und von siner herren wegen uf eyme teyle und den von dem Artzperge an dem anderen teile umme die gute, die da heyzcen uf dem Virteil, geteidinget haben und geredit also: daz die lute, die itzeunt die vorgenanten gute inne habent odir besitzcen und ere erben und alle die, die hernoch dieselbin gute rechte und erbyclich bisitzce mogen mogen odir inne haben, jerlich geben schullen zu rechteme zcinse druundzewenczig schillinge und fire haller auf s. Merthynes tag unvor- zcogelich vor alles daz, daz die vorgeschreben geystliche lute haben gehabt uf den ebe- nanten guten odir noch haben scholden von rechte obir der erden odir unter der erden, zu zcehenden an korne, an getreide odir an ysenwerke. Dyser rede sint gezcugen dye ersamen lute Tûthe der Lange, Nykil von dem Kadan, Jacoph Fritag und Johel syen bruder und andirre guter lûte mer. Dirre brief ist gegeben under dem insigel h. Cunrades, unseres eyldern bruders, zeu orkunde von unser aller wegen da man czalte nach Cristi geburte dryzcen hundert iar in dem sechezcigesten iar an s. Bartholomeus tage des heyl. apost. Orig. cum sig. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi Nr. 3609. — [M. 611) 1360 aug. 25. Leo Dresnicer, plebanus parochialis ecclesiae in Teplá, componit solutionem 23 flor. pon- deris camerae apostolicae eiusdem camerae in Romana curia persolvendos a festo Omnium sanctorum proxime venturo ad annum. Ex arch. Val. Coll. Alam. 292 fol. 37 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 454 n. 1133. — Kirsch. Annaten I p. 300 n. 190. — [L]. 612) 1360 aug. 28. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex unionem inter Fridericum de Schomburg et Hanussium de Waldenberg factam confirmat. bekennen und tun kunt etc. Wann die edelen Fridrich von Schomburg und von Hazzenstein und Hannus von Waldenberg, unser liben getrewen, fur unser gegenwertikeit quamen und uns furlegten, wie sie sich mit aintrechtigem wolbedachten mute und gutem rat verainet hetten, daz sie sich mit allen iren nachgeschribnen guten samen wolden und die als bruderliche erbelehen ungeteilet miteinander besiczen und halden, und baten uns dymuticlich und mit fleisse, daz wir darzu unser gnad, gunst und willen geben wolden, darumb habe wir ier beider getrewe stete dinst angesehen, die sie uns getan haben und furbaz tun sullen und mugen und haben bestetigt und bestetigen in —— auch mit rat und wizzen unserr fursten, grafen und herren sulch samenung, als sie sich gesament und zu einander getreten haben. Auch haben wir in verlihen und verleihen in alle ir festen, her- schaft, gût und manschaft, die sie von dem reiche und ouch von unserm kunigreich zu Behem und von der chron dezselben kunigreichs bederseit zu lehen bis auf dise czeit gehabt haben und noch haben, und darczu alles daz, das noch furbaz von todes wegen an sie er- sterben oder sust von andern sachen in dheinen weis, wie daz were, recht und redlich an sie komen mag, es sei von dem reiche oder von dem kunigrich und der chron zu Beheim zu —.
Strana 377
Annus 1360 aug. 24.—30. 377 lehen rurent, den obgenanten Fridrichen von Schomburg und Hannussen von Waldenberg und iren erben mannes geslechte zu rechtem bruderlichen erbelehen zu haben, halden, be- siczen, niezzen und gebrauchen ewiclich, fridlich und mit gemache mit sulchem rechten und freiheit, als sie daz alles vormals von unsern genaden gehabt haben oder die noch haben, von den sulch festen, gut, herschaft, manschaft und lehen an sie gevallen mugen, als vor begriffen ist, mit behaltnuzz unser und des reiches, des kunigreichs und der chron zu Behem und unserr nachkomen, keiser und kunig zu Rom und zu Behem, rechten, dins und gewonlicher undertenikeit. Mit urkund etc. Dat. in campis prope Scharendorf anno LX, in die s. Augustini, regnorum ut supra. Per d. .. episcopum Mindensem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Extr. Bresslau, Aus Archiven und Bibliotheken, Neues Archiv f. ält. deutsche Geschichtskunde, Neue Folge XI p. 95. — Reg. imp. VIII 7023. — HU — [MJ. 613) 1360 aug. 30. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex dotalitium Clarae uxoris Johannis Ursi, civis Budissinensis, confirmat. — N. f. etc., quod quia Johannes dictus Ursus, natus Schibani, civis Budissinensis, fid. noster dil., in nostre maiestatis presencia constitutus, nobis humiliter supplicavit, ut in villa Quaticz sex. mar. et super molendino in villa Bressin unam mar. reddituum annu- orum gr. Prag. polonici pagamenti, quos quidem septem mar. redditus Clare uxori sue in donacionem propter nupcias, que vulgariter leibgedinge dicitur, se asserit assignasse, eidem Clare dignaremur graciosius confirmare, eius precibus utpote racionabilibus favorabiliter annuentes, prefate Clare dictum dotalicium auctoritate regia Boemie confirmamus, per eam, sicut iura talium dotaliciorum continent, pacifice possidendas, salvo in hiis iure nostro et quorumlibet aliorum, mandantes advocato nostro provinciali Budissinensi —— presentibus seriose, quatenus prefatam Claram in eodem dotalicio ad sua iura manutenere debeant efficaciter et tueri nostre gracie sub obtentu. Dat. in castris apud Schorendorf, anno LX, ind. XIII, III kal. sept., regnorum ut supra. Per magistrum curie Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 310 n. 210. — Extr. Zobel, Verzeichnis Oberlausizischer Urkunden I p. 75 n. 371. — Reg. imp. VIII 3280 (omnes ad 1. diem m. sept.). — HU — [MJ. 614) 1360 aug. 30. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Johanni Urso possessionem bonorum a se tamquam rege Bohemiae dependentium confirmat. N. f. etc., quod quia Johannes dictus Ursus, natus Schibani, civis Budissinensis, fid. noster dil., in nostre maiestatis presencia constitutus, nobis humiliter supplicavit, ut bona sua infrascripta, que a nobis ut a rege Boemie obtinet, sibi confirmare ut eum de illis dignaremur graciosius investire. Ideoque suis precibus inclinati bona huiusmodi feudalia, videlicet in villa Belligern redditus 10 mar., it. in villa Quaticz redditus sex mar., it. in villa Czelchow redditus trium mar., it. in villa Teschcowicz redditus duarum mar. et super molendino in villa Bresin redditus unius mar. gr. den. Prag. polonici pagamenti, recepto ab eo fidelitatis iuramento, sibi et heredibus suis confirmavimus, confirmamus et eum suo et eorundem heredum suorum nomine de hiis nostro et aliorum quorumlibet iure salvo, — auctoritate presencium investimus, mandantes advocato nostro provinciali Budissinensi
Annus 1360 aug. 24.—30. 377 lehen rurent, den obgenanten Fridrichen von Schomburg und Hannussen von Waldenberg und iren erben mannes geslechte zu rechtem bruderlichen erbelehen zu haben, halden, be- siczen, niezzen und gebrauchen ewiclich, fridlich und mit gemache mit sulchem rechten und freiheit, als sie daz alles vormals von unsern genaden gehabt haben oder die noch haben, von den sulch festen, gut, herschaft, manschaft und lehen an sie gevallen mugen, als vor begriffen ist, mit behaltnuzz unser und des reiches, des kunigreichs und der chron zu Behem und unserr nachkomen, keiser und kunig zu Rom und zu Behem, rechten, dins und gewonlicher undertenikeit. Mit urkund etc. Dat. in campis prope Scharendorf anno LX, in die s. Augustini, regnorum ut supra. Per d. .. episcopum Mindensem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Extr. Bresslau, Aus Archiven und Bibliotheken, Neues Archiv f. ält. deutsche Geschichtskunde, Neue Folge XI p. 95. — Reg. imp. VIII 7023. — HU — [MJ. 613) 1360 aug. 30. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex dotalitium Clarae uxoris Johannis Ursi, civis Budissinensis, confirmat. — N. f. etc., quod quia Johannes dictus Ursus, natus Schibani, civis Budissinensis, fid. noster dil., in nostre maiestatis presencia constitutus, nobis humiliter supplicavit, ut in villa Quaticz sex. mar. et super molendino in villa Bressin unam mar. reddituum annu- orum gr. Prag. polonici pagamenti, quos quidem septem mar. redditus Clare uxori sue in donacionem propter nupcias, que vulgariter leibgedinge dicitur, se asserit assignasse, eidem Clare dignaremur graciosius confirmare, eius precibus utpote racionabilibus favorabiliter annuentes, prefate Clare dictum dotalicium auctoritate regia Boemie confirmamus, per eam, sicut iura talium dotaliciorum continent, pacifice possidendas, salvo in hiis iure nostro et quorumlibet aliorum, mandantes advocato nostro provinciali Budissinensi —— presentibus seriose, quatenus prefatam Claram in eodem dotalicio ad sua iura manutenere debeant efficaciter et tueri nostre gracie sub obtentu. Dat. in castris apud Schorendorf, anno LX, ind. XIII, III kal. sept., regnorum ut supra. Per magistrum curie Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 310 n. 210. — Extr. Zobel, Verzeichnis Oberlausizischer Urkunden I p. 75 n. 371. — Reg. imp. VIII 3280 (omnes ad 1. diem m. sept.). — HU — [MJ. 614) 1360 aug. 30. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Johanni Urso possessionem bonorum a se tamquam rege Bohemiae dependentium confirmat. N. f. etc., quod quia Johannes dictus Ursus, natus Schibani, civis Budissinensis, fid. noster dil., in nostre maiestatis presencia constitutus, nobis humiliter supplicavit, ut bona sua infrascripta, que a nobis ut a rege Boemie obtinet, sibi confirmare ut eum de illis dignaremur graciosius investire. Ideoque suis precibus inclinati bona huiusmodi feudalia, videlicet in villa Belligern redditus 10 mar., it. in villa Quaticz redditus sex mar., it. in villa Czelchow redditus trium mar., it. in villa Teschcowicz redditus duarum mar. et super molendino in villa Bresin redditus unius mar. gr. den. Prag. polonici pagamenti, recepto ab eo fidelitatis iuramento, sibi et heredibus suis confirmavimus, confirmamus et eum suo et eorundem heredum suorum nomine de hiis nostro et aliorum quorumlibet iure salvo, — auctoritate presencium investimus, mandantes advocato nostro provinciali Budissinensi
Strana 378
378 Regesta Bohemiae et Moraviae. presentibus seriose, quatenus prefatum Johannem et eius heredes in bonis huiusmodi — — Dat. ad sua iura manutenere debeant efficaciter et tueri nostre gracie sub obtentu. Per magistrum in castris apud Schorendorf, anno LX, omnia ut supra in proximo.1) curie Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 311 n. 211. — Extr. Zobel, Verzeichniss d. Oberlausizischen Urkunden I p. 75 n. 370 (ad 1. diem m. sept.) — Reg. imp. VIII 3281 (ad 1. diem m. sept.) — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae Clarae uxori Johannis Ursi, civis Budissinensis, III kal. sept. datae, cf. supra. 615) 1360 aug. 31. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Waltero de Valtéřov concedit, ut in villa Valtéřov tabernam constituere possit. N. f. etc., quod fid. nostro dil. Walthero de Waltherzow graciam volentes fidelium eius obsequiorum intuitu facere specialem, ad precum suarum devotam instanciam ei con- cessimus et presentibus auctoritate regia Boemie concedimus et favemus, ut in villa sua Waltherzow thabernam possit constituere seu thabernas, in quibus cervisia braxetur et una cum poculis alterius cuiuslibet generis tam peregrinis quam incolis propinetur, dummodo dicta villa Waltherzow ad plenum unius boemicalis miliaris distet spacium a singulis opidis regalibus, quibus foro septimanali perfrui est concessum. Presencium ut supra. Dat. in castris ut supra anno LX, regn. per omnia ut supra proximol). Per d. Oyerum de Landstein Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 313 n. 213. — Reg. imp. VIII 3275. — HU — [M. 1) In registris praecedunt litterae Lutoldo Hájkoni de Chrást II al. sept. datae. 616) 1360 aug. 31. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Lutoldo Hájkoni de Chrást villam Chrást et alias villas sub Nigra silva sitas iure feodali confert. N. f. t. p. u., quod quia fid. noster dil. Lutoldus dictus Hayko de Chrast, ad nostre maiestatis accedens presenciam, nobis humiliter supplicavit, ut quia quondam Bohunco dictus Hayko, pater suus, qui de subscriptis villis et bonis vasallus noster extitit, diem nuper clausit extremum, easdem villas et bona ad ipsum Lutoldum tamquam legittimum et propinquiorem heredem spectancia sibi concedere ipsumque de illis suo et heredum suorum dignaremur nomine investire, nos ipsius precibus favorabiliter inclinati, recepto prius more solito ab eodem Lutoldo omagii et fidelitatis debite iuramento, villam Chrast, villam Dobrawoda sub Nigra silva, villam Lazani sub eadem silva, it. villas Scziliczie, Slawicz et Kozogied, omnes sub eadem Nigra silva sitas, prout ab antedicto quondam Bohunkone defuncto ad predictum Lutoldum et suos heredes sunt iure successionis paterne legittime devolute, cum universis iuribus et pertinenciis suis contulimus ac iure huiusmodi feodali concedimus et largimur eumque et dictos suos heredes de hiis omnibus et eorum quibuslibet investivimus et auctoritate regia Boemie investimus. Presencium sub imperialis etc. Dat. in castris aput Schorendorf anno LX, ind. XIII, II kal. sept., regn. nostr. a. XV, imperii Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. vero sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 312 n. 212. — Extr. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 86 n. 7. — Šedláček, Zbytky register p. 18 n. 8. — Reg. imp. VIII 3274. — HU — [MJ.
378 Regesta Bohemiae et Moraviae. presentibus seriose, quatenus prefatum Johannem et eius heredes in bonis huiusmodi — — Dat. ad sua iura manutenere debeant efficaciter et tueri nostre gracie sub obtentu. Per magistrum in castris apud Schorendorf, anno LX, omnia ut supra in proximo.1) curie Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 311 n. 211. — Extr. Zobel, Verzeichniss d. Oberlausizischen Urkunden I p. 75 n. 370 (ad 1. diem m. sept.) — Reg. imp. VIII 3281 (ad 1. diem m. sept.) — HU — [MJ. 1) Praecedunt litterae Clarae uxori Johannis Ursi, civis Budissinensis, III kal. sept. datae, cf. supra. 615) 1360 aug. 31. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Waltero de Valtéřov concedit, ut in villa Valtéřov tabernam constituere possit. N. f. etc., quod fid. nostro dil. Walthero de Waltherzow graciam volentes fidelium eius obsequiorum intuitu facere specialem, ad precum suarum devotam instanciam ei con- cessimus et presentibus auctoritate regia Boemie concedimus et favemus, ut in villa sua Waltherzow thabernam possit constituere seu thabernas, in quibus cervisia braxetur et una cum poculis alterius cuiuslibet generis tam peregrinis quam incolis propinetur, dummodo dicta villa Waltherzow ad plenum unius boemicalis miliaris distet spacium a singulis opidis regalibus, quibus foro septimanali perfrui est concessum. Presencium ut supra. Dat. in castris ut supra anno LX, regn. per omnia ut supra proximol). Per d. Oyerum de Landstein Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 313 n. 213. — Reg. imp. VIII 3275. — HU — [M. 1) In registris praecedunt litterae Lutoldo Hájkoni de Chrást II al. sept. datae. 616) 1360 aug. 31. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Lutoldo Hájkoni de Chrást villam Chrást et alias villas sub Nigra silva sitas iure feodali confert. N. f. t. p. u., quod quia fid. noster dil. Lutoldus dictus Hayko de Chrast, ad nostre maiestatis accedens presenciam, nobis humiliter supplicavit, ut quia quondam Bohunco dictus Hayko, pater suus, qui de subscriptis villis et bonis vasallus noster extitit, diem nuper clausit extremum, easdem villas et bona ad ipsum Lutoldum tamquam legittimum et propinquiorem heredem spectancia sibi concedere ipsumque de illis suo et heredum suorum dignaremur nomine investire, nos ipsius precibus favorabiliter inclinati, recepto prius more solito ab eodem Lutoldo omagii et fidelitatis debite iuramento, villam Chrast, villam Dobrawoda sub Nigra silva, villam Lazani sub eadem silva, it. villas Scziliczie, Slawicz et Kozogied, omnes sub eadem Nigra silva sitas, prout ab antedicto quondam Bohunkone defuncto ad predictum Lutoldum et suos heredes sunt iure successionis paterne legittime devolute, cum universis iuribus et pertinenciis suis contulimus ac iure huiusmodi feodali concedimus et largimur eumque et dictos suos heredes de hiis omnibus et eorum quibuslibet investivimus et auctoritate regia Boemie investimus. Presencium sub imperialis etc. Dat. in castris aput Schorendorf anno LX, ind. XIII, II kal. sept., regn. nostr. a. XV, imperii Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. vero sexto. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 312 n. 212. — Extr. Čelakovský, O domácích a cizích registrech p. 86 n. 7. — Šedláček, Zbytky register p. 18 n. 8. — Reg. imp. VIII 3274. — HU — [MJ.
Strana 379
Annus 1360 aug. 30.—31. 379 617) 1360 aug. 31. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Laurentium, Vratislaviensis et Warmiensis ecclesiarum canonicum, capellanum et familiarem suum domesticum esse et privilegiis ceterorum capellanorum suorum gaudere declarat. hon. Laurencio, Wratislaviensis et Warmiensis ecclesiarum canonico, dev. suo dil., graciam suam et omne bonum. Litterarum sciencia, vita et morum decor, quibus pre ceteris dotatus dinosceris, merito nos inducunt, ut personam tuam congruis beneficiis prosequamur et condignis graciarum muneribus favorabiliter extollamus. Et licet antiquis retroactis temporibus, dum in minoribus constituti et marchio Moravie fuimus, nos et antea eciam cl. mem. Johannes olim Boemie rex, genitor noster carissimus, te in capellanum et fami- liarem nostrum domesticum commensalem receperimus, volentes tamen tibi ex novo graciam facere specialem, te —— capellanum et familiarem nostrum domesticum commensalem dudum fuisse et in presenti fore declaramus et ex innata nobis benignitatis clemencia de- cernimus graciose, decernentes, quod tu omnibus iuribus, libertatibus, emunitatibus, graciis, privilegiis et indultis plene gaudere et per omnia potiri debeas, quibus ceteri capellani et familiares nostri domestici commensales fruuntur et gaudent. Et quia familiares nostri domestici commensales") privilegio apost. sedis beneficiorum suorum fructus, que in ecclesiis quibuscunque, eciam si kathedrales existerent, habere noscuntur, cottidianis distribucionibus dumtaxat exceptis, cum ea integritate debebunt percipere, si in ipsis ecclesiis personaliter residerent, hoc presentis declaracionis edicto expresse sanccimus, quod tu eodem apostolico indulto in omnibus tuis beneficiis et in fructibus beneficiorum tuorum quorumcumque plene gaudere et integraliter frui debeas, contradiccione et impedimentis quibuslibet proculmotis. Mandamus igitur et sub pena indignacionis nostre honn. dictarum Wratislaviensis et Warmiensis ecclesiarum decanis et canonicis precipimus et iniungimus seriose, ut tibi quantumcumque eciam absenti fructus beneficiorum tuorum exceptis cottidianis distribu- cionibus in eisdem ecclesiis ita integre et complete administrare et porrigere debeant, ac si in ipsis ecclesiis personaliter resideres——. Presencium etc. Dat. in campis ante Schorn- dorff anno LX, ind. XIII, II kal. m. sept., regnorum etc. Per d. cancellarium Ru- dolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 314 n. 215. — Reg. imp. VIII 3277. — HU — [MJ. a) in reg. sequitur: et. 618) 1360 aug. 31. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Johanni de Osečany ius devolutionis bonorum Blahae filiae Svatomiri de Včelnice confert. N. f. etc., quod fid. nostro dil. Johanni de Osseczan graciam volentes fidelium eius obsequiorum intuitu facere specialem, concedimus eidem t. p. auctoritate regia Boemie et favemus, ut si Blaham filiam quondam Swatomyri de Wezelnicz, que adhuc in pupillari etate constituta fore proponitur, antequam legitimam etatem attigerit, viam ingredi carnis contigerit universe, extunc dictus Johannes de Osseczan et eius heredes ipsi Blahe in rebus et bonis suis patrimonialibus eidem Blahe absque quovis impedimento succedant eademque ad ipsos legit, me devolvantur, non obstante, quod iuxta morem regni nostri Boemie dicta Blaha in etate pupillari, sicut premittitur, decedente omnia per ipsam relicta ad nos devolvi
Annus 1360 aug. 30.—31. 379 617) 1360 aug. 31. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Laurentium, Vratislaviensis et Warmiensis ecclesiarum canonicum, capellanum et familiarem suum domesticum esse et privilegiis ceterorum capellanorum suorum gaudere declarat. hon. Laurencio, Wratislaviensis et Warmiensis ecclesiarum canonico, dev. suo dil., graciam suam et omne bonum. Litterarum sciencia, vita et morum decor, quibus pre ceteris dotatus dinosceris, merito nos inducunt, ut personam tuam congruis beneficiis prosequamur et condignis graciarum muneribus favorabiliter extollamus. Et licet antiquis retroactis temporibus, dum in minoribus constituti et marchio Moravie fuimus, nos et antea eciam cl. mem. Johannes olim Boemie rex, genitor noster carissimus, te in capellanum et fami- liarem nostrum domesticum commensalem receperimus, volentes tamen tibi ex novo graciam facere specialem, te —— capellanum et familiarem nostrum domesticum commensalem dudum fuisse et in presenti fore declaramus et ex innata nobis benignitatis clemencia de- cernimus graciose, decernentes, quod tu omnibus iuribus, libertatibus, emunitatibus, graciis, privilegiis et indultis plene gaudere et per omnia potiri debeas, quibus ceteri capellani et familiares nostri domestici commensales fruuntur et gaudent. Et quia familiares nostri domestici commensales") privilegio apost. sedis beneficiorum suorum fructus, que in ecclesiis quibuscunque, eciam si kathedrales existerent, habere noscuntur, cottidianis distribucionibus dumtaxat exceptis, cum ea integritate debebunt percipere, si in ipsis ecclesiis personaliter residerent, hoc presentis declaracionis edicto expresse sanccimus, quod tu eodem apostolico indulto in omnibus tuis beneficiis et in fructibus beneficiorum tuorum quorumcumque plene gaudere et integraliter frui debeas, contradiccione et impedimentis quibuslibet proculmotis. Mandamus igitur et sub pena indignacionis nostre honn. dictarum Wratislaviensis et Warmiensis ecclesiarum decanis et canonicis precipimus et iniungimus seriose, ut tibi quantumcumque eciam absenti fructus beneficiorum tuorum exceptis cottidianis distribu- cionibus in eisdem ecclesiis ita integre et complete administrare et porrigere debeant, ac si in ipsis ecclesiis personaliter resideres——. Presencium etc. Dat. in campis ante Schorn- dorff anno LX, ind. XIII, II kal. m. sept., regnorum etc. Per d. cancellarium Ru- dolphus de Fridberg. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 314 n. 215. — Reg. imp. VIII 3277. — HU — [MJ. a) in reg. sequitur: et. 618) 1360 aug. 31. Ap. Schorndorf. Karolus imperator et rex Johanni de Osečany ius devolutionis bonorum Blahae filiae Svatomiri de Včelnice confert. N. f. etc., quod fid. nostro dil. Johanni de Osseczan graciam volentes fidelium eius obsequiorum intuitu facere specialem, concedimus eidem t. p. auctoritate regia Boemie et favemus, ut si Blaham filiam quondam Swatomyri de Wezelnicz, que adhuc in pupillari etate constituta fore proponitur, antequam legitimam etatem attigerit, viam ingredi carnis contigerit universe, extunc dictus Johannes de Osseczan et eius heredes ipsi Blahe in rebus et bonis suis patrimonialibus eidem Blahe absque quovis impedimento succedant eademque ad ipsos legit, me devolvantur, non obstante, quod iuxta morem regni nostri Boemie dicta Blaha in etate pupillari, sicut premittitur, decedente omnia per ipsam relicta ad nos devolvi
Strana 380
380 Regesta Bohemiae et Moraviae. deberent et tamquam ad regem Boemie pertinere. Presencium etc. Dat. in castris anno LX, regnorum ut supra.1) Per d. Hogerium de Landstein Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 314 n. 214. — Reg. imp. VIII 3276. — HU — [MJ. 1) in registris praecedunt litterae Lutoldo Hájkoni de Chrást et Waltero de Valléřov II kal. sept. datac. 619) 1360 sept. 1. Svantoslavius Petri de Slawkow, cler. Cracoviensis dioec., pro annuali parochialis ecclesiae in Zbraslavice composuit 30 flor. camerae apostolicae infra festum Nativitatis b. Mariae a. 1361 solvendos. Ex Arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 38v extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 455 n. 1134. — Kirsch, Annaten I p. 303 n. 1134. — [L]. 620) 1360 sept. 5. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex, Johannes, marchio Moraviae, et Rudolphus, dux Austriae, foedus mutuum ineunt ad auxilia sibi invicem ferenda. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, Johannes, eadem gracia marchio Moravie, et Rudolffus, dei gr. Austrie, Styrie et Karinthie dux, pro nobis et ill. Friderico, Alberto et Leupoldo fratribus nostris, quorum tamquam senior eorum plenam et liberam potestatem habemus, ea condicione, quod nos predicti imperator ut Boemie rex et marchio in subscriptis pro una persona tantummodo com- putemur, n. f. t. p. u., quod ob amoris, amicicie et fidei puritatem, quibus adinvicem iusta racione ad instar progenitorum nostrorum respectum habere tenemur, pro speciali consola- cione et statu pacifico subiectorum nobis fidelium, et ut desiderate pacis amenitas inter nos iugiter perseveret, animo deliberato, principum, baronum et aliorum fidelium nostrorum sano accedente consilio communem pariter colliganciam et unionem fecimus, nosque pro nobis et heredibus nostris perpetuo bona fide et absque omni dolo sub eo iuramento, quod super hoc corporaliter ad ewangelia sancta prestitimus, firme colligancie fecimus unionem, cuius virtute et vigore mutuo promittimus bona constanti fide, quod nos infra metas, granicias sive gades regni nostri Boemie, marchionatus Moravie, terrarum et principatuum Polonie, dominii in Sulzbach et quidquid“) regnum Boemie in Almania obtinet, que cum eodem regno confinant, nec non principatuum et dominiorum Austrie, Styrie, Karinthie, marchie Slavoniceb) et Portus Naonis et pertinenciarum omnium spectancium ad eadem, in quorum possessione nunc existimus seu auctore domino fuerimus in futurum, nobis invicem fideliter et amicabiliter suffragari et auxiliari debemus et volumus ad defensandum prefatos principatus, ducatus, dominia et terras nostras cum omnibus eorum pertinenciis, sicut superius expressantur, adversus omnem hominem, nemine penitus exceptato, qui ad nostra seu dictorum principatuum, ducatuum, dominiorum et terrarum nostrarum et perti- nenciarum similiter dampna seu dispendia niterentur. Et dum unius aut plurium ex nobis regnum, principatus, terre seu dominia in Boemia, Moravia, Polonia, Sulczbach et aliis, que regnum Boemie in Alamania°) obtinet, que cum eodem regno confinant, Austria, Styria, Karinthia, Carniola, marchia Slavonica et Portus Naonisd) et eorum pertinenciis hostiliter invadi continget,e) tunc alii statim, sicut amoniti seu requisiti fuerimus, absque dilacione seu prorogacione quibuslibet illi vel illis corpore, rebus, consilio, auxilio, favore et dileccione fraterna cum omni nostra potencia subvenire volumus et debemus sub nostris propriis
380 Regesta Bohemiae et Moraviae. deberent et tamquam ad regem Boemie pertinere. Presencium etc. Dat. in castris anno LX, regnorum ut supra.1) Per d. Hogerium de Landstein Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 40v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 314 n. 214. — Reg. imp. VIII 3276. — HU — [MJ. 1) in registris praecedunt litterae Lutoldo Hájkoni de Chrást et Waltero de Valléřov II kal. sept. datac. 619) 1360 sept. 1. Svantoslavius Petri de Slawkow, cler. Cracoviensis dioec., pro annuali parochialis ecclesiae in Zbraslavice composuit 30 flor. camerae apostolicae infra festum Nativitatis b. Mariae a. 1361 solvendos. Ex Arch. Vat. Coll. Alam. 292 fol. 38v extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 455 n. 1134. — Kirsch, Annaten I p. 303 n. 1134. — [L]. 620) 1360 sept. 5. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex, Johannes, marchio Moraviae, et Rudolphus, dux Austriae, foedus mutuum ineunt ad auxilia sibi invicem ferenda. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, Johannes, eadem gracia marchio Moravie, et Rudolffus, dei gr. Austrie, Styrie et Karinthie dux, pro nobis et ill. Friderico, Alberto et Leupoldo fratribus nostris, quorum tamquam senior eorum plenam et liberam potestatem habemus, ea condicione, quod nos predicti imperator ut Boemie rex et marchio in subscriptis pro una persona tantummodo com- putemur, n. f. t. p. u., quod ob amoris, amicicie et fidei puritatem, quibus adinvicem iusta racione ad instar progenitorum nostrorum respectum habere tenemur, pro speciali consola- cione et statu pacifico subiectorum nobis fidelium, et ut desiderate pacis amenitas inter nos iugiter perseveret, animo deliberato, principum, baronum et aliorum fidelium nostrorum sano accedente consilio communem pariter colliganciam et unionem fecimus, nosque pro nobis et heredibus nostris perpetuo bona fide et absque omni dolo sub eo iuramento, quod super hoc corporaliter ad ewangelia sancta prestitimus, firme colligancie fecimus unionem, cuius virtute et vigore mutuo promittimus bona constanti fide, quod nos infra metas, granicias sive gades regni nostri Boemie, marchionatus Moravie, terrarum et principatuum Polonie, dominii in Sulzbach et quidquid“) regnum Boemie in Almania obtinet, que cum eodem regno confinant, nec non principatuum et dominiorum Austrie, Styrie, Karinthie, marchie Slavoniceb) et Portus Naonis et pertinenciarum omnium spectancium ad eadem, in quorum possessione nunc existimus seu auctore domino fuerimus in futurum, nobis invicem fideliter et amicabiliter suffragari et auxiliari debemus et volumus ad defensandum prefatos principatus, ducatus, dominia et terras nostras cum omnibus eorum pertinenciis, sicut superius expressantur, adversus omnem hominem, nemine penitus exceptato, qui ad nostra seu dictorum principatuum, ducatuum, dominiorum et terrarum nostrarum et perti- nenciarum similiter dampna seu dispendia niterentur. Et dum unius aut plurium ex nobis regnum, principatus, terre seu dominia in Boemia, Moravia, Polonia, Sulczbach et aliis, que regnum Boemie in Alamania°) obtinet, que cum eodem regno confinant, Austria, Styria, Karinthia, Carniola, marchia Slavonica et Portus Naonisd) et eorum pertinenciis hostiliter invadi continget,e) tunc alii statim, sicut amoniti seu requisiti fuerimus, absque dilacione seu prorogacione quibuslibet illi vel illis corpore, rebus, consilio, auxilio, favore et dileccione fraterna cum omni nostra potencia subvenire volumus et debemus sub nostris propriis
Strana 381
Annus 1360 aug. 31.—sept. 5. 381 dampnis et periculis, quamdiu vixerimus, adversus unumquemque hominem et personam, cuiuscumque dignitatis, honoris et status existat, eciam si regia fulgeat dignitate, nullo excepto, sicut superius est expressum. Ad talem nichilominus subvencionem nos predicti imperator tamquam Boemie rex et marchio Moravie ill. Rudolffol), Austrie, Styrie et Ka- rinthie duci, et suis fratribus non tenebimur in terris eorum, quas in Alsacia et Swevia tenere noscuntur, neque ipsi vice versa nobis ad hec auxilia in terris Luczemburgensis, Limburgensis et ) Brabancie ducatuum et eorum pertinenciis obligari debebunt quovis modo. Ea condi- cione, quod civitates, castra et moniciones, que in terris eius vel eorum, qui suffragia postu- laverint, expugnate et obtente fuerint, absque omni impedimento sint illius vel illorum, in quorum terris et dominiis, ut premittitur, fuerint acquisite, res vero mobiles et captivi sint et esse debeant eius vel eorum, qui talia obtinuerit seu obtinuerint suis sollicitudine et labore. Et in cuius adiutorio nos fuerimus, ille nobis expensas erogare tenebitur, puta panem, vinum et cervisiam iuxta terrarum consuetudinem toto tempore, quo nos in eius contigerit adiutorio permanere. Volumus eciam sub fide et iuramento prefatis, quod omnes alie colligaciones, quas pridem invicem fecimus, presenti colligacioni nullum debeant preiu- dicium generare. Quam quidem ligam presentem, iuramenta et promissiones facta et factas desuper promittimus et volumus firma et inconvulsa servare bona fide absque omni dolo et non contra facere vel venire quovis modo. Et nos predicti imperator Karolus tamquam Boemie rex et Johannes, marchio Moravie, qui in presenti liga una persona reputari debemus, excipimus in liga presenti serenissimos principes d. Ludowicum"), Ungarie regem, et d. Kaz- mirum, regem Polonie, quibus auxiliari pro defensione terrarum suarum volumus et debemus. Et nos, qui supra, dux Rûdolffusi) pro nobis et nostris fratribus consimiliter excipimus in liga presenti prefatum regem Ungarie et ill. principes d. Ludowicum") seniorem, marchionem Brandenburgensem, dominam Margaretam uxorem suam et marchionem Meinhardum, eorum filium, quibus eciam auxiliari pro defensione terrarum suarum volumus et debemus. Pre- sencium sub nostris sigillis testimonio litterarum. Dat. in campis prope Ezzlingam*) a. d. 1360, ind. XIII, non. sept., regnorum nostrorum, qui supra imperatoris a. quinto decimo, imperii vero sexto.1) Orig. (A) cum 3 sigg., in filis ser., quorum 3) Rudolphi ducis de cera rubra comm. impressa solum servatum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera colligacionis, qua se colligant d. imperator, d. marchio Moravie et dux Austrie latine scripta. — Orig. (B) latinum, et (C) theutonicum, datum an dem nechsten samstag vor unser Vrowen tage, als sie geporn wart, utraque cum 3 sigg. in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae sign. Stavovské listiny n. 42 et 43. — Orig. (D, E) in aulico tabulario Vindobonensi. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 310. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 134 sqq. n. 185 et 186. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 472 n. 472. — Extr. Lich- nowsky, Geschichte d. Hauses Habsburg IV p. 598 n. 216. — Reg. imp. VIII 2384. — HU — [MJ. a) A: quitquid, B: quidquid — b) A: Slavonice B: Sclavonice — c) A: Almania, B: Alamania — d) A: Portu Naonis, B: Portus Naonis — e) A: Rûdolffo, B: Rûdolfo —f) B: contingeret — g) A: en, B: et — h) A: Ludowicum, B: Ludwicum — i) A: Růdolffus, B: Růdolfus — k) A: Ezzlingam, B: Esslingam — 1) in plica A: sericum, sub plica A: Transeat. 621) 1360 sept. 5. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Rudolphi, ducis Austriae, sibi competentibus renuntiant. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f.t. p. u., quod nos cum ill. Rudolffo, duce Austrie, Styrie et Karinthie, nostro qui supra imperatoris principe et genero, et nostro predicti“) marchionis avunculo dilecto, super omnibus displicenciis et dissensionum materiis, que inter nos sunt usque in presentem diem alterutrum ventilate, ita sumus invicem reconciliati amicabiliter et uniti, quod nos imperator predictus eiusdem generi nostri, ducis Rudolfi,
Annus 1360 aug. 31.—sept. 5. 381 dampnis et periculis, quamdiu vixerimus, adversus unumquemque hominem et personam, cuiuscumque dignitatis, honoris et status existat, eciam si regia fulgeat dignitate, nullo excepto, sicut superius est expressum. Ad talem nichilominus subvencionem nos predicti imperator tamquam Boemie rex et marchio Moravie ill. Rudolffol), Austrie, Styrie et Ka- rinthie duci, et suis fratribus non tenebimur in terris eorum, quas in Alsacia et Swevia tenere noscuntur, neque ipsi vice versa nobis ad hec auxilia in terris Luczemburgensis, Limburgensis et ) Brabancie ducatuum et eorum pertinenciis obligari debebunt quovis modo. Ea condi- cione, quod civitates, castra et moniciones, que in terris eius vel eorum, qui suffragia postu- laverint, expugnate et obtente fuerint, absque omni impedimento sint illius vel illorum, in quorum terris et dominiis, ut premittitur, fuerint acquisite, res vero mobiles et captivi sint et esse debeant eius vel eorum, qui talia obtinuerit seu obtinuerint suis sollicitudine et labore. Et in cuius adiutorio nos fuerimus, ille nobis expensas erogare tenebitur, puta panem, vinum et cervisiam iuxta terrarum consuetudinem toto tempore, quo nos in eius contigerit adiutorio permanere. Volumus eciam sub fide et iuramento prefatis, quod omnes alie colligaciones, quas pridem invicem fecimus, presenti colligacioni nullum debeant preiu- dicium generare. Quam quidem ligam presentem, iuramenta et promissiones facta et factas desuper promittimus et volumus firma et inconvulsa servare bona fide absque omni dolo et non contra facere vel venire quovis modo. Et nos predicti imperator Karolus tamquam Boemie rex et Johannes, marchio Moravie, qui in presenti liga una persona reputari debemus, excipimus in liga presenti serenissimos principes d. Ludowicum"), Ungarie regem, et d. Kaz- mirum, regem Polonie, quibus auxiliari pro defensione terrarum suarum volumus et debemus. Et nos, qui supra, dux Rûdolffusi) pro nobis et nostris fratribus consimiliter excipimus in liga presenti prefatum regem Ungarie et ill. principes d. Ludowicum") seniorem, marchionem Brandenburgensem, dominam Margaretam uxorem suam et marchionem Meinhardum, eorum filium, quibus eciam auxiliari pro defensione terrarum suarum volumus et debemus. Pre- sencium sub nostris sigillis testimonio litterarum. Dat. in campis prope Ezzlingam*) a. d. 1360, ind. XIII, non. sept., regnorum nostrorum, qui supra imperatoris a. quinto decimo, imperii vero sexto.1) Orig. (A) cum 3 sigg., in filis ser., quorum 3) Rudolphi ducis de cera rubra comm. impressa solum servatum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera colligacionis, qua se colligant d. imperator, d. marchio Moravie et dux Austrie latine scripta. — Orig. (B) latinum, et (C) theutonicum, datum an dem nechsten samstag vor unser Vrowen tage, als sie geporn wart, utraque cum 3 sigg. in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae sign. Stavovské listiny n. 42 et 43. — Orig. (D, E) in aulico tabulario Vindobonensi. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 310. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 134 sqq. n. 185 et 186. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 472 n. 472. — Extr. Lich- nowsky, Geschichte d. Hauses Habsburg IV p. 598 n. 216. — Reg. imp. VIII 2384. — HU — [MJ. a) A: quitquid, B: quidquid — b) A: Slavonice B: Sclavonice — c) A: Almania, B: Alamania — d) A: Portu Naonis, B: Portus Naonis — e) A: Rûdolffo, B: Rûdolfo —f) B: contingeret — g) A: en, B: et — h) A: Ludowicum, B: Ludwicum — i) A: Růdolffus, B: Růdolfus — k) A: Ezzlingam, B: Esslingam — 1) in plica A: sericum, sub plica A: Transeat. 621) 1360 sept. 5. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Rudolphi, ducis Austriae, sibi competentibus renuntiant. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f.t. p. u., quod nos cum ill. Rudolffo, duce Austrie, Styrie et Karinthie, nostro qui supra imperatoris principe et genero, et nostro predicti“) marchionis avunculo dilecto, super omnibus displicenciis et dissensionum materiis, que inter nos sunt usque in presentem diem alterutrum ventilate, ita sumus invicem reconciliati amicabiliter et uniti, quod nos imperator predictus eiusdem generi nostri, ducis Rudolfi,
Strana 382
382 Regesta Bohemiae et Moraviae. esse volumus dominus graciosus, nos quoque iam dictus marchio Moravie bonus amicus perpetuo esse tenebimur dicti ducis. Quam ob rem —— renunciamus pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie et marchionibus Moravie, perpetuo omni iuri, impeticioni et accioni, quas super ducatibus, principatibus, terris et dominiis Austrie, Styrie, Karinthie, Carniole, marchie Slawonice et Portus Naonis aliisque ducis eiusdem terris, princi- patibus ac dominiis et eorum pertinenciis universis, ubicumque sitis, quovis modo habuimus, habemus vel habere possemus. Promittimus igitur bona fide et sine dolo sub iuramento, quod super eo corporaliter ad sancta prestitimus, eidem duci, fratribus et heredibus suis, quod nos pro predictis ducatibus, principatibus, dominiis et pertinenciis eorumdem nun- quam stabimusb) verbis vel factis, iure, impeticione vel alio quovis modo publice vel occulte, sed eos in premissis perpetuo permittemus pacifice et libere permanere. Promittimus insuper bona fide sine dolo in virtute predicti per nos prestiti iuramenti, quod nos dicto duci Austrie et fratribus suis predictis omnia privilegia, litteras et munimenta, que super predictis habemus titulo hereditario, obligario, pingneraticio, feodi, concessionis, donacionis seu aliis titulis quibuscumque, eciam si privilegia, littere et munimenta huiusmodi ad nostram et progenitorum nostrorum potestatem ab imperatoribus seu regibus Romanorum aut personis aliis quomodolibet devenissent, ad plenum restituere et integraliter assignare et nichil horum aput nos quomodolibet reservare. Sique aliqua privilegia et litteras aut instru- menta presenti nostre renunciacioni contraria aut contrarias umquam aliquo tempore in lucem prodire contingeret, volumus et nostre intencionis existit, quod nullius sint efficacie, virtutis, roboris aut momenti, sed inutiles conputentur, neque nobis, heredibus et successo- ribus nostris aliquid utilitatis adducant seu valeant prefato duci Austrie, fratribus suis et — — eorum heredibus et successoribus aliquod preiudicium°) generare. Promittimus eciam— quod omnia suprascripta nostra promissa firma semper et inviolata perpetuis volumus observare temporibus et contra ea nunquam facere quovis modo, renunciantes expresse pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie et marchionibus Moravie, ex certa sciencia omni canonici et civilis iuris auxilio et omnibus constitucionibus papalium imperia- liumque voluminum, terrarum consuetudinibus omnique beneficio et observancie, quibus nos contra hec tueri possemus, quibusve vel per que ipsi duci Austrie, fratribus, heredibus et successoribus suis in suprascriptis ducatibus, principatibus, terris atque dominiis ullum umquam posset impedimentum, dampnum vel periculum inminere. Venn. Arnesto Pragensi archiepiscopo, Johanne Olomuncensis, Johanne Leuttmuschlensis, Theodorico Mindensis, Alberto Swerinensis eccl. episcopis et ill. Bolkone Valkenbergensi et Johanne Oppauiensi ducibus, principibus nostri dicti imperatoris, spectt. Purchardo, purgrafio Maidburgensi. magistro curie nostre, nobb. Johanne de Wartenberg et Dirislao de Kraward), fidd. nostris — — testibus ad premissa. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. in campis prope Esslingam a. d. 1360, ind. XIII, non. sept., regn. nostr. qui supra imperatoris a. decimo quinto, imperii vero sexto. Orig. (A) cum sig. maiest. et sig. marchionis de cera rubra comm. impressa in fil. ser. in aulico tabulario Vindobonensi. — Ibidem etiam orig. teutonicum (B) itidem cum sigg. in filis ser. datum ze veld —— 1360 iar an dem nehesten samstag vor unserr Frawen tag, als sie geborn wart bey Ezzelingen— Sub plica: Correcta per Milicium de Chremsir. — Ed. ex B Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1259 n. 240.— B. Valentinelli, Diplomatarium Portusnaonense, FRA II 24 p. 62 n. 72. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 598 n. 212. — Reg. imp. VIII 3283. — HU — IMJ. a) A: praedicto — b) sic A; B: daz wir nach den egen. herczogtumen, furstentumen, landen und herschefften zu Ostirreich, zu Steyer, zu Kernten, zu Chrayn, uff der Wyndyschen marich, zu Portenaw und allen dem, daz dovor beschriben stet, und iren zugehorungen nymmer gesteen wollen — iudicium — d) sic A; B: Dyrslaw von Crawarn. c) A:
382 Regesta Bohemiae et Moraviae. esse volumus dominus graciosus, nos quoque iam dictus marchio Moravie bonus amicus perpetuo esse tenebimur dicti ducis. Quam ob rem —— renunciamus pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie et marchionibus Moravie, perpetuo omni iuri, impeticioni et accioni, quas super ducatibus, principatibus, terris et dominiis Austrie, Styrie, Karinthie, Carniole, marchie Slawonice et Portus Naonis aliisque ducis eiusdem terris, princi- patibus ac dominiis et eorum pertinenciis universis, ubicumque sitis, quovis modo habuimus, habemus vel habere possemus. Promittimus igitur bona fide et sine dolo sub iuramento, quod super eo corporaliter ad sancta prestitimus, eidem duci, fratribus et heredibus suis, quod nos pro predictis ducatibus, principatibus, dominiis et pertinenciis eorumdem nun- quam stabimusb) verbis vel factis, iure, impeticione vel alio quovis modo publice vel occulte, sed eos in premissis perpetuo permittemus pacifice et libere permanere. Promittimus insuper bona fide sine dolo in virtute predicti per nos prestiti iuramenti, quod nos dicto duci Austrie et fratribus suis predictis omnia privilegia, litteras et munimenta, que super predictis habemus titulo hereditario, obligario, pingneraticio, feodi, concessionis, donacionis seu aliis titulis quibuscumque, eciam si privilegia, littere et munimenta huiusmodi ad nostram et progenitorum nostrorum potestatem ab imperatoribus seu regibus Romanorum aut personis aliis quomodolibet devenissent, ad plenum restituere et integraliter assignare et nichil horum aput nos quomodolibet reservare. Sique aliqua privilegia et litteras aut instru- menta presenti nostre renunciacioni contraria aut contrarias umquam aliquo tempore in lucem prodire contingeret, volumus et nostre intencionis existit, quod nullius sint efficacie, virtutis, roboris aut momenti, sed inutiles conputentur, neque nobis, heredibus et successo- ribus nostris aliquid utilitatis adducant seu valeant prefato duci Austrie, fratribus suis et — — eorum heredibus et successoribus aliquod preiudicium°) generare. Promittimus eciam— quod omnia suprascripta nostra promissa firma semper et inviolata perpetuis volumus observare temporibus et contra ea nunquam facere quovis modo, renunciantes expresse pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie et marchionibus Moravie, ex certa sciencia omni canonici et civilis iuris auxilio et omnibus constitucionibus papalium imperia- liumque voluminum, terrarum consuetudinibus omnique beneficio et observancie, quibus nos contra hec tueri possemus, quibusve vel per que ipsi duci Austrie, fratribus, heredibus et successoribus suis in suprascriptis ducatibus, principatibus, terris atque dominiis ullum umquam posset impedimentum, dampnum vel periculum inminere. Venn. Arnesto Pragensi archiepiscopo, Johanne Olomuncensis, Johanne Leuttmuschlensis, Theodorico Mindensis, Alberto Swerinensis eccl. episcopis et ill. Bolkone Valkenbergensi et Johanne Oppauiensi ducibus, principibus nostri dicti imperatoris, spectt. Purchardo, purgrafio Maidburgensi. magistro curie nostre, nobb. Johanne de Wartenberg et Dirislao de Kraward), fidd. nostris — — testibus ad premissa. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. in campis prope Esslingam a. d. 1360, ind. XIII, non. sept., regn. nostr. qui supra imperatoris a. decimo quinto, imperii vero sexto. Orig. (A) cum sig. maiest. et sig. marchionis de cera rubra comm. impressa in fil. ser. in aulico tabulario Vindobonensi. — Ibidem etiam orig. teutonicum (B) itidem cum sigg. in filis ser. datum ze veld —— 1360 iar an dem nehesten samstag vor unserr Frawen tag, als sie geborn wart bey Ezzelingen— Sub plica: Correcta per Milicium de Chremsir. — Ed. ex B Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1259 n. 240.— B. Valentinelli, Diplomatarium Portusnaonense, FRA II 24 p. 62 n. 72. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 598 n. 212. — Reg. imp. VIII 3283. — HU — IMJ. a) A: praedicto — b) sic A; B: daz wir nach den egen. herczogtumen, furstentumen, landen und herschefften zu Ostirreich, zu Steyer, zu Kernten, zu Chrayn, uff der Wyndyschen marich, zu Portenaw und allen dem, daz dovor beschriben stet, und iren zugehorungen nymmer gesteen wollen — iudicium — d) sic A; B: Dyrslaw von Crawarn. c) A:
Strana 383
Annus 1360 sept. 5. 383 622) 1360 sept. 5. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Rudolphi, ducis Austriae, ipsis competentibus renuntiantes, eidem duci auxilium contra inimicos pollicentur. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. t. p. u., quod nos cum ill. Rudolfo, duce Austrie, (sequitur idem fere tenor, ut in litteris praecedentibus, tantum post verbis: permittimus pacifice et libere permanere haec addita sunt: eisque in defensione ipsorum contra omnem hominem, cuiuscumque dignitatis, honoris vel status existat, qui eos in premissis impedire vel molestare quereret ullo modo, eciam si talis regia dignitate precelleret, absque dolo nostris auxiliis fideliter assisteremus. Deinde litterae prosequuntur eodem modo ut litterae supradictae.). Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes, aule nostre imp. cancel- larius, Luthomusslensis et Johannes Olomucensis episcopi, Theodricus, Mindensis episcopus, Wissegradensis prepositus, regni nostri Boemie cancellarius, ill. Bolko Falkembergensis et Johannes Opavie duces ac spectt. Burghardus, burggravius Magdeburgensis, magister curie nostre, nec non nobb. Jesco de Wartemberg, burggravius Pragensis, Sbinco de Hazem- burg et Hascho de Swereticz, magistri camere nostre, Henricus de Nova Domo et Jesco de Rosemberg, principes et fideles nostri dilecti"). Ut autem premissa omnia stabilitate solida et perhenni memoria iugiter perseverent, presentes litteras scribi et sigillorum nostrorum fecimus appensione muniri. Dat. in castris apud Ezzlingam a. d. 1360, ind. XIII, non. sept., regn. nostr. a. XV, imperii vero sexto. Cancellarius. R. Johannes Saxo. Orig. (A) cum sig. maiest. et sig. marchionis de cera rubra comm. impressa in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sigg. in press. perg., datum zu felde —— 1360 iare an dem nehsten sunabend fur unser Frawen tag, als sie geboren wart. bey Ezzelingen Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 308. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 138 n. 187. — Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 475 n. 473. — Extr. Lichnowsky, Geschichte d. Hauses Habsburg IV p. 598 n. 213. Reg. imp. VIII 3283. [MI. 623) 1360 sept. 5. Esslingen. Karolus imperator et rex et Johannes marchio Moraviae omnes ducum Austriae subditos, qui in terris imperatoris et marchionis commorant aut per eas transeunt, tueri promittunt. — — und kunigs) zu Behem, und wir Wir Karl, von gotes genaden Romischer keyser“) — —, das wir durch be- Johans, von denselben genaden°) margraf ze Mèrhern,") bekennen — sunder freuntschaft und lieb, die wir pilliche) haben und immerl) haben sullen und wellen") n vestiklich") mit gantzen steten trewni) zûk) dem hochgeborn Rudolffen,1) herzcogen ze" „ Osterreich,") zem) Steyr°) und zem) Kernden, unserm des vorgenanten keysers?) aydem") und fursten und unserm des egenanten margrafen ôheim,") und zûk) seinen brûdern*) gelobt haben mit güten’) trewn’) und geloben ouch“) mit disem brief") wizzentlich,*) daz wir alle derselben herczogen von Österreich€), grafen, lantherren,2) phaffen, layen, ritter bb cc und knechte, choufleut, purger“) und alle ander leut, die zu in und irn'b) landen gehorent, dd schirmen und friden sullen und wellen") in allen unsern landen, wo sidd) durch die varent oder darinne€) wonent ), vor allen angriffen, irrungen und gemainlich"9) vor allem gewalt und unrecht also, daz si leibs und gûts h) in allen unsern landen und gepieten“) sicher sein idd sullen ane geverde€k) als furderlich, als ob si�d) uns selber angehorten. Were“) aber, daz ir dhainermm) in unsern landen und gepieten angegriffen, geirret oder geschedget wurde, so na sullen und wellen") wir dem oder den, der oder die den angrif,"n) die irrunge"°) oder den r schaden getan hetten, nachvolgenpp) als unsern veinden") und strazraubern und si darzu" t halten und nôtten’s) vestichlich") und ernstlich an leib und an gûte uncz auf die zeit," v „uu) irrung und schaden genczleich widertün, ) ablegen und pez- sidd daz si"d) diselben angriffe,
Annus 1360 sept. 5. 383 622) 1360 sept. 5. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex et Johannes, marchio Moraviae, iuribus in terris Rudolphi, ducis Austriae, ipsis competentibus renuntiantes, eidem duci auxilium contra inimicos pollicentur. Karolus quartus, div. fav. clem. Romanorum imperator semp. aug. et Boemie rex, et Johannes, dei gr. marchio Moravie, n. f. t. p. u., quod nos cum ill. Rudolfo, duce Austrie, (sequitur idem fere tenor, ut in litteris praecedentibus, tantum post verbis: permittimus pacifice et libere permanere haec addita sunt: eisque in defensione ipsorum contra omnem hominem, cuiuscumque dignitatis, honoris vel status existat, qui eos in premissis impedire vel molestare quereret ullo modo, eciam si talis regia dignitate precelleret, absque dolo nostris auxiliis fideliter assisteremus. Deinde litterae prosequuntur eodem modo ut litterae supradictae.). Testes huius rei sunt venn. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes, aule nostre imp. cancel- larius, Luthomusslensis et Johannes Olomucensis episcopi, Theodricus, Mindensis episcopus, Wissegradensis prepositus, regni nostri Boemie cancellarius, ill. Bolko Falkembergensis et Johannes Opavie duces ac spectt. Burghardus, burggravius Magdeburgensis, magister curie nostre, nec non nobb. Jesco de Wartemberg, burggravius Pragensis, Sbinco de Hazem- burg et Hascho de Swereticz, magistri camere nostre, Henricus de Nova Domo et Jesco de Rosemberg, principes et fideles nostri dilecti"). Ut autem premissa omnia stabilitate solida et perhenni memoria iugiter perseverent, presentes litteras scribi et sigillorum nostrorum fecimus appensione muniri. Dat. in castris apud Ezzlingam a. d. 1360, ind. XIII, non. sept., regn. nostr. a. XV, imperii vero sexto. Cancellarius. R. Johannes Saxo. Orig. (A) cum sig. maiest. et sig. marchionis de cera rubra comm. impressa in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi. — Ibidem orig. teutonicum (B), itidem cum sigg. in press. perg., datum zu felde —— 1360 iare an dem nehsten sunabend fur unser Frawen tag, als sie geboren wart. bey Ezzelingen Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 308. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 138 n. 187. — Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 475 n. 473. — Extr. Lichnowsky, Geschichte d. Hauses Habsburg IV p. 598 n. 213. Reg. imp. VIII 3283. [MI. 623) 1360 sept. 5. Esslingen. Karolus imperator et rex et Johannes marchio Moraviae omnes ducum Austriae subditos, qui in terris imperatoris et marchionis commorant aut per eas transeunt, tueri promittunt. — — und kunigs) zu Behem, und wir Wir Karl, von gotes genaden Romischer keyser“) — —, das wir durch be- Johans, von denselben genaden°) margraf ze Mèrhern,") bekennen — sunder freuntschaft und lieb, die wir pilliche) haben und immerl) haben sullen und wellen") n vestiklich") mit gantzen steten trewni) zûk) dem hochgeborn Rudolffen,1) herzcogen ze" „ Osterreich,") zem) Steyr°) und zem) Kernden, unserm des vorgenanten keysers?) aydem") und fursten und unserm des egenanten margrafen ôheim,") und zûk) seinen brûdern*) gelobt haben mit güten’) trewn’) und geloben ouch“) mit disem brief") wizzentlich,*) daz wir alle derselben herczogen von Österreich€), grafen, lantherren,2) phaffen, layen, ritter bb cc und knechte, choufleut, purger“) und alle ander leut, die zu in und irn'b) landen gehorent, dd schirmen und friden sullen und wellen") in allen unsern landen, wo sidd) durch die varent oder darinne€) wonent ), vor allen angriffen, irrungen und gemainlich"9) vor allem gewalt und unrecht also, daz si leibs und gûts h) in allen unsern landen und gepieten“) sicher sein idd sullen ane geverde€k) als furderlich, als ob si�d) uns selber angehorten. Were“) aber, daz ir dhainermm) in unsern landen und gepieten angegriffen, geirret oder geschedget wurde, so na sullen und wellen") wir dem oder den, der oder die den angrif,"n) die irrunge"°) oder den r schaden getan hetten, nachvolgenpp) als unsern veinden") und strazraubern und si darzu" t halten und nôtten’s) vestichlich") und ernstlich an leib und an gûte uncz auf die zeit," v „uu) irrung und schaden genczleich widertün, ) ablegen und pez- sidd daz si"d) diselben angriffe,
Strana 384
384 Regesta Bohemiae et Moraviae. x1 zern·r) dem oder den, die den schaden erliten habent.) Ouch“) sullen und wellen") wir aaa Armm) der 2) vorgenanten herczogen von Osterreich choufleut€€) nicht beswern mit dhainer bbb) ) sunder wir sullen und wellen") sidd) beleiben lazzen newen strazzen noch aufsatzunge, ce in allen unsern landen bey solicher wandlunge,"c) strazzen und güterddd) gewonheit, als si mit unsern vordern von alter herkomen sint; und dazselb ze geleich weise e) umb alle stukke,"l) die vor an disem brief") begriffen sind sullen ouch“) diselben herczogen von v sidd Osterreich"99) gen uns und allen den unsern halten und stêt haben, als siad) uns des ouch“) hhih) Mit urkunt dicz briefs'5) geben ze Ezzlingen auf dem veldekkky irn brief gegeben habent." am samztag vor unser Vrowen tage ze herbst“), als si geporn ward, nach Kristesmmm) geburt nan) hundert iar darnach in dem sechezigistem iar unser reiche in dem funfcze- dreuczehen" henden°°°) und des keysertums in dem sechsten iare.PPP) Correcta per Milicium de tum rrr) Johannes Saxo. R Chremsir. Orig. perg. (A et B) Vindobonae in archivo aulico sign. Rep. I Böhmen; orig. A cum sig. maiest. imperatoris Karoli in filis ser. flavis et rubris et sig. Johannis marchionis in filis viridis et caeruleis; orig. B eum sig. in presss. perg. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 312. — (Ex B) Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 14I n. 189. — (Ex B) Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 479 n. 475. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV. p. 599 n. 218. — Reg. imp. VIII 3285. — HU — [L]. a) B: gots gnaden Romischer keiser — b) B: kunig — c) B: gnaden — d) B: marggraff zu Merhern — e) B: billich — f) B: ymmer — g) B: wollen — h) B: vesteclich — i) B: trewen — k) B: zu — 1) B: Rudolf — m) B: zu — n) B: Osterich — o) B: Steyrn — p) B: des vorgenanten keysers et unserm des egenanten margrafen in B omissum — q) B: eydem —r) B: oheim — s) B: brudern —1) B: guten — u) B:auch — v) B: diesem briefe — x) B: mit rechter wizzen — y) B: ire — z) lantherren in B omissum — aa) B: kaufleute, burger— bb) B: czu yn und yren — cc) B: gehoren — dd) B: sie — ce) B: dorynne — f) B: wonen — gg) B: gemeinlich — hh) B: gutes — ii) B: gebieten — kk) B: on geverd —Il) B: wer — mm) B: dheiner — un) B: angriff — oo) B: irrung — pp) B: nachfolgen — qq) B: feinden — rr) B: darzu — ss) B: noten — lt) B: an leibe und an gute uncz uff die czeit — uu) B: dieselben angrift — vv) B: genczlich widertun — xx) B: bezzern — yy) B: haben. — zz) B: unsers eidem, dez herczogen und seiner bruder — aaa) B: koufleute — bbb) B: ufsatzunge — ccc) B: by sulcher wandlung— ddd) B. guter — eee) B: dasselbe zu gleicherweis — fff ) B: stuck — ggg) B: der vorgenante herezog unser eidem und oheim und seine bruder — hhh) B: stet haben — iii) B: versigelt mit unsern anhangenden insigeln — kkk) B: zu felde — Ill) B: an dem nehesten sunnabend vor unser Frawen tag, als sie geborn wart — mmm) B: Cristus— nnn) B: dreuczen — 000) B: funfezenden —ppp) in B in plica cancellarius rrr) Correcta in B omissum. 624) 1360 sept. 5. Esslingen. Karolus imperator et rex duces Austriae in suam sacrique imperii protectionem quoad bona ipsorum in Svevia et Alsatia iacencia recipit et concedit, ut exercitus eorum contra quem- cumque hostem Lodovico, rege Hungariae, et Kazimiro rege Poloniae, exceptis, per terras suas libere transeat ibique nutrimentum sibi procuret. bekennen und tun kunt ——, daz wir die hochgebornen Rudolfen, Fridrichen, Albrechten und Leupolden, herezogen ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, unser liben oheim und fursten, durch angeborn liebe und durch sunderliche freuntschaft, die wir zu in haben, in unser und des heiligen reichs gnad und schirm freuntlich emphangen haben und sullen und wellen in, dieweil wir leben, mit unsern keyserlichen gnaden in guten trewn und ane alle geverd beistendig und beholfen sein wider aller menglichen, die si in irn landen, vesten und gutern, die si in Swaben und in Elsazz haben, wider recht hindern oder schedigen wolten. Wer ouch daz die vorgenanten herczogen von Österreich oder ieman von irn wegen ziehen wolten an deheine stette durch dheine unsre land, so sullen wir in und den irn alle unsre land und strazzen offen haben und sol man in auz unsern vesten sperz und tranch verkouffen umb ir gelt in zimlicher bescheidenheit ane alle geverde auzgenomen alain wider die durchleuchtigen fursten hern Ludwigen kunig ze Ungarn und h. Kazmiren konig ze Polan, den wir gebunden sein ze helfen ir land ze weren. Mit urchund dicz priefs versigelt mit unser keyserlichen maiestat ingesigel. Geben ze Ezzelingen auf dem veld am samstag vor unser Vrown tag, als si geboren wart, nach Kristes geburt 1360 iar, unser reiche in dem
384 Regesta Bohemiae et Moraviae. x1 zern·r) dem oder den, die den schaden erliten habent.) Ouch“) sullen und wellen") wir aaa Armm) der 2) vorgenanten herczogen von Osterreich choufleut€€) nicht beswern mit dhainer bbb) ) sunder wir sullen und wellen") sidd) beleiben lazzen newen strazzen noch aufsatzunge, ce in allen unsern landen bey solicher wandlunge,"c) strazzen und güterddd) gewonheit, als si mit unsern vordern von alter herkomen sint; und dazselb ze geleich weise e) umb alle stukke,"l) die vor an disem brief") begriffen sind sullen ouch“) diselben herczogen von v sidd Osterreich"99) gen uns und allen den unsern halten und stêt haben, als siad) uns des ouch“) hhih) Mit urkunt dicz briefs'5) geben ze Ezzlingen auf dem veldekkky irn brief gegeben habent." am samztag vor unser Vrowen tage ze herbst“), als si geporn ward, nach Kristesmmm) geburt nan) hundert iar darnach in dem sechezigistem iar unser reiche in dem funfcze- dreuczehen" henden°°°) und des keysertums in dem sechsten iare.PPP) Correcta per Milicium de tum rrr) Johannes Saxo. R Chremsir. Orig. perg. (A et B) Vindobonae in archivo aulico sign. Rep. I Böhmen; orig. A cum sig. maiest. imperatoris Karoli in filis ser. flavis et rubris et sig. Johannis marchionis in filis viridis et caeruleis; orig. B eum sig. in presss. perg. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 312. — (Ex B) Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 14I n. 189. — (Ex B) Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 479 n. 475. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV. p. 599 n. 218. — Reg. imp. VIII 3285. — HU — [L]. a) B: gots gnaden Romischer keiser — b) B: kunig — c) B: gnaden — d) B: marggraff zu Merhern — e) B: billich — f) B: ymmer — g) B: wollen — h) B: vesteclich — i) B: trewen — k) B: zu — 1) B: Rudolf — m) B: zu — n) B: Osterich — o) B: Steyrn — p) B: des vorgenanten keysers et unserm des egenanten margrafen in B omissum — q) B: eydem —r) B: oheim — s) B: brudern —1) B: guten — u) B:auch — v) B: diesem briefe — x) B: mit rechter wizzen — y) B: ire — z) lantherren in B omissum — aa) B: kaufleute, burger— bb) B: czu yn und yren — cc) B: gehoren — dd) B: sie — ce) B: dorynne — f) B: wonen — gg) B: gemeinlich — hh) B: gutes — ii) B: gebieten — kk) B: on geverd —Il) B: wer — mm) B: dheiner — un) B: angriff — oo) B: irrung — pp) B: nachfolgen — qq) B: feinden — rr) B: darzu — ss) B: noten — lt) B: an leibe und an gute uncz uff die czeit — uu) B: dieselben angrift — vv) B: genczlich widertun — xx) B: bezzern — yy) B: haben. — zz) B: unsers eidem, dez herczogen und seiner bruder — aaa) B: koufleute — bbb) B: ufsatzunge — ccc) B: by sulcher wandlung— ddd) B. guter — eee) B: dasselbe zu gleicherweis — fff ) B: stuck — ggg) B: der vorgenante herezog unser eidem und oheim und seine bruder — hhh) B: stet haben — iii) B: versigelt mit unsern anhangenden insigeln — kkk) B: zu felde — Ill) B: an dem nehesten sunnabend vor unser Frawen tag, als sie geborn wart — mmm) B: Cristus— nnn) B: dreuczen — 000) B: funfezenden —ppp) in B in plica cancellarius rrr) Correcta in B omissum. 624) 1360 sept. 5. Esslingen. Karolus imperator et rex duces Austriae in suam sacrique imperii protectionem quoad bona ipsorum in Svevia et Alsatia iacencia recipit et concedit, ut exercitus eorum contra quem- cumque hostem Lodovico, rege Hungariae, et Kazimiro rege Poloniae, exceptis, per terras suas libere transeat ibique nutrimentum sibi procuret. bekennen und tun kunt ——, daz wir die hochgebornen Rudolfen, Fridrichen, Albrechten und Leupolden, herezogen ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, unser liben oheim und fursten, durch angeborn liebe und durch sunderliche freuntschaft, die wir zu in haben, in unser und des heiligen reichs gnad und schirm freuntlich emphangen haben und sullen und wellen in, dieweil wir leben, mit unsern keyserlichen gnaden in guten trewn und ane alle geverd beistendig und beholfen sein wider aller menglichen, die si in irn landen, vesten und gutern, die si in Swaben und in Elsazz haben, wider recht hindern oder schedigen wolten. Wer ouch daz die vorgenanten herczogen von Österreich oder ieman von irn wegen ziehen wolten an deheine stette durch dheine unsre land, so sullen wir in und den irn alle unsre land und strazzen offen haben und sol man in auz unsern vesten sperz und tranch verkouffen umb ir gelt in zimlicher bescheidenheit ane alle geverde auzgenomen alain wider die durchleuchtigen fursten hern Ludwigen kunig ze Ungarn und h. Kazmiren konig ze Polan, den wir gebunden sein ze helfen ir land ze weren. Mit urchund dicz priefs versigelt mit unser keyserlichen maiestat ingesigel. Geben ze Ezzelingen auf dem veld am samstag vor unser Vrown tag, als si geboren wart, nach Kristes geburt 1360 iar, unser reiche in dem
Strana 385
Annus 1360 sept. 5. 385 funfezehenden und des keysertums in dem sechsten iare. Rtum Johannes Saxo. Chremsir. R Correcta per Milicium de Orig. perg. cum sig. maiest. in filis ser. flavi et rubri coloris Vindobonae in archivo aulico Rep. I Böhmen. — Ed. Kurz, Oesterreich u. Herzog Rudolf d. Vierten p. 240 n. 4. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses v. Habsburg p. 598 n. 214. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 142 n. 191. — Reg. imp. VIII 3286. HU — ſLJ. 625) 1360, sept. 5. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex Rudolpho, duci Austriae, se effecturum esse promittit, ut litteris, suo et Johannis, marchionis Moraviae, nomine modo datis, etiam eiusdem marchionis sigillum appendatur. und kunig ze Behem, bechennen und Wir Karel, von gotes gn. Romischer keyser tün kund: Als wir fur uns selb und fur den hochgeb. Johansen margrafen ze Merhern, unsern liben bruder und fürsten, dem hochgeb. Rudolfen herczogen ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, unserm liben aydem und fursten, und seinen brudern ettleich puntbrief und verczeichbrief zwivalt in latein und in teutsch geschriben gegeben haben mit unserm und mit desselben herczogen insigeln versigelt, und daran des obgenanten unsers bruders, des margrafen von Merhern, insigel noch komen sol, also haben wir den vorgenanten herezogen und sein bruder und ir erben vertrostet mit unsern keyserleichen gnaden und vertrôsten ouch, daz wir des obgenanten unsers bruders, des margrafen von Merhern, insigel an die egenanten buntbrief und verczeichbrief, wie vil der ist, schaffen und bringen wellen und sullen zwischen hinn und weichnachten, die schirist koment, oder ee, ob ez sich gefügen mag, an geverd. —— Der geben ist ze veld bei Ezzelingen —— 1360 iar an dem nechsten samztag vor unsern Frawn tag, als si geborn ward, unserr reiche i. d. XV u. d. keis. i. d. VI iaren. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 313. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 142 n. 190. — Extr. Lichnowsky: Geschichte d. Hauses Habsburg IV p. 508 n. 217. — Reg. imp. VIII 3287. — HU — [MJ. 626) 1360 sept. 5. Ap. Esslingen. Rudolphus, dux Austriae, pace cum Karolo imperatore et rege el Johanne, marchione Mora- viae, facta, iuribus, quae sibi in eiusdem regis et marchionis terris competere possent, resignat eo tamen excepto, si eundem regem et marchionem masculini sexus heredibus non relictis decedere contigerit. Nos Rudolffus, dei gr. dux Austrie, Styrie et Karinthie, n. f. t. p. u., quod nos cum seren. principe et domino d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino el socero nostro gracioso, et cum ill. principe d. Johanne, marchione Moravie, avunculo nostro carissimo, super omnibus displicenciis et dissensionum materiis, que inter nos sunt usque in presentem diem alterutrum ventilate, ex speciali dicti domini nostri d. imperatoris clemencia ita sumus invicem reconciliati amicabiliter et uniti, quod idem dominus noster imperator graciosus dominus noster esse dignatur et dictus d. marchio, avunculus noster, bonus noster perpetuo esse debet amicus. Quam ob rem animo deliberato —— renunciamus pro nobis et illustribus Fridrico, Alberto et Leupoldo fratribus nostris, nec non heredibus el successoribus nostris et eorum perpetuo omni iuri, impeticioni et accioni, quas super regno et corona Boemie et marchionatu Moravie, terris et principatibus eorum in Polonia, in terra de Sulczbach et aliis terris, quas ipsi in Alamania obtinent, que ad regnum Boemie spectant et cum ipso confinant, et super omnibus aliis eorum terris, principatibus atque 25 Regesta
Annus 1360 sept. 5. 385 funfezehenden und des keysertums in dem sechsten iare. Rtum Johannes Saxo. Chremsir. R Correcta per Milicium de Orig. perg. cum sig. maiest. in filis ser. flavi et rubri coloris Vindobonae in archivo aulico Rep. I Böhmen. — Ed. Kurz, Oesterreich u. Herzog Rudolf d. Vierten p. 240 n. 4. — Extr. Lichnowsky, Gesch. d. Hauses v. Habsburg p. 598 n. 214. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 142 n. 191. — Reg. imp. VIII 3286. HU — ſLJ. 625) 1360, sept. 5. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex Rudolpho, duci Austriae, se effecturum esse promittit, ut litteris, suo et Johannis, marchionis Moraviae, nomine modo datis, etiam eiusdem marchionis sigillum appendatur. und kunig ze Behem, bechennen und Wir Karel, von gotes gn. Romischer keyser tün kund: Als wir fur uns selb und fur den hochgeb. Johansen margrafen ze Merhern, unsern liben bruder und fürsten, dem hochgeb. Rudolfen herczogen ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, unserm liben aydem und fursten, und seinen brudern ettleich puntbrief und verczeichbrief zwivalt in latein und in teutsch geschriben gegeben haben mit unserm und mit desselben herczogen insigeln versigelt, und daran des obgenanten unsers bruders, des margrafen von Merhern, insigel noch komen sol, also haben wir den vorgenanten herezogen und sein bruder und ir erben vertrostet mit unsern keyserleichen gnaden und vertrôsten ouch, daz wir des obgenanten unsers bruders, des margrafen von Merhern, insigel an die egenanten buntbrief und verczeichbrief, wie vil der ist, schaffen und bringen wellen und sullen zwischen hinn und weichnachten, die schirist koment, oder ee, ob ez sich gefügen mag, an geverd. —— Der geben ist ze veld bei Ezzelingen —— 1360 iar an dem nechsten samztag vor unsern Frawn tag, als si geborn ward, unserr reiche i. d. XV u. d. keis. i. d. VI iaren. Orig. perg. cum sig. maiest. in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti 1I p. 313. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 142 n. 190. — Extr. Lichnowsky: Geschichte d. Hauses Habsburg IV p. 508 n. 217. — Reg. imp. VIII 3287. — HU — [MJ. 626) 1360 sept. 5. Ap. Esslingen. Rudolphus, dux Austriae, pace cum Karolo imperatore et rege el Johanne, marchione Mora- viae, facta, iuribus, quae sibi in eiusdem regis et marchionis terris competere possent, resignat eo tamen excepto, si eundem regem et marchionem masculini sexus heredibus non relictis decedere contigerit. Nos Rudolffus, dei gr. dux Austrie, Styrie et Karinthie, n. f. t. p. u., quod nos cum seren. principe et domino d. Karolo, Romanorum imperatore semp. aug. et Boemie rege, domino el socero nostro gracioso, et cum ill. principe d. Johanne, marchione Moravie, avunculo nostro carissimo, super omnibus displicenciis et dissensionum materiis, que inter nos sunt usque in presentem diem alterutrum ventilate, ex speciali dicti domini nostri d. imperatoris clemencia ita sumus invicem reconciliati amicabiliter et uniti, quod idem dominus noster imperator graciosus dominus noster esse dignatur et dictus d. marchio, avunculus noster, bonus noster perpetuo esse debet amicus. Quam ob rem animo deliberato —— renunciamus pro nobis et illustribus Fridrico, Alberto et Leupoldo fratribus nostris, nec non heredibus el successoribus nostris et eorum perpetuo omni iuri, impeticioni et accioni, quas super regno et corona Boemie et marchionatu Moravie, terris et principatibus eorum in Polonia, in terra de Sulczbach et aliis terris, quas ipsi in Alamania obtinent, que ad regnum Boemie spectant et cum ipso confinant, et super omnibus aliis eorum terris, principatibus atque 25 Regesta
Strana 386
386 Regesta Bohemiae et Moraviae. dominiis et eorum pertinenciis universis, ubicumque sitis quovis modo habuimus, habemus vel habere possemus, et nominatim illi iuri, quod ex parte ill. principis domine Katherine, predicti domini nostri imperatoris filie, conthoralis nostre carissime, habere possemus, nam id ipsum ius nobis suffragari non debet, nisi forte dominus noster imperator et d. marchio memorati et eorum heredes masculini sexus, quos habent ad presens vel sunt in posterum habituri, ita decederent, quod ipsi legittimos post se non relinquerent corporum suorum heredes sexus, ut premittitur, masculini. Promittimus igitur bona fide et sine dolo sub iura- mento, quod super eo corporaliter ad sancta prestitimus, predictis domino nostro imperatori ut regi Boemie et d. Johanni, marchioni Moravie, et heredibus eorundem pro nobis, fratribus et heredibus nostris predictis, quod nos pro predicto regno et corona Boemie, marchionatu Moravie et omnibus superius expressatis numquam stabimus verbis vel factis, iure, impe- ticione vel alio quovis modo, publice vel occulte, sed eosdem dominos imperatorem ut regem Boemie et Johannem, marchionem Moravie, et eorum heredes in premissis perpetuo permit- temus pacifice et libere permanere. Promittimus eciam — — in virtute predicti per nos prestiti iuramenti, quod nos domino nostro imperatori et d. marchioni predictis omnia privilegia, litteras et munimenta, que super predictis habemus titulo hereditario, obligatorio, pigneraticio, feodi, concessionis, donacionis seu aliis titulis quibuscumque, eciam si privilegia, littere et munimenta huiusmodi ad nostram et progenitorum nostrorum potestatem ab imperatoribus vel regibus Romanorum aut personis aliis quomodolibet devenissent, ad plenum restituere et integraliter assignare et nichil horum apud nos aliquo modo reservare. Sique aliqua privilegia, litteras aut instrumenta, presenti nostre renunciacioni contraria aut contrarias, umquam aliquo tempore in lucem prodire contingeret, volumus et nostre inten- cionis existit, quod nullius sint efficacie, virtutis, roboris aut momenti, sed inutiles compu- tentur neque nobis, heredibus et successoribus nostris aliquid utilitatis adducant seu valeant prefato domino nostro imperatori tamquam Boemie regi et marchioni Moravie, heredibus et successoribus eorum aliquod preiudicium generare. Promittimus eciam bona fide et in virtute predicti iuramenti per nos prestiti sine dolo, quod omnia suprascripta nostra pro- missa firma semper et inviolata perpetuis volumus observare temporibus et contra ea num- quam facere quovis modo, renunciantes expresse ac de certa sciencia pro nobis, fratribus, heredibus et successoribus nostris omni canonici et civilis iuris auxilio et omnibus constitu- cionibus papalium imperialiumque voluminum, terrarum consuetudinibus omnique bene- ficio et observancie, quibus nos contra hoc tueri possemus, quibusve vel per que domino nostro imperatori ut regi Boemie, marchioni Moravie, heredibus et successoribus eorundem, regibus Boemie et marchionibus Moravie, in suprascriptis regno, principatibus, terris atque dominiis ullum posset umquam impedimentum vel periculum imminere. Ven.“) d. Johanne electo et confirmato ecclesie Gurcensis, cancellario nostro, et fidd. nostris dill. Alberto de Puchhaim, supremo dapifero Austrie, Pilgrimo Strevnone, nostro magistro curie, Pur- chardo dicto Ital Elrbach, Rudolffo dicto Hewrauz de Schônaw, Růdolffo et Chunrado de Pluemenberg, Hainrico dicto Prunner, nostre curie pincerna, Johanne Lozpergario, nostre curie marschalkó, et aliis honestis dominis, militibus et clientibus, testibus ad premissa. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. in campis prope Esslingen a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo proximo die sabbati ante Nativitatem Virginis glor.") Correcta est. Orig. (A) cum sigillo de cera rubra communi impressa, cui a tergo secrelum itidem de cera rubra im- pressum est, in press. perg. Pragae in archivo coronde regni Bohemiae; in dorso manu sacc. X V: Littera Rudolphi cum fratribus ducibus Austriae et heredibus ipsorum super renuncciacione iuris ipsorum ad regnum Boemie et terram Moravie. Ibidem (B) orig. teutonicum cum eodem sigillo in filo ser. — Ed. Goldast, De Bohemiae regni iuribus p. 86 (ex A). — Balbin, Miscellanea I, 8 p. 77 n. 62. (ex A ). — Steye- — Brandl, rer, Comment. pro hist. Alberti II p. 36. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1238 n. 222 (ex B). Extr. Lich- Cod. dipl. Mor. IX p. 139 n. 188. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 477 n. 474 (ex A). — nowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 598 n. 211. — Reg. imp. VIII Reichssachen 342.— [M]. a) B: Des sind geczeugen der erwirdig h. Johans erwelter und besteter des bystumes ze Gurk,
386 Regesta Bohemiae et Moraviae. dominiis et eorum pertinenciis universis, ubicumque sitis quovis modo habuimus, habemus vel habere possemus, et nominatim illi iuri, quod ex parte ill. principis domine Katherine, predicti domini nostri imperatoris filie, conthoralis nostre carissime, habere possemus, nam id ipsum ius nobis suffragari non debet, nisi forte dominus noster imperator et d. marchio memorati et eorum heredes masculini sexus, quos habent ad presens vel sunt in posterum habituri, ita decederent, quod ipsi legittimos post se non relinquerent corporum suorum heredes sexus, ut premittitur, masculini. Promittimus igitur bona fide et sine dolo sub iura- mento, quod super eo corporaliter ad sancta prestitimus, predictis domino nostro imperatori ut regi Boemie et d. Johanni, marchioni Moravie, et heredibus eorundem pro nobis, fratribus et heredibus nostris predictis, quod nos pro predicto regno et corona Boemie, marchionatu Moravie et omnibus superius expressatis numquam stabimus verbis vel factis, iure, impe- ticione vel alio quovis modo, publice vel occulte, sed eosdem dominos imperatorem ut regem Boemie et Johannem, marchionem Moravie, et eorum heredes in premissis perpetuo permit- temus pacifice et libere permanere. Promittimus eciam — — in virtute predicti per nos prestiti iuramenti, quod nos domino nostro imperatori et d. marchioni predictis omnia privilegia, litteras et munimenta, que super predictis habemus titulo hereditario, obligatorio, pigneraticio, feodi, concessionis, donacionis seu aliis titulis quibuscumque, eciam si privilegia, littere et munimenta huiusmodi ad nostram et progenitorum nostrorum potestatem ab imperatoribus vel regibus Romanorum aut personis aliis quomodolibet devenissent, ad plenum restituere et integraliter assignare et nichil horum apud nos aliquo modo reservare. Sique aliqua privilegia, litteras aut instrumenta, presenti nostre renunciacioni contraria aut contrarias, umquam aliquo tempore in lucem prodire contingeret, volumus et nostre inten- cionis existit, quod nullius sint efficacie, virtutis, roboris aut momenti, sed inutiles compu- tentur neque nobis, heredibus et successoribus nostris aliquid utilitatis adducant seu valeant prefato domino nostro imperatori tamquam Boemie regi et marchioni Moravie, heredibus et successoribus eorum aliquod preiudicium generare. Promittimus eciam bona fide et in virtute predicti iuramenti per nos prestiti sine dolo, quod omnia suprascripta nostra pro- missa firma semper et inviolata perpetuis volumus observare temporibus et contra ea num- quam facere quovis modo, renunciantes expresse ac de certa sciencia pro nobis, fratribus, heredibus et successoribus nostris omni canonici et civilis iuris auxilio et omnibus constitu- cionibus papalium imperialiumque voluminum, terrarum consuetudinibus omnique bene- ficio et observancie, quibus nos contra hoc tueri possemus, quibusve vel per que domino nostro imperatori ut regi Boemie, marchioni Moravie, heredibus et successoribus eorundem, regibus Boemie et marchionibus Moravie, in suprascriptis regno, principatibus, terris atque dominiis ullum posset umquam impedimentum vel periculum imminere. Ven.“) d. Johanne electo et confirmato ecclesie Gurcensis, cancellario nostro, et fidd. nostris dill. Alberto de Puchhaim, supremo dapifero Austrie, Pilgrimo Strevnone, nostro magistro curie, Pur- chardo dicto Ital Elrbach, Rudolffo dicto Hewrauz de Schônaw, Růdolffo et Chunrado de Pluemenberg, Hainrico dicto Prunner, nostre curie pincerna, Johanne Lozpergario, nostre curie marschalkó, et aliis honestis dominis, militibus et clientibus, testibus ad premissa. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Dat. in campis prope Esslingen a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo proximo die sabbati ante Nativitatem Virginis glor.") Correcta est. Orig. (A) cum sigillo de cera rubra communi impressa, cui a tergo secrelum itidem de cera rubra im- pressum est, in press. perg. Pragae in archivo coronde regni Bohemiae; in dorso manu sacc. X V: Littera Rudolphi cum fratribus ducibus Austriae et heredibus ipsorum super renuncciacione iuris ipsorum ad regnum Boemie et terram Moravie. Ibidem (B) orig. teutonicum cum eodem sigillo in filo ser. — Ed. Goldast, De Bohemiae regni iuribus p. 86 (ex A). — Balbin, Miscellanea I, 8 p. 77 n. 62. (ex A ). — Steye- — Brandl, rer, Comment. pro hist. Alberti II p. 36. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1238 n. 222 (ex B). Extr. Lich- Cod. dipl. Mor. IX p. 139 n. 188. — Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 477 n. 474 (ex A). — nowsky, Gesch. d. Hauses Habsburg IV p. 598 n. 211. — Reg. imp. VIII Reichssachen 342.— [M]. a) B: Des sind geczeugen der erwirdig h. Johans erwelter und besteter des bystumes ze Gurk,
Strana 387
Annus 1360 sept. 5.—6. 387 unser chanczler, und unser getrewen Alber von Büchhem obrister drugsecz in Osterreich, Pilgreim der Strewn, unser hofmaister, Bürchart Ital von Elrbach, Rudolf der Hurus von Schônnawe, Rûdolf und Chûnrat von Blümenberch, Heinrich der Prunner, unser schenck, Jans der Lasperger, unser hofmar- schalich —. Der geben ist ze velde bei Ezzelingen an samztag vor unserr Vrowen tag ze herbst, als si geborn ward, nach Christes gepurte drewetzehenhundert iar darnach in dem sechtzigisten iare. b) A in plica et sub plica: Correcta est. B in plica Sericum, sub plica: Transeat. 627) 1360 sept 6. [Ap. Schorndorf]. Karolus imperator et rex civitates Aalen, Heubach et castra Lauterburg, Rosenstein a Ludo- vico seniore et Ludovico iuniore comitibus de Oettingen se ut Bohemiae regem emisse recognoscit. — bekennen und tun kunt etc., daz wir als ein kunig zu Beheim de stete Alun und Heubach und die burge Luterburg und Rosenstein von den edlen Ludweig dem eltren und Ludweig dem jungern grafen zu Ottingen, unsern und des reichs lieben getrewen, umb sechs und zwenczig tausent pf. heller kaufet haben, der wir in iczunt funfczehen tausent pf. heller mit gereiten gelte beczalet haben, und geloben in von unsern sunderlichen gnaden, daz wir yn oder yren erben die oberigen eilef tausent pf. uff obristen, die schirest komen, genclich beczalen wellen und sullen. Und wo wir des nicht teten, so sullen und wellen wir in die egen. burge und stete zu einem rechtem pfande eingeben und antworten fur die furgenanten eylef tausent pf., daz sie di mit allen iren zugehorungen pfandes weyse innehaben sullen, biz daz wir, unser erben und nachkomen, kunige zu Beheim, yn oder yren erben dieselben eylef tausent pf. genczlich beczalen; und so scheirest die beczalet werden, so sullen sie uns, den egenanten unsern erben und nachkomen, kunige czu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs on alle hindernisse und widerre der egen. burge und stete abtreten und uns die zu hant widergeben und antworten. — — Dat. ut supra etc. proxima die dominica ante festum Nativitatis b. Marie virg., regnorum etc. Per d. Mindensem Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 41n. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 324 n. 221. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1239 n. 223. — Reg. imp. VIII 3292. — HU IMJ. 628) [1360 sept. 6.]. Karolus imperator et rex Benedae de Wolfstein castrum Wolfstein in eventum confert. n. f. etc., quod fid. nostro dil. Benede de Wolfstein talem duximus graciam fidelium eius obsequiorum intuitu faciendam, ut si Styborius de Wolfstein, natus quondam Stiborii de Wolfstein, fid. noster dil., qui adhuc in pupillari etate positus quartum agere dicitur annum etatis, ante annos legittimos viam carnis ingressus fuerit universe, et sic castrum Wolfstein cum bonis suis et pertinenciis universis ad nos fuerit ut ad regem Boemie devo- lutum, extunc eo casu prefato Benede dicti Stiborii pupilli patruo et suis heredibus ius nostrum, quod in castro, bonis, pertinenciis et devolucione predictis nobis competit vel competierit, ea vice damus, concedimus, conferimus ex certa sciencia et donamus ita vide- licet, quod idem Beneda et sui heredes ultra solucionem plenariam debitorum, in quibus dictus Stiborius pupillus successit, residuum totum castri, bonorum et pertinenciarum huiusmodi in liberum feudum et ad instar aliorum regni nostri Boemie liberorum feodalium a nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et a corona regni Boemie teneant, possideant pacifice et fruantur et ad nostrum heredumque et successorum nostro- rum predictorum beneplacitum et preceptum idem castrum bona fide et sine omni fraude patens omni tempore esse debeat et apertum.1) Per d. Bohuslaum de Swamberg Nicolaus de Chremsir.
Annus 1360 sept. 5.—6. 387 unser chanczler, und unser getrewen Alber von Büchhem obrister drugsecz in Osterreich, Pilgreim der Strewn, unser hofmaister, Bürchart Ital von Elrbach, Rudolf der Hurus von Schônnawe, Rûdolf und Chûnrat von Blümenberch, Heinrich der Prunner, unser schenck, Jans der Lasperger, unser hofmar- schalich —. Der geben ist ze velde bei Ezzelingen an samztag vor unserr Vrowen tag ze herbst, als si geborn ward, nach Christes gepurte drewetzehenhundert iar darnach in dem sechtzigisten iare. b) A in plica et sub plica: Correcta est. B in plica Sericum, sub plica: Transeat. 627) 1360 sept 6. [Ap. Schorndorf]. Karolus imperator et rex civitates Aalen, Heubach et castra Lauterburg, Rosenstein a Ludo- vico seniore et Ludovico iuniore comitibus de Oettingen se ut Bohemiae regem emisse recognoscit. — bekennen und tun kunt etc., daz wir als ein kunig zu Beheim de stete Alun und Heubach und die burge Luterburg und Rosenstein von den edlen Ludweig dem eltren und Ludweig dem jungern grafen zu Ottingen, unsern und des reichs lieben getrewen, umb sechs und zwenczig tausent pf. heller kaufet haben, der wir in iczunt funfczehen tausent pf. heller mit gereiten gelte beczalet haben, und geloben in von unsern sunderlichen gnaden, daz wir yn oder yren erben die oberigen eilef tausent pf. uff obristen, die schirest komen, genclich beczalen wellen und sullen. Und wo wir des nicht teten, so sullen und wellen wir in die egen. burge und stete zu einem rechtem pfande eingeben und antworten fur die furgenanten eylef tausent pf., daz sie di mit allen iren zugehorungen pfandes weyse innehaben sullen, biz daz wir, unser erben und nachkomen, kunige zu Beheim, yn oder yren erben dieselben eylef tausent pf. genczlich beczalen; und so scheirest die beczalet werden, so sullen sie uns, den egenanten unsern erben und nachkomen, kunige czu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs on alle hindernisse und widerre der egen. burge und stete abtreten und uns die zu hant widergeben und antworten. — — Dat. ut supra etc. proxima die dominica ante festum Nativitatis b. Marie virg., regnorum etc. Per d. Mindensem Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 41n. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 324 n. 221. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1239 n. 223. — Reg. imp. VIII 3292. — HU IMJ. 628) [1360 sept. 6.]. Karolus imperator et rex Benedae de Wolfstein castrum Wolfstein in eventum confert. n. f. etc., quod fid. nostro dil. Benede de Wolfstein talem duximus graciam fidelium eius obsequiorum intuitu faciendam, ut si Styborius de Wolfstein, natus quondam Stiborii de Wolfstein, fid. noster dil., qui adhuc in pupillari etate positus quartum agere dicitur annum etatis, ante annos legittimos viam carnis ingressus fuerit universe, et sic castrum Wolfstein cum bonis suis et pertinenciis universis ad nos fuerit ut ad regem Boemie devo- lutum, extunc eo casu prefato Benede dicti Stiborii pupilli patruo et suis heredibus ius nostrum, quod in castro, bonis, pertinenciis et devolucione predictis nobis competit vel competierit, ea vice damus, concedimus, conferimus ex certa sciencia et donamus ita vide- licet, quod idem Beneda et sui heredes ultra solucionem plenariam debitorum, in quibus dictus Stiborius pupillus successit, residuum totum castri, bonorum et pertinenciarum huiusmodi in liberum feudum et ad instar aliorum regni nostri Boemie liberorum feodalium a nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et a corona regni Boemie teneant, possideant pacifice et fruantur et ad nostrum heredumque et successorum nostro- rum predictorum beneplacitum et preceptum idem castrum bona fide et sine omni fraude patens omni tempore esse debeat et apertum.1) Per d. Bohuslaum de Swamberg Nicolaus de Chremsir.
Strana 388
388 Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 41v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 325 n. 222. — Reg. imp. VIII 3293. — HU — ſMJ. 1) Dies omissa est; in registris praecedunt litterae comitibus de Oettingen 6. die m. sept. a. 1360 datae, ibidem sequuntur litterae Simoni de Lichtenberg 5. die m. sept. a. 1360 datae, Reg. imp. VIII 3291. 629) 1360 sept. 7. Waltherus quondam Johannis Ossani pro annuali altaris Omnium sanctorum in parochiali ecclesia s. Leonardi Pragensis composuit solutionem 12 flor. camerae apostolicae infra festum Nativitatis b. Mariae a. 1361 solvendorum. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 22 fol. 41 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 457 n. 1141. — Kirsch, Annaten I p. 304 n. 206. — [L]. 630) 1360 sept. 8. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex comitibus de Oettingen pro 11.000 libris hal. proxime solvendis Lauterburg, Rosenstein et Heubach oppignerat. bekennen etc., daz wir als eyn kunig ze Beheim die stete Alun und Heubach und die burge Leuterburg und Rosenstein von den edlen Ludweig dem eltern und Ludweig dem jungen, grafen zu Ottingen, unsern und des reichs lieben getrewen, umb sechs und sczwenczig tausent ph. heller kauf haben, der wir yn iczunt funfczehen tausent ph. heller mit gereiten gelte beczalt haben und geloben yn von unsern sunderlichen gnaden, daz wir yn oder yren erben dey oberigen eylef tausent ph. uf Obristen, die schirest komen, genczlich beczalen wellen und sullen. Und des haben wir yn die egen. burge und stat Luterburg, Rosenstein und Heubach zu eynen rechten pfande eingeben und geantwortet fur die furge- nanten eylef tausent ph., daz sie die mit allen iren zugehorungen pfandes weise innehaben sullen. Wer ouch, daz wir yn sulches gelt uff Obristen oder dovor nicht beczalten, so sal Alun ouch yr pfant sein und sie alle mitdeinander als lange zu einem rechtem pfande inne- haben, bis daz wir, unser erben und nachkomen, kunige zu Beheim, yn oder yren erben dieselben tausent pf. genczlich beczalen, und so schirest die beczalen werden, so sullen sie uns, den egen. unsern erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigrichs on alle hindernisse und widerrede der egen. burge und stete abtreten und uns die zu hant wiedergeben und antworten. — — Geben zu velde bey Ezlingen anno LX, Per d. imperatorem Johannes an unser Frawen tag, als sie geborn wart, regnorum etc. Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 42. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 330 n. 225. — Reg. imp. VIII 3294. — HU — IM. 631) 1360 sept. 8. [Kolín]. Emptio census pro missa in hospitali civitatis Coloniensis celebranda legati. Wir Hensel Sechsel czu gecziten purgermeister, Seyboth Choler, Petir Alphart, Petir Meisner, Ditherich Hamer, Nicolaus Schezczil, Hans von Meisin, Enderl leywother, Hensel Prukmeister, Herman Otnand, Hensel Gunther, Hensel Pleybshy gesworn purger zu Newyn Koln auf der Elbe bekennen ——, das der ersam man Bernhart Eysengraber von dem Perge hat gekauft ezwey sch. gr. Prag. ane eynen halben virdung ierliches czinses ewiglich und vreu ume 19 sch. gr. ane eynen virdung wider dem ersamen man Cristoff undern
388 Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 41v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 325 n. 222. — Reg. imp. VIII 3293. — HU — ſMJ. 1) Dies omissa est; in registris praecedunt litterae comitibus de Oettingen 6. die m. sept. a. 1360 datae, ibidem sequuntur litterae Simoni de Lichtenberg 5. die m. sept. a. 1360 datae, Reg. imp. VIII 3291. 629) 1360 sept. 7. Waltherus quondam Johannis Ossani pro annuali altaris Omnium sanctorum in parochiali ecclesia s. Leonardi Pragensis composuit solutionem 12 flor. camerae apostolicae infra festum Nativitatis b. Mariae a. 1361 solvendorum. Ex arch. Vat. Coll. Alam. 22 fol. 41 extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 457 n. 1141. — Kirsch, Annaten I p. 304 n. 206. — [L]. 630) 1360 sept. 8. Ap. Esslingen. Karolus imperator et rex comitibus de Oettingen pro 11.000 libris hal. proxime solvendis Lauterburg, Rosenstein et Heubach oppignerat. bekennen etc., daz wir als eyn kunig ze Beheim die stete Alun und Heubach und die burge Leuterburg und Rosenstein von den edlen Ludweig dem eltern und Ludweig dem jungen, grafen zu Ottingen, unsern und des reichs lieben getrewen, umb sechs und sczwenczig tausent ph. heller kauf haben, der wir yn iczunt funfczehen tausent ph. heller mit gereiten gelte beczalt haben und geloben yn von unsern sunderlichen gnaden, daz wir yn oder yren erben dey oberigen eylef tausent ph. uf Obristen, die schirest komen, genczlich beczalen wellen und sullen. Und des haben wir yn die egen. burge und stat Luterburg, Rosenstein und Heubach zu eynen rechten pfande eingeben und geantwortet fur die furge- nanten eylef tausent ph., daz sie die mit allen iren zugehorungen pfandes weise innehaben sullen. Wer ouch, daz wir yn sulches gelt uff Obristen oder dovor nicht beczalten, so sal Alun ouch yr pfant sein und sie alle mitdeinander als lange zu einem rechtem pfande inne- haben, bis daz wir, unser erben und nachkomen, kunige zu Beheim, yn oder yren erben dieselben tausent pf. genczlich beczalen, und so schirest die beczalen werden, so sullen sie uns, den egen. unsern erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigrichs on alle hindernisse und widerrede der egen. burge und stete abtreten und uns die zu hant wiedergeben und antworten. — — Geben zu velde bey Ezlingen anno LX, Per d. imperatorem Johannes an unser Frawen tag, als sie geborn wart, regnorum etc. Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 42. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 330 n. 225. — Reg. imp. VIII 3294. — HU — IM. 631) 1360 sept. 8. [Kolín]. Emptio census pro missa in hospitali civitatis Coloniensis celebranda legati. Wir Hensel Sechsel czu gecziten purgermeister, Seyboth Choler, Petir Alphart, Petir Meisner, Ditherich Hamer, Nicolaus Schezczil, Hans von Meisin, Enderl leywother, Hensel Prukmeister, Herman Otnand, Hensel Gunther, Hensel Pleybshy gesworn purger zu Newyn Koln auf der Elbe bekennen ——, das der ersam man Bernhart Eysengraber von dem Perge hat gekauft ezwey sch. gr. Prag. ane eynen halben virdung ierliches czinses ewiglich und vreu ume 19 sch. gr. ane eynen virdung wider dem ersamen man Cristoff undern
Strana 389
Annus 1360 sept. 6.—15. 389 richter und" wider seyne pruder auf dem meyerhove und auf dem erbe, daz dozu gehort, der ir ist vrey vor unser stat und gehort zu yme gerichte. Denselben czins sal der vorgen. Cristoff unsir richter und seyne bruder ader desselben erbes besiczer halp geben auf dy nesten Ostern unverczoglich und die ander helfte ader daz ander halffe teyl auf s. Michels tag czunest zukunftig also alle iar ewiglich. Dornoch auch an welchem tag sy den vorgen. czins nicht geben zuhant acht tag dornoch, so sal eyn halber virdung ye auf das schok gen —— Denselben czins sol der vorgen. Bernhart Eysingraber aufheben, dyeweyl alle wochen er lebt, aber noch seynem tode so sal derselbe czins zu unserm spital gevallen eynem prister ewiglich. Und wer den kegenwertigen briff hat, der sal denselben czins verleyen eynem prister zu unserm spital und derselbe prister sal in unserm spital messe lesen ewiglich wen derselbe Cristoff unsir richter ader seyne pruder eynen andern czins auf eynem andern erbe kaufen als gut, als der sey, das uns daran genugt, so sal das erbe frey sein von demselben czins. Czu demselben geczugnis und kraft zu haben habe wir unsir stat ingesigel, dy hy oben geschriben stet, und unsirs richters Cristoffes ingesigel an diesem kegenwertigen briff ge- — 1360 iar. henget. Der briff ist gegeben an unser Frawen tag der lecztin Cop. de a. 1382 Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in libro erectionum ecclesiae Pragensis 1I fol. 71v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. II p. 192 n. 335. — ſM. a) cop.: under. 632) 1360 sept. 9. Bušek de Vicemilice medium laneum in Rateň locat iure teutonico possidendum. Ego Buschco de Wieczmelicz notum fore cupio t. p. u., quod matura mentis delibera- cione, consilio quoque et consensu domine .. conthoralis mee dilecte ac aliorum amicorum prehabitis vendidi rite et racionabiliter mei et omnium heredum meorum nomine unum medium laneum seu mansum agriculture ville, que vulgo Rathen nuncupatur, adiacentem ac locavi iure theuthunico et nomine, iure et libertate, quibus civitas Czaslauiensis utitur atque gaudet, Nicolao, filio Heinczlini, fid. meo, et suis heredibus pro septem sex. gr. Prag. den. perpetue possidendum tali condicione, quod idem Nicolaus, heredes et omnes sui in memorata hereditate successores michi et meis heredibus seu successoribus annis singulis semper in festo b. Georii mart. mediam sex. gr. et semper in festo b. Galli conf. mediam sex. gr. perpetuis in antea temporibus censuare et solvere sint astricti. Insuper omni anno in quolibet termino dabunt nobis unum gr. pro duobus pullis gallinarum et pro duobus messoribus perpetue unum gr. Ad nulla nobis alia servicia obligari videbuntur, preterquam quando regia collecta, videlicet berna, per totum Boemie regnum colligetur, illam predicti Nicolaus et sui heredes seu successores de prius dicto medio laneo absque quavis renitencia solvere tenebuntur. Testes autem vendicionis seu locacionis huiusmodi sunt honn. et fide digni vv., scilicet Thomissius de Wieczmelicz, Jesco de Wieczmelicz et Jesco iudex de Starcoscz. In quorum testimonium roburque valiturum perpetue presentes fieri et sigilli mei feci munimine roborari. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, in crastino festi Nativitatis Marie virg. illibate. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, olim Pragae in archivo monasterii Břevnoviensi's, sign. B XI 318, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum. — HU — IMJ. 633) 1360 sept. 15. Reutlingen. Karolus imperator et rex Zbynconi de Hasenburg centum sex. gr. super civitate Pontensi deputat. n. f. etc., quod quia nob. Sbynkoni Lepori de Hasemburg, camere nostre im- perialis magistro, fid. nostro dil., racione erexionis vexilli nostri nuper erecti, dum adversus
Annus 1360 sept. 6.—15. 389 richter und" wider seyne pruder auf dem meyerhove und auf dem erbe, daz dozu gehort, der ir ist vrey vor unser stat und gehort zu yme gerichte. Denselben czins sal der vorgen. Cristoff unsir richter und seyne bruder ader desselben erbes besiczer halp geben auf dy nesten Ostern unverczoglich und die ander helfte ader daz ander halffe teyl auf s. Michels tag czunest zukunftig also alle iar ewiglich. Dornoch auch an welchem tag sy den vorgen. czins nicht geben zuhant acht tag dornoch, so sal eyn halber virdung ye auf das schok gen —— Denselben czins sol der vorgen. Bernhart Eysingraber aufheben, dyeweyl alle wochen er lebt, aber noch seynem tode so sal derselbe czins zu unserm spital gevallen eynem prister ewiglich. Und wer den kegenwertigen briff hat, der sal denselben czins verleyen eynem prister zu unserm spital und derselbe prister sal in unserm spital messe lesen ewiglich wen derselbe Cristoff unsir richter ader seyne pruder eynen andern czins auf eynem andern erbe kaufen als gut, als der sey, das uns daran genugt, so sal das erbe frey sein von demselben czins. Czu demselben geczugnis und kraft zu haben habe wir unsir stat ingesigel, dy hy oben geschriben stet, und unsirs richters Cristoffes ingesigel an diesem kegenwertigen briff ge- — 1360 iar. henget. Der briff ist gegeben an unser Frawen tag der lecztin Cop. de a. 1382 Pragae in archivo capituli metropol. eccl. s. Viti in libro erectionum ecclesiae Pragensis 1I fol. 71v. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. II p. 192 n. 335. — ſM. a) cop.: under. 632) 1360 sept. 9. Bušek de Vicemilice medium laneum in Rateň locat iure teutonico possidendum. Ego Buschco de Wieczmelicz notum fore cupio t. p. u., quod matura mentis delibera- cione, consilio quoque et consensu domine .. conthoralis mee dilecte ac aliorum amicorum prehabitis vendidi rite et racionabiliter mei et omnium heredum meorum nomine unum medium laneum seu mansum agriculture ville, que vulgo Rathen nuncupatur, adiacentem ac locavi iure theuthunico et nomine, iure et libertate, quibus civitas Czaslauiensis utitur atque gaudet, Nicolao, filio Heinczlini, fid. meo, et suis heredibus pro septem sex. gr. Prag. den. perpetue possidendum tali condicione, quod idem Nicolaus, heredes et omnes sui in memorata hereditate successores michi et meis heredibus seu successoribus annis singulis semper in festo b. Georii mart. mediam sex. gr. et semper in festo b. Galli conf. mediam sex. gr. perpetuis in antea temporibus censuare et solvere sint astricti. Insuper omni anno in quolibet termino dabunt nobis unum gr. pro duobus pullis gallinarum et pro duobus messoribus perpetue unum gr. Ad nulla nobis alia servicia obligari videbuntur, preterquam quando regia collecta, videlicet berna, per totum Boemie regnum colligetur, illam predicti Nicolaus et sui heredes seu successores de prius dicto medio laneo absque quavis renitencia solvere tenebuntur. Testes autem vendicionis seu locacionis huiusmodi sunt honn. et fide digni vv., scilicet Thomissius de Wieczmelicz, Jesco de Wieczmelicz et Jesco iudex de Starcoscz. In quorum testimonium roburque valiturum perpetue presentes fieri et sigilli mei feci munimine roborari. Dat. et act. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo, in crastino festi Nativitatis Marie virg. illibate. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, olim Pragae in archivo monasterii Břevnoviensi's, sign. B XI 318, nunc vero in archivo ministerii rerum internarum. — HU — IMJ. 633) 1360 sept. 15. Reutlingen. Karolus imperator et rex Zbynconi de Hasenburg centum sex. gr. super civitate Pontensi deputat. n. f. etc., quod quia nob. Sbynkoni Lepori de Hasemburg, camere nostre im- perialis magistro, fid. nostro dil., racione erexionis vexilli nostri nuper erecti, dum adversus
Strana 390
390 Regesta Bohemiae et Moraviae. comites de Wirtemberg cum valido procederemus milicie solempnis exercitu, iuxta ritum et consuetudinem per nos hucusque laudabiliter observatos in sexaginta sex. gr. Prag. et occasione dampnorum, que idem in equis et rebus aliis in dicto nostro percepit exercitu, in quadraginta sex. eorundem grossorum didicimus et invenimus nos esse racionabiliter obli- gatos, idcirco sibi de hiis satisfacere cupientes, predictam summam utramque, videlicet centum sex. predictorum gr. eidem Sbinkoni et heredibus suis super civitate nostra Pontensi deputamus ita, quod, dum ipsi summam pecunie, quam per alias nostras lilteras dudum sibi super eadem civitate deputasse dinoscimur, usque quaque sustulerint et complete, abinde census et thelonea eiusdem civitatis Pontensis adhuc libere et absque quovis impedi- mento possideant et percipiant ac colligant libere et quiete tamdiu, donec dictas centum sex. gr. percipiant et tollant integraliter et ex toto. Presencium etc. Dat. in Rutlingen Per Peschlinum camerarium anno LX, ind. XIII, die XV m. sept., regnorum etc. Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 43. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 339 n. 233. — Extr. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 37 n. 88. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 566 n. 391. — Reg. imp. VIII 3303 — HU — [MJ. 634) 1360 sept. 15. Bohuslaus abbas et totus conventus monasterii Siloensis ord. Praem. profitentur Marconi et conthorali eius duos laneos et tabernam in Kalhov pro 28 sex. gr. Prag. den. iure emphite- otico et sub certis condicionibus vendidisse. Nos Bohuslaus abbas, Wenceslaus prior, Joannes supprior, Joannes circator totusque conventus mon. Siloensis ord. Praem., Prag. dioec., recognoscimus universis praesentium notitiam habituris, quod de unanimi nostra bona voluntate et solenni tractatu praehabito" diligenter discr. Marconi et conthorali suae ac eorum haeredibus vendidimus duos laneos cum pratis et nemoribus ad ipsos dumtaxat laneos pertinentibus nomine purkrecht, quod vulgariter sic dicitur, alias emphitheosis,") et iudicium in Kalhov, scilicet tertio denario emendarum et taberna, proc) 28 sex. gr. Prag. monetae den. puri argenti, quas etenim pe- cunias propter) principis impositionem serviarium, videlicet octoginta sex. tunc dandarum, impendimus et dedimus sub tali conditione, quatenus praefati Marco seu sui haeredes omnibus aliis iudicibus nostris in quibuseumque nostris seu nostrorum successorum mandatis se conforment, salva etiam huiusmodi ratione, quando praedicto ex honorabilie) causa laneos et iudicium cum ex ipsis super suis (!) iuribus vendere contigerit, extunc homini simplici et villico de nostra seu nostrorum successorum concessa voluntate vendere debebunt, nulla alia ratione ipsis sub alia venditione seu colore quovismodo quaesito non competen- tibus. Praeterea promittimus pro nobis et nostris successoribus omnia praemissa inviolabiliter observare, nec unquam contravenire verbo vel facto sub fidei et honoris nostri complemento. In cuius rei testimonium praesentes literas sigillorum nostrorum munimine roboravimus. Dat. a. d. 1360 in octava Nativitatis b. dei genitricis semp. virg. glor. Mariae. Cop. (A et B) saec. XVII ex. in „Vetusta transsumpta originalium documentorum bona eccl. Siloensis concernentium“, olim in archivo mon. Siloensis, nunc in archivo districtus in Telč. — [L.J. a) A: prachabitis — b) A: emphiteoresis — c) A: quod — d) A: praeter — e) A: exorabili. 635) 1360 sept. 19. Reutlingen. Karolus imperator et rex fratribus de Lhota bona, in villis Kestřany et Lhota ad se devoluta, confert. — n. f. etc., quod nob. Oygerius de Landsteyn, fid. noster dil., in nostre maiestatis constitutus presencia nobis exposuit, quomodo Wernherus et Margareta Pertliconis quondam
390 Regesta Bohemiae et Moraviae. comites de Wirtemberg cum valido procederemus milicie solempnis exercitu, iuxta ritum et consuetudinem per nos hucusque laudabiliter observatos in sexaginta sex. gr. Prag. et occasione dampnorum, que idem in equis et rebus aliis in dicto nostro percepit exercitu, in quadraginta sex. eorundem grossorum didicimus et invenimus nos esse racionabiliter obli- gatos, idcirco sibi de hiis satisfacere cupientes, predictam summam utramque, videlicet centum sex. predictorum gr. eidem Sbinkoni et heredibus suis super civitate nostra Pontensi deputamus ita, quod, dum ipsi summam pecunie, quam per alias nostras lilteras dudum sibi super eadem civitate deputasse dinoscimur, usque quaque sustulerint et complete, abinde census et thelonea eiusdem civitatis Pontensis adhuc libere et absque quovis impedi- mento possideant et percipiant ac colligant libere et quiete tamdiu, donec dictas centum sex. gr. percipiant et tollant integraliter et ex toto. Presencium etc. Dat. in Rutlingen Per Peschlinum camerarium anno LX, ind. XIII, die XV m. sept., regnorum etc. Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 43. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 339 n. 233. — Extr. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 37 n. 88. — Celakovský, Cod. iur. mun. II p. 566 n. 391. — Reg. imp. VIII 3303 — HU — [MJ. 634) 1360 sept. 15. Bohuslaus abbas et totus conventus monasterii Siloensis ord. Praem. profitentur Marconi et conthorali eius duos laneos et tabernam in Kalhov pro 28 sex. gr. Prag. den. iure emphite- otico et sub certis condicionibus vendidisse. Nos Bohuslaus abbas, Wenceslaus prior, Joannes supprior, Joannes circator totusque conventus mon. Siloensis ord. Praem., Prag. dioec., recognoscimus universis praesentium notitiam habituris, quod de unanimi nostra bona voluntate et solenni tractatu praehabito" diligenter discr. Marconi et conthorali suae ac eorum haeredibus vendidimus duos laneos cum pratis et nemoribus ad ipsos dumtaxat laneos pertinentibus nomine purkrecht, quod vulgariter sic dicitur, alias emphitheosis,") et iudicium in Kalhov, scilicet tertio denario emendarum et taberna, proc) 28 sex. gr. Prag. monetae den. puri argenti, quas etenim pe- cunias propter) principis impositionem serviarium, videlicet octoginta sex. tunc dandarum, impendimus et dedimus sub tali conditione, quatenus praefati Marco seu sui haeredes omnibus aliis iudicibus nostris in quibuseumque nostris seu nostrorum successorum mandatis se conforment, salva etiam huiusmodi ratione, quando praedicto ex honorabilie) causa laneos et iudicium cum ex ipsis super suis (!) iuribus vendere contigerit, extunc homini simplici et villico de nostra seu nostrorum successorum concessa voluntate vendere debebunt, nulla alia ratione ipsis sub alia venditione seu colore quovismodo quaesito non competen- tibus. Praeterea promittimus pro nobis et nostris successoribus omnia praemissa inviolabiliter observare, nec unquam contravenire verbo vel facto sub fidei et honoris nostri complemento. In cuius rei testimonium praesentes literas sigillorum nostrorum munimine roboravimus. Dat. a. d. 1360 in octava Nativitatis b. dei genitricis semp. virg. glor. Mariae. Cop. (A et B) saec. XVII ex. in „Vetusta transsumpta originalium documentorum bona eccl. Siloensis concernentium“, olim in archivo mon. Siloensis, nunc in archivo districtus in Telč. — [L.J. a) A: prachabitis — b) A: emphiteoresis — c) A: quod — d) A: praeter — e) A: exorabili. 635) 1360 sept. 19. Reutlingen. Karolus imperator et rex fratribus de Lhota bona, in villis Kestřany et Lhota ad se devoluta, confert. — n. f. etc., quod nob. Oygerius de Landsteyn, fid. noster dil., in nostre maiestatis constitutus presencia nobis exposuit, quomodo Wernherus et Margareta Pertliconis quondam
Strana 391
Annus 1360 sept. 15.—20. 391 de Kestrzan filii, in pupillari adhuc etate positi, nuper de hac vita migrassent, per quorum obitum bona, que ipsi in villis Kestrzan et Lhota seu alias habebant vel habere poterant, ad nos esse dicebantur ut ad regem Boemie iuxta morem regni nostri Boemie legittime devoluta, petens instanter, ut huiusmodi bona, ad nos taliter devoluta, Buzconi, Przibiconi, Andree et Jacobo fratribus de Lhota, ipsius Oygerii clientibus, dare, donare atque confirmare graciosius dignaremur. Nos vero dicti Oygerii precibus propter fidelia et grata nobis eius obsequia favorabiliter inclinati predictis fratribus de Lhota, videlicet Buzconi, Przibiconi, Andree et Jacobo et eorum heredibus ius nostrum, quod nobis ut regi Boemie in bonis in Kestrzan et Lhota et aliis per Wernherum et Margaretam prefatos relictis competit, aucto- ritate regia Boemie damus, tradimus et ex certa sciencia conferimus et donamus, dummodo eadem bona prius per nos alicui alteri non sint data. Nam si illa prius cuiquam alteri do- nassemus, illi non intendimus per hanc nostram donacionem preiudicium generare. Quia vero certum existit, eadem bona et eorum possessores ad certa nobis ut Boemie regi servicia obligari, dictique fratres quatuor illa servicia, que olym de bonis illis, quorum supradicta bona solummodo tercia pars consistunt, fieri consueverunt de eadem parte tercia, promi- serunt et se obligaverunt fideliter exhibere, volumus et decernimus per presentes, ut si dicti fratres Buzco, Przibico, Andreas et Jacobus virtute nostri iuris predicti ea fuerint pacifice assequti, extunc ipsi et eorum heredes eadem bona sub onere et debito tali ad nostram, heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, instanciam et mandatum debeant fide- liter deservire. Presencium etc. Dat. in Reutlingen anno LX, ind. XIII; XIII kal. oct., Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 44. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 347 n. 236. — Reg. imp. VIII 3310. — HU [MI- — 636) 1360 sept. 20. Reutlingen Karolus imperator et rex comitibus de Oettingen reditus de civitate Nördligen oppignerat eidemque obligationi quam Bohemiae rex et sacri Romani imperii archipincerna suum tribuit concensum. bekennen etc. Wann den edlen Ludweigen dem eltern und Ludweigen dem jungern grafen zu Ottingen drew hundert pf. heller und suben hundert malder körn kuniges mezze ieriger gulde zu Nortlingen von wegen des Heiligen reichs durch redlicher sachen willen umb suben tousent und zwei hundert pf. alter güter haller zu rechtem pfande verseczet sint, als wir des in kuntlicher warheit wol und genczlich underweizet sein, und wann sie sulche pfantbriefe, als in von dem reich doruber worden sint, verlorn haben, und der nicht finden mugen, als sie doch dieselbe pfantschaft von dem tage, als sie in verseczt ist, uncz auf diese frist in nucz und geber herrbracht haben ungehindert, und wir sie in derselben gewer mit rechter wizzen funden haben, wann in die egen. stat zu Nordlingen mit der gulte beide der pfenninge und kernes gehorsam gewesen ist, als sie zu rechte solten, so meynen und wollen wir von besundern gnaden und durch der dinste willen, die sie uns und dem reich oft unver- drozzentlichen getan haben und noch tun sullen und mugen in kumftigen czeiten, und auch durch des rechten willen, das sie sulcher verluste umbeschedigt beleiben und davon mit wolbedachtem mute, mit rat unsrer und des Heiligen reichs fursten und getrewen und mit rechter wizzen verseczen wir als ein Romischer keiser zu rechtem pfande mit keiserlicher macht dem egenanten Ludweig dem eltern und Ludweig dem jungern grafen zu Ottingen, iren erben und nachkomen, die egenanten drew hundert pf. haller und suben hundert malder kêrn kuniges mezze ieriger gulte und nucze zu Nordlingen umb suben tousent und zwei hundert pf. alter haller in aller der mazze, als daz Heilige reich dieselben gulte und nucze zu Nordlingen gehabt hat und gehaben mochte in sulcher mazze, daz sie, ir erben und nach-
Annus 1360 sept. 15.—20. 391 de Kestrzan filii, in pupillari adhuc etate positi, nuper de hac vita migrassent, per quorum obitum bona, que ipsi in villis Kestrzan et Lhota seu alias habebant vel habere poterant, ad nos esse dicebantur ut ad regem Boemie iuxta morem regni nostri Boemie legittime devoluta, petens instanter, ut huiusmodi bona, ad nos taliter devoluta, Buzconi, Przibiconi, Andree et Jacobo fratribus de Lhota, ipsius Oygerii clientibus, dare, donare atque confirmare graciosius dignaremur. Nos vero dicti Oygerii precibus propter fidelia et grata nobis eius obsequia favorabiliter inclinati predictis fratribus de Lhota, videlicet Buzconi, Przibiconi, Andree et Jacobo et eorum heredibus ius nostrum, quod nobis ut regi Boemie in bonis in Kestrzan et Lhota et aliis per Wernherum et Margaretam prefatos relictis competit, aucto- ritate regia Boemie damus, tradimus et ex certa sciencia conferimus et donamus, dummodo eadem bona prius per nos alicui alteri non sint data. Nam si illa prius cuiquam alteri do- nassemus, illi non intendimus per hanc nostram donacionem preiudicium generare. Quia vero certum existit, eadem bona et eorum possessores ad certa nobis ut Boemie regi servicia obligari, dictique fratres quatuor illa servicia, que olym de bonis illis, quorum supradicta bona solummodo tercia pars consistunt, fieri consueverunt de eadem parte tercia, promi- serunt et se obligaverunt fideliter exhibere, volumus et decernimus per presentes, ut si dicti fratres Buzco, Przibico, Andreas et Jacobus virtute nostri iuris predicti ea fuerint pacifice assequti, extunc ipsi et eorum heredes eadem bona sub onere et debito tali ad nostram, heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, instanciam et mandatum debeant fide- liter deservire. Presencium etc. Dat. in Reutlingen anno LX, ind. XIII; XIII kal. oct., Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. regnorum etc. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 44. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 347 n. 236. — Reg. imp. VIII 3310. — HU [MI- — 636) 1360 sept. 20. Reutlingen Karolus imperator et rex comitibus de Oettingen reditus de civitate Nördligen oppignerat eidemque obligationi quam Bohemiae rex et sacri Romani imperii archipincerna suum tribuit concensum. bekennen etc. Wann den edlen Ludweigen dem eltern und Ludweigen dem jungern grafen zu Ottingen drew hundert pf. heller und suben hundert malder körn kuniges mezze ieriger gulde zu Nortlingen von wegen des Heiligen reichs durch redlicher sachen willen umb suben tousent und zwei hundert pf. alter güter haller zu rechtem pfande verseczet sint, als wir des in kuntlicher warheit wol und genczlich underweizet sein, und wann sie sulche pfantbriefe, als in von dem reich doruber worden sint, verlorn haben, und der nicht finden mugen, als sie doch dieselbe pfantschaft von dem tage, als sie in verseczt ist, uncz auf diese frist in nucz und geber herrbracht haben ungehindert, und wir sie in derselben gewer mit rechter wizzen funden haben, wann in die egen. stat zu Nordlingen mit der gulte beide der pfenninge und kernes gehorsam gewesen ist, als sie zu rechte solten, so meynen und wollen wir von besundern gnaden und durch der dinste willen, die sie uns und dem reich oft unver- drozzentlichen getan haben und noch tun sullen und mugen in kumftigen czeiten, und auch durch des rechten willen, das sie sulcher verluste umbeschedigt beleiben und davon mit wolbedachtem mute, mit rat unsrer und des Heiligen reichs fursten und getrewen und mit rechter wizzen verseczen wir als ein Romischer keiser zu rechtem pfande mit keiserlicher macht dem egenanten Ludweig dem eltern und Ludweig dem jungern grafen zu Ottingen, iren erben und nachkomen, die egenanten drew hundert pf. haller und suben hundert malder kêrn kuniges mezze ieriger gulte und nucze zu Nordlingen umb suben tousent und zwei hundert pf. alter haller in aller der mazze, als daz Heilige reich dieselben gulte und nucze zu Nordlingen gehabt hat und gehaben mochte in sulcher mazze, daz sie, ir erben und nach-
Strana 392
392 Regesta Bohemiae et Moraviae. komen dieselben gulte und nucze gelts und kerns inhaben und niezzen sullen ungehindert und an abslag. Wann wir in alle dieselben nucze, die sie vormals empfangen haben und noch, diweil die pfantschaft wert, empfahen werden, genczlich geben haben durch irer dinste willen uncz an die zeit, daz wir oder unser nachkomen an dem reich dieselben pfantschaft von in, iren erben und nachkomen vor die egenanten suben tousent und zwei hundert pf. alter haller mit bereittem geld ledigen und losen. Und wann wir von dem kunigreich und der cronen zu Beheim und als ein kunig zu Beheim ein kurfurste sein und obrister schenke — des Heiligen reichs, so hab wir abr — gebn ouch als ein kurfurste und obrister schenke des Heiligen reichs unser stimme, wort, willen und gunst zu der egenanten pfantschaft in aller der mazze, als do vor begriffen ist, und uf die rede, daz die egenanten ding in ewigen gedechtnuzze und stete und unverrucket beleiben, habn wir disen brif schreiben lazzen und daran unser keiserlich insigel gehenget. Geben zu Rutlingen anno LX in vigilia s. Mathei ap. et ew., regnorum ut supra. Per d. imperatorem Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 45. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 358 n. 243. — Reg. imp. VIIII 3313 (ad 19. sept.) — HU — [MJ. 637) 1360 sept. 22. Reutlingen. Karolus imperator et rex Rudolpho comiti de Hohenberg pro 600 aureis de civitate Reut- lingen solvendis reditus de Aalen, Heubach, Lauterburg et Rosenstein in eventum oppignerat. bekennen etc., daz wir dem edlen Rudolf graven zu Hoemberg, unserm und des reichs lieben getrewen, durch die nuczen getrewen dienst, die er uns und dem reich offt unverdrozzenlich getan hat und noch tun sol und mag in kumpftigen czeiten, haben mit rechter wizzen beweiset und verschaffet, bewisen und verschaffen in diesem gegenwertigen brieve sechs hundert guldin uff der ierlichen steur, de wir han zu Rutlingen mit sotanem underscheid, daz er derselben dreu hundert vom der vorgenanten steur ufheben sulle und nemen von s. Martins tag schirste kumpt uber zwei iar und die andern dreu hundert uff s. Martins tag, der dornach schirste kumpt. Und wer ez sache, daz wir dozwischen abegingen von todes wegen, des got nicht enwolle, so wollen wir, daz der vorgenante grave Rudolf derselben sechs hundert guldin in vorschribener weise uff unsern nachgeschriben stetten und vesten Alun, Heubach, Luterburg und Rosenstein warten sulle, dovon und von der gulte, die doselbst vallende ist, der ym deselbe summe gelts bezalen sol, uff wen die vorgenanten vesten von unsern erben und nachkumen, kunigen zu Beheim, vielen. Mit urkund etc. Geben zu Rutlingen annis quibus supra LX, ipso die s. Mauricii, regnorum nostrorum per omnia ut supra. D.“) cancellarius fideiussit satisfacere.“) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 45. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 363 n. 248. — Reg. imp. VIII 3320. — HU — [MJ. a) in margine. 638) 1360 sept. 22. Reutlingen. Karolus imperator et rex Jesconi de Rotštejn concedit, ut in Klokoči forum septimanale habere possit. n. f. etc.,quod fid. nostro dil. Jesconi de Rotensteyn, fidelium ipsius obsequiorum intuitu, graciam volentes facere specialem, eidem indulsimus et —— indulgemus, ut in villa sive curia sua Clokoczie forum septimanale perpetuum possit statuere, quod a vicinis et circumsedentibus et aliis hominibus singulis feriis terciis pro emendis et vendendis rebus
392 Regesta Bohemiae et Moraviae. komen dieselben gulte und nucze gelts und kerns inhaben und niezzen sullen ungehindert und an abslag. Wann wir in alle dieselben nucze, die sie vormals empfangen haben und noch, diweil die pfantschaft wert, empfahen werden, genczlich geben haben durch irer dinste willen uncz an die zeit, daz wir oder unser nachkomen an dem reich dieselben pfantschaft von in, iren erben und nachkomen vor die egenanten suben tousent und zwei hundert pf. alter haller mit bereittem geld ledigen und losen. Und wann wir von dem kunigreich und der cronen zu Beheim und als ein kunig zu Beheim ein kurfurste sein und obrister schenke — des Heiligen reichs, so hab wir abr — gebn ouch als ein kurfurste und obrister schenke des Heiligen reichs unser stimme, wort, willen und gunst zu der egenanten pfantschaft in aller der mazze, als do vor begriffen ist, und uf die rede, daz die egenanten ding in ewigen gedechtnuzze und stete und unverrucket beleiben, habn wir disen brif schreiben lazzen und daran unser keiserlich insigel gehenget. Geben zu Rutlingen anno LX in vigilia s. Mathei ap. et ew., regnorum ut supra. Per d. imperatorem Johannes Eystetensis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 45. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 358 n. 243. — Reg. imp. VIIII 3313 (ad 19. sept.) — HU — [MJ. 637) 1360 sept. 22. Reutlingen. Karolus imperator et rex Rudolpho comiti de Hohenberg pro 600 aureis de civitate Reut- lingen solvendis reditus de Aalen, Heubach, Lauterburg et Rosenstein in eventum oppignerat. bekennen etc., daz wir dem edlen Rudolf graven zu Hoemberg, unserm und des reichs lieben getrewen, durch die nuczen getrewen dienst, die er uns und dem reich offt unverdrozzenlich getan hat und noch tun sol und mag in kumpftigen czeiten, haben mit rechter wizzen beweiset und verschaffet, bewisen und verschaffen in diesem gegenwertigen brieve sechs hundert guldin uff der ierlichen steur, de wir han zu Rutlingen mit sotanem underscheid, daz er derselben dreu hundert vom der vorgenanten steur ufheben sulle und nemen von s. Martins tag schirste kumpt uber zwei iar und die andern dreu hundert uff s. Martins tag, der dornach schirste kumpt. Und wer ez sache, daz wir dozwischen abegingen von todes wegen, des got nicht enwolle, so wollen wir, daz der vorgenante grave Rudolf derselben sechs hundert guldin in vorschribener weise uff unsern nachgeschriben stetten und vesten Alun, Heubach, Luterburg und Rosenstein warten sulle, dovon und von der gulte, die doselbst vallende ist, der ym deselbe summe gelts bezalen sol, uff wen die vorgenanten vesten von unsern erben und nachkumen, kunigen zu Beheim, vielen. Mit urkund etc. Geben zu Rutlingen annis quibus supra LX, ipso die s. Mauricii, regnorum nostrorum per omnia ut supra. D.“) cancellarius fideiussit satisfacere.“) Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 45. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 363 n. 248. — Reg. imp. VIII 3320. — HU — [MJ. a) in margine. 638) 1360 sept. 22. Reutlingen. Karolus imperator et rex Jesconi de Rotštejn concedit, ut in Klokoči forum septimanale habere possit. n. f. etc.,quod fid. nostro dil. Jesconi de Rotensteyn, fidelium ipsius obsequiorum intuitu, graciam volentes facere specialem, eidem indulsimus et —— indulgemus, ut in villa sive curia sua Clokoczie forum septimanale perpetuum possit statuere, quod a vicinis et circumsedentibus et aliis hominibus singulis feriis terciis pro emendis et vendendis rebus
Strana 393
Annus 1360 sept. 20.—26. 393 quibuscumque necessariis visitetur, volentes et auctoritate Boemie decernentes, quod omnes predictum forum die, qua premittitur, accedentes et abinde eciam recedentes solitis in regno nostro Boemie pace et libertatibus perfruantur. Hanc autem nostram graciam ita dumtaxat volumus obtinere vigorem, ut nulli penitus per institucionem fori predicti preiu- dicium aliquod generetur quodque nulla villa vel opidum, que vel quod foro septimanali utitur, a dicta villa Clokoczie infra vel usque ad unius miliaris distanciam habeatur. Pre- sencium etc. Dat. in Rutlingen anno LX, ind. XIII, X kal. oct., regnorum etc. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 45v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 361 n. 245. — Reg. imp. VIII 3322. — HU— [MJ. 639) 1360 sept. 22. Iudex et iurati civitatis Zacensis protestantur Nicolaum Pübel et Hildprandum carnifices septem cum dimidio gr. den. Prag. census annui Ecklino pannicidae vendidisse ipsumque Ecklinum praefatum censum eccl. b. Mariae virg. pro cereis donavisse. Nos Pessco Mathie iudex, Merclinus Clugel, Albertus Masschower, Franco prope portam Lyneri, Quieto Swietonis, Hainricus Planer, Nicolaus de Misa, Henlinus Walacz, Henricus Spaczmanni, Nicolaus Lipner, Procopius, Martinus Bogneri et Frenczlinus Rakonikeri, iurati cives Sacenses, recognoscimus ——, quod concives nostri, Nicolaus Pübel et Hil- prandus, carnifices, septem cum dimidio gr. den. Prag. annui et perpetui census, quos habuerunt super domo Janonis de Horussedel et eius area in nostra civitate in acie ex opposito domus quondam .. doliatoris sita, qui census singulis annis in festo Anunciacionis b. Marie per possessorem eiusdem domus habet persolvi, matura deliberacione prehabita suo et heredum suorum nomine rite et racionabiliter vendiderunt provido v. Ecklino pannicide, concivi nostro, vitrico ecclesie nostre, ementi et recipienti pro ipsa ecclesia nostra parochiali b. Virginis pro quinque fert. gr. Prag., memoratis Nicolao et Hilprando per eum in nume- rata pecunia persolutis, tenendos, habendos et per eandem ecclesiam nostram, cui eosdem ob sue et progenitorum suorum animarum salutem legavit, iure proprietario perpetuo pos- sidendos, ita tamen, quod idem census per dictum Ecklinum diebus vite sue et post ipsius mortem per dictam ecclesiam in festivitatibus Nativitatis Cristi, Assumpcionis b. Marie et b. Katherine pro cereis quolibet anno debet impendi. In cuius rei testimonium sigillum civitatis nostre presentibus appendimus ad preces parcium predictarum. Dat. die b. Mauricii, a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. saec. XIV ex. (A) in libro civitatis Zacensis fol. 14v; alia cop. saec. X V in formulario Zacensi (B). — Ed. (er A) Schlesinger, UB d. Stadt Saaz p. 29 n. 96. — Extr. (ex B) Katzerowsky, Ein Formelbuch aus d. XIV Jh, MVGDB 29 p. 10 n. 33. — [L]. 640) 1360 [ante sept. 26]. Johannes, episcopus Luthomuschlensis, omnibus, qui ecclesiam b. Mariae virg. opidi Nurembergensis visitaverint, quadraginta dies indulgentiarum confert. Commemoratio in litteris Philippi, abbatis monasterii s. Jacobi Scotorum Herbipoli, ord. s. Ben., quorum data sabato post Mathie apost. a. d. 1360 = 26. sept. 1360 Monaci in archivo generali Bavariae sign. Reichsstadt Nürnberg Fasc. 103 N. 2. — [LJ.
Annus 1360 sept. 20.—26. 393 quibuscumque necessariis visitetur, volentes et auctoritate Boemie decernentes, quod omnes predictum forum die, qua premittitur, accedentes et abinde eciam recedentes solitis in regno nostro Boemie pace et libertatibus perfruantur. Hanc autem nostram graciam ita dumtaxat volumus obtinere vigorem, ut nulli penitus per institucionem fori predicti preiu- dicium aliquod generetur quodque nulla villa vel opidum, que vel quod foro septimanali utitur, a dicta villa Clokoczie infra vel usque ad unius miliaris distanciam habeatur. Pre- sencium etc. Dat. in Rutlingen anno LX, ind. XIII, X kal. oct., regnorum etc. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 45v. — Ed. Glafey, Anecdotorum collectio p. 361 n. 245. — Reg. imp. VIII 3322. — HU— [MJ. 639) 1360 sept. 22. Iudex et iurati civitatis Zacensis protestantur Nicolaum Pübel et Hildprandum carnifices septem cum dimidio gr. den. Prag. census annui Ecklino pannicidae vendidisse ipsumque Ecklinum praefatum censum eccl. b. Mariae virg. pro cereis donavisse. Nos Pessco Mathie iudex, Merclinus Clugel, Albertus Masschower, Franco prope portam Lyneri, Quieto Swietonis, Hainricus Planer, Nicolaus de Misa, Henlinus Walacz, Henricus Spaczmanni, Nicolaus Lipner, Procopius, Martinus Bogneri et Frenczlinus Rakonikeri, iurati cives Sacenses, recognoscimus ——, quod concives nostri, Nicolaus Pübel et Hil- prandus, carnifices, septem cum dimidio gr. den. Prag. annui et perpetui census, quos habuerunt super domo Janonis de Horussedel et eius area in nostra civitate in acie ex opposito domus quondam .. doliatoris sita, qui census singulis annis in festo Anunciacionis b. Marie per possessorem eiusdem domus habet persolvi, matura deliberacione prehabita suo et heredum suorum nomine rite et racionabiliter vendiderunt provido v. Ecklino pannicide, concivi nostro, vitrico ecclesie nostre, ementi et recipienti pro ipsa ecclesia nostra parochiali b. Virginis pro quinque fert. gr. Prag., memoratis Nicolao et Hilprando per eum in nume- rata pecunia persolutis, tenendos, habendos et per eandem ecclesiam nostram, cui eosdem ob sue et progenitorum suorum animarum salutem legavit, iure proprietario perpetuo pos- sidendos, ita tamen, quod idem census per dictum Ecklinum diebus vite sue et post ipsius mortem per dictam ecclesiam in festivitatibus Nativitatis Cristi, Assumpcionis b. Marie et b. Katherine pro cereis quolibet anno debet impendi. In cuius rei testimonium sigillum civitatis nostre presentibus appendimus ad preces parcium predictarum. Dat. die b. Mauricii, a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo. Cop. saec. XIV ex. (A) in libro civitatis Zacensis fol. 14v; alia cop. saec. X V in formulario Zacensi (B). — Ed. (er A) Schlesinger, UB d. Stadt Saaz p. 29 n. 96. — Extr. (ex B) Katzerowsky, Ein Formelbuch aus d. XIV Jh, MVGDB 29 p. 10 n. 33. — [L]. 640) 1360 [ante sept. 26]. Johannes, episcopus Luthomuschlensis, omnibus, qui ecclesiam b. Mariae virg. opidi Nurembergensis visitaverint, quadraginta dies indulgentiarum confert. Commemoratio in litteris Philippi, abbatis monasterii s. Jacobi Scotorum Herbipoli, ord. s. Ben., quorum data sabato post Mathie apost. a. d. 1360 = 26. sept. 1360 Monaci in archivo generali Bavariae sign. Reichsstadt Nürnberg Fasc. 103 N. 2. — [LJ.
Strana 394
394 Regesta Bohemiae et Moraviae. 641) 1360 sept. 28. Avinione. Innocentius papa VI Domaslao, abbati monasterii Podlažicensis, ord. s. Benedicti, succes- soribusque eius indulget, ut pontificalibus uti et benedictionem in locis eidem monasterio subiectis elargiri possint. Dil. fil. Domoslao abbati Podlazicensis Dat. Auinione IIII kal. oct. a. octavo. Ex arch. Vat. Reg. Av. 144 fol. 334 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 459 n. 1145. — [LJ. 642) 1360 sept. 29. Oppenheim. Karolus imperator et rex Ulrico de Drebenig pecuniam in bonis ad cameram regiam pro- xime devolvendis assignat. n. f. etc., quod nos in recompensam Ulrici de Drebenig, que alias ad usus nostros et regni Bohemie deputavimus, eidem Ulrico graciose concessimus per presentes, quadraginta sex. gr. den. Prag. de bonis, que primum ex morte absque heredibus masculinis decedencium vel de merito quorumcunque seu alias“) ad nos et cameram nostram iuxta regni nostri Boemie hactenus approbatam consuetudinem devolvi contingeret, tollendas et percipiendas per ipsum auctoritate presencium assignamus, mandantes nob. Borchoni de Rysemburg, iudici nostre regalis curie, firmiter et districte, quatenus, quamprimum ad id obtulerit se facultas, de bonis huiusmodi, que primum ad nos et nostram cameram, ut premittitur, devolvi contigerit, se ad manus predicti Ulrici auctoritate nostra Boemie regia intromittat tenendas tamdiu, quousque de predictis 40 sex. gr. den. Prag. de bonis huiusmodi eidem fuerit satisfactum. Per hanc vero graciam aliis priores nostras litteras super huiusmod devolucionibus habentibus nullum volumus preiudicium generari. Presencium etc. Dat. Per d. imperatorem in Oppinheim anno LX, ind. XIII, III kal. m. oct., regnorum etc. Conradus de Gisinheim. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 411 n. 286. — Reg. imp. VIII 3328. — HU — [MJ. a) reg.: alios. 643) 1360 sept. 29. Bertholdus, burggravius Magdeburgensis et comes de Hardeg, Conradum, comitem Olsni- censem, de mille sexcentis marcis polonici ponderis, a dicto duce receptis, quittat. Wir graf Perchtolt, purgraff von Maidpurch und graf ze Hardeke veriehen offenleich an disem brief, daz uns herezog Conrad von Slezien gericht und geben hat an s. Michels tag an den lesten tausent mar. sechs hundert mar. polanischer zal und Pragischer pfen., der wir gericht und beczalt sein ze Glatz in der stat. Mit urchunt dicz briefs. Der brif ist geben nach Cristis gepurth driczenhundirt iar und darnach in dem sechezigstem iare an s. Michels tag. Cop. saec. X V in Copiario Olsnicensi vetustissimo in archivo publico Vratislaviensi sign. Rep. 33 F Oels III 22a p. 259. — HU — [L]. 644) 1360 sept. 30. Moguntiae. Karolus imperator et rex contractum, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck eidem imperatori tamquam regi Bohemiae vendiderat, aucto- ritate imperiali confirmat.
394 Regesta Bohemiae et Moraviae. 641) 1360 sept. 28. Avinione. Innocentius papa VI Domaslao, abbati monasterii Podlažicensis, ord. s. Benedicti, succes- soribusque eius indulget, ut pontificalibus uti et benedictionem in locis eidem monasterio subiectis elargiri possint. Dil. fil. Domoslao abbati Podlazicensis Dat. Auinione IIII kal. oct. a. octavo. Ex arch. Vat. Reg. Av. 144 fol. 334 ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 459 n. 1145. — [LJ. 642) 1360 sept. 29. Oppenheim. Karolus imperator et rex Ulrico de Drebenig pecuniam in bonis ad cameram regiam pro- xime devolvendis assignat. n. f. etc., quod nos in recompensam Ulrici de Drebenig, que alias ad usus nostros et regni Bohemie deputavimus, eidem Ulrico graciose concessimus per presentes, quadraginta sex. gr. den. Prag. de bonis, que primum ex morte absque heredibus masculinis decedencium vel de merito quorumcunque seu alias“) ad nos et cameram nostram iuxta regni nostri Boemie hactenus approbatam consuetudinem devolvi contingeret, tollendas et percipiendas per ipsum auctoritate presencium assignamus, mandantes nob. Borchoni de Rysemburg, iudici nostre regalis curie, firmiter et districte, quatenus, quamprimum ad id obtulerit se facultas, de bonis huiusmodi, que primum ad nos et nostram cameram, ut premittitur, devolvi contigerit, se ad manus predicti Ulrici auctoritate nostra Boemie regia intromittat tenendas tamdiu, quousque de predictis 40 sex. gr. den. Prag. de bonis huiusmodi eidem fuerit satisfactum. Per hanc vero graciam aliis priores nostras litteras super huiusmod devolucionibus habentibus nullum volumus preiudicium generari. Presencium etc. Dat. Per d. imperatorem in Oppinheim anno LX, ind. XIII, III kal. m. oct., regnorum etc. Conradus de Gisinheim. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 51. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 411 n. 286. — Reg. imp. VIII 3328. — HU — [MJ. a) reg.: alios. 643) 1360 sept. 29. Bertholdus, burggravius Magdeburgensis et comes de Hardeg, Conradum, comitem Olsni- censem, de mille sexcentis marcis polonici ponderis, a dicto duce receptis, quittat. Wir graf Perchtolt, purgraff von Maidpurch und graf ze Hardeke veriehen offenleich an disem brief, daz uns herezog Conrad von Slezien gericht und geben hat an s. Michels tag an den lesten tausent mar. sechs hundert mar. polanischer zal und Pragischer pfen., der wir gericht und beczalt sein ze Glatz in der stat. Mit urchunt dicz briefs. Der brif ist geben nach Cristis gepurth driczenhundirt iar und darnach in dem sechezigstem iare an s. Michels tag. Cop. saec. X V in Copiario Olsnicensi vetustissimo in archivo publico Vratislaviensi sign. Rep. 33 F Oels III 22a p. 259. — HU — [L]. 644) 1360 sept. 30. Moguntiae. Karolus imperator et rex contractum, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck eidem imperatori tamquam regi Bohemiae vendiderat, aucto- ritate imperiali confirmat.
Strana 395
Annus 1360 sept. 28.—30. 395 n. f. t. p. u., quod pridem honn. et religg. Adylheydis abbatissa, sanctimoniales et conventus monasterii Pergen, ord. s. Benedicti, Eystetensis dyoc., animo deliberato ac in multorum principum et baronum nostrorum presencia nobis tamquam Boemie regi, here- dibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone infrascriptas res, iura, proprietates et dominia legitime vendiderunt sub testimonio litterarum suarum, quas desuper accepisse dinoscimur. Quarum tenor sequitur in hec verba: In nomine dom. am. Nos Adylheydis div. miser. abbatissa et totus conventus monialium monasterii dicti Pergen —. (Sequitur tenor litterarum 25. die m. sept. a. 1359, Bergen datarum, vide supra n. 295.). Nos igitur attendentes contractum huiusmodi tam regno nostro et corone Boemie quam eciam dicto monasterio Pergen signanter proficere et ex hoc notoria recongnicione dictarum abbatisse et conventus condicionem dicti monasterii notabiliter fieri meliorem, dictique contractus efficacia pacis publice et tranquille securitatis viatorum quorumlibet grata — — aucto- presidia communiri, supra dictum contractum —— in omnibus suis punctis — ritate imperiali ac de certa nostra sciencia approbamus, ratificamus et confirmamus et predicta omnia et eorum quodlibet, sicut in littera contractus ipsius exprimuntur superius, cum omnibus pertinenciis suis, quibuscumque possint specialibus vocabulis designari, regno et corone Boemie imperpetuum incorporamus, adiungimus, attribuimus et invisceramus ac de imperialis potestatis plenitudine perpetuo et irrevocabiliter counimus, non obstantibus quibuscumque legibus, constitucionibus, consuetudinibus, usibus, observanciis, iuribus muni- cipalibus vel communibus, statutis seu edictis publicis vel privatis, factis et editis in contra- rium, quas et que si et in quantum predictis in toto vel in parte adversari censentur, ac si nominatim et de verbo ad verbum presentibus inscripta seu inserta consisterent, eciam si de hiis iure vel consuetudine deberet fieri mencio specialis, revocamus, cassamus, irritamus, anullamus et de prefate imperatorie potestatis plenitudine nullius fore decernimus roboris aut momenti, supplentes eciam omnem defectum, si quis in eodem contractu obscuritate aut dubietate verborum vel sentenciarum aut facti seu iuris solempnitate obmissa vel alio — — Poena: quocumque modo compertus fuerit, de plenitudine imperatorie potestatis. mille marcarum auri puri, quam non solum abbatissam et conventum supra dictos et eorum sequaces ex ipsorum spontanea submissione, verum eciam omnes alios contrarium attemp- tantes incurrere volumus eo ipso ab eis et eorum singulis irremissibiliter exigenda et appli- canda similiter usibus expressatis. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Gerlacus Mogunti- nensis archiepiscopus, per Germaniam, et Guilhelmus Coloniensis archiepiscopus, per Italiam sacri imperii archicancellarii, et ill. Rupertus senior comes palatinus Reni et dux Bavarie, archidapifer, et Rudolfus dux Saxonie, archimarescallus sacri imperii, et venn. Johannes Olomuczensis, Johannes Luthomuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, Albertus Swerinensis, Gerhardus Spirensis et Theodricus Wormaciensis eccl. episcopi; ill. Rupertus iunior dux Bavarie, Johannes Opavie et Przymyslaus Teschinensis duces; spectt. Burchardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Burchardus de Recz et Walramus de Spanheim comites ac nobb. Cuno de Falkenstein, Johannes de Rosemberg, Ulricus de Usk et Thymo de Koldicz, magister imperialis nostre camere, — —. Presencium sub imperialis magestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Moguncie a. d. 1360 ind. XIII., Per d. imperatorem II kal. oct., regn. nostr. a. decimo quinto, imperii vero sexto. Correcta per Miliczium de Chremsir. R. Johannes Budwicz. cancellarius. Orig. cum sig. maiest. in filo ser., quod avulsum servatum est, Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — In dorso manu saec. XIV: Littera d. imperatoris super Hersbruck. — Ed. Pelzel, K. Karl IVUB II p. 267 n. 258. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 143 n. 193. — Reg. imp. VIII 3330. [MJ.
Annus 1360 sept. 28.—30. 395 n. f. t. p. u., quod pridem honn. et religg. Adylheydis abbatissa, sanctimoniales et conventus monasterii Pergen, ord. s. Benedicti, Eystetensis dyoc., animo deliberato ac in multorum principum et baronum nostrorum presencia nobis tamquam Boemie regi, here- dibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone infrascriptas res, iura, proprietates et dominia legitime vendiderunt sub testimonio litterarum suarum, quas desuper accepisse dinoscimur. Quarum tenor sequitur in hec verba: In nomine dom. am. Nos Adylheydis div. miser. abbatissa et totus conventus monialium monasterii dicti Pergen —. (Sequitur tenor litterarum 25. die m. sept. a. 1359, Bergen datarum, vide supra n. 295.). Nos igitur attendentes contractum huiusmodi tam regno nostro et corone Boemie quam eciam dicto monasterio Pergen signanter proficere et ex hoc notoria recongnicione dictarum abbatisse et conventus condicionem dicti monasterii notabiliter fieri meliorem, dictique contractus efficacia pacis publice et tranquille securitatis viatorum quorumlibet grata — — aucto- presidia communiri, supra dictum contractum —— in omnibus suis punctis — ritate imperiali ac de certa nostra sciencia approbamus, ratificamus et confirmamus et predicta omnia et eorum quodlibet, sicut in littera contractus ipsius exprimuntur superius, cum omnibus pertinenciis suis, quibuscumque possint specialibus vocabulis designari, regno et corone Boemie imperpetuum incorporamus, adiungimus, attribuimus et invisceramus ac de imperialis potestatis plenitudine perpetuo et irrevocabiliter counimus, non obstantibus quibuscumque legibus, constitucionibus, consuetudinibus, usibus, observanciis, iuribus muni- cipalibus vel communibus, statutis seu edictis publicis vel privatis, factis et editis in contra- rium, quas et que si et in quantum predictis in toto vel in parte adversari censentur, ac si nominatim et de verbo ad verbum presentibus inscripta seu inserta consisterent, eciam si de hiis iure vel consuetudine deberet fieri mencio specialis, revocamus, cassamus, irritamus, anullamus et de prefate imperatorie potestatis plenitudine nullius fore decernimus roboris aut momenti, supplentes eciam omnem defectum, si quis in eodem contractu obscuritate aut dubietate verborum vel sentenciarum aut facti seu iuris solempnitate obmissa vel alio — — Poena: quocumque modo compertus fuerit, de plenitudine imperatorie potestatis. mille marcarum auri puri, quam non solum abbatissam et conventum supra dictos et eorum sequaces ex ipsorum spontanea submissione, verum eciam omnes alios contrarium attemp- tantes incurrere volumus eo ipso ab eis et eorum singulis irremissibiliter exigenda et appli- canda similiter usibus expressatis. Signum etc. Testes huius rei sunt venn. Gerlacus Mogunti- nensis archiepiscopus, per Germaniam, et Guilhelmus Coloniensis archiepiscopus, per Italiam sacri imperii archicancellarii, et ill. Rupertus senior comes palatinus Reni et dux Bavarie, archidapifer, et Rudolfus dux Saxonie, archimarescallus sacri imperii, et venn. Johannes Olomuczensis, Johannes Luthomuschlensis, sacre imp. aule cancellarius, Albertus Swerinensis, Gerhardus Spirensis et Theodricus Wormaciensis eccl. episcopi; ill. Rupertus iunior dux Bavarie, Johannes Opavie et Przymyslaus Teschinensis duces; spectt. Burchardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Burchardus de Recz et Walramus de Spanheim comites ac nobb. Cuno de Falkenstein, Johannes de Rosemberg, Ulricus de Usk et Thymo de Koldicz, magister imperialis nostre camere, — —. Presencium sub imperialis magestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Dat. Moguncie a. d. 1360 ind. XIII., Per d. imperatorem II kal. oct., regn. nostr. a. decimo quinto, imperii vero sexto. Correcta per Miliczium de Chremsir. R. Johannes Budwicz. cancellarius. Orig. cum sig. maiest. in filo ser., quod avulsum servatum est, Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — In dorso manu saec. XIV: Littera d. imperatoris super Hersbruck. — Ed. Pelzel, K. Karl IVUB II p. 267 n. 258. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 143 n. 193. — Reg. imp. VIII 3330. [MJ.
Strana 396
396 Regesta Bohemiae et Moraviae. 645) 1360 oct. 3. Moguntiae. Karolus imperator et rex Johanni et Vilconi lubicinis curiae imperialis reditus de ungello vini Maioris civitatis Pragensis percipiendos confert. — n. f. etc., quod nos indefessa frequencia servicia, quibus Johannes et Wilko, imperialis curie nostre thubicine, familiares domestici et fidd. nostri dill., mentes et corda cunctorum nostrorum fidelium, tam advenarum quam eciam domesticorum familiarium, imperialem nostram frequentancium curiam, leticiis thubis ipsorum dulcisonis replentes sonoribus in nostram et sacri imperii laudem et gloriam se nobis promptos exhibent cottidie sedulos et paratos, quibus eciam faciunt imperiali nostre familie huiusmodi suis dulciferis instrumentis varias iubilaciones et gaudia ac graves eorum animos, melanconicis sepius gestibus aggravatos, efficiunt sanguineis moribus exercere quevis officia letabunda, sollicita meditacione pensantes ac desiderantes ipsos ob hoc nostre largitatis munere merito con- solari, — ipsis viginti sex. gr. den. Prag. duximus liberaliter largiendas, sic quod ipsi mediam partem earum in festo s. Galli futuro proxime et residuam partem in festo s. Georgii post hoc inmediate sequenti in ungelto vini, quod in Maiori civitate nostra Pragensi recipitur a dil. nobis Petro de Colonia, civi ibidem, fid. nostro, eius ad presens ungelti collectori, aut ab eo, qui pro tempore fuerit, annis singulis recipere possint et libere valeant tamdiu, quousque id ipsum nostra serenitas duxerit revocandum, mandantes, ut non impediantur etc. Presencium etc. Dat. Moguncie anno LX, ind. XIII, V non. oct. regnorum etc. Per d. magistrum curie Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 430 n. 309. — Reg. imp. VIII 3332. — HU— [MJ. 646) 1360 oct. 7. Vratislaviae. Conradus [ de Falkenhain, capitaneus Vratislaviensis, I profitetur Stephanum de Schieko- wicz omnia bona sua, praecipue tertiam partem bonorum in Zabor (Sabor Minori) districtus Noviforensis Peczoni dicto Stall vendidisse praefatamque venditionem ratam ducit, iuribus tamen domini nostri regis in omnibus semper salvis, nam dictus Peczo ceterique et legittimi sui successores dicta bona annis singulis et perpetuis temporibus ante carnis- privium tribus septimanis se semper continuis deservire tenebuntur. Dat. Vratislaviae 4 feria post Francisci a. d. 1360 presentibus quibus supra“). Cop. vidimata Pragae in archivo ministerii rerum internarum sign. P 106 Breslau 1/ II fol. 58. — [LJ. a) Sic in cop. 647) 1360 oct. 9. Moguntiae. Karolus imperator et rex contractui, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck sibi tamquam Bohemiae regi vendiderat, suum tamquam Bohemiae rex et sacri Romani imperii archipincerna tribuit consensum. n. f. t. p. u., quod pridem honn. et religg. Adilheidis abbatissa, sanctimoniales et conventus monasterii Pergen, ord. s. Benedicti, Eystetensis dyoc., animo deliberato ac in multorum principum et baronum nostrorum presencia nobis tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone infrascriptas res, iura, proprietates et dominia legittime vendiderunt sub testimonio litterarum suarum,
396 Regesta Bohemiae et Moraviae. 645) 1360 oct. 3. Moguntiae. Karolus imperator et rex Johanni et Vilconi lubicinis curiae imperialis reditus de ungello vini Maioris civitatis Pragensis percipiendos confert. — n. f. etc., quod nos indefessa frequencia servicia, quibus Johannes et Wilko, imperialis curie nostre thubicine, familiares domestici et fidd. nostri dill., mentes et corda cunctorum nostrorum fidelium, tam advenarum quam eciam domesticorum familiarium, imperialem nostram frequentancium curiam, leticiis thubis ipsorum dulcisonis replentes sonoribus in nostram et sacri imperii laudem et gloriam se nobis promptos exhibent cottidie sedulos et paratos, quibus eciam faciunt imperiali nostre familie huiusmodi suis dulciferis instrumentis varias iubilaciones et gaudia ac graves eorum animos, melanconicis sepius gestibus aggravatos, efficiunt sanguineis moribus exercere quevis officia letabunda, sollicita meditacione pensantes ac desiderantes ipsos ob hoc nostre largitatis munere merito con- solari, — ipsis viginti sex. gr. den. Prag. duximus liberaliter largiendas, sic quod ipsi mediam partem earum in festo s. Galli futuro proxime et residuam partem in festo s. Georgii post hoc inmediate sequenti in ungelto vini, quod in Maiori civitate nostra Pragensi recipitur a dil. nobis Petro de Colonia, civi ibidem, fid. nostro, eius ad presens ungelti collectori, aut ab eo, qui pro tempore fuerit, annis singulis recipere possint et libere valeant tamdiu, quousque id ipsum nostra serenitas duxerit revocandum, mandantes, ut non impediantur etc. Presencium etc. Dat. Moguncie anno LX, ind. XIII, V non. oct. regnorum etc. Per d. magistrum curie Heinricus Australis. Cop. coaeva in archivo publico Dresdensi in registris Caroli fol. 53. — Ed. Glafey, Anecdotorum col- lectio p. 430 n. 309. — Reg. imp. VIII 3332. — HU— [MJ. 646) 1360 oct. 7. Vratislaviae. Conradus [ de Falkenhain, capitaneus Vratislaviensis, I profitetur Stephanum de Schieko- wicz omnia bona sua, praecipue tertiam partem bonorum in Zabor (Sabor Minori) districtus Noviforensis Peczoni dicto Stall vendidisse praefatamque venditionem ratam ducit, iuribus tamen domini nostri regis in omnibus semper salvis, nam dictus Peczo ceterique et legittimi sui successores dicta bona annis singulis et perpetuis temporibus ante carnis- privium tribus septimanis se semper continuis deservire tenebuntur. Dat. Vratislaviae 4 feria post Francisci a. d. 1360 presentibus quibus supra“). Cop. vidimata Pragae in archivo ministerii rerum internarum sign. P 106 Breslau 1/ II fol. 58. — [LJ. a) Sic in cop. 647) 1360 oct. 9. Moguntiae. Karolus imperator et rex contractui, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck sibi tamquam Bohemiae regi vendiderat, suum tamquam Bohemiae rex et sacri Romani imperii archipincerna tribuit consensum. n. f. t. p. u., quod pridem honn. et religg. Adilheidis abbatissa, sanctimoniales et conventus monasterii Pergen, ord. s. Benedicti, Eystetensis dyoc., animo deliberato ac in multorum principum et baronum nostrorum presencia nobis tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corone infrascriptas res, iura, proprietates et dominia legittime vendiderunt sub testimonio litterarum suarum,
Strana 397
Annus 1360 oct. 3.—9. 397 quas desuper accepisse dinoscimur, quarum tenor sequitur in hec verba: In nom. dom. am. Nos Adilheidis div. miser. abbatissa et totus conventus monialium monasterii dicti Per- gen ——. (Sequitur tenor litterarum 25. die m. sept. a. 1359 Bergen datarum, vide supra n. 295.). Nos igitur attendentes contractum huiusmodi tam regno nostro et corone Boemie quam eciam dicto monasterio Pergen signanter proficere et ex hoc notoria recognicione dictarum abbatisse et conventus condicionem dicti monasterii notabiliter fieri meliorem dictique contractus efficacia pacis publice et tranquille securitatis viatorum quorumlibet grata presidia communiri, supradicto contractui in omnibus suis punctis, capitulis, clausulis et sentenciis de verbo ad verbum, prout expressatur superius, tamquam rex Boemie, princeps — elector et sacri imperii archipincerna nostrum benivolum consensum et assensum presentibus adhibemus ipsumque contractum et omnia ac singula ab ipso dependencia, prout exprimuntur superius, ex officii nostri debito laudamus, approbamus et de certa nostra sciencia confirmamus, plenissime perpetuis temporibus valitura. Presencium sub imperiali nostro sigillo, quod eciam regio Boemie tytulo insignitur, testimonio litterarum. Dat. Moguncie a. d. 1360, ind. XIII, in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. beatt., regn. nostr. a. decimo quinto, imperii vero sexto. Per d. imperatorem cancellarius. R. Johannes Budwicz. Orig. cum sig. in filis ser., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Littera d. imperatoris tamquam regis Boemie super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 481 n. 477. — Reg. imp. VIII 3363. — [M. 648) 1360 oct. 9. Moguntiae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri Romani imperii per Germaniam archican- cellarius, contractui, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam Bohemiae regi vendiderat, suum tribuit con- sensum. In nom. dom. am. Nos Gerlacus, dei gr. Moguntinensis sedis archiepiscopus, sacri imperii per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod pridem, sicud ad nostri noticiam sufficienti et veridica informacione pervenit, honn. et religg. virgines et domine Adelheidis abbatissa, sanctimoniales et conventus monasterii in Bergen, ord. s. Benedicti, Eystetensis dioc., animo deliberato ac in multorum principum, baronum et procerum presencia sere- nissimo ac invictissimo principi et domino d. Karolo quarto, div. fav. clem. Romanorum imperatori semp. aug. et Boemie regi, illustri domino nostro gracioso, recipienti et ementi tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone infrascriptas res, iura, proprietates et dominia legittime vendiderunt sub testimonio litterarum ..abbatisse et conventus eiusdem monasterii, quarum tenor sequitur in hec verba: In nom. dom. am. Nos Adelheidis div. miser. abbatissa et totus conventus monia- —. (Sequitur tenor litterarum 25. die m. sept. a. 1359 in lium monasterii dicti Pergen monasterio Bergen datarum, vide n. 295). Nos igitur attendentes contractum huiusmodi tam regno et corone Boemie quam eciam dicto monasterio Pergen signanter proficere et ex hoc dictarum ..abbatisse et conventus recognicione notoria condicionem dicti monasterii notabiliter fieri meliorem dictique contractus efficacia pacis publice et tranquille securitatis viatorum quorumlibet grata presidia communiri, supradicto contractui —— tamquam archiepiscopus Moguntinus, princeps elector et sacri imperii per Germaniam archican- —— presentibus adhibemus ipsum- cellarius, nostrum benivolum consensum et assensum que contractum et omnia ac singula ab ipso dependencia, prout exprimuntur superius, ex officii nostri debito laudamus, approbamus et de certa nostra sciencia confirmamus ple- nissime perpetuis temporibus valitura. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum.
Annus 1360 oct. 3.—9. 397 quas desuper accepisse dinoscimur, quarum tenor sequitur in hec verba: In nom. dom. am. Nos Adilheidis div. miser. abbatissa et totus conventus monialium monasterii dicti Per- gen ——. (Sequitur tenor litterarum 25. die m. sept. a. 1359 Bergen datarum, vide supra n. 295.). Nos igitur attendentes contractum huiusmodi tam regno nostro et corone Boemie quam eciam dicto monasterio Pergen signanter proficere et ex hoc notoria recognicione dictarum abbatisse et conventus condicionem dicti monasterii notabiliter fieri meliorem dictique contractus efficacia pacis publice et tranquille securitatis viatorum quorumlibet grata presidia communiri, supradicto contractui in omnibus suis punctis, capitulis, clausulis et sentenciis de verbo ad verbum, prout expressatur superius, tamquam rex Boemie, princeps — elector et sacri imperii archipincerna nostrum benivolum consensum et assensum presentibus adhibemus ipsumque contractum et omnia ac singula ab ipso dependencia, prout exprimuntur superius, ex officii nostri debito laudamus, approbamus et de certa nostra sciencia confirmamus, plenissime perpetuis temporibus valitura. Presencium sub imperiali nostro sigillo, quod eciam regio Boemie tytulo insignitur, testimonio litterarum. Dat. Moguncie a. d. 1360, ind. XIII, in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. beatt., regn. nostr. a. decimo quinto, imperii vero sexto. Per d. imperatorem cancellarius. R. Johannes Budwicz. Orig. cum sig. in filis ser., quod avulsum deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Littera d. imperatoris tamquam regis Boemie super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 481 n. 477. — Reg. imp. VIII 3363. — [M. 648) 1360 oct. 9. Moguntiae. Gerlacus, archiepiscopus Moguntinus, sacri Romani imperii per Germaniam archican- cellarius, contractui, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam Bohemiae regi vendiderat, suum tribuit con- sensum. In nom. dom. am. Nos Gerlacus, dei gr. Moguntinensis sedis archiepiscopus, sacri imperii per Germaniam archicancellarius, n. f. t. p. u., quod pridem, sicud ad nostri noticiam sufficienti et veridica informacione pervenit, honn. et religg. virgines et domine Adelheidis abbatissa, sanctimoniales et conventus monasterii in Bergen, ord. s. Benedicti, Eystetensis dioc., animo deliberato ac in multorum principum, baronum et procerum presencia sere- nissimo ac invictissimo principi et domino d. Karolo quarto, div. fav. clem. Romanorum imperatori semp. aug. et Boemie regi, illustri domino nostro gracioso, recipienti et ementi tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone infrascriptas res, iura, proprietates et dominia legittime vendiderunt sub testimonio litterarum ..abbatisse et conventus eiusdem monasterii, quarum tenor sequitur in hec verba: In nom. dom. am. Nos Adelheidis div. miser. abbatissa et totus conventus monia- —. (Sequitur tenor litterarum 25. die m. sept. a. 1359 in lium monasterii dicti Pergen monasterio Bergen datarum, vide n. 295). Nos igitur attendentes contractum huiusmodi tam regno et corone Boemie quam eciam dicto monasterio Pergen signanter proficere et ex hoc dictarum ..abbatisse et conventus recognicione notoria condicionem dicti monasterii notabiliter fieri meliorem dictique contractus efficacia pacis publice et tranquille securitatis viatorum quorumlibet grata presidia communiri, supradicto contractui —— tamquam archiepiscopus Moguntinus, princeps elector et sacri imperii per Germaniam archican- —— presentibus adhibemus ipsum- cellarius, nostrum benivolum consensum et assensum que contractum et omnia ac singula ab ipso dependencia, prout exprimuntur superius, ex officii nostri debito laudamus, approbamus et de certa nostra sciencia confirmamus ple- nissime perpetuis temporibus valitura. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum.
Strana 398
398 Regesta Bohemiae et Moraviae. Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. bb. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera Moguntinensis archiepiscopi super Hersbruck. — Ed. Pelzel, K. Karl IV UB IIp. 271 n. 259. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 1I, I p. 481 n. 477. — fMI. 649) 1360 oct. 9. Moguntiae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri Romani imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, ad contractum, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendiderat, suum tribuit consensum. In nom. dom. am. Nos Boemundus dei gr. s. Treverensis sedis archiepiscopus, sacri — — (Sequitur imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f. t. p. u. tenor idem ac in litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide supra n. 648.). Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. bb. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi, cui secretum dorsotenus appressum est, in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera Treverensis archiepiscopi super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 481 n. 477. — [M. 650) 1360 oct. 9. Moguntiae. Wilhelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri Romani imperii per Italiam archicancellarius, contractui consentit, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendiderat. In nom. dom. am. Nos Guilhelmus, dei gr. s. Coloniensis sedis archiepiscopus, sacri imperii per Italyam archicancellarius, n. f. t. p. u. ——. (Sequitur tenor idem ac in litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide supra n. 648). Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. bb. Orig. cum sig. secreto de cera comm. in filis ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Littera archiepiscopi Coloniensis super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 481 n. 477. — fMJ. 651) 1360 oct. 9. Moguntiae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri Romani imperii archimarescallus, ad contractum, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam Bohemiae regi vendiderat, suum tribuit consensum. In nom. dom. am. Nos Rudolphus, dei gr. dux Saxonie, sacri imperii archimarescallus, — (Sequitur tenor idem ac in litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die n. f. t. p. u. datis, n. 648). Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius martt. bb. Orig. cum sig. secreto de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. In dorso manu saec. XIV: Duce Saxonie super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 481 n. 477. — [MJ.
398 Regesta Bohemiae et Moraviae. Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. bb. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera Moguntinensis archiepiscopi super Hersbruck. — Ed. Pelzel, K. Karl IV UB IIp. 271 n. 259. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 1I, I p. 481 n. 477. — fMI. 649) 1360 oct. 9. Moguntiae. Boemundus, archiepiscopus Treverensis, sacri Romani imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, ad contractum, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendiderat, suum tribuit consensum. In nom. dom. am. Nos Boemundus dei gr. s. Treverensis sedis archiepiscopus, sacri — — (Sequitur imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, n. f. t. p. u. tenor idem ac in litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide supra n. 648.). Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. bb. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi, cui secretum dorsotenus appressum est, in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera Treverensis archiepiscopi super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 481 n. 477. — [M. 650) 1360 oct. 9. Moguntiae. Wilhelmus, archiepiscopus Coloniensis, sacri Romani imperii per Italiam archicancellarius, contractui consentit, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendiderat. In nom. dom. am. Nos Guilhelmus, dei gr. s. Coloniensis sedis archiepiscopus, sacri imperii per Italyam archicancellarius, n. f. t. p. u. ——. (Sequitur tenor idem ac in litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die datis, vide supra n. 648). Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. bb. Orig. cum sig. secreto de cera comm. in filis ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — In dorso manu saec. XIV: Littera archiepiscopi Coloniensis super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. 11, 1 p. 481 n. 477. — fMJ. 651) 1360 oct. 9. Moguntiae. Rudolphus, dux Saxoniae, sacri Romani imperii archimarescallus, ad contractum, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam Bohemiae regi vendiderat, suum tribuit consensum. In nom. dom. am. Nos Rudolphus, dei gr. dux Saxonie, sacri imperii archimarescallus, — (Sequitur tenor idem ac in litteris Gerlaci, archiepiscopi Moguntini, eadem die n. f. t. p. u. datis, n. 648). Dat. Moguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius martt. bb. Orig. cum sig. secreto de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. In dorso manu saec. XIV: Duce Saxonie super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 481 n. 477. — [MJ.
Strana 399
Annus 1360 oct. 9.—10. 399 652) 1360 oct. 9. Moguntiae. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Romani imperii archidapifer, ad contractum, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendiderat, suum tribuit consensum. In nom. dom. am. Nos Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni et dux Bavarie, —— (Sequitur tenor idem ac in litteris Gerlaci, archi- sacri imperii archidapifer, n. f. t. p. u. episcopi Moguntini, eadem die datis, vide superius n. 648). Dat. Maguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. bb. Orig. cum sig. de cera rubra comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera ducis Ruperti senioris super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. — [M J. II, 1 p. 481 n. 477. 653) 1360 oct. 10. Karolus imperator et rex arbitros in lite inter civitatem Vratislaviensem et monasterium s. Vincentii ord. Praem, ibidem circa metas fundorum ecclesiae Omnium sanctorum et tabernae super Elblag sitae vertente statuit. Ex archivo mon. s. Vincentii in Elblag (sign. n. 8) extr. Klose, Von Breslau 2 a p. 218. — Reg. imp. VIII 3368. — [LJ. 654) 1360 oct. 10. Brunae. Chřábek et Vok, fratres germani [ de PozděnínJ villam Čížov a Johanne, marchione Mora- viae, in feudem recepisse profitentur seque marchioni praedicto cum duabus galeis servituros esse promittunt. Nos Chrzapko et Wocho fratres germani recongnoscimus omnibus presencium noticiam habituris, quod nos ab illustrissimo principe et domino nostro, d. Johanne, marchione Moravie magnifico, villam Czizow cum eius pertinenciis universis in verum feodum tenendam accepimus et habendam, obligantes nos et heredes nostros et firmiter promittentes eidem d. marchioni prefato et eius heredibus et posteris de eadem villa in feodum nobis et heredibus Dat. Brunne nostris data cum duabus galeis bene decenter aptatis perpetuo deservire. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die decima m. oct. Orig. perg. cum 2 sigg. Brunae in archivo terrae sign. archivum statuum n. 44; sigilla: 1) galea ad partem dextram vertitur, supra ala cum balteo cum tribus stellis, litterae circumferentiales illegibiles. 2) idem ut praecedens; † S. BOHUCONIS DE POSECZICZ—Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 125 n. 137. — HU — [LJ. 655) 1360 oct. 10. Pragae. Johannes de Zviřetice commendator et conventus fr. Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis, ord. s. Johannis Hierosolimitani, Cunzmannum, plebanum in Robeč, et Meynlinum, civem Pragensem, fratres germanos, unam sex. gr. den. Prag. census annui dicto conventui pro pietancia donavisse profitentur seque ad anniversarium peragendum obligant. Nos fr. Johannes de Zwierzieticz commendator, Nicolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie ad pedem pontis Pragensis, ord. s. Johannis Jerosolimitani n. f. ——, quod diserr. vv. et honesti d. Cunczmannus, plebanus de Robecz, et Meynlinus, civis Minoris civitatis Pragensis, fratres uterini, intendentes animabus suis et anime patris
Annus 1360 oct. 9.—10. 399 652) 1360 oct. 9. Moguntiae. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, sacri Romani imperii archidapifer, ad contractum, quo monasterium Bergen proprietatem suam in castro Hohenstein et oppido Hersbruck Karolo imperatori tamquam regi Bohemiae vendiderat, suum tribuit consensum. In nom. dom. am. Nos Rupertus senior, dei gr. comes palatinus Reni et dux Bavarie, —— (Sequitur tenor idem ac in litteris Gerlaci, archi- sacri imperii archidapifer, n. f. t. p. u. episcopi Moguntini, eadem die datis, vide superius n. 648). Dat. Maguncie a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo in die s. Dyonisii et sociorum eius, martt. bb. Orig. cum sig. de cera rubra comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In dorso manu saec. XIV: Littera ducis Ruperti senioris super Hersbruck. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. — [M J. II, 1 p. 481 n. 477. 653) 1360 oct. 10. Karolus imperator et rex arbitros in lite inter civitatem Vratislaviensem et monasterium s. Vincentii ord. Praem, ibidem circa metas fundorum ecclesiae Omnium sanctorum et tabernae super Elblag sitae vertente statuit. Ex archivo mon. s. Vincentii in Elblag (sign. n. 8) extr. Klose, Von Breslau 2 a p. 218. — Reg. imp. VIII 3368. — [LJ. 654) 1360 oct. 10. Brunae. Chřábek et Vok, fratres germani [ de PozděnínJ villam Čížov a Johanne, marchione Mora- viae, in feudem recepisse profitentur seque marchioni praedicto cum duabus galeis servituros esse promittunt. Nos Chrzapko et Wocho fratres germani recongnoscimus omnibus presencium noticiam habituris, quod nos ab illustrissimo principe et domino nostro, d. Johanne, marchione Moravie magnifico, villam Czizow cum eius pertinenciis universis in verum feodum tenendam accepimus et habendam, obligantes nos et heredes nostros et firmiter promittentes eidem d. marchioni prefato et eius heredibus et posteris de eadem villa in feodum nobis et heredibus Dat. Brunne nostris data cum duabus galeis bene decenter aptatis perpetuo deservire. a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die decima m. oct. Orig. perg. cum 2 sigg. Brunae in archivo terrae sign. archivum statuum n. 44; sigilla: 1) galea ad partem dextram vertitur, supra ala cum balteo cum tribus stellis, litterae circumferentiales illegibiles. 2) idem ut praecedens; † S. BOHUCONIS DE POSECZICZ—Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 125 n. 137. — HU — [LJ. 655) 1360 oct. 10. Pragae. Johannes de Zviřetice commendator et conventus fr. Cruciferorum domus s. Mariae in pede pontis Pragensis, ord. s. Johannis Hierosolimitani, Cunzmannum, plebanum in Robeč, et Meynlinum, civem Pragensem, fratres germanos, unam sex. gr. den. Prag. census annui dicto conventui pro pietancia donavisse profitentur seque ad anniversarium peragendum obligant. Nos fr. Johannes de Zwierzieticz commendator, Nicolaus prior totusque conventus fr. Cruciferorum domus s. Marie ad pedem pontis Pragensis, ord. s. Johannis Jerosolimitani n. f. ——, quod diserr. vv. et honesti d. Cunczmannus, plebanus de Robecz, et Meynlinus, civis Minoris civitatis Pragensis, fratres uterini, intendentes animabus suis et anime patris
Strana 400
400 Regesta Bohemiae et Moraviae. eorum bone record. Nycolai Massyna de Malicowicz dicti memoriam facere salutarem, nobis seu fratribus conventus iam dicti pro pyetancia unam sex. gr. den. Prag. solvendam singulis annis perpetuis temporibus de domo eorum sub castro Pragensi iuxta domum quondam Morawczonis et ex opposito s. Andree sita benivole et pure tribuerunt propter deum. Ob quam pietatem nobis ostensam anniversarium Nicolay patris ipsorum iamdicti in die b. Egidii et anniversaria eorummet propria, dum occurrerint, post obitum ipsorum singulis annis in perpetuum cum vigiliis, missis, campanarum conpulsacionibus et aliis bonis operibus secundum laudabilem monasterii nostri consuetudinem peragemus, ita videlicet, quod in quolibet istorum trium anniversariorum die viginti gr. de prefata sex. census fratribus pro pyetancia per magistrum pytancie, qui pro tempore fuerit, inpendantur; ad que perpetue facienda nos et successores nostros presentibus obligamus, quod si in premissis vel aliquo premissorum anniversariis in terminis prehabitis peragendis, aut si commodiosius fieri poterit, finaliter infra spacium unius mensis tunc currentis fuerimus negligentes, extunc prefata sex. census ad chorum et ad capitulum Pragensis eccl. de predicta domo solvenda legittime devolvetur, inpedimento nostro seu fratrum dicti nostri conventus quolibet non obstante, iuxta quod predicti d. Cunczmannus et Meynlinus fratres germani specialem ad nostrum ordinem gerentes devocionem fraternitatem nostram sibi ac patri ipsorum humili- ter pecierunt inpartiri. Nos vero ipsorum devotis precibus inclinati ipsos in fraternitatem nostri ordinis presentibus-benigniter acceptamus, participes eos tam in vita, quam post mortem facientes omnium vigiliarum, missarum, oracionum, predicacionum ceterorumque bonorum operum, que per fratres ordinis nostri operari dignabitur clemencia Salvatoris. In cuius rei testimonium sigillum conventus nostri prescripti de certa sciencia omnium fratrum presentibus est appensum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die decima m. oct. Orig. perg. cum sig. conventus Cruciferorum Pragensium (conf. supra n. 407) olim in archivo mon. Melitensium Pragae, nunc in Orlík(Vl. servatur. — HU — [LJ. 656) 1360 oct. 14. Louka. Mylota de Kravsko Ottonem, abbatem mon. Lucensis, ord. Praem., de pecuniis pro bonis et curia in Kravsko receptis quittat. me habuisse Ego Mylotha, filius olim Mylothe de Crawsk, recongnosco universis et realiter recepisse in parata pecunia a ven. v. d. Ottone, abbate mon. Lucensis, ord. Prem., 14 mar. den. Prag. usualis numeri pro bonis et curia sita in Crawsk, devoluta ad me solum et non fratres meos, cum tali iure, quo pater meus Mylotha predictus ipsam et ipsa a monaste- rio predicto habuerat et tenebat, de quibus pecuniis per me receptis pro me et omnibus fratribus meis ac amicis dictum d. abbatem et suum monasterium quitavi et quito et tota- lem finem facio et de bonis ipsis eidem d. abbati et suo monasterio libere condescendo, promittens bona fide absque fraude pro me et omnibus fratribus meis bona predicta nun- quam repetere vel repetenti consentire aut de eis aliquam instanciam facere per me vel per alium directe vel indirecte nec dicere michi aliquid ius competere ad eadem, sed repo- nere ipsum d. abbatem vel quemcumque alium nomine monasterii predicti in plenam, pacificam et realem possessionem, pollicitacionem offerens et solempni promittens stipu- lacione hec omnia rata tenere et firma et nullomodo contravenire vel facere aliquo sensu vel ingenio nec eciam invocare contra premissa aliquod auxilium iuris canonici vel civilis; pro quibus omnibus constanter tenendis per me et fratres meos supplicavi nobb. dominis meis dd. Heinrico de Vetovia una cum fratre suo d. Johanne et d. Niclano milite sua sigilla apponere presentibus literis, ut robur obtineant perpetue firmitatis, quibus literis eciam sigillum proprium duxi apponendum. Nos quoque Heinricus dictus de Leuchtemburch et
400 Regesta Bohemiae et Moraviae. eorum bone record. Nycolai Massyna de Malicowicz dicti memoriam facere salutarem, nobis seu fratribus conventus iam dicti pro pyetancia unam sex. gr. den. Prag. solvendam singulis annis perpetuis temporibus de domo eorum sub castro Pragensi iuxta domum quondam Morawczonis et ex opposito s. Andree sita benivole et pure tribuerunt propter deum. Ob quam pietatem nobis ostensam anniversarium Nicolay patris ipsorum iamdicti in die b. Egidii et anniversaria eorummet propria, dum occurrerint, post obitum ipsorum singulis annis in perpetuum cum vigiliis, missis, campanarum conpulsacionibus et aliis bonis operibus secundum laudabilem monasterii nostri consuetudinem peragemus, ita videlicet, quod in quolibet istorum trium anniversariorum die viginti gr. de prefata sex. census fratribus pro pyetancia per magistrum pytancie, qui pro tempore fuerit, inpendantur; ad que perpetue facienda nos et successores nostros presentibus obligamus, quod si in premissis vel aliquo premissorum anniversariis in terminis prehabitis peragendis, aut si commodiosius fieri poterit, finaliter infra spacium unius mensis tunc currentis fuerimus negligentes, extunc prefata sex. census ad chorum et ad capitulum Pragensis eccl. de predicta domo solvenda legittime devolvetur, inpedimento nostro seu fratrum dicti nostri conventus quolibet non obstante, iuxta quod predicti d. Cunczmannus et Meynlinus fratres germani specialem ad nostrum ordinem gerentes devocionem fraternitatem nostram sibi ac patri ipsorum humili- ter pecierunt inpartiri. Nos vero ipsorum devotis precibus inclinati ipsos in fraternitatem nostri ordinis presentibus-benigniter acceptamus, participes eos tam in vita, quam post mortem facientes omnium vigiliarum, missarum, oracionum, predicacionum ceterorumque bonorum operum, que per fratres ordinis nostri operari dignabitur clemencia Salvatoris. In cuius rei testimonium sigillum conventus nostri prescripti de certa sciencia omnium fratrum presentibus est appensum. Dat. Prage a. d. millesimo trecentesimo sexagesimo die decima m. oct. Orig. perg. cum sig. conventus Cruciferorum Pragensium (conf. supra n. 407) olim in archivo mon. Melitensium Pragae, nunc in Orlík(Vl. servatur. — HU — [LJ. 656) 1360 oct. 14. Louka. Mylota de Kravsko Ottonem, abbatem mon. Lucensis, ord. Praem., de pecuniis pro bonis et curia in Kravsko receptis quittat. me habuisse Ego Mylotha, filius olim Mylothe de Crawsk, recongnosco universis et realiter recepisse in parata pecunia a ven. v. d. Ottone, abbate mon. Lucensis, ord. Prem., 14 mar. den. Prag. usualis numeri pro bonis et curia sita in Crawsk, devoluta ad me solum et non fratres meos, cum tali iure, quo pater meus Mylotha predictus ipsam et ipsa a monaste- rio predicto habuerat et tenebat, de quibus pecuniis per me receptis pro me et omnibus fratribus meis ac amicis dictum d. abbatem et suum monasterium quitavi et quito et tota- lem finem facio et de bonis ipsis eidem d. abbati et suo monasterio libere condescendo, promittens bona fide absque fraude pro me et omnibus fratribus meis bona predicta nun- quam repetere vel repetenti consentire aut de eis aliquam instanciam facere per me vel per alium directe vel indirecte nec dicere michi aliquid ius competere ad eadem, sed repo- nere ipsum d. abbatem vel quemcumque alium nomine monasterii predicti in plenam, pacificam et realem possessionem, pollicitacionem offerens et solempni promittens stipu- lacione hec omnia rata tenere et firma et nullomodo contravenire vel facere aliquo sensu vel ingenio nec eciam invocare contra premissa aliquod auxilium iuris canonici vel civilis; pro quibus omnibus constanter tenendis per me et fratres meos supplicavi nobb. dominis meis dd. Heinrico de Vetovia una cum fratre suo d. Johanne et d. Niclano milite sua sigilla apponere presentibus literis, ut robur obtineant perpetue firmitatis, quibus literis eciam sigillum proprium duxi apponendum. Nos quoque Heinricus dictus de Leuchtemburch et
- I: Titul
- 193: Edice